doświadczenia zespołu terapeutycznego w edukacji...
TRANSCRIPT
Doświadczenia zespołu terapeutycznego w edukacji diabetologicznej. Fakty i mity polskiej edukacji
Zespół Kliniki Endokrynologii i DiabetologiiIP - CZD
Elżbieta Piontek, Alicja Szewczyk, Grażyna Korzeniewska, Joanna Pietrusińska
The Power of words
Jest piękny dzień, a ja go NIE widzę
Siła robienia inaczej niż wszyscy…
Zalecenia Kliniczne PTD 2011 rozdział 8 str.36-39
I. Edukacja jest stałym, integralnym i niezbędnym składnikiem postępowania terapeutycznego w cukrzycy w trakcie każdej wizyty lekarskiej. Ponadto powinna być realizowana w ustrukturowany sposób, obejmując edukację w okresie rozpoczynania terapii, a następnie reedukację, w oparciu o coroczną ocenę potrzeb szkoleniowych pacjenta, bądź na jego prośbę
Zalecenia Kliniczne PTD 2011rozdział 8 str.36-39
1. Program edukacji pacjenta musi być tworzony przy udziale pacjenta i jego lekarza oraz pozostawać w ścisłym związku i koordynacji z zalecanym sposobem leczenia cukrzycy. Pacjent jest aktywnym członkiem zespołu terapeutycznego
Zalecenia Kliniczne PTD 2011rozdział 8 str.36-39
2. Celem edukacji pacjenta jest umożliwienie mu samodzielnego stosowania strategii terapeutycznych oraz zmodyfikowania stylu życia ze względu na zalecany sposób odżywiania oraz aktywność fizyczną. W cukrzycy typu 2 szczególne znaczenie ma zagadnienie otyłości.
Zalecenia Kliniczne PTD 2011 rozdział 8 str.36-39
II. Udokumentowano skuteczność programów samodzielnego postępowania. Aktywnie angażują one uczestników w proces uczenia, dostosowując treść i formę do indywidualnej sytuacji i osobistych doświadczeń uczestników szkolenia oraz motywują ich do stawiania sobie osobistych celów behawioralnych dotyczących leczenia, ustalanych w porozumieniu z lekarzem.
Zalecenia Kliniczne PTD 2011 rozdział 8 str.36-39
1. Zalecane są strategie zintegrowania samodzielnego postępowania z cukrzycą z codziennym sposobem życia.
2………………………………………………………………… 3……………………………………………………………….. 4......................................................................
Zalecenia Kliniczne PTD 2011rozdział 8 str.36-39
III. Program edukacyjny powinien zawierać:1.Wsparcie w zaakceptowaniu choroby,
wzmacnianiu adekwatnej motywacji do leczenia, wzmacnianie zdolności samostanowienia (empowerment).
2.Ustalanie i ocenianie indywidualnych celów terapeutycznych uwzględniających przebieg choroby, rokowanie, zalecone leczenie i sytuację życiową pacjenta.
3-11…………………………………………………………..
Zalecenia Kliniczne PTD 2011 rozdział 8 str.36-39
IV. Edukacja wstępna chorego na cukrzycę leczonego dietą
lub dietą i doustnymi lekami hipoglikemizującymi powinna trwać co najmniej 5 godzin, natomiast pacjenta leczonego insuliną ok. 9 godz. Należy ją kontynuować przez cały rok, przeznaczając łącznie na ten cel 5-9 godz. dla chorych z typem 2 cukrzycy, a w przypadkach cukrzycy typu 1 co najmniej 7-14 godz. W następnych latach czas przeznaczony na reedukację musi być uzależniony od zasobu wiedzy, którą pacjent przyswoił, od ilości błędów popełnianych przez chorego, a także od rodzaju pojawiających się ewentualnie powikłań, czy chorób towarzyszących.
Zalecenia Kliniczne PTD 2011rozdział 8 str.36-39
V. Zaleca się wprowadzenie nowych programów edukacyjnych o udokumentowanej skuteczności, potwierdzonej wynikami badań.
Jak to wpłynie na moje życie? Co ja z tego będę miał/a?
Pacjent z cukrzycą i jego rodzina
Pacjent z cukrzycą i jego rodzina
DIETETYK
PSYCHOLOGPSYCHOLOG
REHABILITANTREHABILITANT
PEDAGOGPEDAGOG
PIELĘGNIARKAPIELĘGNIARKA
DIABETOLOGICZNADIABETOLOGICZNA
LEKARZ DIABETOLOGLEKARZ DIABETOLOG
KONSULTANCI KONSULTANCI INNYCH INNYCH
SPECJALNOŚCISPECJALNOŚCI
Organizacja pracy
Budowanie wzajemnego zrozumienia - relacji
• utrzymywanie kontaktu wzrokowego• okazywanie zainteresowania i uwagi• postawa• dotyk
Aby poznać drugą osobę należy: obserwować i słuchać
Aby poznać drugą osobę należy obserwować
• Patrzeć poza numery• Patrzeć na to co kryje się „za” słowami:- mimika twarzy- postawa
Aby poznać drugą osobę należy słuchać
Aby poznać drugą osobę należy słuchaćPowinniśmy być uważnym i troskliwym: • Dać czas na wypowiedź• Ośmielać• Waloryzować
Aby poznać drugą osobę należy
– Zidentyfikować: obawy, oczekiwania, wyobrażenia
– Dodawać swoje sugestie– Pomagać znaleźć rozwiązania– Wspólnie znaleźć możliwość zmian do
wprowadzenia według realiów życia tej osoby
Być obecnym przy trudnościach życia naszych pacjentów
ZESPÓŁNAUCZYCIEL
GŁÓWNE MODELE RELACJI TERAPEUCZNEJ (Kaplan, Sadock, 1991)
PACJENTUCZEŃ
Model relacji zespół-pacjent „nauczyciel-uczeń”
GŁÓWNE MODELE RELACJI TERAPEUCZNEJ (Kaplan, Sadock, 1991)
ZESPÓŁAKTYWNY
PACJENTPASYWNY
Model aktywno-pasywny relacji zespół - pacjent
ZESPÓŁ
GŁÓWNE MODELE RELACJI TERAPEUCZNEJ (Kaplan, Sadock, 1991)
PACJENT
Zespół walczący o zdrowie i jakość życia pacjenta
Model relacji zespół - pacjent „wzajemna współpraca”
W praktyce sokratejski dialog obejmuje:
1. zadawanie pytań otwartych
2. aktywne, empatyczne słuchanie
3. podsumowania
SOKRATEJSKI DIALOG WSPOMAGANE ODKRYWANIE
REALISTYCZNE CELE
RELACJA: SOJUSZ TERAPEUTYCZNY
MAŁE KROKI – WZMACNIAJĄCE SUKCESY
WZROST POCZUCIA WPŁYWU
LEPSZA MOTYWACJA I WSPÓŁPRACA
PODSUMOWANIE
Państwa pytania