kampanie informacyjne programu prince
DESCRIPTION
Kampanie informacyjne programu PRINCE. dr Anna Ogonowska [email protected]. Pierwsza połowa lat 90. XX w. w polityce informacyjnej UE. kryzys związany z ratyfikacją Traktatu z Maastricht przegląd i rewizja istniejących narzędzi polityki informacyjnej - PowerPoint PPT PresentationTRANSCRIPT
Kampanie informacyjne programu PRINCEdr Anna Ogonowska
Pierwsza połowa lat 90. XX w. w polityce informacyjnej UE
• kryzys związany z ratyfikacją Traktatu z Maastricht• przegląd i rewizja istniejących narzędzi polityki
informacyjnej• raport Willy’ego De Clercqa (użycie technik
marketingowych i public relations do promocji UE, dofinansowanie kampanii krajowych)
PRogramme d’INformation du Citoyen Européen (PRINCE)
• inicjatywa Parlamentu Europejskiego• po raz pierwszy w budżecie na rok 1996• linia budżetowa B3-306 (później rozbicie na kilka
linii budżetowych)• zadanie PRINCE: zagwarantowanie środków
budżetowych na priorytetowe kampanie informacyjne skierowane do ogółu obywateli UE; kampanie miały uświadomić obywatelom korzyści wynikające z działalności UE
PRINCEzasady funkcjonowania• współpraca Komisji Europejskiej z
Parlamentem i Radą Międzyinstytucjonalna Grupa ds. Informacji
(priorytetowe tematy kampanii) współpraca reprezentacji KE i biur
informacyjnych PE• partnerstwo z państwami członkowskimi
(porozumienia)• działania zdecentralizowane (lokalne)
Kampanie programu PRINCE
• Citizen First (1996-1998)• Building Europe Together (1996-1998)• Euro, a currency for Europe (od 1996 r.)• Rozszerzenie UE (od 2000 r.)• Debata nad przyszłością UE (od 2001 r.)• Przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i
sprawiedliwości (od 2001 r.)• Rola UE w świecie (od 2003 r.)
Citizen First (1996-1998)utworzenie
• 1993 r. - utworzenie jednolitego rynku• 1996 r. - 55% obywateli UE sądziło, że aby legalnie
zatrudnić się w innym państwie członkowskim, potrzebne jest zezwolenie na pracę (wynik sondażu Eurobarometru)
• zadaniem Citizen First było poinformowanie obywateli o prawach przysługujących im w UE, w szczególności o prawach jednolitego rynku
Citizen First (1996-1998)kampanie krajowe
• w Portugalii skupiała się wokół Centrum Jacquesa Delorsa• w Holandii kampania została włączona w działania
informacyjne rządu • w Finlandii wykorzystano aktywność organizacji
pozarządowych• w Szwecji na adresatów kampanii wybrano ludzi w wielu 16-
19 lat• we wschodnich landach Niemiec komunikaty umieszczano w
pociągach i na dworcach• we Włoszech, Grecji, Hiszpanii i Irlandii szczególną uwagę
zwrócono na kwestie praw konsumenckich
Kampania objęła wszystkie państwa, ale nie przebiegała w nich jednolicie:
Citizen First (1996-1998)materiały informacyjne• główne tematy: prawo do życia, pracy i studiowania w innym
państwie członkowskim• przewodniki o poszczególnych prawach• informatory o tym, jak skorzystać z przysługujących praw,
np. jak uzyskać kartę pobytu• publikacje te były dostępne we wszystkich językach
urzędowych UE (11)• udostępniano je w punktach informacyjnych, poprzez
Internet, uruchomiono także bezpłatną infolinię• przyznawano nagrody dla najciekawszych inicjatyw
informacyjnych (np. za opracowanie przewodnika dla niewidomych w Szwecji)
Citizen First (1996-1998)utworzenie Signpost Service
• sieć ekspertów pomagających zwykłym obywatelom w rozwiązywaniu problemów związanych z prawami Unii Europejskiej
• analiza pytań zadawanych Signpost Service• przeformułowanie założeń kampanii Citizen First
Dialogue with Citizens and Businessod roku 1999
• kampanię Citizen First przekształcono w stałą inicjatywę informacyjną Komisji Europejskiej Dialogue with Citizens and Business
• włączenie tej inicjatywy do usługi Europe Direct (telefoniczna i mailowa informacja o Unii Europejskiej i jednolitym rynku)
Dialogue with Citizens and Businesszałożenia
• zadanie: zidentyfikowanie i usunięcie barier w realizacji praw jednolitego rynku
• tematy działań: zakup towarów i usług w innym państwie członkowskim, równe traktowanie kobiet i mężczyzn, usługi medyczne
Dialogue with Citizens and Businessadresaci• pomoc obywatelom w rozwiązywaniu problemów
związanych z jednolitym rynkiem• pomoc małym i średnim przedsiębiorcom w zapoznaniu się z
przepisami prawa unijnego (w trudniejszych przypadkach odsyłano do ośrodków euro-info)
• dla konsumentów utworzono sieć europejskich ośrodków informacji konsumenckiej
• zbierano doświadczenia osób korzystających z praw UE• zachęcano do wypowiadania się nt. projektów nowych aktów
prawnych• porady dla poszukujących pracy za granicą (udostępnienie
bazy EURES)
Citizen First - ocena
W 2001 r. 30% obywateli UE sądziło, że z pracą w innym państwie członkowskim wiąże się konieczność uzyskania pozwolenia.
Building Europe Together (1996-1998) założenia
• tematycznie związana z konferencją międzyrządową (1996-1997) i promocją Traktatu Amsterdamskiego
• dwa kierunki działań: odpowiadanie na pytania obywateli oraz spotkania z obywatelami
Building Europe Together (1996-1998)badanie obaw opinii publicznej
• przestępczość zorganizowana• narkomania• choroby (rak, AIDS)• bezrobocie• stan środowiska naturalnego• ochrona praw człowieka
W wyniku badań Eurobarometru zidentyfikowano następujące wspólne problemy:
Przygotowano materiały informujące o zaangażowaniu UE w rozwiązywanie tych problemów.
Building Europe Together (1996-1998)spotkania
• spotkania przedstawicieli Parlamentu Europejskiego i Komisji Europejskiej ze stowarzyszeniami i organizacjami społecznymi przy okazji wydarzeń kulturalnych, politycznych i rekreacyjnych
• konferencje dla związków zawodowych i świata biznesu
Building Europe Together (1996-1998)wykorzystanie mediów
• przygotowanie pakietów informacyjnych dla dziennikarzy
• dofinansowanie EuroNews• współpraca z mediami regionalnymi, prasą kobiecą i
organami prasowymi związków zawodowych• zawarcie tematów kampanii w telewizyjnych
serwisach informacyjnych, programach rozrywkowych i programach dla młodzieży
Building Europe Together (1996-1998)publikacje
• zestawienie zmian wprowadzanych przez nowy traktat (The Amsterdam Treaty: a Comprehensive Guide)
• broszury informacyjne (Questions and Answers on the Treaty of Amsterdam; Amsterdam: A New Treaty for Europe: Citizens Guide)
• wysokie nakłady publikacji, dostępność we wszystkich językach urzędowych
Building Europe Togetherocena
• 22 maja 1998 r. w Irlandii – 61,7% „za”• 28 maja 1998 r. w Danii – 51,1% „za”
Referenda w sprawie ratyfikacji Traktatu Amsterdamskiego:
Kampanie o wprowadzeniu euro
• kampania Komisji Europejskiej i Parlamentu Europejskiego (PRINCE)
• kampania Europejskiego Banku Centralnego• kampanie państw członkowskich
Euro, a currency for Europe (od 1996 r.)
Fazy wprowadzania euro:• 1996-1999 przygotowania do wprowadzenia euro do
rozliczeń bezgotówkowych• 2000-2001 przygotowania do wprowadzenia do
obiegu banknotów i monet euro (12 państw)• 2002-2009 przygotowania do wprowadzenia euro w
Słowenii (1.1.2007), na Malcie i Cyprze (1.1.2008) oraz na Słowacji (1.1.2009)
Euro, a currency for Europeadresaci kampanii
• obywatele państw wchodzących do strefy euro• obywatele państw pozostających poza strefą euro• państwa trzecie
Euro, a currency for EuropeParlament Europejski
• zapewnienie środków budżetowych• przygotowanie założeń informacyjnych• okresowa kontrola i ocena wykonania
Euro, a currency for EuropeKomisja Europejska - Zielona Księga 1995
• informowanie opinii publicznej o korzyściach z wprowadzenia jednej waluty, wyjaśnienie przebiegu operacji wymiany pieniędzy, rozwianie obaw co do wpływu tej operacji na płace, oszczędności i rachunki bankowe
• cel kampanii: postrzeganie euro jako równoważnika najsilniejszych walut europejskich
Euro, a currency for EuropeKomisja Europejska - Zielona Księga 1995
adresaci kampanii: • konsumenci, pracownicy, emeryci i renciści,
kobiety, młodzież (wykorzystanie placówek oświatowych), osoby starsze, niewidome i niedowidzące, analfabeci oraz osoby najuboższe
• mali i średni przedsiębiorcy, rzemieślnicy (wykorzystano banki, doradców finansowych, izby handlowe, stowarzyszenia zawodowe, ośrodki euro-info, dostawców sprzętu komputerowego)
Euro, a currency for Europe Komisja Europejska - Zielona Księga 1995
• techniczne przygotowania do przyjęcia euro w bankach, instytucjach finansowych, firmach ubezpieczeniowych i doradczych, przedsiębiorstwach i administracji publicznej
• banki przygotowały broszury informacyjne dla swoich klientów, zorganizowały konferencje dla przedsiębiorców i osób prywatnych
Euro, a currency for EuropeKomisja Europejska
• newsletter Inf€uro• zbiór unijnych dokumentów o euro• strona internetowa• prezentacja banknotów i monet euro• QUEST – baza pytań i odpowiedzi nt. euro i unii
gospodarczo-walutowej• filmy• Eurogroup (na wzór wykładowców z Team Europe)
Euro, a currency for EuropeKomisja Europejska
• nie opracowano zunifikowanej broszury o euro• przekazanie zainteresowanym podmiotom surowych
danych do wykorzystania we własnych materiałach informacyjnych
• podpisanie umów między państwami członkowskimi a Komisją i Parlamentem Europejskim; przekazanie funduszy PRINCE (2/3 wszystkich krajowych wydatków) na kampanie krajowe
• koordynacja na szczeblu unijnym kampanii krajowych
Euro, a currency for Europenarodowe programy informowania o euro
Elementy wspólne:• centralny punkt informacyjny• bezpłatne infolinie• emisja programów telewizyjnych i radiowych• dystrybucja broszur informacyjnych
Euro, a currency for EuropeNiemcy
• pozyskanie zaufania dla nowej waluty• rozwianie obaw o konsekwencjach zamiany silnej
marki na euro• wyeksponowanie opinii autorytetów przekonujących
do przyjęcia euro
Euro, a currency for EuropeIrlandia, Austria, Dania
• Irlandia - głośna kampania sprzeciwiająca się wprowadzeniu euro
• Austria – wykorzystanie pozytywnego nastawienia do UE w związku z niedawną akcesją
• Dania – nieudana i nieprzekonująca kampania (w konsekwencji negatywny wynik referendum o wprowadzeniu euro – 28 września 2000 r. – 53% „przeciw”)
Kampania o euroSłowenia, Malta, Cypr, Słowacja• przyjęcie scenariusza „wielkiego wybuchu”• umowy z Komisją Europejską• Komisja Europejska przygotowała:
• przewodnik dla MŚP pt. Gotowi na euro!• seminaria dla dziennikarzy
• Słowenia - w 2006 r. do każdego gospodarstwa domowego wysłano pocztą publikację o euro
• Cypr - spadek poparcia dla UE po akcesji; wystawa pt. Geneza monet euro
• Malta - hasło: Euro – w naszym wspólnym interesie• Słowacja - regularne konferencje prasowe rządu; odrębne
działania informacyjne w stosunku do mniejszości romskiej
Euro, a currency for Europekampanie w krajach pozostających poza strefą euro
• Szwecja, Dania, Wielka Brytania• informowano o konsekwencjach pozostania poza
eurolandem• informowano o warunkach przyjęcia euro• Szwecja – 14 września 2003 r. referendum w
sprawie euro – 56% „przeciwko”
Euro, a currency for Europekampania o euro w państwach trzecich
• działania Komisji Europejskiej i państw członkowskich• adresaci kampanii: kraje kandydujące, kraje basenu
Morza Śródziemnego, państwa związane handlowo z UE (kraje stowarzyszone, Japonia i USA)
• priorytetowym miejscem prowadzenia kampanii były międzynarodowe centra finansowe w: Nowym Jorku, Tokio, Toronto, Chicago, Hong Kongu i Singapurze
• wykorzystanie sieci ośrodków informacji, przedstawicielstw Komisji Europejskiej, ambasad państw członkowskich
Kampania Euro 2002Europejski Bank Centralny
• kampania prowadzona od 2000 r. przez EBC i krajowe banki centralne
• przekazanie wiedzy o wyglądzie i nominałach nowych banknotów i monet
• zaznajomienie z zabezpieczeniami pozwalającymi rozpoznać fałszywe banknoty
• szczegółowe informacje o przebiegu wymiany
Kampania o euro ocena
• wielki sukces i wzorcowy przykład kampanii programu PRINCE
• casus Danii• Włosi jako jedyni wyrażali niechęć po
wprowadzaniu banknotów i monet euro
Rozszerzenie UE(od 2000 r.)
Przygotowania do przystąpienia 13 państw:• Czech, Słowacji, Słowenii, Węgier, Litwy,
Łotwy, Estonii, Polski, Cypru i Malty (2004)• Rumunii i Bułgarii (2007)• Turcji
Przedłużenie kampanii na okres przygotowań do członkostwa kolejnych państw (Chorwacji, Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii oraz Islandii)
Rozszerzenie UEpodział kampanii
• działania informacyjne w państwach członkowskich finansowane z programu PRINCE
• działania informacyjne w państwach kandydujących finansowane z programów PHARE, MEDA (Turcja), funduszy przedakcesyjnych (Malta, Cypr)
Rozszerzenie UEkampania w państwach członkowskich
• wyjaśnienie powodów rozszerzenia • wyjaśnienie wpływu rozszerzenia na UE• przekonanie obywateli o wzmocnieniu UE przez
rozszerzenie• informowanie o państwach kandydujących
Rozszerzenie UEkampania w krajach kandydujących
• informowanie o UE• wyjaśnienie powodów starań o członkostwo• etapy przystąpienia• postępy w negocjacjach akcesyjnych
Rozszerzenie UEdziałania Komisji Europejskiej
• tematyczne strony internetowe• programy informacyjne w Europe by Satellite• wykorzystanie Europe Direct• program wizyt w siedzibach instytucji unijnych dla
dziennikarzy, urzędników i polityków z państw kandydujących
• wykorzystanie wszystkich istniejących sieci informacyjnych
• badania opinii publicznej 2001-2004 (Central and Eastern Eurobarometer)
Rozszerzenie UEkampanie w państwach członkowskich• Portugalia – główną działalność prowadziło Centrum Jacquesa
Delorsa• Hiszpania – debaty wpływowych osobistości• Walia – publiczne wykłady i spotkania z reprezentantami PE, KE
oraz ambasadorami państw kandydujących• Austria – dyskusje z udziałem czeskich i słowackich polityków• Dania – kampania dla osób młodych• Szwecja – gra edukacyjna o rozszerzeniu• Holandia – programy nt. związków Rotterdamu z innymi miastami
europejskimi, reportaże z podróży po państwach kandydujących• Francja – dziennikarze sprawdzali polskie postępy w
dostosowywaniu prawa w zakresie ochrony środowiska• Niemcy – radiowe audycje na żywo z państw kandydujących;
informacje dla mniejszości tureckiej• Włochy – filmy o rozszerzeniu i krajach kandydujących
Rozszerzenie UEkampanie w państwach kandydujących• strony internetowe• broszury wyjaśniające pojedyncze aspekty
funkcjonowania UE• materiały dostępne w językach państw
kandydujących, czasem także w językach mniejszości, np. w języku rosyjskim
• zaangażowanie instytucji krajowych (rządy, parlamenty), związków zawodowych, liderów przedsiębiorczości, organizacji pozarządowych, placówki oświatowe
• adresaci kampanii: młodzież, rolnicy, niewidomi, mniejszości narodowe
Rozszerzenie UEocena
• poparcie dla członkostwa wyrażone w referendach akcesyjnych (w 9 krajach, nie było referendum na Cyprze, w Rumunii i Bułgarii)
• mniejsze poparcie dla rozszerzenia w państwach członkowskich nie było referendów wątpliwości co do gotowości UE do rozszerzenia wątpliwości co do gotowości krajów kandydujących do
wstąpienia
Debata nad przyszłością UEod 2001 r.
• 23. deklaracja Traktat Nicejskiego wzywa do szerokiej i pogłębionej debaty na przyszłością UE
• zakładano, że debaty będą odbywały się równolegle do prac Konwentu Europejskiego (2001-2003) i konferencji międzyrządowej (2004)
• fazy debaty: luźna dyskusja usystematyzowana tematycznie debata
Debata nad przyszłością UEtematy
• podział władzy pomiędzy UE a państwa członkowskie zgodnie z zasadą subsydiarności
• status Karty praw podstawowych UE• uproszczenie traktatów bez zmian w ich
postanowieniach• rola parlamentów krajowych w strukturach
europejskich• legitymizacja demokratyczna UE• jawność procedur decyzyjnych i działania instytucji
UE
Debata nad przyszłością UEuczestnicy
• państwa członkowskie• państwa kandydujące• instytucje UE, parlamenty krajowe, środowiska
naukowe, organizacje społeczne
Debata nad przyszłością UEstruktura debaty
• debaty krajowe (udział cudzoziemców w debacie, wymiana informacji pomiędzy państwami członkowskimi)
• rezultaty debat krajowych przekazano instytucjom UE
• debaty na poziomie europejskim• odrębnie toczyły się dyskusje w Konwencie
Europejskim
Debata nad przyszłością UEkampanie w państwach członkowskich• Francja – duże zainteresowanie, ale bez wizji przyszłości
(większym zainteresowaniem cieszyła się kampania o rozszerzeniu)
• Holandia – dominacja jednego problemu: integracji migrantów, w mediach dominowała dyskusja o rozszerzeniu UE
• Dania – partie polityczne wyraziły swoje stanowiska, debaty w parlamencie, brak zainteresowania mediów
• Finlandia – debata ożyła dopiero w 2003 r., gdy Konwent kończył prace
• Niemcy – działania informacyjne rządu• Wielka Brytania – dyskusja niewidoczna w mediach, duża
aktywność rządu brytyjskiego w pracach Konwentu
Debata nad przyszłością UEIrlandia i Szwecja
• Irlandia - sprawy referendów (7 czerwca 2001 r., 19 października 2002 r.) ratyfikacyjnych Traktatu z Nicei przyćmiły debatę o przyszłości UE• narodowe forum nt. Europy skupiające polityków
(spotkania z organizacjami społecznymi)• Instytut Spraw Europejskich z Dublina monitorował prace
Konwentu Europejskiego oraz przygotowywał opracowania na ten temat
• Szwecja – umiarkowana debata przyćmiona przez dyskusje przed referendum w sprawie przyjęcia euro (14 września 2003 r.)
Debata nad przyszłością UEGrecja i Hiszpania
• Grecja – duża aktywność w związku z jej przewodnictwem w UE i 20 rocznicą członkostwa
• Hiszpania – zaangażowała się w dyskusję po objęciu przewodnictwa w UE
Debata nad przyszłością UEdebaty w krajach kandydujących
• dominacja działań informacyjnych związanych z przygotowaniami do członkostwa
• debaty prowadzone jedynie przez specjalistów• debaty często odbiegały od wyznaczonych tematów• Turcja debatowała o tym, czy zostanie przyjęta do
UE
Debata nad przyszłością UEdebaty na poziomie europejskim
• wymiana poglądów pomiędzy parlamentami krajowymi
• wizyty polityków w innych państwach• spotkania i konferencje głównych instytucji unijnych
oraz Komitetu Ekonomiczno-Społecznego, Komitetu Regionów oraz COSAC
Debata nad przyszłością UEKampanie promujące Traktat Konstytucyjny
Kampanie przed referendami w roku 2005• Hiszpania 20 lutego 76,72% „za”• Francja 29 maja 54,68% „przeciw”• Holandia 1 czerwca 61,6% „przeciw”• Luksemburg 10 lipca 55% „za”
Debata nad przyszłością UEpodsumowanie debat krajowych 2001-2004
• dyskusje między politykami, brak udziału społeczeństwa
• obywatele UE w tym okresie mieli inne problemy, np. bezrobocie, swoboda przepływu pracowników, przystąpienie do strefy euro, konsekwencje stosowania układu z Schengen
• problemy instytucjonalne UE są zbyt trudne i abstrakcyjne dla obywateli
• zarzuty wobec UE: nadmiar przepisów, deficyt demokracji, nierówne traktowanie niektórych państw
Debata nad przyszłością UEocena działań 2001-2004
• kampania nie spełniła swoich ambitnych założeń, według których każdy obywatel miał potrafić wyrazić swoją opinię nt. przyszłości UE
• debaty spełniły jedynie funkcję kampanii informujących o pracach nad Konstytucją dla Europy
• w lipcu 2005 r. 81% obywateli UE słyszało o Traktacie Konstytucyjnym, 68% wiedziało o nim jednak bardzo niewiele (dane Eurobarometru)
Debata nad przyszłością UE/ Debata o Europie - Plan D• kontynuacja debat publicznych, w tym debat
krajowych do zakończenia procesu ratyfikacyjnego Traktatu Lizbońskiego
• odbudowywanie zaufania do instytucji unijnych• przekonywanie o korzyściach z integracji
europejskiej • wizyty komisarzy i posłów w państwach
członkowskich, wysłuchiwanie opinii obywateli• aktywizacja sieci ośrodków informacji• tematy: rozwój gospodarczo-społeczny, znaczenie
UE dla państw członkowskich
Przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości - cele
• promowanie zasady przejrzystości w działaniach UE• promowanie prawa dostępu do dokumentów
instytucji UE• podnoszenie świadomości obywateli w zakresie
praw wynikających z obywatelstwa UE
Przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości – tematy kampanii• prawa dziecka• walka z terroryzmem• prawo do opieki dyplomatycznej i konsularnej• prawa podstawowe• integracja migrantów• polityka migracyjna i azylowa• ochrona danych osobowych• walka z narkomanią
Przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości – formy działalności
• objazdowe przedstawienie nt. praw fundamentalnych• konkurs dla młodzieży o prawach dziecka• wideoklipy,• publikacje, broszury• strony internetowe, CD-ROM-y• konferencje
Przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości – inne działania
• międzyinstytucjonalny serwer informujący o procedurach tworzenia prawa (PreLex, EUR-Lex, N-Lex)
• projekt TRANS-JAI – jednolity rejestr dokumentów legislacyjnych i pozalegislacyjnych wszystkich instytucji UE
• modernizacja serwera Europa
Przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości
Usługi interaktywne serwera Europa:
• Twój głos w Europie• Europejski Panel Testów Biznesowych• Informacja zwrotna MŚP
Przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości - ocena
• najmniej widoczna kampania• przeznaczenie części środków na działania nie
związane z kampaniami• wg Eurobarometru w 2008 r. 2/3 obywateli UE
uważało, że UE powinna podejmować bardziej efektywne działania informacyjne w zakresie trzeciego filaru
Rola UE w świecie (od 2003 r.) cele
• zaprezentowanie UE jako organizacji zwalczającej ubóstwo na świecie
• UE jako światowy lider w niesieniu pomocy krajom rozwijającym się
• podkreślanie starań UE o zrównoważony rozwój• uwypuklenie wartości takich jak: pokój, stabilność,
demokracja, dobrobyt w działaniach zewnętrznych UE
Rola UE w świecietematy kampanii
• wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa• europejska polityka sąsiedzka• europejska polityka bezpieczeństwa i obrony
Rola UE w świecieadresaci kampanii
• krajowe agencje pomocy zagranicznej• politycy• instytucje europejskie• środowiska akademickie• dziennikarze• organizacje społeczne • młodzież
Rola UE w świecieprzykłady działań• konferencje: Europejska polityka sąsiedztwa:
pomaganie sobie przez pomaganie naszym sąsiadom; Zarządzanie globalizacją; Bezpieczeństwo ludności a efektywność pomocy: wyzwania dla Unii Europejskiej
• materiały audiowizualne do emisji w telewizji i na YouTube
• seminaria dla dziennikarzy• modernizacja strony internetowej EuropeAid• wykorzystanie Punktu Informacyjnego Współpracy
Zagranicznej Komisji Europejskiej
Rola UE w świecieeuropejska polityka bezpieczeństwa i obrony
• informowanie opinii publicznej w celu uzyskania akceptacji dla podejmowanych działań • prace analityczne Instytutu Unii Europejskiej Studiów nad
Bezpieczeństwem• służby prasowe Rady i rzecznicy prasowi Wysokiego
Przedstawiciela ds. WPZiB• wymiana doświadczeń informacyjnych pomiędzy
państwami członkowskimi• informowanie w sytuacjach kryzysowych
• opracowanie strategii informowania• przekazanie głównego komunikatu• codzienne działania informacyjne
Rola UE w świecieocena
Kampania mało widoczna ze względu na bardzo specjalistyczny charakter i wąską grupę odbiorców.
Wnioski
• powodzenie kampanii PRINCE wynika z odpowiedniego doboru tematów oraz z działań informacyjnych dostosowanych do odbiorcy w danym kraju
• konieczność połączenie 5 linii budżetowej w jedną zarządzaną przez jedną dyrekcję generalną
• podpisywanie jednego całościowego porozumienia z państwami członkowskim