in het verkeer

Gemaakt door: Vuursteen

Er was eens een kabouter. Hij heette Pinkeltje. Pinkeltje woonde in Zeeland, in de juffenkast van Vuursteen om precies te zijn.

Pinkeltje luisterde altijd mee naar wat er allemaal was gebeurd in Vuursteen. Hij heeft al veel geleerd van de kinderen en de juffen. Het lievelingsvak van Pinkeltje is verkeer. Hij vindt het erg leuk, maar ook best moeilijk.

Soms gaat Pinkeltje op stap. Hij gaat dan even wat boodschappen doen bij de C1000 of een wandeling maken in het bos. Pinkeltje vindt dat best spannend. Hij moet dan namelijk goed op het verkeer letten.

Op een dag ging Pinkeltje een wandeling maken door Zeeland. Als eerste wilde Pinkeltje een kijkje gaan nemen bij de kerk. Maar wat is de Kerkstraat een drukke weg. Hoe moest Pinkeltje daar nou veilig oversteken?

Op dat moment zag Pinkeltje Fleur, Rens en Sunantha staan. Zij weten hoe het verkeer werkt, dus ik doe ze gewoon na, dacht Pinkeltje. Fleur, Rens en Sunantha liepen richting de C1000. Ze stopten bij een zebrapad. Ze keken naar links, naar rechts en nogmaals naar links. Ze wachtten totdat ze voorrang kregen van een auto en staken toen rustig over. Pinkeltje liep snel achter ze aan.

Pinkeltje zuchtte van opluchting, veilig aan de overkant. Pinkeltje liep richting de kerk. Hij keek om zich heen naar alle mensen op straat. Hij zag Isabella, Julie en Karsten staan. “Wat een drukte op de Kerkstraat”, zei Isabella. “Zeg dat wel, al die verkeersdeelnemers; fietsers, voetgangers, auto’s, scooters, bussen”, zei Julie. “Het is altijd goed opletten geblazen op de Kerkstraat”, zei Karsten.

Pinkeltje liep verder. Wat was dat nou voor lawaai? Yelthe, Max en Anouk hoorden het ook. “Dat is een sirene”, zei Max. “Die waarschuwt de verkeersdeelnemers dat er iemand aankomt die er snel doormoet”, vertelde Yelthe. Wie zou het zijn, de brandweer of een ambulance of de politie, dacht Anouk. Pinkeltje ging op zijn tenen staan om iets te zien. Hij zag een gele wagen langs crossen. “Het is een ambulance”, zei Max. De verkeersdeelnemers op de weg gingen opzij en de ambulance kon er snel door.

Pinkeltje liep weer verder. Onderweg zag hij allemaal borden op de weg staan. Sommige borden waren rond, anderen waren driehoekig en weer anderen waren vierkant. Wat zouden die borden allemaal betekenen?

Bij de kerk stonden Lize, Sidney en Auke. Pinkeltje hoorde ze praten over verkeersborden. “Er zijn verschillende verkeersborden” zei Lize. “Ronde borden met een rode rand zijn ‘Je mag hier niet’ borden.” Auke vertelde dat je ook ‘Je moet hier’ borden hebt. “Deze borden zijn blauw met een witte rand”, zei Auke. Sidney wist te vertellen dat je ook nog ‘Pas op’ borden had. “Deze zijn driehoekig met een rode rand”, vertelde ze. O zit dat zo, dacht Pinkeltje.

Pinkeltje zag op straat inderdaad ronde borden met een rode rand, ronde blauwe borden met een witte rand en driehoekige borden met een rode rand. Hij wist nu wat voor soort borden het waren, maar wist hij nu ook wat ze betekenen?

Pinkeltje bleef staan bij een rond bord met rode rand. Midden in het bord zag hij een fiets. Dit is een ‘Je mag hier niet’ bord. Hé, dacht Pinkeltje, ik weet nu wat dit bord betekent: Je mag hier niet fietsen! Daar kwamen Silke, Berber en Sjoerd aangefietst. Zij keken naar het verkeersbord en stapten van de fiets af. Precies zoals het hoort, dacht Pinkeltje.

Pinkeltje liep een woonwijk in en zag daar een rechthoekig blauw bord met een witte rand. Op dat bord stond een huis, auto en spelende kinderen. Pinkeltje zag dat Bas, Trijntje en Floor op de stoep aan het spelen waren. Er kwam een auto langs gereden. “De bestuurder weet dat hij op moet passen voor spelende kinderen”, zei Trijntje. “Dat heeft hij kunnen zien aan het ‘Kijk hier is’ bord aan het begin van de weg”, zei Floor. “Dat bord vertelt verkeersdeelnemers dat ze een woonerf op gaan”, vertelde Bas.

Pinkeltje zag dat het donker werd. Ik moest maar eens op huis aan, dacht hij. Pinkeltje zag dat de auto’s en fietsers nu hun licht aan hadden. Siebe, Githe en Ricardo kwamen aangefietst. Ze stopten en gingen even op de stoep staan. Daar deden ze hun fietsverlichting aan. “Het wordt donker”, zei Siebe. “Dan is het belangrijk dat andere verkeersdeelnemers je kunnen zien”, vertelde Ricardo. “We moeten nu ons licht aandoen, anders is dat gevaarlijk”, zei Githe. “Mijn moeder doet de lichten van de auto ook altijd aan als het erg mistig is of als het hard regent”, vertelde Siebe. “Heel goed”, zei Ricardo, “dan kunnen de andere verkeersdeelnemers haar toch goed zien”.

Pinkeltje zag iets geks op de Kerkstraat. Alle auto’s stopten voor de auto’s die van rechts kwamen. Waarom rijden ze niet gewoon door, dacht Pinkeltje. Floortje, Sven, Mirthe, Tara en Fieke wisten wel hoe dit kwam. “De regel is dat alle bestuurders aan het verkeer dat van rechts komt voorrang moet geven”, zei Floortje. Mirthe en Tara zeiden in koor: “Geef het door, rechts gaat voor”. “Maar je moet wel goed letten op stoplichten of haaientanden”, zei Fieke. “Precies, want wanneer er bijvoorbeeld haaientanden op de weg staan betekent dit dat je voorrang moet geven”, vertelde Sven.

Wat weten de kinderen van Vuursteen al veel over het verkeer, dacht Pinkeltje. Wat heb ik weer veel van ze geleerd vandaag. Nu ga ik snel terug naar de juffenkast om een dutje te doen. Al die verkeersregels, je wordt er wel een beetje moe van! Pinkeltje kroop lekker zijn bedje in en leefde nog lang, gelukkig en heel veilig in het verkeer!!!