zinemateka folleto victor erice

12
DENBORAN ZEHAR EN EL CURSO DEL TIEMPO Ekainaren 17tik uztailaren 9ra Del 17 de junio al 9 de julio ZINEMATEKA

Upload: azkuna-zentroa

Post on 22-Jul-2016

280 views

Category:

Documents


0 download

DESCRIPTION

La Zinemateka de Azkuna Zentroa ha programado un ciclo de cine dedicado a Víctor Erice

TRANSCRIPT

Page 1: Zinemateka folleto Victor Erice

DENBORAN ZEHAR EN EL CURSO DEL TIEMPO

Ekainaren 17tik uztailaren 9ra Del 17 de junio al 9 de julio

ZINEMATEKA

Page 2: Zinemateka folleto Victor Erice

2 zinemateka

DENBORAN ZEHAREN EL CURSO DEL TIEMPO

/ /

Page 3: Zinemateka folleto Victor Erice

zinemateka 3

inemagile bezala egin dudan lanari eskainitako ziklo honetako filmek berrogei urtetik gorako aldia hartzen dute barne. Aldi horretan, aldake-

ta nabarmenak izan dira zineman eta mundu osoan oro har. Ez dakit lan hauek zenbateraino emango duten aldaketa horien berri; lan urriak dira kopuru aldetik, aldizka eginak, isilune lu-zeen ondoren. Gainera, kontuan izan behar dugu egunerokotasuna islatu beharrean iraga-nari begira jarri direla normalean.

Nolanahi ere, horrek ez dit gehiegi ardura, nik zinema ulertzen dudan ikuspegitik film guztiak izan baitaitezke filmatu ziren garaiko dokumen-tu, fikzioa eduki arren; hau da, film guztiak har daitezke argitara eman ziren giro sozialaren on-doriotzat, besteak beste –giro hartako mugen eta oinarrizko baldintzen ondoriotzat–.

Hala ere, dokumentua nahiz fikzioa izan, egunak igarotzearekin ohartzen gara lanen benetako izaeraz, aldizkako gogoetak eta mota guztietako determinismoak alde batera utzita. Eta, kasu be-rezi honetan, zein izan liteke izaera hori? Ziurre-na, eta oro har, kontzientziaren lehen esnaera, mundurako irekiera gogora ekartzen duen ikus-pegiarekin bat datorrena. Orduan, garai zehatz baten isla izateak ez luke hainbesteko garran-tzirik izango. Historiaren eta poesiaren artean sortutako harremana –eta kontraesana– izango litzateke funtsa.Ikuspegi horretatik, filmek bi alde eskaintzen dituzte gutxienez. Alde batetik, une historiko ba-ten, sasoi zifratu baten adierazpena izan litezke. Beste alde batetik, denborarekin batzuetan egin daitekeen horren proba bat izango litzateke: forma eta zentzua eman, zabaldu eta besteei ulertarazi, iragana etengabeko oraina izan da-din. Horregatik ziur nago ikus-entzunezkoa ez

Las películas de este ciclo dedicado a mi labor como cineasta abarcan un período de más de cuarenta años. Un tiempo en el cual

no solamente el cine sino el mundo entero han sufrido cambios sustantivos. Ignoro hasta qué punto estas obras, escasas en número, realizadas de forma intermitente, después de largos períodos de silencio, darán alguna cuenta de los mismos. Sobre todo si consideramos que, en su mayoría, lejos de volcarse sobre la actualidad han tendido a mirar hacia el pasado.

En cualquier caso, no es una cuestión preocu-pante en exceso desde un entendimiento del cine que permite considerar a toda película, independientemente de la ficción que pueda contener, como un documento de la época en que fue rodada; es decir, entre otras cosas, como una consecuencia del ambiente social -de sus límites y condicionamientos más elementales- en el que vio la luz.

Ahora bien, documento o ficción, es el trans-curso de los días quien justamente desvela la auténtica naturaleza de las obras, al margen de las consideraciones episódicas y los deter-minismos de cualquier género. Y en este caso concreto ¿cuál podría ser esa naturaleza? Probablemente la que se corresponde con una visión que, en líneas generales, discurre a través de la evocación del primer despertar de la conciencia, su apertura al mundo. Entonces ya no importaría tanto el reflejo de una época concreta sino la relación -y la contradicción- que se establece entre historia y poesía.Desde esta perspectiva, las películas ofrece-rían al menos dos caras. Por un lado, podrían ser la expresión de un momento histórico, un

EKAINAREN 17TIK UZTAILAREN 9RA DEL 17 DE JUNIO AL 9 DE JULIO

Page 4: Zinemateka folleto Victor Erice

4 zinemateka

tiempo cifrado; por otro, una prueba de aquello que a veces es posible hacer con el tiempo: darle forma y sentido, abrirlo a la comprensión de los otros, de tal modo que el pasado se constituya en un continuo presente. De ahí procede mi confian-za de que el espectador de hoy pueda encontrar en estos filmes de producción modesta, rodados en parte cuando el Audiovisual aún no existía, el eco de lo que el cine un día fue.

Casi todo lo que sucede en sus ficciones, y de manera muy especial la vivencia de sus prota-gonistas, pertenece a un universo sin televisión, cuando el cinematógrafo -lejos de la condena actual a la privacidad de lo doméstico, propia de la pequeña pantalla- significaba esencialmente el sueño común en la penumbra de la sala pública.

Si algo soy como cineasta nace de ahí, de esa clase de experiencia. Hay que recordar -nunca está de más- el tiempo y el escenario. Los años 40 del siglo pasado. Un escenario de ricos y pobres en el cual los niños tuvimos que aprender a sobrevivir. Sobrevivir significaba, entre otras cosas, tratar de arreglarse solo. En mi caso, fue el cine quien vino en mi ayuda: sencillamente, me adoptó. Me permi-tió sacar partido a todo sin exigirme nada a cambio. Más aún: me ayudó a esquivar a una sociedad regi-da por vencedores, a sobrellevar primero y comba-tir después sus grotescos valores. No me ofreció otro modelo de sociedad, sino algo más valioso: el mundo entero. // Víctor Erice. 2015

zegoen garaian filmatutako ekoizpen apaleko film hauek ikusita gaur egungo ikusleak, hein batean, zinema garai batean izan zenaren oi-hartzuna aurkituko duela.

Filmen fikzioetan gertatzen den gehiena, eta bereziki protagonisten bizipenak, tele-bistarik ez zegoen unibertso batekoak dira, zinematografoa, funtsean, areto publikoko ilunantzean batera egindako amets bat zen sasoikoak –etxeko pribatutasunaren egun-go kondenatik urrun–.

Zinemagile gisa zerbait banaiz, horrek hor du sorburu, mota horretako bizipenetan. Denbo-ra eta agertokia izan behar dira gogoan –inoiz ez dago sobran–. Joan den mendeko 40ko hamarkada. Aberatsen eta pobreen agertoki hartan, haurrek bizirik irauten ikasi behar izan genuen. Bizirik irautea, besteak beste, zuek zeuk bakarrik moldatzen saiatzea da. Niri dagokidanez, zinema etorri zitzaidan lagunt-zera: adoptatu egin ninduen, besterik gabe. Hari esker etekina atera ahal izan nion denari, eta trukean ez zidan ezer eskatu. Are gehia-go, lagungarria izan zitzaidan irabazleek zu-zendutako gizarteari iskintxo egiteko, aurre-na bere balio barregarriak etsian eramateko eta, gero, kontra egiteko. Beste gizarte-eredu bat eskaini beharrean, askoz ere baliotsua-goa den zerbait erakutsi zidan: mundu osoa.// Víctor Erice. 2015

Page 5: Zinemateka folleto Victor Erice

EKAINAK 17 DE JUNIOAsteazkena Miércoles

EKAINAK 18 DE JUNIOOsteguna Jueves

EKAINAK 24 DE JUNIOAsteazkena Miércoles

EKAINAK 25 DE JUNIOOsteguna Jueves

UZTAILAK 1 DE JULIOAsteazkena Miércoles

UZTAILAK 2 DE JULIOOsteguna Jueves

UZTAILAK 8 DE JULIOAsteazkena Miércoles

UZTAILAK 9 DE JULIOOsteguna Jueves

EGITARAUA PROGRAMA

EL ESPÍRITU DE LA COLMENA (1973) / 97’EL SUR (1983) / 93’

ERICE-KIAROSTAMI: CORRESPONDENCIAS / 96’CENTRO HISTÓRICO (2012) / 93’

EL SUR (1983) / 93’EL ESPÍRITU DE LA COLMENA (1973) / 97’

CENTRO HISTÓRICO (2012) / 93’ERICE-KIAROSTAMI: CORRESPONDENCIAS / 96’

ALUMBRAMIENTO (2002) / 11’LA MORTE ROUGE (SOLILOQUIO) (2006) / 33’ VIDROS PARTIDOS (2012) / 35’

ALUMBRAMIENTO (2002) / 11’LA MORTE ROUGE (SOLILOQUIO) (2006) / 33’ VIDROS PARTIDOS (2012) / 35’

UN LUGAR EN EL CINE (2007) / 107’

UN LUGAR EN EL CINE (2007) / 107’

MEMORIA Y SUEÑO1. Kapitulua Capítulo 1: ROMA, CITTÀ APERTA (1945) / 6’2. Kapitulua Capítulo 2: SIERRA DE TERUEL (1939) / 19’

MEMORIA Y SUEÑO1. Kapitulua Capítulo 1: ROMA, CITTÀ APERTA (1945) / 6’2. Kapitulua Capítulo 2: SIERRA DE TERUEL (1939) / 19’

EL SOL DEL MEMBRILLO (1992) / 139’VÍCTOR ERICE: PARIS-MADRID ALLERS-RETOURS (2010) / 73’

Film laburren aurkezpena eta proiekzioa Presentación y proyección de cortometrajes:ALUMBRAMIENTO (2002) / 11’LA MORTE ROUGE (SOLILOQUIO) (2006) / 33’

Elkarrizketa Conversación:VÍCTOR ERICE SANTOS ZUNZUNEGUIrekinVÍCTOR ERICE con SANTOS ZUNZUNEGUI / 60’

18:0020:00

18:0020:00

18:0020:00

18:0020:00

18:0020:30

19:00

18:00

18:00

20:00

20:00

Page 6: Zinemateka folleto Victor Erice

6 zinemateka

Gaztelako herri txiki batean, berrogeiko ha-markadaren erdialdean, Isabelek eta Anak –zortzi eta sei urteko ahizpek– ‘Frankenstein’ filma ikusten dute igande batez (James Wha-le, 1931). Hainbestekoa da filmak neskarik txikienari egiten dion zirrara, non munstroari buruzko galderak egiten baitizkio ahizpa na-gusiari etengabe. ‘El espíritu de la colmena’ filmak Urrezko Maskorra irabazi zuen 1973an Donostiako Zinemaldian.

En un pequeño pueblo de Castilla, mediados los años cuarenta, Isabel y Ana –hermanas de ocho y seis años respectivamente- ven un domingo ‘Frankenstein’ (James Whale, 1931). A la pequeña de las niñas la película le causa tal impresión que no deja de hacer preguntas sobre el monstruo a su hermana mayor. ‘El espíritu de la colmena’ ganó la Concha de Oro del Festival de San Sebastián en 1973. //

Espainiako iparraldeko hiri txiki baten aldirietan dagoen etxetzar bat da La Gaviota. Bertan bizi dira Agustín medikua eta aztia, bere emaztea –frankismoak zigortutako maistra bat– eta Estrella alaba. Neskatoak txikitatik susmatzen du bere aitak sekretu bat duela. ‘El Sur’ filmak Cannesko Zinemaldian hartu zuen parte 1983an.

La Gaviota es un caserón situado en las afueras de una pequeña ciudad del norte de España. En ella viven el médico y zahorí Agustín, su mujer –una maestra represaliada por el franquismo- y su hija Estrella. La niña, desde su infancia, sospecha que su padre oculta un secreto. ‘El Sur’ participó en el Festival de Cannes de 1983. //

España, 1973 / JB VO (gaztelania castellano) / 97’

Z/D: Víctor Erice. P: Elías Querejeta P. C. G: Ángel Fernández-Santos y Víctor Erice. A/F: Luis Cuadrado. M: Luis de Pablo. Mu/Mo: Pablo G. del Amo. A: Ana Torrent, Fernando Fernán Gómez, Teresa Gimpera, Isabel Tellería, Queti de la Cámara, Lali Soldevilla, José Villasante, Juan Margallo, Miguel Picazo, Estanis González.

España-Francia, 1983 / JB VO (gaztelania castellano) / 93’

Z/D: Víctor Erice. P: Elías Querejeta P.C. / Chloé Productions / TVE. G: Víctor Erice, Adelaida García Moralesen kontakizun batean oinarrituta Basado en un relato de Adelaida García Morales. F: José Luis Alcaine. Mu/Mo: Pablo G. del Amo. A: Omero Antonutti, Iciar Bollaín, Sonsoles Aranguren, Lola Cardona, Rafaela Aparicio, María Caro, Aurore Clément, Germaine Montero.

EL EsPíRITU DELA cOLMENA EL sUR

Page 7: Zinemateka folleto Victor Erice

zinemateka 7

Artista bat, Antonio López, zuhaitz bat margotzen saiatzen da, fruituak heltzen ari diren garaian: orain estudio gisa erabiltzen duen etxeko lorategian aspaldi landatutako irasagarrondoa. ‘El sol del membrillo’ filmak Epaimahaiaren Sari Berezia eta Fipresci Saria lortu zituen 1992an Cannesko Zinemaldian, eta Urrezko Hugo Saria Chicagoko Zinemaldian. Ontarioko Zinematekaren arabera, 90eko hamarkadako filmik onena da.

Un artista, Antonio López, trata de pintar, duran-te la época de maduración de sus frutos, un árbol: un membrillero que hace tiempo plantó en el jardín de la casa que ahora le sirve de estudio. ‘El sol del membrillo’ fue galardonada en 1992 con el Premio Especial del Jurado y el Premio Fipresci del Festival de Cannes; y el Premio Hugo de Oro del Festival de Chicago. Según la Cinemateca de Ontario es la mejor película de la década de los 90. //

Alain Bergalaren begirada ernearen aurrean, Ericek honelakoak ekartzen ditu gogora: bere haurtzaroko zinemagintza amerikarra, 13 urterekin ‘Bizikleta-lapurra’ filma ikusteak eragin zion zirrara, Truffaut-en ‘Laurehun kolpeak’ filmaren bidez egindako Nouvelle Vague-ren aurkikuntza, zinemaz idazteko gogoa piztu zion lehen filma edo Godarden ‘À bout de souffle’.

Erice, bajo la atenta mirada de Alain Bergala, evoca el cine americano de su infancia, la impresión que le produjo a sus 13 años la visión de ‘Ladrón de bicicletas’, el descubrimiento de la Nouvelle Vague con ‘Los cuatrocientos golpes’ de Truffaut, la primera película que le hizo desear escribir sobre cine, o ‘À bout de souffle’ de Godard. //

España, 1992 / JBGA VOSE (gaztelania, pasarte batzuetan poloniera castellano, algunas partes en polaco) 35mm / 139’

Z/D: Víctor Erice. P: María Moreno P. c., Euskal Media eta Igeldo Zine Produkzioak enpresen laguntzaz. María Moreno P. C., con la participación de Euskal Media e Igeldo Zine Produkzioak. G: Víctor Erice. A/F: Javier Aguirresarobe, Ángel Luis Fernández y José Luis López Linares. M: Pascal Gaigne. Mu/Mo: Juan Ignacio San Mateo. s: Daniel Goldstein y Ricardo Steinberg. A: Antonio López, María Moreno, Enrique Gran, José Carretero.

Francia, 2010 / DVD / 73’

Z/D: Alain Bergala. P: Xavier Carniaux para Amip- Audiovisuel Multimedia International Productions. G: Alain Bergala. A/F: Gérald Dumuor. Mu/Mo: Ricardo Munoz. R: Víctor Erice, Alain Bergala.

EL sOL DEL MEMBRILLOVícTOR ERIcE: PARIs-MADRID ALLERs-RETOURs

Page 8: Zinemateka folleto Victor Erice

8 zinemateka

Ilunpean, udako arratsalde batez, mendiko hotsekin batera, jaioberri baten negarra ent-zuten da. Haurgintzako joan-etorrien ondoren, lo daude ama gaztea eta haurtxoa. Bat-batean, odol-tanta bat haurtxoaren pixoihalean: inor ez da ohartzen. Bertako biztanleek beren zere-ginekin edo jolasekin jarraitzen dute.

En la oscuridad, junto a los sonidos del campo en una tarde de verano, se oye el llanto de un recién nacido. Después de los ajetreos del parto, la joven madre y su hijo duermen. De improviso, una gota de sangre brota en los pañales del bebé: nadie se entera. Los habitantes del lugar conti-núan sus labores o sus juegos. //

Quebec inguruko herri baten izena da La Morte Rouge. Orain arte, inork ez du mapetan aurkitu, beharbada 1944an Hollywooden filmatu eta Sherlock Holmes protagonista gisa zuen ‘The Scarlet Claw’ filmeko gidoilarien imajinazioan baizik ez dagoelako.

La Morte Rouge es el nombre de un pueblo situa-do en los alrededores de Quebec. Hasta ahora nadie ha logrado encontrarlo en los mapas, quizás porque solamente existió en la imaginación de los guionistas de ‘La garra escarlata’, película rodada en Hollywood en 1944 y protagonizada por Sherlock Holmes. //

España, 2002 / JB VO (gaztelania castellano) Betacam Digital / 11’

Z/D: Víctor Erice. P: Nautilus Films S. L. / Ruedo Producciones. G: Víctor Erice. A/F: Ángel Luis Fernández. Mu/Mo: Julia Juániz. A: Ana Sofía Liaño, Pelayo Suárez, Omar Blanco, Celia Poo, José Antonio Amieva, Fernando García Toriello.

ALUMBRAMIENTO

LA MORTE ROUGE (sOLILOqUIO)

España, 2006 / JB VO (gaztelania castellano) Betacam Digital / 33’

Z/D: Víctor Erice. P: Nautilus Films s. L. cccB eta La casa Encendida-rentzat. Nautilus Films S. L. para CCCB y La Casa Encendida. G: Víctor Erice. A/F: Valentín Álvarez. Donostiako irudiak/Imágenes de san sebastián: Víctor Erice. Mu/Mo: Juan Pedro Díez. soinu-muntatzea eta nahasketak/Montaje de sonido y mezclas: J Polo Aledo. Aholkulari artistikoa / Asesora artística: Isabel Escudero.

Page 9: Zinemateka folleto Victor Erice

zinemateka 9

2005ean hasi zen dena, Víctor Ericek eta Abbas Kiarostami zinemagile irandarrak gutun filmikoak trukatzeari ekin ziotenean. Ericek sei gutun bidali zituen, gai gorabeheratsukoak: hala Extremadurako herri bateko hamar urte inguruko haur batzuek ‘Non dago nire lagunaren etxea?’ filma ikustean izan zuten erreakzioa, nola Cádizko itsasaldetik itsasora jaurtitako botila bateko mezuak.

Todo comenzó en 2005, con las cartas fílmi-cas que empezaron a cruzarse Víctor Erice y el cineasta iraní Abbas Kiarostami. Fueron seis cartas las que Erice envió, con temática fluctuan-te: de la reacción de unos niños de diez años de un pueblo extremeño ante ‘¿Dónde está la casa de mi amigo?’ a los mensajes en una botella lanzados al mar desde las costas de Cádiz. //

ERIcE-KIAROsTAMI: cORREsPONDENcIAs

JBGA VOSE (gaztelania castellano - Farsí) Betacam Digital / 96’

Z/D: Víctor Erice & Abbas Kiarostami. P: Nautilus Films s. L., cccBren aginduz. Nautilus Films S. L., por encargo del CCCB. Ekoizle exekutiboa/Productor ejecutivo: César Romero. G: Víctor Erice. Kameralariak/cámaras: Vicente Carlón, César Hernando, Ramón Cañelles, Víctor Erice. Mu/Mo: Luis Cerveró e Ian Ros.

Portugalgo Guimarães hirian girotutako lau istorio, Europako zinemagintza garaikideko lau maisuk filmatutakoak: Víctor Erice, orain dela gutxi hil den Manoel de Oliveira, Pedro Costa eta Aki Kaurismäki. 2012an Guimarães Europako kulturaren hiriburua zela ospatzeko agindutako film luze kolektibo honetan, denek eman zuten krisian zegoen orduko Europari buruz zuten ikuspegia.

Cuatro historias ambientadas en la ciudad portuguesa de Guimarães filmadas por cuatro maestros del cine europeo contemporáneo: Víctor Erice, el recientemente fallecido Manoel de Oliveira, Pedro Costa y Aki Kaurismäki. Todos ofrecen su propia visión sobre la Europa en crisis de 2012 en este largometraje colectivo encargado para conmemorar la capitalidad europea de la cultura de Guimarães durante ese año. //

cENTRO HIsTóRIcO

Portugal, 2012 / JB VO (gaztelania castellano) DcP / 93’

Z/G: Aki Kaurismäki, Pedro Costa, Víctor Erice y Manoel de Oliveira. Pr: Rodrigo Areias para Fundação Cidade Guimarães. A/F: Timo Salminen, Pedro Costa, Leonardo Simões, Valentín Álvarez, Francisco Lagrifa Oliveira. A: Ilkka Koivula, Ventura, Ricardo Trêpa, Pedro Santos, Manuel Furtado, Valdemar Santos.

Page 10: Zinemateka folleto Victor Erice

10 zinemateka

‘Memoria y sueño’ Víctor Ericek idatzi, ekoitzi eta zuzendutako zinemagintzako sail bat da. Leku batzuk filmetan baizik ez dira existitzen: fikzioaren xarmaz beterik zinemagileek ikusle gisa dugun memorian leku guztietara eramaten ditugun agertokiak. Batzuetan, hori izaten da hiri ezezagun batera joaten garenean bilatzen dugun lehenengo gauza: non izan zen hainbesteko zirrara eragin zigun hura, zer geldituko da zinemagintzako kamerak behin hartu zuen hartaz…

‘Memoria y sueño’ es una serie cinematográfica escrita, producida y dirigida por Víctor Erice. Hay lugares que solamente existen de verdad en las películas; escenarios marcados por el sortilegio de la ficción, que los cineastas llevamos en nuestra memoria de espectadores a todas partes. A veces es lo primero que buscamos cuando visitamos una ciudad desconocida: dónde fue aquello que tanto nos conmovió, que quedará de aquello que la cámara cinematográfica un día allí captó… //

España JB VO (gaztelania, castellano) Betacam digital

Z/D: Víctor Erice. P: Nautilus Films S. L.G: Víctor Erice.

MEMORIA Y sUEÑO

1. kapitulua Capítulo 1‘ROMA, cITTÀ APERTA’ (1945) Roberto Rossellini, 6’

2. kapitulua Capítulo 2‘sIERRA DE TERUEL’ (1939) André Malraux, 19’

Fiaçào e Tecidos do Rio Vizela fabrikan gaude. Gaur egun ‘Vidros partidos’ esaten zaio, beira hautsiko fabrika, bertan behera utzita baitago ia osorik. 1845ean sortu zuten Ave haranean, Santo Tirso kontzejuan. Portugaleko fabrikarik zaha-rrenetako bat da, eta XX. mendearen hasieran Europa osoko bigarren ehun-fabrikarik handie-na izan zen. 90eko hamarkadan krisiaren ondo-rioak nozitzen hasi zen, eta gainbeheran joan zen pixkanaka, 2002. urtean itxi arte. Bertako langile gehienek ez dute berriz lanik lortu.Estamos en la Fábrica de Fiaçào e Tecidos do Rio Vizela, actualmente conocida como fábrica de los ‘Vidros partidos’ (cristales rotos) por su estado actual de abandono casi generalizado. Fundada en el Concejo de Santo Tirso, en el Valle del Ave en 1845, una de las más antiguas de Portugal, llegó a ser la segunda mayor fábrica de tejidos de Europa a prin-cipios del siglo XX. En la década de los 90 comenzó a sufrir la crisis que, poco a poco, la conduciría a su cierre, en 2002. La mayoría de sus trabajadores no han vuelto a conseguir un empleo. //

VIDROs PARTIDOs

Portugal, 2012 / JBGA VOSE (portugesa portugués)DcP / 35’

Z/D-G: Víctor Erice. P: Víctor Erice. César Romero. F: Valentín Álvarez. M: Pedro Santos. A: Valdemar Santos, Pedro Santos, Judite Araujo, Maria Fatima Braga Lima, Henriqueta Oliveira, Arlindo Fernandes, Filomena Gigante, José Cruz, Amandio Martins, Gonçalves Rosa, Manuel Silva.

Page 11: Zinemateka folleto Victor Erice

zinemateka 11

LABURDURAK ABREVIATURASA/F: Argazkiak FotografíaA: Aktoreak ActoresB/N: Zuri-beltzez Blanco y negroDc: Dekoratuak Decorados G: Gidoia GuiónJB/VO: Jatorrizko bertsioa Versión originalJBGA/VOsE: Jatorrizko bertsioa, gaztelaniaz azpititulatua Versión Original con subtítulos en castellanoK/c: Kolorea ColorM: Musika MúsicaMu/Mo: Muntaketa MontajeP: Produktorea ProductorPr: Ekoizpen-etxea Compañía productoras: soinua SonidoZ/D: Zuzendaria Director

sARRERAK ENTRADASZinemako txarteldegian eta www.golem.es helbideanTaquillas del cine y www.golem.es

Zinema-aretoa filma ematen hasi baino 15 minutu lehenago zabalduko da. Ikusleei mesedez eskatzen diegu minutu batzuk lehenago etortzeko, txartel-leheihatilan ilarak saihesteko. Behin emanaldia hasita, ezin da aretoan sartu.Azkuna Zentroa ez da bere kudeaketatik kanpoko edozein arrazoirengatik programazioan izan daitezkeen aldaketen erantzulea.

La sala de cine se abrirá al público 15 minutos antes de la proyección de la película. Se ruega a los espectadores y espectadoras que acudan con unos minutos de antelación para evitar colas en taquilla. No está permitido el acceso a la sala una vez comenzada la sesión.Azkuna Zentroa no se resposabiliza de cualquier cambio de programación debido a circunstancias ajenas a su gestión.

3,5€4,5€ /

Bidaia hausnartzailea eta adierazgarria, zine-magintzako erresistentziari buruzkoa: Theo Angelopoulos maisu grekoa Atenasetik Os-tiara joaten da, Pier Paolo Pasolini hil zuten Erromako hondartzara, alegia. Handik urrun, Víctor Erice hurbildu egiten da urruntasunean, erresistentzia ardatz gisa duen elkarrizketa baten bidez.

Un viaje reflexivo y revelador sobre la resis-tencia cinematográfica: el maestro griego Theo Angelopoulos viaja de Atenas a Ostia, la playa romana donde fue asesinado Pier Paolo Pasolini. Lejos de allí, Víctor Erice se acerca en la distancia a través de una entrevista centrada en la resistencia. //

UN LUGAR EN EL cINE

España, 2007 / JBGA VOSE (gaztelania, pasarte batzuetan italiera eta grekoa castellano, algunas partes en italiano y griego) DVD / 107’

Z/D: Alberto Morais. Pr: Un Lugar en el Cine / Alokatu. G: Alberto Morais. A/F: Luis Sainz. Mu/Mo: Julia Juániz y Sergi Dies. A: Víctor Erice, Theo Angelopoulos, Ninetto Davoli, Nico Naldini, Tonino Guerra.

Azkuna Zentroko Zinematekak hainbat ekitaldi antolatzen ditu urte osoan zinemari eta ikus-entzunezko sorkuntzari buruz. Hemen duzu programazioa eskuragarri: www.azkunazentroa.com

La Zinemateka de Azkuna Zentroa organiza a lo largo del año diferentes actividades en torno al cine y la creación audiovisual. Puedes consultar la programación en: www.azkunazentroa.com

Page 12: Zinemateka folleto Victor Erice

[email protected] ARRIqUIBAR, 4 - 48010 BILBAO944 014 014

Depósito legal BI-923-2015

www.azkunazentroa.com

GURE JARDUERETARA IRIsTEA ERRAZTEKONAHIZ JARDUERAZ ENTZUMEN-GAITAsUNHOBEAZ GOZATZEKO LAGUNTZA TEKNIKOABEHAR IZANEZ GERO, EsKA IEZAGUZU.AZKUNA ZENTROA EsPAZIOA IRIsGARRIADA PERTsONA GUZTIENTZAT.

ZENTROAREN ORDUTEGIAHORARIO DEL CENTRO

7:00h - 23:00h

7:00h - 24:00h

AsTELEHENA-OsTEGUNALUNES-JUEVES

OsTIRALAVIERNES

8:30h - 24:00h

8:30h - 23:00h

LARUNBATASÁBADO

IGANDEADOMINGO

Liburuxka hau zurekin eraman baino lehen, pentsa ezazu ingurumenaren inguruan duzunerantzukizunarekin eta konpromisoarekin.Ez baduzu erabiliko, utz ezazu bertan, bestepertsona batzuek ikus dezaten.

SI NECESITAS ALGUNA AYUDA TÉCNICA QUE TE FACILITE EL ACCESO A NUESTRAS ACTIVIDADES, O PARA DISFRUTAR DE LA ACTIVIDAD CON MEJOR CAPACIDAD AUDITIVA, PIDENOSLO. AZKUNA ZENTROA ES UN ESPACIO ACCESIBLE PARA TODAS LAS PERSONAS.

Antes de llevarte este folleto, piensa en tu responsabilidad y compromiso con el medio ambiente. Si no lo vas a usar, déjalo para que otras personas puedan verlo.