rocznik 2007 - swisspunkt.ch autorzy.pdf · pro polonicum / rocznik 2007 ... iwanicki sławek,...

Pro Polonicum / ROCZNIK 2007 - Polonijne pismo patriotyczne o polskich znakach pamięci na Obczyźnie 1

Polonicum Machindex ® Institut

case postale 1182 CH-1701 Fribourg, Szwajcaria

Edyta & Stan MACH Tél. : ++ 41 (26) 684 13 71 Fax : ++ 41 (26) 684 27 25

e-mail: [email protected] [email protected] www.swisspass.ch/polonicum.htm

Rocznik 2007

polonijnego pisma patriotycznego

„PRO POLONICUM”

Prezentacja autorów

Numery pisma 5-6-7-8/2007


Lista autorów

polonijnego pisma patriotycznego

„Pro Polonicum” w roku 2007

Andrzejewski Tadeusz, Litwa

Antoszewski Roman, Australia

Bajaczyk Jarosław, Szwajcaria

Bogdańska-Szadai Bożena, Węgry

Foltynowicz Włodzimierz, Polska

Garnyté Beata

Ilic Anna, Serbia

Iwanicki Sławek, Polska

Kałuski Marian, Australia

Karnacewicz Stanisław

Kępa Zbigniew, ks. ppłk

Knapik Tomasz, Polska

Kondratowicz Bronisława

Kopacz Katarzyna

Kubicka Agnieszka, Polska

Liliental Witold, Kanada

Maciejewska-Pavković Joanna, Serbia

Mazowski Krzysztof, Szwecja

Morawiecki Jędrzej, Polska

Musiałowicz Bartosz, Polska

Narkowicz Liliana, Litwa

Osses-Frei Janina, Austria

Partyka Renata, Niemcy Płachta Jan S., dr inż., USA Przybylski Przemysław

Raczyński Krzysztof Marek, Kanada

Skrzypczak Alina, Polska Sokołowska-Gwizdka Joanna, USA

Stawicki Robert, Polska

Stopa Adrian, Holandia

Targowski Andrzej, USA

Tolak Szymon, USA Turek Doncer Lodzia, RPA Vega Aleksandra

Zmyślony Wojciech

Autorzy Obcokrajowcy:

Bratbak Bjørn, Norwegia

Timmermans D., Belgia

van Alphen Jos, Holandia

Autorzy zbiorowi:

Wikipedia

Serwis: chopin.info.pl

Wspólnota Polska

Fotografowie lub autorzy opracowań graficznych:

Borkowicz, Polska

Hebda Mateusz, ks.

Karpowicz Jerzy

Kosiorek Małgorzata

Kurdykowska Jolanta

Pavkovic Radoslav, Serbia

Skrzypczak Ireneusz, Polska


Redakcja koordynująca:

Stan Mach

mgr inż. technologii żywności

• założyciel organizacji niepodległościowej w czasie

studiów w Poznaniu

• zatrzymany i pobity do nieprzytomności przez

poznańskie SB

• od piątej klasy szkoły podstawowej chciał być

dziennikarzem, ale jest szczęśliwy, że SB w ogóle

zezwoliło mu zostać technologiem mięsa, nawet bez

powołania!

• opuszcza Polskę przed Solidarnością, otrzymuje

azyl polityczny w Szwajcarii

• autor kilku publikacji: o emocjach, o higienie

spożywczej, o niezdrowej żywności, ...

• odwiedził Polskę w 2001 r. po 22 latach

• założyciel, pod naciskiem żony Edyty, polonijnego

Polonicum Machindex® Institut dążącego do

opracowania całokształtu przesłania ideowego

Polaków poza Krajem w dziedzinie poloników

trwałych, polskich znaków pamięci na Obczyźnie

• ma w sobie kilka narodowości, które każdą sobie

bardzo ceni jako primus inter pares

• Członek APAJTE

Association Polonaise des Auteurs, Journalistes et

Traducteurs en Europe / Polskiego Stowarzyszenia

Autorów, Dziennikarzy i Tłumaczy w Europie

Edyta Mach Urodzona na Śląsku. W roku 2000 ukończyła wyższe

studia ekonomiczne w Katowicach. Od kilku lat

mieszka z rodziną we Fryburgu, Szwajcaria. Ma

dwoje dzieci: Pascal (2003r) i Nathalie (2005r).


Autorzy:

Andrzejewski Tadeusz, Litwa

Antoszewski

Roman,

Australia

Prof. Dr. hab.,

fizjolog roślin, były

wykładowca na

Uniwersytecie Indii

Zachodnich,

Singapurze, i in.

Autor wielu

publikacji naukowych, a także (jednej i pół) powieści

i kilku książek popularno-naukowych z zakresu

biologii i kultury ogólnej. Ostatni temat opracowań:

'Ekologia domu'. Tłumacz literacki, autor wielu

wypowiedzi prasowych i radiowych, w Polsce i

zagranicą. Swego czasu sponsor dwutygodnika 'Kraj'

(NZ). Twórca popularnej, niekomercyjnej witryny

pop.-naukowej poświęconej tematyce biologicznej i

ogólno naukowej (bywa i 2.500 odwiedzin dziennie).

Właściciel internetowej strony z unikatowymi

książkami w wersji elektronicznej. Założyciel jednej

z pierwszych polskiej biblioteki internetowej.

Nieuleczalny kolekcjoner książek (10.000 tomów) i

dziwności naukowych. Fotograf - hobbysta. Od

ćwierć wieku maniak komputerowy.

PS. Redakcja Pro Polonicum przekaże na zwykłe zapytanie wszystkie trzy

adresy stron internetowych (przeogromne zasoby internetowe!)

prowadzonych przez pana Antoszewskiego.

Bajaczyk Jarosław, Szwajcaria od roku 2005 attaché ds. kultury w Ambasadzie RP w

Bernie, Szwajcaria

Bogdańska-Szadai

Bożena, Węgry

Polka od 1987 roku

mieszkająca w Budapeszcie.

Dziennikarka radiowa od

1974 roku. Od 1998 roku

kierownik Redakcji Polskiej

publicznego Radia

Węgierskiego w Budapeszcie. Artykuły swoje

publikuje w prasie węgierskiej i polskiej, radiu, a

także na stronach internetowych przede wszystkim:

polonia.hu oraz radio.hu.

Név: Bogdanska-Szadai Bozsena

Lengyel szármozásu. 1987 év óta Budapesten lakik.

1974-óta rádióréporter és szerkesztő. 1998-óta a

budapesti "Magyar Rádió" RT Lengyel

Szerkesztőszég vezetője. Magyar és lengyel sajtóban

és rádióban jelenteti a cikeit. Együttműködik a

polonia.hu és radio.hu címú internetes portálokkal.

Foltynowicz

Włodzimierz,

Polska

Ur. w Pogorzeli

(Wielkopolska) w

1937r., absolwent

Politechniki Poznańskiej

– emerytowany inżynier

elektryk. Droga

zawodowa w przemyśle:

Zakłady Włókien Sztucznych Chemitex-Wiskord -

Szczecin, Fabryka Kabli „Załom”- Szczecin , od

pracownika szeregowego do Głównego Specjalisty.

W roku 1982 ze względów rodzinnych wraca do

Wielkopolski (Leszno) i podejmuje pracę w

administracji państwowej w pionach gospodarczych.

Od roku 1990 do 1997 dyrektor wydziału rozwoju

gospodarczego Urzędu Wojewódzkiego w Lesznie,

zajmujący się transformacją gospodarki z

socjalistycznej (planowej) na wolnorynkową.

Wnikliwy obserwator i komentator życia

politycznego i społeczno-gospodarczego. Autor wielu

publikacji z tych dziedzin w prasie krajowej i

regionalnej.

Garnyté Beata

Wychowując syna jednocześnie przygotowuje

rozprawę doktorancką na wileński temat - "Język

felietonów społeczno-obyczajowych "Słowa"

wileńskiego", urywki z której niebawem

opublikujemy na naszych łamach. Jest to już czwarta

osoba, która w wyniku współpracy z naszym

pismem, zdecydowała się na zdobycie tytułu

naukowego.

Nasz Czas 16/2004 (641


Ilic Anna, Serbia

Iwanicki Sławek, Polska

Kałuski Marian,

Australia

Urodził się w Chełmnie

nad Wisłą w 1946 roku.

Od 1964 roku mieszka i

pracuje w Australii. Jest

dziennikarzem i pisarzem

oraz historykiem polskim i

australijskim.

Współpracował z 63

pismami: polskimi (37) i anglojęzycznymi (26) w

Australii, Polsce, Anglii, Francji, USA i Kanadzie.

Ma w dorobku wiele książek i ponad 1000 artykułów.

Był m.in. redaktorem "Tygodnika Polskiego" w

Melbourne (1974-77). Publikował m.in. w

sydneyskich "Wiadomościach Polskich" i

"Przeglądzie Katolickim", w paryskiej "Kulturze",

londyńskich "Wiadomościach", "Dzienniku Polskim i

Dzienniku Żołnierza", "Tygodniu Polskim", "Orle

Białym" oraz "Gazecie Niedzielnej", a obecnie w 12

pismach (m.in. kanadyjski "Goniec" i australijski

"Przegląd Katolicki") i witrynach internetowych. W

latach 1979-89 współpracował z polskim programem

radia 2EA (obecnie SBS) w Sydney. Jest autorem

szeregu książek i prac naukowych opublikowanych w

językach polskim i angielskim w Australii, Anglii,

Ameryce i Polsce, m.in. biografii papieża Jana Pawła

II (Australia 1979 i USA 1980) i Pawła Edmunda

Strzeleckiego (1981 i 1985), prac "Polacy w

Australii" (1985) i "Polacy w Maitland" (po polsku i

po angielsku 1983), historii 600-lecia chrześcijaństwa

na Litwie (Londyn 1987), głośnej polemiki polsko-

ukraińskiej, związanej z bitwą o Monte Cassino

(USA 1987 i Londyn 1989) oraz dwóch książek na

tematy polsko-żydowskie: "Cienie, które dzielą..."

(Warszawa 2000) i "Wypełniali przykazanie

miłosierdzia. Polski Kościół i polscy katolicy wobec

holocaustu" (Warszawa 2000). W 2001 r. ukazała się

w Warszawie (nakładem Instytutu Wydawniczego

PAX) pierwsza w literaturze polskiej, obszerna praca

"Polacy w Chinach" (308 stron, archiwalne zdjęcia) i

książka "Ku pamięci i w podzięce Jankielom.

Słownik Żydów - patriotów polskich", a w Lublinie

(w wydawnictwie uniwersyteckim) praca "Polacy w

rosyjskiej Mandżurii". W roku 2004 ukazały się dwie

kolejne pozycje książkowe Mariana Kałuskiego:

"Polskie dzieje Gdańska do 1945 roku"

(Bernardinum, Pelplin 2004) oraz: "Polska-Chiny

1246-1996. Szkice z dziejów wzajemnych

kontaktów" (Verbinum, Warszawa 2004). W druku

znajduje się pierwsza w literaturze polskiej książka

pt. "Polacy w Nowej Zelandii". Marian Kałuski jest

także autorem wielu innych prac, jak np. "Poles in

Victoria´s History" ("Journal" Royal Historical

Society of Victoria 1986), "Polish Religious Life in

Australia" (1988 i 1989), "Polish press in Australia"

(1989 i 1990), "Polacy w Australii po wyborze

papieża Jana Pawła II" (KUL, Lublin 1991),

"Związek Ziem Wschodnich RP w Melbourne 1980-

92" w "Kronice Federacji Polskich Organizacji w

Wiktorii 1962-1992" (Melbourne 1993).

Współzałożyciel i kierownik (od 1977) "Studium

Historii Polonii Australijskiej". Jego zasługą jest

wydanie przez Pocztę Australijską (Australia Post) w

1983 roku znaczka pocztowego, upamiętniającego

zasługi Pawła Edmunda Strzeleckiego dla Australii.

Zajmuje się naukowo dziejami Polaków na świecie i

historią stosunków polsko-żydowskich. Jest

członkiem Australijskiego Towarzystwa

Historycznego, Związku Pisarzy Australijskich i

Stowarzyszenia Dziennikarzy Australijskich,

Australijsko-Chińskiego Towarzystwa Przyjaźni, a

przede wszystkim członkiem Światowej Rady Badań

nad Polonią. Odznaczony w 1991 roku przez

prezydenta Lecha Wałęsę Krzyżem Zasługi.

Karnacewicz Stanisław

Kępa Zbigniew, ks. ppłk

Knapik Tomasz,

Polska

- data i miejsce ur.:

08.09.1984, Warszawa

- student UAM w

Poznaniu, kierunek

historia, prawo

- zainteresowania: historia,

polityka, muzyka

Kondratowicz Bronisława


Kopacz Katarzyna

29 lat, absolwentka dziennikarstwa na UJ oraz

filologii polskiej w Wyższej Szkole Pedagogicznej w

Częstochowie.

Jako dziennikarz pracuje od 8 lat, od 3 mieszka w

Wielkiej Brytanii. Jest redaktorem naczelnym Gońca

Polskiego. W Polsce pracowała w sieci radiostacji

Agora SA, radio RMF FM, katowickim oddziale

TVN a potem w Gazecie Wyborczej.

Kubicka Agnieszka, Polska

Liliental Witold,

Kanada

urodził się w Warszawie na

kilka miesięcy przed

wybuchem II Wojny

Światowej. Ojciec, oficer

rezerwy, zamordowany w

Katyniu. Matka przez czas

okupacji czynna w tajnym

nauczaniu. W latach 1949 – 1959 przebywa w

Południowej Afryce, gdzie kończy szkołę średnią. Po

powrocie do Polski w 1959 r. W.L. kończy studia na

wydziale Mechanicznym-Technologicznym

Politechniki Warszawskiej. W 1978 r. uzyskuje

stopień doktora nauk technicznych. Z pierwszego

małżeństwa ma dwie córki. W sierpniu 1981 r.

wyjeżdża z córkami do ówczesnej żony

przebywającej w Arizonie i tam na skutek rozpadu

małżeństwa i wieści o stanie wojennym w Polsce,

pozostaje w przez 10 lat, pracując w swoim

zawodzie. Ponownie żonaty z Teresą, Polką z

Warszawy, z którą ma córkę Claudię. Czynny

społecznie w Polonii. Od 1992 r. w Kanadzie, gdzie

został sprowadzony do pracy. W Montrealu czynny

społecznie w środowisku polonijnym. Od 2001 roku

w Ontario, czynny zawodowo i społecznie w

środowisku polonijnym, jako dziennikarz i w

zarządach stowarzyszeń. Za całokształt działalności

odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Zasługi

Rzeczypospolitej oraz medalem „Pro Memoria”.

Maciejewska-Pavković Joanna, Serbia

Mazowski

Krzysztof, Szwecja

do 13 grudnia 1981 roku

dziennikarz Słowa

Powszechnego,

od 1982 na emigracji w

Szwecji,

od 1987 roku wydawca

miesięcznika Relacje w

Sztokholmie.

Morawiecki Jędrzej, Polska

Musiałowicz

Bartosz, Polska

O sobie mówi: - Taki sobie absolwencina

Uniwerku Warszawskiego

...

- Brzydal i paskuda

- I zakuta pała ...


Cholera go ciska, gdy data 4 lipca kojarzy się

wszystkim ze Świętem Niepodległości USA, a nie z

bitwą pod Kłuszynem 1610 r.! Dostaje szału, gdy 11

września to dla każdego rocznica ataku na WTC, a

nie śmierci Żwirki i Wigury w 1932 r.!

Przypis Redakcji:

co do wyrażenia Zakuta Pała, Bartosz uwielbia się

zakuwać w średniowieczne zbroje rycerskie, stąd ta

fachowość wyrażenia...

Z innych źródeł: Absolwent:

- Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu

Warszawskiego

- Instytutu Stosunków Międzynarodowych na

Wydziale Dziennikarstwa

i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego

- Studium Bezpieczeństwa Narodowego

Uniwersytetu Warszawskiego

Pracownik ważnej instytucji państwowej. Doktorant

w Instytucie Stosunków Międzynarodowych WDiNP

UW. Korespondent tygodnika Polska Zbrojna.

Członek bractwa rycerskiego Milites Alraunae z

Warszawy. Podróżnik (kraje wschodu). Fotograf.

Od Redakcji: Pracownik jednej z instytucji przyrządowej w

Warszawie, Bartosz to jest wielkiego formatu

pasjonat polskiej historii. Nasze pismo - pro

Polonicum - będzie zawsze się odwoływało do tego, iż

miało szczęście, że przyszły Profesor Musiałowicz

zechciał z nami współpracować od pierwszego

numeru!

Jest on twórcą polskiego kalendarza historycznego na

Internecie. Nie uchodzi jego uwadze żadna bitwa z

polskiej historii, nawet ta przegrana. Ma taki dar do

wyjaśniania tego co najistotniejsze, że po

przeczytaniu jego tekstów wydaje się nam, że my też

moglibyśmy być wielkimi wodzami.

Wyczuwa się, że wyznaje zasadzie, że bitwy się

powtarzają, ale zwycięstwa nie są gwarantowane!

I na pewno jest ciężej być patriotą w centrum

Warszawy niż na emigracji!

Narkowicz Liliana,

Litwa

(1961), dr nauk

humanistycznych w zakresie

historii, redaktor, publicystka,

pisarka. Urodziła się i

studiowała w Wilnie (Litwa).

Pracowała w charakterze

tłumaczki i dziennikarki pism

polskojęzycznych, polonistki

w szkołach średnich oraz przewodniczki wycieczek

biur turystycznych. W 2003 obroniła na

Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu pracę

doktorską pt. „Jan Konrad Obst – publicysta,

wydawca, historyk (1876-1954).

Autorka ponad 500 artykułów, w tym publikacji

naukowych i 10 edycji książkowych („Znani i

nieznani profesorowie Uniwersytetu Wileńskiego I

poł. XIX w.”, „KosciOl św. Piotra i Pawła w

Wilnie”, “Wspomnienia księdza Antoniego Dilysa”,

“Z Wilna szwajcarskimi śladami Polaków”). Lata

1998-2001 spędziła z rodziną w Szwajcarii w

związku ze stażem naukowym męża. Była członkiem

Towarzystwa im. T. Kościuszki w Solurze. Obecnie

jest członkiem związku Pisarzy Polskich za Granicą

(Londyn). Współpracuje z krakowską redakcją

Polskiego Słownika Biograficznego. Tymczasowo

mieszka w Niemczech. Pracuje nad tematyką „Los

polskich dworów na Kresach”.


Osses-Frei Janina,

Austria

Nazwisko panieńskie

Osses, historyk z

wykształcenia, urodziła się

w Poznaniu w rodzinie o

tradycjach muzycznych.

Studia historyczne

kończyła na Uniwersytecie

im. A. Mickiewicza w

Poznaniu.

Pracowała w Muzeum poznańskim jako archiwista i

współorganizatorka wystaw. Była stypendystką

Instytutu Historii PAN w Warszawie w ramach

studiów doktoranckich, zajmowała się problematyką

związków kulturalnych polsko-węgierskich. Doktorat

na temat „Polonia na Węgrzech w latach 1945-1956”

obroniła w 1979 r. na Uniwersytecie UAM w

Poznaniu. Do Wiednia przyjechała po raz pierwszy w

1981 r. na zaproszenie rodziny, od 1982 r. pozostała

na stałe po wyjściu zamaż za Waltera Frei (Szwajcar,

ekonomista i amator pianista, wielbiciel twórczości

muzycznej Fryderyka Chopina ).

W 1987 r. w Wiedniu urodziła córkę Michaele.

Od wielu lat publikuje artykuły w prasie polonijnej w

Austrii na tematy głównie historyczne i dotyczące

Polonii: "Głos Polonii"- „Strzecha”, "My",

"Polonika", „Dialogi” (członek redakcji), „Żongler

Polonia Nova” (członek redakcji). Pisze wiersze,

które były nagradzane na konkursach i są

publikowane z antologiach w Polsce i na stronach

internetowych w USA- Wolni Najmici, Polonia

Holenderska, Szwajcaria-Nasza Gazetka. Tłumaczy

poezję z języka niemieckiego na język polski poetki

austriackiej Ilse Brem.

Jest aktywnie związana z ruchem polonijnym,

posiada własne archiwum, w którym gromadzi

pamiątki związane z życiem Polonii w Austrii.

Kolekcjonuje od 1982 r. prasę austriacką piszącą na

tematy polskie, prasę polonijną, zbiera zdjęcia i

fotografuje wydarzenia polonijne, kolekcjonuje

autogramy osobistości polskich i austriackich. Ma

nadzieję, że jest to przyczynek do archiwum

polonijnego i Muzeum, które kiedyś zostanie

założone w Wiedniu. Jej polonijna gazeta archiwalna

„Solidarność” z portretem Lecha Wałęsy wydana w

Wiedniu w 1982 r. jako jedyny polski eksponat

znalazła się na wielkiej wystawie austriackiej

jubileuszowej 50-lecia Austrii w Galerii Pałacu

Belvedere „Das Neue Osterreich” 16.5.-30.11.2005 i

oglądana była przez 320 tys. zwiedzających tę

wystawę oraz prezydentów Heinza Fischera (Austria)

i Aleksandra Kwaśniewskiego (Polska).

Dr Janina Osses-Frei od lat propaguje hasło "Ocalić

od zapomnienia" pomniki i pamiątki polskie w

Austrii. Wiele artykułów napisała pod takim tytułem

publikowanych w piśmie wiedeńskim "Polonika" nr

4, 12, 1996, nr 6,1997, nr 38, 39,1998, „Dialogi” i

„Żongler Polonia Nova”. Publikowała także w

pismach: Polonia Węgierska, Super Express USA

Nowy Jork ( 24.XII.2005) oraz wiedeńska „Nasza

Wspólnota”. Otrzymała 1 nagrodę Związku Polaków

Strzecha w 1985 r. za pracą konkursową pt.

”Obchody 250-lecia Odsieczy Wiedeńskiej w 1933 r.

w Austrii” oraz nagrodę za poezję w 1986 r. Na I

Zjeździe Polonii w Karyntii (28-30.V.1999) na

zaproszenie Klubu Sobieski wygłosiła referat

„Król Bolesław Śmiały i jego domniemany grób w

Ossiach”. Na IV Sympozjum Biografistyki Polonijnej

w Wiedniu (1.IX.1999) wygłosiła referat „Rola i

dokonania Polek w dziedzinie muzyki na terenie

Wiednia” opublikowany w książce „Losy Polek”

Sympozjum Biografistyki Polonijnej, pod red. Agata

i Zbigniew Judyccy ( Instytut Biografistyki Francja),

Wyd. Czelej , Lublin 1999

Jest autorem 55 artykułów na stronie internetowej

PAP Polonia dla Polonii http://polonia.pap.com.pl

oraz na stronie pisma Żongler Polonia Nova. Pisuje

hasła tematyczne opublikowane w książce

„Encyklopedia Polskiej Emigracji i Polonii” 5-cio

tomowej, redakcja prof. Kazimierza Dopierała.

(Wyd. Oficyna Kucharski, Toruń, lata 2003-2005)

Aktywnie uczestniczy od 2003r. w zjazdach

dziennikarzy, imprezie „ Światowe Forum Mediów

Polonijnych” w Polsce organizowanej przez

Małopolskie Forum Współpracy z Polonią w

Tarnowie.

Jej hobby jest poezja i muzyka. Już w dzieciństwie

uczyła się grać na fortepianie i gitarze. Jest

samoukiem gry na zabytkowej Cytrze akordowej

Akkordzither, z którą występowała wiele razy w

klubach polonijnych, węgierskich, szwajcarskich,

austriackich. Wystąpiła w Polsce dwukrotnie we

Wrocławiu w ramach imprez Dni Austrii w 1997 i

1998 r. w Klubie Muzyki i Literatury z programem

historyczno-muzycznym o Cesarzowej Sissi z

Dynastii Habsburgów.

Wiadomości biograficzne:

W. S. Kucharski; Polacy i Polonia w rdzennej Austrii w XIX i XX wieku,

Lublin-Wiedeń, 1994; „Polonika”, 6 (1997);”Profile” Wiadomości Konsulatu RP w Wiedniu, 6 (1968);

Z.A.Judycki, „ Polacy w świecie”. Kwart.Biograficzny Polonii (Paryż-

Kielce) 14, 2000 r. A.i Z. Judyccy, Polonia, Słownik biograficzny, Warszawa 2000

Kazimierz Dopierała , Encyklopedia Polskiej Emigracji i Polonii, 2003,

tom II


Partyka Renata, Niemcy

Płachta Jan

Dr. Jan S. Plachta urodził

się w Krakowie.

Wyjechał z Polski w

1961 roku.

W 1966 roku otrzymał

tytuł “Diplom Ingeniur”

Politechniki Wiedenskiej.

W 1967 roku

wyemigrował na kontynent amerykański, w 1972

roku otrzymał tytuł “Master of Science” in Civil

Engineering w Chicago. W 1982 roku otrzymał tytuł

“Doktora Nauk Technicznych” Politechniki

Krakowskiej.

Jest aktywnym członkiem Polsko- Amerykańskiego

Związku Inżynierów (PAEA) w Chicago. Od 1990

roku pełni funkcje wiceprezesa tej organizacji. Jest

zainteresowany aktywna propagacja osiągnięć

technicznych Polaków na kontynencie

amerykańskim. Interesuje sie szczególnie mostami

budowanymi przez Rudolfa Modrzejewskiego. Z

jego inicjatywy odsłonięta została tablica

pamiątkowa Modrzejewskiego w tutejszym centrum

polonijnym im. Mikołaja Kopernika oraz założony

został fundusz stypendialny imienia Rudolfa

Modrzejewskiego przy PAEA, w Chicago.

Jest aktywny również w amerykańskich

organizacjach technicznych, American Society of

Civil Engineers, Western Society of Engineers i

American Society of Military Engineers. W latach

1995-1998 był członkiem Komisji Nagród Jerzego

Waszyngtona przy Western Society of Engineers w

Chicago. W marcu 1999 roku American Society of

Military Engineers przyznało mu honorowy tytuł

“Fellow”. W październiku 1999 roku został

uhonorowany wpisem do Złotej Księgi

Wychowanków Politechniki Krakowskiej.

Współpracował przy angielskim wydaniu

biograficznej książki profesora Jozefa Głomba

“Człowiek z pogranicza epok” o Rudolfie

Modrzejewskim. Jest doradca merytorycznym

przygotowywanego filmu o Rudolfie Modrzejewskim

“Sukces Ambasadora”. W lipcu 2006, American

Society of Civil Engineers nadała jemu honorowy

tytuł “Fellow” w uznaniu jego działalności

popularyzacji osiągnięć inżynieryjnych.

Przybylski Przemysław

Raczyński Krzysztof Marek, Kanada

Skrzypczak Alina,

Polska

Alina Skrzypczak ur. w

1965r. jest z wykształcenia

magistrem historii. Pracuje

jako nauczycielka w Zespole

Szkół Nr 2 im. Jana

Kochanowskiego w

Łańcucie. Jej pasją jest

historia dawnych Kresów

południowo – wschodnich Rzeczypospolitej. Od

2004r. prowadzi program ratowania polskiego

cmentarza w Zbarażu na Ukrainie.

Sokołowska-

Gwizdka

Joanna, USA

absolwentka

filologii polskiej na

Uniwersytecie

Łódzkim. Po

ukończeniu studiów

przez 10 lat

pracowała jako

pracownik naukowo-dydaktyczny w Katedrze

Literatury Staropolskiej UŁ. Równolegle zajmowała

się pracą dziennikarską – przez kilka lat recenzowała

książki z gatunku literatura współczesna w programie

„Rozmaitości Literackie” w Łódzkiej Telewizji,

przez cztery lata była korespondentem kulturalnym w

radio „Głos Polonii” w Perth w Australii. W

pierwszej poł. lat 90. była przedstawicielem na

Polskę Międzynarodowego Festiwalu

Chopinowskiego w Nohant we Francji, zajmowała


się zarówno pisaniem korespondencji podczas

festiwalu, jak i stroną organizacyjną spotkań polsko-

francuskich oraz promocją Festiwalu w Polsce. Pisała

(i pisze) do pism w Polsce - „Rzeczpospolita”,

„Pani”, „Dziennik Łódzki”, „Odgłosy”, „Jazz

Forum” i za granicą - "Polonia Kalifornijska” (San

Diego, California), "Teraz" (Philadelphia,

Pennsylvania), "Polonez" (Cairo, Egipt), "Kurier

Zachodni" (Perth, West Australia), "Tygodnik

Polski" (Syndey, Australia).

W 2001 roku wyjechała na stałe do Kanady i zaczęła

pracować w „Gazecie” - największym dzienniku

Polonii w Kanadzie, który dociera od Montrealu na

wschodzie, przez Detroit na południu, do

Vancouveru na zachodzie. Jest redaktorem

prowadzącym „Listu oceanicznego” dodatku

kulturalnego „Gazety” (www.gazetagazeta.com). W

2005 roku wraz z mężem Jackiem, który otrzymał

pozycję profesora na Uniwersytecie Rutgers w stanie

New Jersey, przeniosła się do USA i mieszka w

pobliżu Nowego Jorku, między malowniczymi

plażami nad Atlantykiem a spektakularnym

łańcuchem górskim - Appallachami.

„Od dzieciństwa fascynowała mnie historia Polski i

ślady, jakie po niej zostają. Uczyłam się jej na

przykładzie losów mojej rodziny. Urodziłam się w

Piotrkowie Tryb., gdzie rodzina Boczuł-

Sokołowskich osiedliła się po konfiskacie majątków

pod Kaliszem za udział w Powstaniu Styczniowym.

Na starym piotrkowskim cmentarzu, jest grobowiec

rodzinny, z pomnikiem pokrytym mchem i dzikimi

paprociami, w którym najstarszy członek rodziny

został pochowany w 1863 roku. Pamiętam atmosferę

Wszystkich Świętych, kiedy ożywała historia, a

każdy pomnik, był zapisem ludzkiego życia. Gdy

byłam starsza zaczęłam studiować dokumenty

rodzinne. Tu sięgnęłam głębiej historii, XVIII wiek,

majątki na Podolu, potem kampania napoleońska, list

od ministra wojny podczas Powstania Listopadowego

do Faustyny Boczuł-Sokołowskiej z podziękowaniem

za przekazanie dwóch nieletnich synów dla

Powstania. Uświadomiłam sobie, że każdy, nawet

najmniejszy skrawek papieru, czy kamień z napisem,

może kryć w sobie masę wiadomości o nas, o

Polakach. Jeśli przejdziemy obojętnie koło śladów

pozostawionych po naszych przodkach, mogą one

przepaść i nie zostaną dla następnych pokoleń. My

również jesteśmy ogniwem łańcucha ciągłości

wydarzeń, tworzących naszą tożsamość.

W tej chwili w swojej pracy dziennikarskiej staram

się utrwalić nietuzinkowych ludzi, którzy znaleźli się

poza swoją ojczyzną, zarówno tych, po których

zostały jedynie ślady, jak i tych współczesnych. Moja

seria wywiadów-portretów, coraz bardziej się

powiększa, a ja czuję się jak odkrywca skarbów,

które tkwią w moich rozmówcach. Poszukiwanie

ciekawych ludzi, czytanie starych dokumentów i

odkrywanie coraz to nowych obszarów, łączy moją

pracę akademicką z pracą dziennikarską i jest wielką

życiową przygodą”.

Stawicki Robert, Polska

Stopa Adrian, Holandia

Adrian Stopa jest synem żołnierza 1-szej Polskiej

Dywizji Pancernej i Holenderki. Urodził się i

mieszka w Bredzie. Od 1984 roku był

współorganizatorem wieczorów kulturalnych z okazji

wyzwolenia Bredy dla społeczności polskiej i

niderlandzkiej w Bredzie. Od tego czasu jest

zaangażowany w sprawy polskich kombatantów oraz

Polonii.

Od 1984 roku jest członkiem zarządu Polskiego

Komitetu Olimpijskiego w Niderlandach. W latach

1988- 2004 był jego wiceprezesem organizatorem a

od 2004 jest jego prezesem.

W marcu 1990 roku był inicjatorem i

współzałożycielem Stowarzyszenia Kulturalnego

“Polonia” w Bredzie zrzeszającym głównie młode

pokolenie. Był jego pierwszym prezesem do

listopada 2002 r. Potem był współzałożycielem i jest

pierwszym prezesem Stowarzyszenia 1-szej Polskiej

Dywizji Pancernej Niderlandy.

Wyróżnienia:

30.12.1989

Brązowy Medal i dyplom za wybitne osiągnięcia w

dziele umacniania patriotycznej więzi Polonii z

http://www.gazetagazeta.com/


Macierzą przyznany przez Towarzystwo Łączności z

Polonią Zagraniczną “Polonia” z Warszawy.

09.04.1994

Złoty Medal za zasługi dla Polskiego Komitetu

Olimpijskiego w Niderlandach przyznany przez

Polski Komitet Olimpijski w Warszawie.

17.04.1996

Złoty Krzyż Zasługi przyznany przez prezydenta

Rzeczypospolitej Polskiej.

29.04.2000

Przyznanie orderu Lid in de Orde van Oranje –

Nassau zgodnie z wolą Królowej Niderlandów.

03.02.2002

1 Złota Odznaka 1-szej Dywizji Pancernej przyznana

przez Związek Kół 1-szej Polskiej Dywizji Pancernej

z siedzibą w Londynie, Wielka Brytania, za wybitne

zasługi w działalności na rzecz pogłębiania więzi

koleżeńskiej i szerzenia chwały 1-szej Polskiej

Dywizji Pancernej generała Maczka.

Marzec 2003

Prezes honorowy Stowarzyszenia Kulturalnego

“Polonia” w Bredzie.

26.10.03

Medal pamiątkowy za zasługi w upamiętnianiu

tradycji polskich walk niepodległościowych z rąk

Kierownika Urzędu do spraw kombatantów i osób

represjonowanych, pana ministra Jana Turskiego.

26.10.2003

Krzyż Kawalerski Orderu Zasług Rzeczypospolitej

Polskiej przyznany przez Prezydenta RP.

08.06.2005

Medal PRO MEMORIA od Kierownika Urzędu d/s

Kombatantów i Osób Represjonowanych

Targowski Andrzej,

USA

Andrzej Targowski jest

profesorem zw. informatyki

w Western Michigan

Uniwersity (USA) oraz b.

przewodniczącym Rady

Doradczej Information

Resorce Management

Association (IRMA) 1995-

2003. Jest Sekretarzem The International Society for

the Comparative Study of Civilizations. Opublikował

22 książki i ok. 250 artykułów. Pisze na tematy

informatyki, polityki i historii oraz cywilizacji. W

Polsce przeforsował stosowanie terminu informatyka

i infostrada, był współzałożycielem ośrodków ZETO

oraz inicjatorem pierwszego Programu Rozwoju

Informatyki (1971-75) oraz budowy Krajowego

Systemu Informatycznego, INFOSTRADY oraz

PESEL. W 1974 r. został odsunięty od informatyki i

publikowania, co spowodowało jego wyjazd i

ucieczkę do USA, gdzie otrzymał prawo azylu. Jest

prezesem Światowej Rady Badań nad Polonią (2001-

), był członkiem Rady Dyrektorów Kongresu Polonii

Amerykańskiej oaz przewodniczącym Komitetu

Planowaniu Północno-Amerykańskiego Centrum ds.

Polskich - STUDIUM. W zakresie politologii wydał

m. in. „Chwilowy koniec historii,” „Dogonić czas,”

„Obrona Polski,” „Wizja Polski,” w dziedzinie

historii wydał „Los Polski i Świata,” „Obserwacje z

USA.” W okresie Stanu Wojennego występował w

Radio Wolna Europa i Głosie Ameryki. Publikuje

felietony w USA, Kanadzie, Anglii, Litwie i Polsce.

Po angielsku wydał książki: „Red Fascism,” „The

Architecture of Enterprise-wide IMS,” „Global

Information Infrastructure,” „Enterprise Information

Infrastructure,” “Electronic Enterprise,”

“Civilization and Information” oraz “Enterprise

Systems Education in the 21st Century.”

(...)

Ja będąc ciężko doświadczonym dzieckiem wojny

myślę, że mam prawo a nawet obowiązek

wypowiedzieć się w tej sprawie. Mimo, że Niemcy

mnie rozstrzeliwali, (ale nie zabili, wydostałem się

spod trupów) w Warszawie w 1944, 14-krotnie ranili

moją matkę Halinę w Warszawie w 1944 i powiesili

mego ojca Stanisława w Nord-Haussen Dora w 1945

r. – uważam, że po 60 latach trzeba pogodzić się z

Niemcami, tak jak to zrobili Francuzi (trzykrotnie

zaatakowani w ciągu 69 lat). Pogodzenie to będzie

wówczas trwałe, gdy będzie wynikiem dialogu i

zrozumienia stanowisk i cierpień obu stron, a nie

dysonansów i kategorycznych stwierdzeń oraz

uwzględniania punktu widzenia tylko jednej strony.

Ma to miejsce w czasie, kiedy Europa ma szansę na

trwały pokój a my mamy świetną polityczną sytuację,

na jaką czekaliśmy aż 400 lat (ostatni złoty okres

Polski był w latach 1410-1606).


Tolak Szymon,

USA

Urodzony w Warszawie

1953 roku. W 1984

ukończył studia

filozoficzne na

Katolickim

Uniwersytecie

Lubelskim. Od 1988 roku

przebywa na emigracji w

USA. Aktywny w środowisku Polonii bostońskiej

także jako fotograf-dokumentalista. Od 2004

eksperymentuje z tworzeniem internetowych

prezentacji środowiska polonijnego. Jest twórcą

Polboston.com

Turek Doncer Lodzia, RPA

Vega Aleksandra

Zmyślony Wojciech

Autorzy Obcokrajowcy:

Bratbak Bjørn,

Norwegia

Dear Stan,

As an answer to your

question, I will just let you

know that my background

was in young life an army

officer. Later I became a

bureaucrat and now I am

retired. 69 years of age. I

was always interested in history, especially in

military history. When doing some research about

WWII and Norway, I have discovered that the Polish

participation in the Norwegian campaign 1940 was

badly known among the Norwegians. That began my

interest for Polish-Norwegian relations. It was in the

mid 1980ies. From the early 1990ies I have written

and published several articles about Norwegian-

Polish relations, especially during WWII, but also

through history and culture in general. Some of my

articles have been translated to Polish and are

published in Poland and Polish publications abroad.

Last year I fulfilled a book about Polish-Norwegian

contacts. I will send you a short article in Polish

about it. Best regards from Bjorn Bratbak

Timmermans D, Belgia

Van Alphen Jos,

Holandia

Oraz:

Serwis: chopin.info.pl

Wikipedia

Wspólnota Polska

Fotografowie lub autorzy opracowań

graficznych:

Borkowicz, Polska

Hebda Mateusz, ks.

Karpowicz Jerzy

Kosiorek Małgorzata

Kurdykowska Jolanta

Pavkovic Radoslav, Serbia

Skrzypczak Ireneusz, Polska

rocznik 2007 - swisspunkt.ch autorzy.pdf · pro polonicum / rocznik 2007 ... iwanicki sławek,...

Documents