c009

3
Cantiga 9: Por que nos ajamos = 240 8 6 Por que nos a ja mos sen pre, noit’ e di a, de la re nen bran ça, en Do mas a cha mos que San ta Ma ri a fez gran de mo stran ça. En e sta ci da de, que vos ei ja di ta, ouv’ y hu ma do na de mui san ta vi da, mui fa ze dor d’al gu’e de to do mal qui ta, ri ca e mui no bre e de ben com pri da. Mas, por que sa biá mos co mo non que ri a do mun do ga ban ça, co mo fez di ga mos hum’ al ber ga ri a, u fil lou mo ran ça. Esta é como Santa Maria fez en Sardonay, preto de domas, que a ssa omagen, que era pintada en huma tavoa, sse fezesse carne e manass’ oyo. Por que nos ajamos | senpre, noit’ e dia, | dela renenbrança, en Domas achamos | que Santa Maria | fez gran demostrança. En esta cidade, | que vos ei ja dita, ouv’ y huma dona | de mui santa vida, mui fazedor d’algu’ e | de todo mal quita, rica e mui nobre | e de ben comprida. Mas, por que sabiámos como non queria do mundo gabança, como fez digamos hum’ albergaria, u fillou morança. Por que nos ajamos... E ali morand’ e | muito ben fazendo a toda-las gentes | que per y passavan, veio y un monge, | segund’ eu aprendo, que pousou con ela, | com’ outros pousavan. Diss’ ela: «Ouçamos u tedes via, se ides a França.» Diss’ el: «Mas cuidamos dereit’ a Suria log’ ir sen tardança.» Por que nos ajamos...

Upload: aethomas

Post on 25-Dec-2015

216 views

Category:

Documents


0 download

DESCRIPTION

9

TRANSCRIPT

Page 1: c009

Cantiga 9: Por que nos ajamos

= 240

86

Por que nos a ja mos sen pre, noit’ e di a, de la re nen bran ça,

en Do mas a cha mos que San ta Ma ri a fez gran de mo stran ça.

En e sta ci da de, que vos ei ja di ta, ouv’ y hu ma do na de mui san ta vi da,

mui fa ze dor d’al gu’e de to do mal qui ta, ri ca e mui no bre e de ben com pri da.

Mas, por que sa biá mos co mo non que ri a do mun do ga ban ça,

co mo fez di ga mos hum’ al ber ga ri a, u fil lou mo ran ça.

Esta é como Santa Maria fez en Sardonay, preto de domas, que a ssa omagen, que era pintada en huma tavoa, sse fezesse carne e manass’ oyo.

Por que nos ajamos | senpre, noit’ e dia, | dela renenbrança, en Domas achamos | que Santa Maria | fez gran demostrança.

En esta cidade, | que vos ei ja dita,ouv’ y huma dona | de mui santa vida,mui fazedor d’algu’ e | de todo mal quita,rica e mui nobre | e de ben comprida. Mas, por que sabiámos como non queria do mundo gabança, como fez digamos hum’ albergaria, u fillou morança.

Por que nos ajamos...

E ali morand’ e | muito ben fazendoa toda−las gentes | que per y passavan,veio y un monge, | segund’ eu aprendo,que pousou con ela, | com’ outros pousavan. Diss’ ela: «Ouçamos u tedes via, se ides a França.» Diss’ el: «Mas cuidamos dereit’ a Suria log’ ir sen tardança.»

Por que nos ajamos...

Page 2: c009

Log’ enton a dona, | chorando dos ollos,muito lle rogava | que per y tornasse,des que el ouvesse | fito−los geollosant’ o San Sepulcro | e en el beijasse. «E mais vos rogamos que, sse vos prazia, huma semellança que dalá vejamos da que sempre guia os seus sen errança.»

Por que nos ajamos...

Pois que foi o monge | na santa cidade,u Deus por nos morte | ena cruz prendera,comprido seu feito, | ren da magestadenon lle veio a mente, | que el prometera; mas disse: «Movamos,» a sa conpania, «que gran demorança aqui u estamos bõa non seria sen aver pitança.»

Por que nos ajamos... Quand’ est’ ouve dito, | cuidou−ss’ ir sen falla;mas a voz do ceo | lle disse: «Mesqyo,e como non levas, | ase Deus te valla,a omagen tigo | e vas teu camyo? Esto non loamos; ca mal ch’estaria que, per obridança, se a que amamos monja non avia da Virgen senbrança.»

Por que nos ajamos...

Mantenent’ o frade | os que con el yanleixou ir, e logo | tornou sen tardadae foi buscar u as | omages vendian,e comprou end’ ua, | a mellor pintada. Diss’ el: «Ben mercamos; e quen poderia a esta osmança põer? E vaamos a noss’ abadia con esta gaança.»

Por que nos ajamos...

E pois que o monge | aquesto feit’ ouve,foi−ss’ enton sa vi’, a | omagen no seio.E log’ y a preto | un leon, u jouve,achou, que correndo | pera ele veio de so uns ramos, non con felonia, mas con omildança; por que ben creamos que Deus o queria guardar, sen dultança.

Por que nos ajamos... Des quando o monge | do leon foi quito,que, macar se fora, | non perdera medodel, a pouca d’ora | un ladron maldito,que romeus roubava, | diss’ aos seus quedo: «Por que non matamos este, pois desvia? Dar−ll−ei con mia lança, e o seu partamos, logo sen perfia todos per iguança.»

Por que nos ajamos... Quand’ est’ ouve dito, | quis en el dar salto,dizendo: «Matemo− | lo ora, irmãos.»Mas a voz do ceo | lles disse mui d’alto:«Sandeus, non ponnades | en ele as mãos; ca nos lo guardamos de malfeitoria e de malandança, e ben vos mostramos que Deus prenderia de vos gran vingança.»

Por que nos ajamos... Pois na majestade | viu tan gran vertude,o mong’ enton disse: | «Como quer que seja,bõa será esta, | asse Deus m’ajude,en Costantinoble | na nossa eigreja; ca, se a levamos allur, bavequia e gran malestança sera, non erramos.» E ao mar s’ ya con tal acordança.

Por que nos ajamos...

Page 3: c009

E en huma nave | con outra gran genteentrou, e gran peça | pelo mar singraron;mas huma tormenta | veio mantenente,que do que tragian | muit’ en mar deitaron, por guarir, osmamos. E ele prendia con desasperança a que aoramos, que sigo tragia por sa delivrança,

Por que nos ajamos... Por no mar deita−la. | Que a non deitassehuma voz lle disse, | ca era peccado,mas contra o ceo | suso a alçasse,e o tempo forte | seria quedado. Diz: «Prestes estamos.» Enton a ergia e diz con fiança: «A ti graças damos que es alegria noss’ e amparança.»

Por que nos ajamos... E log’ a tormenta | quedou essa ora,e a nav’ a Acre | enton foi tornada;e con ssa omagen | o monge foi forae foi−sse a casa | da dona onrrada. Ora retrayamos quan grand’ arteria fez per antollança; mas, como penssamos, tanto lle valrria com’ huma garvança,

Por que nos ajamos...

O monge da dona | non foi connoçudo,onde prazer ouve, | e ir−se quisera;logo da capela | u era metudonon viu end’ a porta | nen per u veera. «Por que non leixamos.» contra ssi dizia, «e sen demorança, esta que conpramos, e Deus tiraria nos desta balança?»

Por que nos ajamos... El esto penssando, | viu a port’ abertae foi aa dona | contar ssa fazenda,e deu−ll’ a omagen, | ond’ ela foi certa,e sobelo altar | a pos por emenda. Carne, non dultamos, se fez e saya dela, mas non rança, grossain, e sejamos certos que corria e corr’ avondança.

Por que nos ajamos...