14.2 Εφαρμογή μεθοδολογίαςodysseas/webs/2004_ano/perigrafes/kk14... ·...

Από τη θεωρία στην πράξη: ΟΔΥΣΣΕΑΣ 2000-2004

377

14. Από τη θεωρία στην πράξη: ΟΔΥΣΣΕΑΣ 2004-Ολυμπιακή Παιδεία Θεματική Ενότητα 5: Η Δέσποινα και το περιστέρι 14.1 Εισαγωγή Στα πλαίσια του προγράμματος ΟΔΥΣΣΕΑΣ κατά τη διάρκεια του σχολικού έτους 2003-2004, το Δημοτικό Σχολείο Αγ. Αντωνίου στην Λευκωσία και Αγ. Φύλας στη Λεμεσό σχεδίασαν και υλοποίησαν συνεργατικές δραστηριότητες διαθεματικού χαρακτήρα από απόσταση μέσω τηλεδιάσκεψης στη Θεματική Ενότητα 5: Η Δέσποινα και το περιστέρι. 14.2 Εφαρμογή μεθοδολογίας υλοποίησης Με βάση τη μεθοδολογία που εκπονήθηκε (Anastasiades, 2003) πραγματοποιήθηκαν τέσσερις τηλεδιασκέψεις. Τα στάδια υλοποίησης των μαθησιακών δραστηριοτήτων που σχεδιάστηκαν έχουν ως εξής: 14.2.1 Καθορισμός στόχων Ο βασικός στόχος αυτής της προσπάθειας είναι οι εμπλεκόμενοι να εξοικειωθούν σταδιακά με το νέο υβριδικό περιβάλλον μάθησης. Μαθητές και δάσκαλοι των δύο σχολείων εφαρμόζοντας την προτεινόμενη μεθοδολογία και με αφορμή την επιστροφή των Ολυμπιακών Αγώνων στην Ελλάδα, σχεδίασαν και ανέπτυξαν συνεργατικές δραστηριότητες μάθησης διαθεματικού χαρακτήρα από απόσταση, συνδυάζοντας με βέλτιστο τρόπο τη χρήση των συμβατικών εκπαιδευτικών μέσων και των τεχνολογικών δυνατοτήτων σύγχρονης μετάδοσης. 14.2.2 Καθορισμός χρονοδιαγράμματος Σε αυτό το στάδιο σχεδιάζονται οι δράσεις οι οποίες εντάσσονται στα πλαίσια ενός δεσμευτικού χρονοδιαγράμματος υλοποίησης (Πίνακας 1 ).

2004 Ενότητα δράσης* 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12

Α Β Γ Δ Ε

Πίνακας 14.1: Το χρονοδιάγραμμα υλοποίησης

*Ενότητα Α: Προπαρασκευαστική περίοδος – Σχεδιασμός δράσεων. Ενότητα Β: Υλοποίηση δράσεων. Ενότητα Γ: Επεξεργασία δεδομένων αξιολόγησης. Ενότητα Δ: Δημιουργία οπτικοακουστικού υλικού–παρουσιάσεων κτλ. Ενότητα Ε: Ενέργειες διάδοσης και ευαισθητοποίησης 14.2.3 Μοντέλο οργανωτικής, διοικητικής και τεχνικής υποστήριξης Με βάση τη μεθοδολογία του ΟΔΥΣΣΕΑ και το μνημόνιο συνεργασίας συγκροτούνται οι εξής ομάδες: -Ομάδα σχεδιασμού και υλοποίησης έργου: Έργο της ομάδας αποτελεί η εκπόνηση των σχεδίων διδασκαλίας, ο χρονοπρογραμματισμός των έργων και η υλοποίηση των ενεργειών. ( Αναστασιάδης Π., Επιστημονικός Υπεύθυνος έργου, Αντρέας Σάββα, Ρέα Κωνσταντίνου, Έλενα Παπαδοπούλου, Αντρέας Ξενοφώντος, Διαμάντω Ευριπίδου δάσκαλοι των δύο σχολείων που συμμετείχαν στο πρόγραμμα).

Ομάδα παρακολούθησης: Το έργο της ομάδας επικεντρώνεται στην παρακολούθηση των ενεργειών του τομέα υλοποίησης έχοντας την εποπτεία του συνολικού σχεδιασμού. Τα μέλη της ομάδας συμμετέχουν με τις θεσμικές τους ιδιότητες: Υπουργείο Παιδείας, Διευθυντής Δημοτικής Εκπαίδευσης, Επιθεωρητές Σχολείων, Διευθυντές Σχολείων, Πανεπιστήμιο Κύπρου Τμήμα Πληροφορικής, Πρόεδρος Τμήματος Πληροφορικής, Τράπεζα Κύπρου.

Η τεχνική υποστήριξη προσφέρεται από την Τράπεζα Κύπρου.

Το Δημοτικό Σχολείο στην Κοινωνία της Πληροφορίας

378

14.2.4 Οι διδακτικές ενότητες Καταρτίζεται ο κατάλογος με τα τελικά θέματα – Υποενότητες • Η εμφάνιση των τριών σκιών. • Η Δέσποινα συναντά το περιστέρι. • Από την αρχαία Ολυμπία μέχρι την Αθήνα του 1896. • Από την Αθήνα του 1896 μέχρι την Αθήνα του 2004. • Οι δυο στρατιές ξεκινούν. • Το δικό τους τέλος. 14.2.5 Καθορισμός διδακτικού μοντέλου Οι μαθητές ήλθαν σε επαφή με το νέο σύστημα διδασκαλίας σταδιακά, προκειμένου να ενταχθούν με τον πλέον ομαλό τρόπο στο νέο μαθησιακό περιβάλλον. Αυτό επιτυγχάνεται με την υλοποίηση των φάσεων της εικονικής τάξης και της τηλεσυνεργασίας (Anastasiades, 2003).

Τηλεδιδασκαλία

Εικονική Τάξη

Τηλεσυνεργασία

---

---

-----

Τέταρτο μάθημα: Τηλε-

συνεργασία

Τρίτο Μάθημα: Τηλε-


Δεύτερο μάθημα: Τηλε-


30-3-2004 1η & 2η Διδακτική

ώρα


ώρα


ώρα

-Οι μαθητές των τριών τελευταίων ομάδων εργασίας παρουσίασαν με διάλογους και θεατρικά τα αποτελέσματα των εργασιών τους. -Από την Αθήνα του 1896 μέχρι την Αθήνα του 2004. -Οι δυο στρατιές ξεκινούν. -Το δικό τους τέλος. Οι μαθητές των τριών πρώτων ομάδων εργασίας παρουσίασαν με διάλογους και θεατρικά τα αποτελέσματα των εργασιών τους -Η εμφάνιση των τριών σκιών. -Η Δέσποινα συναντά το περιστέρι. -Από την αρχαία Ολυμπία μέχρι την Αθήνα του 1896. -Σε κάθε ομάδα μαθητών δόθηκαν 20’ προκειμένου να συνεργαστούν με τους μαθητές της απομακρυσμένης τάξης. -Δημιουργία κοινής ομάδας εργασίας από τις δύο τάξεις. - Τα παιδιά προβληματίστηκαν, συζήτησαν και συμφώνησαν για τον τρόπο παρουσίασης του θέματος που είχαν αναλάβει να μελετήσουν. - Στο τέλος της τηλεδιάσκεψης και οι τέσσερις ομάδες ανακοίνωσαν στους συμμαθητές τους τον τρόπο με τον οποίο επέλεξαν να παρουσιάσουν την εργασία τους.

Πρώτο μάθημα: Δημιουργία

εικονικής τάξης

27/2/04 1η & 2η Διδακτική

ώρα

-Γνωριμία μαθητών και δασκάλων των δύο τάξεων. -Εισαγωγή στους Ολυμπιακούς Αγώνες. - Αφόρμηση: πινακίδα σχετική με το παραμύθι στην οποία εικονίζονταν η Δέσποινα και το περιστέρι. - Παιχνίδι με κάρτες γνώσης με ερωτήματα σχετικά με τους Ολυμπιακούς Αγώνες. - Συζήτηση, ταξινόμηση και επιλογή υποενοτήων. -Καθορισμός ομάδων ανά υποενότητα.

Σχήμα 14.1: Η διδασκαλία της Θεματικής Ενότητας 5. Το διδακτικό μοντέλο

Εικονική τάξη


379

Αντρέας Σάββα, Ρέα Κωνσταντίνου,

39 Μαθητές

Έλενα Παπαδοπούλου, Αντρέας Ξενοφώντος, Διαμάντω Ευριπίδου

22 Μαθητές

3 ISDN

Αγ. Αντώνιος Αγ.Φύλα Λεμεσός

14.2.6 Το μοντέλο επικοινωνίας Σύμφωνα με τη μεθοδολογία μας εφαρμόζουμε το μοντέλο «Μοντέλου Α» του Πανεπιστημίου του Maryland των Η.Π.Α. (IDE, 1996).

Σχήμα 14.2: Το μοντέλο επικοινωνίας 14.2.7 Μοντέλο χωροταξικού σχεδιασμού αιθουσών Προκειμένου όλα τα παιδιά των τάξεων που θα επιλεγούν να πάρουν μέρος στην προτεινόμενη διαδικασία, εφαρμόζεται η μεθοδολογία διαχωρισμού του ακροατηρίου σε ενεργητικό και παθητικό. Το ενεργητικό ακροατήριο αποτελείται από 8 μαθητές που κάθονται σε παράλληλο σχηματισμό, στην κορυφή του οποίου βρίσκεται ο δάσκαλος και ο πίνακας. Οι μαθητές του ενεργητικού ακροατηρίου εναλλάσσονται κατά τη διάρκεια των διδακτικών κύκλων, προκειμένου να βιώσουν την εμπειρία του πιλοτικού προγράμματος όλα τα παιδιά κάθε τάξης.

Σχήμα 14.3: Σχηματική απεικόνιση της κατάτμησης των μαθητών σε ενεργητικό και παθητικό ακροατήριο – Η

τάξη του Δημοτικού Σχολείου Αγ.Φύλας στη Λεμεσό


380

Σχήμα 14.4: Από τη θεωρία στην πράξη – 2η Φάση: Η εικονική Ττξη των μαθητών του ΟΔΥΣΣΕΑ. Τα βέλη

αποτυπώνουν τις ροές της επικοινωνίας

Σχήμα 14.5: Από τη θεωρία στην πράξη – Οι μαθητές του ενεργητικού ακροατηρίου συνεργάζονται από απόσταση στη φάση της τηλεσυνεργασίας. Την ίδια στιγμή οι μαθητές του παθητικού ακροατηρίου είτε

συνεργάζονται μεταξύ τους ανά ομάδες (με τον παραδοσιακό τρόπο) είτε παρακολουθούν την συνεργασία του ενεργητικού ακροατηρίου και παρεμβαίνουν, με την σύμφωνη γνώμη του δασκάλου

14.2.8 Χαρακτηριστικά τεχνολογικού εξοπλισμού Το τεχνολογικό μοντέλο ανά σχολική μονάδα υποστηρίζεται από 3 ISDN γραμμές, 1 γραμμή διαδικτύου, 1 τηλεόραση, 1 κάμερα τηλεδιάσκεψης, 1 βίντεο, 1 ηλεκτρονικό υπολογιστή και 1 τηλεφωνική συσκευή. Η τεχνική υποστήριξη παρέχεται από τεχνικούς με τους οποίους έχει κλείσει συμβόλαιο συνεργασίας η Τράπεζα Κύπρου και οι οποίοι θα πρέπει είναι σε θέση να εξυπηρετούν τις ανάγκες του προγράμματος ανά πάσα στιγμή.

Σχήμα 14.6: Τα συστατικά στοιχεία του συστήματος τηλεδιάσκεψης των δύο σχολείων


381

14.3 Υλοποίηση διδασκαλίας 1η Τηλεδιάσκεψη / Ημερομηνία 27/2/04 Το πρώτο μάθημα ήταν γενικά μια πρώτη γνωριμία με το θέμα «Ολυμπιακοί Αγώνες» μέσα στα πλαίσια μιας τηλεδιάσκεψης πάντα, γιατί από προηγουμένως οι μαθητές είχαν καταπιαστεί με αυτό. Οι κυριότεροι στόχοι ήταν να εκφραστούν ελεύθερα για διάφορα θέματα που σχετίζονται με τους Ολυμπιακούς Αγώνες (σύμβολα, αγωνίσματα αρχαία και σύγχρονα, αξίες) αλλά και για το παραμύθι, με απώτερο σκοπό να καταλήξουν σε τρόπους αναπαραγωγής του. Οι τάξεις είχαν μονολιθική οργάνωση και σκοπός ήταν να συμμετέχουν όλα τα παιδιά στη συζήτηση.

Αρχικά, οι μαθητές ενθαρρύνθηκαν να περιγράψουν μιαν πινακίδα που βρισκόταν στο ΙΘ΄ Λ/σού από τη δασκάλα κ.Διαμάντω Ευριπίδου. Σχολίασαν την ολυμπιακή σημαία, το σύνθημα των αγώνων (πιο γρήγορα, πιο ψηλά, πιο δυνατά), την αφή της φλόγας, τον κότινο, μασκότ, αφίσες κτλ.

Στη συνέχεια, μαθητές κι από τα δύο σχολεία παρουσίασαν δείγματα εργασιών που είχαν κάνει μέχρι τότε για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Κάποιες εργασίες ήταν ηλεκτρονικής μορφής και άλλες έντυπης.

Ακολούθησαν δραστηριότητες όπως να σχολιάσουν πινακίδα σχετική με το παραμύθι στην οποία εικονίζονταν η Δέσποινα και το περιστέρι, σχέδια που φιλοτέχνησαν παιδιά του ΙΘ΄Λεμεσού. Τα παιδιά ενθαρρύνθηκαν από την κ.Έλενα Παπαδοπούλου να αναφέρουν κι άλλα πρόσωπα που συνάντησαν στο ταξίδι τους.

Προχωρώντας, οι δάσκαλοι από το ΙΘ΄ Λεμεσού οργάνωσαν ένα παιχνίδι με κάρτες γνώσης με ερωτήματα σχετικά με τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Για κάθε σωστή απάντηση από οποιοδήποτε σχολείο τοποθετούνταν η κάρτα ενός κεφαλαίου του παραμυθιού, μέχρι που συμπληρώθηκαν και οι 15 τίτλοι. Με την πινακίδα συμπληρωμένη, τα παιδιά είχαν την ευκαιρία να πουν τις εντυπώσεις τους από το παραμύθι, τι τους άρεσε, τι τους στενοχώρεσε, τι θα έκαναν στη θέση των ηρώων κ.ά. Ακούστηκαν πιθανά θέματα μελέτης, καταγράφηκαν και ομαδοποιήθηκαν. Ο τελικός κατάλογος είχε ως εξής:

-Η εμφάνιση των τριών σκιών. -Η Δέσποινα συναντά το περιστέρι. -Από την αρχαία Ολυμπία μέχρι την Αθήνα του 1896. -Από την Αθήνα του 1896 μέχρι την Αθήνα του 2004. -Οι δυο στρατιές ξεκινούν. -Το τέλος του παραμυθιού. Σ΄ αυτό το σημείο οι κάμερες έκλεισαν και οι δάσκαλοι ανέλαβαν, σε μια βδομάδα, να χωρίσουν τα παιδιά σε ομάδες, να συμφωνήσουν πάνω στο θέμα που θα μελετούσε η καθεμιά και να ερευνήσουν για σχετικό υλικό. Τονίζεται ότι όλα τα θέματα ανέλαβε μια ομάδα από το ένα σχολείο και μια από το άλλο. 2η Τηλεδιάσκεψη/ Ημερομηνία 5/3/04 Βασικός στόχος του δεύτερου μαθήματος ήταν να εργαστούν τα παιδιά συνεργατικά με τα μέλη της ομάδας τους είτε βρίσκονται στην τάξη τους είτε στο άλλο σχολείο. Στο στάδιο της προπαρασκευής, έγινε επαναφορά των θεμάτων που αποφασίστηκαν το πρώτο μάθημα και επεξήγηση του τρόπου εργασίας, ότι δηλαδή με τη σειρά όλες οι ομάδες θα βρεθούν απέναντι από τις αντίστοιχες του άλλου σχολείου.

Έτσι, μια-μια οι ομάδες πέρασαν από τα κεντρικά θρανία, συστήνονταν και συμπλήρωναν στο φύλλο εργασίας τα ονόματά τους, το συντονιστή από κάθε σχολείο, το θέμα καθώς και τον τρόπο που θα εργάζονταν για την καλύτερη παρουσίαση του θέματός τους. Αν είχαν ήδη κάνει κάποιες σκέψεις τις ανακοίνωναν, όπως και αν είχαν βρει κάποιο υλικό. Είπαν ελεύθερα τις απόψεις τους, ενώ, όποτε κρινόταν απαραίτητο, οι δάσκαλοι επενέβαιναν για να διευκρινίσουν κάτι, να συντονίσουν ή απλώς να βοηθήσουν στην καταγραφή του κοινού σχεδίου δράσης.

Με το τέλος αυτής της φάσης, έγινε μια ανακεφαλαίωση για το τι πρόκειται να ακολουθήσει. Εξηγήθηκε στα παιδιά ότι μέχρι τις επόμενες τηλεδιασκέψεις (29 και 30/3) που θα γίνουν οι παρουσιάσεις, θα μπορούν να επικοινωνήσουν όπως θέλουν (με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, τηλεομοιότυπο, τηλέφωνο κτλ.) και φυσικά να βρεθούν από κοντά στο σχολείο του Αγίου Αντωνίου απ΄ όπου θα ξεκινήσουν για να παρακολουθήσουν θεατρική παράσταση με θέμα «Η Δέσποινα και το περιστέρι».

3η Τηλεδιάσκεψη/ Ημερομηνία 29/3/2004 Στο τρίτο μάθημα έγινε τηλεπαρουσίαση από τις τρεις πρώτες ομάδες , διάρκειας 10'-15' για κάθε ομάδα. Κάθε ομάδα που περιλάμβανε μαθητές και από τα δύο σχολεία , παρουσίασε από κοινού την ενότητα


382

από το παραμύθι που ανάλαβε να παρουσιάσει Οι αίθουσες διαμορφώνονταν ανάλογα σε κάθε παρουσίαση, τα παιδιά φορούσαν κατάλληλες στολές και γινόταν χρήση οπτικοακουστικών μέσων σε συγκεκριμένες σκηνές. Οι οποιοιδήποτε διάλογοι και κείμενα ετοιμάστηκαν από τις ίδιες τις ομάδες.

Οι ομάδες παρουσίασαν τα εξής:

Η εμφάνιση των τριών σκιών: Τα παιδιά συμφώνησαν και έγραψαν ένα θεατρικό σενάριο που βασιζόταν στην αρχή του παραμυθιού. Παρουσίασαν τη συνωμοσία των τριών σκιών να αποτρέψουν τη διεξαγωγή των Ολυμπιακών αγώνων. Το σκηνικό ήταν και στις δύο τάξεις ένας σκουπιδότοπος. Τα παιδιά υποδύθηκαν και ένα χαρακτήρα του παραμυθιού. Συγκεκριμένα η Λεμεσός υποδύθηκε την τρικέφαλη οχιά ( το πνεύμα του φθόνου, του τρόμου και της καταφρόνιας) και η Λευκωσία το γεράκι (σκιά του πολέμου) και τη νυχτερίδα (δαίμονα της διχόνοιας). Οι χαρακτήρες εμπλουτίστηκαν με συμβούλους και φρουρούς και όλοι μαζί συνωμοτούσαν για να εμποδίσουν τη διεξαγωγή των Ολυμπιακών αγώνων.

Η Δέσποινα συναντά το περιστέρι: Τα παιδιά συμφώνησαν και χώρισαν την ενότητά τους σε δύο μέρη με τη συγγραφή ενός θεατρικού σεναρίου. Παρουσίασαν τις δύο πιο κάτω σκηνές:

α) Η σκηνή που το περιστέρι βρίσκει καταφύγιο στο δωμάτιο της Δέσποινας παρουσιάστηκε από τα παιδιά της Αγίας Φύλαξης Λεμεσού.

β) Η σκηνή που διαδραματίζεται στον κήπο με το ξεκίνημα του ταξιδιού στο παρελθόν παρουσιάστηκε από τα παιδιά του Αγίου Αντωνίου Λευκωσίας.

Από την αρχαία Ολυμπία μέχρι την Αθήνα του 1896 : Τα παιδιά συμφώνησαν να παρουσιάσουν το ταξίδι της Δέσποινας και του περιστεριού στο παρελθόν με τη χρήση του λογισμικού Power Point. Μέσα από φωτογραφίες ,εικόνες και συνοδευτικά κείμενα παρουσιάστηκε το ταξίδι στην αρχαία Ολυμπία ως στην Αθήνα του 1896. Η παρουσίαση περιλάμβανε τους ακόλουθους τρεις σταθμούς :

α) Αρχαία Ολυμπία ( παρουσιάστηκε από παιδιά της Αγίας Φύλαξης)

β) Το σταμάτημά των αγώνων και προσπάθειες αναβίωσής τους( παρουσιάστηκε από παιδιά του Αγίου Αντωνίου)

γ) Η αναβίωσή τους με την Ολυμπιάδα της Αθήνας το 1896( παρουσιάστηκε από παιδιά του Αγίου Αντωνίου)

4η Τηλεδιάσκεψη/ Ημερομηνία 30/3/2004 Στο τέταρτο μάθημα έγινε παρουσίαση από τις υπόλοιπες τρεις ομάδες για να ολοκληρωθεί το παραμύθι , με τον ίδιο τρόπο όπως και στην τρίτη σύνδεση.

Από την Αθήνα του 1896 μέχρι την Αθήνα του 2004: Τα παιδιά με τη χρήση του Power Point συνέχισαν το ταξίδι στο παρελθόν και παρουσίασαν σύγχρονες Ολυμπιάδες που έμειναν στην ιστορία. Μερικές από αυτές που παρουσιάστηκαν ήταν του Μονάχου το 1972, του Μόντρεαλ το 1976, της Μόσχας το 1980, του Σίδνεϊ το 2000. Το ταξίδι συνεχίστηκε και στα μελλούμενα και τα παιδιά παρουσίασαν και την Ολυμπιάδα που θα διεξαχθεί στην Αθήνα το 2004.

Οι δυο στρατιές ξεκινούν : Τα παιδιά υποδύθηκαν τις δύο στρατιές, τα πνεύματα του καλού(παρουσιάστηκε από τα παιδιά της Αγίας Φύλαξης) και τα πνεύματα του κακού( παρουσιάστηκε από τα παιδιά του Αγίου Αντωνίου). Ο χώρος διαμορφώθηκε ανάλογα , τα παιδιά φόρεσαν κατάλληλες στολές και αντιπαρατάχθηκαν μεταξύ τους δίνοντας μάχη για τη διεξαγωγή ή ματαίωση των Ολυμπιακών Αγώνων αντίστοιχα . Τα κείμενα και οι διάλογοι ετοιμάστηκαν από τα ίδια τα παιδιά.

Το δικό τους τέλος: Τα παιδιά συμφώνησαν σε ένα κοινό τέλος και παρουσίασαν τη δική τους δημιουργική συγγραφή του τέλους του παραμυθιού , με αφήγηση αλλά και με διάλογο. Παράλληλα έγινε και παρουσίαση της εικονογράφησης του τέλους του παραμυθιού.

Με το τέλος όλων των παρουσιάσεων τα παιδιά σε σχηματισμό, κρατώντας την ολυμπιακή σημαία, φώναξαν το δικό τους σύνθημα υπέρ της ειρήνης , του Ολυμπισμού και της επικράτησης του καλού σε ολόκληρο τον κόσμο.

Το μάθημα έκλεισε με τις απόψεις των παιδιών σχετικά με τις εμπειρίες που αποκόμισαν από τα μαθήματα και εξέφρασαν ελεύθερα τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους.


383

14.4 Υποστηρικτικό υλικό διδασκαλίας 14.4.1 Τα σχέδια μαθήματος

ΟΔΥΣΣΕΑΣ 2004 – Ολυμπιακή Παιδεία Πρόγραμμα εξ αποστάσεως εκπαίδευσης – Διαθεματική προσέγγιση

ΙΘ΄ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ (ΑΓΙΑΣ ΦΥΛΑΞΗΣ) ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΑΓΙΟΥ ΑΝΤΩΝΙΟΥ (ΛΕΥΚΩΣΙΑ)

Θεματική Ενότητα : Η ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ

ΣΧΕΔΙΟ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ 1

(συμπληρώνεται από τους Δασκάλους)

Α) Γενικά Στοιχεία 1. Δάσκαλοι(ες): Αντρέας Σάββα, Ρέα Κωνσταντίνου, Έλενα Παπαδοπούλου, Ευριπίδου Διαμάντω, Αντρέας Ξενοφώντος. 2. Τόπος, χρόνος, αριθμός μαθητών πιλοτικού προγράμματος:

Σχολείο Ημερομηνία Διδακτική ώρα

Τάξη/ Τμήμα

Αριθμός μαθητών

ΙΘ΄ Λεμεσού 27.2.04 1η – 2η Στ΄2 22 Άγιος Αντώνιος 27.2.04 1η – 2η Στ΄1 –

Στ΄2 39

Β) Περιγραφή μαθήματος Τίτλος Μαθήματος: «Η Δέσποινα και το περιστέρι» (Ευγένιου Τριβιζά) – Ολυμπιακοί Αγώνες Εκπαιδευτικό Λογισμικό – Χρησιμοποιούμενες Διευθύνσεις Internet: _www2.cs.ucy.ac.cy/~panas/ODYSSEAS.htm _www.olympiceducation.gr/MMResource/pdf/Dimotiko.pdf Ένταξη μαθήματος στο Αναλυτικό Πρόγραμμα: Ολυμπιακοί Αγώνες (στόχος υπό έμφαση)

• Διδακτικοί στόχοι: Οι μαθητές να: Μελετήσουν το παραμύθι «Η Δέσποινα και το περιστέρι» με σκοπό να αποκτήσουν γνώσεις γύρω από τους Ολυμπιακούς Αγώνες (αρχαίους και σύγχρονους, αναβίωση, Αθήνα 2004, Παραολυμπιακοί).

Εμπλουτίσουν το λεξιλόγιό τους με λέξεις που έχουν σχέση με τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Γνωρίσουν τα σύμβολα των Ολυμπιακών Αγώνων, διάφορα αθλήματα (αρχαία και σύγχρονα) και αθλητές που ξεχώρισαν με κάποιο τρόπο στις διάφορες Ολυμπιάδες.

Ευαισθητοποιηθούν πάνω στις ιδέες του ολυμπισμού (αξία στη συμμετοχή, συνεργασία, τίμιο παιχνίδι, άμιλλα κτλ.).

Ενθαρρυνθούν στην ελεύθερη παραγωγή λόγου μέσω των διάφορων δραστηριοτήτων. Εκφέρουν την άποψή τους όσον αφορά μια θέση ή τον τρόπο εργασίας της ομάδας. Ενισχυθούν στη συμμετοχική διαδικασία.


384

• Μεθοδολογία διδακτικής προσέγγισης: Εικονική τάξη Το πρώτο μάθημα θα διαρκέσει 80΄και θα έχει ως κύριο άξονα την ελεύθερη έκφραση των παιδιών για το παραμύθι που διάβασαν, με σκοπό να καταλήξουν σε τρόπους αξιοποίησής του και φυσικά ολοκλήρωσής του. Δε θα χρειαστεί να είναι χωρισμένοι σε ομάδες, καθώς σκοπό έχουμε να συμμετέχουν όλοι στη συζήτηση για εισηγήσεις θεμάτων μελέτης. Οι τάξεις θα έχουν μονολιθική οργάνωση.

• Αναμενόμενα αποτελέσματα: Η επίτευξη των στόχων, όπως έχουν αρχικά τεθεί, όσο και η καλλιέργεια του προφορικού λόγου και η ενθάρρυνση για συμμετοχή στο νέο είδος αυτό της διδασκαλίας από απόσταση.

Δομή μαθήματος:

• Αναλυτική περιγραφή επιμέρους βημάτων διδασκαλίας: Αφόρμηση: Με αφορμή μια πινακίδα σχετική με τους Ολυμπιακούς Αγώνες, την οποία οι μαθητές ενθαρρύνονται να περιγράψουν, ακούγονται σχόλια για το θέμα, παρατηρήσεις και επισημάνσεις. Βλέπουν την ολυμπιακή σημαία με τους πέντε κύκλους, το σύνθημα των αγώνων (πιο γρήγορα, πιο ψηλά, πιο δυνατά), την αφή της ολυμπιακής φλόγας, τον κότινο, μασκότ, αφίσες κ.ά.

Επίσης, μαθητές κι από τα δύο σχολεία παρουσιάζουν ενδεικτικές εργασίες που έκαναν μέχρι τώρα για το θέμα και τον τρόπο που εργάστηκαν.

Δραστηριότητες:

Παρουσιάζεται μια δεύτερη πινακίδα για το παραμύθι με τους δύο πρωταγωνιστές, τη Δέσποινα και το περιστέρι. Τα παιδιά αναφέρουν όλα τα άλλα πρόσωπα που συνάντησαν στο ταξίδι τους.

Μέσα από ένα παιγνίδι με κάρτες γνώσης τα παιδιά συμπληρώνουν σιγά- σιγά την πινακίδα με τα κεφάλαια του παραμυθιού. Οι δάσκαλοι ρωτούν εναλλάξ τα παιδιά των δύο σχολείων ερωτήσεις σχετικές με το θέμα των Ολυμπιακών Αγώνων. Για κάθε σωστή απάντηση προστίθεται η κάρτα με τον τίτλο ενός κεφαλαίου, μέχρι που να συμπληρωθεί το παραμύθι. Τονίζεται ότι τα δύο σχολεία δεν ανταγωνίζονται, απλώς, αν από κάποιο σχολείο δεν υπάρχει απάντηση, βοηθά το άλλο.

Όταν συμπληρωθούν και τα δεκαπέντε κεφάλαια (το τελευταίο είναι ατέλειωτο), εκφράζονται ελεύθερα πάνω στις εντυπώσεις τους από το παραμύθι, τι τους άρεσε και τι όχι, τι τους στενοχώρησε, τι τους έκανε να αγανακτήσουν, τι θα έκαναν αν ήταν κάποιοι από τους ήρωες κτλ.

Ακούγονται εισηγήσεις από τα παιδιά πάνω σε πιθανά θέματα μελέτης μέσα από το παραμύθι. Καταγράφονται και στη συνέχεια ομαδοποιούνται.

Καταρτίζεται ο κατάλογος με τα τελικά θέματα τα οποία θα κινούνται στα εξής πλαίσια:

♦ Η εμφάνιση των τριών σκιών.

♦ Η Δέσποινα συναντά το περιστέρι.

♦ Από την αρχαία Ολυμπία μέχρι την Αθήνα του 1896.

♦ Από την Αθήνα του 1896 μέχρι την Αθήνα του 2004.

♦ Οι δυο στρατιές ξεκινούν.

♦ Το δικό τους τέλος.

Μέχρι την επόμενη τηλεδιάσκεψη, σε μια βδομάδα περίπου, τα παιδιά θα πρέπει να έχουν χωριστεί σε ομάδες και να έχουν αναλάβει ένα θέμα από τον κατάλογο. Την επόμενη φορά αναμένεται να παρουσιάσουν το υλικό που έχουν βρει στην αντίστοιχη ομάδα του άλλου σχολείου, με σκοπό να καταλήξουν στον τρόπο εργασίας και καλύτερης αξιοποίησής του.


385

Δραστηριότητες μαθητών: Οι μαθητές εκφράζονται ελεύθερα, συμμετέχουν στη διαδικασία και γενικά γίνεται προσπάθεια να εξοικειωθούν όσο γίνεται καλύτερα με το νέο τρόπο διδασκαλίας. Γ) Παράρτημα (επισυναπτόμενο υλικό: κάρτες γνώσης για το παιγνίδι)

ΟΔΥΣΣΕΑΣ 2004 – Ολυμπιακή Παιδεία Πρόγραμμα εξ αποστάσεως εκπαίδευσης – Διαθεματική προσέγγιση

ΙΘ΄ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ (ΑΓΙΑΣ ΦΥΛΑΞΗΣ) ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΑΓΙΟΥ ΑΝΤΩΝΙΟΥ (ΛΕΥΚΩΣΙΑ)

Θεματική Ενότητα : Η ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ

ΣΧΕΔΙΟ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ 2 (συμπληρώνεται από τους Δασκάλους)

Α) Γενικά Στοιχεία 1. Δάσκαλοι(ες): Αντρέας Σάββα, Ρέα Κωνσταντίνου, Έλενα Παπαδοπούλου, Ευριπίδου Διαμάντω, Αντρέας Ξενοφώντος. 2. Τόπος, χρόνος, αριθμός μαθητών πιλοτικού προγράμματος




ΙΘ΄ Λεμεσού 5.3.04 1η – 2η Στ΄2 22 Άγιος Αντώνιος 5.3.04 1η – 2η Στ΄1 –

Στ΄2 39

Β) Περιγραφή Μαθήματος Τίτλος Μαθήματος: «Η Δέσποινα και το περιστέρι» (Ευγένιου Τριβιζά) – Ολυμπιακοί Αγώνες Εκπαιδευτικό Λογισμικό – Χρησιμοποιούμενες Διευθύνσεις Internet: --------------- Ένταξη μαθήματος στο αναλυτικό πρόγραμμα: Ολυμπιακοί Αγώνες (στόχος υπό έμφαση)

• Διδακτικοί στόχοι: Οι μαθητές να: Εκφέρουν την άποψή τους όσον αφορά μια θέση ή τον τρόπο εργασίας της ομάδας. Εργαστούν συνεργατικά με τα μέλη τόσο της δικής τους ομάδας όσο και της αντίστοιχης ομάδας από το άλλο σχολείο.

• Μεθοδολογία διδακτικής προσέγγισης: Τηλεσυνεργασία Το πρώτο μάθημα θα διαρκέσει 80΄και θα έχει ως κύριο άξονα τη συνεργασία των αντίστοιχων ομάδων από τα δύο σχολεία, με σκοπό την ανταλλαγή ιδεών και υλικού για το κάθε θέμα. Οι υπόλοιπες ομάδες δε θα ασχολούνται με κάτι διαφορετικό, αλλά θα παρακολουθούν τη συζήτηση και


386

θα εκφέρουν άποψη, όπου κρίνεται απαραίτητο. Η ομάδα που θα έχει σειρά θα παίρνει θέση στα θρανία κοντά στην κάμερα, ενώ τα άλλα παιδιά θα παραμένουν πιο πίσω. Κάθε ομάδα θα έχει περίπου δέκα λεπτά στη διάθεσή της. Έτσι, θα περάσουν όλες οι ομάδες από τη θέση από την οποία θα συνεννοούνται καλύτερα με τα άλλα παιδιά.

• Αναμενόμενα αποτελέσματα: Η επίτευξη των στόχων, όπως έχουν αρχικά τεθεί, όσο και η επίτευξη των αναμενόμενων μορφών συνεργατικής συμπεριφοράς (αλληλοσεβασμός, αλληλοκατανόηση, αλληλοβοήθεια).


• Αναλυτική περιγραφή επιμέρους βημάτων διδασκαλίας: Προπαρασκευή: Γίνεται μια σύντομη αναφορά στα θέματα με τα οποία θα ασχοληθούν οι ομάδες. Γράφονται ξανά καθαρά πάνω στον πίνακα. Εξηγείται στα παιδιά ακριβώς ο τρόπος με τον οποίο θα εργαστούν κατά το δεύτερο μάθημα, ότι δηλαδή μια μια ομάδα θα συνεργάζεται με την αντίστοιχη του άλλου σχολείου για την καλύτερη παρουσίαση του θέματός τους. Δραστηριότητες:

Με τη σειρά, οι ομάδες που έχουν τα πιο κάτω θέματα παίρνουν θέση στα κεντρικά θρανία για να γνωριστούν με τα άλλα παιδιά. Συστήνονται και συμπληρώνουν στο φύλλο εργασίας το όνομα της ομάδας τους, τα ονόματά τους, το συντονιστή από το κάθε σχολείο, το θέμα, όπως και τον τρόπο που θα εργαστούν. Λένε ελεύθερα τις σκέψεις τους, ακούνε τους άλλους και τέλος, καταλήγουν σ’ ένα κοινό σχέδιο δράσης το οποίο καταγράφουν. Αν έχουν ήδη ετοιμάσει κάτι, το παρουσιάζουν στην άλλη ομάδα, όπως και αν έχουν μαζέψει χρήσιμο υλικό από βιβλία, το διαδίκτυο κ.ά. Τα θέματα κατά σειρά είναι τα ακόλουθα:

♦ Η εμφάνιση των τριών σκιών.

♦ Η Δέσποινα συναντά το περιστέρι.

♦ Από την αρχαία Ολυμπία μέχρι την Αθήνα του 1896.

♦ Από την Αθήνα του 1896 μέχρι την Αθήνα του 2004.

♦ Οι δυο στρατιές ξεκινούν.

♦ Το δικό τους τέλος.

Όταν τελειώσει και το τελευταίο ζευγάρι ομάδων, θα γίνει μια σύντομη ανακεφαλαίωση για το τι λέχθηκε. Θα εξηγηθεί επίσης στα παιδιά ότι μέχρι την επόμενη τηλεδιάσκεψη, όταν θα γίνει η παρουσίαση (29, 30/3), θα έχουν την ευκαιρία να ξαναμιλήσουν μέσω τηλεδιάσκεψης, ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, τηλεομοιότυπου και φυσικά να βρεθούν προσωπικά για την παρακολούθηση θεατρικής παράστασης με θέμα «Η Δέσποινα και το περιστέρι».

Δραστηριότητες Μαθητών: Οι μαθητές:

εκφράζονται ελεύθερα συμμετέχουν στη διαδικασία συνεργάζονται παρουσιάζουν και αξιολογούν υλικό αλληλοβοηθούνται συμπεραίνουν καταγράφουν τον τελικό τρόπο εργασίας τους.

Γ) Παράρτημα (επισυναπτόμενο υλικό: φύλλο εργασίας ομάδων)


387

ΟΔΥΣΣΕΑΣ 2004-Ολυμπιακή Παιδεία Πρόγραμμα Εξ αποστάσεως εκπαίδευσης-Διαθεματική Προσέγγιση

ΙΘ' ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ(ΑΓΙΑΣ ΦΥΛΑΣ) ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΑΓΙΟΥ ΑΝΤΩΝΙΟΥ(ΛΕΥΚΩΣΙΑ)

ΣΧΕΔΙΟ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ ( 3 & 4) (συμπληρώνεται από τους Δασκάλους)

Α) Γενικά Στοιχεία 1. Δάσκαλοι(ες): Αντρέας Σάββας, Ρέα Κωνσταντίνου, Έλενα Παπαδοπούλου, Διαμάντω Ευριπίδου,

Αντρέας Ξενοφώντος. 2. Τόπος, χρόνος, αριθμός μαθητών πιλοτικού προγράμματος




Άγιος Αντώνιος 29/&30/3/04 1η - 2η ΣΤ1-ΣΤ2 39 ΙΘ' Λεμεσού 29/&30/3/04 1η - 2η ΣΤ2 22

Β) Περιγραφή μαθήματος Τίτλος μαθήματος: Παρουσίαση του παραμυθιού «Η Δέσποινα και το περιστέρι»(Ευγένιου Τριβιζά) από τα παιδιά . Εκπαιδευτικό Λογισμικό – Χρησιμοποιούμενες Διευθύνσεις Internet: Χρήση της Εγκυκλοπαίδειας των Ολυμπιακών Αγώνων (Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών). Οι ομάδες 3 και 4 χρησιμοποίησαν το λογισμικό power point για την παρουσίαση των εργασιών τους. Επίσης χρησιμοποίησαν τις εξής διευθύνσεις από το διαδίκτυο για την συλλογή των πληροφοριών τους. http://telelab2.freeservers.com/atlanta1996.htm http://www.backtoschool.gr/pages/olympicsinfo.htm http://www.clickhere.gr/olympics/olympic_history_gr.html http://www.olympiceducation.gr/intro/Despina/despina.asp http://www2.cs.ucy.ac.cy/~panas/ODYSSEAS.htm http://www2.cs.ucy.ac.cy/~panas/ODYSSEAS.htm Ένταξη μαθήματος στο Αναλυτικό Πρόγραμμα: Ολυμπιακοί Αγώνες(στόχος υπό έμφαση)

• Διδακτικοί στόχοι: Οι μαθητές να:

1. Αναπτύξουν δεξιότητες, όπως η ομαδική εργασία, η δημιουργικότητα και η ενεργητική συμμετοχή, μέσω της νέας μορφής εκπαιδευτικής διαδικασίας

( συνδυασμός παραδοσιακών μεθόδων διδασκαλίας με τη χρήση των νέων τεχνολογιών). 2. Εργαστούν συνεργατικά με τα μέλη τόσο της δικής τους ομάδας όσο και της αντίστοιχης

ομάδας από το άλλο σχολείο για την καλύτερη παρουσίαση του θέματος που ανάλαβαν .


388

3. Παρουσιάσουν ολοκληρωμένα το παραμύθι του Ευγένιου Τριβιζά με το δικό τους τρόπο (θεατρικά, εικονογράφηση, χρήση της σύγχρονης τεχνολογίας)

4. Καλλιεργηθούν πνευματικά μέσα από τις ιδέες και τα μηνύματα του αθλητισμού, όπως αναπτύσσονται στο παραμύθι

5. Αναπτύξουν δεσμούς φιλίας μεταξύ τους, μέσω της τηλεσυνεργασίας

• Μεθοδολογία διδακτικής προσέγγισης:

1. Στην τρίτη σύνδεση γίνεται τηλεπαρουσίαση από τις τρεις πρώτες ομάδες , διάρκειας 10' για κάθε ομάδα. Κάθε ομάδα που συναποτελείται από μαθητές και των δύο σχολείων παρουσιάζει από κοινού, με τον τρόπο που αποφάσισε, την ενότητα από το παραμύθι που ανάλαβε να παρουσιάσει. Ακολουθούν σχόλια και τυχόν ερωτήσεις από τους υπόλοιπους μαθητές.

2. Στην τέταρτη σύνδεση γίνεται τηλεπαρουσίαση από τις υπόλοιπες τρεις ομάδες για να ολοκληρωθεί η ιστορία, με ακριβώς τον ίδιο τρόπο όπως και στην τρίτη σύνδεση. Με το τέλος των παρουσιάσεων ακολουθεί συζήτηση για το παραμύθι και την τηλεσυνεργασία που είχαν μεταξύ τους τα παιδιά των δύο σχολείων. Τα παιδιά εκφράζουν ελεύθερα τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους .

• Αναμενόμενα αποτελέσματα:

Η επίτευξη των στόχων, όπως έχουν αρχικά τεθεί, όσο και η επίτευξη των αναμενόμενων μορφών συνεργατικής συμπεριφοράς (αλληλοσεβασμός, αλληλοβοήθεια, αλληλοκατανόηση).


• Αναλυτική περιγραφή επιμέρους βημάτων διδασκαλίας: Ο χώρος της αίθουσας θα διαμορφώνεται κάθε φορά ανάλογα με τη σκηνή που θα παρουσιαστεί. Τα παιδιά θα ντυθούν κατάλληλα για να υποδυθούν τους ρόλους τους Γίνεται χρήση ακουστικών μέσων σε συγκεκριμένες σκηνές.

Παρουσίαση του παραμυθιού από τα παιδιά . Το παραμύθι συγκεκριμένα έχει χωριστεί σε έξι υποενότητες . Κάθε ομάδα που αποτελείται από παιδιά και από τα δύο σχολεία θα αναλάβει να παρουσιάσει τη δική της ενότητα με το δικό της τρόπο. Πιο κάτω γίνεται ανάλυση της παρουσίασης της κάθε ομάδας , όπως συμφωνήθηκε κατά τη δεύτερη τηλεδιάσκεψη.

Η εμφάνιση των τριών σκιών: Τα παιδιά συμφώνησαν και εργάστηκαν για τη δημιουργία ενός θεατρικού σεναρίου που να βασίζεται στην αρχή του παραμυθιού. Θα παρουσιάσουν τη συνωμοσία των τριών σκιών για να αποτραπεί η διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων. Κάθε παιδί ανέλαβε να υποδυθεί και ένα χαρακτήρα του παραμυθιού , ενώ παράλληλα δημιουργήθηκαν και νέοι χαρακτήρες (Σύμβουλος , Φρουρός).

Η Δέσποινα συναντά το περιστέρι: Τα παιδιά συμφώνησαν να χωρίσουν την ενότητά τους σε δύο μέρη με τη συγγραφή ενός θεατρικού σεναρίου. Θα παρουσιάσουν τις δύο πιο κάτω σκηνές

α) Η σκηνή που το περιστέρι βρίσκει καταφύγιο στο δωμάτιο της Δέσποινας(τη σκηνή ανέλαβαν παιδιά της Αγίας Φύλας Λεμεσού)

β) Η σκηνή που διαδραματίζεται στον κήπο με το ξεκίνημα του ταξιδιού στο παρελθόν (τη σκηνή ανέλαβαν παιδιά του Αγίου Αντωνίου Λευκωσίας)

Από την αρχαία Ολυμπία μέχρι την Αθήνα του 1896 : Τα παιδιά συμφώνησαν να παρουσιάσουν το ταξίδι της Δέσποινας και του περιστεριού στο παρελθόν με τη χρήση του λογισμικού power point. Μέσα από φωτογραφίες ,εικόνες και συνοδευτικά κείμενα θα ετοιμαστεί το ταξίδι στην αρχαία Ολυμπία ως στην Αθήνα του 1896. Η παρουσίαση θα εστιαστεί στους ακόλουθους τρεις σταθμούς :

α) Αρχαία Ολυμπία ( από παιδιά της Αγίας Φύλας)

β) Το σταμάτημά τους και προσπάθειες αναβίωσής τους( από παιδιά του Αγίου Αντωνίου)

γ) Η αναβίωσή τους με την Ολυμπιάδα της Αθήνας το 1896( από παιδιά του Αγίου Αντωνίου)


389

Από την Αθήνα του 1896 μέχρι την Αθήνα του 2004: Τα παιδιά με τη χρήση του power point συνεχίζουν το ταξίδι στο παρελθόν και εστιάζονται σε σύγχρονες Ολυμπιάδες που έμειναν στην ιστορία. Συμφώνησαν ο καθένας τους να αναλάβει και μια σύγχρονη Ολυμπιάδα και να δώσουν έμφαση σε φωτογραφικό υλικό, μασκότ της διοργανώτριας χώρας, αθλητές που διέπρεψαν, σημαντικά γεγονότα που σημειώθηκαν κατά τη διάρκεια της διεξαγωγής της Ολυμπιάδας που ανέλαβαν.

Οι δυο στρατιές ξεκινούν : Τα παιδιά θα υποδυθούν τις δύο στρατιές, τα πνεύματα του καλού(από παιδιά της Αγίας Φύλας) και τα πνεύματα του κακού(από παιδιά του Αγίου Αντωνίου) και θα αντιπαραταχθούν μεταξύ τους δίνοντας μάχη για τη διεξαγωγή ή ματαίωση των Ολυμπιακών αγώνων αντίστοιχα .

Το δικό τους τέλος: Τα παιδιά θα παρουσιάσουν τη δική τους δημιουργική συγγραφή του τέλους του παραμυθιού , με αφήγηση αλλά και με διάλογο. Παράλληλα γίνεται και παρουσίαση της εικονογράφηση του τέλους του παραμυθιού.

Με το τέλος των παρουσιάσεων ακολουθεί 5' συζήτηση μεταξύ των παιδιών με βάση τις εμπειρίες που αποκόμισαν από την τηλεσυνεργασία- τηλεπαρουσίαση και εκφράζουν ελεύθερα τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους,

Πριν το κλείσιμο το κάθε παιδί παρουσιάζει , με όποιο τρόπο θέλει ,το δικό του σύνθημα υπέρ της ειρήνης , του Ολυμπισμού και της επικράτησης του Καλού σε ολόκληρο τον κόσμο.

• Δραστηριότητες μαθητών: Οι μαθητές συμμετέχουν ενεργά στην ομάδα για να παρουσιάσουν τη δική τους ενότητα του παραμυθιού. Εκφράζουν ελεύθερα τη γνώμη τους στη συζήτηση που ακολουθεί με το τέλος των παρουσιάσεων.

• Συνδυασμός με άλλα μέσα διδασκαλίας

Χρήση του ηλεκτρονικού υπολογιστή και ακουστικών μέσων διδασκαλίας Γ) Παράρτημα (επισυναπτόμενο υλικό: σημειώσεις του δασκάλου εργασίες μαθητών, κτλ.)


390

14.4.2 Τα φύλλα εργασίας

ΕΛΑΤΕ ΝΑ ΠΑΙΞΟΥΜΕ ΜΕ ΤΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ

ΒΡΕΣ ΤΙΣ ΜΑΣΚΟΤ

1. Ο Μίσα είναι μασκότ του/της .................. 2. Η Σούκι, η Νόκι, η Λέκι και η Τσούκι είναι μασκότ του/της ……….... 3. Ο Χίντι και η Χούντι είναι μασκότ του/της ………… 4. Ο Κόμπι είναι μασκότ του/της …………… 5. Ο Τυρολέζος χιονάνθρωπος είναι μασκότ του/της ……………….. 6. Ο Σαμ, ο αετός, είναι μασκότ του/της ................. 7. Ο Χοντόρι είναι μασκότ του/της …………..

Γεννάδιος Χριστοφορίδης, Στ΄2

Η ακροστιχίδα της Δέσποινας

_ _ _ _ _ _ _ _ Η πρωταγωνίστρια του παραμυθιού _ _ _ _ Με αυτό το δέντρο ταξίδευε η Δέσποινα _ _ _ _ _ _ Εκεί έγιναν οι Ολυμπιακοί Αγώνες το 2000 _ _ _ _ _ _ Το Λευκό περιστέρι ήταν ............................... _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ ................................ Αγώνες _ _ _ _ _ _ _ _ _ Το Λευκό ........................... (αντίστροφα) _ _ _ _ Η Κύπρος είναι ένα ....................... _ _ _ _ _ Οι Ολυμπιακοί αγώνες φέρνουν την .................

Τεύκρος Αριστοκλέους, Στ΄2

ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΙΣΕ ΤΙΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΜΕ ΤΗΝ ΣΩΣΤΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΠΑΛλΕΥΚΟ ΟΜΟΡΦΟ ΚΟΤΙΝΟΣ ΕΣΩΣΕ ΤΟ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ Ο ΦΟΙΒΟΣ ΚΑΙ Η ΑΘΗΝΑ ΠΩΣ ΟΝΟΜΑΖΟΝΤΑΝ ΤΑ ΚΛΑΔΙΑ ΕΛΙΑΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΟΥ ΣΤΕΦΑΝΩΝΟΝΤΑΝ ΟΙ ΑΘΛΗΤΕΣ ΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΜΑΣΚΟΤΕΣ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ ΤΩΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΣΤΗ ΑΘΗΝΑ ΤΟΥ 2004 ΠΩΣ ΤΑΞΙΔΕΨΑΝ ΣΤΑ ΠΑΛΙΑ Ο ΜΙΣΑ ΠΟΙΑ ΗΤΑΝ Η ΜΑΣΚΟΤΑ ΤΗΣ ΜΟΣΧΑΣ Ο ΚΟΜΠΙ ΠΟΙΑ ΗΤΑΝ Η ΜΑΣΚΟΤΑ ΤΗΣ ΒΑΡΚΕΛΩΝΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΙΑ

Στέφανος Μαυρουδής, Στέφανος Ιωάννου, Αναστάσης Κόζλοβ, Ηλίας Κιλίκ, Στ΄1


391

ΒΡΕΣ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ

Δέσποινα Σκιές Οχιά Ελευθερία Πόλεμος Περιστέρι Νυχτερίδα Φοίβος Αθηνά Μασκότ Μίσα Χωριό Κακία Μίσος Ελιά Ιερό Παρθενώνας Αγάλματα Δίας Ζαβολίνια Σπύρος Λούης Ταξίδι Βρωμιές

Η Κ Α Κ Ι Α Ρ Υ Ι Σ Φ Φ Ξ Β

Μ Η Γ Α Θ Η Ν Α Ο Π Ο Κ Υ Ρ

Ι Ρ Α Μ Α Σ Κ Ο Τ Π Τ Δ Ν Ω

Σ Π Λ Ξ Λ Κ Π Χ Ω Ε Β Ε Ε Μ

Α Α Μ Ν Ο Γ Ο Ι Μ Ρ Ο Σ Λ Ι

Μ Ρ Α Δ Υ Α Λ Α Ι Ι Σ Π Ε Ε

Ι Θ Τ Ι Η Χ Ε Υ Σ Σ Τ Ο Υ Σ

Σ Ε Α Α Σ Ω Μ Ρ Α Τ Υ Ι Θ Σ

Ο Ν Ξ Σ Ι Ρ Ο Ε Ι Ε Δ Ν Ε Κ

Σ Ω Ι Ε Θ Ι Σ Ι Ε Ρ Ο Α Ρ Ι

Σ Ν Δ Λ Λ Ο Ρ Δ Ο Ι Π Θ Ι Ε

Π Α Ι Ι Σ Π Υ Ρ Ο Σ Δ Υ Α Σ

Λ Σ Τ Α Ζ Α Β Ο Λ Ι Ν Ι Α Ξ

Φιλιώ Βασιλειάδου, Στ΄2

1. Ποια είναι η πρωταγωνίστρια; 2. Ποιος είναι ο φίλος της Δέσποινας; 3. Η Δέσποινα και το περιστέρι ήθελαν να κάνουν το… 4. Το περιστέρι το κυνηγούσαν οι τρεις σκιές για να το…


392

5. Τι ήθελαν να σταματήσουν οι τρεις σκιές; 1. _ _ _ _ _ _ _ _ _ 2. _ _ _ _ _ _ _ _ _ 3. _ _ _ _ 4. _ _ _ _ _ _ _ _ _

5. _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

Βάσος Γερολατσίτης, Στ΄2

ΟΡΙΖΟΝΤΙΑ

1. Το λευκό .......... 2. Με αυτό ταξίδευαν στο παρελθόν. 3. Το πρώτο μετάλλιο έχει χρώμα ............... 4. Οι .................. αγώνες.

ΚΑΘΕΤΑ

1. Η .............. και το περιστέρι. 2. Μια από τις τρεις, σκιά του ............. 3. Ο γνωστός αθλητής του στίβου Κώστας ............... 4. Ο Φοίβος και η .............. Νίκη Ησαΐα, Στ΄1

ΟΡΙΖΟΝΤΙΑ

1. Τι αντιπροσώπευαν οι τρεις σκιές; 2. Πώς έλεγαν το κορίτσι που ταξίδεψε μαζί με το περιστέρι;

ΚΑΘΕΤΑ 1. Πού συναντήθηκαν οι τρεις σκιές; 2. Πώς ταξίδεψαν η Δέσποινα και το περιστέρι στο ταξίδι του παρελθόντος;

1. __ __ 2. 1. __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ 2. __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __ __

Γιώργος Κουκουνίδης, Συμώνη Ζίζιρου,

Ιωάννα Δημητρίου, Στ΄1


393

14.5 Αποτελέσματα αξιολόγησης

ΟΔΥΣΣΕΑΣ 2004 Θεματική Ενότητα Δέσποινα & Περιστέρι Δημοτικό Σχολείο

Αγίου Αντωνίου Λευκωσία

Αποτελέσματα αρχικής αξιολόγησης

Ερώτηση 1 Άριστα 13 Πολύ καλά

16 Καλά 6 Μέτρια 3 Καθόλου 1

2 Άριστα 17 Πολύ καλά 16

Καλά 3 Μέτρια 2 Καθόλου 1



4 Άριστα 2 Πολύ καλά 2 Καλά 3 Μέτρια 8 Καθόλου 24 5 Ναι 34 Όχι 5 6 Κάθε μέρα

17 Περισ. από 13 1 φορά την εβδομ.

Μια φορά 5 την εβδομάδα

Καθόλου 4

7 Ναι 38 Όχι 1 8 Ναι 36 Όχι 3 9 Ναι 19 Όχι 20 10 Ναι 18 Όχι 21 11 Συμφωνώ 14

απόλυτα Συμφωνώ 4 Δεν έχω

άποψη 11 Διαφωνώ 5 Διαφωνώ 5

απόλυτα 12 Συμφωνώ 9

απόλυτα Συμφωνώ 14

Δεν έχω άποψη 6

Διαφωνώ 4 Διαφωνώ 6 απόλυτα

13 Συμφωνώ 10 απόλυτα

Συμφωνώ 9 Δεν έχω άποψη 11



Συμφωνώ 12





















Αποτελέσματα Expost αξιολόγησης

Ερώτηση



Διαφωνώ 10

Διαφωνώ 7 απόλυτα






Διαφωνώ 12




Διαφωνώ 10















394

Ερώτηση







ΟΔΥΣΣΕΑΣ 2004 Θεματική Ενότητα Η Δέσποινα και το περιστέρι Δημοτικό Σχολείο

ΙΘ΄ Λεμεσού (Αγίας Φύλαξης)

Αποτελέσματα αρχικής αξιολόγησης Ερώτηση





3 Άριστα 3 Πολύ καλά 8 Καλά 4 Μέτρια 3 Καθόλου 4 4 Άριστα 0 Πολύ καλά 1 Καλά 7 Μέτρια 5 Καθόλου 9 5 Ναι 16 Όχι 6 6 Κάθε μέρα 8 Περισ. από 6

1 φορά την εβδομ.

Μια φορά 4 την εβδομάδα

Καθόλου 4

7 Ναι 21 Όχι 1 8 Ναι 19 Όχι 3 9 Ναι 4 Όχι 18

10 Ναι 0 Όχι 22 11 Συμφωνώ 1

απόλυτα Συμφωνώ 2 Δεν έχω

άποψη 7 Διαφωνώ 8 Διαφωνώ 4

απόλυτα








Συμφωνώ 10






















395

Αποτελέσματα Expost αξιολόγησης Ερώτηση































14.6 Συντελεστές

Επιστημονικός Υπεύθυνος

Επιτροπή σχεδιασμού και υλοποίησης

Παναγιώτης Αναστασιάδης, Επίκουρος Καθηγητής Πανεπιστήμιο Κρήτης, Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης Πανεπιστήμιο Κύπρου, Τμήμα Πληροφορικής. Αντρέας Σάββα: Δάσκαλος, Δημοτικό Σχολείο Αγίου Αντωνίου Λευκωσίας Ρέα Κωνσταντίνου: Δασκάλα, Δημοτικό Σχολείο Αγίου Αντωνίου Λευκωσίας Έλενα Παπαδοπούλου: Δασκάλα, ΙΘ΄ Δημοτικό Σχολείο Λεμεσού (Αγίας Φύλας) Διαμάντω Ευριπίδου - Κατσουνωτού: Δασκάλα, ΙΘ΄ Δημοτικό Σχολείο Λεμεσού (Αγίας Φύλας) Αντρέας Ξενοφώντος: Δάσκαλος, ΙΘ΄ Δημοτικό Σχολείο Λεμεσού (Αγίας Φύλας)

Επιτροπή παρακολούθησης

Αικατερίνη Κυπριανού: Πρώτη Λειτουργός Εκπαίδευσης Λεμεσού Αντρέας Χαραλάμπους: Επιθεωρητής Δημοτικής Εκπαίδευσης Μάρθα Ερωτοκρίτου: Διευθύντρια, Δημοτικό Σχολείο Αγίου Αντωνίου Λευκωσίας Ιουλία Γενεθλίου: Διευθύντρια, ΙΘ΄ Δημοτικό Σχολείο Λεμεσού (Αγίας Φύλας)


396

14.7 Φωτογραφικά στιγμιότυπα


397


398

Παράρτημα Εργασίες μαθητών Δημοτικού Σχολείου Αγ. Αντωνίου

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΜΥΘΙΟΥ


399

Ο Ευγένιος Τριβιζάς είναι δικηγόρος, πτυχιούχος της Νομικής και των Πολιτικών και Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Διδάσκει Εγκληματολογία και Συγκριτικό Ποινικό Δίκαιο στο Πανεπιστήμιο του Reading και διευθύνει το Τμήμα Εγκληματολογικών Μελετών του ίδιου Πανεπιστημίου. Με τη λογοτεχνία ο Ευγένιος Τριβιζάς έχει ασχοληθεί από τα παιδικά του χρόνια.

Έχει γράψει πάνω από 100 βιβλία για παιδιά, ένα βιβλίο για ενήλικες («Ο Ερωτευμένος Πυροσβέστης») και πάνω από 20 θεατρικά έργα, μα και λιμπρέτα για όπερες. Έργα του έχουν τιμηθεί με βραβεία από την «Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών», τον «Κύκλο του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου» και τη «Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά». Το θεατρικό του έργο «Το όνειρο του σκιάχτρου» παίχτηκε το 1992 στο θέατρο του Βρετα νικού Μουσείου της Αγγλίας ,στα πλαίσια του European Arts Festival.

Τον ίδιο χρόνο, το έργο του «Χίλιες και Μία Γάτες» σε μετάφραση του Z.Rudrinski βραβεύτηκε με το Α΄ Βραβείο στον παγκόσμιο διαγωνισμό θεατρικού έργου που οργάνωσε το Πολωνικό Κέντρο Τέχνης για τη Νεότητα. Το 1993 το βιβλίο του «Τα Τρία Μικρά Λυκάκια» έφτασε στη δεύτερη θέση των αμερικάνικων παιδικών best sellers (PictureBooks).

Βιβλία του Ευγένιου Τριβιζά έχουν μεταδοθεί από το BBC, έχουν περιληφθεί στα Αναγνωστικά ελληνικών και αμερικανικών σχολείων και έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, γερμανικά, ισπανικά, ολλανδικά, σουηδικά, ιαπωνικά και πολλές άλλες γλώσσες. Στην Αμερική η βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου της Μινεσότα της Μινεάπολης (Ε.Μ. Andersen Library) αποφάσισε να συγκεντρώσει το σύνολο των λογοτεχνικών βιβλίων του Ευγένιου Τριβιζά, μελέτες για το έργο του, χειρόγραφα και άλλο υλικό σε μια ειδική ερευνητική συλλογή.

Η έκθεση των πρώτων αποκτημάτων της συλλογής έγινε στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα το Μάιο του 2000, όπου ο Ευγένιος Τριβιζάς μίλησε με θέμα «Τα στερεότυπα του καλού και του κακού στην Παιδική Λογοτεχνία» και στην εισήγησή του απάντησε ο γνωστός θεωρητικός της Παιδικής Λογοτεχνίας, καθηγητής Jack Zipes.

Ο Ευγένιος Τριβιζάς, εδώ και τριάντα χρόνια, ασχολείται με όλα σχεδόν τα είδη του λόγου (παραμύθι, ποίηση, θέατρο για παιδιά, διήγημα, κόμικς, παραμυθική και χιουμοριστική ιστορία, λιμπρέτο όπερας) καθώς και με την παραγωγή εκπαιδευτικού λογισμικού (CD-ROM) για παιδιά («Ένας Ιππότης στο Κάστρο των Γραμμάτων», Ινστιτούτο Επεξεργασίας Λόγου, υπό έκδοση).

Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά του έργου του είναι το χιούμορ: χιούμορ καταστάσεων με έντονο φραστικό στοιχείο, παρωδία, σάτιρα, χιούμορ παραλόγου με αναφορές στο Lewis Carroll και στον Edward Lear και, ιδιαίτερα, λεκτικό χιούμορ που στηρίζεται σε ευφυή λογοπαίγνια, σε νεολογισμούς, ονοματοποιίες, Mots-valises κ.ά.

Με όχημα το χιούμορ και μια αστείρευτη φαντασία οργανώνει μια ποιητική της ανατροπής, ανατρέπει τις συμβατικές χρήσεις των λέξεων και των αντικειμένων και περαιτέρω πλήττει την καταπιεστική λογική, τη σοβαροφάνεια ή ορισμένες στερεότυπες αντιλήψεις. Το έργο του τοποθετείται στον αντίποδα του διδακτισμού και της στείρας ηθικολογίας, κινείται σ' ένα κλίμα ελευθερίας, αντισυμβατικότητας, τολμηρών μυθοπλαστικών εφευρημάτων και απροσδόκητων εξελίξεων.

Στο έργο του Τριβιζά το χιουμοριστικό και κωμικό στοιχείο υποκρύπτει μια τραγική σύλληψη της ζωής, καθώς και την κριτική στάση του συγγραφέα απέναντι στη σύγχρονη κοινωνία και τα προβλήματά της.

Το έργο του Τριβιζά είναι ένα έργο με διεθνικό χαρακτήρα και εμβέλεια, το οποίο αποτελεί ήδη αντικείμενο μελέτης σε ελληνικά και ξένα πανεπιστήμια.

Ερμής Ιωαννίδης, Όμηρος Πύργου, Στ´1


400

ΔΙΑΣΚΕΥΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΜΥΘΙΟΥ ΤΟΥ ΕΥΓΕΝΙΟΥ ΤΡΙΒΙΖΑ «Η ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ» ΑΠΟ ΜΑΘΗΤΕΣ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΕΣ ΤΗΣ ΣΤ΄1 ΚΑΙ ΣΤ΄2. ΤΑ ΣΥΝΔΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΕΠΙΜΕΛΗΘΗΚΕ Η ΕΡΜΙΟΝΗ ΓΙΑΝΝΗ ΤΗΣ ΣΤ΄1. ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΕΠΙΜΕΛΗΘΗΚΑΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΣΤ΄1 ΚΑΙ ΣΤ΄2 ΤΑΞΗΣ ΕΝΩ ΚΑΠΟΙΑ ΣΧΕΔΙΑ ΠΑΡΘΗΚΑΝ ΑΥΤΟΥΣΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ. Ένα βράδυ η σκιά του πολέμου, ο δαίμονας της διχόνοιας και το πνεύμα του τρόμου και της καταφρόνιας, συναντήθηκαν σε ένα έρημο σκουπιδότοπο. Συναντιόντουσαν συχνά σε μέρη ζοφερά για να καταστρώσουν τα καταχθόνια σχέδιά τους. Οι τρεις σκιές του σκότους συναντήθηκαν για να αναφέρουν τις απάνθρωπες «επιτυχίες» τους, αλλά και για να συζητήσουν και να καταστρώσουν ένα σχέδιο για να εξοντώσουν τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Τη συζήτησή τους όμως άκουγε ένα περιστέρι που δεν έμοιαζε σαν όλα τα άλλα. Μόλις το αντιλήφθηκαν οι τρεις σκιές, το κυνήγησαν και το τραυμάτισαν σοβαρά.

Το σχέδιο των τριών σκιών, της σκιάς του πολέμου, του δαίμονα της διχόνοιας και του πνεύματος του φθόνου, του τρόμου και της καταφρόνιας ήταν πολύ μοχθηρό. Εκείνο το βράδυ η σκιά του πολέμου είχε πάρει τη μορφή γερακιού αρπαχτικού με ράμφος γρυπό και μάτι αμείλικτο. Μετά, ο δαίμονας της διχόνοιας είχε πάρει τη μορφή μιας νυχτερίδας. Και στο τέλος, το πνεύμα του φθόνου, του τρόμου και της καταφρόνιας είχε πάρει τη μορφή μιας τρικέφαλης φαρμακερής οχιάς. Μαζί, τα τρία μοχθηρά πνεύματα ξεκίνησαν να βάλουν σε εφαρμογή το υποχθόνιο σχέδιó τους. Οι τρεις σκιές

σχεδίαζαν να καταστρέψουν τους Ολυμπιακούς Αγώνες και να πατάξουν, να εξοντώσουν, να αφανίσουν από το πρόσωπο της γης όσους αντισταθούν στα πλάνα τους μηνύματα και όσους μάχονται να καταστρέψουν τα σχέδιά τους.

Ερμής Ιωαννίδης, Στ΄1 Η σκιά του πολέμου είχε πάρει τη μορφή γερακιού, και ήταν άσχημο με ένα μεγάλο ράμφος και δυο μάτια να σε βλέπουν περίεργα, τρομαχτικά. Είχε άπειρες επιτυχίες: πολέμους, συρράξεις και αιματοχυσίες. Εισβολές, λεηλασίες, ναρκοπέδια, χαρακώματα, μάχες και πολιορκίες! Βομβαρδισμούς, ορφανά και φλεγόμενες πολιτείες! Επίσης είχε μέσα του το μίσος την κακία και εκείνο το τρομακτικό βλέμμα του που σε έκανε να φοβάσαι.

Ελένη Κωνσταντινίδου, Στ΄2

Το πνεύμα του φθόνου, του τρόμου και της καταφρόνιας, εκείνη τη νύχτα που πήγαν να συνωμοτήσουν, πήρε τη μορφή μιας κακιάς, φοβητσιάρικης και φαρμακερής τρικέφαλης οχιάς. Ανάφερε ότι έσπειρε φαρμάκι και έκανε πολλούς ανθρώπους να μισούνται και αυτό την ευχαριστούσε πολύ.

Γιώργος Χαραλάμπους, Στ΄2


401

Η τρικέφαλη οχιά ήταν ένα φίδι που έχει τρεις κεφαλές . Η κάθε κεφαλή έχει δύο μάτια και μια κατάμαυρη μεγάλη γλώσσα . Το πρόσωπό τους ήταν φοβητσιάρικο . Το χρώμα της ήταν πράσινο . Το ένα κεφάλι της συμβόλιζε το φθόνο, το άλλο τον τρόμο και το άλλο την καταφρόνια. Η οχιά εσωτερικά έμοιαζε με ένα μεγάλο σκοτεινό λαβύρινθο. Μέσα του κυλούσε πικρό και δολερό φαρμάκι.

Μιχάλης Νησιώτης, Στ´2

ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΔΙΑΣΚΕΥΗ ΤΗΣ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑΣ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΣΚΙΩΝ

Ακούγεται μουσική με την είσοδο των αφηγητών. Α΄ αφηγητής: Ήτανε νύχτα, μεσάνυχτα. Όλος ο κόσμος κοιμότανε βαθιά στα κρεβάτια του. Οι τρεις σκιές, του πολέμου, της διχόνοιας και της καταφρόνιας, συναντήθηκαν σε ένα σκουπιδότοπο κάπου μακριά από την πολιτεία.

Β΄ αφηγητής: Οι τρεις σκιές που έσπερναν την καταστροφή διάλεξαν το σκουπιδότοπο για τόπο συνάντησής τους για να μην τους δει κανένας. Τα σχέδιά τους θα έπρεπε να μείνουν μυστικά μέχρι την υλοποίησή τους.

Α΄ αφηγητής: Πριν την άφιξη των τριών σκιών τα πάντα έπρεπε να ετοιμαστούν στην εντέλεια. Ο φρουρός και ο σύμβουλος των τριών σκιών ετοιμάζουν με μυστικότητα το χώρο για την υποδοχή τους.

Φρουρός: Σύμβουλε, όλα είναι έτοιμα για την άφιξη των τριών σκιών. Έχω ελέγξει το χώρο και κανείς δεν μπορεί να υποψιαστεί πως απόψε θα πραγματοποιηθεί αυτή η συνάντηση.

Σύμβουλος: Μπράβο, βρωμερό μου Ζαβολίνι. Καλά τα κατάφερες. Πρόσεξε να μην πάει κάτι στραβά, γιατί οι τρεις σκιές θα μας κατασπαράξουν.

Β΄ αφηγητής: Εκείνη την ώρα οι τρεις σκιές καταφθάνουν στο σκουπιδότοπο και συναντούν το σύμβουλο με το φρουρό.

Ακούγεται μουσική με την είσοδο των τριών σκιών.

Νυχτερίδα: Είναι όλα έτοιμα σύμβουλε; Έχετε φροντίσει να μην περάσει κανείς το σκουπιδότοπο καθ' όλη τη διάρκεια της συνομιλίας μας;

Σύμβουλος: Μάλιστα αφεντικό. Μην ανησυχείτε καθόλου. Κανείς δε θα διακόψει τη συνάντησή σας.

Γεράκι: Χαιρόμαστε πολύ που υπακούτε στις εντολές μας. Ελάτε, σύντροφοι, ας προχωρήσουμε πιο μέσα για να συζητήσουμε.

Οχιά: Να φροντίσετε να μην μας ενοχλήσει κανείς.

Γεράκι: Σύντροφοί μου αγαπημένοι, έχω να αναφέρω πολλές επιτυχίες. Ως σκιά του πολέμου, πρέπει να σας πω ότι δημιούργησα λεηλασίες, πολέμους, αιματοχυσίες και φυσικά εισβολές,που τόσο πολύ αγαπώ.

Νυχτερίδα: Εγώ από τη μεριά μου έχω να αναφέρω ότι αυτό το διάστημα κατάφερα αδέλφια να μισούν αδέλφια και να προκαλώ το χωρισμό και τον αφανισμό οικογενειών.

Οχιά: Έξοχα. Εγώ δηλώνω πως καθημερινά ποτίζω με φαρμάκι της καρδιές των ανθρώπων και δεν τους αφήνω να σκέφτονται πώς να κάνουν το καλό, παρά μόνο το κακό.

Γεράκι: Βλέπω με μεγάλη μου χαρά πως πολύ σύντομα θα είμαστε οι κυρίαρχοι του κόσμου. Δυστυχώς όμως έχω αντιληφθεί κάποιους που πολεμούν τα σχέδιά μας.

Νυχτερίδα: Να τους εξοντώσουμε αμέσως.

Οχιά: Θα τους αφανίσουμε από προσώπου γης με το φαρμάκι μας. Κανείς δε θα ματαιώσει τα σχέδιά μας.


402

Γεράκι: Ακριβώς για αυτό μαζευτήκαμε εδώ . Δυστυχώς θέλω να συζητήσουμε για ένα γεγονός που μου προκαλεί φρίκη και ανατριχίλα: Στην Ελλάδα θα διεξαχθούν φέτος οι Ολυμπιακοί Αγώνες.

(Εδώ ακούγεται μουσική όπου ανατριχιάζουν οι τρεις σκιές).

Νυχτερίδα: Πάλι αυτοί οι καταραμένοι αγώνες της ειρήνης και φιλίας μεταξύ των ανθρώπων...

Οχιά: Μόνο που ακούω την ύπαρξή τους, περισσότερο φαρμάκι βγαίνει από το στόμα μου. Τι έχεις να προτείνεις για να εμποδίσουμε την πραγματοποίησή τους;

Γεράκι: Ένας τρόπος υπάρχει για να το επιτύχουμε. Θα πρέπει να σκορπίσουμε το μίσος και την κακία εναντίον τους, κατακτώντας τις ψυχές των παιδιών.

Νυχτερίδα: Συμφωνούμε μαζί σου. Κάθε μας ενέργεια θα έχει στόχο την καταστροφή τους, γεμίζοντας με αδιαφορία και σκληράδα τις καρδιές των παιδιών για αυτούς τους αγώνες. Μόνο έτσι θα γλιτώσουμε μια και καλή από αυτούς.

Οχιά: Πρέπει να κάνουμε τα αδύνατα δυνατά για να εμποδίσουμε τη διεξαγωγή τους. Αν χρειαστεί να καλέσουμε και ενισχύσεις. Έχουμε τόσο καλούς φίλους, που είναι πρόθυμοι να μας βοηθήσουν.

Γεράκι: Ακριβώς. Ελάτε ...ελάτε πιο κοντά να σας πω τι έχω στο μυαλό μου.

(Οι τρεις σκιές μαζεύονται κοντά για να καταστρώσουν τα σχέδιά τους).

Α΄ αφηγητής: Ενώ οι τρεις σκιές συνωμοτούσαν, μια σκιά που είχε ξεφύγει από το άγρυπνο μάτι του φρουρού ένιωθε την αγριάδα και το μίσος των τριών σκιών στα σπλάχνα της.

Β΄ αφηγητής: Ήταν ένα πάλλευκο περιστέρι που δεν έμοιαζε σαν όλα τ' άλλα. Καθισμένο σε ένα μικρό κλαδί παρακολουθούσε τη συνομιλία τους και σπάραζε η καρδιά του.

Περιστέρι: Αχ! Κάτι πρέπει να κάνω για να ματαιώσω τα δόλια σχέδιά τους να εμποδίσουν την διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων και να φαρμακώσουν τις καρδιές των αθώων παιδιών. Ας πάω λίγο πιο κοντά να ακούσω καλύτερα το σχέδιό τους.

Α΄ αφηγητής: Δυστυχώς όμως ο φρουρός άκουσε το φτερούγισμα του λευκού περιστεριού και ειδοποίησε γρήγορα τις τρεις σκιές.

Φρουρός: Τρέξτε γρήγορα! Ένα περιστέρι παρακολουθεί τη συνομιλία σας!

Β΄ αφηγητής: Οι τρεις σκιές αρχίζουν την άγρια καταδίωξη του περιστεριού.

(Ακούγεται μουσική καταδίωξης).

Γεράκι: Από εκεί πήγε, από εκεί. Το είδα!

Νυχτερίδα: Γρήγορα να το πιάσουμε!

Οχιά: Να μην το χάσουμε από τα μάτια μας!

Και οι τρεις μαζί: Ορμάτε.

Περιστέρι: Βοήθεια!!

Στέφανος Ιωάννου, Ερμής Ιωαννίδης, Στέφανος Μαυρουδής,

Κωνσταντίνος Κουρέας, Αναστάσης Κόζλοβ, Ιωάννα Δημητρίου, Στ΄1 Παναγιώτα Αντωνίου, Στ΄2


403

Ένα μικρό κοριτσάκι, η Δέσποινα, ετοιμαζόταν να ξαπλώσει στο κρεβάτι της. Δεν πρόλαβε καλά-καλά να αποκοιμηθεί κι ένα λαβωμένο περιστέρι κάθισε στην άκρη του κρεβατιού της. Αναστατωμένη η Δέσποινα το ρώτησε τι είχε πάθει και προς μεγάλη της έκπληξη το περιστέρι μίλησε. Το λαβωμένο περιστέρι της είπε ότι το πλήγωσαν οι τρεις σκιές. Η Δέσποινα δεν πολυκατάλαβε τι της είπε και πήγε να του φέρει νερό. Όταν όμως επέστρεψε πίσω είδε το περιστέρι ακίνητο και τότε νόμισε πως το περιστέρι ξεψύχησε. Έκλαψε με γοερά κλάματα και παρακάλεσε θερμά το Θεό να σώσει το περιστέρι. Ύστερα την πήρε ο

ύπνος. Όταν ξύπνησε δεν θυμόταν τίποτα. Ντύθηκε και κατέβηκε κάτω στην κουζίνα για να πάρει το πρόγευμά της. Όταν επέστρεψε είδε πάνω στο περβάζι του παραθύρου της το περιστέρι. Αφού συζήτησαν για αρκετή ώρα, το περιστέρι ζήτησε από τη Δέσποινα να φυτέψει στην αυλή της ένα σπόρο. Η Δέσποινα τον φύτεψε και έφυγε για το σχολείο. Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

Χθες το βράδυ ένα όμορφο, πάλλευκο, πανέμορφο περιστέρι μπήκε στο δωμάτιό μου. Στο φως του φεγγαριού ήταν τόσο λαμπερό αλλά η φτερούγα του ήταν λαβωμένη.

Κάτι παράξενο είχε όμως το περιστέρι. Μπορούσε και μιλούσε με ανθρώπινη φωνή. Το ρώτησα τι είχε πάθει κι εκείνο μου είπε πως οι τρεις σκιές του σκότους το είχαν κυνηγήσει γιατί είχε ακούσει τη συνομιλία που έκαναν.

Εγώ ξαφνιάστηκα επειδή είδα πόσο εξαντλημένο ήταν το περιστέρι και πήγα κάτω στη κουζίνα για να του φέρω λίγο νερό να ξεδιψάσει. Όταν πήγα στο δωμάτιο νόμισα πως το περιστέρι είχε ξεψυχήσει. Ένιωσα την καρδιά μου να σκίζεται στα δύο. Δεν ήξερα τι να κάνω. Άρχισα να κλαίω με γοερά αναφιλητά. Ένιωθα πολύ άσχημα. Έκλαιγα για ώρες ατελείωτες. Αν και είχα γνωρίσει τόσο λίγο το περιστέρι, το ένιωθα σαν δικό μου άνθρωπο. Δεν με έπαιρνε ο ύπνος. Στο τέλος αποκοιμήθηκα.

Όταν ξύπνησα το πρωί δε θυμόμουνα τίποτα. Όταν είδα το τραπέζι με τα βιβλία, τα ανοιχτά τετράδια, τις ζωγραφιές, το βαζάκι με τις ανεμώνες, τις φλούδες του μανταρινιού θυμήθηκα τι είχε γίνει. Το παραμυθένιο περιστέρι όμως δεν ήταν εκεί. Σιγά-σιγά μου ήρθαν στο νου τα περιστατικά που έγιναν. Αμέσως εκείνη η λύπη που ένιωθα χθες το βράδυ είχε κυριέψει και πάλι την καρδιά μου.

Φόρεσα ένα φουστάνι στο χρώμα του κυκλάμινου και κατέβηκα στην κουζίνα. Ήμουνα πολύ λυπημένη. Έβαλα ένα ποτήρι γάλα κι ανέβηκα στο δωμάτιό μου.

Τότε στο περβάζι του παραθύρου είδα μια ευχάριστη μορφή. Το περιστέρι. Η καρδιά μου κτυπούσε δυνατά απ’ τη χαρά μου. Άφησα το ποτήρι με το γάλα πάνω στο τραπέζι και πήγα να το χαϊδέψω. Το ρώτησα πώς είχε ζωντανέψει, γιατί είχα νομίσει πως πέθανε. Μου είπε πως το θάνατό του, θα τον επιθυμούσαν οι τρεις κακές σκιές του σκότους αλλά όσο υπάρχουν άτομα με τόση αθωότητα που το αγαπούν και το νοιάζονται, αυτό θα συνεχίζει να επιζεί και να ξαναγεννιέται.

Με ρώτησε εάν ήθελα να το βοηθήσω και να κάνουμε μαζί ένα ταξίδι στους αιώνες. Εγώ δέχτηκα και το ρώτησα πώς θα ταξιδεύαμε στους αιώνες. Τότε μου έδειξε ένα κουκούτσι. Μου είπε να το φυτέψω. Ξαφνικά μια λάμψη με τύφλωσε. Όταν η λάμψη σταμάτησε, το περιστέρι είχε εξαφανιστεί. Εγώ φύτεψα το κουκούτσι και ξεκίνησα για το σχολείο.

Ερμιόνη Γιάννη, Στ΄1


404

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

Χτες βράδυ μπήκε ένα κατάλευκο, γλυκό, λαβωμένο περιστέρι στο δωμάτιό μου. Εκείνη τη στιγμή ένιωσα ωραία αλλά όταν είδα την πληγή του έτρεξα κοντά του, το πήρα απαλά στα χέρια μου και το έβαλα στο γραφείο μου. Λυπήθηκα πάρα πολύ γιατί ήταν πληγωμένο. Το ρώτησα ποιος το πλήγωσε και αυτό μου απάντησε «Οι τρεις Σκιές». Εκείνη τη στιγμή ένιωσα απορία με την απάντησή του. Το άφησα στο γραφείο μου και πήγα να του φέρω λίγο δροσερό νερό. Μέχρι να επιστρέψω το είδα ακίνητο και νόμιζα πως ξεψύχησε κι έβαλα τα κλάματα. Κοιμήθηκα κλαίγοντας. Όταν ξύπνησα δεν το βρήκα και απόρησα. Ντύθηκα με το φόρεμα μου στο χρώμα του κυκλάμινου κι έβαλα την αγαπημένη μου κίτρινη κορδέλα. Μετά πηγαίνοντας στην κουζίνα ένιωσα μεγάλη αγωνία για το περιστέρι. Έφαγα μια φρυγανιά με νόστιμη μαρμελάδα βύσσινου και με ένα φρέσκο ποτήρι γάλα γύρισα στο δωμάτιό μου. Τότε, όταν έφτασα στο δωμάτιο μου, έβαλα μια δυνατή κραυγή, γιατί είδα το περιστέρι ζωντανό με ένα μικρό κουκουτσάκι δίπλα του. Όταν μιλήσαμε για λίγο, μου είπε να φυτέψω το μικρό κουκουτσάκι στον κήπο μου και να περιμένω την άλλη μέρα για να δω τι θα συμβεί. Μετά ως δια μαγείας το περιστέρι εξαφανίστηκε.

Συμώνη Ζίζιρου, Στ΄1 Αγαπητό μου ημερολόγιο, Χθες και σήμερα μου συμβαίνει κάτι παράξενο. Ψες όταν έπεσα για ύπνο, μέσα από το ανοικτό παράθυρο μπήκε μέσα ένα περιστέρι που ήταν λαβωμένο. Όταν το ρώτησα ποιοι το λάβωσαν, με ανθρώπινη φωνή μου είπε «Κατάλαβαν ότι θέλω να τους χαλάσω τα σχέδια. Γι αυτό με πλήγωσαν. Γι αυτό πάσχισαν να με σκοτώσουν»!

Και όταν το ρώτησα ποιοι μου είπε: «Αυτοί. Οι τρεις σκιές της συμφοράς που τρέφονται με το αίμα του πολέμου και δυναμώνουν με τα δάκρυα της οδύνης». Εγώ δεν κατάλαβα αλλά πήγα να του φέρω λίγο

νερό. Όταν γύρισα βρήκα το περιστέρι πεθαμένο και κλαίγοντας με πήρε ο ύπνος. Όταν ξύπνησα το περιστέρι δεν ήταν στο δωμάτιο. Όμως όταν γύρισα από το σχολείο στεκόταν στο περβάζι του παραθύρου πάλλευκο, πανέμορφο λουσμένο στο φως του ήλιου.

Κωνσταντίνος Κουρέα, Στ΄1

Αγαπητό μου ημερολόγιο,

Εδώ και δύο μέρες κάτι παράξενο είχε συμβεί. Ένα βράδυ που το φεγγάρι λαμπύριζε μέσα στο μισοσκόταδο, είχα ξαπλώσει στα απαλά κιτρινωπά σεντόνια μου και κοιτούσα έξω. Καθώς κοιτούσα το φεγγάρι, άκουσα μια απαλή μουσική να βουίζει στα αυτιά μου και κουρασμένη όπως ήμουν με πήρε ο ύπνος. Ξαφνικά, εκεί που έπεφτα στα ριγέ σεντόνια του κρεβατιού μου, ακούω ένα δυνατό θόρυβο που διέκοψε τον ύπνο μου. Ανακάθισα στο κρεβάτι και κοίταξα σιωπηλή το ανοιχτό παράθυρο, όπου ο άνεμος παιχνίδιζε με τα μαλλιά μου. Εκεί στο περβάζι του παραθύρου είδα ένα άσπρο περιστέρι να τρέμει, με πληγωμένη τη μια φτερούγα του, ανήμπορο να σηκωθεί. Μόλις το είδα το πήρα, το κράτησα στις φούχτες μου και το ρώτησα τι έπαθε. Τότε κάτι παράξενο συνέβηκε. Το περιστέρι μίλησε με ανθρώπινη φωνή και μου είπε πως κάποιοι ήθελαν να το πληγώσουν. Δεν κατάλαβα και πολύ τι μου είπε. Εγώ όμως σκέφτηκα να του φέρω νερό. Μόλις επέστρεψα το είδα ξεψυχισμένο, τότε έκλαψα με αναφιλητά. Έκανα την προσευχή μου και παρακάλεσα με θέρμη το Θεό.

Σε παρακαλώ, Θεέ μου, δώσε δύναμη σ’ αυτό το φτωχό περιστέρι να γιατρευτεί και να παραμείνει στη ζωή. Μην το αφήσεις απροστάτευτο, σκέψου πως είναι κι αυτό δημιούργημά σου. Άστο να πετάξει ψηλά στον ουρανό, στη φύση, στ’ αστέρια. Κάνε το καλά και θα σου ανάψω μια λαμπάδα στο μπόι μου. Το αφήνω στο έλεός σου και στον έλεγχό σου.

Το πρωί όταν οι πρώτες χρυσές εκτυφλωτικές ακτίνες του ήλιου έλαμψαν, κοίταξα το τραπεζάκι με τις φλούδες πορτοκαλιού και τα ανοιχτά βιβλία και τις ανεμώνες, αλλά δεν είδα πουθενά το περιστέρι. Έβαλα


405

ένα φουστάνι στο χρώμα του κυκλάμινου και πήγα να πάρω το πρόγευμά μου . Όταν επέστρεψα στο δωμάτιό μου, η χαρά μου ήταν απερίγραπτη. Το γλυκό μου περιστέρι στεκόταν στο περβάζι και με κοίταζε! Μου έδωσε ένα κουκούτσι και μου είπε να το φυτέψω στον κήπο του σπιτιού μου και αφού το έκανα ξεκίνησα για το σχολείο.


Θεέ μου, σε παρακαλώ γιάτρεψε αυτό το πανέμορφο, κάτασπρο και λευκό περιστέρι, να γίνει καλά. Να ξαναπετάξουν αυτά τα υπέροχα λευκά του φτερά. Να δει κι αυτό λίγη χαρά. Να γλιτώσει από τις τρεις σκιές του πολέμου που λέει ότι θέλουν να το σκοτώσουν. Σε παρακαλώ, Θεέ μου, βοήθησέ το. Στέλλα Βουνιώτου, Στ΄2 Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

Σήμερα στην τάξη δεν έβγαλα τσιμουδιά. Όλο χαμογέλαγα, κοίταζα δεξιά και αριστερά. Χτες το βράδυ δεν θυμήθηκα να σε ενημερώσω για το τι έγινε. Σαν ήμουν χτες το βράδυ στο κρεβάτι και κοίταζα το λαμπερό φεγγάρι, τι να δω! Μέσα στο σκοτάδι ερχόταν ένα πάλλευκο περιστέρι. Ξεχώριζε από τα άλλα γιατί ήταν πιο μικρό και πιο λευκό. Όμως ήταν λαβωμένο. Μπήκε μέσα στο δωμάτιο και έκατσε στην άκρη του κρεβατιού. Εγώ μόλις το είδα έτρεξα να το βοηθήσω. Και μόλις το πήρα στα χέρια μου άνοιξε το ράμφος του και άρχισε να μιλάει ανθρώπινα. Απίστευτο, έτσι; Έλεγε για κάτι σκιές που προσπαθούσαν να καταστρέψουν τον κόσμο. Αλλά ήταν τόσο κουρασμένο και λαβωμένο, που έκλεισαν τα μάτια του.

Εγώ στις μύτες των ποδιών μου γρήγορα- γρήγορα πήγα για να του φέρω νερό. Όμως όταν επέστρεψα κοντά του είχε ξεψυχήσει. Τότε με έπιασαν πνικτά αναφιλητά. Ένιωθα ένα βαθύ πόνο μέσα μου. Έκλαιγα συνεχώς ώσπου αποκοιμήθηκα.

Σήμερα το πρωί κάτι απροσδόκητο συνέβη. Ξύπνησα το πρωί και το περιστέρι δεν φαινόταν πουθενά. Στην αρχή εγώ νόμιζα ότι όλα τα ψεσινά ήταν ένα κακό όνειρο. Πήγα στην κουζίνα και όταν επέστρεψα στο δωμάτιό μου τι να δω! Στο περβάζι του παραθύρου καθόταν το περιστέρι. Δεν ξαναχάρηκα τόσο πολύ ποτέ στη ζωή μου. Έτρεξα κοντά του και μου τα είπε όλα για τις τρεις σκιές. Δίπλα του υπήρχε ένα μικρό

σποράκι που μου είπε να το φυτέψω στην αυλή.

Κωνσταντίνος Ηλία, Στ΄2

Το άλλο πρωί, όταν η Δέσποινα κοίταξε με περιέργεια τον κήπο της, είδε πως εκεί που είχε φυτέψει το κουκούτσι στεκόταν μια μικρή ελιά, που οι ρίζες της δεν ήταν μέσα στο χώμα. Το περιστέρι καθόταν σε ένα κλαδί της ελιάς και την κοιτούσε. Της είπε να ανεβεί κι αυτή στην ελιά... και το ταξίδι ξεκίνησε με την ιπτάμενη ελιά!


406

ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΔΙΑΣΚΕΥΗ ΤΗΣ ΣΚΗΝΗΣ ΣΤΟΝ ΚΗΠΟ ΤΗΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑΣ Α΄ αφηγητής- Όλη τη διάρκεια της νύχτας, η Δέσποινα δεν μπορούσε να κοιμηθεί από την αγωνία της. Αγωνιούσε να ξημερώσει το άλλο πρωί για να δει τι θα συνέβαινε στον κήπο του σπιτιού της.

Δέσποινα- Δεν μπορώ να κοιμηθώ γιατί θέλω να ξημερώσει γρήγορα για να δω τι θα γίνει στον κήπο του σπιτιού μου.

Β΄ αφηγητής- Όταν η Δέσποινα ξύπνησε, έτρεξε να δει στο παράθυρο και αντίκρισε κάτι το απερίγραπτο που γέμιζε την ψυχή της με χαρά.

Α΄ αφηγητής- Εκεί στον κήπο του σπιτιού της, δίπλα στις κατακόκκινες τριανταφυλλιές, είδε μια φουντωτή και καταπράσινη ελιά να στέκεται στη μέση του κήπου. Όμως, δεν έμοιαζε σαν όλες τις άλλες. Οι ρίζες της ήταν έξω από το χώμα.

Δέσποινα- Από πού ξεφύτρωσε αυτή η φουντωτή και όμορφη ελιά; Είναι τόσο όμορφη και τόσο φωτεινή. Έλα να δεις τι φύτρωσε στον κήπο του σπιτιού μας μικρή μου αδερφούλα.

Αδερφή- Δέσποινα, πού βρέθηκε αυτή η ελιά στον κήπο του σπιτιού μας; Είναι τόσο διαφορετική από τις άλλες;

Περιστέρι- Θυμάσαι, Δέσποινα που σου έδωσα ένα μικρό σποράκι να το φυτέψεις; Δες τώρα τι έγινε! Έλα, Δέσποινα να τη δεις από κοντά!

Ελιά- Φίλες μου, εγώ δεν είμαι μια συνηθισμένη ελιά. Είμαι το πανάρχαιο ιερό δέντρο της θεάς Αθηνάς που βρίσκομαι στο χώρο της Ιεράς Άλτεως. Από τα κλαδιά μου έφτιαχναν τον κότινο για να στεφανώσουν

το νικητή των Ολυμπιακών Αγώνων. Όλοι οι Έλληνες αθλητές αγωνίζονταν για να διεκδικήσουν το στεφάνι της αγριελιάς, για να κάνουν περήφανο τον τόπο καταγωγής τους.

Περιστέρι- Έλα, Δέσποινα, δεν έχουμε καιρό για χάσιμο. Η ελιά θα μας ταξιδέψει στα παλιά…το ταξίδι που θα κάνουμε θα με βοηθήσει να βρω κουράγιο και δύναμη και να ζητήσω τη βοήθειά τους.

Δέσποινα- Εντάξει, περιστεράκι μου, έρχομαι. Αδερφούλα μου, φεύγω και θα σου πω τα νέα μου μόλις επιστρέψω. Ανυπομονώ να μάθω τόσα πολλά από το παρελθόν των Ολυμπιακών Αγώνων.

Περιστέρι- Μικρή μου Δέσποινα, για να ξεκινήσουμε το ταξίδι του χρόνου φώναξε δυνατά «Μικρή μου ελιά… ταξίδεψε με στα παλιά και μάθε με μύθους και άλλα πολλά».

Δέσποινα- «Μικρή μου ελιά… ταξίδεψέ με στα παλιά και μάθε με μύθους και άλλα πολλά».

Α΄ αφηγητής- Έτσι η Δέσποινα με το περιστέρι ξεκίνησαν το μεγάλο ταξίδι πάνω στην ιπτάμενη ελιά. Η μικρή ελιά ανέβαινε όλο και πιο ψηλά, όλο ψηλότερα, ανάμεσα στα πουπουλένια σύννεφα του ουρανού.

Β΄ αφηγητής- Η Δέσποινα με κομμένη την ανάσα ένιωθε να ταξιδεύουν οι αυλές των σπιτιών, οι δρόμοι και οι εκκλησιές. Ρώτησε όμως το περιστέρι:

Δέσποινα- Πού πάμε, καλό μου περιστέρι;

Περιστέρι –Στην Αρχαία Ολυμπία, Δέσποινα... εκεί που όλα άρχισαν!

Ελένη Κωνσταντινίδου, Φιλιώ Βασιλειάδου, Μαρίνα Μούζουρα, Ξανθούλα Βασιλείου, Στέλλα Βουνιώτου, Στ΄2

Νατάσα Αντρέου, Στ΄1


407

Η ελιά ήταν παράξενη. Ήταν μια μικρή, φουντωτή ελιά. Είχε σκουροπράσινα φύλλα και στον κορμό είχε μια φιλόξενη κουφάλα. Ήταν όπως οι άλλες ελιές, με μια διαφορά. Οι ρίζες της δεν ήταν βυθισμένες στο χώμα, αλλά απλώνονταν ανάλαφρα στο δροσερό γρασίδι. Η ελιά είναι ένα πανάρχαιο δέντρο. Το ιερό δέντρο της Θεάς Αθηνάς. Η Δέσποινα είπε κάποια μαγικά λόγια και η ελιά άρχισε να πετάει για το μεγάλο ταξίδι.

Γιώργος Χαραλάμπους, Στ΄2 Το ταξίδι ξεκίνησε! Άφησαν πίσω τους τα σπίτια, τους δρόμους και τους κάμπους και πέρασαν μέσα από τα σύννεφα του χρόνου. Η Δέσποινα κοιτούσε με ορθάνοικτα μάτια γύρω της και άκουγε με προσήλωση τα όσα της έλεγε το περιστέρι. Σε λίγο η ελιά προσγειώθηκε σε ένα στάδιο που δεν ήταν άλλο από την αρχαία Ολυμπία, τον τόπο όπου διεξάγονταν οι αρχαίοι Ολυμπιακοί Αγώνες. Εκεί συνάντησαν τους τέσσερις Ιδαίους Δακτύλους με τον αδελφό τους τον Ηρακλή... κάθε φορά που το περιστέρι συναντούσε ένα αθλητή ή Ολυμπιονίκη , έσκυβε και τους έλεγε κάτι που η Δέσποινα δεν μπορούσε να καταλάβει... θα το μάθαινε στο τέλος του ταξιδιού τους! Οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι οι σημαντικότεροι θρησκευτικοί αγώνες του κόσμου. Οι αρχαίοι Ολυμπιακοί Αγώνες ήταν αφιερωμένοι στο Θεό Δία και διεξάγονταν κάθε τέσσερα χρόνια. Όταν διεξάγονταν οι Ολυμπιακοί Αγώνες οι πόλεμοι σταματούσαν.

Το έπαθλο για το νικητή στα αγωνίσματα ήταν ένα κλωνί ελιάς, ο «κότινος». Το αγώνισμα του αρχαίου πένταθλου περιλάμβανε πέντε αγωνίσματα: άλμα, δίσκο, ακόντιο, δρόμο και πάλη.

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες ξεκίνησαν από τους Ιδαίους Δακτύλους, τα τέσσερα αδέλφια του Ιδαίου Ηρακλή. Τους έβαλε ο Ιδαίος Ηρακλής ν’ αγωνιστούν για να περάσει η ώρα τους και να διασκεδάσουν. Ο ίδιος διάλεξε τον κατάλληλο χώρο του σταδίου και προσδιόρισε το μήκος του.

Ο νικητής θα έπαιρνε ένα κλαδί αγριελιάς. Αυτό το παιχνίδι του άρεσε και σκέφτηκε πως θα μπορούσαν να παίξουν όλοι οι νέοι της περιοχής, φτωχοί και πλούσιοι. Αργότερα οι βασιλιάδες της Ηλείας θέσπισαν στο μέρος του σταδίου τους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Λούης Κωμήτης, Στ΄1

Η μόνη πραγματική πρώτη απόδειξη της ύπαρξης των Ολυμπιακών Αγώνων χρονολογείται στα 776 π.Χ. Νικητής στον αγώνα Σταδίου (192μ.) ήταν ο Κόροιβος. Μερικοί θεωρούν ιδρυτή τους τον Κουρήτη.

Άλλοι υποστηρίζουν ότι πρώτος διοργάνωσε αγώνα δρόμου ο ήρωας και ημίθεος Ηρακλής, γιος της Αλκμήνης. Αναφέρεται ακόμα το όνομα του Πέλοπα, που είχε θανατωθεί από τον πατέρα του αλλά τον ανάστησε ο Δίας και οργάνωσε τους αγώνες για να γιορταστούν οι γάμοι του με την Ιπποδάμεια. Η ειρήνη αποτελούσε βασική προϋπόθεση του αθλητισμού και ήταν ιδανικό που το σέβονταν όλοι. Έτσι 40 μέρες πριν και 40 μέρες μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες, δε γινόταν καμιά εχθροπραξία ανάμεσα στις ελληνικές πόλεις. Οι πιο παλιοί αγώνες φαίνεται ότι περιλάμβαναν μόνο αγωνίσματα. Στα επόμενα χρόνια προστέθηκαν η πυγμαχία, ιπποδρομίες και μονομαχίες. Τα αγωνίσματα αυξάνονταν σε αριθμό με την πάροδο των Ολυμπιάδων. Η εποχή των αγώνων ήταν κατά την πρώτη πανσέληνο, μετά το θερινό ηλιοστάσιο, που έπεφτε στα σημερινά μέσα Ιουλίου περίπου. Οι αθλητές έδιναν όρκο μπροστά στο

μεγαλοπρεπές άγαλμα του Όρκιου Δία, υποσχόμενοι πως θα διεκδικήσουν τίμια τη νίκη. Οι Ελλανοδίκες κριτές και οι γυμναστές των αθλητών έδιναν όρκο ότι θα τηρήσουν με σεβασμό τους κανονισμούς των αγώνων. Μετά την ορκωμοσία, τους πήγαιναν στην ιερή πηγή να πλυθούν για να είναι καθαροί και στο σώμα και στην ψυχή. Κατά τη διεξαγωγή των αγώνων γινόταν η βράβευση των νικητών από την Ελλανόδικο επιτροπή.

Μιχάλης Νησιώτης, Στ΄2


408

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες καθιερώθηκαν στην Ελλάδα το 776π.Χ., και τελούνταν στην αρχαία Ολυμπία μέχρι το 393μ.Χ., οπότε καταργήθηκαν από το Βυζαντινό αυτοκράτορα Θεοδόσιο Α΄. Ήταν αφιερωμένοι στο Δία. Διαρκούσαν πέντε μέρες και μπορούσαν να λάβουν μέρος μόνο ελεύθεροι Έλληνες πολίτες. Αποκλείονταν οι βάρβαροι, οι δούλοι και οι γυναίκες στις οποίες απαγορευόταν ακόμα και η είσοδος στο στάδιο επειδή οι αθλητές αγωνίζονταν γυμνοί. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες καθιερώθηκαν στην Ελλάδα το 776π.Χ., και τελούνταν στην αρχαία Ολυμπία μέχρι το 393μ.Χ., οπότε καταργήθηκαν από το Βυζαντινό αυτοκράτορα Θεοδόσιο Α΄. Ήταν αφιερωμένοι στο Δία. Διαρκούσαν πέντε μέρες και μπορούσαν να λάβουν μέρος μόνο ελεύθεροι Έλληνες πολίτες. Αποκλείονταν οι βάρβαροι, οι δούλοι και οι γυναίκες στις οποίες απαγορευόταν ακόμα και η είσοδος στο στάδιο επειδή οι αθλητές αγωνίζονταν γυμνοί. Όταν πλησίαζε ο καιρός, κήρυκες από την Ολυμπία διαλαλούσαν την ιερή εκεχειρία στο Πανελλήνιο. Τότε σταματούσαν οι εχθροπραξίες. Την εποπτεία και διοργάνωση των Ολυμπιακών Aγώνων είχαν οι Ελλανοδίκες. Στα πρώτα χρόνια διεξαγόταν μόνο το αγώνισμα αρματοδρομίας. Στη συνέχεια προστέθηκαν και άλλα αγωνίσματα (δρόμος, πένταθλο, πάλη, ακόντιο, δίσκος, άλμα εις μήκος) και το πρόγραμμα πλουτίστηκε. Οι νικητές στεφανώνονταν με τον κότινο (κλαδί αγριελιάς) τα ονόματά τους αναγράφονταν σε στήλες, οι γλύπτες φιλοτεχνούσαν ανδριάντες τους, ενώ όταν επέστρεφαν στις πόλεις τους, γκρεμιζόταν προς τιμή τους ένα μέρος του τείχους.

Οι Ολυμπιακοί αγώνες αναβίωσαν χάρη στις ενέργειες του Γάλλου Πιέρ ντε Κουμπερτέν. Η πρώτη Ολυμπιάδα των νεοτέρων χρόνων έγινε στην Αθήνα το 1896.

Στο μαραθώνιο δρόμο νικητής αναδείχτηκε ο Σπύρος Λούης. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες, σήμερα, διεξάγονται κάθε τέσσερα χρόνια σε διαφορετικές πόλεις του κόσμου. Η επιλογή των πόλεων που θέτουν υποψηφιότητα γίνεται από τα μέλη της Διεθνούς Ολυμπιακής Eπιτροπής, η οποία εδρεύει στη Λωζάνη της Ελβετίας.

Μάρκος Δημητριάδης, Στ΄2 Η Ολυμπία είναι μια όμορφη κοιλάδα στην Ήλιδα. Ήταν ο τόπος όπου γίνονταν οι περίφημοι πανελλήνιοι Ολυμπιακοί Αγώνες (ή Ολύμπια).Οικισμός δεν υπήρχε στην Ολυμπία. Μονάχα οι ιερείς είχαν μόνιμες κατοικίες. Οι πανηγυριστές έμεναν στο ύπαιθρο κάτω από σκηνές. Στο χώρο της υπήρχε το ιερό άλσος Άλτη. Στο κέντρο της άλτης ήταν ο ναός του Δία, που κτίστηκε, τον 5ο π.Χ. αιώνα από τους Ηλείους. Στο ναό ήταν στημένο το χρυσελεφάντινο άγαλμα του Δία που τεχνούργησε ο μεγάλος γλύπτης Φειδίας.

Ήταν ένα από τα εφτά θαύματα του αρχαίου κόσμου το έργο του Φειδία. Το ξέρουμε μόνο από περιγραφές. Ο θεός σε υπερφυσικό μέγεθος, ήταν καθισμένος σε θρόνο μέσα στο εσωτερικό του ναού. Αν σηκωνόταν θα έσπαζε τη στέγη του. Ο θρόνος ήταν από πολύτιμα μέταλλα, ελεφαντόδοντο και έβενο. Ο Δίας στο δεξί του χέρι, κρατούσε μια χρυσελεφάντινη νίκη, ενώ με το αριστερό στηριζόταν σε χρυσό σκήπτρο, που για λαβή είχε αητό. Το ιμάτιό του ήταν χρυσό και στολισμένο με ζωγραφιές και πολύτιμες πέτρες. Τα γυμνά μέρη του κορμιού του όλα ήταν από ελεφαντοκόκαλο.

Στο κεφάλι είχε δάφνινο στεφάνι. Το περίφημο αυτό άγαλμα μεταφέρθηκε αργότερα στην Κωνσταντινούπολη, όπου και καταστράφηκε το 475μ.Χ. από πυρκαγιά. Οι αρχαίοι Ολυμπιακοί Αγώνες ήταν αφιερωμένοι στο θεό Δια και διεξάγονταν κάθε τέσσερα χρόνια. Ο νικητής στεφανωνόταν με ένα κλαδί αγριελιάς ή ένα κότινο. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες αγωνίζονταν όλοι οι ελεύθεροι πολίτες.

Χάρης Κουκουνίδης, Στ΄2 Η Δέσποινα και το περιστέρι συνέχισαν το ταξίδι τους ανάμεσα στα σύννεφα του χρόνου. Αυτή τη φορά σταμάτησαν σε ένα μεγάλο στάδιο που ήταν πλημμυρισμένο με χιλιάδες θεατές. Βρίσκονταν στην Αθήνα του 1896, όπου γίνονταν για πρώτη φορά οι Ολυμπιακοί Αγώνες της σύγχρονης


409

εποχής. Ένας Έλληνας, ο Σπύρος Λούης, κέρδισε το αγώνισμα του μαραθώνιου δρόμου και δόξασε την Ελλάδα ολόκληρη.

Αθήναι 1896 Το στάδιο εδώ όλο βουίζει. Πρώτη φορά έγινε έτσι πράγμα. Επίσης είναι οι πρώτοι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες. Ας είναι καλά ο Πιέρ ντε Κουμπερτέν! Μετά από τόσα χρόνια επιτέλους παρακολουθούμε αυτούς τους θαυμαστούς αγώνες και αυτό το αθάνατο άθλημα, δηλαδή, το μαραθώνιο δρόμο Από τα αρχαία χρόνια έμεινε. Σε αυτόν τρέχεις 42 km για να νικήσεις. Όλοι εδώ περιμένουμε με την αγωνία ζωγραφισμένη στα πρόσωπά μας. Όλοι αναρωτιόμαστε τι θα συμβεί, ποιος θα είναι ο νικητής. Και να, ένα παλικάρι φαίνεται στο βάθος να τρέχει, όμορφος, ελαφρός σαν αέρας, ευθυτενής και ακμαίος. Ποιος ήταν εκείνος; Ήταν το νούμερο 17! Ο Σπύρος Λούης. Ο νέος που άντεξε 42 km. Όλοι με δάκρυα χαράς και επιφωνήματα, τον δεχόμαστε στο στάδιο. Πραγματικά αυτή η ώρα είναι συγκινητική και καταλάβαμε ότι η αντοχή των Ελλήνων ποτέ δεν νικιέται. Εκείνη τη στιγμή όλοι οι θεατές πετάξαμε τα καπέλα μας πάνω από τη χαρά μας. Κατεβήκαμε όλοι στον αγωνιστικό χώρο και συγχαρήκαμε το μεγάλο αθλητή. Το Σπύρο Λούη, που έκανε υπερήφανη την Ελλάδα μας. Κωνσταντίνος Ηλία, Στ΄2

Εγώ προσπαθούσα να μπω στο στάδιο για να καθίσω σε καλή θέση. Όταν μπήκαν όλοι στο στάδιο ζητωκραύγαζαν, χειροκροτούσαν και φώναζαν τα ονόματα των αθλητών πολύ δυνατά για να τους εμψυχώσουν. Όμως ξαφνικά όλοι σταμάτησαν. Επικράτησε μια μικρή ησυχία. Ξαφνικά! Όλοι φώναζαν το όνομα ενός αθλητή! «Σπύρος Λούης» και χειροκροτούσαν, «Σπύρος Λούης» και χειροκροτούσαν. Σηκώνονταν και κάθονταν ρυθμικά. Ήταν υπέροχη η ατμόσφαιρα μέσα στο στάδιο. Δημιουργήθηκαν όμορφα συνθήματα. Ήταν το παλικάρι της Ελλάδας που τερμάτισε πρώτος στο αγώνισμα του μαραθώνιου δρόμου. Όλοι νόμιζαν ότι τους γελούσαν τα μάτια τους. Ο Σπύρος Λούης τερμάτισε πρώτος. Οι θεατές αγκαλιάζονταν, φιλιόνταν από τη χαρά τους. Δεν ήξεραν τι έκαναν, τρελάθηκαν. Ο Σπύρος Λούης ήταν φυσικά χαρούμενος. Όμως δεν μπορούσε να αρχίσει να τρέχει. Ήταν πολύ κουρασμένος. Είχε διανύσει τεράστια απόσταση.

Ο Σπύρος Λούης ζήτησε νερό. Του έδωσαν αμέσως μια μπουκάλα νερό. Την ήπιε και ακόμα ζητούσε κι άλλο. Ήταν πολύ χαρούμενος που νίκησε, που πήρε το χρυσό πολυπόθητο μετάλλιο για την Ελλάδα. Ήθελε να πετάξει από τη χαρά του. Εγώ, όταν τερμάτισε πρώτος, από τη χαρά μου πέταξα το καπέλο μου. Τώρα όμως το έχασα αλλά δεν πειράζει, εάν κέρδισε ο Σπύρος Λούης για την Ελλάδα στο καλό να πάει. Φώναξα πολύ δυνατά. Ήμουν πολύ περήφανος για τον μαραθωνοδρόμο μας το Σπύρο Λούη, για την Ελλάδα μας. Αυτό το παλικάρι με το μουστάκι έβγαλε ασπροπρόσωπους εμάς και τους προγόνους μας. Η Ελλάδα νιώθει περήφανη για αυτόν και αυτός για την Ελλάδα. Στο τέλος, περήφανος με το Σπύρο Λούη και την Ελλάδα αποχώρησα από το στάδιο.



410

Το στάδιο ήταν γεμάτο κόσμο που περίμενε το νικητή. Μικροί μεγάλοι φώναζαν, σηκώνονταν, γελούσαν, μιλούσαν. Περίμενα πολλή ώρα να δω, εγώ και οι συμπατριώτες μου, το νικητή του μαραθώνιου δρόμου. Η ανάσα μας σφιγμένη, περιμέναμε με πολλή αγωνία. Δεν μπορούσαμε να ξέρουμε ποιος θα έρθει πρώτος. Πολλοί φώναζαν και περίμεναν, άλλοι σκέφτονταν, άλλοι πηγαινοέρχονταν. Κάποιοι δεν πίστευαν ότι θα νικήσουμε, άλλοι το πίστευαν. Είδαμε έναν άντρα να μπαίνει στο στάδιο. Όταν καταλάβαμε ότι ήταν ο αθλητής που εκπροσωπούσε εμάς σηκωθήκαμε πάνω, φωνάζαμε, γελούσαμε, χειροκροτούσαμε τον αριθμό δεκαεφτά. Τα συναισθήματα ανάμεικτα. Ήθελα να κλάψω από χαρά, αλλά από την άλλη γελούσα, ήμουν χαρούμενη. Ο αθλητής Σπύρος Λούης καθώς έμπαινε χαμογελούσε, φώναζε και όταν έφτασε στο τέλος κάθισε να ξεκουραστεί. Ήταν λαχανιασμένος, ιδρωμένος αλλά χαρούμενος. Έβλεπε πόση χαρά έδωσε στους θεατές κι αυτό τον έκανε να νιώθει πιο δυνατός.

Νίκη Ησαΐα, Στ΄1 Σήμερα ήρθα εδώ στο στάδιο της Ολυμπίας για να παρακολουθήσω τον αγώνα του μαραθώνιου δρόμου. Εδώ τώρα έχει γίνει ένα πανδαιμόνιο και όλοι περιμένουμε την έναρξη του αγώνα, για να δούμε ποιος θα νικήσει σ’ αυτό το άθλημα. Το στάδιο είναι πλημμυρισμένο από ανυπόμονους θεατές, φωνές, κραυγές για να εμψυχώσουν τον αθλητή της χώρας τους και οι σημαίες υψωμένες, με λαχτάρα ανεμίζουν και αυτές σαν να θέλουν κι αυτές τη νίκη της ομάδας που αντιπροσωπεύουν. Κάποιοι ανυπόμονοι περιμένουν στο πεζοδρόμιο για να δουν από κοντά το νικητή. Και να μια κραυγή συγκίνησης αντιλαλεί σε όλο το στάδιο μόλις βλέπoυν έναν αθλητή να πλησιάζει στις πύλες του σταδίου. Σε λίγη ώρα είχε έρθει σαν σβούρα, πέρασε την γραμμή λήξης του αγώνα και το τι έγινε δεν περιγράφεται! Φωνές, αγκαλιές, φιλιά, καπέλα όρθια στον αέρα, δάκρυα συγκίνησης στους θεατές. Όλοι ήταν χαρούμενοι για το νικητή, τον ένδοξο Σπύρο Λούη, το νεαρό παλικάρι που δόξασε την Ελλάδα. Δάκρυα χαράς έτρεχαν τώρα στα μάτια μου. Είχα περάσει μια αξέχαστη εμπειρία που δε θα ξεχαστεί στον αιώνα των αιώνων.

Ιωάννα Δημητρίου, Στ΄1 Το υπέροχο ταξίδι συνεχίστηκε. Είδαν κι άλλους πολλούς αγώνες, βραβεύσεις αθλητών σε σύγχρονες Ολυμπιάδες. Η Δέσποινα δε σταματούσε να μαθαίνει από τα όσα της έλεγε το περιστέρι. Ακόμη, έκαναν σταθμό στη Μασκοτία, τη χώρα των Μασκότ, όπου γνώρισαν τα χαριτωμένα μασκότ που φιλοξενούσαν κάθε σύγχρονη Ολυμπιάδα. Στην Αθήνα του 2004, έκαναν σταθμό στο Ολυμπιακό χωριό και εκεί γνώρισαν το Φοίβο και την Αθηνά. Τους ξενάγησαν στις αθλητικές εγκαταστάσεις και η Δέσποινα έμαθε για όλες τις ετοιμασίες που γίνονται για να διεξαχθούν με επιτυχία οι Ολυμπιακοί αγώνες στην Αθήνα, τον Αύγουστο του 2004. Το ταξίδι τους στο παρελθόν και στο μέλλον τέλειωσε ή αυτό νόμισε η Δέσποινα... το περιστέρι της αποκάλυψε τα δόλια σχέδια των τριών σκιών να φαρμακώσουν τις καρδιές των παιδιών και να καταστρέψουν τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Η Δέσποινα απόρησε. Δεν μπορούσε να καταλάβει πώς μπορούσαν να το επιτύχουν. Το περιστέρι την προετοίμασε για το τι θα έβλεπε και της είπε να μην τρομάξει με αυτά που θα την πήγαινε να δει. Από τους υπονόμους ξεπρόβαλαν πλάσματα αηδιαστικά που φόβισαν τη Δέσποινα και έδειξαν τα σατανικά σχέδιά τους... Από τα βαλτόνερα ξεπρόβαλαν πλάσματα που είχαν μισοσπασμένα πλοκάμια για χέρια, μουσούδες ύαινας και αηδιαστικά δαιμονικά σκουλήκια, με φιδίσιες γλώσσες και σώματα φολιδωτά. Κάποια ήταν μισά τσακάλια και μισές βρομούσες. Για ουρά είχαν βδέλλες. Ψυχρά κτηνώδη βλέμματα με δόντια πολύ σουβλερά, με πολύ μίσος μέσα τους για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, με δύο κέρατα στην κεφαλή και μια σιδερένια περικεφαλαία.

Αντρέας Κατελάρης, Στ΄1


411

Τα τεμπελίνια καθώς έβγαιναν από τον υπόνομο έτριζαν, σέρνονταν στο χώμα . Ήταν όντα πλαδαρά, μαλθακά και γλιστερά. Τα μάγουλά τους ήταν πρησμένα και τα μάτια τους τσιμπλιασμένα. Έβγαιναν και άφηναν μια μυρωδιά κλεισούρας και σαπίλας. Αγκομαχώντας περνούσαν το ένα μετά το άλλο, ήταν αμέτρητα. Τα πρόσωπά τους πλαδαρά, γεμάτα κακία, φθόνο, καταφρόνια και μίσος. Γρύλιζαν, ενώ τα σάλια κυλούσαν στα σώματά τους . Στο μυαλό τους είχαν μόνο την καταστροφή, θα υπάκουαν στις τρεις σκιές που τους διάτασσαν να

καταστρέψουν τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Νίκη Ησαΐα, Στ΄1

Τα ζαβολίνια έμοιαζαν σαν σύννεφα. Ξεπρόβαλαν ξαφνικά με όρνια αποκρουστικά, νύχια ύαινας και φτερούγες κατσαρίδας που στο κάτω μέρος ήταν κοφτερές. Είχαν ένα κέρατο στο κεφάλι τους και ένα μακρύ, μυτερό και κατάμαυρο ράμφος. Τα μάτια τους έμοιαζαν με του αετού και του γερακιού. Από το σώμα τους έτρεχε αίμα. Τα πόδια τους ήταν κοντά και τα νύχια των ποδιών τους σαν αγριεμένο λιοντάρι και σαν λυσσασμένη γάτα. Η καρδιά τους ήταν σκληρή και κακιά. Δεν λυπόταν κανένα. Ο χαρακτήρας τους ο χειρότερος. Είναι κακού και βάρβαρου. Σκέπτονταν το μίσος και το πώς να πληγώσουν κάποιον. Γενικά είναι ο διάβολος μέσα τους.

Λούης Κωμήτης, Στ΄1 ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΔΙΑΣΚΕΥΗ ΤΗΣ ΣΤΡΑΤΙΑΣ ΤΩΝ ΚΑΚΩΝ ΠΝΕΥΜΑΤΩΝ Δρακουλίνι Είμαι το Δρακουλίνι το φρικιαστικό κουνώ την ουρά μου σαν αρπακτικό. Μπαίνω στα πάρκα που παίζουν τα παιδιά και τότε τους λέω λόγια τρομαχτικά. Μένω μες στους βούρκους και μέσα στα νερά, εκεί που υπάρχει σκοτεινιά. Μπαίνω στις τάξεις, σαν κάνουν μάθημα τα παιδιά και όλο ανατριχιάζω σαν ακούω φρονιμιά. Σαν βλέπω δυο αδέλφια να τσακώνονται μαζί, κάνω γιουρούσι, μεγάλη γιορτή. Όταν βλέπω τα παιδιά να κάνουνε καυγά, λέω του ενός «Δώσ’ του άλλη μια». Όμως, δεν ξεχνώ και το άλλο παιδί, του λέω και αυτού «Δώσ’ του μια και εσύ». Όταν βλέπω φιλία και φρόνιμα παιδιά, πέφτω στο κρεβάτι από γρίπη βαριά. Είμαι το Δρακουλίνι το φρικιαστικό, κουνηθείτε από εδώ πριν σας βρει και σας το κακό. Ζαβολίνι Είμαι το Ζαβολίνι και θα σκορπίσω το μίσος, τη διχόνοια και την καταφρόνια. Τριγυρνώ από σπίτι σε σπίτι, από πάρκο σε πάρκο, από αυλή σε αυλή σπέρνοντας το κακό.


412

Στους υπονόμους μπαινοβγαίνω, τον κόσμο τρομάζω και λέω: -Καλύτερα να κάνετε όλο ζαβολιές παρά να γυμνάζεστε καθημερινά όπως τους αθλητές. -Σαν κάνετε αγώνα και πέσει ένα παιδί, δώστε του ακόμη μια κλωτσιά να πάει πάρα κει. Είμαι το ζαβολίνι το μισητό, κάντε τόπο πριν πάθετε κακό. Πολεμοχαρίνι Είμαι το Πολεμοχαρίνι και σαν πηγαίνω στους πόλεμους, το μίσος μου σκορπώ. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες πηγαίνω και τους παρακινώ, να κλοτσήσουν το συναθλητή τους και έτσι να σπείρω το κακό. «Αφού σε χτύπησαν, πήγαινε κι εσύ να τους χτυπήσεις, εκδίκηση να δώσεις στη στιγμή». Την κακία θέλω να εξαπλώσω , τον πόλεμο να σπείρω, το κακό να ξεσηκώσω και τον κόσμο να σκοτώσω. Είμαι το Πολεμοχαρίνι και με χάρη πολεμώ να σπείρω το κακό. Τριβολίνι Είμαι το Τριβολίνι και θα κάνω πράγματα κακά, μένω στους υπονόμους και τρομάζω μόλις συναντήσω τα παιδιά . Τρώω κατσαρίδες, μύγες και γλυκά και όλο αρρωσταίνω σαν βλέπω τη χαρά! Είμαι το Τριβολίνι και δεν ανέχομαι χαρά παρά μόνο πόνο και δυστυχιά. Μισουλίνι Είμαι το Μισουλίνι που αγαπώ το κακό και θέλω να εξαφανίσω το καλό. Μπαίνω στα σχολεία και τρομάζω τα παιδιά που από το φόβο τους χάνουν τα μυαλά. Στόχο έχω να προκαλώ φόβο και πανικό και κανένα να μην αφήσω να ησυχάζει λεπτό. Είμαι το Μισουλίνι το κακό και στόχο έχω από τον κόσμο, να μην εξαφανιστώ. Τεμπελίνι Είμαι το Τεμπελίνι το τρομερό, όλο τεμπελιάζω μέσα στο κακό. Μπαίνω στα σχολεία που συχνάζουν τα παιδιά και τους δίνω αναβολικά. Μένω μες στους υπονόμους που τρέχουν τα νερά, και όλο αρρωσταίνω σαν βλέπω φρόνιμα παιδιά. Τον πόλεμο και τους καβγάδες αγαπώ ειδικά σαν βλέπω σκοτωμό. Αγαπώ την τεμπελιά και τα κακά παιδιά.. Είμαι το Τεμπελίνι το μοναδικό, κρυφτείτε πριν σας βρω στο λεπτό.


413

Δρακουλίνι: Ελάτε να συζητήσουμε αυτά που μας διέταξαν να κάνουμε οι τρεις σκιές. Τεμπελίνι: Όλοι μαζί θα ενώσουμε τις δυνάμεις μας και θα πάμε στους τόπους. που συχνάζουν τα παιδιά και θα τους λέμε ότι είναι η καλοπέραση που αξίζει στη ζωή. Ζαβολίνι: Ναι, θα τους λέμε ότι είναι η καλοπέραση που μετράει και δεν χρειάζεται να κουράζονται και να γυμνάζονται. Πολεμοχαρίνι: Μπορούν αντί αυτού να πίνουν αναβολικά και να νιώθουν δυνατοί χωρίς γυμναστική. Τριβολίνι: Να τους λέμε ότι είναι πιο εύκολο να νικήσουν με ζαβολιές. Μισουλίνι: Είναι καλύτερα να νικήσουν με φθόνο και ψευτιά. Δρακουλίνι: Ελάτε, ας ξεκινήσουμε, ας πάμε να φαρμακώσουμε τις ψυχές των παιδιών.

Τεύκρος Αριστοκλέους, Μπένας Πουϊκής, Βάσος Γερολατσίτης, Τρύφωνας Χατζίδης, Νίκος Κορελίδης, Στ΄2

Με την καρδιά γεμάτη απογοήτευση, η Δέσποινα ένιωσε ότι όλα είχαν τελειώσει και τίποτα δεν μπορούσε να σταματήσει τις τρεις σκιές και το στρατό τους να πραγματοποιήσουν τα σχέδιά τους. Το περιστέρι της έδωσε κουράγιο και της έδωσε ελπίδα ότι η ειρήνη και η αγάπη μπορεί να επικρατήσει. Την πήρε σε ένα μέρος όμορφο και γαλήνιο και εκεί συνάντησαν... όλους όσους είχαν γνωρίσει στο ταξίδι τους. Όλοι είχαν δεχτεί το κάλεσμα του περιστεριού να ενώσουν τις δυνάμεις τους και να αντιμετωπίσουν τη στρατιά των κακών πνευμάτων. Σε μια στιγμή το περιστέρι έλαμψε και τη θέση του πήρε ένας έφηβος-άγγελος. Ο Έφηβος, γεμάτος δύναμη και ελπίδα, στράφηκε προς όλους όσους είχαν ανταποκριθεί στο κάλεσμά του και τους μίλησε. Μίλησε και είπε:

Φίλοι μου, ιερά πνεύματα, περιστέρια και μασκότ, όλοι σας. όσοι βρίσκεστε εδώ, πρέπει να αγωνιστείτε για να σώσουμε τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Αυτή τη στιγμή χιλιάδες αποκρουστικά, άσχημα, διαβολικά, καταστροφικά και επικίνδυνα τέρατα κατευθύνονται προς τα παιδιά. Ξέρετε τι θα κάνουν; Θα πάνε να τους πουν να πάψουν να αγωνίζονται. Να πάψουν να προσπαθούν για να λάβουν μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Γι’ αυτό αόρατοι και υπέροχοι φίλοι, πηγαίνετε από σπίτι σε σπίτι, από σχολείο σε σχολείο, σε καλύβες και παράγκες, σε μέγαρα, πλατείες και σοκάκια για να δώσετε το δικό σας μήνυμα. Το μήνυμα του «Ευ αγωνίζεσθαι». Επίσης κάντε τα παιδιά να σας ακολουθήσουν.

Θα τους λέτε να γυμνάζονται καθημερινά και να προσπαθούν, ακόμη και αν το κορμί τους έχει παραδοθεί. Να τους λέτε να συνεχίσουν να αγωνίζονται για να ξεπεράσουν τις δυνάμεις τους. Να μην νικούν με ζαβολιές, αλλά με προσπάθεια, πείσμα και μετά από πολύ ιδρώτα. Τώρα τρέξτε να προλάβετε τις σκιές και τους δούλους τους.

Αντρέας Κατελάρης, Στ΄1 Ελάτε σύντροφοι του καλού. Πρέπει να αγωνιστούμε για το καλό, την ειρήνη, τη φιλία, τη γαλήνη μεταξύ των ανθρώπων. Πρέπει να ματαιώσουμε τα σχέδια των τριών σκιών γιατί αυτοί θέλουν το κακό, τον πόλεμο, το μίσος ανάμεσα στους ανθρώπους. Να ακολουθείτε τα κακά πνεύματα όπου πάνε και όταν φαρμακώνουν τις καρδιές των αθώων παιδιών εσείς θα τις γλυκαίνετε. Δεν θα


414

αφήσουμε τις τρεις κακές σκιές να καταστρέψουν τους Ολυμπιακούς Αγώνες και να στρέψουν τα παιδιά προς το κακό. Αυτοί θα τους λένε να κάνουν αδικίες στους αγώνες, να μην γυμνάζονται, να μην βοηθούν τους συμπαίκτες τους, να κάνουν ζαβολιές. Εμείς θα τους λέμε να αγωνίζονται να νικούν μόνο με το δίκαιο. Όταν νικήσουν με αδικίες δεν έχει νόημα η νίκη. Θα τους λέτε να γυμνάζονται κάθε μέρα σκληρά. Δε θα αφήσουμε το κακό να περάσει αλλά το καλό και την ειρήνη. Πηγαίνετε, δεν πρέπει να χάνουμε χρόνο.

Λούης Κωμήτης, Στ΄1 Καλά μου πνεύματα, πρέπει να ενωθούμε και να πολεμήσουμε την κακία, το μίσος, τους τσακωμούς και τους πολέμους. Οι κακές σκιές θέλουν να τσακωνόμαστε και για αυτό προσπαθούν να ματαιώσουν τη διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων. Όπως εκείνοι μαζεύονται για να σπείρουν το κακό και τη διχόνοια, έτσι κι εμείς θα προσπαθήσουμε να εδραιωθεί η ομόνοια. Θα ανταγωνιστούμε ενάντια στις τρεις σκιές για να φέρουμε την αγάπη, τη φιλία και τη γαλήνη, για να μην καταστραφούν οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Θα πρέπει να δώσουμε συνθήματα ειρήνης, να μην κάνουμε αδικίες στα αγωνίσματα, να μην παίρνουμε αναβολικά και να βοηθούμε τον άλλο όταν χρειάζεται βοήθεια. Έτσι θα νικήσουμε τις τρεις σκιές και παντού στον κόσμο θα επικρατήσει η αγάπη, η φιλία και η γαλήνη.

Βάσος Γερολατσίτης, Στ΄2 Καλά μου πνεύματα, σας παρακαλώ να πάτε όλοι μαζί από σπίτι σε σπίτι, σε όλες τις πολυκατοικίες, στα σχολεία, στα πάρκα και όπου γενικά υπάρχουν άνθρωποι και να τους πείτε το μήνυμα το πανάρχαιο. Να τους πείτε να γυμνάζονται και να μην πίνουν αναβολικά, για να εξασφαλίζουν άδικα τη νίκη στους αγώνες. Να μην είναι ρατσιστές και να αγαπούν ο ένας τον άλλον. Αν είναι αγύμναστοι ή έχουν χαμηλές επιδόσεις, να τους πείτε εμψυχώνοντάς τους πως, αν είναι χαμηλά, σιγά-σιγά με υπομονή θα φτάσουν ψηλά. Δεν έχει σημασία ποιος είσαι, αξία έχει η ισότητα. Να τους πείτε πως στους αγώνες πρέπει να αγωνίζονται δίκαια. Αν πρόκειται να αγωνιστούν χωρίς τιμιότητα, καλύτερα να μην αγωνιστούν καθόλου. Αυτά θα τους πείτε Αρχαία Πνεύματα! Καλή τύχη!

Πάρης Παπαγρηγορίου, Στ΄2 Καλά Πνεύματα, Σας κάλεσα εδώ για ένα ιερό σκοπό. Όλοι εμείς πρέπει να ενώσουμε τις δυνάμεις μας, να γίνουμε μια μεγάλη δύναμη, όπως έγιναν κι οι τρεις σκιές. Έτσι θα έχουμε μεγαλύτερη δύναμη και δε θα δυσκολευτούμε να νικήσουμε τις σκιές. Θα προσπαθήσουμε να δώσουμε αγάπη στους ανθρώπους και να προστατέψουμε τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ας ενωθούμε για να μεταδώσουμε την αγάπη και όχι τη διχόνοια. Αν δουλέψουμε ομαδικά θα το πετύχουμε, θα πετύχουμε να γίνουν οι Ολυμπιακοί Αγώνες στην Αθήνα χωρίς πολέμους, αιματοχυσίες και τσακωμούς. Ζήτω ο Ολυμπισμός και ο Αθλητισμός .

Μάριος Μούγης, Γιώργος Όσιπωβ, Στ΄2

Έτσι οι δυο στρατιές πήραν το δρόμο τους... το τέλος της ιστορίας γράφτηκε από εμάς, διαβάστε το με αγωνία! Εκείνο το βράδυ από δύο διαφορετικά σημεία ξεκινούσαν οι δύο μεγάλες στρατιές με μοναδικό σκοπό να κατακτήσουν τις καρδιές των παιδιών.


415

Από την μια ξεκινούσαν τα τεμπελίνια, τα ζαβολίνια, τα επαρσίνια, τα μισουλίνια, τα πολεμοχαρίνια, τα τριβολίνια, τα γκρεμουλίνια, τα τρομουλίνια και πλήθος κακών πνευμάτων.

Όμως, από την άλλη, η αράδα των καλών πνευμάτων με τους δώδεκα θεούς του Ολύμπου, τον Ηρακλή, το Φειδία, τα περιστέρια και τις μασκότ ξεκινούσαν το δικό τους αγώνα. Όλοι οι ξακουστοί ήρωες, ο Αέθλιος, ο Ενδημίων, ο Πελίας, οι ελλανοδίκες, οι σαλπιγκτές, οι Ολυμπιονίκες, οι λαμπαδηδρόμοι και άλλοι πολλοί.

Έτρεχαν, έτρεχαν, όλο έτρεχαν. Έτρεχαν να προλάβουν ο ένας τον άλλον. Να μεταδώσουν τα μηνύματά τους. Οι δούλοι των σκιών έτρεχαν να δώσουν το μήνυμα, να μην αγωνίζονται. Να κερδίζουν τη νίκη με ζαβολιές και αναβολικά. Επίσης, να τους πουν ότι η ζωή είναι μικρή και ότι θέλει καλοπέραση και όχι εξάντληση.

Ενώ τα καλά πνεύματα, οι αθλητές, ο Ηρακλής και τα περιστέρια θα έλεγαν στα παιδιά να μην πάψουν να αγωνίζονται. Να δώσουν το μήνυμα του «Ευ αγωνίζεσθαι». Επίσης να τους πουν να προσπαθούν να ξεπεράσουν τον εαυτό τους.

Και έτσι έγινε. Εκείνη την κρίσιμη για το μέλλον των Ολυμπιακών Αγώνων νύχτα έκαναν τα αδύνατα δυνατά για να τραβήξουν τα παιδιά με το μέρος τους.

Όμως νικητές βγήκαν τα πνεύματα τα ιερά και την ίδια εκείνη στιγμή, οι τρεις σκιές και οι δούλοι τους εξαφανίστηκαν και έγιναν σκόνη. Ένα απαλό αεράκι φύσηξε και τους πήρε μακριά.

Ποιος ξέρει όμως! Τρομοκρατικές επιθέσεις και καβγάδες μπορεί να ξαναγίνουν σε άλλους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ίσως να υπάρχουν άλλες τρεις σκιές ή περισσότερες που να διαταράξουν τη ροή των Ολυμπιακών Αγώνων. Είμαι όμως σίγουρος ότι η ειρήνη θα επικρατεί στο τέλος, όσο υπάρχουν παιδιά σαν κι εμάς που προσπαθούν για αυτήν.

Αντρέας Κατελάρης, Στ΄1

Μόλις είχα τελειώσει το διάβασμα και βγήκα έξω στην αυλή για να ξεκουραστώ. Το μάθημα που είχαμε σήμερα ήταν οι «ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ».Σε μια στιγμή όλα σκοτείνιασαν. Όλα γύρω μου ήταν σκοτεινά και δεν έβλεπα ούτε τη μύτη μου. Ακόμη κι έτσι ήσυχα που ήταν, αισθανόμουν γύρω μου ανάσες τρομακτικές. Στο βάθος του διαδρόμου μια λάμψη πρόβαλε. Σιγά–σιγά η λάμψη μεγάλωσε κι έγινε μια τεράστια φλόγα. Αμέσως τα πάντα έλαμψαν. Με μεγάλο όμως τρόμο και φόβο είδα κάτι το άσχημο.

Πλάσματα παραμορφωμένα, κακά, φαρμακερά και χωρίς συνείδηση με είχαν περικυκλώσει.

Στη μέση εκτός από εμένα υπήρχε ακόμη ένα πλάσμα. Δεν μπορούσα όμως να διακρίνω το πρόσωπό του γιατί το είχε κρυμμένο με το μανδύα του. Το παράξενο πλάσμα έφυγε το μανδύα από το πρόσωπό του και τότε είδα ένα τέρας. Είχε πρόσωπο κακάσχημο που το έλουζε ένα βαθύ ειρωνικό χαμόγελο.

Το πλάσμα άρχισε να μου μιλά.

- Εσύ θνητό και χωρίς δυνάμεις πλάσμα, θα ήθελα να μου πεις κάτι: Στα μέρη σου τώρα πλησιάζουν οι Ολυμπιακοί Aγώνες;

- Ναι, γιατί ρωτάς;

- Για να σου πω ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες δεν είναι και τόσο σπουδαίο γεγονός. Το μόνο που κάνουν είναι να γυμνάζονται σκληρά οι αθλητές για μια απλή νίκη. Για ένα μικρό μετάλλιο που μπορείς να το βρεις παντού. Για πέντε λεπτά δόξας και χαράς. Τι το σημαντικό; Εάν όμως εσείς οι άνθρωποι ακολουθούσατε το δικό μου δρόμο και τις δικές μου συμβουλές, όλοι θα σας δόξαζαν. Θα σας τιμούσαν και θα περνούσατε μια υπέροχη ζωή μέσα στη χλιδή. Θα είχατε υπηρέτες να σας φροντίζουν και το μόνο που θα σας ενδιέφερε θα ήταν ο πόλεμος και τα χρήματα.

Δεν πρόλαβε να τελειώσει τα λόγια του κι ένας λαμπρός άγγελος

εμφανίστηκε και είπε:


416

- Παιδί μου, μην ακούς αυτό το κακό πλάσμα. Δεν ξέρει τι λέει. Στη ζωή του έχει κάνει πολλά κακά. Έχει καταστρέψει και σκοτώσει. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες σου δίνουν χαρά μόνο και με τη συμμετοχή.

Είναι τιμή για την πατρίδα σου.

«ΝΟΥΣ ΥΓΙΗΣ ΕΝ ΣΩΜΑΤΙ ΥΓΙΕΣ»

Αυτά τα λόγια ήταν τα τελευταία που άκουσα και ξύπνησα.

Αποκοιμήθηκα. Σίγουρα όμως θα άκουγα τον άγγελο.

Ερμιόνη Γιάννη, Στ΄1 Μόλις τέλειωσα το βιβλίο μου, βγήκα να κάνω ένα διάλειμμα έξω στην αυλή του σπιτιού μου, για να παίξω και να πάρω λίγο καθαρό αέρα. Σε μια στιγμή άκουσα μια φωνή στο αριστερό μου αυτί να μου λέει με δαιμονική φωνή «Γεια σου, Ερμή», λες και με ήξερε από καιρό. Δεν ήξερα ποιος ήταν κι άρχισα να φοβάμαι, γιατί νόμιζα πως θα μου έκανε κακό. Όμως, μου μιλούσε

μόνο και μου έλεγε συνεχώς πως δεν αξίζει τον κόπο να κουραζόμαστε, ότι δεν πρέπει να γυμναζόμαστε, να μη βάζουμε όλη μας τη δύναμη για μια μικρή νίκη που δεν θα με ωφελήσει πουθενά, να μην ιδρώνουμε άδικα. Μα εγώ δεν τον άκουσα, αντιστάθηκα. Μετά από πολλή αντίσταση και κούραση άκουσα μια απαλή και όμορφη φωνούλα να ψιθυρίζει στο δεξί μου αυτί. Ήταν ένα περιστέρι που μου έλεγε να μην σταματήσω να αντιστέκομαι, να μην επηρεαστώ από τον εύκολο τρόπο ζωής. Καθώς μου μιλούσε το περιστέρι, ένιωσα μέσα μου χαρά, δύναμη και αδελφοσύνη. Το κακό πνεύμα μου μιλούσε συνεχώς αλλά εγώ δεν το άκουγα πια, το παραμελούσα. Εγώ άκουα μόνο το περιστέρι γιατί τα

έλεγε τόσο γλυκά που ήθελα να πετάξω μαζί του. Συνέχιζαν και συνέχιζαν. Το διαβολικό πνεύμα μου είπε κι ένα σύνθημα, αλλά εγώ άκουσα το σύνθημα του περιστεριού. Το περιστέρι μου φώναξε δυνατά και μου είπε: «Δάδες φωτεινές του κόσμου οι εθελοντές. Για ένα λόγο όλοι κινούμε την Ειρήνη να σκορπούμε». Το κακό πνεύμα είπε: «Κάτω η αδελφοσύνη, ζήτω η παραφροσύνη». Το περιστέρι με κρατούσε μαζί του μέχρι που το κακό πνεύμα είπε: «Θα διαλέξεις εμένα ή το περιστέρι»; Κι εγώ του είπα πως θα πήγαινα με το περιστέρι και έφυγε μακριά μου. Δεν το ξανάκουσα ποτέ να μου μιλάει από τότε που πήρα την απόφαση να ακούσω το περιστέρι.

Ερμής Ιωαννίδης, Στ΄1 Ένα βράδυ, ήταν ένα παράξενο βράδυ, καθόμουν στο κρεβάτι μου με τις χρυσοκίτρινες πιτζάμες μου και σκεφτόμουν τι έκανα όλη τη μέρα. Καθώς συλλογιζόμουν, αποκοιμήθηκα σαν πουλάκι από την εξάντληση και ο αέρας βούιζε και με νανούριζε.

«Ντον, ντον, ντον», το ρολόι χτύπησε δώδεκα και κάτι άκουσα να μου ψιθυρίζει και να μου λέει «Τρελάθηκες; Τι ήταν αυτή η κούραση σήμερα, όλο το τρέξιμο, το σκούξιμο και το κυνηγητό; Γιατί κουράζεσαι και κάνεις γυμναστική και δεν κάθεσαι σαν βασιλιάς; Γιατί να ιδρώνεις άδικα; Γιατί να ταλαιπωρείσαι; Γιατί να σου βγαίνει η πίστη στην προπόνηση; Έλα μαζί μου κι εγώ θα σου χαρίζω πάντα νίκες».

Εγώ, ταραγμένη, ξύπνησα και έτρεμα πάνω στο κρεβάτι μου ώσπου άκουσα μια άλλη φωνή να μου λέει: «Ακόμα κι αν το σώμα σου σε προδώσει και πάλι μπορείς ν’ αγωνίζεσαι, να νικάς και να ξεπερνάς τις αδυναμίες σου γιατί ο αγώνας ποτέ δεν τελειώνει».

Εγώ απελπίστηκα, ποιον ν’ ακούσω; Βρισκόμουν σε δίλημμα και τότε σκέφτηκα εκείνα όλα που έκαναν οι αρχαίοι Έλληνες. Σκέφτηκα τον Ηρακλή τον Ιδαίον που έβαλε τους αδελφούς του μέσα στο στάδιο για να γυμνάζονται και στο νικητή έδινε ένα στεφάνι ελιάς και αργότερα, τους μυθικούς βασιλιάδες που θέσπισαν τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο στάδιο της αρχαίας Ολυμπίας για να τιμήσουν το Δία. Ακόμη


417

στο μυαλό μου σκέφτηκα σύγχρονους αγωνιστές που δόξασαν την Ελλάδα. Σπύρος Λούης, Κώστας Κεντέρης, Πύρρος Δήμας, Κατερίνα Θάνου. Σκέφτηκα και τις αποτρόπαιες πράξεις που διαπράχθηκαν στην Ολυμπιάδα του Μονάχου από αυτούς που άκουσαν τη φωνή των κακών πνευμάτων.

Πήρα την απόφασή μου, γελούσα και τίποτα δεν με φόβιζε πια! Ο Ολυμπισμός κυριαρχούσε στην καρδιά μου με όλα τα ιδανικά και τις αξίες του!


Τα τέρατα που έστειλαν οι τρεις σκιές ξεκίνησαν από τα σχολεία, ενώ τα αθάνατα πνεύματα ξεκίνησαν από τα σπίτια των παιδιών.

Τα τέρατα έσπερναν το κακό, τον πόνο, το φθόνο. Τα παιδιά δεν ήξεραν ποιο ήταν το σωστό. Τα τέρατα πέρασαν σχεδόν από όλα τα παιδιά. Αλλά δεν έμειναν έτσι όπως ήταν. Μεταμορφώνονταν σε ανθρώπους και σε παιδιά. Αλλά έμπαιναν και στα όνειρα των παιδιών. Τους κατάστρεφαν τα όνειρα, τους έλεγαν τα κακά, τα άσχημα, τα τρομακτικά, τα γέμιζαν μίσος.

Τα αθάνατα πνεύματα προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να σταματήσουν τα τέρατα. Έμπαιναν στα πιο γλυκά όνειρα των παιδιών και προσπαθούσαν να κάνουν πιο όμορφα τα όνειρά τους. Τα παιδιά άκουγαν και τις δυο φωνές. Τα τέρατα πίεζαν τα παιδιά ενώ τα πνεύματα τους ηρεμούσαν και τα άφηναν να αποφασίσουν το σωστό.

Κάποια παιδιά, όχι όλα, αποφάσισαν να ακολουθήσουν το κακό. Δεν ήξεραν τι ήταν το σωστό. Τα λίγα παιδιά που ακολούθησαν το καλό, προσπαθούσαν να πείσουν και τα υπόλοιπα παιδιά. Τα πνεύματα δεν έχασαν τις ελπίδες τους. Προσπαθούσαν με κάθε τρόπο. Συνέχισαν να μπαίνουν στα όνειρά τους και να τους ομορφαίνουν τον κόσμο με χαρά και ευτυχία. Έτσι τα παιδιά άρχισαν να καταλαβαίνουν ότι το καλό κυριαρχούσε στις ψυχές των αθάνατων πνευμάτων.

Τώρα, πολλά παιδιά άλλαξαν γνώμη. Κι αυτό θύμωσε πολύ τις σκιές. Έπρεπε να πιέσουν περισσότερο τα παιδιά

και να παρακολουθούν τις κινήσεις τους, να προσπαθήσουν να τα κάνουν να αλλάξουν γνώμη. Τότε η σκιά του πολέμου, με βροντερή φωνή, μίλησε στο στρατό της:

-Δεν πρόκειται να μας νικήσουν, πρέπει να προσπαθήσετε περισσότερο και μη με απογοητεύσετε.

Τα παιδιά όμως άκουγαν μόνο μια φωνή. Αυτή η φωνή δεν ήταν των τεράτων αλλά των αθάνατων πνευμάτων. Είχαν πάντα στη σκέψη τους τη γλυκιά φωνή τους που με αγάπη τους πρόσεχε από το κακό.

Οι τρεις σκιές κατέστρεψαν τα τέρατα γιατί τους απογοήτευσαν. Κι από την ντροπή τους έφυγαν μακριά από τον κόσμο. Δεν άντεξαν ούτε ο ένας τον άλλο κι έτσι χώρισαν, ο καθένας πήρε το δρόμο του.

Τα πανάρχαια πνεύματα έσωσαν τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Η Δέσποινα επέστρεψε στο σχολείο της. Δεν ξέχασε ποτέ τα πνεύματα και το περιστέρι.

Νίκη Ησαΐα, Στ΄1

Εκείνο το βράδυ, καθώς ξεκουραζόμουν στο δωμάτιό μου βλέποντας τηλεόραση, άκουσα ένα θόρυβο. Αυτός ο θόρυβος ακούστηκε απ’ το παράθυρο του δωματίου μου. Φοβήθηκα πολύ. Πήγα κοντά στο παράθυρο, το άνοιξα και τι να δω! Είδα μεγάλα και μικρά τερατάκια να στέκονται και να μου χαμογελούν. Εγώ τους ρώτησα με τρεμάμενη φωνή:

-Ποιοι είστε εσείς; Θα μου κάνετε κακό;

-Εμείς είμαστε τα κακά τερατάκια και μας έστειλαν οι τρεις σκιές. Δεν θα σου κάνουμε κακό, απλώς θέλουμε να μιλήσουμε μαζί σου και να γίνουμε φίλοι σου.

-Ποιες είναι οι τρεις σκιές;


418

-Οι τρεις σκιές είναι τρία πνεύματα που κυριαρχούν στον κόσμο. Έτσι κι εμείς, θέλουμε να κερδίσουμε τις καρδιές εσάς των παιδιών για να κυριαρχείτε σε όλο τον κόσμο μαζί μας. Από το ζοφερό

σκουπιδότοπο βγήκαμε εμείς, τα τερατάκια για να σας το μεταδώσουμε κι εσύ με τη σειρά σου να το μεταδώσεις στους φίλους σου. Σκέψου ακόμη ότι μπορείς να κάνεις ό,τι θέλεις χωρίς να κοπιάσεις! Όπως για παράδειγμα να μην γυμνάζεσαι.

-Γιατί; Η γυμναστική κάνει καλό στην υγεία μας.

-Δε χρειάζεται να κοπιάζεις. Η νίκη δεν έχει αξία. Αυτοί που αγωνίζονται και γυμνάζονται είναι χαζοί. Ο άνθρωπος θέλει καλοπέραση.

-Σταματήστε! Σας παρακαλώ, αυτά που μου λέτε δεν είναι σωστά. Σας παρακαλώ, μπορείτε να φύγετε;

-Ναι, θα φύγουμε. Αλλά θα ξανάρθουμε!

Έκλεισα το παράθυρο αλλά μετά από λίγο...

-Ποιοι είστε εσείς;

-Εμείς είμαστε τα πνεύματα της ειρήνης, της αδελφοσύνης, της αλήθειας, του ήθους και της αξιοπρέπειας.

-Από πού έρχεστε;

-Από την φεγγαρόλουστη αρχαία Κοιλάδα.

-Τι θέλετε να μου πείτε;

-Θέλουμε να σου μεταδώσουμε ένα μεγάλο μήνυμα αγάπης και που πρέπει να το διαδώσεις και στους φίλους σου. Να γυμνάζεστε, να περπατάτε και να είστε υγιείς. Να ενδιαφέρεστε για την επικράτηση των Ολυμπιακών Αγώνων. Να αγωνίζεστε και να νικάτε δίκαια. Καληνύχτα, παιδί μου.

-Καληνύχτα καλά πνεύματα. Θα μεταδώσω όσα μου είπατε στους φίλους μου. Αλλά ξέχασα να σας ρωτήσω, ποιος σας έστειλε;

-Μας έστειλαν η Δέσποινα και το περιστέρι που αγωνίζονται για να μην σταματήσουν οι Ολυμπιακοί Αγώνες.

Εγώ, ύστερα που έφυγαν έκλεισα τα παράθυρα. Μετά έβγαλα τα ρούχα μου, φόρεσα τις πιτζάμες μου, έβαλα τις σαγιονάρες μου και πήγα στο σαλόνι για να καληνυχτίσω τους γονείς μου. Ύστερα αποκοιμήθηκα γλυκά και ονειρεύτηκα την επικράτηση της αγάπης, της ειρήνης και της ομορφιάς σε ολόκληρο τον κόσμο .

Όμηρος Πύργου, Στ΄1 Έτσι οι δυο στρατιές περίμεναν να βραδιάσει και όταν το φεγγάρι χάθηκε πίσω απ΄ το ψηλό βουνό, ξεκίνησαν βιαστικά και αθόρυβα. Καθένας τους να πραγματώσει τα σχέδιά του. Τα καλά πνεύματα, γεμάτα αγωνία, σκέφτηκαν πως πρώτος τους σταθμός θα έπρεπε να ήταν το σχολείο. Ναι, στα παιδάκια πρώτα θα σκόρπιζαν το καλό πνεύμα. Έπρεπε οπωσδήποτε να προλάβουν τις τρεις κακές σκιές.

Η σκιά όμως του τρόμου λάτρευε το σκοτάδι και έτσι καθώς τριγύριζε είδε τις στρατιές του καλού που έτρεχαν προς το σχολείο. Τότε χωρίς να χάσει καιρό, έτρεξε αμέσως να ειδοποιήσει τη σκιά του πολέμου και της καταχθόνιας. Κατάστρωσαν τότε ένα πονηρό σχέδιο...

Είχε πια ξημερώσει και το σχολείο ξεχείλιζε από παιδάκια. Οι στρατιές του καλού είχανε ήδη φτάσει και γοργά-γοργά έμπαιναν στις ψυχές των μικρών παιδιών.

Δεν άργησαν όμως να φτάσουν και οι τρεις κακές σκιές. Αφού περικύκλωσαν το σχολείο άρχισαν να απειλούν τις στρατιές των καλών πνευμάτων που έστειλε η Δέσποινα και το περιστέρι. Τους είπαν να εγκαταλείψουν τα παιδάκια αλλιώς αφού θα τους σκότωναν, θα έπαιρναν ένα ένα τα παιδιά και θα τα έβαζαν στο στρατό τους, να υπηρετούν το κακό για πάντα.

Οι στρατιές του καλού τρόμαξαν μην κάνουν κακό στα παιδάκια. Έτσι αποφάσισαν να υποχωρήσουν. Μαζεύτηκαν τότε με τις οδηγίες των τριών κακών σκιών στη μέση του σχολείου.


419

Η Δέσποινα κρυμμένη παρακολουθούσε με τρόμο όλα όσα συνέβαιναν. Φοβήθηκε πως το κακό θα νικούσε τώρα για τα καλά.

Και αλίμονο!!! Ο αρχηγός του πολέμου έδωσε το σήμα. Μαζί όλοι όρμησαν πάνω στις στρατιές του καλού πνεύματος για να τους εξοντώσουν. Η καταστροφή δε θα αργούσε να ΄ρθει...

Το περιστέρι τότε αποφάσισε πως έπρεπε να δώσει όλη του τη δύναμη στις στρατιές του καλού κι ας αυτό σήμαινε ότι δε θα ξαναπετούσε πια.

Με αποφασιστικότητα πέταξε πάνω από το στρατό των καλών και τους άγγιξε ένα ένα. Και τότε έγινε κάτι το μαγικό!!! Όλοι μπορούσαν να πετάξουν!!! Πέταξαν λοιπόν όλοι άξαφνα ψηλά μα οι στρατιές του κακού μέχρι να το αντιληφθούν όρμησαν ο ένας στον άλλο και έτσι μόνοι τους κατασπαράχθηκαν. Οι σκιές του κακού βρήκαν το τέλος τους μέσα απ΄ τη δική τους πονηριά...

Η Δέσποινα έτρεξε και αγκάλιασε το περιστέρι. «Μη λυπάσαι...», του είπε, «από τώρα και για πάντα θα σε φροντίζω εγώ»...

Χρίστος Γιάγκου, Στ΄1

Οι δύο στρατιές είχαν ξεκινήσει. Η μια στρατιά για να σωθούμε και η άλλη για να καταστραφούμε. Η καλή στρατιά έλεγε ότι πρέπει να αγωνιζόμαστε, να είμαστε δίκαιοι ο ένας με τον άλλο, να παίζουμε και να αγωνιζόμαστε με τους κανόνες του παιχνιδιού ή του αγωνίσματος, να μην καθόμαστε όλη τη μέρα μπροστά στην τηλεόραση και να τρώμε χωρίς να γυμναζόμαστε. - Όλα αυτά θα σας σώσουν, θα είσαστε υγιείς και ευτυχισμένοι αν τα ακολουθείτε καθημερινά χωρίς

να τα παραλείπετε ποτέ στη ζωή σας, τους συμβούλευαν τα πνεύματα του καλού. - Η κακιά στρατιά, γεμάτη μίσος και κακία, έλεγε ότι πρέπει να μισούμε τους αντίπαλούς μας και όταν

παίζουμε ή όταν αγωνιζόμαστε με αυτούς να μην ακολουθούμε τους κανόνες του παιχνιδιού ή του αγωνίσματος που συμμετέχουμε. Επίσης, έλεγε να τεμπελιάζουμε όλη μέρα, να τρώμε πολύ φαγητό, να μην κάνουμε μπάνιο και να είμαστε πολύ άδικοι και κακοί όταν παίζουμε.

- Αυτά που ακούσατε αν τα ακολουθήσετε κατά γράμμα θα είστε πολύ ευτυχισμένοι και δε θα πιέζεστε καθόλου, προσπαθούσαν να πείσουν τα παιδιά. - Όχι, παιδιά, μην ακούτε τους κακούς. Αν τους ακούσετε αυτούς θα καταστραφείτε εντελώς, τους φώναξε απεγνωσμένα το περιστέρι. - Μην ακούτε το περιστέρι, εμάς να ακούτε γιατί αν μας ακούσετε θα γίνετε οι άρχοντες του κόσμου, τόλμησαν να διαλαλήσουν οι τρεις σκιές. - Όχι εμείς θα ακολουθήσουμε το περιστέρι που είναι καλό, απαντήσαμε τα παιδιά με ένα στόμα. Η αγάπη και η ειρήνη, ας κυριαρχήσει μέσω του αθλητισμού και του ολυμπισμού!

Συμώνη Ζίζιρου, Στ΄1

Μια μέρα ενώ ήμουν στο σχολείο και έπαιζα κρυφτό, κρύφτηκα πίσω από έναν τοίχο σε ένα απόμακρο σημείο της αυλής. Εκεί υπήρχε ένα μεγάλο δέντρο με φουντωτά κλαδιά και ένα μακρύ κορμό που για μένα ήταν η ιδανική κρυψώνα. Εκείνη τη στιγμή ένα ζεστό αεράκι φύσηξε, σαλεύοντας τα τεράστια κλαδιά του δέντρου. Ένιωσα απότομα το αεράκι να σταματά και άκουσα μια παράξενη φωνή να μου μιλά:

-Ποιος είναι;

-Είμαι το πνεύμα των Ολυμπιακών Αγώνων.

-Και τι γυρεύεις εσύ εδώ;

-Ήρθα για να σου πω πόσο σημαντικός είναι ο αθλητισμός για τους ανθρώπους. Οι τρεις σκιές της διχόνοιας, του φθόνου και του τρόμου έστειλαν τους δούλους τους να πουν σε εσάς τα παιδιά ότι ο αθλητισμός δεν χρειάζεται στη ζωή σας.

- Αλήθεια; Εμένα μου αρέσει να γυμνάζομαι και να αγωνίζομαι.

- Χαίρομαι, αλλά χρειάζεται να αγωνίζεσαι τίμια και δίκαια. Πρέπει να παραμείνεις υπέρμαχος της ευγενούς άμιλλας. Λογαριάζεται πρώτα η προσπάθεια και μετά η θέση που θα καταλάβεις. Ακόμη, χρειάζεται στο τέλος να χειροκροτήσεις όλους όσους προσπάθησαν και έλαβαν μέρος, άσχετα αν κάποιοι τερμάτισαν τελευταίοι.

-Έχεις απόλυτο δίκιο και σου υπόσχομαι ότι θα αγωνιστώ για αυτόν το σκοπό, για να κερδίσει με αυτόν τον τρόπο ο Ολυμπισμός και το αθλητικό πνεύμα .


420

Με αυτά τα τελευταία λόγια, το ζεστό αεράκι ξαναφύσηξε και έφυγε, αφήνοντας με πολύ προβληματισμένο! Υπάρχουν, άραγε, άνθρωποι που αγαπούν το κακό;

Καθώς σκεφτόμουν τα λόγια του καλού πνεύματος, μπροστά μου εμφανίστηκε ένας μικρός ανεμοστρόβιλος ρίχνοντας τα πάντα στο διάβα του. Σταμάτησε δίπλα μου και μου φώναξε με πολύ τρομαχτική φωνή:

-Είμαι ένα πολεμοχαρίνι και ήρθα να σε συμβουλέψω για τον ολυμπισμό!

-Φύγε από εδώ, του είπα φοβισμένος και κρύφτηκα πίσω από το δέντρο.

-Με πρόλαβαν τα πνεύματα όπως φαίνεται, σωστά; -Ναι, σε πρόλαβαν, και μου μίλησαν για τα σωστά μηνύματα του ολυμπισμού, πως δηλαδή σημασία έχει μόνο η προσπάθεια και όχι η θέση.

-Όλα αυτά είναι ανοησίες, σημασία πάντα έχει η θέση και οι άχρηστοι πάντα μένουν τελευταίοι. Για αυτό, να μην τους ακούς, πάρε κανένα αναβολικό…

-Φύγε από εδώ, εγωιστικό τέρας και να ξέρεις ότι ο Ολυμπισμός θα θριαμβεύσει όπως πάντα!

-Κάτω ο Ολυμπισμός και ζήτω το αναβολικό!

-Εμένα δε θα με λυγίσεις και χάνεις τον χρόνο σου, κακό πολεμοχαρίνι!

-Όπως θες, όταν θα έρθεις τελευταίος και θα απογοητεύσεις όλους όσους αγαπάς θα καταλάβεις.

-Εμένα με ενδιαφέρει μόνο να νικήσει το καλό και η τιμιότητα και δε με απασχολεί τι θέση θα τερματίσω! Και να ξέρεις πως εκείνοι που αγαπώ θα είναι περήφανοι μόνο και μόνο για το ότι συμμετείχα στους αγώνες!

Ο μικρός ανεμοστρόβιλος, μην μπορώντας να με πάρει με το μέρος του, έφυγε ντροπιασμένος. Και εγώ, με ένα μεγάλο χαμόγελο, έφυγα τρέχοντας να βρω όλους τους φίλους μου, να τους μιλήσω για τα σωστά μηνύματα του αθλητισμού, περιμένοντας με ανυπομονησία την μεγάλη μέρα των Ολυμπιακών Αγώνων στην Ελλάδα, τη χώρα που τους γέννησε…

Γιώργος Κουκουνίδης, Στ΄1

Μόλις είχα τελειώσει τα μαθήματά μου, πήγα στο μπάνιο για να βουρτσίσω τα δόντια μου. Μετά πήγα στην κουζίνα για να πάρω λίγο νερό στο δωμάτιό μου. Δεν πρόλαβα να βάλω ούτε μια γουλιά στο στόμα μου.

Εκείνη τη ώρα έγινε κάτι το αναπάντεχο. Είδα πολλά κακά τερατάκια. Τα ρούχα τους ήταν σχισμένα και από το στόμα τους έτρεχαν σάλια. Το πρόσωπό τους ήταν πολύ άσχημο. Μπήκαν από το ανοιχτό παράθυρο του δωματίου μου.

Όλα τα τερατάκια μου ψιθύρισαν στο αυτί διάφορα κακά πράγματα. Μου έλεγαν να μην γυμνάζομαι γιατί μόνο η καλοπέραση έχει σημασία. Επίσης να κάνω συνέχεια ζαβολιές στα παιχνίδια που συμμετέχω για να κερδίζω πάντα. Ακόμα όταν βλέπω ένα συναθλητή μου να είναι τραυματισμένος και πονάει να μην τον βοηθήσω. Αντιθέτως, μου είπαν να του ρίξω μια κλοτσιά για να μην σηκωθεί και να κερδίσει.

Μου είπαν τα κακά τερατάκια πολλά ακόμη, κακά και απάνθρωπα πράγματα. Τα λόγια τους ήταν γεμάτα φαρμάκι. Μετά από λίγο έφυγαν.

Ήπια λίγο νερό, ήμουνα πολύ αναστατωμένος και έπεσα να κοιμηθώ. Δεν πρόλαβα να κλείσω για πέντε λεπτά τα μάτια μου και άκουσα ένα θόρυβο. Ήταν μερικά λαμπερά πνεύματα. Ήταν τόσο φωτεινά που έλαμψε ολόκληρο το δωμάτιο. Ήταν ευγενικά και καλά. Φορούσαν άσπρα ρούχα. Το πρόσωπό τους μου προκαλούσε εμπιστοσύνη προς εκείνους, όχι όπως τα άλλα τα κακά τερατάκια. Είχαν κι αυτά μπει από το παράθυρο του δωματίου μου. Τα καλά πνεύματα μου ψιθύρισαν στο αυτί λόγια για την ειρήνη και την αγάπη . Μου είπαν να γυμνάζομαι καθημερινά γιατί μαζί γυμνάζεται και η καρδιά και η ψυχή. Επίσης μου είπαν πώς η νίκη έχει αξία όταν την κερδίζεις δίκαια. Να μην κάνω ζαβολιές στα παιχνίδια που


421

συμμετέχω και να προσπαθώ να κερδίζω δίκαια. Ακόμα όταν ο συναθλητής μου είναι τραυματισμένος και πονάει πολύ να πάω να τον βοηθήσω και να μην τον αφήσω εκεί αβοήθητο, γιατί πρώτα είμαστε άνθρωποι και μετά αθλητές. Αυτά μου είπαν τα καλά πνεύματα.

Όλα αυτά που έγιναν τα σκεφτόμουν συνέχεια στο μυαλό μου. Τα σκεφτόμουν όλη τη νύχτα και δεν μπορούσα να κοιμηθώ. Το σίγουρο είναι πως θα ακούσω τα καλά πνεύματα γιατί λένε πάντα την αλήθεια και το σωστό.

Λούης Κωμήτης, Στ΄1

Τα ακούραστα πνεύματα του καλού ξεκίνησαν τον αγώνα για να αποτρέψουν το κακό να επικρατήσει. Καθένας τους ακολουθούσε και από ένα τερατάκι. Ζαβολίνια, όρνια, πολεμοχαρίνια, γκρεμουλίνια και τρομουλίνια τρέχανε από δω κι από’κει για να πουν στα παιδιά όλου του κόσμου ότι πρέπει να τρώνε όλο γλυκά, να βρίζονται αναμεταξύ τους και ότι η γυμναστική δεν είναι καλό πράγμα.

Τα πνεύματα και οι μασκότ θα έλεγαν το ακριβές αντίθετο. Δηλαδή ότι:

«Πρέπει να ζείτε ειρηνικά. Να τρώτε υγιεινά φαγητά. Η γυμναστική δίνει ζωή και αγάπη σε όλο τον κόσμο».

Ξαφνικά, ένα από τα πολεμοχαρίνια προσέγγισε ένα παιδί και του είπε:

- Γεια σου, φίλε.

- Γεια.

- Άκου προσεκτικά τι πρέπει να κάνεις. Πρέπει να μη γυμνάζεσαι, να τρως μόνο γλυκά και να τσακώνεσαι με συμμαθητές ή φίλους σου.

Καθώς έφευγε του έδωσε και δύο καραμελωμένα μήλα. Όταν πήγε εκεί, το πνεύμα άρπαξε τα δύο καραμελωμένα μήλα, τα πέταξε και άρχισε να του λέει:

- Αυτά που ήρθε και σου είπε εκείνο το τέρας δεν αληθεύουν. Εσύ πρέπει να γυμνάζεσαι και να τρως υγιεινά. Μα πάνω απ’ όλα να παλεύεις για να επικρατήσει η ειρήνη σ’ όλο τον κόσμο.

- Εντάξει!

Μετά έφυγε. Αμέσως κατάλαβα πόσο έπρεπε να αγωνιστώ για να επικρατήσουν οι Ολυμπιακοί Αγώνες, τότε κατάλαβα τα μηνύματα του αθλητισμού. Μαζί μου τώρα είχα πολλούς φίλους που θα με βοηθούσαν στην προσπάθειά μου. Είχα το Φοίβο κι την Αθηνά και όλες τις μασκότ, είχα όλα τα καλά πνεύματα που προσπαθούσαν να εδραιωθεί η ειρήνη μέσω του αθλητισμού .

Ξεκίνησα το μεγάλο αγώνα. Μίλησα με τους φίλους μου, με όλα τα παιδιά και όλα αποφασίσαμε να αντισταθούμε. Στη μάχη που δώσαμε με την καρδιά μα και με το μυαλό μας, νικήσαμε και καταφέραμε να διατηρηθούν οι Ολυμπιακοί Αγώνες στον πλανήτη μας. Ραντεβού στην Αθήνα τον Αύγουστο του 2004.

Στέφανος Μαυρουδής, Στ΄1

Την ίδια στιγμή, τα καλά και τα κακά πνεύματα άρχισαν το σκοπό τους. Ξεκίνησαν, πήγαν από σχολείο σε σχολείο, σε γήπεδα, σε γυμναστήρια, σε όλες τις πόλεις, σε κάθε χωριό και αλάνα. Ήταν αποφασισμένοι.

Εγώ είχα κοιμηθεί, ώσπου ένα ρεύμα άνοιξε το παράθυρό μου και μπήκε μέσα. Σε μία στιγμή κάτι άκουσα να μου ψιθυρίζει στο αυτί.

Κοίταξα από εδώ κι από ’κει και όμως δεν έβλεπα τίποτα. Ξανά άκουσα αυτή τη φωνή, ήταν βραχνή και άγρια και μου είπε: Είμαι το πνεύμα του κακού και ήρθα να σου πω τι πρέπει να κάνεις.


422

Εγώ του απάντησα με φόβο και του είπα:

-Ποιος είσαι εσύ και τι θα μου πεις να κάνω;

-Πρέπει να παίρνεις αναβολικά και όχι να τρως υγιεινά, να μισείς τους άλλους, να γίνεσαι κακός.

Ένα αεράκι φύσηξε και το παράθυρο έκλεισε. Τότε κατάλαβα πως έφυγε. Σε μια στιγμή ξανάνοιξε το παράθυρο και μια φωνή γλυκιά απαλή σαν το χιόνι, μίλησε και είπε: Γεια σου, εγώ είμαι το πνεύμα του καλού και σου προτείνω να μην κάνεις αυτά που σου είπε το πνεύμα του κακού γιατί θα αρρωστήσεις. Εγώ σου λέω να τρως υγιεινά πράγματα, να αγωνίζεσαι με την δύναμή σου, να αγαπάς τους άλλους και να νιώθεις καλά, να γίνεσαι μέρα με τη μέρα αγαπητός.

Πάλι φύσηξε το αεράκι και έκλεισε το παράθυρο. Κοιμήθηκα ανήσυχα. Στον ύπνο μου ονειρεύτηκα ότι μου έλεγε η καρδιά μου για το τι έπρεπε να κάνω.

Το πρωί, όταν ξύπνησα είχα πάρει την απόφασή μου. Αποφάσισα να τρώω υγιεινά, να αγωνίζομαι με τη δύναμή μου, να αγαπώ τους άλλους ακόμη κι αν με πειράζουν, να γίνομαι κάθε μέρα και καλύτερος.

Στο τέλος τα πνεύματα του καλού νίκησαν και τα πνεύματα του κακού ξαναπήγαν στους υπόνομους και έτσι επικράτησε η χαρά και η φιλία.

Ζαχαρίας Νικολάου, Στ΄1

Εάν έρθουν οι τρεις σκιές την ώρα που ξεκουράζομαι, την ώρα που γυμνάζομαι, την ώρα που διαβάζω, την ώρα που είμαι στο σπίτι μου, που είμαι στο σχολείο μου, την ώρα που είμαι στο δωμάτιο μου, στην τάξη μου ή στην αυλή μου και μου ψιθυρίσουν στο αυτί να μην γυμνάζομαι και να μην αγαπώ τους Ολυμπιακούς Αγώνες, θα τους πω πως εάν αυτοί δεν έμαθαν να αγαπούν τους Ολυμπιακούς Αγώνες εγώ έχω αντίθετη άποψη. Εγώ πάντα θα αγαπώ τους Ολυμπιακούς Αγώνες γιατί αυτοί μας έμαθαν να γυμναζόμαστε και να είμαστε υγιείς και σωστοί άνθρωποι.

Οι Ολυμπιακοί αγώνες μας έμαθαν για τα ιδανικά της ειρήνης, της αγάπης και της φιλίας που με τίποτα δεν πρέπει να ξεχνούμε. Πρέπει να εξοντώσουμε τις τρεις σκιές για την προσπάθειά τους να μας καταστρέψουν. Με την αγάπη που έχουμε για τους Ολυμπιακούς αγώνες δε θα τα καταφέρουν ποτέ. Εμείς πρέπει να είμαστε σταθεροί και δυνατοί. Ακόμη πρέπει να τους σεβόμαστε και να χαιρόμαστε που φέτος οι Ολυμπιακοί Αγώνες θα γίνουν στην Αθήνα.

Νατάσα Αντρέου, Στ΄1

Ξεκίνησαν οι δύο στρατιές με σκοπό να εκπληρώσουν τα σχέδια των αρχηγών τους. Η στρατιά των καλών φτάνει πρώτη σε ένα σχολείο. Τα παιδιά ήταν έξω και έπαιζαν ποδόσφαιρο. Αμέσως τα πνεύματα του καλού έβαλαν στη σκέψη των παιδιών την ιδέα να μην σταματήσουν να αθλούνται. Επίσης, εξήγησαν στα παιδιά τα σχέδια των τριών σκιών.

Κάπου τα πνεύματα του καλού καθησυχάστηκαν καθώς έκαναν το ίδιο πράγμα σε πολλά άλλα σχολεία και πάρκα. Η απορία, όμως, που είχαν τα καλά πνεύματα ήταν πού ήταν τα πνεύματα του κακού. Τα πνεύματα του κακού είχαν σκαρώσει κάποιο άλλο σχέδιο ή απλώς δεν είχαν ξεκινήσει την εκστρατεία τους;

Ε, λοιπόν, τίποτα από τα δύο. Τις τρεις σκιές είχε εξαφανίσει το πνεύμα των Ολυμπιακών Αγώνων και μαζί με αυτές εξαφανίστηκαν και τα φρικτά πλασματάκια που είχαν εκστρατεύσει.

Κωνσταντίνος Κουρέας, Στ΄1

Το περιστέρι είπε στα πνεύματα του καλού ότι μόνο ένας τρόπος υπάρχει να νικήσουν τις τρεις σκιές. Τους είπε να αντισταθούν, να μην τα παρατήσουν εύκολα και να μην αφήσουν τις τρεις σκιές να καταστρέψουν τους Ολυμπιακούς Αγώνες.


423

Η ώρα για τη μεγάλη μάχη ανάμεσα στα πνεύματα του καλού και του κακού έχει αρχίσει. Η αποφασιστικότητα των καλών πνευμάτων να μην καταστραφούν οι Ολυμπιακοί Αγώνες ήταν απεριόριστη. Τα πνεύματα του κακού πρόλαβαν τα πνεύματα του καλού και είπαν σε όλα τα παιδιά και τους αθλητές ότι δεν αξίζει να κουράζονται και να γυμνάζονται, παρά μόνο να κάνουν πονηριές και να εξαγοράζουν με χρήματα τη νίκη. Από την άλλη, τα πνεύματα του καλού που έκαναν το παν για να πείσουν τα παιδιά και τους αθλητές να γυμνάζονται και να παίζουν δίκαια, δεν τα κατάφεραν.

Ώσπου ένα καλό πνεύμα ανάφερε κάποια παραδείγματα στα παιδιά και τους αθλητές και τελικά τα κατάφεραν. Τα πνεύματα του καλού και του κακού πάλεψαν σώμα με σώμα. Τα πνεύματα του καλού πάλευαν με αποφασιστικότητα. Τα πνεύματα του κακού πάλευαν με αγριότητα και φρίκη. Τα πνεύματα του καλού στο τέλος νίκησαν. Οι τρεις σκιές ηττήθηκαν και έφυγαν μακριά.

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες δεν καταστράφηκαν χάρη στις προσπάθειες της Δέσποινας και του περιστεριού.

Στέφανος Ιωάννου, Στ΄1

Οι τρεις σκιές πήγαν σε όλα τα παιδιά και τους είπαν να μη γυμνάζονται, όπως και το γεγονός ότι δεν αξίζει να προσπαθούν για τη νίκη. Τη στιγμή που ο στρατός των τριών σκιών είχε ξεκινήσει, ξεκίνησε και ο στρατός των καλών. Όπου πήγαινε ο κακός στρατός ακολουθούσε και ο καλός.

Όταν τελείωσαν, ο στρατός του περιστεριού πλησίασε το στρατό των τριών σκιών και τους πήρε στο περιστέρι. Το περιστέρι τους μίλησε για την αγάπη, την ειρήνη και για το μήνυμα των Ολυμπιακών Αγώνων.

Τότε, έγινε κάτι μαγικό. Ο άλλος στρατός κατάλαβε το λάθος του και στράφηκε ενάντια στις τρεις σκιές. Τις έπιασαν και τις πήραν στο περιστέρι. Το περιστέρι τους μίλησε για την αγάπη, την ειρήνη και τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Έτσι οι τρεις σκιές κατάλαβαν το λάθος τους και τότε δεν ήθελαν να καταστρέψουν τους Ολυμπιακούς Αγώνες και έγιναν καλοί και έσμιξαν. Γλέντησαν όλοι μαζί και από τότε οι τρεις σκιές και ο στρατός τους δεν ξαναμίλησαν για πόλεμο και έλεγαν σε κάθε παιδί να γυμνάζεται και ότι αξίζει η προσπάθεια για ένα κλαδί αγριελιάς.

Ακόμη τους έλεγαν να μάθουν να χάνουν και όχι στους Ολυμπιακούς Αγώνες να κτυπούν ο ένας τον άλλο επειδή νίκησε. Επίσης τους μιλούσαν συνέχεια για την αγάπη και να σέβονται τους μεγαλύτερούς τους. Να είναι καλοί άνθρωποι και όχι εγωιστές και να αγωνίζονται με τιμή. Ακόμη, το περιστέρι τους είπε να αγωνίζονται με τιμή όλοι μαζί. Τους έλεγαν ποτέ να μην σταματούν την γυμναστική και να γυμνάζονται όσο πιο πολύ μπορούν.

Τώρα που έσμιξαν μιλούν μόνο για την αγάπη και είναι όλοι πολύ αγαπημένοι στον κόσμο. Ποτέ τους δεν ανάφεραν την λέξη πόλεμο. Μιλούν για την ειρήνη και την ευτυχία. Εύχονται αγάπη και ευτυχία σε όλο τον κόσμο. Αυτό ήταν το δικό μου τέλος αυτής της υπέροχης και φανταστικής ιστορίας του Ευγένιου Τριβιζά. Έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα!

Εύη Νικολάου, Στ΄1

Όταν ξημέρωσε η Δέσποινα ήταν έτοιμη για το σχολείο. Όταν πήγε στο σχολείο η δασκάλα τους είπε ότι το θέμα τους για σήμερα ήταν οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Η Δέσποινα ήταν χαρούμενη γιατί ήξερε πολλά πράγματα για τους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Η Δέσποινα όταν πήγε στο σπίτι της είδε το περιστέρι να κάθεται πάνω στην ελιά. Η Δέσποινα πήγε και το ρώτησε:

-Που θα πάμε σήμερα, καλό μου περιστέρι;

Σήμερα θα πάμε να δούμε τι κάνουν τα καλά πνεύματα.

Η Δέσποινα και το περιστέρι ανέβηκαν πάνω στην ελιά και πήγαν στη χώρα που βρίσκονται τα καλά πνεύματα.

Εκείνη την ώρα τα πνεύματα παρατάχθηκαν να πολεμήσουν για το καλό των Ολυμπιακών Αγώνων.

Ο πόλεμος είχε αρχίσει. Τα καλά πνεύματα ήταν πολύ πιο δυνατά από τα κακά γιατί τα καλά πνεύματα είχαν και την αγάπη και το σεβασμό όλων των ανθρώπων που ήθελαν τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Τα


424

καλά πνεύματα, με τη σκέψη αυτή, ήταν σίγουροι πως θα νικούσαν. Σιγά- σιγά τα καλά πνεύματα κατάφεραν να νικήσουν τα πνεύματα του πολέμου.

Η Δέσποινα εκείνη την ώρα ήταν πολύ χαρούμενη γιατί το καλό θα φώλιαζε στις ψυχές των ανθρώπων και όλοι οι άνθρωποι θα ήταν χαρούμενοι και ευτυχισμένοι.

Απόστολος Τσακιστός, Στ΄1

Μια μέρα καθώς ήμουν στο δωμάτιό μου και ξεκουραζόμουν, άκουσα έξω από το μπαλκόνι του δωματίου μου ένα παράξενο θόρυβο. Εκείνη τη στιγμή άνοιξα την πόρτα του μπαλκονιού και τι να δω. Αντίκρισα ένα σιχαμερό και βδελυρό πλάσμα. Εγώ έτρεμα από το φόβο μου και έτρεξα να κρυφτώ. Το τέρας με πλησίασε και μου είπε να μη γυμνάζομαι, να μην προσπαθώ για τη νίκη και να κουράζομαι για αυτήν. Μου είπε να μην αναβάλω ένα αναβολικό το οποίο θα πάρω αύριο και να το πάρω τώρα, να μην αγωνίζομαι δίκαια, αλλά με ό,τι κόλπο σκεφτώ, για να κάνω τους άλλους να χάσουν με άδικο τρόπο.

Μόλις αυτό το σιχαμερό πλάσμα έφυγε, εγώ τρομαγμένος, χώθηκα κάτω από τα ζεστά σεντόνια του κρεβατιού μου και σκεφτόμουνα συνέχεια αυτά που μου είπε το απαίσιο τέρας. Οι ώρες περνούσαν και εγώ δεν τολμούσα να βγω από τα σεντόνια, ώσπου άκουσα μια φωνή να μου λέει:

«Έλα σε μένα, μη φοβάσαι. Εγώ είμαι το πνεύμα του καλού, της ειρήνης και της αγάπης».

Εγώ τότε βγήκα από τα σεντόνια και είδα το καλό πνεύμα της ειρήνης και της αγάπης. Το πνεύμα φαινόταν τόσο καλό και αθώο. Όταν το πλησίασα το πνεύμα μου είπε να

μην ακούσω τα τέρατα των τριών σκιών αλλά τα καλά πνεύματα. Επίσης μου είπε να σέβομαι τους άλλους αθλητές όταν αγωνίζομαι μαζί τους, να μην πίνω αναβολικά για να φανώ δυνατός, διότι κάποιος όταν αγωνίζεται δίκαια χωρίς κόλπα είναι πάντα νικητής, ακόμα και όταν έρθει τελευταίος. Η θέση δεν έχει σημασία, αλλά η προσπάθεια. Ναι, η προσπάθεια και ο σεβασμός προς τους άλλους αθλητές μετράει. Το πνεύμα, πριν φύγει, μου είπε επίσης ότι τα τέρατα των τριών σκιών πήγαν σε όλα τα παιδιά του κόσμου, όπως και σε εμένα, να προσπαθήσουν να φαρμακώσουν τις ψυχές μας.

Η απόφαση ήταν δική μου. Ποιους θα άκουγα, τα τέρατα των τριών σκιών ή τα καλά πνεύματα της αγάπης και της ειρήνης; Μετά από πολλές σκέψεις εγώ αποφάσισα να αγωνίζομαι πάντα δίκαια χωρίς κόλπα και αναβολικά. Πίστεψα ότι όλα τα παιδιά θα αποφάσιζαν το ίδιο.

Τεύκρος Αριστοκλέους, Στ΄2

Η μεγάλη μάχη μεταξύ των δύο στρατιών έχει αρχίσει! Τα κακά πνεύματα, γεμάτα μίσος και κακία, προσπαθούν να σπείρουν την καταστροφή σε όλο τον κόσμο με διάφορους τρόπους. Από πίσω τους, χωρίς σταματημό, ακολουθούν τα καλά πνεύματα, που λιγοστεύουν τις ζημιές που πάνε να κάνουν τα κακά πνεύματα στους ανήμπορους ανθρώπους. Ως τώρα έχουν καταφέρει να σπείρουν την διχόνοια σε όλο τον κόσμο και το μίσος για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ο τελευταίος σταθμός των κακών πνευμάτων είναι στη γενέτειρα των Ολυμπιακών Αγώνων, την Ελλάδα.

Ο Μίλτος είναι ένα μικρό παιδί που φοιτά στο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών. Ο Μίλτος δεν έχει πολλούς φίλους. Η μισή τάξη τον κοροϊδεύει, επειδή διαβάζει πολύ και όταν μεγαλώσει θα ήθελε να γίνει δικηγόρος και αθλητής. Ο Μίλτος, τις τελευταίες μέρες έχει παρατηρήσει κάτι που τον παραξενεύει πολύ. Σχεδόν όλη του η τάξη είναι ενάντια στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Λένε πως είναι το χειρότερο πράγμα να αγωνίζεσαι και αυτό το δείχνουν όταν δεν συμμετέχουν στη γυμναστική και απλώς γελούν με όσους γυμνάζονται.

Μια μέρα, καθώς επέστρεφε σπίτι με το λεωφορείο, ένιωσε μια ζαλάδα σαν καθόταν. Άκουσε μια παράξενη φωνή να του λέει «Έλα και θα περάσεις ωραία». Και αμέσως άκουσε μια άλλη που του έλεγε, «Όχι , όχι».

Τότε άρχισε να γελά με τον εαυτό του και σκέφτηκε πως μάλλον δεν θα ξαναδιάβαζε κόμικς.

Την νύχτα, όταν έπεσε για ύπνο, το ξανασκεφτόταν και έλεγε «Άραγε, τι να εννοούσε; Έχει μήπως καμιά σχέση με τους συμμαθητές μου;». Η ώρα είχε περάσει και νύσταξε και έπεσε για ύπνο.


425

Όμως, κάτι παράξενο συνέβηκε εκείνη τη νύχτα. Είδε ένα παράξενο όνειρο. Έβλεπε πως ήταν στη μέση της αυλής του σχολείου του. Δίπλα του υπήρχε ένα αγριογούρουνο και του έλεγε «Έλα μαζί μας! Τι χρειάζεστε τους Ολυμπιακούς Αγώνες; Έλα να καλοπεράσουμε». Από την άλλη πλευρά ήρθε ένας άγγελος και του είπε να μην τον ακούσει γιατί θα τον παράσερνε προς το μέρος των κακών. Όταν ξύπνησε ο Μίλτος κατάλαβε το μήνυμα και πήγε να το διαδώσει.

Κωνσταντίνος Ηλία, Στ΄2 Τότε, ξεκίνησαν οι τρεις σκιές: του πολέμου, της διχόνοιας και της καταφρόνιας για να φαρμακώσουν όλες τις χαρούμενες φατσούλες του κόσμου για να τις κάνουν λυπημένες και άψυχες.

Αλλά τα πνεύματα τα πανάρχαια δεν το έβαλαν κάτω και ξεκίνησαν και αυτά το μεγάλο ταξίδι για να εμποδίσουν τις τρεις φαρμακερές σκιές της διχόνοιας, της καταφρόνιας και του πολέμου.

Ένα πρωινό, καθώς ξάπλωνα στο κρεβάτι μου και απολάμβανα το πρωινό μου κοιτάζοντας από το παράθυρο τα ανθισμένα λουλούδια και τα κατακόκκινα τριαντάφυλλα, άκουσα κάτι να μου ψιθυρίζει μέσα στο αυτί.

«Μέσα σου να κυριαρχεί η κακία, το μίσος, ο εγωισμός και η διχόνοια. Να μη χαίρεσαι όταν βλέπεις χαρούμενους ανθρώπους, αλλά λυπημένους». Εγώ δεν κατάλαβα τι μου έλεγαν. Σε δυο λεπτά άλλαξα μορφή, έγινα μια κακιά σκιά, δεν ήμουν ο εαυτός μου. Ήθελα να σκοτώσω όλους τους ανθρώπους και να καταστρέψω όλους όσους ήταν χαρούμενοι και σκορπούσαν τα χαμόγελα τους παντού. Επίσης, ήθελα να σπέρνω την διχόνοια παντού και να μη ζει κανένας ειρηνικά. Είχα πάρει την μορφή κόμπρας και είχα δυο μάτια αμείλικτα που σε έβλεπαν άγρια και αρπαχτικά, που ήταν έτοιμα να σε αρπάξουν για να σου καταπιούν το αίμα σου. Όλος ο κόσμος έγινε κακός και είχε το μίσος μέσα του.

Από τότε όλος ο κόσμος ζούσε με την κακία στην καρδιά του και τις δυσκολίες, τους τσακωμούς και άλλα πολλά εμπόδια. Οι καρδιές όλων των ανθρώπων κατακτήθηκαν από τις τρεις σκιές και από τότε τα πνεύματα τα πανάρχαια και ειρηνικά έμειναν ανυπεράσπιστα.

Τα πνεύματα τα πανάρχαια και τα ειρηνικά κατέληξαν εκείνα στους σκουπιδότοπους και στα μέρη τα ζοφερά και απόμερα για να καταστρέψουν τις τρεις σκιές για να λυθούν τα μάγια, ώστε όλος ο κόσμος να ξαναζήσει ειρηνικά και φιλικά.

Και τότε οι τρεις σκιές παράσυραν τα πανάρχαια πνεύματα και τα έκαναν και αυτά κακιά, απάνθρωπα και πήγαν με το μέρος τους. Όλος ο κόσμος έγινε απάνθρωπος και κακός και παντού υπήρχαν προβλήματα.

Ελένη Κωνσταντινίδου, Στ΄2

Ένα πρωινό που ήμουν στον κήπο μου με τα υπέροχα, λαμπρά και πολύχρωμα λουλούδια, άκουσα μια φωνή να με προειδοποιεί για το κακό που επρόκειτο να συμβεί. Ήταν ένα πάλλευκο περιστέρι, που με ανθρώπινη λαλιά, μου εξήγησε τα δόλια σχέδια των τριών σκιών.

Μόλις έφυγε, ακούστηκε ένας θόρυβος πολύ ανατριχιαστικός. Δεν είχα ιδέα τι ήταν αυτό. Μια βροντή άκουσα πολύ κοντά μου και φοβήθηκα τόσο πολύ που δεν περιγράφεται. Ένα δέντρο έξω από το σπίτι μου είχε πέσει, ευτυχώς που δε με πλάκωσε. Δεν το φανταζόμουν ότι ήταν οι τρεις σκιές του πολέμου, της διχόνοιας και της

καταφρόνιας.

Τα άλλα παιδιά ξαφνιάστηκαν. Μπροστά μας εμφανίστηκαν κάποια όρνια. Πρέπει να ήταν τα Ζαβολίνια, ήταν πολύ βρώμικα. Εξήγησα τα πάντα στα παιδιά. Τους είπα ότι οι τρεις αυτές σκιές είναι κάπως διαφορετικές. Αυτές θέλουν να φαρμακώσουν τις ψυχές μας. Επίσης προσπαθούσαν να μη γίνουν ξανά οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Τα παιδιά με ρώτησαν το γιατί. Εγώ τους είπα ότι θέλουν να μη γίνονται οι Ολυμπιακοί Αγώνες γιατί δεν θέλουν να υπάρχει ειρήνη, ευτυχία και ελευθερία στους λαούς που συνδέονται μέσω του αθλητισμού. Ακόμη να μην υπάρχει ανάμεσα στους αθλητές καμία φιλία αλλά να υπάρχει διχόνοια, δυστυχία και πάνω απ΄ όλα εξαθλίωση. Τα παιδιά θύμωσαν, δεν ήθελαν να γίνει αυτό.


426

Χωρίς να χάσουν καιρό όλα τα παιδιά πήγαν και τους μίλησαν και αυτά με τη σειρά τους, πως δεν ήθελαν να υπάρχει μίσος στους ανθρώπους αλλά ευτυχία. Οι προσπάθειες ήταν μάταιες. Όλα τα παιδιά ήρθαν με δάκρυα στα μάτια, σαν το βροχερό ουρανό. Διέκρινα μια χλομάδα στα αθώα αυτά προσωπάκια. Ένα από το παιδιά μου ανάφερε ότι δεν κατάφεραν τίποτα. Όμως μου είπαν ότι υπάρχει άλλη μια ευκαιρία. Τους ρώτησα ποια είναι αυτή και μου είπαν «η ελπίδα».

Όλοι ξεκινήσαμε το μεγάλο αγώνα για να κρατήσουμε τα μεγάλα μηνύματα του αθλητισμού. Οι τρεις σκιές, όταν είδαν πως δεν τα κατάφεραν έφυγαν από τον κόσμο ως δια μαγείας. Γίναμε όλοι τότε ένα και οι Ολυμπιακοί Αγώνες συνέχισαν να γίνονται και να φέρνουν την ειρήνη και την ευτυχία σε όλο τον κόσμο.

Φιλιώ Βασιλειάδου, Στ΄2

Καθώς παρακολουθούσα τους Ολυμπιακούς Αγώνες, ξαφνικά βλέπω απ΄ τα αριστερά να έρχονται οι τρεις σκιές της συμφοράς. Και απ΄ τα δεξιά βλέπω να έρχεται η Δέσποινα με ένα πανέμορφο κάτασπρο περιστέρι. Οι τρεις μου φώναζαν να πάω μαζί τους για να φαρμακώσουμε τις ψυχές των παιδιών και όλων των ανθρώπων. Πάντα να νικάνε σε όλα οι πόλεμοι, οι διχόνοιες και το μίσος. Κανείς να μην αγωνίζεται για ένα στεφάνι αγριελιάς.

-Όχι, απάντησε η Δέσποινα με το περιστέρι...

-Ποτέ μην τους ακούς αυτοί είναι τρελοί και θέλουν να φαρμακώσουν τις ψυχές των παιδιών και των ανθρώπων. Θέλουν να μην γίνουν οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Πάντα θέλουν να σπέρνουν το κακό και τη συμφορά.

Οι τρεις σκιές της συμφοράς με ρώτησαν ποιον θα διαλέξω...

Σίγουρα διάλεξα τη Δέσποινα και το περιστέρι γιατί πάντα λένε την αλήθεια.

Οι τρεις σκιές θύμωσαν πάρα πολύ και με βροντερή φωνή μίλησαν:

-Εντάξει τότε, αφού δεν μας διαλέγετε τότε θα δείτε! Θα σας σκοτώσουμε όλους και όταν το λέω το εννοώ. Ελάτε, φίλοι μου, να τους σκοτώσουμε όλους.

-Ερχόμαστε αρχηγέ γρήγορα, απάντησαν τα βρομερά πολεμοχαρίνια.

-Πρώτα άμα μπορείτε σκοτώστε εμάς, το πνεύμα της αλήθειας, απάντησαν η Δέσποινα και το περιστέρι γιατί εμείς θα νικήσουμε. Εμείς είμαστε η αλήθεια και η χαρά των παιδιών και των ανθρώπων.

Ξαφνικά τότε όλοι εξαφανίστηκαν, ούτε ένας δεν έμεινε. Πάντα η αλήθεια και η ειρήνη νικάει!

Γεννάδιος Χριστοφορίδης, Στ΄2

Όλοι μαζί θα τα κατάφερναν. Η Δέσποινα, το περιστέρι που έγινε ένας όμορφος νεαρός και οι άλλοι, όλοι νεαροί, νεαρές θα προσπαθούσαν να διαλύσουν τα πονηρά και κάκιστα σχέδια των τριών σκιών.

Έφτασαν λοιπόν και πέταξαν πάνω απ’ το λαβύρινθο. Άνοιξαν τη μεγάλη πύλη του κάστρου και μπήκαν στο πιο σατανικό, σκοτεινό σαλόνι. Είναι ό,τι πιο φρικαλέο πράγμα είχαν δει. Μέσα ήταν βρόμικο, άσχημο και στον τοίχο είχε ζωγραφισμένη την ενωμένη σκιά, να νικά όλους τους νέους και νέες και έδειχνε το περιστέρι-έφηβο να είναι διαβολεμένο, κακό σαν να το κυρίεψε κάποιο κακό πνεύμα. Όλο και προχωρούσαν, εξερευνούσαν τον τόπο μέχρι που η Δέσποινα βρήκε ένα μυστικό πέρασμα γιατί δεν είχε άλλη διέξοδο στο σαλόνι και έτσι έφυγαν και μπήκαν στο πέρασμα. Τους έβγαλε σ’ ένα διάδρομο. Άκουγαν κάτι. Ήταν οι στρατιώτες της σατανεμένης σκιάς. Το Κακουλίνι έλεγε στα άλλα τέρατα να γίνουν ανίκητοι. Ξαφνικά ακούστηκε ένας δυνατός κρότος. Το πρώτο πράγμα που ακούστηκε ήταν ένα «ενωθήκαμε». Το ενωμένο τέρας βγήκε έξω και έψαχνε το τάγμα του καλού. Εμφανίστηκαν όλοι και είπαν: «Εμπρός». Μια λάμψη φώτισε το σκοτεινό διάδρομο. Τους τύφλωσε όλους, ακόμα και τη σκιά και το τέρας. Τότε εμφανίστηκε ένας λαμπερός και όμορφος άγγελος που με το φως του τύφλωνε τις δυο κακές υπάρξεις. Θα πάλευε για το καλό αυτού του


427

κόσμου. Οι δυο σκοτεινές υπάρξεις επιτέθηκαν, έπιασαν και πήγαν τον άγγελο στο μυστήριο δωμάτιο. Εκεί θα διάβαζαν διάφορες διαβολικές προσευχές για να κάνουν τον άγγελο σκοτεινό. Καθώς διάβαζαν, ο άγγελος ξαφνικά έβγαλε ένα μαύρο φτερό και το ένα του μάτι κοκκίνισε ενώ χαμογελούσε απειλητικά. Το άλλο του μισό ήταν κανονικό. Είχε το άσπρο του φτερό και χαμογελούσε φιλικά. Όμως η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία. Καθώς τα πράγματα κυλούσαν υπέρ του κακού, όλα ανατράπηκαν. Η Δέσποινα έφερε τα πάνω κάτω. Με μια φωνή είπε:

«Φτάνει, το καλό θα νικήσει και το κακό θα χάσει». Ξαφνικά εμφανίστηκε μια τρύπα και ρούφηξε τη σκιά και το τέρας. Το κάστρο καταστράφηκε και ο άγγελος ξανάγινε όπως ήταν πριν. Το περιστέρι και η Δέσποινα ανέβηκαν στην ελιά και πήγαν στο σπίτι της Δέσποινας όπου θα ζούσαν για πάντα μαζί.


Καθώς το βράδυ της Παρασκευής διάβαζα ήσυχα στο δωμάτιό μου, ξαφνικά άκουσα κάποιες φωνές να μου ψιθυρίζουν στο αυτί.

- Μάρκο δεν έχει αξία η προσπάθεια, η νίκη έχει αξία.

- Ποιος, ποιος είναι εδώ;

- Είμαστε αυτοί που θα σε σώσουμε από την κούραση του διαβάσματος, της γυμναστικής, να νικάς με τη τεμπελιά σου και την καλοπέρασή σου. Όταν χρειάζεται κάποιος βοήθεια να του δίνεις μια δυνατή κλωτσιά και να είσαι πάντα ο μεγάλος νικητής. Με τα αναβολικά θα είσαι ο πρώτος στο ποδόσφαιρο, κανείς δεν θα σε φτάνει. Τι αξίζει ένα στεφάνι ελιάς, αργά η γρήγορα θα μαραθεί. Πρέπει να λέτε πάντα μεγάλα ψέματα και να μην λέτε ποτέ σας την αλήθεια. Όταν εσύ φταις για κάτι κακό να φταις κάποιον άλλο.

Από μακριά άρχισα να ακούω κάποιες άλλες φωνές απαλές, όμορφες να μου φωνάζουν.

- Είμαστε τα πανάρχαια πνεύματα των Ολυμπιακών αγώνων. Πρέπει να αγωνίζεσαι τίμια, με αξιοπρέπεια και φιλία. Η καρδιά σου να είναι γεμάτη με αγάπη, καλοσύνη και ομορφιά. Να βοηθάς όποιον χρειάζεται βοήθεια και να δίνεις το χέρι σου σε όποιον σε χρειαστεί. Να γυμνάζεις το σώμα σου καθημερινά. Η εξάσκηση φέρνει την επιτυχία και τη νίκη δίκαια. Η ελπίδα να είναι πάντα φουντωμένη στην καρδιά σου. Δεν πρέπει να τσακώνεστε με κάποιον γιατί το μίσος φέρνει την καταστροφή σε όλο τον κόσμο, ενώ η αγάπη και η ειρήνη φέρνουν την ευτυχία και την χαρά στον όμορφο κόσμο.

Η καρδιά μου αμέσως σκίρτησε από αγαλλίαση και φώναξα δυνατά:

- Υπέροχα πνεύματα αόρατα, θα είμαι πάντα φρουρός της ειρήνης της αγάπης και της αξιοπρέπειας. Θα αγωνίζομαι πάντα δίκαια και τίμια για να πάρω τη νίκη με αξιοπρέπεια. Θα αγαπώ όλο τον κόσμο, θα βοηθώ αυτούς που με χρειάζονται, θα σκορπώ τη χαρά παντού, γιατί μόνο η αγάπη μας δίνει την ευτυχία στην υπέροχη καρδιά μας. Είμαι περήφανος που είστε για μένα το υπέροχο παράδειγμα και σας διαβεβαιώνω ότι θα είμαι αντάξιος των δικών σας αγώνων για την Ειρήνη και την Ευτυχία σε όλο τον κόσμο.

Μάρκος Δημητριάδης, Στ΄2 Όταν το περιστέρι τους είπε τι έπρεπε να κάνουν όλοι ξεκίνησαν για να εμποδίσουν τα κακά πνεύματα να πραγματοποιήσουν τα δόλια σχέδιά τους. Στο μεταξύ τα κακά πνεύματα είχαν μεταδώσει στους ανθρώπους την κακία και ό,τι τους πρόσταξαν να πούνε τα κακά πνεύματα. Μόλις τους μίλησαν μεμιάς όλα είχαν αλλάξει στο μυαλό τους. Τώρα είχαν τη ζαβολιά για τη νίκη, να πιουν αναβολικά για να κερδίσουν τους αγώνες, ενώ έπαψαν να γυμνάζονται για την σωματική τους ακεραιότητα. Το χειρότερο ήταν ότι ήθελαν να καταστρέψουν τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Οι τρεις σκιές γελούσαν με τόση αναισθησία βλέποντας το μίσος να εξαπλώνεται σαν τυφώνας.

Κι όμως το χαμόγελο στα χείλη των τριών σκιών ξαφνικά έσβησε γιατί είχε έρθει η ώρα του καλού πνεύματος. Μια κίτρινη λάμψη, ένα γαλήνιο φως απλώθηκε στην ατμόσφαιρα και σκόρπισε την αγάπη για άθληση. Διαπερνούσε τα μάτια και τότε καταλάβαινες πως ήταν τα καλά πνεύματα που άλλαξαν τον τρόπο σκέψης των ανθρώπων. Όλα έγιναν όπως πριν. Η νίκη δεν είχε τη μόνη αξία σε έναν αγώνα αλλά και η συμμετοχή. Η ζαβολιά δεν ήταν καλή, ούτε και τα αναβολικά για να κερδίσεις στους αγώνες.


428

Το καλό παρέμεινε στις καρδιές των ανθρώπων για πάντα!

Πάρης Παπαγρηγορίου, Στ΄2

Καθώς οι τρεις σκιές συνωμοτούσαν για το κακό των ανθρώπων, συνωμοτούσαν και τα καλά πνεύματα για να γλιτώσουν τα μικρά παιδιά από τις τρεις σκιές. Και όμως δεν τα κατάφεραν. Οι κακοί δαίμονες πήγαν κι έκαναν ό,τι τους είπαν οι αρχηγοί τους οι τρεις σκιές. Πήγαν στα παιδιά και τους έβαλαν να τσακώνονται, να βρίζονται, να σκοτώνονται να κάνουν πολέμους για να σταματήσουν τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Και όμως οι τρεις σκιές τα κατάφεραν, έφεραν το κακό στον κόσμο. Πέθαιναν πολλοί άνθρωποι και υπήρξαν πολλοί πόλεμοι. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες σταμάτησαν για μεγάλα χρονικά διαστήματα, πολύ λίγοι άνθρωποι ήθελαν τους Ολυμπιακούς Αγώνες, αλλά οι παραπάνω ήταν δούλοι των τριών σκιών και δεν μπορούσε κανείς να τους νικήσει. Οι καλοί άνθρωποι δεν ήξεραν τι να κάνουν ως που ένας έξυπνος άνθρωπος σκέφτηκε μια ιδέα και την είπε στους άλλους. Οι άλλοι το σκέφτηκαν καλά και συμφώνησαν. Η ιδέα ήταν να χτίσουν δικά τους γήπεδα και να κάνουν αγώνες. Μετά θα φέρνανε σιγά- σιγά και τους άλλους ανθρώπους για να συμμετέχουν στους αγώνες αυτούς. Όταν έγιναν τα γήπεδα άρχισε σιγά- σιγά να ερχόταν ο κόσμος ενώ οι τρεις σκιές διασκέδαζαν μόνες τους μαζί με τους άλλους δαίμονες. Κανείς τους δεν ήξερε τι γινόταν κάτω. Πέρασαν πολλές μέρες, χτίστηκαν νέα μεγαλύτερα για να χωράει τον κόσμο που ερχόταν. Οι άνθρωποι ήταν αγαπημένοι, δεν τσακώνονταν, δε βρίζονταν και δεν έκαναν ούτε πολέμους. Οι τρεις σκιές όμως, μην ακούγοντας τις εκρήξεις των πολέμων, τις φασαρίες των παιδιών και τις βρισιές τους, δεν ήξεραν τι συνέβαινε. Κατέβηκαν κάτω να δουν τι συνέβαινε. Όλοι οι άνθρωποι, ακόμη και οι κακοί κάθονταν ήρεμα και φιλικά και παρακολουθούσαν τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Οι τρεις σκιές είπαν στους δαίμονες να σκορπίσουν το μίσος αλλά ήταν πλέον αργά. Η ειρήνη και η αγάπη είχε ήδη φωλιάσει στις καρδιές των ανθρώπων και τίποτα δεν μπορούσε να την απειλήσει. Οι τρεις σκιές έφυγαν μακριά χωρίς να καταφέρουν να πραγματοποιήσουν τα σχέδιά τους.

Βάσος Γερολατσίτης, Στ΄2


429

Δημοτικό Σχολείο Αγ.Φύλα Λεμεσός


430


431


432

14.2 Εφαρμογή μεθοδολογίαςodysseas/webs/2004_ano/perigrafes/kk14... ·...

Documents