s&l zorg periodiek

12
PERIODIEK VOOR S&L ZORG 1 Dianne van Loenhout en Rob van Endschot interviewen elkaar. » P2 Marc Bindels overhandigt een presentje aan ervaringsdeskundige Marjan. » P4 Sandra Harskamp stelt zich voor. » P12 BERGEN OP ZOOM • Op 26, 27 en 28 juli was de binnenstad van Bergen op Zoom omgetoverd tot de jaarlijkse braderie; de Krabbenfoor. Uiteraard heeft ook de Kunst- sjop in Het Vierkantje deelgenomen aan dit spektakel. Met twee kraampjes voor de Sjop waren we goed vertegenwoordigd. Naast veel gezelligheid werd ook hard gewerkt en werden onze kunstenaars die buiten schil- derden, bewonderd door het publiek. In de week voor de Krabbenfoor had- den we onze nieuwe producten binnen- gekregen. Van iedere kunstenaar hadden we een werk laten drukken op onder an- dere mokken, theeglazen, kaarten, on- derzetters, muismatten enz. Onze cliën- ten bleken ware verkooptalenten, want de producten gingen als zoete broodjes over de toonbank. Uiteraard zijn ook doe- ken en abonnementen via onze kunst- uitleen verkocht. Sasha ontpopte zich nog tot mannequin in een modeshow van de modezaak tegenover de Kunstsjop. Kortom een zeer geslaagde braderie! Nog nooit in de Kunstsjop geweest? We geven u graag een rondleiding! Ook be- staande klanten zijn van harte uitgenodigd om de nieuwe werken weer eens te komen bekijken. Openingstijden maandag tot en met vrijdag 9.30 uur tot 15.30 uur. Kunstsjop op de Krabbenfoor Door goede oefening vooraf heeft hij dit ge- daan zonder een enkele blessure! De oefening bestond uit circa 750 kilome- ter training vanaf begin januari dit jaar. Deze training werd gedaan samen met zijn ouders. Soms in Roosendaal, soms in Etten-Leur en ook bij verenigingen die wandeltochten had- den uitgezet in de omgeving. De training begon aanvankelijk met 15 tot 20 kilometer wandelen per keer en werd lang- zaam opgevoerd tot 35 kilometer per keer en uiteindelijk een weekend met 35 kilometer en 25 kilometer in een weekend. Dus de voorbe- reiding kon niet beter! In Nijmegen verbleef Marco samen met zijn ouders op een camping. Op deze camping kon hij in de loop van de vierdaagseweek zijn er- varingen delen met mede campinggasten, die bijna allemaal vierdaagse deelnemers waren. Tijdens het wandelen kwam Marco ogen te- kort en had haast geen tijd om moe te wor- den. ‘s Avonds vroeg naar bed en ‘s morgens vroeg uit de veren, want om 7.30 uur moest hij weer aan de start staan om 30 km te wan- delen. Dit na een stevig ontbijt, want dat heb je nodig om het een hele dag vol te houden. Kortom een ervaring om volgend jaar nog eens over te doen. Marco geeft aan dat hij dat zeker nog eens gaat doen! Wij zijn trots op hem! Jo en Rien van Halteren Ouders Marco van Halteren Marco heeft met succes de vierdaagse van Nijmegen volbracht MARCO VAN HALTEREN

Upload: senl-zorg

Post on 26-Mar-2016

252 views

Category:

Documents


0 download

DESCRIPTION

Periodiek voor S&L Zorg

TRANSCRIPT

Page 1: S&L Zorg periodiek

1

oktober 2012Periodiek voor S&L Zorg

1

Dianne van Loenhout en Rob van Endschot interviewen elkaar. » P2

Marc Bindels overhandigt een presentje aan ervaringsdeskundige Marjan. » P4

Sandra Harskamp stelt zich voor. » P12

BERGEN OP ZOOM • Op 26, 27 en 28 juli was de binnenstad van Bergen op Zoom omgetoverd tot de jaarlijkse braderie; de Krabbenfoor. Uiteraard heeft ook de Kunst-sjop in Het Vierkantje deelgenomen aan dit spektakel. Met twee kraampjes voor de Sjop waren we goed vertegenwoordigd. Naast veel gezelligheid werd ook hard gewerkt en werden onze kunstenaars die buiten schil-derden, bewonderd door het publiek.

In de week voor de Krabbenfoor had-den we onze nieuwe producten binnen-gekregen. Van iedere kunstenaar hadden we een werk laten drukken op onder an-dere mokken, theeglazen, kaarten, on-derzetters, muismatten enz. Onze cliën-

ten bleken ware verkooptalenten, want de producten gingen als zoete broodjes over de toonbank. Uiteraard zijn ook doe-ken en abonnementen via onze kunst- uitleen verkocht. Sasha ontpopte zich nog tot mannequin in een modeshow van de modezaak tegenover de Kunstsjop. Kortom een zeer geslaagde braderie!

Nog nooit in de Kunstsjop geweest?We geven u graag een rondleiding! Ook be-staande klanten zijn van harte uitgenodigd om de nieuwe werken weer eens te komen bekijken.

Openingstijden maandag tot en metvrijdag 9.30 uur tot 15.30 uur.

Kunstsjop op de Krabbenfoor

Door goede oefening vooraf heeft hij dit ge-daan zonder een enkele blessure!

De oefening bestond uit circa 750 kilome-

ter training vanaf begin januari dit jaar. Deze training werd gedaan samen met zijn ouders. Soms in Roosendaal, soms in Etten-Leur en ook bij verenigingen die wandeltochten had-den uitgezet in de omgeving.

De training begon aanvankelijk met 15 tot 20 kilometer wandelen per keer en werd lang-zaam opgevoerd tot 35 kilometer per keer en uiteindelijk een weekend met 35 kilometer en 25 kilometer in een weekend. Dus de voorbe-reiding kon niet beter!

In Nijmegen verbleef Marco samen met zijn ouders op een camping. Op deze camping kon hij in de loop van de vierdaagseweek zijn er-varingen delen met mede campinggasten, die

bijna allemaal vierdaagse deelnemers waren.

Tijdens het wandelen kwam Marco ogen te-kort en had haast geen tijd om moe te wor-den. ‘s Avonds vroeg naar bed en ‘s morgens vroeg uit de veren, want om 7.30 uur moest hij weer aan de start staan om 30 km te wan-delen. Dit na een stevig ontbijt, want dat heb je nodig om het een hele dag vol te houden.

Kortom een ervaring om volgend jaar nog eens over te doen. Marco geeft aan dat hij dat zeker nog eens gaat doen!Wij zijn trots op hem!

Jo en Rien van Halteren Ouders Marco van Halteren

Marco heeft met succes de vierdaagse van Nijmegen volbracht

Marco

van halteren

Page 2: S&L Zorg periodiek

2

oktober 2012

Wie ben je?Dianne van Loenhout–Verbogt. In augustus dit jaar ben ik al vijf-tien jaar met heel veel plezier en voldoening in dienst van S&L Zorg. Ik ben gestart op Lambertijnenhof woning 224 als cliënt-begeleider.Na ongeveer vier jaar heb ik de mogelijkheid gekregen om me te ontplooien als casemanager op de woning. Met de vorige re-organisatie ben ik naar basisgroep 15 op de dagbesteding van Lambertijnenhof gegaan. Ook hier heb ik leuke en leerzame ja-ren gehad en heb ik ruim zes jaar lief en leed met bewoners en collega’s gedeeld.

Wanneer ben je geboren?Op 11 november 1968 te Tholen en ik ben dus 43 jaar.

Wat is je functie?Sinds 1 januari jl. ben ik Teamleider van woning 222-224 op Lam-bertijnenhof. Voor mij dus bekende woningen. Ik heb het goed naar mijn zin in deze nieuwe functie. Ik werk twee dagen mee op de woningen, waarvan ik dan ook regelmatig een dag werk op dagbesteding Senso 4. Dit is een leuke combinatie. Het is fijn om op deze manier binnen het team mee te werken en te kun-nen coachen. Voor mij staat centraal dat de cliënten het prettig hebben binnen hun woonomgeving en dat het team hier in een prettig werkklimaat aan bij kan dragen.

Waar woon je en met wie?Ik ben twintig jaar getrouwd met mijn man Ad. Samen hebben we twee kinderen, Mathijs van 13 jaar en Laura van 10 jaar. Na twee jaar in de stad Tholen te hebben gewoond, hebben we een huis gekocht net buiten het dorp Oud Vossemeer, waar onze kinderen alle ruimte hebben om op te groeien en naar school te gaan. Zelf hebben we volop ruimte om te genieten van onze tuin waar we veel tijd in doorbrengen. Daarnaast hebben we voor onze hobby beestjes; kippen, kat-ten en een hond. Vroeger hadden we nog meer beesten, maar de tijd ontbreekt nu om hier de nodige zorg aan te geven, zeker met deze drukke baan.

Wat zijn je hobby’s?Ik hou erg van tuinieren zowel in de siertuin als in de moestuin. Wandelen is ook een grote hobby van me. Afgelopen juli heb ik nog meegelopen aan de 7-dorpen tocht op het eiland Tholen, met als droom dat ik, als de kinderen groter zijn, ooit de Nij-meegse vierdaagse zal gaan lopen. Een keer in de week doe ik aan Zumba, waardoor ik mezelf lek-ker een uurtje in het zweet werk door te dansen op muziek. Ook

heb ik een tik door elke dag via internet naar het strand van Vlis-singen te gaan. Aan de Boulevard hangt een webcam waar je 24 uur per dag alle activiteiten aan de boulevard, op het strand en op zee in de gaten kunt houden. Ik hou namelijk erg van de zee en het strand. Als het even kan gaan we ook met onze hond Storm, hij doet zijn naam eer aan, uitwaaien op het strand.

Wat is je uitdaging?Veranderingen binnen de organisatie brengen allerlei factoren met zich mee waar niet alleen de cliënten, maar ook het perso-

neel, familie en andere betrokkenen aan moeten wennen. Het is mijn streven om in een zo kort mogelijke tijd iedereen zijn of haar plekje te laten krijgen, waar iedereen happy mee is. Je kunt dit alleen doen door oog te hebben voor iedereen, goed te luisteren en te zoeken naar oplossingen waar iedereen een goed gevoel bij heeft.

Aan wie geef jij het stokje door?Ik geef het stokje graag door aan mijn collega Jopie Sanders, medewerker Communicatie & PR.

Wie ben je? Rob van Endschot.

Hoe oud ben je? Ik ben op 26 augustus 1982 ge-boren in Etten-Leur.

Waar woon je(en hoe lang?)

Ik woon op Lambertijnen-hof 222. Ik heb van 16 juni

1994 tot 1998 op Lam-bertijnenhof 240 ge-woond en woon sinds 2

januari 1998 op num-mer 222.

Heb je broersof zussen? Ja ik heb twee zus-sen.

Waar ga je naar dedagbesteding? Ik ga vijf dagen in de week naar de Teach groep op de dagbeste-ding en op dinsdag en vrijdag ochtend slaap ik lekker uit!

En wat zijn je hobby’s? Ik speel erg graag met mijn trap-veer en vind zwemmen, fietsen en wandelen ook erg leuk. Ik help mee in de huishoudelijke klus-jes en vooral vegen vind ik dan erg leuk om te doen! Ik sla geen stukje over en ben erg secuur!Als het disco is in het Ontmoe-tingsCentrum ben ik vaak van de partij en ga ik los op de dans-vloer! Om het weekend ga ik naar huis en in de zomerperiode ga ik mee met mijn ouders naar de camping. Binnenkort mag ik

weer lekker lang mee op vakan-tie naar Zeeland! Ik ben fan van Ajax, hier heb ik ook spullen van op mijn slaapkamer. Voor een dagje uit kies ik het liefste een pretpark, en durf ik overal in. Geen achtbaan is te hoog, alleen voor bootjes in het water ben ik een beetje bang. En glijden van een glijbaan in het zwembad doe ik ook echt niet!

Wat eet je het allerliefst? Ik eet graag een broodje met daarop een kroket of frikadel, ook lust ik graag frietjes en vlees.

Wat is je favorietemuziek? Nederlandstalige muziek, ik kan heerlijk meezingen en dansen.

Heb je lievelingsdieren? Vroeger heb ik paardgereden. Met de feestweek hebben we weer een huifkartocht gehad, en ik heb ook voorheen werk gedaan in de tuingroep waar ik de dieren van de boerderij ver-zorgde.

Heb je zelf nog iets wat je wilt vertellen? Ik ben altijd heel vrolijk en houd erg van gezelligheid en op z’n tijd voldoende rust. Ik ben on-dernemend in het kijken en het uitproberen van streken. Ik kan hier erg van genieten. Het is voor mij dan ook altijd weer leuk als er nieuwe stagiaires of leerlin-gen komen. Op de woning en thuis slaap ik graag uit en ik loop graag op mijn sokken!

interview Rob VaN ENdschot

Het managementteam van S&L zorg heeft een nieuw logo vastgesteld voor de organisatie. Het nieuwe beeldmerk is intern ontwikkeld en wordt fasegewijs ingevoerd. Na een grote roep vanuit de organisatie en daarbuiten bleek dat het huidige

logo niet meer paste. Vorm en kleuren zijn niet meer van deze tijd, het beeldmerk zou krachti-ger mogen zijn en meer bruikbaar moeten wor-den. Daarom heeft de afdeling Communicatie & PR intern een nieuw logo ontworpen rondom het bestaande mensfiguur. Algemeen directeur/be-stuurder Marc Bindels: “Dit logo geeft op een ver-

frissende wijze vorm aan hoe we binnen S&L zorg willen samenwerken, namelijk vanuit Vertrouwen, Verbinding en Verantwoordelijkheid. Drie krach-tige kernwaarden die je terug vindt in de kleuren en de verbindende mensfiguur. Door het weglaten van alle overige informatie is het beeldmerk nu veel krachtiger”.

Dianne

interview diaNNE VaN LoENhout-VERboGt

rob

Nieuw logo S&L Zorg

Page 3: S&L Zorg periodiek

3

oktober 2012

coluMn MaRc biNdELs

Dit betekent voor S&L Zorg een inkomstenderving van maar liefst zo’n €850.000,-. Daarnaast worden de vergoedingen voor het vervoer van en naar de

dagbesteding gehalveerd. Onze brancheorganisatie is in-middels in hoger beroep gegaan tegen de overheid, maar we moeten ook serieus rekening houden met het feit dat hier een korting uit voortvloeit. Kortom, ongeacht de vor-ming van het nieuwe kabinet, de regering gaat door met verdere bezuinigingen en zijn we op weg naar een steeds verder uitgeklede AWBZ, de zogenaamde “kern AWBZ”.

Externe invloedNaast bovenstaande ingrijpende financiële consequenties voor ons, is er ons inziens ook nog iets anders aan de hand waar we als professionele zorgaanbieder rekening mee moeten houden. Er is sprake van toenemende invloed van “anders-deskundigen” in de zorg. De normen over zorg en over wat goede zorg is verschuiven, omdat meer partijen actief zijn in het for-muleren van normen over wat goede zorg is. Dit proces brengt ook gedrags-veranderingen bij zorgprofessionals met zich mee. Een goed voorbeeld daarvan is dat professionals markttaal en markteisen in-ternaliseren en spreken over zaken als: ‘Kunnen we groepen cliënten naar ons toe trekken die markttechnisch interessant zijn?” “Hoe verkopen we dit product?”

BureaucratieDe vraag dringt zich soms op of de loyaliteit aan profes-sionaliteit gehandhaafd blijft. Professionals laten zich ook onder druk zetten en voelen zich in toenemende mate afhankelijk van registratiedruk. Er ontstaat een soort bu-reaucratische gehechtheid die tot uiting komt als er iets ernstigs is gebeurd met een cliënt. De eerste vraag “hoe is het met de cliënt?” wordt zeker in die situaties soms niet meer gesteld, maar wordt vervangen door de vraag: “heeft iedereen het dossier op orde?” Dit komt voort uit angst voor klachten, uit angst voor de media en uit angst vervolgd te worden voor nalatigheid, zoals in de jeugdzorg na die vreselijke drama’s zoals bijvoorbeeld de vermoorde kinderen (“Savannah”, “het meisje Nulde”). Maar ook in de gehandicaptenzorg spelen dit soort mechanismen en halen voorzieningen inderdaad de tv met “Brandon” (2011) en andere casussen.

BemoeienisWij merken ook meer bemoeienis van buitenaf met ons. Zo is het zorgkantoor van mening dat wij er alles aan moeten doen om het sociale netwerk van de cliënt uit te breiden en kunnen we hier zelfs in onze tarieven “kwaliteits”opslagen mee krijgen. Vanuit dat financiële perspectief kun je het je feitelijk niet permitteren om niet met een dergelijk thema aan de slag te gaan. We moeten deze inzet tonen voor al onze cliënten, ook onze externe cliënten waarvan sommi-gen terecht opmerken: “Waar bemoei je je mee. Ik wil het met jullie helemaal niet hebben over mijn contacten. Jullie

komen mij toch gewoon zorg aan huis geven.”Hoe verhoudt zich dit nu tot de waarden van de profes-sionals en de wensen en zeggenschap van de cliënt? Inge-wikkelde thematiek die meer en meer voorkomt en waar we een professioneel antwoord op moeten zien te vinden. Thematiek die ontstaan is doordat meerdere partijen het oppergezag (menen te) hebben over wat goede kwaliteits-zorg eigenlijk is en er verschillende logica’s en waarden naast elkaar bestaan. Met geen van de waarden is iets mis, maar het gaat vooral om welk waardensysteem domineert en zou moeten domineren.

De 3 V’sNaast deze uitdagingen is er overigens ook al heel goed nieuws te melden betreffende de ontwikkeling van onze organisatie. De drie V’s worden hier en daar steeds meer zichtbaar en tastbaar gemaakt. Het ‘nieuwe’ werken van-uit Vertrouwen, Verbinding en Verantwoordelijkheid eist nogal wat van de collega’s in de organisatie. Het brengt aan de andere kant ook energie om te zien hoe sterk we zijn en er goed ingezet is op de Nieuwe Koers. Ik vind het fantastisch te zien dat de medewerkers deze ingezette nieuwe koers zo goed hebben weten op te pakken; en dat op zo’n korte termijn al. Mooi om uitspraken te horen van “als er nog eens een reorganisatie wordt aangekondigd, ga ik me daar in ieder geval niet meer druk om maken”. Een geweldig compliment aan de organisatie, hetgeen we ook in de evaluatie met ondernemingsraad hebben kun-nen vaststellen. De reorganisatie is goed en zeer zorgvul-dig doorgevoerd. Het overgrote deel van de medewerkers ziet het nut en noodzaak ervan, en zet zich met volle bezie-

ling hiervoor in. Want uiteindelijk draait het natuur-lijk maar om één ding: dat wij de best ervaren

kwalitatief goede en betaalbare zorg blij-ven leveren voor de bewoners en cliën-

ten van S&L Zorg.

Goed op wegZo zien we ook dat we al heel goed op weg zijn naar een gezonde ba-lans tussen onze bezieling en zake-lijkheid. De meest recente prognose

voor 2012 toont nog een licht verlies van circa €75.000,-, en we zijn hard

op weg naar een sluitende exploitatie voor 2012 uit de gewone bedrijfsvoering.

In deze zin zien we dan ook reeds nu de eerste lichtpuntjes in de “financiële” tunnel. We geraken

langzaamaan uit de rode cijfers. Iets dat we nog niet voor 2012 maar voor 2013 hadden voorzien.Chapeau allemaal!Gezien de geschetste politieke ontwikkelingen zullen we continu op de kleintjes moeten blijven letten, en blijven we continu voor de uitdaging staan kwalitatief goede zorg te verlenen, binnen een helende omgeving en zo samen met elkaar een gezonde organisatie te houden. Gezond in de zin van tevreden cliënten, tevreden medewerkers en fi-nancieel gezond. Deze uitdaging vereist ook dat we blij-ven vooruit kijken en continu anticiperen op de (mogelijke) ontwikkelingen die op ons af komen.

SamenwerkingWe moeten onze positie zien te behouden, verder zien te verstevigen opdat we ook in de toekomst de continu-iteit van zorg waarborgen. Met de organisaties SOVAK en SDW is er sprake van een samenwerkingsverband ge-durende het afgelopen jaar ten aanzien van een aantal thema’s. Gezien het in de verwachting ligt dat de bezui-nigingen verder zullen worden doorgevoerd, hebben we een onderzoek opgestart naar verdere samenwerking in de markt. We zullen daarbij uitdrukkelijk de synergievoor-delen van samenwerking voor onze cliënten en de mede-werkers moeten aantonen alvorens we een keuze voor een samenwerkingspartner zullen gaan maken. Alleen dan zijn en blijven we ook in de toekomst in staat om de best ervaren zorg te kunnen blijven bieden aan onze cliënten.

Marc BindelsAlgemeen directeur / Bestuurder

het draait maar om

één ding: dat wij de best

ervaren kwalitatief goede

en betaalbare zorg blijven

leveren voor bewoners

en cliënten

Nederland heeft gekozen. Vrijwel niemand had kunnen denken dat de verkiezingen deze keer tot een meerderheid van slechts twee partijen, de VVD en de PvdA, zou leiden. Ten tijde van het schrijven van dit artikel moet Prinsjes-dag nog plaatsvinden. Echter, los van welke partijen dadelijk ons land gaan regeren, één ding is zeker: de beschikbare gelden voor de AWBZ, onze belangrijkste bron van inkomsten, zal verder worden teruggebracht. Zo weten we dat met ingang van 2013 in ieder geval de in 2012 extra beschikbare gelden voor de intensivering van langdurige zorg, zullen verdwijnen.

De eerste vruchten van de nieuwe koers worden al geplukt

Page 4: S&L Zorg periodiek

4

oktober 2012

Planetree lijkt voor ons mogelijk nog vrij ‘nieuw’, omdat wij ons pas sinds 2011 heb-ben verbonden met Planetree. Maar het ge-dachtegoed Planetree kent haar oorsprong al sinds ruim dertig jaar geleden in Amerika. De grondlegger van Planetree is Angelica Thieriot, zij had een droom, een droom om zorginstel-lingen te creëren waarin menselijke zorg wordt gegeven. De term menselijke zorg wordt op

de dag van vandaag vertaald in menslievende of mensgerichte zorg. Planetree helpt, onder-steunt bij het verschil maken tussen functione-le zorg en menslievende zorg. Het is essentieel in elke contact en in welke verhouding dan ook jezelf ‘oké’ te voelen, ongeacht je beperking, zorg, probleem of dat wat maakt dat je moeite moet doen voor iets en hierin afhankelijk bent van een ander. Want we zijn allemaal in meer

of mindere mate afhankelijk. In een samenle-ving als de onze ben je bijna geneigd te denken dat afhankelijkheid maakbaar is, maar niets is minder waar. Je bent afhankelijk van factoren waar je geen invloed op hebt, maar hoe je hier mee omgaat, is vervolgens wel aan jezelf en daar kan menslievende zorg beginnen.

In het contact met de ander kijk je samen naar mogelijkheden, hoe maak je het verschil tussen met tevredenheid terugkijken of met ‘pijn in de buik’. Het maakt hierin niet uit aan welke kant van de lijn je staat; zowel ontvanger als zender, cliënt(vertegenwoordiger)-cliëntbegeleider, medewerker-ondersteunende diensten, niet leidinggevende-leidinggevende, zorginstelling-overheid. Allemaal voorbeelden van partijen die met elkaar in contact staan om tot goede betaalbare zorg te komen op een manier die menslievend is.

Vaak vergeten we te benoemen wat vanzelf-sprekend lijkt. Dit zijn vaak ook die momenten, gebeurtenissen die als grote meerwaarde wor-den ervaren, een situatie waarin iedereen zich oké voelt. Om wat voorbeelden te noemen:

- de dag van de zorg, iedereen die binnen s&L Zorg op het kantoor werkt, werd uitgenodigd op een dagbestedingsgroep of woning om op de koffie te komen. Een indrukwekkende dag om zo betrokken te mogen zijn bij een alle-daags moment.

- het project s&L Zorg in beweging dat uit-mondt in een geweldige fietsvierdaagse waar-in iedereen zo enthousiast is dat het volledig

wordt overgenomen door de cliënten en hun vertegenwoordigers en vrijwilligers.

- initiatieven van cliëntvertegenwoordigers ondersteund door cliëntbegeleiders om samen met elkaar een feestelijke avond of ouderbij-eenkomst te hebben.

- Een karaoke show waar iedereen op zijn ei-gen manier vol enthousiasme aan meedoet.Maar ook de nog kleinere momenten waaruit het menslievende zichtbaar is;

- Een fris voetbad voor zowel cliënt als cliënt- begeleider in een tropenweekend wat over-gaat in waterpret .

- collegiale hartelijkheid na een fikse escalatie

- het mogen geven van waardering wanneer je ziet dat er iets goed gaat

- de ontwikkeling van een cliëntbegeleider, omdat hij/zij zichzelf zo leergierig opstelt waardoor hij/zij kan leren van onze cliënten/ervaringsdeskundigen.

Er zijn héél véél voorbeelden die hier genoemd kunnen worden. Graag nodig ik iedereen uit deze voorbeelden met elkaar te delen. Wat vind je zo prettig? Wanneer voel je jezelf goed? Door dit met elkaar te blijven benoemen weten we ook wat we vooral willen herhalen!

José ChristianenCoördinator Planetree

Planetree

Eigenlijk is het helemaal niet zo ingewikkeld. Gastheerschap kan ie-dereen uitoefenen. Zo is het bijvoorbeeld een kleine moeite om de deur voor een collega open te houden als deze aan komt lopen, maar ook al een eenvoudig ‘goedemiddag’ naar collega’s en cliënten valt daar al onder. Het is eigenlijk ‘ouderwets’ rekening met elkaar hou-den en iets voor een ander over hebben. Als we daar allemaal wat meer aan denken, gaat het allemaal meteen beter met iedereen. Dat sluit natuurlijk ook meteen goed aan bij ‘Planetree’, elkaar vriendelijk bejegenen.

Maar wat zou je in een woning nu aan Hospitality of Gastheerschap kunnen doen? Een goed voorbeeld daarvan is het presenteren van de maaltijd aan de cliënten. Het is heel gemakkelijk om de rvs-gas-tronormschalen die de keuken aanlevert na het regenereren zo op tafel te zetten. Maar zeg nou zelf; jij eet toch ook liever van een opge-maakt bord?

Er valt tegenin te brengen dat het meer tijd kost. Dat is misschien ook zo, maar het oog wil toch ook wat? Een ander voorbeeld dat je kunt gebruiken; koop eens wat verse kruiden in een potje. Zet ze in de

keuken (dat ziet er meteen ook gezellig uit) en gebruik ze bij de maaltijd. Je moet eens

kijken wat (bijvoorbeeld gehakte) peterselie op een bord doet. Of dil-

letakjes bij een stukje vis!

Kortom; je kunt er zelf al van alles aan doen om er een ‘feestje’ van te maken. Dat is Hospitality in het klein, maar tegelijkertijd eigenlijk ook de basis. Het moet in ieder geval vanuit jezelf komen. Ga eens kijken wat jij kunt doen!

Xavier Aerts,Hoofd Hospitality

Jij bent de basis!

coluMn XaViER aERts

Tijdens het schrijven van dit stukje is bouwblok B bijna af! Aan de buitenkant is het kijmen (het wit-ten van de buitenmuren) zo goed als klaar. Binnen wordt druk gewerkt aan de afwerking: de vloeren worden gelegd, de plafonds zitten er bijna allemaal in en ook is een begin gemaakt met het sauzen van de binnenmuren. Op 24 september is de officiële op-levering. Vervolgens is de technische dienst tot 8 ok-tober bezig met de ‘finishing touch’ (onder andere het verhuizen en in elkaar zetten van meubelen).

Dan kunnen in de week van 8 tot 12 oktober de be-woners eindelijk verhuizen naar hun nieuwe (t)huis! De bouw van de tweede fase van bouwblok B (ook 32 woningen) is inmiddels ook al in volle gang. De funde-ring is gestort en momenteel wordt gewerkt aan de in-stallatie van de riolering, de gas- en waterleiding. Tot iedere tevredenheid verloopt alles keurig op schema.

Peet de Jong Coördinator Bouw

Bouwnieuws Sterrebos

Page 5: S&L Zorg periodiek

5

oktober 2012

Marjan en Marvin hebben het afgelopen half jaar de opleiding tot ‘Ervaringsdeskundige’ aan de Fontys Hogeschool in Eindhoven gevolgd. Op 7 juni werden ze voor hun inspanningen be-loond en kregen ze hun certificaat uitgereikt. Natuurlijk gaat dat niet ‘zomaar’: eerst gaven de laureaten een presentatie en werd er een film getoond. Er werden ook speeches gehou-den, onder andere door onze eigen directeur Marc Bindels, die voorzitter is van het Consor-tium Ervaringsdeskundigheid.

Ik ontmoet Marjan, Marvin, Chris en Anja na afloop van deze bijzondere dag, terwijl ze nog boordevol indrukken zitten van wat er zoal ge-beurde. Op de Meidoornlaan, bij een welver-diende kop koffie, krijg ik de gelegenheid om wat vragen op hen af te vuren.

Om maar meteen met de deur in huis te vallen: hoe ging het vandaag?Marjan: “Het ging goed, maar vanmorgen was ik wel zenuwachtig. Ik zou een presentatie ge-ven na de lunch, maar dat heb ik wat vroeger gedaan… ik was zo nerveus, ik wilde er maar liever vanaf zijn.” “Ik heb door het volgen van de opleiding wel veel meer zelfvertrouwen gekre-gen. In de toekomst wil ik mensen gaan helpen die zelf moeilijk(er) uit hun woorden komen. Zodat ze toch kunnen vertellen wat ze willen en wat ze fijn vinden.”

Marvin: “Ik hield een presentatie over mijn hobby, muziek draaien. Daarna vertelde ik over wat ik geleerd heb en over mijn stage bij de be-wonersadviesgroep.”

Hoe vond je het om de opleidingte volgen?Marvin: “Het was wel gezellig, ik zat in een groep met 10 mensen.”

Marjan: “We gingen iedere donderdag naar school in Eindhoven. Ik heb het wel naar mijn zin gehad en er meer zelfvertrouwen door ge-kregen. Ik wil graag nog een extra opleiding doen, maar dan niet meer zo ver weg.”

Marvin: “Ik vond de opleiding wel wat een-zijdig, iedereen had altijd dezelfde verhalen. Daardoor heb ik niet echt zo veel bijgeleerd.”

Vertel eens iets over de stage die jullie deden/doen?De stage bij de bewonersadviesgroep is net ge-start, er is maandelijks een afspraak ingepland. Marjan vertelt dat het geen verplichting is om deel te nemen, ze kan ermee stoppen wanneer ze het niet meer leuk of interessant vindt. Voor de bewonersadviesgroep mogen de leden zelf eigen thema’s aanbrengen.

Gedurende de opleiding kregen ze nog extra taken. Zo moesten ze medebewoners intervie-wen en zo uitzoeken of deze mensen veel visite kregen, of ze vaak hun familie zien, enzovoort.

Marjan interviewde bewoners op Vogelenzang en Marvin op de woonboerderij. Marvin vond het erg leuk om te doen, hij merkt op dat de geïnterviewden daar zo hun eigen mening over hadden.

Marvin: “Johan was meteen erg enthousiast, Maikel dacht “het zal wel” en Mark vond het ook wel leuk, voor hem was het weer eens iets anders.”

Ook Marjan vond het erg leuk om de interviews

af te nemen en kreeg positieve reacties van de geïnterviewden. Zo hoorde ze dat ze nog eens mocht terugkomen wanneer ze een interview nodig had. Marjan schreef alles zelf op en Chris werkte het gesprek dan uit op haar computer.

Waarom zijn jullie de opleiding gaan volgen?Marjan: “Hans van Perge vroeg me of ik deze opleiding wilde volgen. Voor mij was het een uitdaging en nu heb ik er ook plezier in om mensen te helpen.”

Anja heeft, uit naam van Hans, aan Marvin ge-vraagd of hij de opleiding wilde volgen. Marvin wist meteen dat hij dat wilde doen, immers “als je het niet probeert, kun je niet weten of het leuk is”.

Anja: “We zijn er allemaal blanco in gestapt; we wis-ten geen van allen wat te verwachten.” Chris vult aan “al snel leerden we dat er steeds rond dezelfde thema’s gewerkt werd. Dat was fijn, zo konden we goed van gedachten en ideeën wis-selen en er zelf van leren”.

De volgende thema’s kwamen aan bod: 1) leren, 2) verandermomenten, 3) begeleiding en 4) erbij horen. Rond deze thema’s moesten Marjan en Marvin huiswerk maken, zoals bij-voorbeeld thuis een presentatie oefenen. Mar-jan vertelt dat ze, als onderdeel van de oplei-

ding, ook driemaal naar de toneelschool zijn geweest. Hier oefenden ze hoe je een presenta-tie geeft. Ook leerden ze hoe je op verschillen-de manieren (met verschillende “petten”) naar jezelf en naar anderen kunt kijken. Hoe presen-teer je jezelf: streng, heel verlegen, brutaal, …Wat de cursisten leerden en oefenden, werd gefilmd. De film die daaruit gemonteerd werd, werd tijdens de eindpresentatie getoond.

Wat ga je nog doen met je opleiding?Marjan: (lacht) “Voorlopig wil ik er, naast het project wat loopt (bewonersadviesgroep) even niets extra’s bij. Het is best druk om extra werk te combineren met mijn baan, ik werk immers

ook 4 dagen/week.”

Marvin werkt fulltime bij de ge-meente Bergen op Zoom. Hij

wil wel graag assisteren bij sollicitatiegesprekken, maar het is niet vanzelf-sprekend om daar telkens vrij voor te nemen. Mar-vin heeft al een keer met Diana (Giljam) en Henny

(der Kinderen) geassisteerd bij interviews. Zowel Marjan

als Marvin vonden het erg leuk om te doen. Als het op een woens-

dag kan ingepland worden, dan wil Mar-jan zeker nog assisteren! Marjan geeft aan dat het ook belangrijk is om je grenzen te bewaken. Bovendien moet ze rekening houden met het maximum aantal vrije dagen dat ze kan opne-men.

Wat vinden jullie familie en vrienden ervan dat jullie deze opleiding volg-den?Marjan vertelt dat haar familie eerst wel een beetje sceptisch was maar haar ook aanmoe-digden: “Ga het maar doen, lukt het niet, dan heb je het toch geprobeerd.” Nu is haar familie erg trots. Ook haar nichtje, Lisa, die 18 jaar is, vindt de opleiding heel interessant.

Marvins’ moeder was eerst bezorgd over het lange reizen, maar dat is helemaal goed ge-gaan. De leidinggevende van Marvin vond het leuk dat hij de opleiding ging volgen. Zijn colle-ga’s, Dennis en Gerda, vinden zelfs dat Marvin wat losser is geworden.

Ook Marjan kreeg positieve reacties vanuit haar werkomgeving. “Je kunt overal wat van opsteken” was de boodschap.

Hoe hebben jullie de begeleiding van Chris en Anja ervaren? En … hoe was het voor de begeleiders?Marjan heeft hele goede ervaringen, “af en toe praat ik na met Anja, maar meestal met Chris. Chris kwam ook wel eens kijken of het goed ging met huiswerk maken. Ik heb veel steun aan haar gehad.” Marjan en Marvin zijn het erover eens dat Anja en Chris allebei erg geïnteres-seerd waren in wat ze leerden en deden.

Marvin vertelt “ik deed meestal alles alleen, ik had niet zoveel vragen.” Anja vult aan “Marvin deed graag dingen op zijn manier waardoor de vragen meer van mijn kant kwamen. In die zin was het voor mij meer een proces van vol-gen dan wel van begeleiden. Ik heb hierin een switch moeten maken. Marvin volgde zijn eigen koers in wat moest gebeuren. Omdat ik altijd de verslagen voor Marvin en mezelf printte, bleef ik wel steeds goed op de hoogte.”

Chris is met Marjan het gesprek aangegaan om duidelijk te hebben hoe Marjan begeleid wilde worden. Ze spraken af dat Marjan eerst zelf de taken op zou pakken. Wanneer Marjan er niet uit kwam, kon ze terugvallen op Chris. De na-bespreking van de lessen gebeurde meestal in de auto. Marjan hield goed haar portfolio en taken bij, wanneer er wat nodig was, kwam dat vanzelf aan bod. Chris vertelt dat wanneer ze er niet bij kon zijn, Marjan zelf verslag kwam uitbrengen.

Anja vat de samenwerking met Marvin als volgt samen: “we hebben er allebei veel plezier in gehad en veel van geleerd.” Marvin is trou-wens ook een keer zelf, samen met Marjan, naar Eindhoven gereden. “Hij reed heel ont-spannen” complimenteert Marjan, “Hij heeft op zijn gemakje getankt én … hij had snoepjes in de auto!”

Enne, als laatste vraag: gaan jullie nog verder leren?Marjan wil best nog wel een vervolg- of her-halingsopleiding doen, maar dan wel op voor-waarde dat ze het in de buurt kan volgen. Mar-vin wil liever geen opleiding meer volgen, “zo de hele tijd binnen zitten, is niks voor mij”. Anja beaamt, glimlachend, “Marvin is een echte bui-tenman, het zijn intensieve dagen geweest.”

Ook 7 juni was zo’n dag: met veel indrukken en emoties. Op 28 augustus werden de kers-verse ervaringsdeskundigen samen met hun begeleiders door Marc Bindels getrakteerd op een etentje en enkele cadeautjes. Al met al een mooie afsluiting van de opleiding en de opstap naar de praktijk van één van de eerste, echte ervaringsdeskundigen.

Dank jullie wel, kanjers, voor dit interessante gesprek!

Riane BorgmansDirectiesecretaresse

ervaringsdeskundige: interessant en intensief tot het laatste moment

Donderdag 7 juni 2012: een super spannende dag voor Marjan (Vogelenzang), Marvin (Ruige Velden) en hun begeleiders Chris en Anja Everts!

Marvin

Marjan

“we hebben er

allebei veel plezier

in gehad en veel

van geleerd.”

Page 6: S&L Zorg periodiek

oktober 2012

6

Dat ook tijdens de vakantieperiode de boel moet blijven draaien bij S&L Zorg is evident. Binnen S&L Zorg heeft de zorg voor haar cli-enten dan ook niet stil gestaan. Met vereende krachten zijn de medewerkers erin geslaagd de zorg te leveren die wij van hen mogen verwach-ten. Hulde daarvoor!

Het proces van ‘stenen stapelen’ is ongestoord voortgegaan, ondanks het vele nat. Op Sterre-bos is het bereiken van het hoogste punt van de eerste fase van de bungalows gevierd. Op 13 en 14 augustus zijn er drukbezochte kijk-dagen voor direct betrokkenen geweest en de kleur van de gordijnen uitgezocht. Het enthou-siasme over de nieuwe huisvesting was groot en zal zeker leiden tot prettig wonen voor de cliënten en fijn werken voor de medewerkers. Medio oktober kunnen de bewoners daar hun intrek nemen en dat zal na jaren van wonen in noodvoorzieningen een hele opluchting zijn. Het effect van vergroting van de groepsgrootte van 6 naar 8 personen zal daardoor naar ver-wachting minimaal zijn. Overigens gaan de vol-gende fases van de bouwprojecten binnen S&L Zorg gestaag verder.

De cliëntenraad heeft kunnen kennisnemen van de personele wisselingen in het manage-ment van S&L Zorg en wenst alle betrokkenen succes in hun werkzaamheden en vertrouwt op een goede samenwerking. Er wordt nog hard gewerkt aan het werven van een Zorgmanager voor de divisie Sterrebos. Gebleken is dat de telefonische bereikbaarheid van S&L Zorg soms te wensen overlaat. Deze zorg wordt gedeeld en door de werkgroep Te-lefonie wordt alles in het werk gesteld dit te verbeteren.

Naar aanleiding van diverse klachten is de ‘nieuwe’ wasprodecure voor de persoonsge-bonden kleding onder de loep genomen. Dit heeft geresulteerd in een schriftelijke reactie van de directie van S&L Zorg aan de betref-fende wasserij. De resultaten hiervan zien wij nog tegemoet. Overigens zijn vanuit cliëntver-tegenwoordigers allerlei initiatieven genomen om de was elders uit te besteden en wel te-gen aanzienlijk lagere kosten. De cliëntenraad blijft hiervan graag op de hoogte en zal dit in het overleg met S&L Zorg zeker op de agenda houden.

De per 1 januari jl. gewijzigde dagbesteding is binnen de divisies Sterrebos en Lambertij-nenhof geëvalueerd. Uit deze evaluatie is ge-bleken dat een zeer ruime meerderheid, 85% voor Sterrebos en 98% voor Lambertijnenhof, tevreden is met de aangeboden dagbesteding. Een aantal wil graag een andere groepssamen-stelling, kleinere groepsgrootte, min-der of anders bewegen en/of an-dere activiteiten. Uiteraard zijn ook wij tevreden met deze uit-komst en het plan van aan-pak voor de uitgesproken wensen.

S&L Zorg is in beweging! Binnen S&L Zorg loopt een project ‘S&L Zorg is in bewe-ging’. Aan de start van dit pro-ject heeft de CCR haar goedkeu-ring verleend. Doelstelling van dit project is de bewegingsintensiteit van de cliënt op peil houden c.q. verhogen. Er worden (meer) beweegmomenten in het dagprogram-ma van de cliënt opgenomen en als zodanig uitgevoerd. Uiteraard gekoppeld aan de zorg-behoefte van de cliënt.Met cliëntvertegenwoordigers zijn/worden deze beweegprogramma’s afgestemd.Binnen S&L Zorg loopt er ook een project ‘Sti-muleren extern netwerk’. Een van de leden van de CCR heeft zitting in deze projectgroep. Met dit project wil men het externe netwerk van een cliënt in kaart brengen met als doel het optimaliseren hiervan, waaronder wordt ver-staan het opbouwen, uitbreiden en activeren van het externe netwerk met als uitgangspunt de behoefte van de cliënt. Onder het externe netwerk wordt verstaan alle sociale contacten van de cliënt met uitzondering van de ouders, broers, zussen en/of huisgenoten van de cliënt.Een ander lopend project, waarover de CCR

zich heeft uitgesproken, is het verbeteren van het elektronisch zorgdossier CareView. Doel-stelling van CareView is het zorgdossier vol-ledig open te stellen voor de cliënt of diens vertegenwoordiger en dus maximale transpa-rantie in de zorgverlening te betrachten. In de praktijk is gebleken dat dit elektronisch sys-teem niet meer voldoet aan de gestelde eisen en daardoor minder toegankelijk en actueel is geworden.

De mobiele kledingwinkel is geïntroduceerd!!Ter facilitering van de aankoop van kleding door/voor cliënten is door S&L Zorg met een tweetal leveranciers overeenstemming bereikt hun kledingaanbod via een mobiele kleding-winkel op de locaties Sterrebos en Lambertij-nenhof te komen showen.Dat dit in een behoefte heeft voorzien en is ge-

waardeerd blijkt uit het feit dat er in septem-ber wederom deze mogelijkheid tot

aanschaffen van kleding is aan-geboden.

Extra betalingen in AWBZ instellingenNiet altijd is duidelijk wat onder de AWBZ valt en wat niet. Daarnaast komt de grens in zicht van wat

cliënten nog zelf kunnen betalen en is/wordt deze

grens soms al bereikt. Ook de grens van wat de instelling , buiten

de AWBZ verstrekkingen om, voor haar rekening kan nemen, komt in zicht en is voor S&L Zorg mede gezien haar financiële positie bereikt. Uiteraard worden alle zaken en dien-sten die onder de AWBZ vallen door S&L Zorg betaald, maar worden overige diensten niet door S&L Zorg geleverd of de cliënt moet hier-voor extra betalen.

Door S&L Zorg is een servicedienstdocument opgesteld, waarin onder verwijzing naar rap-porten van de NZA (Nederlandse Zorg Auto-riteit) en het CVZ (College Voor Zorgverzeke-ringen), op een handzame wijze is aangegeven wat er kan worden geleverd en voor welke diensten er betaald moet worden. Over de bij-betalingen voor extra diensten heeft de Cen-trale cliëntenraad een verzwaard adviesrecht. Hiervan heeft zij gebruikt gemaakt en zij heeft positief geadviseerd omtrent de tarievenlijst 2013 behorende bij genoemd servicedocu-

ment. De daarin genoemde tarieven liggen op het niveau van de gemiddelde uurloonkosten van de betreffende medewerkers en zijn zon-der winstopslag voor de organisatie vastge-steld. De bedoeling is dat alle cliënten/cliënt-vertegenwoordigers dit document toegestuurd krijgen.De Centrale Cliëntenraad heeft kennis geno-men van de Jaarrekening 2011 van S&L Zorg. De cijfers geven een indruk van de financiële positie waarin de organisatie verkeert. De jaar-rekening is door de raad van toezicht goedge-keurd en gepubliceerd en openbaar voor be-langstellenden.De clusters Bergen op Zoom en Roosendaal voorzien in een duidelijke behoefte en voorzien de CCR van de nodige informatie en ‘munitie’ richting het management van S&L Zorg. De personele bezetting van de clusters is van dien aard dat er nog meer dan voldoende personen bij kunnen. Ik roep u op !!

Netwerkbijeenkomst ‘Kanteling en Transitie AWBZ’Op initiatief van de WMO-raad Roosendaal wordt op donderdag 11 oktober a.s. een bijeen-komst gehouden. Doel is tweeledig. Enerzijds wordt u geïnformeerd over de kanteling en de decentralisatie van de begeleiding vanuit de AWBZ naar de WMO, anderzijds is de WMO-raad geïnteresseerd in onze/uw mening t.a.v. van genoemde twee thema’s. De WMO-raad kan dan deze input meenemen in haar advi-sering aan de gemeente Roosendaal. Een be-langrijk item, dat wij aan uw allen aanbevelen. Inlichtingen omtrent aanvangstijd en andere zaken kunt u verkrijgen bij de:WMO-raad Gemeente Roosendaal,Postbus 184, 4700 AD Roosendaal.

Vriendelijke groeten,

George Verbruggen.Voorzitter Centrale CliëntenRaad.

coluMn cENtRaLE cLiËNtENRaad

We hebben tot grote vreugde van mens en dier nieuwe ko-nijnenhokken gekregen!

Tanja van Bavinchoven Teamleider Dagbesteding Lambertijnenhof

nieuwe konijnenhokken voor lambertijnenhof

naar aanleiding van

diverse klachten is de

‘nieuwe’ wasprodecure

voor de persoonsge-

bonden kleding onder

de loep genomen.

Bij het lezen van dit artikel zal voor de meesten van u de verdiende vakantie wel achter de rug zijn. Anderen, de ouderen onder ons?!, zijn wellicht reeds aan hun najaarsuitje begonnen. Of u nu thuis bent gebleven of elders die paar weekjes heeft doorgebracht -regen, zon of beiden heeft gehad- ik hoop dat u heeft genoten van uw vrije tijd en dat u met hernieuwd elan uw dagelijkse besognes heeft opgepakt.

Page 7: S&L Zorg periodiek

7

oktober 2012

De laatste week van juni stond de alternatieve wan-delvierdaagse weer op de agenda. Voor de 6e keer had de afdeling Beweging ervoor gezorgd dat er mooie routes uitgezet wa-ren van 2,5 km per dag. De opkomst was enorm, het weer prachtig en de support hartverwarmend! Op de laatste dag kwamen maar liefst 70 sportieve cliënten, samen met fami-

lie, begeleiders en vrijwil-ligers over de finish. Ze werden ontvangen in het OC op Lambertijnenhof waar een heerlijke kop soep klaar stond. Tevens had MCD gezorgd voor lekkere eierkoeken en krentenbollen. Voor de sportieve prestatie werden de cliënten beloond met een diploma en een zon-nebloem.Team Beweging

Na aankomst werden de tassen uitgepakt en de bedden opgemaakt en daarna konden we beginnen met de lunch. Na de lunch moest ie-dereen zich dik aankleden en zodra dit gedaan was een zwemvest gaan halen. We gingen een boottocht maken met de Zeehond, een mo-torboot. Er mocht door iedereen die dit wilde een stuk gestuurd worden met de boot. Ande-ren genoten van de wind door de haren en de mooie omgeving.

Terug aan wal was er tijd voor een potje voet-bal. Degenen die rustiger aan wilden doen, zongen heerlijk mee met de cd van Jan Smit en Frans Bauer. Zo konden de stembanden alvast warm gemaakt worden voor de bonte avond! Na het avondeten was het dan ook zover, de eerste verkleedkleren en cd’s kwamen tevoor-schijn en het was tijd voor een feestje. Sommi-gen hielden het na een paar liedjes voor gezien en zochten de slaapzaal op terwijl anderen tot aan het eind opbleven. De volgende ochtend kon uitgeslapen worden en was er om 10.00 uur ontbijt. Daarna gingen we zeilen. Het was mooi weer en er stond lekker veel wind. Voor sommigen was het de eerste keer en anderen

hadden ervaring van voorgaande jaren en wis-ten gelijk wat ze allemaal moesten doen.

Na de eerste tocht stond er een heerlijke lunch klaar en vertrokken we gelijk voor een tweede tocht. We hadden er zin in. Zelf de zeilen en het roer bedienen. De zeilen konden worden bediend met touwen en degene die het roer mocht bedienen, zat naast de bege-leiding vanuit de zeilschool en was dan eigen-lijk de baas over het zeilschip. Aan het einde van de zeiltocht was er nog een watergevecht tussen de zeilboten, iedereen kon daarna dus ook meteen douchen en droge kleren aantrek-ken. Al dachten sommigen daar anders over en trokken juist hun zwemkleding aan en heb-ben nog een rondje gezwommen. Ook moest de begeleiding hieraan geloven.’

Hierna kon het avondeten beginnen en werd de eetzaal omgetoverd tot bioscoop zodat we de voetbalwedstrijd Nederland-Duitsland konden bekijken. Ondanks het verlies werd daarna door sommigen toch nog een feestje gevierd terwijl anderen de slaapzaal opzoch-ten. De laatste ochtend kon weer worden uit-geslapen en na het gezamenlijke ontbijt was

het tijd voor een laatste zeiltocht. ’s Middags was het dan ook weer tijd om de tassen in te pakken en een laatste duik in het water te ne-men. Nadat ieder zijn eigen spullen weer had gevonden en de tassen klaar stonden, was het avondeten klaar en konden we heerlijk buiten eten. Daarna was het afscheid nemen en met de bus terug naar Lambertijnenhof waar ie-dereen werd opgehaald. Team SportKim Heijboer

Op dinsdag 12 juni zijn we opgehaald met een grote oranje bus. Eenmaal in de bus was het kennismaken met de andere deelnemers van het zeilkamp. Tijdens de busreis was het behoorlijk aan het regenen en beloofde het geen goed weer te worden tijdens het kamp. Gelukkig was het bij aankomst droog en heeft het het hele zeilkamp ook niet meer geregend!

Zeilkamp 2012

jaarplannen voor 2013in groepssessies aangepakt

S&l Zorg weer goed in beweging

Sinds kort is S&L Zorg actief op Twitter (@senlzorg) en via Facebook (SenL zorg). De richtlijnen voor het gebruik van social media komen er binnen-kort aan. Houd het Kennisnet in de gaten!

volg S&l Zorg

Het managementteam van S&L Zorg heeft ervoor gekozen om een nieuwe wijze van begroten in te voeren. De be-groting voor 2013 wordt voor het eerst binnen S&L Zorg echt “bottom-up” opge-steld. In verband met de reorganisatie kon dit in 2011 nog niet alszodanig plaatsvin-den. Ook zijn de planetreefilosofie en de daarbinnen erkende drie dimensies van “Betere Zorg”, “Helende Omgeving” en “Gezonde organisatie” meegenomen in de uitwerking van de speerpunten voor 2013. Op deze wijze draagt het opstellen van de jaarplannen en de uitvoering er-van, er ook toe bij dat het inhoud en vorm geven aan planetree ook daadwerkelijk in de figuurlijke haarvaten van de organisa-tie terecht komt.

Nadat de Raad van Bestuur op 7 septem-ber de Kaderbrief 2013 heeft vastgesteld

met daarin de beleidsspeerpunten en uit-gangspunten voor de Begroting 2013, zijn de teamleiders aan de slag gegaan met het invullen van de jaarplannen voor 2013. Dat leidde tot enkele intensieve maar te-gelijkertijd ook heel waardevolle dagen in het vergaderlokaal van het kantoorge-bouw aan de Meidoornlaan. De teamlei-ders bogen zich met verve over het nieu-

we begrotingsproces.

Ook voor de ondersteunende diensten verandert de wijze van begroten. Op het moment dat deze uitgave verschijnt, wordt er op managementniveau volop ge-werkt aan de begroting. In december legt de Raad van Bestuur de begroting voor aan de Raad van Toezicht.

Page 8: S&L Zorg periodiek

8

Dit jaar heeft een grote groep zich aange-meld: zestien cliënten en tien vrijwilligers. Dat vraagt om een beetje organisatie, en zie daar het hoofd fiets Dimph zorgt voor een planning! Tegen 9.00 uur koffie in de Portu-galstraat, dagelijks worden hier alle nieuw-tjes doorgenomen, zoals: wie heeft zadelpijn, de boterhammen in de tas, verhalen over de brandalarmoefening, nog een bakje koffie en niet minder belangrijk staan de fietsen paraat. Dan starten we!

We moeten nog beginnen aan de eerste dag, maar de beloning aan de eindstreep staat vast: donderdag bitterballen.

Bij het OC sluiten alle andere fietsers en bege-leiders aan en kunnen we naar het Markiezen-hof om te starten. Zouden deze extra kilome-ters ook meetellen voor een medaille? Fietsen in de stad gaat prima maar dat oversteken; ook geen punt voor onze groep, de begelei-ding gaat gewoon als volleerde verkeerbriga-

diers op de weg staan, het lukt, dus kunnen we weer tempo maken. We durven het bijna niet te zeggen maar zou het deze keer goed gaan zonder lekke banden? Maar nee op dag drie gebeurt het dan toch, met 26 fietsenma-kers is dit geen probleem! Alles wordt aange-leverd en zelfs een inlegkruisje doet dienst. De

TD is al onderweg met een reserve fiets, dus gaat de gemaakte fiets mee in de bus, jammer we waren toch zo goed bezig met z’n allen!

Later nog een klapband, hier is niets meer aan te doen dus wordt de fiets met berijder opge-haald. Het zijn prachtige routes die we rijden en de sfeer in de groep is prima, we leren el-kaar steeds beter kennen, zorgen voor elkaar en vinden het heel, heel gezellig. Zo bereiken we de laatste dag, het tempo gaat omhoog, even snel de medailles ophalen en dan naar het OC. Als alle bedankjes met bij-behorende presentjes zijn uitgedeeld, kunnen we ein-delijk aan de verdiende bitterballen en een glaasje. We sluiten af en spreken de wens uit dat we volgend jaar weer met z’n allen hopen mee te mogen doen.

Het was intensief, gezellig, maar zo bijzonder.

Wilma van den Durpel Moeder

De Hampshire Tragelgames in Clinge

bergse Fietsvierdaagse

BERGEN OP ZOOM • Op woensdag 23 mei hebben we vanuit Lam-bertijnenhof voor de tweede keer meegedaan aan de Hampshire Tra-gelgames in Clinge. Dit is een grote sport- en speldag die georgani-seerd wordt door de bewegingsagogen van Tragelzorg. Om deze dag goed te laten verlopen waren ook een hoop vrijwilligers aanwezig. Er was zelfs een cameraploeg van de televisie bij! Naast de teams die ieder jaar meedoen vanuit Tragelzorg, waren er ook teams uit andere zorginstellingen. De meesten van hen kwamen uit Zeeland en Bra-bant maar sommige deelnemers zelfs uit België! Er deed dit jaar ook voor het eerst een team van Sterrebos mee.

Het was een geweldig leuke en zonnige dag. We moesten ons tus-sendoor wel goed insmeren tegen de zon maar dat mocht de pret niet drukken! We hebben heel veel verschillende dingen gedaan zoals:

bouncebal, een kruiwagenrace, kledingestafette, stokvangen, ringrij-den met duofietsen, een knuffelgooi-wedstrijd en een wereldbalrace. Bij deze laatste race moesten twee teams allebei een enorm grote bal over een parcours heen manoeuvreren. Dat was nog een hele klus maar we hebben er wel veel om gelachen.

De knuffelgooi-wedstrijd was ook een heel spektakel. Er stonden twee teams tegenover elkaar in een gemarkeerd veld. Tussen de teams in was een grote afscheiding gemaakt waarover de knuffels gegooid moesten worden. Aan iedere kant lag een enorme hoop met knuffels. Het was de bedoeling dat beide teams zoveel mogelijk knuf-fels over de afscheiding gooiden gedurende een aantal minuten. Het team dat uiteindelijk de minste knuffels in zijn veld had liggen, had gewonnen. Je kunt begrijpen dat dit knotsgekke taferelen met zich meebracht! We zijn niet geëindigd in de top 3 maar dat was eigenlijk helemaal niet erg. Onze coaches Babette, Kim en Janneke waren heel trots op ons.We hebben een fantastische dag gehad, afgesloten met groepseten-tje. Volgend jaar willen we weer meedoen!

Het Sterrenteam van 2012 ‘de Lambertijntjes’,Marian, Lars, Ard, Kyra, Esther, Gerard, Annemiek, Eric, Alex en Lia

oktober 2012

Page 9: S&L Zorg periodiek

9

oktober 2012

Wat doet een Cliëntvertrouwens-persoon?Ervaart de bewoner een probleem, dan kan het zijn dat hij hulp nodig heeft bij het oplossen van het probleem. Die hulp kan niet altijd door de medewerkers van S&L Zorg zelf gegeven wor-den, bijvoorbeeld omdat de bewoner dit zelf zo niet wil. Daarom heeft S&L Zorg een CVP-er aangesteld. De CVP-er is in eerste instan-tie een luisterend oor voor de bewoner die iets op zijn hart heeft. De CVP-er kan de bewoner helpen bij het formuleren van wat hem dwars zit en kan, als de bewoner dit wenst, ook be-middelen tussen partijen die betrokken zijn. De CVP-er weet ook veel over de rechten van de bewoners en kan hen daarin adviseren. Naar aanleiding van de ervaringen van de CVP-er kan deze ook de organisatie adviseren om de zorg-verlening te verbeteren. Op deze manier wordt de kwaliteit van de zorgverlening verbeterd. Bewoners zijn natuurlijk niet verplicht zich tot de CVP-er te wenden als zij een klacht heb-ben. Naast de eigen begeleiders zijn er ook andere medewerkers aan wie de bewoner zijn of haar hart kan luchten. Je kunt daarbij denken aan de pedagoog of bijvoorbeeld ook de pastoraal medewerker. De CVP-er is ech-ter specifiek geschoold om zo goed moge-lijk om te gaan met klachten van bewoners. De CVP-er versterkt zo de mogelijkheden van bewoners om voor zich zelf op te komen. Laag drempelig S&L Zorg wil de drempel voor bewoners zo laag mogelijk hebben. Op die manier hopen we dat, als een bewoner iets dwars zit, hij of zij het eerder meldt, zodat sneller en effectiever hulp geboden kan worden. Die lage drempel heb-ben we gevonden in de persoon van Mireille de Beer. Mireille heeft zelf een lichte verstandelij-ke beperking. Zij is ervaringsdeskundig. Daar-naast is zij voor bewoners heel makkelijk in de communicatie. Bewoners zullen zich bij haar niet snel geremd voelen. Hoewel Mireille zich goed verdiept heeft in wat de taken zijn van een CVP-er, heeft ze voor dit belangrijke werk wel hulp nodig en die hulp biedt haar coach, Lian van Nuyten. Op deze manier kunnen zij, Mireil-le en Lian, cliënten snel en goed helpen.

Goed om te weten is dat wat een bewoner aan Mireille en Lian vertelt, strikt vertrouwelijk is. Alleen als de bewoner dit wil, gaan zij met de klacht verder naar anderen in de organisatie. Op dit moment gaan Mireille en Lian de groe-pen af om nader kennis te maken. Dat vergt natuurlijk wel wat tijd. Daarnaast zijn zij bezig andere contactmogelijkheden uit te werken. Zij zullen regelmatig wat van zich laten horen. Zij stellen zich nu graag nader aan jullie voor:

Mireille de BeerMijn naam is Mireille de Beer, ik ben 41 jaar en werk bij de LFB als ervaringsdeskundige belan-genbehartiger. De LFB is dé belangenorganisa-tie door en voor mensen met een verstandelij-ke beperking. Centraal staat dus het opkomen voor de belangen van mensen met een verstan-delijke beperking. Daarnaast ook het verster-ken van zeggenschap van mensen met een ver-standelijke beperking en gewoon mee kunnen doen in de samenleving.De manier waarop we dit willen bereiken is heel afwisselend en verschillend.Het werk gebeurt met name door de ervarings-deskundigen zelf en wij worden, waar nodig en als wij dat vragen, in ons werk door coaches ondersteund.

Ik ben als een gezonde baby op de wereld ge-komen. Na mijn geboorte ben ik ziek geworden en daardoor heb ik al heel jong een hersen-beschadiging opgelopen. Je kunt het ook wel NAH noemen: een Niet Aangeboren Hersen-letsel en daardoor heb ik een licht verstande-lijke beperking.

Vroeger accepteerde ik mijn beperking niet, was ik mensenschuw en bang voor contact. Ik had een laag zelfbeeld, weinig zelfvertrou-wen en kwam ik niet goed op voor mij zelf.Mijn schooltijd is niet altijd leuk geweest en ik heb op het speciaal onderwijs gezeten. Na de schoolperiode moest ik gaan werken en kwam ik op de sociale werkplaats terecht. Ik heb allerlei baantjes gehad, maar dat ging niet goed. Mijn beperking accepteerde ik niet, moest erg op mijn tenen lopen en anderen be-paalden te veel wat goed voor mij was. Dat werkte ook niet. Ik voelde me vaak erg verdrie-tig en ongelukkig.

Toen ik bij de LFB kwam werken leerde ik mij-zelf te accepteren en mocht ik mezelf zijn.Ik kreeg de ruimte om te leren en begon te groeien in mijn persoonlijkheid. Het leren hield voor mij niet op en ik kreeg steeds meer zelf-vertrouwen. Ik heb ook veel geleerd over mijn rechten maar ook mijn plichten! Dat heb ik niet alleen gedaan daarbij heb ik mensen gevonden die in mij geloven. Lian heeft mij daar in het proces aan meegeholpen.Met al mijn ervaringen en kennis die ik heb op-gedaan in de loop der jaren ben ik steeds ster-ker geworden en in mijn eigen kracht gekomen.

Ik ben trainer van cursussen voor andere men-sen met een verstandelijke beperking waar ze

leren beter voor zichzelf op te komen of leren om een groter sociaal netwerk te krijgen. Door mijn eigen ervaringen te delen, vertrouwen mensen mij snel. Ik spreek hun taal en dat stelt hen op hun gemak. Ze vertellen snel hun eigen verhalen waar ze mee zitten of wat ze meema-ken. Ook geef ik gastlessen op scholen en op-leidingen en vertel ik over mijn leven met een beperking; over hoe ik er tegen aan liep en waar ik nu sta.

Ik had al lange tijd de droom en wens om cliën-tvertrouwenspersoon te worden. (CVP)Zo’n twee jaar geleden heb ik uitgezocht wat de functie inhield en andere CVP-ers gesproken. Ik ben met verschillende mensen in gesprek in gegaan. En daarnaast heb ik ook een hoop in-formatie verzameld maar vooral ook veel uitge-zocht. Bijvoorbeeld een zelfgemaakte vragen-lijst naar collega`s gestuurd om achter mijn kwaliteiten te komen en wat mijn valkuilen zijn.

Ik kreeg vooral veel positieve reacties en ook dat mensen snel vertrouwen in mij hebben.Besef dat het een functie is waarbij het veel van je vraagt maar ik weet ook dat ik het niet alleen hoef te doen en ik de uitdaging aan ga samen met mijn collega Lian.Ik vind het erg belangrijk dat er naar mensen word geluisterd en dat ze serieus worden geno-men. Daarnaast kan ik hen een luisterend oor bieden en vooral geen oordeel geven. Ik heb zin in deze functie en mooie uitdaging!

Misschien even leuk om te weten: Ik ben ge-trouwd en we hebben een eigen huis in Tilburg.Mijn man en ik hebben ook ondersteuning. Eerst was dat in natura bij een zorginstelling. Nu hebben we dat zelf geregeld met een PGB en dat geeft ons meer eigen regie/zeggen-schap. Mijn achtergrond is dat ik Indische ben, mijn ouders komen uit Indonesië. Ik houd van het land en heb meerdere malen het land be-zocht.Mijn hobby’s zijn Indisch koken, zingen in een band voor mensen met en zonder beperking, sporten en ik houd van mooie reizen maken. En vooral te genieten van al het moois in het leven. Ik sta nu ook veel positiever in het leven dan ooit!

Lian NuytenMijn naam is Lian Nuyten, ik ben 54 jaar en mijn hele werkzame leven werk ik al voor en met mensen met een verstandelijke beperking; zowel binnen als buiten een zorginstelling en van groot tot zeer kleinschalig en ambulant.

Mijn werkervaring is ook in verschillende func-ties van begeleidster tot leidinggevende.

Sinds 10 jaar werk ik bij de LFB in de functie van coach en trainer, maar ik ben vooral gewoon collega. Het mooie aan het werk bij de LFB is dat we heel gelijkwaardig zijn, elkaar aanvullen en leren van elkaar. Binnen de LFB ben ik ook als coach betrokken bij een nieuw project wat gaat over de cliënten-rechten in de zorg. In die zin heb ik aardig ken-nis van de rechten van de cliënten binnen de zorginstelling. Ik ben me er ook van bewust hoe ingewikkeld en hoe onbekend men hier (soms) nog mee is. Zowel voor de cliënten zelf maar ook voor de wettelijk vertegenwoordigers, on-dersteuners en andere functionarissen.

Naast mijn werk bij de LFB werk ik ook als on-afhankelijk ondersteuner van een cliëntenraad. Op die manier draag ik bij in het vormgeven van medezeggenschap en ben ik ook bekend met de WMCZ (die later overgaat in de Wcz). De duofunctie van CVP is een mooie aanvulling en uitdaging op mijn betrokkenheid en interesses in het werk. Helemaal om dit samen met mijn collega Mireille te gaan doen. We zijn een unie-ke combinatie die met gebundelde kracht sa-men invulling aan het CVP-schap gaan geven!

En verder……. Ik ben een “Brabantse Zeeuw”!Ik ben geboren en getogen in Halsteren en Ber-gen op Zoom en woon al lange tijd met veel ple-zier in Goes in de provincie Zeeland.Het zijn 2 verschillende culturen, valt ook best mee, en van allebei heb ik het positieve er uit-gepikt. Ik ben getrouwd en heb 2 (volwassen) zonen. Ik hou van gezelligheid en humor op z`n tijd en mijn hobby’s zijn lezen, wandelen met de hond en verre reizen maken.

Tot zover ons voorstellen!We hopen dat we jullie een indruk hebben kun-nen geven over wie we zijn? Vooral ook hoe wij ons persoonlijk betrokken en verbonden voelen met mensen met een verstandelijke beperking maar ook het belang zien van de invulling van de functie CVP.In de toekomst zullen we in ieder nieuw ma-gazine van S&L Zorg iets van ons laten horen.Op die manier hopen we toch bij iedereen wat bekender en vertrouwd te raken. Wij zijn te be-reiken via [email protected]. Wij gaan er voor!

Hans van PergeBeleidsmedewerker Kwaliteit & Innovatie

Start cliëntvertrouwenspersoon:

een luisterend oor voor de bewonersOp 18 juli zijn Mireille de Beer en Lian Nuyten gestart als cliëntvertrouwenspersoon (CVP) binnen S&L Zorg. Er gaat veel goed in de zorgverlening van S&L Zorg, maar er gaat ook wel eens iets mis. Het blijft natuurlijk mensenwerk. Bewoners worden geconfronteerd met wat mis is gegaan. Het is natuurlijk mooi als de bewoner dit dan rechtstreeks kan uiten naar de betreffende medewerker. Maar sommige bewoners zijn niet altijd zo assertief. Soms wordt een bewoner ook niet begrepen.

V.l.n.r. Hans van Perge, Mireille de Beer en Lian Nuyten

Page 10: S&L Zorg periodiek

10

oktober 2012

25 juni jl. zijn (vlnr. Debby van Tilborg, In-grid Suykerbuijk, Elly Androulakis, Wieteke Brinkman, José Chris-tianen, Sandra Bosters, Kathinka Boonman en Daniëlle van Randwijk op feestelijke wijze in het zonnetje gezet. Met dank aan ‘Masterchef’ Vincent van Golde!

Stichting Cliëntengelden is opgericht met als doel het beheren van de financiën van onze cliënten. De stichting beheert in samenspraak met familie alle geldzaken. Ieder kwartaal ontvangt de ouder/familie een overzicht van inkomsten en uitgaven. Indien gewenst kunt u van de volgende diensten gebruik maken:• Belastingaangifte• Jaarlijkse verantwoording aan de kantonrechter• Bewindvoerder van cliëntDe stichting heeft voor elke cliënt een eigen rekening voor zijn inkomsten en uitgaven. Dit alles tegen een onkostenvergoeding. Voor meer informatie kunt u contact opnemen met:

De heer A. Dietzetelefoon 0165 – 54 38 24e-mail [email protected]

Het was een uiterst gezellige middag die be-gon met een kopje koffie en eindigde met een glaasje wijn, fris of een biertje! Voorafgaand aan de middag vonden we het allemaal een beetje spannend. Komt er iemand? Komen er niet te veel? Kan iedereen binnen? Op zater-dag zelf kwamen buren binnen, soms met een bloemetje, taart of een financieel kleinigheidje voor in de pot. Cliënten hadden gezorgd dat de

uitnodigingen bezorgd waren, ze hadden cake gebakken, deden de deur open, lieten hun ka-mer zien en zorgden ervoor dat de buren niets te kort kwamen. Het was een zeer geslaagde middag. Dat vond iedereen; de cliënten, het team en natuurlijk ook de buren!

Rentia van GastelCliëntbegeleider

Spullen voor de

Speel-o-theek • Suzanne, Wout, Tony en Samia

SPEEL-O-THEEK?

rectiFicatieDe naam van het vorige Nieuwsmagazine moest niet zijn Yessica, maar Jessica. Uiteraard heb-ben we een aantal exemplaren opnieuw laten drukken voor Jessica Franken. Nogmaals onze excuses.De redactie

coloFonuitgave: S&L zorgEindredactie: Stefanie Hermens, Ben BransVormgeving: MediaMakers Fotografie Marc bindels: Bram Visserdruk: Grafimedia Drukkerij Hertogs

De volgende nieuwsbrief verschijnt in januari. Graag copy aanleveren vóór 14 december via [email protected].

uitgave: oktober 2012oplage: 1600

geslaagdjubilarisfeest!

Zeer geslaagde burendagjan de wittstraat bergen op Zoom

Stichting cliëntengelden S&l Zorg

Onyxdijk 169, Roosendaal

wij Zijn erblij Mee!

wij Zijn erblij Mee!

Page 11: S&L Zorg periodiek

11

oktober 2012

Bedevaart Meersel-Dreef

Op 31 mei gingen we met een aantal instellingen voor gehandicapten uit het bisdom Breda voor de 11e keer op Bedevaart. Samen met bewoners van Amarant, Sovak, Stichting Tragel en de Blauwe Kamer gingen we ’s morgens vroeg met de bus richting Meersel-Dreef. Het is bijzonder dat

de bedevaartgang ieder jaar meer deelnemers telt. Vele jaren had ik moeite de rolerisuitbus van 30 personen vol te krijgen, maar nu voor het eerst was de bus overtekend. In totaal waren we met ruim 40 mensen (bewoners en begeleiders samen).

Het werd een prachtige dag, het weer werkte mee, dat wil zeggen, het was niet te warm of te koud en het bleef die dag droog. De be-devaartplaats Meersel-Dreef heeft, naast een mooie kapel in klassiek gotische stijl, een prachtige beeldentuin, waarbij juist in de maand mei de vele rododendrons in bloei staan. Bij aankomst werden we hartelijk ont-haald met koffie en appelgebak in het zij-zaaltje van het restaurant ‘Taverne’ naast het kapucijnenklooster. Daarna werd in de kloos-terkapel een communieviering gehouden, met het thema ‘Ik heb je lief’. Er was gezorgd voor muzikale begeleiding op een keyboard en een zangeres met een erg mooie stem zong voor bij het bedevaartlied: ‘Wij zijn samen onderweg en wij gaan samen hand in hand naar het beloofde land’. Wat klinkt dit toch mooi vanuit een dergelijke kapel en met zo-veel mensen die dit vanuit hun hart beleven! Vele kaarsjes werden die dag opgestoken bij de Mariagrot. Bij de grot is een aangename vredige stilte, het nodigt uit tot bidden en soms hoor je op de achtergrond Marialiede-ren zoals het ‘Te Lourdes op de bergen’. Het is juist in die sfeer van rust en vrede dat er diepere gevoelens boven komen van vreug-de en verdriet. Veel van onze bewoners (en ook begeleiding) hebben even een traantje weg gepinkt. Een bedevaartplek is vooral een plaats van bezinning, waar mensen weer

eens op adem kunnen komen, waar men in een sfeer van meditatie en gebed tot inkeer komt, waar je weer bemoedigd wordt, waar je nieuwe hoop kunt putten doordat je af-stand hebt kunnen nemen van de dagelijkse beslommeringen.

De slotviering is meestal, althans bij mooi weer, in de buitenlucht bij de grot. Daar wor-den alle gekochte souvenirs van rozenkrans-jes tot kaarsjes en beeldjes etc. op het altaar gelegd en bij de slotviering gewijd met wijwa-ter. Nadat wij zelf ook de zegen met wijwater hebben ontvangen, nemen we afscheid van elkaar en we kijken terug op een bijzondere dag, waarbij we gesterkt weer huiswaarts ke-ren. Niet alleen waren onze bewoners onder de indruk van deze dag, maar ook de begelei-ders werden geraakt door een diep religieus gevoel.

Het gevoel wat we allemaal hebben mee-gekregen van onze Schepper, maar wat door de tijd wat bestoft is geraakt en vaak een negatieve lading heeft gekre-gen. Het religieuze gevoel wat ons zo’n beschermd gevoel van vertrouwen geeft en ons de richting wijst naar Het Goede. Corry MartensPastoraal Medewerker

KerKbEdEVaaRt

Page 12: S&L Zorg periodiek

oktober 2012

12

coluMn bEN bRaNs

Na een flinke interne reorganisatie, heeft S&L Zorg sinds sep-tember een nieuwe uitstraling. Aan de hand van een in huis ontwikkeld logo zullen we steeds meer zichtbaar worden, ook via eigentijdse kanalen als Facebook en Twitter. We kunnen niet achterblijven, de manieren waarop we met elkaar com-municeren bewegen met de tijd mee, S&L Zorg volgt die ont-wikkelingen meer en meer. Ook de vertrouwde manieren om te communiceren verliezen we niet uit het oog. Communiceren is verbindingen maken, iets van mensen onder elkaar. Contacten leggen en deze onderhouden, met cliënten, collega’s, de “buitenwereld”, kennissen, vrienden, en leveranciers. Dat doet iedereen voor zich of met de groep waarvan je op dat moment deel uitmaakt. Iedereen draagt zelf de verantwoordelijkheid voor de manier waarop je com-

municeert en wanneer je dat doet. Dat is vaak afhankelijk van iets wat je wilt bereiken. Als je graag een opleiding wil volgen, dan kaart je dat aan bij jouw leidinggevende of als de directie een bezuinigingsmaatregel moet nemen, dan wordt dat via diverse kanalen aangekondigd, zoals bijvoorbeeld via dit peri-odiek. Communicatie is van iedereen en als je bij S&L Zorg werkt is er ook een gezamenlijk belang. We willen op de hoogte blijven van zaken die ons dagelijkse werk aangaan.

We willen veel communiceren, we verwachten dat er goed gecommuniceerd wordt. Dat doen we vooral met elkaar, maar ook in groepen. Maar dat lukt lang niet altijd. Daarom hebben we e-mail, telefoon, internet, intranet en vele andere hulpmiddelen om een boodschap kenbaar te maken. Alle-maal ondersteunende middelen die ervoor kunnen zorgen dat er bij tijdgebrek of andere belemmeringen, een boodschap wordt overgebracht.Ook het periodiek waarin u nu dit redactioneel leest, hoort

sinds jaar en dag bij de wijze van communicereen van S&L Zorg. Ook dat gaat met de tijd mee. U leest nu artikelen zo-als die in het Nieuwsmagazine gepubliceerd werden, in een nieuw jasje. Vanaf de eerstvolgende uitgave gaan we ook in de kopij (de tekst en foto’s) een duidelijkere keuze maken.

Het Nieuwsmagazine gaan we splitsen in een uitgave voor collega’s, meer intern gericht en een blad dat wat minder vaak uitkomt voor “de markt”, een blad met nieuws en ach-tergronden met een andere benadering. Interessanter voor de lezer die meer buiten de organisatie staat.

Deze keer maak je alvast kennis met een nieuwe vorm. Ge-niet ervan en koppel ons ook zeker terug wat je ervan vindt, via [email protected].

Ben Brans Hoofd Communicatie & PR a.i.

Verbinding

Mijn naam is Addy Nieuwlaat en samen met mijn man Leo doe ik vrijwilligerswerk bij S&L Zorg. Ik heb circa 17 jaar gewerkt bij S&L Zorg in diverse functies, waarvan de laatste zes jaar op de dagbesteding van Lambertijnen-hof als assistent cliëntbegeleider. Ik behoor-de nog tot een van de gelukkigen die van de OBU regeling gebruik kon maken en op mijn 60ste kon stoppen met werken.

Ik wilde wel iets blijven doen voor de cliënten. Tijdens mijn werk op de dagbesteding had ik gemerkt dat het wandelen met cliënten in een rolstoel er vaak bij in schoot. Zodoende heb ik aangegeven dat ik als vrijwilliger wilde gaan wandelen met de rolstoel-cliënten en mijn man gaf aan, dat hij ook graag mee wilde.

Ruim vijfeneenhalf jaar gaan wij intussen ie-dere dinsdag op Lambertijnenhof op stap. Om 10.00 uur beginnen we. We halen ieder

een cliënt op en doen ons rondje. Daarna drinken we even koffie op de dagbesteding, wat ook heel gezellig is. Dan gaan we de volgende cliënten ophalen. Om ’n uur of 12 lunchen we in het OC en om 12.30 uur gaan we met de volgende mensen op stap. Dit herhaalt zich nog 1 of 2 keer, afhankelijk of cliënten moeten rusten of niet. Soms nemen we nog een paar cliënten mee die zelf kunnen lopen. Rond 14.30 uur stoppen we meestal. Dit doen we het hele jaar door, als het weer het maar enigszins toelaat.

Daarnaast worden we ook gevraagd om met andere activiteiten mee te doen. Bijvoorbeeld de alternatieve wandel4-daagse, de kermis. Met uitstapjes, bijvoorbeeld naar ‘Maak je droom waar’ en helpen bij knutselavonden. De cliënten laten zeker merken dat ze het fijn vinden om mee naar buiten te gaan en wij vinden het nog steeds leuk om te doen. We ondervinden ook veel waardering van de cli-entbegeleiders. Wij hopen dat we er nog een tijdje mee door kunnen gaan voor de cliënten, maar ook voor ons zelf!

Graag wil ik me even aan iedereen voorstel-len. Mijn naam is Sandra Harskamp en ik ben 45 jaar geleden geboren in Rotterdam. In Rot-terdam heb ik vijftien jaar met veel plezier ge-werkt als onderwijsassistente op een ZMLK school. Maar vanwege onze verhuizing naar Bergen op Zoom werd het toen tijd om iets anders te gaan zoeken. Zo ben ik terecht ge-komen bij de Stichting Peuterspeelzalen Ber-gen Op Zoom en heb daar gewerkt als peu-terleidster wat ik ook erg leuk vond.

Daarna brak een periode aan dat ik gekozen heb even thuis te blijven voor m’n kids, twee jongens die nu inmiddels alweer 16 en 10 jaar zijn. Maar na enige tijd begon er weer iets te kriebelen bij mij. Na enig speurwerk op inter-net ben ik terecht gekomen bij Lambertijnen-hof. Ik heb een afspraak gemaakt en kon al snel aan de slag.

Nu werk ik elke maandag op de dagbeste-ding bij Creatief2 en heb het super naar m’n zin! Lekker knutselen, buiten wandelen, met iemand de krant lezen. Ik vind het allemaal even leuk. En het leuke is dat ik merk dat ie-dereen het fijn vindt dat ik er ben. Als ik dan naar huis rijd, is dat altijd met een voldaan gevoel!

Net als in de vorige editie worden ook nu weer vrijwilligers van S&L Zorg in de schijnwer-pers gezet. Op deze pagina kunt u het persoonlijke verslag van Addy en Leo Nieuwlaat en van Sandra Harskamp lezen. Ook wordt de Speel- o- theek nog eens extra belicht. Heeft u zelf interesse in vrijwilligerswerk of weet u iemand anders? Laat het mij dan weten. Neem ook een kijkje op de website van S&L Zorg voor de mogelijkheden.

Sabine de Kok,Coördinator Vrijwilligerswerk 06-41 72 40 18 - [email protected]

vrijwilligerS in beelD

Langs deze weg willen wij de Speel-o-theek weer eens op de kaart zetten. Voor de mensen die nog niet van ons gehoord hebben even een korte uitleg. Wij zijn ie-dere woensdag van 9.30 uur tot 11.30 uur open en dan lenen wij (gratis) spelletjes en puzzels uit. We hebben van alles wat; puzzels van 4 tot 1000 stukjes, memory, lego, kralen rijgen, vier op een rij, mozaïek en nog veel meer.

Iedere woning of dagbestedings-groep van S&L Zorg is van harte welkom bij ons. Misschien hebben de mensen uit Wouw en Bergen op Zoom ook wel interesse om eens te komen kijken. Als jullie iets willen lenen bij ons, is er wel iets te regelen met het halen en brengen van spullen (bijvoorbeeld meegeven aan de taxi of aan een medewerker die tussen Bergen op Zoom en Roosendaal rijdt.). We zijn bezig om een catalogus samen te stellen die uiteindelijk op Ken-nisnet komt te staan, zodat ieder-een kan kijken wat wij aan spullen hebben. Met de verhuizing zijn we er erg op vooruit gegaan. We heb-ben op de Onyxdijk 169 een mooie grote ruimte waar we onze spullen kunnen uitstallen.

Graag tot ziens in de Speel-o-theek!

Suzanne, Wout, Tony, & Samia

Speel- o- theek Sterrebos Roosendaal

Addy en Leo Nieuwlaat

Sandra Harskamp