TΡΙΜΗΝΗ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ & ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΑΝΔΡΟΝΙΑΝΩΝ - ΔΕNΔΡΩΝ ΚΥΜΗΣ ΕΥΒΟΙΑΣ Έτος ίδρυσης 1977 - Γραφεία: Ανδρονιάνοι Κύμης Εύβοιας Τ.Κ. 34003 • Τηλ: 22210 75197 Fax: 22210 77267

Έτος 19ο • Αριθμός Φύλλου 97 • Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2015 • Τιμή φύλλου 0,01 Ευρώ • www.andronianoi.gr • e-mail: ps_andronianon@yahoo.gr

ΑΝΔΡΟΝΙΑΝΟΙ - ΔΕΝΔΡΑ

ΚΥΜΗ ΧΑΛΚΙΔΑ

Φίλοι των Ανδρονιάνων να επισκέπτεστε την ιστοσελίδα μας www.andronianoi.gr για περισσότερη και γρηγορότερη ενημέρωση. Aποστολή συνεργασιών μπορείτε να κάνετε και στη διεύθυνση spirstam@hol. gr

«Για τη χρηματική σας συνδρομή στο έργο του Συλλόγου μας, μπορείτε να κάνετε επώνυμη κατάθεση σε κάθε κατάστημα της Εθνικής Τράπεζας στο λογ. 381/769855-05»

Νο ΙΒΑΝ : GR 7801 1038 100000 381 76985505

ΙΛΙΟΝ

77

ΚΩΔΙΚΟΣ: 214045

Α- Βιογραφικό Ο Ιωάννης Ιωακείμ του Νικολάου γεννήθηκε το

1887. Έκανε τρία παιδιά, την Κατερίνα (Τζαφέ-ραινα, μάνα της Μερόπης), τη Μαρία (Μάκαινα)που έχει παιδιά τη Νίνα, τον Γιάννη(δάσκαλο) καιτη Φίλη και τον Νίκο (Κουλιά), πατέ-ρα των Γιάννη, που έχει αποβιώσει,και Ανέστη. Ο μπαρμπα-Γιάννης είχεοχτώ αδέλφια, μεταξύ αυτών την Κα-λιώ Αρνή, τον Σταμάτη (πατέρα Πο-λυτίμης) και άλλους που ζούσαν στηνΑυστραλία. Η γυναίκα του, Μορφού-λα, το γένος Βαρλάμου, είχε αδελφέςτη Μαριγώ, γυναίκα του μπάρμπα-Κώτσου, τη Σευγή Ταμβάκου και τηνΕλένη Θεοφίλου, μητέρα του Δημήτρη(Σαραμαλέκη).

Έλαβε μέρος στους Βαλκανικούςπολέμους κατά την περίοδο 1912-1913. Έγγαμος στο χωριό, ασχολήθη-κε με τις αγροτικές εργασίες και κα-τόπιν έφυγε για την Αμερική, όπουδούλευε σε εστιατόρια ως μάγειρας.Με την κρίση του 1929, έχασε όλα τουτα λεφτά, όπως και πολλοί άλλοι. Έμεινε στην Αμε-ρική δέκα χρόνια. Στο διάστημα αυτό αλληλογρα-φούσε με τη γυναίκα του η οποία του έγραφε να γυ-ρίσει πίσω κι αυτός της απάντησε με το εξής ποι-ηματάκι: «Να ‘ταν η Αμερική κοντά στη μάντρα του Τσι-νιάκου, με το κεφάλι θα ‘δινα να ‘ρχόμουν προς τα κάτου».

Όταν γύρισε, συνέχισε και πάλι να εξασφαλί-ζει τα προς το ζην με τις αγροτικές εργασίες. Ζού-σε μια φτωχική ζωή πίνοντας το κρασάκι του καιπειράζοντας όλα τα παιδιά του χωριού, τα οποία τονυπεραγαπούσαν.

Έμεινε στη μνήμη των κατοίκων του χωριού μαςως ένας λαϊκός στιχοπλόκος.

Όταν έπινε το κρασάκι του, οι χωριανοί του έλε-γαν να μην πίνει πολύ κρασί, γιατί θα πεθάνει, αλλάαυτός απαντούσε ότι και αυτοί που πίνουνε γάλαθα πεθάνουν.

Έζησε ήρεμη οικογενειακή ζωή με τη γυναίκατου εβδομήντα χρόνια, από τα οποία τα δύο τε-λευταία ήταν κατάκοιτος από ένα χτύπημα στο πόδι,που τον ταλαιπώρησε μέχρι που πέθανε το 1978, σεηλικία 91 ετών.

(Ευχαριστούμε τη Μερόπη Χρυσάγη, τονΙωάννη και τη Φίλη Κοντού για τις πληρο-φορίες και τις φωτογραφίες).

Β- Γράφει η κ. Αρετή Χρυσάγη-Δημητρί-ου

Το χωριό μας, οι Ανδρονιάνοι είναι πνιγμένομέσα στο πράσινο. Κάποτε ήταν Κεφαλοχώρι. Οικάτοικοι έμεναν στο χωριό γιατί εύρισκαν δουλει-

ές και ζούσαν καλά. Χωρίς να ξέρουν πολλά γράμμα-

τα ήταν καλλιεργημένοι, πνευματώ-δεις και ποιητές ακόμα.

Έζησαν σ’ αυτό το χωριό, σπου-δαίοι άνθρωποι που δεν ξεχνούνται.Αυτοί δίδασκαν και διασκέδαζαν τουςχωριανούς σε εποχές που ήταν κλει-σμένοι στα στενά όρια του χωριού,χωρίς ραδιόφωνο και πολλές φορέςκαι χωρίς εφημερίδα.

Μιλούσαν τόσο όμορφα, τόσοποιητικά, τόσο αστεία, που κάθε έναςχαιρόταν να τους ακούει. Ήταν πε-ριζήτητοι στις παρέες. Όλοι αγαπού-σαν το κρασάκι και όταν έπιναν κα-νένα ποτηράκι, γίνονταν τέλειοι ποι-ητές. Έλεγαν αυτοσχέδια ποιήματααπό τους πολέμους που είχαν πάει,από τα υπόγεια έργα που είχαν δου-λέψει.

Όταν αργότερα δεν εύρισκαν δουλειές, έφυγαναρκετοί για Αμερική, Αυστραλία κ.λπ. Πολλοί γύ-ρισαν γρήγορα. Ποιόν να πρωτοαναφέρει κανείς απ’αυτούς τους θαυμάσιους ανθρώπους;

Θα ασχοληθώ με τον μπάρμπα Γιάννη Γιακίμητον οποίο γνώρισα περισσότερο. Ήταν ένας απλόςάνθρωπος, με ποιητική διάθεση και καλοκάγαθος.Είχε τέτοιο χιούμορ που και με το απλό προκαλούσεγέλιο.

Είχε ταξιδέψει στην Αμερική λόγω ανεργίας,αλλά, επέστρεψε γρήγορα.

Τον καιρό που ήταν στην Αμερική αλληλογρα-φούσε με τη γυναίκα του και με ποιήματα του έγρα-φε:

Γραμματάκι σκύσε θάλασσα και πέρασε σα σφαίρα και σύρε στο Γιαννάκη μου και πες του Καλημέρα.

Απαντούσε: Το γραμματάκι τόλαβα που ήρθε σαν τη σφαίρα και με χαρά μου έφερε εδώ την καλημέρα. Μα εγώ το παρακάλεσα για να μου πει ακόμα μα εκείνο εσταμάτησε γιατί δεν είχε στόμα.

Ο μπάρμπα-Γιάννης Ιωακείμ κοινώς Γιακίμης

Συνέχεια στη σελ. 5

Αγαπητοί συγχωριανοί και φίλοι, το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγουμας σας καλεί σύμφωνα με το Καταστατικό στις εργασίες της Ετήσιας ΤακτικήςΓενικής Συνέλευσης των μελών του. Η Γενική Συνέλευση μετά από ομό-φωνη απόφαση του Δ.Σ. θα συγκληθεί στο χωριό την Δευτέρα του Πά-σχα 2-5-2016 και ώρα 11:00 π.μ. στην ταβέρνα του Βαγγέλη Μπα-ρούμη. Με την ίδια απόφασή του το Δ.Σ. όρισε το ποσό των πέντε ευρώ (5,00€) ως απαιτούμενη ελάχιστη ετήσια καταβολή για συμμετοχή στις εργασίεςτης Γενικής Συνέλευσης.

ΘΕΜΑΤΑ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ1- Διοικητικός και Οικονομικός απολογισμός της περιόδου από την προ-

ηγούμενη Τακτική Γενική Συνέλευση.2- Έκθεση ελέγχου της Εξελεγκτικής Επιτροπής για την ίδια περίοδο.3- Προγραμματισμός δράσης της επόμενης περιόδου.4- Τροποποίηση του Καταστατικού μας.5- Συζήτηση και ψηφοφορία επί όλων των παραπάνω.6- Αρχαιρεσίες για την εκλογή νέου Διοικητικού Συμβουλίου και Εξελεγ-

κτικής Επιτροπής.Αγαπητοί συγχωριανοί και φίλοι, πάρτε μέρος στις εργασίες της Γενικής

μας Συνέλευσης ψηφίζοντας ή και θέτοντας υποψηφιότητα για εκλογή σας στονέο Δ.Σ. ή την Ε.Ε. Δυναμώστε τη φωνή του Συλλόγου μας τώρα που ακόμαπερισσότερο οι φωνές χρειάζεται να είναι ενωμένες για να πετύχουν περισ-σότερα στους κοινούς στόχους.

Για το Διοικητικό Συμβούλιο Ο Πρόεδρος Ο Γεν. Γραμματέας

Σταμ. Δ. Σπύρου Αντ. Βλαχαντώνης

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ - ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ΣΤΗΝ ΕΤΗΣΙΑ ΤΑΚΤΙΚΗ

ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

ΝΑ ΑΠΟΚΡΙΕΨΟΥΜΕ ΜΑΖΙ

Αγαπητοί συγχωριανοί και φίλοι, το Δ.Σ. του Συλλόγου μας με τηΧορευτική του Ομάδα, σας καλεί στην αποκριάτικη παρέα μας Σάβ-βατο βράδυ 12 Μάρτη 2016 στην ταβέρνα του Βαγγέλη Μπα-ρούμη στο χωριό. Ελάτε να σμίξουμε το κέφι μας μασκαρεμένοι ήόχι, γιατί και στους δύσκολους καιρούς είναι ευλογημένες οι παρέεςκαι τα κατορθώματά τους ακόμα πιο όμορφα. Επίσης το Σάββατοβράδυ 13-2-2016 σας καλούμε στην εορταστική εκδήλωση –κοπήπρωτοχρονιάτικης πίτας με την παρουσία του παιδικού Χορευτι-κού μας, στο Αρχοντικό της Ειρήνης με ελεύθερη είσοδο.

Για το Διοικητικό Συμβούλιο Ο Πρόεδρος Ο Γεν. Γραμματέας

Σταμ. Δ. Σπύρου Αντ. Βλαχαντώνης

Ο μπάρμπα-Γιάννης με την αδελφή

του Καλλιώ

Συνεδρίαση 11-10-2015 στην αίθουσα της Χορευτικήςομάδας στο Δημοτικό Σχολείο.

Μετά τον απολογισμό στα θέματα του προηγούμενου Δ.Σ.συζητήθηκαν τα θέματα της ημερήσιας διάταξης. Ειδικότερα:

- Ημερολόγιο 2016. Ολοκλήρωση και εκτύπωση μέχρι τα μέσατου Νοέμβρη.

-Φ. 96 Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΑΝΔΡΟΝΙΑΝΩΝ – ΔΕΝΔΡΩΝ. Συμ-φωνήθηκε η Κα Αρετή Χρυσάγη να γράψει άρθρο για την με-τανάστευση. Λήφθηκε απόφαση για τον περιορισμό του κόστουςτης εφημερίδας με περιορισμό του αριθμού των φύλλων και τουκόστους αποστολής της.

-Συζητήθηκαν θέματα οργανωτικά και οικονομικά της χο-ρευτικής ομάδας. Από την Κα Λίτσα Μπελιά μέλος της χορευ-τικής ομάδας κατατέθηκε πρόταση για οργάνωση χορευτικήςβραδιάς την περίοδο των Χριστουγέννων προς ενίσχυση των οι-κονομικών του Συλλόγου και έγινε αποδεκτή.

-Αποφασίσθηκε η κατάθεση στεφάνου εκ μέρους του Συλ-λόγου στον εορτασμό της 28ης Οκτωβρίου στο Ηρώο του χω-ριού.

Συνεδρίαση 8-11-2015 στην αίθουσα της Χορευτικήςομάδας στο Δημοτικό Σχολείο.

Μετά τον απολογισμό στα θέματα του προηγούμενου Δ.Σ.συζητήθηκαν τα θέματα της ημερήσιας διάταξης. Ειδικότερα:

- Ημερολόγιο 2016. Μέχρι τις 25 του μήνα θα το έχουμε πα-ραλάβει.

-Φ. 96 Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΑΝΔΡΟΝΙΑΝΩΝ – ΔΕΝΔΡΩΝ. Κυ-κλοφόρησε και διανεμήθηκε.

-Η λειτουργία της χορευτικής ομάδας (παιδική και ενηλίκων)ξεκινησε και συνεχίζεται κανονικά. Θα οργανωθεί η χορευτική

βραδιά την περίοδο των Χριστουγέννων προς ενίσχυση των οι-κονομικών του Συλλόγου.

-Συζητήθηκαν θέματα της επόμενης Τακτικής Γενικής Συ-νέλευσης του Συλλόγου.

-Κρίθηκε απαραίτητη η απογραφή της περιουσίας του Συλ-λόγου. Σε επόμενο Δ.Σ. θα εξετασθεί ειδικότερα το θέμα.

Συνεδρίαση 6-12-2015 στην αίθουσα της Χορευτικήςομάδας στο Δημοτικό Σχολείο.

Μετά τον απολογισμό στα θέματα του προηγούμενου Δ.Σ.,συζητήθηκαν οικονομικά θέματα του ταμείου του Συλλόγου καιαπό τα θέματα της ημερήσιας διάταξης συζητήθηκαν η διανο-μή των ημερολογίων του Συλλόγου για το 2016, καθώς και θέ-ματα για την εφημερίδα και το νέο φύλλο. Συζητήθηκαν οργα-νωτικά θέματα του χορευτικού τμήματος και η λειτουργία 2 τμη-μάτων χορευτικού (γυναικείου-παιδικού), με κάλυψη μέρους δα-πάνης από το Σύλλογο. Συζητήθηκαν πιθανές εκδηλώσεις (ημε-ρήσια εκδρομή) την περίοδο των εορτών Χριστουγέννων – Πρω-τοχρονιάς ενώ η χορευτική βραδιά θα πραγματοποιηθεί 24-12στην ταβέρνα Μπαρούμη με είσοδο 2€ και παρουσία του παι-δικού τμήματος της χορευτικής μας ομάδας. Η εκδήλωση με τονκ. Λεκάκη θα προγραμματιστεί για το τέλος Ιανουαρίου, σε συ-νεννόηση με τη Δημοτική αρχή. Συζητήθηκαν θέματα της επό-μενης Τακτικής Γενικής Συνέλευσής μας και τονίσθηκε η ανάγ-κη συσπείρωσης και νέων υποψηφιοτήτων για τα όργανα τουΣυλλόγου. Τέλος από τα λοιπά θέματα συζητήθηκαν η λειτουρ-γία του μαθήματος των Αγγλικών στην αίθουσα του Συλλόγου,καθώς και η προμήθεια τραπεζιού πινγκ-πονγκ από Αθήνα καιη μεταφορά του με τη μεταφορική εταιρία Λιάπη.

ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

Η Ιστορία κύκλους κάνει. Ή, επί το λαϊκότερον, εκεί που εί-σαι ήμουνα, εδώ που είμαι θα ’ρθεις. Το προσφυγικό,λόγω του πολέμου στη Συρία, έχει αναδειχθεί σε μείζον παγ-

κόσμιο ζήτημα, όμως παρόμοια ήταν η μοίρα και άλλων ταλαιπω-ρημένων και απελπισμένων ανθρώπων πριν από δεκαετίες.

Τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια η Ελλάδα θύμιζε ερείπιο,όπως και άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Ο Εμφύλιος έδωσε τη χαριστι-κή βολή. Ακόμη κι ένα κομμάτι ψωμί έμοιαζε πολυτέλεια. Δεκάδεςχιλιάδες Έλληνες αναζήτησαν ένα μεροκάματο, μια καλύτερηζωή, λίγη ασφάλεια μακριά από τα συντρίμμια. Οι περισσότεροι ακο-λούθησαν τον γνωστό δρόμο. Όπως και σήμερα. Προς την Κεντρι-κή Ευρώπη.

Τις δεκαετίες ’50 - ’60 η Γερμανία «στρατολόγησε» μεγάλο αριθ-μό ξένων εργατών, κυρίως Ελλήνων, Τούρκων και Ιταλών, με σκο-πό να αυξήσει τη βιομηχανική παραγωγή της. Εκείνη την εποχή εθε-ωρείτο ότι οι περισσότεροι γκασταρμπάιτερ (φιλοξενούμενοι ερ-γάτες) κάποια στιγμή θα έφευγαν από τη Γερμανία. Αντιθέτως, πολ-λοί από εκείνους τους ξένους εργάτες έμειναν τελικά μόνιμα στηχώρα και σήμερα περί το 10% του γερμανικού πληθυσμού προέρ-χεται από μετανάστες.

Στις 30.3.1960 η Δυτική Γερμανία υπέγραψε μια ειδική συμ-φωνία με την Ελλάδα «περί μισθώσεως και μεσιτεύσεως ελληνικούεργατικού δυναμικού». Ήδη εκείνη την εποχή 200.000 Ιταλοί ζού-σαν και εργάζονταν στη Γερμανία. Παρά ταύτα, το «οικονομικό θαύ-μα» χρειαζόταν κι άλλα χέρια. Οι γκασταρμπάιτερ προέρχονταν κυ-ρίως από τις φτωχότερες και πιο κατεστραμμένες από τον πόλεμοχώρες: της Μεσογείου.

Τέτοιες μέρες, στις 20.12.1955 (παρεμπιπτόντως, αύριο Παρα-σκευή είναι η Παγκόσμια Ημέρα Μετανάστη) Δυτική Γερμανία καιΙταλία υπέγραφαν την πρώτη σχετική συμφωνία. Παρόμοιες συμ-φωνίες με αυτές της Ελλάδας υπέγραψε η Γερμανία και με την Ισπα-νία το 1960, την Τουρκία το 1961, το Μαρόκο το 1963, την Πορτο-γαλία το 1964, την Τυνησία το 1965 και τη Γιουγκοσλαβία το 1973.

Η συντριπτική πλειονότητα των εργατών δούλεψε στη βαριά βιο-μηχανία, τις κατασκευές, την αυτοκινητοβιομηχανία και τη βιο-μηχανία εξόρυξης. Σύμφωνα με τις γενικές αρχές αυτών των συμ-φωνιών, οι – κυρίως άνδρες – αλλοδαποί εργάτες έμεναν στη Γερ-μανία για ένα - δυο χρόνια κι έπειτα έπρεπε να επιστρέψουν στιςπατρίδες τους για να δημιουργηθούν θέσεις για άλλους ξένους ερ-γάτες. Η πολιτική αυτή είχε διττό σκεπτικό: να αποτρέπει τη μόνιμηεγκατάσταση και να απασχολεί στον τομέα της βιομηχανίας τον με-γαλύτερο δυνατό αριθμό εργατών από τις χώρες προέλευσης.

Το 1960 ο αριθμός των αλλοδαπών που ζούσαν στη Γερμανίαήταν ήδη 686.000 ή το 1,2% του συνολικού πληθυσμού. Μεταξύ 1961- 1973, οπότε μπήκε φρένο στην εισροή γκασταρμπάιτερ, ο αριθ-μός των αλλοδαπών στη Γερμανία έφτανε τα 4 εκατ. και το 6,7% τουσυνολικού πληθυσμού της.

Έως το 1973 η χώρα από την οποία προέρχονταν οι περισσό-τεροι γκασταρμπάιτερ δεν ήταν πια η Ιταλία, αλλά η Τουρκία. ΟιΤούρκοι αποτελούσαν το 23% των ξένων που ζούσαν στη Γερμανία,οι Έλληνες το 10%, οι Γιουγκοσλάβοι το 17%, οι Ιταλοί το 16% καιοι Ισπανοί το 7%. Η Γερμανία μεταξύ 1960-1976 δέχτηκε 623.300

Έλληνες γκασταρμπάιτερ. Δηλαδή το 84% της συνολικής ελληνι-κής μεταπολεμικής μετανάστευσης στην Ευρώπη κατέληξε στη συγ-κεκριμένη χώρα.

Το 1971 ο Νικόλαος Γ. Παπαδόπουλος, με σπουδές Κοινωνιο-λογίας, Φιλοσοφίας και Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Βόννηςμεταξύ 1962-65, εξέδωσε μια βαρυσήμαντη έρευνα για τη μετα-νάστευση «ως κοινωνικό - οικονομικό πρόβλημα» με στόχο τη συμ-βολή στη διερεύνηση των αιτιών μετανάστευσης από την Ελλάδαπρος τη Γερμανία και των προβλημάτων διαμονής κι εργασίας εκεί.

Στο πόνημά του, το οποίο συνέταξε στη Βόννη με συγκεκριμέ-νη μεθοδολογία έρευνας, περιλαμβάνονται πολύτιμα στατιστικά στοι-χεία για τους Έλληνες μετανάστες στη Γερμανία, αλλά και οι αυ-τούσιες απαντήσεις των προερχόμενων από τη χώρα μας γκα-σταρμπάιτερ για το τι συνάντησαν εκεί. Μάλιστα, το πρωτότυπο κεί-μενο είχε εκδοθεί στα γερμανικά.

Κάτω από 35 ετώνΤο 1969, σύμφωνα με την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία, οι Έλ-

ληνες μετανάστες στη Γερμανία προέρχονταν από: τη Μακεδονία,που αποδεκατίστηκε, σε ποσοστό 40,2%, την Περιφέρεια Πρω-τευούσης 13,7%, την Πελοπόννησο 7,5%, τη Θράκη 8,3%, τα νησιάτου Αιγαίου 4,4%, την Ήπειρο 7,3%, τη Θεσσαλία 6,9%, τη ΛοιπήΣτερεά Ελλάδα και Εύβοια 4,04%, τα νησιά του Ιονίου 2,2% και τηνΚρήτη 2,7%.

Κάθε συνέντευξη με Έλληνα μετανάστη για τις ανάγκες της έρευ-νας του Ν. Παπαδόπουλου διαρκούσε περισσότερες από τέσσεριςώρες προκειμένου να απαντηθεί όλο το ερωτηματολόγιο. Η ηλικίατων μεταναστών ήταν: Μεταξύ 18-20 ετών το 6,6%. Μεταξύ 20-25ετών το 16,6%. Μεταξύ 25-30 ετών το 36,6%. Μεταξύ 30-35 ετώντο 26,6%. Μεταξύ 35-40 ετών το 10%. Μεταξύ 40-50 ετών το 3,5%.

Απ’ αυτούς, δημοτικό σχολείο είχε τελειώσει το 76,6%, μερικάέτη στο γυμνάσιο είχε κάνει το 13,3% και απόφοιτοι (εξατάξιου) γυ-μνασίου ήταν μόλις το 10%. Απ’ όσους είχαν κάποιο επάγγελμα όσοζούσαν στην Ελλάδα, το 40% ήταν γεωργοί. Θα πρέπει να αναφερθείόμως ότι, από το σύνολο των Ελλήνων μεταναστών μέχρι το 1969,το 42,2% ήταν άνευ επαγγέλματος.

Το 63,3% όσων μετανάστευσαν στη Γερμανία και συμμετείχανστην έρευνα ήταν ελεύθεροι και το 36,6% έγγαμοι. Από τους έγ-γαμους το 90% είχε να θρέψει και παιδιά που ακόμα ήταν στην Ελ-λάδα. Από τους ερωτηθέντες εργάτες, κάτω του ενός έτους διαμο-νή στη Γερμανία είχε το 80%, ενώ μόλις το 6,6% διέμενε στη χώραάνω των δυο ετών. Στη Γερμανία βρέθηκε μέσω γραφείου εργασίας(και έπειτα από ιατρική εξέταση) το 76,6% των ερωτηθέντων, μέσωπροσωπικής προσκλήσεως από εργοστάσιο και κατόπιν συστάσε-ως από έναν ήδη Έλληνα γκασταρμπάιτερ το 16,6%, ενώ το 6,6%πήγαν ως τουρίστες και προσελήφθησαν κατόπιν ως εργάτες.

2 Αρ. Φύλλου 97 • Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2015

Τρίμηνη πολιτιστική και κοινωνική έκδοση του Προοδευτικού Συλλόγου

Ανδρονιάνων - Δένδρων Κύμης ΕύβοιαςΑνδρονιάνοι Κύμης Εύβοιας Τ.Κ. 34003

Ιδιοκτήτης: Προοδευτικός Σύλλογος Ανδρονιάνων - Δένδρων Κύμης Εύβοιας

Εκδότης-Διευθυντής: Σταμάτης Δ. Σπύρου, Πρόεδρος

Τηλ: 22210 75197 • Κιν: 6932661355 Συντακτική Επιτροπή

Υπεύθυνοι ύλης: Σταμάτης Δ. Σπύρου, Γιώργος Θ. Δήμος,

Αντώνης Ε. Βλαχαντώνης, Παναγιώτης Αγγελόπουλος Ηλεκτρονική σελιδοποίηση - Εκτύπωση:

Εκδόσεις-Γραφικές Τέχνες Καρπούζη Αριστέα & Υιοί Ο.Ε.

Θεοδοσίου 23 Ίλιον Τ.Κ. 13121 Τηλ.-Fax: 210 2619003 - 210 2619696

e-mail: karpouzi@otenet.gr

«Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΑΝΔΡΟΝΙΑΝΩΝ»

Ο μπαρμπα Κώστας απεβίωσε την 10-1-2016 στοΝοσοκομείο Κύμης σε ηλικία 91 ετών. Κηδεύτηκε 13-1-2016 στο κοιμητήριο Δένδρων. Ένα βαρύ σύννεφοπου εμφανίστηκε από τα Κοτύλαια βορειοδυτικά τουοικισμού, έφερε αμέσως μετά την εξόδιο τελετή, απρό-σμενη πεντάλεπτη μπόρα και λίγο χαλάζι, θάλεγε κα-νείς ως δικό τους αποχαιρετισμό στο φίλο τους. Ο

μπαρμπα Κώστας χρόνια υπηρέτησε το χωριό με τοκαφενείο αλλά και τον γύρω χώρο τέλεσης για πολ-λά χρόνια τρανταχτών παραδοσιακών πανηγυριώνκάτω από τους αιωνόβιους δέντρους. Πάντα μαζί μετην άξια γυναίκα του την κυρα Νίνα. Στο ευλογημέ-νο πέρασμα προς τους Κρινιάνους από όπου κατα-γόταν και τα Βίταλα από τη μια και προς τους Αν-δρονιάνους και την κάτω γειτονιά του μικρού χωρι-ού του από την άλλη. Πόσοι και πόσοι δεν χάρηκαντο καφεδάκι τους, το δροσερό νερό, το γλυκάκι τουςκαι την παρέα τους είτε με το δροσερό βοριαδάκι πουδιάβαινε από κει θέλοντας και μη, είτε με το γλυκό ψι-λόβροχο και το γλυκύτερο χιονάκι. Σημείο αναφοράςγια πολλά χρόνια αφότου επέστρεψε από την μετα-νάστευση στου Βελγίου τις στοές. Ως σημείο απου-σίας το φοβούνται οι φίλοι, οι γνωστοί που παρα-βρέθηκαν στον ύστατο χαιρετισμό.

Καλό σου ταξίδι μπαρμπα Κώστα.Δένδρα 13-01-2016

Σταμ. Δ. Σπύρου

ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΜΠΑΡΜΠΑ ΚΩΣΤΑ ΧΟΥΛΙΑΡΑ

(ΝΤΕΡΜΠΕΝΤΕΡΗ)

Αναμνήσεις ΠΕΡΙΛΗΨΕΙΣ ΠΡΑΚΤΙΚΩΝ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕΩΝ Δ.Σ. ΣΥΛΛΟΓΟΥ

- Εγκατέλειψε τα εγκόσμια η Αγγελική Βελισσαράκου(Μουσάραινα), ετών 82 στις 16/11/2015 και τάφηκε στους Αν-δρονιάνους.

- Απεβίωσε ο Βελισσάριος Ταμβάκος, ετών 80, στις10/1/2016 και κηδεύτηκε στις 12/1 στο Νεκροταφείο της Νί-καιας.

- Έφυγε από τη ζωή ο Κωνσταντίνος Χουλιαράς(Ντερμπεντέρης), ετών 91, στις 11/1/2016 και τάφηκε στουςΚαρασαλιάνους.

- Απεβίωσε στις 15/1/2016 ο Νικόλαος Σπίθας, ετών 89,και κηδεύτηκε την επομένη στους Ανδρονιάνους.

- Έφυγε από κοντά μας την Κυριακή 10/1/2016 η αγα-πητή σε όλους μας Ευαγγελία Νικολάου (κόρη του Ιωάν-νη και της Μαρουδιάς Τσάγγου) σε ηλικία 78 ετών. Όλοι τηγνωρίζαμε και θα τη θυμόμαστε για την πραότητα, σύνεσηκαι καλοσύνη. Θα μας λείψει και κυρίως η απώλεια θα είναιμεγάλη για τα παιδιά και εγγόνια της και τα αδέλφια της, πουτην είχαν καθημερινό σύμβουλο και συμπαραστάτη.

Θερμά συλλυπητήρια. ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ.

Θάνατοι

Από: Anthi Klokoti <aklokoti@gmail.com>Ημερομηνία: 11/01/2016 Θέμα: Οικονομική ΕνίσχυσηΚαλησπέρα και χρόνια πολλά. Σήμερα σας έστειλα 150

ευρώ στο λογαριασμό σας στην Εθνική για οικονομική ενίσχυσητου Συλλόγου. Παρακαλώ να το δημοσιεύσετε στο επόμενοφύλλο της φωνής των Ανδρονιάνων με το εξής σχόλιο:

"Στη μνήμη του συζύγου της Γεωργίου Κλοκοτίνηπου συμπλήρωσε 20 χρόνια από το θάνατό του".

Επίσης παρακαλώ να συνεχίσετε να στέλνετε έντυπα τηνεφημερίδα του Συλλόγου.

ΕυχαριστώΠόπη Κλοκοτίνη

(κόρη της Μαριωπίτσας)

ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΜΕΛΩΝ & ΦΙΛΩΝ

«ήμουν κι εγώ μετανάστης…»

Συνέχεια στη σελ. 7

Σχετικά στο “Σημαντικά” στη σελ. 8

Αρ. Φύλλου 97 • Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2015 3

Ο ι κατάλληλες υγειινοδιαιτητικές παρεμβάσεις (πα-ρεμβάσεις δηλαδή που αφορούν στην διατροφή καιτις συνήθειες-τρόπο διαβίωσης) είναι ο απαραίτητος

ακρογωνιαίος λίθος για την πρόληψη της υπέρτασης σε υγι-είς ανθρώπους ή για την αντιμετώπιση της υπέρτασης σευπερτασικούς συνανθρώπους μας. Αναφέρεται ότι οι κα-τάλληλες παρεμβάσεις στον τρόπο ζωής μπορούν να καθυ-στερήσουν ή και να αποτρέψουν την εμφάνιση της υπέρ-τασης σε υγιείς ανθρώπους, ενώ μπορούν να καθυστερήσουνή και να αποτρέψουν τη χορήγηση φαρμακευτικής αγωγήςσε υπερτασικούς ασθενείς αρχικού σταδίου αφού εκτιμάταιότι η κατάλληλη υγειινοδιαιτητική παρέμβαση μπορεί να ισο-δυναμεί με την αντιϋπερτασική ισχύ της φαρμακευτικής μο-νοθεραπείας.

Οι υγειινοδιαιτητικές παρεμβάσεις που αποδεδειγμέναελαττώνουν την αρτηριακή πίεση είναι οι εξής: α. ο πε-ριορισμός της κατανάλωσης άλατος, β. η ελάττω-ση/μετριασμός της κατανάλωσης αλκοόλ, γ. η αυ-ξημένη κατανάλωση λαχανικών, φρούτων και οι δί-αιτες με χαμηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά, δ. η απώλεια βάρους και ηδιατήρηση αυτού και ε. η τακτική φυσική άσκηση.

Α. Η αιτιολογική σχέση ανάμεσα στην πρόσληψη άλατος και στην αρ-τηριακή υπέρταση είναι καλά τεκμηριωμένη. Σε μια πρόσφατη μελέτη ανα-φέρεται πως τα καρδιαγγειακά οφέλη της μείωσης άλατος είναι αντίστοιχα αυ-τών της μείωσης του καπνίσματος, της παχυσαρκίας και των επιπέδων χοληστε-ρόλης. Σε υπερτασικούς η συνιστώμενη ποσότητα άλατος είναι 5-6 γραμ. αλατι-ού ημερησίως. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με δραστική μείωση του προστιθέμε-νου στο φαγητό (επιτραπέζιου) αλατιού, αποφυγή των ιδιαίτερα αλατισμένων φα-γητών (παστά, αλλαντικά, τουρσί κλπ.) των επεξεργασμένων τροφίμων και απο-φυγή των τροφίμων με πολλά συντηρητικά όπως είναι οι έτοιμες σάλτσες.

Β. Η σχέση ανάμεσα στην κατανάλωση αλκοόλ και στα επίπεδα τηςαρτηριακής πίεσης είναι γραμμική. Γι’ αυτό οι σημερινές οδηγίες για τουςυπερτασικούς είναι η κατανάλωση να μην υπερβαίνει τα 20-30 γραμ. την ημέραή τα 140 γραμ. την εβδομάδα για τους άνδρες, και τα 10-20 γραμ. την ημέρα ήτα 80 γραμ. την εβδομάδα για τις γυναίκες. Πρέπει να αναφέρεται επίσης στουςυπερτασικούς ότι διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίουσε περίπτωση περιστασιακά αυξημένης κατανάλωσης.

Γ. Τα γενικότερα διαιτητικά πρότυπα που βοηθούν στη ρύθμιση τηςαρτηριακής πίεσης περιλαμβάνουν την κατανάλωση λαχανικών, γαλα-κτοκομικών με χαμηλά λιπαρά, φυτικές ίνες, ολόκληρους καρπούς καιπρωτεΐνη φυτικής προέλευσης, χαμηλή κατανάλωση κορεσμένων λι-παρών και χοληστερόλης. Συστήνονται επίσης φρέσκα φρούτα και ψάρια, ιδι-αίτερα τα λιπαρά. Δύο διαιτητικά πρότυπα που έχουν κερδίσει έδαφος στο πεδίοαυτό είναι η Μεσογειακή Δίαιτα και η Δίαιτα DASH, στην οποία χαρακτηριστι-κά συμπεριλαμβάνεται η διαιτητική πρόσληψη καλίου, μαγνησίου και ασβεστί-ου.

Δ. Η μείωση του σωματικού βάρους αποτελεί κοινό στόχο αντιμε-τώπισης πολλών ασθενειών, μεταξύ αυτών και η υπέρταση. Αυτή η μεί-ωση φαίνεται ότι συνδέεται με πτώση της αρτηριακής πίεσης. Σήμερα λοιπόν θε-ωρείται ότι οι υπερτασικοί θα πρέπει να προσεγγίσουν ένα δείκτη μάζας-σώμα-τος περί τα 25kg/m2 και μια περιφέρεια μέσης <102εκ. για τους άνδρες και <88εκ.για τις γυναίκες.

Ε. Τέλος, οι υπερτασικοί, αλλά και ο γενικός πληθυσμός, πρέπει ναλαμβάνουν οδηγίες ότι χρειάζονται τουλάχιστον 30 λεπτά μέτριας έν-τασης αεροβική δυναμική άσκηση 5-7 ημέρες την εβδομάδα. Επίσης καιη διαλειμματική αεροβική άσκηση έχει δειχθεί ότι βελτιώνει την αρτηριακή πίε-ση, ενώ συστήνονται και 2-3 συνεδρίες δυναμικής άσκησης με αντίσταση την εβδο-μάδα για ακόμη μεγαλύτερη αντιϋπερτασική δράση.

Παράλληλα με όλα τα ανωτέρω πρέπει να τονιστεί ότι πρέπει να συστήνεταιη διακοπή του καπνίσματος σε κάθε ευκαιρία όχι μόνο για τη βελτίωση του γε-νικότερου καρδιαγγειακού προφίλ κινδύνου, αλλά ενδεχομένως και για την κα-λύτερη ρύθμιση της ίδιας της αρτηριακής πίεσης.

Συντηρητική αντιμετώπιση της αρτηριακής υπέρτασης

Γράφει ο Παναγιώτης Αγγελόπουλος, Kαρδιολόγος

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ Δ’ ΤΡΙΜΗΝΟΥ 2015

Δύο χρόνια πέρασαν από τηφυγή του μεγάλου σολίστακαι μια ηχηρή «σιωπή» κα-

λύπτει την ιδιαίτερη «περίπτωσή»του.

Αυτό άλλωστε συμβαίνει και με άλ-λους τρανούς των τεχνών, ειδικά του τρα-γουδιού, αφού μετά το βιολογικό τέλος

τους, ένα βαρύ μουγγό «πέπλο», θαρρείςσκεπάζει την παρουσία τους, τη δράσητους και μοιραία τη μνήμη τους.

Έτσι καλά καλά, δεν ξέρουμε πότε,πώς, πού και με ποιους έδρασαν αυτοί οιθρύλοι, ενώ αντίστοιχα και βαθύτερακενά υπάρχουν και σε ότι αφορά την δι-σκογραφική τους πορεία.

Και αναφερόμαστε για καλλιτέχνεςπου λατρεύτηκαν απ’ το κοινό, αναγνω-ρίστηκαν ως «Θεοί» απ’ τον κόσμο καιτους ομότεχνούς τους και «πούλησαν»όσο λίγοι. Ειδικά οι καλλιτέχνες του πα-ραδοσιακού και λαϊκοδημοτικού τρα-γουδιού είναι οι μεγάλοι αδικημένοι.

Ο «πολύς» Γιώργος ΚόροςΤο πορτραίτο του Γιώργου Κόρου

θέλει αμέτρητες σελίδες για να σκια-

γραφηθεί έστω και στοιχειωδώς. Στοαντίο του υποκλίθηκε σύσσωμο τοελληνικό τραγούδι.

Ευτυχώς κάποια τηλεοπτικά αφιε-ρώματα που είχαν προηγηθεί κάλυ-ψαν την απουσία των καναλιών στούστατο χαίρε. Αν ήξεραν ότι τόσοι καιτόσο σπουδαίοι θα τιμούσαν τον Κόρο θα

έσπευδαν τρέχοντας. Αλλά τόσαπου ξέρουν, καλά να πάθουν!

Η ιδιαίτερη περίπτωση τουΓιώργου Κόρου παραμένει«ανεκμετάλλευτη». Με όχηματην αναγνωρισμότητα και τοεκτόπισμά του θα έπρεπε ναδημιουργηθεί ένας φορέας πουνα λειτουργεί ως κέντρο έρευναςτης παραδοσιακής μουσικής καιτης μετεξέλιξής της στα χρόνια

και το «πάντρεμά» της με σύγχρονεςμορφές, είδη και τεχνικές μουσικής καιτραγουδιού.

Μακάρι, κάποια στιγμή αυτό νασυμβεί ώστε να λειτουργήσει ως μέτροκαι σημείο αναφοράς για το τραγούδι τουτόπου και παράλληλα δείκτης που θααπογυμνώνει τους τυχάρπαστους καιατάλαντους που αυτοβαπτίζονται λαϊκοίεκφραστές και υπερασπιστές της «όποι-ας» κατηγορίας τους.

Κώστας Μπαλαχούτης

Πηγή: Ogdoo.gr http://www.ogdoo.gr/apop-

seis/kostas-mpalaxoytis/giorgos-koros-2-xronia-ixiris-apousias

Γιώργος Κόρος 2 χρόνια «ηχηρής» απουσίας

Σκετς και ποι-ήματα στο κλείσιμοτης σχολικής χρο-νιάς του 1935 στοΔημοτικό ΣχολείοΑνδρονιάνων.

Μου τα αφηγή-θηκε ο συγχωριανόςμας κ. ΑρτέμηςΙωάννου, 92 χρονών παρακαλώ σήμερα και καλάνα είναι. Ο κος Αρτέμης ήταν μαθητής τότε και οίδιος. Μου υποσχέθηκε πολλά περισσότερα καιόχι μόνο σχολικά ενθυμήματα.

Συνέβη και πολύ το χάρηκα στο καφέ ουζερί τουΧρήστου Β. Μπελιά στην πλατεία Πυροσβεστι-κής στη Χαλκίδα την Κυριακή 29-11-2015 όπου συ-ναντηθήκαμε μετά τη θεία λειτουργία στην κοντι-νή Αγία Παρασκευή. Ο κος Αρτέμης μου τα απήγ-γειλε με θαυμαστή διαύγεια και καθαρότητα λόγουκαι βέβαια θυμητικού. Λες και ήταν χτες. Δασκάλατους η Αρχοντούλα.

Α - Ποίημα που απήγγειλε ο ίδιος.Σε ένα ξεροπήγαδο φύτρωσε χορτάριΜια κατσίκα λαίμαργη σκύβει να το πάρει.Σαν να μη της έφτανε το λιβάδι ως πέραΜε την πρασινάδα του που έβοσκε όλη μέρα.Μα έξαφνα γκρεμίζεται στο πηγάδι κάτωΚι άδικα παιδεύεται να βγει από τον πάτο.

Β - Σκετς με συμμετέχοντες τα ξαδέλφια.-Θανάσης Παγώνης (παρατσούκλι Καχές)-Γιώργης Παγώνης (παρατσούκλι Χωνής)-Νίκος Παγώνης (παρατσούκλι Τσίτσικας)Θανάσης:Θάθελα νάμουν τσέλιγκας και νάχα χίλια πρόβατα.Γιώργης:Και γω ένας γαιοκτήμονας νάχα χίλια στρέμματα.Σπαρμένα με σιτάρια, κριθάρια και τριφύλλια.Μα πες μου πού θα έβοσκες τα τόσα πρόβατά σου;Θανάσης:Μέσα στα στρέμματά σου και μέσα στα σπαρτά σου.Γιώργης:Αλήθεια έτσι θα έκανες το λες με τα σωστά σου;Θανάσης:Με τα σωστά μου ή θαρρείς πως έχω τα μυαλά σου;Γιώργης:Να τώρα ένα μάθημα που αξίζει να του δώσω.Στο σημείο αυτό έρχονται οι δύο τους στα χέρια καιπαρεμβαίνει ο Νίκος λέγοντας: Νίκος:Στ’ αλήθεια επιαστήκανε μπα να τους πάρει ηευχή. Σαν πετεινοί αρπάχτηκαν κι οι δυό για μια στιγμή. Βρε Γιώργη βρε Θανάση ντροπή λίγη καημένοιΠιαστήκατε για πράγματα που κανένας σας δεν έχει.

Σταμάτης Δ. Σπύρου

Δημοτικό Σχολείο Ανδρονιάνων 1935

1- Με λύπη μας μάθαμε πως ένα ιστορικό κα-φενείο στο χωριό μας, αυτό «του Κούψη», της Έφηςτα τελευταία χρόνια, διέκοψε οριστικά τη λειτουρ-γία του. Ο Κώστας (Κωστέλος) και η γυναίκα τουΈφη, ευχαριστούν όλους όσους σμιξαν στο καφε-νείο τους. Οι ευχαριστίες σας ανταποδίδονται Κώ-στα και Έφη. Και είναι σίγουρο πως το χωριό κα-

ταγράφει πλέον μια απουσία που λυπεί όχι μόνο τουςμεγαλύτερους.

2- Καινούργιο κατάστημα στην Κύμη (minimarket) ξεκίνησε πριν λίγο καιρό ο συγχωριανός καιμέλος του Δ.Σ. του Συλλόγου μας Νίκος Κ. Κωτσήςμε τη γυναίκα του.

Τους ευχόμαστε καλές δουλειές.

Α Ν Ο Ι Γ Ο Κ Λ Ε Ι Σ Μ Α Τ Α

1-Έκδοση και διανομή του Φ. 96 Ιούλιος–Σε-πτέμβρης 2015 της εφημερίδας μας Η ΦΩΝΗ ΤΩΝΑΝΔΡΟΝΙΑΝΩΝ – ΔΕΝΔΡΩΝ ΚΥΜΗΣ.

2-Ενημέρωση, παρακολούθηση λειτουργίας τουsite μας www.andronianoi.gr στο οποίο η επισκε-ψιμότητα είναι συνεχώς ανοδική.

3-Ολοκλήρωση της ουσιαστικής αναβάθμισηςτης όλης παρουσίας του site μας www.androni-anoi.gr με την πολύ σημαντική βοήθεια του μέλουςμας Δημήτρη Σταματίου.

4-Έναρξη λειτουργίας της νέας περιόδου τουτμήματος ενηλίκων της Χορευτικής μας ομάδαςαλλά και του παιδικού της τμήματος με 10 κατ’ αρ-χάς μικρών μας φίλων.

5-Οργάνωση εκδήλωσης την παραμονή τωνΧριστουγέννων στην ταβέρνα του Βαγγέλη Μπα-ρούμη με την παρουσία του παιδικού τμήματος τηςΧορευτικής ομάδας του Συλλόγου μας.

6-Κυκλοφορία και διανομή του πολύ όμορφουημερολογίου μας για το 2016 με θέμα «Παλιά

επαγγέλματα και ασχολίες» στα δύο χωριά μας.7- Παρουσία μας στον εορτασμό των Εισοδίων

της Θεοτόκου 21/11 και στο επακολουθήσαν γεύμα. 8-Παραχώρηση από τη Δημοτική μας αρχή

της χρήσης στο Σύλλογό μας των Δημοτικών Σχο-λείων Ανδρονιάνων και Δένδρων.

9- Προσφορά δώρων στα παιδάκια του Νη-πιαγωγείου του χωριού μας.

10-Προμήθεια άρτων στη λειτουργία 21/11 τωνΕισοδίων της Θεοτόκου.

11- Επαφές με μέλη και φίλους του Συλλόγου μαςκαι με φορείς του τόπου μας με διάφορα μέσα.

12-Λοιπές εκδηλώσεις μας καλοκαιριού σύμ-φωνα με το δημοσιευμένο πρόγραμμα μας.

Σχετική ενημέρωση προκύπτει και από τηντρίμηνη οικονομική κατάσταση που δημοσιεύουμεσπαρακάτω. Σχετικές αναφορές μπορείτε να βρεί-τε και στο site μας www.andronianoi.gr

ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΔΡΑΣΗΣ Γ’ ΤΡΙΜΗΝΟΥ 2015 ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΑΣ

“Μετά από σχετική άδεια του κου Σταμ.Μούντριχα”

Στο κυμαίϊκο γλωσσικό ιδίωμα....Όντες πήγα στο Δημοτικό σκολείο του χω-

ριού μου, θελάμαστανε πάνου πο εκατονείκο-σι παιδιά. Ετσιδά που τα κάμανε ρόϊδο, ήρτε-ήρτε τσαι σήμερα μήτε σκολείο υπάρκει, μήτεπαιδιά. Κάμανε τον κοσμάκη να παρατήσει τανοικοτσυριά του, να ματακομήσει στην πρω-τεύουσα, άλλος να γενεί θυρωρός, άλλος ει-σπράχτορας στα λεφωρεία, να ζεί τσαι να ζώ-νεται σάμα τα λεμπούνια στην τρούπα τους, ναπαγαίνει στη γραμμή τόνα ποπίσου πο τ΄άλλο,

δίχως να ξέρει για που τσαι γιατί. Χάθηκε ο κό-σμος, γιατί δε φραγκάστη τον νεαυτό του, τηλαϊτσή σοφία που λένε, που πάππου προςπάππου τονε ορμήνευε που “το λεμπούνι πουθέλει να χαθεί, κάνει φτερά τσαι φεύγει”.Ένα λεμπούνι κατάντησα τσ΄εγώ, που δεν νο-γάει, πως είναι μπορετό, να ζει στην πατρίδατου τσαι να τηνε πεθυμάει.

Τώρα, μπαλεύου να μη λησμονήσου, τα λό-για, τις λέξες, τις συνήθειες, τις μυροδιές, τιςγέψες, τα αιστήματα, τους αθρώπους, ότι νο-μίζου που είναι τσαι δικό μου τσαι μου ανήκειτσαι αγαπάου κόμα τσαι τις πέτρες τσαι τ΄αγ-κουνάρια του τόπου μου, που πάνου τουςείχα ανοίξει μικρός το τσεφάλι μου τσαι το είχακάμει αγκυλιά. Να μου πάρουνε ότι είναι ναμου πάρουνε, μα να μου πάρουνε τσαι τηνψυχή τσαι του Θεού ν΄αρέσει!!!!

Εγώ ήμανε μαθημένος, τούτες τις μέρεςπου σφάζανε το γρούνι, όσοι είχανε, να πα-γαίνουνε ρεγάλο κανένα κομμάτι τσαι σ΄αυ-τουνούς που δεν είχανε. Τσαι μην πάει ο νουςσας που περίσευγε σε κανένανε. Τσαι ο Μα-νάκος που ήτανε παραξηγημένος για ψύλλουπήδημα με τον Κατσόγιαννη τσαι του είχε κό-ψει τσαι την καλημέρα, πάγαινε σούνταχα ναμη τονε πάρει κανένα μάτι τσαι του άφηνε στηνοξώπορτα το μερτικό του. Γιατί μπορεί αυτόςνα ήτανε ρέμπελος τσαι να σβαρνιέτανε πο κα-πηλειό σε ταβέρνα, μα τα παιδιά του, δεν ήτα-νε μονάχα δικά του. Ήτανε τσαι του χωριού.

Έμαθα πο τους γονιούς μου, που τσ΄αυτοίγλυκό ψωμί δε φάγανε, πως δεν πάει μπουκιάκάτου, άμα το παιδί του γείτονα ποτσοιμηθείνηστικό. Τσ΄έμαθα κόμα να μην καρτερού ναπάρου πίσου το καλό που έκαμα, όχι γιατί δενπρέπει, μα γιατί θα με καβαλικέψει η απο-γοήτεψη.

Σαν τέτοιες μέρες που κάνουνε τσαι τασκολεία πάψη, μαζευόμαστανε να συνταιριά-ξομε ο καθένας την κουμπανία του, να πούμετα κάλαντα. Έφιαξα τσ΄εγώ τη δικιά μου, ήμα-νε στην έχτη τάξη τσαι παράσταινα τον αρχηγό.Το σκέδιο ήτανε, να μην πάρομε τα σπίτια μετη σειρά, γειτονιά-γειτονιά, μα να πάμε πρώ-τα σε “επιλεγμένους στόχους” που λένε σήμε-ρα στην τελεόραση αυτοί που μπομπαρδίζου-νε τους αλλουνούς. Σ’ αυτούς που ήτανε αρ-κουμένοι πο την Αθήνα τσαι δίνανε λεφτά σταπαιδιά γιατί που να τονε βρούνε τον μπακλαή,τα μελομακάρουνα, τις δίπλες τσαι τις ασκά-δες που μας δίνανε οι ντόπιοι. Τα συφωνήσα-με τσ΄όλας, που με τα λεφτά που θα μαζεύα-

με, θα γοράζαμε ένα ζευγάρι παπούτσα τουέρημου του Σταύρου, που τονε λέπαμε να φο-ρεί κάτι τρούπια τσαι βγαίνανε τα δάχτυλα τωνποδαριώνε του όξου, σαν το τσεφάλι της χε-λώνας πο το καβούκι της, όντες ξεθαρρεύει.Άμα περισσέψουνε, είπαμε, θα γοράσομε μπί-λιες πο του Κουτσόκωστα, να τις μοιραστού-με να παίξομε.

Τα πράματα πήγανε ρολόγι, όπως τα εί-χαμε σκεδιάσει, ο Γεννάδιος μας έδωσε ολά-κερο τάληρο, ο Μπούρικας το ίδιο τσαι τηνάλλη μέρα, γραμμή στου Παππά, στο Αυλωνάρινα πάρομε τα παπούτσα του Σταύρου. Αυτός,αφού νόησε ότι δεν είναι κανενούς πο μας τα

παπούτσα γιατί κανένας δεν είπενα τα μπροβάρει, μας έκοψε καιδύο δραχμές, που είμαστανε καλάπαιδιά μαθές τσαι μας πομείνα-νε να γοράσομε τσαι τις μπίλιες.

Φχαριστημένοι που είχαμεκάμει την καλή πράξη, πήραμε τιςκαινούριες τις γυαλιστερές μας τιςμπίλιες, να βγούμε στο μαχαλά ναπαίξομε. Καμαρώναμε τσόλαςπου ο Σταύρος με τα ολοκαίνου-ριά του παπούτσα, προτίμησε τηδικιά μας κουμπανία να χαζέψειτο παιχνίδι. Στεκότανε πο πάνουμας, τήραζε κατε που παγαίνανεοι μπίλιες, σκολίαζε τα σούγκαςτσαι τα καψούλια τσ΄αφού δενέπαιζε, δεν είχε μαθές μπίλιες,

μας έκανε τσαι τον διαιτητή, αφού ο Τανάς,ούλο ζαβολίες ήτανε τσαι έστεκε στο νύχι γιακαβγά, έτοιμος να αρπαχτεί, άμα δε γενότανετο δικό του.

Κάθε λίγο τσαι λιγάτσι όμως, χανότανε τσαιπο μία μπίλια. Για να μη χάσομε χρόνο, βγά-ζαμε άλλη καινούργια πο την τσέπη, με σκοπόσαν βάλουνε οι μανάδες μας τις ρεκάλες να μαςψάχουνε τσαι τελέψει το παιχνίδι, θα ψάξομενα τις βρούμε. Γλήγορα χαθήκανε όμως, δεφτάνανε για να συνεχίσομε το παιχνίδι τσαι πο-νηρευτήκαμε που κάποια διαολιά είναι στημέση. Άει να πάει ο νούς σου που τις κλέβει οΣταύρος, που ψες μόλις του πήραμε τσαι-νούργια παπούτσα. Τσαι δεν ήτανε μονάχααυτό. Κανένας δεν τονε είδε, όση ώρα παίζα-με να σκύψει τη μέση του, να κάμει βρε αδερ-φέ μία ματάνοια, που κάνουνε οι άθρωποιστους Χαιρετισμούς στην εκκλησά.

- Μπαααα!!! κάνει ο Βάτσης. Άλλος δενήρτε κοντά. Αυτός μας τις πήρε, αλλά πως τιςπήρε!!

Σαν τόνε είδε να πομακρίνεται μονά-μονάπου νόησε ότι τονε υποπτευόμαστανε, σιγου-ρεύτηκε.

-Για έλα δω ρε συ!! του κάνει. Γιατί μας πή-ρες τις μπίλιες;;;

- Εγώ ρε;;; Ψάχτε με.Τον ψάξαμε. Πουθενά. Τσάμπα τόνε πή-

ραμε στο λαιμό μας.Έκανε να φύγει τσ΄αυτό το ζούδιο ο Βά-

τσης, τόνε παρατήρησε που σαν να κούτσαι-νε.

- Στάσου ρε, του φωνάζει. Για βγάλε το πα-πούτσι να δούμε;;;

Παραμαζεύτη κάτε πέρα, αλλά ήτανε πολύαργός για να μας ξεφύγει. Κάτι τόνε μπόδιζετσόλας να τρέξει.

Είχε ανοίξει, ρε παιδιά, μία τρούπα στησόλα του καινούριου παπουτσού, πάγαινε ποπάνου πο τη μπίλια, τήνε πάταγε όρθιος όπωςήτανε τσαι σβάρναγε το ποδάρι στο χούμας κα-τεδώ-κατετσεί, μπρός-πίσου ίσαμε να χωθεί ημπίλια πο την τρούπα μέσα στο παπούτσι.Ακούς το ζουλάπι;;; Τ΄ακού να λέεις!!

Στερνά μου λέεις, να καρτερείς την πλε-ρωμή πο το καλό που ΄καμες. Για δαύτο η λαϊ-τσή σοφία πρόκαμε τσαι είπε “κάμε το καλό καιρίχτο στο γυαλό”. Για τον Σταύρο το είπε. Για-τί καμία φορά οι μπίλιες για το παιδί, είναι πιοχρειαζούμενες, πο ένα ζευγάρι ολοτσαίνουρ-για παπούτσα.

4 Αρ. Φύλλου 97 • Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2015

Το παιδί ο Σταύρος Γράφει ο κ. Σταμάτης Μούντριχας - Άγιος Γεώργιος Αυλωναρίου

Πατρίδα της είναι η Αθήνα, αφού η θεάΑθηνά, της οποίας έγινε σύμβολο,φύτεψε σύμφωνα με τη μυθολογία

την πρώτη ελιά στην Ακρόπολη, οι Έλληνεςήταν οι πρώτοι που την φύτεψαν στο μεσο-γειακό χώρο και η πρωταρχική της χρήσηήταν για θεραπευτικούς σκοπούς. Για τον ελ-λαδικό χώρο, ο καρπός της ελιάς είχε, λοιπόν,μεγάλη συμβολική αξία από αρχαιοτάτων

χρόνων, ήδη απ’ όταν τα ελαιόδεντρα γύρωαπό την αρχαία Αθήνα θεωρούνταν ιερά καιο εξοστρακισμός ή ο θάνατος προβλεπότανως τιμωρία για όποιον δεν τα σεβόταν.

Στο πέρασμα των χρόνων ο ρόλος της στηζωή των λαών της Μεσογείου και ειδικότεραστην Ελλάδα ήταν και παραμένει εξέχων, μετις απέραντες εκτάσεις να θρέφουν γενιές καιγενιές και με τα κλαδιά, τον καρπό αλλά καιτο ελαιόλαδο να κατέχουν τιμητική θέση σεδιάφορες εκφάνσεις της ζωής των ανθρώπωντης περιοχής.

Στο επίπονο μάζεμά της, που κυρίως γί-νεται από τα τέλη Οκτωβρίου και ολοκλη-ρώνεται τον Ιανουάριο στις περισσότερες πε-ριοχές της χώρας μας έχουμε συμμετάσχειλίγο πολύ όλοι μας. Η διαδικασία της συγ-κομιδής, που αγγίζει τα όρια της τελετουργίας,ενέπνευσε τους ανθρώπους των γραμμάτωνκαι των τεχνών – συγγραφείς, ποιητές, αρ-χιτέκτονες, καλλιτέχνες, ζωγράφους εθνι-κής και παγκόσμιας εμβέλειας. Ανάμεσα σταπολυπληθή έργα ξεχωρίζει το «Μάζεμα ελαι-ών» του κυριότερου εκπροσώπου της ελλη-νικής λαϊκής ζωγραφικής, του Θεόφιλου,που απεικονίζει παραστατικότερα από κάθεάλλο έργο τη γνώριμη σε όλους διαδικασίαμαζέματος ελιάς της ελληνικής γης κατάτους χειμερινούς μήνες και έχει συνδεθεί όσοκανένα άλλο έργο με αυτή. Το έργο, γεννη-μένο από το ελληνικό τοπίο, συμπυκνώνεισκηνές από το κλάδεμα, τη συγκομιδή για τηνπαραγωγή του ελαιολάδου, του «πράσινουχρυσού» και εικονογραφεί απόλυτα καιάκρως επιτυχημένα σε ένα κομμάτι καμβά την

ελληνική λαϊκή παράδοση και ιστορία.Ο πίνακας αναφέρεται χρονικά σε μία

εποχή που εκφράζει τον έντονο κοινωνικό καιοικονομικό μετασχηματισμό που λαμβάνειχώρα στο νησί καταγωγής του δημιουργού,στη Λέσβο: είναι η εποχή που η καλλιέργειααμπελιών και σιτηρών αντικαθίσταται μετάαπό αιώνες από αυτή της ελιάς και να σημα-τοδοτεί για το νησί μία νέα εποχή στο κομμάτι

της βιομηχανικής παραγωγής λαδιού. Εντούτοις, όμως, η συμβολική του αξία αφοράστον τρόπο ζωής, στην κουλτούρα, δεν πε-ριορίζεται στα στενά γεωγραφικά όρια τουνησιού, αλλά εκφράζει όλο το ελληνικό έθνοςκαι είναι το ίδιο σημαντική σε κάθε χρονικήστιγμή του: η ελιά ήταν και είναι Ελλάδα.

Φιλοτεχνημένο το «Μάζεμα των ελαιών»από τον πιο γνήσιο Έλληνα λαϊκό ζωγράφο,το Θεόφιλο, αποπνέει Ελλάδα. Χαρακτηρι-στικά ο μεγάλος αρχιτέκτονας Λε Κορμπιζιέγράφει σε άρθρο του για το Θεόφιλο «...Εί-ναι ζωγράφος γεννημένος από το ελληνικό το-πίο. Μέσω του Θεόφιλου, ιδού το τοπίο καιοι άνθρωποι της Ελλάδας: κοκκινόχωμα,πευκότοπος και ελαιώνας, θάλασσα και βου-νά των θεών, άνθρωποι που λούονται σεμια τολμηρά επικίνδυνη ηρεμία….».

Ο Γιώργος Σεφέρης και ο ΓιάννηςΤσαρούχης εκφράζονται εγκωμιαστικά γιατην τέχνη του, ενώ ο Τεριάντ σε συνέντευξήτου στην εφημερίδα “Αθηναϊκά Νέα” τον χα-ρακτηρίζει “μεγάλο Έλληνα ζωγράφο”.

Ετησίως, καλλιεργούνται παγκοσμίωςπερίπου 750 εκατομμύρια ελαιόδεντρα, πουκαλύπτουν επιφάνεια επτά εκατομμυρίωνεκταρίων, με το καθένα δέντρο να παράγει 15έως 40 κιλά ελαιοκάρπου. Η ετήσια παρα-γωγή ελαιολάδου της Ελλάδας, που κυμαί-νεται μεταξύ 300.000 έως 400.000 τόνουςελαιολάδου, είναι η τρίτη ελαιοπαραγωγόςχώρα στον κόσμο μετά την Ισπανία και τηνΙταλία, ενώ το 97% της παγκόσμιας παρα-γωγής ελαιολάδου παράγεται από τις χώρεςτης Μεσογείου.

Ελιά: ο ευλογημένος καρπός, το δώρο των Θεών

Με αφορμή «Το μάζεμα της ελιάς» του Θεόφιλου

Γράφει η Κατερίνα Σακκή

21-11-2015 ο Μητροπολίτης μας χοροστάτησε στον εορτασμό των Εισοδίων της Θεοτόκου Το παιδικό τμήμα του Χορευτικού του Συλλόγου μας στην εκδήλωση

της 24-12-15 στην ταβέρνα Β. Μπαρούμη

Θεόφιλος, «Το μάζεμα των ελαιών εν Μυτιλήνη» του 1933. Συλλογή – Μουσείο Βαρειάς, Μυτιλήνη, 1,77 x 0,73

Αρ. Φύλλου 97 • Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2015 5

Μάθετε όλα τα ονόματα, τιςιδιότητες και τα χαρακτηριστικάτους

Οι καλικάντζαροι είναι μια παλιάπαράδοση στην πατρίδα μας. Και σεκάθε τόπο, και πιο πολύ στα χωριά,υπάρχουν χίλιοι θρύλοι και έθιμαγύρω από αυτούς. Εμφανίζονται κάθεΧριστούγεννα. Μερικοί λένε ότι είναιπνεύματα, άλλα καλά και άλλα κακά.Άλλοι πάλι πιστεύουν ότι είναι παρά-ξενα όντα, μαλλιαρά και ότι τρυπώ-

νουν στα σπίτια από τις καμινάδες. Τιςνύκτες πηγαίνουν και κλέβουν ταφαγητά που βρίσκουν και… πιο πολύτα σύκα γιατί τους αρέσουν πολύ.

Έρχονται την παραμονή των Χρι-στουγέννων και …ζουν ανάμεσά μας12 ημέρες: την 25, 26, 27, 28, 29, 30και 31 Δεκεμβρίου, την 1, 2, 3, 4, 5 Ια-νουαρίου και φεύγουν των Φώτων.

Αρχηγός τους είναι ο Μαντρα-κούκος, που είναι κουτσός κι άγριοςκαι ο πιο επικίνδυνος απ’ όλη την ομά-δα. Ακολουθεί ο Μαγάρας, με την τε-ράστια κοιλιά του, ο οποίος μαγαρί-ζει όλα τα φαγητά και τα γλυκά. Επί-σης έρχεται ο Κωλοβελόνης, που εί-ναι αδύνατος και σουβλερός σα μα-καρόνι και περνά από κλειδαρότρυπεςκαι χαραμάδες. Άλλος είναι ο Κο-ψαχείλης με τεράστια κοφτερά δόν-τια, που κρέμονται από το στόμα του.Κανένας δεν μοιάζει με τον άλλο καιέχει ο καθένας το κουσούρι του.

Οι καλικάντζαροι έχουν ονόματασύμφωνα με τις ιδιότητες και τα χα-ρακτηριστικά τους. Πιο συγκεκριμέ-να:1) ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΣ

ΜΑΛΑΓΑΝΑΣΟ Μαλαγάνας θέλει πολύ προσο-

χή γιατί ξεγελάει τα παιδιά με γλυ-κόλογα και έτσι καταφέρνει να τουςπαίρνει τα γλυκά. 2) ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΣ

ΤΡΙΚΛΟΠΟΔΗΣΟ Τρικλοπόδης έχει χταποδίσιο

χέρι που το χώνει παντού και σκουν-τουφλάνε πάνω του οι άνθρωποι. Τουαρέσει πολύ να μπερδεύει τις κλωστέςαπό το πλεχτό της γιαγιάς.3) ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΣ

ΠΛΑΝΗΤΑΡΟΣΟ Πλανήταρος πλανεύει τους αν-

θρώπους γιατί μπορεί να μεταμορ-φώνεται σε ζώο ή σε κουβάρι.4) ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΣ

ΜΑΛΑΠΕΡΔΑΣΤου Μαλαπέρδα του αρέσει να

κατουράει και στα φαγητά την ώραπου μαγειρεύονται. Γι’ αυτό όσες νοι-κοκυρές τον ξέρουν φροντίζουν νακλείνουν καλά το καπάκι της κατσα-ρόλας τους.5) ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΣ ΜΑΓΑΡΑΣ

Ο Μαγάρας έχει μια κοιλιά σαντούμπανο και αφήνει βρομερά αέριαπάνω στα φαγητά των ανθρώπων.6) ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΣ

ΜΑΝΤΡΑΚΟΥΚΟΣΑυτός ο αρχικαλικάντζαρος την

ημέρα κρύβεται στις μάντρες και τηνύχτα βγαίνει και πειράζει τις γυναί-κες που περπατούν στο δρόμο. Είναικοντόχοντρος, τραγοπόδαρος, καρα-φλός, ασχημομούρης, πιο πολύ απ’τους άλλους και πολύ επικίνδυνος.7) ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΣ

ΚΑΤΑΧΑΝΑΣΟ Καταχανάς τρώει διαρκώς και τα

πάντα. Ρεύεται και βρομάει απαίσια.8) ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΣ

ΠΕΡΙΔΡΟΜΟΣΟ Περίδρομος είναι ο άλλος φα-

ταούλας της παρέας.9) ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΣ

ΚΟΥΛΟΧΕΡΗΣΟ Κουλοχέρης είναι σαραβαλια-

σμένος, μ’ ένα χέρι κοντό κι ένα μα-κρύ, κι όλο μπερδεύεται και πέφτεικάτω.10) ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΣ

ΠΑΡΩΡΙΤΗΣΟ Παρωρίτης έχει μύτη σαν προ-

βοσκίδα και πολύ μαλακή. Εμφανί-ζεται λίγη ώρα πριν λαλήσει ο πετει-νός, αξημέρωτα κι έχει μανία να παίρ-νει τις φωνές των ανθρώπων.11) ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΣ

ΓΟΥΡΛΟΣΟ Γουρλός έχει τα

μάτια του τεράστια σαναυγά και πεταμένα έξω.Φυσικά δεν του ξεφεύ-γει τίποτα.12) ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑ-ΡΟΣ

ΚΟΨΟΜΕΣΙΤΗΣΟ Κοψομεσίτης εί-

ναι κουτσός κα καμ-πούρης και πιο πολύαπ’ όλους τους άλλουςκαλικάντζαρους τουαρέσουν οι τηγανίτες

με το μέλι.13) ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΣ

ΣΤΡΑΒΟΛΑΙΜΗΣΤο χαρακτηριστικό του Στραβο-

λαίμη είναι ότι στριφογυρνάει διαρ-κώς σα σβούρα το κεφάλι του.14) ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΣ ΚΟΨΑ-ΧΕΙΛΗΣ

Του Κοψαχείλη τα δόντια είναι τε-ράστια και κρέμονται έξω από ταχείλη του. Του αρέσει να κοροϊδεύειτους παπάδες και γι’ αυτό φορά συ-νήθως ένα ψεύτικο καλυμμαύκι.15) ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΣ

ΚΩΛΟΒΕΛΟΝΗΣΟ Κωλοβελόνης είναι μακρύς σαν

μακαρόνι κι έτσι μπορεί εύκολα ναπερνάει από τις κλειδαρότρυπες κιαπό τις τρύπες του κόσκινου. Είναι ιδι-αίτερα σβέλτος και γρήγορος στις κι-νήσεις του. Λένε πως ίσως ο Κωλο-βελόνης να έχει ουρά που καταλήγεισε βέλος.16) ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΣ

ΒΑΤΡΑΚΟΥΚΟΣΟ Βατρακούκος είναι θεόρατος

και ολόιδιος βάτραχος.17) ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΣ

ΚΑΤΣΙΚΟΠΟΔΑΡΟΣΗ μεγαλειότητά του είναι φαλα-

κρός και κασιδιάρης κι έχει ένα κα-τσικίσιο ποδάρι. Είναι κακορίζικος,ελεεινός και γρουσούζης. Όπου βάλειτο κατσικίσιο του ποδάρι φέρνει κα-ταστροφή.18) ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΣ

ΠΑΓΑΝΟΣΗ αφεντιά του είναι κουτσός.

Λένε μάλιστα πως τον κούτσανε μιακλωτσιά από το γαϊδούρι της Μάρως,μιας χωριατοπούλας που την κυνη-γούσε κάποτε ο Παγανός για να τηνκάνει γυναίκα του, αλλά αυτή κρύ-φτηκε στα σακιά με το αλεύρι που είχεφορτωμένα στο γαϊδούρι της και κα-τάφερε να του ξεφύγει. Ο Παγανόςέτρεξε μανιασμένος κοντά στο γαϊ-δούρι και την έψαχνε. Το ζωντανότότε τρόμαξε τόσο πολύ που άρχισε νακλωτσάει. Μια δυνατή φαίνεται πωςέφαγε ο Παγανός και σακατεύτηκε. ΟΠαγανός λατρεύει τη στάχτη και γι’αυτό τρυπώνει από τις καμινάδες.Φοβάται όμως πιο πολύ απ’ όλουςτους Καλικάντζαρους τη φωτιά και γι’αυτό οι νοικοκύρηδες φροντίζουν ναμη σβήσει κατά τη διάρκεια του δω-δεκαήμερου. Ρίχνουν μάλιστα καιαλάτι που κάνει θόρυβο όταν πέσειστη φωτιά, για να τον τρομάξουνακόμα περισσότερο.

Τα… τρολΜορφές σαν αυτές των καλικαν-

τζάρων υπάρχουν σε όλους σχεδόντους λαούς του κόσμου. Πιο γνωστάείναι τα Νορβηγικά τρολ. Τρολ ονο-μάζονται τρομακτικά όντα της Νορ-βηγικής μυθολογίας που πολλές φο-ρές χαρακτηρίζονται και ως ανθρω-ποφάγα. Τα τελευταία χρόνια ο όροςτρολ χρησιμοποιείται για τους χρή-στες του διαδικτύου, που όπως οι κα-λικάντζαροι, μπαίνουν σε ένα θέμα,μια συζήτηση, μια άποψη για να τηνκαταστρέψουν προσβάλλοντας μεκάθε τρόπο τον συντάκτη της.

crashonline.gr

Ποιοι είναι οι 18 καλικάντζαροι

Όταν επέστρεψε στην Ελλάδα συνέχισε να λέειτα αστεία του και να δημιουργεί αστείες ιστορίες.Είχε μια πολύ καλή γυναίκα. Πολλές φορές για νακάνει μια ιστορία να γελάσουν άλλοι, έλεγε για τηγυναίκα του παρουσία της ή εν απουσία.

Μια μέρα έπινανκρασί στο μαγαζί καιείχαν παραγγείλει καιμεζέδες. Μέσα στουςμεζέδες βρέθηκε μιατρίχα. Κάποιος της πα-ρέας σηκώθηκε να πάειστο μαγαζί μέσα να δια-μαρτυρηθεί. Περίμενετου λέει. Άκουσέ με.

Είχε μαγειρέψει ηγυναίκα μου ένα καλόφαγητό και βλέπω μιατρίχα. Έλα εδώ Μορ-φούλα. Τι είναι αυτό;Μου απάντησε γλυκάκαι ναζιάρικα. Μια τρι-χούλα από τα μαλλιάμου. Θυμάσαι που μουτα χάϊδευες και μουέλεγες «τα χρυσά σουμαλλάκια» στα νιάτα

μας. Τώρα μια τριχούλα τη σιχαίνεσαι. Την έβγαλα, την πέταξα και έφαγα το φαγητό. Τώρα κι εμείς θα την πετάξουμε και θα φάμε τους

μεζέδες. Ας μην κάνουμε φασαρία στο μαγαζί. Η εγγονή του Γιακίμη παντρεύτηκε το μακαρί-

τη αδελφό μου Νίκο Χρυσάγη. Όταν έκαναν το πρώ-το τους παιδί, το καλοκαίρι ήρθαν στο χωριό για δια-κοπές. Ο μπάρμπα Γιάννης πήγε να δει το δισέγγο-νό του.

Την άλλη μέρα πρωί-πρωί χτύπησε την πόρτακρατώντας στο χέρι, ένα αυγό και είπε:

Πρωί-πρωί εγέννησε η άσπρη μου κοτάρα και μούπε πάρτο γρήγορα και σύρτο στου Κωστάρα.

Αυτό γινόταν κάθε πρωί για να τρώει το παιδίφρέσκο αυγό.

Όταν ο μπάρμπα Γιάννης πήγαινε στο μαγαζίόλοι μαζεύονταν εκεί τριγύρω του.

Με την πρώτη ερώτηση έτοιμη η ιστορία. Αρκείνα γελούσαν και να διασκέδαζαν.

Μια φορά έτυχε να πάει για δουλειά στην Αθή-να και άργησε λίγες μέρες να πάει στο μαγαζί. Μό-λις πήγε άρχισαν οι ερωτήσεις.

Δεν ήθελε να πει την πραγματική του δουλειά καιάρχισε να λέει την ιστορία.

Αδιαθέτησα και πήγα στην Αθήνα στο γιατρό.Πονούσα λίγο στο στήθος. Ο γιατρός είπε να μουβγάλει μια ακτινογραφία. Την πήρε, την κοίταξε, φώ-ναξε και άλλον γιατρό να την δει και άλλο, κοιτά-ζονταν και έκαναν μορφασμούς. Με κοίταζαν με απο-ρία.

Ρώτησα δειλά-δειλά τι συμβαίνει; ― Έχεις ξαναβγάλει ακτινογραφία; ― Έχω βγάλει αρκετές φορές. ― Ήταν καλές; Γιατί εδώ βλέπουμε κάτι παρά-

ξενο, κάτι πρωτόγνωρο, κάτι που δεν έχει ξανα-συμβεί. Δεν έχεις πνευμόνια άσπρα όπως όλος ο κό-σμος. Τα δικά σου είναι κατάμαυρα.

― Γι’ αυτό ανησυχείτε; τους είπε γελώντας. Υπάρχει εξήγηση. Υπεύθυνη είναι η γυναίκα μου. Με τη συνεχή γκρίνια και μουρμούρα της μου

μαύρισε τα πνευμόνια. Όλοι ξέσπασαν στα γέλια. Σηκώθηκαν όρθιοι. Εκτός από την ποιητική του διάθεση ήταν και

ετοιμόλογος. Είχε ένα γάιδαρο ψηλό και πολύ δυ-νατό. Πολλές φορές τον ζητούσαν γείτονες ή φίλοινα μεταφέρουν ξύλα, σύκα, ή ελιές από τα χωράφιατους. Πρόθυμος να εξυπηρετήσει τον έδινε.

Μια μέρα πήγε κάποιος και τον ζήτησε. Δεν ήθελε να τον δώσει; Βαριόταν να πάει να τον

σαμαρώσει; Ποιός ξέρει; Του είπε ότι τον έχει δέσειστα Λακάκια (τοποθεσία) να βοσκήσει δεν είναι εδώ.Εκείνη την ώρα άρχισε ο γάιδαρος στο κατώγι ναγκαρίζει.

― Άκου μπάρμπα Γιάννη ο γάιδαρος είναι εδώ. ― Τι να σου πω καημένε. Ντροπή, ντροπή να πι-

στεύεις το γάιδαρο και όχι εμένα. Όταν το έλεγε όλοι έσκασαν στα γέλια. Ήταν και

νοικοκύρης ο μπάρμπα Γιάννης. Περιποιόταν τα χω-ράφια του να παίρνει καρπούς. Στον Κάκαβο (το-ποθεσία) είχε ένα κτήμα με πεζούλια. Δεν είχαν δέν-τρα.

Αποφάσισε να φυτέψει συκιές. Τις περιποι-όταν, τις έσκαβε, τις πότιζε να μεγαλώσουν και νακαρπίσουν. Μια μέρα γύριζε από το κτήμα κατα-στενοχωρημένος. Τον είδε ένας γνωστός και τον ρώ-τησε τι είχε.

Απάντησε με ποίημα: Αυτό της Κάνιας το παιδί αυτός ο Σεραφείνος δέκα πεζούλες με συκιές μου έφαγε το κτήνος.

Ο Σεραφείμ ήταν βοσκός, είχε κοπάδι με κα-τσίκες και έφαγαν τις συκιές.

Κάποια μέρα στο μαγαζί συζητούσαν για κάποιοζευγάρι που είχαν παντρευτεί από έρωτα. Ζούσανστην αρχή καλά, αλλά μετά από χρόνια είχαν καυ-γάδες.

Χωριό ήταν. Γνώριζε ο ένας τον άλλον. Όλα μα-θεύονται. Το έμαθε και ο μπάρμπα Γιάννης και αμέ-σως είπε το ποίημα:

Όταν πρωτογνωρίστηκαν τι γλύκα, τι σαγήνη. Μιλούσε, εκείνος κι άκουγε με έκσταση εκείνη.

Όταν αρραβωνιάστηκαν τι θεία μελωδία. Μιλούσε εκείνη κι άκουγε εκείνος με λατρεία.

Μα όταν επαντρεύτηκαν τι βάσανα! τι πόνοι! Μιλούσαν και οι δυο μαζί κι ακούγαν οι γειτόνοι.

Έσκασαν στα γέλια όσοι ήσαν στο μαγαζί. Ση-κώθηκαν όρθιοι.

Δεν αναφέρομαι σ’ αυτούς αλλά σε κάθε ένανπου του συμβαίνει, είπε.

Αυτά και τόσα άλλα έλεγε ο μπάρμπα Γιάννης καιδιασκέδαζε τους χωριανούς.

Ακόμα και με τα παιδιά μιλούσε και έπαιζε στοδρόμο και τα έκανε να γελούν.

Με το μπαστούνι του τους έκανε παιχνίδια κιαυτά έτρεχαν. Αυτά μόλις τον έβλεπαν έτρεχαν κον-τά του και τον προκαλούσαν.

Τι να πρωτογράψω; Τι να πρωτοθυμηθώ; Απλώςσκιαγράφησα αυτόν τον τύπο.

Είπα ελάχιστα από τα λεγόμενά του. Δεν ήμουνπάντα στο χωριό να μαθαίνω και να θυμάμαι τα όσαέλεγε.

Πάντως ο μπάρμπα Γιάννης Γιακίμης ήταν καιείναι αξέχαστος.

Γ- ΠΑΠΑΟΥ – ΠΑΠΑΟΥ – ΠΑΠΑΟΥ Τα παιδιά σταμάτησαν απότομα το παιχνίδι

τους στο, ανάμεσα στα πετρόχτιστα σπίτια μικρόάνοιγμα στο τρίστρατο τριών δρομοσόκακων. «Ομπαρμπα Γιάννης» φώναξε ένα, ίσως και δύο μαζί,από αυτά. Ναι ο μπάρμπα Γιάννης μόλις είχε φανείνα στρίβει στην πάνω άκρη του λιθόστρωτου καλν-τεριμιού, κατηφορίζοντας από το πάνω μέρος του χω-ριού όπου βρισκόταν το σπίτι του, οδεύοντας προςτα καφενεία. Όπως κάθε μέρα την ώρα αυτή. Μεβοηθό του το μπαστουνάκι του, μια φιγούρα όπωςτο σκέφτομαι τώρα σαν τον Σαρλώ, βάδιζε σιγά καισταθερά προς το σημείο που ήταν μαζεμένα τα παι-διά. Τα παιδιά που λες και τον περίμεναν με ελαφριάαγωνία, κινήθηκαν χαρούμενα προς το μέρος τουμπάρμπα Γιάννη για να τον απαντήσουν. Δεν είχανκαιρό να τον δουν. Δύο ή τρεις μέρες μονάχα, όπωςκαι την προηγούμενη φορά. Το ίδιο βέβαια και ομπάρμπα Γιάννης. Και όμως σε αυτό το συναπάν-τημα η γλυκιά ιστορία θα επαναληφθεί. Τα παιδιάστη σειρά υπομονετικά μπροστά στο μπάρμπαΓιάννη, έχοντας ξεχάσει για λίγο το τρεχαλητό τουςκι ο μπάρμπα Γιάννης με τη σοφή υπομονή του, άφη-σε λίγο πάρα πίσω την παρέα του στο κοντινό κα-φενείο. Σήκωσε ψηλά το μπαστουνάκι του και αφούρώτησε το κάθε πιτσιρίκι «σιγανή-μεσαία ή δυνα-τή;» το κατέβασε αργά και τάχα απειλητικά με τησειρά στα παιδικά κεφαλάκια μόλις ακουμπώνταςτα με αυτό αλλά και με το δάκτυλό του και αναρω-τόμενος «για να δω! Έχει ψηθεί το καρπουζάκι;» καινα συμπληρώσει αμέσως μετά με βεβαιότητα «θέ-λει λίγο ακόμα…». Το τελετουργικό έκλεισε με έναχάδι από τα χέρια του μπάρμπα Γιάννη στα παιδι-κά ανυπόμονα μαγουλάκια κι ένα από το στόμα τουστοργικά αργό «παπάου – παπάου – παπάου». Ταπαιδιά με πρόσθετο κέφι ίσως και επιπλέον δυνάμειςσυνέχισαν το παιχνίδι τους, ενώ ο μπάρμπα Γιάννης,τράβηξε κατόπι με την παρέα του ένα παραπάνω πο-τηράκι κρασί.

Μπάρμπα Γιάννη, και σήμερα μετά από 50τόσα χρόνια, αισθάνομαι τυχερός που σε γνώρισαμέσα από αυτές τις συναντήσεις. Δεν με πόνεσες ποτέμε το μπαστουνάκι σου και είχες δίκιο πως το καρ-πουζάκι μου ήθελε κι άλλο ψήσιμο ενώ αυτό το «πα-πάου» σου χαϊδεύει τα μάγουλά μου αλλά και τηνκαρδιά μου ακόμα. Πόσο σε ευχαριστώ…

Σταμάτης Δ. Σπύρου

Δ- ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΜΠΑΡΜΠΑ ΓΙΑΝΝΗ

Πολλά τα περιστατικά με ήρωα το μπάρμπαΓιάννη το Γιακίμη έχουν φτάσει μέχρι τις μέρες μαςκαι αποτελούν πικάντικο συστατικό σε πολλές πα-ρέες. Ιστοριούλες με χιουμοριστικό περιεχόμενο πουαποκαλύπτουν άλλο ένα προτέρημα του μπαρμπαΓιάννη. Τη χιουμοριστική και σκωπτική του διάθε-ση για την οποία οι γεροντότεροι ή οι συγγενείς τουπολλά έχουν να πουν. Κρίναμε σκόπιμο να μη πα-ραθέσουμε κάποιες σκόρπιες στο φύλλο αυτό τηςεφημερίδας μας, αλλά να επανέλθουμε σε επόμενομε το δυνατόν περισσότερα σκετσάκια καταγε-γραμμένα όπως τους αξίζει.

ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

Συνέχεια από τη σελ. 1

Ο μπάρμπα-Γιάννης Ιωακείμ κοινώς Γιακίμης

Η Μορφούλα, γυναίκα του

μπάρμπα-Γιάννη

6 Αρ. Φύλλου 97 • Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2015

“Από Αθηνών εις Κύμην”

Παραχώρηση αιθουσών & αύλειων χώρων Σχολείων

Επειδή πληροφορηθήκαμε την πρόθεση του ΥπουργείουΠροστασίας του Πολίτη να καταργήσει το ΑστυνομικόΤμήμα Κύμης θέλουμε να εκφράσουμε την πλήρη αντί-

θεσή μας σ’ αυτή την πρόθεση για λόγους ιστορικούς αλλά καιδημόσιας τάξης και ασφάλειας.

1. Η Κύμη, από την ίδρυση του Ελληνικού Κράτους, υπήρ-ξε έδρα της Επαρχίας Καρυστίας, καθώς και ομώνυμου Δήμου,σήμερα δε είναι ιστορική έδρα του Δήμου Κύμης-Αλιβερίου. Ακό-μα είναι έδρα της Ιεράς Μητροπόλεως Καρυστίας και Σκύρουκαι της Ακαδημίας Εμπορικού Ναυτικού. Λειτουργούν δύο τρά-πεζες, Δ.Ο.Υ., ΕΛ.ΤΑ. (Ταχ/κό Ταμ/ριο), που διενεργούν συχνάχρηματαποστολές. Λειτουργούν ακόμα Γυμνάσιο, Λύκειο, δύοΔημοτικά Σχολεία, δύο Νηπιαγωγεία κλπ. Επίσης διαθέτει γή-πεδο ποδοσφαίρου και κλειστό γυμναστήριο, στο οποίο αγω-νίζεται η τοπική ομάδα μπάσκετ του Γυμναστικού Συλλόγου τηςΑ2 Εθνικής Κατηγορίας, εκτός των 4 άλλων ερασιτεχνικών ομά-δων (δύο μπάσκετ, μιας ποδοσφαίρου και μιας βόλεϊ).

2. Το Αστυνομικό Τμήμα Κύμης καλύπτει όχι μόνο την πόλημας, αλλά ολόκληρο τον πρώην Δήμο Κύμης καθώς και τον όμο-ρο πρώην Δήμο Κονιστρών, δηλαδή όλη την έκταση της κεν-τρικής-ανατολικής Εύβοιας (Βόρειας Καρυστίας). Συγκεκριμένατην Κύμη (πρώην Δήμο Κύμης) και 11 τοπικές Κοινότητες με ση-μερινό πληθυσμό 7,5 χιλιάδων κατοίκων και τις Κονίστρες(πρώην Δήμο Κονιστρών) και 10 τοπικές Κοινότητες με σημε-ρινό πληθυσμό 3,5 χιλιάδων κατοίκων. Το μεγαλύτερο μέρος τηςπεριοχής αυτής είναι ορεινό και δύσβατο και θα είναι αδύνα-τη η αστυνόμευσή του από κάποιο άλλο Τμήμα της Εύβοιας. Σανπαράδειγμα αναφέρουμε την Τοπική Κοινότητα ΜετοχίουΔιρφύων η οποία απέχει από την Κύμη 25 χιλιόμετρα και από

την έδρα του Δήμου Κύμης-Αλιβερίου, το Αλιβέρι, περίπου 80χιλιόμετρα.

3. Στην πόλη μας λειτουργούν δύο ευαίσθητες στρατιωτικέςυπηρεσίες: η μονάδα και η βάση του Πυροβολικού (βάση πυ-ραύλων) και το εργοστάσιο της Ελληνικής Βιομηχανίας Όπλων.

4. Από το λιμάνι της Κύμης, μοναδικό στο κεντρικό Αιγαίο,διακινούνται χιλιάδες επιβάτες προς Σκύρο και Βόρειες Σπο-ράδες καθώς και αυτοκίνητα και εμπορεύματα. Η κίνηση τουλιμανιού αναμένεται να αυξηθεί πολύ, μετά την επέκτασή τουκαι τον χαρακτηρισμό του ως εθνικής σημασίας.

5. Στη θαλάσσια περιοχή μας έχουν συμβεί ναυάγια πλοί-ων (π.χ. Δύστος), αλλά και μικρών σκαφών με λαθρομετανάστες.

6. Στην περιοχή έχουν πρόσφατα συμβεί ληστείες σε δύοτράπεζες καθώς και δεκάδες διαρρήξεις σπιτιών, οι οποίες δια-λευκάνθηκαν σε ελάχιστο χρόνο από το Αστυνομικό Τμήμα καισυνελήφθησαν οι δράστες. Έχουν επίσης εντοπιστεί (κατά και-ρούς) φυτείες ινδικής κάνναβης και έχουν συλληφθεί οι καλ-λιεργητές.

7. Υπάρχουν δύο Μουσεία, ένα στην Κύμη - Λαογραφικό(από τα αξιολογότερα στην Ελλάδα), στον Πύργο (Παλαιον-τολογικό και Λαογραφικό) και στην Άνω Ποταμία αρχαιολογι-κή συλλογή.

8. Για όλα τα παραπάνω και την εξυπηρέτηση και ασφάλειατων πολιτών υπάρχει αγαστή συνεργασία του Αστυνομικού Τμή-ματος με τις υπάρχουσες υπηρεσίες και ειδικά με την Πυρο-σβεστική (Κλιμάκιο Κύμης), Δασαρχείο, Πολεοδομία, Λιμε-ναρχείο.

Για όλους τους παραπάνω λόγους θεωρούμε αυτονόητη καιαπαραίτητη τη λειτουργία Αστυνομικού Τμήματος στην πόλη

μας και δηλώνουμε την πλήρη αντίθεσή μας σε κάθε προσπά-θεια κατάργησής του, ιδιαίτερα στις σημερινές δύσκολες οι-κονομικές και κοινωνικές συνθήκες.

ΠΟΓΚΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ Δ.Κ. ΚΥΜΗΣ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ Δ.Κ. ΚΥΜΗΣΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗΣ ΛΙΝΟΣ - ΔΡΑΚΙΔΗΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ- ΠΑΠΠΑΣ ΛΟΥΚΑΣ - ΜΑΡΓΕΛΗΣ ΑΓΓΕΛΟΣΘΕΟΔΩΡΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ - ΑΝΤΙΔΗΜΑΡΧΟΣ ΚΥΜΗΣ-ΑΛΙΒΕΡΙΟΥΛΙΑΠΗ ΜΑΡΙΑ - ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΕΜΠΟΡΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥΣΤΑΜΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ - ΠΕΠΠΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ - ΕΤΑΙ-ΡΕΙΑ ΕΥΒΟΪΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝΜΥΡΚΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ - ΜΟΡΦΩΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΚΥΜΗΣΧΟΝΔΡΟΝΙΚΟΛΑ ΑΘΑΝΑΣΙΑ - ΕΝΩΣΗ ΠΟΛΥΤΕΚΝΩΝΠΕΡΙΟΧΗΣ ΚΥΜΗΣΚΑΠΕΛΕΡΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ - ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣΠΑΡΑΛΙΑΣΜΗΤΣΙΜΠΟΝΑ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ - Δ/ΝΤΡΙΑ ΕΤΕΚΑΡΒΟΥΝΙΑΡΗ ΖΑΧΑΡΟΥΛΑ - Δ/ΝΤΡΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΡΟΕΔΡΟΙ ΤΩΝ ΤΟΠΙΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ ΤΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣΕΝΟΤΗΤΑΣ ΚΥΜΗΣΧΡΗΣΤΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΥ - ΠΡΩΗΝ ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΚΥΜΗΣ-ΠΡΩΗΝ ΥΠΟΥΡΓΟΣΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΙΔΕΡΑΚΗΣ - ΠΡΩΗΝ ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΚΥΜΗΣ

ΨΗΦΙΣΜΑ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΗΣ ΚΥΜΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ ΤΜΗΜΑ Οι Κουμιώτες δεν θέλουν να κλείσει το Αστυνομικό Τμήμα!

Από το περιοδικό “ΡΟΠΤΡΟ” με την άδεια των υπευθύνων

Χρέη, λουκέτα, ανεργίαΣτην ερώτηση για ποιο λόγο έφυγαν από την

Ελλάδα για τη Γερμανία, οι μετανάστες έδωσανμεταξύ άλλων τις εξής απαντήσεις:

• «Με αυτά τα οικονομικά που είχα στο σπί-τι, μόλις που θα μπορούσα να στείλω τα παιδιάμου στο γυμνάσιο στην πόλη. Και δεν θα ήθελανα μείνουν τα παιδιά μου αγρότες, όπως εγώ».

• «Αφού έπρεπε να κλείσω το κατάστημα,δεν είχα τίποτα για να μπορώ να αποπληρώσωτα χρέη για το σπίτι που έκανα στην πόλη. Οιελιές αυτήν τη χρονιά δεν είχαν τίποτα. Κιέφυγα».

• «Σκέφτηκα ότι όσο έχω χρέη στην τράπε-ζα δεν θα μπορούσα να ξεχρεώσω αν έμενα στηνΕλλάδα δίχως να έχω δουλειά. Αποφάσισα ναφύγω στη Γερμανία για να μπορέσω γρηγορό-

τερα να εξοικονομήσω όσα χρωστούσα». • «Ήθελα να καλυτερεύσω τη ζωή μου, να

μη μείνω γεωργός, γιατί ο γεωργός είναι το τε-λευταίο επάγγελμα για εμάς στην Ελλάδα, οαγρότης δεν έχει καμία αξία στην κοινωνία».

• «Στην Ελλάδα εργαζόμουν πολλές ώρες τημέρα, 15 ώρες, και γι’ αυτό ζήτησα μια αύξησημισθού. Το αφεντικό μου, όμως, δεν μου έδωσε.Μόλις είπε “όχι” σκέφτηκα αμέσως τη Γερμανία,μια που είχα μάλιστα ακούσει ότι για υπερωρίεςπληρώνουν εκεί περισσότερα».

• «Το πρόβλημα ήταν ότι θα άφηνα τη γυ-ναίκα μου με τέσσερα παιδιά και θα ’φευγα.Αλλά κι αν έμενα στο σπίτι, δεν θα ήταν καλύ-τερα για την οικογένειά μου. Γι’ αυτό και απο-φάσισα να φύγω, να σκέφτομαι την οικογένειακαι να κάνω καθετί γι’ αυτήν».

«Ένιωθα κατώτερος»

Για το τι συνάντησε στη Γερμανία, το 60%των ερωτηθέντων απάντησε ότι περισσότερο αρ-νητική εντύπωση έκαναν ο καιρός και το πρό-βλημα της γλώσσας. Στα θετικά το 73% δήλω-σε εντυπωσιασμένο από την τεχνογνωσία και τε-χνολογική ανάπτυξη που συνάντησε στη Γερ-μανία, αλλά και το σύστημα που υπήρχε στην ερ-γασία. Ιδού μερικές από τις απαντήσεις - μαρ-τυρίες:

• «Στην Ελλάδα ήθελα με κάθε τρόπο να ξε-χρεώσω και αυτό θα το κατόρθωνα αν θα ερ-χόμουν στη Γερμανία. Θα έβλεπα μετά τι θα κα-τάφερνα. Άκουγα ότι σε 8 ώρες δουλειά τη μέραπαίρνει κανείς 2,5-3 μάρκα την ώρα και ότι μπο-ρεί να κάνει και υπερωρίες για τις οποίες πλη-ρώνεται πιο πολλά. Δεν ήξερα, όμως, ότι εδώχρειάζεται κανείς για ένα κιλό ψωμί ένα μάρκο.Δεν λογάριαζα έτσι, γιατί δεν τα ήξερα αυτά.Σκεπτόμουν ότι για δωμάτιο και φαγητό χρει-άζεται κανείς και εδώ τόσα, όσα στην Ελλάδα,αλλά το μάρκο δεν ήταν 7 δραχμές όπως στηνΕλλάδα. Στη Γερμανία ένα μάρκο είναι ένα μάρ-κο».

• «Στην αρχή ένιωθα εδώ στη Γερμανία ότιήμουν κατώτερος επειδή δεν ήξερα τη γλώσσα,τα ήθη, τα έθιμα. Είχα ένα συναίσθημα μειονε-κτικότητας, όπως είναι βέβαια φυσικό αν πρέ-πει να ζει κανείς σε μια ξένη χώρα, σαν ξένος με-ταξύ ξένων».

Συνθήκες εργασίας Σχετικά με τις συνθήκες στην εργασία δεν

υπήρχαν και λίγα παράπονα:• «Φανταζόμουν ότι θα έβρισκα μια καλύ-

τερη εργασία, δηλαδή καθαρότερη. Σαν ξένος,όμως, κάποιος κάνει βαριές κι άσχημες δουλει-ές, επειδή δεν ξέρει κανείς τη γλώσσα και αυτότο εκμεταλλεύονται οι επιχειρήσεις. Δεν μπο-ρούμε να μιλήσουμε, αλλά καταλαβαίνουμε.Και βλέπουμε ότι οι ξένοι παίρνουν πάντοτε τιςάσχημες, ακάθαρτες και ανθυγιεινές εργασίες.Έτσι συνέβαινε τουλάχιστον τότε στην αρχή στοεργοστάσιο. Οι εργοδότες νόμιζαν ότι οι ξένοι εί-ναι υποχρεωμένοι να κάνουν οποιαδήποτε ερ-γασία. Εμείς εργαζόμασταν πάρα πολύ και οιΓερμανοί επόπτες και συνάδελφοι μας κορόι-δευαν».

• «Περίμενα όλοι οι άνθρωποι να είναι εδώπραγματικά πολιτισμένοι και ότι σε εμάς τουςξένους θα έδειχναν περισσότερη κατανόηση καιφιλικότητα. Αλλά αυτοί μάς έβλεπαν και νόμι-ζαν ότι επειδή ήρθαμε εδώ σημαίνει ότι δεν εί-χαμε στο σπίτι να κάνουμε τίποτα. Ότι ήμαστανπεινασμένοι και γι’ αυτό ήμασταν υποχρεωμέ-νοι να κάνουμε τα πάντα και να φερόμαστε όπωςήθελαν αυτοί. Με απειλούσαν ότι θα με έστελ-ναν πάλι πίσω στην πατρίδα μου όπου δεν θαείχα καμία δουλειά».

• «Το είδος της δουλειάς το βρήκα καλύτε-ρο απ’ ό,τι φανταζόμουν. Η δουλειά μου δεν εί-ναι δύσκολη. Νόμιζα ότι η δουλειά που θα

έπαιρνα θα ήταν δύσκολη και βαριά επειδή δενέχω γνώσεις ειδικές».

• «Η δουλειά μου ήταν ευκολότερη απ’ ό,τιείχα φανταστεί, αλλά ύστερα από έναν μήνα δια-πίστωσα ότι δεν έπαιρνα όσα χρήματα θα πε-ρίμενα».

Διαμονή και σχέσειςΌσο για τη διαμονή και τις κοινωνικές σχέ-

σεις; Κι εκεί ήταν υπαρκτά τα προβλήματα γιααρκετούς μετανάστες, ακόμα και με κρούσμα-τα ρατσισμού, όπως προκύπτει από την έρευνα:

• «Όταν είδα το κρεβάτι, έκλαψα, αν και εί-μαι 30 χρονών. Ένα τέτοιο σπίτι δεν είχα ποτέστην πατρίδα μου, ούτε για τα ζώα του σπιτιού.Ήταν καλύτερο εκείνο στην Ελλάδα. Έκανε τόσοκρύο εδώ που δεν μπορούσε κανείς να κοιμηθεί.Ο διερμηνέας μάς έδινε μόνο υποσχέσεις και αντίγια σόμπα μάς έφερε ακόμα μια κουβέρτα».

• «Στην αρχή μου φαίνονταν πολύ ευγενικοί,μετά όμως ήθελαν εγώ να εργάζομαι περισσό-τερο και να κάνω ό,τι έπρεπε να κάνουν εκείνοιοι ίδιοι. Όταν δε τους είπα ότι δεν ήμουν ανόη-τος, άρχισαν να λένε ότι πρέπει να φύγουν οι ξέ-νοι εργάτες και ότι ο Χίτλερ έκανε καλά. Μουέδωσαν την εντύπωση ότι τόσο εμένα, όσο καιόλους τους ξένους δεν μας βλέπουν με καλό μάτι.Δεν είναι βέβαια όλοι έτσι, υπάρχουν κι άλλοιπου είναι απέναντί μου πολύ ευγενικοί και μ’ αυ-τούς καταλαβαινόμαστε».

Ο φτωχός και η μοίρα τουΔυσκολίες μεγάλες, προσδοκίες συχνά ανεκ-

πλήρωτες, αλλά κι ένα σύστημα εργασίας συγ-κροτημένο, μεθοδικό. Κάποιοι τα βρήκαν ευ-κολότερα, όμως πολλοί ταλαιπωρήθηκαν. Πρό-βλημα στη γλώσσα, πόνος για την οικογένεια πουέμεινε πίσω, νοσταλγία για την πατρίδα, ξενιτιά,μοναξιά, από σκληρή ως κι εξοντωτική δουλειά,κάποιες φορές κι απανθρωπιά. Αλλά και πε-ρισσότερα χρήματα. Κι ένα μάλλον σίγουρο με-ροκάματο, έστω για μερικά χρόνια, άλλες φορέςκαι για πάντα.

Οι εμπειρίες των μεταναστών έκρυβαν πί-κρες, ανασφάλεια, αδικίες, αλλά και μερικά μάρ-κα στην τσέπη, τα οποία έθρεφαν οικογένειεςστην Ελλάδα. Ουδέν κακόν αμιγές καλού ή ου-δέν καλόν αμιγές κακού, όπως ανέφερε και ο επι-στήμων Ν. Παπαδόπουλος στα συμπεράσματάτου. Κι αν τότε έφευγαν για τη Γερμανία οι άνερ-γοι και οι ανειδίκευτοι που έβλεπαν ότι στην Ελ-λάδα δεν είχαν στον ήλιο μοίρα, σήμερα στονήλιο μοίρα δεν έχουν ούτε όσοι έχουν πτυχίο.

Μεταξύ 2009-2013, σύμφωνα με τα επίση-μα στοιχεία, μετανάστευσαν από την Ελλάδα γιαχώρες κυρίως της Κεντρικής Ευρώπης, πολλοίεκ των οποίων στη Γερμανία, περισσότεροιαπό 230.000, στην πλειονότητά τους νέοι άν-θρωποι, με πανεπιστημιακή μόρφωση. Κατα-δικασμένοι σε μακροχρόνια ανεργία και ανέχειααν δεν περνούσαν τα σύνορα. Η Ιστορία κύκλουςκάνει...

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ» 17-12-2015

Συνέχεια από τη σελ. 2

Το χωριό μας Δένδρα με το μεγαλύτεροχωριό Ανδρονιάνοι αποτελούν μια κοι-νότητα. Τα παιδιά απ’ το χωριό μας τότε

πηγαίναμε στο σχολείο στους Ανδρονιάνους.Ήταν σχολείο εξαθέσιο, εξατάξιο και είχεπάρα πολλούς μαθητές.

Το χωριό μας Δένδρα είναι κτισμένο σεκάποιο κάθισμα του εδάφους που θα είχε συμ-βεί, ποιος ξέρει πόσες χιλιάδες χρόνια πριν.Στην πλευρά προς τον λόφο των Ανδρονιάνωνφαίνεται το πρανές που έχει δημιουργηθεί απότο κάθισμα εκείνο.

Ο δρόμος που ενώνει τα δύο χωριά ακο-λουθεί την πλαγιά του λόφου. Το κομμάτι αυτότου δρόμου είναι στρωμένο με καλντερίμι. ΤουΚολιαρά το καλντερίμι. Το έχει κτίσει ο παπ-πούς μου, ο Αρχιτέκτων Γεώργιος Σ. Σπύρουτο 1917 πριν από εκατό χρόνια. Αυτό μου τοδιηγείτο η θεία Μαριγώ Λύκου, το γένος Σπύ-ρου. Ήταν τότε κοπελιά, εργάζονταν και με-τέφερε πέτρες πλησίον. Είχε μήκος στο δρό-μο 80 περίπου μέτρα. Έφτιαξαν όμως τελευ-ταία καινούργιο δρόμο να κινούνται αυτοκί-νητα και δεν περνούσε κανείς από το καλντε-ρίμι. Το ξήλωσαν και πήραν τις πέτρες του διά-φοροι επιτήδειοι που ήθελαν να κτίσουν κάτιδικό τους. Άλλο ένα μέρος του δρόμου ήτανστρωμένο με καλντερίμι στο κατηφορικό μέ-ρος του, πίσω από την εκκλησία των Ανδρο-νιάνων.

Το άλλο μέρος του δρόμου ήταν χωματό-δρομος. Εις το μέσον του που περνούσαν ταζώα, έτρεχαν και τα νερά της βροχής το φθι-νόπωρο και τους χειμώνες. Εκεί πατάγαμε καιεμείς πηγαίνοντας στο σχολείο. Δεξιά καιαριστερά ήταν αγκάθια και βάτοι. Καθώςήταν στην πλαγιά του λόφου ο δρόμος, το επά-νω μέρος του σχημάτιζε όχθη δύο και τρία μέ-τρα ύψους. Τον όχτο, όπως λέγαμε. Σε πολλάμέρη ήταν σχεδόν κατακόρυφος. Στο φρύδιεπάνω του όχτου σε πολλά μέρη είχε μυρτιές(Μουρτίες). Επειδή το χώμα ήταν παρθένο, κα-θαρό, σχεδόν άσπρο, οι νοικοκυρές του χωρι-ού έσκαβαν κάτω απ’ τις μυρτιές και έπαιρνανχώμα καθαρό για να χωρίσουν τον μούστο,όπως έλεγαν να φτιάξουν μουσταλευριά ήσoυντζούκια. Και με τον καιρό είχαν δημι-ουργηθεί κάτω απ’ τις μυρτιές κοιλώματαστον όχτο.

Όταν γυρνώντας απ’ το σχολείο μας έπια-νε η βροχή, το φθινόπωρο ή τους χειμώνες,τρέχαμε να προστατευτούμε στα κοιλώματααυτά κάτω απ’ τις μυρτιές και όταν σταμα-τούσε η βροχή φεύγαμε τρέχοντας πριν μαςπρολάβει η επόμενη μπόρα να φτάσουμε στιςεπόμενες μυρτιές που τις λέγαμε μαμμίτσες(μας προστάτευαν όπως οι γιαγιάδες μας) ή ναφτάσουμε στο σπίτι μας.

Τα χωριά μας είναι κτισμένα στους πρό-ποδες των Κοτυλαίων και εκεί βρέχει συχνά.Φως στους δρόμους τότε δεν υπήρχε, (θεω-ρήθηκε πρόοδος όταν μέσα στο χωριό Αν-δρονιάνους τοποθέτησαν σε δύο σταυροδρό-μια φανάρια που φώτιζαν καίγοντας λάδι). Τιφως να δώσουν τη νύχτα; Τα βράδια όλοι οιδρόμοι σκοτάδι. Είχαμε συνηθίσει να βαδί-ζουμε τις νύχτες στα τυφλά. Όταν πάνω απ’ τονδρόμο έριχναν τη σκιά τους δένδρα πυκνά ήσε κάποια απότομη στροφή ή πλησίον σε νε-κροταφείο, περνώντας μας κυρίευε κάποιοςαόριστος φόβος. Νομίζαμε ότι έβγαινε μπρο-στά μας κάποιο στοιχειό. Τι ήταν το στοιχειό;

Κανένας δεν μπορούσε να το περιγράψειγιατί κανένας δεν είχε δει κάποιο στοιχειό πουθα μας απειλούσε τη ζωή. Μόνο ένας αόριστοςφόβος. Όταν περνούσαμε νύχτα σκοτεινήαπό κάποιο ρεματάκι ή πίσω από εκκλησία ήκοιμητήριο, μας κυρίευε αυτός ο αόριστος φό-βος.

Δύο παιδιά τότε απ’ το χωριό μας Δένδρα,φίλοι ήταν της ίδιας ηλικίας, δεν άφηναν λί-θον επί λίθου, ήταν ζιζάνια. Δεν αναφέρω τοόνομά τους, έχουν φύγει ήδη απ’ τη ζωή.Όπου ήταν φρεσκοφυτεμένη συκιά στα χω-ράφια πλησίον του δρόμου, την σημάδευαν μεπέτρες, ποιος θα την σημαδεύσει, ποιος θα τηνπετύχει, όλες ήταν τραυματισμένες απ’ τις πέ-τρες. Όπου υπήρχε μεγάλη πέτρα την κυλού-σαν στη μέση του δρόμου. Όπου ήταν κάποιοκλαδί δένδρου σπασμένο, το έβαζαν στη μέση

του δρόμου για εμπόδιο. Πιο πέρα από την εκκλησία των Ανδρο-

νιάνων, κυλάει νερό σ’ ένα μικρό ρευματάκι κυ-ρίως μετά το φθινόπωρο. Δίπλα από το δρό-μο στα χωράφια ήταν καρυδιές. Οι ιδιοκτήτεςεπειδή δύο καρυδιές ήταν μεγάλης ηλικίας καιδεν έκαναν πια καρύδια, τις έκοψαν. Τα μενκλαδιά τους τα πήραν για καυσόξυλα, τον δεκορμό τους που ήταν ευθύγραμμος, τον έδω-σαν σε επιπλοποιούς για έπιπλα. Το ξύλο τηςκαρυδιάς είναι κατάλληλο για έπιπλα, επιδέ-χεται και λείανση και στίλβωση. Είχαν αφή-σει στο χωράφι, το μέρος της καρυδιάς πάνωαπ’ τον κορμό της που ξεκινούν τα κλαδιά. Τομέρος αυτό, κούτσουρο το λέγαμε, δύσκολασχίζεται με σφήνες και δύσκολα κόβεται μεπριόνι. Θα το έκοβαν εις τον καιρό κάποτε.

Ένα βραδάκι τα παιδιά αυτά μετέφεραναυτά τα κούτσουρα απ’ το χωράφι, στη μέσηστο δρόμο, στο ρεματάκι και με δυσκολία θαπερνούσε κάποιος ανάμεσά τους. Προηγου-μένως, νωρίτερα, είχαν περάσει για δουλειέςτους, δύο νοικοκυρές να συναντήσουν συγγε-νείς στους Ανδρονιάνους. Με τις ασχολίες καιτις συζητήσεις νυχτώθηκαν όταν έφευγαν γιατο χωριό μας. Το βράδυ εκείνο είχε συννεφιά,δεν είχε φεγγάρι και ο δρόμος ήταν τελείωςσκοτεινός. Καθώς κατηφόρισαν απ’ το καλν-τερίμι πίσω απ’ την εκκλησία των Ανδρονιά-νων και έφθασαν στο ρεματάκι, στο σκοτάδιδιέκριναν κάποιο εμπόδιο στο δρόμο, που ότανπέρασαν νωρίς δεν υπήρχε. Μέσα στο σκοτάδιτα κούτσουρα αυτά τα νόμιζαν στοιχειά. Πίσωτους το νεκροταφείο, τα δένδρα ψηλά, στοδρόμο τους το ρεματάκι, όλα μαζί, το εμπόδιοτους φάνηκε στοιχειό. Τόλμησαν να τους μι-λήσουν, να παραμερίσουν απ’ το δρόμο, αλλάεκείνα έμειναν ακίνητα, αμίλητα.

Απ’ το φόβο τους γύρισαν πίσω στους Αν-δρονιάνους, στο δεύτερο σπίτι του χωριού καιμίλησαν στην κυρία του σπιτιού, την κ. Φα-φούτη. Ήταν αρχόντισσα, μορφωμένη κυ-ρία. Ο σύζυγός της είχε εργοστάσιο μετα-ξουργίας. Της είπαν τι τους συνέβη. Εκείνηήταν θαρραλέα και κίνησαν όλες μαζί να διώ-ξουν τα στοιχειά. Πλησίασαν, δεν είχαν πάρειφως μαζί τους, μες στο σκοτάδι τόλμησαν νατους μιλήσουν, να παραμερίσουν, να περάσουνεπανειλημμένως. «Καλέ κάντε στην άκρη ναπεράσουμε». Εκείνα όμως ούτε κινήθηκαν,ούτε μίλησαν στα παρακάλια τους. Φοβισμέ-νες τότε γύρισαν πάλι στο χωριό και πήγαν ναζητήσουν βοήθεια απ’ τον παπά. Το σπίτι τουήταν αρκετά μακριά, ψηλά στο χωριό. Ιερεύςστο χωριό ήταν ο πατήρ Βελισσάριος. Άν-θρωπος θαρραλέος, έξυπνος και μορφωμένος.Είχε υπηρετήσει τη θητεία του στον στρατό,ως λοχίας. Επίσης ήταν λοχίας στο αλβανικόμέτωπο, στον πόλεμο με τους Ιταλούς και ποι-ος ξέρει στον πόλεμο τι είχαν δει τα μάτια του.

Του μίλησαν για τα στοιχειά που τουςέκλεισαν το δρόμο. Εγώ πιστεύω πως θα γέ-λασε μ’ αυτά που του είπαν για στοιχειά. Αυτάπου του είπαν οι κυρίες για στοιχειά, θα τουφάνηκαν αστεία. Ξεκίνησαν όλοι μαζί ναδουν τι συμβαίνει. Εγώ δεν φαντάζομαι πως οπατήρ Βελισσάριος θα είπε κάποια ευχή μυ-στικά καθ’ οδόν να φύγουν τα στοιχειά. Έφθα-σαν στο ρεματάκι, θα είχε πάρει μαζί του κά-ποιο φως (φακό) και προχώρησε χωρίς να στα-ματήσει. Ο πατήρ Βελισσάριος, πλησίασε καιδιαπίστωσε πώς τα στοιχειά που τις φόβιζαν,ήταν τα κούτσουρα απ’ τις καρυδιές. Αχ αυτάτα παιδιά τι είχαν κάνει!

Φαντάζομαι την ανακούφιση που πήραν οικυρίες αυτές, όταν διαπίστωσαν ότι δεν υπήρ-χαν στοιχειά, όταν είδαν πόσο λάθος έκαναν.Αλλά και το γέλιο που θα έκανε ο πατήρ Βε-λισσάριος για τον άδικο φόβο τους. Παραμέ-ρισαν τα κούτσουρα να περάσουν ανάμεσάτους, τους ευχήθηκε «καλό δρόμο» και τις συμ-βούλεψε άλλη φορά να προσέχουν και να μηνφοβούνται γιατί δεν υπάρχουν στοιχειά καιέτσι επέστρεψαν όλοι στα σπίτια τους. Αυτάήταν τα στοιχειά που μας φόβιζαν τότε στα ρέ-ματα, στους σκιερούς δρόμους και στις σκο-τεινές στροφές. Όλα ήταν δημιουργήματατης φαντασίας μας.

Γεώργιος Σ. Σπύρου21-11-2015

Αρ. Φύλλου 97 • Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2015 7

Τα στοιχειά που μας φόβιζαν

Για το κρυπτόλεξοΝα βρείτε στο κρυπτόλεξο οριζόντια, κάθετα, διαγώνια και αντίστροφα είκοσι τοπωνύμια

της περιοχής των Ανδρονιάνων.

ΣΤΑΥΡΟΛΕΞΟ - ΚΡΥΠΤΟΛΕΞΟ

ΛΥΣΕΙΣ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΣΤΑΥΡΟΛΕΞΟΥ ΦΥΛΛΟΥ 96 ΟΡΙΖΟΝΤΙΑ: 1.ΑΝ, 2.ΓΙΑΝΝΟΜΠΕΛΙΑΣ, 3.ΝΑΚΑ, 4.ΛΟΠΗ, 5.ΤΡΑΙΝΑ, 6.ΧΙΛΙΑ, 7.ΣΚΟΥΝΑ, 8.ΤΣΟΥΛΗΣ, 9.ΤΡΙΓΚΑΣ, 10.ΟΡΓΙΟ, 11.ΡΟΔΙ, 12.ΜΑΠΑ, 13.ΚΟΥΛΑ, 14.ΑΗΡ, 15.ΟΣΙΡΙ, 16.ΣΑΚΕΛΗΣ, 17.ΣΑΡΑΚΙ, 18.ΥΡΟΥΣ, 19.ΣΟΛΑ, 20.ΘΟΔΟΣΗΣ, 21.ΣΑΡΜΙΝΑ, 22.ΦΙΛΙΩ, 23.ΚΑΝΙΑ, 24.ΓΚΡΟΥΓΙΑΣ, 25.ΑΓΓΕΛΙΚΟΥΛΑΚΑΘΕΤΑ: 26.ΣΤΡΟΥΛΙΟΣ, 27.ΚΡΟΣΙΑ, 28.ΑΓΑΛΙ, 29.ΟΙΔΑ, 30.ΜΑΥΡΙΝΑ, 31.ΝΙΚΟΛΟΥΓΙΑΣ, 32.ΣΙ, 33.ΑΑ, 34.ΓΟΝΥ, 35.ΟΕ, 36.ΛΑ, 37.ΟΝΟΜΑ, 38.ΜΥΛΩΝΑ, 39.ΑΛΗ, 40.ΤΡΑΚ, 41.ΠΕΤΡΑΝ, 42.ΠΑΣΟΥΛΑ, 43.ΡΙΤΑ, 44.ΛΙΑΚΟΣ, 45.ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ, 46.ΠΥΘΙΑ, 47.ΑΧΝΑ, 48.ΣΚΑΠΕΤΟΥΡΗΣ, 49.ΚΟΛΟΓΙΟΥΡΗΣ, 50.ΥΙΟΣ, 51.ΜΠΑΛΟΝΙ,52.ΣΟΥΓΙΑΣ, 53.ΚΑΤΣΙ, 54.ΦΟΥΣΚΟΣ, 55.ΤΑΣΟΣ, 56.ΠΟΠΟΣ

«ήμουν κι εγώ μετανάστης…»

ΘΕΟΔΟΣΗΣ Σ. ΔΗΜΟΣ

Ο Γιάννης Πύργας είναι 16 ετών και είναι γόνος τουΝίκου Πύργα και της Αθανασίας Καλαμπαλίκη (Σούλα Λά-γιου) μόνιμος κάτοικος Ναυπάκτου από το 2004.

Στην πρωτεύουσα του kick boxing την Ολλανδίαόπου ο Γιάννης Πύργας συμμετείχε με την ομάδα απότην σχολή Seido-Gym Nafpaktos του Φώτη Σκουζή,

κατέκτησε το 5ο του χρυσό μετάλλιο δίνοντας τον καλύ-τερο εαυτό του με πολύ εμπειρότερους αντίπαλους.

Η σκληρή προπόνηση (4 ώρες ημερησίως), οι συμ-βουλές και η τεχνική που αποκομίζει από τον δάσκαλό τουκ. Φώτη Σκουζή απέφερε καρπούς κατακτώνταςεως σήμερα 5 χρυσά μετάλλια στους παρακάτωαγώνες:

6/12/2014 Θεσσαλονίκη Πανελλήνιο πρωτάθλημαπαίδων k-1 kick boxing κατέκτησε την 1η θέση

15/3/2015 Αθήνα k-1 kick boxing battle κατέ-κτησε την 1η θέση

1/8/2015 Πύργο Ηλείας k-1 kick boxing βραδιάεπιλέκτων ανδρών κατέκτησε την 1η θέση

8/11/2015 Ιωάννινα k-1 kick boxing επίλεκτοιαγώνες ανδρών κατέκτησε την 1η θέση

13/12/2015 Ολλανδία Άμστερνταμ k-1 kick box-ing Πανευρωπαϊκοί αγώνες ανδρών κατέκτησε την1η θέση

Επίσης μια καλή συμμετοχή στο καράτε είχε στοΒόλο σε παγκόσμιο πρωτάθλημα ανάμεσα σε 27κράτη.

8 Αρ. Φύλλου 97 • Οκτώβριος - Νοέμβριος - Δεκέμβριος 2015

Το 5ο του χρυσό μετάλλιο κατέκτησε ο Γιάννης Πύργας

Νέες εκδόσεις

Μόνο μία ήττα έχει μέχρι τώρα ο Γυμναστικός ΣύλλογοςΚύμης στην Α2 Εθνική κατηγορία του μπάσκετ. Τα αποτε-λέσματα του ΓΣΚ είναι 10 νίκες και 1 ήττα σε 12 παιχνίδια καιβρίσκεται στη 2η θέση της βαθμολογίας. Τα μέχρι τώρα απο-τελέσματα είναι: 1ο παιχνίδι 3-10-15 Μαχητές Δόξας Ποντίων – ΓΣ Κύμης 54-692ο παιχνίδι 10-10-15 ΓΣ Κύμης – Φίλιππος Βέροιας 81-533ο παιχνίδι 17-10-15 Δόξα Λευκάδας – ΓΣ Κύμης 75-844ο παιχνίδι 24-10-15 ΓΣ Κύμης – Δούκας 79-605ο παιχνίδι 31-10-15 Περιστέρι – ΓΣ Κύμης 57-596ο παιχνίδι 7-11-15 ΓΣ Κύμης – Ψυχικό 72-677ο παιχνίδι ΡΕΠΟ8ο παιχνίδι 20-11-15 ΓΣ Κύμης – Ηρακλής Θεσ/κης 80-72(απευθείας μετάδοση από την κρατική τηλεόραση)9ο παιχνίδι 27-11-15 Πευκοχώρι Χαλκιδικής – ΓΣ Κύμης 65-73

10ο παιχνίδι 12-12-15 Πανερυθραϊκός –ΓΣ Κύμης 83-78 στηνπαράταση σε απευθείας μετάδοση από την κρατική τηλεό-ραση.11ο παιχνίδι 19-12-15 ΓΣ Κύμης – Λειβαδιά 92-7212ο παιχνίδι 7-1-16 Παγκράτι – ΓΣ Κύμης 74-82

Έχει τη σημασία του να τονίσουμε την απευθείας μετά-δοση παιχνιδιών του ΓΣ Κύμης από την κρατική τηλεόρασηόπως αναγράφουμε παραπάνω. Επίσης και τα επόμενα παι-χνίδια του ΓΣΚ εκτός έδρας με τον πρωτοπόρο Φάρο Κερα-τσινίου την 23-1-16 και εντός έδρας με τον δυνατό Προμη-θέα Πάτρας την 30-1-16 θα μεταδοθούν απευθείας από τηνκρατική τηλεόραση.

ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ Η ΠΟΡΕIΑ ΤΟΥ ΓΥΜΝ. ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΚΥΜΗΣ

Με την φανέλα του ΠΑΣ Γιάννινα θα αγωνίζεται απόεδώ και πέρα ο Αλέξανδρος Νικολιάς, ο οποίος μετάτο τελευταίο του ματς με τον Ολυμπιακό Βόλου, ταξίδε-ψε στα Ιωάννινα και υπέγραψε το νέο του συμβόλαιο. Ημεταγραφή του 21χρονου εξτρέμ, είναι η δεύτερη για τονΠΑΣ μετά τον Μαυροπάνο και η ανακοίνωση ήρθε γιανα επιβεβαιώσει το ρεπορτάζ του gazzetta.gr, που σας είχεενημερώσει για την συγκεκριμένη κίνηση του «Άγιαξ τηςΗπείρου».

Η ανακοίνωση: Η ΠΑΕ ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΙΝΑ 1966 ανακοινώνει την υπο-

γραφή συμβολαίου συνεργασίας τριετούς διάρκειας μετον 21χρονο μεσοεπιθετικό Αλέξανδρο Νικολιά. Ο πο-δοσφαιριστής αποκτήθηκε με μεταγραφή από τον Ολυμ-πιακό Βόλου.

Ο ίδιος δήλωσε στην επίσημη ιστοσελίδα της ομάδαςτα εξής: «Θέλω να ευχαριστήσω όλους τους ανθρώπουςτης νέας μου ομάδας που πίστεψαν σε μένα. Γνωρίζωπολύ καλά ότι έχω έρθει σε έναν ιστορικό σύλλογο, με με-γάλη δυναμική και με έναν υπέροχο κόσμο. Από την πλευ-ρά μου αυτό που μπορώ να υποσχεθώ είναι ότι θα δου-λέψω σκληρά και θα δώσω τα πάντα έτσι ώστε να βοη-θήσω τον ΠΑΣ να πετύχει τους στόχους του»

gazzetta.gr on Facebook

Ο Αλέξανδρος Νικολιάς και επίσημα στον ΠΑΣ

Το Διοικητικό Συμβούλιο του ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΥ ΣΥΛ-ΛΟΓΟΥ ΑΝΔΡΟΝΙΑΝΩΝ – ΔΕΝΔΡΩΝ, ανακοινώ-νει πως μετά από ομόφωνη απόφασή του, από το με-

θεπόμενο φύλλο της εφημερίδας μας δηλ. το Νο 99 του Β’τριμήνου 2016 για λόγους οικονομικούς αλλά και για λό-γους της οφειλόμενης εκκαθάρισης του αρχείου παραλη-πτών της:

α/ Θα περιοριστεί σημαντικά η ταχυδρομική αποστο-λή της εφημερίδας μας.

β/ Η εφημερίδα μας θα αποστέλλεται από το παραπάνωτεύχος Νο 99 μόνο σε όσους φίλους και φίλες μας δηλώ-σουν την επιθυμία τους να συνεχιστεί η αποστολή της.

γ/ Εξαίρεση θα γίνει με τους παραλήπτες μας στο εξω-τερικό στους οποίους θα συνεχίσουμε την αποστολή τηςεφημερίδας εκτός εξαιρέσεων.

Η απόφαση αυτή θα συζητηθεί και στην φετινή ΤακτικήΓενική μας Συνέλευση που θα συγκληθεί στο χωριό στις 2

Μάη 2016.Επίσης από το φύλλο Νο 96 η διανομή της εφημερίδας

μας κυρίως στο χωριό και τη γύρω περιοχή έχει περιορι-σθεί και θα περιορισθεί ακόμα πιο πολύ διανεμόμενη μετον καλύτερο δυνατό έλεγχο.

Υπογραμμίζουμε 1- πως η εφημερίδα θα συνεχίσει να διανέμεται δωρεάν. 2- πως η κάλυψη του κόστους της εφημερίδας μας (5

€ ετήσια) είναι δίκαιο αίτημα του Δ.Σ. αλλά και των τα-μειακώς εντάξει μελών και φίλων.

3- πως η πρόσβαση στην ηλεκτρονική έκδοση της εφη-μερίδας μας μέσω της ιστοσελίδας μας www.andronianoi.grη οποία πρόσφατα αναβαθμίστηκε ουσιαστικά, δεν θα επη-ρεαστεί.

ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΤΟΥ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ

ΑΝΔΡΟΝΙΑΝΩΝ - ΔΕΝΔΡΩΝ

ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΛΗΠΤΕΣ ΤΗΣ «ΦΩΝΗΣ ΤΩΝ ΑΝΔΡΟΝΙΑΝΩΝ - ΔΕΝΔΡΩΝ»

ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΙ ΟΣΑ ΚΟΥΒΑΛΑΝΕ Έχουμε συζητήσει στο Διοικητικό Συμβούλιο παλαιότερα τη

δημιουργία αρχείου σχετικού με τα χωριά μας (Ανδρονιάνοι καιΔένδρα) που θα περιλαμβάνει κάθε σχετικό με την ιστορία, τονπολιτισμό, τους ανθρώπους και τα έργα των κλπ. Βασικό δομι-κό στοιχείο αυτού του αρχείου είναι το οπτικό υλικό, οι φωτο-γραφίες και κάθε παρεμφερές.

Στη μέχρι τώρα παρουσία μας σαν Σύλλογος έχουμε πα-ρουσιάσει τέτοιο υλικό στην εφημερίδα μας Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΑΝ-ΔΡΟΝΙΑΝΩΝ – ΔΕΝΔΡΩΝ, στα ημερολόγιά μας όπως αυτό του2016 που κυκλοφορεί και μπορείτε ακόμα να το προμηθευτεί-τε, στο site μας www.andronianoi.gr και θα συνεχίσουμε ανά-λογα και πιο έντονα και αυτό συμπληρωματικά με τη δημιουρ-γία του αρχείου που ανέφερα.

Είναι προφανές πως η συνεισφορά όλων των μελών και φί-λων είναι απαραίτητο στοιχείο επιτυχίας της προσπάθειάς μας,όπως και της μέχρι τώρα παρουσίας μας. Έτσι οι ευχαριστίες μαςαπολογιστικές ή όχι είναι από καρδιάς για μια ακόμα φορά. Ημορφή του αρχείου όχι κατ’ ανάγκην μονοδιάστατη, είναι υπόδιαμόρφωση και αναζητάμε και τις προτάσεις σας και σε αυτότο σημείο.

Ένα δείγμα αρχειακό είναι οι δύο φωτογραφίες που πα-ρουσιάζουμε στο φύλλο αυτό (σελ. 2). Μια παρέα νεαρών (πο-δοσφαιρική ομάδα του χωριού αρχές δεκαετίας του 1970 στο γή-πεδο του Δημοτικού Σχολείου Ανδρονιάνων) και μια κοριτσο-παρέα στο καφενείο του Κούψη χρονολογικά γύρω στο 1970 κατάτην εκτίμησή μου. Είναι 2 από τις 22 φωτογραφίες που μας έχειεμπιστευτεί το μέλος μας Θεοδόσης (Σάκης) Σπ. Λύκος απόαρχείο του παππού του Τάσου (Τατάμης) και τον ευχαριστούμεγια μια ακόμα φορά.

ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑΤΑ ΑΝΩΝΥΜΩΝΣτη γειτονιά Λάτσατα της Χαλκίδας ένας κάτοικός της

επένδυσε ένα μέρος στον τοίχο του φτωχικού του, με βοτσαλά-κια και χαλίκια απότην κοντινή θάλασ-σα. Βλέπετε το απο-τέλεσμα. Εντυπω-σιακό σε χρώμα, σεσχέδιο, σε τεχνική.Ευχάριστα με άφη-σε να το φωτογρα-φίσω αλλά αρνήθη-κε να φωτογραφί-σω και τον ίδιο μετο έργο του. Παρα-ξενεύτηκε όταν τουμίλησα με καλά λόγια για το δημιούργημά του και απόρησε καιαπάντησε αρνητικά όταν τον ρώτησα αν ασκεί αυτή τη δρα-στηριότητα. Αρνήθηκε να δημιουργήσει με αμοιβή βέβαια,κάτι ανάλογο στο σπίτι μου. Τόσο απλά μου είπε πως το έκανεγια το κέφι του και μόνο στο σπίτι του και πως είναι αυτοδίδα-κτος. Με περισσή σεμνότητα και μετριοφροσύνη. Φίλε μου σκέ-ψου το πάλι. Οι μέρες μας αναζητούν φως από αυτό που μπο-ρείς και συ να δώσεις έστω κι αν δεν το έχεις ο ίδιος κατά νου.

Γαρυφαλλάκι μου μικρό εσύ μου πήρες το μυαλό...

“Γαρυφαλλάκι μου μικρό εσύ μου πήρες το μυαλό...” το τρα-γούδησε η παραδοσιακή Κουμιώτικη ευαισθησία και το τραγουδάέτσι μέχρι και σήμερα. Τουλάχιστον 15 χρόνια μου γεννοβολά-

ει παίρνοντας τησκυτάλη απότους προγόνουςτης. Είναι ακόμαστις μέρες τηςγια πολλαπλα-σιασμό. Με απλόκαι εύκολο καιπολύ ασφαλήτρόπο ο πολλα-πλασιασμός της.Από ένα μικρόκλωναράκι της

(μόσχευμα ή ξεμοσχάλι), εύρωστο βέβαια δηλ. νεαρό και ντε-λικάτο από τα πολλά που έχει τώρα. Τσακίζεις λίγο το κλωνα-ράκι στην πίσω άκρη του και το καρφώνεις σε μιά μικρή γλα-στρούλα ή σε αφράτο χώμα ποτίζοντάς το κάθε δύο μέρες σε προ-σουλιακό σημείο. Δεν φοβάται το κρύο ακόμα και μέχρι λίγουςβαθμούς αρνητικές θερμοκρασίες. Την επόμενη άνοιξη θα ξε-κινήσει να παράγει μυρωδάτα (κανέλλα θυμίζουν) γαρυφαλλάκιακαι με λίγη προσοχή θα σε συντροφεύει για χρόνια γενόμενη καιαυτή με τον ίδιο τρόπο γεννήτορας.

Σταμ. Δ. Σπύρου

ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΣΕ ΣΥΝΤΟΜΙΑ

Γάμοι Το Σάββατο 26-12-2015 τελέσθηκε στον Ιερό Ναό Ευαγγελί-

στριας στην Κάνηθο Χαλκίδας ο γάμος του Γιάννη Νικολιά τουΒαγγέλη και της Σταυρούλας με την Δήμητρα Χαρ. Σαμαρτζή.

Θερμές ευχές για χαρές και επιτυχίες στις κοινές τους προσπά-θειες.