GS '80 / De Waggel 1 alias Smeerzakken Boys Voor zij die er niet bij konden zijn: terug van weggeweest

Na een zomer zonder zaalvoetbal en een nog langere periode van inactiviteit op het gebied van de berichtgeving hieromtrent, is het nieuwe seizoen alweer even in volle gang. Diverse mutaties zijn inmiddels doorgevoerd, zowel in de selectie als in de technische staf – in de eerste plaats: Penningharses jr. is niet meer... Martin Heuvels heeft bij de v.v. Gendringen de functie van penningmeester naast zich neergelegd, waardoor zoonlief Joost dus ook niet langer 'het zoontje van de penningmeester' is. Bovendien lijkt de zaalvoetballer in Heuvels een zachte dood gestorven, sinds hij met knieproblemen kampt na een botsing met een ploeggenoot. Wel houdt Joost de trots van de familie hoog op financieel vlak, door zitting te nemen in het bestuur van GS '80/De Waggel. Nieuw bewind Voor de opvolging van Joost Soontiëns (voorzitter) en Sjoerd van den Berg (secretaris, algemeen directeur, penningmeester, technisch manager, voorzitter jeugdcommissie) werden, naast de nieuwe financiële man Joost Heuvels, de gebroeders Robben bereid gevonden. Met voorzitter Tokus en secretaris Ollie lijkt een nieuwe bloeiperiode voor GS '80/De Waggel aanstaande. In ieder geval leverde de vakantie die voorzitter Tokus en Heuvels samen vierden (van ons contributiegeld) een nieuwe Waggelhit op; NormAal schreef er een liedje over...

De penningmeester van de club zat altied goed bi'j kas Moar plotseling was hi'j weg, gin mens wist woar hi'j was Hi'j lag op Aruba met zien Tokus in de zon Alwoar hi'j dan op zien gemak een mooi excuus verzon Doar maak ik geen probleem van, probleem van probleem van Doar maak ik geen probleem van, as i-j dat ok niet doet De Koninklijke Voor de mensen die GS '80/De Waggel een warm hart toedragen en bang zijn dat de roekeloze penningmeester Heuvels onze club in een bestuurscrisis zal storten, is er geen reden tot paniek. Zeggenschap zal er niet of nauwelijks zijn voor de rossige verdediger, want in de praktijk komt het erop neer dat bestuursbeslissingen (waarvoor een meerderheid van de beleidsbepalers nodig is) gewoon in het kantoor van het Blumer-conglomeraat door voorzitter Tokus en Ollie genomen worden en dat de penningmeester ze achteraf in de notulen kan teruglezen. Op datzelfde kantoor hadden de broertjes onlangs de grootste schik, toen uit een radiocommercial bleek dat Mitchell 'Gordean Gorré' van der Vaag – dikwijls als K'nien in zijn auto door het dorp rijdend – een bedrijf voor honden- en kattenvoeding heeft, dat ook nog eens de koninklijke status toegewezen heeft gekregen: Royal K'nien (zie logo).

Playbackshow Een andere mutatie is eigenlijk slechts een halve en vond plaats binnen onze begeleiding: Bruesken trad vorig seizoen ook al op als lijder, maar dan alleen in thuiswedstrijden. Met ingang van deze jaargang gaat hij echter ook mee als we uit spelen en zo zag hij al de sporthallen van Gaanderen, Borculo en Wehl van binnen. Daarnaast is Bruesken niet te beroerd om in de derde helft een show weg te geven. In het verleden konden kleine kinderen bij Henny Huisman in de Mini-playbackshow hun favoriete artiest vertolken; in hun dagelijkse kloffie verdwenen ze dan door de magische deur, om vervolgens na een razendsnelle metamorfose als hun grote idool terug te keren. Ook de Waggel bleek een magische deur te hebben: toen Bruesken (1.92 m.) vrijdag door de wc-deur verdween, kwam hij luttele seconden later vermomd als zijn kleine idool – en naamgever – Bruensken (de originele, van 1.56 m.) via de voordeur terug in het café. Het ging in dit geval om de Mini-rechtsbackshow. Gouden Kaasschaaf Het seizoen werd traditiegetrouw geopend met het bekertoernooi, waarvoor we naar Gaanderen moesten. De opluchting bij de Umdrèjers was groot toen het wedstrijdformulier geen melding maakte van de rossige snelheidsmaniak bij VVG in de spits: Boris Jakker. De tegenstand was überhaupt niet erg groot en dankzij treffers van Pothoff, Gary en Dave wonnen we met 1-3, terwijl Pothoff ook nog een kaartje pakte – en daarmee zijn eerste punt voor het Fernando Lems-klassement (dat niet echt bijgehouden is de afgelopen periode, maar kaartenpakkers van andere teams kunnen zich in de Waggel of via e-mail melden). De winnaar zal zich uiteindelijk weer een jaar lang de trotse bezitter van de Gouden Kaasschaaf mogen noemen. Voorlopig neemt titelfavoriet Pothoff dus de leiding. Règenpiepke Ook de competitiestart in de Sturko League ging van een leien dakje, met een overwinning, de rentree van Rebel 'UGHV' Ikea én, sinds lange tijd, publiek bij uitwedstrijden! Roel Salemink, bekend van zijn hit Manalive, had bij hoge uitzondering eens een keer geen optreden op vrijdagavond en ging mee naar Borculo, net als Marije van Dave. 'Laat mij Marije', zei Dave, want onze goalie heeft weer de beschikking over een pittig karretje. Met Theo Egbers onder de auto (een uitlaat met de doorsnee van een règenpiepke) trekt de scorende keeper zo snel op dat het af en toe lijkt alsof er een vliegtuig opstijgt. Een nieuwe Waggelhit van Rowwen Hèze – Auto, vliegtuug – lijkt dan ook aanstaande... Theo Egbers was uiteraard ook weer van de partij op de kermis, waar hij de verrichtingen van Gendringen 1 niet zelden aan de kaak stelt. Vorig jaar was Blumer aan de beurt en meldde de immer kritische supporter dat deze de kont te dik had. Gelukkig nam eega Agnes het voor onze verdediger op: 'Dat jong het de kont niet te dik... Hi'j het gewoon het bökske te klein!' Dit jaar nam Ravanelli jr. (op zeer korte termijn ook niet langer 'het zoontje van de voorzitter', maar nog wel altijd de zoon van een vader met een overwegend grijze haardos) niettemin wraak en zorgde hij voor een primeur. Nadat vier jaar op rij de koning bij het Ooievaarschieten uit de gelederen van het slechtste van het slechtste kwam, bezorgde Ravanelli jr. met een welgemikte trap de eerste titel bij Smeerzakken Boys! Taalpurist Om terug te komen op de Mini-playbackshow: een wekelijks terugkerend onderdeel was daar 'de moppentrommel', waarin kinderen aan Henny een mop konden vertellen. Een vaste afsluiting van deze verslagen zal overgenomen worden uit het tijdschrift Onze Taal, een uitgave voor de ware taalpurist met op het achterblad de rubriek Ruggespraak. Hieruit deze week:

De vrouw werd voor het laatst gesignaleerd

bij het Centraal Station van Brussel,

en sindsdien ontbreekt elk spoor. Nieuwsuitzending op VRT1

GS '80 / De Waggel 1 alias Smeerzakken Boys Voor zij die er niet bij konden zijn: de Palingsound

Het vorige verslag begon met de verschillende mutaties binnen onze selectie en begeleiding, maar afgehandeld werd dit onderwerp nog niet. Er werd weliswaar melding gemaakt van het afscheid van de zaalvoetballer Joost Heuvels en de functie-uitbreiding van lijder Bruesken (nu ook van de partij bij uitwedstrijden!), maar de sportieve aanwinsten werden buiten beschouwing gelaten. Helaas geldt dit tot op heden ook op het veld: 'Bartje' van Embden en Kelvin 'te Meijer' werden in de zomerstop door technisch manager Ollie gepresenteerd als de belangrijkste aankopen van de Smeerzakken, maar om uiteenlopende redenen speelden beiden vooralsnog geen minuut voor ons team; Bartje is vaak druk met zijn werkzaamheden voor de Logmag en hoewel de tijd van het pupillenvoetbal allang achter zich heeft gelaten, wil hij toch liever in de F-16 spelen dan bij Smeerzakken Boys. Te Meijer daarentegen komt wel wekelijks in actie, maar bleek tijdens enkele testwedstrijden (eind vorig seizoen) het niveau nog niet helemaal aan te kunnen. In de zomermaanden zorgde hij er echter wel voor dat het gezegde 'gewogen en te licht bevonden' niet op hem van toepassing is... Om op beide fronten progressie te boeken wordt Te Meijer voorlopig gestald bij het 2e, waar hij in de luwte kan wennen. Scheerke Verder leek, in navolging van Heuvels, ook Hout geruisloos van het zaalvoetbalpodium te zijn verdwenen. Zijn afwezigheid is echter slechts tijdelijk, zo werd recentelijk vernomen. De inmiddels in Doetinchem woonachtige Hout had dit seizoen reeds te kampen met diverse kwaaltjes en pijnlijke gewrichten, maar eenmaal fit is hij gewoon weer beschikbaar voor de Smeerzakken. Binnenkort dus wellicht de rentree van deze frivole verdediger/spits. Allerminst frivool is Pothoff, maar tegen Brasil '77 (voor de beker) deed hij wel goede zaken voor het Fernando Lems-klassement. Met zijn tweede prent van deze jaargang is hij nu al een eind op weg richting de Gouden Kaasschaaf. Ollie dacht overigens even dat we aan dienden te treden tegen zijn buren. De kapsalon tegenover hem heet evenwel Prasil. Niettemin was het 'scheerke' de favoriete schijnbeweging van de gasten en wonnen ze met 3-4. Brasil was dus een lastige tegenstander, maar nog lastiger lijkt het om getrouwd te zijn met een kapster, als de eerste haarscheurtjes in de relatie zich aandienen en het wellicht beter is om er maar me te kappen. Het moeilijkste in zo'n geval is nog wel het onderwerp ter sprake te brengen: 'Ik wil een scheiding...' - 'Permanent?' Een dergelijk gesprek beëindigen met de woorden Ja, we zijn er geknipt voor zou desondanks getuigen van weinig steil en kunnen we scharen onder het kopje 'elkaar in de haren vliegen'. Visser & Bauer Net als ieder jaar, als de kermis één of meerder Waggelhits oplevert, was ook de editie 2008 in muzikaal opzicht weer een succesvolle. Schatje, mag ik je foto zette Te Pas op z'n kop en later die avond/nacht werden de buren Bruesken en Ollie nog met een serenade vereerd: 'Lu-i-gi Bruins... Luigi Bruins... Luigi Bruins, Luigi Bruins!' en 'Theo-eo M. the Banjo Man'. Oorspronkelijk is die laatste overigens een hit van BZN, dat als de succesvolste Volendamse band aller tijden geldt als één van de pioniers van de zogeheten Palingsound. Het enige wat er nog aan ontbreekt is in dat opzicht een nummer over Aal, want dat is niets meer (maar ook zeker niets minder) dan een 'nog niet volgroeide paling'... Tegenwoordig zijn, naast Nick (Visser) & Simon (Bauer), vooral de 3JS populair in de Waggel. Jonnie & Jessica waren er uiteraard al, maar wie de derde J. was bleef lange tijd onbekend. Onlangs bleek echter dat nummer drie de J. van Ronnie Jansen is: iedere keer dat iemand een fooi geeft (of als Jonnie en Jessica gewoon geen wisselgeld teruggeven) klinkt de Toeter door de Waggel. Marco Tamme, viervoetige dieren die melk, wol, vlees enz. leveren Meer muziek bij de Waggel was er tijdens het concert van de band de Dice Rebels (waarvan de leden waarschijnlijk allen naar basisschool de Dobbelsteen zijn gegaan, red.), met als special guest een DJ, Marco V, die vooral bij liefhebbers van trance zeer bekend is. Navraag leerde echter dat het niet deze diskjockey van Innercity en Sensation White betrof, maar Marco Verbeek, de schavende tenor van Gendringen 8 (en in Gendringen beter bekend als '11='). Verder was er tijdens de kermis ook nog de

meer dan twee meter lange, slungelachtige elektricien Ted, van voorheen Heuthorst en tegenwoordig Blumer Elektro (Euro Niks), bezongen door André Hazes: Het is Tèd... de hoogste Tèd. Rare jongens Met het nieuwe seizoen nog maar net gestart, bereikte ons een maandje geleden ook het treurige nieuws dat scheidsrechter Sjakie, op wie we vele malen een beroep (conciërge) konden doen, op veel te jonge leeftijd overleed. Een postuum dankwoord is wel op z'n plaats voor de arbiter die dikwijls 'Jaaa...' zei als we hem op vrijdagavond vroegen of hij niet nog even een partijtje wilde komen fluiten. Gelukkig kunnen we nog wel altijd terugvallen op Fros Jeriks of oompje Bergervoet, die ons tegen Brasil nog floot. Anders kan wellicht ook de hulp ingeroepen worden van veldscheidsrechters als Gerrie Beumer of Leo (of Ido Leopold Wichard Lammertink-Smit) Hunting. Maar het mooiste zou zijn om een keer geleid te worden door leidsman Bertie, die het liefst hele everzwijnen heet, menhirs op zijn rug draagt en vooral bekend is van het duo Asterix & Oblink. Diens bekendste uitspraak is 'Rare jongens, die Romeinen...', maar als het over de broertjes Cas en Daniel gaat, kan dat moeiteloos gewijzigd worden in Rare jongens, die van Mijnen... Het laatste zaalvoetbalnieuws is dat we voor de beker wonnen van Ruurlo 2 en dat Pothoff géén geel kreeg! Rare jongens, die scheidsrechters... Tot slot ditmaal de volgende krantenkop uit het tijdschrift Onze Taal:

Marianne Vos was de

eerste vrouw die op

drie fietsonderdelen

wereldtitels won.

NRC Handelsblad

GS '80 / De Waggel 1 alias Smeerzakken Boys Voor zij die er niet bij konden zijn: de Rentree van Heuvels

Op scherp gezet door het vorige verslag, waarin beweerd werd dat Te Meijer dit seizoen bij het 2e werd gestald omdat hij het niveau bij ons nog niet aan zou kunnen, vestigde hij in de eerstvolgende wedstrijd gelijk de aandacht op zich. Tegen onze oude, vertrouwde opponent 't Pluumke (dat wel een verjongingskuur had ondergaan) konden we enkele jeugdige talenten een kans geven – ook Roel Brilwink deed mee – en na een knappe solo scoorde Te Meijer al na luttele minuten de 1-0, waarmee hij direct zijn visitekaartje ('K. te Meijer, Algemeen directeur Jeans & Co.') afgaf. Helaas wilden de mannen van 't Pluumke zijn visitekaartje niet hebben, maar we stonden wel op voorsprong. Gespikkelde overall Het meespelen van Brilwink leverde ons, naast de nodige creativiteit, ook een nieuwe supporter op. Vader Jos was in het verleden nogal sceptisch over de zaalvoetbalavonturen van zoonlief, maar sinds Flox aan het roer staat bij SDOUC – waar hij niet erg gecharmeerd van schijnt te zijn – vindt Brilwink sr. alles prima. Naast hem hebben we dan nog de vaste fans TheoHooligan en Loes, Dirk en Miep, Frans Hendrixen (Hoe laat moeten jullie voetballen? 'Half 10, Frans.' Joa, we'k wel...), Marije (nieuw) en Ravanelli. Waar bij ons Gary een schoolvoorbeeld is van een momentenvoetballer, is Ravanelli een rasechte momentensupporter: één briljante actie van Gary – meestal blijft het tegenwoordig helaas ook bij eentje per wedstrijd – maakt de avond van de éminence grise meer dan goed (en daarvoor komt hij dan ook naar de IJsselweide). Mede dankzij de sponsorbijdrage van de Waggel schitteren we tegenwoordig ook weer, in nieuwe broekjes die zonder riem en/of bretels gedragen kunnen worden. In overleg met een delegatie van het bestuur (Ollie & Tokus) gaf barman Jonnie aan het belangrijk te vinden dat 'zijn jongens' er namens de Waggel netjes bij lopen, waarna een lading witte shorts ingeslagen kon worden. Vooral Gary is er blij mee dat hij er in het weekend verzorgd uit ziet, aangezien hij als schilder van maandag tot en met vrijdag doorgaans in een gespikkelde overall gestoken is. Maar ook al loopt Gary doordeweeks altijd in overalls, hij draagt ze met verve. Getalteken niet best (cijfermatig) Als ervaren bestuurslid weet Ravanelli daarnaast tevens dat iedere bestuurder van enige importantie een eigen handelsmerk heeft, zeker als het de financiële eindverantwoordelijke betreft. Na de heren Kok en Zalm, die in hun jaren als minister van Financiën op de proppen kwamen met de Zalmsnip en het 'Kwartje van Kok', heeft ook Heuvels deze wijze raad van Ravanelli ter harte genomen. Vandaag de dag hebben we bij GS '80 / De Waggel, met onze altijd fanatieke penningmeester, immers het Vingertje van Heuvels. Hiermee hield de voormalige aanvoerder van de Smeerzakken ook cijfermatig de wedstrijd tegen 't Pluumke bij, want als scorebordstandbijhoudkeerltjen maakte Penningharses iets wat met een hoop fantasie een rentree genoemd zou kunnen worden. Een primeur was er sowieso voor hem weggelegd, want als scorebordstandbijhoudkeerltjen zorgde hij voor de uiteindelijke 10-4. Proper

Naast zijn jongens houdt Jonnie ook zijn glazen graag netjes. Niet zelden wordt de vergelijking gemaakt tussen de kroegbaas van de Waggel en de immer met zijn theedoek getooide JP uit ONM (zie foto), die er beiden een dagtaak aan lijken te hebben om het glaswerk in hun café proper te houden. De amateurvoetballers uit de regio strijden op het veld jaarlijks om het felbegeerde 'GP-mannetje', maar als eerbetoon aan onze sponsor zal de topscorer van GS '80 / De Waggel aan het eind van dit seizoen beloond worden met een JP-mannetje.

Tot slot ditmaal de volgende krantenkop uit het tijdschrift Onze Taal:

Fietser aangereden door laagstaande zon De Gelderlander

GS '80 / De Waggel 1 alias Smeerzakken Boys Voor zij die er niet bij konden zijn: de Badkuip

Een week nadat we good old 't Pluumke met 10-4 hadden verslagen, maakten we het tegen een andere favoriete opponent, Weja 1, nog bonter. De terugkeer van Hout als lijder/notulist zorgde voor een lijstje fraaie omschrijvingen van de doelpunten, met onder meer aanval van het jaar over 98 schijven, Ollie laatste tikkie en Snuss, Braziliaanse tiktak door het centrum, of wat te denken van Ollie, tiktak en tiende poging Dave (10-0). Na deze tiende treffer werd Weja nog een doelpunt gegund en was de eindstand 10-1. Vorig seizoen al schreven de mannen van Weja overigens wel een primeur op hun naam: ze waren de eerste tegenstander die we ook ná de wedstrijd ontmoetten, in de Waggel

tijdens de derde helft. Destijds werden ze verblijd met een badkuip in hun busje (die ze verderop in de Grotestraat alweer bij Knarf voor de deur verloren) en verblijdden ze ons met de prachtige vergelijking tussen Boer Frans (van BZV) en Aal (zie foto's). Helaas ontbrak Aaltje zelf deze avond, al had hij daarvoor niet echt een goede reden. Aal was er niet omdat hij slaapdienst had, maar anderen tonen vaak genoeg aan dat dat niets uit hoeft te maken; Annelies heeft ieder

weekend slaapdienst, maar zit toch altijd netjes bij de Waggel aan de bar...

Beurt De gelijkenis tussen Boer Frans en Aal zit 'm vooral in de haardracht (woeste krullen en een beetje een matje), maar volgens de Umdrèjers zit Aaltje bij de McDonald's, nadat hij eerst door de regen heeft gelopen: nat in de Mac. Ook wanneer Aal niet verhinderd is, lukt het hem echter slechts zelden om op tijd aan te schuiven voor de derde helft. Onlangs meldde hij dat hij wat later kwam, want hij moest eerst 'naar huis, opmaken en de vrouw een beurt geven'. In werkelijkheid bleek evenwel dat Aaltje weg moest om de vrouw op te maken en het huis een beurt te geven. Scheurend Rubber Net als Aal liet ook Bruesken recentelijk om discutabele redenen verstek gaan: hij zegde af in verband met een partijtje van zijn bedrijf Vitens, terwijl Dave (CEO van Bedeker Montage, red.) elk weekend personeelsfeest heeft, maar doorgaans niettemin gewoon met zijn ploegmakkers in de Waggel zit op vrijdagavond. Daar treffen we wekelijks bijzondere gasten, al zagen we bij Weja ook in de zaal een oude bekende. Na hem jaren niet gezien te hebben, maakte 'Scheurend Rubber' zijn rentree in de IJsselweide. Gary mocht het herkennen van deze legendarische tegenstander (destijds met haar tot op de schouders, nu met kaalgeschoren schedel) op zijn conto schrijven. In de Waggel zagen we op tv vervolgens de Graafschap-keeper met de Franse voornaam, Didier Heijblok, niet te verwarren met de persoon waar Osdorp Posse over rapt: DJ IJsblok. Even later werd tevens een andere beroemde voetballer ontdekt: Wayne Rooney – al leek hij verdacht veel op Pröpke (van Jezus, Mozes en Pröpke, red.). Verderop stond ten slotte ook nog de opgerolde pannenkoek, die tegenwoordig samenwoont, alleen wist niemand waar (Aal dacht aan Bern of Nice, maar ook dit klopte niet). Totdat Gary uitkomst bood: 'Ja, in Doetinchem! Op het pannenkoekenschip...' Laatste toevoeging betreft de Waggelhit die Koen (die jongen met een 85-jarige naakte vriendin) namens het slechtste van het slechtste meldde, over hun lijder die het zat is om alleen te leven: Queen – Ido dally (Living on my own). Tot slot ditmaal de volgende krantenkop uit het tijdschrift Onze Taal:

Holleeder eerlijk beroep beloofd

Twentsche Courant Tubantia

GS '80 / De Waggel 1 alias Smeerzakken Boys Voor zij die er niet bij konden zijn: de Paasberg

Na de dikke overwinningen op ’t Pluumke (10-4) en Weja (10-1) was de ongenaakbare koploper Brasil de volgende tegenstander. Speciaal voor deze zware missie werd oudgediende en voormalig die dikke

in de spits Knauf opgetrommeld (toen hij nog mocht zaalvoetballen van de Babberich-trainer…). Met hem keerden ook Rebel Ikea (zie foto) en aanvoerder Heuvels terug, die als vanouds de toss mocht verliezen om vervolgens braaf op de bank plaats te nemen. Niet alleen waren de zwagers Hark en Knauf (in navolging van ‘Ivo van de Zijkant’) de broertjes van de achterkant, ook deed Ikea gelijk weer van zich spreken. Over zijn kameraad Knauf, niet geheel toevallig op 5 december jarig, had hij het volgende gedichtje in petto: ‘In de Oosterstraat heeft hij twee panden – en op zijn achterhoofd een plek waar een helikopter kan landen…’ Sturko Na de verjaardag van de Sint waren er nog meer feestdagen. Is het vieren van sinterklaas een oer-Hollandse aangelegenheid, onze islamitische vrienden hadden enkele dagen later hun eigen partijtje. Van 8 tot 11 december, zo meldde de Gelderlander, herdenken moslims tijdens het ‘Offerfeest’ dat de profeet Ibrahim bereid was zijn zoon te offeren aan God. En alsof het allemaal nog niet genoeg is, viert een dag later (12 december) Hans Lammers zijn verjaardag: dan is het Tofferfeest… Moslims zoeken tijdens hun viering een dier uit om te laten slachten (Smeerzakken-sponsor Sturko draaide dezer dagen dan ook overuren) en eten dan veel vlees, maar alcoholische drank komt er uit religieuze overwegingen niet in. Handig is in zo’n geval om een wichelroede bij de hand te hebben, een instrument waarmee grondwater opgespoord kan worden. Voor de gemiddelde cafébezoeker, die liever een pilsje nuttigt, biedt een Waggelroede echter meer uitkomst, die bier in plaats van water opspoort.

Seat Marbella Op weg naar Silvolde gingen de herinneringen terug naar de goeie ouwe tijd, toen we ook uit in de (toen nog niet afgebrande en weer opgebouwde) sporthal de Paasberg speelden en Dave op weg daar naartoe met zijn Seat Marbella over het fietspad kon. Tegenwoordig lukt dat niet meer, maar heeft Dave wel een snellere auto. Bij het optrekken is het zelfs een Vlkswgn, want als Dave écht gas geeft trekt hij de klinkers er uit… Net als de Paasberg bleek overigens ook Brasil uit de as verrezen; na jarenlang op een laag niveau te hebben geacteerd staan ze dit jaar fier aan kop en ons versloegen ze: 4-0. Tot slot ditmaal het volgende uit het tijdschrift Onze Taal (vermoedelijk getypt door een roker):

In vijf jaar tijd neemt het denkvermo-

gen van rokers twee keer zo snel af

als dat van nooit-rokers. Verder blijkt

dat in vijf jaar tijd het denkvermogen

van rokers twee keer zo snel afneemt

als dat van nooit-rokers.

De Stentor

GS '80 / De Waggel 1 alias Smeerzakken Boys Voor zij die er niet bij konden zijn: de Steak

Na een lange winterstop – vooral ook op het gebied van de verslaggeving – hebben de Smeerzakken moeite om de draad weer op te pakken. De drie wedstrijden in 2009 leverden vooralsnog welgeteld nul punten op, waardoor voorlopig een plek in de grauwe middenmoot gewaarborgd lijkt. Tijd voor een terugblik op de afgelopen maanden dus, om te beginnen met de Hessenhal, onze nieuwe favoriete bestemming sinds we niet meer naar de Pelkwijk hoeven. Een hal met historie bovendien, zo bleek. Gary scoorde er (al dan niet via een tegenstander) voor het eerst rechtstreeks uit een corner, hetgeen hem in de topscorerslijst van dat seizoen ½ doelpunt opleverde en ons in de jaren daarna veel balverlies, gezien de pogingen tot in den treure van Gary om zijn kunststukje te herhalen.

Plaat Verder was de Hessenhal ook de plek waar de enige plaat tijdens een wedstrijd van Smeerzakken Boys werd neergelegd, door Hout, die er ook al eens een keer het doel verdedigde. Degenen die hiervan getuige hebben mogen zijn, weten ook hoe legendarisch dat was. Tot slot maakte Hark er deze editie zijn debuut als aanvoerder, aangezien hij ook aan de beurt was om de shirtjes te wassen. De arbiter had blijkbaar weet van al deze gebeurtenissen en beschikte over historisch besef, want hij deed er alles aan om ook een onvergetelijke indruk achter te laten. Al voordat het eerste fluitsignaal had geklonken drukte de leidsman zijn stempel, door de lijders Bruesken en Hout te verbieden een biertje te bestellen in de kantine van de Hessenhal. 'Als jullie dat bier aanraken, kom je de zaal niet meer in!', foeterde de fluitist, onze begeleiding verbouwereerd achterlatend. Dat het tweetal nog inbracht dat ze zelf niet hoefden te spelen, haalde niets uit. Vervolgens was Pothoff aan de beurt. Lieve jongen Dat deze notoire kaartenjager geen al te lichtvoetige voetballer is weten we en dat hij niet schroomt om aan de noodrem te trekken eveneens, maar Pothoff werd ditmaal om een wel heel opvallende reden teruggefloten. Volgens de scheidsrechter bracht hij zijn directe tegenstander in verwarring door in diens rug te hard met de voeten op de grond te trappelen. 'Nee nee, niet stampen', luidde het oordeel van de man in het zwart. Ook kreeg Pothoff nog een vrije trap tegen omdat hij, in de ogen van de arbiter, te lang met de voet op de bal stond. Van commentaar op de leiding was hij evenwel niet gediend, zo kreeg zelfs Ollie in de rust te horen: 'Luister, ik vind je een lieve jongen, maar dat commentaar kun je voor je houden...' Via Blumer, tweemaal Gary en Ollie wonnen we overigens wel met 1-4, waarschijnlijk tot groot verdriet van onze goede vriend de scheidsrechter.

Jacques d'Ancona Uit de oude doos kwam naderhand het verhaal van vroeger, toen de Gresmaaier nog met zijn Caroline op het land werkte. Gezamenlijk vergaarden ze daar dagelijks hun maaltijd en 's avonds aan de eettafel vroeg Caroline dikwijls: 'Mo'j nog eerpels rooie?' Over de Bulgaarse spits van Manchester United vroeg Ollie onlangs aan Aaltje (of vice versa, dat wisten ze niet meer) of hij die leuk vond: 'Vin i'j Berbatov?' Nog langer geleden, in de tijd dat Marco en Sjockie Jansen nog in het 1e voetbalden, was er de jaarlijkse playbackshow van v.v. Gendringen bij Te Pas, in het verleden zelfs professioneel opgezet met een erkende vakjury, waarin leden als Henny Huisman en Jacques d'Ancona zaten. De meeste acts konden destijds rekenen op positieve feedback, alleen van het optreden door de heren Jansen snapte de jury weinig: 'Waarom doet Sjack dan Co na?' Na de bruiloft van meneer en mevrouw Kapelle vroeg Aaltje jaren later iets soortgelijks aan Sanne: 'Doet Jan Ilona?'

Babyboom Daarentegen beschermt Sanne haar vriendje als ze het gevoel heeft dat deze te veel geplaagd wordt. 'Je moet Aaltje wel hebben de laatste tijd... Broer Frans... De indruk wekken dat 'ie het huis vaker een beurt geeft dan z'n vrouw... De homo met het sjaaltje... Zit 'm toch niet zo te ploagen man! Het is december, de maand van de vrede...' mailde Sanne, duidelijk not amused. Gelukkig is het inmiddels alweer januari, dus het mag weer. Over Aaltje echter weinig nieuws, of het moet zijn dat het zo langzamerhand begint op te vallen dat hij wel erg vaak moet werken op de vrijdagavonden dat wij uitwedstrijden spelen. Moeten we in de IJsselweide, dan is hij er opeens vaak wél... En Aaltje wordt oom, maar dat is een nieuwsfeit dat eerder aan zijn ploeggenoot toegeschreven mag worden. Na tien

kinderloze jaren bij de Smeerzakken is er opeens sprake van een heuse Smeerzakken Boys-babyboom (geplant door Gary en Hark). Een babyboom wordt omschreven als een geboortegolf, maar Dave heeft zijn Golf juist verkocht en ingeruild voor een bedrijfsbusje. 'Dave Bus' van Bedeker Montage heeft verder een reclamebureau ingehuurd, dat met een hele campagne op de proppen kwam.

Jenever

Zodoende gaat Dave tegenwoordig door het leven als Chiel en is zijn slogan: 'Chiel Montage – monteert op volle toeren!' Het logo voor op het busje wordt dan ook een grote, karakteristieke snor (zie foto). Tegen LZVV wisten we ook te winnen, mede dankzij treffers van Hark, Snuss en Ollie werd het 3-2. De gasten kregen overigens legio kansen, maar Dave fungeerde als schietschijf (toen nog wel) en hield menig doelpoging eruit/kreeg veel ballen tegen zich aan geschoten. In die derde helft kwamen ook de familiebanden van Roel weer eens ter sprake. Even was er onduidelijkheid over hoeveel neven hij nou precies heeft en hoeveel er tweeling waren, maar de volgende rekensom bracht

uitkomst: 'ene Half + Anderhalf = 2', waardoor uiteindelijk dus toch alles bleek te kloppen. Even schrok Roel en dacht hij dat zijn familieleden Half en Arno binnenkwamen, toen Jessica vanachter de bar riep: 'Roel, je neven!', maar tot zijn opluchting werd hem slechts een jonge klare voorgezet.

Loek Ook van VVG werd gewonnen, ondanks de tegenstand van de gebroeders Van Groningen. Vooraf bereikten ons berichten dat de gasten uit Gaanderen in nieuwe, groen-witte shirts zouden spelen, maar dit bleek men niet te bedoelen met 'de nieuwe look van Groningen'. Aaltje kon deze wedstrijd overigens niet uitspelen, omdat hij in zijn zij last van van, naar eigen zeggen, een 'vette steek'. Het etentje eerder die avond bij Amadeus in Silvolde lag hem dus zwaar op de maag. Tot slot ditmaal de volgende krantenkoppen uit het tijdschrift Onze Taal:

Politie stopt taxi vol geiten

Opeengepakt op, tussen en onder de stoelen van een taxi heeft de politie in Zuid-Afrika 23 geiten en drie mannen ontdekt.

Website BNR Nieuwsradio

Over de identiteit van de

schutter zegt de woord-

voerder: “Als het de man

is die we denken dat het

is, dan is het een bekende

van de politie.”

Nu.nl

GS '80 / De Waggel 1 alias Smeerzakken Boys Voor zij die er niet bij konden zijn: de Schiettent

De laatste wedstrijd van 2008 ging bij Rijnland met 6-5 verloren, maar tegen een hoogst irritante tegenstander (met Nico 'Dagboek' Berendsen) speelden we wel een enerverend, aantrekkelijk duel. Na rust moesten we het daar zonder wissel doen, want Pothoff was moe. In feite was hij, samen met begeleider Roel, echter druk met ruziën, niet alleen met de voetballende opponenten maar ook met het publiek. Hoogtepunt was de schermutseling met een fanatieke hooligan op de tribune boven onze reservebank; na wat onvriendelijke woordenwisselingen werd het Pothoff te gortig en met een welgemikte plens water de hoogte in gooide hij zijn belager kleddernat. Ondanks treffers van Snuss, Gary (2), Ollie en Blumer ging Rijnland er dus echter met de winst vandoor. Tegen 't Pluumke werd er in 's-Heerenberg eveneens verloren, maar hier was weer een andere bijzonderheid: de wedstrijd stond onder leiding van arbiter Hoitinck, onvergetelijk in zijn functie als materiaalman van het rood-gele Vios Beltrum, toen de scheidsrechter zich afvroeg of de shirts niet te veel op elkaar leken.

Scheidsrechter Hoitinck 'Gendringen speelt in het rood-wit. Wat zijn jullie kleuren?' -'Euh... euh... Effe kijken!', waarop de materiaalman in de kleedkamer verdween om te checken wat ook weer de clubkleuren van Vios B. waren... Net zo memorabel was het duel dat onze fluitende kameraad Hoitinck floot, toevalligerwijs ook al uit bij 't Pluumke, waarbij we met niet minder dan drie aanvoerders speelden. Geen enkele andere leidsman had waarschijnlijk geaccepteerd dat er drie jongens met een aanvoerdersband in het veld liepen, maar voor Hoitinck was de verklaring van captain Heuvels dat Blumer reserve-aanvoerder was en Snuss stagiair blijkbaar ruim voldoende. Ondanks het feit dat Dave aangaf liever niet als schietschijf te fungeren ('Het is hier geen schiettent!') schoten de gastheren toch met scherp, want waar we in Gendringen nog met 10-4 wonnen, gingen we nu met dezelfde cijfers onderuit. Dave had zijn manschappen niet echt onder controle, want van verdedigen kwam naar verluidt helemaal niets deze avond. Het is voor de club te hopen dat de controle op het financiële beleid van penningmeester Heuvels hem beter af gaat, want tijdens de (eerste?) jaarlijkse ledenvergadering nam Dave de plaats van Niek ('aftredend en niet herkiesbaar') over in de kascommissie. Als tweede commissielid Snuss volgend jaar aftreedt kan er gedacht worden aan de heren Mijnen en Spijkers, om op die manier uit te groeien tot een volwaardige club met een serieuze Cas-commissie. Buurtwacht Onder het bewind van voorzitter Tokus verloopt verder alles op rolletjes, dus bij gebrek aan schokkende uitspraken op de druk bezochte vergadering dan maar twee nooit eerder gepubliceerde quotes van voorzitter Tokus en secretaris Ollie. Tokus, over het leven van de vaste SVHS-fluitist Fros Jericks: 'Het enige wat Fros nog op de been houdt, is het slechtste van het slechtste...' En Ollie, inmiddels in de directie van Blumer NV met broer Tokus en neef Rick Blumer, maar destijds nog alleen de baas, over de ondergeschikte rol van zijn grote broer: 'Tokus is niks, ik bun directeur. Ik betaal zien loon!' Dan, in de categorie dingen-die-je-eigenlijk-zou-moeten-weten, zoals Hoitinck en de kleuren van Vios B.: toen enkele jaren geleden tijdens de kermis op brute wijze werd ingebroken bij de Mitra van de familie Meijer, gingen zoon Danny en vriend Haverzaadt jr. jr. op heldhaftige wijze achter de boeven aan, terwijl buurman Bruensken van de Buurtwacht de politie te woord stond. Enigszins aangeschoten wist hij er nog wel een helder verhaal van te maken, maar bij het opgeven van zijn gegevens ging het mis: 'Naam: Bruensken. Telefoonnummer: 06-... Euh... euh... Judith!?!'

Steek onder water Danny Meijer krijgt overigens wel vaker te maken met geweld. Onlangs nog in de Waggel stootte de met een barkruk langslopende Simon Bauer (zie kleurplaat) hem ruw aan. Verbouwereerd sprak Danny hem aan: 'Simon, dat kun je toch niet maken!?!' Maar Bauer antwoordde: 'Nou en of!' Voor de uitwedstrijd in sporthal de Hangebek te Rheden hadden we moeite om genoeg man op de been te brengen. De nood was zelfs zó hoog dat we weer een beroep moesten doen op Rebel 'Mega Mindy' Ikea (ook volgend seizoen beschikbaar als oproepkracht, mits dit tijdig gevraagd wordt). Uiteindelijk werd het een spannende wedstrijd, die wel weer verloren werd: 8-7. Talloze blunders van de keeper van Hangebek United leidden onder meer tot treffers van Hark, Hout (2), Gary (3) en Dave, maar niet tot drie punten. Afwezige Aal had in het vorige verslag nog last van een 'vette steek' na een diner bij Amadeus, maar kwam nu op de proppen met het idee voor een restaurant beneden de zeespiegel; daar zou hij dan een steak onder water kunnen eten. Paddentrek In de derde helft deed het feit, dat de nieuwste

spelersvrouw van FC Pastoors uit Lievelde afkomstig is, de gedachten teruggaan naar het weekend dat ons zaalvoetbalteam kampioen werd, waarin ook de zaterdagvoetballers van v.v. Gendringen de titel pakten en het 1e op zondag een draak van een wedstrijd speelde bij Erix. Nu nog herinnerde menigeen zich dat er destijds volgens een Erix-speler een betje log in de bal moest en wist Hout nog dat hij die vrijdag in de hoek van zijn slaapkamer had staan pissen. In een minder ver verleden was er het volgende in het nieuws: de paddentrek is weer begonnen ('Wat is de paddentrek? De paddentrek is een jaarlijks terugkerend verschijnsel waarbij padden, maar ook andere amfibieën als kikkers en salamanders, van hun winterverblijven naar het water trekken om zich voort te planten', meldde de Gelderlander). Man bijt hond Als gevolg hiervan worden in het voorjaar altijd veel padden en kikkers doodgereden. Mocht u als automobilist zien dat er een zwart-wit gestreept exemplaar probeert over te steken, dan betreft het hier naar alle waarschijnlijkheid een zebrapad. Als mensen hierover een liedje zouden maken, is er sprake van een paddentrack. Nog recenter nieuws gaat ook over dieren. De krant kopte namelijk: 'Dierenactivisten opereren vanuit Nederland'. Om meer aandacht voor hun zaak te krijgen spelen de actievoerders met het idee om een eigen tv-omroep te starten. Waggel-coryfee Han van Groningen schijnt al te zijn benaderd om het dierenleed, met name het doodknuppelen van zeehondjes voor hun vacht, middels een ludiek tv-programma (in de geest van het bekende 'Man bijt hond') op de agenda te zetten: Han mijdt bont. Tot slot ditmaal de volgende krantenkop uit het tijdschrift Onze Taal:

Buur probeert vlammen in

onderbroek te blussen

'Ik kwam net uit bad toen ik mijn vrouw hoorde roepen', aldus Luc

Sieps. 'Ik ben in mijn onderbroek naar buiten gerend en heb onze auto

uit de garage gereden. Nadien heb ik de tuinslang aangesloten en ben

ik beginnen te blussen.' Het Nieuwsblad

GS '80 / De Waggel 1 alias Smeerzakken Boys Voor hen die er niet bij konden zijn: de Voetzoeker

Een bijzondere gebeurtenis in een bijzondere zaal (de Hessenhal, zie één der vorige verslagen, red.); tegen HC '03 2 wonnen we niet alleen – dat deden we samen – maar hielden we ook nog eens de nul achterin. De uitslag was tegen HC '0-5 (voor de doelpuntenmakers zie de website) en daar konden zelfs twee broertjes Huntelaar niets aan veranderen. Een week later waren de sluwe/irritante vossen van HC 1 ons echter de baas en verloren we met 2-4, dankzij doelpunten van ons (2) en vier van de tegenstander. Tegen Weja, ook de oude versie, wonnen we wel en waren Snuss (2), Pothoff en Gary (2) verantwoordelijk voor de treffers. Onverantwoordelijk gedrag was er evenwel, zo bleek in de 3e helft, van de clublegendes – van v.v. Gendringen – Martin Hendrixen en Henk Rengelink; beiden belandden korte tijd in de gevangenis. Martin H. werd opgepakt omdat hij zijn auto vol had met Voetzoekers, terwijl Henk R. er zelfs zijn hele huis mee vol had liggen... Een andere Henk is ook bekend onder een schuilnaam, want de familie Krämer is inmiddels volledig vernoemd naar zoon 'Keerltjen'. Het gezin bestaat nu dan ook uit vader en moeder Keerl en Wief, met daarbij de kinderen Keerltjen, Wiefken en Keerltjen jr. Eindelijk is er nu bovendien een reden om Rowwen Hèze nogmaals te onderscheiden met een Waggelhit: 'Henk is enne lollige vent' (al is het eigenlijk een lollige keerl...). Stucwerk Even later diende Ollie zich een tafel verder te melden, waar hem een vergadering wachtte met Erik

Koper (van stukadoorsbedrijf Messing) en Ruud Onkruud, over het jaarlijkse voorjaarsfestijn in het centrum van Gendringen. De buren (zie foto) hadden enkele goede ideeën, die allemaal keurig genoteerd werden door secretaris Erik. Op verzoek van Ollie zorgde hij ervoor dat iedereen de notulen achteraf zou ontvangen: 'Erik, mail jij de stukken door?' Overigens krijgt dhr. Koper vaak complimenten voor het werk dat hij levert: 'Dat is een fraai stuk werk!' Intussen kwam aan de stamtafel het feest ter sprake dat gevierd werd toen

Gendringen het kampioenschap 4e in de vierde klasse. Aaltje herinnerde zich het onsmakelijke verhaal dat hij, tot ergernis van de wakker geworden vader Martin, zijn hondsberoerde neef de Geheimzinnige naar huis en naar het toilet bracht: 'De Geheimzinnige was tegelijkertijd aan het kotsen en aan het schijten... En Martin lag in bed te zeiken!' Roel ondervond vervolgens dat Aaltje ook domme vragen kan stellen. Toen hij met zijn overduidelijk bijgeknipte kapsel de Waggel binnenkwam, vroeg Aal: 'Roel, ben je naar de kapper geweest? Of heb je dat al langer?', antwoordde hij monter: 'Nee, korter!' Tot slot ditmaal de volgende krantenkop uit het tijdschrift Onze Taal:

Koper meldt zich voor gratis krant Metro Nrc.next