bezpieczny uczeń” rzesień 2013r - sp21bytom.edupage.org · “bezpieczna szkoła- bezpieczny...

1

Bytom, 7 kwietnia 2014 r.

Jury

Konkursu

„Bezpieczna Szkoła

- Bezpieczny Uczeń”

Al. Jerozolimskie 151, kl. I, piętro 2, lok 2222

02-326 Warszawa

Zbiorcza informacja o wykonaniu zadań konkursowych

Informujemy, że nasza szkoła w okresie od 20.09.2013 do 30.04.2014 wykonywała zadania

przewidziane regulaminem konkursu Bezpieczna Szkoła – Bezpieczny Uczeń w sposób następujący:

Zadania konkursu Bezpieczna Szkoła - Bezpieczny Uczeń

na terenie Szkoły Podstawowej nr 21

Realizacja – wrzesień 2013. Przeprowadzenie, we wszystkich klasach szkoły, debaty

uczniowskiej nt. Państwo, prawo, społeczeństwo, obywatel z testem sprawdzającym dla

uczniów wg układu opracowanego przez szkołę.

LICZBA UCZNIÓW W SZKOLE – 289 KLAS – 14

LICZBA DEBAT

KLASY I- III – 7 ILOŚĆ UCZNIÓW - 130

KLASY IV – VI – 7 ILOŚĆ UCZNIÓW - 142

OCENA I OPIS ZREALIZOWANYCH ZADAŃ

Podsumowanie Konkursu „Bezpieczna szkoła – bezpieczny uczeń”

klasy 4-6 wrzesień 2013r

2

W ostatnich dniach września uczniowie wszystkich klas 4-6 Szkoły Podstawowej

nr 21 uczestniczyli w zajęciach dotyczących tematu– Państwo , Prawo , społeczeństwo,

obywatel –przeprowadzonych wg przygotowanego wcześniej konspektu, a dotyczącego

definiowania i rozumienie pojęć z zakresu edukacji obywatelskiej: państwo, prawo,

społeczeństwo, obywatel. Zajęcia miały na celu kształtowanie uczuć i postaw patriotycznych

, po których uczniowie powinni : określić pojęcia: państwo, prawo, społeczeństwo, obywatel;

odnajdywać i gromadzić informacje na podstawie fragmentu tekstu; posługiwać się

Słownikiem Języka Polskiego; pracować w grupie; wyciągać wnioski na podstawie

zebranych informacji; dokonywać próby definiowania pojęć.

Uczniowie pracowali w grupach wg arkuszy roboczych przygotowanych dla każdej

z grup, a zawierających pytania pomocnicze. / np. Czym jest państwo? W jakim państwie

żyjesz? Kto i co tworzy państwo? Jakie słowa- określenia kojarzą Ci się ze słowem

„państwo”? Kto jest najważniejszy

w państwie? Dlaczego? Po skończonej pracy grupowej nastąpiła weryfikacja uzyskanych

definicji pojęć.

W części drugiej nastąpiła Debata z wykorzystaniem informacji zgromadzonych

podczas pracy w grupach:

Czy jesteśmy obywatelami naszego państwa, członkami społeczeństwa, przestrzegamy

prawa? Uczniowie aktywnie gromadzi argumenty potwierdzające,

że uczniowie (współczesna młodzież) są świadomymi obywatelami RP. Są w pełni członkami

społeczeństwa, przestrzegają prawa, rozumieją potrzeby jego przestrzegania. Konkretne

przykłady przyjmowanych postaw i zachowań.

Gromadzili równie skrupulatnie argumenty stanowiące dowód na to,

że uczniowie (współczesna młodzież) nie rozumie zasad obowiązujących w społeczeństwie.

Łamie prawo, nie przestrzega reguł społecznych, nie wie,

na czym polega świadomość obywatelska. Konkretne przykłady przyjmowanych postaw

i zachowań.

Na koniec przedstawiciele wszystkich klas 4-6 napisali test wyboru ( w załączniku), oraz

wypowiedzieli się na temat W jaki sposób wpływasz na kształt państwa i społeczeństwa,

w którym żyjesz?

Reasumując uczniowie - przedstawiciele klas starszych w SP 21 w Bytomiu znają pełną

nazwę państwa w którym mieszkają, wiedza kto je tworzy, potrafią powiedzieć co to jest

Konstytucja. Znają poprawne odpowiedzi na pytania: kto tworzy prawo, kim jest obywatel

i kto tworzy społeczeństwo. Uczniowie są też przekonani, że mają wpływ na kształt państwa

i społeczeństwa w którym żyją.

3

Załącznik - Test wyboru wraz z pytaniem ewaluacyjnym.

Podsumowanie tematu – Państwo , Prawo , społeczeństwo, obywatel -

Klasa………….. Szkoła Podstawowa nr 21 w Bytomiu

1. Podaj nazwę państwa, w którym mieszkasz?

a. Wschodnia Europa

b. Unia Europejskiej

c. Rzeczpospolita Polska

2.Kto tworzy państwo?

a. Państwo tworzą ludzie zamieszkujący dane terytorium i prawo, które ich obowiązuje

b. Państwo to miejsce na mapie

c. Państwo tworzą ludzie o określonym kolorze skóry i jednakowej religii

3.Czym jest Konstytucja Rzeczpospolitej Polskiej?

a. Konstytucja RP mówi kto i kiedy może wyjechać za granicę państwa.

b. Konstytucja RP jest najważniejszym polskim aktem prawnym i podstawą ustroju

państwa polskiego. Gwarantuje prawa i wolności obywatelskie.

c. Konstytucja RP reguluje wybory do władz miejskich

4.Kto stanowi w Polsce Prawo?

a. Prawo w Polsce stanowi Sejm czyli posłowie w głosowaniach, natomiast ustawy

podpisuje Prezydent.

b. Prawo w Polsce stanowi król i jego dwór

c. Prawo w Polsce stanowią rodzice

5. Kim jest obywatel?

a. Policjant w mundurze

b. Członek społeczeństwa danego państwa, mający określone uprawnienia i obowiązki

zastrzeżone przez prawo i konstytucję

c. Człowiek i zwierzę żyjące w danym państwie

6.Kto tworzy społeczeństwo?

a. Społeczeństwo tworzą wszyscy ludzie. (Ludzie sławni, bogaci, biedni, dorośli, dzieci).

b. Społeczeństwo tworzą tylko ludzie wykształceni

c. Społeczeństwo tworzą tylko dorośli

Napisz co najmniej 5 zdań na temat Twojego wpływu na kształt państwa i społeczeństwa

w którym żyjesz………………………………………….

4

SZKOŁA PODSTAWOWA NR 21BYTOM

“Bezpieczna szkoła- Bezpieczny uczeń”

Scenariusz debaty uczniowskiej

Państwo, prawo, społeczeństwo, obywatel.

Klasy I-III ROK SZKOLNY 2013/2014

TEMAT: Państwo, prawo, społeczeństwo, obywatel.

Cele ogólne: definiowanie pojęć z zakresu edukacji obywatelskiej, państwo, prawo,

społeczeństwo, obywatel, kształtowanie postaw

i uczuć patriotycznych.

Cele szczegółowe:

Uczeń potrafi określić:

- pojęcie: państwo, prawo, społeczeństwo, obywatel,

- odnajdywać i gromadzić informacje na podstawie tekstu,

- pracować w grupie.

Formy pracy:

- grupowa, indywidualna

Metody pracy: słowna, instrukcja, objaśnienia, pogadanka, rozmowa kierowana, zestawienie

informacji, debata „za i przeciw”.

Czas realizacji:- 2 jednostki lekcyjne

Przebieg zajęć:

1.Wprowadzenie do tematu- próba zdefiniowania pojęć: państwo,

prawo, społeczeństwo, obywatel.

2.Podział klasy na dwie grupy- klasa pierwsza pracuje w całości

z nauczycielem.

3.Wspólne definiowanie pojęć pod kierunkiem nauczyciela, który

zapisuje na tablicy pytania i odpowiedzi.

a/PAŃSTWO:

5

-w jakim mieszkasz mieście?

-w jakim państwie mieszkasz?

-w jakim państwie leży twoje miasto?

-co to jest państwo?

-kto jest najważniejszy w państwie i dlaczego?

-co to jest Konstytucja Rzeczpospolitej Polskiej?

b/OBYWATEL:

-kim jest obywatel?

-co to znaczy być obywatelem?

-czy każdy może być obywatelem,?

-jakie są podstawowe prawa i obowiązki ucznia a następnie

obywatela?

c/SPOŁECZEŃSTWO:

-kto tworzy społeczeństwo?

-co to znaczy być „członkiem społeczeństwa”?

-kto jest najważniejszy w społeczeństwie?

d/PRAWO:

-co to znaczy „mieć prawo do czegoś”?

-czym jest prawo?

-wymień sytuacje z życia codziennego, w których masz kontakt

z prawem,

-jakie słowa/ określenia kojarzą Ci się ze słowem” prawo”.

4.Weryfikacja i ostateczne ustalenie definicji pojęć:

PAŃSTWO-zorganizowana politycznie społeczność zamieszkująca określone terytorium

mająca swój rząd i swoje prawa.

OBYWATEL-członek społeczeństwa danego państwa mający określone prawa i obowiązki

zastrzeżone przez konstytucję.

6

SPOŁECZEŃSTWO- ogół ludzi pozostających we wzajemnych stosunkach wynikających

z warunków życia, podziału pracy, również ogół obywateli danego okręgu miasta itp.

PRAWO- ogół przepisów, norm prawnych regulujących stosunki między członkami danej

społeczności.

5.Debata-„Czy jesteśmy obywatelami naszego państwa, członkami społeczeństwa, czy

przestrzegamy prawa?

Praca w grupach

GRUPA I- „ZA”- gromadzi argumenty potwierdzające, że uczniowie są świadomymi

obywatelami naszego państwa, są członkami społeczeństwa, przestrzegają prawa- uczniowie

podają konkretne przykłady przyjmowanych postaw i zachowań.

GRUPA II- „PRZECIW”- gromadzi argumenty mówiące o tym, iż uczniowie nie rozumieją

zasad obowiązujących w społeczności szkolnej, lokalnej, państwowej, łamią prawo, nie

przestrzegają norm społecznych, uczniowie podają konkretne przykłady przyjmowanych

postaw zachowań.

Zasady pracy w grupach:

- wyznaczenie czasu na przygotowanie argumentów-15 minut

- nauczyciel nadzoruje pracę uczniów, ukierunkowuje ich

działania,

- prezentacja argumentów przez wyznaczone osoby,

- spisanie wniosków pod kierunkiem nauczyciela.

KOMENTARZ NAUCZYCIELA.

Państwo, prawo, społeczeństwo, obywatel- to pojęcia, które wzajemnie się łączą.

Wszyscy jesteśmy obywatelami, żyjemy w tym samym państwie i społeczności. Obywatele

tworzą społeczeństwo, posiadają swoje prawa i obowiązki, które są ustalane przez prawo.

Wszyscy obywatele powinni przestrzegać prawa i powinni bronić swoich praw jeżeli zostaną

one naruszone. Być obywatelem znaczy również wpływać na to co dzieje się wokół

człowieka młodego, dorosłego. Każdy obywatel powinien uczestniczyć w życiu swojej

społeczności szkolnej, lokalnej i państwowej. Dla ucznia szkoły podstawowej taką

społecznością jest rodzina, szkoła, osiedle, którym mieszka, dzielnica itp.

6.Ewaluacja- uczniowie odpowiadają na pytania:

W jakim kraju mieszkasz? Kim jesteś? Czy wiesz, że każdy kto mieszka w naszym kraju

ma prawo czuć się bezpiecznie? Czy wiesz, że każdy obywatel musi przestrzegać prawa-

dziecko również ponieważ jest obywatelem swojego kraju.

Ankieta skierowana do uczestników debaty.

7

PODSUMOWANIE ZAJĘĆ

Debata uczniowska dotycząca zagadnień: państwa, społeczeństwa,obywateli i prawa, odbyła

się we wszystkich klasa I-III.

KLASY I-A,B

KLASY II-A,B

KLASY III-A,B,C

W zajęciach wzięło udział 117 uczniów.

Data przeprowadzenia zajęć- 30.09.2013r.

WNIOSKI

Uczniowie chętnie podejmowali działania podczas zajęć.

Uczestnicy zajęć wykazali się umiejętnością dyskutowania w grupach, wyciągania trafnych

wniosków.

Uczniowie znają nazwę swojego Państwa i jego symbole narodowe.

W trakcie debaty uczniowie poszerzyli swoją wiedzę dotyczącą takich zagadnień jak:

państwo, prawo, społeczeństwo, obywatel, co wpłynęło na wzmocnienie wśród uczestników

zajęć postaw prospołecznych.

Uczniowie utrwalili wiadomości na temat Konstytucji Rzeczpospolitej, w której zapisane są

między innymi prawa i obowiązki obywateli.

Uczniowie podczas formułowania wniosków pogłębili swoją wiedzę dotycząca zasad

obowiązujących w społeczności szkolnej , lokalnej, państwowej.

Uczestnicy debat wykazali się wiedzą na temat pozytywnych aspektów przestrzegania prawa

oraz skutków wynikających z faktu lekceważenia obowiązujących norm i zasad życia

społecznego.

Uczniowie wiedzą, iż są członkami społeczności lokalnej takiej jak: rodzina, szkoła, osiedle,

dzielnica itp., rozumieją, że poprzez swoje działania i zachowania mogą wpływać na

przyszłość swoją, swojej rodziny, szkoły, miasta, ojczyzny.

Opracowanie E. Malec, M. Wiśniewska, M. Woźniak- Halamus

Realizacja –październik 2013 2. Przeprowadzenie szkolnego konkursu nt. Co powinno się

zmienić w Twojej szkole, rodzinie, otoczeniu, by poprawić relacje między ludźmi (nauczyciel-

uczeń, dziecko-rodzina, koledzy w miejscu zamieszkania, osiedlu, miejscowości).

LICZBA UCZESTNIKOW KONKURSU - 120


Temat: Co powinno się zmienić w Twojej szkole, rodzinie, by poprawić relacje między

ludźmi (nauczyciel – uczeń, dziecko – rodzina, koledzy w miejscu zamieszkania,

osiedla, miejscowości?)”

8

W październiku w klasach 1-3 przeprowadzone zostały zajęcia na temat relacji

między ludźmi (uczniami, uczniami a nauczycielami, dziećmi a rodzicami). Wprowadzeniem

była rozmowa na temat zmian, jakie zachodzą w naszym życiu i co ma na nie wpływ. Potem

podzieleni na grupy uczniowie rozmawiali i próbowali poprzez „burzę mózgów” omówić

relacje między ludźmi i szukać sposobów na rozwiązywanie problemów w relacjach

międzyludzkich. Następnie nauczyciel przekazał uczniom informacje na temat komunikacji

werbalnej i niewerbalnej i jej znaczenia w relacjach międzyludzkich. Uczniowie mieli

również za zadanie wykonać rysunek przedstawiający dobre relacje miedzy kolegami,

rodzicem a dzieckiem lub między dzieckiem a nauczycielem.

Wnioski z przeprowadzonych zajęć:

- rysunki uczniów ukazują prawidłowo dobre relacje między kolegami, rodzicami

a dzieckiem, właściwe relacje między dzieckiem a nauczycielem,

- najczęściej w pracach uczniowie zwracali uwagę na to, że należy więcej ze sobą

rozmawiać, na co dzień pamiętać o kulturze zachowania, nie stosować żadnych form

przemocy,

- uczniowie właściwie odnoszą się do siebie, są tolerancyjni, pomagają sobie wzajemnie,

stosują zwroty grzecznościowe,

- uczniowie są świadomi tego, że wszystko ma znaczący wpływ na dobre relacje między

ludźmi oraz na nasze zachowanie danego dnia,

- uczniowie rozumieją i starają zachowywać dobre relacje miedzy sobą,

- zmiany jakich chciałyby dzieci by poprawić relacje to więcej wspólnych wyjść i czasu

spędzonego z rodzicami, a w szkole: nowy plac zabaw i więcej zajęć w terenie

Klasy IV – VI również uczestniczyły w zajęciach dotyczących tematu:

„Co powinno się zmienić w Twojej szkole, rodzinie, otoczeniu, by poprawić relacje

między ludźmi (nauczyciel – uczeń, dziecko – rodzina, koledzy w miejscu zamieszkania,

osiedla, miejscowości?)”

Uczniowie mieli do wykonania 4 ćwiczenia. Pierwsze dotyczyło pracy w grupach. Każda

grupa miała do wypełnienia tabele dotyczące poszczególnych relacji:

grupa I – sytuacja nauczyciel – uczeń

grupa II – sytuacja dziecko – rodzina

grupa III – relacje między kolegami w miejscu zamieszkania, relacje między kolegami na

osiedlu / w danej miejscowości

Drugie ćwiczenie polegało na tzw. „burzy mózgów”- uczniowie podawali przykłady

zakłócania wymienionych wcześniej relacji oraz sposoby zapobiegania niekorzystnym

sytuacjom.

9

W ćwiczeniu trzecim nauczyciele przedstawili mini wykład na temat komunikacji werbalnej i

niewerbalnej.

Na zakończenie czwarte ćwiczenie „Z czym wychodzę?” – każdy uczeń miał za zadanie

wypowiedzieć się jak się czuje po zajęciach.

Zajęcia miały na celu pokazanie, co powinno się zmienić z punktu widzenia uczniów.

Pokazanie, że wiele zmian w życiu można dokonać mimo napotykanych trudności. Bardzo

ważne jest komunikowanie się w sposób werbalny jak i niewerbalny.

Po przeprowadzeniu zajęć uczniowie pisemnie przedstawili swoje wypowiedzi.

Za zadanie mieli odpowiedzieć na pytania:

1.Co możemy zmienić w relacji z bliskimi, aby było lepiej i czy dobre relacje są ważne

w naszym życiu?

2. Co najbardziej chciałbyś/chciałabyś zmienić w swoim życiu?

3. Co według Ciebie pomaga w porozumiewaniu się z innymi? (w tym pytaniu dokonywali

wyboru właściwych odpowiedzi)

Podsumowując temat – uczniowie podkreślają znaczenie ważności relacji w naszym życiu.

Chcą wiele zmian dotyczących zarówno relacji rodzinnych, z nauczycielami czy

rówieśnikami. Podkreślają znaczenie rozmowy, bliskich kontaktów, wzmacniania więzi

rodzinnych, wzajemnej pomocy, zmiany zachowania na lepsze, tolerancji, okazywanie

szacunku, unikania wszelkich konfliktów, przemocy fizycznej. Duże znaczenie ma dla nich

rodzina i panujące w niej dobre stosunki, poczucie bezpieczeństwa pod każdym względem.

Odnośnie szkoły, to uczniowie zauważają złe zachowania swoich kolegów w stosunku

do nauczycieli jak i rówieśników i bardzo chcieliby to zmienić. Rozumieją, że pozytywne

zachowania prowadzą do dobrych relacji, a te z kolei są bardzo ważne w życiu.

W swoim życiu chcą realnych zmian, często zależnych od nich samych. Wiedzą co może

pomóc w porozumiewaniu się. Wskazują na czynniki istotne przy poznaniu drugiego

człowieka i pomagające porozumiewać się między sobą.

10

BEZPIECZNA SZKOŁA – wzór testu

Temat: Co powinno się zmienić w Twojej szkole, rodzinie, otoczeniu, by poprawić relacje

między ludźmi (nauczyciel – uczeń, dziecko – rodzice, koledzy w miejscu zamieszkania,

osiedlu, miejscowości)?

1. Co możemy zmienić w relacji z bliskimi, aby było lepiej i czy dobre relacje są ważne

w naszym życiu?

……………………………………………………………………………………………….

………………………………………………………………………………………………

………………………………………………………………………………………………

………………………………………………………………………………………………

2. Co najbardziej chciałbyś/chciałabyś zmienić w swoim życiu? (wymień w punktach)

3. Co według Ciebie pomaga w porozumiewaniu się z innymi? (zaznacz tyle, ile uważasz

za potrzebne)

- słuchanie

- rozmowa

- wczuwanie się w sytuacją rozmówcy

- Obserwacja rozmówcy (zauważenie jego stanu emocjonalnego: smutek, radość,

obojętność)

- okazanie zrozumienia i docenienie osoby, z którą rozmawiamy

- wygląd zewnętrzny i stan majątkowy rozmówcy

11

Temat: Co powinno się zmienić w Twojej szkole, rodzinie, otoczeniu, by poprawić

relacje między ludźmi (nauczyciel-uczeń, dziecko-rodzina, koledzy w miejscu

zamieszkania, osiedlu, miejscowości)?

Konspekt zajęć w klasach 1-3

Ławki powinny być ustawione pod ścianą/pod oknem. Dobrze by było, aby uczniowie

siedzieli w kółku na krzesłach. Takie ustawienie krzeseł i rezygnacja ze stolików pozwala na

swobodniejszą wymianę myśli i pracę o charakterze warsztatowym.

Nauczyciel w kilku słowach przedstawia temat zajęć. Mówi o znaczeniu zmian w życiu

każdego z nas.

I. Ćwiczenie - praca w podgrupach

Instrukcja: Nauczyciel nawiązuje do zmian, jakie w naszym życiu dzieją się każdego dnia:

nauka w szkole, zajęcia dodatkowe, zmiany w sytuacji rodzinnej, zdrowie/choroby,

poznawanie nowych znajomych, miłość, złość… Pokazuje, że to wszystko ma duży wpływ na

nasze relacje z innymi ludźmi. O naszym zachowaniu może zadecydować to jaki mamy

humor danego dnia, albo to, że właśnie wygraliśmy w totolotka albo też to, że nie zdążyliśmy

na tramwaj i spóźniliśmy się do szkoły.

Następnie nauczyciel dzieli uczniów na trzy grupy o podobnej liczebności (w każdej grupie

powinny być zarówno dziewczynki jak i chłopcy). Grupy dostają zadania do wykonania:

napisać jakie zmiany powinny nastąpić w podanych sytuacjach, żeby relacje się polepszyły.

I grupa – relacje nauczyciel – uczeń

II grupa – relacje dziecko – rodzina

III grupa – relacje między kolegami w szkole, na osiedlu

Podsumowanie: Krótkie omówienie na forum klasy informacji zebranych przez uczniów.

Nauczyciel przekazuje uczniom cel wykonanego zadania – poznanie ich zdania, co im

przeszkadza i co według nich powinno się zmienić.

II. Ćwiczenie Mini wykład – komunikacja werbalna i niewerbalna

Instrukcja: Nauczyciel przekazuje informacje dotyczące komunikacji werbalnej

i niewerbalne.

Komunikacja werbalna – informacje przekazywane słowem.

Komunikacja niewerbalna – informacje przekazywane gestem, mimiką, postawą ciała itp.

Co pomaga nam się porozumiewać?:

• aktywne słuchanie (patrzenie na rozmówcę, pokazywanie ciałem i mimiką twarzy, że

jesteśmy zainteresowani rozmową);

• parafraza (pokazanie rozmówcy, że rozumiemy co do nas mówi;

• dowartościowanie (docenienie rozmówcy);

• odzwierciedlanie (zauważanie stanów emocjonalnych rozmówcy – jeśli jest smutny,

powiedzenie, że widzimy jego smutek itp.);

• wyjaśnianie (dopytywanie w celu lepszego zrozumienia).

Podsumowanie: Krótkie powtórzenie czym jest komunikacja, jakie jest jej znaczenie w życiu

codziennym oraz w zmianach m.in. postaw, zachowań. Pokazanie różnic w komunikacji

werbalnej i niewerbalnej. Nawiązanie przez nauczyciela do przykładów z życia

codziennego, np.: mama woła córkę, aby przyszła zjeść obiad, gdy dziewczynka właśnie

siedzi przed komputerem. Córka mówi „już idę”, ale dalej siedzi wpatrzona w ekran.

12

Komunikat werbalny, jaki przekazuje „już idę” i niewerbalny „siedzę przed komputerem” są

sprzeczne – który bardziej przemówi do mamy dziewczynki? Oczywiście komunikat

niewerbalny.

Cel: Pokazanie różnic w komunikacji werbalnej i niewerbalnej oraz ich znaczenia

w różnego rodzaju zmianach.

III. Na zakończenie uczniowie mają wykonać rysunek, plakat, na którym pokażą zdrowe

relacje między kolegami, rodzicem a dzieckiem lub między dzieckiem a nauczycielem.

PRACE UCZNIÓW- KONKURS PLASTYCZNY- Co powinno się zmienić

w Twojej szkole, rodzinie, otoczeniu, by poprawić relacje między ludźmi!

16

Opracowanie I. Rulik, A. Szcześniak

17

Realizacja –październik 2013 3. Przeprowadzenie spotkań uczniów z przedstawicielami

Policji, Straży Pożarnej, Pogotowia Ratunkowego, organizacji społecznych etc. nt.

Bezpieczne zachowanie w szkole, domu, na ulicy; zagrożenia, udzielania pomocy, obrona

konieczna itp.


Wykonanie.

Liczba spotkań 3. W spotkaniach uczestniczyli przedstawiciele Policji z I Komisariatu Policji

w Bytomiu, Pogotowia Ratunkowego w Bytomiu, Zawodowej Straży Pożarnej w Bytomiu.

Liczba uczestników spotkań 514 w tym: Policja – 42 osób, Pogotowie Ratunkowe – 236

osób, Zawodowa Straż Pożarna – 236 osób.

W ramach współpracy z Policją .

W trosce o zdrowie i bezpieczeństwo ucznia 30 września 2013 r zorganizowano spotkanie

uczniów z przedstawicielem policji. Celem spotkania było zapoznanie dzieci z Kodeksem

Ruchu Drogowego, bezpiecznymi sposobami poruszania się pieszych w ruchu ulicznym,

utrwalenie znaków drogowych i przepisów związanych z przechodzeniem przez ulicę.

Najmłodsze dzieci miały okazję porozmawiać z Policjantem o zachowaniu bezpieczeństwa

w drodze do i ze szkoły. Zwrócono uwagę na niebezpieczeństwa, jakie mogą czyhać na

dziecko w drodze, omówiono sposoby unikania lub pokonywania ich. Policjant podkreślili

ważną rolę elementów odblaskowych oraz zwrócił uwagę na bezpieczeństwo w kontaktach

z osobami nieznajomymi.

Uczniowie odpowiadały na zadawane pytania, wykazali się wiedzą z zakresu bezpieczeństwa

w ruchu drogowym, podawali liczne przykłady niewłaściwego zachowania się.

W maju 2014 r uczniowie naszej szkoły odwiedzili I Komisariat Policji w Bytomiu.

Policjanci opowiedzieli o swoim zawodzie, zaprezentowali elementy swojego

umundurowania i wyposażenia.

W ramach współpracy z Zawodową Strażą Pożarną w Bytomiu.

a) w ramach profilaktyki przeciwpożarowej 15 października bieżącego roku odbyło się

spotkanie uczniów ze strażakami z Bytomia. Głównym założeniem spotkania było utrwalenie

podstawowych zasad postępowania w przypadku powstania pożaru. Zwrócono szczególną

uwagę na sposób powiadamiania służb ratowniczych o zaistniałym zdarzeniu. Przypomniano

numery alarmowe oraz ich rolę, jaką odgrywają w niesieniu pomocy osobie poszkodowanej.

W dalszej części spotkania uczniowie sami wymieniali zasady bezpiecznego zachowania się

w szkole bądź w domu. Rozmawiano o praktycznych sposobach zapobiegania

niebezpiecznym sytuacjom.

Pod koniec spotkania uczniowie brali udział w ćwiczeniach udzielania pierwszej pomocy.

Zaprezentowano praktyczne sposoby niesienia pomocy w przypadku powstania różnych

urazów u osób poszkodowanych. Uczniowie mieli okazję zapoznać się z zawartością torby

18

strażackiej. Zaprezentowano: opatrunki oparzeniowe, butle z tlenem, maskę tlenową,

bandaże, plastry itp.

b) we wszystkich klasach szkoły podstawowej wychowawcy przeprowadzili pogadanki

na temat bezpiecznej drogi do i ze szkoły. Pod koniec zajęć uczniowie wykonali prace

plastyczne dotyczące bezpieczeństwa w drodze, w domu i szkole. Uczniowie klas IV-VI

przygotowali pracę pisemną na temat: Zasady udzielania I pomocy. Najlepsze prace zostały

opublikowane w szkolnej gazetce Dżdżownica.

19

.

a) w miesiącu wrześniu przeprowadzono ewakuację szkoły.

W akcji ewakuacyjnej uczestniczyli uczniowie, nauczyciele, pracownicy administracji

i obsługi szkoły. Wszyscy opuścili budynek szkoły i zgromadzili się na boisku szkolnym.

Po sprawdzeniu obecności uczniów, pani dyrektor zarządziła powrót do szkoły.

Ćwiczenia w zakresie praktycznego sprawdzenia organizacji oraz warunków ewakuacji

pozwoliły na wyciągnięcie wniosków i sformułowanie wskazówek, które w przyszłości

pozwolą na sprawne przeprowadzenie ewakuacji w chwili zagrożenia.

W ramach współpracy z Pogotowiem Ratunkowym.

a) dnia 15 odbyła się w szkole prelekcja na temat propagowanie zdrowego trybu życia,

wyrobienia w wychowankach poczucia odpowiedzialności za zdrowie swoje i innych,

wskazanie na zagrożenie wynikające z używania środków uzależniających. Ratownik

medyczny przeprowadził szkolenie z zakresu udzielania pierwszej pomocy medycznej.

20

b) 8 października 2013 r pracownicy szkoły brali udział w szkoleniu w zakresie udzielania

pierwszej pomocy przedlekarskiej. Celem kursu było uzyskanie wiedzy i umiejętności

w zakresie udzielania pomocy podczas omdleń, krwawień, zatruć itp. Zwrócono uwagę na

wyposażenie apteczki pierwszej pomocy. Przeprowadzono szereg ćwiczeń praktycznych,

tj. układanie osoby nieprzytomnej w zależności od urazu.

c) w miesiącu wrześniu odbył się apel: Moje bezpieczeństwo w szkole.

Opracowanie J. Skorzec – Gajetzki, B. Średzińska - Hornowska

21

Realizacja – listopad 2013 4. Przeprowadzenie pogadanek we wszystkich klasach na temat:

Prawna ochrona dóbr osobistych człowieka, w tym nietykalności cielesnej, a zwyczaje

szkolne.


LICZBA POGADANEK – 14

ILOŚĆ UCZESNIKÓW – 200 UCZNIÓW

W listopadzie w klasach 1-3 przeprowadzone zostały zajęcia na temat prawnej

ochrony dóbr osobistych człowieka, w tym nietykalności cielesnej a zwyczajów szkolnych.

Wprowadzeniem była rozmowa na temat sytuacji, które mogą zdarzyć się w życiu

i sposobach ich rozwiązywania. Na przykładach omawianych scenek sytuacyjnych uczniowie

mogli wypowiedzieć się i wspólnie podjąć właściwe rozwiązanie, ucząc się ochrony dóbr

osobistych i szacunku dla drugich osób. Następnie nauczyciel przekazał uczniom informacje

na temat prawnej ochrony dóbr osobistych, omawiając wybrane przepisy prawa,

Statut Szkoły, programy wychowawcze .

Uczniowie mieli również za zadanie wykonanie plakatu z hasłem promującym

ochronę dóbr osobistych i właściwych zachowań, by wszyscy mogli się czuć bezpiecznie w

szkole i między sobą.


- rysunki uczniów ukazują prawidłowe zachowania budujące poczucie bezpieczeństwa,

- najczęściej w pracach uczniowie zwracali uwagę na promowanie przyjaźni, poszanowanie

cudzego imienia, prawa do bycia sobą, wzajemnego szacunku,

- uczniowie właściwie odnoszą się do siebie, są tolerancyjni, pomagają sobie wzajemnie,

stosują zwroty grzecznościowe,

- uczniowie są świadomi tego, że nie wolno wyśmiewać innych, należy chronić słabszych,

że kłamstwo, pomówienie, obgadywanie ma swoje skutki prawne,

- uczniowie rozumieją i starają zachowywać szacunek wobec prywatności oraz ochrony dóbr

osobistych,

Klasy IV – VI również uczestniczyły w zajęciach dotyczących tematu:

„Prawnej ochrony dóbr osobistych człowieka, w tym nietykalności cielesnej a zwyczajów

szkolnych

Uczniowie mieli do wykonania scenki sytuacyjne, po czym omówiono co stanowiło

zagrożenie ochrony dóbr osobistych, jakie są prawne konsekwencje tego typu zachowań:

scenka I – sytuacja zastraszania

scenka II – sytuacja filmowania

scenka III – używanie wulgaryzmów

22

scenka IV – zazdrość

scenka V - obmowa

Na zakończenie nauczyciel omówił wybrane artykuły Kodeksu cywilnego przedstawiając

konsekwencje niewłaściwych zachowań. Uczniowie omówili zwyczaje szkolne, które

utrwalają pozytywne wzorce odnośnie prawnej ochrony dóbr osobistych i nietykalności

cielesnej. Każdy uczeń miał za zadanie wypowiedzieć jakie zwyczaje pomagają wyrażać

szacunek względem innych.

Zajęcia miały na celu uświadomienie uczniom czym jest ochrona prawna dóbr osobistych

i jak dbać o zachowywanie prawa nietykalności cielesnej względem siebie i drugiego

człowieka.

Po przeprowadzeniu zajęć uczniowie pisemnie przedstawili swoje wypowiedzi na

postawione pytania:

1.Czy wykroczenia przeciw nietykalności cielesnej podlegają karze?

2. Czego dotyczy prawna ochrona dóbr osobistych?

3. Jakie dokumenty regulują poszanowanie praw człowieka?

4. Jakie znasz zwyczaje szkolne promujące kulturę słowa, postawę szacunku względem

drugiego człowieka?

Podsumowując temat – uczniowie po przeprowadzonych zajęciach rozpoznają sytuację

i zachowania naruszające godność i osobiste dobra człowieka, potrafią podać przykłady

z życia codziennego. Wiedzą, gdzie szukać pomocy i jak się zachować w razie

niebezpieczeństwa. Uczniowie wiedzą, że niszczenie cudzego mienia, groźby, przemoc

fizyczna, nagrywanie i robienie zdjęć bez zezwolenia, używanie wulgaryzmów w miejscach

publicznych, umieszczanie nieprzyzwoitych ogłoszeń, napisów i rysunków na temat innych

osób są czynami karalnymi. Uczniowie znają podstawowe prawa związane z ochroną dóbr

osobistych, wyrażają swoje poczucie bezpieczeństwa przez zachowywanie szkolnych

zwyczajów poszanowania praw drugiego człowieka.

Opracowanie R. Makowska, M. Tyrała - Czop

26

Realizacja – grudzień 2013 5. Przeprowadzenie we wszystkich klasach konwersatoriów na

temat Tytoń, narkotyki, dopalacze - jak się przed tym bronić.


Temat: Tytoń, dopalacze, narkotyki-jak się przed tym bronić?

W grudniu w klasach I-III przeprowadzone zostały zajęcia na temat zgubnych działań

tytoniu, narkotyków, dopalaczy i innych używek.

ILOŚĆ – 14 ZAJĘĆ ILOŚĆ UCZNIÓW 220

Celem zajęć było zapoznanie uczniów z podstawowymi informacjami związanymi

z profilaktyką uzależnień i zrozumieniem potrzeby walki z uzależnieniami,

a przede wszystkim uświadomienie dzieciom, jakie szkody powoduje ich przyjmowanie.

Uczniowie rozmawiali między sobą i próbowali poprzez '' burzę mózgów" omówić wszystkie

za i przeciw przyjmowania używek.

Nauczyciel przekazał uczniom wiele cennych informacji o zagrożeniach, ich działaniu,

a przede wszystkim o skutkach ich zażywania, o rozpoznaniu objawów zażywania

narkotyków oraz sposobu pomocy osobom uzależnionym. Uczniowie mieli również za

zadanie wykonać rysunek przedstawiający, jak należy bronić się przed tytoniem, narkotykami

i dopalaczami.


- rysunki uczniów w sposób prawidłowy przedstawiają uwagi i spostrzeżenia dzieci na temat

działania i skutków zażywania środków psychoaktywnych i tytoniu;

- najczęściej w swoich pracach uczniowie przedstawiają zachowania, które pokazują, że

stosowanie używek może wyrządzić znaczne krzywdy dzieciom i dorosłym;

- uczniowie potrafią uzasadnić potrzebę walki z używaniem i dostępem do tytoniu,

narkotyków i dopalaczy;

- uczniowie pogłębili swoją wiedzę między innymi o formy pomocy uzależnionym oraz

poznali instytucje, do których można się zwrócić o pomoc w razie potrzeby;

- uczniowie zgodnie stwierdzili, że życie jest o wiele ciekawsze i bardziej atrakcyjne, kiedy

nie rządzą nim nałogi.

W klasach IV-VI również zostały przeprowadzone zajęcia w ramach lekcji wychowawczych

na temat: Tytoń, narkotyki, dopalacze-jak się przed tym bronić?

Uczniowie wzięli udział w debacie „za i przeciw” tytoniowi, narkotykom, dopalaczom.

Najczęściej wymieniane argumenty „przeciw” w/w środkom to:

- szkodzenie zdrowiu, powodowanie chorób fizycznych i psychicznych;

- wysokie ceny tytoniu;

- coraz większa świadomość społeczna;

- powodowanie żółknięcia palców, zębów, brzydka cera;

- słabe wyniki w nauce, sporcie;

- zmęczenie;

27

- przesiąkanie ubrań dymem papierosowym, nieprzyjemny zapach.

Argumenty „za” spożywaniem w/w środków to:

- wzbogacanie imprez i powodowanie uczucia „luzu”;

- łatwy dostęp do papierosów;

- moda, ułatwianie kontaktów towarzyskich.

W dalszej części lekcji uczniowie wypowiadali się nt. „Jak się bronić przed nałogami?”,

co było głównym celem lekcji. Nauczyciel w trakcie rozmowy wskazał również dzieciom

rzetelne źródła wsparcia i pomocy osobom uzależnionym od środków psychoaktywnych

i tytoniu.

Na zakończenie zajęć uczniowie pisemnie odpowiadali na pytania:

- Czy wiesz, co to jest uzależnienie?

- Czy używki są szkodliwe dla zdrowia?

- Od czego możemy się uzależnić?

- Gdzie osoby uzależnione mogą szukać pomocy i wsparcia?

Podsumowując temat- uczniowie wiedzą, co to jest uzależnienie i jak się przed nim bronić

oraz zdają sobie sprawę ze szkodliwego wpływu używek na zdrowie człowieka. Dzieci

wiedzą, że uzależnić się można nie tylko od narkotyków, dopalaczy i tytoniu, ale także od

telefonu komórkowego, komputera, lekarstw, słodyczy i in. Najczęstsze źródła pomocy

i wsparcia dla osób uzależnionych, wskazane przez uczniów, to: pedagog szkolny,

psycholog, nauczyciel, policja, Niebieska Linia, Wojewódzkie Ośrodki Zapobiegania

i Leczenia Uzależnień.

Opracowanie M. Mughal, B. Domagała - Golonko

28

Realizacja – styczeń 2014 6. Przeprowadzenie we wszystkich klasach konwersatoriów

nt. Kibole, blokersi, grupy podwórkowe - co robić, jeśli rozpoznajesz zagrożenie, jak się

bronić przed wciągnięciem do „paczki".


„Kibole, blokersi, grupy podwórkowe –co robić, jeśli rozpoznajesz zagrożenie, jak się bronić

przed wciągnięciem do „paczki”.

Termin: 14 stycznia 2014 r.

Prowadzący: asp. Jacek Więckowski, asp. Krzysztof Moskwa

Uczestnicy: uczniowie klasy I-III

Termin: 16 stycznia 2014 r.

Prowadzący: sierż. szt. Grzegorz Milewski

Uczestnicy: uczniowie klasy IV-VI (uczniów 130 )

Zajęcia przeprowadzone wśród uczniów klas I-III miały charakter konserwatoriów.

Prowadzący przedstawili i scharakteryzowali określone subkultury, zagrożenia związane

z przynależeniem do określonej grupy oraz warunki uznania obowiązujących w nich zasad

i reguł.

29

Podczas spotkania omówili również możliwości uniknięcia „wcielenia” do grupy

podwórkowej.

W czasie spotkania z policjantem uczniowie klas III-VI dyskutowali o zagrożeniach

związanych z przynależeniem do określonej grupy. Prowadzący spotkanie pytał czy byli

namawiani do przystąpienia oraz czy w ich najbliższym środowisku istnieją takie grupy.

W czasie spotkań z uczniowie wspólnie opracowywali sposoby radzenia sobie

z próbami wciągnięcia ich do „paczki”.

30

Opracowanie J. Skorzec – Gajetzki, W. Mech

31

Realizacja – luty 2014 . Przeprowadzenie we wszystkich klasach konwersatoriów pod

hasłem Mój przyjaciel jest inwalidą - jak kształtować podstawy akceptujące

niepełnosprawność.

„ Mój przyjaciel jest inwalidą – jak kształtować postawy akceptujące

niepełnosprawność”.

MOTTO:

„Nie ma dzieci kalekich, są tylko dzieci. Dziecko niepełnosprawne jest takim samym

dzieckiem jak każde inne. Może nie potrafi ono tak szybko biegać, nie umie tak dobrze mówić

ani tak dobrze słyszeć czy widzieć, ale jest ono istotą ludzką i jak wszystkie dzieci ma prawo

być pełnoprawnym członkiem społeczeństwa”.

W lutym 2014r . odbyły się w naszej szkole warsztaty konwersatorskie na temat:

„ Mój przyjaciel jest inwalidą – jak kształtować postawy akceptujące niepełnosprawność”.

Warsztaty przeprowadzone zostały w dwóch grupach wiekowych kl. I – III i kl. IV – VI.

Celem warsztatów było:

- uwrażliwienie uczniów na potrzeby niepełnosprawnych

- rozwijanie umiejętności udzielania pomocy osobom niepełnosprawnym

- kształtowanie postaw akceptujących niepełnosprawność.

Podczas zajęć uczniowie dowiedzieli się , co to jest niepełnosprawność, poznali

rodzaje niepełnosprawności oraz zdefiniowali pojęcie: stereotyp, uprzedzenie, dyskryminacja.

( grupa uczniów starszych ). Wskazywali przejawy dyskryminacji osób niepełnosprawnych

w szkole, korzystając z własnych doświadczeń (np.: bariery architektoniczne-schody,

krawężniki, brak bankomatów dla osób niewidomych, rozkłady jazdy pociągów

niedostosowane dla niesłyszących czy niewidomych, szykanowanie ze strony rówieśników

itp.).

Nauczyciele prowadzący zajęcia przybliżyli uczniom problemy osób kalekich, niewidomych,

głuchoniemych, upośledzonych. Zwracali uwagę na sposób zachowania się w stosunku do

osób niepełnosprawnych.

Uczniowie klas młodszych odgrywali scenki dramowe tj:

- ,,dziecko siedzi na wózku inwalidzkim i potrzebuje zdjąć zabawkę z półki, nie sięga.

” Czy potrafi zrobić to samo, czy potrzebuje pomocy?

-,,dziecko z zawiązanymi oczyma ma za zadanie przejść wyznaczoną trasą z przeszkodami

do celu.” Czy może to zrobić samo, czy z pomocą?

-,,dziecko z ręką na temblaku ma za zadanie założyć rozpinany sweter. ” Czy potrafi zrobić to

samo, czy potrzebuje pomocy?

32

- „dziecko woła imię kolegi, który ma słuchawki na uszach chcąc go ostrzec przed

nadjeżdżającym samochodem.” Gdy kolega nie słyszy wołania, to jak można mu pomóc?

Podczas zajęć uczniowie wykonywali plakaty na temat: „ Jak pomóc przyjacielowi, który jest

inwalidą?”

Przykładowe prace

Uczniowie klas I

33

BAWIMY SIĘ BEZ PRZESZKÓD

34

NIEPEŁNOSPRAWNI TEŻ UPRAWIAJĄ SPORT

Uczniowie klas II:

37

Uczniowie klas III:

39


Okazało się, ze uczniowie potrafią wczuć się w sytuację niepełnosprawnej osoby.

Umieją wejść w role. Rozumieją potrzebę pomagania i wspierania ludzi

z niepełnosprawnością Zdają sobie sprawę z trudności ,z jakimi na co dzień borykają się

niepełnosprawni. Uczniowie chętnie ofiarują swą pomoc i wiedzę, jak się w stosunku do nich

zachować.

Uczniowie są świadomi ,że niepełnosprawność powoduje ograniczenia w korzystaniu

z przestrzeni publicznej i dlatego należy w szkole pomagać takim osobom.

Dzieci niepełnosprawne mogą być wspaniałymi kolegami. Mogą mieć szerokie

zainteresowania. Nie wolno używać obraźliwych określeń niepełnosprawności ponieważ

można takie osoby zrazić do siebie. Urażone nie będą chciały się przyjaźnić z innymi

dziećmi. Uczniowie wiedzą ,ze w społeczeństwie funkcjonuje brak zrozumienia przez

zdrowych, mała wiedza na temat rodzajów niepełnosprawności, przeszkody architektoniczne,

stereotypy i uprzedzenia, nieznajomość nazewnictwa w kwestiach niepełnosprawności.

Jednocześnie potrafią wyjaśnić znaczenie słów: uprzedzenie , dyskryminacja, stereotyp.

Konwersatoria dotyczące niepełnosprawności spełniły swój cel. Uświadomiły

uczniom, iż obok nich żyją osoby, które potrębują pomocy, zrozumienia i akceptacji.

Podkreślali, że należy się im szacunek i podziw oraz prawo do godnego i szczęśliwego życia.

Deklarowali, iż będą wspierać i pomagać osobom niepełnosprawnym.

40

ZAŁĄCZNIKI:

Konspekt zajęć dla kl. I - III

BEZPIECZNA SZKOŁA - BEZPIECZNY UCZEŃ 2013/2014

Zadanie

Przeprowadzenie konwersatorium na temat: Mój przyjaciel jest inwalidą- jak kształtować

postawy akceptujące niepełnosprawność.

KONSPEKT ZAJĘĆ W KLASACH I - III SZKOŁY PODSAWOWEJ

Cele ogólne: kształtowanie właściwej postawy wobec osób niepełnosprawnych

bogacenie słownictwa uczniów wokół tematu inwalidztwa

poznanie praw inwalidów

zaznajomienie z rodzajami inwalidztwa

Formy pracy: -praca zbiorowa

-praca w grupach

-praca indywidualna

Metody pracy: -słowna

-oglądowa

-praktyczna

Przebieg zajęć:

1. Wprowadzenie do tematu.

2. Zapoznanie uczniów z różnymi rodzajami niepełnosprawności.

3. Wyjaśnienie pojęć

Wybrani uczniowie odczytują ze słownika hasła:

-pełnosprawny

-niepełnosprawny

Po wyjaśnieniu różnic dzieci podają przykłady problemów z jakimi borykają się na co dzień

i w czym im to przeszkadza. Następnie uczniowie wskazywali możliwe problemy osób

niepełnosprawnych i porównywali je ze swoimi. Po przemyśleniach omawiali, które

problemy są większe i dlaczego.

4. Poczujmy się jak Ci, którym potrzebna jest nasza pomoc – scenki dramowe. Nauczycielka tworzy grupki chętnych dzieci do zaprezentowania innym krótkich scenek.

Każdej grupie proponuje wybrane zadanie. Dzieci mają wczuć się w odgrywane role i

udzielić odpowiedzi na pytania:

41

- ,,Kiedy łatwiej jest pokonywać trudności – samemu czy z pomocą?”

- ,,Co się czuje gdy się nic nie widzi, nic nie słyszy?”

- „Jak się czuje, gdy nie może sobie poradzić ze zwyczajnymi czynnościami takimi jak

założenie swetra lub sięgnięcie po coś z wysokiej półki?”

Scenki dramowe:

- ,,dziecko siedzi na wózku inwalidzkim i potrzebuje zdjąć zabawkę z półki, nie sięga.” Czy

potrafi zrobić to samo, czy potrzebuje pomocy?

-,,dziecko z zawiązanymi oczyma ma za zadanie przejść wyznaczoną trasą z przeszkodami do

celu.” Czy może to zrobić samo, czy z pomocą?

-,,dziecko z ręką na temblaku ma za zadanie założyć rozpinany sweter. ” Czy potrafi zrobić to

samo, czy potrzebuje pomocy?

- „dziecko woła imię kolegi, który ma słuchawki na uszach chcąc go ostrzec przed

nadjeżdżającym samochodem.” Gdy kolega nie słyszy wołania, to jak można mu pomóc?

5. Praca plastyczna

Uczniowie wykonują plakaty pod tytułem: „Mój przyjaciel jest niepełnosprawny, jak

mogę mu pomóc”.

6. Dyskusja na temat wykonanych prac.

Prace te miały na celu uwrażliwić uczniów na pomoc ich kolegom niepełnosprawnym.

Nauczyciel uświadamia dzieciom, że osoba niepełnosprawna może być również

wspaniałym przyjacielem od którego można się wiele nauczyć.

Przygotowała mgr Jolanta Gala

42

Konspekt zajęć dla kl. IV – VI

Wychowawcy klas IV – VI Szkoły Podstawowej Nr 21 zajęcia na temat kształtowania postaw

akceptujących niepełnosprawność.

Konspekt zajęć

Temat: Mój przyjaciel jest inwalidą – jak kształtować podstawy akceptujące

niepełnosprawność.

Czas trwania: 45min.

Cel ogólny: Zrozumienie przez uczniów, problematyki niepełnosprawności oraz

wypracowanie zachowań pozytywnych w stosunku do osób chorych.

Młodzież po lekcji wie:

- co to jest stereotyp, uprzedzenie, dyskryminacja,

- jakie są rodzaje niepełnosprawności.

- wykazuje się większą wrażliwość na przejawy dyskryminacji osób z niepełnosprawnością

Przebieg zajęć

I. Ćwiczenie - „burza mózgów”

Instrukcja: Nauczyciel pyta uczniów, jakie zna słownictwo związane z osobami

niepełnosprawnymi i zapisuje na tablicy wszystkie propozycje (w razie konieczności

uzupełnia wypowiedzi uczniów). Istotnym jest, aby pomijać te zwroty, które są obraźliwe.

Wspólne określenie czy pojawiło się więcej pozytywnych czy negatywnych skojarzeń.

Podsumowanie: Pokazanie, że niektóre stwierdzenia nie są miłe, a wręcz mogą

być obraźliwe. Osoby z różnego rodzaju trudnościami zwykle wolą, gdy mówi się o nich, że

są osobami niepełnosprawnymi. Takie stwierdzenie nie uwłacza ich godności ani też

specjalnie nie zwraca dużej uwagi na niepełnosprawność. Osoby niepełnosprawne pod

wieloma względami mogą i chcą być traktowane tak, jak ich pełnosprawni koledzy.

Cel: Zrozumienie przez uczniów, jakie znaczenie ma nazewnictwo w kwestiach

niepełnosprawności.

II. Ćwiczenie – w grupach

1. Przedstawienie uczniom definicji i rodzajów niepełnosprawności (załącznik 1)

2. Przedstawienie uczniom definicji dyskryminacji.

43

3. Podział uczniów na 4-5 osobowe grupy. Uczniowie mają za zadanie wskazać przejawy

dyskryminacji osób niepełnosprawnych w szkole, korzystając z własnych doświadczeń

(n. p.: bariery architektoniczne-schody, krawężniki, brak bankomatów dla osób niewidomych,

rozkłady jazdy pociągów niedostosowane dla niesłyszących czy niewidomych, szykanowanie

ze strony rówieśników etc.). Przejawy zapisują na arkuszach papieru.

4. Uczniowie pracując w małych grupach proszeni są o wskazanie sposobów wyrównania

szans osób niepełnosprawnych tzn. co trzeba zmienić, aby osoby z niepełnosprawnością

mogły korzystać z przestrzeni publicznej na równych prawach z osobami bez

niepełnosprawności – swoje spostrzeżenia zapisują na arkuszach papieru.

5. Uczniowi pracując w grupach 3 – 4 osobowych próbują wcielić się w ucznia

z niepełnosprawnością który jest niewidomy, niesłyszący, porusza się na wózku Inwalidzkim

i dojeżdża do szkoły autobusem. Jakie przeszkody spotyka i co można byłoby zrobić, aby

mógł samodzielnie funkcjonować? Jak się czuję napotykając poszczególne przeszkody?

Przygotowała mgr Barbara Miketa

44

Realizacja – marzec 2014. Przeprowadzenie we wszystkich klasach konwersatoriów

pod hasłem Nie jesteś sam. Jak monitorować sytuację osób z otoczenia szkolnego

lub środowiskowego, które znalazły się w biedzie, chorobie, stanie sieroctwa społecznego

lub „eurosieroctwa"; gdzie szukać pomocy.


Liczba konwersatoriów - na poziomie każdego oddziału( spotkania z uczniami –łącznie 6)

Liczba uczestników- wszyscy uczniowie obecni w tym dniu w szkole.

Uczestniczyli przedstawiciele Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie

Do zadania 8 przystąpili wszyscy uczniowie klas I- VI. Wychowawcy klas

przeprowadzili zajęcia w oparciu o konspekt nr 8 opracowany przez mgr Beatę Bulińską

i mgr Alicję Sobocińską - Świerdza.W dniu 4 marca do szkoły przyszły pracownice

karbiowskiego oddziału MOPR i przeprowadziły spotkania z uczniami, na których zostały

przekazane informacje dotyczące tego zagadnienia .Później wychowawcy w swoich klasach

przeprowadzili lekcje na podstawie otrzymanych scenariuszy, bazowali także

na wiadomościach uzyskanych podczas spotkań z pracownicami MOPRu.

Dzięki zajęciom uczniowie:

potrafią dostrzegać cechy indywidualne własne i osób znajdujących się w otoczeniu;

potrafią określić problemy osób samotnych;

poznają uwarunkowania zachowań i postaw osób osamotnionych;

rozumieją potrzebę pomocy osobom samotnym;

szukają rozwiązań sytuacji trudnych;

umieją współpracować w grupie;

znają podstawowe formy pomocy osobom osamotnionym z powodu trudnej sytuacji

życiowej, społecznej ( np. zasady przyznawania pomocy społecznej zgodnie z Ustawą

o pomocy Społecznej).

Uczniowie dowiedzieli się, że dział pomocy społecznej z MOPR udziela wsparcia

osobom i rodzinom, w szczególności z powodu – ubóstwa, sieroctwa, bezdomności,

bezrobocia, niepełnosprawności, długotrwałej lub ciężkiej choroby, przemocy w rodzinie, a

także ofiarom handlu ludźmi oraz tam, gdzie występuje brak umiejętności w przysposabianiu

się do życia młodzieży opuszczającej całodobowe placówki opiekuńczo – wychowawcze,

przy trudnościach w integracji cudzoziemców, którzy uzyskali w Rzeczypospolitej Polskiej

statut uchodźcy lub ochronę uzupełniającą jak również przy trudnościach w przystosowaniu

do życia po zwolnieniu z zakładu karnego.

Przedstawicielki MOPR – u poinformowały , w jakiej formie można uzyskać

świadczenia oraz gdzie szukać pomocy; odpowiadały również na pytania osób

zainteresowanych, świadczyło to o potrzebie organizowania tego typu spotkań.

Sprawozdanie to zostało opracowane w oparciu o wnioski dostarczone przez wychowawców

klas. Uczniowie wykonali również prace plastyczne – dołączone do niniejszego

podsumowania. Opracowały: mgr Beata BulińskamgrAlicja Sobocińska-Świerdza

51

KONSPEKT ZAJĘĆ - Temat: Nie jesteś sam.

Cele ogólne:

• Dostrzeganie różnorodności postaw i zachowań ludzi.

• Rozumienie problemu samotności z powodu trudnej sytuacji społecznej osób znajdujących

się w szkole, najbliższym środowisku.

• Uświadomienie uczniom, gdzie szukać pomocy i jak okazać pomoc osobom samotnym,

w trudnej sytuacji życiowej.

Cele szczegółowe:

Uczeń:

- potrafi dostrzegać cechy indywidualne osób znajdujących się w otoczeniu;

- potrafi określić problemy osób samotnych:

- poznaje uwarunkowania zachowań i postaw osób osamotnionych;

- rozumie potrzebę pomocy osobom samotnym:

- szuka rozwiązań sytuacji trudnych;

- umie współpracować w grupie:

- zna podstawowe formy pomocy osobom osamotnionym z powodu trudnej sytuacji życiowej,

społecznej.

- Formy pracy: - zbiorowa;

- praca w grupach.

52

Metody pracy:

- słowna – rozmowa, objaśnienia, wyjaśnienia, burza mózgów;

- praktyczna - opracowanie planu i plakatu Stowarzyszenia.

Środki dydaktyczne:

Arkusze szarego papieru, farby, markery, plansze do zapisania przykładów z burzy mózgów.

Czas realizacji: 2 godziny lekcyjne.'

Przebieg zajęć:

1. Wprowadzenie do tematu zajęć.

2. Podział zespołu klasowego na trzy grupy (w tym układzie pozostają do końca zajęć).

Każda grupa otrzymuje krótkie zagadnienie do wspólnego opracowania:

a) Szkoła organizuje dyskotekę, na którą uczniowie długo czekali. Cała klasa wybiera się

tylko Magda zostaje w domu, ponieważ ma złamaną nogę.

• Co czuje Magda, dowiadując się. że nie będzie mogła bawić się z innymi.

• W jaki sposób możesz jej pomóc?

b) Na zakończenie roku szkolnego na uroczystości pojawiają się wszyscy rodzice,

by pogratulować dzieciom ukończenia kolejnego etapu edukacji. Podczas wręczenia

dyplomów rodzice kolejno podchodzą do swoich dzieci. by zrobić sobie pamiątkowe

zdjęcie. Gdy nadchodzi kolej Szymona, którego rodzice zginęli w wypadku

samochodowym nastaje cisza.

• Jak czuje się Szymon?

• Co można było zrobić, by uniknąć tej sytuacji?

c) Sylwia uczęszcza do szkoły w zaniedbanych ubraniach, nie ma odlotowych spodni

jak jej koleżanki. Podczas przerw woli siedzieć na schodach, niż rozmawiać z innymi,

Nie wyjeżdża na wycieczki

• Dlaczego Sylwia tak wygląda i zachowuje się ?

• Co czuje?

• Jak można jej pomóc ?

Rozmowa na temat przykładów, nad którymi uczniowie rozpatrywali. Określenie

problemu zajęć: samotność i odrzucenie w społeczeństwie.

3. Burza mózgów:

a) Swobodne wypowiedzi uczniów na temat przyczyn samotności w społeczeństwie.

Przykłady uczniowie zapisują na tablicy.

53

Swobodne wypowiedzi uczniów na temat, jak czuje się i zachowuje wobec innych człowiek

osamotniony i odrzucony (biedny, chory, z niepełnej rodziny, osierocony, w domu

dziecka) ?

4. Rozmowa na temat tego, jak można pomóc osobom, które są osamotnione z powodu

trudnej sytuacji życiowej (choroba, rozpad rodziny, zła sytuacja materialna).

Gdzie można szukać pomocy?

a) Poruszenie problemu odpowiedzialności za drugiego człowieka.

b) Wyjaśnienie skali problemu w społeczeństwie, najbliższym otoczeniu.

c) Psychologiczne uwarunkowania zachowań i postaw osób osamotnionych

z powodu niepełnosprawności, biedy, sieroctwa, rozbicia rodziny.

54

d) Wskazanie form pomocy:

• Ośrodki Pomocy Społecznej, Ośrodki Pomocy Rodzinie;

• poradnie psychologiczne;

• współpraca ze specjalistami, pedagogiem, psychologiem szkolnym;

• dofinansowanie obiadów:

• wolontariat;

• fundacje i stowarzyszenia;

• telefon zaufania 116 123 itd.

5. Praca w grupach.

a) Uczniowie w zespołach opracowują krótki plan pracy własnego Stowarzyszenia

na rzecz pomocy osobom osamotnionym z powodu trudnej sytuacji życiowej

( zadanie dla klas III-VI).

b) Tworzą plakaty określające prace Stowarzyszenia - promujące walkę

z samotnością i pomoc osobom potrzebującym.

Plakat powinien:

• zawierać hasło przewodnie:

• zachęcać do współdziałania na rzecz pomocy osobom potrzebującym, samotnym;

• uwrażliwiać na problem samotności w społeczeństwie;

• zawierać informacje na temat form pracy działalności Stowarzyszenia.

6. Wystawa plakatów w sali. Przedstawiciel każdej grupy krótko charakteryzuje przesłanie

plakatu oraz plan działań stworzonego Stowarzyszenia.

Materiały zebrały i przygotowały – mgr Beata Bulińska

mgr Alicja Sobocińska- Świerdza

55

Realizacja – kwiecień 2014 . Przeprowadzenie konwersatoriów na temat: Przestrzeganie

prawa to obowiązek każdego, także ucznia...


Przestrzeganie prawa to obowiązek każdego, także ucznia …. Prezentacja obejmowała

podstawowe reguły prawa cywilnego i karnego - w konwencji

odpowiedniej dla grup wiekowych klasy I-III oraz IV-VI, a także tematykę przestępczości

nieletnich i wykonywania kar orzeczonych przez sądy dla nieletnich

oraz sądy powszechne.

W miesiącu kwietniu 2014r w naszej szkole przeprowadzone zostały we wszystkich klasach

zajęcia profilaktyczne w ramach projektu „ Bezpieczna Szkoła – Bezpieczny Uczeń”. Zajęcia

miały na celu uświadomienie uczniów o ich prawach i obowiązkach w myśl zasady

„Przestrzeganie prawa to obowiązek każdego, także ucznia…”

Celem zajęć było:

-uświadomienie potrzeby przestrzegania prawa

-rozwijanie umiejętności przewidywania skutków i następstw łamania ustalonych norm

postępowania

- poznanie podstawowych reguł prawa cywilnego i karnego

- przeciwdziałanie agresji i przemocy rówieśniczej w szkole przez zwiększenie świadomości

uczniom takiego problemu

- zmianę postaw wobec przemocy

- wspomaganie uczniów w sposobie rozumienia otaczającej ich rzeczywistości, oraz

wartości, które umożliwiają życie w wolności i radości

Zajęcia były dla uczniów okazją do zdobycia wiedzy z tematyki praw i obowiązków ucznia.

Zajęcia te były również okazją do refleksji nad swoim zachowaniem w szkole i wypełnianiem

obowiązków uczniowskich.

Podczas zajęć uczniom przypomniano podstawowe dokumenty określające prawa

i obowiązki ucznia takie jak: Statut Szkoły, Program Wychowawczy, Prawa dziecka,

Deklaracja Praw Człowieka i Obywatela, Konwencja Praw Dziecka, Kodeks drogowy,

Konstytucja RP.

Nauczyciele omówili zagadnienia związane z odpowiedzialnością karną nieletnich jako

sprawców czynów karalnych w nawiązaniu do przestępstw, jak i wykroczeń. Uczniom klas

starszych przedstawione zostały ustawowe znamiona niektórych przestępstw w tym

przestępstwa przeciwko życiu i zdrowiu.

Wychowawcy zasygnalizowali uczniom również podstawowe zagadnienia z Ustawy

o Przeciwdziałaniu Narkomanii omawiając odpowiedzialność karną między innymi za

56

kupowanie i posiadanie środków odurzających lub substancji psychotropowych,

o wprowadzaniu do obrotu środków odurzających lub ułatwieniu ich użycia, czy też

nakłanianiu do ich użycia. Ponadto omówiono środki karne jaki nakładane są za posiadanie

środków odurzający lub substancji psychotropowych.

Jako podsumowanie konwersatoriów uczniowie wspólnie z wychowawcami układali prawo

klasowe w zakresie wzajemnych relacji, które będą obowiązywały w klasie raz 1o kar, które

będą stosowane za łamanie tych praw. Każda klasa przygotowała jeden zestaw.

Przykładowe Prawo klasowe

1. Każdy uczeń ma prawo do nauki.

2. Uczeń SP 21 szanuje pracę innych.

3. Uczeń odnosi się z szacunkiem do wszystkich dorosłych pracowników szkoły oraz

swoich kolegów – jesteśmy dla siebie życzliwi i serdeczni

4. Uczeń ma obowiązek aktywnie uczestniczyć w lekcji.

5. Uczeń nie stosuje przemocy wobec innych.

6. Uczeń nie niszczy cudzego mienia.

7. Pamięta o właściwym ubiorze i zachowaniu w szkole i poza nią.

8. Uczeń pomaga słabszym.

9. Uczeń dba o swoje bezpieczeństwo, bezpiecznie zachowuje się na lekcjach

i przerwach.

10. Uczeń nie wagaruje i nie spóźnia się na lekcje.

Klasowe kary

1. Informowanie rodziców o złym zachowaniu, rażącym łamaniu prawa klasowego.

2. Zakaz wyjazdu na wycieczki, zawody, wyjścia klasowe i szkolne.

3. Rozmowa dyscyplinująca z Panią Pedagogiem szkolnym.

4. Rozmowa dyscyplinująca z Panią Dyrektor.

5. Przyznawanie ujemnych punktów z zachowania.

6. Siedzenie w ławce podczas przerwy za nieprzestrzeganie bezpieczeństwa swojego i

narażanie innych na niebezpieczeństwo.

7. Wykonywanie dodatkowych prac na rzecz klasy lub szkoły np. nowej gazetki

ściennej.

8. Spotkanie z Panią Pedagog w obecności rodziców i rozmowa o zaistniałym problemie

lub incydencie.

Opracowanie- mgr Małgorzata Wilk

57

Realizacja zadania . Wykonanie dowolnego zadania wg tematyki wybranej przez

uczestniczącą w konkursie szkołę, dotyczącej kwestii bezpiecznej szkoły lub bezpieczeństwa

uczniów.


Zadanie 1

W związku z konkursem "Bezpieczna Szkoła - Bezpieczny Uczeń" ogłoszono

dla uczniów klas 4-6 konkurs na słowa do piosenki o "bezpiecznej szkole".

W konkursie udział wzięło 9 uczniów. I miejsce zdobyła Nicole O. z kl. 4a. Nauczyciel

muzyki napisał do słów muzykę. Podczas Święta Patrona Szkoły uczniowie zaśpiewali

tę piosenkę. Jury konkursu: K. Burg, P. Niżnik, G. Mączka, A. Hyla

"Bezpieczna szkoła" - sł. Nicole Opora, A. Hyla, muzyka: A. Hyla

1. Nieważne jaki masz kolor skóry

Czy jesteś chory czy zdrowy czy gruby

Pomagaj kolegom , gdy jesteś silny

Bądź uczniem dobrym , przyjaznym , uczynnym

Ref. Bo my wszyscy jesteśmy tacy sami

I nieważne jakie mamy rozmiary

Postępujmy mądrze, rozważnie i grzecznie,

Aby w szkole czuć się po prostu bezpiecznie

2. Na lekcjach pilny , pomocny dla innych

Nie skacz, nie biegaj i przepuść dziewczyny

Będąc życzliwym i tolerancyjnym

Zdobędziesz plusy i będziesz szczęśliwy

Zadanie 2

W ramach konkursu „ Bezpieczna Szkoła- Bezpieczny uczeń dla klas I-III

zorganizowany został konkurs na rymowankę dotyczącą bezpieczeństwa w szkole.

Dzieci z wielkim zaangażowaniem układały rymowanki. Spośród rymowanek dostarczonych

przez dzieci jury konkursowe wybrało 19 . Stworzona szkolną książeczkę rymowanek

dotyczących bezpieczeństwa w szkole. Rymowanki te zostały również umieszczone na stronie

internetowej szkoły.

58

W załączeniu

REGULAMIN

KONKURSU NA RYMOWANKĘ DOTYCZĄCĄ BEZPIECZEŃSTWA

W SZKOLE

I. Organizatorzy:

Katarzyna Burg , Aleksandra Hyla, Piotr Niżnik, Grzegorz Mączka

II. Cele konkursu:

stworzenie tomiku rymowanek,

utrwalenie zasad bezpieczeństwa obowiązujących w szkole,

podniesienie poziomu bezpieczeństwa uczniów w szkole,

pobudzanie kreatywności i wyobraźni,

III. Warunki uczestnictwa:

konkurs skierowany jest do uczniów klas I-III szkoły podstawowej ,

tematyka konkursu dotyczy bezpieczeństwa uczniów w szkole,

uczestnicy indywidualnie tworzą rymowanki nie krótsze niż 4 wersy,

wszystkie teksty powinny być wydrukowane na kartkach formatu A-4,

każda praca ( na odwrocie kartki) powinna zawierać następujące informacje:

/ imię i nazwisko autora, wiek, klasę/

IV. Kryteria oceny rymowanek:

pomysłowość i kreatywność ( 3pkt)

zgodność z tematem i formą ( 3pkt)

długość tekstu ( 4pkt)

V . Termin – rymowanki należy przygotować do 15.03.2014

VI . Jury w składzie: mgr Piotr Niżnik, mgr Grzegorz Mączka, mgr Aleksandra Hyla, mgr

Katarzyna Burg wyłonią zwycięzcę .

VII. Nagrody: zwycięzca otrzyma dyplom, mały upominek i dodatkowe punkty z zachowania.

mgr Katarzyna Burg

mgr Aleksandra Hyla mgr Piotr Niżnik mgr Grzegorz Mączka

59

Bytom, 17 marca 2014 r.

Szkoła Podstawowa nr 21 im. J. Lompy w Bytomiu

Protokół z posiedzenia komisji szkolnego konkursu na rymowankę dotyczącą

bezpieczeństwa w szkole

Komisja w składzie:

Aleksandra Hyla, Katarzyna Burg, Piotr Niżnik i Grzegorz Mączka po przeczytaniu i

ocenieniu rymowanek dotyczących bezpieczeństwa w szkole postanowiło przyznać

następujące nagrody i wyróżnienia:

I miejsce: Paulina Żyłka kl. 3a, Natalia Owczarek kl. 1b, Sylwia Rębielak 3a

II miejsce: Jessica Stefanek 2b, Łukasz Lewandowski 1b, Alicja Mokronowska 2b

III miejsce: Martyna Winnicka 2b, Wiktor Borek 2b, Łukasz Świerzy 2a

Pozostali uczniowie otrzymali wyróżnienia: Oliwia D ( 3b), Blażej Z.( 2a), Weronika G.(2b),

Sandra H. ( 2a), Patryk G. ( 2a), Wiktor R ( 2a), Maksymilian D. (2a), Nicole S.( 2a), Kamil

W. (3b), Jakub W.(3b)

Komisja oceniająca:

Aleksandra Hyla

Katarzyna Burg

Grzegorz Mączka

Piotr Niżnik

60

RYMOWANKI UCZNIÓW

„ Bezpieczeństwo uczniów w szkole”

Pod opieką naszej Pani,

O bezpieczeństwo w naszej szkole dbamy,

Gdy ktoś nagle biec zaczyna robi nam się smutna mina,

W korytarzu podczas przerwy nasza Pani dyżur pełni,

My nie chcemy tu psotników ani żadnych krzyków,

Nie skaczemy, nie biegamy tu przepisów przestrzegamy,

Bo bezpiecznie czuć się chcemy, kiedy do szkoły idziemy.

Autor: klasa Ib

„ Jesteśmy bezpieczni w szkole”

Czy przechodzisz przez ulicę,

Czy to biegniesz na świetlicę,

Czy też Franek Cię zawoła,

I nie widzisz nic dookoła.

Zawsze przemyśl całą sprawę,

Byś nie musiał przez nieuwagę ,

Iść do pani pielęgniarki,

Która sprawi Ci kajdanki,

Czy na nogi, czy na ręce,

Ten gips cały to nieszczęście!

Więc mój przyjacielu drogi!

Uważnie biegnij przez wszystkie szkolne korytarza drogi!

Autor: klasa Ib

61

„ Bezpieczne zabawy w szkole”

Bezpieczeństwo to podstawa!

Potem psoty i zabawa!

Nasza szkoła jest przyjazna,

Wie to każda mała gwiazda!

Chcesz się uczyć? Nie ma sprawy!

Zapraszamy do bezpiecznej zabawy.

Autor: klasa Ib

„ Bezpieczeństwo w szkole”

Nasza szkoła jest wesoła.

Nikt nie biega, nikt nie woła.

Oto ta wesoła szkoła.

Jest tu miło i bezpiecznie,

bo pilnują nas tu grzecznie.

My słuchamy naszej Pani,

bo jesteśmy od niej fani.

Ona uczy bezpieczeństwa,

jedynaków i rodzeństwa.

Choć czasami my psocimy,

ona robi tylko miny.

62

Ale , gdy jest większa draka

to już stoi przy chłopakach.

Więc nas uczy zaś od nowa,

że każdego przecież szkoda.

Bezpieczeństwo ważne jest,

na ulicy w szkole też.

Autor: klasa III a

„ Bezpieczna Szkoła”

Nasza szkoła ukochana jest bezpieczna już od rana.

Wszyscy grzecznie spacerują , tylko nauką się przejmują.

Nauczyciel pilnie zerka, czy przypadkiem ktoś nie gra w berka.

Dzieci same się pilnują i dlatego bezpiecznie w szkole się czują.

Gdy dzwonek na lekcje wzywa.

Nikt się wtedy nie odzywa,

milkną już wszystkie hałasy,

każdy idzie do swojej klasy.

W klasie każdy miejsce swe zajmuje.

I już tylko lekcją się przejmuje.

Gdy dzwonek na przerwę dzwoni

nikt się nie przepycha, nie goni,

każdy spokojnie wychodzi,

i nikomu nikt nie szkodzi.

Nasza szkoła jest bezpieczna,

63

nasza szkoła jest najlepsza,

bo każdy o bezpieczeństwo dba.

Mały, duży, a nauczyciel autorytet ma.

Nasza szkoła dwudziesta pierwsza jest bezpieczna,

Nasza szkoła jest najlepsza.

Autor : klasa III a

„ Bezpieczny uczeń”

Biegnie uczeń po chodniku,

coraz bliżej szkoły.

Już nie może się doczekać,

jak zadzwoni szkolny dzwonek.

Szkoła to nauka,

dużo pracy, cierpliwości.

Warto zostać kimś- kimś wielkim w przyszłości.

Mimo wielu zmagań , trudów.

Nikt nie umiera tutaj z nudów.

Każda przerwa gwarna, głośna

Atmosfera jest radosna.

My się tutaj bezpiecznie czujemy.

Od nauczycieli dobre rady otrzymujemy.

Autor: I b

64

„ Rozsądny uczeń- bezpieczna szkoła”

W szkole grzecznym być

Jest teraz w modzie.

Dlatego warto żyć

Z wszystkimi w zgodzie.

Nie bij , nie biegaj,

Bo z tego może być bieda.

Za to uśmiech i miłe słowo

Każdy kłopot rozwiązać mogą.

Mów: przepraszam, proszę , dziękuję,

Bo wiele może, a nic nie kosztuje.

Niech więc od dzisiaj każdy woła:

Rozsądny uczeń- bezpieczna szkoła!

Autor: II b

„ Bezpieczna szkoła”

Gdy do szkoły już chodzisz koleżanko, kolego

to pamiętaj o zasadach bezpieczeństwa szkolnego!

Po schodach nie biegaj i po korytarzu także,

po poręczy nie zjeżdżaj , nawet w dużym wiadrze.

Nie wspinaj się na biurko, nie wchodź na parapet.

Nie bij, nie wyśmiewaj, nie zamykaj w szafie.

65

Pomagaj maluchom i niepełnosprawnym.

Szanuj cudzą własność, bądź zawsze poprawny!

Pamiętaj . że w szkole jest milo i wesoło,

ale wtedy, gdy bezpiecznie wokoło!

Autor: klasa II b

„Rymowanka o bezpieczeństwie w szkole”

W szkole bezpieczeństwo jest ważne

mówię wam to całkiem poważnie.

Bo dzieci dobrze się uczą.

Gdy ze szkoły, do domu

bezpiecznie wrócą.

Autor: II b

„ Bezpieczna Szkoła”

Bo bezpiecznie u nas jest.

Każdy dobrze uczy się,

A na przerwie je śniadanie,

I nie bawi się w bieganie!

Zamiast bić się rozmawiamy,

I piosenki sobie śpiewamy!

Pani zawsze dyżur ma.

Dlatego bezpieczna jest

szkoła ta!!!

Autor: II b

66

„ Rymowanka o bezpiecznej szkole”

Gdy do szkoły dziś przyjdziecie i do ławki usiądziecie, to pomyślcie o nauce

i bezpiecznej przerwie wkrótce.

Bo na przerwie nie biegamy i po schodach nie skaczemy, bo uwagi

dostaniemy.

Bezpiecznie w szkole musi być, żeby wszyscy byli zdrowi do domu mogli iść.

Dyrektorki czujne oko wszystko widzi tu i tam.

Lepiej jej nie podpaść,

bo źle wtedy będzie nam.

Autor: klasa II a

-------------------------------------------------------------------------------------

ORGANIZATOR

SZKOŁA PODSTAWOWA NR 21,

IM. JÓZEFA LOMPY

41-906 BYTOM UL. RACŁAWICKA 17

DYREKTOR

mgr Beata Duraj

bezpieczny uczeń” rzesień 2013r - sp21bytom.edupage.org · “bezpieczna szkoła- bezpieczny...

Documents