projektowanie i realizacja sieci komputerowychbzyczek.kis.p.lodz.pl/pliki/pirsk/wyklad_02.pdf ·...

Projektowanie i Realizacja Sieci Komputerowych 1

Projektowanie i RealizacjaSieci Komputerowych

Wykład 2

1. Zasady projektowania

co?

jak ?

po co?

2. Standardy oraz przepisy

dr inż. Artur Sierszeń [email protected]

dr inż. Łukasz Sturgulewski [email protected]

mailto:[email protected]

mailto:[email protected]


Podstawy projektowania i dokumentacji

Podstawy projektowania

Węzły dystrybucyjne

Okablowanie poziome

Okablowanie pionowe (szkieletowe)

Opracowywanie dokumentacji

Przykłady

Standardy

Bezpieczeństwo


Pierwszy etap projektowania sieci

Zebranie informacji o organizacji, w której będzie

tworzona sieć.

(przeznaczenie, możliwy rozwój i jego kierunki,)

Dokonanie szczegółowej analizy wymagań jakie mają

osoby, które będą używać zasobów sieciowych.

(zastosowanie sieci – jej znaczenie w funkcjonowaniu

organizacji oraz jej możliwe kierunki rozwoju)



Określenie zasobów

(sprzętowych, programowych oraz ludzkich -

administratorzy)

Określenie ograniczeń

(czy/jak sieci mają być odseparowywane, kto może z

jakiej sieci korzystać, z jakiego pomieszczenia, kto ma

mieć dostęp fizyczny do części składowych sieci tzn.

do urządzeń i mediów itp.)



Udokumentowanie wyników powyższych

kroków w postaci raportu umożliwia

określenie kosztów implementacji sieci

komputerowej.

Raport powinien być wykonany w

formie pisemnej


Najważniejsze elementy dokumentacji projektowanej sieci

Raport wstępny

Dziennik inżyniera

Logiczna topologia

Fizyczna topologia

Umiejscowienie oraz zasięg węzłów dystrybucyjnych

Lista alternatywnych rozwiązań (problem-solving matrix)

Oznaczenia gniazd

Oznaczenia kabli

Rozrysowanie przebiegów kabli i umiejscowienia gniazd

Cut sheets - dane o wszystkich urządzeniach: lokalizacja, adresy

fizyczne i logiczne

Wyniki przeprowadzonych testów akceptacyjnych


Raport wstępny

Cel projektu

Co projekt zawiera

Założenia ogólne dla sieci LAN

Dotyczące struktury fizycznej

Dotyczące struktury logicznej oraz bezpieczeństwa

Wymagania dotyczące pomieszczeń

Specyfikacje okablowania


Dziennik inżyniera

Zawiera wszystkie informacje o ważnych

aspektach wdrażania sieci tzn.:

na co mają zwracać uwagę monterzy

jakie mają być dostosowane pomieszczenia

(ewentualne zmiany budowlane)

jak mają być fizycznie poprowadzone ciągi

kabli (gdzie, w jakich korytkach, jakie

osłonki kabli, w jakim standardzie zostaną

podłączone gniazda, kolory kabli)


Logiczna topologia

Służy łatwemu określeniu funkcjonowania sieci

Ułatwia opracowywanie polityk bezpieczeństwa

Umożliwia szybką reakcję na zagrożenia wynikające z

nieprawidłowego stanu pracy sieci

Ułatwia zarządzanie (administrację) siecią – jej

rozbudowę i dostosowywanie do zmieniających się

potrzeb


Logiczna topologia - ogólna


Logiczna topologia - szczegółowa


Fizyczna topologia

Topologie budynku

Umiejscowienie oraz zasięg węzłów dystrybucyjnych

wraz ze schematem montażu urządzeń w węzłach

dystrybucyjnych

Umiejscowienie wszystkich urządzeń sieciowych

Oznaczenia gniazd

Oznaczenia kabli

Rozrysowanie przebiegów kabli i umiejscowienia

gniazd


Fizyczna topologia


Umiejscowienie oraz zasięg węzłów dystrybucyjnych Węzeł dystrybucyjny jest centralnym punktem

łączącym urządzenia sieci LAN w topologii gwiazdy.

Wyposażenie węzła dystrybucyjnego stanowią panele

montażowe, koncentratory, mosty, przełącznice i

routery.

Węzeł dystrybucyjny musi być odpowiednio duży, aby

pomieścić wszystkie urządzenia i umożliwić rozwój i

rozbudowę sieci.


Węzeł dystrybucyjny (wiring closet)

W dużych sieciach stosuje się powszechnie kilka węzłów dystrybucyjnych. Jest to rozszerzona topologia gwiazdy.W takim przypadku jeden węzeł pełni funkcje głównego węzła dystrybucyjnego MDF (Main Distribution Facility), a pozostałe pośrednich węzłów dystrybucyjnych IDF (Intermediate Distribution Facility).

Lokalizacja węzła dystrybucyjnego musi być zgodna z przepisami budowlanymi i zapewniać odpowiednie warunki dotyczące zasilania, ogrzewania, klimatyzacji itp. Trzeba też zabezpieczyć go przed dostępem niepowołanych osób.



Wszystkie ściany wewnętrzne lub przynajmniej te, na

których montowane jest wyposażenie, powinny być

pokryte sklejką o grubości 20mm i wysokości minimum

2,4m, która jest umieszczona w odległości minimum

30mm od ściany.

Farby użyte do malowania ścian powinny być

ognioodporne.

Drzwi powinny mieć szerokość minimum 90cm i otwierać

się na zewnątrz pomieszczenia.

Wyłącznik oświetlenia należy umieścić bezpośrednio obok

drzwi.



Podłoga powinna być podwyższona tak, aby zapewnić

łatwy dostęp do wszystkich elementów w węźle.

Ponieważ oświetlenie fluorescencyjne generuje

zakłócenia, należy unikać jego stosowania.

Optymalna temperatura to 21 stopni Celsjusza przy 30-

50% wilgotności powietrza (inne warunki mogą

powodować korozję kabli).


Rozmiar węzła dystrybucyjnego

Rozmiar węzła dystrybucyjnego według normy TIA/EIA-568-A.

1 stacja robocza na 2.5 m2

Obsługiwany obszar Rozmiar węzła dystrybucyjnego

1000 m2 3.0m x 3.4m

800 m2 3.0m x 2.8m

500 m2 3.0m x 2.2m


Ilość węzłów dystrybucyjnych

Przyjmuje się, że:

Na każdym piętrze powinien być przynajmniej jeden węzeł dystrybucyjny.

Na każde 1000 m2 powierzchni powinien przypadać przynajmniej jeden węzeł dystrybucyjny.

Kiedy długość okablowania poziomego przekroczy 90m należy umieścić kolejny węzeł dystrybucyjny.


Wyznaczenie lokalizacji i ilościwęzłów dystrybucyjnych

Najlepsze jest pomieszczenie dobrze

zabezpieczone, położone blisko POP

(Point of Presence) - miejsce podłączenia sieci

telefonicznej.

W wybranych lokalizacjach rysujemy okręgi o

promieniu 50m i określamy ilość i położenie

węzłów tak, aby wszystkie elementy sieci były

w zasięgu przynajmniej jednego węzła.


Wyznaczenie lokalizacji i ilościwęzłów dystrybucyjnych

Przykład:

Pięć potencjalnych lokalizacji węzłów dystrybucyjnych.

Węzły oznaczone za pomocą liter A, B, C, D, E


Węzły dystrybucyjne - projekt

Pomieszczenia, w których znajdują się węzły dystrybucyjne muszą być w jakiś sposób wyróżnione.

Na rysunku ogólnym całego kampusu musi być zaznaczony zasięg konkretnego węzła (dokładny wykaz, które pomieszczenie przynależy do konkretnego węzła).

Projekt musi zawierać informację o sposobie montowania urządzeń znajdujących się w szafach rakowych (stelażach) w węzłach dystrybucyjnych.


Węzły dystrybucyjne - projekt


Lista alternatywnych rozwiązań

Opis alternatywnych rozwiązań

możliwych do zastosowania w projekcie

Obejmuje:

urządzenia

media

sposoby lokalizacji węzłów, ciągów kabli itp.


Oznaczenia gniazd

Oznaczenia gniazd muszą być skorelowane z

nazewnictwem pomieszczeń i budynku oraz informacją

o węźle dystrybucyjnym

np.

budynek Media Center – MC

węzeł dystrybucyjny IDF 1 - I1

pomieszczenie – Lab15

gniazda – MC/I1-Lab15/1, MC/I1-Lab15/2, …


Oznaczenia kabli

Nazewnictwo wiązki okablowania musi być

zgodne z przyjętym oznakowanie gniazd

sieciowych.

Muszą odzwierciedlać rodzaj użytego medium.

Muszą dokładnie okazywać, gdzie i jak są

poprowadzone.

Na rysunku muszą zostać oznaczone ilości

okablowania w ciągu kabli.


Rozrysowanie przebiegów kabli i umiejscowienia gniazd


Cut sheets -dane o wszystkich urządzeniach

L.p.Budynek –

Pomieszczenie

Oznaczenie

pomieszczeniaPołączenie

Etykieta

kabla /

Gniazdka

Długość

[m]Patchpanel/Port Typ kabla

1.

Multi-Purpose

Building –

print.

MPB-2 MDFMPB-2-A1

MPB-2-A2

20

20

MDF-HCC1/1

MDF-HCC1/2UTP cat.5e

2Multi-Purpose

Building – sek.MPB-3 MDF

MPB-3-A1

MPB-3-A2

12

12

MDF-HCC1/3

MDF-HCC1/4UTP cat.5e

3.Multi-Purpose

Building – serw.MPB-4 MDF

MPB-4-A1

MPB-4-A2

MPB-4-A3

MPB-4-A4

MPB-4-A5

MPB-4-A6

MPB-4-A7

MPB-4-A8

12

12

7

7

10

10

16

16

MDF-HCC1/5

MDF-HCC1/6

MDF-HCC1/7

MDF-HCC1/8

MDF-HCC1/9

MDF-HCC1/10

MDF-HCC1/11

MDF-HCC1/12

UTP cat.5e


Wyniki przeprowadzonych testów akceptacyjnych

W przypadku projektowania

Jest to miejsce na ewentualne wyniki

testów z symulacji pracy danej sieci

W przypadku wdrożenia

Jest to miejsce na wyniki testów mediów

i wydajności urządzeń użytych do

implementacji sieci

Wykład 2 - part 2

Standardy


Standardy – słowo wstępu.

standardowe opisy mediów i układów kabli dla okablowania szkieletowego i poziomego,

standardowe interfejsy do fizycznego podłączania urządzeń,

spójne i jednolite projekty zgodne z planem systemu i podstawowymi zasadami konstrukcji.


Standardy – ale po co ?

Zgodna ze standardami sieć powinna prawidłowo współpracować z innymi standardowymi urządzeniami sieciowymi.

Długoterminowe wydajne funkcjonowanie i utrzymanie wartości inwestycji wielu systemów okablowania sieciowego było często niemożliwe z winy instalatorów, którzy nie dbali o zgodność z obowiązującymi i zalecanymi standardami.


Organizacje standaryzujące

Stowarzyszenie Przemysłu Telekomunikacyjnego (TIA) i Stowarzyszenie Przemysłu Elektronicznego (EIA)

Europejski Komitet ds. Standaryzacji w Elektrotechnice (CENELEC)

Międzynarodowa Organizacja ds. Standaryzacji (ISO)


TIA/EIA

Jednym ze standardów TIA/EIA jest schemat nazewnictwa obszarów budynków, ciągów kablowych i urządzeń, z których składają się sieci przesyłania głosu i danych.

Oba stowarzyszenia zostały upoważnione przez Amerykański Narodowy Instytut ds. Standaryzacji (ANSI) do opracowywania zalecanych standardów telekomunikacyjnych. Wiele standardów zawiera w swych oznaczeniach skróty ANSI/TIA/EIA. Różne komisje i podkomisje stowarzyszeń TIA/EIA opracowują standardy dotyczące światłowodów, sprzętu w siedzibie użytkownika, sprzętu sieciowego oraz komunikacji bezprzewodowej i satelitarnej.


TIA/EIA - schemat nazewnictwaobszarów


TIA/EIA - standardy


Standard TIA/EIA-568-A

Ten (dawny) standard okablowania telekomunikacyjnego budynków komercyjnych określał:

minimalne wymagania dotyczące okablowania telekomunikacyjnego,

zalecaną topologię,

limity odległości,

specyfikacje dotyczące wydajności mediów i sprzętu połączeniowego,

przeznaczenie poszczególnych styków w złączach.


Standard TIA/EIA-568-B

TIA/EIA-568-B to bieżący standard okablowania określający wymagania odnośnie składników i parametrów transmisji dla mediów telekomunikacyjnych.

Standard TIA/EIA-568-B jest podzielony na trzy osobne części: 568-B.1, 568-B.2 i 568-B.3.


Standard TIA/EIA-568-B cd.

Część TIA/EIA-568-B.1 definiuje ogólny system okablowania telekomunikacyjnego w budynkach komercyjnych dla środowisk składających się z różnych produktów pochodzących od wielu producentów.

Część TIA/EIA-568-B.1.1 jest dodatkiem określającym promień zagięcia kabli UTP i ScTP z 4 parami przewodów.

Część TIA/EIA-568-B.2 określa składniki okablowania, transmisję, modele systemów oraz procedury pomiarowe wymagane do weryfikacji instalacji opartych na skrętce.

Część TIA/EIA-568-B.2.1 jest dodatkiem określającym wymagania względem okablowania kategorii 6.

Część TIA/EIA-568-B.3 określa wymagania dotyczące składników i parametrów transmisji w systemie okablowania światłowodowego.



Standard dla budynków komercyjnych definiujący:

ścieżki telekomunikacyjne i przestrzenie;

reguły projektowania i konstruowania instalacji obsługujących media;

urządzenia telekomunikacyjne wewnątrz budynków oraz pomiędzy nimi.



Standard administracyjny definiujący infrastrukturę telekomunikacyjną budynków komercyjnych

Zawiera standardy oznaczania kabli.

Standard ten określa, że każda jednostka stanowiąca zakończenie sprzętowe powinna mieć unikalny identyfikator.

Określa też wymagania dotyczące utrzymywania zapisów i dokumentacji związanych z administrowaniem siecią.



Standard definiujący wymagania dotyczące uziemienia instalacji i przewodów wyrównawczych w budynkach komercyjnych w przypadku środowisk składających się z różnych produktów wielu firmtakże zasady uziemiania różnych systemów, które mogą być instalowane w zabudowaniach klienta.

Standard ten określa precyzyjnie punkty styku pomiędzy systemami uziemienia budynku a konfiguracją uziemienia sprzętu telekomunikacyjnego.

Opisuje także konfiguracje uziemienia i przewodów wyrównawczych między budynkami wymagane do obsługi tego sprzętu.


Standard - a praktyka


Standard – co tu nie gra ?


TIA/EIA - Łącze WWW.

http://www.tiaonline.org

http://www.eia.org


CENELEC

Europejski Komitet ds. Standaryzacji w Elektrotechnice (CENELEC) został założony w 1973 roku jako organizacja niedochodowa działająca zgodnie z prawem belgijskim.

CENELEC określa standardy elektrotechniczne dla większości Europy.

CENELEC współpracuje z 35 000 ekspertów technicznych z 22 krajów Europy i określa standardy dla rynku europejskiego.

Komitet ten został oficjalnie uznany za europejską organizację definiującą standardy w Dyrektywie 83/189/EEC Komisji Europejskiej.

Wiele standardów okablowania CENELEC odpowiada standardom ISO z pewnymi niewielkimi zmianami.


CENELEC

Komisja CENELEC i Międzynarodowa Komisja ds. Elektrotechniki (IEC) funkcjonują na dwóch różnych poziomach. Ich niezależna praca ma jednak wspólne istotne znaczenie.

Są to najważniejsze organizacje określające standardy elektrotechniczne w Europie.

Współpraca pomiędzy CENELEC a IEC została określona w Umowie Drezdeńskiej. Umowa między dwoma partnerami została zawarta w Dreźnie (Niemcy) w 1996 roku.

Jej celem było: opublikowanie i wspólne przyjęcie standardów

międzynarodowych, przyspieszenie procesu opracowywania standardów w odpowiedzi

na zapotrzebowanie rynku, zapewnienie racjonalnego wykorzystania dostępnych zasobów.


CENELEC - Łącze WWW.

http://www.cenelec.org

http://www.iec.ch


ISO - Międzynarodowa Organizacja ds. Standaryzacji

Międzynarodowa Organizacja ds. Standaryzacji (ISO) składa się z narodowych organizacji z ponad 140 państw, w jej skład wchodzi między innymi organizacja ANSI.

ISO jest pozarządową organizacją, która wspiera rozwój standardów i związane z nimi działania.


ISO cd.

Rezultatem działalności ISO są międzynarodowe umowy, które zostały opublikowane jako standardy międzynarodowe.

Organizacja ISO zdefiniowała wiele ważnych standardów informatycznych. Najważniejszym z nich jest model OSI (ang. Open Systems Interconnection) będący standardową architekturą projektów sieci.


ISO - Łącze WWW.

http://www.iso.org/iso/en/ISOOnline.frontpage


Ewolucja standardów

Gdy szerokość pasma sieci wzrosła z 10 Mb/s do ponad 1000 Mb/s, zmieniły się wymagania względem okablowania. Wiele starszych rodzajów kabli nie nadaje się do użycia w szybszych, nowoczesnych sieciach. Dlatego zazwyczaj okablowanie z czasem ulega wymianie. Odzwierciedlają to opisane dalej standardy TIA/EIA-568-B.2.

W przypadku skrętki standardy opisują jedynie 100-omowe kable kategorii 3, 5e i 6. Kable kategorii 5 nie są już zalecane w nowych instalacjach i zostały przeniesione z zasadniczej treści standardu do części dodatkowej. W przypadku skrętki 100-omowej zalecane są kable kategorii 5e i nowsze.



Standard kategorii 6 określa parametry wydajności, które zapewniają wzajemną zgodność standardowych produktów, zgodność z poprzednimi wersjami oraz współpracę produktów pochodzących od różnych producentów.

W przypadku zakończeń kabli kategorii 5e i nowszych zabrania się rozplątywania par przewodów na odległość większą niż 13 mm od zacisku. Minimalny promień zagięcia poziomych kabli UTP pozostaje równy czterokrotnej ich średnicy. Minimalny promień zagięcia połączeniowych kabli UTP jest obecnie równy średnicy kabla. Kabel połączeniowy UTP składa się z przewodów linkowych. Z tego powodu jest on bardziej elastyczny niż kable z litego rdzenia miedzianego używane w okablowaniu poziomym.


Ewolucja standardów - ważne !!

Dopuszczalną długość kabli połączeniowych w pomieszczeniu telekomunikacyjnym zmieniono z 6 na 5 metrów.

Dopuszczalną długość kabli połączeniowych w obszarze roboczym zmieniono z 3 na 5 metrów.

Maksymalna odległość w segmencie poziomym nadal wynosi 90 metrów. Jeśli używany jest zespół MUTOA, długość połączenia w obszarze roboczym można zwiększyć, jeżeli maksymalna długość segmentów poziomych zostanie zmniejszona do 100 metrów.

Użycie zespołu MUTOA lub punktu konsolidacyjnego wymusza także zachowanie odległości 15 metrów od pomieszczenia telekomunikacyjnego w celu ograniczenia problemów z przesłuchem i stratami odbiciowymi.



Kategoria 6 i nowa kategoria 7 określają najnowsze dostępne kable miedziane. Ponieważ częściej używane są kable kategorii 6, instalatorzy powinni zapoznać się z jej zaletami.

Podstawową różnicą pomiędzy kablami kategorii 5e i 6 jest sposób zachowania odległości pomiędzy parami w kablu. W niektórych kablach kategorii 6 stosuje się fizyczny element dystansowy w środku kabla. Inne mają charakterystyczną osłonę, która unieruchamia pary. W jeszcze innym rodzaju kabli kategorii 6, zwanym ScTP, stosuje się foliowy ekran, w który zawinięte są pary przewodów.



Aby uzyskać jeszcze lepszą wydajność niż określoną w kategorii 6 i nowej kategorii 7,stosuje się w pełni ekranowaną konstrukcję, która zmniejsza przesłuch pomiędzy wszystkimi parami. Każda para jest zawinięta w folię, a wszystkie pary otacza pleciona osłonka. W przyszłości w kablach może być stosowany przewód ekranowy, który ułatwia uziemienie.

Standard zasilania przez Ethernet (PoE, ang. Power over Ethernet) jest w opracowaniu i będzie dostępny w niedalekiej przyszłości.


Standardy okablowania strukturalnego będą stale ewoluować

telefonia IP i bezprzewodowa wykorzystująca sygnał zasilający w transmisji do zasilania telefonów IP i punktów dostępowych;

sieci SAN (ang. Storage Area Network) wykorzystujące transmisję Ethernet z szybkością 10 Gb/s;

rozwiązania „ostatniej mili” miejskich sieci Ethernet wymuszające optymalizację wymagań dotyczących szerokości pasma i odległości.

Wykład 2 - part 3

Bezpieczeństwo


Bezpieczeństwo - inspekcje

Jakie są zagrożenia związane z pracą, miejscem pracy, użytymi materiałami lub/i narzędziami

Jak bezpiecznie pracować

Czego się spodziewać w razie niestosowania się do zaleceń

Co zrobić w razie wypadku

Jak rozpoznać objawy nadmiernej eksploatacji

Jak postępować w takich przypadkach


Inspekcje


Underwriters Laboratories (UL)

Underwriters Laboratories (UL) jest niezależną, niedochodową organizacją zajmującą się testowaniem bezpieczeństwa produktów i wystawianiem certyfikatów bezpieczeństwa.

Laboratoria UL od ponad 100 lat testują produkty pod kątem ich bezpieczeństwa.


Underwriters Laboratories (UL)

Organizacja UL rozszerzyła program certyfikacji między innymi o ocenę wydajności kabli LAN.

Ocena ta jest oparta na specyfikacjach wydajności IBM i TIA/EIA oraz specyfikacjach bezpieczeństwa NEC.

UL prowadzi także program oznaczania skrętek ekranowanych i nieekranowanych.

Znak UL jest cenną wskazówką dla nabywców. Program Certyfikacji sieci LAN realizowany w ramach organizacji UL obejmuje bezpieczeństwo i wydajność. Na izolacji kabli, które uzyskały pozytywną ocenę UL, producenci umieszczają odpowiednie oznaczenia. Na przykład: Level I, LVL I lub LEV I.


UL - Łącze WWW.

http://www.ul.com


National Electrical Code (NEC)

Celem standardów NEC (National Electrical Code) jest ochrona osób i mienia przed niebezpieczeństwami związanymi z prądem elektrycznym. Standardy te są sponsorowane przez stowarzyszenie NFPA (National Fire Protection Association) i ANSI. Przepisy są weryfikowane co trzy lata.

Standardy palności i zadymienia dotyczące kabli sieciowych w budynkach określiło kilka organizacji. Jednakże standardy NEC są najczęściej kontrolowane przez inspektorów lokalnych.



Kable dla sieci wewnętrznych zazwyczaj znajdują się w kategorii CM (komunikacyjne, ang. communication) lub MP (uniwersalne, ang. multipurpose).

Niektóre firmy, zamiast wykonywać testy CM lub CP swoich kabli, wolą testować te produkty jako kable zdalnego sterowania lub do obsługi obwodów o ograniczonym napięciu klasy 2 (CL2) lub 3 (CL3).


NEC - Łącze WWW.

http://www.nfpa.org/Home/index.asp


Bezpieczeństwo pracy ze światłowodami

Zawsze należy nosić okulary ochronne z osłonami bocznymi.

Na stole należy położyć matę lub kawałek lepkiego materiału, aby spadające kawałki szkła były łatwo rozpoznawalne.

Pracując z systemami światłowodowymi, nie wolno dotykać oczu ani soczewek kontaktowych, dopóki nie umyje się dokładnie rąk.

Wszystkie odcięte kawałki włókien należy odłożyć w bezpieczne miejsce i odpowiednio zutylizować.


Bezpieczeństwo pracy ze światłowodami

Aby usunąć wszelkie kawałki z ubrania, należy użyć odcinka taśmy samoprzylepnej lub maskującej. Taśmy tej należy także użyć w celu usunięcia odłamków z palców i rąk.

Na obszar roboczy nie wolno wnosić jedzenia ani picia.

Nie wolno patrzyć prosto w końcówkę światłowodu. Niektóre urządzenia laserowe mogą spowodować nieodwracalne uszkodzenia oka.


Światłowody – prostota obsługi


Projektowanie i RealizacjaSieci Komputerowych

KONIEC

Wykład 2

projektowanie i realizacja sieci komputerowychbzyczek.kis.p.lodz.pl/pliki/pirsk/wyklad_02.pdf ·...

Documents