, , Յուպիտեր Յունոնա,Միներվա Վուլկան

ՅուպիտերՅուպիտեր, երկնքի հռոմեական աստվածություն.

նույնացվել է Զևսի հետ։ Յուպիտերը նախ և առաջ լույսի աստվածն է. նրան հաճախ կոչել են Լուսատու, նա համարվել է երկնքի տերը, և, երբ հռոմեացիները ուզում էին ասել «բաց երկնքի տակ», նրանք ասում էին՝ «Յուպիտերի ներքո» («սուրբ Իովե»)։ Յուպիտերը համարվում էր անձրևի աստված. նրանից էր կախված հողագործին երաշտով հարվածելը կամ նրան բերք շնորհելը։ Որոտը Յուպիտերի կամքի դրսևորումն է. կայծակի ընկած վայրը համարվում էր սրբազան։ Հռոմեական կայսրության գլխավոր տաճարը Կապիտոլյան Յուպիտերի տաճարն էր։

Յունոնա Յունոնա , ամուսնության, ծննդյան,

մայրության, կանանց և կնոջ կենսատու ուժի հռոմեական դիցուհի, Յուպիտերի կինը (համապատասխանում է հունական Հերային՝ Զևսի կնոջը), հովանավորում էր կանանց և ընտանեկան կյանքը, Յունոնայի անունից է ծագում հունիս ամսվա անունը։

Միներվա Միներվա  քաղաքների, ձեռագործի,

գիտության, արվեստի և արհեստների հովավանավորող դիցուհի հռոմեական դիցարանում, համապատասխանում է հունական դիցարանի Աթենաս աստվածուհուն։ Նրա գոյության գաղափարը հռոմեացիները վերցրել ենէտրուսկներից։

Վուլկան Վուլկան , հին հռոմեական դարբնության և

կրակի աստված։ Վուլկանի պաշտամունքը ուղեկցվել է մարդկային զոհաբերություններով։ Վուլկանը Յուպիտերի և Յունոնայի որդին էր։ Նրա կանանցից էին Մայան և Վեներան։ Վուլկանն էր պատրաստում աստվածների ու հերոսների զրահները։ Նրա դարբնոցը գտնվում էր Էտնա հրաբուխի մեջ։ Իրեն օգնական ստեղծել է ոսկե կանանց։

Նա պատրաստել է Յուպիտերի կայծակները։ Ավանդության համաձայն Յուպիտերը նրան գցել է երկնքից։ Վուլկանը կոտրել է ոտքը և կաղացել։

Նույնացվել է հին հունական Հեփեստոսին։

Նյութը պատրաստեց` Մեսրոպ ՕնանյանըԽորհրդատու` Հայկազ Մարգարյան