66 67

Σέρρες, 29 Αυγούστου - 2 Σεπτεμβρίου 2012

Serres Rally 2012 - Hellas Rally Raidτου Ανδρέα Γκλαβά | φωτό: motorsite.gr, offroadteam.gr, Α.Γ

race

rally

[

Σε μια ειδική διαδρομή εξήντα, ογδόντα, ή κι ακόμη καλύτερα

διακοσίων χιλιομέτρων, το μόνο που δεν πρέπει και δε μπορείς να κάνεις, είναι να αγχωθείς. Εδώ δεν χρειάζεται ούτε η “ψυχασθένεια” της ειδικής enduro, ούτε η επιθετική οδήγηση, ούτε τα σφιγμένα χέρια. Αν αισθανθείς την αλυσίδα χαλαρή, πρέπει να κατέβεις να τη σφίξεις, αν ακούσεις κάποιο μεταλλικό θόρυβο, οφείλεις να ελέγξεις τι συμβαίνει. Έχεις όλο το χρόνο που χρειάζεσαι για να μελετήσεις το κάθε σου πάτημα, αλλά και οπωσδήποτε, να φροντίσεις να μείνεις μέσα στην σωστή πορεία που σου υποδεικνύει το “άγιο” roadbook. Κι αυτό τελικά είναι, ιδιαίτερα για έναν αρχάριο, το πιο δύσκολο πράγμα από όλα σε έναν αγώνα Rally.

“Φρόντισε να μην πας γρήγορα, για να πας καλά”, με είχε συμβουλέψει ο, σίγου-ρα πιο έμπειρος, φίλος Βασίλης Μπούδρος, και τη συμβουλή του αυτή έφερα πολλές φο-ρές στο μυαλό μου μέσα στις πέντε μέρες του Serres Rally. Εκεί που ένιωθα καλά, που οδηγούσα γρήγορα, που η μία τουλίπα δια-δεχόταν αρμονικά την άλλη, ξαφνικά ήμουν μπροστά σε ένα τοίχο, ένα αδιέξοδο. Το roadbook έλεγε ότι θα έπρεπε να βρίσκομαι σε μεγάλο λιβάδι με χαμηλή βλάστηση και αγελάδες να βόσκουν αμέριμνες κάτω από τον ζεστό καλοκαιρινό ήλιο, κι εγώ είχα στα-ματήσει σε ένα στενό χωματόδρομο χωμένο μέσα σε πανύψηλα δέντρα.

Ένα παιχνίδι του μυαλού, αυτό είναι το Rally. Το κατά πόσο μπορείς να περάσεις από το κεφάλι σου, στο λιγότερο δυνατό χρόνο, άπειρες εικόνες και πληροφορίες που σκά-

νε όλες μαζί. Πόσο μπορείς να μεταφράσεις την αποτύπωση του roadbook στις πραγματι-κές συνθήκες της διαδρομής που απλώνεται μπροστά σου. Και πόσο καλός είσαι στο να παίρνεις τις σωστές αποφάσεις σε κλάσματα του δευτερολέπτου. Όσο διαρκεί ένα ανοιγό-κλεισμα του ματιού ή μια ακόμη κλεφτή μα-τιά στο roadbook τη στιγμή που πηγαίνεις με ογδόντα χιλιόμετρα σε στενό χωματόδρομο με φυτευτή πέτρα.

Αγώνας στις ΣέρρεςΛες και είναι γραφτό, κάθε τέλος καλοκαι-ριού τα τελευταία χρόνια οι Σέρρες υποδέ-χονται ένα μεγάλο γεγονός του μοτοσυκλε-τιστικού αθλητισμού. Από το ISDE του 2008 περάσαμε στα δύο παγκόσμια πρωταθλήμα-τα enduro (2009 και 2010) κι από το 2011 στο Serres Rally. Μπορεί από τα τέλη Αυγού-στου να έχουν περάσει σχεδόν δύο μήνες, αλλά οι εικόνες από τον αγώνα είναι ακόμα πολύ έντονες. Όπως οι αμέτρητες ώρες οδή-γησης μαζί με το μόνιμο πρωταθλητή enduro, Βασίλη Σιαφαρίκα, που δεχόμενοι και οι δύο μας την πρόσκληση του διοργανωτή θα ζού-σαμε για πρώτη μας φορά την εμπειρία ενός πολυήμερου αγώνα Rally. Ο Βασίλης έβλε-πε για πρώτη φορά στη ζωή του roadbook, κι εγώ είχα τρέξει πρώτη φορά κάποτε ένα μονοήμερο αγώνα για το πρωτάθλημα Trail Ride στους Αγίους Θεοδώρους, που καμία σχέση δεν είχε με τις πέντε μέρες του Serres Rally. Και μετά ήταν η παρέα, η υποστήριξη και τα γέλια με τους πιο έμπειρους αναβάτες από τον χώρο του Trail Ride - Rally Raid.

Φτάνοντας στην καρδιά του αγώνα, το ξε-νοδοχείο Ελπίδα Resort & Spa πάνω από την

Κυνηγώντας σύννεφοένα

Ο χωματόδρομος ανηφορίζει σαν κουλουριασμένο φίδι στον Λαϊλιά. Τα μηχανάκια που μό-λις πέρασαν έχουν φτιάξει ένα αφράτο λούκι, μέσα στο οποίο το KTM βουτά και στρίβει. Εδώ και πολλά χιλιόμετρα τώρα, κυ-νηγώ αδιάκοπα μερικούς αιω-ρούμενους κόκκους σκόνης από τον προηγούμενο και, λες και ζω ένα απίστευτο οδηγικό όνειρο, τραγουδώ μέσα από το κράνος

68 69

Διαδ

ρομ

ή

69

μαλακή και οι μοτοσυκλέτες σπινάρουν, πε-τούν στον αέρα κόκκους από λευκή άμμο και αλλάζουν γρήγορα τις πρώτες τους τα-χύτητες. Ο πραγματικός αγώνας έχει ξεκινή-σει. Το ΚΤΜ 500 EXC ξεκινά κι αυτό αγριεμέ-νο στο ποτάμι και μόλις λίγο πιο κάτω έχο-ντας φτάσει στο σκονισμένο ανηφορικό χω-ματόδρομο, μαζεύει με τσαμπουκά χιλιόμε-τρα. Οι πρώτες “τουλίπες” στο roadbook περ-νούν επιτυχημένα και φαίνεται να είμαι στο σωστό δρόμο.

Κάπου στην έκτη τουλίπα, τρία θαυμαστι-κά κι ένα τεράστιο “SOS” στο roadbook κα-ταφέρνουν να με γλιτώσουν από βουτιά στο κενό, από ένα χαλασμένο από τις βροχές δρόμο με απύθμενο πάτο. Στο κομμάτι χαρ-τί που έχω μπροστά μου, πίσω από όλες τις απεικονίσεις, τις ζωγραφιές, τα σημεία προ-σοχής και τα χιλιόμετρα, κρύβεται η πραγμα-τικότητα του δρόμου που απλώνεται μπρο-στά, κι έτσι ο χώρος αποκτά πλέον δύο επί-πεδα και δύο πραγματικότητες. Ξεκινώ γρή-γορα και χωρίς λάθη, μέχρι που ο υπολογι-στής του εγκεφάλου γεμίζει από πληροφορί-ες και δεν αντέχει άλλο. Σε ένα ανοιχτό χω-ματόδρομο, όπου απλά πρέπει να συνεχίσω ευθεία, χωρίς λόγο, παίρνω το μονοπάτι αρι-στερά κι αρχίζω να κατηφορίζω, εκτός δια-δρομής. Όταν, μετά από κάνα δύο χιλιόμετρα, βρίσκομαι σε ένα αδιέξοδο, σε ένα ξερό λα-γκάδι μπροστά από ένα χωμάτινο τοίχο δε-κάδων μέτρων, καταλαβαίνω πως κάτι δεν πάει καλά.

Η ώρα των ποινώνΟ δρόμος της επιστροφής είναι ακόμη πιο σκληρός, γιατί εκεί καταλαβαίνεις το μέγε-

θος του λάθους σου. Φτάνεις στο σημείο όπου άφησες για τελευταία φορά τη σωστή πορεία, και πρέπει να επαναφέρεις το χιλι-ομετρητή στη σωστή προηγούμενη ένδειξη, για να συνεχίσεις τον αγώνα. Οι Ιταλοί ολο-κληρώνουν τη μικρή ειδική με τους καλύτε-ρους χρόνους, με τον Christian Pastori και το Sherco του στην πρώτη θέση. Δεύτερος τερ-ματίζει ο Sandro Calesini και στην τρίτη θέση ένας από τους πιο μεθοδικούς αναβάτες του ελληνικού πρωταθλήματος Trail Ride, ο Μι-χάλης Μπισμπιρούλιας, που άφησε το παλιό του Suzuki DR350 με το οποίο αγωνίζεται στο πρωτάθλημα και στο Serres Rally συμμε-τέχει με ένα δανεικό Honda CRF450X.

Ο Σιαφαρίκας, που βλέπει roadbook για πρώτη φορά στη ζωή του, έχει ένα πρόβλη-μα με το σένσορα του IMO στο μπροστινό τροχό κι έτσι χάνει τη ζωτική πληροφόρηση σχετικά με τα χιλιόμετρα που διανύει. Ολο-κληρώνει όπως μπορεί τη διαδρομή της ει-δικής, με τους χρόνους και των δύο μας να είναι κάπου μέσα στην εικοσάδα της γενι-κής. Ένας χάθηκε κι ο άλλος είχε προβλή-ματα στην πλοήγηση, η πρώτη μας μέρα στο Serres Rally δεν είναι και ό,τι πιο απλό. Μέχρι που, στη βραδινή ενημέρωση των αναβα-τών στην αίθουσα συνεδριάσεων του ξενο-δοχείου, μαθαίνουμε τα “καλά νέα”. Ακολου-θώντας τους αυστηρούς κανονισμούς που ορίζει η διεθνής ομοσπονδία μοτοσυκλέτας σχετικά με τις υπερβάσεις των ορίων ταχύτη-τας, τα trackers της πλειοψηφίας των αναβα-τών καταγράφουν σοβαρότατες υπερβάσεις, κυρίως στο πέρασμα από το κέντρο της πό-λης, όπου το όριο ήταν στα 30 και τα 40 χι-λιόμετρα την ώρα. Οι ποινές ξεκινούν από το

ένα λεπτό, που προστίθεται στο χρόνο της ει-δικής, και φτάνουν μέχρι και τα δεκατέσσερα λεπτά. Ο Σιαφαρίκας τιμωρείται με δύο λεπτά ποινής κι εγώ με έξι ολόκληρα λεπτά.

Μαθαίνουμε όλοι καλά το μάθημά μας, και παρά τον αρχικό εκνευρισμό, θεωρώ την απόφαση της διοργάνωσης να επιβά-λει αυστηρές ποινές από την πρώτη κιόλας μέρα απόλυτα δικαιολογημένη. Οι ποινές της πρώτης μέρας “κόβουν τα πόδια” στους πε-ρισσότερους από εμάς, κι έτσι τις επόμενες μέρες όλοι μας είμαστε ιδιαίτερα προσεχτι-κοί. Στο όριο των 40 χιλιομέτρων την ώρα, από το μικρό κοντέρ του KTM που έχω πλέον πρόχειρα τοποθετήσει στην άκρη του τιμο-νιού, προσπαθώ πάντα να φτάνω μέχρι την ένδειξη των 35 χιλιομέτρων την ώρα. Αλ-λιώς δε γίνεται.

Xρώματα αγώνα αποκτά για άλλη

μια φορά το ξενοδοχείο Ελπίδα

Resort&Spa, με τις τέντες των

ομάδων και τις μοτοσυκλέτες

να στήνονται στο γρασίδι δίπλα από

την πισίνα και τα διάφορα γήπεδα

Από τις πλέον οργανωμένες

ομάδες στα paddock του

αγώνα, η Desert Rose, ταξιδεύει από

τη Μ. Βρετανία με την καθοδήγηση της Patsy Quick,

που και η ίδια συμμετέχει επάνω

σε ένα KTM 690 Enduro R

Γυαλισμένο κι εφοδιασμένο με όλα τα απαραίτητα έξτρα, το KTM 500 EXC που μας παραχώρησε η ΚΤΜ SEE είναι έτοιμο για τον πενθήμερο αγώνα. Αλλά περισσότερα για τη μοτοσυκλέτα αυτή, σε επόμενο τεύχος

Σαν αποτέλεσμα πολύμηνης προσπάθειας των διοργανωτών του Serres Rally, ο αγώνας εντάσσεται στο έργο “Διασυνοριακές Ρό-δες” (“Cross-border Wheels”). Το έργο αφο-ρά στην ανάπτυξη δράσεων μηχανοκίνητου

αθλητισμού στη διασυνοριακή περιοχή μεταξύ του Νομού Σερρών και της Νοτιοανατολικής πε-

ριοχής της ΠΓΔΜ και εντάσσεται στον άξονα εργα-σιών με τίτλο: “Ενίσχυση της διασυνοριακής οικονομικής

συνεργασίας του προγράμματος Ευρωπαϊκής Εδαφικής Συνεργασίας Ελ-λάδα - FYROM 2007 - 2013”. Σε ειδική ημερίδα, που έγινε μία μέρα πριν την έναρξη του αγώνα σε αίθουσα του ξενοδοχείου Ελπίδα Resort & Spa, παρουσιάστηκαν οι βασικοί άξονες του προγράμματος.Ο προϋπολογισμός του έργου αγγίζει τα €289.020, εκ των οποίων το 73% προορίζεται για την “Αυτοκινητοδρόμιο Σερρών Α.Ε” και το 27% για την Ομοσπονδία Μοτοσυκλέτας της ΠΓΔΜ. Οι κυριότερες δράσεις που είτε υλο-ποιήθηκαν, είτε θα υλοποιηθούν, είναι ένας αγώνας motocross στη Γευγε-λή της ΠΓΔΜ, το Serres Rally και ένα τριήμερο ταξιδιωτικό στη διασυνορι-ακή ζώνη. Γιατί, όπως χαρακτηριστικά δήλωσε κατά την διάρκεια της εκδή-λωσης ο πρόεδρος της ομοσπονδίας μοτοσυκλέτας της γειτονικής χώρας, μεταφέροντας την ουσία της όλης προσπάθειας: “πρέπει επιτέλους να κα-ταλάβουμε πως εμείς οι μοτοσυκλετιστές ζούμε, αναπνέουμε και οδηγού-με τις μοτοσυκλέτες μας κάτω από τον ίδιο ήλιο”.

“Διασυνο-ριακές Ρόδες”

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑΚατάταξη 1ης Μέρας1. C. Pastori Sherco 22:11.692. S. Calesini KTM 23:35.733. Μ. Μπισμπιρούλιας Honda 23:59.684. C. Woefl Yamaha 24:33.755. Τ. Ιωνάς Kawasaki 24:52.026. J. Kalat Yamaha 24:52.76

Κοιλάδα Σερρών, λίγες μέρες πριν την εκκί-νησή του, είδα βήμα - βήμα τις τελικές προ-ετοιμασίες. Τα βανάκια των ομάδων από το εξωτερικό άρχισαν να φτάνουν και να στή-νονται στον φαρδύ χώρο στα πλάγια του ξε-νοδοχείου. Η ομάδα Desert Rose από τη Μ. Βρετανία, υπό την καθοδήγηση της πρώτης Βρετανίδας που έχει τερματίσει στο Dakar, της Patsy Quick, θα συμμετείχε με τέσσε-ρις αναβάτες στον αγώνα και φτάνοντας στον χώρο βρήκε τη θέση της στο βάθος των paddock. Λίγο πιο δίπλα, ο Τσέχος Josef Machacek, με έξι τερματισμούς στο Dakar, κατέβαζε από το ειδικό τρέιλερ το εντυπω-σιακό buggy που ο ίδιος προετοιμάζει για τέτοιους αγώνες. Ως ο ορισμός του ιδιώ-τη αναβάτη, ο Γερμανός Christian Woefl, είχε απλώσει λίγο παραπέρα εργαλεία, λάστιχα και με το manual του Yamaha WR250F του ανοιχτό, προσπαθούσε να ρυθμίσει καρμπι-ρατέρ. Στο άλλο άκρο, η ομάδα των Ιταλών, με τις μοτοσυκλέτες ήδη άριστα προετοι-μασμένες, απλά ξεφόρτωνε και έδειχνε να παίρνει το δρόμο για την πισίνα.

Μέσα στο στεγασμένο κλειστό γκαράζ στο ισόγειο του ξενοδοχείου, ένας μεγάλος χώ-

ρος ήταν διαθέσιμος για να προετοιμάσου-με τις μοτοσυκλέτες μας και να τις φυλάξου-με με ασφάλεια όλες τις μέρες. Με την θερ-μοκρασία να ξεπερνά κατά διαστήματα τους 35ο Κελσίου, το δροσερό γκαράζ του ξε-νοδοχείου ήταν ό,τι καλύτερο και μέσα του βρήκαμε “καταφύγιο” πολλοί αναβάτες. Ο γραμματειακός έλεγχος λάμβανε χώρα σε ειδικό χώρο απέναντι από την reception του ξενοδοχείου και πέρα από τους τυπικούς ελέγχους στα έγγραφα της μοτοσυκλέτας και του αναβάτη της, περιλάμβανε, για εμάς τους άσχετους, κι ένα σεμινάριο εκμάθησης πλο-ήγησης με roadbook. Από αυτή την “ελληνική οικογένεια” των Trail Ride, τόσο τα μέλη του Off Road Team, όσο και οι λοιποί αναβάτες, συναθλητές ήταν παραπάνω από πρόθυμοι να βοηθήσουν ανά πάσα στιγμή.

Ημέρα 1η Τετάρτη 29 ΑυγούστουΚαι οι ποινές πέφτουν σύννεφο

1η Απλή: Σέρρες - Αγ. Γιώργης (7km)Πρόλογος: Ραχωβίτσα (17km)2η Απλή: Αγ. Γιώργης - Σέρρες (4,3km)Σύνολο: 28,3km

Με το KTM 500 EXC που μας παραχώρη-σε για τον αγώνα η KTM SEE έτοιμο και καλά γυαλισμένο, παίρνω λίγο μετά τις 16:00 το μεσημέρι της Τετάρτης εκκίνηση έξω ακρι-βώς από το ξενοδοχείο. Χαλαρή η πρώτη μέρα, περιλαμβάνει ένα απλό πέρασμα λί-γων χιλιομέτρων μέσα από την πόλη των Σερρών ώσπου να φτάσουμε στην περιοχή του Άγιου Γιώργη για τη μικρή ειδική των 17 χιλιομέτρων του Προλόγου. Το προγραμμα-τισμένο πέρασμα μέσα από το αυτοκινητο-δρόμιο και την γνωστή του πίστα motocross ακυρώνεται δυστυχώς την τελευταία στιγ-μή, λόγω των εργασιών για την ανακαίνιση του αυτοκινητοδρομίου, κι έτσι μετά την πόλη ακολουθούμε τον περιφερειακό κατευθείαν για τον Αγ. Γιώργη. Αλλά όλα φαίνονται νέα επάνω στο ΚΤΜ.

Στο αριστερό άκρο του τιμονιού, το χει-ριστήριο των οργάνων πλοήγησης έχει πέ-ντε ολόκληρα κουμπιά για να μετακινείται ηλεκτρονικά το χάρτινο ρολό του roadbook μέσα στη μεγάλη τετράγωνη θήκη που βρί-σκεται πια μπροστά μου, και να γίνονται όλες οι απαραίτητες μικρές και μεγάλες διορθώ-

σεις στο ΙΜΟ. Και τι είναι αυτό το IMO; Είναι το έτερο νέο στοιχείο, ένα μικρό ηλεκτρο-νικό πολυόργανο που στήνεται (συνήθως) επάνω από τη μεγάλη τετράγωνη θήκη του roadbook, παίρνει δεδομένα (μέσα από το ει-δικό φισάκι) από την περιστροφή του μπρο-στινού τροχού και δίνει μεταξύ άλλων ζωτι-κές για τα Rally πληροφορίες για την διανυό-μενη απόσταση, με ολικό και μερικό χιλιομε-τρητή που μετρούν με ακρίβεια δέκα μέτρων.

Κι αν μπερδευτήκατε και μόνο στην περι-γραφή όλων αυτών, φανταστείτε τον εαυ-τό σας πρώτη φορά με ένα σωρό όργανα και νέα δεδομένα ένα ζεστό μεσημέρι καλο-καιριού μέσα στα στενά της πόλης των Σερ-ρών να προσπαθείτε να βγάλετε άκρη. Όσο κι αν θυμάσαι ή νομίζεις ότι ξέρεις το δρό-μο, απαγορεύεται δια ροπάλου να ακολου-θήσεις άλλη πορεία από αυτή που σου δεί-χνει το roadbook. Διότι εάν δεν μείνεις στη διαδρομή του αγώνα, αν δηλαδή το IMO δεν καταγράφει συνεχώς τα σωστά χιλιόμετρα της απόστασης με την οποία έχει γραφτεί το roadbook, δεν υπάρχει περίπτωση να βγά-λεις άκρη.

ΑδιέξοδοΟ κόσμος που δειλά αρχίζει να στήνεται στις καφετέριες και τα καταστήματα του κέντρου της πόλης, μας χαιρετά και, προσπαθώντας πάντα να μείνω εντός των ορίων ταχύτη-τας που αναγράφονται στο roadbook, μπαί-νω στον φαρδύ περιφερειακό των Σερρών. Αλλά τα 70 χιλιόμετρα την ώρα, που επιβάλ-λει το roadbook, εδώ φαίνονται επικίνδυνα λίγα, με τα αγροτικά αυτοκίνητα να με περ-νούν σα σταματημένο. Φτάνοντας στο χώρο του Αγ. Γιώργη, ο χώρος ξυπνά αγωνιστι-κές αναμνήσεις. Από την πρώτη παρουσία-ση των Husaberg του 2009, μέχρι τις ειδι-κές των αγώνων για το παγκόσμιο κι άλλες για το πανελλήνιο enduro, η περιοχή έχει φι-λοξενήσει ουκ ολίγες αγωνιστικές διοργα-νώσεις, κι αυτή τη φορά εδώ γίνεται η εκκί-νηση για την πρώτη ειδική του Serres Rally, των 17 μόλις χιλιομέτρων προς τη Ραχωβί-τσα και πάλι πίσω.

Κόσμος έχει μαζευτεί για να παρακολου-θήσει την εκκίνηση. Ξεκινάμε με βάση τον αριθμό συμμετοχής, φεύγω από τους τελευ-ταίους και μπορώ να παρακολουθήσω λίγο από αγώνα. Κάτω από τη φουσκωτή αψίδα της Red Bull η ποταμίσια άμμος είναι πολύ

70 71

Διαδ

ρομ

ή

Πας αργά για να πας καλάΣτον τερματισμό της ειδικής, λίγα χιλιόμετρα πιο κάτω, οι εθελόντριες του Ερυθρού Σταυ-ρού φροντίζουν τις πληγές στους αγκώνες κι εγώ εκείνες στο KTM. Κι αφού τους επα-ναλάβω δέκα φορές ότι είμαι καλά, με αφή-νουν να φύγω. Το roadbook δε λέει να γυρί-σει ηλεκτρικά και συνεχίζω προς την επόμε-νη ειδική γυρνώντας το με το χέρι. Το κακό με τους πολύωρους ή και πολυήμερους αγώ-νες είναι πως ξεχνάς ότι μπορεί να πέσεις. Αλλά μια τούμπα καραδοκεί συνεχώς και εί-ναι ικανή να καταστρέψει τα πάντα μέσα σε δευτερόλεπτα. Αργώ με τις επιδιορθώσεις και φτάνω στην εκκίνηση της επόμενης ειδι-κής με άλλα δέκα λεπτά καθυστέρηση. Στο Serres Rally, αρκετοί παραπονέθηκαν για τους σχετικά σφιχτούς χρόνους στις απλές, αλλά έτσι είναι ο αγώνας, και για να βγουν 300 χιλιόμετρα μέσα σε μια μέρα, δε γίνε-ται κάτι άλλο.

Η επόμενη ειδική των 76 χιλιομέτρων έχει μια απίστευτη ομορφιά. Κινείται κατά μήκος της οροσειράς του Μπέλλες, ακριβώς παράλληλα με τα σύνορά μας με τη Βουλγα-ρία, σε ατέλειωτους δασικούς δρόμους με ρυάκια, πανύψηλα δέντρα και… υλοτομικά φορτηγά να περιμένουν αμέριμνα πίσω από στροφές. Σίγουρα θέλει προσοχή, οι δρό-μοι αυτοί είναι ανοιχτοί άλλωστε σε κυκλο-φορία, και σίγουρα η “ψυχασθενική” οδήγη-ση μιας κλειστής ειδικής enduro, δεν ταιριά-ζει εδώ. Εδώ το παν είναι να διατηρείς ένα γοργό ρυθμό και να μη χάνεσαι, όπως συμ-βαίνει ξανά στα τελευταία χιλιόμετρα της ει-δικής. Κατεβαίνοντας από το βουνό, ένα μι-

Όλοι οι αγωνιζόμενοι στο Serres Rally παραλαμβάναμε στο ξεκίνημα κάθε μέρας από την διορ-γάνωση ένα μικρό ατομικό GPS Tracker, ένα σύστημα δηλαδή δορυφορικής παρακολούθησης, το οποίο χρησιμοποιώντας το δίκτυο κινητής τηλεφωνίας, έστελνε συνεχώς στίγμα σχετικά με την θέση και την ταχύτητά μας. Πρόκειται για ένα σύστημα που παρέχει η εταιρεία MyTrack, των

Δημήτρη Αθανασουλόπουλου και Κώστα Χατζηγιαννάκη, και εξελίσσεται τα τελευταία χρόνια μέσα από διάφορους εγχώριους και διεθνείς αγώνες. Μεταξύ άλλων, το σύστημα προσφέρει ζω-

ντανή πληροφόρηση για τυχόν παραβάσεις ορίων ταχύτητας, για αντίθετη πορεία προς την διαδρο-μή, για όποιες παραλλαγές στη δεδομένη του Roadbook διαδρομή, για ακινητοποίηση και, φυσικά, για εύρεση του οχήματος και του αναβάτη στην περίπτωση όπου χρειαστεί άμεση επέμβαση. Η διοργάνω-

ση είχε τόσο καλά μελετήσει την κάθε λεπτομέρεια, όπου είχε εφοδιάσει τα κινητά τηλέφωνα και τις συσκευές της με κάρ-τες roaming έτσι ώστε κατά την κίνησή μας κοντά στα σύνορα με άλλη χώρα, η συσκευή να μπορεί να χρησιμοποιεί το δί-κτυο της χώρας αυτής. Μόνο το γεγονός πως ανά πάσα στιγμή, στις μεγάλες αυτές εκτάσεις όπου κάλυπτε ο αγώνας, εί-χες κάποιον να παρακολουθεί την πορεία σου και να ξέρει ακριβώς πού βρίσκεσαι, σου έδινε μεγάλη σιγουριά για να κρα-

τήσεις το μυαλό καθαρό για τον αγώνα.

Ασφάλεια παντού

Ημέρα 2η Πέμπτη 30 ΑυγούστουΤρεις λίμνες και τρία βουνά

1η Ειδική: Μετόχι - Σιδηρόκαστρο (65km)1η Απλή: Σιδηρόκαστρο - Βυρώνεια (21km)2η Ειδική: Μπέλλες (76km)2η Απλή: Ροδόπολη - Μοναστηράκι (19km)3η Ειδική: Κρούσια (87km)3η Απλή: Κερκίνη - Σέρρες (51km)Σύνολο: 319km

Η δεύτερη κατά σειρά μέρα, αλλά πρώτη γνή-σια μέρα αγώνα Rally, με 319 συνολικά χι-λιόμετρα, ξεκινά λίγο μετά τις 8.00π.μ. Με την πρωινή δροσιά να μην έχει ακόμη εξα-φανιστεί, στηνόμαστε έξω από την είσοδο του ξενοδοχείου και ένας, ένας περιμένου-με να έρθει ο χρόνος μας ώστε να περάσου-με κάτω από τη μεγάλη αψίδα της διοργάνω-σης. Η μέρα ξεκινά με ειδική, κατευθείαν από την εκκίνηση. Προσεκτικά στα λίγα ασφάλ-τινα χιλιόμετρα μετά το ξενοδοχείο, πάντα προσέχοντας πια τα όρια ταχύτητας, μπαίνω στον πρώτο χωματόδρομο. Από το προηγού-μενο βράδυ, έχω μαρκάρει με έντονο χρώμα τις τουλίπες του roadbook που θέλουν προ-σοχή. Όλα τα τμήματα που δείχνουν περίερ-γα, τα κομμάτια όπου η πλοήγηση φαίνεται δύσκολη, τα όρια ταχύτητας και τη σωστή κα-τεύθυνση σε κάθε διασταύρωση. Αν και από μόνο του το roadbook παρέχει όλες τις απα-ραίτητες πληροφορίες, για πολλούς το μαρ-κάρισμα είναι απαραίτητο.

Περνώντας μέσα από το πρώτο χωριό, μπροστά από αυλές σπιτιών και ανάμεσα σε σκυλιά που γαυγίζουν, η πλοήγηση γίνε-ται λίγο δύσκολη. Το όριο ταχύτητας είναι μό-λις στα 30 χιλιόμετρα την ώρα, αλλά μέσα στα δεκάδες δρομάκια του χωριού, πρέπει να βρεις το ένα και μοναδικό σωστό. Λίγο παρακάτω, βγαίνουμε στον παράδεισο της χωμάτινης οδήγησης. Ένα χωματόδρομο με φάρδος αντίστοιχο της εθνικής οδού, με ατέ-λειωτες ευθείες και μεγάλες παρατεταμέ-νες στροφές με χαλίκι και καλή ορατότητα. Μπροστά απλώνεται μια μεγάλη οροσειρά, και φαίνεται να κατευθυνόμαστε κατευθείαν επάνω της. Το όριο στο χωματόδρομο αυτό είναι στα 100 χιλιόμετρα την ώρα, αλλά για καλό και για κακό δεν ξεπερνώ τα 90. Είναι άλλωστε αρκετά για κίνηση στο χώμα.

Όλα δείχνουν να πηγαίνουν καλά. Εκτός από μερικά χασιματάκια, ακολουθώ το σω-στό δρόμο για τον τερματισμό της ειδικής των 65 χιλιομέτρων, μέχρι που κάπου γύρω στο χιλιόμετρο 57 ή 58 συμβαίνει κάτι που παρ’ ολίγο να τα καταστρέψει όλα. Στα τελευ-ταία είκοσι χιλιόμετρα της ειδικής προς το Σι-δηρόκαστρο, κινούμαστε σε ένα καλοσχεδι-ασμένο και μεγάλο δρόμο, ο οποίος καλυμ-μένος με χαλίκι 3Α περιμένει σύντομα φαί-νεται να στρωθεί με άσφαλτο. Το έδαφος γλι-στρά περισσότερο από ποτέ, και η ιδέα να πλαγιάσεις τη μοτοσυκλέτα έστω και λίγο ακούγεται σαν αστείο. Φρενάρω το ΚΤΜ όσο μένει όρθιο, στρίβω με ιδιαίτερη προσο-

χή και ανοίγω το γκάζι σα χειρουργός. Γλι-στρά περισσότερο κι από λάσπη, περισσότε-ρο κι από χιόνι, μοιάζει κάπως σα να κινείσαι σε πάγο. Μέχρι που, χωρίς καν να καταλά-βω τι συνέβη, βρίσκομαι με τα χέρια ανοιχτά να σέρνω το κράνος, το θώρακα και τα πόδια επάνω στο χαλίκι με φόρα.

Συνήθως, στα ελάχιστα κλάσματα του χρόνου πριν από μια τούμπα, υπάρχει μια κάποια αίσθηση να σε προειδοποιεί. Μπο-ρεί να μην γίνεται να την αποφύγεις, αλλά υπάρχει μια κάποια ελάχιστη πληροφόρη-ση. Αλλά αυτή τη φορά, σερνόμουν με φόρα επάνω στο χαλίκι με τη μπότα να έχει μαγκώ-σει κάτω από τη σέλα του ΚΤΜ που σερνό-ταν μαζί μου, χωρίς να έχω καταλάβει τίποτα. Κι όταν σταμάτησα να σέρνομαι, η σκέψη και μόνο να σηκωθώ να τσεκάρω τις ζημιές στο ΚΤΜ και τα όργανα πλοήγησης, με γέμιζε με φόβο. Ο θώρακας με πεπιεσμένο αέρα της RXR με είχε σώσει, κι εκτός από τους ακάλυ-πτους αγκώνες, ήταν λες και δεν είχα συρ-θεί για μέτρα. Στο ΚΤΜ, όλο το roadbook είχε στραβώσει από τη βάση του, τα πλαστικά εί-χαν γδαρθεί, το τιμόνι στράβωσε λίγο. Τίπο-τα το ιδιαίτερα κακό. Αλλά για κάποιο λόγο, το ηλεκτρονικό χειριστήριο του roadbook στο τιμόνι, δεν έδινε εντολή να συνεχίσει να ξετυλίγεται το ρολό, κι έπρεπε να συνεχί-σω μετακινώντας το με το χέρι, κάτι που δη-λαδή σήμαινε πως έπρεπε να απομακρύνω το αριστερό χέρι από το τιμόνι για μικρά δι-αστήματα.

Η μικρή συσκευή που κουβαλούσαμε κάθε μέρα σε αδιάβροχη θήκη, έχει αρκετή αυτονομία για να αντέξει μία ολόκληρη αγωνιστική μέρα, και λειτουργώντας επίσης σαν κινητό τηλέφωνο, μπορεί με το πάτημα μόνο ενός κουμπιού να κάνει απευθείας κλήση στην διοργάνωση

Κι αυτή είναι μια αποτύπωση της εικόνας που ο υπεύθυνος για το σύστημα tracking, Κώστας Χατηγιαννάκης, λάμβανε συνεχώς στον υπολογιστή του στο ξενοδοχείο, ζώντας ουσιαστικά κάθε στιγμή του αγώνα από το “αρχηγείο”

Εάν έχεις οδηγήσει ποτέ σε πάγο, ίσως και να καταλάβαινες το πόσο γλιστρούσε το φρέσκο χαλίκι στο τέλος της πρώτης ειδικής. Ευτυχώς ο “φουσκωτός” θώρακας της RXR έκανε το ταξίδι επάνω στο χαλίκι όσο το δυνατό πιο γλυκό

Όσο νωρίς το πρωί κι αν έπρεπε να ξεκινήσουμε έξω από το ξενοδοχείο, τα χαμόγελα έδιναν και έπαιρναν

κρό λάθος και μια χαμένη τουλίπα με στέλ-νουν αλλού για αλλού. Υποτίθεται πως πρέ-πει να βρω χωματόδρομο δεξιά και είμαι σε ένα ανοιχτό χώρο με άσφαλτο, μια εκκλη-σία και μερικά σπίτια. Αλλά δεν είμαι ο μό-νος που χάνεται και στο σημείο φτάνουν αρ-κετοί ακόμη αναβάτες, σίγουρα πιο έμπει-ροι από εμένα.

Μέσα σε ένα αχανές δίκτυο από δρομά-κια και μονοπάτια, είναι πολύ δύσκολο να βρεις το σωστό δρόμο και αρκετά εύκολο να χάσεις την ψυχραιμία σου. Κουρασμέ-νος από την προσπάθεια και τα πολλά χιλιό-μετρα και χτυπημένος, βλέπεις τα κύματα της απογοήτευσης να πλησιάζουν επικίνδυ-να. Και ακριβώς σε εκείνο το σημείο, πρέ-πει να κρατήσεις το μυαλό καθαρό και να συνεχίσεις να προσπαθείς. Εμπρός, πίσω… Για να ελέγξουμε κι αυτό το χωματόδρομο… Για να φέρουμε πάλι το χιλιομετρητή στη σωστή ένδειξη… Όταν επιτέλους βρίσκεις το σωστό δρόμο, σχεδόν δεν το πιστεύεις και πρέπει να το επιβεβαιώσεις τσεκάρο-ντας για σιγουριά και λίγες από τις επόμε-νες τουλίπες. Και η απογοήτευση μετατρέ-πεται σε προσωρινή ευτυχία, μέχρι το επό-μενο χάσιμο.

Οι χρόνοι μου είναι χάλια, αλλά τουλάχι-στον φτάνω στην εκκίνηση της τρίτης και τε-λευταίας ειδικής της μέρας και συνεχίζω τον αγώνα. Λίγο η κούραση, λίγο η απογοήτευ-ση και λίγο ο πόνος στους αγκώνες, οδη-γούν στην απόφαση να οδηγήσω χαλαρά την τελευταία ειδική, καθισμένος το μεγαλύ-τερο διάστημα στη σέλα κι έχοντας την προ-σοχή μου στραμμένη στο roadbook. Δεν πιέ-ζω πουθενά, δεν υπερβάλω καθόλου, απλά θέλω να τελειώσω την ειδική γρήγορα και να γυρίσω πίσω. Αλλά πηγαίνοντας πιο χα-λαρά, δε χάνομαι σχεδόν πουθενά κι έτσι πε-τυχαίνω τον 4ο χρόνο της γενικής κατάταξης στην τελευταία ειδική, κι αρχίζω επιτέλους να μπαίνω περισσότερο στο πραγματικό κλί-μα και την ουσία ενός αγώνα Rally.

Ο πραγματικός αγώνας έχει ξεκινήσει και ο Ιταλός Christian

Pastori επάνω στο όμορφο Sherco SE 450i, δείχνει ποιος

πρόκειται να είναι ο ηγέτης των καταστάσεων

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑΚατάταξη 2ης Μέρας1. C. Pastori Sherco 4:22:05.192. S. Calesini KTM 4:25:23.143. A. Cosentino KTM 4:27:08.094. M. Grandini KTM 4:43:46.155. M. Rabenlehner KTM 4:57:06.016. Α. Παντελίδης ΚΤΜ 5:00:14.67

Γενική Κατάταξη1. C. Pastori Sherco 4:44:16.882. S. Calesini KTM 4:48:58.873. A. Cosentino KTM 5:06:13.534. M. Grandini KTM 5:10:50.885. M. Rabenlehner KTM 5:22:03.256. Α. Παντελίδης ΚΤΜ 5:25:45.32

Εκτός των άλλων η διοργάνωση μας έδινε αυτοκόλλητο στο οποίο αναγραφόταν τα κινητά

τηλέφωνα και τα στοιχεία των μελών της

72 73

Δια

δρο

μή

Διαδ

ρομ

ή

Ημέρα 3η - Παρασκευή 31 ΑυγούστουΜαραθώνια μέρα

1η Απλή: Σέρρες - Μέταλλα (21km)1η Ειδική: Μενοίκιο - Λαϊλιάς - Άγκιστρο (270km)Σύνολο: 293km

Μόνο και μόνο στο άκουσμα των χιλιομέ-τρων της μίας και μοναδικής ειδικής της τρί-της μέρας, σε πιάνει ένα άγχος. 270 χι-λιόμετρα ειδικής, είναι κάτι πέρα από κάθε γνωστό δεδομένο και μια ιδιαίτερη πρόκλη-ση. Η μέρα ξεκινά με μια σύντομη απλή που μας οδηγεί στο χωριό Μέταλλα και από εκεί και πέρα, έχουμε να περάσουμε επάνω από τρία βουνά, με είκοσι χιλιόμετρα συνεχούς υψομετρικής διαφοράς από τη μία άκρη του Νομού Σερρών στην άλλη, από το Μενοίκιο έως το Άγκιστρο, και από την Φαιά Πέτρα έως το Λαϊλιά και πίσω. Μετά τα καταστρο-φικά αποτελέσματα της προηγούμενης μέ-ρας, ξεκινώ αρκετά πίσω, αλλά αυτό απο-δεικνύεται πολύ καλό. Από τα πρώτα κιόλας χιλιόμετρα της μαραθώνιας ειδικής, προ-σπερνώ κόσμο. Έχω αρχίσει να βρίσκω τα κόλπα στην πλοήγηση, προσπαθώ πάντα να μένω πιστός στο roadbook, αλλά ως δια μα-γείας, στις λίγες στιγμές αμφιβολίας, οι αι-ωρούμενοι κόκκοι σκόνης του προηγούμε-νου, επιβεβαιώνουν τον κατά τα φαινόμενα σωστό δρόμο.

Μέχρι το πρώτο checkpoint πρέπει να έχω περάσει έξι με εφτά αναβάτες, με γρήγορη οδήγηση χωρίς λάθη. Οι τουλίπες διαδέχο-νται η μία την άλλη, οι αποφάσεις μου απο-

δεικνύονται σωστές και τα χιλιόμετρα περ-νούν κατά δεκάδες. Από στριφτερούς δρό-μους μέσα στο δάσος, όπου χρειάζεσαι σχε-δόν να ανάψεις τα φώτα για να μπορείς να δεις καθαρά, μέχρι ανοιχτά ξέφωτα επάνω σε κορυφογραμμές. Και από αφράτο μαλα-κό χώμα ποτισμένο με την πρωινή υγρασία, μέχρι πέτρινα καλντερίμια. Ο αγώνας απλώ-νεται σε τόσο μήκος που συναντάς τα πάντα. Μέχρι που κάποια στιγμή, ακούω μια μοτο-συκλέτα πίσω μου, γυρνώ και βλέπω το Βα-σίλη Σιαφαρίκα, που προφανώς είχε χαθεί για λίγο κάπου κι έτσι βρέθηκα να τον περ-νώ.

Τρέφω αμέριστο σεβασμού στο πρόσω-πο του αναβάτη και ανθρώπου Βασίλη Σια-φαρίκα, παρακολουθώντας τα βήματά του από την αρχή της καριέρας του, στα τέλη του ’90. Ένα παιδί που με τρομερά σκληρή προ-σπάθεια και άπειρες θυσίες κατάφερε να φτάσει στην κορυφή του enduro στην χώρα μας και φαίνεται πως από το 2005 έχει ξε-χάσει να κατέβει από εκεί. Το να οδηγώ μαζί του στη μαραθώνια ειδική του Serres Rally, δεν ήταν παρά χαρά και τιμή μου. Στην αρχή δοκιμάσαμε να οδηγούμε ο ένας δίπλα στον άλλο, αλλά ένα τεράστιο τρακτέρ που εμφα-νίστηκε ξαφνικά μετά από μια παρατεταμένη αριστερή, κι έκανε εμένα να επινοήσω ένα απίστευτο πάτημα μέσα από το χαντάκι στην άκρη του δρόμου, μας έδειξε ότι ίσως και να μην είναι και τόσο καλή ιδέα το να οδηγού-με πλάι - πλάι. Οπότε οδηγούσαμε εναλλάξ ο ένας μπροστά από τον άλλο, με τον πίσω να επιβεβαιώνει τις σωστές αποφάσεις του άλ-λου στην πλοήγηση.

Ημέρα 4η Σάββατο 1 ΣεπτέμβρηΗ πιο μεγάλη μέρα

1η Απλή: Σέρρες - Αγ. Γιώργης (4km)1η Ειδική: Ορεινή - Βροντού (49km)2η Απλή: Βροντού - Ποταμοί (77km)2η Ειδική: Ροδόπη - Καράντερε (83km)3η Απλή: Ποταμοί - Πέρασμα (10km)3η Ειδική: Λιβαδερό (83km)4η Απλή: Καλλίφυτος - Δράμα -

Προσοτσάνη (29km)5η Απλή: Προσοτσάνη - Σέρρες (58km)Σύνολο: 393km

Το ότι έχω τερματίσει τρίτος στη γενική της προηγούμενης μέρας σημαίνει πως στο ξε-κίνημα της επόμενης, στις 6.33π.μ, παίρ-νω εκκίνηση πίσω από τους δύο Ιταλούς που προηγούνται και στη γενική κατάταξη του αγώνα. Μετά από μόλις τέσσερα χιλιό-μετρα απλής, με τα φώτα στο KTM 500 EXC να προσπαθούν να φωτίσουν το δρόμο, βρι-σκόμαστε για άλλη μια φορά στον Αϊ Γιώρ-γη για την πρώτη ειδική των 47 χιλιομέτρων και ίσως την καλύτερη του αγώνα για εμέ-να. Μόλις παίρνω σήμα από τον κριτή, αφή-νω το συμπλέκτη του ΚΤΜ κι αρχίζω να ανη-φορίζω στο χωματόδρομο. Έχω εξοικειω-θεί περισσότερο με την πλοήγηση πια, αλλά στο βάθος του δρόμου, στο επόμενο λοφάκι ή δύο με τρεις στροφές πιο μπροστά, μπορώ και βλέπω τη σκόνη των πρώτων.

Το συναίσθημα είναι μοναδικό, καθώς όσο περνούν τα χιλιόμετρα χωρίς λάθη, ξέρω ότι ακολουθώ σταθερά τον ρυθμό των πρωτοπόρων. Σε ταχύτητα, δεν είναι άπια-στοι, όμως το θέμα είναι πως εκτός από αλάνθαστοι, στις διασταυρώσεις και τις πε-ρίεργες στροφές είναι λες και έχουν περά-σει από το σημείο δεκάδες φορές. Λες και δε σκύβουν καν το κεφάλι για να τσεκάρουν το roadbook. Ίσως να χαμηλώνουν λίγο τα μάτια, αλλά σίγουρα όλη η διαδικασία τους παίρνει πολύ λιγότερο χρόνο από εμένα που πρέπει να τσεκάρω δύο και τρεις φορές λόγω απειρίας και ανασφάλειας εάν έχω πά-ρει το σωστό δρόμο. Σε ένα μικρό λαθάκι, βλέπω τον Christian Pastori να έχει γυρίσει ανάποδα στην ειδική και το ένστικτο λέει να τον ακολουθήσω προς τα πίσω. Τελικά είχα κάνει λάθος κι εγώ.

Όταν σου κάθονται σωστά οι τουλίπες, όταν έχεις ένα σταθερά γρήγορο ρυθμό χω-ρίς λάθη, το συναίσθημα είναι μοναδικό και, κυρίως, διαρκές. Δεν είναι σαν μια δεκάλε-

Επάνω στο παλιό KTM 525 EXC (2001),

ο Άγγελος Παντελίδης συνεχίζει μια εξαιρετική

πορεία προς τον τερματισμό, όντας στο

τέλος της 3ης μέρας ο πρώτος Έλληνας της

γενικής κατάταξης

Ο Θανάσης Παπαθανασίου και ο Ανδρέας Παραγιός, τα δύο παιδιά της North Star από την Καβάλα, προσέφεραν μεγάλη βοήθεια στη διοργάνωση του αγώνα, “σκουπίζοντας” τη διαδρομή κάθε μέρας επάνω στα δύο Beta τους

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑΚατάταξη 3ης Μέρας1. A. Cosentino KTM 4:27:08.092. C. Pastori Sherco 4:22:05.193. Α. Γκλαβάς KTM 5:28:07.004. Β. Σιαφαρίκας Honda 5:28:41.005. M. Grandini KTM 5:35:56.006. Α. Παντελίδης ΚΤΜ 5:40:29.00

Γενική Κατάταξη1. C. Pastori Sherco 9:56:24.882. A. Cosentino KTM 10:15:20.533. M. Grandini KTM 10:46:46.884. Α. Παντελίδης ΚΤΜ 11:06:14.325. Β. Σιαφαρίκας Honda 11:10:24.906. M. Rabenlehner KTM 11:16:49.25

πτη ειδική enduro, όπου μπαίνεις, οδηγείς και τερματίζεις χωρίς να καταλαβαίνεις ή να θυμάσαι πολλά. Εδώ οδηγείς, το ευχαριστιέ-σαι, γεμίζεις οδήγηση, γεμίζεις γκάζια, γεμί-ζεις παραστάσεις εικόνες και συναισθήμα-τα. Η πρώτη ειδική των 47 χιλιομέτρων μου πήρε σχεδόν 58 λεπτά για να την ολοκληρώ-σω, κι ομολογώ πως ήταν από τα πιο απο-λαυστικά μου λεπτά επάνω σε μοτοσυκλέτα, που με έφεραν στον τερματισμό με ένα πλα-τύ χαμόγελο.

Τοπία άπειρου κάλλουςΤα επόμενα 77 χιλιόμετρα απλής διαδρο-μής μας μεταφέρουν σε ένα άλλο βουνό κι ένα άλλο κόσμο προς τους πρόποδες της Ρο-δόπης. Στο κάτω Νευροκόπι, το κρύο είναι τσουχτερό, παρόλο που βρισκόμαστε στην πρώτη μέρα του Σεπτέμβρη, και ο ηλικιωμέ-νος κύριος στο βενζινάδικο του ανεφοδια-σμού δε φαίνεται να πτοείται από τις απέλ-πιδες εκκλήσεις μου να βιαστεί. Με την ησυ-χία του, παίρνει το εικοσάευρο και εξαφανί-ζεται μέσα στο μαγαζί ψάχνοντας για τα ρέ-στα. Ο ποταμός Νέστος κυλά με μανία κάτω από την γέφυρα με την πανοραμική θέα, και λίγο πιο κάτω δίνεται η εκκίνηση της δεύτε-ρης κυκλικής ειδικής, με αρχή και τέλος για πρώτη φορά στον αγώνα, στο ίδιο σημείο. Φεύγω πάλι τρίτος στη σειρά, αλλά σύντομα

ο ενθουσιασμός μου μεταφράζεται σε απο-γοήτευση. Ένα πονηρό σημείο στο roadbook, στα 8 χιλιόμετρα μέσα στην ειδική, μας κάνει να ψάχνουμε για ώρα το σωστό δρόμο. Γύρω από μια παρατημένη στάνη, αναβάτες κά-νουν ασταμάτητα κύκλους, φτάνουν στο ση-μείο τουλάχιστον οι πρώτοι δέκα της γενικής και ο χρόνος περνά χωρίς σταματημό.

Για να βρω επιτέλους το σωστό δρό-μο πρέπει να γυρίσω δύο τουλίπες πριν και να πάρω μέτρο - μέτρο τη διαδρομή του roadbook που φαίνεται να έχει σχεδιαστεί με λάσπη. Εκεί που αναφέρει πέρασμα από λα-σπωμένο χαντάκι, υπάρχει μόνο ξερό χώμα, και τελικά βρίσκω το ύπουλο πέρασμα πίσω από κάτι βάτα. Είναι καθαρά μια ειδική για πλοηγούς, για έμπειρους αναβάτες ή για “επιβάτες ταξί”, όπως αποκαλούν στα Rally όσους απλά ακολουθούν άλλους αμελώντας την δική τους πλοήγηση. Η τραγωδία δεν τε-λειώνει εκεί, κι έτσι αρκετά μέσα στην ειδι-κή, σε ένα ακόμη περίεργο σημείο, φεύγω αλλού και συμπληρώνω γύρω στα δέκα έξ-τρα χιλιόμετρα μέχρι να βρω πάλι το σωστό δρόμο. Στην κορυφή ενός λόφου, σε μια τε-ράστια παρατεταμένη δεξιά, ανάμεσα σε κά-ποια κτίρια, δίπλα σε στοίβες από κομμένους κορμούς, ο σωστός δρόμος τελικά είναι ευ-θεία στο κατηφορικό μονοπάτι - δρόμο.

Ο Μιχάλης Μπισμπιρούλιας, “γάτα” στην

Με τρομακτικό ήχο και δίνοντας πλούσιο θέαμα, το buggy του Τσέχου Josef Machacek ήταν ό,τι καλύτερο για τους θεατές

Φίλοι, ξεκούραση και άφθονη πόση και βρώση. Το Rally συναντά το enduro, με τον αγώνα της 4ης μέρας να τερματίζει στον χώρο όπου λάβαινε χώρα η ετήσια συγκέντρωση enduro

Σε μια μέρα για καλούς πλοηγούς, ο πολύπειρος Γερμανός Christian Woefl τερματίζει δεύτερος στη γενική κατάταξη

Σε ένα από τα ελάχιστα δύσκολα κομμάτια,

οι εντουράδες αισθανθήκαμε σαν

στο σπίτι μας

Αγώνας δρόμουΣτον σύντομο ανεφοδιασμό σε καύσιμα, από τα μπιτόνια που η διοργάνωση είχε μεταφέ-ρει για εμάς σε ένα χωριό, ξέρουμε πως ο χρόνος μετρά, οπότε ανεφοδιάζουμε γρήγο-ρα, μοιραζόμαστε μία μπανάνα και όπου φύ-γει φύγει. Ο χωματόδρομος που μας ανεβά-ζει στον Λαϊλιά είναι τόσο στενός που μοιά-ζει αρκετά με μονοπάτι αγώνα enduro, και όπως θυμάται ο Σιαφαρίκας μετά, είναι το ίδιο κομμάτι που υπήρχε σαν απλή διαδρο-μή στο ISDE του 2008. Αρχίζω και κουρά-ζομαι και μένω λίγο πιο πίσω στους απλω-τούς χωματόδρομους όπως κατεβαίνουμε από την άλλη πλευρά του Λαϊλιά. Στο επόμε-νο checkpoint, χάνω τη συγκέντρωσή μου και εκεί που πάω για ακόμη ένα επικό χάσι-μο, έρχεται ένας συναθλητής να με σώσει. Ο Άγγελος Παντελίδης, σταματά στην άκρη του δρόμου για να μου δείξει σε ποια τουλίπα βρισκόμαστε και μάλιστα μου λέει τα ακρι-βή χιλιόμετρα στα οποία πρέπει να επαναφέ-ρω το IMO.

Υπόδειγμα “ευ αγωνίζεσθαι”, ο Άγγελος είναι πάνω από όλα ένα παιδί που λατρεύ-ει τους αγώνες Rally και παλεύει με νύχια και με δόντια να συμμετάσχει σε όσους περισ-σότερους μπορεί. Μέχρι να επιβεβαιώσω τις επόμενες τουλίπες, μένω πίσω από τον Άγγελο, που ως κλασικός αναβάτης Rally, οδηγεί με γοργό ρυθμό, χωρίς να χάνεται και χωρίς να παίρνει μεγάλα ρίσκα. Λίγο πιο κάτω, σε ένα ανοιχτό κομμάτι, τον προσπερ-νώ σηκώνοντας σαν δείγμα ευχαρίστησης το χέρι. Αλλά μέχρι και τον τερματισμό, όσο και αν πιεστώ, όσο και να ανοίγω το γκάζι του KTM 500 EXC στις φλαταδούρες, δε γίνεται να αποκοπώ από τον Άγγελο, κι έτσι τερμα-τίζουμε σχεδόν μαζί. Γιατί όπου πιέσω, όπου προσπαθήσω να κάνω τη διαφορά, αμέσως έρχεται ένα μικρό χάσιμο να χαλάσει όλη την προηγούμενη προσπάθεια. Ο Σιαφαρί-κας χάνεται κι αυτός λίγες εκατοντάδες μέ-τρα πριν τον τερματισμό, αλλά και οι δύο μας τερματίζουμε σε καλές θέσεις, εγώ στην τρί-τη της γενικής κι εκείνος στην τέταρτη.

72

75

Δια

δρο

μή

πλοήγηση και με αρκετή εμπειρία από το ελ-ληνικό πρωτάθλημα Trail Ride, μαζί με τον γερόλυκο των Rally, Christian Woefl, είναι οι μόνοι που βρίσκουν εύκολα τον δρόμο κι έτσι τερματίζουν στις δύο πρώτες θέσεις την ειδική. “Παρόλο που ξεκινήσαμε αρκετά πιο πίσω, από ένα σημείο κι έπειτα μπορούσα να καταλάβω ότι ήμασταν πρώτοι με το Μιχάλη, ότι καμία άλλη μοτοσυκλέτα δεν είχε περάσει από το σημείο εκείνη τη μέρα και σχεδόν δε μπορούσα να το πιστέψω”, θα έλεγε αργό-τερα ο συμπαθής Γερμανός Christian Woefl, που αγαπά την πατρίδα μας και την επισκέ-πτεται μόνιμα τα τελευταία είκοσι χρόνια.

Το κύριο αγωνιστικό μενού της μέρας τε-λειώνει με μία ακόμη μεγάλη ειδική των 83 χιλιομέτρων προς το Λιβαδερό και τη Δράμα. Στο roadbook είναι μαρκαρισμένα με έντονα γραφικά ορισμένα επικίνδυνα σημεία. Ορι-σμένα κομμάτια με παχιά άμμο, παλιοί υλο-τομικοί δρόμοι τους οποίους έχουν σκάψει για τα καλά από τα περάσματά τους τα φορ-τηγά με τα ξύλα. Ο Σιαφαρίκας αποφασί-ζει να ακολουθήσει τον Sandro Calesini σχε-δόν σε όλη την ειδική, και ο Ιταλός δε μπο-ρεί να πιστέψει πως γίνεται ένα τετράχρονο 250, το HM-Honda CRE F250R του Βασίλη Σιαφαρίκα, μπορεί να μείνει πίσω από το με-γάλο τετράχρονο ΚΤΜ του σε αυτές τις συν-θήκες. “Στην παχιά άμμο σχεδόν δεν φρενά-ριζα, κατέβαζα ταχύτητες και έστριβα με την φόρα μέσα στο σύννεφο σκόνης του Ιταλού”,

λέει ο Σιαφαρίκας που πραγματικά ρισκάρει στην ειδική αυτή για να τερματίσει στην τρί-τη θέση της γενικής της μέρας και να περά-σει στην πρώτη θέση της άτυπης κατάταξης των Ελλήνων.

Στην αρχή της ειδικής, προσπερνώ το πλήρως εξοπλισμένο και ιδιωτικό ασθενο-φόρο που η διοργάνωση έχει φέρει από Ιτα-λία, και λίγο παρακάτω ακούω ένα μεταλλικό θόρυβο από το πίσω μέρος του KTM. Σταμα-τώ για να δω ότι από τους κραδασμούς, έχει χαλαρώσει το παξιμάδι του άξονα του τρο-χού, το οποίο δεν είχα επίτηδες σφίξει αρκε-τά μήπως και χρειαστεί να το λασκάρω μέσα στον αγώνα με το μικρό εργαλείο χειρός της ΚΤΜ που κουβάλαγα στο τσαντάκι. Εάν δεν είχα σταματήσει κι έχανα το παξιμάδι, τα πράγματα θα ήταν δύσκολα. Αλλά η έβδο-μη θέση που κατακτώ σε εκείνη την ειδι-κή δείχνει πως η σχεδόν πεντάλεπτη στάση, δεν επηρεάζει ιδιαίτερα το τελικό αποτέλε-σμα στη μεγάλη ειδική των 83 χιλιομέτρων. Στον άτυπο τερματισμό της μέρας, έξω από την Προσοτσάνη της Δράμας, μας περιμέ-νουν οι φίλοι εντουράδες που συμμετέχουν στην ετήσια συγκέντρωση enduro, αλλά και άφθονα σουβλάκια και αναψυκτικά (ή μπί-ρες για όσους…). Ξεκουραζόμαστε λίγο και παίρνουμε σε μικρά γκρουπ το δρόμο της επιστροφής για τις Σέρρες, με τα mousse στα λάστιχα να διαμαρτύρονται έντονα στην άσφαλτο.

Ημέρα 5η Κυριακή 2 ΣεπτέμβρηΣτα τελευταία 3 χιλιόμετρα

1η Ειδική: Λαϊλιάς (178km)1η Απλή: Μέταλλα - Αγ. Γιώργης (23km)2η Ειδική: Ραχωβίτσα (17km)2η Απλή: Αγ. Γιώργης - Σέρρες (10km)Σύνολο: 222km

Πριν το ξημέρωμα της τελευταίας μέρας, συ-ζητάμε με το Σιαφαρίκα. Μέσα σε λίγες μέρες έχουμε οδηγήσει τόσες εκατοντάδες χιλιό-μετρα κι έχουμε μάθει τόσα πολλά. Η πλοή-γηση, τα όργανα, αλλά και το ξεχωριστό κλί-μα μιας οικογένειας ή μιας καλής παρέας από όλους στον αγώνα, μαζί συνθέτουν μια εμπειρία μοναδική. Οι μέρες όμως πέρασαν, κι έτσι την Κυριακή 2 Σεπτέμβρη στηνόμα-στε στην εκκίνηση της τελευταίας μέρας του Serres Rally 2012. Το κυρίως σκέλος της μέρας έχει άλλη μια μαραθώνια ειδική 178 χιλιομέτρων, και λίγο πριν το τέλος περνάμε για τελευταία φορά από τη μικρή ειδική του Προλόγου, των 17 χιλιομέτρων.

Ξεκινώ για άλλη μια μέρα από τις πιο πίσω θέσεις, για να αρχίσω πάλι να προσπερνώ κόσμο. Ανεβαίνοντας προς τον Λαϊλιά, αντί-θετα με τη διαδρομή της τρίτης μέρας, το μα-λακό χώμα έχει κάνει τα ιδανικά λούκια μέσα στις στροφές.

Φθαρμένα πια στο όριό τους, τα ελαστι-κά FIM του KTM γλιστρούν πολύ, αλλά γλυ-

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑΚατάταξη 5ης Μέρας1. A. Cosentino KTM 3:40:13.272. C. Pastori Sherco 3:47:51.783. S. Calesini KTM 3:51:38.074. J. Machacek Buggy 4:02:08.855. Μ. Μπισμπιρούλιας Honda 4:18:33.006. Α. Γκλαβάς KTM 4:20:49.91

Τελική Κατάταξη1. C. Pastori Sherco 18:56:47.952. A. Cosentino KTM 18:58:54.803. M. Grandini KTM 20:25:52.084. Β. Σιαφαρίκας Honda 20:33:44.245. Α. Παντελίδης ΚΤΜ 20:49:28.086. S. Calesini KTM 20:49:35.567. C. Woefl Yamaha 20:59:45.198. Α. Γκλαβάς KTM 21:24:04.419. J. Kalat Yamaha 22:01:39.5410. Μ. Μπισμπιρούλιας Honda 22:03:54.30

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑΚατάταξη 4ης Μέρας1. S. Calesini KTM 4:54:47.622. C. Woefl Yamaha 4:57:05.393. Β. Σιαφαρίκας Honda 5:00:39.404. A. Cosentino KTM 5:03:21.005. Μ. Μπισμπιρούλιας Honda 5:10:08.666. M. Grandini KTM 5:12:05.93

Γενική Κατάταξη1. C. Pastori Sherco 15:08:56.172. A. Cosentino KTM 15:18:41.533. M. Grandini KTM 15:58:52.814 Β. Σιαφαρίκας Honda 16:11:04.305. Α. Παντελίδης ΚΤΜ 16:25:26.976. C. Woefl Yamaha 16:28:23.72

Με αρχή το 2011, το Serres Rally διοργανώνουν από κοινού η ομάδα του Off Road Team, μαζί με τους ανθρώπους της Λέσχης Αυτοκινήτου και Μοτοσυκλέτας Σερρών και την βοήθεια του Αυτοκινητοδρομίου Σερρών. Ο αγώνας τελεί υπό την αιγίδα της διεθνούς ομοσπονδί-ας μοτοσυκλέτας FIM, της ευρωπαϊκής ομοσπονδίας μοτοσυκλέτας UEM, και τις “δικής μας” Αθλητικής Μοτοσυκλετιστικής Ομοσπονδίας Ελλάδας (ΑΜΟΤΟΕ). Γνωρίζοντας υψηλά στά-

νταρ διοργάνωσης, τη χρονομέτρηση αναλαμβάνει η Infomega (επίσημος χρονομέτρης του Enduro World Championship), ενώ δίνοντας ιδιαίτερη βαρύτητα στα θέματα της ασφάλειας, οι

διοργανωτές διαθέτουν, μεταξύ άλλων, δύο κινητά και πλήρως εξοπλισμένα ασθενοφόρα μέσα στην διαδρομή κάθε μέρας. Για το 2013, το Serres Rally θα λάβει χώρα από τις 26 έως τις 31 Αυ-

γούστου. Το κόστος συμμετοχής για μοτοσυκλέτες και quad βρίσκεται στα €300, γίνονται ειδικές προ-σφορές σε όσους δηλώσουν συμμετοχή έγκαιρα, και…

Οργάνωσηυψηλούεπιπέδου

Περιλαμβάνει:- Όλα τα σχετικά με τον αγώνα έγγραφα και διαχειρι-στικά έξοδα- Αυτοκόλλητα νούμερα- RoadBook αγώνα- RoadΒook για τα service- Σχετικές με τον αγώνα παροχές, χρονομέτρηση κτλ.- Ιατρική υποστήριξη στον αγώνα και στο bivouac- Recovery και μεταφορά στις Σέρρες- Σύστημα δορυφορικής παρακολούθησης MyTrack- Πρόσβαση στο Bivouac & facilities, camping στο χώρο των paddock- Security στο bivouac του αγώνα- Ασφάλιση αστικής ευθύνης την ώρα του αγώνα. Ασφά-λιση ατυχήματος προς τρίτους- Δωρεάν internet στο bivouac

Δεν περιλαμβάνει:- Διαμονή- Διατροφή- Καύσιμα, και κόστη τεχνικής βοήθειας- Προσωπική ασφάλιση αγωνιζόμενων- Κόστος έκδοσης License- Elpida Resort&Spa facilitiesΚάθε χρόνο ανακοινώνονται ειδικότερα πακέτα συμ-μετοχής με διαμονή, διατροφή στο Elpida Resort & Spa, καθώς και παροχές σε massage, Spa, τόσο για τους αγωνιζόμενους, όσο και για ανθρώπους υποστή-ριξης και θεατές. Για όλες τις σχετι-κές πληροφορίες, επισκεφθείτε το www.serresrally.gr

κά και κάθε έξοδος από στροφή μοιάζει με μια μεγάλη καμπύλη γραμμή. Τα mousse επί-σης, έχουν μαλακώσει υπερβολικά μετά από τόσα χιλιόμετρα και χρειάζεται προσοχή όσο ανεβαίνουν τα χιλιόμετρα. Αλλά η πλοήγησή μου φαίνεται πια αρκετά καλύτερη. Στα πρώ-τα χιλιόμετρα, βλέπω τον Άγγελο Παντελί-δη να χάνεται σε ένα εντελώς άκυρο σημείο. Αντί να φύγει δεξιά, στρίβει χωρίς λόγο αρι-στερά και κατευθύνεται σε άλλη πορεία από αυτή του αγώνα. Ακόμη και οι πιο έμπειροι αναβάτες μπορούν από την κούραση να υπο-πέσουν σε λάθη.

Όλα κυλούν ιδανικά στα επόμενα χιλιό-μετρα. Σε μια παρατεταμένη στροφή επάνω στο Λαϊλιά, ο φίλος Έλβις, άνθρωπος “κλει-δί” στα της οργάνωσης, στέκεται και μας κοι-τά μαζί με δύο κοπέλες εθελόντριες του Ερυ-θρού Σταυρού. Αυτοί πρέπει νομίζω να με άκουσαν που από τη χαρά τραγουδούσα μέσα από το κράνος όπως παράλληλα άνοι-γα και το γκάζι του 500. Οδήγηση, οδήγη-ση και ξανά οδήγηση. Έχω το χρόνο να ευχα-ριστηθώ κάθε στροφή, να απολαύσω κάθε επιτάχυνση και κάθε φρενάρισμα στο δρόμο προς τον τερματισμό της μαραθώνιας ειδι-κής. Στο σύντομο ανεφοδιασμό με μπιτόνια, βλέπω με έκπληξη το Βασίλη Σιαφαρίκα μαζί με τον Christian Woefl. Μα αυτοί ξεκίνησαν τη μέρα από τους πρώτους, και πάνω από δε-καπέντε λεπτά πριν από μένα, και το ότι κατά-φερα να τους φτάσω είναι σπουδαίο. Με μια κίνηση ενθουσιασμού και ρίσκου, προσπερ-νώ το Σιαφαρίκα σε μια πετρωτή ευθεία και συνεχίζω το δρόμο μου.

Μηδένα προ του τέλους...Περνάμε βουνά και λαγκάδια, περνάμε χω-ριά και λιβάδια, συνεχίζουμε. Ο Βασίλης έχει μείνει λίγο πιο πίσω. Κάπου στο χιλιό-μετρο 172 της ειδικής, από τα 178 συνολι-κά, βρίσκομαι με καμιά ογδονταριά χιλιόμε-τρα σε ένα μεγάλο δασικό δρόμο μπροστά

σε ένα μεγάλο δίλημμα. Ο δρόμος χωρίζεται και έχω επιλογή να πάω είτε ευθεία, είτε λο-ξώς δεξιά. Στο κλάσμα του δευτερολέπτου που ακολουθεί, παίρνω την απόφαση να συ-νεχίσω ευθεία, αλλά είναι η λανθασμένη. Από πίσω ακολουθεί ο Σιαφαρίκας κι ένας Ιταλός. Η επόμενη τουλίπα είναι σχεδόν πέ-ντε χιλιόμετρα πιο κάτω, και σα να μη φτάνει αυτό, όταν καταλαβαίνω το λάθος και στα-ματώ για να γυρίσω πίσω, έρχεται με φόρα ο Ιταλός και με εμβολίζει, ρίχνει εμένα κάτω και το ΚΤΜ μέσα σε κάτι θάμνους. Και έτσι μια τέλεια μέρα οδεύει σε τραγωδία.

Στο πετρωτό μονοπάτι της επιστροφής, το ΚΤΜ πετάει. Σχεδόν οργισμένος, παίρνω ρί-σκα και βιάζομαι να γυρίσω στο σωστό δρό-μο. Αλλά ακόμη κι όταν φτάνω στη διασταύ-ρωση που χάθηκα, δεν είμαι βέβαιος για τη σωστή πορεία. Από το βάθος ακούγεται μια μοτοσυκλέτα που πηγαίνει μόνιμα στον κό-φτη. Σαν παπάκι, ή σαν supersport στην ευ-θεία των Σερρών. Είναι ο Σιαφαρίκας που κατάλαβε κι αυτός το λάθος μας και γύρισε πίσω. Κι αυτός “οργισμένος”. Τελικά έρχε-ται ο Άγγελος Παντελίδης, σταθερή αξία, και στην ουσία τον ακολουθούμε μέχρι τον τερ-ματισμό. Που τελικά είναι μόλις δύο χιλιό-μετρα μετά. Κόποι τεσσάρων ωρών οδήγη-σης, χάθηκαν μέσα σε κλάσματα του δευτε-ρολέπτου.

Στην τελευταία ειδική όλου του αγώνα, στο πέρασμα από τον Πρόλογο, ο Σιαφαρίκας έχει βαλθεί να αποδείξει την ταχύτητά του σαν εντουράς. Στην αρχή ακολουθεί τη σκόνη μου καθότι φεύγω μπροστά του, αλλά μετά εξα-φανίζεται σε ένα εντουράδικο μονοπάτι και πετυχαίνει έναν απίστευτο χρόνο κερδίζοντας την ειδική. Ένα σύντομο μονοπάτι μας οδηγεί πίσω στο ξενοδοχείο. Ο αγώνας τελείωσε. Τι απίστευτη εμπειρία! Ο Christian Pastori χαρί-ζει στο Sherco του τη νίκη στη γενική και ο Βα-σίλης Σιαφαρίκας είναι άτυπα ο πρώτος Έλ-ληνας. Άντε και του χρόνου!

Το πλήρως εξοπλισμένο ασθενοφόρο του Mauro de Vecchis ήρθε μαζί με τον ίδιο από την Ιταλία και ακολουθούσε κάθε μέρα όλο τον αγώνα. Ένα μεγάλο μπόνους για την διοργάνωση

Μετά από πέντε αγωνιστικές μέρες, το πάρτι του τερματισμού στο Serres Rally περιλάμβανε και μερικές βραδινές βουτιές στην πισίνα

Μηχανικός και αναβάτης, ο Ζήκος Μπαφέτης (Bafetis Workshop) τερμάτιζε κάθε μέρα επάνω στο δίχρονο Gas Gas EC 300 του και κατόπιν βοηθούσε όλους τους υπόλοιπους με εργασίες στις μοτοσυκλέτες μας. Τρομερός τύπος!

74

Στον πρώτο αγώνα rally της ζωής του, ο Βασίλης Σιαφαρίκας διέπρεψε, τερματίζοντας 4ος στη γενική κατάταξη