Théodore Gericault

(1791 – 1824)

Καθοριστική μορφή του Γαλλικού

Ρομαντισμού. Ο διασημότερος πίνακάς του, «Η

Σχεδία της Μέδουσας», προκάλεσε

αμηχανία για τον μοντερνισμό του θέματος και τους

αιχμηρούς πολιτικούς

υπαινιγμούς του.

Théodore Gericault Η σχεδία της Μέδουσας

Ο πίνακας απεικονίζει ένα τραγικό γεγονός που συνέβη το 1816:

το ναυάγιο της γαλλικής φρεγάτας «Μέδουσα» στης ακτές της Αφρικής, οπότε 150 ναυαγοί σε μία σχεδία περιπλανήθηκαν

για 13 ημέρες, αβοήθητοι και εξαθλιωμένοι, φτάνοντας μέχρι τον κανιβαλισμό. Όταν τους βρήκαν, είχαν επιζήσει μόνο δέκα.

Ο Gericault αποφάσισε να απεικονίσει την μάταιη ελπίδα

των ναυαγών της σχεδίας. Χρησιμοποίησε ως μοντέλα τους

πραγματικούς επιζώντες αλλά και πτώματα από το ναυάγιο. Ένα από τα μοντέλα του

ήταν και ο διάσημος Γάλλος ζωγράφος Eugène Delacroix.

Αυτό έκανε τον πίνακα τόσο ζωντανό, που ο θεατής αισθάνεται

κι αυτός ένας από τους επιζώντες στην σχεδία.

Ο καλλιτέχνης δεν έχει εστιάσει σε έναν από τους ανθρώπους

αλλά στο γεγονός.

Théodore Gericault Η σχεδία της Μέδουσας

Παρατηρούμε σε πρώτο πλάνο τη σχεδία ενώ στο βάθος της θάλασσας διακρίνουμε

ένα πλοίο, που όμως δεν φαίνεται να έχει αντιληφθεί τη σχεδία.

Κάποιοι από τους επιζώντες προσπαθούν -μάταια όπως φαίνεται- να τραβήξουν την

προσοχή του πλοίου ενώ οι υπόλοιποι προσεύχονται στον Θεό για τη σωτηρία

τους. Στο κάτω μέρος της σχεδίας βλέπουμε έναν

άνθρωπο μεγάλης ηλικίας, που κοιτάζει καταπρόσωπο το θεατή. Η έκφραση του υποδεικνύει έναν άνθρωπο ο οποίος έχει

αποδεχτεί την μοίρα του -στη συγκεκριμένη περίπτωση πως θα πεθάνει.

Αξιοπερίεργο είναι πως ο Gericault μας παρουσιάζει κάποιους από τους ανθρώπους στην σχεδία θαρραλέους έως και υγιείς ,ενώ όπως γνωρίζουμε βρίσκονταν εκεί για δέκα

τρεις ημέρες και κάτω από τραγικές συνθήκες.

Théodore Gericault Η σχεδία της Μέδουσας

Δίνεται έμφαση στην κίνηση των επιζώντων αλλά και των νεκρών: η στάση

των ζωντανών ναυαγών επάνω στην σχεδία είναι διαφορετικές. Ο ένας προσεύχεται,

τρεις κοιτάζουν με ανέκφραστο πρόσωπο τον νεαρό που κουνάει το μαντίλι στο πλοίο ενώ κάποιοι άλλοι αντιθέτως τον

κοιτούν με την αγωνία και τον πόνο ζωγραφισμένο στα μάτια τους.

Ο ζωγράφος αποφεύγει τα ανοιχτά έντονα χρώματα για να μην αποπνέει ο πίνακας

χαρά ή αισιοδοξία και προτιμά τα σκούρα και μουντά. Αντίθετα, με τις φωτοσκιάσεις που δημιουργεί ο συννεφιασμένος ουρανός,

εντείνεται η δραματικότητα των προσώπων.

Αυτή η βουβή σκηνή απελπισίας πετυχαίνει ακριβώς αυτό που θέλει ο Gericault : να

συγκινήσει βαθιά τον θεατή, κινητοποιώντας τον και καταγγέλλοντας

την αργοπορημένη κρατική βοήθεια.

Théodore Gericault Η σχεδία της Μέδουσας

4ο Γυμνάσιο Π. Φαλήρου Σχ. Έτος

2014 - 2015

Μέρος του Πολιτιστικού

προγράμματος :

Ο Φιλελληνισμός στην Ελληνική

Επανάσταση του 1821

Η Ευρωπαϊκή διανόηση στο πλευρό των

Ελλήνων

Υπεύθυνες καθηγήτριες :

Ναλμπάντη Αγγελική

Αρτινού Ιωάννα

Στη συγκεκριμένη εργασία εργάστηκε η

μαθήτρια:

Εύα Δεμεσούκα (Β΄1)