Η ΖΩΗ ΣΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΙΚΟ ΣΤΑΘΜΟ[Πληκτρολογήστε τον υπότιτλο του εγγράφου]

Στη παρακάτω εργασία θα γίνει αναφορά για τη ζωής το διαστημικό σταθμό όπως τη ζουν οι άνθρωποι που βρίσκονται εκεί εμβαθύνοντας σε θέματα όπως η υγεία η καθημερινότητα και ακόμα οι εργασίες αυτών των ανθρώπων

User13/5/2014

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑΕξώφυλλο………………………………………………………...1

Εισαγωγω………………………………………………………..3

Ζωή-καθημερινότητα των αστοναυτων……………………….4-6

Υγεία και πιθανά προβλήματα στο διαστημα…………………..8

Διαδικασία ανεφοδιασμού του νερου………………………..9-12

Εικόνες από το σιαστημα…………………………………..12-14

Βιβλιογραφια………………………………………………….14

ΗΖΩΗΣΤΟΔΙΑΣΤΗΜΙΚΟ ΣΤΑΘΜΟ

: ΕΙΣΑΙΓΩΓΗ Στη παραπάνω εργασία θα σας παρουσιάσω τη ζωή ενός , αστροναύτη στο διαστημικό σταθμό καθώς και όλες τις ανησυχίες

, του της ψυχολογικές μεταπτώσεις αλλά και τα προβλήματα υγείας . που ενδεχόμενο θα παρουσιαστούν σε ένα τέτοιο άτομο

ΓΙΑΤΙ ΧΡΗΣΙΜ ΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΔΙΑΣΤΗΜΙΚΟΙ ΣΤΑΘΜΟΙ?

Διάγνωση του πως επιδρούν οι συνθήκες έλλειψης βαρύτητας στον ανθρώπινο οργανισμού εμπειρία των απόστολων αυτών θα επιτρέψει τη διεξαγωγή ανθρωπίνων απόστολων προς τον Άρη και άλλους πλάνητες.

Μελέτη και παρατήρηση της γης από το διάστημα .Μελέτη των

ατμοσφαιρικών φαινομένων και των ωκεανών.

Μελέτη βασικών λειτουργιών φυτών και ζωών σε συνθήκες μικροβαρύτητας και ολικής έλλειψης βαρύτητας.

Πειράματα στη μηχανικών των ρευστών καύση, τη μελέτη των υλικών και τη βιοτεχνολογία όπου προσφέρουν στην επιστημονική κοινότητα νέες πληροφορίες που χρησιμοποιούνται σε νέες τεχνολογικές εφαρμογές.

Μελέτη της επίδρασης του Ήλιου στο κλίμα της γης.

Συμβολή στην ανάπτυξη της αστρονομίας.

Η ζωη στο διαστημικο σταθμο: Πως είναι η ζωή των αστροναυτών πάνω στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS); Το γήινο περιβάλλον που μοιάζει περισσότερο με το περιβάλλον μικροβαρύτητας που βιώνεις στο ISS είναι το υδάτινο – και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι αστροναύτες εκπαιδεύονται μέσα σε μεγάλες πισίνες. Μέσα στο ISS, οι αστροναύτες μπορούν να παίξουν με αιωρούμενες σταγόνες νερού και, αντί να περπατούν, μπορούν να σπρώχνουν τους εαυτούς τους μακριά από τα τειχώματα και να περιφέρονται στον αέρα.

Οι αστροναύτες βιώνουν 16 ανατολές και δύσεις Ηλίου σε μια μέρα, καθώς ο ISS ολοκληρώνει μια περιφορά γύρω από τη Γη σε 90 λεπτά. Είναι δύσκολο να προσαρμοστούν σε αυτό και κατά μέσο όρο κοιμούνται 5-6 ώρες την ημέρα αντί για 7-8 ώρες ύπνου που απολαμβάνουν στη Γη. Ωστόσο, ακολουθούν ένα αυστηρό πρόγραμμα ύπνου-εργασίας. Φυσικά, η έλλειψη ύπνου μπορεί να προέρχεται από τον ενθουσιασμό για τα πρώτα βήματα σε περιβάλλον έλλειψης βαρύτητας, την υπέροχη θέα προς τη Γη και το σκοτάδι του διαστήματος.  πληρώματα περνούν γύρω στις 160 εργατοώρες τη βδομάδα κάνοντας επιστημονικά πειράματα, το υπόλοιπο της ώρας τους το περνούν στη συντήρηση, ελέγχο του σταθμού και σε διαστημικούς περιπάτους. Οι διαστημικοί περίπατοι (ή δραστηριότητες εκτός σκάφους -EVA) είναι απαραίτητοι για την κατασκευή, συντήρηση και εγκατάσταση επιστημονικών εξαρτημάτων έξω από το Σταθμό. Η Κυριακή είναι συνήθως μέρα ξεκούρασης, αν και μερικά πειράματα συνεχίζουν και πρέπει να παρακολουθούνται.

ι αστροναύτες χρειάζεται να προσέχουν αρκετά τους εαυτούς τους στο διάστημα και προτεραιότητά τους είναι η υγεία και η ασφάλειά τους. Πρέπει να βρίσκονται σε καλή φυσική και ψυχική κατάσταση. Τρώνε 3 γεύματα την ημέρα και η ώρα φαγητού είναι σημαντική για την κοινωνικοποίηση του πληρώματος. Υπάρχει μια κουζίνα όπου το φαγητό μπορεί να ζεσταθεί, ένα ψυγείο-καταψύκτης και ένα τραπέζι. Στο πάτωμα υπάρχουν λουριά για να στερεώνουν τα πόδια τους οι αστροναύτες και να μπορούν να βρίσκονται σε καθιστική στάση, αλλά συχνά τρώνε καθώς αιωρούνται τριγύρω. Το περισσότερο από το φαγητό είναι ξηρή τροφή, κατεψυγμένο, κονσερβοποιημένο ή έτοιμο προς κατανάλωση. Αυτό το είδος φαγητού και η “έλλειψη βαρύτητας” οδηγεί στην εξασθένηση της γεύσης του φαγητού (όπως όταν προσπαθεί κάποιος να φάει ενώ έχει βαρύ συνάχι).Το ευρύ φάσμα εθνικοτήτων στο Σταθμό σημαίνει ότι η διατροφή πρέπει να επιλεχθεί με προσοχή. Οι αστροναύτες μπορούν να δηλώσουν τις προσωπικές

διατροφικές προτιμήσεις τους πριν ξεκινήσει η διαμονή τους στο Διαστημικό Σταθμό, αλλά μπορούν να αλλάξουν γνώμη κατά τη διάρκεια της αποστολής τους, εφόσον η διατροφική αξία του φαγητού τους (2800 θερμίδες την ημέρα) διατηρείται. Το φαγητό παραλαμβάνεται περιοδικά από τη Γη σε διαστημικά φορτηγά-οχήματα (όπως το ATV της ESA ή τα Ρωσικά οχήματα Progress).

Υπάρχουν επίσης και αποξηραμένα φαγητά και ροφήματα που επανέρχονται στην αρχική τους κατάσταση με την προσθήκη νερού. Σύριγγες χρησιμοποιούνται για να ενυδατώσουν μονές μερίδες φαγητού για να αποφευχθούν σπατάλες: το νερό είναι πολύτιμο αγαθό. Η μεταφορά νερού στο ISS είναι πολύ ακριβή, έτσι κάποια ποσότητα νερού ανακυκλώνεται από την ίδια την καμπίνα μέσω συμπύκνωσης. Μιας και το νερό πρέπει να διατηρηθεί, προτιμούνται οι οδοντόπαστες που δεν δημιουργούν αφρό. Για την προσωπική υγιεινή χρησιμοποιούνται υγρά μαντηλάκια. Οι αστροναύτες θα κάνουν το πρώτο τους μπάνιο όταν γυρίσουν στη Γη.

Δεν υπάρχει “πάνω” και “κάτω” στο διάστημα. Για να κοιμηθείς πρέπει να τυλίξεις τον εαυτό σου σε έναν υπνόσακο στερεωμένο στον τοίχο. Οι αστροναύτες χρησιμοποιούν ωτοασπίδες για να κρατήσουν μακριά τους θορύβους των μηχανημάτων υποστήριξης ζωής τα οποία βρίσκονται σε λειτουργία συνεχώς, όπως και ήχους που προκαλούνται από τη θερμική διαστολή και συστολή του ίδιου του Σταθμού. Προσπαθούν να ασφαλίσουν τα ελεύθερα κινούμενα χέρια τους, που θα μπορούσαν να καταλήξουν να κλείνουν τους αεραγωγούς που μεταφέρουν τον αέρα στο Σταθμό και να προκαλέσουν επικίνδυνη αύξηση του διοξειδίου του άνθρακα σε ένα μέρος.Η θερμοκρασία διατηρείται σε τέτοια επίπεδα από το κλιματισμό ώστε οι αστροναύτες μπορούν να χρησιμοποιούν ελαφρύ ρουχισμό. Η πίεση του αέρα διατηρείται μέσα στα ίδια επίπεδα με τη Γη. Κατά τη διάρκεια της εκτόξευσης και της προσγείωσης ή όταν εκτελούν διαστημικούς περιπάτους έξω από τον ISS, οι αστροναύτες φορούν ειδικές διαστημικές στολές που ρυθμίζουν την πίεση, για να τους προστατεύσουν από τις ακραίες συνθήκες.

Οι άνδρες και οι γυναίκες που επιλέγονται ως αστροναύτες δουλεύουν ως μια ομάδα. Η εκπαίδευσή τους τούς βοηθά να αντιμετωπίσουν την έλλειψη προσωπικού χώρου και να είναι ικανοί να ζήσουν σε ένα τέτοιο περιβάλλον για μήνες κάθε φορά. Γίνεται σπίτι για αυτούς.

Επιδράσεις στη φυσιολογία εξαιτίας του περιβάλλοντος “έλλειψης βαρύτητας” Οι άνθρωποι και οι υπόλοιποι ζωντανοί οργανισμοί έχουν προσαρμοστεί στη ζωή στη Γη εδώ και εκατομμύρια χρόνια, σε συνθήκες που περιλαμβάνουν τη γήινη βαρύτητα (1 g), μια συγκεκριμένη θερμοκρασία και εύρος υγρασίας, και συγκεκριμένη πίεση οξυγόνου. Αυτές είναι οι “κανονικές” συνθήκες για μας.

Όταν ταξιδεύουμε έξω στο διάστημα, αρχικά είμαστε εκτεθειμένοι σε μεγαλύτερες δυνάμεις κατά τη διάρκεια της εκτόξευσης. Πιλότοι σύγχρονων μαχητικών σκαφών συχνά μπορεί να εκθέτονται σε 9g (σε σύγκριση με 4g κατά τη διάρκεια της εκτόξευσης του Διαστημικού Σκάφους), το οποίο θεωρείται το όριο το οποίο το

ανθρώπινο σώμα μπορεί να υποστεί για μερικά δευτερόλεπτα χωρίς πρόβλημα.

Στη Γη, η βαρύτητα μας βοηθάει να πούμε τι είναι πάνω και κάτω, και να καταλάβουμε αν κινούμαστε. Οι αισθητήρες στο σύστημα ισορροπίας και κίνησης μας (πιο συγκεκριμένα το εσωτερικό του αυτιού μας και τα μάτια μας) χρησιμοποιούν τη βαρύτητα σαν σημείο αναφοράς. Σε ένα σκάφος σε τροχιά, η έλλειψη βαρύτητας καθιστά δύσκολο να πούμε τι είναι πάνω και τι κάτω.

Κατά τη διάρκεια των πρώτων ωρών ή ημερών σε συνθήκες “έλλειψης βαρύτητας” , οι αστροναύτες συχνά προσλαμβάνουν αντικρουόμενα ερεθίσματα, από τους αισθητήρες του συστήματος ισορροπίας τους, το οποίο επεξεργάζεται ερεθίσματα που λαμβάνονται από τα μάτια τους και το εσωτερικό των αυτιών τους (τα οποία καταγράφουν κίνηση και ταχύτητα), και από ότι λαμβάνουν από τις αρθρώσεις και τους μύες τους. Σε πολλούς αστροναύτες, αυτό προκαλεί κάτι παρόμοιο με τη ναυτία λόγω κίνησης στη Γη – η οποία επίσης προκαλείται από τη σύγχυση στα συστήματα ισορροπίας, κίνησης και όρασης. Οι αστροναύτες νιώθουν άσχημα και ναυτία μέχρι το σώμα τους να “μάθει” τους νέους κανόνες, π.χ. Μέχρι να θέσει ξανά τις προτεραιότητες στα διαφορετικά νευρικά σινιάλα. Τελικά, μια σταθερή κατάσταση επιτυγχάνεται στην οποία τα οπτικά ερεθίσματα του αστροναύτη είναι τα κυρίαρχα. αθώς η συνηθισμένη επίδραση της βαρύτητας εξαφανίζεται στο διαστημόπλοιο, οτιδήποτε στο σώμα επηρεάζεται από τη βαρύτητα, συμπεριφέρεται επίσης διαφορετικά. Η επιβάρυνση των οστών είναι διαφορετική μιας και ο σκελετός δεν χρειάζεται να “σηκώνει” το όλο το βάρος, και οι μύες επιβαρύνονται λιγότερο καθώς ο αστροναύτης μετακινείται τριγύρω.

Η ροή του αίματος στο κυκλοφορικό σύστημα επηρεάζεται επίσης στο διάστημα. Η καρδιά είναι μια αντλία και ένας μυς ταυτόχρονα : η σύσπαση του μυός ωθεί το αίμα μέσα στο σώμα και αυτή η κυκλοφρία (η οποία επηρεάζεται από την βαρύτητα) διασφαλίζει ότι η αντλία έχει πάντα αίμα για να κινήσει. Αν η επιστροφή αίματος στην καρδιά είναι ανεπαρκής, θα αντλήσει ολοένα και μικρότερες ποσότητες και τελικά θα καταρρεύσει.

υτό που συμβαίνει στο κυκλοφορικό σύστημα στο διάστημα είναι παρόμοιο με αυτό που συμβαίνει αν ξαπλώσεις στη Γη. Η κυκλοφορία λειτουργεί καλύτερα σε μια συγκεκριμένη πίεση αίματος (και για αυτό το λόγο μπορεί να έχουμε προβλήματα αν η πίεσή μας είναι πολύ υψηλή ή χαμηλή). Όταν ξαπλώνουμε, το αίμα επιστρέφει στην καρδιά πολύ πιο εύκολα, έτσι η καρδιά δεν χρειάζεται να αντλήσει τόσο έντονα όσο στην περίπτωση που στεκόμαστε. Αν το κυκλοφορικό σύστημα δεν προσαρμοστεί σε αυτή τη νέα κατάσταση, η πίεση του αίματος θα αυξηθεί. Για αυτό οι αρτηρίες στη σωματική κυκλοφορία (μεταφέρουν οξυγονωμένο αίμα από την καρδιά στο υπόλοιπο σώμα) χαλαρώνουν, αφήνοντας το αίμα να ρέει με μικρότερη συνολική αντίσταση και η πίεση του αίματος επιστρέφει στο κανονικό. Όταν η καρδιά γεμίζει με αίμα (διαστολή), ο μυς της καρδιάς χαλαρώνει περισσότερο από όταν στεκόμαστε, με αποτέλεσμα μεγαλύτερος όγκος αίματος να αντλείται ανά χτύπο καρδιάς, αλλά με λιγότερους χτύπους ανά λεπτό.Κάτι παρόμοιο συμβαίνει όταν οι αστροναύτες βρεθούν για πρώτη φορά σε συνθήκες “έλλειψης βαρύτητας” : η έλλειψη βαρύτητας σημαίνει ότι το αίμα επιστρέφει πολύ πιο εύκολα στην καρδιά – μειώνοντας την ανάγκη για ισχυρή

άντληση – και επίσης μετατοπίζεται από τα πόδια των αστροναυτών στο θώρακα και το κεφάλι. Τα πρόσωπά τους τείνουν να γίνουν πιο μεγάλα και οι παραρρινικοι κόλποι πρήζονται. Αυτή η μετακίνηση υγρού αρχικά αυξάνει τον όγκο του αίματος καθώς περισσότερο νερό μπαίνει στη ροή του αίματος – κυρίως από τους ιστούς στα πόδια. Το επιπλέον νερό με τη σειρά του αραιώνει το αίμα σε κάποιο βαθμό και μετά από μερικές μέρες, τα νεφρά αρχίζουν να εκκρίνουν περισσότερο αλάτι και νερό, για να μιμηθούν τις κανονικές συνθήκες στη Γη. Παρόλο που το διογκωμένο κεφάλι και οι γεμάτοι κόλποι μπορεί να παραμείνουν, η κατάσταση βελτιώνεται μετά από μερικές μέρες.

(Αυτή η διαδικασία ξεκινά στην πλατφόρμα εκτόξευσης αν οι αστροναύτες πρέπει να περιμένουν στις θέσεις τους, ξαπλωμένοι στις πλάτες τους, για δύο ή περισσότερες ώρες. Όταν τελικά σηκωθούν από τις θέσεις τους, υπάρχει συχνά ουρά για την τουαλέτα!)

Κατά την επιστροφή στη Γη, η βαρύτητα θα τραβήξει αυτά τα υγρά πίσω στα πόδια και μακριά από το κεφάλι, το οποίο θα μπορούσε να προκαλέσει αίσθημα λιποθυμίας στους αστροναύτες όταν σταθούν όρθιοι. Αλλά καθώς αρχίζουν να πίνουν περισσότερο, τα επίπεδα υγρών επιστρέφουν στο κανονικό μέσα σε δύο ημέρες.

ΕΠΗΡΕΑΖΕΙ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΤΩΝ ΑΣΤΟΝΑΥΤΩΝ ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ?

Έρευνες για την υγεία των αστροναυτών σε διαστημικές αποστολέςΦαίνεται ότι η NASA εξετάζει σοβαρά το ενδεχόμενο επανδρωμένων αποστολών μακράς διάρκειας στο διάστημα, αφού πρόκειται να χρηματοδοτήσει με 17 εκατ. δολάρια έρευνες για την υγεία των πληρωμάτων σε τέτοιου είδους αποστολές.Πιο συγκεκριμένα, το HRP (Human Research Program) της NASA και το NSBRI (National Space Biomedical Research Institute) θα χρηματοδοτήσουν συνολικά 26 προτάσεις ερευνητικών προγραμμάτων, που θα εξετάσουν την επίδραση μελλοντικών διαστημικών εξερευνητικών αποστολών μακράς διάρκειας στην υγεία των αστροναυτών και την απόδοσή τους. Τέτοιου είδους αποστολές περιλαμβάνουν την περαιτέρω εξερεύνηση του ηλιακού μας συστήματος, την εξερεύνηση αστεροειδών και ενδεχομένως μελλοντικές επανδρωμένες αποστολές στον Άρη.Τα επιλεγμένα προγράμματα θα εξετάσουν μια σειρά από επιδράσεις που θα μπορούσε να έχει το περιβάλλον του διαστήματος στην ανθρώπινη υγεία.Χαρακτηριστικά αντικείμενα προς εξέταση είναι η επίδραση στη όραση, η επίδραση στη συμπεριφορά, η πιθανή απώλεια μάζας από τα οστά, η καρδιακή λειτουργία, η επίδραση στη γενικότερη απόδοση των πληρωμάτων ενώ θα εξεταστούν νευρολογικοί και ψυχολογικοί παράγοντες επίδρασης. Παράλληλα, θα εξεταστούν και «έξυπνα» ιατρικά συστήματα και τεχνολογίες.  Από το σύνολο των 26 προτάσεων που θα υποβληθούν, οι τρεις προέρχονται από το Ερευνητικό Κέντρο Ames της NASA και αφορούν την εκπαίδευση σε αυτόματες διαδικασίες αντίδρασης σε συνθήκες απώλειας προσανατολισμού κατά τη διάρκεια της πτήσης, την αντίδραση σκελετών σε συνθήκες απώλειας βαρύτητας μακράς διάρκειας και την ανάπτυξη οθονών αυξημένων δυνατοτήτων για αποστολές στις επιφάνειες άλλων πλανητών.

Το σύνολο των 26 προτάσεων θα εξεταστούν σε μία περίοδο ενός έως τριών ετών, με τη NASA να αξιολογεί τις 21 από αυτές και το NSBRI να διαχειρίζεται τις υπόλοιπες πέντε.Οι 26 τελικές προτάσεις προέρχονται από ένα σύνολο 123 προτάσεων που εξετάστηκαν από ειδικούς σε θέματα επιστήμης και τεχνολογίας, προερχόμενους τόσο από ακαδημαϊκά ιδρύματα όσο και από αμερικανικές κυβερνητικές υπηρεσίες

Η ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΣΤΡΟΝΑΥΤΕΣ

Ανασφάλεια: αυτό το ύπουλο ον που διαρκώς επηρεάζει τις αποφάσεις μας, που προσπαθούμε ακατάπαυστα να το πολεμήσουμε αλλά εκεί που νομίζαμε ότι επιτέλους το κατατροπώσαμε, επιστρέφει ολοζώντανο και μας χλευάζει. Ο καθένας έχει κάποιες ανασφάλειες. Άλλοι λιγότερες, άλλοι περισσότερες, σε κάποιους επηρεάζουν άμεσα την ποιότητα ζωής τους, κάποιοι τις κρύβουν πολύ καλά. Η ανασφάλεια δεν έχει ηλικία, δεν έχει φύλο, ούτε εθνικότητα. Και είναι ένα απολύτως φυσιολογικό, ανθρώπινο συναίσθημα. Εκτός αν αναφερόμαστε σε μία εντελώς διαφορετική ομάδα ανθρώπων: τους υποψηφίους για το διαστημικό πρόγραμμα. Εκείνοι είναι άνθρωποι που είναι πραγματικά “εν τάξει”. Σωματικά, πνευματικά, ψυχικά.Είναι κάτι τόσο εντυπωσιακό να το παρατηρεί κανείς, που χάνει τα λόγια του. Οι υποψήφιοι αστροναύτες δεν είναι απλά άνθρωποι χωρίς ψυχολογικά προβλήματα, είναι εκείνοι που δεν μπορούν καν να καταλάβουν την έννοια της ψυχολογικής ανακατωσούρας. Για εκείνους ο κόσμος είναι ένα μέρος άκρως ανταγωνιστικό, στο οποίο ο ρόλος τους είναι να νικήσουν τους άλλους για να πετύχουν το στόχο τους. Βέβαια, πολύ λίγοι από αυτούς τελικά τα καταφέρνουν.Οι υποψήφιοι αστροναύτες είναι η ελίτ της ελίτ. Περνούν αυστηρότατα σωματικά, ψυχολογικά τεστ, τεστ δεξιοτήτων, μνήμης, συγκέντρωσης, που προκαλούν ζαλάδα σε κοινούς θνητούς. Το πρόγραμμα εκπαίδευσής τους είναι τόσο αυστηρό που ωχριά μπροστά του η προπόνηση των ολυμπιονικών. Μετά από χρόνια εκπαίδευσης έρχεται η ώρα που μπαίνουν σε ένα αεριωθούμενο όχημα και πάνε να περάσουν μήνες μέσα σε λίγα κυβικά μέτρα σε τροχιά γύρω από τη γη, έχοντας πλήρη συναίσθηση του ότι αν συμβεί κάποιο ατύχημα, δεν υπάρχει έξοδος κινδύνου. Νεύρα από ατσάλι!Και πού θέλω να καταλήξω με όλο αυτό; Θέλω να πω, ότι δεν πειράζει να είμαστε ανασφαλείς. Είναι απολύτως φυσιολογικό, ανθρώπινο και κατανοητό. Εκτός αν θέλουμε να γίνουμε αστροναύτες.

Είναι δυνατον να υπαρξει αναπαραγωγη στο διαστημα?

Πιθανόν η σεξουαλική αναπαραγωγή να είναι αδύνατη στο διάστημα...Πιθανόν η σεξουαλική αναπαραγωγή να είναι αδύνατη στο διάστημα, λόγω της κοσμικής ακτινοβολίας που "χτυπάει" τον ανθρώπινο οργανισμό, σύμφωνα με επιστήμονες της NASA.Οι ερευνητές στο "Ames Research Centre" στην Καλιφόρνια διαπίστωσαν ότι

χωρίς αποτελεσματική θωράκιση των διαστημικών αντικειμένων, ισχυρά σωματίδια πρωτονίων μπορούν πιθανώς να αποστειρώσουν κάθε θηλυκό έμβρυο που έχει συλληφθεί στο διάστημα.Επίσης κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η ανδρική γονιμότητα ήταν πιθανό να επηρεαστεί αρνητικά, γιατί τα σωματίδια αυτά καταστρέφουν το σπέρμα.Δεδομένου ότι το ταξίδι προς μακρινούς πλανήτες είναι πιθανό να χρειαστεί δεκαετίες, αιώνες ή περισσότερο, αυτό θα μπορούσε να εμποδίσει την αρχή άλλων περιβαλλόντων.Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι η τεχνολογία του διαστήματος δεν είναι αρκετά προηγμένη για να προσφέρει επαρκή προστασία από την ακτινοβολία αυτή.Ο Δρ Tore Straume, ένας βιοφυσικός ακτινοβολίας στο Ames Research Centre, λέει: "Η παρούσα δυνατότητα θωράκισης θα μπορούσε πιθανότατα να εμποδίσει μια εγκυμοσύνη να γίνει στον Άρη".Το DNA, το οποίο διαχειρίζεται την ανάπτυξη όλων των κυττάρων του σώματος, είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο στα είδη ακτινοβολίας που βρέθηκαν στο χώρο.Διάφορες μελέτες σε ζώα έχουν δείξει ότι η έκθεση στην ιονίζουσα ακτινοβολία μπορεί να σκοτώσει τα κύτταρα των αυγών σε ένα θηλυκό έμβρυο για το δεύτερο ή τρίτο τρίμηνο.Ο Δρ Straume προσθέτει ότι "Κάποιος Θα πρέπει να είναι πολύ προστατευτικός με αυτά τα κύτταρα κατά τη διάρκεια της κύησης, κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, για να βεβαιωθεί ότι τα θηλυκά δεν είναι στείρα ώστε να μπορούν να συνεχίσουν την αποικία."Η NASA έχει έναν αυστηρό κώδικα συμπεριφοράς στις σεξουαλικές σχέσεις, δηλώνοντας ότι "σχέσεις εμπιστοσύνης" μεταξύ των αστροναυτών θα πρέπει να διατηρούνται ανά πάσα στιγμή.

Ακομα και η παροχη νερου στο διαστημικο σταθμο είναι περιπλοκη.

Παροχή νερού στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS)

Οι μελλοντικοί αστροναύτες που ετοιμάζονται για παρατεταμένη παραμονή στο διεθνή διαστημικό σταθμό (ISS) καλύτερα να ξανασκεφτούν την ιδέα για ένα γρήγορο ντους, ή καλύτερα ακόμα, για ένα πολυτελές καυτό μπάνιο. Ενώ βρίσκονται στον ISS, οι αστροναύτες χρησιμοποιούν το νερό που αποστάζεται μεταξύ άλλων από την αναπνοή του υπόλοιπου πληρώματος. Εάν είστε σιχασιάρης, μη διαβάσετε παρακάτω, επειδή στο πλήρωμα περιλαμβάνονται και τα τρωκτικά εργαστηρίων τα οποία αναπνέουν, επίσης. Όλοι οι κάτοικοι του διαστημικού σταθμού χάνουν νερό κατά την εκπνοή και την εφίδρωση. Τέτοιοι ατμοί προστίθενται στην υγρασία της καμπίνας, η οποία τελικά συμπυκνώνεται και επιστρέφει στη συνολική ποσότητα νερού. Μερικές φορές είναι καλύτερα να μην σκέφτεσαι από πού έρχεται το επόμενο ποτήρι νερό!Η διανομή με δελτίο και η ανακύκλωση θα είναι ένα ουσιαστικό μέρος της καθημερινής ζωής στο ISS. Όσο ο ISS βρίσκεται σε τροχιά, όπου το φυσικό

σύστημα υποστήριξης ζωής λείπει, ο ίδιος ο διαστημικός σταθμός πρέπει να παρέχει την άφθονη ισχύ, το καθαρό νερό, και τον αναπνεύσιμο αέρα σε σωστή θερμοκρασία και υγρασία 24 ώρες την ημέρα, 7 ημέρες την εβδομάδα, συνεχώς. Τίποτα δεν πρέπει να πάει χαμένο.

Διαστημικές σταλαγματιές«Έχουμε πολύ νερό στο Διαστημικό σταθμό τώρα» λέει ο Jim Reuter επικεφαλής της ομάδας ECLSS στο Marshall Space Flight Center (MSFC). «Το Ρωσικό τμήμα, το Zarya, είναι γεμάτο με δοχεία νερού (contingency water containers, CWCs) που μεταφέρθηκαν από το Διαστημικό Λεωφορείο. Μοιάζουν με μαλακές τσάντες και περιέχουν περίπου 90 lbs».«Αλλά είναι ακριβό να μεταφέρουμε νερό από τη γη» προσθέτει. «Πρέπει να ανακυκλώσουμε. Υπάρχει ήδη ένας Ρωσικός επεξεργαστής ύδατος σε τροχιά, που συλλέγει την υγρασία από τον αέρα. Εδώ στο Marshall δημιουργούμε ένα αναπαραγωγικό σύστημα που θα είναι σε θέση να ανακυκλώσει σχεδόν κάθε σταγόνα νερού στο Διαστημικό Σταθμό και να υποστηρίξει ένα πλήρωμα επτά ατόμων με ελάχιστες απαιτήσεις ανατροφοδότησης».Το σύστημα ανακύκλωσης ύδατος ECLSS (WRS), που αναπτύσσεται στο MSFC, θα παίρνει τα υγρά απόβλητα από τα κυψέλες των καυσίμων του Διαστημικού Λεωφορείου, από τα ούρα, τη στοματική υγιεινή και το πλύσιμο των χεριών, συμπυκνώνοντας επίσης την υγρασία του αέρα. Χωρίς την συστηματική ανακύκλωση θα χρειάζονταν 40.000 λίβρες νερό το χρόνο από τη γη, για τροφοδότηση ενός πληρώματος τεσσάρων ατόμων.Το σύστημα ανακύκλωσης περιλαμβάνει ακόμα και τα πειραματόζωα. Τα πειραματόζωα στον ISS αναπνέουν και ουρούν, επίσης, και προγραμματίζουμε να χρησιμοποιήσουμε τα απόβλητα τους μαζί με του πληρώματος. Τα απόβλητα από 72 αρουραίους ισοδυναμούν περίπου με ενός ανθρώπου ως αναφορά στο ανακυκλούμενο νερό» λέει η Layne Carter, μια ειδική στην επεξεργασία νερού, στο MSFC. Μπορεί να ακούγεται αηδιαστικό, αλλά το νερό που φεύγει από τις μηχανές καθαρισμού του διαστημικού σταθμού θα είναι καθαρότερο από πού οι περισσότεροι από μας πίνουν στη γη.«Το νερό που παράγουμε είναι πολύ καθαρότερο από οτιδήποτε εσείς παίρνετε από οποιαδήποτε βρύση στις Ηνωμένες Πολιτείες» λέει η Carter. «Κάνουμε βεβαίως μια επιθετικότερη διαδικασία επεξεργασίας (από τις εγκαταστάσεις κατεργασίας νερού δημοτικών αποβλήτων).Πρακτικά, έχουμε εξαιρετικά καθαρό νερό μόλις τελειώνει η όλη διαδικασία».

Μιμούμενοι την μαμά Γη

Στη γη, το νερό που βρίσκεται στα ζώα ξανακαθαρίζεται πάλι με τις φυσικές σωματικές λειτουργίες. Τα μικρόβια στο χώμα διασπούν την ουρία και την μετατρέπουν σε μια μορφή τα φυτά μπορούν να απορροφήσουν και χρησιμοποιούν για να πολλαπλασιαστούν. Το κοκκώδες χώμα ενεργεί επίσης ως φυσικό φίλτρο. Κομμάτια αργίλου προσκολλώνται στις θρεπτικές ουσίες στην ουρία, ηλεκτροστατικά, καθαρίζοντας το νερό και παρέχουν τις θρεπτικές ουσίες για τα φυτά.Το νερό που εκκρίνεται από τα ζώα εξατμίζεται επίσης στην ατμόσφαιρα και επιστρέφει στη γη ως γλυκό νερό με τη μορφή βροχής, μια φυσική μορφή απόσταξης.

Οι μηχανές καθαρισμού του νερού στο ISS μιμούνται εν μέρει αυτές τις διαδικασίες, αλλά δεν στηρίζονται στα μικρόβια ή οποιοδήποτε άλλο ζωντανό οργανισμό.«Ενώ προσπαθούμε να μιμηθούμε τι συμβαίνει στη γη (μια πραγματικά πολύ περίπλοκη διαδικασία) πρέπει να χρησιμοποιούμε συστήματα ότι μπορούμε να ελέγξουμε 100 τοις εκατό,» λέει ο Roman Monsi επικεφαλής μικροβιολόγος στο πρόγραμμα ECLSS του MSFC. Το ECLSS εξαρτάται από μηχανές, όχι μικρόβια, επειδή, «εάν μια μηχανή σπάσει, μπορεί να τον επιδιορθωθεί». Οι μηχανές καθαρισμού του νερού στο ISS καθαρίζουν το απόβλητο νερό σε μια διαδικασία σε τρία στάδια. Το πρώτο βήμα είναι ένα φίλτρο που αφαιρεί τα σωματίδια και τη σκόνη. Κατόπιν το νερό περνά μέσα από «πλαίσια πολυ-διήθησης» που περιέχουν τις ουσίες που αφαιρούν τις οργανικές και ανόργανες ακαθαρσίες. Και τελικά, ο «καταλυτικός αντιδραστήρας οξείδωσης» αφαιρεί τις πτητικές οργανικές ενώσεις και σκοτώνει τα βακτηρίδια και τους ιούς.

Κάθε σταγόνα μετράει

Μόλις καθαριστεί το νερό, οι αστροναύτες θα κάνουν τα πάντα για να το χρησιμοποιήσουν αποτελεσματικά. «Στο έδαφος, οι άνθρωποι γυρίζουν τη στρόφιγγα και σπαταλούν πιθανώς μερικά λίτρα νερού ακριβώς επειδή υπάρχει επάρκεια και η πίεση του είναι υψηλή,» σημειώνει η Carter. «Στο ISS, η πίεση του νερού θα είναι η μισή από αυτή στο σπίτι μας» προσθέτει η Carter. «Δεν χρησιμοποιούμε τις στρόφιγγες στο ISS, χρησιμοποιούμε ένα ύφασμα πλυσίματος. Είναι αποδοτικότερο. Εάν είστε αστροναύτης, θα βρέξετε το ύφασμα πλυσίματος με ένα ακροφύσιο ψεκασμού και θα χρησιμοποιήσετε έπειτα το ύφασμα για να πλύνετε τα χέρια σας».Στο διαστημικό σταθμό, οι άνθρωποι πλένουν τα χέρια τους με λιγότερο από το ένα δέκατο του νερού που χρησιμοποιούν στη γη. Αντί να καταναλώσουν 50 λίτρα για ένα ντους, μια συνηθισμένη ποσότητα στη γη, οι κάτοικοι του ISS χρησιμοποιούν λιγότερο από 4 λίτρα. Ακόμη και με τόσο σκληρές προσπάθειες συντήρησης και ανακύκλωσης, ο διαστημικός σταθμός θα χάσει βαθμιαία το νερό λόγω των ανεπαρκειών στο σύστημα υποστήριξης ζωής.«Θα χρειαζόμαστε πάντα την ανατροφοδότηση, επειδή καμία από την τεχνολογίες επεξεργασίας και ανακύκλωσης νερού που είναι διαθέσιμες για διαστημική πτήση... δεν είναι 100 τοις εκατό αποδοτική. Έτσι υπάρχει πάντα κάποια ελάχιστη απώλεια», λέει η Marybeth Edeen, αναπληρωτής βοηθός διευθυντή του περιβαλλοντικού ελέγχου και της υποστήριξης ζωής στο διαστημικό κέντρο Johnson της NASA.Το νερό χάνεται από το διαστημικό σταθμό με διάφορους τρόπους: τα συστήματα ανακύκλωσης παράγουν μια μικρή ποσότητα ακατάλληλη προς χρήση άλμη. το γεννήτρια οξυγόνου καταναλώνει νερό, ο αέρας που διαφεύγει από τις κλειδαριές στο διάστημα παίρνει έχει κι αυτός υγρασία, και τα συστήματα αφαίρεσης του CO2 διυλίζουν κάποιο ύδωρ από τον αέρα. Το χαμένο νερό θα αντικατασταθεί φέρνοντας μια ποσότητα από το Διαστημικό Λεωφορείο, ή από το ρωσικό πύραυλο. Η Διαστημικό Λεωφορείο παράγει νερό δεδομένου ότι οι κυψέλες καυσίμων του συνδυάζουν το υδρογόνο και το οξυγόνο για να δημιουργήσουν την ηλεκτρική ενέργεια, και ο πύραυλος μπορεί να εξοπλιστεί για να φέρει τα μεγάλα εμπορευματοκιβώτια του νερού.Οι επιστήμονες της NASA θα συνεχίσουν να ψάχνουν τρόπους για να βελτιώσουν τα συστήματα υποστήριξης ζωής του διαστημικού σταθμού, που μειώνουν τις απώλειες νερού και που βρίσκουν τους τρόπους να επαναχρησιμοποιήσουν άλλα προϊόντα

αποβλήτων. Εάν τα συστήματα ανακύκλωσης νερού μπορέσουν να βελτιωθούν φτάνοντας σε αποδοτικότητα μεγαλύτερη από περίπου 95 τοις εκατό, τότε το νερό που βρίσκεται στα τρόφιμα του σταθμού θα ήταν αρκετό για να αντικαταστήσει αυτό που χάνεται, είπε η Edeen.«Χρειάζονται διαδικασίες που είναι αποδοτικότερες από αυτές που έχουμε αναπτύξει για το διαστημικό σταθμό για να γίνει αυτό» λέει η Edeen. «Εκείνα είναι τα συστήματα επεξεργασίας νερού επόμενης γενιάς. Αναπτύσσονται τώρα, αλλά δεν είναι έτοιμα για διαστημική πτήση ακόμα». Το σύστημα υποστήριξης ζωής ECLSS θα ενώσει το διαστημικό σταθμό ως τμήμα του κόμβου 3, ο οποίος σχεδιάζεται για εκτόξευση τον Οκτώβριο του 2005. Μέχρι τότε, το περιβάλλον μέσα στο ISS θα διατηρηθεί πρώτιστα από τα συστήματα υποστήριξης ζωής στη ρωσική ενότητα υπηρεσιών Zvezda.

Όσο αντίξοες και αν είναι οι συνθήκες διαβίωσης στο διαστημικό σταθμό οι εικόνες και το τοπίo από εκεί αποζημιώνει αυτούς τους ανθρώπους:

βιβλιογραφίαhttp://anekshghta.blogspot.gr/2013/05/14_13.html

http://www.orionas.gr/_presentations/Zafiropoulos-Diastimikoi_Stathmoi.pdf

http://www.nobile.gr/4100/ksenaghsh-ston-diethnh-diasthmiko-stathmo

http://www.naftemporiki.gr/story/805064/ereunes-gia-tin-ugeia-ton-astronauton-se-diastimikes-apostoles

http://www.scienceinschool.org/2008/issue10/iss/greek

http://engamovios.com/2012/02/20/insecurity-astronauts/

http://www.esa.int/Our_Activities/Human_Spaceflight/Lessons_online/E_zohe_sto_dihastema