Λέοναρντ Πελτιέ (Leonard Peltier)

Ο «Ινδιάνος Μαντέλα», 38 χρόνια πίσω από τα κάγκελα

Ο Λέοναρντ Πελτιέ (Leonard Peltier), Ινδιάνος Σιού Τσιπέγουαμε λίγες σταγόνες γαλλικό αίμα, γεννημένος το 1944, ηγετικό στέλεχος του αγώνα για τα δικαιώματα των αυτοχθόνων ΑΙΜ (American Indian Movement), βρίσκεται στις φυλακές από το 1977, προφυλακισμένος από τις 18 Δεκεμβρίου του 1976, καταδικασμένος για δύο φόνους ομοσπονδιακών πρακτόρων μετά από μια αμφισβητούμενης αμεροληψίας δίκη, στην οποία «παραβιάστηκαν πάνω από 20 συνταγματικές διατάξεις».

Το ΑΙΜ δημιουργήθηκε το 1968 για να υπερασπιστεί τα δικαιώματα των Ινδιάνων. Αυτοοργανώθηκε σε αντιδιαστολή προς το διαβλητό «Γραφείο Ινδιάνικων Υποθέσεων» των γραφειοκρατών της Ουάσιγκτον και το διεφθαρμένο«Συμβούλιο των Φυλών».

Στις 11 Μαρτίου 1973 το ΑΙΜ ανακήρυξε ανεξαρτησία από τις ΗΠΑ . Οι ηγέτες των Oglala Σιου της Νότιας Ντακότα, ακολούθησαν με ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της δικής τους φυλής, βασιζόμενοι στη συνθήκη FortLamarie του 1868.

Προχώρησαν σε εκλογή προσωρινής κυβέρνησης με έδρα το «Πληγωμένο Γόνατο» (Wounded Knee), τόπο με μεγάλη ιστορική φόρτιση. Στο «Πληγωμένο Γόνατο» στις 29 Δεκεμβρίου του 1890 είχαν σφαγιαστεί εκατοντάδες άοπλοι Σιού από το 7ο Σύνταγμα Ιππικού των ΗΠΑ

Η αντίδραση της Ουάσιγκτον ήταν αστραπιαία με αποτέλεσμα να εισβάλει ο αμερικανικός στρατός στη Νότια Ντακότα και να σκοτώσει 60 Ινδιάνους. Την ίδια εποχή μπήκαν στον ινδιάνικο καταυλισμό Πάιν Ριτζ (PineRidge)150 πράκτορες του FBI πυροβολώντας, για να συλλάβουν έναν κλέφτη παπουτσιών (!).

Στις 26 Ιουνίου 1975, οι Ινδιάνοι ανταπέδωσαν τα πυρά και σκότωσαν δύο Ομοσπονδιακούς, τους Jack Coler και RonaldWilliams. Για τον φόνο ενός Ινδιάνου ουδείς κατηγορήθηκε. Για τους φόνους των δύο πρακτόρων κατηγορήθηκαν αρχικά 4 άτομα αλλά τελικά «επελέγη» να καθίσει στο σκαμνί ο Λέοναρντ Πελτιέ. Καταδικάστηκε σε δις ισόβια με τεκμήρια που χαρακτηρίστηκαν κατασκευασμένα (Διεθνής Αμνηστία) και με μάρτυρες που αργότερα αποκάλυψαν πως εξαναγκάστηκαν από το FBI να ψευδομαρτυρήσουν. Οι κάλυκες δεν ταίριαζαν καν με το όπλο του Πελτιέ.

Μετά την ψήφιση της «Πράξης για την Ελευθερία της Πληροφόρησης» είδαν το φως της δημοσιότητας 12.000 σελίδες απορρήτων εγγράφων που δεν είχαν προσκομιστεί στη δίκη, μέσα από τα οποία φαινόταν πως η παραστρατιωτική επιχείρηση του FBI στον ινδιάνικο καταυλισμό είχε προσχεδιαστεί 2 μήνες πριν …κλαπούν τα παπούτσια.

Η έσχατη γραμμή αμύνης του FBI εναντίον της αναψηλάφησης εστιάζεται, σύμφωνα με αξιωματούχους του, στο ότι «δεν μπορεί η υπηρεσία να περάσει μία τέτοια διαδικασία που θα βλάψει ακόμα περισσότερο το κύρος της».

Ο ίδιος ο Πελτιέ δίνει με επιστολή την ερμηνεία για την ενοχοποίηση του: «Η αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση επιθυμεί την ομολογία μου για να δώσει νομική κάλυψη σε μια αποτυχημένη επιχείρηση, η οποία – αν διαλευκανθεί – θα ανοίξει την πόρτα για μια έρευνα που θα αποκαλύψει τον ρόλο των ΗΠΑ στην εκπαίδευση και τον εξοπλισμό παρακρατικών ομάδων που είχαν σκοπό να καταστείλουν ένα άμεσα δημοκρατικό κίνημα στο ΠάινΡιτζ και να εγκαθιδρύσουν μια δικτατορία ανδρεικέλων για τους Ινδιάνους».

Ο «φυσικός δικαστής» του Πελτιέ, ο ΜακΜάνουςαντικαταστάθηκε από τον δικαστή Μπένσον ο οποίος είχε ένα πλούσιο «παλμαρέ» σε καταδίκες Ινδιάνων και επιπροσθέτως ήταν ιδιοκτήτης μιας τεράστιας έκτασης γης που είχε καταπατήσει και αρπάξει από Ινδιάνους, πράξεις για τις οποίες ουδέποτε τιμωρήθηκε.

Παρόλα τα χαλκευμένα στοιχεία του FBI, το ζήτημα δεν είναι νομικό αλλά κυρίως πολιτικό. Εχουν υπερασπιστεί τον Πελτιέ οι Νέλσον Μαντέλα, Ντέσμοντ Τούτου, Δαλάι Λάμα, κομαντάντεΜάρκος, Νόαμ Τσόμσκι, Έβο Μοράλες , οι Ζαπατίστας, ο Καναδός υπουργός Δικαιοσύνης και θεσμικά όργανα όπως τοΕυρωκοινοβούλιο, η βελγική και ιταλική Βουλή, η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, η Διεθνής Αμνηστία κ.α.

Ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ στο ντοκιμαντέρ του «Επεισόδιο στην Oglala» (1992) αφηγείται την ιστορία του Πελτιέ. «Έχω την αίσθηση πως δεν είχε μια δίκαια δίκη» δήλωσε στον Τύπο ο ηθοποιός και σκηνοθέτης όταν τον επισκέφθηκε στη φυλακή.

Ο Μάρλον Μπράντο όταν τιμήθηκε με το βραβείο Όσκαρ (1973) αρνήθηκε να παραλάβει αυτοπροσώπως (έστειλε μιαν Απάτσι στη θέση του), διαμαρτυρόμενος για την καταπίεση των Ινδιάνων στις ΗΠΑ: «Για 200 χρόνια, λέμε στον αυτόχθονα αμερικανικό λαό που αγωνίζεται για τη γη του, για τη ζωή του, για την οικογένειά του και για το δικαίωμά του στην ελευθερία: «Πέταξτε τα όπλα, φίλοι μου, και τότε θα ζουμε δίπλα-δίπλα. Μόνο καταθέτοντας τα όπλα σας, φίλοι μου, μπορούμε να μιλήσουμε για ειρήνη και ότι μπορούμε να θέσουμε τις βάσεις για μια συμφωνία που θα σας ωφελήσει». Αλλά όταν κατέθεσαν τα όπλα τους, δολοφονήθηκαν. Εμείς τους είπαμε ψέματα. Εμείς κλέψαμε τη γη τους. Υπογράφουμε δόλιες συμφωνίες που ονομάζονται «συνθήκες», αλλά ποτέ δεν τηρήθηκαν. Έχουμε μετατρέψει σε επαίτες τους αρχαιότερους κατοίκους της αμερικανικής ηπείρου.Και με τον πιο διεστραμμένο τρόπο προσπαθούμε να ερμηνεύσουμε την Ιστορία. Κάναμε λάθος. Δεν ήταν δικαίωμά μας και δεν έχουμε ενεργήσει δίκαια».

Η Διεθνής Αμνηστία στις 23 Ιουνίου του 1995 κατήγγειλε προς τον Τύπο τη «διάτρητη νομική διαδικασία που οδήγησε στην καταδίκη του ΛέοναρντΠελτιέ» και ζήτησε την επανάληψη της δίκης. Από τους προέδρους Κλίντον, Μπους και Ομπάμα, ο πρώτος και ο τρίτος εξέτασαν το ενδεχόμενο αναψηλάφησης αλλά προσέκρουσαν ακόμη και σε διαδηλώσεις ανδρών του FBI. Για τον δεύτερο, ούτε λόγος να γίνεται…

Στις 28 Ιουλίου 2012 ο συνήγορός του υπέβαλε αίτηση αποφυλάκισης υπό όρους η οποία απορρίφθηκε τον Αύγουστο του 2013. Στις 12 Σεπτεμβρίου η επιτροπή υπεράσπισης του Πελτιέυπέβαλε αίτημα απονομής χάριτος στον Ομπάμα, δεδομένου πως δεν έχει δικαίωμα να κάνει νέα αίτηση αναψηλάφησης πριν από τον Ιούλιο του 2024. Βεβαίως η «Δύση» διαρρηγνύει τα ιμάτια της εάν πρόκειται για τις «Pussy Riot» ενώ κάνει πως λησμονεί πως ο …επικατάρατος Πούτιν αποφυλάκισε τον φοροφυγάδα Χοντορκόφσκι και άλλους ολιγάρχες. Για τον Λέοναρντ Πελτιέ η αμερικανική υπερδύναμη δεν έχει περίσσευμα ανθρωπιστικής ευαισθησίας…

Ο Πελτιέ έχει προταθεί 6 φορές για το βραβείο Νόμπελ και ο ίδιος χαρακτηρίζει τον εαυτό του πολιτικό κρατούμενο. Και όμως ο «Ινδιάνος Μαντέλα» θα αποφυλακιστεί το 2040 όταν πλέον θα είναι 96 ετών ή –το πιθανότερο – νεκρός.

Σε έναν κόσμο όπου, από την Ουκρανία μέχρι την Παλαιστίνη, άμαχοι σφαγιάζονται, ίσως – θα πει κάποιος – η απελευθέρωση ενός γηραιού και άρρωστου Ινδιάνου δεν είναι προτεραιότητα για τη «χώρα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων». Ναι, αν δεν σχετιζόταν με μια συνεχιζόμενη γενοκτονία: Οι «αυτόχθονες Αμερικανοί» (βλέπε Ινδιάνοι) έχουν ανεργία 65%, αλκοολισμό 35%, θνησιμότητα λόγω φυματίωσης και άλλων μολυσματικών ασθενειών 300% υψηλότερη από τον μέσο όρο των ΗΠΑ ενώ έχουν χρόνο φυλάκισης 700% υψηλότερο από τις άλλες εθνοτικές ομάδες.