uczniowie zostali zaproszeni na przedstawienie pt.zosia balicka, karolina czerwińska , patrycja...
TRANSCRIPT
27 listopada, w Dniu Patrona Szkoły,
uczniowie zostali zaproszeni na
przedstawienie pt.:
„Janusz Korczak – patron dziecięcych serc
Wczoraj, Dziś , Zawsze.”
Przedstawienie miało na celu podsumowanie
wiedzy o życiu Janusza Korczaka zebranej
przez uczniów w ciągu Roku Korczakowskiego.
Przesłanie spektaklu stanowiła ponadczasowość idei
Korczakowskich. Zwrócono uwagę na problemy
współczesnego dzieciństwa oraz na trud dorastania
w cieniu wojny. Uczniowie naszej szkoły zostali
przeniesieni w czasie do Domu Sierot prowadzonego
przez Janusza Korczaka , w którym mogli obserwować
życie jego mieszkańców, a także postawę Starego Doktora
wobec swoich wychowanków. Poczuli też cień lęku
mieszkańców Domu Dziecka, gdy ich radosna zabawa
została brutalnie przerwana odgłosami wojny, a żołnierze
zabrali im dom, przenosząc ich do getta. Przedstawienie
wzbudziło wiele emocji i dostarczyło wielu wzruszeń ,
w dużej mierze za sprawą wykonanej przez p. Ewelinę
Dzięgielewską piosenki napisanej na tę okazję do słów
wiersza Władysława Broniewskiego:
Przedstawienie spotkało się z wieloma wyrazami uznania wśród dzieci, nauczycieli, a także zaproszonych rodziców, czego efektem niżej umieszczona recenzja spontanicznie napisana przez tatę jednego z występujących
w nim uczniów.
Skoro dzieci grają bohaterów, a nauczyciele pełnią rolę scenarzystów, reżyserów
i scenografów to ja odważę się pobyć przez chwilę recenzentem.
Oto moja krótka recenzja "na gorąco":
Przede wszystkim nie trudno recenzować wydarzenie, po którym emocje
w głowie ciskają się z jednego kąta w drugi. Wirują jak akcja na małej sali
zmieniająca swoje miejsca tak, że głowa widza chciałaby kręcić
się wokoło. To zmusza uczestników, a szczególnie dzieci znajdujące
się w centrum wydarzeń do poruszania się w rytm spektaklu. Nie
muszą się nawet przenosić oczyma wyobraźni w niepojęte w czasach pokoju
wydarzenia wojny, bo to sama wyobraźnia je oplata jak pajęczyna z nitek
przeszłości. Potęguje to przestrzeń zarezerwowana dla dźwięku. Serce
podskakuje w rytm wybuchów, żeby za chwilę zostać uciszone melancholią
prowokującą umysł do zadumy nad wydarzeniami minionych lat.
Dopiero w zalewie uczuć i emocji wskrzeszonych przez obrazy i barwne
tony udaje się przemycić niezwykle istotne informacje dla dzieci, ale także
w dużej mierze dla rodziców, którzy dowiadują się nagle, że "oni tylko płaczą
podczas, gdy ich pociechy beczą i mażą się".
Tata Oskara i Rogera
Piotr Pasternak
W przedstawieniu wystąpili :
Karina Bidas
Kaja Tyburska
Ada Mrugalska
Roksana Szulińska
Wiktor Kalinowski
Oskar Pasternak
Roksana
Jakubowska
Szymon Kluska
Szymon Dombrowski
Kacper Wachowski
Uczniowie Gimnazjum Płockiego Uniwersytetu
Ludowego
Ola Soczewka
Pan Piotr Tutkaj
Pani Beata Chrobot - Tutkaj
Przedstawienie przygotowały: p. Ewelina Dzięgielewska
p. Martyna Skrodzka p. Urszula Synakowska
p.Iwona Spiek p. Beata Chrobot – Tutkaj
Bardzo dziękujemy za wszelką życzliwość i pomoc okazaną przy
realizacji przedsięwzięcia.
Zapraszamy do fotogalerii.
„Obsługą” teatru ( kurtyną i efektami specjalnymi) zajmowali się uczniowie: Michał Załęski, Bartek Kaszyński, Nikola Zimny, Emilia Nowakowska, Zosia Balicka, Karolina Czerwińska , Patrycja Giszczak oraz Kasia Kamińska.
Dziękujemy