1. przestrzeganie przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony...

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

MINISTERSTWO EDUKACJI NARODOWEJ

Agnieszka Mąkosa

Przestrzeganie przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska 322[01].O1.01

Poradnik dla ucznia

Wydawca Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy Radom 2007


1

Recenzenci: mgr Katarzyna Zarębska lekarz dentysta Alicja Jędrzejczyk Opracowanie redakcyjne: mgr inż. Agnieszka Mąkosa Konsultacja: dr inż. Zbigniew Kramek Poradnik stanowi obudowę dydaktyczną programu jednostki modułowej 322[01].O1.01 „Stosowanie przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska”, zawartego w modułowym programie nauczania dla zawodu asystentka stomatologiczna.

Wydawca Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy, Radom 2007


2

SPIS TREŚCI 1. Wprowadzenie 4 2. Wymagania wstępne 6 3. Cele kształcenia 7 4. Materiał nauczania 8

4.1. Prawna ochrona pracy 4.1.1. Materiał nauczania 4.1.2. Pytania sprawdzające 4.1.3. Ćwiczenia 4.1.4. Sprawdzian postępów

8 8 10 10 12

4.2. Higiena pracy 4.2.1. Materiał nauczania 4.2.2. Pytania sprawdzające 4.2.3. Ćwiczenia 4.2.4. Sprawdzian postępów

13 13 17 18 20

4.3. Klasyfikacja czynników szkodliwych w środowisku pracy 4.3.1. Materiał nauczania 4.3.2. Pytania sprawdzające 4.3.3. Ćwiczenia 4.3.4. Sprawdzian postępów

21 22 23 23 24

4.4. Zagrożenia życia i zdrowia pracowników 4.4.1 Materiał nauczania 4.4.2. Pytania sprawdzające 4.4.3 Ćwiczenia 4.4.4 Sprawdzian postępów

24 24 31 32 38

4.5. Metody i środki zapobiegania czynnikom szkodliwym 4.5.1 Materiał nauczania 4.5.2 Pytania sprawdzające 4.5.3 Ćwiczenia 4.5.4 Sprawdzian postępów

39 39 42 42 45

4.6. Środki ochrony osobistej 4.6.1. Materiał nauczania 4.6.2. Pytania sprawdzające 4.6.3. Ćwiczenia 4.6.4. Sprawdzian postępów

46 46 47 47 48

4.7. Pierwsza pomoc 4.7.1. Materiał nauczania 4.7.2. Pytania sprawdzające 4.7.3. Ćwiczenia 4.7.4. Sprawdzian postępów

49 49 57 57 59


3

4.8. Wymagania dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska 4.8.1. Materiał nauczania 4.8.2. Pytania sprawdzające 4.8.3. Ćwiczenia 4.7.4. Sprawdzian postępów

60 60 70 70 72

5. Sprawdzian osiągnięć 73 6 Literatura 78


4

1. WPROWADZENIE

Poradnik będzie Ci pomocny w stosowaniu przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska w pracy asystentki stomatologicznej. W poradniku zamieszczono: − wymagania wstępne, wykaz umiejętności, jakie powinieneś mieć już ukształtowane, abyś

bez problemów mógł korzystać z poradnika, − cele kształcenia, wykaz umiejętności, jakie ukształtujesz podczas pracy z poradnikiem, − materiał nauczania, „pigułkę” wiadomości teoretycznych niezbędnych do opanowania

treści jednostki modułowej, − zestaw pytań przydatny do sprawdzenia, czy już opanowałeś podane treści, − ćwiczenia, które pomogą Ci zweryfikować wiadomości teoretyczne oraz ukształtować

umiejętności praktyczne, − sprawdzian osiągnięć, przykładowy zestaw zadań, pozytywny wynik sprawdzianu

potwierdzi, że dobrze pracowałeś podczas lekcji i że nabrałeś wiedzy i umiejętności z zakresu tej jednostki modułowej,

− literaturę uzupełniającą. W podrozdziałach Materiał nauczania treści kształcenia zostały zaprezentowane

w sposób ogólny. Podany zakres wiadomości powinien być wystarczający do osiągnięcia celów kształcenia niniejszej jednostki modułowej, ale możesz poszerzyć wiadomości o wskazaną literaturę.

Z podrozdziałem Pytania sprawdzające możesz zapoznać się przed przystąpieniem do poznawania treści materiału, poznając wymagania wynikające z potrzeb zawodu, a po przyswojeniu wskazanych treści, odpowiadając na te pytania sprawdzisz stan swojej gotowości do wykonywania ćwiczeń. Możesz także sprawdzić stan swojej wiedzy, która będzie Ci potrzebna do wykonywania ćwiczeń po zapoznaniu się z materiałem nauczania.

Zamieszczone w poradniku ćwiczenia mają na celu wyrobienie nawyku rzetelności, dokładności i systematyczności w pracy – umiejętności niezbędnych podczas pracy w zawodzie asystentki stomatologicznej.

Po wykonaniu ćwiczeń masz możliwość sprawdzenia poziomu swoich postępów odpowiadając na pytania podane w podrozdziale Sprawdzian postępów. W tym celu powinieneś zakreślić odpowiedzi, wstawiając X w miejscu pod słowem:

TAK – jeżeli twoja odpowiedź na pytanie jest pozytywną, NIE – jeżeli twoja odpowiedź na pytanie jest negatywną. Zakreślenia pod NIE wskazują luki w Twojej wiedzy i zarazem informują jakich treści

jeszcze nie poznałeś. Musisz do nich powrócić. Poznanie przez Ciebie wszystkich wiadomości o bezpieczeństwie w zakładzie pracy będą

stanowiło dla nauczyciela podstawę przeprowadzenia sprawdzianu poziomu przyswojonych wiadomości i ukształtowanych umiejętności. W tym celu nauczyciel posłuży się zestawem zadań testowych zawierającym różnego rodzaju ćwiczenia.


5

Schemat układu jednostek modułowych w module

322[01].O1

Podstawy działalności zawodowej

322[01].O1.01 Przestrzeganie przepisów bezpieczeństwa i higieny

pracy, ochrony przeciwpożarowej

oraz ochrony środowiska

322[01].O1.04 Nawiązywanie

i utrzymywanie kontaktów międzyludzkich

322[01].O1.02 Charakteryzowanie budowy,

fizjologii i patologii narządu żucia

322[01].O1.03

Stosowanie leków w leczeniu chorób jamy ustnej

322[01].O1.05 Przestrzeganie przepisów prawa i zasad ekonomiki

w ochronie zdrowia


6

2. WYMAGANIA WSTĘPNE

Przystępując do realizacji programu jednostki modułowej powinieneś umieć: − korzystać z różnych źródeł informacji, − korzystać z technologii informacyjnej, − zidentyfikować stanowiska pracy asystentki stomatologicznej, − wykonywać prace zgodnie z zasadami bhp, − obsłużyć urządzenia techniczne, − obsłużyć komputer na poziomie podstawowym, − pracować w grupie i indywidualnie.


7

3. CELE KSZTAŁCENIA

W wyniku realizacji programu jednostki modułowej powinieneś umieć: − posłużyć się przepisami prawa dotyczącymi bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska, − określić wymagania nadzoru państwowego nad warunkami pracy w Polsce, − zastosować przepisy prawa dotyczące pracownika i pracodawcy w zakresie

bezpieczeństwa i higieny pracy, − zinterpretować przepisy, regulaminy, zasady i procedury związane z bezpieczeństwem

w drodze do pracy i z pracy, − zastosować podstawowe zasady higieny i fizjologii oraz wymagania ergonomii, − rozpoznać źródła i czynniki niebezpieczne w środowisku pracy, − zapobiec zagrożeniom życia i zdrowia pracowników, − zastosować środki ochrony indywidualnej, − dobrać metody i środki zapobiegania czynnikom szkodliwym, − zinterpretować przepisy i procedury sanitarno-epidemiologiczne obowiązujące

w gabinecie stomatologicznym, − zastosować zasady obsługi, urządzeń i aparatów stomatologicznych, − posłużyć się podstawową terminologią z zakresu epidemiologii chorób zakaźnych, − zastosować zasady postępowania środkami chemicznymi, − zareagować w przypadku zagrożenia pożarowego zgodnie z instrukcją przeciwpożarową, − określić zasady udzielania pierwszej pomocy, − zastosować procedury udzielania pierwszej pomocy w stanach zagrożenia zdrowia i życia, − zastosować zasady ochrony środowiska podczas wykonywania zadań zawodowych.


8

4. MATERIAŁ NAUCZANIA 4.1. Prawna ochrona pracy 4.1.1. Materiał nauczania

Sprawny system, umożliwiający zapewnienie bezpieczeństwa i higieny w miejscu pracy

jest jednym z niezbędnych warunków wypełnienia ustawowych obowiązków państwa w stosunku do jednego obywatela. Nieodłącznym elementem systemu ochrony pracy jest prawo pracy. Najważniejszym polskim aktem prawnym, regulującym m.in. kwestie bezpieczeństwa i higieny pracy jest Kodeks Pracy. Instytucjami powołanymi do nadzoru i kontroli przestrzegania prawa pracy oraz zasad i przepisów higieny pracy i warunków pracy są przede wszystkim: Państwowa Inspekcja Pracy (PIP) oraz Państwowa Inspekcja Sanitarna (PIS). Gwarancją niezawisłości tej inspekcji jest podporządkowanie jej bezpośrednio Radzie Ochrony Pracy, działającej przy Sejmie RP. W zakresie działań Państwowej Inspekcji Sanitarnej znajduje się natomiast kontrola higieny pracy i warunków środowiska pracy. W miejscu pracy należy przestrzegać zasad bezpieczeństwa i higieny pracy oraz przepisów przeciwpożarowych. Obowiązek przestrzegania przepisów bhp spoczywa tak na pracodawcy jak i na pracowniku. Rozpoczynając działalność pracodawca jest obowiązany zawiadomić w terminie 30 dni od dnia rozpoczęcia działalności właściwego państwowego inspektora sanitarnego i właściwego inspektora pracy o następujących zdarzeniach: – o miejscu, rodzaju, zakresie prowadzonej działalności, – zmianie miejsca, rodzaju i zakresie prowadzonej działalności, zwłaszcza zmianie

technologii lub profilu produkcji, jeżeli zmiana technologii może spowodować zwiększenie zagrożenia dla zdrowia pracowników.

Naruszenie powyższych obowiązków stanowi wykroczenie przeciwko prawom pracownika i zagrożone jest karą grzywny.

Podstawowe prawa i obowiązki pracownika oraz pracodawcy w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy regulują przepisy zawarte w Kodeksie Pracy [11, rozdz. X], a w szczególności dział dziesiąty – Bezpieczeństwo i higiena pracy.

Podstawowe obowiązki pracodawcy 1. Pracodawca ponosi odpowiedzialność za stan bezpieczeństwa i higieny pracy

w zakładzie pracy. 2. Pracodawca jest obowiązany chronić zdrowie i życie pracowników poprzez zapewnienie

bezpiecznych i higienicznych warunków pracy przy odpowiednim wykorzystaniu osiągnięć nauki i techniki. W szczególności pracodawca jest obowiązany: a) organizować pracę w sposób zapewniający bezpieczne i higieniczne warunki pracy, b) zapewnić przestrzeganie w zakładzie pracy przepisów oraz zasad bezpieczeństwa

i higieny pracy, wydawać polecenia usunięcia uchybień w tym zakresie oraz kontrolować wykonywanie tych poleceń,

c) zapewniać wykonanie nakazów, wystąpień, decyzji i zarządzeń wydawanych przez organy nadzoru nad warunkami pracy,

d) zapewniać wykonanie zaleceń społecznego inspektora pracy. 3. Pracodawca oraz osoba kierująca pracownikami są obowiązani znać, w zakresie

niezbędnym do wykonywania ciążących na nich obowiązków, przepisy o ochronie pracy, w tym przepisy oraz zasady bezpieczeństwa i higieny pracy.


9

4. W razie gdy jednocześnie w tym samym miejscu wykonują swe obowiązki pracownicy zatrudnieni przez różnych pracodawców, pracownicy ci mają obowiązek: a) współpracować ze sobą, b) wyznaczyć koordynatora sprawującego nadzór nad bezpieczeństwem i higieną pracy

wszystkich pracowników zatrudnionych w tym samym miejscu, c) ustalić zasady współdziałania uwzględniające sposoby postępowania w przypadku

wystąpienia zagrożeń dla zdrowia lub życia pracowników. Prawa i obowiązki pracownika: 1. W razie, gdy warunki pracy nie odpowiadają przepisom bezpieczeństwa i higieny pracy

i stwarzają bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia lub życia pracownika albo gdy wykonywana przez niego praca grozi takim niebezpieczeństwem innym osobom, pracownik ma prawo powstrzymać się od wykonywania pracy, zawiadamiając o tym niezwłocznie przełożonego.

2. Jeżeli powstrzymanie się od wykonywania pracy nie spowoduje usunięcia zagrożenia przez pracodawcę, pracownik ma prawo oddalić się z miejsca zagrożenia, zawiadamiając o tym niezwłocznie przełożonego.

3. Za czas powstrzymania się od wykonywania pracy lub oddalenia się z miejsca zagrożenia w tych szczególnym przypadku pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia.

4. Pracownik ma prawo, po uprzednim zawiadomieniu przełożonego, powstrzymać się od wykonywania pracy wymagającej szczególnej sprawności psychofizycznej w przypadku, gdy jego stan psychofizyczny nie zapewnia bezpiecznego wykonywania pracy i stwarza zagrożenie dla innych osób.

5. Przestrzeganie przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy jest podstawowym obowiązkiem pracownika. W szczególności pracownik jest obowiązany: – znać przepisy i zasady bezpieczeństwa i higieny pracy, brać udział w szkoleniu

i instruktażu z tego zakresu oraz poddawać się wymaganym egzaminom sprawdzającym;

– wykonywać pracę w sposób zgodny z przepisami i zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy oraz stosować się do wydawanych w tym zakresie poleceń i wskazówek przełożonych;

– dbać o należyty stan maszyn, urządzeń, narzędzi i sprzętu oraz o porządek i ład w miejscu pracy;

– stosować środki ochrony zbiorowej, a także używać przydzielonych środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego, zgodnie z ich przeznaczeniem,

– poddawać się wstępnym, okresowym i kontrolnym oraz innym zaleconym badaniom lekarskim i stosować się do wskazań lekarskich;

– niezwłocznie zawiadomić przełożonego o zauważonym w zakładzie pracy wypadku albo zagrożeniu życia lub zdrowia ludzkiego oraz ostrzec współpracowników, a także inne osoby znajdujące się w rejonie zagrożenia, o grożącym im niebezpieczeństwie,

– współdziałać z pracodawcą i przełożonymi w wypełnianiu obowiązków dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy.


10

Obowiązki kierującego pracą w zakładzie pracy: – organizować stanowiska pracy podległych pracowników zgodnie z przepisami

i zasadami bhp, – dbać o sprawność środków ochrony indywidualnej oraz ich stosowanie zgodnie

z przeznaczeniem, – organizować, przygotowywać i prowadzić prace, uwzględniające zabezpieczenie

pracowników przed wypadkami przy pracy, chorobami zawodowymi i innymi chorobami związanymi z warunkami środowiska pracy,

– dbać o bezpieczny i higieniczny stan pomieszczeń pracy i wyposażenie techniczne, o sprawność środków ochrony zbiorowej i ich stosowanie zgodnie z przeznaczeniem,

– egzekwować przestrzeganie przez pracowników przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy,

– zapewnić wykonanie zaleceń lekarza sprawującego opiekę zdrowotną nad pracownikami. Do podstawowych obowiązków pracodawcy należy również prawidłowe i terminowe wypłaty wynagrodzeń, których dokonuje się co najmniej raz w miesiącu w stałym i z góry określonym terminie [6, s. 7]. 4.1.2. Pytania sprawdzające Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń. 1. Jakie państwowe organy nadzorują warunki pracy? 2. Jaki akt prawny reguluje kwestię bezpieczeństwa i higieny pracy? 3. Jakich czynności i zachowań niezgodnych z przepisami bhp należy unikać w miejscu

pracy? 4. Jakie są zadania pracownika i pracodawcy w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy? 5. Na kim spoczywa obowiązek przestrzegania przepisów bhp? 6. Jakie są obowiązki pracodawcy w zakresie bhp i ppoż? 7. Do czego jest zobowiązany pracodawca rozpoczynający działalność? 4.1.3. Ćwiczenia Ćwiczenie 1

Wskaż obowiązki pracownika i pracodawcy w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy. Karta pracy – ćwiczeń

Obowiązki pracodawcy Obowiązki pracownika

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś: 1) rozróżnić obowiązki pracownika i pracodawcy, 2) przeanalizować obowiązki pracownika i pracodawcy,


11

3) wypełnić kartę pracy – ćwiczeń, 4) zaprezentować obowiązki pracownika i pracodawcy na forum grupy.

Wyposażenie stanowiska pracy: – karta pracy – ćwiczeń, – przybory do pisania, – literatura z rozdziału 6 poradnika dla ucznia. Ćwiczenie 2

Przeczytaj uważnie poniższe zdania i oceń ich prawdziwość oznaczając literami: P – prawda lub F – fałsz

Karta pracy – ćwiczeń

Jeżeli pracodawca nie stwarza warunków na stanowisku pracy zgodnych z przepisami bhp

i ppoż pracownik ma prawo do: − ucieczki z pracy__, − prawo oddalenia się z miejsca zagrożenia (zawiadamiając o tym niezwłocznie

przełożonego), jeżeli pomimo powstrzymania się od wykonywania pracy zagrożenie nadal występuje __,

− prawo powstrzymania się od wykonywania pracy – niezwłocznie zawiadamiając przełożonego) – jeżeli warunki pracy nie odpowiadają przepisom bezpieczeństwa i higieny pracy i stwarzają bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia lub życia pracownika, albo gdy wykonywana przez niego praca grozi takim niebezpieczeństwom innym osobom __,

− prawo do pracy bez względu na brak bezpieczeństwa pracy __.

Sposób wykonania ćwiczenia Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

1) przeanalizować obowiązki pracodawcy i pracownika w miejscu pracy stosując przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy,

2) wypełnić kartę pracy – ćwiczeń, 3) przedyskutować na forum grupy swoją opinię.

Wyposażenie stanowiska pracy: – karta pracy – ćwiczeń, – przybory do pisania, – literatura z rozdziału 6 poradnika dla ucznia.


12

Ćwiczenie 3 Określ obowiązki pracownika i pracodawcy stawiając X w odpowiednim kwadracie.

Uzasadnij wybraną odpowiedź. Karta pracy – ćwiczeń

Tak Nie 1. Czy pracodawca ma obowiązki w zakresie bhp w stosunku do

pracownika? Jakie?.......................................................................................................

... 2. Czy pracownik rozpoczynając pracę musi być zapoznany z przepisami

bhp? Dlaczego?................................................................................................

... 3. Czy istnieją instytucje bezpieczeństwa i higieny pracy?

Jeśli tak, to w jakim celu?........................................................................... Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś:

1) wyszukać w kodeksie pracy dział dotyczący bhp, 2) przeanalizować powyższe pytanie, 3) znaleźć w kodeksie pracy odpowiedzi na powyższe pytania, 4) wskazać dział, rozdział i artykuł w kodeksie pracy, gdzie znajdują się odpowiedzi na

powyższe pytania, 5) wypełnić kartę pracy – ćwiczeń, 6) omówić swoje propozycje na forum grupy.

Wyposażenie stanowiska pracy: – karta pracy – ćwiczeń, – komputer, – internet, – przybory do pisania, – literatura z rozdziału 6 poradnika dla ucznia, – Kodeks pracy. 4.1.4. Sprawdzian postępów Czy potrafisz: Tak Nie 1) wskazać instytucje powołane do nadzoru i kontroli przestrzegania prawa

pracy oraz zasad i przepisów higieny pracy i warunków pracy? 2) wskazać obowiązki pracodawcy? 3) wskazać prawa pracownika? 4) scharakteryzować jak należy wykonywać pracę zgodnie z przepisami

bhp? 5) wyszukać akty prawne dotyczące bhp?


13

Higiena pracy

4.2. Higiena pracy 4.2.1. Materiał nauczania

Nieprzestrzeganie zasad higieny jest niebezpieczne dla zdrowia konsumentów i personelu. Zgodnie z międzynarodowym prawem higiena to wszystkie warunki i pomiary niezbędne do zapewnienia bezpieczeństwa i odpowiednich cech produkcji na wszystkich etapach procesu jej działania [2, s. 15–16].

Od pracowników wymaga się więc znajomości przepisów sanitarno-higienicznych oraz ich przestrzegania w codziennej pracy. Wynika to również z zasad etyki zawodowej [2, s. 16]

Postanowienia kodeksu pracy zobowiązują pracodawcę do zapewnienia pracownikom bezpiecznych i higienicznych warunków pracy. Bezpieczeństwo pracy to działalność zmierzająca do ochrony pracownika przed wypadkiem. Natomiast higiena pracy obejmuje działania chroniące pracownika przed utratą zdrowia, zwłaszcza w następstwie chorób zawodowych [6, s. 9].

Rys. 1. Opracowanie własne na podstawie informacji [2, s. 16]

Zasady higieny dotyczą: – pomieszczeń, – innych pomieszczeń w zakładzie, – sprzętu, maszyn i urządzeń, – procesów produkcji, – produktów,

Higiena w zakładzie pracy

Higiena personelu

Higiena produktów

Przykłady: – sprzątanie,

mycie, dezynfekcja pomieszczeń, naczyń urządzeń,

– zwalczanie szkodników.

Przykłady: – higieniczna

obróbka nieuszkodz– nych surowców bez oznak zepsucia,

– dodatki i opakowania spełniające normy chemiczne i mikrobiologiczne.

Przykłady: – higiena

osobista, – zapobieganie

chorobom, – dobór

i pielęgnacja odzieży ochronnej, badania lekarskie personelu.

Higiena produkcji

Przykłady: – zachowanie

zasad higieny pracy w procesie pracy.


14

– odpadów, – zatrudnionego personelu, – zaopatrzenia w wodę.

Pracownicy zobowiązani są do przestrzegania następujących zasad: 1. Posiadania aktualnej książeczki zdrowia i zgłoszenie się na badania okresowe. 2. Osoby chore lub podejrzane o chorobę powinny być odsunięte od pracy. 3. Włosy powinny być czyste, związane, zabezpieczone nakryciem głowy. 4. Nie powinno się dotykać podczas pracy nosa, ust i uszu – jeśli to zrobimy, powinniśmy

umyć ręce w środku myjąco-dezynfekującym. 5. Jedzenie, picie, żucie gumy i palenie tytoniu podczas pracy są zabronione. 6. Odzież ochronna powinna być czysta – nie powinno się używać agrafek czy szpilek. 7. Przed wyjściem do toalety, poza teren zakładu lub miejsce sprzedaży należy zdjąć odzież

i obuwie robocze oraz środki ochrony indywidualnej, np. rękawiczki jednorazowe. 8. Noszenie biżuterii jest zakazane. 9. Uczestnictwo w szkoleniach z zakresu higieny jest obowiązkowe.

Natomiast w higienie produkcji obowiązują następujące zasady: 1. Poszczególne czynności powinny być wykonywane na wydzielonych stanowiskach pracy

przy użyciu wydzielonego sprzętu. 2. Procesy produkcyjne brudne muszą być prowadzone w wydzielonych pomieszczeniach

z zachowaniem izolacji od procesów czystych. 3. Nie wolno używać tego samego sprzętu wielokrotnie do różnych działań. 4. Odpadki organiczne i śmieci należy segregować zgodnie z ich rodzajem. Jak najszybciej

należy je usuwać poza teren zakładu [7, s. 24]. Pomieszczenia, związane są z produkcją, powinny spełniać wymagania sanitarno-

higieniczne, które dotyczą: – właściwego rozplanowania pomieszczeń – bardzo ważne jest, aby drogi „brudne” nie

krzyżowały się z „czystymi”, – materiałów konstrukcyjnych, stosowanych w zakładzie, – wysokości pomieszczeń, – rodzaju powierzchni ścian i posadzek, – konstrukcji okien, – instalacji elektrycznej, – wentylacji, – oświetlenia, – rodzaju i temperatury wody cieplnej i zimnej, – pomieszczeń do usuwania odpadów, – ochrony środowiska, – dróg transportu, – dojazdu do lokalu, – utrzymania czystości.

Sprzątanie to podstawowy zabieg, w czasie którego usuwa się mechanicznie z powierzchni różne zanieczyszczenia, wśród nich drobnoustroje [2, s. 25].

Duże znaczenie w higienie pomieszczeń ma sprzątanie codzienne obejmujące czynności porządkowe wykonane pod koniec dnia pracy i po każdej zmianie. Są to: – mycie powierzchni stołów, blatów, – mycie maszyn, urządzeń, drobnego sprzętu, – porządkowanie pomieszczeń i stanowisk pracy, – usuwanie z pomieszczeń resztek produkcyjnych,


15

– mycie i dezynfekcja pojemników na odpadki, – mycie urządzeń sanitarnych, – wietrzenie pomieszczeń produkcyjnych, – sprzątanie pomieszczeń konsumenckich, – sprzątanie całego otoczenia zakładu [2, s. 25].

Wyposażenie techniczne każdego zakładu powinno być tak zaprojektowane, aby zapewniało: – wysoką jakość powierzchni procesu pracy, – dobór odpowiednich połączeń i uszczelnień, – odpowiedni sposób ustawienia i mocowania do podłoża, – łatwość mycia.

Proces mycia i dezynfekcji ma decydujące znaczenie w higienie produkcji. Zapewnia przyjemne i bezpieczne warunki pracy, mogące przyciągać gryzonie i inne szkodniki, zapobiega awariom, korzystnie działa na klientów [2, s. 28].

Skuteczne przeciwdziałanie zagrożeniom zdrowia i życia ludności, charakterystycznym dla współczesnej cywilizacji jest możliwe jedynie przy szerokim zaangażowaniu społecznym. Przeciwdziałanie obecnym zagrożeniom zdrowotnym wymaga bowiem zbiorowego wysiłku, np. w celu ochrony środowiska. Niezwykle ważne jest także, kształtowanie pożądanych nawyków zdrowotnych w społeczeństwie. Postęp cywilizacji i wzrost dobrobytu mogą bowiem stać się czynnikiem działającym destruktywnie na nasze zdrowie, o czym świadczą przykłady z wielu krajów wysoko rozwiniętych, w których pojawiają się niekorzystne zmiany w sposobie życia mieszkańców, sprzyjające upowszechnienie się tzw. chorób cywilizacyjnych. Do zmian takich należy np. zmniejszona aktywność ruchowa, nieprawidłowe odżywianie, rozpowszechnienie palenia tytoniu czy nadmierne obciążenie neuropsychiczne.

Działanie prowadzące do zapobiegania chorobom i wzmacniania zdrowia można podzielić na trzy grupy: – kształtowanie optymalnych dla życia i rozwoju człowieka warunków środowiska

materialnego i społecznego, – rozwijanie kultury zdrowotnej społeczeństwa, – rozwijanie profilaktycznej działalności służby zdrowia.

W ogólnym zarysie zapobiegania zakażeniom bardzo duże znaczenie ma higiena trybu życia.

Na pojęcie higienicznego trybu życia składają się różnorodne uświadomione i nieuświadomione zachowania człowieka, które mają wpływ na zapobieganie chorobom i polepszanie zdrowia. Prowadzenie higienicznego trybu życia to nie tylko przestrzeganie zbioru ścisłych reguł. Musi iść z nim w parze daleko idąca indywidualizacja, ponieważ nie ma jednego wzoru na sposób życia. Istnieją wszakże pewne wspólne zasady postępowania zgodnie z potrzebami zdrowia. Higieniczny tryb życia nie może być czymś uciążliwym. Higiena osobista to całość zachowań sprzyjających utrzymaniu i umacnianiu zdrowia, w tym także działań związanych z utrzymaniem czystości ciała, odzieży i najbliższego otoczenia, z doborem odzieży i obuwia pod kątem ich właściwości zdrowotnych, z higienicznym przyrządzaniem posiłków.

Zachowanie czystości było i jest jednym z podstawowych wymagań higienicznych, ponieważ uchybienia w tym zakresie stanowiły i jeszcze stanowią bardzo istotną przyczynę szerzenia się chorób zakaźnych. Istnieje np. pojęcie chorób „brudnych rąk”, do których zalicza się dur brzuszny, czerwonkę i inne choroby przewodu pokarmowego o podłożu zakaźnym.

Obok względów estetycznych utrzymanie czystości skóry ma istotne znaczenie higieniczne, przyczyniające się do prawidłowego jej funkcjonowania jako powłoki ochronnej. Źle utrzymana skóra, zwłaszcza rąk, zaniedbane włosy czy paznokcie mogą stanowić


16

doskonałe podłoże dla rozwoju drobnoustrojów chorobotwórczych. Wyrobienie nawyku mycia rąk już od wczesnych lat stanowi ważny sprawdzian kultury zdrowotnej i ogólnej. Troska o skórę rąk nakazuje stosowanie ochronnych rękawic przy wykonywaniu prac szczególnie brudzących, wymagających moczenia rąk lub stwarzających możliwości powstawania mikrourazów. Do ochrony rąk oraz ich pielęgnacji wskazane jest stosowanie kremów ochronnych i odżywczych. Uchybienia w pielęgnacji rąk i stóp oraz mikrourazy, na które narażone są stopy i ręce, stosunkowo często przyczyniają się do rozwoju zakażeń. Powstawaniu grzybicy naskórkowej i drożdży, zwłaszcza w przestrzeniach międzypalcowych, sprzyja maceracja naskórka pod wpływem wilgoci, np. pocenia się.

Źródłem chorób mogą być: – ludzie zakaźnie chorzy i chore zwierzęta, – ludzie i zwierzęta będące nosicielami zarazków, – czasem zwłoki ludzkie lub zwierząt krótko po śmierci.

Okres zaraźliwości jest to czas, w którym zakażenie może być przenoszone na ludzi zdrowych. W różnych chorobach zakaźnych okres ten ma różną długość.

Do grupy dróg bezpośredniego szerzenia się zakażeń należą: – bezpośrednia styczność z chorym lub nosicielem przy pocałunkach, podczas pielęgnacji

i leczenia chorych, – bezpośrednia styczność z chorym zwierzęciem (np. ukąszenia, zadrapania), – droga łożyskowa (wrodzone postacie chorób, np. różyczka, toksoplazmoza), w trakcie

porodu, karmienia piersią, – zakażenie własnymi pasożytami (np. jajami owsika przenoszonymi na własnych rękach do

ust). Do grupy chorób pośredniego szerzenia zakażeń należą:

– droga powietrzna, najczęściej kropelkowa, gdy zarazki dostają się do dróg oddechowych wraz z kropelkami wydzielin od chorych podczas kaszlu, kichania, głośnego mówienia,

– droga pokarmowa, przez zakażone pokarmy, przez zakażoną wodę, przy czym dochodzi czasem do dużych epidemii o szczególnej dynamice,

– zakażenie poprzez glebę, w której znajdują się zarazki, zwykle w postaci przetrwalnikowej (np. tężca, jaja pasożytów wielokomórkowych),

– przenoszenie przez stawonogi, głównie owady, ale także przez kleszcze i rzadziej roztocze,

– przenoszenie przez przedmioty w otoczeniu człowieka (zakażona bielizna osobista, pościelowa, środki toaletowe, książki, zabawki dziecięce). Czynniki obronne w czasie zakażenia są ukierunkowane na przeciwdziałanie szkodliwej

działalności poszczególnych zarazków. Organizm może je uzyskać w sposób bierny – w okresie niemowlęcym przeciwciała z mleka matki, później swoiste przeciwciała we wstrzyknięciach surowicy odpornościowej oraz w sposób czynny naturalny – przechorowanie i zakażenie bezobjawowe albo sztuczne – wytworzenie w organizmie odporności swoistej poprzez szczepionki.

W epidemiologii ogromne znaczenie ma wiedza o różnych aspektach życia społecznego, o rozwoju ekonomicznym, demograficznym, stanie higieny społeczeństwa, o służbie zdrowia. Czynniki te wpływają na poszczególne ogniwa procesu epidemicznego, działają hamująco na szerzenie się chorób zakaźnych lub ułatwiają ich rozpowszechnianie.

Urbanizacja np. i związane z nią warunki bytowania ludności ułatwiają szerzenie się niektórych zakażeń, zwłaszcza wśród dzieci, natomiast lepsze warunki mieszkaniowe, odpowiedni stan higieny komunalnej, higieny żywienia przyczyniają się w znacznym stopniu do ograniczenia występowania wielu chorób głównie szerzących się w drogą pokarmową.


17

Zasięg chorób zakaźnych może być różny. Zachorowania pojedyncze, odosobnione, nazywa się sporadycznymi. Jeśli choroba utrzymuje się na pewnym obszarze stale, dając podobną liczbę zachorowań, mówi się o epidemii.

Sprawne działanie w zwalczaniu chorób zakaźnych polega na: – możliwie wczesnym prawidłowym rozpoznaniu choroby, wykryciu źródła lub źródeł

zakażenia i unieszkodliwianiu ich, – przerwaniu, a gdy to jest niemożliwe ograniczeniu dróg szerzenia się choroby, – ochronie ludzi z otoczenia, a niekiedy większej populacji, przed zachorowaniami.

Unieszkodliwienie źródeł zakażenia to przede wszystkim izolacja chorych oraz ich leczenie, które obok innych pozytywnych wyników może skrócić okres zaraźliwości i w ten sposób ograniczyć rozwój procesu epidemicznego. 4.2.2. Pytania sprawdzające Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń. 1. Co rozumiesz pod pojęciem higieny? 2. Co grozi w przypadku nieprzestrzegania zasad higieny? 3. Jakie czynniki warunkują bezpieczeństwo higieny pracy? 4. Jak podzielimy higienę pracy? 5. Czego dotyczą zasady higieny? 6. Jakie zasady powinny przestrzegać pracownicy? 7. Jakie zasady higieny obowiązują w pracy? 8. Jakie wymogi powinny spełniać pomieszczenia w miejscu pracy? 9. Jakie znaczenie w higienie pracy ma codzienna higiena pomieszczeń produkcyjnych? 10. Jakie są źródła zakażenia? 11. Jakie znasz bezpośrednie drogi szerzenia się zakażeń? 4.2.3. Ćwiczenia Ćwiczenie 1

Wyjaśnij zasady zorganizowania pracy pod względem higieny pracy?


1) wskazać elementy przygotowania się do pracy, 2) rozróżnić czynniki bezpieczeństwa i higieny pracy na forum grupy, 3) scharakteryzować czynniki bhp.

Wyposażenie stanowiska pracy: – arkusz papieru, – przybory do pisania, – literatura z rozdziału 6 poradnika dla ucznia. Ćwiczenie 2 Określ znaczenie: − Higieny w zakładzie pracy, − Higieny personelu, − Higieny produktów,


18

− Higieny produkcji oraz opisz jakie warunki higieny powinny być przestrzegane w zakładzie pracy?


1) omówić poszczególne rodzaje higieny pracy, 2) określić jakie znaczenie ma przestrzeganie higieny w miejscu pracy, 3) wskazać czym grozi nieprzestrzeganie zasad higieny pracy, 4) omówić swoje propozycje na forum grupy.

Wyposażenie stanowiska pracy:

– arkusz papieru, – przybory do pisania, – literatura z rozdziału 6 poradnika dla ucznia. Ćwiczenie 3

Wskaż, jakie wymogi powinny spełniać pomieszczenia w miejscu pracy. Dokonaj analizy zagrożeń, jeżeli urządzenia techniczne nie spełniają wymogów bhp.


1) wskazać wymogi jakie powinny spełniać pomieszczenia w miejscu pracy, 2) wskazać warunki, których nie powinny spełniać urządzenia, 3) wyjaśnić jakie niebezpieczeństwa grożą pracownikowi gdy pomieszczenia nie spełniają

warunków bhp, 4) scharakteryzować wymogi bhp, jakim powinny odpowiadać pomieszczenia, 5) dokonać analizy dlaczego brak higieny w pomieszczeniach grozi niebezpieczeństwu nie

tylko dla pracownika, 6) zaprezentować efekty wykonanej pracy.

Wyposażenie stanowiska pracy: – literatura z rozdziału 6 poradnika dla ucznia – przybory do pisania, – kolorowe kartki – czerwone i niebieskie. Ćwiczenie 4

Zaznacz poprawną odpowiedź spośród trzech możliwości: Karta pracy – ćwiczeń

1. Postanowienia kodeksu pracy zobowiązują pracodawcę do zapewnienia pracownikom: a) bezpiecznych i higienicznych warunków pracy, b) dobrego i dużego wynagrodzenia, c) dobrych warunków pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś: 1) przeanalizować pytania,


19

2) wskazać poprawne odpowiedzi, 3) scharakteryzować poszczególne zagadnienia na forum grupy.

Wyposażenie stanowiska pracy: – przybory do pisania, – karta pracy – ćwiczeń, – literatura z rozdziału 6 poradnika dla ucznia.

Ćwiczenie 5 Wyjaśnij do czego pracodawca jest zobowiązany gdy prowadzi działalność gospodarczą

i zatrudnia pracowników, oraz co mu grozi gdy stwarza zagrożenie wystąpienia niebezpieczeństwa dla zdrowia i życia pracownika?



1) wskazać obowiązki pracodawcy rozpoczynającego działalność gospodarczą i zatrudniającego pracowników,

2) określić konsekwencje dla pracodawcy, który nie przestrzega i zarazem stwarza zagrożenie wystąpienia niebezpieczeństwa dla zdrowia i życia pracowników,

3) scharakteryzować efekty pracy na forum grupy.

Wyposażenie stanowiska pracy: – przybory do pisania, – arkusze papieru, – literatura z rozdziału 6 poradnika dla ucznia. 4.2.4. Sprawdzian postępów Czy potrafisz: Tak Nie 1) zdefiniować pojęcie higieny? 2) wskazać czynniki warunkujące bezpieczeństwo higieny pracy? 3) określić czego dotyczą zasady higieny? 4) wskazać wymogi higieny pomieszczeń w miejscu pracy? 5) określić jakie znaczenie ma higiena pracy? 6) określić źródła zakażeń?


20

4.3. Klasyfikacja czynników szkodliwych w środowisku pracy 4.3.1. Materiał nauczania Warunki bezpieczeństwa i higieny pracy w zakładzie pracy są kształtowane przez czynniki materialne i społeczne.

Czynniki materialne obejmują między innymi: – budynki i pomieszczenia zakładu pracy, – wyposażenie stanowisk pracy w maszyny i urządzenia produkcyjne, – czynniki szkodliwe i uciążliwości występujące na stanowiskach pracy, – zagrożenia wypadkowe, – ogólne zabezpieczenia techniczne: wentylacja, klimatyzacja itp., – zabezpieczenia poszczególnych stanowisk pracy lub maszyn, – zaopatrzenie pracowników w sprzęt ochrony osobistej, np. rękawice ochronne i fartuchy

oraz potrzebne środki. Uwarunkowania społeczne obejmują sferę organizacji pracy, płac, motywacji do

wykonywania zadań, stosunków międzyludzkich i wiele innych [6, s. 9] Bezpieczeństwo w zakresie pracy gwarantowane jest przede wszystkim przez odpowiedni

stan obiektów budowlanych i pomieszczeń pracy, maszyn i innych urządzeń technicznych oraz stosowanie materiałów i procesów technologicznych które są bezpieczne dla zdrowia pracownika.

Środowisko pracy jest swego rodzaju środowiskiem nienaturalnym, wytworzonym przez człowieka. Ryzyko zawodowe, związane z wykonywaną pracą wynika, więc z narażenia pracownika na działanie czynników niebezpiecznych, szkodliwych i uciążliwych występujących na stanowisku pracy.

Czynnik niebezpieczny to czynnik, którego oddziaływanie może prowadzić do urazu lub innego istotnego natychmiastowego pogorszenia stanu zdrowia człowieka bądź do zejścia śmiertelnego.

Czynnik szkodliwy oznacza czynnik, którego oddziaływanie może prowadzić do pogorszenia stanu zdrowia człowieka.

Czynnik uciążliwy nie stanowi wprawdzie zagrożenia dla życia lub zdrowia człowieka, lecz utrudnia pracę lub przyczynia się w inny istotny sposób do obniżenia jego zdolności do wykonywania pracy lub innej działalności bądź wpływa na zmniejszenie wydajności. W zależności od poziomu oddziaływania lub innych warunków czynnik uciążliwy może stać się szkodliwym,a szkodliwy – niebezpiecznym.

W procesie pracy człowiek oddziałuje bezpośrednio lub pośrednio na szeroko rozumiane przedmioty pracy (narzędzia, maszyny, oprzyrządowanie i wyposażenie stanowisk pracy, surowce, materiały i półfabrykaty stałe lub płynne, wyroby gotowe itp.), które w strefach swojego naturalnego oddziaływania stanowią potencjalne źródła niebezpiecznych czynników mechanicznych, mogących powodować zagrożenia. Zagrożenie urazami powstaje wówczas, gdy na człowieka oddziałuje lub może oddziaływać czynnik niebezpieczny, którego źródłem mogą być wymienione wyżej przedmioty pracy lub podmioty otoczenia. Oddziaływania te mogą prowadzić do bezpośredniego uderzenia, przecięcia, zmiażdżenia, przebicia lub innego urazu ciała człowieka. Urazy mechaniczne ciała człowieka mogą być również następstwem takich zdarzeń, jak poślizgnięcie się na posadzce czy upadek z wysokości.

Z punktu widzenia zapewnienia bezpieczeństwa człowieka w środowisku pracy, rozpoznanie zagrożeń stanowi jeden z najważniejszych elementów kształtowania warunków pracy. Do elementów procesu rozpoznawania zagrożeń można zaliczyć: właściwe


21

odczytywanie sygnałów, zrozumienie przebiegu procesów pracy, postrzeganie środowiska pracy w oparciu o kryteria bezpieczeństwa, postrzeganie czynników (przyczyn) zagrożeń. Zagrożenia są klasyfikowane na kilka sposobów w zależności od zastosowanego kryterium klasyfikacji. Obecnie preferowany jest model klasyfikacji oparty na kryterium podziału rzeczowego. Według tego kryterium rozróżnia się: – zagrożenia fizyczne, – zagrożenia chemiczne, – zagrożenia biologiczne, – zagrożenia psychospołeczne (w tym organizacyjne).

Do grupy najprościej identyfikowalnych zagrożeń zaliczane są zagrożenia fizyczne. Ich wczesne rozpoznanie uzależnione jest od ogólnej sprawności zmysłów człowieka a ich identyfikacja możliwa poprzez niezbyt skomplikowany pomiar odpowiednimi przyrządami – miernikami (obecnie zaopatrzonymi w wyświetlacze cyfrowe). Zagrożenia fizyczne to wszystkie obce substancje i materiały, które mogą spowodować fizyczne uszkodzenia człowieka.

Wśród tej grupy zagrożeń szczególną uwagę ze względu na powszechność występowania możemy wymienić: – mikroklimat zimny i gorący, – hałas, – wibracje.

Zagrożenia chemiczne to określone i nieokreślone substancje chemiczne w postaci par dymów, gazów płynów oraz aerozolu.

Natomiast zagrożenia biologiczne to bakterie, wirusy, grzyby i pasożyty związane z pracą wykonywaną w działalności medycznej, gospodarce hodowlanej, zakładach mięsnych.

Poza czynnikami szkodliwymi w zakładzie pracy występują różne uciążliwości, czyli niemierzalne negatywne uwarunkowania wynikające z charakteru wykonywanej pracy. W zakładach pracy są to najczęściej: nadmierny wysiłek przy dźwiganiu ciężarów, praca stojąca, długotrwałe moczenie rąk i wiele innych. Szczególnym rodzajem uciążliwości jest praca nocna [6, s. 10].

W Polsce dla wielu chemicznych i fizycznych czynników szkodliwych obowiązują normatywy higieniczne. Są to: – najwyższe dopuszczalne stężenia chemicznych czynników szkodliwych, mierzonych

laboratoryjnie, – najwyższe dopuszczalne natężenia fizycznych czynników szkodliwych mierzone sprzętem i

aparaturą kontrolno pomiarową. Obowiązujące w Polsce najwyższe stężenia i natężenia czynników szkodliwych ustalają

rozporządzenia ministra właściwego do spraw pracy, wydane w porozumieniu z ministrem zdrowia. Pracodawcy powinni znać stężenia i natężenia czynników szkodliwych na stanowiskach pracy oraz dbać, aby nie przekroczyły obowiązujących normatywów, a także informować pracowników o zagrożeniach. Badania i pomiary stężeń czynników szkodliwych wykonują odpowiednie stacje sanitarno-epidemiologiczne i inne laboratoria świadczące tego typu usługi.

Do zagrożeń psychospołecznych zaliczamy stres, który jest zwiazany z pracą powodującą niepożądane skutki dla zdrowia i bezpieczeństwa. Należało by dążyć do zminimalizowania sytuacji stresowych w miejscu pracy. Jednym z punktów wyjącia może być działanie służb państwowych i zatrudniach, którzy są za wprowadzeniem optymalnych schematów ochrony przed zagrożeniem. Na przykład, w sytuacji zagrożenia infekcją bakteryjną byłoby to m.in. wyposażenie placówek medycznych w odpowiednie zestawy leków, ochrony osobistych personelu. Następstwem niekorzystnych warunków lub charakteru wykonywanej pracy są choroby zawodowe. Są to schorzenia, które mają związek z wykonywaną pracą [6, s. 10–11].


22

4.3.2. Pytania sprawdzające Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń. 1. Co rozumiesz pod pojęciem czynnik niebezpieczny? 2. Co zaliczamy do czynników szkodliwych? 3. Co rozumiesz pod pojęciem czynnik uciążliwy? 4. Jakie zagrożenia zaliczamy do fizycznych? 5. Co rozumiemy pod pojęciem zagrożenia chemicznego? 6. Co wchodzi w skład zagrożeń biologicznych? 4.3.3. Ćwiczenia Ćwiczenie 1

Zidentyfikuj czynniki gwarantujące bezpieczeństwo pracownika w zakresie bhp?


1) wskazać czynniki gwarantujące bezpieczeństwo i higienę pracy, 2) wskazać i omówić czynniki bezpieczeństwa i higieny pracy pracodawcy na forum grupy, 3) scharakteryzować czynniki bhp pracy w miejscu pracy.

Wyposażenie stanowiska pracy: – arkusz papieru, – przybory do pisania, – literatura z rozdziału 6 poradnika dla ucznia. Ćwiczenie 2 W poniższym tekście wstaw brakujące słowa, tak aby zdania były prawidłowo sformułowane.

Karta pracy – ćwiczeń Ryzyko zawodowe, związane z wykonywaną pracą wynika z narażenia pracownika na działanie czynników niebezpiecznych,................................................, występujących na stanowisku pracy. Zagrożenie..................................., to wszystkie obce substancje i materiały, które mogą spowodować fizyczne uszkodzenie człowieka. Do grupy zagrożeń fizycznych zaliczamy: mikroklimat zimny i gorący .........................., ...................... . Zagrożenia chemiczne to określone i nieokreślone substancje .................................... w postaci par dymów, .................................. oraz aerozolu. Do grupy czynników uciążliwych należą:......................................., praca stojąca, ........................................................ .


Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś: 1) wskazać poprawne odpowiedzi w brakujące miejsca w tekście,


23

2) uzasadnić odpowiedzi, 3) omówić swoje propozycje na forum grupy.

Wyposażenie stanowiska pracy: – karta pracy – ćwiczeń, – przybory do pisania, – literatura z rozdziału 6 poradnika dla ucznia. Ćwiczenie 3

Wskaż, jakie są czynniki szkodliwe, niebezpieczne i uciążliwe w miejscu pracy. Dokonaj analizy czynników.


1) wskazać czynniki szkodliwe, niebezpieczne, uciążliwe, 2) określić jakie zagrożenia niosą ze sobą poszczególne czynniki w miejscu pracy, 3) dokonać analizy poszczególnych czynników, 4) zaprezentować efekty pracy na forum grupy.

Wyposażenie stanowiska pracy: – przybory do pisania, – kartki papieru, – literatura z rozdziału 6 poradnika dla ucznia. 4.3.4. Sprawdzian postępów Czy potrafisz: Tak Nie 1) wskazać czynniki gwarantujące bezpieczeństwo pracownikom

w miejscu pracy? 2) scharakteryzować czynniki niebezpieczne? 3) określić czynniki uciążliwe? 4) określić zagrożenia chemiczne? 5) zdefiniować czynniki szkodliwe?


24

4.4. Zagrożenia życia i zdrowia pracownika 4.4.1. Materiał nauczania

Bardzo ważnym elementem w procesie pracy jest dopasowywanie warunków pracy do pracownika – co jest jednym z kluczowych celów ergonomii. Ważnym dla wszystkich pracowników wykonujących pracę na stanowiskach pracy, jest zapoznanie się z koniecznymi do spełnienia warunkami, aby praca powodowała możliwie najmniejsze szkody i negatywne komplikacje zdrowotne.

Praca to świadome i celowe działanie człowieka, zmierzające do wytworzenia określonych wartości materialnych bądź kulturalnych. Stanowisko robocze to przestrzeń, w której pracownik lub zespół pracowników wykonuje pracę. W przestrzeni tej znajdują się sprzęty i materiały niezbędne do produkcji, gotowe wyroby oraz odpady. Stanowiska pracy muszą być dostosowane do rodzaju i wielkości produkcji. Pracownik musi mieć zapewnioną swobodę ruchów i przestrzeń komunikacyjną. Zaopatrzenie w materiały nie powinno być większe niż przewidziane na jedną zmianę. Odpady poprodukcyjne należy sukcesywnie usuwać, zwłaszcza jeżeli zagrażają bezpieczeństwu pracowników i jakości produkcji. Maszyny i urządzenia muszą być sprawne technicznie i czyste. Sprzęt należy wykorzystywać zgodnie z przeznaczeniem w sposób zapewniający bezpieczeństwo obsługi. O uszkodzeniach i niesprawności sprzętu trzeba informować przełożonych. Maszyny w ruchu muszą być pod stałym nadzorem, z wyjątkiem automatów [6, s. 43–44].

Jednym z zagrożeń na jakie jest narażona asystentka stomatologiczna w czasie pracy są zakażenia i choroby zakaźne. Zasada, że każdy pacjent jest potencjalnie zakaźny determinuje konieczność stosowania odzieży ochronnej. Gdy przewiduje się kontakt z krwią lub innym potencjalnie infekcyjnym materiałem koniecznym jest noszenie fartuchów ochronnych zawiązanych z tyłu, w razie opryskania materiałem potencjalnie infekcyjnym należy użyć fartuch nieprzemakalny. Zawsze należy używać rękawiczek jednorazowego użytku.

Pracownicy wykonujący pracę na stojąco powinni mieć możliwość odpoczynku w pozycji siedzącej w pobliżu miejsca pracy.

W miejscu pracy czyha wiele zagrożeń związanych z wykonywaną pracą, jednak do typowych zagrożeń w miejscu pracy zaliczmy: – pożar, – pasożyty, – zakażenie grypą, – przeciążenie układu ruchu, – czynniki chemiczne drażniące, – czynniki chemiczne alergeny – uczulenie na środki czyszczące i myjące, – skaleczenia, zakłucie, – wymuszona pozycja ciała, – poparzenia, – hałas, – porażenie prądem elektrycznym, – upadek, – mikroklimat, – tlenek węgla, – stres, – uderzenie człowieka o nieruchomy czynnik materialny.


25

Jednak nie zawsze da się uniknąć wypadku w pracy. Gdy wypadek nastąpi to pracownik jak pracodawca moją pewne obowiązki i zadania do spełnienia.

Pojęcie wypadku przy pracy, jakiemu uległ pracownik, definiuje ustawa z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. Nr 199, poz. 1673).

Wypadek przy pracy to zdarzenie: – nagłe, – wywołane przyczyną zewnętrzną, – powodujące uraz lub śmierć, – które nastąpiło w związku z pracą. Wszystkie cztery powyżej wymienione elementy muszą wystąpić łącznie. Brak któregoś z nich powoduje, iż dany wypadek nie może być zakwalifikowany jako wypadek przy pracy. Nagłość zdarzenia ma miejsce wówczas, gdy występuje w ciągu jednej dniówki roboczej (obowiązującego czasu pracy, godzin nadliczbowych) włączając w to drogę do pracy i z pracy. Przyczyną zewnętrzną będą wszelkie urazy mechaniczne, chemiczne, cieplne, siły przyrody oraz działanie osób trzecich. Związek zdarzenia z pracą ma miejsce wówczas, gdy zdarzenie nastąpiło: – podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika zwykłych czynności lub

poleceń przełożonych, – podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika czynności na rzecz

pracodawcy, nawet bez poleceń. Czynnością taką będzie, np. próba usunięcia awarii przez pracownika, jeżeli w jej trakcie uległ wypadkowi,

– w czasie pozostawania pracownika w dyspozycji pracodawcy w drodze pomiędzy siedzibą pracodawcy a miejscem wykonywania obowiązku wynikającego ze stosunku pracy.

Ustalając związek zdarzenia z pracą trzeba pamiętać, iż nie musi być on bezpośredni, tzn. nie musi obejmować tylko czynności bezpośrednio dotyczących świadczenia pracy. Może on dotyczyć również, dojścia pracownika do zakładu pracy, udanie się do przełożonego spożycia posiłku itp. Związek z pracą występuje również wówczas gdy w czasie godzin pracy pracownik zostanie zwolniony przez przełożonego w celu załatwienia spraw osobistych lub wizyty u lekarza [5, s. 28–29]. Z wypadkiem przy pracy został również zrównany wypadek, jakiemu uległ pracownik: – w czasie podróży służbowej, chyba że wypadek spowodowany został postępowaniem

pracownika, które nie pozostawało w związku z wykonywaniem powierzonych mu zadań. Okres delegowania pracownika poza miejsce jego stałego zamieszkania podlega szczególnej ochronie. Wypadek przy pracy będzie więc również wypadek, jakiemu uległ pracownik podczas czynności przygotowujących do pracy w następnym dniu, tj. w trakcie mycia, przygotowania posiłku, snu, itp. Jednakże, jeżeli w czasie swojego czasu wolnego pracownik odwiedzi znajomych i ulegnie u nich wypadkowi, to wówczas związek z pracą zostanie zerwany i nie będzie to wówczas wypadek przy pracy,

– w związku z udziałem w szkoleniu w zakresie powszechnej samoobrony, – przy wykonywaniu zadań zleconych przez działające u pracodawcy organizacje

związkowe. Wypadki przy pracy ustawa dzieli na: 1. Wypadki śmiertelne – jeżeli śmierć w wyniku wypadku nastąpiła w okresie

nieprzekraczającym 6 miesięcy od dnia wypadku, 2. Wypadki ciężkie – jeżeli w wyniku wypadku nastąpiło ciężkie uszkodzenie ciała: – utrata wzroku, słuchu, mowy, zdolności rozrodczej, – inne uszkodzenia ciała albo rozstrój zdrowia naruszające podstawowe funkcje organizmu,


26

– choroba nieuleczalna zagrażająca życiu, – trwała choroba psychiczna, – trwała, całkowita lub częściowa niezdolność do pracy w zawodzie, – trwałe, istotne zeszpecenie lub zniekształcenie ciała. 3. Pozostałe wypadki (w tym zbiorowe) [5, s. 29] Pracownik może również ulec wypadkowi w drodze do pracy lub z pracy. Wypadkiem tym jest zdarzenie nagłe, wywołane przyczyną zewnętrzną, które wystąpiło w drodze do lub z miejsca wykonywania zatrudnienia lub innej działalności stanowiącej tytuł ubezpieczenia rentowego, a droga do pracy lub z pracy była najkrótsza i nie została przerwana. Za drogę do pracy lub z pracy uważa się drogę: – z domu do pracy lub z pracy do domu, – do miejsca lub z miejsca innego zatrudnienia lub innej działalności stanowiącej tytuł

ubezpieczenia rentowego, do zwykłego miejsca wykonywania funkcji lub zadań zawodowych albo społecznych lub z tego miejsca,

– do miejsca albo z miejsca odbywania nauki lub studiów, – do miejsca lub z miejsca zwykłego spożywania posiłków [5, s. 30]. Obowiązek udzielenia pierwszej pomocy pracownikowi, który uległ wypadkowi wynika z Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 kwietnie 1992 r. w sprawie ustalania okoliczności i przyczyn wypadków przy pracy. Forma i zakres pierwszej pomocy zależne są od okoliczności oraz urazowych następstw wypadku. Przełożony pracownika, który uległ wypadkowi, obowiązany jest dopilnować, by poszkodowany znalazł się pod opieką lekarza i powiadomić rodzinę o zaistniałym wydarzeniu [3, s. 15]. W razie zaistnienia w zakładzie wypadku bezpośredni przełożony (pracownika, który uległ wypadkowi) obowiązany jest niezwłocznie zabezpieczyć miejsce wypadku do czasu ustalenia jego okoliczności i przyczyn. W szczególności nie należy dopuszczać do miejsca wypadku osób niepowołanych, uruchamiać wstrzymanych maszyn i urządzeń, dokonywać zmiany położenia urządzeń i przedmiotów, które spowodowały wypadek lub pozwalają odtworzyć jego okoliczności.

Pracodawca obowiązany jest sporządzić następującą dokumentację związana z wypadkiem: – protokół powypadkowy, – statystyczną kartę wypadkową, – wpisać wypadek do rejestru wypadków, – kartę wypadku w drodze do lub z pracy [5, s. 39]. Protokół powypadkowy sporządza zespół powypadkowy przez pracodawcę, w którym stwierdza, czy dany wypadek był wypadkiem przy pracy. Protokół powinien być sporządzony nie później niż w ciągu 14 dni od dnia uzyskania zawiadomienia o wypadku. Jeżeli zespół przekroczy ten termin, wówczas ma obowiązek wskazać w protokole uzasadnioną przyczyną opóźnienia. Do protokołu dołącza się wszystkie dokumenty, na podstawie których zespół dokonał ustaleń. Członek zespołu może umieścić w protokole zdanie odrębne. Z treścią protokołu zespół zapoznaje poszkodowanego lub członków rodziny pracownika zmarłego na skutek wypadku. Poszkodowany lub członek rodziny zmarłego pracownika ma prawo zgłaszać uwagi i zastrzeżenia do ustaleń zawartych w protokole.


27

Wzór protokołu ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy [9]

Tabela 1. Protokół powypadkowy [9]


28


29


30


31

W przypadku, gdy pracownik uległ wypadkowi, głównym celem podjętego postępowania jest ustalenie, czy wypadek ten jest wypadkiem przy pracy, w drodze do lub z pracy i jakie były jego przyczyny. Obowiązki pracodawcy z tym związane określone są w art. 234 Kodeksu pracy oraz w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 28 lipca 1998 r. w sprawie ustalania okoliczności i przyczyn wypadków przy pracy oraz sposobu ich dokumentowania, a także zakresu informacji zamieszczanych w rejestrze wypadków przy pracy.

Do podstawowych obowiązków pracodawcy w chwili wypadku należy: – podjęcie niezbędnych działań eliminujących lub ograniczających zagrożenie, – zapewnienie udzielenia pierwszej pomocy poszkodowanemu pracownikowi, – zabezpieczenie miejsca wypadku, – zbadanie przyczyn i okoliczności wypadku, – sporządzenie dokumentacji wypadkowej, – niezwłoczne powiadomienie właściwego inspektora pracy i prokuratora o śmiertelnym,

ciężkim lub zbiorowym wypadku przy pracy oraz o każdym innym wypadku, który wywołał wyżej wymienione skutki, mającym związek z pracą, jeżeli może być uznany za wypadek przy pracy[4, s. 38].

Jeżeli pracodawca nie powiadomi właściwego inspektora pracy i prokuratora o śmiertelnym, ciężkim lub zbiorowym wypadku przy pracy, wówczas będzie to stanowiło wykroczenie przeciwko prawom pracownika (art.283 § 1 pkt 6 Kodeksu pracy) i będzie zagrożone karą grzywny. W przypadku stwierdzenia, iż pracownik uległ wypadkowi przy pracy lub zachorował na chorobę zawodową, zgodnie z ustawą z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. 199, poz. 1673), pracownikowi przysługują zasiłek chorobowy, świadczenie rehabilitacyjne, zasiłek wyrównawczy, jednorazowe odszkodowanie, renta z tytułu niezdolności do pracy, renta szkoleniowa, renta rodzinna, dodatek do renty rodzinnej, dodatek pielęgnacyjny, pokrycie kosztów leczenia z zakresu stomatologii i szczepień ochronnych oraz zaopatrzenie w przedmioty ortopedyczne w zakresie określonym ustawą, odszkodowanie za podmioty utracone lub uszkodzone wskutek wypadku przy pracy. 4.4.2. Pytania sprawdzające Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń. 1. Co nazywamy miejscem pracy? 2. Jakie wyróżniamy zagrożenia w miejscu pracy? 3. Co rozumiemy po pojęciem wypadku przy pracy? 4. Jak dzielimy wypadki w pracy? 5. Do czego jest zobowiązany pracodawca gdy nastąpi wypadek?


32

4.4.3. Ćwiczenia Ćwiczenie 1

Przeczytaj uważnie poniższe zdania i oceń ich prawdziwość oznaczając literami P –prawda lub F – fałsz.


− wypadkiem nazywamy zdarzenie śmiertelne i nagłe__, − pracodawca powinien zapewnić odpowiednie warunki pracy zgodne z przepisami bhp__, − pracownik ma obowiązek spać w ciągu pracy ok. 1 godziny__, − protokół powypadkowy musi sporządzać pracownik__, − pracownik może palić tytoń w czasie pracy__, − pracownik w czasie pracy musi nosić ubranie ochronne__, − pracownik nie musi powiadamiać o wypadku przy pracy__, − pracodawca jest zobowiązany do zapobiegania wypadkom w pracy__. Sposób wykonania ćwiczenia

Uczniowie powinni:

1) scharakteryzować obowiązki pracodawcy i pracownika, 2) wypełnić kartę pracy – ćwiczeń, 3) wymienić poszczególne zdania.

Wyposażenie stanowiska pracy: – karta pracy – ćwiczeń, – przybory do pisania, – literatura z rozdziału 6 poradnika dla ucznia. Ćwiczenie 2 Wskaż zasady i kierunki kształtowania poczucia bezpieczeństwa i higieny pracy w miejscu pracy pracowników. Wykorzystaj kartki koloru niebieskiego i czerwonego dla zidentyfikowania zasad i kierunków? Sposób wykonania ćwiczenia


1) wskazać zasady bezpieczeństwa i higieny pracy pracowników, 2) wymienić i scharakteryzować poszczególne zasady bezpieczeństwa i higieny pracy

pracowników, 3) wyjaśnić w jakim celu należy dobrze organizować środowisko pracy aby było ono

bezpieczne dla pracownika, 4) określić jakie elementy wskazują na to że miejsce pracy nie jest bezpieczne, 5) zaprezentować swoje zdanie na forum grupy.

Wyposażenie stanowiska pracy: – przybory do pisania, – dwie kartki, jedna koloru czerwonego druga niebieskiego, – literatura z rozdziału 6 poradnika dla ucznia.


33

Ćwiczenie 3 Zdefiniuj i wyjaśnij poszczególne etapy wypadku przy pracy.


Zagadnienia Wyjaśnienie zagadnień

Definicja wypadku przy pracy

Podział wypadku przy pracy

Obowiązki pracodawcy w przypadku zaistnienia wypadku przy pracy

Dokumentacja powypadkowa



1) zdefiniować pojęcie wypadku przy pracy, 2) określić kiedy zaistnieje wypadek przy pracy, 3) określić jakie są obowiązki pracodawcy w przypadku zaistnienia wypadku przy pracy, 4) określić jaki jest podział wypadku przy pracy, 5) wyliczyć obowiązki pracodawcy w przypadku zaistnienia wypadku przy pracy, 6) wyliczyć dokumentację powypadkową.

Wyposażenie stanowiska pracy: – karta pracy – ćwiczeń, – przybory do pisania, – literatura z rozdziału 6 poradnika dla ucznia. Ćwiczenie 4 Pracownik w miejscu pracy skaleczył się urządzeniem technicznym. Wypełnij protokół powypadkowy dla pracownika, który uległ wypadkowi w czasie pracy.



34


35


36


37


38


1) wskazać rodzaj wypadku przy pracy, 2) sporządzić protokół powypadkowy, 3) dokonać analizy poprawności sporządzenia protokołu na forum grupy.

Wyposażenie stanowiska pracy: – karta pracy – ćwiczeń, – przybory do pisania, – literatura z rozdziału 6 poradnika dla ucznia. 4.4.4. Sprawdzian postępów Czy potrafisz: Tak Nie 1) zdefiniować stanowisko robocze? 2) wyliczyć zagrożenia w miejscu pracy? 3) wyjaśnić pojęcie wypadku w pracy? 4) określić podział wypadków przy pracy? 5) wskazać do czego jest zobowiązany pracodawca gdy nastąpi wypadek?


39

4.5. Metody i środki zapobiegania czynnikom szkodliwym 4.5.1. Materiał nauczania Na pracowników mogą działać różne czynniki szkodliwe oraz uciążliwości związane ze stanowiskiem pracy i niekorzystnie wpływać na stan ich zdrowia. Czynniki szkodliwe – chemiczne, fizyczne i biologiczne – są zawsze związane ze środowiskiem pracy. Natomiast uciążliwości wynikają z charakteru wykonywanej pracy.

Czynniki szkodliwe chemiczne stanowią największą grupę szkodliwości. Najczęściej występują w postaci pyłów, par, gazów i dymów, które przedostają się do organizmu głównie przez drogi oddechowe, w znacznie mniejszym stopniu przez usta i przewód pokarmowy. Nieliczne z nich są wchłaniane przez skórę. Wchłonięte w nadmiarze mogą powodować zatrucia [6, s. 52].

Bardzo ważnym elementem w każdej pracy jest unieszkodliwianie, czyli całkowite lub częściowe eliminowanie szkodliwego oddziaływania środków toksycznych poprzez ich utylizację (gospodarcze wykorzystanie odpadów) lub izolację od środowiska:

Unieszkodliwianie toksyn obejmuje: – selektywne gromadzenie w miejscu powstania z rozdzieleniem na te składniki, które mogą

być zagospodarowane jako surowce wtórne, oraz pozostałe, wymagające izolacji oraz dokładne ich oznaczenie i zabezpieczenie w miejscu ich przechowywania,

– składowanie na wysypiskach specjalnie zbudowanych i odpowiednio zlokalizowanych z dala od ujęć wody pitnej, w podłożu o małej przepuszczalności, zabezpieczających środowisko przed rozprzestrzenianiem się toksyn,

– spalanie – najbardziej radykalna metoda unieszkodliwiania wszelkich substancji i odpadów – jest zalecana zwłaszcza dla odpadów stanowiących zagrożenie epidemiologiczne, gazowe produkty spalania zawierające szkodliwe dla środowiska składniki muszą być przed odprowadzeniem do atmosfery oczyszczone.

Ostre zatrucia powstają wskutek krótkotrwałego działania czynnika szkodliwego o dużym stężeniu. Na przykład zatrucia tlenkiem węgla powstają w czasie od kilkunastu minut do kilku godzin jego oddziaływania, zależnie od stężenia. Natomiast zatrucia przewlekłe to wynik narażenia osoby na czynniki szkodliwe przez dłuższy czas, liczony w miesiącach, a nawet latach. Wiele czynników chemicznych działa na skórę drażniąco lub uczulająco, np. żywice epoksydowe lub składniki smarów [6, s. 52]. Do czynników szkodliwych fizycznych zalicza się niekorzystny mikroklimat – zimny i gorący – oraz hałas i wibracje.

Hałas to zjawisko akustyczne, które w danej chwili i miejscu działa negatywnie na organizm człowieka. Jest najczęściej występującym fizycznym czynnikiem szkodliwym, a jego źródłem są maszyny i urządzenia, w tym wentylacyjne. Praca w nadmiernym hałasie ogranicza zdolność myślenia, pobudza nerwowo i powoduje szybkie zmęczenie. Hałas o natężeniu powyżej 90 dB (decybeli) może spowodować uszkodzenie słuchu. Dla porównania samochód osobowy jadący z prędkością 100 km/h wytwarza hałas o natężeniu około 76 dB, a głośno nastawione radio lub telewizor – 70 dB [8, s. 52]. Do szkodliwych czynników biologicznych należą bakterie, wirusy i pasożyty, które wywołują choroby zakaźne lub zakażenia. Całkowite wyeliminowanie chemicznych i fizycznych czynników szkodliwych z miejsca pracy jest najczęściej nieosiągalne. Zwykle wymaga dużych nakładów finansowych i radykalnej zmiany technologii. Na przykład benzen o silnym działaniu rakotwórczym


40

zastąpiono innymi, mniej toksycznymi rozpuszczalnikami. Kilka lat temu wycofano azbest z przemysłu z powodu zagrożenia pylicą i rakiem płuc [6, s. 53]. Każdy zakład pracy musi zadbać o to, aby występujące tam czynniki chemiczne nie przekraczały najwyższych dopuszczalnych stężeń, a szkodliwe czynniki fizyczne, jak hałas i wibracje, najwyższych dopuszczalnych natężeń. W Polsce najwyższe dopuszczalne stężenia czynników chemicznych oraz najwyższe dopuszczalne natężenia czynników fizycznych określają rozporządzenia ministra pracy. Badania stężeń i pomiary natężeń tych czynników wykonują odpłatnie usługowe laboratoria higieny pracy oraz stacji sanitarno-epidemiologiczne. Utrzymanie stężeń i natężeń czynników szkodliwych w bezpiecznych granicach umożliwiają między innymi ogólne środki techniczne: wentylacja, klimatyzacja, hermetyzacja urządzeń, wyciszanie hałaśliwych maszyn. W razie konieczności stosuje się indywidualne środki ochrony, jak ochronniki słuchu ( wkładki do przewodu słuchowego, nauszniki) zabezpieczające przed hałasem, okulary chroniące przed promieniowaniem ultrafioletowym [6, s. 53]. Do uciążliwości wynikających z charakteru wykonywanej pracy należy między innymi nadmierny wysiłek mięśni podczas dźwigania ciężarów, praca w pozycji stojącej, praca z długotrwałym zaangażowaniem ograniczonych grup mięśni i monotonią ruchów. Innym, bardzo specyficznym rodzajem uciążliwości jest praca nocna. W odróżnieniu od czynników szkodliwych uciążliwości są niemierzalne [6, s. 53]. Do najczęściej występujących czynników szkodliwych w miejscu pracy należą: – niekorzystny mikroklimat, – znaczna wilgotność (następstwo intensywnego parowania), – obecność dymu i spalin z palenisk (z tlenkiem węgla), – ciągłe moczenie rąk w wodzie z roztworami środków myjących, – praca w pozycji stojącej (przy stołach produkcyjnych, zlewozmywakach i bufetach), – praca nocna (w lokalach rozrywkowych) [6, s. 54]. Jak należy unikać i likwidować zagrożenia obrazuje tabela 2.

Tabela 2. Identyfikacja i charakterystyka zagrożeń

Zagrożenia Charakterystyka zagrożeń Środki zaradcze Pożar, wybuch Obsługa trzonu gazowego Przestrzeganie: instrukcji bhp

i ppoż Pasożyty (np.glista ludzka itp.)

Kontakt z zanieczyszczonymi glebami warzywami i ziemniakami

Przestrzeganie: instrukcji bhp i reżimu sanitarnego

Zagrożenie grypą Kontakt z pracownikami zatrudnionymi w oddziałach lub pacjętami

Szczepienie ochronne, przestrzeganie: instrukcji bhp i reżimu sanitarnego

Przeciążenie układu ruchu Przenoszenie dużych garnków z posiłkami przy sporządzaniu i wydawaniu posiłków, produktów spożywczych: warzyw, owoców w skrzynkach i pojemnikach

Przestrzeganie: norm dźwigania dla kobiet, rotacji pracowników, instrukcji bhp, badań lekarskich, przeciwwskazań zdrowotnych pracowników, szkoleń bhp, odpowiednia organizacja pracy w zespole

Czynniki chemicznie Stosowane środki do Stosowanie środków ochrony


41

drażniące dezynfekcji osobistej (maski, rękawice) Przestrzeganie: instrukcji bhp, procedur, przeciwwskazań zdrowotnych pracowników

Czynniki chemiczne alergeny – uczulenie na środki czyszczące i myjące

Praca ze środkami czystości Przestrzeganie: instrukcji bhp, procedur, przeciwwskazań zdrowotnych, przeniesienie na inne stanowisko pracy

Skaleczenie, zakłucie Obsługa naszyn i urządzeń o ostrych krawędziach

Przestrzeganie instrukcji bezpiecznej pracy, zachowanie ostrożności, stosowanie osłon na tarcze tnące urządzeń

Wymuszona pozycja ciała Praca powyżej 3 godzin w ciągu zmiany roboczej w pozycji stojącej przy trzonie kuchennym

Przestrzeganie rotacji pracowników i przeciwwskazań zdrowotnych

Poparzenia Obsługa: kotłów warzelnych parowych, trzonu gazowego kuchennego, patelni elektrycznej, piekarników, wyparzacza do jaj itp. Pośpiech, nieuwaga pracownika

Przestrzeganie instrukcji bhp na stanowisku pracy, zachowanie ostrożności podczas pracy

Hałas Obsługa: maszyny i urządzeń Przeprowadzanie okresowych badań instalacji elektrycznej, stosowanie tylko urządzeń ze znakiem bezpieczeństwa i nieuszkodzonych, używanie urządzeń zgodnie z przeznaczeniem i instrukcją obsługi

Oświetlenie (niedoświetlenie, olśnienie, kontrast)

Awaria źródeł oświetlenia, zużycie, zabrudzenie punktów świetlnych

Przeprowadzenie okresowych pomiarów natężenia oświetlenia światłem elektrycznym, stosowanie źródeł światła zgodnie z obowiązującymi normami

Upadek na tym samym poziomie (potknięcie się poślizgnięcie się)

Poślizgnięcie się na śliskiej powierzchni, brak odpowiedniego obuwia, nieuwaga, pośpiech

Zachowanie ostrożności przy poruszaniu się po śliskich i mokrych powierzchniach, stosowanie obuwia zgodnie z obowiązującą tabelą norm przydziału i zużycia


42

Upadek na różnych poziomach (schody)

Poślizgnięcie się na śliskiej powierzchni, brak odpowiedniego obuwia, nieuwaga, pośpiech

Zachowanie ostrożności przy poruszaniu się po schodach, stosowanie obuwia zgodnie z obowiązującą tabelą norm przydziału i zużycia

Uderzenie człowieka o nieruchomy czynnik materialny

Nieuwaga, pośpiech, zastosowanie sprzętu dróg komunikacyjnych

Zachowanie ostrożności przy wykonywaniu pracy i poruszaniu się, przestrzeganie instrukcji bhp

Mikroklimat Praca w miejscu złej klimatyzacji,

Przeprowadzenie okresowych pomiarów mikroklimatu, stosowanie bawełnianej odzieży ochronnej

Tlenek węgla Obsługa trzonu gazowego kuchennego

Przeprowadzanie okresowych pomiarów stężenia tlenku węgla

Stres Związany z odpowiednim i dobrym wykonywaniem danego zawodu oraz z odpowiednim zadowoleniem klientów itp.

Dobór osób o odpowiednich cechach psychofizycznych odpornych na stres

Porażenie prądem elektrycznym

Obsługa urządzeń i sprzętu zasilanych energią elektryczną

Przeprowadzenie okresowych badań instalacji elektrycznej, stosowanie tylko urządzeń ze znakiem bezpieczeństwa i nieuszkodzonych, używanie urządzeń zgodnie z przeznaczeniem i instrukcją obsługi

4.5.2. Pytania sprawdzające Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń. 1. Jakie czynniki szkodliwe zaliczamydo środowiska pracy? 2. Jakie istnieją szkodliwe czynniki biologiczne w miejscu pracy? 3. Jakie najczęściej występują czynniki szkodliwe? 4. W jaki sposób można unikać czynników szkodliwych? 4.5.3. Ćwiczenia Ćwiczenie 1 Jakie najczęściej występują zagrożenia w miejscu pracy? Sposób wykonania ćwiczenia


1) zidentyfikować zagrożenia występujące w miejscu pracy, 2) określić co grozi pracownikowi w miejscu pracy, jeśli dane zagrożenie wystąpi, 3) wyjaśnić poszczególne zdania.


43

Wyposażenie stanowiska pracy: – przybory do pisania, – literatura z rozdziału 6 poradnika dla ucznia. Ćwiczenie 2 Uzupełnij poniższą tabelę.


Zagrożenia Charakterystyka zagrożeń Środki zaradcze Mikroklimat

Porażenie prądem elektrycznym

Upadek na tym samym poziomie (potknięcie się poślizgnięcie się)

Skaleczenie, zakłucie

Pożar, wybuch

Pasożyty (np.glista ludzka)

Zagrożenie grypą

Przeciążenie układu ruchu

Uderzenie człowieka o nieruchomy czynnik materialny

Wymuszona pozycja ciała



1) zapoznać się z treścią ćwiczenia, 2) wypełnić kartę pracy – ćwiczeń, 3) zaprezentować efekt pracy, 4) dokonać oceny poprawności wykonania zadania.


44

Wyposażenie stanowiska pracy: – przybory do pisania, – karta pracy – ćwiczeń, – literatura z rozdziału 6 poradnika dla ucznia. Ćwiczenie 3 Rozwiąż krzyżówkę.


1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

1. Do tego czynnika szkodliwego należy gaz. 2. Jest on powyżej 90dB (decybeli) niebezpieczny dla zdrowia pracownika. 3. Jeden z trzech czynników szkodliwych. 4. Gdzie obsługuje się trzon gazowy może nastąpić? 5. Jeden z czynników fizycznych. 6. Określone normy mierzalne czynnika chemicznego. 7. Zdarzenie nagłe, wywołane przyczyną zewnętrzną mogącą powodować uraz lub śmierć

oraz, które nastąpiło w związku z pracą. 8. Mikroklimat to czynnik. 9. BHP w zakładzie pracy jest kształtowane przez czynniki społeczne. 10. Zapobieganie chorobom oraz ochrona zdrowia to inaczej. Sposób wykonania ćwiczenia


1) przeczytać uważnie poszczególne zdania, 2) udzielić na nie poprawnej odpowiedzi, 3) rozwiązać hasło krzyżówki, 4) przeanalizować hasło krzyżówki, 5) przedyskutować odpowiedź na forum grupy.


45

Wyposażenie stanowiska pracy: – karta pracy – ćwiczeń, – przybory do pisania, – literatura z rozdziału 6 poradnika dla ucznia. 4.5.4. Sprawdzian postępów Czy potrafisz: Tak Nie 1) określić jakie czynniki pozytywne i szkodliwe są związane ze

środowiskiem pracy? 2) wyliczyć szkodliwe elementy czynników biologicznych? 3) wyliczyć najczęściej występujące czynniki szkodliwe w pracy? 4) scharakteryzować sposoby unikania czynników szkodliwych w pracy?


46

4.6. Środki ochrony osobistej 4.6.1. Materiał nauczania

Higiena osobista zapewnia człowiekowi zdrowie, estetyczny wygląd i świadczy o jego kulturze. W zakładach pracy przestrzeganie higieny osobistej wpływa również na bezpieczeństwo konsumentów i standard obsługi [6, s. 87].

Zgodnie z przepisami kodeksu pracy pracodawca musi zapewnić pracownikom odzież i ubranie robocze, jeżeli: – podczas pracy odzież pracownika może ulec zniszczeniu lub znacznemu zabrudzeniu, – jest to niezbędne ze względów technologicznych bądź sanitarnych.

W praktyce odzież roboczą stosuje się podczas czynności bardzo brudzących oraz takich, które wymagają zabezpieczenia wyrobów przed zanieczyszczeniem. W zakładach podstawową odzieżą roboczą są białe fartuchy płócienne lub drelichowe oraz dwuczęściowe ubrania drelichowe [6, s. 44].

Przede wszystkim stosuje się ją ze względów sanitarnych, gdyż chroni przed zanieczyszczeniem pochodzącym z osobistego ubrania pracownika. Musi być swobodna i dostosowana do temperatury typowej dla pomieszczeń pracy. Wskazane jest również noszenie nakryć głowy – białe chustki, opaski na włosy lub płócienne czapki.

Poza odzieżą roboczą, na stanowiskach, gdzie występują niekorzystne czynniki, stosuje się odzież ochronną [6, s. 44].

Przydzielana pracownikom odzież robocza i ochronna jest własnością zakładu pracy i powinna być używana zgodnie z przeznaczeniem. Bez niej pracownik nie może podejmować pracy. W razie przedwczesnego zużycia odzieży z winy pracownika może on być obciążony jej kosztami. Pranie i naprawa odzieży roboczej to obowiązek zakładu, ale mogą być również zlecane pracownikowi w zamian za ekwiwalent pieniężny [6, s. 44].

Przykładowy strój powinien zawierać: – biały fartuch, – zapaskę, – nakrycie głowy (czepek), – odpowiednie obuwie, – rękawice ochronne – gumowe.

Mycie i dezynfekcja rąk zanieczyszczonych drobnoustrojami nie stanowi dostatecznej ochrony ani dla pracowników ani dla pacjentów. Nie można również wykluczyć, że na powierzchni skóry rąk nie występują niewidoczne uszkodzenia, urazy, skaleczenia, otarcia. Jedna z metod zapobiegania zakażeniom polega na maksymalnym ograniczeniu dostępu płynów ustrojowych pochodzących od pacjentów na różne części ciała personelu medycznego. Do osiągnięcia tego celu wykorzystuje się mechaniczne bariery między źródłem drobnoustrojów a ciałem człowieka. Stosowanymi barierami są: rękawiczki, maski, okularyi ubrania ochronne. Najskuteczniejszą metodą ochrony rąk przed bezpośrednim dostępem drobnoustrojów jest nakładanie rękawiczek ochronnych. Rękawiczki powinny być nakładane nie tylko w kontaktach z pacjentami z grup wysokiego ryzyka (np. choroby i nosicieli HIV), ale muszą być stosowane rutynowo dla wszystkich pacjentów.

Jednym z ważnych elementów w pracy asystentki stomataologicznej są szczepienia ochronne, które należą do jednych z najważniejszych metod profilaktyki chorób zakaźnych.

Pracownik powinien wyglądać ładnie, czysto i elegancko niezależnie od kategorii zakładu, bo atrakcyjny wygląd sprawia, że nie tylko lepiej wykonuje on swoją pracę, ale przede wszystkim bardziej higienicznie.


47

4.6.2. Pytania sprawdzające Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń. 1. Co składa się na strój pracownika? 2. Czy pracodawca powinien zapewnić pracownikowi odzież ochronną w pracy? 3. Jaki wpływ na pracę ma strój? 4. Jak należy być ubranym w czasie pracy? 5. Co grozi pracownikowi jeśli nie nosi odpowiedniego stroju w czasie pracy? 4.6.3. Ćwiczenia Ćwiczenie 1

Scharakteryzuj strój pracownika.


1) scharakteryzować strój pracownika, 2) wskazać jakie znaczenie ma strój w pracy, 3) wskazać co grozi pracownikowi jeśli nie będzie wykonywał swojej pracy w odpowiednim

stroju, 4) zaprezentować swoją propozycję na forum grupy.

Wyposażenie stanowiska pracy: – przybory do pisania, – literatura z rozdziału 6 poradnika dla ucznia. Ćwiczenie 2 Wskaż elementy i zasady mające znaczenie w pracy asystentki stomatologicznej?


1) wskazać elementy jakie mają znaczenie w pracy asystentki stomatologicznej, 2) wskazać elementy mało istotne w pracy asystentki stomatologicznej, 3) określić zasady jakich należy przestrzegać w pracy stomatologicznej, 4) wskazać dlaczego należy przestrzegać zasady higieny w pracy, 5) określić najważniejsze zasady higieny pracy, 6) wskazać znaczenie stroju w pracy, 7) zaprezentować i dokonać analizy efektów pracy.

Wyposażenie stanowiska pracy: – przybory do pisania, – arkusz papieru, – literatura z rozdziału 6 poradnika dla ucznia.


48

4.6.3. Sprawdzian postępów Czy potrafisz: Tak Nie 1) wskazać elementy odzieży ochronnej w miejscu pracy? 2) wskazać elementy dobrze zorganizowanego środowiska pracy? 3) wskazać jaki wpływ na pracę ma odpowiedni strój? 4) określić czy pracodawca powinien zapewnić pracownikowi odzież

ochronną w pracy?


49

4.7. Pierwsza pomoc 4.7.1. Materiał nauczania Pierwsza pomoc to wszystkie czynności wykonywane przez osobę (osoby) udzielające tej pomocy do chwili przybycia pogotowia lub przetransportowania chorego do placówki służby zdrowia. Czynności te mogą dotyczyć zabiegów wykonywanych bezpośrednio na osobie poszkodowanej. W zakres udzielanej pierwszej pomocy wchodzi również wezwanie pogotowia, jak i ewentualne zorganizowanie transportu chorego, o ile nie ma możliwości lub czasu na transport osoby poszkodowanej karetką. Bardzo ważnym czynnikiem udzielania pierwszej pomocy jest zachowanie spokoju. Spokój ten jest potrzebny zarówno ofierze wypadku, jak i ratownikowi oraz otoczeniu. Z poszkodowanym należy rozmawiać spokojnie i rzeczowo. Pozwala to ofierze wypadku lub zachorowania czuć się bezpiecznie. W trakcie rozmowy należy ustalić, co chory pamięta z wypadku, co go boli, czy chorował uprzednio na choroby przewlekłe, np. cukrzycę. Należy również ustalić, jak i kogo z najbliższej rodziny powiadomić o zaistniałej sytuacji [4, s. 16]. Kodeks pracy nakłada na pracodawcę obowiązek zorganizowania i udzielania pierwszej pomocy. Ponadto zakład pracy ma obowiązek w chwili powstania wypadku w miejscu pracy: – zapewnić zabezpieczenie miejsca wypadku do czasu ustalenia jego okoliczności

i przyczyn, – niezwłocznie ustalić okoliczności i przyczyny wypadku oraz zastosować odpowiednie

środki zapobiegawcze, – niezwłocznie powiadomić inspektora pracy Państwowej Inspekcji Pracy i prokuratora oraz

jednostkę nadrzędną o każdym śmiertelnym, ciężkim lub zbiorowym wypadku przy pracy. Przed przystąpieniem do udzielania pierwszej pomocy ofierze lub ofiarom wypadku należy szybko ocenić sytuację czyli należy: – ustalić przyczynę wypadku oraz ilość rannych, – stwierdzić, czy osobie (osobom) poszkodowanej nadal zagraża niebezpieczeństwo, – stwierdzić, czy ratownikowi (osobie udzielającej pierwszej pomocy) również nie grozi

niebezpieczeństwo, – ustalić, czy są inne osoby mogące w razie potrzeby pomóc w ratowaniu ofiary wypadku, – ocenić, czy istnieje możliwość wezwania fachowej pomocy medycznej (pogotowie)

i pomocy technicznej (straż pożarna, policja, pogotowie gazowe, pogotowie energetyczne),

– ustalić, czy dostępne są środki do udzielenia tej pomocy, np. materiały opatrunkowe, nosze itp [4, s. 18–19]. Czynności podejmowane przez ratownika muszą być szybkie i zdecydowane, ale

rozważne. Pochopne działania mogą narazić ratownika na uraz i opóźnić udzielenie pomocy. Równolegle z oceną sytuacji i okoliczności wypadku należy ocenić stan zdrowia poszkodowanego (poszkodowanych): − czy jest przytomny, – czy oddycha, – sprawdza się czy jest wyczuwalne tętno.

Najczęściej w pracy asystentki stomatologicznej stanem zagrożenia pacjenta jest utrata przytomności. Utrata przytomności to krótkotrwałe zaburzenie świadomości spowodowane najczęściej przez spadek przepływu krwi przez naczynia mózgowe z powodu zaburzeń krążenia. Zdarza się, że utrata świadomości występuje u osoby zdrowej z powodu nagłego


50

spadku całkowitego oporu obwodowego i ciśnienia tętniczego, poprzedzonego objawami zwiastującymi (poty, bladość, bicie serca, szum w uszach). Tego typu omdlenia występują najczęściej w wyniku zadziałania dodatkowego czynnika jak strach, alkohol,leki, przebywanie w dusznym pomieszczeniu. Jeżeli ofiara wypadku lub nagłego zachorowania, jest nieprzytomna, nie oddycha i /lub tętno nie jest wyczuwalne, należy podjąć akcję reanimacyjną. W dalszej kolejności należy ocenić, czy: – są jakieś zranienia będące powodem krwotoku, – są lub mogą być jakieś złamania wymagające unieruchomienia. Następnie, jeżeli znajdą się inne osoby mogące włączyć się w udzielanie pomocy poszkodowanych, należy rozdzielić poszczególne czynności ratownicze: – zabezpieczenie miejsca wypadku, – wezwanie fachowej pomocy medycznej, i ewentualnej policji, straży pożarnej, – dostarczenie apteczki pierwszej pomocy i/lub noszy, – przeniesienie poszkodowanego w bezpieczne miejsce [4, s. 19–20].

Podstawowym zadaniem ratownika jest ocena stanu zdrowia osoby poszkodowanej w wyniku wypadku lub nagłego zachorowania. Najważniejszym zadaniem jest ustalenie, czy zachowane są procesy decydujące bezpośrednio o życiu ofiary:

1. Przytomność. 2. Oddech. 3. Drożność dróg oddechowych. 4. Wyczuwalne tętno.

Rys. 2. Badania tętna na tętnicy szyjnej [4, s. 20]

Rys. 3. Badanie tętna na tętnicy promieniowej – będąc należy używać

opuszków trzech kolejnych palców[4, s. 21]


51

Rys. 4. Sprawdzanie słuchem, czy ratowany oddycha. Równocześnie wzrokiem obserwujemy ewentualne pojawienie się ruchów oddechowych klatki piersiowej [4, s. 21]

Ustalenie, czy ofiara wypadku lub zachorowania jest przytomna, polega na głośnym, wyraźnym wydaniu polecenie typu: otwórz oczy, poruszaj stopą. Równocześnie można potrząsnąć chorą osobą, uszczypnąć ją. Brak reakcji na polecenie słowne, dotyk lub potrząsanie pozwala stwierdzić, że chory jest nieprzytomny.

Po dokonaniu oceny przytomności układu oddechowego i układu krążenia w dalszej kolejności należy zwrócić uwagę na: – zranienia będące źródłem krwotoku, – możliwość złamań kości (w tym złamania kręgosłupa), – inne okoliczności mogące mieć wpływ na stan zdrowia ofiary (np. zapach z ust – alkohol,

aceton). Równolegle z czynnościami ratowniczymi wykonywanymi przy udzielaniu pierwszej pomocy należy myśleć o wezwaniu fachowej pomocy. Odszukanie telefonu i zgłoszenie wypadku nagłego zachorowania najlepiej zlecać osobie postronnej. Poprosić ją, aby potwierdziła fakt wezwania pogotowia. Jeżeli nie ma innych osób, mogących wezwać pogotowie, w pierwszej kolejności należy zabezpieczyć podstawowe czynności życiowe osoby poszkodowanej. Dopiero wtedy można wezwać pogotowie. Wzywając telefonicznie pogotowie należy podać istotne informacje: – co się stało, opis wypadku, czy istnieje nadal zagrożenie, – ile jest osób poszkodowanych, – gdzie nastąpił wypadek – w miarę dokładnie określić adres lub miejsce, gdzie osoba

wzywająca będzie czekała na karetkę, – w miarę możliwości podać rodzaj uszkodzeń ciała ofiar wypadku, – określić, kto wzywa pogotowie oraz podać numer telefonu z którego dzwoni [4, s. 25]. Bardzo ważnym elementem jest reanimacja poszkodowanej w czasie wypadku. Reanimacją nazywamy wszystkie czynności wykonywane między innymi w ramach pierwszej pomocy, celem przywrócenia życia przy nagłym zatrzymaniu krążenia i/lub oddychania. Czynnikami bezpośrednio decydującymi o życiu są: – powietrze zawierające tlen – czynnik niezbędny do życia komórek i tkanek, – oddychanie – dopływ powietrza do płuc, gdzie następuje wymiana gazowa – utlenowanie

krwi, – krążenie – transport utlenowanej krwi do komórek i tkanek organizmu [4, s. 34].

Bardzo ważnym elementem w ożywianiu jest sztuczne oddychanie. Udzielając pomocy potrzebującej osobie należy wykonać podstawowe czynności

resuscytacyjne, w skład czego wchodzą elementy:


52

A – udrożnienie dróg oddechowych, B – wentylacja płuc, C – zewnętrzny masaż serca.

Najpierw należy zapobiegać niedrożności górnych dróg oddechowych do której najczęściej dochodzi w wyniku zapadania się języka blokującego wejście do krtani. Aby to zrobić należy: – skontrolować jamę usuwając z niej reszti pokarmu, protezy zębowe, – położyć chorego na wznak a następnie trzymając jedną dłoń na czole ofiary odchylić

głowę do tyłu oraz jednocześnie dwoma palcami drugiej ręki unieść podbródek do góry, – przesunąć żuchwę ku przodowi tak, aby zęby dolne znalazły się przed górnymi.

Wykonując sztuczną wentylację motodą usta – usta, usta – nos, usta –rurka, usta –maska, chory najczęściej wentylowany jest powietrzem wydechowym osoby udzielającej pomocy.

Rozpoczynając sztuczne oddychanie metodą usta–usta należy: – ułożyć chorego na plecach na twardym podłożu (ziemia, podłoga), – uklęknąć koło chorego, – odchylić głowę chorego do tyłu i unieść brodę, aby udrożnić drogi oddechowe, – zacisnąć palcami płatki nosa ratowanego, aby wdmuchiwać powietrze dostawało się do

płuc i nie uciekało nosem, – wdmuchiwać powietrze w usta ratowanego z częstotliwością około 10–12 wdechów na

minutę i obserwować, czy w czasie wdmuchiwania klatka piersiowa ratowanego unosi się do góry, co świadczy o skuteczność prowadzonego sztucznego oddychania.

Dokładnie obrazują to rysunki 5, 6, 7, 8.

Rys. 5. Odchylenie głowy i uniesienie brody udrażnia drogi oddechowe – Procedura A pierwszej pomocy [4, s. 36]

Rys. 6. Odchylenie głowy ku tyłowi, otwarcie ust, wysunięcie żuchwy ku przodowi

– Procedura A pierwszej pomocy [4, s. 36]


53

Rys. 7. Sztuczne oddychanie metodą usta-usta. Należy zwrócić uwagę na odgięcie

głowy, uniesienie brody oraz zaciśnięcie płatków nosa – Procedura B pierwszej pomocy [4, s. 37]

Rys. 8. Oddychanie usta-nos: uniesiona broda i zaciśnięte usta – powietrze wdmuchujemy przez nos poszkodowanego – Procedura B pierwszej pomocy [4, s. 38]

Kolejnym elementem jest badanie tętna przeprowadza się na tętnicach obwodowych – najprostsze badanie polega na uciskaniu trzema palcami rowka między ścianami około nadgarstka. Tętno na tętnicy szyjnej badamy dwoma palcami pomiędzy wyczuwalną chrząstką krtani, tzw. jabłkiem Adama, a wyczuwalnym na szyi mięśniem przebiegającym ukośnie od okolicy ucha do okolicy mostka. Brak tętna oznacza zatrzymanie akcji serca i konieczność przystąpienia do pośredniego, zewnętrznego masażu serca, polegającego na rytmicznym uciskaniu serca przez ścianę klatki piersiowej w celu podtrzymania krążenia i pompowania krwi do ważnych życiowo organów. Przedstawia to rysunek 9, 10, 11.

Rys. 9. Ucisk mostka należy wykonywać wyprostowanymi rękami, ułożonymi

jedna na drugiej z dłońmi mocno zagiętymi w stawie nadgarstkowym – Procedura C pierwszej pomocy [4, s. 40 ]


54

Rys. 10. Masaż serca: ucisk wyprostowanymi rękami na mostek (kłębem dłoni) powoduje jego ugięcie na głębokość 4–5 cm (u dorosłych) w stronę kręgosłupa; częstotliwość ucisków około 100 razy na minutę; po każdym piątym ucisku wykonać jeden oddech (rytm 30:2) – Procedura C pierwszej pomocy [4, s. 42]

Rys. 11. Jeżeli akcję reanimacyjną prowadzi jeden ratownik, co 30 ucisków mostka musi wykonać dwa wdechy (rytm 30:2) – Procedura C pierwszej pomocy [4, s. 42]

Bardzo częstym urazem występującym w miejscu pracy są złamania. Złamanie jest to przerwanie ciągłości tkanki kostnej w wyniku znacznej siły działającej na kość. Złamanie może być: – zupełne – kość przerwana jest na całej szerokości (proste – prosta linia złamania lub wieloodłamowe – złamanie w wielu miejscach z kilkoma fragmentami kostnymi). W przypadku podejrzewania uszkodzenia kręgosłupa bardzo ważnym elementem jest odpowiednie transportowanie poszkodowanego przedstawiają to rysunki 12, 13.


55

Rys. 12. Trzy osoby transportujące poszkodowanego [4, s. 68]

Rys. 13. Tymczasowe unieruchomienie szyi za pomocą pliku gazet: zwinąć plik gazet, zagiąć rogi, nałożyć

gazety jak kołnierz na szyję, umocnić bandażem, taśmą lub chustką [4, s. 69] W przypadku podejrzewania złamania kręgosłupa szyjnego należy założyć prowizoryczny kołnierz.

Uszczerbek na zdrowiu określany jest procentowo przez lekarza orzecznika. Za każdy procent uszczerbku na zdrowiu przysługuje określona kwota ogłaszana w ostatnim miesiącu każdego kwartału w Monitorze Polskim przez Ministra Pracy i Polityki Społecznej. W przypadku śmierci pracownika lub renty, której bezpośrednią przyczyną był wypadek przy pracy lub choroba zawodowa, jednorazowe odszkodowanie przysługuje członkom rodziny. Ma ono formę zadośćuczynienia za szkodę jaką poniosła rodzina na skutek śmierci pracownika. W miejscu pracy występuje wiele zagrożeń wypadkowych, których następstwem mogą być urazy, oparzenia, porażenia prądem itp., mające konsekwencje dla zdrowia pracownika lub pracowników. W miejscu pracy mogą pracownicy są narażeni na różnego rodzaju rany np.: szarpane, które powstają po urazach zadanych tępymi przedmiotami o nierównych brzegach. Ze względu na zmiażdżenie naczyń krwionośnych krwawienie może być nieznaczne mimo


56

dużego uszkodzenia tkanek. Obumarłe tkanki są podatne na zakażenie, dlatego rany szarpane trudniej się goją i łatwiej ropieją.

Rany należy jak najszybciej przemyć wodą utlenioną i założyć opatrunek. Małe skaleczenia, zadrapania i otarcia naskórka zabezpiecza się opatrunkami z przylepcem. Na rany umiarkowanym krwawieniem nakłada się standardowy opatrunek z jałowej gazy zakrywający całą ranę. Na jałową gazę kładzie się warstwę gazy i całość umocowuje bandażem. Przed przystąpieniem do zakładania opatrunku należy umyć ręce. Podczas krwotoku zasadnicze znaczenie ma szybkie zatamowanie krwi, gdyż utrata od 1,5 do 2 litrów krwi stwarza poważne zagrożenie zdrowia i życia. Krwotok tętniczy sygnalizuje jasnoczerwony kolor krwi i strumień pulsujący z rytmem serca. Natomiast w krwotokach żylnych krew ma barwę ciemnoczerwoną oraz wypływa spokojnym i nieprzerwanym strumieniem. Tamowanie krwotoków polega na uniesieniu krwawiącej kończyny do góry i ręcznym uciskaniu w miejscu wypływu krwi, najlepiej przez jałowy opatrunek osłaniający lub warstwę gazy opatrunkowej. Później na opatrunek osłaniający kładzie się wałek ze zwiniętego bandaża i silnie zamocowuje opaskę z bandaża. Jeżeli rana nadal krwawi, należy założyć dodatkową warstwę gazy i założyć drugą opaskę [6, s. 104–105]. Kolejną grupą rodzajów wypadków w miejscu pracy mogą być oparzenia. Rozróżnia się oparzenia termiczne, chemiczne i spowodowane energią elektryczną. W medycynie mówi się o oparzeniach pierwszego, drugiego i trzeciego stopnia.

Oparzenia pierwszego stopnia charakteryzują się bolesnym rumieniem (zaczerwienieniem) i obrzękiem skóry. W oparzeniach drugiego stopnia na obrzękniętej skórze tworzą się pęcherze wypełnione płynem surowicznym. Przy oparzeniach trzeciego stopnia występuje obumarcie skóry i głębszych tkanek. Rozległym oparzeniom towarzyszą ciężkie zaburzenia ogólnoustrojowe, dlatego miarą zagrożenia jest również wielkość oparzonej powierzchni ciała, a nie tylko stopień.

W lekkich oparzeniach termicznych szybką ulgę przynosi schłodzenie tkanek strumieniem zimnej wody. Przy oparzeniach drugiego stopnia koniecznie trzeba założyć jałowy opatrunek. Nie należy przy tym przekłuwać powstałych pęcherzy i stosować jakichkolwiek maści czy opatrunków przylepcowych. Przy rozległych oparzeniach poszkodowanemu należy zapewnić spokój, ułożyć go w pozycji leżącej na zdrowych częściach ciała i zakryć oparzenia suchą jałową gazą. W oczekiwaniu na pomoc lekarską należy podawać mu ciepłe płyny [6, s. 105–106].

Oparzenie skóry w okolicy oczu należy przemywać dużą ilością wody, zaś w przypadku oparzenia płynami żrącymi – przemywanie kontynuować z minutowymi przerwami przez cały czas transportowania chorego do szpitala.

W przypadku oparzenia rąk i palców należy pamiętać o szybkim zdjęciu z palców pierścionków obrączki.

Jeśli ratownik musi przebiec przez płomień, powinien zarzucić na siebie koc, płaszcz, kołdrę i w momencie wskoczenia w ogień wstrzymać na potrzebny czas oddech. Oczywiście, ideałem jest okrycie się materiałem niepalnym lub trudno palnym. Zawsze dobrze jest oblać okrycie wodą. Zapaloną czy nawet tlącą się odzież trzeba natychmiast z siebie zrzucić, nie należy próbować gaszenia jej na sobie. Można też, jeśli istnieją warunki, oblać się wodą lub zanurzyć w wodzie. Sposoby te są szczególnie zalecane, jeśli paląca się odzież parzy ciało. W zamoczonym ubraniu należy czekać pomocy lekarza. Oblanie czy zanurzenie oparzonego ciała w zimnej wodzie może w wielkim stopniu złagodzić następstwa oparzenia, zaś odkrywanie kawałków przypalonego ubrania może poważnie zwiększyć ranną powierzchnię skóry i pogorszyć stan oparzenia.


57

Po ugaszeniu płomieni choremu należy zapewnić spokój i nie zdejmować z niego odzieży ani materiału, którym duszono ogień. W wielu miejscach tkanina może przykleić się do skóry i oderwanie jej niepotrzebnie odsłoni ranną powierzchnię. Odkryte miejsca oparzone należy osłonić jedynie jałowymi opatrunkami. Przy oparzeniach nie wolno stosować środków silnie koagulujących, a więc wytwarzających strup, takich jak spirytus czy tanina. Nieprzestrzeganie podanych zaleceń może doprowadzić do powstania brzydkich, szpecących blizn, a niekiedy przykurczów skóry. W żadnym wypadku nie należy nakładać na oparzoną skórę olejów i maści, gdyż ich działanie przeciwbólowe i ochronne jest wątpliwe, za to w wysokim stopniu utrudniają one oczyszczenie. 4.7.2. Pytania sprawdzające Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń. 1. Zdefiniuj pierwszą pomoc? 2. Kiedy należy udzielić pierwszej pomocy? 3. Wymień procedury udzielania pierwszej pomocy? 4. Dzwoniąc po pogotowie ratunkowe jakie należy podać istotne informacje? 5. Co należy wykonać w przypadku braku tętna u poszkodowanego? 6. Jakie są podstawowe zadania ratownika w stosunku do osoby poszkodowanej? 7. Jakich czynności należy dokonać rozpoczynając sztuczne oddychanie? 8. Jakich czynności należy dokonać w przypadku poranienia się narzędziem ostrym

(skaleczenie)? 9. Jakie urządzenia stwarzają niebezpieczeństwa w czasie pracy w miejscu pracy? 10. Jakie są zasady udzielania pierwszej pomocy przy krwotokach? 11. Jakie są zasady postępowania z oparzeniami drugiego stopnia? 4.7.3. Ćwiczenia Ćwiczenie 1

Pracownik wykonując swoja pracę źle się poczuł, zasłabł i spadł z podestu. Wskaż czynności, które należy wykonać, aby pomóc poszkodowanej osobie.


Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś: 1) wskazać poszczególne etapy udzielania pierwszej pomocy, 2) wskazać co należy sprawdzić, aby ocenić stan zdrowia poszkodowanego w wypadku, 3) wskazać jakie informacje należy podać wzywając pogotowie, 4) zaprezentować efekty wykonania zadania, 5) dokonać analizy skuteczności udzielania pierwszej pomocy.



58

Ćwiczenie 2 Wskaż poprawną odpowiedź z poniższych możliwości.

Karta pracy – ćwiczeń 1. Pierwszą pomocą nazywamy:

a) uratowanie poszkodowanego, b) tamowanie krwi, c) wszystkie czynności wykonywane przez osobę udzielającą tej pomocy do chwili

przybycia pogotowia. 2. Wzywając pogotowie do osoby poszkodowanej należy poinformować o tym, że:

a) poszkodowany żyje, b) nastąpił wypadek, wskazać gdzie się wydarzył, ile osób jest poszkodowanych oraz kto

wzywa pomoc, c) poszkodowany poniósł obrażenia.

3. W gastronomii niebezpieczeństwo stwarzają: a) maszyny i urządzenia, które wykorzystuje w swojej pracy asystentka stomatologiczna, b) tylko prąd, c) tylko budynki. Sposób wykonania ćwiczenia


1) dokonać analizy zdań, 2) wskazać poprawne odpowiedzi, 3) zaprezentować odpowiedzi na forum grupy.

Wyposażenie stanowiska pracy: – karta pracy – ćwiczeń, – przybory do pisania, – literatura z rozdziału 6 poradnika dla ucznia. Ćwiczenie 3 Zaprezentuj sposób udzielania pomocy osobie poparzonej w czasie pracy.


1) dokonać analizy pracy danego zawodu, 2) wskazać metody unikania oparzeń w czasie pracy, 3) opisać jak należy pomóc osobie poparzonej, 4) przedstawić inscenizację jak należy poparzonego ratować, 5) zaprezentować efekty pracy na forum grupy.

Wyposażenie stanowiska pracy: – fantom, – przybory do pisania, – materiały opatrunkowe, kran z wodą, – literatura z rozdziału 6 poradnika dla ucznia.


59

4.7.4. Sprawdzian postępów Czy potrafisz: Tak Nie 1) zdefiniować pojęcie pierwszej pomocy? 2) określić kiedy należy udzielić pierwszej pomocy? 3) wyliczyć etapy udzielania pierwszej pomocy? 4) wskazać obowiązki pracodawcy w chwili powstania wypadku

w miejscu pracy? 5) wskazać jakie urządzenia stwarzają niebezpieczeństwo w czasie

pracy? 6) określić zasady udzielania pierwszej pomocy przy krwotokach?


60

4.8. Wymagania dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska

4.8.1. Materiał nauczania

Rozpatrując znaczenie bezpieczeństwa przeciwpożarowego należy najpierw zdefiniować cały proces palenia, na który składa się kilka czynników. Ogólnie można powiedzieć, że palenie jest łączeniem się materiału z tlenem przy wydzielaniu ciepła i przeważnie świecenia (może występować palenie bezpłomieniowe, tzw. tlenie się, np. hałdy węgla, stogi siana itp.). Aby nastąpił proces palenia, potrzebne są trzy czynniki: materiał palny, tlen (powietrze), inicjator zapłonu. W tej sytuacji, jeżeli istnieje odpowiednia ilość materiału palnego, zapewniony jest dopływ powietrza i nastąpił zapłon, proces palenia może trwać, a w miarę rozkładania się materiału palnego na palne produkty spalania rozszerza się aż do postaci pożaru. Odnosi się to wyłącznie do procesu nie kontrolowanego [1 s. 6].

W razie pożaru urządzeń elektrycznych pierwszą czynnością jest wyłączenie ich spod napięcia. W akcji gaśniczej stosuje się gaśnice pianowe lub śniegowe. Wyróżniamy następujące rodzaje pożarów:

Ze względu na rodzaj paliwa oraz sposobu jego spalania możemy wyróżnić 5 grup pożarów: a – Pożary ciał stałych pochodzenia organicznego, przy spalaniu których obok innych zjawisk

powstaje zjawisko żarzenia. np,: drewno, papier, węgiel, tworzywa sztuczne, tkaniny, słoma,

b – Pożary cieczy palnych i substancji stałych topiących się wskutek ciepła wytwarzającego się przy pożarze. np.,: benzyna, alkohole, aceton, eter, oleje, lakiery, tłuszcze, parafina, stearyna, pak, smoła, naftalen,

c – Pożary gazów. np,: metan, d – Pożary metali. np,: magnez, sód, uran, e – Pożary instalacji i urządzeń elektrycznych, pojazdów samochodowych. Jak się zachować, co robić – gdy zauważymy pożar? – nie wpadać w panikę, tylko zachować spokój, – schylić się i poruszać blisko ściany, ponieważ dym i gaz trujący znajdują się pod sufitem, – włączyć alarm, – zadzwonić po Straż Pożarną (tel. 998).

Nie tylko w czasie np. pożaru w miejscu pracy pracownik może ulec wypadkowi, ale również może się to stać w czasie wykonywania pracy lub w drodze do pracy lub z pracy. Wtedy bardzo ważnym elementem jest cała akcja powypadkowa, a przede wszystkim akcja udzielenia pierwszej pomocy poszkodowanemu pracownikowi.

Przy gaszeniu zarodków pożaru należy podjąć następujące działania: – odciąć dopływ powietrza do pomieszczeń przez zamknięcie drzwi, – usunąć z otoczenia ogniska zapalnego wszystkie łatwopalne materiały, aby stworzyć

niepalną barierę na drodze pożaru, – dotrzeć do źródła ognia z dostępnymi środkami gaśniczymi, – stłumić pożar koncentrując się na źródle ognia, a nie na płomieniach.

Duże zakłady, w których stopień zagrożenia pożarowego jest większy, powinny być wyposażone w wodną instalację przeciwpożarową z wężami gaśniczymi.


61

Podczas pożaru w silnie zadymionych pomieszczeniach należy się czołgać lub poruszać w zgiętej pozycji, gdyż zazwyczaj przy podłodze gromadzi się najwięcej powietrza do oddychania [6, s. 97]. O powodzeniu akcji gaśniczej decyduje szybkość podejmowanych działań, gdyż w ciągu kilku minut pożar osiąga groźne rozmiary. Dlatego niezależnie od własnych działań należy zawsze wezwać najbliższą jednostkę straży pożarnej przez telefon alarmowy umieszczony w widocznym miejscu znanym pracownikom.

Równocześnie ze zgłoszeniem pożaru straży należy prowadzić akcję ratowniczo-gaśniczą we własnym zakresie pod kierunkiem najstarszego funkcją pracownika.

W pierwszej kolejności: – ewakuuje się osoby z miejsca pożaru drogami komunikacyjnymi lub w razie potrzeby

ewakuacyjnymi, – wyłącza dopływ prądu i gazu do zagrożonej strefy.

Do udziału w akcji ratowniczo – gaśniczej są zobowiązani wszyscy pracownicy bez względu na zajmowane stanowisko według poleceń osoby kierującej akcją.

O powodzeniu akcji w dużym stopniu decydują: – rozeznania zagrożeń pożarowych występujących w zakładzie, – przeprowadzone szkolenia przeciwpożarowe załogi, – znajomość zasad postępowania w razie pożaru, – dostępność i sprawność sprzętu gaśniczego, – umiejętność posługiwania się sprzętem gaśniczym [6, s. 98].

Państwowa Straż pożarna (PSP) działa na mocy ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r., opublikowanej w DzU z 2002 r., nr 147, poz. 1230. Główne zadania PSP: – organizacja i prowadzenie akcji ratowniczych w czasie pożarów, klęsk żywiołowych oraz

innych zagrożeń, – rozpoznawanie istniejących zagrożeń pożarowych, – nadzór nad przestrzeganiem obowiązujących w kraju przepisów przeciwpożarowych

[6, s. 99]. Obecnie zadania PSP znacznie wykraczają poza tradycyjne gaszenie pożarów. Uczestniczy

ona w likwidacji zagrożeń i katastrof budowlanych, komunikacyjnych oraz awarii związanych z zanieczyszczeniem środowiska [6, s. 100]. Przeciwdziałanie powstania procesu palenia polega przede wszystkim na realizowaniu odpowiednich przedsięwzięć organizacyjno – technicznych, działalności kontrolno –prewencyjnej oraz instruktażowo – szkoleniowej. Wszystkie stosowane środki gaśnicze przede wszystkim odcinają tlen do źródła ognia, a niektóre z nich dodatkowo schładzają palący się materiał. Do powszechnie stosowanych środków gaśniczych zaliczamy wodę, pianę gaśniczą, dwutlenek węgla, proszki gaśnicze i inne.

Gaśnice to urządzenie (najczęściej przenośne) służące do gaszenia pożarów. Mniejsze gaśnice stosuje się w samochodach, większe w obiektach publicznych i przemysłowych. Istnieją także tzw. agregaty gaśnicze złożone z jednej lub więcej dużych gaśnic, umieszczonych na dwukołowym podwoziu i zaopatrzonych we wspólną dyszę. Gaśnice mają kolor czerwony. Jedynym wyjątkiem jest gaśnica śniegowa, która może mieć także kolor srebrny. Każda gaśnica posiada etykietę opisującą jej przeznaczenie i sposób użycia. Prawidłowo zamontowana gaśnica, musi być umieszczona na specjalnym zaczepie do haka na ścianie, bądź umieszczona w objemce na podłodze. Podstawowym środkiem gaśniczym jest woda, która z uwagi na bardzo wysokie ciepło właściwe oraz ciepło parowania – wylana na palący się materiał wytwarza dużą ilość pary wodnej, która odcina dopływ tlenu do ogniska pożaru. Z uwagi jednak na swoje właściwości


62

fizykochemiczne, woda nie nadaje się, a wręcz nie może być stosowana do gaszenia niektórych palących się materiałów i urządzeń. Nie wolno gasić wodą przede wszystkim: – materiałów wchodzących z nią w reakcje chemiczne, jak np. karbid, sód, potas, fosfor, – palnych produktów ropopochodnych lżejszych od wody, jak różnego rodzaju benzyny,

oleje napędowe, oleje opałowe, – instalacji elektrycznych pod napięciem, urządzeń lub maszyn, które nie zostały wyłączone

spod napięcia, z uwagi na to, że woda będąc dobrym przewodnikiem prądu może spowodować porażenie elektryczne lub dalsze zwarcia [1, s. 9]. Ze względu na zawartość środka gaśniczego dzieli się gaśnice na:

– gaśnice proszkowe są do gaszenia pożarów z grupy A, B, i C albo B, C w zależności od rodzaju użytego proszku. Możliwe jest także gaszenie urządzeń elektrycznych pod napięciem, zwykle do 1000 V. Istnieją także gaśnice przeznaczone na wyższe napięcie,

– gaśnice śniegowe, – gaśnice pianowe, – gaśnice halonowe, – gaśnice tetrowe. Wszystkie gaśnice, po ich wyprodukowaniu, mają określony termin ważności podany na etykiecie fabrycznej, umieszczonej na gaśnicy. Po upływie terminu ważności gaśnica powinna być poddana przeglądowi przez instytucje lub osoby posiadające odpowiednie uprawnienia. Do zabezpieczania przeciwpożarowego dużych powierzchni, na których znajdują się znaczne ilości materiałów palnych, stosuje się agregaty gaśnicze [1, s. 13–17]. Dobór wyżej wymienionych parametrów zależy od: – powierzchni chronionej, – rodzaju chronionego materiału lub przeznaczenia obiektu, – obciążenia ogniowego chronionego obiektu. Ustalenia te winny być przeprowadzone przez właściwych specjalistów z zakresu ochrony przeciwpożarowej. Na pracodawcy ciąży obowiązek uzyskania tych informacji i ścisłego dostosowania się do tych ustaleń. Bardzo ważne jest aby odpowiednio wcześnie zapobiegać występowaniu pożaru w miejscu pracy. Do zapobiegania powstawaniu pożaru należy przestrzegać kilku zasad i wykonywać kilka czynności. 1. Czynności zabronione:

– używanie ognia otwartego, palenie tytoniu w miejscach niedozwolonych, odpowiednio oznakowanych (palenie tytoniu tylko w miejscach wyznaczonych – palarnie),

– podgrzewanie za pomocą otwartego ognia smoły i innych materiałów w odległości mniejszej niż 5m od budynku,

– palenie śmieci i odpadków w miejscu umożliwiającym zapalenie się sąsiednich obiektów lub materiałów palnych,

– przechowywanie materiałów palnych w odległości mniejszej niż 0,5 m od urządzeń, których powierzchnie zewnętrzne mogą nagrzewać się powyżej 100ºC,

– użytkowanie niesprawnych urządzeń elektrycznych, ustawianie bezpośrednio na podłożu palnym urządzeń grzewczych.

– stosowanie na osłony punktów świetlnych materiałów palnych, za wyjątkiem materiałów trudno zapalnych, jeżeli zostaną umieszczone w odległości, co najmniej 0,05 m od żarówki,


63

– instalowanie opraw oświetleniowych, wyłączników, przełączników, gniazd wtykowych, bezpośrednio na podłożu palnym, jeżeli ich konstrukcja nie zabezpiecza podłoża przed zapaleniem,

– składowanie jakichkolwiek materiałów i przedmiotów na drogach ogólnej komunikacji, służących ewakuacji,

– zamykanie wyjść ewakuacyjnych oraz blokowanie dróg ewakuacyjnych w sposób uniemożliwiający ich natychmiastowe użycie,

2. Uniemożliwianie lub ograniczanie dostępu do: – hydrantów, podręcznego sprzętu gaśniczego, – urządzeń uruchamiających i sterujących instalacjami wpływającymi na stan

bezpieczeństwa pożarowego budynku, – wyjścia ewakuacyjnego, – wyłącznika głównego prądu i tablic elektrycznych.

3. Używanie i przechowywanie materiałów niebezpiecznych pożarowo w niedozwolonej ilości. – ciecze palne o temperaturze zapłonu powyżej 55 stopni, – gazy palne, – ciała stałe itd.

4. W budynku należy: – umieścić w miejscach i pomieszczeniach ogólnie dostępnych wykazy telefonów

alarmowych oraz instrukcję postępowania na wypadek pożaru. a) Zgodnie z aktualnie obowiązującymi Polskimi Normami oznakować:

– drogi, wyjścia i kierunki ewakuacji, – miejsca usytuowania urządzeń alarmowych przeciwpożarowych (ręcznych

przycisków pożarowych), – lokalizację przeciwpożarowego wyłącznika prądu elektrycznego, – miejsca, w których znajduje się podręczny sprzęt gaśniczy oraz hydranty,

b) Wykonywać okresowo następujące czynności: – przeprowadzić pomiary rezystancji izolacji przewodów roboczych instalacji

elektrycznej, co najmniej raz na 5 lat, – przeprowadzić badanie instalacji odgromowej co najmniej raz na 5 lat, – przegląd stanu technicznego i badanie szczelności instalacji gazowej raz w roku, – przegląd podręcznego sprzętu gaśniczego nie rzadziej niż raz w roku.

Sprawdzenie ciśnienia wyrzutnika środka gaśniczego (gaśnice proszkowe), waga środka gaśniczego (gaśnice CO2). Zgodnie z instrukcją fabryczną, w określonym czasie przez producenta dokonać legalizacji zbiornika gaśnicy i przeładować środek gaśniczy.

W każdym zakładzie pracy powinny być odpowiednie oznaczenia informacyjne, które pomogą pracownikom w razie akcji ratowniczej lub ostrzegą przed niebezpieczeństwem.


64

Tabela 3. Znaki informacyjne [8]

Palenie tytoniu zabronione

Alarmowy sygnalizator akustyczny

Zakaz używania otwartego ognia - palenie tytoniu zabronione

Drabina pożarowa

Zakaz gaszenia wodą

Kierunek do miejsca rozmieszczenia sprzętu pożarniczego lub urządzenia ostrzegającego

Nie zastawiać

Kierunek do miejsca rozmieszczenia sprzętu pożarniczego lub urządzenia ostrzegającego

Zestaw sprzętu pożarowego

Uruchamianie ręczne

Hydrant wewnętrzny

Niebezpieczeństwo pożaru - materiały łatwopalne

Gaśnica

Materiały utleniające

Telefon do użycia w stanie zagrożenia

Niebezpieczeństwo wybuchu - materiały wybuchowe

Tabela 4. Wybrane znaki ewakuacyjne [8]

Kierunek drogi ewakuacyjnej

Kierunek drogi ewakuacyjnej

Kierunek drogi ewakuacyjnej Wyjście ewakuacyjne

Drzwi ewakuacyjne

Drzwi ewakuacyjne

Przesunąć w celu otwarcia

Kierunek do wyjścia drogi w lewo

Kierunek do wyjścia drogi w prawo

Kierunek do wyjścia do drogi ewakuacyjnej schodami w dół w lewo

Kierunek do wyjścia do drogi ewakuacyjnej schodami w dół w prawo

Kierunek do wyjścia do drogi ewakuacyjnej schodami w górę w lewo


65

Kierunek do wyjścia do drogi ewakuacyjnej schodami w górę w prawo

Pchać aby otworzyć

Ciągnąć aby otworzyć

Stłuc aby uzyskać dostęp

Klucz do wyjścia ewakuacyjnego znajduje się

Miejsce zbiórki do ewakuacji

Pojemnik z maskami ucieczkowymi

Rękaw ratowniczy

Drabina ewakuacyjna

Telefon alarmowy do wezwania pierwszej pomocy

Pierwsza pomoc

Ciągnąć

Pchać

Wyjście EXIT

Emergency EXIT

EXIT

Droga ewakuacyjna

Wyjście awaryjne

Okno ewakuacyjne

Uwaga stopień

Pchać aby otworzyć

Ciągnąć aby otworzyć

Uwaga próg

Kierunek do wyjścia drogi ewakuacyjnej w górę w prawo

Kierunek do wyjścia drogi ewakuacyjnej schodami w dół w prawo

Kierunek do wyjścia drogi ewakuacyjnej schodami w dół w lewo

Kierunek do wyjścia drogi ewakuacyjnej schodami w górę w lewo

Kierunek do wyjścia drogi ewakuacyjnej schodami w górę w prawo

Kierunek do wyjścia drogi ewakuacyjnej dla niepełnosprawnych w prawo

Kierunek do wyjścia drogi ewakuacyjnej dla niepełnosprawnych w lewo

Kierunek do wyjścia drogi ewakuacyjnej w dół

Kierunek do wyjścia drogi ewakuacyjnej w górę

Kierunek do wyjścia drogi ewakuacyjnej w dół w prawo

Kierunek do wyjścia drogi ewakuacyjnej w dół w lewo

Kierunek do wyjścia drogi ewakuacyjnej w górę w lewo

Uwaga niski strop


66

Aby zapobiegać pożarom każdy pracownik bez względu na zajmowane stanowisko powinien: 1) znać zagrożenie pożarowe budynku i na stanowisku pracy oraz sposoby przeciwdziałania

możliwości powstania pożarów, 2) znać i przestrzegać przepisy przeciwpożarowe, 3) znać zasady postępowania w przypadku powstania pożaru, 4) orientować się w rozmieszczeniu podręcznego sprzętu gaśniczego i urządzeń

przeciwpożarowych, a także posiadać umiejętność obsługi podręcznego sprzętu gaśniczego,

5) znać warunki przeprowadzenia sprawnej ewakuacji osób i mienia, 6) w razie powstania pożaru brać czynny udział w akcji ratowniczej – gaśniczej

i podporządkować się poleceniom kierującego akcją, 7) brać udział w szkoleniach przeciwpożarowych, 8) niezwłocznie zgłaszać usterki mogące spowodować pożar osobom odpowiedzialnym za

bezpieczeństwo pożarowe w budynku, 9) przestrzegać obowiązujące przepisy zawarte w instrukcji bezpieczeństwa pożarowego. Każdy pracodawca powinien zaznajomić pracowników z przepisami przeciwpożarowymi. Szkolenie w zakresie ochrony przeciwpożarowej ma na celu zapoznanie pracowników z obowiązkami i zadaniami w zakresie zapobiegania powstawaniu pożaru oraz zadaniami na wypadek powstania pożaru. Po szkoleniu każdy pracownik powinien znać: 10) zagrożenie pożarowe występujące w budynku, 11) przyczyny powstawania i rozprzestrzeniania się pożarów, 12) przepisy przeciwpożarowe, 13) miejsca rozmieszczenia, przeznaczenie oraz obsługę podręcznego sprzętu gaśniczego, 14) zasady postępowania na wypadek pożaru i zadania poszczególnych pracowników.

Podstawowe zasady BHP w jednym ze szpitali są następujące: Podstawowym krokiem jest krok zapobiegawczy, którego należy przestrzegać przede

wszystkim aby nie dopuścić do powstania pożaru. Kroki zapobiegawcze

Każdy pracownik powinien zasięgnąć informacji na temat zagrożenia pożarowego na jego stanowisku pracy i w najbliższym otoczeniu.

Stanowisko pracy powinno być utrzymane w należytym porządku. Materiały łatwopalne nie mogą znajdować się w pobliżu urządzeń elektrycznych, piecyków czy innych źródeł ognia.

Należy surowo przestrzegać zakazu palenia. Do wyrzucania zapałek i niedopałków papierosów należy stosować niepalne popielniczki. Zawartość popielniczek należy wyrzucać nie do worków na śmieci, lecz do specjalnych niepalnych przykrywanych pojemników. Urządzenia – sprzęty do gotowania i ogrzania mogą być używane tylko i wyłącznie za wyraźnym pozwoleniem dyrekcji szpitala.

Należy unikać otwartego ognia. Zapalanie świeczek możliwe tylko pod odpowiednim nadzorem. Wszelkie usterki urządzeń elektrycznych, przeciwpożarowych oraz gazowych należy niezwłocznie zgłosić przełożonemu, bądź też bezpośrednio osobie odpowiedzialnej za ochronę przeciwpożarową.

Drogi ewakuacyjne, jak również schody, korytarze powinny być zawsze w pełni dostępne. Drzwi automatyczne prowadzące do specjalnych pomieszczeń oraz do klatek schodowych

nie mogą być blokowane ani w żaden inny sposób unieruchamiane. Wyjścia awaryjne powinny być w każdej chwili dostępne.


67

Każdy pracownik szpitala powinien znać numer telefonu alarmowego, dokładne rozmieszczenie gaśnic oraz usytuowanie dróg ewakuacyjnych.

Nie tylko w szpitalu ale w każdym zakładzie pracy powinny znajdować się również apteczki pierwszej pomocy, które powinny zawierać: 1) koc termiczny (ratunkowy) w ilości 2 sztuki, 2) aparat do sztucznego oddychania w ilości 2 sztuki, 3) chusta trójkątna w ilości 2 sztuki, 4) nożyczki w ilości 1 sztuka, 5) chusteczki higieniczne w ilości 1 opakowanie, 6) opaska dziana (bandaż) – 400 cm na 5 cm w ilości 10 sztuk, 7) opaska dziana (bandaż) – 400 cm na 10 cm w ilości 5 sztuk, 8) opaska dziana (bandaż) – 400 cm na 15 cm w ilości 2 sztuki, 9) kompres opatrunkowy – 10 cm na 10 cm w ilości 5 opakowań, 10) plaster na szpulce w ilości 2 sztuki, 11) zestaw plastrów z opatrunkiem w ilości 1 opakowanie, 12) rękawiczki jednorazowe, foliowe w ilości 2 pary, 13) agrafka w ilości 3 sztuki, 14) wata w ilości 1 opakowanie, 15) zimny kompres w ilości 1 opakowanie, 16) rękawiczki jednorazowe latex w ilości 2 pary, 17) instrukcja udzielania pierwszej pomocy w ilości 2 sztuki [10]. Postępowanie podczas pożaru

Każdy pracownik, który zauważy ogień niemożliwy do ugaszenia kocem poprzez odcięcie tlenu, polanie wodą czy też zastosowanie urządzeń gaśniczych, jest zobowiązany do: 1) natychmiastowego zgłoszenia pożaru, 2) ostrzeżenia osób i współpracowników będących w niebezpieczeństwie oraz ich

ewentualnego ulokowania w bezpiecznym miejscu. Kolejnym ważnym elementem w dziedzinie BHP jest: Zwalczanie ognia 1) ochrona dróg oddechowych przed dymem poprzez stosowanie zwilżonych chusteczek

oraz poruszania się w dolnych partiach w pomieszczeniach o dużym stopniu zadymienia, 2) zamknięcia palących się pomieszczeń w przypadku gdy samodzielne próby zwalczania

ognia okazują się bezskuteczne, 3) usunięcia z zagrożonego terenu materiałów, przedmiotów niebezpiecznych, łatwopalnych

i innych grożących wybuchem, o ile się samemu nie naraża na niebezpieczeństwo, 4) pozostanie na swoim stanowisku pracy w przypadku nie brania udziału w akcji gaśniczej, 5) zamknięcia okien w pomieszczeniach znajdujących się bezpośrednio nad ogniskiem

pożaru, 6) używanie tylko udostępnionych przez kierownictwo akcji wind, zajętych i sterowanych

ręcznie przez wyznaczonego pracownika służb technicznych. Postępowanie podczas ewakuacji

Po sygnałach alarmowych należy niezwłocznie: 1) poinformować współpracowników o zagrożeniu, 2) zakończyć w miarę możliwości czynności rutynowe, 3) zakończyć odwiedziny i odesłać pacjentów do łóżek.


68

Ze względu na to, że użytkownikami obiektów szpitalnych są niejednokrotnie osoby ograniczonej zdolności poruszania się, konieczne jest zagwarantowanie w nich szczególnego poziomu bezpieczeństwa. W sytuacji wybuchu pożaru w budynku szpitalnym konieczne jest, podobnie jak w innych typach obiektów, natychmiastowa ewakuacja wszystkich użytkowników strefy zagrożonej. Wielu chorych nie może ewakuować się samodzielnie. Muszą oni być wywożeni na wózkach inwalidzkich lub wręcz na szpitalnych łóżkach. Wykluczone jest w takich warunkach przyjęcie typowego scenariusza ewakuacyjnego, w którym główną drogę ucieczki stanowi klatka schodowa. Niezbędne staje się stworzenie możliwości bezpiecznej ewakuacji poziomej w obrębie jednej kondygnacji. Rozwiązanie tego typu pociąga za sobą konieczność podziału każdej kondygnacji szpitala na minimum dwie strefy pożarowe. Utworzone strefy pożarowe muszą zostać wyposażone w urządzenia, które w trakcie ewakuacji nie dopuszczą do zadymienia dróg ewakuacyjnych strefy zagrożonej oraz do przedostania się ognia lub dymu do stref sąsiednich.

Pomieszczenia można opuszczać dopiero po sygnale do ewakuacji. Ewakuacja następuje tylko pod przewodnictwem osoby poinformowanej o drodze i celu

ewakuacji. Należy poruszać się tylko i wyłącznie drogami wyznaczonymi przez kierownictwo akcji, używanie niedozwolonych wind jest zabronione. Po ulokowaniu pacjentów w bezpiecznym miejscu personel opuszcza sprawnie zagrożone pomieszczenia starając się zabrać w miarę możliwości dokumentacje medyczną. Po ewakuacji należy sprawdzić liczbę pacjentów i personelu. Fakt opuszczenia poszczególnych pomieszczeń należy zgłosić kierownictwu akcji ratowniczej.

Służby, które należy natychmiast powiadomić w przypadku alarmu: 1) straż pożarna, 2) pogotowie ratunkowe, 3) policja, 4) służby techniczne, 5) kierownictwo szpitala, 6) kierownictwo personelu medycznego, 7) kierownictwo personelu pomocniczego, 8) kierownictwo pozostałych służb.

Podstawowym zadaniem w działalności firmy jest eliminacja lub minimalizacja skutków ubocznych oddziaływania na środowisko, zapobieganie wypadkom przy pracy, chorobom zawodowym i awariom. Ochrona środowiska i ochrona pracy odgrywają szczególną rolę w bieżącej działalności oraz planach rozwojowych zakładów, ze względu na ich lokalizację oraz specyficzny charakter i asortyment produkcji. Sprawy środowiska, bezpieczeństwa i zdrowia pracowników traktowane są priorytetowo, a odpowiedzialność w tych obszarach jest podstawowym obowiązkiem kierownictwa oraz pracowników na wszystkich poziomach organizacyjnych.

Ochrona środowiska ma duże znaczenie w miejscu pracy i spełnia odpowiednie zadania: 1) działanie związane z zapobieganiem awariom i wypadkom, 2) z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy, bezpieczeństwa procesowego i ochrony

przeciwpożarowej, 3) organizacyjno – techniczne związane z gospodarką odpadami opartą na zasadach

międzynarodowych, w tym wdrożenie odzysku i recyklingu, 4) wyeliminowanie energetycznych źródeł emisji i wdrożenia nowego systemu zaopatrzenia

w energię cieplną. Na nasze zdrowie każdego dnia wpływa wiele różnych czynników: środowisko, otoczenie społeczne, tryb życia oraz nasze własne zachowanie.


69

Rozwój cywilizacji niesie za sobą degradacje środowiska naturalnego, zatem konieczne jest podejmowanie działań mających na celu jego ochronę. Zasady ochrony środowiska reguluje ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska. Ustawa ta określa środowisko jako ogół elementów przyrodniczych, w szczególności powierzchnia ziemi, łącznie z glebą, kopaliny, wody, powietrze, świat roślinny i zwierzęcy, a także krajobraz, znajdujących się zarówno w stanie naturalnym, jak też przekształconych w wyniku działalności człowieka. Często również jako element środowiska traktowane są dobra materialne, zabytki architektury i kultury, a według niektórych koncepcji można zaliczyć przynajmniej część środowiska pracy.

Działalność ludzka, głównie gospodarcza, powoduje pewne uciążliwości dla środowiska, jego zagrożenia i zanieczyszczenia. Uciążliwościami tymi mogą być zjawiska fizyczne lub stany utrudniające życie albo dokuczliwe dla otaczającego środowiska, zwłaszcza hałas, wibracje, zanieczyszczenie powietrza, zanieczyszczenie odpadami. Wymienione zjawiska lub stany kwalifikuje się jako uciążliwości szkodliwe dla środowiska, jeżeli występują w natężeniu utrudniającym życie, także jeżeli są dokuczliwe w stopniu powodującym zagrożenie zdrowia ludzi, uszkodzenie lub zniszczenie środowiska. Obowiązek eliminowania lub ograniczania uciążliwości obciąża jednostki organizacyjne i osoby fizyczne, prowadzące działalność gospodarczą. Zobowiązane są one stosować technologie i rozwiązania techniczne stwarzające jak najmniejsze uciążliwości dla środowiska oraz stosować urządzenia ochronne.

Duże znaczenie w miejscu pracy ma odpowiednie przechowywanie odpadów i składowanie produktów oraz sortowanie odpadów. Jednym z zagrożeń wynikających ze złego przechowywania i sortowania odpadów może być pożar, wypadek w pracy oraz rozwój pasożytów, gryzoni. Dlatego tak ważne jest usunięcie odpadów z obszarów roboczych. Znaczna część procesu przetwarzania odpadów wiąże się ze zbyt dużą ilością czynności niezbędnych do zagospodarowania odpadów. Dlatego należy dążyć do ograniczenia czasu poświęconego na zagospodarowanie odpadów – przyjąć optymalną metodę ich unieszkodliwiania. Właściwa gospodarka odpadami to redukcja ryzyka w miejscu pracy i jednocześnie poprawa ogólnej kondycji firmy. Sprawdzoną metodą jest ich odpowiednie segregowanie.

Inne elementy ochrony środowiska w miejscu pracy to: 1) używanie przedmiotów wielokrotne użytku, 2) unikanie opakowań z materiałów problemowych, takich jak np. PCV, ze zmiękczonych

tworzyw piankowych, 3) korzystanie w trakcie zakupu z toreb tekstylnych i siatek, 4) odstawianie do miejsc specjalnych odpady niebezpieczne takie jak zużyte akumulatory,

baterie, świetlówki, 5) odpowiednia utylizacja sprzętu elektronicznego, elektrycznego. Jednym z ważnych kroków prowadzących do zminimalizowania zanieczyszczenia środowiska jest poszanowanie energii i wody. Nie należy korzystać z tych źródeł, jeżeli nie jest to niezbędne. Ważne jest odpowiednie oświetlenie miejsca pracy, w tym szczególnie efektywne wykorzystanie światła dziennego. Sprzyja temu odpowiednie ustawienie blatu produkcyjnego przy źródle światła dziennego, np.: przy oknie.


70

4.8.2. Pytania sprawdzające Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń. 1. Co zaliczamy do powszechnie stosowanych środków gaśniczych? 2. Co jest podstawowym środkiem gaśniczym? 3. Jakich materiałów nie wolno gasić wodą? 4. Jakie znaki informacyjne o możliwości ewakuacji powinny znajdować się w każdym

zakładzie pracy? 5. Jakie znaki ostrzegawcze powinny znajdować się w zakładzie pracy? 6. Jakie elementy są niezbędne, aby zapobiegać powstawaniu pożaru? 7. Jakie są procedury, gdy dojdzie do pożaru w zakładzie pracy? 8. Jakie oznaczenia literowe środków gaśniczych są stosowane? 4.8.3. Ćwiczenia Ćwiczenie 1 Scharakteryzuj poszczególne znaki informacyjne i ostrzegawcze.


a)

b)

c)

d)

e)

f)


71


Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś: 1) rozróżnić, które znaki są informacyjne, a które ostrzegawcze, 2) nazwać i scharakteryzować poszczególne rysunki, 3) zaprezentować charakterystykę znaków, 4) wskazać miejsce poszczególnych znaków w każdym zakładzie pracy, 5) dokonać analizy, czy poszczególne znaki są niezbędne w miejscu pracy.


– karta pracy – ćwiczeń, – przybory do pisania, – literatura z rozdziału 6 poradnika dla ucznia. Ćwiczenie 2

Określ czynności powodujące zapobieganie powstawaniu pożaru w miejscu pracy.


Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś: 1) określić czynności zapobiegające powstawaniu pożaru, 2) zaprezentować efekty wykonania zadania, 3) dokonać analizy swojej pracy oraz zaprezentować swoje zdanie na forum grupy.


– przybory do pisania, – arkusz papieru, – literatura z rozdziału 6 poradnika dla ucznia.

Ćwiczenie 3 Wskaż przyczyny występowania pożarów w miejscu pracy.



1) zdefiniować pojęcie pożaru, 2) zidentyfikować możliwe przyczyny powstawania pożaru, 3) ocenić możliwości unikania pożarów w miejscu pracy, 4) dokonać oceny poprawności wykonanego zadania.



72

Ćwiczenie 4 Wylicz jakie służby należy powiadomić w chwili wystąpienia pożaru.


Aby wykonać ćwiczenie, powinieneś: 1) określić zasady bhp i ppoż panujące w zakładzie pracy, 2) wskazać dlaczego należy przestrzegać zasad bhp i ppoż w miejscu pracy, 3) określić co, należy zrobić w chwili gdy nastąpi pożar w miejscu pracy, 4) przedstawić efekty pracy na forum grupy.


– przybory do pisania, – arkusz papieru, – literatura z rozdziału 6 poradnika dla ucznia. 4.8.4. Sprawdzian postępów Czy potrafisz: Tak Nie 1) wskazać przyczyny pożarów w miejscu pracy? 2) określić znaczenia ochrony środowiska w miejscu pracy? 3) wskazać znaczenie oznakowania ewakuacyjnego w miejscu

pracy? 4) scharakteryzować znaki informacyjne i ewakuacyjne w miejscu pracy?


73

5. SPRAWDZIAN OSIĄGNIĘĆ INSTRUKCJA DLA UCZNIA 1. Przeczytaj uważnie instrukcję. 2. Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi. 3. Zapoznaj się z zestawem zadań testowych. 4. Test pisemny zawiera 20 zadań i sprawdza Twoje wiadomości z zakresu przepisów

bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska. 5. Udzielaj odpowiedzi tylko na załączonej karcie odpowiedzi. Wskaż tylko jedną odpowiedź

prawidłową. W przypadku pomyłki należy błędną odpowiedź zaznaczyć kółkiem, a następnie ponownie zakreślić odpowiedź prawidłową znaczkiem X.

6. Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania. 7. Kiedy udzielenie odpowiedzi będzie Ci sprawiało trudność, wtedy odłóż jego rozwiązanie

na później i wróć do niego, gdy zostanie Ci wolny czas. 8. Na rozwiązanie testu pisemnego masz 45 minut.

Powodzenia! ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH 1. Obowiązkiem pracodawcy jest

a) prowadzenie częstych szkoleń z zakresu bhp. b) zapewnienie bezpieczeństwa i higienicznych warunków pracy. c) zapewnienie pracownikom wyżywienia. d) zapewnienie najnowocześniejszych wyposażeń w środki techniczne.

2. Jeśli pracownik ulegnie wypadkowi to powinien

a) po skończonej pracy iść do lekarza. b) dokonać sam oględzin rany – jeśli jest to mała rana. c) powiadomić przełożonego o zdarzeniu i okolicznościach zajścia i wezwać lekarza. d) powiadomić o zdarzeniu Państwową Inspekcję Pracy.

3. Maszyny i urządzenia techniczne, w które jest wyposażony zakład pracy powinny spełniać

następujące warunki a) powinny być najnowszej generacji. b) powinny być ładne i estetyczne. c) powinny być łatwe w obsłudze oraz ergonomiczne. d) powinny zapewnić bezpieczne i higieniczne warunki pracy oraz zabezpieczyć

pracownika przed urazami. 4. Praca z wadliwym lub niesprawnym sprzętem elektronicznym jest zagrożeniem

a) fizycznym. b) chemicznym. c) biologicznym d) społecznym


74

5. Wśród gaśnic rozróżnia się a) gaśnice różne w zależności od pożaru. b) tylko gaśnice pianowe. c) gaśnice pianowe, śniegowe, proszkowe, halonowe. d) tylko gaśnice proszkowe.

6. Nie wolno gasić wodą

a) instalacji elektrycznych pod prądem, palnych produktów ropopochodnych lżejszych od wody oraz materiałów wchodzących z wodą w reakcje chemiczne jak karbid, sód, potas, fosfor.

b) tylko urządzeń elektrycznych. c) płonących samochodów oraz maszyn i urządzeń. d) urządzeń gazowych.

7. Wypadkiem przy pracy jest a) zdarzenie ciężkie lub śmiertelne. b) zdarzenie nagłe, wywołane przyczyną zewnętrzną która powoduje uraz lub śmierć,

która nastąpiła w związku z pracą. c) zdarzenie nagłe wywołane pracą, które powoduje uraz lub śmierć u pracownika. d) utrata zdolności psycho-fizycznych.

8. Wypadki przy pracy grupyfikujemy na

a) wypadki zbiorowe, indywidualne. b) wypadki lekkie i ciężkie. c) wypadki śmiertelne, ciężkie, pozostałe wypadki (zbiorowe). d) wypadki zbiorowe, śmiertelne.

9. Pracodawca w razie zaistnienia wypadku

a) sporządza protokół powypadkowy, statystyczną kartę wypadkową oraz wpisać wypadek do rejestru wypadków.

b) sporządza tylko protokół powypadkowy. c) zapisuje wypadek w rejestrze wypadków. d) wypisuje pracownikowi kartę zgłoszenia do lekarza.

10. W razie wypadku należy wykonać następujące czynności udzielenia pierwszej pomocy

a) zrobić poszkodowanemu sztuczne oddychanie. b) zadzwonić szybko po karetkę lub inną pomoc. c) należy najpierw zabezpieczyć miejsce wypadku, wezwać fachową pomoc, dostarczyć

apteczkę pierwszej pomocy oraz ocenić stan zdrowia poszkodowanego. d) przenieść poszkodowanego w bezpieczne miejsce zapytać jak się poszkodowany czuje

i co się mu stało, czy potrzebna jest pomoc. 11. Wzywając pogotowie ratunkowe do poszkodowanego w wypadku należy poinformować

a) tylko co się stało. b) tylko ile osób zostało poszkodowanych. c) tylko co jest przyczyną wypadku oraz co się stało. d) należy poinformować co się stało, ile jest osób poszkodowanych, gdzie nastąpił

wypadek, w miarę możliwości podać rodzaj uszkodzeń ciała oraz kto informuje pogotowie.


75

12. Rozpoczynając sztuczne oddychanie metodą usta–usta należy a) wdychać powietrze w poszkodowanego aby przywrócić rytm tętna. b) ułożyć chorego na plecach na twardym podłożu, wdmuchiwać powietrze w usta

ratowanego, oraz uciskać co jakich czas klatkę piersiową, powtarzać zabieg kilka razy aż poszkodowany odzyska rytm serca.

c) uciskać mostek aby serce zaczęło bić bez wdychanie powietrza. d) wdychać powietrze w usta i uciskać co jakiś czas klatkę piersiową.

13. Zadaniem ochrony środowiska w miejscu pracy jest a) zapobieganie awariom i wypadkom w miejscu pracy. b) zapobieganie pożarom. c) nie ma znaczenie. d) wpływa na jakość wykonywanej pracy przez pracowników.

14. Pracodawca prowadzący szkolenia bhp dla pracowników ma obowiązek zapewnić

pracownikom a) warunki lokalowe oraz wykładowców i instruktorów, wyposażenie dydaktyczne oraz

programy szkoleniowe. b) warunki lokalowe. c) wykładowców i szkoleniowców. d) odpowiednie broszury i materiały bhp.

15. W razie zaistnienia w zakładzie pracy wypadku bezpośredni przełożony pracownika, który

uległ wypadkowi obowiązany jest a) zacząć dochodzenie kto spowodował wypadek lub co było przyczyną wypadku. b) niezwłocznie zabezpieczyć miejsce wypadku do czasu ustalenia jego okoliczności

i przyczyn. c) zamknąć zakład pracy. d) powiadomić policje.

16. Do czynników materialnych bhp zaliczamy a) budynki, maszyny, ogólne zabezpieczenie techniczne. b) środki finansowe. c) odzież. d) tylko urządzenia techniczne.

17. Czynniki niebezpieczne to czynniki których oddziaływanie

a) czasami może powodować uraz u pracownika. b) wpływa niebezpiecznie na psychikę pracownika w miejscu pracy. c) może prowadzić do urazu lub innego istotnego natychmiastowego pogorszenia stanu

zdrowia człowieka bądź do zejścia śmiertelnego. d) może prowadzić do pogorszenia stanu zdrowia pracownika.

18. Rozróżniamy następujące zagrożenia występujące w miejscu pracy

a) chemiczne, biologiczne, materialne, psychospołeczne. b) fizyczne, materialne, społeczne. c) fizyczne, biologiczne, psychologiczne. d) fizyczne, chemiczne, biologiczne, psychospołeczne.


76

19. Objawy wskazujące na konieczność wykonania masażu serca to a) obserwację ruchów klatki piersiowej i nasłuchiwaniu odgłosów wydawanych przy

oddychaniu. b) kontrolę tętna na tętnicy szyjnej. c) kontrolę tętna na przegubie lewej ręki. d) nasłuchiwać czy oddycha poszkodowany.

20. Oddychającego pracownika z wyczuwalnym tętnem jednak nieprzytomnego układamy w pozycji a) na wznak. b) siedzącej. c) na brzuchu. d) bocznej ustalonej.


77

KARTA ODPOWIEDZI Imię i nazwisko.......................................................................................... Przestrzeganie przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska Zakreśl poprawną odpowiedź.

Nr zadania Odpowiedź Punkty

1 a b c d 2 a b c d 3 a b c d 4 a b c d 5 a b c d 6 a b c d 7 a b c d 8 a b c d 9 a b c d

10 a b c d 11 a b c d 12 a b c d 13 a b c d 14 a b c d 15 a b c d 16 a b c d 17 a b c d 18 a b c d 19 a b c d 20 a b c d

Razem:


78

6. LITERATURA 1. Dołęgowski B., Janczała S.: Co każdy pracownik o ochronie przeciwpożarowej wiedzieć

powinien, Wydawnictwo Ośrodek Doradztwa i Doskonalenie Kadr, Gdańsk 1998 2. Konarzewska M., Zielonka B., Konarzewska-Sokołowska M.: Technologia

gastronomiczna z towaroznawstwem, część I, Wydawnictwo REA, Warszawa 2005 3. Skuza L., Wypadki przy pracy od A do Z, Wydawnictwo Ośrodek Doradztwa

i Doskonalenia Kadr, Gdańsk 1998 4. Wojciechowski E.: Pierwsza pomoc w nagłych wypadkach, Wydawnictwo Ośrodek

Doradztwa i Doskonalenia Kadr, Gdańsk 1998 5. Zdziennicka-Kaczocha G.: Co każdy pracodawca wiedzieć powinien o zasadach BHP

w swoim zakładzie pracy, w świetle znowelizowanych przepisów Kodeksu Pracy, Wydawnictwo sigma, Skierniewice 2006 (stan prawny na 1 czerwca 2006 roku)

6. Żabicki W.: Organizacja bezpieczeństwo i higiena pracy, Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne Spółka Akcyjna, Warszawa 2005

7. http://lipka.klub.chip.pl/praktyczne/zdrowie.htm 8. PN-92/N-01256/02 Znaki bezpieczeństwa. Ewakuacyjne 9. http://komers-bhp.pl 10. www.odziez-robocza.com/apteczki.html 11. Kodeks Pracy

http://lipka.klub.chip.pl/praktyczne/zdrowie.htm

http://komers-bhp.pl

http://www.odziez-robocza.com/apteczki.html

1. przestrzeganie przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony...

Education