akademia - lomb academy review 15.pdf · witamy w comiesięcznym przeglądzie firmy bausch &...

Witamy w comiesięcznym przeglądzie firmy Bausch & Lomb dotyczącym badań naukowych. Ponieważ mamy doświadczenie w klinicznych badaniach oka, głównie przedniej jego części, firma Bausch i Lomb zleciła nam przygotowywanie niezależnego raportu na temat niektórych interesujących wyników ukazujących się co miesiąc w czasopismach naukowych. Jako nie mającemu czasu praktykowi, raport ten powinien pozwolić Ci być na bieżąco z najnowszymi badaniami klinicznymi i pomagać znaleźć artykuły, gdy zechcesz dowiedzieć się więcej na temat któregoś z omawianych tematów.

Wydanie 15Przegląd dotyczy następujących, głównych, recenzowanych czasopism klinicznych:

Vision Care™ Akademia

www.academyofvisioncare.com

© Bausch & Lomb Incorpororated. ®/TM wskazują znaki firmowe firmy Bausch & Lomb Incorporated.

Ammy Schepardis jest pracownikiem naukowym w grupie Przedniego Odcinka Oka w Aston University. Ukończyła optometrię w 2004 roku, a następnie spędziła 3 lata w Wielkiej Brytanii na praktyce, w pełnym wymiarze godzin, zanim w 2007 roku dołączyła do Grupy Badawczej Okulistyki w Aston University, aby rozpocząć pracę nad doktoratem na temat analizy akomodacji fakijnej in vivo.

COMIESIĘCZNY PRZEGLĄD BADAŃ NAUKOWYCH

American Journal of Ophthalmology 151(3)

Archives of Ophthalmology 129(5)

British Journal of Ophthalmology 95(5)

Clinical and Experimental Ophthalmology 94(3)

Contact Lens and Anterior Eye 34(3)

Cornea 30(6)

Investigative Ophthalmology and Visual Science 52(6)

Journal of Cataract and Refractive Surgery 37(5)

Journal of Refractive Surgery 27(5)

Ophthalmology 118(5)

Optometry and VIsion Science 88(5)

MAGAZYN WOLUMIN

Profesor James Wolffsochn jest kierowni-kiem Optometrii w Aston University. Jamesa zainteresowania badawcze i dydaktyczne koncentrują się głównie wokół soczewek wewnatrzgałkowych, soczewek kontaktow-ych, niedowidzenia i pomiarów akomodacji. Opublikował ponad 100 recenzowanych artykułów naukowych, napisał książki na temat niedowidzenia i obrazo-wania i miał wiele wystąpień na fo-rum międzynarodowym. James jest też byłym prezydentem British Contact Lens Association (Brytyjskiego Stowarzyszenia Soczewek Kontaktowych).




Powszechność i znaczenie uczuleń oka w Wielkiej Brytanii

Ponad 1900 kolejnych pacjentów, którzy pojawili się w gabinetach specjalistów środkowo zachodniej Anglii zostało zbadanych pod względem uczuleń oka. Średni wiek badanych wynosił 47,7 ± 23,2 lata przy 8% badanych twierdzących, że doświadczają alergii oka. Objawów alergii oka doświadczano średnio przez 3,4 miesiące na rok, przy czym szczytowymi miesiącami był czerwiec i lipiec. Tylko 11% cierpiących na alergie oka skonsultowało się ze specjalistą w celu zaradzenia objawom; 73% kupiło lekarstwa sprzedawane bez recepty, a 53% odwiedziło swojego ogólnego lekarza. 83% cierpiących na alergię oka stwierdziło, że byliby zainteresowani odwiedzeniem kliniki specjalizującej się w alergiach oka i zapłaciliby średnio £15,50.

Contact Lens and Anterior Eye 2011 34(3): 133-138


Stożek rogówki obciążeniem ekonomicznym na całe życie

W tym interesującym artykule Rebenitsch i inni ocenili spodziewany koszt leczenia stożka rogówki w ciągu całego życia, w porównaniu do kosztu leczenia krótkowzroczności. Uwzględnili koszty wizyt w klinice, koszty soczewek kontaktowych, opłaty dla specjalistów, zabiegi chirurgiczne i ewentualne powikłania. Spodziewany koszt związany z leczeniem stożka rogówki wyniósł o $25000± $16000 więcej niż w przypadku krótkowzroczności. Głównym czynnikiem wpływającym na koszt leczenia stożka rogówki przez całe życie było prawdopodobieństwo przeszczepu rogówki.

American Journal of Ophthalmology 2011 151 (3): 768-773

Infekcje rogówki związane ze szwami po keratoplastyce drążącej (Penetrating Keratoplasty)

Ten retrospektywny przegląd zbadał przypadki i charakterystyczne cechy infekcji rogówki po PK. Z 487 oczu poddanych PK i objętych badaniem, w pięciu rozwinęła się pooperacyjna infekcja rogówki związana ze szwami, co stanowi częstość występowania równą 1%. Z tych pięciu oczu, jedno wymagało powtórzenia PK w rezultacie infekcji, a w dwóch doszło do odrzucenia przeszczepu. Średni okres czasu pomiędzy operacją a infekcją wynosił 8 miesięcy. Autorzy stwierdzili, że przypadki infekcji rogówki związanych ze szwami mogą być rzadsze niż dotąd uważano, ale pacjenci powinni być informowani o możliwych objawach, aby pomóc we wczesnym rozpoznaniu klinicznym, z powodu groźby poważnych schorzeń.

Clinical and Experimental Optometry 2011: 94(2) 212-218

http://www.contactlensjournal.com/current

http://www.ajo.com/current

http://journals.lww.com/corneajrnl/pages/currenttoc.aspx





Symulowane kontra rzeczywiste rozogniskowanie (defocus) astygmatyczne

Arne i inni zbadali wpływ rzeczywistego i symulowanego (z próbnymi soczewkami) rozogniskowania sferycznego i astygmatycznego na ostrość widzenia (VA). Ciekawe, że rzeczywiste i symulowane rozgonisowanie sferyczne zmniejszało VA o taką samą wartość. Jednak symulowane rozogniskowanie astygmatyczne obniżyło VA znacznie bardziej niż rzeczywiste rozogniskowanie astygmatyczne. System widzenia wydaje się być bardziej tolerancyjny na „rzeczywiste” rozmycie w porównaniu do symulowanego rozmycia; autorzy zaproponowali szereg możliwych wyjaśnień.

Optometry and Vision Science 2011 88(5): 562-569

Operacje zaćmy wykonywane w pozycji siedzącej naprzeciwko operującego

Lee i inni opisali operacje zaćmy u pacjentów, którzy nie mogą płasko leżeć w zwyczajnej pozycji z twarzą skierowaną w kierunku sufitu. To podejście wymaga, aby pacjent siedział w standardowym krześle operacyjnym podniesionym w górę do 80 stopni w stosunku do horyzontu, z mikroskopem chirurgicznym obróconym o 45 – 60 stopni od pionu, podczas gdy chirurg znajduje się na wprost pacjenta. Czyste nacięcia rogówki wykonywane są od dołu, od skroni lub od dolno-skroniowo. Autorzy opisują rezultaty tej techniki zastosowanej do 32 oczu i sugerują, że dla doświadczonych chirurgów może to być wygodne podejście w przypadku, gdy pacjenci nie mogą leżeć płasko lub być poddawani ogólnej anestezji.

Journal of Cataract and Refractive Surgery 2011 37(5): 805-809

Przejściowe zwiększenie długości osiowej gałki ocznej po patrzeniu na bliską odległość przy miopii i emmetropii

Wiadomo, że długość osiowa lekko się zwiększa z akomodacją i niektórzy uważają, że jest to ważny czynnik związany z rozwojem i postępowaniem miopii. Woodman i inni zbadali długość osiową przy pomocy IOL Master w 20 przypadkach miopii (dalej klasyfikowanej jako późny początek, wczesny początek, postępująca lub stabilna) i 20 przypadkach emmetropii przed i po 30-minutowym czytaniu wymagającym akomodacji 5D. Przejściowe zwiększenie długości osiowej zaobserwowano we wszystkich grupach po zakończeniu czytania, przy czym przypadki wczesnego początku i przypadki postępującej miopii wykazywały zmiany długości osiowej, które były znacząco większe niż w grupie emmetropii.

British Journal of Ophthalmology 2011 95(5): 652-656

http://journals.lww.com/optvissci/pages/currenttoc.aspx

http://www.jcrsjournal.org/current

http://bjo.bmj.com/content/current





Długoterminowa zmiana astygmatyzmu rogówki po bezszwowej operacji zaćmy

Hayashi i inni porównali 153 oczy poddane ponad 10 lat temu bezszwowej operacji fakoemulsyfikacji zaćmy z poziomym nacięciem, z kontrolną grupą 153 oczu w tym samym wieku, które nie przechodziły operacji. Cylinder keratometryczny zmierzono rok, 5 lat i dziesięć lat po operacji. Grupa operacyjna wykazywała w miarę upływu lat długoterminową zmianę astygmatyzmu w kierunku wbrew regule, podobnie jak grupa kontrolna. Autorzy sugerują, że pooperacyjna zmiana astygmatyzmu w kierunku wbrew regule powinna być brana pod uwagę w czasie operacji zaćmy.

American Journal of Ophthalmology 2011 151 (3): 858-865

Rozmowa przed operacją dotycząca doznań związanych z widzeniem w czasie trwania operacji zaćmy metodą fakoemulsyfikacji

W badaniu tym wykorzystano kohortę 851 pacjentów poddawanych rutynowej operacji zaćmy, których losowo wyznaczano do odbycia przed operacją rozmowy dotyczącej doznań związanych z widzeniem w czasie operacji zaćmy w znieczuleniu lokalnym, lub też posyłano na operację bez tej dodatkowej rozmowy. Po operacji wszyscy pacjenci byli wypytywani o ich doznania, co w rezultacie wykazało, że średni poziom strachu był znacząco niższy w grupie, która odbyła rozmowy i mniejsza liczba pacjentów w tej grupie twierdziła, że bała się w czasie operacji.


Optymalny poziom anizometropii dla monowizji przy sztucznej soczewce

Hayashi i inni badali optymalny poziom anizometrii potrzebny dla prawidłowej monowizji przy sztucznej soczewce. Symulację przeprowadzano używając sferycznych soczewek przed nie-dominującym okiem u pacjentów z jednoogniskowymi soczewkami wewnątrzgałkowymi. Optymalnym poziomem okazał się być mniej więcej 1,50 D anizometrii dla zapewnienia użytecznej ostrości widzenia bliży bez znacznego ograniczenia widzenia stereoskopowego.

Journal of Refractive Surgery 2011 27(5): 332-338

http://www.ajo.com/current


http://www.slackjournals.com/jrs




Długoterminowa obserwacja pacjentów z wszczepioną wewnątrzgałkową sztuczną soczewką I-care

W tym badaniu obserwowano szesnastu pacjentów (29 oczu) implantowanych z powodu silnej krótkowzroczności pomiędzy rokiem 2003 i 2006 zamocowaną w przedniej kieszeni sztuczną wewnątrzgałkową soczewką I-care. Poważny ubytek komórek śródbłonka rogówki zaobserwowano u szeregu pacjentów, a ośmiu eksplantacji soczewek wewnątrzgałkowych dokonano z powodu silnego ubytku komórek śródbłonka pomiędzy trzecim a szóstym rokiem po implantacji. Autorzy sugerują, że wewnątrzgałkowa soczewka jest niebezpieczną metodą korygowania silnej krótkowzroczności, oraz że implantowani pacjenci powinni być badani co 6 miesięcy w celu oceny gęstości komórek śródbłonka.

British Journal of Ophthalmology 2011 95(5): 710-714


Niezadowolenie pacjentów po implantacji wieloogniskowych soczewek wewnątrzgałkowych

Ten retrospektywny przegląd niezadowolenia pacjentów po implantacji wieloogniskowej IOL ustalił, że najczęstszym symptomem był zamazany obraz (95% niezadowolonych pacjentów) i zjawiska fotyczne (38%). Głównymi przyczynami była pozostała niemiarowość sferyczna i astygmatyczna, zmętnienie tylnej torebki i duży rozmiar źrenicy. Osiemdziesiąt cztery procent oczu mogło być poddanych leczeniu, a 4% niezadowolonych pacjentów z wieloogniskowymi sztucznymi soczewkami wewnątrzgałkowymi wymagało wymiany soczewki.


Czynniki ryzyka w zmniejszaniu się pola widzenia w leczonej jaskrze

Autorzy zbadali zależne i niezależne od wewnątrzgałkowego ciśnienia (IOP) zmienne związane ze zmniejszaniem się pola widzenia w 587 oczach leczonych na jaskrę. U pacjentów zbadano takie czynniki jak wiek, płeć, rasa, grubość centralnej rogówki, podstawowy defekt pola widzenia, średnie IOP, szczytowe IOP, zmienność IOP a także krwotoki plamki ślepej. Wszyscy ci pacjenci zostali poddani przynajmniej ośmiu testom pola widzenia w latach 1999 - 2009. Starszy wiek, niższa centralna grubość rogówki, obecność krwotoków obrzeży plamki ślepej oraz wszystkie zmienne IOP wiązały się z ciągłym ubytkiem pola widzenia. Odkryto, że szczytowe IOP jest lepszym wskaźnikiem progresji niż średnie IOP lub jego zmienność.

Archives of Ophthalmology 2011 129(5): 562-568

http://bjo.bmj.com/content/current


http://archopht.ama-assn.org/current.dtl





Ranibizumab w leczeniu neowaskularyzacja naczyniówki: studium z wykorzystaniem optycznej tomografii koherencyjnej (OCT) i electroretinogramu wieloogniskowego (mfERG)

Moschos i inni badali plamkę żółtą 15 oczy używając OCT i mfERG przed, w trakcie i po wstrzyknięciu ranibizumabu przy neowaskularyzacji naczyniówki związanej z AMD. Po leczeniu, średnia ostrość wzroku polepszyła się znacząco z czasem i polepszyła się odpowiedź mfERG dołka środkowego. Stwierdzono tylko nieznaczne powiązanie pomiędzy czasem i grubością dołka środkowego ocenioną przy użyciu OCT. Autorzy sugerują, że potrzebne są losowe długoterminowe testy kliniczne w celu oceny klinicznych zalet zastrzyków ranibizumabu w leczeniu neowaskularyzacji naczyniówki.

Clinical and Experimental Optometry 2011 94(3): 268-275

Rehabilitacja przez czytanie u pacjentów z AMD

To interesujące badanie oceniło względną wydajność trzech różnych rodzajów treningu w rehabilitacji wzroku 30 badanych z AMD. Rezultaty wskazują na to, że szybkość czytania najefektywniej zwiększyła się u pacjentów z AMD używających podejścia, które koncentruje się na kontrolowaniu ruchów oka, a nie na trenowaniu wybranego miejsca siatkówki lub czytania bez ruszania oczami.

Investigative Ophthalmology and Visual Science 2011 52(6): 2938-2944

Wpływ stosowania bevacizumabu w leczeniu neowaskularnego AMD na czułość na kontrast

Ta podwójna ślepa próba jest pierwszą, którą zbadano wpływ terapii bevacizumabem na czułość na kontrast. Sześćdziesięciu pięciu pacjentom z neowaskularną AMD wprowadzono bevacizumab do wnętrza oka, podczas gdy 66 leczono standardowo. Grupa leczona bevacizumabem wykazała wyraźne polepszenie czułości na kontrast w stosunku do grupy kontrolnej, z równoczesnym polepszeniem ostrości wzroku. Biorąc pod uwagę połączenie czułości na kontrast z upośledzeniem wzroku, polepszenie czułości na kontrast pod wpływem terapii bevacizumabem wywrze prawdopodobnie pozytywny wpływ na jakość życia pacjentów.

Investigative Ophthalmology and Visual Science 2011 52(6): 3089-3093

http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/cxo.2011.94.issue-3/issuetoc

http://www.iovs.org/content/current

http://www.iovs.org/content/current





Najbardziej intrygujący doniesienie naukowe tego miesiąca...

Czy doświadczenie przebywających na rezydenturze oftalmologów wpływa na liczbę komplikacji w czasie operacji katarakty?Alonso i inni przeprowadzili retrospektywny przegląd 691operacji zaćmy metodą fakoemulsyfikacji przeprowadzonych przez drugorocznych (228 przypadków) i trzeciorocznych (463 przypadki) rezydentów oftalmologów. Uspokajające jest, że nie stwierdzono żadnych różnic w liczbie komplikacji w czasie operacji pomiędzy rezydentami drugorocznymi i trzeciorocznymi.

Alonso et al. (2011). Ophthalmology 118 (5): 954-958

Najbardziej intrygujący tytuł artykułu naukowego w tym miesiącu...

„Badania Thomas Younga w dziedzinie optyki zmiennego gradientu”

Atchison and Charman oceniają prace Thomasa Younga z początków XIX wieku dotyczące indeksów gradientu ugięcia w atmosferze i w przeźroczystej soczewce. Potwierdzają poprawność większości jego prac wykonanych ponad 200 lat temu, na długo przedtem zanim James Clerk Maxwell opisał niejednorodne ośrodki optyczne i twierdzą, że prace Younga zasługują na szersze uznanie.

Optometry and Vision Science 2011 88(5): 580-584

http://www.ophsource.org/periodicals/ophtha/current

http://journals.lww.com/optvissci/pages/currenttoc.aspx

akademia - lomb academy review 15.pdf · witamy w comiesięcznym przeglądzie firmy bausch &...

Documents