28  vice versa     mednet 01I2013tekst suZAnne breMMers Beeld hAns oostruM fotogrAfIe

nAAM chrIstIAAn vAn der leIJleeftIJd 32

functIe vIJfdeJAArs AIos rAdIologIelocAtIe AMc

Van der Leij & Maas

Christiaan over Mario:“Toen ik Mario voor het eerst ont-moette, was ik nog student. Ik ging bij hem en twee andere specialisten op bezoek om te praten over wetenschap-pelijk onderzoek. Behoorlijk spannend, maar het viel reuze mee. Vooral Mario was zeer toegankelijk. Hij stelde me gerust. Ik vond hem een heel vriende-lijke, enthousiaste man. Als student heb je toch een bepaald beeld bij een medisch specialist, maar dat maakte hij onmiddellijk ongedaan.Als coassistent maakte ik voor het eerst kennis met hem als dokter. Hij gaf me de mogelijkheid om zelf verslagen te dicteren. Dat had hij voor mij geregeld.

Het was toen vrij uitzonderlijk om tij-dens je coschappen al te mogen dicte-ren. Mario geeft me vertrouwen, ik denk omdat hij merkt dat ik de radiologie leuk vind. Als arts-assistent krijg ik meer zicht op de kwaliteiten van Mario als arts. Hij is een heel goede skeletradioloog en recent is hij hoogleraar geworden. Medisch inhoudelijk is hij sterk, maar zeker didactisch maakt hij indruk. Mario is onderwijsminded. Hij legt veel uit en neemt daar de tijd voor. Daarbij blijft hij altijd enthousiast en vriendelijk. Dat lijkt me als supervisor best moeilijk omdat je veel moet herhalen. Ik kan me ook voorstellen dat je wel eens gek

wordt van co’s of aiossen die het nog steeds niet hebben begrepen. Bij Mario merk je daar niets van. Ik denk dat ik hem nog nooit, niet één keer in de negen jaar dat ik hem ken, chagrijnig heb gezien. Het is aanstekelijk om iemand zo enthousiast in zijn werk bezig te zien. Ik heb recent gekozen voor de interven-tieradiologie, maar ik heb ook overwo-gen of ik net als Mario skeletradioloog zal worden. Zijn enthousiasme voor het vak heeft daar aan bijgedragen.Dat enthousiasme heeft ook een keer-zijde, hij is daardoor gemakkelijk bena-derbaar en dat merk je tijdens bespre-kingen. Dan wordt duidelijk dat hij een drukke agenda heeft. Soms interfereert dat met het dagelijkse programma. Als supervisor is het soms lastig om onderwijs van hem te krijgen. Zijn klini-sche onderwijstijd is beperkt. Maar als hij tijd heeft, is het een heel fijne oplei-der. Hij heeft me gestimuleerd om zelf zaken uit te zoeken.”

Aios Christiaan van der Leij leerde radioloog Mario Maas kennen tijdens zijn studenten tijd. Hij deed onder zijn begeleiding zijn weten-schappelijke stage, coschappen, onderzoek en is nu bezig met de differentiatiestage binnen de vervolgopleiding tot radioloog.

vice versa  29 

nAAM: MArIo MAAsleeftIJd: 51functIe: hooglerAAr rAdIologIe, In het bIJZonder de Musculoskele-tAle rAdIologIelocAtIe: AMc

Mario over Christiaan:“De wetenschappelijke stage van Chris ging over kraakbeenafwijkingen in de pols. Een vrij technisch onderwerp. In razend tempo gaf hij inzicht in hoe je in een pols naar kraakbeen kunt kijken. Hij mocht zelfs een presentatie houden op een Europees radiologiecongres. Chris zou met mij meerijden, maar ging op het laatste moment niet mee omdat hij te ziek was. Ik wilde de presentatie zelf houden, maar zag er toch van af omdat ik het technisch gezien te moei-lijk vond om te reproduceren. Dat zei wel iets over de begaafdheid van Chris.In tegenstelling tot hoe ik ben, is Chris minder uitbundig in zijn gedrag. Ik laat snel mijn gevoelens zien, Chris is stug-ger, meer in zichzelf. Dat vond ik aan-vankelijk lastig. Nu ik hem beter ken, zie ik zijn emoties wel. Afgelopen zomer mocht ik bij zijn huwelijk zijn. Een prachtige bruiloft in een klein kerkje vlakbij Amsterdam. Op het eerste gezicht gedraagt hij zich

helemaal niet overmatig enthousiast, alleen als je hem goed kent, zie je aan zijn gezicht dat hij bijzonder blij en enthousiast is. Onze band is vriendschappelijk, maar we zijn nog nooit bij elkaar thuis geweest. Toch laten we wel onderdelen van elkaars leven aan elkaar zien. Hoe anders we ook zijn, het klikt omdat ik volledig op hem kan vertrouwen.Als aios is Chris veel minder gesloten. Hij vertelt direct wat hij weet en wat hij wil weten. Dat is vooral tijdens de dien-sten bijzonder plezierig. Als hij mij belt, weet ik dat het nodig is. Bovendien is Chris ‘leerbaar’. Hij kan gemakkelijk snel beter worden.Na zijn coschappen weet Chris niet welk specialisme hij zal kiezen. Uitein-delijk besluiten we dat hij een jaar onderzoek bij mij doet, zodat hij meer tijd heeft om een keuze voor een speci-alisme te maken. Het onderzoek dat Chris doet, is een ingewikkelde MRI-methode om het ver-

loop van de verschillende fases van artritis te herkennen. Niets was daar-over nog helder. Mijn collega’s en ik hadden vertrouwen in Christiaan. Een van mijn collega’s zei: ‘Deze jongen gaat ontzettend veel opleveren’. Hij heeft gelijk gekregen. Chris is erin

geslaagd een stempel te drukken op een compleet braakliggend onder-zoeksveld. Collega’s hebben veel gehad aan zijn gebiedsontginning. Twee onderzoekers gebruiken de tech-niek nu bij kinderen. Dat Chris zichzelf niet snel laat zien, vond ik niet gemakkelijk, maar ik heb inmiddels geleerd dat dit geen goed beoordelingscriterium is. Me bloot geven, doe ik maar bij een beperkt aan-tal mensen. Hij is daar een van.”

‘Twee onderzoekers gebruiken zijn techniek nu’

nAAM MArIo MAAsleeftIJd 51functIe hooglerAAr rAdIologIe, In bIJZonder Musculo skeletAle rAdIologIelocAtIe AMc