scuti herciilis descriptiolibsysdigi.library.illinois.edu/oca/books2009-02/4771423/4771423.pdf ·...

•-'7,k;^ /-,.'.-. •^.>,.-

SCUTI HERCIILIS DESCRIPTIO

IT-''

...j -?. p

';*: >.• -%'' --.

'.

• '

.

t'-r.^ /,;;-

, •_ , _,/ _ .

.

. ._

^'/'•-•"•^'/.^Avr '.•

' '

''i'' scuesiT

^'^ :-.,:':,;:' "'-••-, :,^-V..:-,^: ,.:',>^:-

. ; : , •, . .

- .-.-: .wt-^_

^-V;-:,' SUMMORUM IN PHILOSOPHIA HONORCH

^:'AUCfORITATE AMPLISSINI PHILOSOPHORUM ORDINIS

^ IN UNIVERSITATE FRIDERICIA GUILELMIA RHENANA

5 . RITE OBTINENDORUM GRATIA'.',-.,.' .>,>,,,

:

- • WHA CBM »IinRTIIS COHTROTUtm

V DIE XXVUIL MWSIS lULD A. CIDIDCeCLVUI

puBLicB DBmsn

BERMAirNUS DBITEXtSBOIinHtlf.

i; ,-: ADYEESARIORXIM PABTES SUSCIPIENT:

AUeDiSTDS RBIFFERSCHfilD, gKiiiir. bb6. pbiloi,. hopbb SBHIOB.

ED6EN1US PETERSEN, sbbib. PHiLOt. »0». obd.

> GDILEliMDS GEBMAB, smiH. PHILOI.. >0D. OBD.

'•'."«"

•

. i

"• •" .

' .... V 1 . . .^ . "'". "•'.

.0^^-

.^r.<^-

^•'^ -....'. .; ,.».:. ^ ..«? <*,;., '..,,, V •..-; ,v ?' .»*iJ4Jtsy»- * <*:

--'--•:'",i^t-

. .^^*P

^^,.

•'

•M

f f 4S

. - > : .•^«ii '' • •'

' • -! •,'.;£ .-..;. •'--.•.';, ..• '.. .• .- -

?sv.V'.^.-;.i^;.... .,'.:;^' V-^-;-V;v-l.^--.--:.-v .^;-,;..--'^- V . ..^.>r „:'

. V'-..< j- •

'. 'S -".r*- -:

•'• -''- '

.M'' -^'

''^'.Ji^'•' r'

*•"

'^ . .^ ' ' - -' r - '• '

u' .-

v?: j --.'• C

^i'::^Mii.; :-i -

«. * V-^^"^.V.^--^-^:^Vr^'-

'. v

'^ .-"-'•>*'^.

-. .::-.)';o .

:' ":-.-.V' „

j;v^;-:.i^/:5'.'r-v

OTTONI lAHNIO•>'

. '^.-x, ; .-

rf '-

:. .-X 'V"'

PIETATIS CAUSA

1.,.

^..•. :. . : .:':': .-: ^:^-/- ^^^-^^r-^k .::l|^

: -' :. . ' :'' : , ':.

-':":^

•

:>-'^-^-4; '-\hm- * :r'-:-- :/.

"

. ...•-r,y::-:±j r^^,^

^. ;-X'4: .; >'}

i;''

-- • ;

r- ',^••^1^ :^'

^^^:- : ^d^ ;•. •::>'^^

.V ,

.'^f^

.-''\t

.\ ^

\ »

t

-Sf:5^j:^;,;;r-^

... ,.__..iiO!iJ^5^»^;";^Mififei^;;.;

..^&^, De Hesiodia scati HercuUs descriptione disputaturo mihi pav-

cis praefondora videtur de toto }ioc artis opora describendi more, ?

qua ratione veteres poetae in eo versati sint Quorum qmdeai

descriptiones si accuratius inter se comparantur, duo maxime in

eis quae dicam deseribendi genera distingui posse videntur ; eorom

autem discrimen ita brevissime significari ut aut rernm imafines

aut ipsae res descriptae esse dicanlur. Quod quibus rebus cogno-

scatur exemplis clarum fiet Sic primum Moschus camdnis alte-*

rius, quod Europa ioscribitur, versibus 43—62 aureum Eorepae'

calathum describit tribus imaginibus ad lonis fala pertinentibns ,

ornatum ; quarum prima lo conspiciatur vaccae specie per mare

fiigiens , quam e litore bomines contemplentur (44—49) ; altera '

rursus lo eadem forma apud Nili*ripam a love tacta (50—54);

tertia Mercurius ab eoque occisus Argus , e cuius sanguine pavo

prodierit (51—

61). Postremam imaginem ipse dicit in snperiore

parte vno arefdvrp' repraesentatam fuisse ; relicuas duas totnn

calathum implevisse in duas areas divisum probabilis est Meinekii

sententia. In ipsis autem imaginibus videmus poetam severe in eis a

describendis se continere quae revera conspiciantur , verbaqoe

omuia ad unum illud temporis momentum quod repraesentatum sit .

dirigere. Deinde quo ceriius etiam imaginis cogitationem lectoris

menti commendet, ipsa quibus singula enumerat verba ex artia ra«

tione sumit, iBxvyfievri ijv v. 44, ireTvxxo 47, rjaxrjTo 56; raaterias

quibus singulae figurae factae sint, accurate indicat, v. 44. 47. 51»

54; postremo verbis vtjxofiivri ixiXi]^ diserte imaginis abipsare ['

''^;^.^^,. 1) Cf. de hulusinodi formulls bene monenteni sohol. ApoH. Bh. I. 749.

ad verba /noyioytt iotxoisi »^*<< (^^ «>v iotxus iKikaae Tor loyor (f*a t»

;i::::v^,-..;.;-:-.^: •-•.; . \ , ;..... i -•

-

:t

>,'v :::--• :^.-.

i&BtoAmtA idgiittcii Cdrfam a^m 'hanc i^ rpsros calathi ' et

singularum imaginnm formam, qaam animo tenere manifestum est

poetam, non ipsum sibi finxisse sed ab artis operibus quae vidisset

sumpsisse ut credamus facile adducimur. Quod quidem eo mibi

confirmari videtur quod scimus hanc fabnlam uberrimam veteribus

artificibus fingeudi materiam praebuisse. Argi primum interfectio-

nem cum saepissime repraesentatam habeamus ', Moscheae prorsus'

fere convenientem gemmae vitreae imaginem publici iuris fedt Pa>.

nofka'*; unde inre colligimus extitisse etiam imagines priorum

Moschearum similes. Nam in servatis quidem artis veteris monu-

mentis lonem fiigientem «usquam \ lonis autem in Aegyptwn ad-

yentam diverso modo fictum videmus in pukherrima pictura Pom«

peiana ^ A]^ antem ooasionem cum eopotissimum modo descri-

bat quo posteriwe aotate repraesentari solebat ^ diverse illo a

veterioris tanporis more % clarius etiam prodit ipsorum artis epe->

se notitiam habuisse. ; ,' ;:: i. .< . /, ,^ iji-H

9) Ohsemita» qaaediuB |HMtKiniae iiaagiids depmvatioae orfe est Hh>

vonie eaim aUs qaonodo totoa ealathl marso ciroaaMietur^ viz nobis cogita->

veriniHfl. VersuB aatem ttl x9âiUv xuliqout ntQtoxent xÔ^ta xaqaott

cam non coliaereret cum saperioribasf Hermannns post tb. 59 lacanam no-

tavlt anias versos, qao ipsam pavonis yocabalom prolatani fliisset et

orationis conlanctio restltaeretar; deinde pro xaqaois restitaendum censult

nivt^ propter Theocriti verba I. M. qaae imttatus esset iOe. Mihi TheoCritam

denuo comparanti et offiensionis qaam supra proposni ratlonem habenti ve-

rlîlius esse visum est ante vs. 61 iatercldisse versum, quo florom aliqaod

omamentam commemoraverit poeta; quod quidem apte dlceretor calathi mar»

ginem c^rcumdare.

8) Monum. deil' InsL II. 0». Vinet Bevue arch. III. p. 809. Geriiard

archaeol. Zeitg. 1847. S. Tab. 8. \'

,^

'

. > .^

4} Panofica Argos Panoptes (Berlin 1688} Tab. Ili. 1. Argam liie

vldemus in terram prostratum {ixxnivvaxn Mosch. 56.)^ Mercuriom harpen'

Argiqne caput manibus tenentera^ pavonem in arbore sedentem; vaceam, ao-

fbgientem. ", '-,

:,_ '\y-<'^'^.if''&c'f^%u^f^..:

5) Cemmae iraago quam huc pertinere sibi persnasit Panofta p. 18

Ctab. I. 0) dnbitari potest num qnid raytiiici argomenti prae se ferat.

6) Raoul-Rochette choiz de peintares pl. 17. Prorpus immerito alteri

Moschi Imagini Panofka comparavit gemmae imaginem argumenU diverris-.

aiadf p. 19 adn. 1. (tab. I. 7.) , '..,.'": ./^^s^v">

7) Huc illud maxime pertinet qaod pavonem conârife^^Be scnbfi ez .

Argi vulnere; hoc enim veterioribus et poetis et artificibas ignotum erat

f) Bio etiam iBa4 fortaMe coiuiderattoao digBujn cst )aod bis diMrtto

- .^j^

U'.

Abe iem^^ fenos f«lil« m6%m iMleiiai if|«ii I tTt-

^Xttia, 401 IfHkii faMllte t«.lll«iq. UiigiMte «e»eriMl Bttmgv-

llil ^btts tetttoffttnf iexiiie iilirfiiitir lofii iMeitft» Atque ei fil-

Itfrii tt;g;iiiiiiiii qutf stipeitor pitrt tegfttifr iaeMe dieitsr eMHHH caa

diMfttis, tt^ otsddeiifo, *ote cnnti vefct*, liina, demifne ammtil^î itnrMMtll. hi Mterft» r^^ftii^tientetM erant Gmeeerarfi eali

WM» l>ii|pDae, i^HBiitt tttmmM', itt fltoiite Ceiiro]ps dDH ilbl.

'|«B.HDatr^tSiiril fiklM! denerijîe «I» eum Mosehea, ^lwd fiiiigl-

JH^ ^^, qtMe 1« uft» leittîB nftcttettto illnstraiMlo coasistit» se-

ihetti ollieiftatdr; diffbil e«, qood hi siligaliB terbis ikftil eontt

%iv^«tiilMr , (itiiw NMehtaitt vidiBMii ipsie» artfes ratloneBi sifiil^

lê, sel ad narritiin^ 4oodlioilili>i^ acceteatâi ofaAsiiifeli

i^^Mvvii hia.)X^, -fîKjEt^y Ho« ttfMm non iAjMiit qoMiiiliii

purlpideit ^tioûe credaiids tiles liiaghRO ii Del^Mds fllii slM^

llÛlfsêvem vidisse*); iiiiii barav quoque siiriles in i^ iaMi

'JiionttiMnti» e<ft«spieiiius. NMRtii priniMi, quibus sidiira sliiift-

r^tif, periottiiliii fonM pfiedlta Si^pissinie repraeseiitabiiiter **,

îiejB imiii iiepe ûûae et veiiHoies^'; ii nonittlfis operibtti

V ^«AM dWR lonmB VMSM spe^n ^me «0 fbtw. Rmb ii loate imn r»-

;'^MeMnUiiida, proat iete iiortt vMea Mt vtsra vlrgo tmom eoniiiM frao-

fiiU, teniporum diacrinen miU statui posM MeOS:) quonm mm terairt mbprorsos certo possunt definiri. Antiqulssiiiia aetate vaeeae species praev»-

lebat, quod ez antiquissimis Tasculls pictis videmiis (Panofka I. 0. Revue

}'''y:Jlii^ III. 310. Arch. lAg. L e.^ cf. Paus. III. 18. 7.); deinde per longoai

•

V' 'tonipu" altera illa forma sola olitinebat, quM in omnibus posterioris tempo-

:.V.t..ii^ asculis pictis conspicttur (cf. Herod.li.4t); donec postremo inter olnuB-,

:V i. ^qiae formam videntur lluctuare ariifloes. Nam In gemmarum imaginibai so;»

'^ i)^ iiabenlds vaecM fbrmam CP>>oofka I. 7. 11. 8. III 1.)

-'y^>->i».

'

i) 6ic eiusdem fiabniM vs. 190 sq. argumenta quae in tempU iDiu

;\ ....''fronte exsoulpta drant Greusae fiunulas desoribentes fncit.

'Xv î^ 6'erhard, uber die Liehtgdttiieiten auf Runstdenkmalern. Ber-

'.^^V')^ 1840. Notissima est soifs imago quadriga vecti, cf. Welcker alte

XlS^^&iti&.it^'^''^^^.' tab. II(. ftôofis ceriae imagines non supersunt, qnam

l^ It^:;: Citlhhen l^ftfepius if^praesentatam esse conât (Pans. X. 88. S. Hirt Bilderbnch

i^ '::'./' v.P« lOS). Coelus nunquam apuA Graecos personae forroa fictus est (IVei-

'^Hiri^. WSi^xX. \. p. tfii.)^ et pro^ter hanc causam et quia haud commode

jWriilli Ôittliil C0inllttih)i6ttetH^ Ille cum ceteris coniungi possunt (ubi praetareii

.'''- Verba uaxû et a/^q^ Inflra repetnntur . llfii. 11A8) vs. 1147 mihi suspe-

11) Mailer Handb. $. 486. 487. Pugnara ad Salattin& sig&ffi(îrl, ^. notioniiius autem Herculis liibOreS MteHegînitfjr eiMtr^êifi^ êitoiiit.

'i^^r^-.-J^W /".

Tideinus etiam Ceeiropem cira ffni&bas ^^' — m etiam a M»-

schea simpiicitate recedit Catulli purpureae vestis descriptio car-

mioi de Pelei Thetidisque nuptiis iuserta, cui Ariadnae a Tbeseo

relictae imago fuerit intexta Cvs. 50 sq.). Hic enim primum unirersa

simul fabula illa narratur (vs. 76sq.),i tum vero tantum abest ut

ipsis verbis artiicii ratio significetur, ut ea quoque immisceantur quae

cum ad cogitationem animique habitum pertineaat (vs.52 sq.) aut ad

auditum potius spectent (vs. 261), sic ip imagine expressa esse ne.'

queant Sed tamen haec omnia talia esse quae indicari saltem po»*;

sint in imagine quisquc concedet ; omninoque videmus poetam Ima-

ginb cogitationem bene tenere et ad unum temporis momentum

omnia dirigere, quo ad Ariadnam Thesei navem oculis persecutam.

,parte ex alia''*^ Bacchus cum thiaso appropioquet; sedulo autem

cavere, ne quae descriptionis sint, quae nailfationis, inter se com-;

misceantur (vs. 76. 124.). Hanc vero quam animo tenere eum ma-

nifestum est certam imagiais fonnam veris jirtis operibus deberi e'

monumentis posterioris maxime aetatis certissime cognosci licet, in

quibus primum Ariadnam lacrimaotibus oculis Theseum prosequen-

tem saepius videmus ^^ deinde non mious frequentem Baccbi cumthiaso ad dormientem Ariadnam accedentis imaginem ", simillimam.^

denique Catullianae descriptioni picturam Pompeianam, in qua ad '

lacrimantem Ariadnam Bacchus cum Sileoo duafousque Nymphis ac>^

cedit *^ — Uas igitur descripfiones specie quidem inter se diver-

'.rys?^,M

18) Yidemaa eo9 in amphora pulcheirima (Nouv. Aon. de l'Iiist. ar-

chôL Vol. II. pl. XXII. XXIII.) in Orithjiae raptu praesentea, cf. Welcker

alte Denkm. III. p. 145 sq. (adnot. 41). Eosdem in opere anaglypho Attico,

Mus. Worsl. I. 9, conspicere sibi yisns est MuUerus §. 887. 7; In quibus

omnibus Cecrops humana figura repraesentatus est. Cecropem cum Inferiore

aerpentis corporis parte, qualem Euripides describit, videtur praebere «tatua

Attica Nouv. Ann. pl. 8. (Raoul-Roch. p. 318 sq.). .yy:^-:::^-i^\j\^-r^^\.

18) His enim verbis Romanorum poetas In descriptiOntbas videmds \' ^'r!-^

imaginis formam significare, Virg. Acn. I. 474. 8il. Ital. II. 489..T|y|. ./

'

'/^:

Flacc. I. 140. °'''^'' ."-'.'^14) 0. Jahn archaeol. BeitrSge p. 281 sq. Habemus hanc Imaginem

'

.. > v^?^

in statuis (Leplat.85. Gall. Giust. 148) et picturis (Antich. d'ErcoI. II. 14. Id. ftK^Mus. Borb. VIII. 4). '' ^^;^; ' '^'^^

15) Pausan. I. 80.8. Jahn p. 287 sq. Raoul-Roohette dkoix de pebf- <'^;-^^

tures pl. 8. p.87sq. v^^^16) Raoul-Rochette choix d. p. pl. 6. p. 74.

'

. ^^^ ;â^ÎV •

. '*!'- •,^

' -.

' '.:; -..-u

.-

•

. ^ ; .

•

.\- ^y^.-^y'^/ ,

. . ..

'

•'.

'

^-^ ' ^'•' f^\j-f^'

f^B^CQ secflB eonênire vidiimis ^ved flupra appellaTimas iiiiig;iiieBi

r^lttoH ipsaai rem desctibi; qinod qndeffl iBde plerumque fluriMe

ciigttoytUnm f qnod ab ipsis arCis operibas materiam describendi

sumpserint poetae.— Ceterum probe scio' hoc non ut certam nor-

mam ubique adhibere licere, imofieri etiam potuisse ut describ«idi-';

'fpateriam aut ipse sibi fingeret aiiqnis ant ab aliis poetis repete-

Mtt, huie autem severam illam describendi rationem ratiocinando

'^'>^^,<^v« imitando accommodaret; quamm pntem, ubi certam imagineffl

: »vôn teneat animo poeta, hoc certis ubique vestigiis facile inventoffl .-

; r iri. Hnius generis exemplum peto ex Apollonii Hhodii deseri»

-i:r ptione vestis lasonis septem imaginibus ornatae (1.721—767).

*t-^>. , Quamm quidem plerasque, sicut simpliciter et cum certa imaginis ;

l^ ;^9^gitatione describuntur, ita certis operibus originem debere facile''

^ : ilntellegitur : nam Veneris primnm imaginem C742—7^) notissimae

^^> ';âttfae duobus exemplaribus nobis servatae iam ab aliis observa-

^^ • • |nn estêspondere "; deinde Pelopis et Oenomai certamen (752—'; ^f58) eadem qua abApoIlonio describitur ratione saepissime fictum

esse « vasorum pictnris operibusque anaglyphis satis luculenter

cognoscimUs^^

; denique et Apollinis Tityum interficientis (759—

502} et nkrixi cnm ariete loquentis (763—767) imagines cum de-

scribendi genere tum monnmentorum comparatione intelleguntur ab

artis operibus suniptae esse '<*. Quarta imago , qua Teleboarain

. cnm Electryonis fiHis pugna repraesentata dicitur, in artis reliquiis

non reperitur; cuius argumentum exHesiodia eius rei commemora-

tidne (sc v. 17) sumptum esse puto, quem saepius imitatus est Apol-

lonius et cui ipse tribuit illud de quo disputaturi sumus carmen.

;r,/»4. 17) MilUBgeii ano. uned. monamenta pl. 4— 6. p. 6. Weloker alte

Denianiler VoLI. p.489. Stataam liuiiu similera in Corinthio templo fiiiMe

•lâasanias testatur (II. A. !•)•

18) Prorsas oonsimilem imaginem desoribit Philostratas I. 17., nbi

liêlckeraB' artis opera plora attnlit. EtHippodamiam quidem una cum Pe-

lope in ourru stantem semper In posterioria aetatis artiflciis videmas, in va-

somm imaginibns (Monam. ined. II. 38. Gerliard Archemoros etc. liSae) et

operibus anagljrphis (Ancirat terraoottas of the Brlt. Mas. tab. 84); Oeno-

maam aatem a carru lam deoidentem ia opere apad Guattaniom monum. ined.

178A. tab. 9. plurttusqoe a Papaslioti (Aroh. Zeitg. I8M. p. j5.) et Fried-

^rlclttioCeod, 18M. p. 81) pnbUci inris fiaotis.

^-^..,, ^ ^;:^ r;;^ ..^ :^^^

>. 19) Apo&o Titynm sagtttis interficiens in vasomm piotaris, Elite oe-

nunogr. n. pl. M—<7. Phrinu oum ariete, Paas, I. 84. 1. Vasculam apndOerh. Phrizus d. Herold. 1848. Piotora Pomj»., M. Borb. U. 19.

"jf---

'^•frj,''-; •-,

> -•

'' , . • -

'.'^r.;>-.:^v.^'i,<ra»-'r.,ViJt,:..^,^vlua«-..t-<;.»'.-...;;.^.^-. *-'.- .- , •

mw eo quod terram adsp^gl (4h'<^to) îcit eopiioriiiii fiii^DiQf;

Qiiae am i(a siqt, eti«B priores duas ioiAgiiies, Cy^|efM JiH-

nitni fiibricantes et ^mphioneai ZetlwBiqae TbelH^ «ppênl^ (730-^;^>|j

741), quarum similes in artia operi)iua P09 inv^nluntnrn P^tafKi}6>^Marbitr-or ipsum e mytbica histofia siî forfi;^^^. ?<

• .<J

Transeo ad alterum desorilifiadi gfffiM, gHO vew ipsiMn i)f«iv'l%

gle<4a certae imaginls cogitatione doscfU^ swra Hlgw^c^vi, Bo<i^vM|,|autein luculentissime expressum extafeii^ Homerioa ffiutiAfihilii^' ; ''"^^

descilptione notum est ; in qua primwa quae(m«q<|e dfii«rilmutW, ^ #în temporis aliquo decurû p<wita î|nt v 4fMl4e perinalta addiHi^llf::>;i#^

qqffl »4 c^mM rerum aut consilia spcctant lec Pf¥PWit f^ *x^\^'

"^^1

prMnl. Sic ut uno «templo dsfiuig«r, |n aitera «Jl» img^9 (I^rî^lXym^ 609—640) qua pugpa de oNdeqila urlif flescrlliltnr, poffk/: |J|

quaaK inteJ^ duos exercitqs non conveuiêt de foedere iunfen40r /;> lâlter alteri insidias parasae hostesqno appropinqâiitesi pjf. Inopi-r :-':-^v/

nato aggressqs essoBarratiir; |i|df^ afêrrinie pii^nafi coeptum, EiW ;

~

dem modo in ceteris imaginibos, quae sane îlt^raeqne siniîfioria; ^^

sniit arglinienti, |psas rea qipafi r^ yera acifiêreiit eparvfri vido« ;

mns. Quius rei causam et rMlonem vt cognosoaBVS eoruqi memi-'

neriiniis oportet quibus olim lieîngius^^* hunc d«scribeiii4i morem -'

omniiio ab artis poetipae proîa natora alieiHim esso VMn^nipdoaonstravit, Quod dupliceap mf^no ob cansaw ita esse expo^

snit; primum enim bis descriptionibns bistoriarum progrossns intcrr . -.

mittitwr; deinde nepotest quidem iniagiHis plena perspicnitas effi(4

vel accuratissima dcscriptione. In hanc vituperationem cum omnea ,

~

qoas supra enumeravimus descf^tioaes incnrrare fiieiie appareat,;-

Homericam tantnm abesse ostendit Lessingius (p. 480. 48&.) uf •

narrationem interndttat ut ipsa descriptione historia conttnuetnr;^ />-

qufienon sit perfecti ojperis sed operae qqam in eo perficieqdo/ V

Volcanns, impenderit; eqqiepim utîitipno £E^bricantein cogitraus,^.; ; '^v^

rêtita formula ^ ^^ noi^ct, h d' kxi9u in ennmeraiidia siiigik : i.!

lia imagipibus efiei. Eodem igttuv nuido (bno ennn te(«Dderam)t Vjl/;^

ipsa descfônum argnmenta non de perfeotis ImaginibM, sedt d»';>,\;i|

ipso deo mente sna eas conclpiente et ftnmante inteHegenda snnt.'

'

^^';^

Nam artlfici, qui Imaginem ex actionis alicolus decursu sumptam'^?' :%.:

iC>«jBW^>4 .

80) W«!ke 04. fcaoliiaaiMl. Vofc V. p. 471 «%. -

.i\s-'-^-:i/^y^:.(^î\'-

\C^'

ftHgeie iaitilHlt, ipflahuos aetiM«g tMrf«Mti» «^ Mlili* obv«F.

aeiMiMteiMft ost, priuf^ltui Viaii |frftei»t itoque exomet irt aik-

•pkleatet eMn i|MH rttioimiMito OMistlimi eins asseîiiamur. Om».

IMB ifilwr negotioniai fate se afB^ Mtifieem deinceps exdpimt

fvitt iUttd lenems 4esefibei4«iD siW sumpsit profereiidis eii,

^fMoartifex fiiifeire iiistitiiisset; eis onaUius ia incerto retictis qnae

a4 perfisetae uiaginis foroiam pertinerent. Hiuc primiun illud con-

vanit qaod Homeri descriptio carot oamibns istis quiiras ceteros yidi-

jmios oeftae iaMgiau formam indicare ^M tum vero quod pro oerto

affimHKri potest Homerum» non a veris iMnumentis argumenta sua

^lHBse, cum opwa jhnias magmtudiMs tam antiquo tempore nondnm

iigorentar. *^ Adaumeyari potest buie generi etiam Theocritea

-iipocidi Irftas HaaginibNS emati descriptio (I. 32 sq.) in qnamm

'^jy'^ jjfrimn nHêffeal a dimsis partibus viri amore eius incensi sibi

''M\ _y0ituiiut veiliis coneiUare atndeot, fmstra illud quidem; nam ill% ,

;^ . viJ;^^^ Sua fiev t^vw ntittH^xnai totiffti yiXSaa ;fvw .

L ;., r':^^- SXlMm i' ad nvtt xhv înxit v6ov.

'Videfflus poetam eertos unlns imaginis fines neglegere remque qna-

lis ^n mente artlfids foerit enarrare. Sinriliter in relioiis dnabnB

ea inserit quae arti non cdnveniunt (ef. vs. 4S. 51). Qnare T1ieo>

critum qooqoe recte oegafflns artis opera secvtam esse, id quod ia

postremis duabus imaginibas eo confirmatur qood eas imitatlone

expresserit alteram Ifesiodi (sent 90f) aHeram Homeri (H. XVIH.-'

661sq.).^: /, -,. ^.. .' .- "..:.-..- ...>^...,;..-::

De io^ (gitor dlscriinine ifro ceirib aonstare Vohii yHtipîibiii

ad iudicinm de Besiodia iUa «mnivm copiosissima scutii Herculis

desoriplione fiumMi&m aooadefem; id «nim potissiannn quod no-

f ; %fegeretur sopryioribns impedimento fuisii pnto qveminnB in hae

deseriptione airt expHeanda ant ad prlsMnam formam rsineonda

.:^' vTernm assequerentur. Inter eos auteal, qni de hoe carmine aliqiio

ft,' modo bene meriti sint, primns omntnm memoratu dtgnns est

Schiichtegrollius ". Is enim primum in singularam imagi-(•i.'-. . .

^J^f:-' (' '^.v \ ' iV- ' '

' —:

' '

..'V'. ;.' '"; '..•-' ^,- ''î^\ UfJsHi^tjt'-'"-:. <' <!''':•.%;•,i<bfl!5*»7ftv->

1^*'-<-,

''i'>

>- -f J»t) KoBMriR îM inM jperitneM Meattn* et pr^tt^ buw eaaseiii et

iHlkitism gratta nilii Bmpeeta aoat, ^tiod hle pewoiHH lOBgam eit} aztee kod

pertiaenl T«. «lo-aia et t»i«8#, afO. mtip^ftoi nnamnniism oiamM-

morator, BthO habet oflieiuilonis. ^'^5' .^fi-^^V-.i'?^^ .

• .:V' m; ^j^^ss^X'

«l!l ueker deaftMd dMMeulM Mh direwhrcihaag desaesiodas,M^^vîMlia 1788.NiilUas enim momenti sunt qnibiu olim Caylas (AUumdU. YoL

*'?.'.»

-v-i; ',

'5- 'j"

* >-

>:; ....'±r>*• **

.--.*!

/». - -r

; . ;- '.'i--

^-;::^^V^'V..^;:

t?- 8

dabilem operam posuit ; deinde singularum imaginum formam Hratjones diligenter illustrare conatns est ea persuasiohe ductus,

poetam omnia quae describeret perspicue animo tenuisse, quod qui.

dem non ubique simili modo valere cognoscemus ; ubi tamen illud

probe perspexit, plures earum cum artis antiquissimae openbus !>Tum in modum convenire, uonnullas autem ad Homeri imitatidnem

esse compositas. Postremo exponit quomodo imagines in scuto di-"

stribuendae sibi videantur,forroam scuti ovatam cogitandam esse

.- ;V^

credens; quod certe neque idoneis argumentis neque certis testi- ^^/ |i

moniis adiutus sibi persuasit. Nam cum omnino rotunda clipeorum^^ :^

forma apud Graecos semper fiierit.nsitatissima , quam qui relin- . W^^

querc vellet hoc diserte indicare deberet '^: tum maxime HoroeTHa,^-vX'^

a quo totam hanc armorum enumerationem surapsit noster, rotun- V "1,1

do8 tantum novit clipeos. Interpolationis suspicionem Schlicbfa C , '?:|

tegrollio fere nunquam in mentem venisse is iam reprehendit qulv . ;1;

eius libelli censuram egit ^\ — fn singulis plerisque cum Scblichte- X H

grollio fecit Heinrichius ^^ qui tamen in universum eo ab illd. '.> {

diasentit, quod nusquam artificii normam ac legem censet adhibeb- .

dam esse, sed omnia ex poeticae licentia descriptionis aestimanda. .

Quod ipsum de nonnullis imaginibus recte dici,in plurimis autem

falsum csse infra apparebit.— Ad propriam autem descriptionia i

nostrae conditionem accuratius cognoscendam ut pijopius accedere-•

^j . '... '

--..(.'

f

-1

II. p. 887) Lorrainii cuinsdam ineptissimain picturam illuatraTit; neque mato-

ris habenda quae Heylerus carminia nosdl venioni alicui emaculae

(Mannheim 1784) addidit. Yerius tamen quam ipse SchlichtegroUius quique

enm proxime secutt sunt olim Clerious iam iudicaverat ad va, 148: „Noi|' .' T^modo intoleranda est licentia poetae , qnod muUo plura poneret in clipeo

quara poterant contineri; sed quod eum impleret avto/tdtois , qualia multa

postea occarrerent.<' Significare voluit ea quae cum imaginis natura png- ' ':.1.^

narent. . -;-> y^li

28) Fuchs de ratlone quam veteres artiflces — in Glipeis ipasiffihiui .

'

/j[êxoraandis adhibuerint, 6dttingen 18A9. p. 8. '

^

^\ :\:i;.'-:.'i>^:^',.Â^

'

:^-^^.,(3

: 94) Neue Bibliothek der schonen Wissenschaften Tom/38. p. 8788q.' ' '

JBpnrios habnerat Schlichtegrollius tantura vs. 1A6—160. 804^ S99. quibos

addidit censor iBe vs. 151—158. 867—86». 896—800. Yerum in U|;«^'

'

trefliis iam Guietus offenderat. .''.><.

,' 85) Heaiodi scutnm Heroallfl ed. Helarich, Vratlsl. 1608. cf. proll.

p. 75. ooiam. p. 188. n : :>..''•;.,. yp '-r^ ;,••!.:!••„•; y.>->\î^k'.^hH'¥^"<'-0i

'..-..:.%.|e...-.i^.

( -»• • .»-• • 5'

•• -'.'-';

'^

tar operik faetant estWeUlieri ^^ qui cubi in singnlig inagîiii-

biis iDosti^Q^s quadtopere pleraeqae cum artis antiqaae monumen-

tu ^Dvenirent luoulentius qoam antea fadum esset ostendisset, in

iMir^rsam tamen ita statuK neque totius scuti ordine quodam di-

ilt^bwti neqae ipsarura ubique imaginum certam formam animo

tenufese poetimi ; qui nonnulla eorum maxime quae ab Homero

aumpta essent nimis breviter ac neglegenter proferret, deinde fin-

geret etiam quae artis naturae prorsus obstarent. ôpter ipsam

autem in describendo obscuritatem cum duobus saltem lods poste-

riorum «dditamenta conspici putaret ", eam viam monstrasse videri

potest quae ingredienda esset ut ad certam de hac descriptione

sententiam perveniri posset. Quam quidem non sunt ingressi qui

deinceps Hesiodi carmina ediderunt Dindorfius et Goettlin-

gius; quoriim ille uno saltem memorabUi exemplo (v. 292 8q.)

trinm recensionum vestigia detexit ; Goettlingius vero, cum in sin-

gulis fere nusquam offenderet, totam scuti descriptionem ab Ale-

xandrino quodamipoetacarmini insertam esse putavit prepter mirum

illud commentum quod vs. 217 de Perseo legitur; antea autem

versum 318 contiriuo post vs. 140 lectum esse. Haec ita coniuncta

esse non posse Hermannus ostendit Opusc VI. p. 196; omninoqueminus considerate Goettlingius primum ex uno loco de tota descri-

ptione iudicium tulit, qni ipse potest subditicias esse,deinde Ale-

xandrinis poetis ea tribuit quae qnidcpâb eis qui nobis noti sunt

alienissimai esse supra apparuit. >*t^w«^4ft^>^ -v î^^.^^ts,: 4*^« :

viefrm^mns Godofredus Hermannns^^ certissimis argumen-tis pto indubitato habendnm esse demonstravit , non posse hanc

descriptionem ab uno poeta profectam esse. Nam cum illud for-

tasse ferri posset nimis magnam esse imaginum copiam , tamen quodsine certo ordine pleraque enumerata essent, quod, quae inter se

essent simillima, coniuncta exhiberentur, quod integri versus aut

versuum partes repetitae legerentur (v. 150= 163, 147 = 236,

282 =283 = 299, 277=284, 295= 298= 300) haec omnia

intellexit coacervatam indicare plurium poetarum operam. Itaquein eo operam posuit ut pristinam descriptionis formam coniectando

ru'"*'-';' ^Ni (!>'.!

ii-y^.^îrîpipe) Zeltacbriit ffir alte Knnst, edttingen 161& p. A78 8q.

;1c '.°<~>r,'' 87) In belli nwmlnnm oommemoratione vs. IM sq. et in agriealturae

>'r ^« «criptione TS. 886 sq.

^/ > V 88) In oensura edittonis eoettlinglanae; Oposo. VI. p. 804 sq.i:

îA-îPiV i >J .iSi- '-*';•.

10

«aieîieretiir ; dSFerBanwqne reeensi^m v«itigia^ is «iofvlift pij^

miHi ioiagiaibus perseeutua un4ecifli quaa ratiaerflt imafinwn ûafioter se siniles essent secemeM, ^wae dimsae aptefue sibl inyi*

eem opponen4ae caniiugens duas asseoutus est qnae ab initio

extitissent integraa seuti daacriptienes qmttiior utramque ima|[iirfkMW

ceasistentes, quibus accederet Oceanus postremae, draeo sive ^dôfaut Perseus mediae imairinis loco. HariHH altoram poetae mei^'^:-'î^

non reqôniere Lehrsius osteniUt; aeA insingulis etiMi inagini^tractandis pleraque miiuis ieiidter coaatum esae liermannum infra

videbimus. Cuius rei causam eam esse existimo quod aeque quaoimitatione orta sint a ceteria distitaerit uefne usquam de artia

operibus comparandis cogilaYerit. «^ Totam aiitem HemMMMU opo>'

ram inutiliter esse adhibitam eMk;ere studuit Odofrodua Mueb.

lerus, qui in commeatatione de hac deocriptione conscripta ^^*)

ostendere conatus est omnia in ea prudenter esse instituta ro^-» V

que ordine procedere ; proprium avtem el esse, quo a similihua .V

distaret, quod com antiqissimae artis operi]^ ubique eoareairet. S

Quod quidem in oauibus imaginibus aequalnliter ?alere ae ipsi r

quidem contigit demonstrare ^ in plurimis autem iam superiorum

opera patefactum erat. Exponit deinde Muelleras quomodo sibi '.

imagines in scuto distribuendae videantur, vidque tabula adiecta

illustrat; ubi consilium aliquod poetae depre.hendisse sibi visus est

in duabus totius scuti 'partibus distinguendia consistens ea ratione,

ut altera terrorem movcntibus altera tranquillioris argumenti ima*

ginibus impleta esset. Argumenta illa quibus Hermannus phirium

poetarum manum agnosci ostenderat speciatim refutare prorsus de»

dignatus est, eosque locos quibus hoc luculentissime eficitur silentio '-

praeteriit. Attamen Muelierum, cuius operam maiore cum iuro

diceres haud ita multo cum frnctu esse adhibitam, plurimi recen-

tiorum secuti sunt ^°;cum viam ab Hermanno munitam nnus eo« <

4?lfc:i ':ft^lj^'{'l"

£9) ArchSologinohe Vindieation des hesiodisoben HeraUes . BtMimf,

Kleine Schr. VoL II. p. 615 sq.

80) Fatetnr hoc Rankius, scut. Herc. p. 841; Lennepius deinde

(ed. 1854) p. 33 sq. priorum sententiis non satis accnrate pertractatis ipse

Muellero assentltur. Mazime autem mirum est quod etiam post Lehrsinm

extiterint qui eius opera prorsna neglecta novas imaginum dlstribnendarum

Tias ingressl sint, Bmnnius (ilbctn. Mos. M. B*. V. p.848sq.) et Over-

beckius (Gesch. der griech. Plastik I. p.58) qui fotetor adeo sibl Mndaah

ad finem perductam rideri quaestionem de Garmittis forma. -•- '-: a'^^'-^:.-u-

" - f^f^.h

i5553E<Ki»""

iiiM iîmiiiii rif fijlliirrinrt*'

li luitMi «o nuuunum ia hm

HMniitkint fNfMil ««Ivendt» f^ «i iUn diwniBi partimn distiin

diane » qtytfnin «llera tx ipiMs poetae ingenio profeda esset (vs.

]<fcl^ta6) altera aid BoHericM seuti Aebillis de^cdpaMiis iioita^

tianear eoiêeca (^7r*9tT) arflroventuin eepit ad pristiiMni ear-

«iMe ftranun reeti(iienda«i» la lus «lini praeter ipsam discrines

iUnd MxeAerc cognoTV^ qnae 08te«d««nt eae nen posse ab unr-

peNHta pffpltctaa east; inriiwun jnirftm j|uandam scniiendi generis

;^ divîtatem, cimi privili seri^ imaKineai simpliciter et perspicue

deMnlKMreiitur^ nmieatiaaime antem ctnlwtae «bscuraeûe essent

cettratrdtt^^ Q^^)^ Pi^tris partis singidae imagines verbis iv Sk

pc ct vcfMS initit ineiptFent, id^juod in altera parte pretsus omittere«^

^;t U» {sni U Wt itii m S% ^, nttâ Ss 370 in medio versu) ^\

'^ 'i«trv pHtret denide imaginet inteUexit prim» draconis (Iddw

laiO ttfecmidam serpeaUun imaginem (161—167) alteram ad «l^:

teriia imitaUtMm exprtiKiam «ise; leiecta igitnr ftvm^ qiâe pran-r

'lyii terta nmleatis additamentis auota easet, novon âs rettttnit ima-

;0 ginitas avpentiim (ICI-^ltr) i^rorum leonunque pogaae (168—Vt-}77) |»apitli«rum et Ceataurorum pugnae (177— 190) Martis

: (19ir**4Si) Minervao (197-^900) dcomm cheri (201-206) portue

(SC^-'»^!^) Pevsei (916^288) deni^ quem inter haaee coBaume-

. rafit (keani (SlS^âi^) gemiiBam scuti descriptionem censtitisse

ceuMiit ; quaa. deinde ipaaa a pesterierum additamentis quibusdam

. Ubtrati^ ita in seuto d»tribuere coaatus est ut Perseum in medio

;, positum civcuaidareBt ceterae, ia quibus binas e censilio poetae

; aiibi tfponendas facilo agnosceres. Pro certo autem talem ordinem

''

iodiiare voliQsse poetam se nâtarUtrari, neque singulwum ima-

giaum piitat oertam ubique fornuun tenere eum, sed fere emnia, ut

;^; «lim Beioricbius putaverat ,e poeticae descriptioais iudole aesti-

; l| UNmda esse. Quod quidem in ûrimis imaginibus secus esse cum

:^ iam pridem observatum sit, tum lucnlentissime apparebit si discri-

^''men ilfaid describendi generum quod supra statuimus ad Hesiediam

]i_^ descrîtionem adbibemus; quorum ia ea miram babemus varieta-

J^'V|ifii^:^tSa8enim isuigines quae inde a Lapithanim pugna usque ad

%\ y-.^.ii^-^J^-j ^^..\ .iri^^: .\,- -; v-V>^ :>•-:; .^^' 'î-.^^-i.y •, .- .V

• '

•.\ .. -

h::^'\'y.:^^\^Mt) 1n censara editioois BankiBiiM , Jahns Jahrb. 1840. p. 860 sq.

:a'^-^Po|îdiMl AnMtUBe-p.tiSsq. •'^:'.- <: ?

88) Qaibaa qaod Lehntmi adffitVareanam In alterti aolam pMrte scati

%iMrtifli«m cwanMmtrail^SM, IW7. ait.) veniaa !M9 eniislBse videtar.

V •

12

Peraeipni lefUDtur a^ «is guae priorem tUao» praeceduat eoinui

modo diiferre apparet quo supra €atulli descriptionem a Mosciiea

distare vidimus; cum eorum quae in altera parte leguntur qnae-

dam vel Homericum illud genus prae se ferant (ef. vs. 251 sq.),

quamquam in bac parte de certo describendi genere propler ob-

scuritatem et neglegentiam vix dici possit. Ex hoc autem discri-

mine certissimum puto argumentum peti posse quo secemantur quae

ab eodem poeta non possint profecta esse; haec enim genera cum

in diversa poetarum de ipsorum arte sentenlia nitantur, in unius/-^^S

poetae descriptione coniuncta cogitari nequeunt Quod, etiam inV^^/^

diversas illas prioris generis species cadere existimo, quibus ipsis'

diversum poetae consilium inesse apparet. Hisce autem generibus :^

novum quoddam maximeque mirum apud Hesiodum accedit, qued '''4

in talibus immiscendis perspicitur quae consulto fingantur artis ha-^^-i

turae repugnantia (cf. vs. 164. 217. 231. 309. 316); in quibns ;<

quidem Lehrsius propriam quaudam intellegi voluit pulchritudinem. t;^:

Excrcetur sane hoc modo poetica quaedam in describendo libertas, "^yi

diversissima tamen illa ab ea qua Homerus utitur; proficiscitur 1 1

enim poeta a certae imaginis cogitatione, idque in ea conspici vult,

'

quod natura vetat quominus conspiciatur. Quod num admirabile

sit habendum, ego non iudicabo^^; hoc tantum teneri velim esse

quoddam simplex et ad artis rationem conformatum describendi

genus, a quo talia commenta suapte natura alienai sint.-[x^Mmx"^

Omnium autem severissime in Lapitharum et Centauro-,

rumpugnae imagine (vs. 178-190) imaginis certam cogitationem

servari videmus ; in qua nihil de ipsius fabulae ratione, de pugnae

causa hominumve consiliis profertur ,sed tantum imaginis fonna

personarumque se petentium figurae mira orationis simplicitate de-;

scribuntur. Accedit accurata materiae indicatio (vs. 183. 188) qua .*'

ipsae personae dicuntur aureae, arma eorum argentea fuisse. De- ^l

nique verbis oagei t,(oot' nsQ idvreg vs. 189 diserte imago ab ipsa J:

re distinguitur. lam cum hanc descriptionem proxime accedere'^-r^

videamus ad illas quas ex artisoperum^notitia fluxisse supra ap- -^i^

paruit, ipsam iure suspicamur certum aliquod artificium reddwe;

quod quidem mihi multo quam antea faclum sit luculentius eonfir---;]

mari posse videtur. Centauroruro primum pugnantium figura qua-'

i^^

lem poeta sibi cogitavit in antiquissimae a^tatiff onfiribif».

88) Cf. de his locifl reote monentem Welokenim p. S9lt!''r^^--e^-^t^'j4^

!«"'

U.i-

18

tisllnft eir»t. Sie in raaGiiIo picto C«ei-e oppido reperto'^ sex

Cepitasros videmfiis lapidibus et arb^bus adversus Herculem sese

defeOidentes , quoruni figurae nigro colore exbibitae sunt. Ih si-

mHi vateulo a Gerbardo Vulceis erapto^^ Hercolen habemns cum

tribud Centaujis arboribus eum aggressis pognantem , quibus no-

mina adscripta sunt "yitato;, neTâtoi^ÂaPoXog. Et haec nomina

antem postwiora et arboribus pugnantes Centauros apud Hesiodum

habemus. Ipsam autein quam Hesiodus descripat imaginem prae-

I»et ingens amphora illa a Francmsio anno 1644 Clusii reperta^^

in coins collo picti snnt Centauri arboribus lapidibusque adversus

^•, ; l^ seutis et ensibu^ annatos pngnantes ; omnibus autem

^gttris nomitoa adsofipta sunt, partim sane temporis iniuria oblit-

terata. Supiersunt Centaurorum "AaôXog, nBTQaHog, "AyQiog,

ri "YXaiog, nvQQog, 'Oip,(^/of, MeXay^jatVijff, Lapitharum Qeaevg,"OnXov,

Kecivsiig, Âytifucxi>g , et fragmentum nominis APT in qoo Jgvag, y. :; latere suspiceris

^'; quorum quae sit cum Hesiodiis compluribus

!|r' «ongnientia manifestum est Haec autem vascula ipsa satis anti-

>' quo tempore facta^^ testimonium nobis perhibent etiam veteriorum

:v)v operum a 'quibus ceperint argumenta sua vasorum pictores. Hoe

:,r^ eo efficitur quod similes eorum imagines fuisse discimvs in anti-'r quissimis illis quorum notitiam habemus operibus, arca Cypseli et

' '

ApoUinis Amyclaei throno, quorum operum imagines plurimas in

: : vasorum picturis simili modo exhibitas cognoscimus '^. Sic Pau-

v:' sanias in arca Cypseli viderat ro^êvovra avSâ KevravQovg (V.

)^.p': 19. %) in throno autem Amyclaeo primum tijv naga Qokio rmv

^^ .KsvravQcov (idxrjv, Atvaiit 'HQaxXiovg nQogX^qeiov KhnavQOv fid-

^f /^ (IQ- 18. 7.) Orei autem nomen ibi adscriptum legimus etiam

5^;;.;/:~~'

""-

" •^ ' '"

^^v?'>Vv8i) Geriiard auserlesene VaseBbilder II. tab. CXIX. Simaes nonnul-

J,'^ las imagines descriptas invenies ab O. Jahnio Beschreibung der Vasensamipl.

'^^^ Kdn. Ludwigs No. 151. 146. Einl. p. CU, v - - '-.-':r^«; );^^' 35) Gerliard etrusldsche Vasenbilder tab. 18.'

^..'..'';'<^ 86) Monum. ined. IV. tab. 54—57. BraunAnnali XX. p. 299 sq. 6er-

; j;, hard Archfiol. Zeit. VIII. tab. 88. 84. Jahn 1. c. Einl. p. CI.III. sq. Lapi-

%f iharum et Centanrorum pugna praeterea inveuitur in vasculo antiquissimi tem-

•

y.' poris, O. Jahn Beschr. No. 186.

r:' . 87) In oblitteratis Pirithoum fuisse iure Gerhardus snspicator. For-

tV- taase ceteromm qnoque plura onm Hesiodiis oonveniebant..'jr-

'W •^ ®* J*l«» Kinl. p. CLVn. CLXXnir ..;

; .<r> 89) O. Jahn Einl. p. CLXVII. AroUoI. Aufe&tze p. 6 sq.

-.; i- ": :•;•*

-,. ,~ >^-'f^,'-

•'.'

,

'.i ll

apod Heftiodmii ti. IBS. Itaftfiie L«|ithii!hMi qiiAfsûeet OeMliimnfMi

pngnani eodmi niodo âo eioitt iii ftmpMM HU tllNtt«<>^ ttltiH

qaiotlbus efiani opetfliii» me^g teptlieaMtAlilM ^•^Ml^pro certo tron int cottipertifni Mibai» tMlen diMI ia!te sriHfrttittttarH

Descripth» iîtur nmferft diitf MMfi ex ^rte «Miyeniftl «Ml «i« «ftfu

ribns, quae estitemnt e« quft ipftft c»«iif«Hheretttr ftCtftii^^V *MI

possurans dnbitare qniii ex e<Mnm ftoltlte iitterit. ti[#« Wc0 «if*

tiiis etiftsi ftoninftHi ttto coftHieMfl» c(Wilniiailitf< Vhm «um «mImsolerent antiqirissiiMie aelfttis ftrOfeeft in cldite^ gMNfrte ^MifeMpersonanitt noorfaift adseriljiere *^

,ti>ft»omd» ^ctoMft iUi

ijiiillltad>«

mi^ sine dttbio a veterioribus iiiomini«tttb iiuaiipfteiniM ; itf^ llbi>

dem aatem poetftfti sua iHa Montea pHiisse miM veif «HlliHlHail

idetur esse. Adseripta enim ea fline dnMo sibi cft^lftvit; 4ft^nisi fecisset , msgftflfere pempieaitm illud #eMribeirM g;etaiitt

vA1i-

quisset ; neseires enim quomodo fttatmt in imftgiiie #^n#iMM^tur. De bac ftutem re nulla pronos #dbitfttio itfietft IMel) tfi

Itceret snspieftri, nonnallft borum nominft omttitiii ab fttflfipllNM ^:^^primo esse introduefft '^*. Constftt iîm artifice^ 8ftep« lii mpttieiusdem generis personaram mnltitoditte, ubi nomtAfft a pfeeAtf feni«

dita non suflicerent, ipsos novft ilniisfie e nfttwrft et ewiiJltioilv bH'

minum illoram petitft"''; hafus autett getterii plmque em flM

,^1"..-!<

. -_-.v'

.40} Hoe laoulentiasime persptcitar in Ula ima^BO ex boe argumento

sanpta) in qua Caeneus a Centauris in terram Intruditur eoque modo oc- .;.- ,.;1

ciditur; quam cum in pluribus antiquae artia. monumentis cdnspiciamtn (Wel> f, V^'

cker p. 67T) tnm etiam in amphora Franôisiana. Sigil£llcat% fieMat.etl^:-..-t^''^êtiam Pindarus fl-agm. 14a Boeckh. ^^J.^f^^-^^^v^P^f^-;-'^'^

41) De tempore oarminis nostri disputanuit Helnrichtns piliVMl; Rftk» ^^ktus p. 867 sq. Bemhardy Litt. II. p. 858, qui in eo omnes consentiunt, ':^yînfimae epicae poeseos aetati illad adscribendum esse. Ranklus Pisandro ; ?''^'-k

antiqaias esse putaTit, qui mutBTerii ffereuHs araiataraat ettttqne leMlts pellO v;'

Jêt elava Instrotterit. Qaod tamen non defiehftt eoBtiflliO Oi OlnlfnHiS' fHdt»^ y,^^^recipi , sicut neqne ab artificibus statim Mtanibns obserVatulft «M ^H^ll^ >

:.>|!

p. LXXI. Paus. V. 18. 1. Gerh. attderi. Yatwal». II. tab. 8* ete.) Cete- ':."^nm videbbBHs non idem esse ipsias canaiati tempas etfmtttne.âe ad, / l^^gsciiti desoriptlonem pertineant.

'

^ -

•*; '^^«î''': ! ^M /:^^" -

4») paosi. V. 17. 4. III. la 7. -:

^••; ./;;'^---'^'''^'

'• v-r>isiij:__vy^

48) Conveniunt sane nonnulla Lapithai^nte ftOmiiia enm dini«Hoif Hb

I. ssa ; eut tamen plitryna) Cenfaureriaa f^ eiaoia, ignota miM44) De Poijrgfloto hoe lesiMar PauMMMas It» 9S. ft cr.lVW<Aer «Hft / -^

Compos. der poljgnot. Gem. p. M. Mulla eMmâ e vftiWlfmft iiftftglnibaa .

'{-'0

collegit 0. Jahn. Binl. p. CXVII..

,- ,. „ ?.

j. .-^.^

OeVtaaroHMi ^Vsâmmk mmmk^ta itti •biertraraDt*^— Dt

iHdlti cMttViptlAnid iMM« «t iSffkMf «IMI iMli uiiM vM«ar ^faspiN

tailH)', aMtili ^«««a i|iiib diM iM «MmiMttdaii «inft g>«iiuiii«ia lari''/

Miiii MqilM v1d«i»tiir. Videnus «tiin vb. 186 Mimafltem epitbeM^,

']'«rnairf ]MiA«)9!:8iVi;^ mfioo IniiM gMieris tn hae iaagine neqae cwlf

fv eiw Jeserffcendi gtSMH» satis eomrenietite \ nata qvenodo crinci;

^t' jiil^ iii «rg:etttea figura etpriaierenlttr I ia amêrae auten pi«v

>^ ctura illa inter ipsa nomina propria erat il:IeXa/;iâ(T^$ , qtieM !#>» -

fglmm eltam afod Oiwiomii (tV. lil.) ; Mâ^ autem neûe iu artir'

,. nomtmentli Beque apud poetas inter Ceatauroram nomina inrenlii^'

fl \itlt% Itaê sine dubio afMl Hesiodun quofie Mtkwf%ai%ri% CeBK'

[t^ lavri BMien est,

in Jklijuoevra auten aliud nonen latet nobis pro

p «Srto iiaui JefiniendBn '^^ Alteran quoi liiscc ad^re T*ln ex

;J. : aTnmetriae cuiusdan ratiene singularan^ partinn aefuabilitatis

flrit, OHiis veterea et poetas et artiftces'^' ateo4um studiosos fnisse

.v. seinns. Eam autem in nostn descriptione , qua tam cMta ima-

\| ginis ratio tenetur, pauluia abest quominns plene servatam esse

videamu»; ut de consilio poetae focile nobis persnadeanns. Cen-

taîttos enim habemns octo, Lapithas novem*"; illoriHB deinie no«

mina tribus, horam vero quatuor versibus enumerata. Est aatem

rinter iLapitharum nomina quo fadle careamus Mopsus Anpycides

,>' 4A) Bratu» AnnaU XX. p. 888. MoUer Orefaomenes p. 188. Cf. O.

. Jaho I. 0. net. 884. Apnd posterimia «etatis poetas et scriptcnvfl oomplara-'' korum ttomina habemua, Diodorum masime (lY. 18.) et Ovidinm (Metam.

,' ; XH. SIO sq.) qni »ine dnbio et hunc Hesiedl locom cognitun habnernnt et

-^ artia opera respexwunt. Asbolum pradbet epip-amma apud PhOostratBm He-

;

^'lidlei 80)87.BezagtttaLapiaarmnnmBina noTerat Porphyrius schtd. IL 1.868.

;|^^48} Sujîcattts eram t

'

"Ayiii&v te ant te jivx6v ts (Ovid. Mci XI. 888).

n-^frotixu vero et ad homm Bominum naturam ct nonnihil etiam ad litteramm

>

;> aimilttHdinem aeeedlt quod mihi O. Jahnius proposuit, t' 'Elai6y te ,cf.

;^:r~Apon.n. 8.4. Gotemm ex lisdem artisopo^bus colligitur formam Centaurorum

V;;e«msn>i oogltassepoetamqua et in illis et posteriore tempore in omnibns ope-

1'''^-ifttts flngermtur, toto equino cwpore praeditos cni hummii corporis supe-

>V;|4or pars adderetar. Erravit igitur 0. MAUmiis etiam hic, quem omnino non

^^v'reele alteram formam^ ubi totom hnmanum eorpus haberent Centamri) anti-

4^ ^niore tempore usitatiorem fliisse MHI>itratam esse monoit 0. Jahn. Archaeol,

rfÂaSi.f. 18. '..., -.>- -:;,•

|5 47) Bmnn, fiber den ParaB^miHreter !MrM. Mns. N.F.Y. p. 881 sq.

4«) Vix moneatar oportet, qood pridem obsenravit GraeTiM, praepo-

Bttioiie ifftfi ipaas (antum personas significari nottssimo dicendi fenert.-"

••-f..

- »' ,

-^^' ;-."-, -' •

181',

'

qm ab aBti^iiidiibas m Argonaiitaiviii Diunero saep us pni-

fertur, inter Lapithamra nomiaa haud invenitur''^. Oe euius porro

vaticinio, quo maixime clarus habebatur inter Arfonautas, raira-

mur uihil Hesiodum proferre toto illo versu quo de eo ezponatQuem versum si postea adiectum habemus, restitutam accipimus et

imaginis symmetriam, in qua octoni ab utraque parte sese aggr^diantur , et ipsius descriptionis , ubi quinis de utnsque versibos

, exponatur. -^v' yvNvi-^y '>,,•; ':r-^.n^>^ tiiii^^lj^^-^mmk^^Jii^l.'.,;.-;.- Cum hac igitur imagine eam primum comparemus quae prae-

cessit aprorum et leonum pugnae vs. 168—177; quam statim

videbis ab illa esse diversissimam. Nam omnium iUarum rarum,

quibus illic vidimus imaginis rationem significari, hic prursus nihil

invenimus; cum neque materiae indicentur, neque formulae quibus

imago ab ipsa re seceroatur adhibitae sint; referta deinde sit ora-

tio eiusmodi vocibus quae ad figuram ipsam quae conspidatur nal-.

lius mumenti sint; denique descriptio ad Homericum genus nai^rationi similius accedat eo

, quod bestiae illae cum interfectos vi-

deant leonem duosque apros magis etiam ad pugnandum incitari

dicuntur. Hisce accedit scribendi generis a sequentibus maxima

diversitas; haec enim descriptio quantopere sit frigida et ieiuna,

cum in sequentibus non possimus non elegantiam quandam agno«scere quisque sentiet ^°. Hanc igitur descriptionem apparet non ex

49) De Mopso omnia congessit Burmannua in catal. Argonautaram)'

Valerli Flacci editioni praemisso. Lapitham eum Strabo nominat IX.ip.448

et Ovidius Met. XII. 456, qui potuerunt huno ipsum looum respicere. .<s^7i-'-v

•

50) Huc maxime vs. 176. 177 refero quibus eadem fere verba repO«

tuntur quae vs. 168. 168 iam legebantur. Deinde mihi mazime languere

videntur versus 170. 171, qnib.us quod in superioribus iam indicatum fuerat,

sese aggressnros Aiisse illos, molestis ambagibus et vlx ferendo orationis

decursu extenditur. His autem versibus mihi aliqua interpolationis suspioio-

admoveri posse videtur e duobus voculis rtur xai , . qua$ primum ipsae in-

eptissime scriptae sunt, quasi aliquid novi et inexpectati adderetur^ deinde

saepius in his Hesiodiis carminibus positae inveniuntur ubi aliis praeterea

causis locum esse postea adiectum demonatrari possit; quo milii pertinere

videntur versus Theogon. 458. 010. Scut. 7. 8; quod tamen hic peraequi

longum est. — De ceteris versibus reatituendis bene meritus est Lehniiii%« .

qui vs. 178—175 ita cognovit contrahendos esse ::L-

idi] yuQ a<pty ixeno fifyas^kls, dfnpi Jh xdxqoi , y^t^'^•

t\• .^

(foioi xe&y>i(3tes ^no Bloovgoiai Itova* ''.>''^\, i-"'Si-- : ^;

in qulbus mihi interpolatio fluxisse videtur e verbis ez vs. ,iM8 In'

%.

Adscriptis ttlu' ttniXeifiet' ifiait. p^^.-^"^

'^:r.v--

eRmat miniera estte, qaae ad certi alicoiin operis nonMun coii£»r-

natae isiut^' ; immo poetam penuasam habeo haoc descriptioaem

Homeri reeordHtloni debere. Is enim primum saepisMme ab apris

mt leeaibus comparationes. suas petiit (II. V. 782. VII. 856. VIIL

.378. XI. 413) in qaibus vel pngnam inter leoaes et apros legimus

11. XVI. 823; deinde in ipso HercuUs balteoj|iu ,4fflcribitar4^^

Xi.6M' ficti esse narrantur w, ?<;;»-

aQXTOi dyQOTeQpi re aveq xc^Q^noi xe XeoyTCc"^;)* >;*"•- ,ir.-

qaem locum eo magis respexisse nostrom credendum est, cum in

eo solo apud Homerum de Herculis armis aliquid praedicetar. Hanc

; igitnr imaginem et sequentem Lapitharum pugnae, et describendi

genere et fonte ioter se diversissimas, nemo putabit ab uno poeta

in eadem descriptione exhibitas esse potuisse. c 'V,^-;

Ab utraque rursus imagine distare videmus eiitt qoae l4ipi>-

tharum pugnam secuntur; in quibus primum considerabo duas illas

sibi respondentes Martis et Palladis imagiues (191—200) ^^

Non desunt in iis indicia quibus prius illud describendi genis agno-

scatur ; primum enim uon relinquitur unum teniporis mementum;deinde verbis <o(;ei l,movq evaQi%(ov 194, <o<;ei te iJ.dxrp' idêXovaa

xoQvaaetv 198 imaginis cogitatio inculcatur; postremo materia in-

dicatur equorum 192 et Palladis galeae 199 ,in personis autem

omittitur. Hoc eo for£asse excnsares quod e praecedenti imagine

eam intellegcndam esse diceres; verum iu sequentibus imaginibus

cuip sane eodem raodo personarum materia omittatur , in Persei

' rursus imagine indicatur v. 220. Hic igitur plenara perspicuita-

tem assequi nolnit poeta ;cuius rei in ceteris quoque inveniuntur

vestigia. Primum qui verba ooqei ^coovg ivaQiXtov scripait, is ve-

ram formulae illius vim nou satis perspexit; id enim quod de

Marte dici expectamus, tam perspicue eum fictum esse quasi vive»

ret, de iis dicitur quibuscum pugnet, de quibus praeterea nihil au-

dimus^^ Deinde vejro maioris momenti illud est, quod pugnae qui-

^'[fT'^- 51) QdamqnAm scio, eiusmodi beatias vario modo antiqnissima aetate'

saeplssime flcfas esse, cf. Jahn Einl. p. CXLIY. Tn ipsa aittphora Franôi-

9iana babemus leones cum apris pugnantes.

%'^ 92) Pecnliares eas imagines esse habendas propter verba iy 6i recte

statatt Lehrsins. Antea enim ad Lapitharom pugnam pertinere dei illi cre-

, ddbaotur, SchlicbtegroU. p. 64. Welcfcer. p. A77. Muller p. 6£2.

,V'

fHi:ii;^3) Haec difficultas sane eo mlhi evanescere videtur, quod alia prae-

: terea aecedunt qnibus adducamur ut hunc versum spnrium iudicemus; nam

,nimia multis hoo loco coniiraotis participiis {i)(uy

— xtltiiuy — iraQtCny —

•V ;

'^^'Ê^':

Mr •/.'. ^¥r--.-r:...r.''^^^--:---r-*''^^^^-::y--

itm iBtertM* mui^ ilk « Mrbis nifv^-iwai âsUvviv, ifoîf^

xmvaivfievai, dvSqmv i mi <F^/a:A ^v^flKW alviiV c\fxe perspM^^.f

tnr ^, iMee aiitein pugna a quibus geratar «t qwNOQ^t in |aMtgNMl>^'

repraesentata sit ne verbo quideqi «xpoiutur^\ ViAetur igitor \A^r.

peeta eertan imaginis Conaam nea sibi cogitacse, genpis •utQm 4^-^-

scribenii ad illius sinMlitudinem, qiu>d afit ex anteced«siati ifiaffine';

aut aliunde sibi cognitum esset,

cuius prepfiMi viai ct ratipflieii :

nou perspiceret, initando cearermasae. Gui rei ûv<enU quod le.

guntvr bje etiam taUa quae ad Harratioaem «onnibii asoedftiNd

tiftsvoi xaruivfKvai l|tt, «ski ^'^jif«fQ 9Q0 , ai^ onuiiae ad yisuvi-

non pevtineant, ^kQavQ^tQ, nîdgcius ifH, haô^g \99t, cuius ge-

neris in prieve inagiiie jiibil habuiaMs. Quae cum ita sint, bawd^

intfifiifia^f) paulo mole3tiotr or^tio procedit, ^fviiU rftUppe Iqjffi) Tergum 280

postea ai^^ctiui esse videbimus. Et cum propter eandem illam sjmmetriae

legem poetam credi conveniat hos deos, qnos sine dubio sibi opposltos esse^

TOluit, aequali etiam versunm ambitu descripsisse ,non possum non etiam

'

de versu 198 dubitare. Cuius rei InAra luculentum accedere videbimua ar-

gomentum.--

;

' '^rv '..'•\- '':./-''-?i^;^ /.'"v. 'Wy-',<^-:iV''^y'i;^<^^f^^':

04) Vidit hoc HennaBnas. Lehrsiua fleri peue pntabat vt haec non

de veni pNgaa aooiperentnr; quae mir« esset dieeiidi obseiwjtap ^^.affl;^ .

biCaltM...•?•':•

^) l^po dUlicultateqi Hermaniiua audaciore mutatione removere vo-

Init. Nanf ûm Câip ?• <^7 sq. incertorum populorum de expngnanda urbe

bellum describeretur^ Gorgonum commemorationi non apte additum, ubl ot

di verba significarent aliqnid quod praecessisset, hanc descrônem ooni^

cit antea cum Palladis imagine coniunctam fuisse hoe nodoiv\t>i^'':.'-.''•;;;

800 aiy0m t' dftfp' liftait• tni i" (*;f<io (f,vionir atw^y , -V M/

886 ittvoy tfsQitoftiyii'

xtq.alils 4' dfnfi tn^îeoiy

FoQyttii iifret-iq ftiyas tpoôs' ol d* inif aJtiuy; ,..>.,

atfdQtS ifiagy^tfS-iiy noltfiiia MtSx^' ^;|fO»'T«f'"

qilOd qiMdem ipihi piillo modo fieri posse videtur. Mam primum quod popnli

de urbe pugnantes non certo «omine designi^ntiir^ cum tamen huius rei certa

possit imago cogitari ,nihil habet offlensionis ; deinde ne est quidem fmago

illa i^Q gHff JJ*rimM»m4 potavit cuin Pprgpqibus cqniunqtif, cufB »?ni^ prae-

poaitiO novwn SOVfti ve^tiW sigoi^cet) porrp aiqniêm ro^^/C/^f x«âJl«f 9>0/}9f

de Gorgone in Palladis aegide conspliBHa dici voluit, incQnmiode a4 aegiêm .

deaoribradam rediret poeta eiun iaot ad puapaia tranaisaet v«. 9lBfi\ 4enique '.

ne tenHit quidem Hermannus quod initie voIueNul; qiii sum Mitea jtf asse^

cnturus esse videretur ut Mars et Pallas ipsi huio pugnae iatereaseot, po-

stea nihile minus peetriiares els imagines effici voluit (p.SIS). CoaiunctiO-

nem autem Persei iraaginis eum obsessa urbe, qiiam sio prorsns obsouravit

Herauuuins, multo ftieilius explicari posse «pparebit. . ^' 4 ^

cfite ittttiMerie aA artis «êriikB» Iwsce imffiies sunptu tMe^,

(pa^ contra luoaieBter d^BMMtrwi fH»teBt Penieri*recordationi ili|>

ike^h^ Priniiai enim quae de V»\UM» «nnitura proferuîtur , ta

.^t. onBia copiosius enarrata poeta inirewre petuit II. V. fd6 simifii-

;f C mis adeo ipsis verbis. Martis auten oowitunque eins FailMPia et

( Paveris cofctationem patet ortam esse e sinillimorHm verbontti

^; reoordatione n* X¥, 119

"r;"-- W p* iTmowg JciXero d«2/u«Jv re qpi)/l#r't*'- "'^

:iySk;:: ^«Jyvv^c», avr»g S' ^vrt' iSvaer^ Jiufi(f>tty6o>VTa^- '-

v^''*

'

X^ ConiuBctes deinie Marten e< Palladen saepissime apnd Momiii

,^^: bakNiiua, U. IV. 43». V.430. XX. Sfi» Od. IV.419 ei in ipsa M«f; i"^ AchiUis descriptione XVIII. BiS. îsee postremo aoeedit, tfo» Ini

-i^ inagâes a praeeedentibus differant, fuod sinfula etiam vefta*

• onnia lere ad Honeri initationem expressa sunt ^'; ut ian nobfa

<.: eoutigerit in hac priore descripiioBis parte triun diversomn foe-

,' : tarnn operan dignoscere. Quorum cui sequentia adseribenla aipl

: i»n quaefanus.'

: ' Versibus igitur 801—206 descrilntur deerun 8altan<tf«tt

cJi.oru«^, io quibus Apolio KtdttiîîÊ», Musae canunt. De buins an-

tem iniafiuis desGribendi genere non ptAest prias iodiciam fomari

qnam de eius genuina 'forma inepte additamento inquinata pra

certo nebis constiterit. Verbie eninu^-^^ .,.., ........ „.

ev i' dyoQ^•

iitQi d' okôg dneiQtrog ifnttfan^mro

d&avdrcav iv dyvavf

apparet deorum saltationem et Musctfnn cantun , quae «rcte inter

'.;',;,^_ .'-.l'-- /''-• -"''''î' ir ^^2v!»'^W- '. -''^'i>--i-'<^ :^" '•"

_'

. 56) Qaod quidem in Martia imagiiie eo minns est veri «imile qaia

V . cias figura antiquissimo tempore nondum erat tam oerto defioita certisqae

/ sigttis exornata; qni abi proelio interest vix a .ceteris pugnantii>us distingui'

tur. Cr. Muller U9Bdb. d. Arcli. %. 878. O. Jahn Beschr. No. 48.

j _-/:'. i\'''^9t) Cf. noStixfts iajaoay tnnin ss Innoi taiaaay tSKvnoiee 11. X.

. T illt§^'iiQvUeaat xfkttloiy = ^yffi6y« nqvliwy II. XV. 517, n6l(fioy xtna-

.''iiSiiitikt* dydîSy sbb

/lilxir xatadijfityat drdQtSy II. Itl. 841, Jtoe ^vydt^Q.-;. ^yfUtt) TQnoyivtta =s eisdem Terbi» Od. III. 878, deniqne if^lonte ttiy^

899d Hpmeraffi notissinta, ef. II. IV. 15 etc. :'''

^'}('^'^:S^k^^:SIS) Ita recte vocem îfoôf mihi interpretatus esse videtur Welcke-

v-'-/ m, 4004 neoessBrlam videtnr maxime propter ^S^p^foy vocem 906, cf.

;[Athen. p. 180 D, II. XVIil. 609. Mofferus pntavit jôôV Mc quoqne, ot

aaepkis apiid «omerom, loeim signifiodre, in quo saltaretur; quod de deis

>.r quidem inanditum esset neqaeoroniBO satis apte diceretur. "^'"'

'*:

86 coniuDcta esse debcbant, molestissiaie divclli. In qttibtts aliM

praeterea ob caosas superiorfs offenderttni locaniâe vario modii

sanare studuernnt. Prinuni cum verba &e£v S' ^dog dyvog Ôlvfi-m :.:

noq non essent coniuncta cum praecedeutibus nec ferri posset lodtv^

commemoratio tam srro posita, D. Deinsius, quem pcrmulti etiam- . z.^recentiomm secuti sunt

,emendanda haec esse sic putavit ^mv d^.

%i!oq ayvvj' (resonabat) "OXvjuna;. Sed neque adhiberi ita po4?«

tuit ayvviuat verbum sine addita echus notione (cf. vs. 279 neî:

SS afpiatv uYvvTo ijxto) neque haec soni significatio in Musarumi

cantu ferri potest ^^. Relinquerentur etiam sic gravissimae de sei

qaenti versu dubitationes. Quo quidem Hermannus describi pHta>

vit forum in quo pretiosissima quaeque venirent ; coniunctum igi-^

tor eum antea fuisse cum sequenti portus dcscriptione , quibua;-

omnibus una humanarum fortunarum imago efficeretur ; inde in-,

iusto loco a librario quodam positum. Sed huiusmodi fonim » .

portu in quo piscatoi: sedeat diversissimum est , neque unam hia'

rebus imaginem effici veile potuit poeta ; quod ipse diversissimua >

y^rsuttm nnmerus docere potuit. Mflllerus eo versu denuo sigoi>

ficari putavit deorum consessum Musarum cantum audientium ; quod

Lehrsius idcirco fieri non posse recte mouuit, quia oIyoqij non omHcm

consessum significaret sed eum qui consilii capiendi causa inire.

tur. Et hunc igitur et praecedentem versum Lehrsius voluit spu-

rium haberi. Sed cum verba XQ^^^''V (poQfiiyyt aptissima sint et

vix deesse possint ApoUinis commemorationi, contra verba d&avd-

roov €v dyoovi 205. prorsus sint superflua et molestam repetitiouem

prae se ferant {dytav « dyoqi^, ddâvuTcov vs. 201), sic mihi vide-

tur baec descriptio restituenda esse -'v •-%,/!-,

sv d' rjv d&avuToov itQog ô(>o'c* ev d* uQa fiiaat^•'

-

IfttQoev xt^dpt^f îog tcai yirjTOvg viog >, .

''

XQvaeifi (fOQfiiyyi' dêai S^ îJQxov doidfjg

'

;/' '^;. .'',"

Movaat TLuQideg, Xiyv fieXnofievfjg eixvtai *>°.

lamde describendi genere quaeri potest. Quodmihi videtur prioribus

duabus Martis et Minervae imagioibus similius esse quam Lapi-

tharum pugnae ; nam in universum quidem simplex est et imagi-

nis rationem sequitur (îyv fieXnofisvrig eixvtai 206) ; sed primum .

69) Frigidisaimuni est quod Lennepius proposuit eyyvs 'OlvfinoSf n^Heoipnlno ferri potest quod olim Guietus coniecerat ^yvvx* ''Olvfinnsii'*^'^ >:

'

60) Eadem dicltur ab editoribus esae Bauermeiateri aeatentia Obss. tn-

Hea. carm. p. 16, cuius libello mibi ufi non liouit, '/.'

•V- .-^-

cHharae tantuai inateria indicatiir, ndn ipsamm personanim; deinde

qtlod Apollo ifieQoev xid-uQiê , bec certe in imagine non conspi-

ciebatur; postremo miramur quod tam incerte (antum deomm cho-

y^ ruffl nomiaat , ubi is qui Lapitharum pugnam descripsit sine dubio

:^;Vsi»gi>l<>>^>>*i> nomina enumerasset. lam intelle^mus hic quoque cer-

^'^tam imaginis formam poetae oculis noo esse obversatam , descri-

<<^ bendi autem illud genus imitando accommodatara esse argumento

:V. aliunde petito. Nam hoius similes imagines e veterioris artis mo-

vi_numentis non sunt cognitae, in quibus cum Apollinem et Miisas

i^cantanles ^*

,deinde deorum pompas

^^saepius exhibitas videamus,

^^-i . deorum tamen saltationem nunquam conspicimus. Immo veterienim

Iimitatione haoc descriptionem ortam esse et e duobus quidem an~

fi \ tiquiorum poetarum locis, quos iam Rankius comparaverat , quasi

S;couflatam.omnium mihi certissime vidotur cognosci posse. Primum

_: ^ enim brevem illam saltationis descriptionem quam Homerus vinde-

^l\ miae imagini addidit II. XVIII. 509 — 572,

ubi circa puerum ca-

nentem saltant ceteri, respexisse nostrom similia verba ev fiia-

ooiai , IfieQoev xt&uQtt^B , qôQfxiyyi. Xtyeiri ostenduut. Saltationem

autem cum ad deos referret, in auimo habuit narrationem quam, in hymno adApollinem vs. 182—206 legimus, in qua prorsus ea-

dem res nonuunquam eisdem verbis exponitur , rs. 182 Aijiovt""

, eQtnvSioq viog, vs. 184 »^.,^- <v > :,

,

'

roM» Se q)6Qfity% . •. '. . -.^

Xqvoiov vno tiXi^xtqov xavaxriv e/ei ifieQoeaaav.'

; Inde etiam explicari mihi posse videtur, quomodo ea quae vs. 803.

'. 804 inserta leguutur irrepere potuerint; scilicet is, qui uarratio-

nem illam accuratius teneret memoria, cum recordaretur verbomm

V illorum vs. 186. 18*. / v .,l- i, ':;^.7

evdtv de UQog "OXvfinov dno ;|;»?ov6f, ojjtc votjfia

eiai /iiog iiQog dSfta, dêmv fied' oftijyvQ iv aXXatv

ea in Hesiodia descriptione redditurus satis inscite eam sic im-

mutavit

/;-<".;-

01) Vldemus eos fiilsse in arca CypaeM, Paos. V. 16. 1. cf. 0. Jahn

Mch. Aote. p. 10. Novem Musae in amphora Franfoisiana pompae deo-

rum intersunt ad Pelei et Thetidis nuptias euntium. In posteriore qaodamasculo descripto ab O. Jahnlo Besohr. No. 809 habemus novem Mnsas et

In infieriore area Lapitharum et Centaoronun pugnam; qoas qui ita compo-

snit, respexil sine dubio Hesiodiam descriptionem qualem nos legimos.

/;' 68) O. Jahn archao]. Attb. p. 113. •

rsUi',-^ 1.' ^ .

•:

•;

•

. \.,> !'";; r^'"' ;*'"' r', . .

"

•;t*';>\-^ tftegoev xtd-dQ!^6 Jtog ttai jiijt^g vtog v ••';.-?

*- «v tf' «yo(»^, »€(>* S' oX/?o$ dneiQtrog iaTsq)dviOT0^'^^'':''^^^:.:'':'^'^fe.

Divitiarmn autem quae in Olympo essent cogitationem snmpsit e^^^_;.'-f-s

liyniil. Mere. 249; verborjm autem illorum nsQi S' oX/9os etc.ist-.,^ : 'Mi

nilfiiHa leguntor hymn. Ven. 120. lam ex oranibus quae dc hM7, JîmagiRe disputavimus appanrit nifiil ohstare quominus eara ab 6iir '; :'^^

detti poeta profectam esse credamus qni superiores duas Htartis ei-iv'^Pftlla^s imagines composnerit ; in quibus omnibus animadverta^ ;;iil

quaeso aequalem quattuor versuum ambitnm (cf. adn. 53). ;. . Âv^:

Imag^ne quae sequitur exhibetur portus cum delphinflras dFe.''';:^:'

piscibus, in cuius ripa piscator cum iaculo sedet (207- 215). Quaav vf gvfdemns eadem quae in superioribus habuimus vestigia simplicio> ! V;^;

rift inius describendi generis prae se ferre,

formulas xXvôfiivi^-vfî

ixeXtfg , dnoQQi'\povTi eoixoig , deinde materias accurate indicatas : .' .>;:

ubi tamen diversitatem aKquam habemus in eo consistentem quod^ : ,:

augetnr materiarum numerUs; nam delphines argento, portus xaa-

ffrti^ , pisces aere facti dicuntur, cum in superioribus aurumtan-' '^

tnU et argentnm nominatum invenerimu^. Quare mihi hoc non e

certae imag^nis cogitatione fluxisse sed tantum eam ob causam

prolatum esse videtur ut splendoris aliqua cogitatio augeretur.

Certae deinde imaginf neque quod pisces tremere dicuntur conve- .

nit neque epitheta ilta evOQfiog et dfiaifidxtrog. Accedlt quod hu-,

iusmodi imaginem ex artis antiquae monumeiitis non habemus co-'

gnitam, cuius ipsum argumentum cum non e mythica hisforia sed

e vita qUotidiana sumptum sit ab eis rebus dilTert quae antiquisi

simo tempore plerumque ab artificibus fingebantur. Ad Homericae

coutra comparationis exemplum quae legitur II. XXI. 22 hanc iraa-

ginem et ipso argumento et singulis verbis expressam esse iao^

Rankius observavit,

(ag d' vno Se\q)ivog fieyaxijTeog ix^veg a^kXoi /. .H

q>evyovTeg nifinXaat fxvxovg Xifievog evoQfiov'

.

..

SetSioTeg- fidXa ydQ re xareadîei ov xe A.a/S>iffiy <*'.,; ,*v

.«—-^ .••' . ••• ''''-.

•• ..-•

.«i^' |.-_.'

6d) Verba tv Jk lift^r fvoQ/ios praeterea legunttir Od, IV. 8Aa I}^, ,

.

'

136. Deiqde si revera versiis illi e fKanomachia servati (Athen. VIII.^. .

. .^

P.877d) ^. ,

. ;_ •,: Vy^'-t:- •;j y^^

t

' -''•-'_ ,;'' :'

..=!.;;

QndlMi^ ht^ ifi9iCU 'U9(attfliwm^ fratis suri.

litudine cuat t^liws pritiribui^ «onveBire i a imfitlMfte pugoa di-

mMtt es»e iiiienim fiStm, ^ De etAi» greiiuiaa fatm pMaitfihi mtiMMtL testKtii tiittntut. Venai^ prknatt a6»-^flt2 vmaffHt Wtil» a LebTîo AMtttratm latMrAilt, tuoi aMÎertissiad» refierli

BliKt fe^fi^MHbUs (xlvtôf^htp IkBlog =* ihfXofthoii txeXet, (f£%^-

«? 21» «** Jlfl, i&vpe^ ix^dovreg ^ iôittov e%Xmt»q l/^s).

QMiHtfbreiir L«hrsiii8 hie diiM taitfim ab initfo versK extitiMe

statuit , in quibus cum dtfptex fenretor lectio aqyvqtoi dBk^ti;

edvveov et Se^fttti; ifj mi Tfj idvveov^ aiy inseitv qiodam homine

cetera illa ad^ventw. Vbr fHmn mihi viitetur, cm i» versu 212

codicuitif etfnsifts*' firmeftir tectiw «feircov^*

, qnod it delpbinibns

multo aptius dicitut fVMn insolens iUud i^vveov ^ , veri ^milius

«ise faranc fUsse? iMrum versasw geminam fornram >-- v<.:^f%

•'4v?^^>.i»*---,3eX*5ojU6lN»> ix«Xo5* xoXôt' ye fihv ufi (teaov avioS . .r'

.^y'%:_'^,i^ tt^vêoi SeXtptveq etjpo^tav ixûovtsg. _ ^

Tufti vero admodum dubito de tribus postremis tersiba» fltt^^MSw

Nanr priannn' in Homerica illa comfanitime unde baee iiM^ sum-

pta tnt, de piscfatore nihil dktmi est ; quod potnt sonie Msler de

stfo addere. Deinde autem valde motesta est in his vernba» p»*-

s«ium bis repetita commemoraiio cm praeeessisset t/^vnoi»*»^.

Deniqne mihi vestiginm superesse videtur nnde bmee verba iflutiikv

tione expressa ess« dicantnr, muft0 iilud quidem posterivnB aetft-

tis. NflfB simillimwli versiii 21& iiiitimi babeams i» Ant^haniseoniri flragmento <^S in quo hi rersiK^ fegmitttr

>/.-.;•..•: y^^jifirttfireffiovxftdBiidtnoiiftpfvaioio

Ad sottti desortpttoiiein quAe i» eo eariitee legefetiir pertinebaDt (quae Wel-

okeri est suspicio Bp. Cycl. II. p. 409. ef. Bergk de rel. coai. att. p. 997);

siffiilLs argumenH imagiDem ex ea sumere potuit noster.

64) Solus Diaconus habet i&otyiap, cuius DuRa est auctoritas.

T''\'.9S) luveniiur haeo tox honnisi in carmine nostro, eis qdiidetti ibtis

qui aiias ob causas postea additi habendi sunt (ts. MB. tSft. iBd)*. AOs

ipsos locos respexisse yidetiti^ giâmnlafteas ine qî Hesiodiam tocem illam

dicit (Granrer. anecd. 9xon. pi M), qn& taiWB ipse testatur se hanc vocem

apud alios scriptores min inTeaiise. Bandeii noUonem Hesiodus voce ^mkexprimit (Theog. 878. Op. 619); Homerus ^(/yc*y.;

66) Frgm. 109. Mein., ex Problemate comoedia servatuni ab Athe-

naeo X. p. 450. C. Incipit aenigma illis verbis, quod Antiphanem nescio an

iuire itwq^tdMntr ipsfMr anniidibite aDcuius memoriae del>«rei.

Pi :

te*isi.: . .

'

i . '.'• if^'^ ••'.' \ i-> ^ -2.'* J*' '" , - -IV -' >-

•r I .•

oiijdtig, ixeyuXr^ dandvfi /xiav siXxvae niQxrjv.^

Hanc in verbo faaud admedum vulgari cong^ruentiam casu accidiase

nemo putaverit ; ab Antiphane autera cum verba illa aptiisime sint

coniuncta cum cetcris, apud Hesiodum dativus ixCvaiv molestisa^.

mns est et vix ferri potest. Haec igitur verba crediderim inserta

esse ab aliquo multo posterioris aetatis poeta qui aeuigmatis iliius

memor esset. Quae si recte disputavi, hanc quoque descriptionem

apparet quattuor versibus terminatam esse, ^ - ; 4i;<^

tv Ss Xifi^ evoQfiog ufiaifxaxeroio dâXdaaijg ^<t, »'

<.kC ,

xvxXoTtQ-^g exirvxTO nav6q>9ov xaaattiqoio ., .',...*.-i.

xXvll,ofiiv({i ixsXog' noXXoi ys fiev uft ftiaov avrov .'.K.;^

aQyvQeoi deXcptveg i<poiTfov ixdvdovteg vv - ..'i .i> ".:, i.ît

itaque omnibus numeris tribus superioribus respondere. Videtur

ergo in hisce iam consilium unius alicuius poetae patefactum esse

qui seriem imaginum eodem describendi genere versuumque ambitu

descriptarum exhibiturus esset.

Venio ad omnium diiudicatu difficiUimam Persei festinan-

tis descriptionem ,in qua mirum in modum permixta habemus di-

versissima describendi genera (vs. 216sq.). In cuius maiore parte

certa imago simpliciter et perspicue describitur,materia plene in-

dicata (nam Perseus ipse auro factus gladium portat aeneum Me-^

dusamque in argeutea pera aureis propendulis ornata) formulaque

aneviovTi xai sQgiyovTi ioixwg vs. 228 adhibita. Ab hisce pri-

mum verba o S' Sgre voTjft inoTUTo v. 222 discrepant, quae com-

paratio imagini non convenit ; distant porro quaecunque vs. 229 sq.

de Gorgonibus Perseum persequentibus dicuntur , quibus a descri-

ptione ad narrationem Iransiri sentimus (îqqoaovTo, iifievui fiunieiv)

omatam grande sonantibus epithetis anXijtog , ov (puTog , cum de

Gorgonum figura et amictu nibil proferatur, immo inserantur quae

cum artis natura pugnent (vs. 232. 235). Maxime autem a cete.

rorum simplicitate abhorret minim illud commentum quod 217—219 de Perseo legitur .

,

ovt' uq' enixjjavoov auxeog noaiv ovd' exdg avTOv^

.

&avfta ftiya (fQdaaaa9ai, enei ov$afir\ eaTr^Qixto.

Quae verba qui explicando ad artificii rationem referre conati

sunt *^', poetae mentem mihi non intellexisse videntur, qui miracu-

67) SohlicbtegroUius (p. 76) de flguris ut in opere anagtypbo multum

96

-i --•'^-.:'

'-'k:- j::, Tr-

lnni proferre vîiit ab biiinan« artiAcehaud perHefendlnii; eaaiitfs>'

tem ipsam ob cansam bic Vulcani inentio inicitur, qui in superio-

ribus nusquam erat nominatus. Quo quidem luculentissimo utimur

argnmento, postea additos esse bos versus; cui praeterea accedit,

;k^ quod eius poetae consilium, qui hos versus composuit , quibus vo^

^^Vlnit certe volitationis celeritatem aliquo modo exprimere, differt a

S l ceterorum ratione , quibud apertum est voluisse poetam primum

% #guram Persei describere, tum vero demum de eius festinatione ex-

,;Vônere v. 228. His igitur versibus, quos qui inseruisse videatur

;J.t postea indicabo ,resectis leni mutatione cursum orationis sic re-

:^^stituimu8t',, , iv d' ^v -^vxofiov âvutjg Tsxog, InnoTa HeQaevg, ,

-'-^,-

'^

fVî. * ^qvaeoq' d/icpi ds noaaiv eX^ nTtQotVTa niSiXa. . ^..^'

,;. Ceteraeillae difficukates priusquam removeantur, mihi quaerendum

; yidetur de fonte huius descriptionis ; quam cum magnam quidemN partem severum illud genus prae se ferre appareat ,

iure nostro

: suspicamur ab artis operibus petitam esse. Perseum autem eo quo

'.'îc describitur habitu post interfectam Aledusam fugientem saepis-

'. sime in veterrimae artis monumentis conspicirous. Videmus eum in

vasculi Vulceis reperti^^

imagine nigro colore picta talaribus,

. stricta yeste et orci galea indutum, xiîaiv et uQnTjv manibus te«

nentem et extentis pedibus fugientem; praeterea Medusam abscisso

capite in terram proiectam, denique Palladem cum aegide gladio-

que. Prorsus eodem modo repraesenfatus est in eis imaginibus in

^ quibus Oorgones eum persecuntur. Huc pertinet vasculi antiquis-

V simi temporis^^

imago, in qua Perseum manibus pedibusque exten-

tis fugientem et xiîaiv in tergo ferentem sequitur primum Mer-

curius ipse festinans, deinde Gorgones duae horrenda facie, strictis

vestibus indutae alisque praeditae quantumque possunt festinantes ;

.' postremo videmus ipsam Medusam in terra iacentem cum Pegasi

;^ > capite. Eiusdem generis vascnli imaginem Gerbardus publici iuris'

fecit '0, in qua Perseus eodem corporis habitu, pelle, alatis tala-

,. , extantibus dicta putavit ; HemanDus Perseum clavo scnto afBzura cogitari

:

- Toloit (nt Aesch. Sept. 547); Mallerus miram tantum perspicnitatem imagi-.''. nis exprimi. Quibus omnibus verba oiJfaftjj iaTtjQixro et &avfia fiiya

ip^tiaaaa9ai obstare unusqnisque vtdet.

;' '^'f^;!. 68) Publioi iuris facti ab Levezovio, Entfvicklang des Gorgonenideals' ^

Wg. 88. p. 57. Cf. O. Jahn Besehr. No.ll87. ,

.< . 69) Levezow Gorgonenideal Fig. 24 p. 60.

,;V

?0) G«rhard auserl. Vasenb. II tab. 88 0. Jahn Bescbr. No. 61».

^'^^'v"- '•:..,

•-

viVr- ^^J^^^W^--

r^s et orei falnir iniaMB peramfae hir tergo fmn» fir leral

avohit, secuatvr aaCem eum dme OovgomiB priorifipira ilH« ^nfllli

similes; adsHot praeterea Rfiner^ii, Memnlus et ihterfectt» VMm^sae corpa». Haiic aute» imagiHem frfq[aeiitem faisse aiifii|vtmiiiia

aetate eo videmus quod etiam in arca Cypseli ficta erat *'. Ift . 1;.

ommfi^tts autem foas comffiemeravi ima|rinibifs non pTorsos aeifuAtis)' '^^^

arf^nmeuti eandem semper Itabmnm fisfiiraai Persei maiM» Mdesu :v|l«^

^ne eoden modo extendentis, deinde peram ^dem et orci gfateani ij^W.

ubiqoe fereartis et plerum^ etiam alatig talaribtfs inrtracti, htrpeii p^~':^:^.

aotem raro manibus tenentis '^ Quibus addoctmur ut p6i%nttdffa> v!'-^!;;

mus nobis de aliquo fngientis Persei figurae quasi archetyp^- ^tt ^'^'''^

omuibus iltis re^s instructae quaci imaginibns ittis eoitfmunia essent. ^AtXk'

Talis autem operis inde qooque testinionium acciphnus qdod a plu<- i^c. Yii

ribns sciiitns Perseum hoc modo fictum esse solum sine additiiS afiil^

. t^V^l

figuris. Fecerat enim eum primum Pythagoras Hheginos '^ itiitAk i -X fS^

Myron ^^; quomm opera plures posterioris aetatis artifices tnditati ''.

-^-'ix^

essc videntor '\ Cum hac igitur imagine apparet ff^siddiaoi,t^-M

descriptionem tantopere convenire ut non possit non ex elos notf.

tia ihixisse; nam etiam hic habemus festinantem Perseum omnibus

illis rebus praeditnm quas in operibus illis habuimus. Quo cognito v :

certius iam poterit iudicari de eis descriptionis nostrae pattilkus, .

quas imaginis rationi haud convenire vidimus; quarum primuiB -

accuratius consideremus postremam partem, qua dorgones descri-

bnntur. Vidimus sane, Gorgones Perseum persequentes saepe ab

,

artificibus repraesentatas esse; unde aliquis versus rtlos apu^ ffe-

siodum non esse sollicitandos existimaverit. Imaginem aiitem ai''

.

artis operibus sumptam csse, hoc non ex eo solo cognoscitur quod . J/

71> Pausan. V. 1€. 1. „al ii ddfXffotMfioJaiis l}(ovaai ntSQa HtQ-i

aitt tlai Siaixovauf 16 ds omfitt ini i(p JltQad yiyQunittt f*6y<p.''

73) Cf. ApoUod. II. 4. et schol. Ap. Rh. IV. 1081. lAl^. quorum auctor

est Pherec3'de.s. •-. / '; -yv^/'

73> Dio Chrya. 37, 10. ;! , u. s- v^

7t> Pausan. I. 23. 8 ,x»i MvQurog JltQaim ti it MiSwamv iqyo¥

elQyaafiiyof," qoae verba sic taotam exyjicari possunt , « secura portassc

illum credamus Medusae caput et festinanter au£ugi!»e|i nara aliequin iUud

nott' potuit agaosci, quod dieitor perpetrasse faGiaua istud.. . ,

^^'^; 4'!

75) Conspexerat falem inagiaem BvrifideSf EIectr.4d8: Otia» vide^

mus porro in nummis (Cadalvene Recueil pl. 4> S7) et speeiilis- Etruscis

(Gerhard etrusk. Sp. II-. Itfl. liSS).

iinrtiriatttMr eiHMBoiK vptKtt, acA desctitoiidi gênoB eis respondere opor^^

te^; qiiod ijêM hec loco tlMi dirersun esse a ^pcrioribos ap^"

j^rwt ut haec ab eodem poeta profecta esse non potneriut. Iniara

ne conveninat ^dem qiiae de Gorgonibas dicuntur cum operibafl

t^tl^; Mun cinn expecteinns de festinatione et araictu Oorgonum ^"r^^r^lDiliilei Ht de PerBeo aiiqnd dici, niliil einsmodi legimos, nisi huc

;;^^^pertinere dixeris versum 233, in qno Gorgones in ônis habere

'^^^dracones dicuntur; sed hoe tpsom in aitis operibus aasqaam coa-

-fj^ •picitur. Bekide extitisse iinaginrs in qnibus Perseus selus reprae-

:^^^:8eutatu» esset cum aliande tum ex Fpais iHis amplioris ambitut'

JmagiaiiMis cognovimus. Sed praeler describeadi generis diversi^

v"- iatem aecedunt ea ipsis verbis sampta vestigia, qnibus cognoscamus

;;^

-

quomodo luiec postea^ inserfa sint ^^. Nam si hos ipsos versos ac»

r"v turatlHt con^deraBnis ,-_ ,-;•:'»-; _,,.-'.».;;•• . ...-<-•

V-r;., ^^ otvtog de onsviovri xcti i^^^Yfoni iotxdits ,;•?.'

"y^-^^^yî^.^ 'JlsfG-evg /Javttiitiq exnaivsto. tai 6h fift' avro» ^. ;. :?^

.v-i'*'t':.v To^yoveq anXijToi re xai ov qparot eQ^t6ovT0"'''''

} faeile sentimus ea quae versos 299 initio kgnntur prorsus esse

aapei4ua ; nam Persei et nomen et stirps iam supra prolata erant ;

praetere» vtcb JoevaHfjg prioia syliaba non recte prodncitur. Haec

igiliir sio» ûbio eam ob cansam inserta sunt ut seqoentia cum snpe»

ricrlbus eoniungerentur, quorooi antea diversa fuerat ratio ; ipsam

autem PfHnsei deseriptionem antea versu 298 initara fuisse censeo ; id

78) AllinTCiii hioetiam voeis inlqtns veterklri poesi Bon convenieii-

. tem notioaem, nisi seirem omnia ia ^lbos^ de tempore carminig qQaereretOf

^ Incerta esse. fireviter tamen bo« loco signifioabo ^vid miiii de liac voce

l statnendum videatur. Atque duarum formarum aniaaios (s= unliiatof) et

anltjios (= SnlaTos) eam antiquiore tempore videmus esse rationem, ut

.prior illa a mldû) derivata Iiabeatur (Hes. theog. 151. 153. Op. 148) altera

.^yero cum tfnX^Qmos notione conveniat (Theog. 315. 709. Hymn. Cer. 83.

Bimon. fragm. de mul. 84). Pbsteriore aetate prorsus inversam esse raMo-

nem et SnkiiaTOS eon sfgniflcare videmus qiki sattari neqaeat (Theogn. 109.

Iêsch. Ag.109. Sopfa. El. fSSS) 3nlnxos aute» srve &nluxos einn ad qnem; aemo accedere audeat (Piad. Pyth. 1. 81. XII. 9. Aesch. Prom. 371. Soph.

:.Ai. 858. Trach. 1088, unde fluxit Hesyehii ioterpretatio a^n^datToc). Hac

igitur notione quater in carmine nostro adhibitum legimus, vs. 147. 830.

850. 868. Erravit autem Mutzellius, cum de emend. theog. p. 54 sq. Snlr)-

'x%t apotf aatifUiolto otrMiuo BotMoe adMbitmB ttrenirt diceret, exemplLs

aws theog. V. 1M, ubi ofliml eedices habent Irnlaaw , et souti loeis iUis

'napte natura incertfi.- '.,-• '.:^-

. .

••.•' ".'/ .:^'^ .'. '•i'

V'' ^ '

W'~ ,.•??- v;vcj;',:>4.-.;>:*i:,.. •,.. •..;

•;,, -•; -rj'-. '.;-; >^'' .•.,;A^^ -^-i '-.•V4'*:^^'^^'-'-'^'^~^ -•%;•

qnoj ee eiiain coniirmatar quod foiiBttlae Iftae eocxeo^' voce tenJBJ^

natae semper in fiue sententiae leguntur '^. In hoc autem primumdesidfralur verbum finitum, praeterea verba avtog 6e satis sunt su-

perflua, ac ne prorsus quidfm recta; nam si haec revera ita coniun>

geiida fuissent avrog /uev requiri Lehrsius recte censuit Itaqoe non

longe a vero aberrabimus si versum ab initio talem fuisse statuinus

•. •,V .. gffTOTO Je "* ansvdovTi xai eQQiyovri eotxmf^ -i^^^îi^^^p^^tyl^^^-i

lam restat ut de tota priore descriptionis parte quaeramuis. In qiilt ;/'^>!?^

iam supra vidimus verba o d' coê v6t]i.t* enoTaTo huius inmginis ;->t^^

rationi haud convenirc; quae eam praeterea ob causam sic ut le- ^*

^'^^'vJguntur offensionem praebent , quia inconcinne Persei amictns de- Jv .1

scriptioni iam nunc inseritur fcstinationis commemoratio, quae re.. , '.^.^|

petitur vs. 228. Accedit quod primum talarium (220) materia non .:M'i^|

indicatur,

deinde contra imaginum quas comparavimns rationrm <'^-'^

ensem circa humerum ferre dicitur Perseus, quod in operum ilio./:;'î

rum nuUo habuimus. Videmus igitur poetam in priore descriptio- c---7.^

nis parte non certam imaginis formam tencre; quae profecto me- 1-. .|

morabilis est describendi generis discrepantia. Deinde adspicias .',

quaeso quam miris ambagibus versibus 223—225 Perseus narretur

Medusae caput auferre. Integro enim versu de capite quod non >' •

conspicitur exponit; quod cum dicere vult in pera fuisse recondi-

tum, artificiose hoc ita exprimit peram illod circumdidisse, d/iiqî ,,

de (xtv xi'§t(Ttg &es. Quibus omnibus accedit incommode in his .

versibus saepius repetita praepositio a^^x' (7re()/') ,vs. 220. 221.

. .'

224- 226. Quae cura bis eodem versus lofo reperiatur, vs. 220.'

.

XQvosog' ufxcpi de et vs. 224. FoQYovg- u(i(pi Se fitv, cerfissimunl . /.

mihi hinc peteudum videtur dupHcis recensionis vestigium, quo facto'

omiies istae dubitationes evanescunt. Priorem igitur hos versuii\^

continuisse existimo"

ev d' rjv ^vxoinov /favutjg Texog, innoTuneQaevg,- ..'

;

'

t

XQvofog' ufjKfi Se noaaiv c/e nTeQoena neStXa -^ i,,\;4 r. j

afiotatv Se fitv ufi<pi fieXdvSeTOv uoq exetTO ."; .-iv.' ;• >

, /oXxeov ex TelaftdSvog' 6 S' mgte vorjft' enmSxoJ'M,,','';

•

]

in qua iam vides festinationis commemorationem apte in fine essii ''^.r.A

collocatam ; ipsius autem descriptionis eam esse naturam ut neque .

. .' 1 '.. ''y^' ^'^..'^'r^ ''

77) Cf. V9. «06. 209. 815. 814. Theocr.I. 41. ApoII. Rb. t 78». 7«4J ,.>g

78) Hanc vocem si propter v. 228 non bene exco^tatam putaverisry

videbis contra illo quidem versu mirum in modom conflrmAri»

'i

''. '--^f^^f^

mcertM iDMginis fonnBBi neqne oiaimoo artificii rationatt sevtr^^^de-

neret ^t hac autem re et qnattuor versuom auibitu eam accedere '<

cogoo&ces ad priorum imagtnom summam similitudiuem ; quibus quin-

jib eodem poeta addita sit spero fore ut noo dubites. Quod

'ûidem ipsa comparatione illa wcte votjfia adiuvari videbis ; ett

! .jîm ipsa verbnm in hymni ad ApoUinem loco illo leguntur unde

i^!:iieorum cbori descriptionem fluxisse vidimus. Cogitavit autem

^^êrseom sine dubio ad IHedusam festinantem ut eam interficeret. —,<^ jHlaius igitnr descriptionis loco copiosior paulo et ad artis monu>

Vêntorum similitudinem conformata substitoebatur haece

.;,,„.,... ev d' ^v ^vx6fiov Javdt](; xexog, innoxa nsQoevg,'

:>

''J?V -+*;-' ;^(»wcoc* dfiq)l Si fiiv xiîaig^ê, &avfia lieaâi, '"'..

;!; .i^t.j;;^;/ aQyvQer]' d^vaavoi Se xaT]](OQevvT0 (paeivoi" ^•^'

fîf jfpvffc/ot''•

SeiVTj Se neQi XQoruffoiaiv avaxxog ,

xetx' "AXSog xvvetj vvxro^ lôôv aivov txovaa:•

,V^,,,>^f-enxaxo Se anevSovxi xai eQQiyovxi eoixtag. m' - .

-

!.V Aptissime iam vides de ipso Perseo, cuius tergum pera circumoat,

verba dici ufKpi Se fiiv xiîaig &e£ ^°; ensem autem et alata tala-

ria haud aegre desiderabis, quae in pluribus imaginum illarum

^ non habuimus; Medusae denique nemen quae non conspicitur recte

y omittitur. Hae igitur deseripfiones postea versu 223 iuserto con-

-iungebantur; quem unde sibi conformaverit consarcinator ille, in-

: fra videbimus luculentum vestigium inveniri ^'.^^

: ; At:3.'r> <-

''

Aii- Qî^V^^ igitur imaginum seriem accepimus ita inter se con-

veQieotium, ut eas ab uno poeta profectas habere nemo dubitaturus

rjsit, Martem, Palladem, deorum chorom, portum et Perseum; quae

et describendi genere inter se congruunt et aequali singulae quat-

tuor versjium ambitu describuutur. Hiscc autem praecedentes duas

.

;;et inter se et a sequentibus diversissimas esse cognovimus ;

de

:":i quarum ratione postea exponetur. Nunc enim primum de earum

,A> imaginum serie quaeram, quaePersei descriptioni additae leguntur;

-^ ûae quantop\<;re ab omnibus superioribus diversae sint quamquam

:>;:-'>. .^' '• .

"•''''.

- '-; - :'' ^,

^vi^:/ VO) Hftdc verba videri possunt Homeri imUiitioAe orta esse, II. n. 448.

"t^^S ixaiof dvaapot nayxQvaeot ^tQi&ovtai.

%' 80J GuietiKs iam voluerat pronomen ftiy de Perseo accipi; qnod qui-

.

,-

' dem sic quomodo haec vulgo coniuncla leguntur fieri non posse apparet.

'^;\im_ Al) Mirum de hi^ verbis extat testimonium in additamento quodam ad

,'.;;''Xj>elIodori II. 4. S. adacriptd, quo et Pindaro et Hesiodo tribuuntur; nisi

.;^.vforle verba illa corrupta sunt.

S-'-

,1-,. .V -f;...

-;,V , .^-./i-^V

r>. •

pnto e Lelirsio safis iaHMl«nter 4«iiioMt'fSfinM'«MiK, ^^«A ^tftt Vlt''

tione insertae illae et qua via paiil#tim auctae siut vitlktur aihi

paulo certiu» defiBiri posse.

D u a r um igîtur u r b i n m exHonerica scuti AchilHs descriptione

sumptarum priBuuii alteram vehiptatibus ^versi generis splendeii-

tem (970^313), quae apud Homerum prima est <II. XVIIi« 491^

508), considerabo. Atque dnarum reram quas Homeras in ea aei>

cidere ntu^rat, nuptiarttm et litis civium, priorem solam videmitt •

nostrum imitatione expressisse v. 27S— 380, ipsis plerfsque veirMt -

ex Homero petitis, ijyovro 874 » ^y/yeov Hom. 408, al^jU^cor

SaiSonv 2f5 93 Saidcav vno Xafinofievdtov 492, jvp^vf i' Vfijhfinof..

oQfOQH 374 FP H^ 493, deinde vs. 277 sq.•

-vv^'*^>ii i::^^^ -^^

^ ToToiv dh /oîot Hat%ovTeg enovr». ; ».^;-; •.'-.+^-;

Toi fihv vno XiyvQoov avQi^yyojv teaav avSip', '^' *>"'-J

'-

[si dnaXav aTOfiatojv, neql 6i aq>iaiv tiyvvTO ^X*"^*l

'

• ^

ai S' vno (poQfUYyoav «v«yov /oôy J/uC(>o'eyTo.-•

•^.-r .;,<•'

conformatis ad exemplum Homericerum vs. 494 .- "Vv^^'^;^"

xovQoi S' oQXrioxijQeq eSiveov, iv S' aga fot(ti1>'\ v?v•

-^'^

avXoi tpoQfiiyyeg Te ôtjv exov.* -^^

'"'

Addita deinde brevi comissatioHis descriptiene (281—283) non ex

Horaero petita transit poeta ad enarranda ea qnae. ante urbis por-

tas actadant , ipso censilio ab Horaere alieno;

in quibus prlmum

equitatum commemorat v. 285 ; deinde breviter reddlt Homericas

seg;etia, raessis et vindemiae imagines387—300, quarum unaquae' \

que apud illum propriam imaginem elilicit (541—549, 550—560,/^561—572) ,

nbi rursus singulas voces illinc petiit, aQOTiJQeg 28f >

= 542, â^ Xiîov 288=660, ijfioDV aixfifg S'ieirjai 288.289 =»/

ijftoov o^êiag SQenavag iv /cpaii' exovreg («= Hes. 292.) 651 *',

£V sXXeiuvotai. Ssov 291 = 553, STQvyoiv 292 = TQvy6(i)ev 566, ev:.

TaXaQoig eqioQevv 293 = nXexTotg iv xaXaQoVai (pdQOV 562, fci^-^

Xaveg ôTQvtg 291 «= 562, uQyvQeai xAfiaxeg 298 »= 563, ^Qi9^-^ ,

fxevog a^TacpvXfjoi 295i = OfCKpvXâi ^Qi^vaav dXoDijv 561. Quiboi'

peractis adicit pugilatum et luctationem 301, venationem 302—304;/

denique curruum certamen 305—313, quorum omniam nihil apud-Homerum legimus.

— Haec vero omnia non ab uno homine ess*''

•' vûy.

i» -.:n:V?t?%«fif?:,

it88) Videmus non prorans firma meinori* poetam illa kaitatiHB emd^ -< yik

qui hau4 perspicue distingueret^ quae apud Homerum ad divetvafi imasUiMr: ,. .s'^-

pertinereat. >?

- •.1

•

1 .,

.iplifciipto , iCMiii e nin #lla Ttttam «lirersisginariini coacervatione

;.ilirHiB ftl» HonKro mmfi^wam ftuftkm «x fpfiins poetae iafenio

: fpofcMAanw , tuna vero eo reete aflnDanias qood maxinia «wn «b-

aoHritale «c neglegentia hacc omnia «eniiuicta snnt Atfne in eis

Ifyaram i^Dae exlra «dbenfiant trfa maxine reprebendenrfa esee

i

JbfihlwiMisvectissiine intdicxit; priranra quod haec emnia, quae in-

;âr ae inaxui«pene sint dixersa, tara diverso «ngida verborura am-

A^kshi 4eser4ba|}bir; deinde qued «on sint eottiuncta quae ipsius rei

«Hnilitudo eoniuncta esse postolaverit ; postrento qnod nusquam fere

IpiguiarHm fartutm termioi p»> certo dignoscantur. Haec duo quae

IIfiastEfiM ôco posui in eis maxime iocum babere apparet , quae

liM agiicultiiram pertinent Bisce enira frimum divelkuitur equita-

ÎIm eSft, pugilatus H luctatio 301, quae inter se simiiia synt; tum

^cro in illis potissimara siagularum rerum termiaes haud eerto

l^^nom dieere possumus <cf. 888. 292); qutbus accedit quod agri-

culturae desonptio ipsa ab Doraero snmpta eis iaserta êgitur quae

ab flomero eliena sunt. Ipsam nunc verborum coniunctienem si

adspieimus, videmus agriculturae descriptionem sine ullo sententiae

aut censtmctionis dispendio exirai posse ; cuiHs rei (am certa ver-,

bis insunt vestigia ut cum istis offensionibus quas aatea ex-

prompsf ceniuncta nihil dubitationis relinquant. Verba enim qui-

bns certamina cootinuantur oi 6' ifiayôvro 901 eedem versus loco

Icguntur quo ea quibus agricultura incipit, o'i S' aêT^(>eg 266 ; illa

vero quae versus 801 initio leguntur oi' y« fih> hgdneov, xot S'

^Qvov neque Hemeri exemplo orta sunt et vindemiae descriptionem

incomraede augent diverso ab illa negetio. Quamobrera nullus du-

. bito quin oronibHS is^ antea omiftBis haec fHerit geninna verbo-

.''tam Geniunctio .^»'-' -'^-^' ^;''"^-H =.?«iT^-^ -':•-' _•.'-' -''•'.

^> 'V *®*> vad^ tnnav eni^&vxeq ed^vvsov. oi S' ifidxovto

p&*^. :80ii•

. •.;Vv-i»'.mtyt:;r-iV ;••:': -V-^'^' :::- "'•-'-

nv^TB xai eXxijoov,-

quorum loco alius Hpmericftm illam agriculturae descriptionem re-

^jâvfîtversu au| 2^ aut

291^ (seu.ÔO) finit|)m ^^ — Sed ne

:' 0l^,i inn ; !' t'^j-^. ! 'f"' -t:-/^ :'''' \: -^- '.:\i-'-'' '::;-:'•'.•*—'.''

'i£l«^! :!63) ffriuiB eiiin Ue reoensifHHiai vestigia DiBdorfiiis (adaot. ad h. I.)

delQxIt, primam va. SftS^SSA, -atteiwa eoran looe vs. aM—£88, tertiaB pro

888 vs. 300 exliibentem (vs. S88 ab optimis codicibus abest)^ quarum altera

id agi videtuc <ut profieratur aliqoid qood ad artificjom apeetet; indicatur enim

materia et 'Vidcanas scuti artifex Bominatur. -r,^ Sed praeterea ia hac agri*

Cttlturae descriptione yersum 880 _i),k^ ^''^^''/'^'.: '-/:''

<'\

,1' V.- ri.-i

ea ^nMieiD qnaeiiBi >it eelinn tniMier» fwe extra arbeai Iteri^lli.

cuntur ut genuina retinuimus ita compaTata sunt ut ea sic ali

iino homine exhibita esse credere possimus. In quibus suinmo cttii

iure Lehrsius diversum verberum ambitum netavit ; nam cum pri-

mum equitatu, deinde pugilatu et iuctatione vix singnli verêxpleantur ,

curruum certamennovem integris versibos dii^^-

-^sifj

scribitur. Cuius argumenti vis eo non infirmatur, quod banc d^.

scriptionem ab initio breviorem fuisse pro certo cognosci potesl»/ •;^

Nam si describendi generum discrimen iliud in ea adhibemus , ia-^

*'W.

venimus quae sibi prorsus sint contraria ; cum in prtoribus versi- >>i

4>us certae imaginis cogitationem prorsus omitti orationemque ad '^'<i'

:ii

coucitatam propemodum narrationem accedere videamus (306. 309)

ubi curruum rotas sonasse adeo poeta dicit contra imaginis nAttBi

ram (309), contra postremis versibus artificii cogitatidnem retine»»

mus materia indicata et Vuicano nominato. Quibus cnm primumvocls u€9)ôv (305. 311) deinde maxime iucommoda verborum e'xQv

novov (303. 310) repetilio accedat, pro certo mihi effici videtur

duplicera hic recensionem huius imaginis coniun<;tam esse utram- v:

que eodem versu incipientem, alteram versibus 305—309 compre-

hensam , ,

.* ^

305 nuQ S' uvTOig innijeg exov novov, ufi<pi 6' di&Xoig j^;^>•'!'

6^Qiv txov xui fiox^v etc. '- . -. .- '-.

•;

'

•

V-nJ^-^-J"" •'

alteram versibus 310—313^*, ,

:.!;• ..

-f,;^.;riV-^>; ':.^'; ',,.

nuQ S' avroig Innijeg e/ov novov, ovde noxe atpiv *1 f » : 1?'

•

vi'xT] inTjvva&rj, ukk' axQirov eixov aed^Xov. ;,>,";^,.^ '|-;îy;f' ,'.v:

xotai Sh xui nQovxeiro fieyag XQ^nog evxog oYWVOi ,%^.'^$^ \^;p,

XQvaeiog, xlvxa eQyu neQi'q)QOVog 'Htpaioxoio "-'-'-.'

:^|

quae cum coniungerentur ,inserebantur quae versus 310 initio le-

ill

gunitur, in quibus primum att^ô^ vocabulum epicis poetis non eatt',0

usitatum observavit Hermannus, deinde molestissime contra metrum v^.

• \ ,

- -•<..'..' »1

•,--

,; '^ -''•- -- - .' ' r'i'-'i-/'r.'

.'î::''>' >.'-^^.i^:' '^

PQid-oftsvtt araxvtov, vSsel /iiifiijrtQOS uxr^v •

•

j.'*•;'^.''?.f .:*.*.i*.:;' , ;*

plures ob causaa suspectum babeo. Cuius prior pars ad versiis 99fi sive .;

-^

800 similitudinein confectaest: in altera vero Terbum mstl sensiim non ha-.'':;^

bet, quo apparet voliiisse aliquem imitari formulas illas imaglnis raônem".-^

significantes, quarum tamen vim non per^piceret. JiifjiiqttQos «^xiij sumptuBi .>:^.'

ex Op. 461.•

: . /_ ^ '..'':/-.: 'i-^-^r;;-'^--<-> f:^:^:^^^84) Hanc autcm ab eodem homine profectam existimo, eodenifqae coii- '^

silio conscriptam, quo alteram vindemiae recensionem (806—I8S8) ; ubi T^mii: M|:''-2V ':^-''.

iB87 et Sl8 inter se simillimos esse videbi». (f?--:'',„>

^•

'^.; 'xf^y''^^'':^

mlHHdetftar

'** Htac autem cinmnMi cortailiiiite êscripUoaea etiUi

sie lit fecimus in brevius coatraetaai et yeriiran ambita' et ipMdeicrib^Kdi ratieml a prioribas illis certanriiiibiis distare videi; ea

cnim verbo taotiMn commemorantmr,

curroura antem certamen co-

piose descrili^lur. Qnbus accedft priminn , qood his eertaminibna,

qime cam inter se simiiiaess^ coniuncta esse debebant, non eon-

dMhe interponitnr veaatio, qoae ferri posset in ineposita; deinde

qaed vel stmiliora inter se erant equitatus (285) et curroiHn certa-

men (inn^Bg) quam quae ab uno poeta quasi diversa in uiia ima-

||ne exbiberaitur^^ Ql^ps .omiijthHfr «ihi e£lci yidetur , priora

'-% :— : ''.^-^'' J^ '':y'-^:'yx' -..".'''-.' . :. .i>i?:9..Wi%

M €5) Nam ploriini codices exhlbent ol'/tijf a^' dtdtor Ix^y nivovf

nOBBuUi elxWf cum in solo Hediceo S. Gpettl. (Flm:. B. Leon.) inaerta

partioula S^ legatur. Codez aulem ille quamvis omnium qui carmen nostrum

servarint antiquissimus sit, baud (amen dici potest sincerius quam ceteri

genninae lectionis testimonium praebere; cuius scribam cognoscere licet pln-

ribus locis poetae verba suo ipsius arbitrio, plerumqne metrorum restituen-

dorum causa, immutasse. Huc pertinent verborum transpositione9 îjtovs

xai tltos vl6s V. S02 et inl Jeit>otoiy Ji xaQ^rotg v. 886, qnoram causam

fbeile cogBOscimusj tiim verba orc neQ v. 887, oum in libris traderetur ?t«,

veram aotem lectionem Sie ie firmatam versu II. II. 471. praebeat Etjrm. M.

p. 4G6f 88; plures deniqoe Ttaeogoniae loci, maxime v. 8K iifQa xhSotftt pro

Hva xUotfit, corrupto ex ifa xleloifit. Horum igiturnumero etiam d^ illnd

v. 810 adscribendum est, quod metri restituendi causa inseruit hoius codicis

scriptor. De quo codice pauca addam. Duarum enim scuti codicum ht-

miliarom qnas recte distinzit Rankius p. 8^sq. cum prima (cui praeter

Rankianos libros e Lennepianis adnnmerandus est Flor. C= Med. 1 Goettl.)

nonnuUia locis ita convenit Med. 8. ut cum iDorum exemplo archetjrpo com-

mnnem fontem habuisse dicendus sit. Communes enim ei suat cnm illis de-

pravationes xdAijaf pro nilâ v. lOA, omissa rv partioala v. 116, dtanQU-

SiMty pro nQadîetr v. 840, doriono pro ixlori0yto v. 857, maxime autem

raemorabilis ieQai',y pro doiduy Theog. 83. (cf. Mutzell. p. 886) etc. , pro-

priae autem ipsi sunt corrnptelae velut (pfvlaaSat pro ^fvfeoâ* v. 118,

IJteQt^des Qto UteQldes ^-îOG f ildeiy pro /I/eiy 887, omissus vs. 878,omisaum (feiy(Sf verbum 488. '

86) Hoc etiam confidettflus '<iont)etaaere adsliu, si reete saspioer poe>

tam tribua islls prioribus reeerdatum esse certaminum illorum quae Home-

ru« II. XXIIL 868 sq. in Patrocli honorem celebrata esse narrat, quorom

jîma sunt CBrruum certamen {tnneCaiy nodu:xeaty262), nvynaxin (^^) c*

nukaiafAoauyti (700); quam respexisse nostrum prodire videtur e voce kkxn-

ddyy cf. ikxd/teya 11.83. 715. Tum enim si pro curruum certamine no-

ster equitatum substituit, certe Qon poterat praeterea currnum certameB

.'>-.:^- '•.

' "•

3

m^^:-

..''-

T'^- '^:^ -": y-y'

Q4,

.'<..••

•->*,.;

iUft «etilMiiiifii Wiwtvtm mmmi im ^ «o4«w poeui »c«MMi«fltc, Qao4 quo»«4o ft«civatwft «^filiiiimiîM» iê»îir, s^ste^ i«r,

diealio. Naoi aio %\kwm wikMm mibi «hô vi4«(ur » fH<miiHWhuiiui inaginis piiMina f»m» reftM«, sit la ««ius pcMi« partet

in iptia verbia apert^ssim». omspifiiiMitMr iptfrpol^tiowg vest>g}«;

ab Senmaaft» newtratA; qiii, mjju taoien ipse iu restiAuciMo gil(*i.

MiQo verswwi oNine biMi4 frliciter versa^ es^ vi4etiir; (^^cum ferri hoa posse iiiiieiaret prioHin) repetituw â^ exim%3mi^

864, deinde «Mi» vefi)» aViU;i'icii«g tc ;i;oî)£^ 1:« yi, 278, «t Û^jt9 X9Q01 T« «)/A«'(()H Tc 984 » pestirenu^ similliaioq iatev S4 vepna^^

28S. 283.

"5iif . toi! ye fisw av yeX6oi)WBg vnf avitiffiJQi aMcwTO^ '.:-: ^""?iS>Wr..

trlpHcem hic reeemionen c<^;n«sei arbifratus est, quarum- primai

versus 27(^—281 et292 8q. contfnnisset; nbi tamen primum vs. 281'

haud apte nuptiis additur, cuius diversa est notio, deinde agricul- i!

turae descriptio ab Homero petita divellitur. AUeram recensionem

comprel^pdisfie putat vs. 270-274 omissis verbis roi S' uySQtg-^ exov

miitatisqa» joi, fA^v yag \n xoi 6' svSok, quae respanârent ve«sw

285, deind« vs. 28^ et 284 ^2M^ Sfe vero dinneililur nufitiamitt

descriptio , qmun oredi eonveni* Miuffl. peetam ab Homeio totanii .

recepisse. Tertiam denique constitisse vetirit' versibus 270— 274,

283 et 287 sq. ,ubi ne saltatio omitteretur, iJQeucov in ninXi^yov

mntîidum esfiet; îia^ quidem miqime omnium ferri posse puto; .

9ak enim qqa>e seovntttr apparet nuUo modo poss^ ad saltationem.,

pevtineve; deinde 8i$ qu«que agriculturae ioitium «bacuvatur. —Blihi ut 4e his recte iudieetur bic quoque diatiiigueiKla, «sse siAnur

tur quae ab Honiero petita sint, quae non sint ; in hia entm. onw.

tissime phirium poetarum consiliom perspicitur. Tetam autem illnd

consilium addendorum talinm qnae extra urbem fierent vidimus ab-

Bomero alienum esse ; ueque cum imaginiis cogitatione (nisi eam

ingentis magnitudinis fuisse arbitramur) apte conciliari posse videtur,

«Hiod in ipsa iirbe nuptifte celebrantvr, ante porta^ «utem eius di-

vensft geaeris oblectatienes conspiciiwtur. Nunc vero ipsa eomi» quaAextra urbe» fiant descriptio vcrbia nQda^ axiov e veran. 277 vOp.

petatis introducitur,

eis autem adduntar verba iH& Sniiim re x^Qoi Ts versui272 simillima, quibns praeterea breviter comprehendi

videntur quae 277— 280 de saltatione dicta erant. Quibus rebiH

certissime mihi cognosci videtur duplex recensio. Prima eoim ^g-

«pe genuinft iMi^tkM tentnn dlesaritwbaHtor usê aid rmomSSO"',eorun auteor faae e^dTkurbMf fiarent «ii^ lcgebaiur ; altera vero

gfl(lM(io ^77-'S89) «ntttebatar slve yotius brevissiaie cen^lM»»deblftf8r(W4)v coniifNm aatrai peet va^ W6 faae cxtra urbtn fie»

reikt deseribelMutav hee inedo- .. v- v;><^.^ ji .• ..: ,.. •.;..>v- «•<-<.

,/- 28i' nQoad' ^TCiOv niaaav dh ndka> SuXim re ^foô/ *r 'j- :

-; ^ dyXttiai T* etjfov. Tot J* av nqitnAq9t9e niXijog etie.^

'

•

Hae vero recensiones cum postea coniungerentur, ne alterum nQSaS*ixtov sijie coniun^tione

'

prioribus adderetnr , insertam esse pnto

brevem illam comissationis descriptionem vs. 281 sq. "^, qoamhaud commode cogitaverifi in ipsa iam priore recfensione, in qtti

omoia ab Homero sumpta erantt additam esse; quod cum argn-

menti diversitate, tum etiam nimis diverso versuum numero mihf

confirmari videtur^^. — Crenuinam igitur e tota bac imaglne non-

nisi uuptiarnm descriptionem ab Homero petitam retinuimus.

Itafoe iam ad praecedentem imaginem pergamns, qua pugnade obsidenda urbe describitur vs.23l6—270. Bic quoque prae-

ter cetera ea secernenda erunt quae ad Homericorum verbomm

imiUtionêm (U* XVHI- $0$—540) expressa sint. Versibus primum237—240 breviter compretieodi videri possunt quae apud Homrrum

multo copiosius narrantur , quamquam neque re neque verbis omn!

ex parte cnm eis conveniunt (comparare tantum possis ngaditiv

240 cum SianQad-seiv II. 18. 511). Qûae deinde vs. 241—248 de

mulieribus in turribua clamantibus senibusque extra portas precan-

tibus expoQuntur, bis ea redduntur quae Homerus duobus versibus

' -*"

' 1 —'-r^'

87) In quibus tameif die v. 8V8 il inAXw atofidiwv^ ntQi 3i a(f>ietr

ayyvTo ^x"^ aMrfiSOdtam dubito^ "Hfaa miMia ora illa quid sibi velint nemo

dicat; ecliua aignlloatto iaagiOUi nptnrae poq (HWTndl) vwjâ avtem sumpta

'f^êrsu 348.-^^^V; vji^s/^wv.ji-j:^:^,^^:;), .ji-. ...., ;. ?\..r.

\.,i:.; 9B) Iq V>» verau» 98$ siBO dubio postea additns est habendus; Bam

^rimum ro/ ye fiiy av verbis oppositio fieri nequit, deinde verba Jn' m^-

lijT^Qt ^xaatof prorsus sunt superflua cum totus comus ^n aiJlov eelebre-

88) OflttlftsaHonuiR nom» adi postpelorem aatetem eai» vtfsrendm

blbservavit Heiarichius p. lAX. Unde tamew «bdM niliil oolligi posae appant,

j|aod nobis allcuius monMnll stt, .. .,

î^;

-''O^J^^ retxog (liv q' aXoxoi re <pi'kou ttat vijniu rixya

')'"'"Qvar' 6(peara6xeg, fisra i' aviq^q otJg eê ytJQag.

Omiiiuin denique quae vs. 248—270 de nuttuliiibw iu pugna praf-

sentibus dicuntur, nibil apud Honierum inveaitur, qui tantun vs.

535—538 de una Kere in pugna versante loquitiir; uade sane con-

silium describendarum Kerum sumpsisse videri potest noster;; sed

prorsus diversa ratione ipsisque verbis diversis hanc rem perseqni^ , r'

tur. Hulc tantum verba 262-%4.

^ -t,:;^C.«:^^5#-f.7^-;j ov Se nqmxov [lefidnoitv v^-K-^l'-^

j', xeifievov i]mnroivta veovrarov, afjtfpi (lev avr^ !^>S,-H

âkV ovvxag fieydXovg, rpvx^ S' ÂiSoaSe xaTij'ct'° "

Sobstare videntur

, quae et argumento ipso et voce veovrarov ad' a

Homericorum versuum exemplum conformata csse videntur. Con*^ ;

currunt autem in his versibus complura quibus gravissime offeuda-T l

mus; primum verbum âXX' v. 254 singulari numero exhibitum ;

-

v

ubi posses Hermanni explicationem , unam Kerem mutata constru-!^ ,

ctione intellegi, sequi, nisi molestissimus tum rursus in seqdenti.'':.'

bus versibus sequeretur pluralis uumerus. Lehrsius siugulari uu-

mero hec significari suspicabatiir» singulas Keres singulos sibi viros'

arripuisse ; quod yereor ut omisso exdorrj aut simili vocabulo dici'

potuerit. Tum vero in versibus illis niTtrevra vocabulum non com- :

mode repetitur post ntnrovroov 251. Quibus cum accedat, verba.

TaQruQov eg xQvoevd^ 255 primum antiquiori aetati non convenire . .

(Tartarus enim pro Hade simpliciter adhiberi uon poterat) '', deinde'

etsi possent ferri, prorsus tamen supervacanea esse post verba^

yjvx^ S' ÂCSogSe «arrjei, quae formula apud Homerum usitatissima

semper in fine sententiae legitur: certissime mihi boc loco duplex

recensio cognosci videtur; atque genuina quidem verborum coniun-'

ctio omissis illis quae ab Homero sumpta sunt haec fuisse ^^C

naaai S' uq' levro ,. -;•;.'= '/ «.'l

•

aJfia fieXav nieeiv al Se (fQkvag eir' aQeaavro •if/V .

'•'

atfiarog dvSQOfiiov, to»' fiev Qinraaxov om'aaa), .:v. îlsîrfi ,

axf/ S* ofiaSov xai fxooXov edihfeov avrig iovaat.

ubi commode restitutum vides concinnum actionis decursum, in quo

90) Sic enim (aut xatêy') sine dubio reponendam pro inaudito iDo «6-^ ;

leUvf niai malia Hermannum sequl soribenlem ypvx^y J" jiVS6aSe tmiStte*: -

^vx^y enini multi codices exhibent"

; TI^-v

91) Heinriob praef. p. IJX. GoettUog. ad b. 1.'

'/:'ît^.'-^^

-l-C^W*/

91

tantinii de ^Bngmne bibendo dicatiir; bomiii antem loco ab iidf*

^vodam HemeniiD imitaturo haec substitota esse .;.<.û^ v^ >• iyl|

Tiaaai S' Sq' tevTO'

: r iTStj'

cilfia fidXav niseiv ov de nQoaxov yt fisij.d^ nBiî:-/isi,

xeifisvoy ijmmorfa veovtarov, dfi(pi fiev avt^ •

i>^»>>

j.v:, pdXX' ovvxag fteydkovg, y/vxjj d' Âi&oqde xarêu .'1«^:^"

<^fjî ye fiefidqnoi pro fiefidnoiev noii omni ex parte mea coniectara

Ijifcripsi,sed codicum vestigiis insistens

, qnornm consensus ostendit

io codice nostrorum archetypo fuisse fUfid^noiev ^^. Singularea

..lêm numerum posuit Homerum secutus qui de una tautum Kere

"^Barraverat. — lam videmus totam banc descriptionem in dnas par-.

tes dividi, priprem et minorem ad Homeri exemplum expressam,

^j^teramet maiorem ab Homero alienam , qua de belli nnminibus

:^|||gitur.Hanc vero ipsam sic ut legitur ab uno poeta non esse

^ljprofectammibi persuasum est. Numinum enim illMvm, Kenim(848

îl*-857) Parcarum (258—263) et «x^vof (264—270) etsi non pror.

sus eadem sit significatio, in universum tamen inter se conveniiuit

eo quod mortem significant quem bomines in pugna patiantur ; at«

queKeres quidem mortem violentam hominibus infenint; Parcae cum

de omnibus bominum sortibus tum etiam de morte eorum decer-

nunt ,de qua paulo sane insolentiiis poeta dimicantes eas indv-

cit^^; Acblye denique , quae propria est nostro nec usqnam alibi

ita adbibita est, id potissimum agi videtur nt occisi alicuios et in

terram prostrati extema facies quam foedissime describatur^.. Haec

arlHti 98) Yidetor fjufidnoity, si eoettlingii Bilentio fides est, in 80loMed.8.y

de qao sapra dixi, extare; quae forma omnino prorsus inaudita est, cf. .SM fUftaqntr^ Op. 800. fieftagntie. Tantom nbi reduplicatio omittitnr, q

litteram omissam Tidemus, fiaaiety 881., cf. adverbium ififtaniue 448. Tri-

dinlus etiam Icgisse se testatur fitfiiqnouvf cum in codice suo Ven. 8. me-

tri restituendi gratia scripserit ftdqnoiey. :> v;*^-

88) Versus 881—863 plnrimi interpretnm de Keribus diei patsvenml;

quibus cum tamen prorsus diversa pugnandi ratio quam in superioribus de-

scriberetur, Lebraius bic dnplicem recensionem statni posse suspicatus est^

quarum altera (8A8 sq.) singulae Keres singolos sibi viros arriperent (censnit

hoc propter îU: verbum, de quo nobis aliter iudicandum visum est) altera

(861 sq.) omnes de uno dimicarent. Hnius postremae recensionis quae flie-

rit genuina forma vix sine artificiis assequaris. Neque Kemm notioni con-

eniret ut de uno viro dimicBreot, quod tamen e Parcarum propria natura

prodit Quodsi quis putaverit non apte Parcas secum pugnantes cogitariy

meminertt omnfno ab allis Parcas in bello praesentes haud Inôductas esse.

8!^ Cf. Heiar. p. 168. Halus vooal)ull notlonem non reote inteUexe-

:;<.>•" •

%-v^-.

ilglltai' nwiia Hiter «e iiuiSlfaM notione inind otilkieriai «b «•«^

poeta in pugnae imeriftimB ooniawia eau. In ^ MW^ciom) «i-

mm in modum adiuvaair primuffl ce, quod hae partes secum ip-

sae nOB sunt ne«ess«rio grammaticae vinctilo ooûnctae, deinde

quod scriltendi genere prorsns inter se diffemnt. Illlid luculentis-

sime in Pareanim descriptione conspici iam Rermannns olraerva-

vit*^, !n qua coninnctionis particula aegre caremus. Ad scribendi

et deserlbendi genus quol atfiilet, Kerum descriptlonem videimis 1n

flde niKrime ad Homerienm lcenus aeeedere quod in temporls de-

elirsu rersatur ; initio autem eios cum stridere dentibus dieantiir

Keres, contra imaginis naturam peccari^. Quae cum inlPai^ca-.^^

mm descriptione paulo accuratius servetnr, hanc mrsus unnsqirisqtte !:,;;

sentiet admodnm esse ieinnam, impelitam et frustnlis undique cott*-}^^

qoisitiii compositam "^ Ab ntraque autem ceterisque omnibus qnno .'T|

in hae descriptione legdntur dtfftrt Sx^vog desoriptie eo , quodÂ^

consulte in eam omnia ceniecta leguntur quae taedium lectori et '':

fkstidium moveant^". lam cum satis lueulenter patere videatur, ^'.

nmt qul tristitiain eMe sibi persaasenmt, Tan. Faber ad Longtn. nsQl Hxjrttvs

IX. 96, AoettiingiiM) Hermanaas, Milllerus. Oaliginis eBim est hoittii voc»-

iMdi notittinia apnd Aomerum signtlMtio, II. V. IBt. XT. 466. XVII. «81.

Od. XX> «««. -.i: •_. ...^^.- /

SJjii Qul oom nonnisi versus 898—900 ad PavcM pertinere non recto

putaret, duplicem liic recensionem agnoscere sibl visus est, quarum altera

tantum de Keribus diceretur omissia ts. 858— 260, altera nonnisi de Parciflf

ttbi pOkt versiim 048, tii cUiMR fiae adHbendun esset «J di tttmvtti) statim

acquertktHr Vii. SM-MO et tnm 864 B4> Prier fUa qaam tenri nen possiK

nntisqilisqiie vldet» ^ Oeterum olim ittm virum dootum aliqiiem totam ParcarMta

descri^tionen poatea insertam habuiase testatur iieiiirlehtas p. IM, ipM aHll^

taa ob eaiisas in ea eflNidMM. •.*•.•'.•• .'•• •.••••»;•.. ,r 'î-c^-> <iiKi,:'.>y\iMh;

96) Quamobrem caveas ne haee ah artii optBTiftas BMBpta eiM «MtOiyqiuunvli t«ste Paosania (¥. f. 1) t* nm Cypsî Ker fU«Ht repniesentata

ijiiimkt tx^êt o^f ^fttl(utif*vs ^^#N>, Mat ti inti ftSt» X^^d^f '^întxttftntif »t iyvxtS'** ''-'•''• "•' :?':''..'•• :!('•

'-!i*^'û-'.V •'.•'^!JJ'f4j^N*'^

«7) Hu» prifflUM trahani laiiNis BMhhges qaibua Atropos «at«n meHtir

attl miutima et gratfiMimB ess« ^ ufoi ^(p^vaar vetftain prorsus itittiMitintti

erba iflil' Sqh 9 yt simyta vs. il. Ktx. •«. Versu deinfle 881 verba /td*

X^ iptftttiir i»HHo iittttpta e î4U', vetfAa 969 nota ilfa fbrttM* iiiyik

ttQt4fiti^&t ad versus apatittw exteB«a; majtitte autein ineptos versM M8plNipt^ cOBiOlieta verba opvHas X^^î^t ^* ^gaottas et propter ittaadliatt

voelB latJoano notlonemj aiî fbrte hoo verbttin corruptum est.

W) Ofi»Bdermit i» ea Uua 'rdforea, liongin. Htgl vtjtivt IX. Mi

')

':%.'

'4.--

Don esse iiee nMiifini btMk rii lUid "poetk liJdiibiU^ idiaiii alius

in locuin «ttftlitittitaiD a div«ni6 podCis ^liMîpfidntM, tiuaenam fue-

llt >t!tertte fiUMl^ttfluill ViOMur. VeiHlii diiin vetd si ilt ie hac

re certi aliquid asse^varil&t' ItotuMh ^miiiuin cum se^neiiti la/ttBt

urbis imagine coniiititiiMir<jlM cOii^^^s ,tiSîiltlt itt novas in-,

tilttê tiflleitltiitte ; cum l^totiMit iidli tMlfttnctii ifta i»t«e Mhh ^)rareltt- Nftfft tetba ôacpvai fiviitk4i} , qm itrm SfO ittiti» Hit

gifirttit, ptittrttH si trtt)ii<âticMi tHtiMfctt ipiidtaitttts ,cnm ]fttim.

^tStm iion collttierettt, ffeinii; li sHitiMiftialb cottsideramtts Ok ifjm

tle A<^1ye dictttttiR^ ptorstts intttfliter adftratut; ttam qnivis i^h"

; '^^t IHjtMe et sttp«riltte foedis illfe j^MvtiH^, shttguinis et ti^ts^

#%M<eril «tftdiutn fttiiigittibits pttbtteito etiam lactilnas adici. Ttttle

i^ Hi atguHifentttm suttipsetia Acblyls fttlagincMi intet ttuHiina iUa ttoh

ittie fmMiatiSla babettdanl, vidtibi^ eieela mik nm ceteiili ttttttb

v^v^tlttitt iblttuti coniunctionetti fieti pesst; nam iieqtte dePurds ne^/^tf» Ketibtts idid possunt vetba ddxînit iiv<Sukeai. Ad hanc diS-

: t^ltMeUi dirittiendam mibi ca cottbidfeNitiO plutimittn facete vidMttt,

^ qttod K^tutti deMrfptro etiabi tttm <^ quae ptaecesserint ttMn Ittt

,''^hatireat at haee ab mo poeta cottittttctik esse dici possiot. Ihlti

'^tttitt Vtrsibtts $37^241 de pttgna loetitus esset poâ, deittdi de

'ûlieribttS et setttbus teriretttatttibas Sfex tetsibi» «xposuisset, tttth

'

.condnne videtur ad pugnam tedite; quod ipsis TttUii rot 6' nîs

^ -pL^X'^ ^X^^ ^6. tl8 senties qtttttt ittepte instltttatat. Naxime si

VKerUln descriptionetti poeta iddtte tMuit ,hoc fteere ddbttit post

.'^ttccisotttm commettiotatiottettl* (i41) , qtttlnadtttodudl fieri videttMts

r>^MI Btttttetum vs. 3S4

,j^^:rv^rsT iv d' îp, iv Si *i>i^t/t©5 ofitXeov, ev <J' oXo^ xi/^» etCi

M^&sct pbSttettld aceedit quOd suptii ialtt îHttHis tfttli<irum illam

^;^; descriptionem ttV Hoittetd sttttipttftf^ iê, Kttttm nOn esse. Eo

^.iJiutem ftotttiinh ttttptiatttm ilttllto ettltt prittte illa, qvod ipsa ad

fiflomeri exemplttttl ekpre^tt Mt. Atfifit de itttlli^bds iittidem aptis.

ifMitte dicttntttt quae tttt|itittrtttti iittagineni praecedttnt vetba Siiik^vbi.

Miitiaîui. E^îs igitttt dttbitabH dttatttttt tttbitttti desctiptiOtteth

^^nib ittitio his vt»tsibtt6 cottîehenaitti Qiisse, omiaBiB omnibus quae

:%tltttti ab-Hoitteto abshit, ^''^^'-:^!^'-^-^-'''> ^^^--^^ '<tvi ^W ôi fisv vjfi^ a^sts^m nikiog aqisi^qoiv re joxi^

%^. y'

kotyov dftvvovreî, toi Ss HfaS-ietv fiefiatSTeg. "'.

noXXoi fiev xearo, nXioveg rf' It* SiJQiv l/omf

^^ v.

'-.v.

--^!iJ^. y^^

'^- ^JifkhMi^'«#*'?*'"'^* •* '^* yvyatxeg svSfiijT(ovini nvQytov

r^' -9'

-^ ;faXx«ov S^v ôcav, xaT« tf* «J^tWovro , waîetaf,

-; 270 danQva i (ivSaXiau naQa S' tvnvqyoq ntî^ avigpSv'

e. q. 8. usque ad v. 280? Nam et versu 2ii cH«'l?-»r«VW

qni huic describendi generi non convenit , et eis onnibus libenter

caremus, quae de senibus dicuntnr v. 245 sq.; primum enim vix

credibile est voluisse poetam ea quae Homerus duobus versibus

comprehendisset tam copiose enarrare, deinde haud apte dicuatur

senes extra portas stare in ipso loco ubi pugnatur ^. — Haec

autem omnia ab eo superioribus addita sunt habenda qui Kerum,

descriptione adsuta obsessae urbis imaginem augeret. Huius autem

mihi non omittenda esse videtur mira quaedam scribendi geueris

similitudo cum curruum certaminis (305) imagine ; in quarum utra-

que habeamus quae artis naturae obstent (249. 309.) orationem-

que ad narrationem accedentem (255—257, 306—309), deni^similium verborum repetitionem Sijqiv I^ôv 251. 306. Has igitur

imagines ab eodem homine confectas et duarum urbium descriptio-

nibus additas esse crediderim; nam curruum certamen, quod cum

ceteris illis certaminibus quae praecederent ab initio coniunctum

non fuisse apparuit, nibil obstat quominus statim versui 280 ab

aliquo additum cogitemus. ,^ i k î-^K?^ ^.k*»!^

Sed gravissima restat et difficillima quaestio de obsessae ur-

bis imaginis initio. Atque additam quidem earo videmus ei Persei

imaginis parti, quam non esse genînam supra cognovimus, ita

quidem ut postquam Gorgones Perseum persequcutes commemori^.tae sint sic pergatur v. 236

ini de ieivoiai xaQijvoiq'^

• ".

ToQysioiq iSovetro fieyaq (pofiog' ol S' vnsQ avteoov .i.

uvSQeg ifiaQvaad^TivhioXefiriia tcv/c' exovreg f,^,.'^:\^.\^:^^,^.:

roi fiev vneQ aqêreQtjg noXiog afereQoav re roxi^cov t.ii^'^!.

A,otydv afivvovreg, roi Ss nQadêeiv fiefxamreg^^.^^j^..^..^^^^ _•.

Verba enim £7»' Se — (poôg ad hanc imaginem, non ad praece-

dentem pertinere mihi Goettlingius rectissime statuisse videlur, quae

si ad priora pertiuerent prorsus explicari non possent, cum se-

quentibus autem coniunta facile sic explicantut ut qioôg vocjKJbiilo— ".: wiv;~'

99) Bonis saDe oodicibus flnnatar lectio a Dindorllo recepta fmwf&tr'

pro fxtoe&ey. Sed omnino non velle poeta videtp^ copiapioi etiam en; ,quae

intra urbem flant. .'- y^r •.•:

ilÛimi gencvaliter signiftceiar, similiter e( 11. V. 739. ^v neî fihv

naf>Tji qioôg eqreqnivmTat hoc verbuni alio modo explicari nequit.

^fibe^ sape etianr hoe aliquid iniri, bellum primun boc incertiore

.ir<>cabuIo iiMlicari, deinile hiculentius de«cribi. Magis etiam mirunr

jNt guod baec pugna tam certo dicitur supra Gorgonum capitibus

aecidere, de i[uarum ipsarum loco ubi in scuto cogitandae sint

^^Vlhil prolatum ^'rat. Supersunt alia in illis versibus quae vix ex-

plicari possint, haud minoris illa inomenti. Nam quamquam e se-

ûentibus coUigatur voluisse poetam Homericas illas urbes imitan-

v^v^s sibi sumere, baud intellegimus cnr neque a principio hoc per-

^•picue significetur neque utriusque imaginis initio oppositio clarias

ndicetvr. Cuiusmodi in obsessa qiiidem urbe tantnm abegt ut aliquid

indieetur ut ne ab initio quidera dicatur omnino, de nrbe pugnari,

^lted dnobus demum versibus (237. 238.) praemissis hoc sequatur;

îÂlterius autem urbis descriptio cum medio versu incipiat ipsa obstat

^fuoroinus clara fiat talis oppositio. Postremo vel eius rei causam

iiMin intellegimus ,cur poeta ordinem quoque Homericum reliquerit,

apud quem iaeta urbs primum obtinet locum. Quibus omni-

. bus effici videtur in prioribus versibns Homeri imitandi consilinm

nondiim pro certo adfuisse. Huius aotem difficultatis certissima

explicatio inde mihi petenda esse videtur quod verba illa quibiu

haec imago iucipit imitatione sint expressa versnum qui in ipso

carmine nostro leguntur 147. 148., quorum cum iilis similitudinem

brevissime iam Hermannus significavit. Hoc vero plenius et lucu-

lentins demonstrare non prius potero quam de tota prima scuti

jinagine diversisque eius partibus certius iudicare conatus fuerim.

Accedo igitur ad considerandas priores duas scuti imagineg

'draconis (144-160) et serpentum (161-167), de quibus con-

iuncta debet esse quaestio propterea, quia alteram ad alterius imi-

; ^tationem confectam esse Lehrsii acumine patefactum rst. Hoc plu-

Jfibus indiciis certissime coguoscitur; repetita euim in utraqne ha-

:il|)emus verba ovri qiaTBiog (144 = 161), repetitum integrum ver-

Ijnm 150 = 163 ohivog dvTiîTjV noXsôv Jiog vlC (peQouv, cui

eliam qnae praecedunt 1-19. 162. eandem sententiam prae se fe-

mnt ; simillimb porro verbis addita quae de dentibus dicnntur

'i46 = 164 Tov xtti odovTco)' ûev etc, postremo ipsani rem similli-

pam, quoufam SQuxovreg et oipteg ab epiris non distinguuntur

J[ILXU. 302. Theog. 322) *<'". Quae imagines cum coniunctae ab

^ XOOj Ua%in)br<iin inilii leoUo <f' dSiftifrie pro di dQdKorrog, quam

trao Toeta eidtiberiWfi fottiiEseiit, gemriuan «sse «erfenttiii iiiii«-

ginen Lcftvsiys «iitratiis eet, qaia dracentft iiaago pra«tei- HHfta^

tionejn etiMi imitiliter aucta eMet et «fosourata. V«nidrt0Be& wiMaddilBiiieDtoruai âe in priore imagine i«gpBmtur jptaHntoNMi ^viletttr eastt cîdMo, «t iMni «b jii^tatani «twmawiH eaMM^ sei

ea sohollA ez&ibent qoae sub T^tcae noinlne feruntur, cotiiistderaiione dtgnanon vjdetur esse. De Tarlis autem lectionibus, quae In his BChoTiis inTeniuntur,

paulo certiiM mihi videtur iiidicari posse. Sunt enim in eodicibds nMtiti

dno, qiil cam Inter se fere iibique con«pltent a ceteris omnibus divei^t sunt,'

Parisinus I (Ranktf A, cf. p.WSi «M. Mutcitll. de em. «. >. MS) et

VenetuB I, PerspieitBr hoc coaiBmibas iitHqw oormpMi* qaae a ce» .

teris omnibiis absilit, %iuv y* dnlitia pr« tuy Sf bntZtto v. Sl, os ti»i tv^

pro o( yvv t. 99, y4<l9 Tf fitftttqitit pro y^ddt t^ fi^ftaqntw v. S4A, •doti^y/

pro av3>iy v. 278, niliv pro îtv 314, omissum Siutq dl7, omissnm al\^'-

464. Eisdem autem codicibus videmus pluribus locis veram lectlonem snlis

inesse quae in ceteris omnlbus sit corrupla. 8ic primum vs. 160, ubi antea^

soHbebattit xavuxfiOt it ^ffî&vta, qood ferri nequit, exhibent illi qnod pH-dem eonlMerat Iluhnkenlus, fitPQvpita. Versa delnde »7S pro dTtt^^Qtiaxwotyf

in'' ttHnliitis di niomaty praebeut 4^f»e^îJ«r«ot>oa» in dikîtttat ntotaaty,

quod multo aptius et conoinniiu est; nam in in' dUi^Xttte verbis oempara-tioais vim sitam esse iam Bankins inteUexerat. Porro v.406 praebent fid-

Xoytat pro ndxta&ovf unde si Hermannum sequaris verum dixeris esse fid"

Xmyjat. Certe facile librarius eo poterat adduci ut dualem efBceret, cum

praecessisset xkaôyit. Exhibent forro ntQinioaoto pto Tigfitiaaolo Theog.

V. 5 (cf. MOtzeH. p. 98 sq.), yriQvaaa&at pto ftv&rldaa9ui (PAr. I. ia mar-

gine) vs. S6, qnod facile poterit eiqaisittus videri (BlAtKell. p. 894.), £nAa-

af» pro dnl>ixot v. iA8. (ef. sapra ada. 76). Cum bis autem ^sis eoditi-

bus saepius videmiis scboltorum nostrornm auetorem oonsplrare >stve vera -

sit iectio aut consideratione digna ,ut fif^Qvxvta so. v, 160 , JJt^fniaatlo

Th. S, yti^vaaadat 28, neQtiiUtx' theog. A4S pro dQtdeUet', sive aperte

corrupta^ ut iyxtos tixftp pro i^yxios oQfi^ scut. 865, anegx»"^! ?*<> antq-

Xyoy 454, y^Qf '^ ftiftagTat v. 245, ubi sane ceterae quoque leotiones ei

notae snnt. Apparet igitur ex uno exemplo derlvatos esse codices illoa

Venetum Parisinumque et praeterea eum quo se&oliastes uMs sit; qaot /

exempliim si nobis superesset, fftcile omntum seutt et tbeogoalae oodi--

oum optimam ivdicaretur. In versu igltur 144 si seboliastes leetioaefli d*

dSdfiayxos in codioe suo invenit, puto eam in hoc ipso depravatione ortam.

esse, quam ab illorum arche^po abftaisse oodictim Ven. I. et Par. I. In

leetione cf) dqdxoytos consensus (quibus accedunt ceteri omnes) docet QttOdai

ea conieotnrae dooti alleulus grammatlci debetur (euius (amen poto nomen

Indicasset scholiasta; ut feolt vs. 415. theog. 870), nOn apte eam eTtddgtta-

taiB dicemus causis supra prolatis.

.:-fc

4»^

^ttli» «k ial«r{M)latoribu8 adieeta siK ksbeaia. flnc primm ra

vafteiwda suat, ifuM Me • verM IM, nt plania^tte iidtur» de

Mii ntarioilrai legfinlar îSîîBiii^^^^^f^^:^:-.

quibtts aidiJBNr fttattmr versu» ex Honerica descriptionie bi^

lecti <ll. XVill. 634 — 587). De hls quidem cum multi alii

tuai etiam Lebrsius dubilavit, qui de duobus priorifMs ioeertus

liaesisse videtur. Quibus taawa ipsis mitii certissime persuasvn

eai Aoo belti «ina personarun ferma praedita sig^nificari sed ve-

rae pofnae imaginem ,obi videamus faostes persequentea victorem,

aitera autem parte (videbimus enim huius imaginis satis mafpiuffl

ambitum sibi cogitasse poetam) ab hoste rursus oppressum victo-

rem, denifie varia proeliorum genera ^^ Nam priora illa quae

V. IM commemorantur cum nuBquam persenarum vice fungantur

(nakimîg nota ex Iliadis libro XV, ad cuius exemplnm satis inepte

pocta fiibi finxit alêrum nQota>lig), pesterioribus notissimum est ab

Homero pugnam ubique signifieari (11. VII. 2S7. avtaQ eymv ti

oUtt fidxag t' dvSQet(ta<n'ag te, cf. XXIV. 6#8), quod nostrum hic

^gttificare voluisse e voce SeSiêi mihi eertisstme intdlegi videtur,

cf. 11. XII. 85. fidxij evonij te SeSêi ,XIII. 736. ndrtrj

'

ydg ae

neî &te(pavog noXiftoio SiSrjev. Denique versus 156-<~159 prorsns

bic Bensom noa haberent msi pugnae commeinoratio praecessis.vet;

qttOB eur ab alio poeta qnfin qai 164. 155. seripserit profecfos esse

credamns iustam caasam desidero ^°^ lam videmus horimi ver-

suum a draconis imagine tam diversum esse argumeotum, nt haec

in una imagine cogitarinequeant; immonovam versu ]54imaginan

incipere etiam e verbis h Se Initio positis intellegitur. Hanc au-

tem imaginem nott ab eo poeta profectara esse qni draconis imagi-

nem composuerit, e repetita Eridis commemoratlone (148. 156)

2^'' lOt) >riOr ei^t flenfentlii ll9ebn<^fegro1fif, eoettiingii, Bcnnanni. Qaodll^ ociMn nQotwSie et naliiaits ieri non posse Welckems monaerat, qni

kos verua aibditicios kabnit.

;i .> '^fMXS) Postremum tamen horum versum 160 diiyoy StQxofiirti xarexp^tie ptpQvxtfii* MMpeotum habea, qul pMmWM ia floittertoo Mo looo haud le-

gitttf; praeteifeit e( argamenti ineptiia et somêiidf generls laoieBtia a eeteris

abberret. Ipimai adeo v«rsiua ab om mMi« ba«d e«M eonfeetmn credide-

rlMj sed verbis ffetpiy dtQxtfJt<tîi neseio nndo adseriptls cetera postea ad-

dita at vemas efifioeretur.

certimine miM e£fei vide<ar; qaam eisi priore etiaiit loeo postea

iiisertaro esse infra ostensurus sim,

hoc tamen ipsum ab eo fieri

non potuisse apparet qui Eridem iam comraemoratam legeret. HuiiB

autem pugoae descriptionis quaenam fuerit genuiiia conditio, cum

in ea modo versemur, paucis quaerere conabor. Gt cum earum

quidem imaginum serie quae post Lapitharum pug^am Feguntur

neque describendi genere neque versuum ambitu convenire eam

apparet; ipsis autem his rebus sjmilem esse videmus aprorum leo-

numque pugnae; nam primum in neutra earum aliquid legitur quodad artis naturam pertiucat; tum vero couveniunt orationis quadam

inopia, quae in illa ipsis verbis perspiciebatur, hic vero eo quod

integri quattuor versus ab Homero sumpti sunt. Utraque porro

descriptio, siquidem de versibus 170. 171. recte dubitavimus, sex

versibus continetur. Hisce postremo exoptatissimum accedere vi"

demus argumentum , quod ex eodem ut ita dicam fonte fluxerunt

imagines illae. Nam iu ipsa illa Herculis baltei descriptione Od.

XI. 612., unde aprorum pugnam petitam esse supra intelleximus,

praeterea repraesentata esse dicunturu-.t:,-

vQjuivai xe fidxai re (povoi t' dvSgoxxdaitti xe •"*

Quorum quae sit cum versu 155 similitudo quivis videt. Itaque

in his duabus imaginibus habemus unius poetae operam , qui eam

Homeri descriptionem , quae una in eius carminibus ad Herculis

arma pertineret, imitari voluisset. Horum autem quae fuerit antea

coniuuctio postca quaeram.— Ad draconis igitur imaginem redeo ;

cui cetera quoque illa quibus Lehrsius offendit postea ab inter-

polatoribus inserta esse mihi certissime persuasum est **"*. Gra^

vissimas primum dubitationes praebent versus 146 sq.

Tov xai oSovriov (lev nXiJTO arofia "kevxa 9e6vTa>v, , ';-l;V;

SeiV(Sv, dnXijKav, eni Ss ^XoavQoto fieroinov ,t_,;, jJ

SeiVTj "EQig nenoTjjTO xoQvaaovaa x\6vov dvSQov '- '

in quibus Eridem non personae vicem sustinere ,sed horrendam

tantum draconis adspectum significare plures arbitrati sunt. Huic

vero quae tantum cogitaretur Eridi haud convenire versus 149>

150 sensit Lehrsius ; deinde omnino terror quem draconis facies

•'. <i'

-. •< -s}" •

. . •^

^^'^^

•':' .vv

108) AnimadverterRt hoc iam Schlichtegrollius p. 47. «do. :,/.:;•>.,•^ i

104) De Hermanni sententia quam p. 807 de duabus prioribus imagi-

Dibns protulit, hic ne longus sim nihil dicam; qui quod hic gravissimnm

erat,

alteram ad alterius imitatlonem expressam enae,

hand perspeclom

habuit,

.-.• t

45 -:

hellantibiu moyrat aon recte discordiae notione exprimitur. Coo*

tra mihi ipsa yexbtLxoQvqaovaa xX6vov dvdQcov apertissime ostea»»;

dere videntiir poftam de persona^ Discordiae cogitasse quae pu».

gnam exdtaret in ipsa imagine expressan ;in qoa seutentia ad-

invamur locis quibusdam Homericis qnos respexisse videtnr noster,

-'S4s»rr^l»6 «^^ff* ^^ *o^S fiev AQri^;, rovg &h yXaviCoSnig ^Jid^t],. .;;::»,

: V 7^ 6sifi6g T* T/Se <p6ôg xai^^Qig afiorov fiefiwvta >; f,

^[{-îifii^^QXot^^V ^"^^ ofiiKov, oêXXovaa arovov avjîojy >**^^^^.../.

S^'--.:lii>itpi| 'antem ipsa discordia quomodo versus 149. 150. ^ri.t^'

>,_ j?>a<!',ii'- ffêxXiT], 1] Qa voov xe xai ix <pQevag eiXero ijxorav, ''^-}'

..,:?•? îffjiofytyjg m>xiîip> noXefiov Jtog vli (peQOiev

•''

'

apte dicantur equidem non video ; discordia enim homines ad pu-' '

cnandum incitantur, non ab eo deterrentur, cf. II. XI. 11. .

.V 'r..l7js':;tSi>O.''0S^vfe;-.i ^ \ •"'*'"'.',

"-.. r \pV • Âxîitotaiv Se fxeya adevog efiâX' exdatto :_;,

~

," -xaQSiri, aXXijHTOV noXefiiQeiv i]Se fidxead-ai.

ipsa autem verba illa in serpentum imagine imitatione repelita

leguutur (162. 163.), ubi cnm de ipsis serpentibus dicantur,

iure

suspicamiir etiam in priore imagine ea antea de dracone dicta

liiisse^ cui aptissime convenHrent. Accedit quod ea qnae de den-.

tibus praedicantur in serpentum imagine post versum illum 163

oiriveg etc., in dracouis autem descriptione ante vs. l&O leguutur.

Quibus omnibus mihi effici videtur, haec esse transpositione in»

scite facta depravata; versus 146—148 aotea post v. 150 lectos

sive auditos esse; dracoois autem genuinam descriptionem hanc

'f?tt' >.r

^ fieaavi Se SQdxovrog erpf qioôg ovrt (paxeiog -.,

.: Kifif l^ efinaXtv oaaoiaiv nvQi Xafinofievoun SeSoQxmg,

'..jUi,

149 ax^^^Xtog, o g Qa voov re xai ex fpQevag eiXexo (pmmv,

. afiif 'i'v jOtTWfff dvTiîijv n6Xefiov ,^»65 vli (piQoisv» ;.. ..,

tmv xai oSovroov fiev etc.

'

-.^^- 105) Srat haec eti&m sententia SchlichtegrotlU et HeiDrichli; aec non

îdan Oainti iiyiarnnei, cum in acuti sui descriptione haec verba ita redde-

:''-Hiih ;l'i**r^''^' "^'S ovlofiiyti xai 'EQtyvfe dpQtft6&vfiot ,,.;

'

l.\i*tiiK. Kiirii 1*^" inoTQtSrovaa noti xlivov aax^tov aviQas

'-^ U.^ ilîftey,at (f ^looto nvQos nvelovaai iiiiftjqv.

•.:»«>:.

•it V * - '*,; AA:

• -f ., -v ,> ^^. . .

'-' •

,'

. %''^"i". '." . ^^ . •. ;. "'>.-' *; '°7' .-', .

ffaec aiMem InriMispMM» ium «b «aumbi ftwte fity fhdl» intsll»'

ntar. fitemulwr enni toiem heo Ires UM' ents '

îi^-iiv lui.vii:^;

T«v xaiifjvxai fih x^^ «Wvortr' 'l.AMfO^ «W^-^*^^" ;'âvravy oaria di a(pi itCQc îvoto aaitiiaii^. .i-^^^-^.-^-^^f^'

'

' -leiQltov dlâUoio xskatvff nidvrai airi.

- ^-^-^^ :»^f**'"J|i: .

'

quos certissimis arguroentis demonstrari licet ab omnibosqnaepAif-*'

cesserint alienos esse. Nara quis no» mirnbitur qaoit in imaginkr .'

descriptione lector ab eius cegitatione avocetur ad sortem eorum- '

considerandam qui cnm Hirtrcule pugnatnri sint ? Qttod ipsum si

voluit poeta, dicenAim ei erat eos aibi Hetcuie interfecfMB iri ; quod

quasi tam protulisset, statim de fati» eorwa quae post mortem pas-

suri sint exposuit. Haec deinde scribvndi gsenere mointtissimo et. .

insulsissifflo , cuiusmodi in tota descriptione nihii praeterea inveni-

tur praeter a;(A.i;o^ dcscriptionem , proCerunturj ubi v^tba x^^"Svvova' Â'CSo(; tia(o insolenter coniunguntur , verba JSct^/ov o{|a-; .

'kioio prorsus cocstrui nequeunt. Quibus cum d)enique accedat si^'^

militudo verborum ruiv xai ^vxai fêv eorumque qnae de dcntibus

dicantnr rcSv xai oSovxmv fnlv, sunmo eunv iare dioimus v«rSiB 1<51-

— 153- eerum loco q«ae de dentibus dictae essent substffUta' esse ar

rhapsodo quodam ineptissimo ^^; baec antem poste» cum* eonranu^

gerentnr priora illa paueis ante versilhis' inserte esse , nt utrunM

que h«beret qno pertineret.— lam multe similieres intfer se ab

initio fiiisse videmus draeonis et seFpentnm imagines'; (antum il'

priore paule amplius exposita quae de dentibus dnebus versibM; \

proferuRtm* 16J. f6S. in serpentura imagine. Hitie vero novae

orinntur difficultates; veisibus eninr illis i4lSf—\iS, siqiii#Bm recte

eos supra explicavimus, non solum de dentibus draconis exponitnr,

sed nova ei image pugnae ab Eride coneitatae adidtvr ; quae tam

obscure priorlbus additur et tam breviter ^seribitur utvixcredas '

eum qui draconis imaglnem composuerii hoe ita institkiisse. Ipsa

adeo verba quibns baiec addvnter £î' S^ fihfav^r<h futthtov mm: -. •'' ;" ..: v-iv 'vo-»! . .'"'

-, "i

106) Yidetur iUe nonnuUos locos Homerioos aimilis argumenti ante

ocnlos Habulsse, cf. II. r. 8. noHas <f i(p9fftave ipvx^s *AV9i wqotmpw

^qumvj (XV10VS ^^ ilti(jt€c ttSxt xiirtaaiv oiuvolcel tt nd(nv, Hynin. Ap. 849'

dlld ai y aviov nvatt yaXa fiilatra xai ^ktxiuQ 'YntQlatv, II. Xl. 8MI'

Od. I. 16 i. XII. 49. _ Coterum iam pridem Girtetus- de fais versibua dubi-

taverat, deinde censor HbelH ScfaHchtegroinani'; qaos eHam Debrsius inepti»»

limos iudicavit.

apte de draco^ ^kMwiur, Qniua btmt aiia^îaii vt eiiu maxime

borrenda pars cmwmofaA^ est *^^ ilaecr ifAlHr brevis paguae

iiDBgo noB e priwk peotee cowiUo. liitUu draQMHS imsm addiu:

eige/sed cuat alii» yHbiKMlam veritis aatea coniaacta faisse; de

qoa re certins iodicarc poteriaua , si iam rcrcrtimw ad initium

itW obseasaft nrbis inaîais ,cnitta eauaa ad pinnan imagiswsp

coaaiderandm» transiffvamua (p. 41) Lttcttlentius enia consulto fiaf4'

ctac iiiMationis e;^^jfkm vix invcnirt potcrit quant btpf praebc»fr

:;^C':. Itl V-'"^^'^- hti Sk ^WTvqoto êxtonov -^"

"^'-'^--/H^'

^H^f ''V •^^««r^ *Sf»5 ntn^rtrjto to^wttsovaa x%oyov St^my •-..'.

^;':- Sae'^

'î^m^f^î eni S^ Seivoikfi ytaqrpnn^jM^^-^^h^fi î;-^'

'J^Mr'^^' ToQyiiOK; iSovetro fieyaq (f)6ôq' oi S* vni^ avTittv -^!^

f-^-^f^-î^S^ SvSgeg ifiaQvdtTdip' noXefiij'ia revxe' exoVTef. j .:- r /;:-

Nain in utroque loco videmus horrendi alicuius monstri capitis

conunemorationi adiungi pugnae descriptionem eisdem verlns eodem

versns loco {eni Si) ; quod in utraque ita instituitur ut praemit-

tatur numen aliquod bellum generaliter significans (eQtg—

<p6ôg\

simili motionis vocabulo adbibito (nen6xip;o—

iSovetxo\ tom vero

ipsum bellum sequatnr {x\6voz dvSgmv — SvSQeg ifiaqvdadr}v).

Quamobrem sicut priora illa non cnm draconis imagiiie conioncta

esse poterant, ita haec posteriora qaoque ab initio cum eis non

crant coniuncta quae praecedunt ea ; his enim id^ agitur nt Peniei

imagini arcte adiungantur illa, qnae tamen consilio prorsus diverso

composita snnt. Quaerendiim est igitur de horrenda illa facie quae

illis praemissa fiierit ; quod quidem mihi et coniectnra haud diffi-

cile invehiri et ipsis verborum vestigiis indicari videtur. Huiusmodf

enim hicies vix potest e veterrima mythologia alia cogitari qoam

Gorgonis ;ad qnam eo fidentius dnci nos patimur , quia totiens

antiquissima aetate Gorgonis caput , maximc in scuti imaginibus,

ab artificibus repraesentatum esse scimus. €rorgonis autem facicm

quam pugnarum imagines circumdarent,Homerus iam clipeis in-

seuiptam finxerat, II. V. 739 de Pallade- dfcens

~_ dfi<pi S' aQ' ojfioiaiv ^dker' aiyiSa d^vaaavêaaav

' •

. Seiv^, r^v negi fiev ndvTfi <p6pog iaxetpdptoxai

i|*jK' . ^4» ; ^."d* *(iiib; «K S' aXx^, h/ Ss Tt^Qvieaaja ^<i))n),

;

'

^'frj''--? , '':, ...: ,v :

•

'

«j .^, 107) Hoe seasa dncM Ubiuril npnnnjli scrisserQQt nQoatôn pro ^cTfjTTov (of. Bank. a4 b, ).> iQQd ^pwm dmcoiii noi» bene ponTanit,

£«*;;'•% ^ di « ro(y«^^'

ieivri xe afiegdvi^ w, Jioq xiâq aiytixoio

ctndeipque in AgameiDnonis cllpeo inesse volnerst^ XI. 3ft.;^ uî .

*»^ ''•''--'-'T^ J' eni ftev Foôa fiXoavQ<am<; eaxetpavano > 'h-.ir^X.^my

it)Uifh.rl6eivov SeQXOfiivT}, reept Se Setfiog xs cpofiog w "ftiT-.s-iii,if^

qn«n descriptioneni vel imitatun esse nostruM ex argwnenti sia^.

litudine et convenientibus vocibus ^Xoav^mjuq — ^hâvôXo iH6r

xoanov colligêres. Revera autem Gorgonen hisce de qiiili» dis-:;;;

putamus locis ante pugnam commemoratam fuisse, primum .e vo4t»:<;:^>

FoQyeiov v. 337 perspicitur; oam quemadmodum Vjersiji^ 236. 237. ?<;

nunc leguntur, mutati sunt sine dubio propter praeniifi0A|D(j|^|^,4j'num mentionem, cum ipsi antea sic legercntur wvo\jV

'

j^ 'K- • ?

•.Vr .eni Se ^Xoavgoto ^CTconou . i-,(^,^^C^; l.-^^

Cfy/

Tooyeiov iSovetxo uiyag woBog' . . r,^» ' i»;v'v .. X i^-; *:•

deinde id ipsum, quod, haec ut Persei imagini adderentur, adbibita

est Gorgouum commemoratio ,videii potest ad aliquam similitu- v,

dinem eorum quae hoc loco antea invenirentur institutum esse.

Haec sane pro certo reslituere quis audeat? adhibitis tamen simi-

libus illis Homeri locis non multum a veritate aberraverimus ,si

hanc fere fuisse prioris descriptionis geuuinam formam coniciamus

ev S'ijv rooyeiij xewaXr}, Seivoto neXtoQOv, ; v/""'''^'

Seivov SeQxofidvt]"''• eni Se ^XoavQoto fiexcinop r'

;. .--

Seiv?] lEQig nen6xt]X0 xoQvaaovaa xXovov dvSQoav.- , .'^^.

.,

!

quam ad Agamemnonis clipei descriptionis illius (U. XI, 36) imi-

tationem confectam esse tanquam in oculos incurrit. Quam illud

quoque cum Homericis illis descriptionibus commune habere exi-

siimo , quod praeter eam nihil in scuto conspici voluerit poeta ;

ipsa enim non est una imago., sed e duabus composita , quarum'

prior medium in scuto locum tenet ; quaroobrem cum nulla alia

quae praeterea descripta sit imaglne coniuncta potest cogitari.

Quippe ambitu quoque et genere descriptionis a ceteris omnibus

differt. Haec igitur descriptio si revera ad nostrum Herculi* scv-

tum ab initio pertinuit, non potest aliter iudican nisi eam solam

v-^-~,

108) be hisce et similibus noonallis descriptionibus Homeritis noB

recte iudicasse* mihi videtur Miillerus p. 618; nam cur hic ab ipsa vulgari

vocabulorum significatione recedatur, equidem iustam causam dealdero. ^<

109) Haec verba êiyoy dtQxofiiyti videri possunt servata» iMO ||t

versu illo 160 quem supra (adn. 108) spurinm iudicavimas. ''^v /T^

a poet^ prdftiui fiiisse, inuifineB «ntoB praeterea imllam. Qna

«ententia quod brevissimani ab initie fHiwe statuo scnti deseri-

pttoneai , plnribus argnmentis «rifice rae adiuTari mjhi videor.

Nam ut primum de poetica ratione dicam , iUud iam Heynius*^<>

olim perspexerat, cnra lianc descriptionea cnra Homerica Virfilia-

naque comptfaret , prorsus deense in carmine nostro tam copiose

describendi clipei idoneam causam. Apud Homerum enira nova

perfidenda snnt arma eomm loco quaePatrocli morte amissa erant,

«|Uamobrem aptissime fieri dices quod spiendide describantnr; apnd

Hesiodnra autem Hercules, qni iam dndnm est arraatus, ad CeycemTrachinis regem profecturus banc cum Cycno pugnam ex inopi-

nato^" suscipit in itinere. Deinde iara antea widiraus Horaemm

sdtissime descriptionem ita institnisse ut narratio non esset inter-

uHssa; cnm apudHesiodutt prorsns obliviscamnr ipsius narrationis

indescribendo clipeo; id quod in breviore descriptione rainns raole-

stna est. Porro si tonpns consideramus qno curmen nostmm cora-

positum est, quo sdmus Graecorum artera eos iam habuisse pro-

gr^sus ut facile cognoscere posset aliqnis quae perfici possent,

qnae non possent ,vix nobis persuadonns descriptionom car-

mini insertam esse artificii qnod a nullo homine perfici posset..

Postremo ne illud quidem mihi prorsus neglegendum esse videtnr,

quod itt eis vasculorum imaginibns, quibus Herculis et Cycni pn-

gna repraesentatur"^

, quorum pictores sine dubio cairaen Hesio-

dinm cognitom habuemnt, nusquam videmus Hercnlis scntum in-

signiter exornatum. — Ad hnins igitur imaginis imitationem cora-

posita alt«ra his versibns ut puto conprehensa erat

. "^ „ ;*** ^'

'h'*' ^^Qy^tV *«9«^'7» Setvoto nsXoaQOv ,<•'

,

—.^t^-l^te Seivov SsQxo/ievT]• ini 3e ^koavQoio (lextonov ^

{->.: ^. ^^roffysiou iioveho fiiyag ipoôg' ol S' vns^ avrijg'

ViC>^:/?.;-.; ; avSQeg efiaQVaaîj» noXeîjux T£i5;fc' exovreg

ubi iam remotas &ccipimus difficultates illas quas supra (p. 41) his

ftrsibus eam ob cansam inesse cognovimus quod haud perspicue

eis introduceretur duamm urbium descriptio. Scilicet diversissi-

mum erat consilium imitandi brevera illam Gorgonis imaginem ab

i^r 110) Heyn. ad Vlrg. Tom.IU. p.7l0. Cf. Sohlicht^ron.' p. 188. Banke

-ibitte. -;.::.,.,;.V', .;: c, ^- --^

. . . L-' .

.f^ IIS) Gerhard aiuerl. VaMBb. teb. IMh* "*

;W; i !?;.-.'..

.-v-v

60, qiM 4«Mnin ttririmi ieaorifi}» coniêrdarr ; inrefae oredfieiiil

baoe anuai poetam ita eonpMsiRse ; se4 pMmaaib birftioriir Mllii

et pmris descripdonis )««o htt«« aHera aakstltiite eiset, iMle il

afKo âodam âMram urMam deBoriptionem additam esie, qai ptf-

mum TSTsibuB 889. 940. brevHer signifiearet de nri>e dBsideniii-

pagnaii ^^\ deinde cetera adnecferet usê ad versum 280, ^follMil

tote. sovii descnptio termi<>areturi De hulM autem descrilitidfitt^

cum Persei imagme conlMsetiene Tideor nAhi nonndlhi hattd ilttfd^^

liter addere posse. Addit«m enim eam fuisse primum ima^trali^,

iUaram seriei quae quattaer versifeas oontpreliensae ftieruRt, r^til|^^

versui 392, qao gemRMMta Persei ^scripftonem termiiiatam AdsM^

ciîMerimiis, IvcuIeAtam mAi vestigium fnêbere videtur versttl'

Ule223 • ., :''i'''^r^

qao ^so de Oorgone exponitur hoc saue loco ineptissime , culi.

G^rgonis caput in pera recestfkm sit. VtAetur igitur is, qui daai>;

Persei imagines illo veraa coniungerelj eo eommotus boc; feels»^ ^

quod hoc ipse loco antea Oorgonis commemoralionem legisset T9w0vero oum ia alterius Pmsei descriptionis fine addenda ei videre»;

tar Gorgoais et urbium deacriptio, ee modo hoc instituit qoo nmM^

Ie|[imiis, scilicet ut ex ipsa dorgone, quam post vs. 223 repetere

uoii posset , Gorgones eficeret PerBeum pevseqoentes. Ab eotfem

autem homine urbium descr^tionibaB additae videntur istae Keim^

cumiumque certananb descriptioiies, id qnod arihi e similibttS ittK>

tiemm fomuilis, jai ds fiet' avToV229, at Se fiat' avT0vg248, nmpS' avTotg 305 colligi videtar. Praeterea omniam pootremamOceani imaginem (314-»317) buc referendam puto. Quam qui-.

dem statim intelliges Bomero deberi, apud quem in ipsa scuti de-v

scriptione XVIII. 007 Oceamis margiiiem eirettmdare Jûr,iv d' hidet. norafiOM fiiyav êw 'Six9moto -

. v ^*^:^!..

mtvya nuQ nvfidTtjv aaxeog nvxa noujtoto^ - *i,V^v*.;i^^-

Quod quamvis intellegeret Lehrsius tamen hane imaguiem inêas connumeravit quibus genuinam scuti desci^tioaem somi d!ftoi

putavit, facile eam in commtinem usum. abisse «rtitEatiis^ Vdiniartis opera aliorumve poetanim descriptiones indicasset quibus hoc

efficeretur ; apud Homerum certe huius imaginis propria quaedam .

113) VersilHis ad eoram •Imflttadinem cxpressii q«l n.

leguntur

t •')

:;i-;>'

'."fyif-prmjipfi^y.Tc^^S^g^'

M« vig iHHi «d «^^lilps i^tfil traH^tfeKiil^^ Vidletiir ii^

teni ipiM) ^[«Mfilio de iniKn inftgiAis c«nt superierllHis conitnietioBe

a describendi generisconsideratione^ndere; qno qtftdem ab omni-

busj quae in priore descriptl^ig fixtte leguntur maxiiBe iistat

Affemntur enin ia ea qttrbus artis et imaginis eogitatio prorsus

rdinquatnr, de^ntoeem', ndft^* ijnvov 310; deinde pilmis verbis

dfiipi ii pro^ 6i se ab iilis: direfRaAi praebet "^ lam suspicari

posses, in eo ex^mplari ubf imagfiunm ilta series quattnor versi-

bi» comprehensarnm scripfo fuisset, a posteriore manu hanc esse

aMitam; ipsa enim qnattnor versibus constat. Verum sunt famoi,

quibus similior esse appareat haec imago ; partes illas volo signi-

ficare quibus duamm orbium descrtptionem piltno ductam esse voiui,

Kerum descriptionem et curmttm certainlnis. Cum his enira Oceaiii

inMgfo primum eo convenit, qttod olords canere dicuntur contra

imafinis naturam (cf. vs. 2419. HffSf), deinde qood fbrmula qnibtts

olores proferantur, ol dh icax' ttdtov, eis similiima est quas in illis

habi^tts (229. 248. 305). Itaque ab eodem hoifaine et iOa et

Ooeani imaginem profectam puto.

Baec antem omnia quam incoihinodl6 cutn Tersei ittagine CMh^

iuneta esseitt, cmn nesdres qttotnodo haec omnia supra Gorgonim

oaplta reptaesentata cogttarentttt , erant quos non fitgeret; cuius

rei vestigia mihi in ei» superesse videntttr quae versibus 230—280de Gorgonibus expottnnftur. fo qtilbus plurima sunt quibus offen-

das illaque omnia ab nno poeta i^cripta esse neges. Primum sub

Gorgonum incessu resonare sciitum dicitttr; quod contra naturam

est et ridicalum. Deinde in ttnis habere serpentes dicuntnr; qnod

prinum artls monmuentis non oonvenit, ubi in capitibus quideni, in

zonis vero nunquam serpentibus cinctae sunt; deinde non poterat

ab eo addi, qui iam a fbrma Gorgomim ad incessum earom transi-

erat. ^btts cum accedat primttm insulsa soiii significatio 232 jue-

yukip S^vftayS^ o^a xat Xtyimg, deinde ttimis Copiosa neque na-

tttrae convenlciis Aticontmi descriptio 285. 236. , postremo ter

5?-y// .- .:- y ' " ' ' ' ' ^

x,.:\ -^, . Kovf^xih t' inAxwto tuijUrtaloi /mf^QfiM

.\: ^haXol fjtkv dfiuvifieyQt XaivitSvoe iQaynist

!• ,

.

..p^ll4)Welcker p. «68. "'.••;'- '-

v^W^j^ Fmrmulam alij&itvtt ioixate abHomero sumere potoU^ ILy.87.

-^.y , ;. .; .•.-. .;;:...•,•'../,.,.-'

'.'

.-- ..,,: ;

:-<:-'y::.M. -::-

eodem versus loco repetita verba eni ii S81. S^. 838., .certu>

sime mihi bic cogoosci videtur triplex recensio. Atîic piiM ho*

rum forma sine dubio haec ftiit - .^tivi.^^rr^

.229 rai Sifiei^ adriy 'Vk

roqyovBq anXijtoi T£ xai ov fpujoi iQ^movKf^,: u.^^^,:^

lifievat, nanitiv ini Se dsivotai )taqiôi^-:^^''''::".-o^:^\'

ToQysioig iSovetio fiiyag yo/Sof* ol d* vneg avximv

ttvSQeg iftaQvua&jjv nolefiijM xevxe' fx®*^*5 *tc. : '^:^î!î^- :::}^

ubi cum abesse vellet aliquis omnia, quae ad uovas imagines per-= ^;^'^

tinereot, ipsaque Persei imagine descriptionem terminare, faoc modi» >lf-t:'

illud effecit w,- î^^

li/ievai, (lanieiv ini de xôtQOv dSdâvro!^ ''^v

âivovaioav idxâxe adxog /xeyaX^ OQvfiaySi^. "

mirum sane commentum illis addens, quod eo ineptius est, quia,;; '!K":;|;

non tam solum resonare dieitur (boc enim responderet eis quae:. 75<

vs. 2'i9. 309 etc. proferuntur) qoam ipsins scuti materia. Huic

autem simillimum est illnd quod huius descriptioai^ initio viduM». jcf vv-

proferri (p. 25), ubi Perseus non dicitor in aere voUtasse, sed ipsum^t ^'^

scutum pedibus haud attigisse. Bi igiturloci cum eo iuter se cob-^';--^^^^^

veniant quod in eis non simpliciter quod contra naturam sit pro«s '/:

feratur, sed, quomagis mira res appareat, ipsius scutimentio simol

iniciatur, videntur ab eodem homine conscripti «Bfê. Ah •Uf- - :

rursus finem descriptioni hunc impositum fuisse fvl^'^:--]:^.:.^':^-^^::^. ': r

lifievat fianiew Ini is l^covfjai SQdxovTS;^ , •'.,.:.>.;.. ^'-'^'

Soito dni^toQevvT' inixvQToioyre xdQtpâ,- r

qnae cum sequcntibus ab initio coniuncta esse non potuisse ex

incommoda verborum xdQtjva et xaQijvoig repetitione 284. 238. col-

ligi mihi videtur. v.

lam ad primam omnium imaginem redeundum erit. In qua cum,- ^/ ;:

viderimus post versum 150 de dentibus expositum fuisse similibap, ; :;

eorum verbis quibus infra vs. 164. 165. (tou xai oiovTcov ftiv —)^ ,'..;'r

ubi tamen quae deEride dicerentur nunc v. 147. 148., postea ad- ;' f'

dita essent habenda; vix aliter statui posse videtur quam hoc etiam ^:

j.^

loco versus illos 164. antea scriptos fuisse >. \ r . ^f^

Tov xai oddvToov fisv xavax^ niXsv, evTS fidxoiTO \. ;-'V*

^l

'jifitpiTQvoaviddijg, rd Ss 6a{eto dtcvfiatd sQya, :-:.^^

quippe in eis quoque quae praecedunt prorsus eadem verba ab imi*' -

tatore repetita esse videmus. Sed rursus horum quoque versnui

proprifi û^cdam est conditiO; ûae vetet quonunvs vere gaaantm^-]:-^::^

hiriw iBuifiiiis iiee potiin antiqvioran fottiilani eios formam asso"

cati 0890 Bobis vldeaBHir. In qnflbus illnd primo obtntu perspid-

tiO', iiiepte eos (leriptos esse in imagîs descriptlone, cnm ad an-

ditnm pertiiieaQt ; qnod non recte lidirsinm prae ceteris admi-

rabile dn^sse iam snpra monni ; is enim quibns exemplis utitnr nt

hoc elRciat, ea nullfus snnt momenti, cum non ex imaginnm de-

serlp^nibiis snmpta sint GoettUngius scholiastam secutns hoc

rigalfieari putavit ,dentes ita factos cogfitari nt moti strepitam

ederent thysanorum instar; qnalem^strcpitum recte monet Fuch-

siiu ti<i inter ceteros pngnae clamores haud admodum auditum

erae. Sed qnid multa? sumpta enlm snnt etiam haec verbotenus

fere ab Homero, qui de AchlHe dicit II. XIX. M^^-ri^Wxii-i^^'»'^

^^,^,^-:. .jtou xai oSdvnav fth' xavax^ nikev, rm 6e ol oaoB î^€^/'

^^^ l^Xa/inia9ip' cog ei' ts nvQog oiXag, ev Si ot -SixoQ 'i^fh-j

pv,^|^j-^^p*j'dfw' cyfog axXiftiav 6 i' aQU Tffooalv fieveaivoov *7<^

':/ dvosto imga dtov, ra pi"H<faiaToq ttdfis tbvx<ov "', "i^^

Quae quidem In narratlone nihil habent offensionis ; in Imagineautem qni posnlt eos, is ostendit se imaginis cogltationem haud te-

nere. Hos igitnr versus, qui primnm a praecedentibns describendi

genere diflferuut, deinde aliunde Bnnpta sunt, id quod de prioribus

dlcere non possnmiB, recte suspicamur ei Imagini, quae harum an-

tiqnior fiierit, postea additos esse. 'i<\-;^/-^>îj^/ --'::::' ^'<:^>--^:\^^^-.

>r';,;;îam vidonus draconls et serpentum imagines multo sibi in-

yfdiali ab initlo similiores fuisse quam nunc leguntur; obstant so-

lum in draconis imagine versns 145, in serpentum versus 166. 167.,

quominus plenam habeamns aeyialHpatem.Duo veEsus qnos pii-

AtffaM iodicavi •?'••• ;^ -'Wfa/^.^^ ,-: .

-.v.-;-,;.^"->_•

^^^<\%Âr.OTiyfiaTa 6' cog eni(pavTO iSstv ieivotai SQdxovaf---'^^'

^^m^^Hi.tfveiyeoi xaTa vaxa, fieXdvdi]aav de yiveia "~j vr*iri '< \^

nî et scribendi gencre molcsti et Ipso argumento inepti esse vi-

dentur. Miris ambagibus enim dictum est ijrfâvra ^^«rv, aTiyfiaTa

verbnm veteriori poesi baud usitatum, postremo ipsi versus gram-matico vinculo haud inter se coniuncti. Ad argumentum quod at-

-:^-

-. M

11«) De clipeorum iimag. p.9.'

117) Scio hos Tersua in soholila ad h. I. Homero abiadicari, sicnt in

editionibaa nostris oncinis inclusi legantnr.- Sed hoc non obstat qnominas

eis heminibas notos Arisse eosstataamns qai incarmine noatro operam male

sedalam poMerint. . / -:->: \^ ^-. .^ .

,.-. .

-.w

'Jl, s

':-'&if£^*^'..

«em pertioeret; ul>i rccte matenaiB indicMset, coloco» auteBi aan

apte sigaificat ciub noa in ptGtitina degcribente versetur. Denli|ae

fvad in fine denum descrijttiouis seipentaai figura deaeribitnr, id

guod alibi solet initio fieri , arguftentia addeBdum ; nHt fierta inde

i|uoiq^ aliquid sumendum esse dixeris , quod • draconis imafiiie

oibil qnod eis respondeat ioveniaMir ,cum cetera veFbotenns Sete

inter se conveniant. De versu iUo Id&^^sfir:»!» .îrai^f>^riy»^**H^'i--r

-

;:> iftnake» oaaoiaa' nvgi Xet/xnofzevouxi dcÔifkerfs*•''>

*^?^|f•

' ( "

nt diAitemns cnm tam certa argumenta non adsint, satis tamea-

iionea quibus caveamus ne eius gratia dicamus draconis imaginem

posteriorem esse. Nam primum baud commode ea quae de flectendo

oollo oeufisfue fidgeDtiiHis dicmitnr non de ipso dracone, sed de

q>6P^ eius praedieaBtur ; deinde ipsa verba Homero deberi mani-

iestissinnHn est, qnae cum II. I. 104. XIII. 474, tnm in ipso loco

illo unde vmws 164. 165. petiti sunt similiter legmitar : rto Si oi

oaae Xafinea^^ co( ti r$ np^î aiXaq ; undc oolligere poaies, ciif-

dem qui duos illos versus bic adacripsisset, hunc qnoque wraMi

insemisse. Duarnp igitur i«aginum sibi prorsns fere aequalium

utra fuerit autiquior , utra imitatione orta ,vix pro eerto statni

potuerit Suut vero noanulla quibus me commovcri £atear ut dra-

conis imaginem antiquiorem habeam; primum quia ainÎicior est;

solent enim imitatores augere et exomare quae inritentur; deinde,

si ea comparamus quibus vs. 140 et 162 de tervore adspieientium

expenitur, apparet priora illa multo magis esse rei de qna agitnr

propria et conveuientia , quibus draco animum ei sensum isiaeie

pugnantibus dicitur; cum de serpentibus paulo inccrtinB di«a1«r

terruisse eas ent x^vt q>vX' dvS^goinoov *i^. Aocedit ppatremo quod

in scrpentum iraagine causam invenire licet qna eam imitatione

confectam esse dicaraus. Quae cum coniuncta inveBistur cum dimbus

istis imaginibus quas ad Homericae Herculis baltei deseriptionis si-

militudiiwm scriptas esse sufra cognovimus (p. 44), miM videtnv veri

118) Versum a nonnullis male intellectum recte a Nonno, qni eom

imitatur Dionya. XXV. 40ff. ,aic reddi pato

•

Stl» dyaattfiiCo»' iifi»t at6lw, altl xe loioi >

iux/Moatts ijiticv^tof vJotf ane*Qt}d»y 6itiin.

119) Nota apud veteriores poetas fomula^ II. XIV. Ml. Tbeo0. 6ati,>:\

jii^4w# iwMi(Uuft locQ, quan» teiivê dfim c^rcwadaraiU daobiis «ir-

cyjii» GdAVfiilivit a^ ffVO^ 44«s verba cum primis aprsnim

PHifiiae Y^rbis itoi n% euisdeip po«t»e map^mluc facile agaotcaiMs,

.^^,«? 4' 09^ ic$fff»XcU iwav «a<W45, ,T^- ..^, ^^^,^t^^^

A^v-f bic qiiiden etia^ 4« LnpiUtanw pMsaae inagine, fws^prft vidiuiiis cum ceterarup» niiUa comm«de ooociliari posse, paulo

c«rtius qhIu videor iu^^car^ pease. Sci^êt pugnae illa descriptio

quiMn nunc leguiius vs. I>5k4si). sine dnbio antea post aprorum

pugliaQ sequebatur , «icMt i^pud iHomwruin etiam fieri Yideraas.

Hiiliu^ igitur incertae pugoa» loco» ab alio ^dam aut recitatore

aut librarip substitnebatinr JUaf^lbanin et Centaurorum pugnia e

ce^toimm artis «periun qotitia prolê^ "°. Et cum posteriores

nibil eorum ({uae uqquan ai> aliipo in bac descriptione posita

fuistent interire 4ebere ««qserant, breviorem quoque illam pngaae

di^fripdionem servarui)^ ilK, qiii totan baAo farraginen coacen^^

rei^ «t fost dracoius inaginein loco i«^tiiw»mo intruseruat.

^ , la^ de dratoai^ inaginfi K««4atiit iudidnm feranus, et q«ae-

ranus ûibuscun ceteracun imagjinun ab iuitio coniuncta 6ierit

Est auten quae hic in disceptationen venire possit sola inagiaum

illa series qnae Martis et Kinervae inaginibus incipit , qnattuor

versibns conprebensarum ; qaibnscun si versura 1 45 genuinun ba-

benus verswin and>itu conveuire illam patet. Vellem etian cete-

ris onnibus eoden nodo cun illis coogrueret; ubi tamen nulta

suat quibus offendanus* Priniun enin describendi genere ab illis

divarsa est; nan eorun quae aliquo salten nodo ad inagiias ar-

tiaque ratioaen pertioeaiit, bic pibil reperitnr; sed breviter tantun

descripto dracone ad terrocen transitnr quen adspicientibus no-

turus sit. Uoe vero consiliun ipsun mihi cum ceteris illis non

bene coqciliari posse videtur. Is enim qui inagiaen descri-

beret quan conspicientes a pugnando deterrerentur bostes vo-

Init certe ut hanc praecipue ,inno hanc solan conspicerent illi,

haud vero piaeterea alias quibus oblectarentur. Postreno si de

inaginibus illis in scuto distribuendis quaerinus, videmuB draconis

imagi|ien vu bene cum eis coaiungi posse. In quibus cun quat-

ni>v'> 180) Similiter eam Persei imagiirifl fceeaaioneffl, quae artls operitas

responderet, posteriorem esse statuimus p. S9.

'»'J?.

!':. "^ -'''" .

.

"

.

'

'

'

*; *^ ^* . ,

'

.^'

'•-

'

.'

^

\>.: .,.% '.-• . H' ••,

_.

. . :-"'_',it.i^:v.- ;;.;

'^

',....-:• ;- ...

'';- ,

..

'..

fe>i.-'i.*-i ;,'. .'!..'.- . ,

r V

f^^^

•jVf.:^- ;:'.•

;~ . v ,' W; -^'^V-v,, .;J'i1^-, './•-'%

tuor habeamus ima^neg panto midoris amUtns, dcjDTAm ebonni^'

portum, Martem in pugnantiibus prarsentem eodemque modo Miner-

yaiBj «nam deinde quaeunius sola fignra hominis consisteret, Per- \seom : haec non potest aliter cegitari nisi ut medium inter iUas

locum teneat. Draconis autem imago cum ipsa dicatur medium

in scuto locum tenere, apparet ab illamm serie alienam esse eam.

lam cum aliud in tota descriptione nihil inveniator cui illa coi^

iuncta cogitari possit, nihil restare videtur nisi ut eam stataii^ .

muB eo consilio conscriptam essr ut praeterea nihil scuto inesse

diceretur; quod quidem duabus rebus mihi haud mediocriter adin-

vari videtur. Ipsa enim descriptio ita comparata est, ut post eam ,.

statim narratio continuetur; nam verba iUa qnibus exponitur de

eis qui cum Hercule pugnaturi sint, ohivei a,vxi^i'ip> n6Xe(iov Jiog

vh (piQoiev , tum demum aptissime dici apparet, ubi statim ad

pugnam narrandam pergitur; adest enim hoc ipso tempore qui cum

flercule pugnaturus sit. Deinde vero inter cUpeorum signa fre- ^.

quentissimum fuisse draconem scimus ^'S quem tamea nbi boc ^

modo repraesentatum videmus, praeter eum nihil alind in scnto in-

seulptum habemus. Hos antem dracones saepe videmus ifa e scuto

lingua porrecta prostantes ut facile intellegamus quod dicantmr .

terrorem adspicientibus movere.

Haec omnia quae hucusque protnli si rccte disputata sunt,

coniunctam accipimus totam hanc scuti Herculis descriptionem ex

integris qoinque inter se divrrsis et a diversis poetis profectis

descriptionibus , quarum singulae rursns diverso modo mutatae et

auctae essent, donec postremo coUectis forsitan omnibus nndiqne'

;

exemplaribus in qdibus diversi aliquid inveniretur ab uno quodam'

'

consarcinatore exstrueretur haec congeries quam nunc legimus ; id

quod non multum ante Pindari aetatem factum esse iam supramonui. Quod negotium possitne eidem illi Cercopi Milesio tribni, ^qui bac ipsa aetate in ceteris quae Hesiodi nomine ferrentur poema- \^

tis colligendis operam posuit '^% pro certo dici nequit. niamm

igitur descriptionum duae sunt breviores et propterea sine dubio ~ •

etiam antiquiores, draconis descriptio (144. 145. 149. 150) quam :. .

procul dubio usitata clipeorum imagine commotus poeta scripsit, et;;

^ ^

Gorgonis quam pugna circumdaret (147.148) imago Homeri imita^- ;

181) Fuchs de clip. imag. p. 85. Welcker p. A74. Gerhard aoserl.

Vasenb. tnb. 119. 208. Trinkseh. tab. 8. -r v .J;

188) Cf: Ritsohl AlexBDdr. Bibl. p. 61. . ^ . .w-K^iJt^Qvtvs^C^

.

~

:':' /. 'r.H•

.

' ' '

^.y.l^

m(tone drta. fhAw yiffimos Bimileiii imagincm imitatione ab alio

^odam confectam esse, cvias vestigia v. 336—S38 snperesseat ; ei

Mitem postea dvanim urbium descriptionem abBomero petham ad-

dltam csse; qnae Tursus unam srati descriptionem efficerent Ac-

cedunt dtiae panlo copiosiores, altera ad Homeri (Od. XI. 611) imita-

tionem «apressa, altera qmnque illas imagines complectens quat-

tnor quamque versibus descriptas, Martem (191. 192. 195. 196). Mi-

nervam (197— 200) deonim chorum (201—203 med., 905 med.

206.) portnm (207—209. 212.) Persema (216. 220—222), quas

sine dubio ita in scuto distributas esse voluit poeta, ut Perseum

in medio positum ceterae circumdarent,

in quibus Mars Palladi,

portus deomm choro responderet ^^^. Gorgonis autem an draco-

nis deseriptio fuerit antiquior, non pro certo diiudicare ausim.

Vernm hoc pands dMUonstrare studebo, quod mihi verborum con-

innctionem accuratius intuenti statuendum esse visum sit : eum qui^ ^

primus banc Herculis cum Cyeno pugnam narrasset, omnino scoti

descriptionem nullam conscripsisse ,sed simpliciter scutnm inter

cctera arma cennumerasse. Totam enim hanc armaturae descri-

ptionem versu 122 incipientem Heinrichius iam et Rankins (p. 3d6)

cognovemnt verbotenns fere cum similibns nonnnllis Homericis

convenire, ut de consulto facta imitatione dubitari nequeat. Sunt

autem quas bic significavi quattuor maxime Homeri descriptiones,

duae brevissimae Paridis (II. HI. 330 4sq.) et Patrocli (XVI. 130 sq.)

armaturae, paulo brevior Achillis (XIX. 369 sq-), postremo distans

ab illis et maiore ambitu et singularum quoque rerum diversitate

Agamemaonis (Xi. 17 sq.) "^*. Quarnm duas illas priores potissi-

188) Ib hac postrema desaiptione eerfa'

ettam iiidicia iBTeiiiiiBtar

eiiu aetatis, coi haec omnia tribnenda esse vidimus, primom verba itqiQp

ine/ifiefiaio( ts. 19fi, ubi in Teteriore poesi genetlTus requireretur, H<pQov

intfiiiaifnrot 11. XXIII. 379, oi}(foi7 inefifitfiacic H. I^- MS. et in ipso ear-

mine nostro t. 884. ittpqov intftfiefiaeisi contra nt/^otr intfifiiit Aesch.

Sept.815. Ad eandem Tero aetatera correpta Tocis xQv^ffin" prima syllaba

T. 198. pnrtinet. .'

"

.'

ui4rir)V184) Conspiratio et in singnlis Terbis et in remm ordine perspicifur.

CL T. 1S8. urti/jitims—

ntQl xrijfipaw (&^xer Terba In omnibus Homericis

locis; T. 186. dtJuQor av dtiQiixa negi oz^^toatv idvye = II. III. 888.

XI. 18. XlX. 871.} T. 188 ensis, eodem loco similibnsque Terbiar apud Ho-

memm positos; qnibas peraotis noster de sno addit pliaretram et arcnm

(189—184), oommottu nt pnto eo, qnod apod Horaemm nbi Hercnles .nomi-

aatar, ea eat eius propria arfflatnra; n. Y. 895. Od. VIII. 884. XI. 601. Hio

y±^ ..

#--

•...Jss,

r,- V 1•

.*7tyji i,«i<.'

. i -^"Ji: m.

^-^

colligi videtur, v. 136, j,

'•

;';)'-. -^ x-;. *-^ : :<:].U

.K..r"-»>W** *Caw <y* «i* l<p^'iA.^ xvve^ evTvxiov e&ijxe, .r^

:

.Jij^^^?i[

quae apud Homeruai taDtum in brevioribus illis descriptiouibus 1(^

guntur ,II. III. 336. XVI. 137. Duabus vero miaiime rebus Qe-

siodia descrô ab hisce Homericis differt. Primuro enim in eif,;,4

cUpeua Mon êscribitur, sed breviter tantum comvemoratur (pi. 395b Vrv>p^

XVI. 136). ,, -u^'i~''-i^M

«/(9)< rf'«(>' mfiOMiv âkexo |<'yos «(^yvôjjXoif,

: ,;,v..-:^,^^ ;-'j-

xdXxcov, ovTd(i ensira auxoq fieya re axiâQov w» '

f , ;?

Deinde (riwii quae postvemo loco nonmantmr rerum a^d EBsioduat ,:;!;r:'^

habemus nutatum ordinem,cnm «fsd Homernn peat •sem yri- î

'

î;

mttm sequi^r clipens, deinde falea, postrfwo hasta. lam A\cen^^:^'X'^k

propterea hvnc ordinm inraiutasse Hesiodum et in finc posuissFB ;';

t^l

clipeun, qnod eam oepiosins descripturus fuisset; fuod «t biK9V9kif'^C~^

AgaroennoHeae armaturae istis simiUimae exenple commatum csae,

'

.-.-^

in qua non solum copiosh)ffem haberemus scuti dcscriptioiMm , sei r'' -V

ipsam ioMginem ei insculptam unde breviorun Hesiodi deacrîw»-

num alteran sumptan esse constaret, n. XI. 32. l- -^;

'

'-

av S' JAer' dfKpi^QOTTpt noXvdai'SaXovôi<rniSa dw^ ,.^./

*«Xtjv , tjv niQi fiiv xvxXoi Sixa xd^Xxtoi iâam•

ev Se oi ofiqiaXot âav ieixoai xaaaiTefoto. .Aii',

Xevxoty ev Ss fxeaoiaiv erjv fieXavo^ xvdvoio. '••.';./-^ T^ i' eni fiev FoQyd^ ^XoovQmntg eartgniiKoro ;<. u'-?'- «•^

6etvov Se^xoftivr], neî de Setfiog « tpoP^g t«.

Vernn tnmen banc quam dixi ordinis comnatatiotem cogMsoi lictt

non esse consilio ipsius poetae factam sed a posteriore quadammanu instite admissam ; id quod ectfissiroe perspidtur isi «fe verba

accuratius considerarous quibus a descriptione ad Uarr&tlontfitt ror-

sus transitur vs. 318 sq. ..;_', ^;,;:i. ;.);;, ;i>,%i^_;-/j,;:;S^,-- ,

&avfia iSetv xai Zrjvi (iaQvxTvnco, oy Sta Povi.«g^:^^• "H(paiaTog notijae aaxog ftsya rc auâQov Tf/ ,-!?;;>^

aQadfieVog naXdfitjat• t6 fiev Jiog aXxtfiog mi^ .

:>C,.v,.

TtaXXtv sntteQatemg' ini S' innst09 dJa^ ^^'jtftf^V. 9lO»>syl

.

•

. ?-i>"v-' -.'.''• u ,,::'.u;. fv.:;^SiAv

taaieii miU Teniu 188<~184 videntur subditicii eue , qaonun Mtet iBsukom ai^nentum. Galeam runufl; ensem et clipenm, quae afud Honer ,

/'-

mm secuntur, noster etiam simiUbNs verbis (v. 185 » U. III. 8M».X|U.41<'

.^j>

XVI. 180 eto.), inverso tamen ordioe, cnumerat. '^V^^ ^-rsfif,'»'!' :M

\- K'', K^

R^gtrema eaim Terba de scuto uon recte dkuBtor, de quo vibraado

wmm wufiUM dixit Contra de hasta apte nsurparentar, de quo

reapsa in Bemericis illis descriptiombps snailiter adhibita lejfinas,

II.' XVI. l^,^mmM'^^»-^^-^:'^^^^^^^^^^ .

^,- ,. /}9FC(XI«M', aXXa jutf OM>g eni<naT9 nijkai '^;((XXevg.

cf. XPL. 368. Similiter in prioribus versibas offendimus, primam

Vulcani commemoratione , quem potius ioitio descriptionis nomina-

tum ewe expeetaremus; deinde nioMa illa admirationis significatione

in descriptione satis brevi; postremo verbis aQadfieveg naXufiriai.

Quae cum sic ut legûntnr de Vulcani {.rtificio dicta sint, videmus

tamen eorum similia rursus in flomericis descriptioBibas de hasta

usurpariy H* III. 838. ^x^ -S ol naldfiijtptv d^Qti, XVh 1S9 tu ot

naXd/ifiqiiv dQ^gei. Voluit igitur rine ddtio verbiB d^cdfisvog na-

"kdft^ eum significari, qui anriperet idiq«# ita ut maniboB apte con-

veniratk Qaibus «aMHbBs mibi aipii videtor, versara illim 135 qoo

dehasta agitur, abinitia revera io fine armaturae lectumjMsM, aijKe

vs.' 320 hoc medo^' V '^^ • ' ^^-^-^î-^^-r^^.: •'-;•"-"' rv^- :'-..

-.- tfkexo S' ofx^qifiov ly/og dxaxfthov al&om ;if«i.x^

dâdfcevog naXdfirjaf zo fiev îbg aXxiitog vlog .^

.,it.:i>'f^t:ndkkev£3tixQatia)g' . \ '.,'-;"'"•.- .-.':'

•.,..-• •^'i^^'.'r- .'>•

aM litellefimus etiMi iUud quod v. ISS ofi^qtfiog scribere(> poeta

«bi apid flomerum legitur akxtfiog III. 338; sequebatur scilicet

akxkftog versu 820. Haec pro certo conteadere ausim ; illud paulo

dubitaatius addere, ab iaitie etiam clipeum nominatom fuisse aute

gakwtt» 4it Homericus ordo omni ex parte restitutns sit. Hic enim

009 ft bffevioribus iUis descriptionibos Hemerieis non disces-

sisse ••Urum viderimus, suspicamur eum in ceteris qooqne ad eius

cxemphni se conformasse; itaque ipsius scuti breviorem tantum

c^mmflmorationem, haud longibrem descriptionem protulisse. Quodconfirmntur eo, quod ipsa verba illa quibus in eis scutum ab Ho-

mero nomkiari vidimas, adxog fiiyu re axtâQov te, supersunt apudnostriBi vs. 819, ubi inutUiter ea proferri c«ncedes post copiosio-

rem des^rifAionem praegressam. Ea antem verba cum apud Ho-

mdrui» adiKta legaatur enns commemoratioM,videadwn est nwn

in MMtra qaaque deseriptioae vestigia iaveniaBtar milem ab iai-

tio fiiisse coniuoctionem. Scilicet ea quae apud nostrum de ense

dicuntur v. 188. sequitur pharetrae et arcus commemoratio ab Ho-mero aliena; quam vix mihi perguaserim ab ipso poeta hic esse

s

insfrtam; sunt rniiBliaec mteKisisma iiiifr se amneque recte uni eidemque homini tribuenda, quae ab Homerd seTere .

distinguuutur (cf. II. XIII. 712)- Horum autem gratia sine dubio

verba quibus de ense exponitur, cum antea Homero siailiora es-

sent,

sic immutata sunt ut ea nunc legimus , (ubi verba dgiji dXx-

jtjga non commode e v. 29 huc translata sunt). Quamobrem mihi:, r|

quidem liaec omnia a primn poeta sic exhibita esse videntor/ -^,1 '^

129 d/j,<pid' uq' w/itoiaiv /SaXcro îtpog dQyvQorjXopy ^''^'j '^!'*^,.:'^' ''^

819 ;faXx«ov avraQ eneira (rdxog fiiya xe atâq^ re. ^î;.' V.."^

136 xQari 6' in'iq)&i'fj.(fi xvvhjv evrvxjov e&rjxe <"

'

SaiSaXerjv, d6d/invTog, eni XQordipoig «(>«(>vra»3/iy--*^HV..

i]t' eiQvTO xdQ?] 'HQaxXôg dei'oio,"'

'(•'^îjii;*-.' ,: -^v.

135 el'X«TO d' o/n^Qifiov eyxog dxaxfievov ai'^wt x**^^-^'^^^'

' 3320 dQadfifvog naXdfifiai etc.

'•

.,

'"^'s '"<! *rk:y\'' '^] ''.]t^

Supersunt in descriptione nostra tres versus de quibns nihildum i > U-

dizi,

iJios significo quibus de totius scuti materia exponitnr vs. il

141—143 ,r,.ci:.:- V. ;-,;!

ndv fiev yuQ xvxXt^ Tixdvto XevxtS t* iXiipavTt ;'v>-^%' ;,>-/. , ";

, ^XexTQt^ d' vnoXafxneg eyp' XQvo^ te tpaeiv^• . ._.•

^

'''.']

Xafxnofievov' xvavov 6e Sid nxvxtg ^Xi]X<xvto .

^'''.

In quibus miramur praeter cetera de nimia materiarum varietate,

quae cnm sequentibus descriptionibus non commode conciliari pos-

Bunt, sive de ipsis figuris eas accipias sive de 'superfide scuti. : ^

Nam quomodo figurae cogitarentur gypso aut elephante factae in.

|;

clipeo, vix diceres; deinde in maiore illa descriplione v. 191 sq.-

;!>:

ipsae materiae nominantur, in quibus tamen solum habemus anmmet argentum; cum in brevioribus ipsa brevitas ob^tet qnominus ':.•''.,

tantam varietatem nobis cogitemus. Ad superficiem si pertinerent, r -';

intellegendi esseut circuli in quos ea divideretur singulis illis metal- j f

lis facti; sed v. 143 Tn-v/ec, id est circuli, simpliciter dicnntnr

xvavi^ faetae esse. Voluerunt sane nonnulli mêg vocabnlo la-

minas significari quae inter singulos circulos conspicerentnr*'^

^

bac autem notione vocabnlum illud nusquam invenitur, quaa Ho- ..: :~

merum voce olfLoi exprimere Welclcerus monuerat. Verba igitur . i nilla cum explicari nequeant, corrupta suut habenda; cuins rei dno '

^; . ;^

praeterea mihi adesse videntur luculentissima vestigia, friipiiii»' r> -"-U

,.- .-, MM\2S) Lehrsins adeo xvttvias nnxas draconei Uloa esse pataTit) ggt i'.;i^:|

Ts. 167. dioerentur xuilf^co* *ata vcSja.'

.

'

'^'''' '^^^-'.^[.'ff:^

•- .

' ' ' •'.;'"^-;;''^^'.

r9€h^ ^ft/indfisvw molegtisflimB repetitio cvm praecesserit vnoXofi-

nii} itxnit quod io materiis illis habaimus T/Tavoy; qnod qaidem

sdioliastae hoc loco dicttnt essegypsum, cum apud alios nihit sif-

nifteet nlsi «alcem (Lucian somn. 6 etc). Videtur igitar mihi ut di-

cam quod sentiam, in voce rtrav^ latere vvaviS^ versus autem 143

,;. additidus esse^ quem olim iam Hejrnius spurium habuerat,

: ^Ta^ .. nav [ih vuq xvxXw xvavw Xevx<a r* eXifpavri .

"

>

.^V!!*^'-^''" îlexT()^ d' vnoXafinsg srjfv XR^^^ ^* âeivip."

.'~ '

;' Quos qudem versus sine dubio de circulis accipiemus, eosque cum

V;| singulis illis scuti iiostri descriptionibus comparantes ab eo luben^/

'^'sx tissime profectos esse putabimus, qui Gorgonis imagidem desciH^

lv<%'.pserit Scripti enim sunt ad eiusdem ijlius descriptionis, unde iU*

'. imago ûmpta est, imitationem, scuti scilicet Agamemnonis IL XI. 3S^

;r:!-- . „ ' ^v neQi fiev xvxXoi dexa x^tXxeot âav.

,:^^':%-f^' /^ î ol oficpaXoi -fjaav eeixoai xaaatxeQOio \ .: ,'

f'^^ \ %4v»oi^ ev de fieaoiaiv hjv^ fiiXavog xvdvoio.""^'

'^ Eidem autem homini etiam qui praecedunt versus 139 sq. et vs.

' 318 tribnendi sun^ qui omnino genuinum descriptionis ordinem suo

} arbitrio mutaverit^' x ":^":

'

-.-î--'-^?'-i^^y-;:-:~f_ -/ ^:

'

'"''v ']'

-. «••"/»'• •.;"^''':?''

• '•'-•:i='-- . ' '>:t\_-: ;^'.'''C'/-

'

i'"

'

-'

;

-

'/•

•.^:;:;,;;-' i:-^j.;; -,!,>>. ^:;- ,

"-^-^.[', .-i-^,^

'. ^ - .•:.:

- ^ in.*^'^ 'T.j;;i:.-^'f:; -J.^^

:: '''.•'''.: "''' • •' '

'\'-'^-';-C-i:^..:'

^ '..''.'_-.:..'

•'•",. .- -

/n^tMi/-''- :h^

,':-•

04J;:»)^;-c7.hi;V: ..:'.. .'-.-..' :.-,. : -. >..... . . .' . / •'--

../. («^ •?'*?? ;-KK^Vi;; r ,:.:v^ »>.

.. .:.r." '.-.: -'.... ^:' '•-^:-

- ^

:

'

j9S!^^;-h;r;-j4'?r- :, :•-:.-•;. ; . ...•.:,-•.-,....... .. : :..'

,.

:

.' "•_i^>::in.'!'<.;r:^' -1 :': .-,.- •.• ' • •'.. •' ''.

' '• • . ••

,::•' iHip>^>>:.'i^-.''"

. ... -^:;;-.... . ; .:.'':" :.• :<-..i

: :'• ''.-=

/;.\_ Iftfei^:;-::^ •tT.--';''î';:r^. ,:,-- . '; _;:^^-'\ „ -- •'•••..

^^ ''".• - ''='

...'-. '-.iti^îvJie;'^- ;--v.::'r*> r ., .-..,.. -( . .'.... '. ,

• '.- • -^••5

"••"'•' ('" :-:',';: -•

. ./ '.:.: '^ : . .

'

\ •I

'.^- ;a.*.iii-4>.;>-i: -5» -.;;...;;-... 1- •;. '. < : ^ ji .-- . »

-V '\- -

'«

-- •-

'.

'

.

-

.. -

•:-^^-::'^- '.- ••, , •,'. -

.. .•.

. .•••-.>•,.>. •U?i/u,.i-.c- ,-..---;--:-. •;...;...-.. ... .....'...,.__.... ^

f.:<:• \•

^.'

;- -

'

f«4^->:'

' r''

''

• "'"''•.; \'ri i,'f'i-t.- is ';',.>«-' • r -,. ... •^ -','t ',..-.. ••1-^/; ".

; .*:!,:V^:'^!'! ;^^ ^Jtf

îi..1^79r4f^^S^*;<*^^

:.;r-''-v. , /it»?j:^« ^'^•••x*^:)^;ii'm?tl^Vq*jW.,'364^ j^^t^Jf! V^'«y- •

'' ;- •'- ••....'' ".•

t ••:-, -'i'^ ^Sg*; i^''i(.'i

V «/:; ,.' •''. ^':\-r^:^\''-\mr'-.''^f^v'-':):'''-'i'/;-m.î.^^•- • .••.- ..V;:. .V-; ^^V'r.r^y^;. -'i:*;f /i-^y:-;'••-, _..:> .' ..^ '.';^'(.,'*'vHt*i«M': ;r,"

-- '^ V^-

,

•

. , -.:-. -. >o. ^^.'-'"'^;; -.'';'•!

^ viTA scRiPTOiHs; :%•:•:--:•;'.: ^^^^-V:f*1^r;^|

,-;"? ;', ''A-;>-l^ri--''f ^'^•îgSfli

^^-'--''

lâtus sum flerinannus Deiters Bonnae al 7. V. Ku«^^ ^:1i-.x

•

lul. anni CIDiaCCCXXXIIl patre Petro Fraucisco, profe6^V'.>^

.sore in hac universitate publico ordinario, matre Emiliae .V^

gcnte Bausch. Declmum aetatis annum agctns gymnasiam, quod \'

in hac urbe Ludovico Schopeno moderante floret, adii , in

V*^

quo per octo annos et ipsius Schopeni et aHorum praeceptoruffl

egregia usus sum disciplina. Auctumno anni CI3I3CCCIL miij(ariT'"

tatis testimonio munitus inter huius almae academiae Rhenanae

cives receptus sum,

ubi cum per aliquod tempus ,incertus de eo

studio cui me totum darem, rebus philologicis et historicis operam

dedissem, postremo ad iuris scientiam me conferre constitui. Per

triennium igitur cum virorum clarissimorum, qui in hac universi-

tate illam disciplinam tradunt, scholis interfiiissem, aestate anni

CI3I3CCCLIV dissertatione „de mancipationis indole et ambitn" con-

scripta examinibusque superatis summos in utroque iure honore adeptus

sum a viro cl. Bauerbandio tum temporis decano spectatissimo.

Quibus peractis Berolinum me contuli, eis exercitatiouibus qnibus

iuris studiosi formari soleut ad iudicandi facultatem sibi acquiren--

dam operam navaturus; quam ob causam iure iurando interposito

in auscultatorum numerum urbis iudicio Berolinensi adscriptonun

receptus sum. Verum tamen cum haud multo tempore praeterlapso

me ad haec negotia non satis factum esse sentirem, simnl autem /

miro antiquarum litterarum artiumque studii desiderio afficerer:

viam quam ingressus essem relinquere et ad philologiae studium .

reverti consilium cepi. Berolino igitur (ubi praeterea per menses • >

hibernos anni CIDIDCCCLIV Trendelenhurgium audiveram de. ^

psychologia docentem) relicta aestate a. CI9I3CCCLV Bonnan .-r

';:'V--iV^'

. '/ -' : r"?.

'

'

'. : V.V-»:.45,i

rereridfl et aeademiae eivibus denuo adflcrfptos a viro cf.Wut-sero rectore lum i^^Î%ic^W&c« y ^trt^ annos et dimidium

acboUs ijiterfui virorum clarissimorum Brandisii BrunuiiCo^rii ei ii' H (^teso el bii raBni i- Hi t¥c liel ii Hî treri S eh o.

peni Vahleni Wclckeri. Siiignlari deinde jîtschelii et

Welckeri benivoleutla factum est ut in seminarium phifologicum

'^l^ reciptrer, cuius per annum et dimidium fui sodalis ordinarius. Qui-

^4/bus omnibiis viris optime de me meritis gratias ago quam maxi-

.yîb^,dum siagnlari' auteni gfati aniini^ significatione hoc loco

O^nou possum non commemorare indgnia 1 1 o ni« Iabn4ierga me

"^teneficia: cuiiuadhortatione oonsillo dlSfcipIina dicere vix posgum

„ fuanlopere sim in studiis meis adiutus e( couflrmatus.-'''•

>;

.:'.-ik l:;

i<-'"-,.1. . .A.-iT-y.

scuti herciilis descriptiolibsysdigi.library.illinois.edu/oca/books2009-02/4771423/4771423.pdf ·...

Documents