Duiken in Oostenrijk

Persluchtspelletjes 2018

Walvissen in Zeeland

Het is wel leuk, maar …

Jaargang 47

Nummer 3

Augustus 2018

Walvis Duikmagazine

2

De Walvis Kledinglijn

Duikteam de Walvis heeft zijn eigen kledinglijn, waarbij in overleg met het bestuur gekozen is voor een standaardkleur blauw, om de herkenbaarheid van de club te vergroten. In de Walvis webshop zijn diverse kledingstukken te bestellen en wij denken dat er voor iedereen wel iets is. Het grote voordeel is dat iedereen zelf kan bepalen wanneer hij of zij iets bestelt. Ga naar de webshop via de link: www.clubwereld.eu/webshop/duikteam_de_walvis_199 Je kunt individueel of samen bestellen. Je kunt kiezen om de kledingstukken op te halen bij de winkel in Zwaag of te laten opsturen via de post (verzendkosten € 6,95). Van alle producten die in de webshop besteld worden, gaat een klein percentage van het bedrag naar de clubkas. Met andere woorden, met het kopen van kleding investeer je in je eigen club!

Op de kleding wordt standaard het logo van de Walvis op de voorzijde en achterzijde van het kledingstuk gedrukt. (Dit geldt niet voor de broeken) In de webshop kan er gekozen worden om tegen een meerprijs je initialen (INI) op de voorzijde of je naam op de achterzijde tegen een meerprijs te laten drukken. Ronald Daman

Adverteren in het Duikmagazine van de Walvis? Wilt u adverteren in ons Duikmagazine? Geen probleem, graag zelfs! Uw advertentie is bij ons in goede handen en wordt zeker bekeken. Voor een klein bedrag per jaar ontvangt u 4 keer ons Walvis duikmagazine en zorgen wij voor een prominente plek in ons magazine. Hele pagina 150 euro per jaar Halve pagina 80 euro per jaar Kwart pagina 45 euro per jaar Voor meer informatie kunt u zich wenden tot Eric van Duuren via: info@duikteamdewalvis.nl Uw advertentie kan ook online worden geplaatst op www.duikteamdewalvis.nl

3

Inhoudsopgave Colofon Inhoudsopgave Van de (vice) Voorzitter 04 Twiskehaven heeft een AED 05 Busje komt zo… nou wel met vertraging 05 De Agenda 06 Sterke mensen gevraagd 07 Mededelingenbord 08 Boulevaart 10Een vrijwilliger boven de waterlijn uit 11 Freek’s Natuurpagina (s) 12 Liveaboard Zeeland 14 Overdenkingen 15 Specialisatie Wrakduiken 17 Persluchtspelletjes 2018 19 Het verhaal van… Dennis en Ivar en de 1* opleiding 21 Marken - Monnickendam 24 De Coopertest 25 Najaarsweekend 2018 26 Onder water in Salzkammergut 28 Het is wel leuk, maar je hebt er eigenlijk niets aan 33 Ledenadministratie 36 Is je duikkeuring nog geldig 36 Filmavond 12 Oktober 37 Wat kun je verwachten in het volgende magazine 38

Omslagfoto: Jeroen Albrecht

4

Van de (vice) voorzitter Beste Walvis.

Het gaat hard dit jaar, we zijn alweer in de 2e

helft van 2018.

Een mooi punt om eens stil te staan waar

Walvissen zoal aan mee gedaan hebben sinds

het uitkomen van het laatste clubblad.

Zomaar een rijtje, in willekeurige volgorde: De persluchtspelletjes, de BBQ, cursus creatief besturen, theorie en praktijk specialty wrakduiken, het voorjaarsweekend in Zeeland, de Oosterschelde live-aboard, het foto portfolio in het NOB onderwatersport magazine, plan van aanpak maken voor opknappen gevel clubhuis, regelen duikvakanties voor leden in Spanje, Egypte, Frankrijk, België en Nederland, de Boulevaart actie in Krommenie, aan je conditie werken op dinsdagavond en zaterdagochtend, de zwemtocht van Marken naar Monnickendam, bijscholing NOB instructeurs, en daarnaast ook nog het opleiden van 1*, 2* en 3* duikers. Leuke activiteiten, met voor ieder daarin wel een uitdaging. Ik zal een typisch voorbeeld geven. Jos en ik hebben mee gedaan aan de cursus creatief besturen, aangeboden door de gemeente Zaanstad. De inhoud was gericht op het binnen halen en houden van leden van een sportvereniging. Naast de inhoud van de 2 avonden durende cursus, was met name het contact met de andere vertegenwoordigers van Zaanse verenigingen erg leuk. Of het nu een middelgrote handbalclub is, een kleine Taekwondo vereniging met 30 leden of het is een grote (fusie) voetbalclub met ruim 800 leden, allen hebben ze te maken met een teruglopend aantal leden. Een zorgelijke ontwikkeling, die helaas past in deze tijd waarin individueel sporten een steeds grotere vlucht neemt.

Wij als vereniging kunnen gelukkig stellen dat we al jaren een stabiel ledenaantal hebben, en dat kan alleen zo blijven door hen een leuk duikprogramma aan te bieden. Het is een serieus aandachtspunt met daarin de sleutelwoorden: creativiteit en variatie. En daar slagen we elk jaar weer in. Leuk om te horen van de cursusleider dat we op de goede weg zijn! Tussendoor konden we ook 2 nieuwe leden verwelkomen; Arnold en Menno, vader en zoon. Arnold is een ervaren (professionele) duiker, Menno wil graag zijn 1* halen om volgend jaar in de Caribbean te mogen duiken. Het wordt druk op zaterdagochtend…… Dan het programma voor de komende periode, wederom in willekeurige volgorde: afronden 2* instructeurs cursus, het najaarsweekend, besluit nemen opknappen buitenkant clubhuis, praktijk van de wrakduik specialty afronden, aan je conditie blijven werken op dinsdagavond en zaterdagochtend, ontwikkelingen van de Slag 2 in de gaten houden, 1*, 2* en 3* opleidingen afronden, het integreren van de nieuwe NOB opleidingen in ons eigen opleidingsprogramma, het clubhuis schoonmaken, een interessante lezing organiseren in het clubhuis en dan nog nadenken over een lang weekend ijsduiken in Oostenrijk voor volgend jaar (je kunt het maar alvast in je agenda hebben staan……) Een van de pijlers van de club is natuurlijk de NOB-duikopleiding. Tot aan het einde van dit jaar gebeurt dit nog volgens de oude methode, komend jaar dienen we de opleiding te verzorgen volgens de nieuwe NOB-richtlijnen, met dito boeken. Er zijn nog een paar hordes die genomen moeten worden, maar de instructeurs zijn er (bijna) klaar voor. Naast de opleidingen is er nog een belangrijke pijler: ons clubhuis, altijd schoon en netjes, een mooie biervoorraad met vele verassingen, en waar je een gratis flesvulling kunt krijgen.

5

Nu ik deze woorden zo aan het papier toe vertrouw vallen de mussen van het dak, kleurt het gras bruin, en hangen de bladeren van de struiken slap naar beneden; Nederland is getroffen door een hittegolf. Midden in de vakantieperiode stijgt het kwik tot regelmatig boven de 30 graden. Hebben wij als duikers even geluk. Wij kunnen lekker verkoeling zoeken onderwater met een dun pak. Toch zie je dat de laatste tijd weinig in clubverband op zondag gebeuren. Een trend? Ik hoop het niet! Hoewel ik zondagochtend 9 uur ook wel vroeg vind eerlijk gezegd. Laten we het maar op vakantietijd houden. Duik ze! Rob Daub, Vicevoorzitter

Twiskehaven heeft AED Oostzaan – De Twiske Haven in Oostzaan is

een Automatische Defibrillator (AED) en een

zuurstofkoffer rijker.

Om de veiligheid van de sportduikers in het Twiske, maar ook de bezoekers van het Twiske, bij een noodgeval te kunnen helpen, hebben duikscholen Potti Diving uit Zaandam en Down Under uit Landsmeer de handen ineengeslagen. Beide duikscholen hebben de AED en zuurstofkoffer ter beschikking gesteld. De AED is ook opgenomen in het alarmeringsnetwerk van hartslag.nu en kan door iedereen bij een noodgeval ingezet worden. Uit: Zaanstreek op Zondag, 22-07-201

Busje komt zo… nou wel met vertraging Zoals bekend is men bezig met het creëren

van een onderwaterpark bij het surfstrandje

in het Twiske-Oostzaan.

Een onderdeel hiervan moet een bus worden, net zoals in Vinkeveen bij Zandeiland 4. Hiervoor is bij de bekende busfirma met de groene bussen een bus betrokken. Op zaterdag 16 juni zou de bus te water worden gelaten. Daarom maar even een kijkje genomen aldaar. Het was een drukke bedoening bij het surfstrand. Een telekraan en een takelwagen met daarachter de bus en een hoop volk eromheen.

De bus was inmiddels aan de telekraan verbonden maar het bleek dat er nog allerlei vuil, zoals olie op diverse leidingen etc. aanwezig was. Hierdoor was het niet verantwoord om de bus al te water te laten. Wanneer de bus wel geplaatst gaat worden is mij niet bekend. Wat opvalt aan de bus is dat bij deze de zijruiten nog aanwezig zijn. Dit is noodzakelijk omdat deze steun geven aan de bus. Zonder zou de bus ineenzakken. Jelmer de Vries

Foto(s): Jelmer de Vries

6

De Agenda De agenda is zoals altijd weer flink gevuld. Deze agenda vind je ook terug op onze website:

www.duikteamdewalvis.nl of op onze facebook pagina: www.facebook.com/duikteamdewalvis.nl/ . De afzonderlijke evenementen zullen ook per email worden aangekondigd.

De Duikagenda In de zomerperiode geen duikplanning. Wil je duiken? Meld dit dan via de Duikvaker-whatsappgroep. In september start de planning weer. Duiken worden altijd aangekondigd via de mail en op de website.

Schoonmaakrooster

Sinterklaasspelletjes 2018 Op Zaterdag 1 December is het weer tijd voor de Sinterklaasspelletjes. Het jaarlijkse evenement waarbij je snorkelvaardigheden weer danig op de proef worden gesteld. De organisatie is dit jaar in handen van: Eric v/d Toorn Vrijthof, Patrick Stokhof de Jong, Rink van Fucht, Cor Vermeulen en Jelmer de Vries Meer informatie volgt binnenkort, gebruik de komende maanden om je conditie op peil te brengen en vergroot het aantal seconden wat je onder water kan blijven.

September Oktober November December

10 Bestuursvergadering 3 Instructeursoverleg 2 Halloweenduik 1 Sinterklaasspelletjes28 Zeelandweekend 8 Bestuursvergadering 12 Bestuursvergadering 10 Bestuursvergadering29 Zeelandweekend 12 Fimavond - Malediven 14 Instructeursoverleg 19 Instructeursoverleg30 Zeelandweekend

September Oktober November December

3 Gijs Fenger 1 Ronald Hoogeboom 5 Mowaffaq Tahir 3 Ronald DamanWim Aafjes Ronald van Bork Monica Dutting Piet de GroenAb Ras Jos Vork Dick Maters Otto van LeeuwenCoba Hageman Jertha Broun Cor v/d Poll Ad de BieJennifer Goedhart Sandra / Jeremy Cor Vermeulen Sander v/d Weide

7

Sterke mensen gevraagd Op 8 september 2018 organiseren Stichting

Globe Truckers en de Prinsenstichting

de Truckrun voor mensen met een

verstandelijke beperking en hun begeleiders

in de Zaanstreek.

Meer info: www.stichtingglobetruckers.nl Het evenement is opgezet om de cliënten van de Prinsenstichting de dag van hun leven te bezorgen door ze mee te laten rijden in een vrachtwagen. Rond de 125 chauffeurs rijden met 1 cliënt en begeleider, in kolonne een middag lang een route door de Zaanstreek. Dit alles wordt begeleid door 80 á 90 motorrijders onder begeleiding van een aantal motoragenten. Na de rit is er een gezellig samenzijn met muziek, een hapje en een drankje. Wij zijn op zoek naar:

• 8 sterke mensen die zaterdag, 8 september (rond 11.00 uur en in de middag rond 16.00 uur) willen helpen met het in- en uitstappen van cliënten vanuit een rolstoel in de truck.

• In/uitstappen gebeurt bij Voetbal

Vereniging Zaandijk. Wat bieden wij jullie:

• Het meemaken van deze mooie dag met onze cliënten.

• De mogelijkheid d.m.v. vlaggen, folders de naam van de vereniging te laten zien en tussen de activiteiten door evt. informatie te geven aan belangstellenden over de vereniging.

• De naam De walvis zal genoemd worden in media-uitingen over dit evenement.

Wij hopen dat er binnen de vereniging mensen zijn die zich deze dag belangeloos in willen zetten.

Namens de cliënten daarvoor dank!!! Opgave kan via: ronald_helen@upcmail.nl Vriendelijke groeten, Helen Hoogenboom (inderdaad, vrouw van… en lid van het organisatieteam Truckrun namens de Prinsenstichting.)

8

Mededelingenbord Ben jij al bloeddonor? Word nu bloeddonor. Je bent nodig! Ben je tussen de 18 en 65 jaar meld je dan aan. Na aanmelding ontvang je een uitnodiging voor een eerste afspraak. 0800 5115 (gratis) Bloed geven zelf duurt ongeveer tien minuten. Inclusief het invullen van de vragenlijst, de keuring en een hapje/drankje na afloop, duurt je bezoek aan de bloedbank ongeveer een uur. Afnamelocatie in de Zaanstreek: Westzijde 172, Zaandam.

Ledenlijst Vanwege de nieuwe Privacy-wetgeving is het niet meer toegestaan om ledenlijsten te verstrekken. Ook mogen we geen informatie over leden verstrekken zonder toestemming van betreffend lid. Inloggen op de NOB-Site Alle NOB-leden kunnen hun eigen gegevens inzien en wijzigen op de site van de NOB. Hiervoor is aan hen een inlogcode toegestuurd in het verleden. Mocht je de inlogcode niet meer weten, dan even een mailtje naar Jelmer of vraag de gegevens opnieuw op via de site van de NOB. https://www.mijnnob.nl/

9

10

Boulevaart Tijdens Boulevaart aan de Nauernasche

Vaart in Krommenie, zondag 18 Juni j.l heeft

een aantal Walvissen onder aanvoering van

Jennifer De Walvis op de kaart gezet.

Het doel was het genereren van naams-bekendheid en het interesseren van mensen voor onze mooi sport. Over aandacht hadden we niet te klagen en er zijn inmiddels een 6-tal proefduik(st)ers geweest. Of hier nieuwe leden tussen zitten is nog niet bekend. Hier wordt aan gewerkt. De volgende foto’s geven een impressie van onze stand.

We willen Jennifer en haar team bedanken voor hun inzet en betrokkenheid tijdens deze dag.

https://www.boulevaartkrommenie.nl/ Foto(s): Nanna van Duuren

11

Een vrijwilliger boven de waterlijn uit.

Bij onze duikvereniging De Walvis, is er altijd wel iets te doen. Dit wordt mede mogelijk gemaakt door de vele vrijwilligers.

Zonder deze vrijwilligers zou onze, maar ook andere verenigingen niet kunnen bestaan.

Ook dit Walvis Duikmagazine wil ik weer een lid boven de waterlijn uit tillen. Zoals afgesproken met de redactie was aan de vorige vrijwilliger, Rob Daub, gevraagd om een volgende kandidaat voor te dragen.

Zogezegd, zo gedaan. Alleen werd het dit keer al direct wat complexer dan verwacht. Namelijk, het voorgedragen lid maakt zelf deel uit van de redactie, en hoe gaan we dat dan doen? Gelukkig bestaat de redactie uit wat meerdere redactie leden en daarom kon ik iets afwijken van het voorgenomen plan.

In deze editie van ons Walvis Duikmagazine wil ik Patrick Stokhof de Jong boven de waterlijn uit tillen.

Patrick komt al bij de vereniging vanaf 1982 toen zijn ouders lid werden van de Walvis. Kun je nagaan hoelang hij al betrokken is bij de vereniging.

In 2001begon het serieuze werk toen hij zijn 1* brevet moest halen om met de familie te gaan duiken in Turkije. En al snel raakte Patrick betrokken bij de zaterdagochtend zwemploeg. U weet wel, dat is die ochtend waar je afgepeigerd wordt door diverse trainers die je het lucht uit je longen laten zwemmen. Wordt overigens ook georganiseerd door veel vrijwilligers.

En toevallig heeft Patrick een zwemverleden bij waterpolovereniging de Ham. Daarom heeft Patrick zich opgeworpen als een van de beulen van de zaterdagochtend. En ook dat is geheel vrijwillig. Ook is Patrick zeer betrokken bij de duikvereniging. Dit komt mede door zijn ook al bekende vader en moeder Ludie en Freek. Het vrijwilligers werk zit waarschijnlijk in de “genen” bij de fam. Stokhof de Jong.

Patrick is zeer enthousiast naar nieuwe leden toe, bekleedt diverse vrijwilligers functies zoals trainer bij het zaterdagochtend zwemmen, redactie lid, bestuurslid, 1 * NOB- instructeur en momenteel bezig met zijn 2* NOB-instructeursopleiding. Ook is Patrick de stuwende kracht achter de Sinterklaas en Persluchtspelletjes en staat altijd klaar om een helpende hand te bieden. Is in voor een geintje, maaaaaar, je mag niet op zijn bed staan�. Weet nog wel eens aan leuk duikmateriaal te komen waar leden dan weer gebruik van kunnen maken. Ook is Patrick vaak in de Walvisbaai te vinden om punten te bespreken over diverse te organiseren onderwerpen of een vertrouwd gezicht áán de bar. Hij behoort zo’n beetje tot het meubilair. En uiteraard zorgt Patrick samen met een vaste redactiegroep, dat er telkens weer een nieuw Walvis Duikmagazine bij de leden komt. Ook het vergaren van allerlei info om in het blad te zetten vraagt een hoop tijd en daar weet Patrick dan weer ruimte voor te maken. Kortom, ook deze vrijwilliger is onmisbaar bij de vereniging.

En daarom: Patrick Stokhof de Jong, hartelijk bedankt voor bewezen inzet en we hopen nog jaren van jouw inzet gebruik te mogen maken. Aan jou ook de vraag: “Kun je aan de redactie���door geven wie jij als volgende vrijwilliger zou willen voordragen?”

Graag verzoek ik Patrick een volgende kandidaat voor deze rubriek aan mij voor te dragen.

En “mij” is bij de redactie bekend.

12

Freek’s Natuurpagina(s) Deze keer weer een bijdrage uit de fysieke

bibliotheek van Freek, met in de hoofdrol een

tweetal vissen welke velen van ons best wel

eens tegen kunnen zijn gekomen.

De Zeewolf

De Zeewolf (Anahichas Lupus), is een lange vis met een grote kop, die thuishoort in de Noord-Europese en Noord-Amerikaanse wateren en aan de kust van Groenland voorkomt. Hij wordt vrij veel in de Noordzee en nu en dan in de Oostzee gevangen. Langs onze kusten is hij zeer zeldzaam. Zeewolven, waarvan over de gehele wereld negen soorten voorkomen, vormen de grootste vertegenwoordigers van de Slijmvisachtigen, met een lengte van meer dan een meter.

Vissers behandelen de Zeewolf met respect. Met zijn krachtige gebit is hij in staat slakkenhuizen, mosselschelpen, zee-egels en zeesterren te vermalen. Een gevangen Zeewolf bijt woedend om zich heen en vermorzelt moeiteloos een vinger tussen zijn tanden. Wegens zijn afschrikwekkend uiterlijk wordt deze gewaardeerde vis zonder kop verhandeld.

De Zeewolf is een bodemvis. De 6 mm grote, gele eieren worden tussen september en januari in een bal op de zeebodem afgezet. De larven verschijnen na twee maanden en teren eerst op hun dooierzak. Na een korte periode waarin ze vrij zwemmen gaan ze over op een aan de bodem gebonden levenswijze. Zeewolven hebben dan ook geen zwemblaas.

Zie ook: https://www.onderwaterbeelden.nl/zeewolf-in-de-noordzee/

De Botervis De Botervis (Pholis gunnellus) dankt zijn naam aan de gladde, met slijm bedekte huid, waardoor hij bijzonder moeilijk te pakken is. In de getijdenzone komt hij bij ons algemeen voor, en verder in de Oostzee en de noordelijke Atlantische Oceaan tot aan de Noord-Amerikaanse kust. Door hun talrijkheid vormen Botervissen een belangrijke schakel in de voedselketen van veel grotere, voor de beroepsvisserij interessante soorten. Het is een vis van de wierzone, die bij ons op een zand- of modderbodem voorkomt, maar ook veel in poelen langs rotskusten. Het voedsel bestaat hoofdzakelijk uit wormen, kleine schaaldieren en weekdieren.

De botervis vertoont een vorm van broedzorg. De eieren worden in de tweede helft van de winter in flinke klompen van enkele honderden stuks tussen stenen en in lege schelpen afgezet.

13

Mannetje en wijfje bewaken het legsel totdat de larven, na ongeveer een maand, tevoorschijn zijn gekomen. Soms wisselen de ouderdieren elkaar bij het bewaken af, maar vaker knapt het wijfje dit karwei alleen op.

De groei is zeer langzaam – de eerste vier jaar gemiddeld 30 mm per jaar en daarna jaarlijks slechts 13 mm. Vermoed wordt, dat de Botervis een leeftijd van ongeveer 10 jaar kan bereiken. Freek Stokhof de Jong Bron: Readers Digest Veldgids voor de Natuurliefhebber/ Vissen en andere Water-dieren van West- en Midden-Europa.

Mijn portfolio in de Onderwatersport! Hoe mooi om de Onderwatersport van juni-

juli uit de brievenbus te vissen en daarin mijn

eigen portfolio te zien! Kleurrijke en

gevarieerde foto’s wisselen elkaar af samen

met een kort schrijven over de reden waarom

ik duik en wat ik er zo mooi aan vind. En dat

op wel 4 pagina’s van het blad van de NOB.

Eind vorig jaar werd ik, nadat ik een presentatie had gegeven, door de redacteur van Onderwatersport benaderd met de vraag of ik het leuk zou vinden om mijn portfolio tentoon te stellen in de Onderwatersport. Daar hoefde ik niet lang over na te denken natuurlijk. Want wat is er nou mooier om mijn foto’s in een duikblad te zien of ergens aan de muur te hebben hangen? Het heeft even geduurd voordat het artikel geplaatst werd, maar hier is hij dan.

Toen kreeg ik nog een tweede verrassing! Ik was niet thuis maar Jeroen stuurde mij op een gegeven moment een foto van een prachtige bos bloemen die hij voor mij in ontvangst had genomen. Bestuur van Duikteam de Walvis super bedankt!! Dat vond ik zo lief, ik was er sprakeloos van. Het boeket prijkt nu heel mooi op tafel, ik geniet er elke dag van. Via deze weg wil ik het bestuur daarom nogmaals heel hartelijk bedanken voor deze mooie verrassing! Marlène Albrecht-Terpstra

14

Liveaboard Zeeland Kun je bij een tweede keer op een locatie al

praten over thuiskomen? Ja dat kan.

Net als vorig jaar zijn we met een achttal

duikers naar Zeeland afgereisd voor een lang

weekend aan boord van de Rijnland III.

Samen met Rob en Ronald D ben ik vrijdagmorgen naar Zoetersbout gereden om de eerste duik te maken om er alvast wat in te komen. Na dit opwarmertje, waar we boven water nog een mooie bruinvis langs zagen zwemmen, hebben we met de overige duikers afgesproken voor een gezamenlijke hap in Tholen. En daarna… op weg naar de Bergse Diepsluis voor een weekendje duiken, slapen en gezelligheid. Aangekomen bij de Rijnland III werden we door de eigenaren, Joke en Frits, weer hartelijk welkom geheten. Het was alsof we het weekend ervoor daar nog waren geweest. Het hele weekend hebben we heerlijk gedoken. In zo’n situatie wordt zelfs van een compressorstoring geen enkel probleem gemaakt. Sterker nog, de verplichte pitstop in de haven van de Bergse Diepsluis werd benut om nog wat extra bier te verdienen door het vrijmaken van een boegschroef van een ander schip. En tussen de duiken door de verdiende rust, waarbij iedereen regelmatig aan dek of in zijn bed lag te snurken en te verbranden, want het was prima zonnig weer. Duiken op de Oosterschelde is anders dan een liveaboard in de exotische verre duikmekka’s. Dit kan en mag niet met elkaar vergeleken worden. Toch is dit ook weer een heerlijk weekend geworden. Dit is vooral te danken aan het leuke gezelschap en de uitstekende zorg van Joke en Frits.

De briefings waren perfect. Je kunt blind vertrouwen op de gegeven informatie om weer precies op de goede plek boven te komen.

15

Helaas gaan Joke en Frits ermee stoppen om van hun welverdiende pensioen te genieten. De Rijnland III is daarom op zoek naar een nieuwe enthousiaste eigenaar. Hopelijk komt die er en is deze net zo klantvriendelijk en gedreven als de huidige. Wim Tijsterman Foto’s: Patrick, Rino Stokhof de Jong & Dick Walter

Overdenkingen Zomergenot

Ik heb het al eerder gehad over records. Ook nu worden we weer dagelijks met records om de oren geslagen. Deze zomer staat bol van hitte- en droogterecords. Als echte Nederlander kan dat natuurlijk niet zonder geklaag over de hoge temperatuur, de verkommerende tuin en het onveilige zwemwater als gevolg van de blauwalg. Wist u trouwens dat blauwalg geen echte alg is, maar een bacterie? Toch is het duiken in deze extremen nog steeds heerlijk. De watertemperatuur is lekker warm en er begint weer volop vis in het zicht te zwemmen. Vooral dat laatste maakt mij blij. Het hele duikseizoen maak ik me al zorgen over de visstand in met name de Vinkeveense plassen.

In de jaren dat ik nu duik, heb ik nog nooit zo weinig vis gezien. Wilde verhalen over stropers doen de ronde. Wat hiervan waar is, weet ik niet, maar het is overduidelijk dat er dit jaar nauwelijks vis in de plas te zien is geweest. In de Beldert daarentegen zie je al maanden door de vissen de school niet meer. En… de Beldert heeft haar eigen Nessie: de Steur. Dit jaar heb ik al twee keer deze prachtige prehistorische dieren mogen zien. Je ziet ze nooit helemaal volop. En juist dat zorgt voor een sfeer van mystiek die bij deze dieren hoort. Kortom we moeten vooral blijven klagen, want dat hoort bij ons. Maar als we eerlijk zijn, is deze zomer toch wel heel erg mooi. Wim Tijsterman

Foto: Marléne Terpstra

16

17

Specialisatie Wrakduiken Bij de Walvis kregen we de gelegenheid om in

samenwerking met “duikteam Murene”, de

NOB-specialisatie “Wrakduiken op de

Noordzee” te volgen.

Samen met een aantal leden van Murene, waren we met ca. 15 cursisten. In het clubhuis van Murene werd het theorie deel gegeven. We hadden wel het NOB boek van tevoren door moeten nemen om de theoretische kant van het Wrakduiken alvast te hebben voorbereid. Het theoretische deel werd gegeven door Ad Appelman van Murene. Het was een gezellige, ongedwongen en interessante avond waarbij we werden vol gepompt met allerlei info. Na deze avond zouden we een aantal vragen opgestuurd krijgen. De antwoorden moesten we weer via mail retourneren. Jullie kunnen je voorstellen dat het uitgebreide vragenpakket, veel nakijk werk vergde om een goed overzicht te krijgen van de goed of fout gegeven antwoorden. Voor sommigen van deze cursistengroep was de spanning over de uitslag bijna ondraaglijk en na wat dringende verzoeken om de uitslag van deze test spoedig te communiceren, kwam uiteindelijk de uitslag. Het was een hele grote opluchting voor velen. Al de Walvissen die deelnamen aan deze specialisatie waren voor het theoriegedeelte geslaagd. HOERA, HOERA. Na het behalen van dit theoretisch deel, moeten er nog 4 wrakduiken worden gemaakt om uiteindelijk in aanmerking te komen voor het certificaat. In de week van 5 juli kregen we via de app een bericht dat er gelegenheid was voor een wrakduik met het schip Murene van Wolter Kroes. Deze duik zou zijn op zaterdag 8 juli. Inderdaad de dag van de persluchtspelletjes in het zwembad, wat jaarlijks wordt georganiseerd door een aantal fanatiekelingen. Ik zelf had mij niet opgegeven voor deze spelletjes en wilde wel mijn eerste wrakduik maken.

Ik was dus de enige Walvis cursist, die onder leiding van 8 ervaren wrakduikers, mijn eerste wrakduik zou gaan maken. Het was prachtig weer en ik kon in Westzaan opstappen. Een hoop indrukken, op naar de sluizen van IJmuiden waar nog een aantal Murene duikers opstapten.

Na het schutten lag er een zeer rustige zee voor ons. De kentering zou ca. 14.30 uur zijn en we hadden dus alle tijd. Rustig voeren we richting de windmolenparken voor de kust van Egmond aan Zee.

Daar, ongeveer 4 mijl uit de kust, zouden 3 verkenningswrakken liggen, de Dieter, de Nurnberg en de Becker. 3 wrakken uit WOII.

18

Op weg ernaartoe voelde ik me een beetje misselijk worden. Normaal gesproken heb ik daar nooit last van maar nu voelde ik mij niet helemaal hm hm. Gelukkig wist ik het te verdringen en kon ik aan mijn eerste wrakduik beginnen. Heel veel van de theorie zag ik in praktijk uitgevoerd worden. De lijnen, de vast makers, de gidslijn enz. enz. De wrakken waren enorm bedekt met anemonen, zeesterren, oesters enz. Het wrak was niet echt als schip herkenbaar mede door het beperkte zicht. Na een wrakduik van ca. 55 min. was het weer tijd om aan boord te gaan. Wat een luxe om met een 1 persoons lift met je gehele uitrusting, keurig aan boord te worden gelift. Dit stond niet in het theorieboek en was dus een mooie meevaller. Eenmaal boven aan boord realiseerde ik mij dat ik bij het te water gaan, eigenlijk een beetje zeeziek was. Bij die gedachten werd ik weer heel erg zeeziek waardoor ik…… verdere details zal ik achterwege laten. Na alle spullen weer te hebben opgeborgen en alle lijnen en boeien weer binnen te hebben gehaald, vertrokken we weer richting IJmuiden. Het was een hele leuke ervaring met een beetje vervelend misselijk gevoel.

Helaas was ik niet in de stemming voor de BBQ die door een aantal andere fanatiekelingen was georganiseerd bij ons clubhuis “De Walvisbaai” dus daar heb ik vanaf gezien. Al met al van 08.30 uur tot 19.00 uur onderweg. Wat een leuke ervaring om met een aantal ervaren wrak rotten met de Murene, deze 1e duik gemaakt te hebben. Nog minimaal 3 te gaan. Ronald Hoogenboom Foto’s: Ronald Hoogeboom

19

Persluchtspelletjes 2018 Zaterdag 7 juli was de dag van de beroemde

jaarlijkse persluchtspelen als afsluiting van

het voorjaar en aankondiging van de zomer

van het jaar 2018. Voorafgaand aan de spelen waren al grote moeilijkheden overwonnen door de organisatie. Zo bleek uit ‘professionele tests’ dat het onderwatersjoelen niet door kon gaan. Op korte termijn moest een spel worden ontwikkeld dat minstens net zo moeilijk zou zijn. Dat werd ‘reken er maar (niet) op’. In de vroege ochtend van zaterdag de 7e verzamelden zich de deelnemers. Zo vroeg dat de Slag via de zijingang moest worden betreden. Maar binnen bleek de organisatie al in volle gang. Vellen papier werden aan de muur opgehangen. Een geheimzinnig potje werd met grote voorzichtigheid rondgedragen. En er werd overlegd. Veel overlegd. Toen alle moeilijkheden uit de weg geruimd waren bleek de bedoeling van het potje. De gebruikelijke manier van teamsamenstelling, die nogal eens tot voorspelbare resultaten wil leiden, zou dit jaar doorbroken worden. In het ‘potje’ bevonden zich loten die zorgvuldig dichtgevouwen en dicht geniet waren. Alle loten waren (aan de binnenzijde) voorzien van een nummer. De deelnemers werden verzocht ieder een lot te trekken. Het nummer zou bepalen tot welk team zij behoorden. Zoals te verwachten was, leidde dit tot de nodig ophef. Deelnemers die met elkaar in één team wilden. Deelnemers die niet met elkaar in één team wilden. Zelfs een team dat door technische problemen veel kleiner uitpakte dan de anderen. Gelukkig werden al deze problemen door de organisatie op deskundige wijze opgelost. En na nog meer overleg stonden er vier teams die aan de spelen konden beginnen. De onderdelen waren zwaar. Niet in de laatste plaats voor de jury.

Uit alle macht werd geprobeerd de resultaten te beïnvloeden waarbij, merkwaardig genoeg, het aantal pogingen tot omkoping bijzonder laag bleef.

Het hielp natuurlijk ook niet mee dat sommige teams de onderdelen in tegengestelde richting afwerkten: . Bij het onderdeel ‘tot op de centimeter’ werden tegels geteld, signalen gegeven, … Alles om niet te hoeven doen wat de bedoeling was: de gezwommen afstand inschatten. Maar door heldhaftig optreden van het jurylid te water kwam dit uiteindelijk toch in orde. · Bij het onderdeel ‘bedrijfskleding’ was het beïnvloeden van de jury een stuk minder eenvoudig. Maar hier moest opgelet worden dat onder de laars wel degelijk ook een sok was aangetrokken. Het aantrekken van een laars bleek overigens onder water ook niet eenvoudig. Net zomin als het opzetten van een steeds maar weer wegdrijvende helm. · Horizontaal vervoer is, zo heeft men uw correspondent laten weten, een oud en vertrouwd onderdeel. Dit was te zien aan de deelnemers die ogenschijnlijk zonder moeite met de brancard met collega hun baantjes aflegden. Dat dit slechts ‘ogenschijnlijk’ was bleek wel doordat de ene na de ander fles halverwege de race leeg bleek. · Het onderdeel ‘uit de knoop’ was voor velen de gelegenheid om lijnsignalen weer eens te oefenen. Een buddy met blinddoek rechtuit laten zwemmen (en weer terug) bleek niet eenvoudig. Behalve natuurlijk voor degenen die bedacht hadden hoe je om- of door de blinddoek heen kon kijken.

20

· En dan het vernieuwde onderdeel ‘reken er maar (niet) op’. Hier bleek niet alleen gerekend te moeten worden, maar ook informatie doorgegeven met tekens. Ook nu weer bleek dat het zelfs met professionele voorbereiding minder eenvoudig is dan gedacht. Het hoeft u niet te verbazen dat na het afronden van de spelen een uitgebreid overleg van de juryleden nodig was, dat uiteindelijk zelfs door de voorzitter moest worden beslist. En dat een uitgebreide toelichting van de voorzitter nodig was om alle betrokkenen op hun fouten te wijzen. Maar uiteindelijk kon dan toch het winnende team bekendgemaakt worden zodat wij nu weer reikhalzend uit kunnen zien naar het volgende jaar. Oscar Somsen

Uitslagen De volgende gegevens zijn van toepassing op de persluchtspelletjes van 2018. Deelnemende teams

• Jennifer, Piet, Rob & Patrick

• Dick Eric, Mowaffaq & Rink

• Carol. Eric de Groen, Ronald Daman, Oscar

• Jelmer, Maarten, Monica & Cor V.

De jury heeft in al haar wijsheid de volgende uitslag op papier gezet voor ons.

Winnaar 2018: Team Jennifer met een totaal van 28 punten 2e: Team Dick (23 punten) 3e: Team Jelmer (23 punten) 4e: Team Carol (15 punten) Het aantal punten voor de nummers 2 en 3 waren gelijk, maar de jury vond dat het team van Dick zich net iets meer had ingezet tijdens de spelletjes. De voorbereiding van de spelletjes van 2019 zijn in volle gang, meer info in een van de volgende magazines. De organisatie dankt naast alle deelnemers, vooral de juryleden. Zonder hun scherpe blik en onpartijdige instelling hebben de spelen geen kans van slagen. Patrick Stokhof de Jong Foto’s: Emmy de Vries

21

Het verhaal van… Dennis en Ivar en de 1* opleiding De duiksport... opeens kom je er toevallig

mee in aanraking en word je nieuwsgierig

naar een nog onbekende wereld, namelijk de

mysterieuze en onbekende wereld onder het

wateroppervlak.

Vorig jaar keken we heel erg uit naar onze vakantie naar de Seychellen, de tweede keer, nadat we er ook al eens waren in 2008. En in alle boekjes lazen we over de prachtige onderwaterwereld aldaar, en hoe mooi het is om daar te snorkelen en vooral te duiken. Ergens in het voorjaar besloten we de stoute schoenen aan te trekken en hier in Nederland te starten met het theoriegedeelte van een duikcursus, om die dan vervolgens af te ronden in de Seychellen. Dat eerste lukte, de zwembadsessie op locatie ook nog, maar helaas schrok m'n zoon Ivar zo erg van de pijlstaartroggen dat het laatste gedeelte van de cursus letterlijk in het water viel. Voor en tijdens de reis had ik al veel advies ingewonnen bij Carol en ergens begin dit jaar zijn we ervoor gegaan en zijn we lid geworden van de duikvereniging en gestart met de 1-sters duikopleiding. De eerste weken van de cursus van veel theorie en lessen in het zwembad (onder de deskundige leiding van Eric, Patrick en Carol) vonden plaats bij belachelijk lage buitentemperaturen. Vooral Ivar pikte alles snel op, ondanks z’n jonge leeftijd van 13 jaar. Tijdens die weken hebben we ook langzaam beetje bij beetje al onze spulletjes bij elkaar gescharreld, al dan niet nieuw of via Marktplaats, om klaar te zijn voor onze eerste buitenduik. Het viel nog niet mee om een geschikt duikpak te vinden voor een tengere puber, uiteindelijk heeft Marko in Almere een tweedehandsje helemaal op maat verbouwd.

In de hoop de beroemde meerval te kunnen bewonderen en eigenlijk vooral ook om de Vinkeveense drukte een beetje te vermijden, gingen we voor onze eerste buitenduik op een prachtige zondagmorgen richting Hoofddorp. Het was wel even wennen om met de complete bepakking richting waterkant te gaan. Deze eerste keer begon met een stukje zwemmen/snorkelen en op een gegeven moment gingen we toch de diepte in. Dat was ook de eerste aanraking met de scherpe koude temperaturen zo beneden een meter of 8 à 9, waarover we al wel veel hadden gehoord maar zonder het echt te ervaren is het toch moeilijker om je er een voorstelling van te maken. Helaas lukte het Ivar niet om in deze koude regionen te komen omdat het klaren deze eerste keer niet lukte. In het troebele water waren wat objecten te zien, en we zagen een grote baars of snoekbaars. Vanwege dit mindere zicht in het troebele water besloten we unaniem om de resterende buitenduiken te verplaatsen naar een plek op stand: Zandeiland 4 bij Vinkeveen.

22

Aldaar hebben we meerdere keren heerlijk weer gehad, een paar joekels van snoekbaarzen gezien, de beroemde bus genomen onder water, gefietst en gebeld met de verdwaalde praatpaal die we op een meter of 6 onder water tegenkwamen.

Deze laatste duiken gingen steeds soepeler, werden steeds leuker, en het weer werd steeds mooier. De eerste keren had ikzelf wel iets moeite met het goed trimmen, en na de tweede keer Vinkeveen was ik de volgende ochtend stokdoof en was ik toch genoodzaakt de oren ruim een weekje rust te gunnen na de optaters van de dagen ervoor. De oren, en het klaren, toch een dingetje waar we af en toe wat moeite mee hadden. Maar…op 5 juli was het dan toch zover. We haalden onze eerste ster op een zonovergoten donderdagavond, welk heuglijk feit we twee dagen later hebben gevierd op alweer zo’n heerlijke dag onder het genot van een super-BBQ in en om het clubhuis. Achteraf weet ik dat alles wat we tijdens de afgelopen maanden geleerd hebben veel meer is dan we in die paar uurtjes zouden kunnen hebben leren tijdens de vakantie zelf. Zeker is ook dat we nu goed beslagen ten ijs komen en niet snel in paniek zullen raken als er toch onverhoopt wat zou gebeuren. Dank aan allen die hiervoor hebben zorggedragen: Jelmer, Maarten, en vooral Eric, Patrick en Carol.

Dennis & Ivar Gaal

Foto’s: Dennis Gaal

23

24

Marken – Monnickendam Zondag 17 juni vond de tweejaarlijkse

zwemtocht in de Gouwzee vanaf Marken

weer plaats. Duikteam Trilobiet uit

Purmerend organiseert deze en de laatste

jaren doet er steevast een aantal Walvissen

mee.

Dit keer viel de tocht helaas samen met Boulevaart Krommenie, dus dat zal ongetwijfeld gezorgd hebben dat er maar drie Walvissen meezwommen. Uiteraard deed Rink mee, hij verdedigde de titel van 2016 en verder Jertha (in 2016 eerste vrouw) en als derde zwom Dick W. mee. Het weer was goed, wind uit het westen. Deze wind zorgde ervoor dat er bij de start nogal wat golfslag was. De zwemmers werden met boten naar Marken gebracht om dan dus zwemmend terug naar Monnickendam te gaan.

Na een uurtje kwam de eerste zwemmer in beeld. Het zou toch niet weer die ene Walvis zijn, die steeds wint??? Ja hoor, Rink kwam ruimschoots als eerste aan. Z’n tijd 1 uur en 1 minuut.

Toen nummer twee aankwam stond Rink al aangekleed op de wal, zoveel tijd zat er tussen hem en nummer twee. Dick kwam na ongeveer 1 uur en 11 minuten aan en Jertha, dit keer als derde vrouw na 1 uur en 15 minuten.

Als Walvistoeschouwers waren aanwezig Emmy, Jelmer en Johannes en verder voer Jos (de man van Jertha) mee in z’n rubberboot, helaas viel echter de motor uit, dus moest hij worden gesleept. Ik hoop in 2020 op meer Walvissen. Jelmer de Vries Foto’s: Emmy de Vries, Jelmer de Vries & Johannes van der Laan

25

De Coopertest Ik heb met jullie afgesproken om de Coopertestresultaten over een langere periode bij te

houden, zodat jullie later terug kunnen kijken op die krachtige ‘jeugd’ jaren.

Jullie hebben de uitslag nog tegoed van 2 juni en 30 juni. We hebben ook de beste resultaten van iedereen vermeld zodat er een vergelijking mogelijk is. Zo kunnen jullie aan het eind van seizoen ’18 - ’19 zien of je vooruitgang geboekt hebt.

Tot de volgende Cooper Test. Frits Spijker

*met handvliezen. 23-4-2017 28-5-2017 * 10-7-2017 4-10-2017 13-1-2018 17-2-2018 28-4-2018 2-6-2018 30-6-2018 2017/2018

Rink van Fucht 33 33 33 34 33 33 34 34,5 33 34,5Freek Stokhof de Jong 29 30 - 26 - - - 27 29 30René v.d. Lely 23,5 23,5 24 23 - - - - 24Patrick Stokhof de Jong 34 36,5 34 36 35,5 - 35,5 36,5 DNF 36,5Cor Vermeulen 34 36 26 36 35 34 36 36,5 34 36,5Jelmer de Vries 25,5 25,5 - - 26 26 26 26,5 27 27Cor v.d. Pol 25,5 - 30 - - 26 - - - 30Jos Vork 30,5 28 30,5 - 30 30,5 31,5 31,5 31 31,5Rob Daub 32 30,5 32,5 - - - - 29,5 29,5 32,5Dick Walter 29 30,5 27 - 31,5 32,5 31,5 31,5 32 32,5Piet de Groen 26 29 26 27 26 - 28 24,5 24 29Flip Hillege - 25 - 26 25 26 25 26 26Jennifer Goedhart - 29 28,5 29 - - 29 28,5 29,5 29,5Jertha Brouns - - - - - 22 26 - - 26Bert Spekkers - - - 34,5 33,5 33 - - - 34,5Wim Aafjes - - - 28 29 29,5 31 29 - 31Jos Beijer - - - - 24 14,5 - 24Arnold Kruijt - - - - - - 30,5 - - 30,5Ronald van Bork - - - - - - 26 - - 26Carla Luth - - - - - 28,5 - - 30 30Menno Kruijt - - - - - - - - 32 32

26

Najaarsweekend 2018 Het najaarsweekend houden we dit jaar van 28 tot en met 30 september in Oostkapelle en wel in vakantieoord Weltevreden. Dit ligt op het eiland Walcheren, duiken is mogelijk in de Ooster-en Westerschelde en in het Veerse Meer. Als je het leuk vindt om mee te gaan, geef je dan bij mij op via jos@josvork.nl, de kosten zijn dit jaar € 75 per persoon.

27

28

Onder water in Salzkammergut OK, sind Sie fertig? Let’s geht lossssss.

Scuben! En hop, daar laat ik mijzelf verder de

Traun in glijden, mee met de stroming die

onze groep van acht onmiddellijk te pakken

heeft. We hebben van Franz, de zeer ervaren

begeleider en eigenaar van duikcentrum

Atlantis Qualidive, de instructie gekregen om

gelijk te proberen naar de overkant te

zwemmen aangezien de stroming ons anders

richting de eerste rotspartijen zal voeren die

in het midden van de rivier liggen. En daar

wil je niet op vast komen te zitten, kan ik uit

ervaring zeggen!

Met de auto Jeroen en ik hebben deze zomervakantie (2017) het plan opgevat om een paar weken naar Salzkammergut in Oostenrijk te gaan. Met de auto zodat we niet de vele duikspullen hoeven af te wegen zoals we dat bij een exotisch oord wel dienen te doen. Maar ook met het doel om eens niet alleen onder water te vertoeven maar ook boven water prachtige wandelingen te gaan maken en de heerlijke specialiteiten van de streek te gaan proeven. We hebben thuis al één “highlight” besproken. Vorig jaar hebben wij op BOOT Düsseldorf, een beurs waar boten en watersporten in alle soorten en maten tentoongesteld worden, een paar enthousiaste mannen gesproken die het Salzkammergut Totalpakket aanbieden. Het Salzkammergut Totalpakket bestaat uit zes overnachtingen met ontbijt, zes duikdagen (ongelimiteerd) met flesvullingen en begeleiding. Dit pakket is door drie duikscholen samengesteld om zo de diversiteit van de verschillende meren en de rivier de Traun te laten zien en om je zo een eerste indruk te laten vormen van het duikgebied.

Wij beginnen bij duikcentrum Under Pressure, gestationeerd in Weyregg am Attersee. Bij aankomst in het stadje worden we welkom geheten door de eigenaar van Hotel-Restaurant Bachtaverne. Hier gaan wij de eerste vier nachten verblijven. Bachtaverne ligt naast het duikcentrum, erg handig. Naar later blijkt, is de hoteleigenaar ook nog een vermaard kok, die lokale gerechten maakt waar de gehele omgeving op af komt. Wij hebben ons de maaltijden dan ook goed laten smaken! Gregor Bockmuller, ook wel Bocki genoemd, vangt ons bij het duikcentrum op en bespreekt de duikdagen en de wensen met ons. Wij krijgen al snel door dat deze zomerperiode niet de beste tijd is om in de meren te duiken. Doordat het de warmste zomer is die ze in tijden hebben gehad in Oostenrijk is de algengroei flink aanwezig in het water. Dit zorgt voor troebel tot zeer troebel zicht. Heel erg jammer want de meren kunnen glashelder zijn. Attersee Op de warmste dag sinds tijden, waarop iedere Oostenrijker besluit om aan de waterkant verkoeling te zoeken, besluiten wij, na een flinke zoektocht naar een parkeerplaats, onze eerste duik te gaan maken in de Attersee. Zwetend je natpak aantrekken in 37 graden is niet echt fijn, afdalend naar 10 meter diepte wordt het al snel 11 graden, beetje veel verschil hoor! Na deze duik krijgen we van Bocki de tip om naar de Langbathsee te gaan. Daar is meestal zeer goed zicht. Maar helaas, ook daar troebel en wazigheid troef en zelfs een zeer spooky moment.

29

Op tien meter diepte ben ik Jeroen op de foto aan het zetten en horen wij ineens kinderstemmen en gelach. Ik denk nog dat het van in het water spelende kinderen boven ons aan de wateroppervlakte moet komen, maar draagt dat werkelijk tien meter diep? Wij kijken elkaar vragend aan en gaan met een lichtelijk unheimisch gevoel verder met onze duik.

Flussschnorcheln En daar gaan we dan…. best snel met de stroming mee, ondertussen onder water kijkend naar snoeken, forellen en barbelen. We zien zelfs een zeer zeldzame Huchen (Donauzalm). Helaas heb ik daar geen beelden van. Het is sowieso erg lastig om foto’s te maken van de dingen die ik zie. De gigantische scholen barbelen zitten dicht tegen de bodem aan en ik krijg mezelf met geen mogelijkheid diep genoeg onder water, hoeveel hoekduiken ik ook probeer te maken. Zonder lood, want dat mag je niet om natuurlijk omdat je moet drijven, en met een 7mm duikpak is dit een bijna onbegonnen zaak.

Een fisheye lens is prachtig maar je moet echt dicht op je onderwerp zitten om deze goed op de foto te krijgen. We moeten regelmatig lachen als Franz door zijn snorkel enthousiast roept dat er weer een school in aantocht is. Franz weet precies waar de scholen zich bevinden, en vertelt er prachtige verhalen over wanneer we tussendoor even aan de kant van de Traun in de luwte bijkomen. Op die momenten zie ik ook regelmatig zoetwaterkreeftjes die met hun kraaloogjes die rare Scubers gadeslaan. Flussschnorcheln kan ik iedereen aanraden! Het is leuk, leerzaam en lachen. Er zijn veel rustige ‘zweefmomenten’, maar het is ook oppassen geblazen. Bij stroomversnellingen moet je goed de leider volgen omdat je anders onaangenaam verrast wordt door een botsing met een paar stenen of een halve boomstam! Wat voel je je dan soms nietig in het water. Het levert wel een paar lachsalvo’s op. Lastig hoor, met een snorkel in je mond…. Helaas moeten wij onze tweede duik in de ‘achtertuin’ van de duikschool na 15 minuten al afbreken omdat we echt geen hand voor ogen zien. Door werkzaamheden aan een waterkrachtcentrale verderop in de rivier is het zicht zo slecht dat we het al snel voor (niet) gezien houden. Wij doen daarom de snorkeltoer voor een tweede keer.

Bijzondere plek Dag 5 is mijn verjaardag en Bocki heeft een superplek voor ons in gedachten. We gaan samen met hem naar een duikstek die nog niet bij veel mensen bekend is.

30

Ik snap ook wel waarom. Als we aan komen rijden, moet je de ingang naar deze plek echt weten te vinden. Een paar naaktzwemmers verjagend omdat ze bij het zien van mijn camera denken dat ik ze onder water op de foto ga zetten, is er verder niemand op de duikstek. Het water is fris maar boven verwachting helder, de zon schijnt en wij zijn de enige duikers! Het wordt een prachtduik met vele indrukken. Soms klauteren we met fles en camera over ondiepe stukken, kijken we elkaar lachend aan onder een kleine waterval en schudden we ons hoofd in verbazing hoe we toch ooit hier terecht zijn gekomen. Het is één van de meest gedenkwaardige verjaardagen die ik heb meegemaakt!

Gosausee De laatste twee dagen van ons duikpakket verblijven wij aan de Vorderer Gosausee in Pension Gasthof Gosausee naast de op een heuvel gelegen Tauchclub Dachstein-Salzkammergut. De Gosausee ligt 933 meter boven de zeespiegel (let op instellen duikcomputer) in een UNESCO-regio. Met uitzicht op het Dachsteinmassief (gletsjer), koeien met bellen om hun nek en heerlijk weer is het daar goed. Het hotel ligt pal aan de Gosausee en je kunt er prachtige wandelingen maken rondom het meer. Het is een erg fotogenieke plek. Er gaat een gondel naar boven de berg op (houdt rekening met duiken en de hoogteverschillen) waarna je verschillende routes naar beneden kunt lopen.

Er worden veel technische duiken gemaakt in de Gosausee. Bijna alle duikers daar hebben sidemounts en droogpakken als standaard. Wij hebben op advies van Bocki zowel onze droog- als natpakken meegenomen en dat is heerlijk. Want onder de 10 meter koelt het echt af in de meren. De Gosausee is een stuwmeer. In de zomer is het meer ongeveer 96 meter diep, in de winter wordt het waterpeil naar beneden gebracht om zo elektriciteit op te wekken voor de huishoudens. Er komen dan zaken droog te liggen die je in de zomer niet ziet zoals de trap op de foto. Het water hier was redelijk helder maar volgens Herman en Stefan, onze duikleiders, viel het zicht erg tegen. Er is weinig begroeiing onder water en de bodem bestaat uit kiezelstenen, zand en rotsblokken.

31

We worden deze week goed opgevangen door de verschillende duikcentra en er wordt echt meegedacht over wat voor ons de beste duiken kunnen zijn. We realiseren ons dat we niet in het juiste jaargetijde hierheen zijn gegaan om te duiken in glashelder water maar we genieten van alles van Salzkammergut ons te bieden heeft en dat is veel! Het is een mooi begin van onze vakantie!

Meer informatie over het duikpakket: www.salzkammergut-total.at

Marlene en Jeroen plaatsen vaker artikelen op duiken in beeld. Lees bijvoorbeeld ook eens het artikel over de live-aboard op de Malediven. https://duikeninbeeld.tv/reportagewedstrijd-mantas-in-de-malediven/ Of duiken met steuren in Duitsland. https://duikeninbeeld.tv/naturagart-ibbenburen-bitte-die-storen-nicht-storen/

32

33

Het is wel leuk, maar je hebt er eigenlijk niets aan.. Wat doet een groep Walvissen in de

Schreierstoren te Amsterdam? Ze luisteren

aandachtig naar een presentatie van Jos Vork

over ‘zijn’ Amsterdam, dit voorafgaande aan

een mooie wandeling langs tal van hofjes en

markante plaatsen.

Hoe die Walvissen hier terecht zijn gekomen is een verhaal dat een tweetal jaren eerder begint wanneer Frits Spijker & Jos Vork elkaar vinden in de liefde voor ‘hun’ Amsterdam, alwaar ze geboren en getogen zijn en de geschiedenis een enorme aantrekkingstocht heeft. Ze besluiten een wandeling te organiseren langs een aantal interessante hofjes en markante plaatsen, echter heeft dit nog best wat voeten in de aarde en zo ben je ineens 2 jaar verder. Ze hebben de taken verdeeld, elkaar goed geïnstrueerd en alles gecontroleerd, toch? Weten we zeker dat alle geplande hofjes open zijn? Laten we echter teruggaan naar de presentatie van Jos. Deze is goed verzorgd en zeer informatief. De bijbehorende lunch is prima en met goede zin starten we de wandeling.

Onze nestor Lou (88) loopt als een kieviet achter zijn broer(tje) aan, maar wat wil je als je wordt ondersteund / begeleid door jonge dames zoals Carla & Lydia.

Op verschillende plekken tovert Jos kopieën van prenten of schilderijen uit zijn tas om ons terug te brengen in de tijd en onze fantasie te prikkelen. Echter fantaseren sommigen al naar het eerste drankje. We hadden toch al verteld dat we onderweg ook een paar kroegen aan zouden doen. Onder de noemer van lekker een dagje uit in Amsterdam. Er is gelukkig een penningmeester aangewezen. We hoeven zodoende niet te rommelen met afrekenen. Het is echter wel handig als de groep ook op de penningmeester wacht zo af en toe. We zijn ondertussen door de buurt gelopen waar Lou & Frits zijn opgegroeid en ze genieten zichtbaar wanneer ze herinneringen ophalen aan die goede oude tijd. De eerste stop / kroeg die we bezoeken is Cafe Papeneiland, gevestigd in een oud grachtenpand, met naar het schijnt een ondergrondse verbinding naar een schuilkerk aan de overkant van de gracht. Al is het maar de vraag of achter die vuilnisbakken in de kelder ook echt een gang schuilgaat.

Foto’s: Freek Stokhof de Jong

34

Het naburige hofje is helaas dicht, vanaf 1 mei is het maar open tot 13:00 uur en tja, toen zaten we nog aan de lunch. Twee jaar voorbereiding voorkomt niet alles, maar niet getreurd en zijn nog tal van hofjes over. Veel van de hofjes hebben een katholieke achtergrond / oorsprong, terwijl de reformatie Amsterdam niet heeft overgeslagen. De katholieken (de papen) werden gedoogd, maar men mocht er niet mee te koop lopen.

Na dit eerste hofje duiken we de Jordaan in, een zeer bekende wijk in Amsterdam, de oorsprong van de naam is echter een van de meest betwiste onderwerpen. Zo zijn er tal van verklaringen welke allemaal zeer plausibel zijn. https://historiek.net/geschiedenis-van-de-jordaan-amsterdam/66344/ De volgende hofjes zijn uit diverse periodes en hebben allemaal hun eigen charme. Voor meer informatie adviseer ik een goed gesprek met Jos Vork, die je in geuren en kleuren de geschiedenis en de achtergronden van de verschillende hofjes kan vertellen.

Al dat wandelen maakt dorstig en we nemen plaats op het terras van Café de Blaffende Vis. Hier blijkt Frits ook een andere kwaliteit te bezitten en niet veel later staat hij met het centenbakkie van de orgelman te mansen op het terras. Tja, probeer dan maar eens geen geld te geven. De orgelman was er zeer blij mee en zal dit dan de reden zijn dat we hem gedurende de dag nog een 3-tal keren zijn tegen gekomen? Na deze stop duiken we verder de Jordaan in om na een 2-tal andere hofjes ineens voor de deur te staan van Proeflokaal de 3 Fleschjes. Te uitnodigend om over te slaan, zodat we hier een korte pauze inlassen.

35

Na deze tussenstop duiken we de wallen op en mengen ons onder de massa’s toeristen. Wat een drukte zeg, ik snap best dat de stad hier last van begint te krijgen. Je zal er maar tussen wonen en/of werken.

Na wat historische achtergrondinformatie en een stevige wandeling komen we uit bij de laatste tussenstop Café de Sluyswacht. De vermoeidheid slaat toe, maar volgens de gidsen zijn we er bijna. Misschien is het de vermoeidheid of heeft men honger, maar om hier de penningmeester achter te laten, zonder routebeschrijving is niet handig. En als dan ook nog eens niemand zijn telefoon op wil nemen… Gelukkig is Freek nog wel scherp genoeg om een stukje terug te lopen en niet veel later is de groep weer compleet en ontvangen we het laatste stukje informatie van vandaag. Met als onderwerp de Waag op de Nieuwmarkt. Ook hier leren we tal van nieuwe dingen, zodat deze dag niet alleen vol staat van gezelligheid, maar dat we een heleboel (nieuwe) dingen hebben geleerd. We lopen inmiddels op de Zeedijk, op weg maar restaurant / theater Casablanca, waar een bekend gezicht op ons zit te wachten. Het blijkt dat Ludie stiekem heeft geregeld wel aanwezig te zijn bij het diner. Dit tot verrassing van vooral Freek, die gelijk mij de schuld geeft, terwijl ik net zo verrast ben als hij zelf. We worden met zijn allen aan een lange tafel geplaatst, hoe krijg je zoveel mogelijk mensen in een restaurant, maar het eten is prima. Hierna worden we door een kopie van Rudi Carell uitgenodigd voor een goochelshow, die in het teken staat van: Het is allemaal wel leuk, maar je hebt er niets aan… De man maakt er een mooie show van en ondanks alle flauwe grappen zijn het goede trucs. Zo ziet Carla nog steeds overal rode balletjes en loopt Jennifer wat lastig omdat ze doormidden is gezaagd. Tegen middernacht is iedereen weer thuis en kunnen we terugkijken op een zeer mooie dag. En het was allemaal wel leuk en we hadden er zeker wat aan. Jos en Frits, mijn (onze) dank is groot. Patrick Stokhof de Jong

36

Ledenadministratie Nieuwe leden: De Walvis verwelkomt Menno Kruijt als nieuw lid

Gefeliciteerd Augustus 02 Theo Teeuw 03 Maarten Bosch 04 Marléne Albrecht 06 Simon de Boer 07 Rino Stokhof de Jong 08 Patrick Stokhof de Jong 12 Ad de Bie 20 Nico Sliphorst 27 Jos Beijer 28 Eric van Duuren 31 Quitty Pluimers September 01 Carol Lie 02 Rink van Fucht 07 Jelmer de Vries 17 Frits Spijker Oktober 03 Dennis Gaal 16 Otto van Leeuwen 21 Ronald Daman 22 Gerard Knerlich 27 Cor Vermeulen November 08 Flip Hillege 13 Coba Hageman 14 Bert Spekkers 22 Ludie Stokhof de Jong 24 Charl Verkade

Geslaagd 1* Ivar Gaal 1* Dennis Gaal 2* Jorg Verkade

Is je duikkeuring nog geldig? Nu het mooie weer aan blijft houden en we

steeds vaker aan de waterkant staan is deze

vraag van groot belang. Bij clubduiken ben je

namelijk verplicht gekeurd te zijn.

We zijn als club verantwoordelijk voor de veiligheid van onze leden tijdens evenementen en daar hoort een geldige duikkeuring bij. Check dus je logboek en zorg dat je gekeurd bent. Al gekeurd, top! Geef dit dan alleen not wel even door aan Wim Tijsterman, opdat hij de lijst met keuringsdata up-to-date kan houden.

37

Filmavond 12 Oktober Beste Walvissen, Op vrijdag 12 Oktober aanstaande presenteert Cor v/d Poll zijn film over de live aboard naar de Malediven in 2016.

https://www.youtube.com/watch?v=bPq6RrlqNFA&feature=youtu.be

Foto’s: Jeroen Albrecht, Marlene Terpstra & Jerry Schuurman

38

Wat kun je verwachten in het volgende magazine. In het volgende magazine zullen we onder andere aandacht besteden aan de volgende onderwerpen: Walvissen in Camaret-Sur-Mer Nieuwe NOB-opleiding(en) Najaarsweekend 2018 Jouw vakantieverhaal? Ben jij deelnemer aan een van deze activiteiten? Klim dan in de pen/ga achter je toetsenbord zitten en deel je ervaringen met de rest van de vereniging. We maken de club en zodoende het magazine Samen.

Foto: Rob Daub

Social Media Vanuit De Walvis wordt er veel gewerkt

aan onze herkenbaarheid online. Dit via

onze website:

www.duikteamdewalvis.nl

En uiteraard onze Facebookpagina:

https://www.facebook.com/duikteamdewalvis.nl/

Om onze verhalen de wereld in te slingeren is een “vind ik leuk ” altijd welkom, of deel evenementen met je eigen netwerk en plaats ze op je persoonlijke tijdlijn. We bereiken op deze manier steeds meer mensen en vergroten onze bekendheid. Met een paar muisklikken ben je de club al van dienst.

Omslagfoto: Dick Walter

39