VENITEADOREMUS

FragmentylistówduszpasterskichPrałataJavier’aEchevarríanatematBożego

NarodzeniaiNowegoRoku.

©BiuroInformacjiOpusDei,2016

SPISTREŚCI

Wstęp

GRUDZIEŃ

-Grudzień2006.StałaobecnośćBoga

-Grudzień2007.Bógprzychodzi

-Grudzień2008.ZwyczajnośćNarodzinBoga

- Grudzień 2009. Przygotować Jegoprzyjście

-Grudzień2010.“Słowo”stałosięmałe

-Grudzień2011.Betlejemwnaszejduszy

-Grudzień2012.DzieciŚwiatłości

- Grudzień 2013. Przyszedł na ten naszświat

- Grudzień 2014. Chwała Bogu nawysokościach

-Grudzień2015.Świętoradości

- Grudzień 2016. Kontemplowani przez

Boga

STYCZEŃ

-Styczeń2007.Pokójnaświecie,pokójwduszy

- Styczeń 2008. Uzasadnić nasząnadzieję

-Styczeń2009.WramionachMaryi

- Styczeń 2010.Większy niż Ona, tylkoBóg

-Styczeń2011.Chrystusnaswyzwolił

-Styczeń2012.ZnaleźćBogawsłabości

-Styczeń2013.Pokoraserca

-Styczeń2014.Pragnieniebraterstwa

- Styczeń 2015. Jezus narodził się wrodzinie

-Styczeń2016.MatkaBoża,Matkanasza

WSTĘP

Niniejsza książka stanowi zbiórfragmentów listów, które Prałat JavierEchevarría podczas wielu latcomiesięczniepisałdowiernychOpusDeii które zostały opublikowane na stronieinternetowejprałatury.

PośmierciPrałata12grudnia2016roku,z okazji Bożego Narodzenia i początkunowego roku liturgicznegopogrupowaliśmy wybrane rozważania iradyduchowe,którezaproponowałPrałatJavier Echevarría na temat tego okresuliturgicznego w grudniowych istyczniowychlistachwlatachod2006do2016roku.

Powrótdospisutreści

STAŁAOBECNOŚĆBOGA(GRUDZIEŃ2006R)

Mamy aktywnie przyczyniać się doustanowieniakrólestwaBożegonaziemi.Ipowinniśmyrobićtodzieńzadniem,wzdarzeniach zwyczajnego życia,przygotowując nieustanne przychodzeniePanadodusz.Niezapominajmybowiem,że Jezus Chrystus przybył nie tylko wpierwsze Boże Narodzenie, ani niedopieropodkoniec czasówpowróci.Panpragnie być nieustannie obecny wnaszych duszach i liczy na nas, byuświęcać wszelkie szlachetnerzeczywistościludzkie.Działatakpoprzezłaskę sakramentów – szczególniespowiedźiEucharystię–atakżepoprzezprzykład i słowo swoichuczniów, swoichprzyjaciół(…).

Począwszy od 17 grudnia horyzont(liturgii) koncentruje się nabezpośrednim przygotowaniu do Bożego

Narodzenia. Idźmy więc ku Betlejem,blisko Maryi i Józefa. On nauczą naszwracać się do Jezusa serdecznie idelikatnie,naśladowaćGo,zakochaćsięwNim. Owocem tej większej zażyłościbędzie aspiracja, jaką św. Josemaríawyrażał siedemdziesiąt pięć lat temu:chcę, by moja obecnośćwystarczyła, by zapalić świat, nawiele kilometrów dokoła,płomieniemniedougaszenia.Chcęwie¬dzieć, że jestemTwój. Późniejniech nadejdzie Krzyż: nigdy niebędę bał się za-dość¬uczynienia...Cierpieć i kochać. Kochać icierpieć. Wspaniała to droga!Cierpieć,kochaćiwierzyć:wiaraimiłość.WiaraPiotra.MiłośćJana.ZapałPawła1.

Powrótdospisutreści

***

1 San Josemaría,Apuntesíntimos (28-XII-1931).Cytowany w Założyciel Opus Dei. Tom I. p. 453.AndrésVázquezdePrada.

BÓGPRZYCHODZI(GRUDZIEŃ2007R.)

Zastanówmysięterazprzezchwilę,razemzBenedyktemXVI,nadtym,iżwliturgiinieużywasiętutajczasuprzeszłego— Bóg przyszedł, ani przyszłego —Bóg przyjdzie, lecz teraźniejszy:«Bóg przychodzi». Jak dobrzewidać, jest to czas teraźniejszyciągły, czyli czynność, która wciążsię dokonuje: już się dokonała,dokonuje się teraz i jeszcze siędokona.«Bógprzychodzi»wkażdejchwili.

Czasownik «przyjść» występuje tujakosłowo«teologiczne»czywręcz«teologalne», ponieważ mówi namo czymś, co dotyczy samej naturyBoga. Głosić, że «Bóg przychodzi»,znaczy więc głosić po prostusamegoBoga,ukazującjednązJegoistotnych i charakterystycznych

cech: to, że jest OnBogiem-który-przychodzi.

Adwent jest wezwaniem dlawierzących, aby uświadomili sobietę prawdę i zgodnie z niąpostępowali. Niczym zbawiennewezwanie, ponawiane w kolejnychdniach, tygodniach, miesiącach,rozbrzmiewają słowa: Obudź się!Pamiętaj, że Bóg przychodzi! Niewczoraj,niejutro,aledzisiaj,teraz!Jedyny prawdziwy Bóg, «BógAbrahama, Izaaka i Jakuba», niejest Bogiem, który żyje sobie wniebie inie interesuje sięnamianinaszymidziejami,leczjestBogiem-który-przychodzi.JestOjcem,którynigdynieprzestajeonasmyślećiwpełni szanując naszą wolność,pragnie nas spotkać i nawiedzić;chceprzyjść,zamieszkaćwśródnas,pozostać z nami. Przychodzi, bochcenaswyzwolićod zła i śmierci,od tego wszystkiego, couniemożliwia nam prawdziweszczęście.Bógprzychodzi,abynaszbawić1.

Adwent przynosi ze sobą wezwanie, aby

pamiętać,iżDominusprope2,–Bógjestblisko. Każdego roku, ten okrzyk liturgiiwywiera na mnie ogromne wrażenie.Możemy go interpretować na wielesposobów, dostosowując te słowa doduchowychpotrzebkażdegoznas.Kiedynaśladowanie Chrystusa wyda nam siębardzo trudne i wymagające,przypomnijmy sobie tę radosnąrzeczywistośćipomyślmyoniejzjeszczewiększą intensywnością. Wierzmy, żenasze trudności znikną, jeśli zrobimykrok ku temu, by owa bliskość zmieniłasięwzażyłość.

Dominus prope: między innymidlatego, że jestwewnątrznaszej duszywstanie łaski; tak blisko, że nie może byćbardziej.Chcemieszkaćznami,wewnątrznas.

Możemy myśleć też o Dominusprope,ponieważzbliżasięupamiętnienietego wzniosłego momentu, w którymWszechmogący, Wszechmocny, któryniczegoniepotrzebuje,zechciałokazać–gdynadeszłapełniaczasów– iż znajdujeupodobaniew stworzeniach,wkażdymznas: deliciæ meæ esse cum filiushominum(Prz8,31)–mojąrozkosząjest

przebywaćzsynamiludzkimi.

Dominus prope pomaga nam takżeumocnić w sobie wezwanie doapostolstwa. Dołóżmy codziennychstarań, by – bez względów ludzkich –przekazywać osobom wokół nas prawdę,żeBóg jest bardzo blisko iwoła u proguduszy: Otwórz mi, siostro moja,przyjaciółko moja, gołąbko moja, tymojanieskalan (Pnp5,2).Bógmówidonas wszystkich, jak do Oblubienicy wPieśninadPieśniami.Trzebanatychmiastotworzyć Mu serce, nie pozwolić, byprzeszedłobok:niechniestaniesię jakzOblubienicązPieśni,przezjejopieszałośćwodpowiedzi:Otworzyłamukochanemumemu, lecz ukochany mój już odszedł iznikł(ibid.,6).

Podejmijmy na nowo decyzję, bydobrze przygotować się do BożegoNarodzenia. Jesteśmy w pierwszymtygodniu Adwentu: jak często jużpowtórzyliśmy „Veni, Domine Iesu” (Ap22,20)– „Przyjdź,PanieJezu”? Ile razyrozważaliśmytozdaniezPismaŚwiętego,w którym w tych dniach odkrywamypełniejszy sens: rorate cæli (Iz 45, 8),niech otworzą się niebiosa i chmury

spuszcząSprawiedliwego?Niechotworzysięziemia!–moglibyśmydodać.Niebiosaotworzyły się i otwierają się stale,ponieważ Pan jest przy nas w każdymczasie; lecz musimy podjąć decyzję, byzaorać glebę naszych serc, żeby nasiąkłatym Bożym deszczem, łaską, która chcenas uzdrowić, uświęcić i uczynićskutecznymi.

Powrótdospisutreści

***

1 BENEDYKT XVI, homilia na nieszpory INiedzieliAdwentu,2-XII-2006.

2 LITURGIA GODZIN, drugie nieszpory INiedzieliAdwentu,czytaniekrótkie(Flp4,5).

ZWYCZAJNOŚĆNARODZINBOGA(GRUDZIEŃ2008R.)

W tych dniach, za radą naszego Ojca,możemy to¬wa¬rzy¬szyć Maryi iJózefowi w ich drodze do Betlejem. Wchwilach modlitwy osobistej, a także wciągudnia,bądźmyznimibardzoblisko,pragnąc im służyć, wynagradzać za tych,którzy wtedy – a także teraz – niepotrafili przyjąć Syna Bożego, kiedyprzyszedł na ziemię. Nie jest to tylkoćwiczenie wyobraźni, lecz pewienkonkretny sposób przeżywania naszejwiarywmis¬teriumWcielenia.

Boże Narodzenie jawi się nam jakonadzwyczajna szkoła; wykorzystajmylekcje, jakich udziela nam Jezus. JakprzypominałnaszOjciec,zastanówmysięnad naturalnością Jego na¬ro¬dzin.«Najpierw spędza dziewięć

miesięcywłonieswojejMatki, takjak każdy człowiek, znad¬zwyczajną naturalnością.Panażnadtowiedział,że ludzkośćodczuwa naglącą potrzebę Jegoosoby.Dlategotakbardzopragnąłprzyjść na ziemię, żeby zbawićwszystkie dusze. Nie przyspieszyłjednak tej godziny – przyszedł wswoim czasie, tak jak przychodząnaświatpozostaliludzie»1.

Możemy również zatrzymać sięnadJegoprostotą. «Pan przychodzi bezrozgłosu, nikomu niez¬nany. Naziemi tylko Maryja i Józefuczestniczą w tej Boskiejprzygodzie. A potem pa¬s¬te¬rze,których powiadamiają aniołowie.Następnie zaś owi Mędrcy zeWschodu.Wtenspo¬sóbdokonujesię transcendentalne wydarzenie,przezktóreniebołączysięzziemią,aBógzczło-wiekiem»2.

Naśladując Mistrza ze zdecydowaniem,łączmy to, co boskie i ludzkie w naszejzwyczajnejegzystencji.Wystarczy,byśmystarali się postawić Boga w centrumnaszych działań. Byśmy pragnęli

wypełniać nasze obowiązki dla oddaniaMu chwały. Byśmy oczyszczali nasząmotywację, z tego, co umniejsza chwałęBoga. W dniach poprzedzających BożeNarodzenieniezapominajmy,żeMaryjaiJózef ciągle stają u drzwi ludzkich dusz,tak, jak wtedy, w Betlejem, u drzwidomów. «Nie minę się wcale zprawdą–napisałśw.Josemaría–jeśli wam powiem, że Jezuswciąższukaschronieniawnaszymsercu.Powinniśmy prosić Go oprzebaczenienaszejślepoty,naszejniewdzięczności. Powinniśmyprosić Go o łaskę, żebyśmy niezamknęli przed Nim nigdy drzwinaszejduszy»3.

W najbliższych tygodniach liturgia,powtarzając wezwanie Jezusa, zachęcanas do czu¬wania: «Czuwajcie więc, bonie wiecie, w którym dniu Pan waszprzyjdzie»4. To samo przy¬po¬minaPapież wszystkim chrześcijanom:«Jezus,którywBożymNarodzeniuprzyszedł do nas i powrócichwalebniepodkoniec czasów,nieprzestaje odwiedzać nas stale wzda¬rze¬niach każdego dnia. Prosinasouwagę,byśmyzauważyliJego

Obecność, Jego przy¬by¬cie, iprzestrzega nas, byśmy czekali naNiego czuwając (…). Przygotujmysięnapono¬wneprzeżycie zwiarątajemnicy narodzenia Odkupiciela,które napełniło radościąwszechświat»5.

Powrótdospisutreści

***

1 ŚW. JOSEMARÍA, To Chrystus przechodzi, nr18.

2 Ibid.

3 Ibid.,n.19.

4 Mt24,42.

5 Benedykt XVI,Homilia na pierwszą niedzielęAdwentu,2-XII-2007.

PRZYGOTOWAĆJEGOPRZYJŚCIE

(GRUDZIEŃ2009R.)

DwadzieściawiekówtemuprzyjścieBogana świat dokonało się po cichu. Jedynieanio¬łowie imała grupka prostych ludzi– pasterzy – dzielili z Maryją i Józefemradość narodzin Odkupiciela. Równieżteraz nieustanne przychodzenie Panadokonuje się w ciszy. Lecz «gdzie jestwiara, gdzie Jego słowo jestgłoszone i słuchane, tam Bóggromadzi ludzi i oddaje się im wswoim Ciele, przemienia ich wswoje Ciało. On „przychodzi”. Idzięki temu serce ludzkie doznajeprzebudzenia. Nowa pieśń aniołówstaje się pieśnią ludzi, którzy,poprzez wieki, i w sposób zawszenowy, wyśpiewują przyjście Bogajako dziecka i radują się znaj¬głęb¬szego wnętrza swojej

istoty»1.

Starajmy się nadać pełny senszewnętrznym znakom tychchrześcijańskichświąt.Uczyńmywysiłek,nalegam, aby zwrócić atmosferze tychtygodni jej oryginalne znaczenie. Możnanaprzykład,wspieraćduchoweipobożnetradycje związane z tym okresem:umiesz¬czanie w domu szopkibożonarodzeniowej; zwiedzanie, naprzykładwtowarzystwieinnychczłonkówrodziny, szopek urządzanych wkościołach czy innych miejscach;podkreślanie duchowego znaczeniadrzewka bożonarodzeniowego iświątecznychprezentów–sąonespo¬so-bem przypomnienia, że to od drzewaKrzyżapochodząwszelkiedobra…(...)

Popatrzmy na przykład Maryi. Jakieznaczenie miała w oczach ludzkichdziewczyna, prawie dziecko, w miejscutaknieznanymjakNazaret?AjednakPanwejrzał naNią i uczynił JąMatką Słowawcielonego i odkupiającego. Rozważmyponownie scenę Nawiedzenia świętejElżbiety, którą przypomina namEwangelia czwartej niedzieli Adwentu.Pieśń Magnificat, owoc stałego

obcowania Pani Naszej z Bogiem,ożywiony Jej znajomością PismaŚwiętego, jawi się nam jako pieśńabsolutnejufnościwmocBożą,aprzeztopełnąświętejradości.

«Matka nasza długo i głębokorozważałasłowaświętychmężówikobietStaregoTestamentu,którzyoczekiwali Zbawiciela, a takżewydarzenia, w którychuczestniczyli. Zdu¬miewała sięwielkimi rzeczami, które Bóg wswymnieskończonymmiłosierdziuzdziałałdlaswegoludu,takczęstoniewdzięcznego. Rozważającnieustannie ponawianą dobroćNieba, Jej niepokalane Sercewypowie w uniesieniu słowamiłości:wielbiduszamojaPana, iradujesięduchmójwBogu,moimZbawcy. Bo wejrzał na uniżenieSłużebnicyswojej(Łk1,46-48).OdNiej uczyli się synowie dobrejMatki, pierwsi chrześcijanie, arównież my możemy ipo¬win¬niśmysięodNiejuczyć»2.

Myrównież,uczmysieodMaryi.Pandałchrześcijanom świat w dziedzictwie 3, i

jes¬teśmypewni,żeJegosłowospełnisięprzy naszym współdziałaniu, ponieważzechciałOn–wswojejdobroci–liczyćnakażdego z nas. Dlatego «musimy byćoptymistami, ale nasz opty¬mizmmasięrodzićzwiarywmocBoga– Bóg nie przegrywa bitew. Naszoptymizm nie może pochodzić zludzkiej satysfakcji, z głupiego ipróżnegozadowolenia»4.

Powrótdospisutreści

***

1 BENEDYKTXVI,HomiliawBożeNarodzenie,25-XII-2008.

2 ŚW.JOSEMARÍA,PrzyjacieleBoga,n.241.

3 Cfr.Ps2,8.

4 ŚW. JOSEMARÍA, To Chrystus przechodzi, n.123.

„SŁOWO”STAŁOSIĘMAŁE(GRUDZIEŃ2010R.)

Kilka lat temuPapież [Benedykt]mówił,żeOjcowie Kościoła w ich greckimtłumaczeniu Starego Testamentuznajdowali słowa proroka Izajasza,którerównieżśw.Pawełprzytacza,aby ukazać, w jaki sposób nowedrogiBożebyły już zapowiadanewStarym Testamencie. Było tamnapisane:„Bógkrótkimuczyniłswesłowo,skróciłje”(por.Iz10,23;Rz9, 28). (...) Sam Syn jest Słowem,Logosem. Odwieczne Słowo stałosięmałe–takmałe,żezmieściłosięw żłobie. Stało się dzieckiem, abySłowobyłodlanasuchwytne”1.Ido -daje Ojciec Święty w swojej niedawnejAdhortacji apostolskiej: Słowo jestteraz nie tylko słyszalne, nie tylkoposiada głos, obecnie Słowo mawidzialneobliczeJezusazNazaretu

2.

Kontynuujmy zatem z pewnością iwielkim zadowoleniem nasząchrześcijańskądrogę.BożeNarodzenieprzypomina nam, że Pan jestpoczątkiem i końcem, i centrumwszelkiego stworzenia: NapoczątkubyłoSłowo,aSłowobyłouBogaiBogiembyłoSłowo(J1,1).To Chrystus, córki i synowie moi,jesttym,Któryprzyciągawszelkiestworzenia:WszystkoprzezNiesięstało,abezNiegonicsięniestało,co się stało (J 1, 3). I poprzezWcielenie, przyjście, by żyćwśródnas(por.J 1, 14), udowodnił nam,że nie żyjemy po to, by szukaćszczęścia doczesnego,przejściowego. Jesteśmy, abyosiągnąć szczęście wieczne, idącJego śladami. A osiągniemy tojedynieuczącsięodNiego3.(...).

AbydobrzezrozumiećSłowoBoże,opróczożywianiawiary,starajmysięczytaćiroz-ważać Biblię w klimacie duchowym, wjakim została napisana. Dlategokoniecznejest,abyśmy,uważniestudiującEwangelię i pozostałe natchnione pisma,

wzmagali osobistą po stawę słuchania.Pismo Święte, szczególnie gdy głoszonejest podczas celebracji liturgicznej,nabiera zawsze aktualności, przekazujenowośćrzeczyBożychkonkretnejosobie,która go słucha z uwagą i pragnie jeprzyjąć. Jego słowa, jak pisze św.Josemaría,sąświatłamiDuchaŚwiętego,który mówi do nas ludzkimisłowami, żeby nasz umysłpoznawał i kontemplował, żebynaszawolasięumacniała,anaszedziałanie wypełniało. Jesteśmybowiem jednym ludem,wyznającym jedną wiarę, jednoCredo; ludem zjednoczonymjednością Ojca, Syna i DuchaŚwiętego4(...).

Posłuchajmy zatem ponawianychzaproszeń św. Josemaríi do częstegokorzystaniaztekstówbiblijnychwnaszejosobistejmodlitwieidokontemplowaniażycia Chrystusa, starając się wchodzić wsceny Ewangelii „jako jeszcze jednaosoba”. Teksty liturgii Mszy św.,zarówno w Adwencie, jak i w okresieBożego Narodzenia, mocno będązachęcać nas do wzrastania wpoznawaniu Słowa Bożego i zwiększania

naszej zażyłości z Jezusem, Maryjąi Józefem. Ze zdecydowaniem starajmysię być bliżej ich życia towarzysząc całejtrójcezcałegoserca.

Powrótdospisutreści

***

1 BenedyktXVI,homiliapodczasMszywigilijnej,24-XII-2006.

2 BenedyktXVI,Adhort.apost.VerbumDomini,30-IX-2010,n.12.

3 Św. Josemaria, Zapiski z medytacji, 25-XII-1972.

4 Św. Josemaria, To Chrystus Przechodzi, n. 89;cytat:Św.Cyprian,Dedominicaoratione, 23 (PL4,553).

BETLEJEMWNASZEJDUSZY

(GRUDZIEŃ2011R.)

Ilerazywołaliśmyjuż,sercemlubustami:veni,Domine Iesu1?Rozsmakujmy sięwzdaniuzPismaŚwiętego,przeznaczonymw liturgii na czas oczekiwania nanarodzenie Chrystusa: Niebiosa,wysączcie z góry sprawiedliwość i niechobłoki z deszczem ją wyleją! Niechajżeziemia się otworzy, niechaj zbawieniewyda owoc2. Przed dwudziestomawiekami niebo otwarło się, by Zbawicielmógł przyjść na świat, i tak dzieje sięniezmiennie każdego dnia, kiedy Jezuszbliża się donas, obecny sakramentalniew Najświętszej Eucharystii. Każdej ikażdemu z nas wypada więc otworzyćszeroko serce i zanurzyć je w Boskiejrosie,uzdalniającejdodziałania.Dlategoteż najlepszym sposobem na dobreprzygotowanie się na duchowe przyjście

JezusaChrystusawczasienadchodzącychświąt Bożego Narodzenia jestutrzymywanie naszych dusz i ciał wgotowości, by każdego dnia przyjmowaćGowKomuniiŚwiętejznowymzapałem.Jak wykorzystujesz ten czas? Jak byśchciał, żeby ludzkość przyjęła Pana? Czyświatła i uliczne ozdoby są dla ciebieokazją, by prosić, aby Bóg uzyskał odswoich stworzeń odpowiedź, na jakązasługuje?

Nasz Ojciec zachęcał, byśmywykorzystywali adwentowe tygodnie dobudowania sercem Betlejem dlanaszego Boga. Pamiętacie, jakbyliście mali? Z jaką radościąpotra¬fi¬liśmy przygotowywaćBoże Narodzenie: ustawialiśmygóryzkorkaiminiaturowedomy,i całe mnóstwomaleńkich figurekwokół żłóbka, w którym zechciałnarodzić się Bóg!3. I za¬trzy¬mywałsię na jednej myśli, którą możnaprzenieść na wszystkich chrześcijan:dobrze wiem, że im więcej czasuupływa,moje córki imoi synowiestają się coraz bardziej dziećmi.Dzieje się takdlatego, żeOpusDeijest dla dorosłych chrześcijan,

którzy z miłości do Boga potrafiąstać się dziećmi. Dlatego teżdzisiaj, zwiększym zapałemniżwdzieciństwie, powinniśmyprzygotować stajenkę betlejemskąwciszynaszejduszy4.

OjciecŚwięty zachęca,byśmy rozważającto nadzwyczajne wydarzenie, któregopa¬miątkę obchodzimy, zastanowili sięnad tym, że wypełnienie się słowa,którego po¬czątkiem byłaBetlejemska noc, jest jednocześniedużo większe oraz, z punktuwidzenia świata, dużo bardziejpokorne, niż pozwalała toprzeczuwać zapowiedź proroka5.Izajasz i po¬zostali prorocy widzielijedynie część tego, co miało miejsce wNocBożegoNarodzenia.Wypełnieniesiętamtego słowa zachowuje największą iniezmierzoną siłę, bowiem przezwcielenie i narodzenie Słowaodległośćmiędzy Bogiem a człowiekiemzostała pokonana. Bóg nie tylkopochylił się nad swoim ludem, jakmówią Psalmy, ale naprawdę„zszedł”,przyszedłnaświat,stałsięjednymznas,żebyprzyciągnąćnaswszystkich do siebie6. Ponadto stało

siętowszystkownajgłębszejpokorze:tennajmądrzejszy, wszechmogący i wiecznyBóg ofiaruje nam siebie jakonowonarodzone dzieciątko; bezbronne,potrzebujące ludzkich ramion, które jeprzytulą, i serc, które je pokochająnaprawdę.Wcichejmodlitwie,wnaszymżyciu obecnością Bożą w ciągu dnia ikiedy przyjmujemy Go w sakramencieEucharystii powinniśmy przyjąć postawętaką, jak Maryja i święty Józef wBetlejemską Noc. Już postawienie wnaszym domu stajenki wyraża naszeoczekiwanie oraz to, że Bóg zbliżasiędonas(…),alejednocześniejesttakże wyrazem dziękczynieniaTemu, który zdecydował dzielić znami ludzkie życie w ubóstwie iprostocie7(...).

Powrótdospisutreści

***

1 Ap22,20.

2 MSZAŁ RZYMSKI, 21 grudnia, Antyfona nawejście(Is45,8).

3 ŚW.JOSEMARÍA,Zapiskizmedytacji, 25-XII-1973.

4 Ibid.

5 BENEDYKTXVI,Homilia,24-XII-2010.

6 Ibid.

7 BENEDYKTXVI,Audiencjageneralna,22-XII-2010.

DZIECIŚWIATŁOŚCI(GRUDZIEŃ2012)

Mądrość,którarodzisięwBetlejemjestMądrościąBoga (…) to znaczy,Bożymzamysłem,któryprzezdługiczaspozostawałukryty,iktóryBógsamobjawiłwhistoriizbawienia.Wpełni czasówMądrość ta przybrałatwarzludzką,twarzJezusa1.

Przygotujmysięzwiarądotegowielkiegoświęta,będącegosamymzsiebieświętemradości.Przeżywajmyjezcałąludzkością.Przeżywajmy je ze wszystkimi wiernymiDzieła. Udajmy się na to spotkanie zmocnym postanowieniemkontemplowanianieskończonejwielkościipokoryJezusaChrystusa,któryprzybrałnaszą naturę– kolejny przejaw tego, jaknas kocha – i nie przestawajmywpatrywać się w Maryję i Józefa,wspaniałych nauczycieli modlitwy imiłościBoga.

Słowo, które staje się Ciałem, jestwiecznymSłowemBożym,któreuzyskałodla nas możliwość bycia w Nim dziećmiBożymi: Popatrzcie, jaką miłościąobdarzyłnasOjciec:zostaliśmynazwanidziećmi Bożymi i rzeczywiście nimijesteśmy2. Św. Josemaría tak o tymmówił: jesteśmy dziećmi Boga ibraćmi Wcielonego Słowa, októrym powiedziano:W Nim byłożycie,ażyciebyłoświatłościąludzi(J 1,4).Otokim jesteśmy:dziećmiświatłości, braćmi światłości: otokim jesteśmy. Nosimy w sobiejedyny płomień, który zdolny jestrozpalić serca uczynione z ciała 3.Chciałbym, abyśmy nie opuścili tegoświętowania Bożego przyjścia na ziemię:zastanawiajmy się w tych dniach, jakwyglądają nasze starania, by lepiejobcować z Jezusem, żyć z Jezusem,należećdoJezusa(...).

Rok Wiary, Boże Narodzenie: jakaż towspaniała okazja, by jeszcze bardziejstarać się w apostolstwie, aby czuć sięjeszcze mocniej zjednoczonymi z całąludzkością!

Powrótdospisutreści

***

1 BENEDYKTXVI,homiliawwigilię17-XII-2009

2 1J3,1.

3 ŚW. JOSEMARÍA,To Chrystus przechodzi, nr66.

PRZYSZEDŁNATENNASZŚWIAT

(GRUDZIEŃ2013)

Życie wewnętrzne – nauczał naszOjciec – nie jest kwestią uczuć.Kiedy jasno uświa¬do¬mimysobie, że warto podejmowaćwysiłek, miesiąc za miesiącem,przezkolejnyrokiprzezcałeżycie,ponieważ czeka na nas Miłość wNiebie, jak wiele łask od Bogaotrzymamy! Musimy je wszystkiezatrzymywać niczym za pomocątamy, synowie mojej duszy.Musimy w naszej duszy stworzyćrodzaj zbiornika, który zgromadziwszystkie łaski Boże: jasność,światło, słodycz wypływające zoddania Bogu. A kiedy przyjdzieciemność, noc, rozgo¬ry¬czenie,trzeba będzie zanurzyć się wczystych wodach łaski Bożej.Choćbym był ślepy, będę widział;

choćbym był oschły, wiem, żezostałem orzeźwiony wodamiwypływającymizSercaChrystusaaż do życia wiecznego. Dziękitemu, synowie moi, wytrwamy wwalce1.

Wtensposóbbędziemywstanierównieżpomagać innym, aby również pewniekroczylipościeżkachwiary.WrezultaciewiaranietylkopatrzynaJezusa,alepatrzy z punktu widzenia Jezusa,Jego oczami: jest uczestnictwemwJego sposobie patrzenia2. Jezusspoglądał zarówno na każdego z osobna,jak i na cały tłum. Dla każdego i dlawszystkich wszedł w nasz świat, dlakażdego również i dla wszystkich trwaJego zbawcze dzieło.Naszamisja polegazatem na doprowadzaniu do Jezusawszystkich ludzi, jakich znajdziemy nanaszejdrodze,począwszyodnajbliższych.Tak postępowali pierwsi chrześcijanie,którzy przyczynili się do przemianypogańskiegoświata.

Powrótdospisutreści

***

1 Św. Josemaría, Notatki ze spotkaniarodzinnego,17II1974.

2 Papież Franciszek,Encyklika Lumen Fidei, 29VI2013,18.

CHWAŁABOGUNAWYSOKOŚCIACH(GRUDZIEŃ2014)

On wszedł w świat, stał sięczłowiekiem jak my, by wypełnićswójplanmiłości.Bógprosi,byśmyrównieżimystalisięznakiemJegodziałania w świecie. Dzięki naszejwierze, naszej nadziei i naszejmiłości pragnie On wciąż na nowowchodzićw świat i by Jego światłona nowo jaśniało pośród naszejnocy1.

Chwalebne przyjście Chrystusa położykres wszelkiej niesprawiedliwości igrzechowi. Rozważmy jednak poważnie,że już teraz Pan wzywa nas, byśmypomagaliMuwprze¬ka¬zywaniu innymduszom owoców Odkupienia. Milionyludzi nieświadomie oczekują objawieniasię synówBożych2: od ciebie, ode mnie,

od tak wielu mężczyzn i kobiet dobrejwoli. Dzięki naszym czynom i słowommusimy im pokazać, że świat, w którymżyjemy, że wszystkimi problemami iprzeciwnościami, nie jest wyłącznienieprzyjaznym miejscem, do któregozostaliśmy wygnani przez nieludzki iślepy los. Przeciwnie – świat jestmiejscem radosnego spotkania z Bogiembogatym w miłosierdzie, który posłałSwego Syna na świat i który prowadziKościółprzeznieustannąobecnośćDuchaŚwiętego.

W najbliższych dniach ludzie niemalwszystkich krajów będą składali sobieżyczenia pokoju i radości. Odnieśmy dosiebie raz jeszcze słowa pieśni, którawybrzmiała podczas pierwszego BożegoNarodzenia: Chwała Bogu nawysokościach,ana ziemipokój ludziomJego upodobania 3. Wtedy śpiewali jąaniołowie, dziś mamy ją wyśpiewać my,chrześcijanie – naszym dobrymprzykładem, słowami miłosierdzia iprzebaczeniaorazstałymapostolstwem.

ProśmyBoga,abyudałosięprzezwyciężyćprzemoc siłą miłości we wszystkichaspektach naszej egzystencji. Oby

życzenia dobra i miłości, które ludziebędą sobie składali w tych dniach,rzeczywiście przeniknęły wszystkiedziedziny życia codziennego. Jest toprośba, którą zanosimy do nieba,uciekając się do matczynegopośrednictwaMatkiNajświętszej,atakżeprzez wstawiennictwo św. Józefa, św.Josemaríi i wszystkich świętych. Proszęich oraz wszystkich Was, abyściezjednoczyli się z moją ustawicznąmodlitwązaKościółiPapieża,zaDziełoikażdego z wiernych Prałatury iWspółpracownikóworazzacałyświat.

Powrótdospisutreści

***

1 BENEDYKT XVI, Przemówienie podczasaudiencjigeneralnej,5XII2012.

2 Por.Rz8,19.

3 Lk2,14.

ŚWIĘTORADOŚCI(GRUDZIEŃ2015)

Boże Narodzenie, prawdziwe świętoradości, jestbezpośrednimzaproszeniemdouwielbianiaBogaidodziękowaniaMuza jego dobroć. My, tysiące osób, którekarmimysięduchemDzieła,pragniemy-jakmówiłnaszOjciecpodczasmedytacjizokazji Świąt - reprezentować całąludzkość. Jesteśmy przekonani, że(...) we wszystkich zakątkachświata - również w miejscach, wktórych Kościół jestprześladowany - znajdą sięWaszesiostry i bracia, którzy będą czulisięodpowiedzialnizacałąludzkośćipowiedząPanu:wiemy,żedziśsięnarodziłeś.PrzychodzimyuwielbićCię w imieniu wszystkichstworzeń: veníte, adorémus;ponieważtesłowasąodpowiedziąKościoła Świętego na ów krzyk

Aniołów, który dał się słyszeć naświecie, przerywając trwającąwiekamiciszę1.

Benedykt XVI zaznaczył 10 lat temu, żepodczas Świąt zarówno liturgia jak ipobożność ludowa uciekają się dosymboli,któreczyniąbardziejoczywistymsens Bożego Narodzenia. Światełka iozdoby oddają pragnienie dobramieszkającego głęboko w ludzkim sercu:«światło dobra, które zwycięża zło,miłość, która pokonuje nienawiść, życie,któreodnosizwycięstwonadśmiercią»2.Dlatego, «kiedy widzimy ulice i placemiast udekorowane mieniącymi sięlampkami, pamiętajmy, że te światłakierują naszą myśl ku innemu światłu,niewidocznemu dla oczu, ale nie dlaserca. Kiedy je podziwiamy, kiedyzapalamy świeczki w kościołach albolampkiprzyżłóbkachczynachoinkachwnaszych domach, niech nasze serceotwiera się na prawdziwe światłoduchowe,dardlawszystkichludzidobrejwoli. Bóg z nami, który narodził się wBetlejem z Maryi Panny, jest«Światłością»naszegożycia!»3.

Starajmy się, aby zewnętrzne ozdoby

świątecznewdomach i innychmiejscachnie stały się tandetnymisztucznymiogniami 4, lecz by były środkamipomagającymi w hojniejszym przyjęciuJezusa. Poprzez nasze zachowaniepomóżmyinnymosobomzrozumiećsensŚwiętej Nocy i abyśmy my wszyscy bylidobrymisynamiBoga.

Kontemplujemy Maryję i św. Józefaopiekujących się dopiero conarodzonymw ubogiej grocie w Betlejem Jezusem.Zwyczaj umieszczania szopkibetlejemskiej jest wspaniałymprzypomnieniem, że Słowo Bożezamieszkałowśród nas5. «Żłóbekwyrażanasze oczekiwanie, że Bóg zbliża się donas, że zbliża się donas Jezus, ale takżenasze dziękczynienie wobec Tego, któryzechciał dzielić naszą ludzką kondycję wubóstwieiprostocie»6.

Nie pozwólmy, aby zaniedbano tenzwyczaj w domach chrześcijańskich.Przede wszystkim umieśćmy ze szczerąmiłością szopkę w naszych domach -przynajmniejgłównepostaci-izalecajmytę praktykę naszym przyjaciołom iznajomym.Wieluznaspamiętaradość,zjaką od małego ustawialiśmy figurki

betlejemskie, być może przy pomocyrodziców czy starszych braci. Równieżnasz Założyciel z wielką radościąwspo¬minał te chwile; rzeczywiście,minęło jużwiele lat od jego dzieciństwa,gdy pisał: Chrześcijańskie zwyczajebożonarodzeniowe.–Niewidzęnicśmiesznego w tym, że ustawiaszpagórki z kory wokół szopki, aprzed nią umieszczasz naiwnefigurki z gliny. – Nigdy niewydałeś mi się bardziej męski niżwtejwłaśniechwili,gdyjesteśjakdziecko7.

W grocie betlejemskiej spotykają sięniebo i ziemia, gdyż tam narodził sięStworzyciel świata,Odkupiciel ludzkości.Stamtąd rozprzestrzenia się jasność powszystkie czasy. Dociera ona również donaszych czasów, tak bardzopotrzebujących Bożych pouczeń.Przygotowując się do ponownegoobchodzenia przyjścia Pana irozważając, że Jego radością jestprzebywanie z synami ludzkimi,napełnijmy się nadzieją: Deuspropeest,Panzawszezbliżasiędonas,jestprzynasnieustannie8.

KończęsłowamiPapieża,którezachęcająnasdopokładaniaufnościwBoguorazdonadprzyrodzonegooptymizmu.MówiącoBożym Narodzeniu stawia nam kilkapytań: Jak przyjmujemy czułośćBoga? Czy pozwalam, aby On domnie dotarł, objął mnie, czy teżprzeszkadzam Jemu się zbliżyć?„Ależ ja szukam Pana” - możemyodrzec. Jednak najważniejsząrzecząniejestposzukiwanieGo,alepozwolenie, aby to On mnieodnalazł, obdarzył serdecznąpieszczotą. Samą swoją obecnościąDzieciątko stawia namnastępującepytanie: czy pozwalam Bogu, abymniekochał?9.

Powrótdospisutreści

***

1 ŚW.JOSEMARIA,notatki zmedytacji, 25-XII-1968r.

2 BENEDYKT XVI, przemówienie podczasaudiencjigeneralnej,21-XII-2005r.

3 Tamże.

4 ŚW.JOSEMARIA,Droga,nr247.

5 Por.J1,14.

6 BENEDYKT XVI, przemówienie podczasaudiencjigeneralnej,22-XII-2010r.

7 ŚW.JOSEMARIA,Droga,nr557.

8 ŚW. JOSEMARIA, List z życzeniamiświątecznymi,grudzień1968r.

9 PAPIEŻFRANCISZEK,homilia,24-XII-2014r.

KONTEMPLOWANIPRZEZBOGA

(GRUDZIEŃ2016)

W dzisiejszych czasach, złożonych irównocześnie pasjonujących, istniejeryzyko, iż otaczający rozgardiasz, nawetnie zdając sobie z tego sprawy,doprowadzi nas do po¬wierzchowności iutraty skupienia na tym, iż Pan jestbardzo blisko nas. Jezus oddaje się namcałkowicie, i jest rzeczą zrozumiałą, żeoczekujeodnaswiele.NierozumiećtegooznaczanierozumieniaalboniezgłębieniaMiłościBożej.

Jednak nie wyobrażajmy sobie sytuacjidziwnych czy nadzwyczajnych. Panoczekuje naszego wysiłku w realizacjicodziennych obowiązkówchrześ¬cijańskich.DlategosugerujęWamw nadchodzących tygodniach – które wtylu krajach charak-teryzują się pewnym

crescendo w zewnętrznychprzygotowaniach na Boże Narodzenie –by było również swoiste crescendo wwaszym skupieniu na obcowaniu zBogiem i na hojnej i radosnej służbieinnym.Pośródpośpiechówzakupowych–lub pośród kłopotów fi¬nansowych,związanych może z pewnym brakiempokoju społecznego–wojen i ka¬tastrofnaturalnych, winniśmy uświadamiaćsobie,żeBógnanaspatrzy.Wtensposóbznajdziemy pokój serca. Skierujmy naszwzroknaChrystusa,któryprzychodzi,jakkomentował Papież kilka tygodni temu,cytującznanezdanieświętegoAugustyna:„Boję się, że Pan będzieprzechodził”, a ja Go nierozpoznam, obawiam się, że Panbędzie przechodził przede mną wjednejztychosóbpotrzebujących,ajaniezauważę,żetoJezus1.

W szczególny sposób postarajmy sięzadbać o drobne szczegóły pobożności,które uczynią, że nasze obcowanie zBogiemstaniesiębardziejciepłeizażyłe,aby przy¬go¬tować Dzieciątku Jezusprzytulnemiejsce.Dbajmynaprzykładoto, by wykonując znak Krzyża powoli ipobożnie, mieć świadomość przyjęcia

przez Trójcę Świętą i zbawienia przezKrzyż święty. Sta¬rajmy się byćskupionymi w sposób naturalny, ale i zpo¬boż¬nością, podczas odmawianiamodlitw przed i po posiłkach.Ukazujmyteżna¬szymuklęknięciemprzedstałymBetlejem, którym jestTabernakulum 2, męstwo wiarykon¬kretnej i aktualnej; starajmy się, byskładanej jałmużnie towarzyszył miłyuśmiech; w okresie grudniowychprzygotowań do uroczystościNiepokalanego Poczęcia starajmy siępoz¬dra¬wiać z miłością naszą Matkęprzedstawianą w obrazach czy figurkachitp. W suchych trudach niektórych dni,MatkaBożasprawi,żeznajdziemykwiatypełne miłej woni, owego bonus odorChristi 3, jak się o tym opowiada wobjawieniach Matki Bożej z Guadelupeświętemu Janowi Diego, którewspominamy12tegomiesiąca(...).

Nie trzeba się martwić, jeżeli pomimodobrej woli, zdarzy się, że znienackaprzyjdą roz¬pro¬szenia w pobożności.Podejmujcie walkę jednak, aby zdobyćkonieczne męstwo nadprzy¬ro¬dzone iludzkie, by je odrzucać. Wytrwaleodnówmynaszepragnieniezbu¬dowania

w naszym wnętrzu żywą szopkę byprzyjąć Jezusa. W tym celu módlcie sięprzy Żłóbku, chociaż czasami możecieczuć, że głowa uciekła gdzieś w chmury.Pomyślcie wtedy o św. Josemaríi, którynie zniechęcał się, gdy takim się widziałprzed Panem. W 1931 zapisywał: znampewnego osła tak nędznego, żegdyby był w Betlejem przy wole,zamiast adorować z uległościąStwórcę, zjadłby słomę z dachustajenki...4. Dlatego napełnia mnieradością fakt, że w wielu krajach,rozpowszechnia się zwyczaj stawianiaszopekwrodzinnychdomach.

W tych dniach nie zapominajcie oludziach samotnych lub przechodzącychprzez większe trudności, którym w jakiśsposób możemy pomóc. Miejmyświadomość,żez takiegozachowaniamysami zyskujemynajbardziej.Starajcie sięzarazić taką chrześ¬cijańską troskąwaszych krewnych, przyjaciół, sąsiadów,kolegów.Jakgłębokochrześcijańskiejestdziałanie niektórych wiernych z Dzieła,pośród wielu innych, którzy wieczoramilub nocą idą dać coś do jedzeniabezdomnym lub tym, którzy nocamipełniąswojąsłużbę.

Powrótdospisutreści

***

1 PapieżFranciszek,Katechezapodczasaudiencjigeneralnej, 12 X 2016 (por. Św. Augustyn, Kazanie88,14,13).

2 Św.Josemaría,NoticiasXII-1938(AGP,sec.A,leg. 3, carp. 3), cyt. w „Camino. Edición critico-histórica”,Rialp,wyd.3,Madryt2004,1051.

3 2Kor2,15.

4 Św.Josemaría,Zapiskin.181(25-III-1931)Cyt.wJ.L.Soria,MistrzdobregoHumoru, Apostolicum,Warszawa2002,s.71-72.

POKÓJNAŚWIECIE,POKÓJWDUSZY(STYCZEŃ2007)

Właśnie dzisiaj, 1 stycznia, obchodzimyŚwiatowy Dzień Pokoju. Jest to bardzodobra okazja, by prosić Pana o wylanietegoniebieskiegodaruwkażdymsercu iw spo¬łe¬czeństwie. Jak przypominałOjciec Święty na początku Adwentu,pokój jest celem, do którego dążycała ludzkość. Dla wierzących„pokój” jest jednym znajpiękniejszych imionBoga,którypragnie zgody między wszystkimiswymidziećmi1.

Zadanie wprowadzania pokoju złożonejestwręcenietylkotych,którzysprawująbezpośrednie funkcje w zarządzaniusprawami publicznymi, lecz wszystkichobywateli bez wyjątku, wedługmożliwości każdego z nich. Pełnijmy

każdego dnia radosne zadanie stawaniasięsiewcami pokoju i radości – jaklubił mawiać nasz Ojciec – wróżnorodnych sferach naszego życia. Czyzostawiamyw duszach pokój? Czymogąstwierdzić, że je kochamy? Jakmodlimysięzatych,którzycierpią?

Pierwszym miejscem, gdzie potrzebawprowadzaćpokój,jestwłasnadusza:tendar Boży ma w niej królować, byśmymogli przekazywać go dalej innym. Zsercaczłowiekapochodzizło, leczz łaskąBożąrodząsię takżerzeczydobre, jakichstworzenie jestw stanie dokonać.Dobryczłowiekzdobregoskarbcaswegosercawydobywadobro,azłyczłowiekzezłegoskarbca wydobywa zło. Bo z obfitościsercamówią jego usta 2. Benedykt XVIstwierdza: „Łaska” jest siłąprzemieniającą człowieka i świat;„pokój” jest dojrzałym owocem tejprzemiany3.Leczwymaganejestwolnewspółdziałanie człowieka w Bożymzamyśle zbawienia. I jako że w sercumieszkaostatecznaprzyczynakonfliktów,stąd też potrzeba, by każdy walczyłzdecydowanie w swoim wnętrzu outwierdzenie królestwa Bożego wewłasnejduszy.

Jest to prawda tak stara jak Ewangelia,choć niestety wielu jej nie zna lub niewprowadzaw życie. Powiedział Pan:Niesądźcie, że przyszedłem pokój przynieśćna ziemię. Nie przyszedłem przynieśćpokoju, ale miecz 4. Mówił o walce zgrzechem, niezbędnym warunkuprawdziwegopokoju.

Kiedyjestprawdziwestaranie,bywyrwaćchwast grzechu i zjednoczyć się zChrystusem,życiechrześcijaninastajesiędobrą ziemią, w której mogą kiełkowaćcnoty umożliwiające współżycie, pełnemiłościipokoju,ludziznajróż¬niejszychsfer.

Powrótdospisutreści

***

1 BENEDYKTXVI,Homilia,2-XII-2006.

2 Łk6,45

3 BENEDYKT XVI, Homilia w Efezie, 29-XI-2006.

4 Mt10,34.

UZASADNIĆNASZĄNADZIEJĘ

(STYCZEŃ2008)

Boże Narodzenie ponownie stawia namprzedoczami, jakpilnajestwspółpracazChrystusem w zastosowaniu owocówOdkupienia. Dobry przykład dają nampasterze z Betlejem: po tym, jak zpośpiechem udają się do groty, gdzieznaleźli Maryję, Józefa i Niemowlę,leżące w żłobie, powrócili do swojejzwykłej pracy pełni radości. Powróciliodmienieni od wewnątrz, wielbiąc iwysławiając Boga za wszystko, cosłyszeli i widzieli, i pragnąc przekazaćswoim krewnym i sąsiadom dobrąnowinę; tak, aby wszyscy którzy tosłyszeli, dziwili się temu, co impasterzeopowiadali 1. Chociaż bardzoprawdopodobne, że, jak i dzisiaj sięzdarza, mogliby być osobami skrytymi,małokomunikatywnymi.

Kiedy ktoś doznaje ogromnej radości,czujechęćdodzieleniasięniązosobamidookoła. Tym bardziej będzie tak, jeślichodzi o życie nadprzyrodzone, któreJezus przyniósł na ziemię. Takiegoszczęścia nie można ukryć, ponieważpowołaniechrześcijańskieniesiewsobie,w samej swojej naturze, koniecznośćapostołowania. Radość z byciaodkupionymiprzezBoganiemieścisięwjednym tylko sercu. Mówi św.Augustyn, że jeśli komu udaje sięnawrócić jedną duszę, własną majużzbawioną.Pomyślciewięccotoznaczy doprowadzić na drogęBożą, do oddania, inne dusze! Cośwspaniałego! (...) Bowiem dobro,samozsiebie,rozszerzasię.Jeślijaraduję się jakąś korzyścią, zkonieczności będę w praktyce sięstarał, by inni doznaliuczestnictwawtejsamejradości2.

Jednakże w wielu miejscach zakorzeniłosię fałszywe przeświadczenie, żeniestosowniejestmówićinnymosobomoswoichprzekonaniach religijnych.To takjakby –mówi się –wtrącać sięw czyjeśindywidualne postępowanie, naruszać

czyjąśprywatność.Powinniśmyodrzucaćpodobne podejście i zawsze być gotowi,by uzasadnić nadzieję naszegochrześcijańskiego powołania 3, żeszczerym pragnieniem, by w uszachnaszychkrewnych,przyjaciółiznajomychrozbrzmiaładobranowinaozbawieniu.

Nie należy poprzestawać jedynie naświadectwie przykładu, ponieważ samprzykład – choć jest niezbędny – niewystarcza. Przypomnijmy wyrzut Panawobec tych, którzy nie ostrzegali luduprzed niebezpieczeństwembałwochwalstwa: Oni wszyscy to niemepsy, niezdolne do szczekania; marząsennie,wylegująsię,lubiądrzemać4.

Córki i synowie moi, pozostańmyczuwający,żebynienarazićsięnakrytykęPana; przestalibyśmy być solą ziemi iświatłością świata 5. A tak nie powinnosię stać. Czy masz w sobie apostolskizapał, jak nadprzyrodzony instynkt? Czyprosisz Pana, żeby włożył Ci w ustaodpowiednie słowa podczas twoichcodziennychrozmów,takżetychwpracyiw chwilach odpoczynku? Trzeba mówićmężczyznom i kobietom, że przyjścieSyna Bożego na świat było przejawem

oddania się Boga dla nas, i że Panoczekuje naszego współdziałania wgłoszeniuJegoprzesłaniamiłości, życia ipokoju.

Powrótdospisutreści

***

1 Por.Łk2,16-20.

2 ŚW.JOSEMARÍA,Zapisanepodczasspotkania,29-XII-1959.

3 Por1Pe3,15.

4 Iz56,10.

5 Mt5,13-14.

WRAMIONACHMARYI(STYCZEŃ2009)

W czasie Bożego Narodzenia kierujemynasze spojrzenie ku Najświętszej MaryiPannie, zajętej całkowicie opieką nadnowonarodzonymSynem.Zjakąmiłościąmu-siałaGobraćnaręcewBetlejem!Jakbardzo musiała się o Niego cały czastroszczyć! Potem podczas lat życia wNazarecie starała się nigdy odNiego nieoddalać: razem ze św. Józefem dbała orozwój ludzki Syna Bożego dając Mumiłość, a zarazem ucząc się z Jegozachowania i Jego słów jako pierwsza inajlepsza uczennica Mistrza. Terazzaj¬mujesięnami–każdą ikażdym–ztaką samą miłością i poświęceniem, zjakimi zaj¬mo¬wała się swoim Synem,który z Krzyża utwierdził Jej prawdziwemacierzyństwo nad wszystkimi ludźmiwszystkich czasów 1. Od tego momentuMaryja nie przestała opie¬kować się

ludz¬kością,aszczególnietymizeswoichdzieci, które najbardziej tegopo¬trzebują. To dlatego Kościół zachęcanas, abyśmy zaczynając nowy rok, wuro¬czy¬stość Świętej BożejRo¬dzi¬cielki, rozważali Jej troskę idziękowali za wszystkie wyrazydelikatnościwobecnas.

Wcielenie Słowa dokonało się za sprawąDucha Świętego, przy wolnej i pełnejwspółpracy Najświętszej Maryi Panny.Poprzez to wydarzenie, które znajdujeswój szczyt na Krzyżu i wZmartwychwstaniu, Bóg wybawił nas zgrzechówidałnamdarsynostwaBożego.Czytaliśmyjużwcześniejsłowaśw.Pawła,wielkiego głosiciela Chrystusa iEwangelii, skierowane do Galatów,wyrażająceskarbdoktryny.PiszeApostoł,że Gdy jednak nadeszła pełnia czasu,zesłał Bóg Syna swego, zrodzonego zniewiasty,zrodzonegopodPrawem,abywykupił tych, którzy podlegali Prawu,abyśmy mogli otrzymać przybranesynostwo2.(...)

Zawsze jest dobry czas, aby bardziejzagłębićsięwsynostwieBożym,jednakwtym okresie robić to jeszcze łatwiej:

wystarczy popatrzeć na Boże Dzieciątkopołożone w żłóbku lub na rękach Matkialbo św. Józefa. Nasz Bóg stał siębezbronnym stworzeniem, abyśmy mybyli i czuli się bardzo głęboko dziećmiBożymi,abyśmyzbliżalisiędoNiegobezstrachu. Jeśli kiedyś z jakiegokolwiekpowodu, staje się to dla nas trudne,uciekajmysiędoMatkiBożejiśw.Józefa,prosząc ich,abynauczylinaszwracaćsiędo Boga z takim samym jak onizaufaniemibliskością.ProśmyParakleta,który mieszka w duszach, aby zasiał wnaszychsercachówkrzyk–Abba!Ojcze!Aby przez dar pobożności pozwolił namposmakować głębi prawdy o naszymsynostwieBożym.

Powrótdospisutreści

***

1 Por.J19,25-27.

2 Gal4,4-5.

WIĘKSZYNIŻONA-TYLKOBÓG(STYCZEŃ2010)

Przez ostatnie dni Kościół dał nammożliwość, aby przebyć znowu drogę doBetlejem, aby adorować Jezusa idziękować Mu. W pierwszym tygodniuczasu Bożego Narodzenia wszystkotoczyło sięwokółNiego.Pozostałe osobysceny – po pierwsze NajświętszaMaryjaPanna i św. Józef – pozostawały nadrugimplanie.GłównymBohaterem jestnaszPan,wiecznySynOjca–ŚwiatłośćzeŚwiatłości, Bóg prawdziwy z Bogaprawdziwego–którystałsięprawdziwymczłowiekiem dla nas i dla naszegozbawienia. Teraz, na początku nowegoroku, jesteśmy zaproszeni, aby przyjrzećsię pozostałym osobom związanym zBożym Narodzeniem: po pierwszeDziewicy Maryi i razem z Nią,nierozerwalnie z Nią związanemu św.

Józefowi.

Dzisiaj, w uroczystość Maryi, MatkiBożej,naszaduszanapełniasiępodziwemi radością, kiedy zwracamy się do Niejwłaśnie tym wezwaniem. To istotawszystkich łask, jakimi Wszechmocnyubogacił tę, którą od zawsze wybrał dlaswojego Syna jakoMatkęwedług naturyludzkiej. Dlatego też zostałaniepokalanie poczęta i jest pełnałaski,pozostajezawszedziewicą,awzięta z ciałem i duszą do Nieba,została ukoronowana na Królowącałego stworzenia, ponadwszystkimi aniołami i świętymi.PonadNiąjesttylkoBóg1.TakchciałBóg, tak uczy Kościół, tak wierzymy mychrześcijanie. Nie ma tuniebezpieczeństwaprzesady–pisześw. Josemaría. Nigdy nie zgłębimydostatecznie tejniewypowiedzianej tajemnicy.Nigdy nie będziemy potrafilidostateczniewyrazićMatcenaszejwdzięczności za tę zażyłość zTrójcąPrzenajświętszą,którąnamumożliwiła2.

Dzisiaj mamy wspaniałą okazję, aby

nadać nowy blask naszej relacji zMatkąBożą i podziękować Jej za Jej matczynąopiekę nad nami. Maryja prowadzizawsze do Jezusa, tak jak gwiazdazaprowadziła trzech Mędrców zeWschodu do Betlejem, aby mogli oddaćpokłonnowonarodzonemuMesjaszowi. Igdzie Go znaleźli? Święty Mateuszopowiada o tym wydarzeniu z ogromnąprostotą: Weszli do domu i zobaczyliDziecięzMatkąJego,Maryją;upadlinatwarzioddaliMupokłon.Iotworzywszyswe skarby, ofiarowali Mu dary: złoto,kadzidło i mirrę 3. Czy staramy siębardziejnależećdoMaryi,abycałkowicienależeć do Boga? Czy szczerzewypowiadamy słowa, które powtarzałnasz Ojciec: Matko Boga i naszaMatko?

Powrótdospisutreści

***

1 SanJosemaría,PrzyjacieleBoga,n.276.

2 Ibidem

3 Mt2,11.

CHRYSTUSNASWYZWOLIŁ(STYCZEŃ2011)

OdnocyBożegoNarodzeniawielerazywciągutychdniliturgiawkładanamwustasłowa Psalmu: Śpiewajcie Panu pieśńnową, śpiewajcie Panu, wszystkiekrainy! Śpiewajcie panu, błogosławcieJego imię, dzień po dniu głoście Jegozbawienie! Rozgłaszajcie Jego chwałęwśród narodów, Jego cuda - pośródwszystkichludów!1.

Powtarzanie powyższego zaproszenia doradości ma jeden jasny powód:narodzenie Syna Bożego, który stał sięczłowiekiem, nie przestając być Bogiem,aby dać nam prawdziwą wolność. BógOjciec, kiedy nadeszła pełniaczasów, posłał swojegoJednorodzonego Syna, który – zasprawą Ducha Świętego – przyjął

ciało z Maryi zawsze Dziewicy,żeby przywrócić pokój, żebyśmy,przez odkupienie czło-wieka zgrzechu, adoptionem filiorumreciperemus (Ga 4,5), zostaliustanowieni synami Bożymi,zdolnymi do uczestniczenia wwewnętrznym życiu Boga: by wten sposób nowy człowiek, nowyszczep dzieci Bożych (por. Rz 6,4-5),mógłuwolnićcaływszechświatod nieporządku, odna¬wiającwszystkie rzeczy w Chrystusie(por.Ef1,9-10),którypojednałjezBogiem(por.Kol1,20)2.

Odkupiciel przyniósł nam poza innyminiezliczonymi darami, wielki darwolności, abyśmy mogli służyć Bogu zmiłości, poruszeni wewnętrznie przezDucha Świętego, który uczynił nas„synamiw Synu” 3. PoprzezwłączeniewMistyczne Ciało Chrystusa, zniewalającynas lęk pozostaje daleko. Św. Pawełprzypomina: powołani zostaliście dowolności (…). Kuwolnościwyswobodziłnas Chrystus. A zatem trwajciew niej iniepoddawajciesięnanowopodjarzmoniewoli4.

Święty Josemaría komentując słowaEwangelii – veritas liberabit vos 5,prawda was wyzwoli, napisał: Jaka toprawda, która zapoczątkowuje iwypełnia w całym naszym życiudrogę wolności? Przedstawię jąwam z radością i pewnościąpochodzącązwięzimiędzyBogiema Jego stworzeniem: jest toświadomość, że wyszliśmy z rąkBoga, że jesteśmy przed¬miotemszczególnej miłości TrójcyPrzenajświętszej, że jesteśmydziećmi takwielkiegoOjca.Proszęnaszego Pana o to, aby nampomógł zdecydowaniewziąć sobieto do serca, radować się tymkażdegodnia,awówczasbędziemypostępować jako ludziewolni. Niezapominajcie o tym, że kto niewidzi w sobie dziecka Bożego, tennie poznał najgłębszej prawdy osobie,awjegopostępowaniubrakjest opanowania i godnościwłaściwych tym, którzy miłująPana ponad wszystko 6. Cytuję tylestwierdzeńnaszegoOjca,ponieważsąjakzłote monety, które Pan składa w naszeręce. Wyciągnijmy cały sens, jaki dawał

im autor, który miał jako jedyny celpobudzić do pójścia za Jezusem i dosłużenia Kościołowi oraz duszom.Podkreślam jeszcze raz: korzystajciewięcej ze skarbca, który głęboko złączynaszwoląnieba.

Wolność, aby kochać Boga i ze względuna Niego – wszystkich ludzi: taki jestgłówny skutek synostwaBożego.Dlategopowinniśmy jej bronić, szanować ją ipromować na wszystkich płaszczyznachżycia. Taki jest temat Światowego DniaPokoju, który jest obcho¬dzony dzisiaj,pierwszego dnia stycznia. W swoimOrędziu, zatytułowanym Wolnośćreligijnadrogądopokoju,BenedyktXVIkieruje mocne wezwanie do rządzącychpaństwami,doprzy¬wódcówreli¬gijnychidowszystkichkobiet imężczyzndobrejwoli, aby rozwijali i bronili to wielkiedobro, właściwe dla ludzi, którzy zostalistworzeninaobraz ipodobieństwoBoże,które – obok dobra życia – stanowinajgłębszy fundament wszystkich prawczłowieka. W istocie, otwarcie naprawdę i dobro – pisze Papież –otwarcie na Boga, zakorzenione wnaturze ludzkiej, nadaje każdemuczłowiekowi pełną godność i

gwarantuje pełny wzajemnysza¬cu¬nek osób. Dlatego wolnośćreligijnąnależypojmowaćnietylkojako brak przymusu, lecz przedewszystkim jako zdolnośćpodporządkowania własnychwyborówprawdzie7.

Pamiętamy z jaką pasją bronił boskiegodaru wolności św. Josemaría przez całeswoje życie. Widać to jasno w jegoodpowiedzi na pytanie dziennikarza,kiedy mówi: Opus Dei, odkądpowstało, nigdy nikogo niedyskryminowało. Pracuje iwspółpracuje ze wszystkimi, gdyżwidziwkażdejosobieduszę,którąnależyszanowaćikochać.Niesątojedynie słowa; nasze Dzieło jestpierwszą organizacją katolicką,która przy aprobacie StolicyApostolskiej przyj¬muje wcharakterze współpracownikówchrześcijan-niekatolików, a nawetniechrześ¬cijan. Broniłem zawszewolności sumienia. Nie rozumiemprzymusu: nie wydaje mi sięzdolny do tego, by przekonywać ibyzwyciężać.Błądmożnapokonaćmodlitwą, Łaską Bożą, nauką,

nigdy siłą – zawszemiłosierdziem8.

NiestetyprawodooddawaniaBoguczciisłużenia Mu według własnego sumienia,na¬po¬tyka dziś duże trudnościwwielukrajach.Jestniemałomiejsc,jakzbólemstwierdza Ojciec Święty, gdziechrześcijanie są w chwili obecnejgrupą religijną, która cierpinajwięcejprześ¬ladowańzpowoduswejwiary 9; Chodzi o prześladowania– niedawno znów byliśmy tegoświadkami – które często kończą sięmęczeństwem.Winnych regionach–kontynuuje Ojciec Święty – występująbardziej milczące i wyrafinowaneformyuprzedzeńioporuwzględemwierzących i symboli religijnych 10.Dziejesiętaknawetwkrajach,wktórychchrześ¬cijaniestanowiąwiększośćimająwielowiekową tradycję. Wobec takichnadużyć władzy, żaden uczciwymężczyzna i żadna uczciwa kobieta, niemogą pozostać obojętni. Z tymwszys¬tkim nie można się godzić,gdyż obraża Boga i godnośćczłowieka; ponadto stanowiza¬gro¬żenie dla bezpieczeństwa ipokoju oraz uniemożliwia

autentyczny integralny rozwójczłowieka11.

Niemyślcie,żeobecnasytuacjajestnowa.Byćmożeaktualnieprzejawiasięwwięk-szym natężeniu i z nowymi elementami,między innymi dlatego, że komunikacjajest łatwiejsza i szybsza, choć z drugiejstrony nie zawsze w opinii publicznejprzedstawia się temat nieto¬le¬rancjireligijnej z naciskiem, na jaki zasługuje.Jednaknie jest tocośnowegowhistorii,jak zapowiedział sam Jezus: Jeżeli wasświat nienawidzi, wiedzcie, że Mniewpierw znienawidził. (…) Sługa nie jestwiększy od swego pana. Jeżeli Mnieprześladowali, to i was będąprześ¬la¬dować. Jeżeli moje słowozachowali to iwasze będą zachowywać12.

Powrótdospisutreści

***

1 Ps961-3.

2 ŚW. JOSEMARÍA, To Chrystus przechodzi, n.

183.

3 SOBÓR WATYKAŃSKI II, KonstytucjaduszpasterskaGaudiumetspes,n.22.

4 Gal5,13y1.

5 J8,32.

6 ŚW.JOSEMARÍA,PrzyjacieleBoga,n.26.

7 BENEDYKT XVI,Orędzie na Światowy DzieńPokoju2011roku,8-XII-2010,n.3.

8 ŚW.JOSEMARÍA,RozmowyzPrałatem,n.44.

9 BENEDYKTXVI,Orędzie na Światowy DzieńPokoju2011roku,8-XII-2010,n.1.

10 Ibid.

11 Ibid.

12 J15,18-20.

ZNALEŹĆBOGAWSŁABOŚCI

(STYCZEŃ2012)

W świetle pełnego miłości zamysłuBożego wobec całej ludzkości i wobeckażdego człowieka, nabierająprawdziwego znaczenia wydarzenianiedawno zakończonego roku: zdrowie ichoroba, sukcesy i porażki, zdarzeniaszczęśliwe i bolesne, rzeczy, któreuważamyzadobreito,cowydałonamsięmniejdobre…JakdobrzewyraziłtonaszZałożyciel w tym punkcie Drogi, wktórymwzywałdo częstegow ciągudniawznoszenia serca do Boga wdziękczynieniu.-Zato,żedajecitolub tamto. – Za to, że pogardzonotobą. - Za to, że niemasz tego, copotrzebujesz, lub za to, żewłaśniemasz.

Za to, że takpięknąuczynił swoją

Matkę, która jest także TwojąMatką. Za to, że stworzył słońce iksiężyc, i tamto zwierzę, i tęroślinę. Za to, że kogoś obdarzyłwymową, a ciebie uczynił takimmrukiem… Dziękuj Mu zawszystko,bowszystkojestdobre1.

To prawda, że na świecie mnóstwo jestdramatów i cierpień: klęski żywiołoweodbie¬ra¬jące życie tysiącom osób,ogniska wojny i przemocy w wielukrajach, choroby i brak dóbr pierwszejpotrzeby w niezliczonych miejscach naziemi, podziały i konflikty w rodzinach imiędzy narodami… Do tego wszystkiegodochodzi jeszcze obecny głęboki kryzysgospo¬dar¬czy w wielu państwach,zmuszający tak wielu mężczyzn i kobietdobezrobocia.

Jednakże, mimo iż rozum nie znajdujewytłumaczenia takich sytuacji, wiarazapewnia nas, że ten nasz czaszawierajuż, w sposób definitywny iniezacieralny, radosną iuwal¬nia¬jącąnowinęoChrystusiezbawiającym (…).BożeNarodzeniesprawia, że ponownieznaj¬du¬jemy Boga w pokornym i

słabym ciele dziecka. Czyż nie jestto zaproszenie do po¬now¬negoodnajdywania obecności Boga iJego dającej zbawienie Miłościrównież w krótkich i męczącychgodzinach naszego codziennegożycia? Czyż nie jest toza¬pro¬szenie do odkrywania, żenasz czas ludzki – również wmomentach trudnych i ciężkich –ubo¬ga¬canyjestnieustannieprzezłaski Pana, więcej nawet, przezŁaskęjakąjestsamPan?2.

Przypomnijmysobie,córkiisynowiemoi,o niezliczonych dobrach otrzymanych wmie¬siącach, które właśnie upłynęły.Możemy zastanowić się nad tymw ciszymodlitwy.Mimonaszejosobistejmałości,był to jeszcze jeden rok wiernościnaszemuchrześcijańskiemupowołaniuwKościele według ducha Dzieła. Możemyteż wymienić wiele innych darów:du¬choweowocepracyofiarowanejBogui realizowanej dla służbyduszom; osoby,które dzięki przykładowi i apostolskimsłowom dzieci Bożych zbliżyły się bliżejdoPanalubodkryłyGonadrogachswojejzwyczajnej egzystencji; rozpoczęcie stałejpracy apostolskiej wiernych Prałatury w

nowych krajach oraz jej utrwalenie wpozostałych; powołanie, jakim Bógobdarzyłwieleosóbnacałymświecie,abysłużyły Mu w Opus Dei; głębokieporuszenie wewnętrzne, nawrócenia ipowołania do całkowitego oddania nanajróżniejszych drogach duchowych,jakieBógwzbudziłwKościeleprzyokazjiŚwiatowychDniMłodzieżyobchodzonychw sierpniu… I tak wiele innych łask wżyciu osobistym, rodzinnym ispo¬łecznym, jakie każdy powinienodkryćizaktórepowinienpodziękować.

Powrótdospisutreści

***

1 ŚW.JOSEMARÍA,Droga,n.268.

2 BENEDYKT XVI, Homilia w I wigilięuroczystościMaryiBożejRodzicielki,31-XII-2010.

POKORASERCA(STYCZEŃ2013)

To właśnie w betlejemskiej stajenceukazuje się nie tylko nieskończonemiłosierdzieBożedlastworzeń,lecztakżeJegoniezmierzonapokora.ToDzieciątko,które po raz pierwszy w życiu kwili,któremu jest zimno, które potrzebujeciepła Maryi i Józefa, jest Bogiemwszechmogącym i wiecznym – który,choć nie opuścił Nieba, aby przyjść naziemię, zechciał pozbawić się chwałyboskości: istniejąc w postaci Bożej, nieskorzystałzesposobności,abynarównibyć z Bogiem, lecz ogołocił samegosiebie, przyjąwszy postać sługi, stawszysię podobnym do ludzi 1. W świetle takcudownejrzeczywistościłatwozrozumieć,dlaczego nasz Ojciec często powtarzał:Panie, dlaczego tak bardzo mniekochasz?.

Chrześcijańskiparadoks–komentuje

Benedykt XVI – polega właśnie naidentyfikacjiBoskiejMądrości,czyliwiecznego Logosu, z imieniemJezusa z Nazaretu i Jego historią.Nie ma innego rozwiązania tegoparadoksu niż słowo „Miłość”,które w tym przypadku powinnobyć pisane wielką literą „M”,ponieważ chodzi o Miłośćnieskończenie przekraczającąwymiaryludzkieihistoryczne2.

Abybyło jasne, żepokora jestniezbędnadla otrzymania światłaWcielenia, Pismoopowiadanam,żepierwszymiświadkamiBożegouniżenia–opróczMaryi i Józefa– byli ubodzy pasterze pilnujący swychstadwokolicachBetlejem–ludzieprościi mało poważani przez innych. Panwejrzał na nich, ponieważ «tym, coprzyciąga Bożą łaskawość, jest przedewszystkimpokoraserca»3.SamJezuswpóźniejszych latach podziękuje swojemuOjcu niebieskiemu: Wysławiam Cię,Ojcze,Panieniebaiziemi,żezakryłeśterzeczy przedmądrymi i roztropnymi, aobjawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze,gdyżtakiebyłoTwojeupodobanie4.

Również Mędrcy rozpoznali Mesjasza,

ponieważ byli prości, wielkodusznieotwarci na znaki Boże. Nasz Panzwraca się do wszystkich ludzi,aby wyszli Mu na spotkanie, abybyli święci. Nie wzywa tylkoMędrców, którzy byli uczeni ipotężni; wcześniej posłał dopasterzy z Betlejem już niegwiazdę, lecz jednego ze swychaniołów (por. Łk 2,9). Ale ubodzyczy bogaci, uczeni czy mniejuczeni, powinni wzmagać wswoichduszachpokornągotowość,którapozwala słuchaćgłosuBoga5.

Pamiętam ze wzruszeniem, gdy św.Josemaría stawiał nam przed oczamiscenę narodzenia Pana. Mówił obetlejemskiej katedrze, z którejDzieciątko Jezus udziela wielu lekcji;między innymi i w szczególności lekcjipokory,abyśmynauczylisięrezygnowaćznaszejdumyinaszejpychykontemplującBożeDziecię. Podziwiajmy także fakt, żewejrzawszy na Maryję Dziewicę, byuczynić Ją swoją Matką, szczególnieprzyciągnęła Go – mówiąc w sensieludzkim – Jej pokora i Jej uniżenie:Bowejrzał na uniżenie Służebnicy swojej.

Oto bowiem błogosławić mnie będąodtądwszystkiepokolenia6.

Taka dyspozycja, o którą powinniśmyprosić Pana, nie wyklucza dążenia doosiągnięciawiększej skutecznościw tym,czym każdy z nas się zajmuje,wykorzystując wszelkie ludzkie środkibędące w naszym zasięgu, aby chwalićBoga naszą pracą. Przeciwnie, jakwyjaśniaOjciecŚwięty,chodzioto,bybadać, by pogłębiać wiedzę,zachowując ducha “maluczkich”,ducha pokornego i prostego, jakMaryja,“StolicaMądrości”.Ilerazyobawialiśmysiępodejśćdostajenkiw Betlejem, ponieważ obawialiśmysię,żemogłabystaćsięprzeszkodądla naszego ducha krytycyzmu inaszej „nowoczesności”. Jednakżetow tej stajence każdy z nasmożeodkryć prawdę o Bogu i prawdę oczłowieku, o sobie samym. W tymDzieciątku, narodzonym zDziewicy,obydwieprawdyspotkałysię: pragnienie życia wiecznego wczłowieku rozczuliło serce Boga,który nie wstydził się przyjąćludzkiejkondycji7.

Powrótdospisutreści

***

1 Flp2,6-7.

2 BENEDYKTXVI,homiliawprzeddzieńdel17-XII-2009.

3 ŚwJANPAWEŁII,przemówienienaaudiencjigeneralnej,6-XI-1996.

4 Mt11,25-26.

5 ŚW. JOSEMARÍA, To Chrystus przechodzi, n.33.

6 Lc1,48.

7 BENEDYKTXVI,homiliawprzeddzieńdel 17-XII-2009.

PRAGNIENIEBRATERSTWA(STYCZEŃ2014)

Wciąż jeszcze rozbrzmiewają w naszychduszach i po całej naszej ziemi słowaaniołów skie¬rowane do pasterzy zBetlejem, które rozważaliśmy podczasostatniego BożegoNaro¬dzenia:ChwałaBogunawysokościach,anaziemipokójludziomJegoupodobania1.Uwiel¬bienieBoga,któredokonałosięprzezwcielenieinarodzenie Jego Jednorodzonego Syna,jestniero¬zerwalnie związane zpokojemi braterstwem między ludźmi. Skoromożemy ipo¬win¬niśmynazywać siebiebraćmi,oilebardziejwsposóbszczególnywynikastąd,żewszyscyjesteśmydziećmijednegoOjca,Boga,którystworzyłnasnaSwój obraz i podobieństwo. Słowo, którewcieliło się jako Głowa całej ludzkości,wyswobodziło nas z jarzma śmierci iobda¬rzyło nas darem przybranego

synostwa Bożego. Tę wspaniałąwiadomość ogłosił anioł w Betlejem nietylkosynomIzraela,lecztakżewszystkimmężczyznom i kobietom: oto zwiastujęwam radość wielką, która będzieudziałemcałegonarodu2.

W tych świątecznych dniach naszemyślisą całkowicie wypełnionekontemplowaniem Jezusa w objęciachMaryi pod czujnym spojrzeniem Józefa.Patrzymy uważnie na to bezbronneDzie¬ciątko,będąceStworzycielemniebai ziemi, Odwiecznym Słowem Bożym,które stało się po¬dobne do nas wewszystkim z wyjątkiem grzechu 3.Nieustannie oddajemy Mu cześć iczy¬nimy wiele aktów dziękczynienia,mając świadomość, że nigdy nieodwdzięczymyMusięzamiłość,którąOnnas ukochał. Trwajmy tak również wnowym roku i zawsze, przyjmujączaproszenie wielokrotnie ponawianeprzez św. Josemaríę: ut in gratiarumsemper actione maneamus.Kontynuujmy nieprzerwane zanoszenieaktówdziękczynieniazawszystkiedobra,których Pan nam udzielił i udzieli wprzyszłości:zarównozateznane,jakite,z których nie zdajemy sobie sprawy, za

dobra duchowe i materialne; te, którenapełniły nas radością, jak i te, którewywołaływnasodrobinęsmutku.WrazznaszymOjcemkierujędomnie samego idoWasnastępującązachętę:DziękujmyMu za wszystko, bo wszystko jestdobre4.

Wraz z uroczystością Bożej RodzicielkiMaryi rozpoczęła się druga częśćliturgicznego okresu BożegoNarodzenia.Naszą uwagę kierujemy w tym czasieszczególnie na to niez¬rów¬naneStworzenie, którew sposób tak prosty –ecce ancilla Domini 5– umożliwiłowcielenie Słowa, a nas uczyniło synamiBożymiwJezusieChrystusieorazbraćmipołączonymi więzami sil¬niej¬szymi odtych, które wynikają ze wspólnegopochodzeniaodAdamaiEwy.OMatko,Matko! Tym jednym swoimsłowem – fiat – uczyniłaś nasbraćmi Boga i dziedzicami Jegochwały.–Bądźbłogosławiona!6.Wten sposób zostaje zaspokojone jedno znajgłębszych pragnień człowieka:nieodparte dążenie do braterstwa,pobudzające do jedności z innymi,w których znajdujemy nie wrogówczykonkurentów,alebraci,których

trzebaserdecznieprzyjąć7.

Jedną z istotnych cech chrześcijańskiegoprzesłaniajestmiłośćdonaszychbliźnichz praw¬dziwą czułością braterską.Podkreślił to sam Jezus Chrystus wSwoich słowach skie¬ro¬wanych doApostołów:Przykazanienowedajęwam,abyście sięwzajemniemiłowali tak, jakJa was umiłowałem; żebyście i wy taksięmiłowaliwzajemnie.Potymwszyscypoznają, żeście uczniami moimi, jeślibędzieciesięwzajemniemiłowali8.NaszOjciecdodał:Należyzaktua¬lizowaćto braterstwo, które tak głębokoprzeżywalipierwsi chrześcijanie 9.A my? W jaki sposób modlimy się zawszystkich ludzi? Jak bardzo interesujenasichżycie?

Nowe przykazanie Pana pomagazrozumieć, że chrześcijańskie braterstwonie sprowadza się do zwyczajnejsolidarności międzyludzkiej, nie zawierasię wyłącznie w podobieństwiecharakterów, wspólnocie interesów czyczysto ludzkiej sympatii. Prawdziwebraterstwo szukaChrystusaw innych, cowięcej, prowadzi do utożsamienia się zNim, aż będzie można powiedzieć, że

staliśmy się alter Christus, drugimChrystusem, ipse Christus, tym samymChrystusem.Todążenieprzekładasięnamiłość i służbę bliźnim tak, jak czyni toPan(…).

W ostatnich dniach, podczas rozważaniapo raz kolejny homilii naszego Ojca(zachęcamWas,abyścieczęstowracalidotychtekstów,którewzbogacąWaszeżyciewewnętrzne), zatrzymałem się na kilkusłowach, które bardzo jasno tłumacząpowód przyjścia Jezusa na świat:NaszPan przyszedł, żeby przynieśćpokój, dobrą nowinę i życiewszystkim ludziom. Nie tylkobogatym ani nie tylko biednym.Nie tylko mądrym ani nie tylkoprostaczkom. Wszystkim.Braciom,bojesteśmybraćmi,gdyżjesteśmydziećmitegosamegoOjcaBoga10.

Powrótdospisutreści

***

1 Łk2,14.

2 Ibid.,10.

3 Cfr.Hbr4,15.

4 ŚW.JOSEMARÍA,Droga,n.268.

5 Łk1,38.

6 ŚW.JOSEMARÍA,Droga,n.512.

7 PAPIEŻ FRANCISZEK, Orędzie na ŚwiatowyDzieńPokoju1stycznia2014roku,8-XII-2013,n.1.

8 J13,34-35.

9 ŚW. JOSEMARÍA, Rozmowy z prałatemEscrivá,61.

10 ŚW. JOSEMARÍA, To Chrystus przechodzi,106.

JEZUSNARODZIŁSIĘWRODZINIE

(STYCZEŃ2015)

Dziś, 1stycznia,obchodzimyUroczystośćŚwiętej Bożej Rodzicielki Maryi, którąPan dał nam jako naszą Matkę. OnazostaławybranaprzezBogaOjca,abyJejSyn Jednorodzony stał się człowiekiemprzezDuchaŚwiętego.Nasząwdzięcznośćkierujemy zatem również do Maryi.Dziękujemy Jej, ponieważ dzięki Jejodpowiedzi w chwili Zwiastowania,podczas Jej pewnej i za¬razem cichejobecności u stóp Krzyża, otworzyła namdrogę dziecięctwa Bożego. Mówimy jejsłowami św. Josemaríi: O Matko,Matko! Jednym swoim słowem –fiat–uczyniłaśnasbraćmiBoga idziedzicami Jego chwały. – Bądźbłogosławiona!1.

(…)Każdachwilajestdobra,byzanieśćtę

prośbędoNieba, zwłaszczapodczas tychdni Bożego Narodzenia, które rzucająjasne światło na Boski plan dla rodzajuludzkiego. Aniołowie zwiastowalipasterzom radość wielką, która będzieudziałem całegonarodu:dziśwmieścieDawida narodził się wam Zbawiciel,którymjestMesjasz,Pan2.Całaludzkośćstajesięadresatemtejdobrejnowiny.Św.Łukasz mówi zwięźle: Udali się też zpośpiechem i znaleźli Maryję, Józefa iNiemowlę,leżącewżłobie3.NapoczątkuBóg stworzył mężczyznę i kobietę jakostworzenia o jednakowej godności, którestworzyły pierwszą rodzinę ludzką, orazpolecił im panować nad całym światemmaterialnym i zaludnić całą ziemię4.Natymwłaśnieopierasięinstytucjarodziny.Jednak to, co wydarzyło się w Betlejem,idzie znacznie dalej: sam Bóg, w Swojejnieskończonej łaskawości, wcielił się wro¬dzinie,pokazującwtensposóbSwojąwolę, aby ludzkość podążała wewłaściwym kierunku. Święta Rodzina zBetlejem jest zatem wzorem dlawszystkichrodzinnaziemi.

W swojej pierwszej katechezie na tentemat, Papież Franciszek powiedział:Bliskość Bożego Narodzenia rzuca

światło na tę wielką tajemnicę.Wcielenie Syna Bożego otwieranowy początek w powszechnejhistoriimężczyzny i kobiety. A tennowypoczątekmamiejscenałonierodziny, w Nazarecie. Jezusnarodził sięna łonie rodziny.Mógłprzybyć w sposób spek¬takularny,jakowojownikczywładca...Nie,nicz tego. Przybywa jako syn w łonierodziny. To ważne, by dostrzec tęniezwyklepięknąscenęwżłóbku5.

Narodzenie Pana Jezusa, jak tookreśla Pismo Święte, oznaczanadejściepełniczasu(zob.Ga4,4),moment wybrany przez Boga dlaukazania w pełni Jego miłości doludzi, przez danie im swegowłasnego Syna. Ta Boża wolaspełnia się w okolicznościachnajbardziej normalnych izwy¬czajnych: kobieta, którawydaje na świat dziecko, rodzina,dom. Wszechmoc i wielkość Bogaprzychodząpoprzezto,coludzkie,ijednoczą się z tym, co ludzkie. Odtejporymy, chrześcijanie,wiemy,że z łaską Bożą możemy ipowinniśmy uświęcić wszystkie

szlachetne rzeczywistości naszegożycia. Nie ma takiej sytuacji naziemi, jakkolwiekmała ipospolitamogłaby się ona wydawać, któranie mogłaby stać się okazją dospotkania z Chrystusem i etapemnaszej wędrówki ku KrólestwuNiebieskiemu6.

Przymierze małżeńskie zostałoustanowione przez Boga w momenciestworzeniamężczyznyiko¬biety.Jednak,niestety, lekceważy się je w tak wielumiejscach. Rodzina jest tak okaleczona!Pró¬buje się przedstawić jako normalnesytuacje, które tak naprawdę są ostrymatakiem na stwórczy i zbawczy zamysłBoga.Wwielumiejscach i środowiskachosłabia się instytucję rodziny albo wręczpróbujesięprzekształcićjąwcośzupełnieinnego. Dzieje się to nie tylko przezdziałanie zwy¬czajnych ludzi, lecz takżena drodze ustaw i rozporządzeń władzpublicznych. Nie zdają sobie spra¬wy(gdyżdiabełjestnatylesprytny,żejestwstaniecałkowiciezaślepićludzkirozum)ztego, że redukowanie koncepcji rodzinyczyni nieprawdopodobną szkodęspołeczeństwuoby¬wa¬telskiemu.

W minioną niedzielę obchodziliśmyświętoŚwiętejRodziny.Tegodnia,jakcoroku,odno¬wiliśmypoświęcenienaszychrodziców,sióstribraciŚwiętejRodziniezNazaretu, zgodnie z tym, co naszZałożyciel ustanowił na ten dzień.Zaprosiliśmy naszych krewnych iprzyjaciół oraz wielu, którzy uczestnicząw pracy apostolskiej Prałatury, abyzjednoczyli się z nami w tym akcielitur¬gicz¬nym. Jak co roku,modliliśmysię za wszystkie rodziny chrześcijańskie,abywistociebyłyipostę-powałyzgodniez Boskim wzorcem, który poznaliśmy wBetlejemiwNazarecie.(…).

Prośmy Pana za wstawiennictwemNajświętszej Maryi Panny i św. Józefa,aby wszystkie Ośrodki Dzieła, domyinnych wiernych i współpracownikówPrałatury, domy naszych przyjaciół ikrewnych oraz wszystkie pozostałedomowe ogniska chrześcijańskie wiernieodzwierciedlałyprzykładŚwiętejRodziny.Kontemplowanie Jezusa, Maryi i Józefapowinno sprawić, że staniemy sięwrażliwinapotrzeby innych tak jakOni.Powinniśmy modlić się codziennie iwspierać naszych najbliższych w ichpotrzebach duchowych i materialnych,

towarzyszyć im w ich odpoczynku, wutrzy¬maniu porządku i we wszelkichsprawach materialnych związanych zdomem,którymabyćzwierciadłemdomuw Nazarecie. Nie traktujmy nigdy tychobowiązków jako ciężaru, lecz jakowspaniałąokazjędosłużenia.

W łonie rodziny z Nazaretu, JezusChrystus był świadkiem wielu drobnychprzejawówdeli¬kat¬nościiserdeczności.Kiedy rozpoczynał Swoją działalnośćpubliczną, ludzie znali jegopocho¬dzenie: Czyż nie jest On synemcieśli? Czy Jego Matce nie jest na imięMariam? 7. Jakże dobrą rzeczą byłoby,aby ci, którzy przyglądają się naszemupostępowaniu wiernych naśladowcówChrystusa,mogli przyznać: „to widać, żeta osoba naśladuje Jezusa, ponieważtroszczy sięoat¬mos¬ferędomu, zanosijąwszędzie, a także czyni tych, którzy jąotaczają, uczestnikami tej radości i tegopokoju”.

Powrótdospisutreści

***

1 ŚW.JOSEMARÍA,Droga,n.512.

2 Łk2,11.

3 Łk2,16.

4 Zob.Rdz1,26-28.

5 Papież Franciszek, Przemówienie podczasaudiencjigeneralnej,17-XII-2014.

6 ŚW. JOSEMARÍA, To Chrystus przechodzi, n.22.

7 Mt13,55.

MATKABOŻA,MATKANASZA

(STYCZEŃ2016)

Napełniamy się radością odmawiającantyfonę na wejście dzisiejszej Mszy:Salve, sancta Parens...; Witaj, ŚwiętaBoża Rodzicielko, Ty wydałaś na światKróla, który włada niebem i ziemią nawieki wieków 1. Sprawia nam ogromnąradość,żemożemywyznaćnasząwiaręwBoże Macierzyństwo Maryi, źródłowszystkich pozostałych przywilejów,jakimi Trójca Święta obdarzyła NasząPanią. Bóg stworzył Ją niepokalaną inapełnił Swą łaską, aby również Jejdziewicze ciało było przygotowane dozrodzeniaSynaBożegowciele2.Jakieżtocudowne! Możemy bez wahaniapowiedzieć Matce Bożej i Matce naszej:ponadTobą,tylkoBóg!3.

Rozumiemy entuzjazm chrześcijan z

Efezu, miasta w którym odbył się Sobórpowszechny, podczas którego ogłoszonoten dogmat wiary w 431 roku.Zachowały się świadectwa oradości chrześcijan wobec tychjasnych, jednoznacznych decyzji,które potwierdzały to, w cowszyscywierzyli 4. Święty Josemaríawspomina ten fakt w jednej ze swychhomilii, używając słów świętego CyrylaAleksandryjskiego, który odegrał ważnąrolę podczas tego Soboru: «Cały ludmiasta Efezu od wczesnych godzinrannychażdowieczora trwałwnapięciuoczekując rozstrzygnięcia... Gdydowiedziano się, że autor bluź¬nierstwzostał usunięty, wszyscy co do jednegozaczęliśmy wielbić Boga i oklaskiwaćSobór, ponieważ został obalonynieprzyjacielwiary.Zaledwiewyszliśmyzkościoła, przyłączyły się do nas tłumyniosącepochodnieiodprowadziłynasdodomów. Była noc: całe miasto byłoradosne i oświetlone» 5. Nasz Ojcieckomentuje:TakpiszeświętyCyryl, imuszę przyznać, że mimo upływuszesnastu wieków ów wybuchpobożności wywiera na mniegłębokiewrażenie6.

Nadal pamiętam, jak pewnego razuwybraliśmy się do Loreto, w 1971 roku.Nie mogliśmy wejść do domuZwiastowania, gdyż był już zamknięty.ŚwiętyJosemaríauklęknął, trzymającsiękraty, mówił:Matko, Matko moja iMatko nasza! Tam wyraził swojąmiłośćorazmiłość jegodzieciwszystkichczasów. Dotarliśmy do bazyliki trochę zmdłościamizpowodukrętejdrogi;aletonie stanowiło przeszkody dla jegomodlitwy oraz wdzięczności okazanejMatceNiebieskiej.

Matko Boża!, wykrzykiwali również owipierwsi chrześcijanie z Efezu,przepełnieniradościąwobectejdoniosłejprawdy. To samowyznajemy dzisiajmy.Salve, sancta Parens..., witaj, ŚwiętaBoża Rodzicielko!... Pierwsza modlitwamaryjna,któradotarładonas, toprośbaskierowana doMaryi przez chrześcijan zEgiptuzIIIwieku,którzywzywaliJąjakoMatkę Bożą: sub tuum præsídiumconfúgimus, SanctaDei Génetrix...; podTwojąobronę,uciekamysię,ŚwiętaBożaRodzicielko: naszymi prośbami racz niegardzić w potrzebach naszych, ale odwszelakichzłychprzygódracznaszawszewybawiać, Panno chwalebna i

błogosławiona 7. Święty Josemaríaodmawiał ją codziennie, pewnyschronienia w ramionach NajświętszejMaryiPanny.

Oby Bóg, Pan nasz, sprawił, żeby wnaszychsercachpłonęłatakasamawiaraibyśmy włączyli się w hymndziękczynienia, gdyż TrójcaPrzenajświętsza, wybrawszy Maryję zaMatkę Chrystusa — człowieka jak mysami, każdemu z nas dała miejsce podSwym macierzyńskim płaszczem. JestMatkąBożąiMatkąnaszą8.

Powrótdospisutreści

***

1 MSZAŁ RZYMSKI, Uroczystość Świętej BożejRodzicielkiMaryi,Antyfonanawejście.

2 Por. ŚW.TOMASZZAKWINU,Komentarz doEwangeliiwg.Św.Jana,rozdz.1,lect.10.

3 ŚW.JOSEMARIA,Droga,nr496.

4 ŚW.JOSEMARIA,PrzyjacieleBoga,nr275.

5 ŚW. CYRYL ALEKSANDRYJSKI, Epistoła 24

(PG77,138).

6 ŚW.JOSEMARIA,PrzyjacieleBoga,nr275.

7 ModlitwaPodTwojąobronę.

8 ŚW.JOSEMARIA,PrzyjacieleBoga,nr275.

©Copyright

BiuroInformacyjneOpusDeiwPolsce2016

www.opusdei.org