ëlla i dashur! O ti që e përfille fjalën e All-llahut [subhanehu ve teala]: ,,…ruaniveten dhe familjen tuaj prej një zjarri

lëndë djegëse e të cilët janë njerëzit dhe gurët.”(Et-Tahrim: 6)

O ti i cili ke vendosur në shtëpine tënde njësend të cilit do t’ia dish nesër dëmin e tij, heshtpër veprën të cilës ia din pasojat, kjo letër ështëprej të dashurit tënd, që përmallohet për ty, lexome syrin e drejtësisë, larg pasimit të epshit, pas-taj shiko se çfarë do të veprosh ti? Kërkoj prejteje që ta lexosh tërësisht duke përkujtuar fjalëne All-llahut: ,,A nuk është koha që zemrat eatyre që besuan të zbuten me këshillat e All-llahut me atë të vërtetë që zbriti (Kur’an)…” (El-Hadid: 16)

Vëllai im! Të porosis me këto fjalë, të cilatdolën prej zemrës sime, ndoshta arrijnë te zemrayte, janë përzier me shpirtin tim, ndoshta përzi-hen me shpirtin tënd, e shkrova me ngjyrë tëdashurisë dhe çiltërisë me këshilla e përmbushjetë emanetit, ndoshta nga shpirti yt i çiltërt nukgjen shtegdalje tjetër.

Vëlla i dashur, pa dyshim unë nuk të njoh, poredhe ti nuk më njeh, por ajo që më shtyri tëshkruaj për ty, është ajo që e ke vendosur mbishtëpinë tënde, që arrin në re, e përqafon qiellin,e hap zemrën për çdo mysafir, e përshëndet meduar çdo ardhës, e ka drejtuar trupin e tij me çdokrenari e lumturi, e që ka ngritur kokën memendjemadhësi dhe mashtrim, pastaj je ulurbrenda në shtëpinë tënde në formën e ndejës sëtij. Je mbështetur në shtrojë të butë prejmëndafshi, ke urdhëruar që të të sjellin ushqimetë ndryshme si dhe ke urdhëruar të mbyllendyert dhe dritaret, pastaj, ke marrë çelësin eaparatit me dorë dhe e sjell si të duash, nefsi ytqë të urdhëron të thotë: Kush është si ti! Të

shëtitet zemra yte ka të dojë epshi, kjo ështëbota para teje, shëtitu në të kah të duash, fillontë shëtitesh dhe fytyra yte plot buzëqeshje,shikimet e tua hasin në pamje të zbuluara, jargayte po rrjedh nëpër shikimet e turpshme, prejfilmit në pjesë teatrale, prej valleve në kënga,prej gjynaheve në mëkate, prej gabimeve tëvogla në gabim të madh, shikon në këtë ekran tëbardhë gjë që të bënë pikë të zezë në zemrëntënde, të cilët bëhen të njëpasnjëshme e kështuzemrën tënde të bardhë e shndërrojnë në tëzezë, e më në fund zemra vdes dhe mbetetvetëm trupi yt. Pastaj e urren çdo vepër të mirëdhe dëshiron çdo punë të keqe, largohesh ngamirësia dhe u afrohesh gjërave të shëmtuara. Nëfytyrën tënde paraqiten gjurmë të rraskapitjes,ngushtim të shpirtit dhe brenga të thella. Megjithë këto zbavitje dhe reaksione, jeta yte do tëshndërrohet në vështirësi, netët e tua do të nxi-hen ndoshta do të ankohesh nga këto mundime,do të ankohesh prej dilemave dhe gjendjeve tëndërlikuara, sepse Zoti dhe Mbrojtësi yt thotë: ,,Ekush ia kthen shpinën udhëzimit Tim, do të ketëjetë të vështirë dhe në Ditën e Kijametit do taringjallim të verbër”. (Ta Ha: 124)

Vëlla i dashur! Dije se ti tani i mbyll sytë dheveshët që të mos të shohësh dhe dëgjosh asgjëpërveç televizorit. Dije se tani vetëm po vrapon,e nuk mendon përveçse për ndonjë film apobisedë të natës, dhe për zbavitje e dëfrime. Dijese ti po vrapon, e vrapon, e je i etur, i etur…

E di se ti vrapon pas epsheve dhe i lodhurmundohesh që t’i arrish kënaqësitë shkatër-ruese. Por, a thua vëlla i dashur, nuk e di se nëfund të kësaj rruge është një humnerë e thellëdhe e tmerrshme. Vëlla, më lejo që të ndalempara teje në mes të kësaj rruge e të them: Ndalu,ndalu dhe kthehu te Zoti yt. Frikoju nga zjarri,

ruaju nga Xhehennemi, para atij ke tmerre dhetrishtime. Para vetes ke begati dhe dënim. Paravetes ke gjarpërinj dhe gjëra të trishtueshme.Betohem në All-llahun, Zotin e vërtetë, nuk do tëbëjnë dobi filmat, humbja e kohës dhe të ndej-turit pa nevojë. S’ke dobi prej valles dhekëngëve. Vëlla i dashur, ndalu me vetveten përnjë çast dhe pyetu: Deri kur do të vrapoj pasepsheve dhe do të lodhem pas gjërave të shëm-tuara. Sa do të jetoj në këtë botë? 60-të, 80-të,100-nd vjet, pastaj çfarë? Vdekje, jetë eamshueshme në kopshtet e begatisë ose në zjar-rin e Xhehennemit dhe ujë të nxehtë përvëlues.Vëlla, paramendo veten në çastin e vdekjes, kurdo të futesh në varr dhe kur do ta hetosherrësirën e tij, vetminë dhe ngushtësinë e tij.Përkujto dy melekët të cilët të ulin dhe të pyesin.Paramendo trupin tënd pas vdekjes, mish i copë-tuar, asht i thyer, ka humbur bukuria e trupit dheështë shndërruar ushqim për krimbat. Përkujtoatë ditë kur do të dëgjosh britmën e madhe metë cilën do të jesh i ftuar për qëndrim para All-llahut. Zemra do të dridhet nga frika, flokët do tëzbardhen, e do të dalish nga varri i pluhurosurkëmbëzbathur dhe i zhveshur. Dridhet toka, rraf-shohen kodrat, shmangen sytë prej tmerrit,hapen fletoret, brengoset i frikësuari. Ndizet zjar-ri, mëkatet i kaplojnë njerëzit, shtrihet ura, për-gatiten kamxhikët, afrohet llogaria, vështirëso-het dënimi, dëshmon libri dhe ndërpriten lid-hjet. Përkujto se sa i vogël do të jesh atë ditë, dotë jesh i vetmuar me frikën, me pikëllimin tënddhe me brengat tua, do të jesh i vetmuar memëkatët tua, do të ikësh prej fëmijëve tu, prejnënës dhe babait, bashkëshortes, prej vëllait.Atë ditë vendosen peshoret dhe përgatitenlibrat, sa rrëshqitje do të jenë të regjistruara nëato libra, sa të mangëta kanë qenë veprat tua,

KKlluubb ii ss ttuuddeenn ttoo rr

V

atë ditë do të thirrësh në mesin e krijesave. Ofilan, biri i filanit, dil para All-llahut! Do tëngritesh i vetmuar, sepse ti je ai që kërkohesh.Përkujto dobësinë tënde, frikën e madhe, drid-hjen e zemrës kur qëndron para Mbretit tëVërtetë. Qëndron para Atij prej të Cilit ishe dukeikur në këtë botë. Ai vazhdimisht të thirrte, por tinuk përgjigjeshe. Në dorën tënde e ke librin i cilika regjistruar çdo gjë, qoftë e madhe apo evogël, do ta lexosh me zë të ulët, me zemër tëthyer. Fjalët e tua janë plot frikë dhe turp, meçfarë fjalë do të përgjigjesh pyetjeve të Tij, përpasurinë që e humbe, për jetën në të cilën ekalove, të gjithë kufijtë për syrin mashtrues, përveshin me të cilin dëgjoje gjëra të ndaluara, meçfarë këmbë do të qëndrosh para All-llahut, dheme çfarë sy do të shikosh dhe me çfarë zemre dotë përgjigjesh. Çfarë do të thuash nesër kur do tëpyet: O robi Im, pse nuk më nderove, pse nuk uturpërove prej Meje, pse e harrove praninë Time,o robi Im, a mendove se Unë nuk të shoh, a nukisha Bamirës ndaj teje, a nuk t’i dhash gjithë këtobegati.

Vëlla i dashur! Përkujto këto çaste të vështiradhe këto momente të trishtueshme, atë ditënjeriu e harron shokun e vet, të dashurin e vet,nuk shpëton përpos atij që vjen me zemër tëshëndoshë.

Vëlla! Ndalu me vetveten në këtë çastvendimtar dhe dije se shkaku i krijimit tënd nëkëtë botë është adhurimi. All-llahu [subhanehuve teala] thotë: ,,Unë nuk i krijova xhinnët dhenjerëzit për tjetër pos që të më adhurojnë.”(Edh-Dharijat: 56)

Nuk je krijuar për kot, për lojë dhe për tallje.All-llahu thotë: ,,A menduat se Ne u krijuam kotdhe se nuk do të ktheheni ju te Ne?” (El-

Mu’minun: 115)Vëlla! Të drejtohem ty dhe fesë tënde, e cila i

ndalon këto gjëra të shëmtuara, i drejtohemmoralit tënd i cili qëndron larg këtyre epsheve, idrejtohem mendjes tënde e cila i refuzon këtoçmenduri, i drejtohem zemrës tënde e cila friko-hetprej këtyre gjërave shkatërruese, i drejtohemxhelozisë tënde e cila e ruan nderin e grave tëhuaja. Pra, ndihmoe veten tënde, largoe këtësatelit prej shtëpisë tënde, All-llahu [subhanehuve teala] do ta zëvëndësojë me diç më të mirë nëkëtë botë dhe botën tjetër. Vëlla, nuk i shkrovakëto shkronja dhe nuk i thashë këto fjalë vetëmnga frika për fytyrën tënde të bardhë, që mos tënxihet fytyra yte e ndritshme në Ditën e Gjykimit,që mos të bëhet errësirë në trupin tënd të butë, eqë të kaploj zjarri i Xhehennemit.

Lutja jonë e fundit është: Falënderimi i takonAll-llahut, Zotit të botërave.

KKlluubb ii ss ttuuddeenn ttoo rr

Pasi të lexoni këtë broshurë, mundësojani të tjerëve tëlexojnë të njëjtën. Dhe keni kujdes, fletushka përmbanajete kur’anore, andaj ndalohet hyrja me të në vende të

ndotura, gjegjësisht në toalet si dhe në vende tëngjashme.

Boton:Shoqata QytetareKlubi Studentor

Rr. Stiv Naumov 7 / 18Tel. ++389 (02) 32 23-654

1000, Shkup

Kthehu Kthehu te Zoti yt!te Zoti yt!