monodía profana

34

Upload: alida

Post on 17-Mar-2016

69 views

Category:

Documents


1 download

DESCRIPTION

Para que estos tus siervos puedan, con toda su voz, cantar tus maravillosas hazañas, limpia el reato de nuestros manchados labios ¡Oh San Juan!. Ámbitos de realización musical en la Edad Media. Juglares. Canciones de gesta Danzas Espectáculos con integración de lenguajes y recursos. - PowerPoint PPT Presentation

TRANSCRIPT

Page 1: Monodía profana
Page 2: Monodía profana

Para que estos tus siervos puedan, con toda su voz, cantar tus maravillosas hazañas, limpia el reato de nuestros manchados labios ¡Oh San Juan!

Page 3: Monodía profana
Page 4: Monodía profana

Monodía profana

Canto Gregoriano

Canto llano•Salmodia

•Himnodia

Poesía lírica amorosa

Ámbitos de realización musical en la Edad Media

Misa

Oficios monásticos

Trovadores

Troveros

Minnesänger

Juglares

Goliardos

Ministriles

Canciones de gestaDanzas

Espectáculos con integración de

lenguajes y recursos

CULTO

POPULAR

Eclesiástico

Cortesano

Popular

Page 5: Monodía profana

COPTO

ARAMEO

ROMANOARMENIO

ASIRIO

SARUM

CELTA

400 d-c

Page 6: Monodía profana

600 d-c

Page 7: Monodía profana

COPTO

ARAMEO

BIZANTINOVISIGÓTICO

GALICANO

BENEVENTANO

SARUM

ROMANO ANTIGUO

ARMENIO

ASIRIO

CELTA

de COLONIA

AMBROSIANO

ROMANO

600 d-c

Page 8: Monodía profana

600 d-c

Page 9: Monodía profana

800 d-c

Page 10: Monodía profana

COPTO

ARAMEO

BIZANTINOMOZÁRABE

GALICANO

BENEVENTANO

SARUM

ROMANO ANTIGUO

ARMENIO

ASIRIO

CELTA

de COLONIA

AMBROSIANO

aquisgrán

VISIGÓTICO

GREGORIANO

800 d-c

ROMANO FRANCO

Page 11: Monodía profana

Tres argumentos que contradicen el carácter histórico del “canto gregoriano”• Diferencias cronológicas entre el inicio de la unificación carolingia

de la música litúrgica occidental (s. VIII-IX) y el papado de Gregorio Magno (590-604)

• Ausencia de una notación precisa en la época de Gregorio Magno que permitiese una transmisión eficiente de la música para garantizar la unificación del rito

• Uso del canto Romano en la liturgia de la sede papal, al menos hasta el siglo XIII

Page 12: Monodía profana
Page 13: Monodía profana
Page 14: Monodía profana
Page 15: Monodía profana
Page 16: Monodía profana

San Ambrosio de Milán

c.340 – 397

Page 17: Monodía profana

Kassiao Santa Casiana,

Cassia, Kasia, Eikasia, Ikasia, Kasianē,

Kassianē

810 – c.867

Page 18: Monodía profana

c.580 a. C. – c.495 a. C.

Pitágoras

Page 19: Monodía profana

Boecio480 – c.525

Page 20: Monodía profana
Page 21: Monodía profana
Page 22: Monodía profana
Page 23: Monodía profana

Ante Misa

INTROITO P Antifonal. Origen procesional. Luego canto independiente en el momento en que el Sacerdote llega al altar.

KYRIE O Cantado por toda la asamblea o el coro. Forma ternaria en lo macro y al interior de cada una de sus secciones.

GLORIA O Antifonal. Silábico y neumático. Texto en prosa

Liturgia de la palabra

GRADUAL P Responsorial. Más elaborado y melismático que los demás (Centonización)

ALELUYA (TRACTO) P Responsorial. Respuesta del coro muy melismática (Jubilus)

(Secuencia) P

CREDO O Cantado por toda la asamblea o el coro. Poca elaboración melódica.

Sacrificio

OFERTORIO P Antifonal. En su evolución quedó solo la Antífona y perdió el versículo.

Plegarias eucarísticas

SANCTUS O Cantado por toda la asamblea o el coro. Neumático y Melismático

Ciclo de comunión

AGNUS DEI O Cantado por toda la asamblea o el coro. Forma ternaria.

COMUNION P Antifonal. Mismo Salmo que el introito pero con diferentes antífonas. Luego pierde el versículo.

Page 24: Monodía profana

1) Re-Fa-Sol-La-Do 2) La-Do-Re-Fa 3) Mi-Sol-La-Do 4) Do-Mi-Sol-La 5) Fa-La-Do-Fa 6) Do-Fa-La 7) Sol-La-Do-Re-Fa 8) Re-Sol-La-Do

Finalis o fundamental del modo Tenor o nota de recitación Resto de las cuerdas del modo

Page 25: Monodía profana

Molle Ut Re Mi Fa Sol La Naturale Ut Re Mi Fa Sol La Ut Re Mi Fa Sol La Durum Ut Re Mi Fa Sol La Ut Re Mi Fa Sol La Alturas que se cantan

Sol La Si Do Re Mi Fa Sol La Sib Si Do Re Mi Fa Sol La

Page 26: Monodía profana

Hildegard von Bingen

1098 - 1179

Page 27: Monodía profana

Esquema de la estructura habitual de la salmodia

Antífona AntífonaSalmo

Canto en el que interviene todo el coro o la congregación.

Su contenido resume, comenta, sintetiza o amplía el contenido del salmo

Reexposición de la primer antífona

Entonación del salmo bíblico. A menudo se reduce a unos pocos versículos del salmo original.

Puede ser entonado de forma antifonal (alternancia entre dos secciones del coro) o responsorial (solista vs. coro)

Las interpretaciones actuales suelen reducir el canto a una sola aparición de la antífona

Page 28: Monodía profana

Notker

Monje de la abadía de Saint-Gall

c.840-912

Page 29: Monodía profana

Natus ante saecula (Notker of St. Gall)

1a Natus ante saecula del flllus invisibilis, interminus,

1b Per quem fit machina caeli ac terrae, maris et in his degentium,

2a Per quem dies et horae labant et se iterum reciprocant,

2b Quem angeli in arce poli voce consona semper canunt:

3a Hie corpus assumpserat fragile sine labe originate criminis de carne Mariae virginis, quo primi parentis culpam Aevaeque lasciviam tergeret.3b Hoc praesens diecula loquitur praelucida, adaucta longitudine, quod sol verus radio sui luminis vetustas mundi depulerit genitus tenebras.

Page 30: Monodía profana

Siglo IX – Renacimiento Carolingio

Siglo XI – Micrologus

Siglo XII – San Martial y Compostela

Canto Romano FrancoMisa

Oficios

Ordinario

Propio

Notación (adiastemática)

Notación (diastemática) Música Recta

Tropos

Secuencias

Organum (M. Enchiriadis)

Organum

Organum Conductus polifónicoFlorido

Discanto

Page 31: Monodía profana

Oh mi hermosa botella,He sufrido ya bastante

Convulsiones y dolencias,Por no estar a tu lado.Quisiera besar tu boca,

Tu boca, tu boca,Tu boca tan suave y fina.

Más y más, tu me has embrujado.

Page 32: Monodía profana

Anónimo, siglo IX: Música Enchiriadis

Page 33: Monodía profana

versus Jubilemus, exultemus

Page 34: Monodía profana

Canto a voces popular (en 5° y en 3°) – Tvisöngur - Gymell

Amplificación del canto litúrgico (en 8°, 5° y 4°) – Musica y Scolica Enchiriadis

Notas pedales – Ison – Canto Bizantino/Romano antiguo – Instrumentos (gaita, organistrum)

Organum paralelo (en 8°, 5° y 4°)

Organum florido (nota pedal)

Organum en discanto (contrapunto)

Polifonía de transmisión oral – en Europa al menos desde s. VI

Comienzos de la escritura polifónica – s.XII