l'arte de peder

29

Upload: gara-dedizions

Post on 21-Jul-2016

237 views

Category:

Documents


2 download

DESCRIPTION

Gara d'Edizions. Colección Finestra Batalera, 2

TRANSCRIPT

Page 1: L'arte de peder
Page 2: L'arte de peder
Page 3: L'arte de peder

L'ARTE DE PEDER

Page 4: L'arte de peder
Page 5: L'arte de peder

L'ARTE DE PEDER

TRADUZIÓN DE

PASCUAL MIGUEL BALLESTÍN

DEBUXOS:

M . CARMEN MINGUIJÓN

GARA ^ ' [ D I Z I O N S

Page 6: L'arte de peder

Tetulo orixinal: L'art de peter Traduzión: Pascual Miguel Ballestín Debuxos: M. Carmen Minguijón Portalada: Postal de 1930

Primera edizión: abril, 2000 © D'a traduzión: Pascual Miguel Ballestín © D'os debuxos: M. Carmen Minguijón

© Ta ista edición, GARA D'EDIZIONS Abda. Nabarra, 8 50010 ZARAGOZA http://come.to/gara e-mail: [email protected]

I.S.B.N.: 84-8094-010-7 D. L.: Z-1095-2000

Imprentau por: INO Reproducciones Ctra.de Castellón, km 3.800 Pol. Miguel Servet - Nave 13 50013 ZARAGOZA

Imprentau en Aragón Printed in Aragón

Page 7: L'arte de peder

Ye una bergüeña, quiestos leutors, que dende que tosfotez pedos, no sepaz encara cómo lo fez y asi-rías caldría que lo fésez-A chen gosa prexinar que os pedos son iguals: o chicot como lo gran, y que, a la fin, son toz d'a mesma mena: firme erranza. Ista reflesión que güei tos n'ufro, analizada o millor posible, eba están a todas caras escudiada dica o presén, pero no porque se chuzgase endina d'estar considerada, sino más que más porque se pensaba que no caleba que teñese un método y que a o respeutibe s'iban a fer nuebos trobos. Firme entibocazión. Foter-se pedos ye un arte, y por ixo, cualque cosa útil ta la bida, como ya siñalaban Luziano, Ermoxenes, Quintiliano, etz. Ye de dar que ye más importan d'o que gosa pensar-se saber foter-se pedos d'esprés y a tiempo. Un pedo que, ta salir, ha reyalizau una esfugada no pas frutifera, tresladando a suya rasmia t'as ensundias xalapadas, a ormino causa la muerte.

5

Page 8: L'arte de peder

L'Arte de Peder

En una diarrera mortal que s'esbariza enta la suya orla, un pedo fotiu a tiempo poderba salbar a bida. A la finitiba, un pedo puede fer-se con disziplina y goyo, como tos lo feré beyer en ista obra. Por ixo, paso a dixar beyer a o publico en chene-ral as mias imbestigazions y trobos a redol d'un Arte sobre lo que garra cosa se i troba en os más ampios dizionarios: ye esclatero, no se rezenta astí ni zarrapita ni brenca ni meya -bella cosa increyible- ni sisquiera d'a nomenclatura d'iste Arte, cualos prenzipios presento yo güei a os curiosos.

6

Page 9: L'arte de peder

DEFINIZIÓN DE PEDO EN CHENERAL

O pedo, que os latinos clamaban "crepitus ven-tis", os alemans "fartzen" y os angleses "fart", ye una mistura d'aires que salen fendo rudio u, por contras, silenziosamén, y allora se dizen bufas.

Esisten, manimenos, autors de pocas luzes y mesmo prou arriscaus que plegan a dizir enzerri-naus, con fachenda y d'una traza patarieca, mesmo a penar de Calepin y toz os atros diziona-rios feitos y por fer, que o termino pedo, propia-mén dito, ye dizir, considerau en o suyo sentiu natural, sólo ye que íxe que se fa fendo rudio; y ta fablar asinas s'alazetan en un berso d'Orazio que ta la mia traza de pensar no ye prou ta amanar-nos a la ideya esauta d'o pedo:

Nam displosa sonat quantum vesica pepedi. Pos a buxiga esbota cuan s'ha pediu.

Yo mesmo m'he plegau a peder con tanto estra-paluzio que bien ese puesto rinflar una buxiga dica fer-la esbotar.

Pero, quí no albierte que en iste berso Orazio ha preso lo berbo peder en sentiu chenerico?, y que s'a-menestiba simplamén ta fer-se entender que peder-se leba un son platero y que o sabio s'amugaba sólo que a siñalar a mena de pedo que peta en salir?

Saint-Evremont, iste agradable filosofo, teneba una ideya d'o pedo firme esferién d'a suya consi-

7

Page 10: L'arte de peder

L'Arte de Peder

derazión bulgar: seguntes diziba, yera un sospiro. Un diya le diziba a la suya amada, debán d'a cuala remataba de foter-se un buen pedo:

Con o mió corazón rebutién de disgustos tan rinflada de sospiros yera l'alma que beyendo a buestra umor tan fura uno d'entre ellos no'n tenió atra que no gosar salir por a boca y esprisar o suyo sentimiento de millor traza.

Asinas que, o pedo ye, por un regular, aire zaboyau en a baxa pancha, causau, igual como dizen os médicos, por l'esbote d'una mena de morgallo tibio que una calor feble ha esfeito sin esleyir-lo; u feito, seguntes os labradors y o pue-blo, por l'emplego de bels ingrediens que fan aires u d'alimentos d'ista mesma naturaleza. Mesmo se puede definir como un rebolbín d'aire comprimiu que, querendo fuyir de cualsiquier traza, nabesa as partís internas d'o cuerpo y sale a la fin abentau cuan troba una salida, por toz cono-xida, y que a dezenzia priba nombrar.

Pero nusatros no irnos a amagar mica cosa aquí: ista espezial creyatura se manifiesta a trabiés d'o boforón, u bien por meyo d'un esclato, u sin d'él. A sabia naturaleza lo arrulla sin d'esfuerzo; sólo que más tardi se demanda l'aduya que fa 1'arte, que, de conchunta con ista mesma naturaleza, le da una naxedura cumplida, causa siempre de goyo, y a sobén mesmo de falaguera. Más que más ísto ha feito que se pueda sentir una interesán mazada:

8

Page 11: L'arte de peder

L'Arte de Peder

Ta bibir sano y d'años un camatón s'amenista ixolomar o boforón.

Pero irnos a tornar atra begata ta la nuestra definizión y contrimostremos que bi ye conforme a os postulaus más sanos y reutos d'a filosofía, ya que tiene o chenero, a materia y a esferenzia, quia nempe constat genere, materia et differentia: pri-mero porque a debandita definizión tiene todas as causas y todas as espezies; isto lo beyeremos por orden; segundo, como tamién tiene de cutio lo mesmo chenero, no esiste garra dandalo de que lo siga igualmén por a causa remota, que ye prezisa-mén íxa que fa os aires, a saber, as menas de mor-gallos y os alimentos mal dixerius.

Irnos a discutar istos puntos con os suyos ala-zez antis de fer l'analís d'as espezies.

Manifestamos, allora, que a materia d'o pedo ye calentada y bella mica amerada. Emplega-remos de camín una equibalenzia ta que a nuestra reflesión siga de raso platera.

En os países calidos no plebe garra bez y a calor que fa esbafa toda mena de fumos y bafos; por a mesma razón, en os países fredos as grani-zas cheladas priban una salida natural a istos bafos. Como, por contras, plebe muito en as rexions meyas de clima templau, os debanditos bafos se fan a sobén (como muito bien han dito Bodin, Scaliger y Cardan), si no, no cal fer que remerar as boiras baxas y fenomenos parellanos que se fan en istas zonas.

9

Page 12: L'arte de peder
Page 13: L'arte de peder
Page 14: L'arte de peder

L'Arte de Peder

D'a mesma traza, cuan a calor feita por a dixestión ye masiada, no sólo que son esmicazaus y esfeitos os alimentos d'una traza biolenta, sino que tamién son esleyidas y consumidas todas as bapors, cosa que o fredo no poderba fer -d'una traza percutidera tamién beyemos cómo un axén contrario preboca o mesmo resultau- ya que o mesmo priba la formazión de garra mena de bafo. Lo contrario alcurre cuan a calorina ye dulza y no guaire fuerte -como en as zonas de clima templau-. A suya febleza le priba cozer perfeutamén os min-chare: sólo los esliye que una miqueta; o morgallo d'o bentriclo y d'os bodiellos pueden fer esbulli-gar un buen comezón d'aires que plegan a estar más enerxicos en proporzión a la capazidá de fer aires d'as sustanzias minchadas, as cualas, cala-monadas por una calor meyocre, fan un rebolizio de bafos muito pretos. Se'n puede parar cuenta esclateramén contimparando a primabera y l'a-güerro con l'estiu y l'ibierno, y entendendo de raso l'arte d'a destilazión d'un fuego u d'una calor meyocres.

12

Page 15: L'arte de peder

AS ESFERENZIAS D'O PEDO, MÁS QUE MÁS Ü'O PEDO Y O REGLOTE, Y CONTRIMUESTRA ESTRALIADERA

D'A DEFINIZIÓN DE PEDO

Ébanos cuaternau enantes que o pedo sale por o boforón. Ye isto lo que lo fa esferién d'o reglóte. Iste zaguer, anque formau d'a mesma materia, se produz en l'estamaco y s'esmuye enta lo alto por lo amanau d'a salida, por a durizia y reziura d'a pan-cha u por atros entrepuzes que no le premiten emplegar os biers baxos. Seguntes as nuestras for-malidaz y regles sozials, o reglóte ye parellano a o pedo, anque, seguntes atros, o primero ye mesmo más odioso que o pedo. Pero, ¿no ye berdá que se podio beyer mesmo en a Corte de Loís o Gran a un embaxador forano, en o preto d'a esplendor y a mannifizenzia que teneba debán d'os suyos güellos xorrontaus iste augusto rei, foter un reglóte d'os más furos y asegurar que, en o suyo país, o reglóte yera parti d'as riunions d'a chen más noble y fina, igual como la que astí bi eba? No podemos estra-liar o tema metendo uno por denzima de l'atro; que 1'aire salga por alto u por abaxo rai, y no cal tener garra escruplo en pensar asinas.

A o respeutibe, leyemos en Furetiére, tomo II, d'o suyo Dictionnaire Universal que, en o condau de Suffolck, caleba que un basallo se fotese, debán d'o rei, toz os diyas de Nabidá, un blinco, un reglóte y un pedo.

Pero no cal incluyir o reglóte en a mena d'aires 13

Page 16: L'arte de peder

L'Arte de Peder

propios d'os torzons, ni en íxos que fan o mormos-tío u l'arte d'a betriloquía, que, sin dembargo, son aires d'o mesmo chenero, pero que dimpués de retombar en o bodiellamen, tardan en salir y son igual como lo prelogo d'una comeya u os manda-lexers d'una tronada que s'amana. A las siñoras que se pretan de rezio a zentura les gosan alcurrir istos fenomenos; seguntes Fernel, os bodiellos, que os médicos claman coecum, fan tantos aires y son tan floxos, que os aires que bi ha drento no fan mica baralla en o forato d'o bientre, igual como tampó no en as espelungas d'as suyas montañas d'Eolia: asinas que se poderba, marchando en a mesma endrezera, prenzipiar un larguizo biache sobre a mar u fer chirar os aspos d'os molins d'aire.

Ta rematar a preba completa d'a nuestra defi-nizión, no mos cal que cuaternar aquí a causa zaguera d'o pedo, que ye, d'un costau, a salú d'o cuerpo deseyada por a naturaleza, y d'unatro un goyo y un plazer precurau por l'arte. Ta estudiar os efeutos cal beyer o capetulo que les n'adedica-mos. Entremistanto dizimos que no almitimos pas, y que refusamos toda fin que baiga en contras a o buen gusto y a la salú; por ixo, garra abuso puede tener un puesto dinno en nombre d'as fins razonables y plazenteras.

14

Page 17: L'arte de peder

MENAS DE PEDO

Dimpués d'aber analizau a naturaleza y causa d'o pedo, ye de dar que triguemos o pedo segun-tes as suyas menas y faigamos un analís d'as suyas esferiens espezies, ta definir-las de camín seguntes as suyas afeuzions. PROBLEMA

Se i presenta una custión: astí bi ye. Cómo cal fer-se una triga chusta d'o pedo?

Qui se faiga ixa pregunta ye un incrédulo. Fa falta midir-lo de bella traza espezial?, y, si ye asi-nas, con qué mida?

Car quod sunt eadem uní tertio, sunt eadem inter se. Istas mesmas cosas esisten ta una terzera parti, istas mesmas cosas esisten entre sí.

No pas, y astí tenemos a soluzión que ha alpor-tau un quimico sobrebueno; garra cosa más fázil y natural.

Finque -diz- a nariz en o boforón, prebando de que o güeso lo trestalle en dos partis iguals; dende allora, as buestras narizes estarán os platos d'a balanza. Si se siente pesadez calibrando lo pedo que fa la suya salida, estará siñal de que caldrá midir-lo en garriadas; si ye duro, en quilos; si ye liquido, en pichellas; si risulta granuloso, en chun-tas, etz., pero si busté lo chuzga masiau chicot ta

15

Page 18: L'arte de peder

L'Arte de Peder

reyalizar a esperenzia, faiga igual como os Sofladors de Beire; sofle en o molde lo que l'aga-ne, ye dizir, dica que aiga alquiriu un bolumen tal-cual. PERO IMOS A FABLAR SERIOSAMÉN

Os manuals de gramatica troxan as letras en consonans y bocals; istas midas sólo tratan d'a materia d'una traza superfizial y ordinaria: pero nusatros, que queremos fer-la sentir y que faiga goyo como ye, troxamos os pedos en Bocals, Mutos y Estrapaluzios.

Os pedos bocals son clamaus, de traza natural, petardos, por as esferiens menas de sonius trami-tosos que fan, como si a baxa pancha estase rebu-tién de petardos. Cal mirar-se en iste caso a Willichins Jodochus, en a suya tesis referén a o petardo.

O petardo ye un esclato rudioso naxiu por bapors xutas, aspras.

Puede estar gran u chicot, seguntes a bariedá d'as suyas causas u as suyas zercustanzias.

O gran petardo ye pleni-bocal, u bocal de raso; a o chicot se le diz semi-bocal. SOBRE O PLENI-BOCAL U GRAN PEDO

O gran pedo-petardo, u pedo pleni-bocal, esplanica a trabiés d'un firme rudio, no sólo que por o calibre ampio y espazioso que lo produz, como lo d'os labradors, sino antimás por o buen comezón d'aires orixinaus por minchar buen recau de birolla flatolenca, u por a meyocridá d'a

16

Page 19: L'arte de peder

L'Arte de Peder

calor natural d'o bentriclo y o bodiellamen. Se puede contimparar iste sobrebuén pedo a l'esclato d'os cañons de grans obuses. L'alegoría d'os true-nos, ditada por Aristófanes, no mos ne dará que una floxa idexa d'a custión; no ye palpiable como a d'os cañons, ye dizir, como un esclato feito ta esbotar paretons u petar un batallón entero, u ta dar a biemplegada a bel presonache importán que besita la ziudá, etz.

OXEZIONS D'OS ALBERSARIOS D'O PEDO

No ye por o son por o que o pedo mos ofende, dizen, si sólo estase que por ixo, por un impromp-tus armonioso, no mos disgustarba, por contras, mos ferba goyo; pero disgraziadamén siempre ba siguiu d'una pudor que ye parti d'a suya esenzia; ye isto lo que estorba o nuestro fato y ye por ixo por o que ye culpable. Ye platero que o pedo esparde chislas pudiens que mos fan fer caras; a sobén ye tan traizionero que mos fote trucazos no pas asperaus, por estar atacaus por un enemigo con sordina; a ormino, dimpués d'un rudio xuto, se fa siguir d'os más bergoñosos satelites y no bi ha nunca garra dandalo d 'o suyo fíerizo taute.

RESPUESTA

Ye conoxer mal a esenzia d'o pedo fer-lo pasar por tan creminals manipolazions y chuzgar-lo cul-pable de tantas fozinadas. O berdadero pedo no fa mica ulor, u ísta ye tan radida que no tiene prou rasmia ta nabesar l'espazio que desepara la suya puerta con a nariz d'os presens. A parabra latina crepitus, que esprisa o pedo, no sinnifica que un

17

Page 20: L'arte de peder

L'Arte de Peder

rudio sin d'ulor; pero que muitas begatas se trafu-ca con atras dos bentosidaz creminals, una d'as cualas estorba o fato y se clama por un regular flato u, tamién, pedo muto u pedo femenino. L'atra fa l'espeutaclo encara más refusable, se le diz pedo preto u pedo de piquero. Iste ye o falso prenzipio sobre o que s'alazetan os enemigos d'o pedo; pero ya emos dito a esferenzia, amostrando que o berdadero pedo ye pincho contimparau con os dos monstros d'os cualos rematamos de fer una definizión cheneral.

Tot l'aire cobau en o cuerpo y que dimpués d'aber estau repretau, s'esmuye, se diz bentosidá; con isto podemos dizir que o pedo limpio, igual como lo flato y o pedo de piquero, conziden en o chenero: pero lo tiempo que bi son drento d'o cuerpo, a mayor u menor fazilidá que troban ta esmuyir-sen, ye a suya esferenzia, y los fa de raso distintos. O pedo limpio, dimpués d'aber estau feito en o cuerpo, nabesa sin de trepuzes as esfe-rens partis internas que i troba y, a la fin, sale con más u menos rudio. O pedo preto u de piquero, dimpués d'aber prebau muitas begatas d'esmuyir-se-ie, troba os mesmos entrepuzes, torna a nabe-sar o mesmo camín, nabesa os mesmos espazios, se calienta y se carga de esferiens miquetas de materia graxa que ranea d'as paretes d'os bodie-llos cuan pasa; asinas, afogau con o peso suyo, remata por acubillar-se en o cobaxo d'a rexión, estando allora enrunau d'una materia masiau flu-yida; antimás, iste mesmo fluyiu no asperaba atra cosa que cualsiquier mobimiento ta salir-ie; s'es-

18

Page 21: L'arte de peder

L'Arte de Peder

parramica a la fin sin guaire rudio y esparde tamién tot lo que portia sobre as suyas costiellas.

O flato, feito tamién y repretau en o pasache, fa o mesmo camín que o pedo de piquero: se calien-ta d'a mesma traza, se carga en o recorriu de par-tis graxas y remata por demandar salida en os paí-ses baxos, pero con ista esferenzia, que trobando un terreno xuto y árido, no'n alquiere de nuebas carauteristicas y, cargau sólo que con lo rancau en as paretes d'os bodiellos, se dixa cayer sin mica rudio y mos da dimpués d'esparramicar-se ixo que estorba más a o fato. Ye a bufa.

Y agora, dimpués d'aber respondiu a las oxe-zions d'os albersarios d'o pedo, irnos a tornar a prener as nuestras menas de pedo.

U istos pedos son parellanos a os cañons, etz., u a os truenos d'Aristófanes, u a lo que se quiera. Siga como siga, se trestallan en simples y com-puestos.

Os pedos simples se fan d'un truco firme, único y curto. Priapo los contimpara, como ya emos cuaternau d'antis, a botos esbotaus.

Displosa sonat quantum vesica. A buxiga sona lo que pede. Se fan cuan a materia ye abundán y feita de

partis omoxenias, y antimás a fresella por an sur-ten ye prou ampia y ubierta u, tamién, cuan a pre-sona que los empenta ye zereña y, fendo a faina d'un mortero, los fa salir escopetiaus nomás que una graniza pretada d'a suya fortal pancha.

19

Page 22: L'arte de peder

L'Arte de Peder

Os pedos compuestos surten con esferiens empentons, truco dezaga de truco: parellanos a airazes continos que ban unos dezaga d'atros igual como quinze u bente tiros cuasi de bez. Los claman Mecos u Tartamecos, y beluns tienen esclatero que una presona fortal y zereña puede fer salir-ne una bentena igual como si estase una forca d'allos.

20

Page 23: L'arte de peder

RAZÓN FESICA D'O BUEN SENTIU U L'ANALÍS D'O PEDO TARTAMECO

O pedo ye meco cuan o forato ye ampio, a materia abundán feita de partís desiguals, mezcla-das de bez de partidas caliens y tibias, fredas y pretas; u tamién cuan a materia biene de puestos esferiens y ye aforzada a ficar-se en esferiens par-tís d'os bodiellos.

Cuan no puede estar quitada sólo que d'una fuen, ni quedar en as mesmas zelulas d'os bodie-llos, ni estar arrullada de sólo que un empentón ye, allora, empentada a esmuyir-se esclateramén a empentons bariaus y desiguals, dica que no'n queda más, dica o zaguer sospiro. Ye por ixo por o que o soniu que en surte s'escuita a empentons inregulars, y en que se'n pare cuenta, se sentirá como una carrada parellana a o fablar d'un tarta-meco, como pa pa pax, pa pa pa pax, pa pa pa pa pax, etz. Isto ye por os esferiens empentons rítmi-cos y asinas a materia sale bitoriosa d'a naturaleza.

No bi ha cosa más goyosa que o mecanismo d'os pedos tartamecos, y ye o boforón en ixe inte qui tiene muitas obligazions:

Io En primeras, cal que siga prou ampio y redólau d'un esfínter zereño y lastico.

2o En cal prou cantidá de materia omoxenia ta fer un primer pedo simple.

3o Dimpués d'o primer esclato, cuan o boforón

21

Page 24: L'arte de peder

L'Arte de Peder

prenzipia a zarrar-se atra begata sin fer-lo de raso, cal que a materia siga más fuerte que a naturale-za, que ista no pueda empentar-la ta retirar-se y rematar en un orgasmo por a fortal rescaldadura.

4o Que o boforón se zarre una miqueta y s'ubra unatra begata, repitindo-se iste mobimiento, ta barallar con a naturaleza, que siempre preba de forachitar a materia y d'esleyir-la.

5o En zagueras, que retienga, si en cal, a resta d'os aires ta soltar-los con atra enchaquia más comoda. Se puede ficar aquí 1'epigrama de Marzial, lib. XII, an diz: pedit deciesque vicies-que, pediu diez y bente begatas, etz. Bi tornare-mos en atro inte.

Ye esclatero que son istos pedos tartamecos d'os que fabla Orazio cuan nombra a Priapo.

Diz que bel diya, iste dios inzebil y sin de modos se fotió un terrible pedo que xorrontó a una zarracatralla de bruxons que bi yeran fendo esconchuros zerqueta d'él. A berdá ye que, si iste pedo sólo ese estau que simple, os bruxons no s'e-sen xorrontau y no esen albandonau os suyos tre-ballos maxicos ni os suyos esconchuros ta acubi-llar-se escopetiaus en l'aldeya; cuasi de seguras que Priapo prenzipió por foter-se un pedo simple con esclato, igual como si fese esbotar una buxiga de tanto rinflar-la; pero iste esclato estió siguiu d'un pedo meco, y por denzima d'íste amuntó unatro encara más fantestico que fazió que a zeri-na emplise os corazons d'os ya xorrontaus bru-xons, que s'en esmuyoron aterrorizaus. Orazio

22

Page 25: L'arte de peder

L'Arte de Peder

no'n diz más, pero ye platero que no ha quiesto embolicar-se con esplicazions no pas alazetals d'o suyo rilato, parando cuenta antimás de que de seguras belún ya lo saberba. Ista curta zita mos ha parexiu consellable, y sernos d'alcuerdo en que sólo que a os que no tienen garra ideya de fesica les parixerá difízil y fosca; no adibiremos pas a lo dito ni zarrapita, ni brenca, ni meya.

23

Page 26: L'arte de peder
Page 27: L'arte de peder

DISGRAZIAS Y AZIDENS FEITOS POR OS PEDOS TARTAMECOS. ISTORIA D'UN PEDO QUE FAZIÓ

FUYIR A O DLAPLE Y LO TORNÓ BARRENAU DE RASO. CASAS LIBERADAS DE DIAPLES POR OS

PEDOS TARTAMECOS. RAZONS Y ASIOMAS.

Anque ye platero que o pedo tartameco ye más terrible que o trueno, tamién en ye que os suyos granizos efeutos han malmeso a muitas presonas, ha tornau xordos a beluns y aglariaus a belatros. Tamién ye esclatero que un pedo tartameco, si no plega a fulminar, puede no sólo que fer toz os estra-paluzios que pueda fer un trueno, sino mesmo aco-tolar a chens febles, que no tiengan guaire rasmia y tiengan prechuizios. Dizimos isto por os ingrediens de que ye feito y por replecar de raso lo fenomeno de Taire, que, liberau, trestuca d'ixa traza esgarga-llando colunnas d'aire ta l'esterior, que puede esfe-rrar, allerar y acotolar d'un truco as berras más deli-cadas d'o zelebro, prebocar un chiro rapedo d'a capeza, fer-la chirar sobre os güembros igual como una noria, crebantar a 1'altaría d'a setena bertebra l'esquinazo y prebocar a muerte.

Tot ixo biene de l'emplego desaxerau de raba-netas, ñapos, allos, bisaltos, fabas y en cheneral de toz os atros minchars bentosos conoxius por as suyas malinnas bertuz y que son os responsables d'os sonius platers, curtos y siguius que s'escuitan en surtir o pedo. Cuántos pollos rabentaus drento

25

Page 28: L'arte de peder
Page 29: L'arte de peder

Soi un cuerpo imbeyible, que en parti baxa foi o mió ser, y no goso fer conoxer, ni lo que soi ni de dó biengo. Ta esmuyir-me emplego estruzia; y me torno en fembra traidora, de rudioso masto, a dama silenziosa.