Црн Четврток

Raziyyat Yawm al-Khamees ر يوم الخميس Овој текст е авторско дело на Muhammad Al Tijani Al Samawi и претставува англиски превод на познатиот настан на Raziyyat Yawm al-Khamees, познат како Црн Четврток, кој се случил во последните денови пред смртта на Светиот Пратеник. Тоа се однесува на настанот кој се случил кога тој бил болен и побарал материјал за пишување за да може да го издиктира својот тестамент. Но, луѓето кои биле околу него рекле дека тој зборува бесмислици. Овој настан се толкува како точка на раскол помеѓу двете најголеми секти на Исламот. Во оваа книга е претставено што всушност се случило и кое било лицето кое покажало дрскост да го оцрни Гласникот на Алах.

Автор (и) Muhammad al-Tijani al-Samawi (3)

Преведувач (и) Sayyid Maqsood Athar (4)

Издавач (и) Ansariyan Publications - Qum (5)

Категорија: Сунити и Шиити (6) Рано Исламска Историја (7) Божјиот Пратеник Мухамед (8)

Останати информации:Уредник: Sayyid Athar Husain S. H. Rizvi Прво издание: 2009-1388-1430 ISBN: 978-964-2-9-089-8

Претставена категорија: Дебати и Дискуии (9) Предговор на преведувачот Во името на Алах, добротворот, милозливиот. Слава на Алах, Господарот на

световите и благословен да биде Божјиот Пратеник Мухамед и неговото чисто потомство.

Улогата што ја има преведувачот во ширењето на религијата е позната на сите. Земајќи во предвид дека повеќето исламски текстови се напишани на арапски или на персиски јазик, само со нивно преведување на англиски или на некој друг јазик можеме да ги направиме популарни помеѓу писмените млади муслимани. Со таа цел го основавме ова биро, и го славиме Алах. Поминаа дваесет години како им служиме на муслиманите Шиити од целиот свет.

Оваа книга ја напиша Dr. Muhammad Tijani as-Samawi, познатиот автор на “Потоа бев поведен“. Тие што имаат прочитано и други книги од овој автор ќе знаат дека тој има посебен стил на пишување, кој е добро уреден, јасен и разбирлив во исто време.

Темата на оваа книга, како по обичај, го третира контроверзното прашање за двете најголеми секти на Исламот. Тоа се однесува на инцидентот кој се случил на крајот на животот на Божјиот Пратеник, кога тој побарал материјал за пишување за да може да го издиктира својот тестамент. Но, луѓето кои биле околу него рекле дека тој зборува бесмислици. Според Шиитите ова било многу сериозен настан, но поголемиот дел од муслиманите, како по навика се обидуваат да ги оправдаат овие настани.

Во оваа книга ќе видите, кое било лицето кое имало дрскост да го оцрни Гласникот на Алах. Изненадува фактот дека милиони муслимани сметаат тој да биде лидер на Исламот, подобен да биде следен од другите!

Оставам на читателите сами да откријат која е оваа личност и да одлучат дали тој е вреден за било какво лидерство.

Им благодарам на Agha Ansariyan од Ansariyan Publications, Qom, што се нафатија да ја публикуваат и печатат оваа книга. Како што сите знаеме, денес Ansariyan Publication е најголемиот издавач на Шиитските исламски книги на англиски и на многу други странски јазици, а целата заслуга оди на директорот Agha Muhammad Taqi Ansariyan што се нафати да ја работи оваа благородна работа.

Нека Семоќниот Алах му дари боженствена пригодност и добар разум (Taufeeq) и долг живот за да и служи на верата што е можно повеќе.

Му благодарам на Семоќниот а на неговите Пратеници особено на последниот и на дванаесеттиот Имам, на чиј роденден преводот на оваа книга беше завршен.

Wassalaam Sayyid Maqsood Athar Al-Qalam Биро за Преведување и Пишување Датум: 14 Shaban 1430 A.H./7 Август 2009 Предговор Почитувани читатели, Научниците имаат напишано многу книги со тема Имамат и Калифат, а

често пати се пишуваат и статии кои доаѓаат како годишни времиња, едно по друго.

Шахристани со право во Al-Milal wan Nahl споменува дека конфликтот во муслиманскиот свет (Умметот) во однос на прашањето за Калифатот ги надмунува сите други прашања.

Во моите претходни книги имам многу дискутирано за прашањата кои се причинители за несреќата на муслиманскиот свет и со милоста на Алах муслиманите имаат корист од овие книги. Една од причините за нивното задоволство е тоа што Јас самиот долго време слепо ја следам верата и не бев во можност да проговорам за прашањата што беа во мојата глава. Потоа семоќниот Алах ја полеа неговата милост врз мене и ме избави од стапицата на слепата верба и ме дарува со препознавање на вистината. Тој ги тргна препреките од мојот пат и ги отстрани завесите од моите очи, за да можам да ја видам вистината.

Затоа ова станува моја должност да ја зачувам оваа вистина, како дел од благодарноста и дека овде треба да дадам максимална употреба на моето пенкало, мојот јазик и моите раце.

Оттука оваа книга е напишана како благодарност на овој дар. Ви благодарам што чекавте да ја напишам оваа книга. Многумина беа вознемирени поради оваа книга, но оние кои ја сакаат правдата ме охрабруваа во нејзината потрагата.

Луѓето кои се лути на мене, дури и не се воздржуваа да ме обвинат дека сум странски агент. Но, и покрај обесхрабрувачките услови, јас се занимавав со пишувањето и се убедив себе си дека секое обвинение може да се истрпи, но само вистината не може да се негира.

Книгата ‘Црн Четврток’ е приказна за еден тажен настан што се случил пред стотици години. Дури и денес, Исламскиот Уммет (нација) ја чувствува болката на овој инцидент и ќе продолжи да го прави тоа засекогаш.

Ќе се присетиме на тој ужасен инцидент кога последниот Божји Пратеник Мухамед се наоѓал во последните денови од својот световен живот. Божјиот Пратеник го назначил Усаме ибн Зејд како командант на неговата армија и им наредил на Ебу Бекр, Омер, Осман и на други придружници, да се приклучат на армијата. Но, овие тројца го одложиле заминувањето во армијата со изговор дека Божји Пратеник не се чувствува добро. Мајката на верникот, Ајша, повремено ги известувала.

Таа редовно го информирала нејзиниот татко за секој настан, бидејќи сакала тој да ја води соборната молитва во Медина, при што основата на неговиот Калифат може да се постави.

Божјиот Пратеник имал силни болки и кога видел дека луѓето прават немири, ја запрашал неа. Нему му било кажано дека Ебу Бекр го води собранието.

Кога слушнал за ова, заборавил на целата своја болка и со помош на Имамот Али Абас отишол во џамијата, го повлекол Ебу Бекр и сам ја водел молитвата.

Со тоа што сам ја водел молитвата Божјиот Пратеник целосно го уништил основањето на Калифатот на Ебу Бекр. Водачот на пратениците го покажал својот гнев поради доцнењето на армијата на Усама.

Тажен настан се случи во тие денови во Медина. Беше четврток. Божјиот Пратеник имал силни болки а луѓето кои го запреле заминувањето на армијата на Усама дошле во неговиот дом и го посетиле поради неговата болест. Омер бил на чело на оваа група.

Божјиот Пратеник побара мастило и хартија за да напише нешто, нешто што ќе ја спаси заедницата од заблуди кои можат да се појават после него. Тој рече:

Зад себе, помеѓу вас оставам две тешки работи – книгата на Алах и мојота фамилија. Ако се придржувате на нив, нема да застраните од правиот пат. Двете нема да се одделат едно од друго се додека не ме сретнат кај изворот.

Омер не ја послушал наредбата на претеникот, велејќи дека Книгата Алахова (Куранот) била доволна. Тој исто така рекол дека Мухамед зборува глупости. Мухамед се налутил и го избркал од местото. Неговиот ред не се испочитувал уште додека бил жив, а што се случило со неговите зборови откако тој починал?

Изјавите на Омер на било каков начин не можат да се докажат дека се добронамерни или дека во нив има личен напор (џихад).

Описот на овој настан и самото оправдување кое го дава научникот Ahl al-Sunnah е доста слабо. За да ја докажам оваа слабост, би сакал да дадам извадоци од книгите на Allamah Sayyid Abdul Husain Sharafuddin, An-Nass wal Ijtihaad и Al-Murajaat.

Преданието за мастило и хартија ( Qirtaas ) Составувачите на историските моменти го запишале овој настан на

следниов начин: Да ја започнеме дискусијата со верзијата на Bukhari: Тој раскажа преку еден вид на ланец на раскажувачи дека Abdullah ibn

Masood раскажал од Ibn Abbas дека Божјиот Пратеник се наоѓал во последните моменти од својот живот и дека многу луѓе се собрале во неговата куќа.

Тој рекол, : “Сакам да напишам тестамент за вас, така да вие никогаш нема да заскитате после мене“.

Омер рекол: “Божјиов Пратеник е под влијание на силна болка. Ние го имаме Куранот, а Книгата Алахова е доволна за нас“.

Луѓето му се спротивставиле на Омер. Некои од нив побарале мастило и хартија да му се даде на Пратеникот за тој да може да го запише неговиот тестамент, што ќе ги спаси луѓето од скршнување од вистинскиот пат, додека други пак го послушале Омер. Кога вревата се зголемила Пратеникот побарал да го остават сам.

Abdullah ibn Masood ни раскажува дека Ibn Abbas имал навика да каже: Наголемата катастрофа всушнот е таа што луѓето не му дозволиле на Пратеникот да ја запише својата волја, и спротивствувајќи се еден на друг почнале силно да викаат. Овој настан исто така е забележан од страна на Имаммот Muslim Nishapuri во неговата Sahih

Muslim на крајот од ‘ книгата на Заветот’.

Овој настан исто така е раскажан и од Ahmad ibn Hanbal од Ibn Abbas. Освен тоа, безброј раскажувачи и историчари го имаат забележано овој настан.

Повеќето раскажувачи ги сметаат за навредливи зборовите: ‘Innan nabiyya layahjuru’ (Пратеникот зборува бесмислици) па затоа во своите дела напишале: ‘innan nabiyya qad ghalaba alaihil waj-u’ ( Пратеникот е обземен од болка) – што значи дека Праеникот е под влијание на силна болка. Како е да е, Омер ги нарекол Махамедовите зборови како глупости, бесмислици и тоа е факт.

Подоцнежните раскажувачи ги сметале овие зборови за несоодветни и навредливи па ги замениле. Ова може да се види во книгата од Abu Bakr Ahmad ibn Abdul Aziz Jauhari “Kitabus Saqifah“ каде што се обидува да го докаже истото.

Многу луѓе се собрале во куќата на Пратеникот кога тој се наоѓал на смртната постела. Umar ibn Khattab бил еден од нив. Пратеникот побарал мастило и хартија да се донесе за тој да може да напише нешто кое ќе им помогне на луѓето да не тргнат по погрешен пат.

На ова, Омер рекол неколку зборови, кои значеле дека Пратеникот е под

влијание на силка болка и ‘ние го имаме Куранот со нас’ и ‘Книгата на Алах нам ни е доволна’.

Луѓето кои биле насобрани почнале да се спротивставуваат еден на друг. Некои од нив побарале мастило и хартија да му се даде на Пратеникот за тој да може да го запише неговиот тестамент, што ќе ги спаси луѓето од скршнување од вистинскиот пат, додека други пак го послушале Омер. Кога побуната се зголемила, Божјиот Пратеник им наредил на сите да го напуштат местото.

Од зборовите на Jauhari, јасно е дека фразата ‘Пратеникот е под влијание на болка’ е објаснение на оригиналните зборови на Омер. Факт е дека Омер ги одбил зборовите на Пратеникот и ги нарекол ‘бесмислици’.

Оттука може да видиме дека кога раскажувачите зборуваат за овој настан и кога треба да го употребат зборот ‘бесмислици’ - нивната секташка наклонетост не им дозволува отворено да пишуваат за личноста која заборовите на Божјиот Пратеник ги нарече ‘бесмислици’ и ја нападна неговата ментална состојба.

Кога ќе стигнат до овој настан, наместо да го објаснат секој детал тие го оставаат објаснението некомплетно.

Bukhari во глава ‘Jawaizul Wafd’ од делот ‘Kitabul Jihad was Sair’ пишува: Ibn Abbas вели – Беше четврток. Ох! Колку лош ден беше тоа! Велејќи го ова, тој се расплакал и плачел толку многу што солзите постојано течеле од неговите очи. Потоа рекол: тоа беше денот кога болката на Пратеникот се зголеми. Божјиот Пратеник рекол: донесете ми мене хартија и мастило, за да можам да го напишам мојот тестамент за вас, за да не скршнете од мојот пат.

Луѓето почнале да се расправаат, а тоа не е прифатливо да се прави во присуство на Божјиот Пратеник. Тие рекле дека Пратеникот зборува бесмислици. Тој им наредил на луѓето да го остават сам. Пред да почине, тој кажал три желби – првата била да се протераат многубошците од Арапскиот Полуостров, второ, тие да продолжат да испраќаат делегации како што правел тој, и тој (раскажувачот) ја заборавил третата.

Се разбира, третата заборавена работа била таа кога Пратеникот побарал да го напише својот тестамент, за луѓето да останат на правилниот пат. Тоа не е ништо друго туку Калифатот од Amirul Momineen.

Политичкит услови ги принудиле раскажувачите да ја ‘заборават’ оваа работа. Сличо на ова, муфтијата од сектата Ханафи, Shaykh Abu Sulaiman Dawood, го прераскажува настанот. Овој настан исто така е запишан и од страна на муслиман во Sahih Muslim на крајот од ‘Книгата на Завети’ од Saeed ibn Jubair и Ibn Abbas на различни начини:

Ibn Abbas рекол: Беше четврток. Ох! Колку лош ден беше тоа!“Потоа почнал да липа а солзите течеле по неговото лице како венец од бисери.

Откако Ibn Abbas раскажал дека Божјиот Пратеник рекол: “Донесете ми ‘хартија и мастило’ или ‘плоча за пишување’ за да можам да го напишам мојот тестамент за луѓето да не застранат од мојот пат“. Луѓето релке дека Божјиот Пратеник зборува ‘бесмислици.’ (Засолниште на Алах!) 1

Ако ги разгледаме историските книги и го анализираме овој катастрофален инцидент, доаѓаме до заклучок дека Омер е тој кој прв ги нарекол зборовите на Божјиот Пратеник ‘бесмислици’. Тој прв ја изговорил оваа реченица, а неговите следбеници го поддржиле.

Вие веќе ги имате погледнато зборовите на Ibn Abbas. Луѓето кои биле насобрани во куќата почнале да се расправаат. Некои од нив побарале мастило и хартија да му се даде на Пратеникот за тој да може да го запише неговиот тестамент, додека други пак го послушале Омер. Тоа значи дека и тие рекле дека Божјиот Пратеник зборува ‘бесмислици’.

Tibrani пак раскажува за Омер од еден друг агол: кога Пратеникот се разболел рекол да му донесат мастило и хартија за да може да го напише својот тестамент за луѓето да не застранат по погрешен пат. Тогаш, жената од зад завеасат рекла: “Зарем не слушате што вели?“, а Омер рекол: “Ти си како жените од времето на Пророкот Јусуф. Кога Пратеникот е болен очите ви се полни со солзи, а кога е здрав ќе му се качите на глава“.

Божјиот Пратеник тогаш рекол: “Прости, но жените се подобри од тебе“. 2 Оттука можеме да заклучиме дека Придружниците не го послушале

Божјиот Пратеник. Ако го стореле тоа ќе биле безбедни од поделбата. Придружниците требало да ја почитуваат наредбата од Пратеникот , и не само што не го почитувале него, туку исто така дале остар одговор дека: ‘Книгата на Алах нам ни е доволна’. Тоа изгледа како овие Придружници да имаа поголемо знаење од самиот Пратеник.

Ако не друго нешто, овде требало да запрат а не да ја нападнат менталната состојба на Божјиот Пратеник. Не требало да кажат дека Божјиот Пратеник зборува ‘бесмислици’. Не требало да го навредат Божјиот Пратеник со изустување на овие зборови.

Божјиот Пратеник бил во последните моменти од својот живот. Добро ли е да го повредите во таква состојба? Тие се простија од него кажувајќи му вакви навредливи зборови. Изгледа како да не ја прочитале објавата во Книгата на Алах:

فانتهوا عنه نهاكم وما فخذوه سول الر آتاكم وما

Тоа што Апостолот ти го дава, прифати го, а од тоа што ти

забранува, чувај се понастрана. (59:8) Додека го обвинуваа Божјиот Пратеник дека зборува ‘бесмислици’

заборавија на овој свет стих од Куранот: . . مطاع مكين العرش ذي عند ة قو ذي كريم رسول لقول إنه

. بمجنون صاحبكم وما أمين ثم

Кур'анот, навистина, е Говор на мелек пратеник благороден, од сопственикот на моќта, кој поседува место почесно кај Аршот, кого го слушаат и уште е доверлив... па, другарот ваш не е луд! (81:19-22)

Зарем луѓето кои зборовите на Божјиот Пратеник ги нарекоа

‘бесмислици’ не го имаа прочитано овој стих? . تؤمنون ما قليال شاعر بقول هو وما كريم رسول لقول إنه

. العالمي ب ر من تنزيل تذكرون ما قليال كاهن بقول وال тоа, навистина, е Говор објавен до пејгамберот благодарен; не е Говор

на поет; малкумина верувате! а не е Говор ни на волшебник; само малкумина се сеќавате. Тоа е Објава од Госпдарот на световите.

(69:40-43) Зарем луѓето кои ги отфрлија зборовите на Гласникот не го имаа

прочитано овој стих?

. . عن ينطق وما غوى وما صاحبكم ضل ما هوى إذا والنجم . الق. شديد علمه يوحى وحي إال هو إن الهوى

Се колнам во ѕвездата кога ќе зајде, дека другарот ваш не скршна во

заблуда, а ниту, пак, залута, и не зборува по желба своја, туку тоа е само Објава што се објавува! Го поучува Силниот и Моќниот (53:1-5)

Во Куранот има безброј такви стихови, кои јасно кажуваат дека Божјиот Пратеник не зборува бесмислици. Освен тоа, здравиот разум ни вели дека е невозможно Гласникот да зборува бесмислици.

Факт е дека Придружниците знаеле дека Божјиот Гласник има намера да го разјасни случајот со Калифатот на Али. Тој требало да ги запише сите објави кои ги кажал а се однесувале на Калифатот на Имамот Али. Тука Омер и неговите следбеници го прекинале зборувањето на Гласникот на Алах. Ова не е производ на наша имагинација. Омер самиот му признал на Abdullah ibn Abbas.3

Ако се задлабочиме во зборовите на Пратеникот: “Донесете ми хартија и мастило за да можам да напишам тестамент за вас за да не застраните после мене“, и традицијата на двете важни работи (Thaqlayn): “Зад себе оставам две важни работи. Ако цврсто стоите до нив, никогаш нема да застраните – едната е Книгата Алахова а другата е моето потомство“, целта на Алаховиот Гласник станува јасна.

Зошто Божјиот Пратеник присилно не го напиша тестаментот? Кога Божјиот Пратеник бил на смртната постела побарал хартија и

мастило за да остави две важни работи (Hadith Thaqlayn) во пишана форма.

Овде се поставува прашањето зошто Божјиот Пратеник присилно не го напишал тестаментот без да се грижи што ќе кажат луѓето? Зошто тој не го напишал тоа некој друг ден освен четврток? Зошто се откажал од идејата?

Точниот одговор на ова прашање лежи во изјавата со која Омер и неговите алчни следбеници го навредиле Пратеникот. Тој се откажал од идејата да го напише тестаментот бидејќи откако ги слушнал навредливите зборови повеќе немало никаква корист од пишување. Ако го напишел , ќе можело да дојде до насилство и поделби.

Ако Пратеникот го напишел тестаментот, овие луѓе би рекле, “Овој тестамент нема никаква важност, затоа што е напишан кога Пратеникот зборуваше бесмислици“.

Дали луѓето кои се осмелиле пред самиот Пратеник да ги наречат неговите зборовите бесмилици, дали тие подоцна би го прифатиле тестаментот?

Ако Пратеникот останал со цврст став и го напишел тестаментот, овие луѓе со секакви средства би се обиделе да го претстават тестаментот како најобично ѓубре. Многу книги би се напишале за да се докаже дека тоа е глупост. Би се воделе дебати и сите можни средства би се употребиле за да се докаже неговата бесцелност и непотребност.

Токму тоа е причината поради која мудриот Гласник на Алах одлучил да не го напише тестаментот, така што луѓето не добиле шанса да го исмејуваат неговото дело на Божји Пратеник.

Исто така Гласникот на Алах знаел дека Имамот Али и неговите следбеници ќе го направат тоа што тој ќе го предвидел во тестаментот

без разлика дали е напишано или не. Ако го напишел тестаментот за тие кои се спротивставувале, тие воопшто не би го почитувале.

Настанот со мастилото и хартијата ( Qirtaas ) и толкувањата на

академиците од Ahl al-Sunnah Кога Allamah Sayyid Abdul Husain Sharafuddin Amili го напиша

толкувањето на случката ‘мастилото и хартијата’ и му го испрати на Allamah Shaykh Salim al-Bashari, ректорот на Al-Azhar универзитетот во Египет, добил повратно писмо во кое имало толкување и оправдување на Ahl alSunnah од страна на академиците а исто така и негови лични видувања.

Еве овде ќе ги претставам неговите зборови на читателите: Кога Пратеникот Божји им наредил да се донесе мастило и парче хартија , тој веројатно не сакал да напише нешто. Тој едноставно сакал да ги тестираат нивната верност и послушност.

Од сите придружници кои биле собрани во куќата, само Umar al-Farooq бил благословен од божествено водство и можел да ја разбере вистинската цел во желбата на Божјиот Пратеник. Поради тоа тој им збранил да донесат тоа што го побарал Божјиот Пратеник, а тие се согласиле со тоа.

Затоа, ова што го сторил Umar al-Farooq треба да се смета како услуга и посебна привилегија која Алах нему му ја подари. Ова е одговорот од некои еминентни академици.

Но, да бидеме искрени, овој одговор воопшто не одговара на зборовите на Божјиот Пратеник, “Никогаш нема да застраните“, што всушност беше и суштината на неговата наредба за да се донесе Мастило и Хартија. Со други зборови Пратеникот велел: “Ако ми донесете мастло и хартија ќе ви напишам документ, а вие никогаш нема да скршнете од вистинскиот пат“

Со оглед на сето ова погоре кажано неправило е да се каже дека целта на Пратениковата желба била да ги тестира неговите Следбеници. Зборовите на Божјиот Пратеник како по правило мора да бидат испочитувани, па затоа подобро ќе било тие едноставно да му дадат тоа што тој побарал а не да не го послушаат. Покрај се, на овој одговор лесно може да се приговара, па затоа требало да дадат некои други оправдувања.

Она што најмногу можеле да го кажат е дека неговата наредба за да се донесе материјал за пишување била безусловна, а како таква веднаш

требало да биде послушана, а ако не – оној кој не ја почитува виновен е за непослушност и непокор.

Од друга страна, тоа бил предлог отворен за консултации, затоа што Следбениците често од Пратеникот би барале објасненија или ревизија на некои од неговите наредби, особено Омер кој верувал дека тој е повеќе надлежен да ги процени добрите и лошите страни и да ги пресуди доблестите и слабостите на заповедите. Затоа што тој бил благословен од Алах.

Тој сакал да го заштити Божјиот Пратеник, затоа што тој веќе пател од болка, а ако во таква состојба би пишувал тоа само би ја зголемило неговата болка. Според тоа Омер, оценил дека не е добро на Пратеникот да му се даде материја за пишување.

Можеби тој се плашел дека Пратеникот би можел да напише таква заповед кој морало да биде почитувана, а тие што нема да ја почитуваат би биле казнети. Бидејќи што и да напишел, би било конечно и не би оставило простор за испитување или интерпретација од страна на другите.

Можеби тој се плашел од лицемерните спротивставувања на документот и негово цензурирање, бидејќи ако Пратеникот го напишел ова за време на неговата болест би настанал скандал. Затоа рекол, “Книгата на Алах нам ни е доволна“, кажано со зборовите на Алах:

شيء من الكتاب في طنا فر ما И ништо Ние во Книгата не изоставивме. (6:38)

И исто така:

دينكم لكم أكملت اليوم Денес ви ја надополнив верата ваша,(5:3)

Демек Омер бил сигурен дека нацијата нема да тргне по погрешен пат

оти Алах ја заштитува, па овој документ не бил потребен. Ова се одговорите и може да видите колку се слаби! Зборовите на

Божјиот Пратеник: “Никогаш нема да тргнете по погрешен пат“, укажува дека неговата наредба за материјал за пишување е цврста, конечна и задолжителна; а не отворена за дискусии, преиспитувања и консултации.

Без сомнение, должност е да се направат сите напори за усогласување со што би се гарантирала безбедност од заблуди или отстапки. Тие ги повредиле чувставата на Пратеникот со тоа што не ја испочитувале неговата заповед, а кога тој побарал да ја напуштат куќата било знак дека неговата заповед била конечна а не нешто за што треба да се дискутира.

Може да се постави прашање зошто Пратеникот не го напишал документот и покрај спротивставувањето на неговите Следбеници; ако овој докумен му бил толку важен? Исто како што стори кога не се откажа од Боженствената порака, и покрај силното противење на неверниците. Во овој случај, јас би рекол дека пишувањето на документот не била морална должност на Божјиот Пратеник.

Но тоа значи дека било должност на Следбениците да му донеста материјал за пишување кога тој им го наредил тоа, особено кога тој експлицитно им кажал дека тој документ засекогаш би ги спасил од застранување и би ги довел до постојано водство.

Извршување на една наредба, како принцип, е обврска на лицето или лицата на кои им е наредено да направат нешто, а не на оној кој ја издал наредбата , особено па кога користта од извршувањето на наредбата ќе се одрази само за лицето или лицата кои треба да направат нешто. Поентата на дискусијата, според тоа, е дали или не Следбениците имаат обврска да донесат материјал за пишување; но не е обврска на Пратеникот да го напише документот.

Дури и ако тоа била обврска на Пратеникот Божји , тоа повеќе не е , по нивнато одбивање да го послушаат и потценувачката забелешка: "тој зборува глупости. " Ако би го напишал документот и покрај сето ова тоа би резултирало со скандал и немири.

Некои се обидуваат да протолкуваат дека Омер не успела да разбере како овој документ би ја спасил секоја личноста на оваа нација и дека ниту една личност нема да застрани.

Од овие зборови тој разбрал дека целата нација нема да застрани и избегнувањето на вистинскиот пат нема да се случи ако се напише овој документ.

Тој веќе знаел дека нацијата нема да застрани и затоа, сметал дека пишувањето на документот не е потребно. Тој сметал дека целта на Пратеникот Божји е да преземе мерки од милостива природа и дека неговата наредба за набавка на материјал за пишување не е задолжителна.

Тоа бил поривот на неговата извонредна милост и благост што го натерале да побара материјали за пишување на документот за нашата понатамошна заштита. Тоа бил тој знак што го поттикнал Омера да им забрани да донесат материјали за пишување.

Ова се различните изговори што се нудат за дејството на Омер и неговите поддржувачи. Но, со внимателно разгледување на сите овие оправдувања се чини дека тие се погрешни и неразумни, бидејќи

зборовите на Пратеникот: "Вие никогаш нема да тргнете на погрешен пат ", јасно укажуваат дека негова наредба е задолжителна а не е опција отворена за дискусии. Нивното незадоволство и непослушност докажува дека тие се виновни за пропуст на нешто што за нив било задолжително.

Според тоа, правилниот и најдобриот одговор би бил, дека потценувачките забелешки и одбивањето да му се дадат на Пратеникот материјали за пишување биле неблагоразумни , непристојни и недостојни за Следбениците. Тоа било ненадејно скршнување од нивниот пат и редок пропуст за кој сметаме дека е неразумен.

Нека Аллах ги води оние што се отклониле од вистинскиот пат.

Сте го прочитале писмото на Shaykhul Azhar (Ректор на Ал-Азхар Универзитетот), и сте виделе како Allamah го негира ставот на Омер во јасни зборови .

Како одговор на ова писмо, Allamah Abdul Husain Sharafuddin Amili уште повеќе ги исцрпи доказите и ја докажува вистината како што следува:

"Тоа што му доликува на човек на вашето учење и разумност е да ја спознае вистината и да зборува што е правилно. Вие се спротивставивте на разните оправдувања и објаснувања понудени од страна на вашите Сунитски академици за потценувачките забелешки дадени од страна на Следбениците и нивното непочитување на желбата на Пратеникот. Постојат уште некои аспекти на овие оправдувања и објаснувања кои не биле испитани. Јас ќе понудам неколку коментари и ќе оставам на вас сами да донесете заклучок.

Во нивното прво објаснување, тие велат дека Пратеникот Божји можеби

не мислел да напише нешто кога тој им нареди да се донесе мастило. Неговата единствена цел зад сето ова била да ја тестираат нивната верност и послушност. Во прилог на она што сте го рекле контра на ова објаснување , како што е јасно напишано, морам да истакнам дека неговата заповед не била испочитувана во време кога тој бил под болката од смртта и за кратко време го вишал последниот здив.

Според тоа, тие биле моменти за извинување и простување или прекор и опомена, а

сигурно не е за тестирање на своите Следбеници. Тоа било време за него да го направи својот тестамент за сите важни прашања и да го даде конечниот совет на својот народ. Лице кое се наоѓа под болката на смртта не се занесува со вицови, шеги или хумор во било која друга форма.

Тој е целосно преокупиран со својата душа , со своите важни прашања за неговите роднини, пријатели и за својата нација, особено ако лицето на

смртната постела е Пратеник Божји. И зошто тој да ја тестира нивната верност од својата смртна постела , кога тој тоа не го направил ни кога бил во добра здравствена состојба целио свој живот?

Покрај тоа, неговите зборови : "Станете и оставете ме", упатени до нив, кога вревата се зголемила и кавгата се развила, јасно покажуваат дека тој бил незадоволен од нив. Доколку забраната е праведна, тој сигурно ќе ја ценел нивната забрана и ќе го изразел своето задоволство.

Оној кој се занимава со различните аспекти на традицијата и внимателно ја разгледува нивната забелешка, " Гласникот зборуваше бесмислици", ќе биде убеден дека тие знаеле дека она што ќе беше напишано ќе беше непријатно за нив, токму затоа тие му предизвикале тешка ментална болка со потценувачки забелешки и горчлива кавга во негово присуство. Сеќавајќи се на овој настан Ibn Abbas горко плачел и ова го нарекол несреќа, која , исто така, ги докажува објасненијата дека се неосновани.

Второто објаснување , дека Омер е благословен со божествено водство и праведно може да суди за основаноста и неоснованоста и бил инспириран од Алах, не е вредно за внимание бидејќи тоа би значело дека Омер бил во право што забранил да се донесе материјал за пишување а не Пратеникот, и дека инспирацијата која тој ја имал била повистинита и посоодветна од божественото откровение што го има Вистинскиот и Чесниот Божји Пратеник.

Тие објаснуваат дека Омер почувствувал жал за Пратеникот и сакал да го спаси од

понатамошни непријатности кои би произлегле од пишување на предложениот документ додека тој бил болен. Но, ти (на кого Аллах му дал праведност во пресудувањето) знаеш дека пишување на документот ќе му донесе задоволство на Пратеникот, Ти, го олади неговото срце и го направи имун на отстапувањето на неговите следбеници.

Неговата наредба требало да се изврши а не да се игнорира. Кога

побарал мастило и хартија, тој им нареди да го снабдат со овие работи, никој не требало

да го одбие.

أن أمرا ورسوله الله قضى إذا مؤمنة وال لمؤمن كان وما ضل فقد ورسوله الله يعص ومن أمرهم من الخيرة لهم يكون

بينا م ضالال

Не е на верникот и на верничката, кога Аллах ќе одреди нешто а и пејгамберот Негов, да донесат избор за работите нивни. А оној кој е

непослушен и кон Аллах и кон пејгамберот Негов... тој веќе скршнал во заблуда очигледна! (33:36)

Покрај тоа, спротивставувањето на Омер и неговите приврзаници за една

ваква важна работа и нивното правење врева и расправии во присуство на Пратеникот било повеќе од незгодно и болно од самото пишување на предложениот документ, кој ќе го заштител својот народ да оди во погрешна насока. И како може тој, кој не би сакал да го види Пратеникот во незгодна ситуација,да се осуди да му се спротивстави и шокантно да изјави " тој зборува глупости " ?

Тие , исто така, рекоа дека Омер мислел дека е подобро да не го снабдат со мастило и

хартија. Тоа е чудно, необично и многу неостварливо објаснување. Како може одбивањето на желбата на Пратеникот да не се исполни, земајќи во обзир дека тоа е наредба? Дали тој верува дека Гласникот на Алах издава наредби со пропуст, па тој одлучува дали се добри или не?

Уште позачудувачко е објаснувањето дека на Омер му било страв дека

Пратеникот би можел да запише команди кои би можеле да бидат невозможно за луѓето да ги испочитуваат и ако не ги исплнат може да бидат подложни на казна. Зошто тој се плашел кога Пратеникот му дал уверување , "Вие никогаш не ќе заталкате ? "

Дали тој има подобро познавање за последиците од документот од Пратеникот ? Дали тој бил повеќе загрижен за благосостојбата на нацијата, и дали тој повеќе сочувствуваше за нацијата од Пратеникот ? Се разбира дека не !

Тие , исто така, рекоа дека на Омер му било страв дека лицемерите, ќе го

отфрлат документот напишан во состојба на болест, што значи дека ќе се создаде скандал и ќе се предизвика бунт. Знаете дека ова е невозможно, затоа што Пратеникот рекол: " Вие никогаш не ќе заталкате ", што значи дека документот ќе бил извор на безбедноста на нацијата од застранување.

Толкувајќи неговите зборови, " Книгата на Аллах е доволно за нас", тие

се повикале стихови од Куранот:

شيء من الكتاب في طنا فر ما

И ништо Ние во Книгата не изоставивме.(6:38)

И исто така: دينكم لكم أكملت اليوم

Денес ви ја надополнив верата ваша (5:3)

Поракиве не се точно преземени, бидејќи двата стиха ниту значат дека нацијата е

обезбедена засекогаш од отстапување ниту гарантираат водство на нацијата на вистинскиот пат. Како може , врз основа на овие стихови, да не се дозволи или да се дозволи овој документ?

Ако моќниот Куранот бил причината за заштита на нацијата против отстапување, не би се случувало сегашново отстапување и дисперзија, истребување кое се чини дека е речиси невозможно. Во последните оправдувања за Омер, тие велат дека тој не разбрал дека предложениот документ ќе го заштити секој поединец од отстапување. Она што тој го сфатил било дека документот ќе ги заштити од општа согласност на нацијата за грешка или отстапување од вистинскиот пат, и тој веќе знаел дека никогаш нема да биде општа согласноста во државата при грешка или отстапување без разлика дали документот бил напишан или не, и тоа е причината зошто тој тогаш се спротивставил на понудата за материјали за пишување и дал отпор.

На она што сте го навеле во спротивност на ова, морам да додадам дека Омер не бил така не интелигентен за да не може да разбере едно барање, што било прилична јасна на сите, и секој градски и селски човек можел да разбере дека документот е напишан, и секој поединец би бил заштитен од зстранување. Ова е значењето кое за првпат се појавува на секој човек кога ќе слушне за овој настан.

Омер сигурно знаел дека Гласникот не се плашел од општата согласност на неговата

нација за грешка или отстапување од вистинскиот пат , бидејќи често го слушал Пратеникот како вели: " Нема да има општа согласност во мојот народ за поделба, и нема да биде општа согласноста на мојот народ за грешка", исто така неговите зборови, “Во мојата нација секогаш ќе има група на луѓе кои ќе стојат до вистината и ќе ја поддржуваат“, и зборовите на Алах:

في ليستخلفنهم الحات الص وعملوا منكم آمنوا الذين الله وعد األرض

На оние меѓу вас кои веруваа и кои работеа добри дела Аллах им вети

дека ќе бидат поставени халифи на земјава како што беа поставени халифи и оние пред нив (24:55)

Тој прочитал во Куранот , а исто така слушнал од Пратеникот и многу други стихови дека сите муслимани , без исклучок , никогаш нема да се согласат да грешат и отстапат. Во ликот на овие одредби , никој не може да верува дека тоа што се случило на Омер или секое друго лице на кое Пратеникот им беше наредил да го снабдат со материјали за пишување, бидејќи тој се плашел дека целата нација ќе тргне на погрешен пат. Тоа е во согласност со работите кои Омер треба да ги сфати за она што се случува во главите на другите, а не она што е во спротивност со прецизните стихови од Куранот и Пратеникот .

Покрај тоа, во незадоволство на Пратеникот изразено во зборовите :

"Стани и остави ме мене ", е доказ дека извршиле грев што не ја испочитувале задолжителната наредба за набавка на материјал за пишување.

Дали потценувачките забелешки на Омер и неговата забрана за набавка

на материјали за пишување се должат на некои недоразбирања како што тврдат некои од неговите застапници, тогаш Пратеникот би го отстранил недоразбирањето и целосно би му објаснил која е целта на документот. Тој , исто така, би можел да им нареди на него и на неговите приврзаници да донеста материјал за пишување и покрај нивното противење .

Но, Пратеникот ниту се обидел да го отстрани недоразбирање ниту пак

остварил некаква принуда на нив. Тој едноставно им наредил да излезат ; бидејќи знаел

дека потценувачкита забелешки и неусогласеноста со негова команда биле

основани, а не недоразбирање.

Горчливиот плач и немир на Ibn Abbas, сеќавајќи се на несреќниот настан е најсилен доказ за исправноста на нашата изјава.

Всушност, овој несреќен случај не признава оправдување. Кога тоа би било само повремена грешка на дел од дружината , како што рековме, тоа би било можело лесно да се третира, но, овој настан сам по себе се покажа дека е несреќа. Точно, на Алах му припаѓаме и ние мора да му се вратиме. Затоа што моќта е негова, на Алах.

Факт е дека тие луѓе не ја признаваат важноста на Express Text (Nass) и дејствувале според нивните лични пресуди.

Ако дело против Express Text (Nass) може да се нарече правна наука, тогаш тие биле вистински правници.

Меѓутоа, во овој случај, правната наука на Express Text (Nass) на Аллах и Неговиот Гласник е различна и поинаква.

Shaykhul Azhar одговорил на овие објаснувања во следниве зборови : "Вие ги опкруживте застапниците на Омер и неговите приврзаници од

сите страни, ги блокиравта сите патиштата и ги оставивта без алтернатива, и подигнавте ѕид помеѓу нив и нивната желба. Тоа што сте го навеле не остава простор за недоразбирање, и се чини дека нема причина да се сомневате во вистинитоста на вашето одбивање. "

Ние ја следиме таа правда, која е во рамките на Express Texts (Nusoos) и ние

не сме подготвени да прифатиме било каква мисла која е провив Express Texts (Nass).

Целта на книгата, Radhiyato Yaumil Khamees не е да се ископа непријателството од минатото.

Целта на пишување на оваа книга е да се презентира правилната форма на историјата , така што луѓето ќе можат да одат од погрешните погледи на изворот на вистината и да стигнат до местото на вистинската насока.

Ги покануваме сите муслимани во светот да дојдат и да пребаруваат за правилното учење на религијата и да се обидат да ја добијат вистината, која се проповедаше од страна на Божјиот Пратеник .

Ако дозволиме Праксата на Патеникот ( Sunnah ) и учењето да го осветлат патот , ние никогаш нема да погрешиме.

Ние треба да го почитуваме Пратеникот. Нам не ни треба правдата на

Zaid and Bakr затоа што тоа е можно тие да направиле грешки, но личност како

Пратеникот Божји не може да греши.

Никој не може да каже дека се родил со векови после овој настан и да остане далеку од душата на Исламот.

Јас уште еднаш барам од читателите да не престанат со нашите напори , и покрај овие

услови, бидејќи Западот не уништува нас, и од ден на ден стануваме негови жртви.

Дали некогаш сте се запрашале што е основната причина за нашата

слабост?

Мислам дека основната причина за нашата слабост е тоа што никогаш не сме се обиделе да го разбере Исламот на правилен начин. Ние сме ги прифатиле овие погледи кон Исламот, кои се во согласност со нашите

желби и мисли. Ако ние ја усвоиме правата душата на исламот ,овие волци никогаш нема да се наметнат врз нас.

Почитувани читатели , Не ја напишав книгава за да заработам слава или да се здобијат со

титули . Главната цел на оваа книга е за да ја претстави правилна верзија на историјата , бидејќи поголемиот дел од луѓето не се свесни за неа . Причината за ова незнаење е дека вистината е скриена во секоја доба и нејзиното убаво лице секогаш е со превез . Во секоја возраст виното е направено од вода а искривеното и грдо лице на вистината стана убаво со користење на различни техники .

Затоа мнозинството не е свесно за разликата помеѓу доброто и злото и

разлика помеѓу добри и лоши лидер не може да се направи . Во такви околности, верував во Алах и се обидов да ги презентирам

фактите . Се надевам дека Алах ќе ја направи оваа книга светилник за оние кои се во потрага по вистината и да ја направи свеќа во мракот.

Јас се молам на Алах да ми даде признание и ме вклучи мене меѓу оние

кои имаат добро признание и да ме чува подалеку од оваа болест од незнаење.

Јас се молам дека Тој ќе ги прости моите грешки зошто Тој слуша се и прифаќа се.

Господе наш ! Прифати од нас;ти слушаш се, ти знаеш се, сврти се кон нас (милостиво), ти си Тој што враќа се, Милостив.

За волја на Пратеникот и неговото прочистено потомство. Нека Алах го благослови Мухамед и Потомство на Мухамед.

1 . Sahih Muslim, Vol. 2, стр. 222. Овој настан е исто така раскажан од Имамот Ahmad in Musnad, Vol. 1 стр. 355. Раскажана од други наратори.

2 . Овој настан е раскажан од Имамот Bukhari од Ubaidullah bin Utbah bin

Masood кој раскажал од Ibn Abbas а Имамот Muslim исто така го раскажал.

3 . Ibn Abil Hadid, Sharh Nahjul Balagha, Vol. 3, стр. 140, Египет.

Дел 1: Предмет на Волјата

Постојат две точки на гледишта меѓу муслиманите во однос на Калифатот ; една група вели дека тоа е религиозен исто толку како што е и световен.

Калифат е поврзан со религијата на начин што од Калифот се очекува да ги следи верските заповеди. Калифот треба да биде имун на грешките и да има целосно познавање на религијата. Калифот е поврзан со светот на начин што тој е исто така човечко суштество и Алах не испраќа откровение врз него. Тој треба да ги следизаповедите на верата на ист начин како и другите следбеници.

Понатаму, Калифот е одбран од Алах и тоа е огласено за јавноста од страна на Пратеникот. А калифот е одговорен за заштита на религијата на Пратеникот. После Пратеникот, учењето за верски заповеди во сите сфери на животот , исто така, е одговорноста на Калифот. Според оваа гледна точка, рангот на Калиф е веднаш после пророштвото, а Калифатот треба да биде исто толку чист како и пророштвото.

Следбениците на ова гледиште сметаат дека Алах му наредил на својот Пратеникот Божји да го назначи својот наследник и Пратеникот го назначил Имамот Али како Калиф. Сепак, откако Пратеникот починал, некои луѓе го чувале Али подалеку од неговот право и основале свој Калифат. Сепак Имамот Али останал правичен и тој бил првиот наследник на Пратеникот. Тој бил држан подалеку од вршењето на своите должности подолг врменски период , но тоа не беше негова вина. Тоа беше грешка на оние кои се обиделе да воведат промени во религијата.

Оваа група ги презентира следниве точки за да докаже дека Калифатот и Имаматот се религиозна содржина:

Пратеникот проповедаше верски и световни работи и затоа беше потребно од него даназначи лидер на Муслиманите после него, така што Умметот нема да се вклучи во разликите. Исто така еден таков човек е потребен за водство на Уммет кој е совршен и има целосно познавање на сите верски и световни работи и тој , исто така, треба да има најдобар карактер. Исламот не е само за Quraish-те или Арапите, тој е за доброто на целата човештвото, па затоа е неопходно да се назначи лице кое е способно во сите аспекти.

1. Оставањето на прашање на Калифат на избор на Умметот не е прифатливо. Не евозможно да се остави така важна работа на милост и немилост на луѓе, бидејќи тоа може да доведе до многу компликации. Дури и ако Калифот е оставено на избор на луѓе , дали сите муслимани имаат право на тоа или само некои одредени поединци?

2. Ако тоа е право само на некои одредени поединци, која е причината за тоа? Што е толку посебно за оваа група?

3. Дали правото на избор на Калиф им припаѓа само со Abu Bakr, Омер и Abu Ubaidah и другите помошници (Ansar) кои биле присутни на Saqifah ?

4. Може ли Калифатот на Saqifah да се покажа како праведен и покрај противењето од големите Следбеници како Имамот Али и другите членови на Bani Hashim ; Saad ibn Ubadah и неговите синови, Salman Farsi, Abu Zar Ghiffari, Miqdad ibn Aswad, Ammar ibn Yasir, Zubair ibn Awwam, Khalid ibn Saeed и Huzaifah ibn Yamani и Buraira?

5. Дали е праведно да се смета дека Калифатот е легален и покрај противењето на толку многу личности ?

6. Ако правото на избор на Калифот е даден на Муслиманите , дали тие ќе ја изберат најдобрата личност и покрај што имаат племенските конфликти меѓу нив?

7. Претеникот знаел за конфликтите меѓу различните племиња. Дали тој ја остави работата од Калифат на луѓето да се зголемат конфликтите?

8. Ако ова право е дадено на луѓето , дали изборот би бил преку писмено или усно гласање?

9. Ако е потребно да се има пишано гласање, колку такви луѓе беа присутни кои беа целосно неписмени? Тогаш, како овој метод може да се спроведе ?

10. Дали ќе биде потребно да се инсталираат гласачките кабини во секој град и место? Или некој друг метод ќе биде применет?

11. Дали на кандидатите ќе им биде дозволено да собираат гласови за себе ?

12. Како овие избори ќе се спроведуваат ?

13. Колку време е потребно за да се спроведат овие избори ?

4. Кој ќе биде задолжен за верски прашања во периодит кога Претеникот ќе почине до изборот на Калиф?

Одговори на овие прашање воопшто не се потребни.

Доказите за Калифатот АлиГрупата на муслиманите , која сметала дека Калифатот и Имаматот е од Алах, имала

силен и јасен доказ во врска со тоа . Тие велат дека Пратеникот имал намера за вршење на аџилак во 10-тата A.H. и го објавил тоа во целата Арабија. Муслиманите од сите делови на полуостровот се собрале за овој аџилак, кој исто така е наречен проштевен аџилак. Пратеникот се враќал во Медина по завршуваењето на сите обреди на аџилакот, кога стигнал на местото наречено Ghadeer Khumm блиску до Johfa; кој се наоѓа на крстосницата во Египет и Ирак.

На тоа место Семоќниот Алах му ги откри следните стихови на Пратеникот:

بك وإن لم سول بلغ ما أنزل إليك من ر يا أيها الرتفعل فما

بلغت رسالته والله يعصمك من الناس إن الله اليهدي القوم

الكافرين

О пејгамберу, кажувај го она што ти е објавено од Господарот твој. Ако тоа не го направиш, не си го известил посланието Негово. Аллах те чува од луѓето. Аллах,

навистина, не го упатува народот невернички! (5:67)

По откривањето на овој стих, Пратеникот наредил говорница да биде изградена со користење на седла од камили и ги собрал сите луѓе. Кога луѓето се собрале, кажал проповед; тогаш ја кренал раката на Имамот Али и речкол: "Аллах е мојот господар и јас сум господар на сите верници. Али е господар на оние за кои јас сум господар. " 1

Веднаш по ова, Семоќниот Аллах го објави завршувањето на религијата во стихот:

اليوم أكملت لكم دينكم وأتممت عليكم نعمتيورضيت لكماإلسالم دينا

Денес ви ја надополнив верата ваша и го исполнив благодатот Мој кон вас, и задоволен сум Исламот да ви биде вера. (5: 3)

Кога овој стих бил откриен, Пратеникот му заблагодарил на Бога и рекол: " Слава Му на Аллах совршенството на верата, дарежливоста и Wilayat ( мајсторството ) на Али ".

Мора да напомене дека Шиитите го прославуваат Курбан Бајрам во сеќавањата на овој инцидент. Maqrizi ја објаснува оваа прослава во следниве зборови :

"Ние треба да знаеме дека нема таков Eid како Eid Ghadeer во текот на првите денови на Исламот. Исто така, тој не се споменува во мудрите зборови на луѓето. Овој Eid прв пат се прославувал во 352 година Hijra за време на Muizzud Daula ‘Ali ibn Babawahy во Ирак, кој се базира на традицијата раскажана од Baraa ibn Aazib цитирана од страна на Имамот Ахмед во својот Musnad : Ние патувавме со Пратеникот, кога стигнавме до местото на Ghadeer Khumm се најави соборна молитва. Местото меѓу две дрва беше изметен и Пратеникот даде Zuhr (пладневна) молитва и одржа беседа.Тој се обрати на народот и рече: " Не знаете ли дека јас имам повеќе право на верниците отколку што тие имаат за себе?

Потоа тој ја крена раката на Али и објави :" Имамот Али е господар на секој на кој сум и јас господар. О Алах ! Љубете го оној кој го сака Али и мразете го оној што го мрази Али. "По ова Омер дојде до Имамот Али и рече: "О, син на Abu Talib! Честитки! Ти стана господар на сите верници и мажи и жени.“

Местото Ghadeer Khumm е на три милји од Johfa и таму има извор на вода; и има многу дрвја кои го покриваат ова место.

Шиитите го прославуваат Курбан Бајрам на 18 Zilhajj во спомен на овој настан, молејќи се цела ноќ и молејќи две рекат молитви. Тие си ставаат нова облека, ги ослободуваат робовите, даваат милостиња колку што е можно повеќе, колат животни и изразуваат среќа.Кога шиитите почнале да го слават овој празник Eid, Ahl al-Sunnah исто така, започнал со одбележувањето на празникот точно осум дена подоцна и рекол дека Пратеникот и Ебу Бекр влегле во пештерата на тој овој . " 2

Како мнозинството гледа на Калифатот

Според гледна точка на втората група на муслиманите , иако верското знаење е од

суштинско значење за Калифатот , тоа е световна работа од почеток до крај. Затоа Пратеникот не издаде Express Text (Nass) во однос на Калифот затоа што не од значење и потребите на верата.

Оттука можеме да видиме дека некои муслимани се собрале во Saqifah Bani Saada 3 за да изберат Калиф веднаш по смртта на Пратеникот. Тие му ја дале оваа чест на AbuBakr, кој му ја предаде на Омер ; кој конституира комитетот по него, а Uthman беше избран за Калиф. Имамот Али беше избран од страна на луѓето , по смртта на Uthman. Овие четири личности се нарекуваат праведните водачи на Калифите. (Khulafa Rashideen).

Редоследот на нивната верска заслуга е ист. Оваа група вели дека верските заповеди биле завршени пред Пратеникот да почине. Целосното упатство во однос на сите световни работи било донесено. Значи немало потреба Калифот да биде назначени од

Аллах. Ustad Abdul Fattah Abdul Maqsood го поддржува ова гледиште , во својата книга, Al- Imam ‘Ali ibn Abi Talib (a):

" Исламскиот Калифат е поврзан со световните работи. Тоа е политичко прашање, многу сличен на владините прашања денес. Калифатот е основан врз избор и нема никаква врска со Express Text (Nass) треба нешто да се направи со Експрес текст (NASS ), бидејќи Претеникот во последните моменти од неговиот живот јасно не назначил никого да биде Калиф.“

Сепак, точно е дека Претеникот ова го истакнал многу пати, но неговите Придружницине биле свесни за неговото објаснување. Исто така, постојат неколку традиции , во кои Калифатот се дискутира. На пример,“традиција на Ghadeer“ и “традицијата на чевларот" може да бидат претставени како такви во кои јасно се зборува за Калифатот. 4

Како Mutazalite гледа на Калифатот

Освен горенаведените ставови, постои уште едно гледиште, кое е слично на горенаведените.

Овие луѓе се согласуваат со Ahl ал- Sunnah дека Калифатот е световно прашање иПратеникот јасно не именувал Калиф по него. Меѓутоа , тие сметаат дека Имамот Али е посоодветен за Калиф отколку Abu Bakr, бидејќи првиот е најдобар во целиотУммет во секој поглед.

Јас ја спомнувам традиција на Sharh Nahjul Balagha од Ibn Abi Al-Hadid, која се залага за погоре споменатата точка:

"Сите наши постари лица се согласуваат дека Калифатот на Ебу Бекр беше правилен и не се базираше врз основа на Express Text (Nass). Неговиот Калифат се заснова врз консензус и други такви методи, кои нашите лидери ги гледаат поинаку.

Водачите како Abu Uthman и Amr ibn Ubaid велат дека Ебу Бекр има повеќе квалитет отколку Имамот Али. Редот на совршеноството на праведно –водениот Калиф е ист како онаа на редот на Калифите. Постарите од Багдад , било да се лидери или обични луѓе, на мислење се : Имамот Али е повеќе доблесен од Ебу Бекр . Учените луѓе од Басра како што се Abu ‘Ali Muhammad ibn Abdul Wahhab al-Jabal, Shaykh Abu Abdullah al-Husain ibn ‘Ali al-Baseei и Chief Qazi Abdul Jabbar ibn Ahmad и Abu Muhammad Hasan ibn Mutawayyah исто така, ја поддржува оваа гледна точка.

Исто така Abu Huzaifah, Asl ibn Ataa и Abil Hudail Muhammad ibn Hudail al-Allaaf изразуваат мислење дека ние мора да молчиме во однос на квалитетот на Имамот Али и Ебу Бекр . Како и да е, факт е дека Али е повеќе доблесен од Uthman.

Јас лично ја поддржувам гледна точка на постарите граѓани од Багдад и сметам дека Имамот Али е подобар од сите други Муслимани.

Оваа голема личност од сектата Motazela пишува во Sharh Nahjul Balagha дека Motazela сектата дошла до следниот заклучок по многу дебата во врска со прашањето на квалитет:

" Имамот Али бил нај доблесениот човек во целиот муслимански Уммет. Луѓето го чувале подалеку од Калифатот поради одредени причини . Не постоеле текстови во врска со Калифатот на Имамот Али. Оние текстови, кои беа присутни, имале многу сличности во нивните значења. Имамот Али првобитно се спротивставил на Калифатот на Ебу Бекр, но подоцна го прифатил.

Ако Али продолжил со противење ќе го сметавме Калифатот на Ебу Бекр за не валиден затоа што ние веруваме дека Имамот Али е вистинскиот сопственик на Калифатот. Праведно беше тој да биде Калиф или тоа да му го препушти на друг. Овде , можеме да видиме дека тој го имал прифатено Калифатот на другите. Затоа ние, исто така, го следиме него и ги прифаќаме тие лица како Калифи. Ние го прифаќаме сето она што Имамот Али го прифатил " 5

Ние можеме да го објасниме мислењето на оваа група , велејќи дека тие сметаат дека Имамот Али е повеќе доблесен од Ебу Бекр и сметаат дека тој има предност да биде Калиф. Сепак , тие веруваат дека Express Text (Nass) нема во врска со ова . Имамот Али беше Калиф по закон. Сепак, кога Ебу Бекр беше именуван за Калиф под чудни услови, Имамот Али не се противел на тоа многу. Оттука Калифот Ебу Бекр е исто така правилен.

Прашањето на Калифатот е причина за разлики во секоја возраст и сите други разлики произлегуваат од овој проблем. Ова прашање е контроверзно уште од времето кога Претеникот починал па се до сега. Секоја секта се обидува да го докаже својот сопствен став во врска со Калифатот и да го побие ставот на другите.

Многу е тешко за студент на историја да ја прифати било која од трите опции како точна затоа што ако ја прифатиме едната од нив, другите ќе се покажаа како погрешни.

Ако некој го отфрли Express Text (Nass) и волјата на Претеникот, тој верува дека Претеникот воопшто не био загрижен за иднината на муслиманскиот Уммет. Нему најмалку му пречи поделбата на Умметот во бројни секти а нема проблем Умметот да падне во полоша состојба.

Историските факти го докажуваат ова гледиште бескорисно и неважечко. Размислете на пример за традицијата на мастилото и хартија ( Qirtaas ) , за кој зборував во претходните страници, но јас би сакал да го претставам овде , исто така.

Традицијата на мастило и хартија ( Qirtaas )

Во својот Kaamil Fit Tarikh Vol. 2 стр 217, Ibn Athir ќе запише:

Кога болеста и болката на Претеникот се зголемиле, рече тој, "Донесете ми хартија и мастило за да можам да напишам нешто за вас, со кое што никогаш не ќе заталкате " По ова, луѓето почнале да се расправаат меѓу себе, што не е прифатливо во присуство на Претеникот. Луѓето во неколку наврати изјавиле дека Претеникот зборувал бесмислици. Претеникот рекол : "Мојата болка не е толку голема, како што вие луѓето велите дека е". Претеникот навел три нешта во неговиот тестамент:

1. Отстранете ги многубошците од Арапскиот Полуостров .

2. Практиката на испраќање делегации треба да се продолжи на ист начин како што јас правев.

... и третата работа е сокриена велејќи дека нараторот ја заборавил.

Bukhari ја има раскажано оваа случка во следниве зборови : Кога болеста и болката на Претеникот се зголемија, тој рекол: , "Донесете ми хартија и мастило ,така што ќе можам да напишам нешто за вас, за никогаш да не заталкате. " По ова, луѓето почнале да се расправаат меѓу себе, што не е прифатливо во присуство на Претеникот. Луѓето во неколку наврати изјавиле дека Претеникот зборува бесмислици. Претеникот рекол : "Мојата болка е не е толку голема, како што вие луѓето велите дека е". Претеникот навел три нешта во неговиот тестамент:

1. Отстранете ги многубошците од Арапскиот Полуостров .

2. Практиката на испраќање делегации треба да се продолжи на ист начин како што јас правев.

Нараторот овде запрел и рекол дека ја заборавил третата работа.

Bukhari исто така ја раскажува оваа случка од еден друг прераскажувач:

Ibn Abbas раскажува дека Претеникот бил во неговите последни моменти од животот и многу луѓе се собрале во неговата куќа. “Сакам да напишам тестамент за вас, за никогаш да не застраните.“

Некои луѓе рекле: “Претеникот е под влијание на болка. Со нас го имаме Куранот; книгата на Алах е доволна за нас“. Луѓето кои биле насобрани почнале да се расправаат меѓу себе. Кога галамата се зголемила, Претеникот наредел да го остават насамо.

Овој настан е раскажан од Ibn Saad во книгата Tabaqaat-e-Kubra Vol. 4, стр. 60 and 61 на следниов начин:

Кога Претеникот бил во неговите последни моменти , многу луѓе, вклучувајќи го и Омер се собрале во неговата куќа. Претеникот рекол: Донесете ми хартија и мастило за да ми се овозможи да напишам тестамент за вас, за вие да не заталкате по мене. Омер рекол: Претеникот е под влијание на болка а ние го имаме Куран со нас. Книгата на Аллах е доволно за нас. Оние кои биле присутни на местото на настанот започнале да

се противат еден на друг и кога бучавата се зголемила , Претеникот им наредил на луѓето: Станете и напуштете го местово.

По читањето на ова, ќе може сами да одлучите дали одговорот на Омер билсоодветен кон личноста на Претеникот. Дали етиката на следбеништвото дозволува таков одговор ? Дали религијата на исламот овозможува некој да ги обесчести зборовите на Претеникот нарекувајќи ги ѓубре ?

Ставете ги зборовите на Омер настрана и прочитајте го овој стих од Светиот Куран :

وحي يوحى وما ينطق عن الهوى. إن هو إالи не зборува по желба своја, туку тоа е само Објава што се објавува! (53:3-4)

Која е правна вредност на зборовите на Омер во поглед на овој стих ? Јас би сакал да оставам читателите да одлучат. Чудно е што Следбениците, исто така кажале поголем број на прашања на Претеникот , кои имале многу мало значење, како во однос напрашањето на Калифат. Ibn Khaldun пишува во својот Tarikh : Следбениците го прашале Претеникот кој ќе ја изврши погребалната бања. Исто така, го прашале од што треба да му биде покровот . Претеникот одговорил дека тој треба да биде обвиткан во своја облека или во материјал од Египет или Јемен. Прашале кој ќе го положи во гробот и Претеникот одговори дека тоа треба да биде некој од неговото семејство .

Овде можеме да видиме дека тие го прашувале Претеникот за неговиот покров, погреб и гроб. Дали тие не го прашале кој ќе биде неговиот наследник? Зарем и самиот Претеник не кажал за негов наследник ?

Ibn Khaldun пишува на истата страница : После ова Претеникот рекол : "Донесете ми хартија и мастило за да ми овозможи да напишам нешто за вас, за да не заскитате после мене. Луѓето почнале да се расправаат за тоа. Некои велат дека Претеникот зборувал глупости. Претеникот рекол: "Мојата болка е подобра од она што ме нарекувате?" 6

Почитувани читатели !

Вие одлучете, зошто на Претеникот не му било дозволено да ја напише својата волја. Зошто ова противење било направено? Која беше потребата од овој хаос ? Беше ли затоа што ќе направел тестамент во однос на Калифатот на лицето за кое тој разговарал неколку пати во текот на неговиот живот ?, така да никој нема сомнеж во врска со неговиот калифат.

Омер бил свесен за овој факт. Тој можел да ја погоди намерата на Претеникот и со тоа тој му се спротивставил. Доста чудно што раскажувачите велат дека Претеникот искажал волја за три работи. Тие дури и ги опишале двете од нив и Ебу Бекр дури дејствувал врз нив. Сепак, третата точка беше заборавена од страна на нараторот или тој намерно не ја раскажал.

Претеникот сакал да ја напише оваа трета точка, затоа луѓето се обиделе да го навредат Претеникот нарекувајќи ги неговите зборови "ѓубре ". Чудно е што три нешта се вклучени во тестаментот од кои две биле споменати, додека тој бил обвинет за зборување “ѓубре“ по однос на третата точка .

Што е тоа што Божјиот Пратеник сакал да го напише?

Сега се поставува прашањето што Претеникот сакал да напише во последните моменти? Одговорот е даден од страна на Омер во неговите зборови . Ahmad ibn Abi Tahir го раскажува во својата Tarikh Baghdad преку својот ланец на раскажувачи . Ibn Abil Hadid, исто така, го спомнува тоа во Sharh Nahjul Balagha vol. 3 , стр. 97. Оваа може да биде сумирано како што следува: Abdullah Ibn Abbas одеше заедно со Омер. Омер рече: " O Ibn Abbas! Ако го сокриеш овој факт, би морал да жртвуваш камила.....“Дали Али има желба за Калифат сега?"

Ibn Abbas одговорил потврдно. Омер рекол: " Дали Али мисли дека Претеникот има став во врска со неговиот калифат ? "

Ibn Abbas повторно одговорил потврдно. Омер рекол: " Претеникот тоа го истакна во својот живот неколку пати , но тој не го прават тоа јасно. Претеникот посака да го запише тоа во последните моменти од својот живот, и беше целосно подготвен да го спомне името на Али . Јас го запрев а притоа мислев на Исламот и Муслиманите. Претеникот исто така ја разбра мојата постапка дека јас него сум го разбрал а потоа се откажа од идејата.“

Ако ова е точно , тоа значи дека Омер е повеќе загрижен за доброто на Исламот, повеќе од Претеникот. Ако е така , Алах требало да го направи Омер Претеник наместоМухамед.

Ако ги игнорираме световните аспекти на Калифатот за да ја направиме дискусијава поедноставна, непочитување на историските факти од страна на првата група прифаќање само оние историски факти кои се присутни во книгите на втората група , тогаш ќе бидеме во можност да изведеме подобро решение.

Вреди ли да се прашува зошто Имамот Али не можел да постана Калиф после смртта на Претеникот?

Пред одговарање на ова прашање од книгите на Ahl al - Sunnah , јас би сакал да констатирам дека овие одговори ќе бидат кратки , бидејќи повеќето историски факти во врска со овој настан се уништени и секоја можна промена била направена за време на Umayyads и Abbasids.

Ние јасно може да видиме како потомство на Abu Talib било цел на угнетување. Режимот на тоа време имал екстремна омраза за Ahl al-Bayt. Тогашните раскажувачи

заработиле голема сума на богатство преку изработка на дела во кои го омаловажувале семејството на Претеникот. Тие го направија непријателство на потомство на Мухамед свое средство за стекнување блискост со владетелите. Она што не можело да се сокрие го поврзале со другите.

И покрај сето ова, чудно е како вистинитоста на потомство на Мухамед се уште се присутни во книгите денес заедно со угнетувањето со кое мораше да се соочи .

Изработка на традицијата за врема на владеењето на Muawiyah

Размислете за следниов инцидентот што се однесува на угнетување на потомство на Мухамед а особено на Имамот Али:

Abul Hasan ‘Ali ibn Muhammad ibn Abi Saif al-Madaini во својата книга Ал- Ahadith напишал: По потпишувањето на договорот со Имамот Хасан, Muawiyah им напиша писмо на своитe гувернери : " Јас не гарантирам за лицето кое раскажува за квалитетот на Abu Turab и неговата фамилија.

По ова писмо луѓето почнале да го колнат Имамот Али од секоја говорница . Тие го мразеле него и раскажувале неморални работи во врска со него и неговото семејство.

По ова, Muawiyah им напишал писмо на неговите гувернери : "Никој не треба да го прифати сведочењето на Али и неговите следбеници“.

Понатаму им напиша на гувернерите: " Сакајте ги сите оние кои го сакаат Осман и раскажуваат неговите доблест. Оддајте им почит на таквите луѓе и ако некој ја раскажува славејќи го Осман , пратете ми го тоа мене заедно со неговото целосно име“.

Гувернерите ги почитувале наредбите на Muawiyah од збор до збор и ги наградувале оние кои раскажувале за доблестите на Осман . Како резултат на тоа доблестите на Осман се зголемиле во голем број.

Сега Muawiyah насетил опасност и се обратил до неговите гувернери : "Раскажувањата во врска со доблести на Осман се зголемија многу. Кога ќе го прочитате ова писмо, наредете на луѓето да произведуваат традиции и за другите Калифи исто така. Запамтете: ако се најде традиција за квалитетите на Абу Turab , таква традиција треба да се измисли и за Придружниците. " Писмата на Muawiyah биле јавно прочитани. По ова, традиции во врска со Придружниците и првите два Калифа брзо се прозвеле. Овие традиции немаат ништо заедничко со вистината и реалноста. Правниците , судиите и владетелите од тоа време ги пропагирале овие традиции насекаде.

Сега да го погледнеме горенаведеното прашање: Зошто Имамот Али не можеше да се стекне со Калифат?

Додека одговараме на ова прашање, ние мора да го имаме во предвид карактерот на Имамот Али и неговата жртва за време на животот на Претеникот вклучувајќи ги и неговите мировни и договорни битки . Ние ќе бидеме во можност да ја решиме оваа комплексност ако го сфатиме расудувањето зад неговите мировни договори ибитки во текот на времето на Претеникот.

Дозволете ни да го поделиме прашањето на два дела со цел да се одговори поефективно:

1. Дали Имамот Али заслужува Калифат ?

2. Ако одговорот е да , зошто тој е чуван подалеку од него?

Ние ќе мора да го проучиме животот на Имамот Али да одговориме на првото прашање и , исто така, мора да се присетиме на жртвата на неговите родители.

Служењето на Abu Talib на Исламот

Дури и обичниот студент на исламската историја е свесен за тоа колку добро Abu Talib ја вршел работата за заштита на Аллаховиот Пратеник. Може да се состави една цела книга , ако се обидеме да ја објасниме жртвата на Abu Talib.

Овде презентирам неколку примери на жртва на Abu Talib’s од Sirat Ibn Hisham:

Кога Претеникот почнал да ја проповеда религија, тој ги поканил луѓето од Мека во божественото единство и ги критикувал нивните рачно изработени идоли. Quraish-те биле разбеснети поради ова, но кога го виделе Abu Talib како го чува Претеникот , тие испратиле делегација до него составена од Quraish- овите водачи : Синот на Rabia ibn Abdus Shams, Utbah, Shaybah и Abu Sufyan биле во првите редови на оваа делегација.

Кога оваа делегација дошла кај Abu Talib рекле: "Вашиот внук зборува лошо за нашите богови и религијата. Ве молиме да го запрете него или повлечете се и ќе се справиме со него. "

Abu Talib ги смирил луѓето и ги испратил. Неколку дена подоцна , членовите на Quraish повторно дошле кај Abu Talib. И овој пат, исто така , Abu Talib ги испратил назад . Кога луѓето се убедиле дека Abu Talib нема да го предаде Мухамед , тие донесле едно младо момче по име Ammara ibn Walid. Тие му рекле на Abu Talib: "Можеш да го задржиш Ammara ibn Walid во замена за твојот внук.“

Abu Talib одбил велејќи : "Колку лоша опција предложивте! Треба ли јас да го пораснам вашето дете, а да ви го дадам моето да го убиете? "

Во Tabaqaat-e-Kubra Ibn Saad ќе напише: Кога Abdul Muttalib почина, Abu Talib го посвои Претеникот за кого имаше неизмерна љубов, до тој степен што тој не ги сакаше ни своите деца толку многу.Претеникот спиеше до него, и го земаше со себе каде и да одеше. Тој го сакаше Претеникот повеќе од било што.7

Кањонот на Abu Talib

Ibn Athir го спомна овој инцидент на жртвување во Al-Kamil fit Tarikh, Vol. 2, стр. 59-62:

Кога Quraish сфатиле дека Исламот напредува од ден на ден и нивниот курир неуспешно се вратил од судот на кралот Negus , тие ги свикале племенските поглавари кои дошле до заклучок дека ќе ги бојкотира Bani Hashim и нема да имаат никакви односи со нив.

Тие оваа одлука ја запишале на свиток од хартија и ја закачиле во светата Kaaba . Abu Talib ги однесол Bani Hashim и Bani Abdul Muttalib во долината, која е позната како Sheb-e-Abi Talib (Кањонот на Али). Тие поминале околу три години на ова место, по што Семоќниот Алах му откри на Претеникот дека пишувањето на тој свиток е изедено од термитите ; само името на Алах останало. Претеникот за ова му кажа на Abu Talib кој никогаш не се посомневал во ништо изјавено од страна на Претеникот . Abu Talib веднаш дошол до светилиштето и им објави на Quraish:"Вашето ветување се јаде од термитите ; само името на Алах останува ... " Потоа тој ги изрецитирал следниве стихови:

“Научете ја од овој свиток. Кога некој непознат ќе ни даде некоја вест, изненадени сме. Алах ги збриша сите списи на негирање и непослушност. Тие беа предизвик навистинско лице со нивните неправедни расудувања. Се што рекоа беше уништено. Оној што измислува лага сигурно ќе биде разоткриен. "

Ниту еден многубожец не се осмелил да му наштети на Претеникот додека Abu Talib бил жив, но кога тој починал пристапот на многубошците станал јасен и тие му наштетиле од своето срце. Претеникот го споменува овој факт во следниве зборови: " Quraish не можат да ми наштетат на мене додека Abu Talib е жив. " 8

Дозволете ни да ја заклучиме расправата за жртвите на Abu Talib со зборовите на историчарот Ibn Khaldun:

Претеникот имал осум години кога неговиот дедо Abdul Muttalib починал. Abdul Muttalib му го доверил чувањето на младиот Мухамед на неговиот син Abu Talib.

Тој го одгледал Претеникот многу добро, внимавајќи на сите негови активности многу внимателно. Тој го направил детството и младоста на Претеникот подобри. Тој го чувал Претеникот подалеку од сите влијанија во периодот на незнаењето.Три години пред миграцијата , Abu Talib и Lady Khadija починале. Пратеникот бил длабоко огорчен поради починувањето на неговиот чичко и неговата сопруга. Quraish почнале да го вознемируваат Претеникот и фрлале кал на местото каде што тој се молел. 9

Ова е краток опис на жртвите на почитуваниот таткото на Имамот Али. Поради немање на простор во оваа книга, не е можно да се објаснат жртвите на мајката на Имамот Али . Ќе биде доволно да се каже во врска со нејзиното совршеност дека кога таа почина , Претеникот ја донел сопствената покривка за неа, слегол во гробот да ја

изравни земјата со свои раце, и пред да ја закопаат неа Тој лежел некое време во нејзиниот гроб. 10

Имамот Али, беше израснат под заштита на Abu Talib , кој бил голем љубител на Претеникот ; и Lady Fatima bint Asad , која направи толку многу жртви за Претеникот. Подоцна тој остана под заштита на Претеникот и Lady Khadija.

Служењето на Али на Исламот

Ова беше приказ на семејството на Имамот Али. Сега да погледнеме на карактеротна Имамот Али и услугите што му ги понудил на Претеникот на Исламот и самиот Ислам.

Што се однесува до заемниот однос помеѓу Имамот Али и Исламот, јас би сакал да ги поддржам зборовите на еден египетски научник, Aqqad:

" Али беше чист Муслиман поради неговиот идеален карактер а неговата религија беше длабока и вистинита“. 11

Во својата книга Al-Fitnatul Kubra Uthman ibn Affan, стр. 101, Dr. Taha Husayn вели:

" Имамот Али уште бил дете, кога Претеникот го објавил своето пророштво. Али веднаш го прифатил Исламот . По изјавата , тој бил подигнат и под заштита на Претеникот и Lady Khadija . Тој никогаш во својот живот не се поклонувал на идоли."

Има јасна разлика помеѓу постарите Следбениди и Имамот Али , а тоа е дека тој бил пораснат под сенката на откровението. Оваа чест не се дели со некој друг. Ова е причината зошто Имам Али израсна како единствена личност во сите аспекти.

Следниве примери мора да се запаметат да се разбере личноста на Имамот Али. Погледнете го настанот ноќта пред миграцијата на Претеникот, за да се проучат жртвите направени од страна на Имамот Али.

1. Ноќта на преселбата (Hijrah)

Ibn Hisham раскажува дека кога Quraish виделе дека Исламот напредува од ден на ден и се шири и во другите градови , а посебно Yathrib ; и исто така дознале дека многу следбеници на Претеникот мигрирале во Yathrib , тие со право предвиделе дека дури и Претеникот ќе ја напушти Мека и ќе со пресели во Yathrib во секое време. Ги повикале нивните водачи да разговараат за овој проблем.

Utbah , Shaybah и Абу Sufyan биле водачи на многубошците. За време на дискусија , било предложено дека Претеникот треба да биде уапсен или протеран , но и дветео вие опции биле одбиени од страна на мнозинството.

Заклучиле дека една личност од племето Meccan треба да излезе и да го убие Претеникот. Ако се влучат на бројни племиња во овој чин ќе биде од корист на таков начин што потомство на Abde Manaf не ќе биде во можност да се одмазди на многу племиња. Кога Претеникот почувствувал присуството на луѓе од различни племиња во близина на неговиот дом, тој му рекол на Имамот Али да спие на неговиот кревет и да се покрива себеси со наметката. 12

Смртта на синот на Abu Talib била речиси сигурна. Кога Претеникот рекол дека неговиот живот е во опасност и побарал Имамот Али да спие во неговиот кревет, овој смело прашал:" Ќе се спаси ли вашиот живот ако спијам тука? "

Претеникот одговорил потврдно , а потоа му рекол на Имамот Али да ги врати сите имоти на луѓето од Мека кои Претеникот ги чувал. Имамот Али останал во Мека три дена после миграцијата на Претеникот. Тој ги вратил сите работи на неверниците од Мека. По завршувањето на оваа работа, тој тргнал пешки кон Медина. Поради долгиот пат неговите нозе му биле потечени. 13

2. Братство

По преселбата , Претеникот го направил секој иселеник ( Muhajir ) брат на почитуваниот ( Ансар ). Солзи течеле од очите на Имамот Али кога ја видел оваа сцена. Пратеникот го праша за причината, а Имамот Али рекол: " Вие сте ги направиле сите ваши следбеници браќа, но мене не ме направи брат со никого ". Претеникот рекол :" Ти си мојот брат во овој свет и на оној свет. " 14

3. Али и битката на Uhad

Кога муслиманите доживеале неуспех во битката на Uhad и дружината се искачила напланината , Имамот Али продолжил да се бори со најголема несебичност и застанал како планина пред непријателите. Борбата на синот на Abu Talib го опфатила целотобојно поле. Тоа беше време кога еден глас од небото, извикал: " Ако постои било каков меч , тоа е Zulfiqar . Ако постои било каква храброст, тоа е Али ".

Кога се вратил дома, по заштитувањето на Исламот и на Претеникот на Исламот , тој и го предал мечот на својата сопруга Lady Fatima Zahra и ги кажал овие зборови:

"О Фатима ! Земи го овој меч . Овој меч е вреден да се слави. Јас не се плашам ниту треперам на бојното поле. Се колнам во мојот живот дека овој џихад го сторив заради љубовта кон Претеникот и покорност на Алах Семоќниот . " 15

4. Али и проповедта Surah Baraat

Muhammad ibn Husain раскажува од Ahmad ibn Mufaddal од Asbaat дека Saadi рекол:

" Кога почетните стихови на Surah Baraat беа откриени, Претеникот го назначи Abu Bakr за лидер на Hajj и ги предаде оние стихови кон него и побара од него да ги чита на глас во јавноста.

Abu Bakr ги зеде стиховите и продолжи , но кога стигна во близина на дрвјата на едно место наречено ZIL Halifa , Имамот Али дојде од зад него качен на камилата од Претеникок и ги зеде стиховите од него. Abu Bakr се врати кај Претеникот и рече: "О Гласнику на Аллах! Моите родители нека бидат жртвувани за вас, ако било каков стих се откри поради мене? " Претеникот вели : "Не, мојата порака може да биде донесена само од мене или од Али“ 16

5. Али оди во Јемен да го пропагира Исламот

Пратеникот го испратил Khalid ibn Walid во Јемен за да го проповеда исламот, но никој не ја прифатил неговата покана. Тогаш Претеникот го назначени Имамот Али да го пропагира исламот во Јемен и му наредил да го испрати Khalid и неговите придружници назад во Медина.

Имамот Али ги вратил Khalid и неговите придружници веднаш по пристигнувањето на местото; тогаш тој на глас го прочита на писмото на Претеникот пред народот на Јемен. Како резултат на неговите проповеди, племето Hamadan го прифатиле исламот во еден ден. 17

6. Haroon на Мухамед

Имамот Али учествувал на сите битки, освем во битката на Tabuk затоа што Претеникот го назначил за негов заменик во Медина.

Имамот Muslim ibn Hajjaj го раскажал овој настан со следнива зборови: “Saad ibn AbiWaqqas раскажува дека Претеникот му рече на Имамот Али: 'Ти си за мене, како Арон што му беше на Мојсеја. Единствената разлика е во тоа што нема да има Претеник по мене . "

“Saad ibn Abi Waqqas раскажува дека Претеникот побара Имамот Али да остане во Медина за време на битката на Tabuk . Имамот Али рече:" Ме оставаш зад себе со жени и деца?“

Претеникот вели : " Зарем не си задоволен дека за мене си како Арон што беше на Мојсеј, само што нема да има Претеник по мене? "

7. Освојувањето на Khaiber

Кога следбениците не успеејале да го освојат Khaiber и побегнале од непријателот , Претеникот објавил: " Утре ќе му го предадам знамето на лицето кое е вистински човек. Тој го сака Аллах и Неговиот Пратеник и тие исто така го сакаат. Аллах ќе ни помогне да го имаме Khaiber во неговите раце. "

Омер вели дека тоа било единствената прилика кога го посакал лидерството. Тој поминал целата ноќ молејќи се знамето на Исламот да му припадне нему, но тоа утро Претеникот го повикал Имамот Али и нему му го предал знамето. 18

Освен овие факти , следниве прашања мора да се имаат на ум за да се докаже Калифатот на Имамот Али веднаш по упокојувањето на Претеникот :

А. Имамот Али имаше добро разбирање на суштината на религијата на Исламот и тојги опфати сите аспекти на верата. Имамот Али често имаше навика да седне и да разговара со Претеникот а луѓето биле потполно несвесни за овие дискусии. Колку што може повеќе земаше од Светиот Претеник во однос на значењето и толкувањето на Куранот.

Ако Имам Али не почнеше прв да зборува, тогаш Претеникот ја користеше шансата за да се започне дискусија. Дугите луѓе освен Имамот Али беа поделени во неколку вида:

1. Некои беа такви што се двоумеа во поставување на прашања на Претеникот и тие се молеле некој неук да излезе и да го праша Претеникот , така што тие може да слушаат нешто .

2. Некои луѓе биле крајно глупави и немале никаква врска со реалноста .

3. Некои луѓе се далеку од знаење , поради нивното прекумерно вклучување во световните работи.

4. Некои луѓе имале омраза кон Исламот скриена во нивните срца и религиозноста ја сметале за губење на вереме. 19

Б. Претеникот често го испраќал Имамот Али на различни места и го назначувал него за негов заменик за да ја развие неговата самодоверба а тој секогаш се враќал со успех.

Секогаш кога Претеникот испраќал експедиција тој го назначувал Али за лидер. Имамот Али никогаш не бил на екпедиција под нечие друго водство.

Најлошото сценарио на историјата е дека Abu Bakr, за време на неговото владеење го обучувал Омер во областа на интелектуалните и практични аспекти на личноста, и тој бил назначен за негов наследник и луѓето , исто така, го прифатиле неговиот Калифат. Сепак, кога Претеникот за свој наследник го именувал лицето кого тој го учел целиот свој живот, никој не го прифатил!

В . Армијата на Usamah : Претеникот сакал да го отвори патот за Калифат на Имамот Али пред да почине . Тој сакал да се испрати на сите оние луѓе надвор од Медина , кои би можеле да бидат против тоа. Па, ајде да го погледнеме овој настан на армијата Usamah раскажан од Ibn Saad:

Четири ноќи пред крајот на месецот Сафар , беше понеделник 11 AH кога Претеникот наредил напад на Рим.

Тој го повикал Usamah ibn Zaid во утринските часови и му рекол : "Ти преземи ја армија со тебе на местото каде што пострада твојот татко. Издробете ја таа област со копитата на вашите коњи .Нападнете ги луѓето на АБНА во утринските часови и погрижете се тие да останат несвесни за вашето пристигнување. Ако Алах ви даде успех , не останувајте таму за долго. Земете ги вашите водичи и шпиони и вратете се. "

Болесата на Пратеникот се зголемила во средата, а тој подготвувал знаме со своите раце во четвртокот и рекол: " Usamah , марширај напред , земи ги во името на Алах ; направи Џихад и бори се со противниците на божественото единство. "

Претеникот му го предаде знамето на Buraidah ibn Haseen Salmi. Армијата на Usamah се собрала на местото наречено Jarf . Водачот на Emigrants и Помошниците исто така, бил присутен во војската. Abu Bakr, Umar и Abu Ubaidah ibn Jarrah биле први на листата на армијата. Тие се противеле на раководството на Usamah и рекле дека младо момче е избрано за лидер на Emigrants .

Претеникот бил многу вознемирен кога дознал за приговорот на луѓето. Тој излегол од неговата куќа со крпа врзана околу челото , се качи на проповедалната и рекол:

"О луѓе! Како може да се спротивставите на раководството на Usamah? Запомнете, оваа навика да приговарате не е нова за вас. Претходно , исто така, се спротивставивте на раководството на таткото на Usamah е.

Се колнам во Аллах ! Тој е достоен за тоа раководство. По него, неговиот син е исто така достоен да биде лидер. Usamah и неговиот татко, се меѓу оние луѓе кои јас најмногу ги сакам. И таткото и синот се добри. Ви препорачувам да бидете добри со нив. Тие се меѓу најдобрите".

Тогаш Претеникот го напуштил местото и се вратил во својот дом. Оваа проповед била дадена од страна Пратеникот во саботата, 10-ти Rabiul Awwal .

По ова , болеста на Претеникот се зголемила и тој постојано прашувал дали армијата на Usamah тргнала на експедиција. Болката на Претеникот се интезивирала во Неделата. Кога Usamah дошол тој неможел многу да зборува со него. Претеникот ги покренал рацете за молитва , а потоа ги спушти на главата на Usamah.

Usamah сфати дека Претеникот се моли за него. Потоа Usamah пошол до својата војскаи им наредил да маршираат напред со името на Алах. Армијата тешко се движела кога Претеникот починал . 20

Зборовите на Ibn Saad можат да бидат сумирани на следниов начин:

1. Претеникот ја подготвувал армија за борба против Сирија и Рим пред да почине .

2. Usamah , кој беше младо момче , бил командант на таа војска.

3. Луѓето кои ја носеле верата во почетокот на Исламот , особено Abu Bakr, Umar и

Abu Ubaidah ibn Jarrah биле регрутирани во армијата.

4. Кога експедицијата беше одложена, и покрај својата болест , Претеникот излегол од неговата куќа со крпа врзана околу челото и отишол до џамијата .

5. Тој изразил вознемиреност во однос на оние кои се спротивставувала на раководството на Usamah и исто така, забележал дека тоа е нивна стара навика. Претходно , тие се спротивставувале на раководството на татко на Usamah , Заид . Сепак, Заид е достоен за лидерство. Usamah е достоен за лидерство и покрај критиките.

6. Армијата не ги почитувала наредбите на Претеникот , и покрај повторените наредби да се движат. Тие се запреле во местото наречено Jarf .

7.Зошто бил Претеникот желен да ја испрати војска на експедиција во последните денови од својот живот?

8. Која е целта на испраќање на Abu Bakr, Umar и водачот на Emigrants под раководството на ова младо момче ?

9. Зошто луѓето ја одложиле експедицијате и покрај повторените наредби ?

Беше ли тоа затоа што Претеникот, пред да почине, сакал да ја елиминира секоја можна пречка што би можела да излезе на патот за Калифат на Имамот Али во Медина ?

Дали има некоја врската помеѓу испраќањето на војската на Usamah и барањето на мастило и хартија ?

Само ако Usamah не ја одложел експедиција , поради противењето на Abu Bakr и Umar и тргнел напред со армијата, историјата на Исламот би била напишана на различен начин. Денес, муслиманската заедница немаше да се соочуваат со таков срам .

1. Погледнете во традицијата на Wilayat in Abaqaat al-Anwar детална дискусија.

2. Ал-Mawaiz Вол-Etebar3. Saqifa е место каде што некои луѓе се собираат за да планираат зли активности и зборуваа бесмислици. Ghiyathul Lughat4. Видете ја познатата книга, Al-Ghadeer од Allamah Amini има 11 тома од книгата.5. Sharh Nahjul Balagha, Ibn Abil Hadid Mutazali 72/2 прво издание, Египет6. Tarikh Ibn Khaldun, Vol. 2, стр. 2977. Tabaqaat-e-Kubra Vol. 1, стр. 1018. Al-Kamil fit Tarikh, Vol. 2, стр. 59-629. Tarikh Ibn Khaldun, Vol. 2, стр. 17110. Tarikh Ibn Khaldun, Vol. 2, стр. 179-18011. Abqariyat al-Imam, al-Ustad Aqqad, стр. 1312. Sirah Ibn Hisham, Vol. 2, стр. 9513. Tarikh Ibn Khaldun, Vol. 2, стр. 187, Ibn Athir, Al-Kamil fit Tarikh, Vol. 2, стр. 7514. Sirah Ibn Hisham, Vol. 2, стр. 95-97-11115. Tarikh Tabari, Vol. 3, стр. 154, Murujuz Zahab, Masoodi Vol. 2, стр. 28416. Tarikh Tabari, Vol. 3, стр. 15417. Ibn Athir, Al-Kamil fit Tarikh, Vol. 2, стр. 3518. Sahih Muslim, Vol. 2, стр. 32419. Ibn Abil Hadid, Sharh Nahjul Balagha, Vol. 3, стр. 1720. Tabaqaat Ibn Saad, Vol. 4, стр. 3-46. Tarikh Ibn Khaldun, Vol. 2, Pg. 2977. Tabaqaat-e-Kubra Vol. 1, Pg. 1018. Al-Kamil fit Tarikh, Vol. 2, Pg. 59-629. Tarikh Ibn Khaldun, Vol. 2, Pg. 17110. Tarikh Ibn Khaldun, Vol. 2, Pg. 179-18011. Abqariyat al-Imam, al-Ustad Aqqad, Pg. 1312. Sirah Ibn Hisham, Vol. 2, Pg. 9513. Tarikh Ibn Khaldun, Vol. 2, Pg. 187, Ibn Athir, Al-Kamil fit Tarikh, Vol. 2, Pg. 7514. Sirah Ibn Hisham, Vol. 2, Pg. 95-97-11115. Tarikh Tabari, Vol. 3, Pg. 154, Murujuz Zahab, Masoodi Vol. 2, Pg. 28416. Tarikh Tabari, Vol. 3, Pg. 15417. Ibn Athir, Al-Kamil fit Tarikh, Vol. 2, Pg. 3518. Sahih Muslim, Vol. 2, Pg. 32419. Ibn Abil Hadid, Sharh Nahjul Balagha, Vol. 3, Pg. 1720. Tabaqaat Ibn Saad, Vol. 4, Pg. 3-4

Дел 2.1: Истрага на Saqifah 1

Ебу Бекр

Исходот од претходните дискусии покажува дека е праведно Имамот Али да биде Калиф веднаш по Пратеникот , бидејќи тој имал длабоки односи со Пратеникот на Исламот и Самиот Ислам . Исламот како и Пратеникот на Исламот се сметаат за достојни на Калифат и Имамат.

Замислете, ако луѓето ги презентирале следните докази за поддршка на Али во Saqifah of Bani Saada:

(1) Али беше најближен на Пратеникот.

(2) Али беше пораснат под заштита на Пратеникот.

(3) Тој беше одговорен за враќањето на имотот на луѓето што се чуваше кај Пратеникот

(4) Пратеникот го направи својот брат .

(5) Тој беше зет на Пратеникот.

(6) Потомство на Пратеникот ќе продолжи со Али .

(7) Тој беше командант на армијата на Пратеникот во сите битки.

(8) Тој му беше на Пратеникот како што Haroon му беше да Moosa.

(9) Тој е портата на градот на знаење.

(10) Тој е портата на куќата на мудроста.

(11) Тој е одраз на вредностите на пророците.

(12) Тој е дел од светлината на Пратеникот.

(13) Тој е син на родителите кои го пораснаа Пратеникот.

(14) Роден е во светата Kaaba.

(15) Тој никогаш не се поклонувал на идоли.

(16) Неговата љубов е замена на гласништвото на Светиот пророк .

(17) Бил доказ за вистинитоста на Исламот во клеветната церемонија ( Mubahila ).

( 18) Тој е еден од чистите членови на наметката на чистота.

(19 ) Има целосно познавање на Книгата.

(20) Тој го купил божественото задоволство во замена на својот живот.

Ако муслиманите го избрале него за лидер, тие не би имале проблеми

со кои се соочувале и историјата на Исламот би била напишана со злато. д-р Таха Husayn го има спомнато со следниве зборови:

" Али е достоен за Калифат без било какво сомневање поради неговата близина до Пратеникот и Исламот,неговите жртви, неговиот совршен карактер , приврзаноста со религијата, познавањето на Куранот и Пророчкото искуство ( Sunnah ). "1

Ibn Hajar Asqalani раскажува за важните особини на Имамот Али со следниве зборови:

“Ali ibn Abi Talib беше првиот што го прифати Исламот според повеќето научници. Тој порасна под заштита на Пратеникот , и никогаш не беше одвоен од него. Тој има учествувано во сите битки освен во битката на Tabuk затоа што во оваа прилика тој остана во Медина со наредба на Пратеникот. И Пратеникот рекол: "О" Али ! Зарем не си задоволен дека ти за мене си како Haroon што му беше на Moosa?“

Имамот Али беше командант на армијата во повеќето битки. Кога Пратеникот избираше Придружници, браќа едни со други , тој го направи Имамот Али неговиот брат. Има безброј доблести на Имамот Али. Ahmad ibn Hanbal вели: "Нема придружници освен Имамот Али за кои толку многу преданија пишуваат за неговите доблести. " 2

Некои научници велат дека причината поради која толку многу традиции ги раскажуваат доблестите на Имамот Али е дека Umayyads се обиделе со сите средства да ги сокријат. Оттука и раскажувачите мислеле дека тоа е нивната верска обврска да ги објават доблестите на Имамот Али. Небото никогаш не било сведок на толку учен човек како Имамот Али. Пратеникот објавил во Битката на Khaiber : Утре ќе го предадам знамето на човек кој сака Аллах и Неговиот Гласник и тие исто така го сакаа него. Аллах ќе му ја додели победата во неговите раце. На следниот ден, Пратеникот го предаде знамето на Имамот Али. Umar тогаш кажал: Ова беше единствениот ден кога јас го посакав лидерство. Пратеникот му ги предал стиховите на Surah Baraat на Али за да проповеда. Тој рече дека стиховите од Куранот може да ги проповеда тој или некој кој е од него.

Исто така , Пратеникот рекол: Али е мојот наследник во овој свет и на оној свет.Пратеникот ги собрал Али , Фатима, Хасан и Хусеин и рече:

جس أهل البيت إنما يريد الله ليذهب عنكم الرركم ويطه تطهيرا

Аллах, навистина, посакува да го отстрани срамното дело од вас, о Ехлул Бејт, за да ве очисти, потполно!3

Имамот Али се покрил со наметка и спиел во креветот на Пратеникот да го спаси неговиот живот, ноќта , кога тој се преселил во Медина.

Пратеникот му кажал на Имамот Али : Ти си водачот на сите верници по мене.

Пратеникот наредил вратите на сите куќи кон џамијата да бидат затворени освен на Имамот Али. На Имамот Али му беше дозволено да помине крај Џамијата во секое време , бидејќи не постоел друг начин.

Пратеникот наредил говорница да биде направена од седиштата на камилите. Потоа тој ги кренал рацете на Имамот Али пред илјадници луѓе и објави :"Али е господар на секој на кој и јас сум му господар".

Пратеникот ги викнал Али, Фатима, Хасан и Хусеин кога овој стих од Светиот Куранбеше откриен:

ك فيه من بعد ما جاءك من العلم فقل فمن حاجتعالوا ندع

أبناءنا وأبناءكم ونساءنا ونساءكم وأنفسنا وأنفسكمثم نبتهل

فنجعل لعنة الله على الكاذبين

На оние кои расправаа со тебе за него, по знаењето кое ти дојде, па, кажи им: „Дојдете, ќе ги повикам и синовите наши и синовите ваши, жените наши и жените ваши, и ние лично и вие лично да се помолиме понизно и проклетството Аллахово врз

лажговците да го повикаме.“4

Тој се молеше, велејќи: Господи! Овие е моето семејство. Имамот Tirmidhi раскажува од Imran ibn Haseen: " На крајот на краиштата ,што сакате од Али? Али е од менеи јас сум од Али без какво било сомневање . Тој е водачот на сите верници по мене. "

Сега истото прашање се поставува. Зошто Имамот Али е држен подалеку од Калифатот и покрај толку многу доблести ?

Ние ќе мора да ги проучиме настаните во последните моменти од животот на Пратеникот и откако тој починал. Ние , исто така, мора да запаметиме дека Имамот Али бил цело време зафатен со погребот на Пратеникот откако тој починал. Од друга страна, пак, политички наклонетите луѓе го напуштиле неговото тело и се собрале во Saqifah of Bani Saada и основале свој Калифат. 5

Според Омер, една од причините за чувањето на Имамот Али подалеку од Калифатот е дека Арапите не можеле да поднесат Пратеникот и Калифот да бидат од исто семејство.

Да го резимираме овој настан , Пратеникот починал на 11 A.H. , а Имамот Али останал вклучен со неговиот погреб. Политички брановите се случувале надвор од куќата на Пратеникот. Калифатот бил доста поважен.

Saad ibn Abu Ubadah стигнал до Saqifah од Bani Saada заедно со водачите на племињата Aws и Khazraj. Омер и Abu Ubaidah разговарале за прашањето на Калифатот во џамијата. Други групи биле зафатени со дискутирање на различни места.

Кога Ебу Бекр ја слушнал вести дека Пратеникот починал, веднаш пошол во куќата на Пратеникот. Тој го видел Омер како стои на вратата со мечот во рацете. Тој се заканувал на луѓето велејќи: "Ќе го убијам секој кој вели дека Пратеникот умре. Пратеникот не умре, тој отиде на небото како Пратеникот Иса. Тој ќе се врати по неколку дена и ќе им ги исече носот и ушите на сите лицемери. "

Како резултат на ова трагедија , Омер очигледно го изгубил својот разум. Одеднаш некој го информирал за активностите кои се случувале во Saqifah . Ова исто лице кое го имаше изгубено разумот одеднаш станал свесен и испратил човек по Ебу Бекр. Лицето му кажало на Ебу Бекр дека Омер сака да побара совет од него за исклучително сериозна работа.

Штом Ебу Бекр ја доби веста , излегол од куќата. Потоа двајцата отишле во Saqifah. Таму, водачите на племињата Aws и Khazraj се договарале да го прогласат Saad ibn Ubadah да биде нивни Калиф.

Во меѓувреме Имамот Али го направил она што требало да се направи . Тој останал да го организира погребување на Пратеникот.

Абас , чичко на Пратеникот бил ожалостен поради неговата смрт. Тој сакал да му ја искаже верноста на Имамот Али, но тој го одбил велејќи дека тело на Пратеникот сеуште не е погребано и дека не може да го прифати Калифатот во таков момент.

Abu Sufyan ibn Harb три пати побарал од Имамот Али да го прифати Калифатот. Тој рекол: "Ако сакаш можам да ги наполнам улиците на Медина со војници со цел да се стави крај на оваа непријатна состојба. " Сепак , Имамот Али го одби велејќи: " Како сте постанале добронамерник од Исламот? Сакате да ја играат улогата на создавач на Калифот ? "

Иако Помошниците се организирале да се сретнат во Saqifah , тие не успеале да добијат било каква корист од таму. Една мало објаснение вели:

Народот од племињата Aws и Khazraj се собра во Saqifah. Saad ibn Ubadah беше еден од нив.

Saad бил болен и едвај зборувал. Тој назначил еден од неговите синови да зборува наместо него. Син му гласно зборувал се што сакал Saad да каже. Тој рекол:

“О, Помошници (Ansar)! Многу сте ценети во религијата. Ниту едно племе во Арабија нема таква доблест како вие. Пратеникот долги години проповедаше за Алах и бараше од луѓето да се држат подалеку од идолите во Мека. Сите племиња , освен неколку луѓе му се спротивставија. Семоќниот Алах ви ја даде оваа чест. Алах го испрати Својот Пратеникот до вас и ве одбра да и помогнете на религијата.

Вие се покажавте пред непријателите на религијата и дадовте повеќе жртви за доброто на Исламот од било кое друго племе. Алаховиот Пратеник беше задоволен од вас. Зајакнете се, вие сте поправилни за во ова кралство од било кој друг."

Оваа вест стигнала до Омер , човекот кој го беше го загубил разумот поради тага за Пратеникот. Веднаш дошол до вратата на куќата на Пратеникот и го повикал Ебу Бекр и заминале за Saqifah . Таму Ебу Бекр изјавил:

"Ние, Emigrants бевме првите што го прифатија Исламот и ние сме од кланот на Пратеникот. Вие сите сте помагачи на Алах и наши браќа според Книгата на Алах . Вие сте наши партнери во религијата и ве сакаме и почитуваме повеќе од другите. Секогаш сте давале жртви и јас очекувам да се жртвувате дури и сега. Пред себе ги имате Abu Ubaidah и Umar ibn Khattab. Вашата верност може да ја дадете кому сакате. Според мене, двајцата се достојни за тоа."

Омер и Abu Ubaidah Абу рекле дека е невозможно некој да го земе местото на Калифот во присуството на Ебу Бекр. Во овој момент , Habbab ibn Mundhir станал и рекол:

"О, Помошници ! Одржете го вашиот единство. Ваша е земјата каде богослужувањето на Алах е направено по слободна воља. Вие му дадовте засолниште на Алаховиот Пратеник. Вие му помогнавте го и после преселбата Пратеникот дојде само кај вас .... И покрај тоа, ако овие луѓе не се согласуваат со вашето правило тогаш треба да има лидер за секоја група."

Омер рече дека тоа не е можно. Кога Bashir ibn Saad од Khazraj почувствувал дека Помошници се обидуваат да му го предадат раководството на Saad ibn Ubadah, тој се присетил на древните непријателстава помеѓу племињата Aws и Khazraj. Тој не го сакал Saad како лидер поради тоа што Saad бил од племето Aws и тој мислел дека раководството ќе му припадне на тоа племе.Тој сметал дека ова би било нешто за што би се пофалиле, за потомство на Aws, што може да биде причина за слабоста наKhazraj и знаел дека кралството не може да дојде до неговото племе. Тој сметал дека е подобро да го предадат на Emigrants наместо да дозволи да падне во рацете на племето Aws.

Со ова на ум , тој станал и објавил: " О помошници ! Вистина е дека му служиме на Исламот. Сепак, мора да се земе во предвид фактот дека ние сторивме џихад само за желбата и почитувањето кон Алах и Неговиот Пратеник.

Мухамед му припаѓал на племето Quraish и само тие имаат право да го наследат. Плашете се од Алах и не се борете против него. "

Абу Бакр станал и рекол : " Омер и Abu Ubaidah се присутни тука. Може да ја дадете верноста кон кого сакате . "

Двајцата рекле: " Се колнеме во Алах ! Како можеме да ви заповедаме ? Можете да ја пружите вашата рака ,така што ние можеме да ја дадеме верноста. "

Ебу Бекр ги раширил рацете и Basheer ibn Saad му ја даде верноста дури и пред Омер и Abu Ubaidah .

Habbab ibn Mundhir станал и извикал: " О непослушни! О непријатели назаедница, Basheer ! Го направивте ова од љубомора . Племето на Aws мислеше дека ако останат зад племето Khazraj, Khazraj ќе стане подргоцено на владетелите. Оттука Usaid ibn Khuzair од племето Aws исто така, ја даде својата наклоност и тогаш целото племе го следеше примерот.

Saad ibn Ubadah беше однесен во неговата куќа. Тој не ја дал својата верност додека бил жив. Подоцна тој отишол во Сирија и таму беше убиен за време на последните денови на Калифатот на Ебу Бекр. Се претпоставува дека некој џин го убил со стрела, сепак, записите велат дека тоа бил злобниот Khalid ibn Walid.

Некое време подоцна, Baraa ibn Aazib дошол до куќата на Пратеникот и видел декаПратеникот уште не е погребан. Тој изјави: "Сум видел со свои очи дека Умари Абу Ubaidah го принудуваат секој минувач да ја даде верноста на Ебу Бекр. " 6

Анализа на настаните во Saqifah

Ние веќе целосно го разгледавме настанот во Saqifah. Карактерот на Омер воовие настани е јасен на сите оние кои не се слепи.

1. Сакаме да знаеме зошто Омер не пошол до куќата на Пратеникот за да изрази сочувство. Дури и ако тој се интересирал за Али и неговото потомство, тој требало барем да појде да ја утеши својата сопствена ќерка ( Hafasah ) , кој била вдовица . Тој би можел исто така, да учествува во закопувањето на Пратеникот.

2. Ако тој не сакал да даде сочувство на ожалостеното семејство , зошто не отишол да го повика Ебу Бекр кога ја добил веста за Aws и Khazraj ?

3. Зошто тој испратил некој друг да го повика Ебу Бекр наместо да оди личо тој? Зошто тој го чекал Ебу Бекр надвор?

4. Имало многу од придружниците кои се насобрале во куќата на ожалостеното семејство. Зошто Омер избрал да побара совет само од Ебу Бекр ?

5. Дали присуството на Ебу Бекр внатре во куќата и чекањето на Омер на вратата било коинциденција или тоа било планирано ?

6. Која одлука била донесена од страна на Омер и Abu Ubaidah пред Ебу Бекр да пристигне?

7. Ебу Бекр раскажувал за доблестите на Emigrants . Дали сите биле вклучени во тиедоблести или само Омер и Abu Ubaidah?

8. Ебу Бекр раскажал две причини да ја докаже вистинитоста на Emigrants за Калифат.

А. Тие први го прифатиле Исламот.

Б. Тие биле од кланот на Пратеникот.

Ако двете погоре наведени причини се критериумите за Калифат , кој може да е повеќе прифатлив за Калифат од Имамот Али? Причините се:

1. Тој беше првиот што го прифатат Исламот

2. Тој му беше поблиску на Пратеникот отколку Ебу Бекр

Тогаш зошто Имам Али не е назначен Калиф , според условите кои ги поставил AbuBakr?

9. Ако Калифат е право само на Emigrants зошто Ебу Бекр избрал само две лица од нив, односно: Омер и Abu Ubaidah?

Може ли некој да даде причина за овој избор? Беше ли овој избор без препораки?

10. Ако било неопходно да се назначи Калифот од Emigrants , Абу Бакр можел да ги посоветува Помошниците да изберат некој од Emigrants како лидер . Зошто не го направил тоа?

11. Која е логиката за истакнување само две имиња од толку многу Emigrants ?

12. Зошто Омер и Abu Ubaidah ја одбиле понудата на Ебу Бекр? Зошто тие го преферираат раководството на Ебу Бекр? Која е логичната причина зад ова?

13. Дали сите настани во Saqifah беа случајност или сè било планирано? Ова е апсолутно потребно за секој од студентите на историјата. Да ги знаат одговорите на овие прашања.

14. Дали постои некој односот меѓу случките во Saqifah и армијата на Usamah ? Дали разговорот кој се случил помеѓу Омер и Abu Ubaidah во џамијата има некаква врска со Saqifah ?

Две лица го придружувале Ебу Бекр до Saqifah . Зар пријателството помеѓу овие три лица не се покажало како корисно во Saqifah ?

15. Каде биле другите Emigrants кога само малку луѓе се собрале во Saqifah даго назначат Калифот ?

16. Непријателство помеѓу Aws и Khazraj се појавило во Saqifah . Било ли тоа случајност или тоа било поддржано од страна на претходен заговор?

17. Ако некој заговор бил вклучен во создавањето на овој спор , би сакале ли вие да бидете дел од тоа ?

18. Бил ли изборот на Калиф поважен од погребот на Пратеникот?

19. Зарем не можел Ебу Бекр да ги замоли Муслиманите да почекаат прво да се погребе Пратеникот?

Зошто тој се брзал и го остави покојниот Пророк кој исто така бил и неговиот зет , не закопан? Тој барем можел да го почека погребот. Зарем тој не искажал недостаток на љубов кон својот зет поради толкавото брзање?

20. Дали има некаква врска помеѓу комплексните настани во Saqifah , преданијата во која Пратеникот побара мастило и хартија , и случката со армијата? Потребно е студентите на историјата да ги знаат одговорите и на горенаведените прашања, исто така . Јас лично верувам дека Омер ја одиграл централна улога во сите овие настани. Тој е оној кој претходно разговарал за ова прашање со Abu Ubaidah и изготвил план. Тој ги повика Ебу Бекр да го постигне тоа. По ова, овие главните ликови на исламската историја го финализираат планот на патот кон Saqifah .

Ова е причината зошто Ебу Бекр ги истакна имињата на овие две лица и обратно.

Дали целиот муслимански Умметот ги назначи нив за претставници и ги испрати во Saqifah ? Факт е дека дури ни дел Умметот не бил присутен во Saqifah .

Кој и дал дозвола на оваа мала група да одлучи за иднината на целиот Уммет?

Факт е дека кога Ебу Бекр бил повикан, никаков совет во врска со раководството на исламот не бил побаран од било кој Муслиман пред или после тоа. Невозможно е да се занемари целиот настан во Saqifah и да се нарече случајност. Тоа било нешто планирано пред подолг период. Тоа е настан во кој улагата на Омер е огромна.

Друга причина за одбивање на Калифатот на Али

Веќе сте прочитале за настанот на упокојувањето на Пратеникот и Калифатот на AbuBakr. Зошто Имамот Али е одбиен од Калифатот ?

Една од главните причини е дадена од страна на Hafiz во следниве зборови, кои ќе ги цитираме тука за нашите читатели кои ја сакаат правдата:

Имамот Али имаше сложени односи со Quraish . Quraish имаа сериозна завист кон Имамот Али зашто тој ги убил нивните водачии во битките . Тој ги ослабнал. Тој ја потценил нивната чест. Зависта од нивните срца не можела да се оттргне дури ни со прифаќањето на Исламот.

Замислете дека ако сте биле неверник за една или две години (не дај Боже ! ) и вашиот брат или син бил убиен во битка против Исламот , а подоцна ќе станете муслиман. Сепак, може ли целата омраза да биде отстранета веднаш? Дали би го прегрнале тој што го убил вашиот син или брат? Тоа е навистина тешко! Тоа е можно само кога ќе го прифатиле исламот од длабочината на срцето.

Сепак , во контраст на ова, повеќето Арапи го прифатија Исламот, или под присила или да се стекнат со нешто.

Многу од нив го рецитираа правилото на Верата ( Kalimah ) да си ги спасат своите животи, додека други пак тоа го правеле за да ги понижат племињата со кои биле непријатели. Мора да се запамети дека голем број на неверниците биле убиени во борбите од страна на Имамот Али и другите Муслимани . Сепак, наследниците на оние неверниците го сметале само Имамот Али одговорен за нивната смрт. Тие го сметале Али за свој непријател и убиец на нивните роднини.

Нивните срца не биле исчистени и по прифаќањето на Исламот. Огнот на омраза за Имамот Али пламна во нивните срца. Тие секогаш биле подготвени да се одмаздат на Имамот Али. Со негирање на Калифатот ,тие го беа презеле првиот чекор од нивната одмазда и го изразиле тоа со целото срце во Kerbala. Семејството на Имамот Али страдаше во Kerbala, покрај нивната жед и глад за одмазда. 7

Ако Исламскиот Уммет имал чувство за правда , требаше да го одложи создавањето на Калифатот до погребот на Пратеникот. Секое лице кое има срце ќе биде трогнато знаејќи дека луѓето не присуствувале на погребот на таа голема личност, чиј Калифат бил планиран од нив. Никој не долош да им изрази сочувство до неговите блиски. Зошто љубовта и пријателството завршија веднаш штом Пратеникот почина?

Имамот Али го сакаше Пратеникот многу и тој ја исполнил својата обврска. Тој му даде предност на погребот на Пратеникот отколку здобивањето на политичка моќ . Но политички мотивираните луѓе му дадоа предност на ова. Имамот Али секогаш даваше предност на мировните договори и разбирање. Големината на урамнотежениот карактер на Имамот Али може да се види од фактот дека тој не се борел за структурирањето на Калифатот во Saqifah . Тој молчел за безбедноста на Исламот и Светиот Куран . Тој ги жртвувал своите исправни одлуки во корист на Исламскиот Уммет.

Имамот Али ја опишува оваа политика на мир во Nahjul Balagha како што следува:

Семоќниот Аллах го направи Мухамед да биде советник на сите светови . Кога тој почина Муслиманите се бореа едни со други за неговиот Калифат .

Се колнам во Алах ! Јас никогаш не би помислил дека Арапите ќе му го земат Калифатот на семејството на Пратеникот. Јас никогаш не бев помислил дека луѓето ќе ме напуштат и ќе назначат некој друг како нивни лидер. Кога видов дека луѓето и даваат верност на друга личност, јас не им се спротивставив насилно бидејќи знаев дека ако го направам тоа, повеќето луѓе ќе го напуштат Исламот ...

Во такви услови, јас мислев дека треба да се носам со личната загуба , со цел да го заштитам Исламот. 8 Јас не сакав да го преземам царство за кратко време и да предизвикам трајна загуба на Исламот. Губење на Исламот би било поголема повреда на мене отколку губењето на моето право да владеам. "

Што може да биде подобар доказ за мирољубивата природа на Имамот Али од фактот дека тој се противел на трите Калифи само во врска со верските прашања .

Историја на вселената нема да успее да претстави ваков мирољубив човек како што е Имамот Али бидејќи тој ги жртвува своите права и оние на неговата сопруга за доброто на Исламот. Lady Fatima Zahra беше лишена од наследството на нејзиниот татко, Fadak. И покрај ова , Имамот Али не му дозволил на мирот да му избегне од рацете. Покрај тоа, во текот на првите денови на Калифатот на Ебу Бекр, било забележано дека Омер дошол во куќата на Имамот Али заедно со неговите следбеници. Тие стоеле пред вратата, донесле дрва за да ја изгорат неговата куќа. Дали е можно да се запрат луѓето да разговараат за овие историси настани? 9

Настанот од Fadak

Со краток опис Fadak е селце во Hijaz , во близина на Медина. Евреите го населиле пред стотици години, и затоа што земјата била многу плодна, Евреите ја обработувале. Во 7 A.H., луѓето од Fadak му ја предале својата земја на Пратеникот. Fadak бил лична сопственост на Пратеникот. Семоќниот Аллах вели во Surah Hashr :

وما أفاء الله على رسوله منهم فما أوجفتم عليه منخيل وال

ركاب ولكن الله يسلط رسله على من يشاء واللهعلى كل

شيء قدير

Се она што Аллах направи за да стигне пленот до пејгамберот Негов... вие не ги впрегнавте за тоа ни коњите, ни камилите... туку Аллах им донесува власт на пејгамберите над кого сака, а Аллах, секако, е Кадар за се! 10

Пратеникот посеал седум палмини семенки во Fadak и го дал целиот Fadak во сопственост на неговата ќерка, Lady Fatima Zahra. Lady Sayyada го користела само откако и бил подарен на неа. По смртта на Пратеникот, Ебу Бекр ги направил Имамот Али и неговата жена политички жртви и им го конфискувал имотот. Fadak претходно бил користен од семејството на Пратеникот Мухамед. Писмото на Имамот Али е доказ за одземањето на земјиштето. Тој го споменува тоа во писмото каде вели:

" Тоа беше единствената земја во наша сопственост под небото . Тогаш луѓето ја погледнаа со алчни очи. Не се чувствуваа засрамени дека ни ја зедоа. Алах е најдобар судија. "11

Lady Fatima Zahra е единствен правен сопственик на тој имот. Неопходно било за Калифот да го остави овој подарок недопрен. Ако Калифот имал било каков правен спор во ова прашање, тој требало да се поднесе тужба и да дозволи да остане во сопственост на Lady Sayyada.

Најчудно во овој случај е дека Ебу Бекр, секогаш верувал дека Fadak не е сопственост на Lady Sayyada и дека всушност тоа било сопственост на Муслиманите. Поради тоа, тој веднаш ја запленил оваа земја. Во овој случај Lady Sayyada е тужителот а Ебу Бекр обвинетиот.

Најлошото за овој инцидент е дека опозициската партија била судијата. Јасно е дека петицијата била против Ебу Бекр или барем против муслиманскиот Уммет предводен

од Ебу Бекр. Во двата случаи, Ебу Бекр бил обвинетиот и тој воопшто немал право да го суди овој случај.

Fadak во различни раце

Пред да ги опишеме деталите за Fadak неопходно е да се спомене дека тоа беше јавна сопственост за време на владеењето на Ебу Бекр и Umar.

За време на владеењето на Uthman , целиот имот бил предаден на Marwan ibn Hakam . Боже ! Може ли некој да ни каже дали тоа што Uthman го сторил било праведно ?

Учените луѓе на Ahl al-Sunnah го претставуваат ликот на Ебу Бекр како пример. Ние мора да се запрашаме зошто Uthman не го следел Ебу Бекр и не постапил поинаку. Кој од двајцата Калифи бил во право за ова прашање ?

Кога Fadak бил под сопственост на ќерката на Пратеникот, муслиманскиот Уммет не можел да го поднесе тоа. Сега , кога дошол под сопственост на Marwan , зошто луѓето биле тивки ? Ебу Бекр изјави дека Fadak не е лична сопственост на било кој муслиман. Тој му припаѓал на целиот Муслимански Уммет .

Кога Muawiyah ibn Abu Sufyan дошол на власт, тој Fadak го поделил на три дела. Една третина била дадена на Marwan ibn Hakam , една третина на Amr ibn Uthman ibn Affan, син на Uthman а третата му била дадена на неговиот син, Yazid ibn Muawiyah ibn Abu Sufyan .

Кога Marwan дошол на власт по Yazid, тој го направил тоа што третиот Калиф го направил со одвојување на неговите други два партнери и земање на целиот имот .

Потоа Fadak станал сопственост на неговиот син, Abdul Aziz. Кога Umar ibn Abdul Aziz дошол на власт , тој го дал Fadak како потомство на Fatima. Кога Umar ibn Abdul Aziz починал, На власт дошол Yazid од Бену Умеје. Тој го запленети Fadak од Fatima и му го предал на Marwan. Fadak останал во сопственост на Marwan се до крајот на владеењето на Umayyad.

Кога владеењето на Umayyad завршило, Abbasid Калиф, Abul Abbas Saffah, го предал Fadak во сопственост на потомство Fatima.

Mansoor Dawaniqi го зел назад од Fatima. После тоа, неговиот син, Mahdi го вратил во потомство на Fatima . Повторно бил приграбен од Hadi и Rashid. Mamoon Rashid the Abbaside го вратил назад а Mutasim ги зграпчат подоцна.

Историчарите не раскажуваат што се случило после тоа.

Тоа е доказ дека Fadak бил како играчка за владетелите . Тие го користеле да го предадат кому сакаат и да го запленат кога и колку што тие ќе посакаат. Записите на

Mamoon Rashid од тоа време за враќањето на Fadak се доста јасни, бидејќи тој објаснил за наследниците на Fadak во детали.

Mamoon го враќа Fadak

Историчарот , Balazari раскажува она што го напишаl Mamoon Rashid. Во 210 A.H. , Mamoon дал наредба Fadak да се врати на своите законски сопственици. На неговиот гувернер Qathm ibn Ja’far во Медина тој го напишал следното:

"Amirul Momineen има висока верска позиција пред Алах како наследник на неговиот последен гласник . Оваа позиција и близина бара тој да ги следи дејствата на Алаховиот Гласник. Тој треба да ги послуша наредбите на Пратеникот и осигурете се тој да ги даде нештата подарени од страна на Пратеникот на нивните оригинални сопственици.

Јасно е како ден дека Пратеникот го подарил Fadak на неговата ќерка Lady Fatima Zahra.

Затоа Amirul Momineen предложи Fadak да се врати на неговите оригинални сопственици. Со овој чин Amirul Momineen треба да биде поблиску до Алах. Исто така, преку овој чин тој сакал да стане следбеник на Пророковата практика ( Sunnah ) ".

Mamoon тогаш им наредил на своите службеници да влезат во официјалната евиденција.

"По смртта на Пратеникот, секоја година за време на Hajj беше објавено: Кој има нешто добиено од страна на Пратеникот тие треба да излезат и да го земат. И покрај ова ,зошто ќерка на Пратеникот стоеше понастрана од ова?

Mamoon Rashid му има напишано на неговиот роб, Mubarak Tabari дека целиот имот на Fadak треба да се врати на потомство на Fatima. Помошта од Muhammad ibn Yahya ibn Zaid ibn ‘Ali ibn Husain ibn ‘Ali ibn Abi Talib и Muhammad ibn Abdullah ibn Hasan ibn ‘Ali ibn Husain ibn ‘Ali ibn Abi Talib мора да биде земена во обзир. Договор мора да се направи за да се зголеми приносот. "

Горенаведените Писмово е напишано во 210 A.H. 12

Пресуда во однос на Fadak

"Толку многу несреќи ме снајдоа ; ако тие паднат врз дните тие ќе се претворат во ноќи. " (Од Оплакување на Fatima Zahra )

Алаховиот Пратеник го доби Fadak од Алах , кој го подарил на својата ќерка според божествените команди и Lady Fatima ги користеше приходите од него додека Пратеникот беше жив. По смртта на Пратеникот, Ебу Бекр ги испушти сите слуги и го

узурпира. Lady Zahra отиде кај Ебу Бекр кога таа ја доби оваа вест и го побара своето право.

Ебу Бекр и дал еден восхитувачки одговор. Тој и рекол дека Пратеникот вели: "Ние пророците ниту наследуваме ниту оставаме наследство. Што и да оставиме зад себе тоа се добротворни цели. "

Преданието за не - наследство и Светиот Куран

Единствен нараторот на ова предание е Ебу Бекр. Слично предание се раскажува , исто така, од страна на Ебу Бекр. По смртта на Пратеникот , луѓето имале различни мислење за тоа каде треба тој да биде погребан . Во тој момент, Ебу Бекр рече дека Пратеникот рекол: "Сите пророци беа закопани во местото, каде што починале. "Додека историчарот, Tabari вели дека постојат бројни Пророци кои беа погребани во различни места од каде што починале.

Lady Zahra не го прифатила правилото на не-наследство , бидејќи ако потомците на Пратеникот не можат да наследат , Пратеникот требаше да и каже на неговата ќерка дека таа нема да го наследи.

Зборовите на Ебу Бекр значат дека Пратеникот не го известил неговиот наследник и тајно го пренесол ова на еден човек кој неимал никаква врска со тоа. Овој обичај не-наследство не го слушнал ни Имамот Али, бидејќи ако го сторил тоа, тој никогаш не би и дозволил на неговата сопруга да го бараат своето право . Исто така, зошто Пратеникот за оваа важна работа му кажал само на Ебу Бекр? Зоштоне ги информирал и другите Муслимани , исто така?

Преданието за не – наследство е против Светиот Куран

Ставот на Lady Fatima во врска со овој обичај за не-наследување е многу силен. Таа го отфрла тоа велејќи дека тоа е против Светиот Куран .

1. Во Светиот Куран семоќниот Алах вели: Алах се радува што се грижите за своите деца:

يوصيكم الله في أوالدكم للذكر مثل حظ األنثيينна машкото дел колку од две женски. 13

2. Семоќниот Аллах рече дека во однос на наследството на секого, како што следува:

ا ترك الوالدان واألقربون ولكل جعلنا موالي مم

И Ние за секого оставивме наследници на она што ќе го остават родителите и ближните 14

Се бара од читателите да обрнат внимание на фразата " и за сите". Тоа е експлицитно изјавено во ова предание во однос на наследството на "сите".

Прочитајте ги сите стихови во врска со наследството, но вие нема да најдете ниту еден единствен стих кој вели дека луѓето имаат свои наследници додека Пророците не. Ако има стих кој го негира наследство на Пророк треба да се истакне . Јас го предизвикувам целиот свет се до Судниот ден да го достави тој еден стих .

Три делови на преданието за не-наследство се дадени:

1. Пророците не оставаат наследство на никого2. Потомци на Пророците не наследуваат ништо3. Без оглед што Пророците оставаат зад себе тоа е милосрдие.

Светиот Куран ги отфрла сите три точки на оваа предание.

Семоќниот Алах во Светиот Куран вели:

وورث سليمان داوودИ Давуда го наследи Сулејман 15

Ако Пророк не може да остави никакво наследство, како тогаш Пратеникот Сулејман може да биде наследник на Давуд?

Ова докажува дека првата точка на ова предание е неточна.

Исто така Семоќниот Аллах споменува во стих дека Пратеникот Сулејман стана наследник на Пратеникот Давуд .

Оттука Сулејман стана наследник на Пророк. Ако втората точка од горенаведеното правило е точна дека не постои наследник за пророк, како некој може да го наследиПратеникот Давуд ? Зошто да не бил неговиот имот даден како милосрдие? Оттука овој единствен стих покажува дек сите три делови од преданиево на не -наследство се неточни.

Молението на Пратеникот Zakariya се спомнува во Куранот како што следува:

أس شيبا قال رب إني وهن العظم مني واشتعل الرولم أكن

بدعائك رب شقيا. وإني خفت الموالي من ورائيوكانت

امرأتي عاقرا فهب لي من لدنك وليا. يرثني ويرثمن آل

رك بغلالم يعقوب واجعله رب رضيا. يا زكريا إنا نبشاسمه

يحيى لم نجعل له من قبل سميا

Зекерија рече: „Господаре мој, коскиве мои, навистина, ослабнаа, а косава ми побеле. И никогаш не останав, Господаре мој, кога молба ти упатив, несреќен. Јас, навистина, се плашам од наследниците по мене, а жена ми е неротка, па затоа подари ми од Тебе

заштитник, кој ќе ме наследи мене и семејството Јакубово, и одреди да бидеш, Господаре мој, задоволен со него!“ О Зекерија, Ние, навистина, ќе те зарадуваме со

дете чие име е Јахја. Со такво име порано Ние никого не именувавме!“ 16

Прочитајте ги горенаведените стихови повеќе пати. Пратеникот Zakariya побарал наследник и Семоќниот Аллах му подари еден и го избра името за него.

Ако нема наследници за Пророците, зошто Пратеникот Zakariya бара наследникот од Аллах?

Дури и ако прашал за тоа , зошто Алах не го замолчи велејќи: "Ти си пророк? Што зборуваш? Нема наследство за Пророк. Вие не треба да барате наследници ."

Ако не постојат наследници на Пратеникот , зошто Семоќниот Алах му подари еден и избра име за него?

Lady Sayyada ги рецитираше горенаведените стихови и го отфрли преданието на не - наследство. Сепак, Ебу Бекр и покрај тоа одби да и ги врати нејзините права.

Конечно Lady Sayyada рече: "Сега качете се на вашиот Калифат и ставете си узди. Јас ќе се сретнам со вас на Судниот ден. Алах ќе посредува на тој ден и лажгото ќе загуби.

О, сину на Abu Qahafa! Дали Книгата на Алах вели дека ти можеш да станеш наследник на твојот татко , а јас не можем да го сторам тоа? Чудни работи ми зборуваш.

Дали сте ја напуштиле Книгата на Алах намерно ? Дали ги слушате зборовите на Алах: Роднините се наследници на едни со други во Книгата на Алах? Дали Аллах ви откри еден стих во врска со не-наследувањето на татко ми ? Или кажуваш дека луѓето од двете заедници не можат да се наследат едни со други? Ако одговорот е да , зарем татко

ми и јас не припаѓаме на иста заедница? Дали сте свесни за општите и посебните прашања од Светиот Куран повеќе од татко ми и мојот братучед ? "

По претставувањето на овие докази и стихови од Светиот Куран , Lady Sayyada забележала дека тие немаат ефект на Калифот . Таа станала нервозна и се вратила дома плачејќи.

Таа знаеше Калифот нема да и го врати Fadak. Таа отиде таму само за да се искаже со аргументи. Таа сакаше да му докаже на светот дека кога нејзиниот татко имал намера да напише правило само пред неколку дена , истата таа група од луѓе , рекла дека нив не им треба ништо оти Книгата на Алах е доволена за нив. Кога таа ги рецитираше стиховите на Светиот Куран , тие и одговорија на неа со раскажување на други правила.

Оттука Lady Sayyada му покажа на светот дека оние кои го одбија предлогот сега ги отфрлија стиховите на светиот Куран , исто така. Таа знаеше пред тоа дека таа нема да го добие назад своето право затоа што луѓето кои можеле да го грабнаа Калифатот на нејзиниот сопруг неколку дена претходно, исто така, може да го грабнат Fadak од неа.

Предание за не-наследување и барања на Express текст и Причина

Дозволете ни да го видиме преданието раскажано од Ебу Бекр во светлината на животната историја на Пратеникот.

Алаховиот Пратеник никогаш не излегол од заповедите на чистиот законот наШеријатот .

1. Би било погрешно да се каже дека Пратеникот ниту треба да се моли ниту да пости (не дај боже! ).

Тоа би било погрешно, бидејќи Пратеникот не може да биде ослободен од заповедите на Шеријатот . Затоа, како што Пратеникот не е ослободен од молитвата, постењето и другите исламистички заповеди, тој , исто така, не може да биде ослободен од заповедта на исламот во врска со наследство.

2. Зарем не постоеше политичка цел зад одбивање на едноставен исламски заповед во случаот со Fadak ?

3. Дали Ебу Бекр се обиде да го потисне неговиот политички ривал , Имамот Али и неговото семејство, негирајќи го наследство на Lady Sayyada?

4. Дали овој случај е поврзан со политичка економија?

Дали има намера да го лиши Имамот Али и неговото семејство од леб , исто така?

5. Имаше ли тука намера финансиски да се ослабне Имамот Али и да се запре во обидот да стане Калиф?

6. Дали има намера да се земат предвид оние луѓе кои го отфрлија Калифат на Абу Бакр, да им се забранат придобивките од Zakat и да се нападнат? Дали зад ова се крие узурпирање на Fadak ? Дали тие се плашат дека ако Fadak остане во сопственост на Али , тој ќе им помогне на нивните ривали финансиски ?

7. Дали има намера да ја понижи честа на потомство на Мухамед од узурпирање Fadak? Дали тие имаат намера да им покажат на луѓето дека Пратеникот го лиши својот народ од наследство?

Дали тие се обидуваат да докажат дека оние луѓе кои немаат право на наследување на Пратеникот немаат право на калифат ?

8.Дали многу луѓе се вклучени во запленувањето Fadak ?

9. Дури и ако преданијата раскажани од Ебу Бекр се сметаат за валидни, дали се применливи само за Пратеникот или на сите пророци?

10. Зошто Пратеникот сакал да ја лиши неговата љубена ќерка од неговото наследство?

11. Дали Пратеникот стравувал дека неговата ќерка и зет ќе го злоупотребат по неговата смрт (не дај Боже)?

12. Ако одговорот е да , зошто тој го предаде на неговата ќерка?

13. Дали овој страв се јавил затоа што таа го злоупотребила за време на животот на Пратеникот ?

14. Ако одговорот е да , кога и како се случило тоа?

Allamah Ibn Abil Hadid Mutazali има раскажано убава дебата за ова прашање помеѓу Chief Qazi и (Alamul Huda) Sayyid Murtuzа. Првиот го отфрли наследство на пророците, додека вториот се обиде да го докаже тоа.

Ставот на на Chief Qazi беше дека наследството на светите пророци спомнати во Куранот е во однос на нивните знаења и доблести и не се однесуваат на нивниот имот .

Ставот на Sayyid Murtuza беше дека наследството е во врска со богатство и земјата во прв план. Ова е точно. Знаењето и доблестите може да биде метафорично. Принципот на светиот Куран вели дека метафоричното значење се прифаќаат само кога вистинските значења се во сила . Што не е во ред ако Пратеникот остава во наследство материјални работи? Нема ништо лошо и тоа е во согласност со Шеријатот . Не е можно да се отфрли вистинското значење а да се прифати метафоричното. Дури и ако се прифати изјавата на Chief Qazi дека наследството на пророците е во врска со знаењата и доблестите , наместо на материјалните нешта , тоа би значело дека потомството на Пратеникот е наследник на неговите знаења и доблести.

Ако потомците на Пратеникот се наследници на неговите знаења и доблести како можеше Калифатот на Абу Бакр да биде легален во присуство на овие личности .17

Fadak како Подарок

Lady Sayyada го побара Fadak поради тоа што и бил подарен. Имамот Али, Хасан ,Хусеин и Umme Aiman беа сведоци од страна Lady Sayyada.

Сепак, Калифот ги отфрли сите сведоци и рече: " Текот на сведочењето не е целосен оти Али и е сопруг на Sayyada, Имамот Хасан и Имамот Хусеин се нејзините синови а Umme Aiman е нејзин роб ".

Факт е дека овој доказ е завршен во сите аспекти.

Погледнете ги следните стихови од Surah Aale Imran да знаете колку беше силен доказот на Али:

هو والمالئكة وأولوا العلم شهد الله أنه ال إله إالقائما

هو العزيز الحكيم بالقسط ال إله إال

Аллах сведочи, а и мелеките и учените сведочат дека нема друг бог освен Него. Чувар, навистина, на правдата. Нема друг бог освен Него; Он е Силен и Мудар! (3:18)

Во овој стих , Семоќниот Аллах , се става себе си, неговите ангели и праведните да бидат сведоци на Неговото единство ( Tauheed ).

Научниците кои сакаат правда се сведоци на Tauheed ( Монотеизам) и Имамот Али треба да биде помеѓу најистакнатите бидејќи Пратеникот изјавил во врска со знаењето на Али : "Јас сум градот на знаењето а Али е неговата порта. "

Што се однесува до правдата, небото нема видено човек како Али . Ако Имамот Али е сведок на Tauheed ( Монотеизам) , зошто да не може тој да биде сведок во однос на Fadak ? Чудно е што го прифаќаме сведоштвото на Имамот Али е во однос на Tauheed (Монотеизам) а го одбиваме во однос на Fadak . Имамот Али не е само сведок на Tauheed но исто така сведок на пророштвото на Пратеникот како што е споменато во Surah Raad од Семоќниот Алах:

ويقول الذين كفروا لست مرسال قل كفى باللهشهيدا بيني

وبينكم ومن عنده علم الكتابА оние кои не веруваат, велат: „Ти не си пејгамбер!“ Кажи: „Меѓу мене и меѓу вас Аллах е доволен Сведок. И кај Него е, исто така, знаењето на Книгата!“ (13:43)

Според правилното толкување , фразата " кој има познавање на книгата" имплицира на Имамот Али.

Овој стих докажува дека Имамот Али е сведок на пророштвото на Пратеникот Мухамед.

Сега се поставува прашањето зошто човек кој го сведочеше за пророштвото на Пратеникот не може да сведочи во однос на Fadak ?

Гранката сведочи за коренот

Сведочењето на Имамот Хасан и Хусеин беше одбиено велејќи дека гранката сведочиза коренот, односно сведоштво на Имамот Хасан и Хусеин не е прифатливо затоа што тие се синови на Lady Sayyada.

Настанот на раѓањето на Пратеникот Иса, и проблемот на Lady Maryam се претставени во Светиот Куран.

Кога луѓето почнаа да ја исмеваат Lady Maryam за раѓањето на детето, нејзиниот новороден син посведочи со неговото пророштво и невиноста на неговата мајка.

Ако сведоштво на децата во корист на нивните родители, не е прифатливо , зошто Алах направил Пратеникот Иса да сведочи за чистота на својата мајка ? Ако ова се прифати, што ќе се случи со сите настани раскажани од Ayesha во врска со нејзиниот татко? Имаше четири лица присутни пред Калифот . Еден од нив беше тужителот, другите

три беа сведоци. Повикајте се на инцидентот на Mubahila ( клетвена церемонија ) за да знаете калку е сигурно сведочењето на овие лица.

Сведочењето на Mubahila

Кога Христијанските учени лица го отфрлија пророштвото на Пратеникот Мухамед, Семоќниот Алах го откри стихот од Mubahila и рече:

ك فيه من بعد ما جاءك من العلم فقل فمن حاجتعالوا ندع

أبناءنا وأبناءكم ونساءنا ونساءكم وأنفسنا وأنفسكمثم نبتهل

فنجعل لعنة الله على الكاذبينНа оние кои расправаа со тебе за него, по знаењето кое ти дојде, па, кажи им:

„Дојдете, ќе ги повикам и синовите наши и синовите ваши, жените наши и жените ваши, и ние лично и вие лично да се помолиме понизно и проклетството Аллахово врз

лажговците да го повикаме.“ 18

Кога овој стих беше откриен , Пратеникот отиде во куќата на Имамот Али и ги покри Имамот Али , Фатима, Хасан и Хусеин со својата наметка и се молеше, велејќи: " О Алах ! Овие се мојата фамилија ".

Пратеникот тргна за Mubahila заедно со овие личности. Кога Христијаните ги виделе нивните осветлени лица, тие се согласиле да платат данок на Jizyah и стоеле подалеку од Mubahila .

Овој настан е доказ дека овие личности се сведоци на целиот Исламот , па дури и Христијаните го почитуваат нивното сведочење.

По инцидентот на Mubahila , овие четири личности отидоа кај Калифот . Еден од нив беше тужителот додека останатите четири биле сведоци.

Човечкиот ум би бил изненаден дека Калифот на Муслиманите го отфрла сведочењето на оние личности кои Семоќниот Алах ги направи сведоци на вистинитоста на целата исламска религија.

Исто така, доволно е да се каже во врска со Калифатот на овие личности за кои Аллах ги откри во следните стихови:

جس أهل البيت إنما يريد الله ليذهب عنكم الرركم ويطه تطهيرا

Аллах, навистина, посакува да го отстрани срамното дело од вас, о Ехлул Бејт, за да ве очисти, потполно! 19

Задолжително беше за Ебу Бекр да го прифати сведочењето на Lady Sayyada без никакви проблеми затоа што добро е познат настанот во кој Бедуин се расправаше за една камила со Пратеникот. Двајцата од нив тврдеа дека камилата е негова. Кога Бедуинот го прашал Пратеникот дали има сведоци, Khuzayma ibn Thabit дојде и сведочеше. Подоцна, Khuzayma бил запрашан зошто тој сведочел без знаење.

Тој одговорил: Ние, исто така сведочиме за проштвото и откровението на Мухамед , иако не сме го виделе архангел Jibraeel со нашите очи. Кога можеме да сведочиме за пророштвото без да го видиме , зошто не можеме да сведочиме во корист на Пратеникот за една камила? Пратеникот го прогласи сведоштвото на Khuzayma правилно и му дал титула сопственик на две сведоштва (Dhul Shahadatain ).

Би било подобро за Ебу Бекр , ако тој го прифатеше сведочењето на Lady Sayyada исто како што стори Бедуинот. Од друга страна , Lady Sayyada не го праша Ебу Бекр за сведок во врска со неговото предание за не-наследство , иако таа тоа го отфрли.

Воопшто не беше соодветно за Ебу Бекр да одбие сведок како Имамот Али. Umme Aiman му беше негувателка на Пратеникот, која му служеше на Исламоти на Гласник на Исламот целиот свој живот ; тогаш зошто нејзиното сведочење беше отфрлено?

Недоследност во постапувањето на Муслиманскиот Калиф

Ставот на Ебу Бекр во врска со наследувањето е навистина чудно :

1. Тој дозволи мечот на Пратеникот , неговите папучи и турбан да останат кај Имамот Али а не расправаше со него во врска со овие предмети.

2. Исто така во своите последни моменти Пратеникот ги предаде својот меч и прстен на Имамот Али. Ебу Бекр не ги бараат овие работи.

Ако мечот и прстенот беа преземени од страна на Калифот , бидејќи тие беа подароци, Fadak исто така беше подарок. Зошто е тој толку посебно за конфискување?

3. Lady Fatima ја чуваше облеката на Пратеникот , во која тој беше облечен во времето на неговата смрт. Ебу Бекр не ја побара, исто така?

4. Од сопругите на Пратеникот , исто така, не беше побарано да ги напуштат своите куќи.

5. Гувернерот на Bahrain, Alla ibn Hadhrami испрати некои стоки на Калифот . Jabir Ibn Abdullah му рече на Калифот: "Пратеникот вети дека ќе ми даде дел. Сега кога Пратеникот почина и вие сте Калифот на Муслиманите, вие треба да ми го дадете тој дел за мене. " Ебу Бекр не побара било какви сведоци од него и му го даде бараниот дел од стоката верувајќи му само на неговите зборови. 20

Зарем зборовите на главната од жените не беа повистинити од тие на Jabir?

6. Кога стоката од Bahrain беше примена од страна на Калифот, Abu Bashir al-Maazni дојде до него и му рече: "Пратеникот ми вети дел од стоката од Bahrain. " Слушајќи гоова, Ебу Бекр му подаде три грста на богатство.

Студентите од историјата се запрепастени дека кога обичен придружник на Пратеникот побара нешто, неговото сведочење беше прифатено. Од друга страна, кога ќерката на Аллаховиот Гласник го побара нејзиното право , од неа беше побарано да донесе сведоци. Силата на угнетувањето се гледа кога сведочењето на овие сведоци беше одбиено. Ќерката на Пратеникот која беше главната на жените од рајот беше испратена назад со празни раце.

Ако преданието на не-наследство е прифатено, многу компликации ќе се појават. Според оваа традиција, не би било законски Пратеникот да се погреб во сопствената куќа, бидејќи неговата смрт целиот негов имот се смета за милосрдие (добротворност) и имотот на сите Муслимани. Сега Пратеникот ќе нема врска со неговата куќа. Тогаш, како би можел да биде погребан во куќа , која не е негова?

Чудно е што Ебу Бекр и самиот раскажува уште една традиција дека пророците се закопуваат на истото место каде што починале. Кога пророците ќе починат на тоа место, дали тоа место се смета за нивна сопственост или добротворна цел ?

Ако овој имот се смета за добротворна цел, тоа нема да биде соодветно таму да се закопа пророк. Ако е соодветно да се погребе Пратеникот , потребно ќе биде да се прифати дека се што Пратеникот ќе остави зад себе не е добротворна цел.

Сега уште едно прашање се поставува: Беше ли Ебу Бекр свесен за конфликтот на овие два обичаи?

Понатаму, можеме да кажеме дека Ебу Бекр го раскажал обичајот: Пратеникот е погребан на местото каде што починал .

Пророк може да почине само на едно од овие две места:

1. На негов сопствен имот

2. Или на имот во сопственост на некој друг

Ако Пратеникот умире на својот имот, не е соодветно да го закопаат во тоа место, бидејќи тоа место станува добротворна цел.Ако Пратеникот умира на имот во сопственост на некој друг, не би било можно да го закопаат таму, бидејќи на тоа место му припаѓа на некој друг.

Значи ако обичајот на не-наследство се смета за точен, каде што ќе биде погребан Пратеникот ?

Местото каде што Пратеникот бил погребан му припаѓало нему и откако тој починал било претворено во добротворни цели. Тогаш, како Ебу Бекр добил право да направи тестамент дека тој треба да биде закопан покрај Пратеникот? Ако претпоставиме дека собата припаѓала на Пратеникот и тоа се смета за негов имот , дури и по неговата смрт, човек треба да побара дозвола од сопственикот пред да влезе. Дали Ебу Бекр побара дозвола од Пратеникот додека овој беше уште жив, да биде закопан до него ?

Или самиот Пратеникот рекол дека првиот Калиф треба да биде погребан покрај него ?

Сите овие проблеми се јавуваат ако ја прифатиме традиција на не-наследство. Чудно е што толкувачите на Ahlal-Sunnah дале се од себе да докажат дека наследството на пророците е само во однос на знаењето. До денес, не сме во можност да разбереме како знаењето и доблеста може да се наследи? Ако е тоа така , син на еден научник , исто така, мора да биде научник и син на некое неписмено лице ќе биде исто така неписмено. Погрешно е,социјално и психолошки што Ебу Бекр постапувал според предание (обичај), чија единствен нараторот бил самиот тој .

Додека постапувал така тој ја заборавил на силната Исламска традиција чија веродостојност била позната: дека Пратеникот рекол, " Fatima е дел од мене. Кој ќе ја повреди, ме повредува и мене, акој ме повреди мене го повредува Алах. " 21

Ебу Бекр требало да се сети на настанот на Abul Aas ibn Rubai додека го негирал правото на Lady Sayyada.

Овој инцидент е раскажани од историчарот Ibn Athir и вели: Abul Aas ibn Rubai ibn Abdul Aza се вброи во воени затвореници во битката на Badr. Тој беше сопругот на Zainab bint Khadija.

Сите затвореници од Мека беа ослободени откако платиле надоместок. Zainab bint Khadija испратила ѓердан како компензација за ослободување на нејзиниот сопруг. Овој ѓердан бил подарок од нејзината мајка Lady Khadijatul Kubra. Кога Пратеникот го видел овој ѓердан , тој се сетил на Lady Khadija и бил трогнат. Тој им рекол на Муслиманите: Ако е можно ослободете го сопругот на Zainab и вратете го ѓерданот.

Пред освојувањето на Мека, се случи дека Abul Aas да оди во Сирија превезувајќи трговски стоки кои му припаѓаат нему, како и на другите луѓе од Мека. По пат тој се судрил со Муслиманскта армија а тие му го зеле целото богатство. Тој се вратил кај неговата сопруга Zainab bint Khadija во текот на ноќта .Кога Алаховиот Пратеник отишол да се моли во раните утрински часови , Zainab извикала: " О луѓе! Јас му дадов засолниште на Abul Aas ibn Rubai".

Пратеникот побарал ако е можно Муслиманите да ја вратат стоката на Abu Aas . Тој рече дека тоа е пожелно , па нема да има казна доколку стоката не биде вратена.

Луѓето рекле: " О Гласнику на Аллах! Ние се покоруваме пред ваша желба и ние ќе ја вратиме неговата стока. "Така, Муслиманите му ја вратиле целата стока на Abul Aas вклучувајќи го и неговиот бастум. 22

Видовме дека Муслиманите го вратиле пленот од војната на Abul Aas за доброто на неговата посинета ќерка Zainab, иако тие имаа право на тие стоки . Дури и акоЕбу Бекр , помислил дека немало наследство за Lady Sayyada , имајќи го во предвид настанот со Abul Aas , тој требало да мисли на задоволството на Lady Sayyada пред сè. Беше ли овој чин на Ебу Бекр во согласност со Пророчкото однесување ( Sunnah )?

Другото лице на режимот на Saqifah

Amirul Momineen вели:

" Пазете се! Се колнам во Аллах , синот на Abi Qahafa ( Ебу Бекр ) се облече себе си (Калифатот) и сигурно знаел дека мојата позиција во однос на тоа беше иста како што е оската во однос на рачната мелница . Вода, поплава тече од мене и птица не може да летне до мене. Ставив завеса против Калифатот и се чував себе си подалеку од него.

Потоа почнав да размислувам дали да нападнам или мирно да се поклонам на заслепувачката темнина на страдањата каде пораснатите се немоќни а младите остаруваат и вистинскиот верник делува под притисок додека не го сретне Алах ( кога ќе умре). Сфатив дека издржливоста беше поумна. Јас станав трпелив иако очите ме бодеа а грлото ми се сушеше. Го гледав грабежот на моето наследство се додека првиот не сизамина, но му го предаде Калифатот на Ibnul Khattab."

Потоа тој го цитираше al-Aasha’s во следниов стих:

" Моите денови сега натежнале како грбот на камилата (во тежина) , а имаше денови (на леснотијата ) кога јас уживав во друштвото на Hayyan братот на Jabir” 23

"Чудно е дека за време на неговиот живот тој сакаше да биде ослободен од Калифатот но тој го потврди со друг по неговата смрт. Нема сомневање дека овие двајца го поделиле вимето од кое цицаат млеко строго меѓу себе. "

Калифатот кој Ебу Бекр го добил како резултат на напорите на Омер му беше вратен на вториов.

Пред номинирање на Омер, Ебу Бекр ги повика Uthman ibn Affan и Abdur Rahman ibn Auf. Тој разговараше за номинирањето на Омер и праша за совет. Abdur Rahman ibn Auf рече : "Што и да мислите за ова прашање е многу подобро." Abdur Rahman знаеше дека дури и за време на калифатот на Ебу Бекр , централната улога беше одиграна само од Омер. Uthman ibn Affan одговорил: "Неговата внатрешност е многу подобра од неговата надворешност и нема никој како него околу нас. "

Ние знаеме дека Осман е апсолутно исправен, бидејќи вториот Калиф одиграпрекрасна улога во воспоставувањето на владата на Saqifah .

Ние не знаеме дали двајцата од нив ги дале своите совети од нивните срца или само за доброто на одлуката на Калифот.

Тестамент на првиот Калиф кој се однесува на Омер

Конечно Ебу Бекр побара од Осман да ја запише номинацијата на Омер.

Историчарите имаат запишано дека Осман запишувал се што Ебу Бекр диктирал. Ебу Бекр ја изгубил свеста пред го спомене името на Омер . Осман го напишал името на Омер по свое. Кога Ебу Бекр се освестил , Осман рекол дека тој го напишал името наОмер . Ебу Бекр го одобрил и му заблагодарил на Осман.

1. Ние не можеме до денес да разбереме зошто Осман го напишал името на Омер во тестамент на некоја друга личност?

2. Дали тоа е дело на неговото пријателство ?

3. Ако претпоставиме дека Ебу Бекр починал во таа состојба на бессознание, дали волјата на Ебу Бекр може да се смета за легална?

4. Зошто мислењето на само две лица од целиот муслимански Уммет е во врска со номинацијата на Омер ?

5. Што е толку посебно во врска со овие две личности ?

6. Се вели дека Ебу Бекр го назначил негов наследник во корист на муслиманскиот Уммет . Зарем Пратеникот не мисли за доброто на муслиманскиот Умметот како него ?

7. Ебу Бекр ја искажал својата волја на неговата смртна постела и беше прифатена. Сепак , кога Пратеникот имаше намера да го стори тоа, луѓето велеа дека тој зборува глупости.

8. По неколку века подоцна , ако едно лице укаже дека Ебу Бекр ја искажал својата волја на неговата смртна постела во состојба на болест и тој зборувал глупости, дали тој ќе се смета како пријател на Исламот или непријател ? Муслиманскиот Уммет, треба да одлучи како треба да се нарекува таа личност кој користела слични зборови за Пратеникот.

9. Ебу Бекр и Омер верувале дека Пратеникот не назначил некого како неговиотнаследник. Слично на тоа, ако Ебу Бекр не би го именувал неговиот наследник , зарем не би овој акт се сметал како на пророчката пракса ( Sunnah )?

10. Кој беше проблемот во преземањето на ставовите на Emigrants и Помошниците во врска со Калифатот на Имамот Али?

Наједноставен и вистински одговор на сите овие прашања е дека Омер одиграл централна улога во номинацијата на Ебу Бекр како Калиф.

Оттука Ебу Бекр бил должен да го номинира Омер по неговата смрт.

Shura (Консултации)

Од кога вториот отиде по својот пат (од смртта) го стави ова прашање (на Калифатот ) во група и сметаше да бидам еден од нив. Но,Боже! Што имам јас со овие "Консултации "? Имаше ли сомнеж за мене во однос на првиот од нив сега да ме сметат сличен на овие? Но, јас останав на ниско, кога тие беа ниско, и летав кога тие летаа. Еден од нив се сврте против мене, поради неговата омраза а другиот се склони на друг начин, поради неговата роднинска врска и оваа работа и онаа работа. 24

Ibn Athir Umar ibn Maymun го раскажува настанот на Shura како што следува:

Кога Омер беше фатално повреден , луѓето побара од него да назначи наследник. Тој рече: " Кого треба да го именувам ? Ако Abu Ubaidah беше жив , би го именувал него. Јас тогаш би му рекол на Господа дека сум го именувал лицето кое Пратеникот го нарече достоен за во неговиот Уммет . "

"Ако Saalim Huzaifah ослободителот на робови е жив , би го именувал како мој наследник и би му рекол на Господа дека сум назначил мој наследник кого

Пратеникот го нарекувал голем љубител на Алах. " 25

Ние исто така, прифативме дека Омер навистина ќе го назначи Abu Ubaidah како Калиф ако овој беше жив. Тој би го номинирал Abu Ubaidah бидејќи тој го поддржа во Saqifah а не затоа што тој беше доверлив. Во тој случај , бројот на правилно водените Калифи би бил пет, наместо четири.

Студентот на историја е изненаден од нарацијата . Луѓето бараа Омер да не ги остави без водач по неговата смрт. Колку е чудно! Зошто истото не беше побарано од Пратеникот !?

Според гледната точка на Ahl al-Sunnah, Пратеникот не бил загрижен за иднинатана Умметот , па оттука тој ја оставил селекцијата за Калифот како дискреционо право на Умметот . Тој не се грижел за крвавите битки кои произлегуваат од него и поделбата на Умметот во голем број секти.

Аллах нека ги благослови двете Shaykhs (Ебу Бекр и Омер ) кои се справија со ситуацијата и го спасија Умметот од можно уништување . Ако Abu Ubaidah и Saalim беа навистина способени зошто Омер не ги именува во Saqifah ? Тој требало да искаже приврзаност на Abu Ubaidah а потоа да побара од луѓето да го следат , бидејќи Пратеникот го нарече доверлив.

Или пак, требаше да му се заколне на верност на Saalim и да рече дека ова лице е голем љубител на Аллах.

Пратеникот го нарекол Abu Ubaidah "доверлива личност на Умметот " а таква титула не му беше дадена на Ебу Бекр . Тогаш, како може верноста да биде дадена од страна на подоблесниот на помалку доблесниот?

Ако не беше можно да се направи тоа во Saqifah , Омер можел да побара Ебу Бекр , да го именува Abu Ubaidah место него затоа што тој беше "доверливо лице на Умметот . "

Исто така Омер изразил желба дека ќе го назначи Saalim како негов наследник ако тој беше жив.

Ебу Бекр раскажа традиција во Saqifah поради која Помошниците се повлекле : " Имамите ќе бидат од Quraish ".

Дали Salim припаѓаат на Quraish ?

Ако не, зошто Омер изразил желба да го именува како Калиф?

Ако Saalim не припаѓаат на Quraish, желбата на Омер покажува дека тоа не е неопходно за да се постане Калиф . Ако не е неопходно за Калиф биде од Quraish дали ставовите на двата Калифи се контрадикторни? Ако е така , која од нив е точна?

Saalim требаше да биде номинирани за Калиф , бидејќи тој го сакаше Аллах многу.Тоа е доказ дека правото на Калифатот е за оној кој во голема мера го сака Аллах.

Дали традицијата се лизга од умот на Омер? Раскажано е во Sahih Muslim дека Пратеникот рече: " Утре ќе го предадам знамето на лице кое ќе биде вистински човек. Тој го сака Аллах и Неговиот Пратеник и тие исто така го сакаат. Аллах ќе донесе победа во неговите раце. " 26

Пратеникот го опишува Имамот Али во оваа традиција дека тој го сака Аллах иНеговиот Пратеник а и тие исто така го сакаат. Традицијата во врска Saalim беше дека тој го сака Аллах, но ниту една традиција не докажува дека тој е сакан од Алах. Saalim го сакаше Аллах многу додека Имамот Али го сакаше Аллах но исто така, беше сакан од Аллах. Тогаш зошто Омер не го номинира Имамот Али како негов наследник ?

Патем , Омер избра комисија во која беа вклучени Имамот Али, Осман , Saad ibn AbiWaqqas, Abdur Rahman ibn Auf, Zubair ibn Awwam и Talha ibn Ubaidullah. Тој им рече:" По мојата смрт, за три дена да се одлучи кој ќе биде Калифот . Suhaib ќе се моли во тоа време. А Калифот мора да биде назначен на четвртиот ден . Мојот син Abdullah ibn Umar ќе учествува во работата на Комисијата како советник , но не постои место за него во Калифатот " Тогаш Омер го викна Abu Talha Ansari и му рече: " Донесете педесет лица за да се задржи строга контрола на оваа комисија додека еден од нив не биде избран за лидер ".

Потоа тој го повика Miqdad ibn Aswad и му рече: "Соберете ги овие членови по мојотпогреб за избор на лидер. Ако еден од нив го отфрли именување на лидер, отсечете му ја главата. Ако не се согласуваат две лица ,убијте ги и нив и ако комисијата е поделена на две групи, по три лица од двете страни , нека син ми, Abdullah ibn Umar ја донесе одлуката. Ако тие не ја прифатат одлуката на мојот син , треба да ја поддржите одлуката поддржана од Abdur Rahman ibn Auf и да ги убиете другите "

Читателите треба да застанат за момент и да забележат дека Омер наредил Калифот да биде именуван по неговиот погреб. Дали Калифот го направи истото во време на Пророковата смрт?

Според исламската историја, Светото Тело на Аллаховиот Пратеник уште било во куќата кога активностите на Saqifah започнале .

Омер го сметал изборот на калифот поважен од погребот на Пратеникот. Тогаш зоштоне го сметал назначувањето на калифот поважно во времето на неговата смрт?

Тоа беше едноставна забелешка. Дозволете ни да се вратиме во историјата. Кога умре Омер, Suhaib ја водел погребна молитва. Кога Омер беше погребан, Miqdad ги собра членовите на комисијата. Talha не бил присутен.

Shura постапка

Дејствувањата на Shura започнале . Abdur Rahman ibn Auf рече: "Дали има некој од вас кој ќе се повлече од Калифат и претпочита некој друг? ", Никој не одговори. Abdur Rahman рече дека ќе се повлече . Осман му се заблагодари а другите исто така покажаа задоволство поради овој чин. Имамот Али седеше тивко и гледаше сè. Abdur Rahman го праша него: "О Abul Hasan ! Кое е вашето мислење? Имамот Али, рече : "Треба да ми ветите дека секогаш ќе го цените правилното, нема да подлегнувате на вашите желби и ќе работите во корист на Исламот. “

" Abdur Rahman му ветил дека Имамот Али деке ќе го стори тоа ."27

По долга дискусија, Abdur Rahman ibn Auf му рече на Имамот Али: " Јас ја давам верноста кон вас во случај вие да ја следите книгата на Аллах, пророковата пракса (Sunnah ) и практиката на Ебу Бекр и Омер . "

Имамот Али одговорил:" Јас ќе ја следам само Книгата на Аллах , пророковата пракса (Sunnah ) и мојот личен напор ( Ijtihaad ). "

Потоа Abdur Rahman ibn Auf се сврте кон Осман и рече: " Јас ја давам верноста кон вас во случај вие да ја следите книгата на Аллах, пророковата пракса (Sunnah ) и практиката на Ебу Бекр и Омер ". Осман ги прифати сите три услови.

Abdur Rahman ibn Auf три пати го понуди Имамот Али, но тој секој пат ја одбивал праксата на Ебу Бекр и Омер.

Кога Abdur Rahman добил уверување дека Имамот Али нема да ја следи праксата на Ебу Бекр и Омер , тој му ја дал верноста на Осман и рекол : "Мир со тебе! Владико на верните! "

На ова, Имамот Али рече:" Јас знам зошто одговорноста на изборот на калиф ти беше предадена тебе а вие постапивте по точно утврден план . "28

Неколку прашања

Неколку прашања се јавуваат во овој момент:

1. Дали Abdur Rahman му ја даде верноста на Осман ненамерно или тоа беше планирано од напред?

2. Дали целта на вклучување "практика на Ебу Бекр и Омер " како еден од условите беше да се спречи на Имамот Али да стане калиф или нешто друго? Пред да се размисли за овие прашања, потребно е да се разговара за две важни прашања од Shura:

1. Историчарот, Tabari пишува: Кога Омер беше во неговата смртна постела , тој се сети на Abu Ubaidah и Saalim. Тој ја изразувал желбата повторно и повторно дека ако тие биле живи ќе назначел еден од нив како калиф . Една група на дружината дошле да се состанат со него . Имамот Али беше меѓу нив. Омер му рече на народот : "Сакав да назначам таков лидер кој ќе ви го покаже вистинскиот пат. "Велејќи ова тој посочил на Имамот Али.

"Тогаш јас заспав и сонував дека еден човек влезе во градината и засади неколку фиданки во неа. Тој ги скина цвеќината пораснати од растенијата. Јас го протолкував овој сон дека Омер ќе умре наскоро.

Како можам да го носам вашиот товар сега жив или мртов? Затоа назначете калиф по мене од оваа група на луѓе за кои Пратеникот дал вести од Рајот.

Saad ibn Zaid ibn Umar ibn Nufayl исто така беше еден од нив. Сепак јас не го вклучувам меѓу кандидатите за Калифат. Јас чувствувам дека треба да одат или Осман или Али.

Ако Али стане владетел тој би бил духовен. Сепак, тој е способен за враќање на правата на луѓето ." 29

1. Al-Fitnah al-Kubra Uthman bin Affan, стр. 102-1032. Ibn Hajar Asqalani, Al-Isabah fi Tamiz al-Sahaba, Vol. 2, стр. 501-5023. Surah Ahzaab 33:334. Surah Aale Imran 3:615. Имајќи го овој инцидент во умот, Rumi , мистикот вели: "Придружниците имаа љубов кон светот тие го оставија на Пратеникот непокриен . Abu ‘‘Ali Qalandar Panipatiго пофали Али, велејќи : " имам, кој на денот на починувањето на Пратеникот, го остави калифатот и седна да жали покрај Гласникот на Алах"6. Abdul Fattah Abdul Maqsood, Al-Imam ‘‘Ali bin Abi Talib, Vol. 1, стр. 1497. Ibn Abil Hadid, Sharh Nahjul Balagha, Vol. 3, стр. 283, Egypt8. Ibn Abil Hadid, Sharh Nahjul Balagha9. Abdul Fattah Abdul Maqsood, Al-Imam ‘‘Ali bin Abi Talib Vol. 1, стр. 21610. Surah Hashr 59:611. Ibn Abil Hadid, Sharh Nahjul Balagha, Vol. 4, стр. 28, допис бр. 4512. Balazari, Futuhul Buldan, стр. 46-4713. Surah Nisa 4:1114. Surah Nisa 4:3315. Surah Naml 27:1216. Surah Maryam 19:617. Sharh Nahjul Balagha, Vol. 4, стр. 78-10318. Surah Aale Imran 3:6119. Surah Ahzaab 33:3320. Sahih Bukhari, Vol. 3, стр. 18021. Горе споменатата традиција дискутирана е Sahih Bukhari22. Ibn Athir, Al-Kamil fit Tarikh, Vol. 2, стр. 93-94

23. Nahjul Balagha, Shiqshiqiya Sermon24. Nahjul Balagha, Shiqshiqiya Sermon25. Ibn Athir, Al-Kamil fit Tarikh, Vol. 3, стр. 3426. Sahih Muslim, Vol. 2, стр. 22427. Ibn Athir, Al-Kamil fit Tarikh, Vol. 3, стр. 35-3628. Ibn Abil Hadid, Sharh Nahjul Balagha, Vol. 1, стр. 50-6729. Tabari, Tarikh al-Umam wal Muluk, Vol. 2, стр. 34-35

Дел 2.2: Истрага на Saqifah 2

Мислењето на Омер за членовите на Shura

2. Друг историчар пишува дека откако Омер ги повикал Talha, Zubair, Saad, Abdur Rahman, Осман и Али рекол: "О Zubair ! Каков човек сте ! Еден ден сте човечко суштество и друг ѓавол. О Talha ! Каков вид на личност сте ? Пратеникот ви бил лут на вас, поради вашите зборови се додека тој починал. Поради вас стихот кој забранува брак со сопругите на Пратеникот беше откриен."

Според една друга традиција , Омер рекол: "О Talha ! Зарем не сте истата личност кој рекол дека,"Јас ќе се оженам со жените на Мухамед по неговата смрт ? Аллах не го направи Мухамед поправичен на ќерките од нашите чичковци повеќе од нас. " Заради вашато смелост , Аллах го откри овој стих :

وما كان لكم أن تؤذوا رسول الله وال أن تنكحواأزواجه من بعده أبدا

Не ви е дозволено да го вознемирувате пејгамберот, а ниту пак, по него, да ги венчавате жените негови. 1

Shaykh Abu Uthman вели дека ако карактерот на оние личности бил таков , зошто Омер на својата смртна постела рекол дека Пратеникот беше задоволен нив целиот својот живот?

Потоа Омер се сврте кон Saad ibn Abi Waqqas и рекол: "Вие сте лидер на групата која се сврте . Вие сте ловец и си играте со лак и стрела. Каква е врската на племето Zahra со калифатот ? "

Потоа тој погледна кон Abdur Rahman ibn Auf и рекол: " Едно лице не ги исполнува условите за калифат ако тој има слабости. Патем, каков е односот на Zahra соКалифатот ? "

Осврнувајќи се кон Али тој рекол:" Ако не сте духовен, во името на Аллах , вие сте нај заслужни за Калифат. Се колнам во Аллах ! Ако станете владетел ќе го предводите народот на вистинскиот пат . "

Гледајќи во Осман , тој рекол: "Јас можам да видам дека Quraish ќе ве направат владетел. Вие ќе ги наметнете Бену Умеје и Bani Muit над народот и ќе им ја предадете муслиманската јавна ризница. " 2

Протестот на Али на состанокот на Shura

Имамот Али го крена својот глас на протест пред членовите на Shura , со цел да го докаже своето право на Калифат. Тој рекол: "Јас го имам Алах за сведок, кој е свесен за сите ваши вистини и лага .

1. Дали има некој овде, освен мене , на чиј брат му се дадени крила во рајот во името на Аллах ?

2. Дали има некој овде, освен мене чиј вујко е главен на мачениците ?

3. Дали има некој овде, освен мене чија жена е главна на жените на светот?

4. Пратеникот ги смета моите синови како свои. Дали овде има некој таков, освен мене?

5. Дали има некој овде, освен мене , чии синови се водачи на младите од рајот ?

6. Дали има некој овде кој има повеќе знаење на Светиот Куран од мене?

7. Дали има некој овде за кого стихот на прочистување беше откриен?

8. Дали постои некој тука кој го видел архангелот Jibraeel? 9. Дали изјавата “од кого сум господар ..." е направен за некого, освенмене?

10. Дали некој, освен мене , Пратеникот го направил негов брат ?

11. Има ли некој кој победил во битката кај Ditch ( Khandaq ), освен мене?

12. Има ли некој кој е почестен со титулата ‘Haroon of Muhammad’, освенмене?

13. Дали има некој друг освен мене, кој се нарекува верник од Аллах во десет стихови од Светиот Куран ?

14. Дали има некој овде, освен мене, кој спиеше на креветот на Пратеникот ноќта на миграцијата?

15. Дали има некој овде, освен мене , така што ангели стоеја покрај него во битката на Uhad ?

16. Дали има некој овде, освен мене , што Пратеникот починал во неговиот скут?

17. Дали има некој овде, освен мене, кој откако Пратеникот почина, го избања, го завитка и го закопа?

18. Дали има некој овде, освен мене, кој поседува оружје, знаме и прстен наПратеник?

19. Дали има некој овде, освен мене на кого Пратеникот се искачи на рамениците за да ги скрши идолите?

20. Дали глас од небото довикна некого, освен мене: " Ако постои меч , тоа е Zulfiqar ; ако постои храбар младич , тоа е Али. "?

21. Дали има некој овде, освен мене, кој ја подели печената птица со Пратеник?

22. Дали има некој овде, освен мене, за кого Пратеникот рекол: "Ти си мојот столб во овој свет и на оној свет. "?

23. Дали има некој овде, освен мене, кој делувал во стихот на "Najwa"(Консултации)? 3

24. Дали има некој овде, освен мене, кој ја доби честа да му биде чевлар на Пратеникот?

25. Дали има некој овде, освен мене, за кого Пратеникот му рекол: "Те сакам повеќе од целото создание. Ти си највистинскиот за мене? "

26. Дали има некој овде, освен мене, кој заработил стотици урми со извлекување на сто кофи со вода од бунар, а потоа ги подели со Пратеникот?

27. Дали има некој овде, освен мене, кој беше поздравен од три илјади ангели на Badr?

28. Дали има некој овде, освен мене, кој е првиот муслиман?

29. Дали има некој овде, освен мене чија куќа беше посетена од страна на Пратеникот секогаш кога си одеше или доаѓаше во градот?

30. Дали има некој овде, освен мене, за кого Пратеникот рекол: "Ти си мојот прв сведок и првиот да ме преколка на чешмата на Kauthar? "

31. Дали има некој овде, освен мене чии членови на семејството биле земени заедно со Пратеникот до Mubahila ?

32. Дали има некој овде, освен мене, кој има платено Zakat во Ruku (поклонување) и Алах го откри стихот:

إنما وليكم الله ورسوله والذين آمنوا الذين يقيمونالة الص

كاة وهم راكعون ويؤتون الزСамо Аллах ти е чувар и неговиот апостол и оние кои веруваат , оние кои сe молат и

плаќаат за сиромашните, додека тие се клањаат ?

33. Дали има некој овде, освен мене, за кого Surah Dahr беше откриен?

34. Дали има некој овде, освен мене, за кого Алах го откри стихот?

أجعلتم سقاية الحاج وعمارة المسجد الحرام كمنآمن بالله

واليوم اآلخر وجاهد في سبيل الله ال يستوون عندالله

Што! правиш (онок кој превзема) давање на пијалок на верници ичување на Светата џамија , како оној кој верува во Аллах , а вториот

ден и се стреми тешко во Аллаховиот пат ? Тие не се еднакви со Алах .4

35. Дали има некој овде, освен мене, кои учел илјада изјави , од кои секоја од нив е клучот за илјада други изјави?

36. Дали има некој овде, освен мене на кого Пратеникот му шепна и ги направи луѓетотивки , велејќи : "Јас не, туку Алах"

37. Дали има некој овде, освен мене, за кого Пратеникот рекол: "Ти и твоите шиити ќе бидете успешни на Судниот ден ? "

38. Дали има некој овде, освен мене, за кого Пратеникот вели: " Оној кој мисли декаме сака а прикрива злоба за Али е лажго ?"

39. Дали има некој овде, освен мене, за кого Пратеникот рекол: " Ако некој сака дел од мене тој го сака и Алах? Пратеникот праша кој е тој дел, Пратеникот одговори: " Тие се Али, Фатима, Хасан и Хусеин ".

40. Дали има некој овде, освен мене на кого Пратеникот рекол: " Ти си најдобриот човек после Пророците . "

41. Дали има некој овде, освен мене кого Пратеникот направи критериум на добро и лошо?

42. Дали има некој овде, освен мене кого Пратеникот го зел под својата наметка?

43. Дали има некој овде, освен мене , кој ја однесе храната на Пратеникот во пештерата во Hira?

44. Дали има некој овде, освен мене, за кого Пратеникот рекол: " Ти си ми брат, везири мојот другар од моето семејство. "

45. Дали има некој овде, освен мене, за кого Пратеникот рекол: "Ти ги предводиш воИсламот , ти си посупериорен во дејствата и имаш повеќе трпение од нив“.

46. Дали има некој овде, освен мене, кој го уби Marhab , Евреинот ?

47. Дали има некој овде, освен мене, кој ја откорна портата на Khaiber , која беше држена од четириесет лица во исто време ?

48. Дали има некој овде, освен мене, за кого Пратеникот рекол: " Злоупотребата врз него е злоупотреба врз мене? "

49. Дали има некој овде, освен мене, за кого Пратеникот рекол: "О Али ! Твојата дестинација, Рајот е поврзана со мојата дестинација , рајот ? "

50. Дали има некој овде, освен мене, за кого Пратеникот рекол: "Ти ќе бидеш на правата страна на божествениот престолот на судниот ден и Аллах ќе те натера да носиш две облеки – едена зелена а друга црвена? "

51. Дали има некој овде, освен мене, кој се молел седум години пред муслиманите да почнат да се молат ?

52. Дали има некој овде, освен мене чија љубов се смета како љубовта на Пратеникот и чије непријателство се смета како непријателство на Пратеникот ?

53. Дали има некој овде, освен мене, чие проповедање на Wilayat ( мајстор ) беше направено задолжително од Аллах на Пратеникот ?

54. Дали има некој овде, освен мене кого Пратеникот го нареколн " лидер на верниците“ (Yasoobil Momineen )?

55. Дали има некој овде, освен мене, за кого Пратеникот рекол: "Јас ќе го испратам до тебе тој кого Аллах го тестира за верата. "?

56. Дали има некој овде, освен мене кого Пратеникот го направи да јаде калинка наРајот ?

57. Дали има некој овде, освен мене, за кого Пратеникот рекол: "Јас добив она што го барав од Господ и се што ќе побара Господ за мене , јас тоа го барам за тебе " ?

58. Дали има некој овде, освен мене, за кого Пратеникот рекол: "Ти ќе останеш непоколеблив на заповедите на Аллах, ќе ги исполниш ветувањата на Господ , и ќе имаш висок ранг во близина на Аллах. " ?

59. Дали има некој овде, освен мене, за кого Пратеникот рекол: "Ти се супериорен во однос на Умметот како сонцето што е на месечината,а месечината на сите ѕвезди ."?

60. Дали има некој овде , освен мене, на чии пријатели се дадени вести за рајот а на непријателите се дадени вест за пеколот?

61. Дали има некој овде, освен мене, за кого Пратеникот рекол: "Луѓето се од различни дрвја а јас и ти од исто дрво. "?

62. Дали има некој овде, освен мене кого Пратеникот го нарекол , " Господар на Арапите ?

63. Дали има некој овде, освен мене, кој му беше домаќин на архангел Jibraeel ?

64. Дали има некој овде, освен мене, кој го проповедаше Surah Baraat?

65. Дали има некој овде, освен мене, кој ќе ги подели рајот и пеколот?

Членовите на комитетот одговорија негативно на секое прашање.

" Кога знаете за овие доблести мој , не го оставајте правилното за да го следите погрешното.“

Сепак, Abdur Rahman ibn Auf и неговите придружници го лишија Имамот Али од Калифатот.

Анализа на Собирот во Shura

Сте ги прочитале ставовите на Омер во врска со Shura и членовите. Тој отворено ги изразил своите ставови во врска со сите членови. Омер беше избрал Комитет со ограничен бројот на членови на комисијата ,а потребен бил поголем број на членови со цел да се најде решение за ова клучно прашање.

1. Омер го ограничил функционирањето на овој комитет . Тој ја ограничи слободата на мислење.

2. Рацете на оваа комисија беа “врзани“ а на стражарите им било наредено да го убијат секој кој се противи на мнозинството .

3. Ако комисијата се подели на две еднакви страни , страната која е поддржана од Abdur Rahman ibn Auf требаше да се претпочита. Зошто треба да се даде предност на мислење од Abdur Rahman ibn Auf?

4. Дали мислењето на Abdur Rahman ibn Auf се смета како конечна пресуда затоа што тој мораше да ја поддржи номинацијата на Омер од Ебу Бекр ?

5. Дали постои доказ во Светиот Куран и преданијата, што укажува на тоа дека е задолжително да се убие оној кој се противи на Abdur Rahman ibn Auf ?

6. Во врска со убиството на верник Алах вели:

دا فجزاؤه جهنم خالدا فيها تعم ومن يقتل مؤمنا موغضب الله

عليه ولعنه وأعد له عذابا عظيماА оној које ќе убие верник намерно, тогаш, казната негова е Џехеннемот. Во него за

навек ќе остане. Аллах врз него ќе го разлее гневот Свој, ќе го проколни и ќе му подготви казна голема. 5

Ако казнување на заеднички верник е такво , каква ќе биде казната за убиство на еденпридружник на Пратеникот од кого Пратеникот бил задоволен се додека тој починал, за што и самиот Омер признал?

7. Ahl al-Sunnah често вели дека Пратеникот рекол: "Моите другари се како ѕвездите . Вие ќе бидете водени ако следите било која од нив . "

Зарем ова не му падна на ум на Омер и дека спорот меѓу нив не беше на штета на Уметот? Зошто тој нареди убивање на оние ѕвезди кои се противат ?

8. Дали е легално да се убие човек , ако тој има различно мислење во било која религија или општество на светот?

9. Дали Abdur Rahman ibn Auf имаше критериум за правилно и погрешно па да е задолжително да се обезглави човек кој му се спротивставува ?

10. Омер верувал се до времето на неговата смрт дека назначувањето на калиф не беше Пратеникова Пракса ( Sunnah )туку дека тоа беше задача на Ебу Бекр да назначи калиф. Зошто тој ја напушти Пратениковата пракса и ја следел праксата на Ебу Бекр ?

11. Куранот ни нареди да го следиме Пратеникот и да не застраниме од неговиот пат. И покрај тоа , кои се причините , поради кои тие не го следат Пратениковиот пат?

12. Зошто е Калифатот ограничен само на шест лица, а зошто не би можело да се најде способен човек во целиот муслимански Уммет ?

13. Се вели дека Пратеникот бил задоволен со сите нив , кога тој починал. Тешко да се прифати оваа изјава која Омер самиот ја изјави за Talha ibn Ubaidullah: " Пратеникот ви остана лут на вас за една од вашите изјави ". Кога таквите луѓе се вклучени во работата на Комисијата , како тоа може да се каже дека тие се избрани на задоволство на Пратеникот ?

14. Дури и ако претпоставиме дека Пратеникот беше задоволен со сите нив, не значи дека Пратеникот бил лут на целиот Уммет со исклучок на овие шест ?

15. Ако одговорот е не , што може да биде причина за ограничување на калифатот на шест лица кога Пратеникот е задоволен со илјадници луѓе ?

16. Омер прифатил дека Saeed ibn Amr ibn Nufayl е прифатлив за Калифат. Тогаш зошто не беше тој вклучен во работата на Комисијата ?

17. Вториот калиф забележа дека Али беше продуховен. Дали некој друг исто така, направи таква забелешка?

18. Дали Омер беше единствената личност што го испита животот на Имамот Али? Дали животот на Имамот Али е непознат за другите?

Ако не, тогаш зошто и другите не го забележија тој животен тек?

Ние , треба да се сеќаваме на овие зборови на Ibn Abbas: " Али влева таква инспиративна стравопочит , така што не би можеле да започнеме разговор со него без страв. "

19. Дали службата на исламот е направена подеднакво од страна на сите членови на комисијата? Ако не, зошто Омер ги стави во еден ред ?

20. Не беа ли некои членови поврзани едни со други?

21. Ако одговорот е да , дали тие можат да го поддржат својот роднина на нефер начин или не?

22. Зарем не е факт дека Talha беше од племето на Ебу Бекр, Bani Tameem, кои немаа добри односи со Имамот Али?

23. Saad ibn Abi Waqqas и Abdur Rahman ibn Auf му припаѓале на Bani Zahra и ималемногу блиски односи со Бену Умеје. Hamna bint Sufyan му беше мајка на Saad ibn Abi Waqqas и блиска роднина на Осман . Би можело ли да се очекува дека Saad ibn Abi Waqqas би ги напуштил своите роднини и би му дал поддршка на Али? Umme Kulthum bint Uqbah му беше сопругата на Abdur Rahman ibn Auf. Таа ми беше сестра Осман. Би можело ли да се очекува дека Abdur Rahman ibn Auf ќе го напушти својот зет и ќе поддржи некого друг во овие пресудни настани?

24. Дури и ако се има предвид дека забелешките на Омер во врска со имамот Али се точни,дали е фер да се негира калифат на лице само заради неговиот дух?

25. Ние ја имаме прочитано нарацијата на историчарот , Tabari дека Омер рекол дека Али ќе ги води луѓето на вистинскиот пат . Ако оваа изјава е точна, што беше причината за создавање на сомнеж на изборот на Али? Исто така, подготвеноста да се направи состанокот во Shura, вреди да се забележи.

26. Abdur Rahman ја покажа својата итрина и се повлече од калифатот , така што никој не може да се противи на него. Поентата е во тоа дали оваа одлука е спонтана или планирана?

27. Зарем Abdur Rahman не го назначи неговиот близок роднина по повлекувањето?

28. Не беше ли назначувањето на Осман поради семејни односи ?

29. Abdur Rahman ibn Auf стави три услови за Калифат: следењето на Куранот, Пратениковата пракса и праксата на двата Shaykhs (Ебу Бекр и Омер ). Зошто практика на двата Shaykhs беше вклучена покрај Куранот и ПратениковатаПракса?

30. Ако практика на двата Shaykhs е дел од Светиот Куран и Пратениковата пракса (Sunnah ) зошто беше споменато одделно?

31. Ако тоа не е дел од Куранот и Пратениковата пракса ( Sunnah ) зошто беше вклучено како услов за Калифат ?

32. Постојат бројни такви настани во книгите по историја каде што ставовите на Ебу Бекр беа различни од оние на Омер . Сега, ако нивните наследници ги следат нивните практики како тие би одлучиле за прашања во кои веќе има разлика?Чиј пракса треба да се претпочита во такви прашања? Постојат голем број на настани во кои практиката на Омер е различна од онаа на Пратеникот.

Некои лични напори на Омер

1. Пратеникот и Ебу Бекр даваат еднаква поддршка за сите муслимани. Дури и Ебу Бекр не правел разлика помеѓу оние кои први го прифатиле исламот и оние обичните муслимани. Сепак Омер го направил токму спротивното од ова и престанал да дава еднакви плати за сите муслимани. Тој поставил различни износи за различни луѓе. 6

Омер имал чуден карактер . Од време на време се лутел на исламот а друг пат користел навредлив речник . Оттука неговиот карактер воопшто не бил способен за Калифат. Страниците на историјата се полни со инциденти кои ја прикажуваат суровата природа на Омер.

1. Човек дошол до него и рекол: " Вака и вака: човек ми направи неправда мене. Те молам дај ми ја мене правдата ".

Омер го камшикувал и рекол: "Кога Омер е слободен, ти неидеш. Кога тој е зафатенсо работи на муслиманите, дојде тука со твоите жалби! "

Човекот си отишол стенкајќи од болка. По некое време Омер го повикал повторно иму го подал камшикот и рекол: " одмазди се "

Човекот рекол : "Јас ви простив во името на Аллах и заради вас. "

Омер рекол: " Прости ми било за доброто на Алах или заради Мене . "

Човекот рекол: "Јас ви прости за доброто на Алах".

Омер рекол: " Сега можете да одите ." 7

Лицето на правдата на Фарук беше поврзана со неговата сурова природата каде подносителите понекогаш мораше да сносат казна , наместо да добијат правда.

2. Омер го направил Noman ibn Adi ibn Nufaila гуврнер на провинцијата Meesan. Неколку дена подоцна, некој му рецитирал песна на Омер славејќи го Noman . Омер му напишал писмо на Noman велејќи дека го повлекол од функцијата и побара од него наскоро да се врати .

Тој се вратил и рекол: " Се колнам во Аллах ! Јас никогаш не допре ни вино ни жени. Тоа беше само ефект на поезијата. "

Омер рекол: “Тоа е точно, но ти нема повеќе да работиш во мојата влада“

3. Човек од Quraish беше назначен за гувернер на Омер . Омер слушнал строфа од песна напишана во неговата пофалба како што следува:

"Направи да се напијам така што коските ќе ми бидат потопени и направи Ibn Hisham да има полна чаша. "

Омер го повикал по слушањето на овие стихови. Поетот бил многу лукав . Омер прашал дали тој ги напишал овие линии.

Тој одговорил потврдно и прашал дали тој ги слушнал слените редови. Омер одговорил негативно. Тогаш, поетот рецитирал:

"Направи да пијам мед измешан во дождовница оти Јас не сакам да пијам вино."

Омер беше импресиониран со неговата снаодливост и побара од него да продолжи со своите обврски.

4. Умар го праша гувернерот неколку прашања за светиот Куран и шеријатот . Гувернерот даде задоволувачки одговори и Омер побара од него да продолжи со своите обврски. На враќање тој рекол: " Имав сон , ве молиме да го протолкувате за мене" Омер побара да го раскаже неговиот сон. Тој рекол: "Го видов сонцето и месечината како се борат едни со друг . Секој од нив имаше војска . " Омер праша: "Од која страна си учествувал? " Тој рекол дека тој учествувал од страна на Месечината.

Омер рекол: "Јас ви ја одземам должноста оти Аллах рекол:

وجعلنا الليل والنهار آيتين فمحونا آية الليل وجعلناآية النهارمبصرة

И денот и ноќта Ние ги направивме две знаменија. Па, знамението ноќ го избришавме, и знамението ден го направивме очигледно 8

5. Мировен договор беше потпишан помеѓу Пратеникот и Suhail ibn Amr во Hudaybiya. Еден од условите беше : Ако некој од Мека се приклучи на Муслиманите, тие него ќе го вратат, но ако некој од Муслиманите дојде во Мека, тој нема да биде вратен.

Омер се налути кога Пратеникот го прифати овој услов. Тој отиде кај Ебу Бекр и протестираше таму. Потоа тој дојде и седна во близина на Пратеникот и му рекол: " Зошто сакате да не обесчестите нас? "

Пратеникот рекол дека тој е Аллаховиот Пратеник и нема да биде непослушен кон Алах.Омер станал налутен, и станал од таму , велејќи: " Се колнам во Аллах ! Ако моите поддржувачи беа присутни јас немаше да го носам овој срам. " 9

Еднаш Омер одеше низ градот заедно со Abdur Rahman ibn Auf во текот на ноќта кога видел некои луѓе како пијат вино . Тој му рекол на Abdur Rahman: " Јас ги познавам . " Утрото тој ги повика и праша: " Зошто пиевте вино во текот на ноќта ?"

Еден од нив праша: " Кој ти кажа ?"

Омер рекол : "Јас ве видов како пиете вино синоќа. " Човекот праша: " Зарем Аллах ти нареди да не шпионираш?" Омер му простил .

Недоследност помеѓу праксата на Пратеникот и Омер

Ние веќе разговаравме за разликата во мислење на Омер во однос на поделбата на плати и времето на договор за Hudaybiya . Само мал број на противречности се наведени тука :

Нам ни треба брод за да пловиме по ова безгранично море.

1. Пратеникот направи договор со Евреите од Khaiber по битката дека тие ќесе грижат за овоштарниците во Khaiber и ќе имаат педесет проценти удел во жетвата. Оваа практика продолжи и во текот на времето на Пратеникот и Ебу Бекр. Омер ги одзеде овие насади и земјиште, и ги прогони сите нив.

2. Пратеникот ја освоил долината на Qura и потпиша сличен договор соЕвреите од тоа место.

Омер ги прогони сите во Сирија за време на неговиот калифат и ја грабна целата нивна земја. 10

Взаемни разлики помеѓу праксата на Ебу Бекр и Омер

Ние веќе разговаравме за неколку разлики во претходните делови. Повеќе разлики се наведени тука, како примери. Бараме од научниците да ни кажат како може да се следи практиката на двата Shaykhs кога има разлики во пракса на Ебу Бекр и Омер? Како тоа може да се направи услов за Калифат ?

1. Uyyana ibn Husn и Iqra ibn Hubais отидоа кај Ебу Бекр и рекоа: "О калиф на Пратеникот ! Имаме неплодна земја. Не е можно да ја обработиме. Ако ни се даде плодна земја ние ќе работиме напорно и ќе имаме корист од тоа.“ 11

Ебу Бекр побара мислењето од луѓето насобрани таму. Луѓето ја одобрија одлукатада им се даде земјиште. Ебу Бекр им подари земјиште и побара сведоците да го потпишат документот. Сепак Омер не бил присутен во тоа време. Омер на излегување ги прашал што се тие документи. Тие рекоа дека тоа се документи од земјата која ја добиле. Омер ги зеде документите од нив и ги раскина велејќи: " Начинот на којПратеникот ве привлекува е срамота за Исламот. Денес Исламот има напреднато со благодатта на Аллах и нема потреба сега да се освојат вашите срца! "Тие се вратиле кај Ебу Бекр а се пожалиле на однесувањето на Омер. Тогаш Омер дошол кај Ебу Бекр и луто го прашал: “Дали земјава што си им ја дал на луѓево е твоја лична сопственост или им припаѓа на сите Муслимани?“

Ебу Бекр одговорил: “Сопственост е на сите Муслимани“. Омер прашал: “Тогаш зошто си им ја дал без да го прашаш целиот Муслимански Умет? “ Ебу Бекр одговорил дека се посоветувал со луѓето кои биле насобрани тука. Омер рекол: “Дали секој Муслиман е подобен да даде совет?“ 12

2. Разликата помеѓу практиката на Ебу Бекр и Омер може експлицитно да се види во настанот со Malik ibn Nuwairah

Настанот со Malik ibn Nuwairah

Тоа е најтажниот настан во историјата на Исламот и Khalid ibn Walid направи многу социјални и верски груби грешки.

1. Khalid ibn Walid го нападна Malik ibn Nuwairah без дозвола на калифот.

2. Чинот на Khalid не е во сооднос со Шеријатот .

3. Калид наредил убивање на Малик со зборови што може да се споредат со "предавство ", кое е строго забрането во Исламот.

4. Калид се оженил со вдовицата Малик дури и пред неговото мртво тело да биде погребано. Законот на невиноста и исламскиот шеријат го не дозволуваат тоа. Сепак Ебу Бекр му ги прости сите негови дела. Од друга страна , Омер го мразел овој чин на Калид . Кога тој беше назначен за калиф, тој го разрешил Khalid. Овој инцидент може да биде сумиран како што следува:

Ibn Athir пишува: Кога Khalid се ослободи од борбите против Fuzara , Asad и Bani Tai, тој се сврте кон Batah . Malik ibn Nuwairah и неговиот клан живееле во оваа област.

Некои следбеници на Khalid се повлекле и рекле дека Калифот не наредил да нападнат. Тие рекле дека Калифот им наредил дека кога тие ќе бидат ослободени од Buzakha ; ќе треба да чекаат за следна наредба. Khalid им рекол: " Јас сум вашиот лидер и Malik е заробен од мене. Ако не сакате да дојде јас ќе ја земам армијата на Emigrants со мене.“

Ебу Бакр ја советуваше неговата војска да кажуваат молитва ( Adhan ) во секое место каде што ќе запрат. Ако противниците исто така се молат, не ги вознемирувајте. Ако не кажуваат Adhan треба да бидат нападнати. Ако тие кажуваат Adhan тие треба да бидат прашани за Zakat . Ако тие велат дека Zakat е задолжителен, не ги вознемирувајте. Ако речат поинаку , нападнете ги.

Khalid стигна до ова место заедно со својата војска , повика за молитва (Adhan). Племето на Malik, исто така, рекол Adhan како одговор. Ова беше посведочено од Абу Qatadah , еден војник на Khalid.

Армијата на Khalid ги нападна муслиманите , мечовите беа спремни и битка започна од двете страни. Луѓето од племето Малик ги прашаа напаѓачите: " Кој сте вие? " Напаѓачите одговориле: "Ние сме муслимани " Луѓето од племето Малик рекле: "Ние сме , исто така, Муслимани. Тогаш зошто се бориме?“ Армијата на Khalid побара од нив да го спуштат оружјето и луѓето го сториле тоа. Потоа Калид наредил неговата војска да ги уапси сите луѓе од племето Малик и тие биле повикани . Malik ibn Nuwairah исто така беше донесен. Неговата сопруга дојде со него. Таа беше убава жена и Калид гледаше во неа лакомо . Малик изјавил на неговата сопруга : "Ако не дојдеше ќе бевме спасени. Сега Khalid те виде со неговите алчни очи и знам дека ќе ме убие со цел да те здобие. "

Тоа беше ладна и темна ноќ и затворениците се треселе . Khalid му даде знак на повикувачот и овој извика гласно: " Загревајте ги затвореници ! ", но преведено споредречник на Bani Kinana, тоа значи "да ги убиете вашите затвореници. " Војниците на Khalid ги убиле сите побожни муслимани од тоа племе .

Телата на убиените се 'уште лежеа на земјата а Khalid се оженил со вдовицата на Малик. Кога Abu Qatadah го виде сево ова дојде во Медина и го информира Ебу Бекр на овој инцидент. По ова , Омер рекол: " Мечот на Калид стана екстравагантен. Тој треба да се отфрли и казни сериозно . "

Ебу Бекр рекол: " Погрешно бил протолкуван и направил грешка. Калид е " мечот на Алах“. Не се противи на Калид . " Калид дојде во Медина по неколку дена и побара Ебу Бекр да му прости . Тој му прости и го озакони неговиот брак.

Mutammam ibn Nuwairah братот на Малик дојде кај Ебу Бекр и рекол: " Мојот брат беше убиен од Калид и моите луѓе беа донесени во Медина незаконски. Сакам Калид да биде казнет по Шеријатот и затворениците треба да бидат ослободени ".

Ебу Бекр веднаш ги ослободи затворениците и даде надомест за смртта на Малик од

Муслимански каса наместо да го казни Калид .Mutammam ibn Nuwairah секогаш рецитираше елегии во знак на сеќавање на неговиот брат. Неговиот елегии имаат голема литературна вредност во арапска литература дури и денес. 13

Анализи на инцидентот на Малик

1. Нападот беше спроведен без дозвола на калифот.

2. Војници добиле наредба на калифот дека тие треба да кажат Adhan и ако противниците исто така, кажат Adhan , тие не треба да себорат. Потоа тие требаше да прашаат за Zakat . Ако противниците сметаат дека е задолжително, тие не треба да се вознемируваат .

Тогаш што е вината на Малик и неговото племе ? Тие рекле Adhan и се молеле како што рекол сведокот Абу Qatadah , придружник на Пратеникот. И покрај тоа , тие биле убиени. Зошто ?

3. Калид ја искористил двосмислената изјава да нареди нивно убивање и тоа значи, "загреете ги Вашиот затвореници " , но според Bani Kinana, тоа значеше : " Убиј те ги вашите затвореници ! " Калид сметал дека тој ќе нареди убиството на затворениците со оваа изјава . Меѓутоа, ако калифот се налути тој би рекол дека тој им наредил да се загреат. Тој тогаш можеше да се каже дека тој не наредил убивање на затворениците и дека војниците погрешно ги протолкувале неговите зборови. На тој начин може да ја докаже својата невиност во целиот инцидент .

4. Ако Калид се сомневал во нивната вера дури и кога видел дека тие се молат требало да ги испрати во Медина кај Калифот . Кој му даде право да ги елиминира?

5. Телото на мажот лежеше додека Калид се оженил со вдовицата . Овој чин на Калид е за осуда. Тоа не е дозволено ниту од Исламот , ниту со човечката природа !

6. Омер сметал дека Калид е виновен и достоен за тешка казна. Тогаш зошто Ебу Бекр му прости толку тешко злосторство на Калид ?

7. Дури и Калид го призна своето злостворство пред Калифот и побара прошка , и Калифот му прости . Дали има некоја клаузула во исламскиот шеријат , во кој се наведува дека ако едно лице ја признае својата вина пред Калифот и побара милост, тој треба да биде ослободен од законската казна ?

8. Дали личен напор ( Ijtihaad ) е дозволено во присуство на Експрес текст ( NASS )?Ова е причината зошто Имамот Али одби да ја следи праксата на Ебу Бекр и Омер .

9. Чинот на Ебу Бекр , исто така, ја покажува вината на Калид затоа што тој веднаш ги ослободил затворениците и платил надомест за смртта на Малик. Ние не можеме да разбереме зошто ризницата на муслиманите беше направена да го носи товарот на гревот од Калид? По овој инцидент, Abu Qatadah се заколна дека нема да се приклучи на армијата на Калид. Тој се врати во Медина, откако беше сведок на тоа угнетување и го повраза целиот инцидент со Ебу Бекр . Тој рекол дека го запирал Калид од убиството на Малик но Калид не обрнал внимание на неговите зборови. Тој ги прифатил сугестиите на оние Бедуини кои немале друга намера освен да ограбат .

По сослушувањето на Abu Qatadah , Омер , исто така, рекол дека е задолжително да се казни Khalid. 14 Кога Калид се вратил во Медина , Омер му рекол: "О, непријател на својот живот ! Ти нападна Муслиманин и незаконски го уби и ја зеде неговата сопруга. Ова е јасна блуд. Се колнам во Аллах ! Ние ќе ве каменуваме до смрт. "

Историчарите напишале дека кога Омер дошол на власт, тој ги собрал преживеаните членови на семејството на Малик и им наредил на муслиманите да ги вратат нивните ограбени предмети што е можно поскоро. Тој дури ги вратил оние жени кои биле продадени како робинки а некои дури биле и бремени. Тие жени биле вратени кај нивните претходни сопрузи.

Исто така , Калид е истото лице кое го уби Saad ibn Ubadah во Сирија во текот на ноќта, а потоа прошири гласини дека тој бил убиен од страна на Jinns .

Калид извршил слична грешка за време на животот на Пратеникот. Пратеникот молеше, велејќи: " Господи! Јас сум настрана од овој чин на Калид . "

Поради овие подвизи, Калид беше разрешен од страна Омер од функцијата командант.

Ibn Athir пишува дека веднаш штом Омер дојде на власт, тој му напиша писмо на неговиот командант, Abu Ubaidah и му нареди да ја преземе одговорноста на армијата на Калид. Тој го разреши Калид и му нареди на Abu Ubaidah да го преземе турбанот од главата на Калид и да го раздели неговото богатсво. 15

Можеме да заклучиме од погорниве инциденти дека практиката на Ебу Бекр и Омер не била конзистентна во однос на религијата и на светот. Оттука Имамот Али одбил да ги следи, бидејќи знаел дека основата на Исламското правило е Куран и Пратениковиот Sunnah и ништо друго не е потребно. Али не беше како денешниве политичари кој е подготвен да ги прифати сите услови за стекнување надмоќ .

Од друга страна , Осман ги прифати сите услови, но Историјата докажува дека ниту го Следел Куранот и Пратениковата пракса (Sunnah), ниту пак практиката на Двата Shaykhs (Ебу Бекр и Омер).

Уште еден (трето) лице на Saqifah Uthman ibn Affan

"Додека третиот човек на овие луѓе застана со кренати гради помеѓу неговиот измет и сточна храна. Со него, децата од неговиот дедо,( Umayyah ), исто така, станаа голтајќи го Алаховото богатство како камила воодушевена од пролетното зеленило, додека неговото јаже не се скина, неговите дејства го уништија а неговата лакомост го докрајчи.

Во тој момент, ништо не ме изненади , но толпата луѓе кои брзаат кон мене. Тие напредуваа кон мене од сите страни како грива на хиена ; толку многу што Hasan и Husayn се судрија и двата краја на мојата наметка беа растргнати .Тие се собраа околу мене како стадо на овци и кози . Кога ги зедов уздите на Власта , една партија се отцепи , друга стана непослушна, додека остатокот започна да дејствува неправедно како да не го слушнале зборот на Аллах кој вели:

“Куќата ахиретска Ние ја определивме за оние кои не сакаат да се дујат и безредие да прават на земјава. Ете, тоа е награда за богобојазливите.“ 16

Да, во името на Аллах , тие го слушнаа и го сфатија тоа, но светот се појави во нивните очи блескајќи и неговата красота ги заведе . Еве ,Оној кој го подели житото ( да расте) и создаде живи суштества, ако луѓето не дојдат до мене и поддржувачите не ги искористат аргументите,и ако немало залог на Аллах со лекции за тоа дека тие не треба да се помируваат во лакомоста на угнетувачот и гладта на угнетените , јас би го фрлил јажето на Калифатот на свои рамења, и секој ќе има ист третман, последниот како и првиот. Тогаш ќе се види дека по мое мислење овој твој свет не е ништо подобар од кивањето на коза . "17

Осман дојде на власт по смртта на Омер поради посебната корист од Abdur Rahmanibn Auf.

Штом дојде на власт , тој ги назначи неговите роднини, Бену Умеје и Bani Muit на клучна места. Повеќето од нив се бореле со Пратеникот и исламот порано. Нивните срца се исполнет со учењата на Umayyah ibn Abdus Shams, Harb, Abu Sufyan и Muawiyah наместо со исламските учења .

Осман ги зеде услугите на непријателите на исламот како Marwan ibn Hakam во исламската Власт. На овој начин се разреди учењето на исламот.

Правилата наметнати од Umayyad го посееја семето на криминал и хипокризија. Народна алчноста за богатство се зголеми во текот на нивното владеење. Меѓусебна омраза и љубомората помеѓу различните племиња и кланови, се појави на местото на исламските идеи за наградување на правото и казнување на злото .

Не сакам да разговарам за гнасните ефекти на правило на Umayyad во Арабија. Јас ќе ја ограничам дискусијата на верност на Осман за услуги направени од Бену Умеје и благодарејќи на овие услуги, овој непознат клан си ја крена цената. Јас би сакал да

разговарам за тоа како тие го расчистиле патот за иднината? Неопходно е да се дискутира во кратки црти , Бену Умеје е во непријателски односи со Исламот.

Непријателскиот однос на Бену Умеје со Исламската битка кај Badr

Битката на Badr е слика која зборува за непријателскиот ондос на Бену Умеје со Исламот. Hanzala ibn Abi Sufyan ibn Harb ibn Umayyah ibn Abdush Shams, братот на Muawiyah беше убиен во оваа битка.

Меѓу ближните роднини на Осман , присутни во Badr беа Aas ibn Saeed ibn Aas, Ubaidah ibn Saeed ibn Aas, Walid ibn Uqbah ibn Rubai ibn Abdush Shams, чичкото на Muawiyah ibn Abi Sufyan и братот на неговата мајка Hind. Shaybah ibn Rubai ibn Abdush Shams, Uqbah ibn Muit кој беше очув на Осман. Сите овие Umayyads беа убиени во битката. Исто така, многу Umayyads беа зодржани како заробеници. Abul Aas ibn Rubai ibn Abdul Uzza ibn Abdush Shams и Harth ibn Wajza ibn Abi Umar ibn Umayyah ibn Abdush Shams беа на врвот на листата. Братот на Muawiyah Amr ibn Abi Sufyan, зет на Uqbah ibn Abi Muit беше исто така еден од заложниците .

Придружник на Абу Sufyan го советувал да плати откуп за ослободување на својот син. Абу Sufyan рекол: "дали народот на моето домаќинство треба да биде убиен , а ние да плаќаме откуп , исто така? Еден од моите синови , Hanzala е убиен, а сега треба ли да го зајакнам Мухамед економски со плаќање откуп за мојот втор син? Не е важно , јас нема да го платам откупот. " Муслиман по име Saad ibn Noman ibn Akala дошол заедно со неговиот син за Umrah . Abu Sufyan ги затворил. Тој рекол дека ќе плати откуп на неговиот син од парите што ќе ги добие од муслиманите за ослободување од овој член. Строфи на Abu Sufyan се познати за овој настан.

Дедото по мајка му на Muawiyah бил убиен во битката на Badr. Неговата ќерка, мајка му на Muawiyah, Hind ја пееше следнава елегија во спомен на нејзиниот починат татко. Денес светот се врти против нас и не постои начин за нас да ја контролираме оваа ротација. O Abu Sufyan! Однесете ја мојата порака до учителот. Ако го сретнам некој ден ќе го осудам него.

Бену Умеје претрпеле огромни загуби на луѓе и богатство во битката кај Badr. Како резултат на тоа , пламенот на омраза гореше во нивните срца. Тие секогаш биле во потрага за одмазда на Badr. Abu Sufyan беше меѓу нај смртните непријатели на Пратеникот. Тој ги мобилизира неверниците на Quraish за нова битка и именува четири претставници да се приклучат и други Арапи со него. Amr ibn Aas беше еден од нив. Abu Sufyan ја зеде војска на неверниците со него во битката наUhad . Тој ги зел и жените , заедно со него да ги бодрат војниците. Мајка му на Muawiyah е, Хинд , сестрата на Khalid ibn Walid , Fatima bint Walid и сопругата на Amr ibn Aas, Raita bint Munabbah . Овие жени ги веселеа војниците со играње на дајре и пеење на елегии за мртвите.

Кога Хинд помина покрај Wahshi , таа му рекол: " O Abu Dusma! Смири ги моите емоции и јас ќе осободам. "

Khalid ibn Walid ја водеше коњаницата. Abu Sufyan ги носел статуите на Laatand Uzza. Hind го следела пеејќи песни во тон со дајрето . Некои стихови сецитиран како што следува:

Ние сме ќерки на ѕвездите. Одиме на меки теписи. Ако се борите денес ние ќе ве прегрнеме и ќе постелеме тепих за вас. Ако се повлечете ние ќе ве оставиме и нема да бидеме поврзани со вас во било кој начин.

Amr ibn Aas, исто така пееше боречки песни во битката на Badr и ги бодреше неверниците.

Се претвори во битка на Uhad поради грешка на муслиманските стрелците. Khalid ibn Walid ја нападна муслиманската армија. Муслиманските војници се тетеравеа, редовите беа растргнати и многу храбри муслимани беа измачени до смрт. Amir Hamza, чичкото на Пратеникот беше еден од нив .

По битката, мајка му на Muawiyah недолично се однесуваше со телата на мртвите. Таа нареди ушите и носовите на починатите да се исечат и носеше венец направен од нив. Сепак, огнот на одмаздата во нејзиното срцето не се смири , и таа ги растргна градите на Hamza и го џвакаше неговиот црн дроб . Таа се искачи на планината и рече: "Денес ја презедовме одмаздата за Badr. Денес се одмаздив за татко ми, брат ми и чичко ми. "

Halis ibn Zuban раскажува дека тој го видел Abu Sufyan во Uhad. Тој го удирал телото на маченикот Hamza велејќи: “Уживајте во вкусот на моето тепање“.

На враќање Abu Sufyan објавил: “Следната година ќе се бориме со вас повторно на местото Badr“.

По ова, Abu Sufyan се обиде да го избрише исламот и гласникот на исламот на сите можни начини. Како резултат на напорите на Abu Sufyan, се случила битката на Ditch ( Khandaq ). Abu Sufyan направил заговор со Евреите од Медина да го уништат муслиманскиот центар на светата Медина.

Abu Sufyan беше тој што ги испрати Amr ibn Aas и Abdullah ibn Abi Rubai како претставници кај кралот Negus да се протераат мигрантите од Абисинија.

Конечно, кога Umayyads не успееја да го избришат Исламот , тие смислија друг план за да го сторат тоа . Помислија дека треба да станат муслимани и да се здобијат со двојна корист. Прво, тие би можела да си ги спасат нивните животи и второ тие ќе станат доволно силни за да го погодат Исламот со силен удар . Според нивниот план, ако не е можно да се одмаздат на Исламот од надвор , тие треба да се обидат да му

наштетат на Исламот и Гласник на Исламот од внатре. Затоа, го активирале својот план во времето на освојувањето на Мека.

Верата на Umayyad – ите

Лидерот на неверниците од Мека станал муслиман по освојувањето на Мека. Настанот е раскажан кога Пратеникот достигнал до периферијата на Мека со огромна војска, Quraish не биле подготвени за напад. Abu Sufyan му пишал на Abbas, чичкото на Пратеникот, да го однесе кај Пратеникот. Кога Abbas го однел кај Пратеникот , овој рекол: " Abu Sufyan! Дојде време за вас да сведочите за единство на Аллах? "

Abu Sufyan одговорил: "Нека моите родители бидат жртвувани за вас! Сфатив денес дека ако овие идоли беа богови, тие ќе ни помогнеа. "После тоа, Пратеникот рекол :" Тешко за вас ! Не дојде ли време за вас да сведочите за моето пророштво? "

Abu Sufyan одговорил: "Нека моите родители бидат жртвувана за вас! Вие сте толку почитувана и љубезна личност. Јас немам сомнеж во врска со ова во моето срце. "18

По прифаќањето на исламот, Abu Sufyan очигледно ги контролирал своите емоции на неверство. Тој запрел со обожување идоли во јавност и ја прифатил новата религија. Сепак, на моменти , тој ги изразувал своите скриени чувства ненамерно.

По освојувањето на Мека , човек по име Harth ibn Hisham му рекол на Abu Sufyan: "Ако го сметав Мухамед за гласник, јас искрено ќе го следев. ", Abu Sufyan му рекол : " Не сакам да кажам ништо, бидејќи и ѕидовите имаат уши. Ако можам да кажам нешто сега, овој камен , исто така, ќе сведочи против мене. "19

Ова докажува дека Abu Sufyan бил лицемер. Ако бил вистински Муслиман тој ќе му одговореше на неверникот.

Hind, сопругата на Abu Sufyan , исто така, го прифатила Исламот под принуда по освојувањето на Мека. Кога Пратеникот ја земаше верноста од неа, тој рекол: " Вети ми дека нема да ги убивате вашите деца " По ова, Хинд рекол:" Ние ги пораснавме а вие ги убивте во Badr " Пратеникот рекол: " Вети ми дека нема да извршите прељуба . " Hind рекол: " Дали некоја од слободните жени изврши прељуба ? " Кога Пратеникот го слушна нејзиниот одговор, тој погледна во Abbas и се насмеа.

Непријателство кон Исламот слично на Бену Умеје, не е пронајдено никаде . Осман беше од Бену Умеје и членовите на овој клан, млади и стари, беа полни со непријателство на исламот. Hakam, таткото на Marwan се забавувал имитирајќи го Пратеникот и тој бил прогонет од Медина во Taif .

Balazari пишува: Hakam ibn Umayyah бил вујко на Осман . Тој беше сосед на Пратенико во времето на периодот на незнаењето. Тој беше еден од најлошите соседи на

Пратеникот. Тој му правеше проблеми на Пратеникот дури и по прифаќањето на Исламот и од зад грб го исмејуваше Пратеникот имитирајќи го.

Еднаш Пратеникот седеше во куќата на една од неговите жени . Тој виде човек како го имитира него. Тој излезе и рекол : "Тој и неговите деца, не ќе живеат со мене". Пратеникот го протера во Taif заедно со неговите деца. Кога Осман дојде на власт , тој ги повика неговиот чичко назад во Medina. 20

Ibn Abi Sarah беше доверлив пријател на Осман . Тој првично дејствуваше како писар на откровението, но кога тој направи неправилности ,Пратеникот најави дека тој треба да биде задолжително убиен. Walid ibn Abi Muit при-брат на Осман држеше висок статус за време на владеењето на Осман. Тој бил испратен во Bani Mustaliq да собира даноци. Тој отиде во ова племе и се врати без да се сретне со неговите членови. Тој му рекол на Пратеникот дека тие луѓе сакале да го убијат. Тој рекол:

“ За среќа, избегав жив од таму.“

Пратеникот имал намера да ги нападне.

За тоа време, една почитувана личност од тоа племе дошла кај Пратеникот и рекла: “Вашите претставници дојдоа кај нас. Кога слушнавме дека идат излеговме да ги пречекаме но тие се вратија без да се сретнат со нас.“

Семоќниот Алах го откри следниов стих:

يا أيها الذين آمنوا إن جاءكم فاسق بنبأ فتبينوا أنتصيبوا

قوما بجهالة فتصبحوا على ما فعلتم نادمينО верници, ако ви дојде несовесен со вест некаква, па разјаснете ја работата, за да не

им нанесете зло на луѓето, незнаејќи, за да не се попишманите за она што го направивте. 21

Семоќниот Аллах го нарекол при-братот на Осман " лицемер " во Светиот Куран .Abu Sufyan и неговите следбеници биле наречени “Tulqa“ (ослободени робови) од страна на другите муслимани . Муслиманите имале навика да кажат во врска со Muawiyah : "Тој е син на лидерот на неверниците , Abu Sufyan и неговата драга Hind, јадачката на црн дроб“. 22

Zubair ibn Bakr раскажува од Mughaira ibn Shoba: "Еден ден Омер ме праша: Дали стеВиделе нешто со едно око?" Јас реков: " Не "

Омер рекол: " Се колнам во Аллах ! Бену Умеје ќе го направи Исламот едноок како тебе. Тогаш тие ќе го направат Исламот потполно слеп . Никој нема да знае од каде дојде Исламот и каде отиде. "

Bukhari пишува во Sahih: Човек го праша Пратеникот : "Ние ќе бидеме ли прашани за дејствата што ги извршивме во текот на период од незнаење? "

Пратеникот вели : Лицето кое врши добри дела по прифаќањето на Исламот нема да биде прашан за неговите претходни дела. Ако некое лице прави лоши дела , дури и по прифаќањето на Исламот, тој ќе биде прашан за претходните , како и новите дела. 23

Политиката на Осман беше врз основа на чист непотизам. Тој ризницата на муслиманите ја отвори за Бену Умеје.

Услуги дадени на Бену Умеје

Осман му даде двесте илјади динари на Marwan ibn Hakam. Тој им даде двесте илјади динари за Ајша , ќерка на Marwan како свадбен подарок. Исто така, тој му доделил многу богатство на Марван .

Ситуацијата се влошила толку многу што благајникот на муслиманската благајна поднесе оставка. Горенаведените споменати пари и подароци биле едни од најмалите. Штом дојде на власт , тој му даде сто илјади дирами на Abu Sufyan. 24

Тој му даде голем износ на еден од неговите роднини и го испрати кај благајникот. Благајникот бил чесен човек . Тој одбил да повлече толку голема сума. Осман го прашал благајникот повторно и повторно да му се даде износот на тоа лице, но благајникот одбил да го смени ставот .

Осман го осуди велејќи : "Кој е вашиот статус тука ? Вие сте само еден благајник. "Тојодговорил: "Јас сум благајник на богатство на муслиманите , а не ваш личен благајник." Тогаш тој ги донесе клучевите од благајничките каси и ги стави на пултот од Пратениковата проповедница. 25

Balazari го раскажува овој инцидент во детали како што следува : Abdullah ibn Arqam беше благајник на муслиманската каса. Осман сакаше да повлече износ од сто илјади дирами . Во тој момент Abdullah ibn Usaid ibn Abil Aas дојде кај Осман од Мека. Осман му додели на Абдула триста илјади дирами и сто илјади дирами на секој од неговите придружници.

Благајникот одби да го даде споменатиот износ . Осман рекол: " Вие сте благајник на нашата благајна. Вие немате право да одбиете . " Благајникот рекол: "Јас сум благајник на богатство на муслиманите , а не ваш личен благајник. Јас ја поднесувам

мојата оставка сега. " Тој го зеде клучевите од трезорот и ги стави на проповедалната на Пратеникот и поднесе оставка од својата функција.

Осман му даде триста илјади дирами , со цел да му угоди , но тој го одби.

Случките со великодушноста на Осман станаа јавни и како резултат на тоа луѓето развиле омраза против него. По неколку дена, гласини почнале да кружат дека скап ѓердан од муслимаското богатство бил подарен на роднина на Осман. Луѓе се чувствувале лошо и многу протестирале против Осман. Осман се налути на овој протест и изјави: " Нашите трошоци ќе бидат покриени со средства од муслимансата каса и нема да се грижиме за љубомора на било која личност . " Ammar ibn Yasir рекол: " Се колнам во Аллах , јас не сум задоволен со овој закон. "

Осман рекол: "О неморален човек! Како се осмелуваш да ме предизвикаш ? " Потоа нареди на полицијата да го уапсат .

Амар беше уапсен и претепан толку лошо што тој паднал во несвест. Тој бил однесенво собата на Lady Umme Salma. Тој таму лежел во несвест целиот ден и ги пропуштил неговите Zuhr, Asr и Maghrib молитви. Кога се освестил , тој почнал да се моли и рекол: " Слава нека биде на Аллах! За прв пат во мојот живот , јас бев претепан за доброто на Аллаховата вера. "

Lady Umme Salma или Ајша ја извади облеката и влечките на Пратеникот и им рекол на луѓето во џамијата : "О луѓе! Овие се облеките и влечките на Пратеникот. Тие уште не остареле а вие ја променивте неговата пракса ( Sunnah ). "

Осман мораше да се носи со срам како резултат на овој настан и не можеше да си дозволи да го повтори . 26

Ако овој инцидент е автентичен, тоа значи дека Осман има направено две грешки :

1. На Бену Умеје му беше доделено богатство на незаконит начин .

2. Голем придружник на Пратеникот бил соочен со сериозни злосторства.Великодушноста на Осман била неспоредлива . Тој му дозволил на Marwan ibn Hakam да ги користи сите Khums пари собрани од Афричкиот регионот и му дал триста илјади дирами за неговиот син, Harith.

Тој му даде триста илјади дирами на Abdullah ibn Khalid ibn Usaid Amawi и дадесто илјади дирами на секое лице опфатено со неговата делегација.

Тој му распредели шестотини илјади дирами на Zubair ibn Awwam.

Тој му додели сто илјади дирами на Talha ibn Ubaidullah.

Тој му подари сто илјади дирами да Saeed ibn Aas.

Saeed ibn Aas ги омажил своите четири ќерки. На секоја од ќерките и беа доделени по сто илјади дирами од муслиманската каса. Balazari пишува за овие настани со следниве зборови: Муслиманска армија ја освои Африка во 27 AH и доби многу богатство како воен плен. Khums (една петтина) од ова богатство му беше доделена на Marwan ibn Hakam. Исто така, Африка била освоена под водство на Abdullah ibn Saad ibn Abi Sarah му кој беше прибрат на Осман . Командантот го откупи сите Khums за возврат на сто илјади дирами . Подоцна, тој побара Осман да го отпише овој долг , а тој го исполни тоа.

Камилите на Zakat биле донесени во Медина. Осман му ги дал сите камили на Harith ibn Hakam ibn Abil Aas.

Осман го назначи Hakam ibn Aas да собере Zakat од Bani Qazaya. Тој прибрал триста илјади од нив. Целата оваа сума му беше дадена Hakam .

На Harith ibn Hakam ibn Abil Aas му беа дадени триста илјади дирами .

На Zaid ibn Thabit Ansari му беа дадени сто илјади дирами .

Abu Zar не можеше да го поднесе ова и ги рецитирал следниве стихови од Светиот Куран:

ة وال ينفقونها في والذين يكنزون الذهب والفضسبيل الله

رهم بعذاب أليم. يوم يحمى عليها في نار جهنم فبشفتكو

بها جباههم وجنوبهم وظهورهم هذا ما كنزتمألنفسكم

فذوقوا ما كنتم تكنزون

О верници, голем број меѓу свештениците и калуѓерите неисправно го трошат имотот на луѓето и одвраќаат од Аллаховиот пат. А на оние кои натрупуваат злато

и сребро и кои не делат на Аллаховиот пат, тогаш, зарадувај ги со казн болна на Денот кога тоа во огнот ќе се вжари па со него ќе се жигосаат и челата нивни и

слабините нивни, и плеќите нивни. „Ова е она што за себе го направивте - та, вкусете го она што го натрупувавте!“ 27

Marwan се пожали на Осман за овој чин на Abu Zar. Осман нареди Abu Zar да се воздржи од тој чин.

Abu Zar рекол: " Дали Осман сакаш да се воздржи од рецитирање Книгата на Аллах ? Се колнам во Аллах ! јас можам да го носам незадоволство на Осман за доброто на Алах ".

Ја видовте економската политика на Осман . Застанете за момент , да ја прочитате економската политика на имамот Али што е спротивно на ова.

Монетарната политика на имамот Али

Настанот на Aqeel е доволно за да се докаже праведноста на Имамот Али.

Овој настан бил раскажани од самиот Aqeel во дворот на Muawiyah ibn Abi Sufyan кога стигнал таму, откако побегнал од правдата Имамот Али. Тој рекол: " Јас бев вклучен во тешки долгови. Па, ги однесов моите деца кај мојот брат Али. Сиромаштијата беше видлива на лицата на моите деца а нивните лица станаа црвени од глад.

Мојот брат, Али ме замоли да дојдам во вечерните часови. Дојдов, заедно со мојот син. Тој го тргна детето подалеку од мене и ме повика во близина на него . Мислев дека ќе ми даде торба полна со богатство, но ми ја фати раката и ми ја чуваше над вжештено железо . Паднав на грб како месарот што фрла бик на земја." 28

Овој инцидент е раскажан од Имамот Али во една негова беседа :

" Се колнам во Аллах , јас го видов ( брат ми) Aqeel како падна во беда и тој ми побара saa (околу три килограми ) од вашиот дел на пченица, и јас исто така, ги видов неговите деца со размрсена коса и правливи лица поради гладот, како нивните лица да беа оцрнети со ингиго. Тој дојде кај мене неколку пати и го повтори своето барање . Го слушнав, тој мислеше дека јас ќе ја продадам својата вера на него и ќе го следам неговиот пат оставајќи го мојот.

Тогаш јас (само) загреав парче железо и го доближив до неговото тело, така што тој може да научи лекција од тоа, а потоа извика како личност во долга болест, плачеше од болка од ова жигосување. Тогаш јас му реков : " Жените тажалки може да тажат над тебе , О ' Aqeel . Дали ви се плаче за сметка на ова (загреано) железо кое е направено од човек за забава додека ти ме тераш кон огнот, кој Аллах, Моќниот, го подготви за Неговиот гнев? Треба да ви се плаче од болка, но јас не треба да плачам одоган ? " 29

Животот на Имамот Али е совршен пример за вистинитоста и почитувањето на човечкиот живот.

Ние знаеме дека имамот Али го мразеше Khawarij многу. Тој ги сметаше нив дека одат во погрешна насока. Потоа , исто така, неговото однесување со нив е опишано како добро. Тоа е опишано во зборовите на д-р Taha Husayn во следниов настан:

Harith ibn Rashid Sami Khariji дојде кај имамот Али и рекол: " Се колнам во Аллах ! Јас ниту ќе ви се покорам, ни ќе кажам молитва за вас." Имамот Али ниту покажа дека е не задоволен ниту пак тој го казни . Имамот Али му понуди да дебатира со него и рекол: " разговарај со мене за ова прашање, така што вистината ќе стане видлива." Лицето вети дека ќе дојде следниот ден а Имамот Али го прифати тоа. 30

Погледнете го однесувањето на имамот Али со Khariji и однесувањето на Осман соАмар . Може самите да ја видите разликата меѓу Али и Осман ? Осман го расфрлаше муслиманското богатство не само на неговите роднини, но , исто така, и на познатите личности на тоа време. Осман му даде шестотини илјади на Zubair ibn Awwam и сто илјади дирами на Talha ibn Ubaidullah и го ослободи од сите негови долгови.

Тој продолжи да им прави услуги на неговите роднини. Од друга страна , обичните Муслимани умираа од глад и тешка сиромаштија додека повеќето од богатството од муслиманската каса беше дадено на Бену Умеје и нивните роднини а вистински сиромашните беа лишени од тоа.

Богатството на некои познати личности

Masoodi има раскажано слика на богатството на високата класа во текот на времето на Осман како што следи:

Една група на дружината стана исклучително богата во тоа време. Тие купија огромниимоти и изградија величествената палати на нив. Zubair ibn Awwam си изгради палата за себе во Басра , кој остана во иста состојба во 332 A.H. Трговците и богатите лица понекогаш останувале овде.

Тој исто така изградил величествени палати во Египет, Куфа и Александрија а се споменуваат и други негови богатства. Педесет илјади динари во готово беа пронајдени во куќата на Zubair по неговата смрт. Тој исто така, зад себе оставил илјадници коњи и илјада робинки.

Talha ibn Ubaidullah, исто така, изградил прекрасни палати во Куфа. Тој дневно заработувал илјади динари од продажба на своите култури. Други историчари раскажуваат за повисоки бројки. Тој заработил многу повеќе од ова во другите делови на Ирак. Тој изградил уникатна палата во Медина со користење на тиково дрво.

Abdur Rahman ibn Auf Zuhri, исто така изградил висока и огромна палата. Неговата штала секогаш имаше илјади коњи. Тој имаше илјадници камили и десет илјади кози. Тој имаше четири жени и по неговата смрт секоја од нив наследи по 84000 динари. 31

Видовте мала слика на овие "луѓе на рајот ". Кога владетелот самиот е екстравагантен во трошењето на муслиманското богатство, како можеме да очекуваме другите да бидат трпеливи ? Како можеме да очекуваме гувернерите на тоа време, да ги држат подалеку рацете од оваа вода што тече?

Осман не само што им даде пари на Бену Умеје но исто така им даде огромен имот. Можно е дека следбениците на Осман односно Ahl al-Sunnah и Motazela би рекле дека оваа земја им беше поделена за да ја населат.

Шиитите велат дека оваа причина не е во ред , бидејќи тоа не е работа на Осман. Тоа е случај кога обвинетиот е пасивен и сведокот е активен. Шиитите , исто така, можат да прашаат зошто тие имоти беа дадени само на Бену Умеје? Дали тие се специјалисти во ова прашање ? 32

После овој опис од д-р Taha Husayn, ќе биде апсолутно точно да се каже дека постојат две последици од економската политика на Осман , секое полошо од следното:

1. Богатствата на муслиманите се потрошени на незаконит начин

2. Како резултат на тоа, нова класа на богати започна да постои чија единствена намера беше да ги узурпираат правата на другите и да си го зголемат нивното богатство. Оваа класа е подготвена да ги почитува најлошите владетели за доброто на своето богатство. Тие , исто така, имаа уште една особеност: беа подготвени да ги прифатат сите владетели кои се опасни за муслиманите , но во нивна корист, да го заштитат своето богатство .

Оваа класа на луѓе беше во првите редови во борбата против Имамот Али , за време на неговиот Калифат. Тие го сторија тоа , со цел да го заштитат нивното богатство .

Ја видовте основата на економската политика на Осман . Дозволете ни да ги погледнеме и другите негови владини политики.

1. Surah Ahzaab 33:532. Ibn Abil Hadid, Sharh Nahjul Balagha, Vol. 3, стр. 1703. (Surah Mujadila 58:12)4. Surah Taubah 9:195. Surah Nisa 4:936. Abdul Fattah Abdul Maqsood, Al-Imam ‘‘Ali bin Abi Talib, Vol. 2, стр. 9-107. Abdul Fattah Abdul Maqsood, Al-Imam ‘‘Ali bin Abi Talib, Vol. 1, стр. 2008. Ibn Abil Hadid, Sharh Nahjul Balagha, Vol. 3, стр. 98, Surah Bani Israel 17:129. Ibn Athir, Al-Kamil fit Tarikh, Vol. 3, стр. 3010. Balazari, Futuhul Buldan, стр. 36

11. Овие луѓе и припаѓале на групата на " Muallafatul Quloobuhum ", односно оние кои имале некои наклонетост кон Исламот, но се уште не станале Муслимани . Така Светиот Пратеник им наменил удел од исламските средства со надеж дека тие на крајот ќе ја прифатат верата. 12. Ibn Abil Hadid, Sharh Nahjul Balagha, Vol. 3, стр. 108, прво издание 13. Al-Kamil fit Tarikh, Vol. 2, стр. 242-24314. Ibn Abil Hadid, Sharh Nahjul Balagha, Vol. 4, стр. 18415. Al-Kamil fit Tarikh, Vol. 3, стр. 29316. Surah Qasas 28:8317. Nahjul Balagha, Shiqshiqya Sermon18. Tarikh Ibn Khaldun, Vol. 2, стр. 23419. Sirah Ibn Hisham, Vol. 4, стр. 3320. Balazari, Ansaab al-Ashraaf, Vol. 5, стр. 2221. Surah Hujurat 49:622. Dr. Taha Husayn, ‘‘Ali wa Banuh, стр. 15523. Sahih Bukhari Vol. 8, стр. 4924. Dr. Taha Husayn, Al-Fitnah Al-Kubra, ‘‘Ali wa Banuh, стр. 9425. Abdul Fattah Abdul Maqsood, Al-Imam ‘‘Ali bin Abi Talib, Vol. 2, стр. 20-2126. Dr. Taha Husayn, Al-Fitnah al-Kubra “Uthman bin Affan”; Balazari, Ansaab al-Ashraaf,Vol. 5, стр. 4827. Surah Taubah 9:3428. Ibn Abil Hadid, Sharh Nahjul Balagha29. Nahjul Balagha, Sermon no. 22130. Al-Fitnah al-Kubra ‘‘Ali wa Banuh, стр. 12531. Masoodi, Murujuz Zahab, Vol. 2, стр. 22232. Dr. Taha Husayn, Al-Fitnah al-Kubra Uthman bin Affan, стр. 193-194

Дел 2.3: Истрага на Saqifah 3

Владината политика на Осман

Што се однесува до другите владини политики на Осман, може да се каже дека ниту една од неговите лични политики не биле во ред. Тој секогаш се потпирал на Бену Умеје и давал значење за тоа што ќе речат неговите роднини.

Marwan ibn Hakam имал посебна чест во времето Османово. Осман секогаш се потпирал на сугестиите Marwan и ги претпочитал Бену Умеје наместо Муслиманите.

Штом Бену Умеје дојдоа на власт, тие ја зголемија неправдата и угнетувањето врзМуслиманскиот Уммет а тие станаа мета на тешки злосторства . Сепак,

деспотските владетели продолжиле да ги ограбуваат муслиманите и не се грижеле за нив, бидејќи Муслиманскиот Калиф бил задоволен со нив. Тие немале никакви проблеми со незадоволство на другите Муслиманите.

Најлошиот дел од личноста на Осман е дека тој беше строг кон сите други придружници и обични Муслимани исто толку колку што беше дарежлив кон Бену Умеје. Тој лошо се однесувал и со Abdullah ibn Masood, Abu Zar Ghiffari и Ammar ibn Yasir. Овие станале жртви на угнетувањето по негова наредба. Abu Zar не само што беше угнетуван туку, исто така, прогонет во Rabaza . Тој остана таму сам , без храна и вода. Единствената грешка на овие големи верници беше дека сакаа да му се стави крај на грабежот на Бену Умеје.

Balazari пишува во врска со ова : Осман ги назначи за гувернери оние лица од Бену Умеје кои никогаш не го придружувале Пратеникот, ниту пак тие имале било каков статус во Исламот. Осман бил глув на жалбите на обичните луѓе и го поставил неговиот братучед како гувернер, шест години пред неговата смрт.

Abdullah ibn Saad ibn Abi Sarah беше назначен за гувернер на Египет во тоа време. Тој подолго време живеел во Египет. Народот на Египет се пожалил на Осман за неговата неправда. Осман му пишал советувајќи му да се држи подалеку од злото. Сепак тој не ги послушал зборовите на Осман и им нанесе тешки злосторства на тужителите, поради што еден од нив починал на самото место.

После тоа, уште еден претставник на египетскиот народ дојде во Медина да се пожали од Ibn Abi Sarah. Тој се сретна со верниците за време на молитвата и ги раскажал злосторства што им се нанесени. Како резултат на тоа , Talha дојде кај Осман и протестираше против него. Ајша , исто така, му испрати порака барајќи правда за народот на Египет.Големите верници вклучувајќи го Имамот Али, Miqdad , Talha и Zubair испратија писмо до Осман со известување за неправдата на неговите гувернери. Тие , исто така, го осудијан Осман велејќи дека ако не се подобри, не би било праведно да биде Калиф .

Ammar му го однесе писмото на Осман . Само што прочитал една реченица тој се налутил и изјавил: " Како се осмелуваш да ми го донесеш ова писмо?"

Ammar одговорил: "Јас го направив тоа затоа што се грижам за тебе. "

Осман рече: "О син на Sumayya ! Вие сте лажго. "

Ammar рече: " Се колнам во Аллах , јас сум син на првите маченици на Исламот, Sumayya и Yasir ".

Осман им наредил на своите слуги да го врзат Ammar. Робовите го фатиле и го врзале. Осман толку силно го удрил Ammar така што тој се онесвестил. 1 По анализирањето на историјата на Осман , станува јасно дека единствената цел на неговите финансиски и

владини политики била да си поигра со судбината на Муслиманскиот Умет , да ги ослабне приврзаниците на Исламот и да го поплочи патот за владеење на непријателите на Исламот , особено Бену Умеје.

Политиката на Осман не само што е различна од Светиот Куран и Праксата на Божјиот Пратеник ( Sunnah ), но , исто така, е различна и од практиката на Ебу Бекр и Омер .

Waqidi раскажува : Луѓето силно се спротивставија кога Осман даде сто илјадидирами на Saeed ibn Aas. Имамот Али и другите верници дискутирале за ова прашање.Осман рече: "Тој е мој близок роднина. " Верниците прашале: " Зар Ебу Бекр и Омер немаа роднини во овој свет? "

Осман рече: "Тие беа среќни кога им одземаа на своите роднини, додека јас се чувствувам среќен кога им давам богатство за моите роднини. "2

Оваа практика на Осман не беше слична со практиката на Ебу Бекр и Омер . Тоа немаше никаква врска со духот на Исламот.

Практиката на гувернерите на Осман

Дозволете ни да погледнеме како работеле гувернерите на Осман:

Без сомнение за време на своето владеење Осман се потпирал на неговите роднини. Ние не сме толку ограничен да би се спротивставиле на некој само поради неговите роднини. Тоа е стара практиката на владетелите да ги назначуваат своите роднини во власта. Не е штетно ако роднините се способни, но беа ли роднините на Осман доверливи и способни?

Осман , исто така на важни места именувал роднини за чие зло , неправда илицемерие Аллах посведочил во Светиот Куран .

Карактерот на некои од нив е прикажан подолу како пример за читателите. Ако почнеме да зборуваме за злобните дејствија на Османовите гувернери, една посебна книга ќе биде потребна за тоа.

Walid ibn Uqbah

Пред да започнеме, да го запознаеме вистинското лице на Walid ibn Uqbah ibn Abi Muit кој беше назначен за гувернер на Куфа.

Краток опис на оваа ѕвезда на Бену Умеје е дека тој бил испратен до Bani Mustaliq да себира даноци во име на Пратеникот , но тој отиде во ова племе и се врати без да се сретне со неговите членови, а на Пратеникот му рече дека сакаат да го убијат. "За среќа, јас избегав и се спасив". Пратеникот имал намера да ги нападне.

Тогаш еден почитуван човек од ова племе дојде кај Пратеникот и рече: "Вашиотпретставник дојде кај нас, но кога дојдовме да му посакаме добредојде , тој се врати без да се состане со нас."

Семоќниот Аллах откри следните стихови :

يا أيها الذين آمنوا إن جاءكم فاسق بنبأ فتبينوا أنتصيبوا

قوما بجهالة فتصبحوا على ما فعلتم نادمينО верници, ако ви дојде несовесен со вест некаква, па разјаснете ја работата, за да не

им нанесете зло на луѓето, незнаејќи, за да не се попишманите за она што го направивте. 3

Еднаш жена му на Walid дошла кај Пратеникот и се пожалила дека нејзиниот сопруг ја тепа без било каков изговор . Пратеникот и 'рекол: "Одете и кажете му дека сте под заштита на Аллаховиот Пратеник. "

Таа се вратила и ја пренесла пораката на Пратеникот , но следниот ден се вратила и рекла: " О Гласнику на Аллах! Тој ме тепаше откако ја слушна вашата порака. "

Пратеникот скинал дел од нејзината облека и рекол: "Одете и кажете му дека Пратеникот ја раскина како знак и кажете му да не ве тепа " По некое време таа се врати, плачејќи и рече. : " О Гласнику на Аллах! Кога му ја пренесов вашата порака и му го покажав вашиот знак, тој ме натепа уште посилно“. 4

Walid пие вино во Куфа

Осман беше го назначил Walid како гувернер на Куфа. Тој имал навика да пие вино со своите пријатели по цела ноќ. Еднаш на утринската молитва отишол потполно пијан. Тој кажал четири целини (rakats) наместо пропишаните две, се свртел кон верниците и рекол: " Ако сакате, можам да кажам повеќе."

Некои раскажувачи велат дека додека се клањал велел: " Пијте и исто така, направете да пијам. "

Еден човек стоејќи во првиот ред рече: "Јас не сум изненаден во тебе. Јас сум вчудоневиден од тој кој тебе те назначил за наш владетел“. Откако Walid одржа беседа луѓето го каменуваа него. Тој се изненади и избега во неговиот дворец.

Walid бил блудник и тој пиел вино. Еднаш тој влезе во џамијата да ја водимолитвата пијан и повратил во молитвената ниша( Mihraab ). Бојата на виното се оддели од повратената течност. Потоа ги рецитирал овие линии:

"Моето срце се приврзало на Rabab кога и двајцата од нас станавме адолесценти".

Луѓето од Куфа отишле кај Осман да се пожалат и побараат од него да преземе правно дејство. Осман именувал лице да го казни, Walid. Кога тоа лице дојде до Walid да го камшикува, Walid му рекол на Осман : "Јас се молам прошка од вас во името на Аллах и нашата роднинска врска“. Осман му простил . Потоа помислил дека луѓето би рекле дека тој ги избегнува верските заповеди. И тој станал и го камшикувал три или четири пати .

Кога луѓето од Куфа повторно дојдоа кај Осман со нивните жалби, тој навистина се налути и им рече : "Секогаш кога сте лути на владерелот , почнувате со наоѓање на неговите грешки . "

Луѓето дојдоа кај Ајша да побараат помош. Кога Осман видел дека тие се подзаштита на Мајката на верниот, тој рече: "Само во куќата на Ајша ќе се обезбеди засолниште за лицемерите на Ирак“. Кога Ајша ги слушнала овие зборови, таа излегла а враце ја држела папучата на Пратеникот. Тогаш рекла: "Вие ја напуштивте праксата (Sunnah ) на сопственикот на оваа папуча“. 5

Зошто Walid беше назначен гувернер на Куфа?

Приказната за именување на Walid за гувернер на Куфа е исто така чудно . Нараторот вели дека имало простор за само уште едно лице да седне на престолот што Осман го окупира.

Само четири лица седеле со Осман: Abbas ibn Abdul Muttalib, Abu Sufyan ibn Harb, Hakam ibn Aas и Walid ibn Uqbah.

Штом Walid седнал до Осман, Hakam ibn Abil Aas пристигнал. Осман му дал знак на Walid да стане за да може Hakam да седне до него. Walid рекол: “Му даваш предност на твојот чичко наместо на братучедот. Овде ќе кажам две реченици“.

Тоа треба да биде јасно дека таткому на Marwan, Hakam беше чичко на Осман и висок член на Бену Убеје, додека пак Walid и Marwan беа роднини по мајките.

Осман побара од него да ги каже тие реченици:

Сум видел дека луѓето ги почитуваат своите чичковци повеќе од своите браќа , што не беше вообичаено порано. Нека твоите синови Омер и Калид живеат доволно долго, така што тие еден ден ќе ми се обраќаат со чичко.

Осман бил задоволен од овие реченици и рекол: “Те назначувам за владетел на Куфа“.

Овој Walid е истиот кого Куранот го нарече лицемер.Тој е истиот кој не ги почитуваше заповедите на Пратеникот.

Тој го зеде писмото со кое беше назначен за владетел на Куфа и го однесе кај Saad. Saad го праша: " Овде дојде на одмор или да владееш?“

Walid одговорил: “Јас дојдов да владеам“. Saad рекол: “Жими Алах, не знам дали јас полудев или ти си се опаметил“. Walid рекол: “Ниту ти си полудел, ни јас сум се опаметил. Ова е одлука на тој што влаее“. 6

Историските книги се полни со описи на други владетели на Осман . Иако многуискусни и постарите верници биле присутни во тоа време, Осман го назначил Abdullah ibn Aamir како гувернер на Басра , кој во тоа време имал 25 години.

Abdullah ibn Saad ibn Abi Sarah бил назначен за гувернер на Египет. Тој е оној кој убиствата во име на Алах и Неговиот Пратеник ги направи задолжителни. За време на освојувањето на Мека беше објавено дека секој е безбеден освен Abdullah ibn Saad ibn Abi Sarah. Тој треба да биде убиен , дури и ако биде пронајден кои се држи за покривката на светиот Kaaba. 7

Однесувањето на Осман кон Придружниците

Неправдата нанесена од страна на деспотското владеење на Бену Умеје кон Муслиманите е еден дел од историјата. Сепак, личното однесување Осман кон големите Придружници беше нездраво. Читателите на историјата се добро упатени во фактот дека гувернерите на Umayyad не го згрозуваа Муслиманскиот Уммет колку што самиот Осман им наштети на постарите Придружници.

Кога избраните Придружници му се пожалија на Осман , дека деспотските гувернери треба да бидат разрешени , тој нанишани на нив со угнетување наместо да се однесуваат со нив во еден убав начин.

Abdullah ibn Masood беше еден од оние кои морале да трпат угнетување. Кога тој имал конфликт со Осман во врска со составувањето на светиот Куран , Осман им наредил на своите слуги да го камшикуваат наместо да го решат проблемот. Робовите го тепале многу силно поради што неговите ребра биле скршени . Како ова да не било доволно, Осман му ја запрел пензијата. Кон Abu Zar Ghiffari се однесувал уште полошо.

Abu Zar Ghiffari беше почесен придружник на Пратеникот, за кого тој рече: " Рајот го чека Abu Zar". Пратеникот ја спореди побожноста на Abu Zar со онаа на Пратеникот Иса . Следниов исказ е многу познат : " Нема никој под небово или над земјава кој е повистинит од Abu Zar".

Профитирањето и складирањето на резерви станаа најважни во времето на Осман до тој степен што Abu Zar одлучил да се бори против тоа. Тој излегувал на пазарите и протестирал рецитирајќи ги следниве стихови: во знак на протест и тој се користида ја рецитираат следните стихови од Сура Тевбе :

ة وال ينفقونها في والذين يكنزون الذهب والفضسبيل الله

رهم بعذاب أليم. يوم يحمى عليها في نار جهنم فبشفتكوى

بها جباههم وجنوبهم وظهورهم هذا ما كنزتمألنفسكم

فذوقوا ما كنتم تكنزونА на оние кои натрупуваат злато и сребро и кои не делат на Аллаховиот пат, тогаш,

зарадувај ги со казна болна, на Денот кога тоа во огнот ќе се вжари па со него ќе се жигосаат и челата нивни и слабините нивни, и плеќите нивни. „Ова е она што за себе

го направивте - та, вкусете го она што го натрупувавте!“ 8

Кога Осман сфатил дека пониската калса во Медина почнала да станува свесна поради протестите на Abu Zar, тој го протерал во Сирија, а на Muawiyah, гувернерот на Сирија му било наредено да го внимава на него.

Abu Zar ја продолжи својата пракса во Сирија , исто така. Muawiyah го испрати во Медина на една бесна камила, но Осман не му дозволи да живее во Медина. Тој беше прогонет во пустината Rabaza . Неговиот син Zar почина таму а неговата ќерка остана сама. Тој , исто така, почина по неколку дена. Кога еден караван на Ирачани поминал таму , тие го обвиткале и закопале овој голем придружник на Пратеникот.

Balazari раскажува дека кога Калифот ја добил веста за смртта на Abu Zar, тој рекол : "Нека Аллаховата милост биде врз него." Ammar прашал: "Какво е вашето мислење во врска со човекот кој го протера него ?" Осман веднаш му одговорил: "Дали мислиш дека се чувствувам засрамен поради тоа што го протерав Abu Zar?"

Потоа тој наредил дека и Ammar треба исто така да биде протеран и му рекол: "И ти , исто така, оди во пустинатана Rabaza ".

Ammar ги направи сите подготовки за својот егзил . Народот на неговото племе , Bani Makhzoom дојде кај Имамот Али да ги упатат своите поплаки. Имамот Али отиде кај Осман и рече: "Плаши се од Аллах , ти прогони прекрасен верник кој почина, сега сакаш да го направиш тоа со некој друг.“ Двајцата имале жестока расправија и Осман му рекол Имамот Али: " Тебе требаше да те протерам наместо Ammar“.

Имамот Али рече:" Ако имаш храброст , обиди се да ме протераш мене." После тоа, Emigrants се собраа околу Калифот и рекоа: " Кога некој ќе се расправа со вас , вие сте го протерувате. Ова не е добра работа“. 9

Тој беше принуден да го откаже прогонство на Ammar. Голем верник како Ammar стана мета на тешки злосторства. Детално се опишува според зборовите на Allamah Abul Fatah Abul Maqsood: "Многу верници дојдоа и напишаа писмо во кое се жалат на неправдата на гувернерите на Осман. Ammar го однесе писмото до Осман но кога стигна до судот на Осман , Marwan му рече на Осман: " Овој црн роб се обидува да ги поттикне луѓето против тебе. Ќе бидете безбедни во иднина , ако го убиете сега. "

Осман го послуша советот на Marwan и почна да го тепа Ammar со стап. Луѓето на Калифот го каменуваа Ammar. Како резултат на ова тепање Ammar добил хернија. Слугите на Калифот го фрлија Ammar надвор, на дожд и студ. 10 Тоа беше време кога правдата исчезна и облаци од угнетување го прекрија Муслиманскиот Умет. на муслиманскиот Уммет.

Dr. Taha Husayn правилно рекол: Ahl al-Sunnah и Motazela не само што ќе мора да ги оправдаат делата на гувернерите на Осман туку и делата на Осман. Неговото однесување со верници како Abdullah ibn Masood и Ammar ibn Yasir воопшто не беше соодветно.

Ammar беше толку многу претепан што доби хернија. Abdullah ibn Masood беше прво посрамотен а потоа исфрлен од џамијата а ребрата му беа скршени.

Ваквото однесување на Осман кон овие верници беше по совет на неговите гувернери.Ниту еден од овие личности не беше изведен пред суд ниту пак сведоци посведочиле за нив. Тие едноставно пострадале без било каков доказ за нивна вина.

Навистина, Осман немал законско право да го стори тоа. Земете го примерот на Abu Zar. Неговиот единствен криминал е дека тој го критикуваше Османовото фаворизирање на неговите роднини , односно Бену Умеје кој беше основа на неговата економска политика; затоа, тој мораше да го прогони Abu Zar од Медина.

Не само тоа, тој им дал целосно право на сите негови гувернери да прогонат кого сакаат. По добивање на тоа право , неговите гувернери го користеле за егзил на сите оние на кои им се противеле: од Куфа во Сирија или од Сирија во Басра или од Басра во Египет. Saeed ги испраќал луѓето во егзил кај Muawiyah и обратно. Тој, исто така ги

праќал луѓето во егзил кај Abdur Rahman ibn Khalid . Немаше кој да ги слушне молбите на угнетените лица, ниту пак тие можеле да поднесе жалба до некој суд. 11

Приказ на жртвувањето на Abdullah ibn Masood

Приказната за угнетување на Abdullah ibn Masood претставува голема лекција. Неговите страдања започнале кога Walid ibn Uqbah роднина на Осман по мајчина страна, стана гувернер на Куфа. Тогаш, Walid ibn Uqbah бил благајник на муслиманската каса во Куфа.

Walid повлече огромна сума од државната каса и Абдула му дозволи да го стори тоа.По неколку дена , Walid наредил уште едно големо повлекување, но овој пат, Абдула го одбил.Walid му напиша на Осман и се пожали на однесувањето на благајникот .

Осман му напиша писмо на Abdullah ibn Masood велејќи дека тој бил нивниот благајник и мора да ги почитува нарачките на Walid.

По читањето на ова писмо, Abdullah ibn Masood ги фрли клучевите и рече: " Јас се сметам себе си за благајник на Муслиманските богатства. Ако сакате да бидам ваш личен благајник , јас поднесувам оставка. "

Тој останал да живее во Куфа , дури и откако дал отказ.

Walid му пишал на Осман и му го раскажал целиот инцидент . Осман нареди да биде испратен во Медина. Ibn Masood ја напуштил Куфа а луѓето од Куфа му кажаа збогум на него. Тој ги посоветува луѓето да се плашат од Аллах и да се придржуваат на Светиот Куран. Луѓето му рекле: "Нека Аллах те награди тебе . Ти ги описмени неписмените помеѓу нас а учените ги направи поцврсти. Ти не научи нас на Куранот и религијата“.

Кога Ibn Masood пристигнал во Медина, Осман говореше проповед од говорницата . Кога го виде Ibn Masood тој рече: "Погледнете таму, црвот на злото доаѓа до вас. " Ibn Masood рече: "Јас не сум таков; Јас сум придружник на Пратеникот. " Осман им наредил на своите дворјани да го посрамотат и да го исфрлат од џамијата. Abdullah ibn Zamna го подигна и го фрли долу на земјата со сета сила. Како резултат на тоа , неговите ребра се скршија.

Abdullah ibn Masood живеел во Медина и Осман не му дозволувал да оди надвор од градот. Тој почина две години пред убиството на Осман. Осман дошол да го види неколку дена пред неговата смрт, и еве што разговарале:

Осман : Од која болест патиш?

Ibn Masood : Од моите гревови

Осман : Треба ли да повикам лекар ?

Ibn Masood: Лекарот ми ја даде ова болест за мене.

Осман : Што сакаш?

Ibn Masood: Милоста на мојот Господ

Осман : Треба ли да ја продолжам твојата пензија?

Ibn Masood : Кога ми беше потребна , ти не ми ја даде . Што ќе правам со неа на мојата смртна постела ?

Осман : Вашите деца ќе живеат среќен живот со пензијата.

Ibn Masood : Алах е нивниот хранител.

Осман : О татко на Abdur Rahman! Моли се за мојата прошка.

Ibn Masood: Јас се молам на Аллах тој да го земе назад моето право од вас.

Ibn Masood оставил последна желба Осман да не присуствува на неговиот погреб. 12Луѓето се противеле на однесувањето на Осман а некои забелешки биле како резултат на инцидентите кои воопшто не биле во согласност со душата на Исламот, Пратениковата пракса ( Sunnah ) и праксата на Ебу Бекр и Омер .

Придружниците, исто така, се спротивставиле на други дејства на екстравагантниот Осман. Некои беа против Светиот Куран и Пратениковата пракса ( Sunnah ). Сите овие забелешки може да се заклучат од зборовите на д-р Taha Husayn како што следува:

Тврдења на ривалите на Осман

Османовите противници го обвинуваат дека ги прекршил законите на Шеријатот веднаш по доаѓањето на власт.

1. Тој не го казнил синот на Umar, Абдула, иако тој ги убил Hurmuzan , Jufaina и ќерката на Abu Lulu во знак на одмазда за убиството на неговиот татко. Тој требаше да поднесе тужба за убиството на неговиот татко и судот ќе донесеше пресуда. Тој го зеде законот во свои раце наместо да се обрати во судот. Hurmuzan бил муслиман , додека Jufaina и ќерката на Abu Lulu биле граѓани ставени под заштита од муслиманска држава и Исламот е одговорен за безбедноста на своите Zimmis (немуслиманит)што се во негова надлежност.

Една група побара од Осман дека е задолжително да се казни синот на Umar

и дека ова Исламско владеење не треба да се игнорира на било кој начин. Осман не превзеде никаква акција против него и рече : "Вчера неговиот татко беше убиен , дали сакате него да го убијам денес?"

Тој му прости на синот на Umar . Муслиманите сериозно протестираа за овој настан и рекоа : "Да не се преземе ништо провив него е против Куранот и Пратениковата пракса ( Sunnah ). Исто така тоа е против практиката наЕбу Бекр и Омер.

2. Тој кажал целосна молитва во Мина , додека Пратеникот , и Ебу Бекр и Омер кажувале скратена (Qasr) молитва. Дури и Осман кажувал скратена молитва на тоа место, многу пати.

Верниците биле изненадени од оваа глетка, бидејќи сметале дека е против Пратениковата Пракса ( Sunnah ). Emigrants особено сметале дека е многу штетно , бидејќи кога Пратеникот мигрирал од Мека во Медина , Медина ја сметал за неговиот дом, а Мека само далечна локација. Затоа , кога Пратеникот или неговите придружници би дошле во Мека, тие кажувале скратени молитви, така што секој треба да знае дека Мека веќе не е дом на Пратеникот и тој нема намера да се пресели таму во иднина. После преселбата на Пратеникот не му се допаѓало некој од неговите придружници да умре таму. 3. Придружниците, исто така, му се спротивставија на Осман бидејќи тој наметнал данок (Zakat) на коњи , исто така. Пратеникот не вклучил Zakat за коњи а тоа не го направиле ниту Ебу Бекр ни Омер.

4. Осман се стекнал со сопственост на некои пасишта. Придружниците се противеле на тоа бидејќи Пратеникот ги направил водата, воздухот и пасишта бесплатни за сите.

5. Zakat , исто така, се трошел за време на војните, во текот на владеењето на Осман. Многумина се противеле на тоа велејќи дека Семоќниот Аллах го има определено начинот на трошење на Zakat и се друго е неправилно.

6. Една група се спротивставила во текот на составувањето на Светиот Куран . Тие се противеле дека комисијата избрана за составување била ограничена на неколку лица. Иако рецитаторите и тие што учеле напамет имале повеќе знаење од членовите на комисијата.

Личности како Abdullah ibn Masood и Имамот Али не беа вклучени во комисијата. Треба да се запомни дека Abdullah ibn Masood беше голем рецитатор на СветиотКуранот. Тој велеше : "Јас ги научив стиховите и Сурите на Светиот Куран од Пратеникот, додека Zaid ibn Thabit не бил уште ни во пубертет. Имамот Али е голема личност за кого Аллах вели : " Оној кој има познавање на книгата." Да се тргнат настрана вакви личности за да се именува Zaid ibn Thabit и неговите пријатели како членови на комисијата воопшто не било соодветно.

7. Не било во ред да се изгорат останатите копии од Светиот Куран .

8. Осман , исто така, е обвинета за отповикување на неговиот чичко Hakam и неговиот братучед , Marwan , да се вратат во Медина. Претходно тие биле протерани од Медина од страна на Пратеникот .

9. Hakam ibn Abil Aas живеел во близина на куќата на Пратеникот пред доаѓањето на Исламот. тој бил најлош сосед на Пратеникот. Тој многу често го вознемирувал Пратеникот.

Тој го прифатил Исламот , по освојувањето на Мека , со цел да го спаси својот живот. Сепак, тој не се променил, дури и по преселбата во Медина. Тој се исмејувал со Пратеникот во негово отсуство и го имитирал него. Еднаш Пратеникот го видел и рекол: " Hakam и неговите деца не можат да живеат со мене во истиот град. " Тогаш тој бил прогонет во Taif каде што останал и во времето на Ебу Бекр и Омер , исто така. Осман го вратил во Медина , веднаш штом тој дојде на власт. Придружниците рекле дека Осман не требало да му наштети на Пратеникот со тоа што повторно ги повикал оние лица кои Пратеникот не ги сакал. 10. Осман не само што дозволи неговиот прогонет чичко да се врати , но , исто така, му подарил сто илјади динари. Беше ли ова со намера да му наштети на Пратеникот или за некои други цели ?

11. Marwan, синот на Hakam беше назначен за негов специјален советник. Дали тогаш не се изостави некое друго доблесно и чесно лице?

12. Harith ibn Hakam беше задолжен за активностите во Медина. Неговата практика воопшто не беше во согласност со барањата за доверба и искреност. Тој беше наклонет кон богатството наместо да биде испрашуван за неговите корумпирани активности. 13

Нелојалноста на роднините

“Листовите на кои се потпиравме почнаа да одлетуваат“.

Падот на калифот Осман започна кога неговите поддржувачи почна да го игнорираат. Прекумерното богатство и надуените стомаци му го покажаа овој ден, кога неговиот сопствени роднини , поддржувачи и оние кои го именуваа како Калиф, почнаа да му се спротивставуваат.

Примерот на Muhammad ibn Abi Huzaifah е јасен. Тој се жалеше дека Осман ги фаворизира неговите роднини повеќе од него. Тој ги праша војниците кои се враќаа од битката на Рим: "Дали се враќате од Џихад ?“

Потоа овој човек отиде во Египет за да шири повеќе омраза . Тој ги организираше противницита на Осман кажувајќи им : "О Египќани ! Ако сакате да направите џихад , одете во Медина со џихад против Осман ".

Осман му испрати триесет илјади дирами и кралска наметка , со цел да го смири , но тој ги донесе овие работи до џамијата и рече: " Луѓе! Посведочете дека Осман сака да ја купи мојата религија но јас нема да се продадам. "

Овој инцидент доведе до сериозни опозиција на Осман во Египет.

Покајание на еден човек кој се покаја

Непотизмот на Осман и неговата ненормална пракса ги загрижи сите, дури и Abdur Rahman ibn Auf кој го беше назначен за Калиф од страна на Осман, почна да му се спротивставува, тој велеше : "Ако го донесов претходниот, дури и чипката на моите чевли не би го назначила Осман за Калиф“.

Abdur Rahman мрморел во својата смртна постела : "Чувајте го далеку. Побрзајте и да го запрете неговото владеење пред тоа да стане пресилно. "14Balazari раскажува : По тажната смрт на Abu Zar, Имамот Али дојде кај AbdurRahman ibn Auf и рече: " Вие сте одговорни за сето тоа. Ти го направи владетел и поради тоа тој нанесува злосторствата на невини луѓе. Вие сте вистинскиот криминалец. "

Abdur Rahman рече: "Ако сакаш, јас ќе го извадам мојот меч, извади го и ти. Обајцатаќе се бориме против него. Тој не се грижи за заветите што ги прими“.Abdur Rahman ibn Auf на својата смртна постела кажал дека на Осман не треба да му биде дозволено да присуствува неговиот погреб.

Amr ibn al-Aas и Uthman

Осман го разрешил Amr ibn al-Aas од функцијата гувернер на Египет ,па оттука Amr ibn al-Aas, исто така, стана негов ривал. Тој , исто така, почнал да шири омраза против Осман меѓу луѓето. Еднаш тој се осмелил да каже пред Осман : "Ти направи неправда кон луѓето а ние учествувавме во тоа. Затоа барај покајание а ние , исто така, ќе го сториме тоа . "

Кога Amr ibn al-Aas видел дека работите се надвор од контрола на Осман , тој се вратил на својот имот во Палестина и таму чекал вести од Медина.

Тој живеел во Палестина со неговите двајца синови од кога ја добил веста за убиството на Осман. Тој му рекол на неговиот син Абдула: " Абдула ! Јас сум твојот татко. Мора да извлечеш крв од раната која ја направив денес. "

Оваа изјава покажува дека тој го отворил патот за убиството на Осман и тоа се случило. 15

Amr ibn Aas раскажува : "Јас создадов омраза кон Осман во срцата на луѓето. Јас, исто така , ги поведов пастирите против него. "16

Во првата опсада на Осман од страна на бунтовниците , Amr ibn al-Aas дојде кај Осман и му рекол: "Ти имаш направено многу неправда на луѓето. Плаши се од Аллах и побарај покајание. "

Осман одговорил: " О сине на Nabigha !Ти одигра голема улога во поттикнувањето на луѓето против мене затоа што те отпуштив од должноста ви Египет.

После тоа, Amr ibn al-Aas дојде во Палестина и ги поттикнувал луѓето против Осман . Кога тој ја добил веста за убиството на Осман , тој рекол: "Јас сум таткото на Абдула . Која рана сум ја изгребал до денес, има секогаш да крвари. "17

Осман и мајката на Верниците, Ајша

Од сите мајки на верниците, Ајша најмногу му се спротивставуваше на Осман. Кога Осман го навреди големиот верник, Abdullah ibn Masood, Ајша го искара Осман од зад завесата . Таа ги критикуваше Осман и неговите гувернери отворено. Луѓето ја сметаа за најголем противник на Осман. 18

Еднаш Ајша донесе кошула од Пратеникот во џамијата и подигнувајќи рече: " Луѓе! Погледнете го ова. Кошула на Пратеникот не е изветвена, но Осман ја направи неговата пракса ( Sunnah ) стара. Погубете го Nathal , нека Аллах го убие Nathal ."19

Ајша го поведе народот против Осман и многу пати им нареди да го убијат Осман. Кога угнетените луѓе го ставија Осман под опсада , таа отиде во Мека на за вршење на Хаџ и Umrah и таа не се обидувала да го изгаси пламенот на бунтовност , кој горел во неа. Иако таа престојувала во Мека таа секогаш чекала на вести од Медина.

Еднаш слушнала гласини дека Осман ги убил демонстрантите и немирите завршиле. Ајша беше гневена кога го слушнала тоа. Таа рече: "Ова е многу лошо! Луѓето кои бараат правда и се спротивставуваат на неправда се убиени! " 20

Однаш имаше жестока расправија меѓу Ајша и Осман . Осман рече : "Што имаш ти со владините работи? Аллах ви нареди да седите во вашата куќа. " Таа стана бесена кога го слушна тоа. Таа извади малку коса, облека и пантофли на Пратеникот и рече: "Косата , облеката и пантофлите на Пратеникот не се остарени,а ти станаа стари и ти ја напушти својата пракса (Sunnah)! " 21

Бранот на немири ја зафати целата муслиманска заедница. Немирите беа насилни во Hijaz , Египет и Ирак, во споредба со другите делови на муслиманскиот свет. Чудно е што Осман беше сосема несвесен за овој бран на незадоволство. Тој не го послуша советот на придружниците но секогаш му придаваше важност на советот на Marwan ibn Hakam и други гувернери, кои беа одговорни за сите проблеми.

Конференција на Бену Умеје

Кога Осман бил опкружен со немири од сите страни , тој ги повикал на состанок во неговиот кабинет Muawiyah ibn Abi Sufyan, Abdullah ibn Abi Sarah, Abdullah ibn Aamirи Saeed ibn Aas.

Осман им се обратил на доверливите лица на овој состанок : "Секој крал има везир и вие сите се моите везири . Вие сите сте свесни за сегашните немири и мене ми треба вашата помош да ги задушиме."Muawiyah сугерираше дека сите гувернери треба да бидат испратени на нивните држави и треба да се дадат сите сили за да се справат со луѓето кои создаваат неволји . И дека гувернерите не треба да дозволат да има немири во Медина.

Saeed ibn al-Aas предложил:" Лидерите на овие намири треба да сеелиминираат." Abdullah ibn Abi Sarah предлоил: "На овој начин , нашата влада ќе биде обесчестена повеќе. Ние треба да ги замолчиме лидерите со поткуп. Abdullah ibn Aamir сугерира дека луѓето треба да бидат вклучени во џихад и испратени на граница. "22

Горенаведените совети покажуваат дека советниците ја занемаруваат реалноста и тие не можеле да дојдат до заклучок. Тие планирале да ги вклучи луѓето во надворешната битки , наместо да стават крај на непотизмот и злоупотребата на јавните фондови . Дури и Осман не можел да даде предлог.Тој немал привремено или трајно решение за ставање крај на неволјите.

Ние сме изненадени дека некои верници му дале скромни совети , сепак Осман им рече: "Секој Уммет има некоја несреќа, несреќата на овој Уммет е критиката против мене. "

"О иселеници и помошници ! Каков вид на луѓе сте вие! Вие се противите на моите дела кои исто така беа направени од страна на Umar ibn Khattab. Вие не се противевте на него а сега ме критикувате мене. Вие не се противевте на Омер бидејќи мигрантите беа зауздани. Треба да знаете дека семејството на Ibn Khattab беше мало, додека моето е големо. "

Овој дискурс на Осман покажува дека придружниците сакале тој да владее според светиот Куран, Пратениковата пракса (Sunnah) и праксата на Ебу Бекр и Омер . Сепак, овие правни и нормални барања на придружниците Осман ги сметал за алчени и штетни.Тој требало да се оправда себе си и своите гувернери како и трошоците за Бену

Умеје. Наместо тоа, тој им рече дека Омер правел исто така ама тие не се противеле. Калифот го завршил својот говор со закана.

Поради оваа лоша политика искрата на омраза која влезе во армијата, постепено се претвори во огромен пламен.

Кога Abdullah ibn Aamir се враќал по победата на Римјаните, Muhammad ibn AbuHuzaifah ја поттикнувал својата војска против него. Мухамед ибн Ебу Huzaifah им кажувал на своите луѓе: " Ние треба да направиме џихад против Осман во Медина бидејќи Осман не дејствува според Книгата на Аллах , Пророчката пракса ( Sunnah ) и практиката на Ебу Бекр и Омер . Тој им ги одзеде должностите на придружниците на Пратеникот и именувал лицемери и нечесни роднини во нивното место. Примерот на вашиот лидере јасен. Светиот Куран сведочи за лицемерието и Пратеникот направил да е задолжително да се убие. И покрај сите овие, Осман го постави како лидер , бидејќи тој е полу брат на Осман. 23

Таков фронт се отвори против Осман што беа објавувани извештаи за него и отвореноциркулира меѓу сите луѓе, но никој не го знаеше нивното вистинско потекло.

Кога Осман ја прошири областа на Пратениковата џамија, луѓето велеле: " Џамијата Пратеникот се прошири , но неговата практика ( Sunnah ) се намали. "

Голем број на гулаби се зголеми со текот на времето на Осман . Покривите на Пратениковата Џамија и куќи од Медина биле населени од страна на голем број на гулаби. Осман наредил дека гулабите треба да се истребат. На ова, народот рече: " гулабите кои бараа засолниште загинаа, а луѓето кои беа протерани од Пратеникот како Hakam ibn Abi al-Aas и неговиот син Marwan беа вратени назад и им се даде засолниште. " 24

Balazari ја има раскажано следнава традиција од Saeed ibn Musayyab: "Кога Османнаредил убивање на гулаби, луѓето рекле : " Невини гулаби се убиени, а ониекои биле прогонети од страна на Пратеникот им се даде засолниште во Медина. " 25

Важно прашање кое мора да биде одговорено

Овде се поставува едни важно прашање. Крајно е неопходно да се најде одговорот на тоа. Прашањето е: Од каде немирите против Осман започнале? Дали од Медина,центарот на калифатот ? Или сето тоа започна од други градови и дојде до Медина?

Ова прашање може да се одговори експлицитно во следниве зборови : Дали бранот на немири против Осман започна од иселениците и помошниците и потоа се проширил на сите градови ? Или дали започна од армијата и потоа отпатува во Медина и достигна до иселениците и помошниците ?

Ние знаеме дека е многу тешко да се одговори на ова прашање за оние кои слепо веруваат.

Ако го разгледаме првиот случај , тоа значи дека Калифатот на Осман прво беше нападнат од Иселениците и Помошниците а потоа другите ги следеа.

Ако го разгледаме вториот случај, да сметаме дека е помалку штетен, тоа би значело дека гледајќи на политичките разлики што Осман ги правел, неговата лојална армија започнала со немири, а другите ги следеле. Но, заедно со ова, ние , исто така, ќе треба да го размислиме следново: ако придружниците биле склони да ги прифатат изјавите на обичните луѓе дали тие би дозволиле да бидат манипулирани од нив?

Ние веруваме дека немирите против Осман започнале во Медина и тоа беше извор од кој немирите се шират во другите градови. 26Ја имаме пракса на високи верници како доказ за нашата претпоставка. Ние знаеме што Осман му направи на Abu Zar. Исто така, знаеме колку Осман ги угнетуваше Abdullah ibn Masood и Ammar ibn Yasir. Постојат бројни примери на такво однесување на Осман. Оттука верниците , исто така, почнаа да протестираат против него.

Дозволете ни да го погледнеме во дискурсот на Jaballa ibn Amr al-Saadi раскажан од страна на Balazari : Во текот на деновите кога немирите против Осман станаа вообичаени , Осман поминал покрај куќата на Jaballa ibn Amr al-Saadi кој стоеше на неговиот куќен праг. Тој му рече на Осман : "О Nathal ! Се колнам во Аллах , јас ќе те убијам или ќе те прогонам и ќе те качам на бесна камила.Ти го назначи Harith ibn Hakam одговорен на пазарот и направи многу погрешни работи." 27

Треба да биде јасно дека Harith ibn Hakam е брат на Marwan, кој што го тиранизираше целиот пазар на Медина. Оттука Jaballa ibn Amr ibn al-Saadi се противел на тоа. Некој му кажал на Jaballa : "Вие не треба да се спротивставувате на Осман во ова прашање. " Тој одговорил: "Јас утре треба да се претставам пред Аллах и не сакам да кажам:

ب إنا أطعنا سادتنا وكبراءنا فأضلونا السИ ќе зборуваат: „Господаре наш, бевме послушни и на предводниците наши и на

големците наши, па не скршнаа по патот на заблудата! 28

Убиството на Осман

Роднините на Осман создале хаос во исламската влада. Сиромашните луѓе испраќале делегации во Медина со надеж дека условите ќе се подобрат , но Marwan ibn Hakam секогаш го советувал Осман и членовите на делегациите се враќале во своите домови очајни.

Голема трагедија се случила во текот на последните денови на Осман . Народот на Египет дошол кај Осман да се жалат нивниот гувернер. Тие барале тој да биде разрешен и некоја достојна личност да биде назначена на неговото место.

По подолга дебата, Осман го прифатил нивното барање и нов гувернер бил назначен ;додека постоечкиот гувернер бил отпуштен.

Луѓето од Египет се враќале во нивната татковина задоволни. Тие стигнале до местото наречено Kinana каде што виделе еден јавач на камила ,како оди во непознат правец. Тие се посомневале во него и го фатиле.Ко претресле и нашле писмо запечатено во восок во неговата торба со вода . Писмото било напишано од страна на Осман за гувернерот на Египет. Тој му напишал на својот гувернер да го убие лидерот на оваа група и сурово да ги казни другите членови.

Народот го уапсил тој роб и ја конфискувал камилата. Ова беше роб на Осман и камилата беше дел од муслиманските каса. Оригиналниот печат на Осман беше на писмото.

Луѓето се вратиле во Медина , заедно со камилата и робот и го прашале Калифот : "Зошто го правиш ова " калифот се заколнал и негирал било какво пишување на писмо.

Луѓето прашале: " Дали го знаете овој црнец ?" Осман одговорил: " . Се разбира, тој е мојот роб"

Луѓето тогаш прашале : " Дали ја познавате оваа камила? "

Тој одговорил: " Да, и овој печат е исто така мој."

Луѓето рекле: " Тогаш, како е можно тоа камилата, робот и печатот да ви припаѓаат навас а вие да не го имате напишано писмото ? "

Осман рекол: "Јас не го имаат напишано писмото. Ова е дело на Марван ." Луѓето рекле: " Ние ги прифаќаме вашите зборови и сметаме дека сте невин. Целата вина оди на Марван ; па ве молиме да ни го предаде нам. После тоа ние нема да ви досадуваме повеќе."

Осман категорично одбил да го исполни нивното барање. Луѓето ја опседнале палата на Осман и оваа опсада продолжила еден месец. Ниту еден од роднините на Осман не му помогнал во тоа време , ниту некој придружник од Медина излезе да зборува во негова корист.

По оваа долга опсада , луѓето влегле во неговиот дом и го убиле. 29

Заговори на Бену Умеје после смртта на Осман

Јас би сакал да ги опишам заговорите на Muawiyah и Marwan пред да се дискутирам заИмамот Али . По смртта на Осман , Бену Умеје почнале да прават заговори за да го окончаат владеењето на Имамот Али.

Тие пишувале на различни лица со цел да се започне со вооружена агитација против Имамот Али. Јас би сакал да презентирам неколку од овие писма на читателите:

По убиството на Осман Marwan ibn Hakam му пишал на Muawiyah ibn Abi Sufyan:

"Ти го пишувам ова писмо по убиството на Осман. Предавниците го нападнаа и го убија неправедно. Тие се шират насекаде како облаци и отидоа кај Ali ibn Abi Talib како рој од скакулци. Затоа соберете ги Бену Умеје околу вас и преземете ја централната позиција како едена од возвишените ѕвезди. Вие се најсоодветни за да се одмаздите за смртта на Осман. "

Кога ова писмо стигна до Muawiyah , тој ги собраа луѓето и одржа емотивен говор. Говорот на Muawiyah имаше таков ефект што дури и жените се понудиле да учествуваат во војната.

После тоа, Muawiyah им напиша на Talha ibn Ubaidullah, Zubair ibn Awwam, Saeed ibn al-Aas, Ubaidullah ibn Aamir, Walid ibn Uqbah и Yaala ibn Ameeya.

Muawiyah го напиша следново писмо на Talha:

"Ти имаш висок ранг меѓу Курјешите поради убавината на твоето лице и твојата великодушност. Си имал чест да го прифатиш Исламот уште од раните денови. Ти си од оние на кои им се дадени мили вести од Рајот. Ти доби посебна чест во битката на Uhad. Треба да ја прифатиш секоја должност што ќе ти биде дадена од народот. Аллах ќе биде задоволен со тебе, ако го сториш тоа. Јас би ја направил ситуацијата корисна за тебе колку што е можно повеќе. Zubair не е толку совшен како што си ти. Би било соодветно ако еден од вас да стане Имам, а другиот за да стане негов наследник."

Muawiyah го напишал следново писмо до Zubair :

" Zubair ! Ти си син на тетката на Пратеникот од по таткова страна. Ти си Придружник на Пратеникот , зет на Ебу Бекр и лидер на Муслиманите. Треба да знаеш дека поданиците станаа како диви ѕверови . Нема никој да ги контролираа. Треба да ги спасиш нивните животи. Јас сакам прашањето за Калифатот да го насочам во твоја корист и во користта на твојот придружник. Еден од вас треба да стане господар и другиот треба да биде везирот."

Потоа Muawiyah му напишал писмо на Marwan ibn al-Hakam:

"Го добив вашето писмо. Ја добив веста за состојбата на Amirul Momineen преку вашиот писмо. Откако ќе го добиете ова писмо вие треба да станете активни како гепард . Ловете го вашиот плен измамувајќи ги нив но бидете внимателни како лисица. Одете по вашиот пат и кријте се како што бодликавото прасе ја крие главата кога ќе насети опасност. Во овој момент треба да станете понизен и беден како човек кој станал безнадежен , по отслужување на заедницата. Мора да го напуштите Hijaz и да тргнете за Сирија."

Muawiyah го напишал следново писмо до Saeed ibn al-Aas:

"О Бену Умеје! Деновите на срам доаѓаат за вас. Вие ќе треба долго да патувате за да заработите за едноставен живот . Вашите познаници , исто така, ќе се правам дека не ве познаваат. Вашите роднини ќе ги пресечат врските со вас. Гледам дека во иднина БенуУмеје ќе шета во долините и ќе ги кријат нивните лица. Вие ќе бидете загрижени за својата егзистенција.

Луѓето се налутија на Amirul Momineen само поради вас. Тој беше убиен само затоа вас. Зошто не му помогнавте? Зошто да станавтее мрзливи во преземањето одмазда на неговата крв?

Вие сте најблизок роднина на починатиот и вие сте неговите наследници. Вие се знимававте со едноставни прашања од овој свет. Сето ова богатство и стока го стекнавте преку Amirul Momineen . Сето ова ќе биде грабнато од вас наскоро. "

Muawiyah напиша на Abdullah ibn Aamir:

"О Бену Умеје! Гледам дека ќе бидете протерани во иднина и ќе ве седнат на грбот од камила. Обидете се да го контролирате злото на противниците. Треба да бидете многу претпазливи. Употребете оружје брзо да делувате. Стој те подалеку од еднооките противници. Избегнувајте луѓе кои сакаат да се борат. Расфрлете ја својата љубов на луѓето кои стојат настрана и охрабрете ги вашите придружници ".

Тогаш му напиша на Walid ibn Uqbah:

"Ако на владеењето отиде во рацете на вашиот противник тогаш ќе побегнете и ќе ја скриете главата во песокот како ној. Ќе пиете каллива вода и ќе носите облека од страв."

Тој следново писмо го напишал до Yaala ibn Umayyah:

"Од сите обвинувања упатени на починатиот калиф, вашето назначување како гувернер на Јемен и останаувањето во сила толку долго време е првата цел. Луѓето му се лутеле на калифот само заради вас. Тој беше убиен и покрај фактот што тој се молеше, постеше и го рецитираше Светиот Куран .

Вие знаете дека на железо синџир на верност на починатиот калифот е околу нашиот врат .Наша должност е да се одмаздиме за неговото убиство. Подгответе се да влезете во Ирак . Јас го зајакнав моето владеење во Сирија. Вие не треба да се грижите за Сирија. Јас му напишав на Talha ibn Ubaidullah и му реков да се сретнете во Мека. Сакам и двајцата да подготвите можен план за одмазда ова незаконско убиство. Имам исто така, му напишав на Abdullah ibn Aamir да ја подготви земјата на Ирак за вас. Исто така, треба да знаете дека луѓето наскоро ќе ви го одземат вашето богатство од вас. "

Marwan како одговор му напишал писмо на Muawiyah:

" Заштитник на заедницата и чувар на почестите, Muawiyah треба да знае дека јас ќе останам цврст во мојата намера и светоста на нашите односи. Мојат крв исто така врие како вашата, но јас не зборувам пред вашиот збор или дејства.

Ти си син на Harb. Вие сте бунтовен и себе – доволен . Јас ќе ја менувам својата боја како камелеон поради топлото сонце и кој е будно ќе ги следам условите. Мојата состојба е како животно, што на некој начин се спасило од канџите на ловец и сега се плаши и од својот глас .

Јас ја чекам вашата наредба и сигурно ќе ја послушам. "

Abdullah ibn Aamir му одговорил на Muawiyah :

"Нема сомневање дека Amirul Momineen беше како засолниште за нас што малите деца го користат да се засолнат под него. За жал , кога луѓето го нападнаа ова засолниште, ние се разбегавме како ноеви. Сакам да сте свесни на фактот дека девет од десет лица се со вас а едениот од нив е против вас.

Се колнам во Аллах , подобро е да се умре достоинствено отколку да се живее живот во срам. Вие сте синот на Harb. Вие сте воин на битки. Вие сте чувар на честа на Bani Abdush Shams. Сите агитирања се поврзани со вашата личност во овој момент. Вие сте одговорни за доделување чест на племето . По смртта на Осман сите надежи на Беу Умеје се во вас. Чекам за вашата наредба.“

Walid ibn Uqbah му одговори на Muawiyah:

"Според интелектот , ти си лав на Курјешите. Вие сте единствен што е однесува на разбирањето и расудувањето. Имате богатство на убав карактер и специфичностите на владеење бидејќи секогаш кога ќе излезете на битка, се докажувате себе си како мудар и успешн.

Секогаш кога ќе ја напуштите битката, тоа е заради вашата мудрост и предвидливост.Нема смисол да се биде љубезен. Неисправноста и слабоста се срамота.Јас сум подготвен за смрт и ја врзав мојата совест во окови како камила. Сега ќе бидам убиен како Осман или ќе убивам како неговиот убиец.

Исто така, јас ќе дејствувам како што вие ќе наредите. Ние сме секогаш со вас и ги следиме вашите чекори. "

Yaala ibn Umayyah му напиша на Muawiyah во одговор:

" Ние, народот на Бену Умеје сме како камен, што не може да се чува еден на друг без да се замеси глина. Ние сме носачи на сабја. Татко ми треба да плаче на мојата смрт, ако јас стојам понастрана од одмаздата на Осман. Јас чувствувам дека животот стана горчлив по смртта на Осман. "

Одговорот на Saeed ibn al-Aas беше различен од оние споменатите погоре. 30

1. Balazari, Ansaab al-Ashraaf, Vol. 5, стр. 25-262. Balazari, Ansaab al-Ashraaf, Vol. 5, стр. 273. Surah Hujurat 49:64. Ibn Abil Hadid, Sharh Nahjul Balagha, Vol. 4, стр. 1955. Masoodi, Murujuz Zahab Vol. 2, стр. 2246. Dr. Taha Husayn, Al-Fitnah al-Kubra “Uthman bin Affan”, стр. 1877. Abdul Fattah Abdul Maqsood, Al-Imam ‘‘Ali bin Abi Talib Vol. 2, стр. 338. Surah Taubah 9:34-359. Ansaab al-Ashraaf, Vol. 5, стр. 54-5510. Abdul Fattah Abdul Maqsood, Al-Imam ‘‘Ali bin Abi Talib, Vol. 2, стр. 3411. Dr. Taha Husayn, Al-Fitnah al-Kubra Uthman bin Affan, стр. 198-19912. Balazari, Ansaab al-Ashraaf, Vol. 4, стр. 2713. Dr. Taha Husayn, Al-Fitnah al-Kubra Uthman bin Affan, стр. 175-17614. Abdul Fattah Abdul Maqsood, Al-Imam ‘‘Ali bin Abi Talib, Vol. 2, стр. 7215. Dr. Taha Husayn, Al-Fitnah al-Kubra ‘‘Ali wa Banuh, стр. 67-6816. Abbas Mahmood al-Aqqad, Abqariyat al-Imam ‘‘Ali, стр. 8317. Balazari, Ansaab al-Ashraaf, Vol. 5, стр. 7418. Dr. Taha Husayn, Al-Fitnah al-Kubra ‘‘Ali wa Banuh, стр. 2919. Sharh Nahjul Balagha, Ibn Abil Hadid Mutazali, Vol. 4, стр. 40820. Abdul Fattah Abdul Maqsood, Al-Imam ‘‘Ali bin Abi Talib, Vol. 2, стр. 276-27721. Balazari, Ansaab al-Ashraaf, стр. 48-4922. Dr. Taha Husayn, Al-Fitnah al-Kubra Uthman bin Affan, стр. 206-20723. Dr. Taha Husayn, Al-Fitnah al-Kubra Uthman bin Affan, стр. 16824. Ibid.25. Ansaab al-Ashraaf, Vol. 5, стр. 77

26. Dr. Taha Husayn, Al-Fitnah al-Kubra Uthman bin Affan, стр. 13627. Balazari, Ansaab al-Ashraaf, Vol. 5, стр. 4728. Surah Ahzaab 33:6729. Види стр.400-406 oод Al-Isabah fi Tamiz al-Sahaba за подетелни информации за овој настан. Јас кратко го опишав овој настан. Овој настан е опишан во сите историски 30. Ibn Abil Hadid, Sharh Nahjul Balagha, Vol. 8, стр. 83

Дел 3: Калифатото на Amirul Momineen

Слава му на Аллах за неговата услуга. Правилното е вратено на сопственикот. (Имамот Али ibn Abi Talib)

Имамот Али беше помогнат со боженствена помош. Тој остана смирен и покрај сите проблеми. Иако неговото право беше узурпирано, тој продолжи да работи за доброто на Муслиманите. Тој не се бореше за Калифите туку само за доброто на Исламот. Даваше ценети совети за интересите на Исламот.

Природно беше дека по убиството на Осман, Имамот Али треба да се претстави заКалиф и се обиделе со сите можни средства за тоа. Сепак Имам Али бил толкувозвишена личност што тој не се обидел да се здобие со калифат во таква ситуација , иако исламскиот Уммет го принудувал да преземе одговорност . Имамот Али не баралКалифат , туку Калифатот го барал Имамот Али.

Tabari ја раскажува приказната за Калифатот на Али како што следува: Иселениците и Помошниците се собрале по убиството на Осман е. Talha и Zubair исто така беа меѓу нив. Сите тие дојдоа кај Имамот Али и му рекоа: " Ние сакаме да ти ја дадеме верноста на тебе. "

Тој одговорил: “Јас не го сакам вашето кралство и не се грижам кого вие ќе назначите.“

Тие одговориле: “Нема да назначиме никого освен тебе.“

Имамот Али ја отфрли нивната понуда. После тоа , Иселениците и Помошниците дошле кај Имамот Али безброј пати и побарале да ја преземе одговорноста . На 18-ти Zilhajj , Имамот Али отишол на пазар. Луѓето го опкружиле и побарале од него да ја преземе должноста за Калифатот.

Имамот Али се одделил од нив и отиде во градината на Bani Amr ibn Mabdhool. Имаше еден висок ѕид околу оваа градина. Имамот Али нареди Abi Amr ibn Umar ibn Mohsin да ја затвори портата. Луѓето се собрале пред портата и тропале.

Кога вратата се отвори , толпата од Иселениците и Помошниците влезе внатре. Talha и Zubair исто така повторно бараа Имамот Али да го преземе Калифатот и побараа од него да ги пружи своите раце за тие да можат да му ја дадат својата верност.

Една од рацете на Talha беше парализирана и кога тој ја даваше својата верност , Habib ibn Zuaib рече:

" Верноста започна со парализирана рака! " 1

По преземањето на верноста од народот, Имамот Али одржа беседа објаснувајќи ги карактеристиките на неговото владеење како што следува:

Семоќниот Алах ја откри книгата со насоки. Тој во неа го има раскажано доброто и злото. Треба да го прифатите доброто и да го избегнете злото и да ги исполните своите обврски .

"О слуги на Бога! Се плашат од Аллах за Неговите слуги и градови. Ќе бидете сослушани за нив . Ќе бидете прашани за вашите животни , исто така. " 2

Оваа проповед на Имамот Али има неколку реченици, но тој ги објаснил сите права и должности. Историјата докажува дека имамот Али не бил алчен за власт. Тојја одбил понудата да седне на чело на владата. Кога инсистирањето на луѓето се зголемило , тој рекол:

Оставете ме и барајте некој друг. Соочени сме со една работа која има (повеќе) лица и бои, која ниту едно срце не може да издржи ниту пак разум може да прифати. Облаците лебдат над небото , и лицата не се видливи. Треба да знаете дека ако јас одговорам на вас , јас ќе ве водам како што знам и нема да се грижам што некој ќе каже." 3

И покрај тоа, кога луѓето продолжиле да инсистираат на тоа , Имамот Али да ја прифати оваа верска должност ги шокирал луѓето , велејќи: " Јас сум одговорен за секоја моја изјава. Побожноста не им дозволува на оние кои ја научиле лекцијата да имаат сомнеж. Имајте на ум дека вашиот тест започна денес , на ист начин како што тоа беше за време на раните денови на исламот.

Се колнам во оној кој го именува пратеникот, ќе мора да се соочите со сериозни тестови и ќе ве просејувам низ филтерот за испитување. Камшикот на смртта ќе ве надвладее , се додека просечните не се изравнат со возвишените, возвишените не се изедначат со просечните. Тие што ќе заостанат ќе тргнат напред, а тие што ќе тргнат напред ќе бидат оставени. “ 4

Имамот го рече ова, затоа што знаел дека луѓето престанаа да ја почитуваат вистината и започна да го ценат богатство. Значи тие не ќе можат да владеат за да имаат корист од тоа. Тогаш тие ќе му се спротивстават , но не ќе можат да го разрешат со пишување на писмо.

Имамот беше ја прикажал сликата на нивнотот инсистирање и неговото отфрлање со следниве зборови: "Вие ја повлековте мојата раката кон вас за верност , но јас ја задржав и вие ја истегнавте, но јас ја повлеков. Потоа се насобравте околу мене како

жедни камили околу извор со вода, толку многу што чевли искинавте, облека расфрлавте а послабите ги изгазивте. " 5

Ова е , исто така, објаснето во друга беседа како што следува:

"Во тој момент , ништо не ме изненади , но толпата луѓе што брзаат кон мене. Тие напредуваа кон мене од сите страни како грива на хиена ; толку многу што Hasan и Husain се судрија и наметката ми ја искинаа. Се собираа околу мене како стадо на овци и кози. Кога ги презедов уздите на власта, едените се отцепија а другите станаа непокорни, а тие што останаа почнаа да постапуваат погрешно. " 6

1. Tarikh al-Umam wal Muluk, Vol. 5, стр. 152-1532. Ibn Abil Hadid, Sharh Nahjul Balagha, Vol. 3, стр. 1573. Ibn Abil Hadid, Sharh Nahjul Balagha, Vol. 2, стр. 1704. Ibn Abil Hadid, Sharh Nahjul Balagha, Vol. 1, стр. 905. Ibn Abil Hadid, Sharh Nahjul Balagha, Vol. 3, стр. 1816. Ibn Abil Hadid, Sharh Nahjul Balagha, Vol. 1, стр. 67

Дел 4: Кршачи на верноста (Nakitheen)Без сомнение , факт е дека Мајката на верниците, Ayesha и Talha и Zubair го поттикнувале народ против Осман и развиле таква состојба што луѓето отишле до степен на убиство.

Zubair ibn Awwam беше во првите редови меѓу тие противници додека Talha ibn Ubaidullah беше веднаш зад него.

Еднаш Осман изјавил во врска со Talha : "Јас сум навистина тажен за Talha . Јас му дадов толку многу злато и сега тој сака да ме убие. Господи! Не дозволи тој да ужива во тоа богатство. Нека пати поради ова предавство.“ 1

По убиството на Осман , на горенаведените три лица зедоа изговор за неговата смрт , бидејќи тие беа во првите редови во неговото убиство.

Осман бил опколен во неговиот дом. Еден ден Имамот Али му изјавил на Talha: "За името на Аллах , тргнете ги овие демонстранти подалеку од Осман " По ова, Talha одговорил:" Се колнам во Аллах , јас не би го сторил тоа се додека Бену Умеје не го врати Муслиманското богатство кое го има узурпирано.“

Tabari пишува: Осман му дал заем од педесет илјади дирами на Talha . Еднаш когаОсман се упатил кон џамијата , тој го сретнал Talha на патот ; Talha рекол: "Јас го зачувале износот на кредитот . Можете да си го земете назад кога и да посакате " Осман рече:" . О Abu Sehr! Јас те ослободувам од отплата на кредитот " Кога Осман бил опколен , тој велеше :" Тој ми враќа мене како што крадец враќа на човек."

Во делото Убиството на Осман, Madaini: " Talha не дозволил телото на Осман да биде погребано за три дена. Кога Hakim ibn Hazm и Jubair ibn Mutim го земале неговото тело, Talha именувал неколку лица да го каменуваат по пат. " 2

Dr. Taha Husayn writes: “Talha’s love for the rioters was not hidden. His continued hisefforts in enraging them. Uthman used to complain about this habit of Talha in private andpublic.”

Д-р. Taha Husayn пишува: "Љубовта на Talha кон демонстрантите не била скриена . Тој продолжил да го зголемува гневот кај нив. Осман се жалел на Talha и јавно и приватно.“

Сигурни раскажувачи велат : Еднаш Осман бара од Имамот Али да ги растера демонстрантите некако. Имамот Али дојде кај Talha и виде голем број на демонстранти со него. Тој рече: " Испрати ги сите назад. " Сепак Talha одби да го стори тоа. 3Улогата на Ајша во убиството на Осман јасна како бел ден. Таа му ја прикажа на Осман кошулата на Пратеникот неколку пати и рече: " Дури и кошулава на Пратеникот не е остарена а ти ја игнорира неговата пракса (Sunnah). "Таа застана зад превезот неколку пати и рече: "Убијте го Nathal !"

Факт е дека мајката на верниците беше најголемиот непријател на Осман . Можевте да прочитате во нарацијата од претходните страници дека кога некој ја информирал Ајша во Мека дека Осман ги убил бунтовниците и немирите завршиле таа вели: "Каков вид на правда е ова? Луѓе кои бараат правда се убиени ! Угнетените луѓе се ставени на милост и немилост на сабјата наместо да им биде обезбедена правда ! "

Штом Имамот Али дојде на власт, Ајша застана да ја одмазди смртта на Осман. Таа започна со подготовките во Басра на совет на Talha и Zubair . Во овој период, Saeed ibn al-Aas дојде кај неа и праша: "Што сакаш? " Таа одговори: "Сакам да одам во Басра" Саид праша: " . Зошто сакаш да одиш таму " Таа одговори :" Сакам да се одмазда за убиството Осман . "

Saeed ibn al-Aas рече: “O Мајко на верниците! Убијците на Осман се ваши сојузници.”4

Врз основа на историски факти , можеме да кажеме дека оние кои ја иницираа битката на Jamal се најголемите непријатели на Осман , со крвта на Осман на нивните раце. Поголемиот дел од Муслиманите во тоа време беа добро свесни за тоа кои се убијците на Осман.

Откако ќе се погледне овој историски факт, интересно прашање се поставува: Кога на хероите на Битката на Jamal беа вистинските убијци на Осман , зошто тогаш тие сакале да се одмаздат убизтвото на Осман? Зошто тие ги поттикнувале луѓето против имамот Али?

Дали некои скриени фактори биле активни во тоа време, кои беа земени како изговор за да се спротивстават на Владата?

Тогаш зошто Talha и Zubair му ја дале својата верност на имамот Али?

Ако одмаздата за убиството на Осман беше важна , дали предавството на владата беше единствен начин да го направите тоа? Дали Осман поминат без да остават наследник зад себе? Сите знаеме дека Amr, синот на Осман , беше присутен во тоа време.

На кои закони се повикаа мајката на верниците, Talha и Zubair , за да ги казнат убијците на Осман?

Зошто Басра е избрана за казнување на убијците на Осман? Зошто не е Египет избрани за ова " виртуозно дело ", знаејќи дека поголемиот дел од демонстрантите беа од Египет?

Вековната омраза на Ayesha кон Али

Студентите на историјата добро знаат дека Ајша му била љубоморена на Имамот Али уште додека Пратеникот беше жив. Омразата кон Имамот Али и беше во вените. Имаше две причини за нејзината љубомора :

1. Ајша беше исмејана за време на битката на Bani Mustaliq и имамот Али не застана на нејзина страна.

2. Ајша беше љубоморна на имамот Али, поради нејзината неплодност. Знаеше дека Потомство на Пратеникот ќе продолжи преку Lady Fatima. Ајша не роди деца. Поради тоа, Ајша зборувала лошо за најдрага сопруга на Пратеникот, Lady Khadija. Таа, исто така ја навредила Lady Fatima многу пати зборувајќи лошо за нејзината покојна мајка.

Мајката на верниците го раскажува инцидентот на Ifk како што следува: "Кога Пратеникот имаше намера да оди на патување, тој ги пишуваше имињата на неговите сопруги, и со себе ќе ја земеше таа чие име ќе беше извлечено. Јас бев избрана да одам со него за време на битката Bani Mustaliq.

На враќање, ние запревме на место во близина на Медина. Излегов да извршам нужда. Кога излегов на вратот носев ѓрдан, но кога звршив и се вратив мојот ѓердан беше изгубена. Почнав да го барам. Во меѓувреме, беше најавено заминување.

Луѓето почнаа да заминуваат , но јас продолжив да го барам ѓерданот. Конечно го најдов, но кога се вратив во кампот сите беше заминале. Легнав таму покриена со чаршав.

Во меѓувреме, Safwan ibn Muattal Salmi кој заостанал поради некои работи, се случи да дојде таму. Тој ме препозна , бидејќи тој ме имаше видено пред да бидам прекриена со вел (Hijab).

Тој ја донесе неговата камила до мене и ме качи. Потоа брзо и стигнавме во Медина. Луѓето од Медина почна да покажуваат со прст во мене. Овие зборови стигнаа до ушите на Пратеникот и моите родители. Потоа забележав промена во однесувањето на Пратеникот. Неговата љубов за мене се намали. Го прашав, ако ми дозволени да одам во куќата на моите родители. " Јас не се чувствувам добро и мајка ми ќе се грижи за мене таму. "

Пратеникот ми дозволи и јас отидов во куќата на моите родители.

Пратеникот го повика Али и го праша за совет по ова прашање. Али рече: “ О Гласнику на Аллах! Не постои недостаток на жени за вас. Можете да се ожените било која наместо неа. Можете да побарате робинка и таа ќе ве води во ова прашање. "

Пратеникот ја повика Buraira но Али и наредил да не му зборува на Пратеникот ништо друго туку вистината....

Жими Алах , Пратеникот воопшто не стана од овој состанок затоа што дека добил откровение од Алах. По некое време тој стана бришејќи го челото и рече: "О Ајша !Ти честитам! Алах ја даде твојата ослободителна пресуда. " После тоа Mustah ibn Athatha, Hissan ibn Thabit, Hamna ibn Jahash и нивните придружници беа казнети за Qazaf (обвинување на чесна жена за нечесност) " 5

Горенаведената нарација доведува до следните прашања:

1. Мајката на верниците, Ајша беше придружник на Пратеникот до Битката на Bani Mustaliq.

2. Кога армијата запрела на враќање, таа излегла по нужда без да информира некого.

3. Кога таа се вратила во кампот, таа сфатила дека нејзиниот ѓердан исчезнал.

4. Таа повторно отишла на тоа место во потрага по нејзиниот ѓердан. Таа го нашла својот ѓердан, но кога се вратила сите биле заминати.

5. Таа ги загубила сите надежи и отишла да спие завиткана во чаршав. За среќа Safwan поминувал на неговата камила и ја препознал, бидејќи тој јаимал видено пред да се прекрие.

6. Видот на Safwan беше толку остар што тој ја препознал преку чаршафот во темната ноќ.

7. Safwan ја качил на неговата камила и ја донесол во Медина . Некои луѓе, вклучувајќи го и Hissan ibn Thabit ја исмејувале Мајката на верниците.

8. Пратеникот добил совет на Имамот Али по ова прашање ,и го советувал да се разведе од Мајката на верниците.

Bukhari , исто така, го раскажува овој настан во детали: Ayesha раскажува : Секогаш кога Аллаховиот Апостол имаше намера да одат на патување тој земаше со себе една од неговите жени. Тој ме зеде мене; така јас го придружував, но бев прекриена со вел. Бев носена на грбот од камилата во мојата носилка се додека не дојдовме до место за одмор. Продолживме се додека Аллаховиот апостол не заврши со неговата битка и се вративме. Муслиманската војска кампуваше блиску до Медина. Кога тие најавија заминување следниот ден, јас бев отидена да извршам нужда подалеку од логорот. Кога се вратив кај мојата носилка, ги допрев моите гради и сфатив дека мојот ѓердан од Zifar мониста 6 го нема. Па се вратив да го побарам мојот ѓердан и мојата потрага ме задржа.

Во меѓувреме, луѓе кои беа задолжени за да ја кренат мојата носилка на камила дошле и ми ја зеле и ја ставиле на грбот на камилата, затоа што тие мислеле дека сум внатре во неа. Во тие денови жените не тежеле многу, нивните тела не биле прекриени со маснотии оти тие не јаделе многу.Затоа тие луѓе ја занемариле леснотијата на носилката додека ја дигале и носеле; јас во тоа време се 'уште бев млада девојка. Тие ја зеле камилата и сите заминале. Јас го најдов ѓерданот откако караванот замина. Кога се вратив во кампот никого не најдов. Седнав таму за некое време , а потоа сонот ме обзеде .

Safwan ibn Muattal As-Salmi Adh-Dhakwani јавал позади армијата. Кога стигна до местото, виде како фигура како спие и тој ме препозна затоашто тој ме имаше видено пред да се прекријам. Јас се разбудив кога тој рецитираше Istirja (т.е. Ние припаѓаме на Аллах и нему ќе му се вратиме). Потоа тој ме качи неговата камила и ме доведе до Медина. 7

Следниве точки може да се заклучат од нарацијата на Bukhari:

1. Мајката на верниците го напушти кампот кога на заминувањето беше најавено.

2. Таа не почувствувала дека пред да замине прво треба некого да информира.

3. Никој во цела армија ја видел како оди.

4. Дури и оние што ја подигнале носилката на Ayesha не приметиле, бидејќи сите жени од тоа време биле со мала тежина како Ayesha .

5. Тежината на Ayesha била занемарлива поради неухранетоста па оттука и луѓето не забележале ништо.

6. Кога Мајка на верниците видела дека теренот е празен, заспала таму покриена со чаршаф.

7. Safwan бил оставен зад армијата. Тој ја препознал заспаната личност од далеку затоа што тој ја имал виделе пред откривањето на стихот за покривање на жените со вел.

8. Safwan ја качил Мајката на верниците на неговата камила и ја донесол во Медина .

Инцидентот на Ifk е една од причините на омраза меѓу Ayesha и Имамо Али. Исто така постојат и други фактори поради кои таа беше љубоморна на ќерката на Пратеникот ‘Ali al-Murtada .

Ayesha сакала да стане омилената на Пратеникот. Таа имала толку силно его што во присуство на Пратеникот ја критикувала неговата почината сакана жена. Таа се обидувала да му докаже на Пратеникот дека Lady Khadija била една стара жена чии заби попаднале ; додека Алах му дал помлада жена наместо неа.

Пратеникот ја искарал Ayesha за ова и рекол: " Khadija сведочеше за мене кога луѓето ми се спротивставуваа . Таа го жртвуваше сето нејзино богатство заради мене кога луѓето ме лишија. Нејзината најголема доблест е што таа е мајка на моето потомство и оваа доблест не е споделена со никој друг.“

Ayesha и Hafasa се сопругите на Пратеникот за кого Сура Tahrim беше откриен и Семоќниот Аллах им се обраќа со следново:

إن تتوبا إلى الله فقد صغت قلوبكما وإن تظاهراعليه فإن

الله هو مواله وجبريل وصالح المؤمنين والمالئكة بعدذلك

ظهيرА ако вие две Му се обратите на Аллах, каејќи се, срцата ваши ќе се приклонат! А ако, пак, вие се помагате против пејгамберот... та, Аллах, навистина, е Заштитникот негов, и Џебраил и добрите верници! И мелеките, по тоа, се поддржници! 8

Овој стих докажува дека овие две жени сигурно извеле заговор зад Пратеникот, како резултат на што Аллах спомнува во Неговата помош и таа на Jibraeel , други верници и ангели.

Ако некој тврди дека немало заговор, тој треба да се праша: Ако условите се правилни, зошто Аллах споменува таква голема војска ? Зошто тој им се заканува со развод? Зошто тој смета дека тие скршнале од вистинскиот пат ?

Семоќниот Аллах ја лишил Ајша од деца, па кога таа ќе погледнела кон LadySayyada, ќерката на Пратеникот, таа била крајно љубоморна на неа.

Причина за спротивставувањето на Talha и Zubair

Причината за спротивставувањето на Talha и Zubair е очигледна , бидејќи тие се стремеле за Калифат , а исто така биле вклучени во комисијата Shura назначена од страна на Омер . Меѓутоа тие не можеле да добијат Калифат преку оваа комисија оти Осман беше избран ; но во секој случај тие се здобиле со многу придобивки за време на калифатот Осман.

Кога виделе дека условите се менуваат, тие исто така ги свртеле своите насоки и мислеле дека ако добро одиграат во спротивставувањето на Осман дека ќе го добијат Калифат по него. Но, нивните напори биле залудни затоа што никој не ги сметал за достојни на калифатот по убиството на Осман и имамот Али го добил Калифатот.

Тие станале бесен на ова и продолжиле со нивната пракса , барајќи владеење врз Куфа и Басра , но биле одбиени од страна на имамот.

Исто така, финансиската политика на имамот Али беше сосема поинаква од онаа на трите калифи и Али никогаш не бил под влијание на некого. Ниту пак тој верувал во спријателување со луѓето со нудење на богатство. Од друга страна, тие двајцата( Talha и Zubair ) имале навика на прифаќање огромни имоти како подароци.

Веќе имате прочитано во детали за богатството што го зеле од муслиманска каса и богатство што ги добиле за време на Ебу Бекр и Омер. Balazari накратко опишува:

Hisham ibn Urwah раскажува од својот татко дека Ебу Бекр го распределил имот од Jarf и Qanaat на Zubair .

Madaini ми кажа дека Омер распределува имоти на луѓето. Кога стигна во долинатана Aqiq , тој рече: "Каде се барателите на оваа земја ? Не сум видел подобаро земјиште од ова. " Zubair рече: " Ве молам дајте ми ја оваа земја за мене " Омер нему му го распределил целиот имот. 9

Ова раскажување покажува дека овие личности никого бесплатно не поддржуваат. Тие бараат максимална надомест за нивната поддршка во секоја возраст.

Сепак, имам само како Али не може да им даде нешто , бидејќи тој не далништо повеќе отколку што е потребно , дури и на неговиот брат.

Некои историчари запишале настан кој јасно ја покажува причината зошто Talha и Zubair му беа лути на Али .

Пред се кренат во револт , Talha и Zubair го испратиле Muhammad ibn Talha кај имам Али со следнава порака:

"Ние го поплочивме патот за вас. Ние ги поттикнавме луѓето против Осман се додека не го убија . Кога видовме дека луѓето сакаат да ви ја дадат верноста на вас,ние ги доведе до вас. Бевме првите што ви да дадоа верноста кон вас. Ние го покоривме Арапите за вас. Иселениците и Помошници ви ја дадоа верноста само заради на нас. Сепак, ние сме тажни што вие се свртевте против нас откако станавте владетел и нас не посрамотивте како робови ".

Имамот Али ја доби пораката преку Muhammad ibn Talha, и му рекол да оди и да праша што тие сакаат.

Тој се врати кај Али и рекол:"Тие бараат од вас, еден од нив да биде гувернер на Basra, а другиот гувернер на Куфа." По ова имамот Али рече: "Ако го направам тоа, злото ќе се зголеми и тие ќе ми отежнат да владеам со другите места. Јас не сум мирен , додека тие се во Медина , па ако ги направам гувернери на важни региони , шансите за зли заговори ќе се зголемат. "

Двајцата станаа очајни по овој одговор на имамот Али и видоа како нивните аспирации пропаднале. Тие отишле кај имам Али и рекле: " . Ве молиме да ни дозволите да одиме во Мека за Umrah " Имамот Али рече: " Ветете ми дека нема да ја скршите мојата верност и нема да ме предадете. Не смеете да им наштетите на Муслиманите и вратете се дома непосредно по Umrah . "

Talha и Zubair ги прифатија овие услови и имамот Али им дозволи да се одат за Umrah. После тоа, тие го направија она што сакаа да го сторат. 10

Кога тие заминувале од Мека, имамот Али ги прашал:" Дали некогаш сум ве лишил од вашето право ? Дали некогаш сум го намалил износот на вашата пензија? Дали некогаш сте ме виделе несовесно да донесам правда за угнетените?

Се колнам во Аллах , никогаш не сум посакувал Калифат и царство . Вие ме поканивте во ова кралство и јас прифатив . По доаѓањето на власт , барав водство од Светиот Куран . Тој ме научи на правата и должностите на еден владетел и неговите поданици. Јас ги направив заповеди Светиот Куран како принципи на мојата влада и ја следам Пратениковата пракса ( Sunnah ).

Јас немам потреба од ваш совет за да раководам, ниту пак совет од некој друг. До денес, не сум добил предмет за ми треба вашата помош. "

Имамот Али го опишува злото на Talha и Zubair со следниве зборови : " Се колнам во Аллах , тие не можат да стават било каква вина на мене. Тие не прават правда со мене. Тие бараа правда која ја напуштиле и бараа одмазда за убиство , за кое тие самите се одговорни. 11

Поттикнувачи на битката на Jamal во Basra

Talha и Zubair заминаа за Басра заедно со мајката на верниците, Ајша бараајќи одмазда за убиството на Осман , иако нивното барање не беше во ред и според религијата и според причината.

1. Според религијата, тие немаат право на тоа, бидејќи Осман не умре без наследник и неговиот син, Amr има право да поднесе тужба за случајот на убиство со муслиманскиот калиф а калифот би требало да ги најде виновниците и да ги казни нив.

Затоа Talha , Zubair и Ајша нема право да бараат одмазда за убиството на Осман во присуство на неговиот син.

2. Оние кои се кренаа да се одмаздат , извршија многу злосторства : Тие убија голем број на невини лица. Тие ја ограбиле муслимански ризница на Басра и ги измачувале муслиманите а особено губернерите, што не е дозволено во согласност со природата на човекот или по легалното владеење.

3. Зошто предизвикувачите на Џамал одат во Басра во потрага по убијците наместо да одат во Египет?

4. Мајката на верниците немала право да излезе од својата куќа , бидејќи Семоќниот Алах наложил да остане во куќата во стих од :

“И останете во вашите домови... (Сура Ахзаб 33 :33).

Таа не ја почитуваше Алаховат наредба и излезе на бојното поле.

5. Дали исламскиот закон дозвола некој да иницира поголем бунт , со цел да се стави крај на злото ? Особено кога демонстрантите беа свесни за фактот дека имамот Али не беше вклучен во убиството на Осман и воопшто не им додели официјални позиции на убијците.Предизвикувачите на Џамал беа лути на Осман , а потоа тие се лутеа имамот Али. Како и да е причината за нивната лутина беше сосема поинаква .

Тие биле лути на Осман поради неправедната економска политика; а од друга страна , тие беа лути на имамот Али затоа што неговата економска политика беше праведна и фер .

Имамот Али не именува љубител на богатство на службена позиција, па затоа, неговата политика се чинеше повеќе штетен отколку Османовата.

Во терминологија на моненталнава политика , би било соодветно да се каже дека имамот Али дојде на власт по немирите во кои тој не учествувал . Плодот на оваа револуција падна кај Имамот Али, а тие кои го водеа бунтот не добија ниту дел од тоа.Исто така Talha , Zubair и мајката на верниците стравуваа дека ако владата на имамот стане моќна, тој ќе ги обвини за убиство на Осман и тие ќе се соочат со казна за ова кривично дело.

Имајќи ја оваа опасност во умот, Talha и Zubair скршнаа од нивната заклетва за верност и заминаа за Басра заедно со мајката на верниците. Тие по патот поминаа покрај извор и некои кучиња ја обиколија камилата на Ayesha и почнаа да лаат. Како резултат на тоа камилата подиве и човекот кој ја водеше рече: " Нека Аллах ги проколне кучињата на Hawwab. Има толку многу кучиња тука. "

Кога Ајша го чуја тоа, таа рекла : "Свртете ја камилата назад, не сакам да продолжам, бидејќи го слушнав Пратеникот како вели : Гледам дека кучињата на Hawwab лаат на една од моите сопруги. Тогаш тој ми рече: Не сакам ти да биде таа жена." По ова, Zubair рече дека тие веќе го имале поминато Hawwa. Тие подмитиле педесет Арапи да сведочат на Ајша дека изворот не бил Hawwab. Ова беше прво лажно масовно сведочење во историјата на исламот.

Имамот Али му напиша на гувернер на Басра, Uthman ibn Hunayf:" Предавниците ја прекршија заклетвата што му ја дадоа на Алах. Кога ќе дојдат до вас, повикајте ги на Аллаховата послушност. Ако прифатат тоа ќе биде добро за нив ".

По читањето на ова писмо , гувернерот на Басра ги испрати Abul Aswad Duali и Amr ibn Haseen Khuzai кај бунтовниците. Двеве овие чесни личности од Басра отидоа кај Мајката на верниците и ја советуваа како што е наведено , но таа им рече да одат кај Talha и Zubair.

Така тие дојдоа кај Zubair и прашаа: "Зошто си дојде на Басра ?" Zubair одговорил: "Да се преземе одмазда за убиството на Осман. "

Тие му рекоа : " Осман не беше убиен во Басра. Ти ги знаеш убијците на Осман многудобро. И двајцата вие и мајката на верниците бевте најкрвавите непријатели на Осман и вие ги покренавте луѓето против него; Сега кога тој е убиен , се појавивте да се одмаздите за неговата смрт. Исто така ја дадовте верноста кон имамот Али пред неколку дена по ваша слободна волја , сега ја скршивте заклетвата и сакате да се борите против него.

По ова, Zubair им рече да го сретнат Talha и миротворците продолжија таму, но поодржувањето на разговор со него , тие заклучија дека Talha сака да отпочне војна по секоја цена.

Во меѓувреме уште еден достоинствен човек на Басра, Abdullah ibn Hakeem Tamimiдојде кај Talha и Zubair со еден куп писма и праша: "Дали овие писма не беа испратен од вас ?" Talha и Zubair одговорија потврдно. Abdullah ibn Hakeem Tamimi рече : "Тогаш плашете се од Аллах. До вчера не поттикнувавте да го го симнеме од власт Осман, а ако тоа не е можно да го убиеме; но сега кога тој е убиен, сакате да ја одмаздите неговата смрт."

Во гувернер на Басра, Uthman ibn Hunayf дојде кај Talha и Zubair и потсети во името на Аллах и Неговиот Пратеник дека тие веќе ја дале верноста на имамот Али, затоа тие треба да се воздржат од бунт против него. Но тие рекоа: "Дојдовме да ја одмаздиме смртта на Осман."

Uthman ibn Hunayf рече: " Каква врска имате вие со убиството на Осман? Правото на одмазда почива со неговиот наследник , бидејќи тој не умре без наследник".

Гувернерот потпиша договор со Talha и Zubair и овој договор е напишан на лист хартија. Според него, двете страни ќе го чекаат доаѓањето на Калифот на муслиманите и не ќе се борат.

Неколку дена имаше мир во Басра поради овој договор. После тоа, Talha и Zubair напишаа писмо до водачите на различните племиња и ги натераа да се приклучат на нивната страна. Bani Azd, Qais ibn Ghailan, Bani Amr ibn Tameem, Bani Hanzala и Bani Darim биле измамени од страна на нивните зборови и им ја дале верноста. Сепак, некои верски лица на Bani Majash строго се спротивставиле.

Talha и Zubair беа предавници на повеќе начини. Една вечер тие ги вооружиле нивните следбеници и ги натерале да ги носат оружјата под нивните алишта, така што никој не може да се сомнева . Ноќта имаше бура и силно врнеше. Тие влегле во џамијата во заедно со своите следбеници . Штом гувернерот Uthman ibn Hunayf тргна да ја води молитвата, вооружените следбеници на Talha и Zubair го повлекоа назад одеднаш го испратија Zubair напред. Чуварите дојдоа, го повлкоа Zubair назад и го преместија Uthman ibn Hunayf напред.

Во меѓувреме уште некои вооружени следбеници на Talha и Zubair стигнаа во џамијата и се бореа со чуварите. Тие ги поразиле чуварите и му го предале на Zubair раководењето со соборната молитва. Како резултат на тоа, времето на изгрејсонце се ближеше верниците викнаа: “Времето за молитва ќе престане да важи“. На крајот Zubair некако го грабна раководството и ја предводеше соборната молитва. По завршувањето на молитвата, Zubair им наредил на своите следбеници да го однесат Uthman ibn Hunayf во нивниот притвор и строго да го казнат. Тие го фатиле гувернерот

и го казниле со кубење на неговата брада и коса. Тие исто така го уапсиле чуварот и ја ограбиле муслиманската каса.

Стражарите и гувернер на Басра биле донесени кај мајката на верниците и “милостивата“ мајка им нареди сите од нив да се убијат. 12

Јас би сакал да цитирам уште една нарација за да ја завршам дискусијата за кршачите на верноста (Nakitheen). Ibn Athir пишува: Мајката на верниците отишла во Мека кога Осман бил опколен и таа се вратила во Медина , по завршувањето на Hajj, кога стигнала на местото наречено Sarf и човек од Bani Laith со име Ubaidullah ibn Abi Salma се сретнал со неа .

Ayesha се распрашувала за случувањата во Медина и тој ја информирал дека Осман е убиен. Таа го праша за тоа кој успеал да дојде до Калифатот и тој и 'реков дека власта отишла во рацете на Имамот Али.

Мајката на верниците се разбеснела и рекла : " Небото треба да има се урна над земјата" Таа наредила да ја вратат во Мека велејќи : " Невиниот Осман е мртов"

Ubaidullah ibn Abi Salama рекол: “O дамо! Што сакаш да кажеш ? Сте не поттикнале да го убиеме Nathal затоа што тој станал многубожец".

Потоа тој ги цитираше следниве линии : Бевте изворот. Прашината излегува само од вас. Бурата и обилните врнежи од вас само. Ни наредивте да го убиеме Калифот и велевте дека тој е неверник.Ние во послушавме и го убивме. Според нас , вистинскиот убиец е оној кој го наредил убиството .

Мајката на верниците потоа дојде во Мека и собра луѓе околу неа , велејќи дека убиството Осман е незаконско . Осман беше подобар од сите жители на земјата. Abdullah ibn Aamir донесе многу богатство и го предаде на мајката на верниците. Слично на тоа, Yaala ibn Umayyah донесе големо богатство од Јемеи и и го предаде нејзе и и сугерираше да продолжи кон Басра.

Другите жени на Пратеникот беа присутни во Мека во тоа време. Ајша инсистирашеда ја придружуваат . Lady Umme Salma се противеше силно и рекла : " Плаши се од Аллах оти Тој ни нареди да останеме во нашите куќи , а не да ја водиме армијата во војна. " Hafasa bint Umar се подготвувала да замине, но нејзиниот брат, Abdullah ibn Umar ја советувал против тоа.

Мајката на верниците тргнала со Talha и Zubair . Marwan прашал: "Кој ќе стане Имамот од овие двајца ? "

Abdullah ibn Zubair рече дека неговиот татко ќе биде имам, а Muhammad ibn Talha рече дека неговиот татко би бил имамот. Кога Ајша доби вест за оваа расправија, таа

испратила порака до Marwan: "Зошто сте создавате раздор меѓу нас ? Мојот внук, Abdullah ibn Umar ќе ја води соборната молитва. "

Едно лице од оваа група по име Maaz ibn Abdullah вели: " Фала му на Бога , бевме поразени. Ако ние победевме , Zubair и Talha ќе се бореа за Калифат и ќе се уништеа себе си. "

Кога оваа група на предавници се движеше кон Басра , Saeed ibn al-Aas се сретна со Marwan и рече: " Луѓето врз кои треба да се одмаздиме се со вас. Со цел да се имплементира оваа операција во вистинска смисла , вие треба да ги убиете и да се вратите дома. "

Talha и Zubair раскажале една покајничка приказна за смртта на Осман на луѓето кога постигнале во Басра и изразиле желба да ја одмаздат неговата смрт . Мајката на верниците им се обрати луѓето во неколку наврати.

На ова, Jariya ibn Qudama Saadi станал и рекол : "О,мајко на верата! Болката не би била толку лоша по смртта на стотици како Осман, како што е вашето излегување во јавност. Аллах ти подарил чест и почит бидејќи сте на Пратеникот сопруга, но вие ги растргнавте сите завеси и дојдовте на бојното поле. "

Друго младо момче од Bani Saad стана и им се обрати на Talha и Zubair: “Дали ви ги донесовте вашите сопруги на бојното поле? Ако не, засамете се. Вашите жени ги чувате под вел, а ја донесовте сопругата на Пратеникот.“ Потоа тој изрецитирал неколку поетски стихови во прилог на тоа.

Потоа дојдоа во Басра и го уапсија Uthman ibn Hunayf откако ги предал, му ја искорнале косата и брадата и го камшикувале четириесет пати. Мајката на верниците му напиша писмо на Zaid ibn Sauhan од Басра : " Ова е од најсаканата жена на Пратеникот, Ајша , на нејзиниот син Zaid ibn Sauhan! Ти треба да дојдеш и да се придружиш на нашата страна, а ако не можеш , треба да ги поттикнеш луѓето да го мразат Али колку што е можно повеќе. "

Zaid ibn Sauhan одговорил: " Јас сум твој син само ако се вратиш и седиш дома, инаку јас сум твојот најголем непријател ".

Потоа Zaid се обратил на народот и рекол : "Жал ми е за мајката на верниците. И беше наредено да остане во нејзината куќа , а нам ни беше наредено да се бориме во битките. Таа не ја послуша наредбата и го прави она нам ни беше заповедано."

Еднаш Talha и Zubair се обраќаа на јавноста кога еден човек од Bani Qais стана и рече: “O Иселеници! Ве молиме слушнете не нас. Кога Пратеникот почина вие ја дадовте верноста на еден човек и ние ја прифативме. Кога тој човек почина тој назначил наследник без да се консултира со нас. Ние и него го прифативме за лидер. Кога на тој човек смртта му се наближи тој одбрал шест члена во комисијата без да не праша нас.

Еден од тие членови беше избран за Калиф и ние , исто така, го прифативме .Потоа вие воочивте неправилности кај него и го убивте без да се посоветувате со нас. Потоа сте му ја дале верноста на Али, без да не прашате нас. Сега, што не е во ред со Али? Зошто сакате да се бориме против него? Дали тој го дал богатството на муслиманите на лице кое не е достојно за тоа? Дали тој го напуштил вистинскиот пат и тргнал на погрешен пат ? Какво кривично дело Али направил штом сакате да се борите против него ? "

На ова, некои луѓе наредиле тоа лице да биде убиено , но народот од неговото племе го заштити него и тој ден го помина некако. Следниот ден, предавници ја нападнаа куќата на тоа лице и го убија него и други лица од племето.

Имамот Али тргна кон Басра за да стави крај на овоа зло. Тој водеше жестока битка, во која имам Али победи а Talha и Zubair умреа.

Мајката на верниците се засолни во куќата на Abdullah ibn Khalaf. Amirul Momineen и наредил на неговата војска да не ги убива повредени лица и жените или да влегуваат во домовите и да ограбуваат.

Amirul Momineen ја испрати сопругата на Пратеникот во Медина , во придружба на четириесет жени. Тој ја испрати заедно со Muhammad ibn Abu Bakr, братот на Ајша како дополнителна заштита. Кога тргнале Ајша рекла: " Не треба да постои недоразбирање меѓу нас. Конфликтот помеѓу мене и Али е како на жена со нејзиниот девер . "

Злосторствата на поттикнувачите на Jamal

Минавте низ делата на кршачите на верноста, како тие сториле бројникриминални дејства во целиот тој хаос.

1. Talha и Zubair подмитија педесет лица да сведочи лажно , дека името на тој извор беше Hawwab . Ова беше прв случај на масовно лажно сведочење во историјата на исламот.

Погледнете го пишувањето на Sahih Bukhari за да разберете колкав грев е лажното сведочење:

Пратеникот рече дека најголем грев е да се придружите на останатите во обожувањето на Алах, да бидете неверни кон родителите и лажно да сведочите. Тој продолжи да го повторува тоа предупредување се додека мислевме дека нема да престане.

2. Ние мислиме дека мајката на верниците не би се вратиле во својот дом кога го слушна името на Hawwab бидејќи сведоците рекле дека тие поминале покрај Hawwab .Ако таа придала и трошка значење на зборовите на Пратеникот, би се вратила дома.

3. Talha и Zubair му ја дадоа верноста на имамот Али, а потоа ја прекшија заклетвата. Тие , исто така, го скршија ветувањето дадено на Uthman ibn Hunayf.

4. Тие не се грижеле за светоста на џамијата и молитвата. Иако Светиот Куран има строга казна за убиство на еден верник ,тие незаконски ги убија стражарите .

5. Бунтовниците кај битката на Jamal му ја искорнаа косата и брадата на Uthman ibn Hunayf. Дозволете ни да се разгледаме ова во светлото на Пратениковото учење:

Омер му рече на Пратеникот : " Suhail ibn Amr е многубожец, и тој секогаш ги повикува неверниците преку своите говори. Ако ми дозволите, јас ќе му скршам заби од неговата долна вилица. Потоа неговите говори нема да имаат голем ефект и тој нема да биде во можност да поведа луѓе против исламот. "

Пратеникот строго го спречи да го направи тоа и рече: " Не сакам да обезличиш ничие лице, оти Алах ќе го обезличи моето иако сум Пратеник."13

Можете да видите како Пратеникот не дозволил обезличување на лицето дури и на најлошиот неверник, сепак, Talha и Zubair отидоа против учењата на Исламот и го изобличија лицето на достоен верник. Дали исламот дозволува вакво злодело?

6. Каква е врската помеѓу убиство на Осман и пљачкосувањето на Басра ?

7. Ако однесувањето на бунтовниците со Осман не беше во ред , беше ли однесувањето на Talha и Zubair со Uthman ibn Hunayf според исламските учења ?

8. Исламот ја истакнува честа на ветувањето а кршењето на заклетвата е знак на лицемерие, раскажани во записите на Пратеникот од страна на Имамот Муслим:

Пратеникот вели: " Лице кое ги има следниве четири знаци е вистински лицемер и ако лицето има само еден знак , тој е лицемер се додека не се ослободи од тоа. Имено: 1) лажење, 2) обешчестување условите на договор, 3) кршење на дадени ветувања и 4) употреба на сила за време на расправија " 14

Јас би сакал да го оставам тоа на читателите сами да ги препознаат овие знаци во групата на кршачите на верноста (Nakitheen) и да побарам од читателите да го споредат тоа со практиките на Имамот Али .

Се надевам дека читателите сами ќе констатираат дека разликата помеѓу практиките на Имамот Али и неговите ривали беше како на небо и земја или светлина итемнина.

1. Dr. Taha Husayn, Al-Fitnah al-Kubra ‘‘Ali wa Banuh, стр. 82. Ibn Abil Hadid, Sharh Nahjul Balagha, Vol. 2, стр. 5-6, Egypt

3. Al-Fitnah al-Kubra ‘‘Ali wa Banuh, стр. 84. Abdul Fattah Abdul Maqsood, Al-Imam ‘‘Ali bin Abi Talib, Vol. 3, стр. 4275. Tabari, Tarikh al-Umam wal Muluk, Vol. 3, стр. 76-776. Јеменски мунистра, полу црни - полу бели7. Sahih Bukhari, Vol. 3, стр. 154-1568. Surah Tahrim 66:49. Balazari, Futuhul Buldan, стр. 2610. Ibn Abil Hadid, Sharh Nahjul Balagha, Vol. 3, стр. 4 to 9, Egypt11. Ibn Abil Hadid, Sharh Nahjul Balagha, Vol. 2, стр. 40512. Tarikh Tabari и Sharh Ibn Abil Hadid, Vol. 2, стр. 497-50113. Tarikh Tabari, Vol. 2 стр. 28914. Sahih Muslim, Vol. 1, стр. 42

Дел 5: Неправедната гупа (Qasiteen)

Пратеникот рекол: " Чувствувам жал за тебе, Амар ! Една група на предавници ќе те убие. Ти ќе ги поканиш кај Аллах а тие ќе те однесат во пеколот."

"Луѓето ја сведоа мојата чест до степен кој велат: ‘‘Ali и Muawiyah’.” (Imam ‘Ali ibn Abi Talib)

Ние ги разгледавме активностите на оваа група во претходниот дел и нема сомнениедека тие го посееја семето на предавство и измама во муслиманскиот свет. Како резултат на овие активности се појави борба меѓу доброто и злото.

Духот на Muawiyah и неговите следбеници се зајакна како резултат на битката на Jamal и тие се осмелиле да започнат вооружен напад врз исламската власт. Muawiyah добил доволно време да собере немирни и зли сили , заради битката на Jamal и го развиорија знамето на предавство против безгрешната религија. Сите оние кои стравуваа дека Имамот Али ќе се обиде легално да ги собере под знамето Muawiyah, најдобар пример е Ubaidullah ibn Umar ibn Khattab.

Кога Abu Lulu го нападна Umar, неговиот син ( на Umar ) Ubaidullah ibn Umar го подигна мечот и го уби Abu Lulu и исто така уби еден персиец по име Mazan Mazan и еден одметник наречен Jufaina .

Штом Осман беше назначен за Калиф, Имамот Али му рече дека Ubaidullah го прекршил владеењето на шеријатот на Пратеникот и дека треба да биде казнет за тоа. Но, Осман не обрна внимание и рече: "Татко му бил убиен вчера. Сакаш ли него да го убијам денес?"

Осман му даде целосен имунитет на овој криминал и не го испрашуваше воопшто. Штом Имамот Али дојде на власт, Ubaidullah се загрижи за својот живот и побегна од правдата на Имамот Али. Отиде во Сирија со топло добредојде на Muawiyah. 1

Слично на тоа, Musqala ibn Hubaira Shibani откупил петстотини преживеани од војната од Khirriyat ibn Rashid Usami Kharji и ги ослободил. Кога Ubaidullah ibn Abbas прашал за плаќање, тој рекол: " Ако јас го прашав Осман за оваа сума , тој ќе ја доделеше без никакво двоумење." Наместо да го плати износот тој отишол кај Muawiyah во Сирија ,а тој пак го назначил за владетел на Tabristan. Подоцна тој го посоветува својот брат Naeem ibn Hubaira исто така да дојде кај Muawiyah. 2

Синот на мајката која ‘јадеше црн дроб’ стана засолниште за ривалите на Имамот Али и тие кои сакаа заштита против неговата правда. Тој го посеа семето на насилство во Муслиманската заедница. Тој ги напушти заповедите на религијата и го засили духот на луѓете против Исламот. Ефектите на карактерот на Muawiyah не беа ограничени само додека тој бил жив, напротив Муслиманскиот Умет сеуште пати од неговите злодела.

Muawiyah ги отфрли потребните работи на религијата со изговор за одмаздата на Османовот убиство. Најголемата катастрофа на честа на човештвото е дека луѓето го сметале Muawiyah за подобар од Имамот Али, чиј татко бил Abu Talib, старател на Пратеникот а таткото на Muawiyah беше Abu Sufyan, тој кој секогаш водеше војна против Исламот и Гласникот на Исламот.

"Мајката на Али беше Fatima bint Asad која се сметаше за мајка на Пратеникот, додека пак мајката на Muawiyah беше Hind, таа која изџвака човечки црн дроб.

Maisoona , сопругата на Muawiyah беше ќерка на еден Христијанин додека пак сопругата на Али беше Lady Fatima Zahra, саканата ќерка на Пратеникот. Пратеникот секогаш стануваше од почит кон неа и и се обраќаше со титулата најважната од жените на светот.

Резултат од учењето на Muawiyah и Maisoona беше Yazid, нечестивиот . Децата родени и израснати под заштита на имамот Али и Захра беа Hasan and Husain, лидерите рајската младина. Abu Sufyan, таткото на Muawiyah и Hind, неговата мајка го прифатиле Исламот , по освојувањето на Мека , бидејќи тие нема друга опција за да го спасат својот живот и богатство.

Ако Muawiyah имаше чиста намера за да ја одмазди смртта на Осман тој требаше да му даде верност на Имамот Али, потоа требаше да го земе синот на Осман, и зедно со него да поднесе тужба и да ја чекаше правдата.

Сепак, факт е дека Muawiyah имаше намера само да ги побара своите стекнати интереси. Тој немаше интерес од одмаздувањето на Османовата смрт. Историјата докажува дека Muawiyah не се заинтересирал за убиството на Осман дури и кога дошол на власт ниту пак испрашувал некои од убијците на Осман.

Muawiyah барал богатство и бил успешен во формирањето на партија на непријатели на Имамот Али со изговор за одмазда на убиството на Осман. На крај, Muawiyah добил се, освен одмазда за убиството на Осман.

Факт е дека Muawiyah отсекогаш мислел дека Осман треба да биде убиен на овој или на оној начин, така што тој би можел да го наследи . Осман бил под опсада во својата куќа долго време, а за тоа време Muawiyah можел да го спаси со испраќање на војска , но тој намерно молчел, а околностите резултирале како што се очекувало , по што Muawiyah станал херој на Бену Умеје.

Еднаш Muawiyah му држел предавање на Abu al-Tufayl и му рекол: "Те жалам оти не му помогнавте на Осман ".

Abu al-Tufayl рекол: " Во тоа време, јас останав мирен како и другите Емигранти и Помошници, но ти имаше провинција како Сирија . Зошто ти не му помогна? "

Muawiyah одговорил: " Јас му помагам нему со подигање на слоганот на одмазда за неговата смрт. "

По ова, Abu al-Tufayl се насмеал и рекол: "Вашиот случај може да се спореди со стихот во кој се вели :Гледам плачеш за мене по мојата смрт ,но не ми помогна кога бев жив."

Muawiyah ги беше назначил противниците на Осман на клучни позиции.

Ние веќе разговаравме во претходните страници дека Осман го отпушти Amr ibn al-Aas, па после тоа Амр го поведе народот против Осман , и рече дека ако сретне дури и овчар дека ќе го поттинке против Осман. Откако Осман бил убие, му се обратил на неговиот син Abdullah: “O Abdullah! Јас сум твојот татко. Ти треба да извлечеш крв од раната која ја изгребав до денес." 3

Овој непријател на Осман се спријателил со Muawiyah и тој станал негов главен советник. Назначувањето на ваков голем непријател на Осман на ваква важна функција е јасен доказ дека Muawiyah немал намера да ја одмазди смртта на Осман . Тој само сакал да дојде до власт и моќ, а убиството на Осман го искористил за да ја исполни својата амбиција. Ibn Hajar Asqalani го раскажува ставот на Имамот Али со свои зборови:

"Како прво, Muawiyah и неговите следбеници треба да го напуштат погрешниот пат и мене да ми ја дадат верноста. Потоа, наследникот на Uthman ibn Affan треба да поднесе тужба во мојот суд. Тогаш јас ќе предложам правни одлуки и ќе дадам соодветна пресуда. "4

Во писмото испратено од страна на Имамот Али на луѓето од различни провинции , давајќи им ги причините за Битката на Siffeen вели:

" Се започна вака: Ние и Сиријците се соочивме едни со други , а пак имавме заедничка верба во еден Аллах, во истиот Пратеник (ици) и во истите принципи и канони на религијата. Досега, што се однесува на вербата во Аллах и Пратеникот (иците) , никогаш не сакавме тие (Сиријците) да веруваат во нешто друго, а тие не сакаа да ја променат нашата вера. Сите бевме обединети во овие принципи. Поентата за раздорот меѓу нас беше прашањето за убиството на Осман и тоа создаде раскол.

Тие сакаа да го постават убиството пред мојата врата , а јас сум всушност невин за тоа.Ги советував дека овој проблем не може да се реши со возбуда. Нека возбуда се смири, нека се излади; ајде да се тргнеме побуни и револт ; нека земјата се навикне на мирна атмосфера и кога ќе се формира стабилен режим и вистинската власт се прифати, тогаш нека ова прашање се реши врз принципите на еднаквост и правда затоа што само тогаш власта ќе има доволно моќ да ги најде криминалците и да ги доведе пред лицето на правдата . Тие одбија да го прифатат мојот совет и рекоа дека ова прашање сакаат да го решат со меч. " 5

Овој потфат на Muawiyah е означен со наследените непријателства на неговото племе со Bani Hashim. Бену Умеје и Bani Hashim беа во постојано непријателство едни со други , дури и пред доаѓањето на Исламот .

Имаше еден Евреин роб на Abdul Muttalib кој беше ангажиран во трговијата, а тоа не беше толерирано од страна дедо му на Muawiyah. Затоа Harb ibn Umayyah поведе неколку момчиња од Quraish за да го убие тоа роб и му ја одземе стоката. Луѓето како Aamir ibn Abde Manaf, Sakhar ibn Harb ibn Amr ibn Kaab al-Tamimi, дедото на Abu Bakr ја испочитуваа наредбата на Harb па го убија тој роб и ги опљачкаа неговата стока. 6

Битката на Siffeen

Имамот Али дојде во Куфа по битката на Jamal и го испрати Jurair ibn Abdullah Bajali како негов гласник кај Muawiyah со порака повикувајќи го да го прифати неговиот Калифат .

Jurair отиде кај Muawiyah со пораката од Имамот Али , но Muawiyah се сретна со него повеќе дена. Тој го праша Amr ibn al-Aas да му даде совет за оваа ситуација.

Amr ibn al-Aas го посоветува да собере голем број на Сиријци и да го обвини Имамот Али за убиството на Осман а потоа да пушти гласини за одмазда на неговата крв. Во тоа време, Noman ibn Bashir стигнал во Дамаск од Медина со Османова крв на својата кошула.

Muawiyah ја покажа таа кошула од својата проповедална и одржа емотивен говор . Луѓето му ветија на Muawiyah дека тие не би отишле во близина на своите сопруги ниту би спиеле на мека постели се додека не се одмаздат за смртта на Осман. Jurair се

вратил од Дамаск и ја раскажал приказната за предавството на Сиријците и нивните подготовки за битка.

Имамот Али исто така, тргна со својата војска и запре во местото наречено Nukhaila. Тој го назначи Malik Ashtar за командант на претходницата и го испрати со совет :

"Не започнувајте со непријателство и не одете толку блиску да непријател помисли дека сакате да нападнете. Исто така не стојте толку далеку што тие би помислеле декасте прифатиле пораз и бегате од нив. Чекајте го моето доаѓање и не зпочнувајте борба додека не дојдам."

Армијата на Muawiyah тргна по патот кон реката Еуфрат, и му го отсече пристапот на Имамот Али до вода. Кога Имамот Али пристигнаа на лице место , бил информиран дека армијата е жедна за вода. Имамот Али го испратил Sasaa ibn Sauhan кај Muawiyah и му рекол: " Ние не сакаме да се бориме со вас, без било каква причина , но сте го отсекле снабдувањето со вода и ние сме принудени да се бориме против вас. Секое живо суштество има право да добие вода. Ве молиме нередете и на вашата војска да го ослободи патот, така што сите ние ќе имаме пристап до вода.

Muawiyah не се согласил и Имамот Али и наредил на својата војска да ги исфли непријателите. Армијата на Имамот го нападнала Muawiyah и ги потиснала далеку ослободувајќи го патот. Иако војниците на Имамот предложиле да се прекине снабдувањето со вода на армијата на Muawiyah, Имамот Али беше со љубезно срце и рекол: " Никој не треба да биде оставен без вода. Ако Muawiyah не им овозможи на другите да земат вода и Али го направи истото, која ќе биде разликата помеѓу нив? "

Имамот Али ги повика Abu Amr, Bashir ibn Mohsin al-Ansari, Saeed ibn Qais al-Hamadani и Shabth ibn Rabi al-Tamimi и им рече : "Одете кај Muawiyah и повикајте го да ме послуша.“

Овие лица отидоа кај Muawiyah . Bashir ibn Mohsin al-Ansari рече: "О Muawiyah ! За Божје добро , стој подалеку од предавството и воздржи се да не отстапиш од патот на Исламот. " Muawiyah рече: " Треба ли да се воздржиме од одмаздата за смртта на Осман ?Жими Бога, јас никогаш не би го дозволил тоа.“

Shabth ibn Rabi al-Tamimi рече: "О Muawiyah ! Ние сме свесни за твоите намери. Ти покрена слоган дека ќе го одмаздиш убиството само за да ги заведеш луѓето и да ги повикаш кај себе само за да можеш да ја воспоставиш својата моќ.

Ние знаеме многу добро дека ти не му помогна на Осман и намерно ја одлагаше твојата помош. Ти всушност сакаше да биде убие, така што ќе можеш да го искористиш неговото убиство за политички цели.

О Muawiyah ! Плаши се од Аллах и почитувај го Калифот на Муслиманите ".

Muawiyah им рече: "Одете си од тука, само мечот ќе одлучи кој е вистинскиот меѓу нас. "

Кон крајот на 36 A.H., сириската армија почна со престрелки и во почетокот на 37 A.H., привремена битка се одржа меѓу Имамот Али и Muawiyah . Тогаш тие се договорија дека ќе склучат примирја за време на светиот месец Mohurrum . Muawiyah ја искористи оваа времена војна и почна да ја проширува својата армија. За тоа време Имамот Али му испрати голем број на писма на Muawiyah советувајќи го се одврати од војната. Сепак Muawiyah ги отфрли сите нив и како резултат на тоа битката започна . Имамот Али ја кажа следнава проповед на својата војска пред битката :

"Не иницирајте непријателства затоа што сте на тест и доказ и да не иницирате војна е уште еден доказ за вас. Откако ќе го поразите непријателот, не го бркајте секој кој бега. Не треба да ги убивате повредените ниту да ги уништувате телата на мртвите. Не откривајте никого и не влегувајте во ничии куќи. Не допирајте ниедна жена, дури и ако ве навреди вас или вашата власт.“

Следните заклучоци можат да се изведат од горенаведените инциденти :

1. Имамот го покани Muawiyah да се обединат со него и со централната власт на сите можни начини.

2. Тој се обидел со сите средства да го задржи Muawiyah подалеку од погрешното водење на Муслиманите.

3. Тој го советувал наследникот на Осман да поднесе тужба за неговото убиство во Исламски суд и да се увери дека осудените лица ќе добијат тешка казна.

4. Muawiyah ја прикажал крвавата кошула на Осман и ја изневери владата.

5. Тој ја поттикнал сириската армија против централната власт.

6. Тие го освоиле патот кон реката и го отсекле водоснабдувањето на Имамот , што укажува за нечовечко однесување на Muawiyah .

7. Армијата на Имамот повторно го ослободила патот до реката и љубезната природа на Имамот Али беше очигледна кога тој не спречил никого да ја користи водата.

8. Прекинувањето на водоснабдувањето во Кербала беше продолжение на карактерот на Muawiyah.

9. Имамот Али не се откажа од советувањето на Muawiyah и продолжи да испраќа претставници барајќи од него да се воздржи од војна.

10. Muawiyah го разгоре непријателството во деновите на незнаење меѓу двајцата претставници на Имамот Али; Saeed and Shabth

11. Темнината претрпе пораз во рацете на светлината во битката на Siffeen помеѓу доброто и лошото. Кога Muawiyah видел дека смртта се приближува, тој наредил страниците на Куранот да бидат закачени на врвовите од копјата и побара од народот на Ирак да престане да се бори . Тој рекол дека тие ќе одлучат што е правилно а што погрешно според Светиот Куран .12. Оваа измама на Muawiyah се покажа како успешна и армијата на Имамот се подели. Khawarij се појави а светиот Имам подоцна настрада.

Земајќи ги во предвид горенаведените точки, повторно велиме дека војната помеѓу Имамот Али и Muawiyah беше војна помеѓу две лица кои биле толку спротивни еден на друг.

Природата на Muawiyah била таква што тој не се грижел за законитоста и незаконитоста во исполнувањето на своите амбиции и се обидел на сите начин во исполнувањето на својата цел. Тој ги отрул своите противници и ги пркршил сите ветувања.Синот на Abu Sufyan стана нелегитимна личност. Muawiyah ги уби Ammar ibn Yasir, Owais Qarni, Khuzayma ibn Thabit Dhul Shahadatain, Hujr ibn Adi и нивните пријатели. Muawiyah немал никаков респект за добар карактер.

Тој го имал оружјето на искушението , а имамот Али оружјето на исламската моќ. Muawiyah имал долг и јасен начин за неговата мисија , бидејќи тој не се грижел за тоа што е законски или не. Тој не се грижел за ништо друго освен за својата мисија . Патот за Имамот Али не бил толку мазен оти тој работел во рамките на Исламот.

Имаше многу разлика и помеѓу лицата кои му се приклучија на Muawiyah и оние што се приклучија на Али.

Резултатот од спријателувањето со Muawiyah било добивање на огромно богатство а резултатот од приклучувањето кон Имамот Али беше да се следи учењето на исламот.

Пријатели на Muawiyah му беа лица како Amr ibn al-Aas и Busr ibn Artat. Пријатели на Имамот Али беа Ammar ibn Yasir, Owais Qarni и Hujr ibn Adi кои се молеа по цела ноќ и постеа по цел ден.

Имаше разлика и помеѓу нивните следбеници . Следбеници на Muawiyah му беа оние кои не можеа да направат разлика помеѓу машка и женска камила. Од друга страна , повеќето следбеници на Имамот Али беа правници и раскажувачи на обичаите.

Следбениците на Muawiyah го следеа толку слепо што еднаш тој ја водеше петочната соборна молитвата во среда и никој не се спротивстави на тоа. 7 Muawiyah почнал да се шири незнаење меѓу неговите поданици а Сиријците биле чувани неписмени долго време.

Masoodi цитирал еден интересеннастан: Еден учен човек ми кажа дека група на учени разговарале за се Ебу Бекр, Омер, Али и Muawiyah. Интелигентен и предвидлив човек запрашал: " Зошто ги споредувате Али и Muawiyah ? "

Еден од нив прашал: " Дали знаете " Али ? "Сириецот одговорил: " Зошто да не? Али пострада со Пратеникот во битката на Hunain".

Еве уште еден пример за непознавање на сирискиот народ : Abdullah ibn ‘Ali дојде доДамаск со својата војска во потрага по Marwan al-Himar. Тој испратил неколку високи лица од Дамаск до Abul Abbas Saffah кој се заколна пред него и му рече : "Тие (Бену Умеје) нас целосно не уверија дека само тие му се роднини на Пратеникот додека ти не дојде. " 8

Muawiyah ширел незнаење меѓу луѓето со цел да остане на власт. Тој прибегнал кон изработка на записи како оружје за да се развие ограниченост (тесно-умност) во Муслиманскиот Уммет . Илјадници записи со пофали за трите Калифи биле создадени по негова наредба. Abu Huraira и лицата како него работеле ден и ноќ фабрикувајќи нови записи и ова се појавило како нова индустрија и илјадници луѓе си ги измиле рацете во овае река која тече.

Muawiyah сакал да ги убива своите противници со труење. Тој го отрул Malik Ashtar, владетелот на Египет назначен од Имамот Али. Тоа го сторил преку неговиот домаќин (тој што се грижел за неговото домаќинство). Muawiyah му ветил дека ќе го ослободиод плаќање на данок, а овој пак поттикнат од неговите зборови го мешал отровот во медот и му го давал на Malik Ashtar.

После тоа Muawiyah и Amr ibn al-Aas често се смееле и велеле: “Алах има армија од мед“.

Тој го отрул и Имамот Hasan al-Mujtaba. Во тоа му помогнала Judah bint Ashath, сопругата на Имамот Hasan.

Од време на време , Muawiyah се спријателувал со непријателите преку додворувања и угодување. Друг пат тој ги напаѓал отворено со неговата војска.

Еднаш Muawiyah го испратил својот близок придружник , Busr ibn Artat со огромна армија и го советувал да предизвика хаос во областа каде што владеел Имамот Али.

Busr ја уништил областа и ги ограбил Муслиманите. Тој ги тероризирал луѓето од Медина и ги принудувал да му ја дадат воста на Muawiyah . Потоа овој злобен човек отиде во Јемен а владетелот на Јемен избегаштом ја слушна веста за неговото доаѓање.Како резултат на тоа , Busr отворено ги испогубил луѓете а Јеменците исто така, му ја дале верноста на Muawiyah .

Тој ги убил двата млади сина на Ubaidullah ibn Abbas. Кога Имамот Али ја добил веста за овој настан, тој го назначил Jariya ibn Quddam да се бори против Busr . Кога овој проклетник ја добил веста дека Имамот Али испратил војска, веднаш побегнал во Сирија.Jariya ги повикал Јеменците да ја дадат верноста на Имамот Али и тие прифатиле од се срце. Кога Jariya се вратил , тој ја добил веста дека заштитникот на Исламот , Имамот Али беше починал. 9

Горенаведените услови докажуваат дека Muawiyah имал повеќе ѕверски отколку човечки инстинкти. Неговиот ѕверства се менувале по потреба. Тој како волк ги растргнувал слабите, а се додворувал на силните.

Спротивно на тоа, Имамот Али се плашел од Алах, ги сакал луѓето и ги следел заповедите на религијата. Имамот Али ја сакал правдата и братството.

Да сумираме, нивните животи можат да се опишат се следниве зборови:

Имамот Али имаше многу доблести додека пак Muawiyah имаше недостатоци. Имамот Али имаше толку многу правда колку што Muawiyah имаше неправда. Имамот Али тоа добро знаеше дека Бену Умеје ќе станат господари на исламската власт. Тој го предвиде тоа со следниве зборови :

" Се колнам во Господ, под чија контрола е мојот живот, овие луѓе сакаат да ве освојат.Тие нема да ве освојат оти се на вистински пат. Тие ќе ве освојат бидејќи тие се во согласност со злото. Вие сте многу мрзливи и покрај тоа што сте на вистинскиот пат.

Обично поданиците се плашат од нивните владетели но денес јас се плашам од моите поданици.

Го славам Аллах за она што Тој ракоположил за и она што тој намерил и за моето судење со вас, О група на луѓе кои не се потчинуваат кога јас наредив и не одговараат когајас ги повикав. Ако сте смирени, се вклучувате во (наметлив) разговор, но ако се соочите со битка , покажувате слабост. Ако луѓето се согласат со Имамот, вие се подбивате едни со други.

Ако се соочите со тешко прашање ќе го оддалечите од него. Може другите немаат татко (тешко на вашиот непријател!) што чекате во однос на вашата помош и за борбата за вашите права? За вас, е или смрт или срам. Се колнам во Аллах , ако мојот ден (на смртта) дојде. А тоа е сигурно дека ќе дојде; ќе предизвика поделба помеѓу мене и вас , иако смачено ми е од вашето друштво и се чувствувам осамен со вас.

Нека Аллах се справи со вас! Зарем нема религија, која може да не обедини нас или чувство на срам кое може да не изостри? Зарем не е чудно што Muawiyah ги повикува некои невоспитани и ниски луѓе а тие го следат , без каква било поддршка или грант , но кога јас ве повикувам ,иако сте наследници на Исламот и (достојни) преживеани

луѓе , со поддршка и исплатени грантови, вие бегате подалеку од мене и ми се спротивставувате? Навистина , нема ништо меѓу мене и вас, што јас сакам а вам исто така ви се допаѓа, или на што јас сум лут и вие исто така може да се обедините против тоа. Она што најмногу го сакам е смртта. Јас ве научи на Куранот , ви појаснив аргументи , ве известив за тоа за што бевте неуки и ве натерав да го проголтате она што го плукавте. Дури и слеп човек би бил во можност види, и тој кој спи би се разбудил. За Алах не знае ништо, заедницита каде што Muawiyah е лидер! "

Во една друга прилика , тој рече:

"Вие не ми ја даовте верноста на мене одеднаш . Односот меѓу нас не е ист. Јас ве сакам во името на Аллах а вие ме сакате за ваше добро. О луѓе! Помогнете ми , дури и ако тоа е против ваша желба. Се колнам во Аллах , јас ќе им дадам правдата на угнетените а угнетувачите ќе ги чувам во долината на вистината дури и ако не им се допаѓа тоа. "

1. Masoodi, Murujuz Zahab, Vol. 2, стр. 2612. Dr. Taha Husayn, Al-Fitnah al-Kubra ‘‘Ali wa Banuh, стр. 1273. Dr. Taha Husayn, Al-Fitnah al-Kubra Uthman bin Affan4. Al-Isabah fi Tamiz al-Sahaba, Vol. 2, стр. 501-5025. Nahjul Balagha, Letter no. 58, Vol. 26. Ibn Athir, Al-Kamil fit Tarikh, Vol. 2, стр. 97. Masoodi, Murujuz Zahab, Vol. 2, стр. 3348. Masoodi, Murujuz Zahab, Vol. 2, стр. 519. Dr. Taha Husayn, Al-Fitnah al-Kubra ‘‘Ali wa Banuh, стр. 150

Дел 6: Пресудување – Отпадници ( Mariqeen ) Мачеништвото на Имамот

Имамот Али се обиде на сите можни начини за да се избегне војната, но Muawiyah не сакаше ништо друго освен војната и најпосле , битка се водеше меѓу двете страни.

Кога Muawiyah насети дека неговата армија ќе биде поразена, тој му рекол на Amr ibn al-Aas: "Можете ли да смислите некој начин да ги обединиме нашите луѓе а да го поделиме непријателот Amr ibn al-Aas рекол: " Да." Muawiyah рече: "Кажи ми, така што ние ќе можеме да се спасиме. "

Amr ibn al-Aas рекол: “ Идејата е да се подигнат страници од Куранот на врвовите од копјата и речете им Ирачаните за престанат да се борат. Ние ќе побараме од нив да го решат нашиот проблемпреку Куранот и војска на непријателот ќе се подели. На овој начин, сириската армија ќе стане доминантна . "

Конечно, сириската армија го крена Куранот на врвовите од копјата и рече: " О луѓе од Ирак! Запрете ја борбата и решете го проблемот преку Книгата на Аллах . "

Кога Армијата на Имамот Али го виде тоа , тие рекоа: "Ние сме повикани од Книгата на Аллах ", Али рече: " О Божји слуги ! Бидете милозливи на својот пат и продолжете да се борите за вашето право. Muawiyah, Amr ibn al-Aas и Ibn Abi Muit не се ниту верски , ниту луѓето од Куранот. Јас ги познавам многу подобро од вас. Јас ги од детството, пубертетот и младоста се до сега. Тие го кренаа Куранот само за да ве залажат. "

Мнозинството рече: "Не е во ред да се бориме ако непријателот не поканува со Куранот. "

Имамот Али рече:" Јас исто така се борбам против нив , така што тие ќе ги прифатат одлуките на Куранот. Овие луѓе не го послушаа Алах ".

Сепак, народот на Ирак го спушти оружјето и не сакаше да се бори. Накрај Имамот Али мораше да прекине со борбата.

Беше одлучено двете страни да изберат претставници и заедно да одлучат за понатамошните дејства. Amr ibn al-Aas беше претставник од страната на Muawiyah и народот од Ирак инсистираше Abu Moosa Ashari да биде нивни претставник. Имамот Али рече: " Вие не ме послушавте еднаш кога одбивте да продолжите со битката . Не сакам да го направите тоа повторно. Не му верувам на Abu Moosa Ashari. Мојот син , Хасан, ќе ми биде претставник. "Народот на Ирак се спротивстави велејќи : " Тоа што е твој син исто така е заинтересирано лице. " Имам Али рече: " Ако не го прифатите , го назначувам Abdullah ibn Abbas како мој претставник. "

Сепак, народот на Ирак беше една голема будала и тие му рекоа : "Тој е вашиот братучед а Abu Moosa не е ваш роднина во било кој начин. "

Имамот Али рече:" Abu Moosa не е сигурен. Тој секогаш беше во првите редови кога ми се спротивставуваа и тој го оддели луѓето од мене. "Но, народот на Ирак беше наклонет за именување на Abu Moosa. На крај Имамот Али рече: " Правете што сакате. "

Потоа договорот за владеење беше потишан. Некои од неговите услови се:

Ова е договор помеѓу ‘Ali ibn Abi Talib и Muawiyah ibn Abi Sufyan

1. Ние ќе се покориме на заповедите на Аллах

2. Ние ќе се придржуваме кон Книгата на Аллах

3. Владетели ќе ја читаат книгата на Аллах и да одлучуваат по неа.

4. Ако не се најде решение од Куранот ќе побараме во праксата на Пратеникот(Sunnah).

Потоа спротивставените страни треба да гарантираат за заштита на животите и имотите на секој човек . 1 Високи лица од двете страни го потпишаа договорот и беше одлучено дека двата лидери ќе се сретнат во местото наречено Domastul Jindal и ќе ја објават пресудата.

Имамот Али се врати во Куфа со својата војска и Muawiyah тргна кон Дамаск. Кога делегатите се состанаа на договорениот датум на местото наречено Domastul Jindal , Amr ibn al-Aas му рече на Abu Moosa Ashari: " Зошто не го предадовте Калифатот на Muawiyah ? " Abu Moosa одговорил: “Muawiyah не е достоен за Калифат. “

Amr ibn al-Aas рекол: " Не знаете ли дека Осман беше убиен додека тој е невин ? " AbuMoosa Ashari одговорил потврдно. Amr ibn al-Aas рекол: " Muawiyah сака да ја одмазди смртта на Осман" Abu Moosa Ashari рекол: " Amr, синот на Осман е жив и Muawiyah не може да биде неговиот наследник во присуство на неговиот син."

Amr ibn al-Aas рече: " Ако ги следите моите зборови практиката на Umar ibn Khattab ќе биде оживеана . Нека мојот син Абдула стане Калифот ."

Abu Moosa Ashari рече: "Зошто да не го назначам Abdullah ibn Umar наместо твојот син? "

Amr ibn al-Aas рече: " Abdullah ibn Umar не е достоен за Калифат. Ние барама лице за Калифат кој има два катници ; тој треба да јаде со еден и да им овозможи на луѓето да јадат со од друга страна. "

Abu Moosa Ashari рече: “ Јас сакам да ги отфрлам двајцата Али и Muawiyah и да им дадам избор на Муслиманите сами да го одберат својот Калиф.“

Amr ibn al-Aas рече: "Ми се допадна вашата одлука.Би било добро да одиме и да го кажеме ова на јавноста."

Делегатите излегле пред јавноста и го почнале својот говор велејќи: “Конечно дојдовме до договор кој е најдобар за Уметот.“

Amr ibn al-Aas рекол: “Да, во право си.“ Abdullah ibn Abbas му рече на Abu Moosa Ashari: “Чекај ! Ако сте дошле до заклучок, речете му на ask Amr ibn al-Aas да дојде да зборува прво со јавноста. Веројатно не знаете дека си имате работа со лажго. Затоа не зборувајте прв.“

Abu Moosa побара Amr ibn al-Aas да излезе и да ја каже декларацијата. Сепак, овој зајадлив човек рече: "Ти си голем придружник на Пратеникот. Јас не се осмелувам да излезам пред вас. Вие мора да се појавите во јавноста.“

Abu Moosa Ashari беше измамен од страна на неговите зборови и изјави: " О Божји слуги ! Одржавме долга дискусија за ова прашање и дојдовме до заклучок дека ние ќе ги разрешиме двајцата и Али и Muawiyah . После тоа, од луѓето зависи кого ќе назначат.“

Велејќи го ова Abu Moosa Ashari отстапи и Amr ibn al-Aas дојде и рече : " О луѓе! Слушнавте што вели Abu Moosa Ashari. Тој го отфрли Али , неговиот придружник и јас да го прифатив тоа. Сега можам да го назначам Muawiyah да биде Калиф, бидејќи тој е наследник на Uthman ibn Affan и одмаздник за убиство на Осман. Тој е единствената личност способен за Калиф. "

Abu Moosa Ashari рече: “O Amr ibn al-Aas! Нека Бог те уништи! Ти зборуваш спотивно од договорот. Ти си како куче кое лае.“

Amr ibn al-Aas рече: “ Ти си како магаре натоварено со книги.“ Сиријците сакале да го казнат Abu Moosa затоа што многу зборувал. Луѓето го барале но тој успеал некако да се сокрие. Подоцна отишол во Мека. Овој заклучок на делегатите не беше во согласност со правдата. Вистината беше убиена со оваа одлука. Abu Moosa го изрази своето непријателство кон Имамот Али со преземање на оваа одлука. Amr ibn al-Aas Амр го измами поради неговото незнаење и едноставност. Тоа е причината зошто на Имамот Али изјави додека страниците од Куранот беа кренати на копјата : " Ова е трик на непријателот . Немој да бидете измамени од неговите зборови. Muawiyah , Amr ibn al-Aas и Ibn Abi Muit немаат врска со Светиот Куран или религијата ".

Карактерот на Amr Ibn al-Aas

Ние би сакале да го опишеме карактерот на Amr ibn al-Aas пред да дискутираме за пресудувањето, така што читателите ќе добијат повеќе информации во врска со ’десната рака на Muawiyah’ . Таткото на Amr, Aas al-Sahmi, беше еден од оние кои го имитираа Пратеникот и за него се однесуваат стиховите што Семоќниот Алах ги кажа во Сура Kauthar:

إن شانئك هو األبترСигурно вашиот непријател е оној кој ќе биде без потомство. 2

Ibn Khaldun пишува на тој начин за оние кои се потсмевале на Пратеникот (Mustahzi'een ) : Курјешите забележале дека чичкото на Пратеникот отворено му и не дозволувал никому да го допре. Тие почнале една пракса веднаш штом сретнат некој посетител на Мека да му кажуваат дека имаат маѓоничар, кој е поет но тој исто така е луд . Им велеле на посетителите да седат понастрана од него. Тие формирале цела група , со цел да му наштетат на Пратеникот . Двата сина на Rabi, Utbah и Shaybah , потоа Uqbah ibn Abil Muit, Abu Sufyan, Hakam ibn Umayyah, Aas ibn wail и неговите двајца роднини Nabia и Munabbah биле членови на оваа група.

Тие му се потсмеваа на Пратеникот на секое место . Ако имаа можност тие и физички го напаѓале. Мајката на Amr ibn al-Aas беше позната по нејзиниот лош карактер и беше позната по тоа што спиела со богати странци. Таа , исто така, имаше знаме на врвот на нејзината куќа што ги најавуваше нејзините услуги, како што беше обичај во тоа време.

Кога се родил Amr, двајцата и Aas и Abu Sufyan почнале да тврдат дека детето е нивно. Кога конфликтот се зголеми, тие одлучија да одат кај мајката и да ја прашаат. Таа рекла дека детето било од син на Aas.

Кога ја прашале зошто го кажала името на Aas наместо на Abu Sufyan, таа рекла дека Abu Sufyan е скржавец, а Aas трошел повеќе пари за неа.Скутот на мајката е првото училиште на детето и ликот на мајката влијае на вашето дете . Amr израснал од млекото на таква мајка и под заштита на татко ми, кој беше голем непријател на Пратеникот . Кога родителите имаат такви манири, како може детето да биде благородно ? 3

Amr ibn al-Aas беше една од најлошите непријатели на Исламот за време на својата младост тој учествувал од страна на неверниците од Мека во битката на Uhad . Поетските стихови изрецитирани од него во врска со битката на Uhad се многу познати. Кога Amr видел дека Пратеникот добива превласт во секое место , тој помислил дека неговата иднина ќе биде темна. Наместо да биде отворен непријател, тој станал лицемер.

Ibn Hisham ги има запишано следните зборови на Амр : "Откако се вративме од битката Конфедеративците ( Ahzaab ) поразени , јас ги собрав луѓето од Курјешите. Им реков : Гледам дека моќта на Мухамед се зголемува од ден на ден. Мислам дека треба да одиме кај на кралот Negus . Мухамед наскоро ќе ја освои нашата заедница. Затоа подобро за нас е да бидеме под власт на Negus отколку да бидеме робови на Мухамед. Ако нашата заедница не биде освоена од Мухамед , ние ќе се вратиме. " 4

Amr ibn al-Aas беше истиот кој го запре Uthman ibn Affan да го казни Ubaidullah ibnAmr. Тој му рече: " Не е задолжително да се одмаздиш за смртта на Hurmuzan и Jufaina затоа што тие не беа владетел кога биле убиени од страна на Ubaidullah . " 5

Ние сме изненадени од Amr ibn al-Aas како тој смета дека не е во надлежност на Осман да се одмазди за смртта на Hurmuzan и Jufaina бидејќи тој не бил владетел кога тие биле

убиени , но истата таа личност е во првите редови во одмаздата за смртта на Осман од Имамот Али , иако власта на Имамот Али не била формирана кога Осман бил убиен ?

Amr ibn al-Aas со Muawiyah

Во претходните страници видовме како Amr ibn al-Aas беше еден од најгорчливите непријатели на Осман и дека тој се труреше да поттикне секого против Осман. Како што сам признава : "Јас го поведов секој овчар што го сретнав против Осман . "

Amr не го поддржуваше Muawiyah бесплатно. Тој зел огромна сума за оваа цел. Amr ibn al-Aas беше управител на Египет за време на третиот Калиф. Сепак, Осман го разреши и го именува Ibn Abi Sarah на тоа место. Amr ibn al-Aas беше налутен за ова и се раскарал со Осман . Потоа се вратил на својот имот во Палестина и живеел таму , заедно со двајцата синови . Таму ги поттикнувал локалните жители против Осман . Конечно, дојде времето кое тој го чекаше. Тој доби вест дека Осман беше убиен, Али станал Калифот на Муслиманите а Muawiyah го подигнал знамето на предавство против централната власт.Muawiyah го поканил да биде негов сојузник , а тој побарал од Muawiyah да му потврди во писмена форма дека тој ќе биде гувернер на Египет. Muawiyah се согласил со неговото барање и му дал писмен доказ кој вели дека ако го освои Египет, ќе му го дада да владее со него.

Amr разговараал за иднината на неговиот политички живот со неговите два сина. Abdullah рече: "Ако сакаш да учествуваш во политичкиот живот, придружиму се на Али.“

Amr му рече: " Ако му се приклучам на Али, јас ќе ја добијам никаква корист од него. Али ќе ме третира како обичен Муслиман. Од друга страна , ако одам кај Muawiyah тој многу ќе ме почитува и ќе ме назначи за неговиот главен советник . Тој ќе ми ја даде власта врз Египет, така ми вети.“

Неговиот втор син , Muhammad , го советувал да му се приклучи на Muawiyah . Amr ibn al-Aas му рече на Abdullah: " Ти ме советуваше да го подобрам мојот задгробен живот а Мухамед ме советуваше да го подобрам мојот земски живот. Задгробниот живот е кредит а земскиот живот е кеш . Една интелигентна личност треба да го остави кредитот и да го земе кешот.“

Amr ibn al-Aas дојде до Muawiyah и му рече: " Факт е дека ние не сме подобри од Али .Ние му се спротивставуваме заради освојување на овој свет. " 6

Amr ibn al-Aas беше претставник на Muawiyah во пресудата (арбитражата)

Претставникот на Имамот Али беше Abu Moosa Ashari кој ги спречуваше луѓето да му помагаат на Имамот за време на неговиот мандат како гувернер на Куфа. На крај, Имамот Али беше принуден да го разреши .

Пресудата и ставот на Али

Неопходно е да се знае реалноста на оваа пресуда пред да го разбереме ставот на Имамот Али по ова прашање.

Тоа е заедничко верување на целиот Исламски Уммет дека човек треба да се води од Книгата на Алах и праксата на Пратеникот (Sunnah) во случај на спор и тоа е она што Имамот Али го предложи уште првиот ден.

Основата на владеењето на Имамот беше поставена врз Куранот и тој се однесувал со неговите роднини и обични луѓе како што е пишано во него. Тој цврсто се држел на Куранот и строго ја следел неговата правда. Како резултат на тоа , многу луѓе го напуштиле и се приклучиле на неговите ривали , но тој секогаш ја преферирал правдата на Куранот.

Имамот Али секогаш ја поддржувал пресудата на Куранот и се спротивставил на Пресудата во Битката на Siffeen бидејќи знаеше дека непријателот го подигна Куранот само за доброто на својата корист.

Поканата за Пресудата беше дадена од страна на оние кои секогаш се бореле против Куран и луѓе кои го почитувале Куранот. Тие никогаш не го следеле Куран во своите индивидуални и колективни животи.

Amr ibn al-Aas не го препорачал подигањето на Куранот , бидејќи тој сакал да го следи, туку бидејќи тој сакал да се спаси од пораз .

Целиот план за подигање на светиот Куран беше направен во текот на ноќта . Една копија од Египет беше поделена на пет дела и тие беа закачени на пет различни копја. Освен тоа , сите копии на Куранот кои се затекнаа во армијата на Muawiyah беа собрани на едно место, и секоја книга беше подигната на копје.

Сиријците дојдоа до ирачката армија во раните утрински часови кревајќи го Светиот Куран на копја а Ирачаните беа целосно несвесни за она што Сиријците носат предда се раздени.

Штом утринската светлина се прошири насекаде, Сирискиот командант, Abul Aawar al-Salmi се качил на коњ и тргнал напред. Тој го чуваше Куранот на главата и тој објави: "О луѓе од Ирак! Книгата на Аллах ќе одлучи меѓу нас. "

На ова, Имамот Али рече: "О Божји слуги ! Јас сум првиот што ја прифати Книгата на Аллах . Сепак не заборавајте дека овие луѓе само сакаат да ве измамат преку Куранот.

Тие се уморни од војна и ќе бидат поразени во неколку моменти. Тие го кренаа Куранот само затоа што тие сакаат да се спасат од смрт.

Дури и по знаејќи на сите овие факти , ја сметам Книгата на Аллах како врховен орган. Дојдов да се борам против Сиријците , со цел да ги натерам да ги прифатат заповедите на Куранот. " 7

Имамот Али го сметал Светиот Куран како врховен орган и во такви услови , исто така. Тој му рекол на синот на Abu Sufyan:

"Не заборавајте дека нееднаквоста и неправдата му носат срам на човека во овој свет и во задгробниот. Суровиот карактер на тиранинот секогаш се издава на оние кои внимателно ќе погледнат во неговите постапки. Мора да знаете дека никогаш не може да го добиете она што не ви е судено.

Има луѓе кои сакаат да грабнат нешто без да имаат било какво право или претензии врз тоа. За да го добијат предметот за кој се жеднити, тие се обидуваат да ги протолкуваат наредбите на Аллах во нивна корист. Но, Аллах секогаш им даваше лага на таквите луѓе . Затоа , треба да се плашите од Судниот Ден, денот кога само оние кои правеле дела кои заслужуваат награда ќе бидат среќни а оние , кои самите се предале на Сатаната и не сакаат да излезат од тоа влијание, ќе имаат жално лице.

Вие ме поканивте да дозволам Светата Книга да служи како арбитер , но никогаш не верувавте дека таа Книга е Словото на Аллах. Јас , според тоа, не ја прифатив вашата покана иако јас секогаш ги прифаќам командите на таа книга. "

Во една друга прилика, Имамот Али му изјави на Muawiyah : "Аллах ме тестира преку тебе и тебе те тестира преку мене. Секој од нас е доказ за другиот . Вие погрешно го протолкувавте Светиот Куран за доброто на овој свет. Ти ме праша за работа, во која ниту мојот јазик , ниту моите рацете се мешаат .

Ти не ме послуша и побара од Сиријците да го сторат истото . Вашите учени луѓе ве отклонија и ги покренатите луѓето кои седат во своите куќи против мене. " 8

Горенаведените факти докажуваат дека Имамот Али сакаше врховна власт на светиот Куран. Сепак, околностите во кои Muawiyah го покани за арбитража не му овозможија на Имамот Али да ја прифати поканата . Исто така Имамот Али се спротивстави на именувањето на Abu Moosa Ashari како негов претставник .

Amr ibn al-Aas беше најсоодветната личност да го претставува Muawiyah , додека пак Abu Moosa Ashari беше нај несоодветен од страна на Али. Сепак, поради инсистирањето на народот на Ирак , Имамот Али мораше да го прифати . Имамот Али се надеваше дека можеби Abu Moosa ќе се поправи за неговите грешки во минатото за време на состанокот на делегатите.

Имамот Али сметаше дека делегатите ќе разговараат за следните точки:

1. Дали Осман беше убиен незаконски ?

2. И дали Muawiyah имаше право да се одмаздува за смртта на Осман ?

3. Ако Осман е невин , како треба Калифот правно да продолжи во случајот на неговото убиството?

Сепак, делегатите не разговараа за вистинската тема и Amr ibn al-Aas ’му го испра мозокот’ на Abu Moosa велејќи дека е подобро за Умметот дека двајцата и Али и Muawiyah треба да се отфрлат. Abu Moosa Ashari бил фатен во стапица поставена од страна на Amr ibn al-Aas поради неговата глупавост и непријателство со Имамот Али. Тој не ја почувствувал нечесноста на Amr ibn al- Aas до крајот. Amr ibn al- Aas ја искористи едноставноста и неукоста на Бедуинот и ја сврте изгубена битка во својата корист .

Тешкотиите на Али

Khawarij оживеа како резултат на арбитражата. Оваа група вклучуваше екстремистички елементи кој не се грижеа за логично размислување и докази .

Dr. Taha Husayn раскажува за тешкотиите на Имамот Али во следниве зборови :

Khawarij стана главоболка за Имамот Али . Сите Khawarij не биле убиени во битката на Nahrawan . Само една група од нив беше убиена , а останатите живееле во Куфа заедно. Тие живееле и во Басра и региони низ целата Куфа и Басра .

Тие не можеле да ги заборават убиствата на нивните браќа во битката на Nahrawan и не можеле даго променат своето мислење. Тоа само ја зголемило нивната сила и тие , исто така, добиле извенредна сила чиј извор е омразата , љубомората и чувство на одмазда.

Околностите ги довеле Khawarij да создадат таков фронт и политика, од кој не отстапиле во нивната долга историја . Оваа политика беше да се спротивстават на калифите, да ги поттикнат луѓето против нив, и да не ги поддржуваат во било кое прашање. Ако тие немаат моќ тие поканувале луѓе во нивните групи и воделе битки тајно или отворено со нивните сабји.

Овие луѓе правеа заговор против Имамот Али од сите страни во Куфа. Тие почнаа да ги поделуваат мислите и верувањата на луѓето,и чекаа во заседа. Тие не се молеа со Имамот Али. Тие не ги слушаа неговите проповеди и разговори и го прекинуваа во многу прилики. И покрај сите овие работи, тие беа задоволни со неговата пресуда и не се плашеа да бидат уапсени од него. Тие знаеја многу добро дека ако не провоцираат, нема да бидат вознемирувани од Имамот Али и нивните грешки не ќе бидат изложени и

тие ќе продолжат да добиваат донации. Тие одлучија да се подготвуваат за војна со онолку колку што имаа.

Правдата и простувањето на Имамот Али им покрена надеж на Khawarij . Тој бешепотполно свесен за нивните намери. Повремено, тој покажуваше на својата брада и чело и велеше: "Ова ќе биде извалкано со ова. " Кога ќе станеше свесен за непослушноста на придружниците, велеше: " Зоштонесреќникот одложува ? " 9

Khawarij често доаѓаа кај него и ги искажуваа своите мисли отворено. Еден ден Harith ibn Rashid дојде кај него и рече: " Бог е сведок на фактот дека ниту сум ти се покорил ни сум се молел со тебе.“

Имамот Али рече:" Нека Господте проколне, не си го послушал својот Господар. Вие ја скршивте вашата заклетва и се залажувата себеси . Зошто го правите ова? "И покрај ваквото отворено непријателство , Имамот Али ниту се лутеше, ниту пак го апсеше , наместо тоа го повика на разговор со надеж дека тој ќе се врати на вистинскиот пат .

Потоа овој човек тргна од Куфа во текот на ноќта со намера да се бори. Тој и неговите придружници сретнаа две лица на патот. Тие ги прашаа овие две лица за нивната религијата. Еден од нив рече дека тој бил Евреин. Тој беше поштеден со оглед дека тој беше заштитени граѓанин ( Zimmi ) на Исламска држава. Другата личност беше не-арапски Муслиман. Тој беше прашан за мислење во врска со Имамот Али. Кога лицето го пофали Имамот Али, тој бил нападнат од страна на групата на Khawarij и убиен на лице место. 10

Кршачите на верноста (Nakitheen) , неправедните (Qasiteen) и отпадниците (Mariqeen) беа против Имамот Али. Покрај тоа, тој мораше да се справи со предавството на своите луѓе . Ubaidullah ibn Abbas претходно беше гувернер на Имамот Али во Басра. Тој исто така беше роднина на Имамот Али и имаше огромно познавање на верските и световните работи. Тој имаше посебна чест кај Quraish, а особено кај Bani Hashim. Тој, исто така, не му остана верен на Имамот Али.

Abul Aswad Duali беше благајник на муслиманската каса во Басра. Тој му напиша на Имамот Али во однос на финансиски неправилности на Ubaidullah Ibn Abbas. Имамот Али му напиша писмо на Ibn Abbas во кое вели:

" Дознав некои работи за тебе. Ако тие се вистинити сте го налутиле Господ. Сте биле неверодостоен. Не сте го почитувале вашиот Имам. Значи ваша должност е да дојде кај мене со вашите сметки. Запомнете дека сметката на Аллах е уште построга. "

Имамот Али никогаш не простил финансиски противречности и не поднесуваше да се однесувате површно со богатството на Муслиманите.

Сепак, Ubaidullah Ibn Abbas го напушти гувернерството на Басра и отиде во Мека , наместо да поднесе сметка. Посрашно е што знаеме дека тој во Басра не отишол со празни раце. Тој го зел целото Муслиманско богатство со него. Bani Tameem одлучиле да му се спротивстават. Плашејќи се од околностите , Ubaidullah прибежиште кај неговите чичковци односно племето на Bani Azd. Како резултат на тоа , војна беше на пат да започне помеѓу Bani Azd и BaniTameem . На крај, Ubaidullah успеа да си го зема богатството и покрај што знаеше дека не е негово. 11

Тешкотиите на Имамот Али се зголемува од ден на ден . Гувернерот ја покажа својата недоверба а непријателите го покажаа своето противење . И покрај овие безнадежни услови , Имамот Али не се оддалечи од вистинскиот пат. Тој ни малку не отстапи од заповедите на Куранот. Несреќи му се случуваа една по друга, но лавот Божји не беше научил да се плаши во вакви времиња. Имамот Али до својот последен здив не дозволи знамето на вистината да биде спуштено. Тој го прифати овој океан на катастрофи за доброто на правото, додека Ibn Muljim, проколнатиот не го уби. Треба да ја разгледаме правдата на Имамот Али . Тој не сакал да биде неправеден дури и со својот убиец. Тој му остави тестамент на својот син: Обезбедете добра храна за вашиот затвореник. Ако јас преживеам , само јас ќе имам право да го казнам или да му простам . Ако умрам, не го удирај повеќе од еднаш, бидејќи тој мене ме удри само еднаш. Не го касапете неговото тело откако ќе го убиете. Аллах ги сака оние кои остануваат во рамките на границите .

1. Ibn Athir, Al-Kamil fit Tarikh, Vol. 3, стр. 160-1682. Ibn Athir, Al-Kamil fit Tarikh, Vol. 2, стр. 49-503. Ibn Khaldun, Kitabul Abru Diwan al-Mubtada wal Khabar, Vol. 2, стр. 177; Abdul FattahAbdul Maqsood, Al-Imam ‘‘Ali bin Abi Talib, Vol. 2, стр. 2704. Sirah Ibn Hisham, Vol. 2, стр. 1775. Abdul Fattah Abdul Maqsood, Al-Imam ‘‘Ali bin Abi Talib, Vol. 4, стр. 836. Abbas Mahmood al-Aqqad, Muawiyah bin Abi Sufyan, стр. 53-557. Al-Dinawari, Al-Akhbaar al-Tiwaal, стр. 191-1928. Ibn Abil Hadid, Sharh Nahjul Balagha, Vol. 4, стр. 113-1609. Повикување на Abdur Rahman Ibn Muljim10. Dr. Taha Husayn, Al-Fitnah al-Kubra ‘‘Ali wa Banuh, стр. 13311. Al-Fitnah al-Kubra ‘‘Ali wa Banuh, стр. 129

Дел 7: Увид во животот на Имамот

Во претходните делови јас укажав на многу настани кои ја покажуваат љубовта на Имамот на Книгата на Аллах и праксата на Пратеникот (Sunnah) . Тој секогаш се ставал во функција на овие две работи.

Неговите мировни договори и битки биле во согласност со наредбите на светиот Куран. Тој се однесувал со неговите пријатели и непријатели како што наредува Светиот Куран и праксата на Пратеникот.

Дозволете ми да го цитирам следните извадоци за карактерот на Имамот, раскажани од големи Муслимански историчари .

Уредување на неговата власт

Следново писмо беше напишано на Malik Ashtar Nakhai. Ќе побарам од читателите да го прочитаат ова писмо на Имамот Али внимателно, бидејќи Имамот во ова писмо го објаснил уредувањето на Исламот.

Во името на Аллах , Добротворот, Милостивиот .

Овие се наредби издадени од страна на потчинетиот на Аллах, Али , синот Abu Talib на Malik, синот на Ashtar кога го назначи Malik за гувернер на Египет да собира Zakat, да се бори против непријателите на Исламот и Египет, да работи за доброто на својот народ и да се грижи за неговиот просперитет.

Нека ти биде познато тебе, О Malik, дека јас ти назначувам како гувернер на една земја, која во минатото доживеала и праведни и неправедни закони. Луѓето ќе ги разгледуваат вашите дејства со внимателни очи, дури и како што треба вие да ги разгледате активностите на оние пред вас, и да зборуваат за вас дури и како што вие зборувавте за нив . Факт е дека јавноста зборува добро само на оние кои прават добро . Тоа се оние што ќе обезбедат доказ за вашите дејства. Оттука најбогатото богатство што може да си го посакаш треба да биде богатството на добри дела. Чувајте ги вашите желби под контрола и одречете го од себе она што ви е забрането , затоа што со таквите воздрженија Сам и ќе бидеш можност да направиш разлика меѓу она што е добро, а што не е.

Во твоето срцето развивај чувство на љубов кон својот народ и тоа нека биде извор на добрина и благослов за нив. Не се однесуваат со нив како варварин, и не е соодветно да е твое она што им припаѓа на нив . Запомнете дека граѓаните на државата се од две категории.

Тие се предмет на слабости, и можат да извршат грешки . Некои навистина прават грешки. Но,

прости им , како што би сакал Бог да ти прости тебе . Имај на ум дека ти си над нив, како што јас над тебе. А потоа, тука е Бог дури и над оној кој ти ја даде позицијата на гувернер , со цел да се грижиш за оние под тебе и да бидеш доволен за нив. И не зборави, тебе ќе ти биде судено за она што го правиш за нив.

Не се поставувај против Бога, за ништо што поседуваш, силата да се заштитиш себе си од своето незадоволство , ниту пак можеш да се сместиш надвор од светлото на Неговата милост и простување. Не жали ако простиш, ниту пак се радувај над казна која ќе ја дадеш некому. Не се буди со лутина,бидејќи добро нема да излезе од тоа.

Не вели : " Јас сум твојот господар и диктатор , и затоа, поклонете се на мојата зповед," оти тоа ќе ти го корумпира срцето , ќе ја ослабне твојата верба во религијата и ќе создаде неред во државата. Треба си воодушевен од моќта, или чувствуваш и најмал симптом на гордост и ароганција, тогаш погледни во моќта на божественото владеење со вселената над кои немаш апсолутно никаква контрола. Тоа ќе те врати во чувството на смиреност и умилност. Пази се! Никогаш не се ставај против големината и величенственоста на Бога и никогаш не ја имитирај

неговита семоќ ; оти Бог го донесе правилото секој бунтовник од Бога и секој тиранин на човекот.

Нека твојот ум преку своите акции ги почитуваат правата на Бога и правата на човекот, и обратно, убеди ги твоите придружници и роднини да го сторат истото . Зашто, во спротивно, ќе сториш неправда кон себе и кон човештвото. Така човекот и Бог ќе станат твои непријатели. Нема никаде мир за оној во војна со Бога , додека не се покае и побара простување. Ништо не го лишува човекот од божествениот благослов или го разгорува Божјиот гнев против него полесно од угнетување. Затоа што Бог го слуша гласот на угнетените и го запира угнетувачот.

Одржувај ја на правдата во администрацијата и наметни ја на себе и барај согласност од луѓето , за незадоволството на масите, намали го задоволство на малкумината привилегирани оти незадоволството на неколкумина се губи во задоволство на многумината. Запомни, малкумината привилегирани нема да се соберат околу тебе во тешките моменти: тие ќе се обидат да ја заобиколат правдата, тие ќе побараат повеќе од она што го заслужуваат и нема да покажат благодарност за услугите направено за нив . Тие ќе се чувствуваат нервозни пред лицето на

судот и не ќе жалат за нивните недостатоци. Обичниот човек е силата на државата и религијата. Тоа е тој кој се бори против непријателот. Па живеј во близок контакт со народот и грижи се за нивната благосостојба.

Стој подалеку од оној кој ја покажува слабоста на другите. Впрочем, народот не е имун на слабости. Должност на владетелот е да ги заштити . Не го откривај она што е скриено, но обиди се да ги отстраниш оние слабости, кои се откриени. Бог внимава, на сето она што е скриено од вас, и само тој ќе се справи со тоа . Покриј те ги грешките на јавноста на најдоброто од вашата способност и Бог нема да ги откриеме вашите грешки на јавноста. Смирете ја караницата и омразата помеѓу јавноста и администрација и отстранете ги сите тие причини , што може да доведат до заострување на односите помеѓу нив. Заштитете се себеси од секој таков акт кој нема да биде добар за вас. Не се китете со приказни, оти тој што раскажува е измамник кој се појавува во облека на пријател.

Никогаш не се советувајте со скржавец , оти тој ќе ја ослабне вашата великодушност и ве исплаши од сиромаштијата. Не се советувај со кукавица , исто така, бидејќи тој ќе ја ослабне твојата одлучност.

Не се советувај ниту со алчните , бидејќи тој ќе ја всели алчноста во тебе и ќе те претвори во тиранин. Мизерноста, кукавичлукот и алчноста го лишуваат човека од довербата кон Бога.

Најлошиот советник е оној, кој служел како советник на неправедените владетели и ги споделил нивните злосторства. Затоа, никогаш не дозволи луѓето кои биле соработници на тираните или ги делеле нивните злосторства да бидат твои советници. Можете да најдете подобри луѓе од нив,луѓе надарени со интелигенција и предвидливост, но не загадени од грев, луѓе кои никогаш не потпомогнале тиранин во неговата тиранија или криминалец во неговиот криминал. Таквите луѓе никогаш нема да ти бидат товар.

Од друга страна, тие ќе ти бидат извор на помош и сила во сите времиња. Тие ќе бидат твои пријатели и странци да твоите непријатели. Изберете само такви луѓе за придружници и во приватноста и во јавноста. Дури и меѓу нив, покажи предност на оние кои имаат постојаност кон почитта за вистината и кои нема да ве охрабрат да се движите на таму каде што Бог не сака.

Чувај ги покрај себе праведните и богобојазливите и разјасни им дека тие не треба да ви ласкаат и никогаш не треба да ве пофалат за нешто што не сте го сториле: оти оние кои немаат толеранција за ласкањето и уживаат во неправедни пофалби, полесно стануваат горделиви и арогантни.

Не ги третирај исто добрите и лошите. Добрите ќе ги спречиш да прават добо, а ќе ги поттикнеш лошите во нивните лоши работи. Плати му на секој според она што го заслужува. Запомни дека меѓусебната доверба и добра волја меѓу владетелот и поданиците се чува само преку добродушноста , правдата и служење. Затоа негувај ја добрата воља меѓу луѓето; оти нивната добра воља ќе те спаси од проблемите. Твојата благонаклоност ќе ти биде возвратена од луѓето со доверба, а додека пак твојот лош карактер со нивната лоша воља.

Почитувај ги драгоцените традиции поставени од страна на нашите предци, кои ја промовираа хармонијата и напредокот помеѓу луѓето ; и не отпочнувај ништо што може да ја минимизира нивната корисност. Луѓето кои ги воспоставиле овие светли традиции ја добиле својата награда ; но одговорноста ќе биде твоја ако ги отфрлиш. Обиди се секогаш да научиш нешто од учените и мудрите ,

и често консултирај ги во државните работи , па да можеш да го задржиш мирот и добрата воља , која беше основана од предците .

Запомни дека луѓето се составени од различни класи. Напредокот на еден зависи од напредокот на секој друг ; и никој не може да си дозволи да биде независен од другите. Ние имаме армија формирана на војниците на Бога, ние ги имаме граѓански офицери и нивните имоти, нашето судство , нашите сопбирачи на приходи, и нашите јавни службеници. Самата јавност се состои од Муслиманите и Zimmis а меѓу нив се трговците и занаетчиите , невработените и сиромашните. Бог за нив напишал по неколку права, должности и обврски. Тие се дефинирани и зачувани во книгата на Бога и во традициите на Пратеникот.

Армијата, преку благодатта на Бога, е како тврдина на луѓето и помага во достоинството на државата. Тоа го одржува престижот на верата и го одржува мирот на земјата. Без неа државата не може да издржи. Од друга страна, таа не може да издржи без поддршката на државата . Нашите војници се покажаа силни пред непријателот , поради привилегијата што Бог им ја даде во борбата за Него

; но тие имаат материјални потреби и затоа зависат од приходите на државата .

Военото и цивилното население кое плаќа данок, има потреба од соработка со другите – со судството, државните службеници и нивните имоти. Qazi го спроведува граѓанското и кривичното право ; граѓанските службеници собираат приходи и учествуваат во државната администрација со помош на нивните имоти. А потоа, тука е класата на сиромашните и бедните , чие одржување е обврска на другите класи.

Бог дал соодветна можност на секого да се услужат еден со друг ; а потоа, тука се правата на сите овие класи на администрацијата кои администраторот треба да ги погледне за доброто на целото население , должност што тој не може да ја исполни доколку тој личен не се заинтересира во нејзиното извршување и побара помош од Бога. Всушност, тоа е задолжително за него да ја наметне својата должност, и да покаже трпение при решавање на непријатностите и тешкотиите на својата задача .

Бидете особено свесни за благосостојба на оние кои во армијата според ваше мислење, се жестоко се верни на својот Бог и Пратеникот и лојални на

нивниот поглавар , а кои во моментот на страст можат да се воздржат и ладнокрвно да слушаат разумен приговор, и кои можат да ги спасат слабите и удрат по силните, оние чии насилни провокации нема да ги фрлат во насилен темперамент и кои нема да се двоумат во која било фаза .

Чувајте блиски контакти со семејствата со основана репутација и интегритет и сославно минато , и привлечете кон себе луѓе храбри и со правилен карактер , великодушни и добронамерни по природа, оти тие се избраните во општеството.

Се грижи за нив со нежност со која се грижиш за своите деца, и не зборувај пред нив на било какво добро што може да го направиш за нив, ниту пак израз на љубов, која тие ја покажуваат во замена ; затоа што такво однесување инспирира лојалност, посветеност и добра волја. Присуствувај на секоја мала потреба што тие ја имаат оти она малку што можеш да им го дадеш на нив им носи огромно олеснување. Јасно е дека овие луѓе нема да те заборават кога најмногу ќе ти требаат.

Должен си да избереш за командант оној кој наметнува врз себе, како должност , давање помош на неговите луѓе , има добрина и секој друг службеник кој треба да се приспособи на потребите на луѓето под него, и се грижи за нивните семејства кога тие се далеку од нив; толку многу што целата армија треба да се чувствува обединета во своите радости и своите болки.

Ова единство на луѓето ќе им даде дополнителна сила против непријателот. Продолжи со љубезен однос кон нив , така што тие може да се чувствуваат приврзани кон тебе. Факт е дека вистинската среќа на администраторите и нивната најпријатна утехата се наоѓа во воспоставувањето правда во државата и одржување на љубезен однос кон луѓето . Нивната искреност на чувствата е изразена во љубовта и почитта ,кои тие ти ги покажуваат за тебе, за која единствено зависи од безбедноста на администраторите.

Вашиот совет за војската ќе биде бесполезен, доколку не покажете еднаква љубов кон војниците и офицерите, со цел тие да не сметаат на власта како на товар или да придонесат за нејзина пропаст. Продолжи да ги задоволуваш нивните потреби и да ги фалиш одново и одново за услугите кои ги чинат.

Ваквиот став , со божја волја ќе побара храбрите да се похрабри и ќе предизвикаат срамежливите да делуваат похрабро.

Обиди се да влезеш во чувствата на другите, не протурај грешките од еден на друг, и не го оспорувај давањето на соодветни награди. Види да не даваш услуги на оној кој нема постигнато ништо друго туку само се надева на неговата семејна позиција;и не жали да дадеш соодветна награда за оној кој направил големи дела, а има ниска позиција во животот.

Обрати му се на Бога и на Неговиот Пратеник за водство секогаш кога ќе се чувствуваш несигурно во врска со твоите дела. Постои заповед на Бог предадена на оние кои тој сака да ги води правилно : " О луѓе на верата! Покорете се на Бога и на Пратеникот и почитувајте ги и оние кои имаат власт над вас. И обратете се на Бога и Неговиот Пратеник , секогаш кога кога постои разлика во размислувањето помеѓу вас." Да се свртите кон Бога всушност значи да ја читате книгата на Бога ; а да се сврти кон Пратеникот значи, да ги следите неговите универзално прифатени традиции.

За главен судија избери еден од луѓето кој е далеку најдобар од нив, онок кој не е опседнат со домашни грижи, оној кој не може да биде исплашен , оној кој не греши премногу често, оној кој не се одваќа од вистинскиот пат откако ќе го најде, оној кој не е егоцентричен или алчен, оној кој нема да одлучи пред да ги знае целосните факти , оној кој со внимание ќе сослуша се и ќе изрече јасна пресуда, оној кој нема да се нервира во текот на аргументите на застапниците и кој ќе го испита со трпение секој нов факт, и кој ќе биде строго непристрасен во неговата одлука , кого ласкање не ќе можат да го доведе во заблуда или оној кој не се радува на својата положба. Но, не е лесно да се најдетаков човек.

Откако ќе го изберете вистинскиот човек за во канцеларијата , плати му доволно добро, за да може да живее во конфорт и во согласност на неговата позиција, доволно да не падне во искушение. Дајте му позиција во вашиот суд, толку високо што никој не може да сонува да чезнее по тоа, и толку висока што ниту една интрига не може да го допре.

Пазете се! Со големо внимание треба да се посвети на овој избор: бидејќи тоа е висока функција, која оние со авантуристички дух се стремат да ја

обезбедат и да ја искористат во нивните себични интереси . При изборот на главниот судија, внимателно размислете за избор на другите службеници. Потврдиете ги нивните позиции откако пробно ќе ги поставите и ќе го научат нивниот занает. Никогаш не поставувајте човек на одговорна позиција под нечие влијание или лични врска оти би можеле да се доведете до неправда и корупција.

Од нив, изберете човек со поголемо искуство, човек со верба и оној кој доаѓа од добра фамилија. Таквиот човек нема да биде лесен плен на искушението и ќе ги извршува своите должности со око на почитување на доброто кај другите.Зголемете ја нивната плата да им дадете убав живот. А убав живот помогне да се само- прочистите.Тие нема да чувствуваат потреба да ги оданочат приходите на нивните подредени за своја корист. Тогаш тие нема да имаат изговор ниту да одат против вашите упатства или да присвојуваат од државните средства.

Надгледувајте ги нив без нивно знаење. Случајно тие може да развијат вистинскаискреност и вистинска загриженост за доброто на народот. Но, секогаш кога некој од нив е обвинет за нечесност , а вината е потврдена од страна на

извештајот на вашата тајна служба, тогаш сметајте го тоа како доволен доказ да го осудите . Нека казната биде телесна и достапна за јавноста на назначеното место на понижување.

Големо внимание треба да се посветува во администрирањето на приходите за да се обезбеди благосостојба на оние кои плаќаат приходи на државата; затоа што од нивна благосостојба зависи благосостојбата на другите, особено на просперитетот на народот. Всушност , државата постои од своите приходи. Вие треба правилно да внимавате во одржувањето и обработката на земјиштето исто толку како и собирањето на приходите, оти приходите не можат да се соберат ако земјата не е продуктивна.

Тој кој бара приходи, без да им помогне на земјоделците за подобрување на својата земја, нанесува незаслужени тешкотии на земјоделците и ја руши државата. Владеењето на еден таков човек не не трае долго. Ако земјоделците побараат намалување на нивните даноци оти земјата им пострадала од епидемија или суша илимногу дождови , или неплодност на почвата или поплави и оштетување на нивните култури, тогаш треба да се

намали данокот , така што нивната состојба може да се подобри .

Нека не ти пречи загубата на приходите по тој основ, оти еден тоа ќе се врати, во часот на поголем просперитет на земјата и ќе ви овозможи да се подобри состојбата на градовите и да се подигне угледот на вашата држава. Ти ќе бидеш предмет на универзална пофалба. Луѓето ќе веруваат во вашето чувство за правда. Довербата, која ќе ја постават кај вас како последица ќе ја докаже својата сила, а тие ќе бидат спремни да го споделат вашиот товар.

Може да ја населите земјата со многу луѓе, но незадоволство ќе стигне ако земјиштето не се подобри. Причината за пропаст на земјоделецот е владетелот кој само сака да акумулира богатствопо секоја цена, од страв дека неговата власт не може да трае долго. Тие се луѓето кои не сакаат да учат од претходните примери.

Внимавајте на вашето државно уредување (државен имот) и вашите писари; и одберете го најдобриот меѓу нив за вашите доверливи преписки, како што се тие со цврст карактер и ја заслужуваат вашата целосна доверба,

луѓе кои нема да ја искористат својата привилегирана положба за да тргнат против вас, и нема да станат несовесен на своите должности , кои во изготвувањето на договорите нема да се приклучат на надворешните искушение и им наштетат на вашите интереси, или не успеваат да помогнат со својата професија и не можат да ве спасат од неволја, и кои во извршувањето на нивните должности може да ги сфатат сериозно своите обврски , а кој не ја сфаќа својата одговорност тешко може да ја процени на обврските на другите.

Не избирајте луѓе за таква работа само поради силата на вашите први впечатоци, од вашата љубов или добра волја; или впрочем, претензиите кон многуте добри кои се навистина посветени на искреноста или се од добар сој, може да ги измамат дури и нај интелигентните владетели.Изборот треба да се направи по пробната работа која треба да биде тест за нивната праведност.

Во донесувањето на одлуките, да се види дека оние кои се избрани имаат влијание врз луѓето и кои уживаат углед на чесни, за таков избор се согласни и Бог и Владетелот. За секој оддел на администрацијата , нека има главен на кого ниедна

задача не му претставува проблем ниту пак притисокот од работата го нервира.

И сетете се дека секоја слабост на секој меѓу вашето уредување или некој од писарите, која може да ја прдевидите , ќе биде испишано против вас во вашиот книгата на делата. Прифатете ги корисните шеми поставени од претходите кои се ангажирале во трговијата и индустријата , и подобрете ги со мудри поуки . Некои од нив живеат во градовите, а некои се движат од место до место со нивната опрема и алати и заработуваат за живот од страна на физичка работа. Трговија и индустрија се извори на профит за државата. Додека јавноста не е склона да го носи напор, овие ангажирани во нивните професии го прифаќаат предизвикот да донесат стока од далеку и блиску, од копно и од другата страна на морето, и по планини и шуми и природно извлекуваат придобивки.

Тоа е оваа класа на мирољубиви луѓе од кого треба да се плашите. Тие сакаатред и мир ; всушност тие се неспособни за креирањена неред. Посетете го секој дел од земјата и воспоставете личен контакт со оваа класа, и распрашајте се за нивната состојба. Но, имајте на ум

дека добар дел од нив се мошне алчни и ги привлекуваат лоши зделки.

Тие имаат резерви на жито и да се обидуваа да го продадат по висока цена ; и ова е најштетно за народот. Тоа е срам за името на владетелот не да се бори против ова зло. Спречете ги да го прават тоа; оти Божјиот пратеникго забрани. И да се види дека трговијата се извршуваат со најголема леснотија, дека скалите се рамномерно поставени, и дека цените се фиксни , така што ниту продавачот ниту купувачот не е ставен на загуба. И ако , и покрај вашето предупредувањето, некој да оди против вашата наредба и извршува кривично дело, нанесете врз него тешка казна.

Пазете се! Бојте се од Бога , кога се занимавата со проблемот на сиромашните кои немаат ништо да ги поддржи нив, кои се напуштени , сиромашните и немоќните во голема мера се растргнати жртви на времето . Меѓу нив има и такви кои не размислуваат за својот живот и кои не ја издржуваатат својата беда , не одат да бараат милостиња.

Добога , заштитете ги нивните права; во вас лежи одговорноста за заштита на нивните интереси.

Доделете им поткрепа, дел од државниот Трезорот (Baitul-maal), каде и да се, дали се блиску или далеку од вас . Правата на двајца треба да бидат еднакви во вашите очи. Не дозволувајте никакви преокупација да ги тргне од вашиот ум ; оти нема оправдание прифатливо од Бога за непочитување на нивните права. Не ги третирајте нивните интереси со помала важност од вашите, и никогаш не ги чувајте надвор од границите на вашите важни размислувања, и одбележете го лицето кое гледа надолу кон нив и за чија состојба правило не ве информираат вас.

Изберете од редот на вашиот офицери такви луѓе што се праведни и богобојазливи, и кои можат правилно да ве информираат за состојбата на сиромашните. Направате такви одредби за овие сиромашни луѓе кои не ќе ве обврзуваат да се правдате пред Бога на Судниот Ден;оти тие се дел од луѓето што заслужуваат посебен третман.

Барајте награда од Бога со давање на секој од нив она што му припаѓа и сметајте на тоа како на света должност, потребите да се решат проблемите на тие луѓе оти тие немаа свои средстава за живот а милостина не сакаат. Исполнување на оваа должност обично ги докажува владетелите, но е

многу добро за општеството. Само таквите општества или нации кои навистина се грижат за сиромашните го носат во себе Божјото спокојство.

Повремено сретнете се угнетените и понизните и разговарајте со нив,бидете свесни за Боженственото таму , разговарајте со нив од срце, и појдете кај ни сами – без никого од вашите вооружени чувар или државни службеници или припадници на полицијата или учените луѓе; така сиромашните би можеле да ги искажат своите поплаки похрабро и без резерва.

Сум го слушнал Пратеникот Божји дека една држава или општество ќе напредне ако силните не ги извршуваат своите должности на слабите. Бидете смирени со силниот јазик кој тие може да го користат, и не се нервирајте ако тие не можат јасно да ги искажат своите чувстава, тогаш Бог ќе отвори за вас врата на благословот и награди. Се она што не можете да им го дадете објаснете им го со најголема искреност.

Постојат одредени работи , кои бараат брза акција . Прифатете ги препораките од страна на вашите офицери за надомест на штета на поплаки од свештеничкиот персонал. Погрижете се петициите

или пријави поднесени за разгледување да бидат донесени кај вас истиот ден кога се поднесени, оти многу од вашите службеници може да се обидат да ги пресретнат . Отфрлете ја работата тој ден,оти за наредниот ден со себе ќе донесе своја задача .

И тогаш, не заборавајте да го издвојите најдоброто ваше време за врска со Бога, иако секој ваш момент е само Негов , под услов да го трошите искрено во служба на вашиот луѓе. Времето што ќе го дадете за молитва во строга религиозна смисла треба да се биде посветено на извршување на пропишаните дневни молитви .

Молете се во текот на денот и во текот на ноќта за да се добие совршена комуникација со Бога, а не вашите молитви да станат заморни. И кога ќе ја водите соборната молитва не дозволувајте вашата молитва да биде толку долга што може да предизвика непријатност или да подигне чувство на одбивност или да се разводни нејзиниот ефект; оти во насобраните луѓе може да има инвалиди или луѓе кои имаат свои сопствени обврски.

Кога добив наредба да тргнам кој Јемен, го прашав Пратеникот Божји како јас треба да ги водам луѓето таму во молитва , рече тој, "Извршете ги вашите

молитви , како што најслабите меѓу вас би направиле; и да даде пример за разбирање на верниците . "

Заедно на почитување на сете ова јас би рекол уште една работа. Никогаш, за било која причина не стојте долго време понастрана од народот, оти така нивните работи ќе ви бидат непознати. Тогаш владетелот добива погрешна слика и неможе да направи разлика што е добро а што не, што е вистина а што лага.

Владетелот е по сите луѓе; и тој не може да се формира правилен поглед на нешто што е надвор од неговиот видик. Не постои специфичен знак прикачен на вистината, кој може да овозможи човек да направи разлика помеѓу вистината и лагата. Факт е дека мора да бидете еден од овие две работи . Или сте праведен или неправеден . Ако сте праведни, тогаш нема да стоите подалеку од луѓето, туку ќе ги слушате и ќе ги задоволите нивните барања.

Од друга страна, ако сте неправедни , луѓето самите ќе стојат подалеку од вас. Каква доблест е тоа да стоите на стран? Стоењето на страна не е секогаш пожелно, особено кога е ваша должност да бидете присутни за потребите на луѓето. Жалбите за

угнетување од страна на вашиот службеници или петициите за правда не треба да ви бидат досадни.

Разјаснете си себе дека тие што се веднаш по вас и околу вас ќе сакаат да ја искористат својата позиција да го посакаат она што им припаѓа на другите и да извршат дејства на неправда . Потиснете ги нив. Направете правило во вашето владеење никогаш да не дадете дури ни мало парче на земја на вашите роднини. Тоа ќе ги спречи нив од нанесување на штета на интересите на другите и ќе ве спаси вас од проневера на Бога и на луѓето.

Справете со правдата точно , без оглед на тоа дали некој ви е роднина или не. Ако било кој од вашите роднини или придружници го крши законот, одмерете му казна пропишана со закон, без разлика колку болно би можело тоа да биде за вас, оти тоа ќе биде за доброто на државата. Ако во некој случај луѓето се посомневаат дека не сте праведен, тогаш отворете се пред нив и тргнете ги нивните сомнежи. На овој начин , твојот ум ќе се навикне на на чувството за правда и луѓето ќе почнат да те сакаат. Исто така ќе се исполни вашата желба да ја уживате нивната доверба.

Имајте на ум дека не треба да се отфрла понудата за мир, ако вашиот непријател ви ја понуди. Прифатете, оти тоа ќе му угоди на Бога. Мирот е извор на утеха на армијата ; тој ги намалува вашите грижи и промовира ред во државата. Но, внимавајте ! Бидете внимателни кога мирот е потпишан ; за одредени видови на непријатели ќе ви предложат мирот само да ве нападнат повторно кога нема да внимавате.

Значи треба да се вежба најголема внимателност и не оставајте место без верба. Но , доколку во рамките на мировниот договор прифатите некакви обврски , тргнете ги тие обврски совесно. Тоа е доверба и мора верно ја се потврди и секогаш кога ќе ветите нешто, чувај те ја со сите сили , оти ништо не е толку благородно како исполнување на ветувањето.

Ова е признато дури и меѓу не Муслиманите, бидејќи тие ги знаат кобните последицикои произлегуваат од кршењето на договори. Затоа никогаш немој да барате изговори при извршување на вашите одговорности и никогаш не кршете ветување, ниту пак треба да го мамите вашиот непријател. Оти прекршувањето на ветувањето е акт

против Бога , и никој освен злобните не делуваат против Бога.

Навистина божествените ветувања се благослов на целото човештво. Ветувањето на Бога е барано засолниште, дури и од најмоќните на земјата; затоа што не постои ризик да бидете измамени. Значи , не давајте никакви ветувања за кои подоцна ќе понудите изговори за да ги повлечете; ниту пак да се вратите на она што сте го потврдиле за да го прекршите; без разлика колку навредливо може да биде. Оти далеку подобро е да чекате со трпение на целокупните резултати.

Пазете се! Воздржете се од пролевање на крв без валидна причина . Нема ништо по штетно од ова, што доведува до една пропаст. Крвта која е намерно пролеана го скратува животот на државата. На Судниот Ден тоа е кривично дело за кое човек мора да одговори во прв план. Значи, пазете се! Не посакувајте да ја градите државата со крв; оти тоа веднаш ја слабее државата и ја предава на други раце. Пред мене и мојот Бог не постои изговор за намерно убивање.

Убиството е кривично дело кое се казнува со смрт. Ако по било кој основ телесната казна доделена од

државата за било кое помало кривично дело резултира со смрт, не дозволувајте престижот на државата да зависи од парите кои роднините на починатиот ќе ги побараат како отшета за крвта на нивниот близок кој починал.

Не ликувајте со нешто пред времето да му дојде , ниту пак одложувајте го кога вистинскиот момент ќе пристигне. Не инсистирајте да правите погрешни работи, и не бидете бавни во отстранувањето на погрешните работи. Изведете се во правилно време, и нека се си заземе своето место. Кога луѓето во целост ќе се договорат за нешто, не наметнувајте го своето мислење и не заборавате да се ослободите од одговорноста која почива врз вас како последица на тоа.

Оти очите на народот ќе бидат во вас и вие сте одговорен за она што го правите за нив. И најмало занемарување на службената должност ќе донесе своја одмазда. Чувајте вашиот гнев под контролира и имајте контрола врз вашите раце и јазик. Секогаш кога ќе се налутите обидете се да се воздржите оти едноставно ќе ги зголемите вашите грижи.

Важно е да ги научите принципите внимателно, кои ги инспирирале праведните и добри владетели кои

биле пред вас. Размислувајте за нашиот пратеник Мухамед (Бог да го прости) , неговите традиции, и заповедите на Книга Божја и она што сте можеле да го асимилирате од мојот начин на справување со работите.

Настојувајте на најдобар начин да ги извршите инструкциие кои ви ги дадов а кои свечено ги презедовте да ги следите. Сооваа наредба, јас ви наредувам да не подлегнете на своето срце или да се тргнете понастрана од должностите кои ви се доверени на вас.

Јас барам засолниште во Севишниот и неговата неограничена сфера на благослови, и те поканувам да се молиш со мене за тој да може заедно да ни ја даде благодатта, да му ја предадеме доброволно нашата волја, и да ни овозможи да се ослободиме пред Него и Неговото создание ; така што човештвото може да ги негува нашите спомени и нашата работа. Барам од Бога најмногу од Неговиот благослов и се молам Тој да ви ја даде вам и мене неговата благодат и славата на мачеништво во Неговата кауза. Вистина , ние мора да се вратиме кон Него. Се повикувам на Неговиот благослов, на Пратеникот Божји и неговото чисто потомство.

Али и јавните финансии

Имамот Али беше многу внимателен во врска со муслиманското богатство. Тој секогаш ја сметаше муслиманската каза са сопственост нс сите Муслимани и никогаш не ја користеше за свои лични цели.

Ние видовме во инцидентот на Aqeel како тој не му даде ниту еден дирхам повеќе на својот брат .

Погледнете ги следниве инциденти во прилог на оние споменати погоре:

Haroon ibn Antara раскажува од својот татко дека една зима го видел Имамот Али во местото наречено Khoornaq. Бил облечен во стара облека и треперел на студот. Тој го прашал Имамот:

"О Господару на верните! Аллах ви распределени за вас и вашето семејство дел од муслиманската каса. И покрај ова , зошто не земеш едно топло ќебе да се заштитиш од студот? "

Имамот Али одговорил:" Јас не се срамам да кажам дека јас го донесов оваа едноставно ќебе од Медина. " 1

Имамот Али никогаш не живеел во палата на владетелот на Куфа. Тој живеел во една мала куќа со немалтерисани ѕидови и им дал засолниште на сиромашните во Darul Imarah (кралски квартови). Го продавал мечот многу пати за да си купи облека и ги нахрани сиромашните. Uqbah ibn al-Qama раскажува дека тој го видел Имамот Али како јаде суво парче леб. Тој прашал: " Владико на верните! Дали јадете сув леб ? "

Имамот одговорил: " О Abul Junoob ! Пратеникот јадеше леб уште посув од ова. Неговата облеката беше попроста од мојата. Ако го оставам патот по кој Пратеникот одеше, можно е дека јас ќе се одвојам од него . " 2

Ибн Athir раскажува дека некое богатство било донесен кај Имамот Али од Isfahan. Имамот Али го поделил на седум делови и се влечело кој ќе биде првиот што ќе го добие својот дел. 3

Yahya ibn Musailaima раскажува дека Имамот Али го назначил Amr ibn Musailaima за гувернер на Isfahan. Тој по некое време се вратил кај Имамот Али со многу богатство. Ова богатство вклучувало некои вода кожи полни со мед и путер.

Umme Kulthum, ќерката на Amirul Momineen испратила порака до Амр да и го испрати нејзе путерот и медот, кои тој ги донесол со себе.

Amr нејзе и испратил две торби. Имамот Али започнал да го пребројува богатство следниот ден . Тој открил дека две торби недостасуваат. Тој го прашал Amr за нив но Амр молчел. Имамот Али му рекол да одговори во името на Аллах. Тој рекол: "Јас испратив две торби кај својата ќерка. " Имамот Али наредил торбите за да се вратат дома. Кога ги донесле виделе дека во нив недостасува содржина во вредност од три дирамитие. Тој купил мед и путер во вредност од три дирхам и ги додал во торбите. Потоа ги распределил меѓу оние кои имаат право на тоа.

Sufyan вели дека Имамот Али ниту изградил палати ниту пак узурпирал некоја.

Се раскажува дека Имамот Али го продал својот меч и рекол: " Ако имав четири дирами, немаше да го продадам својот меч."

Имамот Али не земал провизија од продавачот кого го познавал добро. Тој ставал печат на торбите со

јачменово брашно. Тој велел дека му се допаѓа да ја јаде само таа храна, која според неговото знаење била целосно чиста. Тој не сакал да јаде храна во чија чистота се сомневал. 4

Понизноста и правдата на Али

Ibn Athir Shobi раскажува : Оклопот на Имамот Али оклоп се изгуби некаде и тој го најде кај некој Христијанин. Тој го донесол тој Христијанин до судот на Qazi Shurai и започнал расправа со него во присуство на Qazi . Имамот Али рекол дека оклопот му припаѓа нему, и дека ниту бил продаден ниту подарен.

Shurai го праша Христијанот : "Што имат да кажете во врска со барањето на Amirul Momineen?

Христијанот рекол: "Овој оклоп е мој и Amirul Momineen лаже.

Shurai се сврте кон имамот Али и праша: " Имате ли доказ"Имамот Али се насмевна и рече дека тој немал никаков доказ. Shurai му го предаде оклопто на Христијанинот. Тој си отиде со оклопот и по неколку чекори се врати и рече: "Јас сведочам дека

тоа е одлука на пророците. Amirul Momineen ме донесе на суд и покрај тоа што има моќ. Неговиот судија даде пресуда против него и тој ја прифати одлуката. Овој оклоп му припаѓа на Amirul Momineen." Потоа тој ги изрецитирал стиховите на верата и станал Муслиман .

Dr. Taha Husayn пишува : Имамот Али не зема провизија од продавачо кој е негов познаник , така што продавачот не е наклонет кон него, затоа што тој е владетелт. Тој пренесуваше векни леб на грбот во текот на ноќта и тајно ги дистрибуираше меѓу сиромашните. Тие никогаш не знаеја кој им обезбедува храна за нив во текот на ноќта . Кога тој почина, сиромашните сфатија кој е нивниот ноќнен помошник .

Имамот Али не станал задоволен додека не ја исполнил својата должност за помагање на луѓето во верски прашања. Тој ја водеше соборната молитва . Тој ги учеше преку неговите зборови и дела. Тој ги хранеше сиромашните. Тој ги бараше сиромашните за да ги исполни нивните потреби. Тој се одделуваше од луѓето за сам да се моли. Тој се молеше на полноќ и се одмараше само во помалиот дел од ноќта.

Пред зори тој повторно одел во џамија. Тој ги повикуваше луѓето кои спиеја за да се молат. На овој начин тој себе си се окупираше со Алах цела ноќ. Тој мислеше на Алах, додека беше сам и кога се обраќаше на јавноста. Тој ги охрабруваша луѓето да го прашуваат за верски прашања .

Тој се трудеше да остане внимателен со своите зборови и дела во однос на еднаквото делење на богатсвото. Тој , исто така, беше внимателен секогаш кога некој ќе побараше нешто . Еден ден две жени дојдоа до него и ја изразија својата беспомошност. Имамот Али нареди да им се даде облека и храна. Тој , исто така, им даде малку пари. Една од нив побара повеќе оти таа биле арапка а другата жена на.

Имамот Али и предаде малку прашлива земја на неа и рече:" Не знам дали Аллах на некого му дал повеќе совршеност поради ништо друго, освен послушност и побожност. " 5

Анализа на генералната политика на Али

Луѓето кои не се свесни за вистинитоста и квалитетот на Имамот Али се на мислење

дека Umar ibn Khattab беше далеку подобар од Имамот Али во политиката , иако Имамот Али имаше повеќе знаење од него.

Abu ‘Ali Sina и следбениците на неговото училиште го имаа ова мислење а нивен аргумент е дека Имамот Али не добил успех во областа на политиката , затоа што се ограничил на исламскиот закон. Тој за општи услови за војна ги сметал: мировните договори и заедничката политика .Од друга страна , Омер ги сметал општите барања и прибегнал кон лчен напор. Тој се користел со Express Text (Nass), ако ситуацијата барала и ги измамувал неговите непријатели. Тој многу го користел камшикот и само во одредени ситуации им простувал на криминалците. Практиката на Имамот Али беше сосема поинаква од тоа. Тој не верувал во лични напори( Ijtihaad ) . Тој сите световни активности ги вршел во согласност со верските заповеди. Тој ги контролирал сите со една прачка. Тој за сите прашања ја следел Книгата на Аллах и пратениковата пракса ( Sunnah ). Тој не сметал дека е законски да се спротивставите на шеријат за доброто на световните добивки.

Пример на неговата политика е дека човек сакал да го убие него и тој ја изразил оваа желба во јавноста.

Меѓутоа, кога овој човек беше изведен пред судот на Имамот Али, тој наредил дека не може да се казни некој кој не извршил кривично дело.

Еве еден пример за неговата верска политика. Едно лице осудено за кражба било донесено пред Судот на Имамот Али. Имамот Али рече:" Јас не би го обвинил поради сомневање ; без доказ или признание. "

Имамот Али не назначил лицемер за гувернер. Тој го сметаше Muawiyah ibn AbiSufyan за лицемер и во ниеден момент не застана зад него.

Тој бил советуван од страна на Mughaira ibn Shoba и други такви политичари дека не треба да има било каков конфликт со Muawiyah во тој момент и да го разреши еднаш штом владата се стабилизира.

Но, Имамот Али рече:" Не можам да поднесам лицемер како Muawiyah да владее со исламистичка покраина. Тогаш исто така јас не би разгледал било каква законска измама за ова прашање. " Talha и Zubair му ја дадоа верноста на Имамот Али, а потоа ја прекршија заклетвата. Тие дојдоа кај Имамот Али и побараа дозвола за вршење на Umrah . Имамот

Али побара од нив да ветат дека нема да ги поделат муслиманите. Кога тие ветија, Имамот Али им дозволи да си заминат.

Имамот Али не ги присили да останат во Медина само поради сомневање .

Имамот Али секогаш работел во корист на принципите на правдата. Периодот на неговото владеење беше краток, но светот мора да ја види сликата на божественото владеење со свои очи . Луѓето може да видат како функционирала власта врз основа на божествената политика во согласност со Куранот во џамијата во Куфа.

Некои од неговите златни поговорки

1. Кога овој свет фаворизира некого, тој му ги дава заслугите од другите, но кога му го врти лицето,му ги граби дури и неговата извонредност и слава.

2. Време ќе дојде после мене, кога нема да има ништо повеќе сокриено но вистината и ништо повеќе откриено но лагата. Многу луѓе лажно ќе се заколнат во Аллах. Добрите дела ќе се сметаат за лошо и обратно.

3. Одржувајте такви односи со луѓе што ќе плачат кога ќе умрете и со нетрпение ќе сакаат да ве сретнат кога сте живи.

4. Пазете се од чесен човек кој е гладен и нечесен човек чиј стомак е полн.

5. Два вида на луѓе ќе бидат осудени од мене; оние кои формираат претерано мислење за мене и оние кои ме потценуваат, бидејќи ме мразат.

6. Стојте подалеку од лицемери, затоа што тие се заведени и ги заведуваат другите.

7. Остварувањето на желбата не може да се направи без три работи Имено, таа треба да биде мала – за да се оствари голема; таа треба да е скриена – за да се открие сама и дреба да се направи побрзо – за да донесе среќа.

8. Чувај се подалеку од сите оние дела за кои сторителот ги сака за себе, а не за другите Муслимани. Чувај се подалеку од сите оние дела, кои се направени во тајност и не може да се направат отворено (јавно).Чувај се подалеку од оние дела од кои кога човек е прашан , тој негира или бара некакво оправдание.

9. Човек кој прави добро е подобар од тоа дело а човек кој прави зло е полош од тоа дело.

10. Трпението е од два вида: трпение за она што те боли, и трпение против она што го посакуваш.

11. Еден лидер треба да се едуцира пред да почне да дава настава на другите и треба да ја научи етиката пред да им проповеда на другите.

12. Овој свет на земјава и оној другиот се спротивставени еден со друг. Тие се две одделни работи. Или човек го сака овој свет или тој сака оној свет. Овој свет на земјава и оној другиот се како исток и запад. Ако некое лице дојде поблиску до едниот, тој се движи подалеку од другиот.13.Придружник на кралот е како човек да јава лав. Луѓето му завидуваат но тој многу добро знае што јава.

14. Ако човек се почитува себеси, тој не ги цени своите желби.

15. Правдата има една форма и неправдата има многу форми. Значи е лесно да се прифати неправда наместо да се прифати правдата. Правда е како цел на остар стрелец а неправдата е како промаршена цел. Да ја погодите метата бара многу напор а сосема лесно е да ја промаршите целта.

16. Светот го прави луѓето да заборават за другите работи. Кога едно лице се здобива со една работа, тој станува алчен за други работи.

17. Вие живеат во време каде што добрина се враќа назад а лагата се движинапред. Погледнете ги различните класи на луѓе. Ќе најдете питачи кои се жалат од нивната сиромаштија и ќе најдете богати кои го негираат даровите од Аллах. Ќе најдете такви мизерни луѓе кои се алчни и не му даваат почит на Алах. Ќе најдете непокорни кои се глуви кога станува збор заслушање на совети. Нека Алах ги проколне оние кои проповедаат добро, но не делуваат така, и оние кои проповедаат да се воздржиме од злото, но не делуваат така.

18. Јазикот на верникот е зад неговото срце и срцето на лицемерот е зад неговиот јазик. Верникот добро ќе размисли пред да зборне. Тој зборува само ако зборовите се вредни да се кажат. Тој молчи, ако поентата не е добра. Лицемер зборува се што ќе му дојде на ум. Тој не се грижи за тоа дали изјавата е од корист.

19. Се колнам во Аллах! Muawiyah не е попаметен од мене, но тој е предавник и ги мами другите.

Неговиот тестамент за Имамот Хасан

По враќањето од Siffeen , тој го направи следниов тестамент и завет до својот син, Имамот Хасан, чии главни точки се како што следува :

По слава на Аллах и на Светиот пратеник (s.a.w.s) знајте дека со намалувањето на здравјето, минувањето на времето и наближувањето на смртта ме натераа да сфатам дека јас треба да посветам повеќе време на мојата иднина (во другиот свет ) и на мојот народ, да ги советувам повеќе и поминувам повеќе време со нив за ментално да ги подготвам за овој свет. Почувствував дека моите

синови и моите блиски имаат исто толку право да ги користат моите искуства и знаења, сите подеми и падови на животот, сите реалности во животот и на оној свет.

Решив , значи, да поминам повеќе време и да ве подготвам за вашата иднина. Ова не беше ниту себичност ниту пак самодоверба , ниту ментален луксуз да се даваат совети, но тоа беше искрена желба да го видите светот како јас го видов , гледајќи во реалноста на времето како што се гледав во нив , и да се прави вистинската работа во вистинското време и на вистинското место, како што треба да се направи , што ме натера да ги запишувам овие совети. Во нив ќе надете само вистина и реалност.

Мојот драг сину , ти си дел од моето тело и душа . Кога гледам во тебе се чувствувам како себе си да се гледам. Ако било каква несреќа ти се случи тебе, чувствувам како мене да ми се случува . Твојата смрт би ја чувствувал како своја. Вашите работи се како мои работи. Затоа јас ти ги давам овие совети за тебе. Сакам да обрнеш внимание на нив и да ги чуваш , така што тие ќе останат во твојот живот (лично да те водат)

Прв и основен мојот совет до тебе , сине мој , е да се плашиш од Аллах . Биди Негов покорен слуга . Во твојот ум секогаш чувај ги неговите мисли. Биде приврзан и внимателно чувај го јажето кое те поврзува со Него (Исламот). Може ли некоја друга врска да биде посилна и потрајна од оваа да се командува со поголема почит и внимание или да се замени ?

Прифаќај добри совети и обновувај го паметот со нив. Усвојувај ја побожноста и убивај ги претераните желби со својата побожност. Изгради го својот карактер со помош на искрената вера во религијата и Алах. Потчини ја својата волја, инает и тврдоглавата природата со визија на смртта , нека ја видат смртноста на животот, за да се разбере реалноста на несреќите и злата коб, промените на околностите и времето , а тоа те принудува да ја проучуваш историја на луѓето од минатото.

Убеди ја да ги види разорените градови , дотраените палати и распаднатите знаци и реликвиите на паднатите империи и минатите нации. Потоа медитирај за активностите на овие луѓе, што тие направиле, кога започнале се своите кариери ; каде, кога и како всушност се довеле до крај ; каде се сега ? Што всушност добиле од животот , и кој беше

нивниот придонес за благосостојбата на човекот . Ако внимателно се размислува за текот на овие проблеми, ќе најдеш дека секој еден од овие луѓе се разделил од сето она што тие го негувале и сакале и сега се во едно пусто место сами и без надзор, и ти исто така ќе бидеш како нив.

Биди сигурни да обезбедиш добро за иднината на твојот престој . Не го губи вечниот благослов за доброто на световните задоволства . Не зборувај за работи што не ги знаеш. Не шпекулирај и не носи одлуки во врска со предмети, за кои не се во позиција да формирааш мислење. Откажи се кога постои можност да тргнеш во погрешна насока. Подобро да се откажеш од потрагата отколку да се соочиш со неизвесна опасност и непредвидени ризици.

Бори се секогаш кога е потребно , да ја одбраниш каузата на Аллах. Не плаши се дека луѓето ќе ти се смеат , цензурира твоето дејство или ќе те колнат. Храбро и широко помагај на вистината и правдата. Трпеливо носи го страдањето и храбро да се соочиш со пречките, кои доаѓаат на твојот пат. Придржувај се кон делата на вистината и правдата секогаш кога ќе се сретнеш со нив. Обиди се да бидеш добро обучен во исламскиот правен систем и теологија, и

да се здобиеш со темелно познавање на законите на оваа религија.

Развиј трпение против страдањата , катастрофите и несреќите . Оваа доблест да бидеш трпелив е една од највисоките вредности на моралниот и благородниот карактер, и е една од најдобарите навики што човек може да ги има. Верувај во Аллах и нека твојот ум ја бара неговата заштита во секоја несреќа и страдање. На тој начин ќе веруваш во себе и ќе му се довериш на Најдобриот Управник и на Најмоќниот Заштитник . Не барај помош и заштита од никого освен Аллах . Посвети ги твоите молитви, твоите барања , твоите молби кон Нему и само Нему, оти да даруваш како и да земеш лежи во неговата и само во Неговата моќ . Прашувај го за услуги и барај од него да те води колку што можеш повеќе.

Обиди се да ги разбереш моите совети , размисли околу нив длабоко ; не ги земај лесно и не да не се оддалечувај од нив. Најдобар знаење е она што му дава придобивки на слушателот. Знаењето од кое никој нема корист, бескорисно е да се научи или памети.

Мој драг сину , кога сфатив дека стареам и кога почувствував дека слабоста постепено се притајува врз мене, јас побрзав да те известам за најдобрите начини да се води благороден, доблесен и полезен живот. Ја мразам идејата што или смртта ме обзема пред да ти кажам се што знам или моите ментални капацитети , како и силата на моето тело, да падне како жртва на влошување на состојбата. Ти го пренесувам сето ова знаење , инаку неодмерените желби и искушенија може да влијаат на тебе , или негативни промени на времето и околностите може да те повлечат во својата кал, и јас ќе те оставам како нескротено и необучено ждребе.

Еден млад ум е како девствена почва, која овозможува работите што се посејани во неа да растат позеленети и плодно да родат. Затоа , јас те едуцирам и обучувам , пред твојот ум да ја изгуби својата свежина, пред да се зацврсти и завие, пред да почнеш да се соочуваш со живот неподготвен за средба, и пред да бидеш принуден да ги користиш своите одлуки без стекнување предности на кумулираните традиции , насобрани знаења и искуствата на другите .

Овие совети кои ќе ги дадам , ќе те спасат од грижата за стекнување на знаење, собирање на

искуства и барање на совети од другите. Сега можеш лесно да ги употребиш сите знаења стекнати со големо внимание, проблеми и трпение; нешта кои беа скриени и кои само искуства и страдања може да ги донесат на виделина.

Мој драг сину ! Иако распонот на мојот живот не е толку голем како на другите кои биле пред мене, со големо внимание ги проучив нивните животи. Неуморно поминав преку нивните активности, преку нивните размислувања и дела , ги проучував нивните остатоци , реликвии и урнатини ; толку длабоко што се почувствував како да сум живеел и работел со нив од раните векови на историјата од нашето време .

Знам што им стори добро, а што им донесе штета на нив. Пребарувајќи го доброто од лошото , јас се концентрирам во рамките на овие страници на знаењето што го собрав .Преку овие совети јас се обидов да ти ја покажам вредноста на чесениот живот и мислење и опасностите од блудниот е грешен живот. Јас го опфатив секој аспект од твојот живот , бидејќи тоа е моја должност како еден љубезен, внимателен и грижлив татко.

Од самиот почеток сакав да ти помогнам да развиеш благороден карактер и да се подготвиш за живот, кој ќе мора да го водиш. Сакав да те обучам да пораснеш во еден млад човек со благороден карактер , отворен и искрен ум , и јасно и прецизно знаење на работите околу тебе . Првично мојата желба беше само темелно да те научам на Светата Книга, за да ја разбереш нејзината сложеност , да ти дадам целосно познавање на Неговите Наредби и забрани , а не да те оставам на милоста и немилоста на познавањето на другите луѓе.

Но, откако успеав во оваа задача , се чувствував нервозен дека можам да те остават необучени и необразовани во оние предмети кои и самите се предмет на многу конфузија и многу контрадикторности ; чии забуни се полоши од себични желби , затворени умови , злобен начини на живот, и грешен начин на размислување . Затоа, во овие редови ,ги имам забележано основните принципи на благородништвото , побожноста , вистината и правдата.

Може да почувствуваш дека тие се арогантни и сурови, но мојата желба е да наоружам ова знаење наместо да те оставам невооружен да се соочиш со светот каде што има опасност од загуба и

проклетство . Затоа што си благороден , коректен и побожен млад човек , јас сум сигурен дека ќе го добиеш Божествено водство и поддршка . Сигурен сум дека Тој ќе ти помогне да ја постигнеш својата цел во животот. Јас сакам да си ветиш дека ќе ги следиш моите совети внимателно.

Запомни мојот сину , најдобрите совети се оние кои ти велат да се плашиш од Аллах , да се ограничиш од вршењето на тие работи кои биле должност твоја од Него, и да ги следиш стапките на татковците твои ( Светиот Пратеник и Имамот Али ) , и твоите побожни роднини. Вистина, тие внимателно ги скенираат своите мисли и дела , и ти ќе мора да се обидеш. Овој вид на размислување направи тие да го земат најдоброто од животот и да го остават она што не е.

Ако твојот ум одбие да ги прифати моите совети и сакаш да се обидеш со сопствени експерименти , тогаш имаш слобода да дојдеш до свои заклучоци , но само откако внимателно ќе го проучиш на предметот и ќе стекнеш знаење потребно за таквите одлуки. Не смееш да дозволиш неизвесноста и сомнежот да го отрујат твојот ум и скептицизмот или нерационалноста да влијаат на твоите ставови. Не заборавајте дека пред да почнеш да размислуваш

за некој проблем, бара насоки од Господ и моли го да ти даде предност во вистинската насока ; избегнувај ги забуните во твоите идеи и не дозволувајте неверување ( за вистината на учењата на религијата) да се задржи во твојот ум, бидејќи едни ќе те водат кон агностицизам, а други кон грешки и грев.

Кога ќе бидеш подготвен да го решиш секој проблем и си сигурен дека поседуваш јасен ум, искрена и цврста желба да дојдеш до вистината , да го кажеш точниот збори да го направиш точното дело, а потоа внимателно оди преку советите кои јас сум ти ги оставам . Ако твојот ум не е толку јасен и без сомнежи , како што сакаш да биде,тогаш ќе се скиташ во пустината на несигурноста и грешките како камила што страда од ноќно слепило. Под вакви околности, најдобро е да се откажеш од потрагата, бидејќи со такви ограничувања, никој не може да ја достигне вистината.

Мојот драг сину , внимателно и многу внимателно сеќавај се на овие мои зборови, дека Господ , Кој е Господар на смртта, исто така е Господар на животот. Создавателот е Уништувач. И тој кој уништува има моќ да донесе повторно сè назад кон

постоењето. Тој што ти праќа катастрофи е оној кој ќе ти донесе сигурност од нив.

Запомни дека овој свет работи во согласност со законите Негови и се состои од збирот на акции и реакции , причини и последици, несреќи и пресврти, болки и задоволства ; и наградување и казнување ; но, ова не е се што ја опишува сликата; таму има работи кои се над нашето разбирање , работите кои ние ниту ги знаеме ни можеме да ги знаеме и работи кои не може да се предвидат и погодат.

На пример, наградите и казните на Судниот Ден : Запомни дека твојот недостаток на разбирање се должи на недостатокот на знаење . Сети се дека кога дојде на овој свет беше на неуко и необразовано суштество, тогаш постепено стекнуваше знаења. Постојат неколку работи (во овој светот ), кои се надвор од твоето знаење, кои ќе те изненадат и за кои не разбираш "зошто" и "како" ; постепено ќе стекнеш знаења за некои од овие предмети и во иднина твоето знаење и визија може понатаму да се прошири . Затоа , најдобро нешто за тебе е да бараш насоки од Оној Кој те создаде, Кој те одржува и те храни . Мора да се плашиш од Неговиот гнев, како и од неговите

казни. Твоите барања и молби треба да бидат само до Него ; треба да се плашиш од Него и никој друг.

Да знаеш, синко мој, никој не му дал на човештвото такви детални информацииза Алах ( Неговата милост , неговата љубезност , Неговата слава , Неговата моќ), како нашиот Свет Пратеник Божји. Те советувам да имаш верба во неговото учење ,да го направиш свој лидер и да ги прифатиш неговите упатства за твоето спасение . Така со овие совети јас го направив најдоброто што можам како искрен, полн со љубов советник , и јас те уверувам, сепак можеш да се обидеш да најдеш подобар начин, но нема да најдеш по супериорен во однос на овие совети од мене.Запомни сину мој, дека ако има некој друг Бог , освен Тој , тој исто така би ги испратил своите гласници и пророци и тие би му ја посочиле на човештвото областа и славата на овој втор Бог, а ти ќе ги видеше ,исто така. Но, такво нешто не се случи. Тој е еден Бог, кого сите ние треба да го признаеме и се славиме. Тој се објасниСебе си. Никој не му е партнер на Него во Неговиот домен, моќ и слава. Тој е вечен , секогаш бил и ќе остане има кога секоја друга работа ќе исчезне во ништожност и

нема да има крај на неговото постоење.

Неговата слава и неговото постоење е толку возвишено, пред-еминентно, надмоќно, неспоредливо и одлично што е надвор од разбирањето на умот или интелектот. Никој не може да го разбере или да го визуелизира. Кога ќе ги прифатиш овие вистини и реалности , твоето однесување досега , што се однесува на Неговите наредби и забрани, треба да биде на човек , кој сфаќа дека овој статус, моќ и позиција не е ништо во споредба со онаа на неговиот Господ , кој сака да ја здобие Неговата корист преку молитва и послушност , кој се плаши од Неговиот гнев , како и неговите казни, и кој има апсолутна потреба од Неговата помош и заштита. Запомни сине мој, дека Бог не ти наредил да направиш нешто, но она што е добро и што пропагира и дистрибуира добрина , и Тој не те отсекол од ништо, туку од она што е лошо и ќе донесе лоши ефекти .

Мој драг сине , преку оваа моја порака, јас објаснив сè за овој свет, како непостојано и брзо го менува својот однос, колку краткотрајно и минливо е сè што зафаќа или нуди, и колку брзо ги менува своите расположенија и своите симпатии. Исто така, објаснив за животот кој доаѓа; задоволствата и

благословите кои постојат се вечен мир , удобност и среќа на небото . Имам дадено доволно примери за двата аспекти на животот, пред и по смртта, така што ќе можеш да ја знаеш реалноста и да го водиш својот живот врз основа на тоа знаење.

Вистината е дека луѓето кои внимателно ги проучиле условите за живот, и ги поминале своите денови, како да знаеле дека се патници кои мора да напуштат едно место, кое е пусто ( практично пустина со екстремен недостаток на храна и вода) , нездраво и непријатно и тие треба да одат кон земјите кои се плодни , здрава, пријатни и каде што има изобилство на сите удобности и задоволства. Тие со нетрпение тргнале на патувањето , среќни во надеж на идните благослови и мир.

Тие доброволно ги прифатиле страдањата , неволјите и опасностите на патот , разделбата со пријателите, недостигот на храна и удобност за време на аџилакот , така што тие можеле да достигнат до крајот на патувањето и среќното место. Тие не одбивале да сносат никакви непријатности и не одрекувале никакви трошоци на патот ( давале милостиња во добротворни цели) , и им помагале на сиромашните. Секој чекор што тие

го направиле напред кон својата цел, безразлика колку заморувачки и исцрпувачки можел да биде , е среќен настан од нивните животи.Напротив состојбата на оние луѓе, кои престојуваат во плодни и среќни региони и кои треба да го започнат патувањето , знаејќи многу добро дека патувањето ќе заврши на непријатни , суви и неплодни земјишта : може ли нешто да биде по лошо за нив од ова патување ? Како тие би мразеле да го напуштат местото каде што се и да дојдат до место, кое толку многу го мразат и кое е толку ужасно, страшно и застрашувачко.

Мој драг сине , што се однесува на твоето однесување со другите луѓе, нека твојата совест ти помогне да ја пресудиш нивната добрина или зло . Прави на другите она што сакаш другите да ти го прават тебе. Што сакаш за другите, и она што тебе не ти се допаѓа да ти се случи,не го прави на другите. Да не прави зулуми и не тиранизирај никого затоа што сигурно не сакаш ти да бидеш угнетен и тиранизиран . Биди љубезен и сочувствителен кон сите, оти сигурно сакаш другите да се однесуваме кон тебе љубезно и со симпатии .

Какви и да било навики ги најдеш за непристојни , и одвратната во другите, немој да ги развиеш кај

твојот карактер. Ако си задоволен или се чувствуваш среќен во добивањето на одреден вид на однесување од другите , може да се однесуваш со другите токму на ист начин . Не зборувај за нив на начин на кој не ти се допаѓа другите да зборуваат за тебе. Не зборувај за тема за која не знаеш многу, а ако воопшто сакаш да зборуваш за нешто или за некого за кого и да си целосно свесен, тогаш избегни скандал , клевета и оцрнување , оти не сакаш ти да бидеш замеша со скандали и дискредитација на ист начин.

Запомни, сине , дека суетата и вообразеноста се форми на лудост, овие карактеристики ќе ти донесат сериозни повреди и ќе биде постојан извор на опасност за тебе. Затоа, води добро избалансиран живот,(не биди наметлив, ниту пак страдај од инфериорен комплекс), и чесно заработувај. Но, не се однесувај како благајник за некого.

И , секогаш кога ќе добиеш насоки на Господ за да го постигнеш она што го посакуваш, не се гордеј на своите достигнувања , но биде понизен и покорен кон Него и сфати дека твојот успех е резултат на Неговата милост и љубезност.

Запомни, синко, пред вас е долг и тежок пат (живот). Патувањето не е само многу долго , исцрпувачко, макотрпно и тешко, но и трасата е главно преку лоши, тмурни и напуштени региони, каде што очајно ќе имаш потреба од освежување, обновување и развеселување, и не ќе можеш да се расфрлаш со такви одредби за да одиш до крајот на своето патување , на Судниот Ден .

Но, не заборавај да не се оптеретуваш себе си (не се преоптоварувај себе си со толку многу обврски и одговорности кои не ќе можеш чесно да ги исполниш), бидејќи ако тој товар е повеќе од она што можеш да го носиш, твоето патување ќе биде многу болно и заморно. Ако се најдеш себеси околу сиромашни и очајни луѓе кои се подготвени да го носат твојот товар за тебе, на Судниот ден ,сметај дека тоа е благодет , вклучи ги и подели го товарот со нив, (подели ги твоето богатство меѓу сиромашните – помогни им на другите со најдоброто од твојата способност и биди љубезен и сочувствителен кон луѓето) .

Затоа, ослободи се од големата одговорност и обврска за Денот на страдање за направените грешки, за тоа како си ги употребил неговите услуги (на здравје, богатство, моќ и позиција). Така ќе

дојдеш до крајот на своето патување , светлина и свежина , и може да има доволно обезбедување за тебе таму (награда за тоа што си направил ти на човекот и Бога во овој светот). Имај помошници за твојата тежина толку многу колку што можеш (помогни на толку многу луѓе колку што можеш), така што нема да ги пропуштиш кога многу ќе ти требаат (кога твоите гревови и пропусти ќе бидат избалансиран со твоите добри дела.

Мора да имаш доволно добри дела да ја свртиш на вагата во твоја корист ) . Запомни дека се што си дал за добротворни цели и добри дела се како моќени кредити, употреби го твоето богатство и власт во таков начин што ќе ги добиш назад во денот, кога ќе бидеш сиромашен и беспомошен ( на Судниот ден ) . Знај, сине мој, дека твојот пат лежи на страшна долина ( смрт или гроб ) а патувањето е многу напорно и тешко.

Овде човек со мала тежина е далеку подобар од преоптоварено лице и тој кој може да патува брзо ќе помине побрзо отколку тој кој силите на товарот зо тераат да се движи бавно. Ти ќе мора да поминеш низ оваа долина . Единствениот излез е или во рајот или во на пеколот ; ( нема друг излез од неа и не постои можност за промислување еден чекор).

Затоа, мудро е да ги испратиш твоите работи таму пред тебе ,подготви го твојот престој таму пред да стигнеш; затоа што по смртта нема покајание и без можност да се вратиш на овој свет да го поправиш она што погрешно си го направил.

Разбери ја оваа вистина , сине мој, дека Господ кој е сопственик и го има богатството на небото и земјата ти дал дозвола да прашуваш и да молиш за нив, и вети дека ќе ти ги даде твоите молби . Тој ти кажал да се молиш за Неговите услуги што може да ти бидат доделени и да го побараш Неговиот благослов кој може да ти биде доделен . Тој не назначил чувари за да ја заштити твојата молитва кон него.

Ниту пак, има потреба за некој да се заложи пред Него во твое име. Ако се вратиме на твоите ветувања, ако ги скршиш твоите заклетви или почнеш да го правиш она од што би се покајал, Тој нема веднаш да те казни , ниту тој ќе ги одбие Неговиот услуги; и ако се покаеш уште еднаш Тој ни ти се исмева ниту ќе те издаде , иако може целосно да ги заслужиш двете, но тој го прифаќа твоето покајание и ти простува.

Тој никогаш не го оспорува Неговото простување ниту пак ја одбива Неговата милост ; напротив Тој донесе указ за покајание како доблест и побожно дело. Милостивиот Господ нареди секое твое зло дело ќе се смета како едно а доброто дело и побожните дејства ќе бидат наградени за десетпати. Тој ја остави вратата на покајанието отворена. Тој те слуша секогаш кога го повикуваш. Тој ги прифаќа твоите молитви секогаш кога се молиш. Ти му се молиш на Него за да ти ги даде желбите на твоето срце ; ќе ги поставиш пред Него тајните на твоето срце ; ќе му ги кажеш несреќите што ти се случиле,и ќе го молиш да ти помогна да ги надминеш. Ти ја повикуваш Неговата помош и поддршка во тешкотии и тага. Ти му се молиш да ти даде долг и здрав; му се молиш за просперитет, ти бараш од него вакви услуги што никој освен Тој не може да ги дарува.

Помисли дека со едноставно давање на привилегијата да се молиш за Неговите услуги и милост , Тој ти ги предаде клучевите на неговите богатства на тебе. Секогаш кога имаш потреба , ти се молиш и тој ги дава Неговите услуги и благослови.

Но, понекогаш кога ќе помислиш дека твоите барања не ти се дадени веднаш , не треба да се разочараш. Бидејќи молитвите често зависат од вистинската цел инамерата на молителот . Понекогаш молитвите се одложени поради тоа што милостивиот Господ сака да добиеш повеќе награди трпеливо чекајќи низ несреќите и страдањата и уште искрено да веруваш во Неговата помош. Така, може да добиеш повеќе од што си побарал. Понекогаш твоите молитви се одбиени , а тоа е , исто така, во твој интерес ; затоа што често , без да знаеш , побараните работи се навистина штетни за тебе.

Ако твоите барања се услишани, тие ќе ти направат повеќе штета отколку добро , и многу од твоите барања може да бидат такви, што ако ти бидат одобрени ќе резултираат то твое вечно проклетство. Таквото одбивање е благослов за тебе. Но, многу често твоите барања , ако не се навистина штетни за овој свет или за другиот, може да бидат одложени но ќе бидат дадени во количества многу повеќе отколку што си побарал ,носејќи повеќе благослов од што можеш да замислиш.

Значи, треба да бидеш многу внимателен кога го прашуваш Аллах за Неговите услуги ; моли се само

за такви работи кои се навистина корисни за тебе , и овие придобивки се долготрајни и на долг рок и тие не завршуваат со штета . Запомни, драги сине , дека богатството и моќта ( ско се молиш за нив) се такви нешта што тие нема секогаш да бидат со тебе и може да ти донесат во следниот живот.

Да знаеш сине мој, дека ти си создаден за следниот, а не за овој свет.Роден си да умреш, а не да живееш вечно. Престојот во овој свет е привремен. Живееш во место, кое е предмет на распаѓање и уништување. Тоа е место каде што ќе треба се подготвиш за следнио свет . Тоа е патот (до другиот свет), на кој ќе се оди. Смртта те следи . Не можеш да избегаш од неа. Колку и да се обидуваш да ја избегнеш ќе те фати порано или подоцна. Затоа,води сметка да не те фати несвесен и неподготвен за да можеш да се покаеш за своите пороци и гревови. Ако смртта те фати неподготвен, вечно ќе бидеш проколнат.

Затоа , сине мој , секогаш имај три нешта на ум; смртта , твоите дела и активности и оној свет . На овој начин секогаш ќе бидеш подготвен да се соочиш со смртта и таа нема да те фати неподготвен.

Мој драг сине , не се занесувај и не биди се привлечен од заслепеноста на луѓето во овој живот и неговите задоволства.

Не се импресиониранирај од нивната борба да го поседуваат овој свет. Бог многу милостиво ти објасни сè за овој свет , и не само милостивиот Господ, туку и самиот овој свет ти кажал сè; твојата смртност, твоите слабости, неговите недостатоци и пороци.

Запомни дека овие луѓе се кучиња кои лаат, и гладни и жестоки животни. Некои од нив постојано лаат на другите. Нивните силни господари ги масакрираат сиромашните и слабите. Нивните желби и нивната алчност имаат таква сила врз нив што ќе најдеш некои од нив, како животни се врзани со јаже околу нозете и вратот. (Тие ја имаат изгубено слободата на мислата и не може да излезат од желбите и навикте) . Има и други кои богатството и моќта ги полуделе.

Тие се однесуваат како непослушни ѕверови , газејќи ги , дробејќи ги и убивајќи ги своите блиски луѓе и уништувајќи ги работите околу себе . Историјата на овој свет е само доказ за таквите инциденти , некои поголеми а некои помали ;

разликата е во силата, но интензитетот е ист. Овие луѓе ја изагубиле рамнотежата на нивните умови. Тие не знаат што прават и кадеодат; скенирај ги нивните активности и проучи нивниот начин на размислување – ќе видиш дека се збунети и ирационални.

Тие се појавуваат како добиток заскитан во пустина , каде што нема вода за пиење и храна за јадење, без пастир да се грижи за нив и без чувар да ги варди нив. Што всушност се случило со нив е дека магичниот свет ги има опседнато нив; ги влече каде што ќе посака и ги третира како да се слепи,оти им ги врза очите да не ја гледаат божествената светлина на вистинската религија.

Тие скитаат без вистинска и трезвена цел во прекрасната претстава што светот ја изведува за нив ; тие се целосно опиени со виното и задоволства натрупани околу нив. На овој свет гледаат како на нивни Бог и хранител . Светот си игра со нив а тие си играат со него, и заборавиле и оставиле сè друго.

Но ноќите на уживање и задоволство нема да траат вечно за никого ; зората на реалноста ќе дојде , порано или подоцна. Карванот на животот сигурно ќе стигне до својата дестинација еден ден. Оној, кој

ноќите и деновите ги врви како коњ-вранец за да стигне до неговото крајно патување, мора да се запамети дека иако тој може да се чувствува како да е на пат до неговата дестинација , секој ден е го носи еден чекор понатаму кон смртта.

Знај, синко, деке не можеш да ја имаш секоја желбашто ја посакуваш, не можеш да очекуваш да ја избегнеш смртта ; и ќе се минуваш низ животот како и сите други пред тебе. Затоа , контролирај ги своите очекувања и желби ; биде умерен во своите барања; искрено заработи за својот живот; биди концентриран со она што го добиваш искрено и чесно ; оди полека и не дозволи твоите желби да те полудат, затоа што има многу желби кои ќе те доведе до разочарувања и загуба.

Запомни дека секој кој се моли за нешто не секогаш ќе го добие она за што тој се моли, и секој кој ги контролира неговите желби, има самопочит и не се моли за нешта, нема секогаш да остане несреќен или разочарани. Значи, не ја уривај својата самопочит ; не биди злобен и попустлив. Не се потчинувај на овие пакосни и прости карактеристики, иако тие може да се појават за да ги постигнеш желбите на срцето , бидејќи ништо во овој свет може да се

надомести за губењето на самопочитта , грациозноста на умот и честа.

Внимавај синко, да не се направиш себе си роб на некого. Бог те има создадено како слободен човек . Не си ја продавај слободата за ништо. Не постои никаква добивка и вистинска вредност во придобивките кои произлегуваат од продажба на својата чест и самопочит или ако сам си го ставиш јаремот на срамот , навредите и понижувањето . Не постои вистинско богатство и моќ кои се стекнуваат со погрешни средства. Пази се синко, среброљубието и алчноста може да те донесат до уништување и проклетство . Ако успееш Бог да биде твој добродетел и нокој друг, тогаш дај се од себе да ја достигнеш оваа грациозност, затоа што тој ќе ти го даде својот дел без разлика дали или не, околу тебе си се обидел да собереш донатори, покровители и добродетели.

Запомни дека малкуте што ти е дадено од Бога е покорисно , поздраво , почесено и по почитувано од она што се доделува од страна на човекот во изобилен и богати количини. Што може да даде човек , но дел од она што Бог веќе му го дал нему?

Загубите што ќе ги чувствуваш поради твоето молчење лесно може да се надоместат, но загубите кои произлегуваат од прекумерното и непристојното разговарање, тешко е да се надоместат. Зарем не гледате дека најдобар начин за чување на заливот е да ја затворите неговата уста ?

Да го заштитиш она што веќе го имаш е подобро отколку да го побараш она што другите го имаат .

Горчината на разочарувањето , оскудноста и сиромаштијата се, всушност, помили одсрамот и понижувањето на просењето.

Бенефитите на напорната и чесна работа, иако мали по количество , се подобри од богатството стекнато преку грев и зло .

Никој не може да ги чуваат твоите тајни подобро од тебе.

Често човек се обидува да се здобијат со нешто, што е најмногу штетно за него. Често човек сам себе најмногу си наштетува.

Оној кој зборува премногу прави повеќе грешки.

Оној кој често размислува развива претпазливост и визија.

Со дружење со добри луѓе ќе развиеш добрина во твојот карактер, и со избегнување на лоши луѓе ќе се воздржиш од зло .

Животот стекнат со зли средства е најлошата форма на живот.

Да ги угнетуваш слабите и немоќните лица е најлошата форма на тиранија и неправда .

Ако твојата добрина или угодување ќе донесат лоши резултати, тогаш суровоста и стогоста се вистиндки добрини.

Често, лечењето резултира во болест ; понекогаш болестите можат да бидат чувачи на здравјето.

Често може да добиеш предупредувања и совети од луѓе кои се погодни за тоа, и често ќе се сретнеш со советници кои не се искрени .

Не се потпирај на пусти надежи , бидејќи тие се средства на идиоти и будали.

Мудроста е името на особината за сеќавањето на искуства и користењето на нив. Најдобар пример е онаа која го дава најдоброто предупредување и совети.

Искористи ги предностите на можностите пред тие да ти го свртат својот грб, (покоси го сеното додека сонцето сјае) .

Секој кој се обидел не може да успее.

Оние кои ќе умираат нема да се вратат .

Најлошата форма на глупост е да се потрошат можностите за живот, како и да се изгуби спасение.

За секоја акција постои реакција.

Набрзо ќе го добиеш она што ти е судено.

Во секоја трговија постои елемент на ризик и шпекулација, како и опасност од загуба.

Често малиот надомест се покажува покорисен од големиот профит.

Придружникот или соучесникот кој те навредува и пријателот кој нема добро мисење за тебе нема да ти бидат од никаква помош или корист.

Биди обзирен и внимателен со оние врз кои имаш моќ и авторитет.

Не ризикувај со ирационалните , неразумните и екстравагантните надежи.

Грижи се и немој да бидеш измамен со ласкање.

Прави му добро на својот брат кога тој ти наштетува. Кога тој одбива да ја признае добрината, спријатели се со него, помогни му и обиди се да го задржи односот со него. Ако тој е мизерен и одбива да ти даде парична помош , ти биди дарежливи и поддржи го финансиски. Ако тој е суров биди љубезен со него. Ако тој ти наштети , прифати ги неговите изговори. Однесувај се како тој да е господар а ти негов роб и тој е добротвор а ти корисник . Но, биди внимателен да не се однесуваш на тој начин со недостојни и злобни лица.

Не се спријателувај со непријателот на твојот пријател , во спротивно твојот пријател ќе се претвори во непријател.

Советувај го својот пријател искрено и најдобро од твоја страна иако тоа може да не му се допадне.

Имај комплетна контрола врз твојот темперамент и лутина, бидејќи таквата контрола дава добри резултати на крајот .

Биди благ , пријатен и попустлив со оној кој е суров , груб и строг со вас. Постепено тој ќе се сврти кон вашиот начин на однесување.

Подари услуга и биде внимателен со својот непријател, бидејќи на тој начин ќе ја добиеш едната или другата сорта од двата вида на победи: (една што ќе се кренеш над твојот непријател , а другата што ќе го намалиш интензитетот на неговото непријателство ) .

Ако сакаш да ја прекинеш врската со својот пријател , не ја прекинувај целосно, нека срцето ти задржи некои обѕири (ако не љубов) за него,

така што се уште ќе имаш (барем ) малку почит за него ако тој се врати.

Не го разочарувај лицето кое има добро мислење за тебе, и не го присилувај да го смени своето мислење.

Под впечатокот дека ти, како пријател , можеш да се однесуваш како што сакаш, не ги повредувај правата на твојот пријател, бидејќи во тој случај тој веќе нема да остане твој пријател .

Не ги малтретирај членовите на твоето домаќинство ( жена, деца и слуги) , и несе однесуваат со нив како да се најлошите и на најсуровите луѓе на светов.

Не трчај по оној кој се обидува да те се избегне .

Најголемиот успех на твојот карактер е дека непријателството на твојот брат против тебе не се осмелува да го надмине пријателство што го чувствуваш кон него и неговото лошо однесување не може да ја поремети твојата њубезност кон него.

Не се загрижувај премногу за угнетувањето и грубостите , бидејќи секој кој те угнетува или

тиранизира тебе, всушност си наштетува самиот себе си.

Никогаш не се малтретирај човек кој има направено добро за тебе.

Добро запамти сине , дека постојат два вида на живот : оној по кој ти си во потрага а другиот кој те сака тебе (која е наменет за тебе); тој ќе дојде до тебе дури и ако не се обидеш да го добеш.

Да бидеш покорен, смирен и милостив кога си немоќен и сиромашен, и да бидеш арогантен, и суров кога си на власт се две грди црти на човековиот карактер.

Ништо во овој свет не е навистина корисно и благотворно освен ако има некоја корист за на другиот свет . Ако сакаш да жалиш за нештата што си ги изгубил во овој свет , тогаш грижи се за губењето на работите, кои имаат бесмртна вредност за тебе .

Минатото и речиси се што си го стекнал не е со тебе сега. Можеш на тој начин да дојдеш до рационален заклучок дека сегашноста и се што сега поседуваш, исто така, ќе те остави .

Не биди како еден човек врз кого советите немаат ефект ; тие бараат казна за да се поправат. Сензибилните и разумните луѓе се здобиваат со образование и култура преку совети; глупавите секогаш прифаќаат совет преку казнување.

Надмини ги своите таги , грижи и несреќи преку напорна работа и трпение и вераво милостивиот Господ . Оној кој се откажува од вистинскиот пат, чесниот и рационален начин на размислување и работа ќе си наштети себе си.

Пријателот е како роднина а вистинскиот пријател е оној кој зборува добро за тебе , дури и зад вашиот грб.

Прекумерните желби имаат блиски односи со несреќи и катастрофи .Често блиските роднини се однесуваат полошо од странци и често странците ќе ти помогнат повеќе од најблискиот роднини.

Сиромашен е оној кој нема пријатели . Кој ја остава вистината откива дека неговиот животен пат се стеснува станува проблематичен.

Оној кој сака да го задржи својот углед и позиција, преку задоволство и искреност,ќе успее.

Најсилниот однос е оној помеѓу човекот и Бога.

Оној кој не се грижи за тебе е твој непријател.

Ако постои опасност од смрт или проклетство во постигнувањето на некоја цел, тогаш твојата безбедност лежи во неуспехот да го постигнеш тоа.

Слабоста и недостатоците не се работи за кои да се зборува.

Можности не се повторуваат .

Понекогаш многу мудар и учени лица не можат да ја постигнат својата цел, а глупавите и необразованите луѓе ги постигнат своите цели.

Да ги прекинеш односите со прости и необразовани луѓе само по себе е како да разговараш со мудри и учени лица.

Кој му верува во овој свет е изневерен од него, а кој тоа му дава значење и го воздига, посрамен е и понижен е од него.

Секоја твоја стрела нема да го погоди Бикот во око (нема секогаш да успееш).

Со промена на статусот и позицијата твојата состојба , исто така, ќе се промени .

Пред да тргнеш на патот ,дознај што ќе те придружува.

Наместо да прашуваш за состојбата на домот , во кој ќе живееш , обиди се да разбереш какви луѓе се твоите соседи.

Не поставувај смешни теми во твојот разговор , дури и ако треба да ги повторуваш зборовите на другите.

Подели ја работата меѓу твоите слуги , така што ќе може секој од нив да биде одговорен за работата што му е доверена . Ова е подобар и поспокоен начин на вршење на работа, отколку да им се даде можност да ја фрлат работата на некој друг.

Однесувајте се кон твоето семејство со љубов и почит, бидејќи тие се како крила со кои ти ќе леташ , и како раце, кои те подржуваат и се борат за тебе. Тие се луѓето на кои се потпираш кога имаш проблеми и потреба .

Мој драг сине , откако ти ги дадов овие совети , јас ќе ми те доверам на Господа. Тој ќе ти помогне, ќе те води и заштити во овој свет и потоа. Јас се молам и го молам Него да те однесе под своја заштита во двата света .

Али во стиховите на Светиот Куран

Постојат голем број на стихови во Светиот Куран кои го пофалуваат Имамот Али. Според Ibn Abbas, Семоќниот Аллах откри триста и шеесет стихови кои се однесуваат на него . Следниве стихови совршено се вклопуваат во животот на Имамот Али .

1.

سول فأولئك مع الذين أنعم ومن يطع الله والرالله عليهم

الحين هداء والص ديقين والش ن النبيين والص موحسن أولئك

رفيقا

На Аллах и на пејгамберот послушните ќе бидат со оние кои Аллах ги дарува со добрината Своја:

пејгамберите, искрените, шехидите и добрите. Е, само колку добри другари се тие! 6

2.

ل إن الذين قالوا ربنا الله ثم استقاموا تتنز عليهم المالئكة أال

تخافوا وال تحزنوا وأبشروا بالجنة التي كنتمتوعدون. نحن

أولياؤكم في الحياة الدنيا وفي اآلخرة ولكمفيها ما تشتهي

أنفسكم ولكم فيها ما تدعون

Оние кои, навистина, зборуваат: „Аллах е Господарот наш“, а потоа се истрајни во тоа, им доаѓаат мелеките и им велат: „Не плашете се и не

тагувајте и радувајте се на Џеннетот што ви е ветен! Ние сме заштитници ваши и во животот на овој свет и во животот на Ахирет. Во него за вас ќе има се што ќе посакаат душите ваши, и за

вас таму го има она што ќе го побарате. 7

3.

ا من خاف مقام ربه ونهى النفس عن وأمالهوى. فإن الجنة

هي المأوى

А оној кој се плашеше од стоењето пред Господарот свој и кој на душата страстите и ги

забрануваше... па, за него, Џеннетот пребивалиште ќе му биде! 8

1. Aqqad, Abqariyat al-Imam ‘‘Ali, стр. 13 и Al-Kamil Ibn Athir2. Abbas Mahmood al-Aqqad, Abqariyat al-Imam ‘‘Ali, стр. 203. Al-Kamil fit Tarikh, Vol. 3, стр. 200-2024. Al-Kamil fit Tarikh, Vol. 3, стр. 2035. Al-Fitnah al-Kubra ‘‘Ali wa Banuh, стр. 1096. Surah Nisa 4:697. Surah Fussilat 41:30-318. Surah Naziyat 79:40-41Дел 8: Кратко видување на карактерот на Muawiyah Откако ги опишавме животот на Имамот Али, нема потреба да се зборува за неговите противници бидејќи работите не може да се судат од страна на нивните спротивности . Сепак , јас би сакал на кратко да го погледнеме карактерот на најстрогиот непријател на Имамот Али, Muawiyah бидејќи светлината на денот не може да се вреднува без

присуството на темната ноќ . Ако некое лице не го доживеало горењето на топлото сонце тешко ќе може да ја разбере вредноста на ладната секна.

Слично на тоа, ако човек не е свесен за нечистотијата на Abu Jahl тој не може да го цени вистинското сочувство на Мухамед. Затоа, ако карактерот на Muawiyah не се истакне , ќе биде тешко да се вреднува правдата на Имамот Али.

Споредбата на Muawiyah со Имамот Али е како да се споредуваат две спротивни нешта . Разликата меѓу карактерот на Имамот Али и Muawiyah е како разлика помеѓу небото и земјата . На кратко , животот на Muawiyah беше полн со неправди колку што е животот на Имамот Али полн со правдини. Имамот Али е вистинскиот наследник на Пратеникот Божји. Слично на тоа, Muawiyah беше совршен наследник на ликот на неговиот татко.

Имамот Али ги поседува одличностите на Lady Fatima bint Asad и Lady Khadija. Muawiyah беше наследник на ужасните карактеристики на неговата мајка , таа која јадеше човечки црн дроб.

Muawiyah ги исполни своите амбиции преку измама и Исламскиот Умметот се уште страда од неговите злобни ефекти.

Muawiyah ги оживеа непријателствата меѓу племињата. Тој ги разгоре злите размислување чија топлина се уште е присутна во Исламскиот Умметот . Изнесов мала слика за карактерот на Muawiyah па така оние кои ја бараат правдата може да направат разлика помеѓу политиката на Имамот Али и Muawiyah .

Маките на Hujr ibn Adi

Историчарот Ibn Athir пишува во Tarikh Kamil: Hujr ibn Adi и неговите другари беа маченички убиени во 51 AH бидејќи Muawiyah го назначи Mughaira ibn Shoba гувернер на Куфа во 41 AH и го советувал: "Сакам да ти дадам многу совети , но јас нема да ти дадам толку многу совети , бидејќити добро разбираш. Сепак задржи едно нешто во умот. Немој да стоиш понастрана од проблематичниот Али и не прекини да се молиш за спасение на Осман. Треба да се угнетуваат пријатели на Али и да се спријателиш со пријателите на Осман и да им дадеш многу подароци. "Mughaira ја послуша наредбата на Muawiyah. Тој секогаш го ворнемируваше Имамот Али. Hujr ibn Adi го критикуваше, велејќи: “ Ти и твојот Amir сте проклети. Тој што го ворнемирувате, тој е одличен.” Mughaira ги сопре приходите на Hujr ibn Adi и неговите придружници. Hujr рече: “O слуго Божја! Си ги запрел нашите приходи без причина. Немаш право да го правиш тоа. Треба да почнеш да ни плаќаш. ”

Кога Mughaira почина , Ziyad ibn Uqbah стана гувернер на Куфа. Ziyad ги следешестапките на Muawiyah и Mughaira . Тој го вознемируваше Amirul Momineen . Hujr ibn Adi секогаш го бранеше правото . Ziyad го затвори Hujr ibn Adi и дванаесет од неговите

придружници. Тој ги осуди за кривично дело и донесе четворица сведоци да го потпишат сведочењето. Оние кои сведочеа против Hujr ibn Adi вклучувајќи ги двајцата синови на Talha ibn Ubaidullah – Ishaq и Moosa, синот на Zubair - Manzar и Imad ibn Uqbah ibn Abi Muit. Ziyad му ги предаде затворениците на Wail ibn Hujr al-Hadhrami и Kathir ibn Shahab и ги испрати во Сирија.

Двацата верни агенти на Ziyad ги зедоа затвореници и тргнуваа за Сирија. Тие пристигнале на местото наречено Gharrain . Ziyad му даде писмо на Wail адресирано до Muawiyah . Карванот стигна до местото наречено Marj Uzra во предградието на Сирија и запре таму. Wail и Kathir отидоа кај Muawiyah и му го предадоа писмото. Ziyad имаше напишано дека Hujr ibn Adi и неговите другари беа најтешки непријатели на Muawiyah и го сакале Abu Turab. Тие не ги почитувале сите наредби на власта. Тие ја направиле земјата на Куфа горчлива за Muawiyah . Значи тој треба да ги казни , така што другите ќе може да ја научат лекцијата од нив .

После тоа, Wail му даде писмо од Shurai ibn Hani на Muawiyah. Во него беше напишано: Дознав дека Ziyad , исто така, ги спомнал моето сведочење во својата изјава за случајот . Моето мислење во врска со Hujr е дека тој е човек, кој се моли, дава во добротворни цели, извршува Hajj и Umrah. Тој се придружува на доброто и ги запира другите да не прават зло. Вам ви е забрането да го земете неговиот живот или богатство .

Следбениците на Имамот Али уапсени од страна на Ziyad беа:

• Hujr ibn Adi Kindi

• Arqam ibn Abdullah Kindi

• Shareek ibn Shadad Hadhrami

• Saifi ibn Faseel Shaibani

• Qabisa ibn Sanee Abasi

• Karim ibn Afif Khathami

• Aasim ibn Auf Bajali

• Waraqa ibn Sami Bajali

• Kadam ibn Hassan Unzi

• Abdur Rahman ibn Hassan ibn Hassan Unzi

• Muhrir ibn Shahab Tamimi

• Abdullah ibn Hauya Saadi

Горенаведените дванаесет лица беа уапсени , а потоа уште две лица; Utbah ibn Akhmis ibn Saad ibn Bakr и Saad ibn Namran Hamadani, исто така, беа уапсени и испратени во Сирија. На овој начин бројот на угнетените затвореници се зголеми на четиринаесет.

Инцидентот на Hujr ibn Adi е опишан од страна Tabari како што следува:

Qais ibn Ibad Shaibani дојде до Ziyad и рече: "Еден човек од Bani Hashim по име Saifi ibn Faseel е лидер на групата на Hujr . Тој е вашиот најтежок непријател ". Ziyad го повика и рече: " О непријател на Бога ! Дали си ти поврзан со Abu Turab?”

Тој рече дека не знаел лице со тоа име.

Ziyad рече: " Зарем не го знаеш Ali ibn Abi Talib? "

Saifi рече: " Да, јас го знам него."

Ziyad : "Тој е татко на прашина (Abu Turab) . "

Saifi: "Тоа не е можно , бидејќи тој е татко на Hasan and Husain.”

Полицискиот службеник му рече: “ Водачот го нарекува него Abu Turab, како се осмелуваш да го наречеш татко на Hasan and Husain?”

Saifi: “ Јас треба исто така да лажам ако водачот лаже?“

Ziyad: “ Ти правиш криминал, еден по друг, донесете го мојот стап.“

Кога му до донесле стапот, Ziyad прашал: “Што мислиш ти за Abu Turab?“

Saifi: “ Би рекол дека тој е еден од најдоблесните слуги на Алах.“Кога го слушнал тоа , Ziyad луто го удрил и продолжил да го тепа. Кога се уморил од нанесувањето на злосторството, го прашал Saifi: " Какво е твоето мислење во врска со Имамот Али сега? "

Тој рече: " Дури и ако моето тело е поделено на парчиња , јас би го рекол истото за него. "

Ziyad: “ Не го прави тоа оти ќе те убијам.”

Saifi: " Ако го направите тоа , јас ќе станам маченик и оваа несреќа ќе биде вклучена во вашиот свиток на дела засекогаш. "

Ziyad нареди да биде уапсен и тој беше окован во синџири и однесен во затворот. После тоа, Ziyad подготви тужба против Hujr ibn Adi и пријателите. Најогорчените непријатели на Имамот Али потпишаа сведоштво против овие невини лица.

Abu Burda, синот на Abu Moosa пишува во ова сведоштво : " Јас сведочам по Господарот на световите дека Hujr ibn Adi и пријателите се изолираат од заедницата. Тие не го послушаа Водачот и ги повикаа луѓето да ја одземат својата верност од Amir Muawiyah . Тие го повикаа народот кон љубовта на Abu Turab.”

Ziyad рече: "Сакам други , исто така, да напишат слични сведоштва , затоа што јас се обидувам да му ставам крај на животот на овој нечесен и глупав човек. "

Inaq ibn Sharjil ibn Abi Daham al-Tamimi истапи напред да го даде на неговото сведочење , но Ziyad рече: "Не, јас ќе започнам преземањето на сведоштва од племето Quraish и ќе ги преземам сведочењата на само оние чесни лица кои му се познати на Muawiyah ." Кога го слушнаа ова, Ishaq ibn Talha ibn Ubaidullah, Moosa ibn Talha, Ismail ibn Talha, Manzar ibn Zubair и Imarah ibn Uqbah ibn Abi Muit, Abdur Rahman ibn Hunad, Amr ibn Saad ibn Abi Waqqas, Amir ibn Saud ibn Umayyah, Muriz ibn Rabia ibn Abdul Aza Ibn Abdush Shams, Ubaidullah ibn Muslim Hadhrami, Unaq ibn Sharjil, Wail ibn Hujr Hadhrami, Kathir ibn Shahab Harthi, Qatan ibn Abdullah and Sari ibn Waqqas Harthi се попишаа на сведочењето.

Во прилог на ова, Ziyad го вклучи сведочењето на Shurai Qazi и Shurai ibn Hani Harthi. Qazi Shurai вели дека Ziyad го прашал него за Hujr. Тој му рекол на Ziyad дека Hujr станувал ноќе да се моли а постел во текот на денот.

Кога Shurai ibn Hani Harthi разбрал дека неговото сведочење е исто така присутно во тужбата, тој отишол кај Ziyad и не го одобрил тоа. Тој рекол: "Зошто си ги спомнал и моите сведоштва без моја дозвола и знаење? Јас немам ништо со тоа на овој и на оној свет." Тогаш тој отишол кај затворениците и му предал писмо на Wail ibn Hujr и рекол: "Ова е моето писмо и тоа мора да достигне до Muawiyah. " Тој имаше напишано : " Разбрав дека Ziyad го запишал моето сведочење против Hujr ibn Adi. Треба да се знае дека Јас посведочив дека Hujr ibn Adi се моли, дава милостина , врши Hajj и Umrah, тој се придружува на доброто и го забранува злото. Неговиот живот и имот се вредни за почит. "

Затворениците беа запрени во местото наречено Marj Uzra во близина на Дамаск ; шест од нив биле убиени по наредба на Muawiyah:

1. Hujr ibn Adi (r.a.)

2. Sharik ibn Shaddad Hadhrami

3. Saifi ibn Faseel Shaibani

4. Qabisa ibn Zaibia Abasi

5. Muhraz ibn Shahab al-Saadi

6. Kudam ibn Hayyan al-Ghazi

Abdullah ibn Hassan Unzi беше испратен назад кај Ziyad и Muawiyah му нареди на Ziyad дека тој треба да биде убиен на најлош начин. Ziyad него жив го закопа. 1

Божјата милост нека биде по овие чисти верници.

Hind bint Zaid ја рецитираше оваа елегија по смртта на Hujr и придружниците :

"О, светла месечино ! Погледни Adiси оди. Hujr оди кон Muawiyah ibn Harb. Amir Ziyad вели дека Muawiyah ќе го убие. O Hujr ibn Adi! Остани безбеден и среќен . Muawiyah смета дека е роден со тоа право – да убива невини луѓе. Неговиот везир е најлошата личност во овој Уммет . "

Д-р Taha Husayn пишува: А муслимански владетел смета дека е легално да ги убие оние чија заштита беше посакувана од страна на Аллах. Владетелот им нареди да бидат убиени без да се сретне со нив или да им даде можност да се одбранат себеси или да кажат нешто.

Оваа тешка приказна се разнесе низ Муслиманите на далеку и на широко. Кога Ајша разбра дека дека оваа група била испратена во Сирија, таа го испратила Abdur Rahman ibn Harith Ibn Hisham кај Muawiyah да разговара со него за нив . Меѓутоа, кога Abdur Rahman стигнал во Сирија, групата веќе беше убиена.

Кога Abdur Rahman ibn Umar разбра за овој инцидент, го извади тубанот од главата, им рече на луѓето да се тргнат од него; потоа почна силно да плаче. Мачеништвото на Hujr е трагичен инцидент . Ниту еден од постарите од тоа време не се посомневал во фактот дека тоа била голема пукнатина во ѕидот на Исламот. Дури и Muawiyah не можел да го заборави Hujr до својата смрт. Тој го споменувал Hujr на својата смртна постела . Историчарите се на мислење дека Muawiyah мрморел на својата смртна постела : " О Hujr ! Го расипав својот живот на оној свет. Мојата сметка со Ибн Ади е многу долга. " 2

Други примери на измама на Muawiyah

Muawiyah не чувствувал ништо лошо во кршењето на човечките суштества , со цел да ја постигне својата амбиција. Тој разбрал дека Имамот Али го поставил Malik Ashtar за владетел на Египет на местото од Muhammad ibn Abi Bakr, па направил заговор со

гостилничарот и му ветил дека ако го убие Malik пред тој да стигне во Египет, ќе биде ослободен од плаќање даноци на својата земја .

Кога Malik поминувал покрај тој регион , гостилничарот го поканил на ручек и му дал отров измешан со мед, поради што Malik починал.

По овој инцидент, Muawiyah и Amr ibn al-Aas се смееле: " Медот е , исто така, армија на Аллах. " Muawiyah отворено ги прекршил условите за договорот потпишани со Имамот Хасан. Тој склучил заговор со сопругата на Имамот, Judah bint Ashath да го отруе Имамот и рекол дека ако таа го отруе ќе и даде огромна сума на богатство и ќе го ожени со неа неговиот син , Yazid.

Сопругата на Имамот Hasan го отрула и тој пострадал .

Masoodi пишува дека Ibn Abbas отишол во Сирија за некоја работа и тој седел во џамијата кога слушнал силен " Allaahu Акбар " ( Бог е најголем ) од Зелената палата на Muawiyah. Сопругата на Muawiyah , Fakhta bint Qarza го прашала што е причината за неговата среќа. Muawiyah рекол : "Јас само што ја добив веста за смртта на Хасан . " 3

Како Ziyad ibn Abih стана негов брат

Ziyad бил многу лукав човек. Тој бил слуга за време на Калифатот на Имамот , но Muawiyah сакал да го вклучи во неговите активности. Тој му напишал на Ziyad: "Остави го Али и дојди до мене , бидејќи ти си роден од татко ми , Abu Sufyan. "

Татко му на Ziya бил непознат. Затоа луѓето го нарекувале Ziyad ibn Abih, односно синот на неговиот татко. Кога Имамот Али добил вести за злото што го извршил Muawiyah , тој му напишал писмо на Ziyad:

" Разбрав дека Muawiyah е во контакт со тебе. Пази се, тој сака да направи будала од тебе, да ти ја намали интелигенцијата и да и наштети на твојата самопочит. Запомни дека само сатаната би нападнала невнимателен Муслиман од зад грб и од лево и од десно , така што ќе го затекне несвесен и ќе го надвладее и пороби неговиот здрав разум." 4

Факт е дека во текот на Калифатот на Омер , Abu Sufyan доста незрело дал искази занешто што било неоправдано и неразумно. Тоа беше еден од оние злобни предлозина Сатаната кој не само што е навреда за само- почитувањето на човекот , туку и не можат да помогнат во докажувањето на потеклото (во согласност со законите на Исламот) или пак кон легализацијата на наследството.

Masoodi раскажува : " Muawiyah го направил Ziyad свој брат во 40 AH. Ziyad ibn Asma, Malik ibn Rabia и Munzir ibn Awwam посведочиле дека имаат слушнато како Abu Sufyan велел дека велејќи дека Ziyad е негов син. После тоа, Abu Maryam Sulooli

посведочил дека : Мајка му на Ziyad беше робинка кај Harth ibn Kaldah. Таа била мажена за човекот со име Ubaid . Таа водеше доста срамен живот во областа Haratul Baghaya на Taif . Луѓе со лош карактер често ја посетуваа таа област. Еднаш Abu Sufyan отишол таму и останал. Јас бев шанкер во куќата за вино. Abu Sufyan ме замоли да му средам да се сретне со жена.

Многу барав, но не најдов ниедна освен робинката на Harith односно Sumayya . Јас му кажав на Abu Sufyan дека не постои друга жена освен една робинка со темна кожа. Abu Sufyan ми рече да му ја донесам таа жена.Потоа, таа ноќ, ја однесов Sumayya кај Abu Sufyan. Ziyad се роди како резултат на тоа здружување. Затоа јас сведочам дека тој е брат на Muawiyah . "Кога го слушнал ова Yunus ibn Ubaid станал и рекол :

" Muawiyah ! Одлуката е на Аллах и Неговиот Пратеник дека детето му припаѓа на лицето во чија куќа е родено и блудицата мора да биде каменувана до смрт. Вие се здружувате со дете на блудница, што е против Книгата на Аллах." Abdur Rahman ibn Ummul Hakam ги цитира следниве реченици за овој настан:

Дај му ја пораката од Yemeni на Muawiyah ibn Harb. Дали сте лути на фактот дека вашиот татко треба да се нарекува непорочен ? Дали ви се допаѓа фактот дека тој е наречен блудник ? Јас имам сведоци дека вашата врска со Ziyad е иста како и врската помеѓу слон и магаре.

Ibn Abil Hadid ги има раскажано зборовите на неговиот учител, Abu Uthman во следниов настан:

Ziyad беше гувернер во Басра и само што стана син на Abu Sufyan. Тој поминал покрај едно слепо лице по име Abul Uryan al-Adadi. Abul Uryan запрашал кој врви покрај него. Луѓето му рекле на слепиот дека тука врв Ziyad ibn Abi Sufyan со своите придружници. Слепиот човек рекол: " Се колнам во Аллах, дека на Abu Sufyan му се родија Yazid, Muawiyah, Utbah, Ambasa, Hanzala и Muhammad. Од каде сега излезе овој Ziyad ?”

Кога Ziyad ги чул овие зборови, многу се налутил. Еден од придружниците му рекол на Ziyad да му даде богатство на слепиот за да го замолчи, наместо да го казни.

Ziyad му испратил двесте динари. Следниот ден Ziyad поминувал на истото место и ги поздравил луѓето кои биле насобрани.

Слепиот човек, Abu al-Uryan почнал да плаче кога го слушнал гласот кој ги поздравил. Луѓето го запрашале зошто плаче. Тој рекол: " Гласот на Ziyad е многу сличен на гласот на Abu Sufyan. " 5

Hasan Basri велел дека Muawiyah направи четири такви работи ; секоја од нив е доволна за уништување:

1. Тој ја стекнал моќта на тој начин што се поврзал со луѓе кои го сакаат овој свет, и покрај фактот дека Придружниците кои имале знаење и доблести биле присутни.

2. Својот син, пијаницата Yazid го назначил за свој наследник, Yazid, кој носел свила и играл со дајре.

3. Тој го направи Зијад за негов брат . Додека пак Аллах рече дека детето му припаѓа на лицето во чиј кревет ќе се роди и блудните треба да бидат каменувани до смрт.

4. Тој незаконски ги елиминира Hujr ibn Adi ипридружниците. 6

Изреки на Muawiyah

Кога Muawiyah бил на неговата смртна постела го повикал Yazid и рекол: "О, мојот драг сине ! Јас тежината на болката си ја прицврстив и успешно го одбивав бунт од тебе, и ги зацврстив работите . Ги скротив непријателите; ги зауздав Арапите, а уздите ти ги давов тебе; и насобрав богатство за тебе како што ниеден друг татко не може да собере за својот син. Не се плашам дека некој ќе ти се спротивстави да станеш Калиф, освен четири лица.

Тоа се: Husain ibn ‘Ali, Abdullah ibn Umar, Abdullah ibn Zubair и Abdul Rahman ibnAbu Bakr. Што се однесува на Abdullah ibn Umar, (прекумерната) побожност го има скршено, ако никој не остане да му помогне , тој ќе ти подлегне. Што се однесува на Husain ibn ‘Ali , тој е лесен во умот, и народот на Ирак ќе го предаде , освен ако не го присилат да се побуни и ќе мора да се бориш со него .

Што се однесува до синот на Ебу Бекр , тој го следи она што неговите придружници го сакаат, и тој единствено се стреми кон жените и кон забавата. Додека оној кој како лав лежи во заседа , и како лисица игра игри со тебе и ја чека шансата да се нафрли врз тебе, е синот на Zubair . И ако тој побуни а ти го победиш, тогаш расчеречи го. 7

2. Tabari ги има раскажано зборовите на Abu Masadah Farazi како што следува:

Muawiyah ми рече: " О Ibn Masadah! Нека милоста на Алах биде на Ебу Бекр . Тој не го побара овој свет , ниту пак светот го побара него. Ibn Hantama беше побаран од страна на светот, но тој не го побара светот. Осман го побара овој свет и светот го побара него. Што се однесува на мене, јас веќе уживав во овој свет. "

3. Кога Malik Ashtar пострадал преку заговорот на Muawiyah , тој рекол : Али имаше две раце; Ammar ibn Yasir, која беше пресечена во битката на Siffeen, а другата е пресечена денес.

4. Muawiyah бил проколнат од страна на Пратеникот, дека Аллах нема да му го наполни стомакот. Оваа клетва се остварила подоцна кога Muawiyah јадел седум пати на ден и велел : "Боже , јас е изморив од јадеље, а мојот стомак пак е празен! "

Дискурсот на Али во врска со Bani Hashim и Бену Умеје

Би сакал да ја завршам оваа книга со дискусија за меѓусебните разлики на Bani Hashim и Бену Умеје. Така , за оваа намена, јас го избрав писмото на Имамот Али до Muawiyah од Nahjul Balagha, за кои составувачот на Nahjul Balagha , Sayyid Razi вели: " Оваа лекција е една од најдобрите лекции од Amirul Momineen“ :

По славењето на Аллах и величењето на Пратеникот божји, знајте дека јас сум примателот на вашето писмо каде што ми пишувате дека Семоќниот Аллах го избрал Пратеникот Мухамед, како гласник на неговите откровенија и дека Тој им помогнал на тие придружници на Пратеникот Божји , кои искрено се заложиле да му помогнат . Зарем не е иронија на судбината дека околностите ви помогнале во таквата положба што се осмелувата да не потсетите на услугите кои Аллах ни ги подари нам, и благословите доделени од Него на Неговиот избран Пратеник, кој беше еден од нас . Немате ништо со нив и немате удел во овие Благослови и Услуги.

Вашата состојба е како на човек кој носи урми на " Hujr " 8 или на човек кој се обидува да го научи на стрелаштво човекот од кого тој го научил истото. Мислите дека најдобрите луѓе меѓу Муслиманите се тие и тие, и сте започнале да дискутирате на тема ( супериорност на Emigrants над Помошниците), која ако се покаже како точна нема да ви биде од било каква корист, нема да ја зајакне вашата позиција, а ако се отфрли, нема да ви наштети затоа што не се ниту Emigrant ниту Помошник .

Што имате вие со нивниот статус и престиж ? Што имате вие, ако едните сесметаат за посупериорни во однос на другите ? Како сте вие поврзани со нивните работи ? Вие сте ослободен роб, а робовите и нивните синови , иако ослободени, не можат да се стремат на статусот на Emigrants и Помошници и тие немаат право да воведат несвети класификации меѓу Emigrants и Помошниците. Дали ги согледувате вашите ограничувања ? Вие не припаѓате на ниту една група, вие сте ослободен роб и син на ослободени родители и вие сакате да се воведете една нездрава поделба меѓу овие две групи . Лажниот статус што сте се обиделе да го зграпчите нема да ви го подобри вашиот престиж (пред Алах или луѓето) . Не мислите ли да останете на местото каде што вашето старо непријателство кон Исламот и Божјиот Пратеник Пратеникот ве чуваше ? Како може понизок статус или пораз на една класа или човек од таа класа, на кои не им припаѓате, да ви наштети и како може успех или повисок статус од другите да ви направи добро? Вие залутале од правиот пат, и од вистинските учења на Исламот. Слушајте ! Сакам да ви дадам краток опис на Благословот на Алах врз нас.

Emigrants се сретнаа мачеништво. Тие беа убиени за каузата на Исламот и Алах.Секој нив беше благословен од Аллах со статус и ранк. Од нив, оние кои му припаѓаа на моето семејство и племе, Bani Hashim, беа признаени со истакнат статус од страна на

Аллах. Hamza (чичкото на Пратеникот и Али) се здобил со титула на Водач на Мачениците ( Sayyidush Shuhada ). 9

Пратеникот Божји го нарекол со тоа име кога тој пострадал и на неговиот закоп.Пратеникот Божји изговорил ‘Allaahu Akbar’ ( Бог е најголем ) седумдесет пати какознак за почит кон него , што не се случило за било кој друг Муслиман. Некои Emigrants ги загубија своите рацете на бојното поле , но кога еден од нас ( Ja'far , братучед на Пратеникот и брат на Имамот Али) ги изгуби двете негови раце , и починал во бојното поле , Аллах му доделил ангелски крилја и Пратеникот Божји не извести дека овој маченик се здобил со титула на Tayyar (оној кој лета во рајот) . 10

Ако Аллах не го одобреше неговото славење и фалење од страна на луѓето, ќе дадев неколку вакви случаи кои зборуваат за подобрување на мојот углед и статус пред Аллах, случаи кои се прифатени и може да бидат посведочени од верниците Муслимани за кои слушателите ќе немаат причина да се сомневаат. Не бидете како човек кого ѓаволот го поставил на погрешен пат . Прифатете ја очигледната вистина со која се соочувате.

Слушајте O ' Muawiyah ! Ние (Ahlul Bayt , потомството на Пратеникот) сме единствени примери на создавањето на Алах. За таков статус , не сме под обврска на било кое лице или племе туку на Семоќниот Аллах, Кој ни ги даде овие благослови . Човечките суштества примија и ќе примаат совршенство преку нас. Постојаната надмоќ и наследената супериорност не не спречуваат да воспоставиме контакт со луѓето или со вашиот клан , имаме бракови меѓу вас и воспоставивме семејни врски со вашиот ( како и со другите) клан , макар што не припаѓате на нашата класа. Како може да бидеме еднакви кога Пратеникот Божји ни припаѓа нам, а Abu Jahl, најголемиот непријател на Исламот, ви припаѓа вам. 11

Asadullah ("Лавот на Алах" - титула на Али ) е од редот наш, додека Asadul Ahlaaf (лав на спротивставените групи , кои се заколнале да се борат против Исламот и Пратеникот) бешеваш. 12

Двајцата водечки лидери на младите од рајот (Hasan and Imam Husain) се од наса децата на пеколот се од вас. 13 Најдобрата жена во светот (титула, која Алах ја додели на Фатима, саканата ќерка на Пратеникот е од нас, а клеветничката и дрварката која се обиде секој час од нејзиниот живот да му наштети на Пратеникот на Исламот, беше ваша тетка. 14

Има толку многу други работи слични на неколкуте споменати , што не величаат нас и зборуваат лошо на вашиот клан и кои покажуваат колку далечни и супериорни сме за вас.

Ние бевме верни следбеници на заповедите на Аллах и вие и вашиот клан секогаш се

спротивставувавте на Исламот и го прифативте од чиста корист едноставно да се спасите себе си од понижување и срам.

Нашата искреност во Исламот и нашите услуги за неговата кауза се фактите на историјата а историјата не може да ги негира вашите непријателства против Исламот и Пратеникот.

Заслугата кој сакате да ја одземете од нас и честа од која сакате да не лишите е таа која Светиот Куран внимателно ја чува за нас. Вели:

А сродниците се поблиску едни со други , според Книгата Аллахова, [Куран, 33:6]

И на друго место во истата книга , Аллах го информира човештвото дека:

“Најблиските луѓе на Абрахам, се тие кои го следат него и тие кои го следат Пратеникот Божји и вистинските верници. Алах е чувар на вистинските

верници“[Куран, 2:68].

Затоа ние се држиме две извонредности: Таа со блиски односи со Пратеникот Божји и на верното прифаќање на неговото учење. Дали знаете на денот на Saqifah , Emigrants им рекле на Помошниците дека тие се супериорни во однос на нив, бидејќи тие на еден или на друг начин се поврзани со Пратеникот Божји и затоа тие го заслужуваат Калифатот и со помош на овој аргумент, Emigrants победија.

Ако успех може да се постигне со помош на овој аргумент и ако има трошка вистина во него тогаш според тоа , ние , а не вие , го заслужуваме Калифатот. Ако не, тогаш Помошниците уште стојат до своето право за барање за Калифатот.

Сакате на светот да му ја претставите идејата дека јас им завидував сите претходни Калифи и дека јас сум љубоморен на нив. Дури и ако е така, сакам да знам, со какво право и авторитет од мене барате да ви објаснам? Немате место во религијата за да се зборувате за такви нешта. Исто така, сакате да ми се подбивате , велејќи дека кога јас одби да го прифатам Калифат на Првиот Калиф сум бил влечен како камила со јаже околу вратот и сета суровост и понижување беше против мене. Се колнам во мојот живот, дека обидувајќи се да ми нанесете срам, вие всушност ми правите услуга, а се деградирате себе си и оние кои ве подржуваат.

Нема срам за Муслиман, ако тој е подложен на тиранија и угнетување толку долго колку што е цврста неговата вера и верување во Аллах и религијата . Ова е токму она што го велам, дека секоја суровост и тиранија изнесена против мене да ми го одземе правото што Аллах и Пратеникот Божји ми го дале; токму тоа е она што вие не сакате да го признаете и прифатите. Вашите закани против мене одат на таму за да докажат дека во реалноста не постои избор, дека тоа е државен удар проследен од брутална сила

која одлучува за судбината на Калифатот , што го прави ниту наследен ниту пак изборен, туку само посесивен. Немам желба да одам во овие детали, но ја начнавте оваа тема и јас бев принуден да објаснам неколку точки за тоа.

Тогаш се свртевте кон убиството на Осман ,и прогласувајќи се себе си за негов роднина , барате одмазда и крв (и сакате јас да го договорам тоа, небаре јас сум бил одговорен за неговото убиство). Сакам да кажам нешто во врска со инсинуацијата и лажната пропаганда која вие ја изнесовте.

Мојот одговор до вас, како прво, треба да се обидете и да дознаете кој беше главниот непријател на Осман . Може ли непријателот да биде тој кој му ја понуди својата помош на Осман и Осман одби да има било што со него и јасно му кажа да си оди и да си седи дома оти неговата помош не му требала; или најлош непријател на Осман е оној кого Осман го побара да дојде да му помогне а тој намерно ја одложуваше помошта и дозволи настаните да излезат од контрола и да се случи тоа што се случи? Не, овие две лица не може да се стават во истата категорија . Јас се колнам во сезнајниот Аллах дека тој многу добро знае за се, како што вели во Светата Книга:

“Аллах, секако, ги знае оние меѓу вас кои ставија препреки на патот на тие кои сакаа да одат во војна и исто така на оние кои не останаа да се соочат со војната.“

[Куран , 33:18].Не сакам да дадам било изговор за тоа што се противам на неговото воведување на нови работи во религијата. Ако моите забелешки за воведување на нови работи во религијата и мојот совет до него да се откаже од тоа, тој ги смета за мој грев, тогаш, јас не марам за неговото мислење, оти добронамерниците се често обвинувани, и нивниот добар совет погрешно се интерпретира. А сепак но тие само ја вршат својата должност кон човекот и религијата . Аллах во Светата Книга ги повторува зборовите на Пратеникот кои на соодветен начин ја претставуваат мојата позиција. Тој вели,

“Јас само сакам, колку што е во можност моја, да направам добро. А успехот мој зависи само од Аллах. Врз Него се потпирам и Нему му се обраќам. “[Куран , 11:88].

Тогаш се обидовте да ме заплашите , велејќи дека нема ништо од вас за мене и моитеПридружници , но вашиот меч. Па, Muawiyah ! Направивте луѓето се смеат на вашите зборови , да се чувствуваат многу тажни и депресивни од на ментална изопаченост искажана од вас.

Кога сте ги виделе синовите на Abdul Muttalib (дедо на Пратеникот и Али ) засрамени пред своите непријатели или да се плашат од мавтањето на сабјите?

Само почекајте малку ; во блиска иднина ќе треба да се соочите со напад на храбар војник. Тој наскоро ќе ве покани на средба што ја посакуваш. Она што очигледно го

сакате и не е така далеку, како што мислите дека е. Доаѓам на кај вас со армија од Emigrants, Помошници и оние придружници кои имаат искрена верба во мене. Ова е моќна дружина. Нивните движења ќе подигнат огромни облаци од прашина (укажува на силата на армијата). Тие се подготвени да умрат или да убијат. Тие веруваат дека најдоброто што би можело да им се случи е да добијат Благослов од Бога, затоа што извршиле добри дела. Синовите на оние воини кои го испратија вашиот клан во битката на Badr се со нив.

Сабјите на Bani Hashim се со нив. А веќе знаете колку се остри нивните сабји кога вашиот брат , вашиот чичко по мајка, вашиот дедо и роднини беа убиени (тие луѓе беа убиени од страна на Имамот Али во битките на Badr и Uhud) . Овие сабји се приближуваат на деспотите кои го тиранизираат муслиманскиот свет. " 15

1. Tarikh Tabari, Vol. 6, стр. 1552. Al-Fitnah al-Kubra ‘‘Ali wa Banuh, стр. 2433. Murujuz Zahab, Vol. 2, стр. 3074. Nahjul Balagha, писмо број: 445. Sharh Nahjul Balagha, Vol. 4, стр. 686. Al-Fitnah al-Kubra ‘‘Ali wa Banuh, стр. 2487. Al-Kamil fit Tarikh, Vol. 3, стр. 259-2608. ‘Hujr’ е место, каде што има напуштени урми9. Светиот Пратеник му ја дал титулата “Водач на Мачениците“ на Hamza10. "Ппостариот брат на Али , Ja'far ги изгубил двете раце во битката на Muta . Светиот Пратеник рекол: Јас го видов Ja'far како лета заедно со ангелите во Рајот. Аллах му дал смарагдни крилја да лета .11. Abu Sufyan, таткото на Muawiyah беше во првите редови меѓу оние кои негираа.12. Светиот Пратеник му ја даде титулата "Лав на Алах“ на Hamza. Utbah bin Rabia, дедото на Muawiyah беше горд што го нарекуваа "лав на оние кои се заколнаа“.13. Познатата изрека на Светиот Пратеник за Hasan и Husain е: Hasan и Husain се водачите на младите од Рајот. Тој ги посочил синовите на Utbah bin Abi Muit нарекувајќи ги младите од пеколот. Светиот Пратеник му рекол на Utbah: ти и твоите синови ќе одите во пеколот.14. Познатата изрека на Светиот Пратеник во врска со Lady Fatima е: Фатима е главна на жените на световите. ‘Hammalat al-hatab’ (носител на огревно дрво) укажува на Umme Jameel bint Harb, тетка на Muawiyah по татко му и сопруга на Abu Lahab. Таа собирала трње и ги постилаа по патот на Светиот Пратеник. Светиот Куран ја има проколнато заедно со Abu Lahab во следниот стих: Тој наскоро ќе гори во пламенот. И неговата жена, носителката на огревното дрво.15. Nahjul Balagha, писмо 28

Библиографија

Традиционални Книги

Sahih Muslim: Imam Abul Hasan Muslim ibn Hajjaj Qushiri Nishapuri, d. 241

Sahih Bukhari: Imam Abu Abdullah Muhammad ibn Ismail Bukhari, d. 256.

Биографски Книги

Siratun Nabi: Abdul Malik ibn Hisham Himyari, d. 218.

Ansabul Ashraf: Ahmad ibn Yahya ibn Jabir Balazari, d. 279.

Usd al-Ghaba fee Marifatus Sahaba: Abul Hasan Izziddin ‘Ali ibn Abil Karam Jazari (IbnAthir), d. 630.

Al-Isabah fee Tamizus Sahaba: Qadi Shahabuddin Ahmad ibn ‘Ali Kanani (Ibn HajarAsqalani), d. 852.

Insanul Uyoon Siratul Amin wal Mamoom (Sirate Halabiya): Allamah ‘Ali ibn Burhan Halabi,d. 1044.

Hayat Muhammad: Muhammad Husain Haikal.

Al-Fitnatul Kubra: Taha Husayn, d. 1393.

Историски Книги

At-Tabaqatul Kubra: Muhammad ibn Saad Katib Waqidi, d. 230.

Al-Imamah was Siyasah: Abdullah ibn Muslim Dinawari (Ibn Qutaibah), d. 276.

Tarikh Yaqoobi: Ahmad ibn Abi Yaqoob (Ibn Qazwh Yaqoobi), d. 292.

Tarikhul Umam wal Mulook: Imam Abu Ja’far Muhammad ibn Jurair Tabari, d. 310.

Al-Iqdul Farid: Abu Amr Ahmad ibn Muhammad ibn Abde Rabbeh Andulusi, d. 327.

Murujuz Zahab wa Madinul Jauhar: ‘Ali ibn Husain Masudi, d. 346.

Tarikh Baдhdad: Hafiz Abu Bakr Ahmad ibn ‘Ali Khatib Baghdadi, d. 463.

Al-Kamil Fit-Tarikh: Abul Hasan Izzuddin ‘Ali ibn Abil Karam Jazari (Ibn Athir), d. 630.

Sharh Nahjul Balaдha: Izuddin Abu Haamid ibn Haibatullah Madaini (Ibn Abil Hadid), d. 655.

Al-Mukhtasar fee Akhbaril Bashar: Allamah Abul Fida Ismail ibn ‘Ali (Abul Fida), d. 732.

Al-Bidaya wan Nihaya: Hafiz Imaduddin Abul Fida Ismail ibn Umar Damishqi (Ibn Kathir), d. 774.

Разно

Dalailun Imamah: Imam Abu Ja’far Muhammad ibn Jurair Tabari, d. 310.

Manaqib ‘Ali Ibn Abi Talib (a): Shaykh ‘Ali ibn Muhammad ibn Maghazali Shafei, d. 483.Al-Milal wan Nahal: Abul Fath Muhammad ibn Abdul Karim ibn Abi Bakr Ahmad Shahristani,d. 548.

Sharh Nahjul Balaдha: Shaykh Muhammad Abduh Misri, d. 1323.