regulamin x międzyszkolnego konkursu wiedzy o bł. janie pawle ii · 2014. 3. 4. · § 3 1. cele...

,,Tutaj serce moje zostało na zawsze..." /Kalwaria Zebrzydowska - Rynek,14 VIII 1991 r./

Regulamin

X Międzyszkolnego Konkursu Wiedzy

o bł. Janie Pawle II

Zasady ogólne

§ 1

1. Konkurs organizowany jest przezZespół Szkół nr 8 w Stanisławiu Dolnym oraz Zespół Szkół

nr 5 w Barwałdzie Górnym

2. Patronat Honorowy nad konkursem sprawują:

Biskup Damian Muskus

Rektor Seminarium OO. Bernardynów w Kalwarii Zebrzydowskiej - Romuald Kośla

Kustosz Sanktuarium w Kalwarii Zebrzydowskiej – o. Gracjan Adam Kubica

Ks. Dziekan – Wiesław Cygan

Małopolski Kurator Oświaty- Aleksander Palczewski

Burmistrz Miasta Kalwaria Zebrzydowska – Zbigniew Stradomski

§ 2

1. Konkurs przeprowadza Międzyszkolna Komisja Konkursowa powołana przez Dyrektora Zespołu

Szkół nr 8 w Stanisławiu Dolnym

2. Siedzibą Międzyszkolnej Komisji Konkursowej jestZespół Szkół nr 8 w Stanisławiu Dolnym.

§ 3

1. Cele konkursu:

1)przybliżenie najważniejszych wydarzeń z życia błogosławionego Jana Pawła II w roku Jego

kanonizacji,

2) pogłębienie wiedzy na temat pobytu bł. Jana Pawła II na Kalwaryjskiej Ziemi,

3) rozwijanie wyobraźni i twórczych umiejętności dzieci i młodzieży,

4) popularyzowanie wiedzy na temat śladów bł. Jana Pawła II w Kalwarii Zebrzydowskiej

§ 4

1. Konkurs skierowany jest do uczniów klas IV- VI szkół podstawowych oraz uczniów gimnazjów

z terenu powiatu wadowickiego zainteresowanych konkursem.

2. Konkurs organizowany jest w dwóch kategoriach:

1) szkoły podstawowe;

2) gimnazja;

3. Dla zwycięzców przewidziane są nagrody.

§ 5

1.Informacje dotyczące organizacji, przebiegu i wyników konkursu będą przekazywane przez stronę

internetową Zespół Szkół nr 8 w Stanisławiu Dolnymwww.sp1stanislawd.prv.pl.

tel./fax 33 8767677

http://www.sp1stanislawd.prv.pl/

PRZEBIEG KONKURSU

Kategoria: Szkoła Podstawowa i Gimnazjum

§ 6

1.W konkursie przewidziane są dwa etapy: szkolny i międzyszkolny.

§ 7

Etap szkolny:

1. Etap szkolny wyłania dwuosobową drużynę (z każdej kategorii), reprezentującą daną szkołę.

2.Dyrektor szkoły zgłasza drużynę do etapu międzyszkolnego drogą elektroniczną do dnia

07 marca 2014r. na adres e-mail: [email protected]

3. Wyłoniona drużyna szkoły podstawowejwykonuje jedną pracę plastyczną (opis zadania poniżej),

natomiast drużyna gimnazjum - jedną prezentację multimedialną.

§ 8

1. Drużyna reprezentująca szkołę podstawowąwykonujeprojekt awersu medalu

okolicznościowegozwiązanego z przebywaniem bł. Jana Pawła II w Kalwarii i jej okolicach

(począwszy od lat dzieciństwa, aż do ostatniej pielgrzymki) pt. ,,Tutaj serce moje zostało na

zawsze".

2. Pracę należy wykonać samodzielnie, dowolną techniką plastyczną - na kartce formatu A3, projekt

awersu medalu w kształcie koła.

3. Na odwrocie pracy należy umieścić:nazwę szkoły i wykonawców projektu awersu.

4. Pracę należy przesłać w nieprzekraczalnym terminie do 14 marca 2014r., na adres: Zespół

Szkół nr 8 w Stanisławiu Dolnym; Stanisław Dolny 256, 34-130 Kalwaria Zebrzydowska;

z dopiskiem na kopercie „ Konkurs Jan Paweł II- szkoła podstawowa”

5. Do pracy należy dołączyć zgodę autora na bezpłatne wykorzystanie pracy w druku, publikacje

internetowe, ogłoszenie wyników konkursu, wyeksponowanie w innych miejscach, podanie danych

osobowych autora w celu popularyzacji konkursu zgodnie z przepisami Ustawy z 29 sierpnia 1997 r. o

ochronie danych osobowych ,.

6. Prace zostaną ocenione przez niezależną komisję powołaną przez Dyrektora Zespołu Szkół nr 8

w Stanisławiu Dolnym.

7. Prace ocenione będą w oparciu o następujące kryteria:

samodzielność i staranność wykonania( 0-2 pkt )- jeśli wykonana niesamodzielnie praca nie podlega dalszej ocenie

stopień trudności pracy ( 0-5 pkt)

kreatywność i wyobraźnia ( 0-10 pkt)

§ 9

1. Drużyna reprezentująca gimnazjum przygotowuje prezentację multimedialną power point nt.

miejsc związanych z pobytem bł. Jana Pawła II w Kalwarii Zebrzydowskiej.

2. Czas trwania prezentacji nie może przekroczyć 8 minut, slajdy (max. 25) powinny być

prezentowane automatycznie.

3.Prezentacja powinna być zapisana w formacie ppt lub pptx.

4. Praca nadesłana na konkurs musi być pracą przygotowaną specjalnie na Konkurs, wcześniej

niepublikowaną.

5. Prezentację należy nagrać na płytę CD, na której należy umieścić opis zawierający: tytuł

prezentacji, imię i nazwisko autora, nazwę szkoły.

6. Prezentację należy przesłać w nieprzekraczalnym terminie do 14 marca 2014r., na adres:

Zespół Szkół nr 8 w Stanisławiu Dolnym , Stanisław Dolny 256, 34-130 Kalwaria Zebrzydowska;

z dopiskiem na kopercie „ Konkurs Jan Paweł II – gimnazjum”

7. Do płyty należy dołączyć w formie papierowej:

mailto:[email protected]

1) zgodę autora na: bezpłatne wykorzystanie pracy w druku, publikacje internetowe, ogłoszenie

wyników konkursu, wyeksponowanie w innych miejscach, podanie danych osobowych autora w

celu popularyzacji konkursu zgodnie z przepisami Ustawy z 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych

osobowych ,

2) oświadczenie Dyrektora szkoły zwierające informację o tym, że posiada zgodyrodziców na

wykorzystanie wizerunku ich dzieci w Internecie w obrębie zaprezentowanego działania.

8. Prezentacje będą oceniane według następujących kryteriów:

kreatywność oraz oryginalność prezentowanego materiału, (0 – 10 pkt),

poprawność merytoryczna i językowa zamieszczonych w prezentacji informacji (0-3 pkt ),

przejrzysty i uporządkowany układ prezentacji ( 0 - 3 pkt ), 10.Prezentacje nie będą zwracane autorom.

11.Najlepsze z nich zostaną zaprezentowane podczas uroczystości podsumowania konkursu oraz

umieszczone na stronie internetowej Kuratorium Oświaty w Krakowie

§ 10

Etap międzyszkolny ( szkoły podstawowe i gimnazja)

1Etap międzyszkolny składa się z dwóch części:

I część– pisemny test sprawdzający znajomość podanej literatury.

1) Każdy z uczestników indywidualnie pisze test. 2) Punkty uzyskane przez poszczególnych uczestników sumuje się, a następnie dzieli przez

liczbę uczestników - średnia będzie doliczana do punktacji całej drużyny.

3) Każdej drużynie dolicza się punkty za wcześniej wykonaną odpowiednio: pracę plastyczną- szkoły podstawowe, prezentację multimedialną – gimnazja.

4) Komisja konkursowa po zsumowaniu punktów każdej drużynie za prace plastyczną/ prezentację multimedialną oraz test pisemny wyłania maksymalnie 10 drużyn z każdej

kategorii, które uzyskały największą liczbę punktów.

5) Drużyny te przechodzą do części ustnej konkursu, która odbędzie się w kolejnym dniu.

II część – ustne odpowiedzi drużyny na pytania .

1. Drużyny z poszczególnych kategorii losują pytania i udzielają ustnych odpowiedzi z zakresu życia Jana Pawła II zgodnie z podaną literaturą za 1 pkt lub za 2 pkt

1) rozpoznają cytaty,

2) rozpoznają zdjęcia,

3) identyfikują daty i wydarzenia,

2. Uczestnicy udzielają pełnych odpowiedzi.

3. W przypadku niepełnej odpowiedzi drużyna otrzymuje 0 pkt

4. Komisja konkursowa z każdej kategorii wyłoni maksymalnie 5 najlepszych drużyn - laureatów

konkursu oraz przyzna wyróżnienia

5. Drużyny, które uzyskają tytuł laureata oraz drużyny wyróżnione otrzymają nagrody i dyplomy.

6. Rozstrzygnięcia międzyszkolnej komisji konkursowej są ostateczne. Nie przysługuje od nich

odwołanie.

§ 11

Terminarz Konkursu:

1. Etap szkolny – należy przeprowadzić w szkołach do 5 marca 2014r.

- zgłoszenia do etapu międzyszkolnego- do 7 marca 2014r.

- przesłanie projektu awersu ( szkoły podstawowe) – do 14 marca 2014r.

- przesłanie prezentacji multimedialnej( gimnazja)– do 14 marca 2014r.

2. Etap międzyszkolny:

Odbędzie się 7 kwietnia 2014 roku o godzinie 9:30.

Informacja o miejscu przeprowadzenia konkursu zostanie umieszczona na stronie internetowej

Zespołu Szkół nr 8 w Stanisławiu Dolnym www.sp1stanislawd.prv.pl.

Postanowienia końcowe

§ 12

1.Regulamin konkursu jest dostępny na stronie internetowej www.sp1stanislawd.prv.pl

2. Informacja o miejscu etapu międzyszkolnego zostanie umieszczona również na stronie

www.sp1stanislawd.prv.pl

3. Organizatorzy zastrzegają sobie prawo wykorzystania prac uczestników konkursu

do celów edukacyjnych oraz ich nieodpłatnej publikacji we fragmentach lub w całości z zachowaniem

praw autorskich.

4.Szczegółowych informacji o konkursie udzielają:

1) mgr Elżbieta Warchał nauczyciel Zespołu Szkół nr 5 w Barwałdzie Górnym,

tel. (33) 8765225; e-mail: [email protected]

2) mgr Małgorzata Job-Rozum

nauczyciel Zespołu Szkół nr 8w Stanislawiu Dolnym,


3) Jadwiga Żak

nauczycielZespołu Szkół nr 8 w Stanislawiu Dolnym,


Literatura (szkoła podstawowa):

1. Knaflewska J.,Życie i dzieło papieża Polaka. Z Wadowic do świętości, Wydawnictwo Publicat S.A. , Poznań 2006 (książka podawana jako lektura do konkursu w 2011

roku)

2. http://www.kalwaria.eu/jan-pawel-ii-o-sanktuarium.html(Materiały w załączniku nr 2)

Literatura( gimnazjum ):

1. Jan Paweł II “Dar i tajemnica” Wydawnictwo WAM; Kraków 2005 lub Wydawnictwo Święty Stanisław BM; Kraków 2011

2. Uzdrowiciel Jan Paweł II;AdnreasEnglisch; Wydawnictwo WAM; Księża Jezuici, Kraków 2013

3. http://www.kalwaria.eu/kard-karol-wojtyla-papiez-jan-pawel-ii-w-kalwarii.html (Materiały ze strony w załączniku nr 1)

http://www.sp1stanislawd.prv.pl/http://www.sp1stanislawd.prv.pl/http://www.kalwaria.eu/kard-karol-wojtyla-papiez-jan-pawel-ii-w-kalwarii.html

Formularz zgłoszenia

X Międzyszkolny Konkurs Wiedzy o bł. Janie Pawle II

Kategoria Szkoła Podstawowa

Imiona i nazwiska uczestników:

1. …………………………………………………. 2. …………………………………………………….

Imię i nazwisko opiekuna przygotowującego uczniów do konkursu

……………………………………………………………….

Pełna nazwa i adres szkoły

…………………………………………………………………………………

…………………………………………………………………………………

…………………………………………………………………………………

Adres internetowy szkoły

…………………………………………………………………………………

Pieczątka szkoły Data i podpis dyrektora szkoły

…………………………….

Formularz zgłoszenia

X Międzyszkolny Konkurs Wiedzy o bł. Janie Pawle II

Kategoria Gimnazjum

Imiona i nazwiska uczestników:

1. …………………………………………………. 2. …………………………………………………….

Imię i nazwisko opiekuna przygotowującego uczniów do konkursu

……………………………………………………………….

Pełna nazwa i adres szkoły

…………………………………………………………………………………

…………………………………………………………………………………

…………………………………………………………………………………

Adres internetowy szkoły

…………………………………………………………………………………


…………………………….

Zgoda autora na bezpłatne wykorzystanie pracy

Wyrażam zgodę na bezpłatne wykorzystanie pracy plastycznej: Projekt

awersu medalu okolicznościowego pt. ,,Tutaj serce moje zostało na zawsze".

w druku, publikację internetową, ogłoszenie wyników X Międzyszkolnego

Konkursu Wiedzy o bł. Janie Pawle II, wyeksponowanie w innych miejscach

oraz podanie danych osobowych w celu popularyzacji konkursu zgodnie z

przepisami Ustawy z 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych.

Data i podpis autora pracy

………………………………………..

Zgoda autora na bezpłatne wykorzystanie pracy

Wyrażam zgodę na bezpłatne wykorzystanie prezentacji multimedialnej:

„Ślady bł. Jana Pawła II w Kalwarii Zebrzydowskiej” publikację

internetową, ogłoszenie wyników X Międzyszkolnego Konkursu Wiedzy o bł.

Janie Pawle II, wyeksponowanie w innych miejscach oraz podanie danych

osobowych w celu popularyzacji konkursu zgodnie z przepisami Ustawy z 29

sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych.

Data i podpis autora pracy

………………………………………..

Zgoda Rodziców

Wyrażam zgodę na wykorzystanie wizerunku mojego dziecka

…………………………………………………………………………………….

w Internecie w obrębie działań związanych z X Międzyszkolnym Konkursem

Wiedzy o bł. Janie Pawle II organizowanym przez Zespół Szkół nr 8 w

Stanisławiu Dolnym i Zespół Szkół nr 5 w Barwałdzie Górnym w dniach

7-8. 04. 2014 r.

Data i podpis Rodzica / Prawnego opiekuna

…………………………………….

Oświadczenie Dyrektora szkoły

Oświadczam, iż posiadam pisemne zgody rodziców na wykorzystanie

wizerunku ich dzieci w Internecie w obrębie działań związanych z X

Międzyszkolnym Konkursem Wiedzy o bł. Janie Pawle II organizowanym

przez Zespół Szkół nr 8 w Stanisławiu Dolnym i Zespół Szkół nr 5 w

Barwałdzie Górnym w dniach 7-8. 04. 2014 r.


…………………………….

Załącznik nr 1 Gimnazjum

http://www.kalwaria.eu/kard-karol-wojtyla-papiez-jan-pawel-ii-w-

kalwarii.html

Materiały dla Gimnazjum

KARDYNAŁ KAROL WOJTYŁA – PAPIEŻ JAN PAWEŁ II

W KALWARII

„Nie wiem po prostu, jak dziękować Bożej Opatrzności za to, że dane mi jest

jeszcze raz nawiedzić to miejsce. Kalwaria Zebrzydowska, sanktuarium Matki

Bożej – i Dróżki. Nawiedzałem je jako kapłan. Szczególnie często nawiedzałem

sanktuarium kalwaryjskie jako arcybiskup krakowski i kardynał” – tak

rozpoczął swoje przemówienie Ojciec Święty Jan Paweł II, kiedy 7 VI 1979 r.

spotkał się z rzeszą wiernych na Kalwarii w czasie swej I pielgrzymki do

Ojczyzny.

Przyjrzyjmy się bliżej owemu pielgrzymowaniu, o którym mówił Papież. Jego

osoba wpisana jest bardzo mocno w historię kalwaryjskiego sanktuarium już od

samego dzieciństwa. Jako kardynał, powiedział w Kalwarii: „Gdy u nas w domu

były jakieś zdarzenia rodzinne, gdy były jakieś kłopoty, to szliśmy wtedy do

Matki Bożej Kalwaryjskiej i na Dróżki i tak to już u mnie pozostało...”

Ojciec Papieża, również Karol Wojtyła (1879-1942), był człowiekiem głęboko

religijnym. Pielgrzymował do Kalwarii z synami Edmundem i Karolem po

śmierci i pogrzebie (1929 r.) swej żony Emilii. Przybywał tam z Karolem także

po śmierci starszego syna Edmunda w 1932 r. Zachowały się fotografie, na

których widać go z około dziesięcioletnim synem Karolem na odpuście w

Kalwarii Zebrzydowskiej (ok. 1930 r.). Karol Wojtyła jako młodzieniec, a

później już jako kapłan także pielgrzymował do tego sanktuarium, o czym

wielokrotnie sam wspominał. Jako wikariusz parafii pw. św. Floriana w

Krakowie ks. Karol Wojtyła, 10 IX 1950 r. uczestniczył w pieszej pielgrzymce

do Kalwarii. Potem mówił: „Tam właściwie ksiądz nie ma co robić, tak

wszystko jest doskonale zorganizowane przez świeckich”.

Najlepiej udokumentowane są jego pielgrzymki jako biskupa i metropolity

krakowskiego i z tego względu tylko te są przedmiotem poniższej prezentacji.

Materiał źródłowy stanowią Kroniki Klasztoru oraz Kalendarium życia Karola

Wojtyły opracowane przez ks. A. Bonieckiego (Kraków 1983).

Kalendarium pielgrzymowania

1959 5 stycznia jako nowy biskup pomocniczy w Krakowie przybył do

kalwaryjskiego klasztoru na „opłatek” księży z trzech dekanatów.

3 maja udzielił w Kalwarii święceń kapłańskich i diakońskich bernardynom i

innym zakonnikom. W Kronice klasztoru napisał: „3 V 1959. W dniu święceń

kapłańskich pod wejrzeniem Matki Bożej Kalwaryjskiej. + Karol Wojtyła bp”.

16 listopada wziął udział w konferencji księży z 4 dekanatów.

1960

25 stycznia w czasie „opłatka” księży okolicznych dekanatów, w ramach Sekcji

Pastoralnej Towarzystwa Teologicznego, wygłosił w klasztorze prelekcję pt.:

„Aktualne problemy etyczne”.

29 maja przybył do klasztoru w ramach wizytacji parafii w Kalwarii i

uczestniczył „z tronu” we Mszy św. z racji 50-lecia życia zakonnego br. Kleta.

W przemówieniu po Mszy św. podkreślił znaczenie Kalwarii dla archidiecezji

krakowskiej i dla Polski, zwrócił uwagę na zasługi bernardynów, mówił o

szczytności powołania zakonnego i o potrzebie troski o nowe powołania.

26 czerwca wyświęcił w kalwaryjskim sanktuarium nowych kapłanów.

23 października celebrował Mszę św. z kazaniem dla głuchoniemych.

1961

21 kwietnia był na rejonowym zjeździe księży, na którym omawiano

zagadnienia związane z nauczaniem religii po usunięciu jej ze szkół.

1962

28 kwietnia miał miejsce wielki zjazd księży z archidiecezji krakowskiej,

podczas którego ksiądz arcybiskup Eugeniusz Baziak dokonał aktu poświęcenia

duchowieństwa Matce Bożej. Ksiądz biskup Karol Wojtyła wygłosił kazanie, w

którym starał się wlać w serca kapłanów otuchę i nadzieję na trudne czasy.

1963

29 stycznia w czasie „opłatka” księży podzielił się wiadomościami z obrad

Soboru Watykańskiego II, w którym osobiście uczestniczył.

16 sierpnia wraz z 15 biskupami przybył na uroczystość „Pogrzebu” Matki

Bożej w ramach Dni Maryjnych Archidiecezji Krakowskiej.

18 sierpnia po sumie odpustowej, celebrowanej przez bpa Tomasza

Wilczyńskiego z Olsztyna, skierował swoje słowo do pielgrzymów.

1964

23 stycznia już jako arcybiskup, metropolita wziął udział w tradycyjnym

„opłatku” księży. Odpowiadał na pytania dotyczące trwającego Soboru. W

Kronice klasztoru wpisał: „23 I 1964. Konferencja rejonowa i opłatek.

Serdecznie dziękuję za gościnę – i życzę, aby to gościnne miejsce było dla

Archidiecezji bogatą arterią wiary i łaski. + Karol Wojtyła arcybiskup –

metropolita”.

28 marca uczestniczył w pogrzebie ks. Stanisława Szurka, profesora

seminarium lwowskiego, którego pochowano pod kaplicą św. Anny.

29 kwietnia przewodniczył rejonowemu spotkaniu księży, poruszając tematykę

soborową.

14 sierpnia wygłosił kazanie na zakończenie „Pogrzebu” MB.

16 sierpnia na zakończenie odpustu odprawił uroczystą Mszę św., w czasie

której prymas Polski kardynał Stefan Wyszyński wygłosił kazanie. W Kronice

napisał: „Na pamiątkę wspólnego odpustu Wniebowzięcia z serdecznym

Szczęść Boże. + Karol Wojtyła arcybiskup – metropolita krakowski”.

1965

15 stycznia na zjeździe rejonowym księży mówił o zmianach w obrzędach

Mszy św. wprowadzonych przez soborową Konstytucję o Liturgii.

27 maja wziął udział w kolejnej konferencji rejonowej, omawiając tematykę

soborową.

13 sierpnia uczestniczył w procesji „Pogrzebu” MB, wygłosił kazanie przy

„Grobku”.

30 grudnia odwiedził grupę maturzystek, odprawiających w sanktuarium swoje

rekolekcje.

1966

4 stycznia na konferencji rejonowej i „opłatku” księży omawiano sprawy

związane z obchodami 1000-lecia Chrztu Polski. Abp Wojtyła przedstawił

księżom List Biskupów Polskich do Biskupów Niemieckich, mówił o nagonce

władz PRL na Episkopat w związku z tym Listem.

14 lutego w kaplicy MB Kalwaryjskiej odprawił Mszę św. o godz. 18.30 i

przemówił do księży, rozpoczynających rekolekcje z racji 25-lecia kapłaństwa.

8 kwietnia – Wielki Piątek. Wygłosił kazanie na zakończenie procesji pasyjnej

na górze Ukrzyżowania.

15 sierpnia uczestniczył w Odpuście Tysiąclecia w Kalwarii.

19 sierpnia odprawił Mszę św. przed Cudownym Obrazem, następnie

uczestniczył w „Pogrzebie” MB i wygłosił końcowe kazanie.

1967

24 marca wygłosił kazanie podczas uroczystości wielkopiątkowych na górze

Ukrzyżowania.

17 maja na zjeździe rejonowym księży omówił problemy związane z odnową

liturgiczną.

22 czerwca przeżył w kalwaryjskim klasztorze dzień skupienia przed udaniem

się do Rzymu po kapelusz kardynalski. W Kronice pisał: „+ Przed wyjazdem do

Rzymu na uroczystość 1900-lecia męczeńskiej śmierci świętych Apostołów

Piotra i Pawła, z którą Ojciec św. Paweł VI połączył konsystorz i mianowanie

nowych kardynałów, przybyłem do Matki Bożej Kalwaryjskiej, z którą

związany jestem od dzieciństwa, ażeby raz jeszcze i na nowo zawierzyć Jej

wszystko. + Karol Wojtyła arcybiskup – metropolita krakowski”.

18 sierpnia wielką owację zgotowały mu rzesze pielgrzymów, widząc go po raz

pierwszy w stroju kardynalskim. Uczestniczył w „Pogrzebie” MB wygłosił

kazanie przy kościele Grobu MB.

19 sierpnia w sobotę o godz. 7.00 odprawił Mszę św. przed Cudownym

Obrazem i wygłosił kazanie.

30 października przewodniczył zjazdowi ponad 500 kapłanów archidiecezji

krakowskiej, który miał na celu przygotowanie do nawiedzenia Obrazu NMP

Jasnogórskiej w archidiecezji krakowskiej, odprawił Mszę św., wygłosił

kazanie.

1968

16 sierpnia po zakończeniu procesji „Pogrzebu” MB wygłosił słowa

wprowadzające pielgrzymów do Apelu Jasnogórskiego.

17 sierpnia odprawił Mszę św. przed Cudownym Obrazem.

22 września podczas pielgrzymki członków Żywego Różańca z Archidiecezji

odprawił Mszę św. i wygłosił kazanie.

12 listopada wziął udział w uroczystościach nawiedzenia kopii Obrazu

Jasnogórskiego w kościele parafialnym w Kalwarii.

1969

10 lutego wziął udział w zjeździe księży (ponad 500) dla podziękowania Matce

Bożej za łaski nawiedzenia archidiecezji.

20 kwietnia odprawił przed Cudownym Obrazem MB Mszę św. o godz. 12.00

na zakończenie szkolenia w ramach Duszpasterstwa Rodzin.

22 kwietnia podczas zjazdu kustoszów sanktuariów z całej Polski

przewodniczył Mszy św. koncelebrowanej. Słowo, które wówczas wygłosił,

było wspaniałym wykładem o istocie i specyfice kalwaryjskiego sanktuarium.

Przeanalizował w nim zasadniczą łączność pomiędzy Dróżkami Pana Jezusa i

Matki Bożej.

29 czerwca zapoczątkował regularne, coroczne pielgrzymki mężczyzn do

Kalwarii. Z powodu ulewnego deszczu Mszę św. odprawił w kościele.

15 sierpnia brał udział w „Pogrzebie” MB, podążał mimo deszczu z

pielgrzymami, przy kościele Grobu MB wygłosił kazanie.

17 sierpnia na zakończenie odpustu odprawił uroczystą sumę.

8 grudnia przybył sam do Kalwarii, by odprawić dzień skupienia po powrocie z

II Synodu Biskupów w Rzymie. Pomimo dużego śniegu, podpierając się kijem

narciarskim, odprawił Dróżki. Gdy skończył to kilkugodzinne nabożeństwo,

zamiast zmęczenia był rozpromieniony, radosny, pełen energii.

29 grudnia odwiedził w Kalwarii 150 – osobową grupę maturzystek na

rekolekcjach.

1970

18 maja o godz. 12.00 odprawił Mszę św. przed Cudownym Obrazem MB.

14 czerwca był na Pielgrzymce Mężczyzn. Po zakończeniu Drogi Krzyżowej

przewodniczył Mszy św., w czasie której kazanie głosił bp Ignacy Tokarczuk z

Przemyśla. Na koniec przemówił Kardynał.

2 lipca był w Kalwarii prywatnie, o godz. 17.00 odprawił Mszę św.

14 sierpnia wygłosił kazanie przy Domku MB na rozpoczęcie „Pogrzebu” MB.

16 sierpnia celebrował Mszę św. na zakończenie odpustu i wygłosił kazanie.

1971

20 czerwca wziął udział w Pielgrzymce Mężczyzn archidiecezji krakowskiej,

wygłosił kazanie.

12-13 lipca odprawiał dzień skupienia, celebrował Mszę św. przed Cudownym

Obrazem MB.

13 sierpnia uczestniczył w „Pogrzebie” MB, odprawił Mszę św. z kazaniem

przy kościele Grobu MB.

6 grudnia niespodziewanie przybył na Kalwarię i pomimo błota oraz

zacinającego śniegu obchodził Dróżki. Następnie przez dłuższy czas trwał na

modlitwie w kaplicy MB. Klasztor złożył mu życzenia z racji 25-lecia

kapłaństwa, wręczając równocześnie album o Kalwarii.

29 grudnia odwiedził młodzież maturalną odprawiającą tutaj rekolekcje,

serdecznie rozmawiał z młodymi, odprawił dla nich Mszę św.

30 grudnia napisał krótką przedmowę do Modlitewnika Kalwaryjskiego,

opracowanego przez o. Augustyna Chadama.

1972

21 lutego podczas konferencji rejonowej księży z 7 dekanatów przewodniczył

Mszy św. i wygłosił kazanie. Na spotkaniu po południu mówił księżom o

aktualnym kształcie stosunków Kościół – Państwo.

24 maja pielgrzymował na Kalwarię z ponad 400 księżmi z archidiecezji.

11 czerwca odprawił Mszę św. i wygłosił kazanie podczas Pielgrzymki

Mężczyzn.

10 lipca o godz. 8.00 odprawił w Kalwarii Zebrzydowskiej Mszę św.

14-17 lipca odprawiał rekolekcje w klasztorze.

18 sierpnia brał udział w „Pogrzebie” MB, odprawił Mszę św. przy kościele

Grobu MB, głosił słowo Boże.

20 sierpnia głosił kazanie podczas Mszy św. na zakończenie odpustu.

18 października wziął udział w rejonowym zjeździe księży z 7 dekanatów.

Omówił problematykę związaną z mającym się odbyć Synodem Archidiecezji

Krakowskiej.

1973

11 maja przybył do Kalwarii prywatnie, o godz. 13.00 odprawił Mszę św.

3 czerwca wygłosił kazanie na Mszy św. w czasie Pielgrzymki Mężczyzn,

akcentując prawo ludzi wierzących do katechizacji dzieci.

16 sierpnia po drodze do Oświęcimia odwiedził Kalwarię wraz z kardynałem

Antonio Samore, prefektem Kongregacji Sakramentów.

9 września wziął udział w zwołanej do Kalwarii I Pielgrzymce Kobiet

archidiecezji krakowskiej, wygłosił kazanie. Według Kroniki uczestniczyło ok.

80 tys. kobiet.

5 listopada. Na ten dzień zaprosił do Kalwarii kapłanów archidiecezji, ażeby

rozpocząć obchody Roku Świętego. Przybyło ponad 600 księży. Przewodniczył

ich wielkiej koncelebrze razem z biskupami krakowskimi.

29 grudnia o godz. 9.00 przewodniczył Mszy św. na zakończenie rekolekcji

180 maturzystek z archidiecezji. Wygłosił im konferencję.

1974

9 czerwca odprawił Mszę św. z kazaniem dla ok. 30 tys. uczestników

Pielgrzymki Mężczyzn.

4 lipca o godz. 16.00 wyjechał do Kalwarii.

5 lipca o godz. 7.00 odprawił w Kalwarii Zebrzydowskiej Mszę św.

17 sierpnia w ramach odpustu wziął udział w sobotnim nabożeństwie

młodzieżowym, był na górze Ukrzyżowania, odprawił Mszę św. na placu

Rajskim, wygłosił kazanie.

18 sierpnia odprawił sumę na zakończenie odpustu i wygłosił kazanie.

21-22 sierpnia uczestniczył w Pielgrzymce Liturgicznej Służby Ołtarza i Oaz,

odprawił uroczystą Mszę św. w koncelebrze 40 neoprezbiterów.

1975

10 maja o godz. 12.00 przybył do Kalwarii Zebrzydowskiej.


8 czerwca odprawił Mszę św. z kazaniem podczas Pielgrzymki Mężczyzn, która

odbywała się pod hasłem: „Rodzina przekazuje wiarę”.

20 czerwca o godz. 14.00 przybył do Kalwarii Zebrzydowskiej na modlitwy.

8 lipca o godz. 9.00 w Kalwarii Zebrzydowskiej odprawił Mszę św.

20 sierpnia dla ok. 10 tysięcznej rzeszy Liturgicznej Służby i Oaz odprawił

Mszę św., wygłosił kazanie.

3 września odprawił Mszę św. koncelebrowaną z kazaniem podczas rekolekcji

organistów.

30 października o godz. 15.00 przybył do Kalwarii Zebrzydowskiej.

11 grudnia o godz. 13.00 przybył do Kalwarii Zebrzydowskiej.

1976

21 lutego na ręce kustosza sanktuarium wpłynął list Księdza Kardynała o treści:

„Kraków 21 II 1976. Drogi Ojcze Gwardianie! Pragnę zwrócić się do Ojca

Gwardiana ze szczególną prośbą. Ojciec św. powierzył mi w tym roku

przeprowadzenie rekolekcji wielkopostnych w Kurii Rzymskiej w dniach od 7

do 14 marca. Termin stosunkowo bliski i czasu na przygotowanie nie za wiele –

otrzymałem bowiem zaproszenie w dniu 14 lutego. W związku z tym zwracam

się do Ojca Gwardiana z serdeczną prośbą o modlitwę u stóp Matki Bożej w

Kalwarii zarówno w czasie przygotowania, jak i samych rekolekcji w Rzymie. Z

góry serdecznie dziękuję za modlitwę w Sanktuarium w Kalwarii i łączę wyrazy

kapłańskich pozdrowień. In Christo et Maria. + Karol Kard. Wojtyła”.

6 maja o godz. 15.00 przybył do Kalwarii Zebrzydowskiej na Dróżki.

31 maja o godz. 13.00 przybył do Kalwarii Zebrzydowskiej na Dróżki.

10 czerwca o godz. 10.00 przybył do Kalwarii Zebrzydowskiej na Dróżki.

16 czerwca o godz. 20.00 odprawił w Kalwarii Zebrzydowskiej, w kaplicy

Matki Bożej, Mszę św.

24 czerwca odprawił w Kalwarii Zebrzydowskiej Mszę św.

27 czerwca podczas Pielgrzymki Mężczyzn wygłosił kazanie na temat:

„Niedziela w życiu rodziny”.

29 czerwca. Dzień rekolekcyjny w Kalwarii Zebrzydowskiej.

19 sierpnia odprawił Mszę św. z kazaniem podczas Pielgrzymki Liturgicznej

Służby Ołtarza i Ruchu Światło-Życie.

12 września przewodniczył Mszy św. na Pielgrzymce Kobiet i wygłosił

kazanie.

7 października o godz. 19.00 odprawił w Kalwarii Zebrzydowskiej Mszę św.

prywatną.

29 października przebywał w Kalwarii Zebrzydowskiej.

9 listopada wziął udział w pielgrzymce ok. 700 kapłanów archidiecezji

krakowskiej, przewodniczył koncelebrze, wygłosił konferencję. Po Mszy św.,

przed wystawionym Najświętszym Sakramentem, dokonał uroczystego aktu

zawierzenia wszystkich kapłanów Matce Bożej. Pielgrzymka była związana z

zakończeniem Roku Świętego, przygotowaniem do 600-lecia Jasnogórskiego

Obrazu MB i do 900-lecia pasterzowania w Krakowie św. Stanisława.

1977

6 maja o godz. 15.00 przybył do Kalwarii Zebrzydowskiej. Tam o godz. 20.00,

w kaplicy Matki Bożej, odprawił Mszę św. i wygłosił kazanie.


5 czerwca był na Pielgrzymce Mężczyzn, odprawił Mszę św., w kazaniu mówił

o problemie katechizacji jako obowiązku rodzin katolickich i o jego

zagrożeniach w obecnej sytuacji.

7 czerwca o godz. 14.00 przybył do Kalwarii Zebrzydowskiej na Dróżki.

18 czerwca o godz. 7.00 przybył do Kalwarii Zebrzydowskiej.

5-9 lipca odprawił osobiste rekolekcje w kalwaryjskim klasztorze, rozpoczął je

5 VII o godz. 21.00, każdego dnia odprawiał Mszę św. o 7.00, 9 VII na

zakończenie przewodniczył Mszy św. koncelebrowanej, wygłosił kazanie dla

młodzieży oazowej.

17 sierpnia w towarzystwie kard. NasalliRocca z Rzymu był na Pielgrzymce

Liturgicznej Służby, wygłosił słowo pasterskie.

19 sierpnia odprawił Mszę św. przy kościele Grobu MB po zakończeniu

„Pogrzebu” MB i wygłosił kazanie.

11 września zaznaczył swój udział w V Pielgrzymce Niewiast za

pośrednictwem listu skierowanego do uczestniczek, gdyż sam był w

Gietrzwałdzie na uroczystościach jubileuszowych.

1978

24 stycznia o godz. 21.00 spotkał się z maturzystami, odprawiającymi

rekolekcje, wygłosił kazanie, wprowadził do Apelu.

12 maja przybył do Kalwarii Zebrzydowskiej na wypoczynek.

23 maja przybył do Kalwarii Zebrzydowskiej na pielgrzymkę.

1 czerwca o godz. 18.00 przybył do Kalwarii Zebrzydowskiej na prywatną

pielgrzymkę.

4 czerwca wziął udział w Pielgrzymce Mężczyzn i Młodzieży, przewodniczył

Mszy św. koncelebrowanej, wygłosił kazanie.

26-28 czerwca odprawił w Kalwarii Zebrzydowskiej rekolekcje „ad imaginem

BVM”.

29 czerwca o godz. 13.00 odprawił w Kalwarii Zebrzydowskiej Mszę św. z

kazaniem dla kandydatów na I rok seminarium krakowskiego i rozdał suscepty

(dokumenty przyjęcia w poczet alumnów).

1 lipca o godz. 17.00 modlił się w kościele Grobu MB w Brodach, w Kalwarii

Zebrzydowskiej odwiedził Oazy.

9 września był na rozpoczęciu Pielgrzymki Kobiet o godz. 21.00.

28 września o godz. 10.00 przybył do Kalwarii Zebrzydowskiej.

Pięć dni po tych odwiedzinach Kalwarii (3 października) Kardynał udał się do

Rzymu na pogrzeb papieża Jana Pawła I. 14 października rozpoczęło się

konklawe. 16 października w świat popłynęła wiadomość, że nowym papieżem

został wybrany dotychczasowy Metropolita Krakowski, przyjmując imię Jan

Paweł II. W Księdze czynności biskupich, którą skrupulatnie prowadził, pod

datą 16 października umieścił ostatnią notatkę już po wyborze: „Około godz.

17.15 – Jan Paweł II”.

****

1979

7 czerwca, po ośmiu miesiącach nieobecności, w czasie I pielgrzymki do

Ojczyzny na kalwaryjskie wzgórze powrócił wierny temu miejscu Pielgrzym

Karol Wojtyła – Papież Jan Paweł II. Przemówienie, które wygłosił do

zgromadzonych pielgrzymów, brzmiało jak wzruszająca rozmowa serdecznych

przyjaciół i „starych” znajomych. Papież mówił dużo o swoim prywatnym

pielgrzymowaniu na Kalwarię i o teologii tego miejsca. Nadał kościołowi

głównemu tytuł bazyliki mniejszej.

1987

10 czerwca, w czasie III pielgrzymki do Ojczyzny, miały miejsce obchody 100-

lecia koronacji obrazu Matki Bożej Kalwaryjskiej na krakowskich Błoniach z

udziałem Papieża. Jan Paweł II podkreślił znaczenie Matki Bożej Kalwaryjskiej

w jego życiu i ofiarował na początku Roku Maryjnego złotą Różę papieską

Kalwaryjskiej Pani. Cudowny Obraz był przewieziony specjalnie na tę okazję

do Krakowa.

14 sierpnia Ojciec Święty Jan Paweł II wysłał specjalny telegram do

uczestników centralnych uroczystości jubileuszowych (16 VIII), w którym pisał

o roli sanktuarium i Matki Bożej Kalwaryjskiej oraz zapewniał o łączności

duchowej z pielgrzymami.

1991

14 sierpnia Ojciec Święty Jan Paweł II, pielgrzymując do Wadowic i

Częstochowy w czasie IV pielgrzymki do Polski, zatrzymał się w Kalwarii

Zebrzydowskiej w Rynku, przy kościele św. Józefa i wygłosił krótkie

przemówienie oraz udzielił błogosławieństwa przedstawicielom klasztoru i

pielgrzymom.

1999

15 czerwca po raz drugi obraz Matki Bożej Kalwaryjskiej był na Błoniach w

Krakowie w czasie VII pielgrzymki Ojca Świętego do Ojczyzny. Z powodu

choroby Papież nie przybył na Błonia. Modlił się przed Cudownym Obrazem w

kaplicy Domu Arcybiskupów Krakowskich.

2002

19 sierpnia miała miejsce główna uroczystość jubileuszowa z racji 400-lecia

sanktuarium i równocześnie II pielgrzymka papieska do Kalwarii a VIII do

Polski. Jan Paweł II modlił się około pół godziny przed cudownym wizerunkiem

Matki Bożej, następnie przewodniczył uroczystej Mszy św. koncelebrowanej, w

czasie, której wygłosił homilię poświęconą historii oraz znaczeniu sanktuarium

kalwaryjskiego w życiu wiernych. Zawierzył też Matce Bożej Kalwaryjskiej

Kościół, naród, i siebie samego. W trakcie uroczystości złożył u stóp Matki

Bożej Kalwaryjskiej złoty krzyż papieski wykonany specjalnie na Rok

Jubileuszowy 2002. Była to ostatnia Msza św. Ojca Świętego sprawowana na

ojczystej ziemi.

Opracował: o. Józef Chwała OFM

Załącznik nr 2 Szkoła Podstawowa

Materiały dla Szkoły Podstawowej

TUTAJ SERCE MOJE ZOSTAŁO NA ZAWSZE

Jan Paweł II

o sanktuarium kalwaryjskim

Ojciec Święty Jan Paweł II wielokrotnie i przy różnych okazjach podkreślał

swoje wielorakie związki z sanktuarium pasyjno-maryjnym w Kalwarii

Zebrzydowskiej do którego pielgrzymował od dzieciństwa. Czynił to już jako

arcybiskup metropolita krakowski a następnie mówił i pisał o sanktuarium

kalwaryjskim będąc następcą św. Piotra. W prezentowanych poniżej

wypowiedziach o Kalwarii kard. Wojtyły – papieża Jana Pawła II możemy

zauważyć częste odwoływanie się do osobistych wspomnień, tradycyjnych

obrzędów kalwaryjskich, uroczystości związanych z misterium

wielkotygodniowym i uroczystością Wniebowzięcia NMP oraz do bogatej

symboliki Dróżek kalwaryjskich. Nikt tak głęboko i wielostronnie jak Jan Paweł

II nie przedstawił teologii sanktuarium kalwaryjskiego. Wszystkie wypowiedzi

papieża o Kalwarii przenika osobista głęboka wiara i świadectwo umiłowania

tego miejsca, którym dzieli się z pielgrzymami oraz wezwanie, skierowane do

nich, aby treści jakie głosi Kalwaria przyjęli i zastosowali w codziennym życiu.

Mamy nadzieję, że lektura tekstów papieskich o sanktuarium kalwaryjskim

pozwoli Czytelnikom nie tylko głębiej poznać teologię i duchowość polskiej

Jerozolimy, ale i obficie czerpać dla swego ubogacenia z tego „rezerwuaru,

żywego skarbca wiary i nadziei”, jakim jest umiłowane przez Jana Pawła II

sanktuarium kalwaryjskie.

*****************

To wszystko stanowi jakąś niezbywalną warstwę mojej duszy, mojego

doświadczenia, mojej wiary i mojej miłości. Rozprzestrzenia się to na tyle

miejsc umiłowanych, do Sanktuariów Chrystusa i Jego Matki, żeby wspomnieć

Mogiłę i Ludźmierz i Myślenice, Staniątki czy Rychwałd, a przede wszystkim

Kalwarię Zebrzydowską z Dróżkami, po których tak bardzo lubiłem wędrować.

Fragment listu Do umiłowanej Archidiecezji Krakowskiej, Watykan 23 X 1978 r.

Najczęściej przybywałem tutaj sam, tak żeby nikt nie wiedział, nawet kustosz

klasztoru. Kalwaria ma to do siebie, że się można łatwo ukryć. Więc

przychodziłem sam i wędrowałem po dróżkach Pana Jezusa i Jego Matki,

rozpamiętywałem ich najświętsze tajemnice. To jest zupełnie przedziwna rzecz

– te dróżki... A oprócz tego polecałem Panu Jezusowi przez Maryję sprawy

szczególnie trudne i sprawy szczególnie odpowiedzialne w całym moim

posługiwaniu biskupim, potem kardynalskim. Widziałem, że coraz częściej

muszę tu przychodzić, bo, po pierwsze, spraw takich było coraz więcej, a po

drugie – dziwna rzecz – one się zwykle rozwiązywały po takim moim

nawiedzeniu na dróżkach. Mogę wam dzisiaj powiedzieć, moi drodzy, że prawie

żadna z tych spraw, które czasem niepokoją serce biskupa, a w każdym razie

pobudzają jego poczucie odpowiedzialności, nie dojrzała inaczej, jak tutaj, przez

domodlenie jej w obliczu Wielkiej Tajemnicy wiary, jaką Kalwaria kryje

w sobie.

Tajemnica zjednoczenia Matki z Synem i Syna z Matką na dróżkach Męki

Pańskiej, a potem na szlaku Jej pogrzebu od kaplicy Zaśnięcia do „Grobku

Matki Bożej”. A wreszcie: tajemnica zjednoczenia w chwale na dróżkach

Wniebowzięcia i Ukoronowania. Wszystko to, rozłożone w przestrzeni i czasie,

wśród tych gór i wzgórz, omodlone przez tyle serc, przez tyle pokoleń, stanowi

szczególny rezerwuar, żywy skarbiec wiary, nadziei i miłości Ludu Bożego tej

ziemi. Zawsze, kiedy tu przychodziłem, miałem świadomość, że zanurzam się

w tym właśnie rezerwuarze wiary, nadziei i miłości, które naniosły na te

wzgórza, na to sanktuarium, całe pokolenia Ludu Bożego ziemi, z której

pochodzę, i że ja z tego skarbca czerpię. Nawet niewiele dodając od siebie –

czerpię... I zawsze też miałem tę świadomość, że owe tajemnice Jezusa i Maryi,

które tu rozważamy, modląc się za żywych lub za zmarłych, są istotnie

niezgłębione.

I pielgrzymka do Kalwarii, 7 VI 1979 r.

Pragnę przeto w to nasze krótkie spotkanie włożyć całe serce, Usposabia mnie

do tego i ten drogi mi wizerunek Matki Boże z Kalwarii Zebrzydowskiej, która

wychowywała moje serce od najmłodszych lat. Dziękuję za to, że przybyła ze

swojego sanktuarium i znajduje się na miejscu naszego spotkania. A dzieje się

to na stulecie koronacji Jej wizerunku, którego dokonał kardynał Albin

Dunajewski w roku 1887.

Na początku Roku Maryjnego, który zainaugurował Kościół powszechny od

dnia Pięćdziesiątnicy, pragnę u stóp Matki Boskiej Kalwaryjskiej złożyć

papieską różę, jako wyraz wdzięczności za wszystkie łaski, które przed nią stają

się udziałem pielgrzymów, i za to, czym była i nie przestaje być w moim życiu.

Kraków-Błonia, 10 VI 1987

Kalwaria Zebrzydowska rozbrzmiewa w tych dniach szczególną pochwałą swej

Matki i Królowej. W pochwale tej mam swoje, bardzo mi drogie miejsce i

w tym słowie, które z okazji stulecia koronacji Kalwaryjskiego Wizerunku

kieruję do wszystkich Jej czcicieli, pragnę w jakiś sposób dać świadectwo Tej,

która wychowywała moje serce od najmłodszych lat i pragnę zjednoczyć się

duchowo ze wszystkimi Pielgrzymami, którzy przybywali do tego Sanktuarium,

wciąż przybywają i przybywać będą w przyszłości...

Takie jest moje życzenie, które razem z pokorą i ufną modlitwą ślę do bliskiego

mojemu sercu Sanktuarium Matki Bożej płaczącej i równocześnie zwycięskiej,

bo Matki zmartwychwstałego Chrystusa.

Fragment listu na uroczystości 100-lecia koronacji, Watykan 14 VII 1987 r.

Dzisiaj łączę się szczególnie myślą i sercem z pielgrzymami w Kalwarii

Zebrzydowskiej – gdzie obchodzi się 100 rocznicę koronacji obrazu Matki

Bożej w tym sanktuarium Maryjnym, z którym jestem związany od lat

dziecięcych.

Castel Gandolfo, 16 VIII 1987 r.

Gwiazdo śliczna wspaniała, Kalwaryjska Maryja! Chciałem powiedzieć te

słowa, na tym miejscu, w czasie mojego pielgrzymowania przez Polskę: od

Krakowa przez Wadowice na Jasną Górę; pielgrzymowania z młodzieżą nie

tylko naszej polskiej ziemi, ale także z młodzieżą wielu krajów Europy.

Dziś tylko na krótko tu się zatrzymuję. Ale tutaj serce moje zostało na

zawsze. Dlatego powtarzam: Gwiazdo śliczna wspaniała, Kalwaryjska Maryjo!

Wam wszystkim, którzy jesteście uczestnikami tego piękna maryjnego, które tu

znalazło swój przybytek na kalwaryjskim wzgórzu i na wielu innych wzgórzach,

w wielu kaplicach na dróżkach, po których tyle razy chodziłem. Wam

wszystkim! Wam wszystkich przekazuję serdeczne błogosławieństwo...

Kalwaria Zebrzydowska – Rynek, 14 VIII 1991 r.

...odnalazłem też tę szczególną więź, jaka łączy mnie z Bogarodzicą w coraz to

nowych wymiarach. Wymiar pierwszy, najdawniejszy, to jest modlitwa

w dzieciństwie przed obrazem Matki Bożej Nieustającej Pomocy

w Wadowickim kościele parafialnym ... To jest tradycja pielgrzymek do

sanktuarium w Kalwarii Zebrzydowskiej, jednego z tych miejsc ściągających

rzesze pielgrzymów, zwłaszcza z południowej Polski oraz z drugiej strony

Karpat. To sanktuarium regionalne ma jeszcze jedną właściwość, mianowicie

jest ono nie tylko maryjne, ale też i głęboko chrystocentryczne. Pielgrzymki zaś,

które przybywają, w ciągu dni swego pobytu na Kalwarii przede wszystkim

odbywają „dróżki”, a są one po prostu „drogą krzyżową”, na której człowiek

odnajduje swoje miejsce przy Chrystusie poprzez Maryję. Ukrzyżowanie jest też

najwyższym punktem topograficznym, który dominuje nad całą okolicą

Sanktuarium. Uroczysta procesja maryjna poprzedzająca uroczystość

Wniebowzięcia to nic innego, jak wyraz wiary ludu chrześcijańskiego

w szczególny udział Maryi w zmartwychwstaniu i chwale własnego Syna.

Od najmłodszych lat maryjność wiązała się więc dla mnie ściśle z wątkiem

chrystologicznym. W tym kierunku wychowywało mnie właśnie Kalwaryjskie

sanktuarium.

Przekroczyć próg nadziei, Lublin 1994, s. 158.

Wszystkie te doświadczenia duchowe wyznaczały jak gdyby szlak modlitewny

i kontemplacyjny mojej drogi do kapłaństwa, a potem w kapłaństwie – aż do

dnia dzisiejszego. Droga ta, w pewnym sensie od dziecka, ale bardziej jeszcze

później, kiedy byłem kapłanem i biskupem, prowadziła mnie wielokrotnie na

„dróżki maryjne” w Kalwarii Zebrzydowskiej. Kalwaria jest głównym

sanktuarium maryjnym Archidiecezji Krakowskiej. Często tam przyjeżdżałem,

aby samotnie wędrować po owych „dróżkach”, omadlając różne sprawy

Kościoła, zwłaszcza w trudnym okresie zmagania się z komunizmem. Dzisiaj

widzę, jak bardzo to wszystko jest jednorodne, jak bardzo znajdujemy się

w obrębie promieniowania tego samego misterium.

Dar i Tajemnica, Kraków 1996, s. 31.

Dziś pragnę pozdrowić pielgrzymów, którzy zgromadzili się w Kalwarii

Zebrzydowskiej pod przewodnictwem kardynałów i biskupów, aby w dniu

Wniebowzięcia Matki Bożej w szczególny sposób obchodzić 400-lecie istnienia

Sanktuarium. Łączę się z wami duchowo, z nadzieją, że – jak Pan Bóg pozwoli

– już wkrótce dołączę do kalwaryjskich pątników, aby dziękować Bogu za

wszystkie łaski, jakich w ciągu tych czterech wieków udzielał pokoleniom

wiernych w tym Sanktuarium. Niech to wasze pielgrzymowanie stanie się dla

wszystkich źródłem obfitego błogosławieństwa. Do zobaczenia! Z Bogiem!

TelemostCastel Gandolfo – Kalwaria, 15 VIII 2002 r.

Jest jeszcze trzeci cel mojego pielgrzymowania, o którym chcę powiedzieć. Jest

nim dziękczynna modlitwa za 400 lat istnienia sanktuarium w Kalwarii

Zebrzydowskiej, z którym byłem związany od najmłodszych lat. Tam na

modlitwie, na dróżkach, szukałem natchnień w mojej służbie Kościołowi

w Krakowie i w Polsce, tam podejmowałem wiele ważnych decyzji

duszpasterskich. Tam właśnie, wśród wierzącego i modlącego się ludu, uczyłem

się wiary, która jest mi przewodniczką także na Stolicy Piotrowej. Pragnę

dziękować Bogu za ten dar za wstawiennictwem Matki Bożej Kalwaryjskiej.

Kraków-Balice, 16 VIII 2002 r.

Umiłowani Bracia i Siostry! Przybywam dziś do tego Sanktuarium jako

pielgrzym, tak jak przychodziłem tu jako dziecko i w wieku młodzieńczym.

Staję przed obliczem kalwaryjskiej Madonny, jak wówczas, gdy przyjeżdżałem

tu jako biskup z Krakowa, aby zawierzać Jej sprawy archidiecezji i tych, których

Bóg powierzył mojej pasterskiej pieczy. Przychodzę tu i jak wtedy mówię:

Witaj! Witaj, Królowo, Matko Miłosierdzia!

Ile razy doświadczałem tego, że Matka Bożego Syna zwraca swe miłosierne

oczy ku troskom człowieka strapionego i wyprasza łaskę takiego rozwiązania

trudnych spraw, że w swej niemocy zdumiewa się on potęgą i mądrością Bożej

Opatrzności. Czy nie doświadczają tego również pokolenia pątników, które

przybywają tutaj od czterystu lat? Z pewnością tak. Inaczej nie byłoby dziś tej

uroczystości. Nie byłoby tu was, umiłowani, którzy przemierzacie kalwaryjskie

Dróżki wiodące śladami krzyżowej męki Chrystusa i szlakiem współcierpienia

i chwały Jego Matki.

To miejsce w przedziwny sposób nastraja serce i umysł do wnikania

w tajemnicę tej więzi, jaka łączyła cierpiącego Zbawcę i Jego współcierpiącą

Matkę. A w centrum tej tajemnicy miłości każdy, kto tu przychodzi, odnajduje

siebie, swoje życie, swoją codzienność, swoją słabość i równocześnie moc wiary

i nadziei - tę moc, która płynie z przekonania, że Matka nie opuszcza swego

dziecka w niedoli, ale prowadzi je do Syna i zawierza Jego miłosierdziu.

Słowo na zakończenie Mszy św. przed błogosławieństwem:

Tak oto dobiega końca moje pielgrzymowanie do Polski, do Krakowa. Cieszę

się, że to zwieńczenie wizyty dokonuje się właśnie w Kalwarii, u stóp Maryi.

Raz jeszcze pragnę zawierzyć jej opiece was tutaj zgromadzonych, Kościół

w Polsce i wszystkich rodaków. Niech jej miłość będzie obfitym źródłem łask

dla naszego kraju i jego mieszkańców.

Kiedy nawiedzałem to Sanktuarium w roku 1979, prosiłem, abyście się za mnie

modlili, za życia mojego i po śmierci. Dziś dziękuję wam i wszystkim

kalwaryjskim pielgrzymom za te modlitwy i za duchowe wsparcie, jakiego

nieustannie doznaję. I nadal proszę: nie ustawajcie w tej modlitwie, raz jeszcze

powtarzam, za życia mojego i po śmierci. Ja zaś, jak zawsze, będę odwzajemniał

tę waszą życzliwość, polecając wszystkich Miłosiernemu Chrystusowi i jego

Matce.

II pielgrzymka do Kalwarii, 19 VIII 2002 r.

Moje pielgrzymowanie zaprowadziło mnie następnie do Kalwarii Ze-

brzydowskiej, gdzie przybyłem, by uczcić 400-lecie sanktuarium poświęconego

Męce Jezusa i Matce Boskiej Bolesnej. Z miejscem tym związany jestem od

dzieciństwa. Wielokrotnie doświadczyłem tam, jak Matka Boża kieruje swoje

miłosierne spojrzenie na człowieka udręczonego, potrzebującego mądrości

ii pomocy od Niej, Pani Łaskawej.

Po Częstochowie Kalwaria Zebrzydowska jest jednym z najbardziej znanych

i uczęszczanych sanktuariów w całej Polsce, do którego zdążają również wierni

z pobliskich krajów. Po przejściu Dróżek Via Crucis i Współcierpienia Matki

Bożej pielgrzymi zatrzymują się przed starodawnym, cudownym obrazem

Maryi Orędowniczki naszej, która przyjmuje ich, obejmując spojrzeniem

pełnym miłości. Przy Niej można dostrzec i zgłębić tajemniczą więź między

Odkupicielem, który «cierpiał» na Kalwarii, i Jego Matką, która

«współcierpiała» u stóp krzyża. W tym zjednoczeniu miłości w cierpieniu

trudno nie dostrzec źródła wstawienniczej mocy, jaką ma modlitwa Dziewicy

dla nas, Jej synów...

Do Polaków uczestniczących w audiencji generalnej o pielgrzymce do

Kalwarii powiedział Ojciec Święty:

...I wreszcie nawiedzimy sanktuarium Matki Bożej Kalwaryjskiej w 400-lecie

jego fundacji, gdzie mogłem ponowić akt całkowitego zawierzenia Maryi.

TotusTuus! Ojcom bernardynom dziękuję za gościnne przyjęcie.

Castel Gandolfo, 21 VIII 2002 r.

Ja sam również nie pomijałem okazji, by zachęcać do częstego odmawiania

różańca. Od mych lat młodzieńczych modlitwa ta miała ważne miejsce w moim

życiu duchowym. Przypomniała mi o tym z mocą moja niedawna podróż do

Polski, a przede wszystkim odwiedziny Sanktuarium w Kalwarii. Różaniec

towarzyszył mi w chwilach radości i doświadczenia. Zawierzyłem mu wiele

trosk. Dzięki niemu zawsze doznawałem otuchy.

Fragment Listu Apostolskiego Rosarium VirginisMariae, 16 X 2002 r.

Fragmenty wypowiedzi Jana Pawła II o sanktuarium kalwaryjskim wybrał

o. Wenancjusz Stasiuk OFM

regulamin x międzyszkolnego konkursu wiedzy o bł. janie pawle ii · 2014. 3. 4. · § 3 1. cele...

Documents