roadtrip: up-tour, slovenië

12

Upload: maruba-sports-fashion-publishers

Post on 06-Mar-2016

226 views

Category:

Documents


0 download

DESCRIPTION

Private huurde een mobilehome om op diverse plekken in de Alpen te kunnen filmen voor hun nieuwe boardfilm genaamd Up. Lees hoe Robke Cornelisse, Joeri van de Vliet, Dio Hornman en Steef van der Meer een week lang in een veels te krappe camper kris kras door Slovenië toerden op zoek naar boardactie.

TRANSCRIPT

RO ADST O RYU P-T O U R / SLO VENIË

Bestuurder Joeri van de Vliet en navigator Robke Cornelissen racen de Sloveense nacht in.]

Tekst: Dio Hornman. Beeld: Edoart.nlROAD STORY

SNOWBOARDERMAG#04_08/0930

ROAD STORY

SNOWBOARDERMAG#04_08/09 31

“DE pOliTiE STuuRT ONS zONDER pARDON WEG.”

ROAD STORY

SNOWBOARDERMAG#04_08/0932

Na het boardevenement Totally Snow in het Oostenrijkse Nassfeld zet de Private camper koers richting het nabijgelegen Slovenië. De bemanning van de Mobilhome bestaat deze week uit Steef van den Meer, Robke Cornelissen, fotograaf Edo Jungerius, tourcaptain Joeri van de Vliet en ondergetekende. Door de sluimerende kater van de wilde feestweek komen we maar langzaam op gang zodat we pas rond het middaguur vertrekken. De voordelen van onze mobiele uitvalsbasis werpen direct hun vruchten af, want na nog geen twintig minuten rijden richting de Sloveense grens doemt aan de linkerkant van de weg al de eerste handrail van de trip op. Met wat moeite vinden we genoeg sneeuw om een afzetje en een landing te scheppen waarna we kunnen proberen het eerste shot te krijgen. Twee man moeten de ander in een bocht naar de rail toe trekken over een heel klein laagje sneeuw, wat deze rail extra spannend maakt. Nadat iedereen een paar pogingen heeft gewaagd, wordt de rail toch niet door ons bedwongen omdat ons feestje een beetje onvriendelijk door de lokale wetsdienaar wordt verstoord. We moeten van deze besnorde ambtenaar in functie als de wiedeweerga

De private filmcrew kwam afgelopen winter op het ludieke idee om met een camper vol boarders de Alpen rond te touren met iedere week een andere bemanning en locatie, genaamd project up. Er wordt voor het riantste formaat camper gekozen, maar vijf boarders en hun bagage blijken een grotere aanslag op het reiscomfort dan een bord chili con carne. Alhoewel het privégehalte van deze private trip dus nogal een overstatement is, zal er echter genoeg ruimte voor avontuur zijn. lees verder hoe Snowboarder Magazine een week gaat sneeuwkamperen in Slovenië.

De pittoreske brug van Ribcev Laz.

Camper style waxen.

SNOWBOARDERMAG#04_08/09

ROAD STORY

33

Steef van den Meer, 5-0 op een ledge nabij Kransjka Gora.

ROAD STORY

SNOWBOARDERMAG#04_08/0934

opruimen, de camper instappen en doorsjezen naar de Sloveense grens, wat we dus ook maar snel doen. Met het oude Oostblokbeeld van betonnen flatgebouwen, kinderarbeid en prostitutie in ons achterhoofd, rijden we in het donker over de grens bij Jesenice. Hier blijken de hoge woonbunkers vergezeld door enkele staalfabrieken inderdaad in volle glorie aanwezig te zijn. De overige vooroordelen blijken allang te zijn opgedirkt met een Westers sausje waardoor het lijkt alsof je je in een replica van het Oostenrijk uit de jaren tachtig begeeft; heel charmant, maar nog een beetje achterhaald. We rijden meteen door naar het dorpje Bohinj met het beroemde gelijknamige meer waaraan skigebied Vogel ligt. Hongerig van de reis zoeken we de pizzeria die staat aangegeven op een wegwijsbord midden in het dorp. ‘Na tweehonderd meter naar links’ staat er keurig aangegeven. Dit is ons eerste lesje in Sloveense humor, want dat bordje heeft ons zeker een uur laten zoeken en vragen, maar die pizzeria hebben we uiteindelijk niet kunnen vinden. Na toch van de traditionele Sloveense keuken geproefd te hebben in een ander restaurant met een menukaart in tien talen en dikker dan de Bijbel, parkeren we de camper op een oud fabrieksterrein. Wildkamperen is hier immers uiterst illegaal als we de vele waarschuwingsborden mogen geloven, dus is het iedere avond een hele onderneming om een veilige slaaplek te vinden zonder gesnapt te worden. In Slovenië kan het nog wel eens slecht weer zijn en dat zullen we ook gaan meemaken. Na een ontbijtje in de lokale supermarkt gaan we bij het dalstation van Vogel met een grote

“WilDkAMpEREN iS hiER uiTERST illEGAAl.”

Dio Hornman, backside 180 door een Toplar.

SNOWBOARDERMAG#04_08/09

ROAD STORY

35

ROAD STORY

SNOWBOARDERMAG#04_08/0936

Robke Cornelissen, tailbonk op een boom in Krvavec.

ROAD STORY

SNOWBOARDERMAG#04_08/09 37

gondel naar boven. De versgevallen poeder is al een beetje verwaaid en de wind en het slechte zicht zitten nogal tegen, maar toch gaan we met goede moed op zoek naar plekjes om een schans of poederlijn neer te zetten. Na wat verkenningsrondjes hebben we wel wat mogelijkheden gezien, maar het weer geeft ons geen kans. Rondrijden in de camper op zoek naar street spots in het ‘zonnigere’ dal zal vanaf nu de missie zijn. In de buurt van het wintersportdorp Kransjka Gora, dat beroemd is om zijn Olympische skischans, vinden we een heftige downrail. Als ik echter bij mijn vierde poging over de rail klap gevolgd door een handstand - inclusief ingestapt board - op de stenen trap, houden we het even voor gezien. Aangezien het vroeg gaat schemeren en in Slovenië ernstig is bezuinigd op straatverlichting, gebruiken we de laatste zonnestralen om op zoek te gaan naar een nieuwe parkeerplek voor de camper. Je wilt tenslotte niet wakker worden naast een politiebureau dat je in het donker over het hoofd hebt gezien. We besluiten de bergpas bij Vogel omhoog te rijden in de veronderstelling dat daar ons ’s avonds niemand lastig valt. Na de nodige hoogtemeters wordt de

weg steeds smaller en glibberiger. Omdraaien lijkt de logische oplossing, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan met een acht meter lange camper op een drie meter breed bergpad, geflankeerd door rotsen en diepe sneeuw. Trucker Joeri blijft echter kalm en weet met ingenieus steekwerk waar Maya de Bij jaloers op zou worden, de wagen te keren. We parkeren de camper, die ondertussen al flink naar rottende snowboardboots en vochtige sokken ruikt, langs de berm waarna iedereen zijn slaaphoekje opzoekt. De volgende dag proberen we vol goede moed opnieuw de pistes van Vogel, maar het is weer hetzelfde liedje; het slechte weer blijft ons vol enthousiasme tegenwerken. Een local vertelt ons in gebrekkig Engels dat dit gebied wel het beste funpark heeft aan deze kant van Slovenië, maar daar zien we weinig van terug in de mist.We besluiten dan maar uit te wijken naar het skigebiedje Krvavec in de hoop er betere weersomstandigheden aan te treffen. Op de parkeerplaats vinden we direct een grote metalen haspel die we kunnen sessiën en de eerste foto’s en filmshots zijn een feit. Tijd om met de gondeltjes naar boven te gaan. Eenmaal gewend aan het slechte weer

Overnachting Op de vOgel pas.

De winnaar mag als eerste een bed kiezen.

“OMkERENOp DE

BERGpAS lijkT

ONMOGElijk.”

“EiNDElijk pAkkEN WE ONzE EERSTE DOuchE.”

Downtown Kransja Gora.

ROAD STORY

SNOWBOARDERMAG#04_08/0938

in Vogel komen we nu in nog slechter weer terecht. Er is nul zicht, veel wind, en de helft van de liften is maar open. We drinken ons moed in met een cappuccino van vijftig eurocent en trotseren de kou. Hand in hand dalen we af door de mist totdat we een boom vinden die we kunnen beeldhouwen met wat jib and bonk actie, zodat de middag niet helemaal verloren gaat. Al met al geen slechte dag, dus besluiten we door te stomen naar de nabijgelegen hoofdstad Ljubljana waar we op een camping onze eerste douche van de trip kunnen pakken. ’s Avonds duiken we in het plaatselijke nachtleven dat wordt gedomineerd door talloze studenten en goedkope mixdrankjes.Na een zorgeloze nacht op het toegestane kampeerterrein rijden we terug naar Kransjka Gora voor meer straatacties op een stenen ledge nabij de Olympische skischans. Steef neemt deze te grazen met een dikke frontside 5-0, die hij even later zelfs 180 out popt. Op de terugweg rijden we pal langs enkele typisch Sloveense hooirekken die we vanaf dag één in al de weilanden hebben zien staan. Ze heten Toplars en zijn een soort klimrekken waar de boeren hun hooi overheen hangen om te laten drogen door de wind. Met het idee tussen de houten balken door te springen of erop te sliden, besluiten we de rekken van dichtbij te inspecteren. Bij de meeste ontbreekt het aan een goede snelle run-in of zitten de balken te stevig vast, maar uiteindelijk vinden we een goed exemplaar naast een rij oude skischansen. Omstebeurt poppen Steef, Robke en ik backside 180’s tussen de balken door. Dit is nog knap lastig

aangezien een verkeerd ingeschatte ollie een heftige hang-up of skull smack als gevolg heeft. Uiteindelijk weet Robke er nog een switch 180 uit te gooien.Na deze sessie rijden we terug voor een heerlijke budgetpizza in Kransjka Gora om vervolgens als afsluiter van deze week een gebouw met een groot puntvormig dak als wallride te rijden. Dit moet in het donker gebeuren, omdat we anders iets te snel weg gestuurd zullen worden door het personeel van het skigebied. Voor we beginnen met deze wallride, ziet Joeri de mogelijkheid een dikke frontside boardslide op de metalen schep van een nabij geparkeerde graafmachine te zetten. Het is ondertussen aardedonker geworden en we prepareren een aanloop van sneeuw naar de wallride toe. Vervolgens maken we de transition goed en lijken we klaar voor de finale van de week. Iedereen stapt vol goede moed naar boven. De piste waarover we aanrijden wordt nog eens vers geprepareerd door een pistenbully die aan zijn avonddienst begint. In het licht van zijn koplampen droppen we één voor één in. Maar al snel komen we erachter dat we te weinig snelheid hebben om helemaal bovenaan de wallride te komen. Joeri streept in een laatste poging de gehele piste in het pikkedonker – een prestatie op zich – maar zelfs dat is niet voldoende. Eigenlijk past het precies in de trend van de afgelopen week waarin we werden geteisterd door regen, dikke mist, veel wind en slechte sneeuw. Soms zit nu eenmaal alles tegen. Nat en koud rijden we terug naar het partyhotel in Nassfeld om daar de Sloveneense etappe van Project-Up

Steef van den Meer, tail press to fakie in Krvavec.

SNOWBOARDERMAG#04_08/09

ROAD STORY

39

te beëindigen onder het genot van een gratis douche en biertje alvorens de campercrew zich weer opsplitst. Ondanks de tegenslag weet ik zeker dat er veel potentie in Slovenië als snowboardland zit en ik zou graag nog een keer terug gaan; maar dan wel met als enige voorwaarde goed weer!

iNfO VOGEl

hoogste piek: 1800 meterpistes: 36 kmliften: 9Afstand utrecht: 1159 kmDagpas: € 25.-Dagpas funpark: € 19.-6-Daagse pas: € 135.-Website: www.vogel.si

Eénzitters in Vogel.

ROAD STORY

SNOWBOARDERMAG#04_08/0940