wdrażanie aktów delegowanych przykłady

Wdrażanie aktów delegowanych przykładyArtur Miśkiewicz

Piotr OłdakDepartament Prawa Środowiska i Infrastruktury

Rządowe Centrum Legislacji

Projekt jest współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

ŹRÓDŁA PRAWA UE

Prawo pierwotne:Obejmuje prawo konstytuujące UE, stanowione przez państwa członkowskie.

Prawo wtórne (pochodne):Prawo stanowione przez instytucje UE w ramach powierzonych im kompetencji.

Umowy międzynarodowe UEAkty wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa


ŹRÓDŁA PRAWA UE

Prawo pierwotne:Traktaty założycielskie, traktaty akcesyjne, ogólne zasady prawa.

Prawo wtórne (pochodne):• akty ustawodawcze (dyrektywy, rozporządzenia, decyzje)• akty nieustawodawcze:

– akty delegowane (mogą przyjąć formy właściwe dla aktów prawodawczych)

– akty wykonawcze – inne (np. opinie, porozumienia międzyinstytucjonalne, zalecenia,

uchwały, deklaracje)


Akty ustawodawcze (prawodawcze)Artykuł 288 TFUE

W celu wykonania kompetencji Unii instytucje przyjmują rozporządzenia, dyrektywy, decyzje, zalecenia i opinie.Rozporządzenie ma zasięg ogólny. Wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.Dyrektywa wiąże każde Państwo Członkowskie, do którego jest kierowana, w odniesieniu do rezultatu, który ma być osiągnięty, pozostawia jednak organom krajowym swobodę wyboru formy i środków.Decyzja wiąże w całości. Decyzja, która wskazuje adresatów, wiąże tylko tych adresatów.Zalecenia i opinie nie mają mocy wiążącej.


Akty ustawodawcze (prawodawcze)Art. 289 TFUE

1. Zwykła procedura ustawodawcza polega na przyjęciu rozporządzenia, dyrektywy lub decyzji wspólnie przez Parlament Europejski i Radę na wniosek Komisji. Procedurę tę określa art. 294 TFUE.2. W szczególnych przypadkach przewidzianych w Traktatach przyjęcie rozporządzenia, dyrektywy lub decyzji przez Parlament Europejski z udziałem Rady lub przez Radę z udziałem Parlamentu Europejskiego stanowi specjalną procedurę ustawodawczą.3. Akty prawne przyjmowane w drodze procedury ustawodawczej stanowią akty ustawodawcze.(…)


europejska wykładania art. 290 TFUE

komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego i Rady

Wprowadzenie w życie art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej

Bruksela, dnia 9.12.2009 KOM(2009)673 wersja ostateczna


Akty wykonawcze (art. 291 TFUE)1. Państwa Członkowskie przyjmują wszelkie środki prawa krajowego niezbędne do wprowadzenia w życie prawnie wiążących aktów Unii.2. Jeżeli konieczne są jednolite warunki wykonywania prawnie wiążących aktów Unii, akty te powierzają uprawnienia wykonawcze Komisji lub, w należycie uzasadnionych przypadkach oraz w przypadkach określonych w artykułach 24 i 26 Traktatu o Unii Europejskiej, Radzie.3. Do celów ustępu 2 Parlament Europejski i Rada, stanowiąc w drodze rozporządzeń zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą, ustanawiają z wyprzedzeniem przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez Państwa Członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję.4. W nagłówku aktów wykonawczych dodaje się przymiotnik "wykonawcze" albo "wykonawcza".


Akty delegowane (artykuł 290 TFUE)1. Akt ustawodawczy może przekazywać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów o charakterze nieustawodawczym o zasięgu ogólnym, które uzupełniają lub zmieniają niektóre, inne niż istotne, elementy aktu ustawodawczego. Akty ustawodawcze wyraźnie określają cele, treść, zakres oraz czas obowiązywania przekazanych uprawnień. Przekazanie uprawnień nie może dotyczyć istotnych elementów danej dziedziny, ponieważ są one zastrzeżone dla aktu ustawodawczego.2. Warunki, którym podlega przekazanie uprawnień, są wyraźnie określone w aktach ustawodawczych i mogą być następujące: a) Parlament Europejski lub Rada może zadecydować o odwołaniu przekazanych uprawnień; b) akt delegowany może wejść w życie tylko wtedy, gdy Parlament Europejski lub Rada nie wyrażą sprzeciwu w terminie przewidzianym przez akt ustawodawczy. Do celów litery a) i b) Parlament Europejski stanowi większością głosów wchodzących w jego skład członków, a Rada większością kwalifikowaną.3. W nagłówku aktów delegowanych dodaje się przymiotnik "delegowane" albo "delegowana".


Akt delegowany a akt wykonawczy I

akt delegowany (definiowany przez zasięg i skutki) – akt o zasięgu ogólnym, który uzupełnia lub zmienia inne niż istotne elementy aktu ustawodawczegoakt wykonawczy (niedefiniowany) – określony od strony powodów jego przyjęcia czyli potrzeby jednolitych zasad wykonywania aktu ustawodawczegoRozbieżność wynika z różnego charakteru i zasięgu uprawnień powierzanych Komisji.


Akt delegowany a akt wykonawczy IIart. 290 TFUE – prawodawca upoważnia Komisję do uzupełniania lub zmieniania jego działań przekazując Komisji (z myślą o skuteczności) swoje własne uprawnienia. Prawodawca może zdecydować o jedynie częściowym uregulowaniu danego obszaru, pozostawiając Komisji odpowiedzialność za uzupełnienie przepisów poprzez akty delegowane.

art. 291 TFUE – Komisja nie otrzymuje żadnych uprawnień quasi-prawodawczych; jej uprawnienia są czysto wykonawcze.Prawodawca może wprowadzić pełne i całkowite uregulowania w danym obszarze, powierzając Komisji pieczę nad zapewnieniem ich wykonania w zharmonizowany sposób poprzez akty wykonawcze.


Akt delegowany

Przyjmuje się, że kryteria określone w art. 290 TFUE muszą być spełnione łącznie, tzn. akt musi mieć jednocześnie zasięg ogólny oraz zmieniać, lub uzupełniać niektóre, inne niż istotne, elementy aktu ustawodawczego.


Zmiana i uzupełnienie aktu ustawodawczego I

zmiana – celem użycia czasownika „zmieniać”, jest objęcie wszystkich hipotetycznych przypadków, w których Komisji powierza się uprawnienia do formalnej zmiany aktu podstawowego. Zmiana może dotyczyć treści jednego lub kilku artykułów części normatywnej lub treści załącznika, który prawnie stanowi część instrumentu prawodawczego.


Zmiana i uzupełnienie aktu ustawodawczego I

uzupełnienie – znaczenie i zasięg pojęcia jest mniej precyzyjny; aby określić czy akt „uzupełnia” akt podstawowy, należy ocenić czy przyszły środek dodaje konkretne nowe przepisy inne niż istotne, które zmieniają ramy aktu prawnego, pozostawiając Komisji margines swobody.


Warunki przekazania uprawnień Komisji

Prawodawca (art. 290 ust. 1 TFUE akapit drugi) ma obowiązek wyraźnego określenia celów, treści, zakresu i czasu obowiązywania przekazanych uprawnień. Wprowadzone ograniczenia dzieli się na: 1) ograniczenia merytoryczne; 2) ograniczenia czasowe.


Ograniczenia merytoryczne

Przekazanie uprawnień musi być jasne, precyzyjne i szczegółowe. Prawodawca określa cele, jakie przyjęcie aktów delegowanych ma pozwolić osiągnąć, jak również, w stosownym przypadku, granice, których akty te nie powinny przekraczać.


Ograniczenia czasowe Komisja uznała, że:1)przekazanie uprawnień powinno odbywać się co do zasady na czas nieokreślony;2)niewskazane jest stosowanie „klauzul wygaśnięcia”, które przez określenie konkretnego terminu powodują z nadejściem tego terminu automatyczne zakończenie przekazania uprawnień;3)w miejsce stosowania „klauzul wygaśnięcia” bardziej elastyczne jest stosowanie prawa do odwołania uprawnień na podstawie art. 290 ust. 2 lit. a TFUE.


Przyjmowanie aktu delegowanego I

1.Artykuł 290 nie zawiera żadnych postanowień odnoszących się bezpośrednio lub pośrednio do procedury przyjmowania aktów delegowanych.

2.Wynika z tego, że Komisja dysponuje w tym względzie dużą autonomią.


Przyjmowanie aktu delegowanego II1)jeżeli nie są potrzebne nowe ekspertyzy, Komisja konsultuje się z ekspertami w organach krajowych państw członkowskich, które będą odpowiedzialne za wykonanie aktów delegowanych po ich przyjęciu; w tym celu Komisja będzie mogła powoływać grupy ekspertów lub zwracać się do grup już istniejących;2)po zakończeniu konsultacji Komisja poinformuje ekspertów o wnioskach, które jej zdaniem wynikają z dyskusji, o swoich wstępnych działaniach i dalszym sposobie postępowania;3)w wypadkach, gdy okaże się to konieczne, Komisja przeprowadzi wszelkie przydatne badania, analizy, przesłuchania i konsultacje, w sposób najlepiej dostosowany do danych dziedzin oraz w ustalonych terminach.


Kontrola aktów delegowanychWarunki przekazania uprawnień (art. 290 ust. 2 TFUE):1) prawo do wyrażenia sprzeciwu („konkretna krytyka”

wyraźnie określonego aktu delegowanego) – postrzegane, jako ogólny środek kontroli, którą prawodawca sprawuje nad wszystkimi aktami delegowanymi;

2) prawo odwołania uprawnień (pozbawia Komisję w sposób ogólny i zupełny przekazanych jej uprawnień) – jest środkiem bardziej wyjątkowym, spowodowanym np. poprzez wystąpienie czynników, których charakter podważa samą podstawę przekazania uprawnień.


Prawo odwołaniaPrawo odwołania - może zostać przewidziane w szczególności w przypadkach, gdy prawodawca pragnie móc dysponować możliwością odebrania w każdym momencie uprawnień, które powierzył Komisji, w celu uwzględnienia nowych okoliczności, które uzasadniałyby działanie prawodawcze.

Skutki odwołania powinny zostać wyraźnie określone w akcie podstawowym. Na przykład można określić, że decyzja o odwołaniu powoduje zakończenie przekazania uprawnień w odniesieniu do wyraźnie wskazanych delegowanych uprawnień, jednak nie ma wpływu na akty delegowane już obowiązujące.


Prawo do zgłoszenia sprzeciwuJeżeli w akcie prawodawczym przewidziano prawo do sprzeciwu, Komisja po przyjęciu aktu delegowanego zawiadamia o przyjęciu prawodawcę. Prawo do sprzeciwu zostaje wtedy „uruchomione”, a wejście w życie aktu delegowanego przyjętego przez Komisję zostaje zawieszone na okres określony w akcie prawodawczym, w czasie którego prawodawca będzie miał prawo do sprzeciwu.

Akt delegowany, wobec którego Parlament Europejski lub Rada wyraziły sprzeciw, nie może wejść w życie.


Terminy wyrażenia sprzeciwu

1)trzy miesiące – termin podstawowy;2) dwa miesiące + jeden – termin preferowany

przez Komisję (jeden miesiąc na wyrażenie sprzeciwu w przypadku zgłoszenia takiej potrzeby przez prawodawcę);

3) w trybie pilnym – dla wyjątkowych sytuacji wymagających natychmiastowej reakcji prawodawcy.


Publikacja aktów delegowanych

Akty delegowane są publikowane w serii L Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej po upływie okresu w ciągu którego Parlament Europejski i Rada mogą zgłosić sprzeciw.

Akty delegowane przyjmowane w trybie pilnym powinny być ogłaszane niezwłocznie.


Akt delegowany - podsumowanie

Akt delegowany jest aktem prawa wtórnego UE:1) nieustawodawczym; 2) o zasięgu ogólnym;3) uzupełniającym lub zmieniającym niektóre, inne niż

istotne, elementy aktu ustawodawczego;4) przyjmowany na podstawie wyraźnego

upoważnienia zawartego w akcie ustawodawczym;5) przyjmuje często formę podstawowego aktu

ustawodawczego (rozporządzenia, dyrektywy albo decyzji).


Wzory przepisów w akcie podstawowym przekazujących uprawnienia

Motyw

Komisja powinna posiadać uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do [...].

Artykuły, w których zostają przekazane uprawnienia

(Jeden lub kilka przepisów przekazują Komisji uprawnienia w akcie podstawowym. Przepisy te określają cele, treść oraz zakres przekazanych uprawnień i zawierają odesłanie do art. A).


Artykuł AWykonanie przekazania

1. Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych, o których mowa w artykułach [artykuł lub artykuły, w których przekazane zostają uprawnienia], powierza się Komisji

• Wariant 1: na czas nieokreślony.

• Wariant 2: na okres [x] lat od daty wejścia w życie […]. Komisja przedkłada sprawozdanie na temat przekazanych uprawnień najpóźniej [x] miesięcy przed końcem okresu [x] lat. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie odnowione na taki sam okres, chyba że Parlament Europejski lub Rada cofnie je zgodnie z art. B.

2. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja powiadamia o tym równocześnie Parlament Europejski i Radę.

3. Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych powierzone Komisji podlegają warunkom określonym w art. [B] [i] [C]. [Jeśli wymaga tego szczególnie pilny charakter sprawy, zastosowanie ma art. D].


Artykuł BOdwołanie przekazanych uprawnień

1. Przekazanie uprawnień przewidziane w artykułach [artykuł lub artykuły, w których przekazane zostają uprawnienia] może zostać odwołane przez Parlament Europejski lub Radę.

2. Instytucja, która rozpoczęła wewnętrzną procedurę w celu podjęcia decyzji, czy zamierza ona odwołać przekazanie uprawnień, informuje drugiego prawodawcę i Komisję, najpóźniej miesiąc przed podjęciem ostatecznej decyzji, wskazując przekazane uprawnienia, które mogłyby zostać odwołane, oraz uzasadnienie tego odwołania.

3. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie uprawnień określonych w tej decyzji. Staje się ona skuteczna natychmiast lub od późniejszej daty, która jest w niej określona. Nie wpływa ona na ważność aktów delegowanych już obowiązujących. Jest publikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.


Artykuł CSprzeciw wobec aktów delegowanych

1. Parlament Europejski i Rada mogą wyrazić sprzeciw wobec aktu delegowanego

• Wariant 1: w terminie dwóch miesięcy licząc od daty zawiadomienia. Z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady termin ten jest przedłużany o miesiąc.

• Wariant 2: w terminie trzech miesięcy licząc od daty zawiadomienia.

2. Jeśli po upływie tego terminu ani Parlament Europejski ani Rada nie wyrażą sprzeciwu wobec aktu delegowanego, lub jeśli przed upływem tego terminu zarówno Parlament Europejski jak i Rada poinformowały Komisję, że podjęły decyzję o niewyrażaniu sprzeciwu, akt delegowany wchodzi w życie z dniem przewidzianym w jego przepisach.

3. Jeśli Parlament Europejski lub Rada wyrażą sprzeciw wobec aktu delegowanego, nie wchodzi on w życie. Instytucja, która wyraża sprzeciw wobec aktu delegowanego, podaje uzasadnienie.


Artykuł DTryb pilny

1. Akt delegowany przyjęty w trybie pilnym wchodzi w życie bezzwłocznie i ma zastosowanie, o ile nie został wyrażony sprzeciw zgodnie z ust. 2. W zawiadomieniu o akcie skierowanym do Parlamentu Europejskiego i Rady podane zostają powody, dla których skorzystano z trybu pilnego.

2. Parlament Europejski i Rada mogą, w terminie [sześciu tygodni] licząc od daty zawiadomienia, wyrazić sprzeciw wobec aktu delegowanego. W takim przypadku akt ten przestaje być stosowany. Instytucja, która wyraża sprzeciw wobec aktu delegowanego, podaje uzasadnienie.

Przepisy odsyłające do tego artykułu zawierają wyraźną wzmiankę o „szczególnie pilnym charakterze sprawy”.


Przykład wdrożenia Idyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/40/UE z dnia 7 lipca 2010 r. w sprawie ram wdrażania inteligentnych systemów transportowych w obszarze transportu drogowego oraz interfejsów z innymi rodzajami transportu (Dz. Urz. UE L 207 z 06.08.2010, str. 1) – weszła w życie dnia 26 sierpnia 2010 r.

przepisy dot. aktów delegowanych: motyw 21, art. 5 ust. 1, art. 6 ust. 1 i 2, art. 7, art. 12-14, art. 18

dyrektywa wdrażana ustawą z dnia 27 lipca 2012 r. o zmianie ustawy o drogach publicznych (Dz. U. poz. 965)


Przykład wdrożenia IDyrektywa 2010/40/WE:1)art. 1 (przedmiot i zakres stosowania):„1. Niniejsza dyrektywa ustanawia ramy wspierające skoordynowane i spójne wdrażanie i stosowanie inteligentnych systemów transportowych (ITS) na terenie Unii, (…).2. Niniejsza dyrektywa przewiduje opracowanie specyfikacji w odniesieniu do działań w obszarach priorytetowych, (…).”;

2) motyw 21:

„W odniesieniu do przyjmowania specyfikacji Komisja powinna być uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 290 TFUE. (…)”;


Przykład wdrożenia I3)art. 5 (wdrażanie ITS) ust. 1 zdanie pierwsze:„1. Państwa członkowskie podejmują niezbędne środki, aby zapewnić stosowanie specyfikacji przyjętych przez Komisję zgodnie z art. 6 do wdrażanych aplikacji i usług ITS, zgodnie z zasadami określonymi w załączniku II. (…)”;4)art. 6 (specyfikacje) ust. 1 i 2:„1. Komisja przyjmuje najpierw specyfikacje niezbędne do zapewnienia zgodności, interoperacyjności i ciągłości w celu wdrożenia i operacyjnego stosowania ITS (…).2. Komisja dąży do przyjęcia specyfikacji dotyczących jednego lub większej liczby działań priorytetowych do dnia 27 lutego 2013 r.”;


Przykład wdrożenia I5)art. 7 (akty delegowane) ust. 1 i 3:„1. W odniesieniu do specyfikacji Komisja może przyjmować akty delegowane zgodnie z art. 290 TFUE. Przyjmując takie akty delegowane, Komisja działa zgodnie z odnośnymi przepisami niniejszej dyrektywy, w szczególności z art. 6 oraz załącznikiem II.3. Jeśli chodzi o akty delegowane, (…), zastosowanie ma procedura ustanowiona w art. 12, 13 i 14.”;6) art. 18 (transpozycja) ust. 1 zdanie pierwsze:„1. Państwa członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy do dnia 27 lutego 2012 r.”.


Przykład wdrożenia IUstawa o zmianie ustawy o drogach publicznych wprowadza rozdział 4a „Inteligentne systemy transportowe” „Art. 43a. 1. W przypadku podjęcia przez zainteresowane podmioty, w szczególności zarządców dróg publicznych poszczególnych kategorii, decyzji o wdrażaniu aplikacji ITS lub usług ITS, podmioty te przy ich wdrażaniu stosują przepisy wydane na podstawie ust. 3, mając na uwadze potrzeby w szczególności użytkowników ITS, w tym szczególnie zagrożonych uczestników ruchu drogowego.2. Podmioty, o których mowa w ust. 1, przy wyborze i wdrażaniu aplikacji ITS i usług ITS stosują odpowiednio następujące zasady (…)


Przykład wdrożenia I3. Minister (…) może określić, w drodze rozporządzenia:1) po wydaniu przez Komisję Europejską specyfikacji w zakresie wdrażania inteligentnych systemów transportowych w obszarze transportu drogowego, szczegółowe wymagania techniczne lub operacyjne dla aplikacji ITS i usług ITS,2) sposoby wdrażania aplikacji ITS i usług ITS- mając na uwadze potrzebę zapewnienia skoordynowanego i spójnego wdrażania inteligentnych systemów transportowych w obszarze transportu drogowego, zaspokajanie w możliwie szerokim zakresie potrzeb użytkowników ITS oraz uwzględniając zasady, o których mowa w ust. 2.".


Przykład wdrożenia IIdyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/30/UE z dnia 19 maja 2010 r. w sprawie wskazania poprzez etykietowanie oraz standardowe informacje o produkcie, zużycia energii oraz innych zasobów przez produkty związane z energią

(Dz. Urz. UE L 153 z 18.06.2010, str. 1) – weszła w życie dnia 19 czerwca 2010 r.

przepisy dot. aktów delegowanych: motyw 19, art. 4 – 16

dyrektywa wdrażana ustawą z dnia 14 września 2012 r. o obowiązkach w zakresie informowania o zużyciu energii przez produkty wykorzystujące energię (Dz. U. poz. 1203)


Przykład wdrożenia IIDyrektywa 2010/30/UE:1)art. 1 (zakres) ust. 1:„1. Niniejsza dyrektywa ustanawia ramy dla harmonizacji krajowych przepisów dotyczących informacji dla użytkownika końcowego, w szczególności w formie etykiet oraz standardowych informacji o produkcie, dotyczącej zużycia energii (…) i informacji dodatkowych o niektórych produktach związanych z energią, umożliwiając tym samym użytkownikom końcowym wybór bardziej efektywnych produktów.”;2) motyw 19:„Komisji należy przyznać uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 290 TFUE w odniesieniu do etykietowania i standardowych informacji o produkcie w zakresie zużycia energii (…) przez produkty związane z energią podczas ich użytkowania. (…).”.Projekt jest współfinansowany ze środków Unii Europejskiej

w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Przykład wdrożenia II3) art. 4 (wymogi dotyczące informacji):

„Państwa członkowskie zapewniają:

a) zwrócenie uwagi użytkowników końcowych, zgodnie z aktami delegowanymi (…), na informacje dotyczące zużycia energii elektrycznej, innych form energii (…), oraz informacje dodatkowe za pomocą kart oraz etykiet w odniesieniu do produktów oferowanych do sprzedaży, wynajmu, sprzedaży ratalnej lub wystawianych na sprzedaż (…) przez Internet;

b) dostarczenie informacji, o których mowa w lit. a), w odniesieniu do produktów wbudowanych lub zainstalowanych wyłącznie, jeżeli wymaga tego stosowny akt delegowany; (…)”;


Przykład wdrożenia II4)art. 5 (obowiązki dostawców) lit. a:„ Państwa członkowskie zapewniają, aby:a) dostawcy wprowadzający na rynek lub oddający do użytku

produkty objęte aktem delegowanym, załączali etykietę i kartę zgodnie z niniejszą dyrektywą i aktem delegowanym;”;

5) art. 6 (obowiązki dystrybutorów) lit. b:„Państwa członkowskie zapewniają, aby:b) (…), gdy produkt ujęty w akcie delegowanym jest

wystawiany, dystrybutorzy umieszczali stosowną etykietę w dobrze widocznym miejscu określonym w odpowiednim akcie delegowanym, oraz we właściwej wersji językowej.”;


Przykład wdrożenia II6)art. 7 (sprzedaż na odległość i inne formy sprzedaży):„Jeśli produkty są oferowane do sprzedaży, (…) lub sprzedaży przez (…) Internet, (…) lub w inny sposób, który powoduje, że potencjalny użytkownik końcowy nie może zobaczyć wystawionego na sprzedaż produktu, akty delegowane zawierają przepisy zapewniające, aby potencjalni użytkownicy końcowi otrzymywali informacje zawarte na etykiecie produktu i w karcie przed zakupem produktu. Akty delegowane w stosownych przypadkach określają szczegółowo sposób wyeksponowania etykiety lub karty lub wyszczególnionych w nich informacji lub przedstawienia ich na etykiecie i karcie potencjalnemu użytkownikowi końcowemu.”;


Przykład wdrożenia II7)art. 10 (akty delegowane) ust. 1 akapit pierwszy:„1. Komisja określa szczegółowe informacje dotyczące etykiety i karty za pomocą aktów delegowanych zgodnie z art. 11, 12 i 13, w odniesieniu do każdego rodzaju produktu zgodnie z niniejszym artykułem.”;8)art. 15 (sankcje):„Państwa członkowskie ustanawiają przepisy dotyczące sankcji stosowanych w razie naruszeń przepisów krajowych, przyjętych zgodnie z niniejszą dyrektywą i jej aktami delegowanymi, w tym za nieuprawnione posługiwanie się etykietą (…). Państwa członkowskie przekazują Komisji teksty tych przepisów do dnia 20 czerwca 2011 r. (…)”.


Przykład wdrożenia IIUstawa o obowiązkach w zakresie informowania o zużyciu energii przez produkty wykorzystujące energię:

„Art. 1. Ustawa określa:1) obowiązki w zakresie informowania o zużyciu energii oraz innych podstawowych zasobów przez produkty wykorzystujące energię lub wpływie tych produktów na zużycie energii;2) zasady organizacji i działania systemu kontroli wykonywania obowiązków w zakresie informowania, o którym mowa w pkt 1.”


Przykład wdrożenia II

„Art. 2. 1. Przepisy ustawy stosuje się do produktów wykorzystujących energię, dla których wymagania dotyczące sporządzania dokumentacji technicznej oraz stosowania etykiet i kart określają akty Komisji Europejskiej wydane na podstawie kompetencji delegowanych przez Parlament Europejski i Radę, zwane dalej "aktami delegowanymi".2. Minister właściwy do spraw gospodarki ogłasza, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski", wykaz aktów delegowanych.”


Przykład wdrożenia II„Art. 4. 1. Dostawca jest obowiązany do:1) dołączenia do produktu wykorzystującego energię, wprowadzanego do obrotu lub oddawanego do użytku, etykiety i karty sporządzonych w języku polskim; (…)4. Informacje, jakie należy zamieścić na etykiecie i w karcie o zużyciu energii przez produkt wykorzystujący energię podczas jego sprzedaży na odległość lub z wykorzystaniem innych form sprzedaży lub wynajmu określają akty delegowane.5. Akty delegowane określają także sposób informowania użytkowników końcowych korzystających z form sprzedaży lub wynajmu, o których mowa w ust. 4, o zużyciu energii przez produkty wykorzystujące energię, przed nabyciem tych produktów.” Projekt jest współfinansowany ze środków Unii Europejskiej

w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego


„Art. 6. 1. Zakazuje się:3) posługiwania się etykietą w sposób nieuprawniony.2. Przez posługiwanie się etykietą w sposób nieuprawniony rozumie się posługiwanie się etykietą w sposób inny niż określony w ustawie i aktach delegowanych.”



„Art. 8. Minister (…) może określić, w drodze rozporządzenia, po wydaniu przez Komisję Europejską wymagań dotyczących dokumentacji technicznej, etykiety oraz karty, dla danego rodzaju produktu wykorzystującego energię, szczegółowe wymagania dotyczące dokumentacji technicznej, treści i wzoru etykiety, a także treści karty dla danego rodzaju produktu wykorzystującego energię, mając na uwadze rzetelne dostarczanie informacji o tym produkcie.”



„Art. 23. Wymagania dotyczące sporządzania dokumentacji technicznej oraz stosowania etykiet i kart dla urządzeń wykorzystujących energię, określone przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy w przepisach wydanych na podstawie art. 52 ust. 5 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne zachowują moc do dnia wejścia w życie aktu delegowanego.”


Przykład wdrożenia IIIdyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/62/UE z dnia 8 czerwca 2011 r. zmieniająca dyrektywę 2001/83/WE w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do produktów leczniczych stosowanych u ludzi – w zakresie zapobiegania wprowadzaniu sfałszowanych produktów leczniczych do legalnego łańcucha dystrybucji (Dz. Urz. UE L 311 z 28.11.2001, str. 67) – weszła w życie dnia 19 czerwca 2010 r.

dyrektywa wdrażana projektem ustawy o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii


Przykład wdrożenia IIIdyrektywa 2011/62/UE:celem głównie ochrona rynku przed sfałszowanymi lekami, zapewnienie odpowiednich standardów wytwarzania substancji czynnych i pomocniczych (będących składnikami produktów leczniczych) oraz zabezpieczanie produktów leczniczych

Dyrektywa wprowadza definicje pojęć sfałszowany lek, substancja czynna, substancja pomocnicza


Przykład wdrożenia III1)motyw 20 „Wytwarzanie substancji czynnych powinno odbywać się zgodnie z zasadami dobrej praktyki wytwarzania (…).”;2)motyw 30„Komisja powinna być uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 290 TFUE, by uzupełniać przepisy dyrektywy 2001/83/WE, (…), dotyczące dobrej praktyki wytwarzania i dystrybucji substancji czynnych, szczegółowych zasad odnoszących się do produktów leczniczych wprowadzonych do Unii bez zamiaru ich przywożenia, a także dotyczące zabezpieczeń. (…)”.


Przykład wdrożenia III3)motyw 32:„Wprowadzone na mocy niniejszej dyrektywy zabezpieczenia produktów leczniczych wymagają znacznych dostosowań procesów wytwórczych. Aby umożliwić producentom dokonanie tych dostosowań, terminy rozpoczęcia stosowania przepisów dotyczących zabezpieczeń powinny być dostatecznie długie i powinny być obliczane, począwszy od daty opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej aktów delegowanych określających szczegółowe zasady dotyczące tych zabezpieczeń. (…)”.


Dziękuję za uwagę


wdrażanie aktów delegowanych przykłady

Documents