Παγκύπριος Σύνδεσμος Ατόμων με Πολλαπλή Σκλήρυνση

Νοέμβριος 2009- Μήνας συναντήσεων ενημέρωσης

Ανοσοτροποποιητικές θεραπείες: Ιντερφερόνες, Κοπαξόνη, Ναταλιζουμάπ, Ανοσοκατασταλτικά, Ανοσοσφαιρίνες

Νέες Θεραπείες: Νέα μονοκλωνικά αντισώματα, Από του στόματος φάρμακα, Μεταμόσχευση μυελού, Αρχέγονα κύτταρα.

Ιντερφερόνη β και κοπαξόνη Ναταλιζουμάπ Μιτοξαντρόνη Κυκλοφωσφαμίδη Μεταμόσχευση μυελού οστών/συνδυασμένη

θεραπεία

Ένα επεισόδιο/χρόνο ή χωρίς αλλαγή από την προ θεραπείας συχνότητα των κρίσεων

Υποτροπές με αύξηση αναπηρίας Υποσκηνιδιακές υποτροπές Αθροιστική νευρολογική δυσλειτουργία που

επηρεάζει την καθημερινή ζωή Πολύ- περιοχική νευρολογική

συμπτωματολογία

Αλλαγή από Ιντερφερόνη α σε β (ή ανάποδα) εάν δεν υπάρχουν αδρανοποιητικά αντισώματα

Αλλαγή από Ιντερφερόνη σε Κοπαξόνη εάν υπάρχουν αδρανοποιητικά αντισώματα

Αλλαγή από Κοπαξόνη σε Ιντερφερόνη Αλλαγή σε Ναταλιζουμάπ σε αποτυχία

Ιντερφερόνης /Κοπαξόνης Συνδυασμός Ιντερφερόνης ή Κοπαξόνης με

ανοσοκατασταλτικά Αλλαγή σε μιτοξαντρόνη ή κυκλοφωσφαμίδη Προσθήκη περιοδικής χορήγησης

κορτικοστεροειδών

Υποδόρια Ιντερφερόνη β 1-b: -33% RR/ -60 to 70% MRI ενεργότητας μείωση υποτροπών σε SPMS Ενδομυϊκή Ιντερφερόνη β 1-a: -31% RR/ -50 to 60% MRI ενεργότητας Υποδόρια Ιντερφερόνη β 1-a: -30% RR/ -65 to 70% MRI ενεργότητας Κοπαξόνη: -33% RR/ -29% MRI ενεργότητας

Συνδέεται σε υποδοχείς λεμφοκυττάρων (VLA-4) και παρεμποδίζει είσοδο τους στο ΚΝΣ.

68% μείωση υποτροπών 42% μείωση πιθανότητας επιδείνωσης 95% μείωση νέων εστιών στο MRI Μείωση του συνολικού όγκου Τ2 εστιών Ενδείξεις: Αποτυχία θεραπείας ( >1 υποτροπές

προηγ. χρόνο και >από 9 Τ2 εστίες ή >1εστία με σκιαγραφικό).

Ταχέως εξελισσόμενη MS (>2 σοβαρά επεισόδια και >1 εστία με σκιαγραφικό ή αύξηση των Τ2 εστιών).

Παρενέργειες

Μιτοξαντρόνη Κυκλοφωσφαμίδη Αζαθειοπρίνη Μεθοτρεξάτη Κλαδριμπίνη Μυκοφαινολάτη Κυκλοσπορίνη

2000: Έγκριση χορήγησης σε RRMS, SPMS και PRMS.

Δοκιμή σαν επαγωγική θεραπεία (induction therapy) ακολουθούμενη από κοπαξόνη (χωρίς αποτέλεσμα), Rebif (σε εξέλιξη)

Προσοχή σε καρδιοτοξικότητα, όψιμη καρδιακή ανεπάρκεια και λευχαιμία (2-4%)

Οδηγίες για συνεχή ετήσιο αιματολογικό και καρδιολογικό έλεγχο (2009)

Ασθενείς με ταχέως εξελισσόμενη RRMS ή μη ανταποκρινόμενοι στην υφιστάμενη θεραπεία (κυκλική θεραπεία 1-3 χρόνια με μεθυλπρεδνιζολόνη με ανώτερη αθροιστική δόση 80-100 g).

Επαγωγική (induction) θεραπεία σε RRMS Ίδια αποτελεσματικότητα με Μιτοξαντρόνη Μελέτη σε SPMS σε εξέλιξη

Αζαθειοπρίνη : χωρίς αποδεδειγμένη αποτελεσματικότητα σε RRMS και SPMS.

Απουσία στατιστικά σημαντικών αποτελεσμάτων σε συνδυασμό με Ιντερφερόνη

Μεθοτρεξάτη : χωρίς αποδεδειγμένη αποτελεσματικότητα σε RRMS και SPMS. Σε συνδυασμό με Ιντερφερόνη μείωση εστιών φλεγμονής. Σε εξέλιξη επαγωγική θεραπεία με IV χορήγηση πριν την έναρξη θεραπείας με Avonex

Εγκεκριμένη για IV θεραπεία λευχαιμίας και άλλων κακοήθων λεμφωμάτων

Υποδόρια 0.07 mg/kg/day Χ5 ημέρες σε PPMS και SPMS : χωρίς κλινικό αποτέλεσμα

Υποδόρια 0.07 mg/kg/day Χ5 ημέρες κάθε μήνα για 6 μήνες σε RRMS : μετά τον 6ο μήνα και για 18 μήνες : 54% μείωση υποτροπών, σημαντική μείωση νέων εστιών με πρόσληψη σκιαγραφικού

Σε εξέλιξη μελέτες σαν μονοθεραπεία σε CIS, RRMS και σε συνδυασμό με Ιντερφερόνη σε RRMS και SPMS με υποτροπές

Στοιχεία από αναφορές, όχι μελέτες για θετική επίδραση σε RRMS, PPMS και SPMS είτε μόνη ή σε συνδυασμό με Ιντερφερόνη ή Κοπαξόνη.

Σε εξέλιξη μελέτες συνδυασμού μυκοφαινολάτης 1g bd σε συνδυασμό με Ιντερφερόνη σε RRMS

Έχει δοκιμαστεί χωρίς καμιά αποτελεσματικότητα σε PPMS και SPMS σε πολύ υψηλές δόσεις (5-10 mg/kg!).

Αρχικά στοιχεία σε RRMS κατέδειξαν μείωση υποτροπών σε μηνιαία χορήγηση 0.2-0.4 g/kg IV. Νεώτερες μελέτες δεν επιβεβαιώνουν!

Αρχικά δεδομένα για >60% μείωση κινδύνου μετατροπής CIS σε RRMS.

Καμία επίδραση σε SPMS. Πρόληψη επεισοδίων μετά τη γέννα Ανάνηψη μετά από σοβαρή υποτροπή χωρίς

ανταπόκριση στην κορτιζόνη.

Συνδέεται με το αντιγόνο CD20 των Β- λεμφοκυττάρων- Ελάττωση αριθμού

Κλινική χρήση σε Ρευματοειδή αρθρίτιδα, SLE, λέμφωμα Hodgkin (>300,000 ασθενείς)

Φάση Ι και ΙΙ μελέτες έχουν δείξει μείωση εστιών στο MRI και μείωση υποτροπών σε RRMS ( καμία επίδραση σε PPMS).

Κατευθύνεται εναντίον του CD25 αντιγόνου του υποδοχέα της IL2. Μείωση παραγωγής ιντερλευκινών

Εγκεκριμένο για πρόληψη απόρριψης μοσχεύματος νεφρού.

Φάση ΙΙ σε συνδυασμό με Ιντερφερόνη (μείωση 80% των εστιών με Gd στο MRI).

Λοιμώξεις και πρώιμη ανάπτυξη αντισωμάτων).

Κατευθύνεται έναντι του CD52 αντιγόνου (Τ- και Β- λεμφοκύτταρα). Ελάττωση αριθμού

RRMS μείωση υποτροπών, καμία επίδραση στην προοδευτική επιδείνωση

Σε χορήγηση (φάση ΙΙ) στα αρχικά στάδια RRMS (IV Χ 5 ημέρες/ χρόνο): 70% μείωση υποτροπών και 60% μείωση κινδύνου επιδείνωσης.

Παρενέργειες: Θρομβοπενία, λοιμώξεις, θυρεοειδίτιδα.

Δύο μελέτες φάσης ΙΙΙ είναι σε εξέλιξη

Καταστρέφει το DNA των κυττάρων που λεμφοκυττάρων (παρατεταμένη λεμφοπενία).

Φάση ΙΙΙ : (0.875 mg/kg/course). Μία ημερήσια δόση (χάπι) για 4-5 ημέρες σε δύο η τέσσερεις κύκλους στον πρώτο και δύο κύκλους στο δεύτερο χρόνο. 55-58% μείωση υποτροπών Vs placebo.

Ανοσοκαταστολή παρεμποδίζοντας τα λεμφοκύτταρα να μεταναστεύσουν από τα όργανα παραγωγής (σπλήνας, λεμφαδένες) στο αίμα.

Φάση ΙΙ:(1.25 και 0.5 mg χάπι od σε RRMS) Σημαντική μείωση νέων εστιών στο MRI.Επίσης κατέδειξε 55% μείωση υποτροπών και αύξησε σημαντικά τους ασθενείς χωρίς υποτροπές.

Φάση ΙΙΙ (Transforms) σε RRMS-προκαταρτικά αποτελέσματα 12 μηνώv: 52% πιο αποτελεσματικό από Ιντερφερόνη (0.16 Vs 0.33 ARR).

Φάση ΙΙΙ (Freedoms) σε RRMS- προκαταρτικά αποτελέσματα (πρώτος χρόνος), Νοέμβριος 2009

Fingolimode (0.5 και1.25 mg) Vs Placebo - 0.5 mg: 54% μείωση υποτροπών - 1.25 mg: 60% μείωση υποτροπών

- μείωση πιθανότητας επιδείνωσης κατά 30% (0.5 mg) και κατά 32% (1.25 mg). Η εταιρεία θα προσπαθήσει για έγκριση της

μικρότερης δόσης λόγω καλύτερου προφίλ παρενεργειών.

Παρεμποδίζει τον πολλαπλασιασμό (κυτταροστατικό) των λεμφοκυττάρων

7mg και 14mg od σε RRMS και SPMS (Φάση ΙΙ):

μείωση νέων εστιών στο MRI. Τάση μείωσης υποτροπών Στη μεγαλύτερη δόση τάση για μικρότερη

επιδείνωση 2004: Φάση ΙΙΙ (Temso) 1080 ασθενείς.

Τέλος το 2010

Από του στόματος τροποποιημένο μόριο της Linomide. Η δράση της πιθανολογείται στην τροποποίηση της λειτουργίας των T-helper λεμφοκυττάρων.

RRMS και SPMS: 0.1 ή 0.3mg από το στόμα tds (44% μείωση των εστιών στο ΜRI- 0.3mg).

RRMS: 0.3 ή 0.6mg ή placebo ( 40% μείωση των εστιών στο MRI- 0.6mg).

Allegro: Φάση ΙΙΙ 0.6mg Vs placebo, 1000 ασθενείς, τέλος το 2010

Πρόκειται για μια νέα μορφή εστέρα του φουμαρικού οξέος που χρησιμοποιείται στη θεραπεία της ψωρίασης.

Φάση ΙΙ: 257 ασθενείς έλαβαν 120 360 ή 720mg ή placebo για 24 εβδομάδες. Στην δόση των 720 mg παρατηρήθηκε 70% μείωση των εστιών με Gd στο MRI

Define (120, 240 mg tds, placebo) και Confirm (240mg tds, 240mg bd, placebo, Copaxone). Φάση ΙΙΙ μελέτες (σε εξέλιξη) με πάνω από 1000 ασθενείς.

Το Natalizumab (Tysabri) είναι ο πρώτος ανταγωνιστής ο οποίος χορηγείται IV

Από του στόματος υπό ανάπτυξη: SB683699 (Firategrast- UCB) CDP323 (UCB/Biogen-Idec) TBC4746 (Encysive/Shering Plough)

Αυτόλογη μεταμόσχευση αιμοποιητικών αρχέγονων κυττάρων σε εξελισσόμενη προχωρημένη ΠΣ με ενεργότητα στο MRI

Αυτόλογη μεταμόσχευση αιμοποιητικών αρχέγονων κυττάρων στην αρχική φάση υποτροπιάζουσας νόσου

Πριν ξεκινήσουμε την οποιαδήποτε εφαρμογή της πιο πάνω θεραπευτικής μεθόδου στον άνθρωπο πρέπει πρωτίστως να αναλογιστούμε κάποιες βασικές και ακόμα άλυτες παραμέτρους-Την ιδανική πηγή αρχέγονων κυττάρων-Την καταλληλότερη οδό χορήγησης-Την καλύτερη δυνατή προσέγγιση για τη

μακροχρόνια ενσωμάτωση και αποτελεσματική λειτουργία των μεταμοσχευθέντων κυττάρων και

-Τις βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες παρενέργειες της μεθόδου

Κύτταρα που παράγουν μυελίνη (OPC-πρόδρομα ολιγοδενδροκύτταρα, κύτταρα Schwann, κύτταρα της οσφρητικής οδού). Περιορισμένη ανάπτυξη και επέκταση, κύρια παραμένουν στα σημεία μεταμόσχευσης (πειραματόζωα).

Αρχέγονα κύτταρα (εμβρυϊκά, ενήλικα). Τα εμβρυϊκά παρουσιάζουν ανεξάρτητη ανάπτυξη και δημιουργία τερατοκαρκινωμάτων. Τα πιο ιδανικά ίσως είναι τα σωματικά (ενήλικα) γιατί μπορεί να τα βρούμε σε πολλούς ιστούς και δε χαρακτηρίζονται από ανάπτυξη όγκων.

Τα αρχέγονα κύτταρα σε πολυεστιακές βλάβες δεν είναι τόσο εύκολο να μεταμοσχευθούν. Με ενδοφλέβια ή ενδορραχιαία χορήγηση μπορεί να κατευθυνθούν με χημειοταξία από τις προφλεγμονώδεις κυτοκίνες στα σημεία των βλαβών.

Fampridine -301 patients with any type of multiple sclerosis to 14 weeks

-fampridine (10 mg twice daily; n=229) or placebo (n=72) -used consistent improvement on timed 25-foot walk to define

response -proportion of timed walk responders was higher in the fampridine

group (78/224 or 35%) than in the placebo group (6/72 or 8%; p<0.0001)

-Fampridine improved walking ability in some people with multiple sclerosis

Myelinated nerves Demyelinated nerves