Pozadotacyjne formy finansowania działalności

organizacji pozarządowych

PROGRAM

1. Kapitał żelazny, odsetki bankowe, zyski z kapitału żelaznego, udziały i akcje.

2. Opłaty w ramach odpłatnej działalności statutowej.3. Dochody z działalności gospodarczej.4. Składki członkowskie.5. Dochody z majątku (wynajmu lokali, sprzętu, praw majątkowych).6. Przychody z kampanii, zbiórek publicznych i akcji charytatywnych.7. Darowizny od osób fizycznych, instytucji i firm.8. Spadki i zapisy testamentowe.9. Nawiązki sądowe.10. Dochody z przekazania 1% podatku (dotyczy organizacji pożytku

publicznego).11. Sponsoring, wymiana barterowa, umowa o współpracy z firmą.12. System matching funds, pay – rolling.13. Marketing wiązany – sprzedaż wiązana.14. Zbiórki publiczne.15. Sesja pytań i odpowiedzi.

Kapitał żelazny

Kapitał żelazny (kapitał wieczysty) to środki, które organizacja społeczna gromadzi po to, by czerpać z nich zyski przeznaczane na realizację jej celów statutowych. Stanowi on ważne, stabilne i trwałe źródło finansowania działań podejmowanych przez organizację.

Zasadą podstawową jest:1. nienaruszalność kapitału żelaznego 2. stałe jego pomnażanie.

Fundusze lokalne

1. Fundusz lokalny to wyspecjalizowana w zdobywaniu funduszy organizacja stowarzyszenie lub fundacja), która pozyskane środki przeznacza na finansowanie inicjatyw zmierzających do poprawy jakości życia konkretnej lokalnej społeczności.

2. Fundusz lokalny jest otwarty na różnorodne potrzeby zarówno darczyńców, jak i społeczności, dlatego przyznawane dotacje i granty wspierają działania realizowane na różnych obszarach, tj.: zdrowie, edukacja, pomoc społeczna, kultura i tradycja, ochrona środowiska, promocja sportu, aktywizacja mieszkańców etc.

3. Podstawą stabilności finansowej funduszu lokalnego jest kapitał żelazny. Odsetki uzyskiwane z lokat i inwestowania kapitału przeznaczane są w formie dotacji i grantów na finansowanie lokalnych inicjatyw i programów.

Fundusze w ramach kapitału żelaznego

nieograniczony — o przeznaczeniu zysków z tej części kapitału żelaznego decyduje organizacja w zależności od potrzeb;

dziedzinowe — wyodrębnione ze względu na obszar wspieranych inicjatyw, np. fundusz stypendialny, fundusz inicjatyw kobiecych, fundusz niepełnosprawnych etc.;

celowe — gdy darczyńca tworzy fundusz z przeznaczeniemna konkretny cel, np. remont zabytkowego cmentarza;

imienne/rodzinne — fundusze tworzone przez rodziny lub osoby prywatne (np. ku pamięci osoby zmarłej) — darczyńca decyduje, jakie inicjatywy chce wesprzeć za pomocą tych środków;

firmowe — tworzone przez firmy, które decydują o przeznaczeniu zgromadzonych środków.

Regulacje prawne

1. Kapitał żelazny nie jest pojęciem prawnie zdefiniowanym w Polsce. Zasady jego tworzenia i działania regulują przepisy wewnętrzne organizacji oraz obowiązujące w Polsce regulacje prawne dotyczące stowarzyszeń czy fundacji.

2. Organizacje mogą bez konieczności odprowadzania podatku:samodzielnie dokonywać zakupu bonów i obligacji emitowanych przez Skarb Państwa i jednostki samorządu terytorialnego, mogą także nabywać jednostki uczestnictwa funduszy inwestycyjnych;za pośrednictwem wyspecjalizowanej firmy inwestycyjnej nabywać bardziej ryzykowne papiery wartościowe, np. akcje.

Ustawa z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (DzU z 2003 r., nr 96, poz. 873)

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r o podatku dochodowym od osób prawnych (DzU z 2000 r., nr 54, poz. 654 ze zm.)

Budowanie kapitału żelaznego

1. Jaka jest oferta naszej organizacji skierowana do społeczności lokalnej?

2. Czy nasze dotychczasowe działania przyniosły ważne społecznie i zauważalne rezultaty?

3. Jak postrzegana jest nasza organizacja w społeczności lokalnej? Jak wielu mamy partnerów i sojuszników?

4. Jakie korzyści wyniosą mieszkańcy (lub pewne grupy społeczne) z tego, że nasza organizacja będzie funkcjonować przez wiele lat?

5. Jakie rezultaty chcemy osiągnąć w perspektywie długofalowej? 6. Czy cel, do którego zmierza nasza organizacja, jest traktowany jako

wspólny i ważny przez mieszkańców, samorząd i innych potencjalnych darczyńców?

Odpłatna działalność statutowa

Działalnością nieodpłatną pożytku publicznego jest działalność statutowa organizacji (w części obejmującej działalność pożytku publicznego), za którą nie jest pobierane wynagrodzenie (tj. opłaty od osób korzystających z działalności organizacji).

Działalnością odpłatną pożytku publicznego jest działalność w zakresie wykonywania wyżej wymienionych zadań należących do sfery zadań publicznych, prowadzona w ramach realizacji przez organizację pozarządową celów statutowych, za którą organizacja pobiera wynagrodzenie (tj. opłaty od osób korzystających z działalności organizacji). Jednak to wynagrodzenie, w odniesieniu do działalności danego rodzaju, nie może być wyższe od tego, jakie wynika z kalkulacji bezpośrednich kosztów tej działalności.

Odpłatna działalność statutowa

Działalnością odpłatną organizacji jest także sprzedaż towarów lub usług wytworzonych lub świadczonych przez osoby bezpośrednio korzystające z działalności pożytku publicznego.

Działalnością odpłatną organizacji jest również sprzedaż przedmiotów darowizn na cele prowadzenia działalności pożytku publicznego. W związku z tym, jeżeli organizacja sprzedaje otrzymane wcześniej dary rzeczowe, a następnie uzyskane w ten sposób pieniądze przeznacza na cele prowadzenia działalności pożytku publicznego, to również tego typu działalność nie jest traktowana jako działalność gospodarcza.

Dochody z działalności gospodarczej

1. Zgodnie z art. 2 Ustawy z dn. 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły.

2. prowadzenie działalności gospodarczej musi mieć charakter ciągły (musi odbywać się w sposób „ciągły”, co oznacza, że musi być prowadzona w sposób stały, powtarzalny – zorganizowany) i zarobkowy (musi przynosić zysk, czyli koszty muszą być mniejsze niż przychody).

Dochody z działalności gospodarczej

I. Przekroczenie kosztów bezpośrednichDziałalność odpłatna pożytku publicznego staje się działalnością gospodarczą, jeśli pobierana przez organizację odpłatność jest wyższa od tej, jaka wynika z kalkulacji bezpośrednich kosztów tej działalności. II. Limit wynagrodzeńDziałalność odpłatna pożytku publicznego staje się działalnością gospodarczą, jeśli wynagrodzenie osób fizycznych w danej organizacji z tytułu zatrudnienia przy wykonywaniu statutowej działalności nieodpłatnej i odpłatnej przekracza 1,5-krotność przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw ogłaszanego przez GUS za rok poprzedni (dla roku 2008 suma ta wynosi 4332,30 zł brutto).

Dochody z działalności gospodarczej

1. Nie można prowadzić działalności odpłatnej pożytku publicznego i działalności gospodarczej tego samego rodzaju, tj. w odniesieniu do tego samego przedmiotu działalności.

2. Zyski, dochody z działalności gospodarczej muszą być przeznaczone na działalność statutową organizacji.

3. Przekroczenie limitu wynagrodzeń powoduje, że działalność odpłatna staje się działalnością gospodarczą i konieczne jest zarejestrowanie działalności gospodarczej w KRS.

4. Z faktu służebności działalności gospodarczej wobec działalnościstatutowej nie wynika zakaz pokrywania się przedmiotu działalności gospodarczej organizacji z przedmiotem jej działalności statutowej.

Dochody z działalności gospodarczej

1. nie można korzystać z pracy wolontariuszy z związku z działalnością gospodarczą.

2. obowiązuje bardziej rozbudowany wzór sprawozdania finansowego – bilansu, który zawiera więcej informacji i w związku z tym konieczne jest prowadzenie bardziej szczegółowej księgowości.

3. organizacje są w świetle prawa przedsiębiorcami i obowiązują je takie same zasady jak innych przedsiębiorców.

4. organizacja ma obowiązek składania sprawozdań rocznych do KRS.4. jeżeli organizacja jest płatnikiem VAT-u to dochodzi obowiązek

naliczania VAT-u i comiesięczne lub kwartalne rozliczenia w urzędzie skarbowym.

6. jeżeli organizacja ma dochód do opodatkowania (nie jest zwolnionyi przeznaczony na cele społecznie użyteczne) to trzeba płacić podatek dochodowy od osób prawnych (rozliczać co miesiąc do 20 dniamiesiąca następnego).

Składki członkowskie

1. składki członkowskie to obowiązkowe wpłaty członków stowarzyszenia na rzecz stowarzyszenia.

2. związki stowarzyszeń i innych osób prawnych tworzone są na mocy art. 22 ustawy Prawo o stowarzyszeniach działają na podstawie przepisów tej ustawy tak jak inne stowarzyszenia, a zatem i ich członków dotyczy obowiązek płacenia składek.

3. składki członkowskie nie są opodatkowane. Art 17 ust. 1 pkt 40 Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) mówi, że wolne od podatku są „składki członkowskie członków organizacji politycznych, społecznych i zawodowych – w części nieprzeznaczonej na działalność gospodarczą”.

Dochody z majątku

1. 4% organizacji posiada na własność lokal lub inną nieruchomość,

2. 3% deklaruje posiadanie gruntu (to mniej niż w roku 2004, kiedy twierdziło tak 7% organizacji),

3. 3% organizacji dysponuje majątkiem w postaci jakiegoś środka transportu,

4. 5% ma kapitał rezerwowy (żelazny) lub znaczny fundusz statutowy,

5. 5% dysponuje innym majątkiem, w skład którego zalicza przede wszystkim różnego rodzaju sprzęt, meble, wyposażenie.

6. majątek w postaci udziałów w spółkach (0,5%) czy praw majątkowych (1,1%).

Zbiórki publicznePodstawa prawna:

1. ustawa z dnia 15 marca 1933 r. o zbiórkach publicznych (Dz. U. Nr 22, poz. 162 z późn. zm.),

2. rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 6 listopada 2003 r. w sprawie sposobów przeprowadzania zbiórek publicznych oraz zakresu kontroli nad tymi zbiórkami (Dz. U. Nr 199, poz. 1947 z późn. zm.),

3. ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.),

4. ustawa o opłacie skarbowej z dnia 16 listopada 2006 r. (Dz. U. Nr 225, poz. 1635).

Zbiórki publiczne

Pozwoleń na przeprowadzenie zbiórki udzielają, w drodze decyzji administracyjnej:

1. wójt, burmistrz (prezydent miasta) - jeżeli zbiórka ma być przeprowadzona na obszarze gminy lub jej części,

2. starosta - jeżeli zbiórka ma być przeprowadzona na obszarze powiatu lub jego części obejmującej więcej niż jedną gminę,

3. marszałek województwa - jeżeli zbiórka ma być przeprowadzona na obszarze województwa lub jego części obejmującej więcej niż jeden powiat,

4. minister właściwy do spraw wewnętrznych - jeżeli zbiórka ma być przeprowadzona na obszarze obejmującym więcej niż jedno województwo.

Zbiórki publiczne

1. Zgodnie z art. 3 ustawy pozwolenie na zbiórkę publiczną może być udzielone wówczas, gdy „cel zbiórki nie jest przeciwny prawu oraz ze stanowiska publicznego jest godny poparcia. Za takie cele uważa się przede wszystkim cele: religijne, państwowe, oświatowe, zdrowotne, kulturalno-społeczne i społeczno-opiekuńcze”.

2. Pozwolenie na zbiórkę publiczną może być udzielone jedynie stowarzyszeniom i organizacjom, posiadającym osobowość prawną, albo komitetom, organizowanym dla przeprowadzenia określonego celu (art. 4 ustawy).

3. Cel zbiórki winien być zgodny ze statutem stowarzyszenia lub organizacji, bądź z aktem organizacyjnym komitetu.

Zbiórki publiczne

1. Z chwilą złożenia wniosku o wydanie pozwolenia powstaje obowiązek zapłaty opłaty skarbowej. Zatem dowód dokonania opłaty skarbowej (w kasie organu podatkowego lub bezgotówkowo na rachunek tego organu) winien być dołączony do wniosku o wydanie pozwolenia. Obecnie opłata skarbowa za wydanie pozwolenia wynosi 82 zł.

2. stosownie do art. 7 pkt 4 ustawy o opłacie skarbowej zwalnia się od opłaty skarbowej organizacje pożytku publicznego, jeżeli składają wniosek o wydanie zaświadczenia lub zezwolenia - wyłącznie w związku z nieodpłatną działalnością pożytku publicznego w rozumieniu przepisów o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie”.

Zbiórki publiczne

1. dobrowolne wpłaty na konto; powinno ono być założone przez przeprowadzającego zbiórkę publiczną osobno dla każdej zbiórki, numer konta może być podany, np. w prasie, telewizji, Telegazecie, na ulotkach czy w Internecie, ale zawsze z oznaczeniem przeprowadzającego i celu wpłat,

2. Zbieranie ofiar do puszek kwestarskich oraz skarbon stacjonarnych, umieszczanych w obiektach, za zgodą ich właścicieli lub użytkowników.

Puszki i skarbony muszą być: ponumerowane, zaopatrzone w nazwę przeprowadzającego

zbiórkę publiczną oraz jego adres,tak zabezpieczone, by ich otwarcie i wyjęcie zawartości było

niemożliwe bez widocznego naruszenia zabezpieczenia,przy otwieraniu skarbon konieczna jest obecność

przynajmniej dwóch upoważnionych przez przeprowadzającego zbiórkę osób, a przy otwieraniu puszki – dodatkowo osoba kwestująca.

Zbiórki publiczne

1. sprzedaż cegiełek wartościowych – na każdej sprzedawanej cegiełce umieścić należy nazwę przeprowadzającego zbiórkę, jego adres, kolejny numer cegiełki, a także jej cenę, fakultatywnie może być umieszczona informacja dotycząca celów zbiórki; należy dodać, że cegiełki wartościowe stanowią druki ścisłego zarachowania (druki charakteryzujące się niepowtarzalną numeracją danego typu druku i ścisłą jego ewidencją) i powinny być sporządzone w sposób uniemożliwiający ich podrobienie,

2. sprzedaż przedmiotów i usług; aby sprzedawane przedmioty wyróżniały się od innych, znajdujących się w obrocie, na każdym z nich należy wyraźnie i trwale umieścić nazwę przeprowadzającego zbiórkę publiczną oraz cenę przedmiotu.

Zbiórki publiczneINNE FORMY PRZEPROWADZANIA ZBIÓREK a) zbieranie ofiar w naturze – dozwolone tylko w przypadku,

gdy wszystkie dary będą mogły być w niezmienionej postaci zużyte na cel określony w pozwoleniu (np. przez bezpłatne odstąpienie na rzecz przeprowadzającego zbiórkę produktów żywnościowych, mebli, środków czystości),

b) „domokrążne” zbieranie ofiar (a więc odwiedzanie domów, bądź mieszkań i proszenie o ofiary) ustawowo ograniczone do przypadków, gdy przeprowadzenie zbiórki w takiej formie jest społecznie uzasadnione na danym terenie i ze względu na charakter zbiórki (np. w przypadku klęski żywiołowej);

c) zbiórka listowna – informacja o organizowanej zbiórce i jej celach przesyłana jest drogą pocztową, do informacji tej dołączony jest zazwyczaj druk przekazu pocztowego z wpisanym numerem konta instytucji przeprowadzającej zbiórkę.

Zbiórki publiczneINNE FORMY PRZEPROWADZANIA ZBIÓREK d) telefoniczne – gdy ogłasza się numer telefonu lub numer

specjalnie utworzonej linii telefonicznej, a każdy dzwoniący przekazuje tym samym określoną kwotę pieniężną równą kosztowi połączenia (koszt powinien być podany w ogłoszeniu) na cel zbiórki,

e) sms-owe – gdy koszt każdego sms-a o określonej treści, wysłanego pod podany numer przekazywany jest na cel zbiórki,

f) internetowe – umieszczenie wiadomości o zbiórce na stronie internetowej, bądź w portalu internetowym, z podaniem numeru konta, ewentualnie możliwością bezpośredniej wpłaty za pomocą karty kredytowej.

Zbiórki publiczneMIEJSCE PRZEPROWADZANIA

1. na wolnym powietrzu,2. wewnątrz pomieszczeń,3. w obiektach publicznych,4. w obiektach prywatnych za zgodą właścicieli tych obiektów,5. za pozwoleniem organu wydającego zezwolenie „w

szczególnie uzasadnionych przypadkach”: w urzędach administracji publicznej, na terenie szkół i placówek oświatowych, na terenach i obiektach pozostających w zarządzie,

podległości lub pod nadzorem Ministra Obrony Narodowej lub ministra właściwego do spraw wewnętrznych.

Zbiórki publiczne

SPRAWOZDANIE z wyników zbiórki publicznej i sposobie zużytkowania zebranych ofiar:

1. podpisane przez osoby upoważnione do składania oświadczeń woli w imieniu organizatora zbiórki,

2. należy dostarczyć w terminie 1 miesiąca po zakończeniu zbiórki wraz z załączoną kopią ogłoszenia prasowego.

3. publiczne ogłoszenie wyników zbiórki publicznej (ogłoszenie prasowe) należy zamieścić w prasie, w rozumieniu przepisów Prawa prasowego, o zasięgu obejmującym co najmniej obszar, na którym zbiórka została przeprowadzona.

4. jeżeli zbiórka publiczna nie została przeprowadzona, należy o tym, w formie pisemnej, poinformować organ, który wydał pozwolenie oraz podać przyczyny, z powodu, których nie przeprowadzono zbiórki.

Darowizny od osób fizycznych i prawnych

1. darowizna to umowa, w której darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego przekazania obdarowanemu części swojego majątku.

2. darowiznę może przekazać osoba prywatna i firma (płacąca podatek dochodowy).

3. otrzymać – stowarzyszenie lub fundacja, pod warunkiem, że darowizna przeznaczana jest na cele społeczne, które realizuje dana organizacja i ma je zapisane w statucie. Cele te określa Ustawa o pożytku publicznym i o wolontariacie.

4. darowizną może być nieruchomość, ruchomość, pieniądze i prawa majątkowe.

5. w zależności od tego, co darczyńca chce przekazać – obowiązują nieco inne formy zawierania umowy, np. darowanie nieruchomości wymaga sporządzenia aktu notarialnego. Pozostałe darowizny mogą mieć formę umowy cywilno-prawnej. Nie oznacza to, że muszą mieć formę pisemną. Wpłacenie darowizny na konto organizacji jest traktowane jako zawarcie takiej umowy, pod warunkiem, że organizacja nie zakwestionuje wpłaty.

Darowizny od osób fizycznych i prawnych

Zapisy Ustawy o podatku od osób fizycznych (art. 26 ust. 1 pkt 9) dotyczące możliwości odliczenia darowizny od podatku dochodowego (od 01.01.2004 r.) określają, iż można odliczyć darowizny:1) przekazane na cele zawierające się w sferze zadań publicznych (określone w art. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i wolontariacie),- organizacjom, (m.in. stowarzyszeniom i fundacjom), o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 tej ustawy,- prowadzącym działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych (niekoniecznie posiadającym status organizacji pożytku publicznego) określonych w tej ustawie.2) przekazane na cele kultu religijnego

Od podstawy opodatkowania można odliczyć darowizny w kwocie nie wyższej niż:

1. 6% uzyskanego dochodu w przypadku osób fizycznych (art. 26 ust. 1 pkt 9 ust. o pdpf),

2. 10% uzyskanego dochodu, w przypadku osób prawnych.

Spadki i zapisy testamentowe

1. Art. 33 ust. 1 prawa o stowarzyszeniach wskazuje wyraźnie, że majątek stowarzyszenia powstaje między innymi ze spadków i zapisów. Mimo podobnych zapisów w ustawie o fundacjach, nie ulega najmniejszej wątpliwości, że fundacja może także przyjąć spadek i zapis.

2. stowarzyszenia i fundacje jako osoby prawne nie płacą podatku od spadków i darowizn.

3. przepisy dotyczące dziedziczenia znajdują się w księdze IV kodeksu cywilnego, zatytułowanej spadki.

Nawiązki sądowe

1. sąd skazując za przestępstwa przeciwko życiu lub zdrowiu, przestępstwa drogowe popełnione pod wpływem alkoholu lub przeciwko środowisku, może orzec nawiązkę.

2. nawiązka, czyli zasądzona kwota pieniędzy, jest przekazywana organizacji społecznej lub instytucji, której głównym celem jest ochrona zdrowia, udzielanie pomocy osobom poszkodowanym w wypadkach drogowych czy ochrona środowiska.

3. organizacje społeczne, fundacje oraz instytucje uprawnione do otrzymania nawiązki swoją działalnością muszą obejmować terytorium całego kraju i znaleźć się w wykazie prowadzonym przez Ministra Sprawiedliwości.

Nawiązki sądowe

1. wpisu do rejestru dokonuje się na wniosek zainteresowanej organizacji), a wykaz wszystkich podmiotów znajdujących się na liście jest publikowany raz do roku w formie obwieszczenia w Dzienniku Urzędowym Ministerstwa Sprawiedliwości.

2. raz do roku zainteresowane podmioty muszą także poinformować resort o swoich podstawowych zadaniach lub celach statutowych, a do 20 lutego każdego roku złożyć sprawozdanie wykorzystania środków finansowych uzyskanych z nawiązek.

3. organizacje korzystające z tego przywileju muszą także prowadzić odrębną ewidencję księgową.

4. minister może również zlecić kontrolę wykorzystania środków, w razie stwierdzenia nieprawidłowości organizacja może zostać wykreślona z rejestru uprawnionych do korzystania z nawiązek.

5. obowiązek sprawozdawczy w tej kwestii spoczywa również na prezesach sądów.

Wymiana barterowa

1. barter (wymiana barterowa) to rodzaj wymiany bezpośredniej (bez pośrednictwa pieniądza), polegający na wymianie jednego towaru na drugi. Każda ze stron transakcji barterowej jest jednocześnie nabywcą i sprzedawcą, a ekwiwalentem pieniądza jest towar.

2. Barter jest narzędziem, które umożliwia firmie zaoszczędzić gotówkę i zamienić nadmiar zapasów lub niewykorzystanych mocy produkcyjnych na produkty i usługi potrzebne do rozwoju firmy.

3. jest formą wymiany towaru między firmami, ale może być również formą współpracy firmy z organizacją pozarządową.

4. firma posiadająca nadwyżkę mocy produkcyjnych lub towarów może zaproponować wymianę organizacji pozarządowej.

5. firma w zależności od branży może przekazać organizacji wyprodukowane przez siebie towary np. meble, żywność lub też usługi np. prawne, szkoleniowe, budowlane

Wymiana barterowa

Organizacja pozarządowa będąca stroną wymiany barterowej musi prowadzić działalność gospodarczą, aby móc wystawić fakturę za przekazaną usługę lub towar. Firma również wystawia organizacji fakturę na taką samą kwotę.

Podczas zawierania umów barterowych należy zwrócić uwagę, aby wartość przekazywanych towarów odpowiadała ich rzeczywistej cenie i nie była ani zaniżona ani zawyżona, gdyż organy skarbowe, mogą zakwestionować wartość dokonanej transakcji.

Odpisy od wynagrodzeń (pay-roll)

1. Odpisy od wynagrodzeń (ang. pay-roll) są formą dobrowolnego regularnego wsparcia finansowego przekazywanego przez pracowników firm lub instytucji na rzecz wybranej organizacji pozarządowej lub programu społecznego.

2. Co miesiąc określona kwota potrącana jest przez pracodawcę z pensji pracownika. Zwykle jest to końcówka wynagrodzenia — od kilku do kilkudziesięciu złotych.

3. Często firma do każdej złotówki przekazanej przez pracownika dokłada drugą, podwajając tym samym kwotę, która trafia do organizacji.

Odpisy od wynagrodzeń (pay-roll)

Regulacje prawne1. Odpisy od pensji mogą być dokonane tylko na

podstawie pisemnej deklaracji pracownika, w której wyraża on wolę przekazania konkretnej kwoty na wskazany cel.

2. Pracownik może w każdej chwili zrezygnować z udziału w programie, a także zmienić wysokość udzielanego wsparcia.

3. Odpisy wykazywane są na liście płac w kategorii „inne potrącenia”. Raz w miesiącu (lub rzadziej) księgowość firmy/instytucji przekazuje zebraną łączną kwotę na konto bankowe organizacji pozarządowej. Jeśli odpisy od pensji przekazywane są w formie darowizny, pracownik może skorzystać z odpisupodatkowego.

Odpisy od wynagrodzeń (pay-roll)

Kiedy uruchamiamy program odpisów od wynagrodzeń

1. Pay-roll przynosi zyski w perspektywie długofalowej. 2. Systematyczność i ciągłość udzielanego wsparcia to

istotna zaleta tej metody pozyskiwania funduszy. 3. Przychody organizacji z tytułu odpisów od pensji zależą

również od liczby pracowników objętych programem. Z tego względu metoda ta najlepiej sprawdza się, gdy:

1) chcemy nawiązać długofalową współpracę z wybranymi firmami i instytucjami;

2) mamy czas i przeszkolonych pracowników i wolontariuszy, którzy zaangażują się w uruchomienie programu w firmach i instytucjach zazwyczaj konieczne jest odbycie kilku spotkań zarówno z osobami zarządzającymi, jak i pracownikami.

Sponsoring

Sponsoring to wzajemne zobowiązanie dwóch stron, sponsora i sponsorowanego.

Sponsor przekazuje środki finansowe, rzeczowe lub usługi sponsorowanemu, w zamian za świadczenia promocyjne ze strony sponsorowanego.

Sponsoring jest działaniem planowanym i świadomym, służącym kreowaniu pozytywnego wizerunku firmy. Często jest częścią długookresowej strategii marketingowej firmy.

Sponsoring

1. Sponsoring jest formą darowizny i nie funkcjonuje jako wydzielone prawnie pojęcie. Oznacza to, że strony zainteresowane współpracą na zasadach sponsoringu powinny zawrzeć pomiędzy sobą stosowną umowę sponsoringową.

2. W umowie przede wszystkim należy sprecyzować obowiązki obu stron.

Szczegółowo określone powinny być świadczenia sponsora z podaniem rodzaju, wielkości oraz czasu i sposobu spełnienia tych świadczeń, jak również zobowiązania jakie w zamian za świadczenia spoczywają na sponsorowanej organizacji.

3. Umowa powinna określać dokładnie w jaki sposób, jak długo, za pośrednictwem jakich mediów, technik, wydarzeń sponsorowany będzie promował sponsora.

4. Umowa powinna również zawierać informację na czym współpraca ma polegać, czas trwania oraz formę realizacji.

Umowa o współpracy

1. współpraca firmy z organizacją pozarządową, rozumiana jest jako wspólne planowanie i podejmowanie działań społecznychprzez firmę i organizację na zasadach partnerstwa.

2. umożliwia to przedsiębiorstwu wpływanie na formułę programu,a zarazem zwalnia je z obowiązku samodzielnej jego realizacji.

3. należy podpisać stosowną umowę. Pozwoli ona jasno określićwarunki współpracy i obowiązki obu stron. Po podpisaniu umowy o współpracy firma i organizacja pozarządowa solidarnie odpowiadają za wszelkie konsekwencje wynikające z realizacji danego przedsięwzięcia.