ProMagazineDriemaandelijks informatieblad / 4.14 / april - mei - juni 2015

gazinegazinejouw schakel tot solidariteit!

De hoop van MedellínBegin maart zakten we af naar Colombia en Panama om er enkele van onze projecten te bezoeken. Deze reis bracht ons onder meer in Medellín, de tweede grootste stad van Colombia. We ontmoetten er het jonge geweld van de jongerenbeweging Esperanza del Mañana. We bezochten hun huizen en namen deel aan hun vormingsactiviteiten op zaterdag. Deze jongeren lieten een diepe indruk op ons na. Gladys, Angélica en Ana María namen ons bij de hand en zorgden voor inspirerende ontmoetingen.

Caroline Medats

Medellín was in de jaren 1980 berucht voor drugs, moord en criminaliteit. Het kartel van Medellín onder leiding van drugsbaron Pablo Escobar leverde de stad een ongure reputatie op. Met dat beeld in het achterhoofd vertrek ook ik richting Medellín. Maar vanaf de eerste seconde verrast deze grootstad me. Vanuit de hoogte heeft ze iets charmant: een stad onder een

zonnegloed, veilig ingekapseld tussen de bergen. We zetten de daling in via een gloed-nieuwe autostrade. De komende dagen zou blijken dat er veel geïnvesteerd wordt in Medellín, of toch in bepaalde delen van de stad. Stad van contrastenWe rijden door het zuiden van de stad. Luxu-euze shoppingcenters, brede boulevards en prachtige nieuwbouwappartementen duiken op boven het dashboard. Onze tocht gaat verder. De omgeving verandert. Bij elke af-gelegde kilometer neemt de armoede toe. Sloppenwijken kenmerken het noorden. Het zijn twee verschillende werelden, verenigd in één stad. In het noorden breiden de sloppenwijken dagelijks uit. Veel huizen, uit golfplaten, hout of steen, zijn illegaal en gebouwd op erg ongunstig, bergachtig terrein. De mensen installeren zich er en tappen elektriciteit af. Zo ontstaan in een recordtempo nieuwe wijken met weinig tot geen voorzieningen en veel te veel mensen op een veel te kleine oppervlakte. Mensen ontvluchten het ge-weld en de armoede op het platteland en gaan op zoek naar een beter leven in de stad. Maar de realiteit is veelal ontnuchterend. Met drie miljoen inwoners barst deze stad stilaan uit haar voegen.

Achter de schermenHet is in één van deze sloppenwijken, Barrio Santo Domingo, dat we het project Esperanza del Mañana (“Hoop van Morgen” en voor-heen bekend als Cooperativa Bello) bezoeken. Esperanza del Mañana is een jongerenbewe-ging die een honderdtal jongeren uit de wijk wekelijks samenbrengt. Op vrijdag ben ik te gast bij enkele jonge-ren thuis. Al gauw nodigen alle jongeren op

straat ons uit. Een staaltje Colombiaanse gastvrijheid. Al snel begrijp ik hoe hard de realiteit voor deze gezinnen is. De huisjes zijn veel te klein voor het aantal bewoners. In één van de huizen deelt een 16-jarig meisje de kamer met haar 14-jarige broer en hun grootmoeder. Er is net genoeg plaats voor een stapelbed voor broer en zus en een eenpersoonsbed voor oma. Bij gebrek aan ruimte maken ze hun huiswerk op bed. Hun privacy is nihil. Wat rust of privacy bui-tenshuis opzoeken blijkt ook geen sinecure. Er zijn buren boven, onder, links en rechts. ‘s Avonds komt iedereen op straat om te ont-snappen aan de benauwdheid binnenshuis. Veel gezinnen zijn ontwricht en er is veel familiaal geweld en alcoholisme. Op straat is er veel criminaliteit, bendevorming, prostitu-tie en drugs. Op de koffi e bij JohnWe gaan ook langs bij John (tweede van rechts op de foto vooraan). Samen met zijn vijf broers, moeder en stiefvader woont hij in een huisje deels uit steen, deels uit hout. Een steile, gevaarlijke trap leidt ernaartoe. John’s moeder mankt sinds ze van de trap viel. Ik kan me moeilijk voorstellen dat de koelkast in dit huis via deze trap naar boven is ge-bracht. Voor en na school wassen de broers

auto’s om geld in het laatje te brengen, zoals zoveel jongeren hier. Johns op één na jong-ste broertje (tweede van links op de foto voor-aan) ontmoetten we later die dag. Ondanks een beperking aan zijn armen is hij een ster op het voetbalveld. Van datzelfde veld maakt hij prachtige schilderijen met zijn voeten. Een schilderij van zijn voetbalploeg is de enige decoratie in huis. Tijdens onze wandeling in Santo Domingo wordt Gladys, de motor achter dit project, voortdurend aangeklampt en aangespro-ken. Ze kent bijna iedereen bij naam. Ze is een steun en toeverlaat voor veel jongeren in de wijk. Angélica vertelt me dat de stoer-ste jongens naar haar toe komen met hun liefdesproblemen. Samenkomst op zaterdagTijdens het schooljaar komen de jongeren van Esperanza del Mañana op zaterdag sa-

men voor vormingsactiviteiten. De activitei-ten zijn divers: een workshop Engels of een cursus over gezonde voeding bijvoorbeeld. Ook workshops gericht op het ontwikkelen van een positief en betekenisvol levenspro-ject komen aan bod. Thuis missen ze immers de nodige omkadering. De begeleiders moe-digen hen aan om hun vrije tijd positief in te vullen en niet op straat rond te hangen. Af en toe gaan ze op uitstap, naar een museum, sportcomplex of park in de stad. Veel jonge-ren komen nooit buiten hun wijk. Een uitstap naar het centrum van Medellín is voor velen een ware belevenis. Die zaterdag komen de jongeren voor de tweede keer dit schooljaar samen. Op het pro-gramma staat een uiteenzetting over de acti-viteiten van de groep voor de nieuwelingen. De jongsten zitten er nog wat onwennig bij en nemen een afwachtende houding aan. De anciens vertellen wat de beweging voor hen

Bij John (uiterst links) en zijn familie op bezoek.

Meer over het project Esperanza del Mañana op www.promavzw.be/esperanza-del-manana. In het volgende ProMagazine nemen we je graag mee naar Panama.

betekent, wat ze er leren, wat ze belangrijk vinden in het leven en wat hun werkpunten zijn. Ik ben onder de indruk. Deze jongeren weten wat ze willen. Ze durven spreken voor een groep, komen op een beleefde manier uit voor hun mening, argumenteren en luis-teren aandachtig naar elkaar. Ik hoor respect, goede schoolresultaten, solidariteit en ver-antwoordelijkheid. De stoerste van de hoop is bij de politie en ruilde zijn shift om aanwezig te kunnen zijn. Ik sta ervan versteld. Follow the leaderBij het begin van elk schooljaar worden de leaders verkozen. Zij helpen de begeleiders van de workshops bij de uitwerking van de activiteiten en nemen de nieuwelingen bij de hand. Ik was die zaterdag getuige van deze

verkiezing. De nieuwe leaders poseren fi er op de voorpagina. Vol ijver zijn ze de hele zater-dag in de weer. Ze voelen zich gewaardeerd en verantwoordelijk. Eén van de begeleiders is Sandra. Zij is psy-chologe van opleiding. Het is opmerkelijk hoe goed ze is met deze jongeren. Wanneer de aandacht verslapt, weet ze dit goed op te vangen: tijd voor massage en gekietel. Hilari-teit alom. Tien minuten later zit iedereen weer aandachtig op zijn of haar stoel. Alles wordt strikt opgevolgd. Jongeren moeten zich elk jaar opnieuw inschrijven en evalueren de ac-tiviteiten. Elke zaterdag gaat er een aanwezig-heidslijst rond. Proma fi nanciert de activiteiten van Espe-ranza del Mañana. We betalen de onkosten van de begeleiders, het educatief materiaal, een versnapering voor tijdens de pauze en de uitstappen. Sommige jongeren van de groep geven we een duwtje in de rug zodat ze het inschrijvingsgeld op school, de bus van en naar school, de fotokopies en hun uniform kunnen betalen. De hoop van morgenDe drugshandelaars, criminelen en bende-leden, ze maken deel uit van Medellín. Maar ik zag een andere kant van deze stad. Ik ont-moette jongeren die in moeilijke omstandig-heden een mooi levensproject willen opzet-ten en het belang van een goede opleiding erkennen. In de stad van de eeuwige lente ontvingen de mensen me met de grootste hartelijkheid, gastvrijheid en dankbaarheid. Deze jongeren zijn de hoop van morgen. Deze jongeren zijn de hoop van Medellín. Geef hen een duwtje in de rug. Ze zijn het waard.

Lukafu staat weer op de kaart

Midden 2013 brachten we je het verhaal over de drieste doortocht van Maï-Maï rebellen in Lukafu in het oosten van de Democratische Republiek Congo. Deze rebellen hielden er lelijk huis en vernielden een groot deel van de infrastructuur. Ondertussen is de rust er weergekeerd. De bevolking bleef niet bij de pakken zitten en raapte haar moed bijeen voor de heropbouw van Lukafu. Vijf schoolgebouwen staan in de steigers, waarvan één in Lukafu zelf. Twee lagere scholen zijn reeds afgewerkt en functioneren au-tonoom. Ook het internaat is weer volledig operationeel. Dit jaar zijn er veertig jongeren. Weldra krijgt Lukafu een antenne zodat haar bevolking betere communicatiemogelijkheden zal hebben. De Belgische missionaris Raoul de Buisseret gaf kort na de doortocht van de Maï-Maï de fak-kel door aan de franciscaan Jean-Marie Mufeji. Jean-Marie is nu onze man ter plaatse. Hij wil de school in Lukafu uitrusten met een informaticazaal, een bibliotheek en een polyvalente zaal. Help jij hem mee op weg?

Proma en Bouworde slaan de handen in elkaar

Proma hecht veel belang aan uitwisseling en direct contact met andere culturen. Zo leer je de wereld rondom je beter kennen. Zeker voor de generatie van morgen is dat van belang. Daarom slaan Proma en de Vlaamse organisatie Bouworde de handen in elkaar. Bouwor-de organiseert vrijwilligerskampen voor jongeren en geeft hen zo de kans om tijdens de zomermaanden de handen uit de mouwen te steken in een project in het Zuiden. Een unieke ervaring!

Dit jaar verwelkomt ons project Campo Largo in Argentinië enkele jongeren van Bouworde. Gedurende drie weken zullen ze de animatie voor de kinderen in de twee opvangcentra verzorgen en helpen met dagdagelijkse taken. Er is nog plaats voor enkele vrijwilligers. Ben je tussen 18 en 30 jaar en wil je graag mee op bouwkamp naar Argenti-nië? Of ken je zo iemand? Surf dan naar www.bouworde.be en ga naar “Kampen” - “18-30 jaar”.

Lees meer over de heropbouw van Lukafu op www.promavzw.be/lukafu.

Dit jaar verwelkomt ons project LargoBouworde. Gedurende drie weken zullen

HEB JE EEN HART VOOR KWALITEITSVOL ONDERWIJS EN VORMING WERELDWIJD? DOE EEN GIFT.

IBAN: BE71 0000 1733 1169 (Proma vzw)BIC: BPOTBEB1

Fiscaal attest voor giften van 40 euro of meer op jaarbasis.Van elke euro die je aan Proma schenkt, gaat 90 cent rechtstreeks naar het Zuiden.

Geef een feest en laat het Zuiden meevieren

Een geboorte, doopsel, huwelijk, verjaardag of jubileum in het verschiet? Wil je graag iets extra doen? Of wil je geen nutteloze geschenken in huis? Laat het Zuiden meevieren en delen in je geluk en vraag je gasten Proma te steunen. Zo geef je je feest een solidaire toets en zet je onze partners een eindje op weg. Zin om geld in te zamelen voor een project in het Zuiden? Neem vrijblijvend contact met ons op.

Redactie: Caroline MedatsHoofdredactie: Kenny FrederickxV.U.: Michel CoppinMet dank aan: Maria Angélica Alvarez, Gladys Calderón Rivera, Catherine De Ryck, Annemie VanlooFoto’s: PromaLay-out en druk: De Windroos NV

Proma is lid van de Vereniging voor Ethiek in de Fondsenwerving.

Dit informatieblad is een uitgave van Proma vzwVorstlaan 199, 1160 BrusselTel.: 02 679 06 30 - Fax: 02 672 55 69info@promavzw.be - www.promavzw.be

Je ontvangt dit tijdschrift omdat je Proma in het verleden steunde of aangaf dat je graag ProMagazine ontvangt. Proma gaat discreet om met jouw persoonsgegevens. Ontvang je deze folder liever in digitaal formaat? Verhuisd? Opmerkingen of suggesties? Laat het ons weten.

Proma biedt met kleinschalige projecten onderwijs en vorming op maat aan jong en oudin Afrika, Azië en Latijns-Amerika.