13

7B

iogr

amy

Paweł Brożyński – historyk i krytyk sztuki, prezes Fundacji SPLOT. Studiował

historię sztuki w Krakowie i w Wiedniu, a także filozofię. Obecnie doktorant

w Instytucie Historii Sztuki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Współtwórca Projek-

tu Miejskiego (2009–2010) oraz projektów Art Training (2011) i dyscypliny/sztuki

(2009–2012).

Stanisław Czekalski – historyk sztuki, pracownik Instytutu Historii Sztuki

i profesor Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Zajmuje się przede

wszystkim teorią i metodologią historii sztuki. Autor książek Fotomontaż polski

okresu dwudziestolecia międzywojennego (2000) oraz jednej z najważniejszych

książek w polskiej historii sztuki ostatnich lat Intertekstualność i malarstwo.

Problemy badań nad związkami międzyobrazowymi (2006), w której rozważa

i poddaje krytycznej analizie najważniejsze teorie związków pomiędzy obra-

zami. Stypendysta Central European University Karlovej w Pradze oraz Getty

Summer Institute in Visual and Cultural Studies.

Roman Dziadkiewicz – artysta interdyscyplinarny i multisensualny. Absolwent

Wydziału Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (1997). Na Wydziale

Rzeźby tej samej uczelni obronił doktorat pod tytułem Studium błota (2011). Jego

działania oscylują pomiędzy trzema wymiarami: wizualnym, językowym i perfor-

matywnym. Interesuje się uwikłaniem osób i sytuacji w konteksty kulturowe, spo-

łeczne i polityczne. W ostatnich latach opracowuje przede wszystkim długotermi-

nowe studia artystyczno-badawcze, zacierające granice pomiędzy nauką i sztuką.

Małgorzata Jędrzejczyk – doktorantka historii sztuki Uniwersytetu Jagielloń-

skiego (2010), studiowała również na Universität Wien. W ramach Stipendium

der Stipendienstiftung der Republik Österreich realizowała w Wiedniu półrocz-

ny projekt badawczy (2008–2009). Wiceprezeska Fundacji SPLOT, animatorka

kultury, tłumaczka. Zajmuje się też edukacją kulturalną (współpraca z Między-

narodowym Centrum Kultury w Krakowie).

Tomasz Kozak – artysta wizualny, eseista, teoretyk sztuki. Ukończył malarstwo

oraz zrobił aneks z filmu animowanego na warszawskiej Akademii Sztuk Pięk-

nych (1997). Tworzy grafiki, murale, instalacje, filmy found footage i animacje.

Autor projektów wideo takich jak Klasztor Inversus (2003), Zmurzynienie. Eksu-

macja pewnej metafory (2006) czy Lekcja Lucyferyczna (2007). Obronił doktorat

zatytułowany Mitologia romantyczna pod powierzchnią kulturowej kliszy. Analiza

własnych eksperymentów z filmem found footage (2008). Nakładem wydawnictwa

40 000 malarzy ukazała się antologia jego tekstów oraz rozmowa rzeka pt. Wy-

tępić te wszystkie bestie? (2010). Związany z galerią lokal_30 i kwartalnikiem fi-

13

8o

bra

z/ci

ało o

braz/ciałoB

iogr

amy lozoficznym „Kronos”. Pracuje w Instytucie Sztuk Pięknych Uniwersytetu Marii

Curie-Skłodowskiej w Lublinie.

Stefan Neuner – historyk sztuki, asystent w Instytucie Historii Sztuki na Univer-

sität Zürich oraz współpracownik Institut für Theorie na Zürcher Hochschule

der Künste. Zajmuje się teorią obrazu w sztuce amerykańskiej po roku 1945

oraz związkami sztuki i teorii politycznych. Wybitny badacz twórczości Jaspera

Johnsa. Autor książki Maskierung der Malerei. Jasper Johns nach Willem de Kooning

(2008) i współredaktor tomu Was aus dem Bild fällt. Figuren des Details in Kunst

und Literatur (2007). Stypendysta Internationales Forschungszentrum Kultur-

wissenschaften w Wiedniu oraz Instytutu Maxa Plancka we Florencji.

Wolfram Pichler – historyk sztuki, filozof. Studiował również archeologię

i matematykę. Wykładowca Universität Wien. Jego zainteresowania badawcze

oscylują wokół teorii obrazu oraz teorii i historii rysunku. W swoim podejściu

badawczym łączy humanistykę z naukami ścisłymi. Rozprawę doktorską po-

święcił problemowi zanikania iluzjonizmu w obrazach Caravaggia i Goi. Współ-

redaktor książek Was aus dem Bild fällt. Figuren des Details in Kunst und Literatur

(2007), Topologie. Falten, Knoten, Netze, Stülpungen in Kunst und Theorie (2009)

oraz Öffnungen: zur Theorie und Geschichte der Zeichnung (2009). Stypendysta

Max-Planck-Institut oraz Harvard University.

Josef Vojvodík – komparatysta, slawista, historyk sztuki. Profesor Universi-

ty Karlovej w Pradze, wykładał także w Monachium i Salzburgu. Specjalizuje się

w teorii literatury oraz sztuk wizualnych. Ekspert od czeskiej awangardy i surre-

alizmu okresu międzywojennego oraz powojennego. Jego najważniejsze książ-

ki to Symbolismus im Spannungsfeld zwischen ästhetischer und eschatologischer Exi-

stenz. Motivische Semantik im lyrischen Werk von Otokar Březina (1998), Imagines

corporis. Tělo v české moderně a avantgardě (2006), Povrch, skrytost, ambivalence.

Manýrismus, baroko a (česká) avantgarda (2008). Obecnie pracuje nad projektem

dotyczącym formuł patosu w czeskiej kulturze XX wieku.

Gabriele Werner – historyczka sztuki, politolożka, filozofka. Wykładała na

Humboldt-Universität Berlin, Hochschule der Künste Berlin, Universität für An-

gewandte Kunst Wien i Universität Wien. Obecnie związana z Weißensee Kun-

sthochschule Berlin. Zajmuje się znaczeniem teorii feministycznych dla teorii

obrazu, bada także rolę „politycznego” w dyskursie obrazu. Autorka książki Ma-

thematik im Surrealismus. Man Ray, Max Ernst, Dorothea Tanning (2002). Stypen-

dystka Förderprogramm Frauenforschung der Senatsverwaltung für Arbeit, Be-

rufliche Bildung und Fraue oraz Max-Planck-Institut für Wissenschaftsgeschich-

te w Berlinie.