werken aan innerlijke vrede · web viewhandgebaren als afstemming voor de yogales. iedere yogales...

Handgebaren als afstemming voor de Yogales.

Iedere yogales begin ik sinds 2009 met een handgebaar ook wel een Mudra genaamd. Ik geef gemiddeld 10 maanden per jaar yogales, dat is plus minus 44 weken per jaar x 8 jaar is 352 weken. Ik probeer iedere maand een andere afstemming te schrijven en op deze manier zijn er dus al heel wat afstemmingen geschreven die ik graag met jullie wil delen.

Ik ben op spoor gezet door een boekje van Roeland Frank Hoefsloot genaamd handenmeditatie. Uitgeverij Sigma press. Roeland Frank is oprichter van de kleine Tiki, een school voor kunstzinnig hulpverlenen en innerlijke ontwikkeling te Breda. www.dekleinetiki.nl

Een prachtig en inspirerend boekje. In het begin heb ik vaak de teksten van Roeland Frank geleend, maar gaande de weg, ging ik steeds meer mijn eigen teksten schrijven. We hebben 5 vingers en iedere week is er een andere vinger aan de beurt, maar het volgt wel altijd op elkaar. De eerste is de duim, de wijsvinger, de middelvinger, de ringvinger en dan de pink en dan begint het weer bij de duim.

Waarom als afstemming? De radio geeft pas een helder geluid als je goed op een kanaal hebt afgestemd. En net zo is afstemmen essentieel bij communicatie tussen mensen. Een ander is pas bereid en in staat je te volgen als die afstemming er is. Het gaat niet alleen om de afstemming tussen mij en de yogadeelnemers, maar ook de afstemming tussen lichaam en geest van de yogadeelnemer.

De duim staat voor zelfwaardering. De wijsvinger voor zelfacceptatie. De middelvinger voor je natuurlijk evenwicht. De ringvinger staat voor trouw. De pink voor de eenvoud en het nu moment. En wellicht denk je bij jezelf en kun je daar zoveel over schrijven? Lees maar en laat je inspireren, raken en ontroeren. De enige reis die de moeite waard is voert naar jezelf, op zoek naar de oorspronkelijke stem van je hart. Schreef Susanne Tamaro. Na elke cyclus van duim naar pink staat een kort verhaal wat ik in mijn meditaties gebruik.

De duim over zelf waardering.

Steek beide duimen omhoog met je overige vingers gesloten. Probeer contact te maken met het gevoel dat je hebt als je iemand wil laten weten dat het goed met je gaat. Neem even de tijd om dit gevoel ook helemaal toe te laten. Voel de glimlach achter je gelaat.

1

http://www.dekleinetiki.nl/

Zeg dan zachtjes in jezelf: Ik waardeer mezelf echt om wie ik ben!...Ik ben oké….het is goed dat ik er ben, vandaag ga ik mezelf waarderen om wat ik doe en wie ik ben….ik mag mezelf zijn vandaag, daar waardeer ik mezelf voor. Neem de tijd om deze gedachten ook helemaal toe te laten…. Bevestig dit door krachtig de beide duimen naar voren en omhoog te drukken! Zo ga ik dat doen!!!

De kwaliteit zelfwaardering is een enorme kracht die invloed heeft op levensgebieden als: gezondheid, werk, wonen en relaties. Wanneer je jezelf waardeert, als je tevreden bent met je zelf kun je veel aan! Je kunt je leven een vorm geven die bij je past. Het werkt als een fundament waarop gebouwd kan worden. In de opvoeding wordt dit fundament gelegd! Het ontstaat door bevestiging, door acceptatie en liefde voor jou als mens.

Een diep besef ontstaat dat jouw aanwezigheid op deze wereld waarde heeft en dat jij het waard bent om er te zijn. De invloed van de ouders is groot.

Als je als kind de ruimte krijgt om er te mogen zijn met je mogelijkheden en je onmogelijkheden, als jij als kind vooral ook achter je soms moeilijke gedrag gezien en gewaardeerd wordt, dan wordt er een basis gelegd, een fundament van zelfwaardering, dat een leven lang gevoeld en herkend kan worden. Wat er ook gebeurt, in essentie wordt ik niet afgekeurd en in de steek gelaten, ik mag er zijn! Wordt de onbewuste boodschap! Hoe anders kan het gaan in het leven?

Hoe velen van ons hebben deze boodschap van bevestiging ontbeerd en groeien op in een klimaat van twijfel? Wordt er van mij gehouden? Ben ik het eigenlijk wel waard?

Het zal moeilijker zijn om echt van jezelf te houden en jezelf te waarderen als je omgeving dit om welke reden dan ook niet heeft voortgeleefd. Je dient dan je eigen weg te leren vinden. Bedenk dat niemand machtiger is dan een persoon die zichzelf waardeert, zich geliefd en gesteund voelt. En als er geen ander is die voor je dit doet, dan kun je er zelf aan werken door:

Jezelf en anderen veel complimenten te maken. Te vertrouwen op je eigen gevoel. Niet teveel van jezelf te eisen. Mensen in je omgeving bewust te waarderen en te bevestigen. Luisteren en contact te maken met anderen. Je omgeving met respect te behandelen. Aan je persoonlijke groei te werken. Met humor naar jezelf en je eigen processen te kijken. Een proces van rouw durven door te maken met betrekking tot verliezen die je geleden hebt op mentaal, psychisch, emotioneel, sociaal dan wel lichamelijk gebied.

Dit is een hele lijst en zeker niet volledig. Er wordt veel van je gevraagd. Loop ieder punt eens even na! Welke van de bovenstaande punten spreekt je aan? Waar zou je meteen mee kunnen of willen beginnen?

2

De wijsvinger.

Met mijn wijsvinger zeg ik…….,ik wijs vandaag niet naar anderen, ik zal niet oordelen. Vandaag accepteer ik mensen, situaties, omstandigheden en gebeurtenissen zoals ze zich voordoen. Dit geeft ruimte en stilte in mijn geest.

Het is goed zoals het is! Accepteren van dat wat is, bijvoorbeeld de mensen om je heen die je lief hebt accepteren en minder bezig zijn met dat wat je zou wensen in die contacten, minder bezig zijn met de ander de schuld geven van je ongenoegens. Dit betekent eigenlijk dat je jezelf en je situatie accepteert en probeert daar vrede mee te hebben.

Kijk eens voor jezelf of je nu vrede kunt hebben met de situatie waarin je jezelf nu bevindt? Kun je de situatie accepteren? Kun je accepteren dat je misschien met personen in je omgeving op een minder goede voet leeft.

Het zijn niet de personen zelf waar je moeite mee hebt, maar meestal heb je moeite met de gevoelens die je zelf hebt bij die persoon of situatie. Het zijn je eigen gevoelens! Daar ben jij zelf verantwoordelijk voor.

Uiteraard kan iemand of een situatie heel vervelend en pijnlijk voor je zijn en zul je waarschijnlijk die situatie en persoon vervloeken op een bepaald moment. Je zult wijzen naar die persoon of situatie!

Als we naar onze handenmeditatie kijken dan zien we dat de wijsvinger naar voren gericht is en dat er drie vingers naar jezelf wijzen. Ze herinneren je eraan dat je bij het wijzen naar een ander ook jouw aandeel, jouw verantwoordelijkheid kunt onderzoeken.

De middelvinger.

Laat je duimen zakken totdat ze contact maken met je middelvinger. Voel heel bewust dat je contact maakt. De middelvinger is de vinger die jou eraan herinnert dat je in iedere situatie de keuze hebt om ja of nee te zeggen, vanuit een middenpositie een beslissing te nemen. Het is ook de positie van regisseur, van beslisser, maar ook van de getuige, de waarnemer. Vandaag maak ik een keuze om waar dat zich aandient, stuurman of stuurvrouw te zijn van mijn eigen leven….

Ik heb de keuze om wel of niet te verliezen in de ander of in bepaalde omstandigheden. Ik ben mijn eigen baas en ik blijf vandaag heel dicht bij mezelf en luister naar dat wat mijn hart te zeggen heeft…………..

3

De middelvinger nodigt ons uit innerlijke leiderschap te verwerven. In het algemeen zijn er twee sub personen in onszelf duidelijke te onderscheiden. De stem van je hoofd en de stem van je hart.

De stem van je hoofd, beoordeelt, analyseert en piekert, wil de baas spelen in jezelf en verteld je voortdurend wat je wel en niet moet doen. De stem van je hoofd kweekt negatieve zelfbeelden en zaait angst en twijfels. De stem blijft voortdurend kritiek uitoefenen en trekt zelfs goede prestaties in twijfel, door ze te vergelijken met anderen.

Woorden die bij deze stem horen zijn onder meer: gespannen, geforceerd, onzeker, bang, boos zijn, zwaar zijn en je terug houden.

Gelukkig zit er ook een stem van je hart, die geeft jezelf vertrouwen, is vrij en licht, heeft humor en deze is zacht, vloeiend en soepel en ontspant ons. Als we de stem uit ons hoofd kunnen uitschakelen, dan kunnen we overgaan naar het spontane handelen, we laten dan los, we laten het leven gebeuren en we gaan op in de ervaringen. Het is de stem van het spelende kind in jou.

Het kind dat leert en handelt door te spelen, waar goed en fout bijna niet meespelen. De stem is altijd in jezelf aanwezig en treedt meer op de voorgrond als je jezelf erop afstemt.

De kunst is om beide stemmen te aanvaarden en voor waar aan te nemen. Het valt vaak niet mee om de stem van je hoofd tot bedaren te brengen, soms lijkt het net een ontembaar paard dat je alle richtingen uit trekt. De enige manier om dit koppige paard te temmen is met liefde, geduld en beleid. Door meer stil te staan en in jezelf te voelen, wat leeft er momenteel in mij? Stilstaan is soms een hele vooruitgang!

De Ringvinger.

Laat je duimen contact maken met je ringvinger. Neem even de tijd om ook te voelen wat je voelt als deze vinger van trouw wordt aangeraakt. Wat betekent het woord trouw voor jou, hoe ga je om met trouw? Trouw zijn aan je eigen voornemens, verlangens, principes, intuïtie, waarden en normen. Trouw zijn aan jou eigenheid…..

De Griekse wijsheren in de tempel van Apollo in Delphi zeiden het al lang geleden: Ken u Zelf! Ze zeiden als je jezelf kent, ken je de wetten van het universum, ken je de wetten in de jungle van onze samenleving.

Ken u Zelf betekent ook ken uw geschiedenis!

We hebben allemaal onze geschiedenis. Je zou kunnen zeggen dat je veel van ouders en voorouders in je hebt, het positieve maar ook het negatieve. Wanneer je bereid bent om naar jezelf te kijken, dan zie je ook de ingesleten patronen die je in de loop van het leven er in zijn gesleten. De patronen zijn niet zomaar ontstaan. In het thuis wonen, in het huis van je ouders, in je schooltijd, heb je patronen, levensstrategieën gezien en eigen gemaakt, soms meer dan je lief is!

4

Waar het nu om gaat is daar inzicht op te krijgen (identificeren), zicht krijgen op datgene wat nu bij je hoort en op dat wat niet meer bij hoort. Wat niet meer bij je hoort zijn over het algemeen patronen, die hun dienst hebben bewezen in een bepaalde periode van het leven, maar nu niet meer nodig zijn.

De pink.

De duimen maken nu contact met de kleine vinger! Ga voor jezelf na wat klein en aandacht voor het kleine voor jou betekenen…..De pink is er om ons te herinneren dat we kunnen genieten van het kleine, juist in het kleine zit vaak antwoord en de schoonheid.

Zeg zachtjes in jezelf: vandaag ga ik openstaan voor…. En genieten van…. Het kleine……, me concentreren op wat ik nu doe!

Eigenlijk weten we het allemaal: Gebrek aan concentratie is een van de grootste ziektes van deze tijd. Nauwelijks richt je je op het ene beeld of er is al weer een volgend beeld. Nauwelijks heb je iets gekocht of het is alweer verouderd. Volgens de media kunnen we niet meer zonder al die prikkels. Kinderen maken bijvoorbeeld hun huiswerk op de computer, ze horen muziek, ze zijn aan het bellen via hun mobiele telefoon en tussendoor komen er allerlei berichten door via msn. En voor je het weet doen we allemaal in de ratrace mee! Het is een innerlijke keuze of je hieraan mee wilt doen of dat je er de rem op wilt zetten te behoeve van je eigen welzijn. Je kunt kiezen om vaart te minderen. Daar hoef je eigenlijk niet veel bijzonders voor te doen: gewaar zijn, door stil te zijn in jezelf en waar te nemen! Je centreert jezelf hierdoor. Dit kun je overal oefenen:

Thuis, op je werk, lopend, joggend, welke activiteit je ook onderneemt.

Even stoppen met dat waar je mee bezig bent en contact maken met jezelf. Waarnemen wat er om je heen is. Waarnemen hoe je je hierbij voelt? Waarnemen waar je van geniet? Door hier mee bezig te zijn ontstaat een innerlijk evenwicht.

Kort verhaal over dankbaarheid.

5

Als je hart gevuld is met dankbaarheid dan voel je de echte levensliefde. Liefde is dankbaarheid – dankbaarheid dat ik mag zijn, dat ik ben, dat de wereld er is, mijn familie, mijn partner, eten, gezondheid, een lach, een liefkozing, vriendschap, vrede, natuur, een mier op mijn arm.

Dankbaarheid krijgt een nog grotere betekenis voor me, als de wereld blijkt in te storten. Of heel eerlijk, als ik instort. Soms, ja soms gebeurt dat. En dan is er voor mij maar één weg: in dankbaarheid wachten op het signaal dat probeert een weg te vinden naar de oppervlakte van mijn bewustzijn.

Dan ga ik zitten, luisteren, schrijven tot mijn onderbewuste geluid vorm krijgt. Ik besef me dat het zonder dankbaarheid de kop niet zou proberen op te steken. Alles dient verwelkomd te worden om te kunnen manifesteren, net zoals jij graag verwelkomd wilt worden om geheel jezelf te durven zijn. Hetzelfde geldt voor de nare gevoelens in het leven. Wil je ze zien, wees dan dankbaar dat ze zich willen tonen. Alleen zo kun je vrede sluiten met de dingen, die zijn geweest, de narigheden die je hebt beleefd.

Soms hoeft er maar een luttel ding te gebeuren en je bent meer dan gevloerd. Dan is de emmer waarin de rode draad van je leven netjes ligt opgerold over en over vol. Nog een stukje eraan vastknopen past niet meer. Ga dan geduldig en in dankbaarheid zitten en pak de draad uit de emmer. Ga hem ontwarren, bekijk de lengte, de gebeurtenissen, die hem steeds langer en langer hebben gemaakt. Wellicht lukt het je het begin van het draadje te herkennen. Het is een lange en pijnlijke weg terug, soms. Maar het is de moeite waard, tenslotte heb jij het draadje zelf gesponnen, want zo zijn wij mensen.

Vloek niet, dat het je weer overkomt, maar besef dat het draadje je laat zien, wie je bent, waarom je hoe handelt, of hoezo je wat op welke manier ervaart. Aanvaard in dankbaarheid dat juist jij hem hebt gesponnen en je zult je eigen- en je levensliefde terug winnen.

De duim.

Steek beide duimen omhoog met je overige vingers gesloten. Ik waardeer mezelf echt om wie ik ben!...Ik ben oké….het is goed dat ik er ben, vandaag ga ik mezelf waarderen om wat ik doe en wie ik ben….ik mag mezelf zijn vandaag, daar waardeer ik mezelf voor. Neem de tijd om deze gedachten ook helemaal toe te laten….

Gelukkig ben je niet alleen afhankelijk van je omgeving m.b.t. zelfbevestiging.

De omgeving is belangrijk, maar ook je innerlijke kracht. De kracht om achter jezelf te gaan staan en voor jezelf uit te komen. Waar je voor uit wil komen, wat je wil tonen heeft te maken met je gevoelens, waarden en normen, jouw idee over de plek die jij wil innemen in deze wereld. Voorwaarde is dat je openstaat voor impulsen en prikkels die vanuit de buitenwereld op je af komen, maar ook vanuit je binnenwereld. Uiteraard vraagt dit alertheid en een goed waarnemingsvermogen. Wat neem je waar in de buitenwereld en wat neem je voor waar in je binnenwereld. Een drietal vaardigheden zijn hierbij nodig:

6

- Het richten van de aandacht, het gewaar zijn! Dit vraagt dat je tijd en ruimte maakt om gewaar te zijn wat je voelt in je binnenwereld en in de buitenwereld.

- Dat wat je innerlijk en uiterlijk voelt door je heen laten gaan. Jezelf laten raken!

- Het tonen, het laten zien wat het je doet. Kenbaar maken aan je omgeving en aan jezelf wat er in je gebeurt. Achter jezelf staan en voor jezelf uitkomen!

Stel je voor dat je de genoemde vaardigheden onder de knie krijgt. Hoe gaat je leven er dan uitzien? Zul je dezelfde persoon zijn? Zal je omgeving accepteren dat je toont wat gebeurtenissen en zaken je doen! Wil je dat eigenlijk wel?

Aan zelfwaardering werken is niet altijd even gemakkelijk. Het nodigt je uit om meer geloof en vertrouwen te hebben in je eigen gevoel en intuïtie. Het nodigt je uit om jezelf meer te respecteren zoals je bent en minder zoals anderen willen zoals jij bent.

De wijsvinger.


De kunst is om van je wijsvinger te gaan houden, ook al wijst hij soms de verkeerde weg en maak je de verkeerde beslissing en projecteer je, jou frustraties op de ander. Hou van je fouten en wees niet te streng voor jezelf. Wees je bewust van je nieuwe inzichten, blijf niet hangen in het slachtoffergevoel. Gedoog jezelf! Hier geen medelijden maar mededogen.

Vaak wordt het begrip mededogen onder dezelfde noemer geplaatst als medelijden. Wat is eigenlijk mededogen en wat is eigenlijk medelijden?

Medelijden komt niet rechtstreeks voort uit je hart. Medelijden komt vaak voort uit de behoefte om de eigen gemoedsrust te stillen of is het gevolg van een misplaatst en afstand scheppend soort hoogmoed dat zegt: jij bent zielig en ik help je.

Mededogen echter betekent zoiets als samen dulden, samen dragen. Het is jezelf offeren, en dat is in volle vreugde te leven. Denk maar eens aan die momenten in je eigen leven waarop je geheel belangeloos iets voor een ander deed. Dan voel je "hé, wat is dit heerlijk". Wanneer je daarentegen tegen alles en iedereen ingaat om je ik-gerichte doel te bereiken, dan zit je gevangen in je eigen hardheid. Mededogen draagt het eeuwenoude gezegde in zich wat zegt: 'Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet'.

Dat betekent dat we een ieder die wij ontmoeten als oneindig waardevol mogen beschouwen. Dat wij alles in het werk stellen om levens gevend te zijn voor alle levende wezens waarmee wij onze planeet delen. Hoe hoogdravend dit ook klinkt, verschillende mensen zijn ons voor gegaan en zijn nog steeds een bron van inspiratie: Jezus, Boeddha, Franciscus van Assisi, Ghandi, Nelson Mandela en Mansukh Patel..... Met wie zou jij je mededogen willen delen op dit moment?

7

De middelvinger.

Laat je duimen zakken totdat ze contact maken met je middelvinger. Voel heel bewust dat je contact maakt. De middelvinger is de vinger die jou eraan herinnert dat je in iedere situatie de keuze hebt om ja of nee te zeggen, vanuit een middenpositie een beslissing te nemen. Het is ook de positie van regisseur, van beslisser, maar ook van de getuige, de waarnemer. Vandaag maak ik een keuze om waar dat zich aandient, stuurman of stuurvrouw te zijn van mijn eigen leven….


Gebruik pijn en plezier om tot inzicht te komen, voordat pijn en plezier jou gebruikt. Jij hebt het roer in handen, jij bent de regisseur, jij bent de stuurman.

De middelvinger is de vinger die we verbonden hebben met het sturen van je eigen leven, met het omgaan met tegenstellingen. Door te weten wie vriend en vijand is in jezelf ben je beter voorbereid om het proces in jezelf aan te gaan. Op deze wijze ontwikkel je bewustzijn, een voorwaarde om doelgericht te kunnen sturen is dat je luistert naar jezelf.

Luisteren naar wat je voelt in je lichaam, maar ook het waarnemen van je gedachten. Het getuige zijn van wat zich allemaal in je hoofd en in je hele lichaam afspeelt. Getuige zijn van de spelletjes die je met jezelf en in jezelf speelt. Ben jij een leider of volger? Ben jij een binnenvetter of ben je assertief, ben je perfectionistisch of een beetje chaotisch, ben je iemand van je woord of neem je jezelf niet zo serieus? Ben jij een mens van het hoofd of van het hart?

Ringvinger.

Laat je duimen contact maken met je ringvinger. Neem even de tijd om ook te voelen wat je voelt als deze vinger van trouw wordt aangeraakt. Wat betekent het woord trouw voor jou, hoe ga je om met trouw? Trouw zijn aan je eigen voornemens, verlangens, principes, intuïtie, waarden en normen. Trouw zijn aan jouw eigenheid…..

In onze cultuur wonen we ongeveer tot ons eenentwintigste in het ouderlijke huis. Fysiek zijn we dan volwassen, we vallen dan a.h.w. op de grond van ons eigen bestaan.

8

Opnieuw doen we er zo ’n 20 jaar over om geestelijk volwassen te worden. Zo rond de 40 groeien beeldhouwer en beeldhouwwerk naar elkaar toe. Dit samenvallen van beeldhouwer en beeldhouwwerk is het proces van thuiskomen van onze eigen persoonlijkheid. In deze fase ervaar je wat werkelijk van jou is en wat van je opvoeders. In feite heb je jezelf dan permissie gegeven om te zijn, wie je wilt zijn! Persmissie komt van het Franse woord “permission”, hier zitten twee woorden in verborgen:

Pére, dat vader betekent en het woord missie. In feite de missie van de innerlijke vader in ons. We zetten meer onze eigen koers uit. Je hebt jezelf permissie gegeven en je bent niet meer afhankelijk, je kunt dan je ouders of opvoeders aan zichzelf terug geven. Jullie hebben jullie leven en dat is goed en ik heb mijn leven en dat is goed!

Als het wolkendek van de persoonlijkheid steeds losser wordt. Komt de warmte van de zon die je eigenlijk bent er doorheen. Die uitstraling gebeurt vanzelf, net zoals de zon het niet kan laten te schijnen.

De pink.

De duimen maken nu contact met de kleine vinger! Ga voor jezelf na wat klein en aandacht voor het kleine voor jou betekenen…..De pink is er om ons te herinneren dat we kunnen genieten van het kleine, juist in het kleine zit vaak antwoord en de schoonheid. Zeg zachtjes in jezelf: vandaag ga ik openstaan voor…. En genieten van…. Het kleine……, me concentreren op wat ik nu doe!

Laten we stilstaan bij de kunst van het genieten van het kleine. Het is inderdaad een kunst maar ook een kunde. Als kind volstond je de kunst te genieten van het kleine, het hoorde bij je natuur. Door als volwassene nu stil te staan en waar te nemen, kun je ervaren waar je bent en zul je dingen zien die je anders nooit zou zien. Sta maar een stil in een bos, kijk om je heen en zie de kleuren van de bodem, de bomen, de vormen van de wolken in de lucht, zie je de mieren hard werken. Sta maar even stil bij het alledaagse, bij het fietsen naar je werk, zie de vogels om je heen, zie het lachende kind, zie de schoonheid van de seizoenen. De kunst is om je te openen, dit vergt wel oefening en doorzettingsvermogen, maar ieder mens heeft het kind nog in zich. Koester het kind. Focus je vanavond wat goed gaat, focus je op genietmomenten, focus je op het kleine. Wanneer je elke dag openstaat voor het kleine en hiervan geniet, bevordert dit je gezondheid, je levendigheid en je relaties met anderen.

Waar kun je vandaag dankbaar voor zijn en beleef het in je gevoel opnieuw.

9

Kort verhaal. De cirkel van vreugde.

Een man klopte hard op de deur van het klooster. Een monnik opende de grote poort. “Deze druiven zijn de mooiste druiven die mijn wijngaard heeft geproduceerd. Alstublieft”, zei de man. “Dank. Ik geef ze aan de abt.” “Maar, ze zijn voor u. U opent de deur, beste monnik.” De monnik bewonderde de hele ochtend de prachtige tros druiven en besloot ze toch aan de abt te geven. De abt heeft hem immers altijd aangemoedigd met zijn wijsheid.

De abt was blij met de druiven, maar hij besloot ze door te geven aan een zieke monnik in het klooster. “Het zal hem goed doen.” En de zieke monnik was dankbaar. Hij besloot echter de druiven aan de kok te geven. De kok die hem altijd zo goed verzorgde. En de kok bewonderde de prachtige druiven. Zo perfect dat niemand de druiven meer zou waarderen dan de koster.

De koster was op zijn beurt blij met het geschenk. Hij gunde de druiven aan de monnik, die hem bij binnenkomst van het klooster zo welkom had geheten. En dus net voor het donker, gaf hij de druiven aan de monnik bij de poort. “Eet en geniet hiervan.”

De monnik besefte zich dat de druiven echt voor hem waren. En hij genoot van elke druif, terwijl hij nadacht over de cirkel van vreugde. Het plezier wat ze elkaar hadden gegeven. Het geschenk wat rond was gegaan.

De duim over zelf waardering.

Steek beide duimen omhoog met je overige vingers gesloten. Ik waardeer mezelf echt om wie ik ben!...Ik ben oké….het is goed dat ik er ben, vandaag ga ik mezelf waarderen om wat ik doe en wie ik ben….ik mag mezelf zijn vandaag, daar waardeer ik mezelf voor. Neem de tijd om deze gedachten ook helemaal toe te laten….

10

Uiteraard gaat dit niet zomaar van de ene op de ander dag. Het is een proces. Soms heb je je dag of hele periodes en waardeer je jezelf helemaal, luister je naar je eigen gevoel en intuïtie en soms ben je het helemaal kwijt. Dit hoort erbij. Zelfwaardering is geen trucje dat je even kunt leren. Werken aan zelfwaardering is telkens opnieuw beginnen, trainen, angsten onder ogen zien, oefenen. Stap je een maal in de trein van zelfwaardering dan hangen daar a.h.w. twee coupe’s aan een van persoonlijke groei en een van bewustwording.

Het is in dit proces de grootste uitdaging om je vreugde en vrijheid niet langer te laten onderdrukken door frustraties en gebrek aan zelfvertrouwen. Gevraagd wordt om met open vizier het duel aan te gaan en vertrouwen te ontwikkelen in jezelf en in je eigen creativiteit.

Je bent een goede leermeester voor jezelf als je negatieve gevoelens en weerstanden niet langer meer ervaart als frustraties, maar als positieve bijdrage tot je leerproces. We zitten in feite allemaal op de school van het leven en de kunst is om jezelf te blijven waarderen wie je bent! Ook al kom je de nodige tegenkrachten tegen. Weer je ervan bewust dat je O.K. bent, dat je mens bent op zoek naar innerlijke vrede, op zoek naar een natuurlijk evenwicht, op zoek naar geluk.

Bedenk: zonder risico kun het leven niet kennen!

De wijsvinger.


Wees bereid te accepteren dat je denkt wat je denkt, voelt wat je voelt en wenst wat je wenst. Weiger om een deel van jezelf (of het nu je lichaam, je emoties, je gedachten, je dromen of vroegere daden zijn) als ‘niet van jou’ te beschouwen. Accepteren is iets anders dan alles geweldig vinden. Het betekent niet dat je geen veranderingen of verbeteringen zou willen. Wanneer je negatieve gevoelens volledig ervaart en accepteert, hebben ze hun zegje gedaan en verdwijnen ze in de meeste gevallen van het podium. Verloochen ook je krachten niet; de angst voor onze talenten is vaak groter dan die voor onze tekortkomingen. Maak jezelf niet groter, maar zeker niet kleiner dan je bent.

Je moet jezelf toestemming geven te zijn wat je wilt zijn. Er is voor een mens geen groter gevaar dan de veroordeling van zichzelf, want dat ontneemt je de wezenlijke kracht waardoor de dingen in je leven kunnen gebeuren. Het ontneemt je al je inspiratie en ieder kans van slagen!

11

De middelvinger.

Laat je duimen zakken totdat ze contact maken met je middelvinger. Voel heel bewust dat je contact maakt. De middelvinger is de vinger die jou eraan herinnert dat je in iedere situatie de keuze hebt om ja of nee te zeggen, vanuit een middenpositie een beslissing te nemen. Het is ook de positie van regisseur, van beslisser, maar ook van de getuige, de waarnemer. Vandaag maak ik een keuze om waar dat zich aandient, stuurman of stuurvrouw te zijn van mijn eigen leven…. Ik heb de keuze om wel of niet te verliezen in de ander of in bepaalde omstandigheden. Ik ben mijn eigen baas en ik blijf vandaag heel dicht bij mezelf en luister naar dat wat mijn hart te zeggen heeft…………..

Door een moment van stilte te creëren in jezelf kom je in contact met de stem van je hoofd en de stem van je hart. De moeilijkheid in onze jachtige samenleving is hier voor de ruimte nemen. Lukt het je dan noem ik dit heilige ruimte, waarin een natuurlijk evenwicht gevonden kan worden.

De kunst is om zo’n moment dagelijks in te plannen in je agenda van de dag, tijd vrij te maken voor de stilte in jezelf. Het lijkt heel gemakkelijk, maar dat is het niet. Maar als het je lukt zul je merken dat de ruis in je hoofd en in je leven gaat kalmeren. Kalmte kun je ook bewerkstelligen door veel buiten te zijn en de frisse lucht bewust in te ademen.

Een van de grootste energie gevers is de natuur. Gewoon een wandeling maken, getuige zijn de rust om je heen, stilstaan op een bospad en luisteren of de innerlijke klop in jouw lichaam samenvalt met de klop van de natuur.

Ga met jezelf een commitment aan voor een stilte moment op de dag en je komt dichter bij je kern, je rust en je kracht. Elke dag een kleine overwinning op jezelf geeft zelfvertrouwen.

Ringvinger.


Door trouw te zijn aan jezelf transformeer je! De woorden trouw en transformatie horen zo bij elkaar. Trouw is niet hetzelfde als discipline! Trouw is een liefdevolle, een zachte vorm van discipline. Liefde voor jezelf is de drijfveer. Het werken aan jezelf is als bij het werken met kunst: Gestaag doorwerken, waar langzamerhand een duidelijke lijn in komt met hier en daar verassende wendingen.

12

Het gestage doorwerken is een vorm van trouw zijn aan jezelf, waardoor je eigenheid de kans krijgt zich te openbaren. Natuurlijk is het niet zo dat je iedere dag even geïnspireerd bent om naar jezelf te kijken.

Wat voor de kunstenaar en het kunstzinnige geldt, geldt ook voor de mens die aan zichzelf wil werken. Het onderbewustzijn kent herhaling! Wanneer je veelvuldig tijd vrij maakt om in contact te zijn met jezelf door, al is het maar dagelijks even, de tijd te nemen om te voelen hoe het echt met je is, dan gaat je onderbewustzijn een signaal uitzenden dat er een behoefte is. Een behoefte om contact te maken met je wezenlijke zelf.

Werken aan jezelf is werken van binnenuit, hier hoort onherroepelijk rust en ruimte voor jezelf bij. Wanneer neem jij rust, ruimte om te voelen?

De pink.

De duimen maken nu contact met de kleine vinger! Ga voor jezelf na wat klein en aandacht voor het kleine voor jou betekenen…..De pink is er om ons te herinneren dat we kunnen genieten van het kleine, juist in het kleine zit vaak antwoord en de schoonheid. Zeg zachtjes in jezelf: vandaag ga ik openstaan voor…. En genieten van… Het kleine……, me concentreren op wat ik nu doe!

Om te genieten, dien je jezelf te openen, je actief gewaar te worden en je zelf toestemming te geven. Zo kun je b.v. met jezelf afspreken om een maal in de twee weken een ochtend of middag iets voor jezelf te doen waar je als kind van genoten zou hebben. Het is aan te bevelen dat je deze activiteit alleen doet, alleen voor jou! Je hoeft dan met niemand rekening te houden, het is jouw geniettijd. Maak tijd vrij in je agenda, gun jezelf dit cadeautje en zorg dat er niets tussen kan komen. Ga op stap, met je innerlijk kind. Geniet van de ruimte en de tijd die je voor jezelf maakt en van de aandacht die je aan jezelf besteedt. Je kunt lekker gaan wandelen, winkelen, fietsen, lezen, eten, een schilderij maken, genieten van een zonsondergang, een film, een boek kopen, muziek luisteren, teveel om op te noemen, maar verras je innerlijke kind. Belangrijk is om trouw te zijn aan je afspraak. Een afspraak met je innerlijk kind is een heilige afspraak, waar niemand zomaar tussen mag komen. Gun jezelf dit contact omdat het bijdraagt aan jou eigen welzijn.

Als je dit te belastend vind, probeer dan aan het einde van de dag net voor het slapen gaan in bed de dag terug te beleven in je gedachten. Nog even je aandacht richten op de genietmomenten van die dag, probeer hier ook het erbij horende gevoel terug te halen. Sluit af met de vraag waar je die dag dankbaar voor kunt zijn en vanuit het gebaar van dankbaarheid ga je slapen.

13

Kort verhaal. De kluis.

Ieder mens kent lichamelijke sensaties: het lichaam laat zich horen voordat we het beseffen. We ervaren ze als emoties waarbij we kunnen doen alsof ze er niet zijn en op deze manier een opslag voor oude emoties aanleggen. Na jaren zit die opslagplaats vol met zaken die niets meer te maken hebben met het leven op dat moment. Het wordt steeds moeilijker om de juiste emotie op het juiste moment en in de juiste verhouding te uiten. Gevoelens zijn onze bewust geworden emoties, waar we over kunnen praten. Ze zijn essentieel voor onze gezondheid en ons welzijn. Hoe lastig het soms is, ze zijn nuttig. Angst beschermt je, boosheid verdedigt je, verdriet helpt je bij het ontladen. Soms kunnen we door omstandigheden niets anders dan gevoelens tijdelijk opslaan in een soort interne kluis. Deze kluis heeft dikke deuren en een geheime code.

Dan is het wachten op iemand die de juiste code vindt en tot het moment dat een gebeurtenis of herinnering ervoor zorgt dat de code ontcijferd wordt en de kluisdeur niet meer dicht kan blijven. Vaak komen deze gevoelens dan min of meer vervormd uit de kluis, maar dat kan ook niet anders als ze daar zolang gelegen hebben.

Als gevoelens niet kunnen stromen en we onze lijfelijke gewaarwordingen negeren dan vervormen onze gevoelens en zijn ze niet meer functioneel. Dan is het nog moeilijker jezelf te begrijpen en voor andere wordt het helemaal een opgave.

De duim.

Ik waardeer mezelf echt om wie ik ben!...Ik ben oké….het is goed dat ik er ben, vandaag ga ik mezelf waarderen om wat ik doe en wie ik ben….ik mag mezelf zijn vandaag, daar waardeer ik mezelf voor. Neem de tijd om deze gedachten ook helemaal toe te laten…. Bevestig dit door krachtig de beide duimen naar voren en omhoog te drukken! Zo ga ik dat doen!!!

14

In het woord zelfwaardering zitten in feite twee woorden: zelf en waardering. Wat is het zelf. Het “zelf” wordt in de yoga gezien als het meest oorspronkelijke van jou mens zijn. We leven met veel ikkjes in ons leven, die we zelf gecreëerd hebben. Denk aan de aan passer, de controlerende, de sussende, de eigenwijze, de trotse, de onzekere, de veerkrachtig, de oplossing gerichte, de moeder, de vader, etc. Het zelf is los van al deze ikken. Het is je ziel, je innerlijke vrede, je intuïtie, je zuiverste voelen. Waardering is bevestiging en bevestiging is de zalf voor ons vertrouwen. Bevestiging is de sleutel om van ons zelf te houden.

Zelfwaardering wordt nu: contact maken met je oorspronkelijkheid en de bevestiging dat je goed bent zoals je bent. Zelfwaardering is een duidelijke Ja, tegen het leven. Ja, tegen het nu moment, Ja, tegen de gemoedsgesteldheid van dit moment, Ja, tegen de innerlijke vrede in jezelf.

De wijsvinger wijzen naar een ander.


Wees bereid te accepteren dat je denkt wat je denkt, voelt wat je voelt en wenst wat je wenst. Weiger om een deel van jezelf (of het nu je lichaam, je emoties, je gedachten, je dromen of vroegere daden zijn) als ‘niet van jou’ te beschouwen. Accepteren is iets anders dan alles geweldig vinden. Het betekent niet dat je geen veranderingen of verbeteringen zou willen. Wanneer je negatieve gevoelens volledig ervaart en accepteert, hebben ze hun zegje gedaan en verdwijnen ze in de meeste gevallen van het podium. Verloochen ook je krachten niet; de angst voor onze talenten is vaak groter dan die voor onze tekortkomingen. Maak jezelf niet groter, maar zeker niet kleiner dan je bent.

Je moet jezelf toestemming geven te zijn wat je wilt zijn. Er is voor een mens geen groter gevaar dan de veroordeling van zichzelf, want dat ontneemt je de wezenlijke kracht waardoor de dingen in je leven kunnen gebeuren. Het ontneemt je al je inspiratie en ieder kans van slagen!

De middelvinger.

De middelvinger is de vinger die jou eraan herinnert dat je in iedere situatie de keuze hebt om ja of nee te zeggen, vanuit een middenpositie een beslissing te nemen. Het is ook de positie van regisseur, van beslisser, maar ook van de getuige, de waarnemer. Vandaag maak ik een keuze om waar dat zich aandient, stuurman of stuurvrouw te zijn van mijn eigen leven….

15


Door een moment van stilte te creëren in jezelf kom je in contact met de stem van je hoofd en de stem van je hart. De moeilijkheid in onze jachtige samenleving is hier voor de ruimte nemen. Lukt het je dan noem ik dit heilige ruimte, waarin een natuurlijk evenwicht gevonden kan worden.

De kunst is om zo’n moment dagelijks in te plannen in je agenda van de dag, tijd vrij te maken voor de stilte in jezelf. Het lijkt heel gemakkelijk, maar dat is het niet. Maar als het je lukt zal je merken dat de ruis in je hoofd en in je leven gaat kalmeren. Kalmte kun je ook bewerkstelligen door veel buiten te zijn en de frisse lucht bewust in te ademen. Een van de grootste energie gevers is de natuur. Gewoon een wandeling maken, getuige zijn de rust om je heen, stilstaan op een bospad en luisteren of de innerlijke klop in jouw lichaam samenvalt met de klop van de natuur.

Ga met jezelf een commitment aan voor een stilte moment op de dag en je komt dichter bij je kern, je rust en je kracht. Elke dag een kleine overwinning op jezelf geeft zelfvertrouwen.

Ringvinger.


Trouw zijn aan jezelf betekent ook verantwoording nemen voor je energie, gezondheid en welzijn, wat dat dan ook voor jou betekent. Luisteren naar je lichaamssignalen en weten wat je nodig hebt. Alleen energie “uitgeven” als je die hebt, monitoren wat energie oplevert en wat niet en hier consequenties uit trekken.

De ringvinger herinnert je er aan om met een goed gevoel echt te zijn en volgens je eigen normen en waarden te leven, het geeft je leven stevigheid en je ontleent er zelfvertrouwen aan.

Een kort gedicht, het is gevonden op de muur van een cel van een ter dood veroordeelde en illustreert treffend de vraag: Wie kijkt jou aan als je in de spiegel kijkt? Zorg ervoor dat jou in de spiegel iemand aankijkt die tevreden is, met een heldere blik en een glimlach om de mond!

Je kunt het nooit iedereen naar de zin maken, begin dan ook in eerste instantie bij jezelf. Het voortdurend rekening willen houden met gevoelens en kwetsbaarheden van anderen is niet alleen een onmogelijke opgaaf en erg vermoeiend, maar het betekent tegelijkertijd dat er voor jezelf geen of te weinig plaats, tijd en ruimte overblijft. Maak het jezelf naar de zin, dan geeft dit in ieder geval duidelijkheid naar anderen. Vraag aan jezelf wat jou behoeften zijn?

16

De pink 3.


De pink herinnert ons aan het kind in onszelf. Het kerstfeest herinnert ons aan het kind wat geboren is. Het kind is puur, open, eerlijk, spontaan, in het nu, het kind geniet van aandacht, zorg en liefde. Het kerstfeest herinnert ons aan het kind in onszelf.

Sluit maar vrede met het kind in jou, sluit vrede met de hindernissen die je op je weg tegenkomt, sluit vrede met alle gemoedsgesteldheden die december met zich meebrengt, sluit vrede met je kind en laat je dragen door het nu en geniet van je innerlijke rust.

Kort verhaal. De poort naar mijn hart.

Mijn hart is de poort naar de wereld. Die poort kan ik openen en ik kan hem sluiten. Dat is mijn keuze. Ik kwam op de wereld met mijn hart open om contact te kunnen maken met anderen, in al mijn kwetsbaarheid. Mijn moeder hield me vast, koesterde mij en ik gaf haar het mooiste geschenk dat ik op dat moment had: mijn glimlach. Ik ging me hechten aan haar en aan anderen die ik in mijn leven ontmoette. Ik sloot mensen in mijn hart.

En al gauw leerde ik ook dat ik soms mijn hart even moest sluiten om mezelf te beschermen. Ik merkte dat ik ook in de intieme contacten gekwetst kon worden en ik leerde met vallen en opstaan om dit risico te nemen.

17

Als kind reikte ik uit naar de ander en die uitreiking werd vaak niet beantwoord. Dat deed pijn, heel erg pijn. Ik besloot de scharnieren van mijn poort zo goed te oliën dat de poort in een fractie van een seconde dicht kon en niemand meer toegelaten werd. Anderen binnen laten betekende wellicht opnieuw gekwetst worden, opnieuw in de steek gelaten worden. Ik ging mezelf beschermen voor kwetsuren. Zo veranderde mijn hart in een beveiligde, betonnen vesting. Ik liet anderen niet meer dichtbij komen, de poort ging bij het minste of geringste dicht. Ik had zelf niet in de gaten hoe snel de poort zich sloot, hoe ik mij onkwetsbaar maakte om de pijn niet te voelen, voor mij was het normaal geworden. En daarmee ontzegde ik mij de werkelijke ontmoetingen die het leven de moeite waard maken. Langzaam kreeg ik het besef dat ik mijn leven pas ten volle kan leven als ik mijn hart openstel voor alle ervaringen en risico durf te nemen. Ik had er hulp van anderen bij nodig om te zorgen dat mijn poort weer geopend kon worden. In het begin wat het op een kiertje, maar na verloop van tijd steeds een stukje verder. Het knarst en piept af en toe enorm maar er zijn mensen die mij helpen de scharnieren te smeren. Daarmee heb ik zelf de keuze: open of dicht. Om ten volle te leven zijn goede geoliede scharnieren nodig. Ik sluit mijn hart niet meer zo vaak. Ik opende de poort voor het leven en voor anderen. Niet altijd maar altijd opnieuw.

De duim.


Om jezelf meer te waarderen, is het de kunst om minder uitstelgedrag te vertonen. Het voorkomt dat je veel vergeet en dat je gestrest wordt. Laat de controle maar wat meer los en probeer maar meer thuis te komen in het nu, sluit even je ogen en tel rustig tot vijf en adem 7 tellen uit. Ga niet vergelijken en koester je zegeningen, koester je lichaam en sluit vrede met jezelf.

De wijsvinger.


De wijsvinger nodigt ons uit om de aandacht naar binnen te brengen. Om de aandacht naar binnen te brengen is het belangrijk dat je jezelf te accepteren.

Het accepteren: Van al je onzekerheden en zekerheden van dit moment.

18

Van al je onvrede en vrede van dit moment.

Van al je onrust en rust, van dit moment.

Van jouw eindigheid van dit moment en van een nieuw begin.

Het accepteren van je gebreken, je onwetendheid en tekortkomingen van dit moment, maar ook het accepteren van je natuurlijke aanleg, talenten, veerkracht, relativeringsvermogen en humor van dit moment.

De middelvinger.


Ieder moment van de dag heb je de mogelijkheid om een nieuwe keuze te maken. Je bent je dit vaak niet bewust en je handelt, maar iedere handeling is uiteindelijk gebaseerd op een keuze. Je reageert heel vaak op een uiterst voorspelbare manier op de prikkels uit je omgeving. De keuze is in het gewone dagelijkse leven op de achtergrond geraakt, onbewust geworden. Handelingen zijn dan automatisch geworden en het lijken soms wel reflexen, maar er liggen altijd keuzes aan ten grondslag.

Het bewust in contact zijn met de middelvinger zal je helpen om met bewustzijn naar je keuzes te kijken. Het is belangrijk om bij iedere keuze waar je met bewustzijn mee om wilt gaan goed in je lichaam te voelen. Als je deze keuze maakt, wat geeft je lichaam voor signaal? Wat geeft je hart voor signaal? Voel wat je voelt, neem ieder klein signaal waar! Luister naar dat instrument dat nooit liegt! Als het goed voelt in je lijf, dan ga je voor je keuze, als het niet goed voelt, dan maak je een andere keuze.

Ringvinger.


19

Trouw zijn aan jezelf is geen starheid of een gebrek aan openheid, maar werken vanuit een levend en wetend besef dat je iedere dag een steentje bijdraagt aan de realisering van de dat gene wat je wilt, wenst of verwacht. Blijf open staan voor eventueel nieuwe ideeën, inzichten of betere uitgangspunten om jouw wil, wens of verwachting te kunnen realiseren, iedere dag opnieuw!

De Pink.


De kleine pink staat voor eenvoud, onbevangenheid en rust. Het is een verlangen naar innerlijke vrede en naar oprechtheid. Het staat voor een leven waarbij jouw geluk niet afhangt van de hoeveelheid materiёle zaken die je naar je toe trekt. Probeer alleen datgene naar je toe te trekken wat je daadwerkelijk nodig hebt.

De kleine pink is ook de acceptatie dat niets hetzelfde blijft en dat altijd alles verandert en zijn einde vindt. Het contact tussen je duim en pink betekent dat je je niet verzet tegen verandering, maar dat als een natuurlijk onderdeel van het leven accepteert.

Kort verhaal. Drie wijzen en liefde.

Het was in het voorjaar toen een vrouw drie oude mannen op het bankje voor haar huis zag zitten. Ze zagen eruit alsof ze een lange reis achter de rug hadden. Hoewel ze de mannen niet kende, volgde ze een impuls en vroeg of ze misschien honger hadden en binnen wilde komen.

Eén van hen antwoordde: “U bent heel vriendelijk , maar er kan van ons drieën maar één op uw uitnodiging ingaan.” Hij wees naar de oude man rechts van hem en zei: “Dit is Rijkdom.”

20

Toen wees hij naar degene links van hem en zei: “Zijn naam is Succes. En mijn naam is Liefde. Het is aan u om te beslissen wie van ons u uitnodigt.

De vrouw dacht even na en liep toen naar binnen en vertelde haar man wat ze buiten voor de deur had meegemaakt. Haar man was verrast en zei: “Geweldig, laten we dan Rijkdom maar uitnodigen!” Zijn vrouw was het daar niet mee eens: “Nee, ik denk dat we beter Succes kunnen vragen.” Hun dochter zei echter: “Zou het niet veel beter zijn als we Liefde zouden uitnodigen?”

“Ja, ze heeft gelijk”, zei de man. “Ga naar buiten en nodig Liefde uit als onze gast”. Ook de vrouw knikte en bij het bankje gekomen zei ze: “Liefde, wil je binnen komen en onze gast zijn?”

Liefde maakte aanstalten om mee te gaan, maar ook de twee andere mannen stonden op en volgden hem. Verbaasd vroeg de vrouw aan Rijkdom en Succes: “Ik moest kiezen en heb alleen Liefde uitgenodigd. Waarom willen jullie nu ook meekomen?”

In koor antwoordden de mannen: “Als u Rijkdom of Succes had uitgenodigd, dan waren de beide anderen buiten gebleven. Maar nu u Liefde hebt gevraagd om binnen te komen volgen de andere twee ook. Want waar Liefde voorop gaat, daar vormen wij een eenheid.”

De duim.


De kwaliteit zelfwaardering is een enorme kracht die invloed heeft op levensgebieden als: Gezondheid, emotioneel welzijn, jou werkzaamheden, jou relaties, jouw gevoel van eigenwaarde. Wanneer je jezelf waardeert, als je tevreden bent met je zelf kun je meer aan! Je kunt je leven een vorm geven die bij je past. Het werkt als een fundament waarop gebouwd kan worden. In de opvoeding wordt dit fundament gelegd! Het ontstaat door bevestiging, door acceptatie en liefde voor jou als mens.

Geef jezelf waardering door:

Je lichaam te waarderen ondanks alle beperkingen en mogelijkheden.

Jezelf en anderen meer complimenten te maken.

Meer te vertrouwen op je eigen gevoel.

Niet teveel van jezelf te eisen.

Beter te luisteren en contact te maken met jouw innerlijke gevoelens en behoeften.

Jezelf en je omgeving met respect te behandelen.

21

De wijsvinger.


De onbeschreven natuurwet van het leven is ontworpen om ons te leren in harmonie met het leven, met de natuur en met onze ware innerlijke natuurlijke aard. Als je je vingers tegen een hete kachel houdt, brandt je ze. De pijn die je voelt is een waarschuwing van de natuur om te zorgen dat je je lichaam niet verwondt.

Als je anderen onvriendelijk behandelt, krijg je onvriendelijkheid terug, zowel van anderen als van het leven. Zo waarschuwt de natuur mensen die door onvriendelijkheid zichzelf kwaad doen. Wees trouw aan je ware natuur en geef liefde aan je innerlijke aard, geef liefde aan je lichaam, deel liefde met de ander en kom maar in harmonie met jezelf.

De middelvinger.


De middelvinger nodigt je uit om te experimenteren om bewust een intentie in elke handeling te stoppen. Doe bijvoorbeeld alles wat je doet op een dag vanuit de intentie van liefde: poets je tanden met liefde, smeer je brood met liefde, sta in de file met liefde en groet je collega’s met liefde.

Kies elke dag een andere intentie om vanuit te leven. Laat maandag de dag van stilte zijn, dinsdag de dag van liefde, woensdag de dag van geluk, donderdag de dag van kracht, vrijdag de dag van vrijheid, zaterdag de dag van dankbaarheid en zondag de dag van vrede. Bepaal zelf je intentie en alles wat je met intentie doet, krijgt vanzelf waarde, voor jezelf en voor anderen. Alles wat niet met intentie gebeurt, maar vanuit gewoonte heeft weinig waarde en geeft een onbevredigend gevoel.

22

Ringvinger.


Normen en warden worden vaak in een adem genoemd. Ze hebben dan ook veel met elkaar te maken. Toch kunnen ze een heel verschillend effect hebben. Zowel je normen als waarden zijn deel van jou, in verschillende fases van je leven kunnen verschillende normen en waarden op de voorgrond treden.

Waarden geven aan wat voor jou belangrijk is. Ze zijn een vlammetje dat in jou brandt, iets waarnaar je streeft en waar je je voor wilt inzetten. Er zit geen oordeel aan vast. Normen geven aan wat er van jou ‘niet mag’ of wat er ‘altijd moet’. Daaraan zit als snel een oordeel gekoppeld.

Je eigen waarden in ere houden geeft rust, energie en houvast. Zelfs als het confrontaties veroorzaakt: Luister naar je intuïtie! Die weet wat waar is!

Probeer je teveel naar je normen te luisteren of verwacht je van anderen dat ze volledig aan je normen voldoen dan kost dat veel energie, spanning en stress.

De Pink.


Als jij niet blij bent met jezelf, wie moet het dan wel zijn? Het is jouw karakter, jouw persoonlijkheid, het zijn jouw vaardigheden en jouw talenten waar je het mee moet doen. En dat is prima. Dat is meer dan genoeg.

Je hoeft niet iemand anders te zijn voordat je blij kunt zijn. Het is de uitdaging om blij te zijn met wie je bent. Met jouw leven op dit moment. Dat is de kunst van het leven. Richt je aandacht op je goede eigenschappen. Concentreer je op je mooie momenten en negeer de minder mooie. Focus op wat je blijdschap geeft en geniet van het NU.

23

Kort verhaal. Er was eens een rijke man die 4 vrouwen had.

Hij hield het meest van de 4de vrouw. Hij sloofde zich voor haar uit, kocht haar dure kleren en alles wat kostbaar was. Hij zorgde heel goed voor haar en deed steeds zijn uiterste best.

Hij hield ook veel van zijn 3de vrouw. Hij was heel trots op haar en wou altijd met haar pronken als ze naar vrienden gingen. Nochtans was hij altijd verschrikkelijk bang dat ze hem ooit zou verlaten voor een andere man.

Ook hield de rijke man van zijn 2de vrouw. Ze was altijd in de weer voor hem, altijd geduldig. Ze was eigenlijk zijn vertrouwelinge. Wanneer hij problemen had, kon hij altijd bij haar terecht en ze kon hem dan ook steeds helpen de moeilijke tijden door te komen.

Zijn 1ste vrouw was een zeer loyale partner en heeft grote bijdragen geleverd om zijn rijkdom en zijn zaken te onderhouden. Ze zorgde steeds perfect voor het huishouden. Hoewel de 1ste vrouw veel van haar man hield, hield de rijke man toch niet van haar en hij bezag haar nauwelijks.

Op een dag werd de rijke man ziek. Hij wist dat hij binnenkort zou gaan sterven. Hij dacht na over zijn luxe leven dat hij altijd geleid had en zei bij zichzelf, Nu heb ik 4 vrouwen. Maar als ik sterf, zal ik alleen zijn. Wat zal ik eenzaam zijn!

Dus vroeg hij aan de 4de vrouw, ik hield van jou het meest, heb je altijd de kostbaarste dingen gegeven en goed voor je gezorgd. Nu ik binnenkort zal sterven, wil jij me volgen en me gezelschap houden? Geen sprake van! Antwoordde de 4de vrouw en ze liep weg zonder verder nog iets te zeggen. Het antwoord sneed als een scherp mes in de rijke man zijn hart.

De verdrietige rijke man vroeg aan zijn 3de vrouw ik heb gans mijn leven zoveel van je gehouden. Nu ik binnenkort zal sterven, wil jij me volgen en me gezelschap houden? Nee! Antwoordde de 3de vrouw. Het leven is hier zo goed! Wanneer jij sterft, ga ik hertrouwen! De rijke man zijn hart werd koud bij het horen van die woorden.

Daarna vroeg hij aan de 2de vrouw ik ben altijd bij jou gekomen als ik hulp nodig had en je hebt me altijd uit de nood geholpen. Nu heb ik opnieuw hulp nodig, wanneer ik zal sterven, wil jij me volgen en me gezelschap houden? Het spijt me, maar deze keer kan ik je niet helpen! Zei de 2de vrouw. Het enige dat ik voor je kan doen is je naar je graf leiden. Het antwoord kwam als een donderslag aan en de rijke man was helemaal van zijn stuk gebracht.

Dan klonk er een stem, ik zal met je meegaan, ik zal je volgen, waar je ook gaat. De rijke man keek op en zag zijn 1ste vrouw. Ze was graatmager, alsof ze ondervoed was. Dankbaar, maar toch met spijt zei de rijke man ik had beter voor je moeten zorgen wanneer ik het nog kon!

Eigenlijk hebben we allemaal 4 vrouwen in ons leven...

24

De 4de is ons lichaam. Het maakt niet uit hoeveel kosten, tijd en moeite we besteden om het er goed te laten uitzien, het zal ons toch verlaten als we sterven. Onze 3de vrouw is onze bezittingen, status en rijkdom. Wanneer we sterven, gaan ze allemaal naar anderen. De 2de vrouw is onze familie en vrienden. Het maakt niet uit hoe dierbaar ze ons zijn geweest tijdens ons leven, het verste dat ze kunnen meegaan is tot aan ons graf.

De 1ste vrouw is onze ziel. Ze wordt dikwijls verwaarloosd in het nastreven van materiële rijkdom en plezier. En in feite is het het enige dat ons volgt, waar we ook zullen gaan. Misschien is het een goed idee om het nu aandacht te geven, dan te wachten tot het te laat is.

De duim.


In onze duim, woont als het ware onze gevormde ‘ik’ door het leven. Degene die weet hoe het moet, met de nodige kennis en levenservaring. In onze duim woont niet alleen zelfwaardering, maar huist ook onze coördinator, degene die positief blijft en weet hoe het uiteindelijk moet! Hier relativeer je en komt de volwassene in je naar boven.

Vragen die bij de duim horen zijn: Durf ik te vertrouwen op mijn innerlijke wijsheid en kennis? Mag ik de volwassene in mezelf erkennen? Durf ik de regie te voeren over mijn eigen leven en coördineer ik mijn eigen kansen, ruimte, humor en geluk? Mag ik helemaal mezelf zijn en blijf ik mezelf verder ontwikkelen?

De wijsvinger.


Als mens kunnen we enorm verstrikt raken in ons gecompliceerde denken en daarmee raken we ook automatische verstrikt in ons voelen. Met ons denken oordelen we, wijzen we, in ons denken woont een soort saboteur, die vergelijkt en die voedt onze beperkende overtuigen als: zie nou dat je het niet kan, dat je niet goed genoeg bent, dat je niet deugd, etc.

25

De wijsvinger staat hier voor ons denken, ons ego. Onze duim staat hier voor ons voelen. En ons voelen kan in feite alleen maar accepteren, volgen, meegaan, het oordeelt en vergelijkt niet, het voed alleen maar de emotie hier van tekort schieten en gekwetst zijn. En andersom bij een positieve gedachten voedt het ons gevoel van zelfacceptatie.

De middelvinger.


Ik nodig je uit om je bewust worden van de fundamentele energie die in je lichaam en om je heen aanwezig is. We staan daar vaak niet bij stil maar voel maar bewust. Jouw fysieke warmte, gedachten, gevoelens, uitstraling, drukte, vermoeidheid, gemoedsgesteldheid.

Denk aan de pure energie van de zon, de zee, de lucht, de energie van de aarde zelf. Probeer je de geweldige hoeveelheid energie voor te stellen in een opbloeiende bloem, in een geurige appel, in een enkel zaadje dat een hoge, krachtige boom kan worden.

Wat is jouw geliefde vorm in de natuur? De bergen? Het vlakke land? De zee? Een bos? Koeien in de wei? Een kabbelend beekje? Een prachtig meer? Een rennend paard?

Laat dit beeld helemaal tot je doordringen. Denk aan de zuivere energie die het bevat. Wees je nu bewust van de grote levenskracht die in en om je heen stroomt. Voel haar in je spieren, in het stromen van je bloed, in je adem, in de lucht die op je huid weegt. Wees helemaal ervan vervuld. Laat je ermee één worden. Kom met heel je gevoel in deze energie.

Ringvinger.


Te vaak zijn we in het leven onbewust niet trouw aan onszelf. Omdat we ons niet altijd bewust zijn, omdat we sociaal willen zijn, omdat de mensen om ons heen dat verwachten, omdat het bij ons beroep hoort, omdat we iets willen bereiken of gewoon omdat we zo vaak ontrouw aan onszelf zijn geweest dat we niet eens meer weten wie we zijn en waar we voor staan.

26

Allemaal excuses om niet onszelf te volgen. Om trouw te zijn aan wie we zijn. Wees trouw aan je eigenheid, aan je innerlijke behoeften, wees trouw aan je verlangens, je talenten, je dromen, je waarden en normen, je kwaliteiten, je intuitie, je veerkracht.

Wees trouw aan je eigenheid en geluk, wees trouw aan jezelf.

De Pink.


(Muziek van een kabbelend beekje aanzetten)

Stel je jezelf maar een bos voor en je zit op een bankje. Maak je maar leeg, want als je leeg bent verdwijnen je grenzen, want leegte betekent geen grenzen. Leegte kan alleen maar oneindig leeg zijn.

Leegte kan geen gewicht hebben, leegte kan geen kleur hebben, leegte kan geen vorm hebben, leegte heeft op dit moment alleen maar geluid. Het geluid van zingende vogeltjes en een kabbelend beekje, wat jou alsmaar leger maakt.

Kort verhaal. Er was eens een waterdruppel.

Deze waterdruppel leidde een rustig en probleemloos leventje en zager gewoon uit, net als alle andere waterdruppels. Hij had dus eigenlijk niets te klagen. En toch voelde dit waterdruppeltje zich niet gelukkig. Hij voelde zich eigenlijk de hele tijd leeg en schraal, alsof hij iets miste. Ma ar hij wist niet wát. En als hij dan van andere waterdruppels het signaal kreeg dat hij geen enkele reden had om zich ongelukkig te voelen en niet moest zeuren, voelde hij zich alleen maar nóg ellendiger.

27

Het maakte hem erg eenzaam en hij keek naar de waterdruppels om hem heen. Die waren allemaal druk in de weer en leken best tevreden met hun waterdruppel-leventje. Er waren heel veel verschillende waterdruppels: grote en kleine, zoete en zoute. De druppels die op elkaar leken, hadden het samen goed en vonden zichzelf heel wat beter dan de andere druppels. "Daar zal het wel door komen", dacht de waterdruppel. "Ik voel mij niet groot of klein, zoet of zout. Ik weet eigenlijk helemaal niet waar ik bij hoor". En ook al had de waterdruppel echt wel van alles geprobeerd om ergens bij te horen, het had hem nooit het geluk gebracht waar hij naar zocht. Het was alsof hij in een speciale groep druppels op de één of andere manier niet trouw kon zijn aan zichzelf. Alsof hij een toneelstukje moest spelen.

Naarmate hij beter keek naar hoe de andere waterdruppels hun waterdruppelleventje leidden, begon hij te merken dat ook veel andere waterdruppels, onder het vernisje van `schone schijn´, zich eigenlijk niet echt gelukkig voelden. Met hen had hij wel eens gesprekken en dat luchtte dan op. Het gaf hem troost dat hij niet de enige was. . . . en zo kwam hij ongemerkt toch weer in een soort groep terecht. De groep van de eenzame ongelukkige waterdruppels, die iets minder eenzaam waren zolang ze maar met elkaar ongelukkig waren. . . Tja, het schoot eigenlijk niet ècht op.

Toen ontmoette hij een waterdruppel met een werkelijk heel bijzondere uitstraling. Op deze waterdruppel was geen enkel gebruikelijk etiket van toepassing.

Hij was niet groot, klein, zout, zoet of eenzaam. Hij was zo . . . zo álles, zo compleet. En hij leek zo volkomen gelukkig, rustig en in harmonie met alles. Onze waterdruppel herkende in hem een zijnskwaliteit die zó groots en allesomvattend was, dat hij geen woorden kon vinden dit te beschrijven. Maar intuïtief voelde hij aan, dat dít was waar hij altijd naar verlangd had: deze prachtige waterdruppel was . . . nat!

Net als vele andere waterdruppels, wilde hij niets liever dan in de omgeving zijn van deze natte waterdruppel. Het leek of de druppels zich een beetje konden laven aan de natheid van deze druppel en dat voelde beslist goed. Toen begon de natte druppel te vertellen: "Lieve druppels, ik ben niet anders dan jullie. Jullie zijn allemaal precies zoals ik. Werkelijk iedere waterdruppel is nat, niet één druppel uitgezonderd. Die natheid verbindt ons tot één grote oceaan. Het enige probleem is dat jullie dit zijn vergeten. Dat maakt dat jullie je schraal, droog en ongelukkig voelen. Wat jullie te doen staat is je dit weer te herinneren. Jullie hadden nooit mijn natheid kunnen `her-kennen´ als dit niet ook in jullie verborgen ligt. Diep van binnen weten jullie dat dit waar is, en verlangen jullie ernaar dit weer te voelen. Hoe zou het zijn als jullie hierop durfden te vertrouwen en jullie nat-zijn weer konden ervaren?"

Deze woorden maakten diepe indruk op de waterdruppel en zijn vrienden. Zij voelden zich hierdoor echt aangeraakt en met elkaar gingen zij aan de slag om zich hun eigen natheid te herinneren. Ze kwamen soms in groepen bij elkaar, bedachten oefeningen, vertelden en schreven er over. . . . en soms lukte het even om de natheid echt te ervaren. Dat gaf dan een gevoel van groot geluk en verbinding. Maar het gebeurde ook wel dat een waterdruppel soms alleen zijn eigen natheid meende te ervaren en zich hier zeer bijzonder door ging voelen. En dat gaf natuurlijk allerminst een gevoel van verbinding: het gaf slechts tijdelijke een kick, om daarna weer plaats te maken voor het eenzame gevoel.

Gelukkig begonnen veel waterdruppels er een gewoonte van te maken om zich tijdens deze avontuurlijke ontdekkingstocht, die zij "de reis naar huis" waren gaan noemen, vaak te wenden tot de prachtige natte waterdruppel die hen altijd vol geduld door alle valkuilen heen hielp. Ze waren in hem een leermeester gaan zien. Deze vertelde hun: "Jullie denken nog steeds dat je iets moet doen, om nat te worden. Alsof jullie het zouden moeten verdienen, door goed je best te doen.

28

Dat geeft aan dat jullie nog steeds niet herkennen dat jullie het, net als ik, al zíjn. Jullie zijn altijd al nat geweest en zullen dat altijd blijven, wát jullie verder ook doen. . . .

Jullie hoeven niets te doen, behalve bereid te zijn dit te aanvaarden. En er op te durven vertrouwen dat dit waar is". Hiermee ging onze waterdruppel verder op zijn pad, tezamen met vele andere. Langzaam begon hij in te zien dat hij zijn eigen natheid niet los kon zien van de natheid van álle waterdruppels. En de éne druppel was niet natter dan de andere. Dat zou absurd zijn, net zo als het waanzin zou zijn om te denken dat te midden van die natheid er droogheid zou kunnen bestaan. Het was alles of niets; het was één nat geheel of niets. Dat niets had een lange tijd als droogheid gevoeld, maar het was gewoon . . . niets! en omdat werkelijk alles alles is, was er niet eens een echte keuze mogelijk. Eerst langzaam, maar al gauw sneller, begonnen meer en meer druppels de natheid te ervaren en zichzelf minder en minder als aparte waterdruppels te zien. Zij werden zich een enorme vreugde gewaar en voelden zich met elkaar verbonden als oneindige natte oceaan. De oceaan die met geen mogelijkheid ooit niet-nat heeft kunnen zijn en dat ook nooit zál kunnen zijn. Onze waterdruppel was geen waterdruppel meer. Hij was thuis. . .

De duim.


De duim nodigt je niet alleen uit om jezelf te waarderen, hij nodigt ons ook continu uit om ondanks alle omstandigheden waarin we soms verkeren, positief te blijven. En open te blijven staan voor het inzicht wat het levens ons telkens probeert te geven. We ervaren het vaak na een indrukwekkende gebeurtenis, geboorte is zo’n moment, de dood van iemand dichtbij ook. Je komt weer tot inzicht dat het leven kwetsbaar is. En je neemt je voor elke dag optimaal van het leven te genieten. Maar of dat echt inzicht is?

Inzicht heeft als woord alles in zich om het heel letterlijk te nemen. Het zou dus zomaar kunnen dat inzicht al die tijd met ons mee leeft en mee hobbelt, maar een beetje uit het zicht zit, verstopt achter menselijke eigenaardigheden als teveel denken, teveel emoties, teveel stress. Verpakt in een mist die we zelf creëren. Dus het enige wat ons te doen staat om tot inzicht te komen, is onze eigen opklaringen organiseren. Iedereen doet dat op zijn eigen manier, maar de ervaring leert dat even leven in stilte de beste is. Zintuigen uit, ogen dicht. En de mist trekt op, inzicht in zicht, laat je positieve gedachten en gevoelens naar boven komen, geef jezelf geduld en vertrouwen en geniet van je rust.

29

De wijsvinger.


Ieder mens is vrij om te kunnen zijn zoals die werkelijk is. Alles wat je denkt dat je MOET is slechts een keuze die je jezelf oplegt omwille van een mogelijk voordeel of te begeren doel.

Iets waarvan je vindt dat je dat MOET doen, kan soms betekenen het trachten te voorkomen of ontwijken van een confrontatie of conflict.

In het woord moeten ligt dwang, stress en onvrijheid besloten. In het woord mogen ligt acceptatie, vrijheid en ontspanning besloten. Let eens op hoeveel je in je dagelijks leven moet! Moeten van jezelf! Let eens op hoeveel je in je dagelijks leven mag, Mogen van jezelf!

De middelvinger.


De middelvinger nodigt je uit om verbinding te maken.

Heb je verbinding met je adem, met je lichaam, met jouw voelen.

Met jouw acceptatie? Met jouw zelfrespect?

Met jouw Veiligheid? Aanwezigheid in het nu? Gewaar zijn?

Leg een hand op je borst en een hand op je buik en voel maar wat er gebeurt?

Koester jouw zijn, jouw adem, jouw rust.

30

Ringvinger.


Ringvinger = trouw zijn = luisteren naar jouw eigen unieke innerlijke leiding, ook wel intuïtie genaamd.

Wat betekent het begrip intuitie voor jou?

Wat betekent het begrip innerlijke leiding voor jou?

Durf en kun je daar verbinding mee maken?

Durf je er naar te luisteren?

Heb jij regelmatig gevoelens die uitkomen?

Voel jij regelmatig dat er iets niet klopt in de communicatie?

Met jezelf en met anderen?

Als er geen innerlijk intuïtie zou bestaan, dan zouden de joden geen bijbel hebben en de christenen geen Jezus. Dat wat Mozes en Jezus aan de wereld hebben gegeven was de vrucht van hun intuïtie.

De Pink.


Als we kijken hoe de natuur werkt, zien we dat er zo weinig mogelijk moeite wordt gedaan. Gras probeert niet te groeien, het groeit gewoon. Vissen proberen niet te zwemmen, ze zwemmen gewoon. Bloemen proberen niet te bloeien, ze bloeien gewoon. Vogels proberen niet vliegen, ze vliegen gewoon. Dat is inherent aan hun natuur. Het is de natuur van de zon om te schijnen, het is de natuur van de sterren om te fonkelen en te glinsteren. En het is de menselijke natuur om haar dromen te verwerkelijken en thuis te komen in de eenvoud van het NU.

31

Kort verhaal. Geen keuze.

Er was een leerling die na vele jaren meditatie, rituelen en tempelbezoeken aan de meester vroeg: “ Meester, ik volg nu al jaren alle lessen die u geeft, doe alle oefeningen en houd me aan al uw gestelde leefregels. Er is misschien wel wat veranderd in mij, maar verlichting heb ik er niet door bereikt. Zijn al die zaken die u ons voorschrijft wel nodig voor het bereiken van verlichting?” De meester antwoordde: “ De meesten onder ons vinden er houvast aan en dat is goed, maar als je het zo stelt, echt nodig voor verlichting, nee dat zijn ze niet.” “Maar wat is het dan meester, zeg het mij alstublieft,” vroeg de leerling. “Eén dag niet oordelen zou voldoende moeten zijn om volledig in eenheid te worden opgenomen,” antwoordde de meester.

Eén dag maar! Dat lijkt niet zo moeilijk. Eén dag geen enkel verschil maken tussen dat wat er is en dat wat ik wil. Niet in woorden, niet in gedachten en niet in emotie. Probeer het maar eens. Er is een beroemd maar vergeten gedicht uit het oude China. Het wordt toegeschreven aan Sengtsan, en het heet: Hsin hsin ming. Wat zoveel betekent als: “Tegenwoordigheid van geest” De eerste coupletten gaan zo:

De volmaakte weg is niet moeilijk voor wie geen voorkeuren kent.

Alles wordt volledig en onverbloemd geopenbaard aan wie vrij is van liefde en haat.

Raak niet verstrikt in de veelheid van de dingen maar maak van de Leegte evenmin een plaats van geborgenheid. Vind rust in de eenheid van bestaan en elk onderscheid verdwijnt vanzelf.

Wie tracht tot rust te komen door beweging stil te zetten zal onverminderd een bron van rusteloosheid blijven.

Zolang je één deel van de tegendelen kiest, zal de ervaring van het geheel je nooit ten deel vallen.

Wie wakker is valt niet ten prooi aan dromen wanneer het bewustzijn geen verschil verwekt, de duizend-en-één dingen verschijnen zoals ze zijn: één en enkele essentie.

Wie het mysterie van deze unieke identiteit kent, is bevrijd van alle verwarring, wie gelijkmoedig de eenheid in zijn veelheid schouwt, en de veelheid in zijn eenheid, keert terug tot de oorspronkelijke plaats waar hij of zij van oudsher woont.

In dit 'niet twee' komt alles tezamen. Al wat is, is welkom en wordt omhelsd. Zo zien de wijzen de wereld waar zij ook wonen.

De Hsin hsin ming werd waarschijnlijk geschreven in de vroege 7e eeuw van onze jaartelling. 1400 jaar geleden – maar hoe actueel!

32

De duim.


De duim = zelf waardering. Waar bestaat jouw waardering uit naar jezelf?

Een rust moment nemen met een kopje thee of koffie?

Tijdschrift of een bosje bloemen kopen voor jezelf?

Goed voor je lichaam zorgen?

Je favoriete t.v. programma bekijken of muziek luisteren?

Creatief zijn op jouw manier, zingen, schrijven, musiceren, knutselen, schilderen, fotograferen, boetseren, puzzelen?

Goed boek lezen of een film kijken?

Jezelf belonen met chips, chocolade, snoep, bier of wijn?

Face-book, sms, internetten, e-mail of gewoon iemand bellen?

Contact met vrienden maken en je gevoelens kunne delen?

In de natuur wandelen en heerlijk ont stressen?

Sporten, lekker met je lijf actief zijn?

Meditatie en stiltemomenten creëren?

Of zoals nu yoga en zelfreflectie momenten creëren?

Hoe geef jij waardering aan jezelf en is dat voldoende?

33

De wijsvinger.


De wijsvinger nodigt je uit om jezelf en hoe het leven zich nu ontvouwt te accepteren. De wijs – vinger is de vinger die op dit moment de wijs van jou melodie, van jouw leven aangeeft: is het een vrolijke wijs, of een bedrukte wijs, een verdrietige wijs, of een melancholieke wijs? Of eerder een herkenbare wijs, een alledaagse wijs? Een zonnige wijs? In welke wijs zit je nu?

Kun je wijs houden vandaag, ga je gevoelsmatig omhoog of omlaag in jouw wijs? Ik nodig je uit om een wijs te kiezen die je nu rustig maakt, kalm, accepterend, aanvaardend, prettig, bewust, een met je adem, een met je lichaam een met het NU.

De middelvinger.


De onbeschreven natuurwet van het leven is ontworpen om ons te leren in harmonie met het leven, met de natuur en met onze ware innerlijke natuurlijke aard. Als je je vingers tegen een hete kachel houdt, brandt je ze. De pijn die je voelt is een waarschuwing van de natuur om te zorgen dat je je lichaam niet verwondt.

Als je anderen onvriendelijk behandelt, krijg je onvriendelijkheid terug, zowel van anderen als van het leven. Zo waarschuwt de natuur mensen die door onvriendelijkheid zichzelf kwaad doen. Wees trouw aan je ware natuur en geef liefde aan je innerlijke aard, geef liefde aan je lichaam, deel liefde met de ander en kom maar in harmonie met jezelf.

34

Ringvinger.


Trouw zijn aan jezelf is geen starheid of een gebrek aan openheid, maar werken vanuit een levend en wetend besef dat je iedere dag een steentje bijdraagt aan de realisering van de dat gene wat je wilt, wenst of verwacht.

Blijf open staan voor eventueel nieuwe ideeën, inzichten of betere uitgangspunten om jouw wil, wens of verwachting te kunnen realiseren, iedere dag opnieuw!

De Pink.


Nu en vrede. Op deze aarde zijn mensen uit mensen geboren!

Zijn mensen aan mensen gegeven, zijn mensen aan mensen toe vertrouwd, zijn mensen voor mensen verantwoordelijk.

Daarom is het de meest natuurlijke zaak van de wereld om te voelen.

Met je verstand denk je, analyseer je, bereken je, vergelijk je, geef je jezelf op je kop of geef je jezelf een schop onder je achterste.

Met je voelen, wordt je je lichaam gewaar, ervaar je, adem je, lig je, rust je, kom je thuis in het nu, accepteer je, laat je los, sluit je vrede.

35

Kort verhaal. Het gevecht tussen gevoel en verstand.

Het hoofd en het hart waren in een ernstig gesprek gewikkeld. ‘Ik vind je wel leuk hoor’, zei het hoofd, maar je bent ook erg lastig. Als ik even niet oplet ben je alweer op iets afgegaan zonder uit te kijken. Ik vind je heel onvoorzichtig. Ik vind je soms een zeur, zei het hart. Steeds als ik iets wil, lever jij er commentaar op. Ik kan nooit eens mijn eigen gang gaan.

Ik weet het goed gemaakt, zei het hoofd. Laten we eens een poosje uit elkaar gaan. Een soort proefscheiding. Dat is erg in momenteel. Dan kunnen we over een paar weken weer bij elkaar komen en kijken hoe het bevallen is. Het hart vond dat een goed idee en zo gingen ze ieder een andere kant op. Na een paar weken kwamen ze weer bij elkaar. Ze zagen er allebei beroerd uit. Wat ben ik vervelend als ik alleen ben, zuchtte het hoofd. Iedereen kreeg een hekel aan mij en het ergste is dat ik ze ook nog kon uitleggen waarom. Ik ben zo stom in mijn eentje, sprak het hart.

Het is een wonder dat ik er nog ben. De mensen hebben me vreselijk misbruikt en ik kan ze nog geen ongelijk geven ook.

En dus besloten het hoofd en het hart voortaan maar weer samen op te trekken. Soms vond het hart het hoofd een zeur. Vaak vond het hoofd hart een dwaas. Maar vanaf dat moment hielden ze van elkaar.

De duim.


In ieder mens, in ieder lichaam woont als het ware een bron van zijn, die je van nature ontmoet in de oefeningen van jouw lichaam, in je botten, je spieren, je adem, je voelen.

Ik geef je gemakshalve deze naam, bron van zijn, zodat ik je als het ware een plaats kan geven in mijn gedachten.

36

Bron van zijn, bundel jouw licht en kracht in mij, maak het nuttig voor alle activiteiten en werkzaamheden die ik graag wil doen.

Bron van zijn, graag wil ik eventjes nog meer één met je worden, je nog beter voelen in mijn spieren, in mijn adem, in mijn voelen en gedachten.

Bron van zijn, geef me wat ik nodig heb aan voeding, uitdaging en inzicht, maak de koorden van fouten los, die mij soms vastbinden aan het verleden.

Bron van zijn, laat me meer luisteren naar mijn intuïtie, naar de stem van mijn hart, zodat ik voldoende beweeg, gezond eet en meer op tijd mijn rust neem.

De wijsvinger.


10 geboden voor Zelfacceptatie!

1* Ik ben die ik ben. Met dit lichaam en geest mag ik het doen. Dit is alles wat ik heb. Dit is blijkbaar precies zoals ik moet zijn; Ik houd op mezelf verwijten te maken voor dingen die ik (nog) niet kan.

2* Ik hoef niet perfect te zijn. Ik hoef niet te kunnen wat ik niet kan. Ik leef en maak dus fouten. Ik mag ook fouten maken. Van fouten leer ik. sterker nog; ik ben perfect, juist omdat ik de fouten maak die ik maak! Zo houd ik mijn eigen persoonlijke ontwikkeling op gang.

3* Ik krijg precies wat ik nodig heb. Alles helpt mij om mijn levensopdracht te vervullen – ook de tegenslagen.

4* Ik hoef alleen maar volstrekt eerlijk naar mezelf te zijn. Soms moet ik selectief met de waarheid omgaan. Totale eerlijkheid naar andere mensen is niet altijd liefdevol, integendeel. En soms moet ik mezelf beschermen, dat is nu éénmaal zo. Als ik maar niet lieg tegen mezelf; als ik maar weet wat ik doe en waarom!

5* Ik kan het nooit de hele wereld naar de zin maken. Wat de één goed vindt, vindt de ander waardeloos. Er zal altijd iemand zijn die mij BEKRITISEERT, er zal altijd iemand zijn die mij bewondert. Ik mag gewoon doen wat ik voel wat ik moet doen.

6* Ik houd mijn aandacht in het nu. Oude koeien horen in de sloot. Alles is gebeurt omdat het moest gebeuren, het heeft geen zin er over te piekeren. Ook vage fantasieën over de toekomst verspillen energie. NU is verreweg het boeiendste, interessante moment van mijn leven.

7* Ik houd mijn aandacht hier. Hier is mijn lichaam, dus hier ben ik. Hier is de belangrijkste plek! Alleen hier kan ik werkelijk zien, ruiken, horen, voelen, proeven, hier klopt mijn hart, hier haal ik adem, hier voel ik mijn spieren.

8* Iederéén mag van mij genieten op zijn/haar eigen wijzen. Ik ben hier nodig. Anderen leren van mij, ik leer van anderen.

37

9* Ik hoef niet bang te zijn. Ik houd mijn angsten kritisch tegen het licht. Lijdt een mens niet het meeste onder het lijden dat hij vreest.

10* Ik houd van mezelf. Daarom kan ik ook van andere mensen houden. Net zoals ik houd van dieren, planten. En alles houd van mij.

De middelvinger.


Onze schaduw. Het is misschien moeilijk te beseffen dat in mensen met wie je het moeilijk hebt, naar wie je wijst, er meestal een schaduw aspect van jezelf als geschenk aanwezig is. Dus als je last hebt van een persoon en je jezelf er echt aan irriteert, dan is het zaak eens te onderzoeken hoe en waar jij zelf nog iets uit te zoeken hebt met betrekking tot het onderwerp van irritatie met betrekking tot deze persoon. Waarschijnlijk zie je een overwerkt stuk van jezelf in de ander geprojecteerd.

Door je wijzen naar de ander onder ogen te zien komen min of meer allerlei verdrongen en verborgen eigenschappen van jezelf in het licht te staan. Er kan een nieuw en positiever evenwicht ontstaan als je bereid bent om bewust naar je eigen schaduwgedrag te kijken. De middelvinger wijst je de weg!

Ringvinger.


Trouw en verandering.

Je leven kan zo veranderen. 1 verkeerd woord kan een relatie verstoren, 1 onoplettend moment in het verkeer en je leven verandert. Een gedachte kan in een fractie van een seconde je keuzes zo drastisch veranderen dat je hele leven op andere voet verder gaat. Dit klinkt wellicht dramatisch en afstandelijk, maar soms komt het toch heel dichtbij. Er is maar één constante in dit heelal en dat is verandering. Alles blijft veranderen en dat is niet voor niets. Zonder verandering is er geen groei.

38

Mensen, toestanden, gedachten, emoties en denkwijzen komen en gaan. Het leven stopt voor niemand. Rust kan op ieder moment veranderen in chaos, en chaos kan op ieder moment veranderen in rust. Het leven is dynamisch en om te overleven is het van belang om ook dynamisch te zijn.

Het leven leert mij, dat innerlijke rust ons de kracht geeft om flexibel te zijn, terwijl angst en ego ervoor zorgen dat wij star blijven. Wij zijn geneigd om te blijven hangen in onze comfort zone. Maar deze wereld zorgt ervoor dat wij niet star kunnen blijven. De wereld is zo veranderlijk dat wij uiteindelijk geen keuze hebben dan te beseffen dat geluk komt uit het waarderen van wat wij nu hebben en het besef dat het morgen allemaal anders kan zijn. Wees trouw aan het nu moment! Waardeer wat er is, waardeer je lichaam, je gedachten, je gevoelens van dit moment.

De Pink.


Thuis komen in het NU.

Word je nu langzaam bewust van wat je allemaal voelt via je tastzin. De kleding om je lijf op je huid. De temperatuur van de lucht. Voel de druk van het kussentje of bankje op je billen. Voel ook de binnenkant van je lichaam: het kloppen van je hart en de beweging van je ademhaling.

Verbreed langzaam je aandacht van een bepaald gevoel (maakt niet uit welk) naar alle gevoelens die binnenkomen. Alles wat je in het moment voelt, alles wat er zich qua gevoel aandient, laat je gewoon binnenkomen, zonder er wat mee te doen. De uitnodiging is om je aandacht niet ergens naar toe te sturen, maar om je focus te laten rusten in het punt van waaruit jij alles waarneemt. Dat punt kan je ' NU’ noemen. Laat je aandacht rusten in het 'NU'.

Kort verhaal. Het verhaal gaat over een klein stroompje dat van de berg afkomt.

39

Het stroompje is nog klein en jong en wil zo snel mogelijk naar de zee. Het weet niet hoe het vredig moet stromen in het hier en nu. Het is gehaast omdat het zo jong is. Het stroomt dus van de berg af naar beneden, bereikt de vlakte en wordt een rivier.

Omdat het een rivier geworden is moet het langzamer gaan en dit is irritant. De rivier is bang dat het nooit de zee zal bereiken. Maar omdat het gedwongen is om langzamer te gaan stroomt het water rustiger en begint het water de hemel en de wolken te weerspiegelen. Witte wolken, paarse wolken, donkere wolken. Er zijn zoveel schitterende vormen. De hele dag kijkt en volgt ze de wolken en raakt gehecht aan de mooie wolken.

En de rivier lijdt omdat de wolken veranderlijk zijn. Ze bewegen zich voort op de wind en laten de rivier achter die ergens anders heen gaat. De rivier lijdt. De rivier probeert keer op keer bij de wolken te blijven en is verdrietig dat de wolken niet bij haar blijven en stilstaan.

Op een dag blaast een stormwind alle wolken weg. Het gewelf van de hemel wordt helder, blauw en leeg. De rivier wanhoopt, het heeft geen wolk meer om te volgen. Er is geen wolk te bekennen aan de hemel. Het oneindige van de hemel brengt wanhoop in het hart van de rivier. Wat is de reden van het leven, waarvoor moet ik leven wanneer er geen wolken zijn vraagt ze zich af. Waarvoor moet ik leven zonder degene waarvan ik houd. De rivier wil sterven maar hoe kan een rivier zichzelf doden. De hele nacht huilt de rivier.

Die nacht heeft de rivier de kans om zichzelf te horen huilen. Het geluid van haar huilen is het geluid van haar golven die tegen die de walkant raakten. Toen de rivier in staat was om tot rust en bij zichzelf te komen kreeg het een mooi inzicht. Ze realiseerde zich dat haar eigen natuur ook de natuur van de wolken was. Ze was ook de wolk. De wolk lag in de kern van zichzelf. Net zoals de rivier was de oorsprong van de wolk het water.

De wolk was gemaakt van water. Waarom dan, dacht de rivier moet ik achter de wolken aan rennen. Ik moet alleen maar achter de wolken aanrennen wanneer ik de wolken niet ben. Die nacht van diepe wanhoop en depressie maakte de rivier wakker en ze zag dat ze ook de wolk was.

Die morgen was de oneindig blauwe hemel, waardoor de rivier zich zo eenzaam was gaan voelen, iets nieuws en prachtig. Helder en schitterend. De blauwheid van de hemel weerspiegelde de nieuw gevonden vrijheid en onschuld van de rivier. Het wist dat het gewelf van de hemel het thuis was van alle wolken en dat geen enkele wolk kon bestaan buiten de hemel.

De rivier begreep dat het de natuur van de wolk was om aan te komen en te vertrekken. Waarom zou ze dan huilen? Waarom zou ze huilen alsof ze was losgerukt van de wolken?

Die middag, toen de wolken terugkeerden, was de rivier niet meer gehecht aan een van hen in het bijzonder. Er was geen bijzondere wolk meer, ze glimlachte naar elke wolk die voorbij kwam. Ze verwelkomde en hield van elke wolk.

Nu ervaarde de rivier het speciale gevoel van onverstoorbaarheid, ze was geen deel van een wolk of in de ban van een wolk. Ze hield van alle wolken. Ze verheugde zich in elke wolk en kon over elke wolk reflecteren die aan de hemel verscheen. Wanneer een wolk vertrok zei de rivier: tot ziens, tot binnenkort. En ze voelde zich verlicht. Ze wist dat de wolk terug zou keren nadat ze regen of sneeuw zou zijn geworden. De rivier was vrij, ze had ook haar verlangen om zich naar de zee te haasten losgelaten.

40

Die nacht kwam er een volle maan op die weerspiegelde in de diepte van de rivier. De maan, de rivier en het water mediteerden samen. De rivier genoot van het hier en nu en de vrijheid. Het voelde zich verlost van alle zorgen.

Wanneer we achter iets aanjagen en het proberen te pakken te krijgen lijden we. En wanneer er niets is om achter aan te gaan lijden we ook.

Wanneer je een rivier geweest bent, wanneer je wolken hebt proberen te vangen, geleden, gehuild en je eenzaam gevoeld hebt leg dan je rechterhand op je hart en je linkerhand op je buik en voel dat waar je naar op zoek was altijd daar geweest is.

In wezen ben je het zelf, jij bent wat je wilt worden. Waarom nog langer zoeken, jij bent een mooie verschijning. Het hele universum is samengekomen om jou mogelijk te maken. Er is niets wat jij niet bent. Jij bent de rivier en de wolk, jij bent jezelf, je ouders, je kinderen, de mensheid en de natuur.

41

werken aan innerlijke vrede · web viewhandgebaren als afstemming voor de yogales. iedere yogales...

Documents