awt cd.. java

Uniwersytet ŁódzkiWydział Matematyki i Informatyki, Katedra Analizy Nieliniowej

AWT cd..Java

Wykład 4

mgr inż. Michał Misiak

Wydział Matematyki i Informatyki UŁ, Katedra Analizy Nieliniowej © 2007

Plan wykładu

Manager rozkładu Zdarzenia w AWT Grafika 2D w AWT Omówienie przykładowych pakietów Wyjątki


Layout Manager

Menadżer rozkładu przypisany jest do każdego kontenera Ustala pozycję i wielkość dla komponentu w oknie Pomocny przy organizowaniu zawartości okna, które zmienia rozmiar lub jest

wyświetlane na różnych systemach Prosty dla prostych rozkładów, jednakże bardzo ciężko jest projektować

programy zawierające wiele elementów w pojedynczym menadżerze rozkładu.

W celu zarządzania złożonymi rozkładami należy: Używać zagnieżdżonych kontenerów – każdy z własnym layout manager Używać niewidzialne komponenty oraz opcji menadżerów rozkładów Pisać własne layout manager Wyłączyć niektóre layout manager i zarządzać komponentami manualnie.

Wszystkie Layout Manager implementują Layout Manager Interface add() metod wykorzystywana jest do dodawania komponentu. Pierwszym

argumentem jest nazwa strefy, a drugim komponent.


FlowLayout Manager

Domyśłny dla Panel, JPanel, Applet Zachowanie:

Zmienianie rozmiaru komponentów do ich najlepszego rozmiaru Umieszczanie komponentów w rzędzie od lewej do prawej od góry do dołu

Wiersze są wyśrodkowane domyślnie Konstruktor

FlowLayout() – wyśorodkowuje każdy wiersz i utrzymuje 5 px. odstępy pomiędzy komponentami i wierszami

FlowLayout(int alignment) – utrzymuje 5px odstępy w wierszu, ale zmienia wyrównanie w wierszach: FlowLayout.LEFT, FlowLayout.RIGHT, FlowLayout.CENTER

FlowLayout(int alignment, int hGap, int vGap) – pozwala specyfikować wyrównanie w wierszach jak i również odstęp poziomy i poionowy pomiędzy komponentami w [px].


BorderLayout Manager

Każdy z komponentów może być włożony do kontenera w jedną z lokalizacji: North South East West Center


GridLayout Zachowanie

Podział okna na równej wielkości prostokąty bazujące na liczbie wierszy i kolumn podanych jako argument.

Komponenty umieszczane są w komórkach w kolejności od lewej do prawej od góry do dołu w porządku dodawania do kontenera posiadającego ten rozkład

Ignoruje preferowany rozmiar komponentu. Każdy komponent jest skalowany i dopasowywany do komórki

Zbyt mała liczba komponentów powoduje pozostawienie wolnego miejsca w postaci białych prostokątów

Zbyt wiele komponentów powoduje nieplanowane dodanie nowych kolumn

GridLayout() Tworzy pojedynczy wiersz z jedną

kolumną zaalokowana dla każdego komponentu.

GridLayout(int rows, int cols) Dzieli okno zgodnie z podaną liczbą

kolumn oraz wierszy Liczba kolumn lub wierszy może być

zero GridLayout(int rows, int cols, int hGap,

int vGap) Pozwala na wyspecyfikowanie

przestrzeni pomiędzy poszczególnymi komórkami


GridBagLayout

Zachowanie Dzieli okno na komórki, w których komponenty mogą mieć różne

rozmiary Dużo wygodniejsze i bardziej elastyczne niż inne standardowe

menadżerzy rozkładów, jednakże dużo trudniejsze w użyciu: Każdy komponent zarządzany przez GridBagLayout skojarzony jest

z GridBagConstraints, który definiowany jest przez: jak komponent jest rozkładany w wyświetlanym obszarze w której komórce komponent się rozpoczyna i kończy jak komponent rozciąga się, kiedy przestrzeń się zwiększa wyrównanie w komórkach Java 5 wprowadziła SpringLayout, który jest podobny jednakże bardziej

funkcjonalny/elastyczny ale również bardzo złożony. Stosowany przy projektowaniu GUI np. w netbeans.


Użycie GridBagLayout

Ustawienie rozkładu i zachowanie go w zmiennej referencyjnej: GridBagLayout layout = new GridBagLayout(); setLayout(layout);

Przygotowanie objektu GridBagConstraints GridBagConstraints constraints = new GridBagConstraints();

Ustawienie GridBagConstraints dla jednego komponentu: constraints.gridx = x1; constraints.gridy = y1; constraints.gridwidth = width1; constraints.gridheight = height1;

Dodanie 1 komponentu do okna uwzględniając jego GridBagConstraints add(component1, constraints);

Powtórzenie kroków dla pozostałych komponentów


Pola w GridBagConstrains

gridx, gridy Specyfikuje górny lewy róg komponentu Najwyższa komórka jest lokowana w (gridx, gridy)=(0,0)

Ustawienie GridBagConstraints.RELATIVE w sytuacji autoinkrementacji kolumn wierszy

GridBagConstraints constraints = new GridBagConstraints();

constraints.gridx = GridBagConstraints.RELATIVE; container.add(new Button(„1"), constraints); container.add(new Button („2"));


Wyłączenie menadżera rozkładu

ZachowanieJeśli rozkład jest ustawiony jako null,

wówczas komponenty muszą być rozmieszczane i skalowane ręcznie.

Pozycjonowanie i skalowanie komponentów: component.setSize(width, height) component.setLocation(left, top) lub component.setBounds(left, top,width, height)


Wskazówki przy używaniu Layout Manager Używaj zagnieżdżonych kontenerów

Nie próbuje dopasować na siłę swojego złożonego rozkładu elementów do jednego menadżera rozkładu. Staraj się podzielić projekt w sekcje.

Skorzystaj z Panel jako sekcji wykorzystując do tego jego własny layout manager

Wyłącz menadżera rozkładu dla niektórych kontenerów, w których nie ma zbyt wielu elementów i można zarządzać nimi ręcznie.

Dopasuj puste miejsce wokół komponentów: Po przez zmianę rozmiaru przestrzeni przydzielonej standardowo przez

menadżera rozkładu Użyj Płótna lub Box (w Swing) jako niewidzialnych elementów

oddzielających komponenty


Menadżer rozkładu - podsumowanie Inne rozkłady: BoxLayout, CardLayout Domyślne layout managers

Dla apletu i panelu: FlowLayout Dla okienka i dialog BorderLayout

Menadżer rozkładu respektuje preferowany rozmiar komponentu w różny sposób

GridBagLayout jest najbardziej skomplikowanym rozkładem ale jednocześnie najbardziej funkcjoanlnym/elastycznym

GridBagConstraints wykorzstywany w przypadku konieczności wyspecifikowania rozkładu dla każdego komponentu

Złożone rozkłady mogą być uproszczone przez zastosowanie zagnieżdżonych kontenerów

W AWT jako element odzielający wykorzystuje się Canavas a w Swing Box


Zdarzenia (Events)

Cel: potrzeba dowiedzenia się o czymś, co wydarzyło się poza obiektem.

Zdarzenie (Event) – nośnik informacji o zajściu określonej sytuacji Przykład 1: użytkownik wciska przycisk na ekranie Przykład 2: Przyjście pewnej porcji informacji na port serwera (aplikacja

web chat) Obiekt, w którym pojawiło się zdarzenie – generator zdarzeń (event

generator). Np. przycisk na ekranie. Obiekt, który wykona pewne zadanie po otrzymaniu zdarzenia –

event handler. Dla wybranego zdarzenia może być wiele event handlers, które mogą wykonać różne zadania.


Mechanizm obsługi zdarzeń

Archaiczne podejście do obsługi zdarzeń: polling. Przebieganie stanu obiektów w pętli. Podejście absorbujące dużą ilość zasobów (olbrzymia pętla).

Generator zdarzeń udostępnia usługę rejestracji – pamięta, do których event handlers powinien przekazać zdarzenia

Rejestracja event handlers u generatora zdarzeń Wykorzystanie diagramów MSC do modelowania

systemów sterowanych zdarzeniami. Message Driven Application - Zastosowania w

systemach rozproszonych.


Mechanizm obsługi zdarzeń w Javie Generatory zdarzeń

udostępnia JVM. Programista implementuje wyłączenie zachowanie event handlers – tzw. nasłuchiwaczy (listeners) .

W razie wyszukanych potrzeb programista może jednak zaimplementować własne generatory zdarzeń.

Po implementacji event handlers należy zarejestrować go u właściwego generatora zdarzeń

Przykład: Java Button Generuje zdarzenia ActionEvents Nasłuchiwacz rejestruje się u Java Button

po przez wywołanie metody addActionListner z parametrem wskazującym kto będzie nasłuchiwał. Metoda ta generuje wiadomość addActionListener

Java Button pamięta, kto się u niego zarejestrował (automatyczny mechanizm dostarczany przez JVM)

W momencie wystąpienia zdarzenia w Java Button, Java Button generuje wiadomość actionPerformed, do każdego z zarjestrowanych nasłuchiwaczy.

Listner powinien mieć zaimplementowaną metodę actionPerformed, która zostanie wywołana przez JVM w momencie otrzymania wiadomości


Mechanizm obsługi zdarzeń diagram MSC

obiekt nasluchiwacz Button

addActionListener

Zapamietuje, te ktore sie u niego rejestrowaly

zdarzenieActionPerformed(event)

wykonanie zadania

Button Button = new Button(„Klik!"); Button.addActionListener(new Nasluchiwacz()); // rejestracjaclass Nasluchiwacz implements ActionListener { public void actionPerformed(ActionEvent e) { System.out.println(„nasinieto przycisk"); // wykonanie zadania } }


Przykład 2 – hierarchia generowania zdarzeń przez komponenty.

Źródło: http://www.javaworld.com/javaworld/jw-08-1996/jw-08-event.html?page=1

public boolean handleEvent(Event e) e – parametr z referencją na

zdarzenie, które powstało Ważna jest wartość zawracana

przez handleEvent. Informuje JVM, czy zdarzenie zostało w pełni obsłużone

Zdarzenie propaguje w górę drzewa, do momentu, kiedy nie zostanie poprawnie obsłużone


Metody pomocnicze do obsługi zdarzeń W przypadku konieczności

obsłużenia wybranych zdarzeń można skorzystać z funkcji pomocniczych

Metoda pomocnicza zwraca wartość false w przypadku, gdy zdarzenie nie zostanie w pełni obsłużone

Przykład 3

action(Event evt, Object what) gotFocus(Event evt, Object what) lostFocus(Event evt, Object what) mouseEnter(Event evt, int x, int y) mouseExit(Event evt, int x, int y) mouseMove(Event evt, int x, int y) mouseUp(Event evt, int x, int y) mouseDown(Event evt, int x, int y) mouseDrag(Event evt, int x, int y) keyDown(Event evt, int key) keyUp(Event evt, int key)


Przykładowy zestaw zdarzeń Window Events

WINDOW_DESTROY (201) WINDOW_EXPOSE (202) WINDOW_ICONIFY (203) WINDOW_DEICONIFY (204) WINDOW_MOVED (205)

Keyboard Events KEY_PRESS (401) KEY_RELEASE

(402) KEY_ACTION (403) KEY_ACTION_RELEASE

Mous Events MOUSE_DOWN 501 MOUSE_UP 502 MOUSE_MOVE 503 MOUSE_ENTER 504 MOUSE_EXIT 505 MOUSE_DRAG

Różne zdarzenia ACTION_EVENT

1001 LOAD_FILE 1002 SAVE_FILE 1003 GOT_FOCUS 1004 LOST_FOCUS

Źródło: http://www.unix.org.ua/orelly/java/javanut/figs/jn2_2001.gif

Przykłady zdarzeń


Klasa Event long when Chwila, w które zdarzenie wystąpiło. int id Typ zdarzenia (patrz następny slajd) int x Współrzędna X określająca miejsce, w którym zdarzenie się

pojawiło w odniesieniu do komponentu, który jest aktualnie przetwarzany. Początkowa wartość x jest to górny lewy róg.

int y Współrzędna X określająca miejsce, w którym zdarzenie się pojawiło w odniesieniu do komponentu, który jest aktualnie przetwarzany. Początkowa wartość x jest to górny lewy róg.

int key Dla zdarzeń pochodzących z klawiatury. Jest to kod wciśniętego klawisza. Przeważnie jest to wartość zapisana w postaci unicode.

int modifiers arytmetyczna reprezentacja wartości SHIFT_MASK, CTRL_MASK, META_MASK, and ALT_MASK. Wartość zostaje zmieniona odpowiednio dla zmiany stanu klawiszy shift, control, meta, alt.

int clickCount Liczba kliknięć myszy. Pole te jest istotne wyłącznie przy zdarzeniu MOUSE_DOWN.

Object arg Zależny od zdarzenia argument. Dla obiektów Button, object jest ciągiem znaków, który zawiera jego etykietę.


Przykład 1. Aplikacja obsługująca zdarzenia

Źródło: http://www.javaworld.com/javaworld/jw-08-1996/jw-08-event.html


Java 2D

Java 2D API umożliwia pracę z obrazami, tekstem i grafiką jako rozszerzenie AWT

Zakres dostarczanej funkcjonalności: Ujednolicony model renderingu dla różnych rodzajów wyświetlaczy i

drukarek (user space) Duży zbiór różnych podstawowych kształtów geometrycznych takich jak:

prostokąty, krzywe, elipsy jak i również mechanizm do renderowania dowolnych kształtów.

Mechanizm dla wykrywania kilknięć na kształtach, tekście i obrazkach Sterowanie sposobem rednerowania zachodzących na siebie obiektów Zarządzanie kolorami Wsparcie dla wydruków złożonych dokumentów Sterowanie jakością renderowanych obiektów (anty-aliasing)


Układ współrzędnych

Java 2D rozróżnia dwa układy współrzędnych Przestrzeń użytkownika

(user space) – miejsce, w którym obiekty są specyfikowane

Przestrzeń urządzeń (device space) – układ współrzędnych związanych z urządzeniem, na którym ma zostać wyświetlona wyspecyfikowana grafika np. monitor, drukarka,

(0,0)

Przy transformacji przestrzeni użytkownikado przestrzeni urządzenia punktem odniesieniajest lewy górny róg. Wartości x, y rosną odpowiednio w dół i w prawo

x

y

Typem dla x i y jest integer. Wspierany jestrównież float i double.


Java 2D rendering

Java udostępnia wspólny mechanizm modelowania grafiki dla różnych urządzeń

W przypadku konieczności wyświetlenia/wykreślenia danego kształtu wywoływane są automatycznie metody paint() lub update() z kontekstem graficznym Graphics. Metody te zawiera każdy obiekt rozszerzający Component.

Pakiet java.awt.Graphics2D oferuje następujące możliwości: rysowanie podstawowych

kształtów geometrycznych z uwzględnieniem krawędzi (metody draw)

wypełnianie kształtów kolorem lub określonym wzorem (metody fill)

rysowanie tekstu (drawString). Określenie czcionki wskazuje w jaki sposób ma być danych tekst przekształcony w obiekt graficzny, który jest wypełniony kolorem lub wzorem

rysowanie obrazków (metoda drawImage)


Metody wykorzystywane przy rysowaniu w Java 2D Metody do rysowania można

podzielić na dwie grupy Metody definiujące kształt

(metody draw, fill) Metody określające w jaki sposób

ten kształt ma być narysowany – zmiana atrybutów kontekstu (Graphics)

W celu użycia dodatkowych funkcjonalności oferowanych przez Java 2D należy rzutować obiekt typu Graphics na Graphics2D

Możliwość modyfikacji atrybutów związanych z określonym kontekstem modyfikacja szerokości

linii/krawędzi rysunku zmiana sposobu łączenia

linii/krawędzi przekształcanie rysunku:

obracanie skalowanie lub przycinanie

określanie koloru i wzoru wypełnienia kształtu

określenie w jaki sposób obiekty są ze sobą skomponowane

określanie czcionki definiowanie współczynnika

jakość/wydajność (aliasing)public void paint (Graphics g) { Graphics2D g2 = (Graphics2D) g;

... }


Java 2D vs AWT

public void paint(Graphics g) { // ustawianie atrybutów pędzela g.setColor(someColor); g.setFont(someLimitedFont); // kreślenie kształtów g.drawString(…); g.drawLine(…) g.drawRect(…); // outline g.fillRect(…); // solid g.drawPolygon(…); // outline g.fillPolygon(…); // solid g.drawOval(…); // outline g.fillOval(…); // solid //etc…}

public void paintComponent(Graphics g) { // czyszczenie obrazu super.paintComponent(g); // rzutowanie kontekstu na konteskt

Java2D Graphics2D g2d = (Graphics2D)g; // Set pen parameters g2d.setPaint(fillColorOrPattern); g2d.setStroke(penThicknessOrPattern); g2d.setComposite(someAlphaComposite); g2d.setFont(anyFont); g2d.translate(…); g2d.rotate(…); g2d.scale(…); g2d.shear(…); g2d.setTransform(someAffineTransform); // definiowanie własnego kształtu SomeShape s = new SomeShape(…); // rysowanie kształtu g2d.draw(s); // outline g2d.fill(s); // solid}


Figury podstawowe - rysowanie (1)

Java 2D API udostępnia podstawowe kształty: linia, punkt, prostokąt, etc… w pakiecie java.awt.geom

Klasy reprezentujące kształty implementują interfejs Shape: pozwala opisać krzywą PathIterator: określa w jaki sposób są pobierane elementy krzywej.

Należy uzyskać obiekt typu Graphics2D Każda funkcja wymaga zdefiniowana punktu zaczepienia

np. java.awt.Graphics.drawLine(int x1, int y1, int x2, int y2). (x1, y1) początek linii, a (x2, y2) koniec linii.

Jeśli chcemy narysować kształt z Java 2D możemy użyć funkcji draw g2.draw(new Line2D.Double(x1, y1, x2, y2)); lub Line2D.Float(float X1, float Y1, float X2, float Y2) ; lub Line2D.Float(Point2D p1, Point2D p2);



Krzywe kwadratowe: QuadCurve2D

Metoda setCurve – pozwala na określenie dwóch punktów końcowych oraz punktu sterującego krzywą

Krzywe sześcienne: CubicCurve2D

Kawałek parametryzowanej krzywej sześciennej

Metoda setCurve analogiczna do metody setCurve z krzywej kwadratowej poszerzona o drugi punkt kontrlony

QuadCurve2D q = new QuadCurve2D.Float();q.setCurve(0, 0, 200, 600, 400, 0);g2d.draw(q);

CubicCurve2D q = new CubicCurve2D.Float();q.setCurve(0, 0, 50, 50, 10,100, 400, 0);g2d.draw(q);



Klasa Rectangle dziedziczy po RectangularShape i implementuje interfejs Shape oraz kilka dodatkowych metod pozwalających na określenie położenia, rozmiaru, środka, etc…

Klasa RoundRectangle definiuje prostokąt z zaokrąglonymi wierzchołkami.

Do wyspecyfikowania prostokąta wymagane są: położenie, wysokość, szerokość, wartość wysokości kąta zaokrąglenia, wartość szeorkości kąta zaokrąglenia

g2.draw(new rectangle2D.Double(x, y, rectwidth, rectheight));

g2.draw(new RoundRectangle2D.Double(x, y, rectwidth, rectheight, 10, 10));



Elipsa – krzywa zdefiniowana w typie Ellipse2d

Do narysowania wymagana jest położenie oraz wysokość i szerokość

Łuk – część elipsy. Zdefiniowana w klasie Arc2D. Do opisania potrzebne jest: położenie, wysokość i szerokość prostokąta w który jest wpisana elipsa, początek i koniec kąta, typ zamknięcia.

Typy zamknięcia: OPEN, PIE, CHORD

g2.draw(new Ellipse2D.Double(x, y, rectwidth, rectheight));

g2.draw(new Arc2D.Double(x, y, rectwidth, rectheight, 90, 135, Arc2D.OPEN));


Własne kształty

Do rysowania własnych kształtów została stworzona klasa GeneralPath.

GeneralPath implementuje interfejs Shape i pozwala rysować krzywe, które złożone są z podstawowych kształtów: linie, krzywe sześcienne i kwadratowe,

Metody do kształtowania GeneralPath moveTo(float x, float y) – przesuń

aktualny punkt ścieżki do danego punktu

lineTo(float x, float y) – dodaj kawałek linii do obecnej ścieżki

quadTo(float ctrlx, float ctrly, float x2, floaty2) – dodaj krzywą sześcienną do aktualnej ścieżki.

curveTo(float ctrlx1, float ctrly1, float ctrlx2, float ctrly2, float x3, floaty3) – dodaj krzywą sześcieną do aktualnej ścieżki

closePath() – zamknij aktualną ścieżkę.

int x2Points[] = {0, 90, 0, 90};int y2Points[] = {0, 40, 40, 0};GeneralPath lamana = new GeneralPath(GeneralPath.WIND_EVEN_ODD, x2Points.length);lamana.moveTo (x2Points[0], y2Points[0]);for (int index = 1; index < x2Points.length; index++) { lamana.lineTo(x2Points[index],

y2Points[index]);};g2.draw(lamana);


Określenie grubości i rodzaju krawędzi (stroking) oraz wypełnienia Wygląd kształtów możemy

modyfikować po przez: wypełnienie (filling) –

wypełnianie kształtu określonym kolorem, gradientem lub wzorem

określanie krawędzi (stroking) – krawędź może mieć grubość, kolor, styl

Ażeby narysować kształty należy zmienić przed wywołaniem metody draw ustawienia kontsktu Graphics2D.

Zaokrąglony prostokąt z przerywaną liniąfinal static float przer1[] = {10.0f}; final static BasicStroke przer = new BasicStroke(1.0f, BasicStroke.CAP_BUTT, BasicStroke.JOIN_MITER, 10.0f, przer1, 0.0f); g2.setStroke(przer); g2.draw(new RoundRectangle2D.Double(x, y, rectWidth, rectHeight, 10, 10));

Gradient na elpisieczerwon2bialy = new GradientPaint(0,0, color.RED,100, 0,color.WHITE);g2.setPaint(czerwony2bialy);g2.fill (new Ellipse2D.Double(0, 0, 100, 50));


Style linii

Style linii są definiowane przez atrybut krawędzi dla danego kontekstu Graphics

W celu ustawienia wybranego stylu linii należy utworzyć instancje BasicStroke i ustawić dla kontekstu Graphics za pomocą funkcji setStroke. Metoda draw narysuje kształt zgodnie z ustawioną definicją linii

Właściwości stylu linii: Grubość linii Rodzaj połączenia linii:

JOIN_BEVEL, JOIN_MITER, JOIN_ROUND

Styl zakończenia linii: CAP_BUTT, CAP_ROUND, CAP_SQUARE

Przerywanie linii. Ażeby zdefiniować przerywanie linii należy określić długość części widocznej i niewidocznej i umieścić w tablicy


Wzory wypełnienia

Wzory wypełnienia są definiowane jako atrybut procesu malowania Wybranie wzoru wypełnienia wymaga utworzenia obiektu

implementującego interfejs Paint oraz ustawienia go dla wybranego kontekstu graficznego Graphics za pomocą metody setPaint

Trzy klasy implementują interfejs Paint: Color, GradientPaint – określony przez punkt, w którym rozpoczyna się dany

kolor oraz punkt, w którym kończy się dany kolor. TexturePaint – definiowany przez BufferImage. Należy wskazać obraz

oraz rozmiar prostokąta z obrazem, który będzie powielany


Praca z obrazami

Obrazy są obiektami, które posiadają wysokość i szerokość oraz własny układ współrzędnych

Możliwe akcje do wykonania na obrazach: Ładowanie zewnętrznych obrazów w formatach GIF,

PNG, JPEG do wewnętrznej reprezentacji obrazu w Java 2D

Bezpośrednie tworzenie obrazu i jego renderowanie Bezpośrednie rysowanie zawartości obrazu na

powierzchni przeznaczonej do rysowania Zapisywanie obrazów w plikach w następujących

formatachGIF, PNG, JPEG.


Klasy związane z obrazami

java.awt.Image – jest to klasa bazowa dla pozostałych klas związanych z obrazami przechowująca informację o obrazie jako tablica pikseli

java.awt.image.BufferdImage – klasa dziedzicząca po Image umożliwiająca bezpośrednią pracę nad obrazem (np. ustawianie kolorów pikseli). Aplikacje mogą bezpośrednio tworzyć instancję tej klasy


Klasa BufferedImage

Przeprowadzane operacje na obrazie realizowane są bezpośrednio w pamięci

Udostępnia metody do przechowywania, interpretacji i uzyskiwania danych dotyczących pikseli

Może być renderowany przez Graphics lub Graphcis2D

BufferedImage określony jest przez: Raster Model Koloru (ColorModel).

Funkcje Raster’a: Reprezentuje układ

współrzędnych związanych z obrazem

Zarządza danymi dot. obrazu bezpośrednio w pamięci

Udostępnia mechanizm tworzenia różnych podobrazów z pojedynczego bufora z danymi o obrazie

Oferuje metody pozwalające na dostęp do poszczególnych pikseli obrazu


Czytanie/ładowanie obrazu Java 2D umożliwia ładowanie obrazu z

zewnętrznego formatu za pomocą Image I/O API.

Image I/O API obsługuje następujące formaty: GIF, PNG, JPEG, BMP, WBMP

Rozpoznanie typu kodowania obrazu realizowane jest automatycznie

Wczytywanie obrazu może być realizowane również nie tylko z pliku, ale także ze strumienia danych

Więcej informacji na temat Image I/O API: http://java.sun.com/j2se/1.4.2/docs/guide/imageio/spec/imageio_guideTOC.fm.html

Przykład wczytania obrazu BufferedImage img = null;

try {img = ImageIO.read(new File("strawberry.jpg"));} catch (IOException e) {}


Rysowanie obrazów

Do rysowania obrazów w danym położeniu służy funkcja: boolean Graphics.drawImage(Image img, int x, int y, ImageObserver observer);

x, y – określają pozycję obrazu observer informuje aplikację o fakcie załadowania obrazu w przypadku

asynchronicznym. Nie jest wymagany dla BufferedImage Obraz jest rysowany 1:1 w przestrzeni użytkownika (user space) Przykład metody umożliwiającej rysowanie części obrazu, skalowanie oraz

stosowanie filtrów: boolean Graphics.drawImage(Image img, int dstx1, int dsty1, int dstx2, int dsty2,

int srcx1, int srcy1, int srcx2, int srcy2, ImageObserver observer); src – reprezentuje obszar, który będzie skopiowany i odrysowany dst – określają obszar, w którym będą przerysowane dane z src Rozmiary obrazka obliczane są analogicznie dla wysokości i szerokości w następujący

sposób: srcx2-scrx1


Stosowanie filtrów

Filtrowanie danego obrazka polega na utworzeniu nowego z użyciem pewnego algorytmu modyfikującego poszczególne piksele (np. modyfikacja kanału alpha, czyli przeźroczystości) void

Graphics2D.drawImage(BufferedImage img, BufferedImageOp op, int x, int y)

BufferedImageOp – klasa implementująca określony filtr

Przykładowe filtry: ConvolveOp. Każdy z wyjściowych

pikseli jest obliczany z pośród go otaczających. Może być wykorzystany do rozmywania lub wyostrzania obrazów.

AffineTransformp. Filtr ten mapuje piksele ze źródłowej pozycji do innego położenia docelowego dokonującą transformacji na lokalizacji pikseli

LookupOp. Filtr dokonuje zamiany kolorów na podstawie dostarczonej tablicy kolorów.

RescaleOp. Filtr mnoży wartości opisujące kolor przez ten sam współczynnik. Może być wykorzystany do rozjaśniania lub przyciemnia obrazu lub zmiany przeźroczystości.


Tworzenie i rysowanie obrazów

Dowolny obraz może być utworzony z wykorzystaniem następujący konstruktorów: new BufferedImage(width, height, type) – konstruuje BufferedImage dla

wybranego predefiniowanego typu obrazu of new BufferedImage(width, height, type, colorModel) – konstruuje BufferedImage

dla wybranego typu obrazu: TYPE_BYTE_BINARY lub TYPE_BYTE_INDEXED. new BufferedImage(colorModel, raster, premultiplied, properties) – konstruuje

nowy BufferedImage z określonym Modelem Kolorów i Rastrem. Obraz może być stworzony nie tylko na ekranie. Obraz może być

rozważany w kontekście powierzchni po której można rysować. Do tego celu służy metoda createGraphics() BufferedImage off_Image = new BufferedImage(100, 50,

BufferedImage.TYPE_INT_ARGB);Graphics2D g2 = off_Image.createGraphics();


Podwójne buforowanie

Obraz tworzony w pamięci może być wykorzystany do budowy mechanizmu podwójnego buforowania.

Mechanizm podwójnego buforowania zmniejsza użycie zasobów dzięki czemu animacja jest płynna

W tym przypadku przetworzenie obrazu realizowane w pamięci po czym obraz jest kopiowany na ekran

Java 2D umożliwiających dostęp do mechanizmów przyśpieszających obróbkę obrazów w buforze: Metoda getCapabilities pozwala określić, czy wyświetlanie obrazu jest

przyśpieszone (accelerated). Metoda setAccelerationPriority pozwala na ustawienie współczynnika

określającego jak ważne jest przyśpieszenie wyświetlania danego obrazu Metoda getAccelerationPriority zwraca informacje na temat priorytetu

przyśpieszenia wyświetlania obrazu.


Zapisywanie obrazu

Zapisanie obrazu na dysku z BufferedImage z użyciem Image I/O API static boolean ImageIO.write(RenderedImage im, String formatName, File

output) throws IOException Metoda ImageO.write woła plug-in dla danego typu obrazka, które nazwa

przekazywana jest w parametrze formatName. Dzięki temu można łatwo rozszerzyć listę obsługiwanych formatów.

Standardowo obsługiwane formaty: JPEG, PNG, GIF, BMP i WBMP Metoda String writerNames[] = ImageIO.getWriterFormatNames(); zwraca

listę wspieranych formatów przez JRE

try { BufferedImage bi = getMyImage(); // zapisanie obrazu File outputfile = new File("saved.png"); ImageIO.write(bi, "png", outputfile); } catch (IOException e) {}


Właściwości obrazów

Format Zalety Wady

GIF Wspiera animację i przeźroczystość Tylko 256 kolorów

PNG Bardzo dobra alternatywa dla kolorowych obrazów, które nie mogą być zakodowane stratnie w porównaniu do JPG i GIF

Nie wspiera animacji

JPG Bardzo dobry dla obrazów będących zdjęciami.

Kompresja stratna, źle się zachowuje w przypadku kodowania tekstu, i innych rodzajów obrazu, które muszą zachować ostrość.

awt cd.. java

Documents