MODERNE REPTIELEN TrefwoordenArchaeothyrisarchosaurs EUPODOPHIS DESCOUENSIGephyrostegus Gephyrostegus bohemicus Hylonomus Petrolacosaurus,  Seymouria 

De reptielen

zijn de eerste echte landbewonende gewervelde dieren. Hun huid is bedekt met hoornplaten of schubben die hen tegen uitdroging moeten beschermen. Ook de eieren zijn aangepast aan het landleven, doordat ze een stevige en waterdichte schaal hebben.

Gedurende het Mesozoïcum (245 tot 65 miljoen jaar geleden) domineerden de toenmalige reptielen, de Archosaurïers, het vaste land. Tot de Archosaurïers behoren de dinosauriërs, de krokodillen en de pterosauriërs of vliegende reptielen. Deze diergroep heeft een turbulente geschiedenis achter de rug. Zo stierven zeer grote vertegenwoordigers van deze diergroep, de dinosauriërs, 65 miljoen jaar geleden plotseling uit. De meest waarschijnlijke oorzaak hiervoor is een grote meteoriet-inslag. Daardoor veranderde de samenstelling van de atmosfeer. Sommige dieren gingen direct dood aan een vergiftiging of zuurstoftekort, plantenetende soorten stierven aan voedselgebrek.

De tegenwoordige reptielen zijn voortgekomen uit de eerste landbewonende gewervelde dieren. Maar al lijkt het erop, dat de reptielen evolutionair gezien een beetje op hun retour zijn, toch kennen ze nog steeds een grote diversiteit. De ongeveer 6000 soorten reptielen die de aarde momenteel bewonen, kunnen in vier groepen worden onderverdeeld: slangen en hagedissen, schildpadden, krokodillen en brughagedissen.

°aanklikbare "NaDarwin" //kompleet internet archief nadarwin Rechtstreeks aanklikbaar

 

Quick site:Hardnekkige misverstanden

Darwins evolutietheorie (makkelijk)

Sporen van Evolutie

Genetica

Het Fossielenbestand

Geologie & de ouderdom v/d aarde

Embryologie

Creationistische fouten & blunders

Is creationisme wetenschap?

Boekbesprekingen

Artikelen van Arjan Kop

De niet-zo-missing links gallerij

Reacties op de site

Links

Zoeken

De evolutie v/d ReptielenOver de oorsprong en evolutie van vroege Amnioten.Een artikel van Tim Spaan.

Voor iemand zonder diepgaande kennis van biologie kunnen reptielen en amfibieën nog wel eens verwarrend zijn. Voor het ongetrainde oog lijken een hagedis en een salamander nogal op elkaar. Een vakkundig bioloog ziet uiteraard wel verschillen, amfibieën zoals kikkers, padden en salamanders hebben een ongeschubte huid, die vocht en zuurstof door kan laten. Reptielen zoals schildpadden, krokodillen, slangen en hagedissen hebben daarentegen een verhoornde geschubte huid die weinig of geen vocht doorlaat. Amfibieën leggen zachte, geleiachtige eitjes, en hieruit komen kleine visachtige larven (zoals kikkervisjes), die naarmate ze opgroeien transformeren tot een tetrapode met longen. Amfibieëneieren worden altijd gelegd in (zoet) water, denk maar aan kikkerdril, om water door te laten om de embryo in leven te houden. Reptielen daarentegen leggen kalk -of leerachtige eieren, die geen water doorlaten, maar hun eigen waterreservoire hebben, het zogeheten amnion (Vandaar de naam Amnioten.).

Hierdoor zijn reptielen verlost van de noodzaak om in waterrijk gebied te verblijven, en kunnen voorkomen in woestijnen, bergachtig gebied en zout water (Amfibieën kunnen door hun waterdoorlatende huid niet tegen zout water, een zeeschildpad bijvoorbeeld, heeft nergens last van doordat zijn eigen lichaamsvocht wordt gescheiden van zeewater door een geschubte huid.).Maar ondanks deze verschillen zijn er toch oppervlakkige gelijkenissen tussen de twee diergroepen, zo lijken de twee veel meer op elkaar dan bijvoorbeeld vogels op zoogdieren.

In de tijd van Linneaus werd er nog geen onderscheid gemaakt en werden amfibieën en reptielen samen tot de klasse der reptielen gerekend.

(ook de systematische studie van amfibieen en reptielen worden samerngevat in één vakgebied : de herpetologie )Het ontstaan van een landdier.Doordat veranderingen in de voortplantingswijze en aanpassingen aan de huid een relatief niet zo drastische verandering (vergeleken met sommige andere evoluties.) waren, maar wel veel voordeel bracht, doordat het verspreidingsgebied van landdieren niet meer beperkt bleef

tot waterrijk gebied, was de evolutie naar een volledig terrestrisch bestaan een logische stap voorwaarts voor de amfibieën uit het vroege Mississippian.

Sinds het Devoon waren er verschillende stromingen amfibieën ontstaan uit de nakomelingen van vroege tetrapoden zoals Ichthyostega. Hoewel het ontstaan van vroege tetrapoden wel eens poëtisch omschreven wordt als: "de verovering van het land" en zo, waren amfibieën alleen nog maar pioniers. Voor hun voortbestaan en voortplanting waren ze nog grotendeels afhankelijk van het water.

Het land was een ongastvrij gebied voor een waterdier, het was geheel bedekt met oerbossen. Dit waren bijna uitgestorven, verlaten wouden, daar er nog geen gewervelde landdieren waren. Geen knaagdieren in ondergrondse holen, en geen vogels in de bomen, de enige dieren die zich permanent op het land hadden gevestigd waren verschillende soorten geleedpotigen, waaronder insecten en schorpioenen, en verder aardwormen en landslakken. Op het land leefde dus enkel ongewervelden, maar ongewerveld hoeft niet per se 'klein' te betekenen. Voor de komst van de gewervelden was het rijk aan de geleedpotigen, en deze hadden enkele monsterachtige roofdieren voortgebracht.

Zeer grote insecten zoals de reuzenlibelle Meganeura. Verschillende bronnen raken er niet over eens hoe groot deze libelle precies was, de opgegeven spanwijdtes lopen uiteen van 50 tot 80 centimeter. Het was hoe dan ook een fors insect.

En tevens was er Arthropleura, een 2 tot 2,5 meter lange miljoenpoot, ongetwijfeld het grootste roofdier uit bos van het vroege Pennsylvanian

Hun succes als aquatische roofdieren ten spijt zullen enkele amfibieën, door de grote onderlinge concurrentiedruk het land op zijn gedreven, om de overvloed aan insecten en slakken uit te buiten.

De familie die dit daadwerkelijk hebben gedaan waren de Anthracosauria.

http://en.wikipedia.org/wiki/Anthracosauria

Deze familie was klein vergeleken met de veel succesvollere families der Temnospondylen en Lepidospondylen, maar ze vallen wel op door enkele duidelijk terrestrische eigenschappen.

____________________________________________________________________________________________________________

Transitionnals tussen amfidieen en reptielen http://palaeos.com/vertebrates/reptiliomorpha/gephyrostegidae.html

Gephyrostegus  is a typical representative of the reptiliomorphs, transitional Permo-

Carboniferous forms intermediate between amphibians and reptiles. It was a small animal of generally lizard-like build and presumably habit. It had large eyes and a large number of small, pointed teeth, indicating it was an active insectivorious hunter. The remains have been found in Nyrany, Czech Republic, dating from around 310 million years ago (Moscovian Age - Late Carboniferous) (Jaeckel 1902). It lived millions of years too late to be the actual grand-daddy of the reptiles (and mammals, and birds), but it gives an idea of what such an ancestor (or concestor as Richard Dawkins would say) may have been like. At just 22 cm snout-vent length, Gephyrostegus was one of the smallest (if not the smallest) advanced reptiliomorphans found.

(Image, Gephyrostegus bohemicus Jaeckel 1902, by David Peters, Reptile evolution)

Gephyrostegus was originally included among the reptiles as a suborder of Cotylosauria (Colbert 1969). A number of traits unite this genus with the reptiles (Crown Amniota) (as distinct from physiological (or cladistic jargon apomorphic) amniotes:

1. Skull width less than twice the height2. Premaxilla less than a third of the rostral length3. Prefrontal/postfrontal separated (= frontal contacts orbit)4. Squamosal descending angle obtuse5. Jugal shape posterior to maxilla is triangular to expanded6. Humeral torsion greater than 30º7. Metacarpals I-III align8. Astragalus present

9. Distal pedal phalanx 1.1 aligns with distal metatarsals II and III

Later it was transferred to the Anthracosauria Carroll 1988; more recently again cladistic analysis has placed it either as sister taxon to (Laurin & Reisz 1999) or above (Clack 2002b , Ruta et al 2003a, Ruta et al 2003b) the embolomeres, but below the seymouriamorphs, lepospondyls, and amniotes. Although it would seem then that the reptile-like traits shared with higher reptiliomorphs and early amniotes evolved through convergence, this may not be the case.

An interesting discovery however were two tiny gephryostegii. Gephyrostegus watsoni (Brough & Brough 1967) (left) was, erected for two smaller, possibly juvenile individuals, was originally named Diplovertebron punctatum(Watson 1926) but was reassigned to Gephyrostegus despite the size difference, which may be due to immaturity or not. If indeed this specimen is immature, it does not appear to be a tadpole, but has the appearance of an adult, as in reptiles. If it is an adult, its size would support the hypothesis of Carroll (1970, 1991), that the first amniote (= reptile) would be tiny. Both specimens retain an intertemporal, which no reptile retains. This may simply be an instance of mosaic evolution. Or it may simply be the case that the tadpoles attained an adult form whilst still very small, and then grew normally.

The two tiny Gephyrostegus specimens have distinct proportions and element shapes sugggestive of a generic distinction hinting taht even at this very early stage of amniote/reptile evolution a wide grade of organization had developed. The upper one is shown with about 36 presacral vertebrae. The lower one probably had fewer than 30. The large Gephyrostegus (above) had but 24.

One

reason it is unlikely that Gephyrostegus was a reptile that laid eggs that hatched into minature adults is that the adult Gephyrostegus is still too large to qualify as a proto-amniote, as the size comparison below shows. More importantly it is more primitive in every respect than the seymouriamorphs, which are known to have a tadpole stage.

The diagram provides a size comparison of various Stem and crown amniotes. All show a degree of minaturisation which supports Carroll's hypothesis that the first transitional or proto-, amniotes had to be very small, to avoid problems of carbon dioxide build up that would have occurred prior to the development of a complete amniotic membranes. Casineria and Westlothiana, both more derived (advanced, reptile-like) forms than Gephyrostegus, had snout-vent lengths of 10 cm or less, within the size range predicted by Carroll. The same applies toCephalerpeton and Thuringothyris, traditionally basal eureptiles (Crown Amniotes), although given the phylogenetic uncertainty around some of these early forms it is not possible they had a more basal position, although the small size might simply be a later adaptation, like some extant tiny skinks and geckos for example. Interestingly, littleGephyrostegus and its similar but more primitive cousin Silvanerpeton (an anthracosaur) are giants in comparison, and the baby Gephyrostegii are not much smaller than the adult amniotes and proto-amniotes. So althoughGephyrostegus was certainly, like the seymouriamorphs, moving towards the reptilian condition, it had not yet itself beco0me a reptile. MAK111109

(Text David Peters 2011 Reptile evolution, Petter Bøckman 110622 Wikipedia, MAK111108. Images David Peters)

http://palaeos.com/vertebrates/reptiliomorpha/gephyrostegidae.html

____________________________________________________________________________________________________________________

Seymouria uit het vroege-Perm beschikte over stevige poten, van alle aanpassingen voorzien om afstanden over land te lopen. In tegenstelling tot alle huidige amfibieën was dit een terrestrisch amfibie. Daar kwam nog eens bij dat Seymouria beschikte over een tal van kenmerken die zijn voorbehouden aan reptielen, als bijvoorbeeld het gewricht tussen de kop en nek, en van heup en schoudergordel. Waar amfibieën maar één heiligbeenwervel hebben, hebben reptielen er twee.Seymouria beschikte over één heiligbeenwervel en één in wording. Lange tijd is Seymouria voor een reptiel aangezien, ware het niet dat de gevonden jongen zich bevonden in een larvaal stadium, en dus beschikte over kieuwen.

 Twee soorten Seymouriamorpha, Seymouria en Diadectes.Deze dieren doen de voorheen scherp afgebakende grens tussenreptielen en amfibieën vervagen. Reptielen ontstonden waarschijnlijk uit vroegeSeymouriamorpha (Deze twee dieren zijn latere vertegenwoordigers.).

Maar Seymouria is, ondanks dat het beschikt over de kenmerken die we zouden verwachten van een half-amfibie half-reptiel, waarschijnlijk niet de voorouder van de vroegste reptielen, daar dit dier zo'n 20 miljoen jaar later leefde dan het eerste reptiel. Seymouria noem ik echter omdat het een goed voorbeeld is van de familie Seymouriamorpha, een familie van terrestrische reptielachtige amfibieën die terug dateert van het laat-Pennsylvanian, de zelfde tijd als het ontstaan van de reptielen. Dus hoewel Seymouria een verwant is van de vroege reptielen, en zelf ook verschillende reptielachtige kenmerken heeft is het beslist geen directe voorouder, een betere omschrijving zou zijn "een vroege vorm van de reptielen"

. In 1988 maakte krantenkoppen wereldwijd melding van "Het oudste reptiel tot nu toe gevonden". Het ging om de in Schotland gevonden resten van Westlothiana Lizziae, die als snel door de redacteurs "Lizzie the Lizard" werd genoemd. Dit dier, gevonden door Stan Wood in het Schotse East Kirkton, zou met ten minste 8 miljoen jaar het voorheen oudst bekende reptiel Hylonomus onttronen. Paleontoloog

Smithson stelde echter vast dat Westlothiana een reptiel noemen wat te hoog gegrepen was. Het dier beschikte over verschillende kenmerken van Amnioten, zoals de structuur van de schedel, ruggengraat en opperarmbeen, maar het aantal (3) proximale tarsals (voetbeentjes) kwamen overeen met dat van vroege tetrapoden.

Deze en andere kenmerken maken Westlothiana tot een zeer nauw aan reptielen gerelateerd dier, maar geen volwaardig reptiel. Door enkele karakteristieken die overeen komen met amfibieën wordt Westlothiana nu tot de zogeheten 'reptilomorpha', oftewel de reptielvormigen gerekend, die ongetwijfeld de vroege voorouders van de eerste echte landbewoners waren.

Vanaf het late Mississippian verscheen een klein hagedisachtig diertje genaamd Hylonomus, die nog steeds geldt als het eerste echte reptiel. Deze definitieve invasie verliep bijna 60 miljoen jaar nadat de eerste tetrapoden hun bruggenhoofd naar het land hadden geslagen.

De in Nova Scotia gevonden Hylonomus was ongeveer 20 centimeter lang. Zijn aanpassingen aan het landleven, zoals stevige poten, een geschubte huid en leerachtige eieren (Die laatste twee zijn niet gevonden, maar als zijnde een reptiel kunnen we veilig aannemen dat Hylonomus over deze kenmerken beschikte.) stelde Hylonomus is staat om diep het binnenland in te trekken en zich te goed te doen aan de overal aanwezige insecten en slakken.

Verschillende skeletjes van Hylonomus zijn gevonden in wat destijds ronde gaten in de grond waren, die ontstaan als een boom afsterft en een cilindrisch gat in de bodem achterlaat. Zo'n gat zou vervolgens vol komen te liggen met rottend plantaardig materiaal, wat insecten aantrekt, en die op hun beurt weer Holonymus aantrekken. Echter waarneer het reptiel in het gat viel kon hij er niet meer uit, waarna hij stierf en fossiliseerde.

Enkele miljoenen jaren na de eerste verschijning van Hylonomus zouden er meerdere soorten reptielen ontstaan om de nieuwe wereld verder te exploiteren. Hagedisachtige dieren die niet veel van elkaar verschilde behalve wat betreft het aantal vensters hun schedel. Elke van deze dieren zou gestalte geven aan één van de drie grote klasses der reptielen.

Zo was er Archaeothyris, http://nl.wikipedia.org/wiki/Archaeothyris

Hylonomus het oerreptiel.

OphiacodontidaeArchaeothyris(A. florensis)

die beschikte over één schedelvenster, en de grondlegger was van de Klasse der Synapsiden. http://palaeos.com/vertebrates/synapsida/ophiacodontidae.html

http://www.reptileevolution.com/archaeothyris.htm

Daarnaast was er Petrolacosaurus, die beschikte over twee schedelvensters, en de grondlegger was van de dynastie der Diapsiden.

http://www.geol.umd.edu/~jmerck/honr219d/notes/20.html

En ten slotte was er Hylonomus zelf, wiens schedel helemaal geen vensters bevatte, en zo de grondlegger was van de Klasse der Anapsiden.

Al deze genoemde dieren leefde bij elkaar, in Noord-Amerika tijdens het laat-Pennsylvanian. Ze verschilden maar zeer weinig van elkaar, behalve de kleine verschillen in schedelbouw. Met het verstrijken van tijd zouden hun verschillen groter worden, de groepen dieren splitsten zich op en pasten zich aan aan verschillende omstandigheden.

Na honderd miljoen jaar waren er drie aparte Klasses ontstaan, waarvan elke vandaag de dag nog levende verwanten heeft.

In het kort nog een keer; de chronologische geschiedenis:

Tijd: vanaf 363 miljoen jaar geledenHalf-aquatische dieren, vanaf Acanthostega en Ichthyostega.

http://www.devoniantimes.org/Order/re-acanthostega.html

http://tolweb.org/Ichthyostega

Westlothiana

Tijd: Brigantian, 336 - 326 miljoen jaar geledenEen Reptilomorph, die beschikt over zowel kenmerken van vroege tetrapoden, als van Amnioten.

http://www.nms.ac.uk/collections/details.php?item_id=283831&terms=east%20lothian&key=description&offset=32&pos=30&tot=41

http://reptileevolution.com/westlothiana.htm

Hylonomus

Tijd: Bashkirian, 318 - 311 miljoen jaar geledenHet oudst bekende dier met alle kenmerken van een reptiel.

Modern lizzard skeleton

http://mugfordcapstone.blogspot.be/2011/05/joggins-trip.html

This is the actual fossil of Hylonomus Lyelli, which is roughly only 20cm long. It's a very tiny fossil, and as you can see the bones are scattered and the lizard seems to have been flattened

Bronnen:

1 The Marshall illustrated encyclopedia of dinosaurs & prehistoric animals, Cox & Palmer 1988. 2 DLM/Lizzie3 University of Bristol/fossil groups4 The Palaeozoic Era.5 Mr Wood 's Fossils/Introduction

 

Reptielen zijn paar miljoen jaar ouder25 oktober 2007  Oeroude pootafdrukken van een hagedisachtig dier, die zijn ontdekt in Canada, wijzen erop dat reptielen één tot drie miljoen jaar eerder zijn ontstaan dan tot dusver is aangenomen. De Britse wetenschapper Howard Falcon-Lang van de universiteit van Bristol ontdekte het 315 miljoen jaar oude spoor in fossielrijke kliffen langs de kust van New Brunswick. Dr Howard Falcon-Lang,  publiceerde zijn ontdekking in het wetenschappelijke tijdschrift Geological Society of London.

 

 

Fossil cliffs of Joggins are a world-class palaeontological site located near the head of the Bay of Fundy

http://earthnet-geonet.ca/vft/ns/joggins/history_e.php

Het is aannemelijk dat de pootafdrukken afkomstig zijn van de hagedisachtige  

 Hylonomus lyelli. 

Het kleine reptiel  ( 30 cm) Hylonomus lyelli raakte gevangen in holle boomstronken  ( hollow tree stumps) en  kon zodoende  fossilifieren

 

Het Nova-scotia   uiteen -gevallen  skelet   14,6cm      " early -pensylvanian"

 

 

Hylonomus lyelli

De oudste gefossiliseerde botten van dit dier zijn ontdekt ( 1859 door William Dawson ) in diezelfde afzettingen bij Brunswick. ( Nova scotia )

http://museum.gov.ns.ca/fossils/sitemap.html http://www.gov.ns.ca/legislature/HOUSE_OF_ASSEMBLY/Symbols/fossil.htm http://museum.gov.ns.ca/fossils/sites/joggins/joggins2.htm

Volgens Falcon-Lang liggen de pootafdrukken bijna een kilometer onder de rotsformatie met de fossiele botten. Daaruit concludeert hij dat de pootafdrukken ten minste een miljoen jaar ouder zijn.

De ontdekte sporen Vergroting

  

 Volgens  Falcon-Lang,____ die trouwens  een paar dagen na de publicatie  felle krittiek heeft gekregen van    John Calder, geoloog bij het ministerie  der  Natuurlijke rijkdommen van Nova Scotia ____ gaat het om sporen van reptielen en niet van amfibieen  . http://www.bristol.ac.uk/news/2007/5650.html http://news.bbc.co.uk/1/hi/sci/tech/7047065.stm

<Youngina capensis

http://www.reptileevolution.com/youngina-bpi3859.htm

Youngina? BPI 2871 (Gow 1975) Late Triassic, ~210 mya, was attributed to Youngina, but is not related. The skull is all that is known and it shares more traits with Chanaresuchus and, to a lesser extent, Cerritosaurus, its phylogenetic predecessor.

The rostrum was low and dorsoventrally pinched at the naris. The maxilla was ventrally convex with small sharp teeth. There is no trace of an antorbital fenestra.

Gow CE 1975. The morphology and relationships of Youngina capensis Broom and Prolacerta broomi Parrington. Palaeontologia Africana, 18:89-131.

wiki/Youngina

Youngina capensis? BPI 3859 (Broom 1914, holotype: AMNH 5561) Late Permian, ~260 mya. The genus Youngina was once considered basal to both lepidosaurs and archosaurs. That was not validated when more taxa were added to the present study as lepidosaurs were recovered with a completely different origin dating back to the origin of all reptiles. As a genus, Youngina, is known from several skulls, not including the several attributed to Youngoides. The subtle differences in the skulls are diagnostic and nest each one distinctly. Derived from a sister to Orovenator (see below) BPI 3859 phylogenetically preceded AMNH 5561 (below), Prolacerta and the UC 1528 specimen of Youngoides.

Distinct from its phylogenetic predecessor, Acerosodontosaurus, the skull of BPI 3859 had a longer, lower rostrum, probably with a drooped premaxilla. The orbit and lateral temporal fenestra were taller. A complete lower temporal bar was present. The mandible was deeper and it was convex posteriorly.

Distinct from Orovenator (see below), the lacrimal and preorbitral were smaller, the maxilla was taller,

Distinct from Acerosodontosaurus, the ilium was taller and less elongated. The pubis was shorter.

BPI 375 is a large-eyed, short-snouted Youngina species that appears to preserve an antorbital fenestra with a shallow fossa, but this could be due to crushing. Other bones, such as the nasal and preorbital are split, but the hole in BPI 375 is exactly where the antorbital fenestra would eventually develop and it is surrounded by a shallow fossa.

Orovenator mayorum (Reisz, Modesto and Scott 2011) ~3m Early Permian~290 mya, was considered the oldest diapsid after the appearance of Petrolacosaurus and Araeoscelis. Here Orovenator nests at the base of Youngina and its descendants (which do not include

squamates). Derived from a sister to Acerosodontosaurusand Thadeosaurus, Orovenator phylogenetically preceded the BPI 3859 speciemn of Youngina (above) and Prolacerta. Following the contours of the rostrum, the premaxilla probably drooped.

Broom R 1914. A new thecodont reptile. Proceedings of the Zoological Society of London, 1914:1072-1077.

Gardner NM, Holliday CM and O'Keefe FR 2010. The braincase of Youngina capensis (Reptilia, Diapsida): New insights from high-resolution CT scanning of the holotype. Paleonotologica Electronica 13(3).

Gow CE 1975. The morphology and relationships of Youngina capensis Broom and Prolacerta broomi Parrington. Palaeontologia Africana, 18:89-131.

Olsen EC 1936. Notes on the skull of Youngina capensis Broom. Journal of Geology, 44 (4): 523-533.

Reisz RR, Modesto SP and Scot DMT 2011. A new Early Permian reptile and its significance in early diapsid evolution. Proceedings of the Royal Society, London Bdoi:10.1098/rspb.2011.0439

http://hollidaylab.wordpress.com/2010/11/19/braincase-and-skull-viz-of-youngina/

braincase and skull of youngina

BASAL DIAPSID YOUNGINA CAPENSIS

is relevant TO HIGHER RADIATIONS OF PERMO-TRIASSIC NEODIAPSIDA. // lived in the Late Permian of South Africa

 

>Titanoboa cerrejonensis

De grootste slang ter wereld was meer dan 13 meter lang en woog zoveel als een kleine personenwagen. Ze leefde slechts enkele miljoenen jaren na het uitsterven van de sauriërs in de warme jungle van Zuid-Amerika. Een internationale vorsersgroep presenteerde de versteende botten van de slang in de nieuwste editie van het Britse vaktijdschrift Nature.

Anaconda"Hun grootte overstijgt zelfs de verbeeldingskracht van Hollywood", luidt de commentaar van medeauteur Jonathan Bloch van de Universiteit van Florida in Gainesville. "Ze is groter dan de artificële reuzenanaconda die in de film Jennifer Lopez aanviel."

Het team rond Jason Head van de universiteit van Toronto in Canada vond de reusachtige wervels in een koolmijn in Cerrejon in het noorden van Colombia. De slang leefde 58 tot 60 miljoen jaar geleden en leefde van schildpadden en krokodillen. Dat concludeerden de wetenschappers uit analyses en vondsten op dezelfde plaats.

BoaDe botten van de slang wijzen op verwantschap met de huidige boa's. Met een computeranalyse onderzochten de vorsers de vermoedelijke ligging van de wervels in het slangenlichaam en bepaalden daaruit de grootte van het reptiel. Ze kwamen tot een eerder voorzichtige schatting van een lengte van 13 meter en een gewicht van 1.135 kilogram. Huidige boa's en anaconda's bereiken nu een lengte van 7 tot 9 meter. Het fossiel werd daarom met de naam 'Titanoboa cerrejonensis' gedoopt - zoiets als de reuzenboa uit de Cerrejon-regio.

BiotoopDe vondst biedt een nieuw inzicht in een tijdperk van de ontwikkelingsgeschiedenis van de aarde, omdat er van deze regio slechts weinig fossielen voor handen zijn. Ze biedt ook nieuwe aanwijzingen in de klimaatgeschiedenis. De biotoop van de slang heeft volgens de analyse van andere fossielen veel weg van de huidige tropische regenwouden.

BroeikaseffectDe grootte van de huidige koudbloedige slangen is nauw verbonden aan hun gemiddelde omgevingstemperatuur. Volgens de grootte van de nu ontdekte slang berekenden de vwetenschappers dat het klimaat in Zuid-Amerika destijds met 30 tot 34 graden duidelijk hoger was dan de 27 graden van nu. De gegevens staven het klimaatmodel, dat voor die tijd na het uitsterven van de sauriërs een sterk broeikaseffect met een hoge concentratie van kooldioxide in de atmosfeer vooropstelde. Bij een dergelijke temperatuur zou een regenwoud vandaag niet meer levensvatbaar zijn, schreven de wetenschappers. (dpa/gb)

04/02/09  

Titanoboa!http://pandasthumb.org/archives/2009/02/titanoboa.htmlhttp://www.eurekalert.org/pub_releases/2009-02/stri-wls020209.php 

Er is geen  kompleet skelet gevonden  , maar wel  genoeg fossiele  wervels om zich een goed beeld te kunnen vormen over de afmetingen van dit dier 

 

 

a, Type specimen (UF/IGM 1) in anterior view compared to scale with a precloacal vertebra from approximately 65% along the precloacal column of a 3.4 m Boa constrictor. Type specimen (UF/IGM 1) shown in posterior view (b), left lateral view (c) and dorsal view (d). Seven articulated precloacal vertebrae (UF/IGM 3) in dorsal view (e). Articulated precloacal vertebra and rib (UF/IGM 4) in anterior view (f). Precloacal vertebra (paratype specimen UF/IGM 2) in anterior view (g) and ventral view (h). Precloacal vertebra (UF/IGM 5) in anterior view (i) and posterior view (j). All specimens are to scale.

Ter   verduidelijking   en vergelijking   ;het kleine  botje afgebeeld tussen A en B is de wervel van een  huidige  boa constrictor

De auteurs gebruikten de geschatte afmetingen van deze slang   om daaruit de   temperaturen van 60 miljoen jaar geleden in dat gedeelte van zuid-amerika , af te leiden ....Het is een van de zeldzame momenten waar paleontologie  en klimaat-deskundigen   elkaar ontmoeten

Slangen zijn poikilotherme dieren  wiens metabole snelheid / en  activiteiten-level   grotendeels door de  dagelijkse  temperatuurschommelingen  van   het omringende klimaat worden bepaald : Het  heersende  klimaat  bepaald  daarom ondermeer  ook  hoe slangen  zullen doorgroeien   ...

Door de  vondsten   te vergelijken met de  morfogenetische kenmerken van hedendaagse tropische slangen ____ kenmerken die  bovendien extrapolerend   werden in verband gebracht met een  jaarlijkse temperatuurcurve ____ .waren de onderzoekers  in staat een  jaarlijkse gemiddelde  temperatuur-  tussen de  30 a 34 °C , te  berekenen   voor de vermoedelijke  habitat van de  fossiele slangen  ...Temperaturen die  onder die  limiet  van 30° duiken , zouden onvermijdelijk de dood  van dit soort slangen ( en hun  extante equivalenten ) betekenen ....

Uit andere bronnen   wisten ze al dat  60 miljoen  jaar -geleden   de CO2 concentratie  2000deeltjes /1 miljoen , bedroeg : dat het woud waarin de slang huisde  ,  donker , nat en  -broeierig was 

"Geologisch" eventjes later (56 miljoen jaar geleden ) zou de tropische   temperatuur zijn opgelopen  tot  38  à 40 °C , en dat betekent de dood voor vele soorten   ....

http://www.upi.com/Science_News/2009/08/01/Scientist-Giant-snake-no-guide-to-climate/UPI-83461249111241/

Mark Denny, a professor of marine sciences at Stanford University, argued the 40-foot-long snake could have regulated its body temperature by coiling up

Scientists at the University of Toronto discovered the fossil last year in an open-pit mine in Colombia. They estimate the length at 40 feet and weight at more than 2,000 pounds, which would make Titanoboa cerrejonensis a relative of the much smaller boa constrictor, the largest snake known.

The Toronto scientists said the snake would have needed a warm climate to survive, several degrees higher than previous estimates for the mean annual temperature in the Paleocene epoch.

But Denny used metal snakes in a wind tunnel and concluded coiling would have worked to preserve heat. His findings are published in Nature, which also published the Toronto scientists.

"We suggest that the huge ancient snake was big enough to open up an avenue of behavioral regulation that's not there for smaller snakes, in which case the giant snake becomes an unreliable paleo-thermometer," Denny said.

Head JJ, Block JI, Hastings AK, Bourque JR, Cadena EA, Herrera FA, Polly D, Jaramillo CA (2009) Giant boid snake from the Palaeocene neotropics reveals hotter past equatorial temperatures. Nature 457(7230):715-718.

Transitie hagedis slang

Slangetje in het gras ? I Het zijn toch wel barre tijden voor creationisten ...

Er is ten overvloede alweer een nieuwe fossiele ,mogelijke transitie-vorm gevonden Een veel gebruikt argument van de ID-oten-creationisten is het ontbreken van soort-overschrijdende

( radiaties ) tussenstappen in de ontwikkeling van soortengroepen. Het ontbreken van dergelijke tussenstappen betekent immers : geen onderbouwing op grond van materieele bewijsstukken voor het feit van de ( door hen zogenaamde macro)evolutie en de daaruit volgende noodzaak van verklarende "theorieeen " ,die daardoor worden herleid tot de ( aannemelijke)plot van fantastische vertelsels ..

Slang met twee potenEUPODOPHIS DESCOUENSI

http://news.bbc.co.uk/2/hi/science/nature/7339508.stmmet video = The fossil snake with two legs

Een in leisteen gevonden fossiel uit Al-Nammoura (libanon ) , haalt de waarschijnlijkheid dat de idoten-creato's ooit gelijk zullen krijgen (1), verder onderuit.

Eupodophis descouensi. Al Nammoura, Libanon, Cenomanian. Buikzijde : Het dier is in twee stukken gebroken : het achtereinde is nabij de kop gefossilifieerd ....Ca 85 cm.http://paleopolis.rediris.es/cg/CG2003_A01_JCR-FE/CG2003_A01_JCR-FE_Fig_02_uk.htm

Eupodophis descouensi. Al Nammoura, Libanon, Cenomanian. Sacralen en caudale lichaamsonderdelen en het met het blote oog zichtbare achterpootje bestaande uit (bewaard ) femur, tibia , fibula, en enkele meer distale (voet) beentjes .http://paleopolis.rediris.es/cg/CG2003_A01_JCR-FE/CG2003_A01_JCR-FE_Fig_03_uk.htm

Onderzoekers aan het European Light Source (ESRF) in Grenoble Frankrijk hebben met gebruikmaking van intense x of röntgen straling bevestigd dat het dier ___ waarvan al één poot zichtbaar was met het blote oog _____nóg een bewaarde poot bezat net onder de oppervlakte van de steenplaat

"We waren er praktisch zeker van dat het dier twee poten bezat , maar het was natuurlijk opwindend dat ook daadwerkelijk te zien .... we hoopten ook kenmerken te vinden bij de tweede poot , die ontbreken aan het met het blote oog zichtbare achterpootje "

Aldus Alexandra Houssaye van het ‘museum national d’histoire naturelle’ te Parijs.

Synchrotron scan van het "zichtbare achterpootje" met diverse voetbeentjesSynchrotron scan van het "verborgen achterpootje " waarbij ook enkele fragmenten van de enkel zijn bewaard gebleven

Het E. descouensi ESRF onderzoek toont aan dat het tweede achterpootje geconserveerd is in de plaat terwijl het gebogen ( het gaat dus wel degelijkover een kniegewricht )"We hebben zelfs de enkel gevoinden ," zei de officieele ESRF' palaeontoloog Paul Tafforeau ".... meestal vinden we die kleine beentjes niet : dat is misschien te wijten aan het feit dat ze niet fossiel bewaard zijn gebleven ... Maar het kan natuurlijk ook dat ze anatomisch niet aanwezig waren gebleven in de "vestigale "pootjes ..."

De vondst is dus een fossiel van een( kleine ) primitieve slang,van 92 Ma oud met twee (achter)pootjes. Men is het echter nog niet eens over de suggestie of het beest die pootjes ook gebruikte bij de voorbeweging ; Ook de huidige extante boa's en pythons hebben overblijfselen van poten, maar ze gebruiken die om de partner vast te houden bij de seks Dat is niet zo verwonderlijk ... achterpoten dienen ( naast de voortbeweging ) bij veel dieren ook om de greep te verstevigen tijdens de coitus ( denk maar aan bonobo's en onze eigenste vrouwen die ook regelmatig met hun benen hun partner omstrengelen in een soort houdgreep ) een vestigaal orgaan of lidmaat betekent trouwens NIET , dat het verlies van een( voor de hand liggende ) functie ervan ( = de voortbeweging ) ook meteen betekent dat ergeen functies meer zijn voor desbetreffend

(overblijfsel ) ....

Slangen evolutie & rudimentaire achterpootjes ?http://edwardtbabinski.us/articles/snake_vestigial_limb.htmlhttp://www.geocities.com/hartwig_dellmour/Tetradactylus_1985.htmlhttp://www.geocities.com/hartwig_dellmour/African_Vertebrates_1985.pdf

http://www.geocities.com/hartwig_dellmour/Fig02.gif

"sporen" ( vestigale poten ? ) van de Python regius Alle Boa’s en Pythons hebben naast de cloaca (geslachtsopening) 2 schubachtige nageltjes zitten, die in verbinding staan met rudimentaire pootjes.: Die vergroten de griptijdens de bevruchting ?

Wetenschappers hebben maar weinig fossielen die de evolutionaire stamlijn(nen) van de slangen , documenteren Niettemin is deze nieuwe ontdekking uit libanon ,een belangrijke en verhelderende schakel in een evolutionaire "series " van min of meer verwante opeenvolgende stadia ,op weg naar de moderne slangen :De voorlopige onduidelijke schets die reeds bestond , is terug wat scherper geworden ...

In de evolutielijn van de slangen is dit fossiel van Eupodophis descouensi. alweer een welkom monster uit (een)bepaalde , gevolgde stamlijn(nen ) binnen een diergroep tijdens de geologische tijd van haar ontwikkeling Het is net als een staaltje dat ergens is genomen uit een open-ended produktielijn en de tastbare / aanwijsbare en verder onderzoekbare documentatie aanzienlijk verrijkt

Figure 5: twee diagrammen van ( hypothetische ) verwantschappen-lijnen tussen slangen met "achterpootjes" . Achterpootjes kunnen een basaal (=oude hindlimbed snakes ) "primitief " ( = oud) kenmerk zijn van een monofylitische groep (A) of slechts een kenmerk dat onder verschillende omstandigheden onafhankelijk is behouden , ook door "geavanceerde " lijnen (B), die voor de hindlimbed snakes aftakten

http://paleopolis.rediris.es/cg/CG2003_A01_JCR-FE/CG2003_A01_JCR-FE_Fig_05_uk.htm

A The first hypothesis (hindlimbed snakes are "primitive"; )proposes either that the macrostomate structure appeared twice by convergence (in hindlimbed snakes first and in the Macrostomata again) or, more probably, that the macrostomate structure is plesiomorphic (i.e. primitive) among snakes (contrary to what was believed) and that in non-macrostomate snakes it was lost because of the adoption of a burrowing habitat (Rage & Escuillié, 2000); in fact, all non-macrostomate snakes are burrowers, a mode of life that entails a reduction in the size of the mouth in vertebrates.

B The second hypothesis (hindlimbed snakes are "advanced") ; leads to the supposition either that several groups of snakes (five?) independently lost their hind legs or that hind legs reappeared in hindlimbed snakes. Although theoretically not entirely impossible, this last possibility seems most unlikely.

These divergences of opinion concerning the phyletic position of hindlimbed fossils are not without influence on our conceptions of the origin of snakes. It being understood that the lizards are the stem group from which snakes evolved, it was thought for a long time that snakes evolved after a burrowing or semi-fossorial phase (Rage,1987). But as hindlimbed snakes are marine, if they are really the sister of or stem group to other taxa, the snakes may have originated in a marine environment. This hypothesis is clearly supported by the fact that the Mosasauroidea, Cretaceous lizards also markedly adapted to a marine life, are widely recognized as the group most closely related to the snakes (e.g. Lee, 1997; Caldwell, 1999; Lee & Caldwell, 2000; see, however, the divergent views of Rieppel & Zaher, 2000). On the other hand, if hindlimbed snakes are "advanced", which seems most unlikely, the origin of snakes subsequent to a burrowing or sub-burrowing phase remains plausible.

A remaining question is whether the hindlimbed snakes form a clade or are a paraphyletic group. This question, raised by Rage & Escuillié (2000), has not yet been answered.

http://paleopolis.rediris.es/cg/CG2003_A01_JCR-FE/index_uk.html

Land of water

De vondst kan verder interessant zijn omdat er over het ontstaan van de slangen twee concurerende hypotheses bestaan( Bealngrijke Nota :..... althans , dat vermelden de kranten NU bij de berichten over deze nieuwe vondst ....maar die oude controverse is minstens deels al opgelost in 2000 / 2006 en 2013 : (voorlopig) in het voordeel van de "landtheorie "---> zie verder hieronder )

Slangen ontstonden naar schatting zowat 150 miljoen jaar geleden.De eerste hypothese zegt dat slangen op land zijn ontstaan , meer bepaald toen hagedis-achtigen ondergrondse holen begonnen te graven. De dieren pasten zich aan ; waardoor hun poten alsmaar kleiner werden en uiteindelijk verdwenen: eerst vooraan, later achteraan.

De Hazelwormen( = de pootloze hagedissen ) die worden gerekend tot een latere afstakking van de lijn die tot de huidige hagedissen leide ,zijn trouwens ook ondergronds levende pootloze reptielen

Volgens de aanhangers van de tweede hypothese zijn slangen in het water ontstaan. De dieren zouden volgens die optie afstammen van zeereptielen.

Onderzoek naar het huidige fossiel van de tweepotige slang versterkt de landhypothese Sinds enige tijd ( 2006 ) lijkt dit scenario het meest waarschijnlijke te worden

Reconstructie Eupodophis descouensi.

Het is niet de eerste keer dat een dergelijk fossiel dat deze "controverse kan oplossen ", wordt gevonden ;http://www.nu.nl/news/716029/84/%27Slangen_evolueerden_op_het_land%27.html

Zo was er de vondst van een fossiele slang met twee pootjes ...Die leefde zo'n negentig miljoen jaar geleden in Patagonië en doet vermoeden dat de "slangen "( en indien die al van bij het begin monofyletisch waren ) zich hebben ontwikkeld op het land en niet in het water.

Hoewel men er algemeen vanuit gaat dat slangen zijn ontstaan uit hagedissen die van lieverlee hun poten kwijtraakten, en dat herhaaldelijk is gebeurd ( --> hazelwormen ) was het een open vraag waar( in welk millieu) die ontwikkeling zich heeft voltrokken

Najash rionegrinahttp://scienceblogs.com/pharyngula/2006/04/najash_rionegrina_a_snake_with.php

a, Dorsal view. b, Ventral view. The left pelvic and limb elements show signs of healed traumatisms, with a large callus formation on the fractured femur. The disarticulated fibula is not visible in these views. Scale bar, 50 mm. Abbreviations: cav, first caudal vertebra; fem, femur; ili, ilium; isc, ischium; ly1–ly3, first, second, and third lymphapophyses; plz, sacral pleurapophysis; pub, pubis; r, rib; sav, sacral vertebrae; tib, tibia; tro, trocanter; psv, last presacral vertebra.

And a cladistic analysis places this animal as a clearly primitive snake.

The result is expressed in a strict consensus of two equally parsimonious trees (tree length of 270 steps, ensemble consistency index of 0.526, and retention index of 0.654). Bremer support and bootstrap percentages are given in the nodes (see Methods and Supplementary Information). Reconstructions of the pelvis and hindlimb elements of Najash,Pachyrhachis and a boine snake are illustrated for comparison.

Apesteguïa S, Zaher H (2006) A Cretaceous terrestrial snake with robust hindlimbs and a sacrum. Nature 440:1037-1040.

http://www.nature.com/nature/journal/v440/n7087/fig_tab/nature04413_ft.html

Najash Rionegrina19 april 2006(Het zijn barre tijden voor creationisten ... Na tiktaalik is zopas een nieuwe "transitionnal" gevonden ....)

http://www.nu.nl/news/716029/84/%27Slangen_evolueerden_op_het_land%27.html

De vondst van een fossiele slang met twee pootjes die zo'n negentig miljoen jaar geleden in Patagonië moet hebben geleefd doet vermoeden dat slangen zich hebben ontwikkeld op het land en niet in het water.

Hoewel men er algemeen vanuit gaat dat slangen zijn ontstaan uit hagedissen die van lieverlee hun poten

kwijtraakten, (--->http://www.visual-evolution.com/snakefeet.htm )was het een open vraag waar die ontwikkeling zich heeft voltrokken.

Het versteende beestje, dat negentig centimeter lang kan zijn geweest, is de eerst bekende slang met een heiligbeen (os sacrum), het driehoekig deel van de wervelkolom die het bekken ondersteunt.

Het is de eerste keer dat wetenschappers een slang met os sacrum ( heiligbeen), vinden ... Omdat dit been in de evolutie van hagedis naar slang verloren is gegaan ,nemen de onderzoekers aan met de meest primitieve vorm van de slangen van doen te hebben. Daar deze nu ontdekte vroegst bekende slang op land leefde, mogen we mischien stellen dat slangen op hetland ëvolueerden deze vondst is alleszins nieuw materiaal .... Hussam Zaher: "wij hadden iets nieuw nodig. .Deze slang is een verse start in het debat dat de vroegste slangen in de "zeeen" liet evolueren en al lang in een impasse zat .."

Olivier Rieppel, een herpetoloog -paleontoloog van het Museum van Chicago, "Indien de slangen eerder op het land dan in de zeeen evolueerden, dan zou hun "fossil record "misschien minder goed bewaard kunnen zijn ... De vroegste slang- fossielen zijn echter tot nu toe merendeels in marine afzettingen gevonden Maar misschien gingen bij verschillende slang-radiaties vanuit de voorouderlijke hagedisstam , de pootjes onafhankelijk verloren "

Anatomie Dat het dier op het land leefde concludeert men zowel uit zijn anatomie, die wijst op een verblijf in kuilen in de grond, als op de vindplaats. Het gesteente waarin de fossiele resten werden gevonden was afkomstig uit een landmilieu.

Volgens Husam Zaher van de universiteit van Sao Paulo in Brazili 챘, die de vondst beschrijft in het tijdschrift Nature bewoog het dier zich al helemaal als een slang ; "Maar we weten niet voor wat de achterpootjes werden gebruikt"--> toen al rudimentaire organen ?

Naam De primitieve slang heeft de naam Najash Rionegrina gekregen, naar een Hebreeuws woord voor slang

(2)

.Het fossiel werd gevondenin de Argentijnse provincieRio Negro .ref ;http://www.msnbc.msn.com/id/12389029/

Hussam Zaher / University of Sao Paulo via AP

Apesteguía S, Zaher H (2006) A Cretaceous terrestrial snake with robust hindlimbs and a sacrum. Nature 440:1037-1040.

http://www.nature.com/nature/journal/v440/n7087/fig_tab/nature04413_ft.html

a, Posterior half of the braincase in right ventro-lateral view (MPCA 385). b, c, Left dentary and splenial of the holotype (MPCA 390–398) in medial (b) and lateral (c) views. d,e, Posterior trunk vertebra of the holotype (MPCA 390–398) in anterior (d) and posterior (e) views. f, Two articulated caudal vertebrae of the holotype (MPCA 390–398) in ventral view. Scale bars, 5 mm (a), 1 mm (b–f). Abbreviations: apl, lateral opening of recessus scalae tympani; bpt, basipterygoid process; bsp, basisphenoid; crp, crista prootica; crt, crista tuberalis; dia, diapophysis; hae, haemapophysis; jug, jugular foramen; met, mental foramen; par, parapophysis; pa, parietal; paz, parazygantral foramen; pro, prootic; plz, caudal pleurapophysis; psp, parasphenoid; pte, pterygoid; spl, splenial; stf, stapedial footplate; zgo, zygosphene; V, foramen for the maxillary and mandibular branches of the trigeminal nerve; VII, foramen for hyomandibular branch of facial nerve.

De Yec- bijbelaars van Aigttp://www.answersingenesis.org/docs2006/0421legs.asphttp://scienceblogs.com/pharyngula/2006/04/i_agree_with_aig_najash_is_not.php#commentsArea

http://www.visual-evolution.com/snakefeet.htm

.

Het versteende beestje(Najash Rionegrina) uit Patagonie , dat hooguit negentig centimeter lang kan geweest zijn , is de eerste bekende slang met een heiligbeen (os sacrum), het driehoekig deel van de wervelkolom die het bekken ondersteunt.

Het is de eerste keer dat wetenschappers een slang met os sacrum ( heiligbeen), vinden ... Omdat dit been in de evolutie van hagedis naar slang verloren is gegaan ,nemen de onderzoekers aan met de meest primitieve vorm van de slang van doen te hebben. Daar deze nu ontdekte vroegst bekende slang op land leefde, mogen we mischien stellen dat slangen op hetland ëvolueerden deze vondst is alleszins nieuw materiaal ....

Hussam Zaher: "wij hadden iets nieuw nodig. .Deze slang is een verse start in het debat dat de vroegste slangen in de "zeeen" liet evolueren en al lang in een impasse zat .."

Olivier Rieppel, een herpetoloog -paleontoloog van het Museum van Chicago, "Indien de slangen eerder op het land dan in de zeeen evolueerden, dan zou hun "fossiel archief "misschien minder goed bewaard kunnen zijn ... De vroegste slang- fossielen waren echter tot dan toe (2006) merendeels in marine afzettingen gevonden Maar ....Misschien gingen bij verschillende slang-radiaties vanuit de voorouderlijke hagedisstam , de pootjes onafhankelijk verloren ?( =de slangen-vormen zijn dus niet -monofylitisch ) "

De nieuwste bekend gemaakte vondst (2008) , toont duidelijk aan dat : èn het os sacrum , èn rudimentaire pootjes , al 92 Ma geleden ( ouder dan de Najash Rionegrina ? )bestonden ...

Anatomie Dat het dier op het land leefde concludeert men zowel uit zijn anatomie, die wijst op een verblijf in kuilen in de grond, als op de vindplaats. Het gesteente waarin de fossiele resten werden gevonden was afkomstig uit een landmilieu.

Volgens Husam Zaher van de universiteit van Sao Paulo in Brazilië, die de vondst beschrijft in het tijdschrift Nature bewoog het dier zich al helemaal als een slang ; "Maar we weten niet voor wat de achterpootjes werden gebruikt"--> toen al rudimentaire organen ? "

Referenties:

Greene, H.W. & Cundall, D., 2000. Limbless tetrapods and snakes with legs. Science 287, p. 1939-1941.

Tchernov, E., Rieppel, O., Zaher, H., Polcyn, M.J. & Jacobs, L.L., 2000. A fossil snake with limbs. Science 287, p. 2010-2012.

http://www.msnbc.msn.com/id/12389029/

Hussam Zaher / University of Sao Paulo via AP

Najash rionegrina

http://scienceblogs.com/pharyngula/2006/04/najash_rionegrina_a_snake_with.php

http://news.nationalgeographic.com/news/2006/04/0419_060419_snake_hips.html

NOTEN (1) volgens de bijbelaars bezat de slang ooit poten : Maar is ze als "straf" voor haar opruiend gedrag en kuiperijen tegen god en jegens de goedgelovige adam en eva , pootloos geworden :Zodat ze moest rondkruipen en stof vreten ....

http://www.freewebs.com/deatheist/

De zondeval gedateerd Bart Klink April 2006

God, de HEER, zei tegen de slang: 'Vervloekt ben jij dat je dit hebt gedaan, het vee zal je voortaan mijden, wilde dieren wenden zich af; op je buik zul je kruipen en stof zul je eten, je hele leven lang. (Gen. 3:14, NBV)

De meeste mensen zijn wel bekend met het verhaal van de zondeval. Adam en Eva leefden in een schitterend paradijs waar alles pais en vree was. Ze mochten van God van alle bomen eten, behalve van de "boom van kennis van goed en kwaad". Maar de slang verleidde Eva om toch te eten van de boom. Ze at er van en liet ook Adam er van eten. Op dat moment is de ellende in de wereld ontstaan en moest de slang op zijn buik kruipen, wat hij blijkbaar daarvoor niet deed.

Nu zijn er in het prestigieuze wetenschapsblad Nature net fossielen beschreven van een slang met poten. Als we het verhaal van de zondeval uit Genesis moeten geloven, zou dit dus wel eens de laatste slang geweest kunnen zijn die niet op zijn buik kroop. Het grote probleem met dit idee is dat de beschreven fossielen uit het Laat-Krijt komen, en dus tussen de 99 en 65 miljoen jaar oud zijn, terwijl de eerste (anatomisch moderne) mens pas zo'n 200.000 jaar geleden ontstaan is.

Uiteraard is het zondevalverhaal een mythe. Er is nooit een tuin van Eden geweest, noch twee eerste mensen. Ellende kwam ook al veel eerder voor dan het begin van de mensheid. Desalniettemin is de vondst zeker interessant. Niet alleen vanuit paleontologisch inzicht (meer kennis over de evolutie van slangen), maar het is ook de zoveelste tegenslag voor creationisten, die ondanks de groeiende hoeveelheid fossiele overgangsvormen stug blijven beweren dat alle dieren "naar hun aard" geschapen zijn. Dit gebeurde allemaal in zes dagen, een paar duizend jaar geleden. Een vogel die in bijna alle opzichten een reptiel was (Archaeopteryx), zou niet kunnen bestaan. De velemensachtigen die zowel 'aapachtige' eigenschappen hebben als die van een moderne mens, zouden niet kunnen bestaan. Ook de recent beschreven 'visvoeter', een dier met zowel vis- als landdierkenmerken (Tiktaalik Roseae) is een doorn in het oog van creationisten. Zo zijn er nog vele voorbeelden te geven van overgangsvormen. De meest primitieve slang, Najash rionegrina gedoopt door de onderzoekers, is de nieuwste aanwinst voor het fossielenbestand.

Het eerste deel van de naam is, ironisch genoeg, de naam voor slang in het Hebreeuws, de taal waarin

Gnesis geschreven is. Het tweede deel slaat op de vindplaats, de provincie Rio Negro in Argentinië. Het dier is een slang op grond van de kenmerken van de schedel en diverse eigenschappen van de wervelkolom. Maar het dier had ook eigenschappen die slangen niet hebben, zoals twee heiligbeenwervels. De meest opvallende niet-slang eigenschap zijn echter de bekkengordel en de uit het lichaam stekende poten.

Het idee dat slangen van reptielen met poten afstammen, wordt al lange tijd onderschreven door wetenschappers. Er waren al meerdere fossielen gevonden die dit ondersteunen en het is ook al een tijdje bekend dat een slangembryo ontwikkelende poten heeft, die later weer afgebroken worden (net als een walvisembryo). Waar echter nog onduidelijkheid over bestond, was of de eerste slangen in de zee of op het land zijn ontstaan. Deze nieuwe vondst wijst er op dat ze op het land zijn ontstaan. Wat voor kromme redeneringen zouden creationisten nu weer bedenken om dit fossiel te 'verklaren'?

Beschrijving van de oerslang Najash rionegrina:Apesteguia, S., Zaher, H..A. (2006). Cretaceous terrestrial snake with robust hindlimbs and a sacrum. Nature, 440:1037-1040.

Beschrijving van de 'visvoeter' Tiktaalik Roseae:Ahlberg, P.E., Clack, J.A. (2006). Palaeontology: a firm step from water to land. Nature, 440:747-749.

Daeschler, E.B., Shubin, N.H,, Jenkins, F.A. Jr. (2006). A Devonian tetrapod-like fish and the evolution of the tetrapod body plan. Nature, 440:757-763.

Shubin, N.H., Daeschler, E.B., Jenkins, F.A. Jr. (2006) The pectoral fin of Tiktaalik roseae and the origin of the tetrapod limb. Nature, 440:764-771.

Beschrijving van de embryonale poten van de slang (o.a.):Cohn, M.J., Tickle, C. (1999). Developmental basis of limblessness and axial patterning in snakes. Nature, 399:474-479.

Bejder, L., Hall, B.K. (2002). Limbs in whales and limblessness in other vertebrates: mechanisms of evolutionary and developmental transformation and loss. Evolution & Development, 4:445-458.

Volgens de bijbel-creationisten is evolutie = degeneratie ( het "verlies " aan mogelijkheden tengevolge van zonde en vooral zondeval )

Een voorbeeld van dat creationistische bijbelarij- gemier is de Nederlandse creationist en pseudo-bioloog Peter Scheele ; Volgens hem is o.a. het staartbeen en de apendix het bewijs voor "degeneratie. " We stammen namelijk allemaal af van een volmaakte SUPERMENS (die blijkbaar toch nog onvolmaakt genoeg was , zodat hij kon "vallen"door zijn eigen schuld ) en wiens stamlijn nu verder aftakeld ....

Ook over de vestigale slangepootjes meent deze peter scheele iets te kunnen zeggen ; Citaat uit de kritiek van Serge Helfrich, http://www.xs4all.nl/~helfrich/figments/degeneratie.html

.....Zo noemt hij( = Peter scheele) de rudimentaire poten van slangen om te demonstreren dat slangen gedegenereerde hagedissen zijn. Gemakshalve verzwijgt hij de evolutionaire verworvenheden van deze diergroep, zoals: de specialisatie in de musculatuur van het bewegingsapparaat, de uitbreiding van de wervelkolom, de complicatie van schedelbouw en kaakstructuur en de ontwikkeling van giftanden en -klieren.....

Theoloog :( citaat )

http://www.freethinker.nl/forum/viewtopic.php?t=5084&sid=3fa5e1a0b87cc245a0f15997a102f3eb

" ....Bewijs dat het bijbelverhaal waar is, waarin verteld wordt dat de slang eerst pootjes had en toen op zijn buik moest rondgaan?

Nauwelijks: om te beginnen is het gevonden fossiel 92 miljoen jaar oud. Ten tweede vereist kronkelend voortbewegen een andere bot- en spierstructuur dan het voortbewegen op pootjes. Wil Genesis 3 waar zijn, dan moet God 6.000 jaar geleden dus in een ogenblik *poef* een gehele anatomie voor de slang hebben getoverd. Verder zijn slangen doof (ze hebben nog wel gehoororganen, maar diep in hun schedel). "

en natuurlijk zijn dieren niet begiftigd met de menselijke " spraak" ... dat is alleen maar zo in sprookjes ....

* Voor de volledigheid : De Yec- bijbelaars van Aigttp://www.answersingenesis.org/docs2006/0421legs.asp

Volgens de " degeneratie" - creationisten ( nog altijd zeer populair en prominent aanwezig in het nederlandstalige landschap )zijn de overblijfselen van poten geen bewijs van evolutie maar kan het verklaard worden door " degeneratie "....De voorouders van de slang hadden pootjes maar omdat ze die niet meer nodig hadden , verdwenen de pootjes uiteindelijk uit de stamlijn (= omdat er dus een negatieve selectie staat op het nadelige )a)- Hiermee hebben de creationisten in feite toegegeven dat macroevolutie bestaat : :macro-evolutie is dus ook voor creationisten een feit : Maar dan alleen maar macroevolutie in negatieve zin ( = aftakeling ) en in de vorm van constante degeneratie. Noach werd ___ volgens de bijbelaars ____ ook al 900 jaar oud he... Ook al een bewijs van creationistische "degeneratie." .... hahahaha

Andere creationisten steunen dan weer op verkeerde definities ter ondersteuning van hun apologetiek :De definitie van evolutie is de verandering van de stamlijn van een organisme tot groter voordeel en tot betere overlevingskansen in verschillende millieus Het verlies van ledematen is( volgens de creationisten )een stap terugEvolutie gaat echter over veranderingen in de afstammingslijnen en populaties , ten voordele en ten nadele . Anomalieen( afwijkingen van de norm ) komen ten allen tijde ten tonele in de opeenvolgende generaties ; sommigen zijn een vooruitgang anderen zijn duidelijk "slecht "; zoals blindheid , albinisme , scizofrenie en verschillende andere genetische defecten die steeds weer opnieuw optreden , ondanks hun nadelen ....Het gaat echter allemaal over kansen ...Evolutie is "verantwoordelijk" voor zowel baten als lasten --en volledig afhankelijk van de( eveneens veranderlijke ) omnstandigheden waaronder die eigenschappen van het beschouwde organisme , voordelen of nadelen betekenen ...De hier gebruikte " creationistische " definitie is niet juist ( het is een stroman ? )

b).- Maar als ze die ledematen niet meer nodig hebben , waarom is het dan persé " degeneratie " ?Omdat bij degeneratie , "de gelovigen " automatisch denken aan de zondeval en aan het verdwijnen van bepaalde antropomorfistische "voordelen" tengevolge van een straf ?( in het bijzonder toepasselijk op de duivelse slang )

Slangen zijn echter uiterst mobiel en snel, zowel in water als op land, en kunnen ook gewoon klimmen als de

besten. Verder hoeft hun metabolisme die extra ledematen niet te onderhouden ( dat is misschien een ekonomisch/ergonomisch voordeel ? ) . Ze zijn nagenoeg niet vatbaar voor immobiliteit, want ze kunnen geen ledematen verliezen. Kortom, genoeg voordelen dus. Vandaar misschien ook dat ze al zo lang bestaan en zo extreem succesvol zijn? Vertel de 4-potige dieren die door slangen gevangen worden maar eens dat slangen ''gedegenereerd" zijn ...De enige degeneratie die bekend is, is van holbewoner naar IDer of creationist. Dat is de enige degeneratie die tot nu toe is waargenomen. Dat heeft geen enkel voordeel, en vele nadelen.

(2)Het " juiste " hebreeuwse woord voor slang is "nachasj "( dat is natuurlijk niet gespeld in het hebreeuwse schrift , en derhalve slechts een" fonetische "weergave )

Sararje : http://www.freethinker.nl/forum/viewtopic.php?t=1721&highlight=najash

Men heef t " niet goed ...gelezen. Mijn woordenboekje geeft een ander woord voor slang: nachasj ..."

Een ouder slangetjeToch nog oudere slang met pootjes beschreven : Haasiophis terrasanctus(2)

bron ; http://www.geo.uu.nl/ngv/geonieuws/geonieuwsart.php?artikelnr=99

Bij Ein Yabroed - ca. 20 km ten noorden van Jeruzalem werd een bijzondere fossiele slang uit het begin van het Laat-Krijt (95 miljoen jaar geleden) gevonden in de tachtiger jaren ( overigens " herontdekt " in de laden van de museum-reserve) .

De pootjes hebben misschien als klauwen gefungeerd

de vondst in situ

http://www.smu.edu/newsinfo/releases/99256.html

Dit fossiel lijkt de langdurige controverse over de evolutionaire ontwikkeling van deze diergroep toen al te hebben beslecht. De slang vertoont namelijk duidelijke (zij het gereduceerde) kleine achterpoten,( boven ) waarin scheenbeen, kuitbeen, voetwortelbeentjes, middenvoetbeentjes en teenkootjes goed zijn te onderscheiden.

De nieuwe soort (ook een nieuw geslacht), die de naam Haasiophis terrasanctus (naar het Heilige Land) heeft gekregen, vertoont volgens de onderzoekers veel meer overeenkomst met moderne landslangen zoals de python en de boa dan met uitgestorven reptielen die in het water leefden, zoals de ook uit Nederland bekende Mosasaurus. Daarmee lijkt het veel waarschijnlijker dat de slangen - zoals door veel paleontologen en biologen al werd verondersteld - geëvolueerd zijn uit tetrapoden dan - zoals door anderen werd aangenomen - uit mariene reptielen.

Met de nieuwe vondst kan ook worden vastgesteld dat een andere fossiele slang, ook uit het Krijt en nog iets ouder dan Haasiophis terrasanctus, die de naam Pachyrachis problematicus had ontvangen (de poten van deze soort werden door de vinders ervan problematisch geacht), geen uitzondering is geweest. Kennelijk hebben slangen in het begin van hun evolutie poten gehad, die geleidelijk steeds verder zijn gereduceerd; momenteel beschikken pythons en enkele andere primitieve slangen nog steeds over kleine klauwachtige uitsteeksels, die ze tijdens paringsrituelen maar ook tijdens gevechten van mannetjes onderling gebruiken.

De twee slangensoorten uit het Krijt maken het, samen met hun jongere verwanten, nu mogelijk om de evolutionaire ontwikkeling duidelijker in kaart te brengen.

Volgens een commentaar op het artikel kunnen er overigens op basis van de huidige gegevens nog steeds twee mogelijke ontwikkelingen worden onderscheiden. In beide gaat het echter om een ontwikkeling vanuit op het land levende voorouders, waaruit zich deels groepen ontwikkelden die weer naar het water terugkeerden (zoals de mosasauriërs); ook Pachyrachis was overigens een in het water levend geslacht.

Interessant is overigens ook de hypothese dat de vroegste slangachtigen al hun achterpoten 'verloren', maar dat die bij enkele soorten (in feite de ene groep waartoe Haasiophis en Pachyrachis behoren) weer zijn 'terugontwikkeld'. Omdat deze groep geen nog bestaande nakomelingen heeft, zou dat mede verklaren waarom slangen momenteel geen achterpoten meer hebben of (soms) in een zodanig gereduceerde vorm dat ze normaliter niet te zien zijn.

De schedel van Haasiophis is in groot detail bewaard gebleven. Mede op basis daarvan hopen de onderzoekers nog meer details te halen die kunnen bijdragen aan het inzicht in de evolutie van de slangen.

dorsaal en ventraal zicht http://www.sciam.com/article.cfm?id=snake-huntinghttp://news.bbc.co.uk/2/hi/science/nature/680116.stm

Pachyrachis problematicus

http://www.palaeos.com/Vertebrates/Units/Unit260/260.400.html

Onstaan der " echte" Slangen ? http://www.museumkennis.nl/nnm.dossiers/museumkennis/i001117.html(1)

Het ontstaan van de slangen is in nevelen gehuld.

Het idee dat slangen van reptielen met poten afstammen, wordt al lange tijd onderschreven door wetenschappers.Er zijn meerdere fossielen gevonden die dit ondersteunen en het is ook al een tijdje bekend dat een slangembryo ontwikkelende poten heeft, die later weer afgebroken worden (net als een walvisembryo).

1.- Je hoeft zelfs eigenlijk niet eens fossielen te bestuderen. Neem een boa constrictor, stop hem onder een röntgencamera en fotografeer zijn skelet. ***De boa is één van de weinige slangen die nog een zichtbaar restant van een bekkenbeen heeft, en zelfs nog kleine daaraan vasthangende botjes die bij reptielen mét poten - zoals hagedissen - het dijbeen vormen.***Andere slangen hebben nog wel een bekkenbeen, maar zonder die kleine dijbeentjes.Nog andere slangen hebben zelfs het bekkenbeen niet meer, maar de wervels in hun wervelkolom ter hoogte van de (verdwenen) heup wijken in vorm af van de andere wervels, als willen zij duidelijk maken dat daar in vroeger tijden een bekkenbeen zat.Creationisten beweren natuurlijk ; " ...dat restant is geen restant van poten, maar is iets dat noodzakelijk is voor slangen om zich te kunnen voortplanten ..."2.- Echter , die dijbeentjes komen alleen bij bepaalde slangensoorten voor, nl. bij de familie Boidae. Adders bijvoorbeeld hebben die beentjes niet. En toch planten ook adders zich voort. Wat dus bewijst dat deze achterpootjes niet levens-noodzakelijk zijn bij de voortplanting van slangen _____Alhoewel ze dus bij bepaalde soorten misschien wel een betere grip kunnen bewerkstelligen tijdens de bevruchting .... Er wordt ook verondersteld dat het misschien wel eens ( vroegere ) "klauwen " zouden kunnen geweest zijn ( net zoals de sporen van hanen ) die werden gebruikt tijdens imponeer-gevechten tussen mannetjes onderling... :maar het zijn geenszins levensnoodzakelijke/onmisbare attributen ...Bovendien zouden ze ook bij vrouwtjes kunnen voorkomen net zoals ook menselijke mannen tepels bezitten ...Tenslotte is het mogelijk dat deze poot restanten ooit een erogene zone zijn geweest ( net als die tepels )

Lange tijd dacht men, dat de slangen zijn ontstaan doordat gravende hagedissen hun poten verloren. Maar vondsten uit het Krijt leken erop te wijzen dat slangen in zee zijn geëvolueerd uit varaanachtige voorouders.Fossiele slangen zijn vrij zeldzaam. Dat komt met name ook doordat slangenfossielen vaak moeilijk te herkennen zijn. Zoogdieren en hagedissen zijn vaak al te determineren aan de hand van enkele botten, bij slangen heeft men vrij compleet materiaal nodig.

De oudst bekende slang is Lapparentophis defrennei , uit het Onder Krijt van Noord-Afrika. ( algerije ) Dit dier leefde zo'n 130 miljoen jaar geleden en het is onbetwijfelbaar een landdier ....

De tweede groep oudste bekende fossielen is minstens 100 miljoen jaar oud en afkomstig van een zee-slang te vinden in Meditterraan Europa en Noord-afrika . Het zijn soorten van het geslacht Simoliophis

De grote diversiteit in recente vormen lijkt pas sinds het begin van het Mioceen (20 miljoen jaar geleden) te zijn ontstaan. Aangezien veel slangen zijn aangepast aan het verorberen van warmbloedige prooi, zou hun late opkomst te maken kunnen hebben met de evolutie van de zoogdieren.

Haasiophis terrasanctus, 95 miljoen jaarHaasiophis terrasanctus ; is een primitieve zee-slang met goed ontwikkelde achterpoten

Alhoewel andere pootloze slangen oudere voorouderlijke specima kunnen zijn , toont dit fossiel aan dat slangen verwant zijn met " potige " vooouders ...[Tchernov et al. 2000].Pachyrhachis is een andere slang met poten , verwant aan de Haasiophis [Caldwell and Lee 1997].

Dr. Mike Polcyn - Southern Methodist University

Louis L. Jacobs and Annat Haber

http://digimorph.org/specimens/Pachyrhachis_problematicus/specimen.jpghttp://evolution.berkeley.edu/evosite/lines/IICdevelopmental.shtml

Above left, the Cretaceous snake Pachyrhachis problematicus clearly had small hindlimbs. The drawing at right shows a reconstruction of the pelvis and hindlimb of Pachyrhachis.

(reconstructie )Gravende hagedissen ?

Omdat er zo weinig fossielen van slangen bekend zijn, proberen wetenschappers op andere manieren de evolutie van slangen te reconstrueren. Vandaag de dag zien we dat sommige gravende hagedissen hele korte poten hebben. Sommige vormen, zoals de hazelworm, hebben zelfs helemaal geen ledematen meer. Omdat we dit verschijnsel in verschillende groepen hagedissen aantreffen, is het logisch te veronderstellen dat de slangen ooit ook zo zijn begonnen. Tot voor kort dachten we dan ook dat de slangen vrijwel zeker ontstonden uit vrij kleine, gravende hagedissen.

Maar in 1997 werd een fossiel dat al in de jaren zeventig was opgegraven opnieuw beschreven. En dit fossiel zette de theorie over het ontstaan van de slangen op losse schroeven.

Een slang met pootjes

Het fossiel in kwestie komt uit het midden Krijt van de Bed-Meir formatie in Israël. Oorspronkelijk werd deze Pachyrachis problematicus beschreven als een varaanachtige. Uit de naam problematicus blijkt wel, dat de wetenschappers problemen hadden met de juiste plaats van het fossiel.

Toen het dier opnieuw onderzocht werd, bleek dat de kop alle kenmerken heeft die we kennen van moderne slangen.(2) Het was dus een slang en wel een heel bijzondere: het één meter lange dier bezat nog korte achterpoten.

Het opvallende van de achterpoten van het gevonden fossiel is dat het sprongbeen (astragalus) en het hielbeen (calcaneum) niet met elkaar zijn vergroeid. Binnen de reptielen vinden we dit kenmerk alleen terug binnen de Mosasauroidea. Dat is een groep binnen de varanen, waaronder we onder andere ook de maashagedissen rekenen. De vondst zou er dus op duiden dat de voorouders van de slangen onder de varanen moeten worden gezocht.

Archaeophis proavus is een fossiele slang uit het Eoceen, en was een primitieve soort waarvan de tanden gegroefd waren en doen denken aan de dentitievan de moderne varanen Hoe de slangen precies zijn ontstaan is niet precies bekend, maar dat ze van de hagedissen afstammen wordt algemeen aangenomen. http://nl.wikipedia.org/wiki/Slangen

Uit de zee ?

De toenmalige interpretatie van Pachyrachis heeft de ideeën over de evolutie van de slangen op meer dan één manier op zijn kop gezet. Sommige 19de eeuwse wetenschappers meenden dat slangen oorspronkelijk in zee leefden, maar deze theorie was eigenlijk al terzijde geschoven ten bate van het idee dat slangen uit gravende hagedissen ontstaan waren.

Maar Pachyrachis is gevonden in de Bed-Meir formatie,( net zoals de latere haasiophis ) die in zee is afgezet. Daarmee werd oude idee dat de oorsprong van slangen in zee gezocht moet worden weer nieuw leven ingeblazen. ( grootste moeilijkheid daarbij is de aanwezigheid van achterpootjes EN terzelfdertijd de reeds verdwenen voorpootjes , die bij zeereptielen ( waaronder mosauriers ) tot pectorale roespaan-vinnen zijn omgebouwd : Dat zou te maken hebben met een veranderingen in de HOX - genen )

Mosasaurus beaugei (Mosasaur) Skeleton Locality: Morocco Age: Maastrichtian Length: 9 m (29.5 feet)Mosasaurus was among the last mosasaur genera, and among the largest, being smaller and shorter than only Tylosaurus and Hainosaurus.

The skull was more robustly built than other mosasaurs, as the mandibles articulated very tightly with the skull. It had a deep, barrel-shaped body, and with its fairly large eyes, poor binocular vision, and poorly developed olfactory bulbs, experts believe that

Mosasaurus lived near the ocean surface, where it preyed on fish turtles, ammonites and possibly smaller mosasaurs.Because of its robust skull and tightly articulating jaws, Mosasaurus was unable to swallow prey items whole in the manner of earlier mosasaurs, like Tylosaurus. Instead, with the aid of its curved, knife-like teeth, Mosasaurus was able to tear its prey into more manageable pieces that could be more easily swallowed.

Fossiel skelet van een mosasaurier Let op de aanwezigheid van het geraamte van de grote roeispaan- voorpoten en de kleinere achterpoten ( je kan natuurlijk ook eens naar Maastricht gaan )

MOSASAURUS & VARANEN (MONITOR LIZARDS   )   → EVODISKU WP

Ook het idee dat de eerste slangen erg klein waren, kwam door de Israëlische vondst in een ander daglicht te staan. Over het algemeen wordt aangenomen dat de kleine wormslangen en draadwormslangen die meest primitieve vertegenwoordigers van deze groep zijn. In hoeverre dat juist is, zal nog moeten blijken.

http://www.sciencemag.org/feature/data/1047737.dtl

*Volgens enkele andere onderzoekers zijn de leden van de pachyaris -groep afkomstig van een groep slangachtige/ varaanvormige landbewonersdie terug naar zee zijn gegaan ( net zoals bijvoorbeeld( bij de zoogdieren )de walvissen en zoals vooral de ( eveneens varaan-achtige ) mosauriers vroeger al deden vanuit varanen -voorouders ) Een stamgroep varanen die tevens de gemeenschappelijke voorouders met de echte landslangen representeren ( = die niet naar zee zijn geemigreerd )....

* Een laaste scenario meent dat de zeeslangen zijn ontwikkeld uit de zeereptielen ( van de mosaurus-clan ) ze hebben dus niets te maken met de echte slangen ... het zijn convergente evolutievormen ...

alhoewel een paar zeeslangen van dit soort wel degelijk afstammelingen kunnen hebben gehad die aan land kropen ...

* Sommigen denken daarom ook , dat de slangen een polyfyletische / heterogene groep vormen afkomstig van verschillende afstammings-lijnen ....

Voorlopige conclusie ; Er is in elk geval een andere kijk onstaan op deze problemen door de vondst van het hierboven vermelde Hasioopis fossiel (2)

NOTEN(1)het artikel van Naturalis is ietwat verouderd .... maar het is nog steeds een waardevolle informatie-bron en het situeerd goed de historische achtergrond van de zogenaamde " controverse " over de slangenevolutie , waar de kranten het over hebben ....

(2)Zie vooral de aangebrachte nuances en vermelding van de verdere onderzoeken en anlyses in het ScienceDaily Magazine: New Fossil Snake With Legs;

Anguis fragilisHazelworm;

Limburg :"Hei-aal" of "Goudschlengske" (Venray)

De Hazelworm is een ± 50 cm. lange, pootloze hagedis, waarvan de staart uit meer dan de helft van het lichaam bestaat. Ze zijn bruin tot grijszwart van kleur en leven vooral op zandbodems. Van deze bodems is de grond matig vochtig en dichtbegroeid. Ze zijn van

slangen te onderscheiden doordat ze oogleden bezitten en stijf kronkelen.

HazelwormenHazelwormen

Taxonomische indelingRijk: Animalia (Dieren)Stam: Chordata (Chordadieren)Klasse: Reptilia (Reptielen)Orde: Squamata (Schubreptielen)Onderorde: Sauria (Hagedissen)

FamilieAnguidae

Gray, 1825Hazelwormen (Anguidae) vormen een familie van vaak pootloze hagedissen. Er zijn ook wel soorten die nog kleine pootjes hebben of de voorpoten hebben verloren maar nog wel achterpoten bezitten.

Hazelwormen komen voor in Noord- en Zuid-Amerika, het Caribisch gebied en Europa en Azi 챘. Er zijn ongeveer 120

soorten in twaalf geslachten, de meeste komen voor in Amerika. Vanwege het ontbreken van pootjes zijn veel soorten uitsluitend bodembewonend, soms schuilend in holen. Ze jagen vooral op wormen, (naakt)slakken en insecten of de larven. De huid is sterk bepantserd met grove, meestal niet-overlappende schubben. Veel soorten hebben, net als de schildhagedissen, een huidplooi over de flanken die enigszins uitrekbaar is om de ademhaling, zwangerschap en voedselopname te vergemakkelijken. De meeste soorten zijn eierlevendbarend, sommige zetten eieren af. In twee geslachten komen zowel eierlevendbarende als eierleggende soorten voor.

De bekendste vertegenwoordiger is de hazelworm (Anguis fragilis), een tot 40 centimeter lange soort die in vrijwel heel Europa en Klein-Azi 챘 voorkomt, ook in Nederland en Belgi 챘.

Classificatie

Familie Anguidae

Onderfamilie Anguinaeo Geslacht Anguiso Geslacht Ophisauruso Geslacht Pseudopus

Onderfamilie Diploglossinaeo Geslacht Celestuso Geslacht Diploglossus

Soort Gestreepte galliwasp (Diploglossus lessonae)o Geslacht Ophiodes

Onderfamilie Gerrhonotinaeo Geslacht Abroniao Geslacht Barisiao Geslacht Coloptychono Geslacht Elgariao Geslacht Gerrhonotus

Soort Alligatorhagedis (Elgaria multicarinata)o Geslacht Mesaspis

http://nl.wikipedia.org/wiki/Hazelwormen

Ophisaurus ventralishttp://stevereuland.blogspot.com/2006/04/friday-animal-blogging.htmlhttp://www.pandasthumb.org/archives/2006/04/a_new_dr_steve.html

Familie : Anguidae( Glas hagedissen/hazelwormen )Het zijn allemaal pootloze hagedissen ...http://museum.nhm.uga.edu/gawildlife/reptiles/squamata/lacertilia/anguidae/ophisaurus.html

Ophisaurus attenuatusOphisaurus compressusOphisaurus mimicus

http://home.wanadoo.nl/nicopeters/hagediss.htm

Het zijn overigens niet alleen maar sommige van de " hagedissen " die pootloos zijn geworden ....

Hetzelfde gebeurde ook bij amfibieen .... de orde der pootloze gymnophiona of apoda bekend als de

Caecilians /Wormsalamandershttp://www.gymnophiona.org/

linkshttp://www.palaeos.com/Vertebrates/Units/Unit260/260.200.htmlhttp://www.palaeos.com/Vertebrates/Units/Unit260/260.400.htmlEvolutie kleuren Koraalslanghttp://www.utm.edu/departments/cens/biology/rirwin/391/391Brodie.htm

http://www.chicagoherp.org/herpetol/sums09.htmhttp://www.anomalous-images.com/news/news578.htmlhttp://www.sciencedaily.com/releases/2000/03/000317051940.htmcreationist ; http://www.darwinism-watch.com/ntvmsnbc02.phpSlangen evolutie /rudimentaire achterpotenhttp://edwardtbabinski.us/articles/snake_vestigial_limb.htmlhttp://www.indiancowboy.net/blog/?p=125Tetradactylus t. tetradactylus

http://2.bp.blogspot.com/_CIRBn1Vfd2w/TM344D0mcBI/AAAAAAAAAZc/iPILRRpWgo0/s1600/vestigal+hips+cindy.jpg

Python regius : "sporen" ( vestigale poten ? )

Developmental basis of limblessness and axial patterning in snakes

Martin J .Cohn *† & Cheryll Tickle†‡http://www.mcb.uct.ac.za/UG%20courses/mcb204s/snakehox.pdf

"How the snake lost its legs" Discover, July, 1997 by Carl Zimmerhttp://www.findarticles.com/p/articles/mi_m1511/is_n7_v18/ai_19560108

This article, National Geographic Snake Evolution, this article, and these fascinating articles on the evolution of snake venom. Lenny FlankHere on snake evolution

Alles wijst erop dat vrijwel alle slangen ooit pootjes hadden en dat ze die te danken hadden aan hun voorouder: de hagedis.

“Als iets niet nuttig is dan kan het verdwijnen zonder dat het invloed heeft op de overlevingskansen van het dier,” vertelt onderzoeker Alexandra Houssaye. “Het verdwijnen kan zelfs heel positief zijn. Bijvoorbeeld als de benen de beweging van de slang in de weg zaten.” Waarschijnlijk had het dier tijdens het graven of zwemmen last van zijn ledematen en was dat de reden dat ze uiteindelijk verdwenen.

FossielDe onderzoekers vermoeden dat sommige – of mogelijk zelfs alle – slangen ooit benen hadden, maar dat deze geleidelijk aan verdwenen. Ze baseren hun conclusies op de analyse van een

gefossiliseerde slang: de Eupodophis descouensi. Het dier leefde tientallen miljoenen jaren geleden. De wetenschappers focusten zich op de heupen en piepkleine pootjes van het dier.http://en.wikipedia.org/wiki/Eupodophis

Holotype

Eupodophis descouensi. Holotype. Hind leg Cenomanian 99.6 ± 0.9 Ma and 93.5 ± 0.8 Ma (million years ago).El Namoura, Lebanon.Zie verder hierboven op transitie hagedis slang

VerdwijnenUit de studie blijkt dat de slang twee kleine, reeds aan het verdwijnende achterpootjes had. Het dier had geen voorpoten. De achterpootjes waren gebogen bij de knie en hadden vier enkelbotjes en geen voet- of teenbotjes.De pootjes van het dier waren reeds aan het verdwijnen. Waarschijnlijk verliep dat proces gestaag: de slangen gingen er steeds langer over doen om de pootjes te laten groeien, tot ze op een gegeven moment de moeite helemaal niet meer namen.

Najash rionegrina,Een tweede fossiele slang uit dezelfde periode had ook twee kleine pootjes.Dat wijst erop dat meerdere slangensoorten over pootjes beschikten. De onderzoekers denken dat de slangen die pootjes aan hun voorouder de hagedis te danken hebben, zo schrijven ze in het bladVertebrate Paleontology.

zie verder hierboven op transitie hagedis slang

Toch blijven ze voorzichtig.Zo is nog steeds onduidelijk of de slang afstamt van een hagedis die in het water of op het land leefde. Volgens Houssaye kan dat vraagstuk wetenschappers nog jaren bezighouden.°Bronmateriaal:"How snakes lost their legs" - News.discovery.comhttp://news.discovery.com/animals/zoo-animals/snakes-lost-legs-evolution-110207.htm

°A red-tailed boa.

Research suggests snakes lost their limbs by growing them more slowly or for a shorter period of time

14 november 2013 Jente Ottenburghs 4

Waarom verloren slangen hun poten?Was het een aanpassing aan een zwemmende of een gravende levensstijl? Onder herpetologen woedt nog steeds een hevige discussie. Hong-yu Yi van het American Museum of Natural History in New York bestudeerde de oren van enkele fossiele en levende slangen om deze discussie mogelijk te beëindigen.

Najash,Men weet dat slangen afstammen van hagedissen.

Pythons en boa’s, bijvoorbeeld, bezitten nog rudimentaire achterpoten, die gebruikt worden tijdens de paring. Toch bestaat er rond de precieze oorsprong van slangen een groot debat: verloren slangen hun poten om efficiënter te zwemmen of om beter te graven? Laten we de argumenten van beide hypothesen eens langs elkaar leggen.

Pachyrhachis, een uitgestorven mariene slang met achterpoten.

Zwemmende of gravende hagedis?Het idee dat slangen hun poten verloren door een zwemmende levensstijl aan te nemen, werd geopperd door paleontoloog Michael Caldwell (Universiteit van Alberta in Edmonton, Canada). In 1997 vond hij het fossiel van een mariene slang, Pachyrhachis, dat nog steeds achterpoten bezat.Caldwell stelde dat dit 100 miljoen jaar oude fossiel suggereert dat mosasauriërs – uitgestorven zwemmende hagedissen – de voorouders van slangen zijn.(1)

In 2006 vonden andere onderzoekers een nieuw overgangsfossiel tussen slangen en hagedissen van ongeveer 90 miljoen jaar oud. Dit fossiel, Najash, vertoonde duidelijk kenmerken van een gravende levensstijl. Daarnaast toonde genetisch onderzoek aan dat slangen niet nauw verwant zijn aan de levende afstammelingen van de mosasauriërs, zoals de Komodovaraan.

Nieuw bewijsHong-yu Yi van het American Museum of Natural History in New York komt nu met nieuw bewijs voor de ‘gravende hagedis-hypothese’.

° Zij vergeleek de oren van tien moderne slangen, zowel aquatisch als terrestrisch, en negen hagedissen. Vervolgens bepaalde ze de structuur van het oor van een 85 miljoen jaar oud fossiel, Dinilysia.

Dinilysia (walking with dinosaurs )

Deze structuur leek sterk op die van terrestrische slangen en hagedissen.

Dinilysia patagonica skull and vertebrate column

On some extinct reptiles from Patagonia, of the genera Miolania, Dinilysia, and Genyodectes. Proceedings of the Zoological Society of London 1901(1):169-184. http://home.comcast.net/~theropod-archives/ http://scienceblogs.com/tetrapodzoology/2009/05/26/patagonian-mesozoic-reptiles-a/

Dinilysia fossil

http://pnf-primeval.wikispaces.com/Dinilysia

http://en.wikipedia.org/wiki/Dinilysia

http://palaeos.com/mesozoic/mesozoic.htm

http://palaeos.com/vertebrates/squamata/alethinophidia.html

Range: upK (Coniacian [C&A]) of SAm.

Phylogeny: Alethinophoidia :(Aniloidea + Macrostomata) + *.

slightly flattened skull [C&A]; palatine does not contact ectopterygoid; pterygoid with teeth; outer orbital (lateral) margin of prefrontal vertical; low medial foot process of prefrontal; supraorbital present(?); quadrate vertical; shaft of stapes not straight; inhabited seasonally (or sporadically?) arid interdune environment with wind-dominated sedimentation [C&A]; terrestrial, semi-fossorial mode of life, with active or ambush predation in loose groundcover [C&A].

*Note: shares almost no derived features with scolecophidians.

References: Caldwell & Albino (2001) [C&A]; Tchernov et al. (2000) [T]

DETAILS OF A NEW SKULL AND ARTICULATED CERVICAL COLUMN OF DINILYSIA PATAGONICA

WOODWARD, 1901

DETAILS OF A NEW SKULL AND ARTICULATED CERVICAL COLUMN OF DINILYSIA PATAGONICA WOODWARD, 1901Aspects of the cranial and postcranial anatomy are presented for a new specimen of the Upper Cretaceous Gondwanan snake, Dinilysia patagonica Woodward, 1901, collected near Paso

Cordoba, Rio Negro Province, Argentina, during the field season of 2001. The specimen preserves important features of the dentary and postdentary bones (in particular the coronoid and compound bone), the quadrate, and the ventral surface of the basicranium, as well as the axis, atlas, and anteriormost cervical vertebrae. The third and fourth cervicals are preserved with unfused and articulating intercentra on large, ovate, concave hypapophyses (typical of dolichosaurs, mosasaurs, adriosaurs, etc.), while the intercentrum of the fifth appears to be fused to a long, narrow hypapophysis (this latter condition is typical of modern snakes). These new data influence the construction of primary homology statements used in cladistic analyses of squamate phylogeny generally and ophidian phylogeny specifically. Comparison of the cranial anatomy of Dinilysia to that availablefor the recently described Argentine Gondwanan snake, Najash rionegrina Apesteguía and Zaher, 2006, indicates important similarities in the two species to the exclusion of scolecophidian snakes.

Photographs, skull and anterior portion of vertebral column of Dinilysia patagonica MPCA–PV 527. A, dorsal view. B, ventral view. C, right lateral view. D, left lateral view. Scale bar equals 1 cm.http://dinosauria.ucoz.com/news/2008-07-03-9

°

SceptischHoewel deze analyse een extra argument biedt voor de gravende hagedis-hypothese, blijven de aanhangers van de concurrerende hypothese sceptisch. Zo geeft Caldwell aan dat het fossiel geen zachte weefsels bevat, wat de vergelijking met moderne reptielen bemoeilijkt.

Verder is Dinilysia ongeveer twee meter lang. Deze lengte is niet gunstig om te graven.(2)

Bronmateriaal:

Michael Balter The Ears Have It: First Snakes Were Burrowers, Not Swimmers. Science 8 November 2013: Vol. 342 no. 6159 p. 683 DOI: 10.1126/science.342.6159.683-a

http://www.sciencemag.org/content/342/6159/683.1.summary

http://www.livescience.com/41045-snakes-eyes-blood-flow-control.html

http://talkrational.org/showthread.php?p=2232670

OPMERKINGEN /diskussies & NOTEN

(1) … Caldwell has hypothesized specific relationships between snakes and Cretaceous marine reptiles (specifically dolichosaurs) that would necessitate a marine origin of snakes. http://en.wikipedia.org/wiki/Dolichosaurus http://en.wikipedia.org/wiki/Adriosaurus

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/0f/Adriosaurus.jpg/800px-Adriosaurus.jpgLondon specimen of Adriosaurus suessi above, with interpretative drawing of its skull on the left. Vienna holotype specimen of A. suessi below.

(2) Large burrowing snakes...they do in fact exist. The burrowing boa Charina gets about a meter long. The weakly fossorial pythons Aspidites melanocephalus and A. ramsayi get quite a bit larger.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Rubberboa http://en.wikipedia.org/wiki/Rubber_Boa

Rubber Boa (Charina bottae)

http://nl.wikipedia.org/wiki/Zwartkoppython

.

zwartkoppython is gemakkelijk te herkennen aan zijn zwarte kop en nek. De rest van het lichaam is crème, gelig of bruin tot roodbruin van kleur, met bruine tot zwarte banden. Een gesuggereerde verklaring voor de zwarte kop en nek is dat deze gebruikt worden om, met alleen de zwarte kop en nek uit de schuilplaats stekend, warmte van de zon te absorberen, zonder het hele lichaam bloot te stellen aan predatoren. De gemiddelde volwassen lengte is 2-2,5 m, terwijl maximum lengten van 3,5 m gehaald kunnen worden.

Zwartkoppythons komen voor in de noordelijke delen van Western Australia, Northern Territory en Queensland, van North West Cape (WA) tot Gladstone (Qld). Eersteklas zwartkoppython habitats zijn bosrijke gebieden, open bossen en rotsachtige gebieden. Ze kunnen ook gevonden worden in graslanden en struikgewas. Ze schuilen vaak in grotten, rotsspleten, holle boomstronken,

verlaten holen en zelfgegraven holen.

In het wild eten zwartkoppythons bijna uitsluitend hagedissen en (gif-)slangen. Af en toe eten ze kleine zoogdieren en vogels.

De zwartkoppython (Aspidites melanocephalus) is een slang uit de familie Pythonidae

Port Hedland, Western Australia // WomaPhoto © Jordan Vos Aspidites ramsayi - (Macleay, 1882)

http://www.arod.com.au/arod/reptilia/Squamata/Pythonidae/Aspidites/ramsayi http://en.wikipedia.org/wiki/Aspidites_ramsayi

HOX GENEN en slangepoten

" ....the expression of three hox genes HOXC6 ,HOXC8 known for their role in formation of thoracic vertebrae in other tetrapods and HOX B5 ,which is expresses till first cervical vertebrae.

Normal anterior boundary expression of these genes extended till fore limb in tetrapods and fishes where they are required for forming fore limbs and shoulder.

But when it comes to Python embryos these are expressed throughout the trunk starting from hind limbs till first cervical vertebrae,telling the vertebrae to make ribs throughout most of the body.

A sharp boundary of HoxC8 was detected near future hind limb.

Expansion of HOXC6 and HOXC8 expression in python embryos can account for extended thorax

http://www.hoxfulmonsters.com/2008/05/loss-of-legs-in-snakes-is-linked-to-hox-gene-expression/

Developmental basis of limblessness and axial patterning in snakes

http://www.nature.com/nature/journal/v399/n6735/full/399474a0.html

http://www.nature.com/nature/journal/v399/n6735/fig_tab/399474a0_F1.html

Oerslang had giftand achterin de bek

Ben van Raaij 30 juli 2008

De ‘slangenkwestie’ lijkt opgelost.

Het was lang een raadsel hoe het kon dat de ene gifslang zijn giftanden v 처처 r in de bek heeft en de andere achterin. Onderzoekers hebben nu ontdekt dat alle gifslangen afstammen van 챕챕 n

oerslang. En die had zijn giftanden achterin.

Freek VonkBioloog Freek Vonk houdt in Indonesië een vrouwtjeskoningscobra vast.

Een internationaal team onder leiding van de Leidse bioloog Freek Vonk beschrijft de ontdekking in het Britse tijdschrift Nature van 31 juli. Het was het afstudeerproject van Vonk, die nu met een Toptalentbeurs van NWO bezig is met zijn promotieonderzoek.

Dat sommige gifslangen, zoals adders en cobra's, hun giftanden voorin de kaak hebben en andere gifslangen achterin, is een twistpunt onder evolutiebiologen omdat het suggereert dat zo’n geavanceerde innovatie als de giftand zich meer dan eenmaal zou hebben ontwikkeld.(= convergente evolutie )

‘Daar was nooit bewijs voor. Het kán, maar het is erg onwaarschijnlijk’, zegt Vonk.

Hij onderzocht de kwestie door de aanleg van giftanden te volgen bij een kleine honderd embryo’s van acht soorten slangen. Dat was nooit eerder gedaan, omdat zoveel verschillende slangenembryo’s moeilijk te verzamelen zijn.

De onderzoekers keken met name naar de activiteit van een bepaald gen, ‘sonic hedgehog ’ (1) geheten, dat een grote rol speelt bij de vroege aanleg van het gebit.

Ze maakten ook driedimensionale reconstructies van de ontwikkeling van het slangengebit in het ei.

Zowel giftanden voorin als die achterin de bek blijken in het achterste stuk van de bovenkaak te ontstaan, uit een apart stukjeembryonaal weefsel. Hun verdere ontwikkeling vertoont ook grote gelijkenis. Giftanden voorin de bek komen alleen naar voren doordat het achterdeel van de kaak veel sneller groeit dan de rest.

Volgens de onderzoekers is de ‘oergiftand’ ontstaan doordat de achterste tanden vroeg in de evolutie van de slangen zijn losgekoppeld van de rest van het gebit. Daardoor konden ze onafhankelijk verder evolueren, in

nauwe samenwerking met de gifklier.

De innovatie van het complex van de giftand en de gifklier is een belangrijke impuls geweest voor het evolutionaire succes van de slangen, aldus Vonk. Er zijn nu meer dan drieduizend soorten.

(1)

Overigens is deze maand nog veel onderzoek verschenen naar de invloeden van het "sonic hedgehog "gen bij de (embryonale) en diverentierende ontwikkeling van de morfologie van o.m. slangen

Gomez C, Ozbudak EM, Wunderlich J, Baumann D, Lewis J, Pourquie O (2008) Control of segment number in vertebrate embryos. Nature 454:335-339.

Vertebral formula and somitogenesis in the corn snake. a, Alizarin staining of a corn snake showing 296 vertebrae, including 3 cervical, 219 thoracic, 4 cloacal (distinguishable by their forked lymphapophyses) and 70 caudal. b, Time course of corn snake development after egg laying (118-somite embryo on the far left) until the end of somitogenesis (~315 somites).

http://www.nature.com/nature/journal/v454/n7202/fig_tab/nature07020_ft.html

http://pandasthumb.org/archives/2008/07/snake-segmentat.html#more 227 Comments

http://scienceblogs.com/pharyngula/2008/07/snake_segmentation.php & 63#c

Giftanden van slangen zijn in de loop van de evolutie één keer ontstaan.Vonk en vijftien mede-auteurs concluderen dat uit onderzoek aan 96 embryo’s van acht verschillende slangensoorten.Het onderzoek sluit mooi aan op Vonks Nature-publicatie uit 2005, waarin hij aannemelijk maakte dat ook de gifklier van deze reptielen slechts een keer is ontstaan, zo’n 200 miljoen jaar geleden bij de hagedisachtige voorouders van moderne slangen.

Giftanden van slangen vari 챘 ren van kanaliserende groefjes tot uitklapbare weerhaken en sproeiers die het gif naar belagers spuiten.

Dat die variëteit ontstond vanuit één gemeenschappelijke voorloper maakt Vonk aannemelijk door te laten zien dat giftanden in embryo’s van verschillende slangensoorten steeds op dezelfde plaats ontstaan.

Tijdens de ontwikkeling van het embryo krijgen ze een definitieve plaats in de bovenkaak.

Met kleurstoffen laat Vonk zien waar in de babyslangetjes de genen aan staan die zorgen voor tandvorming in de bovenkaak.

Bij slangen die hun giftanden voor in de bek hebben zitten, zoals de adder en de cobra, reizen de giftanden in het groeiende embryo als het ware naar voren, doordat het kaakbot achter de achterste tanden snel groeit. Bij slangen met hun giftanden achter in de bek is die transformatie niet nodig. „Wij leveren als eersten het bewijs dat giftanden één keer in de evolutie ontstonden”, zegt Vonk.

De oudste fossielen van slangen zijn 95 miljoen jaar oud en de eerste slangen met giftanden, achter in de bek, ontstonden waarschijnlijk zo’n 60 miljoen jaar geleden. Alle slangen stammen daar vanaf.

Uit de embryostudies maakt Vonk op, dat een stukje uit de bovenkaak is losgekoppeld bij primitievere slangen die hun prooi wurgen, zoals de python en de boa constrictor.

Die evolutionaire opmaat maakte uiteindelijk de giftand mogelijk. Tanden in het achterste, losgeraakte deel van de kaak vormden samen met de eerder ge 챘 volueerde gifklier „het machtigste wapen in het dierenrijk”.

In de niet giftige slangen is de gifklier verloren gegaan, of werkt hij nog maar een beetje.

Het evolutionair voordeel van het naar voren plaatsen van giftanden is evident, vertelt Vonk.

„Een slang met giftanden achterin de bek moet zijn prooi vangen en vasthouden. Hij moet erop kauwen om het gif goed te laten doordringen. Dat kost tijd en geeft de prooi de kans om terug te bijten. Veel van die slangen met giftanden achter in de bek eten kikkertjes of hagedisjes. Die dieren zijn niet zo gevaarlijk. Slangen met giftanden vóór in de bek kunnen grotere, gevaarlijke prooidieren aan. Ze hoeven hun prooi met hun giftanden maar een tikkie te geven. Dan kunnen ze zich terug trekken en wachten tot hij dood is.”

Slangen met giftanden voor in de bek zijn ook veel gevaarlijker voor mensen.

„Ze hoeven je maar een keer te krassen en je bent vergiftigd”, zegt Vonk. „Een slang met giftanden achterin de bek moet je lang vasthouden om je te vergiftigen. Ik ben zo vaak gebeten door dat soort slangen. Je trekt ze gewoon van je vinger af. Pas als je ze vijf minuten laat zitten, dan heb je een probleem.”

Twee weken voor zijn publicatie van vandaag stond Vonk ook al in Nature, met een commentaar op een studie van collega-biologen die beschrijven hoe wervels ontstaan in een slangenembryo.

De slang is een interessante evolutionaire casus, legt Vonk uit. Met meer dan 300 wervels zijn ze een schoolvoorbeeld van de flexibiliteit in de lichaamsbouw van gewervelde dieren. Biologen kunnen veel leren van de complexe embryonale ontwikkeling van slangen.

Vonk richt zich voor zijn promotieonderzoek echter niet alleen op de embryonale ontwikkeling.

Hij wil zich ook verdiepen in de evolutie van gifsystemen. Hij hoopt als eerste het genoom van een slang

op te helderen.

Hij wil gifkliercellen in petrischaaltjes bestuderen, om te zien hoe giftige eiwitten gemaakt worden. Én hij wil onderzoeken hoe de samenstelling van het gif van een slang in de loop van zijn leven verandert.

Vonk: „Daar weten we nog bijna niks van. Hoort een een wetenschapper zich te specialiseren? Daar heb je gelijk in, maar mijn specialisatie is gewoon slangen.”

Lees meer over slangen op www.evolutionbites.com

Gifslangen hadden oorspronkelijk giftand achterin de bekNiet alle slangen zijn giftig, en de gifslangen hebben giftanden op uiteenlopende plaatsen: voorin de bek, achterin de bek, of zowel voorin als achterin de bek. Dat hangt samen met de evolutionaire ontwikkeling, maar hoe die precies is verlopen is al van oudsher een omstreden onderwerp. Leidse onderzoekers onder leiding van Freek Vonk hebben daarin nu helderheid gebracht.

Veel evolutiebiologen nemen aan dat slangen met giftanden voorin de bek andere oorsprongen hebben dan slangen achterin de bek, maar dat zou betekenen dat de giftanden bij beide groepen onafhankelijk van elkaar zouden zijn ontstaan; dan lijkt weinig aannemelijk. De positie van de giftanden zegt bovendien niet alles, want de cobra's en de adders staan in de stamboom van de slangen ver van elkaar af, terwijl ze toch beide de giftanden voorin de bek hebben.

De giftanden van een springende adder (Atropoides nummifer) (foto Sumardi Moentiah).

Het onderzoek van de Leidse biologen wijst nu uit dat alle gifslangen afstammen van een oerslang die de giftanden achterin zijn bek had. Deze conclusie trekken Vonk en zijn medeauteurs op basis van onderzoek aan 96 embryo's van 8 soorten slangen. Bij elk van die embryo's volgden ze een gen dat betrokken is bij de ontwikkeling van het gebit. Bovendien volgden ze de embryonale ontwikkeling. Daarbij bleek dat bij alle embryo's de giftanden achterin de bek ontstonden. Bij een deel van de slangen schoven die giftanden, nog tijdens de ontwikkeling in het ei, geleidelijk naar voren. Het mechanisme daarachter is dat bij die slangen een deel van de kaak veel sneller groeit dan de rest van de kaak. Omdat de ontwikkeling van een embryo als regel de evolutionaire ontwikkeling weerspiegelt (de ontogenie weerspiegelt de fylogenie), maakt deze ontwikkeling het waarschijnlijk dat alle gifslangen hun giftanden oorspronkelijk achter in de bek hadden.

De giftanden die achterin de bek staan blijken bovendien niet gekoppeld te zijn aan de rest van het gebit. Ze ontstaan tijdens de embryonale ontwikkeling uit een apart weefsel. Dat is op zichzelf niet verbazingwekkend, want al eerder werd

aangetoond dat een gemeenschappelijke voorouder van een aantal families van de hagedissen en alle slangen gifklieren had in zowel de onder- als de bovenkaak. De hagedissen evolueerden vervolgens naar soorten met gifklieren in de onderkaak, terwijl dat bij de gifslangen juist andersom was. Volgens Vonk is de giftand ontstaan door de combinatie van de (aanvankelijk gifloze) tanden die zich los van de rest van het gebit ontwikkelden en de gifklier. Het onderzoek leverde geen verschillen op in de manier waarop de giftanden en de gifklieren zich bij de verschillende groepen gifslangen ontwikkelden.

De plaatsing van de giftanden leidt tot verschillende manieren om een prooi te vangen. De gifslangen met giftanden achterin de bek vangen hun prooi op een wijze die vergelijkbaar is met die van de wurgslangen. Ze houden hun prooi vast en bijten herhaaldelijk om zo voldoende gif in de prooi te brengen om hem te verlammen. Slangen met giftanden voorin slaan daarentegen plotseling toe, spuiten veel gif in, en trekken zich dan terug tot het gif begint te werken.

Referenties:

Vonk, F.J., Admiraal, J.F., Jackson, K., Reshef, R., Bakker, M.A.G. de, Vanderschoot, K., Berge, I. van den, Atten, M. van, Burgerhout, E., Beck, B., Mirtschin, P.J., Kochva, E., Witte, F., Fry, B.G., Woods, A.E. & Richardson, M.K., 2008. Evolutionary origin and development of snake fangs. Nature 454, p. 630-633.

Foto's: Universiteit Leiden.

Linkshttp://scienceblogs.com/pharyngula/2008/07/evolving_snake_fangs.phphttp://www.nature.com/nature/journal/v454/n7204/fig_tab/nature07178_ft.html

Ontogenetic allometry in the fang in the front-fanged Causus rhombeatus (Viperidae) displaces the fang along the upper jaw. Scale bars, 1 mm. We note the change in relative size of the upper jaw subregions: i, anterior; ii, fang; iii, posterior. d.a.o., days after oviposition.a–d, Palate, ventral view: top, anterior; scale bar, 0.5 mm; dotted lines, upper jaw (posterior margin of premaxilla to attachment of the mandible); boxes, schemes of maxillary odontogenic band (purple, shh expression; grey, no shh expression). Positions of fangs in b–d were identified histologically (Fig. 3, Supplementary Fig. 3). The odontogenic band in the front-fanged species is located posterior in the upper jaw (b, d). In the non-fanged outgroup (a) and the rear-fanged Natrix (c), the odontogenic band extends along the entire upper jaw. f, fang;

mx, maxillary odontogenic band; pa, palatine odontogenic band; pt, pterygoid odontogenic band. e, Ontogenetic allometry in the fang in the front-fanged Causus displaces the fang along the upper jaw (Supplementary Figs 5–9, Supplementary Tables 5–9). Scale bars, 1 mm. We note the change in relative size of the upper jaw subregions: i, anterior; ii, fang; iii, posterior. d.a.o., days after oviposition.

a, Phylogeny. b, c, Adult skulls: lateral views (b); palate, schematic ventral views (c; maxilla coloured, fangs circled). Asterisks indicate species studied by electron microscopy. The evolutionary changes leading from an unmodified maxillary dentition to the different fang types in advanced snakes are indicated at the nodes: (1) continuous maxillary dental lamina, no specialized subregions—ancestral condition for advanced snakes; (2) evolution of posterior maxillary dental lamina—developmental uncoupling of posterior from anterior teeth; (3) starting differentiation of the posterior teeth with the venom gland; (4) loss of anterior dental lamina and development of front fangs.

De stamboom van de slangen met onderaan (in zwart) de primitieve, gifloze wurgslangen; daarboven de geavanceerde gifslangen met giftanden voorin (paars), voorin en achterin (blauw) en alleen achterin (groen) de bek.

Derived from serial sections. Left-hand side of the upper jaw is depicted, and only epithelial components are shown. Purple, shhexpression; grey, tooth buds; green, unspecialized maxillary dental lamina; orange, specialized maxillary dental lamina that bears fangs. The specialized dental lamina is dilated into a bifurcated epithelial sac, the lateral part giving rise to the venom duct and venom gland by growing rostrad, then turning caudad to reach the post-orbital region. In Elaphe obsoleta (a–c) and Natrix natrix(data not shown), fangs develop rostrally and caudally alongside the base of the venom duct; in Naja siamensis (d–f) andTrimeresurus hageni (g–i) the rostral part regresses, remaining visible only as the dental ridge, whereas in b and c this part bears fangs and fuses with the anterior dental lamina. The unspecialized dental lamina in E. obsoleta (a–c) and the outgroup Liasis mackloti (j–l) starts developing anterior and grows caudad.http://www.nature.com/nature/journal/v454/n7204/fig_tab/nature07178_ft.html

Snake skull. The blue ellipses indicate regions of mobility (and note that the lower jaw connection to the other side is only ligamentous. (From http://borbl426-526.blogspot.com/2012/03/lab-6-serpentes-ophidia-dan-paluh-and.html)

'Giftanden slang = evolutie van gegroefde tanden'© NU.nl/Danny van Smaalen

http://www.nu.nl/wetenschap/2389105/giftanden-slang-evolutie-van-gegroefde-tanden.html

27 november 2010

De gifbuisjes in de tanden van hedendaagde gifslangen, waren miljoenen jaren geleden slechts groeven die aan het tandoppervlak zaten. Dat blijkt uit onderzoek van een team wetenschappers van de

Universiteit van Chicago.

Dat schrijft NewScientist.com.

Het team onderzocht tanden van de Uatchitodon, een reptiel verwant aan krokodillen en dinosauriërs.http://en.wikipedia.org/wiki/Uatchitodon

http://www.springerlink.com/content/p80x852127v71k48/fulltext.pdf

De 'jongste' exemplaren die bestudeerd werden, zo'n 220 miljoen jaar oud, bleken een soort gifbuisjes binnenin te hebben.

Oudere exemplaren hadden deze buisjes niet, maar wel diepe groeven in het tandoppervlak. Tevens bleken de diepte en de lengte van deze groeven tussen de tanden onderling te verschillen.

Bewijs

De bevindingen lijken bewijs te leveren voor de theorie dat de gifbuisjes in de tanden van hedendaagse slangen ooit begonnen zijn als groeven aan de buitenkant, zo stelt teamleider Jonathan Mitchell.

http://www.springerlink.com/content/p80x852127v71k48/fulltext.pdf

Mitchell en zijn collega's ontdekten 26 Uatchitodon-tanden in North Carolina die zij vergeleken met de eerdergenoemde exemplaren waarvan sommige ouder waren en andere jonger. Toen deze allemaal naast elkaar werden gelegd van oud naar jong, bleek dat de groeven steeds langer en dieper werden.

Vergelijkbaar

Bij de jongste exemplaren zaten geen groeven meer aan de buitenkant van de tand, maar alleen buisjes binnenin.

Volgens Mitchell staat de evolutie van de tanden van slangen in principe los van die van de Uatchitodon, maar zijn de stappen binnen deze ontwikkeling bij beide dieren wel vergelijkbaar .

 

Eocene slang

 

Boavus idelmani

°Over de herkomst van de slang bestaat nog steeds veel onduidelijkheid. Hun kwetsbare skeletten en schedels waren niet bestand tegen de invloeden van de natuurlijke elementen, en paleonthologen beschikken over maar heel weinig fossiele overblijfselen. 

De eerste reptielen verschenen in het vroegere Carboon, zo'n 300 miljoen jaren geleden. In evolutietermen gaat het hier om een vrij plotseling verschijnsel dat het gevolg zou kunnen zijn van de enorme klimaatverandering die in dat tijdperk plaatsvonden. Het uitdrogen van het moeras heeft grote invloed gehad op het leven van amfibieen. Herbivoren bestonden nog niet aan het begin van het Perm (260 tot 280 miljoen jaar geleden), een periode waarin een enorme hoeveelheid reptielen veranderingen ondergingen. 

Men denkt dat de eerste hagedissen 250 miljoen jaar geleden zijn verschenen. Toen ontwikkelden zich de eerste 'parazoogdieren', waarvan enkele een vacht hadden. Ze leefden echter kort, want toen de dinosaurussen tijdens de jura en het Trias verschenen, was hun leven niet meer zeker. Deze grote reptielen overheersten de aarde gedurende de volgende 140 miljoen jaar. Om nog altijd onverklaarbare reden verdwenen ze aan het eind van het Krijt. 

Tijdens het Krijt ontstonden de eerste voorouders van de slang. In Noord-Afrika werden fossiele slangen uit deze periode gevonden. Hoewel een in Algerije ontdekt fossiel, waarvan men denkt dat het een van de oudste is, terug gaat tot 100 miljoen jaar geleden, is het vrijwel zeker dat de eerste slangen in het late Krijt (circa 135 miljoen jaar geleden) of zelfs in de vroege Jura (circa 135 tot 155 miljoen jaar geleden) zijn ontstaan. 

Veel slangen die in het dino tijdperk leefde verschillen niet veel van de huidige slangen. De enorme Python soorten, die meer

dan 15 meter lang werden verdwenen aan het begin van het Tertiair. De slangenwereld werd tijdens het eerste tweederde deel van het Tertiair (23 tot 65 miljoen jaar geleden) door veel kleinere, aan de python verwante soorten gedomineerd. De ringslangen verschenen aan het begin van dit tijdperk. 

Tijdens het Mioceen (20 miljoen jaar geleden) werd het klimaat een stuk kouder, waardoor de reuzeslangen gedwongen werden hun noordelijke gebieden te verlaten. Op dat moment, aan het begin van het Mioceen verscheen de voorouder van de adder, veel later gevolgd door de eerste Elapidae-soort. Sommigen denken dat alle ringslangen giftig waren, maar in de loop van de miljoenen jaren durende evolutie hebben ze deze eigenschap verloren. 

De meeste onderzoekers nemen aan dat de graafhagedissen de voorouders zijn van de slang, maar de ontbrekende schakel moet nog ontdekt worden om deze theorie te kunnen bevestigen. Men denkt dat deze hagedissen eerst hun poten zijn kwijtgeraakt, die een belemmering gingen vormen voor hun onderaardse bestaan. Daarna verloren ook hun oren, die verstopt raakte met zand en stof. Daarna vergroeiden enkele oorbeentjes met de kaak, waardoor slangen in staat werden gesteld geluiden te voelen vooral trillingen. Uiteindelijk verdwenen ook de ogen, die onder de grond toch geen echte funktie hadden. Toen de slangen weer boven de grond gingen leven, kwamen de ogen die nu onmisbaar waren geworden weer terug. Ook vandaag de dag nog kan men bij slangen zoals Boa en de Python enkele sporen van hun achterpoten ontdekken het bewijs dat ze vroeger poten hadden. De sporen bestaan uit een soort gehoefde knobbeltjes dicht bij de staartaanzet. 

Men heeft ongeveer drieduizend soorten slangen geteld, die allemaal in zeer uiteenlopende gebieden voorkomen; in de woestijn, in het tropische regenwoud en op de oceaanbodem. 

 http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=rd5EsPSPpC4

  Evodisku2 

slangen -evolutie ;Een ouder slangetje in het gras   II

http://www.bloggen.be/evodisku/archief.php?ID=64

Slangetje in het gras ? Ihttp://www.bloggen.be/evodisku/archief.php?ID=63

°UITSTERVINGENAsteroïde die dino’s de kop kostte, roeide ook hagedissen bijna uit

11 december 2012 Caroline Kraaijvanger 10

De asteroïde die ervoor zorgde dat de dino’s van de aarde werden weggevaagd, raakte ook de hagedissen en slangen extreem hard. Bijna 83 procent van alle soorten hagedissen en slangen stierven uit en daarmee belandden ook deze soorten op het randje van de afgrond.

“De asteroïde-inslag wordt vaak gezien als een gebeurtenis die alleen de dinosaurussen raakte,” vertelt

onderzoeker Nicholas R. Longrich. Maar de asteroïde-inslag en de gevolgen ervan, raakte hele ecosystemen.

“Slangen en hagedissen werden extreem hard geraakt.”

83 procentEerdere studies stelden al dat enkele soorten hagedissen en slangen, net als enkele vogelsoorten en zoogdieren

door de inslag het loodje legden. Maar het was – in ieder geval voor de hagedissen en slangen – veel erger, zo

stellen de onderzoekers nu in het blad Proceedings of the National Academy of Sciences. Tot wel 83 procent van

alle slangen- en hagedissensoorten stierf uit. Hoe groter de diersoorten waren, hoe groter de kans was dat ze

uitstierven: enkel hagedissen en slangen met een gewicht tot 500 gram overleefden.

PolyglyphanodontiaEén van de zeer diverse groepen hagedissen, die verdween, was Polyglyphanodontia. Zo’n veertig procent van

alle hagedissen die in die tijd in Noord-Amerika leefden, behoorde tot deze groep. Eén van die soorten

was Obamadon gracilis: een hagedissoort die de wetenschap onbekend was, maar die nu tussen de fossiele

resten werd aangetroffen. De hagedis was minder dan 30 centimeter lang en at waarschijnlijk voornamelijk

insecten.

Fossiele restenDe onderzoekers trekken die conclusie nadat ze een grote collectie fossiele resten van hagedissen en slangen

bestudeerden. Ze bestudeerden in totaal 21 bekende soorten en identificeerden aan de hand van de eerder al

verzamelde, maar nog niet grondig onderzochte resten, negen nieuwe soorten. Uit het onderzoek blijkt dat

hagedissen en slangen in de tijd van de dinosaurussen zeer divers waren. Er kwamen piepkleine hagedisjes voor,

maar ook hagedissen van 1,8 meter lang. En sommige slangen waren zo groot dat ze in staat waren om eieren en

jongen van de dino’s te verorberen.

De onderzoekers gingen ook na hoe de reptielen zich tot elkaar verhielden. Velen bleken tot families te behoren die

aan het eind van het Krijt (na de asteroïde-inslag) verdwenen. Het was een ware massa-extinctie, maar lang niet

alle hagedissen en slangen verdwenen. Vandaar dat onze aarde vandaag de dag nog zo’n 9000 soorten slangen

en hagedissen rijk is. “Zij hebben het niet overleefd omdat ze beter aangepast waren, ze wonnen doordat al hun

concurrenten uitgeschakeld werden.”

Eén op de vijf reptielen op de rand van uitsterven15 februari 2013 Nathalie Pérez 3

Bronmateriaal:

"  Slithering towards extinction " – Zoological Society of London.

De foto bovenaan is gemaakt door Hidetoshi Ota (cc via Zoological Society of London.).

300 miljoen jaar geleden verschenen ze op aarde. Het lijkt erop dat ze alle veranderingen van milieu en klimaat overwinnen. Toch moet bijna één op de vijf reptielen worstelen om in leven te kunnen blijven.

Slangen, hagedissen, amphisbaenians (ook bekend als wormhagedissen), krokodillen en brughagedissen:

gezamenlijk aangeduid met de naam ‘reptielen’.

Met een lange en complexe evolutionaire geschiedenis achter de rug, spelen de dieren een belangrijke rol in het

goed functioneren van onze ecosystemen, als roofdier en als prooi. Negentien procent van de reptielen

wereldwijd is echter met uitsterven bedreigd. Deze schatting maakt Zoological Society of London (ZSL) in samenwerking met experts van IUCN Species Survival Commission (SSC).

WereldwijdHet onderzoek dat gepubliceerd is in Journal of Biological Conservation   is het eerste onderzoek dat de wereldwijde

status van reptielen samenvat. Meer dan 200 wereldberoemde experts beoordeelden het uitstervingsrisico van

1500 willekeurig gekozen reptielen uit de hele wereld. Naar schatting is 19 procent met uitsterven bedreigd

waarvan 12 procent ernstig bedreigd, 41 procent bedreigd en 47 procent kwetsbaar.

UitgestorvenDrie ernstig bedreigde soorten zijn mogelijk al uitgestorven. Een van deze is de boshagedis Ameiva vittata die

eerder alleen gezien werd in een deel van Bolivia. De mate van bedreiging blijft vooral hoog in tropische regio’s en

dat komt met name door de verandering van het leefgebied door landbouw en houtkap. Doordat het leefgebied van

de boshagedis vrijwel vernietigd is, leverden twee recente zoektochten naar de soort niets op.

Ameiva vittata 

https://sites.google.com/site/kuscarji/vrste-kuscarjev/teiidae

Hoehnel’s kameleon ook wel bekend als helmkameleon behoort tot de hagedissenfamilie. Foto: Michele Menegon / ZSL

Gespecialiseerd in overleven

“Omdat reptielen vaak onder extreme omstandigheden leven, is het gemakkelijk aan te nemen dat ze het wel

redden in de veranderende wereld,” zegt Dr. Monika Böhm, hoofdauteur van het onderzoekspaper. “Hoewel veel

soorten gespecialiseerd zijn in het benutten van de omgeving en klimaatomstandigheden, zijn ze juist bijzonder

gevoelig voor veranderingen in het milieu.”

Zoet waterHet risico van uitsterven is niet gelijkmatig verdeeld over de diverse reptielen: zoetwaterschildpadden lopen het grootste risico door het grote beslag dat de mens op rivieren en meren legt. Naar schatting is 30 procent van de

zoetwaterreptielen nabij uitsterving. Zoetwaterschildpadden alleen lopen een risico van 50 procent om uit te

sterven doordat deze ook nationaal en internationaal verhandeld worden.

MensenOok al zijn de meer aardse reptielen minder bedreigd, de vaak beperkte leefgebieden door de benodigde

eigenschappen en de lage mobiliteit van de soort, maakt ze bijzonder gevoelig voor de menselijke invloeden. In

Haïti hebben zes van de negen soorten Anolis-hagedissen bijvoorbeeld een verhoogd risico op uitsterven

vanwege de ontbossing.

Atheris Ceratophora wordt vanwege zijn hoorntjes ook wel gehoornde bosadder genoemd. Foto: Michele Menegon / ZSL

“De bevindingen luiden de alarmbel over de toenemende bedreiging van soorten,” zegt Philip Bowles, coördinator

van de IUCN Rode Lijst van bedreigde soorten waar de gegevens in worden verwerkt. “

Aanpakken van de vastgestelde bedreigingen, waaronder verlies van leefomgeving en het oogsten, zijn prioriteit

voor het behoud van de reptielen.”