şiir yarışması kitapçık -...

Ödüllü ezberden şiir okuma yarışması Bilindiği gibi 27 Aralık tarihi Mehmet Akif merhumun vefat yıldönümü… Latin

harflerinin kabulü ve dildeki reformlar (!) neticesinde maalesef dilimiz kadükleşmiş

ve günlük 100–200 kelime ile konuşur hale getirildik. Bırakın 100 sene öncesini 10–

20 sene öncesinde yazılanları dahi anlamakta zorlanabiliyoruz. Bir milleti

medeniyetinden koparmanın en kestirme ve etkili yolu dil üzerinden yapılandır.

Mehmet Akif’in vefat yıldönümünü anısına başta Mehmet Akif olmak üzere

Necip Fazıl Kısakürek, Arif Nihat Asya, Abdurrahim Karakoç, Yahya Kemal

Beyatlı ve Osman Yüksel Serdengeçti’nin şiirlerinden oluşan dörtlükleri

öğrencilerimize ezberletelim. Çünkü şiir ezberlemek zihni açar, bazı

kelimeleri anlamasak ta kelime hazinemizi artırır. Siz ebeveynlerden ricamız

çocuğumuzun ezberine yardımcı olmanız ve de bilmediği kelimeleri

sözlükten öğrenerek şiiri birlikte tahlil etmenizdir. Duamız, Mehmet Akif ve

Necip Fazıl gibi mümtaz şahsiyetinin çocuklarımıza da sirayet etmesidir.

Ödüllü ezberden şiir okuma yarışması takvimi

15–16 Aralık şiirlerin dağıtılması

22–23 Aralık öğretmenler tarafından şiirlerin dinlenmesi hataların

düzeltilmesi

29–30 Aralık yarışma

Yarışma ezber, düzgün okuma, hitap ve şiirin içinde geçen bilinmeyen

kelimelerin anlamının sorulması olmak üzere dört kategoride

değerlendirilecektir.

Pusula Çocuk Kulübü

İçindekiler

Atiyi Karanlık Görerek Azmi Bırakmak Mehmet Akif

Birlik Mehmet Akif

Bülbül Mehmet Akif

Çanakkale Şehitlerine Mehmet Akif

Hayâ Sıyrılmış İnmiş Mehmet Akif

Zulmü Alkışlayamam–1 Mehmet Akif

Zulmü Alkışlayamam–2 Mehmet Akif

Ordunu Duası Mehmet Akif

İki Üç Balta Ayırmaz Bizi Mazimizden Mehmet Akif

Hüsran Mehmet Akif

Uyan–1 Mehmet Akif

Uyan–2 Mehmet Akif

Sabır Necip Fazıl Kısakürek

Uyumak İstiyorum Necip Fazıl Kısakürek Muhasebe–2 Necip Fazıl Kısakürek Başka Bir Tepeden Yahya Kemal Beyatlı

Durmayalım Mehmet Akif

Dua Arif Nihat Asya

Utansın Abdurrahim Karakoç

Bizim Şarkımız Necip Fazıl Kısakürek

Zayıfım Sanma Abdurrahim Karakoç

Zindanda Mehmet’e Mektup Necip Fazıl Kısakürek

Bir Kahraman Bekliyoruz Osman Yüksel Serdengeçti

Hak Yol İslam Yazacağız Abdurrahim Karakoç

Birlik Abdurrahim Karakoç

Atiyi Karanlık Görerek Azmi Bırakmak

Sâhipsiz olan memleketin batması haktır;

Sen sâhip olursan bu vatan batmayacaktır.

Feryâdı bırak, kendine gel, çünkü zaman dar...

Uğraş ki: telâfi edecek bunca zarar var.

Feryâd ile kurtulması me'mûl ise haykır!

Yok, yok! Hele azmindeki zincirleri bir kır!

'İş bitti... Sebâtın sonu yoktur! ' deme, yılma.

Ey millet-i merhûme, sakın ye'se kapılma.

Ayrılık Hissi Nasıl Girdi Sizin Beyninize?

Müslümanlık sizi gayet sıkı, gayet sağlam,

Bağlamak lazım iken, anlamadım, anlayamam,

Ayrılık hissi nasıl girdi sizin beyninize?

Fikr-i kavmıyyeti şeytan mı sokan zihninize?

Birbirinden muteferrik bu kadar akvamı,

Aynı milliyetin altında tutan İslam’ı,

Temelinden yıkacak zelzele, kavmiyettir.

Bunu bir lahza unutmak ebedi haybettir... (Mehmet Akif)

Birlik

Cehennem olsa gelen, göğsümüzde söndürürüz.

Bu yol ki Hak yoludur, dönme bilmeyiz, yürürüz;

Düşer mi tek taşı sandın harim-i namusun,

Meğerki harbe giden son nefer şehid olsun.

Şu karşımızdaki mahşer kudursa, çıldırsa,

Denizler ordu, bulutlar donanma yağdırsa,

Bu altımızdaki yerden bütün yanardağlar

Taşıp da kaplasa âfakı bir kızıl sarsar,

Değil mi cephemizin sinesinde iman bir;

Sevinme bir, acı bir, gaye aynı, vicdan bir;

Değil mi ortada bir sine çarpıyor, yılmaz,

Cihan yıkılsa emin ol bu cephe sarsılmaz! (Mehmet Akif)

Bülbül

—Eşin var, âşiyanın var, baharın var ki beklerdin;

Kıyâmetler koparmak neydi, ey bülbül, nedir derdin?

O zümrüd tahta kondun, bir semâvî saltanat kurdun;

Cihânın yurdu hep çiğnense, çiğnenmez senin yurdun,

Bugün bir yemyeşil vâdi, yarın bir kıpkızıl gülşen,

Gezersin, hânümânın şen, için şen, kâinatın şen. (Mehmet Akif)

Çanakkale Şehitlerine

Şu Boğaz harbi nedir? Var mı ki dünyâda eşi?

En kesif orduların yükleniyor dördü beşi.

—Tepeden yol bularak geçmek için Marmara’ya-

Kaç donanmayla sarılmış ufacık bir karaya.

Ne hayâsızca tehaşşüd ki ufuklar kapalı!

Nerde gösterdiği vahşetle 'bu: bir Avrupalı'

Dedirir Yırtıcı, his yoksulu, sırtlan kümesi,

Varsa gelmiş, açılıp mahbesi, yâhud kafesi!

Eski Dünyâ, yeni Dünyâ, bütün akvâm-ı beşer,

Kaynıyor kum gibi, mahşer mi, hakikat mahşer. (Mehmet Akif)

Hayâ Sıyrılmış İnmiş

Hayâ sıyrılmış inmiş, öyle yüzsüzlük ki her yerde

Ne çirkin yüzleri örtermiş, meğer o incecik perde

Vefa yok, ahde hürmet hiç, lafe-i bi medlul

Yalan raiç, hiyanet mültezem, heryerde hak meçhul

Ne tüyler ürperir ya rab, ne korkunç inkılab olmuş

Ne din kalmış ne iman, din harab, iman türab olmuş (Mehmet Akif)

Zulmü Alkışlayamam–1

Zulmü alkışlayamam, zalimi asla sevemem;

Gelenin keyfi için geçmişe kalkıp sövemem.

Biri ecdadıma saldırdı mı,hatta boğarım!..

—Boğamazsın ki!

—Hiç olmazsa yanımdan kovarım.

Üçbuçuk soysuzun ardından zağarlık yapamam;

Hele hak namına haksızlığa ölsem tapamam.

Doğduğumdan beridir, aşığım istiklale;

Bana hiç tasmalık etmiş değil altın lale! (Mehmet Akif)

Zulmü Alkışlayamam–2

Yumuşak başlı isem, kim dedi uysal koyunum

Kesilir belki, fakat çekmeye gelmez boyunum!

Kanayan bir yara gördüm mü yanar ta ciğerim,

Onu dindirmek için kamçı yerim, çifte yerim!

Adam aldırmada geç git, diyemem aldırırım.

Çiğnerim, çiğnenirim, hakkı tutar kaldırırım!

Zalimin hasmıyım amma severim mazlumu...

İrticanın şu sizin lehçede ma'nası bu mu? (Mehmet Akif)

Ordunun Duası

Yılmam ölümden, yaradan, askerim

Orduma 'Gazi' dedi Peygamber'im

Bir dileğim var ölürüm isterim

Yurduma tek düşman ayak basmasın

Amin desin hep birden yiğitler

Allahu ekber gökten şehitler

Amin! Amin! Allahu ekber

Ey ulu Peygamberimiz nerdesin

Dinle minaremde öten gür sesin

Gel! Bana yar ol ki cihan titresin

Kimse dönüp süngüme yan bakmasın

Amin desin hep birden yiğitler

Allahu ekber gökten şehitler

Amin! Amin! Allahu ekber (Mehmet Akif)

İki Üç Balta Ayırmaz Bizi Mazimizden

İki üç balta ayırmaz bizi mazimizden.

Ağacın kökü mademki derindir cidden,

Dalı kopmuş, ne olur? Gövdesi gitmiş, ne zarar?

O, bakarsın, yine üstündeki edvarı yarar,

Yükselir, fışkırıp, afak-ı perişanımıza;

Yine bir vaha serer kavrulan imanımıza. (Mehmet Akif)

Hüsran

Ben böyle bakıp durmayacaktım, dili bağlı,

İslam'ı uyandırmak için haykıracaktım.

Gür hisli, gür imanlı beyinler, coşar ancak,

Ben zaten uzun boylu düşünmekten uzaktım!

Haykır! Kime, lakin? Hani sahipleri yurdun?

Ellerdi yatanlar, sağa baktım, sola baktım;

Feryadımı artık boğarak, na’şını, tuttum,

Bin parça ettim şiirime gömdüm de bıraktım.

Seller gibi vadiyi eninim saracakken,

Hiç çağlamadan, gizli inen yaş gibi aktım.

Yoktur elemimden şu sağır kubbede bir iz;

İnler 'Safahat'ımdaki hüsran bile sessiz! (Mehmet Akif)

Uyan–1

Baksana kim boynu bükük ağlayan.

Hakkı hayatındır senin ey müslüman,

Kurtar artık o biçareyi Allah için.

Artık ölüm uykularından uyan.

Bunca zamandır uyudun kanmadın,

Çekmediğin çile kalmadı, uslanmadın.

Çiğnediler yurdunu baştan başa.

Sen yine bir kere kımıldanmadın.

Ninni değil dinlediğin velvele,

Kükreyerek akmada müstakbele.

Bir ebedi sel ki zamandır adı,

Haydi katıl sen de o coşkun sele. (Mehmet Akif)

Uyan-2

Gözleri maziye bakan milletin,

Ömrü temadisi olur nakbetin.

Karşına müstakbeli dikmiş Hüdâ,

Görmeye lakin daha yok niyyetin.

Ey koca şark! Ey ebedi meskenet!

Sen de kımıldanmaya bir niyet et.

Korkuyorum, Garbın elinden yarın,

Kalmayacak çekmediğin mel’anet.

Hakk-ı hayatın daha çiğnenmeden,

Kan dökerek almalısın merd isen.

Çünkü bugün ortada hak sahibi,

Bir kişidir: 'Hakkımı vermem' diyen. (Mehmet Akif)

Sabır

Sabrın sonu selâmet,

Sabır hayra alâmet.

Belâ sana kahretsin;

Sen belâya selâm et!

Felâh mı, onda felâh,

Silâh mı, onda silâh.

Sen de kim oluyorsun?

Asıl sabreden Allah.

Sabır, incecik sırat;

Murat içinde murat.

Sabır Hakka tevekkül.

Sabır hakka itimat.

Sabırla pişer koruk,

Yerle bir olur doruk.

Sabır, sabır ve sabır,

İşte Kur'anda buyruk! (Necip Fazıl Kısakürek)

Uyumak İstiyorum

İki yıldız arası göğe asılı hamak...

Uyku, uyku... Zamansız ve mekânsız, uyumak.

Uyumak istiyorum; başım bir cenk meydanı;

Harfsiz ve kelimesiz düşünmek Yaradanı.

İlgisizlik, her şeyden kesilmiş ilgisizlik;

Bilmeyiş ki, en büyük ilme denk bilgisizlik.

Usandım boş yere hep gitmeler, gelmelerden;

Bırakın uyuyayım, yandım kelimelerden!

Göz kapaklarımda gün, kapkara bir kızıllık;

Kulağımda tarihin çıkrık sesi, bin yıllık.

Bir yurt ki bu, diriler ölü, ölüler diri;

Raflarda toza batmış Peygamberden bildiri.

Her gün yalnız namazdan namaza uyanayım;

Bir dilim kuru ekmek; acı suya banayım!

Ve tekrar uyuyayım ve kalkayım ezanla!

Yaşaya dursun insan, hayat dediği zanla... (Necip Fazıl Kısakürek)

Muhasebe 2

Zamanı kokutanlar mürteci diyor bana;

Yükseldik sanıyorlar, alçaldıkça tabana.

Zaman, korkunç daire; ilk ve son nokta nerde?

Bazı geriden gelen, yüzbin devir ilerde!

Yeter senden çektiğim, ey tersi dönmüş ahmak!

Bir saman kağıdından, bütün iş kopya almak;

Ve sonra kelimeler; kutlu, mutlu, ulusal.

Mavalları bastırdı devrim isimli masal.

Yeni çirkine mahkûm, eskisi güzellerin;

Allah kuluna hâkim, kulları heykellerin!

Buluştururlar bizi, elbet bir gün hesapta;

Lafını çok dinledik, şimdi iş inkılâpta!

Bekleyin, görecektir, duranlar yürüyeni!

Sabredin, gelecektir, solmaz, pörsümez Yeni!

Karayel, bir kıvılcım; simsiyah oldu ocak!

Gün doğmakta, anneler ne zaman doğuracak? (Necip Fazıl Kısakürek)

Başka Bir Tepeden

Sana dün bir tepeden baktım aziz İstanbul!

Görmedim gezmediğim, sevmediğim hiçbir yer.

Ömrüm oldukça gönül tahtına keyfince kurul!

Sade bir semtini sevmek bile bir ömre değer.

Nice revnaklı şehirler görünür dünyada,

Lakin efsunlu güzellikleri sensin yaratan.

Yaşamıştır derim en hoş ve uzun rüyada

Sende çok yıl yaşayan, sende ölen, sende yatan. (Yahya Kemal Beyatlı)

Durmayalım

'Kalk ey zavallı yolcu, uzaklaştı kervan!

Uykum benim de yok değil ama bu çöl,

İstirahat yeri olur mu ki bin türlü korku var?

Varmak istediği yere varıp durmayıp giden;

Yoktur kurtuluş ümidi bu çöller geçilmeden.

Yazık ki yolda böyle düşen uyku derdine,

Hep yolcular gider de kalır kendi kendine! (Mehmet Akif)

Dua

Biz, kısık sesleriz... Minareleri,

Sen, ezansız bırakma Allahım!

Ya çağır şurda bal yapanlarını,

Ya kovansız bırakma Allahım!

Mahyasızdır minareler... Göğü de,

Kehkeşansız bırakma Allahım

Müslümanlıkla yoğrulan yurdu,

Müslümansız bırakma Allahım!

Bize güç ver... cihad meydanını,

Pehlivansız bırakma Allahım!

Kahraman bekleyen yığınlarını,

Kahramansız bırakma Allah'ım!

Bilelim hasma karşı koymasını,

Bizi cansız bırakma Allah'ım!

Yarının yollarında yılları da,

Ramazansız bırakma Allah'ım!

Ya dağıt kimsesiz kalan sürünü,

Ya çobansız bırakma Allah'ım!

Bizi sen sevgisiz, susuz, havasız

Ve vatansız bırakma Allah'ım!

Müslümanlıkla yoğrulan yurdu,

Müslümansız bırakma Allah'ım (Arif Nihat Asya)

Utansın

Tohum saç, bitmezse toprak utansın!

Hedefe varmayan mızrak utansın!

Hey gidi Küheylan, koşmana bak sen!

Çatlarsan, doğuran kısrak utansın!

Eski çınar şimdi Noel ağacı;

Dallarda iğreti yaprak utansın!

Ustada kalırsa bu öksüz yapı,

Onu sürdürmeyen çırak utansın!

Ölümden ilerde varış dediğin,

Geride ne varsa bırak utansın!

Ey bindir tanede solmayan tek renk;

Bayraklaşamıyorsan bayrak utansın! (Necip Fazıl Kısakürek)

Bizim Şarkımız

Kırılır da bir gün tüm dişliler

Döner şanlı şanlı çarkımız bizim

Gökten bir el yaşlı gözleri siler

Şenlenir evimiz barkımız bizim

Yokuşlar kaybolur çıkarız düze

Kavuşuruz sonu gelmez gündüze

Sapan taşların yanında füze

Başka alemlerle farkımız bizim

Kurtulur dil tarih ahlak ve iman

Görürler nasılmış neymiş kahraman

Yer ve gök su vermem dediği zaman

Her tarlayı sular arkımız bizim

Gideriz nur yolu izde gideriz

Taş bağırda sular dizde gideriz

Bir gün akşam olur bizde gideriz

Kalır dudaklarda ŞARKIMIZ bizim... (Necip Fazıl Kısakürek)

Zayıfım Sanma

Ya Allah, deyince yedi zinciri

Kıracak güçtesin, zayıfım sanma

Fikir koşusunda çok dingişleri

Yoracak güçtesin, zayıfım sanma

İlmi azık eyle, sabırı silah;

Gittiğin Hak yoludur, yardımcın Allah;

Kırk geceden sonra kırk milyon sabah

Görecek güçtesin, zayıfım sanma

Sevda kelep kelep, kin deste deste;

Eller tetiktedir, kulaklar seste;

En uzak menzile iki nefeste

Varacak güçtesin, zayıfım sanma

Günahkâr ne orman, ne balta, ne sap;

Akıl yor... müşkülü halletmez âsap;

Mazlumlar adına zalimden hesap

Soracak güçtesin, zayıfım sanma (Abdurrahim Karakoç)

Zindandan Mehmed ‘e Mektup

Ses demir, su demir ve ekmek demir...

İstersen demirde muhali kemir,

Ne gelir ki elden, kader bu, emir.

Garip pencerecik, küçük, daracık;

Dünyaya kapalı, Allaha açık.

Dua, dua, eller karıncalanmış;

Yıldızlar avuçta, gök parçalanmış.

Gözyaşı bir tarla, hep yoncalanmış...

Bir soluk, bir tütsü, bir uçan buğu;

İplik ki, incecik, örer boşluğu.

Mehmed'im, sevinin, başlar yüksekte!

Ölsek de sevinin, eve dönsek de!

Sanma bu tekerlek kalır tümsekte!

Yarın, elbet bizim, elbet bizimdir!

Gün doğmuş, gün batmış, ebed bizimdir! (Necip Fazıl Kısakürek)

Bir Kahraman Bekliyoruz

Bir deha bekliyoruz, gençliğe mihrap olsun,

Ruhları tutuşturan bir ateş mihrak olsun.

Sinesinde birleşsin sağa sola sapanlar,

Kahrolsun Hak dururken zorbalara tapanlar!

Çık, nerdesin, zuhur et! Biz seni bekliyoruz.

Yıllardır yollarında yorgun emekliyoruz..

Musa ol! Hakka yüksel! tecelli et de Tura.

Zulmet yıkılsın gitsin! Cihan garkolsun nura!

İstiyorum yeniden bir hilkat istiyorum,

Ne hayal, ne kuruntu hakikat istiyorum.

Hakikat,hakikat,hakikat istiyorum!.. (Osman Yüksel Serdengeçti)

Hak Yol İslam Yazacağız

Kör dünyanın göbeğine

Hak yol İslam yazacağız.

Kuşların göz bebeğine


Yola, ağaca, pınara

Esen yele, yağan kara

Yağmur yüklü bulutlara


Koç burcuna, yay burcuna

Bebeklerin avucuna

Minarelerin ucuna


Bucak bucak, köşe köşe

Kara taşa, kor ateşe

Yıldıza, aya, güneşe


Herkes duyacak, bilecek

Saklanmaz gayrı bu gerçek

Yaprak yaprak, çiçek çiçek

Hak yol İslam yazacağız. (Abdurrahim Karakoç)

Birlik

Bilmeyen öğrensin, duymayan duysun!

Kardeşiz, tek vücut, tek bir milletiz.

Bölücü sapıklar aklına koysun


Dünün insan yiyen kanlı çarkı yok!

Yüzlerde gam, gönüllerde korku yok...

Çerkezi yok, Kürdü yoktur, Türkü yok...


Allah bir, vatan bir, bayrak bir beden

Yanlış yola sapmayalım bilmeden!

Doğu, batı diye ayırmak neden?


Ne zulmü severiz, ne kinimiz var!

Hayrı emreyleyen hak dinimiz var;

Dağlar, çağlar boyu yeminimiz var:

Kardeşiz, tek vücut, tek bir milletiz. (Abdurrahim Karakoç)

Vatan Mah. Tel Sk. No:3 Bayrampaşa/İSTANBUL

(Yüce Camii Sokağı) Tel/Faks: 212 576 66 44

Web: www.pusuladernegi.org

şiir yarışması kitapçık -...

Documents