polonistyka.uni.lodz.plpolonistyka.uni.lodz.pl/pliki/karty-przedmiotow/karty przed… · web...

Blok D – edytorstwo

Podstawy edytorstwa..................................................................................................................1dr Anna Petlak.........................................................................................................................1

Techniczne opracowanie tekstu..................................................................................................5dr Anna Petlak.........................................................................................................................5

Techniczne opracowanie tekstu..................................................................................................8mgr Anna Strożek...................................................................................................................8

Typografia.................................................................................................................................10Dr Mateusz Poradecki...........................................................................................................10

Praca redaktora wydawniczego (korekta i adiustacja)..............................................................12dr Monika Urbańska.............................................................................................................12

Granice modernizacji języka w tekstach literackich od doby staropolskiej do Młodej Polski15

PODSTAWY EDYTORSTWAdr Anna Petlak

Kierunek studiów Filologia Polska

Wydział Filologiczny

Katedra/ Zakład Edytorstwa

Typ studiów Stacjonarne 2-go stopnia

Semestr studiów letni

Rok akademicki 2010/2011

Nazwa przedmiotu Podstawy edytorstwa

Rodzaj zajęć Wykład kursowy 15 godzin

Specjalizacja Edytorstwo

Prowadzący dr Anna Petlak

Punkty ECTS 1

Forma zaliczenia Egzamin

Status przedmiotu wg programu studiów (obowiązkowy / do wyboru)

Obowiązkowy Blok D

Cel i zadania przedmiotu: Znajomość kluczowych pojęć z zakresu edytorstwa naukowego.

Treści programowe 1. Omówienie programu wykładu. Przekazanie studentom spisu ważniejszych opracowań, dotyczących dyscypliny. Zapoznanie studentów z ważniejszymi terminami łacińskimi i pochodzącymi z łaciny. Edytorstwo a tekstologia. Tekst. Tekst poprawny, tekst autentyczny.

2. Krótka historia dyscypliny. Ciekawsze realizacje edytorskie (walory i mankamenty różnych serii wydawniczych). Omówienie referatu Romana Pilata pt. „Jak należy wydawać dzieła polskich pisarzy XVI-XVII wieku” i objaśnienie użytych przez niego pojęć (np. koniektura).

3. Cechy współczesnego edytorstwa naukowego (różnorodność metod realizacji edycji krytycznych, rozwój wydań hybrydalnych (zwłaszcza łączących cechy wydań A i B) oraz przesunięcie od badań historii przemian danego tekstu ku technice i metodom opracowywania różnych typów edycji).

4. Krytyka tekstu i jej zadania. Aparat krytyczny oraz technika kolacjonowania tekstów. Zasady modernizacji np. fleksji, ortografii, interpunkcji. Kolejne elementy komentarza edytorskiego. Objaśnienia ― opracowywanie i sporządzanie, rodzaje objaśnień.

5. Sytuacje edytorskie ― przypadki pracy w obrębie krytyki tekstu (podział związany z rodzajem posiadanej dokumentacji). Sytuacja edytorska 1 (jeden tekst autentyczny ― druk za życia autora i pod jego kontrolą); 2 (kilka druków autentycznych oraz jeden lub kilka autografów).

6. Sytuacje edytorskie 3−4 (autograf lub kopia skontrolowane przez autora dzieła skończonego lub nieukończonego); 5−6 (kopia lub kilka kopii nieskontrolowanych przez autora lub druk czy kilka druków nie mających prawa do tytułu autentyczności), 7 (tekst skażony przez przez kontaminacje z innymi tekstami).

7. Kształtowanie wydań różnego typu i zaleceń obowiązujących w ich obrębie. Wydania naukowe (A), dydaktyczno-naukowe; popularno-naukowe; ich odmiany (B), szkolne i popularne, ich odmiany (C). Wydania

„hybrydalne”, łączące cechy ww. wydań.

Wykaz literatury L. Bogusławski, Przygotowanie rękopisu do druku, Warszawa 1951.K. Budzyk, Wola autora jako kryterium w ustalaniu kanonu tekstu, [w:] Munera litteraria, Poznań 1962.M. Czerwiński, System książki, Warszawa 1976.M. Drabczyński, T. Galewski, F. Trzaska, Od rękopisu do książki, Warszawa 1958.J. Dunin, Wstęp do edytorstwa, Łódź 2003.R. Escarpit, Rewolucja książki, Warszawa 1969.Z. Goliński, Edytorstwo. Tekstologia. Przekroje, Wrocław 1969.K. Górski, Co rozumieć należy przez wolę autora przy sporządzaniu poprawnej edycji tekstu, [w:] Z polskich studiów slawistycznych, t. 2, Warszawa 1958.K. Górski, Sztuka edytorska, wyd. I, Warszawa 1956; wyd. II pt. Tekstologia i edytorstwo dzieł literackich, Warszawa 1975.J. Jezioro, Niektóre prawa i obowiązki stron umowy wydawniczej, „Acta Universitatis Wratislaviensis” 1990, nr 1152, s. 93-103.M. Kafel, M. Kurkowska, Adiustacja stylistyczna i techniczne opracowanie rękopisu, Warszawa 1956.M. Kafel, Zarys techniki wydawniczej, Warszawa 1971.J. Klemensiewicz-Bajerowa, Modernizacja pisowni w tekstach z pierwszej połowy XIX w., "Pamiętnik Literacki" 1955, z. 3, s. 144-158.K. Kamińska, Pisownia w drukach polskich XVI wieku, „Prace Polonistyczne”T. Malinowska, L. Syta, Redagowanie techniczne książki, Warszawa 1977.L. Marszałek, Edytorstwo publikacji naukowych, Warszawa 1986.S. Peters, Redagowanie książki, gazety i czasopisma, Warszawa 1958.J. Starnawski, Praca wydawcy, Kraków 1973.J. Starnawski, Praca wydawcy naukowego, Wrocław 1992.F. Trzaska, Podstawy techniki wydawniczej, Warszawa 1967.F. Trzaska, Poradnik redaktora, Warszawa 1967.J. Trzynadłowski (red.), Instrukcja wydawnicza. Edytorskie zasady opracowania tekstów monograficznych i źródłowych, przygotowania maszynopisów oraz materiału ilustracyjnego, Wrocław 1956.J. Trzynadłowski, Edytorstwo. Tekst, język, opracowanie, Warszawa 1976.J. Trzynadłowski, Autor, dzieło, wydawca, Wrocław

1988.G. Witkowski, Textkritik und Editionstechnik neuerer Schriftwerke, Leipzig 1924.Zasady typowego opracowania edytorskiego, red. L. Marszałek, Warszawa 1962.Zasady typowego opracowania edytorskiego naukowych wydawnictw ciągłych. Instrukcja zatwierdzona przez Zespół do spraw edytorskich Kom. Wyd. PAN, przewodn. Z. Raabe, Warszawa 1964.Zasady wydawania tekstów staropolskich (projekt). Przykłady oprac. J. Woronczak, Red. M. R. Mayenowa, Wrocław 1955.

TECHNICZNE OPRACOWANIE TEKSTU

dr Anna Petlak, mgr Anna StrożekKierunek studiów Filologia polska


Katedra/ Zakład Edytorstwa

Typ studiów Stacjonarne II stopnia



Nazwa przedmiotu Techniczne opracowanie tekstu

Rodzaj zajęć Specjalistyczne 15h

Specjalizacja Edytorstwo

Prowadzący dr Anna Petlak

Punkty ECTS 1

Forma zaliczenia Zaliczenie na ocenę (na podstawie obecności, aktywności na zajęciach oraz poprawnego wykonania pracy zaliczeniowej)


Obowiązkowy Blok D

Cel i zadania przedmiotu: Umiejętności posługiwania się edytorem tekstu MS Word.

Treści programowe 1. Uwagi organizacyjne. Zasady korzystania z komputerów w pracowni komputerowej. Program zajęć. Omówienie interfejsu edytora MS Word. Ćwiczenia w pisaniu tekstu. Przepisywanie wybranego tekstu. Korekta na podstawie próbnego wydruku. Operacje formatowania przepisanego tekstu.2. Planowanie publikacji. Makietowanie. Formy tytułów, śródtytułów i wyróżnionych fragmentów tekstu. Edycja tekstu zasadniczego. Elementy graficzne, ilustracje w tekście; kolor, wydruk. Tabele i wykresy.3. Kroje i typy pisma (zwykłe, pogrubione,

podkreślone, pochylone, wersaliki, kapitaliki). Kroje czcionek.4-5. Podstawowe zasady składu tekstu.

a) odstępy między znakami, znaki interpunkcyjne (kropki, przecinki, dwukropki, średniki) i apostrof, rodzaje i zastosowanie kresek poziomych (dywiz, półpauza, myślnik), frakcja górna i dolna, odstępy między wierszami (interlinia); znaki polskie, znaki akcentowane, znaki specjalne; wyliczanie, numerowanie, symbole, inicjały;

b) akapit, wcięcia akapitowe, tabulatory, odstępy między akapitami; justowanie i wyrównywanie tekstu do wybranego marginesu, krawędź tekstu; listy numerowane; błędy w składzie: szewc, bękart oraz tzw. spójniki wiszące; dzielenie wyrazów, pozostawianie wyrazów na końcu wiersza.

6. Zasady formatowania tekstów uzupełniających (cytaty, przypisy, paginacja, nagłówek i stopka, spis treści, indeks). Zagadnienie korekty elektronicznej.7. Wykonanie ćwiczenia zaliczeniowego i jego omówienie.

Wykaz literatury J. Felici, Kompletny przewodnik po typografii. Zasady doskonałego składania tekstu, tłum. M. Kotwicki, P. Biłda, Gdańsk 2007,

J. Galewski, Składacz. Podręcznik dla składaczy, z. 1, Kraków [1920],

M. Gosney, Szara księga. Komputerowe projektowanie czarno-białych publikacji, Warszawa 1994,

J. Hochuli, Uwagi projektanta książek. „Pro Typo” 1991, nr 2,

J. Jarzina, Tajniki typografii dla każdego, 2003,B. Kamiński, Komputerowe przygotowanie publikacji, Warszawa 2002,R. Krupa, Stanuch S., ABC komputerowo-drukarsko-wydawnicze, Kraków 1994,S. G. Wheeler S.G., Typografia komputerowa, Warszawa 1996,Willberg H.P., Forssman F., Pierwsza pomoc w typografii, Gdańsk 2008,L. Bogusławski, Korekta drukarska i wydawnicza, Warszawa 1964.

R. Bringhurst, Elementarz stylu w typografii, przekł. D. Dziewońska, Kraków 2007. R. Chwałowski, Typografia typowej książki, Gliwice 2002. J. Felici, Kompletny przewodnik po typografii. Zasady doskonałego składania tekstu, przekł. M. Kotwicki, P. Biłda, Gdańsk 2006. Z. Goliński, Edytorstwo – tekstologia. Przekroje, Wrocław 1969. M. Kafel, Zarys techniki wydawniczej, Warszawa 1955 - i nast. wyd. T. Malinowska, L. Syta, Redagowanie techniczne książki, Warszawa 1977. F. Richaudeau, Podręcznik typografii i łamania kolumn czyli sztuki drukarskiej, Warszawa 1997. J. Starnawski, Praca wydawcy naukowego, wyd. 2 poszerz., Wrocław 1992. F. Trzaska, Podstawy techniki wydawniczej, wyd. 2 popr. i uzup., Warszawa 1987. F. Trzaska, Poradnik redaktora, Warszawa 1976. H.P. Willberg, F. Frossman, Pierwsza pomoc w typografii. Poradnik używania pisma, przekł. M. Szalsza, Gdańsk 2004. Współczesne polskie drukarstwo i grafika książki. Mały słownik encyklopedyczny, red. B. Kleszczyński, K. Racinowski, Wrocław 1982. Zasady typowego opracowania edytorskiego, red. A. Kossuthowa i in., Warszawa 1962. Zasady typowego opracowania edytorskiego naukowych wydawnictw ciągłych, Warszawa 1964

Kierunek studiów Filologia polska


Katedra/ Zakład Katedra Edytorstwa

Typ studiów stacjonarne



Nazwa przedmiotu

Techniczne opracowanie tekstu

Rodzaj zajęć Zajęcia specjalizacyjne

Specjalizacja edytorska

Prowadzący mgr Anna Strożek

Punkty ECTS 1

Forma zaliczenia Zaliczenie z oceną


Obowiązkowy Blok D

Cel i zadania przedmiotu:

Zapoznanie studentów z podstawowymi zasadami składania tekstu oraz z pracą w edytorze tekstu MS Word.

Treści programowe

Omówienie zagadnień pracy z edytorem tekstu MS Word;

ćwiczenie diagnostyczne — zaprojektowanie i wykonanie ulotki,

omówienie projektów.

Ćwiczenia w pisaniu tekstów; zasady składu wątku tekstowego,

podstawowe operacje formatowania tekstu, omówienie różnych

krojów pisma.

Zapoznanie z trybem śledzenia zmian w MS Word; wykonanie

korekty przykładowego tekstu, akceptowanie i odrzucanie zmian

w tekstach już poprawionych.

Tabele i wykresy. Przekształcanie tekstu ciągłego w tabelę,

sporządzanie wykresu na podstawie tabeli; korzystanie z opcji

tabeli i wykresu.

Tworzenie spisu treści w MS Word.

Wykaz literatury S.G. Wheeler, Typografia komputerowa, Warszawa 1996.

H.P. Willberg, F. Forssman, Pierwsza pomoc w typografii,

Gdańsk 2008.

T. Szanto, Pismo i styl, Warszawa 1986.

A. Wolański, Edycja tekstów. Praktyczny poradnik, Warszawa

2008.

TYPOGRAFIA

dr Mateusz Poradecki

Kierunek studiów filologia polska



Typ studiów Studia uzupełniające magisterskie stacjonarne



Nazwa przedmiotu

Typografia

Rodzaj zajęć Wykład

Specjalizacja Specjalizacja Edytorska

Prowadzący Dr Mateusz Poradecki

Punkty ECTS 1

Forma zaliczenia Obecności


Obowiązkowy


Wykład ma na celu zapoznanie studentów z szczegółową wiedzą o publikacjach z naciskiem na książkę. Jest także teoretycznym przygotowaniem do zajęć praktycznych z Edytorów komputerowych i Komputerowego składu tekstu.

Treści programowe

1. Omówienie historii, budowy i działania nowoczesnych narzędzi do tworzenia publikacji: komputerów, drukarek, skanerów, ploterów, naświetlarek maszyn drukarskich itp. Omówienie nowoczesnego oprogramowania do tworzenia publikacji: Page Maker, PhotoShop, Illustrator, QuarkXPress, InDesign.

2. Omówienie historii nowoczesnej typografii. Layouty, rodzaje krojów pisma, typy czcionek, wymiary strony, formaty drukarskie. Omówienie technologii powstawania druków, etapów i podziału pracy.

3. Omówienie budowy książki i zasad składu książek, czasopism, gazet, druków akcydensowych, reklam, druków specjalnego przeznaczenia na podstawie przykładów.

4. Omówienie zasad gridu, zakorzeniania elementów graficznych w tekście i projektów. Omówienie podstaw projektowania książki i najczęstszych błędów.

5. Omówienie zasad stosowania znaków specjalnych (łączniki, myślniki, dywizy, nawiasy, cudzysłowy itp.), powtarzalnych elementów strony (tekst, paginacja, pagina, przypisy, elementy ozdobne, elementy graficzne itp.).

6. Omówienie sposobu zapisywania bibliografii, indeksów, spisów treści, stron tytułowych, redakcyjnych, działowych, wakatów itp. Omówienie książek typu słowniki, encyklopedie, albumy.

7. Omówienie dróg rozwoju książki oraz narzędzi do jej tworzenia. Książka elektroniczna, Internet i nowe technologie.

Wykaz literatury 1. Frutiger, Człowiek i jego znaki, Tłum. C. Tomaszewska, Wydawnictwo Do, Wydawnictwo Optima, Warszawa 2003.

2. Adobe In Design. User Guide.3. Adobe Photoshop. User Guide.4. Adobe Illustrator. User Guide.5. Quark XPress. User Guide.6. Adobe Page Maker. User Guide.7. S. G. Wheeler, G. S. Wheeler, Typografia komputerowa,

Warszawa 1996.8. D. McClelland, Photoshop — Biblia, Warszawa 1995.9. Kamiński, Prepress i barwy, Warszawa 1997.10. S. Ihrig, E. Ihrig, Obrazy cyfrowe. Przygotowanie do

druku, Warszawa 1998.11. S. Ihrig, E. Ihrig, Skanowanie dla profesjonalistów,

Warszawa 1998.12. Karpowicz, Autor–Wydawca, warszawa 1994.13. Miesięcznik „Mac World”.14. Miesięcznik „Mac World i Publish”.15. Miesięcznik „Publish i Mac World”.16. Miesięcznik „Digit”.17. Miesięcznik „Computer Art”.18. T. Szanto, Pismo i styl, Wrocław–Warszawa–Kraków–

Gdańsk–Łódź 1986.19. R. White, Jak działa komputer, Warszawa 1994.20. Best of Graphis — Typography, Zurich 1993.

PRACA REDAKTORA WYDAWNICZEGO (KOREKTA I

ADIUSTACJA)

dr Monika Urbańska

Kierunek studiów Filologia Polska



Typ studiów Studia magisterskie stacjonarne



Nazwa przedmiotu Praca redaktora wydawniczego (korekta i adiustacja)

Rodzaj zajęć Zajęcia specjalistyczne

Specjalizacja Edytorska

Prowadzący dr Monika Urbańska

Punkty ECTS 2

Forma zaliczenia Praca zaliczeniowa, czynny udział w zajęciach


Obowiązkowy

Cel i zadania przedmiotu: W zakres zajęć wchodzi ustalenie podstawowych terminów i pojęć tj. tekst, tekstolog, edytor, wydawca, wskazanie systematyki wydawnictw periodycznych i nieperiodycznych oraz typów wydań. Na zajęciach omówione zostaną również etapy pracy redakcyjnej, zagadnienie redakcji i korekty tekstu, inicjatywy i umowy wydawniczej, zasad współpracy z autorem, budowa książki. Część zajęć poświęcona zostanie poznaniu znaków edytorskich oraz praktycznym ćwiczeniom w zakresie korekty i adjustacji. Celem zajęć jest również ustalanie sposobu wydania książki, typograficzny układ tekstu głównego i materiałów uzupełniających, przygotowanie

materiałów wydawniczych do drukarni oraz kalkulacja wydawnicza.

Treści programowe Podstawowe terminy i pojęcia. Pojęcie tekstu, tekstolog, edytor, wydawca, systematyka wydawnictw periodycznych i nieperiodycznych, typy wydań.Etapy pracy redakcyjnej – charakterystyka. Wybór tekstu; edytor a wydawca; redakcja i korekta tekstu; inicjatywa wydawnicza; umowa wydawnicza; zasady współpracy z autorem.Budowa książki. Książka a broszura; oprawa i wkład; układ kart tytułowych; teksty wprowadzające; tekst główny; materiały uzupełniające; teksty informacyjno-pomocnicze.Korekta. Cele i zadania korekty, rodzaje korekty, znaki korektorskie. Jedne zajęcia teoretyczne, dwa zajęcia praktycznych ćwiczeń na tekstach.Adjustacja. Cele i zadania adjustacji; charakter i zakres ingerencji redaktorskich w zależności od typu i rodzaju publikacji, a także potrzeb odbiorcy. Jedne zajęcia teoretyczne, na drugich ćwiczenia praktyczne adjustacji dwóch tekstów.Ustalanie sposobu wydania książki. Format książki; format kolumny, stopień i krój pisma, wielkość interlinii, rodzaj papieru, sposób oprawy.Typograficzny układ tekstu głównego i materiałów uzupełniających. Podziały tekstu głównego i typograficzne sposoby ich zaznaczania – normy, zwyczaje i tradycja edytorska; kolejność i hierarchia poszczególnych partii tekstu głównego; przypisy autora i wydawcy; tabele, ilustracje, aneksy; bibliografia.Typograficzny układ kart tytułowych, tekstów wprowadzających oraz informacyjno–pomocniczych. Pojęcie 2-ki i 4-ki tytułowej; zawartość poszczególnych stron składających się na karty tytułowe; dedykacja; motto; przedmowy autorskie i obce; wstęp krytyczny; życiorys autora; posłowie; nota edytorska; wykaz ilustracji, skrótów, tabel i źródeł; słownik terminologiczny; indeksy; streszczenia obcojęzyczne; spis treści; paginacja.Typograficzny układ książek o specjalnym charakterze tekstu głównego. Podręczniki; utwory poetyckie i sceniczne; książki dla dzieci; albumy; encyklopedie; słowniki; publikacje bibliograficzne.Przygotowanie materiałów wydawniczych do drukarni. Ostatnie korekty i adjustacja techniczna składu; opracowanie materiału ilustracyjnego do reprodukcji; cechy prawidłowo wykonanych oryginałów; dobór właściwej techniki reprodukcji oryginałów; formowanie kolumn.

Kalkulacja wydawnicza. Arkusz: autorski, wydawniczy, drukarski, introligatorski, składu.

Wykaz literatury – Janusz Dunin, Wstęp do edytorstwa, Łódź 2003,– Lucjan Bogusławski, Korekta drukarska i wydawnicza, Warszawa 1967,– Tekla Malinowska, Ludwik Syta, Redagowanie techniczne książki, Warszawa 1987,– Słownik wydawcy, oprac. Barbara Kalisz, Warszawa 1997,– Andrzej Tomaszewski, Pismo drukarskie, Wrocław 1989,– Filip Trzaska, Poradnik redaktora, Warszawa 1976,– Jan Trzynadlowski, Tekst, język, opracowanie, Warszawa 1978,– Mariusz Ziomecki, Vademecum redaktora, Poznań 2001.

GRANICE MODERNIZACJI JĘZYKA W TEKSTACH LITERACKICH

OD DOBY STAROPOLSKIEJ DO MŁODEJ POLSKI

dr Rafał Zarębski

Kierunek studiów Filologia polska


Katedra/ Zakład Katedra Historii Języka Polskiego

Typ studiów Studia magisterskie stacjonarne



Nazwa przedmiotu Granice modernizacji języka w tekstach literackich od doby staropolskiej do Młodej Polski

Rodzaj zajęć zajęcia specjalistyczne, 15 godz.

Specjalizacja edytorska

Prowadzący dr Rafał Zarębski

Punkty ECTS 1

Forma zaliczenia Zaliczenie na ocenę


Blok D (zajęcia specjalizacyjne)


Treści programowe 1. Rola edytora językowego w procesie językowego przygotowania tekstu

a) Typy wydań literatury dawnej (A, B,C) – charakterystyka językowa; wydania fototypiczne rękopisów i pierwszych druków.

b) Zakres uprawnionej ingerencji w tekst zależnie od adresata i rodzaju tekstu.

c) Transkrypcja i transliteracja

zabytków ( ćwiczenia praktyczne).

2. Grafia staropolska i XVI-wiecznaa) Główne etapy rozwoju grafiib) Konwencja ortograficzna a odzwierciedlenie cech językowych (długie s, podwajanie liter, stabilizacja dwuznaków sz, cz a mazurzenie, litery x, v, th, samogłoski pochylone; oznaczanie joty a wymowa; wielkie litery a pojęcie nazw własnych; pisownia łączna i rozdzielna; oznaczanie miękkości a wymowa).

3. Rozwój grafii do 1936 r. Pisownia krakowska i warszawska.

4. Interpunkcjaa) Historia interpunkcji (repertuar

znaków i ich funkcje)b) Modernizacja interpunkcji w

różnych typach tekstów ( w poezji i w prozie)

c) Modernizacja interpunkcji w różnych typach wydań (A, B, C)

5. Modernizacja pisowni w tekstach staropolskicha. Modernizacja pisowni tekstów

średniowiecznych w zależności od typu wydania

b. Modernizacja pisowni tekstów nowożytnych w zależności od typu wydania;

6. Modernizacja pisowni w tekstach średniopolskich

7. Modernizacja pisowni w tekstach XIX–wiecznych. Zaliczenie zajęć.

Wykaz literatury Bajerowa I., Modernizacja pisowni w tekstach z I poł. XIX wieku, Pam. Lit. R. 46, 1955, z. 3-4;Furmanik S., O interpunkcji w drukach staropolskich, Pam. Lit. R.46, 1955, z.3-4, s.426-468;Godyń J., Interpunkcja staropolska – uwagi historyka języka na marginesie tzw. sejmowego wydania Trenów J. Kochanowskiego, Studia historycznojęzykowe, red. I. Bajerowa, Wrocław 1987, s.37-54;

Górski K., Zagadnienia interpunkcji w wydaniach klasyków polskich, Pam. Lit. 1973, nr 4;Górski K., Interpunkcja w „Panu Tadeuszu”, Pam. Lit., R. 59, 1968, s.155-182;Jodłowski S., Losy polskiej ortografii, Warszawa 1979;Jodłowski S., Zasady interpunkcji, Kraków 2002,;Kafel M., Kurkowska H., Adiustacja stylistyczna i techniczne opracowanie rękopisu, Warszawa 1956;Kamińska K. Pisownia druków polskich XVI, w. Pr.Polon., seria XI, s. 5-28Saloni Z., Co wolno redaktorowi językowemu?, JP, 1997, s. 67-68.Zasady wydawania tekstów staropolskich, Projekt, Wrocław 1955.

polonistyka.uni.lodz.plpolonistyka.uni.lodz.pl/pliki/karty-przedmiotow/karty przed… · web...

Documents