psd 2009 11

Nakład 8000 szt.

090721_fotolia_PSD_203x293_m.indd 2 21.07.2009 18:33:45 Uhr

Drodzy Czytelnicy,

Trzymacie w rękach wydanie listopadowe, czyli takie, które wydaliśmy w miesiącu, gdy nie chce nam się już spacerować po dworze,

gdy za oknem jest zimno i ponuro. Taka pogoda sprzyja czytaniu gazet w zacisznym mieszkaniu i spędzaniu dużej ilości czasu przed

komputerem. A więc chwyćmy magazyn .PSD w dłoń, usiądźmy przed komputerem, odpalmy Photoshopa i pobawmy się w ćwiczenie

umiejętności graficznych z tutorialami z tego wydania.

W numerze znajdziecie wiele kolorowych grafik, które mają Wam ubarwić te szare dni.

Grafiki w większości są pracami przysłanymi na nasz wakacyjny konkurs Świat w tysiącach milionów kolorów, który zorganizowali-

śmy przy wsparciu firmy HP – producenta profesjonalnych stacji roboczych dla grafików. Wpłynęło wiele prac na wysokim poziomie

i wykonanych ciekawymi technikami. Z przyczyn oczywistych nie mogliśmy wszystkich dobrych grafik nagrodzić, ale chcieliśmy ja-

koś je uhonorować. Zaprosiliśmy, więc do współpracy autorów konkursowych prac i zaowocowało to ukazaniem się drukiem tutoriali.

Teraz każdy kto przeczyta magazyn .PSD 11/2009 będzie mógł tworzyć prace tak jak to robią najlepsi w konkursie.

W tym miejscu też chcę pogratulować zdobywcom pierwszego i drugiego miejsca. Nagrody przyznaliśmy Bartoszowi Rydelowi za pracę

Mały Książe i Marcinowi Rubinkowskiemu za Miasto barw. Wszystkie grafiki możecie znaleźć w galerii internetowej: http://psdmag.org/

pl/gallery/45-aswiat-w-1000-mln-kolora3w.

W magazynie znajdziecie też, oczywiście, artykuły nie związane z konkursem np.: warsztaty rysowania Mangi, ćwiczenie z tworzenia

pastelowych portretów ze zdjęć za pomocą filtrów z grupy Artystyczne.

Zapraszamy też i zachęcamy do wychodzenia spoza ram Photoshopa i do obejrzenia kolejnej części kursu z cyklu Adobe Production

Premium CS4.

Miłej lektury, ciekawych graficznych dokonań i dobrej pogody,

Anna Adamczyk

I miejsce w konkursie „Świat w tysiącach milionów kolorów” Bartosz Rydel

II miejsce w konkursie „Świat w tysiącach milionów kolorów” Marcin Rubinkowski

grafika z okładkiliteracka wizja – czyli jak stworzyć Małego KsięciaBartosz Rydel 10

sprzęt dla grafikapremiera nowego monitora EIZO z serii ColorEdge – CG243Wmateriały pochodzą od firmy Alstor 14

warsztatymiasto barw i nadziei...Marcin Rubinkowski 16

pasja kolorów – digital painting od podstawTomasz Szewczyk 22

uliczka śródziemnomorskiego miasta – efekt gorąca za pomocą kolorówAmelia Hałgas 26

kukiełka Freddie Mercury – wstęp do animacji postaciKrzysztof Micielski 32

marzyciel – świat koloru – czyli jak stworzyć nierealny światMichał Przedladzki 38

panele w Photoshopie uszyte na miarę – twoją miarę – wprowadzenie do Adobe Configurator 1.0 betaArtur Obrzut 42

manga w twoim komputerzeOlga Dąbrowska 46

malowanie filtrami artystycznymi – pastelowy portretArtur Kubieniec 52

papugi – rewia kolorówKatarzyna Rybińska 55

fotomontażschody do...Zuzanna Patocka 58

pomaluj swój świat – fotokompozycja na temat kolorówMarcin Kołodziejak 64

Creative Suite 4fuzja kolorowych światów – zdjęcie skąpane w barwachKatarzyna Skotnicka 70

felietonnocne wolne styleMaciej Tarnowski 76

rozmaitościwizytówki autorów 6

opis zawartości płyty DVD 7

informacje z branży 21

galeria digart.pl 78

formularz zamówienia prenumeraty 80

klub Pro – wizytówki firm prenumerujących magazyn .PSD 82

6

autorzy

Bartosz Rydel (QzyN79)Grafiką komputerową w każdej formie interesuję się od cza-sów C64. Profesjonalnie jednak wykorzystuje swoje umie-jętności od 9 lat w jednej z rzeszowskich drukarni na stano-wisku grafik operator DTP. Na co dzień w pracy używa głów-nie programów do grafiki wektorowej. Po godzinach męczy Photoshopa do tworzenia swoich wizji i dla własnej przy-jemności. Portfolio: www.qzyn79.digart.pl

Amelia HałgasStudiuje Architekturę na Politechnice Warszawskiej. Rysu-je i maluje od dziecka, a przygodę z grafiką komputerową i Photoshopem rozpoczęła jakieś dziesięć miesięcy temu. W przyszłości chciałaby zajmować się tym profesjonalnie. Kontakt: [email protected]

Krzysztof KopciowskiAbsolwent filmoznawstwa. Jego szczególnym zaintere-sowaniem cieszą się możliwości łączenia grafiki 2D i 3D. Szczery pasjonat digital paintingu oraz innych form wizuali-zacji cyfrowej. Strona domowa: http://keylight.com.pl

Olga DąbrowskaFreelancer, ilustratorka, zajmuje się digital paintingiem. Pre-feruje styl realistyczny z elementami fantasy oraz portre-towanie zwierząt. Publikowała swoje prace m. in w Advan-ced Photoshop, Imagine FX, Forbidden Whispers, Amazing Events. Współpracuje z magazynem Photoshop Digital Pa-inting i oczywiście .PSD Ulubieni artyści: Katarina Sokolova, Linda Bergvist, Nykolai Aleksander. Portfolio: www.nakato-ni.com, e-mail: [email protected]

Katarzyna SkotnickaAbsolwentka historii sztuki i policealnego studium grafiki komputerowej. Od półtora roku grafik we wrocławskim stu-diu reklamy. Obecnie szczególnie mocno zajęta retuszem zdjęć biżuterii. Kontakt: [email protected]

Marcin Kołodziejak (Aparat)Absolwent Filozofii. Jego pasja to fotografia. Zdjęcia robi za-wsze i wszędzie, stąd jego pseudonim - aparat. Photoshop wykorzystuje jako narzędzie do postprocessingu i poprawy fotografii, a także do cyfrowej kreacji rzeczywistości. Kry-tyczny wobec swoich umiejętności, perfekcjonista. Portfolio: www.aparat.digart.pl

Michał PrzedlackiGrafik i ilustrator. Założyciel studia graficznego PIXELPolis Studio. Współpracował z magazynem Fantastyka jako ilu-strator. Grafiką zajmuje się od ponad 10 lat. Obecnie główny grafik w jednej z łódzkich firm. Portfolio: www.michalgrafik.prdreammedia.com

Marcin Rubinkowski (Rubinos)Jest studentem Kulturoznawstwa na Uniwersytecie Ślą-skim. Posiada także dyplom z grafiki komputerowej.

PHOTOSHOPMagazyn .psd jest wydawany przez Software-Press Sp. z o.o. Sp. K z siedzibą przy ul. Bokserska 1, 02-682 Warszawa

Redaktor Naczelny: Anna [email protected] CD: Krzysztof Wołowski, Krzysztof KopciowskiKierownik Produkcji: Andrzej [email protected]ł Produkcji i kolportażu:Alina [email protected]

Zamiłowanie do plastyki towarzyszyło mu od najmłodszych lat. Aktualnie zajmuje się ilustrowaniem książek, bajek dla dzieci oraz gier komputerowych. Generalnie życiowy samo-uk, zainteresowany wieloma aspektami samorealizacji. Wy-znaje zasadę iż w życiu nigdy nie jest za późno. Zdobyw-ca kilku nagród, autor kilku wystaw, w internecie można go znaleźć pod nickiem Rubinos lub na stronie www.rubinos.pl

Katarzyna RybińskaLubi malować ludzi, dlatego większość jej grafik to portrety lub wariacje na ten temat. Maluje tradycyjnymi metodami, ale od jakiegoś czasu zajmuje się komputerową ilustracją. Grafik z wykształcenia. Portfolio: www.katrybinska.com

Zuzanna Patocka (zuzisue)Pasjonują ją wizualne aspekty rzeczywistośi. Studentka PJWSTK, Sztuki Nowych Mediów. Pozytywną energię i ra-dość czerpie z życia I stara się przekazać w nieprzecięt-nych, ekspresyjnych projektach. Oprócz grafiki komputero-wej interesuje się fotografiąi typografią Tworzy motion gra-phic w rytmie jazz-funk’u. Wiele jej grafik było wykorzysta-nych komercyjnie. Portfolio: www.behance.net/zuzisue

Maciej TarnowskiAbsolwent Grafiki ze specjalizacją: projektowanie graficzne na UZ. Zawodowiec pasjonat. Były szef studia graficznego w ARW Focus, który przeszedł na 100% freelance. Zajmuję się grafiką zawodowo od niespełna pięciu lat, w szerokim tego słowa znaczeniu: od kreacji, przez rysunek, reklamę, WWW, projekty okładek, opakowań, tuning graficznym aut, obsłu-gę graficzną przeróżnych festiwali itd.Kontakt: [email protected]

Tomasz SzewczykMłody grafik-samouk, świeżo po studiach. Rysuje od wie-lu lat. Grafiką komputerową zajmuję się od dwóch lat, ale robi to z coraz większym zainteresowaniem. Specjalizuję się głównie w digital paintingu postaci, ale stara się posze-rzać horyzonty. Portfolio: http://maderath.deviantart.com/, kontakt: [email protected]

Krzysztof Micielski Animator, motion designer, zajmuje się tworzeniem anima-cji poklatkowej 2D jak i animacją 3D, ostatnia praca – klip do piosenki Put Out The Fire zespołu Queen została doceniona przez żyjących członków. Oprócz tego zajmuje się także projektowaniem stron internetowych, czołówek programów telewizyjnych. Kontakt: [email protected]

Artur Kubieniec (Cherub)Pasjonat zastosowań Photoshopa. Założyciel witryn Cherub Gallery (www.cherub.pl oraz www.photoshop.sklep.pl) po-święconych temu programowi, które są na bieżąco aktuali-zowane o nowe zasoby.

Skład:Tomasz [email protected] na okładce: Bartosz RydelProjekt graficzny okładki:Agnieszka MarchockaKorekta:Mateusz LipińskiDział reklamy: [email protected], tel.: (22) 427 35 30Prenumerata i archiwa: [email protected], tel.: (22) 877 20 80 Sklep internetowy:www.europress.pl

Wydawca:Software-Press Sp. z o. o. Sp. K02-682 Warszawa, ul. Bokserska 1e-mail: [email protected], www.psdmag.orgtel. (22) 427 37 59, fax (22) 244 24 59Wyprodukowano w PolsceDruk: ArtDruk www.artdruk.comNakład: 8000 egz. .psd ukazuje się w językach:

Redakcja dokłada wszelkich starań, by publikowane w piśmie i na towarzyszących mu nośnikach informacje i programy były poprawne, jednakże nie bierze odpowiedzialności za efekty wykorzystania ich; nie gwarantuje także poprawne-go działania programów shareware, freeware i public domain. Uszkodzone podczas wysyłki płyty wymienia redakcja. Wszystkie znaki firmowe zawarte w piśmie są własnością odpowiednich firm i zostały użyte wyłącznie w celach informacyjnych. Deklarowana wysokość nakładu obejmuje również dodruki. Redakcja nie udziela pomocy tech-nicznej w instalowaniu i użytkowaniu programów zamieszczonych na płycie CD dostarczonej z pismem.Płyty CD dołączone do magazynu przetestowano programem AntiVirenKit firmy G DATA Software Sp. z o.o.Redakcja używa systemu automatycznego składu Sprzedaż aktualnych lub archiwalnych numerów pisma po innej cenie niż wydrukowana na okładce — bez zgody wy-dawcy — jest działaniem na jego szkodę i skutkuje odpowiedzialnością sądową.

opis DVD

7.psd 11/2009 » www.psdmag.org

Na płycie DVD dołączonej do tego wydania znajdziecie multime-

dialny kurs, kodeki potrzebne do odtworzenia filmów, pliki źródło-

we potrzebne do wykonania tutoriali, zdjęcie Royalty Free, słow-

nik Photoshopa.

Kurs Adobe Creative Suite 4 Production PremiumCzęść 3. Kreatywne portfolio – planowanie organizacja i przygotowanie materiałów

W bieżącym kursie zajmiemy się planowaniem i przygotowa-

niem materiałów, które chcemy zaprezentować w naszym port-

folio. Zbudujemy układ portfolio oraz jego szkielet. Wykorzysta-

my programy z pakietu Creative Suite do przygotowania materia-

łów źródłowych. Wreszcie przygotujemy workflow do pracy z In-

Design CS4.

Lekcje:

1. Pytania

2. Struktura katalogów i organizacja materiału w Bridge

3. Fonty - źródła i zarządzanie

4. Wstępne planowanie layoutu

5. Projekt InDesign

6. Szkic portfolio w Photoshopie

7. Update struktury katalogów i wstępne przetworzenie plików

8. Przygotowanie materiału statycznego

9. Przygotowanie materiału dynamicznego

10. Opracowanie animacji w After Effects

DVD

patron kursu:

opis DVD

8 .psd 11/2009 » www.psdmag.org

zdjęcia royalty free

Zdjęcia Royalty Free od agencji MediumPhotowww.mediumphoto.com.pl

Zdjęcia Royalty Free od agencji Ebliswww.eblis.pl

Zdjęcia Royalty Free od agencji Digitouchwww.digitouch.pl

opis DVD


Co na krążku?Na płycie DVD dołączonej do tego wydania znajdziecie mul-timedialny kurs, kodeki potrzebne do odtworzenia filmów, pli-ki źródłowe potrzebne do wykonania tutoriali, zdjęcie Royalty Free, słownik Photoshopa.

Płyta działa w systemach Win/MacW przypadku uszkodzonej płyty prosimy napisać maila na adres: [email protected]

DVD

w razie jej braku proszę skontaktować się ze sprzedawcą

.psd 11/2009 » www.psdmag.org

tu powinna znajdować się płyta DVD

9

grafika z okładki


zaczynamyZaczynamy od ustawienia formatu naszej pracy [Ctrl]+[N] na-dajemy parametry: Width:3000, Height: 4192 pixels, Resolution :

200 pixels/inch. Następnie wypełniamy tło kolorem #002d5b. Otwie-ramy plik little_prince.jpg i dowolną techniką wybieramy postać z tła. Ja użyłem trybu Szybkiej Maski [Q] i tę metodę polecam. Po dokład-nym wypełnieniu naszego bohatera zdejmujemy szybką maskę, wybie-ramy inwersję [Ctrl]+[I] i przeciągamy go do naszego projektu. Nada-my troszkę blasku naszej postaci – podciągamy Jasność i Kontrast – Adjustments>Brightness/Contrast – na: Brightness: +27, Contrast: +22.

przestrzeń powietrznaBy nasz bohater nie wisiał w kompletnej pustce, dodamy trosz-kę chmur – otwieramy plik The_Sky.jpg i miękkim pędzlem, oko-

ło 40% krycia, wymazujemy wszystko mniej więcej do połowy pro-jektu (z lekkim naddatkiem na późniejsze korekty). Kopiujemy war-stwę, nadajemy jej parametr Colors 100%, otwieramy Color Balance [Ctrl]+[B] i nadajemy wartości dla parametru Midtones: -8, -13, -75.

planeta KsięciaOtwieramy plik planeta_res.jpg, dowolną technika pozbywamy się tła i wciągamy fotografię jako nową warstwę Multiply 100%. Prze-

chodzimy do Layer>Layer Style i zaznaczamy Outer Glow i Inner Glow, nadając wartości: Outer Glow: Blend Mode: Screen, Opacity: 100%, No-ise: 0, Color: white, Spread: 0, Size: 6 (dla Inner Glow ustawienia są iden-tycznie, jedynie Size zmienimy z 6 na 21). Otwieramy Color Balance [Ctrl]+[B] i nadajemy wartości Midtones: 38, +84, +52. Kopiujemy pla-netę – Layer>Duplicate Layer i nadajemy jej warstwie wartości Hard Light, 56% Opacity. Ustawiamy naszą postać na nowym domu.

sadzimy baobabOtwieramy space.jpg Gumką z miękkimi krawędziami o Kryciu 40-50% wymazujemy tło. Ważne, by nie wymazać małej plane-

ty znajdującej się na fotografii, bo za chwilę będziemy na niej sadzić baobaby. Otwieramy Tree Stock 9.png Jako że chcemy dwa drzewa na naszej planecie, kopiujemy poprzednią warstwę – Layer>Dupli-cate Layer. Drzewo zmniejszamy względem pierwszego i pochyla-my [Ctrl]+[T]. Chcąc im nadać troszkę głębszego koloru, manipulu-jemy kolorem [Ctrl]+[B].

01

literacka wizjaZadaniem tego tutoriala jest zwrócenie uwagi początkującym artystom na fakt, że sercem każdej grafiki jest pomysł. W tutorialu tym ukażemy w 10. krokach etapy powstawania magicznego świata Małego Księcia. Stworzymy nierzeczywisty obraz z kilku zupełnie różnych fotografii. Sami zobaczycie, że jest to bardzo łatwe, obróbka i montaż poszczególnych elementów jest dziecinnie prosta. Po wykonaniu tego ćwiczenia kreowanie własnych wizji i pomysłów nie powinno przysparzać nikomu trudności.

03

02 04

czyli jak stworzyć Małego Księcia

literacka wizja – czyli jak stworzyć Małego Księcia


poziom średni | pliki na DVD

Photoshop CS

grafika z okładki


bujamy w obłokachBy nadać naszej planecie tajemniczości, tworzymy dwie nowe warstwy, jedną z nich nazwiemy chmury_przed_drzewami, dru-

gą chmury za drzewami. Wykorzystując dowolny pędzel, z darmo-wych bibliotek internetu, malujemy białym kolorem wg własnego uznania kłębiaste obłoczki – zwracając uwagę by przednie chmur-ki były jaśniejsze od tylnich.

trochę klimatuBy nadać naszemu kosmicznemu niebu cieplejszej barwy, two-rzymy nową warstwę i pędzlem o miękkich krawędziach malu-

jemy nieregularne kształty w różnych ciepłych pastelowych kolo-rach, następnie zmieniamy właściwości warstwy na: Overlay: 100%.

Książę i różaOtwieramy roza.jpg i po obróbce wciągamy zawartość na no-wą ROZA, z Overlay 100%. Przykryjemy Różę szklanym słojem.

Otwieramy Sloik.jpg i pozbywamy się tła, skalujemy i umieszczamy nad różą, nazywając warstwę SLOIK. Zaznaczamy obie warstwy SLO-IK i ROZA, grupujemy [Ctrl]+[G] – nazywamy ROZA. Teraz, by uzy-skać ładny, szklany słój duplikujemy warstwę SLOIK dwa razy, nada-jąc im nazwy SLOIK_3_overlay i SLOIK_2_overlay – po czym nadajemy im odpowiednie wartości i kolejność, która jest bardzo ważna.

Róża i więcej chmurPowinno to wyglądać tak: cała grupa ROZA z opcją Krycia: Pass Through, SLOIK_3_overlay: Overlay: 100%, Layer Style jak na zrzu-

cie ekranu, SLOIK_2_overlay: Overlay: 100%, ROZA: Overlay: 100%, SLO-IK: Overlay: 44%. Ponownie wykorzystamy pędzle chmur i domaluje-my je na nowej warstwie – tym razem będą to chmury otaczające planetę Małego Księcia.

kosmiczne elementyKończąc naszą wizję Małego Księcia, wykorzystamy ponownie pędzle, które dziś okazały się bardzo pomocne – tym razem jed-

nak będziemy potrzebowali dodatkowo pędzli o tematyce kosmos. Najlepiej zaopatrzyć się w pakiet, w którym znajdziemy np.: spada-jące gwiazdy, planety, mleczne drogi itp... Po namalowaniu wg wła-snej inwencji twórczej dodatkowych elementów (najlepiej malo-wać każdy na osobnej warstwie), mieszanie warstwy ustawiamy na Overlay 100%.

ostatnie szlifyW ten sposób dotarliśmy do końca montażu. Projekt można ozdobić ramką w stylu starej karty książki, korzystając z darmo-

wych pędzli z internetu lub nakładając gotową fotografię. Bartosz Rydel

06 09

05 08

07 10

sprzęt dla grafika


premiera nowego monitora EIZO z serii ColorEdge – CG243WMiło nam poinformować Państwa, że Eizo wprowadza do sprzedaży nowy monitor z serii ColorEdge. Model o symbolu CG243W przeznaczony jest do prac z kolorem – prepressu, edycji zdjęć, montażu video i postprodukcji. Urządzenie posiada złącze DisplayPort, dzięki któremu możliwa jest m.in. praca z 10-bitowym sygnałem video.

leżnie od zmieniających się warunków otoczenia, po włączeniu urzą-dzenia czy wyjściu ze stanu czuwania.

Wszystkie modele monitorów graficznych EIZO ColorEdge wy-korzystują zapisaną w elektronice tabelę kolorów LUT, z której pod-czas kalibracji dobierane są najbardziej odpowiednie do wyświetle-nia odcienie. W modelu CG243W wykorzystano usprawniony mecha-nizm, o nazwie 3D LUT. Dotychczasowy dobór odcienia dokonywany był niezależnie dla każdej składowej RGB z oddzielnych tabel wzorco-wych. W nowym modelu, wszystkie wzorce umieszczone są w jednej przestrzennej tabeli, co pozwala na bardziej precyzyjny wybór żąda-nej składowej barwy.

Urządzenie spełnia wymagania kryterium Monitor PreCert Class A, organizacji FOGRA, która określa normy w zakresie kątów widze-nia i jednorodności odwzorowania. Oznacza to, że monitor może być użyty w systemach softproofingowych certyfikowanych przez tę or-ganizację.

dodatkowe funkcje:• wyświetlanie na ekranie monitora funkcji klawiszy, dla łatwiej-

szego poruszaniu się w menu OSD w zaciemnionych pomieszcze-niach

• stopka typu HighAdjustable, umożliwiająca regulację wysokości w zakresie 82 mm, obrót w pionie o 40°, w poziomie o 70°oraz pra-cę w pozycji portretowej.

• funkcja symulująca dysfunkcję postrzegania kolorów (protano-pia i deuteranopia), umożliwiająca weryfikację, w jaki sposób wi-dziane będą określone modele kolorystyczne przez osoby cier-piące na te przypadłości. Symulacja wykonywana jest w czasie rzeczywistym – dotyczy to zarówno obrazów statycznych, jak i ruchomych.

• hub USB z jednym portem upstream i dwoma downstream• w zestawie kaptur ochronny oraz komplet to czyszczenia ekranu• gwarancja 5 lat

Monitor pojawi się w ofercie polskiego dystrybutora, firmy Alstor w październiku. Jego cena nie jest jeszcze znana.

Więcej informacji o monitorach EIZO znaleźć można na stronach:http://www.eizo.pl; http://www.graficzne-eizo.pl/ lub http://www.edycjavideo.com.pl/

Monitor sprawdzi się doskonale w pracy z obrazem – zarów-no statycznym, jak i dynamicznym. Zastosowana w nim 24” matryca zbudowana w technologii IPS ma naturalną rozdziel-

czość 1920x1200 (przy proporcjach 16:10), czas reakcji 5 ms (przej-ście od szarości do szarości) i kąty widzenia 178° w poziomie i pionie, umożliwiając korzystanie z monitora w najbardziej dogodnej pozycji.

Dzięki interfejsowi Display Port i podwójnym złączom cyfra/analog do monitora można podłączyć trzy komputery. Korzystając z Display Port CG243W obsługuje 10-bitowy sygnał video.

Maksymalna jasność panelu to 270 cd/m2, a współczynnik kon-trastu 850:1. Urządzenie ma możliwość reprodukowania szerokiej ga-my kolorów, obejmującej 98% przestrzeni AdobeRGB, wykorzystywa-nej często podczas wydruków i w fotografii cyfrowej. Monitor wyświe-tla również w 100% przestrzenie kolorystyczne wykorzystywane przy produkcji broadcastowej, takie jak PAL/SECAM, SMPTE-C czy HDTV.

kalibracja sprzętowaCG243W można kalibrować sprzętowo, dzięki czemu proces ten doko-nuje się bezpośrednio na elektronice urządzenia, a nie na karcie gra-ficznej, co jest charakterystyczne dla kalibracji programowej. Gwa-rantuje to, że podczas kalibracji żaden ton nie zostanie pominięty, co skutkuje jeszcze większą zgodnością kolorystyczną. Dołączone do monitora oprogramowanie ColorNavigator1 wykorzystywane jest do ustawiania wartości docelowych jasności, punktu bieli i krzywej gam-ma. ColorNavigator współpracuje z wybranymi urządzeniami pomia-rowymi2, wykorzystując 12-bitową tablicę LUT monitora, a w efekcie umożliwiając dokładną kalibrację w przeciągu zaledwie 5 minut.

równomierna jasność i koloryAutorskie rozwiązanie EIZO – funkcja Digital Uniformity Equalizer (DUE) czuwa nad równomiernością jasności i nasycenia barw, których jednorodność stanowi problemem w monitorach LCD. Gwarantuje to, że kolory w różnych częściach matrycy wyświetlane będą w taki sam sposób, gwarantując że współczynnik Delta E nie przekroczy 3.

Dzięki 16-bitowemu przetwarzaniu kolorów, odcienie szarości wyświetlane są płynnie, bez widocznych gradientów. Powoduje to, że detale umieszczone nawet w ciemnych obszarach ekranu, będą wy-raźne, co jest również problematyczne w panelach LCD.

Monitor może korzystać z siedmiu zdefiniowanych modeli kolo-rystycznych, włączając sRGB, Rec709, EBU, SMPTE-C czy DCI. Aby zni-welować rozbieżności kolorystyczne, będące zjawiskiem naturalnym, powstającym w skutek degradacji świetlówek w trakcie użytkowania monitora LCD, załączone oprogramowanie ColorNavigator oferuje funk-cję reset (przywracania ustawień) – oznacza to powrót zdefiniowa-nych trybów do ustawień fabrycznych.

W modelu CG243W po raz pierwszy zastosowano czujnik tempe-ratury, aby zapobiec wahaniom nasycenia barw i jasności. Narzędzie to wraz z opatentowaną przez Eizo technologią stabilizacji poziomu ja-sności monitora, gwarantuje poprawne wyświetlanie kolorów, nieza-

1. Oprogramowanie kompatybilne jest z systemami operacyjnymi: Macintosh OS X 10.3.9 i nowszymi, Windows Vista (32-bit, 64-bit) oraz Windows XP (32-bit, 64-bit).2. Kompatybilne urządzenia pomiarowe to: ColorMunki, Eye-One, DTP94, DTP94B, Mona-coOPTIX firmy X-Rite, Spyder2 i Spyder3 firmy DataColor, jak również własne rozwiązanie EIZO – czujnik EX1, dostępny w zestawie z oprogramowaniem EIZO EasyPIX. Więcej infor-macji na temat zestawu EasyPIX znaleźć można na stronie www.eizo.com.

Do przełączania się pomiędzy trybami wymagane jest oprogramowania UniColor Pro. Aplikacja jest kompatybilna z systemami Windows Vista/XP/2000 i Mac OS 10.3.9 lub nowszych. Można ją nieodpłatnie ściągnąć ze strony www.eizo.com

warsztaty


tłoZatem zaczynam od przeszukania zakamarków dysku w po-szukiwaniu odpowiedniego zdjęcia chmur, kieruje się własnym

upodobaniem i tym czymś, co mnie urzeknie w odpowiedniej mie-szaninie barw (aktualnie rzadko korzystam z fotografii, jednakże w tym przypadku potrzebowałem kolorystycznej stymulacji). Wrzu-cam ją do Photoshopa i kopiuję kilkakrotnie na warstwach, pozosta-wiając jednak zawsze gdzieś pod ręką na osobnej warstwie ukryty oryginał.

korekcja zdjęciaZmieniam odcienie w Krzywych (Curves) [Ctrl]+[M] i na Pozio-mach (Levels) [Ctrl]+[L]. Bawię się i bawię, aż efekt mnie za-

dowoli. Warto sobie porównywać kilka wersji. Polecam często korzy-stać z korekcji za pomocą Krzywych (Curves) w różnych momen-tach tworzenia pracy. Po wielu zabiegach decyduję się jednak tyl-ko na drobne przepalenie barw i drobną korekcję kontrastu całości w stosunku do oryginału. Mam ogólną podstawę barwną i na pewno na tym etapie zaczyna już działać wyobraźnia.

planNa tym etapie trzeba sobie zaplanować co i gdzie ułożymy. Pa-miętajmy komponując, iż ludzki umysł lubuje się w geometrii,

doszukuje się perspektywy i nie przepada za wieloma elementami skupiającymi uwagę na raz. Pamiętamy o tym, ażeby w jakiś spo-sób lewa strona pracy równoważyła prawą, a górna, dolną część ob-razu. Zastanawiamy się także czy chcemy stworzyć statyczny obra-zek, a może sprawiający wrażenie dynamiki? Nie warto na tym eta-pie skupiać się w ogóle, na jakichkolwiek detalach. Nastawiamy się tylko na zaplanowanie wszystkiego w przestrzeni roboczej.

wcielanie planu w życie...Zaczynam bazgrać twardym okrągłym Pędzlem (Brush tool) [B] po dowolnym zdjęciu miasta na Masce warstw (Add layer

mask). Na Masce warstw Pędzel koloru czarnego ukrywa elemen-ty, natomiast biały je uwidacznia. Nadal jest to tylko taka bazgranina pomagająca mi jedynie lepiej zobaczyć ogólny zarys, dodatkowo zy-skuję już jakąś fakturę pod miasto.

01

miasto barw i nadziei...„Albo chcemy coś przekazać, albo tylko przedstawiamy”. Uważam, że samo tworzenie z głębszą ideą w zamyśle rządzi się innymi regułami, a rodzący się i pielęgnowany pomysł zrealizowany w odpowiednim momencie, może stać się opowieścią zamkniętą w ułamku sekundy i wtedy tworzenie ma sens. Nie chcę powiedzieć, że wszystko musi mieć jakieś głębszy sens, jednakże dobrze, żeby zaistniała jednak jakaś celowość w działaniu. W artykule tym wytłumaczę od strony technicznej proces powstawania tejże pracy oraz pokażę kilka prostych i pomocnych PS-owych zabiegów.

03

02 04

miasto barw i nadziei...


poziom trudny | pliki na DVD

Photoshop CS4

warsztaty


miastoJest to moment umieszczenia prawie wszystkich elementów na obrazie. Jeszcze na oko i niedokładnie machając twardym

okrągłym Pędzlem (Krycie 30-100%) na przemian z Gumką (Era-ser tool) [E] tworzę zarysy miasta. Wynajduje jakieś zdjęcie osie-dla z otchłani dysku, większość zdjęcia gumuję, pozostawiając so-bie tylko fakturę blokowiska. Używając Clone stamp tool [S], kopiu-ję wiele elementów już mniejszym pędzlem z różnym Kryciem, wy-pełniając, mniej więcej, przestrzeń w zamiarze przeznaczoną na bu-dynki w mieście.

oświetlenieMiękkim przeźroczystym Pędzlem dodaję oświetlenie poszcze-gólnych elementów emanujących światłem. Za pomocą oświe-

tlenia pogłębiam wrażenie przestrzenności brył. Używam barwy bia-łej. Na ogół nie powinno się używać czerni i bieli jednakże w przy-padku, gdy mamy zamiar w późniejszych etapach zmieniać kolo-rystkę całej pracy, nie jest wskazane przestrzeganie tego zakazu. Używam też innych barw - delikatnie podświetlam poszczególne elementy oraz nadaję im odpowiednią barwę.

barwy i fakturaWarstwę z osiedlem umieszczam pod namalowanym zarysem, łączę [Ctrl]+[E] ze sobą obie warstwy. Na nowopowstałej war-

stwie nadal działam Clone stamp tool i zwykłym Pędzlem, pobiera-jąc Pipetą (Eyedropper tool) [Alt] kolory wprost z obrazu. Chaotycz-nie macham Pędzlem, cieniując wstępnie poszczególne elementy twardą okrągłą końcówką (Krycie 20%). Nadal nie przykładam się do szczegółów, ważny jest ogół kształtu miasta, który się powo-li wyłania.

wstępne szczegółyCoraz więcej szczegółów maluję okrągłym lekko przeźroczystym twardym Pędzlem. Uzupełniam fakturę listowia i trawy, bawiąc się

pędzlami ich Scateringiem oraz gumując. Umieszczam kilka okrągłych elementów na drzewie oraz nadaję kształt i kolor roślinie. Pojawiają się też gałęzie, korzenie i linkowate elementy. Miękkim przeźroczystym Pędzlem oświetlam i zamazuję dalsze obszary horyzontu w celu oddzie-lenia planów. Domalowuję także kilka flar słońca. Kształtuję mury i dory-sowuję losowo szczegóły np. postacie przy drzwiach czy anteny.

cienieDodaję dużo cieni, mam zamiar zmienić później klimaty kolo-rystyczne, więc pozwalam sobie na używanie koloru czarnego

z Kryciem około 30%. Prostuję względem symetrii elementy budyn-ków. Staram się wyciągnąć kontrasty i nadal staram się światłocie-niem sugerować bryły.

chwila oddechuPo kilku chwilach oddechu spoglądam znów na pracę. Ważna jest chwila odpoczynku podczas pracy, ażeby móc z odrobiną dystansu

spojrzeć na własne dzieło. Mamy wtedy większe prawdopodobieństwo wychwycenia własnych błędów oraz szansę na świeży pomysł, który może coś wnieść do pracy. Ja akurat pomyślałem o wodospadzie oraz zauważyłem, iż mur przy korzeniu drzewa jest zbyt jasny i za bardzo wy-chodzi do przodu. Przejeżdżam po nim przeźroczystym, czarnym mięk-kim Pędzlem [B]. Nadałem także drzewu delikatną rozwianą smugę.

06 09

05 08

07 10

miasto barw i nadziei...


skąpane w słońcu...Na tym etapie dochodzę do wniosku, że miasto powinno być skąpane w promieniach słonecznych. Można to zrobić na wiele

różnych sposobów, ja akurat w tym przypadku skorzystałem z no-wej warstwy z ustawionym Kryciem 70% i z Mieszaniem warstw ty-pu Screen. Namalowałem na niej miękkim, przeźroczystym Pędzlem [B] pastelowymi odcieniami pomarańczowego smugi, które odgra-niczyły kolorystycznie miasto od reszty pracy. Warto troszkę poeks-perymentować na sposobach Mieszania warstw i ich Kryciu. Możli-wość mieszania warstw daje duże pole manewru cyfrowemu twórcy.

więcej szczegółówDodaję więcej szczegółów, używając na przemian twardych

i miękkich pędzli o białym i czarnym kolorze z Kryciem od 30-50%. Dorzucam także listowie (Pędzel - Scattered Leaves). Przy-ciemniam także mur przy konarze i domalowuje ptaki. Dodaję trosz-kę faktury używając dry brusha. Bawię się w opcjach pędzla (Scatte-ring i Spacing). Czasem maluję w powiększeniu, czasem jednak pa-trząc na całość, jest to moment jeszcze w miarę otwarty na szcze-góły i poprawki elementów już stworzonych.

kolorNadszedł czas na zabicie błękitu, który bardzo kontrastował z domi-nującą w pracy pomarańczą. Nie warto umieszczać dużo odmien-

nych klimatycznie od siebie barw na jednaj pracy. Duże kontrasty barw-ne przyciągają uwagę. Warto zdecydować się na zakres kolorystyczny wcześniej, jednakże nic nie jest stracone. Na osobnej warstwie umiesz-czam fakturę kartonowej kartki papieru, ustawiam Mieszanie warstw na Color i 20% Krycie. Możemy się także pobawić tą warstwą na Krzywych i zobaczyć jak prosta jest zmiana odcieni koloru całości pracy.

screenPo kolejnej chwili oddechu patrząc z dystansu, stwierdzam, iż bar-

wy nadal są zbyt martwe i zróżnicowane. Postanawiam umieścić kolejną fakturę. Przeszukawszy dysk, znajduję odpowiednią poplamio-ną kawą kartkę, wrzucam ją do Photoshopa, umieszczam na osobnej warstwie z Kryciem 60% i trybie Nakładka (Overlay). Przepalam tym samym wszystkie kontrasty barwne oraz uzyskuję odpowiednią tona-cję kolorystyczną. Nadal polecam eksperymentować, gdyż ustawienia, których użyłem, subiektywnie pasowały mi i mojej pracy, jednakże ta-kie, a nie inne ustawienia nie są regułą pasującą do każdej sytuacji.

prawie koniec...Najczęściej jest to krok, na którym dodaję ostatnie cienie gład-

kim okrągłym przeźroczystym pędzlem, pobierając kolory z ob-razka. Staram się sugerować bryły światłocieniem oraz odpowied-nio przyciemniając poszczególne partie, osadzać je bardziej w prze-strzeni. Ogólnie rzecz biorąc, kończę pracę, tworzę nową warstwę na podpis, rysuję podpis, dorzucam do warstwy efekt cienia (Drop Shadow) z w trybie Darkner, a potem całą warstwę ustawiam na Vi-vid Light. Jest to etap drobnych eksperymentów już z samym podpi-sem. Praca wydaje się skończona...

szczegóły na poważnieZbliżam sobie obrazek do 100% i zaczynam się bawić ze szczegó-łami. W ruch idzie pędzel na przemian miękki i twardy, zdarza się

także Dry brush i zabawa (Scattering i Spacing). Kolory pobieram Pi-petą [Alt] już prosto z pracy. Używam dużo Clone stamp tool. Dopraco-wuję drzewo, poprawiam skały, oświetlam je miękkim okrągłym pędz-lem, poprawiam powierzchnie, dopracowuję scenę przy drzwiach. Clo-ne stamp tool poprawiam koronę drzewa, dopracowuję fakturę muru oraz poprawiam plamy przy lewym końcu tworu skalnego.

12 15

11 14

13 16

warsztaty


długi spacerPraca ma już szczegóły i zasadniczo jest skończona, zawsze na tym etapie warto zapisać sobie dzieło i przejść się na długi spa-

cer, odciążyć głowę, by móc spojrzeć na swój twór później. Świeży umysł szybciej jest w stanie wyłapać niewidoczne wcześniej man-kamenty. Dostrzegłem błędy w budowie muru pomiędzy twarzą a drugim drzewem, poprawiłem także odrobinkę korzeń oraz drugi szczebel na murze od prawej. Wszystko wcześniej zastosowanymi pędzlami i Clone stamp tool.

połączenie warstw i ostateczna korekcjaZaznaczam klawiszem [Shift] wszystkie użyte warstwy w za-

kładce Warstwy, naciskam kombinację klawiszy [Ctrl]+[G], i grupuję wszystkie użyte warstwy. Następnie kopiuję sobie gru-pę, łapiąc ją myszką i przeciągając na przycisk Nowa warstwa. Mam w ten sposób dwie takie same grupy, jedną grupę ukrywam i przestaję jej używać, ale może się ona przydać w dalszej pracy. Drugą otwieram, zaznaczam z klawiszem [Shift] wszystkie użyte w tej grupie warstwy i łączę kombinacją klawiszy [Ctrl]+[E].

ostateczna korekcja c.d.Następnie zaznaczam nową warstwę i kombinacją [Ctrl]+[M] przechodzę do korekty w Krzywych, bawię się chwilę, szuka-

jąc najlepszej wersji kolorystycznej. Eksperymenty są jak najbar-dziej mile widziane na tym etapie. Korekta w Krzywych daje ogrom-ne możliwości, warto je odkryć.

retusz W zasadzie koniec pracy, warto się przyjrzeć z bliska wszystkie-mu, wówczas na pewno znajdziemy kilka niedociągnięć pędzla

czy pozostałości po jakiejś fakturze. Gdy znajdziemy takie elementy na pracy jak drobne paprochy czy jakieś elementy i nie chcemy so-bie pomóc Clone stamp tool, polecam zerknąć na bardzo ułatwiają-ce życie narzędzie Łatka (Patch tool), do którego skrót został przy-pisany do klawisza [J]. Zaznaczamy Lasso paproch do usunięcia, przeciągamy w pole obok z podobną fakturą i program stworzy łat-kę na podstawie miejsca, które mu wskazaliśmy. Z reszta drobnych niedociągnięć radzimy sobie miękkim okrągłym Clone stamp tool z Kryciem 40%.

Tak w skrócie przedstawia się proces tworzenia tejże pracy. Podczas pracy w Photoshopie warto pamiętać, iż jest to tylko narzę-dzie, samo za nas nic nie zrobi, jednakże my możemy w nim zrobić różne rzeczy na wiele sposobów. Wszystko zależy od naszej pomy-słowości. Ważne jest dobre skomponowanie pracy, dobra organiza-cja i ofiarowanie sobie tych kilku chwil oddechu podczas tworzenia. Powodzenia i dobrych pomysłów

Marcin Rubinkowski www.rubinos.pl

18

17 20

19

21

info z branżypremiera pakietu Corel Digital Studio 2010 Współczesne rodziny każdego roku robią setki zdjęć i nagrywają setki filmów wideo, a różne badania pokazują, że mniej niż poło-wa z nich dokonuje edycji tych zdjęć, a jeszcze mniej – edycji na-granych materiałów wideo. Dlatego właśnie zapisane w cyfrowym formacie rodzinne wspomnienia są przechowywane na domowych komputerach, jednak nikt ich nie ogląda i nikomu nie są udostęp-niane. Dlaczego? Dlatego, że większość ludzi nie myśli o kompute-rowej edycji zdjęć i filmów jako o czynności prostej i ciekawej. A ta-ki właśnie jest pakiet Corel Digital Studio 2010 – w jednym progra-mie dokonamy edycji zdjęć i filmów, nagramy je na płytę DVD i od-tworzymy na komputerze, a to wszystko w kompletnym, łatwym, atrakcyjnym i ciekawym narzędziu.

Dzięki Corel Digital Studio 2010 wszystkie zdjęcia i filmy wideo mogą być teraz przetwarzane w jednym, prostym i kreatywnym programie. Bez względu na to czy chcecie jednym kliknięciem do-konać szybkiej korekty fotografii czy filmów, stworzyć album, po-kazy zdjęć, dodać muzykę do rodzinnych klipów wideo czy też na-grywać je na DVD w rozdzielczości HD, we wszystkich narzędziach tego programu znajdziecie ten sam interfejs i sposób obsługi. W dobrze zintegrowanym pakiecie oferującym bardzo intuicyjną obsługę, po nauczeniu się jednej czynności, resztę zadań wykonu-je się bardzo szybko.

Dzięki Corel Digital Studio wszyscy korzystający z kompu-tera mogą teraz w pełni cieszyć się swoimi zdjęciami, filmami i tworzyć własne materiały, które następnie można udostępnić in-nym, powiedział Daniel Weisbeck, wiceprezes firmy Corel ds. mar-ketingu. Dzięki prostej i eleganckiej grafice oraz intuicyjnej obsłu-dze Corel Digital Studio pokonuje dotychczasowe opory użytkow-ników, prowokuje do kreatywności i zapewnia wszystkim możli-wość tworzenia i udostępniania zapisanych wspomnień w ciągu zaledwie kilku minut.

Corel Digital Studio 2010: Tworzenie doskonałych fotografii i filmów w kilka minut Nie trzeba używać bardzo skomplikowanych programów ani też poświęcać wielu godzin na obróbkę projektów. Corel Digital Stu-dio zostało zaprojektowane dla użytkowników ceniących prosto-tę i szybkie rezultaty.

• Łatwe tworzenie filmów: I wreszcie każdy może cieszyć się tworzeniem własnych filmów. Dzięki łatwemu interfejsowi i in-tuicyjnej obsłudze Corel Digital Studio oferuje innowacyjne wi-zualne podejście do projektów wideo, przez co każdy może te-raz doskonalić swoje filmowe wspomnienia i udostępniać je innym – nawet w jakości HD.

• Kreatywne projekty fotograficzne: Zaskocz przyjaciół i rodzi-nę pięknymi albumami i kalendarzami, które w Corel Digital Studio można stworzyć w kilka minut. Nie ma tu czasochłon-nego przesyłania zdjęć przez internet, co spowalnia pracę, gdy pragniemy być kreatywni. Teraz można skupić się wyłącz-nie na wspomnieniach, stworzyć własny projekt i po jego opra-cowaniu – wydrukować go w domu lub też skorzystać z inter-netowej usługi profesjonalnego wydruku oferowanej przez fir-mę Corel*.

• Wszystkie multimedia w jednym miejscu: Narzędzie Media Organizer pomaga umieścić wszystkie zdjęcia i filmy wideo w jednym miejscu, co ułatwia szukanie, znajdowanie i organi-zowanie cyfrowych zapisów ulubionych wspomnień. Do poka-zów zdjęć lub rodzinnych filmów wideo można dodać muzykę z własnej muzycznej biblioteki. Media Organizer to punkt wyj-ściowy wszystkich tworzonych projektów, który ułatwia prze-chodzenie między poszczególnymi zadaniami.

• Udostępnianie materiałów w sieci nigdy nie było łatwiejsze: Udostępnij swoje pliki i projekty w dowolny sposób. Korzystaj z poczty elektronicznej, serwisów takich jak Flickr, Facebook czy YouTube lub wysyłaj materiały na urządzenia przenośne. Dzięki Corel Digital Studio kontakt z przyjaciółmi czy rodziną to tylko kwestia kilku kliknięć.

• Proste tworzenie kopii bezpieczeństwa i nagrywanie: Twórz kopie zapasowe i chroń fotografie oraz filmy, wypalaj profe-sjonalnie opracowane płyty DVD z menu w hollywoodzkim sty-lu lub twórz dyski CD i MP3 metodą "przeciągnij i upuść". Nig-dy nie było to takie łatwe.

Program Corel Digital Studio 2010 zaprojektowano tak, aby wy-korzystać zaawansowane funkcje systemu Windows® 7 firmy Microsoft®, w tym praktycznego systemu Windows Touch. Pro-dukt stanowi także świetną, kreatywną platformę dla użytkow-ników systemów Windows® XP i Windows Vista®. Corel Digital Stu-dio 2010 to przykład innowacji, która skłoniła firmę Microsoft do nadania firmie Corel tytułu Global ISV Consumer Partner of the Year w czerwcu br.

cena i dostępność Corel Digital Studio 2010 jest obecnie dostępny w wersji angiel-skiej, niemieckiej, francuskiej, włoskiej, holenderskiej, hiszpań-skiej oraz chińskiej, w formacie ESD (electronic software down-load) w cenie 69 euro z vatem (sugerowana cena detaliczna). Od połowy września br. Corel Digital Studio 2010 będzie można nabyć w najlepszych sklepach na całym świecie. Aby uzyskać dalsze in-formacje, nabyć wersję ESD lub pobrać za darmo 30-dniową wersję testową, odwiedź stronę internetową www.corel.com

Poszczególne składniki pakietu Corel Digital Studio 2010, do obróbki zarówno zdjęć jak i materiałów wideo, można zakupić od-dzielnie. Corel PaintShop PhotoT Express 2010 dostępny jest od 29 euro z vatem a Corel VideoStudio Express 2010 – za 39 euro z vatem.

*Usługa wydruku online dostępna od połowy września w USA, Kanadzie, Wlk. Brytanii, Niemczech, Włoszech, Francji, Hiszpanii i Holandii. W późniejszym terminie usługa udostępniona zostanie również w kolejnych krajach.


warsztaty


szkicW mojej pracy zdecydowałem, że na pierwszym planie będzie figurować postać kobiety. Na początku zabrałem się za kom-

pozycję rysunku, postawę postaci, jej pozycję na płótnie. Wykona-łem kilka szybkich szkiców, a gdy byłem zadowolony z rezultatu, za-brałem się za bardziej szczegółowy rysunek. Ważną rzeczą jest zro-bienie dobrego szkicu, ponieważ pomoże on nam później w malowa-niu. Rysujemy na nowej warstwie i ustawiamy ją na samej górze li-sty warstw.

tło Następną czynnością, do której powinniśmy przystąpić, jest ustalenie kolorystyki tła - będzie ona w znacznym stopniu wpły-

wała na to jakimi kolorami będziemy malować to, co się znajduje na pierwszym planie. Wybrałem Gradient Tool, zaznaczyłem opcję Ra-dial Gradient i wypełniłem całe tło kolorami. Od żółtego przez czer-wony, granatowy aż do jasnoniebieskiego.

tło c.d. Czas, by ożywić nasze tło. Stwórzmy nową warstwę, zróbmy na niej zaznaczenie za pomocą narzędzia Rectangular Marquee

Tool i wypełnijmy je gradientem np. o dwóch różnych odcieniach nie-bieskiego. Później używając [Ctrl]+[T] i za pomocą Warp Mode prze-kręćmy nasz prostokąt, by uzyskać nowy zadowalający kształt. Uży-wamy Filter>Blur>Motion Blur z parametrem Distance 30 lub więk-szym. Na koniec zmieniamy Blending Mode warstwy na Overlay. Że-by bardziej urozmaicić tło można dodać jeszcze kilka takich warstw, eksperymentując z rodzajami gradientów i mieszaniem warstw.

tło koniec Do wykończenia tła użyłem zdjęcia mgławicy (Orion_Nebu-la.jpg). Naturalnie może to być zupełnie inna fotografia lub tek-

stura, którą znajdziecie i uznacie za ciekawą. Zdjęcie wklejamy na nową warstwę i zmieniamy opcje Blending Mode na Soft Light. Dla wyraźniejszego efektu skopiowałem warstwę i ustawiłem ją nad ist-niejącą.

01

pasja kolorówW tym tutorialu pokażę jak wykorzystać Photoshopa do malowania postaci i sprawienia, by współgrała z otaczającym ją tłem. Tablet graficzny okaże się bardzo przydatnym narzędziem. Przed przystąpieniem do pracy zalecane jest zapoznanie się z anatomią człowieka, proporcjami, układem mięśni, a także z ekspresją twarzy. Warto także przeszukać Internet w poszukiwaniu odpowiednich dla nas zdjęć, które pomogą nam w wyobrażeniu sobie tego, co chcemy narysować.

03

02 04

digital painting od podstaw

pasja kolorów – digital painting od podstaw



Photoshop CS4

warsztaty


malowanie postaciTwardym pędzlem o Opacity 100%, wypełniamy kontur szkicu jednolitym granatowym kolorem, nadajemy postaci kształt. Bę-

dziemy później pozbywać się szkicu, więc ważne jest, żeby na tym etapie zrobić ładne wypełnienie z równymi krawędziami.

kontrastNa tym etapie postanowiłem dodać kolor spoza palety kolorów tła. Aby ożywić trochę kolorystykę i sprawić, by postać wyszła

nieco z tła. Zdecydowałem się na lekko przyćmioną morską zieleń. Świeżo dodany kolor oświetla nowe partie ciała bohaterki, ukazując ją w całej okazałości.

gra świateł Na nowej warstwie malujemy refleksy światła na skórze. Kolory najlepiej wybrać Pipetą (Sample Tool) z kolorów tła. Powinniśmy

zacząć od mniej dominującego koloru (najlepiej fioletowego), na nim będziemy dodawać później mocniejsze barwy. Żeby rysunek wyglą-dał realistycznie, musimy określić położenie źródła światła. Mając to w pamięci, malujemy oświetlone partie ciała. Powoli nadajemy na-szej bohaterce wrażenia trójwymiarowości. Na tym etapie nie przej-mujmy się, jeśli wyjdziemy poza krawędzie konturu, w późniejszym etapie pokażę jak szybko się tego pozbyć.

żar ognia, chłód kosmosu Za pomocą miękkiego pędzla o niskim Opacity (50% lub mniej) na-nosimy kolor na oświetloną skórę. Założyłem, że czerwone świa-

tło pada z lewej strony rysunku, więc czerwień w partiach ciała zwró-conych w tamtą stronę jest intensywniejsza. Obszary wymagające szczegółowości (np. twarz, dłoń) malujemy małym pędzlem przy przy-bliżeniu 200% - 300%. Na nowej warstwie rysujemy żywym pomarań-czowym kolorem partie ciała najbardziej wystawione na działanie oświe-tlenia. W podobny sposób dodajemy niebieski blask bijący z tyłu.

usunięcie pozostałościJeśli zostały Wam jakieś pociągnięcia wystające poza kontur postaci, to można w łatwy sposób się ich pozbyć, zachowując

przy tym resztę pociągnięć w stanie nienaruszonym. By to zrobić, wybieramy warstwę, którą chcemy oczyścić i przytrzymując kla-wisz [Ctrl] klikamy lewym przyciskiem myszy miniaturkę warstwy z konturem. Uzyskamy dzięki temu zaznaczenie w kształcie tego właśnie konturu. Później wybieramy Select>Inverse i wciskamy kla-wisz [Delete].

włosy – wypełnienieTwardym pędzlem o Opacity 100% wypełniamy szkic włosów kolorem. Ja użyłem ciemnego fioletu. Tym razem nie trzeba

dbać zbytnio o dokładność kształtu kosmyków ani tym bardziej ry-sować pojedynczych włosków. Później te niedoskonałości zostaną zakryte przez kolejne warstwy.

06 09

05 08

07 10

pasja kolorów – digital painting od podstaw


włosy – określenie kierunkuNa nowej warstwie, dość twardym pędzlem (Hardness 80-90%), o średnim rozmiarze i Opacity około 80%, malujemy dłu-

gie pasma włosów. Używamy ciemnego koloru, najlepiej tego same-go, którego używaliśmy podczas malowania postaci. Głównym ce-lem tego punktu jest określenie kierunku układania się włosów. Nie zamalowujemy więc całej warstwy pod spodem, zostawiamy miej-sca odkryte.

włosy c.d.Czas na dodanie światłocieni. Wybieramy najpierw fiolet o dwa

tony ciemniejszy. Zachowując kierunek ruchu włosów, rysujemy szerokie pasma włosów, miękkim pędzlem o dużym Opacity 80%. Później zmieniamy kolor na jaśniejszy. Zmniejszamy pędzel, zwięk-szamy jego Twardość (Hardness) do około 50%, a Opacity zmniej-szamy do 50% i malujemy na tym samym miejscu nowe pasma wło-sów tym razem już dokładniej. W końcu wybieramy kolor jaśniej-szy od bazowego i znowu w podobny sposób zmieniamy parametry pędzla. To samo robimy z innymi kolorami – zielenią i czerwienią.

jeszcze więcej włosówTeraz powinniśmy mieć zaznaczone na włosach główne kolo-ry i ich rozmieszczenie. Powyższa technika malowania pozwa-

la na oddanie głębi i złożonej struktury włosów. Pora na najjaśniejsze barwy, jasny błękit i pomarańcz. Można od razu zacząć od dokład-niejszych pędzli. Jako że te barwy znajdują się na brzegach fryzu-ry, można ich użyć do zamalowania niedoskonałości kształtu kosmy-ków na niższych warstwach. Na koniec rozmiar pędzla zmniejszamy do minimum i jasnymi kolorami rysujemy pojedyncze włoski.

połączenie włosów ze skórąNa nowej warstwie domalowujemy wszystkie brakujące ele-

menty włosów, szczególnie skupiamy się na miejscu, gdzie wło-sy łączą się z głową. Powtarzamy kroki z poprzednich punktów.

ostateczne pociągnięcieNa koniec powinniśmy spojrzeć na nasz rysunek jeszcze raz

w poszukiwaniu wszelkich błędów i niedociągnięć. Może się okazać nawet, że będziemy musieli część rysunku narysować od nowa. Za pomocą narzędzia Smudge Tool możemy wygładzić kra-wędzie rysunku lub rozmyć barwy w niektórych miejscach. Robimy przybliżenie na twarz i czarnym kolorem, małym, twardym pędzlem o Opacity 20% przyciemniamy elementy twarzy najbardziej schowa-ne przed światłem. Wnętrze ust, ucha, dziurki nosa itp. Po zakończe-niu poprawek możemy wreszcie usunąć warstwę ze szkicem.

PodsumowanieNauczyliśmy się jak w Photoshopie stworzyć od samego szkicu interesującą i kolorową grafikę. Poznaliśmy kilka sztuczek uła-

twiających malowanie, a także prosty sposób na tworzenie ciekawe-go tła. Wszystko to tylko za pomocą podstawowych narzędzi, odro-biny wyobraźni i wytrwałości. Zachęcam czytelników do tworzenia własnych oryginalnych prac. Mam nadzieję, że moje rady okażą się dla Was pomocne.

Tomasz Szewczyk

12 15

11 14

13 16

warsztaty


szkicZaczynamy od bardzo ogólnego szkicu linearnego podstawo-wym Hard Round Brush na papierze o małej rozdzielczości (ok.

1500 px.), aby nie wdawać się w detal i móc swobodnie szkicować bez obawy o spowolnienie pociągnięć pędzla przez zbyt duży roz-miar pliku. Potem zwiększymy rozdzielczość. Szkicujemy bardzo ogólnie bryły budynków, schodów, nieba i roślin. Dodajemy też ubra-nia wiszące na sznurach między budynkami, co jest typowym ele-mentem takich uliczek. Nie zagłębiamy się w detal, na który przyj-dzie czas później.

kolorystykaA teraz odrobina rozważań teoretycznych. Najważniejszym etapem w tej pracy jest wybranie jej kolorystyki. Wybieramy

ciepłe i nasycone kolory. Żółcienie i pomarańcze będą występowały w świetle, a fiolety i błękity w cieniu. Bardzo ważne jest by w miej-scach, gdzie jest cień dodać także ciepłych kolorów, jak czerwień, pamiętając, że w takich miejscach nawet w cieniu jest gorąco, a cie-płe barwy to podkreślą. Tak samo barwy w słońcu nie powinny być zbyt jasne i zimne, aby zachować wrażenie upału.

oświetlenieNastępnym krokiem w uzyskaniu odpowiedniego klimatu jest wybranie oświetlenia. W tym przypadku źródło światła znajdu-

je się wysoko z lewej strony, dzięki czemu dociera, aż do najgłęb-szych zakamarków uliczki i potęguje wrażenie gorąca. Budynki rzu-cają bardzo mocny cień na posadzkę i w tym miejscu otrzymujemy największy kontrast.

pędzlePodczas malowania tej pracy nie będziemy używali zbyt wielu skomplikowanych pędzli. Wystarczą nam: Texture Brush – dzię-

ki któremu otrzymamy większość faktur, Hard Round Brush – któ-ry posłuży nam do podmalówek i do zrobienia całego detalu, Plant Brush i Persp Foliage – do roślinek, Airbrush do końcowych efektów. Wszystkie te pędzle można znaleźć na płycie DVD. Gdy rozważyli-śmy już wszystkie teoretyczne aspekty – możemy przejść do ma-lowania.

01

uliczka śródziemnomorskiego miastaSkończyły się wakacje i każdy, kto był w jakimś śródziemnomorskim mieście na urlopie, na pewno ma masę zdjęć i wspomnień z różnych uliczek, które są ich typowym elementem. W uliczkach tych, pomimo że są wąskie i zacienione i tak panuje upał. Nawet w cieniu jest tam gorąco. W tym tutorialu pokażemy jak za pomocą kolorów i paru prostych pędzli pokazać efekt gorąca i oddać klimat takich miejsc.

03

02 04

efekt gorąca za pomocą kolorów

uliczka śródziemnomorskiego miasta



Photoshop CS4

warsztaty


wstępne malowanieZaczynamy malować na nowej warstwie za pomocą Texture Brush, znajdującego się na płycie DVD (Size 60-90 px., Opacity

80%). Dzięki niemu uzyskamy fakturę, która będzie potem prześwi-tywać spod spodu. Malujemy bardzo ogólnie, nie przejmując się per-spektywą i detalem. Na tym etapie chodzi przede wszystkim o kolo-rystyczne rozplanowanie pracy. Używamy wielu kolorów, aby uzyskać ciekawe efekty wizualne, ale cały czas pamiętamy o klimacie, który chcemy otrzymać. Nie przejmujmy się, że nie widzimy już szkicu, po-nieważ i tak jest bardzo prosty i służył tylko do rozplanowania pracy.

nieboWażnym elementem tej pracy, podkreślającym jej klimat, jest niebo. Powinno być ono czyste i błękitne. Im bliżej widnokrę-

gu tym bardziej się rozjaśnia. Malujemy je za pomocą Hard Round Brush ustawionego na 80% Opacity. Dodajemy delikatne jasnonie-bieskie obłoki za pomocą tego samego pędzla z Opacity poniżej 50%. Niebo jest ważnym elementem każdego rysunku, bo pokazuje, jaka jest w danej chwili pogoda. Błękitne czyste niebo od razu koja-rzy się z gorącym dniem.

perspektywaPodczas malowania nie zajmowaliśmy się perspektywą, ale na tym etapie należałoby ją dopracować. Na nowej warstwie za po-

mocą okrągłego pędzla rysujemy linię horyzontu i wybieramy punkt zbiegu. Za pomocą Line Tool lub pędzlem tworzymy proste linie do punktu zbiegu (klik piórkiem>trzymamy [Shift]>klik piórkiem w drugim miejscu). Kiedy mamy już linie zbiegu, sprawdzamy, czy perspektywa naszej pracy jest dobra. Jeśli tak, to możemy ukryć warstwę z perspektywą i przejść dalej, ale warto co jakiś czas ją włą-czyć i sprawdzić czy wszystko się zgadza, żeby uniknąć błędów.

zmiana rozdzielczościSkoro mamy już cały obrazek pokolorowany, wstępnie ustalone bryły i perspektywę, to możemy zwiększyć rozdzielczość i za-

jąć się dopracowywaniem szczegółów pracy. Zmieniamy Image Size na około 3500 px., tworzymy nową warstwę i przechodzimy do na-stępnego etapu pracy.

sznury z ubraniamiChoć susząca się między budynkami odzież, należy już raczej do detalu, to zrobimy ją już na tym etapie, ponieważ jest ona bar-

dzo ważnym elementem, jeśli chodzi o klimat. Malujemy Hard Round Brush z Opacity 80% stosując różne kolory – najlepiej te, które znaj-dują się w palecie barwnej całej pracy. Malujemy je szybko i niezbyt szczegółowo – mają stanowić jedynie sylwetkę na tle nieba. W trak-cie pracy dopracujemy je jeszcze trochę, żeby współgrały z resztą. Zaznaczamy warstwę nieba i ubrań z łączymy je [Ctrl]+[E].

trzecie planyJak wynika z zasady perspektywy powietrznej – im dalej tym więcej powietrza pomiędzy obiektami a obserwatorem, więc i ko-

lory muszą być zimniejsze. Na tym etapie dopracowujemy budynki i inne obiekty w tle. Zrobimy to na poprzedniej warstwie, ale jeśli ktoś obawia się pomyłki, to można utworzyć nową. Malujemy Hard Round Brush z Opacity na 50% – bez detali, bo odległość jest duża. Używamy jasnych błękitów z odrobiną żółcieni o małym nasyceniu. Nie używa-my ciepłych kolorów, bo zależy nam na uzyskaniu głębi w obrazku.

06 09

05 08

07 10



wskazówka do kroku trzecie planyJeśli uznamy, że dalsze plany wychodzą nam zbyt jaskrawe lub zdetalizowane, to możemy nałożyć na nie kolor Layer>Lay-

er Style>Color Overlay i wybrać np. jasny błękit i zmniejszyć Opacity, aż otrzymamy pożądany efekt. W ten sposób oziębimy trochę kolo-ry i uzyskamy efekt przegrody powietrznej.

drugie plany – budynkiIm bliżej obserwatora tym kolory robią się cieplejsze i zwiększa

się kontrast. Tak więc - dodając do naszej palety więcej poma-rańczy i żółcieni w świetle, a fioletów w cieniu – podmalowujemy bu-dynki na drugim planie naszej pracy. Malujemy za pomocą Hard Ro-und Brush - Opacity 70%, starając się, aby w niektórych miejscach prześwitywała spod spodu faktura pędzla, którym wcześniej ma-lowaliśmy. Budynki te są na tyle blisko, że możemy dodać im tro-chę detalu, aby rośliny wyglądały ciekawiej np. okna z okiennicami, gzymsy itp., ale pamiętamy o odległości i nie przesadzamy z tym.

drugie plany – roślinyTypowym dla takich miejsc elementem są rośliny stojące na uli-cy w doniczkach lub pnące się po ścianach. Tak więc, aby na-

sza uliczka stała się bardziej prawdopodobna, domalowujemy parę roślin. Ponadto dzięki nim urozmaici się nasza paleta kolorów – te-raz możemy dodać do niej trochę zieleni w różnych odcieniach. Uży-wamy do tego Plant Brush, dostępnego na płycie, z Opacity 80%. Nie staramy się, aby były bardzo realistyczne. Malujemy je za pomocą plam światła i cienia, aby uzyskać trójwymiarowy efekt.

schodySchody są ważnym elementem naszej pracy, ponieważ prowa-

dzą wzrok obserwatora w głąb. W oddali będą widoczne jedynie jako poziome kreski światła, a im bliżej tym bardziej będzie widoczna ich faktura. Dzięki roślinom, które na nich umieściliśmy, nie są tak bar-dzo agresywnym poziomym elementem pracy. Malujemy je Hard Ro-und Brush z Opacity na 80%. Tak jak przy budynkach zostawiamy wi-doczną fakturę pędzla spod spodu. Zmniejszamy średnicę pędzla na 5-8 px. i malujemy spękania i podziały na kamiennych stopniach. Im bliżej, tym kontrast i nasycenie kolorów powinny być mocniejsze.

pierwsze plany – budynkiBudynki na pierwszym planie będą miały najbardziej nasycone

kolory i wymagają też największego dopracowania. W wypadku tej pracy wszystko było malowane z wyobraźni bez referencji, ale moż-na użyć do tego zdjęć z istniejących miast. Malujemy budynki Hard Ro-und Brush z Opacity na 80%, starając się, jak najlepiej oddać fakturę ka-miennej ściany. Nie musimy malować poszczególnych kamieni, ponie-waż dodamy teksturę w następnym kroku. Bardzo ważne jest, by róż-nicować kolory użyte na ścianie, ponieważ faktura, szczególnie na tych starych budynkach, nigdy nie jest czysta i jednokolorowa.

faktura kamieniUmieszczamy (File>Place) fakturę kamienia na naszym ob-razku. Skalujemy Edit>Transform>Scale, powielamy ją parę ra-

zy [Ctrl]+[C] i [Ctrl]+[V] i podmalowujemy. Teraz czeka nas trudne zadanie, ponieważ musimy dopasować perspektywę cegieł do per-spektywy naszego budynku po prawej stronie. Używamy do tego narzędzi Edit>Transfrom>Distort i Edit>Transfrom>Perspective. Na-stępnie zmieniamy Blending Mode warstwy na Hard Light, Opacity na 64% i wycieramy gumką w miejscach, gdzie jest niepotrzebna.

12 15

11 14

13 16

warsztaty


podmalówkaJeśli chcemy uzyskać realistyczne tekstury, to nie wystarczy jedynie wkleić zdjęcia, ale musimy też je podmalować na nowej

warstwie. Domalowujemy spękania, zabrudzenia i inne uszkodzenia, które sprawią, że tekstura przestanie być sterylna i sztuczna. Uży-wamy do tego Hard Round Brush z Opacity na 90% i używamy róż-nych kolorów, aby efekt był bardziej realistyczny.

faktura posadzki Z fakturą posadzki postępujemy w taki sam sposób jak z fakturą

ściany. Teraz mamy łatwiejsze zadanie, ponieważ łatwiej tu dopa-sować perspektywę. Po dopasowaniu tekstury, także musimy ją pod-malować na nowej warstwie, aby uzyskać pożądany efekt. Aby oszczę-dzić czas, możemy w prosty sposób namalować efekt zniszczonych kamieni, malując po nich szybko i w różnych kierunkach Hard Round Brush o małej średnicy około 2-4 px. Będą dzięki temu sprawiały wra-żenie porysowanych i wydeptanych. Nie zapominajmy o tym, żeby fak-tura pędzla spod spodu, prześwitywała i urozmaicała efekt.

cień Bardzo ważne, jeśli chcemy uzyskać efekt gorąca, jest dobranie kolorów w cieniu po lewej stronie na pierwszym planie. Obszar

ten powinien zawierać ciepłe kolory. Trzeba też uważać, żeby nie mieszać zbyt dużo barw, bo wtedy zrobi się brudno-szary. Nie powi-nien być też jednolitą ciemną masą – malujmy, tak żeby było widać trójwymiarowość ściany. Należy też unikać czerni, ponieważ przy tak mocnym oświetleniu w cieniu nie będzie zupełnie czarno. Niech ciemny fiolet lub błękit będzie najciemniejszym kolorem.

przyciemnienieJeśli po zakończeniu malowania uznamy, że warstwa cienia wy-daje się zbyt jasna, nie musimy jej przemalowywać. Zamiast te-

go możemy zastosować prosty sposób na jej przyciemnienie. Zazna-czamy różdżką obszar, który chcemy przyciemnić. Kopiujemy [Ctrl]+[C] i wklejamy na nową warstwę [Ctrl]+[V]. Uaktywniamy okno Cu-rves [Ctrl]+[M] i poruszając krzywą, przyciemniamy obszar o tyle, o ile uważamy za stosowne, po czym naciskamy OK. Obrys tego ob-szaru jest dość wyrazisty, więc wycieramy go trochę za pomocą na-rzędzia Eraser Tool z Opacity 50%.

cień na posadzce Choć cienie od budynków kładą się jako proste bryły, to świado-mie nie robimy w tej pracy tak ostrego cienia, ponieważ byłby

on zbyt mocnym i przyciągającym wzrok elementem i to dokładnie pośrodku pracy. Tak więc robimy cień nieco rozproszony na obrze-żach, który dodatkowo sprawia, że faktura posadzki staje się bar-dziej przestrzenna. Jednak jeśli chcemy zrobić bardziej wyrazisty lub ciemny cień nie ruszając przy tym istniejącej faktury posadz-ki – możemy na nowej warstwie namalować kształt cienia i ustawić Blending Mode na Hard Light a Opacity zmniejszyć na 75%.

detale w tleKiedy mamy już wszystko prawie skończone, to możemy do-dać parę realistycznych elementów, które sprawią, że nasza

praca będzie ciekawsza. W tle domalowujemy jeszcze trochę deta-lu naszym roślinkom i podmalowujemy tkaniny wiszące w poprzek uliczki. Oprócz tego malujemy jakieś narzędzia oparte o ścianę po lewej stronie w cieniu – nie są one zbyt widoczne, ale sprawiają, że rysunek ożywa. Trochę bałaganu zawsze dobrze robi kompozycji. Wszystko to malujemy Hard Round Brush z Opacity na 70%.

18 21

17 20

19 22



detale na pierwszym planieTeraz zajmiemy się detalem latarni, okiennicy i kwiatów z przo-du. Latarnię i okiennicę malujemy Hard Round Brush z Opacity

na 100% i z małą średnicą, aby uzyskać jak największy realizm. Pa-miętajmy o refleksach na metalu i cieniu, który latarnia i okiennica rzucają na ścianę. Przysłaniamy ostrą linię, gdzie budynek łączy się z posadzką, dodatkową doniczką. Do namalowania liści używa-my pędzla Persp Foliage dostępnego na płycie. Malujemy najpierw ciemne, a na nich jasne liście, aby uzyskać wrażenie trójwymiaro-wości. Tak samo postępujemy z kwiatami wiszącymi pod oknami w

wskazówka – różnicowanieWażne jest, aby nie traktować tak samo detali w świetle i w cie-niu. Gdy oglądamy coś, co jest całkowicie zacienione, to nie wi-

dzimy tak dokładnie wszystkich elementów, jak wtedy gdy przed-miot jest w pełnym słońcu. Nie możemy jednak potraktować przed-miotów zacienionych jako ciemnej plamy, ponieważ istnieje też światło odbite, które daje im delikatne oświetlenie i zgaszoną, nie-zbyt kontrastową kolorystykę. Tak więc, kwiaty i ścianę będące w cieniu detalizujemy w bardziej bryłowy i uproszczony sposób, uży-wając do tego Hard Round Brush z Opacity około 50%.

spłaszczenieKiedy mamy już wykończony detal w rysunku, to zapisujemy go, aby zachować kopię z warstwami, a następnie spłaszcza-

my obrazek Layer>Flatten Image i zapisujemy pod inną nazwą. Te-raz kiedy mamy wszystkie warstwy połączone, to możemy użyć pa-ru filtrów i efektów, co może jeszcze poprawić wygląd naszego ry-sunku.

nasycenieZastosujemy teraz efekt, który dodatkowo nasyci kolory i skon-trastuje nasz obrazek, przez co jeszcze bardziej uwidoczni się

efekt gorąca w powietrzu. Tak więc, zaczynamy od skopiowania naszej warstwy – zaznaczamy warstwę i kopiujemy Layer>Duplicate Layer. Zaznaczamy skopiowaną warstwę i rozmywamy ją Filter>Blur>Gaus-sian Blur i ustawiamy wartość na około 11px. Następnie dodajemy auto-tony Image>Adjustments>Auto Levels. Na koniec przełączamy Blending Mode na Overlay i ustawiamy Opacity na 10-15%. Dzięki filtro-wi Blur wydaje się, że powietrze w obrazku lekko się rozmywa.

efekty końcoweNa sam koniec dodamy parę bardzo ciepłych plam słońca na posadzce i ścianie. Tworzymy nową warstwę, wybieramy Air-

brush z Opacity na około 40% i tworzymy parę plam w wybra-nych miejscach. Następnie przełączamy Blending Mode na Overlay i zmniejszamy nieco Opacity warstwy. Teraz wycieramy miejsca, które są zbyt nasycone za pomocą narzędzia Eraser Tool ustawione-go na Airbrush około 50% Opacity. Dzięki temu powstaje efekt odbi-tych promieni słonecznych i robi się jeszcze cieplej.

wskazówka – warto eksperymentowaćPo skończeniu malowania zawsze warto spłaszczyć obrazek i po-eksperymentować, bo dzięki temu możemy uzyskać nieoczekiwane i niekiedy bardzo ciekawe efekty. Photoshop posiada wiele narzędzi i filtrów, które mogą sprawić, że nasza praca będzie wyglądała cieka-wiej, bez zbędnego wysiłku.

Tak więc nauczyliśmy się, jak parę kolorów, detali i efektów mo-że sprawić, że nasz obrazek będzie promieniował ciepłem. Szcze-gólnie kiedy na dworze zrobi się zimno i szaro, to każdemu bę-dzie przyjemnie stworzyć choćby obrazek, na którym będzie ciepło i przenieść się znowu w słoneczne miejsca.

Amelia Hałgas

24 27

23 26

25

warsztaty


poziomyUżywając narzędzia Levels [Ctrl]+[L] rozjaśnimy nieco foto-grafię. Pod wykresem widzimy trzy strzałki, przesuwając czar-

ną w prawo będziemy ściemniać obraz, natomiast przesuwając bia-łą w lewo odpowiednio go rozjaśnimy. Szara strzałka pośrodku roz-jaśni szarości.

wycinanieDo wycięcia użyjemy narzędzia Pen Tool [P]. Rysujemy ścieżkę wokół całej postaci, starając się w miarę jak najdokładniej ją ob-

rysować. Gdy dojedziemy do punktu, z którego zaczynaliśmy, obok ikonki piórka pojawi się niewielkie kółko, oznacza to, że możemy za-mknąć naszą ścieżkę.

usuwanie tłaWciąż mając wybrane narzędzie Pen Tool, naciskamy pra-wy klawisz myszy pośrodku naszej ścieżki i wybieramy Make

selection. Pojawi się niewielkie okienko dialogowe, które zatwierdza-my OK. Stworzona ścieżka zostanie zamieniona na zaznaczenie. Wy-bieramy Select/Invert, aby odwrócić zaznaczenie, a następnie w za-kładce Layers upewniamy się, że warstwa jest odblokowana. Jeśli obok nazwy występuje mała kłódka, klikamy nazwę warstwy dwu-krotnie, zostaje ona odblokowana. Następnie używając klawisza [Del], usuwamy tło oraz wyłączamy zaznaczenie [Ctrl]+[D].

poprawianie krawędzi ITworzymy nową warstwę [Ctrl]+[Shift]+[N] i ustawiamy ją pod warstwą z naszą postacią. Wybieramy Pain Bucket Tool [G], jako

Foreground Color ustawiamy kolor czarny, a następnie kolorujemy nim nową warstwę. Jak widać, figurka ma białą obwódkę wokół wło-sów. Trzymając klawisz [Ctrl] klikamy miniaturkę naszego zdjęcia w zakładce Layers, postać zostanie ponownie zaznaczona.

01

kukiełka Freddie MercuryKażdy z nas widział w telewizji animowane postacie, czy to 3D, czy też 2D. Wcześniej kreskówki były animowane poklatkowo, dziś może nas wyręczyć w tym komputer, animując automatycznie pomiędzy klatkami kluczowymi. W tym ćwiczeniu pokażę jak przygotować postać, następnie zaimportować ją do After Effects i tam stworzyć krótką animację. W ćwiczeniu posłużę się zdjęciem figurki wykonanej przez Joannę i Marię Karolczak.

03

02 04

wstęp do animacji postaci

kukiełka Freddie Mercury – wstęp do animacji postaci


poziom średni | film i pliki na DVD

Photoshop CS4 | After Effects CS4

warsztaty


poprawianie krawędzi IIUżywając Clone Stamp Tool, próbkujemy, trzymając klawisz [Alt], obszar między skronią a uchem. Następnie rysujemy do-

kładnie na krawędzi zaznaczenia, zbliżając się do czubka głowy. Po-nownie musimy próbkować kolor, tym razem z drugiej strony.

przygotowywanie ramieniaPrzenieśmy warstwę z ramieniem na samą górę, a następnie używając Pen Tool lub Polygonal Lasso Tool wykonajmy zazna-

czenie ramienia z obu stron, w celu dosztukowania fragmentów, któ-re będą widoczne podczas ruchu ramion. Następnie używając Clone Stamp Tool wypełnijmy zaznaczenie, próbkując z pozostałej części ramienia. Teraz powtarzamy punkty 6-8 dla drugiej ręki.

wycinanie rękiPonownie używając Pen Tool (bądź Polygonal Lasso Tool) two-rzymy zaznaczenie wokół całej prawej reki naszej postaci, uwa-

żając przy górze, aby zaznaczenie przechodziło dokładnie w miej-scu, gdzie zaczyna się rękaw kurtki. Po zaznaczeniu, klikamy pra-wym przyciskiem myszy w środku naszego zaznaczenia i wybiera-my Layer via Cut. Ręka zostanie wycięta z automatycznym przenie-sieniem na nową warstwę.

wycinanie przedramieniaKolejny raz używając Pen Tool lub Polygonal Lasso Tool, powta-rzamy krok 6., tym razem oddzielając przedramię wraz z dłonią

i przenosząc je na nową warstwę.

głowaPonownie używając Polygonal Lasso Tool lub Pen Tool oddzie-lamy głowę od tułowia. Następnie warstwę z głową ukrywamy

(ikonka oczka po lewej stronie z nazwą warstwy). I narzędziem Clo-ne Stamp Tool dosztukowujemy fragment karku, który będzie wi-doczny przy poruszaniu głową. Wystarczy fragment około 2 cm po-nad linią cięcia.

zapisywanie przygotowanych elementówKażdą część ciała eksportujemy do osobnego pliku, osobiście po-lecam bezstratny format PNG. Trzymając klawisz [Ctrl] klikamy

miniaturkę obok warstwy, następnie kopiujemy do pamięci [Ctrl]+[C], tworzymy nowy plik [Ctrl]+[N]. Z okna dialogowego wybieramy Background Contents Transparent i zatwierdzamy OK. W nowym do-kumencie wklejamy element z pamięci [Ctrl]+[V] i zapisujemy (Fi-le>Save As) jako plik PNG, odpowiednio nazywając (ramie_l.png; ra-mie_p.png itd.). Analogicznie postępujemy z pozostałymi elementami.

06 09

05 08

07 10



importowanie do programu After EffectsUruchamiamy program After Effects. Klikamy prawym przyci-skiem myszy w zakładce Project pod belką Name, wybieramy

Import>File i importujemy wszystkie zapisane elementy.

ustawianie kompozycjiZ górnego menu wybieramy Composition>New Composition,

w oknie dialogowym ustawiamy rozdzielczość - w naszym wy-padku będzie to 1280 x 720, ilość klatek na sekundę (Framerate) – dla nas 25 oraz długość kompozycji (Duration) - zmienimy tutaj na 5 sekund. Zatwierdzamy OK.

przenoszenie elementów do kompozycjiOkno kompozycji zostało utworzone pośrodku, przeciągamy wszystkie pliki PNG z zakładki Project na okno kompozycji, pliki

są za duże w stosunku do naszego okna. Poniżej w zakładce Comp 1 znajdują się nasze elementy, każdy na osobnej warstwie. Naci-skamy klawisz [S] aby uruchomić Skalowanie, następnie na której-kolwiek warstwie klikamy dwa razy napis 100% i wpisujemy 20%, wszystkie elementy zostaną automatycznie przeskalowane.

ustawianie elementów w kompozycjiPrzywróćmy wszystkie elementy kukiełki na swoje miejsca.

Klikając nazwę warstwy, możemy przenosić dany element w do-wolne miejsce. Ustawmy postać do widoku początkowego. Pamiętaj-my, aby warstwy z ramionami znalazły się pod warstwą z tułowiem.

ustawianie punktu rotacjiTeraz jeden z najważniejszych punktów, otóż każdy element

musi się poruszać wokół określonej osi, aktualnie punkt rotacji jest ustalony pośrodku każdego elementu. Jasne jest to, że np. ra-mię musi mieć ustalony punkt rotacji w miejscu łączenia się z tu-łowiem. Wybieramy warstwę z prawym ramieniem i klikamy kla-wisz [Y], następnie trzymając lewy klawisz myszy, przesuwamy punkt, który znajduje się na środku (niewielkie kółko z krzyżykiem) w miejsce łączenia.

sprawdzanie punktu rotacjiPo umieszczeniu punktu rotacji musimy sprawdzić czy nasze ramię porusza się zgodnie z oczekiwaniami. Wybieramy war-

stwę z prawym ramieniem i klikamy klawisz [R] (Rotation), następ-nie najeżdżamy myszką na wartość +0.0 i trzymając lewy klawisz myszki, powoli przeciągamy w prawo i w lewo, ramię wykona ruch do góry lub w dół. Jeśli ramię wysuwa się za daleko, powracamy do punktu 15. i poprawiamy punkt rotacji. Jeśli wszystko się zgadza, wpisujemy z powrotem wartość +0.0.

12 15

11 14

13 16

warsztaty


ustalanie pozostałych punktów rotacjiDla każdego elementu musimy osobno ustalić punkt rotacji, pa-miętajmy, że przedramię zgina się w łokciu – i tam powinien

być ustawiony punkt rotacji – a głowa w karku – w naszym przypad-ku będzie to punkt pod brodą. Jeśli nie jesteśmy pewni, zawsze mo-żemy sprawdzić przy użyciu funkcji Rotation czy element zgina się w odpowiednim miejscu.

linkowanie elementówKolejny bardzo ważny punkt, otóż, jeśli będziemy rotować na-

sze ramię, chcielibyśmy, aby przedramię automatycznie za nim podążało. Aby miało to miejsce, musimy stworzyć hierarchię obiek-tów. Po prawej stronie od nazwy warstwy mamy belkę z napisem Parent, a pod spodem ikonkę ze ślimakiem. Wybierzmy go na war-stwie z prawym przedramieniem i trzymając lewy przycisk myszy, przeciągnijmy na nazwę warstwy z prawym ramieniem – powinna podświetlić się na niebiesko – w tym momencie puszczamy klawisz myszy, przedramię zostało przypisane do ramienia.

sprawdzenie poprawności linkuSprawdźmy czy link został poprawnie nadany. Klikamy war-stwę z prawym ramieniem i naciskamy klawisz [R] (Rotation).

Przeciągnijmy myszą po wartości +0.0, przedramię powinno podą-żać za ramieniem wraz z rotacją. Przywróćmy wartość początkową +0.0. Powtórzmy punkty 17-18 dla drugiej ręki oraz głowy, którą lin-kujemy do tułowia.

przygotowanie punktu wyjściowego animacjiPrzygotujmy klatkę startową, w tym celu zrotujemy ramiona

oraz przedramiona, aby stworzyć postać stojącą z rękoma przy cie-le. Użyłem następujących wartości Rotation dla poszczególnych ele-mentów: przedramię lewe: -13; przedramię prawe: +4; ramię lewe: +37; ramię prawe: -39. Będzie to wyjściowa klatka dla naszej ani-macji.

klatki kluczoweKlatki kluczowe są swego rodzaju znacznikami, pomiędzy któ-rymi program sam wytycza trasę. Wyobraźmy sobie naszą po-

stać w pozycji wyjściowej oraz końcową klatkę animacji, gdzie po-stać stoi z podpartymi ramionami o biodra. Pomiędzy tymi dwoma klatkami animacji program sam wyliczy ruch danych elementów do pozycji końcowej. Oczywiście rzadko się zdarza, aby animacja zło-żona z dwóch klatek kluczowych była zadowalająca, dlatego pomię-dzy klatką początkową a końcową stosuje się więcej klatek kluczo-wych (przejściowych).

ustawienie pierwszej klatki kluczowejPonieważ będziemy animować korzystając wyłącznie z funkcji rotowania, przypiszemy klatki kluczowe tylko do niej. Zaznacz-

my wszystkie klatki, które zawierają ręce i naciśnijmy [R]. Obok sło-wa Rotation znajduje się niewielki zegarek (stopwatch), naciśnijmy go, a zostaną dodane klatki kluczowe dla każdego elementu. Na linii czasu po prawej pojawią się żółte znaczniki – klatki kluczowe.

18 21

17 20

19 22



tworzenie klatek przejściowychNa linii czasu przesuńmy znacznik (czerwoną linię) do oko-ło 15. klatki, numer klatki pojawi się w lewym rogu ponad war-

stwami. Stwórzmy w tym miejscu ponownie klatki kluczowe dla każ-dej ręki, tym razem musimy kliknąć niewielki szary znacznik znaj-dujący się po lewej stronie od zegarka. Klatki kluczowe zostaną nadane dla każdego z elementów.

animacja rękiW drugiej klatce kluczowej (15. klatka) zajmiemy się ruchem ręki. Ustawmy wartość Rotation prawego ramienia na około -14,

następnie przesuńmy suwak na klatkę 30, stwórzmy kolejną klat-kę kluczową, tym razem tylko dla prawego ramienia i przedramienia. Ustalmy wartość Rotation przedramienia na +59, a wartość Rotation dla ramienia na -21. Analogicznie zróbmy dla drugiej ręki. Pomiędzy klatkami kluczowymi program sam wyliczy trasę ruchu.

sprawdzenie poprawności animacjiAby sprawdzić jak wygląda nasza animacja, naciśnijmy klawisz [0] na klawiaturze numerycznej, animacja zostanie przeliczona

i zapamiętana w pamięci komputera. Po zakończeniu przeliczania automatycznie zostanie uruchomiona.

podsumowanieStworzyliśmy pierwszą prościutka animację, lekcja ta była za-ledwie wstępem do animowania. Poznaliśmy zasady przygo-

towywania postaci, importowania do programu After Effects i zasad tworzenia hierarchii i klatek kluczowych. Nie da się w tak krótkim tutorialu zmieścić wszystkich niuansów tworzenia animowanej po-staci - inaczej trzeba będzie wykonać ruch postaci idącej, widzianej z boku, a inaczej z przodu. Zapraszam do obejrzenia mojego klipu, który wykonałem, prawie w całości, wykorzystując opisaną techni-kę: http://www.youtube.com/watch?v=h7AhNkknScg lub na DVD. Zapraszam także do nawiązania korespondencji, jeśli ktoś będzie miał pytania lub problemy postaram się pomóc. Jeśli tutorial Wam się spodobał, to również proszę o kontakt - postaram się rozwinąć temat w kolejnych publikacjach.

Krzysztof Micielski

24

23 26

25

warsztaty


zaczynamyOtwieramy obrazek, który wybraliśmy na potrzebę tego tuto-riala w programie Illustrator. Ustawiamy Krycie naszego obraz-

ka na 50%. Pierwszym krokiem, który musimy wykonać, jest obryso-wanie wszystkich ważniejszych elementów. Wybieramy narzędzie Pióro (Pen Tool) z wartościami parametrów: Kontur (Stroke): 1pt, Ko-lor (Colour): Czarny (Black).

główne elementyWażne jest, aby pracować na osobnych warstwach, co ustrzeże nas przed niepotrzebnym bałaganem. Ja stworzyłem 8 warstw:

chłopiec, chmurka, tęcza, serce, balon, fala, ślimak, ośmiornica i marzyciel. Chmurę tworzymy Elipsą (Elipse Tool): Szerokość (W): 68px, Wysokość (H): 68px. Tworzymy koło i kopiujemy je 8 razy. Ca-łość zaznaczamy, otwieramy Okno>Ścieżki (Window>Paths) przyci-skając: Dodaj do obszaru kształtu (Add to Shape Area).

idziemy dalej IKasujemy Kontur (Stroke) ze wszystkich obiektów Kontur>Brak (Stroke>None). Jednocześnie wypełniamy białym kolorem każ-

dy element Kolor>Biały (Colour>White). Do obrysowania muszli na-szego ślimaka i jego wąsów używamy narzędzia Ołówek (Pencil Tool) z wartością parametrów: Kontur (Stroke): 2pt. Wybieramy rów-nież końcówkę ołówka Okno>Pędzle (Window>Brusches). Ja uży-łem próbki o nazwie Pencil 1.

idziemy dalej IIŚlimaka wypełniamy Gradientem Liniowym (Linear Gradient) z wartością parametru: Kąt (Angle): -45, Kolor (Colour): R: 255,

G: 232, B:0 do 255, 0, 0. Policzki tworzymy, rysując okrąg o warto-ściach: Szerokość (Weight): 0,975cm, Wysokość (Height): 0,975 cm, wypełniamy go kolorem czerwonym i używamy opcji Efekt>Rozmy-cie>Rozmycie Gaussowskie (Effects>Blur>Gaussian Blur). Aby po-liczki wyglądały na zaczerwienione, ustawiamy Mieszanie Warstw (Transparency) na Dosycenie Kolorów (Colour Burn).

01

marzyciel – świat koloruPraca, którą opiszę w tym tutorialu powstała na konkurs organizowany przez magazyn .PSD. Tworzenie jej sprawiło mi wiele przyjemności i mam nadzieję, że Wam również się spodoba. Nauczymy się korzystać z Illustratora i Photoshopa. Będziemy łączyć grafikę wektorową ze zdjęciami. Po ukończeniu tutoriala jedynym ograniczeniem Waszej twórczości będzie już tylko wyobraźnia.

03

02 04

czyli jak stworzyć nierealny świat

marzyciel – świat koloru


poziom łatwy | pliki na DVD

Photoshop | Illustrator CS

warsztaty


ośmiornicaPozostałe elementy naszej ilustracji tworzymy tą samą metodą jak w punkcie idziemy dalej II. Ośmiornica znajduje się na głów-

nym planie, więc musimy sprawić, aby była ciekawa dla oka. Zazna-czamy kontur narzędziem Selekcja (Selection Tool) i wypełniamy płaszczyznę Gradientem Liniowym (Linear Gradient). Głębie nadaje-my poprzez Warstwa>Powiel (Layer>Duplicate) z wartościami para-metrów: Mnożenie (Multiply): 25% i Kryciem (Opacity): 25%. Kopiu-jemy ślimaka i wypełniamy go Gradientem (Gradient Tool) o warto-ściach: R: 152, G: 182, B: 0 do 255, 242, 63.

morzeAby stworzyć wodę, przenosimy warstwy oprócz fali i szkicu do folderu Postaci. Zaznaczamy wszystkie warstwy i używa-

my polecenia Nowa Grupa Warstw (New Group from Layers) z usta-wieniami domyślnymi. Kopiujemy warstwę fala około 10 razy i usta-wiamy ją zgodnie ze szkicem. Pędzlem (Brush Tool): 3 px. rysujemy drabinkę.

dopieszczanieOczy, usta i nos ośmiornicy rysujemy za pomocą Prostoką-ta (Rectangle Tool) oraz Elipsy (Elipse Tool). Narzędziem Wia-

dro z farbą (Paint Backet Tool) kolorujemy balon, ja wybrałem kolo-ry tęczy: czerwony, niebieski, żółty, fioletowy o różnym nasyceniu. Do pokolorowania okien użyłem Gradientu (Gradient Tool) od niebie-skiego do białego z ustawieniami: Kąt (Angle): -45. Na nowej war-stwie Warstwa>Nowa Warstwa (Layers>New Layer) z parametrami Mieszanie (Transparency): Normal i Kryciem (Opacity): 32 za pomo-cą narzędzia Pióro (Pen Tool) tworzymy refleks świetlny.

kompozycjaPrzygotowaliśmy już większość elementów. Teraz musimy je ustawić zgodnie z naszym szkicem. Otwieramy plik Marzyciel-

swiat koloru.jpg w programie Photoshop. Rozdzielczość ustawiamy na 300 dpi, tryb kolorów RGB. Krycie (Opacity): 65%. Blokujemy warstwę (Lock All). Następnie otwieramy plik przygotowany w ilustratorze. Wszystkie elementy mamy bez tła, więc wycinanie ich to będzie sama przyjemność. Aktywujemy Lasso (Polygonal Lasso) i kolejno wycina-jąc każdy kształt, przeciągamy na nasz szkic.

tło IMusimy teraz zająć się ogólnym wyglądem tła. W tym celu two-rzymy Nową Grupę Warstw (New Group from Layers) i nazywa-

my ją Tło. W niej nową warstwę o nazwie kolor. Wybieramy narzę-dzie Elipsa (Elipse Tool) i tworzymy koło o średnicy Szerokość (W: 11,67), Wysokość (H: 11,68). Otwieramy paletę Ścieżki Okno>Ścież-ki (Window>Paths), tworzymy Selekcję (Make Selection). Warstwę kopiujemy 2 razy, pomniejszamy i wypełniamy kolorem odpowied-nio od największego okręgu do najmniejszego: #27908b, #f29a52, #9fcf56.

tło IICzym byłby świat bez Słońca? Kopiujemy warstwy: kolor, ko-lor1 i kolor2. Całość, zmniejszamy, dopasowujemy do nasze-

go szkicu. Narzędziem Magiczna Różdżka (Magic Wand) zaznacza-my kolejno każde koło i Pędzlem (Brush Tool) zamalowujemy każde z nich. Ja użyłem kolorów: #facc07, #ed9309 oraz #e55109. Ostat-nim elementem do zrobienia jest mała tęcza. W tym celu kopiujemy warstwy: kolor1, kolor 2, kolor 3, pomniejszając je i umieszczając za ośmiornicą.

06 09

05 08

07 10

marzyciel – świat koloru


tło IIITworzymy nową warstwę w folderze Tło i nazywamy ją góry. Obrysowujemy górę narzędziem Pióro (Pen Tool), przechodzi-

my do zakładki Ścieżki (Window>Paths) i tworzymy Selekcję (Ma-ke Selection) pozostawiając domyślne ustawienia. Kolor nakładamy Gradientem (Gradient Tool). W rozwijanej palecie wybieramy Czarny, Biały (Black, White) zamieniając kolor biały na niebieski o wartości: #09d5e2. Przeciągamy gradient w kierunku góry obrazka. Powiela-my Warstwę (Duplicate Layer) i ustawiamy symetrycznie po lewej stronie ośmiornicy.

tło IVOtwieramy plik latarnia.jpg, wycinamy z tła Różdżką (Magic

Wand) z Tolerancją (Tolerance): +20 i przenosimy wycięty ele-ment na nasz obrazek. Podobnie postępujemy z pozostałymi plikami: kiwi.jpg, malpka.jpg i parasol.jpg (wszystkie pliki znajdują się na DVD). Zaznaczamy kiwi Różdżką (Magic Wand) z Tolerancją (Tolerance): +20, otwieramy okno Gradient (Gradient Editor) wybieramy próbkę Czarny, Biały (Black, White), zamieniając kolor czarny na: #069088, a biały na #aef11c. Te same kroki wykonujemy, aby pokolorować małp-kę z tą różnicą, że zmieniamy kolory na #146964 i #1eeaf1.

pierwszy planTeraz zajmiemy się, jak sama nazwa tego kroku wskazuje, pierwszym planem. W tym celu otwieramy plik dlonie.jpg i na-

rzędziem Różdżka (Magic Wand) z ustawieniami Tolerancji (Toleran-ce): +20 wycinamy dłonie, przeciągając je na naszą grafikę. Prawą dłoń obracamy Edycja>Przekształć>Obróć (Edit>Transform>Rotate) z ustawieniami Kąta (Angle): + 15. Do edycji lewej dłoni stosujemy to samo polecenie z tą różnicą, że kąt obrotu wynosi: -15.

wrzosowiskaTworzymy je za pomocą narzędzia Elipsa (Elipse Tool). Otwiera-

my Okno>Ścieżki (Window>Paths) i tworzymy Selekcję Kształtu (Make Selection) z ustawieniami domyślnymi. Wypełniamy kształt łąki Gradientem (Gradient Tool) od koloru #0e6e37 do #d6f11e. Du-plikujemy warstwę i otwieramy Obrazek>Dopasowanie>Poziomy (Image>Adiustments>Levels) z ustawieniami: Poziom Wejścia (In-put Levels): 26, 1,00, 235 przyciemniamy warstwę.

balonyOtwieramy zdjęcie Balona. Wycinamy narzędziem Różdż-

ka (Magic Wand) z ustawieniem Tolerancji (Tolerance): 20. Po-mniejszamy i kopiujemy warstwę 7 razy. Grupujemy Warstwy (Layers>Merge Down) i powielamy Warstwa>Powiel (Layers>Du-plicate). Zmieniamy kolor Obrazek>Dopasuj>Barwa Nasycenie (Image>Adjustments>Hue/Saturation) z ustawieniami Barwa (Hue): -180 oraz Barwa (Hue): +20. Narzędziem Wielobok (Polygonal Tool) z ustawieniami: Liczba Krawędzi (Sides): 20 rysujemy gwiazdę, któ-rą wypełniamy kolorem: #8d8d8d.

ostatnie poprawkiNa nowej warstwie tworzymy tło, przeciągając Gradient: Czar-ny, Biały od dołu do góry. Zaznaczmy parasol Różdżką z Tole-

rancją (Tolerance): 30 i używamy Gradientu do pokolorowania. Ko-piujemy tęcze 4 razy Warstwa>Kopiuj i ustawiamy zgodnie ze szki-cem. Zaznaczmy warstwę z ośmiornicą i aktywujemy: Dodaj Efekt Warstwy>Cień Zewnętrzny z ustawieniami: Krycie (Opacity): 47%, Kąt (Angle): 120, Rozmiar (Size): 51px. Gotowe!

Michał Przedlacki

12 15

11 14

13 16

warsztaty


panele w Photoshopie uszyte na miarę – twoją miarę

Adobe Configurator to narzędzie, które pozwala na łatwe tworzenie nowych paneli narzędziowych dla Photoshopa CS4. Adobe chce w ten sposób umożliwić tworzenie dokładnie takiego środowiska pracy, jakie potrzebne jest użytkownikowi na co dzień bądź do specyficznych, często wykonywanych zadań. Z poniższego tutoriala nauczysz się jak tworzyć, eksportować i używać stworzonych paneli. Przy okazji stworzymy od podstaw panel, który zgromadzi narzędzia pozwalające na poruszanie się w projektach 3D. Usprawni on poruszanie się dzięki temu, że wszystkie narzędzia będą widoczne od razu, bez potrzeby ciągłego rozwijania pozycji z paska narzędzi.

wprowadzenie do Adobe Configurator 1.0 beta



narzędziaDo wykonania zadania oprócz Photoshopa będziemy potrze-bować Adobe Configurator oraz środowiska Adobe AIR, w któ-

rym działa Configurator. Jest duża szansa, że środowisko to zo-stało zainstalowane na komputerze wraz z Photoshopem – je-śli nie, aktualny instalator można znaleźć pod tym adresem: http://get.adobe.com/air. Configurator jest dostępny na stronach Adobe Labs, pod poniższym adresem: http://labs.adobe.com/downloads/configurator.html. Po zainstalowaniu aplikacji uruchom ją poprzez ikonę umiejscowioną na pulpicie bądź w Menu Start.

nowy panelTworzenie nowego projektu panelu następuje po kliknięciu przy-cisku Create new panel, widocznego po uruchomieniu Configu-

ratora, bądź przez wybranie z menu File>New panel - [Ctrl]+[N].

obszar roboczyPole robocze aplikacji podzielone jest na trzy główne części. Po lewej stronie znajdują się narzędzia (Tools), polecenia (Com-

mands), oraz akcje, skrypty i widgety, które można umieszczać wewnątrz tworzonych paneli. W środkowej części znajduje się ob-szar projektowanego panelu, na który przeciągamy kolejne elemen-ty. Prawa część wyświetla właściwości aktualnie zaznaczonego ele-mentu.

nazwa paneluAby zmienić nazwę panelu, należy zmodyfikować zawartość pola Name we właściwościach projektu wyświetlających się po

prawej stronie aplikacji. Należy pamiętać o tym, że długość nazwy jest ograniczona do 15 znaków. Wpisywanie polskich znaków spe-cjalnych bezpośrednio w to pole może, zamiast pożądanych liter, wywoływać skróty klawiaturowe aplikacji – można obejść to wpisu-jąc nazwę bądź potrzebne litery w innym programie (np. Notatniku), skopiować je, a następnie wkleić do pola Name w Configuratorze. W naszym przypadku użyjemy nazwy Narzędzia 3D.

01

03

02

04

wielkość paneluPola Weight oraz Height we właściwościach odpowiadają wymia-rom panelu po pierwszym uruchomieniu (są to także minimalne

jego wymiary, do których użytkownik może go zmniejszyć). Ponie-waż obydwa te parametry są często modyfikowane przy przesuwa-niu i przestawianiu palet, sugeruję używanie rozmiarów zbliżonych do standardowych – w szczególności szerokości. Dzięki temu użytkow-nicy nie będą musieli zmieniać swoich przyzwyczajeń w rozstawianiu palet. Najwygodniejsze są szerokości w zakresie od 220 do 270 pikseli. W przypadku naszego panelu użyjemy wymiarów 220 x 135 pikseli.

dodanie narzędzi modyfikacjiTworzymy pierwszy rząd przycisków, w którym będą się znaj-dować narzędzia służące do zmiany pozycji i skalowania obiek-

tów trójwymiarowych. W tym celu rozwijamy Tools w lewej części in-terfejsu Configuratora. Przeciągamy kolejno na panel, ustawiając od lewej do prawej, przyciski: 3D Rotate Tool, 3D Roll Tool, 3D Pan Tool, 3D Slide Tool, 3D Scale Tool. Ustawienie ich w taki sposób ma na celu ujednolicenie wyświetlania z kolejnością, w jakiej przedstawione są po rozwinięciu na pasku narzędzi Photoshopa.

06

05

warsztaty


dodanie przycisków obsługi kameryTworzymy drugi rząd przycisków. Będą w nim znajdować się przyciski pozwalające na modyfikowanie pozycji oraz ustawie-

nia kamery, bez zmiany pozycji obiektu. Z listy narzędzi po lewej stronie przeciągamy kolejno przyciski: 3D Orbit Tool, 3D Roll View Tool, 3D Pan View Tool, 3D Walk View Tool, 3D Zoom Tool. Podobnie jak w pierwszym rzędzie, wstawienie ich w tej kolejności ma na celu ujednolicenie ułożenia ikon z paskiem narzędzi Photoshopa.

pozycjonowanie narzędzi modyfikacjiDobrze sprawdza się narzędzie automatycznego rozmieszcza-nia Auto Layout, znajdujące się w polu głównego menu aplikacji

(ostatni przycisk po prawej stronie). Warto jednak wziąć pod uwagę samodzielne ich rozmieszczenie, tak aby były jak najwygodniejsze w użyciu. Współrzędne dla przycisku możemy wpisywać w pola X i Y we właściwościach elementu. Dla pierwszego rzędu naszych przyci-sków pozycję Y ustawiamy na 10, a X kolejno: 3D Rotate Tool (X=10), 3D Roll Tool (X=54), 3D Pan Tool (X=98), 3D Slide Tool (X=142), 3D Scale Tool (X=187).

pozycjonowanie przycisków obsługi kameryDla drugiego rzędu naszych przycisków pozycję Y ustawiamy

na 40, a X na wartości odpowiadające przyciskom z poprzedniego rzędu: 3D Orbit Tool (X=10), 3D Roll View Tool (X=54), 3D Pan View Tool (X=98), 3D Walk View Tool (X=142), 3D Zoom Tool (X=187).

dodanie przycisków poleceńW pole wyszukiwania znajdujące się w lewej części interfejsu Configuratora wpisujemy: 3D. Poniżej wyświetli się lista wyni-

ków wyszukiwania tej frazy w pozycjach menu. Na panel przeciąga-my New Layer form 3D file oraz New 3D Postcard from File. Opcjonal-nie, we właściwościach elementu widocznych po jego zaznaczeniu można zmienić treść, która pojawi się na przycisku (Caption), np. na Nowa warstwa z pliku 3D oraz Konwertuj warstwę na 3D.

09

08

07 10

rozmiar i pozycja przyciskówW celu uzyskania wizualnej spójności ujednolicamy wielkość przycisków, wpisując we właściwościach następujące wartości:

Height: 22, Width: 206. Pozycję przycisku Nowa warstwa z pliku 3D ustawiamy na X: 7, Y: 68. Pozycję przycisku Konwertuj warstwę na 3D ustawiamy na X: 7, Y: 97.

zapisywanieNa tym etapie warto już zapisać wykonaną pracę, wybierając z menu polecenie File>Save Panel As..., bądź przy użyciu skró-

tu klawiaturowego [Ctrl]+[Shift]+[S]. Zapisywany plik to plik projek-tu, do którego będziemy mogli w każdej chwili wrócić. Photoshop nie jest w stanie odczytać zawartości pliku projektu. Do tego będą słu-żyć pliki, które wygenerujemy w następnym punkcie.

11

12



eksportowanieAby wyeksportować panel do pliku, którym można podzielić się ze znajomymi, należy wybrać pozycję w menu File>Export Pa-

nel bądź użyć skrótu klawiaturowego [Ctrl]+[E]. W oknie dialogo-wym należy wskazać ścieżkę do foldeu, w którym przechowywane są pluginy do Photoshopa CS4. Zatwierdzamy wybór klikając OK.

dodanie panelu do programuPanel dodajemy przez Adobe Extension Manager CS4, który in-

staluje się wraz z Photoshopem. Po uruchomieniu (skrót w Me-nu Start), w Produkty wybieramy Photoshop CS4. Klikamy w Insta-luj [Ctrl]+[O]. W oknie dialogowym nawigujemy do miejsca, gdzie wyeksportowaliśmy pliki panelu i wskazujemy plik o rozszerzeniu *.mxp, o nazwie takiej jak panel. Akceptujemy regulamin, następuje instalacja i panel pojawia się na liście dodatków. Jeśli nazwa zawiera znaki specjalne, może się wyświetlać niepoprawnie – nie ma to jed-nak wpływu na działanie panelu.

ponowne uruchomienieAby panel stał się widoczny także w Photoshopie, konieczne jest jego ponowne uruchomienie. Dodany panel można urucho-

mić wybierając jego nazwę z menu Window>Extensions. Przy pierw-szym uruchomieniu może pojawiać się komunikat dotyczący za-bezpieczeń. Należy wtedy zamknąć panel i uruchomić go ponownie w ten sam sposób.

zakończenieI to już wszystko – stworzony przez nas samodzielnie pa-nel usprawni nasze poruszanie się po scenie podczas pracy

z obiektami trójwymiarowymi i zaoszczędzi czas zużywany na roz-wijanie listy tych pozycji w pasku narzędzi. Oczywiście zawartość panelu jest przykładowa – każdy może tworzyć panele, które będą przydatne w jego systemie pracy oraz przy konkretnych zadaniach – szczególnie tych wykonywanych wielokrotnie.

14

15

1613

szybciej dzięki konfiguarcjiAdobe już od kilku lat pracuje and tym aby użytkownicy mogli do-stosować interfejs Photoshopa do swoich potrzeb. Najpierw kon-figurowalne skróty klawiaturowe, później konfigurowalne pozycje w menu. Gdy pojawiło się zapisywanie wielu różnych ustawień pa-let, jasnym stało się że firma chce abyśmy mogli szybko przełą-czać się pomiędzy ustawieniami palet w sposób, który ułatwia wy-konywanie bardzo specyficznych prac. Configurator jest tak na-prawdę rozwinięciem tej idei. Niekoniecznie chodzi o to aby użyt-kownicy tworzyli rozbudowane i skomplikowane panele zawiera-jące skrypty z nowymi narzędziami. Ważne jest aby użytkownik mógł stworzyć dokładnie taką paletę jakiej potrzebuje - bez wzglę-du na to czy na co dzień, czy tylko przy wykonywaniu bardzo spe-cyficznych działań. Baza narzędzi w Photoshopie bardzo rozrosła się przez lata - w wielu przypadkach zaoszczędzenie sporej ilości czasu nie wymaga nowego, cudownego narzędzia czy szybszego sprzętu - czasem wystarczy sprytne rozłożenie narzędzi pracy. Pomyśl: jaka paleta przyspieszyłaby Twoją pracę?

Artur Obrzut

warsztaty


manga w twoim komputerzeKultura japońska zdobywa z każdym rokiem nowych fanów. Jej najpopularniejszym elementem jest manga – komiksy, ilustracje – oraz anime – czyli kreskówki. Manga to nie tylko wielkie oczy i płaskie kolorowanie, to także kultura, styl życia, cosplay (czyli przebieranie się za swoich ulubionych bohaterów), konwenty – spotkania fanów mangi i anime... Nie będę zajmować się tutaj wszystkimi, pokażę jedynie, jak tworzyć mangę w komputerze, jak malować, by ilustracja przypominała japoński styl kolorowania, włączając w to moją interpretację.

Adobe Photoshop – najbardziej popularny i wszechstronny, pozwala na uzyskanie efektów, jakie sobie wymarzymy, praca na warstwach sprawia, że szkice wykonane w tym programie mogą być całkiem rozbudowane.

Corel Painter – jego zaletą jest bardzo rozbudowana pale-ta pędzli obejmująca takie narzędzia malarskie jak pędzle olejne, markery, akwarele, ołówki, kredki, pastele, węgiel, pióro, tusz su-mi-e i wiele innych. Oswojenie się z możliwościami Paintera tro-chę trwa, ale efektem jest wprost nieograniczona ilość możliwych kombinacji technik zastosowanych do rysowania. Tu również spo-tkamy warstwy znacznie ułatwiające pracę. Dodatkowo mamy do-stęp do wielu tekstur imitujących różne rodzaje papieru.

Sketchbook Pro – jak nazwa wskazuje program do szkicowa-nia. Posiada podstawowe rodzaje ołówków z podziałem na mięk-kości znane z tradycyjnych ołówków oraz kilka gumek i markerów, a także prosty pędzel do zapełniania kolorem większych po-wierzchni. Program przyjemny i niewielki – pozwala na szybkie, ekspresyjne szkice. Umożliwia pracę na warstwach.

Paint Tool SAI – japoński program uwielbiany przez młodych twórców mangi. Wykorzystywany najczęściej do tzw. digital inkin-gu, o którym później. Umożliwia pracę z kilkunastoma typami pa-pierów, teksturami, wieloma rodzajami końcówek pędzla i filtrami oraz oczywiście warstwami.

Manga Studio i Manga Studio Debut – rozbudowane programy do zaawansowanej mangi, typowo do tworzenia layoutu komiksów na bazie szablonów lub według własnego układu paneli, posiadają ogromną bazę rastrów. Pozwalają tworzyć profesjonalną mangę.

Szkice przedstawione na rys. 4. wykonane zostały w progra-mie Photoshop z wyjątkiem jednej postaci, która najpierw zosta-ła narysowana ołówkiem, następnie zeskanowana i poprawiona w programie SAI.

a więc jak wygląda taka manga?Odpowiedź na to pytanie nie jest prosta, ponieważ każdy artysta, który nie jest Japończykiem, interpretuje mangę na swój sposób. Tradycyjny manga-ka, czyli artysta zajmujący się rysowaniem ko-miksów manga, tworzy za pomocą ołówka i tuszu oraz prawdzi-wych rastrów nadających cieniowanie i głębię. Zachodni artyści przetłumaczyli styl mangi na swój język, co jednak nie sprawia, że każdy Wasz rysunek to automatycznie manga. Przykładowo na-szkicowana uczennica japońskiej szkoły, której etapy powstawa-nia prześledzimy w dalszej części tutoriala, powstała z zastoso-waniem elementów charakterystycznych dla tej postaci – książ-ka, krawat/apaszka, krótka spódniczka, spinki we włosach – ale tłumacząc to na mój styl – nie dodałam podkolanówek, kucyków i marynarki. Taka licentia poetica. Podobnie z rysunkiem, który jest obok – to moja interpretacja i na własne potrzeby – i pewnie po to, by nieco podbudować swoje ego – nazywam to mangą. Jednak na swoje usprawiedliwienie – dla tych, co to za mangę uważają jedy-

to kreskówka! a więc nie muszę umieć rysować realistycznie!Nic bardziej błędnego. Aby tworzyć dobrze wyglądającą mangę, trzeba umieć rysować – tak już jest. Jeżeli trudność sprawia nary-sowanie realistycznej, proporcjonalnej twarzy, nie będzie możliwe przekształcenie realizmu w kreskówkę, także pierwszym i najważ-niejszym ćwiczeniem jest... samo ćwiczenie. Jeśli chodzi o mnie, to mam w domu kilkanaście szkicowników plus mnóstwo luźnych kartek, zapełnionych mniej lub bardziej udanymi rysunkami. Nie-które z nich służą za podstawę do bardziej rozbudowanych ilustra-cji jak na rysunku 1., inne pozostają tylko ćwiczeniami lub po pro-stu zapisem różnego rodzaju elementów mangi, wykorzystanych później lub nie (rys. 2. i rys. 3.). Rysuję bardzo dużo, wręcz nie wyobrażam sobie wyjścia z domu bez szkicownika, ołówka, piór-ka i markera. Szkicuję w pracy lub kiedy czekam na autobus, wie-le sytuacji może zaowocować szybkim szkicem, który potem moż-na rozbudować w domu bazując na tym, co się zapamiętało lub po prostu improwizując. Rysowanie to podstawa. Manga w wolnym tłumaczeniu oznacza swobodne rysunki i tak też powinno być – jedynym ograniczeniem powinna być nasza wyobraźnia, a pod-stawą rysowania dobry warsztat. Dlatego zachęcam do rysowania w każdej nadarzającej się sytuacji.

szkicowanie w komputerzeOczywiście, w dobie komputerów można także szkicować posłu-gując się programem i tabletem graficznym. Wymaga to nieco wię-cej praktyki, ale przy dobrym opanowaniu techniki możemy rów-nie dobrze tworzyć udane szkice cyfrowe. Nic jednak nie zastąpi ołówka, który wciąż jest najbardziej uniwersalnym narzędziem. Te-matem tego tutoriala nie jest opis programów graficznych, wymie-nię więc tylko kilka, które sama przetestowałam.

Rysunek 1. Szkic ołówkiem pokolorowany w Photoshopie

manga w twoim komputerze



Photoshop CS4 i inne programy do rysowania Mangi

warsztaty


nie oryginalne japońskie komiksy – powiem, że wszystkie te szki-ce powstały bardzo spontanicznie, tak jak powstaje manga. Waż-niejsza była kreska niż cieniowanie i kolory. Bo w mandze liczy się właśnie kreska, linia, jej grubość i kierunek. To linia tworzy dyna-mikę obrazka. Tradycyjny komiks japoński jest czarno-biały, a głę-

bię uzyskuje się za pomocą rastrów – powierzchni zapełnionych różnego rodzaju powtarzalnymi wzorkami jak kropki, kreski i inne, o różnej gęstości oraz właśnie za pomocą różnej grubości linii.

Rys.6. i rys.7. pokazują inne moje ilustracje wykonane na bazie tzw. lineartu - kolejnej istotnej rzeczy w tworzeniu mangi. Lineart to

Rysunek 2. Szkice

Rysunek 3. Szkice

Rysunek 4. Szkice cyfrowe

Rysunek 5. Szkice swobodne



nic innego jak poprawione czarnym tuszem linie ołówkowe. W tych ilu-stracjach podstawą był szkic ołówkiem, następnie szkice zostały ze-skanowane, a tusz – cyfrowy – nałożony został w komputerze, po-dobnie jak kolory. Lineart może posłużyć jako gotowa praca lub jako wskazówka przy malowaniu. W podobnym stylu powstały ilustracje na rys. 8. z tym że wcześniej miałam jedynie swobodne szkice ołów-kiem, bez dokładnego lineartu, co najbardziej przypomina mój zwy-kły styl malowania. Etapy powstawania tego typu ilustracji przedsta-wione są na rys. 9. Jak widzicie, manga to pojęcie dość szerokie i in-terpretowane według własnych upodobań pozwala na tworzenie róż-norodnych ilustracji.

czyli jak tworzyć mangę w komputerze?I tutaj przechodzimy do wspomnianej uczennicy. Krok po kro-ku pokażę, jak powstała moja ilustracja w programie Adobe Pho-toshop. Pierwszym krokiem jest wykonanie szkicu – ołówkiem bądź w komputerze. Rysunek 10. pokazuje etapy budowania po-staci dziewczyny. Zaczęłam od prostych kresek, czyli zaznaczenia ogólnego kształtu postaci. Następnie na tej bazie budowałam de-tale. Ostatni rzut postaci pokazuje ukończony szkic naniesiony na warstwę podstawy postaci. Jak widać, mniej więcej, trzymałam się pierwotnego założenia, choć nie zawsze tak jest. Czasami wykonu-ję kilka szkiców próbnych, w różnych pozach, zaznaczając coraz to inne detale, które mają grać główną rolę, tu jednak praca była dość prosta. Ukończony szkic przeniosłam do nowego dokumentu na białe tło. Teraz czas na nałożenie cyfrowego tuszu.

lineart – cyfrowy tuszTrzeba być tu dokładnym – lineart, który stworzymy teraz, pozo-stanie w finalnej ilustracji, dlatego nie możemy pozwolić sobie na przypadkowość. Aby lineart był gładki, używamy narzędzia... Ołó-wek. Tak, tak, to okropne narzędzie, które rysuje pikselami. Zobaczy-cie jednak, że przy zastosowaniu prostego triku Wasz końcowy line-art będzie gładki jakby wyszedł spod ręki prawdziwego manga-ka. Jak to zrobić? Po pierwsze przekonwertować szkic do skali szaro-ści (rys. 11.): Obrazek>Tryb>Skala szarości. Program zapyta czy spłaszczyć obrazek, kliknijcie Nie. Następnie powiększcie obrazek za pomocą polecenia Obrazek>Wielkość obrazka do 300%. W moim przypadku dokument ma teraz rozmiary 62 na 89 cm – całkiem spo-

ro i o to chodzi. Powiecie – ale mój komputer nie da rady takiemu ob-razkowi!. Spokojnie – to przeskalowanie jest potrzebne tylko do in-kowania. Wasz komputer na pewno da radę, ponieważ usunęliście informację o kolorze, a zatem pamięć komputera nie jest już tak ob-ciążona i możecie zająć się rysowaniem lineartu. W skrócie polega

Rysunek 6. Blue

Rysunek 7. Red city

Rysunek 8. Różne style malowania

Rysunek 9. Etapy powstawania ilustracji w mojej interpretacji stylu manga i anime

Rysunek 10. Manga szkice

warsztaty


to na przerysowaniu linii szkicu na nowej warstwie za pomocą ołów-ka, kolorem czarnym. Zasada godna zapamiętania – linie w cieniu są grubsze, linie w sferze światła cieńsze. Do usuwania pomyłek uży-wajcie Gumki w trybie Blok – tak jak zostało to pokazane na ilustra-cji, działa ona wówczas w trybie pikseli, a więc doskonale współgra z ołówkiem. Dla ułatwienia obniżcie widoczność szkicu do około 60%. Zalecam użycie tabletu do nakładania tuszu, co prawda moż-na to zrobić także za pomocą narzędzia Pióro (Pen Tool) i myszy, ale zajmuje to bardzo dużo czasu. Na rysunku 12. pokazany jest efekt końcowy nakładania cyfrowego tuszu – linie są wyraźne, można za-cząć kolorowanie. Jak widzicie – mimo użycia ołówka linie są gład-kie, a to dlatego, że pracowaliście w bardzo dużej rozdzielczości i po zmniejszeniu rozmiaru pojedyncze piksele nie są już widocz-ne. Teraz usuńcie warstwę szkicu. Zanim przystąpicie do kolorowa-nia, przywróćcie obrazek do trybu RGB i przeskalujcie do pierwot-nego rozmiaru – czyli w menu Rozmiar obrazka wybierzcie 33%, co zmniejszy go o tyle, o ile został powiększony. Następnie wypełnij-cie warstwę tła kolorem szarym - ułatwi to kolorowanie, tło zawsze można potem usunąć i utworzyć nowe (rys.13).

kolorowanieKolorowanie zaczyna się od nałożenia płaskich kolorów. Można ro-bić to na dwa sposoby – twardym pędzlem bądź za pomocą po-lecenia Wypełnij z zastosowaniem Różdżki. Drugi sposób dzia-ła poprawnie, jeżeli w linearcie nie brakuje przerw między liniami. Różdżką kliknijcie na przykład na spódniczkę postaci – jeżeli za-znaczony będzie tylko obszar wewnątrz spódniczki to ok, jeżeli narzędzie zaznaczy także wszystko poza dziewczyną, to oznacza to, że należy uzupełnić braki w linearcie. Po kliknięciu różdżką, za pomocą polecenia Zaznacz>Zmień> Rozszerzanie..., każdorazowo rozszerzycie zaznaczenie o 1px. Jeżeli używacie Pędzla, sprawa jest prosta - wypełniacie kolorem kolejne elementy postaci, wycie-rając gumką to, co wyjdzie poza linie. I ważna sprawa – warstwy. Dla każdego elementu stroju, dla skóry, włosów i oczu zastosowa-łam osobną warstwę, co nie jest moim zwykłym sposobem malo-wania, ale tutaj ma to uzasadnienie, ponieważ na koniec będziemy kolorować lineart. Wszystkie warstwy znajdują się pod lineartem. Rysunek 14. pokazuje sposób operowania różdżką i końcowy ry-sunek z nałożonym płaskim kolorem.

Rysunek 13. Manga tło

Rysunek 14. Manga płaskie kolory

Rysunek 15. Manga cieniowanie i lineart kolor

Rysunek 16. Manga maska przycinająca

Rysunek 11. Manga inking1

Rysunek 12. Manga inking2



cieniowanieWykonajcie je miękkim pędzlem. Dla każdej warstwy płaskiego kolo-ru utwórzcie warstwę z Maską odcinania (Clipping mask): Warstwa->Nowa>Użyj poprzedniej warstwy do utworzenia maski przycina-jącej. To spowoduje, że będziecie kolorować tylko tam, gdzie na po-przedniej warstwie znajduje się kolor. To samo można zrobić bloku-jąc przezroczyste piksele na palecie warstw, ale użycie maski war-stwy pozwala zastosować tryby mieszania, dlatego jest to o wiele bardziej efektowna metoda. Jak widać na rysunku 15., lineart jest już częściowo pokolorowany – metoda jest prosta: utwórzcie Clip-ping mask nad warstwą lineartu i twardym pędzlem malujcie lineart, używając koloru o ton ciemniejszego niż kolor elementu ilustracji, który obrysowuje lineart. Tłumacząc na polski – lineart koszuli jest ciemnoniebieski, krawatu ciemnoczerwony itd. Bądźcie uważni na granicach zetknięcia elementów obrazka, w razie potrzeby pracujcie nawet na 300% zoomie. Kolorowanie pikseli jest wtedy łatwiejsze, a przy takim powiększeniu piksele będą dobrze widoczne.

korekty i wzorkiWyłączcie widoczność warstwy tła i uzupełnijcie wszystkie nie-pokolorowane pola na Waszych warstwach – rysunki 16 i 17 po-

kazują, że najwięcej niepokolorowanych obszarów znajduje się w ostrych kątach oraz poza lineartem. Te ostatnie po prostu wy-trzyjcie gumką.

W czarno-białej mandze istotną rolę spełniają rastry, o któ-rych była już mowa. Tutaj też możemy zastosować podobny wzór na spódniczce i plecaku. Otwórzcie plik kratka_wzor.jpg z płyty DVD i wklejcie nad warstwę spódniczki. Przeskalujcie, tak by wzór wychodził poza granice spódniczki, następnie kliknijcie prawym przyciskiem myszy na warstwie wzorku i wybierzcie polecenie: Utwórz maskę przycinającą. Zmieńcie tryb mieszania warstwy ze wzorkiem na Nakładka lub Ostre Światło – zależnie od tego, co Wam pasuje. Pozostaje delikatnie wytrzeć Gumką w trybie Miękki pędzel wzorek w miejscach, gdzie widoczny jest cień na spódnicz-ce. Gotowe. Podobnie postępujcie ze wzorem na plecaku (rys. 18.).

i na koniec...Czas na tło. Aby stworzyć tło podobne do tego na ilustracji, utwórz-cie nową warstwę nad tłem i zaznaczcie na niej owal narzędziem Za-znaczanie eliptyczne. Wypełnijcie go jasnym błękitnym lub turkuso-wym kolorem (rys. 19). Nie usuwajcie zaznaczenia – zapiszcie je: Zaznacz>Zapisz zaznaczenie... Teraz możecie odznaczyć wszyst-ko [Ctrl]+[D]. Następnie rozmyjcie owal Rozmyciem Gaussowskim o promieniu około 200px. Możecie zmienić tryb krycia i wartość kry-cia warstwy, jak Wam się podoba. Teraz na nowej warstwie wczytaj-cie zapisane wcześniej zaznaczenie: Zaznacz>Wczytaj zaznacze-nie... i odwróćcie je, używając skrótu [Shift]+[Ctrl]+[I] lub za pomo-cą polecenia Zaznacz>Odwrotność. Powstałe zaznaczenie wypełnij-cie ciemnym kolorem i rozmyjcie tak jak poprzednio owal (rys. 20 i 21). W celu zmiany kolorystyki tła zastosujcie Filtr fotograficzny w kolorze fioletu. Pozostaje dodać gwiazdki i gotowe. Gwiazdki oczy-wiście są opcjonalne.

I tak narysowaliście całkiem fajną mangową postać. Łatwe, prawda? Metoda ta daje ciekawe efekty, a jeśli dopracujecie ją i do-stosujecie do własnych potrzeb i stylu, to jestem pewna, że będzie-cie tworzyć niesamowite ilustracje. Najważniejsze jednak to bawić się rysunkiem - nie tylko cyfrowym. Manga to radość tworzenia.

Olga Dąbrowska

Rysunek 17. Manga korekta i cieniowanie

Rysunek 18. Manga wzorki

Rysunek 19. Manga tło światło

Rysunek 20. Manga tło światło2

Rysunek 21. Manga tło kolorystyka2

warsztaty


podkreślenie krawędziPowielamy warstwę tła. Wybieramy z menu Filtr>Artystyczne->Posteryzacja brzegów (FilterArtistic>Poster Edges). Za pomo-

cą dostępnych parametrów podkreślamy krawędzie postaci. W za-leżności od posiadanego zdjęcia wartości te będą różne. Efekt ob-serwujemy w oknie podglądu. W naszym przykładzie dla postery-zacji brzegów ustaliliśmy wartości kolejno: 1, 1, 6. Parametr Poste-ryzacja (Posterization) zawsze ustalamy na maksymalną wartość. Akceptujemy OK.

korekta krawędziZastosowany filtr zawsze pozostawia zabrudzenia, które należy usunąć na wybranych fragmentach portretu. W naszym przy-

kładzie znaczne zabrudzenie powstało na lewym oku i na policzku. Usuwamy je narzędziem Gumka (Eraser Tool) odsłaniając tym sa-mym warstwę leżącą poniżej. Spłaszczamy dokument - Warstwa->Spłaszcz obrazek (Layer>Flatten Image).

nadanie posteryzacji Ponownie powielamy warstwę tła. Wybieramy Filtr>Artystycz-ne>Wycinanka (Filter>Artistic>Cutout). Celem zastosowania te-

go filtra jest uzyskanie posteryzacji fotografii, z zachowaniem wy-raźnej twarzy. W naszym przykładzie wykorzystaliśmy parametry kolejno: 6, 5, 2. Akceptujemy OK. Zmieniamy tryb mieszania war-stwy na Mnożenie odwrotności (Screen). Jeżeli efekt jest zbyt ja-skrawy, możemy zmniejszyć parametr Krycie (Opacity). W naszym przykładzie zmniejszyliśmy do 75%. Spłaszczamy dokument.

mieszanie pikseliW kolejnym kroku wykorzystujemy narzędzie Smużenie (Smudge Tool). Za jego pomocą wygładzamy portret, miesza-

jąc piksele obrazu. Dla narzędzia Smużenie (Smudge Tool) ustalamy na pasku opcji parametr Wytrzymałość (Strength) w okolicach 10% – 30%. Podczas tego procesu edycyjnego skupiamy się jedynie na postaci. Tło zostanie usunięte na dalszym etapie pracy.

01

malowanie filtrami artystycznymiW Photoshopie mamy dużą grupę narzędzi malarskich. Modyfikując końcówki pędzli, otrzymujemy spektrum możliwości malowania portretów. Opiszę tutaj filtry dostępne w grupie Artystyczne (Artistic). W poniższym artykule przedstawię jedną z metod edycyjnych, dzięki której uzyskamy bardzo plastyczny wygląd fotografii. Użyjemy wspomnianych filtrów, wzbogacając je o kilka dodatkowych poleceń Photoshopa.

03

02 04

pastelowy portret

malowanie filtrami artystycznymi – pastelowy portret


poziom łatwy | film i pliki na DVD

Photoshop CS4

warsztaty


modyfikacja tonów szarościWybieramy z menu polecenie Obrazek>Dopasuj>Czarny/Biały (Image>Adjustments>Black&White). W wyświetlonym oknie

dialogowym rozwijamy dostęp do wszystkich parametrów, zazna-czając Pokaż więcej opcji (Show More Options). Zmieniamy warto-ści dostępnych parametrów, modyfikując poszczególne kanały ko-loru. W naszym przykładzie rozjaśniliśmy czerwienie i magenty oraz ściemniliśmy żółcienie. Operacja ta ma na celu zrównoważenie tona-cji postaci. Skupiamy się głównie na twarzy.

pastelowy charakterPonownie powielamy warstwę tła. Wybieramy z menu Filtr>Ar-tystyczne>Maźnięcia farb (Filter>Artistic>Paint Daubs). Nada-

jemy wartości rozmiaru pędzla i wyostrzenia. Za pomocą tego filtra tworzymy malarski charakter portretu. Wartości będą różne w za-leżności od posiadanego zdjęcia. W naszym przykładzie nadaliśmy wartość 6 dla rozmiaru pędzla i 28 dla wyostrzenia. Efekt stosowa-nego filtra obserwujemy w oknie podglądu. Akceptujemy OK.

edycja tłaWybieramy narzędzie Gumka (Eraser Tool). Na pasku opcji usta-lamy miękką końcówkę pędzla. Na przyborniku ustalamy bia-

ły kolor tła. Wymazujemy tło wokół postaci. Na tym etapie nie mu-simy wykorzystywać skomplikowanych selekcji. Tworzymy pastelo-wy obraz, więc do wymazania możemy wykorzystać jedynie gum-kę. Zmniejszając na pasku opcji parametr Krycie (Opacity) do około 20% wymazujemy krawędzie postaci.

korekta kadruZwiększamy obszar roboczy dokumentu. W tym celu wybiera-my z menu Obrazek>Wielkość obszaru roboczego (Image>Ca-

navas Size). W wyświetlonym oknie dialogowym wskazujemy punkt rozszerzenie ku dołowi i ustalamy wartość wysokości na 150 pro-cent. Akceptujemy OK. Narzędziem Kadrowanie (Crop Tool) nadaje-my nowy kadr tworzonego portretu.

krawędzie pasteliZmniejszamy wartość Krycie (Opacity) warstwy do około 70%. Ponownie podkreślamy kontury, wybierając z menu Filtr>Arty-

styczne>Posteryzacja brzegów (FilterArtistic>Poster Edges) – para-metry ustalamy kolejno na: 0, 0, 6. W tym przypadku wartości zero również podkreślają krawędzie. Akceptujemy OK. Spłaszczamy do-kument. Narzędziem Smużenie (Smudge Tool) wygładzamy twarz dziewczynki.

kolorowanie dokumentuTworzymy nową warstwę w trybie Nakładka (Overlay). Wybie-ramy narzędzie Pędzel (Brush Tool). z Kryciem 10% - 30% w ko-

lorze pomarańczowym i malujemy twarz. W taki sposób nakładamy wszystkie barwy na portret. Balansujemy odcieniami kolorów i roz-miarem końcówki pędzla. Podczas edycji wykorzystaliśmy trzy fil-try z grupy Artystyczne. Żaden z nich pojedynczo zastosowany na fotografii nie daje takiego efektu.

Cherub

06 09

05 08

07 10

Papugi – rewia kolorów


szkic Pracę zaczynam od zrobienia szkicu. Zazwyczaj skanuję szkic wykonany na kartce, lecz tu zrobiłam go od razu w Photosho-

pie. Szkic jest przydatnym punktem odniesienia, dlatego warto go zrobić. Jest to moment, kiedy określamy, o czym będzie opowia-dać nasza praca.

paleta kolorystycznaWarto teraz określić gamę kolorystyczną grafiki. Będę się jej trzymać cały czas, robiąc czasem drobne odstępstwa. Decydu-

ję się na dominację intensywnej czerwieni i niebieskiego. Na ich tle, bardzo ładnie zaświeci skóra bohaterki.

pierwsze malowanieTeraz pracuję na szkicu, początkowo na obrazku zmniejszo-nym do 16,7% wielkości oryginalnej (moja praca ma rozmiar A4).

Gdy obrazek jest mały, pozwala mi to na nanoszenie szerokich po-ciągnięć głównych plam koloru. Poza tym chroni mnie to przed zbyt wczesnym zajęciem się detalami. Maluję twardym pędzlem z kry-ciem 90 – 100%.

szczegółyKiedy ogólny zarys jest już przygotowany, najpierw zabie-ram się za dopracowywanie twarzy bohaterki. Teraz już malu-

ję zmieniając parametr Opacity na mniejszy. Staram się nie przekra-czać wartości 30%, dzięki temu kolory ładnie się ze sobą mieszają. Za pomocą klawiszy [[] i []] zmieniam wielkość pędzla w zależno-ści od potrzeb.

01

papugi – rewia kolorówZapraszam do przyjrzenia się, jak powstawała moja praca na konkurs Świat w tysiącach milionów kolorów. Mam nadzieję, że moja ilustracja zachęci niektórych czytelników do wzbogacenia swoich prac o intensywne i nasycone barwy. Uwolnij kolor!

03

02 04

warsztaty


papugiKiedy postać dziewczyny uznam za skończoną, zabieram się za malowanie papug i piór. Staram się zawsze ograniczać ilość

warstw, ponieważ spowalniają one pracę komputera, a poza tym wprowadzają zamieszanie. Podczas malowania cały czas tworzę no-we warstwy i spłaszczam je, korzystając ze skrótu [Ctrl]+[E].

tłoTeraz zmieniam kolor tła. Wykorzystuję kolory użyte na pierw-szym planie, rozmywam je za pomocą polecenia Filter>Blur>

Gaussian Blur.

kontynuacja papugPonieważ papugi są ważnym elementem ilustracji, zależy mi by były w miarę realistyczne. Szukam zdjęć w internecie, które po-

służą mi za materiał referencyjny.

w czym pomaga odbity obrazCo jakiś czas warto odwrócić pracę horyzontalnie (Edit>Trans-form>Flip horizontal). W takim położeniu ujawnia się wiele błę-

dów, które mogły umknąć podczas malowania. Warto też zwrócić uwagę na to, czy kompozycja cały czas jest zwarta.

teksturowanieMaluję jeszcze koronkę na oczach bohaterki, gdyż uznałam, że będzie w ten sposób ciekawiej. Można użyć tekstury, war-

to wtedy umieścić ją w jednym z trybów mieszania: Multiply lub Overlay, ponieważ dają one najbardziej naturalny efekt. Maluję też konfetti, aby dodać odrobinę dynamiki.

zakończenie i wskazówkiNa koniec spłaszczam pracę. Powielam ją i ustawiam w trybie mieszania Soft Light przy bardzo małym Kryciu. Nada to świe-

tlistości obrazkowi i go ożywi. Skrót klawiaturowy: [Ctrl]+[T] urucha-mia opcję swobodnego przekształcania – pozwala zmienić rozmiar zaznaczonego obszaru. Skrót klawiaturowy [Ctrl]+[U] włącza paletę Hue/Saturation, pozwala ona na zmianę kolorów całego obrazka lub zaznaczonego obszaru.

Katarzyna Rybińska

06 09

05 08

07 10

Papugi – rewia kolorów



Photoshop CS4

fotomontaż


stairway to HeavenOtwieramy plik schody.jpg i odblokowujemy warstwę tła. Tła po-zbędziemy się, wybierając z menu Select>Color Range.... Ma-

jąc przed sobą okno dialogowe i wybraną opcję podglądu Selection Preview: Grayscale pobieramy próbnikiem kolor tła. Staramy się tak ustawić parametr Fuzziness, aby doprowadzić do postaci czarno-białej. Klikamy OK, [Shift]+[Ctrl]+[I] i zakładamy maskę. Za pomocą Piórka w trybie Paths obrysowujemy prawą część schodów, klikając prawym klawiszem zamieniamy na selekcję i usuwamy na masce.

uwaga na znaki!Otwieramy plik sign.jpg, odblokowujemy tło, aplikujemy Auto Color, Contrast, Tone z menu Image>Adjustments. Wybieramy

narzędzie Quick Selection Tool [W] i zaznaczamy znak. Przytrzymu-jąc [Shift] możemy dodać obszary do selekcji, a z pomocą klawisza [Alt] odjąć. Dodatkowo selekcję możemy poprawić, wybierając Refi-ne Edge z górnej belki pod menu. Kiedy selekcja jest już gotowa, za-kładamy maskę na warstwę.

znak – c.d.Powiększamy obszar roboczy wybierając z menu Image>Ca-nvas Size. Ustawiamy Height 20cm; Relative; Anchor górna kra-

wędź na środku. Używając Rectangular Marquee Tool [M] zaznacza-my dolną część rurki, tworzymy warstwę [Ctrl]+[J]. Przekształca-my: [Ctrl]+[T], prawy klawisz myszy i Flip Horizontal. Rozciągamy pionowo z użyciem Edit>Contetnt aware scale. Scalamy [Ctrl]+[E] aplikując maskę.

wyostrzanieOtwieramy [Ctrl]+[N] o wym. 2000 x 3000 px, w którym umieszczamy schody i znak będący przedłużeniem pręta po-

ręczy, scalamy. Z menu wybieramy Filter>Convert for Smart Fil-ters i ponownie z tego samego menu wybieramy Other>High Pass (Radius: 3). Wchodzimy w opcję Filter blending options klikając ikonkę suwaków obok High Pass na warstwie schodów. Zmieniamy tryb krycia na Overlay.

01

schody do...W tym tutorialu sięgniemy wyżyn edycji obrazów w Photoshopie. Przypomnimy sobie różne techniki szparowania i wyostrzania zdjęć, obsługi pędzli i tworzenia efektów świetlnych. Zaczniemy od stworzenia schodów, po których, krok po kroku, będziemy się wspinać na coraz to wyższe stopnie wtajemniczenia.

03

02 04

schody do...



Photoshop CS4

fotomontaż


Purple HazeKlikamy z [Ctrl] na ikonę warstwy schodów, tworzymy nową warstwę i powstałą selekcję wypełniamy kolorem #401828

[Alt]+[Backspace]. Tryb krycia ustawiamy na Hard Light. Otwiera-my okno Layer Style, klikając podwójnie warstwę i ustawiamy na-stępujące parametry dla Outer Glow: Blend Mode: Screen; Opacity: 75%; color: #401828; Spread: 3%; Size: 147px.

na nowych torachTworzymy nową warstwę koła poprzez kopiowanie [Ctrl]+[J] i zmieniamy jej tryb krycia na Soft Light. Zmniejszamy Opacity

na około 50%. Scalamy [Ctrl]+[E]. Z menu Image>Adjustments wy-bieramy Color Balance. Ustawiamy kolejne wartości Midtones: +20; -5; -5. Wracamy do Adjustments i wybieramy Vibrance (+35; +11). Wyostrzamy, używając Filter>Sharpen>Sharpen Edges i umiesz-czamy w głównej kompozycji pod schodami z prawej i lewej strony.

auto-destrukcjaOtwieramy plik samochody.jpg. Staramy się ułożyć z nich jak gdyby odwróconą piramidę. Zaznaczamy kolejne partie za po-

mocą Lassa magnetycznego [L] i tworzymy nowe warstwy po-przez kopiowanie [Ctrl]+[J]. Układamy je pomagając sobie obraca-niem i odbijaniem horyzontalnym [Ctrl]+[T]. Kiedy stosik jest goto-wy, scalamy warstwy [Ctrl]+[E] i tak jak w punkcie wyostrzanie wy-bieramy Convert for Smart Filters. Aplikujemy filtr Sharpen>Unsharp Mask (Amount: 60%; Radius: 2px; Treshold: 19).

zmiana kołaOtwieramy plik wheel.jpg. Usuwamy źdźbła trawy, korzystając z Łatki (Patch). To proste – zaznaczamy je i przesuwamy selek-

cję w miejsce, z którego Photoshop ma utworzyć łatkę. Wycinamy koło z tła, obrysowując je Piórkiem, ścieżkę zamieniamy na selek-cję, wybierając z palety ścieżek opcję Load Path as a Selection. Za-kładamy maskę na warstwę.

pęknięcie ziemiUmieszczamy plik crack.jpg jako tło. Zmieniamy Opacity na oko-ło 50%, zamieniamy na czarno-biały [Shift]+[Ctrl]+[U] i apliku-

jemy Gaussian Blur, 16px z menu Filter>Blur. Następnie tworzymy nową warstwę [Shift]+[Ctrl]+[N], na której przydymiamy krawę-dzie miękkim pędzlem o około 15% kryciu.

rays of lightRysujemy na nowej warstwie dwa łuki w kolorze fioletowym, używając do tego twardego pędzla i w miarę możliwości table-

tu. W palecie Brushes ustawiamy Control: Pen Pressure w Size Jitter zakładki Shape Dynamics, odznaczamy również Smoothing. Usta-wiamy tryb krycia na Color Dodge i zakładamy efekt przywarstwo-wy Outer Glow (Blend Mode: Vivid Light; Color: #4c1732; Spread: 20%; Size 62px).

06 09

05 08

07 10

schody do...


rays of light 2Tym razem rysujemy mniejszym pędzlem linie po prawej stro-nie i jeszcze cieńsze na warstwie nad schodami. Ustawiamy

krycie na Color Dodge i z klawiszem [Alt] przeciągamy efekt Outer Glow z poprzedniej warstwy, klikamy podwójnie i edytujemy: Spre-ad: 8%; Size: 16px. Dodajemy Drop Shadow (Opacity: 20%; Distance: 5 px; Spread: 0%; Size: 10px).

wszystko pod kontroląOtwieramy plik liczniki.jpg. Wybieramy Image>Auto Color. Du-

plikujemy warstwę, zmieniamy jej tryb krycia na Overlay i sca-lamy [Ctrl]+[E]. Zaznaczamy licznik, używając Eliptical Marquee i tworzymy nową warstwę [Ctrl]+[J]. Umieszczamy ją po lewej stro-nie schodów. Z klawiszem [Alt] powielamy warstwę, tak aby otrzy-mać trzy liczniki.

glowNa nowej warstwie [Shift]+[Ctrl]+[N] o trybie krycia Linear Do-dge (Add) używając miękkiego, białego, półprzezroczystego

pędzla o parametrze Flow: 30% pokrywamy różnego rozmiaru kro-peczkami powierzchnie lewego łuku, następnie rozświetlamy ich wnętrze, malując wewnątrz pędzlem o 90% Flow. Opcjonalnie może-my dodać tzw. Splatters.

lights on!Umieszczamy plik lights.jpg nad warstwą schodów w trybie

Lighten, usuwamy kolor [Shift]+[Ctrl]+[U], zakładamy maskę, na której czarnym półprzeźroczystym pędzlem pozbywamy się nadmiaru żaróweczek. Konwertujemy warstwę użycia Smart Filters, tak jak w punkcie wyostrzanie i wybieramy Filter>Gaussian Blur o wartości około 4 px.

pędzle w dłoń!Tworzymy warstwę pod samochodami i instalujemy przykłado-

wy zestaw splatters.abr. Zachęcam do użycia własnych pędzli. Przed przystąpieniem do malowania warto określić sobie ograniczo-ny zestaw kolorów, ja używałam trzech: fioletu, bieli i czerni. Czar-ne plamki na spodzie to czarny pędzel o małym stopniu krycia. Na wierzchu umieściłam białe plamki.

pędzle świetlneJak malować takimi pędzlami? To proste! Wystarczy zaapliko-wać warstwie efekt Outer Glow o trybie krycia Vivid Light. Pa-

miętajmy jednak, żeby nie przesadzić z ilością szczegółów. Pole-cam stosować cienki biały pędzel lub subtelne plamki. Ciekawy efekt daje także zmiana wartości Spaceing na około100% w palecie pędzli w Brush Tip Shape.

12 15

11 14

13 16

fotomontaż


ptakiZ pliku birds.jpg wybieramy trzy sylwetki ptaków, zaznaczamy je różdżką i kopiujemy [Ctrl]+[C]. Wklejamy [Ctrl]+[V] w pra-

wym górnym rogu nad schodami. Otwieramy plik golab.jpg, wybie-ramy z tła gołębia po lewej, używając miękkiego pędzla i wklejamy go w lewy górny róg. Podobnie postępujemy z plikiem golab2.jpg, umieszczając go po prawej stronie schodów. Dodatkowo aplikujemy mu delikatny Outer Glow w trybie krycia Screen; Size: 54px.

którędy droga?Otwieramy plik arrow.jpg, odblokowujemy warstwę i wybieramy

z menu Select>Color Range. Podobnie jak w przypadku schodów staramy się doprowadzić do postaci czarno-białej. Zatwierdzamy, zakładamy maskę i stosujemy Inwersję [Ctrl]+[I].Strzałkę umiesz-czamy na dole schodów, obracamy około 125 stopni w prawo [Ctr-l]+[T], duplikujemy [Ctrl]+[J] i zmieniamy krycie na 50%, Linear Do-dge (Add). Warto zaznaczyć jeszcze cztery żaróweczki i przekopio-wać je na czubek.

warning!Po odblokowaniu warstwy tła w pliku warning.jpg, zaznaczamy tabliczkę Marquee Tool [M] i zakładamy maskę. Ustawiamy Stro-

ke około 9px; Position: Inside w Layer Style. Duplikujemy warstwę [Ctrl]+[J] i zmieniamy tryb krycia na Screen. Scalamy warstwy [Ctr-l]+[E] wybierając opcję Zastosuj maskę. Całość przenosimy w lewy dolny róg naszej kompozycji. Wciskamy klawisze [Shift]+[Ctrl]+[}] aby ustawić warstwę na wierzchu.

Dead End – to dopiero początekOtwieramy plik end.jpg, odblokowujemy warstwę i wybieramy Image>Auto Tone. Zaznaczamy tarczę za pomocą piórka i z pa-

lety ścieżek wybieramy Load path as a Selection. Wracamy do pale-ty warstw i zakładamy maskę. Powielamy warstwę [Ctrl]+[J] i zmie-niamy tryb krycia na Vivid Light, Opacity na około 85%.

new LifeKopiujemy warstwę Dead End i przeciągamy na szczyt scho-dów. Używając Łatki zaznaczamy kolejne litery i pozbywamy

się napisu. Możemy także użyć narzędzia Stamp. Wciskając [Alt] definiujemy źródło i stemplujemy po literach. Kiedy tablica będzie pusta, wybieramy narzędzie tekstu [T], font Helvetica Bold i pisze-my NEW LIFE. Napis odpowiednio skalujemy, obracamy i wpasowu-jemy w znak.

tchnijmy w to trochę życia!Stwórzmy nową warstwę [Shift]+[Ctrl]+[N] o trybie krycia Soft Light i wybierzmy miękki pędzel. Ustawmy jego rozmiar na oko-

ło 800 px., Opacity na około 28% i Flow na 100%, wybierzmy kolor #3b1978. Pierwszą warstwę połóżmy przy krawędziach, coś a la wi-nieta. Drugą warstwę namalujmy tylko przy dolnych rogach, tak by przenieść ciężar pracy na dół.

18 21

17 20

19 22

schody do...


tchnijmy w to trochę życia! – c.d.Stwórzmy nową warstwę pod fioletowymi i zmieńmy jej tryb krycia na Difference. Tym samym pędzlem i tym samym kolo-

rem podmalujmy nieco górną część krawędzi, a także 2/3 wysoko-ści obrazka. Dodajmy pędzlem o większym kryciu trochę zieleni po prawej na nowej warstwie w trybie Overlay.

barwne chmury Pozostańmy w trybie krycia Overlay, ale przygotujmy nową warstwę i pomarańczowy pędzel. Pokolorujmy obszary pomię-

dzy krawędziami a schodami. Warto zróżnicować krycie względem krawędzi schodów a obrazka - przy schodach położyć dwie, trzy warstwy więcej lub zastosować mniejsze krycie pędzla na obsza-rach granicznych.

złote splattersTworzymy trzy warstwy o trybach krycia: Soft Light, Linear Do-dge (Add) i Overlay. Na pierwszej z nich (będącej na wierzchu)

tym samym pędzlem kontynuujemy koloryzację tła, jednak tym ra-zem pomarańczowym pędzlem po prawej stronie. Drugiej warstwę zaaplikujemy efekt Outer Glow o tym samym trybie krycia, wielkości 18px. Użyjemy pędzli goldSplat.abr w kolorze białym, aby wprowa-dzić trochę zamieszania w górne partie schodów. Na ostatniej war-stwie dodamy jeszcze parę plamek, tym razem w kolorze żółtym.

podreperujmy samochodyNa koniec nad warstwą samochodów tworzymy warstwę o try-bie krycia Overlay i wybieramy Layer>Create Clipping Mask. Do-

dajemy jeszcze jedną warstwę, postępujemy z nią tak samo, ale zmieniamy jej tryb krycia na Lighter Color. Pierwszą kolorujemy na różowo, zielono, pomarańczowo pędzlem o 100% kryciu, na dru-giej podkreślamy elementy leżące w środku i zmieniamy Opacity na 50%.

szumKiedy już upewnimy się, że całość wygląda tak, jak byśmy so-bie tego życzyli, stwórzmy nową warstwę będącą zrzutką tego,

co obecnie widzimy. Wybierzmy górną warstwę z palety warstw i za-stosujmy magiczne zaklęcie: [Shift]+[Alt]+[Ctrl]+[E]. Zduplikujmy warstwę [Ctrl]+[J] I zaaplikujmy Filter>Noise>Add Noise (Amount: 12,5;Monochromatc,Gaussian) załóżmy maskę i pędzlem o małym kryciu delikatnie przetrzyjmy środek, aby zróżnicować szum.

W ten sposób dotarliśmy do końca naszej pracy. Mam nadzieje, że po przeczytaniu tego tutoriala będziecie się swobodnie przełączać między trybami krycia warstw, a także bez problemu zapalicie świa-tło w Photoshopie. Pamiętajmy, że to właśnie dzięki światłu postrze-gamy kolory, bez niego wszystko byłoby bezbarwne. Trzy atrybuty koloru: barwa, jasność i nasycenie są tym, o czym trzeba pamiętać za każdym razem, kiedy otwieramy Photoshopa.

Zuzanna Patocka

24 27

23 26

25

fotomontaż


blat, poprawa kolorówZaczynamy od utworzenia nowego dokumentu A4 [Ctrl]+[N], z rozwijalnej listy Preset wybieramy International Paper, z li-

sty Size wybieramy A4. Pozostałe opcje pozostawiamy domyślne. Otwieramy [Ctrl]+[O] plik blat.jpg z płyty DVD, narzędziem Move Tool przenosimy go do głównego dokumentu, dopasowujemy jego wielkość i rozmieszczenie. Nazywamy tę warstwę blat. Zaznaczamy ją, klikamy Create New Fill Or Adjustment Layer, wybieramy Levels. Ustawiamy Input Levels 25, 0,96, 255, a Output Levels 0 i 243.

blat, poprawa kolorów IIZaznaczamy w panelu Layers warstwę blat, klikamy na Create New Fill Or Adjustment Layer, wybieramy Curves, z listy Channel

wybieramy Blue, ustawiamy go, tak żeby usunąć niebieskie zabar-wienie obrazka.

nieboTworzymy nowy dokument A4 [Ctrl]+[N], z rozwijalnej listy Pre-set wybieramy International Paper, z listy Size wybieramy A4.

Pozostałe opcje pozostawiamy domyślne. Zachowujemy w ten spo-sób proporcje kartki, która leży na blacie. Klikamy dwukrotnie war-stwę Background i jako nazwę wpisujemy niebo. Otwieramy [Ctrl ]+[O] plik niebo.jpg z płyty DVD, zaznaczamy go i przenosimy przy po-mocy narzędzia Move Tool na dokument niebo. Nazywamy tę war-stwę niebo 1. Obracamy ją o około 30 stopni.

niebo 2Kopiujemy wklejoną warstwę [Ctrl]+[J] i odwracamy w pozio-mie Edit>Transform>Flip Horizontal. Obracamy obie, tak żeby

chmury były i na górze i na dole, a mniej więcej w środku było miej-sce do wklejenia zdjęcia Ziemi. Różnicę w przejściu tonalnym usu-wamy, używając na warstwie wierzchniej narzędzia Eraser Tool, do uzyskania zadowalającego efektu. Wybieramy opcje Layer>Flattern Image.

01

pomaluj swój światWykonamy fotomontaż w formacie A4. Wykorzystamy w praktyce różne techniki wycinania obrazu oraz pracę na grupach warstw. Dodatkowo wykorzystamy styl warstwy dla łatwego uzyskania efektu cienia, a także posłużymy się warstwami korekcyjnymi. Wykorzystamy też tryby mieszania warstw w celu uzyskania złudzenia pogniecionej kartki. Wszystkie screeny z ekranu i źródła znajdziecie na DVD.

03

02 04

fotokompozycja na tle kolorów

pomaluj swój świat – fotokompozycja na temat kolorów



Photoshop CS4

fotomontaż


kartka, blat, nieboNarzędziem Move Tool przeciągamy warstwę z niebem do głów-nego dokumentu. Obracamy warstwę, tak żeby po ułożeniu po-

krywała się z konturem kartki na blacie. Musimy uważać, żeby ża-den fragment kartki nie wystawał spod niej. Żeby lepiej widzieć ułożenie warstwy niebo nad kartką, na blacie ustawiamy wartość Opacity na 30%. Po skończeniu wracamy do wartości Opacity 100%. Po ułożeniu nieba wyłączamy widoczność tej warstwy.

ziemia – wycinanie z tła IIWybieramy narzędzie Feather [Ctrl]+[Alt]+[D], ustawiamy 5 pikseli i naciskamy [Del]. Dzięki temu Ziemia nie ma wokół

niebieskiej obwódki. Zaznaczamy warstwę z wyciętą ziemią i prze-nosimy ją do głównego dokumentu za pomocą narzędzia Move Tool. Skalujemy rozmiar warstwy ze wciśniętym klawiszem [Shift] w ce-lu zachowania proporcji, tak żeby Ziemia zajmowała założone miej-sce kadrze.

dopracowujemy nieboKlikamy na warstwę blat, wybieramy z przybornika Polygo-nal Lasso Tool i zaznaczamy obrys kartki, która jest na bla-

cie. Dopuszczalne jest zaznaczenie wychodzące o 1 – 2 pikse-le poza kartkę na jej zewnątrz, ale lepiej uniknąć niezaznaczenia jakiegoś fragmentu. Wracamy do warstwy z niebem, klikamy na Show Layer, odwracamy zaznaczenie [Shift]+[Ctrl]+[I], i usuwa-my zbędne elementy warstwy niebo klawiszem [Del]. Usuwamy zaznaczenie [Ctrl]+[D].

ziemia – wycinanie z tłaOtwieramy [Ctrl]+[O] plik ziemia.jpg, klikamy dwa razy warstwę Background, nazywamy ją ziemia. Wybieramy Magic Wand Tool

i klikamy na czarnej powierzchni otaczającej zdjęcie Ziemi. Odwraca-my zaznaczenie [Shift]+[Ctrl]+[I]. Zaznaczenie jest nierówne – wy-bieramy Select>Modify>Smooth. Proponuję ustawienie wartości na 15, co poprawi skuteczność zaznaczenia. Następnie zmniejszamy zaznaczenie o 3 piksele Select>Modify>Contract. Odwracamy zazna-czenie [Shift]+[Ctrl]+[I] i usuwamy czarną powierzchnię [Del].

ręce, filtr Extract IOtwieramy [Ctrl ]+[O] plik lewa.jpg. Z menu wybieramy Layers>New>Layer From Background, nazywamy tak powstałą warstwę

lewa i zatwierdzamy OK. Wybieramy filtr Extract [Ctrl]+[Alt]+[X], po-zostawiając wartości domyślne pędzla, wykonujemy obrys po kra-wędziach ręki. Zaznaczenie opcji Smart Highlight ułatwi wykonanie dokładnego obrysu. W razie potrzeby powiększamy obraz narzę-dziem Zoom skrótami [Ctrl]+[=] i [Ctrl]+[-], a obraz przesuwamy narzędziem Hand, przytrzymując [Space] i używając myszki.

ręce, filtr Extract IINależy być dokładnym w miejscach o podobnej kolorystyce, np. na granicy ręka - blat. Wielkość pędzla zmieniamy [Ctrl]+[[]

i [Ctrl]+[]]. Zaznaczenie musi być ciągłą linią, nie może być w niej przerw. Po zaznaczeniu klikamy narzędziem Fill Tool we wnętrze ob-rysowanej ręki [Ctrl]+[G]. Po naciśnięciu Preview poprawiamy miej-sca, które nie zostały prawidłowo oddzielone narzędziami Cleanup Tool [C] i Edge Touchup Tool [T]. Dosyć ważne jest unikanie schodko-wania na krawędziach naszej grafiki. Po skończeniu klikamy OK.

06 09

05 08

07 10



ręce, poprawiamy ekstrakcjęW kilku miejscach ekstrakcja – w przypadku linii prostych - nie dała zadowalającego efektu. Z przybornika wybieramy Poly-

gonal Lasso Tool i tworzymy linię zaznaczenia na nierównościach, które chcemy usunąć. Po zaznaczeniu ich naciskamy [Del]. Może-my tak robić kilka razy, do otrzymania zadowalającego efektu. W ten sam sposób postępujemy z krawędziami po prawej stronie ręki.

ręce – prawa rękaOtwieramy plik prawa.jpg i wykonujemy kroki od 9 do 11. Warto

pamiętać o usunięciu pustego miejsca wewnątrz dłoni, a w przy-padku ołówka – selekcję poprawić Polygonal Lasso Tool w celu uzy-skania równego kształtu. Po ekstrakcji obu rąk narzędziem Move Tool przenosimy je do głównego dokumentu.

skalowanie warstw z rękomaWarstwy nazywamy lewa, prawa, ziemia. Ręce są za duże. Obie są sfotografowane w tej samej skali, więc trzeba je zmniejszyć,

zachowując ją. Zaznaczamy warstwy lewa i prawa ze wciśniętym klawiszem [Ctrl] i z menu wywołanego prawym przyciskiem myszy wybieramy Link Layers. Następnie skalujemy obie warstwy ze wci-śniętym klawiszem [Shift]. Ponownie wywołujemy menu prawym przyciskiem myszy i klikamy na Unlink Layer. Teraz układamy i ob-racamy oddzielnie każdą warstwę.

zmiana perspektywy Ziemi, poprawkiPo to, żeby nadać naszemu montażowi realizmu, Ziemia musi

być oddana z odpowiednią perspektywą. Zaznaczamy warstwę ziemia i wybieramy narzędzie Perspective (Edit>Transform>Per-spective). Akceptujemy zmiany [Enter]. Możemy również dokonać poprawek w ułożeniu rąk w stosunku do Ziemi, więc przesuwamy je. Tak wyglądają warstwy po ostatecznym ułożeniu ich przeze mnie.

dodanie efektu pogniecionej kartkiŻeby nadać niebu efekt pogniecionej kartki, zmieniamy

Blending Mode dla warstwy niebo z Normal na Multiply. Wo-koło Ziemi niebo powinno być normalne, kopiujemy warstwę niebo [Ctrl]+[J], ustawiamy Blending Mode na Normal i Gumką o średni-cy 1200, Flow 50 usuwamy te miejsca z warstwy niebo copy, które nam przeszkadzają. Po skończeniu wygląda to tak.

cień rąkAby dodać rękom złudzenia trójwymiarowości, zaznaczamy warstwę lewa, z listy Add Layer Style dodajemy Drop Shadow,

ustawiamy parametry: Blend Mode na Soft Light, Opacity na 80%, Angle na 135 stopni, Distance 85 pikseli, Spread 24%, Size 103 pikse-le. Aby dodać ten styl do prawej dłoni, klikamy prawym przyciskiem myszy nad ikoną Effects i wybieramy Copy Layer Style, następnie klikamy prawym przyciskiem myszy na warstwie prawa i wybiera-my Paste Layer Style.

12 15

11 14

13 16

fotomontaż


wycinanie kredek Otwieramy [Ctrl]+[O] plik kredki.jpg, wybieramy narzędzie Polygonal Lasso Tool i zaznaczamy pierwszą kredkę od gó-

ry. Kopiujemy kredkę jako nową warstwę [Ctrl]+[J]. Robimy to sa-mo ze wszystkimi kredkami, pamiętając, żeby zaznaczać warstwę background jako tę, z której będziemy kopiować kredki. Po skończe-niu, mamy 13 warstw z kredkami.

skalowanie kredekZaznaczamy wszystkie warstwy (bez background) i narzę-

dziem Move Tool przenosimy do naszego głównego dokumentu. Po przeniesieniu kredki są większe niż ta, która jest w dłoni. Zazna-czamy wszystkie warstwy z kredkami w głównym projekcie i ze wci-śniętym klawiszem [Shift] skalujemy je do odpowiedniego rozmiaru. Tworzymy nową grupę, nazywamy ją kredki 1. Zaznaczamy wszyst-kie warstwy z kredkami i przeciągamy je do grupy kredki 1.

układanie kredekTrzeba nam więcej niż 13 kredek, kopiujemy kredki z grupy kred-ki 1, zaznaczając wszystkie warstwy, klikamy prawym przyci-

skiem myszy i wydajemy polecenie Duplicate Layers. Żeby ułatwić sobie pracę najlepiej ułożyć kredki z tej grupy na dole, a potem, za-znaczając ich kopie – wstawić je pomiędzy kredkami oryginalnymi. Zaznaczamy grupę kredki 1, klikamy ją prawym przyciskiem myszy i wydajemy dwa razy polecenie Duplicate Group, nazywając grupy kredki 2 i kredki 3. Później zmienimy odcień kredek każdej grupy.

układanie kredek IIPrzy pomocy narzędzia Move Tool układamy oddzielnie każ-dą kredkę, zaznaczamy opcję Auto-Select i wybieramy Layer

z menu rozwijalnego - dzięki temu będzie łatwiej układać poszcze-gólne kredki. Zaczynamy od kredek z grupy kredki 1 i odznacza-my widoczność grup kredki 2 i kredki 3. Po ukończeniu układania kredek grupy kredki 1 włączamy widoczność następnej grupy, po-tem następnej. Lepiej, żeby kredki z każdej grupy nie były w jednym miejscu, zmiany w kolorystyce grupy będą bardziej widoczne.

zmiana kolorystyki kredekZaznaczamy grupę kredki 2, ustawiamy Blending Mode na Normal, klikamy na Create New Fill Or Adjustment Layer, wybie-

ramy Hue/Saturation i zmieniamy parametry zgodnie z uznaniem. Ja ustawiłem odcień w grupie Master, wpisując -24 w pozycji Hue, dodatkowo zwiększyłem nasycenie niebieskich, wybierając Blues i podając wartość Hue +51.

zmiana kolorystyki kredek IIŻeby zobaczyć efekt na poszczególnych kredkach, wykorzy-stujemy skrót [Ctrl]+[=] i [Ctrl]+[-] do przybliżania i oddala-

nia obrazu, przesuwamy go, trzymając wciśnięty klawisz [Space]. To samo robimy z grupą kredki 3 – tu zmieniłem parametry Hue na -54 w grupie Reds i Hue dla Greens na +116. Dzięki temu dysponuje-my większą liczbą kolorów niż 13 kredek.

18 21

17 20

19 22



spłaszczenie warstw kredkiŁączymy warstwy w każdej grupie w jedną - klikamy prawym przyciskiem myszy na grupie kredki 3 i wybieramy Merge Gro-

up, to samo robimy z grupami kredki 2 i kredki 1. Łączymy teraz tak powstałe warstwy w jedną, zaznaczamy trzy warstwy z kredkami, klikamy prawym przyciskiem myszy i wybieramy Merge Layers. Za-znaczamy powstałą w ten sposób warstwę kredki 3.

dodanie cienia do kredek IIKlikamy na Add A Layer Style i wybieramy Drop Shadow. Po to, by kredki były oświetlone pod innym kątem niż ręce, odzna-

czamy Use Global Light. Ustawiamy Blend Mode na Normal, Opacity na 100%, Angle na 60 stopni, Distance na 20 pikseli, Spread na 0 %, Size na 18 pikseli. W ten sposób mamy efekt kontrującego światła z prawej strony.

dopracowanie cienia rąkObie ręce są za bardzo oświetlone od strony, z której pada cień. Poprawki zaczniemy od prawej ręki. Zaznaczamy ją, klikamy na

Lock Transparent Pixels, wybieramy Brush Tool, czarny kolor, ustawia-my pędzel o średnicy 200 twardości 33%, a wartość Opacity 10%. Teraz malujemy zewnętrzną część prawej dłoni i około 1/3 szerokości ręki. Cień, jaki uzyskamy przy jednym przesunięciu pędzla, jest delikatny, więc powtarzamy to kilka razy. Kroki powtarzamy z warstwą lewa, za-malowujemy jej prawą krawędź, pamiętając o palcu wskazującym.

poprawki, redukcja ostrych krawędziZaznaczamy warstwę lewa, wybieramy narzędzie Magic Wand Tool, klikamy poza obszarem ręki, wywołujemy narzę-

dzie Feather [Alt]+[Ctrl]+[D], ustawiamy wartość 3. Odznaczamy Lock Transparent Pixels, włączamy filtr Gaussian Blur (Filter>Blu-r>Gaussian Blur) i ustawiamy wartość Radius na 0,9 pikseli. Usu-wamy zaznaczenie [Ctrl]+[D] i powtarzamy to z warstwą prawa. Usuwamy zaznaczenie [Ctrl]+[D] i łączymy widoczne warstwy [Ctrl]+[Shift]+[E].

Marcin Kołodziejak

24

23 26

25

Creative Suite 4

70

fuzja kolorowych światów – zdjęcie skąpane w barwach


Zdjęcie, które posłuży nam za bazę ma w sobie coś – dynamiczną kompozycję i ciekawy motyw. Jest jednak ubogie, jeśli chodzi o kolor. Na przekór monochromatyczności, na podstawie tej oraz kilku innych fotografii, wykreujemy nowy, fantazyjny świat, którego najbardziej ekspresyjną składową będzie nasycona, wibrująca barwa. Posłużymy się techniką fotomontażu. Naszą kreację wzbogacimy też o elementy, które stworzymy samodzielnie od podstaw np. pędzle. Wykorzystamy też elementy stworzone w programie Illustrator.


Photoshop CS4 | Illustrator CS4

fuzja kolorowych światówzdjęcie skąpane w barwach


Creative Suite 4

70

fuzja kolorowych światów – zdjęcie skąpane w barwach


Creative Suite 4


przygotowanie bazyRozpoczynamy od powiększenia obszaru roboczego - chcemy uzyskać pole kwadratu. W zakładce Image>Image Size spraw-

dzamy, czy długość boku ma wartość 2500 px. Wybieramy Image->Canvas Size: w obydwu polach musi znaleźć się wartość 2500 px. Po wybraniu czerni z dolnej zakładki (Canvas extension color) ak-ceptujemy zmiany. W ramach ogólnych poprawek zdjęcia usuwamy czerwony zafarb ze skóry rąk i okolicy ust za pomocą Sponge Tool w trybie Desaturate o mocy około 20%. Następnie w trybie Saturate podkreślamy kolor warg i kolorowych elementów na rękawie.

pędzel – refleksy w szybkach okularówTworzymy teraz barwne odbicia w okularach. Obrysowujemy szybki za pomocą narzędzia Pen. W oknie Path nadajemy ścież-

ce nazwę. Po utworzeniu nowej warstwy, wczytujemy ścieżkę jako selekcję i częściowo zamalowujemy obszar na czarno. Kolor doda-my za pomocą pędzla. Przykładowe ustawienia narzędzia widocz-ne są na obrazku. Na pewno zmieniamy parametry Scattering, Color i Shape Dynamics. Aby odblask wyglądał naturalnie, tryb mieszania warstwy ustawiamy na Linear Dodge o Opacity 85%. Warstwę dupli-kujmy i dla duplikatu ustawiamy tryb Normal o Opacity 40%.

teksturowanie podłogi By ożywić tę część zdjęcia, niektórym deskom nadamy dodatko-wą fakturę. W pliku tekstura.jpg usuwamy kolor [Shift]+[Ctrl]+[U]

i przez [Ctrl]+[L] wyciągamy kontrast. Zaznaczamy i kopiujemy ca-łość. W naszej pracy obrysowujemy którąś z desek, wczytujemy se-lekcję zmiękczając jej granice (Selsect>Modify>Feather, wpisujemy 3). Wciskając [Shift]+[Ctrl]+[V] umieszczamy teksturę w obrębie za-znaczenia. Dopasowujemy ją poprzez transformację: Edit>Transfor-m>Distort. Tryb mieszania warstwy ustawiamy jako Overlay 85%.

kolorowanie podłogiAby sprawnie przeprowadzić ten etap pracy, przygotujmy osob-ne ścieżki dla poszczególnych desek. Pamiętając o wtapianiu

krawędzi, wczytujemy selekcję jednej z nich. Tworzymy nową war-stwę, wypełniamy kolorem. Ustawiamy tryb mieszania warstwy na Overlay, a nasycenie koloru modyfikujemy poprzez Opacity (nie za-krywajmy kolorem gwoździ w podłodze!). Te czynności powtarza-my dla wszystkich desek, wybierając za każdym razem inny kolor. Proponuję jednak trzymać się hasła W tym szaleństwie jest metoda (np. używać kolorów, które pojawiły się w okularach).

01

03

02

04

rysujemy paletę malarską Stwórzmy nowy dokument o wymiarach 1000 px x 800 px i roz-dzielczości 240 (zgodnie z rozdzielczością zdjęcia - bazy). Piór-

kiem z zaznaczoną na pasku właściwości opcją Exclude overlapping path areas rysujemy kontur palety. Wczytujemy selekcję i na nowej warstwie nadajemy jej dowolny kolor. Dla zwiększenia realizmu moż-na dodać teksturę drewna (tak jak w kroku Teksturowanie podłogi). Aby pokolorować paletę, proponuję stworzyć własny zestaw pędzli imitujących rozprowadzanie farby albo użyć gotowych, które zosta-ły dołączone na DVD.

tworzenie własnej końcówki pędzlaUzbrajamy się w kartki, pędzle, stalówki i czarny tusz. Chlapie-my i paćkamy. Gdy tusz wyschnie, skanujemy naszą twórczość.

Kadrujemy obszar, na którym znajdziemy jakąś zachwycającą pla-mę. Wchodzimy w opcje narzędzia Select>Color Range. Kroplomie-rzem, klikamy gdzieś na ciemnym obszarze. Akceptujemy, tworząc tym samym selekcję. Teraz wystarczy zapisać kleksa jako pędzel: Edit>Define Brush Preset. Możemy przystąpić do kolorowania na-szej palety na nowej warstwie w trybie mieszania Hard Light 75%.

06

05

zwierzakiChcąc zapewnić towarzystwo naszej postaci, znajdźmy odpo-wiednie zdjęcia we własnych lub internetowych zasobach. Na

DVD zamieściłam zdjęcie ropuchy (inne materiały pochodzą z bazy Shutterstock), którą pokolorujemy nowym sposobem: wchodzimy w Layer>Layer Style>Gradient Overlay. Ustawienia można obej-rzeć na obrazku. Najważniejsze, by dobrać gradient i zmienić tryb mieszania na Overlay. Dodamy też styl Layer>Layer Style>Inner Shadow dla zwiększenia przestrzenności. Z owadami postępowałam tak samo. Zimorodek był wystarczająco barwny sam w sobie.

rysujemy pędzleW nowym dokumencie (700 px x 700 px, rozdzielczość 240), z palety Tools wybieramy Rounded Rectangle Tool. Na pasku

właściwości w polu Radius wpisujemy 20 px, przeciągamy, rysując ścieżkę. Po wczytaniu selekcji nadajemy prostokątowi kolor drew-na lub narzucamy drewnianą teksturę. Z aktywną selekcją ochlapu-jemy figurę, używając naszego pędzla. Transformujemy Edit>Trans-form>Distort, tak aby trzon się lekko zwęził. Dodamy jeszcze efekt Layer>Layer Style>Bevel and Emboss. Przenosimy pędzel do naszej pracy, skalujemy, obracamy i usuwamy zbędny fragment.

elementy tła i pierwszego planuZa pomocą Rectangular Marquee Tool kopiujemy okno ze zdjęcia strych.jpg. Skalujemy i obracamy Edit>Transform>Flip Horizontal.

Kolorujemy je tym samym sposobem co ropuchę. Metody tej użyłam też do zabarwienia fruwającego pierza. Jeśli chcecie zamieścić piór-ka, radzę znaleźć mocno kontrastowe zdjęcie, aby nie było większych problemów z selekcją. Ta sama uwaga dotyczy zdjęć trawy. Ja wyse-lekcjonowaną trawę, wkleiłam na nową warstwę z trybem mieszkania Multiply. Zdjęcie użytej tu paproci znajdziecie na DVD.

09

08

07

Creative Suite 4


kolorowanie postaciNasza postać pozostaje wciąż blada w zestawieniu ze swoim entourage. Przejdźmy na warstwę, gdzie się znajduje, zaznacz-

my obejmujący ją prostokątny obszar i skopiujmy do nowej warstwy [Ctrl]+[J]. Skorzystamy ze sprawdzonego efektu Layer>Layer Style->Gradient Overlay. Tryb mieszania warstwy zmieńmy na Overlay 50%. Miejsca gdzie nowa warstwa nie łączy się płynnie z tłem, trak-tujemy Gumką o miękkiej końcówce.

finałJeszcze klika miejsc w tle wydaje się zbyt pustych - umieści-łam tam elementy nawiązujące do refleksów w okularach (moż-

na użyć pędzla, można też wykorzystać gotowe elementy z DVD). Zapiszmy teraz cały plik, aby zachować warstwy. Po tym możemy spokojnie spłaszczyć obrazek Layer>Flatten Image. Końcowe za-biegi, w moim przypadku, polegały na rozjaśnianiu i przyciemnianiu niektórych partii ilustracji za pomocą Dodge/Burn Tool. Całość wy-kończyłam efektem winiety i wąską czarną ramką w celu zamknię-cia kompozycji.

Tą drogą uzyskaliśmy pożądany efekt – stworzona kompozy-cja mieni się teraz całą gamą barw. Naszym głównym sprzymie-rzeńcem w całym procesie kolorowania był styl warstwy – Gra-dient Overlay. Watro o nim pamiętać, zważywszy na jego nieza-przeczalne zalety: możemy za jego pomocą w szybki sposób za-barwić całą warstwę lub obiekt dowolną ilością i kombinacją kolo-rów. Efekt możemy stopniować i edytować w bardzo elastyczny sposób. Jeśli do tego zaangażujemy jeszcze twórczo pędzel, a mo-że i program do grafiki wektorowej, czeka nas na pewno wiele uda-nych, barwnych prac.

Katarzyna Skotnicka

14

13pędzel motyl Wiemy już z punktu Tworzenie własnej końcówki pędzla jak zdefiniować narzędzie. Nie powinno więc sprawić trudności

stworzenie pędzla ze zdjęcia z wyselekcjonowanym motylem (któ-rego zresztą możemy wkleić też bezpośrednio do naszej pracy). Je-śli mamy już taką końcówkę w naszej zakładce z pędzlami, przecho-dzimy do ustawień narzędzia i eksperymentujemy z parametrami (bazując na ustawieniach podobnych do tych w kroku Pędzel - odbi-cia w szybkach...). Przeciągamy pędzlem w okolicach okna, by uzy-skać efekt wlatujących przez nie motyli.

10

kolorowe pasy – Adobe IllustratorTeraz etap dla używających tego programu (dla pozostałych - gotowy element na DVD). Narzędziem Rectangle Tool, wci-

skając [Shift], rysujemy kwadrat i wybieramy kolor wypełnienia. Ko-piujmy figurę przeciągając ją w dół z wciśniętymi klawiszami [Shift] i [Alt]. Wciskamy [Ctrl]+[D] w celu powtórzenia tego kroku, aż uzy-skamy 6 kwadratów. Ostatniemu z nich zmieniamy odcień. Zazna-czamy dwie skrajne figury i wchodzimy w Object>Blend>Blend Options. Z listy wybieramy Specified Steps, wpisujemy 4. Następnie uruchamiamy blendowanie przez Object>Blend>Make.

Vector Smart ObjectW Illustratorze zaznaczamy cały pas [Ctrl]+[A], przeciągamy do Photoshopa. Powstała nowa warstwa o nazwie Vector Smart

Object. Oznacza to, że jej zawartość to wciąż grafika wektorowa. Ulokujmy ją pod warstwą z motylami. Prawym klawiszem myszki klikamy nazwę nowej warstwy i wybieramy Rasterize Layer. Zabawa polega na tym, aby obiekt powielać, przekształcać, a kopiom zmie-niać barwę (można użyć Actions). Dla kopii obiektu stosowałam try-by mieszania Normal, Overlay lub Linear Dodge.

11

12

Obrazy fotografii – album metafor fotograficznychZ wielkim zainteresowaniem podszedłem do propozycji zrecen-zowania nowej pozycji wydawnictwa Universitas. Podtytuł album metafor fotograficznych wskazywał na jej zagadkowość, podsyca-jąc moją ciekawość. Jak się przekonałem, jest to książka mówiąca o historii fotografii za pomocą pojęć i obrazów, a nie o fotograficz-nych symbolach i ich ewolucji na przestrzeni wieków. Zatem, za-wiodą się wszyscy ci, którzy dali zwieść się tytułowi i liczyli na po-zycję o charakterze ikonograficznym.

Każdy rozdział nazwany został słowem – kluczem związanym z fotografią. Rozdziały te zostały ułożone alfabetycznie, począw-szy od Analfabetyzmu fotograficznego na Zmartwychwstaniu koń-cząc. Oddając się lekturze Albumu metafor fotograficznych ma się wrażenie, jakby przeglądało się indeks ogromnej księgi, w którym można wyszukać wszystkich wystąpień słowa fotografia bez zna-czenia, czy słowo to pojawi się w kontekście powieści fantastycz-nej czy świadectwie historycznym. Gdy już odnajdziemy interesu-jący nas kontekst, autor wyjaśnia jego znaczenie posługując się całym mnóstwem cytatów. Na koniec każdego rozdziału prezentu-je nam obszerną bibliografię, z której korzystał.

Jak już wcześniej wspomniałem, cechą charakterystyczną tej pozycji jest nagromadzenie cytatów. Autor zdaje się jedynie wpro-wadzać do wypowiedzi autorytetów fotograficznych, czy moral-nych. Nie jest to więc książka do czytania od deski do deski. Trak-towałbym ją bardziej jako leksykon kontekstów w jakich występo-wała fotografia od momentu jej powstania po dziś dzień. Leksy-kon, z którego możemy dowiedzieć się wielu ciekawych rzeczy. Nie brak tutaj wizji ewolucji fotografii snutych dziesiątki lat temu. Są również przykłady jej wykorzystania, np. do naukowego udo-wodnienia sposobu galopu konia czy fałszowania zdjęć na użytek politycznej propagandy.

Poprzez multum odnośników do innych dzieł, często o cha-rakterze filozoficznym, jest to raczej książka adresowana do ty-powych humanistów, ludzi, którzy czerpią przyjemność ze stu-diowania historii fotografii i są bardzo zainteresowani sposobem jej postrzegania na przestrzeni ostatnich 170 lat niż tych, którzy liczyli na kolejną książkę jak zrobić dobre zdjęcie cyfrówką na wa-kacjach.

Paweł Sobczyk

Ocena końcowa:Autor: Bernd StieglerWydawnictwo: UniversitasStron: 267Format: 135x205mmCena okładkowa: 45 zł

recenzja

warsztaty


nocne wolne styleNie daj zabić swojej inwencji twórczej ciągłym dostosowywaniem się do wymagań klienta. Ciągłe trwanie w realizacjach jednego zlecenia za drugim, w których, z założenia, celem jest sprostanie oczekiwaniom czy gustom klienta, może przygasić w Tobie to, co tak naprawdę jest istotą każdego kreatywnego grafika – wolność twórczą.

siebie. Wolne projektowanie pozwala na chwilę pozbyć się wszelkich barier, które chcąc nie chcąc, masz z góry narzucone, zabierając się za realizacje zlecenia. Nawet kiedy mówi się, że zleceniodawca daje nam całkowicie wolną rękę, to i tak jesteśmy ograniczeni. Jeśli nie sa-mym przedmiotem zamówienia, to choćby grupą odbiorców, dla któ-rych grafika jest z założenia przeznaczona.

Oczywiście, zdaję sobie sprawę, że jest wielu artystów, zajmują-cych się tylko i wyłącznie taką (wolną) płaszczyzną grafiki czy projekto-wania. Natomiast moje słowa kieruje do osób takich jak ja. Zawodowych grafików zarabiających w ten sposób na życie. W naszej sferze projekto-wanie skupia się na kampaniach reklamowych, wizerunkowych, promo-cjach produktów, identyfikacji wizualnej firm, projektach layoutów, okła-

Wielu projektantów graficznych ma całkiem różne poglądy na samo pojęcie grafiki. W kilku słowach przedstawię moją in-dywidualną interpretację. Prawdziwą przygodę z grafiką za-

cząłem na studiach, właśnie na kierunku grafika. Poznawałem ją do-kładnie od zaplecza - czyli począwszy od prastarych warsztatowych technik (linoryt, akwaforta itp.) przez warsztatową grafikę współcze-sną, aż po projektowanie graficzne. Od zawsze grafika, w odróżnieniu np. od malarstwa, miała szersze zastosowanie niż inne płaszczyzny sztuk pięknych. Zawsze miała kontakt ze zwykłym człowiekiem, a nie tylko z mecenasami sztuki. Tak jest do dziś, tylko czasami mam wra-żenie, że zapominamy o tym, że grafika niewątpliwie wywodzi się ze sztuki. W dzisiejszych czasach, oczywiście w wielu przypadkach, nie-sie za sobą zupełnie inne cele i założenia niemające ze sztuką nic wspólnego i to jest oczywiste. Zmierzam do tego, że w natłoku pro-jektowania noszącego na sobie marketingowe znamię (a jest to lwia część zleceń dla grafików) warto znaleźć trochę czasu na wolne pro-jektowanie. Jednym słowem, choć na chwilę wrócić do korzeni.

Daj ponieść się wyobraźni w całym znaczeniu tego słowa. Oddaj się czystej kreacji. Nie narzucaj sobie zamkniętego tematu, założeń. Nic nie planuj - po prostu usiądź i przedłóż to, co kryją najgłębsze zakamarki Twojego umysłu i inspiracji. Korzystaj z dowolnych zna-nych Ci technik. Łącz je i eksperymentuj, Niech to, co robisz, sprawia Ci tylko i wyłącznie przyjemność.

Takie elementy to niezastąpione pozycje w Twoim portfolio. Da-ją świadectwo tego, że poza tym, że jesteś projektantem graficznym z profesji, jesteś również wolnym twórcą - pasjonatem. Pokazują, za-równo Twój potencjał, czyli to jak wyglądają Twoje projekty i kreacje w momencie, gdy nikt niczego od Ciebie nie oczekuje. Jedynym doce-lowym odbiorcą jesteś Ty. Te prace ukazują, czego oczekujesz sam od

Rysunek 1. „fish freestyle” - grafika inspirowana twórczością M.C. Eshera

dek, opakowań, oprawach graficznych festiwali i całym szeregu tego ty-pu prac. Nawet jeśli w niektórych przypadkach faktycznie jest to sztu-ka - to sztuka ukierunkowana, nie wolna. Oczywiście mówiąc o sztuce, mam na myśli akt twórczy, a nie podręcznik do historii sztuki.

Jeśli nie wiesz jak zabrać się do wolnego projektowania, bo przy większości realizacji miałeś sześć kartek z wytycznymi i dodatko-wo karty księgi znaku zleceniodawcy, rozwiązanie jest proste. Tema-tów pobudzających kreatywne myślenie jest tysiące, a pewnie i milio-ny. Zacznij od prostych ćwiczeń. Zilustruj np. emocje: złość, miłość lub strach. Taki prosty zabieg pozwala przygotować się tak naprawdę do wolnego projektowania, otwiera umysł na całkowicie wolne horyzon-ty Twojego wyobrażenia. Przy pomocy narzędzia, jakim jest np. Photo-shop, owe wyobrażenia stają się kreacją. Następnie zilustruj brzydo-tę, potem magię w istocie, a jeszcze później wykonaj własną interpreta-cję obrazu Botticellego Narodziny Wenus i skonfrontuj go z oryginałem. To są oczywiście wyrwane z kontekstu przykłady, bo tak naprawdę do-bór tematyki też w pewien sposób mówi o Tobie. To o czym piszę, może wydawać się banalne. Natomiast temat poruszałem z wieloma profesjo-nalnymi grafikami. Mam wielu znajomych w tej profesji i dla większości

z nich właśnie nocne wolne style są wyznacznikiem ich rozwoju dla nich samych. Praktycznie każdy przyznał, jak bardzo jest to ważne, mimo że sama koncepcja jest tak prosta. Drugą sprawą jest fakt, że nasze wolne kreacje można przecież w późniejszym czasie wykorzystać. Niejedno-krotnie zdarzały się sytuacje, kiedy po czasie, pewne przedsięwzięcia, aż prosiły się o adaptację kreacji nocnych wolnych stylów.

Nocny freestyle przynosi nam niejednokrotnie bardzo nieoczekiwa-ne skutki. Często, kiedy kończymy taką pracę, myślimy sobie: nigdy nie spodziewałbym się, że zaprojektuje coś takiego, lub stworzę coś w takim stylu. Konsekwentnie otwiera to przed nami nowe horyzonty, na które nie natrafilibyśmy przy kreacjach w sferze zawodowej. To doskonałe ćwicze-nie dla sprawdzenia samego siebie, a wielką nagrodą jest moment, kiedy efekt zaskakuje nas samych. Mnie osobiście każda taka praca inspiruje do tego, żeby powstała kolejna, a każda kolejna to dla mnie następny krok naprzód, który zamyka pewien etap, jednocześnie otwierając kolejny. Za każdym razem daje mi to nowe, świeże spojrzenie na kwestie projektowa-nia. Dlatego właśnie zachęcam wszystkich grafików, żeby co jakiś czas znaleźli chwilę, żeby zrobić coś dla siebie. Możecie mi wierzyć, że radość z efektów udanego wolnego projektu jest po stokroć większa i bardziej motywująca niż jakakolwiek akceptacja zleconej grafiki ze strony klienta.

Grafiki zamieszczone przy tym artykule są właśnie efektem mo-ich freestyle’owych nocy. Niektóre z nich po czasie lub w trakcie po-wstawania znalazły swoje zastosowanie. Robiąc wolne projekty, po-większamy przecież swoje zasoby. Dopóki projekt nie zostanie sprze-dany, a nie był robiony na zlecenie, może brać udział w konkursach, lub można go wykorzystać w przyszłości – w celach komercyjnych lub nie. Niemniej jednak dla mnie największą wartością tych prac jest fakt, że uzupełniają moje portfolio.

Maciej Tarnowski

Rysunek 2. zainspirowana tematem terroru i zagrożenia - „ter-rorhouse”

Rysunek 3. „deviant owl/magic” – inspirowane światem magii

Rysunek 4. zainspirowana smakiem Bacardi mojito

nocne wolne style

.psd 11/2009 » www.psdmag.org 77

vv

Kontakt 1. Telefon(022) 877 20 80

2. Fax(022) 877 20 70

2. [email protected] 3. AdresEuroPress Polska Sp. z o.o.ul. Jana Kazimierza 46/5401-248 Warszawa

Magazyn .psd jest jedynym polskim magazynem poświęconym grafice 2D, który pokazuje krok po kroku jak w praktyczny sposób wykorzystać możli-wości programu Adobe Photoshop, uzyskać cieka-wy efekt, wyretuszować fotografię, czy zaprojek-tować stronę internetową. Do każdego numeru są dodawane płyty CD z filmami instruktażowymi oraz zdjęciami Royalty Free. W prenumeracie otrzymu-jesz też dwa numery .PSD Extra. Jest to .PSD The Best of, który jest zbiorem najlepszych tutoriali o objętości aż 220 stron. Do tego numeru dodajemy 3 płyty DVD oraz .PSD Extra będący wydaniem spe-cjalnym, zgłębiającym tematykę związaną z grafiką komputerową. W linii .PSD Extra pojawiają się wy-dania o fotografii cyfrowej, przygotowaniu do dru-ku, numery dla początkujących.

,-Roczna prenumerata .psd

239 tylko

UWAGA!Zmiana firmyobsługującej prenumeratę!

vv

Zamówienie prenumeraty

Imię i nazwisko ...............................................................................

Nazwa firmy.....................................................................................

Dokładny adres ..............................................................................

.........................................................................................................

Telefon ............................................................................................

E–mail .............................................................................................

ID kontrahenta ................................................................................

Numer NIP firmy .............................................................................

Fax (wraz z nr kierunkowym) .........................................................

Prosimy wypełniać czytelnie i przesyłać faksem na numer: (022) 877 20 70lub listownie na adres: EuroPress Polska Sp. z o.o.ul. Jana Kazimierza 46/5401-248 Warszawa PolskaE-Mail: [email protected] też zamównienia telefoniczne:(022) 877 20 80

Jeżeli chcesz zapłacić kartą kredytową, skontaktuj się z firmą Europress,wejdź na stronę sklepu internetowego www.europress.pl.

Prenumerujesz – zyskujeszl oszczędność pieniędzy l szybka dostawa l prezentyl bezpieczna płatność on-line

TytułIlość

nume-rów

Ilość zamawia-nych pre-numerat

Od numeru pisma

lub mie-siąca

Cena

.PSDMiesięcznik użytkowni-ków Adobe Photoshop i numery specjalne .W każdym numerze płyty DVD

11* 239PLN

.PSD Extra Numery specjalne magazynu dla użyt-kowników Adobe Pho-toshop

4 199PLN

□ automatyczne przedłużenie prenumeraty

* w lipcu i sierpniu ukazuje się jeden wakacyjny numer

warsztaty

82 .psd Extra 01/2008 » www.psdmag.org

Klub PROwizytówki firm prenumerujących .psd

kontakt do nas:[email protected]

tel.: 022 427 35 30fax: 022 244 24 59

WARSZAWSKA SZKOŁA FOTOGRAFIIJedna z najstarszych i największych pry-watnych szkół fotograficznych w Polsce. Proponujemy:• 2 letnie studium fotografii• 1 roczne studium fotoreportażu• 4 miesięczne intensywne kursy fotografii• wieczorowe i weekendowe warsztaty z komputerowej obróbki obrazu (Photoshop CS2)

http://www.wsfoto.art.pl

eduZETO – szkolenia ITal. Kraśnicka 3520-718 LublinTel. +48 81 718 4217Fax. +48 81 525 5052

http://www.eduzeto.lublin.ple-mail: [email protected]

TTS CompanySprzedaż i dystrybucja oprogramowania kom-puterowego. Import programów na zamówienie. Ponad 200 producentów w standardowej ofercie.Chcesz kupić oprogramowanie i nie możesz znaleźć polskiego dostawcy?Skontaktuj się z nami - sprowadzimy nawet poje-dyncze licencje.

www.OprogramowanieKomputerowe.pl

AKADEMIA IT MEDIAZapraszamy na szkolenia związane z grafiką komputerową, tworzeniem stron WWW, składem DTP czy montażem filmowym. Zajęcia realizujemy w sposób praktyczny i intensywny. Zapraszamy na szkolenia otwarte, zamknięte i indywidualne na różnych poziomach zaawansowania. Zaufaj Certyfikatom! Jesteśmy Autoryzowanym Ośrodkiem Szkoleniowym Adobe, Apple, Corel i Quark!

[email protected]

AGENCJA TEMATY• najwyższej jakości druk wielkoformatowy• kompleksowe usługi reklamowe• litery przestrzenne• grafika ploterowa• grawerowanie• kasetony• pomysł projekt realizacja montaż

http://www.tematy.com.pl

paweł pomorski

Zakres naszej działalności obejmuje:• opiekę serwisową i techniczną firm

oraz wydawnictw• doradztwo w zakresie doboru sprzętu

dla DTP (MAC/PC)• bezpieczeństwo sieci i danych klienta

e-mail: [email protected]

psd 2009 11

Design

psd 11 2009 www

tysicach milionw kolorw

ten sposb dotarlimy

menu select

menu filtr

3d slide tool

3d orbit tool

3d zoom tool