¿Música preexistente ou creada especificamente para a campaña a partir do briefing?

Música orixinal:

pode compoñerse tendo en conta todos os obxectivos, particularidades e necesidades do anuncio ou campaña

O autor pode garantir a coherencia absoluta da música con toda a comunicación

Música preexistente:

Reducido custe Gran notoriedade e recoñecemento

previo por parte dos consumidores

A música debe achegar valor ao conxunto de toda a mensaxe publicitaria

Música orixinal: Jingle ou canción publicitaria Canción orixinal Instrumental. Música xenérica Música ao estilo. “Sound alike” Banda sonora

Música Preexistente: Canción orixinal Cover ou versión Adaptación Música de librería ou arquivo sonoro

Jingle ou canción publicitaria

Composición musical breve, sinxela, concisa, próxima, popular e pegadiza, cuxa letra canta as bondades do produto ou constitúe a mensaxe publicitaria que se pretende transmitir e que se realiza ex profeso pra o anuncio ou campaña.

Jingle ou canción publicitaria

Vantaxe: contribúe á memorización do eslogan e da marca.

As persoas lembran mellor os textos cantados que os falados.

Canción orixinal

Son parecidas aos jingles, xa que son compostas para anuncios publicitarios, pero diferéncianse en que a súa letra non é comercial nin fai referencia ao produto ou servizo anunciado.

Instrumental. Música xenérica

Trátase dun tema exclusivamente instrumental, sen letra.

Pode achegar un carácter institucional, ata o punto de pasar a formar parte das características da marca (identidade sonora)

Música ao estilo. Sound alike

Composta para que aos oíntes lles soe ou lles lembre certo tipo de música, conseguindo o maior parecido coa música que a inspira.

Non debe caer no plaxio

Banda Sonora

O papel da música é o de achegar un apoio sonoro á mensaxe, acompañando as imaxes, e non buscando tanto que se lembre a melodía como reforzar o efecto global do spot.

  A melodía, a estrutura e a orde da música está

marcado polas imaxes. Escoitala sen imaxes perde gran parte do seu sentido. Pode sonar estraño.

É unha fórmula similar á que se utiliza no cine

Músca Preexisente: Canción Orixinal

Tamén denominada “master” ou “fono”. Trátase dunha gravación orixinal á que se compran todos os dereitos de autor e fonográficos, para utilizala nunha mensaxe publicitaria sen modificala en absoluto

Músca Preexisente: Cover

É unha gravación practicamente igual que a orixinal, realizada para adaptala á métrica, tempo e duración do spot.

Vantaxes. A gravación pode adaptarse exactamente ao contido dos anuncios, utilizando a parte da canción que desexan os publicitarios e aforro económico (non hai que pagar os dereitos fonográficos)

Músca Preexisente: Adaptación

Unha adaptación está próxima ao cover, porque é unha gravación realizada unha vez que se teñen comprado os dereitos de autor, pero neste caso cámbianse cousas para adaptalas aos obxectivos da mensaxe publicitaria: a letra, o tempo, os arranxos, as interpretacións, etc.

Músca Preexisente: De librería

Son arquivos sonoros que non teñen dereitos de autor vixentes, polo que poden utilizarse de balde e libremente, ao ter prescrito a data destes dereitos.

  Problema: a publicidade debe ser orixinal e

diferente, pero esa música pode empregala calquera outra marca. É un recurso utilizado en campañas de baixo orzamento ou en épocas de crise.