pc64 bdnc64 - punjabi library · aate dian chirian shiv kumar batalvi 6if pc64 bdnc64 b]\ ?dway...

68
Aate Dian Chirian Shiv Kumar Batalvi ਆਟੇ ਦੀਆਂ ਚਿੜੀਆਂ ਚਿਵ ਕੁਮਾਰ ਬਟਾਲਵੀ ਆਟੇ ਦੀਆਂ ਚਿੜੀਆਂ ਚਾਨਣੀ ਰਾਤ 'ੱ ਤੀ ਇਕ ਪਹਾੜੀ ਬਸਤੀ ਕਸਮ ਤੇਰੀ ਮੇਰੇ ਦੋਸਤ ਬੜੀ ਪਆਰੀ ਹੈ ਉਹ ਵੇਖ ! ਦੋ ਦੂਰ ਪਹਾੜ ਵੱ ਲੇ ਪਿ ਬਾਲ-ਪਵਧਵਾ ਪਕਸੇ ਕਾਮ-ਮੱ ਤੀ ਨĂ ਨਜ਼ਰ ਬਚਾ ਕੇ ਆਪਣੀ ਨਜ਼ਰ ਦੀ ਆਹਟ ਤਂ ਡਰਦੀ ਡਰਦੀ ਨĂ ਪਹੱ ਕ ਉਭਾਰੀ ਹੈ ਉਨਹ 'ਵੇਖ ਜ਼ਰਾ ਅਟਕੀ ਹੋਈ ਪਚੱ ਟੀ ਬਦਲੀ ਪਿ ਤਾਜ਼ੀ ਨਾਗ ਨĂ ੰਿ ਉਤਾਰੀ ਹੈ ਪਿ ਕਾਲਾ-ਹਾਰੀ ਦੀ ਹਬਸ਼ਣ ਨĂ ਪਚੱ ਟੀ ਚਾਦਰ ਦੀ ੰਬ ਮਾਰੀ ਹੈ ਤੂ ਸਣ ਸਹੀ : ੰਦ ਹਵਾਵ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਪਕੰ ਨੀ ਪਮੱ ਠੀ ਤੇ ਪਨਆਰੀ ਹੈ ਿਕਣ ਪਜ਼ੱ ਦੀ ਪਕਸੇ ਪਨਆਣੇ ਨĂ ਕੇ ੱ ਸੇ ਦੇ ਪਵਚ ਸਣੇ ਚੂਰੀ ਕਂਹ ਦੀ ਕੌਲੀ ਵਗਾਹ ਕੇ ਮਾਰੀ ਹੈ ੱ ਤੀ ਇਹ ਪਹਾੜੀ ਬਸਤੀ ਕਸਮ ਤੇਰੀ ਮੇਰੇ ਦੋਸਤ, ਬੜੀ ਪਆਰੀ ਹੈ ਮਂ ਨਹ ਚਾਹ ੰ ਦਾ ਪਕ ਤੂ ਦਖੀ ਹੋਵਂ

Upload: others

Post on 28-Sep-2020

1 views

Category:

Documents


0 download

TRANSCRIPT

Page 1: Pc64 bDnc64 - Punjabi Library · Aate Dian Chirian Shiv Kumar Batalvi 6If Pc64 bDnc64 b]\ ?dWaY UIaZ\c 6If Pc64 bDnc64 DaRMc YaN D ^dÊNc 7? S_anc U^Nc ?^W NfYc WfYf Ph^N Unc bS6Yc

Aate Dian Chirian Shiv Kumar Batalvi

ਆਟ ਦੀਆ ਚਿੜੀਆ ਚਿਵ ਕਮਾਰ ਬਟਾਲਵੀ

ਆਟ ਦੀਆ ਚਿੜੀਆ

ਚਾਨਣੀ ਰਾਤ ਚ

ਸ ਤੀ ਇਕ ਪਹਾੜੀ ਬਸਤੀ ਕਸਮ ਤਰੀ ਮਰ ਦਸਤ ਬੜੀ ਪਪਆਰੀ ਹ

ਉਹ ਵਖ ਤ ਦ ਦਰ ਪਹਾੜ ਵਲ

ਪਿ ਬਾਲ-ਪਵਧਵਾ ਪਕਸ ਕਾਮ-ਮਤੀ ਨ

ਨਜ਼ਰ ਬਚਾ ਕ ਆਪਣੀ ਨਜ਼ਰ ਦੀ ਆਹਟ ਤ

ਡਰਦੀ ਡਰਦੀ ਨ ਪਹਕ ਉਭਾਰੀ ਹ

ਉਨਹ ਚ ਵਖ ਜ਼ਰਾ ਅਟਕੀ ਹਈ ਪਚਟੀ ਬਦਲੀ ਪਿ ਤਾਜ਼ੀ ਨਾਗ ਨ ਕ ਿ ਉਤਾਰੀ ਹ

ਪਿ ਕਾਲਾ-ਹਾਰੀ ਦੀ ਹਬਸ਼ਣ ਨ

ਪਚਟੀ ਚਾਦਰ ਦੀ ਝ ਬ ਮਾਰੀ ਹ

ਤ ਸ ਣ ਤ ਸਹੀ ਤ ਦ ਹਵਾਵ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਪਕਨੀ ਪਮਠੀ ਤ ਪਨਆਰੀ ਹ

ਿੀਕਣ ਪਜ਼ਦੀ ਪਕਸ ਪਨਆਣ ਨ

ਆ ਕ ਗ਼ ਸ ਦ ਪਵਚ ਸਣ ਚਰੀ ਕਹ ਦੀ ਕਲੀ ਵਗਾਹ ਕ ਮਾਰੀ ਹ

ਸ ਤੀ ਇਹ ਪਹਾੜੀ ਬਸਤੀ ਕਸਮ ਤਰੀ ਮਰ ਦਸਤ ਬੜੀ ਪਪਆਰੀ ਹ

ਮ ਨਹ ਚਾਹ ਦਾ ਪਕ ਤ ਦ ਖੀ ਹਵ

ਮ ਨਹ ਚਾਹ ਦਾ ਪਕ ਮ ਦ ਖੀ ਹਵ ਬੀਤ ਵਪਰਹਆ ਦੀ ਲਾਸ਼ ਦ ਮਹ ਤ

ਚ ਕ ਯਾਦ ਦਾ ਰਸ਼ਮੀ ਕਫ਼ਨ

ਮ ਨਹ ਚਾਹ ਦਾ ਭਪਵਖ ਪਵਚ ਰਵ ਮ ਤ ਚਾਹ ਦ ਪਦਲ ਦੀ ਗਿੀ ਚ

ਗ਼ਮ ਦਾ ਕਰੜ ਰਹ ਛਪਣਆ ਮ ਤ ਚਾਹ ਦ ਮਾਹਲ ਰਹ ਬਪਣਆ

ਸਾਡੀ ਪਮਲਣੀ ਦੀ ਸਨ-ਬੜੀ ਤ

ਖ਼ ਸ਼ੀ ਦਾ ਬਾਦਬ ਰਹ ਤਪਣਆ ਮ ਤ ਚਾਹ ਦ ਪਕ ਬਦਲੀਆ ਫੜੀਏ

ਘ ਟ ਚਾਨਣ ਦਾ ਸੀਤ ਪੀ ਮਰੀਏ

ਤੜਾਗੀ ਉਫ਼ਕ ਦੀ ਪਾਈ ਿ ਅਰਸ਼ ਨ

ਉਹਦ ਚ ਤਾਪਰਆ ਦ ਨਗ ਿੜੀਏ

ਟ ਰੀ ਿਦੀ ਹਵਾ ਹ ਦਸ਼ ਪਿਹੜ ਦਸ਼ ਓਸ ਨ ਟ ਰ ਚਲੀਏ

ਪਦਲ ਹ ਚਾਹ ਦਾ ਪਕਤ ਵੀ ਨਾ ਖੜਹੀਏ

ਬੀੜ ਪਬਰਹ ਦੀ ਅਪਤ ਪਪਵਤਰ ਦਾ ਮ ਤ ਚਾਹ ਦ ਪਕ ਪਾਠ ਨਾ ਧਰੀਏ

ਮ ਤ ਚਾਹ ਦ ਪਕ ਵਾਕ ਨਾ ਲਵੀਏ

ਰਾਤ ਸਾਰੀ ਹਰਾਮ ਨਾ ਕਰੀਏ

ਪਰ ਤ ਹਾਲ ਵੀ ਯਾਰ ਪਜ਼ਦ ਕਰਦ ਤ ਮਰੀ ਦਸਤੀ ਦਾ ਦਮ ਭਰਦ ਤ ਸਚੀ ਕਪਹਣ ਤ ਪਰ ਬਹ ਤ ਡਰਦ ਹ ਨਫ਼ਰਤ ਪਿਪਦਆ ਦ ਨਾਲ ਮਨ

ਮ ਮਇਆ ਨ ਅਿ ਵੀ ਪਪਆਰ ਕਰਦ

ਬੜਾ ਲਭੀ ਹ ਰਹ ਦਾ ਬਾਣੀਆ ਮਰਾ ਇਹਦ ਲਈ ਹਪਕਆ ਦਾ ਵਣਿ ਕਰਦ

ਇਹਦ ਲਈ ਭਾਲਦਾ ਹ ਰਜ਼ ਹਰ ਪਕ ਛਨਾ ਕਾਮ ਦਾ ਮ ਰਜ਼ ਭਰਦ ਮ ਲਭਦ ਮਪਹਕ ਕਲੀਆ ਕਚੀਆ ਦੀ ਤ ਭਰਾ ਹਣ ਤ ਵੀ ਨਾਲ ਡਰਦ

ਬੜ ਸ਼ਰਮ ਦੀ ਹ ਗਲ ਯਾਰਾ ਪਕ ਸਚ ਦੀ ਿੀਭ ਤ ਅਗਾਰ ਧਰਦ ਉਮਰ ਨ ਪੀਣ ਲਈ ਤਜ਼ਾਬ ਦਦ ਤ ਨਾਲ ਮਸ਼ਕਰੀ ਸਪਮਆ ਨ ਕਰਦ

ਮ ਚਾਹ ਦ ਅਕ ਵੀ ਹ ਦਾ ਚਬਲੀ ਮ ਥਹਰ ਦਾ ਮਰਆ ਨਾਮ ਧਰਦ ਹਕੀਕਤ ਨਾਲ ਰਿ ਕ ਵਰ ਕਰਦ ਸਦਾ ਹੀ ਝਠ ਦਾ ਵੀ ਇਹਤਰਾਮ ਕਰਦ ਹ ਤਈਏ ਤਾਪ ਵਾਕਣ ਇਸ਼ਕ ਮਰਾ ਿਦ ਵੀ ਵਕਤ ਲਗਾ ਆਣ ਚੜਹਦਾ

ਜ਼ਰਾ ਤ ਨੀਝ ਨਣ ਮਾਰ ਮਰ

ਰਸਤੀ ਛਪਲਆ ਿ ਖਾ ਲਏ ਨ

ਇਹ ਮਰ ਪਝਮਣ ਦੀ ਸ ਬਕ ਟਾਹਣੀ ਪਕ ਪਹਝ ਆਲਹਣ ਸ ਪਾ ਲਏ ਨ

ਮਰ ਸਾਹ ਚ ਬਦਬ ਪਸਗਰਟ ਦੀ ਤ ਮਸਲ ਹਪਕਆ ਤ ਲਾ ਲਏ ਨ

ਵਧੀ ਦਾੜਹੀ ਇਹ ਮਰੀ ਸ਼ਾਮ ਰਗ ਦੀ ਪਿਦਹ ਪਵਚ ਵਾਲ ਦਧੀ ਆ ਗਏ ਨ

ਸਮ ਦੀ ਧੜ ਨ ਰਗ ਖਾ ਲਏ ਨ

ਸਮ ਦ ਪਰ ਨ ਨਹ ਮਚ ਆਉਣੀ ਜ਼ਮਾਨ ਵਾਹ ਲਖ ਲਾ ਲਏ ਨ

ਵ ਮਪਹਗ ਪਪਨਆ ਤ ਪਲ ਹਜ਼ਾਰ ਮ ਹਬਤ ਦੀ ਵ ਝਠੀ ਚੀਲਹ ਕਾਮਣ

ਮਰ ਹਥ ਚ ਖਹ ਕ ਖਾ ਲਏ ਨ ਹ ਪਡਗੀ ਖਭੜੀ ਇਕ ਅਿ ਤ ਸੀਸ ਤ

ਤ ਆਨ ਪਤਤਲੀਆ ਪਰਤਾ ਲਏ ਨ ਉਹ ਟ ਰਦ ਚਨ ਦ ਵਲ ਮਾਰ ਝਾਤੀ ਹ ਦਾਗ਼-ਦਾਗ਼ ਹਈ ਪਿਸਦੀ ਛਾਤੀ ਪਕਸ ਗਤਮ ਪਰਸ਼ੀ ਦੀ ਨਾਰ ਖ਼ਾਤਰ

ਨ ਕਪਹਦ ਏਸ ਦੀ ਸੀ ਲਅ ਗਵਾਚੀ ਸੀ ਅਖਰ ਕ ਨ ਦ ਤ ਕਾਮ ਪਪਹਲ ਹ ਪਵਗਾਸੀ ਕਾਮ ਚ ਹਰ ਇਕ ਹਯਾਤੀ ਮ ਮਨਦ ਕਾਮ ਡਾਢਾ ਹੀ ਬਲੀ ਹ

ਿ ਇਸ ਪਵਚ ਚਤਨਾ ਵੀ ਹਏ ਬਾਕੀ

ਮਰੀ ਮਪਹਬਬ ਨ ਤ ਿਾਣਦਾ ਹ

ਹ ਵਗਦੀ ਕਲਹ ਚਾਨਣ ਪਵਚ ਨਹਾਤੀ ਪਿ ਵਾਦੀ ਦ ਪਹਾੜ ਦ ਪਵਚਾਲ

ਇਹਦ ਤ ਵੀ ਹ ਸ ਹ ਉਸ ਦੀ ਛਾਤੀ ਉਹਦ ਸਾਹ ਚ ਮਪਸਆ ਹ ਗਵਾਚੀ ਉਹਦੀ ਦਹ ਚ ਆਵ ਇ ਸ ਗਧੀ ਕਵਲ-ਫ ਲ ਪਿ ਸਰ ਚ ਖਾਣ ਹਾਥੀ ਹ ਗਰਾ ਰਗ ਿੀਕਣ ਸ਼ਾਮ ਵਲ

ਬਰਫ਼ ਦ ਨਾਲ ਲਦੀ ਕਈ ਘਾਟੀ ਸਲਟੀ ਨਣ ਘ ਗੀਆ ਵਗ ਉਹਦ

ਉਹਦ ਬ ਲਹ ਚ ਗ ਬਣ-ਕਪਾਸੀ

ਉਹਦ ਹਥ ਚ ਪਗਧਾ ਮਾਲਵ ਦਾ ਉਹਦ ਪਰ ਚ ਮਾਝ ਦੀ ਪਵਸਾਖੀ ਕਰ ਕੀ ਪਸਫ਼ਤ ਉਹਦੀ ਟਰ ਵਾਲੀ ਪਿ ਕਚੀ ਸੜਕ ਤ ਟ ਰ ਡਾਚੀ ਰਤਾ ਨਹ ਸ਼ਕ ਮਨ ਓਸ ਬਾਰ

ਹ ਕਾਲ ਬਾਗ਼ ਦੀ ਸਾਵੀ ਇਲਾਚੀ

ਮ ਪਫਰ ਵੀ ਦਸਤਾ ਮਪਹਸਸਦਾ ਹ ਪਕ ਭਰ ਕ ਰਖ ਲ ਚਾਨਣ ਦੀ ਚਾਟੀ ਵ ਪਮਤਰਾ ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਪਛਟ ਬਾਝ ਕਦ ਨਹ ਨਹ ਪਰਆ ਦੀ ਪਹਕ ਪਾਟੀ ਪਗਲਾ ਕੀ ਿ ਭਲਾ ਉਹ ਬਵਫ਼ਾ ਹ

ਪਗਲਾ ਕੀ ਿ ਨਹ ਿਨਮ ਦੀ ਸਾਥੀ

ਮਰਾ ਪਵਸ਼ਵਾਸ ਹ ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਦਾ ਮ ਹਬਤ ਤ ਵੀ ਮਪਹਗੀ ਹ ਹਯਾਤੀ ਮ ਹਬਤ ਦੀਨ ਹ ਦ ਨੀਆ ਨਹ ਹ

ਹ ਦ ਨੀਆ ਦੀਨ ਦ ਪਪਡ ਛਪਾਕੀ ਮ ਹਬਤ ਘਾਟ ਹ ਬਸ ਦ ਪਲ ਦੀ ਿਦ ਤਕ ਖ਼ਨ ਦ ਪਵਚ ਹ ਸਕ ਬਾਕੀ ਮ ਹਬਤ ਕਾਮ ਦ ਬਟ ਦਾ ਫ਼ਲ ਹ

ਪਕ ਿੀਕਣ ਚਤ ਪਵਚ ਫ ਲ ਪਟਾਕੀ ਮ ਹਬਤ ਕਾਮ ਦਾ ਹੀ ਇਕ ਪੜਾਅ ਹ

ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਕਾਮ ਦਾ ਹੀ ਨ ਖ਼ ਦਾ ਹ

ਖ਼ ਦਾ ਦੀ ਜ਼ਾਤ ਕਲ ਵਧ ਕਈ

ਨਾ ਮਰ ਦਸਤਾ ਕਈ ਬ-ਵਫ਼ਾ ਹ

ਮ ਅਕਸਰ ਇਸ ਤਰਹ ਵੀ ਸਚਦਾ ਹ ਪਕ ਸਾਰ ਿੀਵ-ਿਤ ਤ ਪਰਾਣੀ ਇਹ ਵਣ-ਪਤਰਣ ਪਣ ਪਮਟੀ ਅਗ ਪਾਣੀ ਹ ਸਾਰੀ ਕਾਮ ਚ ਉਪਿੀ ਕਹਾਣੀ ਹ ਬਦਲ ਪਰੜਕਦੀ ਪਨਤ ਕਾਮ ਖ਼ਾਤਰ

ਐ ਮਰ ਦਸਤ ਪਣ ਦੀ ਮਧਾਣੀ ਇਹ ਰ ਖ ਵੀ ਨ ਭਗ ਕਰਦ ਵ ਟਾਹਲੀ ਨਾਲ ਿਦ ਖਪਹਦੀ ਹ ਟਾਹਣੀ ਬਰਫ਼ ਸਗ ਬਰਫ਼ ਿਦ ਹ ਭਗ ਕਰਦੀ ਤ ਨੀਲਮ ਿਨਮਦਾ ਹ ਮਰ ਹਾਣੀ

ਤ ਪਤਤਲੀ ਭਗ ਫ ਲ ਦ ਖ਼ਾਤਰ

ਹ ਫ ਲ ਤ ਫ ਲ ਤਕ ਉਡਦੀ ਪਨਮਾਣੀ ਇਹ ਪਸ਼ਰਸਟੀ ਸਰਿ ਸਗ ਕਾਮ ਖ਼ਾਤਰ

ਹ ਘ ਮਦੀ ਵੀਨਸ ਦੀ ਪਨਤ ਿਠਾਣੀ ਜ਼ ਹਲ ਤ ਯਰਨਸ ਦੀ ਇਹ ਦਰਾਣੀ ਵ ਮਰ ਦਸਤਾ ਵ ਪਮਹਰਬਾਨਾ ਇਹ ਪਸ਼ਰਸਟੀ ਕਾਮ ਦ ਹਥ ਹ ਕਾਣੀ

ਵ ਮਰ ਦਸਤਾ ਵ ਵਖ ਵੀਰਾ ਮ ਹਬਤ ਮਪਗਆ ਦਾ ਹ ਿਜ਼ੀਰਾ ਹਵਸ ਦ ਸਾਗਰ ਿ ਤਰ ਪਰਹਾ ਹ

ਤ ਆਪਣ ਆਪ ਕਲ ਡਰ ਪਰਹਾ ਹ

ਮ ਹਬਤ ਪਿਗਰ ਹ ਇਕ ਓਸ ਮ ਦਾ ਪਿਦਹਾ ਸਤਕ ਦ ਪਵਚ ਹੀ ਮਰ ਬਚਾ ਤ ਸੜ ਿਾਏ ਦ ਧਨੀਆ ਪਵਚ ਦ ਧ ਕਚਾ ਨਾ ਹਏ ਪੀੜ ਦਾ ਪਰ ਸਕ ਮਠਾ

ਤ ਮ ਸਮਝਦ ਇਹ ਸਭ ਕ ੜੀਆ ਇਹ ਆਟ ਸਗ ਬਣਾਈਆ ਹਨ ਪਚੜੀਆ

ਪਿਨਹ ਸਗ ਵਰਚ ਿਦ ਕਾਮ-ਬਚਾ ਇਹ ਸ਼ਾਇਦ ਰਾਤ ਅਿ ਦੀ ਚਾਨਣੀ ਪਿਹੀ ਹਏ ਤਨ ਭਾਸਦੀ ਕਈ ਜ਼ਰਦ ਪਤਾ ਤ ਮਰ ਵਾਸਤ ਇਹ ਰਾਤ ਅਿ ਦੀ ਹ ਮਰ ਦਸਤਾ ਕਈ ਸ ਆਣੀ ਪਕ ਪਿਸ ਦੀ ਢਾਕ ਤ ਹ ਚਨ-ਬਚਾ ਿ ਕ ਿਾ ਛਾਛ ਦਾ ਪਸਰ ਤ ਪਟਕਾਈ

ਤ ਗਲ ਪਵਚ ਬ ਗਤੀਆ ਦਾ ਹਾਰ ਪਾਈ

ਹ ਲ ਕ ਿਾ ਰਹੀ ਚਾਨਣੀ ਦਾ ਭਤਾ ਮ ਇਹ ਿਾਣਦ

ਹ ਤ ਵੀ ਸਚਾ

ਮ ਇਹ ਿਾਣਦ ਹ ਮ ਵੀ ਸਚਾ ਅਸਲ ਪਵਚ ਰਹ ਮਨ ਖ ਦੀ ਸ਼ੀਲ ਨਹ ਹ

ਪਕ ਪਿਸ ਦਾ ਬਦਨ ਵਤ ਪਸਮਲ ਦ ਰ ਹ

ਤ ਖ਼ਈਯਲ ਦ ਵ ਦਹਰ ਘ ਡ ਪਵਚ ਸਦਾ ਹੀ ਪਦਸਦਾ ਰਪਹਦਾ ਪਿਸ ਦਾ ਮਹ ਹ

ਤ ਪਦਲ ਦਾਮਾਦ ਹ ਦਾ ਹ ਮਨ ਖ ਦਾ ਿ ਸਾਹ ਨਾ ਲਣ ਦਦਾ ਹ ਵ ਸ ਖ ਦਾ ਿ ਪਸਹਰ ਬਨਹ ਕ ਵੀ ਸ਼ ਹਰਤ ਦ

ਹ ਥ ਕ ਮਪਢਆ ਤ ਰਜ਼ ਥ ਕਦਾ ਹ ਸਹਣੀ ਉਸ ਕਦਰ ਦੀ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਪਕ ਪਿਨੀ ਹਏ ਤਸਵਰ ਪਵਚ ਿਵਾਨੀ ਪਕਸ ਲਈ ਕਾਲਖ ਦਾ ਹ ਸਮ ਦਰ

ਪਕਸ ਲਈ ਇਤਰ-ਪਭਨੀ ਅਰਗਵਾਨੀ

ਵ ਬਹ ਤਾ ਕੀਹ ਮ ਇਕ ਿਾਣਦਾ ਹ ਕਈ ਵੀ ਸ਼ ਨਹ ਇਸ ਦ ਸਾਨੀ ਤ ਿਾਣ ਸ ਆਦ ਸਾਰ ਸਾਗਰ ਦਾ ਹ ਮ ਵੀ ਦਰ-ਬਦਰ ਦੀ ਖ਼ਾਕ ਛਾਣੀ ਤ ਕਪਹਦ ਪਪਆਰ ਨ ਪਵਸ਼ਵਾਸ ਦਾ ਹ

ਤ ਿ ਪਫਰ ਪਤਰਪਤੀਆ ਦੀ ਆਸ ਦਾ ਹ

ਮ ਹਬਤ ਅਸਲ ਖ਼ਾਤਰ ਤਰਸਦੀ ਹ

ਮ ਹਬਤ ਨ ਹੀ ਇਕ ਧਰਵਾਸ ਦਾ ਹ

ਮ ਹਬਤ ਆਪਣੀ ਤ ਸ਼ਕ ਕਰਨਾ ਇਹ ਿਜ਼ਬਾ ਵਾਸਨਾ ਦੀ ਪਪਆਸ ਦਾ ਹ

ਮ ਹਬਤ ਰ ਕਮਣੀ ਨਾ ਦਾਮਨੀ ਹ

ਨਾ ਪਦਮਾ ਹਸਤਨੀ ਨਾ ਕਾਮਨੀ ਹ

ਮ ਹਬਤ ਨ ਗ਼ਮ ਦੀ ਰਾਸ ਦਾ ਹ

ਨਾ ਪ ਤਰ ਧੀ ਨਾ ਮਾਈ ਬਾਪ ਦਾ ਹ

ਤ ਮਰ ਵਾਸਤ ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਹਬਤ ਨ ਹੀ ਪਚਟ ਮਾਸ ਦਾ ਹ

ਇਹ ਮ ਹ ਣ ਸਮਝਦ ਪਕ ਿਾਣ ਦਈਏ

ਉਹ ਸ ਣ ਕਈ ਦਰ ਚਸ਼ਮਾ ਗਾ ਪਰਹਾ ਹ

ਆ ਆਵਾਜ਼ ਦਾ ਅਨਦ ਲਈਏ

ਉਹ ਸਾਹਵ ਵਖ ਚੀਲਹ ਤ ਚਨਾਰ ਉਨਹ ਦੀ ਗਦ ਪਵਚ ਆ ਚਲ ਕ ਬਹੀਏ

ਤ ਰਲ ਕ ਹੀਰ ਦਾ ਕਈ ਬਤ ਕਹੀਏ

ਉਲਭ ਤ ਪਗਲ ਸਭ ਿਾਣ ਦਈਏ

ਤ ਥਹੜ ਕ ਪਲ ਲਈ ਚ ਪ ਰਹੀਏ ਤ ਥਹੜ ਕ ਪਲ ਲਈ ਚ ਪ ਰਹੀਏ

ਬੀਹੀ ਦੀ ਬਤੀ ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ ਸਪਹਮੀ ਸਪਹਮੀ ਘ ਰਹੀ ਹ

ਅਪਮਰਤ ਵਲ ਮਠੀ ਮਠੀ ਉਨਦ ਮਾਰੀ ਵਸਵਾ ਵਾਕਣ

ਮਰੀਅਲ ਮਰੀਅਲ ਥਕੀ ਥਕੀ ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ

ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ ਬਤੀ ਨਹ ਬੀਹੀ ਦੀ ਅਖੀ ਬੜੀ ਡਰਾਉਣੀ ਟੀਰ-ਮਟਕੀ ਬੀਹੀ ਪਿਹੜੀ ਢਠੀ ਢਠੀ ਬੀਹੀ ਪਿਹੜੀ ਸਾਰੀ ਕਚੀ

ਪਕਸ ਸ਼ਰਾਬੀ ਦੀ ਮ ਵਾਕਣ

ਦਬੀ ਦਬੀ ਘ ਟੀ ਘ ਟੀ ਿ ਨਾ ਬਲ ਡਰਦੀ ਚੀ ਮਾੜੀ ਮਾੜੀ ਭ ਸੀ ਭ ਸੀ ਰਗੀ ਮਰੀ ਤਰੀਮਤ ਵਾਕਣ

ਪਿਹੜੀ ਬਚਾ ਿਮ ਕ ਠੀ ਹਥ ਸਖਣੀ ਕਨ ਬ ਚੀ ਇਸ ਬੀਹੀ ਦ ਮਥ ਤ

ਇਹ ਬਤੀ ਚਮਗਾਦੜ ਵਾਕਣ

ਲਟਕ ਰਹੀ ਹ ਹ ਕ ਪ ਠੀ ਮਲ ਸ਼ੀਸ਼ ਸਗ ਲ ਇਸ ਦੀ ਈਕਣ ਟਕਰ ਮਾਰ ਰਹੀ ਹ

ਿੀਕਣ ਕਈ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਮਨਾ ਹਵ ਪਪਿਰ ਦ ਪਵਚ ਡਕੀ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦੀ ਤਲਖ਼ੀ ਕਲ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਅਕੀ ਅਕੀ ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ

ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ ਬਤੀ ਨਹ ਬੀਹੀ ਦੀ ਬਚੀ ਕਾਲਾ ਨਹ ਰਾ ਚ ਘ ਰਹੀ ਹ

ਪਸਰ ਬੀਹੀ ਦੀ ਪਹਕ ਤ ਰਖੀ ਨਵ-ਿਮ ਮਰ ਬਚ ਵਾਕਣ

ਹਲੀ-ਹਲੀ ਮਠੀ-ਮਠੀ ਇਹ ਬੀਹੀ ਇਹਦੀ ਅਬੜੀ ਸਕੀ ਇਹ ਬੀਹੀ ਮਰੀ ਅਬੜੀ ਸਕੀ ਇਸ ਬੀਹੀ ਸਾਡੀ ਉਮਰਾ ਕਟੀ ਇਹ ਬੀਹੀ ਸਾਡੀ ਬਲਣ ਪਕੀ ਇਸ ਬਤੀ ਦਾ ਪੀਲਾ ਪਚਹਰਾ ਕਈ ਵਾਰੀ ਮਨ ਲਗਦਾ ਮਰਾ

ਕਈ ਵਾਰੀ ਪਕਸ ਖ਼ਨੀ ਪਿਨ ਦਾ ਪਿਹੜਾ ਅਬਰ ਿਡ ਉਚਰਾ ਿ ਪਫਰ ਬਣ ਿਾਏ ਹਥ ਪਹਨਾਈ

ਪਿਹੜਾ ਛਾਪ ਛਲ ਪਾਈ

ਮਰ ਵਲ ਵਧਦਾ ਆਵ ਪਵਹਪਦਆ ਪਵਹਪਦਆ ਸਓਲਾ ਪਿਹਾ ਮਰੀ ਧੀ ਦਾ ਹਥ ਬਣ ਿਾਵ ਪਫਰ ਉਹ ਹਥ ਛ ਡਾ ਕ ਮਥ ਿਾਵ ਇਕ ਮ ਡ ਸਗ ਨਸੀ ਅਧੀ ਰਾਤ ਚਰੀ ਛਪੀ ਮਰੀ ਗ਼ ਰਬਤ ਕਲ ਅਕੀ ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ

ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ ਬਤੀ ਨਹ ਚਾਨਣ ਦੀ ਚਕੀ ਨਹ ਨਹ ਮਈ ਬੀਹੀ ਦਾ ਪਿ

ਕੀਤਾ ਹਵ ਦੀਵਾ-ਵਟੀ ਪਬਟ ਪਬਟ ਪਈ ਹ ਵਖੀ ਿਦੀ ਆਪਣੀ ਮਈ ਅਬੜੀ ਬਾਰ

ਮ ਿ ਕਪਵਤਾ ਪਲਖ ਕ ਰਖੀ ਪਦਨ ਚੜਹਦ ਿ ਵਚ ਪਦਆਗਾ ਆਪਣੀ ਧੀ ਦ ਦਦ ਪਿਨ

ਲ ਕ ਪਰ ਦਮੜ ਬਤੀ ਇਹ ਬਤੀ ਹ ਪਬਲਕ ਲ ਬਚੀ ਇਹ ਕੀ ਮਇਆ ਦਾ ਪਸਰ ਿਾਣ ਗ਼ ਰਬਤ ਮ ਦੀ ਵੀ ਨਹ ਸਕੀ ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ ਸਪਹਮੀ ਸਪਹਮੀ ਘ ਰਹੀ ਹ

ਅਪਮਰਤ ਵਲ ਮਠੀ ਮਠੀ ਉਨਦ ਮਾਰੀ ਵਸਵਾ ਵਾਕਣ

ਮਰੀਅਲ ਮਰੀਅਲ ਥਕੀ ਥਕੀ ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ

ਇਕ ਿਚਹਰ ਦ ਨ ਅਿ ਅਸ ਤਰ ਸ਼ਪਹਰ ਹ ਆਏ

ਤਰਾ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿ ਖਤ ਪਹਲੀ ਦਾ ਪਿਸ ਦ ਪਸਰ ਤ ਪ ਪਨਆ ਦਾ ਚਨ

ਪਸਮਲ ਰ ਖ ਦੀ ਫਬੀ ਵਾਕਣ

ਡਦਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾਏ

ਇਹ ਸੜਕ ਤ ਸ ਤ ਸਾਏ

ਪਵਚ ਪਵਚ ਪਚਤਕਬਰਾ ਪਿਹਾ ਚਾਨਣ

ਿੀਕਣ ਹਵ ਚਕ ਪਪਰਆ

ਧਰਤੀ ਸ਼ਤ ਨਹਾ ਕ ਬਠੀ ਚਨ ਦਾ ਚਕ ਗ ਦਾ ਕ ਿੀਕਣ

ਹਵਣ ਵਾਲ ਵਧਾਏ

ਅਿ ਰ ਤ ਨ ਵਟਣਾ ਮਪਲਆ

ਪਚਟਾ ਚਨ ਪਵਆਪਹਆ ਚਪਲਆ

ਰ ਖ ਦ ਗਲ ਲਗ ਲਗ ਪਣ ਈਕਰ ਸ਼ਪਹਰ ਤਰ ਚ ਲਘਣ

ਿੀਕਣ ਤਰ ਧਰਮੀ ਬਾਬਲ

ਤਰ ਗਣ ਪਬਠਾਏ

ਸ ਤਾ ਘ ਕ ਮਤੀਏ ਰਗਾ ਚਾਨਣ ਧਤਾ ਸ਼ਪਹਰ ਏ ਤਰਾ ਿੀਕਣ ਤਰਾ ਹਵ ਡਲਾ ਅਬਰ ਿੀਕਣ ਤਰਾ ਵੀਰਾ

ਬਨਹ ਬਾਹ ਚਨ-ਕਲੀਰਾ ਤਾਰ ਸਟ ਕਰਾਏ

ਅਿ ਦੀ ਰਾਤ ਮ ਬਾਰਕ ਤਨ

ਹਏ ਮ ਬਾਰਕ ਅਿ ਦਾ ਸਾਪਹਆ

ਅਸ ਤ ਸਪਹਰ ਤਰ ਦੀ ਿਹ ਪਵਚ

ਮ ਰਦਾ ਪਦਲ ਇਕ ਦਬਣ ਆਏ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਕ ਪਿਸ ਦ ਪਸਰ ਤ ਪੀਲਾ ਚਨ ਪਨਰਾ ਤਰ ਮ ਖੜ ਵਰਗਾ ਪਸਮਲ ਰ ਖ ਦੀ ਫਬੀ ਵਾਕਣ

ਡਦਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾਏ

ਪਿਸ ਨ ਪੀੜ ਪਨਆਣੀ ਮਰੀ ਮਾਈ-ਬ ਢੀ ਵਾਕਣ ਫੜ-ਫੜ

ਫਕ ਮਾਰ ਉਡਾਏ

ਭਿ ਭਿ ਪਹਲੀ ਦ ਖਤ ਪਵਚ

ਅਿ ਅਸ ਤਰ ਸ਼ਪਹਰ ਹ ਆਏ

ਮਰਾ ਕਮਰਾ ਇਹ ਮਰਾ ਪਨਕਾ ਪਿਨਾ ਕਮਰਾ ਇਹ ਮਰਾ ਪਨਕਾ ਪਿਨਾ ਕਮਰਾ ਦਪਰਆਈ ਮਛੀ ਦ ਵਾਕਣ

ਗਹੜਾ ਨੀਲਾ ਪਿਸ ਦਾ ਚਮੜਾ ਪਵਚ ਪਮਟੀ ਦਾ ਦੀਵਾ ਘ ਿੀਕਣ ਅਲਸੀ ਦ ਫ ਲ ਤ

ਮਡਲਦਾ ਹਏ ਕਈ ਭਵਰਾ ਇਹ ਮਰਾ ਪਨਕਾ ਪਿਨਾ ਕਮਰਾ ਇਸ ਕਮਰ ਦੀ ਦਖਣੀ ਕਧ ਤ

ਕਧ ਤ ਨਹ ਕਮਰ ਦ ਦਦ ਤ

ਮਰ ਪਾਟ ਪਦਲ ਦ ਵਾਕਣ

ਪਾਟਾ ਇਕ ਕਲਡਰ ਲਟਕ

ਪਕਸ ਮ ਸਾਫ਼ਰ ਦੀ ਅਖ ਪਵਚ ਪਏ

ਗਡੀ ਦ ਕਲ ਵਤ ਰੜਕ

ਫਕ ਪਦਆ ਿੀ ਕਰਦ ਫੜ ਕ

ਕਾਸਾ ਫੜ ਕ ਟ ਪਰਆ ਿਦਾ ਓਸ ਕਲਡਰ ਵਾਲਾ ਲਗੜਾ ਪਿਸ ਦ ਹਥ ਪਵਚ ਹ ਇਕ ਦਮੜਾ

ਖ਼ਰ ਪਫਰ ਪਕ ਪਦਲ ਡਰ ਿਦ ਪਸਗਰਟ ਦ ਧਏ ਸਗ ਪਨਕਾ ਇਹ ਮਰਾ ਕਮਰਾ ਝਟ ਭਰ ਿਦ

ਪਫਰ ਡ ਘਾ ਸਾਗਰ ਬਣ ਿਦ ਪਵਹਪਦਆ ਪਵਹਪਦਆ ਨੀਲਾ ਕਮਰਾ ਇਸ ਸਾਗਰ ਦੀਆ ਲਪਹਰ ਅਦਰ

ਮਰਾ ਬਚਪਨ ਅਤ ਿਵਾਨੀ ਕਠਾ-ਕ ਲਾ ਸਭ ਰ ੜਹ ਿਦ ਸਾਹਵ ਕਧ ਤ ਬਠਾ ਹਇਆ

ਕਹੜ ਪਕਰਲੀਆ ਦਾ ਇਕ ਿੜਾ ਮਗਰਮਛ ਦਾ ਰਪ ਵਟਾਦ

ਮਰ ਵਲ ਵਧਦਾ ਆਦ ਇਕ ਬਹ ਤ ਇਕ ਲਤ ਖਾ ਿਦ

ਓਸ ਕਲਡਰ ਦ ਲਗੜ ਵਤ

ਮ ਵੀ ਹ ਿਦਾ ਮ ੜ ਲਗੜਾ ਆਪਣੀ ਗ਼ ਰਬਤ ਦ ਨ ਤ

ਮਗਦਾ ਪਫਰਦ ਦਮੜਾ ਦਮੜਾ ਪਫਰ ਮਰਾ ਸਾਹ ਸ ਕਣ ਲਗਦ

ਹਡ ਹਡ ਮਰਾ ਟ ਟਣ ਲਗਦ

ਮਈਆ ਇਲ ਕਨ-ਖਿਰ

ਅਕ ਦ ਪਟਡ ਛਪੜੀ ਕਰ

ਮਏ ਲ ਮਏ ਕਤਰ

ਖਪੜੀਆ ਚਮਗਾਦੜ ਭਰ

ਓਸ ਕਲਡਰ ਵਾਲਾ ਲਗੜਾ ਮਰ ਮਹ ਤ ਸ ਟਣ ਲਗਦ

ਗਲ ਮਰਾ ਪਫਰ ਘ ਟਣ ਲਗਦ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਮ ਕਣ ਲਗਦ

ਫਰ ਅਿਨਬੀ ਕਈ ਪਚਹਰਾ ਮਰ ਨ ਤ ਉਸ ਲਗੜ ਨ

ਦ ਦਦਾ ਹ ਇਕ ਦ ਦਮੜਾ ਫਰ ਕਲਡਰ ਬਣ ਿਦਾ ਹ

ਓਸ ਕਲਡਰ ਵਰਗਾ ਲਗੜਾ ਇਹ ਮਰਾ ਪਨਕਾ ਪਿਨਾ ਕਮਰਾ ਦਪਰਆਈ ਮਛੀ ਦ ਵਾਕਣ

ਗੜਹਾ ਨੀਲਾ ਪਿਸ ਦਾ ਚਮੜਾ ਇਹ ਮਰਾ ਪਨਕਾ ਪਿਨਾ ਕਮਰਾ

ਿਚਰਤਰ-ਹੀਣ

ਸਾਉਣ ਮਹ ਦੀ ਸਵਲੀ ਪਸਲਹੀ ਹ ਸ਼ਾਮ

ਪੀ ਕ ਟ ਪਰਆ ਹ ਘਰ ਮਦਰਾ ਦਾ ਿਾਮ

ਸਾਉਣ ਮਹ ਦੀ ਸਵਲੀ ਪਸਲਹੀ ਹ ਸ਼ਾਮ

ਹਲਕ ਕ ਤ ਦੀ ਜ਼ ਬ ਿਹੀ ਸੜਕ ਤ

ਤਾਜ਼ਾ ਵਸ ਮਹ ਦੀਆ

ਇਹ ਛਪੜੀਆ ਪਿ ਪ ਰਾਣ ਿੜ

ਪਕਸ ਮਪਹਲ ਦੀ ਛਤ ਤ ਰਗਣ

ਹਜ਼ਾਰ ਮਕੜੀਆ

ਿ ਪਿਵ ਹਬਸ਼ਣ

ਪਕਸ ਦ ਮ ਖ ਤ

ਹਣ ਗਪਹਰ ਪ ਗਏ

ਚੀਚਕ ਦ ਦਾਗ਼ ਿ ਦਮਹ ਕਡੀਆ ਵਾਲਾ ਕਈ ਨਾਗ

ਪਕਨ ਕਝ ਤ ਡਰਾਉਣ ਉਫ਼ ਮਰ ਹਨ ਇਹ ਖ਼ਾਬ

ਉਮਰ ਦ ਪਝੀ ਵਰਹ ਪਦਨ ਸਵਾ ਕ ਨ ਹਜ਼ਾਰ

ਪਕਹੜ ਮਕਸਦ ਵਾਸਤ ਆਪਖ਼ਰ ਨ ਪਦਤ ਮ ਗ ਜ਼ਾਰ

ਪਕਹੜ ਮਕਸਦ ਵਾਸਤ ਏਨ ਮ ਸਰਿ ਖਾ ਲਏ

ਪਸਰ ਏਨੀਆ ਰਾਤ ਦਾ ਭਾਰ

ਸ਼ਾਇਦ ਇਸ ਲਈ ਵਖ ਸਕ ਹਰ ਨਜ਼ਰ ਦ ਆਰ ਪਾਰ

ਪਨਤ ਪਕਸ ਦਹੀ ਤ ਸਕ ਕਾਮ ਦਾ ਮ ਡਗ ਮਾਰ

ਦ ਨੀਆ ਦੀ ਿ ਹਰ ਹ ਸੀਨਾ ਦ ਸਕ ਮਨ ਪਪਆਰ

ਵਖ ਸਕ ਓਸ ਦ

ਮ ਪਿਸਮ ਨਗ ਦਾ ਉਭਾਰ

ਉਫ਼ ਮ ਪਕਨਾ ਕਮੀਨਾ ਪਕਨ ਗਦ ਹਨ ਪਵਚਾਰ

ਪਕਨਾ ਗਦਾ ਪਿਹਨ ਮਰਾ ਪਕਨਾ ਗਦ ਸਚਦ ਆਪਣ ਹਥ ਨ ਹੀ ਆਪਣਾ ਹਥ ਲਾਣ ਰਕਦ ਇਕ ਪਕਣਕ ਤ ਖ ਦਾ ਤੀਕਣ

ਮ ਕਾਮੀ ਮਨਦ ਮ ਦ ਦ ਧ ਨ

ਮ ਗਰਮ ਕਰਕ ਪੀਣਾ ਲਚਦ ਮਰ ਹਥ ਪਵਚ ਪਿਨਹ ਪਵਚ

ਧਰ ਵ ਪਿਨੀ ਠਢ ਹ

ਸਚਦਾ ਹ ਇਨਹ ਬਾਰ

ਇਸ ਤਰਹ ਕ ਝ ਸਚਦ ਮਲ ਇਨਹ ਦ ਚ ਹਵ ਿਨਮ ਪਕਸ ਲਈ ਸਕ ਦਾ ਮ ਤ ਐਸ ਸਕ ਨ ਵੀ ਕਾਮ ਪਖ ਵਖਦ ਮ ਤ ਕਪਹਦਾ ਕਾਮ ਹ ਹੀ ਸਕ ਦਾ ਆਨਦ ਹ

ਚਾਹ ਉਹ ਸਰਿ ਹ ਕਈ

ਚਾਹ ਉਹ ਕਈ ਚਦ ਹ

ਚਾਹ ਦੀਵਾ ਿ ਪਚਗਾੜੀ ਨਜ਼ਰ ਤ ਵੀ ਮਦ ਹ

ਕਾਮ ਦ ਚੀਜ਼ ਦੀ ਪਮਲਣੀ ਦੀ ਉਪਿ ਦਾ ਰਗ ਹ

ਸਚਦ ਇਹ ਸੜਕ ਕਢ ਨਵ-ਬਣ ਮਪਹਲ ਦੀ ਲਾਮ

ਮਲ ਮਲ ਕੀੜ ਲਗ ਦਦ ਵਤ ਿ ਮ ਸਕਰਾਣ

ਵਸਵਾ ਪਿਹੀ ਸੜਕ ਦ

ਹ ਪਿ ਬਚ ਹਰਾਮ

ਉਫ਼ ਇਹ ਬਿਾਨ ਮਪਹਲ ਪਵਚ ਵੀ ਪਕਨਾ ਹ ਕਾਮ

ਗਲ ਰਸ਼ਨਦਾਨ

ਅਖ ਵਗ ਪਏ ਹਨ ਚਮਕਦ ਲਮ ਸਲਮੀਆ ਬਾਰੀਆ ਵਗ ਹਠ ਮ ਸਕਰਾਣ

ਸਚਦ ਪਕ ਮਪਹਲ

ਮਪਹਲ ਨ ਪਏ ਨ ਚ ਮਦ ਲ ਕ ਪਵਚ ਗਲਵਕੜੀ ਕਪਫ਼ਆ ਨ ਟ ਰ ਿਾਣ

ਉਫ਼ ਮ ਪਕਨਾ ਸ਼ਤਾਨ

ਸਚਣੀ ਪਕਨੀ ਹਰਾਮ

ਬਦਲੀਆ ਚ

ਅਰਧ ਨਗਾ ਸਰਿ

ਕਰ ਪਰਹਾ ਝ ਕ ਕ

ਹ ਕ ਝ ਏਦ ਸਲਾਮ

ਸਨ ਦ ਕਈ ਦਦ ਵਾਲੀ ਕਨ ਫ਼ਾਹਸ਼ਾ ਮ ਸਕਰਾਵ ਭਰ ਕ ਪਿ

ਨਜ਼ਰ ਚ ਕਾਮ

ਸਾਉਣ ਮਹ ਦੀ ਸਵਲੀ ਪਸਲਹੀ ਹ ਸ਼ਾਮ ਸਾਉਣ ਮਹ ਦੀ ਸਵਲੀ ਪਸਲਹੀ ਹ ਸ਼ਾਮ

ਮ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਤਰ ਆਪਣ ਦ ਧ ਵਰਗਾ ਹੀ ਤਰਾ ਸ ਚਾ ਹ ਨ ਿੀਭ ਹ ਿਾਏ ਮਾਪਖ

ਹਾਏ ਨੀ ਤਰਾ ਨ ਪਲਆ

ਿ ਇਿਾਜ਼ਤ ਦਏ ਤ ਮ ਇਕ ਵਾਰੀ ਲ ਲਵ ਮਾਘੀ ਦੀ ਹਾਏ ਸ ਚੜੀ ਸਗਰਦ ਵਰਗਾ ਤਰਾ ਨ ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਤ ਮਰੀ ਿਣਨੀ ਨਹ ਮ ਹਕੀਕਤ ਿਾਣਦ ਤਰਾ ਮਰਾ ਕੀ ਹ ਪਰਸ਼ਤਾ ਏਸ ਬਾਰ ਕੀ ਕਹ

ਗ਼ਮ ਦ ਸਪਹਰਾਵ ਚ ਭ ਪਿਆ

ਮ ਹ ਪਛੀ ਬ-ਜ਼ ਬ ਦ ਕ ਪਲ ਿ ਦਏ ਇਿਾਜ਼ਤ

ਤਰੀ ਛਾਵ ਬਠ ਲ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਅਿ ਤਰ ਪਦਲ ਚ ਹ

ਖ਼ ਸ਼ਬ ਦਾ ਹੜਹ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਵਰਹ ਹਾਲ ਿਵ ਠੀਕ ਹੀ ਕਪਹਦੀ ਹ ਤ ਅਮੜੀਏ

ਰਤ ਰਤੀ ਕਾਮ ਦੀ ਹ ਦੀ ਹ ਮ ਪਰ ਮ ਅਮੀਏ ਇਹ ਕਹ ਰਤ ਠਢੀ ਹਣ ਪਵਚ

ਲਗਗਾ ਅਤ ਦਾ ਸਮ ਕਰਨ ਲਈ ਕੀੜੀ ਨ ਪਿਨਾ ਸ਼ਾਇਦ ਭ-ਪਰਦਖਣਾ ਕੀਹ ਭਲਾ ਏਨ ਸਮ

ਪਪਛ ਹ ਿਮਦੀ ਇਕ ਮ ਝਠ ਬਕਦਾ ਹ ਿਹ ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਤਤ ਦੀ ਅਖ ਵਗ ਟੀਰਾ ਹ ਅਿ ਸਾਡਾ ਿਹ ਭਡ ਦ ਪੀਲ ਨ ਦਦ

ਕ ਤ ਦੀ ਇਹਦੀ ਜ਼ ਬ ਕਰਦਾ ਪਫਰਦਾ ਹ ਿ ਗਾਲੀ

ਕਾਮ ਦੀ ਇਹ ਥ ਕ ਥ ਬਹ ਤ ਬਕਵਾਸੀ ਸੀ ਇਹਦ ਪਪਉ ਦਾ ਪਪਉ

ਬਹ ਤ ਬਕਵਾਸਣ ਸੀ ਇਹਦੀ ਮ ਦੀ ਮ ਏਥ ਥਹਰ ਵਗ

ਗਦਾ ਹ ਸ਼ਤ ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਪਮਰਗ ਦੀ ਇਕ ਨਸਲ ਦਾ ਕਸਤਰੀਆ ਹ ਦਾ ਹ ਨ ਕਸਤਰੀਆ ਨ ਿਨਮ ਦਦੀ ਹ ਿਦ ਉਨਹ ਦੀ ਮ ਪਾਲਦੀ ਹ ਰਖ ਕ

ਇਕ ਹਰ ਥ ਇਕ ਹਰ ਥ ਫਰ ਆਦਾ ਹ ਸਮ ਕਰਮ-ਹੀਣ ਬਪਚਆ ਨ

ਭ ਲ ਿਦੀ ਹ ਉਹ ਮ ਮ-ਪਵਹਣ ਪਹ ਚ ਿਦ ਨ ਪਕਸ ਐਸੀ ਉਹ ਥ ਪਿਥ ਪਕਧਰ ਚ ਗਣ ਪਈਆ

ਹਣ ਰਲ ਕ ਬਕਰੀਆ ਬਕਰੀਆ ਵੀ ਕਰਦੀਆ ਨਾ ਚ ਘਣ ਉਨਹ ਨ ਨਹ

ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਮ

ਪਸ਼ ਤ ਮਾੜੀ ਨਹ ਤਰਾ ਮਰਾ ਕੀ ਹ ਪਰਸ਼ਤਾ ਏਸ ਬਾਰ ਕੀ ਕਹ

ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਤਰ ਸ ਚ ਦ ਧ ਵਰਗਾ ਹੀ ਤਰਾ ਸ ਚਾ ਹ ਨ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਚਟਡੀ ਦਲ

ਨੀਮ ਸਵਲੀ ਗਰੜ ਵਤ ਨੀਲੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਪਵਚ ਪਕੀ ਸਤਕ-ਪਭਟੀ ਨਾਰ ਦ ਵਾਕਣ

ਮਰ ਪਪਡ ਪਦਆ ਪਟ ਤ

ਸ ਤੀ ਘਕ ਹ ਪਸਰ ਨ ਰਖੀ ਪੀੜ ਭਨੀ ਥਕੀ ਥਕੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਇਹ ਪਕੀ

ਏਸ ਸੜਕ ਦੀ ਪਹਕ ਮਸਲਦਾ ਬਟ ਥ ਇਹਦਾ ਅਗ ਅਗ ਦਲਦਾ ਮਢ ਰਖ ਬਦਕ ਚਲਦਾ ਮਲ ਸਾਵ ਰਗ ਵਾਲਾ ਪਟਡੀ ਦਲ ਇਕ ਲਘ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਮਠੀ ਚ ਪ ਮਰ ਖਤ ਦੀ ਰਲਾ ਪਾ ਪਾ ਡਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਟਡੀਆ ਵਗ ਰਗਦ ਟਕ ਦੀ

ਚੀ ਇਕ ਧਮਕ ਦ ਕਾਰਨ

ਮਰਾ ਪਪਡ ਮ ਰਪਬਆ ਵਾਲਾ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਕਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਟਡੀ ਦਲ ਇਕ ਲਘ ਪਰਹਾ ਏ

ਹ ਣ ਹ ਣ ਇਸ ਪਕਨਾਰ

ਮਰ ਪਪਡ ਦੀਆ ਪਛਦੀਆ ਪਣ ਖਟੀਆ ਦ ਫ ਲ ਗਲ ਲਗ ਕ

ਰਝ ਦ ਕਨ ਦੀਆ ਮ ਦਰ ਵਰਗ ਫ ਲ ਸ਼ਰਹ ਦ ਚ ਮ ਕ

ਲ ਕਣ ਮੀਚੀ ਖਡ ਰਹੀਆ ਸਨ

ਪਰ ਹ ਣ

ਇਨਹ ਦ ਸਾਹ ਅਦਰ

ਫਲ ਪਗਆ ਬਦਬ ਦਾ ਸਾਗਰ

ਡ ਘ ਮਰ ਦਮਾਹਲ ਖਹ ਪਡਗ ਪਈ ਸਨ ਦੀ ਗਾਗਰ

ਇਹ ਕੀ ਹਇਆ

ਇਹ ਕੀ ਹਇਆ

ਸਾਰਾ ਪਪਡ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਪਵਚ

ਸੜ ਬਲ ਕ ਹ ਕਲ ਹਇਆ ਲਾਹ ਗਈਆ ਰ ਖ ਦੀ ਪਛਲ ਡਣ ਅਬਰ ਪਗਧ ਤ ਇਲ ਲੜਨ ਪਬਲੀਆ ਰਵਣ ਕ ਤ ਲ ਪਏ ਮਚਾਵਣ ਪਖਲ ਘ ਮਣ ਥ-ਥ ਲਖ ਚ ੜਲ ਪਪਠ ਤ ਥਣ ਲਮਕਾਈ

ਪ ਠ ਲਮ ਪਰ ਦ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਦ ਪਪਤਆ ਦੀਆ ਪਸ ਕ

ਪਠਬ-ਖਪੜਬੀਆ ਿ ਤੀਆ ਪਾਈ

ਖਪੜੀਆ ਦ ਬਹਲ ਪਵਚ ਲਘ ਪਣ ਫਰਾਟ ਭਰਦੀ ਸ਼ ਸ਼ ਕਰਦੀ ਹਕ ਭਰਦੀ

ਥ ਪ ਰ ਥ ਪਟਡੀਆ ਦੀਆ ਹੜ ਕਰਨ ਇਕਠੀਆ ਹਡ ਦੀਆ ਢਰ ਹਡੀਆ ਦ ਢਰ ਪਵਚ ਸਵਣ

ਲਖ ਲਖ ਬਚਾ ਦਣ ਅਕਰ ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਧਰਮ ਘਰ ਿਾਈਆ

ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਕਮ ਘਰ ਿਾਈਆ ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਕਾਮ ਪਤਹਾਈਆ

ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਿਗ ਨ ਸਾਈਆ ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਹਦ ਪਰਨਾਈਆ ਮਾਨ ਖਤਾ ਦੀਆ ਲਵੀਆ ਫ਼ਸਲ ਇਨਹ ਰਲ ਪਮਲ ਮਾਰ ਮ ਕਾਈਆ ਅਿ ਖੜਹਾ ਇਸ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਪਕਨਾਰ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ

ਨੀਮ ਸਵਲੀ ਗਰੜ ਵਤ ਨੀਲੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਪਵਚ ਪਕੀ ਿਗ ਪਵਚ ਹਈ ਪਵਧਵਾ ਵਾਕਣ

ਪਫਰਦੀ ਪਈ ਹ ਲਥ-ਭਲਥੀ ਆਪਣ ਭ ਖ ਬਚ ਵਾਕਣ

ਮਰ ਪਪਡ ਨ ਢਾਕ ਚਕੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਇਹ ਪਕੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ

ਸੜਕ ਇਹ ਪਕੀ

ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਆਇਆ ਭਗਣ ਿਨ ਚ ਰਾਸੀ ਕਈ ਲਛਮਣ ਨਹ ਮਰਾ ਸਾਥੀ ਨਾ ਮ ਰਾਮ ਅਯ ਪਧਆ ਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ

ਨਾ ਮਰਾ ਪਚ-ਵਟੀ ਪਵਚ ਡਰਾ ਨਾ ਕਈ ਰਾਵਣ ਦ ਸ਼ਮਣ ਮਰਾ ਕਣਕ-ਕਕਈ ਮ ਦੀ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਮਥ ਦਰ ਵਤਨ ਹ ਮਰਾ ਪਕੀ ਸੜਕ ਦੀ ਪਟੜੀ ਤ

ਸਪਦਆ ਦਿਾ ਵਰਹਾ ਹ ਮਰਾ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਪਵਚ ਰਦੀ ਹ

ਮਰੀ ਦ ਵਪਰਹਆ ਦੀ ਕਾਕੀ ਿੀਕਣ ਪਣ ਸਰਕੜ ਪਵਚ ਲਘ ਿਦੀ ਹ ਅਧੀ ਰਾਤੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ

ਕਈ ਸ ਗਰੀਵ ਨਹ ਮਰਾ ਮਪਹਰਮ

ਨਾ ਕਈ ਪਵਨ-ਪ ਤ ਮਰਾ ਬਲੀ ਨਾ ਕਈ ਨਖ਼ਾ ਹੀ ਕਾਮ ਦੀ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਆਈ ਮਰੀ ਬਣਨ ਸਹਲੀ

ਮਰੀ ਤ ਇਕ ਬ ਢੀ ਮ ਹ

ਪਿਸ ਨ ਮਰੀ ਹੀ ਬਸ ਛ ਹ

ਪਦਲ ਭਰ ਥ ਕ ਪਦਕ ਦ ਕੀੜ

ਪਿਸ ਦੀ ਬਸ ਲਬ ਤ ਿ ਹ

ਿ ਉਹਦੀ ਇਕ ਮਰਨੀ ਧੀ ਹ

ਪਿਸ ਦ ਵਰ ਲਈ ਲਭਣੀ ਥ ਹ

ਿ ਪਫਰ ਅਨਪੜਹ ਬ ਢਾ ਪਪਉ ਹ

ਿ ਇਕ ਪਮਲ ਪਵਚ ਹ ਚਪੜਾਸੀ ਖ਼ਾਕੀ ਪਿਦਹ ਪਿਾਮ ਤ

ਲਗੀ ਹਈ ਹ ਪਚਟੀ ਟਾਕੀ ਕਈ ਭੀਲਣੀ ਨਹ ਮਰੀ ਦਾਸੀ ਨਾ ਮਰੀ ਸੀਤਾ ਪਕਤ ਗਵਾਚੀ

ਮਰੀ ਸੀਤਾ ਕਰਮ ਮਾਰੀ ਉਹ ਨਹ ਕਈ ਿਨਕ ਦ ਲਾਰੀ ਉਹ ਹ ਧ ਰ ਤ ਫਾਪਕਆ ਮਾਰੀ ਪੀਲੀ ਪੀਲੀ ਮਾੜੀ ਮਾੜੀ ਿੀਕਣ ਪਹਲੀ ਮਗਰ ਹਾੜਹੀ ਪਲ ਪਰ ਟ ਰ ਪਵਚਾਰੀ ਿਨਮ ਿਨਮ ਦੀ ਪਰ ਭਰੀ ਹਾਏ ਗ ਰਬਤ ਦੀ ਚੀ ਘਾਟੀ ਕੀਕਣ ਪਾਰ ਕਰਗੀ ਸ਼ਾਲਾ ਉਹਦੀ ਤਰੀਮਤ-ਪਣ ਦੀ ਡਾਚੀ

ਪਹਕ ਸਗ ਲਾ ਕ ਮਰੀ ਕਾਕੀ

ਇਹ ਮ ਅਿ ਕੀਹ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ ਪਕ ਦ ਖਦੀ ਹ ਮਰੀ ਛਾਤੀ

ਪਕ ਅਖ ਹ ਗਈ ਲਹ-ਲਾਖੀ ਮ ਉਹਦੀ ਅਗਨ ਪਰੀਪਖਆ ਲਸ ਨਹ ਨਹ ਇਹ ਤ ਹ ਗ ਸਤਾਖੀ ਉਸ ਅਗ ਦ ਪਵਚ ਉਹ ਸੜ ਿਾਸੀ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਪਵਚ ਰਦੀ ਹ

ਮਰੀ ਦ ਵਪਰਹਆ ਦੀ ਕਾਕੀ ਹਰ ਪਲ ਵਧਦੀ ਿਾਏ ਉਦਾਸੀ

ਿੀਕਣ ਵਰਹਦ ਬਦਲ ਦ ਪਵਚ

ਡਦ ਿਦ ਹਵਣ ਪਛੀ ਮਠੀ ਮਠੀ ਟਰ ਪਨਰਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ

ਰਾਖ਼ ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਪਈ ਹ ਧ ਖਦੀ ਪਕ ਪਿਵ ਪਵਧਵਾ ਕਈ ਪਵਚ ਿਵਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ

ਪਿ ਕਾਲੀ ਮਾਤਾ ਪਿ ਮ ਭਵਾਨੀ ਿ ਪੀੜ ਮਰੀ ਦ ਪਜ਼ਦੀ ਬਪਚਆ ਦਾ ਖ਼ਨ ਨੀਲਾ ਹਾਏ ਪੀਣ ਖ਼ਾਤਰ

ਖੜਹੀ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਵਚ ਹਰਾਨੀ ਫੜ ਕ ਧ ਦੀ ਅਲਫ਼-ਹ ਸਨੀ ਕਈ ਪਾ ਕ ਚਲਾ ਹਾਏ ਅਸਮਾਨੀ ਬੜ ਡਰਾਉਣ ਿ ਪਛੀ ਵਰਗੀ ਅਖ ਮ ਦੀ ਤ ਪਹਕ ਤਾਣੀ

ਿ ਪਪਉ ਲਮਬ ਦੀ ਧੀ ਅਞਾਣੀ ਿ ਬਾਪ ਆਪਣ ਦੀ ਮਤ ਪਪਛ ਆਪਣੀ ਮ ਦੀ ਹ ਸੀਨ ਗਦੀ ਚ

ਘਕ ਸ ਤੀ ਹ ਭ ਖੀ-ਭਾਣੀ ਤ ਸ ਤੀ ਸ ਤੀ ਇਹ ਕਪਹ ਰਹੀ ਹ-

ਇਹ ਯ ਗ ਪਕਨਾ ਹ ਅਗਰਗਾਮੀ ਹ ਪਕਨੀ ਪਜ਼ਲਤ ਅਿ ਵੀ ਬਦਾ ਬਦ ਅਗ ਕਰ ਗ਼ ਲਾਮੀ

ਿ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਦਾ ਮਰ-ਪਖੀ ਵਲਵ ਖਦਾ ਪਸਗਰਟੀ ਧਆ ਪਕ ਪਿਵ ਪਕਧਰ ਵੀਰਾਨ ਥਾਵ ਕਈ ਰ ਖ ਸਫਦ ਦਾ ਹਏ ਅਲ ਆ ਪਿ ਇਪਛਆਧਾਰੀ ਕਈ ਸਪ ਦਮਹ ਿ ਪਿ ਸਰਵਰ ਚ ਸਵਲੀ ਪਿਹੀ ਨਹਾ ਕ ਪਨਕਲੀ ਕਈ ਿਵਾਨੀ ਤ ਕਢ ਖੜਹ ਕ ਸ ਕਾਏ ਪਾਣੀ ਬੀਮਾਰ ਿਹੀ ਤਵੀਤ ਪਪਹਨੀ

ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਬੀਅਰ ਦੀ ਬਤਲ

ਇਹ ਮਜ਼ ਹਟਲ ਦ ਸਾਗਵਾਨੀ ਇਹ ਓਹ ਬਰ ਤ ਓਹ ਪਚਹਰ

ਇਹ ਓਹ ਬਕ ਬਕ ਤ ਕ ਤ ਖਾਣੀ ਬਹ ਪਪਆਜ਼ ਦੀ ਬ ਪ ਰਾਣੀ

ਉਫ਼ ਪਕਨੀ ਹੀ ਹ ਵੀਰਾਨੀ ਰਲ-ਰਪ ਦੀ ਗਪਹਰੀ ਦਲਦਲ ਚ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਹ ਧਸਦੀ ਿਦੀ ਇਹ ਸ਼ਾਮ ਸਹੀ ਤ ਅਰਗ਼ਵਾਨੀ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਪਿ ਰਾਤ ਕਾਲੀ ਕਈ ਤਫ਼ਾਨੀ ਪਕ ਪਿਸ ਚ ਚਮਕ ਕਈ ਨਾ ਤਾਰਾ ਪਸਆਹ ਪ ਲਾੜ ਦ ਰਾਹ ਦੀ ਬਾਨੀ ਉਫ਼ ਪਕਨੀ ਹੀ ਹ ਡਰਾਉਣੀ

ਓ ਬਰਾ ਪਬਲ ਲ ਆ

ਤ ਚ ਕ ਲ ਏਥ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਤ ਮਨ ਇ ਹ ਲਗਦੀ ਹਜ਼ਾਰ ਮਗਾਟਨ ਬਬ ਵਾਕਣ ਪਿ

ਮਜ਼ ਮਰੀ ਤ ਫਟ ਹ ਿਾਣੀ ਤ ਖ਼ਾਲੀ ਹਈ ਬੀਅਰ ਦੀ ਬਤਲ

ਪਿ ਬਣ ਕ ਰਾਕਟ ਹ ਡ ਿਾਣੀ

ਚ ਕ ਲ ਏਥ ਇਹ ਖ਼ਾਲੀ ਬਤਲ

ਤ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਿ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਪਈ ਹ ਧ ਖ਼ਦੀ ਪਕ ਪਿਵ ਪਵਧਵਾ ਕਈ ਪਵਚ ਿਵਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ

ਚਹਜੜਾ ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਸਚ ਮਰੀ ਵਗ ਹੀ ਬਜ਼ਾਰ ਹ

ਇਹ ਤ ਮਨ ਇ ਪਈ ਹ ਭਾਸਦੀ ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਗਲੀ ਗਲੀ ਚ ਮਣ ਪ ਤਰ ਪਰਾਏ

ਪਕਸ ਕਦਰ ਹਛਾ ਪਿਹਾ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਹਾਏ

ਵਲ ਪਪਛ ਸਦ ਲਾ ਕ ਆਖਣਾ ਵਲ ਤਰੀ ਹਰ ਵੀ ਦਾਤਾ ਵਧਾਏ

ਪਕਸ ਕਦਰ

ਅਸਚਰਿ ਦੀ ਗਲ ਹਾਏ

ਇਕ ਮਗਤ ਰਾਪਿਆ ਨ ਖ਼ਰ ਪਾਏ

ਹਾਏ ਨਾ ਦਾਤਾ ਸਮਝ ਆਏ

ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਵਲ ਖ ਦ ਬ-ਕਾਰ ਹ

ਇਹ ਧ ਰ ਤ

ਜ਼ਰਦ ਤ ਪਬਮਾਰ ਹ

ਏਸ ਨ ਨਾ ਫ ਲ

ਨਾ ਕਈ ਖ਼ਾਰ ਹ ਮਰ ਲਈ ਹ ਅਿਨਬੀ ਕ ਖ ਦੀ ਪੀੜ

ਪਪਆਰ ਦੀ ਮਨ ਭਲਾ ਕੀ ਸਾਰ ਹ

ਲਰੀਆ ਦਣਾ ਤ ਇਕ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਹ

ਕਾਮ ਦੀ ਿ ਪਰਤੀ ਦਾ ਆਹਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਹਾਏ ਮਨ

ਪਕਸ ਗ ਨਾਹ ਦੀ ਇਹ ਸਜ਼ਾ

ਨਾ ਮ ਆਦਮ

ਤ ਨਾ ਹੀ ਮ ਹਵਾ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਦਾ ਹ ਖ਼ਰ ਕੀਹ ਮਜ਼ਾ

ਆਖਦ ਨ -

ਕਾਮ ਹ ਦਾ ਹ ਖ ਦਾ ਕਾਮ ਪਵਚ ਹ ਦਾ ਹ ਲਿੜ ਦਾ ਨਸ਼ਾ ਪਰ ਇਹ ਮਨ ਕੀ ਪਤਾ

ਕਾਮ ਦ ਪਦਉਤ ਦੀ ਮਨ ਤ ਧ ਰ ਹੀ ਮਾਰ ਹ

ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਰਾਮ-ਲੀਲਹਾ ਦਾ ਕਈ ਪਕਰਦਾਰ ਹ

ਪਿਸ ਦ ਹਥ ਪਵਚ

ਕਾਠ ਦੀ ਤਲਵਾਰ ਹ

ਚਮਕਦੀ ਹ ਪਰ ਨਾ ਕਈ ਧਾਰ ਹ

ਝਠਾ ਮਠਾ ਕਰਨਾ ਪਿਸ ਨ ਵਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਹ ਮਨਾ ਨਾ ਹਰ ਲਮੀ ਸਚ ਕਰ

ਸਚ ਲਮੀ ਸਨਹ ਲਾਣੀ ਸਮ ਨ

ਸਮ ਨ ਤ ਸਨਹ ਲਾਣੀ ਪਾਪ ਹ ਸਮ ਹੀ ਤ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਬਾਪ ਹ ਠ

ਪਕ ਸਾਰ ਨ ਸਾਥੀ ਸ ਰਹ

ਸ ਪਪਨਆ ਦ ਸ਼ਪਹਰ ਸਭ ਭ ਰਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਇਕ ਕਾਮ

ਦਿ ਕਮ ਪਬਨ

ਹ ਮਨਾ ਬ-ਕਾਰ ਹ ਬ-ਕਾਰ ਹ

ਇਕ ਵਾਧ ਭਾਰ ਹ

ਤਨ ਮਰ ਿਾਣਾ ਹੀ ਬਸ ਦਰਕਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਲਣਾ

ਧਰਮੀ ਬਾਬਲ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਲੜ ਲਾਇਆ ਸਾਡ ਫ ਲ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਪਿਸ ਦਾ ਇਛਰ ਰਪ ਹਢਾਇਆ

ਮ ਪਰਨ ਦੀ ਮ ਪਰਨ ਦ ਹਾਣ ਦੀ

ਮ ਉਸ ਤ ਇਕ ਚ ਮਣ ਵਡੀ ਪਰ ਮ ਕੀਕਣ ਮ ਉਹਦੀ ਲਗੀ ਉਹ ਮਰੀ ਗਰਭ ਿਨ ਨਾ ਆਇਆ

ਲਕਾ ਵ ਮ ਧੀ ਵਰਗੀ ਸਲਵਾਨ ਦੀ

ਪਪਤਾ ਿ ਧੀ ਦਾ ਰਪ ਹਢਾਵ ਲਕਾ ਵ ਤਨ ਲਾਿ ਨਾ ਆਵ

ਿ ਲਣਾ ਪਰਨ ਨ ਚਾਹਵ ਚਪਰਤਰ-ਹੀਣ ਕਵਹ ਪਕ ਿੀਭ ਿਹਾਨ ਦੀ

ਚਪਰਤਰ-ਹੀਣ ਤ ਤ ਕਈ ਆਖ

ਿ ਕਰ ਲਣਾ ਵਚ ਹਾਸ

ਪਰ ਿ ਹਾਣ ਨਾ ਲਭਣ ਮਾਪ

ਹਾਣ ਲਭਣ ਪਵਚ ਗਲ ਕੀ ਹ ਅਪਮਾਨ ਦੀ

ਲਣਾ ਹਵ ਤ ਅਪਰਾਧਣ

ਿਕਰ ਅਦਰ ਹਏ ਸ ਹਾਗਣ

ਮਪਹਕ ਉਹਦੀ ਿ ਹਵ ਦਾਗ਼ਣ

ਮਪਹਕ ਮਰੀ ਤ ਕਿਕ ਮ ਹੀ ਿਾਣਦੀ

ਿ ਸਲਵਾਨ ਮਰ ਲੜ ਲਗਾ ਪਦਨ ਭਰ ਚ ਕ ਫ਼ਾਈਲ ਦਾ ਥਬਾ ਸ਼ਪਹਰ ਸ਼ਪਹਰ ਰਵਹ ਪਨਤ ਭਿਾ ਮਨ ਪਵਚ ਚਟਕ ਚਦੀ ਦ ਫ ਲ ਖਾਣ ਦੀ

ਪਚਰ ਹਇਆ ਉਹਦੀ ਇਛਰ ਮਈ

ਇਕ ਪਰਨ ਿਮ ਪਰਨ ਹਈ

ਉਹ ਪਰਨ ਨਾ ਿਗੀ ਕਈ

ਉਸ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਹ ਮਰਾ ਹਾਣ ਪਛਾਣਦੀ

ਹ ਚਪਲਆ ਹ ਆਥਣ ਵਲਾ ਆਇਆ ਨਹ ਗਰਖ ਦਾ ਚਲਾ ਦਫ਼ਤਰ ਤ ਅਿ ਘਰ ਅਲਬਲਾ ਮ ਪਈ ਕਰ ਪਤਆਰੀ ਕਫ਼ ਿਾਣ ਦੀ

ਧਰਮੀ ਬਾਬਲ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਲੜ ਲਾਇਆ ਸਾਡ ਫ ਲ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਪਿਸ ਦਾ ਇਛਰ ਰਪ ਹਢਾਇਆ

ਮ ਪਰਨ ਦੀ ਮ ਪਰਨ ਦ ਹਾਣ ਦੀ

ਇਕ ਸਫ਼ਰ

ਉਹ ਵੀ ਸ਼ਪਹਰ ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਮ ਵੀ ਸ਼ਪਹਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਲਪਹਦ ਦੀ ਖ ਸ਼ਕ ਟਪਹਣੀ ਤ ਦਰ

ਫ ਲ ਸਰਿ ਦਾ ਅਿ ਕ ਮਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਤ ਮਰ ਪਵਚਾਲ ਪਵਥ ਸੀ ਪਫਰ ਮਨ ਸਕ ਉਹਦਾ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਦਵ ਕਢ ਸਵਲੀ ਪਿਹੀ ਸੜਕ ਦ

ਉਹਦ ਬ ਲਹ ਵਗ ਪਏ ਸੀ ਫਰਕਦ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਬ ਰਿੀਆ ਸੜਕ ਦ ਪਏ ਦਦ ਹਵਣ ਹਸਦ

ਪਣ ਦਾ ਪਚਮਟਾ ਪਪਆ ਸੀ ਵਿਦਾ ਟਾਹਲੀਆ ਦ ਪਤ ਪਏ ਸੀ ਖੜਕਦ ਵਖ ਰਹ ਸਨ ਸਾਡੀ ਵਲ ਨਾਮ ਰਾਦ

ਕਾਸ਼ਨੀ ਪਿਹ ਫ ਲ ਪਹਾੜੀ ਅਕ ਦ

ਬੀਿ ਰਹ ਸਨ ਮਰ ਪਦਲ ਪਵਚ ਸਰਘੀਆ

ਲਾਲ ਸਹ ਕਰ ਉਹਦੀ ਅਖ ਦ

ਦਰ ਇਕ ਆਥਣ ਦਾ ਤਾਰਾ ਪਫਕੜਾ ਗਗਨ ਦੀ ਹ ਣ ਗਲਹ ਤ ਮ ਸਕਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਇਕ ਪਨਆਣ ਦ ਗ ਲਾਬੀ ਮ ਖ ਤ

ਕਾਲ ਪਤਲ ਦ ਵਗ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਤ ਮਰ ਪਵਚਾਲ ਫਾਸਲਾ ਸਾਡੀ ਮਪਜ਼ਲ ਵਗ ਘਟਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਉਫ਼ਕ ਦ ਨਣ ਚ ਕ ਝ ਨੀਲਾ ਕ ਧ

ਕਾਗ ਦ ਪਿ ਬਟ ਦ ਪਪਡ ਤ ਲ ਬਖ਼ਸ਼ਦਾ ਸੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਸਕ

ਦਰ ਉਸ ਧਏ ਦ ਉਸ ਿਗਲ ਤ ਪਾਰ

ਿਾ ਰਹੀ ਸੀ ਪਛੀਆ ਦੀ ਇਕ ਡਾਰ

ਮਰਾ ਿੀ ਕੀਤਾ ਪਕ ਮ ਉਸ ਡਾਰ ਨ

ਚੀ ਦਣੀ ਇਕ ਕਹ ਆਵਾਜ਼ ਮਾਰ

ਨਾਲ ਆਪਣ ਲ ਚਲ ਸਾਨ ਵੀ ਯਾਰ

ਦਰ ਇਸ ਦ ਨੀਆ ਤ ਪਕਧਰ ਪਰਲ ਪਾਰ

ਦਣਾ ਸਾਨ ਉਸ ਿਜ਼ੀਰ ਤ ਉਤਾਰ

ਪਿਥ ਸਕੀਏ ਰਾਤ ਅਿ ਦੀ ਇਹ ਗ ਜ਼ਾਰ

ਪਸਆਹ ਹਨਰਾ ਪਸਆਹ ਦੀ ਇਕ ਸਪਣੀ ਦ ਵਗ

ਮਰ ਵਲ ਸਰਕਦਾ ਹੀ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਮਰਾ ਹਥ ਹ ਣ ਉਹਪਦਆ ਹਥ ਦ ਨਾਲ

ਖ਼ਰ ਪਕਨੀ ਦਰ ਤ ਟਕਰਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਿੀਕਣ ਘ ਗੀਆ ਦਾ ਿੜਾ ਕਧ ਤ

ਚ ਝ ਦ ਪਵਚ ਚ ਝ ਪਾ ਮ ਸਕਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਸੜਕ ਦ ਬ ਲਹ ਤ ਅਬ ਦੀ ਕਤਾਰ

ਮਪਹਕ ਆਪਣ ਬਰ ਦੀ ਸੀ ਰਹੀ ਪਖਲਾਰ

ਉਸ ਪਲਾਡ ਪਵਚ ਅਿ ਤੀਕ

ਚ ਗ ਰਹੀ ਸੀ ਪਬਿਪੜਆ ਦੀ ਇਕ ਡਾਰ

ਹ ਣ ਉਹਦ ਹਥ ਮਪਰਆ ਹਥ ਚ ਸਨ

ਬਰਫ਼ ਨਾਲ ਵਧ ਸਨ ਿ ਠਢ ਠਾਰ

ਿੀਕਣ ਪਬਲ ਦ ਮਹ ਕਈ ਗ ਟਾਰ

ਕਰ ਰਹ ਸਨ ਫਰ ਵੀ ਮਨ ਪਪਆਰ

ਿਦ ਹੀ ਭੜੀ ਰਾਹ ਅਸਾਡਾ ਕਟ ਗਈ

ਕਾਲੀ ਪਬਲੀ ਵਾਗਣ ਇਕ ਕਾਲੀ ਕਾਰ

ਸਾਡ ਮਹ ਤ ਰਸ਼ਨੀ ਦਾ ਇਕ ਬ ਕ ਮਾਰ

ਸਾਨ ਉਸ ਖਡ ਤ ਗਈ ਪਵਸਾਰ

ਪਪਛ ਬਤੀ ਲਾਲ ਪਿਹੀ ਉਸ ਕਾਰ ਦੀ ਅਿ ਤੀਕਣ ਚਮਕ ਪਈ ਸੀ ਮਾਰਦੀ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਸੜਕ ਦ ਮਥ ਤ ਪਿ

ਕਮ ਦਣੀ ਦਾ ਪਈ ਸੀ ਸਾਰਦੀ ਿ ਮਣੀ ਚਮਕ ਗਲ ਦ ਹਾਰ ਦੀ ਪਣ ਦ ਪਰ ਚ ਝਿਰ ਮਪਹਕ ਦੀ ਫ ਲ ਚਹ ਹਥ ਦਾ ਰਲ ਕ ਪਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਤਜ਼ ਸਰਿ ਹਾੜ ਦਾ ਸਾਡੀਆ ਤਲੀਆ ਚ ਚੜਹਦਾ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਕ ਵਧਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਤਜ਼ ਸ ਮ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਤਾਲ ਪਵਚ ਸੀ ਛਣਕਦਾ ਯਕ ਦਾ ਸਾਜ਼

ਸਾਜ਼ ਚ ਇਕ ਉਭਰਦੀ ਐਸੀ ਆਵਾਜ਼

ਪਬਿਲੀ ਦ ਖਪਭਆ ਚ ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਨਕ ਹ ਦ ਕਨ ਲਾ ਸ ਣਦ ਆਵਾਜ਼

ਪਰ ਨਾ ਆਦਾ ਸਮਝ ਦ ਪਵਚ ਉਸਦਾ ਰਾਜ਼

ਸਮਝਦ ਪਕ ਹ ਪਰਤ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਡ ਰਹ ਨ ਿ ਪਕ ਲਾਮ ਪਵਚ ਿਹਾਜ਼

ਿਗਤ ਦ ਪਾਪ ਤ ਪਚੜ ਕ ਸਮਝਦ ਹ ਗਏ ਿ ਦਵਤ ਸਾਰ ਨਾਰਾਜ਼

ਹਥ ਸਾਡ ਅਗ ਦੀ ਉਸ ਖਡ ਤ

ਅਿ ਤੀਕਣ ਵੀ ਨਹ ਹਨ ਆਏ ਬਾਅਜ਼

ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਤਜ਼ ਸ ਮ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਛਣਕਦਾ ਸੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਯਕ ਦਾ ਸਾਜ਼

ਉਹਦ ਪਪਡ ਦੀ ਚੀ ਮਸਪਿਦ ਦਾ ਪਮਨਾਰ

ਉਸ ਹਨਰ ਪਵਚ ਵੀ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹ ਤ ਉਹਦ ਨਾਲ ਉਹਦਾ ਹਥ ਵੀ ਮਰ ਹਥ ਚ ਪਨਕਲ ਕ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਬਾਝ ਓਸ ਦਾ ਹੀ ਹ ਣ ਗਰ ਲਪਗਆ ਪਕ ਖਾਣ ਨ ਪਿ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਖ਼ਰ ਕੀ ਕ ਰਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਬ-ਰਪਹਮ ਘੜ ਨ ਇਕ ਿਲਾਦ ਵਗ

ਚੀ-ਚੀ ਤਜ਼ ਛਟ ਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਚੀ ਚ ਗ਼ਲ ਇਕ ਪਚਚਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਾਰਾ ਰਾਹ ਓਸ ਚ ਗ਼ਲ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਨਾਲ

ਲਪਗਆ ਪਕ ਨਦ ਪਵਚ ਬਰੜਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਾਰਾ ਯਕਾ ਹ ਣ ਪਕਸ ਤਾਜ਼ਾ ਮਰ

ਿਾਨਵਰ ਦਾ ਕਰਗ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਲਪਹਦ ਦੀ ਖ਼ ਸ਼ਕ ਟਾਹਣੀ ਨ ਹ ਣ

ਤਾਪਰਆ ਦਾ ਘ ਣ ਪਿਹਾ ਬਸ ਖਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦੀਪਵਆ ਦੀ ਲ ਚ ਹ ਣ ਮਰਾ ਗਰ ਦਰ ਕਬਰਸਤਾਨ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਪਦਲ ਮਰਾ ਡਦ ਫਰਾਰ ਵਾਕਣ ਹਰ ਘੜੀ ਪਪਛ ਨ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਖ਼ਰ ਕੀ ਕ ਰਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਬ-ਰਪਹਮ ਘੜ ਨ ਇਕ ਿਲਾਦ ਵਗ

ਚੀ-ਚੀ ਤਜ਼ ਛਟ ਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਚਸਕਲੀਗਰ

ਮ ਪਸਕਲੀਗਰ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਦਸ਼ ਨਾ ਨਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਘਰ

ਮ ਪਸਕਲੀਗਰ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਗਡ

ਲ ਕ ਸ਼ਪਹਰ ਸ਼ਪਹਰ ਮ ਪਫਪਰਆ

ਪਟ ਦੀ ਅਗ ਬ ਝਾਵਣ ਿਗਾ ਪਰ ਕਈ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਨਾ ਪਮਪਲਆ

ਸਮ ਦ ਪਪਡ ਦੀਆ ਪੜ ਤ

ਹਲੀ ਹਲੀ ਪਰਹਾ ਮ ਟ ਪਰਆ

ਪਰ ਪਫ਼ਕਰ ਦਾ ਰਗ ਨਾ ਖ ਪਰਆ

ਹ ਣ ਮਥ ਨਹ ਿਦਾ ਟ ਪਰਆ

ਨਾ ਹੀ ਪਪਛ ਿਦ ਮ ਪੜਆ

ਹ ਣ ਤਕ ਸ਼ਾਇਦ ਬ ਢੀ ਠਰੀ ਮਰੀ ਅਮ ਗਈ ਹਸੀ ਮਰ

ਲਭ ਪਲਆ ਹਸੀ ਮਰ ਪਪਉ ਨ

ਆਪਣੀ ਧੀ ਲਈ ਯਗ ਕਈ ਵਰ

ਹ ਣ ਨਹ ਮਨ ਕਈ ਵੀ ਡਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਭ ਲ ਚ ਕਾ ਹ

ਮਨ ਮਰਾ ਕ ਲ ਕਬੀਲਾ

ਲਖ ਪਹਾੜ ਤ ਭਾਰਾ ਹ

ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦਾ ਸਾਵਾ ਤੀਲਾ ਇਸ ਤ ਵੀ ਵਧ ਭਾਰਾ ਹ ਦ ਪਿਊਣ ਲਈ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਵਸੀਲਾ ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਰਟੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਸਭ ਗਏ ਮਰ

ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਨ ਪਬਲਵਾ ਵਾਕਣ

ਲਾਸ਼ ਪਕਸ ਦਾ ਮਢਾ ਫੜ ਕ

ਿਾਣਾ ਹ ਤਰ ਿਾਣਾ ਹ ਤਰ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਵਖ ਪਕ ਤਰੀ ਦਣੀ ਵਰਗਾ ਲਪਹਦ ਵਲ

ਕੀਕਣ ਥਹਰ ਦ ਫ ਲ ਿਹਾ ਪੀਲਾ ਸਰਿ ਡ ਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਿੀਕਣ ਪਸਵਾ ਮਰੀ ਅਮ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਬਲ ਕ ਬ ਝ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਬਲਕ ਲ ਤਰੀ ਸਾੜੀ ਵਰਗਾ ਰਗ ਪਫ਼ਜ਼ਾ ਪਵਚ ਡ ਪਰਹਾ ਹ

ਸਿਣੀ ਆਪਖ਼ਰ ਇਸ਼ਕ ਅਸਾਡਾ ਵਾਹਵਾ ਹੀ ਤ ਪ ਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਮਰ ਪਵਹੜ ਚਦੀ ਦਾ ਇਕ ਬਟਾ ਆਪਖ਼ਰ ਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਪਿਦ ਮਰੀ ਦਾ ਪੀਲਾ ਸਰਿ ਡ ਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਆਪਖ਼ਰ ਇਕ ਪਦਨ ਸ ਕ ਹੀ ਿਦ ਹਰ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਹਰ ਡ ਘਾ ਸਰ

ਆਪਖ਼ਰ ਬਦਲ ਡ ਹੀ ਿਦ ਇਕ ਪਲ ਦ ਪਲ ਿ ਦ ਪਦਨ ਵਰਹ ਕੀਹ ਭੜਾ ਹ

ਇਸ਼ਕ ਿ ਮਰਾ ਤਰ ਤ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਦਾ ਰਾਹ ਹ

ਪਰ ਮਰਾ ਸਖਾ ਤ ਸਾਹ ਹ

ਤਨ ਵੀ ਕ ਝ ਮਰਾ ਲਾਹ ਹ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਤ ਸਮਝਗੀ ਮ ਮਧ ਪੀ ਕ ਬਲੀ ਿਦ ਕਾਮ-ਮਪਤਆ ਵਣ ਦੀ ਛ ਪਿਹ

ਤਰ ਵਾਲ ਵਰਲੀ ਿਦ ਕਚੀਆ ਰਤੀਆ ਪਿਹ ਬ ਲਹ ਸਹ

ਆਪਣ ਸਾਹ ਪਵਚ ਘਲੀ ਿਦ ਹ ਸਕਦਾ ਹ ਪਤਲ ਮਾਤਰ ਕਈ ਇਸ ਗਲ ਪਵਚ ਸਚਾਈ ਹਵ ਰਜ਼ ਦ ਕਹਲ ਗੜ ਵਾਕਣ

ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਪਵਚ ਆਈ ਹਵ ਪਿਸਮ ਤਰ ਦੀ ਪਭਨੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਭਾਈ ਹਵ ਪਫਰ ਵੀ ਹਸ਼ ਹ ਪਿਥ ਤੀਕਣ

ਅਿ ਮਰਾ ਅਗ ਅਗ ਪਪਆ ਠਰਦ

ਅਿ ਤਰ ਪਰਮਸ਼ਰ ਕਲ

ਪਾਪੀ ਪਟ ਪਪਆ ਬਹ ਡਰਦ ਅਿ ਮ ਈਕਣ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ ਪਿ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਥਹ ਤ

ਆਪਣ ਗ਼ਮ ਦਾ ਲਹਾ ਕ ਟਦ

ਕਾਲ ਲਹ ਨ ਥ ਕਦ ਥ ਕਦ ਆਪਣੀ ਬ ਢੀ ਅਮ ਵਾਿਣ

ਮ ਵੀ ਛਤੀ ਿਾਣਾ ਹ ਮਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਬਦ ਹ ਿਾਣ ਤਰੀ ਰਪਹਮਤ ਦ ਵੀ ਦਰ

ਪਰ ਤ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਹਸ ਹ ਖਭ ਪਵਚ ਸਾਹਸ ਹ

ਲਭ ਹੀ ਲ ਗਾ ਹਰ(ਹਰ) ਕਈ ਸਰ

ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਦਸ਼ ਨਾ ਨਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਘਰ ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹਮਦਰਦ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਤਰ ਿਜ਼ਬਾਤ ਦੀ ਇਕ ਮਪਹਕ ਦਾ ਇਹ ਗ ਚਾ ਮਰ ਅਪਹਸਾਸ ਦ ਹਠ ਤ

ਇਵ ਪਖਪੜਆ

ਬਾਜ਼ਾਰੀ ਪਿਵ ਸਹਣੀ ਪਕਸ ਨਾਰ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਪਪਰਥਮ ਵਾਰ

ਪਕਸ ਕਾਮੀ ਨ ਹਏ ਿ ਪੜਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ-ਮਥ ਪਫਰ ਵੀ ਹਮਦਰਦੀ ਤ ਮਨ ਡਰ ਲਗਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਪਸ਼ਾਕ ਹ ਪਕਸ ਹੀਣ ਦੀ ਹੀਣਾ ਸਭ ਤ ਵਡਾ ਪਮਹਣਾ ਿਗ ਤ

ਪਿਹੜ ਹਥ ਥ ਉਲੀਕ ਨ

ਤ ਇਹ ਅਖਰ

ਉਨਹ ਹਥ ਨ ਮਰਾ ਸ ਸ ਚ ਮਣ

ਮ ਨਹ ਚਾਹ ਦਾ ਤਰ ਹਠ ਦ ਗ ਲਾਬ

ਆਤਸ਼ੀ-ਸਹ

ਬੜ ਸ਼ਖ਼ ਤ ਤਜ਼ਾਬੀ ਨ ਿ ਮਰ ਸਾਹ ਦੀ ਬਦਬ ਚ

ਸਦਾ ਲਈ ਗ ਮਣ

ਮ ਿਾਣਦ ਤਰ ਖ਼ਤ ਚ

ਤਰ ਪਿਸਮ ਦੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਹ

ਇਕ ਸਕ ਹ ਇਕ ਰਗ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਦੀ ਛਹ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਮਰੀ ਨਜ਼ਰ ਚ

ਪਰ ਕੀਹ ਆਖ

ਬ-ਪਹਸ ਪਿਹ ਕਾਮ ਦ

ਪਡ ਦਾ ਹੀ ਕਹ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ

ਮ ਿਾਣਦ ਹਮਦਰਦ ਮਰ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਮਰੀ ਮਰੀ ਤ ਮਤਈ ਮ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਹ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਇਹਦੀ ਪਮਠੀ ਛ ਹ

ਕੀਹ ਗ਼ਮ ਿ ਭਲਾ ਲਮ ਤ ਇਸ ਚੜ ਿਹ ਪਵਚ

ਇਕ ਜ਼ਰਾ ਵੀ ਨਾ ਐਸਾ ਪਕ ਪਿਹਨ ਆਪਣਾ ਹੀ ਕਪਹ ਲ ਕੀਹ ਗ਼ਮ

ਿ ਨਸੀਬ ਨਾ ਪਛੀ ਦਾ ਵੀ ਪਰਛਾਵ ਇਸ ਉਮਰਾ ਦ ਸਪਹਰਾ ਚ

ਪਿਦਹੀ ਛਾਵ ਹੀ ਬਪਹ ਲ

ਤਰ ਕਪਹਣ ਮ ਤਾਬਕ

ਿ ਤਰਾ ਸਾਥ ਪਮਲ ਮਨ

ਕੀਹ ਪਤਾ ਪਫਰ ਵੀ ਨਾ ਦ ਨੀਆ ਚ ਮ ਬਾਰਕ ਥੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ ਮਥ ਮ ਤ ਚਾਹ ਦਾ ਹ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਜ਼ਪਹਰ

ਕਲਾ ਹੀ ਪੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਚਿਕਰਾ ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਉਹਦ ਰਪ ਦੀ ਧ ਪ ਪਤਖਰੀ ਦਿਾ ਮਪਹਕ ਦਾ ਪਤਰਹਾਇਆ

ਤੀਿਾ ਉਹਦਾ ਰਗ ਗ ਲਾਬੀ ਪਕਸ ਗਰੀ ਮ ਦਾ ਿਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਨਣ ਉਹਦ ਚਤ ਦੀ ਆਥਣ

ਅਤ ਜ਼ ਲਫ਼ ਸਾਵਣ ਛਾਇਆ

ਹਠ ਦ ਪਵਚ ਕਤ ਦਾ ਕਈ ਪਦਹ ਚੜਹਨ ਤ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸਾਹਵ ਦ ਪਵਚ

ਫ ਲ ਸਇਆ ਦ

ਪਕਸ ਬਾਗ਼ ਚਾਨਣ ਦਾ ਲਾਇਆ

ਦਹੀ ਦ ਪਵਚ ਖਡ ਚਤਰ

ਇਤਰ ਨਾਲ ਨ ਹਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਬਲ ਦ ਪਵਚ

ਪਣ ਪ ਰ ਦੀ ਨੀ ਉਹ ਕਇਲ ਦਾ ਹਮਸਾਇਆ

ਪਚਟ ਦਦ ਪਿ ਧਾਨ ਬਗ਼ਲਾ ਤੜੀ ਮਾਰ ਉਡਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਇਕ ਪਲਘ ਨ ਆਰੀ ਅਸ ਚਾਨਣੀਆ ਪਵਚ ਡਾਪਹਆ

ਤਨ ਦੀ ਚਾਦਰ ਹ ਗਈ ਮਲੀ ਉਸ ਪਰ ਿ ਪਲਘ ਪਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਦ ਖਣ ਮਰ

ਨਣ ਦ ਕਏ

ਪਵਚ ਹੜਹ ਹਝਆ ਦਾ ਆਇਆ

ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਗਈ ਪਵਚ ਸਚ ਉਸ ਇਹ ਕੀ ਜ਼ ਲਮ ਕਮਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸ ਬਹਾ-ਸਵਰ

ਲ ਨੀ ਵਟਣਾ ਅਸ ਮਲ ਮਲ ਓਸ ਨ ਹਾਇਆ

ਦਹੀ ਪਵਚ ਪਨਕਲਣ ਪਚਣਗ ਤ ਸਾਡਾ ਹਥ ਪਗਆ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਚਰੀ ਕ ਟ ਤ ਉਹ ਖਦਾ ਨਾਹ ਉਹਨ ਪਦਲ ਦਾ ਮਾਸ ਖਵਾਇਆ

ਇਕ ਉਡਾਰੀ ਐਸੀ ਮਾਰੀ ਉਹ ਮ ੜ ਵਤਨ ਨਹ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਿਾਮ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਇਕ ਡਣ

ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਮਰੀ ਸਚ ਦ

ਪਸਪਵਆ ਚ ਕਈ ਵਾਰ

ਮਨ ਨਗੀ ਅਲਫ਼

ਘ ਮਦੀ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਪਾਲਤ ਸਪ ਕਈ

ਮਨ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਇਸ ਸ਼ਪਹਰ-ਸਪਰ ਦੀ ਹ ਸ ਕਦ ਚ ਛ ਟ ਕ

ਮਾਰ ਕ ਡਗ ਕਲਿ ਤ

ਹ ਣ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਲਮਬ ਦੀ ਨਾਰ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਦਹੀ ਮਗ ਚ ਜ਼ਰਦਾਰੀ ਨ

ਹਾਏ ਪਝ ਕ ਸਧਰ

ਅਫ਼ਰੀਕਾ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਤ

ਕਰ ਪਵਧਵਾ ਪਬਠਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਐਸੀ ਮਨਹਸ

ਤ ਬਦਸ਼ਕਲ ਸ਼ਪਹਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਹੜ ਸ਼ਪਹਰ ਚ

ਇਸ ਦ ਧ ਪਮਲ ਕਾਹਵ ਦ ਰਗ ਦੀ ਮਾਸਮ ਗ ਨਾਹ ਵਰਗੀ ਮ ਹਬਤ ਮ ਗਵਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਪਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਚਬਰਹਾ ਮਥ ਮਰਾ ਪਬਰਹਾ ਵਡਾ ਮ ਪਨਤ ਕਕ ਪਰਹਾ ਮਰੀ ਝਲੀ ਇਕ ਹਕਾ ਇਹਦੀ ਝਲ ਅਥਾਹ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਇਸ਼ਕ ਗਵਾਚਾ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਹ ਗਏ ਸਾਹ

ਮਰ ਹਠ ਵਖ ਲਈ

ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ ਹਢਾ

ਿ ਚ ਮਣ ਮਰ ਦਰ ਤ ਖਪੜਹਆ

ਇਕ ਅਧ ਵਾਰੀ ਆ

ਮ ੜ ਉਹ ਭ ਲ ਕਦ ਨਾ ਲਪਘਆ

ਏਸ ਦਰ ਦ ਰਾਹ

ਮ ਉਹਨ ਪਨਤ ਉਡੀਕਣ ਬਠਾ ਥਪਕਆ ਔਸੀਆ ਪਾ ਮਨ ਉਹ ਚ ਮਣ ਨਾ ਬਹ ਪੜਆ

ਸ ਚ ਮਣ ਦ ਵਣ ਗਾਹ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਮਰ ਹਾਣ ਦਾ ਪਵਚ ਲਖ ਸਰਿ ਦਾ ਤਾ ਪਿਹੜ ਸਾਹ ਚਤਰ ਖਡਦਾ ਮਨ ਉਸ ਚ ਮਣ ਦਾ ਚਾ

ਪਰਦਸੀ ਚ ਮਣ ਮਪਡਆ

ਕਦ ਵਤਨ ਫਰਾ ਪਾ ਪਕਤ ਸ ਚਾ ਪਬਰਹਾ ਤਡੜਾ ਮਥ ਿਠਾ ਨਾ ਹ ਿਾ

ਪਬਰਹਾ ਵੀ ਲਭੀ ਕਾਮ ਦਾ ਇਹਦੀ ਿਾਤ ਕ ਿਾਤ ਨਾ ਕਾ ਭਾਵ ਪਬਰਹਾ ਰਬ ਵਡੜਾ ਮ ਚੀ ਕਕ ਪਰਹਾ

ਚਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਹ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਗ ਹ ਲਟਕ ਪਰਹਾ ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ ਹ ਭਟਕ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਪਦਨ ਬਹ ਵਡਭਾਗਾ ਿਦ ਪਕਸ ਸਾਗਰ ਪਵਚ

ਆਦਮ ਦ ਪਕਸ ਪਪਤਰ

ਅਮਬ(ਅਮੀਬ) ਿਨਮ ਪਲਆ

ਪਰ ਇਹ ਪਦਹ ਪਨਕਰਮਾ ਿਦ ਇਸ ਆਦਮ ਦੀ ਝਲੀ ਫ ਲ ਸਮ ਦਾ ਹਸੀ ਖ਼ਰ ਪਪਆ

ਵਖ-ਵਖ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਮ ਸਚ ਪਰਹਾ ਸਮ ਅਵਾਰਾ ਕ ਤਾ ਦਰ ਦਰ ਭਟਕ ਪਰਹਾ ਿਠ ਹਡ ਖਾਣ ਲਈ

ਲਭੀ ਤਰਸ ਪਰਹਾ

ਸਮ ਪਰਾਈ ਨਾਰ

ਤ ਿ ਪਫਰ ਰਡੀ ਹ

ਪਪਹਲੀ ਰਾਤ ਹਢਾਇਆ ਲਗਦੀ ਚਗੀ ਹ

ਦਿੀ ਰਾਤ ਪਬਤਾਇਆ

ਹ ਦੀ ਭਡੀ ਹ

ਪਰ ਇਹਦ ਸਗ

ਦ ਨੀਆ ਦ ਹਰ ਜ਼ਰ ਨ

ਇਕ ਅਧ ਘੜੀ ਜ਼ਰਰ ਪਬਤਾਣੀ ਪਦੀ ਹ

ਕਦ ਹਰਾਮਣ ਪਟਕ ਕ

ਨਾ ਇਹ ਬਪਹਦੀ ਹ

ਉਮਰ ਦੀ ਬਾਰੀ ਖਲਹ ਕ ਏਸ ਿਹ ਵਲ

ਕਾਮਨੀ ਮਲੀ ਨਜ਼ਰ

ਤਕਦੀ ਰਪਹਦੀ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਝਠ ਸਹਣ ਕਾਮ ਚ ਮਤ ਆਪਸ਼ਕ ਵਗ

ਪਮਠੀਆ ਕਰ ਕਰ ਗਲ ਸਾਨ ਛਲਦਾ ਹ

ਮਾਣ ਕ ਚ ਮਣ

ਇਕ ਦ ਏਸ ਹਯਾਤੀ ਦ

ਭ ਲ ਿਦਾ ਹ-

ਫਰ ਨਾ ਪਵਹੜ ਵੜਦਾ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਕ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਾਕਣ ਲਟਕ ਪਰਹ

ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਸ ਞੀ ਿੜੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ

ਸਮ ਦੀ ਇਕ-

ਠ ਕਰਾਈ ਹਈ ਸਿਣੀ ਵਗ

ਪੀੜ-ਕ ਠੀ ਪਬਰਹਣ ਵਾਕਣ ਭਟਕ ਪਰਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਦਵਤਾ ਇਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ

ਇਹ ਦਵੀ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ ਕਾਮ ਿ ਸਭ ਤ ਮਹਬਲੀ ਹ

ਉਸ ਦੀ ਮ ਨ ਕਪਹਣਾ ਨਗੀ ਇਹ ਗਲ ਕੀ ਹੀ ਨਾ ਚਗੀ ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਏਸ ਦੀ ਹ ਬਖ਼ਸ਼ੀ ਹਈ

ਤ ਦ ਤ ਹ ਸਨ ਦੀ ਿ ਰ ਤ ਹ

ਏਸ ਨ ਹ ਰਪ ਵਡਣਾ-

ਖ਼ਨ ਮਰਾ ਿ ਤਡੀ ਕ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਖੜੀ ਆ ਪਮਟੀ ਦੀ ਇਹ ਬਾਜ਼ੀ ਪਚਟੀ ਦ ਧ ਕਲੀ ਪਿ ਤਾਜ਼ੀ ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦਾ ਇਕ ਸਗਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦੀ ਕਥਾ ਸ ਣਦਾ ਕਈ ਅਲਮਸਤ ਪਿਹਾ ਿਗਮ ਹ

ਤਰਾ ਇਸ ਨ ਟ ਡੀ ਕਪਹਣਾ ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਗ਼ਮ ਹ

ਕਾਮ ਪਬਨ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਕਾਹਦ ਅਰਥ ਿ ਚਲਦਾ ਦਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਪਸ਼ਵਿੀ ਕਾਮ ਬਰਹਮ ਹ

ਕਾਮ ਹੀ ਸਭ ਤ ਮਹ ਧਰਮ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਸ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਵਖ ਪਕ ਬ ਤ ਨ ਕੀ ਹਇਆ ਹ

ਇ ਲਗਦਾ ਹ ਪਿ ਰਇਆ ਹ

ਸਾਥ ਕਈ ਪਾਪ ਹਇਆ ਹ

ਸਾਰ ਦੀਵ ਝਬ ਬ ਝਾ ਦ

ਇਸ ਨ ਥੜਹਾ ਪਰਹ ਹਟਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਮ ਖ ਨ ਪਰਹ ਭ ਆ ਦ

ਿ ਇਸ ਤ ਕਈ ਪਰਦਾ ਪਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਪਦਲ ਪਵਚ ਵੀ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਇਸ ਨ ਹਾਲ ਵੀ ਕਈ ਭ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਕਾਮ ਏਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ ਇਹ ਭਾਵ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਸੀਮਾ ਦਪਨਕ ਅਖ਼ਬਾਰ ਦ

ਅਿ ਪਰਥਮ ਪਨ ਤ

ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਛਪੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਕ ਝ ਗਰ ਬਦਸ਼ੀ ਬਚ ਤ ਇਕ ਹਰ ਉਹਦ ਨਾਲ

ਖੜਹੀ ਉਸ ਦੀ ਸਖੀ ਹ

ਤਸਵੀਰ ਦ ਪਰ ਇਕ ਇਬਾਰਤ ਦੀ ਹ ਝਿਰ

ਇਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਹੀ ਕ ੜੀ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰੀ ਪਜ਼ਦਗੀ ਥ ੜੀ ਥ ੜੀ ਹ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ

ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਮਰ ਗੀਤ ਨ ਰਦ ਮਾਸਮ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਵੀ ਅਵਾਰਾ ਨ ਭਦ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ ਅਕਸਰ ਮਰ ਸ਼ਪਹਰ ਿਦ ਆਦੀ ਹਰ ਵਾਰ ਿਦ ਆਦੀ ਪਤਨ ਫ ਲ ਪਲਆਦੀ ਗ ਲਦਾਨ ਚ ਪਤਨ ਫ ਲ ਿਦ ਹਥ ਉਹ ਸਿਾਦੀ ਮ ਸਕਾ ਕ ਤ ਅਦਾਜ਼ ਚ

ਕ ਝ ਏਦ ਉਹ ਕਪਹਦੀ ਇਕ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਤਰ ਨ ਦਾ ਮਰ ਨ ਦਾ ਇਹ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਪਕਸ ਪਪਉ ਦਾ ਪਕਸ ਮ ਦਾ ਇਕ ਫ ਲ ਮਰੀ ਕ ਖ ਦੀ ਸੀਮਾ ਦ ਹ ਨ ਦਾ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਇਕ ਗਰੀ ਪਿਹੀ ਪਨਕੀ ਬਚੀ ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਪਿਸ ਚੀਚੀ ਹ ਪਕੜ ਰਖੀ

ਓਸ ਦੀ ਸ਼ਕਲ

ਮਰ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਹ ਆ ਲਥੀ ਈਕਣ ਲਗਦਾ ਹ

ਇਹ ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਧੀ ਹ

ਮਰਾ ਤ ਮਰੀ ਬਲਣ ਦ

ਪਬਮਾਰ ਲਹ ਦਾ ਏਸ ਧਰਤੀ ਤ ਪਬਿਾਇਆ

ਕਈ ਸਝਾ ਬੀਅ ਹ

ਮਰੀ ਪੀੜਾ ਦੀ ਮਰੀਅਮ ਦ

ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਮਸੀਹ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਿਦਹੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਬਚਨ ਮਰਾ ਿੀ ਹ

ਓਹ ਹੀ ਸੀਮਾ ਧੀ ਹ

ਕਈ ਹਰ ਇਹਦਾ ਪਪਉ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਅਜਨਬੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ

ਨਾ ਤ ਤ ਹੀ ਔਲੀਆ ਹ

ਨਾ ਤ ਮ ਹੀ ਹ ਨਬੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਮਰ ਲਈ ਇਹ ਰਸ-ਭਰੀ ਤਰੀ ਮਲਕ ਮ ਸਕੜੀ ਪਕਸ ਪਵਮਾਨ ਸਵਕਾ ਦੀ ਮ ਸਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਅਿ ਵੀ ਪਿਸ ਚ ਿਾਣਦ ਪਕ ਵਾਸ਼ਨਾ ਦੀ ਕਗ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਮਰ ਲਈ ਤਰੀ ਵਫ਼ਾ ਅਿ ਵੀ ਇਕ ਸਵਗ ਹ

ਮਰ ਨਸ਼ੀਲ ਪਿਸਮ ਦੀ ਅਿ ਵੀ ਤਨ ਮਗ ਹ

ਪਿਹੜਾ ਪਕ ਤਰੀ ਨਜ਼ਰ ਪਵਚ

ਪਫਲਮੀ ਰਸਾਲ ਵਗ ਹ

ਸਫ਼ਾ ਸਫ਼ਾ ਫਰਲਣਾ ਪਿਦਹਾ ਹ ਤਰੀ ਪਦਲ ਲਗੀ ਸਮ ਨ ਸਨਹ ਮਾਰ ਕ

ਿ ਪਮਲ ਿਾਏ ਘੜੀ ਕਦੀ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਮ ਸਗਾ ਤ ਕਾਮ ਦੀ ਹ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਅਿ ਤ ਸਾਡਾ ਇਸ਼ਕ

ਓਸ ਮਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਕਾਮ ਦ ਸ ਆਦ ਪਪਛ ਹ ਿਾਏ ਿ ਹਾਪਮਲਾ ਤ ਮਕੜ ਨ ਮਾਰ ਕ

ਬਣਾ ਲਏ ਪਿਵ ਗਜ਼ਾ ਤ ਖਾਈ ਿਾਏ ਉਹ ਕਾਮਣੀ ਕ ਲਛਣੀ ਸ ਆਦ ਲਾ ਹ ਕਾਮਣੀ ਹ ਕਾਮਣੀ ਮਨ ਬਚਾ ਮਨ ਬਚਾ ਵਾਸਤਾ ਈ ਿੀਭ ਨ

ਇਹ ਖ਼ਨ ਦਾ ਨਾ ਸ ਆਦ ਪਾ ਦਰ ਹ ਕ ਬਪਹ ਪਰਹ ਨਾ ਕਲ ਆ ਨਾ ਕਲ ਆ

ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਤਰ ਗਲ ਥ ਪਚਮਟ ਕ

ਇਹ ਸ ਪਰਹਾ ਿ ਬਾਲ ਹ

ਛ ਰੀ ਹ ਸਸਕਾਰ ਦੀ ਿ ਕਰ ਰਹੀ ਹਲਾਲ ਹ

ਇਹ ਕਪਹਣ ਨ ਤ ਠੀਕ ਹ ਪਕ

ਤਰਾ ਮਰਾ ਹੀ ਲਾਲ ਹ

ਿ ਸਚੀਏ ਤ ਸਹਣੀਏ

ਤਨ ਸਦੀਵੀ ਮਰਦ ਦੀ ਮ ਿਾਣਦ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਸਾਡੀ ਵਫ਼ਾ ਨ ਗਾਲਹ ਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਪਬਤਾਉਣ ਦੀ ਚਲੀ ਅਸ ਨ ਚਾਲ ਹ

ਮਨ ਸਦੀਵੀ ਨਾਰ ਦੀ ਤ ਿਾਣਦੀ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਫਰ ਵੀ ਵਗ ਰਹੀ ਹ ਪਰਸ਼ਪਤਆ ਦੀ ਇਕ ਨਦੀ ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਮ ਉਪਿ

ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਤ ਛਬੀ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦਾ ਮ ਸਗਾ ਤ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦੀ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਹ ਠੀਕ ਪਕ ਤਰੀ ਮਰੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਸਾਨ ਆਪਣ ਹੀ ਆਪ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਿੀਲ ਵਦ ਤ

ਕ ਰਾਨ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਗਰੀਆ ਨ ਸਮ ਦੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਮਗਲੀਆ ਦਰਾਵੜ ਨ

ਆਰੀਆ ਤ ਮਾਣ ਨਹ ਅਿ ਤ ਪਦਲ ਨ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਪਦਮਾਗ਼ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਕ ਲ ਿਹਾਨ

ਸਾਡ ਵਾਕਣਾ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਸਗਰਦ

ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ

ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਹਬਹ ਚੀਨ ਕਬਤਰ ਵਾਕਣ ਗ ਟਕਦੀ ਤ ਸਨ-ਖਭ ਨ ਪਖਲਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਇਹ ਮਰੀ ਵਾਕਫ਼

ਤ ਹਮਦਰਦ ਦਾ ਘਰ

ਪਿਸ ਚ ਅਿ ਦੀ ਰਾਤ

ਮ ਇਹ ਹ ਗ ਜ਼ਾਰੀ ਪਿਸ ਦੀ ਸਰਤ

ਚਤ ਦ ਸਰਿ ਦ ਵਗ

ਨੀਮ-ਪਨਘੀ ਦਧੀਆ ਹ ਗ ਲਾਨਾਰੀ ਪਹ ਦੀ ਸਗਰਦ ਦ ਪਰਭਾਤ ਵਲ

ਪਨਤਰੀ ਮਦਰ ਦੀ ਪਚਰਨਾਮਤ ਦ ਵਗ

ਠਢੀ-ਠਢੀ ਸ ਚੀ-ਪਮਠੀ ਤ ਪਪਆਰੀ ਸ ਰਹੀ ਹ ਮਪਹਕ ਹਠ ਤ ਪਖਲਾਰੀ

ਉਫ਼

ਪਕਨੀ ਹ ਰਹੀ ਹ ਬਰਫ਼-ਬਾਰੀ ਏਸ ਬਸਤੀ ਦੀ ਠਰੀ ਹਈ ਬ ਕਲ

ਮਘ ਰਹੀ ਨਾ ਪਕਤ ਵੀ ਕਈ ਅਗਾਰੀ ਚਹ-ਪਾਸ ਜ਼ਪਹਰ ਮਹਰੀ ਬਰਫ਼ ਦਾ ਮਨ ਸਾਗਰ ਹ ਪਸਰਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਰਾ ਪਦਲ ਮਰਾ ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ

ਬਰਫ਼ ਸਗ ਹ ਬਰਫ਼ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਦਰ ਕਾਲਾ ਰ ਖ ਲਮਾ ਚੀਲਹ ਦਾ ਸ਼ੀਪਸ਼ਆ ਤ ਪਾਰ ਿ ਘਲਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਬਸਤੀ ਦੀ ਬਲਰੀ ਪਾਤਲੀ ਪਵਚ

ਸਲ ਵਤ ਚ ਪਭਆ ਹ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ

ਉਫ਼

ਇਹ ਮਨ ਕੀਹ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ

ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਸਰਦ ਤਾਬੀਰ ਪਵਚ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਕਚੀ ਗਰੀ ਿਹਾ ਸ ਤ-ਉਨਦਾ ਪਿਸਮ ਬਣਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਵਗ ਚਪਲਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਕਣ ਦਰਵਾਜ਼ ਨ ਹ ਖੜਕਾ ਪਰਹਾ

ਸ਼ਾਇਦ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਹ ਟ ਪਰਆ ਆ ਪਰਹਾ ਹ ਪਦਲਾ ਬ-ਹਪਸ਼ਆ

ਕ ਝ ਹਸ਼ ਕਰ

ਨਾ ਤ ਕਈ ਆ ਤ ਨਾ ਹੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਮਰਾ ਵਪਹਮ ਤਨ ਖਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਹ

ਇਕ ਤਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਘਰ

ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ

ਉਹ ਤ ਪਪਹਲ ਹੀ

ਅਮਾਨਤ ਹ ਪਕਸ ਦੀ ਤ ਤ ਐਵ ਪੀਣ ਪਗਲਾ ਪਾ ਪਰਹਾ ਰਸ਼ਮੀ ਿਹ ਵਗ ਰਹ ਉਹਦ ਸਵਾਸ ਤ

ਨਜ਼ਰ ਮਲੀ ਪਕਸ ਲਈ ਹ ਪਾ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਤ ਮਦਰ ਦੀ ਸ ਚੀ ਪਣ ਵਰਗਾ ਸ ਆਦ ਤ ਲਸੀ ਦਾ ਪਿਦਹ ਚ ਆ ਪਰਹਾ

ਹ ਮਨਾ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ

ਤ ਤ ਕਾ ਹੀ ਸ਼ਰਮ ਹ ਲਾਹ ਮਾਰੀ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਪਿਸਮ ਤਰਾ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਤ ਤ ਧ ਰ ਤ ਗ਼ਮ ਦੀ ਇਕ ਸਗਰਦ ਹ

ਕਰ ਨਾ ਐਵ ਮਰਖਾ ਤ ਨਜ਼ਰ ਮਾੜੀ ਲਭ ਹਮਦਰਦੀ ਚ ਨਾ ਕਈ ਪਚਗਾੜੀ ਵਖ ਤਰ ਤ ਵੀ ਵਧ ਕ ਸਰਦ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਪਕਨੀ ਹ ਸ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਬਹ-ਰਪੀਏ

ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਮਰ ਘਰ ਪਵਚ ਪਈ ਘ ਮਦੀ ਹ

ਚ ਪ ਚ ਪ ਤ ਵੀਰਾਨ

ਪਕਸ ਪਨਪਤਰ ਰ ਖ ਦ ਤ ਇਲ ਦ ਆਲਹਣ ਵਗ

ਗ ਮ-ਸ ਮ ਤ ਸ ਨਸਾਨ

ਸ਼ਾਮ-ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਐਸੀ ਬ-ਪਹਸ ਸ਼ਾਮ ਨ ਆਪਖ਼ਰ

ਮ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਸਵਰ ਆਦੀ ਿ ਕਰ ਇਸ ਨ ਵੀ ਆਉਣਾ ਸੀ ਇਹਦ ਨਾਲ ਤ ਚਗਾ ਸੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਦੀ ਬ ਕਲ ਪਵਚ

ਕਾਫ਼ੀ ਦ ਦ ਘ ਟ ਪਨਗਲ ਕ

ਪਸਗਰਟ ਧ ਖਾ ਕ ਬਪਹ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਸਰਪਮਡ-ਮਛੀ ਿਹੀਆ ਕ ੜੀਆ ਵਖਣ ਮਾਤਰ ਸੜਕ ਤ

ਯਾਰ ਦ ਸਗ ਭ ਲਣਾ ਸੀ ਥਕ ਟ ਟ ਕ ਸ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ

ਸਮ ਵੀ ਪਕਨੀ ਚਦਰੀ ਸ਼ ਹ

ਪਕਸ ਪ ਰਾਣ ਅਮਲੀ ਵਾਕਣ

ਪਦਨ ਭਰ ਪੀ ਕ ਡਡ ਸਹਰਾ ਗਲੀਆ ਤ ਬਾਜ਼ਾਰ ਦ ਪਵਚ

ਆਪਣੀ ਝਕ ਚ ਟ ਪਰਆ ਰਪਹਦ ਨਾ ਕ ਝ ਸ ਣਦ ਨਾ ਕ ਝ ਕਪਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਖੜਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਬਪਹਦ ਇਸ ਬਦਬ ਦ ਿਾਣ ਚ ਹਾਲ

ਯ ਗ ਿਡਾ ਇਕ ਪਲ ਰਪਹਦ

ਕਾਲੀਆ ਕਾਲੀਆ ਿੀਭ ਿਹੀਆ

ਮਰੀ ਹਥ-ਘੜੀ ਦੀਆ ਸਈਆ

ਮਰੀ ਪਹਕ ਪਵਚ ਲਮ ਲਮ

ਕਪਡਆ ਵਾਕਣ ਪ ੜੀਆ ਹਈਆ ਹਫ਼ੀਆ ਹਫ਼ੀਆ ਭਿ ਭਿ ਮਈਆ

ਪਦਨ ਭਰ ਸਮ ਦ ਖਹ ਤ ਬਲ ਵਾਕਣ ਿਈਆ ਹਈਆ

ਗ਼ਮ ਦ ਪਾਣੀ ਸਗ ਪਸਿਣ ਲਈ

ਮਰ ਪਦਲ ਦੀਆ ਬਿਰ ਰਹੀਆ ਅਿ ਦੀਆ ਸ਼ਾਮ ਐਵ ਗਈਆ

ਰਬ ਕਰ ਬਦਬ ਦੀ ਢਰੀ ਛਤੀ ਿਾਵ ਛਤੀ ਿਾਵ

ਿ ਰਬ ਕਰ ਕ ਬਹ -ਰਪਣੀ ਚਰ ਦ ਸਗ ਧਲ ਿਾਵ ਿ ਕਈ ਐਸਾ ਮਤਰ ਚਲ

ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਭਸਮ ਹ ਿਾਵ ਇਸ ਮਨਹਸ ਨ ਖ਼ਰ ਕਦ ਤਕ

ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ ਹ ਚਟਦ ਰਪਹਣਾ ਮ ਤ ਹਰ ਪਕਸ ਸਗ ਰਾਤ

ਨਚਣ ਬਾਲ-ਰਮ ਹ ਿਾਣਾ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਭਗ ਲਈ

ਅਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਪਪਹਲਾ ਚ ਮਣ ਬਾਲ-ਵਰਸ

ਟ ਰ ਸਾਡ ਦਰ ਆਇਆ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਪਮਟੀ ਦੀ ਬਾਜ਼ੀ ਦ ਪਲ ਖਡ ਗਵਾਇਆ

ਦਿਾ ਚ ਮਣ ਿ ਸਾਨ ਿ ਪੜਆ

ਉਹ ਸਾਡ ਮਚ ਨਾ ਆਇਆ

ਉਸ ਮਗਰ ਸ ਚ ਮਣ ਿ ਪੜਆ

ਪਰ ਹਠ ਨਾ ਲਾਇਆ

ਮ ੜ ਨਾ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਪਰ ਇਹ ਕਹਾ ਅਿ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਗਲ ਸਾਡ ਲਗ ਰਇਆ

ਹਠ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਪਸਕੀ ਤ ਚਾਨਣ ਪਿਸ ਚਇਆ

ਇਹ ਚ ਮਣ ਸਾਡਾ ਸਿਣ ਪਦਸਦਾ ਇਹ ਸਾਡਾ ਮਪਹਰਮ ਹਇਆ

ਡ ਘੀ ਢਾਬ ਪਹਿਰ ਦੀ ਸਾਡੀ ਡ ਬ ਮਇਆ ਡ ਬ ਮਇਆ

ਸਾਡਾ ਤਨ-ਮਨ ਹਪਰਆ ਹਇਆ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਕ ਪਦਲ-ਪਰਚਾਵਾ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਸਕਨ

ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਬਾਸ਼ ਨ ਇਕ ਪਤਤਲੀ ਕਪਹਣਾ ਇਹ ਹ ਪਨਰਾ ਿਨਨ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਪਿਹੜਾ ਮਪਰਆ

ਉਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਊਣ

ਮਰ-ਮ ਕ ਕ ਵੀ ਕਰ ਨਾ ਸਕਦਾ ਪਰੀ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਭਾਵ ਇਹ ਬਰਪਹਮਡ ਵੀ ਫਲ

ਿ ਪਫਰ ਅਰਨ ਵਰਨ

ਇਹ ਵੀ ਇਕ ਿਨਨ

ਮ ਹਾਲ ਤਾਜ਼ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਸਮਝ ਮਰਾ ਖ਼ਨ

ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਮਾਣ ਲਈ

ਪਿਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਹ

ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਕ ਪਕਸ ਗਰ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਮਲ ਉਿਾੜ ਦਰ ਚ

ਰਪਹਦਾ ਹਵ ਮਲਗ ਫਕਰ

ਤ ਿਠ ਟ ਕ ਦੀ ਆਸ ਲ ਕ

ਪਦਨ ਢਲ ਿ ਗਰ ਚ ਆਵ ਤ ਪਬਨ ਬ ਲਾਇਆ ਹੀ ਪਰਤ ਿਾਵ

ਔ-ਲਖ ਕਪਹ ਤ ਮਾਰ ਚਕਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਕਾਲ ਰਾਹ ਦ

ਐਸ ਬ-ਪਹਸ ਪੜਾਅ ਤ ਖਪੜਹਆ ਪਿਤ ਖ਼ਾਬ ਦ ਨੀਲ ਰ ਖ ਚ

ਪਣ ਪੀਲੀ ਪਿਹੀ ਵਗ ਰਹੀ ਏ

ਅਗ ਪਸਪਵਆ ਦੀ ਮਘ ਰਹੀ ਏ

ਕਦ ਕਦ ਕਈ ਗ਼ਮ ਦਾ ਪਛੀ ਪਰ ਨ ਆਪਣ ਹ ਫੜਫੜਦਾ ਤ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਪੀਲ ਅਰਸ਼

ਕਈ ਪਸਤਾਰਾ ਹ ਟ ਟ ਿਦਾ ਤ ਚਦੀ-ਵਨਾ ਖ਼ਾਬ ਮਰਾ ਸਮ ਦਾ ਹਰੀਅਲ ਹ ਟ ਕ ਿਦਾ ਪਵਹਦ ਪਵਹਦ ਹੀ ਨੀਲ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸਾਰਾ ਿਗਲ ਹ ਸ ਕ ਿਦਾ ਫਰ ਪਦਲ ਦੀ ਮਾਯਸ ਵਾਦੀ ਚ

ਤਲਖ਼ ਘੜੀਆ ਦ ਜ਼ਰਦ ਪਤਰ

ਚੀ ਚੀ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਝਠ ਥੜਾ ਹੀ ਮਾਰਦ ਨ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਪਰ ਦ ਨਾਲ ਖਪਹਦੀ ਇਕ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਮਪਹਲ ਚ

ਇਸ਼ਕ ਮਰਾ ਗਵਾਪਚਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਆਸ਼ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਰੀਆ ਦਾ ਆਪਖਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਹਰ ਗਲੀ ਹਾਏ ਗੀਤ ਵਰਗੀ ਨ ਹਾਰ ਦੀ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਪਟ ਚ

ਰਾਤ ਸ਼ਬਨਮ ਗ ਜ਼ਾਰਦੀ ਹ

ਤ ਹਰ ਦਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਪਾਕ ਪਮਟੀ ਦਾ ਖ਼ਨ ਪੀ ਕ ਮ ਿਨਮ ਲੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਪਕ ਦ ਧਨੀਆ ਚ

ਮਾਸਮੀਅਤ ਦਾ ਦ ਧ ਪੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਬਰਗ ਪਚਹਰ ਤ

ਝ ਰੜੀਆ ਦ ਨ ਝਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਪਕ ਸੀਨ ਅਦਰ ਨ

ਗ ਰਬਤ ਦ ਪਹਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਨਣ ਦ

ਦਵ ਦੀਵ ਹੀ ਪਹਸ ਚ ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਿਨਾਪਜ਼ਆ ਲਈ

ਖ਼ਰੀਦ ਕਫ਼ਨ ਵੀ ਪਵਕ ਚ ਕ ਨ

ਤ ਹਰ ਤੀਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਮ ਲਮ ਸੜਕ ਤ

ਿਾ ਕ ਕਈ ਕਦ ਨਹ ਮ ੜਦਾ ਇਹ ਸਮਝ ਲੀਤਾ ਿਦਾ ਹ ਮ ਰਦਾ

ਤ ਹਰ ਚਥੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਕਾਲ ਬਾਗ਼ ਚ

ਪਸਰਫ਼ ਆਸ ਦੀ ਪਣ ਿਾਵ ਕਦ ਕਦ ਹ ਓਸ ਿਹ ਚ

ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਵ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਆਬਾਦ ਕਰਨ ਨ ਤ ਹੀ ਰਕੜ

ਤ ਹੀ ਧਰਤੀ ਦਾ ਕਝ ਵਰਨ

ਤ ਹੀ ਕਰਨੀ ਫ਼ਜ਼ਾ ਮ ਅਤਰ

ਤ ਹੀ ਸਿ ਨ ਮਾਨਣਾ ਸ ਕ ਪਪਹਲ ਤ ਵਖ ਸਥਰ ਪਰ ਮ ਛਤੀ ਹੀ ਸਮਝ ਿਦਾ ਇਹ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸ਼ਰ ਹੀ ਹ

ਿ ਲਾ ਪਰਹਾ ਹ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਚਕਰ

ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਆਉਣ ਵਾਲ

ਇਹ ਲਕ ਪੜਹ ਕ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ ਇਹ ਉਹ ਪਵਚਾਰੀ ਬਦਬਖ਼ਤ ਰਹ ਹ

ਪਕ ਪਿਹੜੀ ਪਹਰਨ ਦ ਪਸਙ ਤ

ਉਦਾਸ ਲਪਮਹਆ ਨ ਫੜਣ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਚੜਹ ਰਹੀ ਏ ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ

ਪਕ ਹਠ ਦ ਫ ਲ ਦੀ ਮਪਹਕ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਰਹੀ ਏ

ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਪਨਕੀ ਉਮਰ

ਉਡਾ ਕ ਲ ਗਏ ਗ਼ਮ ਦ ਝਖੜ

ਵਫ਼ਾ ਦ ਸਹ ਦ ਮਲ ਤ

ਇਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਮ ਲਚਦਾ ਹ ਪਕ ਇਸ ਚ ਰਾਹ ਤ

ਮਨ ਕਈ ਉਿਾੜ ਦਵ ਤ ਮਰ ਮਥ ਦ ਕਾਲ ਅਖ਼ਰ ਤ

ਕਟ ਚਨ ਦਾ ਚਾੜਹ ਦਵ ਿ ਅਗ ਫ਼ ਰਕਤ ਦੀ ਪਦਨ ਦੀਵ ਪਵਚ ਚ ਰਾਹ ਦ ਸਾੜ ਦਵ ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਪਪਘਲ ਿਾਵਣ

ਇਹ ਬਦਨਸੀਬੀ ਦ ਕਾਲ ਕਕਰ

ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਬਦਲ ਿਾਵਣ

ਮਰੀ ਪਕਸਮਤ ਦ ਸਭ ਨਛਤਰ

ਮ ਮਨ ਖਤਾ ਦ ਨਾਮ ਸ ਖਗਾ ਆਪਣ ਗੀਤ ਦ ਸਨ-ਛਤਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

Page 2: Pc64 bDnc64 - Punjabi Library · Aate Dian Chirian Shiv Kumar Batalvi 6If Pc64 bDnc64 b]\ ?dWaY UIaZ\c 6If Pc64 bDnc64 DaRMc YaN D ^dÊNc 7? S_anc U^Nc ?^W NfYc WfYf Ph^N Unc bS6Yc

ਮ ਨਹ ਚਾਹ ਦਾ ਪਕ ਮ ਦ ਖੀ ਹਵ ਬੀਤ ਵਪਰਹਆ ਦੀ ਲਾਸ਼ ਦ ਮਹ ਤ

ਚ ਕ ਯਾਦ ਦਾ ਰਸ਼ਮੀ ਕਫ਼ਨ

ਮ ਨਹ ਚਾਹ ਦਾ ਭਪਵਖ ਪਵਚ ਰਵ ਮ ਤ ਚਾਹ ਦ ਪਦਲ ਦੀ ਗਿੀ ਚ

ਗ਼ਮ ਦਾ ਕਰੜ ਰਹ ਛਪਣਆ ਮ ਤ ਚਾਹ ਦ ਮਾਹਲ ਰਹ ਬਪਣਆ

ਸਾਡੀ ਪਮਲਣੀ ਦੀ ਸਨ-ਬੜੀ ਤ

ਖ਼ ਸ਼ੀ ਦਾ ਬਾਦਬ ਰਹ ਤਪਣਆ ਮ ਤ ਚਾਹ ਦ ਪਕ ਬਦਲੀਆ ਫੜੀਏ

ਘ ਟ ਚਾਨਣ ਦਾ ਸੀਤ ਪੀ ਮਰੀਏ

ਤੜਾਗੀ ਉਫ਼ਕ ਦੀ ਪਾਈ ਿ ਅਰਸ਼ ਨ

ਉਹਦ ਚ ਤਾਪਰਆ ਦ ਨਗ ਿੜੀਏ

ਟ ਰੀ ਿਦੀ ਹਵਾ ਹ ਦਸ਼ ਪਿਹੜ ਦਸ਼ ਓਸ ਨ ਟ ਰ ਚਲੀਏ

ਪਦਲ ਹ ਚਾਹ ਦਾ ਪਕਤ ਵੀ ਨਾ ਖੜਹੀਏ

ਬੀੜ ਪਬਰਹ ਦੀ ਅਪਤ ਪਪਵਤਰ ਦਾ ਮ ਤ ਚਾਹ ਦ ਪਕ ਪਾਠ ਨਾ ਧਰੀਏ

ਮ ਤ ਚਾਹ ਦ ਪਕ ਵਾਕ ਨਾ ਲਵੀਏ

ਰਾਤ ਸਾਰੀ ਹਰਾਮ ਨਾ ਕਰੀਏ

ਪਰ ਤ ਹਾਲ ਵੀ ਯਾਰ ਪਜ਼ਦ ਕਰਦ ਤ ਮਰੀ ਦਸਤੀ ਦਾ ਦਮ ਭਰਦ ਤ ਸਚੀ ਕਪਹਣ ਤ ਪਰ ਬਹ ਤ ਡਰਦ ਹ ਨਫ਼ਰਤ ਪਿਪਦਆ ਦ ਨਾਲ ਮਨ

ਮ ਮਇਆ ਨ ਅਿ ਵੀ ਪਪਆਰ ਕਰਦ

ਬੜਾ ਲਭੀ ਹ ਰਹ ਦਾ ਬਾਣੀਆ ਮਰਾ ਇਹਦ ਲਈ ਹਪਕਆ ਦਾ ਵਣਿ ਕਰਦ

ਇਹਦ ਲਈ ਭਾਲਦਾ ਹ ਰਜ਼ ਹਰ ਪਕ ਛਨਾ ਕਾਮ ਦਾ ਮ ਰਜ਼ ਭਰਦ ਮ ਲਭਦ ਮਪਹਕ ਕਲੀਆ ਕਚੀਆ ਦੀ ਤ ਭਰਾ ਹਣ ਤ ਵੀ ਨਾਲ ਡਰਦ

ਬੜ ਸ਼ਰਮ ਦੀ ਹ ਗਲ ਯਾਰਾ ਪਕ ਸਚ ਦੀ ਿੀਭ ਤ ਅਗਾਰ ਧਰਦ ਉਮਰ ਨ ਪੀਣ ਲਈ ਤਜ਼ਾਬ ਦਦ ਤ ਨਾਲ ਮਸ਼ਕਰੀ ਸਪਮਆ ਨ ਕਰਦ

ਮ ਚਾਹ ਦ ਅਕ ਵੀ ਹ ਦਾ ਚਬਲੀ ਮ ਥਹਰ ਦਾ ਮਰਆ ਨਾਮ ਧਰਦ ਹਕੀਕਤ ਨਾਲ ਰਿ ਕ ਵਰ ਕਰਦ ਸਦਾ ਹੀ ਝਠ ਦਾ ਵੀ ਇਹਤਰਾਮ ਕਰਦ ਹ ਤਈਏ ਤਾਪ ਵਾਕਣ ਇਸ਼ਕ ਮਰਾ ਿਦ ਵੀ ਵਕਤ ਲਗਾ ਆਣ ਚੜਹਦਾ

ਜ਼ਰਾ ਤ ਨੀਝ ਨਣ ਮਾਰ ਮਰ

ਰਸਤੀ ਛਪਲਆ ਿ ਖਾ ਲਏ ਨ

ਇਹ ਮਰ ਪਝਮਣ ਦੀ ਸ ਬਕ ਟਾਹਣੀ ਪਕ ਪਹਝ ਆਲਹਣ ਸ ਪਾ ਲਏ ਨ

ਮਰ ਸਾਹ ਚ ਬਦਬ ਪਸਗਰਟ ਦੀ ਤ ਮਸਲ ਹਪਕਆ ਤ ਲਾ ਲਏ ਨ

ਵਧੀ ਦਾੜਹੀ ਇਹ ਮਰੀ ਸ਼ਾਮ ਰਗ ਦੀ ਪਿਦਹ ਪਵਚ ਵਾਲ ਦਧੀ ਆ ਗਏ ਨ

ਸਮ ਦੀ ਧੜ ਨ ਰਗ ਖਾ ਲਏ ਨ

ਸਮ ਦ ਪਰ ਨ ਨਹ ਮਚ ਆਉਣੀ ਜ਼ਮਾਨ ਵਾਹ ਲਖ ਲਾ ਲਏ ਨ

ਵ ਮਪਹਗ ਪਪਨਆ ਤ ਪਲ ਹਜ਼ਾਰ ਮ ਹਬਤ ਦੀ ਵ ਝਠੀ ਚੀਲਹ ਕਾਮਣ

ਮਰ ਹਥ ਚ ਖਹ ਕ ਖਾ ਲਏ ਨ ਹ ਪਡਗੀ ਖਭੜੀ ਇਕ ਅਿ ਤ ਸੀਸ ਤ

ਤ ਆਨ ਪਤਤਲੀਆ ਪਰਤਾ ਲਏ ਨ ਉਹ ਟ ਰਦ ਚਨ ਦ ਵਲ ਮਾਰ ਝਾਤੀ ਹ ਦਾਗ਼-ਦਾਗ਼ ਹਈ ਪਿਸਦੀ ਛਾਤੀ ਪਕਸ ਗਤਮ ਪਰਸ਼ੀ ਦੀ ਨਾਰ ਖ਼ਾਤਰ

ਨ ਕਪਹਦ ਏਸ ਦੀ ਸੀ ਲਅ ਗਵਾਚੀ ਸੀ ਅਖਰ ਕ ਨ ਦ ਤ ਕਾਮ ਪਪਹਲ ਹ ਪਵਗਾਸੀ ਕਾਮ ਚ ਹਰ ਇਕ ਹਯਾਤੀ ਮ ਮਨਦ ਕਾਮ ਡਾਢਾ ਹੀ ਬਲੀ ਹ

ਿ ਇਸ ਪਵਚ ਚਤਨਾ ਵੀ ਹਏ ਬਾਕੀ

ਮਰੀ ਮਪਹਬਬ ਨ ਤ ਿਾਣਦਾ ਹ

ਹ ਵਗਦੀ ਕਲਹ ਚਾਨਣ ਪਵਚ ਨਹਾਤੀ ਪਿ ਵਾਦੀ ਦ ਪਹਾੜ ਦ ਪਵਚਾਲ

ਇਹਦ ਤ ਵੀ ਹ ਸ ਹ ਉਸ ਦੀ ਛਾਤੀ ਉਹਦ ਸਾਹ ਚ ਮਪਸਆ ਹ ਗਵਾਚੀ ਉਹਦੀ ਦਹ ਚ ਆਵ ਇ ਸ ਗਧੀ ਕਵਲ-ਫ ਲ ਪਿ ਸਰ ਚ ਖਾਣ ਹਾਥੀ ਹ ਗਰਾ ਰਗ ਿੀਕਣ ਸ਼ਾਮ ਵਲ

ਬਰਫ਼ ਦ ਨਾਲ ਲਦੀ ਕਈ ਘਾਟੀ ਸਲਟੀ ਨਣ ਘ ਗੀਆ ਵਗ ਉਹਦ

ਉਹਦ ਬ ਲਹ ਚ ਗ ਬਣ-ਕਪਾਸੀ

ਉਹਦ ਹਥ ਚ ਪਗਧਾ ਮਾਲਵ ਦਾ ਉਹਦ ਪਰ ਚ ਮਾਝ ਦੀ ਪਵਸਾਖੀ ਕਰ ਕੀ ਪਸਫ਼ਤ ਉਹਦੀ ਟਰ ਵਾਲੀ ਪਿ ਕਚੀ ਸੜਕ ਤ ਟ ਰ ਡਾਚੀ ਰਤਾ ਨਹ ਸ਼ਕ ਮਨ ਓਸ ਬਾਰ

ਹ ਕਾਲ ਬਾਗ਼ ਦੀ ਸਾਵੀ ਇਲਾਚੀ

ਮ ਪਫਰ ਵੀ ਦਸਤਾ ਮਪਹਸਸਦਾ ਹ ਪਕ ਭਰ ਕ ਰਖ ਲ ਚਾਨਣ ਦੀ ਚਾਟੀ ਵ ਪਮਤਰਾ ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਪਛਟ ਬਾਝ ਕਦ ਨਹ ਨਹ ਪਰਆ ਦੀ ਪਹਕ ਪਾਟੀ ਪਗਲਾ ਕੀ ਿ ਭਲਾ ਉਹ ਬਵਫ਼ਾ ਹ

ਪਗਲਾ ਕੀ ਿ ਨਹ ਿਨਮ ਦੀ ਸਾਥੀ

ਮਰਾ ਪਵਸ਼ਵਾਸ ਹ ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਦਾ ਮ ਹਬਤ ਤ ਵੀ ਮਪਹਗੀ ਹ ਹਯਾਤੀ ਮ ਹਬਤ ਦੀਨ ਹ ਦ ਨੀਆ ਨਹ ਹ

ਹ ਦ ਨੀਆ ਦੀਨ ਦ ਪਪਡ ਛਪਾਕੀ ਮ ਹਬਤ ਘਾਟ ਹ ਬਸ ਦ ਪਲ ਦੀ ਿਦ ਤਕ ਖ਼ਨ ਦ ਪਵਚ ਹ ਸਕ ਬਾਕੀ ਮ ਹਬਤ ਕਾਮ ਦ ਬਟ ਦਾ ਫ਼ਲ ਹ

ਪਕ ਿੀਕਣ ਚਤ ਪਵਚ ਫ ਲ ਪਟਾਕੀ ਮ ਹਬਤ ਕਾਮ ਦਾ ਹੀ ਇਕ ਪੜਾਅ ਹ

ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਕਾਮ ਦਾ ਹੀ ਨ ਖ਼ ਦਾ ਹ

ਖ਼ ਦਾ ਦੀ ਜ਼ਾਤ ਕਲ ਵਧ ਕਈ

ਨਾ ਮਰ ਦਸਤਾ ਕਈ ਬ-ਵਫ਼ਾ ਹ

ਮ ਅਕਸਰ ਇਸ ਤਰਹ ਵੀ ਸਚਦਾ ਹ ਪਕ ਸਾਰ ਿੀਵ-ਿਤ ਤ ਪਰਾਣੀ ਇਹ ਵਣ-ਪਤਰਣ ਪਣ ਪਮਟੀ ਅਗ ਪਾਣੀ ਹ ਸਾਰੀ ਕਾਮ ਚ ਉਪਿੀ ਕਹਾਣੀ ਹ ਬਦਲ ਪਰੜਕਦੀ ਪਨਤ ਕਾਮ ਖ਼ਾਤਰ

ਐ ਮਰ ਦਸਤ ਪਣ ਦੀ ਮਧਾਣੀ ਇਹ ਰ ਖ ਵੀ ਨ ਭਗ ਕਰਦ ਵ ਟਾਹਲੀ ਨਾਲ ਿਦ ਖਪਹਦੀ ਹ ਟਾਹਣੀ ਬਰਫ਼ ਸਗ ਬਰਫ਼ ਿਦ ਹ ਭਗ ਕਰਦੀ ਤ ਨੀਲਮ ਿਨਮਦਾ ਹ ਮਰ ਹਾਣੀ

ਤ ਪਤਤਲੀ ਭਗ ਫ ਲ ਦ ਖ਼ਾਤਰ

ਹ ਫ ਲ ਤ ਫ ਲ ਤਕ ਉਡਦੀ ਪਨਮਾਣੀ ਇਹ ਪਸ਼ਰਸਟੀ ਸਰਿ ਸਗ ਕਾਮ ਖ਼ਾਤਰ

ਹ ਘ ਮਦੀ ਵੀਨਸ ਦੀ ਪਨਤ ਿਠਾਣੀ ਜ਼ ਹਲ ਤ ਯਰਨਸ ਦੀ ਇਹ ਦਰਾਣੀ ਵ ਮਰ ਦਸਤਾ ਵ ਪਮਹਰਬਾਨਾ ਇਹ ਪਸ਼ਰਸਟੀ ਕਾਮ ਦ ਹਥ ਹ ਕਾਣੀ

ਵ ਮਰ ਦਸਤਾ ਵ ਵਖ ਵੀਰਾ ਮ ਹਬਤ ਮਪਗਆ ਦਾ ਹ ਿਜ਼ੀਰਾ ਹਵਸ ਦ ਸਾਗਰ ਿ ਤਰ ਪਰਹਾ ਹ

ਤ ਆਪਣ ਆਪ ਕਲ ਡਰ ਪਰਹਾ ਹ

ਮ ਹਬਤ ਪਿਗਰ ਹ ਇਕ ਓਸ ਮ ਦਾ ਪਿਦਹਾ ਸਤਕ ਦ ਪਵਚ ਹੀ ਮਰ ਬਚਾ ਤ ਸੜ ਿਾਏ ਦ ਧਨੀਆ ਪਵਚ ਦ ਧ ਕਚਾ ਨਾ ਹਏ ਪੀੜ ਦਾ ਪਰ ਸਕ ਮਠਾ

ਤ ਮ ਸਮਝਦ ਇਹ ਸਭ ਕ ੜੀਆ ਇਹ ਆਟ ਸਗ ਬਣਾਈਆ ਹਨ ਪਚੜੀਆ

ਪਿਨਹ ਸਗ ਵਰਚ ਿਦ ਕਾਮ-ਬਚਾ ਇਹ ਸ਼ਾਇਦ ਰਾਤ ਅਿ ਦੀ ਚਾਨਣੀ ਪਿਹੀ ਹਏ ਤਨ ਭਾਸਦੀ ਕਈ ਜ਼ਰਦ ਪਤਾ ਤ ਮਰ ਵਾਸਤ ਇਹ ਰਾਤ ਅਿ ਦੀ ਹ ਮਰ ਦਸਤਾ ਕਈ ਸ ਆਣੀ ਪਕ ਪਿਸ ਦੀ ਢਾਕ ਤ ਹ ਚਨ-ਬਚਾ ਿ ਕ ਿਾ ਛਾਛ ਦਾ ਪਸਰ ਤ ਪਟਕਾਈ

ਤ ਗਲ ਪਵਚ ਬ ਗਤੀਆ ਦਾ ਹਾਰ ਪਾਈ

ਹ ਲ ਕ ਿਾ ਰਹੀ ਚਾਨਣੀ ਦਾ ਭਤਾ ਮ ਇਹ ਿਾਣਦ

ਹ ਤ ਵੀ ਸਚਾ

ਮ ਇਹ ਿਾਣਦ ਹ ਮ ਵੀ ਸਚਾ ਅਸਲ ਪਵਚ ਰਹ ਮਨ ਖ ਦੀ ਸ਼ੀਲ ਨਹ ਹ

ਪਕ ਪਿਸ ਦਾ ਬਦਨ ਵਤ ਪਸਮਲ ਦ ਰ ਹ

ਤ ਖ਼ਈਯਲ ਦ ਵ ਦਹਰ ਘ ਡ ਪਵਚ ਸਦਾ ਹੀ ਪਦਸਦਾ ਰਪਹਦਾ ਪਿਸ ਦਾ ਮਹ ਹ

ਤ ਪਦਲ ਦਾਮਾਦ ਹ ਦਾ ਹ ਮਨ ਖ ਦਾ ਿ ਸਾਹ ਨਾ ਲਣ ਦਦਾ ਹ ਵ ਸ ਖ ਦਾ ਿ ਪਸਹਰ ਬਨਹ ਕ ਵੀ ਸ਼ ਹਰਤ ਦ

ਹ ਥ ਕ ਮਪਢਆ ਤ ਰਜ਼ ਥ ਕਦਾ ਹ ਸਹਣੀ ਉਸ ਕਦਰ ਦੀ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਪਕ ਪਿਨੀ ਹਏ ਤਸਵਰ ਪਵਚ ਿਵਾਨੀ ਪਕਸ ਲਈ ਕਾਲਖ ਦਾ ਹ ਸਮ ਦਰ

ਪਕਸ ਲਈ ਇਤਰ-ਪਭਨੀ ਅਰਗਵਾਨੀ

ਵ ਬਹ ਤਾ ਕੀਹ ਮ ਇਕ ਿਾਣਦਾ ਹ ਕਈ ਵੀ ਸ਼ ਨਹ ਇਸ ਦ ਸਾਨੀ ਤ ਿਾਣ ਸ ਆਦ ਸਾਰ ਸਾਗਰ ਦਾ ਹ ਮ ਵੀ ਦਰ-ਬਦਰ ਦੀ ਖ਼ਾਕ ਛਾਣੀ ਤ ਕਪਹਦ ਪਪਆਰ ਨ ਪਵਸ਼ਵਾਸ ਦਾ ਹ

ਤ ਿ ਪਫਰ ਪਤਰਪਤੀਆ ਦੀ ਆਸ ਦਾ ਹ

ਮ ਹਬਤ ਅਸਲ ਖ਼ਾਤਰ ਤਰਸਦੀ ਹ

ਮ ਹਬਤ ਨ ਹੀ ਇਕ ਧਰਵਾਸ ਦਾ ਹ

ਮ ਹਬਤ ਆਪਣੀ ਤ ਸ਼ਕ ਕਰਨਾ ਇਹ ਿਜ਼ਬਾ ਵਾਸਨਾ ਦੀ ਪਪਆਸ ਦਾ ਹ

ਮ ਹਬਤ ਰ ਕਮਣੀ ਨਾ ਦਾਮਨੀ ਹ

ਨਾ ਪਦਮਾ ਹਸਤਨੀ ਨਾ ਕਾਮਨੀ ਹ

ਮ ਹਬਤ ਨ ਗ਼ਮ ਦੀ ਰਾਸ ਦਾ ਹ

ਨਾ ਪ ਤਰ ਧੀ ਨਾ ਮਾਈ ਬਾਪ ਦਾ ਹ

ਤ ਮਰ ਵਾਸਤ ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਹਬਤ ਨ ਹੀ ਪਚਟ ਮਾਸ ਦਾ ਹ

ਇਹ ਮ ਹ ਣ ਸਮਝਦ ਪਕ ਿਾਣ ਦਈਏ

ਉਹ ਸ ਣ ਕਈ ਦਰ ਚਸ਼ਮਾ ਗਾ ਪਰਹਾ ਹ

ਆ ਆਵਾਜ਼ ਦਾ ਅਨਦ ਲਈਏ

ਉਹ ਸਾਹਵ ਵਖ ਚੀਲਹ ਤ ਚਨਾਰ ਉਨਹ ਦੀ ਗਦ ਪਵਚ ਆ ਚਲ ਕ ਬਹੀਏ

ਤ ਰਲ ਕ ਹੀਰ ਦਾ ਕਈ ਬਤ ਕਹੀਏ

ਉਲਭ ਤ ਪਗਲ ਸਭ ਿਾਣ ਦਈਏ

ਤ ਥਹੜ ਕ ਪਲ ਲਈ ਚ ਪ ਰਹੀਏ ਤ ਥਹੜ ਕ ਪਲ ਲਈ ਚ ਪ ਰਹੀਏ

ਬੀਹੀ ਦੀ ਬਤੀ ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ ਸਪਹਮੀ ਸਪਹਮੀ ਘ ਰਹੀ ਹ

ਅਪਮਰਤ ਵਲ ਮਠੀ ਮਠੀ ਉਨਦ ਮਾਰੀ ਵਸਵਾ ਵਾਕਣ

ਮਰੀਅਲ ਮਰੀਅਲ ਥਕੀ ਥਕੀ ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ

ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ ਬਤੀ ਨਹ ਬੀਹੀ ਦੀ ਅਖੀ ਬੜੀ ਡਰਾਉਣੀ ਟੀਰ-ਮਟਕੀ ਬੀਹੀ ਪਿਹੜੀ ਢਠੀ ਢਠੀ ਬੀਹੀ ਪਿਹੜੀ ਸਾਰੀ ਕਚੀ

ਪਕਸ ਸ਼ਰਾਬੀ ਦੀ ਮ ਵਾਕਣ

ਦਬੀ ਦਬੀ ਘ ਟੀ ਘ ਟੀ ਿ ਨਾ ਬਲ ਡਰਦੀ ਚੀ ਮਾੜੀ ਮਾੜੀ ਭ ਸੀ ਭ ਸੀ ਰਗੀ ਮਰੀ ਤਰੀਮਤ ਵਾਕਣ

ਪਿਹੜੀ ਬਚਾ ਿਮ ਕ ਠੀ ਹਥ ਸਖਣੀ ਕਨ ਬ ਚੀ ਇਸ ਬੀਹੀ ਦ ਮਥ ਤ

ਇਹ ਬਤੀ ਚਮਗਾਦੜ ਵਾਕਣ

ਲਟਕ ਰਹੀ ਹ ਹ ਕ ਪ ਠੀ ਮਲ ਸ਼ੀਸ਼ ਸਗ ਲ ਇਸ ਦੀ ਈਕਣ ਟਕਰ ਮਾਰ ਰਹੀ ਹ

ਿੀਕਣ ਕਈ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਮਨਾ ਹਵ ਪਪਿਰ ਦ ਪਵਚ ਡਕੀ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦੀ ਤਲਖ਼ੀ ਕਲ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਅਕੀ ਅਕੀ ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ

ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ ਬਤੀ ਨਹ ਬੀਹੀ ਦੀ ਬਚੀ ਕਾਲਾ ਨਹ ਰਾ ਚ ਘ ਰਹੀ ਹ

ਪਸਰ ਬੀਹੀ ਦੀ ਪਹਕ ਤ ਰਖੀ ਨਵ-ਿਮ ਮਰ ਬਚ ਵਾਕਣ

ਹਲੀ-ਹਲੀ ਮਠੀ-ਮਠੀ ਇਹ ਬੀਹੀ ਇਹਦੀ ਅਬੜੀ ਸਕੀ ਇਹ ਬੀਹੀ ਮਰੀ ਅਬੜੀ ਸਕੀ ਇਸ ਬੀਹੀ ਸਾਡੀ ਉਮਰਾ ਕਟੀ ਇਹ ਬੀਹੀ ਸਾਡੀ ਬਲਣ ਪਕੀ ਇਸ ਬਤੀ ਦਾ ਪੀਲਾ ਪਚਹਰਾ ਕਈ ਵਾਰੀ ਮਨ ਲਗਦਾ ਮਰਾ

ਕਈ ਵਾਰੀ ਪਕਸ ਖ਼ਨੀ ਪਿਨ ਦਾ ਪਿਹੜਾ ਅਬਰ ਿਡ ਉਚਰਾ ਿ ਪਫਰ ਬਣ ਿਾਏ ਹਥ ਪਹਨਾਈ

ਪਿਹੜਾ ਛਾਪ ਛਲ ਪਾਈ

ਮਰ ਵਲ ਵਧਦਾ ਆਵ ਪਵਹਪਦਆ ਪਵਹਪਦਆ ਸਓਲਾ ਪਿਹਾ ਮਰੀ ਧੀ ਦਾ ਹਥ ਬਣ ਿਾਵ ਪਫਰ ਉਹ ਹਥ ਛ ਡਾ ਕ ਮਥ ਿਾਵ ਇਕ ਮ ਡ ਸਗ ਨਸੀ ਅਧੀ ਰਾਤ ਚਰੀ ਛਪੀ ਮਰੀ ਗ਼ ਰਬਤ ਕਲ ਅਕੀ ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ

ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ ਬਤੀ ਨਹ ਚਾਨਣ ਦੀ ਚਕੀ ਨਹ ਨਹ ਮਈ ਬੀਹੀ ਦਾ ਪਿ

ਕੀਤਾ ਹਵ ਦੀਵਾ-ਵਟੀ ਪਬਟ ਪਬਟ ਪਈ ਹ ਵਖੀ ਿਦੀ ਆਪਣੀ ਮਈ ਅਬੜੀ ਬਾਰ

ਮ ਿ ਕਪਵਤਾ ਪਲਖ ਕ ਰਖੀ ਪਦਨ ਚੜਹਦ ਿ ਵਚ ਪਦਆਗਾ ਆਪਣੀ ਧੀ ਦ ਦਦ ਪਿਨ

ਲ ਕ ਪਰ ਦਮੜ ਬਤੀ ਇਹ ਬਤੀ ਹ ਪਬਲਕ ਲ ਬਚੀ ਇਹ ਕੀ ਮਇਆ ਦਾ ਪਸਰ ਿਾਣ ਗ਼ ਰਬਤ ਮ ਦੀ ਵੀ ਨਹ ਸਕੀ ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ ਸਪਹਮੀ ਸਪਹਮੀ ਘ ਰਹੀ ਹ

ਅਪਮਰਤ ਵਲ ਮਠੀ ਮਠੀ ਉਨਦ ਮਾਰੀ ਵਸਵਾ ਵਾਕਣ

ਮਰੀਅਲ ਮਰੀਅਲ ਥਕੀ ਥਕੀ ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ

ਇਕ ਿਚਹਰ ਦ ਨ ਅਿ ਅਸ ਤਰ ਸ਼ਪਹਰ ਹ ਆਏ

ਤਰਾ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿ ਖਤ ਪਹਲੀ ਦਾ ਪਿਸ ਦ ਪਸਰ ਤ ਪ ਪਨਆ ਦਾ ਚਨ

ਪਸਮਲ ਰ ਖ ਦੀ ਫਬੀ ਵਾਕਣ

ਡਦਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾਏ

ਇਹ ਸੜਕ ਤ ਸ ਤ ਸਾਏ

ਪਵਚ ਪਵਚ ਪਚਤਕਬਰਾ ਪਿਹਾ ਚਾਨਣ

ਿੀਕਣ ਹਵ ਚਕ ਪਪਰਆ

ਧਰਤੀ ਸ਼ਤ ਨਹਾ ਕ ਬਠੀ ਚਨ ਦਾ ਚਕ ਗ ਦਾ ਕ ਿੀਕਣ

ਹਵਣ ਵਾਲ ਵਧਾਏ

ਅਿ ਰ ਤ ਨ ਵਟਣਾ ਮਪਲਆ

ਪਚਟਾ ਚਨ ਪਵਆਪਹਆ ਚਪਲਆ

ਰ ਖ ਦ ਗਲ ਲਗ ਲਗ ਪਣ ਈਕਰ ਸ਼ਪਹਰ ਤਰ ਚ ਲਘਣ

ਿੀਕਣ ਤਰ ਧਰਮੀ ਬਾਬਲ

ਤਰ ਗਣ ਪਬਠਾਏ

ਸ ਤਾ ਘ ਕ ਮਤੀਏ ਰਗਾ ਚਾਨਣ ਧਤਾ ਸ਼ਪਹਰ ਏ ਤਰਾ ਿੀਕਣ ਤਰਾ ਹਵ ਡਲਾ ਅਬਰ ਿੀਕਣ ਤਰਾ ਵੀਰਾ

ਬਨਹ ਬਾਹ ਚਨ-ਕਲੀਰਾ ਤਾਰ ਸਟ ਕਰਾਏ

ਅਿ ਦੀ ਰਾਤ ਮ ਬਾਰਕ ਤਨ

ਹਏ ਮ ਬਾਰਕ ਅਿ ਦਾ ਸਾਪਹਆ

ਅਸ ਤ ਸਪਹਰ ਤਰ ਦੀ ਿਹ ਪਵਚ

ਮ ਰਦਾ ਪਦਲ ਇਕ ਦਬਣ ਆਏ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਕ ਪਿਸ ਦ ਪਸਰ ਤ ਪੀਲਾ ਚਨ ਪਨਰਾ ਤਰ ਮ ਖੜ ਵਰਗਾ ਪਸਮਲ ਰ ਖ ਦੀ ਫਬੀ ਵਾਕਣ

ਡਦਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾਏ

ਪਿਸ ਨ ਪੀੜ ਪਨਆਣੀ ਮਰੀ ਮਾਈ-ਬ ਢੀ ਵਾਕਣ ਫੜ-ਫੜ

ਫਕ ਮਾਰ ਉਡਾਏ

ਭਿ ਭਿ ਪਹਲੀ ਦ ਖਤ ਪਵਚ

ਅਿ ਅਸ ਤਰ ਸ਼ਪਹਰ ਹ ਆਏ

ਮਰਾ ਕਮਰਾ ਇਹ ਮਰਾ ਪਨਕਾ ਪਿਨਾ ਕਮਰਾ ਇਹ ਮਰਾ ਪਨਕਾ ਪਿਨਾ ਕਮਰਾ ਦਪਰਆਈ ਮਛੀ ਦ ਵਾਕਣ

ਗਹੜਾ ਨੀਲਾ ਪਿਸ ਦਾ ਚਮੜਾ ਪਵਚ ਪਮਟੀ ਦਾ ਦੀਵਾ ਘ ਿੀਕਣ ਅਲਸੀ ਦ ਫ ਲ ਤ

ਮਡਲਦਾ ਹਏ ਕਈ ਭਵਰਾ ਇਹ ਮਰਾ ਪਨਕਾ ਪਿਨਾ ਕਮਰਾ ਇਸ ਕਮਰ ਦੀ ਦਖਣੀ ਕਧ ਤ

ਕਧ ਤ ਨਹ ਕਮਰ ਦ ਦਦ ਤ

ਮਰ ਪਾਟ ਪਦਲ ਦ ਵਾਕਣ

ਪਾਟਾ ਇਕ ਕਲਡਰ ਲਟਕ

ਪਕਸ ਮ ਸਾਫ਼ਰ ਦੀ ਅਖ ਪਵਚ ਪਏ

ਗਡੀ ਦ ਕਲ ਵਤ ਰੜਕ

ਫਕ ਪਦਆ ਿੀ ਕਰਦ ਫੜ ਕ

ਕਾਸਾ ਫੜ ਕ ਟ ਪਰਆ ਿਦਾ ਓਸ ਕਲਡਰ ਵਾਲਾ ਲਗੜਾ ਪਿਸ ਦ ਹਥ ਪਵਚ ਹ ਇਕ ਦਮੜਾ

ਖ਼ਰ ਪਫਰ ਪਕ ਪਦਲ ਡਰ ਿਦ ਪਸਗਰਟ ਦ ਧਏ ਸਗ ਪਨਕਾ ਇਹ ਮਰਾ ਕਮਰਾ ਝਟ ਭਰ ਿਦ

ਪਫਰ ਡ ਘਾ ਸਾਗਰ ਬਣ ਿਦ ਪਵਹਪਦਆ ਪਵਹਪਦਆ ਨੀਲਾ ਕਮਰਾ ਇਸ ਸਾਗਰ ਦੀਆ ਲਪਹਰ ਅਦਰ

ਮਰਾ ਬਚਪਨ ਅਤ ਿਵਾਨੀ ਕਠਾ-ਕ ਲਾ ਸਭ ਰ ੜਹ ਿਦ ਸਾਹਵ ਕਧ ਤ ਬਠਾ ਹਇਆ

ਕਹੜ ਪਕਰਲੀਆ ਦਾ ਇਕ ਿੜਾ ਮਗਰਮਛ ਦਾ ਰਪ ਵਟਾਦ

ਮਰ ਵਲ ਵਧਦਾ ਆਦ ਇਕ ਬਹ ਤ ਇਕ ਲਤ ਖਾ ਿਦ

ਓਸ ਕਲਡਰ ਦ ਲਗੜ ਵਤ

ਮ ਵੀ ਹ ਿਦਾ ਮ ੜ ਲਗੜਾ ਆਪਣੀ ਗ਼ ਰਬਤ ਦ ਨ ਤ

ਮਗਦਾ ਪਫਰਦ ਦਮੜਾ ਦਮੜਾ ਪਫਰ ਮਰਾ ਸਾਹ ਸ ਕਣ ਲਗਦ

ਹਡ ਹਡ ਮਰਾ ਟ ਟਣ ਲਗਦ

ਮਈਆ ਇਲ ਕਨ-ਖਿਰ

ਅਕ ਦ ਪਟਡ ਛਪੜੀ ਕਰ

ਮਏ ਲ ਮਏ ਕਤਰ

ਖਪੜੀਆ ਚਮਗਾਦੜ ਭਰ

ਓਸ ਕਲਡਰ ਵਾਲਾ ਲਗੜਾ ਮਰ ਮਹ ਤ ਸ ਟਣ ਲਗਦ

ਗਲ ਮਰਾ ਪਫਰ ਘ ਟਣ ਲਗਦ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਮ ਕਣ ਲਗਦ

ਫਰ ਅਿਨਬੀ ਕਈ ਪਚਹਰਾ ਮਰ ਨ ਤ ਉਸ ਲਗੜ ਨ

ਦ ਦਦਾ ਹ ਇਕ ਦ ਦਮੜਾ ਫਰ ਕਲਡਰ ਬਣ ਿਦਾ ਹ

ਓਸ ਕਲਡਰ ਵਰਗਾ ਲਗੜਾ ਇਹ ਮਰਾ ਪਨਕਾ ਪਿਨਾ ਕਮਰਾ ਦਪਰਆਈ ਮਛੀ ਦ ਵਾਕਣ

ਗੜਹਾ ਨੀਲਾ ਪਿਸ ਦਾ ਚਮੜਾ ਇਹ ਮਰਾ ਪਨਕਾ ਪਿਨਾ ਕਮਰਾ

ਿਚਰਤਰ-ਹੀਣ

ਸਾਉਣ ਮਹ ਦੀ ਸਵਲੀ ਪਸਲਹੀ ਹ ਸ਼ਾਮ

ਪੀ ਕ ਟ ਪਰਆ ਹ ਘਰ ਮਦਰਾ ਦਾ ਿਾਮ

ਸਾਉਣ ਮਹ ਦੀ ਸਵਲੀ ਪਸਲਹੀ ਹ ਸ਼ਾਮ

ਹਲਕ ਕ ਤ ਦੀ ਜ਼ ਬ ਿਹੀ ਸੜਕ ਤ

ਤਾਜ਼ਾ ਵਸ ਮਹ ਦੀਆ

ਇਹ ਛਪੜੀਆ ਪਿ ਪ ਰਾਣ ਿੜ

ਪਕਸ ਮਪਹਲ ਦੀ ਛਤ ਤ ਰਗਣ

ਹਜ਼ਾਰ ਮਕੜੀਆ

ਿ ਪਿਵ ਹਬਸ਼ਣ

ਪਕਸ ਦ ਮ ਖ ਤ

ਹਣ ਗਪਹਰ ਪ ਗਏ

ਚੀਚਕ ਦ ਦਾਗ਼ ਿ ਦਮਹ ਕਡੀਆ ਵਾਲਾ ਕਈ ਨਾਗ

ਪਕਨ ਕਝ ਤ ਡਰਾਉਣ ਉਫ਼ ਮਰ ਹਨ ਇਹ ਖ਼ਾਬ

ਉਮਰ ਦ ਪਝੀ ਵਰਹ ਪਦਨ ਸਵਾ ਕ ਨ ਹਜ਼ਾਰ

ਪਕਹੜ ਮਕਸਦ ਵਾਸਤ ਆਪਖ਼ਰ ਨ ਪਦਤ ਮ ਗ ਜ਼ਾਰ

ਪਕਹੜ ਮਕਸਦ ਵਾਸਤ ਏਨ ਮ ਸਰਿ ਖਾ ਲਏ

ਪਸਰ ਏਨੀਆ ਰਾਤ ਦਾ ਭਾਰ

ਸ਼ਾਇਦ ਇਸ ਲਈ ਵਖ ਸਕ ਹਰ ਨਜ਼ਰ ਦ ਆਰ ਪਾਰ

ਪਨਤ ਪਕਸ ਦਹੀ ਤ ਸਕ ਕਾਮ ਦਾ ਮ ਡਗ ਮਾਰ

ਦ ਨੀਆ ਦੀ ਿ ਹਰ ਹ ਸੀਨਾ ਦ ਸਕ ਮਨ ਪਪਆਰ

ਵਖ ਸਕ ਓਸ ਦ

ਮ ਪਿਸਮ ਨਗ ਦਾ ਉਭਾਰ

ਉਫ਼ ਮ ਪਕਨਾ ਕਮੀਨਾ ਪਕਨ ਗਦ ਹਨ ਪਵਚਾਰ

ਪਕਨਾ ਗਦਾ ਪਿਹਨ ਮਰਾ ਪਕਨਾ ਗਦ ਸਚਦ ਆਪਣ ਹਥ ਨ ਹੀ ਆਪਣਾ ਹਥ ਲਾਣ ਰਕਦ ਇਕ ਪਕਣਕ ਤ ਖ ਦਾ ਤੀਕਣ

ਮ ਕਾਮੀ ਮਨਦ ਮ ਦ ਦ ਧ ਨ

ਮ ਗਰਮ ਕਰਕ ਪੀਣਾ ਲਚਦ ਮਰ ਹਥ ਪਵਚ ਪਿਨਹ ਪਵਚ

ਧਰ ਵ ਪਿਨੀ ਠਢ ਹ

ਸਚਦਾ ਹ ਇਨਹ ਬਾਰ

ਇਸ ਤਰਹ ਕ ਝ ਸਚਦ ਮਲ ਇਨਹ ਦ ਚ ਹਵ ਿਨਮ ਪਕਸ ਲਈ ਸਕ ਦਾ ਮ ਤ ਐਸ ਸਕ ਨ ਵੀ ਕਾਮ ਪਖ ਵਖਦ ਮ ਤ ਕਪਹਦਾ ਕਾਮ ਹ ਹੀ ਸਕ ਦਾ ਆਨਦ ਹ

ਚਾਹ ਉਹ ਸਰਿ ਹ ਕਈ

ਚਾਹ ਉਹ ਕਈ ਚਦ ਹ

ਚਾਹ ਦੀਵਾ ਿ ਪਚਗਾੜੀ ਨਜ਼ਰ ਤ ਵੀ ਮਦ ਹ

ਕਾਮ ਦ ਚੀਜ਼ ਦੀ ਪਮਲਣੀ ਦੀ ਉਪਿ ਦਾ ਰਗ ਹ

ਸਚਦ ਇਹ ਸੜਕ ਕਢ ਨਵ-ਬਣ ਮਪਹਲ ਦੀ ਲਾਮ

ਮਲ ਮਲ ਕੀੜ ਲਗ ਦਦ ਵਤ ਿ ਮ ਸਕਰਾਣ

ਵਸਵਾ ਪਿਹੀ ਸੜਕ ਦ

ਹ ਪਿ ਬਚ ਹਰਾਮ

ਉਫ਼ ਇਹ ਬਿਾਨ ਮਪਹਲ ਪਵਚ ਵੀ ਪਕਨਾ ਹ ਕਾਮ

ਗਲ ਰਸ਼ਨਦਾਨ

ਅਖ ਵਗ ਪਏ ਹਨ ਚਮਕਦ ਲਮ ਸਲਮੀਆ ਬਾਰੀਆ ਵਗ ਹਠ ਮ ਸਕਰਾਣ

ਸਚਦ ਪਕ ਮਪਹਲ

ਮਪਹਲ ਨ ਪਏ ਨ ਚ ਮਦ ਲ ਕ ਪਵਚ ਗਲਵਕੜੀ ਕਪਫ਼ਆ ਨ ਟ ਰ ਿਾਣ

ਉਫ਼ ਮ ਪਕਨਾ ਸ਼ਤਾਨ

ਸਚਣੀ ਪਕਨੀ ਹਰਾਮ

ਬਦਲੀਆ ਚ

ਅਰਧ ਨਗਾ ਸਰਿ

ਕਰ ਪਰਹਾ ਝ ਕ ਕ

ਹ ਕ ਝ ਏਦ ਸਲਾਮ

ਸਨ ਦ ਕਈ ਦਦ ਵਾਲੀ ਕਨ ਫ਼ਾਹਸ਼ਾ ਮ ਸਕਰਾਵ ਭਰ ਕ ਪਿ

ਨਜ਼ਰ ਚ ਕਾਮ

ਸਾਉਣ ਮਹ ਦੀ ਸਵਲੀ ਪਸਲਹੀ ਹ ਸ਼ਾਮ ਸਾਉਣ ਮਹ ਦੀ ਸਵਲੀ ਪਸਲਹੀ ਹ ਸ਼ਾਮ

ਮ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਤਰ ਆਪਣ ਦ ਧ ਵਰਗਾ ਹੀ ਤਰਾ ਸ ਚਾ ਹ ਨ ਿੀਭ ਹ ਿਾਏ ਮਾਪਖ

ਹਾਏ ਨੀ ਤਰਾ ਨ ਪਲਆ

ਿ ਇਿਾਜ਼ਤ ਦਏ ਤ ਮ ਇਕ ਵਾਰੀ ਲ ਲਵ ਮਾਘੀ ਦੀ ਹਾਏ ਸ ਚੜੀ ਸਗਰਦ ਵਰਗਾ ਤਰਾ ਨ ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਤ ਮਰੀ ਿਣਨੀ ਨਹ ਮ ਹਕੀਕਤ ਿਾਣਦ ਤਰਾ ਮਰਾ ਕੀ ਹ ਪਰਸ਼ਤਾ ਏਸ ਬਾਰ ਕੀ ਕਹ

ਗ਼ਮ ਦ ਸਪਹਰਾਵ ਚ ਭ ਪਿਆ

ਮ ਹ ਪਛੀ ਬ-ਜ਼ ਬ ਦ ਕ ਪਲ ਿ ਦਏ ਇਿਾਜ਼ਤ

ਤਰੀ ਛਾਵ ਬਠ ਲ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਅਿ ਤਰ ਪਦਲ ਚ ਹ

ਖ਼ ਸ਼ਬ ਦਾ ਹੜਹ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਵਰਹ ਹਾਲ ਿਵ ਠੀਕ ਹੀ ਕਪਹਦੀ ਹ ਤ ਅਮੜੀਏ

ਰਤ ਰਤੀ ਕਾਮ ਦੀ ਹ ਦੀ ਹ ਮ ਪਰ ਮ ਅਮੀਏ ਇਹ ਕਹ ਰਤ ਠਢੀ ਹਣ ਪਵਚ

ਲਗਗਾ ਅਤ ਦਾ ਸਮ ਕਰਨ ਲਈ ਕੀੜੀ ਨ ਪਿਨਾ ਸ਼ਾਇਦ ਭ-ਪਰਦਖਣਾ ਕੀਹ ਭਲਾ ਏਨ ਸਮ

ਪਪਛ ਹ ਿਮਦੀ ਇਕ ਮ ਝਠ ਬਕਦਾ ਹ ਿਹ ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਤਤ ਦੀ ਅਖ ਵਗ ਟੀਰਾ ਹ ਅਿ ਸਾਡਾ ਿਹ ਭਡ ਦ ਪੀਲ ਨ ਦਦ

ਕ ਤ ਦੀ ਇਹਦੀ ਜ਼ ਬ ਕਰਦਾ ਪਫਰਦਾ ਹ ਿ ਗਾਲੀ

ਕਾਮ ਦੀ ਇਹ ਥ ਕ ਥ ਬਹ ਤ ਬਕਵਾਸੀ ਸੀ ਇਹਦ ਪਪਉ ਦਾ ਪਪਉ

ਬਹ ਤ ਬਕਵਾਸਣ ਸੀ ਇਹਦੀ ਮ ਦੀ ਮ ਏਥ ਥਹਰ ਵਗ

ਗਦਾ ਹ ਸ਼ਤ ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਪਮਰਗ ਦੀ ਇਕ ਨਸਲ ਦਾ ਕਸਤਰੀਆ ਹ ਦਾ ਹ ਨ ਕਸਤਰੀਆ ਨ ਿਨਮ ਦਦੀ ਹ ਿਦ ਉਨਹ ਦੀ ਮ ਪਾਲਦੀ ਹ ਰਖ ਕ

ਇਕ ਹਰ ਥ ਇਕ ਹਰ ਥ ਫਰ ਆਦਾ ਹ ਸਮ ਕਰਮ-ਹੀਣ ਬਪਚਆ ਨ

ਭ ਲ ਿਦੀ ਹ ਉਹ ਮ ਮ-ਪਵਹਣ ਪਹ ਚ ਿਦ ਨ ਪਕਸ ਐਸੀ ਉਹ ਥ ਪਿਥ ਪਕਧਰ ਚ ਗਣ ਪਈਆ

ਹਣ ਰਲ ਕ ਬਕਰੀਆ ਬਕਰੀਆ ਵੀ ਕਰਦੀਆ ਨਾ ਚ ਘਣ ਉਨਹ ਨ ਨਹ

ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਮ

ਪਸ਼ ਤ ਮਾੜੀ ਨਹ ਤਰਾ ਮਰਾ ਕੀ ਹ ਪਰਸ਼ਤਾ ਏਸ ਬਾਰ ਕੀ ਕਹ

ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਤਰ ਸ ਚ ਦ ਧ ਵਰਗਾ ਹੀ ਤਰਾ ਸ ਚਾ ਹ ਨ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਚਟਡੀ ਦਲ

ਨੀਮ ਸਵਲੀ ਗਰੜ ਵਤ ਨੀਲੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਪਵਚ ਪਕੀ ਸਤਕ-ਪਭਟੀ ਨਾਰ ਦ ਵਾਕਣ

ਮਰ ਪਪਡ ਪਦਆ ਪਟ ਤ

ਸ ਤੀ ਘਕ ਹ ਪਸਰ ਨ ਰਖੀ ਪੀੜ ਭਨੀ ਥਕੀ ਥਕੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਇਹ ਪਕੀ

ਏਸ ਸੜਕ ਦੀ ਪਹਕ ਮਸਲਦਾ ਬਟ ਥ ਇਹਦਾ ਅਗ ਅਗ ਦਲਦਾ ਮਢ ਰਖ ਬਦਕ ਚਲਦਾ ਮਲ ਸਾਵ ਰਗ ਵਾਲਾ ਪਟਡੀ ਦਲ ਇਕ ਲਘ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਮਠੀ ਚ ਪ ਮਰ ਖਤ ਦੀ ਰਲਾ ਪਾ ਪਾ ਡਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਟਡੀਆ ਵਗ ਰਗਦ ਟਕ ਦੀ

ਚੀ ਇਕ ਧਮਕ ਦ ਕਾਰਨ

ਮਰਾ ਪਪਡ ਮ ਰਪਬਆ ਵਾਲਾ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਕਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਟਡੀ ਦਲ ਇਕ ਲਘ ਪਰਹਾ ਏ

ਹ ਣ ਹ ਣ ਇਸ ਪਕਨਾਰ

ਮਰ ਪਪਡ ਦੀਆ ਪਛਦੀਆ ਪਣ ਖਟੀਆ ਦ ਫ ਲ ਗਲ ਲਗ ਕ

ਰਝ ਦ ਕਨ ਦੀਆ ਮ ਦਰ ਵਰਗ ਫ ਲ ਸ਼ਰਹ ਦ ਚ ਮ ਕ

ਲ ਕਣ ਮੀਚੀ ਖਡ ਰਹੀਆ ਸਨ

ਪਰ ਹ ਣ

ਇਨਹ ਦ ਸਾਹ ਅਦਰ

ਫਲ ਪਗਆ ਬਦਬ ਦਾ ਸਾਗਰ

ਡ ਘ ਮਰ ਦਮਾਹਲ ਖਹ ਪਡਗ ਪਈ ਸਨ ਦੀ ਗਾਗਰ

ਇਹ ਕੀ ਹਇਆ

ਇਹ ਕੀ ਹਇਆ

ਸਾਰਾ ਪਪਡ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਪਵਚ

ਸੜ ਬਲ ਕ ਹ ਕਲ ਹਇਆ ਲਾਹ ਗਈਆ ਰ ਖ ਦੀ ਪਛਲ ਡਣ ਅਬਰ ਪਗਧ ਤ ਇਲ ਲੜਨ ਪਬਲੀਆ ਰਵਣ ਕ ਤ ਲ ਪਏ ਮਚਾਵਣ ਪਖਲ ਘ ਮਣ ਥ-ਥ ਲਖ ਚ ੜਲ ਪਪਠ ਤ ਥਣ ਲਮਕਾਈ

ਪ ਠ ਲਮ ਪਰ ਦ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਦ ਪਪਤਆ ਦੀਆ ਪਸ ਕ

ਪਠਬ-ਖਪੜਬੀਆ ਿ ਤੀਆ ਪਾਈ

ਖਪੜੀਆ ਦ ਬਹਲ ਪਵਚ ਲਘ ਪਣ ਫਰਾਟ ਭਰਦੀ ਸ਼ ਸ਼ ਕਰਦੀ ਹਕ ਭਰਦੀ

ਥ ਪ ਰ ਥ ਪਟਡੀਆ ਦੀਆ ਹੜ ਕਰਨ ਇਕਠੀਆ ਹਡ ਦੀਆ ਢਰ ਹਡੀਆ ਦ ਢਰ ਪਵਚ ਸਵਣ

ਲਖ ਲਖ ਬਚਾ ਦਣ ਅਕਰ ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਧਰਮ ਘਰ ਿਾਈਆ

ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਕਮ ਘਰ ਿਾਈਆ ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਕਾਮ ਪਤਹਾਈਆ

ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਿਗ ਨ ਸਾਈਆ ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਹਦ ਪਰਨਾਈਆ ਮਾਨ ਖਤਾ ਦੀਆ ਲਵੀਆ ਫ਼ਸਲ ਇਨਹ ਰਲ ਪਮਲ ਮਾਰ ਮ ਕਾਈਆ ਅਿ ਖੜਹਾ ਇਸ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਪਕਨਾਰ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ

ਨੀਮ ਸਵਲੀ ਗਰੜ ਵਤ ਨੀਲੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਪਵਚ ਪਕੀ ਿਗ ਪਵਚ ਹਈ ਪਵਧਵਾ ਵਾਕਣ

ਪਫਰਦੀ ਪਈ ਹ ਲਥ-ਭਲਥੀ ਆਪਣ ਭ ਖ ਬਚ ਵਾਕਣ

ਮਰ ਪਪਡ ਨ ਢਾਕ ਚਕੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਇਹ ਪਕੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ

ਸੜਕ ਇਹ ਪਕੀ

ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਆਇਆ ਭਗਣ ਿਨ ਚ ਰਾਸੀ ਕਈ ਲਛਮਣ ਨਹ ਮਰਾ ਸਾਥੀ ਨਾ ਮ ਰਾਮ ਅਯ ਪਧਆ ਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ

ਨਾ ਮਰਾ ਪਚ-ਵਟੀ ਪਵਚ ਡਰਾ ਨਾ ਕਈ ਰਾਵਣ ਦ ਸ਼ਮਣ ਮਰਾ ਕਣਕ-ਕਕਈ ਮ ਦੀ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਮਥ ਦਰ ਵਤਨ ਹ ਮਰਾ ਪਕੀ ਸੜਕ ਦੀ ਪਟੜੀ ਤ

ਸਪਦਆ ਦਿਾ ਵਰਹਾ ਹ ਮਰਾ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਪਵਚ ਰਦੀ ਹ

ਮਰੀ ਦ ਵਪਰਹਆ ਦੀ ਕਾਕੀ ਿੀਕਣ ਪਣ ਸਰਕੜ ਪਵਚ ਲਘ ਿਦੀ ਹ ਅਧੀ ਰਾਤੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ

ਕਈ ਸ ਗਰੀਵ ਨਹ ਮਰਾ ਮਪਹਰਮ

ਨਾ ਕਈ ਪਵਨ-ਪ ਤ ਮਰਾ ਬਲੀ ਨਾ ਕਈ ਨਖ਼ਾ ਹੀ ਕਾਮ ਦੀ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਆਈ ਮਰੀ ਬਣਨ ਸਹਲੀ

ਮਰੀ ਤ ਇਕ ਬ ਢੀ ਮ ਹ

ਪਿਸ ਨ ਮਰੀ ਹੀ ਬਸ ਛ ਹ

ਪਦਲ ਭਰ ਥ ਕ ਪਦਕ ਦ ਕੀੜ

ਪਿਸ ਦੀ ਬਸ ਲਬ ਤ ਿ ਹ

ਿ ਉਹਦੀ ਇਕ ਮਰਨੀ ਧੀ ਹ

ਪਿਸ ਦ ਵਰ ਲਈ ਲਭਣੀ ਥ ਹ

ਿ ਪਫਰ ਅਨਪੜਹ ਬ ਢਾ ਪਪਉ ਹ

ਿ ਇਕ ਪਮਲ ਪਵਚ ਹ ਚਪੜਾਸੀ ਖ਼ਾਕੀ ਪਿਦਹ ਪਿਾਮ ਤ

ਲਗੀ ਹਈ ਹ ਪਚਟੀ ਟਾਕੀ ਕਈ ਭੀਲਣੀ ਨਹ ਮਰੀ ਦਾਸੀ ਨਾ ਮਰੀ ਸੀਤਾ ਪਕਤ ਗਵਾਚੀ

ਮਰੀ ਸੀਤਾ ਕਰਮ ਮਾਰੀ ਉਹ ਨਹ ਕਈ ਿਨਕ ਦ ਲਾਰੀ ਉਹ ਹ ਧ ਰ ਤ ਫਾਪਕਆ ਮਾਰੀ ਪੀਲੀ ਪੀਲੀ ਮਾੜੀ ਮਾੜੀ ਿੀਕਣ ਪਹਲੀ ਮਗਰ ਹਾੜਹੀ ਪਲ ਪਰ ਟ ਰ ਪਵਚਾਰੀ ਿਨਮ ਿਨਮ ਦੀ ਪਰ ਭਰੀ ਹਾਏ ਗ ਰਬਤ ਦੀ ਚੀ ਘਾਟੀ ਕੀਕਣ ਪਾਰ ਕਰਗੀ ਸ਼ਾਲਾ ਉਹਦੀ ਤਰੀਮਤ-ਪਣ ਦੀ ਡਾਚੀ

ਪਹਕ ਸਗ ਲਾ ਕ ਮਰੀ ਕਾਕੀ

ਇਹ ਮ ਅਿ ਕੀਹ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ ਪਕ ਦ ਖਦੀ ਹ ਮਰੀ ਛਾਤੀ

ਪਕ ਅਖ ਹ ਗਈ ਲਹ-ਲਾਖੀ ਮ ਉਹਦੀ ਅਗਨ ਪਰੀਪਖਆ ਲਸ ਨਹ ਨਹ ਇਹ ਤ ਹ ਗ ਸਤਾਖੀ ਉਸ ਅਗ ਦ ਪਵਚ ਉਹ ਸੜ ਿਾਸੀ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਪਵਚ ਰਦੀ ਹ

ਮਰੀ ਦ ਵਪਰਹਆ ਦੀ ਕਾਕੀ ਹਰ ਪਲ ਵਧਦੀ ਿਾਏ ਉਦਾਸੀ

ਿੀਕਣ ਵਰਹਦ ਬਦਲ ਦ ਪਵਚ

ਡਦ ਿਦ ਹਵਣ ਪਛੀ ਮਠੀ ਮਠੀ ਟਰ ਪਨਰਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ

ਰਾਖ਼ ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਪਈ ਹ ਧ ਖਦੀ ਪਕ ਪਿਵ ਪਵਧਵਾ ਕਈ ਪਵਚ ਿਵਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ

ਪਿ ਕਾਲੀ ਮਾਤਾ ਪਿ ਮ ਭਵਾਨੀ ਿ ਪੀੜ ਮਰੀ ਦ ਪਜ਼ਦੀ ਬਪਚਆ ਦਾ ਖ਼ਨ ਨੀਲਾ ਹਾਏ ਪੀਣ ਖ਼ਾਤਰ

ਖੜਹੀ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਵਚ ਹਰਾਨੀ ਫੜ ਕ ਧ ਦੀ ਅਲਫ਼-ਹ ਸਨੀ ਕਈ ਪਾ ਕ ਚਲਾ ਹਾਏ ਅਸਮਾਨੀ ਬੜ ਡਰਾਉਣ ਿ ਪਛੀ ਵਰਗੀ ਅਖ ਮ ਦੀ ਤ ਪਹਕ ਤਾਣੀ

ਿ ਪਪਉ ਲਮਬ ਦੀ ਧੀ ਅਞਾਣੀ ਿ ਬਾਪ ਆਪਣ ਦੀ ਮਤ ਪਪਛ ਆਪਣੀ ਮ ਦੀ ਹ ਸੀਨ ਗਦੀ ਚ

ਘਕ ਸ ਤੀ ਹ ਭ ਖੀ-ਭਾਣੀ ਤ ਸ ਤੀ ਸ ਤੀ ਇਹ ਕਪਹ ਰਹੀ ਹ-

ਇਹ ਯ ਗ ਪਕਨਾ ਹ ਅਗਰਗਾਮੀ ਹ ਪਕਨੀ ਪਜ਼ਲਤ ਅਿ ਵੀ ਬਦਾ ਬਦ ਅਗ ਕਰ ਗ਼ ਲਾਮੀ

ਿ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਦਾ ਮਰ-ਪਖੀ ਵਲਵ ਖਦਾ ਪਸਗਰਟੀ ਧਆ ਪਕ ਪਿਵ ਪਕਧਰ ਵੀਰਾਨ ਥਾਵ ਕਈ ਰ ਖ ਸਫਦ ਦਾ ਹਏ ਅਲ ਆ ਪਿ ਇਪਛਆਧਾਰੀ ਕਈ ਸਪ ਦਮਹ ਿ ਪਿ ਸਰਵਰ ਚ ਸਵਲੀ ਪਿਹੀ ਨਹਾ ਕ ਪਨਕਲੀ ਕਈ ਿਵਾਨੀ ਤ ਕਢ ਖੜਹ ਕ ਸ ਕਾਏ ਪਾਣੀ ਬੀਮਾਰ ਿਹੀ ਤਵੀਤ ਪਪਹਨੀ

ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਬੀਅਰ ਦੀ ਬਤਲ

ਇਹ ਮਜ਼ ਹਟਲ ਦ ਸਾਗਵਾਨੀ ਇਹ ਓਹ ਬਰ ਤ ਓਹ ਪਚਹਰ

ਇਹ ਓਹ ਬਕ ਬਕ ਤ ਕ ਤ ਖਾਣੀ ਬਹ ਪਪਆਜ਼ ਦੀ ਬ ਪ ਰਾਣੀ

ਉਫ਼ ਪਕਨੀ ਹੀ ਹ ਵੀਰਾਨੀ ਰਲ-ਰਪ ਦੀ ਗਪਹਰੀ ਦਲਦਲ ਚ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਹ ਧਸਦੀ ਿਦੀ ਇਹ ਸ਼ਾਮ ਸਹੀ ਤ ਅਰਗ਼ਵਾਨੀ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਪਿ ਰਾਤ ਕਾਲੀ ਕਈ ਤਫ਼ਾਨੀ ਪਕ ਪਿਸ ਚ ਚਮਕ ਕਈ ਨਾ ਤਾਰਾ ਪਸਆਹ ਪ ਲਾੜ ਦ ਰਾਹ ਦੀ ਬਾਨੀ ਉਫ਼ ਪਕਨੀ ਹੀ ਹ ਡਰਾਉਣੀ

ਓ ਬਰਾ ਪਬਲ ਲ ਆ

ਤ ਚ ਕ ਲ ਏਥ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਤ ਮਨ ਇ ਹ ਲਗਦੀ ਹਜ਼ਾਰ ਮਗਾਟਨ ਬਬ ਵਾਕਣ ਪਿ

ਮਜ਼ ਮਰੀ ਤ ਫਟ ਹ ਿਾਣੀ ਤ ਖ਼ਾਲੀ ਹਈ ਬੀਅਰ ਦੀ ਬਤਲ

ਪਿ ਬਣ ਕ ਰਾਕਟ ਹ ਡ ਿਾਣੀ

ਚ ਕ ਲ ਏਥ ਇਹ ਖ਼ਾਲੀ ਬਤਲ

ਤ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਿ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਪਈ ਹ ਧ ਖ਼ਦੀ ਪਕ ਪਿਵ ਪਵਧਵਾ ਕਈ ਪਵਚ ਿਵਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ

ਚਹਜੜਾ ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਸਚ ਮਰੀ ਵਗ ਹੀ ਬਜ਼ਾਰ ਹ

ਇਹ ਤ ਮਨ ਇ ਪਈ ਹ ਭਾਸਦੀ ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਗਲੀ ਗਲੀ ਚ ਮਣ ਪ ਤਰ ਪਰਾਏ

ਪਕਸ ਕਦਰ ਹਛਾ ਪਿਹਾ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਹਾਏ

ਵਲ ਪਪਛ ਸਦ ਲਾ ਕ ਆਖਣਾ ਵਲ ਤਰੀ ਹਰ ਵੀ ਦਾਤਾ ਵਧਾਏ

ਪਕਸ ਕਦਰ

ਅਸਚਰਿ ਦੀ ਗਲ ਹਾਏ

ਇਕ ਮਗਤ ਰਾਪਿਆ ਨ ਖ਼ਰ ਪਾਏ

ਹਾਏ ਨਾ ਦਾਤਾ ਸਮਝ ਆਏ

ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਵਲ ਖ ਦ ਬ-ਕਾਰ ਹ

ਇਹ ਧ ਰ ਤ

ਜ਼ਰਦ ਤ ਪਬਮਾਰ ਹ

ਏਸ ਨ ਨਾ ਫ ਲ

ਨਾ ਕਈ ਖ਼ਾਰ ਹ ਮਰ ਲਈ ਹ ਅਿਨਬੀ ਕ ਖ ਦੀ ਪੀੜ

ਪਪਆਰ ਦੀ ਮਨ ਭਲਾ ਕੀ ਸਾਰ ਹ

ਲਰੀਆ ਦਣਾ ਤ ਇਕ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਹ

ਕਾਮ ਦੀ ਿ ਪਰਤੀ ਦਾ ਆਹਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਹਾਏ ਮਨ

ਪਕਸ ਗ ਨਾਹ ਦੀ ਇਹ ਸਜ਼ਾ

ਨਾ ਮ ਆਦਮ

ਤ ਨਾ ਹੀ ਮ ਹਵਾ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਦਾ ਹ ਖ਼ਰ ਕੀਹ ਮਜ਼ਾ

ਆਖਦ ਨ -

ਕਾਮ ਹ ਦਾ ਹ ਖ ਦਾ ਕਾਮ ਪਵਚ ਹ ਦਾ ਹ ਲਿੜ ਦਾ ਨਸ਼ਾ ਪਰ ਇਹ ਮਨ ਕੀ ਪਤਾ

ਕਾਮ ਦ ਪਦਉਤ ਦੀ ਮਨ ਤ ਧ ਰ ਹੀ ਮਾਰ ਹ

ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਰਾਮ-ਲੀਲਹਾ ਦਾ ਕਈ ਪਕਰਦਾਰ ਹ

ਪਿਸ ਦ ਹਥ ਪਵਚ

ਕਾਠ ਦੀ ਤਲਵਾਰ ਹ

ਚਮਕਦੀ ਹ ਪਰ ਨਾ ਕਈ ਧਾਰ ਹ

ਝਠਾ ਮਠਾ ਕਰਨਾ ਪਿਸ ਨ ਵਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਹ ਮਨਾ ਨਾ ਹਰ ਲਮੀ ਸਚ ਕਰ

ਸਚ ਲਮੀ ਸਨਹ ਲਾਣੀ ਸਮ ਨ

ਸਮ ਨ ਤ ਸਨਹ ਲਾਣੀ ਪਾਪ ਹ ਸਮ ਹੀ ਤ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਬਾਪ ਹ ਠ

ਪਕ ਸਾਰ ਨ ਸਾਥੀ ਸ ਰਹ

ਸ ਪਪਨਆ ਦ ਸ਼ਪਹਰ ਸਭ ਭ ਰਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਇਕ ਕਾਮ

ਦਿ ਕਮ ਪਬਨ

ਹ ਮਨਾ ਬ-ਕਾਰ ਹ ਬ-ਕਾਰ ਹ

ਇਕ ਵਾਧ ਭਾਰ ਹ

ਤਨ ਮਰ ਿਾਣਾ ਹੀ ਬਸ ਦਰਕਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਲਣਾ

ਧਰਮੀ ਬਾਬਲ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਲੜ ਲਾਇਆ ਸਾਡ ਫ ਲ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਪਿਸ ਦਾ ਇਛਰ ਰਪ ਹਢਾਇਆ

ਮ ਪਰਨ ਦੀ ਮ ਪਰਨ ਦ ਹਾਣ ਦੀ

ਮ ਉਸ ਤ ਇਕ ਚ ਮਣ ਵਡੀ ਪਰ ਮ ਕੀਕਣ ਮ ਉਹਦੀ ਲਗੀ ਉਹ ਮਰੀ ਗਰਭ ਿਨ ਨਾ ਆਇਆ

ਲਕਾ ਵ ਮ ਧੀ ਵਰਗੀ ਸਲਵਾਨ ਦੀ

ਪਪਤਾ ਿ ਧੀ ਦਾ ਰਪ ਹਢਾਵ ਲਕਾ ਵ ਤਨ ਲਾਿ ਨਾ ਆਵ

ਿ ਲਣਾ ਪਰਨ ਨ ਚਾਹਵ ਚਪਰਤਰ-ਹੀਣ ਕਵਹ ਪਕ ਿੀਭ ਿਹਾਨ ਦੀ

ਚਪਰਤਰ-ਹੀਣ ਤ ਤ ਕਈ ਆਖ

ਿ ਕਰ ਲਣਾ ਵਚ ਹਾਸ

ਪਰ ਿ ਹਾਣ ਨਾ ਲਭਣ ਮਾਪ

ਹਾਣ ਲਭਣ ਪਵਚ ਗਲ ਕੀ ਹ ਅਪਮਾਨ ਦੀ

ਲਣਾ ਹਵ ਤ ਅਪਰਾਧਣ

ਿਕਰ ਅਦਰ ਹਏ ਸ ਹਾਗਣ

ਮਪਹਕ ਉਹਦੀ ਿ ਹਵ ਦਾਗ਼ਣ

ਮਪਹਕ ਮਰੀ ਤ ਕਿਕ ਮ ਹੀ ਿਾਣਦੀ

ਿ ਸਲਵਾਨ ਮਰ ਲੜ ਲਗਾ ਪਦਨ ਭਰ ਚ ਕ ਫ਼ਾਈਲ ਦਾ ਥਬਾ ਸ਼ਪਹਰ ਸ਼ਪਹਰ ਰਵਹ ਪਨਤ ਭਿਾ ਮਨ ਪਵਚ ਚਟਕ ਚਦੀ ਦ ਫ ਲ ਖਾਣ ਦੀ

ਪਚਰ ਹਇਆ ਉਹਦੀ ਇਛਰ ਮਈ

ਇਕ ਪਰਨ ਿਮ ਪਰਨ ਹਈ

ਉਹ ਪਰਨ ਨਾ ਿਗੀ ਕਈ

ਉਸ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਹ ਮਰਾ ਹਾਣ ਪਛਾਣਦੀ

ਹ ਚਪਲਆ ਹ ਆਥਣ ਵਲਾ ਆਇਆ ਨਹ ਗਰਖ ਦਾ ਚਲਾ ਦਫ਼ਤਰ ਤ ਅਿ ਘਰ ਅਲਬਲਾ ਮ ਪਈ ਕਰ ਪਤਆਰੀ ਕਫ਼ ਿਾਣ ਦੀ

ਧਰਮੀ ਬਾਬਲ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਲੜ ਲਾਇਆ ਸਾਡ ਫ ਲ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਪਿਸ ਦਾ ਇਛਰ ਰਪ ਹਢਾਇਆ

ਮ ਪਰਨ ਦੀ ਮ ਪਰਨ ਦ ਹਾਣ ਦੀ

ਇਕ ਸਫ਼ਰ

ਉਹ ਵੀ ਸ਼ਪਹਰ ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਮ ਵੀ ਸ਼ਪਹਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਲਪਹਦ ਦੀ ਖ ਸ਼ਕ ਟਪਹਣੀ ਤ ਦਰ

ਫ ਲ ਸਰਿ ਦਾ ਅਿ ਕ ਮਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਤ ਮਰ ਪਵਚਾਲ ਪਵਥ ਸੀ ਪਫਰ ਮਨ ਸਕ ਉਹਦਾ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਦਵ ਕਢ ਸਵਲੀ ਪਿਹੀ ਸੜਕ ਦ

ਉਹਦ ਬ ਲਹ ਵਗ ਪਏ ਸੀ ਫਰਕਦ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਬ ਰਿੀਆ ਸੜਕ ਦ ਪਏ ਦਦ ਹਵਣ ਹਸਦ

ਪਣ ਦਾ ਪਚਮਟਾ ਪਪਆ ਸੀ ਵਿਦਾ ਟਾਹਲੀਆ ਦ ਪਤ ਪਏ ਸੀ ਖੜਕਦ ਵਖ ਰਹ ਸਨ ਸਾਡੀ ਵਲ ਨਾਮ ਰਾਦ

ਕਾਸ਼ਨੀ ਪਿਹ ਫ ਲ ਪਹਾੜੀ ਅਕ ਦ

ਬੀਿ ਰਹ ਸਨ ਮਰ ਪਦਲ ਪਵਚ ਸਰਘੀਆ

ਲਾਲ ਸਹ ਕਰ ਉਹਦੀ ਅਖ ਦ

ਦਰ ਇਕ ਆਥਣ ਦਾ ਤਾਰਾ ਪਫਕੜਾ ਗਗਨ ਦੀ ਹ ਣ ਗਲਹ ਤ ਮ ਸਕਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਇਕ ਪਨਆਣ ਦ ਗ ਲਾਬੀ ਮ ਖ ਤ

ਕਾਲ ਪਤਲ ਦ ਵਗ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਤ ਮਰ ਪਵਚਾਲ ਫਾਸਲਾ ਸਾਡੀ ਮਪਜ਼ਲ ਵਗ ਘਟਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਉਫ਼ਕ ਦ ਨਣ ਚ ਕ ਝ ਨੀਲਾ ਕ ਧ

ਕਾਗ ਦ ਪਿ ਬਟ ਦ ਪਪਡ ਤ ਲ ਬਖ਼ਸ਼ਦਾ ਸੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਸਕ

ਦਰ ਉਸ ਧਏ ਦ ਉਸ ਿਗਲ ਤ ਪਾਰ

ਿਾ ਰਹੀ ਸੀ ਪਛੀਆ ਦੀ ਇਕ ਡਾਰ

ਮਰਾ ਿੀ ਕੀਤਾ ਪਕ ਮ ਉਸ ਡਾਰ ਨ

ਚੀ ਦਣੀ ਇਕ ਕਹ ਆਵਾਜ਼ ਮਾਰ

ਨਾਲ ਆਪਣ ਲ ਚਲ ਸਾਨ ਵੀ ਯਾਰ

ਦਰ ਇਸ ਦ ਨੀਆ ਤ ਪਕਧਰ ਪਰਲ ਪਾਰ

ਦਣਾ ਸਾਨ ਉਸ ਿਜ਼ੀਰ ਤ ਉਤਾਰ

ਪਿਥ ਸਕੀਏ ਰਾਤ ਅਿ ਦੀ ਇਹ ਗ ਜ਼ਾਰ

ਪਸਆਹ ਹਨਰਾ ਪਸਆਹ ਦੀ ਇਕ ਸਪਣੀ ਦ ਵਗ

ਮਰ ਵਲ ਸਰਕਦਾ ਹੀ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਮਰਾ ਹਥ ਹ ਣ ਉਹਪਦਆ ਹਥ ਦ ਨਾਲ

ਖ਼ਰ ਪਕਨੀ ਦਰ ਤ ਟਕਰਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਿੀਕਣ ਘ ਗੀਆ ਦਾ ਿੜਾ ਕਧ ਤ

ਚ ਝ ਦ ਪਵਚ ਚ ਝ ਪਾ ਮ ਸਕਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਸੜਕ ਦ ਬ ਲਹ ਤ ਅਬ ਦੀ ਕਤਾਰ

ਮਪਹਕ ਆਪਣ ਬਰ ਦੀ ਸੀ ਰਹੀ ਪਖਲਾਰ

ਉਸ ਪਲਾਡ ਪਵਚ ਅਿ ਤੀਕ

ਚ ਗ ਰਹੀ ਸੀ ਪਬਿਪੜਆ ਦੀ ਇਕ ਡਾਰ

ਹ ਣ ਉਹਦ ਹਥ ਮਪਰਆ ਹਥ ਚ ਸਨ

ਬਰਫ਼ ਨਾਲ ਵਧ ਸਨ ਿ ਠਢ ਠਾਰ

ਿੀਕਣ ਪਬਲ ਦ ਮਹ ਕਈ ਗ ਟਾਰ

ਕਰ ਰਹ ਸਨ ਫਰ ਵੀ ਮਨ ਪਪਆਰ

ਿਦ ਹੀ ਭੜੀ ਰਾਹ ਅਸਾਡਾ ਕਟ ਗਈ

ਕਾਲੀ ਪਬਲੀ ਵਾਗਣ ਇਕ ਕਾਲੀ ਕਾਰ

ਸਾਡ ਮਹ ਤ ਰਸ਼ਨੀ ਦਾ ਇਕ ਬ ਕ ਮਾਰ

ਸਾਨ ਉਸ ਖਡ ਤ ਗਈ ਪਵਸਾਰ

ਪਪਛ ਬਤੀ ਲਾਲ ਪਿਹੀ ਉਸ ਕਾਰ ਦੀ ਅਿ ਤੀਕਣ ਚਮਕ ਪਈ ਸੀ ਮਾਰਦੀ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਸੜਕ ਦ ਮਥ ਤ ਪਿ

ਕਮ ਦਣੀ ਦਾ ਪਈ ਸੀ ਸਾਰਦੀ ਿ ਮਣੀ ਚਮਕ ਗਲ ਦ ਹਾਰ ਦੀ ਪਣ ਦ ਪਰ ਚ ਝਿਰ ਮਪਹਕ ਦੀ ਫ ਲ ਚਹ ਹਥ ਦਾ ਰਲ ਕ ਪਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਤਜ਼ ਸਰਿ ਹਾੜ ਦਾ ਸਾਡੀਆ ਤਲੀਆ ਚ ਚੜਹਦਾ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਕ ਵਧਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਤਜ਼ ਸ ਮ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਤਾਲ ਪਵਚ ਸੀ ਛਣਕਦਾ ਯਕ ਦਾ ਸਾਜ਼

ਸਾਜ਼ ਚ ਇਕ ਉਭਰਦੀ ਐਸੀ ਆਵਾਜ਼

ਪਬਿਲੀ ਦ ਖਪਭਆ ਚ ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਨਕ ਹ ਦ ਕਨ ਲਾ ਸ ਣਦ ਆਵਾਜ਼

ਪਰ ਨਾ ਆਦਾ ਸਮਝ ਦ ਪਵਚ ਉਸਦਾ ਰਾਜ਼

ਸਮਝਦ ਪਕ ਹ ਪਰਤ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਡ ਰਹ ਨ ਿ ਪਕ ਲਾਮ ਪਵਚ ਿਹਾਜ਼

ਿਗਤ ਦ ਪਾਪ ਤ ਪਚੜ ਕ ਸਮਝਦ ਹ ਗਏ ਿ ਦਵਤ ਸਾਰ ਨਾਰਾਜ਼

ਹਥ ਸਾਡ ਅਗ ਦੀ ਉਸ ਖਡ ਤ

ਅਿ ਤੀਕਣ ਵੀ ਨਹ ਹਨ ਆਏ ਬਾਅਜ਼

ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਤਜ਼ ਸ ਮ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਛਣਕਦਾ ਸੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਯਕ ਦਾ ਸਾਜ਼

ਉਹਦ ਪਪਡ ਦੀ ਚੀ ਮਸਪਿਦ ਦਾ ਪਮਨਾਰ

ਉਸ ਹਨਰ ਪਵਚ ਵੀ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹ ਤ ਉਹਦ ਨਾਲ ਉਹਦਾ ਹਥ ਵੀ ਮਰ ਹਥ ਚ ਪਨਕਲ ਕ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਬਾਝ ਓਸ ਦਾ ਹੀ ਹ ਣ ਗਰ ਲਪਗਆ ਪਕ ਖਾਣ ਨ ਪਿ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਖ਼ਰ ਕੀ ਕ ਰਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਬ-ਰਪਹਮ ਘੜ ਨ ਇਕ ਿਲਾਦ ਵਗ

ਚੀ-ਚੀ ਤਜ਼ ਛਟ ਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਚੀ ਚ ਗ਼ਲ ਇਕ ਪਚਚਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਾਰਾ ਰਾਹ ਓਸ ਚ ਗ਼ਲ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਨਾਲ

ਲਪਗਆ ਪਕ ਨਦ ਪਵਚ ਬਰੜਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਾਰਾ ਯਕਾ ਹ ਣ ਪਕਸ ਤਾਜ਼ਾ ਮਰ

ਿਾਨਵਰ ਦਾ ਕਰਗ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਲਪਹਦ ਦੀ ਖ਼ ਸ਼ਕ ਟਾਹਣੀ ਨ ਹ ਣ

ਤਾਪਰਆ ਦਾ ਘ ਣ ਪਿਹਾ ਬਸ ਖਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦੀਪਵਆ ਦੀ ਲ ਚ ਹ ਣ ਮਰਾ ਗਰ ਦਰ ਕਬਰਸਤਾਨ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਪਦਲ ਮਰਾ ਡਦ ਫਰਾਰ ਵਾਕਣ ਹਰ ਘੜੀ ਪਪਛ ਨ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਖ਼ਰ ਕੀ ਕ ਰਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਬ-ਰਪਹਮ ਘੜ ਨ ਇਕ ਿਲਾਦ ਵਗ

ਚੀ-ਚੀ ਤਜ਼ ਛਟ ਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਚਸਕਲੀਗਰ

ਮ ਪਸਕਲੀਗਰ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਦਸ਼ ਨਾ ਨਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਘਰ

ਮ ਪਸਕਲੀਗਰ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਗਡ

ਲ ਕ ਸ਼ਪਹਰ ਸ਼ਪਹਰ ਮ ਪਫਪਰਆ

ਪਟ ਦੀ ਅਗ ਬ ਝਾਵਣ ਿਗਾ ਪਰ ਕਈ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਨਾ ਪਮਪਲਆ

ਸਮ ਦ ਪਪਡ ਦੀਆ ਪੜ ਤ

ਹਲੀ ਹਲੀ ਪਰਹਾ ਮ ਟ ਪਰਆ

ਪਰ ਪਫ਼ਕਰ ਦਾ ਰਗ ਨਾ ਖ ਪਰਆ

ਹ ਣ ਮਥ ਨਹ ਿਦਾ ਟ ਪਰਆ

ਨਾ ਹੀ ਪਪਛ ਿਦ ਮ ਪੜਆ

ਹ ਣ ਤਕ ਸ਼ਾਇਦ ਬ ਢੀ ਠਰੀ ਮਰੀ ਅਮ ਗਈ ਹਸੀ ਮਰ

ਲਭ ਪਲਆ ਹਸੀ ਮਰ ਪਪਉ ਨ

ਆਪਣੀ ਧੀ ਲਈ ਯਗ ਕਈ ਵਰ

ਹ ਣ ਨਹ ਮਨ ਕਈ ਵੀ ਡਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਭ ਲ ਚ ਕਾ ਹ

ਮਨ ਮਰਾ ਕ ਲ ਕਬੀਲਾ

ਲਖ ਪਹਾੜ ਤ ਭਾਰਾ ਹ

ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦਾ ਸਾਵਾ ਤੀਲਾ ਇਸ ਤ ਵੀ ਵਧ ਭਾਰਾ ਹ ਦ ਪਿਊਣ ਲਈ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਵਸੀਲਾ ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਰਟੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਸਭ ਗਏ ਮਰ

ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਨ ਪਬਲਵਾ ਵਾਕਣ

ਲਾਸ਼ ਪਕਸ ਦਾ ਮਢਾ ਫੜ ਕ

ਿਾਣਾ ਹ ਤਰ ਿਾਣਾ ਹ ਤਰ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਵਖ ਪਕ ਤਰੀ ਦਣੀ ਵਰਗਾ ਲਪਹਦ ਵਲ

ਕੀਕਣ ਥਹਰ ਦ ਫ ਲ ਿਹਾ ਪੀਲਾ ਸਰਿ ਡ ਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਿੀਕਣ ਪਸਵਾ ਮਰੀ ਅਮ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਬਲ ਕ ਬ ਝ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਬਲਕ ਲ ਤਰੀ ਸਾੜੀ ਵਰਗਾ ਰਗ ਪਫ਼ਜ਼ਾ ਪਵਚ ਡ ਪਰਹਾ ਹ

ਸਿਣੀ ਆਪਖ਼ਰ ਇਸ਼ਕ ਅਸਾਡਾ ਵਾਹਵਾ ਹੀ ਤ ਪ ਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਮਰ ਪਵਹੜ ਚਦੀ ਦਾ ਇਕ ਬਟਾ ਆਪਖ਼ਰ ਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਪਿਦ ਮਰੀ ਦਾ ਪੀਲਾ ਸਰਿ ਡ ਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਆਪਖ਼ਰ ਇਕ ਪਦਨ ਸ ਕ ਹੀ ਿਦ ਹਰ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਹਰ ਡ ਘਾ ਸਰ

ਆਪਖ਼ਰ ਬਦਲ ਡ ਹੀ ਿਦ ਇਕ ਪਲ ਦ ਪਲ ਿ ਦ ਪਦਨ ਵਰਹ ਕੀਹ ਭੜਾ ਹ

ਇਸ਼ਕ ਿ ਮਰਾ ਤਰ ਤ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਦਾ ਰਾਹ ਹ

ਪਰ ਮਰਾ ਸਖਾ ਤ ਸਾਹ ਹ

ਤਨ ਵੀ ਕ ਝ ਮਰਾ ਲਾਹ ਹ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਤ ਸਮਝਗੀ ਮ ਮਧ ਪੀ ਕ ਬਲੀ ਿਦ ਕਾਮ-ਮਪਤਆ ਵਣ ਦੀ ਛ ਪਿਹ

ਤਰ ਵਾਲ ਵਰਲੀ ਿਦ ਕਚੀਆ ਰਤੀਆ ਪਿਹ ਬ ਲਹ ਸਹ

ਆਪਣ ਸਾਹ ਪਵਚ ਘਲੀ ਿਦ ਹ ਸਕਦਾ ਹ ਪਤਲ ਮਾਤਰ ਕਈ ਇਸ ਗਲ ਪਵਚ ਸਚਾਈ ਹਵ ਰਜ਼ ਦ ਕਹਲ ਗੜ ਵਾਕਣ

ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਪਵਚ ਆਈ ਹਵ ਪਿਸਮ ਤਰ ਦੀ ਪਭਨੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਭਾਈ ਹਵ ਪਫਰ ਵੀ ਹਸ਼ ਹ ਪਿਥ ਤੀਕਣ

ਅਿ ਮਰਾ ਅਗ ਅਗ ਪਪਆ ਠਰਦ

ਅਿ ਤਰ ਪਰਮਸ਼ਰ ਕਲ

ਪਾਪੀ ਪਟ ਪਪਆ ਬਹ ਡਰਦ ਅਿ ਮ ਈਕਣ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ ਪਿ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਥਹ ਤ

ਆਪਣ ਗ਼ਮ ਦਾ ਲਹਾ ਕ ਟਦ

ਕਾਲ ਲਹ ਨ ਥ ਕਦ ਥ ਕਦ ਆਪਣੀ ਬ ਢੀ ਅਮ ਵਾਿਣ

ਮ ਵੀ ਛਤੀ ਿਾਣਾ ਹ ਮਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਬਦ ਹ ਿਾਣ ਤਰੀ ਰਪਹਮਤ ਦ ਵੀ ਦਰ

ਪਰ ਤ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਹਸ ਹ ਖਭ ਪਵਚ ਸਾਹਸ ਹ

ਲਭ ਹੀ ਲ ਗਾ ਹਰ(ਹਰ) ਕਈ ਸਰ

ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਦਸ਼ ਨਾ ਨਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਘਰ ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹਮਦਰਦ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਤਰ ਿਜ਼ਬਾਤ ਦੀ ਇਕ ਮਪਹਕ ਦਾ ਇਹ ਗ ਚਾ ਮਰ ਅਪਹਸਾਸ ਦ ਹਠ ਤ

ਇਵ ਪਖਪੜਆ

ਬਾਜ਼ਾਰੀ ਪਿਵ ਸਹਣੀ ਪਕਸ ਨਾਰ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਪਪਰਥਮ ਵਾਰ

ਪਕਸ ਕਾਮੀ ਨ ਹਏ ਿ ਪੜਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ-ਮਥ ਪਫਰ ਵੀ ਹਮਦਰਦੀ ਤ ਮਨ ਡਰ ਲਗਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਪਸ਼ਾਕ ਹ ਪਕਸ ਹੀਣ ਦੀ ਹੀਣਾ ਸਭ ਤ ਵਡਾ ਪਮਹਣਾ ਿਗ ਤ

ਪਿਹੜ ਹਥ ਥ ਉਲੀਕ ਨ

ਤ ਇਹ ਅਖਰ

ਉਨਹ ਹਥ ਨ ਮਰਾ ਸ ਸ ਚ ਮਣ

ਮ ਨਹ ਚਾਹ ਦਾ ਤਰ ਹਠ ਦ ਗ ਲਾਬ

ਆਤਸ਼ੀ-ਸਹ

ਬੜ ਸ਼ਖ਼ ਤ ਤਜ਼ਾਬੀ ਨ ਿ ਮਰ ਸਾਹ ਦੀ ਬਦਬ ਚ

ਸਦਾ ਲਈ ਗ ਮਣ

ਮ ਿਾਣਦ ਤਰ ਖ਼ਤ ਚ

ਤਰ ਪਿਸਮ ਦੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਹ

ਇਕ ਸਕ ਹ ਇਕ ਰਗ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਦੀ ਛਹ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਮਰੀ ਨਜ਼ਰ ਚ

ਪਰ ਕੀਹ ਆਖ

ਬ-ਪਹਸ ਪਿਹ ਕਾਮ ਦ

ਪਡ ਦਾ ਹੀ ਕਹ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ

ਮ ਿਾਣਦ ਹਮਦਰਦ ਮਰ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਮਰੀ ਮਰੀ ਤ ਮਤਈ ਮ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਹ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਇਹਦੀ ਪਮਠੀ ਛ ਹ

ਕੀਹ ਗ਼ਮ ਿ ਭਲਾ ਲਮ ਤ ਇਸ ਚੜ ਿਹ ਪਵਚ

ਇਕ ਜ਼ਰਾ ਵੀ ਨਾ ਐਸਾ ਪਕ ਪਿਹਨ ਆਪਣਾ ਹੀ ਕਪਹ ਲ ਕੀਹ ਗ਼ਮ

ਿ ਨਸੀਬ ਨਾ ਪਛੀ ਦਾ ਵੀ ਪਰਛਾਵ ਇਸ ਉਮਰਾ ਦ ਸਪਹਰਾ ਚ

ਪਿਦਹੀ ਛਾਵ ਹੀ ਬਪਹ ਲ

ਤਰ ਕਪਹਣ ਮ ਤਾਬਕ

ਿ ਤਰਾ ਸਾਥ ਪਮਲ ਮਨ

ਕੀਹ ਪਤਾ ਪਫਰ ਵੀ ਨਾ ਦ ਨੀਆ ਚ ਮ ਬਾਰਕ ਥੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ ਮਥ ਮ ਤ ਚਾਹ ਦਾ ਹ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਜ਼ਪਹਰ

ਕਲਾ ਹੀ ਪੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਚਿਕਰਾ ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਉਹਦ ਰਪ ਦੀ ਧ ਪ ਪਤਖਰੀ ਦਿਾ ਮਪਹਕ ਦਾ ਪਤਰਹਾਇਆ

ਤੀਿਾ ਉਹਦਾ ਰਗ ਗ ਲਾਬੀ ਪਕਸ ਗਰੀ ਮ ਦਾ ਿਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਨਣ ਉਹਦ ਚਤ ਦੀ ਆਥਣ

ਅਤ ਜ਼ ਲਫ਼ ਸਾਵਣ ਛਾਇਆ

ਹਠ ਦ ਪਵਚ ਕਤ ਦਾ ਕਈ ਪਦਹ ਚੜਹਨ ਤ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸਾਹਵ ਦ ਪਵਚ

ਫ ਲ ਸਇਆ ਦ

ਪਕਸ ਬਾਗ਼ ਚਾਨਣ ਦਾ ਲਾਇਆ

ਦਹੀ ਦ ਪਵਚ ਖਡ ਚਤਰ

ਇਤਰ ਨਾਲ ਨ ਹਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਬਲ ਦ ਪਵਚ

ਪਣ ਪ ਰ ਦੀ ਨੀ ਉਹ ਕਇਲ ਦਾ ਹਮਸਾਇਆ

ਪਚਟ ਦਦ ਪਿ ਧਾਨ ਬਗ਼ਲਾ ਤੜੀ ਮਾਰ ਉਡਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਇਕ ਪਲਘ ਨ ਆਰੀ ਅਸ ਚਾਨਣੀਆ ਪਵਚ ਡਾਪਹਆ

ਤਨ ਦੀ ਚਾਦਰ ਹ ਗਈ ਮਲੀ ਉਸ ਪਰ ਿ ਪਲਘ ਪਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਦ ਖਣ ਮਰ

ਨਣ ਦ ਕਏ

ਪਵਚ ਹੜਹ ਹਝਆ ਦਾ ਆਇਆ

ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਗਈ ਪਵਚ ਸਚ ਉਸ ਇਹ ਕੀ ਜ਼ ਲਮ ਕਮਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸ ਬਹਾ-ਸਵਰ

ਲ ਨੀ ਵਟਣਾ ਅਸ ਮਲ ਮਲ ਓਸ ਨ ਹਾਇਆ

ਦਹੀ ਪਵਚ ਪਨਕਲਣ ਪਚਣਗ ਤ ਸਾਡਾ ਹਥ ਪਗਆ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਚਰੀ ਕ ਟ ਤ ਉਹ ਖਦਾ ਨਾਹ ਉਹਨ ਪਦਲ ਦਾ ਮਾਸ ਖਵਾਇਆ

ਇਕ ਉਡਾਰੀ ਐਸੀ ਮਾਰੀ ਉਹ ਮ ੜ ਵਤਨ ਨਹ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਿਾਮ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਇਕ ਡਣ

ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਮਰੀ ਸਚ ਦ

ਪਸਪਵਆ ਚ ਕਈ ਵਾਰ

ਮਨ ਨਗੀ ਅਲਫ਼

ਘ ਮਦੀ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਪਾਲਤ ਸਪ ਕਈ

ਮਨ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਇਸ ਸ਼ਪਹਰ-ਸਪਰ ਦੀ ਹ ਸ ਕਦ ਚ ਛ ਟ ਕ

ਮਾਰ ਕ ਡਗ ਕਲਿ ਤ

ਹ ਣ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਲਮਬ ਦੀ ਨਾਰ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਦਹੀ ਮਗ ਚ ਜ਼ਰਦਾਰੀ ਨ

ਹਾਏ ਪਝ ਕ ਸਧਰ

ਅਫ਼ਰੀਕਾ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਤ

ਕਰ ਪਵਧਵਾ ਪਬਠਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਐਸੀ ਮਨਹਸ

ਤ ਬਦਸ਼ਕਲ ਸ਼ਪਹਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਹੜ ਸ਼ਪਹਰ ਚ

ਇਸ ਦ ਧ ਪਮਲ ਕਾਹਵ ਦ ਰਗ ਦੀ ਮਾਸਮ ਗ ਨਾਹ ਵਰਗੀ ਮ ਹਬਤ ਮ ਗਵਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਪਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਚਬਰਹਾ ਮਥ ਮਰਾ ਪਬਰਹਾ ਵਡਾ ਮ ਪਨਤ ਕਕ ਪਰਹਾ ਮਰੀ ਝਲੀ ਇਕ ਹਕਾ ਇਹਦੀ ਝਲ ਅਥਾਹ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਇਸ਼ਕ ਗਵਾਚਾ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਹ ਗਏ ਸਾਹ

ਮਰ ਹਠ ਵਖ ਲਈ

ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ ਹਢਾ

ਿ ਚ ਮਣ ਮਰ ਦਰ ਤ ਖਪੜਹਆ

ਇਕ ਅਧ ਵਾਰੀ ਆ

ਮ ੜ ਉਹ ਭ ਲ ਕਦ ਨਾ ਲਪਘਆ

ਏਸ ਦਰ ਦ ਰਾਹ

ਮ ਉਹਨ ਪਨਤ ਉਡੀਕਣ ਬਠਾ ਥਪਕਆ ਔਸੀਆ ਪਾ ਮਨ ਉਹ ਚ ਮਣ ਨਾ ਬਹ ਪੜਆ

ਸ ਚ ਮਣ ਦ ਵਣ ਗਾਹ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਮਰ ਹਾਣ ਦਾ ਪਵਚ ਲਖ ਸਰਿ ਦਾ ਤਾ ਪਿਹੜ ਸਾਹ ਚਤਰ ਖਡਦਾ ਮਨ ਉਸ ਚ ਮਣ ਦਾ ਚਾ

ਪਰਦਸੀ ਚ ਮਣ ਮਪਡਆ

ਕਦ ਵਤਨ ਫਰਾ ਪਾ ਪਕਤ ਸ ਚਾ ਪਬਰਹਾ ਤਡੜਾ ਮਥ ਿਠਾ ਨਾ ਹ ਿਾ

ਪਬਰਹਾ ਵੀ ਲਭੀ ਕਾਮ ਦਾ ਇਹਦੀ ਿਾਤ ਕ ਿਾਤ ਨਾ ਕਾ ਭਾਵ ਪਬਰਹਾ ਰਬ ਵਡੜਾ ਮ ਚੀ ਕਕ ਪਰਹਾ

ਚਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਹ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਗ ਹ ਲਟਕ ਪਰਹਾ ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ ਹ ਭਟਕ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਪਦਨ ਬਹ ਵਡਭਾਗਾ ਿਦ ਪਕਸ ਸਾਗਰ ਪਵਚ

ਆਦਮ ਦ ਪਕਸ ਪਪਤਰ

ਅਮਬ(ਅਮੀਬ) ਿਨਮ ਪਲਆ

ਪਰ ਇਹ ਪਦਹ ਪਨਕਰਮਾ ਿਦ ਇਸ ਆਦਮ ਦੀ ਝਲੀ ਫ ਲ ਸਮ ਦਾ ਹਸੀ ਖ਼ਰ ਪਪਆ

ਵਖ-ਵਖ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਮ ਸਚ ਪਰਹਾ ਸਮ ਅਵਾਰਾ ਕ ਤਾ ਦਰ ਦਰ ਭਟਕ ਪਰਹਾ ਿਠ ਹਡ ਖਾਣ ਲਈ

ਲਭੀ ਤਰਸ ਪਰਹਾ

ਸਮ ਪਰਾਈ ਨਾਰ

ਤ ਿ ਪਫਰ ਰਡੀ ਹ

ਪਪਹਲੀ ਰਾਤ ਹਢਾਇਆ ਲਗਦੀ ਚਗੀ ਹ

ਦਿੀ ਰਾਤ ਪਬਤਾਇਆ

ਹ ਦੀ ਭਡੀ ਹ

ਪਰ ਇਹਦ ਸਗ

ਦ ਨੀਆ ਦ ਹਰ ਜ਼ਰ ਨ

ਇਕ ਅਧ ਘੜੀ ਜ਼ਰਰ ਪਬਤਾਣੀ ਪਦੀ ਹ

ਕਦ ਹਰਾਮਣ ਪਟਕ ਕ

ਨਾ ਇਹ ਬਪਹਦੀ ਹ

ਉਮਰ ਦੀ ਬਾਰੀ ਖਲਹ ਕ ਏਸ ਿਹ ਵਲ

ਕਾਮਨੀ ਮਲੀ ਨਜ਼ਰ

ਤਕਦੀ ਰਪਹਦੀ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਝਠ ਸਹਣ ਕਾਮ ਚ ਮਤ ਆਪਸ਼ਕ ਵਗ

ਪਮਠੀਆ ਕਰ ਕਰ ਗਲ ਸਾਨ ਛਲਦਾ ਹ

ਮਾਣ ਕ ਚ ਮਣ

ਇਕ ਦ ਏਸ ਹਯਾਤੀ ਦ

ਭ ਲ ਿਦਾ ਹ-

ਫਰ ਨਾ ਪਵਹੜ ਵੜਦਾ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਕ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਾਕਣ ਲਟਕ ਪਰਹ

ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਸ ਞੀ ਿੜੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ

ਸਮ ਦੀ ਇਕ-

ਠ ਕਰਾਈ ਹਈ ਸਿਣੀ ਵਗ

ਪੀੜ-ਕ ਠੀ ਪਬਰਹਣ ਵਾਕਣ ਭਟਕ ਪਰਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਦਵਤਾ ਇਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ

ਇਹ ਦਵੀ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ ਕਾਮ ਿ ਸਭ ਤ ਮਹਬਲੀ ਹ

ਉਸ ਦੀ ਮ ਨ ਕਪਹਣਾ ਨਗੀ ਇਹ ਗਲ ਕੀ ਹੀ ਨਾ ਚਗੀ ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਏਸ ਦੀ ਹ ਬਖ਼ਸ਼ੀ ਹਈ

ਤ ਦ ਤ ਹ ਸਨ ਦੀ ਿ ਰ ਤ ਹ

ਏਸ ਨ ਹ ਰਪ ਵਡਣਾ-

ਖ਼ਨ ਮਰਾ ਿ ਤਡੀ ਕ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਖੜੀ ਆ ਪਮਟੀ ਦੀ ਇਹ ਬਾਜ਼ੀ ਪਚਟੀ ਦ ਧ ਕਲੀ ਪਿ ਤਾਜ਼ੀ ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦਾ ਇਕ ਸਗਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦੀ ਕਥਾ ਸ ਣਦਾ ਕਈ ਅਲਮਸਤ ਪਿਹਾ ਿਗਮ ਹ

ਤਰਾ ਇਸ ਨ ਟ ਡੀ ਕਪਹਣਾ ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਗ਼ਮ ਹ

ਕਾਮ ਪਬਨ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਕਾਹਦ ਅਰਥ ਿ ਚਲਦਾ ਦਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਪਸ਼ਵਿੀ ਕਾਮ ਬਰਹਮ ਹ

ਕਾਮ ਹੀ ਸਭ ਤ ਮਹ ਧਰਮ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਸ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਵਖ ਪਕ ਬ ਤ ਨ ਕੀ ਹਇਆ ਹ

ਇ ਲਗਦਾ ਹ ਪਿ ਰਇਆ ਹ

ਸਾਥ ਕਈ ਪਾਪ ਹਇਆ ਹ

ਸਾਰ ਦੀਵ ਝਬ ਬ ਝਾ ਦ

ਇਸ ਨ ਥੜਹਾ ਪਰਹ ਹਟਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਮ ਖ ਨ ਪਰਹ ਭ ਆ ਦ

ਿ ਇਸ ਤ ਕਈ ਪਰਦਾ ਪਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਪਦਲ ਪਵਚ ਵੀ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਇਸ ਨ ਹਾਲ ਵੀ ਕਈ ਭ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਕਾਮ ਏਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ ਇਹ ਭਾਵ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਸੀਮਾ ਦਪਨਕ ਅਖ਼ਬਾਰ ਦ

ਅਿ ਪਰਥਮ ਪਨ ਤ

ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਛਪੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਕ ਝ ਗਰ ਬਦਸ਼ੀ ਬਚ ਤ ਇਕ ਹਰ ਉਹਦ ਨਾਲ

ਖੜਹੀ ਉਸ ਦੀ ਸਖੀ ਹ

ਤਸਵੀਰ ਦ ਪਰ ਇਕ ਇਬਾਰਤ ਦੀ ਹ ਝਿਰ

ਇਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਹੀ ਕ ੜੀ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰੀ ਪਜ਼ਦਗੀ ਥ ੜੀ ਥ ੜੀ ਹ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ

ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਮਰ ਗੀਤ ਨ ਰਦ ਮਾਸਮ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਵੀ ਅਵਾਰਾ ਨ ਭਦ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ ਅਕਸਰ ਮਰ ਸ਼ਪਹਰ ਿਦ ਆਦੀ ਹਰ ਵਾਰ ਿਦ ਆਦੀ ਪਤਨ ਫ ਲ ਪਲਆਦੀ ਗ ਲਦਾਨ ਚ ਪਤਨ ਫ ਲ ਿਦ ਹਥ ਉਹ ਸਿਾਦੀ ਮ ਸਕਾ ਕ ਤ ਅਦਾਜ਼ ਚ

ਕ ਝ ਏਦ ਉਹ ਕਪਹਦੀ ਇਕ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਤਰ ਨ ਦਾ ਮਰ ਨ ਦਾ ਇਹ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਪਕਸ ਪਪਉ ਦਾ ਪਕਸ ਮ ਦਾ ਇਕ ਫ ਲ ਮਰੀ ਕ ਖ ਦੀ ਸੀਮਾ ਦ ਹ ਨ ਦਾ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਇਕ ਗਰੀ ਪਿਹੀ ਪਨਕੀ ਬਚੀ ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਪਿਸ ਚੀਚੀ ਹ ਪਕੜ ਰਖੀ

ਓਸ ਦੀ ਸ਼ਕਲ

ਮਰ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਹ ਆ ਲਥੀ ਈਕਣ ਲਗਦਾ ਹ

ਇਹ ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਧੀ ਹ

ਮਰਾ ਤ ਮਰੀ ਬਲਣ ਦ

ਪਬਮਾਰ ਲਹ ਦਾ ਏਸ ਧਰਤੀ ਤ ਪਬਿਾਇਆ

ਕਈ ਸਝਾ ਬੀਅ ਹ

ਮਰੀ ਪੀੜਾ ਦੀ ਮਰੀਅਮ ਦ

ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਮਸੀਹ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਿਦਹੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਬਚਨ ਮਰਾ ਿੀ ਹ

ਓਹ ਹੀ ਸੀਮਾ ਧੀ ਹ

ਕਈ ਹਰ ਇਹਦਾ ਪਪਉ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਅਜਨਬੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ

ਨਾ ਤ ਤ ਹੀ ਔਲੀਆ ਹ

ਨਾ ਤ ਮ ਹੀ ਹ ਨਬੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਮਰ ਲਈ ਇਹ ਰਸ-ਭਰੀ ਤਰੀ ਮਲਕ ਮ ਸਕੜੀ ਪਕਸ ਪਵਮਾਨ ਸਵਕਾ ਦੀ ਮ ਸਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਅਿ ਵੀ ਪਿਸ ਚ ਿਾਣਦ ਪਕ ਵਾਸ਼ਨਾ ਦੀ ਕਗ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਮਰ ਲਈ ਤਰੀ ਵਫ਼ਾ ਅਿ ਵੀ ਇਕ ਸਵਗ ਹ

ਮਰ ਨਸ਼ੀਲ ਪਿਸਮ ਦੀ ਅਿ ਵੀ ਤਨ ਮਗ ਹ

ਪਿਹੜਾ ਪਕ ਤਰੀ ਨਜ਼ਰ ਪਵਚ

ਪਫਲਮੀ ਰਸਾਲ ਵਗ ਹ

ਸਫ਼ਾ ਸਫ਼ਾ ਫਰਲਣਾ ਪਿਦਹਾ ਹ ਤਰੀ ਪਦਲ ਲਗੀ ਸਮ ਨ ਸਨਹ ਮਾਰ ਕ

ਿ ਪਮਲ ਿਾਏ ਘੜੀ ਕਦੀ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਮ ਸਗਾ ਤ ਕਾਮ ਦੀ ਹ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਅਿ ਤ ਸਾਡਾ ਇਸ਼ਕ

ਓਸ ਮਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਕਾਮ ਦ ਸ ਆਦ ਪਪਛ ਹ ਿਾਏ ਿ ਹਾਪਮਲਾ ਤ ਮਕੜ ਨ ਮਾਰ ਕ

ਬਣਾ ਲਏ ਪਿਵ ਗਜ਼ਾ ਤ ਖਾਈ ਿਾਏ ਉਹ ਕਾਮਣੀ ਕ ਲਛਣੀ ਸ ਆਦ ਲਾ ਹ ਕਾਮਣੀ ਹ ਕਾਮਣੀ ਮਨ ਬਚਾ ਮਨ ਬਚਾ ਵਾਸਤਾ ਈ ਿੀਭ ਨ

ਇਹ ਖ਼ਨ ਦਾ ਨਾ ਸ ਆਦ ਪਾ ਦਰ ਹ ਕ ਬਪਹ ਪਰਹ ਨਾ ਕਲ ਆ ਨਾ ਕਲ ਆ

ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਤਰ ਗਲ ਥ ਪਚਮਟ ਕ

ਇਹ ਸ ਪਰਹਾ ਿ ਬਾਲ ਹ

ਛ ਰੀ ਹ ਸਸਕਾਰ ਦੀ ਿ ਕਰ ਰਹੀ ਹਲਾਲ ਹ

ਇਹ ਕਪਹਣ ਨ ਤ ਠੀਕ ਹ ਪਕ

ਤਰਾ ਮਰਾ ਹੀ ਲਾਲ ਹ

ਿ ਸਚੀਏ ਤ ਸਹਣੀਏ

ਤਨ ਸਦੀਵੀ ਮਰਦ ਦੀ ਮ ਿਾਣਦ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਸਾਡੀ ਵਫ਼ਾ ਨ ਗਾਲਹ ਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਪਬਤਾਉਣ ਦੀ ਚਲੀ ਅਸ ਨ ਚਾਲ ਹ

ਮਨ ਸਦੀਵੀ ਨਾਰ ਦੀ ਤ ਿਾਣਦੀ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਫਰ ਵੀ ਵਗ ਰਹੀ ਹ ਪਰਸ਼ਪਤਆ ਦੀ ਇਕ ਨਦੀ ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਮ ਉਪਿ

ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਤ ਛਬੀ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦਾ ਮ ਸਗਾ ਤ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦੀ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਹ ਠੀਕ ਪਕ ਤਰੀ ਮਰੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਸਾਨ ਆਪਣ ਹੀ ਆਪ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਿੀਲ ਵਦ ਤ

ਕ ਰਾਨ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਗਰੀਆ ਨ ਸਮ ਦੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਮਗਲੀਆ ਦਰਾਵੜ ਨ

ਆਰੀਆ ਤ ਮਾਣ ਨਹ ਅਿ ਤ ਪਦਲ ਨ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਪਦਮਾਗ਼ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਕ ਲ ਿਹਾਨ

ਸਾਡ ਵਾਕਣਾ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਸਗਰਦ

ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ

ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਹਬਹ ਚੀਨ ਕਬਤਰ ਵਾਕਣ ਗ ਟਕਦੀ ਤ ਸਨ-ਖਭ ਨ ਪਖਲਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਇਹ ਮਰੀ ਵਾਕਫ਼

ਤ ਹਮਦਰਦ ਦਾ ਘਰ

ਪਿਸ ਚ ਅਿ ਦੀ ਰਾਤ

ਮ ਇਹ ਹ ਗ ਜ਼ਾਰੀ ਪਿਸ ਦੀ ਸਰਤ

ਚਤ ਦ ਸਰਿ ਦ ਵਗ

ਨੀਮ-ਪਨਘੀ ਦਧੀਆ ਹ ਗ ਲਾਨਾਰੀ ਪਹ ਦੀ ਸਗਰਦ ਦ ਪਰਭਾਤ ਵਲ

ਪਨਤਰੀ ਮਦਰ ਦੀ ਪਚਰਨਾਮਤ ਦ ਵਗ

ਠਢੀ-ਠਢੀ ਸ ਚੀ-ਪਮਠੀ ਤ ਪਪਆਰੀ ਸ ਰਹੀ ਹ ਮਪਹਕ ਹਠ ਤ ਪਖਲਾਰੀ

ਉਫ਼

ਪਕਨੀ ਹ ਰਹੀ ਹ ਬਰਫ਼-ਬਾਰੀ ਏਸ ਬਸਤੀ ਦੀ ਠਰੀ ਹਈ ਬ ਕਲ

ਮਘ ਰਹੀ ਨਾ ਪਕਤ ਵੀ ਕਈ ਅਗਾਰੀ ਚਹ-ਪਾਸ ਜ਼ਪਹਰ ਮਹਰੀ ਬਰਫ਼ ਦਾ ਮਨ ਸਾਗਰ ਹ ਪਸਰਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਰਾ ਪਦਲ ਮਰਾ ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ

ਬਰਫ਼ ਸਗ ਹ ਬਰਫ਼ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਦਰ ਕਾਲਾ ਰ ਖ ਲਮਾ ਚੀਲਹ ਦਾ ਸ਼ੀਪਸ਼ਆ ਤ ਪਾਰ ਿ ਘਲਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਬਸਤੀ ਦੀ ਬਲਰੀ ਪਾਤਲੀ ਪਵਚ

ਸਲ ਵਤ ਚ ਪਭਆ ਹ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ

ਉਫ਼

ਇਹ ਮਨ ਕੀਹ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ

ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਸਰਦ ਤਾਬੀਰ ਪਵਚ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਕਚੀ ਗਰੀ ਿਹਾ ਸ ਤ-ਉਨਦਾ ਪਿਸਮ ਬਣਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਵਗ ਚਪਲਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਕਣ ਦਰਵਾਜ਼ ਨ ਹ ਖੜਕਾ ਪਰਹਾ

ਸ਼ਾਇਦ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਹ ਟ ਪਰਆ ਆ ਪਰਹਾ ਹ ਪਦਲਾ ਬ-ਹਪਸ਼ਆ

ਕ ਝ ਹਸ਼ ਕਰ

ਨਾ ਤ ਕਈ ਆ ਤ ਨਾ ਹੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਮਰਾ ਵਪਹਮ ਤਨ ਖਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਹ

ਇਕ ਤਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਘਰ

ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ

ਉਹ ਤ ਪਪਹਲ ਹੀ

ਅਮਾਨਤ ਹ ਪਕਸ ਦੀ ਤ ਤ ਐਵ ਪੀਣ ਪਗਲਾ ਪਾ ਪਰਹਾ ਰਸ਼ਮੀ ਿਹ ਵਗ ਰਹ ਉਹਦ ਸਵਾਸ ਤ

ਨਜ਼ਰ ਮਲੀ ਪਕਸ ਲਈ ਹ ਪਾ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਤ ਮਦਰ ਦੀ ਸ ਚੀ ਪਣ ਵਰਗਾ ਸ ਆਦ ਤ ਲਸੀ ਦਾ ਪਿਦਹ ਚ ਆ ਪਰਹਾ

ਹ ਮਨਾ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ

ਤ ਤ ਕਾ ਹੀ ਸ਼ਰਮ ਹ ਲਾਹ ਮਾਰੀ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਪਿਸਮ ਤਰਾ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਤ ਤ ਧ ਰ ਤ ਗ਼ਮ ਦੀ ਇਕ ਸਗਰਦ ਹ

ਕਰ ਨਾ ਐਵ ਮਰਖਾ ਤ ਨਜ਼ਰ ਮਾੜੀ ਲਭ ਹਮਦਰਦੀ ਚ ਨਾ ਕਈ ਪਚਗਾੜੀ ਵਖ ਤਰ ਤ ਵੀ ਵਧ ਕ ਸਰਦ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਪਕਨੀ ਹ ਸ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਬਹ-ਰਪੀਏ

ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਮਰ ਘਰ ਪਵਚ ਪਈ ਘ ਮਦੀ ਹ

ਚ ਪ ਚ ਪ ਤ ਵੀਰਾਨ

ਪਕਸ ਪਨਪਤਰ ਰ ਖ ਦ ਤ ਇਲ ਦ ਆਲਹਣ ਵਗ

ਗ ਮ-ਸ ਮ ਤ ਸ ਨਸਾਨ

ਸ਼ਾਮ-ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਐਸੀ ਬ-ਪਹਸ ਸ਼ਾਮ ਨ ਆਪਖ਼ਰ

ਮ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਸਵਰ ਆਦੀ ਿ ਕਰ ਇਸ ਨ ਵੀ ਆਉਣਾ ਸੀ ਇਹਦ ਨਾਲ ਤ ਚਗਾ ਸੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਦੀ ਬ ਕਲ ਪਵਚ

ਕਾਫ਼ੀ ਦ ਦ ਘ ਟ ਪਨਗਲ ਕ

ਪਸਗਰਟ ਧ ਖਾ ਕ ਬਪਹ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਸਰਪਮਡ-ਮਛੀ ਿਹੀਆ ਕ ੜੀਆ ਵਖਣ ਮਾਤਰ ਸੜਕ ਤ

ਯਾਰ ਦ ਸਗ ਭ ਲਣਾ ਸੀ ਥਕ ਟ ਟ ਕ ਸ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ

ਸਮ ਵੀ ਪਕਨੀ ਚਦਰੀ ਸ਼ ਹ

ਪਕਸ ਪ ਰਾਣ ਅਮਲੀ ਵਾਕਣ

ਪਦਨ ਭਰ ਪੀ ਕ ਡਡ ਸਹਰਾ ਗਲੀਆ ਤ ਬਾਜ਼ਾਰ ਦ ਪਵਚ

ਆਪਣੀ ਝਕ ਚ ਟ ਪਰਆ ਰਪਹਦ ਨਾ ਕ ਝ ਸ ਣਦ ਨਾ ਕ ਝ ਕਪਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਖੜਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਬਪਹਦ ਇਸ ਬਦਬ ਦ ਿਾਣ ਚ ਹਾਲ

ਯ ਗ ਿਡਾ ਇਕ ਪਲ ਰਪਹਦ

ਕਾਲੀਆ ਕਾਲੀਆ ਿੀਭ ਿਹੀਆ

ਮਰੀ ਹਥ-ਘੜੀ ਦੀਆ ਸਈਆ

ਮਰੀ ਪਹਕ ਪਵਚ ਲਮ ਲਮ

ਕਪਡਆ ਵਾਕਣ ਪ ੜੀਆ ਹਈਆ ਹਫ਼ੀਆ ਹਫ਼ੀਆ ਭਿ ਭਿ ਮਈਆ

ਪਦਨ ਭਰ ਸਮ ਦ ਖਹ ਤ ਬਲ ਵਾਕਣ ਿਈਆ ਹਈਆ

ਗ਼ਮ ਦ ਪਾਣੀ ਸਗ ਪਸਿਣ ਲਈ

ਮਰ ਪਦਲ ਦੀਆ ਬਿਰ ਰਹੀਆ ਅਿ ਦੀਆ ਸ਼ਾਮ ਐਵ ਗਈਆ

ਰਬ ਕਰ ਬਦਬ ਦੀ ਢਰੀ ਛਤੀ ਿਾਵ ਛਤੀ ਿਾਵ

ਿ ਰਬ ਕਰ ਕ ਬਹ -ਰਪਣੀ ਚਰ ਦ ਸਗ ਧਲ ਿਾਵ ਿ ਕਈ ਐਸਾ ਮਤਰ ਚਲ

ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਭਸਮ ਹ ਿਾਵ ਇਸ ਮਨਹਸ ਨ ਖ਼ਰ ਕਦ ਤਕ

ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ ਹ ਚਟਦ ਰਪਹਣਾ ਮ ਤ ਹਰ ਪਕਸ ਸਗ ਰਾਤ

ਨਚਣ ਬਾਲ-ਰਮ ਹ ਿਾਣਾ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਭਗ ਲਈ

ਅਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਪਪਹਲਾ ਚ ਮਣ ਬਾਲ-ਵਰਸ

ਟ ਰ ਸਾਡ ਦਰ ਆਇਆ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਪਮਟੀ ਦੀ ਬਾਜ਼ੀ ਦ ਪਲ ਖਡ ਗਵਾਇਆ

ਦਿਾ ਚ ਮਣ ਿ ਸਾਨ ਿ ਪੜਆ

ਉਹ ਸਾਡ ਮਚ ਨਾ ਆਇਆ

ਉਸ ਮਗਰ ਸ ਚ ਮਣ ਿ ਪੜਆ

ਪਰ ਹਠ ਨਾ ਲਾਇਆ

ਮ ੜ ਨਾ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਪਰ ਇਹ ਕਹਾ ਅਿ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਗਲ ਸਾਡ ਲਗ ਰਇਆ

ਹਠ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਪਸਕੀ ਤ ਚਾਨਣ ਪਿਸ ਚਇਆ

ਇਹ ਚ ਮਣ ਸਾਡਾ ਸਿਣ ਪਦਸਦਾ ਇਹ ਸਾਡਾ ਮਪਹਰਮ ਹਇਆ

ਡ ਘੀ ਢਾਬ ਪਹਿਰ ਦੀ ਸਾਡੀ ਡ ਬ ਮਇਆ ਡ ਬ ਮਇਆ

ਸਾਡਾ ਤਨ-ਮਨ ਹਪਰਆ ਹਇਆ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਕ ਪਦਲ-ਪਰਚਾਵਾ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਸਕਨ

ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਬਾਸ਼ ਨ ਇਕ ਪਤਤਲੀ ਕਪਹਣਾ ਇਹ ਹ ਪਨਰਾ ਿਨਨ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਪਿਹੜਾ ਮਪਰਆ

ਉਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਊਣ

ਮਰ-ਮ ਕ ਕ ਵੀ ਕਰ ਨਾ ਸਕਦਾ ਪਰੀ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਭਾਵ ਇਹ ਬਰਪਹਮਡ ਵੀ ਫਲ

ਿ ਪਫਰ ਅਰਨ ਵਰਨ

ਇਹ ਵੀ ਇਕ ਿਨਨ

ਮ ਹਾਲ ਤਾਜ਼ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਸਮਝ ਮਰਾ ਖ਼ਨ

ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਮਾਣ ਲਈ

ਪਿਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਹ

ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਕ ਪਕਸ ਗਰ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਮਲ ਉਿਾੜ ਦਰ ਚ

ਰਪਹਦਾ ਹਵ ਮਲਗ ਫਕਰ

ਤ ਿਠ ਟ ਕ ਦੀ ਆਸ ਲ ਕ

ਪਦਨ ਢਲ ਿ ਗਰ ਚ ਆਵ ਤ ਪਬਨ ਬ ਲਾਇਆ ਹੀ ਪਰਤ ਿਾਵ

ਔ-ਲਖ ਕਪਹ ਤ ਮਾਰ ਚਕਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਕਾਲ ਰਾਹ ਦ

ਐਸ ਬ-ਪਹਸ ਪੜਾਅ ਤ ਖਪੜਹਆ ਪਿਤ ਖ਼ਾਬ ਦ ਨੀਲ ਰ ਖ ਚ

ਪਣ ਪੀਲੀ ਪਿਹੀ ਵਗ ਰਹੀ ਏ

ਅਗ ਪਸਪਵਆ ਦੀ ਮਘ ਰਹੀ ਏ

ਕਦ ਕਦ ਕਈ ਗ਼ਮ ਦਾ ਪਛੀ ਪਰ ਨ ਆਪਣ ਹ ਫੜਫੜਦਾ ਤ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਪੀਲ ਅਰਸ਼

ਕਈ ਪਸਤਾਰਾ ਹ ਟ ਟ ਿਦਾ ਤ ਚਦੀ-ਵਨਾ ਖ਼ਾਬ ਮਰਾ ਸਮ ਦਾ ਹਰੀਅਲ ਹ ਟ ਕ ਿਦਾ ਪਵਹਦ ਪਵਹਦ ਹੀ ਨੀਲ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸਾਰਾ ਿਗਲ ਹ ਸ ਕ ਿਦਾ ਫਰ ਪਦਲ ਦੀ ਮਾਯਸ ਵਾਦੀ ਚ

ਤਲਖ਼ ਘੜੀਆ ਦ ਜ਼ਰਦ ਪਤਰ

ਚੀ ਚੀ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਝਠ ਥੜਾ ਹੀ ਮਾਰਦ ਨ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਪਰ ਦ ਨਾਲ ਖਪਹਦੀ ਇਕ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਮਪਹਲ ਚ

ਇਸ਼ਕ ਮਰਾ ਗਵਾਪਚਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਆਸ਼ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਰੀਆ ਦਾ ਆਪਖਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਹਰ ਗਲੀ ਹਾਏ ਗੀਤ ਵਰਗੀ ਨ ਹਾਰ ਦੀ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਪਟ ਚ

ਰਾਤ ਸ਼ਬਨਮ ਗ ਜ਼ਾਰਦੀ ਹ

ਤ ਹਰ ਦਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਪਾਕ ਪਮਟੀ ਦਾ ਖ਼ਨ ਪੀ ਕ ਮ ਿਨਮ ਲੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਪਕ ਦ ਧਨੀਆ ਚ

ਮਾਸਮੀਅਤ ਦਾ ਦ ਧ ਪੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਬਰਗ ਪਚਹਰ ਤ

ਝ ਰੜੀਆ ਦ ਨ ਝਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਪਕ ਸੀਨ ਅਦਰ ਨ

ਗ ਰਬਤ ਦ ਪਹਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਨਣ ਦ

ਦਵ ਦੀਵ ਹੀ ਪਹਸ ਚ ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਿਨਾਪਜ਼ਆ ਲਈ

ਖ਼ਰੀਦ ਕਫ਼ਨ ਵੀ ਪਵਕ ਚ ਕ ਨ

ਤ ਹਰ ਤੀਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਮ ਲਮ ਸੜਕ ਤ

ਿਾ ਕ ਕਈ ਕਦ ਨਹ ਮ ੜਦਾ ਇਹ ਸਮਝ ਲੀਤਾ ਿਦਾ ਹ ਮ ਰਦਾ

ਤ ਹਰ ਚਥੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਕਾਲ ਬਾਗ਼ ਚ

ਪਸਰਫ਼ ਆਸ ਦੀ ਪਣ ਿਾਵ ਕਦ ਕਦ ਹ ਓਸ ਿਹ ਚ

ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਵ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਆਬਾਦ ਕਰਨ ਨ ਤ ਹੀ ਰਕੜ

ਤ ਹੀ ਧਰਤੀ ਦਾ ਕਝ ਵਰਨ

ਤ ਹੀ ਕਰਨੀ ਫ਼ਜ਼ਾ ਮ ਅਤਰ

ਤ ਹੀ ਸਿ ਨ ਮਾਨਣਾ ਸ ਕ ਪਪਹਲ ਤ ਵਖ ਸਥਰ ਪਰ ਮ ਛਤੀ ਹੀ ਸਮਝ ਿਦਾ ਇਹ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸ਼ਰ ਹੀ ਹ

ਿ ਲਾ ਪਰਹਾ ਹ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਚਕਰ

ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਆਉਣ ਵਾਲ

ਇਹ ਲਕ ਪੜਹ ਕ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ ਇਹ ਉਹ ਪਵਚਾਰੀ ਬਦਬਖ਼ਤ ਰਹ ਹ

ਪਕ ਪਿਹੜੀ ਪਹਰਨ ਦ ਪਸਙ ਤ

ਉਦਾਸ ਲਪਮਹਆ ਨ ਫੜਣ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਚੜਹ ਰਹੀ ਏ ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ

ਪਕ ਹਠ ਦ ਫ ਲ ਦੀ ਮਪਹਕ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਰਹੀ ਏ

ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਪਨਕੀ ਉਮਰ

ਉਡਾ ਕ ਲ ਗਏ ਗ਼ਮ ਦ ਝਖੜ

ਵਫ਼ਾ ਦ ਸਹ ਦ ਮਲ ਤ

ਇਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਮ ਲਚਦਾ ਹ ਪਕ ਇਸ ਚ ਰਾਹ ਤ

ਮਨ ਕਈ ਉਿਾੜ ਦਵ ਤ ਮਰ ਮਥ ਦ ਕਾਲ ਅਖ਼ਰ ਤ

ਕਟ ਚਨ ਦਾ ਚਾੜਹ ਦਵ ਿ ਅਗ ਫ਼ ਰਕਤ ਦੀ ਪਦਨ ਦੀਵ ਪਵਚ ਚ ਰਾਹ ਦ ਸਾੜ ਦਵ ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਪਪਘਲ ਿਾਵਣ

ਇਹ ਬਦਨਸੀਬੀ ਦ ਕਾਲ ਕਕਰ

ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਬਦਲ ਿਾਵਣ

ਮਰੀ ਪਕਸਮਤ ਦ ਸਭ ਨਛਤਰ

ਮ ਮਨ ਖਤਾ ਦ ਨਾਮ ਸ ਖਗਾ ਆਪਣ ਗੀਤ ਦ ਸਨ-ਛਤਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

Page 3: Pc64 bDnc64 - Punjabi Library · Aate Dian Chirian Shiv Kumar Batalvi 6If Pc64 bDnc64 b]\ ?dWaY UIaZ\c 6If Pc64 bDnc64 DaRMc YaN D ^dÊNc 7? S_anc U^Nc ?^W NfYc WfYf Ph^N Unc bS6Yc

ਇਹਦ ਲਈ ਭਾਲਦਾ ਹ ਰਜ਼ ਹਰ ਪਕ ਛਨਾ ਕਾਮ ਦਾ ਮ ਰਜ਼ ਭਰਦ ਮ ਲਭਦ ਮਪਹਕ ਕਲੀਆ ਕਚੀਆ ਦੀ ਤ ਭਰਾ ਹਣ ਤ ਵੀ ਨਾਲ ਡਰਦ

ਬੜ ਸ਼ਰਮ ਦੀ ਹ ਗਲ ਯਾਰਾ ਪਕ ਸਚ ਦੀ ਿੀਭ ਤ ਅਗਾਰ ਧਰਦ ਉਮਰ ਨ ਪੀਣ ਲਈ ਤਜ਼ਾਬ ਦਦ ਤ ਨਾਲ ਮਸ਼ਕਰੀ ਸਪਮਆ ਨ ਕਰਦ

ਮ ਚਾਹ ਦ ਅਕ ਵੀ ਹ ਦਾ ਚਬਲੀ ਮ ਥਹਰ ਦਾ ਮਰਆ ਨਾਮ ਧਰਦ ਹਕੀਕਤ ਨਾਲ ਰਿ ਕ ਵਰ ਕਰਦ ਸਦਾ ਹੀ ਝਠ ਦਾ ਵੀ ਇਹਤਰਾਮ ਕਰਦ ਹ ਤਈਏ ਤਾਪ ਵਾਕਣ ਇਸ਼ਕ ਮਰਾ ਿਦ ਵੀ ਵਕਤ ਲਗਾ ਆਣ ਚੜਹਦਾ

ਜ਼ਰਾ ਤ ਨੀਝ ਨਣ ਮਾਰ ਮਰ

ਰਸਤੀ ਛਪਲਆ ਿ ਖਾ ਲਏ ਨ

ਇਹ ਮਰ ਪਝਮਣ ਦੀ ਸ ਬਕ ਟਾਹਣੀ ਪਕ ਪਹਝ ਆਲਹਣ ਸ ਪਾ ਲਏ ਨ

ਮਰ ਸਾਹ ਚ ਬਦਬ ਪਸਗਰਟ ਦੀ ਤ ਮਸਲ ਹਪਕਆ ਤ ਲਾ ਲਏ ਨ

ਵਧੀ ਦਾੜਹੀ ਇਹ ਮਰੀ ਸ਼ਾਮ ਰਗ ਦੀ ਪਿਦਹ ਪਵਚ ਵਾਲ ਦਧੀ ਆ ਗਏ ਨ

ਸਮ ਦੀ ਧੜ ਨ ਰਗ ਖਾ ਲਏ ਨ

ਸਮ ਦ ਪਰ ਨ ਨਹ ਮਚ ਆਉਣੀ ਜ਼ਮਾਨ ਵਾਹ ਲਖ ਲਾ ਲਏ ਨ

ਵ ਮਪਹਗ ਪਪਨਆ ਤ ਪਲ ਹਜ਼ਾਰ ਮ ਹਬਤ ਦੀ ਵ ਝਠੀ ਚੀਲਹ ਕਾਮਣ

ਮਰ ਹਥ ਚ ਖਹ ਕ ਖਾ ਲਏ ਨ ਹ ਪਡਗੀ ਖਭੜੀ ਇਕ ਅਿ ਤ ਸੀਸ ਤ

ਤ ਆਨ ਪਤਤਲੀਆ ਪਰਤਾ ਲਏ ਨ ਉਹ ਟ ਰਦ ਚਨ ਦ ਵਲ ਮਾਰ ਝਾਤੀ ਹ ਦਾਗ਼-ਦਾਗ਼ ਹਈ ਪਿਸਦੀ ਛਾਤੀ ਪਕਸ ਗਤਮ ਪਰਸ਼ੀ ਦੀ ਨਾਰ ਖ਼ਾਤਰ

ਨ ਕਪਹਦ ਏਸ ਦੀ ਸੀ ਲਅ ਗਵਾਚੀ ਸੀ ਅਖਰ ਕ ਨ ਦ ਤ ਕਾਮ ਪਪਹਲ ਹ ਪਵਗਾਸੀ ਕਾਮ ਚ ਹਰ ਇਕ ਹਯਾਤੀ ਮ ਮਨਦ ਕਾਮ ਡਾਢਾ ਹੀ ਬਲੀ ਹ

ਿ ਇਸ ਪਵਚ ਚਤਨਾ ਵੀ ਹਏ ਬਾਕੀ

ਮਰੀ ਮਪਹਬਬ ਨ ਤ ਿਾਣਦਾ ਹ

ਹ ਵਗਦੀ ਕਲਹ ਚਾਨਣ ਪਵਚ ਨਹਾਤੀ ਪਿ ਵਾਦੀ ਦ ਪਹਾੜ ਦ ਪਵਚਾਲ

ਇਹਦ ਤ ਵੀ ਹ ਸ ਹ ਉਸ ਦੀ ਛਾਤੀ ਉਹਦ ਸਾਹ ਚ ਮਪਸਆ ਹ ਗਵਾਚੀ ਉਹਦੀ ਦਹ ਚ ਆਵ ਇ ਸ ਗਧੀ ਕਵਲ-ਫ ਲ ਪਿ ਸਰ ਚ ਖਾਣ ਹਾਥੀ ਹ ਗਰਾ ਰਗ ਿੀਕਣ ਸ਼ਾਮ ਵਲ

ਬਰਫ਼ ਦ ਨਾਲ ਲਦੀ ਕਈ ਘਾਟੀ ਸਲਟੀ ਨਣ ਘ ਗੀਆ ਵਗ ਉਹਦ

ਉਹਦ ਬ ਲਹ ਚ ਗ ਬਣ-ਕਪਾਸੀ

ਉਹਦ ਹਥ ਚ ਪਗਧਾ ਮਾਲਵ ਦਾ ਉਹਦ ਪਰ ਚ ਮਾਝ ਦੀ ਪਵਸਾਖੀ ਕਰ ਕੀ ਪਸਫ਼ਤ ਉਹਦੀ ਟਰ ਵਾਲੀ ਪਿ ਕਚੀ ਸੜਕ ਤ ਟ ਰ ਡਾਚੀ ਰਤਾ ਨਹ ਸ਼ਕ ਮਨ ਓਸ ਬਾਰ

ਹ ਕਾਲ ਬਾਗ਼ ਦੀ ਸਾਵੀ ਇਲਾਚੀ

ਮ ਪਫਰ ਵੀ ਦਸਤਾ ਮਪਹਸਸਦਾ ਹ ਪਕ ਭਰ ਕ ਰਖ ਲ ਚਾਨਣ ਦੀ ਚਾਟੀ ਵ ਪਮਤਰਾ ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਪਛਟ ਬਾਝ ਕਦ ਨਹ ਨਹ ਪਰਆ ਦੀ ਪਹਕ ਪਾਟੀ ਪਗਲਾ ਕੀ ਿ ਭਲਾ ਉਹ ਬਵਫ਼ਾ ਹ

ਪਗਲਾ ਕੀ ਿ ਨਹ ਿਨਮ ਦੀ ਸਾਥੀ

ਮਰਾ ਪਵਸ਼ਵਾਸ ਹ ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਦਾ ਮ ਹਬਤ ਤ ਵੀ ਮਪਹਗੀ ਹ ਹਯਾਤੀ ਮ ਹਬਤ ਦੀਨ ਹ ਦ ਨੀਆ ਨਹ ਹ

ਹ ਦ ਨੀਆ ਦੀਨ ਦ ਪਪਡ ਛਪਾਕੀ ਮ ਹਬਤ ਘਾਟ ਹ ਬਸ ਦ ਪਲ ਦੀ ਿਦ ਤਕ ਖ਼ਨ ਦ ਪਵਚ ਹ ਸਕ ਬਾਕੀ ਮ ਹਬਤ ਕਾਮ ਦ ਬਟ ਦਾ ਫ਼ਲ ਹ

ਪਕ ਿੀਕਣ ਚਤ ਪਵਚ ਫ ਲ ਪਟਾਕੀ ਮ ਹਬਤ ਕਾਮ ਦਾ ਹੀ ਇਕ ਪੜਾਅ ਹ

ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਕਾਮ ਦਾ ਹੀ ਨ ਖ਼ ਦਾ ਹ

ਖ਼ ਦਾ ਦੀ ਜ਼ਾਤ ਕਲ ਵਧ ਕਈ

ਨਾ ਮਰ ਦਸਤਾ ਕਈ ਬ-ਵਫ਼ਾ ਹ

ਮ ਅਕਸਰ ਇਸ ਤਰਹ ਵੀ ਸਚਦਾ ਹ ਪਕ ਸਾਰ ਿੀਵ-ਿਤ ਤ ਪਰਾਣੀ ਇਹ ਵਣ-ਪਤਰਣ ਪਣ ਪਮਟੀ ਅਗ ਪਾਣੀ ਹ ਸਾਰੀ ਕਾਮ ਚ ਉਪਿੀ ਕਹਾਣੀ ਹ ਬਦਲ ਪਰੜਕਦੀ ਪਨਤ ਕਾਮ ਖ਼ਾਤਰ

ਐ ਮਰ ਦਸਤ ਪਣ ਦੀ ਮਧਾਣੀ ਇਹ ਰ ਖ ਵੀ ਨ ਭਗ ਕਰਦ ਵ ਟਾਹਲੀ ਨਾਲ ਿਦ ਖਪਹਦੀ ਹ ਟਾਹਣੀ ਬਰਫ਼ ਸਗ ਬਰਫ਼ ਿਦ ਹ ਭਗ ਕਰਦੀ ਤ ਨੀਲਮ ਿਨਮਦਾ ਹ ਮਰ ਹਾਣੀ

ਤ ਪਤਤਲੀ ਭਗ ਫ ਲ ਦ ਖ਼ਾਤਰ

ਹ ਫ ਲ ਤ ਫ ਲ ਤਕ ਉਡਦੀ ਪਨਮਾਣੀ ਇਹ ਪਸ਼ਰਸਟੀ ਸਰਿ ਸਗ ਕਾਮ ਖ਼ਾਤਰ

ਹ ਘ ਮਦੀ ਵੀਨਸ ਦੀ ਪਨਤ ਿਠਾਣੀ ਜ਼ ਹਲ ਤ ਯਰਨਸ ਦੀ ਇਹ ਦਰਾਣੀ ਵ ਮਰ ਦਸਤਾ ਵ ਪਮਹਰਬਾਨਾ ਇਹ ਪਸ਼ਰਸਟੀ ਕਾਮ ਦ ਹਥ ਹ ਕਾਣੀ

ਵ ਮਰ ਦਸਤਾ ਵ ਵਖ ਵੀਰਾ ਮ ਹਬਤ ਮਪਗਆ ਦਾ ਹ ਿਜ਼ੀਰਾ ਹਵਸ ਦ ਸਾਗਰ ਿ ਤਰ ਪਰਹਾ ਹ

ਤ ਆਪਣ ਆਪ ਕਲ ਡਰ ਪਰਹਾ ਹ

ਮ ਹਬਤ ਪਿਗਰ ਹ ਇਕ ਓਸ ਮ ਦਾ ਪਿਦਹਾ ਸਤਕ ਦ ਪਵਚ ਹੀ ਮਰ ਬਚਾ ਤ ਸੜ ਿਾਏ ਦ ਧਨੀਆ ਪਵਚ ਦ ਧ ਕਚਾ ਨਾ ਹਏ ਪੀੜ ਦਾ ਪਰ ਸਕ ਮਠਾ

ਤ ਮ ਸਮਝਦ ਇਹ ਸਭ ਕ ੜੀਆ ਇਹ ਆਟ ਸਗ ਬਣਾਈਆ ਹਨ ਪਚੜੀਆ

ਪਿਨਹ ਸਗ ਵਰਚ ਿਦ ਕਾਮ-ਬਚਾ ਇਹ ਸ਼ਾਇਦ ਰਾਤ ਅਿ ਦੀ ਚਾਨਣੀ ਪਿਹੀ ਹਏ ਤਨ ਭਾਸਦੀ ਕਈ ਜ਼ਰਦ ਪਤਾ ਤ ਮਰ ਵਾਸਤ ਇਹ ਰਾਤ ਅਿ ਦੀ ਹ ਮਰ ਦਸਤਾ ਕਈ ਸ ਆਣੀ ਪਕ ਪਿਸ ਦੀ ਢਾਕ ਤ ਹ ਚਨ-ਬਚਾ ਿ ਕ ਿਾ ਛਾਛ ਦਾ ਪਸਰ ਤ ਪਟਕਾਈ

ਤ ਗਲ ਪਵਚ ਬ ਗਤੀਆ ਦਾ ਹਾਰ ਪਾਈ

ਹ ਲ ਕ ਿਾ ਰਹੀ ਚਾਨਣੀ ਦਾ ਭਤਾ ਮ ਇਹ ਿਾਣਦ

ਹ ਤ ਵੀ ਸਚਾ

ਮ ਇਹ ਿਾਣਦ ਹ ਮ ਵੀ ਸਚਾ ਅਸਲ ਪਵਚ ਰਹ ਮਨ ਖ ਦੀ ਸ਼ੀਲ ਨਹ ਹ

ਪਕ ਪਿਸ ਦਾ ਬਦਨ ਵਤ ਪਸਮਲ ਦ ਰ ਹ

ਤ ਖ਼ਈਯਲ ਦ ਵ ਦਹਰ ਘ ਡ ਪਵਚ ਸਦਾ ਹੀ ਪਦਸਦਾ ਰਪਹਦਾ ਪਿਸ ਦਾ ਮਹ ਹ

ਤ ਪਦਲ ਦਾਮਾਦ ਹ ਦਾ ਹ ਮਨ ਖ ਦਾ ਿ ਸਾਹ ਨਾ ਲਣ ਦਦਾ ਹ ਵ ਸ ਖ ਦਾ ਿ ਪਸਹਰ ਬਨਹ ਕ ਵੀ ਸ਼ ਹਰਤ ਦ

ਹ ਥ ਕ ਮਪਢਆ ਤ ਰਜ਼ ਥ ਕਦਾ ਹ ਸਹਣੀ ਉਸ ਕਦਰ ਦੀ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਪਕ ਪਿਨੀ ਹਏ ਤਸਵਰ ਪਵਚ ਿਵਾਨੀ ਪਕਸ ਲਈ ਕਾਲਖ ਦਾ ਹ ਸਮ ਦਰ

ਪਕਸ ਲਈ ਇਤਰ-ਪਭਨੀ ਅਰਗਵਾਨੀ

ਵ ਬਹ ਤਾ ਕੀਹ ਮ ਇਕ ਿਾਣਦਾ ਹ ਕਈ ਵੀ ਸ਼ ਨਹ ਇਸ ਦ ਸਾਨੀ ਤ ਿਾਣ ਸ ਆਦ ਸਾਰ ਸਾਗਰ ਦਾ ਹ ਮ ਵੀ ਦਰ-ਬਦਰ ਦੀ ਖ਼ਾਕ ਛਾਣੀ ਤ ਕਪਹਦ ਪਪਆਰ ਨ ਪਵਸ਼ਵਾਸ ਦਾ ਹ

ਤ ਿ ਪਫਰ ਪਤਰਪਤੀਆ ਦੀ ਆਸ ਦਾ ਹ

ਮ ਹਬਤ ਅਸਲ ਖ਼ਾਤਰ ਤਰਸਦੀ ਹ

ਮ ਹਬਤ ਨ ਹੀ ਇਕ ਧਰਵਾਸ ਦਾ ਹ

ਮ ਹਬਤ ਆਪਣੀ ਤ ਸ਼ਕ ਕਰਨਾ ਇਹ ਿਜ਼ਬਾ ਵਾਸਨਾ ਦੀ ਪਪਆਸ ਦਾ ਹ

ਮ ਹਬਤ ਰ ਕਮਣੀ ਨਾ ਦਾਮਨੀ ਹ

ਨਾ ਪਦਮਾ ਹਸਤਨੀ ਨਾ ਕਾਮਨੀ ਹ

ਮ ਹਬਤ ਨ ਗ਼ਮ ਦੀ ਰਾਸ ਦਾ ਹ

ਨਾ ਪ ਤਰ ਧੀ ਨਾ ਮਾਈ ਬਾਪ ਦਾ ਹ

ਤ ਮਰ ਵਾਸਤ ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਹਬਤ ਨ ਹੀ ਪਚਟ ਮਾਸ ਦਾ ਹ

ਇਹ ਮ ਹ ਣ ਸਮਝਦ ਪਕ ਿਾਣ ਦਈਏ

ਉਹ ਸ ਣ ਕਈ ਦਰ ਚਸ਼ਮਾ ਗਾ ਪਰਹਾ ਹ

ਆ ਆਵਾਜ਼ ਦਾ ਅਨਦ ਲਈਏ

ਉਹ ਸਾਹਵ ਵਖ ਚੀਲਹ ਤ ਚਨਾਰ ਉਨਹ ਦੀ ਗਦ ਪਵਚ ਆ ਚਲ ਕ ਬਹੀਏ

ਤ ਰਲ ਕ ਹੀਰ ਦਾ ਕਈ ਬਤ ਕਹੀਏ

ਉਲਭ ਤ ਪਗਲ ਸਭ ਿਾਣ ਦਈਏ

ਤ ਥਹੜ ਕ ਪਲ ਲਈ ਚ ਪ ਰਹੀਏ ਤ ਥਹੜ ਕ ਪਲ ਲਈ ਚ ਪ ਰਹੀਏ

ਬੀਹੀ ਦੀ ਬਤੀ ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ ਸਪਹਮੀ ਸਪਹਮੀ ਘ ਰਹੀ ਹ

ਅਪਮਰਤ ਵਲ ਮਠੀ ਮਠੀ ਉਨਦ ਮਾਰੀ ਵਸਵਾ ਵਾਕਣ

ਮਰੀਅਲ ਮਰੀਅਲ ਥਕੀ ਥਕੀ ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ

ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ ਬਤੀ ਨਹ ਬੀਹੀ ਦੀ ਅਖੀ ਬੜੀ ਡਰਾਉਣੀ ਟੀਰ-ਮਟਕੀ ਬੀਹੀ ਪਿਹੜੀ ਢਠੀ ਢਠੀ ਬੀਹੀ ਪਿਹੜੀ ਸਾਰੀ ਕਚੀ

ਪਕਸ ਸ਼ਰਾਬੀ ਦੀ ਮ ਵਾਕਣ

ਦਬੀ ਦਬੀ ਘ ਟੀ ਘ ਟੀ ਿ ਨਾ ਬਲ ਡਰਦੀ ਚੀ ਮਾੜੀ ਮਾੜੀ ਭ ਸੀ ਭ ਸੀ ਰਗੀ ਮਰੀ ਤਰੀਮਤ ਵਾਕਣ

ਪਿਹੜੀ ਬਚਾ ਿਮ ਕ ਠੀ ਹਥ ਸਖਣੀ ਕਨ ਬ ਚੀ ਇਸ ਬੀਹੀ ਦ ਮਥ ਤ

ਇਹ ਬਤੀ ਚਮਗਾਦੜ ਵਾਕਣ

ਲਟਕ ਰਹੀ ਹ ਹ ਕ ਪ ਠੀ ਮਲ ਸ਼ੀਸ਼ ਸਗ ਲ ਇਸ ਦੀ ਈਕਣ ਟਕਰ ਮਾਰ ਰਹੀ ਹ

ਿੀਕਣ ਕਈ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਮਨਾ ਹਵ ਪਪਿਰ ਦ ਪਵਚ ਡਕੀ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦੀ ਤਲਖ਼ੀ ਕਲ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਅਕੀ ਅਕੀ ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ

ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ ਬਤੀ ਨਹ ਬੀਹੀ ਦੀ ਬਚੀ ਕਾਲਾ ਨਹ ਰਾ ਚ ਘ ਰਹੀ ਹ

ਪਸਰ ਬੀਹੀ ਦੀ ਪਹਕ ਤ ਰਖੀ ਨਵ-ਿਮ ਮਰ ਬਚ ਵਾਕਣ

ਹਲੀ-ਹਲੀ ਮਠੀ-ਮਠੀ ਇਹ ਬੀਹੀ ਇਹਦੀ ਅਬੜੀ ਸਕੀ ਇਹ ਬੀਹੀ ਮਰੀ ਅਬੜੀ ਸਕੀ ਇਸ ਬੀਹੀ ਸਾਡੀ ਉਮਰਾ ਕਟੀ ਇਹ ਬੀਹੀ ਸਾਡੀ ਬਲਣ ਪਕੀ ਇਸ ਬਤੀ ਦਾ ਪੀਲਾ ਪਚਹਰਾ ਕਈ ਵਾਰੀ ਮਨ ਲਗਦਾ ਮਰਾ

ਕਈ ਵਾਰੀ ਪਕਸ ਖ਼ਨੀ ਪਿਨ ਦਾ ਪਿਹੜਾ ਅਬਰ ਿਡ ਉਚਰਾ ਿ ਪਫਰ ਬਣ ਿਾਏ ਹਥ ਪਹਨਾਈ

ਪਿਹੜਾ ਛਾਪ ਛਲ ਪਾਈ

ਮਰ ਵਲ ਵਧਦਾ ਆਵ ਪਵਹਪਦਆ ਪਵਹਪਦਆ ਸਓਲਾ ਪਿਹਾ ਮਰੀ ਧੀ ਦਾ ਹਥ ਬਣ ਿਾਵ ਪਫਰ ਉਹ ਹਥ ਛ ਡਾ ਕ ਮਥ ਿਾਵ ਇਕ ਮ ਡ ਸਗ ਨਸੀ ਅਧੀ ਰਾਤ ਚਰੀ ਛਪੀ ਮਰੀ ਗ਼ ਰਬਤ ਕਲ ਅਕੀ ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ

ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ ਬਤੀ ਨਹ ਚਾਨਣ ਦੀ ਚਕੀ ਨਹ ਨਹ ਮਈ ਬੀਹੀ ਦਾ ਪਿ

ਕੀਤਾ ਹਵ ਦੀਵਾ-ਵਟੀ ਪਬਟ ਪਬਟ ਪਈ ਹ ਵਖੀ ਿਦੀ ਆਪਣੀ ਮਈ ਅਬੜੀ ਬਾਰ

ਮ ਿ ਕਪਵਤਾ ਪਲਖ ਕ ਰਖੀ ਪਦਨ ਚੜਹਦ ਿ ਵਚ ਪਦਆਗਾ ਆਪਣੀ ਧੀ ਦ ਦਦ ਪਿਨ

ਲ ਕ ਪਰ ਦਮੜ ਬਤੀ ਇਹ ਬਤੀ ਹ ਪਬਲਕ ਲ ਬਚੀ ਇਹ ਕੀ ਮਇਆ ਦਾ ਪਸਰ ਿਾਣ ਗ਼ ਰਬਤ ਮ ਦੀ ਵੀ ਨਹ ਸਕੀ ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ ਸਪਹਮੀ ਸਪਹਮੀ ਘ ਰਹੀ ਹ

ਅਪਮਰਤ ਵਲ ਮਠੀ ਮਠੀ ਉਨਦ ਮਾਰੀ ਵਸਵਾ ਵਾਕਣ

ਮਰੀਅਲ ਮਰੀਅਲ ਥਕੀ ਥਕੀ ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ

ਇਕ ਿਚਹਰ ਦ ਨ ਅਿ ਅਸ ਤਰ ਸ਼ਪਹਰ ਹ ਆਏ

ਤਰਾ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿ ਖਤ ਪਹਲੀ ਦਾ ਪਿਸ ਦ ਪਸਰ ਤ ਪ ਪਨਆ ਦਾ ਚਨ

ਪਸਮਲ ਰ ਖ ਦੀ ਫਬੀ ਵਾਕਣ

ਡਦਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾਏ

ਇਹ ਸੜਕ ਤ ਸ ਤ ਸਾਏ

ਪਵਚ ਪਵਚ ਪਚਤਕਬਰਾ ਪਿਹਾ ਚਾਨਣ

ਿੀਕਣ ਹਵ ਚਕ ਪਪਰਆ

ਧਰਤੀ ਸ਼ਤ ਨਹਾ ਕ ਬਠੀ ਚਨ ਦਾ ਚਕ ਗ ਦਾ ਕ ਿੀਕਣ

ਹਵਣ ਵਾਲ ਵਧਾਏ

ਅਿ ਰ ਤ ਨ ਵਟਣਾ ਮਪਲਆ

ਪਚਟਾ ਚਨ ਪਵਆਪਹਆ ਚਪਲਆ

ਰ ਖ ਦ ਗਲ ਲਗ ਲਗ ਪਣ ਈਕਰ ਸ਼ਪਹਰ ਤਰ ਚ ਲਘਣ

ਿੀਕਣ ਤਰ ਧਰਮੀ ਬਾਬਲ

ਤਰ ਗਣ ਪਬਠਾਏ

ਸ ਤਾ ਘ ਕ ਮਤੀਏ ਰਗਾ ਚਾਨਣ ਧਤਾ ਸ਼ਪਹਰ ਏ ਤਰਾ ਿੀਕਣ ਤਰਾ ਹਵ ਡਲਾ ਅਬਰ ਿੀਕਣ ਤਰਾ ਵੀਰਾ

ਬਨਹ ਬਾਹ ਚਨ-ਕਲੀਰਾ ਤਾਰ ਸਟ ਕਰਾਏ

ਅਿ ਦੀ ਰਾਤ ਮ ਬਾਰਕ ਤਨ

ਹਏ ਮ ਬਾਰਕ ਅਿ ਦਾ ਸਾਪਹਆ

ਅਸ ਤ ਸਪਹਰ ਤਰ ਦੀ ਿਹ ਪਵਚ

ਮ ਰਦਾ ਪਦਲ ਇਕ ਦਬਣ ਆਏ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਕ ਪਿਸ ਦ ਪਸਰ ਤ ਪੀਲਾ ਚਨ ਪਨਰਾ ਤਰ ਮ ਖੜ ਵਰਗਾ ਪਸਮਲ ਰ ਖ ਦੀ ਫਬੀ ਵਾਕਣ

ਡਦਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾਏ

ਪਿਸ ਨ ਪੀੜ ਪਨਆਣੀ ਮਰੀ ਮਾਈ-ਬ ਢੀ ਵਾਕਣ ਫੜ-ਫੜ

ਫਕ ਮਾਰ ਉਡਾਏ

ਭਿ ਭਿ ਪਹਲੀ ਦ ਖਤ ਪਵਚ

ਅਿ ਅਸ ਤਰ ਸ਼ਪਹਰ ਹ ਆਏ

ਮਰਾ ਕਮਰਾ ਇਹ ਮਰਾ ਪਨਕਾ ਪਿਨਾ ਕਮਰਾ ਇਹ ਮਰਾ ਪਨਕਾ ਪਿਨਾ ਕਮਰਾ ਦਪਰਆਈ ਮਛੀ ਦ ਵਾਕਣ

ਗਹੜਾ ਨੀਲਾ ਪਿਸ ਦਾ ਚਮੜਾ ਪਵਚ ਪਮਟੀ ਦਾ ਦੀਵਾ ਘ ਿੀਕਣ ਅਲਸੀ ਦ ਫ ਲ ਤ

ਮਡਲਦਾ ਹਏ ਕਈ ਭਵਰਾ ਇਹ ਮਰਾ ਪਨਕਾ ਪਿਨਾ ਕਮਰਾ ਇਸ ਕਮਰ ਦੀ ਦਖਣੀ ਕਧ ਤ

ਕਧ ਤ ਨਹ ਕਮਰ ਦ ਦਦ ਤ

ਮਰ ਪਾਟ ਪਦਲ ਦ ਵਾਕਣ

ਪਾਟਾ ਇਕ ਕਲਡਰ ਲਟਕ

ਪਕਸ ਮ ਸਾਫ਼ਰ ਦੀ ਅਖ ਪਵਚ ਪਏ

ਗਡੀ ਦ ਕਲ ਵਤ ਰੜਕ

ਫਕ ਪਦਆ ਿੀ ਕਰਦ ਫੜ ਕ

ਕਾਸਾ ਫੜ ਕ ਟ ਪਰਆ ਿਦਾ ਓਸ ਕਲਡਰ ਵਾਲਾ ਲਗੜਾ ਪਿਸ ਦ ਹਥ ਪਵਚ ਹ ਇਕ ਦਮੜਾ

ਖ਼ਰ ਪਫਰ ਪਕ ਪਦਲ ਡਰ ਿਦ ਪਸਗਰਟ ਦ ਧਏ ਸਗ ਪਨਕਾ ਇਹ ਮਰਾ ਕਮਰਾ ਝਟ ਭਰ ਿਦ

ਪਫਰ ਡ ਘਾ ਸਾਗਰ ਬਣ ਿਦ ਪਵਹਪਦਆ ਪਵਹਪਦਆ ਨੀਲਾ ਕਮਰਾ ਇਸ ਸਾਗਰ ਦੀਆ ਲਪਹਰ ਅਦਰ

ਮਰਾ ਬਚਪਨ ਅਤ ਿਵਾਨੀ ਕਠਾ-ਕ ਲਾ ਸਭ ਰ ੜਹ ਿਦ ਸਾਹਵ ਕਧ ਤ ਬਠਾ ਹਇਆ

ਕਹੜ ਪਕਰਲੀਆ ਦਾ ਇਕ ਿੜਾ ਮਗਰਮਛ ਦਾ ਰਪ ਵਟਾਦ

ਮਰ ਵਲ ਵਧਦਾ ਆਦ ਇਕ ਬਹ ਤ ਇਕ ਲਤ ਖਾ ਿਦ

ਓਸ ਕਲਡਰ ਦ ਲਗੜ ਵਤ

ਮ ਵੀ ਹ ਿਦਾ ਮ ੜ ਲਗੜਾ ਆਪਣੀ ਗ਼ ਰਬਤ ਦ ਨ ਤ

ਮਗਦਾ ਪਫਰਦ ਦਮੜਾ ਦਮੜਾ ਪਫਰ ਮਰਾ ਸਾਹ ਸ ਕਣ ਲਗਦ

ਹਡ ਹਡ ਮਰਾ ਟ ਟਣ ਲਗਦ

ਮਈਆ ਇਲ ਕਨ-ਖਿਰ

ਅਕ ਦ ਪਟਡ ਛਪੜੀ ਕਰ

ਮਏ ਲ ਮਏ ਕਤਰ

ਖਪੜੀਆ ਚਮਗਾਦੜ ਭਰ

ਓਸ ਕਲਡਰ ਵਾਲਾ ਲਗੜਾ ਮਰ ਮਹ ਤ ਸ ਟਣ ਲਗਦ

ਗਲ ਮਰਾ ਪਫਰ ਘ ਟਣ ਲਗਦ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਮ ਕਣ ਲਗਦ

ਫਰ ਅਿਨਬੀ ਕਈ ਪਚਹਰਾ ਮਰ ਨ ਤ ਉਸ ਲਗੜ ਨ

ਦ ਦਦਾ ਹ ਇਕ ਦ ਦਮੜਾ ਫਰ ਕਲਡਰ ਬਣ ਿਦਾ ਹ

ਓਸ ਕਲਡਰ ਵਰਗਾ ਲਗੜਾ ਇਹ ਮਰਾ ਪਨਕਾ ਪਿਨਾ ਕਮਰਾ ਦਪਰਆਈ ਮਛੀ ਦ ਵਾਕਣ

ਗੜਹਾ ਨੀਲਾ ਪਿਸ ਦਾ ਚਮੜਾ ਇਹ ਮਰਾ ਪਨਕਾ ਪਿਨਾ ਕਮਰਾ

ਿਚਰਤਰ-ਹੀਣ

ਸਾਉਣ ਮਹ ਦੀ ਸਵਲੀ ਪਸਲਹੀ ਹ ਸ਼ਾਮ

ਪੀ ਕ ਟ ਪਰਆ ਹ ਘਰ ਮਦਰਾ ਦਾ ਿਾਮ

ਸਾਉਣ ਮਹ ਦੀ ਸਵਲੀ ਪਸਲਹੀ ਹ ਸ਼ਾਮ

ਹਲਕ ਕ ਤ ਦੀ ਜ਼ ਬ ਿਹੀ ਸੜਕ ਤ

ਤਾਜ਼ਾ ਵਸ ਮਹ ਦੀਆ

ਇਹ ਛਪੜੀਆ ਪਿ ਪ ਰਾਣ ਿੜ

ਪਕਸ ਮਪਹਲ ਦੀ ਛਤ ਤ ਰਗਣ

ਹਜ਼ਾਰ ਮਕੜੀਆ

ਿ ਪਿਵ ਹਬਸ਼ਣ

ਪਕਸ ਦ ਮ ਖ ਤ

ਹਣ ਗਪਹਰ ਪ ਗਏ

ਚੀਚਕ ਦ ਦਾਗ਼ ਿ ਦਮਹ ਕਡੀਆ ਵਾਲਾ ਕਈ ਨਾਗ

ਪਕਨ ਕਝ ਤ ਡਰਾਉਣ ਉਫ਼ ਮਰ ਹਨ ਇਹ ਖ਼ਾਬ

ਉਮਰ ਦ ਪਝੀ ਵਰਹ ਪਦਨ ਸਵਾ ਕ ਨ ਹਜ਼ਾਰ

ਪਕਹੜ ਮਕਸਦ ਵਾਸਤ ਆਪਖ਼ਰ ਨ ਪਦਤ ਮ ਗ ਜ਼ਾਰ

ਪਕਹੜ ਮਕਸਦ ਵਾਸਤ ਏਨ ਮ ਸਰਿ ਖਾ ਲਏ

ਪਸਰ ਏਨੀਆ ਰਾਤ ਦਾ ਭਾਰ

ਸ਼ਾਇਦ ਇਸ ਲਈ ਵਖ ਸਕ ਹਰ ਨਜ਼ਰ ਦ ਆਰ ਪਾਰ

ਪਨਤ ਪਕਸ ਦਹੀ ਤ ਸਕ ਕਾਮ ਦਾ ਮ ਡਗ ਮਾਰ

ਦ ਨੀਆ ਦੀ ਿ ਹਰ ਹ ਸੀਨਾ ਦ ਸਕ ਮਨ ਪਪਆਰ

ਵਖ ਸਕ ਓਸ ਦ

ਮ ਪਿਸਮ ਨਗ ਦਾ ਉਭਾਰ

ਉਫ਼ ਮ ਪਕਨਾ ਕਮੀਨਾ ਪਕਨ ਗਦ ਹਨ ਪਵਚਾਰ

ਪਕਨਾ ਗਦਾ ਪਿਹਨ ਮਰਾ ਪਕਨਾ ਗਦ ਸਚਦ ਆਪਣ ਹਥ ਨ ਹੀ ਆਪਣਾ ਹਥ ਲਾਣ ਰਕਦ ਇਕ ਪਕਣਕ ਤ ਖ ਦਾ ਤੀਕਣ

ਮ ਕਾਮੀ ਮਨਦ ਮ ਦ ਦ ਧ ਨ

ਮ ਗਰਮ ਕਰਕ ਪੀਣਾ ਲਚਦ ਮਰ ਹਥ ਪਵਚ ਪਿਨਹ ਪਵਚ

ਧਰ ਵ ਪਿਨੀ ਠਢ ਹ

ਸਚਦਾ ਹ ਇਨਹ ਬਾਰ

ਇਸ ਤਰਹ ਕ ਝ ਸਚਦ ਮਲ ਇਨਹ ਦ ਚ ਹਵ ਿਨਮ ਪਕਸ ਲਈ ਸਕ ਦਾ ਮ ਤ ਐਸ ਸਕ ਨ ਵੀ ਕਾਮ ਪਖ ਵਖਦ ਮ ਤ ਕਪਹਦਾ ਕਾਮ ਹ ਹੀ ਸਕ ਦਾ ਆਨਦ ਹ

ਚਾਹ ਉਹ ਸਰਿ ਹ ਕਈ

ਚਾਹ ਉਹ ਕਈ ਚਦ ਹ

ਚਾਹ ਦੀਵਾ ਿ ਪਚਗਾੜੀ ਨਜ਼ਰ ਤ ਵੀ ਮਦ ਹ

ਕਾਮ ਦ ਚੀਜ਼ ਦੀ ਪਮਲਣੀ ਦੀ ਉਪਿ ਦਾ ਰਗ ਹ

ਸਚਦ ਇਹ ਸੜਕ ਕਢ ਨਵ-ਬਣ ਮਪਹਲ ਦੀ ਲਾਮ

ਮਲ ਮਲ ਕੀੜ ਲਗ ਦਦ ਵਤ ਿ ਮ ਸਕਰਾਣ

ਵਸਵਾ ਪਿਹੀ ਸੜਕ ਦ

ਹ ਪਿ ਬਚ ਹਰਾਮ

ਉਫ਼ ਇਹ ਬਿਾਨ ਮਪਹਲ ਪਵਚ ਵੀ ਪਕਨਾ ਹ ਕਾਮ

ਗਲ ਰਸ਼ਨਦਾਨ

ਅਖ ਵਗ ਪਏ ਹਨ ਚਮਕਦ ਲਮ ਸਲਮੀਆ ਬਾਰੀਆ ਵਗ ਹਠ ਮ ਸਕਰਾਣ

ਸਚਦ ਪਕ ਮਪਹਲ

ਮਪਹਲ ਨ ਪਏ ਨ ਚ ਮਦ ਲ ਕ ਪਵਚ ਗਲਵਕੜੀ ਕਪਫ਼ਆ ਨ ਟ ਰ ਿਾਣ

ਉਫ਼ ਮ ਪਕਨਾ ਸ਼ਤਾਨ

ਸਚਣੀ ਪਕਨੀ ਹਰਾਮ

ਬਦਲੀਆ ਚ

ਅਰਧ ਨਗਾ ਸਰਿ

ਕਰ ਪਰਹਾ ਝ ਕ ਕ

ਹ ਕ ਝ ਏਦ ਸਲਾਮ

ਸਨ ਦ ਕਈ ਦਦ ਵਾਲੀ ਕਨ ਫ਼ਾਹਸ਼ਾ ਮ ਸਕਰਾਵ ਭਰ ਕ ਪਿ

ਨਜ਼ਰ ਚ ਕਾਮ

ਸਾਉਣ ਮਹ ਦੀ ਸਵਲੀ ਪਸਲਹੀ ਹ ਸ਼ਾਮ ਸਾਉਣ ਮਹ ਦੀ ਸਵਲੀ ਪਸਲਹੀ ਹ ਸ਼ਾਮ

ਮ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਤਰ ਆਪਣ ਦ ਧ ਵਰਗਾ ਹੀ ਤਰਾ ਸ ਚਾ ਹ ਨ ਿੀਭ ਹ ਿਾਏ ਮਾਪਖ

ਹਾਏ ਨੀ ਤਰਾ ਨ ਪਲਆ

ਿ ਇਿਾਜ਼ਤ ਦਏ ਤ ਮ ਇਕ ਵਾਰੀ ਲ ਲਵ ਮਾਘੀ ਦੀ ਹਾਏ ਸ ਚੜੀ ਸਗਰਦ ਵਰਗਾ ਤਰਾ ਨ ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਤ ਮਰੀ ਿਣਨੀ ਨਹ ਮ ਹਕੀਕਤ ਿਾਣਦ ਤਰਾ ਮਰਾ ਕੀ ਹ ਪਰਸ਼ਤਾ ਏਸ ਬਾਰ ਕੀ ਕਹ

ਗ਼ਮ ਦ ਸਪਹਰਾਵ ਚ ਭ ਪਿਆ

ਮ ਹ ਪਛੀ ਬ-ਜ਼ ਬ ਦ ਕ ਪਲ ਿ ਦਏ ਇਿਾਜ਼ਤ

ਤਰੀ ਛਾਵ ਬਠ ਲ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਅਿ ਤਰ ਪਦਲ ਚ ਹ

ਖ਼ ਸ਼ਬ ਦਾ ਹੜਹ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਵਰਹ ਹਾਲ ਿਵ ਠੀਕ ਹੀ ਕਪਹਦੀ ਹ ਤ ਅਮੜੀਏ

ਰਤ ਰਤੀ ਕਾਮ ਦੀ ਹ ਦੀ ਹ ਮ ਪਰ ਮ ਅਮੀਏ ਇਹ ਕਹ ਰਤ ਠਢੀ ਹਣ ਪਵਚ

ਲਗਗਾ ਅਤ ਦਾ ਸਮ ਕਰਨ ਲਈ ਕੀੜੀ ਨ ਪਿਨਾ ਸ਼ਾਇਦ ਭ-ਪਰਦਖਣਾ ਕੀਹ ਭਲਾ ਏਨ ਸਮ

ਪਪਛ ਹ ਿਮਦੀ ਇਕ ਮ ਝਠ ਬਕਦਾ ਹ ਿਹ ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਤਤ ਦੀ ਅਖ ਵਗ ਟੀਰਾ ਹ ਅਿ ਸਾਡਾ ਿਹ ਭਡ ਦ ਪੀਲ ਨ ਦਦ

ਕ ਤ ਦੀ ਇਹਦੀ ਜ਼ ਬ ਕਰਦਾ ਪਫਰਦਾ ਹ ਿ ਗਾਲੀ

ਕਾਮ ਦੀ ਇਹ ਥ ਕ ਥ ਬਹ ਤ ਬਕਵਾਸੀ ਸੀ ਇਹਦ ਪਪਉ ਦਾ ਪਪਉ

ਬਹ ਤ ਬਕਵਾਸਣ ਸੀ ਇਹਦੀ ਮ ਦੀ ਮ ਏਥ ਥਹਰ ਵਗ

ਗਦਾ ਹ ਸ਼ਤ ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਪਮਰਗ ਦੀ ਇਕ ਨਸਲ ਦਾ ਕਸਤਰੀਆ ਹ ਦਾ ਹ ਨ ਕਸਤਰੀਆ ਨ ਿਨਮ ਦਦੀ ਹ ਿਦ ਉਨਹ ਦੀ ਮ ਪਾਲਦੀ ਹ ਰਖ ਕ

ਇਕ ਹਰ ਥ ਇਕ ਹਰ ਥ ਫਰ ਆਦਾ ਹ ਸਮ ਕਰਮ-ਹੀਣ ਬਪਚਆ ਨ

ਭ ਲ ਿਦੀ ਹ ਉਹ ਮ ਮ-ਪਵਹਣ ਪਹ ਚ ਿਦ ਨ ਪਕਸ ਐਸੀ ਉਹ ਥ ਪਿਥ ਪਕਧਰ ਚ ਗਣ ਪਈਆ

ਹਣ ਰਲ ਕ ਬਕਰੀਆ ਬਕਰੀਆ ਵੀ ਕਰਦੀਆ ਨਾ ਚ ਘਣ ਉਨਹ ਨ ਨਹ

ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਮ

ਪਸ਼ ਤ ਮਾੜੀ ਨਹ ਤਰਾ ਮਰਾ ਕੀ ਹ ਪਰਸ਼ਤਾ ਏਸ ਬਾਰ ਕੀ ਕਹ

ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਤਰ ਸ ਚ ਦ ਧ ਵਰਗਾ ਹੀ ਤਰਾ ਸ ਚਾ ਹ ਨ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਚਟਡੀ ਦਲ

ਨੀਮ ਸਵਲੀ ਗਰੜ ਵਤ ਨੀਲੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਪਵਚ ਪਕੀ ਸਤਕ-ਪਭਟੀ ਨਾਰ ਦ ਵਾਕਣ

ਮਰ ਪਪਡ ਪਦਆ ਪਟ ਤ

ਸ ਤੀ ਘਕ ਹ ਪਸਰ ਨ ਰਖੀ ਪੀੜ ਭਨੀ ਥਕੀ ਥਕੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਇਹ ਪਕੀ

ਏਸ ਸੜਕ ਦੀ ਪਹਕ ਮਸਲਦਾ ਬਟ ਥ ਇਹਦਾ ਅਗ ਅਗ ਦਲਦਾ ਮਢ ਰਖ ਬਦਕ ਚਲਦਾ ਮਲ ਸਾਵ ਰਗ ਵਾਲਾ ਪਟਡੀ ਦਲ ਇਕ ਲਘ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਮਠੀ ਚ ਪ ਮਰ ਖਤ ਦੀ ਰਲਾ ਪਾ ਪਾ ਡਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਟਡੀਆ ਵਗ ਰਗਦ ਟਕ ਦੀ

ਚੀ ਇਕ ਧਮਕ ਦ ਕਾਰਨ

ਮਰਾ ਪਪਡ ਮ ਰਪਬਆ ਵਾਲਾ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਕਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਟਡੀ ਦਲ ਇਕ ਲਘ ਪਰਹਾ ਏ

ਹ ਣ ਹ ਣ ਇਸ ਪਕਨਾਰ

ਮਰ ਪਪਡ ਦੀਆ ਪਛਦੀਆ ਪਣ ਖਟੀਆ ਦ ਫ ਲ ਗਲ ਲਗ ਕ

ਰਝ ਦ ਕਨ ਦੀਆ ਮ ਦਰ ਵਰਗ ਫ ਲ ਸ਼ਰਹ ਦ ਚ ਮ ਕ

ਲ ਕਣ ਮੀਚੀ ਖਡ ਰਹੀਆ ਸਨ

ਪਰ ਹ ਣ

ਇਨਹ ਦ ਸਾਹ ਅਦਰ

ਫਲ ਪਗਆ ਬਦਬ ਦਾ ਸਾਗਰ

ਡ ਘ ਮਰ ਦਮਾਹਲ ਖਹ ਪਡਗ ਪਈ ਸਨ ਦੀ ਗਾਗਰ

ਇਹ ਕੀ ਹਇਆ

ਇਹ ਕੀ ਹਇਆ

ਸਾਰਾ ਪਪਡ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਪਵਚ

ਸੜ ਬਲ ਕ ਹ ਕਲ ਹਇਆ ਲਾਹ ਗਈਆ ਰ ਖ ਦੀ ਪਛਲ ਡਣ ਅਬਰ ਪਗਧ ਤ ਇਲ ਲੜਨ ਪਬਲੀਆ ਰਵਣ ਕ ਤ ਲ ਪਏ ਮਚਾਵਣ ਪਖਲ ਘ ਮਣ ਥ-ਥ ਲਖ ਚ ੜਲ ਪਪਠ ਤ ਥਣ ਲਮਕਾਈ

ਪ ਠ ਲਮ ਪਰ ਦ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਦ ਪਪਤਆ ਦੀਆ ਪਸ ਕ

ਪਠਬ-ਖਪੜਬੀਆ ਿ ਤੀਆ ਪਾਈ

ਖਪੜੀਆ ਦ ਬਹਲ ਪਵਚ ਲਘ ਪਣ ਫਰਾਟ ਭਰਦੀ ਸ਼ ਸ਼ ਕਰਦੀ ਹਕ ਭਰਦੀ

ਥ ਪ ਰ ਥ ਪਟਡੀਆ ਦੀਆ ਹੜ ਕਰਨ ਇਕਠੀਆ ਹਡ ਦੀਆ ਢਰ ਹਡੀਆ ਦ ਢਰ ਪਵਚ ਸਵਣ

ਲਖ ਲਖ ਬਚਾ ਦਣ ਅਕਰ ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਧਰਮ ਘਰ ਿਾਈਆ

ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਕਮ ਘਰ ਿਾਈਆ ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਕਾਮ ਪਤਹਾਈਆ

ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਿਗ ਨ ਸਾਈਆ ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਹਦ ਪਰਨਾਈਆ ਮਾਨ ਖਤਾ ਦੀਆ ਲਵੀਆ ਫ਼ਸਲ ਇਨਹ ਰਲ ਪਮਲ ਮਾਰ ਮ ਕਾਈਆ ਅਿ ਖੜਹਾ ਇਸ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਪਕਨਾਰ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ

ਨੀਮ ਸਵਲੀ ਗਰੜ ਵਤ ਨੀਲੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਪਵਚ ਪਕੀ ਿਗ ਪਵਚ ਹਈ ਪਵਧਵਾ ਵਾਕਣ

ਪਫਰਦੀ ਪਈ ਹ ਲਥ-ਭਲਥੀ ਆਪਣ ਭ ਖ ਬਚ ਵਾਕਣ

ਮਰ ਪਪਡ ਨ ਢਾਕ ਚਕੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਇਹ ਪਕੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ

ਸੜਕ ਇਹ ਪਕੀ

ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਆਇਆ ਭਗਣ ਿਨ ਚ ਰਾਸੀ ਕਈ ਲਛਮਣ ਨਹ ਮਰਾ ਸਾਥੀ ਨਾ ਮ ਰਾਮ ਅਯ ਪਧਆ ਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ

ਨਾ ਮਰਾ ਪਚ-ਵਟੀ ਪਵਚ ਡਰਾ ਨਾ ਕਈ ਰਾਵਣ ਦ ਸ਼ਮਣ ਮਰਾ ਕਣਕ-ਕਕਈ ਮ ਦੀ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਮਥ ਦਰ ਵਤਨ ਹ ਮਰਾ ਪਕੀ ਸੜਕ ਦੀ ਪਟੜੀ ਤ

ਸਪਦਆ ਦਿਾ ਵਰਹਾ ਹ ਮਰਾ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਪਵਚ ਰਦੀ ਹ

ਮਰੀ ਦ ਵਪਰਹਆ ਦੀ ਕਾਕੀ ਿੀਕਣ ਪਣ ਸਰਕੜ ਪਵਚ ਲਘ ਿਦੀ ਹ ਅਧੀ ਰਾਤੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ

ਕਈ ਸ ਗਰੀਵ ਨਹ ਮਰਾ ਮਪਹਰਮ

ਨਾ ਕਈ ਪਵਨ-ਪ ਤ ਮਰਾ ਬਲੀ ਨਾ ਕਈ ਨਖ਼ਾ ਹੀ ਕਾਮ ਦੀ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਆਈ ਮਰੀ ਬਣਨ ਸਹਲੀ

ਮਰੀ ਤ ਇਕ ਬ ਢੀ ਮ ਹ

ਪਿਸ ਨ ਮਰੀ ਹੀ ਬਸ ਛ ਹ

ਪਦਲ ਭਰ ਥ ਕ ਪਦਕ ਦ ਕੀੜ

ਪਿਸ ਦੀ ਬਸ ਲਬ ਤ ਿ ਹ

ਿ ਉਹਦੀ ਇਕ ਮਰਨੀ ਧੀ ਹ

ਪਿਸ ਦ ਵਰ ਲਈ ਲਭਣੀ ਥ ਹ

ਿ ਪਫਰ ਅਨਪੜਹ ਬ ਢਾ ਪਪਉ ਹ

ਿ ਇਕ ਪਮਲ ਪਵਚ ਹ ਚਪੜਾਸੀ ਖ਼ਾਕੀ ਪਿਦਹ ਪਿਾਮ ਤ

ਲਗੀ ਹਈ ਹ ਪਚਟੀ ਟਾਕੀ ਕਈ ਭੀਲਣੀ ਨਹ ਮਰੀ ਦਾਸੀ ਨਾ ਮਰੀ ਸੀਤਾ ਪਕਤ ਗਵਾਚੀ

ਮਰੀ ਸੀਤਾ ਕਰਮ ਮਾਰੀ ਉਹ ਨਹ ਕਈ ਿਨਕ ਦ ਲਾਰੀ ਉਹ ਹ ਧ ਰ ਤ ਫਾਪਕਆ ਮਾਰੀ ਪੀਲੀ ਪੀਲੀ ਮਾੜੀ ਮਾੜੀ ਿੀਕਣ ਪਹਲੀ ਮਗਰ ਹਾੜਹੀ ਪਲ ਪਰ ਟ ਰ ਪਵਚਾਰੀ ਿਨਮ ਿਨਮ ਦੀ ਪਰ ਭਰੀ ਹਾਏ ਗ ਰਬਤ ਦੀ ਚੀ ਘਾਟੀ ਕੀਕਣ ਪਾਰ ਕਰਗੀ ਸ਼ਾਲਾ ਉਹਦੀ ਤਰੀਮਤ-ਪਣ ਦੀ ਡਾਚੀ

ਪਹਕ ਸਗ ਲਾ ਕ ਮਰੀ ਕਾਕੀ

ਇਹ ਮ ਅਿ ਕੀਹ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ ਪਕ ਦ ਖਦੀ ਹ ਮਰੀ ਛਾਤੀ

ਪਕ ਅਖ ਹ ਗਈ ਲਹ-ਲਾਖੀ ਮ ਉਹਦੀ ਅਗਨ ਪਰੀਪਖਆ ਲਸ ਨਹ ਨਹ ਇਹ ਤ ਹ ਗ ਸਤਾਖੀ ਉਸ ਅਗ ਦ ਪਵਚ ਉਹ ਸੜ ਿਾਸੀ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਪਵਚ ਰਦੀ ਹ

ਮਰੀ ਦ ਵਪਰਹਆ ਦੀ ਕਾਕੀ ਹਰ ਪਲ ਵਧਦੀ ਿਾਏ ਉਦਾਸੀ

ਿੀਕਣ ਵਰਹਦ ਬਦਲ ਦ ਪਵਚ

ਡਦ ਿਦ ਹਵਣ ਪਛੀ ਮਠੀ ਮਠੀ ਟਰ ਪਨਰਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ

ਰਾਖ਼ ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਪਈ ਹ ਧ ਖਦੀ ਪਕ ਪਿਵ ਪਵਧਵਾ ਕਈ ਪਵਚ ਿਵਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ

ਪਿ ਕਾਲੀ ਮਾਤਾ ਪਿ ਮ ਭਵਾਨੀ ਿ ਪੀੜ ਮਰੀ ਦ ਪਜ਼ਦੀ ਬਪਚਆ ਦਾ ਖ਼ਨ ਨੀਲਾ ਹਾਏ ਪੀਣ ਖ਼ਾਤਰ

ਖੜਹੀ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਵਚ ਹਰਾਨੀ ਫੜ ਕ ਧ ਦੀ ਅਲਫ਼-ਹ ਸਨੀ ਕਈ ਪਾ ਕ ਚਲਾ ਹਾਏ ਅਸਮਾਨੀ ਬੜ ਡਰਾਉਣ ਿ ਪਛੀ ਵਰਗੀ ਅਖ ਮ ਦੀ ਤ ਪਹਕ ਤਾਣੀ

ਿ ਪਪਉ ਲਮਬ ਦੀ ਧੀ ਅਞਾਣੀ ਿ ਬਾਪ ਆਪਣ ਦੀ ਮਤ ਪਪਛ ਆਪਣੀ ਮ ਦੀ ਹ ਸੀਨ ਗਦੀ ਚ

ਘਕ ਸ ਤੀ ਹ ਭ ਖੀ-ਭਾਣੀ ਤ ਸ ਤੀ ਸ ਤੀ ਇਹ ਕਪਹ ਰਹੀ ਹ-

ਇਹ ਯ ਗ ਪਕਨਾ ਹ ਅਗਰਗਾਮੀ ਹ ਪਕਨੀ ਪਜ਼ਲਤ ਅਿ ਵੀ ਬਦਾ ਬਦ ਅਗ ਕਰ ਗ਼ ਲਾਮੀ

ਿ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਦਾ ਮਰ-ਪਖੀ ਵਲਵ ਖਦਾ ਪਸਗਰਟੀ ਧਆ ਪਕ ਪਿਵ ਪਕਧਰ ਵੀਰਾਨ ਥਾਵ ਕਈ ਰ ਖ ਸਫਦ ਦਾ ਹਏ ਅਲ ਆ ਪਿ ਇਪਛਆਧਾਰੀ ਕਈ ਸਪ ਦਮਹ ਿ ਪਿ ਸਰਵਰ ਚ ਸਵਲੀ ਪਿਹੀ ਨਹਾ ਕ ਪਨਕਲੀ ਕਈ ਿਵਾਨੀ ਤ ਕਢ ਖੜਹ ਕ ਸ ਕਾਏ ਪਾਣੀ ਬੀਮਾਰ ਿਹੀ ਤਵੀਤ ਪਪਹਨੀ

ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਬੀਅਰ ਦੀ ਬਤਲ

ਇਹ ਮਜ਼ ਹਟਲ ਦ ਸਾਗਵਾਨੀ ਇਹ ਓਹ ਬਰ ਤ ਓਹ ਪਚਹਰ

ਇਹ ਓਹ ਬਕ ਬਕ ਤ ਕ ਤ ਖਾਣੀ ਬਹ ਪਪਆਜ਼ ਦੀ ਬ ਪ ਰਾਣੀ

ਉਫ਼ ਪਕਨੀ ਹੀ ਹ ਵੀਰਾਨੀ ਰਲ-ਰਪ ਦੀ ਗਪਹਰੀ ਦਲਦਲ ਚ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਹ ਧਸਦੀ ਿਦੀ ਇਹ ਸ਼ਾਮ ਸਹੀ ਤ ਅਰਗ਼ਵਾਨੀ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਪਿ ਰਾਤ ਕਾਲੀ ਕਈ ਤਫ਼ਾਨੀ ਪਕ ਪਿਸ ਚ ਚਮਕ ਕਈ ਨਾ ਤਾਰਾ ਪਸਆਹ ਪ ਲਾੜ ਦ ਰਾਹ ਦੀ ਬਾਨੀ ਉਫ਼ ਪਕਨੀ ਹੀ ਹ ਡਰਾਉਣੀ

ਓ ਬਰਾ ਪਬਲ ਲ ਆ

ਤ ਚ ਕ ਲ ਏਥ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਤ ਮਨ ਇ ਹ ਲਗਦੀ ਹਜ਼ਾਰ ਮਗਾਟਨ ਬਬ ਵਾਕਣ ਪਿ

ਮਜ਼ ਮਰੀ ਤ ਫਟ ਹ ਿਾਣੀ ਤ ਖ਼ਾਲੀ ਹਈ ਬੀਅਰ ਦੀ ਬਤਲ

ਪਿ ਬਣ ਕ ਰਾਕਟ ਹ ਡ ਿਾਣੀ

ਚ ਕ ਲ ਏਥ ਇਹ ਖ਼ਾਲੀ ਬਤਲ

ਤ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਿ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਪਈ ਹ ਧ ਖ਼ਦੀ ਪਕ ਪਿਵ ਪਵਧਵਾ ਕਈ ਪਵਚ ਿਵਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ

ਚਹਜੜਾ ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਸਚ ਮਰੀ ਵਗ ਹੀ ਬਜ਼ਾਰ ਹ

ਇਹ ਤ ਮਨ ਇ ਪਈ ਹ ਭਾਸਦੀ ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਗਲੀ ਗਲੀ ਚ ਮਣ ਪ ਤਰ ਪਰਾਏ

ਪਕਸ ਕਦਰ ਹਛਾ ਪਿਹਾ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਹਾਏ

ਵਲ ਪਪਛ ਸਦ ਲਾ ਕ ਆਖਣਾ ਵਲ ਤਰੀ ਹਰ ਵੀ ਦਾਤਾ ਵਧਾਏ

ਪਕਸ ਕਦਰ

ਅਸਚਰਿ ਦੀ ਗਲ ਹਾਏ

ਇਕ ਮਗਤ ਰਾਪਿਆ ਨ ਖ਼ਰ ਪਾਏ

ਹਾਏ ਨਾ ਦਾਤਾ ਸਮਝ ਆਏ

ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਵਲ ਖ ਦ ਬ-ਕਾਰ ਹ

ਇਹ ਧ ਰ ਤ

ਜ਼ਰਦ ਤ ਪਬਮਾਰ ਹ

ਏਸ ਨ ਨਾ ਫ ਲ

ਨਾ ਕਈ ਖ਼ਾਰ ਹ ਮਰ ਲਈ ਹ ਅਿਨਬੀ ਕ ਖ ਦੀ ਪੀੜ

ਪਪਆਰ ਦੀ ਮਨ ਭਲਾ ਕੀ ਸਾਰ ਹ

ਲਰੀਆ ਦਣਾ ਤ ਇਕ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਹ

ਕਾਮ ਦੀ ਿ ਪਰਤੀ ਦਾ ਆਹਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਹਾਏ ਮਨ

ਪਕਸ ਗ ਨਾਹ ਦੀ ਇਹ ਸਜ਼ਾ

ਨਾ ਮ ਆਦਮ

ਤ ਨਾ ਹੀ ਮ ਹਵਾ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਦਾ ਹ ਖ਼ਰ ਕੀਹ ਮਜ਼ਾ

ਆਖਦ ਨ -

ਕਾਮ ਹ ਦਾ ਹ ਖ ਦਾ ਕਾਮ ਪਵਚ ਹ ਦਾ ਹ ਲਿੜ ਦਾ ਨਸ਼ਾ ਪਰ ਇਹ ਮਨ ਕੀ ਪਤਾ

ਕਾਮ ਦ ਪਦਉਤ ਦੀ ਮਨ ਤ ਧ ਰ ਹੀ ਮਾਰ ਹ

ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਰਾਮ-ਲੀਲਹਾ ਦਾ ਕਈ ਪਕਰਦਾਰ ਹ

ਪਿਸ ਦ ਹਥ ਪਵਚ

ਕਾਠ ਦੀ ਤਲਵਾਰ ਹ

ਚਮਕਦੀ ਹ ਪਰ ਨਾ ਕਈ ਧਾਰ ਹ

ਝਠਾ ਮਠਾ ਕਰਨਾ ਪਿਸ ਨ ਵਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਹ ਮਨਾ ਨਾ ਹਰ ਲਮੀ ਸਚ ਕਰ

ਸਚ ਲਮੀ ਸਨਹ ਲਾਣੀ ਸਮ ਨ

ਸਮ ਨ ਤ ਸਨਹ ਲਾਣੀ ਪਾਪ ਹ ਸਮ ਹੀ ਤ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਬਾਪ ਹ ਠ

ਪਕ ਸਾਰ ਨ ਸਾਥੀ ਸ ਰਹ

ਸ ਪਪਨਆ ਦ ਸ਼ਪਹਰ ਸਭ ਭ ਰਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਇਕ ਕਾਮ

ਦਿ ਕਮ ਪਬਨ

ਹ ਮਨਾ ਬ-ਕਾਰ ਹ ਬ-ਕਾਰ ਹ

ਇਕ ਵਾਧ ਭਾਰ ਹ

ਤਨ ਮਰ ਿਾਣਾ ਹੀ ਬਸ ਦਰਕਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਲਣਾ

ਧਰਮੀ ਬਾਬਲ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਲੜ ਲਾਇਆ ਸਾਡ ਫ ਲ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਪਿਸ ਦਾ ਇਛਰ ਰਪ ਹਢਾਇਆ

ਮ ਪਰਨ ਦੀ ਮ ਪਰਨ ਦ ਹਾਣ ਦੀ

ਮ ਉਸ ਤ ਇਕ ਚ ਮਣ ਵਡੀ ਪਰ ਮ ਕੀਕਣ ਮ ਉਹਦੀ ਲਗੀ ਉਹ ਮਰੀ ਗਰਭ ਿਨ ਨਾ ਆਇਆ

ਲਕਾ ਵ ਮ ਧੀ ਵਰਗੀ ਸਲਵਾਨ ਦੀ

ਪਪਤਾ ਿ ਧੀ ਦਾ ਰਪ ਹਢਾਵ ਲਕਾ ਵ ਤਨ ਲਾਿ ਨਾ ਆਵ

ਿ ਲਣਾ ਪਰਨ ਨ ਚਾਹਵ ਚਪਰਤਰ-ਹੀਣ ਕਵਹ ਪਕ ਿੀਭ ਿਹਾਨ ਦੀ

ਚਪਰਤਰ-ਹੀਣ ਤ ਤ ਕਈ ਆਖ

ਿ ਕਰ ਲਣਾ ਵਚ ਹਾਸ

ਪਰ ਿ ਹਾਣ ਨਾ ਲਭਣ ਮਾਪ

ਹਾਣ ਲਭਣ ਪਵਚ ਗਲ ਕੀ ਹ ਅਪਮਾਨ ਦੀ

ਲਣਾ ਹਵ ਤ ਅਪਰਾਧਣ

ਿਕਰ ਅਦਰ ਹਏ ਸ ਹਾਗਣ

ਮਪਹਕ ਉਹਦੀ ਿ ਹਵ ਦਾਗ਼ਣ

ਮਪਹਕ ਮਰੀ ਤ ਕਿਕ ਮ ਹੀ ਿਾਣਦੀ

ਿ ਸਲਵਾਨ ਮਰ ਲੜ ਲਗਾ ਪਦਨ ਭਰ ਚ ਕ ਫ਼ਾਈਲ ਦਾ ਥਬਾ ਸ਼ਪਹਰ ਸ਼ਪਹਰ ਰਵਹ ਪਨਤ ਭਿਾ ਮਨ ਪਵਚ ਚਟਕ ਚਦੀ ਦ ਫ ਲ ਖਾਣ ਦੀ

ਪਚਰ ਹਇਆ ਉਹਦੀ ਇਛਰ ਮਈ

ਇਕ ਪਰਨ ਿਮ ਪਰਨ ਹਈ

ਉਹ ਪਰਨ ਨਾ ਿਗੀ ਕਈ

ਉਸ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਹ ਮਰਾ ਹਾਣ ਪਛਾਣਦੀ

ਹ ਚਪਲਆ ਹ ਆਥਣ ਵਲਾ ਆਇਆ ਨਹ ਗਰਖ ਦਾ ਚਲਾ ਦਫ਼ਤਰ ਤ ਅਿ ਘਰ ਅਲਬਲਾ ਮ ਪਈ ਕਰ ਪਤਆਰੀ ਕਫ਼ ਿਾਣ ਦੀ

ਧਰਮੀ ਬਾਬਲ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਲੜ ਲਾਇਆ ਸਾਡ ਫ ਲ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਪਿਸ ਦਾ ਇਛਰ ਰਪ ਹਢਾਇਆ

ਮ ਪਰਨ ਦੀ ਮ ਪਰਨ ਦ ਹਾਣ ਦੀ

ਇਕ ਸਫ਼ਰ

ਉਹ ਵੀ ਸ਼ਪਹਰ ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਮ ਵੀ ਸ਼ਪਹਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਲਪਹਦ ਦੀ ਖ ਸ਼ਕ ਟਪਹਣੀ ਤ ਦਰ

ਫ ਲ ਸਰਿ ਦਾ ਅਿ ਕ ਮਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਤ ਮਰ ਪਵਚਾਲ ਪਵਥ ਸੀ ਪਫਰ ਮਨ ਸਕ ਉਹਦਾ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਦਵ ਕਢ ਸਵਲੀ ਪਿਹੀ ਸੜਕ ਦ

ਉਹਦ ਬ ਲਹ ਵਗ ਪਏ ਸੀ ਫਰਕਦ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਬ ਰਿੀਆ ਸੜਕ ਦ ਪਏ ਦਦ ਹਵਣ ਹਸਦ

ਪਣ ਦਾ ਪਚਮਟਾ ਪਪਆ ਸੀ ਵਿਦਾ ਟਾਹਲੀਆ ਦ ਪਤ ਪਏ ਸੀ ਖੜਕਦ ਵਖ ਰਹ ਸਨ ਸਾਡੀ ਵਲ ਨਾਮ ਰਾਦ

ਕਾਸ਼ਨੀ ਪਿਹ ਫ ਲ ਪਹਾੜੀ ਅਕ ਦ

ਬੀਿ ਰਹ ਸਨ ਮਰ ਪਦਲ ਪਵਚ ਸਰਘੀਆ

ਲਾਲ ਸਹ ਕਰ ਉਹਦੀ ਅਖ ਦ

ਦਰ ਇਕ ਆਥਣ ਦਾ ਤਾਰਾ ਪਫਕੜਾ ਗਗਨ ਦੀ ਹ ਣ ਗਲਹ ਤ ਮ ਸਕਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਇਕ ਪਨਆਣ ਦ ਗ ਲਾਬੀ ਮ ਖ ਤ

ਕਾਲ ਪਤਲ ਦ ਵਗ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਤ ਮਰ ਪਵਚਾਲ ਫਾਸਲਾ ਸਾਡੀ ਮਪਜ਼ਲ ਵਗ ਘਟਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਉਫ਼ਕ ਦ ਨਣ ਚ ਕ ਝ ਨੀਲਾ ਕ ਧ

ਕਾਗ ਦ ਪਿ ਬਟ ਦ ਪਪਡ ਤ ਲ ਬਖ਼ਸ਼ਦਾ ਸੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਸਕ

ਦਰ ਉਸ ਧਏ ਦ ਉਸ ਿਗਲ ਤ ਪਾਰ

ਿਾ ਰਹੀ ਸੀ ਪਛੀਆ ਦੀ ਇਕ ਡਾਰ

ਮਰਾ ਿੀ ਕੀਤਾ ਪਕ ਮ ਉਸ ਡਾਰ ਨ

ਚੀ ਦਣੀ ਇਕ ਕਹ ਆਵਾਜ਼ ਮਾਰ

ਨਾਲ ਆਪਣ ਲ ਚਲ ਸਾਨ ਵੀ ਯਾਰ

ਦਰ ਇਸ ਦ ਨੀਆ ਤ ਪਕਧਰ ਪਰਲ ਪਾਰ

ਦਣਾ ਸਾਨ ਉਸ ਿਜ਼ੀਰ ਤ ਉਤਾਰ

ਪਿਥ ਸਕੀਏ ਰਾਤ ਅਿ ਦੀ ਇਹ ਗ ਜ਼ਾਰ

ਪਸਆਹ ਹਨਰਾ ਪਸਆਹ ਦੀ ਇਕ ਸਪਣੀ ਦ ਵਗ

ਮਰ ਵਲ ਸਰਕਦਾ ਹੀ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਮਰਾ ਹਥ ਹ ਣ ਉਹਪਦਆ ਹਥ ਦ ਨਾਲ

ਖ਼ਰ ਪਕਨੀ ਦਰ ਤ ਟਕਰਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਿੀਕਣ ਘ ਗੀਆ ਦਾ ਿੜਾ ਕਧ ਤ

ਚ ਝ ਦ ਪਵਚ ਚ ਝ ਪਾ ਮ ਸਕਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਸੜਕ ਦ ਬ ਲਹ ਤ ਅਬ ਦੀ ਕਤਾਰ

ਮਪਹਕ ਆਪਣ ਬਰ ਦੀ ਸੀ ਰਹੀ ਪਖਲਾਰ

ਉਸ ਪਲਾਡ ਪਵਚ ਅਿ ਤੀਕ

ਚ ਗ ਰਹੀ ਸੀ ਪਬਿਪੜਆ ਦੀ ਇਕ ਡਾਰ

ਹ ਣ ਉਹਦ ਹਥ ਮਪਰਆ ਹਥ ਚ ਸਨ

ਬਰਫ਼ ਨਾਲ ਵਧ ਸਨ ਿ ਠਢ ਠਾਰ

ਿੀਕਣ ਪਬਲ ਦ ਮਹ ਕਈ ਗ ਟਾਰ

ਕਰ ਰਹ ਸਨ ਫਰ ਵੀ ਮਨ ਪਪਆਰ

ਿਦ ਹੀ ਭੜੀ ਰਾਹ ਅਸਾਡਾ ਕਟ ਗਈ

ਕਾਲੀ ਪਬਲੀ ਵਾਗਣ ਇਕ ਕਾਲੀ ਕਾਰ

ਸਾਡ ਮਹ ਤ ਰਸ਼ਨੀ ਦਾ ਇਕ ਬ ਕ ਮਾਰ

ਸਾਨ ਉਸ ਖਡ ਤ ਗਈ ਪਵਸਾਰ

ਪਪਛ ਬਤੀ ਲਾਲ ਪਿਹੀ ਉਸ ਕਾਰ ਦੀ ਅਿ ਤੀਕਣ ਚਮਕ ਪਈ ਸੀ ਮਾਰਦੀ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਸੜਕ ਦ ਮਥ ਤ ਪਿ

ਕਮ ਦਣੀ ਦਾ ਪਈ ਸੀ ਸਾਰਦੀ ਿ ਮਣੀ ਚਮਕ ਗਲ ਦ ਹਾਰ ਦੀ ਪਣ ਦ ਪਰ ਚ ਝਿਰ ਮਪਹਕ ਦੀ ਫ ਲ ਚਹ ਹਥ ਦਾ ਰਲ ਕ ਪਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਤਜ਼ ਸਰਿ ਹਾੜ ਦਾ ਸਾਡੀਆ ਤਲੀਆ ਚ ਚੜਹਦਾ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਕ ਵਧਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਤਜ਼ ਸ ਮ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਤਾਲ ਪਵਚ ਸੀ ਛਣਕਦਾ ਯਕ ਦਾ ਸਾਜ਼

ਸਾਜ਼ ਚ ਇਕ ਉਭਰਦੀ ਐਸੀ ਆਵਾਜ਼

ਪਬਿਲੀ ਦ ਖਪਭਆ ਚ ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਨਕ ਹ ਦ ਕਨ ਲਾ ਸ ਣਦ ਆਵਾਜ਼

ਪਰ ਨਾ ਆਦਾ ਸਮਝ ਦ ਪਵਚ ਉਸਦਾ ਰਾਜ਼

ਸਮਝਦ ਪਕ ਹ ਪਰਤ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਡ ਰਹ ਨ ਿ ਪਕ ਲਾਮ ਪਵਚ ਿਹਾਜ਼

ਿਗਤ ਦ ਪਾਪ ਤ ਪਚੜ ਕ ਸਮਝਦ ਹ ਗਏ ਿ ਦਵਤ ਸਾਰ ਨਾਰਾਜ਼

ਹਥ ਸਾਡ ਅਗ ਦੀ ਉਸ ਖਡ ਤ

ਅਿ ਤੀਕਣ ਵੀ ਨਹ ਹਨ ਆਏ ਬਾਅਜ਼

ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਤਜ਼ ਸ ਮ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਛਣਕਦਾ ਸੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਯਕ ਦਾ ਸਾਜ਼

ਉਹਦ ਪਪਡ ਦੀ ਚੀ ਮਸਪਿਦ ਦਾ ਪਮਨਾਰ

ਉਸ ਹਨਰ ਪਵਚ ਵੀ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹ ਤ ਉਹਦ ਨਾਲ ਉਹਦਾ ਹਥ ਵੀ ਮਰ ਹਥ ਚ ਪਨਕਲ ਕ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਬਾਝ ਓਸ ਦਾ ਹੀ ਹ ਣ ਗਰ ਲਪਗਆ ਪਕ ਖਾਣ ਨ ਪਿ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਖ਼ਰ ਕੀ ਕ ਰਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਬ-ਰਪਹਮ ਘੜ ਨ ਇਕ ਿਲਾਦ ਵਗ

ਚੀ-ਚੀ ਤਜ਼ ਛਟ ਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਚੀ ਚ ਗ਼ਲ ਇਕ ਪਚਚਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਾਰਾ ਰਾਹ ਓਸ ਚ ਗ਼ਲ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਨਾਲ

ਲਪਗਆ ਪਕ ਨਦ ਪਵਚ ਬਰੜਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਾਰਾ ਯਕਾ ਹ ਣ ਪਕਸ ਤਾਜ਼ਾ ਮਰ

ਿਾਨਵਰ ਦਾ ਕਰਗ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਲਪਹਦ ਦੀ ਖ਼ ਸ਼ਕ ਟਾਹਣੀ ਨ ਹ ਣ

ਤਾਪਰਆ ਦਾ ਘ ਣ ਪਿਹਾ ਬਸ ਖਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦੀਪਵਆ ਦੀ ਲ ਚ ਹ ਣ ਮਰਾ ਗਰ ਦਰ ਕਬਰਸਤਾਨ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਪਦਲ ਮਰਾ ਡਦ ਫਰਾਰ ਵਾਕਣ ਹਰ ਘੜੀ ਪਪਛ ਨ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਖ਼ਰ ਕੀ ਕ ਰਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਬ-ਰਪਹਮ ਘੜ ਨ ਇਕ ਿਲਾਦ ਵਗ

ਚੀ-ਚੀ ਤਜ਼ ਛਟ ਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਚਸਕਲੀਗਰ

ਮ ਪਸਕਲੀਗਰ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਦਸ਼ ਨਾ ਨਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਘਰ

ਮ ਪਸਕਲੀਗਰ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਗਡ

ਲ ਕ ਸ਼ਪਹਰ ਸ਼ਪਹਰ ਮ ਪਫਪਰਆ

ਪਟ ਦੀ ਅਗ ਬ ਝਾਵਣ ਿਗਾ ਪਰ ਕਈ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਨਾ ਪਮਪਲਆ

ਸਮ ਦ ਪਪਡ ਦੀਆ ਪੜ ਤ

ਹਲੀ ਹਲੀ ਪਰਹਾ ਮ ਟ ਪਰਆ

ਪਰ ਪਫ਼ਕਰ ਦਾ ਰਗ ਨਾ ਖ ਪਰਆ

ਹ ਣ ਮਥ ਨਹ ਿਦਾ ਟ ਪਰਆ

ਨਾ ਹੀ ਪਪਛ ਿਦ ਮ ਪੜਆ

ਹ ਣ ਤਕ ਸ਼ਾਇਦ ਬ ਢੀ ਠਰੀ ਮਰੀ ਅਮ ਗਈ ਹਸੀ ਮਰ

ਲਭ ਪਲਆ ਹਸੀ ਮਰ ਪਪਉ ਨ

ਆਪਣੀ ਧੀ ਲਈ ਯਗ ਕਈ ਵਰ

ਹ ਣ ਨਹ ਮਨ ਕਈ ਵੀ ਡਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਭ ਲ ਚ ਕਾ ਹ

ਮਨ ਮਰਾ ਕ ਲ ਕਬੀਲਾ

ਲਖ ਪਹਾੜ ਤ ਭਾਰਾ ਹ

ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦਾ ਸਾਵਾ ਤੀਲਾ ਇਸ ਤ ਵੀ ਵਧ ਭਾਰਾ ਹ ਦ ਪਿਊਣ ਲਈ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਵਸੀਲਾ ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਰਟੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਸਭ ਗਏ ਮਰ

ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਨ ਪਬਲਵਾ ਵਾਕਣ

ਲਾਸ਼ ਪਕਸ ਦਾ ਮਢਾ ਫੜ ਕ

ਿਾਣਾ ਹ ਤਰ ਿਾਣਾ ਹ ਤਰ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਵਖ ਪਕ ਤਰੀ ਦਣੀ ਵਰਗਾ ਲਪਹਦ ਵਲ

ਕੀਕਣ ਥਹਰ ਦ ਫ ਲ ਿਹਾ ਪੀਲਾ ਸਰਿ ਡ ਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਿੀਕਣ ਪਸਵਾ ਮਰੀ ਅਮ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਬਲ ਕ ਬ ਝ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਬਲਕ ਲ ਤਰੀ ਸਾੜੀ ਵਰਗਾ ਰਗ ਪਫ਼ਜ਼ਾ ਪਵਚ ਡ ਪਰਹਾ ਹ

ਸਿਣੀ ਆਪਖ਼ਰ ਇਸ਼ਕ ਅਸਾਡਾ ਵਾਹਵਾ ਹੀ ਤ ਪ ਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਮਰ ਪਵਹੜ ਚਦੀ ਦਾ ਇਕ ਬਟਾ ਆਪਖ਼ਰ ਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਪਿਦ ਮਰੀ ਦਾ ਪੀਲਾ ਸਰਿ ਡ ਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਆਪਖ਼ਰ ਇਕ ਪਦਨ ਸ ਕ ਹੀ ਿਦ ਹਰ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਹਰ ਡ ਘਾ ਸਰ

ਆਪਖ਼ਰ ਬਦਲ ਡ ਹੀ ਿਦ ਇਕ ਪਲ ਦ ਪਲ ਿ ਦ ਪਦਨ ਵਰਹ ਕੀਹ ਭੜਾ ਹ

ਇਸ਼ਕ ਿ ਮਰਾ ਤਰ ਤ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਦਾ ਰਾਹ ਹ

ਪਰ ਮਰਾ ਸਖਾ ਤ ਸਾਹ ਹ

ਤਨ ਵੀ ਕ ਝ ਮਰਾ ਲਾਹ ਹ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਤ ਸਮਝਗੀ ਮ ਮਧ ਪੀ ਕ ਬਲੀ ਿਦ ਕਾਮ-ਮਪਤਆ ਵਣ ਦੀ ਛ ਪਿਹ

ਤਰ ਵਾਲ ਵਰਲੀ ਿਦ ਕਚੀਆ ਰਤੀਆ ਪਿਹ ਬ ਲਹ ਸਹ

ਆਪਣ ਸਾਹ ਪਵਚ ਘਲੀ ਿਦ ਹ ਸਕਦਾ ਹ ਪਤਲ ਮਾਤਰ ਕਈ ਇਸ ਗਲ ਪਵਚ ਸਚਾਈ ਹਵ ਰਜ਼ ਦ ਕਹਲ ਗੜ ਵਾਕਣ

ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਪਵਚ ਆਈ ਹਵ ਪਿਸਮ ਤਰ ਦੀ ਪਭਨੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਭਾਈ ਹਵ ਪਫਰ ਵੀ ਹਸ਼ ਹ ਪਿਥ ਤੀਕਣ

ਅਿ ਮਰਾ ਅਗ ਅਗ ਪਪਆ ਠਰਦ

ਅਿ ਤਰ ਪਰਮਸ਼ਰ ਕਲ

ਪਾਪੀ ਪਟ ਪਪਆ ਬਹ ਡਰਦ ਅਿ ਮ ਈਕਣ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ ਪਿ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਥਹ ਤ

ਆਪਣ ਗ਼ਮ ਦਾ ਲਹਾ ਕ ਟਦ

ਕਾਲ ਲਹ ਨ ਥ ਕਦ ਥ ਕਦ ਆਪਣੀ ਬ ਢੀ ਅਮ ਵਾਿਣ

ਮ ਵੀ ਛਤੀ ਿਾਣਾ ਹ ਮਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਬਦ ਹ ਿਾਣ ਤਰੀ ਰਪਹਮਤ ਦ ਵੀ ਦਰ

ਪਰ ਤ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਹਸ ਹ ਖਭ ਪਵਚ ਸਾਹਸ ਹ

ਲਭ ਹੀ ਲ ਗਾ ਹਰ(ਹਰ) ਕਈ ਸਰ

ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਦਸ਼ ਨਾ ਨਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਘਰ ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹਮਦਰਦ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਤਰ ਿਜ਼ਬਾਤ ਦੀ ਇਕ ਮਪਹਕ ਦਾ ਇਹ ਗ ਚਾ ਮਰ ਅਪਹਸਾਸ ਦ ਹਠ ਤ

ਇਵ ਪਖਪੜਆ

ਬਾਜ਼ਾਰੀ ਪਿਵ ਸਹਣੀ ਪਕਸ ਨਾਰ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਪਪਰਥਮ ਵਾਰ

ਪਕਸ ਕਾਮੀ ਨ ਹਏ ਿ ਪੜਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ-ਮਥ ਪਫਰ ਵੀ ਹਮਦਰਦੀ ਤ ਮਨ ਡਰ ਲਗਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਪਸ਼ਾਕ ਹ ਪਕਸ ਹੀਣ ਦੀ ਹੀਣਾ ਸਭ ਤ ਵਡਾ ਪਮਹਣਾ ਿਗ ਤ

ਪਿਹੜ ਹਥ ਥ ਉਲੀਕ ਨ

ਤ ਇਹ ਅਖਰ

ਉਨਹ ਹਥ ਨ ਮਰਾ ਸ ਸ ਚ ਮਣ

ਮ ਨਹ ਚਾਹ ਦਾ ਤਰ ਹਠ ਦ ਗ ਲਾਬ

ਆਤਸ਼ੀ-ਸਹ

ਬੜ ਸ਼ਖ਼ ਤ ਤਜ਼ਾਬੀ ਨ ਿ ਮਰ ਸਾਹ ਦੀ ਬਦਬ ਚ

ਸਦਾ ਲਈ ਗ ਮਣ

ਮ ਿਾਣਦ ਤਰ ਖ਼ਤ ਚ

ਤਰ ਪਿਸਮ ਦੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਹ

ਇਕ ਸਕ ਹ ਇਕ ਰਗ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਦੀ ਛਹ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਮਰੀ ਨਜ਼ਰ ਚ

ਪਰ ਕੀਹ ਆਖ

ਬ-ਪਹਸ ਪਿਹ ਕਾਮ ਦ

ਪਡ ਦਾ ਹੀ ਕਹ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ

ਮ ਿਾਣਦ ਹਮਦਰਦ ਮਰ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਮਰੀ ਮਰੀ ਤ ਮਤਈ ਮ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਹ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਇਹਦੀ ਪਮਠੀ ਛ ਹ

ਕੀਹ ਗ਼ਮ ਿ ਭਲਾ ਲਮ ਤ ਇਸ ਚੜ ਿਹ ਪਵਚ

ਇਕ ਜ਼ਰਾ ਵੀ ਨਾ ਐਸਾ ਪਕ ਪਿਹਨ ਆਪਣਾ ਹੀ ਕਪਹ ਲ ਕੀਹ ਗ਼ਮ

ਿ ਨਸੀਬ ਨਾ ਪਛੀ ਦਾ ਵੀ ਪਰਛਾਵ ਇਸ ਉਮਰਾ ਦ ਸਪਹਰਾ ਚ

ਪਿਦਹੀ ਛਾਵ ਹੀ ਬਪਹ ਲ

ਤਰ ਕਪਹਣ ਮ ਤਾਬਕ

ਿ ਤਰਾ ਸਾਥ ਪਮਲ ਮਨ

ਕੀਹ ਪਤਾ ਪਫਰ ਵੀ ਨਾ ਦ ਨੀਆ ਚ ਮ ਬਾਰਕ ਥੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ ਮਥ ਮ ਤ ਚਾਹ ਦਾ ਹ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਜ਼ਪਹਰ

ਕਲਾ ਹੀ ਪੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਚਿਕਰਾ ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਉਹਦ ਰਪ ਦੀ ਧ ਪ ਪਤਖਰੀ ਦਿਾ ਮਪਹਕ ਦਾ ਪਤਰਹਾਇਆ

ਤੀਿਾ ਉਹਦਾ ਰਗ ਗ ਲਾਬੀ ਪਕਸ ਗਰੀ ਮ ਦਾ ਿਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਨਣ ਉਹਦ ਚਤ ਦੀ ਆਥਣ

ਅਤ ਜ਼ ਲਫ਼ ਸਾਵਣ ਛਾਇਆ

ਹਠ ਦ ਪਵਚ ਕਤ ਦਾ ਕਈ ਪਦਹ ਚੜਹਨ ਤ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸਾਹਵ ਦ ਪਵਚ

ਫ ਲ ਸਇਆ ਦ

ਪਕਸ ਬਾਗ਼ ਚਾਨਣ ਦਾ ਲਾਇਆ

ਦਹੀ ਦ ਪਵਚ ਖਡ ਚਤਰ

ਇਤਰ ਨਾਲ ਨ ਹਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਬਲ ਦ ਪਵਚ

ਪਣ ਪ ਰ ਦੀ ਨੀ ਉਹ ਕਇਲ ਦਾ ਹਮਸਾਇਆ

ਪਚਟ ਦਦ ਪਿ ਧਾਨ ਬਗ਼ਲਾ ਤੜੀ ਮਾਰ ਉਡਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਇਕ ਪਲਘ ਨ ਆਰੀ ਅਸ ਚਾਨਣੀਆ ਪਵਚ ਡਾਪਹਆ

ਤਨ ਦੀ ਚਾਦਰ ਹ ਗਈ ਮਲੀ ਉਸ ਪਰ ਿ ਪਲਘ ਪਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਦ ਖਣ ਮਰ

ਨਣ ਦ ਕਏ

ਪਵਚ ਹੜਹ ਹਝਆ ਦਾ ਆਇਆ

ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਗਈ ਪਵਚ ਸਚ ਉਸ ਇਹ ਕੀ ਜ਼ ਲਮ ਕਮਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸ ਬਹਾ-ਸਵਰ

ਲ ਨੀ ਵਟਣਾ ਅਸ ਮਲ ਮਲ ਓਸ ਨ ਹਾਇਆ

ਦਹੀ ਪਵਚ ਪਨਕਲਣ ਪਚਣਗ ਤ ਸਾਡਾ ਹਥ ਪਗਆ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਚਰੀ ਕ ਟ ਤ ਉਹ ਖਦਾ ਨਾਹ ਉਹਨ ਪਦਲ ਦਾ ਮਾਸ ਖਵਾਇਆ

ਇਕ ਉਡਾਰੀ ਐਸੀ ਮਾਰੀ ਉਹ ਮ ੜ ਵਤਨ ਨਹ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਿਾਮ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਇਕ ਡਣ

ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਮਰੀ ਸਚ ਦ

ਪਸਪਵਆ ਚ ਕਈ ਵਾਰ

ਮਨ ਨਗੀ ਅਲਫ਼

ਘ ਮਦੀ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਪਾਲਤ ਸਪ ਕਈ

ਮਨ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਇਸ ਸ਼ਪਹਰ-ਸਪਰ ਦੀ ਹ ਸ ਕਦ ਚ ਛ ਟ ਕ

ਮਾਰ ਕ ਡਗ ਕਲਿ ਤ

ਹ ਣ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਲਮਬ ਦੀ ਨਾਰ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਦਹੀ ਮਗ ਚ ਜ਼ਰਦਾਰੀ ਨ

ਹਾਏ ਪਝ ਕ ਸਧਰ

ਅਫ਼ਰੀਕਾ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਤ

ਕਰ ਪਵਧਵਾ ਪਬਠਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਐਸੀ ਮਨਹਸ

ਤ ਬਦਸ਼ਕਲ ਸ਼ਪਹਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਹੜ ਸ਼ਪਹਰ ਚ

ਇਸ ਦ ਧ ਪਮਲ ਕਾਹਵ ਦ ਰਗ ਦੀ ਮਾਸਮ ਗ ਨਾਹ ਵਰਗੀ ਮ ਹਬਤ ਮ ਗਵਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਪਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਚਬਰਹਾ ਮਥ ਮਰਾ ਪਬਰਹਾ ਵਡਾ ਮ ਪਨਤ ਕਕ ਪਰਹਾ ਮਰੀ ਝਲੀ ਇਕ ਹਕਾ ਇਹਦੀ ਝਲ ਅਥਾਹ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਇਸ਼ਕ ਗਵਾਚਾ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਹ ਗਏ ਸਾਹ

ਮਰ ਹਠ ਵਖ ਲਈ

ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ ਹਢਾ

ਿ ਚ ਮਣ ਮਰ ਦਰ ਤ ਖਪੜਹਆ

ਇਕ ਅਧ ਵਾਰੀ ਆ

ਮ ੜ ਉਹ ਭ ਲ ਕਦ ਨਾ ਲਪਘਆ

ਏਸ ਦਰ ਦ ਰਾਹ

ਮ ਉਹਨ ਪਨਤ ਉਡੀਕਣ ਬਠਾ ਥਪਕਆ ਔਸੀਆ ਪਾ ਮਨ ਉਹ ਚ ਮਣ ਨਾ ਬਹ ਪੜਆ

ਸ ਚ ਮਣ ਦ ਵਣ ਗਾਹ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਮਰ ਹਾਣ ਦਾ ਪਵਚ ਲਖ ਸਰਿ ਦਾ ਤਾ ਪਿਹੜ ਸਾਹ ਚਤਰ ਖਡਦਾ ਮਨ ਉਸ ਚ ਮਣ ਦਾ ਚਾ

ਪਰਦਸੀ ਚ ਮਣ ਮਪਡਆ

ਕਦ ਵਤਨ ਫਰਾ ਪਾ ਪਕਤ ਸ ਚਾ ਪਬਰਹਾ ਤਡੜਾ ਮਥ ਿਠਾ ਨਾ ਹ ਿਾ

ਪਬਰਹਾ ਵੀ ਲਭੀ ਕਾਮ ਦਾ ਇਹਦੀ ਿਾਤ ਕ ਿਾਤ ਨਾ ਕਾ ਭਾਵ ਪਬਰਹਾ ਰਬ ਵਡੜਾ ਮ ਚੀ ਕਕ ਪਰਹਾ

ਚਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਹ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਗ ਹ ਲਟਕ ਪਰਹਾ ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ ਹ ਭਟਕ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਪਦਨ ਬਹ ਵਡਭਾਗਾ ਿਦ ਪਕਸ ਸਾਗਰ ਪਵਚ

ਆਦਮ ਦ ਪਕਸ ਪਪਤਰ

ਅਮਬ(ਅਮੀਬ) ਿਨਮ ਪਲਆ

ਪਰ ਇਹ ਪਦਹ ਪਨਕਰਮਾ ਿਦ ਇਸ ਆਦਮ ਦੀ ਝਲੀ ਫ ਲ ਸਮ ਦਾ ਹਸੀ ਖ਼ਰ ਪਪਆ

ਵਖ-ਵਖ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਮ ਸਚ ਪਰਹਾ ਸਮ ਅਵਾਰਾ ਕ ਤਾ ਦਰ ਦਰ ਭਟਕ ਪਰਹਾ ਿਠ ਹਡ ਖਾਣ ਲਈ

ਲਭੀ ਤਰਸ ਪਰਹਾ

ਸਮ ਪਰਾਈ ਨਾਰ

ਤ ਿ ਪਫਰ ਰਡੀ ਹ

ਪਪਹਲੀ ਰਾਤ ਹਢਾਇਆ ਲਗਦੀ ਚਗੀ ਹ

ਦਿੀ ਰਾਤ ਪਬਤਾਇਆ

ਹ ਦੀ ਭਡੀ ਹ

ਪਰ ਇਹਦ ਸਗ

ਦ ਨੀਆ ਦ ਹਰ ਜ਼ਰ ਨ

ਇਕ ਅਧ ਘੜੀ ਜ਼ਰਰ ਪਬਤਾਣੀ ਪਦੀ ਹ

ਕਦ ਹਰਾਮਣ ਪਟਕ ਕ

ਨਾ ਇਹ ਬਪਹਦੀ ਹ

ਉਮਰ ਦੀ ਬਾਰੀ ਖਲਹ ਕ ਏਸ ਿਹ ਵਲ

ਕਾਮਨੀ ਮਲੀ ਨਜ਼ਰ

ਤਕਦੀ ਰਪਹਦੀ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਝਠ ਸਹਣ ਕਾਮ ਚ ਮਤ ਆਪਸ਼ਕ ਵਗ

ਪਮਠੀਆ ਕਰ ਕਰ ਗਲ ਸਾਨ ਛਲਦਾ ਹ

ਮਾਣ ਕ ਚ ਮਣ

ਇਕ ਦ ਏਸ ਹਯਾਤੀ ਦ

ਭ ਲ ਿਦਾ ਹ-

ਫਰ ਨਾ ਪਵਹੜ ਵੜਦਾ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਕ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਾਕਣ ਲਟਕ ਪਰਹ

ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਸ ਞੀ ਿੜੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ

ਸਮ ਦੀ ਇਕ-

ਠ ਕਰਾਈ ਹਈ ਸਿਣੀ ਵਗ

ਪੀੜ-ਕ ਠੀ ਪਬਰਹਣ ਵਾਕਣ ਭਟਕ ਪਰਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਦਵਤਾ ਇਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ

ਇਹ ਦਵੀ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ ਕਾਮ ਿ ਸਭ ਤ ਮਹਬਲੀ ਹ

ਉਸ ਦੀ ਮ ਨ ਕਪਹਣਾ ਨਗੀ ਇਹ ਗਲ ਕੀ ਹੀ ਨਾ ਚਗੀ ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਏਸ ਦੀ ਹ ਬਖ਼ਸ਼ੀ ਹਈ

ਤ ਦ ਤ ਹ ਸਨ ਦੀ ਿ ਰ ਤ ਹ

ਏਸ ਨ ਹ ਰਪ ਵਡਣਾ-

ਖ਼ਨ ਮਰਾ ਿ ਤਡੀ ਕ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਖੜੀ ਆ ਪਮਟੀ ਦੀ ਇਹ ਬਾਜ਼ੀ ਪਚਟੀ ਦ ਧ ਕਲੀ ਪਿ ਤਾਜ਼ੀ ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦਾ ਇਕ ਸਗਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦੀ ਕਥਾ ਸ ਣਦਾ ਕਈ ਅਲਮਸਤ ਪਿਹਾ ਿਗਮ ਹ

ਤਰਾ ਇਸ ਨ ਟ ਡੀ ਕਪਹਣਾ ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਗ਼ਮ ਹ

ਕਾਮ ਪਬਨ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਕਾਹਦ ਅਰਥ ਿ ਚਲਦਾ ਦਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਪਸ਼ਵਿੀ ਕਾਮ ਬਰਹਮ ਹ

ਕਾਮ ਹੀ ਸਭ ਤ ਮਹ ਧਰਮ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਸ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਵਖ ਪਕ ਬ ਤ ਨ ਕੀ ਹਇਆ ਹ

ਇ ਲਗਦਾ ਹ ਪਿ ਰਇਆ ਹ

ਸਾਥ ਕਈ ਪਾਪ ਹਇਆ ਹ

ਸਾਰ ਦੀਵ ਝਬ ਬ ਝਾ ਦ

ਇਸ ਨ ਥੜਹਾ ਪਰਹ ਹਟਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਮ ਖ ਨ ਪਰਹ ਭ ਆ ਦ

ਿ ਇਸ ਤ ਕਈ ਪਰਦਾ ਪਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਪਦਲ ਪਵਚ ਵੀ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਇਸ ਨ ਹਾਲ ਵੀ ਕਈ ਭ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਕਾਮ ਏਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ ਇਹ ਭਾਵ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਸੀਮਾ ਦਪਨਕ ਅਖ਼ਬਾਰ ਦ

ਅਿ ਪਰਥਮ ਪਨ ਤ

ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਛਪੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਕ ਝ ਗਰ ਬਦਸ਼ੀ ਬਚ ਤ ਇਕ ਹਰ ਉਹਦ ਨਾਲ

ਖੜਹੀ ਉਸ ਦੀ ਸਖੀ ਹ

ਤਸਵੀਰ ਦ ਪਰ ਇਕ ਇਬਾਰਤ ਦੀ ਹ ਝਿਰ

ਇਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਹੀ ਕ ੜੀ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰੀ ਪਜ਼ਦਗੀ ਥ ੜੀ ਥ ੜੀ ਹ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ

ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਮਰ ਗੀਤ ਨ ਰਦ ਮਾਸਮ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਵੀ ਅਵਾਰਾ ਨ ਭਦ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ ਅਕਸਰ ਮਰ ਸ਼ਪਹਰ ਿਦ ਆਦੀ ਹਰ ਵਾਰ ਿਦ ਆਦੀ ਪਤਨ ਫ ਲ ਪਲਆਦੀ ਗ ਲਦਾਨ ਚ ਪਤਨ ਫ ਲ ਿਦ ਹਥ ਉਹ ਸਿਾਦੀ ਮ ਸਕਾ ਕ ਤ ਅਦਾਜ਼ ਚ

ਕ ਝ ਏਦ ਉਹ ਕਪਹਦੀ ਇਕ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਤਰ ਨ ਦਾ ਮਰ ਨ ਦਾ ਇਹ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਪਕਸ ਪਪਉ ਦਾ ਪਕਸ ਮ ਦਾ ਇਕ ਫ ਲ ਮਰੀ ਕ ਖ ਦੀ ਸੀਮਾ ਦ ਹ ਨ ਦਾ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਇਕ ਗਰੀ ਪਿਹੀ ਪਨਕੀ ਬਚੀ ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਪਿਸ ਚੀਚੀ ਹ ਪਕੜ ਰਖੀ

ਓਸ ਦੀ ਸ਼ਕਲ

ਮਰ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਹ ਆ ਲਥੀ ਈਕਣ ਲਗਦਾ ਹ

ਇਹ ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਧੀ ਹ

ਮਰਾ ਤ ਮਰੀ ਬਲਣ ਦ

ਪਬਮਾਰ ਲਹ ਦਾ ਏਸ ਧਰਤੀ ਤ ਪਬਿਾਇਆ

ਕਈ ਸਝਾ ਬੀਅ ਹ

ਮਰੀ ਪੀੜਾ ਦੀ ਮਰੀਅਮ ਦ

ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਮਸੀਹ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਿਦਹੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਬਚਨ ਮਰਾ ਿੀ ਹ

ਓਹ ਹੀ ਸੀਮਾ ਧੀ ਹ

ਕਈ ਹਰ ਇਹਦਾ ਪਪਉ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਅਜਨਬੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ

ਨਾ ਤ ਤ ਹੀ ਔਲੀਆ ਹ

ਨਾ ਤ ਮ ਹੀ ਹ ਨਬੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਮਰ ਲਈ ਇਹ ਰਸ-ਭਰੀ ਤਰੀ ਮਲਕ ਮ ਸਕੜੀ ਪਕਸ ਪਵਮਾਨ ਸਵਕਾ ਦੀ ਮ ਸਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਅਿ ਵੀ ਪਿਸ ਚ ਿਾਣਦ ਪਕ ਵਾਸ਼ਨਾ ਦੀ ਕਗ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਮਰ ਲਈ ਤਰੀ ਵਫ਼ਾ ਅਿ ਵੀ ਇਕ ਸਵਗ ਹ

ਮਰ ਨਸ਼ੀਲ ਪਿਸਮ ਦੀ ਅਿ ਵੀ ਤਨ ਮਗ ਹ

ਪਿਹੜਾ ਪਕ ਤਰੀ ਨਜ਼ਰ ਪਵਚ

ਪਫਲਮੀ ਰਸਾਲ ਵਗ ਹ

ਸਫ਼ਾ ਸਫ਼ਾ ਫਰਲਣਾ ਪਿਦਹਾ ਹ ਤਰੀ ਪਦਲ ਲਗੀ ਸਮ ਨ ਸਨਹ ਮਾਰ ਕ

ਿ ਪਮਲ ਿਾਏ ਘੜੀ ਕਦੀ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਮ ਸਗਾ ਤ ਕਾਮ ਦੀ ਹ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਅਿ ਤ ਸਾਡਾ ਇਸ਼ਕ

ਓਸ ਮਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਕਾਮ ਦ ਸ ਆਦ ਪਪਛ ਹ ਿਾਏ ਿ ਹਾਪਮਲਾ ਤ ਮਕੜ ਨ ਮਾਰ ਕ

ਬਣਾ ਲਏ ਪਿਵ ਗਜ਼ਾ ਤ ਖਾਈ ਿਾਏ ਉਹ ਕਾਮਣੀ ਕ ਲਛਣੀ ਸ ਆਦ ਲਾ ਹ ਕਾਮਣੀ ਹ ਕਾਮਣੀ ਮਨ ਬਚਾ ਮਨ ਬਚਾ ਵਾਸਤਾ ਈ ਿੀਭ ਨ

ਇਹ ਖ਼ਨ ਦਾ ਨਾ ਸ ਆਦ ਪਾ ਦਰ ਹ ਕ ਬਪਹ ਪਰਹ ਨਾ ਕਲ ਆ ਨਾ ਕਲ ਆ

ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਤਰ ਗਲ ਥ ਪਚਮਟ ਕ

ਇਹ ਸ ਪਰਹਾ ਿ ਬਾਲ ਹ

ਛ ਰੀ ਹ ਸਸਕਾਰ ਦੀ ਿ ਕਰ ਰਹੀ ਹਲਾਲ ਹ

ਇਹ ਕਪਹਣ ਨ ਤ ਠੀਕ ਹ ਪਕ

ਤਰਾ ਮਰਾ ਹੀ ਲਾਲ ਹ

ਿ ਸਚੀਏ ਤ ਸਹਣੀਏ

ਤਨ ਸਦੀਵੀ ਮਰਦ ਦੀ ਮ ਿਾਣਦ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਸਾਡੀ ਵਫ਼ਾ ਨ ਗਾਲਹ ਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਪਬਤਾਉਣ ਦੀ ਚਲੀ ਅਸ ਨ ਚਾਲ ਹ

ਮਨ ਸਦੀਵੀ ਨਾਰ ਦੀ ਤ ਿਾਣਦੀ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਫਰ ਵੀ ਵਗ ਰਹੀ ਹ ਪਰਸ਼ਪਤਆ ਦੀ ਇਕ ਨਦੀ ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਮ ਉਪਿ

ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਤ ਛਬੀ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦਾ ਮ ਸਗਾ ਤ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦੀ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਹ ਠੀਕ ਪਕ ਤਰੀ ਮਰੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਸਾਨ ਆਪਣ ਹੀ ਆਪ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਿੀਲ ਵਦ ਤ

ਕ ਰਾਨ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਗਰੀਆ ਨ ਸਮ ਦੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਮਗਲੀਆ ਦਰਾਵੜ ਨ

ਆਰੀਆ ਤ ਮਾਣ ਨਹ ਅਿ ਤ ਪਦਲ ਨ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਪਦਮਾਗ਼ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਕ ਲ ਿਹਾਨ

ਸਾਡ ਵਾਕਣਾ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਸਗਰਦ

ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ

ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਹਬਹ ਚੀਨ ਕਬਤਰ ਵਾਕਣ ਗ ਟਕਦੀ ਤ ਸਨ-ਖਭ ਨ ਪਖਲਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਇਹ ਮਰੀ ਵਾਕਫ਼

ਤ ਹਮਦਰਦ ਦਾ ਘਰ

ਪਿਸ ਚ ਅਿ ਦੀ ਰਾਤ

ਮ ਇਹ ਹ ਗ ਜ਼ਾਰੀ ਪਿਸ ਦੀ ਸਰਤ

ਚਤ ਦ ਸਰਿ ਦ ਵਗ

ਨੀਮ-ਪਨਘੀ ਦਧੀਆ ਹ ਗ ਲਾਨਾਰੀ ਪਹ ਦੀ ਸਗਰਦ ਦ ਪਰਭਾਤ ਵਲ

ਪਨਤਰੀ ਮਦਰ ਦੀ ਪਚਰਨਾਮਤ ਦ ਵਗ

ਠਢੀ-ਠਢੀ ਸ ਚੀ-ਪਮਠੀ ਤ ਪਪਆਰੀ ਸ ਰਹੀ ਹ ਮਪਹਕ ਹਠ ਤ ਪਖਲਾਰੀ

ਉਫ਼

ਪਕਨੀ ਹ ਰਹੀ ਹ ਬਰਫ਼-ਬਾਰੀ ਏਸ ਬਸਤੀ ਦੀ ਠਰੀ ਹਈ ਬ ਕਲ

ਮਘ ਰਹੀ ਨਾ ਪਕਤ ਵੀ ਕਈ ਅਗਾਰੀ ਚਹ-ਪਾਸ ਜ਼ਪਹਰ ਮਹਰੀ ਬਰਫ਼ ਦਾ ਮਨ ਸਾਗਰ ਹ ਪਸਰਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਰਾ ਪਦਲ ਮਰਾ ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ

ਬਰਫ਼ ਸਗ ਹ ਬਰਫ਼ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਦਰ ਕਾਲਾ ਰ ਖ ਲਮਾ ਚੀਲਹ ਦਾ ਸ਼ੀਪਸ਼ਆ ਤ ਪਾਰ ਿ ਘਲਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਬਸਤੀ ਦੀ ਬਲਰੀ ਪਾਤਲੀ ਪਵਚ

ਸਲ ਵਤ ਚ ਪਭਆ ਹ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ

ਉਫ਼

ਇਹ ਮਨ ਕੀਹ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ

ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਸਰਦ ਤਾਬੀਰ ਪਵਚ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਕਚੀ ਗਰੀ ਿਹਾ ਸ ਤ-ਉਨਦਾ ਪਿਸਮ ਬਣਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਵਗ ਚਪਲਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਕਣ ਦਰਵਾਜ਼ ਨ ਹ ਖੜਕਾ ਪਰਹਾ

ਸ਼ਾਇਦ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਹ ਟ ਪਰਆ ਆ ਪਰਹਾ ਹ ਪਦਲਾ ਬ-ਹਪਸ਼ਆ

ਕ ਝ ਹਸ਼ ਕਰ

ਨਾ ਤ ਕਈ ਆ ਤ ਨਾ ਹੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਮਰਾ ਵਪਹਮ ਤਨ ਖਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਹ

ਇਕ ਤਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਘਰ

ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ

ਉਹ ਤ ਪਪਹਲ ਹੀ

ਅਮਾਨਤ ਹ ਪਕਸ ਦੀ ਤ ਤ ਐਵ ਪੀਣ ਪਗਲਾ ਪਾ ਪਰਹਾ ਰਸ਼ਮੀ ਿਹ ਵਗ ਰਹ ਉਹਦ ਸਵਾਸ ਤ

ਨਜ਼ਰ ਮਲੀ ਪਕਸ ਲਈ ਹ ਪਾ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਤ ਮਦਰ ਦੀ ਸ ਚੀ ਪਣ ਵਰਗਾ ਸ ਆਦ ਤ ਲਸੀ ਦਾ ਪਿਦਹ ਚ ਆ ਪਰਹਾ

ਹ ਮਨਾ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ

ਤ ਤ ਕਾ ਹੀ ਸ਼ਰਮ ਹ ਲਾਹ ਮਾਰੀ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਪਿਸਮ ਤਰਾ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਤ ਤ ਧ ਰ ਤ ਗ਼ਮ ਦੀ ਇਕ ਸਗਰਦ ਹ

ਕਰ ਨਾ ਐਵ ਮਰਖਾ ਤ ਨਜ਼ਰ ਮਾੜੀ ਲਭ ਹਮਦਰਦੀ ਚ ਨਾ ਕਈ ਪਚਗਾੜੀ ਵਖ ਤਰ ਤ ਵੀ ਵਧ ਕ ਸਰਦ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਪਕਨੀ ਹ ਸ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਬਹ-ਰਪੀਏ

ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਮਰ ਘਰ ਪਵਚ ਪਈ ਘ ਮਦੀ ਹ

ਚ ਪ ਚ ਪ ਤ ਵੀਰਾਨ

ਪਕਸ ਪਨਪਤਰ ਰ ਖ ਦ ਤ ਇਲ ਦ ਆਲਹਣ ਵਗ

ਗ ਮ-ਸ ਮ ਤ ਸ ਨਸਾਨ

ਸ਼ਾਮ-ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਐਸੀ ਬ-ਪਹਸ ਸ਼ਾਮ ਨ ਆਪਖ਼ਰ

ਮ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਸਵਰ ਆਦੀ ਿ ਕਰ ਇਸ ਨ ਵੀ ਆਉਣਾ ਸੀ ਇਹਦ ਨਾਲ ਤ ਚਗਾ ਸੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਦੀ ਬ ਕਲ ਪਵਚ

ਕਾਫ਼ੀ ਦ ਦ ਘ ਟ ਪਨਗਲ ਕ

ਪਸਗਰਟ ਧ ਖਾ ਕ ਬਪਹ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਸਰਪਮਡ-ਮਛੀ ਿਹੀਆ ਕ ੜੀਆ ਵਖਣ ਮਾਤਰ ਸੜਕ ਤ

ਯਾਰ ਦ ਸਗ ਭ ਲਣਾ ਸੀ ਥਕ ਟ ਟ ਕ ਸ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ

ਸਮ ਵੀ ਪਕਨੀ ਚਦਰੀ ਸ਼ ਹ

ਪਕਸ ਪ ਰਾਣ ਅਮਲੀ ਵਾਕਣ

ਪਦਨ ਭਰ ਪੀ ਕ ਡਡ ਸਹਰਾ ਗਲੀਆ ਤ ਬਾਜ਼ਾਰ ਦ ਪਵਚ

ਆਪਣੀ ਝਕ ਚ ਟ ਪਰਆ ਰਪਹਦ ਨਾ ਕ ਝ ਸ ਣਦ ਨਾ ਕ ਝ ਕਪਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਖੜਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਬਪਹਦ ਇਸ ਬਦਬ ਦ ਿਾਣ ਚ ਹਾਲ

ਯ ਗ ਿਡਾ ਇਕ ਪਲ ਰਪਹਦ

ਕਾਲੀਆ ਕਾਲੀਆ ਿੀਭ ਿਹੀਆ

ਮਰੀ ਹਥ-ਘੜੀ ਦੀਆ ਸਈਆ

ਮਰੀ ਪਹਕ ਪਵਚ ਲਮ ਲਮ

ਕਪਡਆ ਵਾਕਣ ਪ ੜੀਆ ਹਈਆ ਹਫ਼ੀਆ ਹਫ਼ੀਆ ਭਿ ਭਿ ਮਈਆ

ਪਦਨ ਭਰ ਸਮ ਦ ਖਹ ਤ ਬਲ ਵਾਕਣ ਿਈਆ ਹਈਆ

ਗ਼ਮ ਦ ਪਾਣੀ ਸਗ ਪਸਿਣ ਲਈ

ਮਰ ਪਦਲ ਦੀਆ ਬਿਰ ਰਹੀਆ ਅਿ ਦੀਆ ਸ਼ਾਮ ਐਵ ਗਈਆ

ਰਬ ਕਰ ਬਦਬ ਦੀ ਢਰੀ ਛਤੀ ਿਾਵ ਛਤੀ ਿਾਵ

ਿ ਰਬ ਕਰ ਕ ਬਹ -ਰਪਣੀ ਚਰ ਦ ਸਗ ਧਲ ਿਾਵ ਿ ਕਈ ਐਸਾ ਮਤਰ ਚਲ

ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਭਸਮ ਹ ਿਾਵ ਇਸ ਮਨਹਸ ਨ ਖ਼ਰ ਕਦ ਤਕ

ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ ਹ ਚਟਦ ਰਪਹਣਾ ਮ ਤ ਹਰ ਪਕਸ ਸਗ ਰਾਤ

ਨਚਣ ਬਾਲ-ਰਮ ਹ ਿਾਣਾ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਭਗ ਲਈ

ਅਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਪਪਹਲਾ ਚ ਮਣ ਬਾਲ-ਵਰਸ

ਟ ਰ ਸਾਡ ਦਰ ਆਇਆ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਪਮਟੀ ਦੀ ਬਾਜ਼ੀ ਦ ਪਲ ਖਡ ਗਵਾਇਆ

ਦਿਾ ਚ ਮਣ ਿ ਸਾਨ ਿ ਪੜਆ

ਉਹ ਸਾਡ ਮਚ ਨਾ ਆਇਆ

ਉਸ ਮਗਰ ਸ ਚ ਮਣ ਿ ਪੜਆ

ਪਰ ਹਠ ਨਾ ਲਾਇਆ

ਮ ੜ ਨਾ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਪਰ ਇਹ ਕਹਾ ਅਿ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਗਲ ਸਾਡ ਲਗ ਰਇਆ

ਹਠ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਪਸਕੀ ਤ ਚਾਨਣ ਪਿਸ ਚਇਆ

ਇਹ ਚ ਮਣ ਸਾਡਾ ਸਿਣ ਪਦਸਦਾ ਇਹ ਸਾਡਾ ਮਪਹਰਮ ਹਇਆ

ਡ ਘੀ ਢਾਬ ਪਹਿਰ ਦੀ ਸਾਡੀ ਡ ਬ ਮਇਆ ਡ ਬ ਮਇਆ

ਸਾਡਾ ਤਨ-ਮਨ ਹਪਰਆ ਹਇਆ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਕ ਪਦਲ-ਪਰਚਾਵਾ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਸਕਨ

ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਬਾਸ਼ ਨ ਇਕ ਪਤਤਲੀ ਕਪਹਣਾ ਇਹ ਹ ਪਨਰਾ ਿਨਨ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਪਿਹੜਾ ਮਪਰਆ

ਉਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਊਣ

ਮਰ-ਮ ਕ ਕ ਵੀ ਕਰ ਨਾ ਸਕਦਾ ਪਰੀ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਭਾਵ ਇਹ ਬਰਪਹਮਡ ਵੀ ਫਲ

ਿ ਪਫਰ ਅਰਨ ਵਰਨ

ਇਹ ਵੀ ਇਕ ਿਨਨ

ਮ ਹਾਲ ਤਾਜ਼ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਸਮਝ ਮਰਾ ਖ਼ਨ

ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਮਾਣ ਲਈ

ਪਿਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਹ

ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਕ ਪਕਸ ਗਰ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਮਲ ਉਿਾੜ ਦਰ ਚ

ਰਪਹਦਾ ਹਵ ਮਲਗ ਫਕਰ

ਤ ਿਠ ਟ ਕ ਦੀ ਆਸ ਲ ਕ

ਪਦਨ ਢਲ ਿ ਗਰ ਚ ਆਵ ਤ ਪਬਨ ਬ ਲਾਇਆ ਹੀ ਪਰਤ ਿਾਵ

ਔ-ਲਖ ਕਪਹ ਤ ਮਾਰ ਚਕਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਕਾਲ ਰਾਹ ਦ

ਐਸ ਬ-ਪਹਸ ਪੜਾਅ ਤ ਖਪੜਹਆ ਪਿਤ ਖ਼ਾਬ ਦ ਨੀਲ ਰ ਖ ਚ

ਪਣ ਪੀਲੀ ਪਿਹੀ ਵਗ ਰਹੀ ਏ

ਅਗ ਪਸਪਵਆ ਦੀ ਮਘ ਰਹੀ ਏ

ਕਦ ਕਦ ਕਈ ਗ਼ਮ ਦਾ ਪਛੀ ਪਰ ਨ ਆਪਣ ਹ ਫੜਫੜਦਾ ਤ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਪੀਲ ਅਰਸ਼

ਕਈ ਪਸਤਾਰਾ ਹ ਟ ਟ ਿਦਾ ਤ ਚਦੀ-ਵਨਾ ਖ਼ਾਬ ਮਰਾ ਸਮ ਦਾ ਹਰੀਅਲ ਹ ਟ ਕ ਿਦਾ ਪਵਹਦ ਪਵਹਦ ਹੀ ਨੀਲ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸਾਰਾ ਿਗਲ ਹ ਸ ਕ ਿਦਾ ਫਰ ਪਦਲ ਦੀ ਮਾਯਸ ਵਾਦੀ ਚ

ਤਲਖ਼ ਘੜੀਆ ਦ ਜ਼ਰਦ ਪਤਰ

ਚੀ ਚੀ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਝਠ ਥੜਾ ਹੀ ਮਾਰਦ ਨ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਪਰ ਦ ਨਾਲ ਖਪਹਦੀ ਇਕ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਮਪਹਲ ਚ

ਇਸ਼ਕ ਮਰਾ ਗਵਾਪਚਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਆਸ਼ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਰੀਆ ਦਾ ਆਪਖਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਹਰ ਗਲੀ ਹਾਏ ਗੀਤ ਵਰਗੀ ਨ ਹਾਰ ਦੀ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਪਟ ਚ

ਰਾਤ ਸ਼ਬਨਮ ਗ ਜ਼ਾਰਦੀ ਹ

ਤ ਹਰ ਦਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਪਾਕ ਪਮਟੀ ਦਾ ਖ਼ਨ ਪੀ ਕ ਮ ਿਨਮ ਲੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਪਕ ਦ ਧਨੀਆ ਚ

ਮਾਸਮੀਅਤ ਦਾ ਦ ਧ ਪੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਬਰਗ ਪਚਹਰ ਤ

ਝ ਰੜੀਆ ਦ ਨ ਝਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਪਕ ਸੀਨ ਅਦਰ ਨ

ਗ ਰਬਤ ਦ ਪਹਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਨਣ ਦ

ਦਵ ਦੀਵ ਹੀ ਪਹਸ ਚ ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਿਨਾਪਜ਼ਆ ਲਈ

ਖ਼ਰੀਦ ਕਫ਼ਨ ਵੀ ਪਵਕ ਚ ਕ ਨ

ਤ ਹਰ ਤੀਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਮ ਲਮ ਸੜਕ ਤ

ਿਾ ਕ ਕਈ ਕਦ ਨਹ ਮ ੜਦਾ ਇਹ ਸਮਝ ਲੀਤਾ ਿਦਾ ਹ ਮ ਰਦਾ

ਤ ਹਰ ਚਥੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਕਾਲ ਬਾਗ਼ ਚ

ਪਸਰਫ਼ ਆਸ ਦੀ ਪਣ ਿਾਵ ਕਦ ਕਦ ਹ ਓਸ ਿਹ ਚ

ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਵ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਆਬਾਦ ਕਰਨ ਨ ਤ ਹੀ ਰਕੜ

ਤ ਹੀ ਧਰਤੀ ਦਾ ਕਝ ਵਰਨ

ਤ ਹੀ ਕਰਨੀ ਫ਼ਜ਼ਾ ਮ ਅਤਰ

ਤ ਹੀ ਸਿ ਨ ਮਾਨਣਾ ਸ ਕ ਪਪਹਲ ਤ ਵਖ ਸਥਰ ਪਰ ਮ ਛਤੀ ਹੀ ਸਮਝ ਿਦਾ ਇਹ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸ਼ਰ ਹੀ ਹ

ਿ ਲਾ ਪਰਹਾ ਹ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਚਕਰ

ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਆਉਣ ਵਾਲ

ਇਹ ਲਕ ਪੜਹ ਕ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ ਇਹ ਉਹ ਪਵਚਾਰੀ ਬਦਬਖ਼ਤ ਰਹ ਹ

ਪਕ ਪਿਹੜੀ ਪਹਰਨ ਦ ਪਸਙ ਤ

ਉਦਾਸ ਲਪਮਹਆ ਨ ਫੜਣ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਚੜਹ ਰਹੀ ਏ ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ

ਪਕ ਹਠ ਦ ਫ ਲ ਦੀ ਮਪਹਕ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਰਹੀ ਏ

ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਪਨਕੀ ਉਮਰ

ਉਡਾ ਕ ਲ ਗਏ ਗ਼ਮ ਦ ਝਖੜ

ਵਫ਼ਾ ਦ ਸਹ ਦ ਮਲ ਤ

ਇਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਮ ਲਚਦਾ ਹ ਪਕ ਇਸ ਚ ਰਾਹ ਤ

ਮਨ ਕਈ ਉਿਾੜ ਦਵ ਤ ਮਰ ਮਥ ਦ ਕਾਲ ਅਖ਼ਰ ਤ

ਕਟ ਚਨ ਦਾ ਚਾੜਹ ਦਵ ਿ ਅਗ ਫ਼ ਰਕਤ ਦੀ ਪਦਨ ਦੀਵ ਪਵਚ ਚ ਰਾਹ ਦ ਸਾੜ ਦਵ ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਪਪਘਲ ਿਾਵਣ

ਇਹ ਬਦਨਸੀਬੀ ਦ ਕਾਲ ਕਕਰ

ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਬਦਲ ਿਾਵਣ

ਮਰੀ ਪਕਸਮਤ ਦ ਸਭ ਨਛਤਰ

ਮ ਮਨ ਖਤਾ ਦ ਨਾਮ ਸ ਖਗਾ ਆਪਣ ਗੀਤ ਦ ਸਨ-ਛਤਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

Page 4: Pc64 bDnc64 - Punjabi Library · Aate Dian Chirian Shiv Kumar Batalvi 6If Pc64 bDnc64 b]\ ?dWaY UIaZ\c 6If Pc64 bDnc64 DaRMc YaN D ^dÊNc 7? S_anc U^Nc ?^W NfYc WfYf Ph^N Unc bS6Yc

ਮਰ ਹਥ ਚ ਖਹ ਕ ਖਾ ਲਏ ਨ ਹ ਪਡਗੀ ਖਭੜੀ ਇਕ ਅਿ ਤ ਸੀਸ ਤ

ਤ ਆਨ ਪਤਤਲੀਆ ਪਰਤਾ ਲਏ ਨ ਉਹ ਟ ਰਦ ਚਨ ਦ ਵਲ ਮਾਰ ਝਾਤੀ ਹ ਦਾਗ਼-ਦਾਗ਼ ਹਈ ਪਿਸਦੀ ਛਾਤੀ ਪਕਸ ਗਤਮ ਪਰਸ਼ੀ ਦੀ ਨਾਰ ਖ਼ਾਤਰ

ਨ ਕਪਹਦ ਏਸ ਦੀ ਸੀ ਲਅ ਗਵਾਚੀ ਸੀ ਅਖਰ ਕ ਨ ਦ ਤ ਕਾਮ ਪਪਹਲ ਹ ਪਵਗਾਸੀ ਕਾਮ ਚ ਹਰ ਇਕ ਹਯਾਤੀ ਮ ਮਨਦ ਕਾਮ ਡਾਢਾ ਹੀ ਬਲੀ ਹ

ਿ ਇਸ ਪਵਚ ਚਤਨਾ ਵੀ ਹਏ ਬਾਕੀ

ਮਰੀ ਮਪਹਬਬ ਨ ਤ ਿਾਣਦਾ ਹ

ਹ ਵਗਦੀ ਕਲਹ ਚਾਨਣ ਪਵਚ ਨਹਾਤੀ ਪਿ ਵਾਦੀ ਦ ਪਹਾੜ ਦ ਪਵਚਾਲ

ਇਹਦ ਤ ਵੀ ਹ ਸ ਹ ਉਸ ਦੀ ਛਾਤੀ ਉਹਦ ਸਾਹ ਚ ਮਪਸਆ ਹ ਗਵਾਚੀ ਉਹਦੀ ਦਹ ਚ ਆਵ ਇ ਸ ਗਧੀ ਕਵਲ-ਫ ਲ ਪਿ ਸਰ ਚ ਖਾਣ ਹਾਥੀ ਹ ਗਰਾ ਰਗ ਿੀਕਣ ਸ਼ਾਮ ਵਲ

ਬਰਫ਼ ਦ ਨਾਲ ਲਦੀ ਕਈ ਘਾਟੀ ਸਲਟੀ ਨਣ ਘ ਗੀਆ ਵਗ ਉਹਦ

ਉਹਦ ਬ ਲਹ ਚ ਗ ਬਣ-ਕਪਾਸੀ

ਉਹਦ ਹਥ ਚ ਪਗਧਾ ਮਾਲਵ ਦਾ ਉਹਦ ਪਰ ਚ ਮਾਝ ਦੀ ਪਵਸਾਖੀ ਕਰ ਕੀ ਪਸਫ਼ਤ ਉਹਦੀ ਟਰ ਵਾਲੀ ਪਿ ਕਚੀ ਸੜਕ ਤ ਟ ਰ ਡਾਚੀ ਰਤਾ ਨਹ ਸ਼ਕ ਮਨ ਓਸ ਬਾਰ

ਹ ਕਾਲ ਬਾਗ਼ ਦੀ ਸਾਵੀ ਇਲਾਚੀ

ਮ ਪਫਰ ਵੀ ਦਸਤਾ ਮਪਹਸਸਦਾ ਹ ਪਕ ਭਰ ਕ ਰਖ ਲ ਚਾਨਣ ਦੀ ਚਾਟੀ ਵ ਪਮਤਰਾ ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਪਛਟ ਬਾਝ ਕਦ ਨਹ ਨਹ ਪਰਆ ਦੀ ਪਹਕ ਪਾਟੀ ਪਗਲਾ ਕੀ ਿ ਭਲਾ ਉਹ ਬਵਫ਼ਾ ਹ

ਪਗਲਾ ਕੀ ਿ ਨਹ ਿਨਮ ਦੀ ਸਾਥੀ

ਮਰਾ ਪਵਸ਼ਵਾਸ ਹ ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਦਾ ਮ ਹਬਤ ਤ ਵੀ ਮਪਹਗੀ ਹ ਹਯਾਤੀ ਮ ਹਬਤ ਦੀਨ ਹ ਦ ਨੀਆ ਨਹ ਹ

ਹ ਦ ਨੀਆ ਦੀਨ ਦ ਪਪਡ ਛਪਾਕੀ ਮ ਹਬਤ ਘਾਟ ਹ ਬਸ ਦ ਪਲ ਦੀ ਿਦ ਤਕ ਖ਼ਨ ਦ ਪਵਚ ਹ ਸਕ ਬਾਕੀ ਮ ਹਬਤ ਕਾਮ ਦ ਬਟ ਦਾ ਫ਼ਲ ਹ

ਪਕ ਿੀਕਣ ਚਤ ਪਵਚ ਫ ਲ ਪਟਾਕੀ ਮ ਹਬਤ ਕਾਮ ਦਾ ਹੀ ਇਕ ਪੜਾਅ ਹ

ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਕਾਮ ਦਾ ਹੀ ਨ ਖ਼ ਦਾ ਹ

ਖ਼ ਦਾ ਦੀ ਜ਼ਾਤ ਕਲ ਵਧ ਕਈ

ਨਾ ਮਰ ਦਸਤਾ ਕਈ ਬ-ਵਫ਼ਾ ਹ

ਮ ਅਕਸਰ ਇਸ ਤਰਹ ਵੀ ਸਚਦਾ ਹ ਪਕ ਸਾਰ ਿੀਵ-ਿਤ ਤ ਪਰਾਣੀ ਇਹ ਵਣ-ਪਤਰਣ ਪਣ ਪਮਟੀ ਅਗ ਪਾਣੀ ਹ ਸਾਰੀ ਕਾਮ ਚ ਉਪਿੀ ਕਹਾਣੀ ਹ ਬਦਲ ਪਰੜਕਦੀ ਪਨਤ ਕਾਮ ਖ਼ਾਤਰ

ਐ ਮਰ ਦਸਤ ਪਣ ਦੀ ਮਧਾਣੀ ਇਹ ਰ ਖ ਵੀ ਨ ਭਗ ਕਰਦ ਵ ਟਾਹਲੀ ਨਾਲ ਿਦ ਖਪਹਦੀ ਹ ਟਾਹਣੀ ਬਰਫ਼ ਸਗ ਬਰਫ਼ ਿਦ ਹ ਭਗ ਕਰਦੀ ਤ ਨੀਲਮ ਿਨਮਦਾ ਹ ਮਰ ਹਾਣੀ

ਤ ਪਤਤਲੀ ਭਗ ਫ ਲ ਦ ਖ਼ਾਤਰ

ਹ ਫ ਲ ਤ ਫ ਲ ਤਕ ਉਡਦੀ ਪਨਮਾਣੀ ਇਹ ਪਸ਼ਰਸਟੀ ਸਰਿ ਸਗ ਕਾਮ ਖ਼ਾਤਰ

ਹ ਘ ਮਦੀ ਵੀਨਸ ਦੀ ਪਨਤ ਿਠਾਣੀ ਜ਼ ਹਲ ਤ ਯਰਨਸ ਦੀ ਇਹ ਦਰਾਣੀ ਵ ਮਰ ਦਸਤਾ ਵ ਪਮਹਰਬਾਨਾ ਇਹ ਪਸ਼ਰਸਟੀ ਕਾਮ ਦ ਹਥ ਹ ਕਾਣੀ

ਵ ਮਰ ਦਸਤਾ ਵ ਵਖ ਵੀਰਾ ਮ ਹਬਤ ਮਪਗਆ ਦਾ ਹ ਿਜ਼ੀਰਾ ਹਵਸ ਦ ਸਾਗਰ ਿ ਤਰ ਪਰਹਾ ਹ

ਤ ਆਪਣ ਆਪ ਕਲ ਡਰ ਪਰਹਾ ਹ

ਮ ਹਬਤ ਪਿਗਰ ਹ ਇਕ ਓਸ ਮ ਦਾ ਪਿਦਹਾ ਸਤਕ ਦ ਪਵਚ ਹੀ ਮਰ ਬਚਾ ਤ ਸੜ ਿਾਏ ਦ ਧਨੀਆ ਪਵਚ ਦ ਧ ਕਚਾ ਨਾ ਹਏ ਪੀੜ ਦਾ ਪਰ ਸਕ ਮਠਾ

ਤ ਮ ਸਮਝਦ ਇਹ ਸਭ ਕ ੜੀਆ ਇਹ ਆਟ ਸਗ ਬਣਾਈਆ ਹਨ ਪਚੜੀਆ

ਪਿਨਹ ਸਗ ਵਰਚ ਿਦ ਕਾਮ-ਬਚਾ ਇਹ ਸ਼ਾਇਦ ਰਾਤ ਅਿ ਦੀ ਚਾਨਣੀ ਪਿਹੀ ਹਏ ਤਨ ਭਾਸਦੀ ਕਈ ਜ਼ਰਦ ਪਤਾ ਤ ਮਰ ਵਾਸਤ ਇਹ ਰਾਤ ਅਿ ਦੀ ਹ ਮਰ ਦਸਤਾ ਕਈ ਸ ਆਣੀ ਪਕ ਪਿਸ ਦੀ ਢਾਕ ਤ ਹ ਚਨ-ਬਚਾ ਿ ਕ ਿਾ ਛਾਛ ਦਾ ਪਸਰ ਤ ਪਟਕਾਈ

ਤ ਗਲ ਪਵਚ ਬ ਗਤੀਆ ਦਾ ਹਾਰ ਪਾਈ

ਹ ਲ ਕ ਿਾ ਰਹੀ ਚਾਨਣੀ ਦਾ ਭਤਾ ਮ ਇਹ ਿਾਣਦ

ਹ ਤ ਵੀ ਸਚਾ

ਮ ਇਹ ਿਾਣਦ ਹ ਮ ਵੀ ਸਚਾ ਅਸਲ ਪਵਚ ਰਹ ਮਨ ਖ ਦੀ ਸ਼ੀਲ ਨਹ ਹ

ਪਕ ਪਿਸ ਦਾ ਬਦਨ ਵਤ ਪਸਮਲ ਦ ਰ ਹ

ਤ ਖ਼ਈਯਲ ਦ ਵ ਦਹਰ ਘ ਡ ਪਵਚ ਸਦਾ ਹੀ ਪਦਸਦਾ ਰਪਹਦਾ ਪਿਸ ਦਾ ਮਹ ਹ

ਤ ਪਦਲ ਦਾਮਾਦ ਹ ਦਾ ਹ ਮਨ ਖ ਦਾ ਿ ਸਾਹ ਨਾ ਲਣ ਦਦਾ ਹ ਵ ਸ ਖ ਦਾ ਿ ਪਸਹਰ ਬਨਹ ਕ ਵੀ ਸ਼ ਹਰਤ ਦ

ਹ ਥ ਕ ਮਪਢਆ ਤ ਰਜ਼ ਥ ਕਦਾ ਹ ਸਹਣੀ ਉਸ ਕਦਰ ਦੀ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਪਕ ਪਿਨੀ ਹਏ ਤਸਵਰ ਪਵਚ ਿਵਾਨੀ ਪਕਸ ਲਈ ਕਾਲਖ ਦਾ ਹ ਸਮ ਦਰ

ਪਕਸ ਲਈ ਇਤਰ-ਪਭਨੀ ਅਰਗਵਾਨੀ

ਵ ਬਹ ਤਾ ਕੀਹ ਮ ਇਕ ਿਾਣਦਾ ਹ ਕਈ ਵੀ ਸ਼ ਨਹ ਇਸ ਦ ਸਾਨੀ ਤ ਿਾਣ ਸ ਆਦ ਸਾਰ ਸਾਗਰ ਦਾ ਹ ਮ ਵੀ ਦਰ-ਬਦਰ ਦੀ ਖ਼ਾਕ ਛਾਣੀ ਤ ਕਪਹਦ ਪਪਆਰ ਨ ਪਵਸ਼ਵਾਸ ਦਾ ਹ

ਤ ਿ ਪਫਰ ਪਤਰਪਤੀਆ ਦੀ ਆਸ ਦਾ ਹ

ਮ ਹਬਤ ਅਸਲ ਖ਼ਾਤਰ ਤਰਸਦੀ ਹ

ਮ ਹਬਤ ਨ ਹੀ ਇਕ ਧਰਵਾਸ ਦਾ ਹ

ਮ ਹਬਤ ਆਪਣੀ ਤ ਸ਼ਕ ਕਰਨਾ ਇਹ ਿਜ਼ਬਾ ਵਾਸਨਾ ਦੀ ਪਪਆਸ ਦਾ ਹ

ਮ ਹਬਤ ਰ ਕਮਣੀ ਨਾ ਦਾਮਨੀ ਹ

ਨਾ ਪਦਮਾ ਹਸਤਨੀ ਨਾ ਕਾਮਨੀ ਹ

ਮ ਹਬਤ ਨ ਗ਼ਮ ਦੀ ਰਾਸ ਦਾ ਹ

ਨਾ ਪ ਤਰ ਧੀ ਨਾ ਮਾਈ ਬਾਪ ਦਾ ਹ

ਤ ਮਰ ਵਾਸਤ ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਹਬਤ ਨ ਹੀ ਪਚਟ ਮਾਸ ਦਾ ਹ

ਇਹ ਮ ਹ ਣ ਸਮਝਦ ਪਕ ਿਾਣ ਦਈਏ

ਉਹ ਸ ਣ ਕਈ ਦਰ ਚਸ਼ਮਾ ਗਾ ਪਰਹਾ ਹ

ਆ ਆਵਾਜ਼ ਦਾ ਅਨਦ ਲਈਏ

ਉਹ ਸਾਹਵ ਵਖ ਚੀਲਹ ਤ ਚਨਾਰ ਉਨਹ ਦੀ ਗਦ ਪਵਚ ਆ ਚਲ ਕ ਬਹੀਏ

ਤ ਰਲ ਕ ਹੀਰ ਦਾ ਕਈ ਬਤ ਕਹੀਏ

ਉਲਭ ਤ ਪਗਲ ਸਭ ਿਾਣ ਦਈਏ

ਤ ਥਹੜ ਕ ਪਲ ਲਈ ਚ ਪ ਰਹੀਏ ਤ ਥਹੜ ਕ ਪਲ ਲਈ ਚ ਪ ਰਹੀਏ

ਬੀਹੀ ਦੀ ਬਤੀ ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ ਸਪਹਮੀ ਸਪਹਮੀ ਘ ਰਹੀ ਹ

ਅਪਮਰਤ ਵਲ ਮਠੀ ਮਠੀ ਉਨਦ ਮਾਰੀ ਵਸਵਾ ਵਾਕਣ

ਮਰੀਅਲ ਮਰੀਅਲ ਥਕੀ ਥਕੀ ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ

ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ ਬਤੀ ਨਹ ਬੀਹੀ ਦੀ ਅਖੀ ਬੜੀ ਡਰਾਉਣੀ ਟੀਰ-ਮਟਕੀ ਬੀਹੀ ਪਿਹੜੀ ਢਠੀ ਢਠੀ ਬੀਹੀ ਪਿਹੜੀ ਸਾਰੀ ਕਚੀ

ਪਕਸ ਸ਼ਰਾਬੀ ਦੀ ਮ ਵਾਕਣ

ਦਬੀ ਦਬੀ ਘ ਟੀ ਘ ਟੀ ਿ ਨਾ ਬਲ ਡਰਦੀ ਚੀ ਮਾੜੀ ਮਾੜੀ ਭ ਸੀ ਭ ਸੀ ਰਗੀ ਮਰੀ ਤਰੀਮਤ ਵਾਕਣ

ਪਿਹੜੀ ਬਚਾ ਿਮ ਕ ਠੀ ਹਥ ਸਖਣੀ ਕਨ ਬ ਚੀ ਇਸ ਬੀਹੀ ਦ ਮਥ ਤ

ਇਹ ਬਤੀ ਚਮਗਾਦੜ ਵਾਕਣ

ਲਟਕ ਰਹੀ ਹ ਹ ਕ ਪ ਠੀ ਮਲ ਸ਼ੀਸ਼ ਸਗ ਲ ਇਸ ਦੀ ਈਕਣ ਟਕਰ ਮਾਰ ਰਹੀ ਹ

ਿੀਕਣ ਕਈ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਮਨਾ ਹਵ ਪਪਿਰ ਦ ਪਵਚ ਡਕੀ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦੀ ਤਲਖ਼ੀ ਕਲ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਅਕੀ ਅਕੀ ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ

ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ ਬਤੀ ਨਹ ਬੀਹੀ ਦੀ ਬਚੀ ਕਾਲਾ ਨਹ ਰਾ ਚ ਘ ਰਹੀ ਹ

ਪਸਰ ਬੀਹੀ ਦੀ ਪਹਕ ਤ ਰਖੀ ਨਵ-ਿਮ ਮਰ ਬਚ ਵਾਕਣ

ਹਲੀ-ਹਲੀ ਮਠੀ-ਮਠੀ ਇਹ ਬੀਹੀ ਇਹਦੀ ਅਬੜੀ ਸਕੀ ਇਹ ਬੀਹੀ ਮਰੀ ਅਬੜੀ ਸਕੀ ਇਸ ਬੀਹੀ ਸਾਡੀ ਉਮਰਾ ਕਟੀ ਇਹ ਬੀਹੀ ਸਾਡੀ ਬਲਣ ਪਕੀ ਇਸ ਬਤੀ ਦਾ ਪੀਲਾ ਪਚਹਰਾ ਕਈ ਵਾਰੀ ਮਨ ਲਗਦਾ ਮਰਾ

ਕਈ ਵਾਰੀ ਪਕਸ ਖ਼ਨੀ ਪਿਨ ਦਾ ਪਿਹੜਾ ਅਬਰ ਿਡ ਉਚਰਾ ਿ ਪਫਰ ਬਣ ਿਾਏ ਹਥ ਪਹਨਾਈ

ਪਿਹੜਾ ਛਾਪ ਛਲ ਪਾਈ

ਮਰ ਵਲ ਵਧਦਾ ਆਵ ਪਵਹਪਦਆ ਪਵਹਪਦਆ ਸਓਲਾ ਪਿਹਾ ਮਰੀ ਧੀ ਦਾ ਹਥ ਬਣ ਿਾਵ ਪਫਰ ਉਹ ਹਥ ਛ ਡਾ ਕ ਮਥ ਿਾਵ ਇਕ ਮ ਡ ਸਗ ਨਸੀ ਅਧੀ ਰਾਤ ਚਰੀ ਛਪੀ ਮਰੀ ਗ਼ ਰਬਤ ਕਲ ਅਕੀ ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ

ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ ਬਤੀ ਨਹ ਚਾਨਣ ਦੀ ਚਕੀ ਨਹ ਨਹ ਮਈ ਬੀਹੀ ਦਾ ਪਿ

ਕੀਤਾ ਹਵ ਦੀਵਾ-ਵਟੀ ਪਬਟ ਪਬਟ ਪਈ ਹ ਵਖੀ ਿਦੀ ਆਪਣੀ ਮਈ ਅਬੜੀ ਬਾਰ

ਮ ਿ ਕਪਵਤਾ ਪਲਖ ਕ ਰਖੀ ਪਦਨ ਚੜਹਦ ਿ ਵਚ ਪਦਆਗਾ ਆਪਣੀ ਧੀ ਦ ਦਦ ਪਿਨ

ਲ ਕ ਪਰ ਦਮੜ ਬਤੀ ਇਹ ਬਤੀ ਹ ਪਬਲਕ ਲ ਬਚੀ ਇਹ ਕੀ ਮਇਆ ਦਾ ਪਸਰ ਿਾਣ ਗ਼ ਰਬਤ ਮ ਦੀ ਵੀ ਨਹ ਸਕੀ ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ ਸਪਹਮੀ ਸਪਹਮੀ ਘ ਰਹੀ ਹ

ਅਪਮਰਤ ਵਲ ਮਠੀ ਮਠੀ ਉਨਦ ਮਾਰੀ ਵਸਵਾ ਵਾਕਣ

ਮਰੀਅਲ ਮਰੀਅਲ ਥਕੀ ਥਕੀ ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ

ਇਕ ਿਚਹਰ ਦ ਨ ਅਿ ਅਸ ਤਰ ਸ਼ਪਹਰ ਹ ਆਏ

ਤਰਾ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿ ਖਤ ਪਹਲੀ ਦਾ ਪਿਸ ਦ ਪਸਰ ਤ ਪ ਪਨਆ ਦਾ ਚਨ

ਪਸਮਲ ਰ ਖ ਦੀ ਫਬੀ ਵਾਕਣ

ਡਦਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾਏ

ਇਹ ਸੜਕ ਤ ਸ ਤ ਸਾਏ

ਪਵਚ ਪਵਚ ਪਚਤਕਬਰਾ ਪਿਹਾ ਚਾਨਣ

ਿੀਕਣ ਹਵ ਚਕ ਪਪਰਆ

ਧਰਤੀ ਸ਼ਤ ਨਹਾ ਕ ਬਠੀ ਚਨ ਦਾ ਚਕ ਗ ਦਾ ਕ ਿੀਕਣ

ਹਵਣ ਵਾਲ ਵਧਾਏ

ਅਿ ਰ ਤ ਨ ਵਟਣਾ ਮਪਲਆ

ਪਚਟਾ ਚਨ ਪਵਆਪਹਆ ਚਪਲਆ

ਰ ਖ ਦ ਗਲ ਲਗ ਲਗ ਪਣ ਈਕਰ ਸ਼ਪਹਰ ਤਰ ਚ ਲਘਣ

ਿੀਕਣ ਤਰ ਧਰਮੀ ਬਾਬਲ

ਤਰ ਗਣ ਪਬਠਾਏ

ਸ ਤਾ ਘ ਕ ਮਤੀਏ ਰਗਾ ਚਾਨਣ ਧਤਾ ਸ਼ਪਹਰ ਏ ਤਰਾ ਿੀਕਣ ਤਰਾ ਹਵ ਡਲਾ ਅਬਰ ਿੀਕਣ ਤਰਾ ਵੀਰਾ

ਬਨਹ ਬਾਹ ਚਨ-ਕਲੀਰਾ ਤਾਰ ਸਟ ਕਰਾਏ

ਅਿ ਦੀ ਰਾਤ ਮ ਬਾਰਕ ਤਨ

ਹਏ ਮ ਬਾਰਕ ਅਿ ਦਾ ਸਾਪਹਆ

ਅਸ ਤ ਸਪਹਰ ਤਰ ਦੀ ਿਹ ਪਵਚ

ਮ ਰਦਾ ਪਦਲ ਇਕ ਦਬਣ ਆਏ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਕ ਪਿਸ ਦ ਪਸਰ ਤ ਪੀਲਾ ਚਨ ਪਨਰਾ ਤਰ ਮ ਖੜ ਵਰਗਾ ਪਸਮਲ ਰ ਖ ਦੀ ਫਬੀ ਵਾਕਣ

ਡਦਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾਏ

ਪਿਸ ਨ ਪੀੜ ਪਨਆਣੀ ਮਰੀ ਮਾਈ-ਬ ਢੀ ਵਾਕਣ ਫੜ-ਫੜ

ਫਕ ਮਾਰ ਉਡਾਏ

ਭਿ ਭਿ ਪਹਲੀ ਦ ਖਤ ਪਵਚ

ਅਿ ਅਸ ਤਰ ਸ਼ਪਹਰ ਹ ਆਏ

ਮਰਾ ਕਮਰਾ ਇਹ ਮਰਾ ਪਨਕਾ ਪਿਨਾ ਕਮਰਾ ਇਹ ਮਰਾ ਪਨਕਾ ਪਿਨਾ ਕਮਰਾ ਦਪਰਆਈ ਮਛੀ ਦ ਵਾਕਣ

ਗਹੜਾ ਨੀਲਾ ਪਿਸ ਦਾ ਚਮੜਾ ਪਵਚ ਪਮਟੀ ਦਾ ਦੀਵਾ ਘ ਿੀਕਣ ਅਲਸੀ ਦ ਫ ਲ ਤ

ਮਡਲਦਾ ਹਏ ਕਈ ਭਵਰਾ ਇਹ ਮਰਾ ਪਨਕਾ ਪਿਨਾ ਕਮਰਾ ਇਸ ਕਮਰ ਦੀ ਦਖਣੀ ਕਧ ਤ

ਕਧ ਤ ਨਹ ਕਮਰ ਦ ਦਦ ਤ

ਮਰ ਪਾਟ ਪਦਲ ਦ ਵਾਕਣ

ਪਾਟਾ ਇਕ ਕਲਡਰ ਲਟਕ

ਪਕਸ ਮ ਸਾਫ਼ਰ ਦੀ ਅਖ ਪਵਚ ਪਏ

ਗਡੀ ਦ ਕਲ ਵਤ ਰੜਕ

ਫਕ ਪਦਆ ਿੀ ਕਰਦ ਫੜ ਕ

ਕਾਸਾ ਫੜ ਕ ਟ ਪਰਆ ਿਦਾ ਓਸ ਕਲਡਰ ਵਾਲਾ ਲਗੜਾ ਪਿਸ ਦ ਹਥ ਪਵਚ ਹ ਇਕ ਦਮੜਾ

ਖ਼ਰ ਪਫਰ ਪਕ ਪਦਲ ਡਰ ਿਦ ਪਸਗਰਟ ਦ ਧਏ ਸਗ ਪਨਕਾ ਇਹ ਮਰਾ ਕਮਰਾ ਝਟ ਭਰ ਿਦ

ਪਫਰ ਡ ਘਾ ਸਾਗਰ ਬਣ ਿਦ ਪਵਹਪਦਆ ਪਵਹਪਦਆ ਨੀਲਾ ਕਮਰਾ ਇਸ ਸਾਗਰ ਦੀਆ ਲਪਹਰ ਅਦਰ

ਮਰਾ ਬਚਪਨ ਅਤ ਿਵਾਨੀ ਕਠਾ-ਕ ਲਾ ਸਭ ਰ ੜਹ ਿਦ ਸਾਹਵ ਕਧ ਤ ਬਠਾ ਹਇਆ

ਕਹੜ ਪਕਰਲੀਆ ਦਾ ਇਕ ਿੜਾ ਮਗਰਮਛ ਦਾ ਰਪ ਵਟਾਦ

ਮਰ ਵਲ ਵਧਦਾ ਆਦ ਇਕ ਬਹ ਤ ਇਕ ਲਤ ਖਾ ਿਦ

ਓਸ ਕਲਡਰ ਦ ਲਗੜ ਵਤ

ਮ ਵੀ ਹ ਿਦਾ ਮ ੜ ਲਗੜਾ ਆਪਣੀ ਗ਼ ਰਬਤ ਦ ਨ ਤ

ਮਗਦਾ ਪਫਰਦ ਦਮੜਾ ਦਮੜਾ ਪਫਰ ਮਰਾ ਸਾਹ ਸ ਕਣ ਲਗਦ

ਹਡ ਹਡ ਮਰਾ ਟ ਟਣ ਲਗਦ

ਮਈਆ ਇਲ ਕਨ-ਖਿਰ

ਅਕ ਦ ਪਟਡ ਛਪੜੀ ਕਰ

ਮਏ ਲ ਮਏ ਕਤਰ

ਖਪੜੀਆ ਚਮਗਾਦੜ ਭਰ

ਓਸ ਕਲਡਰ ਵਾਲਾ ਲਗੜਾ ਮਰ ਮਹ ਤ ਸ ਟਣ ਲਗਦ

ਗਲ ਮਰਾ ਪਫਰ ਘ ਟਣ ਲਗਦ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਮ ਕਣ ਲਗਦ

ਫਰ ਅਿਨਬੀ ਕਈ ਪਚਹਰਾ ਮਰ ਨ ਤ ਉਸ ਲਗੜ ਨ

ਦ ਦਦਾ ਹ ਇਕ ਦ ਦਮੜਾ ਫਰ ਕਲਡਰ ਬਣ ਿਦਾ ਹ

ਓਸ ਕਲਡਰ ਵਰਗਾ ਲਗੜਾ ਇਹ ਮਰਾ ਪਨਕਾ ਪਿਨਾ ਕਮਰਾ ਦਪਰਆਈ ਮਛੀ ਦ ਵਾਕਣ

ਗੜਹਾ ਨੀਲਾ ਪਿਸ ਦਾ ਚਮੜਾ ਇਹ ਮਰਾ ਪਨਕਾ ਪਿਨਾ ਕਮਰਾ

ਿਚਰਤਰ-ਹੀਣ

ਸਾਉਣ ਮਹ ਦੀ ਸਵਲੀ ਪਸਲਹੀ ਹ ਸ਼ਾਮ

ਪੀ ਕ ਟ ਪਰਆ ਹ ਘਰ ਮਦਰਾ ਦਾ ਿਾਮ

ਸਾਉਣ ਮਹ ਦੀ ਸਵਲੀ ਪਸਲਹੀ ਹ ਸ਼ਾਮ

ਹਲਕ ਕ ਤ ਦੀ ਜ਼ ਬ ਿਹੀ ਸੜਕ ਤ

ਤਾਜ਼ਾ ਵਸ ਮਹ ਦੀਆ

ਇਹ ਛਪੜੀਆ ਪਿ ਪ ਰਾਣ ਿੜ

ਪਕਸ ਮਪਹਲ ਦੀ ਛਤ ਤ ਰਗਣ

ਹਜ਼ਾਰ ਮਕੜੀਆ

ਿ ਪਿਵ ਹਬਸ਼ਣ

ਪਕਸ ਦ ਮ ਖ ਤ

ਹਣ ਗਪਹਰ ਪ ਗਏ

ਚੀਚਕ ਦ ਦਾਗ਼ ਿ ਦਮਹ ਕਡੀਆ ਵਾਲਾ ਕਈ ਨਾਗ

ਪਕਨ ਕਝ ਤ ਡਰਾਉਣ ਉਫ਼ ਮਰ ਹਨ ਇਹ ਖ਼ਾਬ

ਉਮਰ ਦ ਪਝੀ ਵਰਹ ਪਦਨ ਸਵਾ ਕ ਨ ਹਜ਼ਾਰ

ਪਕਹੜ ਮਕਸਦ ਵਾਸਤ ਆਪਖ਼ਰ ਨ ਪਦਤ ਮ ਗ ਜ਼ਾਰ

ਪਕਹੜ ਮਕਸਦ ਵਾਸਤ ਏਨ ਮ ਸਰਿ ਖਾ ਲਏ

ਪਸਰ ਏਨੀਆ ਰਾਤ ਦਾ ਭਾਰ

ਸ਼ਾਇਦ ਇਸ ਲਈ ਵਖ ਸਕ ਹਰ ਨਜ਼ਰ ਦ ਆਰ ਪਾਰ

ਪਨਤ ਪਕਸ ਦਹੀ ਤ ਸਕ ਕਾਮ ਦਾ ਮ ਡਗ ਮਾਰ

ਦ ਨੀਆ ਦੀ ਿ ਹਰ ਹ ਸੀਨਾ ਦ ਸਕ ਮਨ ਪਪਆਰ

ਵਖ ਸਕ ਓਸ ਦ

ਮ ਪਿਸਮ ਨਗ ਦਾ ਉਭਾਰ

ਉਫ਼ ਮ ਪਕਨਾ ਕਮੀਨਾ ਪਕਨ ਗਦ ਹਨ ਪਵਚਾਰ

ਪਕਨਾ ਗਦਾ ਪਿਹਨ ਮਰਾ ਪਕਨਾ ਗਦ ਸਚਦ ਆਪਣ ਹਥ ਨ ਹੀ ਆਪਣਾ ਹਥ ਲਾਣ ਰਕਦ ਇਕ ਪਕਣਕ ਤ ਖ ਦਾ ਤੀਕਣ

ਮ ਕਾਮੀ ਮਨਦ ਮ ਦ ਦ ਧ ਨ

ਮ ਗਰਮ ਕਰਕ ਪੀਣਾ ਲਚਦ ਮਰ ਹਥ ਪਵਚ ਪਿਨਹ ਪਵਚ

ਧਰ ਵ ਪਿਨੀ ਠਢ ਹ

ਸਚਦਾ ਹ ਇਨਹ ਬਾਰ

ਇਸ ਤਰਹ ਕ ਝ ਸਚਦ ਮਲ ਇਨਹ ਦ ਚ ਹਵ ਿਨਮ ਪਕਸ ਲਈ ਸਕ ਦਾ ਮ ਤ ਐਸ ਸਕ ਨ ਵੀ ਕਾਮ ਪਖ ਵਖਦ ਮ ਤ ਕਪਹਦਾ ਕਾਮ ਹ ਹੀ ਸਕ ਦਾ ਆਨਦ ਹ

ਚਾਹ ਉਹ ਸਰਿ ਹ ਕਈ

ਚਾਹ ਉਹ ਕਈ ਚਦ ਹ

ਚਾਹ ਦੀਵਾ ਿ ਪਚਗਾੜੀ ਨਜ਼ਰ ਤ ਵੀ ਮਦ ਹ

ਕਾਮ ਦ ਚੀਜ਼ ਦੀ ਪਮਲਣੀ ਦੀ ਉਪਿ ਦਾ ਰਗ ਹ

ਸਚਦ ਇਹ ਸੜਕ ਕਢ ਨਵ-ਬਣ ਮਪਹਲ ਦੀ ਲਾਮ

ਮਲ ਮਲ ਕੀੜ ਲਗ ਦਦ ਵਤ ਿ ਮ ਸਕਰਾਣ

ਵਸਵਾ ਪਿਹੀ ਸੜਕ ਦ

ਹ ਪਿ ਬਚ ਹਰਾਮ

ਉਫ਼ ਇਹ ਬਿਾਨ ਮਪਹਲ ਪਵਚ ਵੀ ਪਕਨਾ ਹ ਕਾਮ

ਗਲ ਰਸ਼ਨਦਾਨ

ਅਖ ਵਗ ਪਏ ਹਨ ਚਮਕਦ ਲਮ ਸਲਮੀਆ ਬਾਰੀਆ ਵਗ ਹਠ ਮ ਸਕਰਾਣ

ਸਚਦ ਪਕ ਮਪਹਲ

ਮਪਹਲ ਨ ਪਏ ਨ ਚ ਮਦ ਲ ਕ ਪਵਚ ਗਲਵਕੜੀ ਕਪਫ਼ਆ ਨ ਟ ਰ ਿਾਣ

ਉਫ਼ ਮ ਪਕਨਾ ਸ਼ਤਾਨ

ਸਚਣੀ ਪਕਨੀ ਹਰਾਮ

ਬਦਲੀਆ ਚ

ਅਰਧ ਨਗਾ ਸਰਿ

ਕਰ ਪਰਹਾ ਝ ਕ ਕ

ਹ ਕ ਝ ਏਦ ਸਲਾਮ

ਸਨ ਦ ਕਈ ਦਦ ਵਾਲੀ ਕਨ ਫ਼ਾਹਸ਼ਾ ਮ ਸਕਰਾਵ ਭਰ ਕ ਪਿ

ਨਜ਼ਰ ਚ ਕਾਮ

ਸਾਉਣ ਮਹ ਦੀ ਸਵਲੀ ਪਸਲਹੀ ਹ ਸ਼ਾਮ ਸਾਉਣ ਮਹ ਦੀ ਸਵਲੀ ਪਸਲਹੀ ਹ ਸ਼ਾਮ

ਮ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਤਰ ਆਪਣ ਦ ਧ ਵਰਗਾ ਹੀ ਤਰਾ ਸ ਚਾ ਹ ਨ ਿੀਭ ਹ ਿਾਏ ਮਾਪਖ

ਹਾਏ ਨੀ ਤਰਾ ਨ ਪਲਆ

ਿ ਇਿਾਜ਼ਤ ਦਏ ਤ ਮ ਇਕ ਵਾਰੀ ਲ ਲਵ ਮਾਘੀ ਦੀ ਹਾਏ ਸ ਚੜੀ ਸਗਰਦ ਵਰਗਾ ਤਰਾ ਨ ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਤ ਮਰੀ ਿਣਨੀ ਨਹ ਮ ਹਕੀਕਤ ਿਾਣਦ ਤਰਾ ਮਰਾ ਕੀ ਹ ਪਰਸ਼ਤਾ ਏਸ ਬਾਰ ਕੀ ਕਹ

ਗ਼ਮ ਦ ਸਪਹਰਾਵ ਚ ਭ ਪਿਆ

ਮ ਹ ਪਛੀ ਬ-ਜ਼ ਬ ਦ ਕ ਪਲ ਿ ਦਏ ਇਿਾਜ਼ਤ

ਤਰੀ ਛਾਵ ਬਠ ਲ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਅਿ ਤਰ ਪਦਲ ਚ ਹ

ਖ਼ ਸ਼ਬ ਦਾ ਹੜਹ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਵਰਹ ਹਾਲ ਿਵ ਠੀਕ ਹੀ ਕਪਹਦੀ ਹ ਤ ਅਮੜੀਏ

ਰਤ ਰਤੀ ਕਾਮ ਦੀ ਹ ਦੀ ਹ ਮ ਪਰ ਮ ਅਮੀਏ ਇਹ ਕਹ ਰਤ ਠਢੀ ਹਣ ਪਵਚ

ਲਗਗਾ ਅਤ ਦਾ ਸਮ ਕਰਨ ਲਈ ਕੀੜੀ ਨ ਪਿਨਾ ਸ਼ਾਇਦ ਭ-ਪਰਦਖਣਾ ਕੀਹ ਭਲਾ ਏਨ ਸਮ

ਪਪਛ ਹ ਿਮਦੀ ਇਕ ਮ ਝਠ ਬਕਦਾ ਹ ਿਹ ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਤਤ ਦੀ ਅਖ ਵਗ ਟੀਰਾ ਹ ਅਿ ਸਾਡਾ ਿਹ ਭਡ ਦ ਪੀਲ ਨ ਦਦ

ਕ ਤ ਦੀ ਇਹਦੀ ਜ਼ ਬ ਕਰਦਾ ਪਫਰਦਾ ਹ ਿ ਗਾਲੀ

ਕਾਮ ਦੀ ਇਹ ਥ ਕ ਥ ਬਹ ਤ ਬਕਵਾਸੀ ਸੀ ਇਹਦ ਪਪਉ ਦਾ ਪਪਉ

ਬਹ ਤ ਬਕਵਾਸਣ ਸੀ ਇਹਦੀ ਮ ਦੀ ਮ ਏਥ ਥਹਰ ਵਗ

ਗਦਾ ਹ ਸ਼ਤ ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਪਮਰਗ ਦੀ ਇਕ ਨਸਲ ਦਾ ਕਸਤਰੀਆ ਹ ਦਾ ਹ ਨ ਕਸਤਰੀਆ ਨ ਿਨਮ ਦਦੀ ਹ ਿਦ ਉਨਹ ਦੀ ਮ ਪਾਲਦੀ ਹ ਰਖ ਕ

ਇਕ ਹਰ ਥ ਇਕ ਹਰ ਥ ਫਰ ਆਦਾ ਹ ਸਮ ਕਰਮ-ਹੀਣ ਬਪਚਆ ਨ

ਭ ਲ ਿਦੀ ਹ ਉਹ ਮ ਮ-ਪਵਹਣ ਪਹ ਚ ਿਦ ਨ ਪਕਸ ਐਸੀ ਉਹ ਥ ਪਿਥ ਪਕਧਰ ਚ ਗਣ ਪਈਆ

ਹਣ ਰਲ ਕ ਬਕਰੀਆ ਬਕਰੀਆ ਵੀ ਕਰਦੀਆ ਨਾ ਚ ਘਣ ਉਨਹ ਨ ਨਹ

ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਮ

ਪਸ਼ ਤ ਮਾੜੀ ਨਹ ਤਰਾ ਮਰਾ ਕੀ ਹ ਪਰਸ਼ਤਾ ਏਸ ਬਾਰ ਕੀ ਕਹ

ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਤਰ ਸ ਚ ਦ ਧ ਵਰਗਾ ਹੀ ਤਰਾ ਸ ਚਾ ਹ ਨ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਚਟਡੀ ਦਲ

ਨੀਮ ਸਵਲੀ ਗਰੜ ਵਤ ਨੀਲੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਪਵਚ ਪਕੀ ਸਤਕ-ਪਭਟੀ ਨਾਰ ਦ ਵਾਕਣ

ਮਰ ਪਪਡ ਪਦਆ ਪਟ ਤ

ਸ ਤੀ ਘਕ ਹ ਪਸਰ ਨ ਰਖੀ ਪੀੜ ਭਨੀ ਥਕੀ ਥਕੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਇਹ ਪਕੀ

ਏਸ ਸੜਕ ਦੀ ਪਹਕ ਮਸਲਦਾ ਬਟ ਥ ਇਹਦਾ ਅਗ ਅਗ ਦਲਦਾ ਮਢ ਰਖ ਬਦਕ ਚਲਦਾ ਮਲ ਸਾਵ ਰਗ ਵਾਲਾ ਪਟਡੀ ਦਲ ਇਕ ਲਘ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਮਠੀ ਚ ਪ ਮਰ ਖਤ ਦੀ ਰਲਾ ਪਾ ਪਾ ਡਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਟਡੀਆ ਵਗ ਰਗਦ ਟਕ ਦੀ

ਚੀ ਇਕ ਧਮਕ ਦ ਕਾਰਨ

ਮਰਾ ਪਪਡ ਮ ਰਪਬਆ ਵਾਲਾ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਕਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਟਡੀ ਦਲ ਇਕ ਲਘ ਪਰਹਾ ਏ

ਹ ਣ ਹ ਣ ਇਸ ਪਕਨਾਰ

ਮਰ ਪਪਡ ਦੀਆ ਪਛਦੀਆ ਪਣ ਖਟੀਆ ਦ ਫ ਲ ਗਲ ਲਗ ਕ

ਰਝ ਦ ਕਨ ਦੀਆ ਮ ਦਰ ਵਰਗ ਫ ਲ ਸ਼ਰਹ ਦ ਚ ਮ ਕ

ਲ ਕਣ ਮੀਚੀ ਖਡ ਰਹੀਆ ਸਨ

ਪਰ ਹ ਣ

ਇਨਹ ਦ ਸਾਹ ਅਦਰ

ਫਲ ਪਗਆ ਬਦਬ ਦਾ ਸਾਗਰ

ਡ ਘ ਮਰ ਦਮਾਹਲ ਖਹ ਪਡਗ ਪਈ ਸਨ ਦੀ ਗਾਗਰ

ਇਹ ਕੀ ਹਇਆ

ਇਹ ਕੀ ਹਇਆ

ਸਾਰਾ ਪਪਡ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਪਵਚ

ਸੜ ਬਲ ਕ ਹ ਕਲ ਹਇਆ ਲਾਹ ਗਈਆ ਰ ਖ ਦੀ ਪਛਲ ਡਣ ਅਬਰ ਪਗਧ ਤ ਇਲ ਲੜਨ ਪਬਲੀਆ ਰਵਣ ਕ ਤ ਲ ਪਏ ਮਚਾਵਣ ਪਖਲ ਘ ਮਣ ਥ-ਥ ਲਖ ਚ ੜਲ ਪਪਠ ਤ ਥਣ ਲਮਕਾਈ

ਪ ਠ ਲਮ ਪਰ ਦ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਦ ਪਪਤਆ ਦੀਆ ਪਸ ਕ

ਪਠਬ-ਖਪੜਬੀਆ ਿ ਤੀਆ ਪਾਈ

ਖਪੜੀਆ ਦ ਬਹਲ ਪਵਚ ਲਘ ਪਣ ਫਰਾਟ ਭਰਦੀ ਸ਼ ਸ਼ ਕਰਦੀ ਹਕ ਭਰਦੀ

ਥ ਪ ਰ ਥ ਪਟਡੀਆ ਦੀਆ ਹੜ ਕਰਨ ਇਕਠੀਆ ਹਡ ਦੀਆ ਢਰ ਹਡੀਆ ਦ ਢਰ ਪਵਚ ਸਵਣ

ਲਖ ਲਖ ਬਚਾ ਦਣ ਅਕਰ ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਧਰਮ ਘਰ ਿਾਈਆ

ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਕਮ ਘਰ ਿਾਈਆ ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਕਾਮ ਪਤਹਾਈਆ

ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਿਗ ਨ ਸਾਈਆ ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਹਦ ਪਰਨਾਈਆ ਮਾਨ ਖਤਾ ਦੀਆ ਲਵੀਆ ਫ਼ਸਲ ਇਨਹ ਰਲ ਪਮਲ ਮਾਰ ਮ ਕਾਈਆ ਅਿ ਖੜਹਾ ਇਸ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਪਕਨਾਰ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ

ਨੀਮ ਸਵਲੀ ਗਰੜ ਵਤ ਨੀਲੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਪਵਚ ਪਕੀ ਿਗ ਪਵਚ ਹਈ ਪਵਧਵਾ ਵਾਕਣ

ਪਫਰਦੀ ਪਈ ਹ ਲਥ-ਭਲਥੀ ਆਪਣ ਭ ਖ ਬਚ ਵਾਕਣ

ਮਰ ਪਪਡ ਨ ਢਾਕ ਚਕੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਇਹ ਪਕੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ

ਸੜਕ ਇਹ ਪਕੀ

ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਆਇਆ ਭਗਣ ਿਨ ਚ ਰਾਸੀ ਕਈ ਲਛਮਣ ਨਹ ਮਰਾ ਸਾਥੀ ਨਾ ਮ ਰਾਮ ਅਯ ਪਧਆ ਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ

ਨਾ ਮਰਾ ਪਚ-ਵਟੀ ਪਵਚ ਡਰਾ ਨਾ ਕਈ ਰਾਵਣ ਦ ਸ਼ਮਣ ਮਰਾ ਕਣਕ-ਕਕਈ ਮ ਦੀ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਮਥ ਦਰ ਵਤਨ ਹ ਮਰਾ ਪਕੀ ਸੜਕ ਦੀ ਪਟੜੀ ਤ

ਸਪਦਆ ਦਿਾ ਵਰਹਾ ਹ ਮਰਾ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਪਵਚ ਰਦੀ ਹ

ਮਰੀ ਦ ਵਪਰਹਆ ਦੀ ਕਾਕੀ ਿੀਕਣ ਪਣ ਸਰਕੜ ਪਵਚ ਲਘ ਿਦੀ ਹ ਅਧੀ ਰਾਤੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ

ਕਈ ਸ ਗਰੀਵ ਨਹ ਮਰਾ ਮਪਹਰਮ

ਨਾ ਕਈ ਪਵਨ-ਪ ਤ ਮਰਾ ਬਲੀ ਨਾ ਕਈ ਨਖ਼ਾ ਹੀ ਕਾਮ ਦੀ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਆਈ ਮਰੀ ਬਣਨ ਸਹਲੀ

ਮਰੀ ਤ ਇਕ ਬ ਢੀ ਮ ਹ

ਪਿਸ ਨ ਮਰੀ ਹੀ ਬਸ ਛ ਹ

ਪਦਲ ਭਰ ਥ ਕ ਪਦਕ ਦ ਕੀੜ

ਪਿਸ ਦੀ ਬਸ ਲਬ ਤ ਿ ਹ

ਿ ਉਹਦੀ ਇਕ ਮਰਨੀ ਧੀ ਹ

ਪਿਸ ਦ ਵਰ ਲਈ ਲਭਣੀ ਥ ਹ

ਿ ਪਫਰ ਅਨਪੜਹ ਬ ਢਾ ਪਪਉ ਹ

ਿ ਇਕ ਪਮਲ ਪਵਚ ਹ ਚਪੜਾਸੀ ਖ਼ਾਕੀ ਪਿਦਹ ਪਿਾਮ ਤ

ਲਗੀ ਹਈ ਹ ਪਚਟੀ ਟਾਕੀ ਕਈ ਭੀਲਣੀ ਨਹ ਮਰੀ ਦਾਸੀ ਨਾ ਮਰੀ ਸੀਤਾ ਪਕਤ ਗਵਾਚੀ

ਮਰੀ ਸੀਤਾ ਕਰਮ ਮਾਰੀ ਉਹ ਨਹ ਕਈ ਿਨਕ ਦ ਲਾਰੀ ਉਹ ਹ ਧ ਰ ਤ ਫਾਪਕਆ ਮਾਰੀ ਪੀਲੀ ਪੀਲੀ ਮਾੜੀ ਮਾੜੀ ਿੀਕਣ ਪਹਲੀ ਮਗਰ ਹਾੜਹੀ ਪਲ ਪਰ ਟ ਰ ਪਵਚਾਰੀ ਿਨਮ ਿਨਮ ਦੀ ਪਰ ਭਰੀ ਹਾਏ ਗ ਰਬਤ ਦੀ ਚੀ ਘਾਟੀ ਕੀਕਣ ਪਾਰ ਕਰਗੀ ਸ਼ਾਲਾ ਉਹਦੀ ਤਰੀਮਤ-ਪਣ ਦੀ ਡਾਚੀ

ਪਹਕ ਸਗ ਲਾ ਕ ਮਰੀ ਕਾਕੀ

ਇਹ ਮ ਅਿ ਕੀਹ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ ਪਕ ਦ ਖਦੀ ਹ ਮਰੀ ਛਾਤੀ

ਪਕ ਅਖ ਹ ਗਈ ਲਹ-ਲਾਖੀ ਮ ਉਹਦੀ ਅਗਨ ਪਰੀਪਖਆ ਲਸ ਨਹ ਨਹ ਇਹ ਤ ਹ ਗ ਸਤਾਖੀ ਉਸ ਅਗ ਦ ਪਵਚ ਉਹ ਸੜ ਿਾਸੀ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਪਵਚ ਰਦੀ ਹ

ਮਰੀ ਦ ਵਪਰਹਆ ਦੀ ਕਾਕੀ ਹਰ ਪਲ ਵਧਦੀ ਿਾਏ ਉਦਾਸੀ

ਿੀਕਣ ਵਰਹਦ ਬਦਲ ਦ ਪਵਚ

ਡਦ ਿਦ ਹਵਣ ਪਛੀ ਮਠੀ ਮਠੀ ਟਰ ਪਨਰਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ

ਰਾਖ਼ ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਪਈ ਹ ਧ ਖਦੀ ਪਕ ਪਿਵ ਪਵਧਵਾ ਕਈ ਪਵਚ ਿਵਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ

ਪਿ ਕਾਲੀ ਮਾਤਾ ਪਿ ਮ ਭਵਾਨੀ ਿ ਪੀੜ ਮਰੀ ਦ ਪਜ਼ਦੀ ਬਪਚਆ ਦਾ ਖ਼ਨ ਨੀਲਾ ਹਾਏ ਪੀਣ ਖ਼ਾਤਰ

ਖੜਹੀ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਵਚ ਹਰਾਨੀ ਫੜ ਕ ਧ ਦੀ ਅਲਫ਼-ਹ ਸਨੀ ਕਈ ਪਾ ਕ ਚਲਾ ਹਾਏ ਅਸਮਾਨੀ ਬੜ ਡਰਾਉਣ ਿ ਪਛੀ ਵਰਗੀ ਅਖ ਮ ਦੀ ਤ ਪਹਕ ਤਾਣੀ

ਿ ਪਪਉ ਲਮਬ ਦੀ ਧੀ ਅਞਾਣੀ ਿ ਬਾਪ ਆਪਣ ਦੀ ਮਤ ਪਪਛ ਆਪਣੀ ਮ ਦੀ ਹ ਸੀਨ ਗਦੀ ਚ

ਘਕ ਸ ਤੀ ਹ ਭ ਖੀ-ਭਾਣੀ ਤ ਸ ਤੀ ਸ ਤੀ ਇਹ ਕਪਹ ਰਹੀ ਹ-

ਇਹ ਯ ਗ ਪਕਨਾ ਹ ਅਗਰਗਾਮੀ ਹ ਪਕਨੀ ਪਜ਼ਲਤ ਅਿ ਵੀ ਬਦਾ ਬਦ ਅਗ ਕਰ ਗ਼ ਲਾਮੀ

ਿ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਦਾ ਮਰ-ਪਖੀ ਵਲਵ ਖਦਾ ਪਸਗਰਟੀ ਧਆ ਪਕ ਪਿਵ ਪਕਧਰ ਵੀਰਾਨ ਥਾਵ ਕਈ ਰ ਖ ਸਫਦ ਦਾ ਹਏ ਅਲ ਆ ਪਿ ਇਪਛਆਧਾਰੀ ਕਈ ਸਪ ਦਮਹ ਿ ਪਿ ਸਰਵਰ ਚ ਸਵਲੀ ਪਿਹੀ ਨਹਾ ਕ ਪਨਕਲੀ ਕਈ ਿਵਾਨੀ ਤ ਕਢ ਖੜਹ ਕ ਸ ਕਾਏ ਪਾਣੀ ਬੀਮਾਰ ਿਹੀ ਤਵੀਤ ਪਪਹਨੀ

ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਬੀਅਰ ਦੀ ਬਤਲ

ਇਹ ਮਜ਼ ਹਟਲ ਦ ਸਾਗਵਾਨੀ ਇਹ ਓਹ ਬਰ ਤ ਓਹ ਪਚਹਰ

ਇਹ ਓਹ ਬਕ ਬਕ ਤ ਕ ਤ ਖਾਣੀ ਬਹ ਪਪਆਜ਼ ਦੀ ਬ ਪ ਰਾਣੀ

ਉਫ਼ ਪਕਨੀ ਹੀ ਹ ਵੀਰਾਨੀ ਰਲ-ਰਪ ਦੀ ਗਪਹਰੀ ਦਲਦਲ ਚ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਹ ਧਸਦੀ ਿਦੀ ਇਹ ਸ਼ਾਮ ਸਹੀ ਤ ਅਰਗ਼ਵਾਨੀ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਪਿ ਰਾਤ ਕਾਲੀ ਕਈ ਤਫ਼ਾਨੀ ਪਕ ਪਿਸ ਚ ਚਮਕ ਕਈ ਨਾ ਤਾਰਾ ਪਸਆਹ ਪ ਲਾੜ ਦ ਰਾਹ ਦੀ ਬਾਨੀ ਉਫ਼ ਪਕਨੀ ਹੀ ਹ ਡਰਾਉਣੀ

ਓ ਬਰਾ ਪਬਲ ਲ ਆ

ਤ ਚ ਕ ਲ ਏਥ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਤ ਮਨ ਇ ਹ ਲਗਦੀ ਹਜ਼ਾਰ ਮਗਾਟਨ ਬਬ ਵਾਕਣ ਪਿ

ਮਜ਼ ਮਰੀ ਤ ਫਟ ਹ ਿਾਣੀ ਤ ਖ਼ਾਲੀ ਹਈ ਬੀਅਰ ਦੀ ਬਤਲ

ਪਿ ਬਣ ਕ ਰਾਕਟ ਹ ਡ ਿਾਣੀ

ਚ ਕ ਲ ਏਥ ਇਹ ਖ਼ਾਲੀ ਬਤਲ

ਤ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਿ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਪਈ ਹ ਧ ਖ਼ਦੀ ਪਕ ਪਿਵ ਪਵਧਵਾ ਕਈ ਪਵਚ ਿਵਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ

ਚਹਜੜਾ ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਸਚ ਮਰੀ ਵਗ ਹੀ ਬਜ਼ਾਰ ਹ

ਇਹ ਤ ਮਨ ਇ ਪਈ ਹ ਭਾਸਦੀ ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਗਲੀ ਗਲੀ ਚ ਮਣ ਪ ਤਰ ਪਰਾਏ

ਪਕਸ ਕਦਰ ਹਛਾ ਪਿਹਾ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਹਾਏ

ਵਲ ਪਪਛ ਸਦ ਲਾ ਕ ਆਖਣਾ ਵਲ ਤਰੀ ਹਰ ਵੀ ਦਾਤਾ ਵਧਾਏ

ਪਕਸ ਕਦਰ

ਅਸਚਰਿ ਦੀ ਗਲ ਹਾਏ

ਇਕ ਮਗਤ ਰਾਪਿਆ ਨ ਖ਼ਰ ਪਾਏ

ਹਾਏ ਨਾ ਦਾਤਾ ਸਮਝ ਆਏ

ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਵਲ ਖ ਦ ਬ-ਕਾਰ ਹ

ਇਹ ਧ ਰ ਤ

ਜ਼ਰਦ ਤ ਪਬਮਾਰ ਹ

ਏਸ ਨ ਨਾ ਫ ਲ

ਨਾ ਕਈ ਖ਼ਾਰ ਹ ਮਰ ਲਈ ਹ ਅਿਨਬੀ ਕ ਖ ਦੀ ਪੀੜ

ਪਪਆਰ ਦੀ ਮਨ ਭਲਾ ਕੀ ਸਾਰ ਹ

ਲਰੀਆ ਦਣਾ ਤ ਇਕ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਹ

ਕਾਮ ਦੀ ਿ ਪਰਤੀ ਦਾ ਆਹਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਹਾਏ ਮਨ

ਪਕਸ ਗ ਨਾਹ ਦੀ ਇਹ ਸਜ਼ਾ

ਨਾ ਮ ਆਦਮ

ਤ ਨਾ ਹੀ ਮ ਹਵਾ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਦਾ ਹ ਖ਼ਰ ਕੀਹ ਮਜ਼ਾ

ਆਖਦ ਨ -

ਕਾਮ ਹ ਦਾ ਹ ਖ ਦਾ ਕਾਮ ਪਵਚ ਹ ਦਾ ਹ ਲਿੜ ਦਾ ਨਸ਼ਾ ਪਰ ਇਹ ਮਨ ਕੀ ਪਤਾ

ਕਾਮ ਦ ਪਦਉਤ ਦੀ ਮਨ ਤ ਧ ਰ ਹੀ ਮਾਰ ਹ

ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਰਾਮ-ਲੀਲਹਾ ਦਾ ਕਈ ਪਕਰਦਾਰ ਹ

ਪਿਸ ਦ ਹਥ ਪਵਚ

ਕਾਠ ਦੀ ਤਲਵਾਰ ਹ

ਚਮਕਦੀ ਹ ਪਰ ਨਾ ਕਈ ਧਾਰ ਹ

ਝਠਾ ਮਠਾ ਕਰਨਾ ਪਿਸ ਨ ਵਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਹ ਮਨਾ ਨਾ ਹਰ ਲਮੀ ਸਚ ਕਰ

ਸਚ ਲਮੀ ਸਨਹ ਲਾਣੀ ਸਮ ਨ

ਸਮ ਨ ਤ ਸਨਹ ਲਾਣੀ ਪਾਪ ਹ ਸਮ ਹੀ ਤ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਬਾਪ ਹ ਠ

ਪਕ ਸਾਰ ਨ ਸਾਥੀ ਸ ਰਹ

ਸ ਪਪਨਆ ਦ ਸ਼ਪਹਰ ਸਭ ਭ ਰਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਇਕ ਕਾਮ

ਦਿ ਕਮ ਪਬਨ

ਹ ਮਨਾ ਬ-ਕਾਰ ਹ ਬ-ਕਾਰ ਹ

ਇਕ ਵਾਧ ਭਾਰ ਹ

ਤਨ ਮਰ ਿਾਣਾ ਹੀ ਬਸ ਦਰਕਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਲਣਾ

ਧਰਮੀ ਬਾਬਲ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਲੜ ਲਾਇਆ ਸਾਡ ਫ ਲ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਪਿਸ ਦਾ ਇਛਰ ਰਪ ਹਢਾਇਆ

ਮ ਪਰਨ ਦੀ ਮ ਪਰਨ ਦ ਹਾਣ ਦੀ

ਮ ਉਸ ਤ ਇਕ ਚ ਮਣ ਵਡੀ ਪਰ ਮ ਕੀਕਣ ਮ ਉਹਦੀ ਲਗੀ ਉਹ ਮਰੀ ਗਰਭ ਿਨ ਨਾ ਆਇਆ

ਲਕਾ ਵ ਮ ਧੀ ਵਰਗੀ ਸਲਵਾਨ ਦੀ

ਪਪਤਾ ਿ ਧੀ ਦਾ ਰਪ ਹਢਾਵ ਲਕਾ ਵ ਤਨ ਲਾਿ ਨਾ ਆਵ

ਿ ਲਣਾ ਪਰਨ ਨ ਚਾਹਵ ਚਪਰਤਰ-ਹੀਣ ਕਵਹ ਪਕ ਿੀਭ ਿਹਾਨ ਦੀ

ਚਪਰਤਰ-ਹੀਣ ਤ ਤ ਕਈ ਆਖ

ਿ ਕਰ ਲਣਾ ਵਚ ਹਾਸ

ਪਰ ਿ ਹਾਣ ਨਾ ਲਭਣ ਮਾਪ

ਹਾਣ ਲਭਣ ਪਵਚ ਗਲ ਕੀ ਹ ਅਪਮਾਨ ਦੀ

ਲਣਾ ਹਵ ਤ ਅਪਰਾਧਣ

ਿਕਰ ਅਦਰ ਹਏ ਸ ਹਾਗਣ

ਮਪਹਕ ਉਹਦੀ ਿ ਹਵ ਦਾਗ਼ਣ

ਮਪਹਕ ਮਰੀ ਤ ਕਿਕ ਮ ਹੀ ਿਾਣਦੀ

ਿ ਸਲਵਾਨ ਮਰ ਲੜ ਲਗਾ ਪਦਨ ਭਰ ਚ ਕ ਫ਼ਾਈਲ ਦਾ ਥਬਾ ਸ਼ਪਹਰ ਸ਼ਪਹਰ ਰਵਹ ਪਨਤ ਭਿਾ ਮਨ ਪਵਚ ਚਟਕ ਚਦੀ ਦ ਫ ਲ ਖਾਣ ਦੀ

ਪਚਰ ਹਇਆ ਉਹਦੀ ਇਛਰ ਮਈ

ਇਕ ਪਰਨ ਿਮ ਪਰਨ ਹਈ

ਉਹ ਪਰਨ ਨਾ ਿਗੀ ਕਈ

ਉਸ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਹ ਮਰਾ ਹਾਣ ਪਛਾਣਦੀ

ਹ ਚਪਲਆ ਹ ਆਥਣ ਵਲਾ ਆਇਆ ਨਹ ਗਰਖ ਦਾ ਚਲਾ ਦਫ਼ਤਰ ਤ ਅਿ ਘਰ ਅਲਬਲਾ ਮ ਪਈ ਕਰ ਪਤਆਰੀ ਕਫ਼ ਿਾਣ ਦੀ

ਧਰਮੀ ਬਾਬਲ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਲੜ ਲਾਇਆ ਸਾਡ ਫ ਲ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਪਿਸ ਦਾ ਇਛਰ ਰਪ ਹਢਾਇਆ

ਮ ਪਰਨ ਦੀ ਮ ਪਰਨ ਦ ਹਾਣ ਦੀ

ਇਕ ਸਫ਼ਰ

ਉਹ ਵੀ ਸ਼ਪਹਰ ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਮ ਵੀ ਸ਼ਪਹਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਲਪਹਦ ਦੀ ਖ ਸ਼ਕ ਟਪਹਣੀ ਤ ਦਰ

ਫ ਲ ਸਰਿ ਦਾ ਅਿ ਕ ਮਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਤ ਮਰ ਪਵਚਾਲ ਪਵਥ ਸੀ ਪਫਰ ਮਨ ਸਕ ਉਹਦਾ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਦਵ ਕਢ ਸਵਲੀ ਪਿਹੀ ਸੜਕ ਦ

ਉਹਦ ਬ ਲਹ ਵਗ ਪਏ ਸੀ ਫਰਕਦ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਬ ਰਿੀਆ ਸੜਕ ਦ ਪਏ ਦਦ ਹਵਣ ਹਸਦ

ਪਣ ਦਾ ਪਚਮਟਾ ਪਪਆ ਸੀ ਵਿਦਾ ਟਾਹਲੀਆ ਦ ਪਤ ਪਏ ਸੀ ਖੜਕਦ ਵਖ ਰਹ ਸਨ ਸਾਡੀ ਵਲ ਨਾਮ ਰਾਦ

ਕਾਸ਼ਨੀ ਪਿਹ ਫ ਲ ਪਹਾੜੀ ਅਕ ਦ

ਬੀਿ ਰਹ ਸਨ ਮਰ ਪਦਲ ਪਵਚ ਸਰਘੀਆ

ਲਾਲ ਸਹ ਕਰ ਉਹਦੀ ਅਖ ਦ

ਦਰ ਇਕ ਆਥਣ ਦਾ ਤਾਰਾ ਪਫਕੜਾ ਗਗਨ ਦੀ ਹ ਣ ਗਲਹ ਤ ਮ ਸਕਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਇਕ ਪਨਆਣ ਦ ਗ ਲਾਬੀ ਮ ਖ ਤ

ਕਾਲ ਪਤਲ ਦ ਵਗ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਤ ਮਰ ਪਵਚਾਲ ਫਾਸਲਾ ਸਾਡੀ ਮਪਜ਼ਲ ਵਗ ਘਟਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਉਫ਼ਕ ਦ ਨਣ ਚ ਕ ਝ ਨੀਲਾ ਕ ਧ

ਕਾਗ ਦ ਪਿ ਬਟ ਦ ਪਪਡ ਤ ਲ ਬਖ਼ਸ਼ਦਾ ਸੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਸਕ

ਦਰ ਉਸ ਧਏ ਦ ਉਸ ਿਗਲ ਤ ਪਾਰ

ਿਾ ਰਹੀ ਸੀ ਪਛੀਆ ਦੀ ਇਕ ਡਾਰ

ਮਰਾ ਿੀ ਕੀਤਾ ਪਕ ਮ ਉਸ ਡਾਰ ਨ

ਚੀ ਦਣੀ ਇਕ ਕਹ ਆਵਾਜ਼ ਮਾਰ

ਨਾਲ ਆਪਣ ਲ ਚਲ ਸਾਨ ਵੀ ਯਾਰ

ਦਰ ਇਸ ਦ ਨੀਆ ਤ ਪਕਧਰ ਪਰਲ ਪਾਰ

ਦਣਾ ਸਾਨ ਉਸ ਿਜ਼ੀਰ ਤ ਉਤਾਰ

ਪਿਥ ਸਕੀਏ ਰਾਤ ਅਿ ਦੀ ਇਹ ਗ ਜ਼ਾਰ

ਪਸਆਹ ਹਨਰਾ ਪਸਆਹ ਦੀ ਇਕ ਸਪਣੀ ਦ ਵਗ

ਮਰ ਵਲ ਸਰਕਦਾ ਹੀ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਮਰਾ ਹਥ ਹ ਣ ਉਹਪਦਆ ਹਥ ਦ ਨਾਲ

ਖ਼ਰ ਪਕਨੀ ਦਰ ਤ ਟਕਰਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਿੀਕਣ ਘ ਗੀਆ ਦਾ ਿੜਾ ਕਧ ਤ

ਚ ਝ ਦ ਪਵਚ ਚ ਝ ਪਾ ਮ ਸਕਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਸੜਕ ਦ ਬ ਲਹ ਤ ਅਬ ਦੀ ਕਤਾਰ

ਮਪਹਕ ਆਪਣ ਬਰ ਦੀ ਸੀ ਰਹੀ ਪਖਲਾਰ

ਉਸ ਪਲਾਡ ਪਵਚ ਅਿ ਤੀਕ

ਚ ਗ ਰਹੀ ਸੀ ਪਬਿਪੜਆ ਦੀ ਇਕ ਡਾਰ

ਹ ਣ ਉਹਦ ਹਥ ਮਪਰਆ ਹਥ ਚ ਸਨ

ਬਰਫ਼ ਨਾਲ ਵਧ ਸਨ ਿ ਠਢ ਠਾਰ

ਿੀਕਣ ਪਬਲ ਦ ਮਹ ਕਈ ਗ ਟਾਰ

ਕਰ ਰਹ ਸਨ ਫਰ ਵੀ ਮਨ ਪਪਆਰ

ਿਦ ਹੀ ਭੜੀ ਰਾਹ ਅਸਾਡਾ ਕਟ ਗਈ

ਕਾਲੀ ਪਬਲੀ ਵਾਗਣ ਇਕ ਕਾਲੀ ਕਾਰ

ਸਾਡ ਮਹ ਤ ਰਸ਼ਨੀ ਦਾ ਇਕ ਬ ਕ ਮਾਰ

ਸਾਨ ਉਸ ਖਡ ਤ ਗਈ ਪਵਸਾਰ

ਪਪਛ ਬਤੀ ਲਾਲ ਪਿਹੀ ਉਸ ਕਾਰ ਦੀ ਅਿ ਤੀਕਣ ਚਮਕ ਪਈ ਸੀ ਮਾਰਦੀ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਸੜਕ ਦ ਮਥ ਤ ਪਿ

ਕਮ ਦਣੀ ਦਾ ਪਈ ਸੀ ਸਾਰਦੀ ਿ ਮਣੀ ਚਮਕ ਗਲ ਦ ਹਾਰ ਦੀ ਪਣ ਦ ਪਰ ਚ ਝਿਰ ਮਪਹਕ ਦੀ ਫ ਲ ਚਹ ਹਥ ਦਾ ਰਲ ਕ ਪਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਤਜ਼ ਸਰਿ ਹਾੜ ਦਾ ਸਾਡੀਆ ਤਲੀਆ ਚ ਚੜਹਦਾ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਕ ਵਧਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਤਜ਼ ਸ ਮ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਤਾਲ ਪਵਚ ਸੀ ਛਣਕਦਾ ਯਕ ਦਾ ਸਾਜ਼

ਸਾਜ਼ ਚ ਇਕ ਉਭਰਦੀ ਐਸੀ ਆਵਾਜ਼

ਪਬਿਲੀ ਦ ਖਪਭਆ ਚ ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਨਕ ਹ ਦ ਕਨ ਲਾ ਸ ਣਦ ਆਵਾਜ਼

ਪਰ ਨਾ ਆਦਾ ਸਮਝ ਦ ਪਵਚ ਉਸਦਾ ਰਾਜ਼

ਸਮਝਦ ਪਕ ਹ ਪਰਤ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਡ ਰਹ ਨ ਿ ਪਕ ਲਾਮ ਪਵਚ ਿਹਾਜ਼

ਿਗਤ ਦ ਪਾਪ ਤ ਪਚੜ ਕ ਸਮਝਦ ਹ ਗਏ ਿ ਦਵਤ ਸਾਰ ਨਾਰਾਜ਼

ਹਥ ਸਾਡ ਅਗ ਦੀ ਉਸ ਖਡ ਤ

ਅਿ ਤੀਕਣ ਵੀ ਨਹ ਹਨ ਆਏ ਬਾਅਜ਼

ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਤਜ਼ ਸ ਮ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਛਣਕਦਾ ਸੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਯਕ ਦਾ ਸਾਜ਼

ਉਹਦ ਪਪਡ ਦੀ ਚੀ ਮਸਪਿਦ ਦਾ ਪਮਨਾਰ

ਉਸ ਹਨਰ ਪਵਚ ਵੀ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹ ਤ ਉਹਦ ਨਾਲ ਉਹਦਾ ਹਥ ਵੀ ਮਰ ਹਥ ਚ ਪਨਕਲ ਕ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਬਾਝ ਓਸ ਦਾ ਹੀ ਹ ਣ ਗਰ ਲਪਗਆ ਪਕ ਖਾਣ ਨ ਪਿ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਖ਼ਰ ਕੀ ਕ ਰਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਬ-ਰਪਹਮ ਘੜ ਨ ਇਕ ਿਲਾਦ ਵਗ

ਚੀ-ਚੀ ਤਜ਼ ਛਟ ਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਚੀ ਚ ਗ਼ਲ ਇਕ ਪਚਚਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਾਰਾ ਰਾਹ ਓਸ ਚ ਗ਼ਲ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਨਾਲ

ਲਪਗਆ ਪਕ ਨਦ ਪਵਚ ਬਰੜਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਾਰਾ ਯਕਾ ਹ ਣ ਪਕਸ ਤਾਜ਼ਾ ਮਰ

ਿਾਨਵਰ ਦਾ ਕਰਗ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਲਪਹਦ ਦੀ ਖ਼ ਸ਼ਕ ਟਾਹਣੀ ਨ ਹ ਣ

ਤਾਪਰਆ ਦਾ ਘ ਣ ਪਿਹਾ ਬਸ ਖਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦੀਪਵਆ ਦੀ ਲ ਚ ਹ ਣ ਮਰਾ ਗਰ ਦਰ ਕਬਰਸਤਾਨ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਪਦਲ ਮਰਾ ਡਦ ਫਰਾਰ ਵਾਕਣ ਹਰ ਘੜੀ ਪਪਛ ਨ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਖ਼ਰ ਕੀ ਕ ਰਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਬ-ਰਪਹਮ ਘੜ ਨ ਇਕ ਿਲਾਦ ਵਗ

ਚੀ-ਚੀ ਤਜ਼ ਛਟ ਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਚਸਕਲੀਗਰ

ਮ ਪਸਕਲੀਗਰ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਦਸ਼ ਨਾ ਨਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਘਰ

ਮ ਪਸਕਲੀਗਰ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਗਡ

ਲ ਕ ਸ਼ਪਹਰ ਸ਼ਪਹਰ ਮ ਪਫਪਰਆ

ਪਟ ਦੀ ਅਗ ਬ ਝਾਵਣ ਿਗਾ ਪਰ ਕਈ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਨਾ ਪਮਪਲਆ

ਸਮ ਦ ਪਪਡ ਦੀਆ ਪੜ ਤ

ਹਲੀ ਹਲੀ ਪਰਹਾ ਮ ਟ ਪਰਆ

ਪਰ ਪਫ਼ਕਰ ਦਾ ਰਗ ਨਾ ਖ ਪਰਆ

ਹ ਣ ਮਥ ਨਹ ਿਦਾ ਟ ਪਰਆ

ਨਾ ਹੀ ਪਪਛ ਿਦ ਮ ਪੜਆ

ਹ ਣ ਤਕ ਸ਼ਾਇਦ ਬ ਢੀ ਠਰੀ ਮਰੀ ਅਮ ਗਈ ਹਸੀ ਮਰ

ਲਭ ਪਲਆ ਹਸੀ ਮਰ ਪਪਉ ਨ

ਆਪਣੀ ਧੀ ਲਈ ਯਗ ਕਈ ਵਰ

ਹ ਣ ਨਹ ਮਨ ਕਈ ਵੀ ਡਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਭ ਲ ਚ ਕਾ ਹ

ਮਨ ਮਰਾ ਕ ਲ ਕਬੀਲਾ

ਲਖ ਪਹਾੜ ਤ ਭਾਰਾ ਹ

ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦਾ ਸਾਵਾ ਤੀਲਾ ਇਸ ਤ ਵੀ ਵਧ ਭਾਰਾ ਹ ਦ ਪਿਊਣ ਲਈ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਵਸੀਲਾ ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਰਟੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਸਭ ਗਏ ਮਰ

ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਨ ਪਬਲਵਾ ਵਾਕਣ

ਲਾਸ਼ ਪਕਸ ਦਾ ਮਢਾ ਫੜ ਕ

ਿਾਣਾ ਹ ਤਰ ਿਾਣਾ ਹ ਤਰ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਵਖ ਪਕ ਤਰੀ ਦਣੀ ਵਰਗਾ ਲਪਹਦ ਵਲ

ਕੀਕਣ ਥਹਰ ਦ ਫ ਲ ਿਹਾ ਪੀਲਾ ਸਰਿ ਡ ਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਿੀਕਣ ਪਸਵਾ ਮਰੀ ਅਮ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਬਲ ਕ ਬ ਝ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਬਲਕ ਲ ਤਰੀ ਸਾੜੀ ਵਰਗਾ ਰਗ ਪਫ਼ਜ਼ਾ ਪਵਚ ਡ ਪਰਹਾ ਹ

ਸਿਣੀ ਆਪਖ਼ਰ ਇਸ਼ਕ ਅਸਾਡਾ ਵਾਹਵਾ ਹੀ ਤ ਪ ਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਮਰ ਪਵਹੜ ਚਦੀ ਦਾ ਇਕ ਬਟਾ ਆਪਖ਼ਰ ਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਪਿਦ ਮਰੀ ਦਾ ਪੀਲਾ ਸਰਿ ਡ ਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਆਪਖ਼ਰ ਇਕ ਪਦਨ ਸ ਕ ਹੀ ਿਦ ਹਰ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਹਰ ਡ ਘਾ ਸਰ

ਆਪਖ਼ਰ ਬਦਲ ਡ ਹੀ ਿਦ ਇਕ ਪਲ ਦ ਪਲ ਿ ਦ ਪਦਨ ਵਰਹ ਕੀਹ ਭੜਾ ਹ

ਇਸ਼ਕ ਿ ਮਰਾ ਤਰ ਤ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਦਾ ਰਾਹ ਹ

ਪਰ ਮਰਾ ਸਖਾ ਤ ਸਾਹ ਹ

ਤਨ ਵੀ ਕ ਝ ਮਰਾ ਲਾਹ ਹ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਤ ਸਮਝਗੀ ਮ ਮਧ ਪੀ ਕ ਬਲੀ ਿਦ ਕਾਮ-ਮਪਤਆ ਵਣ ਦੀ ਛ ਪਿਹ

ਤਰ ਵਾਲ ਵਰਲੀ ਿਦ ਕਚੀਆ ਰਤੀਆ ਪਿਹ ਬ ਲਹ ਸਹ

ਆਪਣ ਸਾਹ ਪਵਚ ਘਲੀ ਿਦ ਹ ਸਕਦਾ ਹ ਪਤਲ ਮਾਤਰ ਕਈ ਇਸ ਗਲ ਪਵਚ ਸਚਾਈ ਹਵ ਰਜ਼ ਦ ਕਹਲ ਗੜ ਵਾਕਣ

ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਪਵਚ ਆਈ ਹਵ ਪਿਸਮ ਤਰ ਦੀ ਪਭਨੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਭਾਈ ਹਵ ਪਫਰ ਵੀ ਹਸ਼ ਹ ਪਿਥ ਤੀਕਣ

ਅਿ ਮਰਾ ਅਗ ਅਗ ਪਪਆ ਠਰਦ

ਅਿ ਤਰ ਪਰਮਸ਼ਰ ਕਲ

ਪਾਪੀ ਪਟ ਪਪਆ ਬਹ ਡਰਦ ਅਿ ਮ ਈਕਣ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ ਪਿ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਥਹ ਤ

ਆਪਣ ਗ਼ਮ ਦਾ ਲਹਾ ਕ ਟਦ

ਕਾਲ ਲਹ ਨ ਥ ਕਦ ਥ ਕਦ ਆਪਣੀ ਬ ਢੀ ਅਮ ਵਾਿਣ

ਮ ਵੀ ਛਤੀ ਿਾਣਾ ਹ ਮਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਬਦ ਹ ਿਾਣ ਤਰੀ ਰਪਹਮਤ ਦ ਵੀ ਦਰ

ਪਰ ਤ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਹਸ ਹ ਖਭ ਪਵਚ ਸਾਹਸ ਹ

ਲਭ ਹੀ ਲ ਗਾ ਹਰ(ਹਰ) ਕਈ ਸਰ

ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਦਸ਼ ਨਾ ਨਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਘਰ ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹਮਦਰਦ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਤਰ ਿਜ਼ਬਾਤ ਦੀ ਇਕ ਮਪਹਕ ਦਾ ਇਹ ਗ ਚਾ ਮਰ ਅਪਹਸਾਸ ਦ ਹਠ ਤ

ਇਵ ਪਖਪੜਆ

ਬਾਜ਼ਾਰੀ ਪਿਵ ਸਹਣੀ ਪਕਸ ਨਾਰ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਪਪਰਥਮ ਵਾਰ

ਪਕਸ ਕਾਮੀ ਨ ਹਏ ਿ ਪੜਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ-ਮਥ ਪਫਰ ਵੀ ਹਮਦਰਦੀ ਤ ਮਨ ਡਰ ਲਗਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਪਸ਼ਾਕ ਹ ਪਕਸ ਹੀਣ ਦੀ ਹੀਣਾ ਸਭ ਤ ਵਡਾ ਪਮਹਣਾ ਿਗ ਤ

ਪਿਹੜ ਹਥ ਥ ਉਲੀਕ ਨ

ਤ ਇਹ ਅਖਰ

ਉਨਹ ਹਥ ਨ ਮਰਾ ਸ ਸ ਚ ਮਣ

ਮ ਨਹ ਚਾਹ ਦਾ ਤਰ ਹਠ ਦ ਗ ਲਾਬ

ਆਤਸ਼ੀ-ਸਹ

ਬੜ ਸ਼ਖ਼ ਤ ਤਜ਼ਾਬੀ ਨ ਿ ਮਰ ਸਾਹ ਦੀ ਬਦਬ ਚ

ਸਦਾ ਲਈ ਗ ਮਣ

ਮ ਿਾਣਦ ਤਰ ਖ਼ਤ ਚ

ਤਰ ਪਿਸਮ ਦੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਹ

ਇਕ ਸਕ ਹ ਇਕ ਰਗ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਦੀ ਛਹ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਮਰੀ ਨਜ਼ਰ ਚ

ਪਰ ਕੀਹ ਆਖ

ਬ-ਪਹਸ ਪਿਹ ਕਾਮ ਦ

ਪਡ ਦਾ ਹੀ ਕਹ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ

ਮ ਿਾਣਦ ਹਮਦਰਦ ਮਰ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਮਰੀ ਮਰੀ ਤ ਮਤਈ ਮ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਹ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਇਹਦੀ ਪਮਠੀ ਛ ਹ

ਕੀਹ ਗ਼ਮ ਿ ਭਲਾ ਲਮ ਤ ਇਸ ਚੜ ਿਹ ਪਵਚ

ਇਕ ਜ਼ਰਾ ਵੀ ਨਾ ਐਸਾ ਪਕ ਪਿਹਨ ਆਪਣਾ ਹੀ ਕਪਹ ਲ ਕੀਹ ਗ਼ਮ

ਿ ਨਸੀਬ ਨਾ ਪਛੀ ਦਾ ਵੀ ਪਰਛਾਵ ਇਸ ਉਮਰਾ ਦ ਸਪਹਰਾ ਚ

ਪਿਦਹੀ ਛਾਵ ਹੀ ਬਪਹ ਲ

ਤਰ ਕਪਹਣ ਮ ਤਾਬਕ

ਿ ਤਰਾ ਸਾਥ ਪਮਲ ਮਨ

ਕੀਹ ਪਤਾ ਪਫਰ ਵੀ ਨਾ ਦ ਨੀਆ ਚ ਮ ਬਾਰਕ ਥੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ ਮਥ ਮ ਤ ਚਾਹ ਦਾ ਹ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਜ਼ਪਹਰ

ਕਲਾ ਹੀ ਪੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਚਿਕਰਾ ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਉਹਦ ਰਪ ਦੀ ਧ ਪ ਪਤਖਰੀ ਦਿਾ ਮਪਹਕ ਦਾ ਪਤਰਹਾਇਆ

ਤੀਿਾ ਉਹਦਾ ਰਗ ਗ ਲਾਬੀ ਪਕਸ ਗਰੀ ਮ ਦਾ ਿਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਨਣ ਉਹਦ ਚਤ ਦੀ ਆਥਣ

ਅਤ ਜ਼ ਲਫ਼ ਸਾਵਣ ਛਾਇਆ

ਹਠ ਦ ਪਵਚ ਕਤ ਦਾ ਕਈ ਪਦਹ ਚੜਹਨ ਤ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸਾਹਵ ਦ ਪਵਚ

ਫ ਲ ਸਇਆ ਦ

ਪਕਸ ਬਾਗ਼ ਚਾਨਣ ਦਾ ਲਾਇਆ

ਦਹੀ ਦ ਪਵਚ ਖਡ ਚਤਰ

ਇਤਰ ਨਾਲ ਨ ਹਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਬਲ ਦ ਪਵਚ

ਪਣ ਪ ਰ ਦੀ ਨੀ ਉਹ ਕਇਲ ਦਾ ਹਮਸਾਇਆ

ਪਚਟ ਦਦ ਪਿ ਧਾਨ ਬਗ਼ਲਾ ਤੜੀ ਮਾਰ ਉਡਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਇਕ ਪਲਘ ਨ ਆਰੀ ਅਸ ਚਾਨਣੀਆ ਪਵਚ ਡਾਪਹਆ

ਤਨ ਦੀ ਚਾਦਰ ਹ ਗਈ ਮਲੀ ਉਸ ਪਰ ਿ ਪਲਘ ਪਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਦ ਖਣ ਮਰ

ਨਣ ਦ ਕਏ

ਪਵਚ ਹੜਹ ਹਝਆ ਦਾ ਆਇਆ

ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਗਈ ਪਵਚ ਸਚ ਉਸ ਇਹ ਕੀ ਜ਼ ਲਮ ਕਮਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸ ਬਹਾ-ਸਵਰ

ਲ ਨੀ ਵਟਣਾ ਅਸ ਮਲ ਮਲ ਓਸ ਨ ਹਾਇਆ

ਦਹੀ ਪਵਚ ਪਨਕਲਣ ਪਚਣਗ ਤ ਸਾਡਾ ਹਥ ਪਗਆ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਚਰੀ ਕ ਟ ਤ ਉਹ ਖਦਾ ਨਾਹ ਉਹਨ ਪਦਲ ਦਾ ਮਾਸ ਖਵਾਇਆ

ਇਕ ਉਡਾਰੀ ਐਸੀ ਮਾਰੀ ਉਹ ਮ ੜ ਵਤਨ ਨਹ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਿਾਮ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਇਕ ਡਣ

ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਮਰੀ ਸਚ ਦ

ਪਸਪਵਆ ਚ ਕਈ ਵਾਰ

ਮਨ ਨਗੀ ਅਲਫ਼

ਘ ਮਦੀ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਪਾਲਤ ਸਪ ਕਈ

ਮਨ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਇਸ ਸ਼ਪਹਰ-ਸਪਰ ਦੀ ਹ ਸ ਕਦ ਚ ਛ ਟ ਕ

ਮਾਰ ਕ ਡਗ ਕਲਿ ਤ

ਹ ਣ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਲਮਬ ਦੀ ਨਾਰ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਦਹੀ ਮਗ ਚ ਜ਼ਰਦਾਰੀ ਨ

ਹਾਏ ਪਝ ਕ ਸਧਰ

ਅਫ਼ਰੀਕਾ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਤ

ਕਰ ਪਵਧਵਾ ਪਬਠਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਐਸੀ ਮਨਹਸ

ਤ ਬਦਸ਼ਕਲ ਸ਼ਪਹਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਹੜ ਸ਼ਪਹਰ ਚ

ਇਸ ਦ ਧ ਪਮਲ ਕਾਹਵ ਦ ਰਗ ਦੀ ਮਾਸਮ ਗ ਨਾਹ ਵਰਗੀ ਮ ਹਬਤ ਮ ਗਵਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਪਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਚਬਰਹਾ ਮਥ ਮਰਾ ਪਬਰਹਾ ਵਡਾ ਮ ਪਨਤ ਕਕ ਪਰਹਾ ਮਰੀ ਝਲੀ ਇਕ ਹਕਾ ਇਹਦੀ ਝਲ ਅਥਾਹ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਇਸ਼ਕ ਗਵਾਚਾ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਹ ਗਏ ਸਾਹ

ਮਰ ਹਠ ਵਖ ਲਈ

ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ ਹਢਾ

ਿ ਚ ਮਣ ਮਰ ਦਰ ਤ ਖਪੜਹਆ

ਇਕ ਅਧ ਵਾਰੀ ਆ

ਮ ੜ ਉਹ ਭ ਲ ਕਦ ਨਾ ਲਪਘਆ

ਏਸ ਦਰ ਦ ਰਾਹ

ਮ ਉਹਨ ਪਨਤ ਉਡੀਕਣ ਬਠਾ ਥਪਕਆ ਔਸੀਆ ਪਾ ਮਨ ਉਹ ਚ ਮਣ ਨਾ ਬਹ ਪੜਆ

ਸ ਚ ਮਣ ਦ ਵਣ ਗਾਹ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਮਰ ਹਾਣ ਦਾ ਪਵਚ ਲਖ ਸਰਿ ਦਾ ਤਾ ਪਿਹੜ ਸਾਹ ਚਤਰ ਖਡਦਾ ਮਨ ਉਸ ਚ ਮਣ ਦਾ ਚਾ

ਪਰਦਸੀ ਚ ਮਣ ਮਪਡਆ

ਕਦ ਵਤਨ ਫਰਾ ਪਾ ਪਕਤ ਸ ਚਾ ਪਬਰਹਾ ਤਡੜਾ ਮਥ ਿਠਾ ਨਾ ਹ ਿਾ

ਪਬਰਹਾ ਵੀ ਲਭੀ ਕਾਮ ਦਾ ਇਹਦੀ ਿਾਤ ਕ ਿਾਤ ਨਾ ਕਾ ਭਾਵ ਪਬਰਹਾ ਰਬ ਵਡੜਾ ਮ ਚੀ ਕਕ ਪਰਹਾ

ਚਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਹ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਗ ਹ ਲਟਕ ਪਰਹਾ ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ ਹ ਭਟਕ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਪਦਨ ਬਹ ਵਡਭਾਗਾ ਿਦ ਪਕਸ ਸਾਗਰ ਪਵਚ

ਆਦਮ ਦ ਪਕਸ ਪਪਤਰ

ਅਮਬ(ਅਮੀਬ) ਿਨਮ ਪਲਆ

ਪਰ ਇਹ ਪਦਹ ਪਨਕਰਮਾ ਿਦ ਇਸ ਆਦਮ ਦੀ ਝਲੀ ਫ ਲ ਸਮ ਦਾ ਹਸੀ ਖ਼ਰ ਪਪਆ

ਵਖ-ਵਖ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਮ ਸਚ ਪਰਹਾ ਸਮ ਅਵਾਰਾ ਕ ਤਾ ਦਰ ਦਰ ਭਟਕ ਪਰਹਾ ਿਠ ਹਡ ਖਾਣ ਲਈ

ਲਭੀ ਤਰਸ ਪਰਹਾ

ਸਮ ਪਰਾਈ ਨਾਰ

ਤ ਿ ਪਫਰ ਰਡੀ ਹ

ਪਪਹਲੀ ਰਾਤ ਹਢਾਇਆ ਲਗਦੀ ਚਗੀ ਹ

ਦਿੀ ਰਾਤ ਪਬਤਾਇਆ

ਹ ਦੀ ਭਡੀ ਹ

ਪਰ ਇਹਦ ਸਗ

ਦ ਨੀਆ ਦ ਹਰ ਜ਼ਰ ਨ

ਇਕ ਅਧ ਘੜੀ ਜ਼ਰਰ ਪਬਤਾਣੀ ਪਦੀ ਹ

ਕਦ ਹਰਾਮਣ ਪਟਕ ਕ

ਨਾ ਇਹ ਬਪਹਦੀ ਹ

ਉਮਰ ਦੀ ਬਾਰੀ ਖਲਹ ਕ ਏਸ ਿਹ ਵਲ

ਕਾਮਨੀ ਮਲੀ ਨਜ਼ਰ

ਤਕਦੀ ਰਪਹਦੀ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਝਠ ਸਹਣ ਕਾਮ ਚ ਮਤ ਆਪਸ਼ਕ ਵਗ

ਪਮਠੀਆ ਕਰ ਕਰ ਗਲ ਸਾਨ ਛਲਦਾ ਹ

ਮਾਣ ਕ ਚ ਮਣ

ਇਕ ਦ ਏਸ ਹਯਾਤੀ ਦ

ਭ ਲ ਿਦਾ ਹ-

ਫਰ ਨਾ ਪਵਹੜ ਵੜਦਾ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਕ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਾਕਣ ਲਟਕ ਪਰਹ

ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਸ ਞੀ ਿੜੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ

ਸਮ ਦੀ ਇਕ-

ਠ ਕਰਾਈ ਹਈ ਸਿਣੀ ਵਗ

ਪੀੜ-ਕ ਠੀ ਪਬਰਹਣ ਵਾਕਣ ਭਟਕ ਪਰਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਦਵਤਾ ਇਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ

ਇਹ ਦਵੀ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ ਕਾਮ ਿ ਸਭ ਤ ਮਹਬਲੀ ਹ

ਉਸ ਦੀ ਮ ਨ ਕਪਹਣਾ ਨਗੀ ਇਹ ਗਲ ਕੀ ਹੀ ਨਾ ਚਗੀ ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਏਸ ਦੀ ਹ ਬਖ਼ਸ਼ੀ ਹਈ

ਤ ਦ ਤ ਹ ਸਨ ਦੀ ਿ ਰ ਤ ਹ

ਏਸ ਨ ਹ ਰਪ ਵਡਣਾ-

ਖ਼ਨ ਮਰਾ ਿ ਤਡੀ ਕ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਖੜੀ ਆ ਪਮਟੀ ਦੀ ਇਹ ਬਾਜ਼ੀ ਪਚਟੀ ਦ ਧ ਕਲੀ ਪਿ ਤਾਜ਼ੀ ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦਾ ਇਕ ਸਗਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦੀ ਕਥਾ ਸ ਣਦਾ ਕਈ ਅਲਮਸਤ ਪਿਹਾ ਿਗਮ ਹ

ਤਰਾ ਇਸ ਨ ਟ ਡੀ ਕਪਹਣਾ ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਗ਼ਮ ਹ

ਕਾਮ ਪਬਨ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਕਾਹਦ ਅਰਥ ਿ ਚਲਦਾ ਦਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਪਸ਼ਵਿੀ ਕਾਮ ਬਰਹਮ ਹ

ਕਾਮ ਹੀ ਸਭ ਤ ਮਹ ਧਰਮ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਸ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਵਖ ਪਕ ਬ ਤ ਨ ਕੀ ਹਇਆ ਹ

ਇ ਲਗਦਾ ਹ ਪਿ ਰਇਆ ਹ

ਸਾਥ ਕਈ ਪਾਪ ਹਇਆ ਹ

ਸਾਰ ਦੀਵ ਝਬ ਬ ਝਾ ਦ

ਇਸ ਨ ਥੜਹਾ ਪਰਹ ਹਟਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਮ ਖ ਨ ਪਰਹ ਭ ਆ ਦ

ਿ ਇਸ ਤ ਕਈ ਪਰਦਾ ਪਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਪਦਲ ਪਵਚ ਵੀ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਇਸ ਨ ਹਾਲ ਵੀ ਕਈ ਭ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਕਾਮ ਏਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ ਇਹ ਭਾਵ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਸੀਮਾ ਦਪਨਕ ਅਖ਼ਬਾਰ ਦ

ਅਿ ਪਰਥਮ ਪਨ ਤ

ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਛਪੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਕ ਝ ਗਰ ਬਦਸ਼ੀ ਬਚ ਤ ਇਕ ਹਰ ਉਹਦ ਨਾਲ

ਖੜਹੀ ਉਸ ਦੀ ਸਖੀ ਹ

ਤਸਵੀਰ ਦ ਪਰ ਇਕ ਇਬਾਰਤ ਦੀ ਹ ਝਿਰ

ਇਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਹੀ ਕ ੜੀ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰੀ ਪਜ਼ਦਗੀ ਥ ੜੀ ਥ ੜੀ ਹ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ

ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਮਰ ਗੀਤ ਨ ਰਦ ਮਾਸਮ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਵੀ ਅਵਾਰਾ ਨ ਭਦ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ ਅਕਸਰ ਮਰ ਸ਼ਪਹਰ ਿਦ ਆਦੀ ਹਰ ਵਾਰ ਿਦ ਆਦੀ ਪਤਨ ਫ ਲ ਪਲਆਦੀ ਗ ਲਦਾਨ ਚ ਪਤਨ ਫ ਲ ਿਦ ਹਥ ਉਹ ਸਿਾਦੀ ਮ ਸਕਾ ਕ ਤ ਅਦਾਜ਼ ਚ

ਕ ਝ ਏਦ ਉਹ ਕਪਹਦੀ ਇਕ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਤਰ ਨ ਦਾ ਮਰ ਨ ਦਾ ਇਹ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਪਕਸ ਪਪਉ ਦਾ ਪਕਸ ਮ ਦਾ ਇਕ ਫ ਲ ਮਰੀ ਕ ਖ ਦੀ ਸੀਮਾ ਦ ਹ ਨ ਦਾ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਇਕ ਗਰੀ ਪਿਹੀ ਪਨਕੀ ਬਚੀ ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਪਿਸ ਚੀਚੀ ਹ ਪਕੜ ਰਖੀ

ਓਸ ਦੀ ਸ਼ਕਲ

ਮਰ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਹ ਆ ਲਥੀ ਈਕਣ ਲਗਦਾ ਹ

ਇਹ ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਧੀ ਹ

ਮਰਾ ਤ ਮਰੀ ਬਲਣ ਦ

ਪਬਮਾਰ ਲਹ ਦਾ ਏਸ ਧਰਤੀ ਤ ਪਬਿਾਇਆ

ਕਈ ਸਝਾ ਬੀਅ ਹ

ਮਰੀ ਪੀੜਾ ਦੀ ਮਰੀਅਮ ਦ

ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਮਸੀਹ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਿਦਹੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਬਚਨ ਮਰਾ ਿੀ ਹ

ਓਹ ਹੀ ਸੀਮਾ ਧੀ ਹ

ਕਈ ਹਰ ਇਹਦਾ ਪਪਉ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਅਜਨਬੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ

ਨਾ ਤ ਤ ਹੀ ਔਲੀਆ ਹ

ਨਾ ਤ ਮ ਹੀ ਹ ਨਬੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਮਰ ਲਈ ਇਹ ਰਸ-ਭਰੀ ਤਰੀ ਮਲਕ ਮ ਸਕੜੀ ਪਕਸ ਪਵਮਾਨ ਸਵਕਾ ਦੀ ਮ ਸਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਅਿ ਵੀ ਪਿਸ ਚ ਿਾਣਦ ਪਕ ਵਾਸ਼ਨਾ ਦੀ ਕਗ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਮਰ ਲਈ ਤਰੀ ਵਫ਼ਾ ਅਿ ਵੀ ਇਕ ਸਵਗ ਹ

ਮਰ ਨਸ਼ੀਲ ਪਿਸਮ ਦੀ ਅਿ ਵੀ ਤਨ ਮਗ ਹ

ਪਿਹੜਾ ਪਕ ਤਰੀ ਨਜ਼ਰ ਪਵਚ

ਪਫਲਮੀ ਰਸਾਲ ਵਗ ਹ

ਸਫ਼ਾ ਸਫ਼ਾ ਫਰਲਣਾ ਪਿਦਹਾ ਹ ਤਰੀ ਪਦਲ ਲਗੀ ਸਮ ਨ ਸਨਹ ਮਾਰ ਕ

ਿ ਪਮਲ ਿਾਏ ਘੜੀ ਕਦੀ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਮ ਸਗਾ ਤ ਕਾਮ ਦੀ ਹ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਅਿ ਤ ਸਾਡਾ ਇਸ਼ਕ

ਓਸ ਮਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਕਾਮ ਦ ਸ ਆਦ ਪਪਛ ਹ ਿਾਏ ਿ ਹਾਪਮਲਾ ਤ ਮਕੜ ਨ ਮਾਰ ਕ

ਬਣਾ ਲਏ ਪਿਵ ਗਜ਼ਾ ਤ ਖਾਈ ਿਾਏ ਉਹ ਕਾਮਣੀ ਕ ਲਛਣੀ ਸ ਆਦ ਲਾ ਹ ਕਾਮਣੀ ਹ ਕਾਮਣੀ ਮਨ ਬਚਾ ਮਨ ਬਚਾ ਵਾਸਤਾ ਈ ਿੀਭ ਨ

ਇਹ ਖ਼ਨ ਦਾ ਨਾ ਸ ਆਦ ਪਾ ਦਰ ਹ ਕ ਬਪਹ ਪਰਹ ਨਾ ਕਲ ਆ ਨਾ ਕਲ ਆ

ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਤਰ ਗਲ ਥ ਪਚਮਟ ਕ

ਇਹ ਸ ਪਰਹਾ ਿ ਬਾਲ ਹ

ਛ ਰੀ ਹ ਸਸਕਾਰ ਦੀ ਿ ਕਰ ਰਹੀ ਹਲਾਲ ਹ

ਇਹ ਕਪਹਣ ਨ ਤ ਠੀਕ ਹ ਪਕ

ਤਰਾ ਮਰਾ ਹੀ ਲਾਲ ਹ

ਿ ਸਚੀਏ ਤ ਸਹਣੀਏ

ਤਨ ਸਦੀਵੀ ਮਰਦ ਦੀ ਮ ਿਾਣਦ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਸਾਡੀ ਵਫ਼ਾ ਨ ਗਾਲਹ ਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਪਬਤਾਉਣ ਦੀ ਚਲੀ ਅਸ ਨ ਚਾਲ ਹ

ਮਨ ਸਦੀਵੀ ਨਾਰ ਦੀ ਤ ਿਾਣਦੀ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਫਰ ਵੀ ਵਗ ਰਹੀ ਹ ਪਰਸ਼ਪਤਆ ਦੀ ਇਕ ਨਦੀ ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਮ ਉਪਿ

ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਤ ਛਬੀ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦਾ ਮ ਸਗਾ ਤ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦੀ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਹ ਠੀਕ ਪਕ ਤਰੀ ਮਰੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਸਾਨ ਆਪਣ ਹੀ ਆਪ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਿੀਲ ਵਦ ਤ

ਕ ਰਾਨ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਗਰੀਆ ਨ ਸਮ ਦੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਮਗਲੀਆ ਦਰਾਵੜ ਨ

ਆਰੀਆ ਤ ਮਾਣ ਨਹ ਅਿ ਤ ਪਦਲ ਨ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਪਦਮਾਗ਼ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਕ ਲ ਿਹਾਨ

ਸਾਡ ਵਾਕਣਾ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਸਗਰਦ

ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ

ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਹਬਹ ਚੀਨ ਕਬਤਰ ਵਾਕਣ ਗ ਟਕਦੀ ਤ ਸਨ-ਖਭ ਨ ਪਖਲਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਇਹ ਮਰੀ ਵਾਕਫ਼

ਤ ਹਮਦਰਦ ਦਾ ਘਰ

ਪਿਸ ਚ ਅਿ ਦੀ ਰਾਤ

ਮ ਇਹ ਹ ਗ ਜ਼ਾਰੀ ਪਿਸ ਦੀ ਸਰਤ

ਚਤ ਦ ਸਰਿ ਦ ਵਗ

ਨੀਮ-ਪਨਘੀ ਦਧੀਆ ਹ ਗ ਲਾਨਾਰੀ ਪਹ ਦੀ ਸਗਰਦ ਦ ਪਰਭਾਤ ਵਲ

ਪਨਤਰੀ ਮਦਰ ਦੀ ਪਚਰਨਾਮਤ ਦ ਵਗ

ਠਢੀ-ਠਢੀ ਸ ਚੀ-ਪਮਠੀ ਤ ਪਪਆਰੀ ਸ ਰਹੀ ਹ ਮਪਹਕ ਹਠ ਤ ਪਖਲਾਰੀ

ਉਫ਼

ਪਕਨੀ ਹ ਰਹੀ ਹ ਬਰਫ਼-ਬਾਰੀ ਏਸ ਬਸਤੀ ਦੀ ਠਰੀ ਹਈ ਬ ਕਲ

ਮਘ ਰਹੀ ਨਾ ਪਕਤ ਵੀ ਕਈ ਅਗਾਰੀ ਚਹ-ਪਾਸ ਜ਼ਪਹਰ ਮਹਰੀ ਬਰਫ਼ ਦਾ ਮਨ ਸਾਗਰ ਹ ਪਸਰਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਰਾ ਪਦਲ ਮਰਾ ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ

ਬਰਫ਼ ਸਗ ਹ ਬਰਫ਼ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਦਰ ਕਾਲਾ ਰ ਖ ਲਮਾ ਚੀਲਹ ਦਾ ਸ਼ੀਪਸ਼ਆ ਤ ਪਾਰ ਿ ਘਲਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਬਸਤੀ ਦੀ ਬਲਰੀ ਪਾਤਲੀ ਪਵਚ

ਸਲ ਵਤ ਚ ਪਭਆ ਹ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ

ਉਫ਼

ਇਹ ਮਨ ਕੀਹ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ

ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਸਰਦ ਤਾਬੀਰ ਪਵਚ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਕਚੀ ਗਰੀ ਿਹਾ ਸ ਤ-ਉਨਦਾ ਪਿਸਮ ਬਣਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਵਗ ਚਪਲਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਕਣ ਦਰਵਾਜ਼ ਨ ਹ ਖੜਕਾ ਪਰਹਾ

ਸ਼ਾਇਦ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਹ ਟ ਪਰਆ ਆ ਪਰਹਾ ਹ ਪਦਲਾ ਬ-ਹਪਸ਼ਆ

ਕ ਝ ਹਸ਼ ਕਰ

ਨਾ ਤ ਕਈ ਆ ਤ ਨਾ ਹੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਮਰਾ ਵਪਹਮ ਤਨ ਖਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਹ

ਇਕ ਤਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਘਰ

ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ

ਉਹ ਤ ਪਪਹਲ ਹੀ

ਅਮਾਨਤ ਹ ਪਕਸ ਦੀ ਤ ਤ ਐਵ ਪੀਣ ਪਗਲਾ ਪਾ ਪਰਹਾ ਰਸ਼ਮੀ ਿਹ ਵਗ ਰਹ ਉਹਦ ਸਵਾਸ ਤ

ਨਜ਼ਰ ਮਲੀ ਪਕਸ ਲਈ ਹ ਪਾ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਤ ਮਦਰ ਦੀ ਸ ਚੀ ਪਣ ਵਰਗਾ ਸ ਆਦ ਤ ਲਸੀ ਦਾ ਪਿਦਹ ਚ ਆ ਪਰਹਾ

ਹ ਮਨਾ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ

ਤ ਤ ਕਾ ਹੀ ਸ਼ਰਮ ਹ ਲਾਹ ਮਾਰੀ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਪਿਸਮ ਤਰਾ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਤ ਤ ਧ ਰ ਤ ਗ਼ਮ ਦੀ ਇਕ ਸਗਰਦ ਹ

ਕਰ ਨਾ ਐਵ ਮਰਖਾ ਤ ਨਜ਼ਰ ਮਾੜੀ ਲਭ ਹਮਦਰਦੀ ਚ ਨਾ ਕਈ ਪਚਗਾੜੀ ਵਖ ਤਰ ਤ ਵੀ ਵਧ ਕ ਸਰਦ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਪਕਨੀ ਹ ਸ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਬਹ-ਰਪੀਏ

ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਮਰ ਘਰ ਪਵਚ ਪਈ ਘ ਮਦੀ ਹ

ਚ ਪ ਚ ਪ ਤ ਵੀਰਾਨ

ਪਕਸ ਪਨਪਤਰ ਰ ਖ ਦ ਤ ਇਲ ਦ ਆਲਹਣ ਵਗ

ਗ ਮ-ਸ ਮ ਤ ਸ ਨਸਾਨ

ਸ਼ਾਮ-ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਐਸੀ ਬ-ਪਹਸ ਸ਼ਾਮ ਨ ਆਪਖ਼ਰ

ਮ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਸਵਰ ਆਦੀ ਿ ਕਰ ਇਸ ਨ ਵੀ ਆਉਣਾ ਸੀ ਇਹਦ ਨਾਲ ਤ ਚਗਾ ਸੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਦੀ ਬ ਕਲ ਪਵਚ

ਕਾਫ਼ੀ ਦ ਦ ਘ ਟ ਪਨਗਲ ਕ

ਪਸਗਰਟ ਧ ਖਾ ਕ ਬਪਹ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਸਰਪਮਡ-ਮਛੀ ਿਹੀਆ ਕ ੜੀਆ ਵਖਣ ਮਾਤਰ ਸੜਕ ਤ

ਯਾਰ ਦ ਸਗ ਭ ਲਣਾ ਸੀ ਥਕ ਟ ਟ ਕ ਸ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ

ਸਮ ਵੀ ਪਕਨੀ ਚਦਰੀ ਸ਼ ਹ

ਪਕਸ ਪ ਰਾਣ ਅਮਲੀ ਵਾਕਣ

ਪਦਨ ਭਰ ਪੀ ਕ ਡਡ ਸਹਰਾ ਗਲੀਆ ਤ ਬਾਜ਼ਾਰ ਦ ਪਵਚ

ਆਪਣੀ ਝਕ ਚ ਟ ਪਰਆ ਰਪਹਦ ਨਾ ਕ ਝ ਸ ਣਦ ਨਾ ਕ ਝ ਕਪਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਖੜਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਬਪਹਦ ਇਸ ਬਦਬ ਦ ਿਾਣ ਚ ਹਾਲ

ਯ ਗ ਿਡਾ ਇਕ ਪਲ ਰਪਹਦ

ਕਾਲੀਆ ਕਾਲੀਆ ਿੀਭ ਿਹੀਆ

ਮਰੀ ਹਥ-ਘੜੀ ਦੀਆ ਸਈਆ

ਮਰੀ ਪਹਕ ਪਵਚ ਲਮ ਲਮ

ਕਪਡਆ ਵਾਕਣ ਪ ੜੀਆ ਹਈਆ ਹਫ਼ੀਆ ਹਫ਼ੀਆ ਭਿ ਭਿ ਮਈਆ

ਪਦਨ ਭਰ ਸਮ ਦ ਖਹ ਤ ਬਲ ਵਾਕਣ ਿਈਆ ਹਈਆ

ਗ਼ਮ ਦ ਪਾਣੀ ਸਗ ਪਸਿਣ ਲਈ

ਮਰ ਪਦਲ ਦੀਆ ਬਿਰ ਰਹੀਆ ਅਿ ਦੀਆ ਸ਼ਾਮ ਐਵ ਗਈਆ

ਰਬ ਕਰ ਬਦਬ ਦੀ ਢਰੀ ਛਤੀ ਿਾਵ ਛਤੀ ਿਾਵ

ਿ ਰਬ ਕਰ ਕ ਬਹ -ਰਪਣੀ ਚਰ ਦ ਸਗ ਧਲ ਿਾਵ ਿ ਕਈ ਐਸਾ ਮਤਰ ਚਲ

ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਭਸਮ ਹ ਿਾਵ ਇਸ ਮਨਹਸ ਨ ਖ਼ਰ ਕਦ ਤਕ

ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ ਹ ਚਟਦ ਰਪਹਣਾ ਮ ਤ ਹਰ ਪਕਸ ਸਗ ਰਾਤ

ਨਚਣ ਬਾਲ-ਰਮ ਹ ਿਾਣਾ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਭਗ ਲਈ

ਅਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਪਪਹਲਾ ਚ ਮਣ ਬਾਲ-ਵਰਸ

ਟ ਰ ਸਾਡ ਦਰ ਆਇਆ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਪਮਟੀ ਦੀ ਬਾਜ਼ੀ ਦ ਪਲ ਖਡ ਗਵਾਇਆ

ਦਿਾ ਚ ਮਣ ਿ ਸਾਨ ਿ ਪੜਆ

ਉਹ ਸਾਡ ਮਚ ਨਾ ਆਇਆ

ਉਸ ਮਗਰ ਸ ਚ ਮਣ ਿ ਪੜਆ

ਪਰ ਹਠ ਨਾ ਲਾਇਆ

ਮ ੜ ਨਾ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਪਰ ਇਹ ਕਹਾ ਅਿ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਗਲ ਸਾਡ ਲਗ ਰਇਆ

ਹਠ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਪਸਕੀ ਤ ਚਾਨਣ ਪਿਸ ਚਇਆ

ਇਹ ਚ ਮਣ ਸਾਡਾ ਸਿਣ ਪਦਸਦਾ ਇਹ ਸਾਡਾ ਮਪਹਰਮ ਹਇਆ

ਡ ਘੀ ਢਾਬ ਪਹਿਰ ਦੀ ਸਾਡੀ ਡ ਬ ਮਇਆ ਡ ਬ ਮਇਆ

ਸਾਡਾ ਤਨ-ਮਨ ਹਪਰਆ ਹਇਆ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਕ ਪਦਲ-ਪਰਚਾਵਾ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਸਕਨ

ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਬਾਸ਼ ਨ ਇਕ ਪਤਤਲੀ ਕਪਹਣਾ ਇਹ ਹ ਪਨਰਾ ਿਨਨ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਪਿਹੜਾ ਮਪਰਆ

ਉਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਊਣ

ਮਰ-ਮ ਕ ਕ ਵੀ ਕਰ ਨਾ ਸਕਦਾ ਪਰੀ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਭਾਵ ਇਹ ਬਰਪਹਮਡ ਵੀ ਫਲ

ਿ ਪਫਰ ਅਰਨ ਵਰਨ

ਇਹ ਵੀ ਇਕ ਿਨਨ

ਮ ਹਾਲ ਤਾਜ਼ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਸਮਝ ਮਰਾ ਖ਼ਨ

ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਮਾਣ ਲਈ

ਪਿਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਹ

ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਕ ਪਕਸ ਗਰ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਮਲ ਉਿਾੜ ਦਰ ਚ

ਰਪਹਦਾ ਹਵ ਮਲਗ ਫਕਰ

ਤ ਿਠ ਟ ਕ ਦੀ ਆਸ ਲ ਕ

ਪਦਨ ਢਲ ਿ ਗਰ ਚ ਆਵ ਤ ਪਬਨ ਬ ਲਾਇਆ ਹੀ ਪਰਤ ਿਾਵ

ਔ-ਲਖ ਕਪਹ ਤ ਮਾਰ ਚਕਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਕਾਲ ਰਾਹ ਦ

ਐਸ ਬ-ਪਹਸ ਪੜਾਅ ਤ ਖਪੜਹਆ ਪਿਤ ਖ਼ਾਬ ਦ ਨੀਲ ਰ ਖ ਚ

ਪਣ ਪੀਲੀ ਪਿਹੀ ਵਗ ਰਹੀ ਏ

ਅਗ ਪਸਪਵਆ ਦੀ ਮਘ ਰਹੀ ਏ

ਕਦ ਕਦ ਕਈ ਗ਼ਮ ਦਾ ਪਛੀ ਪਰ ਨ ਆਪਣ ਹ ਫੜਫੜਦਾ ਤ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਪੀਲ ਅਰਸ਼

ਕਈ ਪਸਤਾਰਾ ਹ ਟ ਟ ਿਦਾ ਤ ਚਦੀ-ਵਨਾ ਖ਼ਾਬ ਮਰਾ ਸਮ ਦਾ ਹਰੀਅਲ ਹ ਟ ਕ ਿਦਾ ਪਵਹਦ ਪਵਹਦ ਹੀ ਨੀਲ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸਾਰਾ ਿਗਲ ਹ ਸ ਕ ਿਦਾ ਫਰ ਪਦਲ ਦੀ ਮਾਯਸ ਵਾਦੀ ਚ

ਤਲਖ਼ ਘੜੀਆ ਦ ਜ਼ਰਦ ਪਤਰ

ਚੀ ਚੀ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਝਠ ਥੜਾ ਹੀ ਮਾਰਦ ਨ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਪਰ ਦ ਨਾਲ ਖਪਹਦੀ ਇਕ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਮਪਹਲ ਚ

ਇਸ਼ਕ ਮਰਾ ਗਵਾਪਚਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਆਸ਼ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਰੀਆ ਦਾ ਆਪਖਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਹਰ ਗਲੀ ਹਾਏ ਗੀਤ ਵਰਗੀ ਨ ਹਾਰ ਦੀ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਪਟ ਚ

ਰਾਤ ਸ਼ਬਨਮ ਗ ਜ਼ਾਰਦੀ ਹ

ਤ ਹਰ ਦਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਪਾਕ ਪਮਟੀ ਦਾ ਖ਼ਨ ਪੀ ਕ ਮ ਿਨਮ ਲੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਪਕ ਦ ਧਨੀਆ ਚ

ਮਾਸਮੀਅਤ ਦਾ ਦ ਧ ਪੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਬਰਗ ਪਚਹਰ ਤ

ਝ ਰੜੀਆ ਦ ਨ ਝਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਪਕ ਸੀਨ ਅਦਰ ਨ

ਗ ਰਬਤ ਦ ਪਹਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਨਣ ਦ

ਦਵ ਦੀਵ ਹੀ ਪਹਸ ਚ ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਿਨਾਪਜ਼ਆ ਲਈ

ਖ਼ਰੀਦ ਕਫ਼ਨ ਵੀ ਪਵਕ ਚ ਕ ਨ

ਤ ਹਰ ਤੀਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਮ ਲਮ ਸੜਕ ਤ

ਿਾ ਕ ਕਈ ਕਦ ਨਹ ਮ ੜਦਾ ਇਹ ਸਮਝ ਲੀਤਾ ਿਦਾ ਹ ਮ ਰਦਾ

ਤ ਹਰ ਚਥੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਕਾਲ ਬਾਗ਼ ਚ

ਪਸਰਫ਼ ਆਸ ਦੀ ਪਣ ਿਾਵ ਕਦ ਕਦ ਹ ਓਸ ਿਹ ਚ

ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਵ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਆਬਾਦ ਕਰਨ ਨ ਤ ਹੀ ਰਕੜ

ਤ ਹੀ ਧਰਤੀ ਦਾ ਕਝ ਵਰਨ

ਤ ਹੀ ਕਰਨੀ ਫ਼ਜ਼ਾ ਮ ਅਤਰ

ਤ ਹੀ ਸਿ ਨ ਮਾਨਣਾ ਸ ਕ ਪਪਹਲ ਤ ਵਖ ਸਥਰ ਪਰ ਮ ਛਤੀ ਹੀ ਸਮਝ ਿਦਾ ਇਹ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸ਼ਰ ਹੀ ਹ

ਿ ਲਾ ਪਰਹਾ ਹ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਚਕਰ

ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਆਉਣ ਵਾਲ

ਇਹ ਲਕ ਪੜਹ ਕ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ ਇਹ ਉਹ ਪਵਚਾਰੀ ਬਦਬਖ਼ਤ ਰਹ ਹ

ਪਕ ਪਿਹੜੀ ਪਹਰਨ ਦ ਪਸਙ ਤ

ਉਦਾਸ ਲਪਮਹਆ ਨ ਫੜਣ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਚੜਹ ਰਹੀ ਏ ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ

ਪਕ ਹਠ ਦ ਫ ਲ ਦੀ ਮਪਹਕ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਰਹੀ ਏ

ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਪਨਕੀ ਉਮਰ

ਉਡਾ ਕ ਲ ਗਏ ਗ਼ਮ ਦ ਝਖੜ

ਵਫ਼ਾ ਦ ਸਹ ਦ ਮਲ ਤ

ਇਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਮ ਲਚਦਾ ਹ ਪਕ ਇਸ ਚ ਰਾਹ ਤ

ਮਨ ਕਈ ਉਿਾੜ ਦਵ ਤ ਮਰ ਮਥ ਦ ਕਾਲ ਅਖ਼ਰ ਤ

ਕਟ ਚਨ ਦਾ ਚਾੜਹ ਦਵ ਿ ਅਗ ਫ਼ ਰਕਤ ਦੀ ਪਦਨ ਦੀਵ ਪਵਚ ਚ ਰਾਹ ਦ ਸਾੜ ਦਵ ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਪਪਘਲ ਿਾਵਣ

ਇਹ ਬਦਨਸੀਬੀ ਦ ਕਾਲ ਕਕਰ

ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਬਦਲ ਿਾਵਣ

ਮਰੀ ਪਕਸਮਤ ਦ ਸਭ ਨਛਤਰ

ਮ ਮਨ ਖਤਾ ਦ ਨਾਮ ਸ ਖਗਾ ਆਪਣ ਗੀਤ ਦ ਸਨ-ਛਤਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

Page 5: Pc64 bDnc64 - Punjabi Library · Aate Dian Chirian Shiv Kumar Batalvi 6If Pc64 bDnc64 b]\ ?dWaY UIaZ\c 6If Pc64 bDnc64 DaRMc YaN D ^dÊNc 7? S_anc U^Nc ?^W NfYc WfYf Ph^N Unc bS6Yc

ਮ ਪਫਰ ਵੀ ਦਸਤਾ ਮਪਹਸਸਦਾ ਹ ਪਕ ਭਰ ਕ ਰਖ ਲ ਚਾਨਣ ਦੀ ਚਾਟੀ ਵ ਪਮਤਰਾ ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਪਛਟ ਬਾਝ ਕਦ ਨਹ ਨਹ ਪਰਆ ਦੀ ਪਹਕ ਪਾਟੀ ਪਗਲਾ ਕੀ ਿ ਭਲਾ ਉਹ ਬਵਫ਼ਾ ਹ

ਪਗਲਾ ਕੀ ਿ ਨਹ ਿਨਮ ਦੀ ਸਾਥੀ

ਮਰਾ ਪਵਸ਼ਵਾਸ ਹ ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਦਾ ਮ ਹਬਤ ਤ ਵੀ ਮਪਹਗੀ ਹ ਹਯਾਤੀ ਮ ਹਬਤ ਦੀਨ ਹ ਦ ਨੀਆ ਨਹ ਹ

ਹ ਦ ਨੀਆ ਦੀਨ ਦ ਪਪਡ ਛਪਾਕੀ ਮ ਹਬਤ ਘਾਟ ਹ ਬਸ ਦ ਪਲ ਦੀ ਿਦ ਤਕ ਖ਼ਨ ਦ ਪਵਚ ਹ ਸਕ ਬਾਕੀ ਮ ਹਬਤ ਕਾਮ ਦ ਬਟ ਦਾ ਫ਼ਲ ਹ

ਪਕ ਿੀਕਣ ਚਤ ਪਵਚ ਫ ਲ ਪਟਾਕੀ ਮ ਹਬਤ ਕਾਮ ਦਾ ਹੀ ਇਕ ਪੜਾਅ ਹ

ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਕਾਮ ਦਾ ਹੀ ਨ ਖ਼ ਦਾ ਹ

ਖ਼ ਦਾ ਦੀ ਜ਼ਾਤ ਕਲ ਵਧ ਕਈ

ਨਾ ਮਰ ਦਸਤਾ ਕਈ ਬ-ਵਫ਼ਾ ਹ

ਮ ਅਕਸਰ ਇਸ ਤਰਹ ਵੀ ਸਚਦਾ ਹ ਪਕ ਸਾਰ ਿੀਵ-ਿਤ ਤ ਪਰਾਣੀ ਇਹ ਵਣ-ਪਤਰਣ ਪਣ ਪਮਟੀ ਅਗ ਪਾਣੀ ਹ ਸਾਰੀ ਕਾਮ ਚ ਉਪਿੀ ਕਹਾਣੀ ਹ ਬਦਲ ਪਰੜਕਦੀ ਪਨਤ ਕਾਮ ਖ਼ਾਤਰ

ਐ ਮਰ ਦਸਤ ਪਣ ਦੀ ਮਧਾਣੀ ਇਹ ਰ ਖ ਵੀ ਨ ਭਗ ਕਰਦ ਵ ਟਾਹਲੀ ਨਾਲ ਿਦ ਖਪਹਦੀ ਹ ਟਾਹਣੀ ਬਰਫ਼ ਸਗ ਬਰਫ਼ ਿਦ ਹ ਭਗ ਕਰਦੀ ਤ ਨੀਲਮ ਿਨਮਦਾ ਹ ਮਰ ਹਾਣੀ

ਤ ਪਤਤਲੀ ਭਗ ਫ ਲ ਦ ਖ਼ਾਤਰ

ਹ ਫ ਲ ਤ ਫ ਲ ਤਕ ਉਡਦੀ ਪਨਮਾਣੀ ਇਹ ਪਸ਼ਰਸਟੀ ਸਰਿ ਸਗ ਕਾਮ ਖ਼ਾਤਰ

ਹ ਘ ਮਦੀ ਵੀਨਸ ਦੀ ਪਨਤ ਿਠਾਣੀ ਜ਼ ਹਲ ਤ ਯਰਨਸ ਦੀ ਇਹ ਦਰਾਣੀ ਵ ਮਰ ਦਸਤਾ ਵ ਪਮਹਰਬਾਨਾ ਇਹ ਪਸ਼ਰਸਟੀ ਕਾਮ ਦ ਹਥ ਹ ਕਾਣੀ

ਵ ਮਰ ਦਸਤਾ ਵ ਵਖ ਵੀਰਾ ਮ ਹਬਤ ਮਪਗਆ ਦਾ ਹ ਿਜ਼ੀਰਾ ਹਵਸ ਦ ਸਾਗਰ ਿ ਤਰ ਪਰਹਾ ਹ

ਤ ਆਪਣ ਆਪ ਕਲ ਡਰ ਪਰਹਾ ਹ

ਮ ਹਬਤ ਪਿਗਰ ਹ ਇਕ ਓਸ ਮ ਦਾ ਪਿਦਹਾ ਸਤਕ ਦ ਪਵਚ ਹੀ ਮਰ ਬਚਾ ਤ ਸੜ ਿਾਏ ਦ ਧਨੀਆ ਪਵਚ ਦ ਧ ਕਚਾ ਨਾ ਹਏ ਪੀੜ ਦਾ ਪਰ ਸਕ ਮਠਾ

ਤ ਮ ਸਮਝਦ ਇਹ ਸਭ ਕ ੜੀਆ ਇਹ ਆਟ ਸਗ ਬਣਾਈਆ ਹਨ ਪਚੜੀਆ

ਪਿਨਹ ਸਗ ਵਰਚ ਿਦ ਕਾਮ-ਬਚਾ ਇਹ ਸ਼ਾਇਦ ਰਾਤ ਅਿ ਦੀ ਚਾਨਣੀ ਪਿਹੀ ਹਏ ਤਨ ਭਾਸਦੀ ਕਈ ਜ਼ਰਦ ਪਤਾ ਤ ਮਰ ਵਾਸਤ ਇਹ ਰਾਤ ਅਿ ਦੀ ਹ ਮਰ ਦਸਤਾ ਕਈ ਸ ਆਣੀ ਪਕ ਪਿਸ ਦੀ ਢਾਕ ਤ ਹ ਚਨ-ਬਚਾ ਿ ਕ ਿਾ ਛਾਛ ਦਾ ਪਸਰ ਤ ਪਟਕਾਈ

ਤ ਗਲ ਪਵਚ ਬ ਗਤੀਆ ਦਾ ਹਾਰ ਪਾਈ

ਹ ਲ ਕ ਿਾ ਰਹੀ ਚਾਨਣੀ ਦਾ ਭਤਾ ਮ ਇਹ ਿਾਣਦ

ਹ ਤ ਵੀ ਸਚਾ

ਮ ਇਹ ਿਾਣਦ ਹ ਮ ਵੀ ਸਚਾ ਅਸਲ ਪਵਚ ਰਹ ਮਨ ਖ ਦੀ ਸ਼ੀਲ ਨਹ ਹ

ਪਕ ਪਿਸ ਦਾ ਬਦਨ ਵਤ ਪਸਮਲ ਦ ਰ ਹ

ਤ ਖ਼ਈਯਲ ਦ ਵ ਦਹਰ ਘ ਡ ਪਵਚ ਸਦਾ ਹੀ ਪਦਸਦਾ ਰਪਹਦਾ ਪਿਸ ਦਾ ਮਹ ਹ

ਤ ਪਦਲ ਦਾਮਾਦ ਹ ਦਾ ਹ ਮਨ ਖ ਦਾ ਿ ਸਾਹ ਨਾ ਲਣ ਦਦਾ ਹ ਵ ਸ ਖ ਦਾ ਿ ਪਸਹਰ ਬਨਹ ਕ ਵੀ ਸ਼ ਹਰਤ ਦ

ਹ ਥ ਕ ਮਪਢਆ ਤ ਰਜ਼ ਥ ਕਦਾ ਹ ਸਹਣੀ ਉਸ ਕਦਰ ਦੀ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਪਕ ਪਿਨੀ ਹਏ ਤਸਵਰ ਪਵਚ ਿਵਾਨੀ ਪਕਸ ਲਈ ਕਾਲਖ ਦਾ ਹ ਸਮ ਦਰ

ਪਕਸ ਲਈ ਇਤਰ-ਪਭਨੀ ਅਰਗਵਾਨੀ

ਵ ਬਹ ਤਾ ਕੀਹ ਮ ਇਕ ਿਾਣਦਾ ਹ ਕਈ ਵੀ ਸ਼ ਨਹ ਇਸ ਦ ਸਾਨੀ ਤ ਿਾਣ ਸ ਆਦ ਸਾਰ ਸਾਗਰ ਦਾ ਹ ਮ ਵੀ ਦਰ-ਬਦਰ ਦੀ ਖ਼ਾਕ ਛਾਣੀ ਤ ਕਪਹਦ ਪਪਆਰ ਨ ਪਵਸ਼ਵਾਸ ਦਾ ਹ

ਤ ਿ ਪਫਰ ਪਤਰਪਤੀਆ ਦੀ ਆਸ ਦਾ ਹ

ਮ ਹਬਤ ਅਸਲ ਖ਼ਾਤਰ ਤਰਸਦੀ ਹ

ਮ ਹਬਤ ਨ ਹੀ ਇਕ ਧਰਵਾਸ ਦਾ ਹ

ਮ ਹਬਤ ਆਪਣੀ ਤ ਸ਼ਕ ਕਰਨਾ ਇਹ ਿਜ਼ਬਾ ਵਾਸਨਾ ਦੀ ਪਪਆਸ ਦਾ ਹ

ਮ ਹਬਤ ਰ ਕਮਣੀ ਨਾ ਦਾਮਨੀ ਹ

ਨਾ ਪਦਮਾ ਹਸਤਨੀ ਨਾ ਕਾਮਨੀ ਹ

ਮ ਹਬਤ ਨ ਗ਼ਮ ਦੀ ਰਾਸ ਦਾ ਹ

ਨਾ ਪ ਤਰ ਧੀ ਨਾ ਮਾਈ ਬਾਪ ਦਾ ਹ

ਤ ਮਰ ਵਾਸਤ ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਹਬਤ ਨ ਹੀ ਪਚਟ ਮਾਸ ਦਾ ਹ

ਇਹ ਮ ਹ ਣ ਸਮਝਦ ਪਕ ਿਾਣ ਦਈਏ

ਉਹ ਸ ਣ ਕਈ ਦਰ ਚਸ਼ਮਾ ਗਾ ਪਰਹਾ ਹ

ਆ ਆਵਾਜ਼ ਦਾ ਅਨਦ ਲਈਏ

ਉਹ ਸਾਹਵ ਵਖ ਚੀਲਹ ਤ ਚਨਾਰ ਉਨਹ ਦੀ ਗਦ ਪਵਚ ਆ ਚਲ ਕ ਬਹੀਏ

ਤ ਰਲ ਕ ਹੀਰ ਦਾ ਕਈ ਬਤ ਕਹੀਏ

ਉਲਭ ਤ ਪਗਲ ਸਭ ਿਾਣ ਦਈਏ

ਤ ਥਹੜ ਕ ਪਲ ਲਈ ਚ ਪ ਰਹੀਏ ਤ ਥਹੜ ਕ ਪਲ ਲਈ ਚ ਪ ਰਹੀਏ

ਬੀਹੀ ਦੀ ਬਤੀ ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ ਸਪਹਮੀ ਸਪਹਮੀ ਘ ਰਹੀ ਹ

ਅਪਮਰਤ ਵਲ ਮਠੀ ਮਠੀ ਉਨਦ ਮਾਰੀ ਵਸਵਾ ਵਾਕਣ

ਮਰੀਅਲ ਮਰੀਅਲ ਥਕੀ ਥਕੀ ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ

ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ ਬਤੀ ਨਹ ਬੀਹੀ ਦੀ ਅਖੀ ਬੜੀ ਡਰਾਉਣੀ ਟੀਰ-ਮਟਕੀ ਬੀਹੀ ਪਿਹੜੀ ਢਠੀ ਢਠੀ ਬੀਹੀ ਪਿਹੜੀ ਸਾਰੀ ਕਚੀ

ਪਕਸ ਸ਼ਰਾਬੀ ਦੀ ਮ ਵਾਕਣ

ਦਬੀ ਦਬੀ ਘ ਟੀ ਘ ਟੀ ਿ ਨਾ ਬਲ ਡਰਦੀ ਚੀ ਮਾੜੀ ਮਾੜੀ ਭ ਸੀ ਭ ਸੀ ਰਗੀ ਮਰੀ ਤਰੀਮਤ ਵਾਕਣ

ਪਿਹੜੀ ਬਚਾ ਿਮ ਕ ਠੀ ਹਥ ਸਖਣੀ ਕਨ ਬ ਚੀ ਇਸ ਬੀਹੀ ਦ ਮਥ ਤ

ਇਹ ਬਤੀ ਚਮਗਾਦੜ ਵਾਕਣ

ਲਟਕ ਰਹੀ ਹ ਹ ਕ ਪ ਠੀ ਮਲ ਸ਼ੀਸ਼ ਸਗ ਲ ਇਸ ਦੀ ਈਕਣ ਟਕਰ ਮਾਰ ਰਹੀ ਹ

ਿੀਕਣ ਕਈ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਮਨਾ ਹਵ ਪਪਿਰ ਦ ਪਵਚ ਡਕੀ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦੀ ਤਲਖ਼ੀ ਕਲ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਅਕੀ ਅਕੀ ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ

ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ ਬਤੀ ਨਹ ਬੀਹੀ ਦੀ ਬਚੀ ਕਾਲਾ ਨਹ ਰਾ ਚ ਘ ਰਹੀ ਹ

ਪਸਰ ਬੀਹੀ ਦੀ ਪਹਕ ਤ ਰਖੀ ਨਵ-ਿਮ ਮਰ ਬਚ ਵਾਕਣ

ਹਲੀ-ਹਲੀ ਮਠੀ-ਮਠੀ ਇਹ ਬੀਹੀ ਇਹਦੀ ਅਬੜੀ ਸਕੀ ਇਹ ਬੀਹੀ ਮਰੀ ਅਬੜੀ ਸਕੀ ਇਸ ਬੀਹੀ ਸਾਡੀ ਉਮਰਾ ਕਟੀ ਇਹ ਬੀਹੀ ਸਾਡੀ ਬਲਣ ਪਕੀ ਇਸ ਬਤੀ ਦਾ ਪੀਲਾ ਪਚਹਰਾ ਕਈ ਵਾਰੀ ਮਨ ਲਗਦਾ ਮਰਾ

ਕਈ ਵਾਰੀ ਪਕਸ ਖ਼ਨੀ ਪਿਨ ਦਾ ਪਿਹੜਾ ਅਬਰ ਿਡ ਉਚਰਾ ਿ ਪਫਰ ਬਣ ਿਾਏ ਹਥ ਪਹਨਾਈ

ਪਿਹੜਾ ਛਾਪ ਛਲ ਪਾਈ

ਮਰ ਵਲ ਵਧਦਾ ਆਵ ਪਵਹਪਦਆ ਪਵਹਪਦਆ ਸਓਲਾ ਪਿਹਾ ਮਰੀ ਧੀ ਦਾ ਹਥ ਬਣ ਿਾਵ ਪਫਰ ਉਹ ਹਥ ਛ ਡਾ ਕ ਮਥ ਿਾਵ ਇਕ ਮ ਡ ਸਗ ਨਸੀ ਅਧੀ ਰਾਤ ਚਰੀ ਛਪੀ ਮਰੀ ਗ਼ ਰਬਤ ਕਲ ਅਕੀ ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ

ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ ਬਤੀ ਨਹ ਚਾਨਣ ਦੀ ਚਕੀ ਨਹ ਨਹ ਮਈ ਬੀਹੀ ਦਾ ਪਿ

ਕੀਤਾ ਹਵ ਦੀਵਾ-ਵਟੀ ਪਬਟ ਪਬਟ ਪਈ ਹ ਵਖੀ ਿਦੀ ਆਪਣੀ ਮਈ ਅਬੜੀ ਬਾਰ

ਮ ਿ ਕਪਵਤਾ ਪਲਖ ਕ ਰਖੀ ਪਦਨ ਚੜਹਦ ਿ ਵਚ ਪਦਆਗਾ ਆਪਣੀ ਧੀ ਦ ਦਦ ਪਿਨ

ਲ ਕ ਪਰ ਦਮੜ ਬਤੀ ਇਹ ਬਤੀ ਹ ਪਬਲਕ ਲ ਬਚੀ ਇਹ ਕੀ ਮਇਆ ਦਾ ਪਸਰ ਿਾਣ ਗ਼ ਰਬਤ ਮ ਦੀ ਵੀ ਨਹ ਸਕੀ ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ ਸਪਹਮੀ ਸਪਹਮੀ ਘ ਰਹੀ ਹ

ਅਪਮਰਤ ਵਲ ਮਠੀ ਮਠੀ ਉਨਦ ਮਾਰੀ ਵਸਵਾ ਵਾਕਣ

ਮਰੀਅਲ ਮਰੀਅਲ ਥਕੀ ਥਕੀ ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ

ਇਕ ਿਚਹਰ ਦ ਨ ਅਿ ਅਸ ਤਰ ਸ਼ਪਹਰ ਹ ਆਏ

ਤਰਾ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿ ਖਤ ਪਹਲੀ ਦਾ ਪਿਸ ਦ ਪਸਰ ਤ ਪ ਪਨਆ ਦਾ ਚਨ

ਪਸਮਲ ਰ ਖ ਦੀ ਫਬੀ ਵਾਕਣ

ਡਦਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾਏ

ਇਹ ਸੜਕ ਤ ਸ ਤ ਸਾਏ

ਪਵਚ ਪਵਚ ਪਚਤਕਬਰਾ ਪਿਹਾ ਚਾਨਣ

ਿੀਕਣ ਹਵ ਚਕ ਪਪਰਆ

ਧਰਤੀ ਸ਼ਤ ਨਹਾ ਕ ਬਠੀ ਚਨ ਦਾ ਚਕ ਗ ਦਾ ਕ ਿੀਕਣ

ਹਵਣ ਵਾਲ ਵਧਾਏ

ਅਿ ਰ ਤ ਨ ਵਟਣਾ ਮਪਲਆ

ਪਚਟਾ ਚਨ ਪਵਆਪਹਆ ਚਪਲਆ

ਰ ਖ ਦ ਗਲ ਲਗ ਲਗ ਪਣ ਈਕਰ ਸ਼ਪਹਰ ਤਰ ਚ ਲਘਣ

ਿੀਕਣ ਤਰ ਧਰਮੀ ਬਾਬਲ

ਤਰ ਗਣ ਪਬਠਾਏ

ਸ ਤਾ ਘ ਕ ਮਤੀਏ ਰਗਾ ਚਾਨਣ ਧਤਾ ਸ਼ਪਹਰ ਏ ਤਰਾ ਿੀਕਣ ਤਰਾ ਹਵ ਡਲਾ ਅਬਰ ਿੀਕਣ ਤਰਾ ਵੀਰਾ

ਬਨਹ ਬਾਹ ਚਨ-ਕਲੀਰਾ ਤਾਰ ਸਟ ਕਰਾਏ

ਅਿ ਦੀ ਰਾਤ ਮ ਬਾਰਕ ਤਨ

ਹਏ ਮ ਬਾਰਕ ਅਿ ਦਾ ਸਾਪਹਆ

ਅਸ ਤ ਸਪਹਰ ਤਰ ਦੀ ਿਹ ਪਵਚ

ਮ ਰਦਾ ਪਦਲ ਇਕ ਦਬਣ ਆਏ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਕ ਪਿਸ ਦ ਪਸਰ ਤ ਪੀਲਾ ਚਨ ਪਨਰਾ ਤਰ ਮ ਖੜ ਵਰਗਾ ਪਸਮਲ ਰ ਖ ਦੀ ਫਬੀ ਵਾਕਣ

ਡਦਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾਏ

ਪਿਸ ਨ ਪੀੜ ਪਨਆਣੀ ਮਰੀ ਮਾਈ-ਬ ਢੀ ਵਾਕਣ ਫੜ-ਫੜ

ਫਕ ਮਾਰ ਉਡਾਏ

ਭਿ ਭਿ ਪਹਲੀ ਦ ਖਤ ਪਵਚ

ਅਿ ਅਸ ਤਰ ਸ਼ਪਹਰ ਹ ਆਏ

ਮਰਾ ਕਮਰਾ ਇਹ ਮਰਾ ਪਨਕਾ ਪਿਨਾ ਕਮਰਾ ਇਹ ਮਰਾ ਪਨਕਾ ਪਿਨਾ ਕਮਰਾ ਦਪਰਆਈ ਮਛੀ ਦ ਵਾਕਣ

ਗਹੜਾ ਨੀਲਾ ਪਿਸ ਦਾ ਚਮੜਾ ਪਵਚ ਪਮਟੀ ਦਾ ਦੀਵਾ ਘ ਿੀਕਣ ਅਲਸੀ ਦ ਫ ਲ ਤ

ਮਡਲਦਾ ਹਏ ਕਈ ਭਵਰਾ ਇਹ ਮਰਾ ਪਨਕਾ ਪਿਨਾ ਕਮਰਾ ਇਸ ਕਮਰ ਦੀ ਦਖਣੀ ਕਧ ਤ

ਕਧ ਤ ਨਹ ਕਮਰ ਦ ਦਦ ਤ

ਮਰ ਪਾਟ ਪਦਲ ਦ ਵਾਕਣ

ਪਾਟਾ ਇਕ ਕਲਡਰ ਲਟਕ

ਪਕਸ ਮ ਸਾਫ਼ਰ ਦੀ ਅਖ ਪਵਚ ਪਏ

ਗਡੀ ਦ ਕਲ ਵਤ ਰੜਕ

ਫਕ ਪਦਆ ਿੀ ਕਰਦ ਫੜ ਕ

ਕਾਸਾ ਫੜ ਕ ਟ ਪਰਆ ਿਦਾ ਓਸ ਕਲਡਰ ਵਾਲਾ ਲਗੜਾ ਪਿਸ ਦ ਹਥ ਪਵਚ ਹ ਇਕ ਦਮੜਾ

ਖ਼ਰ ਪਫਰ ਪਕ ਪਦਲ ਡਰ ਿਦ ਪਸਗਰਟ ਦ ਧਏ ਸਗ ਪਨਕਾ ਇਹ ਮਰਾ ਕਮਰਾ ਝਟ ਭਰ ਿਦ

ਪਫਰ ਡ ਘਾ ਸਾਗਰ ਬਣ ਿਦ ਪਵਹਪਦਆ ਪਵਹਪਦਆ ਨੀਲਾ ਕਮਰਾ ਇਸ ਸਾਗਰ ਦੀਆ ਲਪਹਰ ਅਦਰ

ਮਰਾ ਬਚਪਨ ਅਤ ਿਵਾਨੀ ਕਠਾ-ਕ ਲਾ ਸਭ ਰ ੜਹ ਿਦ ਸਾਹਵ ਕਧ ਤ ਬਠਾ ਹਇਆ

ਕਹੜ ਪਕਰਲੀਆ ਦਾ ਇਕ ਿੜਾ ਮਗਰਮਛ ਦਾ ਰਪ ਵਟਾਦ

ਮਰ ਵਲ ਵਧਦਾ ਆਦ ਇਕ ਬਹ ਤ ਇਕ ਲਤ ਖਾ ਿਦ

ਓਸ ਕਲਡਰ ਦ ਲਗੜ ਵਤ

ਮ ਵੀ ਹ ਿਦਾ ਮ ੜ ਲਗੜਾ ਆਪਣੀ ਗ਼ ਰਬਤ ਦ ਨ ਤ

ਮਗਦਾ ਪਫਰਦ ਦਮੜਾ ਦਮੜਾ ਪਫਰ ਮਰਾ ਸਾਹ ਸ ਕਣ ਲਗਦ

ਹਡ ਹਡ ਮਰਾ ਟ ਟਣ ਲਗਦ

ਮਈਆ ਇਲ ਕਨ-ਖਿਰ

ਅਕ ਦ ਪਟਡ ਛਪੜੀ ਕਰ

ਮਏ ਲ ਮਏ ਕਤਰ

ਖਪੜੀਆ ਚਮਗਾਦੜ ਭਰ

ਓਸ ਕਲਡਰ ਵਾਲਾ ਲਗੜਾ ਮਰ ਮਹ ਤ ਸ ਟਣ ਲਗਦ

ਗਲ ਮਰਾ ਪਫਰ ਘ ਟਣ ਲਗਦ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਮ ਕਣ ਲਗਦ

ਫਰ ਅਿਨਬੀ ਕਈ ਪਚਹਰਾ ਮਰ ਨ ਤ ਉਸ ਲਗੜ ਨ

ਦ ਦਦਾ ਹ ਇਕ ਦ ਦਮੜਾ ਫਰ ਕਲਡਰ ਬਣ ਿਦਾ ਹ

ਓਸ ਕਲਡਰ ਵਰਗਾ ਲਗੜਾ ਇਹ ਮਰਾ ਪਨਕਾ ਪਿਨਾ ਕਮਰਾ ਦਪਰਆਈ ਮਛੀ ਦ ਵਾਕਣ

ਗੜਹਾ ਨੀਲਾ ਪਿਸ ਦਾ ਚਮੜਾ ਇਹ ਮਰਾ ਪਨਕਾ ਪਿਨਾ ਕਮਰਾ

ਿਚਰਤਰ-ਹੀਣ

ਸਾਉਣ ਮਹ ਦੀ ਸਵਲੀ ਪਸਲਹੀ ਹ ਸ਼ਾਮ

ਪੀ ਕ ਟ ਪਰਆ ਹ ਘਰ ਮਦਰਾ ਦਾ ਿਾਮ

ਸਾਉਣ ਮਹ ਦੀ ਸਵਲੀ ਪਸਲਹੀ ਹ ਸ਼ਾਮ

ਹਲਕ ਕ ਤ ਦੀ ਜ਼ ਬ ਿਹੀ ਸੜਕ ਤ

ਤਾਜ਼ਾ ਵਸ ਮਹ ਦੀਆ

ਇਹ ਛਪੜੀਆ ਪਿ ਪ ਰਾਣ ਿੜ

ਪਕਸ ਮਪਹਲ ਦੀ ਛਤ ਤ ਰਗਣ

ਹਜ਼ਾਰ ਮਕੜੀਆ

ਿ ਪਿਵ ਹਬਸ਼ਣ

ਪਕਸ ਦ ਮ ਖ ਤ

ਹਣ ਗਪਹਰ ਪ ਗਏ

ਚੀਚਕ ਦ ਦਾਗ਼ ਿ ਦਮਹ ਕਡੀਆ ਵਾਲਾ ਕਈ ਨਾਗ

ਪਕਨ ਕਝ ਤ ਡਰਾਉਣ ਉਫ਼ ਮਰ ਹਨ ਇਹ ਖ਼ਾਬ

ਉਮਰ ਦ ਪਝੀ ਵਰਹ ਪਦਨ ਸਵਾ ਕ ਨ ਹਜ਼ਾਰ

ਪਕਹੜ ਮਕਸਦ ਵਾਸਤ ਆਪਖ਼ਰ ਨ ਪਦਤ ਮ ਗ ਜ਼ਾਰ

ਪਕਹੜ ਮਕਸਦ ਵਾਸਤ ਏਨ ਮ ਸਰਿ ਖਾ ਲਏ

ਪਸਰ ਏਨੀਆ ਰਾਤ ਦਾ ਭਾਰ

ਸ਼ਾਇਦ ਇਸ ਲਈ ਵਖ ਸਕ ਹਰ ਨਜ਼ਰ ਦ ਆਰ ਪਾਰ

ਪਨਤ ਪਕਸ ਦਹੀ ਤ ਸਕ ਕਾਮ ਦਾ ਮ ਡਗ ਮਾਰ

ਦ ਨੀਆ ਦੀ ਿ ਹਰ ਹ ਸੀਨਾ ਦ ਸਕ ਮਨ ਪਪਆਰ

ਵਖ ਸਕ ਓਸ ਦ

ਮ ਪਿਸਮ ਨਗ ਦਾ ਉਭਾਰ

ਉਫ਼ ਮ ਪਕਨਾ ਕਮੀਨਾ ਪਕਨ ਗਦ ਹਨ ਪਵਚਾਰ

ਪਕਨਾ ਗਦਾ ਪਿਹਨ ਮਰਾ ਪਕਨਾ ਗਦ ਸਚਦ ਆਪਣ ਹਥ ਨ ਹੀ ਆਪਣਾ ਹਥ ਲਾਣ ਰਕਦ ਇਕ ਪਕਣਕ ਤ ਖ ਦਾ ਤੀਕਣ

ਮ ਕਾਮੀ ਮਨਦ ਮ ਦ ਦ ਧ ਨ

ਮ ਗਰਮ ਕਰਕ ਪੀਣਾ ਲਚਦ ਮਰ ਹਥ ਪਵਚ ਪਿਨਹ ਪਵਚ

ਧਰ ਵ ਪਿਨੀ ਠਢ ਹ

ਸਚਦਾ ਹ ਇਨਹ ਬਾਰ

ਇਸ ਤਰਹ ਕ ਝ ਸਚਦ ਮਲ ਇਨਹ ਦ ਚ ਹਵ ਿਨਮ ਪਕਸ ਲਈ ਸਕ ਦਾ ਮ ਤ ਐਸ ਸਕ ਨ ਵੀ ਕਾਮ ਪਖ ਵਖਦ ਮ ਤ ਕਪਹਦਾ ਕਾਮ ਹ ਹੀ ਸਕ ਦਾ ਆਨਦ ਹ

ਚਾਹ ਉਹ ਸਰਿ ਹ ਕਈ

ਚਾਹ ਉਹ ਕਈ ਚਦ ਹ

ਚਾਹ ਦੀਵਾ ਿ ਪਚਗਾੜੀ ਨਜ਼ਰ ਤ ਵੀ ਮਦ ਹ

ਕਾਮ ਦ ਚੀਜ਼ ਦੀ ਪਮਲਣੀ ਦੀ ਉਪਿ ਦਾ ਰਗ ਹ

ਸਚਦ ਇਹ ਸੜਕ ਕਢ ਨਵ-ਬਣ ਮਪਹਲ ਦੀ ਲਾਮ

ਮਲ ਮਲ ਕੀੜ ਲਗ ਦਦ ਵਤ ਿ ਮ ਸਕਰਾਣ

ਵਸਵਾ ਪਿਹੀ ਸੜਕ ਦ

ਹ ਪਿ ਬਚ ਹਰਾਮ

ਉਫ਼ ਇਹ ਬਿਾਨ ਮਪਹਲ ਪਵਚ ਵੀ ਪਕਨਾ ਹ ਕਾਮ

ਗਲ ਰਸ਼ਨਦਾਨ

ਅਖ ਵਗ ਪਏ ਹਨ ਚਮਕਦ ਲਮ ਸਲਮੀਆ ਬਾਰੀਆ ਵਗ ਹਠ ਮ ਸਕਰਾਣ

ਸਚਦ ਪਕ ਮਪਹਲ

ਮਪਹਲ ਨ ਪਏ ਨ ਚ ਮਦ ਲ ਕ ਪਵਚ ਗਲਵਕੜੀ ਕਪਫ਼ਆ ਨ ਟ ਰ ਿਾਣ

ਉਫ਼ ਮ ਪਕਨਾ ਸ਼ਤਾਨ

ਸਚਣੀ ਪਕਨੀ ਹਰਾਮ

ਬਦਲੀਆ ਚ

ਅਰਧ ਨਗਾ ਸਰਿ

ਕਰ ਪਰਹਾ ਝ ਕ ਕ

ਹ ਕ ਝ ਏਦ ਸਲਾਮ

ਸਨ ਦ ਕਈ ਦਦ ਵਾਲੀ ਕਨ ਫ਼ਾਹਸ਼ਾ ਮ ਸਕਰਾਵ ਭਰ ਕ ਪਿ

ਨਜ਼ਰ ਚ ਕਾਮ

ਸਾਉਣ ਮਹ ਦੀ ਸਵਲੀ ਪਸਲਹੀ ਹ ਸ਼ਾਮ ਸਾਉਣ ਮਹ ਦੀ ਸਵਲੀ ਪਸਲਹੀ ਹ ਸ਼ਾਮ

ਮ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਤਰ ਆਪਣ ਦ ਧ ਵਰਗਾ ਹੀ ਤਰਾ ਸ ਚਾ ਹ ਨ ਿੀਭ ਹ ਿਾਏ ਮਾਪਖ

ਹਾਏ ਨੀ ਤਰਾ ਨ ਪਲਆ

ਿ ਇਿਾਜ਼ਤ ਦਏ ਤ ਮ ਇਕ ਵਾਰੀ ਲ ਲਵ ਮਾਘੀ ਦੀ ਹਾਏ ਸ ਚੜੀ ਸਗਰਦ ਵਰਗਾ ਤਰਾ ਨ ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਤ ਮਰੀ ਿਣਨੀ ਨਹ ਮ ਹਕੀਕਤ ਿਾਣਦ ਤਰਾ ਮਰਾ ਕੀ ਹ ਪਰਸ਼ਤਾ ਏਸ ਬਾਰ ਕੀ ਕਹ

ਗ਼ਮ ਦ ਸਪਹਰਾਵ ਚ ਭ ਪਿਆ

ਮ ਹ ਪਛੀ ਬ-ਜ਼ ਬ ਦ ਕ ਪਲ ਿ ਦਏ ਇਿਾਜ਼ਤ

ਤਰੀ ਛਾਵ ਬਠ ਲ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਅਿ ਤਰ ਪਦਲ ਚ ਹ

ਖ਼ ਸ਼ਬ ਦਾ ਹੜਹ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਵਰਹ ਹਾਲ ਿਵ ਠੀਕ ਹੀ ਕਪਹਦੀ ਹ ਤ ਅਮੜੀਏ

ਰਤ ਰਤੀ ਕਾਮ ਦੀ ਹ ਦੀ ਹ ਮ ਪਰ ਮ ਅਮੀਏ ਇਹ ਕਹ ਰਤ ਠਢੀ ਹਣ ਪਵਚ

ਲਗਗਾ ਅਤ ਦਾ ਸਮ ਕਰਨ ਲਈ ਕੀੜੀ ਨ ਪਿਨਾ ਸ਼ਾਇਦ ਭ-ਪਰਦਖਣਾ ਕੀਹ ਭਲਾ ਏਨ ਸਮ

ਪਪਛ ਹ ਿਮਦੀ ਇਕ ਮ ਝਠ ਬਕਦਾ ਹ ਿਹ ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਤਤ ਦੀ ਅਖ ਵਗ ਟੀਰਾ ਹ ਅਿ ਸਾਡਾ ਿਹ ਭਡ ਦ ਪੀਲ ਨ ਦਦ

ਕ ਤ ਦੀ ਇਹਦੀ ਜ਼ ਬ ਕਰਦਾ ਪਫਰਦਾ ਹ ਿ ਗਾਲੀ

ਕਾਮ ਦੀ ਇਹ ਥ ਕ ਥ ਬਹ ਤ ਬਕਵਾਸੀ ਸੀ ਇਹਦ ਪਪਉ ਦਾ ਪਪਉ

ਬਹ ਤ ਬਕਵਾਸਣ ਸੀ ਇਹਦੀ ਮ ਦੀ ਮ ਏਥ ਥਹਰ ਵਗ

ਗਦਾ ਹ ਸ਼ਤ ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਪਮਰਗ ਦੀ ਇਕ ਨਸਲ ਦਾ ਕਸਤਰੀਆ ਹ ਦਾ ਹ ਨ ਕਸਤਰੀਆ ਨ ਿਨਮ ਦਦੀ ਹ ਿਦ ਉਨਹ ਦੀ ਮ ਪਾਲਦੀ ਹ ਰਖ ਕ

ਇਕ ਹਰ ਥ ਇਕ ਹਰ ਥ ਫਰ ਆਦਾ ਹ ਸਮ ਕਰਮ-ਹੀਣ ਬਪਚਆ ਨ

ਭ ਲ ਿਦੀ ਹ ਉਹ ਮ ਮ-ਪਵਹਣ ਪਹ ਚ ਿਦ ਨ ਪਕਸ ਐਸੀ ਉਹ ਥ ਪਿਥ ਪਕਧਰ ਚ ਗਣ ਪਈਆ

ਹਣ ਰਲ ਕ ਬਕਰੀਆ ਬਕਰੀਆ ਵੀ ਕਰਦੀਆ ਨਾ ਚ ਘਣ ਉਨਹ ਨ ਨਹ

ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਮ

ਪਸ਼ ਤ ਮਾੜੀ ਨਹ ਤਰਾ ਮਰਾ ਕੀ ਹ ਪਰਸ਼ਤਾ ਏਸ ਬਾਰ ਕੀ ਕਹ

ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਤਰ ਸ ਚ ਦ ਧ ਵਰਗਾ ਹੀ ਤਰਾ ਸ ਚਾ ਹ ਨ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਚਟਡੀ ਦਲ

ਨੀਮ ਸਵਲੀ ਗਰੜ ਵਤ ਨੀਲੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਪਵਚ ਪਕੀ ਸਤਕ-ਪਭਟੀ ਨਾਰ ਦ ਵਾਕਣ

ਮਰ ਪਪਡ ਪਦਆ ਪਟ ਤ

ਸ ਤੀ ਘਕ ਹ ਪਸਰ ਨ ਰਖੀ ਪੀੜ ਭਨੀ ਥਕੀ ਥਕੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਇਹ ਪਕੀ

ਏਸ ਸੜਕ ਦੀ ਪਹਕ ਮਸਲਦਾ ਬਟ ਥ ਇਹਦਾ ਅਗ ਅਗ ਦਲਦਾ ਮਢ ਰਖ ਬਦਕ ਚਲਦਾ ਮਲ ਸਾਵ ਰਗ ਵਾਲਾ ਪਟਡੀ ਦਲ ਇਕ ਲਘ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਮਠੀ ਚ ਪ ਮਰ ਖਤ ਦੀ ਰਲਾ ਪਾ ਪਾ ਡਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਟਡੀਆ ਵਗ ਰਗਦ ਟਕ ਦੀ

ਚੀ ਇਕ ਧਮਕ ਦ ਕਾਰਨ

ਮਰਾ ਪਪਡ ਮ ਰਪਬਆ ਵਾਲਾ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਕਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਟਡੀ ਦਲ ਇਕ ਲਘ ਪਰਹਾ ਏ

ਹ ਣ ਹ ਣ ਇਸ ਪਕਨਾਰ

ਮਰ ਪਪਡ ਦੀਆ ਪਛਦੀਆ ਪਣ ਖਟੀਆ ਦ ਫ ਲ ਗਲ ਲਗ ਕ

ਰਝ ਦ ਕਨ ਦੀਆ ਮ ਦਰ ਵਰਗ ਫ ਲ ਸ਼ਰਹ ਦ ਚ ਮ ਕ

ਲ ਕਣ ਮੀਚੀ ਖਡ ਰਹੀਆ ਸਨ

ਪਰ ਹ ਣ

ਇਨਹ ਦ ਸਾਹ ਅਦਰ

ਫਲ ਪਗਆ ਬਦਬ ਦਾ ਸਾਗਰ

ਡ ਘ ਮਰ ਦਮਾਹਲ ਖਹ ਪਡਗ ਪਈ ਸਨ ਦੀ ਗਾਗਰ

ਇਹ ਕੀ ਹਇਆ

ਇਹ ਕੀ ਹਇਆ

ਸਾਰਾ ਪਪਡ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਪਵਚ

ਸੜ ਬਲ ਕ ਹ ਕਲ ਹਇਆ ਲਾਹ ਗਈਆ ਰ ਖ ਦੀ ਪਛਲ ਡਣ ਅਬਰ ਪਗਧ ਤ ਇਲ ਲੜਨ ਪਬਲੀਆ ਰਵਣ ਕ ਤ ਲ ਪਏ ਮਚਾਵਣ ਪਖਲ ਘ ਮਣ ਥ-ਥ ਲਖ ਚ ੜਲ ਪਪਠ ਤ ਥਣ ਲਮਕਾਈ

ਪ ਠ ਲਮ ਪਰ ਦ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਦ ਪਪਤਆ ਦੀਆ ਪਸ ਕ

ਪਠਬ-ਖਪੜਬੀਆ ਿ ਤੀਆ ਪਾਈ

ਖਪੜੀਆ ਦ ਬਹਲ ਪਵਚ ਲਘ ਪਣ ਫਰਾਟ ਭਰਦੀ ਸ਼ ਸ਼ ਕਰਦੀ ਹਕ ਭਰਦੀ

ਥ ਪ ਰ ਥ ਪਟਡੀਆ ਦੀਆ ਹੜ ਕਰਨ ਇਕਠੀਆ ਹਡ ਦੀਆ ਢਰ ਹਡੀਆ ਦ ਢਰ ਪਵਚ ਸਵਣ

ਲਖ ਲਖ ਬਚਾ ਦਣ ਅਕਰ ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਧਰਮ ਘਰ ਿਾਈਆ

ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਕਮ ਘਰ ਿਾਈਆ ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਕਾਮ ਪਤਹਾਈਆ

ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਿਗ ਨ ਸਾਈਆ ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਹਦ ਪਰਨਾਈਆ ਮਾਨ ਖਤਾ ਦੀਆ ਲਵੀਆ ਫ਼ਸਲ ਇਨਹ ਰਲ ਪਮਲ ਮਾਰ ਮ ਕਾਈਆ ਅਿ ਖੜਹਾ ਇਸ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਪਕਨਾਰ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ

ਨੀਮ ਸਵਲੀ ਗਰੜ ਵਤ ਨੀਲੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਪਵਚ ਪਕੀ ਿਗ ਪਵਚ ਹਈ ਪਵਧਵਾ ਵਾਕਣ

ਪਫਰਦੀ ਪਈ ਹ ਲਥ-ਭਲਥੀ ਆਪਣ ਭ ਖ ਬਚ ਵਾਕਣ

ਮਰ ਪਪਡ ਨ ਢਾਕ ਚਕੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਇਹ ਪਕੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ

ਸੜਕ ਇਹ ਪਕੀ

ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਆਇਆ ਭਗਣ ਿਨ ਚ ਰਾਸੀ ਕਈ ਲਛਮਣ ਨਹ ਮਰਾ ਸਾਥੀ ਨਾ ਮ ਰਾਮ ਅਯ ਪਧਆ ਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ

ਨਾ ਮਰਾ ਪਚ-ਵਟੀ ਪਵਚ ਡਰਾ ਨਾ ਕਈ ਰਾਵਣ ਦ ਸ਼ਮਣ ਮਰਾ ਕਣਕ-ਕਕਈ ਮ ਦੀ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਮਥ ਦਰ ਵਤਨ ਹ ਮਰਾ ਪਕੀ ਸੜਕ ਦੀ ਪਟੜੀ ਤ

ਸਪਦਆ ਦਿਾ ਵਰਹਾ ਹ ਮਰਾ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਪਵਚ ਰਦੀ ਹ

ਮਰੀ ਦ ਵਪਰਹਆ ਦੀ ਕਾਕੀ ਿੀਕਣ ਪਣ ਸਰਕੜ ਪਵਚ ਲਘ ਿਦੀ ਹ ਅਧੀ ਰਾਤੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ

ਕਈ ਸ ਗਰੀਵ ਨਹ ਮਰਾ ਮਪਹਰਮ

ਨਾ ਕਈ ਪਵਨ-ਪ ਤ ਮਰਾ ਬਲੀ ਨਾ ਕਈ ਨਖ਼ਾ ਹੀ ਕਾਮ ਦੀ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਆਈ ਮਰੀ ਬਣਨ ਸਹਲੀ

ਮਰੀ ਤ ਇਕ ਬ ਢੀ ਮ ਹ

ਪਿਸ ਨ ਮਰੀ ਹੀ ਬਸ ਛ ਹ

ਪਦਲ ਭਰ ਥ ਕ ਪਦਕ ਦ ਕੀੜ

ਪਿਸ ਦੀ ਬਸ ਲਬ ਤ ਿ ਹ

ਿ ਉਹਦੀ ਇਕ ਮਰਨੀ ਧੀ ਹ

ਪਿਸ ਦ ਵਰ ਲਈ ਲਭਣੀ ਥ ਹ

ਿ ਪਫਰ ਅਨਪੜਹ ਬ ਢਾ ਪਪਉ ਹ

ਿ ਇਕ ਪਮਲ ਪਵਚ ਹ ਚਪੜਾਸੀ ਖ਼ਾਕੀ ਪਿਦਹ ਪਿਾਮ ਤ

ਲਗੀ ਹਈ ਹ ਪਚਟੀ ਟਾਕੀ ਕਈ ਭੀਲਣੀ ਨਹ ਮਰੀ ਦਾਸੀ ਨਾ ਮਰੀ ਸੀਤਾ ਪਕਤ ਗਵਾਚੀ

ਮਰੀ ਸੀਤਾ ਕਰਮ ਮਾਰੀ ਉਹ ਨਹ ਕਈ ਿਨਕ ਦ ਲਾਰੀ ਉਹ ਹ ਧ ਰ ਤ ਫਾਪਕਆ ਮਾਰੀ ਪੀਲੀ ਪੀਲੀ ਮਾੜੀ ਮਾੜੀ ਿੀਕਣ ਪਹਲੀ ਮਗਰ ਹਾੜਹੀ ਪਲ ਪਰ ਟ ਰ ਪਵਚਾਰੀ ਿਨਮ ਿਨਮ ਦੀ ਪਰ ਭਰੀ ਹਾਏ ਗ ਰਬਤ ਦੀ ਚੀ ਘਾਟੀ ਕੀਕਣ ਪਾਰ ਕਰਗੀ ਸ਼ਾਲਾ ਉਹਦੀ ਤਰੀਮਤ-ਪਣ ਦੀ ਡਾਚੀ

ਪਹਕ ਸਗ ਲਾ ਕ ਮਰੀ ਕਾਕੀ

ਇਹ ਮ ਅਿ ਕੀਹ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ ਪਕ ਦ ਖਦੀ ਹ ਮਰੀ ਛਾਤੀ

ਪਕ ਅਖ ਹ ਗਈ ਲਹ-ਲਾਖੀ ਮ ਉਹਦੀ ਅਗਨ ਪਰੀਪਖਆ ਲਸ ਨਹ ਨਹ ਇਹ ਤ ਹ ਗ ਸਤਾਖੀ ਉਸ ਅਗ ਦ ਪਵਚ ਉਹ ਸੜ ਿਾਸੀ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਪਵਚ ਰਦੀ ਹ

ਮਰੀ ਦ ਵਪਰਹਆ ਦੀ ਕਾਕੀ ਹਰ ਪਲ ਵਧਦੀ ਿਾਏ ਉਦਾਸੀ

ਿੀਕਣ ਵਰਹਦ ਬਦਲ ਦ ਪਵਚ

ਡਦ ਿਦ ਹਵਣ ਪਛੀ ਮਠੀ ਮਠੀ ਟਰ ਪਨਰਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ

ਰਾਖ਼ ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਪਈ ਹ ਧ ਖਦੀ ਪਕ ਪਿਵ ਪਵਧਵਾ ਕਈ ਪਵਚ ਿਵਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ

ਪਿ ਕਾਲੀ ਮਾਤਾ ਪਿ ਮ ਭਵਾਨੀ ਿ ਪੀੜ ਮਰੀ ਦ ਪਜ਼ਦੀ ਬਪਚਆ ਦਾ ਖ਼ਨ ਨੀਲਾ ਹਾਏ ਪੀਣ ਖ਼ਾਤਰ

ਖੜਹੀ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਵਚ ਹਰਾਨੀ ਫੜ ਕ ਧ ਦੀ ਅਲਫ਼-ਹ ਸਨੀ ਕਈ ਪਾ ਕ ਚਲਾ ਹਾਏ ਅਸਮਾਨੀ ਬੜ ਡਰਾਉਣ ਿ ਪਛੀ ਵਰਗੀ ਅਖ ਮ ਦੀ ਤ ਪਹਕ ਤਾਣੀ

ਿ ਪਪਉ ਲਮਬ ਦੀ ਧੀ ਅਞਾਣੀ ਿ ਬਾਪ ਆਪਣ ਦੀ ਮਤ ਪਪਛ ਆਪਣੀ ਮ ਦੀ ਹ ਸੀਨ ਗਦੀ ਚ

ਘਕ ਸ ਤੀ ਹ ਭ ਖੀ-ਭਾਣੀ ਤ ਸ ਤੀ ਸ ਤੀ ਇਹ ਕਪਹ ਰਹੀ ਹ-

ਇਹ ਯ ਗ ਪਕਨਾ ਹ ਅਗਰਗਾਮੀ ਹ ਪਕਨੀ ਪਜ਼ਲਤ ਅਿ ਵੀ ਬਦਾ ਬਦ ਅਗ ਕਰ ਗ਼ ਲਾਮੀ

ਿ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਦਾ ਮਰ-ਪਖੀ ਵਲਵ ਖਦਾ ਪਸਗਰਟੀ ਧਆ ਪਕ ਪਿਵ ਪਕਧਰ ਵੀਰਾਨ ਥਾਵ ਕਈ ਰ ਖ ਸਫਦ ਦਾ ਹਏ ਅਲ ਆ ਪਿ ਇਪਛਆਧਾਰੀ ਕਈ ਸਪ ਦਮਹ ਿ ਪਿ ਸਰਵਰ ਚ ਸਵਲੀ ਪਿਹੀ ਨਹਾ ਕ ਪਨਕਲੀ ਕਈ ਿਵਾਨੀ ਤ ਕਢ ਖੜਹ ਕ ਸ ਕਾਏ ਪਾਣੀ ਬੀਮਾਰ ਿਹੀ ਤਵੀਤ ਪਪਹਨੀ

ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਬੀਅਰ ਦੀ ਬਤਲ

ਇਹ ਮਜ਼ ਹਟਲ ਦ ਸਾਗਵਾਨੀ ਇਹ ਓਹ ਬਰ ਤ ਓਹ ਪਚਹਰ

ਇਹ ਓਹ ਬਕ ਬਕ ਤ ਕ ਤ ਖਾਣੀ ਬਹ ਪਪਆਜ਼ ਦੀ ਬ ਪ ਰਾਣੀ

ਉਫ਼ ਪਕਨੀ ਹੀ ਹ ਵੀਰਾਨੀ ਰਲ-ਰਪ ਦੀ ਗਪਹਰੀ ਦਲਦਲ ਚ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਹ ਧਸਦੀ ਿਦੀ ਇਹ ਸ਼ਾਮ ਸਹੀ ਤ ਅਰਗ਼ਵਾਨੀ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਪਿ ਰਾਤ ਕਾਲੀ ਕਈ ਤਫ਼ਾਨੀ ਪਕ ਪਿਸ ਚ ਚਮਕ ਕਈ ਨਾ ਤਾਰਾ ਪਸਆਹ ਪ ਲਾੜ ਦ ਰਾਹ ਦੀ ਬਾਨੀ ਉਫ਼ ਪਕਨੀ ਹੀ ਹ ਡਰਾਉਣੀ

ਓ ਬਰਾ ਪਬਲ ਲ ਆ

ਤ ਚ ਕ ਲ ਏਥ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਤ ਮਨ ਇ ਹ ਲਗਦੀ ਹਜ਼ਾਰ ਮਗਾਟਨ ਬਬ ਵਾਕਣ ਪਿ

ਮਜ਼ ਮਰੀ ਤ ਫਟ ਹ ਿਾਣੀ ਤ ਖ਼ਾਲੀ ਹਈ ਬੀਅਰ ਦੀ ਬਤਲ

ਪਿ ਬਣ ਕ ਰਾਕਟ ਹ ਡ ਿਾਣੀ

ਚ ਕ ਲ ਏਥ ਇਹ ਖ਼ਾਲੀ ਬਤਲ

ਤ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਿ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਪਈ ਹ ਧ ਖ਼ਦੀ ਪਕ ਪਿਵ ਪਵਧਵਾ ਕਈ ਪਵਚ ਿਵਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ

ਚਹਜੜਾ ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਸਚ ਮਰੀ ਵਗ ਹੀ ਬਜ਼ਾਰ ਹ

ਇਹ ਤ ਮਨ ਇ ਪਈ ਹ ਭਾਸਦੀ ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਗਲੀ ਗਲੀ ਚ ਮਣ ਪ ਤਰ ਪਰਾਏ

ਪਕਸ ਕਦਰ ਹਛਾ ਪਿਹਾ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਹਾਏ

ਵਲ ਪਪਛ ਸਦ ਲਾ ਕ ਆਖਣਾ ਵਲ ਤਰੀ ਹਰ ਵੀ ਦਾਤਾ ਵਧਾਏ

ਪਕਸ ਕਦਰ

ਅਸਚਰਿ ਦੀ ਗਲ ਹਾਏ

ਇਕ ਮਗਤ ਰਾਪਿਆ ਨ ਖ਼ਰ ਪਾਏ

ਹਾਏ ਨਾ ਦਾਤਾ ਸਮਝ ਆਏ

ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਵਲ ਖ ਦ ਬ-ਕਾਰ ਹ

ਇਹ ਧ ਰ ਤ

ਜ਼ਰਦ ਤ ਪਬਮਾਰ ਹ

ਏਸ ਨ ਨਾ ਫ ਲ

ਨਾ ਕਈ ਖ਼ਾਰ ਹ ਮਰ ਲਈ ਹ ਅਿਨਬੀ ਕ ਖ ਦੀ ਪੀੜ

ਪਪਆਰ ਦੀ ਮਨ ਭਲਾ ਕੀ ਸਾਰ ਹ

ਲਰੀਆ ਦਣਾ ਤ ਇਕ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਹ

ਕਾਮ ਦੀ ਿ ਪਰਤੀ ਦਾ ਆਹਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਹਾਏ ਮਨ

ਪਕਸ ਗ ਨਾਹ ਦੀ ਇਹ ਸਜ਼ਾ

ਨਾ ਮ ਆਦਮ

ਤ ਨਾ ਹੀ ਮ ਹਵਾ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਦਾ ਹ ਖ਼ਰ ਕੀਹ ਮਜ਼ਾ

ਆਖਦ ਨ -

ਕਾਮ ਹ ਦਾ ਹ ਖ ਦਾ ਕਾਮ ਪਵਚ ਹ ਦਾ ਹ ਲਿੜ ਦਾ ਨਸ਼ਾ ਪਰ ਇਹ ਮਨ ਕੀ ਪਤਾ

ਕਾਮ ਦ ਪਦਉਤ ਦੀ ਮਨ ਤ ਧ ਰ ਹੀ ਮਾਰ ਹ

ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਰਾਮ-ਲੀਲਹਾ ਦਾ ਕਈ ਪਕਰਦਾਰ ਹ

ਪਿਸ ਦ ਹਥ ਪਵਚ

ਕਾਠ ਦੀ ਤਲਵਾਰ ਹ

ਚਮਕਦੀ ਹ ਪਰ ਨਾ ਕਈ ਧਾਰ ਹ

ਝਠਾ ਮਠਾ ਕਰਨਾ ਪਿਸ ਨ ਵਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਹ ਮਨਾ ਨਾ ਹਰ ਲਮੀ ਸਚ ਕਰ

ਸਚ ਲਮੀ ਸਨਹ ਲਾਣੀ ਸਮ ਨ

ਸਮ ਨ ਤ ਸਨਹ ਲਾਣੀ ਪਾਪ ਹ ਸਮ ਹੀ ਤ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਬਾਪ ਹ ਠ

ਪਕ ਸਾਰ ਨ ਸਾਥੀ ਸ ਰਹ

ਸ ਪਪਨਆ ਦ ਸ਼ਪਹਰ ਸਭ ਭ ਰਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਇਕ ਕਾਮ

ਦਿ ਕਮ ਪਬਨ

ਹ ਮਨਾ ਬ-ਕਾਰ ਹ ਬ-ਕਾਰ ਹ

ਇਕ ਵਾਧ ਭਾਰ ਹ

ਤਨ ਮਰ ਿਾਣਾ ਹੀ ਬਸ ਦਰਕਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਲਣਾ

ਧਰਮੀ ਬਾਬਲ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਲੜ ਲਾਇਆ ਸਾਡ ਫ ਲ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਪਿਸ ਦਾ ਇਛਰ ਰਪ ਹਢਾਇਆ

ਮ ਪਰਨ ਦੀ ਮ ਪਰਨ ਦ ਹਾਣ ਦੀ

ਮ ਉਸ ਤ ਇਕ ਚ ਮਣ ਵਡੀ ਪਰ ਮ ਕੀਕਣ ਮ ਉਹਦੀ ਲਗੀ ਉਹ ਮਰੀ ਗਰਭ ਿਨ ਨਾ ਆਇਆ

ਲਕਾ ਵ ਮ ਧੀ ਵਰਗੀ ਸਲਵਾਨ ਦੀ

ਪਪਤਾ ਿ ਧੀ ਦਾ ਰਪ ਹਢਾਵ ਲਕਾ ਵ ਤਨ ਲਾਿ ਨਾ ਆਵ

ਿ ਲਣਾ ਪਰਨ ਨ ਚਾਹਵ ਚਪਰਤਰ-ਹੀਣ ਕਵਹ ਪਕ ਿੀਭ ਿਹਾਨ ਦੀ

ਚਪਰਤਰ-ਹੀਣ ਤ ਤ ਕਈ ਆਖ

ਿ ਕਰ ਲਣਾ ਵਚ ਹਾਸ

ਪਰ ਿ ਹਾਣ ਨਾ ਲਭਣ ਮਾਪ

ਹਾਣ ਲਭਣ ਪਵਚ ਗਲ ਕੀ ਹ ਅਪਮਾਨ ਦੀ

ਲਣਾ ਹਵ ਤ ਅਪਰਾਧਣ

ਿਕਰ ਅਦਰ ਹਏ ਸ ਹਾਗਣ

ਮਪਹਕ ਉਹਦੀ ਿ ਹਵ ਦਾਗ਼ਣ

ਮਪਹਕ ਮਰੀ ਤ ਕਿਕ ਮ ਹੀ ਿਾਣਦੀ

ਿ ਸਲਵਾਨ ਮਰ ਲੜ ਲਗਾ ਪਦਨ ਭਰ ਚ ਕ ਫ਼ਾਈਲ ਦਾ ਥਬਾ ਸ਼ਪਹਰ ਸ਼ਪਹਰ ਰਵਹ ਪਨਤ ਭਿਾ ਮਨ ਪਵਚ ਚਟਕ ਚਦੀ ਦ ਫ ਲ ਖਾਣ ਦੀ

ਪਚਰ ਹਇਆ ਉਹਦੀ ਇਛਰ ਮਈ

ਇਕ ਪਰਨ ਿਮ ਪਰਨ ਹਈ

ਉਹ ਪਰਨ ਨਾ ਿਗੀ ਕਈ

ਉਸ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਹ ਮਰਾ ਹਾਣ ਪਛਾਣਦੀ

ਹ ਚਪਲਆ ਹ ਆਥਣ ਵਲਾ ਆਇਆ ਨਹ ਗਰਖ ਦਾ ਚਲਾ ਦਫ਼ਤਰ ਤ ਅਿ ਘਰ ਅਲਬਲਾ ਮ ਪਈ ਕਰ ਪਤਆਰੀ ਕਫ਼ ਿਾਣ ਦੀ

ਧਰਮੀ ਬਾਬਲ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਲੜ ਲਾਇਆ ਸਾਡ ਫ ਲ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਪਿਸ ਦਾ ਇਛਰ ਰਪ ਹਢਾਇਆ

ਮ ਪਰਨ ਦੀ ਮ ਪਰਨ ਦ ਹਾਣ ਦੀ

ਇਕ ਸਫ਼ਰ

ਉਹ ਵੀ ਸ਼ਪਹਰ ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਮ ਵੀ ਸ਼ਪਹਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਲਪਹਦ ਦੀ ਖ ਸ਼ਕ ਟਪਹਣੀ ਤ ਦਰ

ਫ ਲ ਸਰਿ ਦਾ ਅਿ ਕ ਮਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਤ ਮਰ ਪਵਚਾਲ ਪਵਥ ਸੀ ਪਫਰ ਮਨ ਸਕ ਉਹਦਾ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਦਵ ਕਢ ਸਵਲੀ ਪਿਹੀ ਸੜਕ ਦ

ਉਹਦ ਬ ਲਹ ਵਗ ਪਏ ਸੀ ਫਰਕਦ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਬ ਰਿੀਆ ਸੜਕ ਦ ਪਏ ਦਦ ਹਵਣ ਹਸਦ

ਪਣ ਦਾ ਪਚਮਟਾ ਪਪਆ ਸੀ ਵਿਦਾ ਟਾਹਲੀਆ ਦ ਪਤ ਪਏ ਸੀ ਖੜਕਦ ਵਖ ਰਹ ਸਨ ਸਾਡੀ ਵਲ ਨਾਮ ਰਾਦ

ਕਾਸ਼ਨੀ ਪਿਹ ਫ ਲ ਪਹਾੜੀ ਅਕ ਦ

ਬੀਿ ਰਹ ਸਨ ਮਰ ਪਦਲ ਪਵਚ ਸਰਘੀਆ

ਲਾਲ ਸਹ ਕਰ ਉਹਦੀ ਅਖ ਦ

ਦਰ ਇਕ ਆਥਣ ਦਾ ਤਾਰਾ ਪਫਕੜਾ ਗਗਨ ਦੀ ਹ ਣ ਗਲਹ ਤ ਮ ਸਕਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਇਕ ਪਨਆਣ ਦ ਗ ਲਾਬੀ ਮ ਖ ਤ

ਕਾਲ ਪਤਲ ਦ ਵਗ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਤ ਮਰ ਪਵਚਾਲ ਫਾਸਲਾ ਸਾਡੀ ਮਪਜ਼ਲ ਵਗ ਘਟਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਉਫ਼ਕ ਦ ਨਣ ਚ ਕ ਝ ਨੀਲਾ ਕ ਧ

ਕਾਗ ਦ ਪਿ ਬਟ ਦ ਪਪਡ ਤ ਲ ਬਖ਼ਸ਼ਦਾ ਸੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਸਕ

ਦਰ ਉਸ ਧਏ ਦ ਉਸ ਿਗਲ ਤ ਪਾਰ

ਿਾ ਰਹੀ ਸੀ ਪਛੀਆ ਦੀ ਇਕ ਡਾਰ

ਮਰਾ ਿੀ ਕੀਤਾ ਪਕ ਮ ਉਸ ਡਾਰ ਨ

ਚੀ ਦਣੀ ਇਕ ਕਹ ਆਵਾਜ਼ ਮਾਰ

ਨਾਲ ਆਪਣ ਲ ਚਲ ਸਾਨ ਵੀ ਯਾਰ

ਦਰ ਇਸ ਦ ਨੀਆ ਤ ਪਕਧਰ ਪਰਲ ਪਾਰ

ਦਣਾ ਸਾਨ ਉਸ ਿਜ਼ੀਰ ਤ ਉਤਾਰ

ਪਿਥ ਸਕੀਏ ਰਾਤ ਅਿ ਦੀ ਇਹ ਗ ਜ਼ਾਰ

ਪਸਆਹ ਹਨਰਾ ਪਸਆਹ ਦੀ ਇਕ ਸਪਣੀ ਦ ਵਗ

ਮਰ ਵਲ ਸਰਕਦਾ ਹੀ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਮਰਾ ਹਥ ਹ ਣ ਉਹਪਦਆ ਹਥ ਦ ਨਾਲ

ਖ਼ਰ ਪਕਨੀ ਦਰ ਤ ਟਕਰਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਿੀਕਣ ਘ ਗੀਆ ਦਾ ਿੜਾ ਕਧ ਤ

ਚ ਝ ਦ ਪਵਚ ਚ ਝ ਪਾ ਮ ਸਕਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਸੜਕ ਦ ਬ ਲਹ ਤ ਅਬ ਦੀ ਕਤਾਰ

ਮਪਹਕ ਆਪਣ ਬਰ ਦੀ ਸੀ ਰਹੀ ਪਖਲਾਰ

ਉਸ ਪਲਾਡ ਪਵਚ ਅਿ ਤੀਕ

ਚ ਗ ਰਹੀ ਸੀ ਪਬਿਪੜਆ ਦੀ ਇਕ ਡਾਰ

ਹ ਣ ਉਹਦ ਹਥ ਮਪਰਆ ਹਥ ਚ ਸਨ

ਬਰਫ਼ ਨਾਲ ਵਧ ਸਨ ਿ ਠਢ ਠਾਰ

ਿੀਕਣ ਪਬਲ ਦ ਮਹ ਕਈ ਗ ਟਾਰ

ਕਰ ਰਹ ਸਨ ਫਰ ਵੀ ਮਨ ਪਪਆਰ

ਿਦ ਹੀ ਭੜੀ ਰਾਹ ਅਸਾਡਾ ਕਟ ਗਈ

ਕਾਲੀ ਪਬਲੀ ਵਾਗਣ ਇਕ ਕਾਲੀ ਕਾਰ

ਸਾਡ ਮਹ ਤ ਰਸ਼ਨੀ ਦਾ ਇਕ ਬ ਕ ਮਾਰ

ਸਾਨ ਉਸ ਖਡ ਤ ਗਈ ਪਵਸਾਰ

ਪਪਛ ਬਤੀ ਲਾਲ ਪਿਹੀ ਉਸ ਕਾਰ ਦੀ ਅਿ ਤੀਕਣ ਚਮਕ ਪਈ ਸੀ ਮਾਰਦੀ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਸੜਕ ਦ ਮਥ ਤ ਪਿ

ਕਮ ਦਣੀ ਦਾ ਪਈ ਸੀ ਸਾਰਦੀ ਿ ਮਣੀ ਚਮਕ ਗਲ ਦ ਹਾਰ ਦੀ ਪਣ ਦ ਪਰ ਚ ਝਿਰ ਮਪਹਕ ਦੀ ਫ ਲ ਚਹ ਹਥ ਦਾ ਰਲ ਕ ਪਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਤਜ਼ ਸਰਿ ਹਾੜ ਦਾ ਸਾਡੀਆ ਤਲੀਆ ਚ ਚੜਹਦਾ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਕ ਵਧਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਤਜ਼ ਸ ਮ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਤਾਲ ਪਵਚ ਸੀ ਛਣਕਦਾ ਯਕ ਦਾ ਸਾਜ਼

ਸਾਜ਼ ਚ ਇਕ ਉਭਰਦੀ ਐਸੀ ਆਵਾਜ਼

ਪਬਿਲੀ ਦ ਖਪਭਆ ਚ ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਨਕ ਹ ਦ ਕਨ ਲਾ ਸ ਣਦ ਆਵਾਜ਼

ਪਰ ਨਾ ਆਦਾ ਸਮਝ ਦ ਪਵਚ ਉਸਦਾ ਰਾਜ਼

ਸਮਝਦ ਪਕ ਹ ਪਰਤ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਡ ਰਹ ਨ ਿ ਪਕ ਲਾਮ ਪਵਚ ਿਹਾਜ਼

ਿਗਤ ਦ ਪਾਪ ਤ ਪਚੜ ਕ ਸਮਝਦ ਹ ਗਏ ਿ ਦਵਤ ਸਾਰ ਨਾਰਾਜ਼

ਹਥ ਸਾਡ ਅਗ ਦੀ ਉਸ ਖਡ ਤ

ਅਿ ਤੀਕਣ ਵੀ ਨਹ ਹਨ ਆਏ ਬਾਅਜ਼

ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਤਜ਼ ਸ ਮ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਛਣਕਦਾ ਸੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਯਕ ਦਾ ਸਾਜ਼

ਉਹਦ ਪਪਡ ਦੀ ਚੀ ਮਸਪਿਦ ਦਾ ਪਮਨਾਰ

ਉਸ ਹਨਰ ਪਵਚ ਵੀ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹ ਤ ਉਹਦ ਨਾਲ ਉਹਦਾ ਹਥ ਵੀ ਮਰ ਹਥ ਚ ਪਨਕਲ ਕ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਬਾਝ ਓਸ ਦਾ ਹੀ ਹ ਣ ਗਰ ਲਪਗਆ ਪਕ ਖਾਣ ਨ ਪਿ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਖ਼ਰ ਕੀ ਕ ਰਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਬ-ਰਪਹਮ ਘੜ ਨ ਇਕ ਿਲਾਦ ਵਗ

ਚੀ-ਚੀ ਤਜ਼ ਛਟ ਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਚੀ ਚ ਗ਼ਲ ਇਕ ਪਚਚਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਾਰਾ ਰਾਹ ਓਸ ਚ ਗ਼ਲ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਨਾਲ

ਲਪਗਆ ਪਕ ਨਦ ਪਵਚ ਬਰੜਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਾਰਾ ਯਕਾ ਹ ਣ ਪਕਸ ਤਾਜ਼ਾ ਮਰ

ਿਾਨਵਰ ਦਾ ਕਰਗ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਲਪਹਦ ਦੀ ਖ਼ ਸ਼ਕ ਟਾਹਣੀ ਨ ਹ ਣ

ਤਾਪਰਆ ਦਾ ਘ ਣ ਪਿਹਾ ਬਸ ਖਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦੀਪਵਆ ਦੀ ਲ ਚ ਹ ਣ ਮਰਾ ਗਰ ਦਰ ਕਬਰਸਤਾਨ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਪਦਲ ਮਰਾ ਡਦ ਫਰਾਰ ਵਾਕਣ ਹਰ ਘੜੀ ਪਪਛ ਨ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਖ਼ਰ ਕੀ ਕ ਰਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਬ-ਰਪਹਮ ਘੜ ਨ ਇਕ ਿਲਾਦ ਵਗ

ਚੀ-ਚੀ ਤਜ਼ ਛਟ ਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਚਸਕਲੀਗਰ

ਮ ਪਸਕਲੀਗਰ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਦਸ਼ ਨਾ ਨਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਘਰ

ਮ ਪਸਕਲੀਗਰ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਗਡ

ਲ ਕ ਸ਼ਪਹਰ ਸ਼ਪਹਰ ਮ ਪਫਪਰਆ

ਪਟ ਦੀ ਅਗ ਬ ਝਾਵਣ ਿਗਾ ਪਰ ਕਈ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਨਾ ਪਮਪਲਆ

ਸਮ ਦ ਪਪਡ ਦੀਆ ਪੜ ਤ

ਹਲੀ ਹਲੀ ਪਰਹਾ ਮ ਟ ਪਰਆ

ਪਰ ਪਫ਼ਕਰ ਦਾ ਰਗ ਨਾ ਖ ਪਰਆ

ਹ ਣ ਮਥ ਨਹ ਿਦਾ ਟ ਪਰਆ

ਨਾ ਹੀ ਪਪਛ ਿਦ ਮ ਪੜਆ

ਹ ਣ ਤਕ ਸ਼ਾਇਦ ਬ ਢੀ ਠਰੀ ਮਰੀ ਅਮ ਗਈ ਹਸੀ ਮਰ

ਲਭ ਪਲਆ ਹਸੀ ਮਰ ਪਪਉ ਨ

ਆਪਣੀ ਧੀ ਲਈ ਯਗ ਕਈ ਵਰ

ਹ ਣ ਨਹ ਮਨ ਕਈ ਵੀ ਡਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਭ ਲ ਚ ਕਾ ਹ

ਮਨ ਮਰਾ ਕ ਲ ਕਬੀਲਾ

ਲਖ ਪਹਾੜ ਤ ਭਾਰਾ ਹ

ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦਾ ਸਾਵਾ ਤੀਲਾ ਇਸ ਤ ਵੀ ਵਧ ਭਾਰਾ ਹ ਦ ਪਿਊਣ ਲਈ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਵਸੀਲਾ ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਰਟੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਸਭ ਗਏ ਮਰ

ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਨ ਪਬਲਵਾ ਵਾਕਣ

ਲਾਸ਼ ਪਕਸ ਦਾ ਮਢਾ ਫੜ ਕ

ਿਾਣਾ ਹ ਤਰ ਿਾਣਾ ਹ ਤਰ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਵਖ ਪਕ ਤਰੀ ਦਣੀ ਵਰਗਾ ਲਪਹਦ ਵਲ

ਕੀਕਣ ਥਹਰ ਦ ਫ ਲ ਿਹਾ ਪੀਲਾ ਸਰਿ ਡ ਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਿੀਕਣ ਪਸਵਾ ਮਰੀ ਅਮ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਬਲ ਕ ਬ ਝ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਬਲਕ ਲ ਤਰੀ ਸਾੜੀ ਵਰਗਾ ਰਗ ਪਫ਼ਜ਼ਾ ਪਵਚ ਡ ਪਰਹਾ ਹ

ਸਿਣੀ ਆਪਖ਼ਰ ਇਸ਼ਕ ਅਸਾਡਾ ਵਾਹਵਾ ਹੀ ਤ ਪ ਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਮਰ ਪਵਹੜ ਚਦੀ ਦਾ ਇਕ ਬਟਾ ਆਪਖ਼ਰ ਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਪਿਦ ਮਰੀ ਦਾ ਪੀਲਾ ਸਰਿ ਡ ਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਆਪਖ਼ਰ ਇਕ ਪਦਨ ਸ ਕ ਹੀ ਿਦ ਹਰ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਹਰ ਡ ਘਾ ਸਰ

ਆਪਖ਼ਰ ਬਦਲ ਡ ਹੀ ਿਦ ਇਕ ਪਲ ਦ ਪਲ ਿ ਦ ਪਦਨ ਵਰਹ ਕੀਹ ਭੜਾ ਹ

ਇਸ਼ਕ ਿ ਮਰਾ ਤਰ ਤ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਦਾ ਰਾਹ ਹ

ਪਰ ਮਰਾ ਸਖਾ ਤ ਸਾਹ ਹ

ਤਨ ਵੀ ਕ ਝ ਮਰਾ ਲਾਹ ਹ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਤ ਸਮਝਗੀ ਮ ਮਧ ਪੀ ਕ ਬਲੀ ਿਦ ਕਾਮ-ਮਪਤਆ ਵਣ ਦੀ ਛ ਪਿਹ

ਤਰ ਵਾਲ ਵਰਲੀ ਿਦ ਕਚੀਆ ਰਤੀਆ ਪਿਹ ਬ ਲਹ ਸਹ

ਆਪਣ ਸਾਹ ਪਵਚ ਘਲੀ ਿਦ ਹ ਸਕਦਾ ਹ ਪਤਲ ਮਾਤਰ ਕਈ ਇਸ ਗਲ ਪਵਚ ਸਚਾਈ ਹਵ ਰਜ਼ ਦ ਕਹਲ ਗੜ ਵਾਕਣ

ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਪਵਚ ਆਈ ਹਵ ਪਿਸਮ ਤਰ ਦੀ ਪਭਨੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਭਾਈ ਹਵ ਪਫਰ ਵੀ ਹਸ਼ ਹ ਪਿਥ ਤੀਕਣ

ਅਿ ਮਰਾ ਅਗ ਅਗ ਪਪਆ ਠਰਦ

ਅਿ ਤਰ ਪਰਮਸ਼ਰ ਕਲ

ਪਾਪੀ ਪਟ ਪਪਆ ਬਹ ਡਰਦ ਅਿ ਮ ਈਕਣ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ ਪਿ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਥਹ ਤ

ਆਪਣ ਗ਼ਮ ਦਾ ਲਹਾ ਕ ਟਦ

ਕਾਲ ਲਹ ਨ ਥ ਕਦ ਥ ਕਦ ਆਪਣੀ ਬ ਢੀ ਅਮ ਵਾਿਣ

ਮ ਵੀ ਛਤੀ ਿਾਣਾ ਹ ਮਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਬਦ ਹ ਿਾਣ ਤਰੀ ਰਪਹਮਤ ਦ ਵੀ ਦਰ

ਪਰ ਤ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਹਸ ਹ ਖਭ ਪਵਚ ਸਾਹਸ ਹ

ਲਭ ਹੀ ਲ ਗਾ ਹਰ(ਹਰ) ਕਈ ਸਰ

ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਦਸ਼ ਨਾ ਨਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਘਰ ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹਮਦਰਦ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਤਰ ਿਜ਼ਬਾਤ ਦੀ ਇਕ ਮਪਹਕ ਦਾ ਇਹ ਗ ਚਾ ਮਰ ਅਪਹਸਾਸ ਦ ਹਠ ਤ

ਇਵ ਪਖਪੜਆ

ਬਾਜ਼ਾਰੀ ਪਿਵ ਸਹਣੀ ਪਕਸ ਨਾਰ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਪਪਰਥਮ ਵਾਰ

ਪਕਸ ਕਾਮੀ ਨ ਹਏ ਿ ਪੜਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ-ਮਥ ਪਫਰ ਵੀ ਹਮਦਰਦੀ ਤ ਮਨ ਡਰ ਲਗਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਪਸ਼ਾਕ ਹ ਪਕਸ ਹੀਣ ਦੀ ਹੀਣਾ ਸਭ ਤ ਵਡਾ ਪਮਹਣਾ ਿਗ ਤ

ਪਿਹੜ ਹਥ ਥ ਉਲੀਕ ਨ

ਤ ਇਹ ਅਖਰ

ਉਨਹ ਹਥ ਨ ਮਰਾ ਸ ਸ ਚ ਮਣ

ਮ ਨਹ ਚਾਹ ਦਾ ਤਰ ਹਠ ਦ ਗ ਲਾਬ

ਆਤਸ਼ੀ-ਸਹ

ਬੜ ਸ਼ਖ਼ ਤ ਤਜ਼ਾਬੀ ਨ ਿ ਮਰ ਸਾਹ ਦੀ ਬਦਬ ਚ

ਸਦਾ ਲਈ ਗ ਮਣ

ਮ ਿਾਣਦ ਤਰ ਖ਼ਤ ਚ

ਤਰ ਪਿਸਮ ਦੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਹ

ਇਕ ਸਕ ਹ ਇਕ ਰਗ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਦੀ ਛਹ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਮਰੀ ਨਜ਼ਰ ਚ

ਪਰ ਕੀਹ ਆਖ

ਬ-ਪਹਸ ਪਿਹ ਕਾਮ ਦ

ਪਡ ਦਾ ਹੀ ਕਹ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ

ਮ ਿਾਣਦ ਹਮਦਰਦ ਮਰ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਮਰੀ ਮਰੀ ਤ ਮਤਈ ਮ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਹ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਇਹਦੀ ਪਮਠੀ ਛ ਹ

ਕੀਹ ਗ਼ਮ ਿ ਭਲਾ ਲਮ ਤ ਇਸ ਚੜ ਿਹ ਪਵਚ

ਇਕ ਜ਼ਰਾ ਵੀ ਨਾ ਐਸਾ ਪਕ ਪਿਹਨ ਆਪਣਾ ਹੀ ਕਪਹ ਲ ਕੀਹ ਗ਼ਮ

ਿ ਨਸੀਬ ਨਾ ਪਛੀ ਦਾ ਵੀ ਪਰਛਾਵ ਇਸ ਉਮਰਾ ਦ ਸਪਹਰਾ ਚ

ਪਿਦਹੀ ਛਾਵ ਹੀ ਬਪਹ ਲ

ਤਰ ਕਪਹਣ ਮ ਤਾਬਕ

ਿ ਤਰਾ ਸਾਥ ਪਮਲ ਮਨ

ਕੀਹ ਪਤਾ ਪਫਰ ਵੀ ਨਾ ਦ ਨੀਆ ਚ ਮ ਬਾਰਕ ਥੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ ਮਥ ਮ ਤ ਚਾਹ ਦਾ ਹ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਜ਼ਪਹਰ

ਕਲਾ ਹੀ ਪੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਚਿਕਰਾ ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਉਹਦ ਰਪ ਦੀ ਧ ਪ ਪਤਖਰੀ ਦਿਾ ਮਪਹਕ ਦਾ ਪਤਰਹਾਇਆ

ਤੀਿਾ ਉਹਦਾ ਰਗ ਗ ਲਾਬੀ ਪਕਸ ਗਰੀ ਮ ਦਾ ਿਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਨਣ ਉਹਦ ਚਤ ਦੀ ਆਥਣ

ਅਤ ਜ਼ ਲਫ਼ ਸਾਵਣ ਛਾਇਆ

ਹਠ ਦ ਪਵਚ ਕਤ ਦਾ ਕਈ ਪਦਹ ਚੜਹਨ ਤ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸਾਹਵ ਦ ਪਵਚ

ਫ ਲ ਸਇਆ ਦ

ਪਕਸ ਬਾਗ਼ ਚਾਨਣ ਦਾ ਲਾਇਆ

ਦਹੀ ਦ ਪਵਚ ਖਡ ਚਤਰ

ਇਤਰ ਨਾਲ ਨ ਹਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਬਲ ਦ ਪਵਚ

ਪਣ ਪ ਰ ਦੀ ਨੀ ਉਹ ਕਇਲ ਦਾ ਹਮਸਾਇਆ

ਪਚਟ ਦਦ ਪਿ ਧਾਨ ਬਗ਼ਲਾ ਤੜੀ ਮਾਰ ਉਡਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਇਕ ਪਲਘ ਨ ਆਰੀ ਅਸ ਚਾਨਣੀਆ ਪਵਚ ਡਾਪਹਆ

ਤਨ ਦੀ ਚਾਦਰ ਹ ਗਈ ਮਲੀ ਉਸ ਪਰ ਿ ਪਲਘ ਪਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਦ ਖਣ ਮਰ

ਨਣ ਦ ਕਏ

ਪਵਚ ਹੜਹ ਹਝਆ ਦਾ ਆਇਆ

ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਗਈ ਪਵਚ ਸਚ ਉਸ ਇਹ ਕੀ ਜ਼ ਲਮ ਕਮਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸ ਬਹਾ-ਸਵਰ

ਲ ਨੀ ਵਟਣਾ ਅਸ ਮਲ ਮਲ ਓਸ ਨ ਹਾਇਆ

ਦਹੀ ਪਵਚ ਪਨਕਲਣ ਪਚਣਗ ਤ ਸਾਡਾ ਹਥ ਪਗਆ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਚਰੀ ਕ ਟ ਤ ਉਹ ਖਦਾ ਨਾਹ ਉਹਨ ਪਦਲ ਦਾ ਮਾਸ ਖਵਾਇਆ

ਇਕ ਉਡਾਰੀ ਐਸੀ ਮਾਰੀ ਉਹ ਮ ੜ ਵਤਨ ਨਹ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਿਾਮ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਇਕ ਡਣ

ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਮਰੀ ਸਚ ਦ

ਪਸਪਵਆ ਚ ਕਈ ਵਾਰ

ਮਨ ਨਗੀ ਅਲਫ਼

ਘ ਮਦੀ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਪਾਲਤ ਸਪ ਕਈ

ਮਨ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਇਸ ਸ਼ਪਹਰ-ਸਪਰ ਦੀ ਹ ਸ ਕਦ ਚ ਛ ਟ ਕ

ਮਾਰ ਕ ਡਗ ਕਲਿ ਤ

ਹ ਣ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਲਮਬ ਦੀ ਨਾਰ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਦਹੀ ਮਗ ਚ ਜ਼ਰਦਾਰੀ ਨ

ਹਾਏ ਪਝ ਕ ਸਧਰ

ਅਫ਼ਰੀਕਾ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਤ

ਕਰ ਪਵਧਵਾ ਪਬਠਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਐਸੀ ਮਨਹਸ

ਤ ਬਦਸ਼ਕਲ ਸ਼ਪਹਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਹੜ ਸ਼ਪਹਰ ਚ

ਇਸ ਦ ਧ ਪਮਲ ਕਾਹਵ ਦ ਰਗ ਦੀ ਮਾਸਮ ਗ ਨਾਹ ਵਰਗੀ ਮ ਹਬਤ ਮ ਗਵਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਪਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਚਬਰਹਾ ਮਥ ਮਰਾ ਪਬਰਹਾ ਵਡਾ ਮ ਪਨਤ ਕਕ ਪਰਹਾ ਮਰੀ ਝਲੀ ਇਕ ਹਕਾ ਇਹਦੀ ਝਲ ਅਥਾਹ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਇਸ਼ਕ ਗਵਾਚਾ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਹ ਗਏ ਸਾਹ

ਮਰ ਹਠ ਵਖ ਲਈ

ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ ਹਢਾ

ਿ ਚ ਮਣ ਮਰ ਦਰ ਤ ਖਪੜਹਆ

ਇਕ ਅਧ ਵਾਰੀ ਆ

ਮ ੜ ਉਹ ਭ ਲ ਕਦ ਨਾ ਲਪਘਆ

ਏਸ ਦਰ ਦ ਰਾਹ

ਮ ਉਹਨ ਪਨਤ ਉਡੀਕਣ ਬਠਾ ਥਪਕਆ ਔਸੀਆ ਪਾ ਮਨ ਉਹ ਚ ਮਣ ਨਾ ਬਹ ਪੜਆ

ਸ ਚ ਮਣ ਦ ਵਣ ਗਾਹ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਮਰ ਹਾਣ ਦਾ ਪਵਚ ਲਖ ਸਰਿ ਦਾ ਤਾ ਪਿਹੜ ਸਾਹ ਚਤਰ ਖਡਦਾ ਮਨ ਉਸ ਚ ਮਣ ਦਾ ਚਾ

ਪਰਦਸੀ ਚ ਮਣ ਮਪਡਆ

ਕਦ ਵਤਨ ਫਰਾ ਪਾ ਪਕਤ ਸ ਚਾ ਪਬਰਹਾ ਤਡੜਾ ਮਥ ਿਠਾ ਨਾ ਹ ਿਾ

ਪਬਰਹਾ ਵੀ ਲਭੀ ਕਾਮ ਦਾ ਇਹਦੀ ਿਾਤ ਕ ਿਾਤ ਨਾ ਕਾ ਭਾਵ ਪਬਰਹਾ ਰਬ ਵਡੜਾ ਮ ਚੀ ਕਕ ਪਰਹਾ

ਚਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਹ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਗ ਹ ਲਟਕ ਪਰਹਾ ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ ਹ ਭਟਕ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਪਦਨ ਬਹ ਵਡਭਾਗਾ ਿਦ ਪਕਸ ਸਾਗਰ ਪਵਚ

ਆਦਮ ਦ ਪਕਸ ਪਪਤਰ

ਅਮਬ(ਅਮੀਬ) ਿਨਮ ਪਲਆ

ਪਰ ਇਹ ਪਦਹ ਪਨਕਰਮਾ ਿਦ ਇਸ ਆਦਮ ਦੀ ਝਲੀ ਫ ਲ ਸਮ ਦਾ ਹਸੀ ਖ਼ਰ ਪਪਆ

ਵਖ-ਵਖ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਮ ਸਚ ਪਰਹਾ ਸਮ ਅਵਾਰਾ ਕ ਤਾ ਦਰ ਦਰ ਭਟਕ ਪਰਹਾ ਿਠ ਹਡ ਖਾਣ ਲਈ

ਲਭੀ ਤਰਸ ਪਰਹਾ

ਸਮ ਪਰਾਈ ਨਾਰ

ਤ ਿ ਪਫਰ ਰਡੀ ਹ

ਪਪਹਲੀ ਰਾਤ ਹਢਾਇਆ ਲਗਦੀ ਚਗੀ ਹ

ਦਿੀ ਰਾਤ ਪਬਤਾਇਆ

ਹ ਦੀ ਭਡੀ ਹ

ਪਰ ਇਹਦ ਸਗ

ਦ ਨੀਆ ਦ ਹਰ ਜ਼ਰ ਨ

ਇਕ ਅਧ ਘੜੀ ਜ਼ਰਰ ਪਬਤਾਣੀ ਪਦੀ ਹ

ਕਦ ਹਰਾਮਣ ਪਟਕ ਕ

ਨਾ ਇਹ ਬਪਹਦੀ ਹ

ਉਮਰ ਦੀ ਬਾਰੀ ਖਲਹ ਕ ਏਸ ਿਹ ਵਲ

ਕਾਮਨੀ ਮਲੀ ਨਜ਼ਰ

ਤਕਦੀ ਰਪਹਦੀ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਝਠ ਸਹਣ ਕਾਮ ਚ ਮਤ ਆਪਸ਼ਕ ਵਗ

ਪਮਠੀਆ ਕਰ ਕਰ ਗਲ ਸਾਨ ਛਲਦਾ ਹ

ਮਾਣ ਕ ਚ ਮਣ

ਇਕ ਦ ਏਸ ਹਯਾਤੀ ਦ

ਭ ਲ ਿਦਾ ਹ-

ਫਰ ਨਾ ਪਵਹੜ ਵੜਦਾ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਕ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਾਕਣ ਲਟਕ ਪਰਹ

ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਸ ਞੀ ਿੜੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ

ਸਮ ਦੀ ਇਕ-

ਠ ਕਰਾਈ ਹਈ ਸਿਣੀ ਵਗ

ਪੀੜ-ਕ ਠੀ ਪਬਰਹਣ ਵਾਕਣ ਭਟਕ ਪਰਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਦਵਤਾ ਇਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ

ਇਹ ਦਵੀ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ ਕਾਮ ਿ ਸਭ ਤ ਮਹਬਲੀ ਹ

ਉਸ ਦੀ ਮ ਨ ਕਪਹਣਾ ਨਗੀ ਇਹ ਗਲ ਕੀ ਹੀ ਨਾ ਚਗੀ ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਏਸ ਦੀ ਹ ਬਖ਼ਸ਼ੀ ਹਈ

ਤ ਦ ਤ ਹ ਸਨ ਦੀ ਿ ਰ ਤ ਹ

ਏਸ ਨ ਹ ਰਪ ਵਡਣਾ-

ਖ਼ਨ ਮਰਾ ਿ ਤਡੀ ਕ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਖੜੀ ਆ ਪਮਟੀ ਦੀ ਇਹ ਬਾਜ਼ੀ ਪਚਟੀ ਦ ਧ ਕਲੀ ਪਿ ਤਾਜ਼ੀ ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦਾ ਇਕ ਸਗਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦੀ ਕਥਾ ਸ ਣਦਾ ਕਈ ਅਲਮਸਤ ਪਿਹਾ ਿਗਮ ਹ

ਤਰਾ ਇਸ ਨ ਟ ਡੀ ਕਪਹਣਾ ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਗ਼ਮ ਹ

ਕਾਮ ਪਬਨ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਕਾਹਦ ਅਰਥ ਿ ਚਲਦਾ ਦਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਪਸ਼ਵਿੀ ਕਾਮ ਬਰਹਮ ਹ

ਕਾਮ ਹੀ ਸਭ ਤ ਮਹ ਧਰਮ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਸ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਵਖ ਪਕ ਬ ਤ ਨ ਕੀ ਹਇਆ ਹ

ਇ ਲਗਦਾ ਹ ਪਿ ਰਇਆ ਹ

ਸਾਥ ਕਈ ਪਾਪ ਹਇਆ ਹ

ਸਾਰ ਦੀਵ ਝਬ ਬ ਝਾ ਦ

ਇਸ ਨ ਥੜਹਾ ਪਰਹ ਹਟਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਮ ਖ ਨ ਪਰਹ ਭ ਆ ਦ

ਿ ਇਸ ਤ ਕਈ ਪਰਦਾ ਪਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਪਦਲ ਪਵਚ ਵੀ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਇਸ ਨ ਹਾਲ ਵੀ ਕਈ ਭ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਕਾਮ ਏਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ ਇਹ ਭਾਵ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਸੀਮਾ ਦਪਨਕ ਅਖ਼ਬਾਰ ਦ

ਅਿ ਪਰਥਮ ਪਨ ਤ

ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਛਪੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਕ ਝ ਗਰ ਬਦਸ਼ੀ ਬਚ ਤ ਇਕ ਹਰ ਉਹਦ ਨਾਲ

ਖੜਹੀ ਉਸ ਦੀ ਸਖੀ ਹ

ਤਸਵੀਰ ਦ ਪਰ ਇਕ ਇਬਾਰਤ ਦੀ ਹ ਝਿਰ

ਇਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਹੀ ਕ ੜੀ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰੀ ਪਜ਼ਦਗੀ ਥ ੜੀ ਥ ੜੀ ਹ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ

ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਮਰ ਗੀਤ ਨ ਰਦ ਮਾਸਮ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਵੀ ਅਵਾਰਾ ਨ ਭਦ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ ਅਕਸਰ ਮਰ ਸ਼ਪਹਰ ਿਦ ਆਦੀ ਹਰ ਵਾਰ ਿਦ ਆਦੀ ਪਤਨ ਫ ਲ ਪਲਆਦੀ ਗ ਲਦਾਨ ਚ ਪਤਨ ਫ ਲ ਿਦ ਹਥ ਉਹ ਸਿਾਦੀ ਮ ਸਕਾ ਕ ਤ ਅਦਾਜ਼ ਚ

ਕ ਝ ਏਦ ਉਹ ਕਪਹਦੀ ਇਕ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਤਰ ਨ ਦਾ ਮਰ ਨ ਦਾ ਇਹ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਪਕਸ ਪਪਉ ਦਾ ਪਕਸ ਮ ਦਾ ਇਕ ਫ ਲ ਮਰੀ ਕ ਖ ਦੀ ਸੀਮਾ ਦ ਹ ਨ ਦਾ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਇਕ ਗਰੀ ਪਿਹੀ ਪਨਕੀ ਬਚੀ ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਪਿਸ ਚੀਚੀ ਹ ਪਕੜ ਰਖੀ

ਓਸ ਦੀ ਸ਼ਕਲ

ਮਰ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਹ ਆ ਲਥੀ ਈਕਣ ਲਗਦਾ ਹ

ਇਹ ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਧੀ ਹ

ਮਰਾ ਤ ਮਰੀ ਬਲਣ ਦ

ਪਬਮਾਰ ਲਹ ਦਾ ਏਸ ਧਰਤੀ ਤ ਪਬਿਾਇਆ

ਕਈ ਸਝਾ ਬੀਅ ਹ

ਮਰੀ ਪੀੜਾ ਦੀ ਮਰੀਅਮ ਦ

ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਮਸੀਹ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਿਦਹੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਬਚਨ ਮਰਾ ਿੀ ਹ

ਓਹ ਹੀ ਸੀਮਾ ਧੀ ਹ

ਕਈ ਹਰ ਇਹਦਾ ਪਪਉ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਅਜਨਬੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ

ਨਾ ਤ ਤ ਹੀ ਔਲੀਆ ਹ

ਨਾ ਤ ਮ ਹੀ ਹ ਨਬੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਮਰ ਲਈ ਇਹ ਰਸ-ਭਰੀ ਤਰੀ ਮਲਕ ਮ ਸਕੜੀ ਪਕਸ ਪਵਮਾਨ ਸਵਕਾ ਦੀ ਮ ਸਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਅਿ ਵੀ ਪਿਸ ਚ ਿਾਣਦ ਪਕ ਵਾਸ਼ਨਾ ਦੀ ਕਗ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਮਰ ਲਈ ਤਰੀ ਵਫ਼ਾ ਅਿ ਵੀ ਇਕ ਸਵਗ ਹ

ਮਰ ਨਸ਼ੀਲ ਪਿਸਮ ਦੀ ਅਿ ਵੀ ਤਨ ਮਗ ਹ

ਪਿਹੜਾ ਪਕ ਤਰੀ ਨਜ਼ਰ ਪਵਚ

ਪਫਲਮੀ ਰਸਾਲ ਵਗ ਹ

ਸਫ਼ਾ ਸਫ਼ਾ ਫਰਲਣਾ ਪਿਦਹਾ ਹ ਤਰੀ ਪਦਲ ਲਗੀ ਸਮ ਨ ਸਨਹ ਮਾਰ ਕ

ਿ ਪਮਲ ਿਾਏ ਘੜੀ ਕਦੀ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਮ ਸਗਾ ਤ ਕਾਮ ਦੀ ਹ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਅਿ ਤ ਸਾਡਾ ਇਸ਼ਕ

ਓਸ ਮਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਕਾਮ ਦ ਸ ਆਦ ਪਪਛ ਹ ਿਾਏ ਿ ਹਾਪਮਲਾ ਤ ਮਕੜ ਨ ਮਾਰ ਕ

ਬਣਾ ਲਏ ਪਿਵ ਗਜ਼ਾ ਤ ਖਾਈ ਿਾਏ ਉਹ ਕਾਮਣੀ ਕ ਲਛਣੀ ਸ ਆਦ ਲਾ ਹ ਕਾਮਣੀ ਹ ਕਾਮਣੀ ਮਨ ਬਚਾ ਮਨ ਬਚਾ ਵਾਸਤਾ ਈ ਿੀਭ ਨ

ਇਹ ਖ਼ਨ ਦਾ ਨਾ ਸ ਆਦ ਪਾ ਦਰ ਹ ਕ ਬਪਹ ਪਰਹ ਨਾ ਕਲ ਆ ਨਾ ਕਲ ਆ

ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਤਰ ਗਲ ਥ ਪਚਮਟ ਕ

ਇਹ ਸ ਪਰਹਾ ਿ ਬਾਲ ਹ

ਛ ਰੀ ਹ ਸਸਕਾਰ ਦੀ ਿ ਕਰ ਰਹੀ ਹਲਾਲ ਹ

ਇਹ ਕਪਹਣ ਨ ਤ ਠੀਕ ਹ ਪਕ

ਤਰਾ ਮਰਾ ਹੀ ਲਾਲ ਹ

ਿ ਸਚੀਏ ਤ ਸਹਣੀਏ

ਤਨ ਸਦੀਵੀ ਮਰਦ ਦੀ ਮ ਿਾਣਦ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਸਾਡੀ ਵਫ਼ਾ ਨ ਗਾਲਹ ਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਪਬਤਾਉਣ ਦੀ ਚਲੀ ਅਸ ਨ ਚਾਲ ਹ

ਮਨ ਸਦੀਵੀ ਨਾਰ ਦੀ ਤ ਿਾਣਦੀ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਫਰ ਵੀ ਵਗ ਰਹੀ ਹ ਪਰਸ਼ਪਤਆ ਦੀ ਇਕ ਨਦੀ ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਮ ਉਪਿ

ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਤ ਛਬੀ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦਾ ਮ ਸਗਾ ਤ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦੀ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਹ ਠੀਕ ਪਕ ਤਰੀ ਮਰੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਸਾਨ ਆਪਣ ਹੀ ਆਪ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਿੀਲ ਵਦ ਤ

ਕ ਰਾਨ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਗਰੀਆ ਨ ਸਮ ਦੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਮਗਲੀਆ ਦਰਾਵੜ ਨ

ਆਰੀਆ ਤ ਮਾਣ ਨਹ ਅਿ ਤ ਪਦਲ ਨ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਪਦਮਾਗ਼ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਕ ਲ ਿਹਾਨ

ਸਾਡ ਵਾਕਣਾ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਸਗਰਦ

ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ

ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਹਬਹ ਚੀਨ ਕਬਤਰ ਵਾਕਣ ਗ ਟਕਦੀ ਤ ਸਨ-ਖਭ ਨ ਪਖਲਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਇਹ ਮਰੀ ਵਾਕਫ਼

ਤ ਹਮਦਰਦ ਦਾ ਘਰ

ਪਿਸ ਚ ਅਿ ਦੀ ਰਾਤ

ਮ ਇਹ ਹ ਗ ਜ਼ਾਰੀ ਪਿਸ ਦੀ ਸਰਤ

ਚਤ ਦ ਸਰਿ ਦ ਵਗ

ਨੀਮ-ਪਨਘੀ ਦਧੀਆ ਹ ਗ ਲਾਨਾਰੀ ਪਹ ਦੀ ਸਗਰਦ ਦ ਪਰਭਾਤ ਵਲ

ਪਨਤਰੀ ਮਦਰ ਦੀ ਪਚਰਨਾਮਤ ਦ ਵਗ

ਠਢੀ-ਠਢੀ ਸ ਚੀ-ਪਮਠੀ ਤ ਪਪਆਰੀ ਸ ਰਹੀ ਹ ਮਪਹਕ ਹਠ ਤ ਪਖਲਾਰੀ

ਉਫ਼

ਪਕਨੀ ਹ ਰਹੀ ਹ ਬਰਫ਼-ਬਾਰੀ ਏਸ ਬਸਤੀ ਦੀ ਠਰੀ ਹਈ ਬ ਕਲ

ਮਘ ਰਹੀ ਨਾ ਪਕਤ ਵੀ ਕਈ ਅਗਾਰੀ ਚਹ-ਪਾਸ ਜ਼ਪਹਰ ਮਹਰੀ ਬਰਫ਼ ਦਾ ਮਨ ਸਾਗਰ ਹ ਪਸਰਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਰਾ ਪਦਲ ਮਰਾ ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ

ਬਰਫ਼ ਸਗ ਹ ਬਰਫ਼ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਦਰ ਕਾਲਾ ਰ ਖ ਲਮਾ ਚੀਲਹ ਦਾ ਸ਼ੀਪਸ਼ਆ ਤ ਪਾਰ ਿ ਘਲਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਬਸਤੀ ਦੀ ਬਲਰੀ ਪਾਤਲੀ ਪਵਚ

ਸਲ ਵਤ ਚ ਪਭਆ ਹ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ

ਉਫ਼

ਇਹ ਮਨ ਕੀਹ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ

ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਸਰਦ ਤਾਬੀਰ ਪਵਚ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਕਚੀ ਗਰੀ ਿਹਾ ਸ ਤ-ਉਨਦਾ ਪਿਸਮ ਬਣਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਵਗ ਚਪਲਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਕਣ ਦਰਵਾਜ਼ ਨ ਹ ਖੜਕਾ ਪਰਹਾ

ਸ਼ਾਇਦ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਹ ਟ ਪਰਆ ਆ ਪਰਹਾ ਹ ਪਦਲਾ ਬ-ਹਪਸ਼ਆ

ਕ ਝ ਹਸ਼ ਕਰ

ਨਾ ਤ ਕਈ ਆ ਤ ਨਾ ਹੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਮਰਾ ਵਪਹਮ ਤਨ ਖਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਹ

ਇਕ ਤਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਘਰ

ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ

ਉਹ ਤ ਪਪਹਲ ਹੀ

ਅਮਾਨਤ ਹ ਪਕਸ ਦੀ ਤ ਤ ਐਵ ਪੀਣ ਪਗਲਾ ਪਾ ਪਰਹਾ ਰਸ਼ਮੀ ਿਹ ਵਗ ਰਹ ਉਹਦ ਸਵਾਸ ਤ

ਨਜ਼ਰ ਮਲੀ ਪਕਸ ਲਈ ਹ ਪਾ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਤ ਮਦਰ ਦੀ ਸ ਚੀ ਪਣ ਵਰਗਾ ਸ ਆਦ ਤ ਲਸੀ ਦਾ ਪਿਦਹ ਚ ਆ ਪਰਹਾ

ਹ ਮਨਾ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ

ਤ ਤ ਕਾ ਹੀ ਸ਼ਰਮ ਹ ਲਾਹ ਮਾਰੀ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਪਿਸਮ ਤਰਾ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਤ ਤ ਧ ਰ ਤ ਗ਼ਮ ਦੀ ਇਕ ਸਗਰਦ ਹ

ਕਰ ਨਾ ਐਵ ਮਰਖਾ ਤ ਨਜ਼ਰ ਮਾੜੀ ਲਭ ਹਮਦਰਦੀ ਚ ਨਾ ਕਈ ਪਚਗਾੜੀ ਵਖ ਤਰ ਤ ਵੀ ਵਧ ਕ ਸਰਦ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਪਕਨੀ ਹ ਸ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਬਹ-ਰਪੀਏ

ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਮਰ ਘਰ ਪਵਚ ਪਈ ਘ ਮਦੀ ਹ

ਚ ਪ ਚ ਪ ਤ ਵੀਰਾਨ

ਪਕਸ ਪਨਪਤਰ ਰ ਖ ਦ ਤ ਇਲ ਦ ਆਲਹਣ ਵਗ

ਗ ਮ-ਸ ਮ ਤ ਸ ਨਸਾਨ

ਸ਼ਾਮ-ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਐਸੀ ਬ-ਪਹਸ ਸ਼ਾਮ ਨ ਆਪਖ਼ਰ

ਮ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਸਵਰ ਆਦੀ ਿ ਕਰ ਇਸ ਨ ਵੀ ਆਉਣਾ ਸੀ ਇਹਦ ਨਾਲ ਤ ਚਗਾ ਸੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਦੀ ਬ ਕਲ ਪਵਚ

ਕਾਫ਼ੀ ਦ ਦ ਘ ਟ ਪਨਗਲ ਕ

ਪਸਗਰਟ ਧ ਖਾ ਕ ਬਪਹ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਸਰਪਮਡ-ਮਛੀ ਿਹੀਆ ਕ ੜੀਆ ਵਖਣ ਮਾਤਰ ਸੜਕ ਤ

ਯਾਰ ਦ ਸਗ ਭ ਲਣਾ ਸੀ ਥਕ ਟ ਟ ਕ ਸ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ

ਸਮ ਵੀ ਪਕਨੀ ਚਦਰੀ ਸ਼ ਹ

ਪਕਸ ਪ ਰਾਣ ਅਮਲੀ ਵਾਕਣ

ਪਦਨ ਭਰ ਪੀ ਕ ਡਡ ਸਹਰਾ ਗਲੀਆ ਤ ਬਾਜ਼ਾਰ ਦ ਪਵਚ

ਆਪਣੀ ਝਕ ਚ ਟ ਪਰਆ ਰਪਹਦ ਨਾ ਕ ਝ ਸ ਣਦ ਨਾ ਕ ਝ ਕਪਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਖੜਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਬਪਹਦ ਇਸ ਬਦਬ ਦ ਿਾਣ ਚ ਹਾਲ

ਯ ਗ ਿਡਾ ਇਕ ਪਲ ਰਪਹਦ

ਕਾਲੀਆ ਕਾਲੀਆ ਿੀਭ ਿਹੀਆ

ਮਰੀ ਹਥ-ਘੜੀ ਦੀਆ ਸਈਆ

ਮਰੀ ਪਹਕ ਪਵਚ ਲਮ ਲਮ

ਕਪਡਆ ਵਾਕਣ ਪ ੜੀਆ ਹਈਆ ਹਫ਼ੀਆ ਹਫ਼ੀਆ ਭਿ ਭਿ ਮਈਆ

ਪਦਨ ਭਰ ਸਮ ਦ ਖਹ ਤ ਬਲ ਵਾਕਣ ਿਈਆ ਹਈਆ

ਗ਼ਮ ਦ ਪਾਣੀ ਸਗ ਪਸਿਣ ਲਈ

ਮਰ ਪਦਲ ਦੀਆ ਬਿਰ ਰਹੀਆ ਅਿ ਦੀਆ ਸ਼ਾਮ ਐਵ ਗਈਆ

ਰਬ ਕਰ ਬਦਬ ਦੀ ਢਰੀ ਛਤੀ ਿਾਵ ਛਤੀ ਿਾਵ

ਿ ਰਬ ਕਰ ਕ ਬਹ -ਰਪਣੀ ਚਰ ਦ ਸਗ ਧਲ ਿਾਵ ਿ ਕਈ ਐਸਾ ਮਤਰ ਚਲ

ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਭਸਮ ਹ ਿਾਵ ਇਸ ਮਨਹਸ ਨ ਖ਼ਰ ਕਦ ਤਕ

ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ ਹ ਚਟਦ ਰਪਹਣਾ ਮ ਤ ਹਰ ਪਕਸ ਸਗ ਰਾਤ

ਨਚਣ ਬਾਲ-ਰਮ ਹ ਿਾਣਾ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਭਗ ਲਈ

ਅਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਪਪਹਲਾ ਚ ਮਣ ਬਾਲ-ਵਰਸ

ਟ ਰ ਸਾਡ ਦਰ ਆਇਆ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਪਮਟੀ ਦੀ ਬਾਜ਼ੀ ਦ ਪਲ ਖਡ ਗਵਾਇਆ

ਦਿਾ ਚ ਮਣ ਿ ਸਾਨ ਿ ਪੜਆ

ਉਹ ਸਾਡ ਮਚ ਨਾ ਆਇਆ

ਉਸ ਮਗਰ ਸ ਚ ਮਣ ਿ ਪੜਆ

ਪਰ ਹਠ ਨਾ ਲਾਇਆ

ਮ ੜ ਨਾ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਪਰ ਇਹ ਕਹਾ ਅਿ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਗਲ ਸਾਡ ਲਗ ਰਇਆ

ਹਠ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਪਸਕੀ ਤ ਚਾਨਣ ਪਿਸ ਚਇਆ

ਇਹ ਚ ਮਣ ਸਾਡਾ ਸਿਣ ਪਦਸਦਾ ਇਹ ਸਾਡਾ ਮਪਹਰਮ ਹਇਆ

ਡ ਘੀ ਢਾਬ ਪਹਿਰ ਦੀ ਸਾਡੀ ਡ ਬ ਮਇਆ ਡ ਬ ਮਇਆ

ਸਾਡਾ ਤਨ-ਮਨ ਹਪਰਆ ਹਇਆ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਕ ਪਦਲ-ਪਰਚਾਵਾ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਸਕਨ

ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਬਾਸ਼ ਨ ਇਕ ਪਤਤਲੀ ਕਪਹਣਾ ਇਹ ਹ ਪਨਰਾ ਿਨਨ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਪਿਹੜਾ ਮਪਰਆ

ਉਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਊਣ

ਮਰ-ਮ ਕ ਕ ਵੀ ਕਰ ਨਾ ਸਕਦਾ ਪਰੀ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਭਾਵ ਇਹ ਬਰਪਹਮਡ ਵੀ ਫਲ

ਿ ਪਫਰ ਅਰਨ ਵਰਨ

ਇਹ ਵੀ ਇਕ ਿਨਨ

ਮ ਹਾਲ ਤਾਜ਼ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਸਮਝ ਮਰਾ ਖ਼ਨ

ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਮਾਣ ਲਈ

ਪਿਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਹ

ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਕ ਪਕਸ ਗਰ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਮਲ ਉਿਾੜ ਦਰ ਚ

ਰਪਹਦਾ ਹਵ ਮਲਗ ਫਕਰ

ਤ ਿਠ ਟ ਕ ਦੀ ਆਸ ਲ ਕ

ਪਦਨ ਢਲ ਿ ਗਰ ਚ ਆਵ ਤ ਪਬਨ ਬ ਲਾਇਆ ਹੀ ਪਰਤ ਿਾਵ

ਔ-ਲਖ ਕਪਹ ਤ ਮਾਰ ਚਕਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਕਾਲ ਰਾਹ ਦ

ਐਸ ਬ-ਪਹਸ ਪੜਾਅ ਤ ਖਪੜਹਆ ਪਿਤ ਖ਼ਾਬ ਦ ਨੀਲ ਰ ਖ ਚ

ਪਣ ਪੀਲੀ ਪਿਹੀ ਵਗ ਰਹੀ ਏ

ਅਗ ਪਸਪਵਆ ਦੀ ਮਘ ਰਹੀ ਏ

ਕਦ ਕਦ ਕਈ ਗ਼ਮ ਦਾ ਪਛੀ ਪਰ ਨ ਆਪਣ ਹ ਫੜਫੜਦਾ ਤ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਪੀਲ ਅਰਸ਼

ਕਈ ਪਸਤਾਰਾ ਹ ਟ ਟ ਿਦਾ ਤ ਚਦੀ-ਵਨਾ ਖ਼ਾਬ ਮਰਾ ਸਮ ਦਾ ਹਰੀਅਲ ਹ ਟ ਕ ਿਦਾ ਪਵਹਦ ਪਵਹਦ ਹੀ ਨੀਲ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸਾਰਾ ਿਗਲ ਹ ਸ ਕ ਿਦਾ ਫਰ ਪਦਲ ਦੀ ਮਾਯਸ ਵਾਦੀ ਚ

ਤਲਖ਼ ਘੜੀਆ ਦ ਜ਼ਰਦ ਪਤਰ

ਚੀ ਚੀ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਝਠ ਥੜਾ ਹੀ ਮਾਰਦ ਨ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਪਰ ਦ ਨਾਲ ਖਪਹਦੀ ਇਕ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਮਪਹਲ ਚ

ਇਸ਼ਕ ਮਰਾ ਗਵਾਪਚਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਆਸ਼ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਰੀਆ ਦਾ ਆਪਖਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਹਰ ਗਲੀ ਹਾਏ ਗੀਤ ਵਰਗੀ ਨ ਹਾਰ ਦੀ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਪਟ ਚ

ਰਾਤ ਸ਼ਬਨਮ ਗ ਜ਼ਾਰਦੀ ਹ

ਤ ਹਰ ਦਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਪਾਕ ਪਮਟੀ ਦਾ ਖ਼ਨ ਪੀ ਕ ਮ ਿਨਮ ਲੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਪਕ ਦ ਧਨੀਆ ਚ

ਮਾਸਮੀਅਤ ਦਾ ਦ ਧ ਪੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਬਰਗ ਪਚਹਰ ਤ

ਝ ਰੜੀਆ ਦ ਨ ਝਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਪਕ ਸੀਨ ਅਦਰ ਨ

ਗ ਰਬਤ ਦ ਪਹਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਨਣ ਦ

ਦਵ ਦੀਵ ਹੀ ਪਹਸ ਚ ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਿਨਾਪਜ਼ਆ ਲਈ

ਖ਼ਰੀਦ ਕਫ਼ਨ ਵੀ ਪਵਕ ਚ ਕ ਨ

ਤ ਹਰ ਤੀਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਮ ਲਮ ਸੜਕ ਤ

ਿਾ ਕ ਕਈ ਕਦ ਨਹ ਮ ੜਦਾ ਇਹ ਸਮਝ ਲੀਤਾ ਿਦਾ ਹ ਮ ਰਦਾ

ਤ ਹਰ ਚਥੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਕਾਲ ਬਾਗ਼ ਚ

ਪਸਰਫ਼ ਆਸ ਦੀ ਪਣ ਿਾਵ ਕਦ ਕਦ ਹ ਓਸ ਿਹ ਚ

ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਵ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਆਬਾਦ ਕਰਨ ਨ ਤ ਹੀ ਰਕੜ

ਤ ਹੀ ਧਰਤੀ ਦਾ ਕਝ ਵਰਨ

ਤ ਹੀ ਕਰਨੀ ਫ਼ਜ਼ਾ ਮ ਅਤਰ

ਤ ਹੀ ਸਿ ਨ ਮਾਨਣਾ ਸ ਕ ਪਪਹਲ ਤ ਵਖ ਸਥਰ ਪਰ ਮ ਛਤੀ ਹੀ ਸਮਝ ਿਦਾ ਇਹ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸ਼ਰ ਹੀ ਹ

ਿ ਲਾ ਪਰਹਾ ਹ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਚਕਰ

ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਆਉਣ ਵਾਲ

ਇਹ ਲਕ ਪੜਹ ਕ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ ਇਹ ਉਹ ਪਵਚਾਰੀ ਬਦਬਖ਼ਤ ਰਹ ਹ

ਪਕ ਪਿਹੜੀ ਪਹਰਨ ਦ ਪਸਙ ਤ

ਉਦਾਸ ਲਪਮਹਆ ਨ ਫੜਣ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਚੜਹ ਰਹੀ ਏ ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ

ਪਕ ਹਠ ਦ ਫ ਲ ਦੀ ਮਪਹਕ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਰਹੀ ਏ

ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਪਨਕੀ ਉਮਰ

ਉਡਾ ਕ ਲ ਗਏ ਗ਼ਮ ਦ ਝਖੜ

ਵਫ਼ਾ ਦ ਸਹ ਦ ਮਲ ਤ

ਇਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਮ ਲਚਦਾ ਹ ਪਕ ਇਸ ਚ ਰਾਹ ਤ

ਮਨ ਕਈ ਉਿਾੜ ਦਵ ਤ ਮਰ ਮਥ ਦ ਕਾਲ ਅਖ਼ਰ ਤ

ਕਟ ਚਨ ਦਾ ਚਾੜਹ ਦਵ ਿ ਅਗ ਫ਼ ਰਕਤ ਦੀ ਪਦਨ ਦੀਵ ਪਵਚ ਚ ਰਾਹ ਦ ਸਾੜ ਦਵ ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਪਪਘਲ ਿਾਵਣ

ਇਹ ਬਦਨਸੀਬੀ ਦ ਕਾਲ ਕਕਰ

ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਬਦਲ ਿਾਵਣ

ਮਰੀ ਪਕਸਮਤ ਦ ਸਭ ਨਛਤਰ

ਮ ਮਨ ਖਤਾ ਦ ਨਾਮ ਸ ਖਗਾ ਆਪਣ ਗੀਤ ਦ ਸਨ-ਛਤਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

Page 6: Pc64 bDnc64 - Punjabi Library · Aate Dian Chirian Shiv Kumar Batalvi 6If Pc64 bDnc64 b]\ ?dWaY UIaZ\c 6If Pc64 bDnc64 DaRMc YaN D ^dÊNc 7? S_anc U^Nc ?^W NfYc WfYf Ph^N Unc bS6Yc

ਤ ਪਤਤਲੀ ਭਗ ਫ ਲ ਦ ਖ਼ਾਤਰ

ਹ ਫ ਲ ਤ ਫ ਲ ਤਕ ਉਡਦੀ ਪਨਮਾਣੀ ਇਹ ਪਸ਼ਰਸਟੀ ਸਰਿ ਸਗ ਕਾਮ ਖ਼ਾਤਰ

ਹ ਘ ਮਦੀ ਵੀਨਸ ਦੀ ਪਨਤ ਿਠਾਣੀ ਜ਼ ਹਲ ਤ ਯਰਨਸ ਦੀ ਇਹ ਦਰਾਣੀ ਵ ਮਰ ਦਸਤਾ ਵ ਪਮਹਰਬਾਨਾ ਇਹ ਪਸ਼ਰਸਟੀ ਕਾਮ ਦ ਹਥ ਹ ਕਾਣੀ

ਵ ਮਰ ਦਸਤਾ ਵ ਵਖ ਵੀਰਾ ਮ ਹਬਤ ਮਪਗਆ ਦਾ ਹ ਿਜ਼ੀਰਾ ਹਵਸ ਦ ਸਾਗਰ ਿ ਤਰ ਪਰਹਾ ਹ

ਤ ਆਪਣ ਆਪ ਕਲ ਡਰ ਪਰਹਾ ਹ

ਮ ਹਬਤ ਪਿਗਰ ਹ ਇਕ ਓਸ ਮ ਦਾ ਪਿਦਹਾ ਸਤਕ ਦ ਪਵਚ ਹੀ ਮਰ ਬਚਾ ਤ ਸੜ ਿਾਏ ਦ ਧਨੀਆ ਪਵਚ ਦ ਧ ਕਚਾ ਨਾ ਹਏ ਪੀੜ ਦਾ ਪਰ ਸਕ ਮਠਾ

ਤ ਮ ਸਮਝਦ ਇਹ ਸਭ ਕ ੜੀਆ ਇਹ ਆਟ ਸਗ ਬਣਾਈਆ ਹਨ ਪਚੜੀਆ

ਪਿਨਹ ਸਗ ਵਰਚ ਿਦ ਕਾਮ-ਬਚਾ ਇਹ ਸ਼ਾਇਦ ਰਾਤ ਅਿ ਦੀ ਚਾਨਣੀ ਪਿਹੀ ਹਏ ਤਨ ਭਾਸਦੀ ਕਈ ਜ਼ਰਦ ਪਤਾ ਤ ਮਰ ਵਾਸਤ ਇਹ ਰਾਤ ਅਿ ਦੀ ਹ ਮਰ ਦਸਤਾ ਕਈ ਸ ਆਣੀ ਪਕ ਪਿਸ ਦੀ ਢਾਕ ਤ ਹ ਚਨ-ਬਚਾ ਿ ਕ ਿਾ ਛਾਛ ਦਾ ਪਸਰ ਤ ਪਟਕਾਈ

ਤ ਗਲ ਪਵਚ ਬ ਗਤੀਆ ਦਾ ਹਾਰ ਪਾਈ

ਹ ਲ ਕ ਿਾ ਰਹੀ ਚਾਨਣੀ ਦਾ ਭਤਾ ਮ ਇਹ ਿਾਣਦ

ਹ ਤ ਵੀ ਸਚਾ

ਮ ਇਹ ਿਾਣਦ ਹ ਮ ਵੀ ਸਚਾ ਅਸਲ ਪਵਚ ਰਹ ਮਨ ਖ ਦੀ ਸ਼ੀਲ ਨਹ ਹ

ਪਕ ਪਿਸ ਦਾ ਬਦਨ ਵਤ ਪਸਮਲ ਦ ਰ ਹ

ਤ ਖ਼ਈਯਲ ਦ ਵ ਦਹਰ ਘ ਡ ਪਵਚ ਸਦਾ ਹੀ ਪਦਸਦਾ ਰਪਹਦਾ ਪਿਸ ਦਾ ਮਹ ਹ

ਤ ਪਦਲ ਦਾਮਾਦ ਹ ਦਾ ਹ ਮਨ ਖ ਦਾ ਿ ਸਾਹ ਨਾ ਲਣ ਦਦਾ ਹ ਵ ਸ ਖ ਦਾ ਿ ਪਸਹਰ ਬਨਹ ਕ ਵੀ ਸ਼ ਹਰਤ ਦ

ਹ ਥ ਕ ਮਪਢਆ ਤ ਰਜ਼ ਥ ਕਦਾ ਹ ਸਹਣੀ ਉਸ ਕਦਰ ਦੀ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਪਕ ਪਿਨੀ ਹਏ ਤਸਵਰ ਪਵਚ ਿਵਾਨੀ ਪਕਸ ਲਈ ਕਾਲਖ ਦਾ ਹ ਸਮ ਦਰ

ਪਕਸ ਲਈ ਇਤਰ-ਪਭਨੀ ਅਰਗਵਾਨੀ

ਵ ਬਹ ਤਾ ਕੀਹ ਮ ਇਕ ਿਾਣਦਾ ਹ ਕਈ ਵੀ ਸ਼ ਨਹ ਇਸ ਦ ਸਾਨੀ ਤ ਿਾਣ ਸ ਆਦ ਸਾਰ ਸਾਗਰ ਦਾ ਹ ਮ ਵੀ ਦਰ-ਬਦਰ ਦੀ ਖ਼ਾਕ ਛਾਣੀ ਤ ਕਪਹਦ ਪਪਆਰ ਨ ਪਵਸ਼ਵਾਸ ਦਾ ਹ

ਤ ਿ ਪਫਰ ਪਤਰਪਤੀਆ ਦੀ ਆਸ ਦਾ ਹ

ਮ ਹਬਤ ਅਸਲ ਖ਼ਾਤਰ ਤਰਸਦੀ ਹ

ਮ ਹਬਤ ਨ ਹੀ ਇਕ ਧਰਵਾਸ ਦਾ ਹ

ਮ ਹਬਤ ਆਪਣੀ ਤ ਸ਼ਕ ਕਰਨਾ ਇਹ ਿਜ਼ਬਾ ਵਾਸਨਾ ਦੀ ਪਪਆਸ ਦਾ ਹ

ਮ ਹਬਤ ਰ ਕਮਣੀ ਨਾ ਦਾਮਨੀ ਹ

ਨਾ ਪਦਮਾ ਹਸਤਨੀ ਨਾ ਕਾਮਨੀ ਹ

ਮ ਹਬਤ ਨ ਗ਼ਮ ਦੀ ਰਾਸ ਦਾ ਹ

ਨਾ ਪ ਤਰ ਧੀ ਨਾ ਮਾਈ ਬਾਪ ਦਾ ਹ

ਤ ਮਰ ਵਾਸਤ ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਹਬਤ ਨ ਹੀ ਪਚਟ ਮਾਸ ਦਾ ਹ

ਇਹ ਮ ਹ ਣ ਸਮਝਦ ਪਕ ਿਾਣ ਦਈਏ

ਉਹ ਸ ਣ ਕਈ ਦਰ ਚਸ਼ਮਾ ਗਾ ਪਰਹਾ ਹ

ਆ ਆਵਾਜ਼ ਦਾ ਅਨਦ ਲਈਏ

ਉਹ ਸਾਹਵ ਵਖ ਚੀਲਹ ਤ ਚਨਾਰ ਉਨਹ ਦੀ ਗਦ ਪਵਚ ਆ ਚਲ ਕ ਬਹੀਏ

ਤ ਰਲ ਕ ਹੀਰ ਦਾ ਕਈ ਬਤ ਕਹੀਏ

ਉਲਭ ਤ ਪਗਲ ਸਭ ਿਾਣ ਦਈਏ

ਤ ਥਹੜ ਕ ਪਲ ਲਈ ਚ ਪ ਰਹੀਏ ਤ ਥਹੜ ਕ ਪਲ ਲਈ ਚ ਪ ਰਹੀਏ

ਬੀਹੀ ਦੀ ਬਤੀ ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ ਸਪਹਮੀ ਸਪਹਮੀ ਘ ਰਹੀ ਹ

ਅਪਮਰਤ ਵਲ ਮਠੀ ਮਠੀ ਉਨਦ ਮਾਰੀ ਵਸਵਾ ਵਾਕਣ

ਮਰੀਅਲ ਮਰੀਅਲ ਥਕੀ ਥਕੀ ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ

ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ ਬਤੀ ਨਹ ਬੀਹੀ ਦੀ ਅਖੀ ਬੜੀ ਡਰਾਉਣੀ ਟੀਰ-ਮਟਕੀ ਬੀਹੀ ਪਿਹੜੀ ਢਠੀ ਢਠੀ ਬੀਹੀ ਪਿਹੜੀ ਸਾਰੀ ਕਚੀ

ਪਕਸ ਸ਼ਰਾਬੀ ਦੀ ਮ ਵਾਕਣ

ਦਬੀ ਦਬੀ ਘ ਟੀ ਘ ਟੀ ਿ ਨਾ ਬਲ ਡਰਦੀ ਚੀ ਮਾੜੀ ਮਾੜੀ ਭ ਸੀ ਭ ਸੀ ਰਗੀ ਮਰੀ ਤਰੀਮਤ ਵਾਕਣ

ਪਿਹੜੀ ਬਚਾ ਿਮ ਕ ਠੀ ਹਥ ਸਖਣੀ ਕਨ ਬ ਚੀ ਇਸ ਬੀਹੀ ਦ ਮਥ ਤ

ਇਹ ਬਤੀ ਚਮਗਾਦੜ ਵਾਕਣ

ਲਟਕ ਰਹੀ ਹ ਹ ਕ ਪ ਠੀ ਮਲ ਸ਼ੀਸ਼ ਸਗ ਲ ਇਸ ਦੀ ਈਕਣ ਟਕਰ ਮਾਰ ਰਹੀ ਹ

ਿੀਕਣ ਕਈ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਮਨਾ ਹਵ ਪਪਿਰ ਦ ਪਵਚ ਡਕੀ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦੀ ਤਲਖ਼ੀ ਕਲ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਅਕੀ ਅਕੀ ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ

ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ ਬਤੀ ਨਹ ਬੀਹੀ ਦੀ ਬਚੀ ਕਾਲਾ ਨਹ ਰਾ ਚ ਘ ਰਹੀ ਹ

ਪਸਰ ਬੀਹੀ ਦੀ ਪਹਕ ਤ ਰਖੀ ਨਵ-ਿਮ ਮਰ ਬਚ ਵਾਕਣ

ਹਲੀ-ਹਲੀ ਮਠੀ-ਮਠੀ ਇਹ ਬੀਹੀ ਇਹਦੀ ਅਬੜੀ ਸਕੀ ਇਹ ਬੀਹੀ ਮਰੀ ਅਬੜੀ ਸਕੀ ਇਸ ਬੀਹੀ ਸਾਡੀ ਉਮਰਾ ਕਟੀ ਇਹ ਬੀਹੀ ਸਾਡੀ ਬਲਣ ਪਕੀ ਇਸ ਬਤੀ ਦਾ ਪੀਲਾ ਪਚਹਰਾ ਕਈ ਵਾਰੀ ਮਨ ਲਗਦਾ ਮਰਾ

ਕਈ ਵਾਰੀ ਪਕਸ ਖ਼ਨੀ ਪਿਨ ਦਾ ਪਿਹੜਾ ਅਬਰ ਿਡ ਉਚਰਾ ਿ ਪਫਰ ਬਣ ਿਾਏ ਹਥ ਪਹਨਾਈ

ਪਿਹੜਾ ਛਾਪ ਛਲ ਪਾਈ

ਮਰ ਵਲ ਵਧਦਾ ਆਵ ਪਵਹਪਦਆ ਪਵਹਪਦਆ ਸਓਲਾ ਪਿਹਾ ਮਰੀ ਧੀ ਦਾ ਹਥ ਬਣ ਿਾਵ ਪਫਰ ਉਹ ਹਥ ਛ ਡਾ ਕ ਮਥ ਿਾਵ ਇਕ ਮ ਡ ਸਗ ਨਸੀ ਅਧੀ ਰਾਤ ਚਰੀ ਛਪੀ ਮਰੀ ਗ਼ ਰਬਤ ਕਲ ਅਕੀ ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ

ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ ਬਤੀ ਨਹ ਚਾਨਣ ਦੀ ਚਕੀ ਨਹ ਨਹ ਮਈ ਬੀਹੀ ਦਾ ਪਿ

ਕੀਤਾ ਹਵ ਦੀਵਾ-ਵਟੀ ਪਬਟ ਪਬਟ ਪਈ ਹ ਵਖੀ ਿਦੀ ਆਪਣੀ ਮਈ ਅਬੜੀ ਬਾਰ

ਮ ਿ ਕਪਵਤਾ ਪਲਖ ਕ ਰਖੀ ਪਦਨ ਚੜਹਦ ਿ ਵਚ ਪਦਆਗਾ ਆਪਣੀ ਧੀ ਦ ਦਦ ਪਿਨ

ਲ ਕ ਪਰ ਦਮੜ ਬਤੀ ਇਹ ਬਤੀ ਹ ਪਬਲਕ ਲ ਬਚੀ ਇਹ ਕੀ ਮਇਆ ਦਾ ਪਸਰ ਿਾਣ ਗ਼ ਰਬਤ ਮ ਦੀ ਵੀ ਨਹ ਸਕੀ ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ ਸਪਹਮੀ ਸਪਹਮੀ ਘ ਰਹੀ ਹ

ਅਪਮਰਤ ਵਲ ਮਠੀ ਮਠੀ ਉਨਦ ਮਾਰੀ ਵਸਵਾ ਵਾਕਣ

ਮਰੀਅਲ ਮਰੀਅਲ ਥਕੀ ਥਕੀ ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ

ਇਕ ਿਚਹਰ ਦ ਨ ਅਿ ਅਸ ਤਰ ਸ਼ਪਹਰ ਹ ਆਏ

ਤਰਾ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿ ਖਤ ਪਹਲੀ ਦਾ ਪਿਸ ਦ ਪਸਰ ਤ ਪ ਪਨਆ ਦਾ ਚਨ

ਪਸਮਲ ਰ ਖ ਦੀ ਫਬੀ ਵਾਕਣ

ਡਦਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾਏ

ਇਹ ਸੜਕ ਤ ਸ ਤ ਸਾਏ

ਪਵਚ ਪਵਚ ਪਚਤਕਬਰਾ ਪਿਹਾ ਚਾਨਣ

ਿੀਕਣ ਹਵ ਚਕ ਪਪਰਆ

ਧਰਤੀ ਸ਼ਤ ਨਹਾ ਕ ਬਠੀ ਚਨ ਦਾ ਚਕ ਗ ਦਾ ਕ ਿੀਕਣ

ਹਵਣ ਵਾਲ ਵਧਾਏ

ਅਿ ਰ ਤ ਨ ਵਟਣਾ ਮਪਲਆ

ਪਚਟਾ ਚਨ ਪਵਆਪਹਆ ਚਪਲਆ

ਰ ਖ ਦ ਗਲ ਲਗ ਲਗ ਪਣ ਈਕਰ ਸ਼ਪਹਰ ਤਰ ਚ ਲਘਣ

ਿੀਕਣ ਤਰ ਧਰਮੀ ਬਾਬਲ

ਤਰ ਗਣ ਪਬਠਾਏ

ਸ ਤਾ ਘ ਕ ਮਤੀਏ ਰਗਾ ਚਾਨਣ ਧਤਾ ਸ਼ਪਹਰ ਏ ਤਰਾ ਿੀਕਣ ਤਰਾ ਹਵ ਡਲਾ ਅਬਰ ਿੀਕਣ ਤਰਾ ਵੀਰਾ

ਬਨਹ ਬਾਹ ਚਨ-ਕਲੀਰਾ ਤਾਰ ਸਟ ਕਰਾਏ

ਅਿ ਦੀ ਰਾਤ ਮ ਬਾਰਕ ਤਨ

ਹਏ ਮ ਬਾਰਕ ਅਿ ਦਾ ਸਾਪਹਆ

ਅਸ ਤ ਸਪਹਰ ਤਰ ਦੀ ਿਹ ਪਵਚ

ਮ ਰਦਾ ਪਦਲ ਇਕ ਦਬਣ ਆਏ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਕ ਪਿਸ ਦ ਪਸਰ ਤ ਪੀਲਾ ਚਨ ਪਨਰਾ ਤਰ ਮ ਖੜ ਵਰਗਾ ਪਸਮਲ ਰ ਖ ਦੀ ਫਬੀ ਵਾਕਣ

ਡਦਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾਏ

ਪਿਸ ਨ ਪੀੜ ਪਨਆਣੀ ਮਰੀ ਮਾਈ-ਬ ਢੀ ਵਾਕਣ ਫੜ-ਫੜ

ਫਕ ਮਾਰ ਉਡਾਏ

ਭਿ ਭਿ ਪਹਲੀ ਦ ਖਤ ਪਵਚ

ਅਿ ਅਸ ਤਰ ਸ਼ਪਹਰ ਹ ਆਏ

ਮਰਾ ਕਮਰਾ ਇਹ ਮਰਾ ਪਨਕਾ ਪਿਨਾ ਕਮਰਾ ਇਹ ਮਰਾ ਪਨਕਾ ਪਿਨਾ ਕਮਰਾ ਦਪਰਆਈ ਮਛੀ ਦ ਵਾਕਣ

ਗਹੜਾ ਨੀਲਾ ਪਿਸ ਦਾ ਚਮੜਾ ਪਵਚ ਪਮਟੀ ਦਾ ਦੀਵਾ ਘ ਿੀਕਣ ਅਲਸੀ ਦ ਫ ਲ ਤ

ਮਡਲਦਾ ਹਏ ਕਈ ਭਵਰਾ ਇਹ ਮਰਾ ਪਨਕਾ ਪਿਨਾ ਕਮਰਾ ਇਸ ਕਮਰ ਦੀ ਦਖਣੀ ਕਧ ਤ

ਕਧ ਤ ਨਹ ਕਮਰ ਦ ਦਦ ਤ

ਮਰ ਪਾਟ ਪਦਲ ਦ ਵਾਕਣ

ਪਾਟਾ ਇਕ ਕਲਡਰ ਲਟਕ

ਪਕਸ ਮ ਸਾਫ਼ਰ ਦੀ ਅਖ ਪਵਚ ਪਏ

ਗਡੀ ਦ ਕਲ ਵਤ ਰੜਕ

ਫਕ ਪਦਆ ਿੀ ਕਰਦ ਫੜ ਕ

ਕਾਸਾ ਫੜ ਕ ਟ ਪਰਆ ਿਦਾ ਓਸ ਕਲਡਰ ਵਾਲਾ ਲਗੜਾ ਪਿਸ ਦ ਹਥ ਪਵਚ ਹ ਇਕ ਦਮੜਾ

ਖ਼ਰ ਪਫਰ ਪਕ ਪਦਲ ਡਰ ਿਦ ਪਸਗਰਟ ਦ ਧਏ ਸਗ ਪਨਕਾ ਇਹ ਮਰਾ ਕਮਰਾ ਝਟ ਭਰ ਿਦ

ਪਫਰ ਡ ਘਾ ਸਾਗਰ ਬਣ ਿਦ ਪਵਹਪਦਆ ਪਵਹਪਦਆ ਨੀਲਾ ਕਮਰਾ ਇਸ ਸਾਗਰ ਦੀਆ ਲਪਹਰ ਅਦਰ

ਮਰਾ ਬਚਪਨ ਅਤ ਿਵਾਨੀ ਕਠਾ-ਕ ਲਾ ਸਭ ਰ ੜਹ ਿਦ ਸਾਹਵ ਕਧ ਤ ਬਠਾ ਹਇਆ

ਕਹੜ ਪਕਰਲੀਆ ਦਾ ਇਕ ਿੜਾ ਮਗਰਮਛ ਦਾ ਰਪ ਵਟਾਦ

ਮਰ ਵਲ ਵਧਦਾ ਆਦ ਇਕ ਬਹ ਤ ਇਕ ਲਤ ਖਾ ਿਦ

ਓਸ ਕਲਡਰ ਦ ਲਗੜ ਵਤ

ਮ ਵੀ ਹ ਿਦਾ ਮ ੜ ਲਗੜਾ ਆਪਣੀ ਗ਼ ਰਬਤ ਦ ਨ ਤ

ਮਗਦਾ ਪਫਰਦ ਦਮੜਾ ਦਮੜਾ ਪਫਰ ਮਰਾ ਸਾਹ ਸ ਕਣ ਲਗਦ

ਹਡ ਹਡ ਮਰਾ ਟ ਟਣ ਲਗਦ

ਮਈਆ ਇਲ ਕਨ-ਖਿਰ

ਅਕ ਦ ਪਟਡ ਛਪੜੀ ਕਰ

ਮਏ ਲ ਮਏ ਕਤਰ

ਖਪੜੀਆ ਚਮਗਾਦੜ ਭਰ

ਓਸ ਕਲਡਰ ਵਾਲਾ ਲਗੜਾ ਮਰ ਮਹ ਤ ਸ ਟਣ ਲਗਦ

ਗਲ ਮਰਾ ਪਫਰ ਘ ਟਣ ਲਗਦ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਮ ਕਣ ਲਗਦ

ਫਰ ਅਿਨਬੀ ਕਈ ਪਚਹਰਾ ਮਰ ਨ ਤ ਉਸ ਲਗੜ ਨ

ਦ ਦਦਾ ਹ ਇਕ ਦ ਦਮੜਾ ਫਰ ਕਲਡਰ ਬਣ ਿਦਾ ਹ

ਓਸ ਕਲਡਰ ਵਰਗਾ ਲਗੜਾ ਇਹ ਮਰਾ ਪਨਕਾ ਪਿਨਾ ਕਮਰਾ ਦਪਰਆਈ ਮਛੀ ਦ ਵਾਕਣ

ਗੜਹਾ ਨੀਲਾ ਪਿਸ ਦਾ ਚਮੜਾ ਇਹ ਮਰਾ ਪਨਕਾ ਪਿਨਾ ਕਮਰਾ

ਿਚਰਤਰ-ਹੀਣ

ਸਾਉਣ ਮਹ ਦੀ ਸਵਲੀ ਪਸਲਹੀ ਹ ਸ਼ਾਮ

ਪੀ ਕ ਟ ਪਰਆ ਹ ਘਰ ਮਦਰਾ ਦਾ ਿਾਮ

ਸਾਉਣ ਮਹ ਦੀ ਸਵਲੀ ਪਸਲਹੀ ਹ ਸ਼ਾਮ

ਹਲਕ ਕ ਤ ਦੀ ਜ਼ ਬ ਿਹੀ ਸੜਕ ਤ

ਤਾਜ਼ਾ ਵਸ ਮਹ ਦੀਆ

ਇਹ ਛਪੜੀਆ ਪਿ ਪ ਰਾਣ ਿੜ

ਪਕਸ ਮਪਹਲ ਦੀ ਛਤ ਤ ਰਗਣ

ਹਜ਼ਾਰ ਮਕੜੀਆ

ਿ ਪਿਵ ਹਬਸ਼ਣ

ਪਕਸ ਦ ਮ ਖ ਤ

ਹਣ ਗਪਹਰ ਪ ਗਏ

ਚੀਚਕ ਦ ਦਾਗ਼ ਿ ਦਮਹ ਕਡੀਆ ਵਾਲਾ ਕਈ ਨਾਗ

ਪਕਨ ਕਝ ਤ ਡਰਾਉਣ ਉਫ਼ ਮਰ ਹਨ ਇਹ ਖ਼ਾਬ

ਉਮਰ ਦ ਪਝੀ ਵਰਹ ਪਦਨ ਸਵਾ ਕ ਨ ਹਜ਼ਾਰ

ਪਕਹੜ ਮਕਸਦ ਵਾਸਤ ਆਪਖ਼ਰ ਨ ਪਦਤ ਮ ਗ ਜ਼ਾਰ

ਪਕਹੜ ਮਕਸਦ ਵਾਸਤ ਏਨ ਮ ਸਰਿ ਖਾ ਲਏ

ਪਸਰ ਏਨੀਆ ਰਾਤ ਦਾ ਭਾਰ

ਸ਼ਾਇਦ ਇਸ ਲਈ ਵਖ ਸਕ ਹਰ ਨਜ਼ਰ ਦ ਆਰ ਪਾਰ

ਪਨਤ ਪਕਸ ਦਹੀ ਤ ਸਕ ਕਾਮ ਦਾ ਮ ਡਗ ਮਾਰ

ਦ ਨੀਆ ਦੀ ਿ ਹਰ ਹ ਸੀਨਾ ਦ ਸਕ ਮਨ ਪਪਆਰ

ਵਖ ਸਕ ਓਸ ਦ

ਮ ਪਿਸਮ ਨਗ ਦਾ ਉਭਾਰ

ਉਫ਼ ਮ ਪਕਨਾ ਕਮੀਨਾ ਪਕਨ ਗਦ ਹਨ ਪਵਚਾਰ

ਪਕਨਾ ਗਦਾ ਪਿਹਨ ਮਰਾ ਪਕਨਾ ਗਦ ਸਚਦ ਆਪਣ ਹਥ ਨ ਹੀ ਆਪਣਾ ਹਥ ਲਾਣ ਰਕਦ ਇਕ ਪਕਣਕ ਤ ਖ ਦਾ ਤੀਕਣ

ਮ ਕਾਮੀ ਮਨਦ ਮ ਦ ਦ ਧ ਨ

ਮ ਗਰਮ ਕਰਕ ਪੀਣਾ ਲਚਦ ਮਰ ਹਥ ਪਵਚ ਪਿਨਹ ਪਵਚ

ਧਰ ਵ ਪਿਨੀ ਠਢ ਹ

ਸਚਦਾ ਹ ਇਨਹ ਬਾਰ

ਇਸ ਤਰਹ ਕ ਝ ਸਚਦ ਮਲ ਇਨਹ ਦ ਚ ਹਵ ਿਨਮ ਪਕਸ ਲਈ ਸਕ ਦਾ ਮ ਤ ਐਸ ਸਕ ਨ ਵੀ ਕਾਮ ਪਖ ਵਖਦ ਮ ਤ ਕਪਹਦਾ ਕਾਮ ਹ ਹੀ ਸਕ ਦਾ ਆਨਦ ਹ

ਚਾਹ ਉਹ ਸਰਿ ਹ ਕਈ

ਚਾਹ ਉਹ ਕਈ ਚਦ ਹ

ਚਾਹ ਦੀਵਾ ਿ ਪਚਗਾੜੀ ਨਜ਼ਰ ਤ ਵੀ ਮਦ ਹ

ਕਾਮ ਦ ਚੀਜ਼ ਦੀ ਪਮਲਣੀ ਦੀ ਉਪਿ ਦਾ ਰਗ ਹ

ਸਚਦ ਇਹ ਸੜਕ ਕਢ ਨਵ-ਬਣ ਮਪਹਲ ਦੀ ਲਾਮ

ਮਲ ਮਲ ਕੀੜ ਲਗ ਦਦ ਵਤ ਿ ਮ ਸਕਰਾਣ

ਵਸਵਾ ਪਿਹੀ ਸੜਕ ਦ

ਹ ਪਿ ਬਚ ਹਰਾਮ

ਉਫ਼ ਇਹ ਬਿਾਨ ਮਪਹਲ ਪਵਚ ਵੀ ਪਕਨਾ ਹ ਕਾਮ

ਗਲ ਰਸ਼ਨਦਾਨ

ਅਖ ਵਗ ਪਏ ਹਨ ਚਮਕਦ ਲਮ ਸਲਮੀਆ ਬਾਰੀਆ ਵਗ ਹਠ ਮ ਸਕਰਾਣ

ਸਚਦ ਪਕ ਮਪਹਲ

ਮਪਹਲ ਨ ਪਏ ਨ ਚ ਮਦ ਲ ਕ ਪਵਚ ਗਲਵਕੜੀ ਕਪਫ਼ਆ ਨ ਟ ਰ ਿਾਣ

ਉਫ਼ ਮ ਪਕਨਾ ਸ਼ਤਾਨ

ਸਚਣੀ ਪਕਨੀ ਹਰਾਮ

ਬਦਲੀਆ ਚ

ਅਰਧ ਨਗਾ ਸਰਿ

ਕਰ ਪਰਹਾ ਝ ਕ ਕ

ਹ ਕ ਝ ਏਦ ਸਲਾਮ

ਸਨ ਦ ਕਈ ਦਦ ਵਾਲੀ ਕਨ ਫ਼ਾਹਸ਼ਾ ਮ ਸਕਰਾਵ ਭਰ ਕ ਪਿ

ਨਜ਼ਰ ਚ ਕਾਮ

ਸਾਉਣ ਮਹ ਦੀ ਸਵਲੀ ਪਸਲਹੀ ਹ ਸ਼ਾਮ ਸਾਉਣ ਮਹ ਦੀ ਸਵਲੀ ਪਸਲਹੀ ਹ ਸ਼ਾਮ

ਮ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਤਰ ਆਪਣ ਦ ਧ ਵਰਗਾ ਹੀ ਤਰਾ ਸ ਚਾ ਹ ਨ ਿੀਭ ਹ ਿਾਏ ਮਾਪਖ

ਹਾਏ ਨੀ ਤਰਾ ਨ ਪਲਆ

ਿ ਇਿਾਜ਼ਤ ਦਏ ਤ ਮ ਇਕ ਵਾਰੀ ਲ ਲਵ ਮਾਘੀ ਦੀ ਹਾਏ ਸ ਚੜੀ ਸਗਰਦ ਵਰਗਾ ਤਰਾ ਨ ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਤ ਮਰੀ ਿਣਨੀ ਨਹ ਮ ਹਕੀਕਤ ਿਾਣਦ ਤਰਾ ਮਰਾ ਕੀ ਹ ਪਰਸ਼ਤਾ ਏਸ ਬਾਰ ਕੀ ਕਹ

ਗ਼ਮ ਦ ਸਪਹਰਾਵ ਚ ਭ ਪਿਆ

ਮ ਹ ਪਛੀ ਬ-ਜ਼ ਬ ਦ ਕ ਪਲ ਿ ਦਏ ਇਿਾਜ਼ਤ

ਤਰੀ ਛਾਵ ਬਠ ਲ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਅਿ ਤਰ ਪਦਲ ਚ ਹ

ਖ਼ ਸ਼ਬ ਦਾ ਹੜਹ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਵਰਹ ਹਾਲ ਿਵ ਠੀਕ ਹੀ ਕਪਹਦੀ ਹ ਤ ਅਮੜੀਏ

ਰਤ ਰਤੀ ਕਾਮ ਦੀ ਹ ਦੀ ਹ ਮ ਪਰ ਮ ਅਮੀਏ ਇਹ ਕਹ ਰਤ ਠਢੀ ਹਣ ਪਵਚ

ਲਗਗਾ ਅਤ ਦਾ ਸਮ ਕਰਨ ਲਈ ਕੀੜੀ ਨ ਪਿਨਾ ਸ਼ਾਇਦ ਭ-ਪਰਦਖਣਾ ਕੀਹ ਭਲਾ ਏਨ ਸਮ

ਪਪਛ ਹ ਿਮਦੀ ਇਕ ਮ ਝਠ ਬਕਦਾ ਹ ਿਹ ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਤਤ ਦੀ ਅਖ ਵਗ ਟੀਰਾ ਹ ਅਿ ਸਾਡਾ ਿਹ ਭਡ ਦ ਪੀਲ ਨ ਦਦ

ਕ ਤ ਦੀ ਇਹਦੀ ਜ਼ ਬ ਕਰਦਾ ਪਫਰਦਾ ਹ ਿ ਗਾਲੀ

ਕਾਮ ਦੀ ਇਹ ਥ ਕ ਥ ਬਹ ਤ ਬਕਵਾਸੀ ਸੀ ਇਹਦ ਪਪਉ ਦਾ ਪਪਉ

ਬਹ ਤ ਬਕਵਾਸਣ ਸੀ ਇਹਦੀ ਮ ਦੀ ਮ ਏਥ ਥਹਰ ਵਗ

ਗਦਾ ਹ ਸ਼ਤ ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਪਮਰਗ ਦੀ ਇਕ ਨਸਲ ਦਾ ਕਸਤਰੀਆ ਹ ਦਾ ਹ ਨ ਕਸਤਰੀਆ ਨ ਿਨਮ ਦਦੀ ਹ ਿਦ ਉਨਹ ਦੀ ਮ ਪਾਲਦੀ ਹ ਰਖ ਕ

ਇਕ ਹਰ ਥ ਇਕ ਹਰ ਥ ਫਰ ਆਦਾ ਹ ਸਮ ਕਰਮ-ਹੀਣ ਬਪਚਆ ਨ

ਭ ਲ ਿਦੀ ਹ ਉਹ ਮ ਮ-ਪਵਹਣ ਪਹ ਚ ਿਦ ਨ ਪਕਸ ਐਸੀ ਉਹ ਥ ਪਿਥ ਪਕਧਰ ਚ ਗਣ ਪਈਆ

ਹਣ ਰਲ ਕ ਬਕਰੀਆ ਬਕਰੀਆ ਵੀ ਕਰਦੀਆ ਨਾ ਚ ਘਣ ਉਨਹ ਨ ਨਹ

ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਮ

ਪਸ਼ ਤ ਮਾੜੀ ਨਹ ਤਰਾ ਮਰਾ ਕੀ ਹ ਪਰਸ਼ਤਾ ਏਸ ਬਾਰ ਕੀ ਕਹ

ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਤਰ ਸ ਚ ਦ ਧ ਵਰਗਾ ਹੀ ਤਰਾ ਸ ਚਾ ਹ ਨ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਚਟਡੀ ਦਲ

ਨੀਮ ਸਵਲੀ ਗਰੜ ਵਤ ਨੀਲੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਪਵਚ ਪਕੀ ਸਤਕ-ਪਭਟੀ ਨਾਰ ਦ ਵਾਕਣ

ਮਰ ਪਪਡ ਪਦਆ ਪਟ ਤ

ਸ ਤੀ ਘਕ ਹ ਪਸਰ ਨ ਰਖੀ ਪੀੜ ਭਨੀ ਥਕੀ ਥਕੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਇਹ ਪਕੀ

ਏਸ ਸੜਕ ਦੀ ਪਹਕ ਮਸਲਦਾ ਬਟ ਥ ਇਹਦਾ ਅਗ ਅਗ ਦਲਦਾ ਮਢ ਰਖ ਬਦਕ ਚਲਦਾ ਮਲ ਸਾਵ ਰਗ ਵਾਲਾ ਪਟਡੀ ਦਲ ਇਕ ਲਘ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਮਠੀ ਚ ਪ ਮਰ ਖਤ ਦੀ ਰਲਾ ਪਾ ਪਾ ਡਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਟਡੀਆ ਵਗ ਰਗਦ ਟਕ ਦੀ

ਚੀ ਇਕ ਧਮਕ ਦ ਕਾਰਨ

ਮਰਾ ਪਪਡ ਮ ਰਪਬਆ ਵਾਲਾ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਕਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਟਡੀ ਦਲ ਇਕ ਲਘ ਪਰਹਾ ਏ

ਹ ਣ ਹ ਣ ਇਸ ਪਕਨਾਰ

ਮਰ ਪਪਡ ਦੀਆ ਪਛਦੀਆ ਪਣ ਖਟੀਆ ਦ ਫ ਲ ਗਲ ਲਗ ਕ

ਰਝ ਦ ਕਨ ਦੀਆ ਮ ਦਰ ਵਰਗ ਫ ਲ ਸ਼ਰਹ ਦ ਚ ਮ ਕ

ਲ ਕਣ ਮੀਚੀ ਖਡ ਰਹੀਆ ਸਨ

ਪਰ ਹ ਣ

ਇਨਹ ਦ ਸਾਹ ਅਦਰ

ਫਲ ਪਗਆ ਬਦਬ ਦਾ ਸਾਗਰ

ਡ ਘ ਮਰ ਦਮਾਹਲ ਖਹ ਪਡਗ ਪਈ ਸਨ ਦੀ ਗਾਗਰ

ਇਹ ਕੀ ਹਇਆ

ਇਹ ਕੀ ਹਇਆ

ਸਾਰਾ ਪਪਡ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਪਵਚ

ਸੜ ਬਲ ਕ ਹ ਕਲ ਹਇਆ ਲਾਹ ਗਈਆ ਰ ਖ ਦੀ ਪਛਲ ਡਣ ਅਬਰ ਪਗਧ ਤ ਇਲ ਲੜਨ ਪਬਲੀਆ ਰਵਣ ਕ ਤ ਲ ਪਏ ਮਚਾਵਣ ਪਖਲ ਘ ਮਣ ਥ-ਥ ਲਖ ਚ ੜਲ ਪਪਠ ਤ ਥਣ ਲਮਕਾਈ

ਪ ਠ ਲਮ ਪਰ ਦ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਦ ਪਪਤਆ ਦੀਆ ਪਸ ਕ

ਪਠਬ-ਖਪੜਬੀਆ ਿ ਤੀਆ ਪਾਈ

ਖਪੜੀਆ ਦ ਬਹਲ ਪਵਚ ਲਘ ਪਣ ਫਰਾਟ ਭਰਦੀ ਸ਼ ਸ਼ ਕਰਦੀ ਹਕ ਭਰਦੀ

ਥ ਪ ਰ ਥ ਪਟਡੀਆ ਦੀਆ ਹੜ ਕਰਨ ਇਕਠੀਆ ਹਡ ਦੀਆ ਢਰ ਹਡੀਆ ਦ ਢਰ ਪਵਚ ਸਵਣ

ਲਖ ਲਖ ਬਚਾ ਦਣ ਅਕਰ ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਧਰਮ ਘਰ ਿਾਈਆ

ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਕਮ ਘਰ ਿਾਈਆ ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਕਾਮ ਪਤਹਾਈਆ

ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਿਗ ਨ ਸਾਈਆ ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਹਦ ਪਰਨਾਈਆ ਮਾਨ ਖਤਾ ਦੀਆ ਲਵੀਆ ਫ਼ਸਲ ਇਨਹ ਰਲ ਪਮਲ ਮਾਰ ਮ ਕਾਈਆ ਅਿ ਖੜਹਾ ਇਸ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਪਕਨਾਰ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ

ਨੀਮ ਸਵਲੀ ਗਰੜ ਵਤ ਨੀਲੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਪਵਚ ਪਕੀ ਿਗ ਪਵਚ ਹਈ ਪਵਧਵਾ ਵਾਕਣ

ਪਫਰਦੀ ਪਈ ਹ ਲਥ-ਭਲਥੀ ਆਪਣ ਭ ਖ ਬਚ ਵਾਕਣ

ਮਰ ਪਪਡ ਨ ਢਾਕ ਚਕੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਇਹ ਪਕੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ

ਸੜਕ ਇਹ ਪਕੀ

ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਆਇਆ ਭਗਣ ਿਨ ਚ ਰਾਸੀ ਕਈ ਲਛਮਣ ਨਹ ਮਰਾ ਸਾਥੀ ਨਾ ਮ ਰਾਮ ਅਯ ਪਧਆ ਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ

ਨਾ ਮਰਾ ਪਚ-ਵਟੀ ਪਵਚ ਡਰਾ ਨਾ ਕਈ ਰਾਵਣ ਦ ਸ਼ਮਣ ਮਰਾ ਕਣਕ-ਕਕਈ ਮ ਦੀ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਮਥ ਦਰ ਵਤਨ ਹ ਮਰਾ ਪਕੀ ਸੜਕ ਦੀ ਪਟੜੀ ਤ

ਸਪਦਆ ਦਿਾ ਵਰਹਾ ਹ ਮਰਾ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਪਵਚ ਰਦੀ ਹ

ਮਰੀ ਦ ਵਪਰਹਆ ਦੀ ਕਾਕੀ ਿੀਕਣ ਪਣ ਸਰਕੜ ਪਵਚ ਲਘ ਿਦੀ ਹ ਅਧੀ ਰਾਤੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ

ਕਈ ਸ ਗਰੀਵ ਨਹ ਮਰਾ ਮਪਹਰਮ

ਨਾ ਕਈ ਪਵਨ-ਪ ਤ ਮਰਾ ਬਲੀ ਨਾ ਕਈ ਨਖ਼ਾ ਹੀ ਕਾਮ ਦੀ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਆਈ ਮਰੀ ਬਣਨ ਸਹਲੀ

ਮਰੀ ਤ ਇਕ ਬ ਢੀ ਮ ਹ

ਪਿਸ ਨ ਮਰੀ ਹੀ ਬਸ ਛ ਹ

ਪਦਲ ਭਰ ਥ ਕ ਪਦਕ ਦ ਕੀੜ

ਪਿਸ ਦੀ ਬਸ ਲਬ ਤ ਿ ਹ

ਿ ਉਹਦੀ ਇਕ ਮਰਨੀ ਧੀ ਹ

ਪਿਸ ਦ ਵਰ ਲਈ ਲਭਣੀ ਥ ਹ

ਿ ਪਫਰ ਅਨਪੜਹ ਬ ਢਾ ਪਪਉ ਹ

ਿ ਇਕ ਪਮਲ ਪਵਚ ਹ ਚਪੜਾਸੀ ਖ਼ਾਕੀ ਪਿਦਹ ਪਿਾਮ ਤ

ਲਗੀ ਹਈ ਹ ਪਚਟੀ ਟਾਕੀ ਕਈ ਭੀਲਣੀ ਨਹ ਮਰੀ ਦਾਸੀ ਨਾ ਮਰੀ ਸੀਤਾ ਪਕਤ ਗਵਾਚੀ

ਮਰੀ ਸੀਤਾ ਕਰਮ ਮਾਰੀ ਉਹ ਨਹ ਕਈ ਿਨਕ ਦ ਲਾਰੀ ਉਹ ਹ ਧ ਰ ਤ ਫਾਪਕਆ ਮਾਰੀ ਪੀਲੀ ਪੀਲੀ ਮਾੜੀ ਮਾੜੀ ਿੀਕਣ ਪਹਲੀ ਮਗਰ ਹਾੜਹੀ ਪਲ ਪਰ ਟ ਰ ਪਵਚਾਰੀ ਿਨਮ ਿਨਮ ਦੀ ਪਰ ਭਰੀ ਹਾਏ ਗ ਰਬਤ ਦੀ ਚੀ ਘਾਟੀ ਕੀਕਣ ਪਾਰ ਕਰਗੀ ਸ਼ਾਲਾ ਉਹਦੀ ਤਰੀਮਤ-ਪਣ ਦੀ ਡਾਚੀ

ਪਹਕ ਸਗ ਲਾ ਕ ਮਰੀ ਕਾਕੀ

ਇਹ ਮ ਅਿ ਕੀਹ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ ਪਕ ਦ ਖਦੀ ਹ ਮਰੀ ਛਾਤੀ

ਪਕ ਅਖ ਹ ਗਈ ਲਹ-ਲਾਖੀ ਮ ਉਹਦੀ ਅਗਨ ਪਰੀਪਖਆ ਲਸ ਨਹ ਨਹ ਇਹ ਤ ਹ ਗ ਸਤਾਖੀ ਉਸ ਅਗ ਦ ਪਵਚ ਉਹ ਸੜ ਿਾਸੀ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਪਵਚ ਰਦੀ ਹ

ਮਰੀ ਦ ਵਪਰਹਆ ਦੀ ਕਾਕੀ ਹਰ ਪਲ ਵਧਦੀ ਿਾਏ ਉਦਾਸੀ

ਿੀਕਣ ਵਰਹਦ ਬਦਲ ਦ ਪਵਚ

ਡਦ ਿਦ ਹਵਣ ਪਛੀ ਮਠੀ ਮਠੀ ਟਰ ਪਨਰਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ

ਰਾਖ਼ ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਪਈ ਹ ਧ ਖਦੀ ਪਕ ਪਿਵ ਪਵਧਵਾ ਕਈ ਪਵਚ ਿਵਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ

ਪਿ ਕਾਲੀ ਮਾਤਾ ਪਿ ਮ ਭਵਾਨੀ ਿ ਪੀੜ ਮਰੀ ਦ ਪਜ਼ਦੀ ਬਪਚਆ ਦਾ ਖ਼ਨ ਨੀਲਾ ਹਾਏ ਪੀਣ ਖ਼ਾਤਰ

ਖੜਹੀ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਵਚ ਹਰਾਨੀ ਫੜ ਕ ਧ ਦੀ ਅਲਫ਼-ਹ ਸਨੀ ਕਈ ਪਾ ਕ ਚਲਾ ਹਾਏ ਅਸਮਾਨੀ ਬੜ ਡਰਾਉਣ ਿ ਪਛੀ ਵਰਗੀ ਅਖ ਮ ਦੀ ਤ ਪਹਕ ਤਾਣੀ

ਿ ਪਪਉ ਲਮਬ ਦੀ ਧੀ ਅਞਾਣੀ ਿ ਬਾਪ ਆਪਣ ਦੀ ਮਤ ਪਪਛ ਆਪਣੀ ਮ ਦੀ ਹ ਸੀਨ ਗਦੀ ਚ

ਘਕ ਸ ਤੀ ਹ ਭ ਖੀ-ਭਾਣੀ ਤ ਸ ਤੀ ਸ ਤੀ ਇਹ ਕਪਹ ਰਹੀ ਹ-

ਇਹ ਯ ਗ ਪਕਨਾ ਹ ਅਗਰਗਾਮੀ ਹ ਪਕਨੀ ਪਜ਼ਲਤ ਅਿ ਵੀ ਬਦਾ ਬਦ ਅਗ ਕਰ ਗ਼ ਲਾਮੀ

ਿ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਦਾ ਮਰ-ਪਖੀ ਵਲਵ ਖਦਾ ਪਸਗਰਟੀ ਧਆ ਪਕ ਪਿਵ ਪਕਧਰ ਵੀਰਾਨ ਥਾਵ ਕਈ ਰ ਖ ਸਫਦ ਦਾ ਹਏ ਅਲ ਆ ਪਿ ਇਪਛਆਧਾਰੀ ਕਈ ਸਪ ਦਮਹ ਿ ਪਿ ਸਰਵਰ ਚ ਸਵਲੀ ਪਿਹੀ ਨਹਾ ਕ ਪਨਕਲੀ ਕਈ ਿਵਾਨੀ ਤ ਕਢ ਖੜਹ ਕ ਸ ਕਾਏ ਪਾਣੀ ਬੀਮਾਰ ਿਹੀ ਤਵੀਤ ਪਪਹਨੀ

ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਬੀਅਰ ਦੀ ਬਤਲ

ਇਹ ਮਜ਼ ਹਟਲ ਦ ਸਾਗਵਾਨੀ ਇਹ ਓਹ ਬਰ ਤ ਓਹ ਪਚਹਰ

ਇਹ ਓਹ ਬਕ ਬਕ ਤ ਕ ਤ ਖਾਣੀ ਬਹ ਪਪਆਜ਼ ਦੀ ਬ ਪ ਰਾਣੀ

ਉਫ਼ ਪਕਨੀ ਹੀ ਹ ਵੀਰਾਨੀ ਰਲ-ਰਪ ਦੀ ਗਪਹਰੀ ਦਲਦਲ ਚ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਹ ਧਸਦੀ ਿਦੀ ਇਹ ਸ਼ਾਮ ਸਹੀ ਤ ਅਰਗ਼ਵਾਨੀ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਪਿ ਰਾਤ ਕਾਲੀ ਕਈ ਤਫ਼ਾਨੀ ਪਕ ਪਿਸ ਚ ਚਮਕ ਕਈ ਨਾ ਤਾਰਾ ਪਸਆਹ ਪ ਲਾੜ ਦ ਰਾਹ ਦੀ ਬਾਨੀ ਉਫ਼ ਪਕਨੀ ਹੀ ਹ ਡਰਾਉਣੀ

ਓ ਬਰਾ ਪਬਲ ਲ ਆ

ਤ ਚ ਕ ਲ ਏਥ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਤ ਮਨ ਇ ਹ ਲਗਦੀ ਹਜ਼ਾਰ ਮਗਾਟਨ ਬਬ ਵਾਕਣ ਪਿ

ਮਜ਼ ਮਰੀ ਤ ਫਟ ਹ ਿਾਣੀ ਤ ਖ਼ਾਲੀ ਹਈ ਬੀਅਰ ਦੀ ਬਤਲ

ਪਿ ਬਣ ਕ ਰਾਕਟ ਹ ਡ ਿਾਣੀ

ਚ ਕ ਲ ਏਥ ਇਹ ਖ਼ਾਲੀ ਬਤਲ

ਤ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਿ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਪਈ ਹ ਧ ਖ਼ਦੀ ਪਕ ਪਿਵ ਪਵਧਵਾ ਕਈ ਪਵਚ ਿਵਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ

ਚਹਜੜਾ ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਸਚ ਮਰੀ ਵਗ ਹੀ ਬਜ਼ਾਰ ਹ

ਇਹ ਤ ਮਨ ਇ ਪਈ ਹ ਭਾਸਦੀ ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਗਲੀ ਗਲੀ ਚ ਮਣ ਪ ਤਰ ਪਰਾਏ

ਪਕਸ ਕਦਰ ਹਛਾ ਪਿਹਾ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਹਾਏ

ਵਲ ਪਪਛ ਸਦ ਲਾ ਕ ਆਖਣਾ ਵਲ ਤਰੀ ਹਰ ਵੀ ਦਾਤਾ ਵਧਾਏ

ਪਕਸ ਕਦਰ

ਅਸਚਰਿ ਦੀ ਗਲ ਹਾਏ

ਇਕ ਮਗਤ ਰਾਪਿਆ ਨ ਖ਼ਰ ਪਾਏ

ਹਾਏ ਨਾ ਦਾਤਾ ਸਮਝ ਆਏ

ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਵਲ ਖ ਦ ਬ-ਕਾਰ ਹ

ਇਹ ਧ ਰ ਤ

ਜ਼ਰਦ ਤ ਪਬਮਾਰ ਹ

ਏਸ ਨ ਨਾ ਫ ਲ

ਨਾ ਕਈ ਖ਼ਾਰ ਹ ਮਰ ਲਈ ਹ ਅਿਨਬੀ ਕ ਖ ਦੀ ਪੀੜ

ਪਪਆਰ ਦੀ ਮਨ ਭਲਾ ਕੀ ਸਾਰ ਹ

ਲਰੀਆ ਦਣਾ ਤ ਇਕ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਹ

ਕਾਮ ਦੀ ਿ ਪਰਤੀ ਦਾ ਆਹਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਹਾਏ ਮਨ

ਪਕਸ ਗ ਨਾਹ ਦੀ ਇਹ ਸਜ਼ਾ

ਨਾ ਮ ਆਦਮ

ਤ ਨਾ ਹੀ ਮ ਹਵਾ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਦਾ ਹ ਖ਼ਰ ਕੀਹ ਮਜ਼ਾ

ਆਖਦ ਨ -

ਕਾਮ ਹ ਦਾ ਹ ਖ ਦਾ ਕਾਮ ਪਵਚ ਹ ਦਾ ਹ ਲਿੜ ਦਾ ਨਸ਼ਾ ਪਰ ਇਹ ਮਨ ਕੀ ਪਤਾ

ਕਾਮ ਦ ਪਦਉਤ ਦੀ ਮਨ ਤ ਧ ਰ ਹੀ ਮਾਰ ਹ

ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਰਾਮ-ਲੀਲਹਾ ਦਾ ਕਈ ਪਕਰਦਾਰ ਹ

ਪਿਸ ਦ ਹਥ ਪਵਚ

ਕਾਠ ਦੀ ਤਲਵਾਰ ਹ

ਚਮਕਦੀ ਹ ਪਰ ਨਾ ਕਈ ਧਾਰ ਹ

ਝਠਾ ਮਠਾ ਕਰਨਾ ਪਿਸ ਨ ਵਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਹ ਮਨਾ ਨਾ ਹਰ ਲਮੀ ਸਚ ਕਰ

ਸਚ ਲਮੀ ਸਨਹ ਲਾਣੀ ਸਮ ਨ

ਸਮ ਨ ਤ ਸਨਹ ਲਾਣੀ ਪਾਪ ਹ ਸਮ ਹੀ ਤ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਬਾਪ ਹ ਠ

ਪਕ ਸਾਰ ਨ ਸਾਥੀ ਸ ਰਹ

ਸ ਪਪਨਆ ਦ ਸ਼ਪਹਰ ਸਭ ਭ ਰਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਇਕ ਕਾਮ

ਦਿ ਕਮ ਪਬਨ

ਹ ਮਨਾ ਬ-ਕਾਰ ਹ ਬ-ਕਾਰ ਹ

ਇਕ ਵਾਧ ਭਾਰ ਹ

ਤਨ ਮਰ ਿਾਣਾ ਹੀ ਬਸ ਦਰਕਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਲਣਾ

ਧਰਮੀ ਬਾਬਲ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਲੜ ਲਾਇਆ ਸਾਡ ਫ ਲ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਪਿਸ ਦਾ ਇਛਰ ਰਪ ਹਢਾਇਆ

ਮ ਪਰਨ ਦੀ ਮ ਪਰਨ ਦ ਹਾਣ ਦੀ

ਮ ਉਸ ਤ ਇਕ ਚ ਮਣ ਵਡੀ ਪਰ ਮ ਕੀਕਣ ਮ ਉਹਦੀ ਲਗੀ ਉਹ ਮਰੀ ਗਰਭ ਿਨ ਨਾ ਆਇਆ

ਲਕਾ ਵ ਮ ਧੀ ਵਰਗੀ ਸਲਵਾਨ ਦੀ

ਪਪਤਾ ਿ ਧੀ ਦਾ ਰਪ ਹਢਾਵ ਲਕਾ ਵ ਤਨ ਲਾਿ ਨਾ ਆਵ

ਿ ਲਣਾ ਪਰਨ ਨ ਚਾਹਵ ਚਪਰਤਰ-ਹੀਣ ਕਵਹ ਪਕ ਿੀਭ ਿਹਾਨ ਦੀ

ਚਪਰਤਰ-ਹੀਣ ਤ ਤ ਕਈ ਆਖ

ਿ ਕਰ ਲਣਾ ਵਚ ਹਾਸ

ਪਰ ਿ ਹਾਣ ਨਾ ਲਭਣ ਮਾਪ

ਹਾਣ ਲਭਣ ਪਵਚ ਗਲ ਕੀ ਹ ਅਪਮਾਨ ਦੀ

ਲਣਾ ਹਵ ਤ ਅਪਰਾਧਣ

ਿਕਰ ਅਦਰ ਹਏ ਸ ਹਾਗਣ

ਮਪਹਕ ਉਹਦੀ ਿ ਹਵ ਦਾਗ਼ਣ

ਮਪਹਕ ਮਰੀ ਤ ਕਿਕ ਮ ਹੀ ਿਾਣਦੀ

ਿ ਸਲਵਾਨ ਮਰ ਲੜ ਲਗਾ ਪਦਨ ਭਰ ਚ ਕ ਫ਼ਾਈਲ ਦਾ ਥਬਾ ਸ਼ਪਹਰ ਸ਼ਪਹਰ ਰਵਹ ਪਨਤ ਭਿਾ ਮਨ ਪਵਚ ਚਟਕ ਚਦੀ ਦ ਫ ਲ ਖਾਣ ਦੀ

ਪਚਰ ਹਇਆ ਉਹਦੀ ਇਛਰ ਮਈ

ਇਕ ਪਰਨ ਿਮ ਪਰਨ ਹਈ

ਉਹ ਪਰਨ ਨਾ ਿਗੀ ਕਈ

ਉਸ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਹ ਮਰਾ ਹਾਣ ਪਛਾਣਦੀ

ਹ ਚਪਲਆ ਹ ਆਥਣ ਵਲਾ ਆਇਆ ਨਹ ਗਰਖ ਦਾ ਚਲਾ ਦਫ਼ਤਰ ਤ ਅਿ ਘਰ ਅਲਬਲਾ ਮ ਪਈ ਕਰ ਪਤਆਰੀ ਕਫ਼ ਿਾਣ ਦੀ

ਧਰਮੀ ਬਾਬਲ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਲੜ ਲਾਇਆ ਸਾਡ ਫ ਲ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਪਿਸ ਦਾ ਇਛਰ ਰਪ ਹਢਾਇਆ

ਮ ਪਰਨ ਦੀ ਮ ਪਰਨ ਦ ਹਾਣ ਦੀ

ਇਕ ਸਫ਼ਰ

ਉਹ ਵੀ ਸ਼ਪਹਰ ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਮ ਵੀ ਸ਼ਪਹਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਲਪਹਦ ਦੀ ਖ ਸ਼ਕ ਟਪਹਣੀ ਤ ਦਰ

ਫ ਲ ਸਰਿ ਦਾ ਅਿ ਕ ਮਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਤ ਮਰ ਪਵਚਾਲ ਪਵਥ ਸੀ ਪਫਰ ਮਨ ਸਕ ਉਹਦਾ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਦਵ ਕਢ ਸਵਲੀ ਪਿਹੀ ਸੜਕ ਦ

ਉਹਦ ਬ ਲਹ ਵਗ ਪਏ ਸੀ ਫਰਕਦ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਬ ਰਿੀਆ ਸੜਕ ਦ ਪਏ ਦਦ ਹਵਣ ਹਸਦ

ਪਣ ਦਾ ਪਚਮਟਾ ਪਪਆ ਸੀ ਵਿਦਾ ਟਾਹਲੀਆ ਦ ਪਤ ਪਏ ਸੀ ਖੜਕਦ ਵਖ ਰਹ ਸਨ ਸਾਡੀ ਵਲ ਨਾਮ ਰਾਦ

ਕਾਸ਼ਨੀ ਪਿਹ ਫ ਲ ਪਹਾੜੀ ਅਕ ਦ

ਬੀਿ ਰਹ ਸਨ ਮਰ ਪਦਲ ਪਵਚ ਸਰਘੀਆ

ਲਾਲ ਸਹ ਕਰ ਉਹਦੀ ਅਖ ਦ

ਦਰ ਇਕ ਆਥਣ ਦਾ ਤਾਰਾ ਪਫਕੜਾ ਗਗਨ ਦੀ ਹ ਣ ਗਲਹ ਤ ਮ ਸਕਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਇਕ ਪਨਆਣ ਦ ਗ ਲਾਬੀ ਮ ਖ ਤ

ਕਾਲ ਪਤਲ ਦ ਵਗ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਤ ਮਰ ਪਵਚਾਲ ਫਾਸਲਾ ਸਾਡੀ ਮਪਜ਼ਲ ਵਗ ਘਟਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਉਫ਼ਕ ਦ ਨਣ ਚ ਕ ਝ ਨੀਲਾ ਕ ਧ

ਕਾਗ ਦ ਪਿ ਬਟ ਦ ਪਪਡ ਤ ਲ ਬਖ਼ਸ਼ਦਾ ਸੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਸਕ

ਦਰ ਉਸ ਧਏ ਦ ਉਸ ਿਗਲ ਤ ਪਾਰ

ਿਾ ਰਹੀ ਸੀ ਪਛੀਆ ਦੀ ਇਕ ਡਾਰ

ਮਰਾ ਿੀ ਕੀਤਾ ਪਕ ਮ ਉਸ ਡਾਰ ਨ

ਚੀ ਦਣੀ ਇਕ ਕਹ ਆਵਾਜ਼ ਮਾਰ

ਨਾਲ ਆਪਣ ਲ ਚਲ ਸਾਨ ਵੀ ਯਾਰ

ਦਰ ਇਸ ਦ ਨੀਆ ਤ ਪਕਧਰ ਪਰਲ ਪਾਰ

ਦਣਾ ਸਾਨ ਉਸ ਿਜ਼ੀਰ ਤ ਉਤਾਰ

ਪਿਥ ਸਕੀਏ ਰਾਤ ਅਿ ਦੀ ਇਹ ਗ ਜ਼ਾਰ

ਪਸਆਹ ਹਨਰਾ ਪਸਆਹ ਦੀ ਇਕ ਸਪਣੀ ਦ ਵਗ

ਮਰ ਵਲ ਸਰਕਦਾ ਹੀ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਮਰਾ ਹਥ ਹ ਣ ਉਹਪਦਆ ਹਥ ਦ ਨਾਲ

ਖ਼ਰ ਪਕਨੀ ਦਰ ਤ ਟਕਰਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਿੀਕਣ ਘ ਗੀਆ ਦਾ ਿੜਾ ਕਧ ਤ

ਚ ਝ ਦ ਪਵਚ ਚ ਝ ਪਾ ਮ ਸਕਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਸੜਕ ਦ ਬ ਲਹ ਤ ਅਬ ਦੀ ਕਤਾਰ

ਮਪਹਕ ਆਪਣ ਬਰ ਦੀ ਸੀ ਰਹੀ ਪਖਲਾਰ

ਉਸ ਪਲਾਡ ਪਵਚ ਅਿ ਤੀਕ

ਚ ਗ ਰਹੀ ਸੀ ਪਬਿਪੜਆ ਦੀ ਇਕ ਡਾਰ

ਹ ਣ ਉਹਦ ਹਥ ਮਪਰਆ ਹਥ ਚ ਸਨ

ਬਰਫ਼ ਨਾਲ ਵਧ ਸਨ ਿ ਠਢ ਠਾਰ

ਿੀਕਣ ਪਬਲ ਦ ਮਹ ਕਈ ਗ ਟਾਰ

ਕਰ ਰਹ ਸਨ ਫਰ ਵੀ ਮਨ ਪਪਆਰ

ਿਦ ਹੀ ਭੜੀ ਰਾਹ ਅਸਾਡਾ ਕਟ ਗਈ

ਕਾਲੀ ਪਬਲੀ ਵਾਗਣ ਇਕ ਕਾਲੀ ਕਾਰ

ਸਾਡ ਮਹ ਤ ਰਸ਼ਨੀ ਦਾ ਇਕ ਬ ਕ ਮਾਰ

ਸਾਨ ਉਸ ਖਡ ਤ ਗਈ ਪਵਸਾਰ

ਪਪਛ ਬਤੀ ਲਾਲ ਪਿਹੀ ਉਸ ਕਾਰ ਦੀ ਅਿ ਤੀਕਣ ਚਮਕ ਪਈ ਸੀ ਮਾਰਦੀ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਸੜਕ ਦ ਮਥ ਤ ਪਿ

ਕਮ ਦਣੀ ਦਾ ਪਈ ਸੀ ਸਾਰਦੀ ਿ ਮਣੀ ਚਮਕ ਗਲ ਦ ਹਾਰ ਦੀ ਪਣ ਦ ਪਰ ਚ ਝਿਰ ਮਪਹਕ ਦੀ ਫ ਲ ਚਹ ਹਥ ਦਾ ਰਲ ਕ ਪਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਤਜ਼ ਸਰਿ ਹਾੜ ਦਾ ਸਾਡੀਆ ਤਲੀਆ ਚ ਚੜਹਦਾ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਕ ਵਧਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਤਜ਼ ਸ ਮ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਤਾਲ ਪਵਚ ਸੀ ਛਣਕਦਾ ਯਕ ਦਾ ਸਾਜ਼

ਸਾਜ਼ ਚ ਇਕ ਉਭਰਦੀ ਐਸੀ ਆਵਾਜ਼

ਪਬਿਲੀ ਦ ਖਪਭਆ ਚ ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਨਕ ਹ ਦ ਕਨ ਲਾ ਸ ਣਦ ਆਵਾਜ਼

ਪਰ ਨਾ ਆਦਾ ਸਮਝ ਦ ਪਵਚ ਉਸਦਾ ਰਾਜ਼

ਸਮਝਦ ਪਕ ਹ ਪਰਤ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਡ ਰਹ ਨ ਿ ਪਕ ਲਾਮ ਪਵਚ ਿਹਾਜ਼

ਿਗਤ ਦ ਪਾਪ ਤ ਪਚੜ ਕ ਸਮਝਦ ਹ ਗਏ ਿ ਦਵਤ ਸਾਰ ਨਾਰਾਜ਼

ਹਥ ਸਾਡ ਅਗ ਦੀ ਉਸ ਖਡ ਤ

ਅਿ ਤੀਕਣ ਵੀ ਨਹ ਹਨ ਆਏ ਬਾਅਜ਼

ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਤਜ਼ ਸ ਮ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਛਣਕਦਾ ਸੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਯਕ ਦਾ ਸਾਜ਼

ਉਹਦ ਪਪਡ ਦੀ ਚੀ ਮਸਪਿਦ ਦਾ ਪਮਨਾਰ

ਉਸ ਹਨਰ ਪਵਚ ਵੀ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹ ਤ ਉਹਦ ਨਾਲ ਉਹਦਾ ਹਥ ਵੀ ਮਰ ਹਥ ਚ ਪਨਕਲ ਕ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਬਾਝ ਓਸ ਦਾ ਹੀ ਹ ਣ ਗਰ ਲਪਗਆ ਪਕ ਖਾਣ ਨ ਪਿ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਖ਼ਰ ਕੀ ਕ ਰਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਬ-ਰਪਹਮ ਘੜ ਨ ਇਕ ਿਲਾਦ ਵਗ

ਚੀ-ਚੀ ਤਜ਼ ਛਟ ਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਚੀ ਚ ਗ਼ਲ ਇਕ ਪਚਚਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਾਰਾ ਰਾਹ ਓਸ ਚ ਗ਼ਲ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਨਾਲ

ਲਪਗਆ ਪਕ ਨਦ ਪਵਚ ਬਰੜਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਾਰਾ ਯਕਾ ਹ ਣ ਪਕਸ ਤਾਜ਼ਾ ਮਰ

ਿਾਨਵਰ ਦਾ ਕਰਗ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਲਪਹਦ ਦੀ ਖ਼ ਸ਼ਕ ਟਾਹਣੀ ਨ ਹ ਣ

ਤਾਪਰਆ ਦਾ ਘ ਣ ਪਿਹਾ ਬਸ ਖਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦੀਪਵਆ ਦੀ ਲ ਚ ਹ ਣ ਮਰਾ ਗਰ ਦਰ ਕਬਰਸਤਾਨ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਪਦਲ ਮਰਾ ਡਦ ਫਰਾਰ ਵਾਕਣ ਹਰ ਘੜੀ ਪਪਛ ਨ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਖ਼ਰ ਕੀ ਕ ਰਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਬ-ਰਪਹਮ ਘੜ ਨ ਇਕ ਿਲਾਦ ਵਗ

ਚੀ-ਚੀ ਤਜ਼ ਛਟ ਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਚਸਕਲੀਗਰ

ਮ ਪਸਕਲੀਗਰ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਦਸ਼ ਨਾ ਨਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਘਰ

ਮ ਪਸਕਲੀਗਰ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਗਡ

ਲ ਕ ਸ਼ਪਹਰ ਸ਼ਪਹਰ ਮ ਪਫਪਰਆ

ਪਟ ਦੀ ਅਗ ਬ ਝਾਵਣ ਿਗਾ ਪਰ ਕਈ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਨਾ ਪਮਪਲਆ

ਸਮ ਦ ਪਪਡ ਦੀਆ ਪੜ ਤ

ਹਲੀ ਹਲੀ ਪਰਹਾ ਮ ਟ ਪਰਆ

ਪਰ ਪਫ਼ਕਰ ਦਾ ਰਗ ਨਾ ਖ ਪਰਆ

ਹ ਣ ਮਥ ਨਹ ਿਦਾ ਟ ਪਰਆ

ਨਾ ਹੀ ਪਪਛ ਿਦ ਮ ਪੜਆ

ਹ ਣ ਤਕ ਸ਼ਾਇਦ ਬ ਢੀ ਠਰੀ ਮਰੀ ਅਮ ਗਈ ਹਸੀ ਮਰ

ਲਭ ਪਲਆ ਹਸੀ ਮਰ ਪਪਉ ਨ

ਆਪਣੀ ਧੀ ਲਈ ਯਗ ਕਈ ਵਰ

ਹ ਣ ਨਹ ਮਨ ਕਈ ਵੀ ਡਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਭ ਲ ਚ ਕਾ ਹ

ਮਨ ਮਰਾ ਕ ਲ ਕਬੀਲਾ

ਲਖ ਪਹਾੜ ਤ ਭਾਰਾ ਹ

ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦਾ ਸਾਵਾ ਤੀਲਾ ਇਸ ਤ ਵੀ ਵਧ ਭਾਰਾ ਹ ਦ ਪਿਊਣ ਲਈ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਵਸੀਲਾ ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਰਟੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਸਭ ਗਏ ਮਰ

ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਨ ਪਬਲਵਾ ਵਾਕਣ

ਲਾਸ਼ ਪਕਸ ਦਾ ਮਢਾ ਫੜ ਕ

ਿਾਣਾ ਹ ਤਰ ਿਾਣਾ ਹ ਤਰ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਵਖ ਪਕ ਤਰੀ ਦਣੀ ਵਰਗਾ ਲਪਹਦ ਵਲ

ਕੀਕਣ ਥਹਰ ਦ ਫ ਲ ਿਹਾ ਪੀਲਾ ਸਰਿ ਡ ਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਿੀਕਣ ਪਸਵਾ ਮਰੀ ਅਮ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਬਲ ਕ ਬ ਝ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਬਲਕ ਲ ਤਰੀ ਸਾੜੀ ਵਰਗਾ ਰਗ ਪਫ਼ਜ਼ਾ ਪਵਚ ਡ ਪਰਹਾ ਹ

ਸਿਣੀ ਆਪਖ਼ਰ ਇਸ਼ਕ ਅਸਾਡਾ ਵਾਹਵਾ ਹੀ ਤ ਪ ਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਮਰ ਪਵਹੜ ਚਦੀ ਦਾ ਇਕ ਬਟਾ ਆਪਖ਼ਰ ਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਪਿਦ ਮਰੀ ਦਾ ਪੀਲਾ ਸਰਿ ਡ ਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਆਪਖ਼ਰ ਇਕ ਪਦਨ ਸ ਕ ਹੀ ਿਦ ਹਰ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਹਰ ਡ ਘਾ ਸਰ

ਆਪਖ਼ਰ ਬਦਲ ਡ ਹੀ ਿਦ ਇਕ ਪਲ ਦ ਪਲ ਿ ਦ ਪਦਨ ਵਰਹ ਕੀਹ ਭੜਾ ਹ

ਇਸ਼ਕ ਿ ਮਰਾ ਤਰ ਤ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਦਾ ਰਾਹ ਹ

ਪਰ ਮਰਾ ਸਖਾ ਤ ਸਾਹ ਹ

ਤਨ ਵੀ ਕ ਝ ਮਰਾ ਲਾਹ ਹ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਤ ਸਮਝਗੀ ਮ ਮਧ ਪੀ ਕ ਬਲੀ ਿਦ ਕਾਮ-ਮਪਤਆ ਵਣ ਦੀ ਛ ਪਿਹ

ਤਰ ਵਾਲ ਵਰਲੀ ਿਦ ਕਚੀਆ ਰਤੀਆ ਪਿਹ ਬ ਲਹ ਸਹ

ਆਪਣ ਸਾਹ ਪਵਚ ਘਲੀ ਿਦ ਹ ਸਕਦਾ ਹ ਪਤਲ ਮਾਤਰ ਕਈ ਇਸ ਗਲ ਪਵਚ ਸਚਾਈ ਹਵ ਰਜ਼ ਦ ਕਹਲ ਗੜ ਵਾਕਣ

ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਪਵਚ ਆਈ ਹਵ ਪਿਸਮ ਤਰ ਦੀ ਪਭਨੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਭਾਈ ਹਵ ਪਫਰ ਵੀ ਹਸ਼ ਹ ਪਿਥ ਤੀਕਣ

ਅਿ ਮਰਾ ਅਗ ਅਗ ਪਪਆ ਠਰਦ

ਅਿ ਤਰ ਪਰਮਸ਼ਰ ਕਲ

ਪਾਪੀ ਪਟ ਪਪਆ ਬਹ ਡਰਦ ਅਿ ਮ ਈਕਣ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ ਪਿ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਥਹ ਤ

ਆਪਣ ਗ਼ਮ ਦਾ ਲਹਾ ਕ ਟਦ

ਕਾਲ ਲਹ ਨ ਥ ਕਦ ਥ ਕਦ ਆਪਣੀ ਬ ਢੀ ਅਮ ਵਾਿਣ

ਮ ਵੀ ਛਤੀ ਿਾਣਾ ਹ ਮਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਬਦ ਹ ਿਾਣ ਤਰੀ ਰਪਹਮਤ ਦ ਵੀ ਦਰ

ਪਰ ਤ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਹਸ ਹ ਖਭ ਪਵਚ ਸਾਹਸ ਹ

ਲਭ ਹੀ ਲ ਗਾ ਹਰ(ਹਰ) ਕਈ ਸਰ

ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਦਸ਼ ਨਾ ਨਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਘਰ ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹਮਦਰਦ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਤਰ ਿਜ਼ਬਾਤ ਦੀ ਇਕ ਮਪਹਕ ਦਾ ਇਹ ਗ ਚਾ ਮਰ ਅਪਹਸਾਸ ਦ ਹਠ ਤ

ਇਵ ਪਖਪੜਆ

ਬਾਜ਼ਾਰੀ ਪਿਵ ਸਹਣੀ ਪਕਸ ਨਾਰ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਪਪਰਥਮ ਵਾਰ

ਪਕਸ ਕਾਮੀ ਨ ਹਏ ਿ ਪੜਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ-ਮਥ ਪਫਰ ਵੀ ਹਮਦਰਦੀ ਤ ਮਨ ਡਰ ਲਗਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਪਸ਼ਾਕ ਹ ਪਕਸ ਹੀਣ ਦੀ ਹੀਣਾ ਸਭ ਤ ਵਡਾ ਪਮਹਣਾ ਿਗ ਤ

ਪਿਹੜ ਹਥ ਥ ਉਲੀਕ ਨ

ਤ ਇਹ ਅਖਰ

ਉਨਹ ਹਥ ਨ ਮਰਾ ਸ ਸ ਚ ਮਣ

ਮ ਨਹ ਚਾਹ ਦਾ ਤਰ ਹਠ ਦ ਗ ਲਾਬ

ਆਤਸ਼ੀ-ਸਹ

ਬੜ ਸ਼ਖ਼ ਤ ਤਜ਼ਾਬੀ ਨ ਿ ਮਰ ਸਾਹ ਦੀ ਬਦਬ ਚ

ਸਦਾ ਲਈ ਗ ਮਣ

ਮ ਿਾਣਦ ਤਰ ਖ਼ਤ ਚ

ਤਰ ਪਿਸਮ ਦੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਹ

ਇਕ ਸਕ ਹ ਇਕ ਰਗ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਦੀ ਛਹ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਮਰੀ ਨਜ਼ਰ ਚ

ਪਰ ਕੀਹ ਆਖ

ਬ-ਪਹਸ ਪਿਹ ਕਾਮ ਦ

ਪਡ ਦਾ ਹੀ ਕਹ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ

ਮ ਿਾਣਦ ਹਮਦਰਦ ਮਰ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਮਰੀ ਮਰੀ ਤ ਮਤਈ ਮ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਹ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਇਹਦੀ ਪਮਠੀ ਛ ਹ

ਕੀਹ ਗ਼ਮ ਿ ਭਲਾ ਲਮ ਤ ਇਸ ਚੜ ਿਹ ਪਵਚ

ਇਕ ਜ਼ਰਾ ਵੀ ਨਾ ਐਸਾ ਪਕ ਪਿਹਨ ਆਪਣਾ ਹੀ ਕਪਹ ਲ ਕੀਹ ਗ਼ਮ

ਿ ਨਸੀਬ ਨਾ ਪਛੀ ਦਾ ਵੀ ਪਰਛਾਵ ਇਸ ਉਮਰਾ ਦ ਸਪਹਰਾ ਚ

ਪਿਦਹੀ ਛਾਵ ਹੀ ਬਪਹ ਲ

ਤਰ ਕਪਹਣ ਮ ਤਾਬਕ

ਿ ਤਰਾ ਸਾਥ ਪਮਲ ਮਨ

ਕੀਹ ਪਤਾ ਪਫਰ ਵੀ ਨਾ ਦ ਨੀਆ ਚ ਮ ਬਾਰਕ ਥੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ ਮਥ ਮ ਤ ਚਾਹ ਦਾ ਹ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਜ਼ਪਹਰ

ਕਲਾ ਹੀ ਪੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਚਿਕਰਾ ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਉਹਦ ਰਪ ਦੀ ਧ ਪ ਪਤਖਰੀ ਦਿਾ ਮਪਹਕ ਦਾ ਪਤਰਹਾਇਆ

ਤੀਿਾ ਉਹਦਾ ਰਗ ਗ ਲਾਬੀ ਪਕਸ ਗਰੀ ਮ ਦਾ ਿਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਨਣ ਉਹਦ ਚਤ ਦੀ ਆਥਣ

ਅਤ ਜ਼ ਲਫ਼ ਸਾਵਣ ਛਾਇਆ

ਹਠ ਦ ਪਵਚ ਕਤ ਦਾ ਕਈ ਪਦਹ ਚੜਹਨ ਤ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸਾਹਵ ਦ ਪਵਚ

ਫ ਲ ਸਇਆ ਦ

ਪਕਸ ਬਾਗ਼ ਚਾਨਣ ਦਾ ਲਾਇਆ

ਦਹੀ ਦ ਪਵਚ ਖਡ ਚਤਰ

ਇਤਰ ਨਾਲ ਨ ਹਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਬਲ ਦ ਪਵਚ

ਪਣ ਪ ਰ ਦੀ ਨੀ ਉਹ ਕਇਲ ਦਾ ਹਮਸਾਇਆ

ਪਚਟ ਦਦ ਪਿ ਧਾਨ ਬਗ਼ਲਾ ਤੜੀ ਮਾਰ ਉਡਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਇਕ ਪਲਘ ਨ ਆਰੀ ਅਸ ਚਾਨਣੀਆ ਪਵਚ ਡਾਪਹਆ

ਤਨ ਦੀ ਚਾਦਰ ਹ ਗਈ ਮਲੀ ਉਸ ਪਰ ਿ ਪਲਘ ਪਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਦ ਖਣ ਮਰ

ਨਣ ਦ ਕਏ

ਪਵਚ ਹੜਹ ਹਝਆ ਦਾ ਆਇਆ

ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਗਈ ਪਵਚ ਸਚ ਉਸ ਇਹ ਕੀ ਜ਼ ਲਮ ਕਮਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸ ਬਹਾ-ਸਵਰ

ਲ ਨੀ ਵਟਣਾ ਅਸ ਮਲ ਮਲ ਓਸ ਨ ਹਾਇਆ

ਦਹੀ ਪਵਚ ਪਨਕਲਣ ਪਚਣਗ ਤ ਸਾਡਾ ਹਥ ਪਗਆ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਚਰੀ ਕ ਟ ਤ ਉਹ ਖਦਾ ਨਾਹ ਉਹਨ ਪਦਲ ਦਾ ਮਾਸ ਖਵਾਇਆ

ਇਕ ਉਡਾਰੀ ਐਸੀ ਮਾਰੀ ਉਹ ਮ ੜ ਵਤਨ ਨਹ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਿਾਮ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਇਕ ਡਣ

ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਮਰੀ ਸਚ ਦ

ਪਸਪਵਆ ਚ ਕਈ ਵਾਰ

ਮਨ ਨਗੀ ਅਲਫ਼

ਘ ਮਦੀ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਪਾਲਤ ਸਪ ਕਈ

ਮਨ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਇਸ ਸ਼ਪਹਰ-ਸਪਰ ਦੀ ਹ ਸ ਕਦ ਚ ਛ ਟ ਕ

ਮਾਰ ਕ ਡਗ ਕਲਿ ਤ

ਹ ਣ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਲਮਬ ਦੀ ਨਾਰ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਦਹੀ ਮਗ ਚ ਜ਼ਰਦਾਰੀ ਨ

ਹਾਏ ਪਝ ਕ ਸਧਰ

ਅਫ਼ਰੀਕਾ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਤ

ਕਰ ਪਵਧਵਾ ਪਬਠਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਐਸੀ ਮਨਹਸ

ਤ ਬਦਸ਼ਕਲ ਸ਼ਪਹਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਹੜ ਸ਼ਪਹਰ ਚ

ਇਸ ਦ ਧ ਪਮਲ ਕਾਹਵ ਦ ਰਗ ਦੀ ਮਾਸਮ ਗ ਨਾਹ ਵਰਗੀ ਮ ਹਬਤ ਮ ਗਵਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਪਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਚਬਰਹਾ ਮਥ ਮਰਾ ਪਬਰਹਾ ਵਡਾ ਮ ਪਨਤ ਕਕ ਪਰਹਾ ਮਰੀ ਝਲੀ ਇਕ ਹਕਾ ਇਹਦੀ ਝਲ ਅਥਾਹ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਇਸ਼ਕ ਗਵਾਚਾ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਹ ਗਏ ਸਾਹ

ਮਰ ਹਠ ਵਖ ਲਈ

ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ ਹਢਾ

ਿ ਚ ਮਣ ਮਰ ਦਰ ਤ ਖਪੜਹਆ

ਇਕ ਅਧ ਵਾਰੀ ਆ

ਮ ੜ ਉਹ ਭ ਲ ਕਦ ਨਾ ਲਪਘਆ

ਏਸ ਦਰ ਦ ਰਾਹ

ਮ ਉਹਨ ਪਨਤ ਉਡੀਕਣ ਬਠਾ ਥਪਕਆ ਔਸੀਆ ਪਾ ਮਨ ਉਹ ਚ ਮਣ ਨਾ ਬਹ ਪੜਆ

ਸ ਚ ਮਣ ਦ ਵਣ ਗਾਹ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਮਰ ਹਾਣ ਦਾ ਪਵਚ ਲਖ ਸਰਿ ਦਾ ਤਾ ਪਿਹੜ ਸਾਹ ਚਤਰ ਖਡਦਾ ਮਨ ਉਸ ਚ ਮਣ ਦਾ ਚਾ

ਪਰਦਸੀ ਚ ਮਣ ਮਪਡਆ

ਕਦ ਵਤਨ ਫਰਾ ਪਾ ਪਕਤ ਸ ਚਾ ਪਬਰਹਾ ਤਡੜਾ ਮਥ ਿਠਾ ਨਾ ਹ ਿਾ

ਪਬਰਹਾ ਵੀ ਲਭੀ ਕਾਮ ਦਾ ਇਹਦੀ ਿਾਤ ਕ ਿਾਤ ਨਾ ਕਾ ਭਾਵ ਪਬਰਹਾ ਰਬ ਵਡੜਾ ਮ ਚੀ ਕਕ ਪਰਹਾ

ਚਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਹ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਗ ਹ ਲਟਕ ਪਰਹਾ ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ ਹ ਭਟਕ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਪਦਨ ਬਹ ਵਡਭਾਗਾ ਿਦ ਪਕਸ ਸਾਗਰ ਪਵਚ

ਆਦਮ ਦ ਪਕਸ ਪਪਤਰ

ਅਮਬ(ਅਮੀਬ) ਿਨਮ ਪਲਆ

ਪਰ ਇਹ ਪਦਹ ਪਨਕਰਮਾ ਿਦ ਇਸ ਆਦਮ ਦੀ ਝਲੀ ਫ ਲ ਸਮ ਦਾ ਹਸੀ ਖ਼ਰ ਪਪਆ

ਵਖ-ਵਖ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਮ ਸਚ ਪਰਹਾ ਸਮ ਅਵਾਰਾ ਕ ਤਾ ਦਰ ਦਰ ਭਟਕ ਪਰਹਾ ਿਠ ਹਡ ਖਾਣ ਲਈ

ਲਭੀ ਤਰਸ ਪਰਹਾ

ਸਮ ਪਰਾਈ ਨਾਰ

ਤ ਿ ਪਫਰ ਰਡੀ ਹ

ਪਪਹਲੀ ਰਾਤ ਹਢਾਇਆ ਲਗਦੀ ਚਗੀ ਹ

ਦਿੀ ਰਾਤ ਪਬਤਾਇਆ

ਹ ਦੀ ਭਡੀ ਹ

ਪਰ ਇਹਦ ਸਗ

ਦ ਨੀਆ ਦ ਹਰ ਜ਼ਰ ਨ

ਇਕ ਅਧ ਘੜੀ ਜ਼ਰਰ ਪਬਤਾਣੀ ਪਦੀ ਹ

ਕਦ ਹਰਾਮਣ ਪਟਕ ਕ

ਨਾ ਇਹ ਬਪਹਦੀ ਹ

ਉਮਰ ਦੀ ਬਾਰੀ ਖਲਹ ਕ ਏਸ ਿਹ ਵਲ

ਕਾਮਨੀ ਮਲੀ ਨਜ਼ਰ

ਤਕਦੀ ਰਪਹਦੀ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਝਠ ਸਹਣ ਕਾਮ ਚ ਮਤ ਆਪਸ਼ਕ ਵਗ

ਪਮਠੀਆ ਕਰ ਕਰ ਗਲ ਸਾਨ ਛਲਦਾ ਹ

ਮਾਣ ਕ ਚ ਮਣ

ਇਕ ਦ ਏਸ ਹਯਾਤੀ ਦ

ਭ ਲ ਿਦਾ ਹ-

ਫਰ ਨਾ ਪਵਹੜ ਵੜਦਾ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਕ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਾਕਣ ਲਟਕ ਪਰਹ

ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਸ ਞੀ ਿੜੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ

ਸਮ ਦੀ ਇਕ-

ਠ ਕਰਾਈ ਹਈ ਸਿਣੀ ਵਗ

ਪੀੜ-ਕ ਠੀ ਪਬਰਹਣ ਵਾਕਣ ਭਟਕ ਪਰਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਦਵਤਾ ਇਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ

ਇਹ ਦਵੀ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ ਕਾਮ ਿ ਸਭ ਤ ਮਹਬਲੀ ਹ

ਉਸ ਦੀ ਮ ਨ ਕਪਹਣਾ ਨਗੀ ਇਹ ਗਲ ਕੀ ਹੀ ਨਾ ਚਗੀ ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਏਸ ਦੀ ਹ ਬਖ਼ਸ਼ੀ ਹਈ

ਤ ਦ ਤ ਹ ਸਨ ਦੀ ਿ ਰ ਤ ਹ

ਏਸ ਨ ਹ ਰਪ ਵਡਣਾ-

ਖ਼ਨ ਮਰਾ ਿ ਤਡੀ ਕ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਖੜੀ ਆ ਪਮਟੀ ਦੀ ਇਹ ਬਾਜ਼ੀ ਪਚਟੀ ਦ ਧ ਕਲੀ ਪਿ ਤਾਜ਼ੀ ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦਾ ਇਕ ਸਗਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦੀ ਕਥਾ ਸ ਣਦਾ ਕਈ ਅਲਮਸਤ ਪਿਹਾ ਿਗਮ ਹ

ਤਰਾ ਇਸ ਨ ਟ ਡੀ ਕਪਹਣਾ ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਗ਼ਮ ਹ

ਕਾਮ ਪਬਨ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਕਾਹਦ ਅਰਥ ਿ ਚਲਦਾ ਦਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਪਸ਼ਵਿੀ ਕਾਮ ਬਰਹਮ ਹ

ਕਾਮ ਹੀ ਸਭ ਤ ਮਹ ਧਰਮ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਸ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਵਖ ਪਕ ਬ ਤ ਨ ਕੀ ਹਇਆ ਹ

ਇ ਲਗਦਾ ਹ ਪਿ ਰਇਆ ਹ

ਸਾਥ ਕਈ ਪਾਪ ਹਇਆ ਹ

ਸਾਰ ਦੀਵ ਝਬ ਬ ਝਾ ਦ

ਇਸ ਨ ਥੜਹਾ ਪਰਹ ਹਟਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਮ ਖ ਨ ਪਰਹ ਭ ਆ ਦ

ਿ ਇਸ ਤ ਕਈ ਪਰਦਾ ਪਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਪਦਲ ਪਵਚ ਵੀ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਇਸ ਨ ਹਾਲ ਵੀ ਕਈ ਭ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਕਾਮ ਏਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ ਇਹ ਭਾਵ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਸੀਮਾ ਦਪਨਕ ਅਖ਼ਬਾਰ ਦ

ਅਿ ਪਰਥਮ ਪਨ ਤ

ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਛਪੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਕ ਝ ਗਰ ਬਦਸ਼ੀ ਬਚ ਤ ਇਕ ਹਰ ਉਹਦ ਨਾਲ

ਖੜਹੀ ਉਸ ਦੀ ਸਖੀ ਹ

ਤਸਵੀਰ ਦ ਪਰ ਇਕ ਇਬਾਰਤ ਦੀ ਹ ਝਿਰ

ਇਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਹੀ ਕ ੜੀ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰੀ ਪਜ਼ਦਗੀ ਥ ੜੀ ਥ ੜੀ ਹ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ

ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਮਰ ਗੀਤ ਨ ਰਦ ਮਾਸਮ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਵੀ ਅਵਾਰਾ ਨ ਭਦ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ ਅਕਸਰ ਮਰ ਸ਼ਪਹਰ ਿਦ ਆਦੀ ਹਰ ਵਾਰ ਿਦ ਆਦੀ ਪਤਨ ਫ ਲ ਪਲਆਦੀ ਗ ਲਦਾਨ ਚ ਪਤਨ ਫ ਲ ਿਦ ਹਥ ਉਹ ਸਿਾਦੀ ਮ ਸਕਾ ਕ ਤ ਅਦਾਜ਼ ਚ

ਕ ਝ ਏਦ ਉਹ ਕਪਹਦੀ ਇਕ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਤਰ ਨ ਦਾ ਮਰ ਨ ਦਾ ਇਹ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਪਕਸ ਪਪਉ ਦਾ ਪਕਸ ਮ ਦਾ ਇਕ ਫ ਲ ਮਰੀ ਕ ਖ ਦੀ ਸੀਮਾ ਦ ਹ ਨ ਦਾ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਇਕ ਗਰੀ ਪਿਹੀ ਪਨਕੀ ਬਚੀ ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਪਿਸ ਚੀਚੀ ਹ ਪਕੜ ਰਖੀ

ਓਸ ਦੀ ਸ਼ਕਲ

ਮਰ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਹ ਆ ਲਥੀ ਈਕਣ ਲਗਦਾ ਹ

ਇਹ ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਧੀ ਹ

ਮਰਾ ਤ ਮਰੀ ਬਲਣ ਦ

ਪਬਮਾਰ ਲਹ ਦਾ ਏਸ ਧਰਤੀ ਤ ਪਬਿਾਇਆ

ਕਈ ਸਝਾ ਬੀਅ ਹ

ਮਰੀ ਪੀੜਾ ਦੀ ਮਰੀਅਮ ਦ

ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਮਸੀਹ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਿਦਹੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਬਚਨ ਮਰਾ ਿੀ ਹ

ਓਹ ਹੀ ਸੀਮਾ ਧੀ ਹ

ਕਈ ਹਰ ਇਹਦਾ ਪਪਉ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਅਜਨਬੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ

ਨਾ ਤ ਤ ਹੀ ਔਲੀਆ ਹ

ਨਾ ਤ ਮ ਹੀ ਹ ਨਬੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਮਰ ਲਈ ਇਹ ਰਸ-ਭਰੀ ਤਰੀ ਮਲਕ ਮ ਸਕੜੀ ਪਕਸ ਪਵਮਾਨ ਸਵਕਾ ਦੀ ਮ ਸਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਅਿ ਵੀ ਪਿਸ ਚ ਿਾਣਦ ਪਕ ਵਾਸ਼ਨਾ ਦੀ ਕਗ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਮਰ ਲਈ ਤਰੀ ਵਫ਼ਾ ਅਿ ਵੀ ਇਕ ਸਵਗ ਹ

ਮਰ ਨਸ਼ੀਲ ਪਿਸਮ ਦੀ ਅਿ ਵੀ ਤਨ ਮਗ ਹ

ਪਿਹੜਾ ਪਕ ਤਰੀ ਨਜ਼ਰ ਪਵਚ

ਪਫਲਮੀ ਰਸਾਲ ਵਗ ਹ

ਸਫ਼ਾ ਸਫ਼ਾ ਫਰਲਣਾ ਪਿਦਹਾ ਹ ਤਰੀ ਪਦਲ ਲਗੀ ਸਮ ਨ ਸਨਹ ਮਾਰ ਕ

ਿ ਪਮਲ ਿਾਏ ਘੜੀ ਕਦੀ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਮ ਸਗਾ ਤ ਕਾਮ ਦੀ ਹ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਅਿ ਤ ਸਾਡਾ ਇਸ਼ਕ

ਓਸ ਮਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਕਾਮ ਦ ਸ ਆਦ ਪਪਛ ਹ ਿਾਏ ਿ ਹਾਪਮਲਾ ਤ ਮਕੜ ਨ ਮਾਰ ਕ

ਬਣਾ ਲਏ ਪਿਵ ਗਜ਼ਾ ਤ ਖਾਈ ਿਾਏ ਉਹ ਕਾਮਣੀ ਕ ਲਛਣੀ ਸ ਆਦ ਲਾ ਹ ਕਾਮਣੀ ਹ ਕਾਮਣੀ ਮਨ ਬਚਾ ਮਨ ਬਚਾ ਵਾਸਤਾ ਈ ਿੀਭ ਨ

ਇਹ ਖ਼ਨ ਦਾ ਨਾ ਸ ਆਦ ਪਾ ਦਰ ਹ ਕ ਬਪਹ ਪਰਹ ਨਾ ਕਲ ਆ ਨਾ ਕਲ ਆ

ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਤਰ ਗਲ ਥ ਪਚਮਟ ਕ

ਇਹ ਸ ਪਰਹਾ ਿ ਬਾਲ ਹ

ਛ ਰੀ ਹ ਸਸਕਾਰ ਦੀ ਿ ਕਰ ਰਹੀ ਹਲਾਲ ਹ

ਇਹ ਕਪਹਣ ਨ ਤ ਠੀਕ ਹ ਪਕ

ਤਰਾ ਮਰਾ ਹੀ ਲਾਲ ਹ

ਿ ਸਚੀਏ ਤ ਸਹਣੀਏ

ਤਨ ਸਦੀਵੀ ਮਰਦ ਦੀ ਮ ਿਾਣਦ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਸਾਡੀ ਵਫ਼ਾ ਨ ਗਾਲਹ ਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਪਬਤਾਉਣ ਦੀ ਚਲੀ ਅਸ ਨ ਚਾਲ ਹ

ਮਨ ਸਦੀਵੀ ਨਾਰ ਦੀ ਤ ਿਾਣਦੀ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਫਰ ਵੀ ਵਗ ਰਹੀ ਹ ਪਰਸ਼ਪਤਆ ਦੀ ਇਕ ਨਦੀ ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਮ ਉਪਿ

ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਤ ਛਬੀ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦਾ ਮ ਸਗਾ ਤ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦੀ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਹ ਠੀਕ ਪਕ ਤਰੀ ਮਰੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਸਾਨ ਆਪਣ ਹੀ ਆਪ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਿੀਲ ਵਦ ਤ

ਕ ਰਾਨ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਗਰੀਆ ਨ ਸਮ ਦੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਮਗਲੀਆ ਦਰਾਵੜ ਨ

ਆਰੀਆ ਤ ਮਾਣ ਨਹ ਅਿ ਤ ਪਦਲ ਨ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਪਦਮਾਗ਼ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਕ ਲ ਿਹਾਨ

ਸਾਡ ਵਾਕਣਾ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਸਗਰਦ

ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ

ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਹਬਹ ਚੀਨ ਕਬਤਰ ਵਾਕਣ ਗ ਟਕਦੀ ਤ ਸਨ-ਖਭ ਨ ਪਖਲਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਇਹ ਮਰੀ ਵਾਕਫ਼

ਤ ਹਮਦਰਦ ਦਾ ਘਰ

ਪਿਸ ਚ ਅਿ ਦੀ ਰਾਤ

ਮ ਇਹ ਹ ਗ ਜ਼ਾਰੀ ਪਿਸ ਦੀ ਸਰਤ

ਚਤ ਦ ਸਰਿ ਦ ਵਗ

ਨੀਮ-ਪਨਘੀ ਦਧੀਆ ਹ ਗ ਲਾਨਾਰੀ ਪਹ ਦੀ ਸਗਰਦ ਦ ਪਰਭਾਤ ਵਲ

ਪਨਤਰੀ ਮਦਰ ਦੀ ਪਚਰਨਾਮਤ ਦ ਵਗ

ਠਢੀ-ਠਢੀ ਸ ਚੀ-ਪਮਠੀ ਤ ਪਪਆਰੀ ਸ ਰਹੀ ਹ ਮਪਹਕ ਹਠ ਤ ਪਖਲਾਰੀ

ਉਫ਼

ਪਕਨੀ ਹ ਰਹੀ ਹ ਬਰਫ਼-ਬਾਰੀ ਏਸ ਬਸਤੀ ਦੀ ਠਰੀ ਹਈ ਬ ਕਲ

ਮਘ ਰਹੀ ਨਾ ਪਕਤ ਵੀ ਕਈ ਅਗਾਰੀ ਚਹ-ਪਾਸ ਜ਼ਪਹਰ ਮਹਰੀ ਬਰਫ਼ ਦਾ ਮਨ ਸਾਗਰ ਹ ਪਸਰਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਰਾ ਪਦਲ ਮਰਾ ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ

ਬਰਫ਼ ਸਗ ਹ ਬਰਫ਼ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਦਰ ਕਾਲਾ ਰ ਖ ਲਮਾ ਚੀਲਹ ਦਾ ਸ਼ੀਪਸ਼ਆ ਤ ਪਾਰ ਿ ਘਲਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਬਸਤੀ ਦੀ ਬਲਰੀ ਪਾਤਲੀ ਪਵਚ

ਸਲ ਵਤ ਚ ਪਭਆ ਹ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ

ਉਫ਼

ਇਹ ਮਨ ਕੀਹ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ

ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਸਰਦ ਤਾਬੀਰ ਪਵਚ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਕਚੀ ਗਰੀ ਿਹਾ ਸ ਤ-ਉਨਦਾ ਪਿਸਮ ਬਣਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਵਗ ਚਪਲਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਕਣ ਦਰਵਾਜ਼ ਨ ਹ ਖੜਕਾ ਪਰਹਾ

ਸ਼ਾਇਦ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਹ ਟ ਪਰਆ ਆ ਪਰਹਾ ਹ ਪਦਲਾ ਬ-ਹਪਸ਼ਆ

ਕ ਝ ਹਸ਼ ਕਰ

ਨਾ ਤ ਕਈ ਆ ਤ ਨਾ ਹੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਮਰਾ ਵਪਹਮ ਤਨ ਖਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਹ

ਇਕ ਤਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਘਰ

ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ

ਉਹ ਤ ਪਪਹਲ ਹੀ

ਅਮਾਨਤ ਹ ਪਕਸ ਦੀ ਤ ਤ ਐਵ ਪੀਣ ਪਗਲਾ ਪਾ ਪਰਹਾ ਰਸ਼ਮੀ ਿਹ ਵਗ ਰਹ ਉਹਦ ਸਵਾਸ ਤ

ਨਜ਼ਰ ਮਲੀ ਪਕਸ ਲਈ ਹ ਪਾ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਤ ਮਦਰ ਦੀ ਸ ਚੀ ਪਣ ਵਰਗਾ ਸ ਆਦ ਤ ਲਸੀ ਦਾ ਪਿਦਹ ਚ ਆ ਪਰਹਾ

ਹ ਮਨਾ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ

ਤ ਤ ਕਾ ਹੀ ਸ਼ਰਮ ਹ ਲਾਹ ਮਾਰੀ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਪਿਸਮ ਤਰਾ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਤ ਤ ਧ ਰ ਤ ਗ਼ਮ ਦੀ ਇਕ ਸਗਰਦ ਹ

ਕਰ ਨਾ ਐਵ ਮਰਖਾ ਤ ਨਜ਼ਰ ਮਾੜੀ ਲਭ ਹਮਦਰਦੀ ਚ ਨਾ ਕਈ ਪਚਗਾੜੀ ਵਖ ਤਰ ਤ ਵੀ ਵਧ ਕ ਸਰਦ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਪਕਨੀ ਹ ਸ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਬਹ-ਰਪੀਏ

ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਮਰ ਘਰ ਪਵਚ ਪਈ ਘ ਮਦੀ ਹ

ਚ ਪ ਚ ਪ ਤ ਵੀਰਾਨ

ਪਕਸ ਪਨਪਤਰ ਰ ਖ ਦ ਤ ਇਲ ਦ ਆਲਹਣ ਵਗ

ਗ ਮ-ਸ ਮ ਤ ਸ ਨਸਾਨ

ਸ਼ਾਮ-ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਐਸੀ ਬ-ਪਹਸ ਸ਼ਾਮ ਨ ਆਪਖ਼ਰ

ਮ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਸਵਰ ਆਦੀ ਿ ਕਰ ਇਸ ਨ ਵੀ ਆਉਣਾ ਸੀ ਇਹਦ ਨਾਲ ਤ ਚਗਾ ਸੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਦੀ ਬ ਕਲ ਪਵਚ

ਕਾਫ਼ੀ ਦ ਦ ਘ ਟ ਪਨਗਲ ਕ

ਪਸਗਰਟ ਧ ਖਾ ਕ ਬਪਹ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਸਰਪਮਡ-ਮਛੀ ਿਹੀਆ ਕ ੜੀਆ ਵਖਣ ਮਾਤਰ ਸੜਕ ਤ

ਯਾਰ ਦ ਸਗ ਭ ਲਣਾ ਸੀ ਥਕ ਟ ਟ ਕ ਸ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ

ਸਮ ਵੀ ਪਕਨੀ ਚਦਰੀ ਸ਼ ਹ

ਪਕਸ ਪ ਰਾਣ ਅਮਲੀ ਵਾਕਣ

ਪਦਨ ਭਰ ਪੀ ਕ ਡਡ ਸਹਰਾ ਗਲੀਆ ਤ ਬਾਜ਼ਾਰ ਦ ਪਵਚ

ਆਪਣੀ ਝਕ ਚ ਟ ਪਰਆ ਰਪਹਦ ਨਾ ਕ ਝ ਸ ਣਦ ਨਾ ਕ ਝ ਕਪਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਖੜਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਬਪਹਦ ਇਸ ਬਦਬ ਦ ਿਾਣ ਚ ਹਾਲ

ਯ ਗ ਿਡਾ ਇਕ ਪਲ ਰਪਹਦ

ਕਾਲੀਆ ਕਾਲੀਆ ਿੀਭ ਿਹੀਆ

ਮਰੀ ਹਥ-ਘੜੀ ਦੀਆ ਸਈਆ

ਮਰੀ ਪਹਕ ਪਵਚ ਲਮ ਲਮ

ਕਪਡਆ ਵਾਕਣ ਪ ੜੀਆ ਹਈਆ ਹਫ਼ੀਆ ਹਫ਼ੀਆ ਭਿ ਭਿ ਮਈਆ

ਪਦਨ ਭਰ ਸਮ ਦ ਖਹ ਤ ਬਲ ਵਾਕਣ ਿਈਆ ਹਈਆ

ਗ਼ਮ ਦ ਪਾਣੀ ਸਗ ਪਸਿਣ ਲਈ

ਮਰ ਪਦਲ ਦੀਆ ਬਿਰ ਰਹੀਆ ਅਿ ਦੀਆ ਸ਼ਾਮ ਐਵ ਗਈਆ

ਰਬ ਕਰ ਬਦਬ ਦੀ ਢਰੀ ਛਤੀ ਿਾਵ ਛਤੀ ਿਾਵ

ਿ ਰਬ ਕਰ ਕ ਬਹ -ਰਪਣੀ ਚਰ ਦ ਸਗ ਧਲ ਿਾਵ ਿ ਕਈ ਐਸਾ ਮਤਰ ਚਲ

ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਭਸਮ ਹ ਿਾਵ ਇਸ ਮਨਹਸ ਨ ਖ਼ਰ ਕਦ ਤਕ

ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ ਹ ਚਟਦ ਰਪਹਣਾ ਮ ਤ ਹਰ ਪਕਸ ਸਗ ਰਾਤ

ਨਚਣ ਬਾਲ-ਰਮ ਹ ਿਾਣਾ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਭਗ ਲਈ

ਅਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਪਪਹਲਾ ਚ ਮਣ ਬਾਲ-ਵਰਸ

ਟ ਰ ਸਾਡ ਦਰ ਆਇਆ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਪਮਟੀ ਦੀ ਬਾਜ਼ੀ ਦ ਪਲ ਖਡ ਗਵਾਇਆ

ਦਿਾ ਚ ਮਣ ਿ ਸਾਨ ਿ ਪੜਆ

ਉਹ ਸਾਡ ਮਚ ਨਾ ਆਇਆ

ਉਸ ਮਗਰ ਸ ਚ ਮਣ ਿ ਪੜਆ

ਪਰ ਹਠ ਨਾ ਲਾਇਆ

ਮ ੜ ਨਾ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਪਰ ਇਹ ਕਹਾ ਅਿ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਗਲ ਸਾਡ ਲਗ ਰਇਆ

ਹਠ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਪਸਕੀ ਤ ਚਾਨਣ ਪਿਸ ਚਇਆ

ਇਹ ਚ ਮਣ ਸਾਡਾ ਸਿਣ ਪਦਸਦਾ ਇਹ ਸਾਡਾ ਮਪਹਰਮ ਹਇਆ

ਡ ਘੀ ਢਾਬ ਪਹਿਰ ਦੀ ਸਾਡੀ ਡ ਬ ਮਇਆ ਡ ਬ ਮਇਆ

ਸਾਡਾ ਤਨ-ਮਨ ਹਪਰਆ ਹਇਆ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਕ ਪਦਲ-ਪਰਚਾਵਾ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਸਕਨ

ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਬਾਸ਼ ਨ ਇਕ ਪਤਤਲੀ ਕਪਹਣਾ ਇਹ ਹ ਪਨਰਾ ਿਨਨ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਪਿਹੜਾ ਮਪਰਆ

ਉਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਊਣ

ਮਰ-ਮ ਕ ਕ ਵੀ ਕਰ ਨਾ ਸਕਦਾ ਪਰੀ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਭਾਵ ਇਹ ਬਰਪਹਮਡ ਵੀ ਫਲ

ਿ ਪਫਰ ਅਰਨ ਵਰਨ

ਇਹ ਵੀ ਇਕ ਿਨਨ

ਮ ਹਾਲ ਤਾਜ਼ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਸਮਝ ਮਰਾ ਖ਼ਨ

ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਮਾਣ ਲਈ

ਪਿਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਹ

ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਕ ਪਕਸ ਗਰ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਮਲ ਉਿਾੜ ਦਰ ਚ

ਰਪਹਦਾ ਹਵ ਮਲਗ ਫਕਰ

ਤ ਿਠ ਟ ਕ ਦੀ ਆਸ ਲ ਕ

ਪਦਨ ਢਲ ਿ ਗਰ ਚ ਆਵ ਤ ਪਬਨ ਬ ਲਾਇਆ ਹੀ ਪਰਤ ਿਾਵ

ਔ-ਲਖ ਕਪਹ ਤ ਮਾਰ ਚਕਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਕਾਲ ਰਾਹ ਦ

ਐਸ ਬ-ਪਹਸ ਪੜਾਅ ਤ ਖਪੜਹਆ ਪਿਤ ਖ਼ਾਬ ਦ ਨੀਲ ਰ ਖ ਚ

ਪਣ ਪੀਲੀ ਪਿਹੀ ਵਗ ਰਹੀ ਏ

ਅਗ ਪਸਪਵਆ ਦੀ ਮਘ ਰਹੀ ਏ

ਕਦ ਕਦ ਕਈ ਗ਼ਮ ਦਾ ਪਛੀ ਪਰ ਨ ਆਪਣ ਹ ਫੜਫੜਦਾ ਤ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਪੀਲ ਅਰਸ਼

ਕਈ ਪਸਤਾਰਾ ਹ ਟ ਟ ਿਦਾ ਤ ਚਦੀ-ਵਨਾ ਖ਼ਾਬ ਮਰਾ ਸਮ ਦਾ ਹਰੀਅਲ ਹ ਟ ਕ ਿਦਾ ਪਵਹਦ ਪਵਹਦ ਹੀ ਨੀਲ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸਾਰਾ ਿਗਲ ਹ ਸ ਕ ਿਦਾ ਫਰ ਪਦਲ ਦੀ ਮਾਯਸ ਵਾਦੀ ਚ

ਤਲਖ਼ ਘੜੀਆ ਦ ਜ਼ਰਦ ਪਤਰ

ਚੀ ਚੀ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਝਠ ਥੜਾ ਹੀ ਮਾਰਦ ਨ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਪਰ ਦ ਨਾਲ ਖਪਹਦੀ ਇਕ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਮਪਹਲ ਚ

ਇਸ਼ਕ ਮਰਾ ਗਵਾਪਚਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਆਸ਼ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਰੀਆ ਦਾ ਆਪਖਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਹਰ ਗਲੀ ਹਾਏ ਗੀਤ ਵਰਗੀ ਨ ਹਾਰ ਦੀ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਪਟ ਚ

ਰਾਤ ਸ਼ਬਨਮ ਗ ਜ਼ਾਰਦੀ ਹ

ਤ ਹਰ ਦਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਪਾਕ ਪਮਟੀ ਦਾ ਖ਼ਨ ਪੀ ਕ ਮ ਿਨਮ ਲੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਪਕ ਦ ਧਨੀਆ ਚ

ਮਾਸਮੀਅਤ ਦਾ ਦ ਧ ਪੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਬਰਗ ਪਚਹਰ ਤ

ਝ ਰੜੀਆ ਦ ਨ ਝਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਪਕ ਸੀਨ ਅਦਰ ਨ

ਗ ਰਬਤ ਦ ਪਹਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਨਣ ਦ

ਦਵ ਦੀਵ ਹੀ ਪਹਸ ਚ ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਿਨਾਪਜ਼ਆ ਲਈ

ਖ਼ਰੀਦ ਕਫ਼ਨ ਵੀ ਪਵਕ ਚ ਕ ਨ

ਤ ਹਰ ਤੀਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਮ ਲਮ ਸੜਕ ਤ

ਿਾ ਕ ਕਈ ਕਦ ਨਹ ਮ ੜਦਾ ਇਹ ਸਮਝ ਲੀਤਾ ਿਦਾ ਹ ਮ ਰਦਾ

ਤ ਹਰ ਚਥੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਕਾਲ ਬਾਗ਼ ਚ

ਪਸਰਫ਼ ਆਸ ਦੀ ਪਣ ਿਾਵ ਕਦ ਕਦ ਹ ਓਸ ਿਹ ਚ

ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਵ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਆਬਾਦ ਕਰਨ ਨ ਤ ਹੀ ਰਕੜ

ਤ ਹੀ ਧਰਤੀ ਦਾ ਕਝ ਵਰਨ

ਤ ਹੀ ਕਰਨੀ ਫ਼ਜ਼ਾ ਮ ਅਤਰ

ਤ ਹੀ ਸਿ ਨ ਮਾਨਣਾ ਸ ਕ ਪਪਹਲ ਤ ਵਖ ਸਥਰ ਪਰ ਮ ਛਤੀ ਹੀ ਸਮਝ ਿਦਾ ਇਹ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸ਼ਰ ਹੀ ਹ

ਿ ਲਾ ਪਰਹਾ ਹ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਚਕਰ

ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਆਉਣ ਵਾਲ

ਇਹ ਲਕ ਪੜਹ ਕ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ ਇਹ ਉਹ ਪਵਚਾਰੀ ਬਦਬਖ਼ਤ ਰਹ ਹ

ਪਕ ਪਿਹੜੀ ਪਹਰਨ ਦ ਪਸਙ ਤ

ਉਦਾਸ ਲਪਮਹਆ ਨ ਫੜਣ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਚੜਹ ਰਹੀ ਏ ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ

ਪਕ ਹਠ ਦ ਫ ਲ ਦੀ ਮਪਹਕ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਰਹੀ ਏ

ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਪਨਕੀ ਉਮਰ

ਉਡਾ ਕ ਲ ਗਏ ਗ਼ਮ ਦ ਝਖੜ

ਵਫ਼ਾ ਦ ਸਹ ਦ ਮਲ ਤ

ਇਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਮ ਲਚਦਾ ਹ ਪਕ ਇਸ ਚ ਰਾਹ ਤ

ਮਨ ਕਈ ਉਿਾੜ ਦਵ ਤ ਮਰ ਮਥ ਦ ਕਾਲ ਅਖ਼ਰ ਤ

ਕਟ ਚਨ ਦਾ ਚਾੜਹ ਦਵ ਿ ਅਗ ਫ਼ ਰਕਤ ਦੀ ਪਦਨ ਦੀਵ ਪਵਚ ਚ ਰਾਹ ਦ ਸਾੜ ਦਵ ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਪਪਘਲ ਿਾਵਣ

ਇਹ ਬਦਨਸੀਬੀ ਦ ਕਾਲ ਕਕਰ

ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਬਦਲ ਿਾਵਣ

ਮਰੀ ਪਕਸਮਤ ਦ ਸਭ ਨਛਤਰ

ਮ ਮਨ ਖਤਾ ਦ ਨਾਮ ਸ ਖਗਾ ਆਪਣ ਗੀਤ ਦ ਸਨ-ਛਤਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

Page 7: Pc64 bDnc64 - Punjabi Library · Aate Dian Chirian Shiv Kumar Batalvi 6If Pc64 bDnc64 b]\ ?dWaY UIaZ\c 6If Pc64 bDnc64 DaRMc YaN D ^dÊNc 7? S_anc U^Nc ?^W NfYc WfYf Ph^N Unc bS6Yc

ਹ ਤ ਵੀ ਸਚਾ

ਮ ਇਹ ਿਾਣਦ ਹ ਮ ਵੀ ਸਚਾ ਅਸਲ ਪਵਚ ਰਹ ਮਨ ਖ ਦੀ ਸ਼ੀਲ ਨਹ ਹ

ਪਕ ਪਿਸ ਦਾ ਬਦਨ ਵਤ ਪਸਮਲ ਦ ਰ ਹ

ਤ ਖ਼ਈਯਲ ਦ ਵ ਦਹਰ ਘ ਡ ਪਵਚ ਸਦਾ ਹੀ ਪਦਸਦਾ ਰਪਹਦਾ ਪਿਸ ਦਾ ਮਹ ਹ

ਤ ਪਦਲ ਦਾਮਾਦ ਹ ਦਾ ਹ ਮਨ ਖ ਦਾ ਿ ਸਾਹ ਨਾ ਲਣ ਦਦਾ ਹ ਵ ਸ ਖ ਦਾ ਿ ਪਸਹਰ ਬਨਹ ਕ ਵੀ ਸ਼ ਹਰਤ ਦ

ਹ ਥ ਕ ਮਪਢਆ ਤ ਰਜ਼ ਥ ਕਦਾ ਹ ਸਹਣੀ ਉਸ ਕਦਰ ਦੀ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਪਕ ਪਿਨੀ ਹਏ ਤਸਵਰ ਪਵਚ ਿਵਾਨੀ ਪਕਸ ਲਈ ਕਾਲਖ ਦਾ ਹ ਸਮ ਦਰ

ਪਕਸ ਲਈ ਇਤਰ-ਪਭਨੀ ਅਰਗਵਾਨੀ

ਵ ਬਹ ਤਾ ਕੀਹ ਮ ਇਕ ਿਾਣਦਾ ਹ ਕਈ ਵੀ ਸ਼ ਨਹ ਇਸ ਦ ਸਾਨੀ ਤ ਿਾਣ ਸ ਆਦ ਸਾਰ ਸਾਗਰ ਦਾ ਹ ਮ ਵੀ ਦਰ-ਬਦਰ ਦੀ ਖ਼ਾਕ ਛਾਣੀ ਤ ਕਪਹਦ ਪਪਆਰ ਨ ਪਵਸ਼ਵਾਸ ਦਾ ਹ

ਤ ਿ ਪਫਰ ਪਤਰਪਤੀਆ ਦੀ ਆਸ ਦਾ ਹ

ਮ ਹਬਤ ਅਸਲ ਖ਼ਾਤਰ ਤਰਸਦੀ ਹ

ਮ ਹਬਤ ਨ ਹੀ ਇਕ ਧਰਵਾਸ ਦਾ ਹ

ਮ ਹਬਤ ਆਪਣੀ ਤ ਸ਼ਕ ਕਰਨਾ ਇਹ ਿਜ਼ਬਾ ਵਾਸਨਾ ਦੀ ਪਪਆਸ ਦਾ ਹ

ਮ ਹਬਤ ਰ ਕਮਣੀ ਨਾ ਦਾਮਨੀ ਹ

ਨਾ ਪਦਮਾ ਹਸਤਨੀ ਨਾ ਕਾਮਨੀ ਹ

ਮ ਹਬਤ ਨ ਗ਼ਮ ਦੀ ਰਾਸ ਦਾ ਹ

ਨਾ ਪ ਤਰ ਧੀ ਨਾ ਮਾਈ ਬਾਪ ਦਾ ਹ

ਤ ਮਰ ਵਾਸਤ ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਹਬਤ ਨ ਹੀ ਪਚਟ ਮਾਸ ਦਾ ਹ

ਇਹ ਮ ਹ ਣ ਸਮਝਦ ਪਕ ਿਾਣ ਦਈਏ

ਉਹ ਸ ਣ ਕਈ ਦਰ ਚਸ਼ਮਾ ਗਾ ਪਰਹਾ ਹ

ਆ ਆਵਾਜ਼ ਦਾ ਅਨਦ ਲਈਏ

ਉਹ ਸਾਹਵ ਵਖ ਚੀਲਹ ਤ ਚਨਾਰ ਉਨਹ ਦੀ ਗਦ ਪਵਚ ਆ ਚਲ ਕ ਬਹੀਏ

ਤ ਰਲ ਕ ਹੀਰ ਦਾ ਕਈ ਬਤ ਕਹੀਏ

ਉਲਭ ਤ ਪਗਲ ਸਭ ਿਾਣ ਦਈਏ

ਤ ਥਹੜ ਕ ਪਲ ਲਈ ਚ ਪ ਰਹੀਏ ਤ ਥਹੜ ਕ ਪਲ ਲਈ ਚ ਪ ਰਹੀਏ

ਬੀਹੀ ਦੀ ਬਤੀ ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ ਸਪਹਮੀ ਸਪਹਮੀ ਘ ਰਹੀ ਹ

ਅਪਮਰਤ ਵਲ ਮਠੀ ਮਠੀ ਉਨਦ ਮਾਰੀ ਵਸਵਾ ਵਾਕਣ

ਮਰੀਅਲ ਮਰੀਅਲ ਥਕੀ ਥਕੀ ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ

ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ ਬਤੀ ਨਹ ਬੀਹੀ ਦੀ ਅਖੀ ਬੜੀ ਡਰਾਉਣੀ ਟੀਰ-ਮਟਕੀ ਬੀਹੀ ਪਿਹੜੀ ਢਠੀ ਢਠੀ ਬੀਹੀ ਪਿਹੜੀ ਸਾਰੀ ਕਚੀ

ਪਕਸ ਸ਼ਰਾਬੀ ਦੀ ਮ ਵਾਕਣ

ਦਬੀ ਦਬੀ ਘ ਟੀ ਘ ਟੀ ਿ ਨਾ ਬਲ ਡਰਦੀ ਚੀ ਮਾੜੀ ਮਾੜੀ ਭ ਸੀ ਭ ਸੀ ਰਗੀ ਮਰੀ ਤਰੀਮਤ ਵਾਕਣ

ਪਿਹੜੀ ਬਚਾ ਿਮ ਕ ਠੀ ਹਥ ਸਖਣੀ ਕਨ ਬ ਚੀ ਇਸ ਬੀਹੀ ਦ ਮਥ ਤ

ਇਹ ਬਤੀ ਚਮਗਾਦੜ ਵਾਕਣ

ਲਟਕ ਰਹੀ ਹ ਹ ਕ ਪ ਠੀ ਮਲ ਸ਼ੀਸ਼ ਸਗ ਲ ਇਸ ਦੀ ਈਕਣ ਟਕਰ ਮਾਰ ਰਹੀ ਹ

ਿੀਕਣ ਕਈ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਮਨਾ ਹਵ ਪਪਿਰ ਦ ਪਵਚ ਡਕੀ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦੀ ਤਲਖ਼ੀ ਕਲ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਅਕੀ ਅਕੀ ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ

ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ ਬਤੀ ਨਹ ਬੀਹੀ ਦੀ ਬਚੀ ਕਾਲਾ ਨਹ ਰਾ ਚ ਘ ਰਹੀ ਹ

ਪਸਰ ਬੀਹੀ ਦੀ ਪਹਕ ਤ ਰਖੀ ਨਵ-ਿਮ ਮਰ ਬਚ ਵਾਕਣ

ਹਲੀ-ਹਲੀ ਮਠੀ-ਮਠੀ ਇਹ ਬੀਹੀ ਇਹਦੀ ਅਬੜੀ ਸਕੀ ਇਹ ਬੀਹੀ ਮਰੀ ਅਬੜੀ ਸਕੀ ਇਸ ਬੀਹੀ ਸਾਡੀ ਉਮਰਾ ਕਟੀ ਇਹ ਬੀਹੀ ਸਾਡੀ ਬਲਣ ਪਕੀ ਇਸ ਬਤੀ ਦਾ ਪੀਲਾ ਪਚਹਰਾ ਕਈ ਵਾਰੀ ਮਨ ਲਗਦਾ ਮਰਾ

ਕਈ ਵਾਰੀ ਪਕਸ ਖ਼ਨੀ ਪਿਨ ਦਾ ਪਿਹੜਾ ਅਬਰ ਿਡ ਉਚਰਾ ਿ ਪਫਰ ਬਣ ਿਾਏ ਹਥ ਪਹਨਾਈ

ਪਿਹੜਾ ਛਾਪ ਛਲ ਪਾਈ

ਮਰ ਵਲ ਵਧਦਾ ਆਵ ਪਵਹਪਦਆ ਪਵਹਪਦਆ ਸਓਲਾ ਪਿਹਾ ਮਰੀ ਧੀ ਦਾ ਹਥ ਬਣ ਿਾਵ ਪਫਰ ਉਹ ਹਥ ਛ ਡਾ ਕ ਮਥ ਿਾਵ ਇਕ ਮ ਡ ਸਗ ਨਸੀ ਅਧੀ ਰਾਤ ਚਰੀ ਛਪੀ ਮਰੀ ਗ਼ ਰਬਤ ਕਲ ਅਕੀ ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ

ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ ਬਤੀ ਨਹ ਚਾਨਣ ਦੀ ਚਕੀ ਨਹ ਨਹ ਮਈ ਬੀਹੀ ਦਾ ਪਿ

ਕੀਤਾ ਹਵ ਦੀਵਾ-ਵਟੀ ਪਬਟ ਪਬਟ ਪਈ ਹ ਵਖੀ ਿਦੀ ਆਪਣੀ ਮਈ ਅਬੜੀ ਬਾਰ

ਮ ਿ ਕਪਵਤਾ ਪਲਖ ਕ ਰਖੀ ਪਦਨ ਚੜਹਦ ਿ ਵਚ ਪਦਆਗਾ ਆਪਣੀ ਧੀ ਦ ਦਦ ਪਿਨ

ਲ ਕ ਪਰ ਦਮੜ ਬਤੀ ਇਹ ਬਤੀ ਹ ਪਬਲਕ ਲ ਬਚੀ ਇਹ ਕੀ ਮਇਆ ਦਾ ਪਸਰ ਿਾਣ ਗ਼ ਰਬਤ ਮ ਦੀ ਵੀ ਨਹ ਸਕੀ ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ ਸਪਹਮੀ ਸਪਹਮੀ ਘ ਰਹੀ ਹ

ਅਪਮਰਤ ਵਲ ਮਠੀ ਮਠੀ ਉਨਦ ਮਾਰੀ ਵਸਵਾ ਵਾਕਣ

ਮਰੀਅਲ ਮਰੀਅਲ ਥਕੀ ਥਕੀ ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ

ਇਕ ਿਚਹਰ ਦ ਨ ਅਿ ਅਸ ਤਰ ਸ਼ਪਹਰ ਹ ਆਏ

ਤਰਾ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿ ਖਤ ਪਹਲੀ ਦਾ ਪਿਸ ਦ ਪਸਰ ਤ ਪ ਪਨਆ ਦਾ ਚਨ

ਪਸਮਲ ਰ ਖ ਦੀ ਫਬੀ ਵਾਕਣ

ਡਦਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾਏ

ਇਹ ਸੜਕ ਤ ਸ ਤ ਸਾਏ

ਪਵਚ ਪਵਚ ਪਚਤਕਬਰਾ ਪਿਹਾ ਚਾਨਣ

ਿੀਕਣ ਹਵ ਚਕ ਪਪਰਆ

ਧਰਤੀ ਸ਼ਤ ਨਹਾ ਕ ਬਠੀ ਚਨ ਦਾ ਚਕ ਗ ਦਾ ਕ ਿੀਕਣ

ਹਵਣ ਵਾਲ ਵਧਾਏ

ਅਿ ਰ ਤ ਨ ਵਟਣਾ ਮਪਲਆ

ਪਚਟਾ ਚਨ ਪਵਆਪਹਆ ਚਪਲਆ

ਰ ਖ ਦ ਗਲ ਲਗ ਲਗ ਪਣ ਈਕਰ ਸ਼ਪਹਰ ਤਰ ਚ ਲਘਣ

ਿੀਕਣ ਤਰ ਧਰਮੀ ਬਾਬਲ

ਤਰ ਗਣ ਪਬਠਾਏ

ਸ ਤਾ ਘ ਕ ਮਤੀਏ ਰਗਾ ਚਾਨਣ ਧਤਾ ਸ਼ਪਹਰ ਏ ਤਰਾ ਿੀਕਣ ਤਰਾ ਹਵ ਡਲਾ ਅਬਰ ਿੀਕਣ ਤਰਾ ਵੀਰਾ

ਬਨਹ ਬਾਹ ਚਨ-ਕਲੀਰਾ ਤਾਰ ਸਟ ਕਰਾਏ

ਅਿ ਦੀ ਰਾਤ ਮ ਬਾਰਕ ਤਨ

ਹਏ ਮ ਬਾਰਕ ਅਿ ਦਾ ਸਾਪਹਆ

ਅਸ ਤ ਸਪਹਰ ਤਰ ਦੀ ਿਹ ਪਵਚ

ਮ ਰਦਾ ਪਦਲ ਇਕ ਦਬਣ ਆਏ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਕ ਪਿਸ ਦ ਪਸਰ ਤ ਪੀਲਾ ਚਨ ਪਨਰਾ ਤਰ ਮ ਖੜ ਵਰਗਾ ਪਸਮਲ ਰ ਖ ਦੀ ਫਬੀ ਵਾਕਣ

ਡਦਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾਏ

ਪਿਸ ਨ ਪੀੜ ਪਨਆਣੀ ਮਰੀ ਮਾਈ-ਬ ਢੀ ਵਾਕਣ ਫੜ-ਫੜ

ਫਕ ਮਾਰ ਉਡਾਏ

ਭਿ ਭਿ ਪਹਲੀ ਦ ਖਤ ਪਵਚ

ਅਿ ਅਸ ਤਰ ਸ਼ਪਹਰ ਹ ਆਏ

ਮਰਾ ਕਮਰਾ ਇਹ ਮਰਾ ਪਨਕਾ ਪਿਨਾ ਕਮਰਾ ਇਹ ਮਰਾ ਪਨਕਾ ਪਿਨਾ ਕਮਰਾ ਦਪਰਆਈ ਮਛੀ ਦ ਵਾਕਣ

ਗਹੜਾ ਨੀਲਾ ਪਿਸ ਦਾ ਚਮੜਾ ਪਵਚ ਪਮਟੀ ਦਾ ਦੀਵਾ ਘ ਿੀਕਣ ਅਲਸੀ ਦ ਫ ਲ ਤ

ਮਡਲਦਾ ਹਏ ਕਈ ਭਵਰਾ ਇਹ ਮਰਾ ਪਨਕਾ ਪਿਨਾ ਕਮਰਾ ਇਸ ਕਮਰ ਦੀ ਦਖਣੀ ਕਧ ਤ

ਕਧ ਤ ਨਹ ਕਮਰ ਦ ਦਦ ਤ

ਮਰ ਪਾਟ ਪਦਲ ਦ ਵਾਕਣ

ਪਾਟਾ ਇਕ ਕਲਡਰ ਲਟਕ

ਪਕਸ ਮ ਸਾਫ਼ਰ ਦੀ ਅਖ ਪਵਚ ਪਏ

ਗਡੀ ਦ ਕਲ ਵਤ ਰੜਕ

ਫਕ ਪਦਆ ਿੀ ਕਰਦ ਫੜ ਕ

ਕਾਸਾ ਫੜ ਕ ਟ ਪਰਆ ਿਦਾ ਓਸ ਕਲਡਰ ਵਾਲਾ ਲਗੜਾ ਪਿਸ ਦ ਹਥ ਪਵਚ ਹ ਇਕ ਦਮੜਾ

ਖ਼ਰ ਪਫਰ ਪਕ ਪਦਲ ਡਰ ਿਦ ਪਸਗਰਟ ਦ ਧਏ ਸਗ ਪਨਕਾ ਇਹ ਮਰਾ ਕਮਰਾ ਝਟ ਭਰ ਿਦ

ਪਫਰ ਡ ਘਾ ਸਾਗਰ ਬਣ ਿਦ ਪਵਹਪਦਆ ਪਵਹਪਦਆ ਨੀਲਾ ਕਮਰਾ ਇਸ ਸਾਗਰ ਦੀਆ ਲਪਹਰ ਅਦਰ

ਮਰਾ ਬਚਪਨ ਅਤ ਿਵਾਨੀ ਕਠਾ-ਕ ਲਾ ਸਭ ਰ ੜਹ ਿਦ ਸਾਹਵ ਕਧ ਤ ਬਠਾ ਹਇਆ

ਕਹੜ ਪਕਰਲੀਆ ਦਾ ਇਕ ਿੜਾ ਮਗਰਮਛ ਦਾ ਰਪ ਵਟਾਦ

ਮਰ ਵਲ ਵਧਦਾ ਆਦ ਇਕ ਬਹ ਤ ਇਕ ਲਤ ਖਾ ਿਦ

ਓਸ ਕਲਡਰ ਦ ਲਗੜ ਵਤ

ਮ ਵੀ ਹ ਿਦਾ ਮ ੜ ਲਗੜਾ ਆਪਣੀ ਗ਼ ਰਬਤ ਦ ਨ ਤ

ਮਗਦਾ ਪਫਰਦ ਦਮੜਾ ਦਮੜਾ ਪਫਰ ਮਰਾ ਸਾਹ ਸ ਕਣ ਲਗਦ

ਹਡ ਹਡ ਮਰਾ ਟ ਟਣ ਲਗਦ

ਮਈਆ ਇਲ ਕਨ-ਖਿਰ

ਅਕ ਦ ਪਟਡ ਛਪੜੀ ਕਰ

ਮਏ ਲ ਮਏ ਕਤਰ

ਖਪੜੀਆ ਚਮਗਾਦੜ ਭਰ

ਓਸ ਕਲਡਰ ਵਾਲਾ ਲਗੜਾ ਮਰ ਮਹ ਤ ਸ ਟਣ ਲਗਦ

ਗਲ ਮਰਾ ਪਫਰ ਘ ਟਣ ਲਗਦ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਮ ਕਣ ਲਗਦ

ਫਰ ਅਿਨਬੀ ਕਈ ਪਚਹਰਾ ਮਰ ਨ ਤ ਉਸ ਲਗੜ ਨ

ਦ ਦਦਾ ਹ ਇਕ ਦ ਦਮੜਾ ਫਰ ਕਲਡਰ ਬਣ ਿਦਾ ਹ

ਓਸ ਕਲਡਰ ਵਰਗਾ ਲਗੜਾ ਇਹ ਮਰਾ ਪਨਕਾ ਪਿਨਾ ਕਮਰਾ ਦਪਰਆਈ ਮਛੀ ਦ ਵਾਕਣ

ਗੜਹਾ ਨੀਲਾ ਪਿਸ ਦਾ ਚਮੜਾ ਇਹ ਮਰਾ ਪਨਕਾ ਪਿਨਾ ਕਮਰਾ

ਿਚਰਤਰ-ਹੀਣ

ਸਾਉਣ ਮਹ ਦੀ ਸਵਲੀ ਪਸਲਹੀ ਹ ਸ਼ਾਮ

ਪੀ ਕ ਟ ਪਰਆ ਹ ਘਰ ਮਦਰਾ ਦਾ ਿਾਮ

ਸਾਉਣ ਮਹ ਦੀ ਸਵਲੀ ਪਸਲਹੀ ਹ ਸ਼ਾਮ

ਹਲਕ ਕ ਤ ਦੀ ਜ਼ ਬ ਿਹੀ ਸੜਕ ਤ

ਤਾਜ਼ਾ ਵਸ ਮਹ ਦੀਆ

ਇਹ ਛਪੜੀਆ ਪਿ ਪ ਰਾਣ ਿੜ

ਪਕਸ ਮਪਹਲ ਦੀ ਛਤ ਤ ਰਗਣ

ਹਜ਼ਾਰ ਮਕੜੀਆ

ਿ ਪਿਵ ਹਬਸ਼ਣ

ਪਕਸ ਦ ਮ ਖ ਤ

ਹਣ ਗਪਹਰ ਪ ਗਏ

ਚੀਚਕ ਦ ਦਾਗ਼ ਿ ਦਮਹ ਕਡੀਆ ਵਾਲਾ ਕਈ ਨਾਗ

ਪਕਨ ਕਝ ਤ ਡਰਾਉਣ ਉਫ਼ ਮਰ ਹਨ ਇਹ ਖ਼ਾਬ

ਉਮਰ ਦ ਪਝੀ ਵਰਹ ਪਦਨ ਸਵਾ ਕ ਨ ਹਜ਼ਾਰ

ਪਕਹੜ ਮਕਸਦ ਵਾਸਤ ਆਪਖ਼ਰ ਨ ਪਦਤ ਮ ਗ ਜ਼ਾਰ

ਪਕਹੜ ਮਕਸਦ ਵਾਸਤ ਏਨ ਮ ਸਰਿ ਖਾ ਲਏ

ਪਸਰ ਏਨੀਆ ਰਾਤ ਦਾ ਭਾਰ

ਸ਼ਾਇਦ ਇਸ ਲਈ ਵਖ ਸਕ ਹਰ ਨਜ਼ਰ ਦ ਆਰ ਪਾਰ

ਪਨਤ ਪਕਸ ਦਹੀ ਤ ਸਕ ਕਾਮ ਦਾ ਮ ਡਗ ਮਾਰ

ਦ ਨੀਆ ਦੀ ਿ ਹਰ ਹ ਸੀਨਾ ਦ ਸਕ ਮਨ ਪਪਆਰ

ਵਖ ਸਕ ਓਸ ਦ

ਮ ਪਿਸਮ ਨਗ ਦਾ ਉਭਾਰ

ਉਫ਼ ਮ ਪਕਨਾ ਕਮੀਨਾ ਪਕਨ ਗਦ ਹਨ ਪਵਚਾਰ

ਪਕਨਾ ਗਦਾ ਪਿਹਨ ਮਰਾ ਪਕਨਾ ਗਦ ਸਚਦ ਆਪਣ ਹਥ ਨ ਹੀ ਆਪਣਾ ਹਥ ਲਾਣ ਰਕਦ ਇਕ ਪਕਣਕ ਤ ਖ ਦਾ ਤੀਕਣ

ਮ ਕਾਮੀ ਮਨਦ ਮ ਦ ਦ ਧ ਨ

ਮ ਗਰਮ ਕਰਕ ਪੀਣਾ ਲਚਦ ਮਰ ਹਥ ਪਵਚ ਪਿਨਹ ਪਵਚ

ਧਰ ਵ ਪਿਨੀ ਠਢ ਹ

ਸਚਦਾ ਹ ਇਨਹ ਬਾਰ

ਇਸ ਤਰਹ ਕ ਝ ਸਚਦ ਮਲ ਇਨਹ ਦ ਚ ਹਵ ਿਨਮ ਪਕਸ ਲਈ ਸਕ ਦਾ ਮ ਤ ਐਸ ਸਕ ਨ ਵੀ ਕਾਮ ਪਖ ਵਖਦ ਮ ਤ ਕਪਹਦਾ ਕਾਮ ਹ ਹੀ ਸਕ ਦਾ ਆਨਦ ਹ

ਚਾਹ ਉਹ ਸਰਿ ਹ ਕਈ

ਚਾਹ ਉਹ ਕਈ ਚਦ ਹ

ਚਾਹ ਦੀਵਾ ਿ ਪਚਗਾੜੀ ਨਜ਼ਰ ਤ ਵੀ ਮਦ ਹ

ਕਾਮ ਦ ਚੀਜ਼ ਦੀ ਪਮਲਣੀ ਦੀ ਉਪਿ ਦਾ ਰਗ ਹ

ਸਚਦ ਇਹ ਸੜਕ ਕਢ ਨਵ-ਬਣ ਮਪਹਲ ਦੀ ਲਾਮ

ਮਲ ਮਲ ਕੀੜ ਲਗ ਦਦ ਵਤ ਿ ਮ ਸਕਰਾਣ

ਵਸਵਾ ਪਿਹੀ ਸੜਕ ਦ

ਹ ਪਿ ਬਚ ਹਰਾਮ

ਉਫ਼ ਇਹ ਬਿਾਨ ਮਪਹਲ ਪਵਚ ਵੀ ਪਕਨਾ ਹ ਕਾਮ

ਗਲ ਰਸ਼ਨਦਾਨ

ਅਖ ਵਗ ਪਏ ਹਨ ਚਮਕਦ ਲਮ ਸਲਮੀਆ ਬਾਰੀਆ ਵਗ ਹਠ ਮ ਸਕਰਾਣ

ਸਚਦ ਪਕ ਮਪਹਲ

ਮਪਹਲ ਨ ਪਏ ਨ ਚ ਮਦ ਲ ਕ ਪਵਚ ਗਲਵਕੜੀ ਕਪਫ਼ਆ ਨ ਟ ਰ ਿਾਣ

ਉਫ਼ ਮ ਪਕਨਾ ਸ਼ਤਾਨ

ਸਚਣੀ ਪਕਨੀ ਹਰਾਮ

ਬਦਲੀਆ ਚ

ਅਰਧ ਨਗਾ ਸਰਿ

ਕਰ ਪਰਹਾ ਝ ਕ ਕ

ਹ ਕ ਝ ਏਦ ਸਲਾਮ

ਸਨ ਦ ਕਈ ਦਦ ਵਾਲੀ ਕਨ ਫ਼ਾਹਸ਼ਾ ਮ ਸਕਰਾਵ ਭਰ ਕ ਪਿ

ਨਜ਼ਰ ਚ ਕਾਮ

ਸਾਉਣ ਮਹ ਦੀ ਸਵਲੀ ਪਸਲਹੀ ਹ ਸ਼ਾਮ ਸਾਉਣ ਮਹ ਦੀ ਸਵਲੀ ਪਸਲਹੀ ਹ ਸ਼ਾਮ

ਮ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਤਰ ਆਪਣ ਦ ਧ ਵਰਗਾ ਹੀ ਤਰਾ ਸ ਚਾ ਹ ਨ ਿੀਭ ਹ ਿਾਏ ਮਾਪਖ

ਹਾਏ ਨੀ ਤਰਾ ਨ ਪਲਆ

ਿ ਇਿਾਜ਼ਤ ਦਏ ਤ ਮ ਇਕ ਵਾਰੀ ਲ ਲਵ ਮਾਘੀ ਦੀ ਹਾਏ ਸ ਚੜੀ ਸਗਰਦ ਵਰਗਾ ਤਰਾ ਨ ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਤ ਮਰੀ ਿਣਨੀ ਨਹ ਮ ਹਕੀਕਤ ਿਾਣਦ ਤਰਾ ਮਰਾ ਕੀ ਹ ਪਰਸ਼ਤਾ ਏਸ ਬਾਰ ਕੀ ਕਹ

ਗ਼ਮ ਦ ਸਪਹਰਾਵ ਚ ਭ ਪਿਆ

ਮ ਹ ਪਛੀ ਬ-ਜ਼ ਬ ਦ ਕ ਪਲ ਿ ਦਏ ਇਿਾਜ਼ਤ

ਤਰੀ ਛਾਵ ਬਠ ਲ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਅਿ ਤਰ ਪਦਲ ਚ ਹ

ਖ਼ ਸ਼ਬ ਦਾ ਹੜਹ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਵਰਹ ਹਾਲ ਿਵ ਠੀਕ ਹੀ ਕਪਹਦੀ ਹ ਤ ਅਮੜੀਏ

ਰਤ ਰਤੀ ਕਾਮ ਦੀ ਹ ਦੀ ਹ ਮ ਪਰ ਮ ਅਮੀਏ ਇਹ ਕਹ ਰਤ ਠਢੀ ਹਣ ਪਵਚ

ਲਗਗਾ ਅਤ ਦਾ ਸਮ ਕਰਨ ਲਈ ਕੀੜੀ ਨ ਪਿਨਾ ਸ਼ਾਇਦ ਭ-ਪਰਦਖਣਾ ਕੀਹ ਭਲਾ ਏਨ ਸਮ

ਪਪਛ ਹ ਿਮਦੀ ਇਕ ਮ ਝਠ ਬਕਦਾ ਹ ਿਹ ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਤਤ ਦੀ ਅਖ ਵਗ ਟੀਰਾ ਹ ਅਿ ਸਾਡਾ ਿਹ ਭਡ ਦ ਪੀਲ ਨ ਦਦ

ਕ ਤ ਦੀ ਇਹਦੀ ਜ਼ ਬ ਕਰਦਾ ਪਫਰਦਾ ਹ ਿ ਗਾਲੀ

ਕਾਮ ਦੀ ਇਹ ਥ ਕ ਥ ਬਹ ਤ ਬਕਵਾਸੀ ਸੀ ਇਹਦ ਪਪਉ ਦਾ ਪਪਉ

ਬਹ ਤ ਬਕਵਾਸਣ ਸੀ ਇਹਦੀ ਮ ਦੀ ਮ ਏਥ ਥਹਰ ਵਗ

ਗਦਾ ਹ ਸ਼ਤ ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਪਮਰਗ ਦੀ ਇਕ ਨਸਲ ਦਾ ਕਸਤਰੀਆ ਹ ਦਾ ਹ ਨ ਕਸਤਰੀਆ ਨ ਿਨਮ ਦਦੀ ਹ ਿਦ ਉਨਹ ਦੀ ਮ ਪਾਲਦੀ ਹ ਰਖ ਕ

ਇਕ ਹਰ ਥ ਇਕ ਹਰ ਥ ਫਰ ਆਦਾ ਹ ਸਮ ਕਰਮ-ਹੀਣ ਬਪਚਆ ਨ

ਭ ਲ ਿਦੀ ਹ ਉਹ ਮ ਮ-ਪਵਹਣ ਪਹ ਚ ਿਦ ਨ ਪਕਸ ਐਸੀ ਉਹ ਥ ਪਿਥ ਪਕਧਰ ਚ ਗਣ ਪਈਆ

ਹਣ ਰਲ ਕ ਬਕਰੀਆ ਬਕਰੀਆ ਵੀ ਕਰਦੀਆ ਨਾ ਚ ਘਣ ਉਨਹ ਨ ਨਹ

ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਮ

ਪਸ਼ ਤ ਮਾੜੀ ਨਹ ਤਰਾ ਮਰਾ ਕੀ ਹ ਪਰਸ਼ਤਾ ਏਸ ਬਾਰ ਕੀ ਕਹ

ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਤਰ ਸ ਚ ਦ ਧ ਵਰਗਾ ਹੀ ਤਰਾ ਸ ਚਾ ਹ ਨ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਚਟਡੀ ਦਲ

ਨੀਮ ਸਵਲੀ ਗਰੜ ਵਤ ਨੀਲੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਪਵਚ ਪਕੀ ਸਤਕ-ਪਭਟੀ ਨਾਰ ਦ ਵਾਕਣ

ਮਰ ਪਪਡ ਪਦਆ ਪਟ ਤ

ਸ ਤੀ ਘਕ ਹ ਪਸਰ ਨ ਰਖੀ ਪੀੜ ਭਨੀ ਥਕੀ ਥਕੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਇਹ ਪਕੀ

ਏਸ ਸੜਕ ਦੀ ਪਹਕ ਮਸਲਦਾ ਬਟ ਥ ਇਹਦਾ ਅਗ ਅਗ ਦਲਦਾ ਮਢ ਰਖ ਬਦਕ ਚਲਦਾ ਮਲ ਸਾਵ ਰਗ ਵਾਲਾ ਪਟਡੀ ਦਲ ਇਕ ਲਘ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਮਠੀ ਚ ਪ ਮਰ ਖਤ ਦੀ ਰਲਾ ਪਾ ਪਾ ਡਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਟਡੀਆ ਵਗ ਰਗਦ ਟਕ ਦੀ

ਚੀ ਇਕ ਧਮਕ ਦ ਕਾਰਨ

ਮਰਾ ਪਪਡ ਮ ਰਪਬਆ ਵਾਲਾ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਕਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਟਡੀ ਦਲ ਇਕ ਲਘ ਪਰਹਾ ਏ

ਹ ਣ ਹ ਣ ਇਸ ਪਕਨਾਰ

ਮਰ ਪਪਡ ਦੀਆ ਪਛਦੀਆ ਪਣ ਖਟੀਆ ਦ ਫ ਲ ਗਲ ਲਗ ਕ

ਰਝ ਦ ਕਨ ਦੀਆ ਮ ਦਰ ਵਰਗ ਫ ਲ ਸ਼ਰਹ ਦ ਚ ਮ ਕ

ਲ ਕਣ ਮੀਚੀ ਖਡ ਰਹੀਆ ਸਨ

ਪਰ ਹ ਣ

ਇਨਹ ਦ ਸਾਹ ਅਦਰ

ਫਲ ਪਗਆ ਬਦਬ ਦਾ ਸਾਗਰ

ਡ ਘ ਮਰ ਦਮਾਹਲ ਖਹ ਪਡਗ ਪਈ ਸਨ ਦੀ ਗਾਗਰ

ਇਹ ਕੀ ਹਇਆ

ਇਹ ਕੀ ਹਇਆ

ਸਾਰਾ ਪਪਡ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਪਵਚ

ਸੜ ਬਲ ਕ ਹ ਕਲ ਹਇਆ ਲਾਹ ਗਈਆ ਰ ਖ ਦੀ ਪਛਲ ਡਣ ਅਬਰ ਪਗਧ ਤ ਇਲ ਲੜਨ ਪਬਲੀਆ ਰਵਣ ਕ ਤ ਲ ਪਏ ਮਚਾਵਣ ਪਖਲ ਘ ਮਣ ਥ-ਥ ਲਖ ਚ ੜਲ ਪਪਠ ਤ ਥਣ ਲਮਕਾਈ

ਪ ਠ ਲਮ ਪਰ ਦ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਦ ਪਪਤਆ ਦੀਆ ਪਸ ਕ

ਪਠਬ-ਖਪੜਬੀਆ ਿ ਤੀਆ ਪਾਈ

ਖਪੜੀਆ ਦ ਬਹਲ ਪਵਚ ਲਘ ਪਣ ਫਰਾਟ ਭਰਦੀ ਸ਼ ਸ਼ ਕਰਦੀ ਹਕ ਭਰਦੀ

ਥ ਪ ਰ ਥ ਪਟਡੀਆ ਦੀਆ ਹੜ ਕਰਨ ਇਕਠੀਆ ਹਡ ਦੀਆ ਢਰ ਹਡੀਆ ਦ ਢਰ ਪਵਚ ਸਵਣ

ਲਖ ਲਖ ਬਚਾ ਦਣ ਅਕਰ ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਧਰਮ ਘਰ ਿਾਈਆ

ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਕਮ ਘਰ ਿਾਈਆ ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਕਾਮ ਪਤਹਾਈਆ

ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਿਗ ਨ ਸਾਈਆ ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਹਦ ਪਰਨਾਈਆ ਮਾਨ ਖਤਾ ਦੀਆ ਲਵੀਆ ਫ਼ਸਲ ਇਨਹ ਰਲ ਪਮਲ ਮਾਰ ਮ ਕਾਈਆ ਅਿ ਖੜਹਾ ਇਸ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਪਕਨਾਰ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ

ਨੀਮ ਸਵਲੀ ਗਰੜ ਵਤ ਨੀਲੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਪਵਚ ਪਕੀ ਿਗ ਪਵਚ ਹਈ ਪਵਧਵਾ ਵਾਕਣ

ਪਫਰਦੀ ਪਈ ਹ ਲਥ-ਭਲਥੀ ਆਪਣ ਭ ਖ ਬਚ ਵਾਕਣ

ਮਰ ਪਪਡ ਨ ਢਾਕ ਚਕੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਇਹ ਪਕੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ

ਸੜਕ ਇਹ ਪਕੀ

ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਆਇਆ ਭਗਣ ਿਨ ਚ ਰਾਸੀ ਕਈ ਲਛਮਣ ਨਹ ਮਰਾ ਸਾਥੀ ਨਾ ਮ ਰਾਮ ਅਯ ਪਧਆ ਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ

ਨਾ ਮਰਾ ਪਚ-ਵਟੀ ਪਵਚ ਡਰਾ ਨਾ ਕਈ ਰਾਵਣ ਦ ਸ਼ਮਣ ਮਰਾ ਕਣਕ-ਕਕਈ ਮ ਦੀ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਮਥ ਦਰ ਵਤਨ ਹ ਮਰਾ ਪਕੀ ਸੜਕ ਦੀ ਪਟੜੀ ਤ

ਸਪਦਆ ਦਿਾ ਵਰਹਾ ਹ ਮਰਾ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਪਵਚ ਰਦੀ ਹ

ਮਰੀ ਦ ਵਪਰਹਆ ਦੀ ਕਾਕੀ ਿੀਕਣ ਪਣ ਸਰਕੜ ਪਵਚ ਲਘ ਿਦੀ ਹ ਅਧੀ ਰਾਤੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ

ਕਈ ਸ ਗਰੀਵ ਨਹ ਮਰਾ ਮਪਹਰਮ

ਨਾ ਕਈ ਪਵਨ-ਪ ਤ ਮਰਾ ਬਲੀ ਨਾ ਕਈ ਨਖ਼ਾ ਹੀ ਕਾਮ ਦੀ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਆਈ ਮਰੀ ਬਣਨ ਸਹਲੀ

ਮਰੀ ਤ ਇਕ ਬ ਢੀ ਮ ਹ

ਪਿਸ ਨ ਮਰੀ ਹੀ ਬਸ ਛ ਹ

ਪਦਲ ਭਰ ਥ ਕ ਪਦਕ ਦ ਕੀੜ

ਪਿਸ ਦੀ ਬਸ ਲਬ ਤ ਿ ਹ

ਿ ਉਹਦੀ ਇਕ ਮਰਨੀ ਧੀ ਹ

ਪਿਸ ਦ ਵਰ ਲਈ ਲਭਣੀ ਥ ਹ

ਿ ਪਫਰ ਅਨਪੜਹ ਬ ਢਾ ਪਪਉ ਹ

ਿ ਇਕ ਪਮਲ ਪਵਚ ਹ ਚਪੜਾਸੀ ਖ਼ਾਕੀ ਪਿਦਹ ਪਿਾਮ ਤ

ਲਗੀ ਹਈ ਹ ਪਚਟੀ ਟਾਕੀ ਕਈ ਭੀਲਣੀ ਨਹ ਮਰੀ ਦਾਸੀ ਨਾ ਮਰੀ ਸੀਤਾ ਪਕਤ ਗਵਾਚੀ

ਮਰੀ ਸੀਤਾ ਕਰਮ ਮਾਰੀ ਉਹ ਨਹ ਕਈ ਿਨਕ ਦ ਲਾਰੀ ਉਹ ਹ ਧ ਰ ਤ ਫਾਪਕਆ ਮਾਰੀ ਪੀਲੀ ਪੀਲੀ ਮਾੜੀ ਮਾੜੀ ਿੀਕਣ ਪਹਲੀ ਮਗਰ ਹਾੜਹੀ ਪਲ ਪਰ ਟ ਰ ਪਵਚਾਰੀ ਿਨਮ ਿਨਮ ਦੀ ਪਰ ਭਰੀ ਹਾਏ ਗ ਰਬਤ ਦੀ ਚੀ ਘਾਟੀ ਕੀਕਣ ਪਾਰ ਕਰਗੀ ਸ਼ਾਲਾ ਉਹਦੀ ਤਰੀਮਤ-ਪਣ ਦੀ ਡਾਚੀ

ਪਹਕ ਸਗ ਲਾ ਕ ਮਰੀ ਕਾਕੀ

ਇਹ ਮ ਅਿ ਕੀਹ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ ਪਕ ਦ ਖਦੀ ਹ ਮਰੀ ਛਾਤੀ

ਪਕ ਅਖ ਹ ਗਈ ਲਹ-ਲਾਖੀ ਮ ਉਹਦੀ ਅਗਨ ਪਰੀਪਖਆ ਲਸ ਨਹ ਨਹ ਇਹ ਤ ਹ ਗ ਸਤਾਖੀ ਉਸ ਅਗ ਦ ਪਵਚ ਉਹ ਸੜ ਿਾਸੀ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਪਵਚ ਰਦੀ ਹ

ਮਰੀ ਦ ਵਪਰਹਆ ਦੀ ਕਾਕੀ ਹਰ ਪਲ ਵਧਦੀ ਿਾਏ ਉਦਾਸੀ

ਿੀਕਣ ਵਰਹਦ ਬਦਲ ਦ ਪਵਚ

ਡਦ ਿਦ ਹਵਣ ਪਛੀ ਮਠੀ ਮਠੀ ਟਰ ਪਨਰਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ

ਰਾਖ਼ ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਪਈ ਹ ਧ ਖਦੀ ਪਕ ਪਿਵ ਪਵਧਵਾ ਕਈ ਪਵਚ ਿਵਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ

ਪਿ ਕਾਲੀ ਮਾਤਾ ਪਿ ਮ ਭਵਾਨੀ ਿ ਪੀੜ ਮਰੀ ਦ ਪਜ਼ਦੀ ਬਪਚਆ ਦਾ ਖ਼ਨ ਨੀਲਾ ਹਾਏ ਪੀਣ ਖ਼ਾਤਰ

ਖੜਹੀ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਵਚ ਹਰਾਨੀ ਫੜ ਕ ਧ ਦੀ ਅਲਫ਼-ਹ ਸਨੀ ਕਈ ਪਾ ਕ ਚਲਾ ਹਾਏ ਅਸਮਾਨੀ ਬੜ ਡਰਾਉਣ ਿ ਪਛੀ ਵਰਗੀ ਅਖ ਮ ਦੀ ਤ ਪਹਕ ਤਾਣੀ

ਿ ਪਪਉ ਲਮਬ ਦੀ ਧੀ ਅਞਾਣੀ ਿ ਬਾਪ ਆਪਣ ਦੀ ਮਤ ਪਪਛ ਆਪਣੀ ਮ ਦੀ ਹ ਸੀਨ ਗਦੀ ਚ

ਘਕ ਸ ਤੀ ਹ ਭ ਖੀ-ਭਾਣੀ ਤ ਸ ਤੀ ਸ ਤੀ ਇਹ ਕਪਹ ਰਹੀ ਹ-

ਇਹ ਯ ਗ ਪਕਨਾ ਹ ਅਗਰਗਾਮੀ ਹ ਪਕਨੀ ਪਜ਼ਲਤ ਅਿ ਵੀ ਬਦਾ ਬਦ ਅਗ ਕਰ ਗ਼ ਲਾਮੀ

ਿ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਦਾ ਮਰ-ਪਖੀ ਵਲਵ ਖਦਾ ਪਸਗਰਟੀ ਧਆ ਪਕ ਪਿਵ ਪਕਧਰ ਵੀਰਾਨ ਥਾਵ ਕਈ ਰ ਖ ਸਫਦ ਦਾ ਹਏ ਅਲ ਆ ਪਿ ਇਪਛਆਧਾਰੀ ਕਈ ਸਪ ਦਮਹ ਿ ਪਿ ਸਰਵਰ ਚ ਸਵਲੀ ਪਿਹੀ ਨਹਾ ਕ ਪਨਕਲੀ ਕਈ ਿਵਾਨੀ ਤ ਕਢ ਖੜਹ ਕ ਸ ਕਾਏ ਪਾਣੀ ਬੀਮਾਰ ਿਹੀ ਤਵੀਤ ਪਪਹਨੀ

ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਬੀਅਰ ਦੀ ਬਤਲ

ਇਹ ਮਜ਼ ਹਟਲ ਦ ਸਾਗਵਾਨੀ ਇਹ ਓਹ ਬਰ ਤ ਓਹ ਪਚਹਰ

ਇਹ ਓਹ ਬਕ ਬਕ ਤ ਕ ਤ ਖਾਣੀ ਬਹ ਪਪਆਜ਼ ਦੀ ਬ ਪ ਰਾਣੀ

ਉਫ਼ ਪਕਨੀ ਹੀ ਹ ਵੀਰਾਨੀ ਰਲ-ਰਪ ਦੀ ਗਪਹਰੀ ਦਲਦਲ ਚ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਹ ਧਸਦੀ ਿਦੀ ਇਹ ਸ਼ਾਮ ਸਹੀ ਤ ਅਰਗ਼ਵਾਨੀ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਪਿ ਰਾਤ ਕਾਲੀ ਕਈ ਤਫ਼ਾਨੀ ਪਕ ਪਿਸ ਚ ਚਮਕ ਕਈ ਨਾ ਤਾਰਾ ਪਸਆਹ ਪ ਲਾੜ ਦ ਰਾਹ ਦੀ ਬਾਨੀ ਉਫ਼ ਪਕਨੀ ਹੀ ਹ ਡਰਾਉਣੀ

ਓ ਬਰਾ ਪਬਲ ਲ ਆ

ਤ ਚ ਕ ਲ ਏਥ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਤ ਮਨ ਇ ਹ ਲਗਦੀ ਹਜ਼ਾਰ ਮਗਾਟਨ ਬਬ ਵਾਕਣ ਪਿ

ਮਜ਼ ਮਰੀ ਤ ਫਟ ਹ ਿਾਣੀ ਤ ਖ਼ਾਲੀ ਹਈ ਬੀਅਰ ਦੀ ਬਤਲ

ਪਿ ਬਣ ਕ ਰਾਕਟ ਹ ਡ ਿਾਣੀ

ਚ ਕ ਲ ਏਥ ਇਹ ਖ਼ਾਲੀ ਬਤਲ

ਤ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਿ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਪਈ ਹ ਧ ਖ਼ਦੀ ਪਕ ਪਿਵ ਪਵਧਵਾ ਕਈ ਪਵਚ ਿਵਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ

ਚਹਜੜਾ ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਸਚ ਮਰੀ ਵਗ ਹੀ ਬਜ਼ਾਰ ਹ

ਇਹ ਤ ਮਨ ਇ ਪਈ ਹ ਭਾਸਦੀ ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਗਲੀ ਗਲੀ ਚ ਮਣ ਪ ਤਰ ਪਰਾਏ

ਪਕਸ ਕਦਰ ਹਛਾ ਪਿਹਾ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਹਾਏ

ਵਲ ਪਪਛ ਸਦ ਲਾ ਕ ਆਖਣਾ ਵਲ ਤਰੀ ਹਰ ਵੀ ਦਾਤਾ ਵਧਾਏ

ਪਕਸ ਕਦਰ

ਅਸਚਰਿ ਦੀ ਗਲ ਹਾਏ

ਇਕ ਮਗਤ ਰਾਪਿਆ ਨ ਖ਼ਰ ਪਾਏ

ਹਾਏ ਨਾ ਦਾਤਾ ਸਮਝ ਆਏ

ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਵਲ ਖ ਦ ਬ-ਕਾਰ ਹ

ਇਹ ਧ ਰ ਤ

ਜ਼ਰਦ ਤ ਪਬਮਾਰ ਹ

ਏਸ ਨ ਨਾ ਫ ਲ

ਨਾ ਕਈ ਖ਼ਾਰ ਹ ਮਰ ਲਈ ਹ ਅਿਨਬੀ ਕ ਖ ਦੀ ਪੀੜ

ਪਪਆਰ ਦੀ ਮਨ ਭਲਾ ਕੀ ਸਾਰ ਹ

ਲਰੀਆ ਦਣਾ ਤ ਇਕ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਹ

ਕਾਮ ਦੀ ਿ ਪਰਤੀ ਦਾ ਆਹਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਹਾਏ ਮਨ

ਪਕਸ ਗ ਨਾਹ ਦੀ ਇਹ ਸਜ਼ਾ

ਨਾ ਮ ਆਦਮ

ਤ ਨਾ ਹੀ ਮ ਹਵਾ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਦਾ ਹ ਖ਼ਰ ਕੀਹ ਮਜ਼ਾ

ਆਖਦ ਨ -

ਕਾਮ ਹ ਦਾ ਹ ਖ ਦਾ ਕਾਮ ਪਵਚ ਹ ਦਾ ਹ ਲਿੜ ਦਾ ਨਸ਼ਾ ਪਰ ਇਹ ਮਨ ਕੀ ਪਤਾ

ਕਾਮ ਦ ਪਦਉਤ ਦੀ ਮਨ ਤ ਧ ਰ ਹੀ ਮਾਰ ਹ

ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਰਾਮ-ਲੀਲਹਾ ਦਾ ਕਈ ਪਕਰਦਾਰ ਹ

ਪਿਸ ਦ ਹਥ ਪਵਚ

ਕਾਠ ਦੀ ਤਲਵਾਰ ਹ

ਚਮਕਦੀ ਹ ਪਰ ਨਾ ਕਈ ਧਾਰ ਹ

ਝਠਾ ਮਠਾ ਕਰਨਾ ਪਿਸ ਨ ਵਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਹ ਮਨਾ ਨਾ ਹਰ ਲਮੀ ਸਚ ਕਰ

ਸਚ ਲਮੀ ਸਨਹ ਲਾਣੀ ਸਮ ਨ

ਸਮ ਨ ਤ ਸਨਹ ਲਾਣੀ ਪਾਪ ਹ ਸਮ ਹੀ ਤ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਬਾਪ ਹ ਠ

ਪਕ ਸਾਰ ਨ ਸਾਥੀ ਸ ਰਹ

ਸ ਪਪਨਆ ਦ ਸ਼ਪਹਰ ਸਭ ਭ ਰਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਇਕ ਕਾਮ

ਦਿ ਕਮ ਪਬਨ

ਹ ਮਨਾ ਬ-ਕਾਰ ਹ ਬ-ਕਾਰ ਹ

ਇਕ ਵਾਧ ਭਾਰ ਹ

ਤਨ ਮਰ ਿਾਣਾ ਹੀ ਬਸ ਦਰਕਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਲਣਾ

ਧਰਮੀ ਬਾਬਲ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਲੜ ਲਾਇਆ ਸਾਡ ਫ ਲ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਪਿਸ ਦਾ ਇਛਰ ਰਪ ਹਢਾਇਆ

ਮ ਪਰਨ ਦੀ ਮ ਪਰਨ ਦ ਹਾਣ ਦੀ

ਮ ਉਸ ਤ ਇਕ ਚ ਮਣ ਵਡੀ ਪਰ ਮ ਕੀਕਣ ਮ ਉਹਦੀ ਲਗੀ ਉਹ ਮਰੀ ਗਰਭ ਿਨ ਨਾ ਆਇਆ

ਲਕਾ ਵ ਮ ਧੀ ਵਰਗੀ ਸਲਵਾਨ ਦੀ

ਪਪਤਾ ਿ ਧੀ ਦਾ ਰਪ ਹਢਾਵ ਲਕਾ ਵ ਤਨ ਲਾਿ ਨਾ ਆਵ

ਿ ਲਣਾ ਪਰਨ ਨ ਚਾਹਵ ਚਪਰਤਰ-ਹੀਣ ਕਵਹ ਪਕ ਿੀਭ ਿਹਾਨ ਦੀ

ਚਪਰਤਰ-ਹੀਣ ਤ ਤ ਕਈ ਆਖ

ਿ ਕਰ ਲਣਾ ਵਚ ਹਾਸ

ਪਰ ਿ ਹਾਣ ਨਾ ਲਭਣ ਮਾਪ

ਹਾਣ ਲਭਣ ਪਵਚ ਗਲ ਕੀ ਹ ਅਪਮਾਨ ਦੀ

ਲਣਾ ਹਵ ਤ ਅਪਰਾਧਣ

ਿਕਰ ਅਦਰ ਹਏ ਸ ਹਾਗਣ

ਮਪਹਕ ਉਹਦੀ ਿ ਹਵ ਦਾਗ਼ਣ

ਮਪਹਕ ਮਰੀ ਤ ਕਿਕ ਮ ਹੀ ਿਾਣਦੀ

ਿ ਸਲਵਾਨ ਮਰ ਲੜ ਲਗਾ ਪਦਨ ਭਰ ਚ ਕ ਫ਼ਾਈਲ ਦਾ ਥਬਾ ਸ਼ਪਹਰ ਸ਼ਪਹਰ ਰਵਹ ਪਨਤ ਭਿਾ ਮਨ ਪਵਚ ਚਟਕ ਚਦੀ ਦ ਫ ਲ ਖਾਣ ਦੀ

ਪਚਰ ਹਇਆ ਉਹਦੀ ਇਛਰ ਮਈ

ਇਕ ਪਰਨ ਿਮ ਪਰਨ ਹਈ

ਉਹ ਪਰਨ ਨਾ ਿਗੀ ਕਈ

ਉਸ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਹ ਮਰਾ ਹਾਣ ਪਛਾਣਦੀ

ਹ ਚਪਲਆ ਹ ਆਥਣ ਵਲਾ ਆਇਆ ਨਹ ਗਰਖ ਦਾ ਚਲਾ ਦਫ਼ਤਰ ਤ ਅਿ ਘਰ ਅਲਬਲਾ ਮ ਪਈ ਕਰ ਪਤਆਰੀ ਕਫ਼ ਿਾਣ ਦੀ

ਧਰਮੀ ਬਾਬਲ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਲੜ ਲਾਇਆ ਸਾਡ ਫ ਲ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਪਿਸ ਦਾ ਇਛਰ ਰਪ ਹਢਾਇਆ

ਮ ਪਰਨ ਦੀ ਮ ਪਰਨ ਦ ਹਾਣ ਦੀ

ਇਕ ਸਫ਼ਰ

ਉਹ ਵੀ ਸ਼ਪਹਰ ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਮ ਵੀ ਸ਼ਪਹਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਲਪਹਦ ਦੀ ਖ ਸ਼ਕ ਟਪਹਣੀ ਤ ਦਰ

ਫ ਲ ਸਰਿ ਦਾ ਅਿ ਕ ਮਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਤ ਮਰ ਪਵਚਾਲ ਪਵਥ ਸੀ ਪਫਰ ਮਨ ਸਕ ਉਹਦਾ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਦਵ ਕਢ ਸਵਲੀ ਪਿਹੀ ਸੜਕ ਦ

ਉਹਦ ਬ ਲਹ ਵਗ ਪਏ ਸੀ ਫਰਕਦ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਬ ਰਿੀਆ ਸੜਕ ਦ ਪਏ ਦਦ ਹਵਣ ਹਸਦ

ਪਣ ਦਾ ਪਚਮਟਾ ਪਪਆ ਸੀ ਵਿਦਾ ਟਾਹਲੀਆ ਦ ਪਤ ਪਏ ਸੀ ਖੜਕਦ ਵਖ ਰਹ ਸਨ ਸਾਡੀ ਵਲ ਨਾਮ ਰਾਦ

ਕਾਸ਼ਨੀ ਪਿਹ ਫ ਲ ਪਹਾੜੀ ਅਕ ਦ

ਬੀਿ ਰਹ ਸਨ ਮਰ ਪਦਲ ਪਵਚ ਸਰਘੀਆ

ਲਾਲ ਸਹ ਕਰ ਉਹਦੀ ਅਖ ਦ

ਦਰ ਇਕ ਆਥਣ ਦਾ ਤਾਰਾ ਪਫਕੜਾ ਗਗਨ ਦੀ ਹ ਣ ਗਲਹ ਤ ਮ ਸਕਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਇਕ ਪਨਆਣ ਦ ਗ ਲਾਬੀ ਮ ਖ ਤ

ਕਾਲ ਪਤਲ ਦ ਵਗ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਤ ਮਰ ਪਵਚਾਲ ਫਾਸਲਾ ਸਾਡੀ ਮਪਜ਼ਲ ਵਗ ਘਟਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਉਫ਼ਕ ਦ ਨਣ ਚ ਕ ਝ ਨੀਲਾ ਕ ਧ

ਕਾਗ ਦ ਪਿ ਬਟ ਦ ਪਪਡ ਤ ਲ ਬਖ਼ਸ਼ਦਾ ਸੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਸਕ

ਦਰ ਉਸ ਧਏ ਦ ਉਸ ਿਗਲ ਤ ਪਾਰ

ਿਾ ਰਹੀ ਸੀ ਪਛੀਆ ਦੀ ਇਕ ਡਾਰ

ਮਰਾ ਿੀ ਕੀਤਾ ਪਕ ਮ ਉਸ ਡਾਰ ਨ

ਚੀ ਦਣੀ ਇਕ ਕਹ ਆਵਾਜ਼ ਮਾਰ

ਨਾਲ ਆਪਣ ਲ ਚਲ ਸਾਨ ਵੀ ਯਾਰ

ਦਰ ਇਸ ਦ ਨੀਆ ਤ ਪਕਧਰ ਪਰਲ ਪਾਰ

ਦਣਾ ਸਾਨ ਉਸ ਿਜ਼ੀਰ ਤ ਉਤਾਰ

ਪਿਥ ਸਕੀਏ ਰਾਤ ਅਿ ਦੀ ਇਹ ਗ ਜ਼ਾਰ

ਪਸਆਹ ਹਨਰਾ ਪਸਆਹ ਦੀ ਇਕ ਸਪਣੀ ਦ ਵਗ

ਮਰ ਵਲ ਸਰਕਦਾ ਹੀ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਮਰਾ ਹਥ ਹ ਣ ਉਹਪਦਆ ਹਥ ਦ ਨਾਲ

ਖ਼ਰ ਪਕਨੀ ਦਰ ਤ ਟਕਰਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਿੀਕਣ ਘ ਗੀਆ ਦਾ ਿੜਾ ਕਧ ਤ

ਚ ਝ ਦ ਪਵਚ ਚ ਝ ਪਾ ਮ ਸਕਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਸੜਕ ਦ ਬ ਲਹ ਤ ਅਬ ਦੀ ਕਤਾਰ

ਮਪਹਕ ਆਪਣ ਬਰ ਦੀ ਸੀ ਰਹੀ ਪਖਲਾਰ

ਉਸ ਪਲਾਡ ਪਵਚ ਅਿ ਤੀਕ

ਚ ਗ ਰਹੀ ਸੀ ਪਬਿਪੜਆ ਦੀ ਇਕ ਡਾਰ

ਹ ਣ ਉਹਦ ਹਥ ਮਪਰਆ ਹਥ ਚ ਸਨ

ਬਰਫ਼ ਨਾਲ ਵਧ ਸਨ ਿ ਠਢ ਠਾਰ

ਿੀਕਣ ਪਬਲ ਦ ਮਹ ਕਈ ਗ ਟਾਰ

ਕਰ ਰਹ ਸਨ ਫਰ ਵੀ ਮਨ ਪਪਆਰ

ਿਦ ਹੀ ਭੜੀ ਰਾਹ ਅਸਾਡਾ ਕਟ ਗਈ

ਕਾਲੀ ਪਬਲੀ ਵਾਗਣ ਇਕ ਕਾਲੀ ਕਾਰ

ਸਾਡ ਮਹ ਤ ਰਸ਼ਨੀ ਦਾ ਇਕ ਬ ਕ ਮਾਰ

ਸਾਨ ਉਸ ਖਡ ਤ ਗਈ ਪਵਸਾਰ

ਪਪਛ ਬਤੀ ਲਾਲ ਪਿਹੀ ਉਸ ਕਾਰ ਦੀ ਅਿ ਤੀਕਣ ਚਮਕ ਪਈ ਸੀ ਮਾਰਦੀ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਸੜਕ ਦ ਮਥ ਤ ਪਿ

ਕਮ ਦਣੀ ਦਾ ਪਈ ਸੀ ਸਾਰਦੀ ਿ ਮਣੀ ਚਮਕ ਗਲ ਦ ਹਾਰ ਦੀ ਪਣ ਦ ਪਰ ਚ ਝਿਰ ਮਪਹਕ ਦੀ ਫ ਲ ਚਹ ਹਥ ਦਾ ਰਲ ਕ ਪਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਤਜ਼ ਸਰਿ ਹਾੜ ਦਾ ਸਾਡੀਆ ਤਲੀਆ ਚ ਚੜਹਦਾ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਕ ਵਧਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਤਜ਼ ਸ ਮ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਤਾਲ ਪਵਚ ਸੀ ਛਣਕਦਾ ਯਕ ਦਾ ਸਾਜ਼

ਸਾਜ਼ ਚ ਇਕ ਉਭਰਦੀ ਐਸੀ ਆਵਾਜ਼

ਪਬਿਲੀ ਦ ਖਪਭਆ ਚ ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਨਕ ਹ ਦ ਕਨ ਲਾ ਸ ਣਦ ਆਵਾਜ਼

ਪਰ ਨਾ ਆਦਾ ਸਮਝ ਦ ਪਵਚ ਉਸਦਾ ਰਾਜ਼

ਸਮਝਦ ਪਕ ਹ ਪਰਤ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਡ ਰਹ ਨ ਿ ਪਕ ਲਾਮ ਪਵਚ ਿਹਾਜ਼

ਿਗਤ ਦ ਪਾਪ ਤ ਪਚੜ ਕ ਸਮਝਦ ਹ ਗਏ ਿ ਦਵਤ ਸਾਰ ਨਾਰਾਜ਼

ਹਥ ਸਾਡ ਅਗ ਦੀ ਉਸ ਖਡ ਤ

ਅਿ ਤੀਕਣ ਵੀ ਨਹ ਹਨ ਆਏ ਬਾਅਜ਼

ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਤਜ਼ ਸ ਮ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਛਣਕਦਾ ਸੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਯਕ ਦਾ ਸਾਜ਼

ਉਹਦ ਪਪਡ ਦੀ ਚੀ ਮਸਪਿਦ ਦਾ ਪਮਨਾਰ

ਉਸ ਹਨਰ ਪਵਚ ਵੀ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹ ਤ ਉਹਦ ਨਾਲ ਉਹਦਾ ਹਥ ਵੀ ਮਰ ਹਥ ਚ ਪਨਕਲ ਕ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਬਾਝ ਓਸ ਦਾ ਹੀ ਹ ਣ ਗਰ ਲਪਗਆ ਪਕ ਖਾਣ ਨ ਪਿ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਖ਼ਰ ਕੀ ਕ ਰਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਬ-ਰਪਹਮ ਘੜ ਨ ਇਕ ਿਲਾਦ ਵਗ

ਚੀ-ਚੀ ਤਜ਼ ਛਟ ਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਚੀ ਚ ਗ਼ਲ ਇਕ ਪਚਚਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਾਰਾ ਰਾਹ ਓਸ ਚ ਗ਼ਲ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਨਾਲ

ਲਪਗਆ ਪਕ ਨਦ ਪਵਚ ਬਰੜਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਾਰਾ ਯਕਾ ਹ ਣ ਪਕਸ ਤਾਜ਼ਾ ਮਰ

ਿਾਨਵਰ ਦਾ ਕਰਗ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਲਪਹਦ ਦੀ ਖ਼ ਸ਼ਕ ਟਾਹਣੀ ਨ ਹ ਣ

ਤਾਪਰਆ ਦਾ ਘ ਣ ਪਿਹਾ ਬਸ ਖਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦੀਪਵਆ ਦੀ ਲ ਚ ਹ ਣ ਮਰਾ ਗਰ ਦਰ ਕਬਰਸਤਾਨ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਪਦਲ ਮਰਾ ਡਦ ਫਰਾਰ ਵਾਕਣ ਹਰ ਘੜੀ ਪਪਛ ਨ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਖ਼ਰ ਕੀ ਕ ਰਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਬ-ਰਪਹਮ ਘੜ ਨ ਇਕ ਿਲਾਦ ਵਗ

ਚੀ-ਚੀ ਤਜ਼ ਛਟ ਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਚਸਕਲੀਗਰ

ਮ ਪਸਕਲੀਗਰ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਦਸ਼ ਨਾ ਨਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਘਰ

ਮ ਪਸਕਲੀਗਰ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਗਡ

ਲ ਕ ਸ਼ਪਹਰ ਸ਼ਪਹਰ ਮ ਪਫਪਰਆ

ਪਟ ਦੀ ਅਗ ਬ ਝਾਵਣ ਿਗਾ ਪਰ ਕਈ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਨਾ ਪਮਪਲਆ

ਸਮ ਦ ਪਪਡ ਦੀਆ ਪੜ ਤ

ਹਲੀ ਹਲੀ ਪਰਹਾ ਮ ਟ ਪਰਆ

ਪਰ ਪਫ਼ਕਰ ਦਾ ਰਗ ਨਾ ਖ ਪਰਆ

ਹ ਣ ਮਥ ਨਹ ਿਦਾ ਟ ਪਰਆ

ਨਾ ਹੀ ਪਪਛ ਿਦ ਮ ਪੜਆ

ਹ ਣ ਤਕ ਸ਼ਾਇਦ ਬ ਢੀ ਠਰੀ ਮਰੀ ਅਮ ਗਈ ਹਸੀ ਮਰ

ਲਭ ਪਲਆ ਹਸੀ ਮਰ ਪਪਉ ਨ

ਆਪਣੀ ਧੀ ਲਈ ਯਗ ਕਈ ਵਰ

ਹ ਣ ਨਹ ਮਨ ਕਈ ਵੀ ਡਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਭ ਲ ਚ ਕਾ ਹ

ਮਨ ਮਰਾ ਕ ਲ ਕਬੀਲਾ

ਲਖ ਪਹਾੜ ਤ ਭਾਰਾ ਹ

ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦਾ ਸਾਵਾ ਤੀਲਾ ਇਸ ਤ ਵੀ ਵਧ ਭਾਰਾ ਹ ਦ ਪਿਊਣ ਲਈ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਵਸੀਲਾ ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਰਟੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਸਭ ਗਏ ਮਰ

ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਨ ਪਬਲਵਾ ਵਾਕਣ

ਲਾਸ਼ ਪਕਸ ਦਾ ਮਢਾ ਫੜ ਕ

ਿਾਣਾ ਹ ਤਰ ਿਾਣਾ ਹ ਤਰ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਵਖ ਪਕ ਤਰੀ ਦਣੀ ਵਰਗਾ ਲਪਹਦ ਵਲ

ਕੀਕਣ ਥਹਰ ਦ ਫ ਲ ਿਹਾ ਪੀਲਾ ਸਰਿ ਡ ਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਿੀਕਣ ਪਸਵਾ ਮਰੀ ਅਮ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਬਲ ਕ ਬ ਝ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਬਲਕ ਲ ਤਰੀ ਸਾੜੀ ਵਰਗਾ ਰਗ ਪਫ਼ਜ਼ਾ ਪਵਚ ਡ ਪਰਹਾ ਹ

ਸਿਣੀ ਆਪਖ਼ਰ ਇਸ਼ਕ ਅਸਾਡਾ ਵਾਹਵਾ ਹੀ ਤ ਪ ਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਮਰ ਪਵਹੜ ਚਦੀ ਦਾ ਇਕ ਬਟਾ ਆਪਖ਼ਰ ਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਪਿਦ ਮਰੀ ਦਾ ਪੀਲਾ ਸਰਿ ਡ ਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਆਪਖ਼ਰ ਇਕ ਪਦਨ ਸ ਕ ਹੀ ਿਦ ਹਰ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਹਰ ਡ ਘਾ ਸਰ

ਆਪਖ਼ਰ ਬਦਲ ਡ ਹੀ ਿਦ ਇਕ ਪਲ ਦ ਪਲ ਿ ਦ ਪਦਨ ਵਰਹ ਕੀਹ ਭੜਾ ਹ

ਇਸ਼ਕ ਿ ਮਰਾ ਤਰ ਤ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਦਾ ਰਾਹ ਹ

ਪਰ ਮਰਾ ਸਖਾ ਤ ਸਾਹ ਹ

ਤਨ ਵੀ ਕ ਝ ਮਰਾ ਲਾਹ ਹ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਤ ਸਮਝਗੀ ਮ ਮਧ ਪੀ ਕ ਬਲੀ ਿਦ ਕਾਮ-ਮਪਤਆ ਵਣ ਦੀ ਛ ਪਿਹ

ਤਰ ਵਾਲ ਵਰਲੀ ਿਦ ਕਚੀਆ ਰਤੀਆ ਪਿਹ ਬ ਲਹ ਸਹ

ਆਪਣ ਸਾਹ ਪਵਚ ਘਲੀ ਿਦ ਹ ਸਕਦਾ ਹ ਪਤਲ ਮਾਤਰ ਕਈ ਇਸ ਗਲ ਪਵਚ ਸਚਾਈ ਹਵ ਰਜ਼ ਦ ਕਹਲ ਗੜ ਵਾਕਣ

ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਪਵਚ ਆਈ ਹਵ ਪਿਸਮ ਤਰ ਦੀ ਪਭਨੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਭਾਈ ਹਵ ਪਫਰ ਵੀ ਹਸ਼ ਹ ਪਿਥ ਤੀਕਣ

ਅਿ ਮਰਾ ਅਗ ਅਗ ਪਪਆ ਠਰਦ

ਅਿ ਤਰ ਪਰਮਸ਼ਰ ਕਲ

ਪਾਪੀ ਪਟ ਪਪਆ ਬਹ ਡਰਦ ਅਿ ਮ ਈਕਣ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ ਪਿ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਥਹ ਤ

ਆਪਣ ਗ਼ਮ ਦਾ ਲਹਾ ਕ ਟਦ

ਕਾਲ ਲਹ ਨ ਥ ਕਦ ਥ ਕਦ ਆਪਣੀ ਬ ਢੀ ਅਮ ਵਾਿਣ

ਮ ਵੀ ਛਤੀ ਿਾਣਾ ਹ ਮਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਬਦ ਹ ਿਾਣ ਤਰੀ ਰਪਹਮਤ ਦ ਵੀ ਦਰ

ਪਰ ਤ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਹਸ ਹ ਖਭ ਪਵਚ ਸਾਹਸ ਹ

ਲਭ ਹੀ ਲ ਗਾ ਹਰ(ਹਰ) ਕਈ ਸਰ

ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਦਸ਼ ਨਾ ਨਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਘਰ ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹਮਦਰਦ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਤਰ ਿਜ਼ਬਾਤ ਦੀ ਇਕ ਮਪਹਕ ਦਾ ਇਹ ਗ ਚਾ ਮਰ ਅਪਹਸਾਸ ਦ ਹਠ ਤ

ਇਵ ਪਖਪੜਆ

ਬਾਜ਼ਾਰੀ ਪਿਵ ਸਹਣੀ ਪਕਸ ਨਾਰ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਪਪਰਥਮ ਵਾਰ

ਪਕਸ ਕਾਮੀ ਨ ਹਏ ਿ ਪੜਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ-ਮਥ ਪਫਰ ਵੀ ਹਮਦਰਦੀ ਤ ਮਨ ਡਰ ਲਗਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਪਸ਼ਾਕ ਹ ਪਕਸ ਹੀਣ ਦੀ ਹੀਣਾ ਸਭ ਤ ਵਡਾ ਪਮਹਣਾ ਿਗ ਤ

ਪਿਹੜ ਹਥ ਥ ਉਲੀਕ ਨ

ਤ ਇਹ ਅਖਰ

ਉਨਹ ਹਥ ਨ ਮਰਾ ਸ ਸ ਚ ਮਣ

ਮ ਨਹ ਚਾਹ ਦਾ ਤਰ ਹਠ ਦ ਗ ਲਾਬ

ਆਤਸ਼ੀ-ਸਹ

ਬੜ ਸ਼ਖ਼ ਤ ਤਜ਼ਾਬੀ ਨ ਿ ਮਰ ਸਾਹ ਦੀ ਬਦਬ ਚ

ਸਦਾ ਲਈ ਗ ਮਣ

ਮ ਿਾਣਦ ਤਰ ਖ਼ਤ ਚ

ਤਰ ਪਿਸਮ ਦੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਹ

ਇਕ ਸਕ ਹ ਇਕ ਰਗ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਦੀ ਛਹ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਮਰੀ ਨਜ਼ਰ ਚ

ਪਰ ਕੀਹ ਆਖ

ਬ-ਪਹਸ ਪਿਹ ਕਾਮ ਦ

ਪਡ ਦਾ ਹੀ ਕਹ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ

ਮ ਿਾਣਦ ਹਮਦਰਦ ਮਰ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਮਰੀ ਮਰੀ ਤ ਮਤਈ ਮ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਹ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਇਹਦੀ ਪਮਠੀ ਛ ਹ

ਕੀਹ ਗ਼ਮ ਿ ਭਲਾ ਲਮ ਤ ਇਸ ਚੜ ਿਹ ਪਵਚ

ਇਕ ਜ਼ਰਾ ਵੀ ਨਾ ਐਸਾ ਪਕ ਪਿਹਨ ਆਪਣਾ ਹੀ ਕਪਹ ਲ ਕੀਹ ਗ਼ਮ

ਿ ਨਸੀਬ ਨਾ ਪਛੀ ਦਾ ਵੀ ਪਰਛਾਵ ਇਸ ਉਮਰਾ ਦ ਸਪਹਰਾ ਚ

ਪਿਦਹੀ ਛਾਵ ਹੀ ਬਪਹ ਲ

ਤਰ ਕਪਹਣ ਮ ਤਾਬਕ

ਿ ਤਰਾ ਸਾਥ ਪਮਲ ਮਨ

ਕੀਹ ਪਤਾ ਪਫਰ ਵੀ ਨਾ ਦ ਨੀਆ ਚ ਮ ਬਾਰਕ ਥੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ ਮਥ ਮ ਤ ਚਾਹ ਦਾ ਹ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਜ਼ਪਹਰ

ਕਲਾ ਹੀ ਪੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਚਿਕਰਾ ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਉਹਦ ਰਪ ਦੀ ਧ ਪ ਪਤਖਰੀ ਦਿਾ ਮਪਹਕ ਦਾ ਪਤਰਹਾਇਆ

ਤੀਿਾ ਉਹਦਾ ਰਗ ਗ ਲਾਬੀ ਪਕਸ ਗਰੀ ਮ ਦਾ ਿਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਨਣ ਉਹਦ ਚਤ ਦੀ ਆਥਣ

ਅਤ ਜ਼ ਲਫ਼ ਸਾਵਣ ਛਾਇਆ

ਹਠ ਦ ਪਵਚ ਕਤ ਦਾ ਕਈ ਪਦਹ ਚੜਹਨ ਤ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸਾਹਵ ਦ ਪਵਚ

ਫ ਲ ਸਇਆ ਦ

ਪਕਸ ਬਾਗ਼ ਚਾਨਣ ਦਾ ਲਾਇਆ

ਦਹੀ ਦ ਪਵਚ ਖਡ ਚਤਰ

ਇਤਰ ਨਾਲ ਨ ਹਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਬਲ ਦ ਪਵਚ

ਪਣ ਪ ਰ ਦੀ ਨੀ ਉਹ ਕਇਲ ਦਾ ਹਮਸਾਇਆ

ਪਚਟ ਦਦ ਪਿ ਧਾਨ ਬਗ਼ਲਾ ਤੜੀ ਮਾਰ ਉਡਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਇਕ ਪਲਘ ਨ ਆਰੀ ਅਸ ਚਾਨਣੀਆ ਪਵਚ ਡਾਪਹਆ

ਤਨ ਦੀ ਚਾਦਰ ਹ ਗਈ ਮਲੀ ਉਸ ਪਰ ਿ ਪਲਘ ਪਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਦ ਖਣ ਮਰ

ਨਣ ਦ ਕਏ

ਪਵਚ ਹੜਹ ਹਝਆ ਦਾ ਆਇਆ

ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਗਈ ਪਵਚ ਸਚ ਉਸ ਇਹ ਕੀ ਜ਼ ਲਮ ਕਮਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸ ਬਹਾ-ਸਵਰ

ਲ ਨੀ ਵਟਣਾ ਅਸ ਮਲ ਮਲ ਓਸ ਨ ਹਾਇਆ

ਦਹੀ ਪਵਚ ਪਨਕਲਣ ਪਚਣਗ ਤ ਸਾਡਾ ਹਥ ਪਗਆ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਚਰੀ ਕ ਟ ਤ ਉਹ ਖਦਾ ਨਾਹ ਉਹਨ ਪਦਲ ਦਾ ਮਾਸ ਖਵਾਇਆ

ਇਕ ਉਡਾਰੀ ਐਸੀ ਮਾਰੀ ਉਹ ਮ ੜ ਵਤਨ ਨਹ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਿਾਮ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਇਕ ਡਣ

ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਮਰੀ ਸਚ ਦ

ਪਸਪਵਆ ਚ ਕਈ ਵਾਰ

ਮਨ ਨਗੀ ਅਲਫ਼

ਘ ਮਦੀ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਪਾਲਤ ਸਪ ਕਈ

ਮਨ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਇਸ ਸ਼ਪਹਰ-ਸਪਰ ਦੀ ਹ ਸ ਕਦ ਚ ਛ ਟ ਕ

ਮਾਰ ਕ ਡਗ ਕਲਿ ਤ

ਹ ਣ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਲਮਬ ਦੀ ਨਾਰ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਦਹੀ ਮਗ ਚ ਜ਼ਰਦਾਰੀ ਨ

ਹਾਏ ਪਝ ਕ ਸਧਰ

ਅਫ਼ਰੀਕਾ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਤ

ਕਰ ਪਵਧਵਾ ਪਬਠਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਐਸੀ ਮਨਹਸ

ਤ ਬਦਸ਼ਕਲ ਸ਼ਪਹਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਹੜ ਸ਼ਪਹਰ ਚ

ਇਸ ਦ ਧ ਪਮਲ ਕਾਹਵ ਦ ਰਗ ਦੀ ਮਾਸਮ ਗ ਨਾਹ ਵਰਗੀ ਮ ਹਬਤ ਮ ਗਵਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਪਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਚਬਰਹਾ ਮਥ ਮਰਾ ਪਬਰਹਾ ਵਡਾ ਮ ਪਨਤ ਕਕ ਪਰਹਾ ਮਰੀ ਝਲੀ ਇਕ ਹਕਾ ਇਹਦੀ ਝਲ ਅਥਾਹ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਇਸ਼ਕ ਗਵਾਚਾ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਹ ਗਏ ਸਾਹ

ਮਰ ਹਠ ਵਖ ਲਈ

ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ ਹਢਾ

ਿ ਚ ਮਣ ਮਰ ਦਰ ਤ ਖਪੜਹਆ

ਇਕ ਅਧ ਵਾਰੀ ਆ

ਮ ੜ ਉਹ ਭ ਲ ਕਦ ਨਾ ਲਪਘਆ

ਏਸ ਦਰ ਦ ਰਾਹ

ਮ ਉਹਨ ਪਨਤ ਉਡੀਕਣ ਬਠਾ ਥਪਕਆ ਔਸੀਆ ਪਾ ਮਨ ਉਹ ਚ ਮਣ ਨਾ ਬਹ ਪੜਆ

ਸ ਚ ਮਣ ਦ ਵਣ ਗਾਹ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਮਰ ਹਾਣ ਦਾ ਪਵਚ ਲਖ ਸਰਿ ਦਾ ਤਾ ਪਿਹੜ ਸਾਹ ਚਤਰ ਖਡਦਾ ਮਨ ਉਸ ਚ ਮਣ ਦਾ ਚਾ

ਪਰਦਸੀ ਚ ਮਣ ਮਪਡਆ

ਕਦ ਵਤਨ ਫਰਾ ਪਾ ਪਕਤ ਸ ਚਾ ਪਬਰਹਾ ਤਡੜਾ ਮਥ ਿਠਾ ਨਾ ਹ ਿਾ

ਪਬਰਹਾ ਵੀ ਲਭੀ ਕਾਮ ਦਾ ਇਹਦੀ ਿਾਤ ਕ ਿਾਤ ਨਾ ਕਾ ਭਾਵ ਪਬਰਹਾ ਰਬ ਵਡੜਾ ਮ ਚੀ ਕਕ ਪਰਹਾ

ਚਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਹ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਗ ਹ ਲਟਕ ਪਰਹਾ ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ ਹ ਭਟਕ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਪਦਨ ਬਹ ਵਡਭਾਗਾ ਿਦ ਪਕਸ ਸਾਗਰ ਪਵਚ

ਆਦਮ ਦ ਪਕਸ ਪਪਤਰ

ਅਮਬ(ਅਮੀਬ) ਿਨਮ ਪਲਆ

ਪਰ ਇਹ ਪਦਹ ਪਨਕਰਮਾ ਿਦ ਇਸ ਆਦਮ ਦੀ ਝਲੀ ਫ ਲ ਸਮ ਦਾ ਹਸੀ ਖ਼ਰ ਪਪਆ

ਵਖ-ਵਖ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਮ ਸਚ ਪਰਹਾ ਸਮ ਅਵਾਰਾ ਕ ਤਾ ਦਰ ਦਰ ਭਟਕ ਪਰਹਾ ਿਠ ਹਡ ਖਾਣ ਲਈ

ਲਭੀ ਤਰਸ ਪਰਹਾ

ਸਮ ਪਰਾਈ ਨਾਰ

ਤ ਿ ਪਫਰ ਰਡੀ ਹ

ਪਪਹਲੀ ਰਾਤ ਹਢਾਇਆ ਲਗਦੀ ਚਗੀ ਹ

ਦਿੀ ਰਾਤ ਪਬਤਾਇਆ

ਹ ਦੀ ਭਡੀ ਹ

ਪਰ ਇਹਦ ਸਗ

ਦ ਨੀਆ ਦ ਹਰ ਜ਼ਰ ਨ

ਇਕ ਅਧ ਘੜੀ ਜ਼ਰਰ ਪਬਤਾਣੀ ਪਦੀ ਹ

ਕਦ ਹਰਾਮਣ ਪਟਕ ਕ

ਨਾ ਇਹ ਬਪਹਦੀ ਹ

ਉਮਰ ਦੀ ਬਾਰੀ ਖਲਹ ਕ ਏਸ ਿਹ ਵਲ

ਕਾਮਨੀ ਮਲੀ ਨਜ਼ਰ

ਤਕਦੀ ਰਪਹਦੀ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਝਠ ਸਹਣ ਕਾਮ ਚ ਮਤ ਆਪਸ਼ਕ ਵਗ

ਪਮਠੀਆ ਕਰ ਕਰ ਗਲ ਸਾਨ ਛਲਦਾ ਹ

ਮਾਣ ਕ ਚ ਮਣ

ਇਕ ਦ ਏਸ ਹਯਾਤੀ ਦ

ਭ ਲ ਿਦਾ ਹ-

ਫਰ ਨਾ ਪਵਹੜ ਵੜਦਾ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਕ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਾਕਣ ਲਟਕ ਪਰਹ

ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਸ ਞੀ ਿੜੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ

ਸਮ ਦੀ ਇਕ-

ਠ ਕਰਾਈ ਹਈ ਸਿਣੀ ਵਗ

ਪੀੜ-ਕ ਠੀ ਪਬਰਹਣ ਵਾਕਣ ਭਟਕ ਪਰਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਦਵਤਾ ਇਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ

ਇਹ ਦਵੀ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ ਕਾਮ ਿ ਸਭ ਤ ਮਹਬਲੀ ਹ

ਉਸ ਦੀ ਮ ਨ ਕਪਹਣਾ ਨਗੀ ਇਹ ਗਲ ਕੀ ਹੀ ਨਾ ਚਗੀ ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਏਸ ਦੀ ਹ ਬਖ਼ਸ਼ੀ ਹਈ

ਤ ਦ ਤ ਹ ਸਨ ਦੀ ਿ ਰ ਤ ਹ

ਏਸ ਨ ਹ ਰਪ ਵਡਣਾ-

ਖ਼ਨ ਮਰਾ ਿ ਤਡੀ ਕ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਖੜੀ ਆ ਪਮਟੀ ਦੀ ਇਹ ਬਾਜ਼ੀ ਪਚਟੀ ਦ ਧ ਕਲੀ ਪਿ ਤਾਜ਼ੀ ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦਾ ਇਕ ਸਗਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦੀ ਕਥਾ ਸ ਣਦਾ ਕਈ ਅਲਮਸਤ ਪਿਹਾ ਿਗਮ ਹ

ਤਰਾ ਇਸ ਨ ਟ ਡੀ ਕਪਹਣਾ ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਗ਼ਮ ਹ

ਕਾਮ ਪਬਨ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਕਾਹਦ ਅਰਥ ਿ ਚਲਦਾ ਦਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਪਸ਼ਵਿੀ ਕਾਮ ਬਰਹਮ ਹ

ਕਾਮ ਹੀ ਸਭ ਤ ਮਹ ਧਰਮ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਸ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਵਖ ਪਕ ਬ ਤ ਨ ਕੀ ਹਇਆ ਹ

ਇ ਲਗਦਾ ਹ ਪਿ ਰਇਆ ਹ

ਸਾਥ ਕਈ ਪਾਪ ਹਇਆ ਹ

ਸਾਰ ਦੀਵ ਝਬ ਬ ਝਾ ਦ

ਇਸ ਨ ਥੜਹਾ ਪਰਹ ਹਟਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਮ ਖ ਨ ਪਰਹ ਭ ਆ ਦ

ਿ ਇਸ ਤ ਕਈ ਪਰਦਾ ਪਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਪਦਲ ਪਵਚ ਵੀ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਇਸ ਨ ਹਾਲ ਵੀ ਕਈ ਭ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਕਾਮ ਏਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ ਇਹ ਭਾਵ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਸੀਮਾ ਦਪਨਕ ਅਖ਼ਬਾਰ ਦ

ਅਿ ਪਰਥਮ ਪਨ ਤ

ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਛਪੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਕ ਝ ਗਰ ਬਦਸ਼ੀ ਬਚ ਤ ਇਕ ਹਰ ਉਹਦ ਨਾਲ

ਖੜਹੀ ਉਸ ਦੀ ਸਖੀ ਹ

ਤਸਵੀਰ ਦ ਪਰ ਇਕ ਇਬਾਰਤ ਦੀ ਹ ਝਿਰ

ਇਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਹੀ ਕ ੜੀ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰੀ ਪਜ਼ਦਗੀ ਥ ੜੀ ਥ ੜੀ ਹ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ

ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਮਰ ਗੀਤ ਨ ਰਦ ਮਾਸਮ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਵੀ ਅਵਾਰਾ ਨ ਭਦ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ ਅਕਸਰ ਮਰ ਸ਼ਪਹਰ ਿਦ ਆਦੀ ਹਰ ਵਾਰ ਿਦ ਆਦੀ ਪਤਨ ਫ ਲ ਪਲਆਦੀ ਗ ਲਦਾਨ ਚ ਪਤਨ ਫ ਲ ਿਦ ਹਥ ਉਹ ਸਿਾਦੀ ਮ ਸਕਾ ਕ ਤ ਅਦਾਜ਼ ਚ

ਕ ਝ ਏਦ ਉਹ ਕਪਹਦੀ ਇਕ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਤਰ ਨ ਦਾ ਮਰ ਨ ਦਾ ਇਹ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਪਕਸ ਪਪਉ ਦਾ ਪਕਸ ਮ ਦਾ ਇਕ ਫ ਲ ਮਰੀ ਕ ਖ ਦੀ ਸੀਮਾ ਦ ਹ ਨ ਦਾ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਇਕ ਗਰੀ ਪਿਹੀ ਪਨਕੀ ਬਚੀ ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਪਿਸ ਚੀਚੀ ਹ ਪਕੜ ਰਖੀ

ਓਸ ਦੀ ਸ਼ਕਲ

ਮਰ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਹ ਆ ਲਥੀ ਈਕਣ ਲਗਦਾ ਹ

ਇਹ ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਧੀ ਹ

ਮਰਾ ਤ ਮਰੀ ਬਲਣ ਦ

ਪਬਮਾਰ ਲਹ ਦਾ ਏਸ ਧਰਤੀ ਤ ਪਬਿਾਇਆ

ਕਈ ਸਝਾ ਬੀਅ ਹ

ਮਰੀ ਪੀੜਾ ਦੀ ਮਰੀਅਮ ਦ

ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਮਸੀਹ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਿਦਹੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਬਚਨ ਮਰਾ ਿੀ ਹ

ਓਹ ਹੀ ਸੀਮਾ ਧੀ ਹ

ਕਈ ਹਰ ਇਹਦਾ ਪਪਉ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਅਜਨਬੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ

ਨਾ ਤ ਤ ਹੀ ਔਲੀਆ ਹ

ਨਾ ਤ ਮ ਹੀ ਹ ਨਬੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਮਰ ਲਈ ਇਹ ਰਸ-ਭਰੀ ਤਰੀ ਮਲਕ ਮ ਸਕੜੀ ਪਕਸ ਪਵਮਾਨ ਸਵਕਾ ਦੀ ਮ ਸਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਅਿ ਵੀ ਪਿਸ ਚ ਿਾਣਦ ਪਕ ਵਾਸ਼ਨਾ ਦੀ ਕਗ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਮਰ ਲਈ ਤਰੀ ਵਫ਼ਾ ਅਿ ਵੀ ਇਕ ਸਵਗ ਹ

ਮਰ ਨਸ਼ੀਲ ਪਿਸਮ ਦੀ ਅਿ ਵੀ ਤਨ ਮਗ ਹ

ਪਿਹੜਾ ਪਕ ਤਰੀ ਨਜ਼ਰ ਪਵਚ

ਪਫਲਮੀ ਰਸਾਲ ਵਗ ਹ

ਸਫ਼ਾ ਸਫ਼ਾ ਫਰਲਣਾ ਪਿਦਹਾ ਹ ਤਰੀ ਪਦਲ ਲਗੀ ਸਮ ਨ ਸਨਹ ਮਾਰ ਕ

ਿ ਪਮਲ ਿਾਏ ਘੜੀ ਕਦੀ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਮ ਸਗਾ ਤ ਕਾਮ ਦੀ ਹ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਅਿ ਤ ਸਾਡਾ ਇਸ਼ਕ

ਓਸ ਮਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਕਾਮ ਦ ਸ ਆਦ ਪਪਛ ਹ ਿਾਏ ਿ ਹਾਪਮਲਾ ਤ ਮਕੜ ਨ ਮਾਰ ਕ

ਬਣਾ ਲਏ ਪਿਵ ਗਜ਼ਾ ਤ ਖਾਈ ਿਾਏ ਉਹ ਕਾਮਣੀ ਕ ਲਛਣੀ ਸ ਆਦ ਲਾ ਹ ਕਾਮਣੀ ਹ ਕਾਮਣੀ ਮਨ ਬਚਾ ਮਨ ਬਚਾ ਵਾਸਤਾ ਈ ਿੀਭ ਨ

ਇਹ ਖ਼ਨ ਦਾ ਨਾ ਸ ਆਦ ਪਾ ਦਰ ਹ ਕ ਬਪਹ ਪਰਹ ਨਾ ਕਲ ਆ ਨਾ ਕਲ ਆ

ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਤਰ ਗਲ ਥ ਪਚਮਟ ਕ

ਇਹ ਸ ਪਰਹਾ ਿ ਬਾਲ ਹ

ਛ ਰੀ ਹ ਸਸਕਾਰ ਦੀ ਿ ਕਰ ਰਹੀ ਹਲਾਲ ਹ

ਇਹ ਕਪਹਣ ਨ ਤ ਠੀਕ ਹ ਪਕ

ਤਰਾ ਮਰਾ ਹੀ ਲਾਲ ਹ

ਿ ਸਚੀਏ ਤ ਸਹਣੀਏ

ਤਨ ਸਦੀਵੀ ਮਰਦ ਦੀ ਮ ਿਾਣਦ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਸਾਡੀ ਵਫ਼ਾ ਨ ਗਾਲਹ ਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਪਬਤਾਉਣ ਦੀ ਚਲੀ ਅਸ ਨ ਚਾਲ ਹ

ਮਨ ਸਦੀਵੀ ਨਾਰ ਦੀ ਤ ਿਾਣਦੀ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਫਰ ਵੀ ਵਗ ਰਹੀ ਹ ਪਰਸ਼ਪਤਆ ਦੀ ਇਕ ਨਦੀ ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਮ ਉਪਿ

ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਤ ਛਬੀ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦਾ ਮ ਸਗਾ ਤ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦੀ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਹ ਠੀਕ ਪਕ ਤਰੀ ਮਰੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਸਾਨ ਆਪਣ ਹੀ ਆਪ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਿੀਲ ਵਦ ਤ

ਕ ਰਾਨ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਗਰੀਆ ਨ ਸਮ ਦੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਮਗਲੀਆ ਦਰਾਵੜ ਨ

ਆਰੀਆ ਤ ਮਾਣ ਨਹ ਅਿ ਤ ਪਦਲ ਨ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਪਦਮਾਗ਼ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਕ ਲ ਿਹਾਨ

ਸਾਡ ਵਾਕਣਾ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਸਗਰਦ

ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ

ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਹਬਹ ਚੀਨ ਕਬਤਰ ਵਾਕਣ ਗ ਟਕਦੀ ਤ ਸਨ-ਖਭ ਨ ਪਖਲਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਇਹ ਮਰੀ ਵਾਕਫ਼

ਤ ਹਮਦਰਦ ਦਾ ਘਰ

ਪਿਸ ਚ ਅਿ ਦੀ ਰਾਤ

ਮ ਇਹ ਹ ਗ ਜ਼ਾਰੀ ਪਿਸ ਦੀ ਸਰਤ

ਚਤ ਦ ਸਰਿ ਦ ਵਗ

ਨੀਮ-ਪਨਘੀ ਦਧੀਆ ਹ ਗ ਲਾਨਾਰੀ ਪਹ ਦੀ ਸਗਰਦ ਦ ਪਰਭਾਤ ਵਲ

ਪਨਤਰੀ ਮਦਰ ਦੀ ਪਚਰਨਾਮਤ ਦ ਵਗ

ਠਢੀ-ਠਢੀ ਸ ਚੀ-ਪਮਠੀ ਤ ਪਪਆਰੀ ਸ ਰਹੀ ਹ ਮਪਹਕ ਹਠ ਤ ਪਖਲਾਰੀ

ਉਫ਼

ਪਕਨੀ ਹ ਰਹੀ ਹ ਬਰਫ਼-ਬਾਰੀ ਏਸ ਬਸਤੀ ਦੀ ਠਰੀ ਹਈ ਬ ਕਲ

ਮਘ ਰਹੀ ਨਾ ਪਕਤ ਵੀ ਕਈ ਅਗਾਰੀ ਚਹ-ਪਾਸ ਜ਼ਪਹਰ ਮਹਰੀ ਬਰਫ਼ ਦਾ ਮਨ ਸਾਗਰ ਹ ਪਸਰਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਰਾ ਪਦਲ ਮਰਾ ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ

ਬਰਫ਼ ਸਗ ਹ ਬਰਫ਼ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਦਰ ਕਾਲਾ ਰ ਖ ਲਮਾ ਚੀਲਹ ਦਾ ਸ਼ੀਪਸ਼ਆ ਤ ਪਾਰ ਿ ਘਲਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਬਸਤੀ ਦੀ ਬਲਰੀ ਪਾਤਲੀ ਪਵਚ

ਸਲ ਵਤ ਚ ਪਭਆ ਹ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ

ਉਫ਼

ਇਹ ਮਨ ਕੀਹ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ

ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਸਰਦ ਤਾਬੀਰ ਪਵਚ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਕਚੀ ਗਰੀ ਿਹਾ ਸ ਤ-ਉਨਦਾ ਪਿਸਮ ਬਣਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਵਗ ਚਪਲਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਕਣ ਦਰਵਾਜ਼ ਨ ਹ ਖੜਕਾ ਪਰਹਾ

ਸ਼ਾਇਦ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਹ ਟ ਪਰਆ ਆ ਪਰਹਾ ਹ ਪਦਲਾ ਬ-ਹਪਸ਼ਆ

ਕ ਝ ਹਸ਼ ਕਰ

ਨਾ ਤ ਕਈ ਆ ਤ ਨਾ ਹੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਮਰਾ ਵਪਹਮ ਤਨ ਖਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਹ

ਇਕ ਤਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਘਰ

ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ

ਉਹ ਤ ਪਪਹਲ ਹੀ

ਅਮਾਨਤ ਹ ਪਕਸ ਦੀ ਤ ਤ ਐਵ ਪੀਣ ਪਗਲਾ ਪਾ ਪਰਹਾ ਰਸ਼ਮੀ ਿਹ ਵਗ ਰਹ ਉਹਦ ਸਵਾਸ ਤ

ਨਜ਼ਰ ਮਲੀ ਪਕਸ ਲਈ ਹ ਪਾ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਤ ਮਦਰ ਦੀ ਸ ਚੀ ਪਣ ਵਰਗਾ ਸ ਆਦ ਤ ਲਸੀ ਦਾ ਪਿਦਹ ਚ ਆ ਪਰਹਾ

ਹ ਮਨਾ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ

ਤ ਤ ਕਾ ਹੀ ਸ਼ਰਮ ਹ ਲਾਹ ਮਾਰੀ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਪਿਸਮ ਤਰਾ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਤ ਤ ਧ ਰ ਤ ਗ਼ਮ ਦੀ ਇਕ ਸਗਰਦ ਹ

ਕਰ ਨਾ ਐਵ ਮਰਖਾ ਤ ਨਜ਼ਰ ਮਾੜੀ ਲਭ ਹਮਦਰਦੀ ਚ ਨਾ ਕਈ ਪਚਗਾੜੀ ਵਖ ਤਰ ਤ ਵੀ ਵਧ ਕ ਸਰਦ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਪਕਨੀ ਹ ਸ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਬਹ-ਰਪੀਏ

ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਮਰ ਘਰ ਪਵਚ ਪਈ ਘ ਮਦੀ ਹ

ਚ ਪ ਚ ਪ ਤ ਵੀਰਾਨ

ਪਕਸ ਪਨਪਤਰ ਰ ਖ ਦ ਤ ਇਲ ਦ ਆਲਹਣ ਵਗ

ਗ ਮ-ਸ ਮ ਤ ਸ ਨਸਾਨ

ਸ਼ਾਮ-ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਐਸੀ ਬ-ਪਹਸ ਸ਼ਾਮ ਨ ਆਪਖ਼ਰ

ਮ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਸਵਰ ਆਦੀ ਿ ਕਰ ਇਸ ਨ ਵੀ ਆਉਣਾ ਸੀ ਇਹਦ ਨਾਲ ਤ ਚਗਾ ਸੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਦੀ ਬ ਕਲ ਪਵਚ

ਕਾਫ਼ੀ ਦ ਦ ਘ ਟ ਪਨਗਲ ਕ

ਪਸਗਰਟ ਧ ਖਾ ਕ ਬਪਹ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਸਰਪਮਡ-ਮਛੀ ਿਹੀਆ ਕ ੜੀਆ ਵਖਣ ਮਾਤਰ ਸੜਕ ਤ

ਯਾਰ ਦ ਸਗ ਭ ਲਣਾ ਸੀ ਥਕ ਟ ਟ ਕ ਸ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ

ਸਮ ਵੀ ਪਕਨੀ ਚਦਰੀ ਸ਼ ਹ

ਪਕਸ ਪ ਰਾਣ ਅਮਲੀ ਵਾਕਣ

ਪਦਨ ਭਰ ਪੀ ਕ ਡਡ ਸਹਰਾ ਗਲੀਆ ਤ ਬਾਜ਼ਾਰ ਦ ਪਵਚ

ਆਪਣੀ ਝਕ ਚ ਟ ਪਰਆ ਰਪਹਦ ਨਾ ਕ ਝ ਸ ਣਦ ਨਾ ਕ ਝ ਕਪਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਖੜਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਬਪਹਦ ਇਸ ਬਦਬ ਦ ਿਾਣ ਚ ਹਾਲ

ਯ ਗ ਿਡਾ ਇਕ ਪਲ ਰਪਹਦ

ਕਾਲੀਆ ਕਾਲੀਆ ਿੀਭ ਿਹੀਆ

ਮਰੀ ਹਥ-ਘੜੀ ਦੀਆ ਸਈਆ

ਮਰੀ ਪਹਕ ਪਵਚ ਲਮ ਲਮ

ਕਪਡਆ ਵਾਕਣ ਪ ੜੀਆ ਹਈਆ ਹਫ਼ੀਆ ਹਫ਼ੀਆ ਭਿ ਭਿ ਮਈਆ

ਪਦਨ ਭਰ ਸਮ ਦ ਖਹ ਤ ਬਲ ਵਾਕਣ ਿਈਆ ਹਈਆ

ਗ਼ਮ ਦ ਪਾਣੀ ਸਗ ਪਸਿਣ ਲਈ

ਮਰ ਪਦਲ ਦੀਆ ਬਿਰ ਰਹੀਆ ਅਿ ਦੀਆ ਸ਼ਾਮ ਐਵ ਗਈਆ

ਰਬ ਕਰ ਬਦਬ ਦੀ ਢਰੀ ਛਤੀ ਿਾਵ ਛਤੀ ਿਾਵ

ਿ ਰਬ ਕਰ ਕ ਬਹ -ਰਪਣੀ ਚਰ ਦ ਸਗ ਧਲ ਿਾਵ ਿ ਕਈ ਐਸਾ ਮਤਰ ਚਲ

ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਭਸਮ ਹ ਿਾਵ ਇਸ ਮਨਹਸ ਨ ਖ਼ਰ ਕਦ ਤਕ

ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ ਹ ਚਟਦ ਰਪਹਣਾ ਮ ਤ ਹਰ ਪਕਸ ਸਗ ਰਾਤ

ਨਚਣ ਬਾਲ-ਰਮ ਹ ਿਾਣਾ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਭਗ ਲਈ

ਅਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਪਪਹਲਾ ਚ ਮਣ ਬਾਲ-ਵਰਸ

ਟ ਰ ਸਾਡ ਦਰ ਆਇਆ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਪਮਟੀ ਦੀ ਬਾਜ਼ੀ ਦ ਪਲ ਖਡ ਗਵਾਇਆ

ਦਿਾ ਚ ਮਣ ਿ ਸਾਨ ਿ ਪੜਆ

ਉਹ ਸਾਡ ਮਚ ਨਾ ਆਇਆ

ਉਸ ਮਗਰ ਸ ਚ ਮਣ ਿ ਪੜਆ

ਪਰ ਹਠ ਨਾ ਲਾਇਆ

ਮ ੜ ਨਾ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਪਰ ਇਹ ਕਹਾ ਅਿ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਗਲ ਸਾਡ ਲਗ ਰਇਆ

ਹਠ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਪਸਕੀ ਤ ਚਾਨਣ ਪਿਸ ਚਇਆ

ਇਹ ਚ ਮਣ ਸਾਡਾ ਸਿਣ ਪਦਸਦਾ ਇਹ ਸਾਡਾ ਮਪਹਰਮ ਹਇਆ

ਡ ਘੀ ਢਾਬ ਪਹਿਰ ਦੀ ਸਾਡੀ ਡ ਬ ਮਇਆ ਡ ਬ ਮਇਆ

ਸਾਡਾ ਤਨ-ਮਨ ਹਪਰਆ ਹਇਆ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਕ ਪਦਲ-ਪਰਚਾਵਾ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਸਕਨ

ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਬਾਸ਼ ਨ ਇਕ ਪਤਤਲੀ ਕਪਹਣਾ ਇਹ ਹ ਪਨਰਾ ਿਨਨ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਪਿਹੜਾ ਮਪਰਆ

ਉਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਊਣ

ਮਰ-ਮ ਕ ਕ ਵੀ ਕਰ ਨਾ ਸਕਦਾ ਪਰੀ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਭਾਵ ਇਹ ਬਰਪਹਮਡ ਵੀ ਫਲ

ਿ ਪਫਰ ਅਰਨ ਵਰਨ

ਇਹ ਵੀ ਇਕ ਿਨਨ

ਮ ਹਾਲ ਤਾਜ਼ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਸਮਝ ਮਰਾ ਖ਼ਨ

ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਮਾਣ ਲਈ

ਪਿਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਹ

ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਕ ਪਕਸ ਗਰ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਮਲ ਉਿਾੜ ਦਰ ਚ

ਰਪਹਦਾ ਹਵ ਮਲਗ ਫਕਰ

ਤ ਿਠ ਟ ਕ ਦੀ ਆਸ ਲ ਕ

ਪਦਨ ਢਲ ਿ ਗਰ ਚ ਆਵ ਤ ਪਬਨ ਬ ਲਾਇਆ ਹੀ ਪਰਤ ਿਾਵ

ਔ-ਲਖ ਕਪਹ ਤ ਮਾਰ ਚਕਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਕਾਲ ਰਾਹ ਦ

ਐਸ ਬ-ਪਹਸ ਪੜਾਅ ਤ ਖਪੜਹਆ ਪਿਤ ਖ਼ਾਬ ਦ ਨੀਲ ਰ ਖ ਚ

ਪਣ ਪੀਲੀ ਪਿਹੀ ਵਗ ਰਹੀ ਏ

ਅਗ ਪਸਪਵਆ ਦੀ ਮਘ ਰਹੀ ਏ

ਕਦ ਕਦ ਕਈ ਗ਼ਮ ਦਾ ਪਛੀ ਪਰ ਨ ਆਪਣ ਹ ਫੜਫੜਦਾ ਤ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਪੀਲ ਅਰਸ਼

ਕਈ ਪਸਤਾਰਾ ਹ ਟ ਟ ਿਦਾ ਤ ਚਦੀ-ਵਨਾ ਖ਼ਾਬ ਮਰਾ ਸਮ ਦਾ ਹਰੀਅਲ ਹ ਟ ਕ ਿਦਾ ਪਵਹਦ ਪਵਹਦ ਹੀ ਨੀਲ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸਾਰਾ ਿਗਲ ਹ ਸ ਕ ਿਦਾ ਫਰ ਪਦਲ ਦੀ ਮਾਯਸ ਵਾਦੀ ਚ

ਤਲਖ਼ ਘੜੀਆ ਦ ਜ਼ਰਦ ਪਤਰ

ਚੀ ਚੀ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਝਠ ਥੜਾ ਹੀ ਮਾਰਦ ਨ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਪਰ ਦ ਨਾਲ ਖਪਹਦੀ ਇਕ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਮਪਹਲ ਚ

ਇਸ਼ਕ ਮਰਾ ਗਵਾਪਚਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਆਸ਼ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਰੀਆ ਦਾ ਆਪਖਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਹਰ ਗਲੀ ਹਾਏ ਗੀਤ ਵਰਗੀ ਨ ਹਾਰ ਦੀ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਪਟ ਚ

ਰਾਤ ਸ਼ਬਨਮ ਗ ਜ਼ਾਰਦੀ ਹ

ਤ ਹਰ ਦਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਪਾਕ ਪਮਟੀ ਦਾ ਖ਼ਨ ਪੀ ਕ ਮ ਿਨਮ ਲੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਪਕ ਦ ਧਨੀਆ ਚ

ਮਾਸਮੀਅਤ ਦਾ ਦ ਧ ਪੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਬਰਗ ਪਚਹਰ ਤ

ਝ ਰੜੀਆ ਦ ਨ ਝਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਪਕ ਸੀਨ ਅਦਰ ਨ

ਗ ਰਬਤ ਦ ਪਹਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਨਣ ਦ

ਦਵ ਦੀਵ ਹੀ ਪਹਸ ਚ ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਿਨਾਪਜ਼ਆ ਲਈ

ਖ਼ਰੀਦ ਕਫ਼ਨ ਵੀ ਪਵਕ ਚ ਕ ਨ

ਤ ਹਰ ਤੀਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਮ ਲਮ ਸੜਕ ਤ

ਿਾ ਕ ਕਈ ਕਦ ਨਹ ਮ ੜਦਾ ਇਹ ਸਮਝ ਲੀਤਾ ਿਦਾ ਹ ਮ ਰਦਾ

ਤ ਹਰ ਚਥੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਕਾਲ ਬਾਗ਼ ਚ

ਪਸਰਫ਼ ਆਸ ਦੀ ਪਣ ਿਾਵ ਕਦ ਕਦ ਹ ਓਸ ਿਹ ਚ

ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਵ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਆਬਾਦ ਕਰਨ ਨ ਤ ਹੀ ਰਕੜ

ਤ ਹੀ ਧਰਤੀ ਦਾ ਕਝ ਵਰਨ

ਤ ਹੀ ਕਰਨੀ ਫ਼ਜ਼ਾ ਮ ਅਤਰ

ਤ ਹੀ ਸਿ ਨ ਮਾਨਣਾ ਸ ਕ ਪਪਹਲ ਤ ਵਖ ਸਥਰ ਪਰ ਮ ਛਤੀ ਹੀ ਸਮਝ ਿਦਾ ਇਹ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸ਼ਰ ਹੀ ਹ

ਿ ਲਾ ਪਰਹਾ ਹ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਚਕਰ

ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਆਉਣ ਵਾਲ

ਇਹ ਲਕ ਪੜਹ ਕ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ ਇਹ ਉਹ ਪਵਚਾਰੀ ਬਦਬਖ਼ਤ ਰਹ ਹ

ਪਕ ਪਿਹੜੀ ਪਹਰਨ ਦ ਪਸਙ ਤ

ਉਦਾਸ ਲਪਮਹਆ ਨ ਫੜਣ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਚੜਹ ਰਹੀ ਏ ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ

ਪਕ ਹਠ ਦ ਫ ਲ ਦੀ ਮਪਹਕ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਰਹੀ ਏ

ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਪਨਕੀ ਉਮਰ

ਉਡਾ ਕ ਲ ਗਏ ਗ਼ਮ ਦ ਝਖੜ

ਵਫ਼ਾ ਦ ਸਹ ਦ ਮਲ ਤ

ਇਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਮ ਲਚਦਾ ਹ ਪਕ ਇਸ ਚ ਰਾਹ ਤ

ਮਨ ਕਈ ਉਿਾੜ ਦਵ ਤ ਮਰ ਮਥ ਦ ਕਾਲ ਅਖ਼ਰ ਤ

ਕਟ ਚਨ ਦਾ ਚਾੜਹ ਦਵ ਿ ਅਗ ਫ਼ ਰਕਤ ਦੀ ਪਦਨ ਦੀਵ ਪਵਚ ਚ ਰਾਹ ਦ ਸਾੜ ਦਵ ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਪਪਘਲ ਿਾਵਣ

ਇਹ ਬਦਨਸੀਬੀ ਦ ਕਾਲ ਕਕਰ

ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਬਦਲ ਿਾਵਣ

ਮਰੀ ਪਕਸਮਤ ਦ ਸਭ ਨਛਤਰ

ਮ ਮਨ ਖਤਾ ਦ ਨਾਮ ਸ ਖਗਾ ਆਪਣ ਗੀਤ ਦ ਸਨ-ਛਤਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

Page 8: Pc64 bDnc64 - Punjabi Library · Aate Dian Chirian Shiv Kumar Batalvi 6If Pc64 bDnc64 b]\ ?dWaY UIaZ\c 6If Pc64 bDnc64 DaRMc YaN D ^dÊNc 7? S_anc U^Nc ?^W NfYc WfYf Ph^N Unc bS6Yc

ਮ ਹਬਤ ਨ ਗ਼ਮ ਦੀ ਰਾਸ ਦਾ ਹ

ਨਾ ਪ ਤਰ ਧੀ ਨਾ ਮਾਈ ਬਾਪ ਦਾ ਹ

ਤ ਮਰ ਵਾਸਤ ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਹਬਤ ਨ ਹੀ ਪਚਟ ਮਾਸ ਦਾ ਹ

ਇਹ ਮ ਹ ਣ ਸਮਝਦ ਪਕ ਿਾਣ ਦਈਏ

ਉਹ ਸ ਣ ਕਈ ਦਰ ਚਸ਼ਮਾ ਗਾ ਪਰਹਾ ਹ

ਆ ਆਵਾਜ਼ ਦਾ ਅਨਦ ਲਈਏ

ਉਹ ਸਾਹਵ ਵਖ ਚੀਲਹ ਤ ਚਨਾਰ ਉਨਹ ਦੀ ਗਦ ਪਵਚ ਆ ਚਲ ਕ ਬਹੀਏ

ਤ ਰਲ ਕ ਹੀਰ ਦਾ ਕਈ ਬਤ ਕਹੀਏ

ਉਲਭ ਤ ਪਗਲ ਸਭ ਿਾਣ ਦਈਏ

ਤ ਥਹੜ ਕ ਪਲ ਲਈ ਚ ਪ ਰਹੀਏ ਤ ਥਹੜ ਕ ਪਲ ਲਈ ਚ ਪ ਰਹੀਏ

ਬੀਹੀ ਦੀ ਬਤੀ ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ ਸਪਹਮੀ ਸਪਹਮੀ ਘ ਰਹੀ ਹ

ਅਪਮਰਤ ਵਲ ਮਠੀ ਮਠੀ ਉਨਦ ਮਾਰੀ ਵਸਵਾ ਵਾਕਣ

ਮਰੀਅਲ ਮਰੀਅਲ ਥਕੀ ਥਕੀ ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ

ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ ਬਤੀ ਨਹ ਬੀਹੀ ਦੀ ਅਖੀ ਬੜੀ ਡਰਾਉਣੀ ਟੀਰ-ਮਟਕੀ ਬੀਹੀ ਪਿਹੜੀ ਢਠੀ ਢਠੀ ਬੀਹੀ ਪਿਹੜੀ ਸਾਰੀ ਕਚੀ

ਪਕਸ ਸ਼ਰਾਬੀ ਦੀ ਮ ਵਾਕਣ

ਦਬੀ ਦਬੀ ਘ ਟੀ ਘ ਟੀ ਿ ਨਾ ਬਲ ਡਰਦੀ ਚੀ ਮਾੜੀ ਮਾੜੀ ਭ ਸੀ ਭ ਸੀ ਰਗੀ ਮਰੀ ਤਰੀਮਤ ਵਾਕਣ

ਪਿਹੜੀ ਬਚਾ ਿਮ ਕ ਠੀ ਹਥ ਸਖਣੀ ਕਨ ਬ ਚੀ ਇਸ ਬੀਹੀ ਦ ਮਥ ਤ

ਇਹ ਬਤੀ ਚਮਗਾਦੜ ਵਾਕਣ

ਲਟਕ ਰਹੀ ਹ ਹ ਕ ਪ ਠੀ ਮਲ ਸ਼ੀਸ਼ ਸਗ ਲ ਇਸ ਦੀ ਈਕਣ ਟਕਰ ਮਾਰ ਰਹੀ ਹ

ਿੀਕਣ ਕਈ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਮਨਾ ਹਵ ਪਪਿਰ ਦ ਪਵਚ ਡਕੀ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦੀ ਤਲਖ਼ੀ ਕਲ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਅਕੀ ਅਕੀ ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ

ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ ਬਤੀ ਨਹ ਬੀਹੀ ਦੀ ਬਚੀ ਕਾਲਾ ਨਹ ਰਾ ਚ ਘ ਰਹੀ ਹ

ਪਸਰ ਬੀਹੀ ਦੀ ਪਹਕ ਤ ਰਖੀ ਨਵ-ਿਮ ਮਰ ਬਚ ਵਾਕਣ

ਹਲੀ-ਹਲੀ ਮਠੀ-ਮਠੀ ਇਹ ਬੀਹੀ ਇਹਦੀ ਅਬੜੀ ਸਕੀ ਇਹ ਬੀਹੀ ਮਰੀ ਅਬੜੀ ਸਕੀ ਇਸ ਬੀਹੀ ਸਾਡੀ ਉਮਰਾ ਕਟੀ ਇਹ ਬੀਹੀ ਸਾਡੀ ਬਲਣ ਪਕੀ ਇਸ ਬਤੀ ਦਾ ਪੀਲਾ ਪਚਹਰਾ ਕਈ ਵਾਰੀ ਮਨ ਲਗਦਾ ਮਰਾ

ਕਈ ਵਾਰੀ ਪਕਸ ਖ਼ਨੀ ਪਿਨ ਦਾ ਪਿਹੜਾ ਅਬਰ ਿਡ ਉਚਰਾ ਿ ਪਫਰ ਬਣ ਿਾਏ ਹਥ ਪਹਨਾਈ

ਪਿਹੜਾ ਛਾਪ ਛਲ ਪਾਈ

ਮਰ ਵਲ ਵਧਦਾ ਆਵ ਪਵਹਪਦਆ ਪਵਹਪਦਆ ਸਓਲਾ ਪਿਹਾ ਮਰੀ ਧੀ ਦਾ ਹਥ ਬਣ ਿਾਵ ਪਫਰ ਉਹ ਹਥ ਛ ਡਾ ਕ ਮਥ ਿਾਵ ਇਕ ਮ ਡ ਸਗ ਨਸੀ ਅਧੀ ਰਾਤ ਚਰੀ ਛਪੀ ਮਰੀ ਗ਼ ਰਬਤ ਕਲ ਅਕੀ ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ

ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ ਬਤੀ ਨਹ ਚਾਨਣ ਦੀ ਚਕੀ ਨਹ ਨਹ ਮਈ ਬੀਹੀ ਦਾ ਪਿ

ਕੀਤਾ ਹਵ ਦੀਵਾ-ਵਟੀ ਪਬਟ ਪਬਟ ਪਈ ਹ ਵਖੀ ਿਦੀ ਆਪਣੀ ਮਈ ਅਬੜੀ ਬਾਰ

ਮ ਿ ਕਪਵਤਾ ਪਲਖ ਕ ਰਖੀ ਪਦਨ ਚੜਹਦ ਿ ਵਚ ਪਦਆਗਾ ਆਪਣੀ ਧੀ ਦ ਦਦ ਪਿਨ

ਲ ਕ ਪਰ ਦਮੜ ਬਤੀ ਇਹ ਬਤੀ ਹ ਪਬਲਕ ਲ ਬਚੀ ਇਹ ਕੀ ਮਇਆ ਦਾ ਪਸਰ ਿਾਣ ਗ਼ ਰਬਤ ਮ ਦੀ ਵੀ ਨਹ ਸਕੀ ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ ਸਪਹਮੀ ਸਪਹਮੀ ਘ ਰਹੀ ਹ

ਅਪਮਰਤ ਵਲ ਮਠੀ ਮਠੀ ਉਨਦ ਮਾਰੀ ਵਸਵਾ ਵਾਕਣ

ਮਰੀਅਲ ਮਰੀਅਲ ਥਕੀ ਥਕੀ ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ

ਇਕ ਿਚਹਰ ਦ ਨ ਅਿ ਅਸ ਤਰ ਸ਼ਪਹਰ ਹ ਆਏ

ਤਰਾ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿ ਖਤ ਪਹਲੀ ਦਾ ਪਿਸ ਦ ਪਸਰ ਤ ਪ ਪਨਆ ਦਾ ਚਨ

ਪਸਮਲ ਰ ਖ ਦੀ ਫਬੀ ਵਾਕਣ

ਡਦਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾਏ

ਇਹ ਸੜਕ ਤ ਸ ਤ ਸਾਏ

ਪਵਚ ਪਵਚ ਪਚਤਕਬਰਾ ਪਿਹਾ ਚਾਨਣ

ਿੀਕਣ ਹਵ ਚਕ ਪਪਰਆ

ਧਰਤੀ ਸ਼ਤ ਨਹਾ ਕ ਬਠੀ ਚਨ ਦਾ ਚਕ ਗ ਦਾ ਕ ਿੀਕਣ

ਹਵਣ ਵਾਲ ਵਧਾਏ

ਅਿ ਰ ਤ ਨ ਵਟਣਾ ਮਪਲਆ

ਪਚਟਾ ਚਨ ਪਵਆਪਹਆ ਚਪਲਆ

ਰ ਖ ਦ ਗਲ ਲਗ ਲਗ ਪਣ ਈਕਰ ਸ਼ਪਹਰ ਤਰ ਚ ਲਘਣ

ਿੀਕਣ ਤਰ ਧਰਮੀ ਬਾਬਲ

ਤਰ ਗਣ ਪਬਠਾਏ

ਸ ਤਾ ਘ ਕ ਮਤੀਏ ਰਗਾ ਚਾਨਣ ਧਤਾ ਸ਼ਪਹਰ ਏ ਤਰਾ ਿੀਕਣ ਤਰਾ ਹਵ ਡਲਾ ਅਬਰ ਿੀਕਣ ਤਰਾ ਵੀਰਾ

ਬਨਹ ਬਾਹ ਚਨ-ਕਲੀਰਾ ਤਾਰ ਸਟ ਕਰਾਏ

ਅਿ ਦੀ ਰਾਤ ਮ ਬਾਰਕ ਤਨ

ਹਏ ਮ ਬਾਰਕ ਅਿ ਦਾ ਸਾਪਹਆ

ਅਸ ਤ ਸਪਹਰ ਤਰ ਦੀ ਿਹ ਪਵਚ

ਮ ਰਦਾ ਪਦਲ ਇਕ ਦਬਣ ਆਏ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਕ ਪਿਸ ਦ ਪਸਰ ਤ ਪੀਲਾ ਚਨ ਪਨਰਾ ਤਰ ਮ ਖੜ ਵਰਗਾ ਪਸਮਲ ਰ ਖ ਦੀ ਫਬੀ ਵਾਕਣ

ਡਦਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾਏ

ਪਿਸ ਨ ਪੀੜ ਪਨਆਣੀ ਮਰੀ ਮਾਈ-ਬ ਢੀ ਵਾਕਣ ਫੜ-ਫੜ

ਫਕ ਮਾਰ ਉਡਾਏ

ਭਿ ਭਿ ਪਹਲੀ ਦ ਖਤ ਪਵਚ

ਅਿ ਅਸ ਤਰ ਸ਼ਪਹਰ ਹ ਆਏ

ਮਰਾ ਕਮਰਾ ਇਹ ਮਰਾ ਪਨਕਾ ਪਿਨਾ ਕਮਰਾ ਇਹ ਮਰਾ ਪਨਕਾ ਪਿਨਾ ਕਮਰਾ ਦਪਰਆਈ ਮਛੀ ਦ ਵਾਕਣ

ਗਹੜਾ ਨੀਲਾ ਪਿਸ ਦਾ ਚਮੜਾ ਪਵਚ ਪਮਟੀ ਦਾ ਦੀਵਾ ਘ ਿੀਕਣ ਅਲਸੀ ਦ ਫ ਲ ਤ

ਮਡਲਦਾ ਹਏ ਕਈ ਭਵਰਾ ਇਹ ਮਰਾ ਪਨਕਾ ਪਿਨਾ ਕਮਰਾ ਇਸ ਕਮਰ ਦੀ ਦਖਣੀ ਕਧ ਤ

ਕਧ ਤ ਨਹ ਕਮਰ ਦ ਦਦ ਤ

ਮਰ ਪਾਟ ਪਦਲ ਦ ਵਾਕਣ

ਪਾਟਾ ਇਕ ਕਲਡਰ ਲਟਕ

ਪਕਸ ਮ ਸਾਫ਼ਰ ਦੀ ਅਖ ਪਵਚ ਪਏ

ਗਡੀ ਦ ਕਲ ਵਤ ਰੜਕ

ਫਕ ਪਦਆ ਿੀ ਕਰਦ ਫੜ ਕ

ਕਾਸਾ ਫੜ ਕ ਟ ਪਰਆ ਿਦਾ ਓਸ ਕਲਡਰ ਵਾਲਾ ਲਗੜਾ ਪਿਸ ਦ ਹਥ ਪਵਚ ਹ ਇਕ ਦਮੜਾ

ਖ਼ਰ ਪਫਰ ਪਕ ਪਦਲ ਡਰ ਿਦ ਪਸਗਰਟ ਦ ਧਏ ਸਗ ਪਨਕਾ ਇਹ ਮਰਾ ਕਮਰਾ ਝਟ ਭਰ ਿਦ

ਪਫਰ ਡ ਘਾ ਸਾਗਰ ਬਣ ਿਦ ਪਵਹਪਦਆ ਪਵਹਪਦਆ ਨੀਲਾ ਕਮਰਾ ਇਸ ਸਾਗਰ ਦੀਆ ਲਪਹਰ ਅਦਰ

ਮਰਾ ਬਚਪਨ ਅਤ ਿਵਾਨੀ ਕਠਾ-ਕ ਲਾ ਸਭ ਰ ੜਹ ਿਦ ਸਾਹਵ ਕਧ ਤ ਬਠਾ ਹਇਆ

ਕਹੜ ਪਕਰਲੀਆ ਦਾ ਇਕ ਿੜਾ ਮਗਰਮਛ ਦਾ ਰਪ ਵਟਾਦ

ਮਰ ਵਲ ਵਧਦਾ ਆਦ ਇਕ ਬਹ ਤ ਇਕ ਲਤ ਖਾ ਿਦ

ਓਸ ਕਲਡਰ ਦ ਲਗੜ ਵਤ

ਮ ਵੀ ਹ ਿਦਾ ਮ ੜ ਲਗੜਾ ਆਪਣੀ ਗ਼ ਰਬਤ ਦ ਨ ਤ

ਮਗਦਾ ਪਫਰਦ ਦਮੜਾ ਦਮੜਾ ਪਫਰ ਮਰਾ ਸਾਹ ਸ ਕਣ ਲਗਦ

ਹਡ ਹਡ ਮਰਾ ਟ ਟਣ ਲਗਦ

ਮਈਆ ਇਲ ਕਨ-ਖਿਰ

ਅਕ ਦ ਪਟਡ ਛਪੜੀ ਕਰ

ਮਏ ਲ ਮਏ ਕਤਰ

ਖਪੜੀਆ ਚਮਗਾਦੜ ਭਰ

ਓਸ ਕਲਡਰ ਵਾਲਾ ਲਗੜਾ ਮਰ ਮਹ ਤ ਸ ਟਣ ਲਗਦ

ਗਲ ਮਰਾ ਪਫਰ ਘ ਟਣ ਲਗਦ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਮ ਕਣ ਲਗਦ

ਫਰ ਅਿਨਬੀ ਕਈ ਪਚਹਰਾ ਮਰ ਨ ਤ ਉਸ ਲਗੜ ਨ

ਦ ਦਦਾ ਹ ਇਕ ਦ ਦਮੜਾ ਫਰ ਕਲਡਰ ਬਣ ਿਦਾ ਹ

ਓਸ ਕਲਡਰ ਵਰਗਾ ਲਗੜਾ ਇਹ ਮਰਾ ਪਨਕਾ ਪਿਨਾ ਕਮਰਾ ਦਪਰਆਈ ਮਛੀ ਦ ਵਾਕਣ

ਗੜਹਾ ਨੀਲਾ ਪਿਸ ਦਾ ਚਮੜਾ ਇਹ ਮਰਾ ਪਨਕਾ ਪਿਨਾ ਕਮਰਾ

ਿਚਰਤਰ-ਹੀਣ

ਸਾਉਣ ਮਹ ਦੀ ਸਵਲੀ ਪਸਲਹੀ ਹ ਸ਼ਾਮ

ਪੀ ਕ ਟ ਪਰਆ ਹ ਘਰ ਮਦਰਾ ਦਾ ਿਾਮ

ਸਾਉਣ ਮਹ ਦੀ ਸਵਲੀ ਪਸਲਹੀ ਹ ਸ਼ਾਮ

ਹਲਕ ਕ ਤ ਦੀ ਜ਼ ਬ ਿਹੀ ਸੜਕ ਤ

ਤਾਜ਼ਾ ਵਸ ਮਹ ਦੀਆ

ਇਹ ਛਪੜੀਆ ਪਿ ਪ ਰਾਣ ਿੜ

ਪਕਸ ਮਪਹਲ ਦੀ ਛਤ ਤ ਰਗਣ

ਹਜ਼ਾਰ ਮਕੜੀਆ

ਿ ਪਿਵ ਹਬਸ਼ਣ

ਪਕਸ ਦ ਮ ਖ ਤ

ਹਣ ਗਪਹਰ ਪ ਗਏ

ਚੀਚਕ ਦ ਦਾਗ਼ ਿ ਦਮਹ ਕਡੀਆ ਵਾਲਾ ਕਈ ਨਾਗ

ਪਕਨ ਕਝ ਤ ਡਰਾਉਣ ਉਫ਼ ਮਰ ਹਨ ਇਹ ਖ਼ਾਬ

ਉਮਰ ਦ ਪਝੀ ਵਰਹ ਪਦਨ ਸਵਾ ਕ ਨ ਹਜ਼ਾਰ

ਪਕਹੜ ਮਕਸਦ ਵਾਸਤ ਆਪਖ਼ਰ ਨ ਪਦਤ ਮ ਗ ਜ਼ਾਰ

ਪਕਹੜ ਮਕਸਦ ਵਾਸਤ ਏਨ ਮ ਸਰਿ ਖਾ ਲਏ

ਪਸਰ ਏਨੀਆ ਰਾਤ ਦਾ ਭਾਰ

ਸ਼ਾਇਦ ਇਸ ਲਈ ਵਖ ਸਕ ਹਰ ਨਜ਼ਰ ਦ ਆਰ ਪਾਰ

ਪਨਤ ਪਕਸ ਦਹੀ ਤ ਸਕ ਕਾਮ ਦਾ ਮ ਡਗ ਮਾਰ

ਦ ਨੀਆ ਦੀ ਿ ਹਰ ਹ ਸੀਨਾ ਦ ਸਕ ਮਨ ਪਪਆਰ

ਵਖ ਸਕ ਓਸ ਦ

ਮ ਪਿਸਮ ਨਗ ਦਾ ਉਭਾਰ

ਉਫ਼ ਮ ਪਕਨਾ ਕਮੀਨਾ ਪਕਨ ਗਦ ਹਨ ਪਵਚਾਰ

ਪਕਨਾ ਗਦਾ ਪਿਹਨ ਮਰਾ ਪਕਨਾ ਗਦ ਸਚਦ ਆਪਣ ਹਥ ਨ ਹੀ ਆਪਣਾ ਹਥ ਲਾਣ ਰਕਦ ਇਕ ਪਕਣਕ ਤ ਖ ਦਾ ਤੀਕਣ

ਮ ਕਾਮੀ ਮਨਦ ਮ ਦ ਦ ਧ ਨ

ਮ ਗਰਮ ਕਰਕ ਪੀਣਾ ਲਚਦ ਮਰ ਹਥ ਪਵਚ ਪਿਨਹ ਪਵਚ

ਧਰ ਵ ਪਿਨੀ ਠਢ ਹ

ਸਚਦਾ ਹ ਇਨਹ ਬਾਰ

ਇਸ ਤਰਹ ਕ ਝ ਸਚਦ ਮਲ ਇਨਹ ਦ ਚ ਹਵ ਿਨਮ ਪਕਸ ਲਈ ਸਕ ਦਾ ਮ ਤ ਐਸ ਸਕ ਨ ਵੀ ਕਾਮ ਪਖ ਵਖਦ ਮ ਤ ਕਪਹਦਾ ਕਾਮ ਹ ਹੀ ਸਕ ਦਾ ਆਨਦ ਹ

ਚਾਹ ਉਹ ਸਰਿ ਹ ਕਈ

ਚਾਹ ਉਹ ਕਈ ਚਦ ਹ

ਚਾਹ ਦੀਵਾ ਿ ਪਚਗਾੜੀ ਨਜ਼ਰ ਤ ਵੀ ਮਦ ਹ

ਕਾਮ ਦ ਚੀਜ਼ ਦੀ ਪਮਲਣੀ ਦੀ ਉਪਿ ਦਾ ਰਗ ਹ

ਸਚਦ ਇਹ ਸੜਕ ਕਢ ਨਵ-ਬਣ ਮਪਹਲ ਦੀ ਲਾਮ

ਮਲ ਮਲ ਕੀੜ ਲਗ ਦਦ ਵਤ ਿ ਮ ਸਕਰਾਣ

ਵਸਵਾ ਪਿਹੀ ਸੜਕ ਦ

ਹ ਪਿ ਬਚ ਹਰਾਮ

ਉਫ਼ ਇਹ ਬਿਾਨ ਮਪਹਲ ਪਵਚ ਵੀ ਪਕਨਾ ਹ ਕਾਮ

ਗਲ ਰਸ਼ਨਦਾਨ

ਅਖ ਵਗ ਪਏ ਹਨ ਚਮਕਦ ਲਮ ਸਲਮੀਆ ਬਾਰੀਆ ਵਗ ਹਠ ਮ ਸਕਰਾਣ

ਸਚਦ ਪਕ ਮਪਹਲ

ਮਪਹਲ ਨ ਪਏ ਨ ਚ ਮਦ ਲ ਕ ਪਵਚ ਗਲਵਕੜੀ ਕਪਫ਼ਆ ਨ ਟ ਰ ਿਾਣ

ਉਫ਼ ਮ ਪਕਨਾ ਸ਼ਤਾਨ

ਸਚਣੀ ਪਕਨੀ ਹਰਾਮ

ਬਦਲੀਆ ਚ

ਅਰਧ ਨਗਾ ਸਰਿ

ਕਰ ਪਰਹਾ ਝ ਕ ਕ

ਹ ਕ ਝ ਏਦ ਸਲਾਮ

ਸਨ ਦ ਕਈ ਦਦ ਵਾਲੀ ਕਨ ਫ਼ਾਹਸ਼ਾ ਮ ਸਕਰਾਵ ਭਰ ਕ ਪਿ

ਨਜ਼ਰ ਚ ਕਾਮ

ਸਾਉਣ ਮਹ ਦੀ ਸਵਲੀ ਪਸਲਹੀ ਹ ਸ਼ਾਮ ਸਾਉਣ ਮਹ ਦੀ ਸਵਲੀ ਪਸਲਹੀ ਹ ਸ਼ਾਮ

ਮ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਤਰ ਆਪਣ ਦ ਧ ਵਰਗਾ ਹੀ ਤਰਾ ਸ ਚਾ ਹ ਨ ਿੀਭ ਹ ਿਾਏ ਮਾਪਖ

ਹਾਏ ਨੀ ਤਰਾ ਨ ਪਲਆ

ਿ ਇਿਾਜ਼ਤ ਦਏ ਤ ਮ ਇਕ ਵਾਰੀ ਲ ਲਵ ਮਾਘੀ ਦੀ ਹਾਏ ਸ ਚੜੀ ਸਗਰਦ ਵਰਗਾ ਤਰਾ ਨ ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਤ ਮਰੀ ਿਣਨੀ ਨਹ ਮ ਹਕੀਕਤ ਿਾਣਦ ਤਰਾ ਮਰਾ ਕੀ ਹ ਪਰਸ਼ਤਾ ਏਸ ਬਾਰ ਕੀ ਕਹ

ਗ਼ਮ ਦ ਸਪਹਰਾਵ ਚ ਭ ਪਿਆ

ਮ ਹ ਪਛੀ ਬ-ਜ਼ ਬ ਦ ਕ ਪਲ ਿ ਦਏ ਇਿਾਜ਼ਤ

ਤਰੀ ਛਾਵ ਬਠ ਲ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਅਿ ਤਰ ਪਦਲ ਚ ਹ

ਖ਼ ਸ਼ਬ ਦਾ ਹੜਹ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਵਰਹ ਹਾਲ ਿਵ ਠੀਕ ਹੀ ਕਪਹਦੀ ਹ ਤ ਅਮੜੀਏ

ਰਤ ਰਤੀ ਕਾਮ ਦੀ ਹ ਦੀ ਹ ਮ ਪਰ ਮ ਅਮੀਏ ਇਹ ਕਹ ਰਤ ਠਢੀ ਹਣ ਪਵਚ

ਲਗਗਾ ਅਤ ਦਾ ਸਮ ਕਰਨ ਲਈ ਕੀੜੀ ਨ ਪਿਨਾ ਸ਼ਾਇਦ ਭ-ਪਰਦਖਣਾ ਕੀਹ ਭਲਾ ਏਨ ਸਮ

ਪਪਛ ਹ ਿਮਦੀ ਇਕ ਮ ਝਠ ਬਕਦਾ ਹ ਿਹ ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਤਤ ਦੀ ਅਖ ਵਗ ਟੀਰਾ ਹ ਅਿ ਸਾਡਾ ਿਹ ਭਡ ਦ ਪੀਲ ਨ ਦਦ

ਕ ਤ ਦੀ ਇਹਦੀ ਜ਼ ਬ ਕਰਦਾ ਪਫਰਦਾ ਹ ਿ ਗਾਲੀ

ਕਾਮ ਦੀ ਇਹ ਥ ਕ ਥ ਬਹ ਤ ਬਕਵਾਸੀ ਸੀ ਇਹਦ ਪਪਉ ਦਾ ਪਪਉ

ਬਹ ਤ ਬਕਵਾਸਣ ਸੀ ਇਹਦੀ ਮ ਦੀ ਮ ਏਥ ਥਹਰ ਵਗ

ਗਦਾ ਹ ਸ਼ਤ ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਪਮਰਗ ਦੀ ਇਕ ਨਸਲ ਦਾ ਕਸਤਰੀਆ ਹ ਦਾ ਹ ਨ ਕਸਤਰੀਆ ਨ ਿਨਮ ਦਦੀ ਹ ਿਦ ਉਨਹ ਦੀ ਮ ਪਾਲਦੀ ਹ ਰਖ ਕ

ਇਕ ਹਰ ਥ ਇਕ ਹਰ ਥ ਫਰ ਆਦਾ ਹ ਸਮ ਕਰਮ-ਹੀਣ ਬਪਚਆ ਨ

ਭ ਲ ਿਦੀ ਹ ਉਹ ਮ ਮ-ਪਵਹਣ ਪਹ ਚ ਿਦ ਨ ਪਕਸ ਐਸੀ ਉਹ ਥ ਪਿਥ ਪਕਧਰ ਚ ਗਣ ਪਈਆ

ਹਣ ਰਲ ਕ ਬਕਰੀਆ ਬਕਰੀਆ ਵੀ ਕਰਦੀਆ ਨਾ ਚ ਘਣ ਉਨਹ ਨ ਨਹ

ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਮ

ਪਸ਼ ਤ ਮਾੜੀ ਨਹ ਤਰਾ ਮਰਾ ਕੀ ਹ ਪਰਸ਼ਤਾ ਏਸ ਬਾਰ ਕੀ ਕਹ

ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਤਰ ਸ ਚ ਦ ਧ ਵਰਗਾ ਹੀ ਤਰਾ ਸ ਚਾ ਹ ਨ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਚਟਡੀ ਦਲ

ਨੀਮ ਸਵਲੀ ਗਰੜ ਵਤ ਨੀਲੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਪਵਚ ਪਕੀ ਸਤਕ-ਪਭਟੀ ਨਾਰ ਦ ਵਾਕਣ

ਮਰ ਪਪਡ ਪਦਆ ਪਟ ਤ

ਸ ਤੀ ਘਕ ਹ ਪਸਰ ਨ ਰਖੀ ਪੀੜ ਭਨੀ ਥਕੀ ਥਕੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਇਹ ਪਕੀ

ਏਸ ਸੜਕ ਦੀ ਪਹਕ ਮਸਲਦਾ ਬਟ ਥ ਇਹਦਾ ਅਗ ਅਗ ਦਲਦਾ ਮਢ ਰਖ ਬਦਕ ਚਲਦਾ ਮਲ ਸਾਵ ਰਗ ਵਾਲਾ ਪਟਡੀ ਦਲ ਇਕ ਲਘ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਮਠੀ ਚ ਪ ਮਰ ਖਤ ਦੀ ਰਲਾ ਪਾ ਪਾ ਡਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਟਡੀਆ ਵਗ ਰਗਦ ਟਕ ਦੀ

ਚੀ ਇਕ ਧਮਕ ਦ ਕਾਰਨ

ਮਰਾ ਪਪਡ ਮ ਰਪਬਆ ਵਾਲਾ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਕਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਟਡੀ ਦਲ ਇਕ ਲਘ ਪਰਹਾ ਏ

ਹ ਣ ਹ ਣ ਇਸ ਪਕਨਾਰ

ਮਰ ਪਪਡ ਦੀਆ ਪਛਦੀਆ ਪਣ ਖਟੀਆ ਦ ਫ ਲ ਗਲ ਲਗ ਕ

ਰਝ ਦ ਕਨ ਦੀਆ ਮ ਦਰ ਵਰਗ ਫ ਲ ਸ਼ਰਹ ਦ ਚ ਮ ਕ

ਲ ਕਣ ਮੀਚੀ ਖਡ ਰਹੀਆ ਸਨ

ਪਰ ਹ ਣ

ਇਨਹ ਦ ਸਾਹ ਅਦਰ

ਫਲ ਪਗਆ ਬਦਬ ਦਾ ਸਾਗਰ

ਡ ਘ ਮਰ ਦਮਾਹਲ ਖਹ ਪਡਗ ਪਈ ਸਨ ਦੀ ਗਾਗਰ

ਇਹ ਕੀ ਹਇਆ

ਇਹ ਕੀ ਹਇਆ

ਸਾਰਾ ਪਪਡ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਪਵਚ

ਸੜ ਬਲ ਕ ਹ ਕਲ ਹਇਆ ਲਾਹ ਗਈਆ ਰ ਖ ਦੀ ਪਛਲ ਡਣ ਅਬਰ ਪਗਧ ਤ ਇਲ ਲੜਨ ਪਬਲੀਆ ਰਵਣ ਕ ਤ ਲ ਪਏ ਮਚਾਵਣ ਪਖਲ ਘ ਮਣ ਥ-ਥ ਲਖ ਚ ੜਲ ਪਪਠ ਤ ਥਣ ਲਮਕਾਈ

ਪ ਠ ਲਮ ਪਰ ਦ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਦ ਪਪਤਆ ਦੀਆ ਪਸ ਕ

ਪਠਬ-ਖਪੜਬੀਆ ਿ ਤੀਆ ਪਾਈ

ਖਪੜੀਆ ਦ ਬਹਲ ਪਵਚ ਲਘ ਪਣ ਫਰਾਟ ਭਰਦੀ ਸ਼ ਸ਼ ਕਰਦੀ ਹਕ ਭਰਦੀ

ਥ ਪ ਰ ਥ ਪਟਡੀਆ ਦੀਆ ਹੜ ਕਰਨ ਇਕਠੀਆ ਹਡ ਦੀਆ ਢਰ ਹਡੀਆ ਦ ਢਰ ਪਵਚ ਸਵਣ

ਲਖ ਲਖ ਬਚਾ ਦਣ ਅਕਰ ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਧਰਮ ਘਰ ਿਾਈਆ

ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਕਮ ਘਰ ਿਾਈਆ ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਕਾਮ ਪਤਹਾਈਆ

ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਿਗ ਨ ਸਾਈਆ ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਹਦ ਪਰਨਾਈਆ ਮਾਨ ਖਤਾ ਦੀਆ ਲਵੀਆ ਫ਼ਸਲ ਇਨਹ ਰਲ ਪਮਲ ਮਾਰ ਮ ਕਾਈਆ ਅਿ ਖੜਹਾ ਇਸ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਪਕਨਾਰ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ

ਨੀਮ ਸਵਲੀ ਗਰੜ ਵਤ ਨੀਲੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਪਵਚ ਪਕੀ ਿਗ ਪਵਚ ਹਈ ਪਵਧਵਾ ਵਾਕਣ

ਪਫਰਦੀ ਪਈ ਹ ਲਥ-ਭਲਥੀ ਆਪਣ ਭ ਖ ਬਚ ਵਾਕਣ

ਮਰ ਪਪਡ ਨ ਢਾਕ ਚਕੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਇਹ ਪਕੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ

ਸੜਕ ਇਹ ਪਕੀ

ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਆਇਆ ਭਗਣ ਿਨ ਚ ਰਾਸੀ ਕਈ ਲਛਮਣ ਨਹ ਮਰਾ ਸਾਥੀ ਨਾ ਮ ਰਾਮ ਅਯ ਪਧਆ ਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ

ਨਾ ਮਰਾ ਪਚ-ਵਟੀ ਪਵਚ ਡਰਾ ਨਾ ਕਈ ਰਾਵਣ ਦ ਸ਼ਮਣ ਮਰਾ ਕਣਕ-ਕਕਈ ਮ ਦੀ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਮਥ ਦਰ ਵਤਨ ਹ ਮਰਾ ਪਕੀ ਸੜਕ ਦੀ ਪਟੜੀ ਤ

ਸਪਦਆ ਦਿਾ ਵਰਹਾ ਹ ਮਰਾ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਪਵਚ ਰਦੀ ਹ

ਮਰੀ ਦ ਵਪਰਹਆ ਦੀ ਕਾਕੀ ਿੀਕਣ ਪਣ ਸਰਕੜ ਪਵਚ ਲਘ ਿਦੀ ਹ ਅਧੀ ਰਾਤੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ

ਕਈ ਸ ਗਰੀਵ ਨਹ ਮਰਾ ਮਪਹਰਮ

ਨਾ ਕਈ ਪਵਨ-ਪ ਤ ਮਰਾ ਬਲੀ ਨਾ ਕਈ ਨਖ਼ਾ ਹੀ ਕਾਮ ਦੀ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਆਈ ਮਰੀ ਬਣਨ ਸਹਲੀ

ਮਰੀ ਤ ਇਕ ਬ ਢੀ ਮ ਹ

ਪਿਸ ਨ ਮਰੀ ਹੀ ਬਸ ਛ ਹ

ਪਦਲ ਭਰ ਥ ਕ ਪਦਕ ਦ ਕੀੜ

ਪਿਸ ਦੀ ਬਸ ਲਬ ਤ ਿ ਹ

ਿ ਉਹਦੀ ਇਕ ਮਰਨੀ ਧੀ ਹ

ਪਿਸ ਦ ਵਰ ਲਈ ਲਭਣੀ ਥ ਹ

ਿ ਪਫਰ ਅਨਪੜਹ ਬ ਢਾ ਪਪਉ ਹ

ਿ ਇਕ ਪਮਲ ਪਵਚ ਹ ਚਪੜਾਸੀ ਖ਼ਾਕੀ ਪਿਦਹ ਪਿਾਮ ਤ

ਲਗੀ ਹਈ ਹ ਪਚਟੀ ਟਾਕੀ ਕਈ ਭੀਲਣੀ ਨਹ ਮਰੀ ਦਾਸੀ ਨਾ ਮਰੀ ਸੀਤਾ ਪਕਤ ਗਵਾਚੀ

ਮਰੀ ਸੀਤਾ ਕਰਮ ਮਾਰੀ ਉਹ ਨਹ ਕਈ ਿਨਕ ਦ ਲਾਰੀ ਉਹ ਹ ਧ ਰ ਤ ਫਾਪਕਆ ਮਾਰੀ ਪੀਲੀ ਪੀਲੀ ਮਾੜੀ ਮਾੜੀ ਿੀਕਣ ਪਹਲੀ ਮਗਰ ਹਾੜਹੀ ਪਲ ਪਰ ਟ ਰ ਪਵਚਾਰੀ ਿਨਮ ਿਨਮ ਦੀ ਪਰ ਭਰੀ ਹਾਏ ਗ ਰਬਤ ਦੀ ਚੀ ਘਾਟੀ ਕੀਕਣ ਪਾਰ ਕਰਗੀ ਸ਼ਾਲਾ ਉਹਦੀ ਤਰੀਮਤ-ਪਣ ਦੀ ਡਾਚੀ

ਪਹਕ ਸਗ ਲਾ ਕ ਮਰੀ ਕਾਕੀ

ਇਹ ਮ ਅਿ ਕੀਹ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ ਪਕ ਦ ਖਦੀ ਹ ਮਰੀ ਛਾਤੀ

ਪਕ ਅਖ ਹ ਗਈ ਲਹ-ਲਾਖੀ ਮ ਉਹਦੀ ਅਗਨ ਪਰੀਪਖਆ ਲਸ ਨਹ ਨਹ ਇਹ ਤ ਹ ਗ ਸਤਾਖੀ ਉਸ ਅਗ ਦ ਪਵਚ ਉਹ ਸੜ ਿਾਸੀ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਪਵਚ ਰਦੀ ਹ

ਮਰੀ ਦ ਵਪਰਹਆ ਦੀ ਕਾਕੀ ਹਰ ਪਲ ਵਧਦੀ ਿਾਏ ਉਦਾਸੀ

ਿੀਕਣ ਵਰਹਦ ਬਦਲ ਦ ਪਵਚ

ਡਦ ਿਦ ਹਵਣ ਪਛੀ ਮਠੀ ਮਠੀ ਟਰ ਪਨਰਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ

ਰਾਖ਼ ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਪਈ ਹ ਧ ਖਦੀ ਪਕ ਪਿਵ ਪਵਧਵਾ ਕਈ ਪਵਚ ਿਵਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ

ਪਿ ਕਾਲੀ ਮਾਤਾ ਪਿ ਮ ਭਵਾਨੀ ਿ ਪੀੜ ਮਰੀ ਦ ਪਜ਼ਦੀ ਬਪਚਆ ਦਾ ਖ਼ਨ ਨੀਲਾ ਹਾਏ ਪੀਣ ਖ਼ਾਤਰ

ਖੜਹੀ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਵਚ ਹਰਾਨੀ ਫੜ ਕ ਧ ਦੀ ਅਲਫ਼-ਹ ਸਨੀ ਕਈ ਪਾ ਕ ਚਲਾ ਹਾਏ ਅਸਮਾਨੀ ਬੜ ਡਰਾਉਣ ਿ ਪਛੀ ਵਰਗੀ ਅਖ ਮ ਦੀ ਤ ਪਹਕ ਤਾਣੀ

ਿ ਪਪਉ ਲਮਬ ਦੀ ਧੀ ਅਞਾਣੀ ਿ ਬਾਪ ਆਪਣ ਦੀ ਮਤ ਪਪਛ ਆਪਣੀ ਮ ਦੀ ਹ ਸੀਨ ਗਦੀ ਚ

ਘਕ ਸ ਤੀ ਹ ਭ ਖੀ-ਭਾਣੀ ਤ ਸ ਤੀ ਸ ਤੀ ਇਹ ਕਪਹ ਰਹੀ ਹ-

ਇਹ ਯ ਗ ਪਕਨਾ ਹ ਅਗਰਗਾਮੀ ਹ ਪਕਨੀ ਪਜ਼ਲਤ ਅਿ ਵੀ ਬਦਾ ਬਦ ਅਗ ਕਰ ਗ਼ ਲਾਮੀ

ਿ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਦਾ ਮਰ-ਪਖੀ ਵਲਵ ਖਦਾ ਪਸਗਰਟੀ ਧਆ ਪਕ ਪਿਵ ਪਕਧਰ ਵੀਰਾਨ ਥਾਵ ਕਈ ਰ ਖ ਸਫਦ ਦਾ ਹਏ ਅਲ ਆ ਪਿ ਇਪਛਆਧਾਰੀ ਕਈ ਸਪ ਦਮਹ ਿ ਪਿ ਸਰਵਰ ਚ ਸਵਲੀ ਪਿਹੀ ਨਹਾ ਕ ਪਨਕਲੀ ਕਈ ਿਵਾਨੀ ਤ ਕਢ ਖੜਹ ਕ ਸ ਕਾਏ ਪਾਣੀ ਬੀਮਾਰ ਿਹੀ ਤਵੀਤ ਪਪਹਨੀ

ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਬੀਅਰ ਦੀ ਬਤਲ

ਇਹ ਮਜ਼ ਹਟਲ ਦ ਸਾਗਵਾਨੀ ਇਹ ਓਹ ਬਰ ਤ ਓਹ ਪਚਹਰ

ਇਹ ਓਹ ਬਕ ਬਕ ਤ ਕ ਤ ਖਾਣੀ ਬਹ ਪਪਆਜ਼ ਦੀ ਬ ਪ ਰਾਣੀ

ਉਫ਼ ਪਕਨੀ ਹੀ ਹ ਵੀਰਾਨੀ ਰਲ-ਰਪ ਦੀ ਗਪਹਰੀ ਦਲਦਲ ਚ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਹ ਧਸਦੀ ਿਦੀ ਇਹ ਸ਼ਾਮ ਸਹੀ ਤ ਅਰਗ਼ਵਾਨੀ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਪਿ ਰਾਤ ਕਾਲੀ ਕਈ ਤਫ਼ਾਨੀ ਪਕ ਪਿਸ ਚ ਚਮਕ ਕਈ ਨਾ ਤਾਰਾ ਪਸਆਹ ਪ ਲਾੜ ਦ ਰਾਹ ਦੀ ਬਾਨੀ ਉਫ਼ ਪਕਨੀ ਹੀ ਹ ਡਰਾਉਣੀ

ਓ ਬਰਾ ਪਬਲ ਲ ਆ

ਤ ਚ ਕ ਲ ਏਥ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਤ ਮਨ ਇ ਹ ਲਗਦੀ ਹਜ਼ਾਰ ਮਗਾਟਨ ਬਬ ਵਾਕਣ ਪਿ

ਮਜ਼ ਮਰੀ ਤ ਫਟ ਹ ਿਾਣੀ ਤ ਖ਼ਾਲੀ ਹਈ ਬੀਅਰ ਦੀ ਬਤਲ

ਪਿ ਬਣ ਕ ਰਾਕਟ ਹ ਡ ਿਾਣੀ

ਚ ਕ ਲ ਏਥ ਇਹ ਖ਼ਾਲੀ ਬਤਲ

ਤ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਿ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਪਈ ਹ ਧ ਖ਼ਦੀ ਪਕ ਪਿਵ ਪਵਧਵਾ ਕਈ ਪਵਚ ਿਵਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ

ਚਹਜੜਾ ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਸਚ ਮਰੀ ਵਗ ਹੀ ਬਜ਼ਾਰ ਹ

ਇਹ ਤ ਮਨ ਇ ਪਈ ਹ ਭਾਸਦੀ ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਗਲੀ ਗਲੀ ਚ ਮਣ ਪ ਤਰ ਪਰਾਏ

ਪਕਸ ਕਦਰ ਹਛਾ ਪਿਹਾ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਹਾਏ

ਵਲ ਪਪਛ ਸਦ ਲਾ ਕ ਆਖਣਾ ਵਲ ਤਰੀ ਹਰ ਵੀ ਦਾਤਾ ਵਧਾਏ

ਪਕਸ ਕਦਰ

ਅਸਚਰਿ ਦੀ ਗਲ ਹਾਏ

ਇਕ ਮਗਤ ਰਾਪਿਆ ਨ ਖ਼ਰ ਪਾਏ

ਹਾਏ ਨਾ ਦਾਤਾ ਸਮਝ ਆਏ

ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਵਲ ਖ ਦ ਬ-ਕਾਰ ਹ

ਇਹ ਧ ਰ ਤ

ਜ਼ਰਦ ਤ ਪਬਮਾਰ ਹ

ਏਸ ਨ ਨਾ ਫ ਲ

ਨਾ ਕਈ ਖ਼ਾਰ ਹ ਮਰ ਲਈ ਹ ਅਿਨਬੀ ਕ ਖ ਦੀ ਪੀੜ

ਪਪਆਰ ਦੀ ਮਨ ਭਲਾ ਕੀ ਸਾਰ ਹ

ਲਰੀਆ ਦਣਾ ਤ ਇਕ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਹ

ਕਾਮ ਦੀ ਿ ਪਰਤੀ ਦਾ ਆਹਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਹਾਏ ਮਨ

ਪਕਸ ਗ ਨਾਹ ਦੀ ਇਹ ਸਜ਼ਾ

ਨਾ ਮ ਆਦਮ

ਤ ਨਾ ਹੀ ਮ ਹਵਾ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਦਾ ਹ ਖ਼ਰ ਕੀਹ ਮਜ਼ਾ

ਆਖਦ ਨ -

ਕਾਮ ਹ ਦਾ ਹ ਖ ਦਾ ਕਾਮ ਪਵਚ ਹ ਦਾ ਹ ਲਿੜ ਦਾ ਨਸ਼ਾ ਪਰ ਇਹ ਮਨ ਕੀ ਪਤਾ

ਕਾਮ ਦ ਪਦਉਤ ਦੀ ਮਨ ਤ ਧ ਰ ਹੀ ਮਾਰ ਹ

ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਰਾਮ-ਲੀਲਹਾ ਦਾ ਕਈ ਪਕਰਦਾਰ ਹ

ਪਿਸ ਦ ਹਥ ਪਵਚ

ਕਾਠ ਦੀ ਤਲਵਾਰ ਹ

ਚਮਕਦੀ ਹ ਪਰ ਨਾ ਕਈ ਧਾਰ ਹ

ਝਠਾ ਮਠਾ ਕਰਨਾ ਪਿਸ ਨ ਵਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਹ ਮਨਾ ਨਾ ਹਰ ਲਮੀ ਸਚ ਕਰ

ਸਚ ਲਮੀ ਸਨਹ ਲਾਣੀ ਸਮ ਨ

ਸਮ ਨ ਤ ਸਨਹ ਲਾਣੀ ਪਾਪ ਹ ਸਮ ਹੀ ਤ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਬਾਪ ਹ ਠ

ਪਕ ਸਾਰ ਨ ਸਾਥੀ ਸ ਰਹ

ਸ ਪਪਨਆ ਦ ਸ਼ਪਹਰ ਸਭ ਭ ਰਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਇਕ ਕਾਮ

ਦਿ ਕਮ ਪਬਨ

ਹ ਮਨਾ ਬ-ਕਾਰ ਹ ਬ-ਕਾਰ ਹ

ਇਕ ਵਾਧ ਭਾਰ ਹ

ਤਨ ਮਰ ਿਾਣਾ ਹੀ ਬਸ ਦਰਕਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਲਣਾ

ਧਰਮੀ ਬਾਬਲ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਲੜ ਲਾਇਆ ਸਾਡ ਫ ਲ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਪਿਸ ਦਾ ਇਛਰ ਰਪ ਹਢਾਇਆ

ਮ ਪਰਨ ਦੀ ਮ ਪਰਨ ਦ ਹਾਣ ਦੀ

ਮ ਉਸ ਤ ਇਕ ਚ ਮਣ ਵਡੀ ਪਰ ਮ ਕੀਕਣ ਮ ਉਹਦੀ ਲਗੀ ਉਹ ਮਰੀ ਗਰਭ ਿਨ ਨਾ ਆਇਆ

ਲਕਾ ਵ ਮ ਧੀ ਵਰਗੀ ਸਲਵਾਨ ਦੀ

ਪਪਤਾ ਿ ਧੀ ਦਾ ਰਪ ਹਢਾਵ ਲਕਾ ਵ ਤਨ ਲਾਿ ਨਾ ਆਵ

ਿ ਲਣਾ ਪਰਨ ਨ ਚਾਹਵ ਚਪਰਤਰ-ਹੀਣ ਕਵਹ ਪਕ ਿੀਭ ਿਹਾਨ ਦੀ

ਚਪਰਤਰ-ਹੀਣ ਤ ਤ ਕਈ ਆਖ

ਿ ਕਰ ਲਣਾ ਵਚ ਹਾਸ

ਪਰ ਿ ਹਾਣ ਨਾ ਲਭਣ ਮਾਪ

ਹਾਣ ਲਭਣ ਪਵਚ ਗਲ ਕੀ ਹ ਅਪਮਾਨ ਦੀ

ਲਣਾ ਹਵ ਤ ਅਪਰਾਧਣ

ਿਕਰ ਅਦਰ ਹਏ ਸ ਹਾਗਣ

ਮਪਹਕ ਉਹਦੀ ਿ ਹਵ ਦਾਗ਼ਣ

ਮਪਹਕ ਮਰੀ ਤ ਕਿਕ ਮ ਹੀ ਿਾਣਦੀ

ਿ ਸਲਵਾਨ ਮਰ ਲੜ ਲਗਾ ਪਦਨ ਭਰ ਚ ਕ ਫ਼ਾਈਲ ਦਾ ਥਬਾ ਸ਼ਪਹਰ ਸ਼ਪਹਰ ਰਵਹ ਪਨਤ ਭਿਾ ਮਨ ਪਵਚ ਚਟਕ ਚਦੀ ਦ ਫ ਲ ਖਾਣ ਦੀ

ਪਚਰ ਹਇਆ ਉਹਦੀ ਇਛਰ ਮਈ

ਇਕ ਪਰਨ ਿਮ ਪਰਨ ਹਈ

ਉਹ ਪਰਨ ਨਾ ਿਗੀ ਕਈ

ਉਸ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਹ ਮਰਾ ਹਾਣ ਪਛਾਣਦੀ

ਹ ਚਪਲਆ ਹ ਆਥਣ ਵਲਾ ਆਇਆ ਨਹ ਗਰਖ ਦਾ ਚਲਾ ਦਫ਼ਤਰ ਤ ਅਿ ਘਰ ਅਲਬਲਾ ਮ ਪਈ ਕਰ ਪਤਆਰੀ ਕਫ਼ ਿਾਣ ਦੀ

ਧਰਮੀ ਬਾਬਲ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਲੜ ਲਾਇਆ ਸਾਡ ਫ ਲ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਪਿਸ ਦਾ ਇਛਰ ਰਪ ਹਢਾਇਆ

ਮ ਪਰਨ ਦੀ ਮ ਪਰਨ ਦ ਹਾਣ ਦੀ

ਇਕ ਸਫ਼ਰ

ਉਹ ਵੀ ਸ਼ਪਹਰ ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਮ ਵੀ ਸ਼ਪਹਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਲਪਹਦ ਦੀ ਖ ਸ਼ਕ ਟਪਹਣੀ ਤ ਦਰ

ਫ ਲ ਸਰਿ ਦਾ ਅਿ ਕ ਮਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਤ ਮਰ ਪਵਚਾਲ ਪਵਥ ਸੀ ਪਫਰ ਮਨ ਸਕ ਉਹਦਾ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਦਵ ਕਢ ਸਵਲੀ ਪਿਹੀ ਸੜਕ ਦ

ਉਹਦ ਬ ਲਹ ਵਗ ਪਏ ਸੀ ਫਰਕਦ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਬ ਰਿੀਆ ਸੜਕ ਦ ਪਏ ਦਦ ਹਵਣ ਹਸਦ

ਪਣ ਦਾ ਪਚਮਟਾ ਪਪਆ ਸੀ ਵਿਦਾ ਟਾਹਲੀਆ ਦ ਪਤ ਪਏ ਸੀ ਖੜਕਦ ਵਖ ਰਹ ਸਨ ਸਾਡੀ ਵਲ ਨਾਮ ਰਾਦ

ਕਾਸ਼ਨੀ ਪਿਹ ਫ ਲ ਪਹਾੜੀ ਅਕ ਦ

ਬੀਿ ਰਹ ਸਨ ਮਰ ਪਦਲ ਪਵਚ ਸਰਘੀਆ

ਲਾਲ ਸਹ ਕਰ ਉਹਦੀ ਅਖ ਦ

ਦਰ ਇਕ ਆਥਣ ਦਾ ਤਾਰਾ ਪਫਕੜਾ ਗਗਨ ਦੀ ਹ ਣ ਗਲਹ ਤ ਮ ਸਕਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਇਕ ਪਨਆਣ ਦ ਗ ਲਾਬੀ ਮ ਖ ਤ

ਕਾਲ ਪਤਲ ਦ ਵਗ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਤ ਮਰ ਪਵਚਾਲ ਫਾਸਲਾ ਸਾਡੀ ਮਪਜ਼ਲ ਵਗ ਘਟਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਉਫ਼ਕ ਦ ਨਣ ਚ ਕ ਝ ਨੀਲਾ ਕ ਧ

ਕਾਗ ਦ ਪਿ ਬਟ ਦ ਪਪਡ ਤ ਲ ਬਖ਼ਸ਼ਦਾ ਸੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਸਕ

ਦਰ ਉਸ ਧਏ ਦ ਉਸ ਿਗਲ ਤ ਪਾਰ

ਿਾ ਰਹੀ ਸੀ ਪਛੀਆ ਦੀ ਇਕ ਡਾਰ

ਮਰਾ ਿੀ ਕੀਤਾ ਪਕ ਮ ਉਸ ਡਾਰ ਨ

ਚੀ ਦਣੀ ਇਕ ਕਹ ਆਵਾਜ਼ ਮਾਰ

ਨਾਲ ਆਪਣ ਲ ਚਲ ਸਾਨ ਵੀ ਯਾਰ

ਦਰ ਇਸ ਦ ਨੀਆ ਤ ਪਕਧਰ ਪਰਲ ਪਾਰ

ਦਣਾ ਸਾਨ ਉਸ ਿਜ਼ੀਰ ਤ ਉਤਾਰ

ਪਿਥ ਸਕੀਏ ਰਾਤ ਅਿ ਦੀ ਇਹ ਗ ਜ਼ਾਰ

ਪਸਆਹ ਹਨਰਾ ਪਸਆਹ ਦੀ ਇਕ ਸਪਣੀ ਦ ਵਗ

ਮਰ ਵਲ ਸਰਕਦਾ ਹੀ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਮਰਾ ਹਥ ਹ ਣ ਉਹਪਦਆ ਹਥ ਦ ਨਾਲ

ਖ਼ਰ ਪਕਨੀ ਦਰ ਤ ਟਕਰਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਿੀਕਣ ਘ ਗੀਆ ਦਾ ਿੜਾ ਕਧ ਤ

ਚ ਝ ਦ ਪਵਚ ਚ ਝ ਪਾ ਮ ਸਕਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਸੜਕ ਦ ਬ ਲਹ ਤ ਅਬ ਦੀ ਕਤਾਰ

ਮਪਹਕ ਆਪਣ ਬਰ ਦੀ ਸੀ ਰਹੀ ਪਖਲਾਰ

ਉਸ ਪਲਾਡ ਪਵਚ ਅਿ ਤੀਕ

ਚ ਗ ਰਹੀ ਸੀ ਪਬਿਪੜਆ ਦੀ ਇਕ ਡਾਰ

ਹ ਣ ਉਹਦ ਹਥ ਮਪਰਆ ਹਥ ਚ ਸਨ

ਬਰਫ਼ ਨਾਲ ਵਧ ਸਨ ਿ ਠਢ ਠਾਰ

ਿੀਕਣ ਪਬਲ ਦ ਮਹ ਕਈ ਗ ਟਾਰ

ਕਰ ਰਹ ਸਨ ਫਰ ਵੀ ਮਨ ਪਪਆਰ

ਿਦ ਹੀ ਭੜੀ ਰਾਹ ਅਸਾਡਾ ਕਟ ਗਈ

ਕਾਲੀ ਪਬਲੀ ਵਾਗਣ ਇਕ ਕਾਲੀ ਕਾਰ

ਸਾਡ ਮਹ ਤ ਰਸ਼ਨੀ ਦਾ ਇਕ ਬ ਕ ਮਾਰ

ਸਾਨ ਉਸ ਖਡ ਤ ਗਈ ਪਵਸਾਰ

ਪਪਛ ਬਤੀ ਲਾਲ ਪਿਹੀ ਉਸ ਕਾਰ ਦੀ ਅਿ ਤੀਕਣ ਚਮਕ ਪਈ ਸੀ ਮਾਰਦੀ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਸੜਕ ਦ ਮਥ ਤ ਪਿ

ਕਮ ਦਣੀ ਦਾ ਪਈ ਸੀ ਸਾਰਦੀ ਿ ਮਣੀ ਚਮਕ ਗਲ ਦ ਹਾਰ ਦੀ ਪਣ ਦ ਪਰ ਚ ਝਿਰ ਮਪਹਕ ਦੀ ਫ ਲ ਚਹ ਹਥ ਦਾ ਰਲ ਕ ਪਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਤਜ਼ ਸਰਿ ਹਾੜ ਦਾ ਸਾਡੀਆ ਤਲੀਆ ਚ ਚੜਹਦਾ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਕ ਵਧਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਤਜ਼ ਸ ਮ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਤਾਲ ਪਵਚ ਸੀ ਛਣਕਦਾ ਯਕ ਦਾ ਸਾਜ਼

ਸਾਜ਼ ਚ ਇਕ ਉਭਰਦੀ ਐਸੀ ਆਵਾਜ਼

ਪਬਿਲੀ ਦ ਖਪਭਆ ਚ ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਨਕ ਹ ਦ ਕਨ ਲਾ ਸ ਣਦ ਆਵਾਜ਼

ਪਰ ਨਾ ਆਦਾ ਸਮਝ ਦ ਪਵਚ ਉਸਦਾ ਰਾਜ਼

ਸਮਝਦ ਪਕ ਹ ਪਰਤ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਡ ਰਹ ਨ ਿ ਪਕ ਲਾਮ ਪਵਚ ਿਹਾਜ਼

ਿਗਤ ਦ ਪਾਪ ਤ ਪਚੜ ਕ ਸਮਝਦ ਹ ਗਏ ਿ ਦਵਤ ਸਾਰ ਨਾਰਾਜ਼

ਹਥ ਸਾਡ ਅਗ ਦੀ ਉਸ ਖਡ ਤ

ਅਿ ਤੀਕਣ ਵੀ ਨਹ ਹਨ ਆਏ ਬਾਅਜ਼

ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਤਜ਼ ਸ ਮ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਛਣਕਦਾ ਸੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਯਕ ਦਾ ਸਾਜ਼

ਉਹਦ ਪਪਡ ਦੀ ਚੀ ਮਸਪਿਦ ਦਾ ਪਮਨਾਰ

ਉਸ ਹਨਰ ਪਵਚ ਵੀ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹ ਤ ਉਹਦ ਨਾਲ ਉਹਦਾ ਹਥ ਵੀ ਮਰ ਹਥ ਚ ਪਨਕਲ ਕ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਬਾਝ ਓਸ ਦਾ ਹੀ ਹ ਣ ਗਰ ਲਪਗਆ ਪਕ ਖਾਣ ਨ ਪਿ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਖ਼ਰ ਕੀ ਕ ਰਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਬ-ਰਪਹਮ ਘੜ ਨ ਇਕ ਿਲਾਦ ਵਗ

ਚੀ-ਚੀ ਤਜ਼ ਛਟ ਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਚੀ ਚ ਗ਼ਲ ਇਕ ਪਚਚਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਾਰਾ ਰਾਹ ਓਸ ਚ ਗ਼ਲ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਨਾਲ

ਲਪਗਆ ਪਕ ਨਦ ਪਵਚ ਬਰੜਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਾਰਾ ਯਕਾ ਹ ਣ ਪਕਸ ਤਾਜ਼ਾ ਮਰ

ਿਾਨਵਰ ਦਾ ਕਰਗ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਲਪਹਦ ਦੀ ਖ਼ ਸ਼ਕ ਟਾਹਣੀ ਨ ਹ ਣ

ਤਾਪਰਆ ਦਾ ਘ ਣ ਪਿਹਾ ਬਸ ਖਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦੀਪਵਆ ਦੀ ਲ ਚ ਹ ਣ ਮਰਾ ਗਰ ਦਰ ਕਬਰਸਤਾਨ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਪਦਲ ਮਰਾ ਡਦ ਫਰਾਰ ਵਾਕਣ ਹਰ ਘੜੀ ਪਪਛ ਨ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਖ਼ਰ ਕੀ ਕ ਰਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਬ-ਰਪਹਮ ਘੜ ਨ ਇਕ ਿਲਾਦ ਵਗ

ਚੀ-ਚੀ ਤਜ਼ ਛਟ ਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਚਸਕਲੀਗਰ

ਮ ਪਸਕਲੀਗਰ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਦਸ਼ ਨਾ ਨਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਘਰ

ਮ ਪਸਕਲੀਗਰ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਗਡ

ਲ ਕ ਸ਼ਪਹਰ ਸ਼ਪਹਰ ਮ ਪਫਪਰਆ

ਪਟ ਦੀ ਅਗ ਬ ਝਾਵਣ ਿਗਾ ਪਰ ਕਈ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਨਾ ਪਮਪਲਆ

ਸਮ ਦ ਪਪਡ ਦੀਆ ਪੜ ਤ

ਹਲੀ ਹਲੀ ਪਰਹਾ ਮ ਟ ਪਰਆ

ਪਰ ਪਫ਼ਕਰ ਦਾ ਰਗ ਨਾ ਖ ਪਰਆ

ਹ ਣ ਮਥ ਨਹ ਿਦਾ ਟ ਪਰਆ

ਨਾ ਹੀ ਪਪਛ ਿਦ ਮ ਪੜਆ

ਹ ਣ ਤਕ ਸ਼ਾਇਦ ਬ ਢੀ ਠਰੀ ਮਰੀ ਅਮ ਗਈ ਹਸੀ ਮਰ

ਲਭ ਪਲਆ ਹਸੀ ਮਰ ਪਪਉ ਨ

ਆਪਣੀ ਧੀ ਲਈ ਯਗ ਕਈ ਵਰ

ਹ ਣ ਨਹ ਮਨ ਕਈ ਵੀ ਡਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਭ ਲ ਚ ਕਾ ਹ

ਮਨ ਮਰਾ ਕ ਲ ਕਬੀਲਾ

ਲਖ ਪਹਾੜ ਤ ਭਾਰਾ ਹ

ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦਾ ਸਾਵਾ ਤੀਲਾ ਇਸ ਤ ਵੀ ਵਧ ਭਾਰਾ ਹ ਦ ਪਿਊਣ ਲਈ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਵਸੀਲਾ ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਰਟੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਸਭ ਗਏ ਮਰ

ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਨ ਪਬਲਵਾ ਵਾਕਣ

ਲਾਸ਼ ਪਕਸ ਦਾ ਮਢਾ ਫੜ ਕ

ਿਾਣਾ ਹ ਤਰ ਿਾਣਾ ਹ ਤਰ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਵਖ ਪਕ ਤਰੀ ਦਣੀ ਵਰਗਾ ਲਪਹਦ ਵਲ

ਕੀਕਣ ਥਹਰ ਦ ਫ ਲ ਿਹਾ ਪੀਲਾ ਸਰਿ ਡ ਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਿੀਕਣ ਪਸਵਾ ਮਰੀ ਅਮ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਬਲ ਕ ਬ ਝ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਬਲਕ ਲ ਤਰੀ ਸਾੜੀ ਵਰਗਾ ਰਗ ਪਫ਼ਜ਼ਾ ਪਵਚ ਡ ਪਰਹਾ ਹ

ਸਿਣੀ ਆਪਖ਼ਰ ਇਸ਼ਕ ਅਸਾਡਾ ਵਾਹਵਾ ਹੀ ਤ ਪ ਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਮਰ ਪਵਹੜ ਚਦੀ ਦਾ ਇਕ ਬਟਾ ਆਪਖ਼ਰ ਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਪਿਦ ਮਰੀ ਦਾ ਪੀਲਾ ਸਰਿ ਡ ਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਆਪਖ਼ਰ ਇਕ ਪਦਨ ਸ ਕ ਹੀ ਿਦ ਹਰ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਹਰ ਡ ਘਾ ਸਰ

ਆਪਖ਼ਰ ਬਦਲ ਡ ਹੀ ਿਦ ਇਕ ਪਲ ਦ ਪਲ ਿ ਦ ਪਦਨ ਵਰਹ ਕੀਹ ਭੜਾ ਹ

ਇਸ਼ਕ ਿ ਮਰਾ ਤਰ ਤ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਦਾ ਰਾਹ ਹ

ਪਰ ਮਰਾ ਸਖਾ ਤ ਸਾਹ ਹ

ਤਨ ਵੀ ਕ ਝ ਮਰਾ ਲਾਹ ਹ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਤ ਸਮਝਗੀ ਮ ਮਧ ਪੀ ਕ ਬਲੀ ਿਦ ਕਾਮ-ਮਪਤਆ ਵਣ ਦੀ ਛ ਪਿਹ

ਤਰ ਵਾਲ ਵਰਲੀ ਿਦ ਕਚੀਆ ਰਤੀਆ ਪਿਹ ਬ ਲਹ ਸਹ

ਆਪਣ ਸਾਹ ਪਵਚ ਘਲੀ ਿਦ ਹ ਸਕਦਾ ਹ ਪਤਲ ਮਾਤਰ ਕਈ ਇਸ ਗਲ ਪਵਚ ਸਚਾਈ ਹਵ ਰਜ਼ ਦ ਕਹਲ ਗੜ ਵਾਕਣ

ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਪਵਚ ਆਈ ਹਵ ਪਿਸਮ ਤਰ ਦੀ ਪਭਨੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਭਾਈ ਹਵ ਪਫਰ ਵੀ ਹਸ਼ ਹ ਪਿਥ ਤੀਕਣ

ਅਿ ਮਰਾ ਅਗ ਅਗ ਪਪਆ ਠਰਦ

ਅਿ ਤਰ ਪਰਮਸ਼ਰ ਕਲ

ਪਾਪੀ ਪਟ ਪਪਆ ਬਹ ਡਰਦ ਅਿ ਮ ਈਕਣ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ ਪਿ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਥਹ ਤ

ਆਪਣ ਗ਼ਮ ਦਾ ਲਹਾ ਕ ਟਦ

ਕਾਲ ਲਹ ਨ ਥ ਕਦ ਥ ਕਦ ਆਪਣੀ ਬ ਢੀ ਅਮ ਵਾਿਣ

ਮ ਵੀ ਛਤੀ ਿਾਣਾ ਹ ਮਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਬਦ ਹ ਿਾਣ ਤਰੀ ਰਪਹਮਤ ਦ ਵੀ ਦਰ

ਪਰ ਤ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਹਸ ਹ ਖਭ ਪਵਚ ਸਾਹਸ ਹ

ਲਭ ਹੀ ਲ ਗਾ ਹਰ(ਹਰ) ਕਈ ਸਰ

ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਦਸ਼ ਨਾ ਨਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਘਰ ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹਮਦਰਦ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਤਰ ਿਜ਼ਬਾਤ ਦੀ ਇਕ ਮਪਹਕ ਦਾ ਇਹ ਗ ਚਾ ਮਰ ਅਪਹਸਾਸ ਦ ਹਠ ਤ

ਇਵ ਪਖਪੜਆ

ਬਾਜ਼ਾਰੀ ਪਿਵ ਸਹਣੀ ਪਕਸ ਨਾਰ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਪਪਰਥਮ ਵਾਰ

ਪਕਸ ਕਾਮੀ ਨ ਹਏ ਿ ਪੜਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ-ਮਥ ਪਫਰ ਵੀ ਹਮਦਰਦੀ ਤ ਮਨ ਡਰ ਲਗਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਪਸ਼ਾਕ ਹ ਪਕਸ ਹੀਣ ਦੀ ਹੀਣਾ ਸਭ ਤ ਵਡਾ ਪਮਹਣਾ ਿਗ ਤ

ਪਿਹੜ ਹਥ ਥ ਉਲੀਕ ਨ

ਤ ਇਹ ਅਖਰ

ਉਨਹ ਹਥ ਨ ਮਰਾ ਸ ਸ ਚ ਮਣ

ਮ ਨਹ ਚਾਹ ਦਾ ਤਰ ਹਠ ਦ ਗ ਲਾਬ

ਆਤਸ਼ੀ-ਸਹ

ਬੜ ਸ਼ਖ਼ ਤ ਤਜ਼ਾਬੀ ਨ ਿ ਮਰ ਸਾਹ ਦੀ ਬਦਬ ਚ

ਸਦਾ ਲਈ ਗ ਮਣ

ਮ ਿਾਣਦ ਤਰ ਖ਼ਤ ਚ

ਤਰ ਪਿਸਮ ਦੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਹ

ਇਕ ਸਕ ਹ ਇਕ ਰਗ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਦੀ ਛਹ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਮਰੀ ਨਜ਼ਰ ਚ

ਪਰ ਕੀਹ ਆਖ

ਬ-ਪਹਸ ਪਿਹ ਕਾਮ ਦ

ਪਡ ਦਾ ਹੀ ਕਹ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ

ਮ ਿਾਣਦ ਹਮਦਰਦ ਮਰ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਮਰੀ ਮਰੀ ਤ ਮਤਈ ਮ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਹ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਇਹਦੀ ਪਮਠੀ ਛ ਹ

ਕੀਹ ਗ਼ਮ ਿ ਭਲਾ ਲਮ ਤ ਇਸ ਚੜ ਿਹ ਪਵਚ

ਇਕ ਜ਼ਰਾ ਵੀ ਨਾ ਐਸਾ ਪਕ ਪਿਹਨ ਆਪਣਾ ਹੀ ਕਪਹ ਲ ਕੀਹ ਗ਼ਮ

ਿ ਨਸੀਬ ਨਾ ਪਛੀ ਦਾ ਵੀ ਪਰਛਾਵ ਇਸ ਉਮਰਾ ਦ ਸਪਹਰਾ ਚ

ਪਿਦਹੀ ਛਾਵ ਹੀ ਬਪਹ ਲ

ਤਰ ਕਪਹਣ ਮ ਤਾਬਕ

ਿ ਤਰਾ ਸਾਥ ਪਮਲ ਮਨ

ਕੀਹ ਪਤਾ ਪਫਰ ਵੀ ਨਾ ਦ ਨੀਆ ਚ ਮ ਬਾਰਕ ਥੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ ਮਥ ਮ ਤ ਚਾਹ ਦਾ ਹ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਜ਼ਪਹਰ

ਕਲਾ ਹੀ ਪੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਚਿਕਰਾ ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਉਹਦ ਰਪ ਦੀ ਧ ਪ ਪਤਖਰੀ ਦਿਾ ਮਪਹਕ ਦਾ ਪਤਰਹਾਇਆ

ਤੀਿਾ ਉਹਦਾ ਰਗ ਗ ਲਾਬੀ ਪਕਸ ਗਰੀ ਮ ਦਾ ਿਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਨਣ ਉਹਦ ਚਤ ਦੀ ਆਥਣ

ਅਤ ਜ਼ ਲਫ਼ ਸਾਵਣ ਛਾਇਆ

ਹਠ ਦ ਪਵਚ ਕਤ ਦਾ ਕਈ ਪਦਹ ਚੜਹਨ ਤ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸਾਹਵ ਦ ਪਵਚ

ਫ ਲ ਸਇਆ ਦ

ਪਕਸ ਬਾਗ਼ ਚਾਨਣ ਦਾ ਲਾਇਆ

ਦਹੀ ਦ ਪਵਚ ਖਡ ਚਤਰ

ਇਤਰ ਨਾਲ ਨ ਹਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਬਲ ਦ ਪਵਚ

ਪਣ ਪ ਰ ਦੀ ਨੀ ਉਹ ਕਇਲ ਦਾ ਹਮਸਾਇਆ

ਪਚਟ ਦਦ ਪਿ ਧਾਨ ਬਗ਼ਲਾ ਤੜੀ ਮਾਰ ਉਡਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਇਕ ਪਲਘ ਨ ਆਰੀ ਅਸ ਚਾਨਣੀਆ ਪਵਚ ਡਾਪਹਆ

ਤਨ ਦੀ ਚਾਦਰ ਹ ਗਈ ਮਲੀ ਉਸ ਪਰ ਿ ਪਲਘ ਪਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਦ ਖਣ ਮਰ

ਨਣ ਦ ਕਏ

ਪਵਚ ਹੜਹ ਹਝਆ ਦਾ ਆਇਆ

ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਗਈ ਪਵਚ ਸਚ ਉਸ ਇਹ ਕੀ ਜ਼ ਲਮ ਕਮਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸ ਬਹਾ-ਸਵਰ

ਲ ਨੀ ਵਟਣਾ ਅਸ ਮਲ ਮਲ ਓਸ ਨ ਹਾਇਆ

ਦਹੀ ਪਵਚ ਪਨਕਲਣ ਪਚਣਗ ਤ ਸਾਡਾ ਹਥ ਪਗਆ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਚਰੀ ਕ ਟ ਤ ਉਹ ਖਦਾ ਨਾਹ ਉਹਨ ਪਦਲ ਦਾ ਮਾਸ ਖਵਾਇਆ

ਇਕ ਉਡਾਰੀ ਐਸੀ ਮਾਰੀ ਉਹ ਮ ੜ ਵਤਨ ਨਹ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਿਾਮ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਇਕ ਡਣ

ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਮਰੀ ਸਚ ਦ

ਪਸਪਵਆ ਚ ਕਈ ਵਾਰ

ਮਨ ਨਗੀ ਅਲਫ਼

ਘ ਮਦੀ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਪਾਲਤ ਸਪ ਕਈ

ਮਨ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਇਸ ਸ਼ਪਹਰ-ਸਪਰ ਦੀ ਹ ਸ ਕਦ ਚ ਛ ਟ ਕ

ਮਾਰ ਕ ਡਗ ਕਲਿ ਤ

ਹ ਣ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਲਮਬ ਦੀ ਨਾਰ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਦਹੀ ਮਗ ਚ ਜ਼ਰਦਾਰੀ ਨ

ਹਾਏ ਪਝ ਕ ਸਧਰ

ਅਫ਼ਰੀਕਾ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਤ

ਕਰ ਪਵਧਵਾ ਪਬਠਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਐਸੀ ਮਨਹਸ

ਤ ਬਦਸ਼ਕਲ ਸ਼ਪਹਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਹੜ ਸ਼ਪਹਰ ਚ

ਇਸ ਦ ਧ ਪਮਲ ਕਾਹਵ ਦ ਰਗ ਦੀ ਮਾਸਮ ਗ ਨਾਹ ਵਰਗੀ ਮ ਹਬਤ ਮ ਗਵਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਪਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਚਬਰਹਾ ਮਥ ਮਰਾ ਪਬਰਹਾ ਵਡਾ ਮ ਪਨਤ ਕਕ ਪਰਹਾ ਮਰੀ ਝਲੀ ਇਕ ਹਕਾ ਇਹਦੀ ਝਲ ਅਥਾਹ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਇਸ਼ਕ ਗਵਾਚਾ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਹ ਗਏ ਸਾਹ

ਮਰ ਹਠ ਵਖ ਲਈ

ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ ਹਢਾ

ਿ ਚ ਮਣ ਮਰ ਦਰ ਤ ਖਪੜਹਆ

ਇਕ ਅਧ ਵਾਰੀ ਆ

ਮ ੜ ਉਹ ਭ ਲ ਕਦ ਨਾ ਲਪਘਆ

ਏਸ ਦਰ ਦ ਰਾਹ

ਮ ਉਹਨ ਪਨਤ ਉਡੀਕਣ ਬਠਾ ਥਪਕਆ ਔਸੀਆ ਪਾ ਮਨ ਉਹ ਚ ਮਣ ਨਾ ਬਹ ਪੜਆ

ਸ ਚ ਮਣ ਦ ਵਣ ਗਾਹ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਮਰ ਹਾਣ ਦਾ ਪਵਚ ਲਖ ਸਰਿ ਦਾ ਤਾ ਪਿਹੜ ਸਾਹ ਚਤਰ ਖਡਦਾ ਮਨ ਉਸ ਚ ਮਣ ਦਾ ਚਾ

ਪਰਦਸੀ ਚ ਮਣ ਮਪਡਆ

ਕਦ ਵਤਨ ਫਰਾ ਪਾ ਪਕਤ ਸ ਚਾ ਪਬਰਹਾ ਤਡੜਾ ਮਥ ਿਠਾ ਨਾ ਹ ਿਾ

ਪਬਰਹਾ ਵੀ ਲਭੀ ਕਾਮ ਦਾ ਇਹਦੀ ਿਾਤ ਕ ਿਾਤ ਨਾ ਕਾ ਭਾਵ ਪਬਰਹਾ ਰਬ ਵਡੜਾ ਮ ਚੀ ਕਕ ਪਰਹਾ

ਚਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਹ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਗ ਹ ਲਟਕ ਪਰਹਾ ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ ਹ ਭਟਕ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਪਦਨ ਬਹ ਵਡਭਾਗਾ ਿਦ ਪਕਸ ਸਾਗਰ ਪਵਚ

ਆਦਮ ਦ ਪਕਸ ਪਪਤਰ

ਅਮਬ(ਅਮੀਬ) ਿਨਮ ਪਲਆ

ਪਰ ਇਹ ਪਦਹ ਪਨਕਰਮਾ ਿਦ ਇਸ ਆਦਮ ਦੀ ਝਲੀ ਫ ਲ ਸਮ ਦਾ ਹਸੀ ਖ਼ਰ ਪਪਆ

ਵਖ-ਵਖ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਮ ਸਚ ਪਰਹਾ ਸਮ ਅਵਾਰਾ ਕ ਤਾ ਦਰ ਦਰ ਭਟਕ ਪਰਹਾ ਿਠ ਹਡ ਖਾਣ ਲਈ

ਲਭੀ ਤਰਸ ਪਰਹਾ

ਸਮ ਪਰਾਈ ਨਾਰ

ਤ ਿ ਪਫਰ ਰਡੀ ਹ

ਪਪਹਲੀ ਰਾਤ ਹਢਾਇਆ ਲਗਦੀ ਚਗੀ ਹ

ਦਿੀ ਰਾਤ ਪਬਤਾਇਆ

ਹ ਦੀ ਭਡੀ ਹ

ਪਰ ਇਹਦ ਸਗ

ਦ ਨੀਆ ਦ ਹਰ ਜ਼ਰ ਨ

ਇਕ ਅਧ ਘੜੀ ਜ਼ਰਰ ਪਬਤਾਣੀ ਪਦੀ ਹ

ਕਦ ਹਰਾਮਣ ਪਟਕ ਕ

ਨਾ ਇਹ ਬਪਹਦੀ ਹ

ਉਮਰ ਦੀ ਬਾਰੀ ਖਲਹ ਕ ਏਸ ਿਹ ਵਲ

ਕਾਮਨੀ ਮਲੀ ਨਜ਼ਰ

ਤਕਦੀ ਰਪਹਦੀ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਝਠ ਸਹਣ ਕਾਮ ਚ ਮਤ ਆਪਸ਼ਕ ਵਗ

ਪਮਠੀਆ ਕਰ ਕਰ ਗਲ ਸਾਨ ਛਲਦਾ ਹ

ਮਾਣ ਕ ਚ ਮਣ

ਇਕ ਦ ਏਸ ਹਯਾਤੀ ਦ

ਭ ਲ ਿਦਾ ਹ-

ਫਰ ਨਾ ਪਵਹੜ ਵੜਦਾ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਕ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਾਕਣ ਲਟਕ ਪਰਹ

ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਸ ਞੀ ਿੜੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ

ਸਮ ਦੀ ਇਕ-

ਠ ਕਰਾਈ ਹਈ ਸਿਣੀ ਵਗ

ਪੀੜ-ਕ ਠੀ ਪਬਰਹਣ ਵਾਕਣ ਭਟਕ ਪਰਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਦਵਤਾ ਇਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ

ਇਹ ਦਵੀ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ ਕਾਮ ਿ ਸਭ ਤ ਮਹਬਲੀ ਹ

ਉਸ ਦੀ ਮ ਨ ਕਪਹਣਾ ਨਗੀ ਇਹ ਗਲ ਕੀ ਹੀ ਨਾ ਚਗੀ ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਏਸ ਦੀ ਹ ਬਖ਼ਸ਼ੀ ਹਈ

ਤ ਦ ਤ ਹ ਸਨ ਦੀ ਿ ਰ ਤ ਹ

ਏਸ ਨ ਹ ਰਪ ਵਡਣਾ-

ਖ਼ਨ ਮਰਾ ਿ ਤਡੀ ਕ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਖੜੀ ਆ ਪਮਟੀ ਦੀ ਇਹ ਬਾਜ਼ੀ ਪਚਟੀ ਦ ਧ ਕਲੀ ਪਿ ਤਾਜ਼ੀ ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦਾ ਇਕ ਸਗਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦੀ ਕਥਾ ਸ ਣਦਾ ਕਈ ਅਲਮਸਤ ਪਿਹਾ ਿਗਮ ਹ

ਤਰਾ ਇਸ ਨ ਟ ਡੀ ਕਪਹਣਾ ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਗ਼ਮ ਹ

ਕਾਮ ਪਬਨ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਕਾਹਦ ਅਰਥ ਿ ਚਲਦਾ ਦਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਪਸ਼ਵਿੀ ਕਾਮ ਬਰਹਮ ਹ

ਕਾਮ ਹੀ ਸਭ ਤ ਮਹ ਧਰਮ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਸ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਵਖ ਪਕ ਬ ਤ ਨ ਕੀ ਹਇਆ ਹ

ਇ ਲਗਦਾ ਹ ਪਿ ਰਇਆ ਹ

ਸਾਥ ਕਈ ਪਾਪ ਹਇਆ ਹ

ਸਾਰ ਦੀਵ ਝਬ ਬ ਝਾ ਦ

ਇਸ ਨ ਥੜਹਾ ਪਰਹ ਹਟਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਮ ਖ ਨ ਪਰਹ ਭ ਆ ਦ

ਿ ਇਸ ਤ ਕਈ ਪਰਦਾ ਪਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਪਦਲ ਪਵਚ ਵੀ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਇਸ ਨ ਹਾਲ ਵੀ ਕਈ ਭ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਕਾਮ ਏਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ ਇਹ ਭਾਵ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਸੀਮਾ ਦਪਨਕ ਅਖ਼ਬਾਰ ਦ

ਅਿ ਪਰਥਮ ਪਨ ਤ

ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਛਪੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਕ ਝ ਗਰ ਬਦਸ਼ੀ ਬਚ ਤ ਇਕ ਹਰ ਉਹਦ ਨਾਲ

ਖੜਹੀ ਉਸ ਦੀ ਸਖੀ ਹ

ਤਸਵੀਰ ਦ ਪਰ ਇਕ ਇਬਾਰਤ ਦੀ ਹ ਝਿਰ

ਇਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਹੀ ਕ ੜੀ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰੀ ਪਜ਼ਦਗੀ ਥ ੜੀ ਥ ੜੀ ਹ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ

ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਮਰ ਗੀਤ ਨ ਰਦ ਮਾਸਮ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਵੀ ਅਵਾਰਾ ਨ ਭਦ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ ਅਕਸਰ ਮਰ ਸ਼ਪਹਰ ਿਦ ਆਦੀ ਹਰ ਵਾਰ ਿਦ ਆਦੀ ਪਤਨ ਫ ਲ ਪਲਆਦੀ ਗ ਲਦਾਨ ਚ ਪਤਨ ਫ ਲ ਿਦ ਹਥ ਉਹ ਸਿਾਦੀ ਮ ਸਕਾ ਕ ਤ ਅਦਾਜ਼ ਚ

ਕ ਝ ਏਦ ਉਹ ਕਪਹਦੀ ਇਕ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਤਰ ਨ ਦਾ ਮਰ ਨ ਦਾ ਇਹ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਪਕਸ ਪਪਉ ਦਾ ਪਕਸ ਮ ਦਾ ਇਕ ਫ ਲ ਮਰੀ ਕ ਖ ਦੀ ਸੀਮਾ ਦ ਹ ਨ ਦਾ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਇਕ ਗਰੀ ਪਿਹੀ ਪਨਕੀ ਬਚੀ ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਪਿਸ ਚੀਚੀ ਹ ਪਕੜ ਰਖੀ

ਓਸ ਦੀ ਸ਼ਕਲ

ਮਰ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਹ ਆ ਲਥੀ ਈਕਣ ਲਗਦਾ ਹ

ਇਹ ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਧੀ ਹ

ਮਰਾ ਤ ਮਰੀ ਬਲਣ ਦ

ਪਬਮਾਰ ਲਹ ਦਾ ਏਸ ਧਰਤੀ ਤ ਪਬਿਾਇਆ

ਕਈ ਸਝਾ ਬੀਅ ਹ

ਮਰੀ ਪੀੜਾ ਦੀ ਮਰੀਅਮ ਦ

ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਮਸੀਹ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਿਦਹੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਬਚਨ ਮਰਾ ਿੀ ਹ

ਓਹ ਹੀ ਸੀਮਾ ਧੀ ਹ

ਕਈ ਹਰ ਇਹਦਾ ਪਪਉ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਅਜਨਬੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ

ਨਾ ਤ ਤ ਹੀ ਔਲੀਆ ਹ

ਨਾ ਤ ਮ ਹੀ ਹ ਨਬੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਮਰ ਲਈ ਇਹ ਰਸ-ਭਰੀ ਤਰੀ ਮਲਕ ਮ ਸਕੜੀ ਪਕਸ ਪਵਮਾਨ ਸਵਕਾ ਦੀ ਮ ਸਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਅਿ ਵੀ ਪਿਸ ਚ ਿਾਣਦ ਪਕ ਵਾਸ਼ਨਾ ਦੀ ਕਗ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਮਰ ਲਈ ਤਰੀ ਵਫ਼ਾ ਅਿ ਵੀ ਇਕ ਸਵਗ ਹ

ਮਰ ਨਸ਼ੀਲ ਪਿਸਮ ਦੀ ਅਿ ਵੀ ਤਨ ਮਗ ਹ

ਪਿਹੜਾ ਪਕ ਤਰੀ ਨਜ਼ਰ ਪਵਚ

ਪਫਲਮੀ ਰਸਾਲ ਵਗ ਹ

ਸਫ਼ਾ ਸਫ਼ਾ ਫਰਲਣਾ ਪਿਦਹਾ ਹ ਤਰੀ ਪਦਲ ਲਗੀ ਸਮ ਨ ਸਨਹ ਮਾਰ ਕ

ਿ ਪਮਲ ਿਾਏ ਘੜੀ ਕਦੀ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਮ ਸਗਾ ਤ ਕਾਮ ਦੀ ਹ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਅਿ ਤ ਸਾਡਾ ਇਸ਼ਕ

ਓਸ ਮਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਕਾਮ ਦ ਸ ਆਦ ਪਪਛ ਹ ਿਾਏ ਿ ਹਾਪਮਲਾ ਤ ਮਕੜ ਨ ਮਾਰ ਕ

ਬਣਾ ਲਏ ਪਿਵ ਗਜ਼ਾ ਤ ਖਾਈ ਿਾਏ ਉਹ ਕਾਮਣੀ ਕ ਲਛਣੀ ਸ ਆਦ ਲਾ ਹ ਕਾਮਣੀ ਹ ਕਾਮਣੀ ਮਨ ਬਚਾ ਮਨ ਬਚਾ ਵਾਸਤਾ ਈ ਿੀਭ ਨ

ਇਹ ਖ਼ਨ ਦਾ ਨਾ ਸ ਆਦ ਪਾ ਦਰ ਹ ਕ ਬਪਹ ਪਰਹ ਨਾ ਕਲ ਆ ਨਾ ਕਲ ਆ

ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਤਰ ਗਲ ਥ ਪਚਮਟ ਕ

ਇਹ ਸ ਪਰਹਾ ਿ ਬਾਲ ਹ

ਛ ਰੀ ਹ ਸਸਕਾਰ ਦੀ ਿ ਕਰ ਰਹੀ ਹਲਾਲ ਹ

ਇਹ ਕਪਹਣ ਨ ਤ ਠੀਕ ਹ ਪਕ

ਤਰਾ ਮਰਾ ਹੀ ਲਾਲ ਹ

ਿ ਸਚੀਏ ਤ ਸਹਣੀਏ

ਤਨ ਸਦੀਵੀ ਮਰਦ ਦੀ ਮ ਿਾਣਦ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਸਾਡੀ ਵਫ਼ਾ ਨ ਗਾਲਹ ਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਪਬਤਾਉਣ ਦੀ ਚਲੀ ਅਸ ਨ ਚਾਲ ਹ

ਮਨ ਸਦੀਵੀ ਨਾਰ ਦੀ ਤ ਿਾਣਦੀ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਫਰ ਵੀ ਵਗ ਰਹੀ ਹ ਪਰਸ਼ਪਤਆ ਦੀ ਇਕ ਨਦੀ ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਮ ਉਪਿ

ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਤ ਛਬੀ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦਾ ਮ ਸਗਾ ਤ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦੀ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਹ ਠੀਕ ਪਕ ਤਰੀ ਮਰੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਸਾਨ ਆਪਣ ਹੀ ਆਪ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਿੀਲ ਵਦ ਤ

ਕ ਰਾਨ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਗਰੀਆ ਨ ਸਮ ਦੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਮਗਲੀਆ ਦਰਾਵੜ ਨ

ਆਰੀਆ ਤ ਮਾਣ ਨਹ ਅਿ ਤ ਪਦਲ ਨ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਪਦਮਾਗ਼ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਕ ਲ ਿਹਾਨ

ਸਾਡ ਵਾਕਣਾ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਸਗਰਦ

ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ

ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਹਬਹ ਚੀਨ ਕਬਤਰ ਵਾਕਣ ਗ ਟਕਦੀ ਤ ਸਨ-ਖਭ ਨ ਪਖਲਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਇਹ ਮਰੀ ਵਾਕਫ਼

ਤ ਹਮਦਰਦ ਦਾ ਘਰ

ਪਿਸ ਚ ਅਿ ਦੀ ਰਾਤ

ਮ ਇਹ ਹ ਗ ਜ਼ਾਰੀ ਪਿਸ ਦੀ ਸਰਤ

ਚਤ ਦ ਸਰਿ ਦ ਵਗ

ਨੀਮ-ਪਨਘੀ ਦਧੀਆ ਹ ਗ ਲਾਨਾਰੀ ਪਹ ਦੀ ਸਗਰਦ ਦ ਪਰਭਾਤ ਵਲ

ਪਨਤਰੀ ਮਦਰ ਦੀ ਪਚਰਨਾਮਤ ਦ ਵਗ

ਠਢੀ-ਠਢੀ ਸ ਚੀ-ਪਮਠੀ ਤ ਪਪਆਰੀ ਸ ਰਹੀ ਹ ਮਪਹਕ ਹਠ ਤ ਪਖਲਾਰੀ

ਉਫ਼

ਪਕਨੀ ਹ ਰਹੀ ਹ ਬਰਫ਼-ਬਾਰੀ ਏਸ ਬਸਤੀ ਦੀ ਠਰੀ ਹਈ ਬ ਕਲ

ਮਘ ਰਹੀ ਨਾ ਪਕਤ ਵੀ ਕਈ ਅਗਾਰੀ ਚਹ-ਪਾਸ ਜ਼ਪਹਰ ਮਹਰੀ ਬਰਫ਼ ਦਾ ਮਨ ਸਾਗਰ ਹ ਪਸਰਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਰਾ ਪਦਲ ਮਰਾ ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ

ਬਰਫ਼ ਸਗ ਹ ਬਰਫ਼ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਦਰ ਕਾਲਾ ਰ ਖ ਲਮਾ ਚੀਲਹ ਦਾ ਸ਼ੀਪਸ਼ਆ ਤ ਪਾਰ ਿ ਘਲਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਬਸਤੀ ਦੀ ਬਲਰੀ ਪਾਤਲੀ ਪਵਚ

ਸਲ ਵਤ ਚ ਪਭਆ ਹ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ

ਉਫ਼

ਇਹ ਮਨ ਕੀਹ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ

ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਸਰਦ ਤਾਬੀਰ ਪਵਚ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਕਚੀ ਗਰੀ ਿਹਾ ਸ ਤ-ਉਨਦਾ ਪਿਸਮ ਬਣਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਵਗ ਚਪਲਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਕਣ ਦਰਵਾਜ਼ ਨ ਹ ਖੜਕਾ ਪਰਹਾ

ਸ਼ਾਇਦ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਹ ਟ ਪਰਆ ਆ ਪਰਹਾ ਹ ਪਦਲਾ ਬ-ਹਪਸ਼ਆ

ਕ ਝ ਹਸ਼ ਕਰ

ਨਾ ਤ ਕਈ ਆ ਤ ਨਾ ਹੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਮਰਾ ਵਪਹਮ ਤਨ ਖਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਹ

ਇਕ ਤਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਘਰ

ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ

ਉਹ ਤ ਪਪਹਲ ਹੀ

ਅਮਾਨਤ ਹ ਪਕਸ ਦੀ ਤ ਤ ਐਵ ਪੀਣ ਪਗਲਾ ਪਾ ਪਰਹਾ ਰਸ਼ਮੀ ਿਹ ਵਗ ਰਹ ਉਹਦ ਸਵਾਸ ਤ

ਨਜ਼ਰ ਮਲੀ ਪਕਸ ਲਈ ਹ ਪਾ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਤ ਮਦਰ ਦੀ ਸ ਚੀ ਪਣ ਵਰਗਾ ਸ ਆਦ ਤ ਲਸੀ ਦਾ ਪਿਦਹ ਚ ਆ ਪਰਹਾ

ਹ ਮਨਾ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ

ਤ ਤ ਕਾ ਹੀ ਸ਼ਰਮ ਹ ਲਾਹ ਮਾਰੀ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਪਿਸਮ ਤਰਾ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਤ ਤ ਧ ਰ ਤ ਗ਼ਮ ਦੀ ਇਕ ਸਗਰਦ ਹ

ਕਰ ਨਾ ਐਵ ਮਰਖਾ ਤ ਨਜ਼ਰ ਮਾੜੀ ਲਭ ਹਮਦਰਦੀ ਚ ਨਾ ਕਈ ਪਚਗਾੜੀ ਵਖ ਤਰ ਤ ਵੀ ਵਧ ਕ ਸਰਦ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਪਕਨੀ ਹ ਸ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਬਹ-ਰਪੀਏ

ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਮਰ ਘਰ ਪਵਚ ਪਈ ਘ ਮਦੀ ਹ

ਚ ਪ ਚ ਪ ਤ ਵੀਰਾਨ

ਪਕਸ ਪਨਪਤਰ ਰ ਖ ਦ ਤ ਇਲ ਦ ਆਲਹਣ ਵਗ

ਗ ਮ-ਸ ਮ ਤ ਸ ਨਸਾਨ

ਸ਼ਾਮ-ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਐਸੀ ਬ-ਪਹਸ ਸ਼ਾਮ ਨ ਆਪਖ਼ਰ

ਮ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਸਵਰ ਆਦੀ ਿ ਕਰ ਇਸ ਨ ਵੀ ਆਉਣਾ ਸੀ ਇਹਦ ਨਾਲ ਤ ਚਗਾ ਸੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਦੀ ਬ ਕਲ ਪਵਚ

ਕਾਫ਼ੀ ਦ ਦ ਘ ਟ ਪਨਗਲ ਕ

ਪਸਗਰਟ ਧ ਖਾ ਕ ਬਪਹ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਸਰਪਮਡ-ਮਛੀ ਿਹੀਆ ਕ ੜੀਆ ਵਖਣ ਮਾਤਰ ਸੜਕ ਤ

ਯਾਰ ਦ ਸਗ ਭ ਲਣਾ ਸੀ ਥਕ ਟ ਟ ਕ ਸ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ

ਸਮ ਵੀ ਪਕਨੀ ਚਦਰੀ ਸ਼ ਹ

ਪਕਸ ਪ ਰਾਣ ਅਮਲੀ ਵਾਕਣ

ਪਦਨ ਭਰ ਪੀ ਕ ਡਡ ਸਹਰਾ ਗਲੀਆ ਤ ਬਾਜ਼ਾਰ ਦ ਪਵਚ

ਆਪਣੀ ਝਕ ਚ ਟ ਪਰਆ ਰਪਹਦ ਨਾ ਕ ਝ ਸ ਣਦ ਨਾ ਕ ਝ ਕਪਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਖੜਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਬਪਹਦ ਇਸ ਬਦਬ ਦ ਿਾਣ ਚ ਹਾਲ

ਯ ਗ ਿਡਾ ਇਕ ਪਲ ਰਪਹਦ

ਕਾਲੀਆ ਕਾਲੀਆ ਿੀਭ ਿਹੀਆ

ਮਰੀ ਹਥ-ਘੜੀ ਦੀਆ ਸਈਆ

ਮਰੀ ਪਹਕ ਪਵਚ ਲਮ ਲਮ

ਕਪਡਆ ਵਾਕਣ ਪ ੜੀਆ ਹਈਆ ਹਫ਼ੀਆ ਹਫ਼ੀਆ ਭਿ ਭਿ ਮਈਆ

ਪਦਨ ਭਰ ਸਮ ਦ ਖਹ ਤ ਬਲ ਵਾਕਣ ਿਈਆ ਹਈਆ

ਗ਼ਮ ਦ ਪਾਣੀ ਸਗ ਪਸਿਣ ਲਈ

ਮਰ ਪਦਲ ਦੀਆ ਬਿਰ ਰਹੀਆ ਅਿ ਦੀਆ ਸ਼ਾਮ ਐਵ ਗਈਆ

ਰਬ ਕਰ ਬਦਬ ਦੀ ਢਰੀ ਛਤੀ ਿਾਵ ਛਤੀ ਿਾਵ

ਿ ਰਬ ਕਰ ਕ ਬਹ -ਰਪਣੀ ਚਰ ਦ ਸਗ ਧਲ ਿਾਵ ਿ ਕਈ ਐਸਾ ਮਤਰ ਚਲ

ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਭਸਮ ਹ ਿਾਵ ਇਸ ਮਨਹਸ ਨ ਖ਼ਰ ਕਦ ਤਕ

ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ ਹ ਚਟਦ ਰਪਹਣਾ ਮ ਤ ਹਰ ਪਕਸ ਸਗ ਰਾਤ

ਨਚਣ ਬਾਲ-ਰਮ ਹ ਿਾਣਾ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਭਗ ਲਈ

ਅਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਪਪਹਲਾ ਚ ਮਣ ਬਾਲ-ਵਰਸ

ਟ ਰ ਸਾਡ ਦਰ ਆਇਆ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਪਮਟੀ ਦੀ ਬਾਜ਼ੀ ਦ ਪਲ ਖਡ ਗਵਾਇਆ

ਦਿਾ ਚ ਮਣ ਿ ਸਾਨ ਿ ਪੜਆ

ਉਹ ਸਾਡ ਮਚ ਨਾ ਆਇਆ

ਉਸ ਮਗਰ ਸ ਚ ਮਣ ਿ ਪੜਆ

ਪਰ ਹਠ ਨਾ ਲਾਇਆ

ਮ ੜ ਨਾ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਪਰ ਇਹ ਕਹਾ ਅਿ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਗਲ ਸਾਡ ਲਗ ਰਇਆ

ਹਠ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਪਸਕੀ ਤ ਚਾਨਣ ਪਿਸ ਚਇਆ

ਇਹ ਚ ਮਣ ਸਾਡਾ ਸਿਣ ਪਦਸਦਾ ਇਹ ਸਾਡਾ ਮਪਹਰਮ ਹਇਆ

ਡ ਘੀ ਢਾਬ ਪਹਿਰ ਦੀ ਸਾਡੀ ਡ ਬ ਮਇਆ ਡ ਬ ਮਇਆ

ਸਾਡਾ ਤਨ-ਮਨ ਹਪਰਆ ਹਇਆ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਕ ਪਦਲ-ਪਰਚਾਵਾ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਸਕਨ

ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਬਾਸ਼ ਨ ਇਕ ਪਤਤਲੀ ਕਪਹਣਾ ਇਹ ਹ ਪਨਰਾ ਿਨਨ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਪਿਹੜਾ ਮਪਰਆ

ਉਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਊਣ

ਮਰ-ਮ ਕ ਕ ਵੀ ਕਰ ਨਾ ਸਕਦਾ ਪਰੀ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਭਾਵ ਇਹ ਬਰਪਹਮਡ ਵੀ ਫਲ

ਿ ਪਫਰ ਅਰਨ ਵਰਨ

ਇਹ ਵੀ ਇਕ ਿਨਨ

ਮ ਹਾਲ ਤਾਜ਼ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਸਮਝ ਮਰਾ ਖ਼ਨ

ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਮਾਣ ਲਈ

ਪਿਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਹ

ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਕ ਪਕਸ ਗਰ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਮਲ ਉਿਾੜ ਦਰ ਚ

ਰਪਹਦਾ ਹਵ ਮਲਗ ਫਕਰ

ਤ ਿਠ ਟ ਕ ਦੀ ਆਸ ਲ ਕ

ਪਦਨ ਢਲ ਿ ਗਰ ਚ ਆਵ ਤ ਪਬਨ ਬ ਲਾਇਆ ਹੀ ਪਰਤ ਿਾਵ

ਔ-ਲਖ ਕਪਹ ਤ ਮਾਰ ਚਕਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਕਾਲ ਰਾਹ ਦ

ਐਸ ਬ-ਪਹਸ ਪੜਾਅ ਤ ਖਪੜਹਆ ਪਿਤ ਖ਼ਾਬ ਦ ਨੀਲ ਰ ਖ ਚ

ਪਣ ਪੀਲੀ ਪਿਹੀ ਵਗ ਰਹੀ ਏ

ਅਗ ਪਸਪਵਆ ਦੀ ਮਘ ਰਹੀ ਏ

ਕਦ ਕਦ ਕਈ ਗ਼ਮ ਦਾ ਪਛੀ ਪਰ ਨ ਆਪਣ ਹ ਫੜਫੜਦਾ ਤ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਪੀਲ ਅਰਸ਼

ਕਈ ਪਸਤਾਰਾ ਹ ਟ ਟ ਿਦਾ ਤ ਚਦੀ-ਵਨਾ ਖ਼ਾਬ ਮਰਾ ਸਮ ਦਾ ਹਰੀਅਲ ਹ ਟ ਕ ਿਦਾ ਪਵਹਦ ਪਵਹਦ ਹੀ ਨੀਲ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸਾਰਾ ਿਗਲ ਹ ਸ ਕ ਿਦਾ ਫਰ ਪਦਲ ਦੀ ਮਾਯਸ ਵਾਦੀ ਚ

ਤਲਖ਼ ਘੜੀਆ ਦ ਜ਼ਰਦ ਪਤਰ

ਚੀ ਚੀ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਝਠ ਥੜਾ ਹੀ ਮਾਰਦ ਨ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਪਰ ਦ ਨਾਲ ਖਪਹਦੀ ਇਕ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਮਪਹਲ ਚ

ਇਸ਼ਕ ਮਰਾ ਗਵਾਪਚਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਆਸ਼ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਰੀਆ ਦਾ ਆਪਖਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਹਰ ਗਲੀ ਹਾਏ ਗੀਤ ਵਰਗੀ ਨ ਹਾਰ ਦੀ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਪਟ ਚ

ਰਾਤ ਸ਼ਬਨਮ ਗ ਜ਼ਾਰਦੀ ਹ

ਤ ਹਰ ਦਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਪਾਕ ਪਮਟੀ ਦਾ ਖ਼ਨ ਪੀ ਕ ਮ ਿਨਮ ਲੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਪਕ ਦ ਧਨੀਆ ਚ

ਮਾਸਮੀਅਤ ਦਾ ਦ ਧ ਪੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਬਰਗ ਪਚਹਰ ਤ

ਝ ਰੜੀਆ ਦ ਨ ਝਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਪਕ ਸੀਨ ਅਦਰ ਨ

ਗ ਰਬਤ ਦ ਪਹਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਨਣ ਦ

ਦਵ ਦੀਵ ਹੀ ਪਹਸ ਚ ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਿਨਾਪਜ਼ਆ ਲਈ

ਖ਼ਰੀਦ ਕਫ਼ਨ ਵੀ ਪਵਕ ਚ ਕ ਨ

ਤ ਹਰ ਤੀਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਮ ਲਮ ਸੜਕ ਤ

ਿਾ ਕ ਕਈ ਕਦ ਨਹ ਮ ੜਦਾ ਇਹ ਸਮਝ ਲੀਤਾ ਿਦਾ ਹ ਮ ਰਦਾ

ਤ ਹਰ ਚਥੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਕਾਲ ਬਾਗ਼ ਚ

ਪਸਰਫ਼ ਆਸ ਦੀ ਪਣ ਿਾਵ ਕਦ ਕਦ ਹ ਓਸ ਿਹ ਚ

ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਵ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਆਬਾਦ ਕਰਨ ਨ ਤ ਹੀ ਰਕੜ

ਤ ਹੀ ਧਰਤੀ ਦਾ ਕਝ ਵਰਨ

ਤ ਹੀ ਕਰਨੀ ਫ਼ਜ਼ਾ ਮ ਅਤਰ

ਤ ਹੀ ਸਿ ਨ ਮਾਨਣਾ ਸ ਕ ਪਪਹਲ ਤ ਵਖ ਸਥਰ ਪਰ ਮ ਛਤੀ ਹੀ ਸਮਝ ਿਦਾ ਇਹ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸ਼ਰ ਹੀ ਹ

ਿ ਲਾ ਪਰਹਾ ਹ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਚਕਰ

ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਆਉਣ ਵਾਲ

ਇਹ ਲਕ ਪੜਹ ਕ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ ਇਹ ਉਹ ਪਵਚਾਰੀ ਬਦਬਖ਼ਤ ਰਹ ਹ

ਪਕ ਪਿਹੜੀ ਪਹਰਨ ਦ ਪਸਙ ਤ

ਉਦਾਸ ਲਪਮਹਆ ਨ ਫੜਣ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਚੜਹ ਰਹੀ ਏ ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ

ਪਕ ਹਠ ਦ ਫ ਲ ਦੀ ਮਪਹਕ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਰਹੀ ਏ

ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਪਨਕੀ ਉਮਰ

ਉਡਾ ਕ ਲ ਗਏ ਗ਼ਮ ਦ ਝਖੜ

ਵਫ਼ਾ ਦ ਸਹ ਦ ਮਲ ਤ

ਇਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਮ ਲਚਦਾ ਹ ਪਕ ਇਸ ਚ ਰਾਹ ਤ

ਮਨ ਕਈ ਉਿਾੜ ਦਵ ਤ ਮਰ ਮਥ ਦ ਕਾਲ ਅਖ਼ਰ ਤ

ਕਟ ਚਨ ਦਾ ਚਾੜਹ ਦਵ ਿ ਅਗ ਫ਼ ਰਕਤ ਦੀ ਪਦਨ ਦੀਵ ਪਵਚ ਚ ਰਾਹ ਦ ਸਾੜ ਦਵ ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਪਪਘਲ ਿਾਵਣ

ਇਹ ਬਦਨਸੀਬੀ ਦ ਕਾਲ ਕਕਰ

ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਬਦਲ ਿਾਵਣ

ਮਰੀ ਪਕਸਮਤ ਦ ਸਭ ਨਛਤਰ

ਮ ਮਨ ਖਤਾ ਦ ਨਾਮ ਸ ਖਗਾ ਆਪਣ ਗੀਤ ਦ ਸਨ-ਛਤਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

Page 9: Pc64 bDnc64 - Punjabi Library · Aate Dian Chirian Shiv Kumar Batalvi 6If Pc64 bDnc64 b]\ ?dWaY UIaZ\c 6If Pc64 bDnc64 DaRMc YaN D ^dÊNc 7? S_anc U^Nc ?^W NfYc WfYf Ph^N Unc bS6Yc

ਪਕਸ ਸ਼ਰਾਬੀ ਦੀ ਮ ਵਾਕਣ

ਦਬੀ ਦਬੀ ਘ ਟੀ ਘ ਟੀ ਿ ਨਾ ਬਲ ਡਰਦੀ ਚੀ ਮਾੜੀ ਮਾੜੀ ਭ ਸੀ ਭ ਸੀ ਰਗੀ ਮਰੀ ਤਰੀਮਤ ਵਾਕਣ

ਪਿਹੜੀ ਬਚਾ ਿਮ ਕ ਠੀ ਹਥ ਸਖਣੀ ਕਨ ਬ ਚੀ ਇਸ ਬੀਹੀ ਦ ਮਥ ਤ

ਇਹ ਬਤੀ ਚਮਗਾਦੜ ਵਾਕਣ

ਲਟਕ ਰਹੀ ਹ ਹ ਕ ਪ ਠੀ ਮਲ ਸ਼ੀਸ਼ ਸਗ ਲ ਇਸ ਦੀ ਈਕਣ ਟਕਰ ਮਾਰ ਰਹੀ ਹ

ਿੀਕਣ ਕਈ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਮਨਾ ਹਵ ਪਪਿਰ ਦ ਪਵਚ ਡਕੀ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦੀ ਤਲਖ਼ੀ ਕਲ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਅਕੀ ਅਕੀ ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ

ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ ਬਤੀ ਨਹ ਬੀਹੀ ਦੀ ਬਚੀ ਕਾਲਾ ਨਹ ਰਾ ਚ ਘ ਰਹੀ ਹ

ਪਸਰ ਬੀਹੀ ਦੀ ਪਹਕ ਤ ਰਖੀ ਨਵ-ਿਮ ਮਰ ਬਚ ਵਾਕਣ

ਹਲੀ-ਹਲੀ ਮਠੀ-ਮਠੀ ਇਹ ਬੀਹੀ ਇਹਦੀ ਅਬੜੀ ਸਕੀ ਇਹ ਬੀਹੀ ਮਰੀ ਅਬੜੀ ਸਕੀ ਇਸ ਬੀਹੀ ਸਾਡੀ ਉਮਰਾ ਕਟੀ ਇਹ ਬੀਹੀ ਸਾਡੀ ਬਲਣ ਪਕੀ ਇਸ ਬਤੀ ਦਾ ਪੀਲਾ ਪਚਹਰਾ ਕਈ ਵਾਰੀ ਮਨ ਲਗਦਾ ਮਰਾ

ਕਈ ਵਾਰੀ ਪਕਸ ਖ਼ਨੀ ਪਿਨ ਦਾ ਪਿਹੜਾ ਅਬਰ ਿਡ ਉਚਰਾ ਿ ਪਫਰ ਬਣ ਿਾਏ ਹਥ ਪਹਨਾਈ

ਪਿਹੜਾ ਛਾਪ ਛਲ ਪਾਈ

ਮਰ ਵਲ ਵਧਦਾ ਆਵ ਪਵਹਪਦਆ ਪਵਹਪਦਆ ਸਓਲਾ ਪਿਹਾ ਮਰੀ ਧੀ ਦਾ ਹਥ ਬਣ ਿਾਵ ਪਫਰ ਉਹ ਹਥ ਛ ਡਾ ਕ ਮਥ ਿਾਵ ਇਕ ਮ ਡ ਸਗ ਨਸੀ ਅਧੀ ਰਾਤ ਚਰੀ ਛਪੀ ਮਰੀ ਗ਼ ਰਬਤ ਕਲ ਅਕੀ ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ

ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ ਬਤੀ ਨਹ ਚਾਨਣ ਦੀ ਚਕੀ ਨਹ ਨਹ ਮਈ ਬੀਹੀ ਦਾ ਪਿ

ਕੀਤਾ ਹਵ ਦੀਵਾ-ਵਟੀ ਪਬਟ ਪਬਟ ਪਈ ਹ ਵਖੀ ਿਦੀ ਆਪਣੀ ਮਈ ਅਬੜੀ ਬਾਰ

ਮ ਿ ਕਪਵਤਾ ਪਲਖ ਕ ਰਖੀ ਪਦਨ ਚੜਹਦ ਿ ਵਚ ਪਦਆਗਾ ਆਪਣੀ ਧੀ ਦ ਦਦ ਪਿਨ

ਲ ਕ ਪਰ ਦਮੜ ਬਤੀ ਇਹ ਬਤੀ ਹ ਪਬਲਕ ਲ ਬਚੀ ਇਹ ਕੀ ਮਇਆ ਦਾ ਪਸਰ ਿਾਣ ਗ਼ ਰਬਤ ਮ ਦੀ ਵੀ ਨਹ ਸਕੀ ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ ਸਪਹਮੀ ਸਪਹਮੀ ਘ ਰਹੀ ਹ

ਅਪਮਰਤ ਵਲ ਮਠੀ ਮਠੀ ਉਨਦ ਮਾਰੀ ਵਸਵਾ ਵਾਕਣ

ਮਰੀਅਲ ਮਰੀਅਲ ਥਕੀ ਥਕੀ ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ

ਇਕ ਿਚਹਰ ਦ ਨ ਅਿ ਅਸ ਤਰ ਸ਼ਪਹਰ ਹ ਆਏ

ਤਰਾ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿ ਖਤ ਪਹਲੀ ਦਾ ਪਿਸ ਦ ਪਸਰ ਤ ਪ ਪਨਆ ਦਾ ਚਨ

ਪਸਮਲ ਰ ਖ ਦੀ ਫਬੀ ਵਾਕਣ

ਡਦਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾਏ

ਇਹ ਸੜਕ ਤ ਸ ਤ ਸਾਏ

ਪਵਚ ਪਵਚ ਪਚਤਕਬਰਾ ਪਿਹਾ ਚਾਨਣ

ਿੀਕਣ ਹਵ ਚਕ ਪਪਰਆ

ਧਰਤੀ ਸ਼ਤ ਨਹਾ ਕ ਬਠੀ ਚਨ ਦਾ ਚਕ ਗ ਦਾ ਕ ਿੀਕਣ

ਹਵਣ ਵਾਲ ਵਧਾਏ

ਅਿ ਰ ਤ ਨ ਵਟਣਾ ਮਪਲਆ

ਪਚਟਾ ਚਨ ਪਵਆਪਹਆ ਚਪਲਆ

ਰ ਖ ਦ ਗਲ ਲਗ ਲਗ ਪਣ ਈਕਰ ਸ਼ਪਹਰ ਤਰ ਚ ਲਘਣ

ਿੀਕਣ ਤਰ ਧਰਮੀ ਬਾਬਲ

ਤਰ ਗਣ ਪਬਠਾਏ

ਸ ਤਾ ਘ ਕ ਮਤੀਏ ਰਗਾ ਚਾਨਣ ਧਤਾ ਸ਼ਪਹਰ ਏ ਤਰਾ ਿੀਕਣ ਤਰਾ ਹਵ ਡਲਾ ਅਬਰ ਿੀਕਣ ਤਰਾ ਵੀਰਾ

ਬਨਹ ਬਾਹ ਚਨ-ਕਲੀਰਾ ਤਾਰ ਸਟ ਕਰਾਏ

ਅਿ ਦੀ ਰਾਤ ਮ ਬਾਰਕ ਤਨ

ਹਏ ਮ ਬਾਰਕ ਅਿ ਦਾ ਸਾਪਹਆ

ਅਸ ਤ ਸਪਹਰ ਤਰ ਦੀ ਿਹ ਪਵਚ

ਮ ਰਦਾ ਪਦਲ ਇਕ ਦਬਣ ਆਏ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਕ ਪਿਸ ਦ ਪਸਰ ਤ ਪੀਲਾ ਚਨ ਪਨਰਾ ਤਰ ਮ ਖੜ ਵਰਗਾ ਪਸਮਲ ਰ ਖ ਦੀ ਫਬੀ ਵਾਕਣ

ਡਦਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾਏ

ਪਿਸ ਨ ਪੀੜ ਪਨਆਣੀ ਮਰੀ ਮਾਈ-ਬ ਢੀ ਵਾਕਣ ਫੜ-ਫੜ

ਫਕ ਮਾਰ ਉਡਾਏ

ਭਿ ਭਿ ਪਹਲੀ ਦ ਖਤ ਪਵਚ

ਅਿ ਅਸ ਤਰ ਸ਼ਪਹਰ ਹ ਆਏ

ਮਰਾ ਕਮਰਾ ਇਹ ਮਰਾ ਪਨਕਾ ਪਿਨਾ ਕਮਰਾ ਇਹ ਮਰਾ ਪਨਕਾ ਪਿਨਾ ਕਮਰਾ ਦਪਰਆਈ ਮਛੀ ਦ ਵਾਕਣ

ਗਹੜਾ ਨੀਲਾ ਪਿਸ ਦਾ ਚਮੜਾ ਪਵਚ ਪਮਟੀ ਦਾ ਦੀਵਾ ਘ ਿੀਕਣ ਅਲਸੀ ਦ ਫ ਲ ਤ

ਮਡਲਦਾ ਹਏ ਕਈ ਭਵਰਾ ਇਹ ਮਰਾ ਪਨਕਾ ਪਿਨਾ ਕਮਰਾ ਇਸ ਕਮਰ ਦੀ ਦਖਣੀ ਕਧ ਤ

ਕਧ ਤ ਨਹ ਕਮਰ ਦ ਦਦ ਤ

ਮਰ ਪਾਟ ਪਦਲ ਦ ਵਾਕਣ

ਪਾਟਾ ਇਕ ਕਲਡਰ ਲਟਕ

ਪਕਸ ਮ ਸਾਫ਼ਰ ਦੀ ਅਖ ਪਵਚ ਪਏ

ਗਡੀ ਦ ਕਲ ਵਤ ਰੜਕ

ਫਕ ਪਦਆ ਿੀ ਕਰਦ ਫੜ ਕ

ਕਾਸਾ ਫੜ ਕ ਟ ਪਰਆ ਿਦਾ ਓਸ ਕਲਡਰ ਵਾਲਾ ਲਗੜਾ ਪਿਸ ਦ ਹਥ ਪਵਚ ਹ ਇਕ ਦਮੜਾ

ਖ਼ਰ ਪਫਰ ਪਕ ਪਦਲ ਡਰ ਿਦ ਪਸਗਰਟ ਦ ਧਏ ਸਗ ਪਨਕਾ ਇਹ ਮਰਾ ਕਮਰਾ ਝਟ ਭਰ ਿਦ

ਪਫਰ ਡ ਘਾ ਸਾਗਰ ਬਣ ਿਦ ਪਵਹਪਦਆ ਪਵਹਪਦਆ ਨੀਲਾ ਕਮਰਾ ਇਸ ਸਾਗਰ ਦੀਆ ਲਪਹਰ ਅਦਰ

ਮਰਾ ਬਚਪਨ ਅਤ ਿਵਾਨੀ ਕਠਾ-ਕ ਲਾ ਸਭ ਰ ੜਹ ਿਦ ਸਾਹਵ ਕਧ ਤ ਬਠਾ ਹਇਆ

ਕਹੜ ਪਕਰਲੀਆ ਦਾ ਇਕ ਿੜਾ ਮਗਰਮਛ ਦਾ ਰਪ ਵਟਾਦ

ਮਰ ਵਲ ਵਧਦਾ ਆਦ ਇਕ ਬਹ ਤ ਇਕ ਲਤ ਖਾ ਿਦ

ਓਸ ਕਲਡਰ ਦ ਲਗੜ ਵਤ

ਮ ਵੀ ਹ ਿਦਾ ਮ ੜ ਲਗੜਾ ਆਪਣੀ ਗ਼ ਰਬਤ ਦ ਨ ਤ

ਮਗਦਾ ਪਫਰਦ ਦਮੜਾ ਦਮੜਾ ਪਫਰ ਮਰਾ ਸਾਹ ਸ ਕਣ ਲਗਦ

ਹਡ ਹਡ ਮਰਾ ਟ ਟਣ ਲਗਦ

ਮਈਆ ਇਲ ਕਨ-ਖਿਰ

ਅਕ ਦ ਪਟਡ ਛਪੜੀ ਕਰ

ਮਏ ਲ ਮਏ ਕਤਰ

ਖਪੜੀਆ ਚਮਗਾਦੜ ਭਰ

ਓਸ ਕਲਡਰ ਵਾਲਾ ਲਗੜਾ ਮਰ ਮਹ ਤ ਸ ਟਣ ਲਗਦ

ਗਲ ਮਰਾ ਪਫਰ ਘ ਟਣ ਲਗਦ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਮ ਕਣ ਲਗਦ

ਫਰ ਅਿਨਬੀ ਕਈ ਪਚਹਰਾ ਮਰ ਨ ਤ ਉਸ ਲਗੜ ਨ

ਦ ਦਦਾ ਹ ਇਕ ਦ ਦਮੜਾ ਫਰ ਕਲਡਰ ਬਣ ਿਦਾ ਹ

ਓਸ ਕਲਡਰ ਵਰਗਾ ਲਗੜਾ ਇਹ ਮਰਾ ਪਨਕਾ ਪਿਨਾ ਕਮਰਾ ਦਪਰਆਈ ਮਛੀ ਦ ਵਾਕਣ

ਗੜਹਾ ਨੀਲਾ ਪਿਸ ਦਾ ਚਮੜਾ ਇਹ ਮਰਾ ਪਨਕਾ ਪਿਨਾ ਕਮਰਾ

ਿਚਰਤਰ-ਹੀਣ

ਸਾਉਣ ਮਹ ਦੀ ਸਵਲੀ ਪਸਲਹੀ ਹ ਸ਼ਾਮ

ਪੀ ਕ ਟ ਪਰਆ ਹ ਘਰ ਮਦਰਾ ਦਾ ਿਾਮ

ਸਾਉਣ ਮਹ ਦੀ ਸਵਲੀ ਪਸਲਹੀ ਹ ਸ਼ਾਮ

ਹਲਕ ਕ ਤ ਦੀ ਜ਼ ਬ ਿਹੀ ਸੜਕ ਤ

ਤਾਜ਼ਾ ਵਸ ਮਹ ਦੀਆ

ਇਹ ਛਪੜੀਆ ਪਿ ਪ ਰਾਣ ਿੜ

ਪਕਸ ਮਪਹਲ ਦੀ ਛਤ ਤ ਰਗਣ

ਹਜ਼ਾਰ ਮਕੜੀਆ

ਿ ਪਿਵ ਹਬਸ਼ਣ

ਪਕਸ ਦ ਮ ਖ ਤ

ਹਣ ਗਪਹਰ ਪ ਗਏ

ਚੀਚਕ ਦ ਦਾਗ਼ ਿ ਦਮਹ ਕਡੀਆ ਵਾਲਾ ਕਈ ਨਾਗ

ਪਕਨ ਕਝ ਤ ਡਰਾਉਣ ਉਫ਼ ਮਰ ਹਨ ਇਹ ਖ਼ਾਬ

ਉਮਰ ਦ ਪਝੀ ਵਰਹ ਪਦਨ ਸਵਾ ਕ ਨ ਹਜ਼ਾਰ

ਪਕਹੜ ਮਕਸਦ ਵਾਸਤ ਆਪਖ਼ਰ ਨ ਪਦਤ ਮ ਗ ਜ਼ਾਰ

ਪਕਹੜ ਮਕਸਦ ਵਾਸਤ ਏਨ ਮ ਸਰਿ ਖਾ ਲਏ

ਪਸਰ ਏਨੀਆ ਰਾਤ ਦਾ ਭਾਰ

ਸ਼ਾਇਦ ਇਸ ਲਈ ਵਖ ਸਕ ਹਰ ਨਜ਼ਰ ਦ ਆਰ ਪਾਰ

ਪਨਤ ਪਕਸ ਦਹੀ ਤ ਸਕ ਕਾਮ ਦਾ ਮ ਡਗ ਮਾਰ

ਦ ਨੀਆ ਦੀ ਿ ਹਰ ਹ ਸੀਨਾ ਦ ਸਕ ਮਨ ਪਪਆਰ

ਵਖ ਸਕ ਓਸ ਦ

ਮ ਪਿਸਮ ਨਗ ਦਾ ਉਭਾਰ

ਉਫ਼ ਮ ਪਕਨਾ ਕਮੀਨਾ ਪਕਨ ਗਦ ਹਨ ਪਵਚਾਰ

ਪਕਨਾ ਗਦਾ ਪਿਹਨ ਮਰਾ ਪਕਨਾ ਗਦ ਸਚਦ ਆਪਣ ਹਥ ਨ ਹੀ ਆਪਣਾ ਹਥ ਲਾਣ ਰਕਦ ਇਕ ਪਕਣਕ ਤ ਖ ਦਾ ਤੀਕਣ

ਮ ਕਾਮੀ ਮਨਦ ਮ ਦ ਦ ਧ ਨ

ਮ ਗਰਮ ਕਰਕ ਪੀਣਾ ਲਚਦ ਮਰ ਹਥ ਪਵਚ ਪਿਨਹ ਪਵਚ

ਧਰ ਵ ਪਿਨੀ ਠਢ ਹ

ਸਚਦਾ ਹ ਇਨਹ ਬਾਰ

ਇਸ ਤਰਹ ਕ ਝ ਸਚਦ ਮਲ ਇਨਹ ਦ ਚ ਹਵ ਿਨਮ ਪਕਸ ਲਈ ਸਕ ਦਾ ਮ ਤ ਐਸ ਸਕ ਨ ਵੀ ਕਾਮ ਪਖ ਵਖਦ ਮ ਤ ਕਪਹਦਾ ਕਾਮ ਹ ਹੀ ਸਕ ਦਾ ਆਨਦ ਹ

ਚਾਹ ਉਹ ਸਰਿ ਹ ਕਈ

ਚਾਹ ਉਹ ਕਈ ਚਦ ਹ

ਚਾਹ ਦੀਵਾ ਿ ਪਚਗਾੜੀ ਨਜ਼ਰ ਤ ਵੀ ਮਦ ਹ

ਕਾਮ ਦ ਚੀਜ਼ ਦੀ ਪਮਲਣੀ ਦੀ ਉਪਿ ਦਾ ਰਗ ਹ

ਸਚਦ ਇਹ ਸੜਕ ਕਢ ਨਵ-ਬਣ ਮਪਹਲ ਦੀ ਲਾਮ

ਮਲ ਮਲ ਕੀੜ ਲਗ ਦਦ ਵਤ ਿ ਮ ਸਕਰਾਣ

ਵਸਵਾ ਪਿਹੀ ਸੜਕ ਦ

ਹ ਪਿ ਬਚ ਹਰਾਮ

ਉਫ਼ ਇਹ ਬਿਾਨ ਮਪਹਲ ਪਵਚ ਵੀ ਪਕਨਾ ਹ ਕਾਮ

ਗਲ ਰਸ਼ਨਦਾਨ

ਅਖ ਵਗ ਪਏ ਹਨ ਚਮਕਦ ਲਮ ਸਲਮੀਆ ਬਾਰੀਆ ਵਗ ਹਠ ਮ ਸਕਰਾਣ

ਸਚਦ ਪਕ ਮਪਹਲ

ਮਪਹਲ ਨ ਪਏ ਨ ਚ ਮਦ ਲ ਕ ਪਵਚ ਗਲਵਕੜੀ ਕਪਫ਼ਆ ਨ ਟ ਰ ਿਾਣ

ਉਫ਼ ਮ ਪਕਨਾ ਸ਼ਤਾਨ

ਸਚਣੀ ਪਕਨੀ ਹਰਾਮ

ਬਦਲੀਆ ਚ

ਅਰਧ ਨਗਾ ਸਰਿ

ਕਰ ਪਰਹਾ ਝ ਕ ਕ

ਹ ਕ ਝ ਏਦ ਸਲਾਮ

ਸਨ ਦ ਕਈ ਦਦ ਵਾਲੀ ਕਨ ਫ਼ਾਹਸ਼ਾ ਮ ਸਕਰਾਵ ਭਰ ਕ ਪਿ

ਨਜ਼ਰ ਚ ਕਾਮ

ਸਾਉਣ ਮਹ ਦੀ ਸਵਲੀ ਪਸਲਹੀ ਹ ਸ਼ਾਮ ਸਾਉਣ ਮਹ ਦੀ ਸਵਲੀ ਪਸਲਹੀ ਹ ਸ਼ਾਮ

ਮ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਤਰ ਆਪਣ ਦ ਧ ਵਰਗਾ ਹੀ ਤਰਾ ਸ ਚਾ ਹ ਨ ਿੀਭ ਹ ਿਾਏ ਮਾਪਖ

ਹਾਏ ਨੀ ਤਰਾ ਨ ਪਲਆ

ਿ ਇਿਾਜ਼ਤ ਦਏ ਤ ਮ ਇਕ ਵਾਰੀ ਲ ਲਵ ਮਾਘੀ ਦੀ ਹਾਏ ਸ ਚੜੀ ਸਗਰਦ ਵਰਗਾ ਤਰਾ ਨ ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਤ ਮਰੀ ਿਣਨੀ ਨਹ ਮ ਹਕੀਕਤ ਿਾਣਦ ਤਰਾ ਮਰਾ ਕੀ ਹ ਪਰਸ਼ਤਾ ਏਸ ਬਾਰ ਕੀ ਕਹ

ਗ਼ਮ ਦ ਸਪਹਰਾਵ ਚ ਭ ਪਿਆ

ਮ ਹ ਪਛੀ ਬ-ਜ਼ ਬ ਦ ਕ ਪਲ ਿ ਦਏ ਇਿਾਜ਼ਤ

ਤਰੀ ਛਾਵ ਬਠ ਲ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਅਿ ਤਰ ਪਦਲ ਚ ਹ

ਖ਼ ਸ਼ਬ ਦਾ ਹੜਹ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਵਰਹ ਹਾਲ ਿਵ ਠੀਕ ਹੀ ਕਪਹਦੀ ਹ ਤ ਅਮੜੀਏ

ਰਤ ਰਤੀ ਕਾਮ ਦੀ ਹ ਦੀ ਹ ਮ ਪਰ ਮ ਅਮੀਏ ਇਹ ਕਹ ਰਤ ਠਢੀ ਹਣ ਪਵਚ

ਲਗਗਾ ਅਤ ਦਾ ਸਮ ਕਰਨ ਲਈ ਕੀੜੀ ਨ ਪਿਨਾ ਸ਼ਾਇਦ ਭ-ਪਰਦਖਣਾ ਕੀਹ ਭਲਾ ਏਨ ਸਮ

ਪਪਛ ਹ ਿਮਦੀ ਇਕ ਮ ਝਠ ਬਕਦਾ ਹ ਿਹ ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਤਤ ਦੀ ਅਖ ਵਗ ਟੀਰਾ ਹ ਅਿ ਸਾਡਾ ਿਹ ਭਡ ਦ ਪੀਲ ਨ ਦਦ

ਕ ਤ ਦੀ ਇਹਦੀ ਜ਼ ਬ ਕਰਦਾ ਪਫਰਦਾ ਹ ਿ ਗਾਲੀ

ਕਾਮ ਦੀ ਇਹ ਥ ਕ ਥ ਬਹ ਤ ਬਕਵਾਸੀ ਸੀ ਇਹਦ ਪਪਉ ਦਾ ਪਪਉ

ਬਹ ਤ ਬਕਵਾਸਣ ਸੀ ਇਹਦੀ ਮ ਦੀ ਮ ਏਥ ਥਹਰ ਵਗ

ਗਦਾ ਹ ਸ਼ਤ ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਪਮਰਗ ਦੀ ਇਕ ਨਸਲ ਦਾ ਕਸਤਰੀਆ ਹ ਦਾ ਹ ਨ ਕਸਤਰੀਆ ਨ ਿਨਮ ਦਦੀ ਹ ਿਦ ਉਨਹ ਦੀ ਮ ਪਾਲਦੀ ਹ ਰਖ ਕ

ਇਕ ਹਰ ਥ ਇਕ ਹਰ ਥ ਫਰ ਆਦਾ ਹ ਸਮ ਕਰਮ-ਹੀਣ ਬਪਚਆ ਨ

ਭ ਲ ਿਦੀ ਹ ਉਹ ਮ ਮ-ਪਵਹਣ ਪਹ ਚ ਿਦ ਨ ਪਕਸ ਐਸੀ ਉਹ ਥ ਪਿਥ ਪਕਧਰ ਚ ਗਣ ਪਈਆ

ਹਣ ਰਲ ਕ ਬਕਰੀਆ ਬਕਰੀਆ ਵੀ ਕਰਦੀਆ ਨਾ ਚ ਘਣ ਉਨਹ ਨ ਨਹ

ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਮ

ਪਸ਼ ਤ ਮਾੜੀ ਨਹ ਤਰਾ ਮਰਾ ਕੀ ਹ ਪਰਸ਼ਤਾ ਏਸ ਬਾਰ ਕੀ ਕਹ

ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਤਰ ਸ ਚ ਦ ਧ ਵਰਗਾ ਹੀ ਤਰਾ ਸ ਚਾ ਹ ਨ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਚਟਡੀ ਦਲ

ਨੀਮ ਸਵਲੀ ਗਰੜ ਵਤ ਨੀਲੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਪਵਚ ਪਕੀ ਸਤਕ-ਪਭਟੀ ਨਾਰ ਦ ਵਾਕਣ

ਮਰ ਪਪਡ ਪਦਆ ਪਟ ਤ

ਸ ਤੀ ਘਕ ਹ ਪਸਰ ਨ ਰਖੀ ਪੀੜ ਭਨੀ ਥਕੀ ਥਕੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਇਹ ਪਕੀ

ਏਸ ਸੜਕ ਦੀ ਪਹਕ ਮਸਲਦਾ ਬਟ ਥ ਇਹਦਾ ਅਗ ਅਗ ਦਲਦਾ ਮਢ ਰਖ ਬਦਕ ਚਲਦਾ ਮਲ ਸਾਵ ਰਗ ਵਾਲਾ ਪਟਡੀ ਦਲ ਇਕ ਲਘ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਮਠੀ ਚ ਪ ਮਰ ਖਤ ਦੀ ਰਲਾ ਪਾ ਪਾ ਡਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਟਡੀਆ ਵਗ ਰਗਦ ਟਕ ਦੀ

ਚੀ ਇਕ ਧਮਕ ਦ ਕਾਰਨ

ਮਰਾ ਪਪਡ ਮ ਰਪਬਆ ਵਾਲਾ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਕਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਟਡੀ ਦਲ ਇਕ ਲਘ ਪਰਹਾ ਏ

ਹ ਣ ਹ ਣ ਇਸ ਪਕਨਾਰ

ਮਰ ਪਪਡ ਦੀਆ ਪਛਦੀਆ ਪਣ ਖਟੀਆ ਦ ਫ ਲ ਗਲ ਲਗ ਕ

ਰਝ ਦ ਕਨ ਦੀਆ ਮ ਦਰ ਵਰਗ ਫ ਲ ਸ਼ਰਹ ਦ ਚ ਮ ਕ

ਲ ਕਣ ਮੀਚੀ ਖਡ ਰਹੀਆ ਸਨ

ਪਰ ਹ ਣ

ਇਨਹ ਦ ਸਾਹ ਅਦਰ

ਫਲ ਪਗਆ ਬਦਬ ਦਾ ਸਾਗਰ

ਡ ਘ ਮਰ ਦਮਾਹਲ ਖਹ ਪਡਗ ਪਈ ਸਨ ਦੀ ਗਾਗਰ

ਇਹ ਕੀ ਹਇਆ

ਇਹ ਕੀ ਹਇਆ

ਸਾਰਾ ਪਪਡ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਪਵਚ

ਸੜ ਬਲ ਕ ਹ ਕਲ ਹਇਆ ਲਾਹ ਗਈਆ ਰ ਖ ਦੀ ਪਛਲ ਡਣ ਅਬਰ ਪਗਧ ਤ ਇਲ ਲੜਨ ਪਬਲੀਆ ਰਵਣ ਕ ਤ ਲ ਪਏ ਮਚਾਵਣ ਪਖਲ ਘ ਮਣ ਥ-ਥ ਲਖ ਚ ੜਲ ਪਪਠ ਤ ਥਣ ਲਮਕਾਈ

ਪ ਠ ਲਮ ਪਰ ਦ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਦ ਪਪਤਆ ਦੀਆ ਪਸ ਕ

ਪਠਬ-ਖਪੜਬੀਆ ਿ ਤੀਆ ਪਾਈ

ਖਪੜੀਆ ਦ ਬਹਲ ਪਵਚ ਲਘ ਪਣ ਫਰਾਟ ਭਰਦੀ ਸ਼ ਸ਼ ਕਰਦੀ ਹਕ ਭਰਦੀ

ਥ ਪ ਰ ਥ ਪਟਡੀਆ ਦੀਆ ਹੜ ਕਰਨ ਇਕਠੀਆ ਹਡ ਦੀਆ ਢਰ ਹਡੀਆ ਦ ਢਰ ਪਵਚ ਸਵਣ

ਲਖ ਲਖ ਬਚਾ ਦਣ ਅਕਰ ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਧਰਮ ਘਰ ਿਾਈਆ

ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਕਮ ਘਰ ਿਾਈਆ ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਕਾਮ ਪਤਹਾਈਆ

ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਿਗ ਨ ਸਾਈਆ ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਹਦ ਪਰਨਾਈਆ ਮਾਨ ਖਤਾ ਦੀਆ ਲਵੀਆ ਫ਼ਸਲ ਇਨਹ ਰਲ ਪਮਲ ਮਾਰ ਮ ਕਾਈਆ ਅਿ ਖੜਹਾ ਇਸ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਪਕਨਾਰ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ

ਨੀਮ ਸਵਲੀ ਗਰੜ ਵਤ ਨੀਲੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਪਵਚ ਪਕੀ ਿਗ ਪਵਚ ਹਈ ਪਵਧਵਾ ਵਾਕਣ

ਪਫਰਦੀ ਪਈ ਹ ਲਥ-ਭਲਥੀ ਆਪਣ ਭ ਖ ਬਚ ਵਾਕਣ

ਮਰ ਪਪਡ ਨ ਢਾਕ ਚਕੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਇਹ ਪਕੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ

ਸੜਕ ਇਹ ਪਕੀ

ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਆਇਆ ਭਗਣ ਿਨ ਚ ਰਾਸੀ ਕਈ ਲਛਮਣ ਨਹ ਮਰਾ ਸਾਥੀ ਨਾ ਮ ਰਾਮ ਅਯ ਪਧਆ ਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ

ਨਾ ਮਰਾ ਪਚ-ਵਟੀ ਪਵਚ ਡਰਾ ਨਾ ਕਈ ਰਾਵਣ ਦ ਸ਼ਮਣ ਮਰਾ ਕਣਕ-ਕਕਈ ਮ ਦੀ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਮਥ ਦਰ ਵਤਨ ਹ ਮਰਾ ਪਕੀ ਸੜਕ ਦੀ ਪਟੜੀ ਤ

ਸਪਦਆ ਦਿਾ ਵਰਹਾ ਹ ਮਰਾ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਪਵਚ ਰਦੀ ਹ

ਮਰੀ ਦ ਵਪਰਹਆ ਦੀ ਕਾਕੀ ਿੀਕਣ ਪਣ ਸਰਕੜ ਪਵਚ ਲਘ ਿਦੀ ਹ ਅਧੀ ਰਾਤੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ

ਕਈ ਸ ਗਰੀਵ ਨਹ ਮਰਾ ਮਪਹਰਮ

ਨਾ ਕਈ ਪਵਨ-ਪ ਤ ਮਰਾ ਬਲੀ ਨਾ ਕਈ ਨਖ਼ਾ ਹੀ ਕਾਮ ਦੀ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਆਈ ਮਰੀ ਬਣਨ ਸਹਲੀ

ਮਰੀ ਤ ਇਕ ਬ ਢੀ ਮ ਹ

ਪਿਸ ਨ ਮਰੀ ਹੀ ਬਸ ਛ ਹ

ਪਦਲ ਭਰ ਥ ਕ ਪਦਕ ਦ ਕੀੜ

ਪਿਸ ਦੀ ਬਸ ਲਬ ਤ ਿ ਹ

ਿ ਉਹਦੀ ਇਕ ਮਰਨੀ ਧੀ ਹ

ਪਿਸ ਦ ਵਰ ਲਈ ਲਭਣੀ ਥ ਹ

ਿ ਪਫਰ ਅਨਪੜਹ ਬ ਢਾ ਪਪਉ ਹ

ਿ ਇਕ ਪਮਲ ਪਵਚ ਹ ਚਪੜਾਸੀ ਖ਼ਾਕੀ ਪਿਦਹ ਪਿਾਮ ਤ

ਲਗੀ ਹਈ ਹ ਪਚਟੀ ਟਾਕੀ ਕਈ ਭੀਲਣੀ ਨਹ ਮਰੀ ਦਾਸੀ ਨਾ ਮਰੀ ਸੀਤਾ ਪਕਤ ਗਵਾਚੀ

ਮਰੀ ਸੀਤਾ ਕਰਮ ਮਾਰੀ ਉਹ ਨਹ ਕਈ ਿਨਕ ਦ ਲਾਰੀ ਉਹ ਹ ਧ ਰ ਤ ਫਾਪਕਆ ਮਾਰੀ ਪੀਲੀ ਪੀਲੀ ਮਾੜੀ ਮਾੜੀ ਿੀਕਣ ਪਹਲੀ ਮਗਰ ਹਾੜਹੀ ਪਲ ਪਰ ਟ ਰ ਪਵਚਾਰੀ ਿਨਮ ਿਨਮ ਦੀ ਪਰ ਭਰੀ ਹਾਏ ਗ ਰਬਤ ਦੀ ਚੀ ਘਾਟੀ ਕੀਕਣ ਪਾਰ ਕਰਗੀ ਸ਼ਾਲਾ ਉਹਦੀ ਤਰੀਮਤ-ਪਣ ਦੀ ਡਾਚੀ

ਪਹਕ ਸਗ ਲਾ ਕ ਮਰੀ ਕਾਕੀ

ਇਹ ਮ ਅਿ ਕੀਹ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ ਪਕ ਦ ਖਦੀ ਹ ਮਰੀ ਛਾਤੀ

ਪਕ ਅਖ ਹ ਗਈ ਲਹ-ਲਾਖੀ ਮ ਉਹਦੀ ਅਗਨ ਪਰੀਪਖਆ ਲਸ ਨਹ ਨਹ ਇਹ ਤ ਹ ਗ ਸਤਾਖੀ ਉਸ ਅਗ ਦ ਪਵਚ ਉਹ ਸੜ ਿਾਸੀ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਪਵਚ ਰਦੀ ਹ

ਮਰੀ ਦ ਵਪਰਹਆ ਦੀ ਕਾਕੀ ਹਰ ਪਲ ਵਧਦੀ ਿਾਏ ਉਦਾਸੀ

ਿੀਕਣ ਵਰਹਦ ਬਦਲ ਦ ਪਵਚ

ਡਦ ਿਦ ਹਵਣ ਪਛੀ ਮਠੀ ਮਠੀ ਟਰ ਪਨਰਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ

ਰਾਖ਼ ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਪਈ ਹ ਧ ਖਦੀ ਪਕ ਪਿਵ ਪਵਧਵਾ ਕਈ ਪਵਚ ਿਵਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ

ਪਿ ਕਾਲੀ ਮਾਤਾ ਪਿ ਮ ਭਵਾਨੀ ਿ ਪੀੜ ਮਰੀ ਦ ਪਜ਼ਦੀ ਬਪਚਆ ਦਾ ਖ਼ਨ ਨੀਲਾ ਹਾਏ ਪੀਣ ਖ਼ਾਤਰ

ਖੜਹੀ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਵਚ ਹਰਾਨੀ ਫੜ ਕ ਧ ਦੀ ਅਲਫ਼-ਹ ਸਨੀ ਕਈ ਪਾ ਕ ਚਲਾ ਹਾਏ ਅਸਮਾਨੀ ਬੜ ਡਰਾਉਣ ਿ ਪਛੀ ਵਰਗੀ ਅਖ ਮ ਦੀ ਤ ਪਹਕ ਤਾਣੀ

ਿ ਪਪਉ ਲਮਬ ਦੀ ਧੀ ਅਞਾਣੀ ਿ ਬਾਪ ਆਪਣ ਦੀ ਮਤ ਪਪਛ ਆਪਣੀ ਮ ਦੀ ਹ ਸੀਨ ਗਦੀ ਚ

ਘਕ ਸ ਤੀ ਹ ਭ ਖੀ-ਭਾਣੀ ਤ ਸ ਤੀ ਸ ਤੀ ਇਹ ਕਪਹ ਰਹੀ ਹ-

ਇਹ ਯ ਗ ਪਕਨਾ ਹ ਅਗਰਗਾਮੀ ਹ ਪਕਨੀ ਪਜ਼ਲਤ ਅਿ ਵੀ ਬਦਾ ਬਦ ਅਗ ਕਰ ਗ਼ ਲਾਮੀ

ਿ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਦਾ ਮਰ-ਪਖੀ ਵਲਵ ਖਦਾ ਪਸਗਰਟੀ ਧਆ ਪਕ ਪਿਵ ਪਕਧਰ ਵੀਰਾਨ ਥਾਵ ਕਈ ਰ ਖ ਸਫਦ ਦਾ ਹਏ ਅਲ ਆ ਪਿ ਇਪਛਆਧਾਰੀ ਕਈ ਸਪ ਦਮਹ ਿ ਪਿ ਸਰਵਰ ਚ ਸਵਲੀ ਪਿਹੀ ਨਹਾ ਕ ਪਨਕਲੀ ਕਈ ਿਵਾਨੀ ਤ ਕਢ ਖੜਹ ਕ ਸ ਕਾਏ ਪਾਣੀ ਬੀਮਾਰ ਿਹੀ ਤਵੀਤ ਪਪਹਨੀ

ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਬੀਅਰ ਦੀ ਬਤਲ

ਇਹ ਮਜ਼ ਹਟਲ ਦ ਸਾਗਵਾਨੀ ਇਹ ਓਹ ਬਰ ਤ ਓਹ ਪਚਹਰ

ਇਹ ਓਹ ਬਕ ਬਕ ਤ ਕ ਤ ਖਾਣੀ ਬਹ ਪਪਆਜ਼ ਦੀ ਬ ਪ ਰਾਣੀ

ਉਫ਼ ਪਕਨੀ ਹੀ ਹ ਵੀਰਾਨੀ ਰਲ-ਰਪ ਦੀ ਗਪਹਰੀ ਦਲਦਲ ਚ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਹ ਧਸਦੀ ਿਦੀ ਇਹ ਸ਼ਾਮ ਸਹੀ ਤ ਅਰਗ਼ਵਾਨੀ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਪਿ ਰਾਤ ਕਾਲੀ ਕਈ ਤਫ਼ਾਨੀ ਪਕ ਪਿਸ ਚ ਚਮਕ ਕਈ ਨਾ ਤਾਰਾ ਪਸਆਹ ਪ ਲਾੜ ਦ ਰਾਹ ਦੀ ਬਾਨੀ ਉਫ਼ ਪਕਨੀ ਹੀ ਹ ਡਰਾਉਣੀ

ਓ ਬਰਾ ਪਬਲ ਲ ਆ

ਤ ਚ ਕ ਲ ਏਥ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਤ ਮਨ ਇ ਹ ਲਗਦੀ ਹਜ਼ਾਰ ਮਗਾਟਨ ਬਬ ਵਾਕਣ ਪਿ

ਮਜ਼ ਮਰੀ ਤ ਫਟ ਹ ਿਾਣੀ ਤ ਖ਼ਾਲੀ ਹਈ ਬੀਅਰ ਦੀ ਬਤਲ

ਪਿ ਬਣ ਕ ਰਾਕਟ ਹ ਡ ਿਾਣੀ

ਚ ਕ ਲ ਏਥ ਇਹ ਖ਼ਾਲੀ ਬਤਲ

ਤ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਿ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਪਈ ਹ ਧ ਖ਼ਦੀ ਪਕ ਪਿਵ ਪਵਧਵਾ ਕਈ ਪਵਚ ਿਵਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ

ਚਹਜੜਾ ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਸਚ ਮਰੀ ਵਗ ਹੀ ਬਜ਼ਾਰ ਹ

ਇਹ ਤ ਮਨ ਇ ਪਈ ਹ ਭਾਸਦੀ ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਗਲੀ ਗਲੀ ਚ ਮਣ ਪ ਤਰ ਪਰਾਏ

ਪਕਸ ਕਦਰ ਹਛਾ ਪਿਹਾ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਹਾਏ

ਵਲ ਪਪਛ ਸਦ ਲਾ ਕ ਆਖਣਾ ਵਲ ਤਰੀ ਹਰ ਵੀ ਦਾਤਾ ਵਧਾਏ

ਪਕਸ ਕਦਰ

ਅਸਚਰਿ ਦੀ ਗਲ ਹਾਏ

ਇਕ ਮਗਤ ਰਾਪਿਆ ਨ ਖ਼ਰ ਪਾਏ

ਹਾਏ ਨਾ ਦਾਤਾ ਸਮਝ ਆਏ

ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਵਲ ਖ ਦ ਬ-ਕਾਰ ਹ

ਇਹ ਧ ਰ ਤ

ਜ਼ਰਦ ਤ ਪਬਮਾਰ ਹ

ਏਸ ਨ ਨਾ ਫ ਲ

ਨਾ ਕਈ ਖ਼ਾਰ ਹ ਮਰ ਲਈ ਹ ਅਿਨਬੀ ਕ ਖ ਦੀ ਪੀੜ

ਪਪਆਰ ਦੀ ਮਨ ਭਲਾ ਕੀ ਸਾਰ ਹ

ਲਰੀਆ ਦਣਾ ਤ ਇਕ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਹ

ਕਾਮ ਦੀ ਿ ਪਰਤੀ ਦਾ ਆਹਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਹਾਏ ਮਨ

ਪਕਸ ਗ ਨਾਹ ਦੀ ਇਹ ਸਜ਼ਾ

ਨਾ ਮ ਆਦਮ

ਤ ਨਾ ਹੀ ਮ ਹਵਾ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਦਾ ਹ ਖ਼ਰ ਕੀਹ ਮਜ਼ਾ

ਆਖਦ ਨ -

ਕਾਮ ਹ ਦਾ ਹ ਖ ਦਾ ਕਾਮ ਪਵਚ ਹ ਦਾ ਹ ਲਿੜ ਦਾ ਨਸ਼ਾ ਪਰ ਇਹ ਮਨ ਕੀ ਪਤਾ

ਕਾਮ ਦ ਪਦਉਤ ਦੀ ਮਨ ਤ ਧ ਰ ਹੀ ਮਾਰ ਹ

ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਰਾਮ-ਲੀਲਹਾ ਦਾ ਕਈ ਪਕਰਦਾਰ ਹ

ਪਿਸ ਦ ਹਥ ਪਵਚ

ਕਾਠ ਦੀ ਤਲਵਾਰ ਹ

ਚਮਕਦੀ ਹ ਪਰ ਨਾ ਕਈ ਧਾਰ ਹ

ਝਠਾ ਮਠਾ ਕਰਨਾ ਪਿਸ ਨ ਵਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਹ ਮਨਾ ਨਾ ਹਰ ਲਮੀ ਸਚ ਕਰ

ਸਚ ਲਮੀ ਸਨਹ ਲਾਣੀ ਸਮ ਨ

ਸਮ ਨ ਤ ਸਨਹ ਲਾਣੀ ਪਾਪ ਹ ਸਮ ਹੀ ਤ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਬਾਪ ਹ ਠ

ਪਕ ਸਾਰ ਨ ਸਾਥੀ ਸ ਰਹ

ਸ ਪਪਨਆ ਦ ਸ਼ਪਹਰ ਸਭ ਭ ਰਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਇਕ ਕਾਮ

ਦਿ ਕਮ ਪਬਨ

ਹ ਮਨਾ ਬ-ਕਾਰ ਹ ਬ-ਕਾਰ ਹ

ਇਕ ਵਾਧ ਭਾਰ ਹ

ਤਨ ਮਰ ਿਾਣਾ ਹੀ ਬਸ ਦਰਕਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਲਣਾ

ਧਰਮੀ ਬਾਬਲ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਲੜ ਲਾਇਆ ਸਾਡ ਫ ਲ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਪਿਸ ਦਾ ਇਛਰ ਰਪ ਹਢਾਇਆ

ਮ ਪਰਨ ਦੀ ਮ ਪਰਨ ਦ ਹਾਣ ਦੀ

ਮ ਉਸ ਤ ਇਕ ਚ ਮਣ ਵਡੀ ਪਰ ਮ ਕੀਕਣ ਮ ਉਹਦੀ ਲਗੀ ਉਹ ਮਰੀ ਗਰਭ ਿਨ ਨਾ ਆਇਆ

ਲਕਾ ਵ ਮ ਧੀ ਵਰਗੀ ਸਲਵਾਨ ਦੀ

ਪਪਤਾ ਿ ਧੀ ਦਾ ਰਪ ਹਢਾਵ ਲਕਾ ਵ ਤਨ ਲਾਿ ਨਾ ਆਵ

ਿ ਲਣਾ ਪਰਨ ਨ ਚਾਹਵ ਚਪਰਤਰ-ਹੀਣ ਕਵਹ ਪਕ ਿੀਭ ਿਹਾਨ ਦੀ

ਚਪਰਤਰ-ਹੀਣ ਤ ਤ ਕਈ ਆਖ

ਿ ਕਰ ਲਣਾ ਵਚ ਹਾਸ

ਪਰ ਿ ਹਾਣ ਨਾ ਲਭਣ ਮਾਪ

ਹਾਣ ਲਭਣ ਪਵਚ ਗਲ ਕੀ ਹ ਅਪਮਾਨ ਦੀ

ਲਣਾ ਹਵ ਤ ਅਪਰਾਧਣ

ਿਕਰ ਅਦਰ ਹਏ ਸ ਹਾਗਣ

ਮਪਹਕ ਉਹਦੀ ਿ ਹਵ ਦਾਗ਼ਣ

ਮਪਹਕ ਮਰੀ ਤ ਕਿਕ ਮ ਹੀ ਿਾਣਦੀ

ਿ ਸਲਵਾਨ ਮਰ ਲੜ ਲਗਾ ਪਦਨ ਭਰ ਚ ਕ ਫ਼ਾਈਲ ਦਾ ਥਬਾ ਸ਼ਪਹਰ ਸ਼ਪਹਰ ਰਵਹ ਪਨਤ ਭਿਾ ਮਨ ਪਵਚ ਚਟਕ ਚਦੀ ਦ ਫ ਲ ਖਾਣ ਦੀ

ਪਚਰ ਹਇਆ ਉਹਦੀ ਇਛਰ ਮਈ

ਇਕ ਪਰਨ ਿਮ ਪਰਨ ਹਈ

ਉਹ ਪਰਨ ਨਾ ਿਗੀ ਕਈ

ਉਸ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਹ ਮਰਾ ਹਾਣ ਪਛਾਣਦੀ

ਹ ਚਪਲਆ ਹ ਆਥਣ ਵਲਾ ਆਇਆ ਨਹ ਗਰਖ ਦਾ ਚਲਾ ਦਫ਼ਤਰ ਤ ਅਿ ਘਰ ਅਲਬਲਾ ਮ ਪਈ ਕਰ ਪਤਆਰੀ ਕਫ਼ ਿਾਣ ਦੀ

ਧਰਮੀ ਬਾਬਲ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਲੜ ਲਾਇਆ ਸਾਡ ਫ ਲ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਪਿਸ ਦਾ ਇਛਰ ਰਪ ਹਢਾਇਆ

ਮ ਪਰਨ ਦੀ ਮ ਪਰਨ ਦ ਹਾਣ ਦੀ

ਇਕ ਸਫ਼ਰ

ਉਹ ਵੀ ਸ਼ਪਹਰ ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਮ ਵੀ ਸ਼ਪਹਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਲਪਹਦ ਦੀ ਖ ਸ਼ਕ ਟਪਹਣੀ ਤ ਦਰ

ਫ ਲ ਸਰਿ ਦਾ ਅਿ ਕ ਮਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਤ ਮਰ ਪਵਚਾਲ ਪਵਥ ਸੀ ਪਫਰ ਮਨ ਸਕ ਉਹਦਾ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਦਵ ਕਢ ਸਵਲੀ ਪਿਹੀ ਸੜਕ ਦ

ਉਹਦ ਬ ਲਹ ਵਗ ਪਏ ਸੀ ਫਰਕਦ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਬ ਰਿੀਆ ਸੜਕ ਦ ਪਏ ਦਦ ਹਵਣ ਹਸਦ

ਪਣ ਦਾ ਪਚਮਟਾ ਪਪਆ ਸੀ ਵਿਦਾ ਟਾਹਲੀਆ ਦ ਪਤ ਪਏ ਸੀ ਖੜਕਦ ਵਖ ਰਹ ਸਨ ਸਾਡੀ ਵਲ ਨਾਮ ਰਾਦ

ਕਾਸ਼ਨੀ ਪਿਹ ਫ ਲ ਪਹਾੜੀ ਅਕ ਦ

ਬੀਿ ਰਹ ਸਨ ਮਰ ਪਦਲ ਪਵਚ ਸਰਘੀਆ

ਲਾਲ ਸਹ ਕਰ ਉਹਦੀ ਅਖ ਦ

ਦਰ ਇਕ ਆਥਣ ਦਾ ਤਾਰਾ ਪਫਕੜਾ ਗਗਨ ਦੀ ਹ ਣ ਗਲਹ ਤ ਮ ਸਕਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਇਕ ਪਨਆਣ ਦ ਗ ਲਾਬੀ ਮ ਖ ਤ

ਕਾਲ ਪਤਲ ਦ ਵਗ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਤ ਮਰ ਪਵਚਾਲ ਫਾਸਲਾ ਸਾਡੀ ਮਪਜ਼ਲ ਵਗ ਘਟਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਉਫ਼ਕ ਦ ਨਣ ਚ ਕ ਝ ਨੀਲਾ ਕ ਧ

ਕਾਗ ਦ ਪਿ ਬਟ ਦ ਪਪਡ ਤ ਲ ਬਖ਼ਸ਼ਦਾ ਸੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਸਕ

ਦਰ ਉਸ ਧਏ ਦ ਉਸ ਿਗਲ ਤ ਪਾਰ

ਿਾ ਰਹੀ ਸੀ ਪਛੀਆ ਦੀ ਇਕ ਡਾਰ

ਮਰਾ ਿੀ ਕੀਤਾ ਪਕ ਮ ਉਸ ਡਾਰ ਨ

ਚੀ ਦਣੀ ਇਕ ਕਹ ਆਵਾਜ਼ ਮਾਰ

ਨਾਲ ਆਪਣ ਲ ਚਲ ਸਾਨ ਵੀ ਯਾਰ

ਦਰ ਇਸ ਦ ਨੀਆ ਤ ਪਕਧਰ ਪਰਲ ਪਾਰ

ਦਣਾ ਸਾਨ ਉਸ ਿਜ਼ੀਰ ਤ ਉਤਾਰ

ਪਿਥ ਸਕੀਏ ਰਾਤ ਅਿ ਦੀ ਇਹ ਗ ਜ਼ਾਰ

ਪਸਆਹ ਹਨਰਾ ਪਸਆਹ ਦੀ ਇਕ ਸਪਣੀ ਦ ਵਗ

ਮਰ ਵਲ ਸਰਕਦਾ ਹੀ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਮਰਾ ਹਥ ਹ ਣ ਉਹਪਦਆ ਹਥ ਦ ਨਾਲ

ਖ਼ਰ ਪਕਨੀ ਦਰ ਤ ਟਕਰਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਿੀਕਣ ਘ ਗੀਆ ਦਾ ਿੜਾ ਕਧ ਤ

ਚ ਝ ਦ ਪਵਚ ਚ ਝ ਪਾ ਮ ਸਕਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਸੜਕ ਦ ਬ ਲਹ ਤ ਅਬ ਦੀ ਕਤਾਰ

ਮਪਹਕ ਆਪਣ ਬਰ ਦੀ ਸੀ ਰਹੀ ਪਖਲਾਰ

ਉਸ ਪਲਾਡ ਪਵਚ ਅਿ ਤੀਕ

ਚ ਗ ਰਹੀ ਸੀ ਪਬਿਪੜਆ ਦੀ ਇਕ ਡਾਰ

ਹ ਣ ਉਹਦ ਹਥ ਮਪਰਆ ਹਥ ਚ ਸਨ

ਬਰਫ਼ ਨਾਲ ਵਧ ਸਨ ਿ ਠਢ ਠਾਰ

ਿੀਕਣ ਪਬਲ ਦ ਮਹ ਕਈ ਗ ਟਾਰ

ਕਰ ਰਹ ਸਨ ਫਰ ਵੀ ਮਨ ਪਪਆਰ

ਿਦ ਹੀ ਭੜੀ ਰਾਹ ਅਸਾਡਾ ਕਟ ਗਈ

ਕਾਲੀ ਪਬਲੀ ਵਾਗਣ ਇਕ ਕਾਲੀ ਕਾਰ

ਸਾਡ ਮਹ ਤ ਰਸ਼ਨੀ ਦਾ ਇਕ ਬ ਕ ਮਾਰ

ਸਾਨ ਉਸ ਖਡ ਤ ਗਈ ਪਵਸਾਰ

ਪਪਛ ਬਤੀ ਲਾਲ ਪਿਹੀ ਉਸ ਕਾਰ ਦੀ ਅਿ ਤੀਕਣ ਚਮਕ ਪਈ ਸੀ ਮਾਰਦੀ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਸੜਕ ਦ ਮਥ ਤ ਪਿ

ਕਮ ਦਣੀ ਦਾ ਪਈ ਸੀ ਸਾਰਦੀ ਿ ਮਣੀ ਚਮਕ ਗਲ ਦ ਹਾਰ ਦੀ ਪਣ ਦ ਪਰ ਚ ਝਿਰ ਮਪਹਕ ਦੀ ਫ ਲ ਚਹ ਹਥ ਦਾ ਰਲ ਕ ਪਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਤਜ਼ ਸਰਿ ਹਾੜ ਦਾ ਸਾਡੀਆ ਤਲੀਆ ਚ ਚੜਹਦਾ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਕ ਵਧਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਤਜ਼ ਸ ਮ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਤਾਲ ਪਵਚ ਸੀ ਛਣਕਦਾ ਯਕ ਦਾ ਸਾਜ਼

ਸਾਜ਼ ਚ ਇਕ ਉਭਰਦੀ ਐਸੀ ਆਵਾਜ਼

ਪਬਿਲੀ ਦ ਖਪਭਆ ਚ ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਨਕ ਹ ਦ ਕਨ ਲਾ ਸ ਣਦ ਆਵਾਜ਼

ਪਰ ਨਾ ਆਦਾ ਸਮਝ ਦ ਪਵਚ ਉਸਦਾ ਰਾਜ਼

ਸਮਝਦ ਪਕ ਹ ਪਰਤ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਡ ਰਹ ਨ ਿ ਪਕ ਲਾਮ ਪਵਚ ਿਹਾਜ਼

ਿਗਤ ਦ ਪਾਪ ਤ ਪਚੜ ਕ ਸਮਝਦ ਹ ਗਏ ਿ ਦਵਤ ਸਾਰ ਨਾਰਾਜ਼

ਹਥ ਸਾਡ ਅਗ ਦੀ ਉਸ ਖਡ ਤ

ਅਿ ਤੀਕਣ ਵੀ ਨਹ ਹਨ ਆਏ ਬਾਅਜ਼

ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਤਜ਼ ਸ ਮ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਛਣਕਦਾ ਸੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਯਕ ਦਾ ਸਾਜ਼

ਉਹਦ ਪਪਡ ਦੀ ਚੀ ਮਸਪਿਦ ਦਾ ਪਮਨਾਰ

ਉਸ ਹਨਰ ਪਵਚ ਵੀ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹ ਤ ਉਹਦ ਨਾਲ ਉਹਦਾ ਹਥ ਵੀ ਮਰ ਹਥ ਚ ਪਨਕਲ ਕ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਬਾਝ ਓਸ ਦਾ ਹੀ ਹ ਣ ਗਰ ਲਪਗਆ ਪਕ ਖਾਣ ਨ ਪਿ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਖ਼ਰ ਕੀ ਕ ਰਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਬ-ਰਪਹਮ ਘੜ ਨ ਇਕ ਿਲਾਦ ਵਗ

ਚੀ-ਚੀ ਤਜ਼ ਛਟ ਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਚੀ ਚ ਗ਼ਲ ਇਕ ਪਚਚਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਾਰਾ ਰਾਹ ਓਸ ਚ ਗ਼ਲ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਨਾਲ

ਲਪਗਆ ਪਕ ਨਦ ਪਵਚ ਬਰੜਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਾਰਾ ਯਕਾ ਹ ਣ ਪਕਸ ਤਾਜ਼ਾ ਮਰ

ਿਾਨਵਰ ਦਾ ਕਰਗ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਲਪਹਦ ਦੀ ਖ਼ ਸ਼ਕ ਟਾਹਣੀ ਨ ਹ ਣ

ਤਾਪਰਆ ਦਾ ਘ ਣ ਪਿਹਾ ਬਸ ਖਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦੀਪਵਆ ਦੀ ਲ ਚ ਹ ਣ ਮਰਾ ਗਰ ਦਰ ਕਬਰਸਤਾਨ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਪਦਲ ਮਰਾ ਡਦ ਫਰਾਰ ਵਾਕਣ ਹਰ ਘੜੀ ਪਪਛ ਨ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਖ਼ਰ ਕੀ ਕ ਰਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਬ-ਰਪਹਮ ਘੜ ਨ ਇਕ ਿਲਾਦ ਵਗ

ਚੀ-ਚੀ ਤਜ਼ ਛਟ ਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਚਸਕਲੀਗਰ

ਮ ਪਸਕਲੀਗਰ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਦਸ਼ ਨਾ ਨਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਘਰ

ਮ ਪਸਕਲੀਗਰ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਗਡ

ਲ ਕ ਸ਼ਪਹਰ ਸ਼ਪਹਰ ਮ ਪਫਪਰਆ

ਪਟ ਦੀ ਅਗ ਬ ਝਾਵਣ ਿਗਾ ਪਰ ਕਈ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਨਾ ਪਮਪਲਆ

ਸਮ ਦ ਪਪਡ ਦੀਆ ਪੜ ਤ

ਹਲੀ ਹਲੀ ਪਰਹਾ ਮ ਟ ਪਰਆ

ਪਰ ਪਫ਼ਕਰ ਦਾ ਰਗ ਨਾ ਖ ਪਰਆ

ਹ ਣ ਮਥ ਨਹ ਿਦਾ ਟ ਪਰਆ

ਨਾ ਹੀ ਪਪਛ ਿਦ ਮ ਪੜਆ

ਹ ਣ ਤਕ ਸ਼ਾਇਦ ਬ ਢੀ ਠਰੀ ਮਰੀ ਅਮ ਗਈ ਹਸੀ ਮਰ

ਲਭ ਪਲਆ ਹਸੀ ਮਰ ਪਪਉ ਨ

ਆਪਣੀ ਧੀ ਲਈ ਯਗ ਕਈ ਵਰ

ਹ ਣ ਨਹ ਮਨ ਕਈ ਵੀ ਡਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਭ ਲ ਚ ਕਾ ਹ

ਮਨ ਮਰਾ ਕ ਲ ਕਬੀਲਾ

ਲਖ ਪਹਾੜ ਤ ਭਾਰਾ ਹ

ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦਾ ਸਾਵਾ ਤੀਲਾ ਇਸ ਤ ਵੀ ਵਧ ਭਾਰਾ ਹ ਦ ਪਿਊਣ ਲਈ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਵਸੀਲਾ ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਰਟੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਸਭ ਗਏ ਮਰ

ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਨ ਪਬਲਵਾ ਵਾਕਣ

ਲਾਸ਼ ਪਕਸ ਦਾ ਮਢਾ ਫੜ ਕ

ਿਾਣਾ ਹ ਤਰ ਿਾਣਾ ਹ ਤਰ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਵਖ ਪਕ ਤਰੀ ਦਣੀ ਵਰਗਾ ਲਪਹਦ ਵਲ

ਕੀਕਣ ਥਹਰ ਦ ਫ ਲ ਿਹਾ ਪੀਲਾ ਸਰਿ ਡ ਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਿੀਕਣ ਪਸਵਾ ਮਰੀ ਅਮ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਬਲ ਕ ਬ ਝ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਬਲਕ ਲ ਤਰੀ ਸਾੜੀ ਵਰਗਾ ਰਗ ਪਫ਼ਜ਼ਾ ਪਵਚ ਡ ਪਰਹਾ ਹ

ਸਿਣੀ ਆਪਖ਼ਰ ਇਸ਼ਕ ਅਸਾਡਾ ਵਾਹਵਾ ਹੀ ਤ ਪ ਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਮਰ ਪਵਹੜ ਚਦੀ ਦਾ ਇਕ ਬਟਾ ਆਪਖ਼ਰ ਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਪਿਦ ਮਰੀ ਦਾ ਪੀਲਾ ਸਰਿ ਡ ਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਆਪਖ਼ਰ ਇਕ ਪਦਨ ਸ ਕ ਹੀ ਿਦ ਹਰ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਹਰ ਡ ਘਾ ਸਰ

ਆਪਖ਼ਰ ਬਦਲ ਡ ਹੀ ਿਦ ਇਕ ਪਲ ਦ ਪਲ ਿ ਦ ਪਦਨ ਵਰਹ ਕੀਹ ਭੜਾ ਹ

ਇਸ਼ਕ ਿ ਮਰਾ ਤਰ ਤ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਦਾ ਰਾਹ ਹ

ਪਰ ਮਰਾ ਸਖਾ ਤ ਸਾਹ ਹ

ਤਨ ਵੀ ਕ ਝ ਮਰਾ ਲਾਹ ਹ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਤ ਸਮਝਗੀ ਮ ਮਧ ਪੀ ਕ ਬਲੀ ਿਦ ਕਾਮ-ਮਪਤਆ ਵਣ ਦੀ ਛ ਪਿਹ

ਤਰ ਵਾਲ ਵਰਲੀ ਿਦ ਕਚੀਆ ਰਤੀਆ ਪਿਹ ਬ ਲਹ ਸਹ

ਆਪਣ ਸਾਹ ਪਵਚ ਘਲੀ ਿਦ ਹ ਸਕਦਾ ਹ ਪਤਲ ਮਾਤਰ ਕਈ ਇਸ ਗਲ ਪਵਚ ਸਚਾਈ ਹਵ ਰਜ਼ ਦ ਕਹਲ ਗੜ ਵਾਕਣ

ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਪਵਚ ਆਈ ਹਵ ਪਿਸਮ ਤਰ ਦੀ ਪਭਨੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਭਾਈ ਹਵ ਪਫਰ ਵੀ ਹਸ਼ ਹ ਪਿਥ ਤੀਕਣ

ਅਿ ਮਰਾ ਅਗ ਅਗ ਪਪਆ ਠਰਦ

ਅਿ ਤਰ ਪਰਮਸ਼ਰ ਕਲ

ਪਾਪੀ ਪਟ ਪਪਆ ਬਹ ਡਰਦ ਅਿ ਮ ਈਕਣ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ ਪਿ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਥਹ ਤ

ਆਪਣ ਗ਼ਮ ਦਾ ਲਹਾ ਕ ਟਦ

ਕਾਲ ਲਹ ਨ ਥ ਕਦ ਥ ਕਦ ਆਪਣੀ ਬ ਢੀ ਅਮ ਵਾਿਣ

ਮ ਵੀ ਛਤੀ ਿਾਣਾ ਹ ਮਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਬਦ ਹ ਿਾਣ ਤਰੀ ਰਪਹਮਤ ਦ ਵੀ ਦਰ

ਪਰ ਤ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਹਸ ਹ ਖਭ ਪਵਚ ਸਾਹਸ ਹ

ਲਭ ਹੀ ਲ ਗਾ ਹਰ(ਹਰ) ਕਈ ਸਰ

ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਦਸ਼ ਨਾ ਨਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਘਰ ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹਮਦਰਦ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਤਰ ਿਜ਼ਬਾਤ ਦੀ ਇਕ ਮਪਹਕ ਦਾ ਇਹ ਗ ਚਾ ਮਰ ਅਪਹਸਾਸ ਦ ਹਠ ਤ

ਇਵ ਪਖਪੜਆ

ਬਾਜ਼ਾਰੀ ਪਿਵ ਸਹਣੀ ਪਕਸ ਨਾਰ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਪਪਰਥਮ ਵਾਰ

ਪਕਸ ਕਾਮੀ ਨ ਹਏ ਿ ਪੜਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ-ਮਥ ਪਫਰ ਵੀ ਹਮਦਰਦੀ ਤ ਮਨ ਡਰ ਲਗਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਪਸ਼ਾਕ ਹ ਪਕਸ ਹੀਣ ਦੀ ਹੀਣਾ ਸਭ ਤ ਵਡਾ ਪਮਹਣਾ ਿਗ ਤ

ਪਿਹੜ ਹਥ ਥ ਉਲੀਕ ਨ

ਤ ਇਹ ਅਖਰ

ਉਨਹ ਹਥ ਨ ਮਰਾ ਸ ਸ ਚ ਮਣ

ਮ ਨਹ ਚਾਹ ਦਾ ਤਰ ਹਠ ਦ ਗ ਲਾਬ

ਆਤਸ਼ੀ-ਸਹ

ਬੜ ਸ਼ਖ਼ ਤ ਤਜ਼ਾਬੀ ਨ ਿ ਮਰ ਸਾਹ ਦੀ ਬਦਬ ਚ

ਸਦਾ ਲਈ ਗ ਮਣ

ਮ ਿਾਣਦ ਤਰ ਖ਼ਤ ਚ

ਤਰ ਪਿਸਮ ਦੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਹ

ਇਕ ਸਕ ਹ ਇਕ ਰਗ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਦੀ ਛਹ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਮਰੀ ਨਜ਼ਰ ਚ

ਪਰ ਕੀਹ ਆਖ

ਬ-ਪਹਸ ਪਿਹ ਕਾਮ ਦ

ਪਡ ਦਾ ਹੀ ਕਹ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ

ਮ ਿਾਣਦ ਹਮਦਰਦ ਮਰ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਮਰੀ ਮਰੀ ਤ ਮਤਈ ਮ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਹ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਇਹਦੀ ਪਮਠੀ ਛ ਹ

ਕੀਹ ਗ਼ਮ ਿ ਭਲਾ ਲਮ ਤ ਇਸ ਚੜ ਿਹ ਪਵਚ

ਇਕ ਜ਼ਰਾ ਵੀ ਨਾ ਐਸਾ ਪਕ ਪਿਹਨ ਆਪਣਾ ਹੀ ਕਪਹ ਲ ਕੀਹ ਗ਼ਮ

ਿ ਨਸੀਬ ਨਾ ਪਛੀ ਦਾ ਵੀ ਪਰਛਾਵ ਇਸ ਉਮਰਾ ਦ ਸਪਹਰਾ ਚ

ਪਿਦਹੀ ਛਾਵ ਹੀ ਬਪਹ ਲ

ਤਰ ਕਪਹਣ ਮ ਤਾਬਕ

ਿ ਤਰਾ ਸਾਥ ਪਮਲ ਮਨ

ਕੀਹ ਪਤਾ ਪਫਰ ਵੀ ਨਾ ਦ ਨੀਆ ਚ ਮ ਬਾਰਕ ਥੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ ਮਥ ਮ ਤ ਚਾਹ ਦਾ ਹ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਜ਼ਪਹਰ

ਕਲਾ ਹੀ ਪੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਚਿਕਰਾ ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਉਹਦ ਰਪ ਦੀ ਧ ਪ ਪਤਖਰੀ ਦਿਾ ਮਪਹਕ ਦਾ ਪਤਰਹਾਇਆ

ਤੀਿਾ ਉਹਦਾ ਰਗ ਗ ਲਾਬੀ ਪਕਸ ਗਰੀ ਮ ਦਾ ਿਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਨਣ ਉਹਦ ਚਤ ਦੀ ਆਥਣ

ਅਤ ਜ਼ ਲਫ਼ ਸਾਵਣ ਛਾਇਆ

ਹਠ ਦ ਪਵਚ ਕਤ ਦਾ ਕਈ ਪਦਹ ਚੜਹਨ ਤ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸਾਹਵ ਦ ਪਵਚ

ਫ ਲ ਸਇਆ ਦ

ਪਕਸ ਬਾਗ਼ ਚਾਨਣ ਦਾ ਲਾਇਆ

ਦਹੀ ਦ ਪਵਚ ਖਡ ਚਤਰ

ਇਤਰ ਨਾਲ ਨ ਹਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਬਲ ਦ ਪਵਚ

ਪਣ ਪ ਰ ਦੀ ਨੀ ਉਹ ਕਇਲ ਦਾ ਹਮਸਾਇਆ

ਪਚਟ ਦਦ ਪਿ ਧਾਨ ਬਗ਼ਲਾ ਤੜੀ ਮਾਰ ਉਡਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਇਕ ਪਲਘ ਨ ਆਰੀ ਅਸ ਚਾਨਣੀਆ ਪਵਚ ਡਾਪਹਆ

ਤਨ ਦੀ ਚਾਦਰ ਹ ਗਈ ਮਲੀ ਉਸ ਪਰ ਿ ਪਲਘ ਪਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਦ ਖਣ ਮਰ

ਨਣ ਦ ਕਏ

ਪਵਚ ਹੜਹ ਹਝਆ ਦਾ ਆਇਆ

ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਗਈ ਪਵਚ ਸਚ ਉਸ ਇਹ ਕੀ ਜ਼ ਲਮ ਕਮਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸ ਬਹਾ-ਸਵਰ

ਲ ਨੀ ਵਟਣਾ ਅਸ ਮਲ ਮਲ ਓਸ ਨ ਹਾਇਆ

ਦਹੀ ਪਵਚ ਪਨਕਲਣ ਪਚਣਗ ਤ ਸਾਡਾ ਹਥ ਪਗਆ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਚਰੀ ਕ ਟ ਤ ਉਹ ਖਦਾ ਨਾਹ ਉਹਨ ਪਦਲ ਦਾ ਮਾਸ ਖਵਾਇਆ

ਇਕ ਉਡਾਰੀ ਐਸੀ ਮਾਰੀ ਉਹ ਮ ੜ ਵਤਨ ਨਹ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਿਾਮ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਇਕ ਡਣ

ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਮਰੀ ਸਚ ਦ

ਪਸਪਵਆ ਚ ਕਈ ਵਾਰ

ਮਨ ਨਗੀ ਅਲਫ਼

ਘ ਮਦੀ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਪਾਲਤ ਸਪ ਕਈ

ਮਨ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਇਸ ਸ਼ਪਹਰ-ਸਪਰ ਦੀ ਹ ਸ ਕਦ ਚ ਛ ਟ ਕ

ਮਾਰ ਕ ਡਗ ਕਲਿ ਤ

ਹ ਣ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਲਮਬ ਦੀ ਨਾਰ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਦਹੀ ਮਗ ਚ ਜ਼ਰਦਾਰੀ ਨ

ਹਾਏ ਪਝ ਕ ਸਧਰ

ਅਫ਼ਰੀਕਾ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਤ

ਕਰ ਪਵਧਵਾ ਪਬਠਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਐਸੀ ਮਨਹਸ

ਤ ਬਦਸ਼ਕਲ ਸ਼ਪਹਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਹੜ ਸ਼ਪਹਰ ਚ

ਇਸ ਦ ਧ ਪਮਲ ਕਾਹਵ ਦ ਰਗ ਦੀ ਮਾਸਮ ਗ ਨਾਹ ਵਰਗੀ ਮ ਹਬਤ ਮ ਗਵਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਪਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਚਬਰਹਾ ਮਥ ਮਰਾ ਪਬਰਹਾ ਵਡਾ ਮ ਪਨਤ ਕਕ ਪਰਹਾ ਮਰੀ ਝਲੀ ਇਕ ਹਕਾ ਇਹਦੀ ਝਲ ਅਥਾਹ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਇਸ਼ਕ ਗਵਾਚਾ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਹ ਗਏ ਸਾਹ

ਮਰ ਹਠ ਵਖ ਲਈ

ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ ਹਢਾ

ਿ ਚ ਮਣ ਮਰ ਦਰ ਤ ਖਪੜਹਆ

ਇਕ ਅਧ ਵਾਰੀ ਆ

ਮ ੜ ਉਹ ਭ ਲ ਕਦ ਨਾ ਲਪਘਆ

ਏਸ ਦਰ ਦ ਰਾਹ

ਮ ਉਹਨ ਪਨਤ ਉਡੀਕਣ ਬਠਾ ਥਪਕਆ ਔਸੀਆ ਪਾ ਮਨ ਉਹ ਚ ਮਣ ਨਾ ਬਹ ਪੜਆ

ਸ ਚ ਮਣ ਦ ਵਣ ਗਾਹ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਮਰ ਹਾਣ ਦਾ ਪਵਚ ਲਖ ਸਰਿ ਦਾ ਤਾ ਪਿਹੜ ਸਾਹ ਚਤਰ ਖਡਦਾ ਮਨ ਉਸ ਚ ਮਣ ਦਾ ਚਾ

ਪਰਦਸੀ ਚ ਮਣ ਮਪਡਆ

ਕਦ ਵਤਨ ਫਰਾ ਪਾ ਪਕਤ ਸ ਚਾ ਪਬਰਹਾ ਤਡੜਾ ਮਥ ਿਠਾ ਨਾ ਹ ਿਾ

ਪਬਰਹਾ ਵੀ ਲਭੀ ਕਾਮ ਦਾ ਇਹਦੀ ਿਾਤ ਕ ਿਾਤ ਨਾ ਕਾ ਭਾਵ ਪਬਰਹਾ ਰਬ ਵਡੜਾ ਮ ਚੀ ਕਕ ਪਰਹਾ

ਚਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਹ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਗ ਹ ਲਟਕ ਪਰਹਾ ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ ਹ ਭਟਕ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਪਦਨ ਬਹ ਵਡਭਾਗਾ ਿਦ ਪਕਸ ਸਾਗਰ ਪਵਚ

ਆਦਮ ਦ ਪਕਸ ਪਪਤਰ

ਅਮਬ(ਅਮੀਬ) ਿਨਮ ਪਲਆ

ਪਰ ਇਹ ਪਦਹ ਪਨਕਰਮਾ ਿਦ ਇਸ ਆਦਮ ਦੀ ਝਲੀ ਫ ਲ ਸਮ ਦਾ ਹਸੀ ਖ਼ਰ ਪਪਆ

ਵਖ-ਵਖ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਮ ਸਚ ਪਰਹਾ ਸਮ ਅਵਾਰਾ ਕ ਤਾ ਦਰ ਦਰ ਭਟਕ ਪਰਹਾ ਿਠ ਹਡ ਖਾਣ ਲਈ

ਲਭੀ ਤਰਸ ਪਰਹਾ

ਸਮ ਪਰਾਈ ਨਾਰ

ਤ ਿ ਪਫਰ ਰਡੀ ਹ

ਪਪਹਲੀ ਰਾਤ ਹਢਾਇਆ ਲਗਦੀ ਚਗੀ ਹ

ਦਿੀ ਰਾਤ ਪਬਤਾਇਆ

ਹ ਦੀ ਭਡੀ ਹ

ਪਰ ਇਹਦ ਸਗ

ਦ ਨੀਆ ਦ ਹਰ ਜ਼ਰ ਨ

ਇਕ ਅਧ ਘੜੀ ਜ਼ਰਰ ਪਬਤਾਣੀ ਪਦੀ ਹ

ਕਦ ਹਰਾਮਣ ਪਟਕ ਕ

ਨਾ ਇਹ ਬਪਹਦੀ ਹ

ਉਮਰ ਦੀ ਬਾਰੀ ਖਲਹ ਕ ਏਸ ਿਹ ਵਲ

ਕਾਮਨੀ ਮਲੀ ਨਜ਼ਰ

ਤਕਦੀ ਰਪਹਦੀ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਝਠ ਸਹਣ ਕਾਮ ਚ ਮਤ ਆਪਸ਼ਕ ਵਗ

ਪਮਠੀਆ ਕਰ ਕਰ ਗਲ ਸਾਨ ਛਲਦਾ ਹ

ਮਾਣ ਕ ਚ ਮਣ

ਇਕ ਦ ਏਸ ਹਯਾਤੀ ਦ

ਭ ਲ ਿਦਾ ਹ-

ਫਰ ਨਾ ਪਵਹੜ ਵੜਦਾ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਕ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਾਕਣ ਲਟਕ ਪਰਹ

ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਸ ਞੀ ਿੜੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ

ਸਮ ਦੀ ਇਕ-

ਠ ਕਰਾਈ ਹਈ ਸਿਣੀ ਵਗ

ਪੀੜ-ਕ ਠੀ ਪਬਰਹਣ ਵਾਕਣ ਭਟਕ ਪਰਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਦਵਤਾ ਇਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ

ਇਹ ਦਵੀ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ ਕਾਮ ਿ ਸਭ ਤ ਮਹਬਲੀ ਹ

ਉਸ ਦੀ ਮ ਨ ਕਪਹਣਾ ਨਗੀ ਇਹ ਗਲ ਕੀ ਹੀ ਨਾ ਚਗੀ ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਏਸ ਦੀ ਹ ਬਖ਼ਸ਼ੀ ਹਈ

ਤ ਦ ਤ ਹ ਸਨ ਦੀ ਿ ਰ ਤ ਹ

ਏਸ ਨ ਹ ਰਪ ਵਡਣਾ-

ਖ਼ਨ ਮਰਾ ਿ ਤਡੀ ਕ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਖੜੀ ਆ ਪਮਟੀ ਦੀ ਇਹ ਬਾਜ਼ੀ ਪਚਟੀ ਦ ਧ ਕਲੀ ਪਿ ਤਾਜ਼ੀ ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦਾ ਇਕ ਸਗਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦੀ ਕਥਾ ਸ ਣਦਾ ਕਈ ਅਲਮਸਤ ਪਿਹਾ ਿਗਮ ਹ

ਤਰਾ ਇਸ ਨ ਟ ਡੀ ਕਪਹਣਾ ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਗ਼ਮ ਹ

ਕਾਮ ਪਬਨ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਕਾਹਦ ਅਰਥ ਿ ਚਲਦਾ ਦਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਪਸ਼ਵਿੀ ਕਾਮ ਬਰਹਮ ਹ

ਕਾਮ ਹੀ ਸਭ ਤ ਮਹ ਧਰਮ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਸ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਵਖ ਪਕ ਬ ਤ ਨ ਕੀ ਹਇਆ ਹ

ਇ ਲਗਦਾ ਹ ਪਿ ਰਇਆ ਹ

ਸਾਥ ਕਈ ਪਾਪ ਹਇਆ ਹ

ਸਾਰ ਦੀਵ ਝਬ ਬ ਝਾ ਦ

ਇਸ ਨ ਥੜਹਾ ਪਰਹ ਹਟਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਮ ਖ ਨ ਪਰਹ ਭ ਆ ਦ

ਿ ਇਸ ਤ ਕਈ ਪਰਦਾ ਪਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਪਦਲ ਪਵਚ ਵੀ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਇਸ ਨ ਹਾਲ ਵੀ ਕਈ ਭ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਕਾਮ ਏਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ ਇਹ ਭਾਵ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਸੀਮਾ ਦਪਨਕ ਅਖ਼ਬਾਰ ਦ

ਅਿ ਪਰਥਮ ਪਨ ਤ

ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਛਪੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਕ ਝ ਗਰ ਬਦਸ਼ੀ ਬਚ ਤ ਇਕ ਹਰ ਉਹਦ ਨਾਲ

ਖੜਹੀ ਉਸ ਦੀ ਸਖੀ ਹ

ਤਸਵੀਰ ਦ ਪਰ ਇਕ ਇਬਾਰਤ ਦੀ ਹ ਝਿਰ

ਇਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਹੀ ਕ ੜੀ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰੀ ਪਜ਼ਦਗੀ ਥ ੜੀ ਥ ੜੀ ਹ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ

ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਮਰ ਗੀਤ ਨ ਰਦ ਮਾਸਮ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਵੀ ਅਵਾਰਾ ਨ ਭਦ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ ਅਕਸਰ ਮਰ ਸ਼ਪਹਰ ਿਦ ਆਦੀ ਹਰ ਵਾਰ ਿਦ ਆਦੀ ਪਤਨ ਫ ਲ ਪਲਆਦੀ ਗ ਲਦਾਨ ਚ ਪਤਨ ਫ ਲ ਿਦ ਹਥ ਉਹ ਸਿਾਦੀ ਮ ਸਕਾ ਕ ਤ ਅਦਾਜ਼ ਚ

ਕ ਝ ਏਦ ਉਹ ਕਪਹਦੀ ਇਕ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਤਰ ਨ ਦਾ ਮਰ ਨ ਦਾ ਇਹ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਪਕਸ ਪਪਉ ਦਾ ਪਕਸ ਮ ਦਾ ਇਕ ਫ ਲ ਮਰੀ ਕ ਖ ਦੀ ਸੀਮਾ ਦ ਹ ਨ ਦਾ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਇਕ ਗਰੀ ਪਿਹੀ ਪਨਕੀ ਬਚੀ ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਪਿਸ ਚੀਚੀ ਹ ਪਕੜ ਰਖੀ

ਓਸ ਦੀ ਸ਼ਕਲ

ਮਰ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਹ ਆ ਲਥੀ ਈਕਣ ਲਗਦਾ ਹ

ਇਹ ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਧੀ ਹ

ਮਰਾ ਤ ਮਰੀ ਬਲਣ ਦ

ਪਬਮਾਰ ਲਹ ਦਾ ਏਸ ਧਰਤੀ ਤ ਪਬਿਾਇਆ

ਕਈ ਸਝਾ ਬੀਅ ਹ

ਮਰੀ ਪੀੜਾ ਦੀ ਮਰੀਅਮ ਦ

ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਮਸੀਹ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਿਦਹੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਬਚਨ ਮਰਾ ਿੀ ਹ

ਓਹ ਹੀ ਸੀਮਾ ਧੀ ਹ

ਕਈ ਹਰ ਇਹਦਾ ਪਪਉ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਅਜਨਬੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ

ਨਾ ਤ ਤ ਹੀ ਔਲੀਆ ਹ

ਨਾ ਤ ਮ ਹੀ ਹ ਨਬੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਮਰ ਲਈ ਇਹ ਰਸ-ਭਰੀ ਤਰੀ ਮਲਕ ਮ ਸਕੜੀ ਪਕਸ ਪਵਮਾਨ ਸਵਕਾ ਦੀ ਮ ਸਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਅਿ ਵੀ ਪਿਸ ਚ ਿਾਣਦ ਪਕ ਵਾਸ਼ਨਾ ਦੀ ਕਗ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਮਰ ਲਈ ਤਰੀ ਵਫ਼ਾ ਅਿ ਵੀ ਇਕ ਸਵਗ ਹ

ਮਰ ਨਸ਼ੀਲ ਪਿਸਮ ਦੀ ਅਿ ਵੀ ਤਨ ਮਗ ਹ

ਪਿਹੜਾ ਪਕ ਤਰੀ ਨਜ਼ਰ ਪਵਚ

ਪਫਲਮੀ ਰਸਾਲ ਵਗ ਹ

ਸਫ਼ਾ ਸਫ਼ਾ ਫਰਲਣਾ ਪਿਦਹਾ ਹ ਤਰੀ ਪਦਲ ਲਗੀ ਸਮ ਨ ਸਨਹ ਮਾਰ ਕ

ਿ ਪਮਲ ਿਾਏ ਘੜੀ ਕਦੀ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਮ ਸਗਾ ਤ ਕਾਮ ਦੀ ਹ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਅਿ ਤ ਸਾਡਾ ਇਸ਼ਕ

ਓਸ ਮਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਕਾਮ ਦ ਸ ਆਦ ਪਪਛ ਹ ਿਾਏ ਿ ਹਾਪਮਲਾ ਤ ਮਕੜ ਨ ਮਾਰ ਕ

ਬਣਾ ਲਏ ਪਿਵ ਗਜ਼ਾ ਤ ਖਾਈ ਿਾਏ ਉਹ ਕਾਮਣੀ ਕ ਲਛਣੀ ਸ ਆਦ ਲਾ ਹ ਕਾਮਣੀ ਹ ਕਾਮਣੀ ਮਨ ਬਚਾ ਮਨ ਬਚਾ ਵਾਸਤਾ ਈ ਿੀਭ ਨ

ਇਹ ਖ਼ਨ ਦਾ ਨਾ ਸ ਆਦ ਪਾ ਦਰ ਹ ਕ ਬਪਹ ਪਰਹ ਨਾ ਕਲ ਆ ਨਾ ਕਲ ਆ

ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਤਰ ਗਲ ਥ ਪਚਮਟ ਕ

ਇਹ ਸ ਪਰਹਾ ਿ ਬਾਲ ਹ

ਛ ਰੀ ਹ ਸਸਕਾਰ ਦੀ ਿ ਕਰ ਰਹੀ ਹਲਾਲ ਹ

ਇਹ ਕਪਹਣ ਨ ਤ ਠੀਕ ਹ ਪਕ

ਤਰਾ ਮਰਾ ਹੀ ਲਾਲ ਹ

ਿ ਸਚੀਏ ਤ ਸਹਣੀਏ

ਤਨ ਸਦੀਵੀ ਮਰਦ ਦੀ ਮ ਿਾਣਦ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਸਾਡੀ ਵਫ਼ਾ ਨ ਗਾਲਹ ਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਪਬਤਾਉਣ ਦੀ ਚਲੀ ਅਸ ਨ ਚਾਲ ਹ

ਮਨ ਸਦੀਵੀ ਨਾਰ ਦੀ ਤ ਿਾਣਦੀ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਫਰ ਵੀ ਵਗ ਰਹੀ ਹ ਪਰਸ਼ਪਤਆ ਦੀ ਇਕ ਨਦੀ ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਮ ਉਪਿ

ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਤ ਛਬੀ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦਾ ਮ ਸਗਾ ਤ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦੀ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਹ ਠੀਕ ਪਕ ਤਰੀ ਮਰੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਸਾਨ ਆਪਣ ਹੀ ਆਪ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਿੀਲ ਵਦ ਤ

ਕ ਰਾਨ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਗਰੀਆ ਨ ਸਮ ਦੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਮਗਲੀਆ ਦਰਾਵੜ ਨ

ਆਰੀਆ ਤ ਮਾਣ ਨਹ ਅਿ ਤ ਪਦਲ ਨ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਪਦਮਾਗ਼ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਕ ਲ ਿਹਾਨ

ਸਾਡ ਵਾਕਣਾ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਸਗਰਦ

ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ

ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਹਬਹ ਚੀਨ ਕਬਤਰ ਵਾਕਣ ਗ ਟਕਦੀ ਤ ਸਨ-ਖਭ ਨ ਪਖਲਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਇਹ ਮਰੀ ਵਾਕਫ਼

ਤ ਹਮਦਰਦ ਦਾ ਘਰ

ਪਿਸ ਚ ਅਿ ਦੀ ਰਾਤ

ਮ ਇਹ ਹ ਗ ਜ਼ਾਰੀ ਪਿਸ ਦੀ ਸਰਤ

ਚਤ ਦ ਸਰਿ ਦ ਵਗ

ਨੀਮ-ਪਨਘੀ ਦਧੀਆ ਹ ਗ ਲਾਨਾਰੀ ਪਹ ਦੀ ਸਗਰਦ ਦ ਪਰਭਾਤ ਵਲ

ਪਨਤਰੀ ਮਦਰ ਦੀ ਪਚਰਨਾਮਤ ਦ ਵਗ

ਠਢੀ-ਠਢੀ ਸ ਚੀ-ਪਮਠੀ ਤ ਪਪਆਰੀ ਸ ਰਹੀ ਹ ਮਪਹਕ ਹਠ ਤ ਪਖਲਾਰੀ

ਉਫ਼

ਪਕਨੀ ਹ ਰਹੀ ਹ ਬਰਫ਼-ਬਾਰੀ ਏਸ ਬਸਤੀ ਦੀ ਠਰੀ ਹਈ ਬ ਕਲ

ਮਘ ਰਹੀ ਨਾ ਪਕਤ ਵੀ ਕਈ ਅਗਾਰੀ ਚਹ-ਪਾਸ ਜ਼ਪਹਰ ਮਹਰੀ ਬਰਫ਼ ਦਾ ਮਨ ਸਾਗਰ ਹ ਪਸਰਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਰਾ ਪਦਲ ਮਰਾ ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ

ਬਰਫ਼ ਸਗ ਹ ਬਰਫ਼ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਦਰ ਕਾਲਾ ਰ ਖ ਲਮਾ ਚੀਲਹ ਦਾ ਸ਼ੀਪਸ਼ਆ ਤ ਪਾਰ ਿ ਘਲਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਬਸਤੀ ਦੀ ਬਲਰੀ ਪਾਤਲੀ ਪਵਚ

ਸਲ ਵਤ ਚ ਪਭਆ ਹ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ

ਉਫ਼

ਇਹ ਮਨ ਕੀਹ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ

ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਸਰਦ ਤਾਬੀਰ ਪਵਚ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਕਚੀ ਗਰੀ ਿਹਾ ਸ ਤ-ਉਨਦਾ ਪਿਸਮ ਬਣਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਵਗ ਚਪਲਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਕਣ ਦਰਵਾਜ਼ ਨ ਹ ਖੜਕਾ ਪਰਹਾ

ਸ਼ਾਇਦ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਹ ਟ ਪਰਆ ਆ ਪਰਹਾ ਹ ਪਦਲਾ ਬ-ਹਪਸ਼ਆ

ਕ ਝ ਹਸ਼ ਕਰ

ਨਾ ਤ ਕਈ ਆ ਤ ਨਾ ਹੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਮਰਾ ਵਪਹਮ ਤਨ ਖਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਹ

ਇਕ ਤਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਘਰ

ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ

ਉਹ ਤ ਪਪਹਲ ਹੀ

ਅਮਾਨਤ ਹ ਪਕਸ ਦੀ ਤ ਤ ਐਵ ਪੀਣ ਪਗਲਾ ਪਾ ਪਰਹਾ ਰਸ਼ਮੀ ਿਹ ਵਗ ਰਹ ਉਹਦ ਸਵਾਸ ਤ

ਨਜ਼ਰ ਮਲੀ ਪਕਸ ਲਈ ਹ ਪਾ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਤ ਮਦਰ ਦੀ ਸ ਚੀ ਪਣ ਵਰਗਾ ਸ ਆਦ ਤ ਲਸੀ ਦਾ ਪਿਦਹ ਚ ਆ ਪਰਹਾ

ਹ ਮਨਾ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ

ਤ ਤ ਕਾ ਹੀ ਸ਼ਰਮ ਹ ਲਾਹ ਮਾਰੀ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਪਿਸਮ ਤਰਾ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਤ ਤ ਧ ਰ ਤ ਗ਼ਮ ਦੀ ਇਕ ਸਗਰਦ ਹ

ਕਰ ਨਾ ਐਵ ਮਰਖਾ ਤ ਨਜ਼ਰ ਮਾੜੀ ਲਭ ਹਮਦਰਦੀ ਚ ਨਾ ਕਈ ਪਚਗਾੜੀ ਵਖ ਤਰ ਤ ਵੀ ਵਧ ਕ ਸਰਦ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਪਕਨੀ ਹ ਸ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਬਹ-ਰਪੀਏ

ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਮਰ ਘਰ ਪਵਚ ਪਈ ਘ ਮਦੀ ਹ

ਚ ਪ ਚ ਪ ਤ ਵੀਰਾਨ

ਪਕਸ ਪਨਪਤਰ ਰ ਖ ਦ ਤ ਇਲ ਦ ਆਲਹਣ ਵਗ

ਗ ਮ-ਸ ਮ ਤ ਸ ਨਸਾਨ

ਸ਼ਾਮ-ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਐਸੀ ਬ-ਪਹਸ ਸ਼ਾਮ ਨ ਆਪਖ਼ਰ

ਮ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਸਵਰ ਆਦੀ ਿ ਕਰ ਇਸ ਨ ਵੀ ਆਉਣਾ ਸੀ ਇਹਦ ਨਾਲ ਤ ਚਗਾ ਸੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਦੀ ਬ ਕਲ ਪਵਚ

ਕਾਫ਼ੀ ਦ ਦ ਘ ਟ ਪਨਗਲ ਕ

ਪਸਗਰਟ ਧ ਖਾ ਕ ਬਪਹ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਸਰਪਮਡ-ਮਛੀ ਿਹੀਆ ਕ ੜੀਆ ਵਖਣ ਮਾਤਰ ਸੜਕ ਤ

ਯਾਰ ਦ ਸਗ ਭ ਲਣਾ ਸੀ ਥਕ ਟ ਟ ਕ ਸ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ

ਸਮ ਵੀ ਪਕਨੀ ਚਦਰੀ ਸ਼ ਹ

ਪਕਸ ਪ ਰਾਣ ਅਮਲੀ ਵਾਕਣ

ਪਦਨ ਭਰ ਪੀ ਕ ਡਡ ਸਹਰਾ ਗਲੀਆ ਤ ਬਾਜ਼ਾਰ ਦ ਪਵਚ

ਆਪਣੀ ਝਕ ਚ ਟ ਪਰਆ ਰਪਹਦ ਨਾ ਕ ਝ ਸ ਣਦ ਨਾ ਕ ਝ ਕਪਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਖੜਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਬਪਹਦ ਇਸ ਬਦਬ ਦ ਿਾਣ ਚ ਹਾਲ

ਯ ਗ ਿਡਾ ਇਕ ਪਲ ਰਪਹਦ

ਕਾਲੀਆ ਕਾਲੀਆ ਿੀਭ ਿਹੀਆ

ਮਰੀ ਹਥ-ਘੜੀ ਦੀਆ ਸਈਆ

ਮਰੀ ਪਹਕ ਪਵਚ ਲਮ ਲਮ

ਕਪਡਆ ਵਾਕਣ ਪ ੜੀਆ ਹਈਆ ਹਫ਼ੀਆ ਹਫ਼ੀਆ ਭਿ ਭਿ ਮਈਆ

ਪਦਨ ਭਰ ਸਮ ਦ ਖਹ ਤ ਬਲ ਵਾਕਣ ਿਈਆ ਹਈਆ

ਗ਼ਮ ਦ ਪਾਣੀ ਸਗ ਪਸਿਣ ਲਈ

ਮਰ ਪਦਲ ਦੀਆ ਬਿਰ ਰਹੀਆ ਅਿ ਦੀਆ ਸ਼ਾਮ ਐਵ ਗਈਆ

ਰਬ ਕਰ ਬਦਬ ਦੀ ਢਰੀ ਛਤੀ ਿਾਵ ਛਤੀ ਿਾਵ

ਿ ਰਬ ਕਰ ਕ ਬਹ -ਰਪਣੀ ਚਰ ਦ ਸਗ ਧਲ ਿਾਵ ਿ ਕਈ ਐਸਾ ਮਤਰ ਚਲ

ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਭਸਮ ਹ ਿਾਵ ਇਸ ਮਨਹਸ ਨ ਖ਼ਰ ਕਦ ਤਕ

ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ ਹ ਚਟਦ ਰਪਹਣਾ ਮ ਤ ਹਰ ਪਕਸ ਸਗ ਰਾਤ

ਨਚਣ ਬਾਲ-ਰਮ ਹ ਿਾਣਾ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਭਗ ਲਈ

ਅਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਪਪਹਲਾ ਚ ਮਣ ਬਾਲ-ਵਰਸ

ਟ ਰ ਸਾਡ ਦਰ ਆਇਆ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਪਮਟੀ ਦੀ ਬਾਜ਼ੀ ਦ ਪਲ ਖਡ ਗਵਾਇਆ

ਦਿਾ ਚ ਮਣ ਿ ਸਾਨ ਿ ਪੜਆ

ਉਹ ਸਾਡ ਮਚ ਨਾ ਆਇਆ

ਉਸ ਮਗਰ ਸ ਚ ਮਣ ਿ ਪੜਆ

ਪਰ ਹਠ ਨਾ ਲਾਇਆ

ਮ ੜ ਨਾ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਪਰ ਇਹ ਕਹਾ ਅਿ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਗਲ ਸਾਡ ਲਗ ਰਇਆ

ਹਠ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਪਸਕੀ ਤ ਚਾਨਣ ਪਿਸ ਚਇਆ

ਇਹ ਚ ਮਣ ਸਾਡਾ ਸਿਣ ਪਦਸਦਾ ਇਹ ਸਾਡਾ ਮਪਹਰਮ ਹਇਆ

ਡ ਘੀ ਢਾਬ ਪਹਿਰ ਦੀ ਸਾਡੀ ਡ ਬ ਮਇਆ ਡ ਬ ਮਇਆ

ਸਾਡਾ ਤਨ-ਮਨ ਹਪਰਆ ਹਇਆ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਕ ਪਦਲ-ਪਰਚਾਵਾ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਸਕਨ

ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਬਾਸ਼ ਨ ਇਕ ਪਤਤਲੀ ਕਪਹਣਾ ਇਹ ਹ ਪਨਰਾ ਿਨਨ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਪਿਹੜਾ ਮਪਰਆ

ਉਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਊਣ

ਮਰ-ਮ ਕ ਕ ਵੀ ਕਰ ਨਾ ਸਕਦਾ ਪਰੀ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਭਾਵ ਇਹ ਬਰਪਹਮਡ ਵੀ ਫਲ

ਿ ਪਫਰ ਅਰਨ ਵਰਨ

ਇਹ ਵੀ ਇਕ ਿਨਨ

ਮ ਹਾਲ ਤਾਜ਼ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਸਮਝ ਮਰਾ ਖ਼ਨ

ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਮਾਣ ਲਈ

ਪਿਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਹ

ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਕ ਪਕਸ ਗਰ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਮਲ ਉਿਾੜ ਦਰ ਚ

ਰਪਹਦਾ ਹਵ ਮਲਗ ਫਕਰ

ਤ ਿਠ ਟ ਕ ਦੀ ਆਸ ਲ ਕ

ਪਦਨ ਢਲ ਿ ਗਰ ਚ ਆਵ ਤ ਪਬਨ ਬ ਲਾਇਆ ਹੀ ਪਰਤ ਿਾਵ

ਔ-ਲਖ ਕਪਹ ਤ ਮਾਰ ਚਕਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਕਾਲ ਰਾਹ ਦ

ਐਸ ਬ-ਪਹਸ ਪੜਾਅ ਤ ਖਪੜਹਆ ਪਿਤ ਖ਼ਾਬ ਦ ਨੀਲ ਰ ਖ ਚ

ਪਣ ਪੀਲੀ ਪਿਹੀ ਵਗ ਰਹੀ ਏ

ਅਗ ਪਸਪਵਆ ਦੀ ਮਘ ਰਹੀ ਏ

ਕਦ ਕਦ ਕਈ ਗ਼ਮ ਦਾ ਪਛੀ ਪਰ ਨ ਆਪਣ ਹ ਫੜਫੜਦਾ ਤ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਪੀਲ ਅਰਸ਼

ਕਈ ਪਸਤਾਰਾ ਹ ਟ ਟ ਿਦਾ ਤ ਚਦੀ-ਵਨਾ ਖ਼ਾਬ ਮਰਾ ਸਮ ਦਾ ਹਰੀਅਲ ਹ ਟ ਕ ਿਦਾ ਪਵਹਦ ਪਵਹਦ ਹੀ ਨੀਲ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸਾਰਾ ਿਗਲ ਹ ਸ ਕ ਿਦਾ ਫਰ ਪਦਲ ਦੀ ਮਾਯਸ ਵਾਦੀ ਚ

ਤਲਖ਼ ਘੜੀਆ ਦ ਜ਼ਰਦ ਪਤਰ

ਚੀ ਚੀ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਝਠ ਥੜਾ ਹੀ ਮਾਰਦ ਨ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਪਰ ਦ ਨਾਲ ਖਪਹਦੀ ਇਕ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਮਪਹਲ ਚ

ਇਸ਼ਕ ਮਰਾ ਗਵਾਪਚਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਆਸ਼ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਰੀਆ ਦਾ ਆਪਖਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਹਰ ਗਲੀ ਹਾਏ ਗੀਤ ਵਰਗੀ ਨ ਹਾਰ ਦੀ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਪਟ ਚ

ਰਾਤ ਸ਼ਬਨਮ ਗ ਜ਼ਾਰਦੀ ਹ

ਤ ਹਰ ਦਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਪਾਕ ਪਮਟੀ ਦਾ ਖ਼ਨ ਪੀ ਕ ਮ ਿਨਮ ਲੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਪਕ ਦ ਧਨੀਆ ਚ

ਮਾਸਮੀਅਤ ਦਾ ਦ ਧ ਪੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਬਰਗ ਪਚਹਰ ਤ

ਝ ਰੜੀਆ ਦ ਨ ਝਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਪਕ ਸੀਨ ਅਦਰ ਨ

ਗ ਰਬਤ ਦ ਪਹਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਨਣ ਦ

ਦਵ ਦੀਵ ਹੀ ਪਹਸ ਚ ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਿਨਾਪਜ਼ਆ ਲਈ

ਖ਼ਰੀਦ ਕਫ਼ਨ ਵੀ ਪਵਕ ਚ ਕ ਨ

ਤ ਹਰ ਤੀਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਮ ਲਮ ਸੜਕ ਤ

ਿਾ ਕ ਕਈ ਕਦ ਨਹ ਮ ੜਦਾ ਇਹ ਸਮਝ ਲੀਤਾ ਿਦਾ ਹ ਮ ਰਦਾ

ਤ ਹਰ ਚਥੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਕਾਲ ਬਾਗ਼ ਚ

ਪਸਰਫ਼ ਆਸ ਦੀ ਪਣ ਿਾਵ ਕਦ ਕਦ ਹ ਓਸ ਿਹ ਚ

ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਵ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਆਬਾਦ ਕਰਨ ਨ ਤ ਹੀ ਰਕੜ

ਤ ਹੀ ਧਰਤੀ ਦਾ ਕਝ ਵਰਨ

ਤ ਹੀ ਕਰਨੀ ਫ਼ਜ਼ਾ ਮ ਅਤਰ

ਤ ਹੀ ਸਿ ਨ ਮਾਨਣਾ ਸ ਕ ਪਪਹਲ ਤ ਵਖ ਸਥਰ ਪਰ ਮ ਛਤੀ ਹੀ ਸਮਝ ਿਦਾ ਇਹ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸ਼ਰ ਹੀ ਹ

ਿ ਲਾ ਪਰਹਾ ਹ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਚਕਰ

ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਆਉਣ ਵਾਲ

ਇਹ ਲਕ ਪੜਹ ਕ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ ਇਹ ਉਹ ਪਵਚਾਰੀ ਬਦਬਖ਼ਤ ਰਹ ਹ

ਪਕ ਪਿਹੜੀ ਪਹਰਨ ਦ ਪਸਙ ਤ

ਉਦਾਸ ਲਪਮਹਆ ਨ ਫੜਣ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਚੜਹ ਰਹੀ ਏ ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ

ਪਕ ਹਠ ਦ ਫ ਲ ਦੀ ਮਪਹਕ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਰਹੀ ਏ

ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਪਨਕੀ ਉਮਰ

ਉਡਾ ਕ ਲ ਗਏ ਗ਼ਮ ਦ ਝਖੜ

ਵਫ਼ਾ ਦ ਸਹ ਦ ਮਲ ਤ

ਇਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਮ ਲਚਦਾ ਹ ਪਕ ਇਸ ਚ ਰਾਹ ਤ

ਮਨ ਕਈ ਉਿਾੜ ਦਵ ਤ ਮਰ ਮਥ ਦ ਕਾਲ ਅਖ਼ਰ ਤ

ਕਟ ਚਨ ਦਾ ਚਾੜਹ ਦਵ ਿ ਅਗ ਫ਼ ਰਕਤ ਦੀ ਪਦਨ ਦੀਵ ਪਵਚ ਚ ਰਾਹ ਦ ਸਾੜ ਦਵ ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਪਪਘਲ ਿਾਵਣ

ਇਹ ਬਦਨਸੀਬੀ ਦ ਕਾਲ ਕਕਰ

ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਬਦਲ ਿਾਵਣ

ਮਰੀ ਪਕਸਮਤ ਦ ਸਭ ਨਛਤਰ

ਮ ਮਨ ਖਤਾ ਦ ਨਾਮ ਸ ਖਗਾ ਆਪਣ ਗੀਤ ਦ ਸਨ-ਛਤਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

Page 10: Pc64 bDnc64 - Punjabi Library · Aate Dian Chirian Shiv Kumar Batalvi 6If Pc64 bDnc64 b]\ ?dWaY UIaZ\c 6If Pc64 bDnc64 DaRMc YaN D ^dÊNc 7? S_anc U^Nc ?^W NfYc WfYf Ph^N Unc bS6Yc

ਕਈ ਵਾਰੀ ਪਕਸ ਖ਼ਨੀ ਪਿਨ ਦਾ ਪਿਹੜਾ ਅਬਰ ਿਡ ਉਚਰਾ ਿ ਪਫਰ ਬਣ ਿਾਏ ਹਥ ਪਹਨਾਈ

ਪਿਹੜਾ ਛਾਪ ਛਲ ਪਾਈ

ਮਰ ਵਲ ਵਧਦਾ ਆਵ ਪਵਹਪਦਆ ਪਵਹਪਦਆ ਸਓਲਾ ਪਿਹਾ ਮਰੀ ਧੀ ਦਾ ਹਥ ਬਣ ਿਾਵ ਪਫਰ ਉਹ ਹਥ ਛ ਡਾ ਕ ਮਥ ਿਾਵ ਇਕ ਮ ਡ ਸਗ ਨਸੀ ਅਧੀ ਰਾਤ ਚਰੀ ਛਪੀ ਮਰੀ ਗ਼ ਰਬਤ ਕਲ ਅਕੀ ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ

ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ ਬਤੀ ਨਹ ਚਾਨਣ ਦੀ ਚਕੀ ਨਹ ਨਹ ਮਈ ਬੀਹੀ ਦਾ ਪਿ

ਕੀਤਾ ਹਵ ਦੀਵਾ-ਵਟੀ ਪਬਟ ਪਬਟ ਪਈ ਹ ਵਖੀ ਿਦੀ ਆਪਣੀ ਮਈ ਅਬੜੀ ਬਾਰ

ਮ ਿ ਕਪਵਤਾ ਪਲਖ ਕ ਰਖੀ ਪਦਨ ਚੜਹਦ ਿ ਵਚ ਪਦਆਗਾ ਆਪਣੀ ਧੀ ਦ ਦਦ ਪਿਨ

ਲ ਕ ਪਰ ਦਮੜ ਬਤੀ ਇਹ ਬਤੀ ਹ ਪਬਲਕ ਲ ਬਚੀ ਇਹ ਕੀ ਮਇਆ ਦਾ ਪਸਰ ਿਾਣ ਗ਼ ਰਬਤ ਮ ਦੀ ਵੀ ਨਹ ਸਕੀ ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ ਸਪਹਮੀ ਸਪਹਮੀ ਘ ਰਹੀ ਹ

ਅਪਮਰਤ ਵਲ ਮਠੀ ਮਠੀ ਉਨਦ ਮਾਰੀ ਵਸਵਾ ਵਾਕਣ

ਮਰੀਅਲ ਮਰੀਅਲ ਥਕੀ ਥਕੀ ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ

ਇਕ ਿਚਹਰ ਦ ਨ ਅਿ ਅਸ ਤਰ ਸ਼ਪਹਰ ਹ ਆਏ

ਤਰਾ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿ ਖਤ ਪਹਲੀ ਦਾ ਪਿਸ ਦ ਪਸਰ ਤ ਪ ਪਨਆ ਦਾ ਚਨ

ਪਸਮਲ ਰ ਖ ਦੀ ਫਬੀ ਵਾਕਣ

ਡਦਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾਏ

ਇਹ ਸੜਕ ਤ ਸ ਤ ਸਾਏ

ਪਵਚ ਪਵਚ ਪਚਤਕਬਰਾ ਪਿਹਾ ਚਾਨਣ

ਿੀਕਣ ਹਵ ਚਕ ਪਪਰਆ

ਧਰਤੀ ਸ਼ਤ ਨਹਾ ਕ ਬਠੀ ਚਨ ਦਾ ਚਕ ਗ ਦਾ ਕ ਿੀਕਣ

ਹਵਣ ਵਾਲ ਵਧਾਏ

ਅਿ ਰ ਤ ਨ ਵਟਣਾ ਮਪਲਆ

ਪਚਟਾ ਚਨ ਪਵਆਪਹਆ ਚਪਲਆ

ਰ ਖ ਦ ਗਲ ਲਗ ਲਗ ਪਣ ਈਕਰ ਸ਼ਪਹਰ ਤਰ ਚ ਲਘਣ

ਿੀਕਣ ਤਰ ਧਰਮੀ ਬਾਬਲ

ਤਰ ਗਣ ਪਬਠਾਏ

ਸ ਤਾ ਘ ਕ ਮਤੀਏ ਰਗਾ ਚਾਨਣ ਧਤਾ ਸ਼ਪਹਰ ਏ ਤਰਾ ਿੀਕਣ ਤਰਾ ਹਵ ਡਲਾ ਅਬਰ ਿੀਕਣ ਤਰਾ ਵੀਰਾ

ਬਨਹ ਬਾਹ ਚਨ-ਕਲੀਰਾ ਤਾਰ ਸਟ ਕਰਾਏ

ਅਿ ਦੀ ਰਾਤ ਮ ਬਾਰਕ ਤਨ

ਹਏ ਮ ਬਾਰਕ ਅਿ ਦਾ ਸਾਪਹਆ

ਅਸ ਤ ਸਪਹਰ ਤਰ ਦੀ ਿਹ ਪਵਚ

ਮ ਰਦਾ ਪਦਲ ਇਕ ਦਬਣ ਆਏ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਕ ਪਿਸ ਦ ਪਸਰ ਤ ਪੀਲਾ ਚਨ ਪਨਰਾ ਤਰ ਮ ਖੜ ਵਰਗਾ ਪਸਮਲ ਰ ਖ ਦੀ ਫਬੀ ਵਾਕਣ

ਡਦਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾਏ

ਪਿਸ ਨ ਪੀੜ ਪਨਆਣੀ ਮਰੀ ਮਾਈ-ਬ ਢੀ ਵਾਕਣ ਫੜ-ਫੜ

ਫਕ ਮਾਰ ਉਡਾਏ

ਭਿ ਭਿ ਪਹਲੀ ਦ ਖਤ ਪਵਚ

ਅਿ ਅਸ ਤਰ ਸ਼ਪਹਰ ਹ ਆਏ

ਮਰਾ ਕਮਰਾ ਇਹ ਮਰਾ ਪਨਕਾ ਪਿਨਾ ਕਮਰਾ ਇਹ ਮਰਾ ਪਨਕਾ ਪਿਨਾ ਕਮਰਾ ਦਪਰਆਈ ਮਛੀ ਦ ਵਾਕਣ

ਗਹੜਾ ਨੀਲਾ ਪਿਸ ਦਾ ਚਮੜਾ ਪਵਚ ਪਮਟੀ ਦਾ ਦੀਵਾ ਘ ਿੀਕਣ ਅਲਸੀ ਦ ਫ ਲ ਤ

ਮਡਲਦਾ ਹਏ ਕਈ ਭਵਰਾ ਇਹ ਮਰਾ ਪਨਕਾ ਪਿਨਾ ਕਮਰਾ ਇਸ ਕਮਰ ਦੀ ਦਖਣੀ ਕਧ ਤ

ਕਧ ਤ ਨਹ ਕਮਰ ਦ ਦਦ ਤ

ਮਰ ਪਾਟ ਪਦਲ ਦ ਵਾਕਣ

ਪਾਟਾ ਇਕ ਕਲਡਰ ਲਟਕ

ਪਕਸ ਮ ਸਾਫ਼ਰ ਦੀ ਅਖ ਪਵਚ ਪਏ

ਗਡੀ ਦ ਕਲ ਵਤ ਰੜਕ

ਫਕ ਪਦਆ ਿੀ ਕਰਦ ਫੜ ਕ

ਕਾਸਾ ਫੜ ਕ ਟ ਪਰਆ ਿਦਾ ਓਸ ਕਲਡਰ ਵਾਲਾ ਲਗੜਾ ਪਿਸ ਦ ਹਥ ਪਵਚ ਹ ਇਕ ਦਮੜਾ

ਖ਼ਰ ਪਫਰ ਪਕ ਪਦਲ ਡਰ ਿਦ ਪਸਗਰਟ ਦ ਧਏ ਸਗ ਪਨਕਾ ਇਹ ਮਰਾ ਕਮਰਾ ਝਟ ਭਰ ਿਦ

ਪਫਰ ਡ ਘਾ ਸਾਗਰ ਬਣ ਿਦ ਪਵਹਪਦਆ ਪਵਹਪਦਆ ਨੀਲਾ ਕਮਰਾ ਇਸ ਸਾਗਰ ਦੀਆ ਲਪਹਰ ਅਦਰ

ਮਰਾ ਬਚਪਨ ਅਤ ਿਵਾਨੀ ਕਠਾ-ਕ ਲਾ ਸਭ ਰ ੜਹ ਿਦ ਸਾਹਵ ਕਧ ਤ ਬਠਾ ਹਇਆ

ਕਹੜ ਪਕਰਲੀਆ ਦਾ ਇਕ ਿੜਾ ਮਗਰਮਛ ਦਾ ਰਪ ਵਟਾਦ

ਮਰ ਵਲ ਵਧਦਾ ਆਦ ਇਕ ਬਹ ਤ ਇਕ ਲਤ ਖਾ ਿਦ

ਓਸ ਕਲਡਰ ਦ ਲਗੜ ਵਤ

ਮ ਵੀ ਹ ਿਦਾ ਮ ੜ ਲਗੜਾ ਆਪਣੀ ਗ਼ ਰਬਤ ਦ ਨ ਤ

ਮਗਦਾ ਪਫਰਦ ਦਮੜਾ ਦਮੜਾ ਪਫਰ ਮਰਾ ਸਾਹ ਸ ਕਣ ਲਗਦ

ਹਡ ਹਡ ਮਰਾ ਟ ਟਣ ਲਗਦ

ਮਈਆ ਇਲ ਕਨ-ਖਿਰ

ਅਕ ਦ ਪਟਡ ਛਪੜੀ ਕਰ

ਮਏ ਲ ਮਏ ਕਤਰ

ਖਪੜੀਆ ਚਮਗਾਦੜ ਭਰ

ਓਸ ਕਲਡਰ ਵਾਲਾ ਲਗੜਾ ਮਰ ਮਹ ਤ ਸ ਟਣ ਲਗਦ

ਗਲ ਮਰਾ ਪਫਰ ਘ ਟਣ ਲਗਦ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਮ ਕਣ ਲਗਦ

ਫਰ ਅਿਨਬੀ ਕਈ ਪਚਹਰਾ ਮਰ ਨ ਤ ਉਸ ਲਗੜ ਨ

ਦ ਦਦਾ ਹ ਇਕ ਦ ਦਮੜਾ ਫਰ ਕਲਡਰ ਬਣ ਿਦਾ ਹ

ਓਸ ਕਲਡਰ ਵਰਗਾ ਲਗੜਾ ਇਹ ਮਰਾ ਪਨਕਾ ਪਿਨਾ ਕਮਰਾ ਦਪਰਆਈ ਮਛੀ ਦ ਵਾਕਣ

ਗੜਹਾ ਨੀਲਾ ਪਿਸ ਦਾ ਚਮੜਾ ਇਹ ਮਰਾ ਪਨਕਾ ਪਿਨਾ ਕਮਰਾ

ਿਚਰਤਰ-ਹੀਣ

ਸਾਉਣ ਮਹ ਦੀ ਸਵਲੀ ਪਸਲਹੀ ਹ ਸ਼ਾਮ

ਪੀ ਕ ਟ ਪਰਆ ਹ ਘਰ ਮਦਰਾ ਦਾ ਿਾਮ

ਸਾਉਣ ਮਹ ਦੀ ਸਵਲੀ ਪਸਲਹੀ ਹ ਸ਼ਾਮ

ਹਲਕ ਕ ਤ ਦੀ ਜ਼ ਬ ਿਹੀ ਸੜਕ ਤ

ਤਾਜ਼ਾ ਵਸ ਮਹ ਦੀਆ

ਇਹ ਛਪੜੀਆ ਪਿ ਪ ਰਾਣ ਿੜ

ਪਕਸ ਮਪਹਲ ਦੀ ਛਤ ਤ ਰਗਣ

ਹਜ਼ਾਰ ਮਕੜੀਆ

ਿ ਪਿਵ ਹਬਸ਼ਣ

ਪਕਸ ਦ ਮ ਖ ਤ

ਹਣ ਗਪਹਰ ਪ ਗਏ

ਚੀਚਕ ਦ ਦਾਗ਼ ਿ ਦਮਹ ਕਡੀਆ ਵਾਲਾ ਕਈ ਨਾਗ

ਪਕਨ ਕਝ ਤ ਡਰਾਉਣ ਉਫ਼ ਮਰ ਹਨ ਇਹ ਖ਼ਾਬ

ਉਮਰ ਦ ਪਝੀ ਵਰਹ ਪਦਨ ਸਵਾ ਕ ਨ ਹਜ਼ਾਰ

ਪਕਹੜ ਮਕਸਦ ਵਾਸਤ ਆਪਖ਼ਰ ਨ ਪਦਤ ਮ ਗ ਜ਼ਾਰ

ਪਕਹੜ ਮਕਸਦ ਵਾਸਤ ਏਨ ਮ ਸਰਿ ਖਾ ਲਏ

ਪਸਰ ਏਨੀਆ ਰਾਤ ਦਾ ਭਾਰ

ਸ਼ਾਇਦ ਇਸ ਲਈ ਵਖ ਸਕ ਹਰ ਨਜ਼ਰ ਦ ਆਰ ਪਾਰ

ਪਨਤ ਪਕਸ ਦਹੀ ਤ ਸਕ ਕਾਮ ਦਾ ਮ ਡਗ ਮਾਰ

ਦ ਨੀਆ ਦੀ ਿ ਹਰ ਹ ਸੀਨਾ ਦ ਸਕ ਮਨ ਪਪਆਰ

ਵਖ ਸਕ ਓਸ ਦ

ਮ ਪਿਸਮ ਨਗ ਦਾ ਉਭਾਰ

ਉਫ਼ ਮ ਪਕਨਾ ਕਮੀਨਾ ਪਕਨ ਗਦ ਹਨ ਪਵਚਾਰ

ਪਕਨਾ ਗਦਾ ਪਿਹਨ ਮਰਾ ਪਕਨਾ ਗਦ ਸਚਦ ਆਪਣ ਹਥ ਨ ਹੀ ਆਪਣਾ ਹਥ ਲਾਣ ਰਕਦ ਇਕ ਪਕਣਕ ਤ ਖ ਦਾ ਤੀਕਣ

ਮ ਕਾਮੀ ਮਨਦ ਮ ਦ ਦ ਧ ਨ

ਮ ਗਰਮ ਕਰਕ ਪੀਣਾ ਲਚਦ ਮਰ ਹਥ ਪਵਚ ਪਿਨਹ ਪਵਚ

ਧਰ ਵ ਪਿਨੀ ਠਢ ਹ

ਸਚਦਾ ਹ ਇਨਹ ਬਾਰ

ਇਸ ਤਰਹ ਕ ਝ ਸਚਦ ਮਲ ਇਨਹ ਦ ਚ ਹਵ ਿਨਮ ਪਕਸ ਲਈ ਸਕ ਦਾ ਮ ਤ ਐਸ ਸਕ ਨ ਵੀ ਕਾਮ ਪਖ ਵਖਦ ਮ ਤ ਕਪਹਦਾ ਕਾਮ ਹ ਹੀ ਸਕ ਦਾ ਆਨਦ ਹ

ਚਾਹ ਉਹ ਸਰਿ ਹ ਕਈ

ਚਾਹ ਉਹ ਕਈ ਚਦ ਹ

ਚਾਹ ਦੀਵਾ ਿ ਪਚਗਾੜੀ ਨਜ਼ਰ ਤ ਵੀ ਮਦ ਹ

ਕਾਮ ਦ ਚੀਜ਼ ਦੀ ਪਮਲਣੀ ਦੀ ਉਪਿ ਦਾ ਰਗ ਹ

ਸਚਦ ਇਹ ਸੜਕ ਕਢ ਨਵ-ਬਣ ਮਪਹਲ ਦੀ ਲਾਮ

ਮਲ ਮਲ ਕੀੜ ਲਗ ਦਦ ਵਤ ਿ ਮ ਸਕਰਾਣ

ਵਸਵਾ ਪਿਹੀ ਸੜਕ ਦ

ਹ ਪਿ ਬਚ ਹਰਾਮ

ਉਫ਼ ਇਹ ਬਿਾਨ ਮਪਹਲ ਪਵਚ ਵੀ ਪਕਨਾ ਹ ਕਾਮ

ਗਲ ਰਸ਼ਨਦਾਨ

ਅਖ ਵਗ ਪਏ ਹਨ ਚਮਕਦ ਲਮ ਸਲਮੀਆ ਬਾਰੀਆ ਵਗ ਹਠ ਮ ਸਕਰਾਣ

ਸਚਦ ਪਕ ਮਪਹਲ

ਮਪਹਲ ਨ ਪਏ ਨ ਚ ਮਦ ਲ ਕ ਪਵਚ ਗਲਵਕੜੀ ਕਪਫ਼ਆ ਨ ਟ ਰ ਿਾਣ

ਉਫ਼ ਮ ਪਕਨਾ ਸ਼ਤਾਨ

ਸਚਣੀ ਪਕਨੀ ਹਰਾਮ

ਬਦਲੀਆ ਚ

ਅਰਧ ਨਗਾ ਸਰਿ

ਕਰ ਪਰਹਾ ਝ ਕ ਕ

ਹ ਕ ਝ ਏਦ ਸਲਾਮ

ਸਨ ਦ ਕਈ ਦਦ ਵਾਲੀ ਕਨ ਫ਼ਾਹਸ਼ਾ ਮ ਸਕਰਾਵ ਭਰ ਕ ਪਿ

ਨਜ਼ਰ ਚ ਕਾਮ

ਸਾਉਣ ਮਹ ਦੀ ਸਵਲੀ ਪਸਲਹੀ ਹ ਸ਼ਾਮ ਸਾਉਣ ਮਹ ਦੀ ਸਵਲੀ ਪਸਲਹੀ ਹ ਸ਼ਾਮ

ਮ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਤਰ ਆਪਣ ਦ ਧ ਵਰਗਾ ਹੀ ਤਰਾ ਸ ਚਾ ਹ ਨ ਿੀਭ ਹ ਿਾਏ ਮਾਪਖ

ਹਾਏ ਨੀ ਤਰਾ ਨ ਪਲਆ

ਿ ਇਿਾਜ਼ਤ ਦਏ ਤ ਮ ਇਕ ਵਾਰੀ ਲ ਲਵ ਮਾਘੀ ਦੀ ਹਾਏ ਸ ਚੜੀ ਸਗਰਦ ਵਰਗਾ ਤਰਾ ਨ ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਤ ਮਰੀ ਿਣਨੀ ਨਹ ਮ ਹਕੀਕਤ ਿਾਣਦ ਤਰਾ ਮਰਾ ਕੀ ਹ ਪਰਸ਼ਤਾ ਏਸ ਬਾਰ ਕੀ ਕਹ

ਗ਼ਮ ਦ ਸਪਹਰਾਵ ਚ ਭ ਪਿਆ

ਮ ਹ ਪਛੀ ਬ-ਜ਼ ਬ ਦ ਕ ਪਲ ਿ ਦਏ ਇਿਾਜ਼ਤ

ਤਰੀ ਛਾਵ ਬਠ ਲ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਅਿ ਤਰ ਪਦਲ ਚ ਹ

ਖ਼ ਸ਼ਬ ਦਾ ਹੜਹ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਵਰਹ ਹਾਲ ਿਵ ਠੀਕ ਹੀ ਕਪਹਦੀ ਹ ਤ ਅਮੜੀਏ

ਰਤ ਰਤੀ ਕਾਮ ਦੀ ਹ ਦੀ ਹ ਮ ਪਰ ਮ ਅਮੀਏ ਇਹ ਕਹ ਰਤ ਠਢੀ ਹਣ ਪਵਚ

ਲਗਗਾ ਅਤ ਦਾ ਸਮ ਕਰਨ ਲਈ ਕੀੜੀ ਨ ਪਿਨਾ ਸ਼ਾਇਦ ਭ-ਪਰਦਖਣਾ ਕੀਹ ਭਲਾ ਏਨ ਸਮ

ਪਪਛ ਹ ਿਮਦੀ ਇਕ ਮ ਝਠ ਬਕਦਾ ਹ ਿਹ ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਤਤ ਦੀ ਅਖ ਵਗ ਟੀਰਾ ਹ ਅਿ ਸਾਡਾ ਿਹ ਭਡ ਦ ਪੀਲ ਨ ਦਦ

ਕ ਤ ਦੀ ਇਹਦੀ ਜ਼ ਬ ਕਰਦਾ ਪਫਰਦਾ ਹ ਿ ਗਾਲੀ

ਕਾਮ ਦੀ ਇਹ ਥ ਕ ਥ ਬਹ ਤ ਬਕਵਾਸੀ ਸੀ ਇਹਦ ਪਪਉ ਦਾ ਪਪਉ

ਬਹ ਤ ਬਕਵਾਸਣ ਸੀ ਇਹਦੀ ਮ ਦੀ ਮ ਏਥ ਥਹਰ ਵਗ

ਗਦਾ ਹ ਸ਼ਤ ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਪਮਰਗ ਦੀ ਇਕ ਨਸਲ ਦਾ ਕਸਤਰੀਆ ਹ ਦਾ ਹ ਨ ਕਸਤਰੀਆ ਨ ਿਨਮ ਦਦੀ ਹ ਿਦ ਉਨਹ ਦੀ ਮ ਪਾਲਦੀ ਹ ਰਖ ਕ

ਇਕ ਹਰ ਥ ਇਕ ਹਰ ਥ ਫਰ ਆਦਾ ਹ ਸਮ ਕਰਮ-ਹੀਣ ਬਪਚਆ ਨ

ਭ ਲ ਿਦੀ ਹ ਉਹ ਮ ਮ-ਪਵਹਣ ਪਹ ਚ ਿਦ ਨ ਪਕਸ ਐਸੀ ਉਹ ਥ ਪਿਥ ਪਕਧਰ ਚ ਗਣ ਪਈਆ

ਹਣ ਰਲ ਕ ਬਕਰੀਆ ਬਕਰੀਆ ਵੀ ਕਰਦੀਆ ਨਾ ਚ ਘਣ ਉਨਹ ਨ ਨਹ

ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਮ

ਪਸ਼ ਤ ਮਾੜੀ ਨਹ ਤਰਾ ਮਰਾ ਕੀ ਹ ਪਰਸ਼ਤਾ ਏਸ ਬਾਰ ਕੀ ਕਹ

ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਤਰ ਸ ਚ ਦ ਧ ਵਰਗਾ ਹੀ ਤਰਾ ਸ ਚਾ ਹ ਨ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਚਟਡੀ ਦਲ

ਨੀਮ ਸਵਲੀ ਗਰੜ ਵਤ ਨੀਲੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਪਵਚ ਪਕੀ ਸਤਕ-ਪਭਟੀ ਨਾਰ ਦ ਵਾਕਣ

ਮਰ ਪਪਡ ਪਦਆ ਪਟ ਤ

ਸ ਤੀ ਘਕ ਹ ਪਸਰ ਨ ਰਖੀ ਪੀੜ ਭਨੀ ਥਕੀ ਥਕੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਇਹ ਪਕੀ

ਏਸ ਸੜਕ ਦੀ ਪਹਕ ਮਸਲਦਾ ਬਟ ਥ ਇਹਦਾ ਅਗ ਅਗ ਦਲਦਾ ਮਢ ਰਖ ਬਦਕ ਚਲਦਾ ਮਲ ਸਾਵ ਰਗ ਵਾਲਾ ਪਟਡੀ ਦਲ ਇਕ ਲਘ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਮਠੀ ਚ ਪ ਮਰ ਖਤ ਦੀ ਰਲਾ ਪਾ ਪਾ ਡਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਟਡੀਆ ਵਗ ਰਗਦ ਟਕ ਦੀ

ਚੀ ਇਕ ਧਮਕ ਦ ਕਾਰਨ

ਮਰਾ ਪਪਡ ਮ ਰਪਬਆ ਵਾਲਾ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਕਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਟਡੀ ਦਲ ਇਕ ਲਘ ਪਰਹਾ ਏ

ਹ ਣ ਹ ਣ ਇਸ ਪਕਨਾਰ

ਮਰ ਪਪਡ ਦੀਆ ਪਛਦੀਆ ਪਣ ਖਟੀਆ ਦ ਫ ਲ ਗਲ ਲਗ ਕ

ਰਝ ਦ ਕਨ ਦੀਆ ਮ ਦਰ ਵਰਗ ਫ ਲ ਸ਼ਰਹ ਦ ਚ ਮ ਕ

ਲ ਕਣ ਮੀਚੀ ਖਡ ਰਹੀਆ ਸਨ

ਪਰ ਹ ਣ

ਇਨਹ ਦ ਸਾਹ ਅਦਰ

ਫਲ ਪਗਆ ਬਦਬ ਦਾ ਸਾਗਰ

ਡ ਘ ਮਰ ਦਮਾਹਲ ਖਹ ਪਡਗ ਪਈ ਸਨ ਦੀ ਗਾਗਰ

ਇਹ ਕੀ ਹਇਆ

ਇਹ ਕੀ ਹਇਆ

ਸਾਰਾ ਪਪਡ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਪਵਚ

ਸੜ ਬਲ ਕ ਹ ਕਲ ਹਇਆ ਲਾਹ ਗਈਆ ਰ ਖ ਦੀ ਪਛਲ ਡਣ ਅਬਰ ਪਗਧ ਤ ਇਲ ਲੜਨ ਪਬਲੀਆ ਰਵਣ ਕ ਤ ਲ ਪਏ ਮਚਾਵਣ ਪਖਲ ਘ ਮਣ ਥ-ਥ ਲਖ ਚ ੜਲ ਪਪਠ ਤ ਥਣ ਲਮਕਾਈ

ਪ ਠ ਲਮ ਪਰ ਦ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਦ ਪਪਤਆ ਦੀਆ ਪਸ ਕ

ਪਠਬ-ਖਪੜਬੀਆ ਿ ਤੀਆ ਪਾਈ

ਖਪੜੀਆ ਦ ਬਹਲ ਪਵਚ ਲਘ ਪਣ ਫਰਾਟ ਭਰਦੀ ਸ਼ ਸ਼ ਕਰਦੀ ਹਕ ਭਰਦੀ

ਥ ਪ ਰ ਥ ਪਟਡੀਆ ਦੀਆ ਹੜ ਕਰਨ ਇਕਠੀਆ ਹਡ ਦੀਆ ਢਰ ਹਡੀਆ ਦ ਢਰ ਪਵਚ ਸਵਣ

ਲਖ ਲਖ ਬਚਾ ਦਣ ਅਕਰ ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਧਰਮ ਘਰ ਿਾਈਆ

ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਕਮ ਘਰ ਿਾਈਆ ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਕਾਮ ਪਤਹਾਈਆ

ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਿਗ ਨ ਸਾਈਆ ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਹਦ ਪਰਨਾਈਆ ਮਾਨ ਖਤਾ ਦੀਆ ਲਵੀਆ ਫ਼ਸਲ ਇਨਹ ਰਲ ਪਮਲ ਮਾਰ ਮ ਕਾਈਆ ਅਿ ਖੜਹਾ ਇਸ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਪਕਨਾਰ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ

ਨੀਮ ਸਵਲੀ ਗਰੜ ਵਤ ਨੀਲੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਪਵਚ ਪਕੀ ਿਗ ਪਵਚ ਹਈ ਪਵਧਵਾ ਵਾਕਣ

ਪਫਰਦੀ ਪਈ ਹ ਲਥ-ਭਲਥੀ ਆਪਣ ਭ ਖ ਬਚ ਵਾਕਣ

ਮਰ ਪਪਡ ਨ ਢਾਕ ਚਕੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਇਹ ਪਕੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ

ਸੜਕ ਇਹ ਪਕੀ

ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਆਇਆ ਭਗਣ ਿਨ ਚ ਰਾਸੀ ਕਈ ਲਛਮਣ ਨਹ ਮਰਾ ਸਾਥੀ ਨਾ ਮ ਰਾਮ ਅਯ ਪਧਆ ਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ

ਨਾ ਮਰਾ ਪਚ-ਵਟੀ ਪਵਚ ਡਰਾ ਨਾ ਕਈ ਰਾਵਣ ਦ ਸ਼ਮਣ ਮਰਾ ਕਣਕ-ਕਕਈ ਮ ਦੀ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਮਥ ਦਰ ਵਤਨ ਹ ਮਰਾ ਪਕੀ ਸੜਕ ਦੀ ਪਟੜੀ ਤ

ਸਪਦਆ ਦਿਾ ਵਰਹਾ ਹ ਮਰਾ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਪਵਚ ਰਦੀ ਹ

ਮਰੀ ਦ ਵਪਰਹਆ ਦੀ ਕਾਕੀ ਿੀਕਣ ਪਣ ਸਰਕੜ ਪਵਚ ਲਘ ਿਦੀ ਹ ਅਧੀ ਰਾਤੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ

ਕਈ ਸ ਗਰੀਵ ਨਹ ਮਰਾ ਮਪਹਰਮ

ਨਾ ਕਈ ਪਵਨ-ਪ ਤ ਮਰਾ ਬਲੀ ਨਾ ਕਈ ਨਖ਼ਾ ਹੀ ਕਾਮ ਦੀ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਆਈ ਮਰੀ ਬਣਨ ਸਹਲੀ

ਮਰੀ ਤ ਇਕ ਬ ਢੀ ਮ ਹ

ਪਿਸ ਨ ਮਰੀ ਹੀ ਬਸ ਛ ਹ

ਪਦਲ ਭਰ ਥ ਕ ਪਦਕ ਦ ਕੀੜ

ਪਿਸ ਦੀ ਬਸ ਲਬ ਤ ਿ ਹ

ਿ ਉਹਦੀ ਇਕ ਮਰਨੀ ਧੀ ਹ

ਪਿਸ ਦ ਵਰ ਲਈ ਲਭਣੀ ਥ ਹ

ਿ ਪਫਰ ਅਨਪੜਹ ਬ ਢਾ ਪਪਉ ਹ

ਿ ਇਕ ਪਮਲ ਪਵਚ ਹ ਚਪੜਾਸੀ ਖ਼ਾਕੀ ਪਿਦਹ ਪਿਾਮ ਤ

ਲਗੀ ਹਈ ਹ ਪਚਟੀ ਟਾਕੀ ਕਈ ਭੀਲਣੀ ਨਹ ਮਰੀ ਦਾਸੀ ਨਾ ਮਰੀ ਸੀਤਾ ਪਕਤ ਗਵਾਚੀ

ਮਰੀ ਸੀਤਾ ਕਰਮ ਮਾਰੀ ਉਹ ਨਹ ਕਈ ਿਨਕ ਦ ਲਾਰੀ ਉਹ ਹ ਧ ਰ ਤ ਫਾਪਕਆ ਮਾਰੀ ਪੀਲੀ ਪੀਲੀ ਮਾੜੀ ਮਾੜੀ ਿੀਕਣ ਪਹਲੀ ਮਗਰ ਹਾੜਹੀ ਪਲ ਪਰ ਟ ਰ ਪਵਚਾਰੀ ਿਨਮ ਿਨਮ ਦੀ ਪਰ ਭਰੀ ਹਾਏ ਗ ਰਬਤ ਦੀ ਚੀ ਘਾਟੀ ਕੀਕਣ ਪਾਰ ਕਰਗੀ ਸ਼ਾਲਾ ਉਹਦੀ ਤਰੀਮਤ-ਪਣ ਦੀ ਡਾਚੀ

ਪਹਕ ਸਗ ਲਾ ਕ ਮਰੀ ਕਾਕੀ

ਇਹ ਮ ਅਿ ਕੀਹ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ ਪਕ ਦ ਖਦੀ ਹ ਮਰੀ ਛਾਤੀ

ਪਕ ਅਖ ਹ ਗਈ ਲਹ-ਲਾਖੀ ਮ ਉਹਦੀ ਅਗਨ ਪਰੀਪਖਆ ਲਸ ਨਹ ਨਹ ਇਹ ਤ ਹ ਗ ਸਤਾਖੀ ਉਸ ਅਗ ਦ ਪਵਚ ਉਹ ਸੜ ਿਾਸੀ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਪਵਚ ਰਦੀ ਹ

ਮਰੀ ਦ ਵਪਰਹਆ ਦੀ ਕਾਕੀ ਹਰ ਪਲ ਵਧਦੀ ਿਾਏ ਉਦਾਸੀ

ਿੀਕਣ ਵਰਹਦ ਬਦਲ ਦ ਪਵਚ

ਡਦ ਿਦ ਹਵਣ ਪਛੀ ਮਠੀ ਮਠੀ ਟਰ ਪਨਰਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ

ਰਾਖ਼ ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਪਈ ਹ ਧ ਖਦੀ ਪਕ ਪਿਵ ਪਵਧਵਾ ਕਈ ਪਵਚ ਿਵਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ

ਪਿ ਕਾਲੀ ਮਾਤਾ ਪਿ ਮ ਭਵਾਨੀ ਿ ਪੀੜ ਮਰੀ ਦ ਪਜ਼ਦੀ ਬਪਚਆ ਦਾ ਖ਼ਨ ਨੀਲਾ ਹਾਏ ਪੀਣ ਖ਼ਾਤਰ

ਖੜਹੀ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਵਚ ਹਰਾਨੀ ਫੜ ਕ ਧ ਦੀ ਅਲਫ਼-ਹ ਸਨੀ ਕਈ ਪਾ ਕ ਚਲਾ ਹਾਏ ਅਸਮਾਨੀ ਬੜ ਡਰਾਉਣ ਿ ਪਛੀ ਵਰਗੀ ਅਖ ਮ ਦੀ ਤ ਪਹਕ ਤਾਣੀ

ਿ ਪਪਉ ਲਮਬ ਦੀ ਧੀ ਅਞਾਣੀ ਿ ਬਾਪ ਆਪਣ ਦੀ ਮਤ ਪਪਛ ਆਪਣੀ ਮ ਦੀ ਹ ਸੀਨ ਗਦੀ ਚ

ਘਕ ਸ ਤੀ ਹ ਭ ਖੀ-ਭਾਣੀ ਤ ਸ ਤੀ ਸ ਤੀ ਇਹ ਕਪਹ ਰਹੀ ਹ-

ਇਹ ਯ ਗ ਪਕਨਾ ਹ ਅਗਰਗਾਮੀ ਹ ਪਕਨੀ ਪਜ਼ਲਤ ਅਿ ਵੀ ਬਦਾ ਬਦ ਅਗ ਕਰ ਗ਼ ਲਾਮੀ

ਿ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਦਾ ਮਰ-ਪਖੀ ਵਲਵ ਖਦਾ ਪਸਗਰਟੀ ਧਆ ਪਕ ਪਿਵ ਪਕਧਰ ਵੀਰਾਨ ਥਾਵ ਕਈ ਰ ਖ ਸਫਦ ਦਾ ਹਏ ਅਲ ਆ ਪਿ ਇਪਛਆਧਾਰੀ ਕਈ ਸਪ ਦਮਹ ਿ ਪਿ ਸਰਵਰ ਚ ਸਵਲੀ ਪਿਹੀ ਨਹਾ ਕ ਪਨਕਲੀ ਕਈ ਿਵਾਨੀ ਤ ਕਢ ਖੜਹ ਕ ਸ ਕਾਏ ਪਾਣੀ ਬੀਮਾਰ ਿਹੀ ਤਵੀਤ ਪਪਹਨੀ

ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਬੀਅਰ ਦੀ ਬਤਲ

ਇਹ ਮਜ਼ ਹਟਲ ਦ ਸਾਗਵਾਨੀ ਇਹ ਓਹ ਬਰ ਤ ਓਹ ਪਚਹਰ

ਇਹ ਓਹ ਬਕ ਬਕ ਤ ਕ ਤ ਖਾਣੀ ਬਹ ਪਪਆਜ਼ ਦੀ ਬ ਪ ਰਾਣੀ

ਉਫ਼ ਪਕਨੀ ਹੀ ਹ ਵੀਰਾਨੀ ਰਲ-ਰਪ ਦੀ ਗਪਹਰੀ ਦਲਦਲ ਚ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਹ ਧਸਦੀ ਿਦੀ ਇਹ ਸ਼ਾਮ ਸਹੀ ਤ ਅਰਗ਼ਵਾਨੀ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਪਿ ਰਾਤ ਕਾਲੀ ਕਈ ਤਫ਼ਾਨੀ ਪਕ ਪਿਸ ਚ ਚਮਕ ਕਈ ਨਾ ਤਾਰਾ ਪਸਆਹ ਪ ਲਾੜ ਦ ਰਾਹ ਦੀ ਬਾਨੀ ਉਫ਼ ਪਕਨੀ ਹੀ ਹ ਡਰਾਉਣੀ

ਓ ਬਰਾ ਪਬਲ ਲ ਆ

ਤ ਚ ਕ ਲ ਏਥ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਤ ਮਨ ਇ ਹ ਲਗਦੀ ਹਜ਼ਾਰ ਮਗਾਟਨ ਬਬ ਵਾਕਣ ਪਿ

ਮਜ਼ ਮਰੀ ਤ ਫਟ ਹ ਿਾਣੀ ਤ ਖ਼ਾਲੀ ਹਈ ਬੀਅਰ ਦੀ ਬਤਲ

ਪਿ ਬਣ ਕ ਰਾਕਟ ਹ ਡ ਿਾਣੀ

ਚ ਕ ਲ ਏਥ ਇਹ ਖ਼ਾਲੀ ਬਤਲ

ਤ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਿ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਪਈ ਹ ਧ ਖ਼ਦੀ ਪਕ ਪਿਵ ਪਵਧਵਾ ਕਈ ਪਵਚ ਿਵਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ

ਚਹਜੜਾ ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਸਚ ਮਰੀ ਵਗ ਹੀ ਬਜ਼ਾਰ ਹ

ਇਹ ਤ ਮਨ ਇ ਪਈ ਹ ਭਾਸਦੀ ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਗਲੀ ਗਲੀ ਚ ਮਣ ਪ ਤਰ ਪਰਾਏ

ਪਕਸ ਕਦਰ ਹਛਾ ਪਿਹਾ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਹਾਏ

ਵਲ ਪਪਛ ਸਦ ਲਾ ਕ ਆਖਣਾ ਵਲ ਤਰੀ ਹਰ ਵੀ ਦਾਤਾ ਵਧਾਏ

ਪਕਸ ਕਦਰ

ਅਸਚਰਿ ਦੀ ਗਲ ਹਾਏ

ਇਕ ਮਗਤ ਰਾਪਿਆ ਨ ਖ਼ਰ ਪਾਏ

ਹਾਏ ਨਾ ਦਾਤਾ ਸਮਝ ਆਏ

ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਵਲ ਖ ਦ ਬ-ਕਾਰ ਹ

ਇਹ ਧ ਰ ਤ

ਜ਼ਰਦ ਤ ਪਬਮਾਰ ਹ

ਏਸ ਨ ਨਾ ਫ ਲ

ਨਾ ਕਈ ਖ਼ਾਰ ਹ ਮਰ ਲਈ ਹ ਅਿਨਬੀ ਕ ਖ ਦੀ ਪੀੜ

ਪਪਆਰ ਦੀ ਮਨ ਭਲਾ ਕੀ ਸਾਰ ਹ

ਲਰੀਆ ਦਣਾ ਤ ਇਕ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਹ

ਕਾਮ ਦੀ ਿ ਪਰਤੀ ਦਾ ਆਹਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਹਾਏ ਮਨ

ਪਕਸ ਗ ਨਾਹ ਦੀ ਇਹ ਸਜ਼ਾ

ਨਾ ਮ ਆਦਮ

ਤ ਨਾ ਹੀ ਮ ਹਵਾ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਦਾ ਹ ਖ਼ਰ ਕੀਹ ਮਜ਼ਾ

ਆਖਦ ਨ -

ਕਾਮ ਹ ਦਾ ਹ ਖ ਦਾ ਕਾਮ ਪਵਚ ਹ ਦਾ ਹ ਲਿੜ ਦਾ ਨਸ਼ਾ ਪਰ ਇਹ ਮਨ ਕੀ ਪਤਾ

ਕਾਮ ਦ ਪਦਉਤ ਦੀ ਮਨ ਤ ਧ ਰ ਹੀ ਮਾਰ ਹ

ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਰਾਮ-ਲੀਲਹਾ ਦਾ ਕਈ ਪਕਰਦਾਰ ਹ

ਪਿਸ ਦ ਹਥ ਪਵਚ

ਕਾਠ ਦੀ ਤਲਵਾਰ ਹ

ਚਮਕਦੀ ਹ ਪਰ ਨਾ ਕਈ ਧਾਰ ਹ

ਝਠਾ ਮਠਾ ਕਰਨਾ ਪਿਸ ਨ ਵਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਹ ਮਨਾ ਨਾ ਹਰ ਲਮੀ ਸਚ ਕਰ

ਸਚ ਲਮੀ ਸਨਹ ਲਾਣੀ ਸਮ ਨ

ਸਮ ਨ ਤ ਸਨਹ ਲਾਣੀ ਪਾਪ ਹ ਸਮ ਹੀ ਤ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਬਾਪ ਹ ਠ

ਪਕ ਸਾਰ ਨ ਸਾਥੀ ਸ ਰਹ

ਸ ਪਪਨਆ ਦ ਸ਼ਪਹਰ ਸਭ ਭ ਰਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਇਕ ਕਾਮ

ਦਿ ਕਮ ਪਬਨ

ਹ ਮਨਾ ਬ-ਕਾਰ ਹ ਬ-ਕਾਰ ਹ

ਇਕ ਵਾਧ ਭਾਰ ਹ

ਤਨ ਮਰ ਿਾਣਾ ਹੀ ਬਸ ਦਰਕਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਲਣਾ

ਧਰਮੀ ਬਾਬਲ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਲੜ ਲਾਇਆ ਸਾਡ ਫ ਲ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਪਿਸ ਦਾ ਇਛਰ ਰਪ ਹਢਾਇਆ

ਮ ਪਰਨ ਦੀ ਮ ਪਰਨ ਦ ਹਾਣ ਦੀ

ਮ ਉਸ ਤ ਇਕ ਚ ਮਣ ਵਡੀ ਪਰ ਮ ਕੀਕਣ ਮ ਉਹਦੀ ਲਗੀ ਉਹ ਮਰੀ ਗਰਭ ਿਨ ਨਾ ਆਇਆ

ਲਕਾ ਵ ਮ ਧੀ ਵਰਗੀ ਸਲਵਾਨ ਦੀ

ਪਪਤਾ ਿ ਧੀ ਦਾ ਰਪ ਹਢਾਵ ਲਕਾ ਵ ਤਨ ਲਾਿ ਨਾ ਆਵ

ਿ ਲਣਾ ਪਰਨ ਨ ਚਾਹਵ ਚਪਰਤਰ-ਹੀਣ ਕਵਹ ਪਕ ਿੀਭ ਿਹਾਨ ਦੀ

ਚਪਰਤਰ-ਹੀਣ ਤ ਤ ਕਈ ਆਖ

ਿ ਕਰ ਲਣਾ ਵਚ ਹਾਸ

ਪਰ ਿ ਹਾਣ ਨਾ ਲਭਣ ਮਾਪ

ਹਾਣ ਲਭਣ ਪਵਚ ਗਲ ਕੀ ਹ ਅਪਮਾਨ ਦੀ

ਲਣਾ ਹਵ ਤ ਅਪਰਾਧਣ

ਿਕਰ ਅਦਰ ਹਏ ਸ ਹਾਗਣ

ਮਪਹਕ ਉਹਦੀ ਿ ਹਵ ਦਾਗ਼ਣ

ਮਪਹਕ ਮਰੀ ਤ ਕਿਕ ਮ ਹੀ ਿਾਣਦੀ

ਿ ਸਲਵਾਨ ਮਰ ਲੜ ਲਗਾ ਪਦਨ ਭਰ ਚ ਕ ਫ਼ਾਈਲ ਦਾ ਥਬਾ ਸ਼ਪਹਰ ਸ਼ਪਹਰ ਰਵਹ ਪਨਤ ਭਿਾ ਮਨ ਪਵਚ ਚਟਕ ਚਦੀ ਦ ਫ ਲ ਖਾਣ ਦੀ

ਪਚਰ ਹਇਆ ਉਹਦੀ ਇਛਰ ਮਈ

ਇਕ ਪਰਨ ਿਮ ਪਰਨ ਹਈ

ਉਹ ਪਰਨ ਨਾ ਿਗੀ ਕਈ

ਉਸ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਹ ਮਰਾ ਹਾਣ ਪਛਾਣਦੀ

ਹ ਚਪਲਆ ਹ ਆਥਣ ਵਲਾ ਆਇਆ ਨਹ ਗਰਖ ਦਾ ਚਲਾ ਦਫ਼ਤਰ ਤ ਅਿ ਘਰ ਅਲਬਲਾ ਮ ਪਈ ਕਰ ਪਤਆਰੀ ਕਫ਼ ਿਾਣ ਦੀ

ਧਰਮੀ ਬਾਬਲ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਲੜ ਲਾਇਆ ਸਾਡ ਫ ਲ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਪਿਸ ਦਾ ਇਛਰ ਰਪ ਹਢਾਇਆ

ਮ ਪਰਨ ਦੀ ਮ ਪਰਨ ਦ ਹਾਣ ਦੀ

ਇਕ ਸਫ਼ਰ

ਉਹ ਵੀ ਸ਼ਪਹਰ ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਮ ਵੀ ਸ਼ਪਹਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਲਪਹਦ ਦੀ ਖ ਸ਼ਕ ਟਪਹਣੀ ਤ ਦਰ

ਫ ਲ ਸਰਿ ਦਾ ਅਿ ਕ ਮਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਤ ਮਰ ਪਵਚਾਲ ਪਵਥ ਸੀ ਪਫਰ ਮਨ ਸਕ ਉਹਦਾ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਦਵ ਕਢ ਸਵਲੀ ਪਿਹੀ ਸੜਕ ਦ

ਉਹਦ ਬ ਲਹ ਵਗ ਪਏ ਸੀ ਫਰਕਦ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਬ ਰਿੀਆ ਸੜਕ ਦ ਪਏ ਦਦ ਹਵਣ ਹਸਦ

ਪਣ ਦਾ ਪਚਮਟਾ ਪਪਆ ਸੀ ਵਿਦਾ ਟਾਹਲੀਆ ਦ ਪਤ ਪਏ ਸੀ ਖੜਕਦ ਵਖ ਰਹ ਸਨ ਸਾਡੀ ਵਲ ਨਾਮ ਰਾਦ

ਕਾਸ਼ਨੀ ਪਿਹ ਫ ਲ ਪਹਾੜੀ ਅਕ ਦ

ਬੀਿ ਰਹ ਸਨ ਮਰ ਪਦਲ ਪਵਚ ਸਰਘੀਆ

ਲਾਲ ਸਹ ਕਰ ਉਹਦੀ ਅਖ ਦ

ਦਰ ਇਕ ਆਥਣ ਦਾ ਤਾਰਾ ਪਫਕੜਾ ਗਗਨ ਦੀ ਹ ਣ ਗਲਹ ਤ ਮ ਸਕਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਇਕ ਪਨਆਣ ਦ ਗ ਲਾਬੀ ਮ ਖ ਤ

ਕਾਲ ਪਤਲ ਦ ਵਗ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਤ ਮਰ ਪਵਚਾਲ ਫਾਸਲਾ ਸਾਡੀ ਮਪਜ਼ਲ ਵਗ ਘਟਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਉਫ਼ਕ ਦ ਨਣ ਚ ਕ ਝ ਨੀਲਾ ਕ ਧ

ਕਾਗ ਦ ਪਿ ਬਟ ਦ ਪਪਡ ਤ ਲ ਬਖ਼ਸ਼ਦਾ ਸੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਸਕ

ਦਰ ਉਸ ਧਏ ਦ ਉਸ ਿਗਲ ਤ ਪਾਰ

ਿਾ ਰਹੀ ਸੀ ਪਛੀਆ ਦੀ ਇਕ ਡਾਰ

ਮਰਾ ਿੀ ਕੀਤਾ ਪਕ ਮ ਉਸ ਡਾਰ ਨ

ਚੀ ਦਣੀ ਇਕ ਕਹ ਆਵਾਜ਼ ਮਾਰ

ਨਾਲ ਆਪਣ ਲ ਚਲ ਸਾਨ ਵੀ ਯਾਰ

ਦਰ ਇਸ ਦ ਨੀਆ ਤ ਪਕਧਰ ਪਰਲ ਪਾਰ

ਦਣਾ ਸਾਨ ਉਸ ਿਜ਼ੀਰ ਤ ਉਤਾਰ

ਪਿਥ ਸਕੀਏ ਰਾਤ ਅਿ ਦੀ ਇਹ ਗ ਜ਼ਾਰ

ਪਸਆਹ ਹਨਰਾ ਪਸਆਹ ਦੀ ਇਕ ਸਪਣੀ ਦ ਵਗ

ਮਰ ਵਲ ਸਰਕਦਾ ਹੀ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਮਰਾ ਹਥ ਹ ਣ ਉਹਪਦਆ ਹਥ ਦ ਨਾਲ

ਖ਼ਰ ਪਕਨੀ ਦਰ ਤ ਟਕਰਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਿੀਕਣ ਘ ਗੀਆ ਦਾ ਿੜਾ ਕਧ ਤ

ਚ ਝ ਦ ਪਵਚ ਚ ਝ ਪਾ ਮ ਸਕਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਸੜਕ ਦ ਬ ਲਹ ਤ ਅਬ ਦੀ ਕਤਾਰ

ਮਪਹਕ ਆਪਣ ਬਰ ਦੀ ਸੀ ਰਹੀ ਪਖਲਾਰ

ਉਸ ਪਲਾਡ ਪਵਚ ਅਿ ਤੀਕ

ਚ ਗ ਰਹੀ ਸੀ ਪਬਿਪੜਆ ਦੀ ਇਕ ਡਾਰ

ਹ ਣ ਉਹਦ ਹਥ ਮਪਰਆ ਹਥ ਚ ਸਨ

ਬਰਫ਼ ਨਾਲ ਵਧ ਸਨ ਿ ਠਢ ਠਾਰ

ਿੀਕਣ ਪਬਲ ਦ ਮਹ ਕਈ ਗ ਟਾਰ

ਕਰ ਰਹ ਸਨ ਫਰ ਵੀ ਮਨ ਪਪਆਰ

ਿਦ ਹੀ ਭੜੀ ਰਾਹ ਅਸਾਡਾ ਕਟ ਗਈ

ਕਾਲੀ ਪਬਲੀ ਵਾਗਣ ਇਕ ਕਾਲੀ ਕਾਰ

ਸਾਡ ਮਹ ਤ ਰਸ਼ਨੀ ਦਾ ਇਕ ਬ ਕ ਮਾਰ

ਸਾਨ ਉਸ ਖਡ ਤ ਗਈ ਪਵਸਾਰ

ਪਪਛ ਬਤੀ ਲਾਲ ਪਿਹੀ ਉਸ ਕਾਰ ਦੀ ਅਿ ਤੀਕਣ ਚਮਕ ਪਈ ਸੀ ਮਾਰਦੀ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਸੜਕ ਦ ਮਥ ਤ ਪਿ

ਕਮ ਦਣੀ ਦਾ ਪਈ ਸੀ ਸਾਰਦੀ ਿ ਮਣੀ ਚਮਕ ਗਲ ਦ ਹਾਰ ਦੀ ਪਣ ਦ ਪਰ ਚ ਝਿਰ ਮਪਹਕ ਦੀ ਫ ਲ ਚਹ ਹਥ ਦਾ ਰਲ ਕ ਪਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਤਜ਼ ਸਰਿ ਹਾੜ ਦਾ ਸਾਡੀਆ ਤਲੀਆ ਚ ਚੜਹਦਾ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਕ ਵਧਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਤਜ਼ ਸ ਮ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਤਾਲ ਪਵਚ ਸੀ ਛਣਕਦਾ ਯਕ ਦਾ ਸਾਜ਼

ਸਾਜ਼ ਚ ਇਕ ਉਭਰਦੀ ਐਸੀ ਆਵਾਜ਼

ਪਬਿਲੀ ਦ ਖਪਭਆ ਚ ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਨਕ ਹ ਦ ਕਨ ਲਾ ਸ ਣਦ ਆਵਾਜ਼

ਪਰ ਨਾ ਆਦਾ ਸਮਝ ਦ ਪਵਚ ਉਸਦਾ ਰਾਜ਼

ਸਮਝਦ ਪਕ ਹ ਪਰਤ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਡ ਰਹ ਨ ਿ ਪਕ ਲਾਮ ਪਵਚ ਿਹਾਜ਼

ਿਗਤ ਦ ਪਾਪ ਤ ਪਚੜ ਕ ਸਮਝਦ ਹ ਗਏ ਿ ਦਵਤ ਸਾਰ ਨਾਰਾਜ਼

ਹਥ ਸਾਡ ਅਗ ਦੀ ਉਸ ਖਡ ਤ

ਅਿ ਤੀਕਣ ਵੀ ਨਹ ਹਨ ਆਏ ਬਾਅਜ਼

ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਤਜ਼ ਸ ਮ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਛਣਕਦਾ ਸੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਯਕ ਦਾ ਸਾਜ਼

ਉਹਦ ਪਪਡ ਦੀ ਚੀ ਮਸਪਿਦ ਦਾ ਪਮਨਾਰ

ਉਸ ਹਨਰ ਪਵਚ ਵੀ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹ ਤ ਉਹਦ ਨਾਲ ਉਹਦਾ ਹਥ ਵੀ ਮਰ ਹਥ ਚ ਪਨਕਲ ਕ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਬਾਝ ਓਸ ਦਾ ਹੀ ਹ ਣ ਗਰ ਲਪਗਆ ਪਕ ਖਾਣ ਨ ਪਿ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਖ਼ਰ ਕੀ ਕ ਰਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਬ-ਰਪਹਮ ਘੜ ਨ ਇਕ ਿਲਾਦ ਵਗ

ਚੀ-ਚੀ ਤਜ਼ ਛਟ ਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਚੀ ਚ ਗ਼ਲ ਇਕ ਪਚਚਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਾਰਾ ਰਾਹ ਓਸ ਚ ਗ਼ਲ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਨਾਲ

ਲਪਗਆ ਪਕ ਨਦ ਪਵਚ ਬਰੜਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਾਰਾ ਯਕਾ ਹ ਣ ਪਕਸ ਤਾਜ਼ਾ ਮਰ

ਿਾਨਵਰ ਦਾ ਕਰਗ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਲਪਹਦ ਦੀ ਖ਼ ਸ਼ਕ ਟਾਹਣੀ ਨ ਹ ਣ

ਤਾਪਰਆ ਦਾ ਘ ਣ ਪਿਹਾ ਬਸ ਖਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦੀਪਵਆ ਦੀ ਲ ਚ ਹ ਣ ਮਰਾ ਗਰ ਦਰ ਕਬਰਸਤਾਨ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਪਦਲ ਮਰਾ ਡਦ ਫਰਾਰ ਵਾਕਣ ਹਰ ਘੜੀ ਪਪਛ ਨ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਖ਼ਰ ਕੀ ਕ ਰਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਬ-ਰਪਹਮ ਘੜ ਨ ਇਕ ਿਲਾਦ ਵਗ

ਚੀ-ਚੀ ਤਜ਼ ਛਟ ਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਚਸਕਲੀਗਰ

ਮ ਪਸਕਲੀਗਰ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਦਸ਼ ਨਾ ਨਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਘਰ

ਮ ਪਸਕਲੀਗਰ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਗਡ

ਲ ਕ ਸ਼ਪਹਰ ਸ਼ਪਹਰ ਮ ਪਫਪਰਆ

ਪਟ ਦੀ ਅਗ ਬ ਝਾਵਣ ਿਗਾ ਪਰ ਕਈ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਨਾ ਪਮਪਲਆ

ਸਮ ਦ ਪਪਡ ਦੀਆ ਪੜ ਤ

ਹਲੀ ਹਲੀ ਪਰਹਾ ਮ ਟ ਪਰਆ

ਪਰ ਪਫ਼ਕਰ ਦਾ ਰਗ ਨਾ ਖ ਪਰਆ

ਹ ਣ ਮਥ ਨਹ ਿਦਾ ਟ ਪਰਆ

ਨਾ ਹੀ ਪਪਛ ਿਦ ਮ ਪੜਆ

ਹ ਣ ਤਕ ਸ਼ਾਇਦ ਬ ਢੀ ਠਰੀ ਮਰੀ ਅਮ ਗਈ ਹਸੀ ਮਰ

ਲਭ ਪਲਆ ਹਸੀ ਮਰ ਪਪਉ ਨ

ਆਪਣੀ ਧੀ ਲਈ ਯਗ ਕਈ ਵਰ

ਹ ਣ ਨਹ ਮਨ ਕਈ ਵੀ ਡਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਭ ਲ ਚ ਕਾ ਹ

ਮਨ ਮਰਾ ਕ ਲ ਕਬੀਲਾ

ਲਖ ਪਹਾੜ ਤ ਭਾਰਾ ਹ

ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦਾ ਸਾਵਾ ਤੀਲਾ ਇਸ ਤ ਵੀ ਵਧ ਭਾਰਾ ਹ ਦ ਪਿਊਣ ਲਈ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਵਸੀਲਾ ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਰਟੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਸਭ ਗਏ ਮਰ

ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਨ ਪਬਲਵਾ ਵਾਕਣ

ਲਾਸ਼ ਪਕਸ ਦਾ ਮਢਾ ਫੜ ਕ

ਿਾਣਾ ਹ ਤਰ ਿਾਣਾ ਹ ਤਰ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਵਖ ਪਕ ਤਰੀ ਦਣੀ ਵਰਗਾ ਲਪਹਦ ਵਲ

ਕੀਕਣ ਥਹਰ ਦ ਫ ਲ ਿਹਾ ਪੀਲਾ ਸਰਿ ਡ ਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਿੀਕਣ ਪਸਵਾ ਮਰੀ ਅਮ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਬਲ ਕ ਬ ਝ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਬਲਕ ਲ ਤਰੀ ਸਾੜੀ ਵਰਗਾ ਰਗ ਪਫ਼ਜ਼ਾ ਪਵਚ ਡ ਪਰਹਾ ਹ

ਸਿਣੀ ਆਪਖ਼ਰ ਇਸ਼ਕ ਅਸਾਡਾ ਵਾਹਵਾ ਹੀ ਤ ਪ ਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਮਰ ਪਵਹੜ ਚਦੀ ਦਾ ਇਕ ਬਟਾ ਆਪਖ਼ਰ ਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਪਿਦ ਮਰੀ ਦਾ ਪੀਲਾ ਸਰਿ ਡ ਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਆਪਖ਼ਰ ਇਕ ਪਦਨ ਸ ਕ ਹੀ ਿਦ ਹਰ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਹਰ ਡ ਘਾ ਸਰ

ਆਪਖ਼ਰ ਬਦਲ ਡ ਹੀ ਿਦ ਇਕ ਪਲ ਦ ਪਲ ਿ ਦ ਪਦਨ ਵਰਹ ਕੀਹ ਭੜਾ ਹ

ਇਸ਼ਕ ਿ ਮਰਾ ਤਰ ਤ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਦਾ ਰਾਹ ਹ

ਪਰ ਮਰਾ ਸਖਾ ਤ ਸਾਹ ਹ

ਤਨ ਵੀ ਕ ਝ ਮਰਾ ਲਾਹ ਹ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਤ ਸਮਝਗੀ ਮ ਮਧ ਪੀ ਕ ਬਲੀ ਿਦ ਕਾਮ-ਮਪਤਆ ਵਣ ਦੀ ਛ ਪਿਹ

ਤਰ ਵਾਲ ਵਰਲੀ ਿਦ ਕਚੀਆ ਰਤੀਆ ਪਿਹ ਬ ਲਹ ਸਹ

ਆਪਣ ਸਾਹ ਪਵਚ ਘਲੀ ਿਦ ਹ ਸਕਦਾ ਹ ਪਤਲ ਮਾਤਰ ਕਈ ਇਸ ਗਲ ਪਵਚ ਸਚਾਈ ਹਵ ਰਜ਼ ਦ ਕਹਲ ਗੜ ਵਾਕਣ

ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਪਵਚ ਆਈ ਹਵ ਪਿਸਮ ਤਰ ਦੀ ਪਭਨੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਭਾਈ ਹਵ ਪਫਰ ਵੀ ਹਸ਼ ਹ ਪਿਥ ਤੀਕਣ

ਅਿ ਮਰਾ ਅਗ ਅਗ ਪਪਆ ਠਰਦ

ਅਿ ਤਰ ਪਰਮਸ਼ਰ ਕਲ

ਪਾਪੀ ਪਟ ਪਪਆ ਬਹ ਡਰਦ ਅਿ ਮ ਈਕਣ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ ਪਿ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਥਹ ਤ

ਆਪਣ ਗ਼ਮ ਦਾ ਲਹਾ ਕ ਟਦ

ਕਾਲ ਲਹ ਨ ਥ ਕਦ ਥ ਕਦ ਆਪਣੀ ਬ ਢੀ ਅਮ ਵਾਿਣ

ਮ ਵੀ ਛਤੀ ਿਾਣਾ ਹ ਮਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਬਦ ਹ ਿਾਣ ਤਰੀ ਰਪਹਮਤ ਦ ਵੀ ਦਰ

ਪਰ ਤ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਹਸ ਹ ਖਭ ਪਵਚ ਸਾਹਸ ਹ

ਲਭ ਹੀ ਲ ਗਾ ਹਰ(ਹਰ) ਕਈ ਸਰ

ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਦਸ਼ ਨਾ ਨਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਘਰ ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹਮਦਰਦ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਤਰ ਿਜ਼ਬਾਤ ਦੀ ਇਕ ਮਪਹਕ ਦਾ ਇਹ ਗ ਚਾ ਮਰ ਅਪਹਸਾਸ ਦ ਹਠ ਤ

ਇਵ ਪਖਪੜਆ

ਬਾਜ਼ਾਰੀ ਪਿਵ ਸਹਣੀ ਪਕਸ ਨਾਰ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਪਪਰਥਮ ਵਾਰ

ਪਕਸ ਕਾਮੀ ਨ ਹਏ ਿ ਪੜਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ-ਮਥ ਪਫਰ ਵੀ ਹਮਦਰਦੀ ਤ ਮਨ ਡਰ ਲਗਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਪਸ਼ਾਕ ਹ ਪਕਸ ਹੀਣ ਦੀ ਹੀਣਾ ਸਭ ਤ ਵਡਾ ਪਮਹਣਾ ਿਗ ਤ

ਪਿਹੜ ਹਥ ਥ ਉਲੀਕ ਨ

ਤ ਇਹ ਅਖਰ

ਉਨਹ ਹਥ ਨ ਮਰਾ ਸ ਸ ਚ ਮਣ

ਮ ਨਹ ਚਾਹ ਦਾ ਤਰ ਹਠ ਦ ਗ ਲਾਬ

ਆਤਸ਼ੀ-ਸਹ

ਬੜ ਸ਼ਖ਼ ਤ ਤਜ਼ਾਬੀ ਨ ਿ ਮਰ ਸਾਹ ਦੀ ਬਦਬ ਚ

ਸਦਾ ਲਈ ਗ ਮਣ

ਮ ਿਾਣਦ ਤਰ ਖ਼ਤ ਚ

ਤਰ ਪਿਸਮ ਦੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਹ

ਇਕ ਸਕ ਹ ਇਕ ਰਗ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਦੀ ਛਹ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਮਰੀ ਨਜ਼ਰ ਚ

ਪਰ ਕੀਹ ਆਖ

ਬ-ਪਹਸ ਪਿਹ ਕਾਮ ਦ

ਪਡ ਦਾ ਹੀ ਕਹ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ

ਮ ਿਾਣਦ ਹਮਦਰਦ ਮਰ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਮਰੀ ਮਰੀ ਤ ਮਤਈ ਮ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਹ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਇਹਦੀ ਪਮਠੀ ਛ ਹ

ਕੀਹ ਗ਼ਮ ਿ ਭਲਾ ਲਮ ਤ ਇਸ ਚੜ ਿਹ ਪਵਚ

ਇਕ ਜ਼ਰਾ ਵੀ ਨਾ ਐਸਾ ਪਕ ਪਿਹਨ ਆਪਣਾ ਹੀ ਕਪਹ ਲ ਕੀਹ ਗ਼ਮ

ਿ ਨਸੀਬ ਨਾ ਪਛੀ ਦਾ ਵੀ ਪਰਛਾਵ ਇਸ ਉਮਰਾ ਦ ਸਪਹਰਾ ਚ

ਪਿਦਹੀ ਛਾਵ ਹੀ ਬਪਹ ਲ

ਤਰ ਕਪਹਣ ਮ ਤਾਬਕ

ਿ ਤਰਾ ਸਾਥ ਪਮਲ ਮਨ

ਕੀਹ ਪਤਾ ਪਫਰ ਵੀ ਨਾ ਦ ਨੀਆ ਚ ਮ ਬਾਰਕ ਥੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ ਮਥ ਮ ਤ ਚਾਹ ਦਾ ਹ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਜ਼ਪਹਰ

ਕਲਾ ਹੀ ਪੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਚਿਕਰਾ ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਉਹਦ ਰਪ ਦੀ ਧ ਪ ਪਤਖਰੀ ਦਿਾ ਮਪਹਕ ਦਾ ਪਤਰਹਾਇਆ

ਤੀਿਾ ਉਹਦਾ ਰਗ ਗ ਲਾਬੀ ਪਕਸ ਗਰੀ ਮ ਦਾ ਿਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਨਣ ਉਹਦ ਚਤ ਦੀ ਆਥਣ

ਅਤ ਜ਼ ਲਫ਼ ਸਾਵਣ ਛਾਇਆ

ਹਠ ਦ ਪਵਚ ਕਤ ਦਾ ਕਈ ਪਦਹ ਚੜਹਨ ਤ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸਾਹਵ ਦ ਪਵਚ

ਫ ਲ ਸਇਆ ਦ

ਪਕਸ ਬਾਗ਼ ਚਾਨਣ ਦਾ ਲਾਇਆ

ਦਹੀ ਦ ਪਵਚ ਖਡ ਚਤਰ

ਇਤਰ ਨਾਲ ਨ ਹਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਬਲ ਦ ਪਵਚ

ਪਣ ਪ ਰ ਦੀ ਨੀ ਉਹ ਕਇਲ ਦਾ ਹਮਸਾਇਆ

ਪਚਟ ਦਦ ਪਿ ਧਾਨ ਬਗ਼ਲਾ ਤੜੀ ਮਾਰ ਉਡਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਇਕ ਪਲਘ ਨ ਆਰੀ ਅਸ ਚਾਨਣੀਆ ਪਵਚ ਡਾਪਹਆ

ਤਨ ਦੀ ਚਾਦਰ ਹ ਗਈ ਮਲੀ ਉਸ ਪਰ ਿ ਪਲਘ ਪਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਦ ਖਣ ਮਰ

ਨਣ ਦ ਕਏ

ਪਵਚ ਹੜਹ ਹਝਆ ਦਾ ਆਇਆ

ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਗਈ ਪਵਚ ਸਚ ਉਸ ਇਹ ਕੀ ਜ਼ ਲਮ ਕਮਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸ ਬਹਾ-ਸਵਰ

ਲ ਨੀ ਵਟਣਾ ਅਸ ਮਲ ਮਲ ਓਸ ਨ ਹਾਇਆ

ਦਹੀ ਪਵਚ ਪਨਕਲਣ ਪਚਣਗ ਤ ਸਾਡਾ ਹਥ ਪਗਆ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਚਰੀ ਕ ਟ ਤ ਉਹ ਖਦਾ ਨਾਹ ਉਹਨ ਪਦਲ ਦਾ ਮਾਸ ਖਵਾਇਆ

ਇਕ ਉਡਾਰੀ ਐਸੀ ਮਾਰੀ ਉਹ ਮ ੜ ਵਤਨ ਨਹ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਿਾਮ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਇਕ ਡਣ

ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਮਰੀ ਸਚ ਦ

ਪਸਪਵਆ ਚ ਕਈ ਵਾਰ

ਮਨ ਨਗੀ ਅਲਫ਼

ਘ ਮਦੀ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਪਾਲਤ ਸਪ ਕਈ

ਮਨ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਇਸ ਸ਼ਪਹਰ-ਸਪਰ ਦੀ ਹ ਸ ਕਦ ਚ ਛ ਟ ਕ

ਮਾਰ ਕ ਡਗ ਕਲਿ ਤ

ਹ ਣ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਲਮਬ ਦੀ ਨਾਰ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਦਹੀ ਮਗ ਚ ਜ਼ਰਦਾਰੀ ਨ

ਹਾਏ ਪਝ ਕ ਸਧਰ

ਅਫ਼ਰੀਕਾ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਤ

ਕਰ ਪਵਧਵਾ ਪਬਠਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਐਸੀ ਮਨਹਸ

ਤ ਬਦਸ਼ਕਲ ਸ਼ਪਹਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਹੜ ਸ਼ਪਹਰ ਚ

ਇਸ ਦ ਧ ਪਮਲ ਕਾਹਵ ਦ ਰਗ ਦੀ ਮਾਸਮ ਗ ਨਾਹ ਵਰਗੀ ਮ ਹਬਤ ਮ ਗਵਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਪਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਚਬਰਹਾ ਮਥ ਮਰਾ ਪਬਰਹਾ ਵਡਾ ਮ ਪਨਤ ਕਕ ਪਰਹਾ ਮਰੀ ਝਲੀ ਇਕ ਹਕਾ ਇਹਦੀ ਝਲ ਅਥਾਹ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਇਸ਼ਕ ਗਵਾਚਾ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਹ ਗਏ ਸਾਹ

ਮਰ ਹਠ ਵਖ ਲਈ

ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ ਹਢਾ

ਿ ਚ ਮਣ ਮਰ ਦਰ ਤ ਖਪੜਹਆ

ਇਕ ਅਧ ਵਾਰੀ ਆ

ਮ ੜ ਉਹ ਭ ਲ ਕਦ ਨਾ ਲਪਘਆ

ਏਸ ਦਰ ਦ ਰਾਹ

ਮ ਉਹਨ ਪਨਤ ਉਡੀਕਣ ਬਠਾ ਥਪਕਆ ਔਸੀਆ ਪਾ ਮਨ ਉਹ ਚ ਮਣ ਨਾ ਬਹ ਪੜਆ

ਸ ਚ ਮਣ ਦ ਵਣ ਗਾਹ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਮਰ ਹਾਣ ਦਾ ਪਵਚ ਲਖ ਸਰਿ ਦਾ ਤਾ ਪਿਹੜ ਸਾਹ ਚਤਰ ਖਡਦਾ ਮਨ ਉਸ ਚ ਮਣ ਦਾ ਚਾ

ਪਰਦਸੀ ਚ ਮਣ ਮਪਡਆ

ਕਦ ਵਤਨ ਫਰਾ ਪਾ ਪਕਤ ਸ ਚਾ ਪਬਰਹਾ ਤਡੜਾ ਮਥ ਿਠਾ ਨਾ ਹ ਿਾ

ਪਬਰਹਾ ਵੀ ਲਭੀ ਕਾਮ ਦਾ ਇਹਦੀ ਿਾਤ ਕ ਿਾਤ ਨਾ ਕਾ ਭਾਵ ਪਬਰਹਾ ਰਬ ਵਡੜਾ ਮ ਚੀ ਕਕ ਪਰਹਾ

ਚਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਹ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਗ ਹ ਲਟਕ ਪਰਹਾ ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ ਹ ਭਟਕ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਪਦਨ ਬਹ ਵਡਭਾਗਾ ਿਦ ਪਕਸ ਸਾਗਰ ਪਵਚ

ਆਦਮ ਦ ਪਕਸ ਪਪਤਰ

ਅਮਬ(ਅਮੀਬ) ਿਨਮ ਪਲਆ

ਪਰ ਇਹ ਪਦਹ ਪਨਕਰਮਾ ਿਦ ਇਸ ਆਦਮ ਦੀ ਝਲੀ ਫ ਲ ਸਮ ਦਾ ਹਸੀ ਖ਼ਰ ਪਪਆ

ਵਖ-ਵਖ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਮ ਸਚ ਪਰਹਾ ਸਮ ਅਵਾਰਾ ਕ ਤਾ ਦਰ ਦਰ ਭਟਕ ਪਰਹਾ ਿਠ ਹਡ ਖਾਣ ਲਈ

ਲਭੀ ਤਰਸ ਪਰਹਾ

ਸਮ ਪਰਾਈ ਨਾਰ

ਤ ਿ ਪਫਰ ਰਡੀ ਹ

ਪਪਹਲੀ ਰਾਤ ਹਢਾਇਆ ਲਗਦੀ ਚਗੀ ਹ

ਦਿੀ ਰਾਤ ਪਬਤਾਇਆ

ਹ ਦੀ ਭਡੀ ਹ

ਪਰ ਇਹਦ ਸਗ

ਦ ਨੀਆ ਦ ਹਰ ਜ਼ਰ ਨ

ਇਕ ਅਧ ਘੜੀ ਜ਼ਰਰ ਪਬਤਾਣੀ ਪਦੀ ਹ

ਕਦ ਹਰਾਮਣ ਪਟਕ ਕ

ਨਾ ਇਹ ਬਪਹਦੀ ਹ

ਉਮਰ ਦੀ ਬਾਰੀ ਖਲਹ ਕ ਏਸ ਿਹ ਵਲ

ਕਾਮਨੀ ਮਲੀ ਨਜ਼ਰ

ਤਕਦੀ ਰਪਹਦੀ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਝਠ ਸਹਣ ਕਾਮ ਚ ਮਤ ਆਪਸ਼ਕ ਵਗ

ਪਮਠੀਆ ਕਰ ਕਰ ਗਲ ਸਾਨ ਛਲਦਾ ਹ

ਮਾਣ ਕ ਚ ਮਣ

ਇਕ ਦ ਏਸ ਹਯਾਤੀ ਦ

ਭ ਲ ਿਦਾ ਹ-

ਫਰ ਨਾ ਪਵਹੜ ਵੜਦਾ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਕ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਾਕਣ ਲਟਕ ਪਰਹ

ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਸ ਞੀ ਿੜੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ

ਸਮ ਦੀ ਇਕ-

ਠ ਕਰਾਈ ਹਈ ਸਿਣੀ ਵਗ

ਪੀੜ-ਕ ਠੀ ਪਬਰਹਣ ਵਾਕਣ ਭਟਕ ਪਰਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਦਵਤਾ ਇਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ

ਇਹ ਦਵੀ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ ਕਾਮ ਿ ਸਭ ਤ ਮਹਬਲੀ ਹ

ਉਸ ਦੀ ਮ ਨ ਕਪਹਣਾ ਨਗੀ ਇਹ ਗਲ ਕੀ ਹੀ ਨਾ ਚਗੀ ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਏਸ ਦੀ ਹ ਬਖ਼ਸ਼ੀ ਹਈ

ਤ ਦ ਤ ਹ ਸਨ ਦੀ ਿ ਰ ਤ ਹ

ਏਸ ਨ ਹ ਰਪ ਵਡਣਾ-

ਖ਼ਨ ਮਰਾ ਿ ਤਡੀ ਕ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਖੜੀ ਆ ਪਮਟੀ ਦੀ ਇਹ ਬਾਜ਼ੀ ਪਚਟੀ ਦ ਧ ਕਲੀ ਪਿ ਤਾਜ਼ੀ ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦਾ ਇਕ ਸਗਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦੀ ਕਥਾ ਸ ਣਦਾ ਕਈ ਅਲਮਸਤ ਪਿਹਾ ਿਗਮ ਹ

ਤਰਾ ਇਸ ਨ ਟ ਡੀ ਕਪਹਣਾ ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਗ਼ਮ ਹ

ਕਾਮ ਪਬਨ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਕਾਹਦ ਅਰਥ ਿ ਚਲਦਾ ਦਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਪਸ਼ਵਿੀ ਕਾਮ ਬਰਹਮ ਹ

ਕਾਮ ਹੀ ਸਭ ਤ ਮਹ ਧਰਮ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਸ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਵਖ ਪਕ ਬ ਤ ਨ ਕੀ ਹਇਆ ਹ

ਇ ਲਗਦਾ ਹ ਪਿ ਰਇਆ ਹ

ਸਾਥ ਕਈ ਪਾਪ ਹਇਆ ਹ

ਸਾਰ ਦੀਵ ਝਬ ਬ ਝਾ ਦ

ਇਸ ਨ ਥੜਹਾ ਪਰਹ ਹਟਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਮ ਖ ਨ ਪਰਹ ਭ ਆ ਦ

ਿ ਇਸ ਤ ਕਈ ਪਰਦਾ ਪਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਪਦਲ ਪਵਚ ਵੀ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਇਸ ਨ ਹਾਲ ਵੀ ਕਈ ਭ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਕਾਮ ਏਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ ਇਹ ਭਾਵ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਸੀਮਾ ਦਪਨਕ ਅਖ਼ਬਾਰ ਦ

ਅਿ ਪਰਥਮ ਪਨ ਤ

ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਛਪੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਕ ਝ ਗਰ ਬਦਸ਼ੀ ਬਚ ਤ ਇਕ ਹਰ ਉਹਦ ਨਾਲ

ਖੜਹੀ ਉਸ ਦੀ ਸਖੀ ਹ

ਤਸਵੀਰ ਦ ਪਰ ਇਕ ਇਬਾਰਤ ਦੀ ਹ ਝਿਰ

ਇਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਹੀ ਕ ੜੀ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰੀ ਪਜ਼ਦਗੀ ਥ ੜੀ ਥ ੜੀ ਹ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ

ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਮਰ ਗੀਤ ਨ ਰਦ ਮਾਸਮ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਵੀ ਅਵਾਰਾ ਨ ਭਦ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ ਅਕਸਰ ਮਰ ਸ਼ਪਹਰ ਿਦ ਆਦੀ ਹਰ ਵਾਰ ਿਦ ਆਦੀ ਪਤਨ ਫ ਲ ਪਲਆਦੀ ਗ ਲਦਾਨ ਚ ਪਤਨ ਫ ਲ ਿਦ ਹਥ ਉਹ ਸਿਾਦੀ ਮ ਸਕਾ ਕ ਤ ਅਦਾਜ਼ ਚ

ਕ ਝ ਏਦ ਉਹ ਕਪਹਦੀ ਇਕ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਤਰ ਨ ਦਾ ਮਰ ਨ ਦਾ ਇਹ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਪਕਸ ਪਪਉ ਦਾ ਪਕਸ ਮ ਦਾ ਇਕ ਫ ਲ ਮਰੀ ਕ ਖ ਦੀ ਸੀਮਾ ਦ ਹ ਨ ਦਾ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਇਕ ਗਰੀ ਪਿਹੀ ਪਨਕੀ ਬਚੀ ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਪਿਸ ਚੀਚੀ ਹ ਪਕੜ ਰਖੀ

ਓਸ ਦੀ ਸ਼ਕਲ

ਮਰ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਹ ਆ ਲਥੀ ਈਕਣ ਲਗਦਾ ਹ

ਇਹ ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਧੀ ਹ

ਮਰਾ ਤ ਮਰੀ ਬਲਣ ਦ

ਪਬਮਾਰ ਲਹ ਦਾ ਏਸ ਧਰਤੀ ਤ ਪਬਿਾਇਆ

ਕਈ ਸਝਾ ਬੀਅ ਹ

ਮਰੀ ਪੀੜਾ ਦੀ ਮਰੀਅਮ ਦ

ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਮਸੀਹ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਿਦਹੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਬਚਨ ਮਰਾ ਿੀ ਹ

ਓਹ ਹੀ ਸੀਮਾ ਧੀ ਹ

ਕਈ ਹਰ ਇਹਦਾ ਪਪਉ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਅਜਨਬੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ

ਨਾ ਤ ਤ ਹੀ ਔਲੀਆ ਹ

ਨਾ ਤ ਮ ਹੀ ਹ ਨਬੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਮਰ ਲਈ ਇਹ ਰਸ-ਭਰੀ ਤਰੀ ਮਲਕ ਮ ਸਕੜੀ ਪਕਸ ਪਵਮਾਨ ਸਵਕਾ ਦੀ ਮ ਸਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਅਿ ਵੀ ਪਿਸ ਚ ਿਾਣਦ ਪਕ ਵਾਸ਼ਨਾ ਦੀ ਕਗ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਮਰ ਲਈ ਤਰੀ ਵਫ਼ਾ ਅਿ ਵੀ ਇਕ ਸਵਗ ਹ

ਮਰ ਨਸ਼ੀਲ ਪਿਸਮ ਦੀ ਅਿ ਵੀ ਤਨ ਮਗ ਹ

ਪਿਹੜਾ ਪਕ ਤਰੀ ਨਜ਼ਰ ਪਵਚ

ਪਫਲਮੀ ਰਸਾਲ ਵਗ ਹ

ਸਫ਼ਾ ਸਫ਼ਾ ਫਰਲਣਾ ਪਿਦਹਾ ਹ ਤਰੀ ਪਦਲ ਲਗੀ ਸਮ ਨ ਸਨਹ ਮਾਰ ਕ

ਿ ਪਮਲ ਿਾਏ ਘੜੀ ਕਦੀ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਮ ਸਗਾ ਤ ਕਾਮ ਦੀ ਹ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਅਿ ਤ ਸਾਡਾ ਇਸ਼ਕ

ਓਸ ਮਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਕਾਮ ਦ ਸ ਆਦ ਪਪਛ ਹ ਿਾਏ ਿ ਹਾਪਮਲਾ ਤ ਮਕੜ ਨ ਮਾਰ ਕ

ਬਣਾ ਲਏ ਪਿਵ ਗਜ਼ਾ ਤ ਖਾਈ ਿਾਏ ਉਹ ਕਾਮਣੀ ਕ ਲਛਣੀ ਸ ਆਦ ਲਾ ਹ ਕਾਮਣੀ ਹ ਕਾਮਣੀ ਮਨ ਬਚਾ ਮਨ ਬਚਾ ਵਾਸਤਾ ਈ ਿੀਭ ਨ

ਇਹ ਖ਼ਨ ਦਾ ਨਾ ਸ ਆਦ ਪਾ ਦਰ ਹ ਕ ਬਪਹ ਪਰਹ ਨਾ ਕਲ ਆ ਨਾ ਕਲ ਆ

ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਤਰ ਗਲ ਥ ਪਚਮਟ ਕ

ਇਹ ਸ ਪਰਹਾ ਿ ਬਾਲ ਹ

ਛ ਰੀ ਹ ਸਸਕਾਰ ਦੀ ਿ ਕਰ ਰਹੀ ਹਲਾਲ ਹ

ਇਹ ਕਪਹਣ ਨ ਤ ਠੀਕ ਹ ਪਕ

ਤਰਾ ਮਰਾ ਹੀ ਲਾਲ ਹ

ਿ ਸਚੀਏ ਤ ਸਹਣੀਏ

ਤਨ ਸਦੀਵੀ ਮਰਦ ਦੀ ਮ ਿਾਣਦ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਸਾਡੀ ਵਫ਼ਾ ਨ ਗਾਲਹ ਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਪਬਤਾਉਣ ਦੀ ਚਲੀ ਅਸ ਨ ਚਾਲ ਹ

ਮਨ ਸਦੀਵੀ ਨਾਰ ਦੀ ਤ ਿਾਣਦੀ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਫਰ ਵੀ ਵਗ ਰਹੀ ਹ ਪਰਸ਼ਪਤਆ ਦੀ ਇਕ ਨਦੀ ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਮ ਉਪਿ

ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਤ ਛਬੀ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦਾ ਮ ਸਗਾ ਤ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦੀ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਹ ਠੀਕ ਪਕ ਤਰੀ ਮਰੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਸਾਨ ਆਪਣ ਹੀ ਆਪ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਿੀਲ ਵਦ ਤ

ਕ ਰਾਨ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਗਰੀਆ ਨ ਸਮ ਦੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਮਗਲੀਆ ਦਰਾਵੜ ਨ

ਆਰੀਆ ਤ ਮਾਣ ਨਹ ਅਿ ਤ ਪਦਲ ਨ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਪਦਮਾਗ਼ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਕ ਲ ਿਹਾਨ

ਸਾਡ ਵਾਕਣਾ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਸਗਰਦ

ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ

ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਹਬਹ ਚੀਨ ਕਬਤਰ ਵਾਕਣ ਗ ਟਕਦੀ ਤ ਸਨ-ਖਭ ਨ ਪਖਲਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਇਹ ਮਰੀ ਵਾਕਫ਼

ਤ ਹਮਦਰਦ ਦਾ ਘਰ

ਪਿਸ ਚ ਅਿ ਦੀ ਰਾਤ

ਮ ਇਹ ਹ ਗ ਜ਼ਾਰੀ ਪਿਸ ਦੀ ਸਰਤ

ਚਤ ਦ ਸਰਿ ਦ ਵਗ

ਨੀਮ-ਪਨਘੀ ਦਧੀਆ ਹ ਗ ਲਾਨਾਰੀ ਪਹ ਦੀ ਸਗਰਦ ਦ ਪਰਭਾਤ ਵਲ

ਪਨਤਰੀ ਮਦਰ ਦੀ ਪਚਰਨਾਮਤ ਦ ਵਗ

ਠਢੀ-ਠਢੀ ਸ ਚੀ-ਪਮਠੀ ਤ ਪਪਆਰੀ ਸ ਰਹੀ ਹ ਮਪਹਕ ਹਠ ਤ ਪਖਲਾਰੀ

ਉਫ਼

ਪਕਨੀ ਹ ਰਹੀ ਹ ਬਰਫ਼-ਬਾਰੀ ਏਸ ਬਸਤੀ ਦੀ ਠਰੀ ਹਈ ਬ ਕਲ

ਮਘ ਰਹੀ ਨਾ ਪਕਤ ਵੀ ਕਈ ਅਗਾਰੀ ਚਹ-ਪਾਸ ਜ਼ਪਹਰ ਮਹਰੀ ਬਰਫ਼ ਦਾ ਮਨ ਸਾਗਰ ਹ ਪਸਰਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਰਾ ਪਦਲ ਮਰਾ ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ

ਬਰਫ਼ ਸਗ ਹ ਬਰਫ਼ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਦਰ ਕਾਲਾ ਰ ਖ ਲਮਾ ਚੀਲਹ ਦਾ ਸ਼ੀਪਸ਼ਆ ਤ ਪਾਰ ਿ ਘਲਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਬਸਤੀ ਦੀ ਬਲਰੀ ਪਾਤਲੀ ਪਵਚ

ਸਲ ਵਤ ਚ ਪਭਆ ਹ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ

ਉਫ਼

ਇਹ ਮਨ ਕੀਹ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ

ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਸਰਦ ਤਾਬੀਰ ਪਵਚ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਕਚੀ ਗਰੀ ਿਹਾ ਸ ਤ-ਉਨਦਾ ਪਿਸਮ ਬਣਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਵਗ ਚਪਲਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਕਣ ਦਰਵਾਜ਼ ਨ ਹ ਖੜਕਾ ਪਰਹਾ

ਸ਼ਾਇਦ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਹ ਟ ਪਰਆ ਆ ਪਰਹਾ ਹ ਪਦਲਾ ਬ-ਹਪਸ਼ਆ

ਕ ਝ ਹਸ਼ ਕਰ

ਨਾ ਤ ਕਈ ਆ ਤ ਨਾ ਹੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਮਰਾ ਵਪਹਮ ਤਨ ਖਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਹ

ਇਕ ਤਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਘਰ

ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ

ਉਹ ਤ ਪਪਹਲ ਹੀ

ਅਮਾਨਤ ਹ ਪਕਸ ਦੀ ਤ ਤ ਐਵ ਪੀਣ ਪਗਲਾ ਪਾ ਪਰਹਾ ਰਸ਼ਮੀ ਿਹ ਵਗ ਰਹ ਉਹਦ ਸਵਾਸ ਤ

ਨਜ਼ਰ ਮਲੀ ਪਕਸ ਲਈ ਹ ਪਾ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਤ ਮਦਰ ਦੀ ਸ ਚੀ ਪਣ ਵਰਗਾ ਸ ਆਦ ਤ ਲਸੀ ਦਾ ਪਿਦਹ ਚ ਆ ਪਰਹਾ

ਹ ਮਨਾ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ

ਤ ਤ ਕਾ ਹੀ ਸ਼ਰਮ ਹ ਲਾਹ ਮਾਰੀ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਪਿਸਮ ਤਰਾ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਤ ਤ ਧ ਰ ਤ ਗ਼ਮ ਦੀ ਇਕ ਸਗਰਦ ਹ

ਕਰ ਨਾ ਐਵ ਮਰਖਾ ਤ ਨਜ਼ਰ ਮਾੜੀ ਲਭ ਹਮਦਰਦੀ ਚ ਨਾ ਕਈ ਪਚਗਾੜੀ ਵਖ ਤਰ ਤ ਵੀ ਵਧ ਕ ਸਰਦ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਪਕਨੀ ਹ ਸ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਬਹ-ਰਪੀਏ

ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਮਰ ਘਰ ਪਵਚ ਪਈ ਘ ਮਦੀ ਹ

ਚ ਪ ਚ ਪ ਤ ਵੀਰਾਨ

ਪਕਸ ਪਨਪਤਰ ਰ ਖ ਦ ਤ ਇਲ ਦ ਆਲਹਣ ਵਗ

ਗ ਮ-ਸ ਮ ਤ ਸ ਨਸਾਨ

ਸ਼ਾਮ-ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਐਸੀ ਬ-ਪਹਸ ਸ਼ਾਮ ਨ ਆਪਖ਼ਰ

ਮ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਸਵਰ ਆਦੀ ਿ ਕਰ ਇਸ ਨ ਵੀ ਆਉਣਾ ਸੀ ਇਹਦ ਨਾਲ ਤ ਚਗਾ ਸੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਦੀ ਬ ਕਲ ਪਵਚ

ਕਾਫ਼ੀ ਦ ਦ ਘ ਟ ਪਨਗਲ ਕ

ਪਸਗਰਟ ਧ ਖਾ ਕ ਬਪਹ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਸਰਪਮਡ-ਮਛੀ ਿਹੀਆ ਕ ੜੀਆ ਵਖਣ ਮਾਤਰ ਸੜਕ ਤ

ਯਾਰ ਦ ਸਗ ਭ ਲਣਾ ਸੀ ਥਕ ਟ ਟ ਕ ਸ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ

ਸਮ ਵੀ ਪਕਨੀ ਚਦਰੀ ਸ਼ ਹ

ਪਕਸ ਪ ਰਾਣ ਅਮਲੀ ਵਾਕਣ

ਪਦਨ ਭਰ ਪੀ ਕ ਡਡ ਸਹਰਾ ਗਲੀਆ ਤ ਬਾਜ਼ਾਰ ਦ ਪਵਚ

ਆਪਣੀ ਝਕ ਚ ਟ ਪਰਆ ਰਪਹਦ ਨਾ ਕ ਝ ਸ ਣਦ ਨਾ ਕ ਝ ਕਪਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਖੜਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਬਪਹਦ ਇਸ ਬਦਬ ਦ ਿਾਣ ਚ ਹਾਲ

ਯ ਗ ਿਡਾ ਇਕ ਪਲ ਰਪਹਦ

ਕਾਲੀਆ ਕਾਲੀਆ ਿੀਭ ਿਹੀਆ

ਮਰੀ ਹਥ-ਘੜੀ ਦੀਆ ਸਈਆ

ਮਰੀ ਪਹਕ ਪਵਚ ਲਮ ਲਮ

ਕਪਡਆ ਵਾਕਣ ਪ ੜੀਆ ਹਈਆ ਹਫ਼ੀਆ ਹਫ਼ੀਆ ਭਿ ਭਿ ਮਈਆ

ਪਦਨ ਭਰ ਸਮ ਦ ਖਹ ਤ ਬਲ ਵਾਕਣ ਿਈਆ ਹਈਆ

ਗ਼ਮ ਦ ਪਾਣੀ ਸਗ ਪਸਿਣ ਲਈ

ਮਰ ਪਦਲ ਦੀਆ ਬਿਰ ਰਹੀਆ ਅਿ ਦੀਆ ਸ਼ਾਮ ਐਵ ਗਈਆ

ਰਬ ਕਰ ਬਦਬ ਦੀ ਢਰੀ ਛਤੀ ਿਾਵ ਛਤੀ ਿਾਵ

ਿ ਰਬ ਕਰ ਕ ਬਹ -ਰਪਣੀ ਚਰ ਦ ਸਗ ਧਲ ਿਾਵ ਿ ਕਈ ਐਸਾ ਮਤਰ ਚਲ

ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਭਸਮ ਹ ਿਾਵ ਇਸ ਮਨਹਸ ਨ ਖ਼ਰ ਕਦ ਤਕ

ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ ਹ ਚਟਦ ਰਪਹਣਾ ਮ ਤ ਹਰ ਪਕਸ ਸਗ ਰਾਤ

ਨਚਣ ਬਾਲ-ਰਮ ਹ ਿਾਣਾ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਭਗ ਲਈ

ਅਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਪਪਹਲਾ ਚ ਮਣ ਬਾਲ-ਵਰਸ

ਟ ਰ ਸਾਡ ਦਰ ਆਇਆ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਪਮਟੀ ਦੀ ਬਾਜ਼ੀ ਦ ਪਲ ਖਡ ਗਵਾਇਆ

ਦਿਾ ਚ ਮਣ ਿ ਸਾਨ ਿ ਪੜਆ

ਉਹ ਸਾਡ ਮਚ ਨਾ ਆਇਆ

ਉਸ ਮਗਰ ਸ ਚ ਮਣ ਿ ਪੜਆ

ਪਰ ਹਠ ਨਾ ਲਾਇਆ

ਮ ੜ ਨਾ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਪਰ ਇਹ ਕਹਾ ਅਿ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਗਲ ਸਾਡ ਲਗ ਰਇਆ

ਹਠ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਪਸਕੀ ਤ ਚਾਨਣ ਪਿਸ ਚਇਆ

ਇਹ ਚ ਮਣ ਸਾਡਾ ਸਿਣ ਪਦਸਦਾ ਇਹ ਸਾਡਾ ਮਪਹਰਮ ਹਇਆ

ਡ ਘੀ ਢਾਬ ਪਹਿਰ ਦੀ ਸਾਡੀ ਡ ਬ ਮਇਆ ਡ ਬ ਮਇਆ

ਸਾਡਾ ਤਨ-ਮਨ ਹਪਰਆ ਹਇਆ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਕ ਪਦਲ-ਪਰਚਾਵਾ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਸਕਨ

ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਬਾਸ਼ ਨ ਇਕ ਪਤਤਲੀ ਕਪਹਣਾ ਇਹ ਹ ਪਨਰਾ ਿਨਨ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਪਿਹੜਾ ਮਪਰਆ

ਉਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਊਣ

ਮਰ-ਮ ਕ ਕ ਵੀ ਕਰ ਨਾ ਸਕਦਾ ਪਰੀ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਭਾਵ ਇਹ ਬਰਪਹਮਡ ਵੀ ਫਲ

ਿ ਪਫਰ ਅਰਨ ਵਰਨ

ਇਹ ਵੀ ਇਕ ਿਨਨ

ਮ ਹਾਲ ਤਾਜ਼ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਸਮਝ ਮਰਾ ਖ਼ਨ

ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਮਾਣ ਲਈ

ਪਿਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਹ

ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਕ ਪਕਸ ਗਰ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਮਲ ਉਿਾੜ ਦਰ ਚ

ਰਪਹਦਾ ਹਵ ਮਲਗ ਫਕਰ

ਤ ਿਠ ਟ ਕ ਦੀ ਆਸ ਲ ਕ

ਪਦਨ ਢਲ ਿ ਗਰ ਚ ਆਵ ਤ ਪਬਨ ਬ ਲਾਇਆ ਹੀ ਪਰਤ ਿਾਵ

ਔ-ਲਖ ਕਪਹ ਤ ਮਾਰ ਚਕਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਕਾਲ ਰਾਹ ਦ

ਐਸ ਬ-ਪਹਸ ਪੜਾਅ ਤ ਖਪੜਹਆ ਪਿਤ ਖ਼ਾਬ ਦ ਨੀਲ ਰ ਖ ਚ

ਪਣ ਪੀਲੀ ਪਿਹੀ ਵਗ ਰਹੀ ਏ

ਅਗ ਪਸਪਵਆ ਦੀ ਮਘ ਰਹੀ ਏ

ਕਦ ਕਦ ਕਈ ਗ਼ਮ ਦਾ ਪਛੀ ਪਰ ਨ ਆਪਣ ਹ ਫੜਫੜਦਾ ਤ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਪੀਲ ਅਰਸ਼

ਕਈ ਪਸਤਾਰਾ ਹ ਟ ਟ ਿਦਾ ਤ ਚਦੀ-ਵਨਾ ਖ਼ਾਬ ਮਰਾ ਸਮ ਦਾ ਹਰੀਅਲ ਹ ਟ ਕ ਿਦਾ ਪਵਹਦ ਪਵਹਦ ਹੀ ਨੀਲ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸਾਰਾ ਿਗਲ ਹ ਸ ਕ ਿਦਾ ਫਰ ਪਦਲ ਦੀ ਮਾਯਸ ਵਾਦੀ ਚ

ਤਲਖ਼ ਘੜੀਆ ਦ ਜ਼ਰਦ ਪਤਰ

ਚੀ ਚੀ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਝਠ ਥੜਾ ਹੀ ਮਾਰਦ ਨ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਪਰ ਦ ਨਾਲ ਖਪਹਦੀ ਇਕ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਮਪਹਲ ਚ

ਇਸ਼ਕ ਮਰਾ ਗਵਾਪਚਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਆਸ਼ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਰੀਆ ਦਾ ਆਪਖਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਹਰ ਗਲੀ ਹਾਏ ਗੀਤ ਵਰਗੀ ਨ ਹਾਰ ਦੀ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਪਟ ਚ

ਰਾਤ ਸ਼ਬਨਮ ਗ ਜ਼ਾਰਦੀ ਹ

ਤ ਹਰ ਦਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਪਾਕ ਪਮਟੀ ਦਾ ਖ਼ਨ ਪੀ ਕ ਮ ਿਨਮ ਲੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਪਕ ਦ ਧਨੀਆ ਚ

ਮਾਸਮੀਅਤ ਦਾ ਦ ਧ ਪੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਬਰਗ ਪਚਹਰ ਤ

ਝ ਰੜੀਆ ਦ ਨ ਝਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਪਕ ਸੀਨ ਅਦਰ ਨ

ਗ ਰਬਤ ਦ ਪਹਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਨਣ ਦ

ਦਵ ਦੀਵ ਹੀ ਪਹਸ ਚ ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਿਨਾਪਜ਼ਆ ਲਈ

ਖ਼ਰੀਦ ਕਫ਼ਨ ਵੀ ਪਵਕ ਚ ਕ ਨ

ਤ ਹਰ ਤੀਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਮ ਲਮ ਸੜਕ ਤ

ਿਾ ਕ ਕਈ ਕਦ ਨਹ ਮ ੜਦਾ ਇਹ ਸਮਝ ਲੀਤਾ ਿਦਾ ਹ ਮ ਰਦਾ

ਤ ਹਰ ਚਥੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਕਾਲ ਬਾਗ਼ ਚ

ਪਸਰਫ਼ ਆਸ ਦੀ ਪਣ ਿਾਵ ਕਦ ਕਦ ਹ ਓਸ ਿਹ ਚ

ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਵ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਆਬਾਦ ਕਰਨ ਨ ਤ ਹੀ ਰਕੜ

ਤ ਹੀ ਧਰਤੀ ਦਾ ਕਝ ਵਰਨ

ਤ ਹੀ ਕਰਨੀ ਫ਼ਜ਼ਾ ਮ ਅਤਰ

ਤ ਹੀ ਸਿ ਨ ਮਾਨਣਾ ਸ ਕ ਪਪਹਲ ਤ ਵਖ ਸਥਰ ਪਰ ਮ ਛਤੀ ਹੀ ਸਮਝ ਿਦਾ ਇਹ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸ਼ਰ ਹੀ ਹ

ਿ ਲਾ ਪਰਹਾ ਹ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਚਕਰ

ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਆਉਣ ਵਾਲ

ਇਹ ਲਕ ਪੜਹ ਕ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ ਇਹ ਉਹ ਪਵਚਾਰੀ ਬਦਬਖ਼ਤ ਰਹ ਹ

ਪਕ ਪਿਹੜੀ ਪਹਰਨ ਦ ਪਸਙ ਤ

ਉਦਾਸ ਲਪਮਹਆ ਨ ਫੜਣ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਚੜਹ ਰਹੀ ਏ ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ

ਪਕ ਹਠ ਦ ਫ ਲ ਦੀ ਮਪਹਕ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਰਹੀ ਏ

ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਪਨਕੀ ਉਮਰ

ਉਡਾ ਕ ਲ ਗਏ ਗ਼ਮ ਦ ਝਖੜ

ਵਫ਼ਾ ਦ ਸਹ ਦ ਮਲ ਤ

ਇਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਮ ਲਚਦਾ ਹ ਪਕ ਇਸ ਚ ਰਾਹ ਤ

ਮਨ ਕਈ ਉਿਾੜ ਦਵ ਤ ਮਰ ਮਥ ਦ ਕਾਲ ਅਖ਼ਰ ਤ

ਕਟ ਚਨ ਦਾ ਚਾੜਹ ਦਵ ਿ ਅਗ ਫ਼ ਰਕਤ ਦੀ ਪਦਨ ਦੀਵ ਪਵਚ ਚ ਰਾਹ ਦ ਸਾੜ ਦਵ ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਪਪਘਲ ਿਾਵਣ

ਇਹ ਬਦਨਸੀਬੀ ਦ ਕਾਲ ਕਕਰ

ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਬਦਲ ਿਾਵਣ

ਮਰੀ ਪਕਸਮਤ ਦ ਸਭ ਨਛਤਰ

ਮ ਮਨ ਖਤਾ ਦ ਨਾਮ ਸ ਖਗਾ ਆਪਣ ਗੀਤ ਦ ਸਨ-ਛਤਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

Page 11: Pc64 bDnc64 - Punjabi Library · Aate Dian Chirian Shiv Kumar Batalvi 6If Pc64 bDnc64 b]\ ?dWaY UIaZ\c 6If Pc64 bDnc64 DaRMc YaN D ^dÊNc 7? S_anc U^Nc ?^W NfYc WfYf Ph^N Unc bS6Yc

ਮਰੀਅਲ ਮਰੀਅਲ ਥਕੀ ਥਕੀ ਮਰੀ ਬੀਹੀ ਦੀ ਇਹ ਬਤੀ

ਇਕ ਿਚਹਰ ਦ ਨ ਅਿ ਅਸ ਤਰ ਸ਼ਪਹਰ ਹ ਆਏ

ਤਰਾ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿ ਖਤ ਪਹਲੀ ਦਾ ਪਿਸ ਦ ਪਸਰ ਤ ਪ ਪਨਆ ਦਾ ਚਨ

ਪਸਮਲ ਰ ਖ ਦੀ ਫਬੀ ਵਾਕਣ

ਡਦਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾਏ

ਇਹ ਸੜਕ ਤ ਸ ਤ ਸਾਏ

ਪਵਚ ਪਵਚ ਪਚਤਕਬਰਾ ਪਿਹਾ ਚਾਨਣ

ਿੀਕਣ ਹਵ ਚਕ ਪਪਰਆ

ਧਰਤੀ ਸ਼ਤ ਨਹਾ ਕ ਬਠੀ ਚਨ ਦਾ ਚਕ ਗ ਦਾ ਕ ਿੀਕਣ

ਹਵਣ ਵਾਲ ਵਧਾਏ

ਅਿ ਰ ਤ ਨ ਵਟਣਾ ਮਪਲਆ

ਪਚਟਾ ਚਨ ਪਵਆਪਹਆ ਚਪਲਆ

ਰ ਖ ਦ ਗਲ ਲਗ ਲਗ ਪਣ ਈਕਰ ਸ਼ਪਹਰ ਤਰ ਚ ਲਘਣ

ਿੀਕਣ ਤਰ ਧਰਮੀ ਬਾਬਲ

ਤਰ ਗਣ ਪਬਠਾਏ

ਸ ਤਾ ਘ ਕ ਮਤੀਏ ਰਗਾ ਚਾਨਣ ਧਤਾ ਸ਼ਪਹਰ ਏ ਤਰਾ ਿੀਕਣ ਤਰਾ ਹਵ ਡਲਾ ਅਬਰ ਿੀਕਣ ਤਰਾ ਵੀਰਾ

ਬਨਹ ਬਾਹ ਚਨ-ਕਲੀਰਾ ਤਾਰ ਸਟ ਕਰਾਏ

ਅਿ ਦੀ ਰਾਤ ਮ ਬਾਰਕ ਤਨ

ਹਏ ਮ ਬਾਰਕ ਅਿ ਦਾ ਸਾਪਹਆ

ਅਸ ਤ ਸਪਹਰ ਤਰ ਦੀ ਿਹ ਪਵਚ

ਮ ਰਦਾ ਪਦਲ ਇਕ ਦਬਣ ਆਏ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਕ ਪਿਸ ਦ ਪਸਰ ਤ ਪੀਲਾ ਚਨ ਪਨਰਾ ਤਰ ਮ ਖੜ ਵਰਗਾ ਪਸਮਲ ਰ ਖ ਦੀ ਫਬੀ ਵਾਕਣ

ਡਦਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾਏ

ਪਿਸ ਨ ਪੀੜ ਪਨਆਣੀ ਮਰੀ ਮਾਈ-ਬ ਢੀ ਵਾਕਣ ਫੜ-ਫੜ

ਫਕ ਮਾਰ ਉਡਾਏ

ਭਿ ਭਿ ਪਹਲੀ ਦ ਖਤ ਪਵਚ

ਅਿ ਅਸ ਤਰ ਸ਼ਪਹਰ ਹ ਆਏ

ਮਰਾ ਕਮਰਾ ਇਹ ਮਰਾ ਪਨਕਾ ਪਿਨਾ ਕਮਰਾ ਇਹ ਮਰਾ ਪਨਕਾ ਪਿਨਾ ਕਮਰਾ ਦਪਰਆਈ ਮਛੀ ਦ ਵਾਕਣ

ਗਹੜਾ ਨੀਲਾ ਪਿਸ ਦਾ ਚਮੜਾ ਪਵਚ ਪਮਟੀ ਦਾ ਦੀਵਾ ਘ ਿੀਕਣ ਅਲਸੀ ਦ ਫ ਲ ਤ

ਮਡਲਦਾ ਹਏ ਕਈ ਭਵਰਾ ਇਹ ਮਰਾ ਪਨਕਾ ਪਿਨਾ ਕਮਰਾ ਇਸ ਕਮਰ ਦੀ ਦਖਣੀ ਕਧ ਤ

ਕਧ ਤ ਨਹ ਕਮਰ ਦ ਦਦ ਤ

ਮਰ ਪਾਟ ਪਦਲ ਦ ਵਾਕਣ

ਪਾਟਾ ਇਕ ਕਲਡਰ ਲਟਕ

ਪਕਸ ਮ ਸਾਫ਼ਰ ਦੀ ਅਖ ਪਵਚ ਪਏ

ਗਡੀ ਦ ਕਲ ਵਤ ਰੜਕ

ਫਕ ਪਦਆ ਿੀ ਕਰਦ ਫੜ ਕ

ਕਾਸਾ ਫੜ ਕ ਟ ਪਰਆ ਿਦਾ ਓਸ ਕਲਡਰ ਵਾਲਾ ਲਗੜਾ ਪਿਸ ਦ ਹਥ ਪਵਚ ਹ ਇਕ ਦਮੜਾ

ਖ਼ਰ ਪਫਰ ਪਕ ਪਦਲ ਡਰ ਿਦ ਪਸਗਰਟ ਦ ਧਏ ਸਗ ਪਨਕਾ ਇਹ ਮਰਾ ਕਮਰਾ ਝਟ ਭਰ ਿਦ

ਪਫਰ ਡ ਘਾ ਸਾਗਰ ਬਣ ਿਦ ਪਵਹਪਦਆ ਪਵਹਪਦਆ ਨੀਲਾ ਕਮਰਾ ਇਸ ਸਾਗਰ ਦੀਆ ਲਪਹਰ ਅਦਰ

ਮਰਾ ਬਚਪਨ ਅਤ ਿਵਾਨੀ ਕਠਾ-ਕ ਲਾ ਸਭ ਰ ੜਹ ਿਦ ਸਾਹਵ ਕਧ ਤ ਬਠਾ ਹਇਆ

ਕਹੜ ਪਕਰਲੀਆ ਦਾ ਇਕ ਿੜਾ ਮਗਰਮਛ ਦਾ ਰਪ ਵਟਾਦ

ਮਰ ਵਲ ਵਧਦਾ ਆਦ ਇਕ ਬਹ ਤ ਇਕ ਲਤ ਖਾ ਿਦ

ਓਸ ਕਲਡਰ ਦ ਲਗੜ ਵਤ

ਮ ਵੀ ਹ ਿਦਾ ਮ ੜ ਲਗੜਾ ਆਪਣੀ ਗ਼ ਰਬਤ ਦ ਨ ਤ

ਮਗਦਾ ਪਫਰਦ ਦਮੜਾ ਦਮੜਾ ਪਫਰ ਮਰਾ ਸਾਹ ਸ ਕਣ ਲਗਦ

ਹਡ ਹਡ ਮਰਾ ਟ ਟਣ ਲਗਦ

ਮਈਆ ਇਲ ਕਨ-ਖਿਰ

ਅਕ ਦ ਪਟਡ ਛਪੜੀ ਕਰ

ਮਏ ਲ ਮਏ ਕਤਰ

ਖਪੜੀਆ ਚਮਗਾਦੜ ਭਰ

ਓਸ ਕਲਡਰ ਵਾਲਾ ਲਗੜਾ ਮਰ ਮਹ ਤ ਸ ਟਣ ਲਗਦ

ਗਲ ਮਰਾ ਪਫਰ ਘ ਟਣ ਲਗਦ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਮ ਕਣ ਲਗਦ

ਫਰ ਅਿਨਬੀ ਕਈ ਪਚਹਰਾ ਮਰ ਨ ਤ ਉਸ ਲਗੜ ਨ

ਦ ਦਦਾ ਹ ਇਕ ਦ ਦਮੜਾ ਫਰ ਕਲਡਰ ਬਣ ਿਦਾ ਹ

ਓਸ ਕਲਡਰ ਵਰਗਾ ਲਗੜਾ ਇਹ ਮਰਾ ਪਨਕਾ ਪਿਨਾ ਕਮਰਾ ਦਪਰਆਈ ਮਛੀ ਦ ਵਾਕਣ

ਗੜਹਾ ਨੀਲਾ ਪਿਸ ਦਾ ਚਮੜਾ ਇਹ ਮਰਾ ਪਨਕਾ ਪਿਨਾ ਕਮਰਾ

ਿਚਰਤਰ-ਹੀਣ

ਸਾਉਣ ਮਹ ਦੀ ਸਵਲੀ ਪਸਲਹੀ ਹ ਸ਼ਾਮ

ਪੀ ਕ ਟ ਪਰਆ ਹ ਘਰ ਮਦਰਾ ਦਾ ਿਾਮ

ਸਾਉਣ ਮਹ ਦੀ ਸਵਲੀ ਪਸਲਹੀ ਹ ਸ਼ਾਮ

ਹਲਕ ਕ ਤ ਦੀ ਜ਼ ਬ ਿਹੀ ਸੜਕ ਤ

ਤਾਜ਼ਾ ਵਸ ਮਹ ਦੀਆ

ਇਹ ਛਪੜੀਆ ਪਿ ਪ ਰਾਣ ਿੜ

ਪਕਸ ਮਪਹਲ ਦੀ ਛਤ ਤ ਰਗਣ

ਹਜ਼ਾਰ ਮਕੜੀਆ

ਿ ਪਿਵ ਹਬਸ਼ਣ

ਪਕਸ ਦ ਮ ਖ ਤ

ਹਣ ਗਪਹਰ ਪ ਗਏ

ਚੀਚਕ ਦ ਦਾਗ਼ ਿ ਦਮਹ ਕਡੀਆ ਵਾਲਾ ਕਈ ਨਾਗ

ਪਕਨ ਕਝ ਤ ਡਰਾਉਣ ਉਫ਼ ਮਰ ਹਨ ਇਹ ਖ਼ਾਬ

ਉਮਰ ਦ ਪਝੀ ਵਰਹ ਪਦਨ ਸਵਾ ਕ ਨ ਹਜ਼ਾਰ

ਪਕਹੜ ਮਕਸਦ ਵਾਸਤ ਆਪਖ਼ਰ ਨ ਪਦਤ ਮ ਗ ਜ਼ਾਰ

ਪਕਹੜ ਮਕਸਦ ਵਾਸਤ ਏਨ ਮ ਸਰਿ ਖਾ ਲਏ

ਪਸਰ ਏਨੀਆ ਰਾਤ ਦਾ ਭਾਰ

ਸ਼ਾਇਦ ਇਸ ਲਈ ਵਖ ਸਕ ਹਰ ਨਜ਼ਰ ਦ ਆਰ ਪਾਰ

ਪਨਤ ਪਕਸ ਦਹੀ ਤ ਸਕ ਕਾਮ ਦਾ ਮ ਡਗ ਮਾਰ

ਦ ਨੀਆ ਦੀ ਿ ਹਰ ਹ ਸੀਨਾ ਦ ਸਕ ਮਨ ਪਪਆਰ

ਵਖ ਸਕ ਓਸ ਦ

ਮ ਪਿਸਮ ਨਗ ਦਾ ਉਭਾਰ

ਉਫ਼ ਮ ਪਕਨਾ ਕਮੀਨਾ ਪਕਨ ਗਦ ਹਨ ਪਵਚਾਰ

ਪਕਨਾ ਗਦਾ ਪਿਹਨ ਮਰਾ ਪਕਨਾ ਗਦ ਸਚਦ ਆਪਣ ਹਥ ਨ ਹੀ ਆਪਣਾ ਹਥ ਲਾਣ ਰਕਦ ਇਕ ਪਕਣਕ ਤ ਖ ਦਾ ਤੀਕਣ

ਮ ਕਾਮੀ ਮਨਦ ਮ ਦ ਦ ਧ ਨ

ਮ ਗਰਮ ਕਰਕ ਪੀਣਾ ਲਚਦ ਮਰ ਹਥ ਪਵਚ ਪਿਨਹ ਪਵਚ

ਧਰ ਵ ਪਿਨੀ ਠਢ ਹ

ਸਚਦਾ ਹ ਇਨਹ ਬਾਰ

ਇਸ ਤਰਹ ਕ ਝ ਸਚਦ ਮਲ ਇਨਹ ਦ ਚ ਹਵ ਿਨਮ ਪਕਸ ਲਈ ਸਕ ਦਾ ਮ ਤ ਐਸ ਸਕ ਨ ਵੀ ਕਾਮ ਪਖ ਵਖਦ ਮ ਤ ਕਪਹਦਾ ਕਾਮ ਹ ਹੀ ਸਕ ਦਾ ਆਨਦ ਹ

ਚਾਹ ਉਹ ਸਰਿ ਹ ਕਈ

ਚਾਹ ਉਹ ਕਈ ਚਦ ਹ

ਚਾਹ ਦੀਵਾ ਿ ਪਚਗਾੜੀ ਨਜ਼ਰ ਤ ਵੀ ਮਦ ਹ

ਕਾਮ ਦ ਚੀਜ਼ ਦੀ ਪਮਲਣੀ ਦੀ ਉਪਿ ਦਾ ਰਗ ਹ

ਸਚਦ ਇਹ ਸੜਕ ਕਢ ਨਵ-ਬਣ ਮਪਹਲ ਦੀ ਲਾਮ

ਮਲ ਮਲ ਕੀੜ ਲਗ ਦਦ ਵਤ ਿ ਮ ਸਕਰਾਣ

ਵਸਵਾ ਪਿਹੀ ਸੜਕ ਦ

ਹ ਪਿ ਬਚ ਹਰਾਮ

ਉਫ਼ ਇਹ ਬਿਾਨ ਮਪਹਲ ਪਵਚ ਵੀ ਪਕਨਾ ਹ ਕਾਮ

ਗਲ ਰਸ਼ਨਦਾਨ

ਅਖ ਵਗ ਪਏ ਹਨ ਚਮਕਦ ਲਮ ਸਲਮੀਆ ਬਾਰੀਆ ਵਗ ਹਠ ਮ ਸਕਰਾਣ

ਸਚਦ ਪਕ ਮਪਹਲ

ਮਪਹਲ ਨ ਪਏ ਨ ਚ ਮਦ ਲ ਕ ਪਵਚ ਗਲਵਕੜੀ ਕਪਫ਼ਆ ਨ ਟ ਰ ਿਾਣ

ਉਫ਼ ਮ ਪਕਨਾ ਸ਼ਤਾਨ

ਸਚਣੀ ਪਕਨੀ ਹਰਾਮ

ਬਦਲੀਆ ਚ

ਅਰਧ ਨਗਾ ਸਰਿ

ਕਰ ਪਰਹਾ ਝ ਕ ਕ

ਹ ਕ ਝ ਏਦ ਸਲਾਮ

ਸਨ ਦ ਕਈ ਦਦ ਵਾਲੀ ਕਨ ਫ਼ਾਹਸ਼ਾ ਮ ਸਕਰਾਵ ਭਰ ਕ ਪਿ

ਨਜ਼ਰ ਚ ਕਾਮ

ਸਾਉਣ ਮਹ ਦੀ ਸਵਲੀ ਪਸਲਹੀ ਹ ਸ਼ਾਮ ਸਾਉਣ ਮਹ ਦੀ ਸਵਲੀ ਪਸਲਹੀ ਹ ਸ਼ਾਮ

ਮ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਤਰ ਆਪਣ ਦ ਧ ਵਰਗਾ ਹੀ ਤਰਾ ਸ ਚਾ ਹ ਨ ਿੀਭ ਹ ਿਾਏ ਮਾਪਖ

ਹਾਏ ਨੀ ਤਰਾ ਨ ਪਲਆ

ਿ ਇਿਾਜ਼ਤ ਦਏ ਤ ਮ ਇਕ ਵਾਰੀ ਲ ਲਵ ਮਾਘੀ ਦੀ ਹਾਏ ਸ ਚੜੀ ਸਗਰਦ ਵਰਗਾ ਤਰਾ ਨ ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਤ ਮਰੀ ਿਣਨੀ ਨਹ ਮ ਹਕੀਕਤ ਿਾਣਦ ਤਰਾ ਮਰਾ ਕੀ ਹ ਪਰਸ਼ਤਾ ਏਸ ਬਾਰ ਕੀ ਕਹ

ਗ਼ਮ ਦ ਸਪਹਰਾਵ ਚ ਭ ਪਿਆ

ਮ ਹ ਪਛੀ ਬ-ਜ਼ ਬ ਦ ਕ ਪਲ ਿ ਦਏ ਇਿਾਜ਼ਤ

ਤਰੀ ਛਾਵ ਬਠ ਲ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਅਿ ਤਰ ਪਦਲ ਚ ਹ

ਖ਼ ਸ਼ਬ ਦਾ ਹੜਹ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਵਰਹ ਹਾਲ ਿਵ ਠੀਕ ਹੀ ਕਪਹਦੀ ਹ ਤ ਅਮੜੀਏ

ਰਤ ਰਤੀ ਕਾਮ ਦੀ ਹ ਦੀ ਹ ਮ ਪਰ ਮ ਅਮੀਏ ਇਹ ਕਹ ਰਤ ਠਢੀ ਹਣ ਪਵਚ

ਲਗਗਾ ਅਤ ਦਾ ਸਮ ਕਰਨ ਲਈ ਕੀੜੀ ਨ ਪਿਨਾ ਸ਼ਾਇਦ ਭ-ਪਰਦਖਣਾ ਕੀਹ ਭਲਾ ਏਨ ਸਮ

ਪਪਛ ਹ ਿਮਦੀ ਇਕ ਮ ਝਠ ਬਕਦਾ ਹ ਿਹ ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਤਤ ਦੀ ਅਖ ਵਗ ਟੀਰਾ ਹ ਅਿ ਸਾਡਾ ਿਹ ਭਡ ਦ ਪੀਲ ਨ ਦਦ

ਕ ਤ ਦੀ ਇਹਦੀ ਜ਼ ਬ ਕਰਦਾ ਪਫਰਦਾ ਹ ਿ ਗਾਲੀ

ਕਾਮ ਦੀ ਇਹ ਥ ਕ ਥ ਬਹ ਤ ਬਕਵਾਸੀ ਸੀ ਇਹਦ ਪਪਉ ਦਾ ਪਪਉ

ਬਹ ਤ ਬਕਵਾਸਣ ਸੀ ਇਹਦੀ ਮ ਦੀ ਮ ਏਥ ਥਹਰ ਵਗ

ਗਦਾ ਹ ਸ਼ਤ ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਪਮਰਗ ਦੀ ਇਕ ਨਸਲ ਦਾ ਕਸਤਰੀਆ ਹ ਦਾ ਹ ਨ ਕਸਤਰੀਆ ਨ ਿਨਮ ਦਦੀ ਹ ਿਦ ਉਨਹ ਦੀ ਮ ਪਾਲਦੀ ਹ ਰਖ ਕ

ਇਕ ਹਰ ਥ ਇਕ ਹਰ ਥ ਫਰ ਆਦਾ ਹ ਸਮ ਕਰਮ-ਹੀਣ ਬਪਚਆ ਨ

ਭ ਲ ਿਦੀ ਹ ਉਹ ਮ ਮ-ਪਵਹਣ ਪਹ ਚ ਿਦ ਨ ਪਕਸ ਐਸੀ ਉਹ ਥ ਪਿਥ ਪਕਧਰ ਚ ਗਣ ਪਈਆ

ਹਣ ਰਲ ਕ ਬਕਰੀਆ ਬਕਰੀਆ ਵੀ ਕਰਦੀਆ ਨਾ ਚ ਘਣ ਉਨਹ ਨ ਨਹ

ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਮ

ਪਸ਼ ਤ ਮਾੜੀ ਨਹ ਤਰਾ ਮਰਾ ਕੀ ਹ ਪਰਸ਼ਤਾ ਏਸ ਬਾਰ ਕੀ ਕਹ

ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਤਰ ਸ ਚ ਦ ਧ ਵਰਗਾ ਹੀ ਤਰਾ ਸ ਚਾ ਹ ਨ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਚਟਡੀ ਦਲ

ਨੀਮ ਸਵਲੀ ਗਰੜ ਵਤ ਨੀਲੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਪਵਚ ਪਕੀ ਸਤਕ-ਪਭਟੀ ਨਾਰ ਦ ਵਾਕਣ

ਮਰ ਪਪਡ ਪਦਆ ਪਟ ਤ

ਸ ਤੀ ਘਕ ਹ ਪਸਰ ਨ ਰਖੀ ਪੀੜ ਭਨੀ ਥਕੀ ਥਕੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਇਹ ਪਕੀ

ਏਸ ਸੜਕ ਦੀ ਪਹਕ ਮਸਲਦਾ ਬਟ ਥ ਇਹਦਾ ਅਗ ਅਗ ਦਲਦਾ ਮਢ ਰਖ ਬਦਕ ਚਲਦਾ ਮਲ ਸਾਵ ਰਗ ਵਾਲਾ ਪਟਡੀ ਦਲ ਇਕ ਲਘ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਮਠੀ ਚ ਪ ਮਰ ਖਤ ਦੀ ਰਲਾ ਪਾ ਪਾ ਡਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਟਡੀਆ ਵਗ ਰਗਦ ਟਕ ਦੀ

ਚੀ ਇਕ ਧਮਕ ਦ ਕਾਰਨ

ਮਰਾ ਪਪਡ ਮ ਰਪਬਆ ਵਾਲਾ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਕਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਟਡੀ ਦਲ ਇਕ ਲਘ ਪਰਹਾ ਏ

ਹ ਣ ਹ ਣ ਇਸ ਪਕਨਾਰ

ਮਰ ਪਪਡ ਦੀਆ ਪਛਦੀਆ ਪਣ ਖਟੀਆ ਦ ਫ ਲ ਗਲ ਲਗ ਕ

ਰਝ ਦ ਕਨ ਦੀਆ ਮ ਦਰ ਵਰਗ ਫ ਲ ਸ਼ਰਹ ਦ ਚ ਮ ਕ

ਲ ਕਣ ਮੀਚੀ ਖਡ ਰਹੀਆ ਸਨ

ਪਰ ਹ ਣ

ਇਨਹ ਦ ਸਾਹ ਅਦਰ

ਫਲ ਪਗਆ ਬਦਬ ਦਾ ਸਾਗਰ

ਡ ਘ ਮਰ ਦਮਾਹਲ ਖਹ ਪਡਗ ਪਈ ਸਨ ਦੀ ਗਾਗਰ

ਇਹ ਕੀ ਹਇਆ

ਇਹ ਕੀ ਹਇਆ

ਸਾਰਾ ਪਪਡ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਪਵਚ

ਸੜ ਬਲ ਕ ਹ ਕਲ ਹਇਆ ਲਾਹ ਗਈਆ ਰ ਖ ਦੀ ਪਛਲ ਡਣ ਅਬਰ ਪਗਧ ਤ ਇਲ ਲੜਨ ਪਬਲੀਆ ਰਵਣ ਕ ਤ ਲ ਪਏ ਮਚਾਵਣ ਪਖਲ ਘ ਮਣ ਥ-ਥ ਲਖ ਚ ੜਲ ਪਪਠ ਤ ਥਣ ਲਮਕਾਈ

ਪ ਠ ਲਮ ਪਰ ਦ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਦ ਪਪਤਆ ਦੀਆ ਪਸ ਕ

ਪਠਬ-ਖਪੜਬੀਆ ਿ ਤੀਆ ਪਾਈ

ਖਪੜੀਆ ਦ ਬਹਲ ਪਵਚ ਲਘ ਪਣ ਫਰਾਟ ਭਰਦੀ ਸ਼ ਸ਼ ਕਰਦੀ ਹਕ ਭਰਦੀ

ਥ ਪ ਰ ਥ ਪਟਡੀਆ ਦੀਆ ਹੜ ਕਰਨ ਇਕਠੀਆ ਹਡ ਦੀਆ ਢਰ ਹਡੀਆ ਦ ਢਰ ਪਵਚ ਸਵਣ

ਲਖ ਲਖ ਬਚਾ ਦਣ ਅਕਰ ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਧਰਮ ਘਰ ਿਾਈਆ

ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਕਮ ਘਰ ਿਾਈਆ ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਕਾਮ ਪਤਹਾਈਆ

ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਿਗ ਨ ਸਾਈਆ ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਹਦ ਪਰਨਾਈਆ ਮਾਨ ਖਤਾ ਦੀਆ ਲਵੀਆ ਫ਼ਸਲ ਇਨਹ ਰਲ ਪਮਲ ਮਾਰ ਮ ਕਾਈਆ ਅਿ ਖੜਹਾ ਇਸ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਪਕਨਾਰ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ

ਨੀਮ ਸਵਲੀ ਗਰੜ ਵਤ ਨੀਲੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਪਵਚ ਪਕੀ ਿਗ ਪਵਚ ਹਈ ਪਵਧਵਾ ਵਾਕਣ

ਪਫਰਦੀ ਪਈ ਹ ਲਥ-ਭਲਥੀ ਆਪਣ ਭ ਖ ਬਚ ਵਾਕਣ

ਮਰ ਪਪਡ ਨ ਢਾਕ ਚਕੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਇਹ ਪਕੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ

ਸੜਕ ਇਹ ਪਕੀ

ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਆਇਆ ਭਗਣ ਿਨ ਚ ਰਾਸੀ ਕਈ ਲਛਮਣ ਨਹ ਮਰਾ ਸਾਥੀ ਨਾ ਮ ਰਾਮ ਅਯ ਪਧਆ ਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ

ਨਾ ਮਰਾ ਪਚ-ਵਟੀ ਪਵਚ ਡਰਾ ਨਾ ਕਈ ਰਾਵਣ ਦ ਸ਼ਮਣ ਮਰਾ ਕਣਕ-ਕਕਈ ਮ ਦੀ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਮਥ ਦਰ ਵਤਨ ਹ ਮਰਾ ਪਕੀ ਸੜਕ ਦੀ ਪਟੜੀ ਤ

ਸਪਦਆ ਦਿਾ ਵਰਹਾ ਹ ਮਰਾ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਪਵਚ ਰਦੀ ਹ

ਮਰੀ ਦ ਵਪਰਹਆ ਦੀ ਕਾਕੀ ਿੀਕਣ ਪਣ ਸਰਕੜ ਪਵਚ ਲਘ ਿਦੀ ਹ ਅਧੀ ਰਾਤੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ

ਕਈ ਸ ਗਰੀਵ ਨਹ ਮਰਾ ਮਪਹਰਮ

ਨਾ ਕਈ ਪਵਨ-ਪ ਤ ਮਰਾ ਬਲੀ ਨਾ ਕਈ ਨਖ਼ਾ ਹੀ ਕਾਮ ਦੀ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਆਈ ਮਰੀ ਬਣਨ ਸਹਲੀ

ਮਰੀ ਤ ਇਕ ਬ ਢੀ ਮ ਹ

ਪਿਸ ਨ ਮਰੀ ਹੀ ਬਸ ਛ ਹ

ਪਦਲ ਭਰ ਥ ਕ ਪਦਕ ਦ ਕੀੜ

ਪਿਸ ਦੀ ਬਸ ਲਬ ਤ ਿ ਹ

ਿ ਉਹਦੀ ਇਕ ਮਰਨੀ ਧੀ ਹ

ਪਿਸ ਦ ਵਰ ਲਈ ਲਭਣੀ ਥ ਹ

ਿ ਪਫਰ ਅਨਪੜਹ ਬ ਢਾ ਪਪਉ ਹ

ਿ ਇਕ ਪਮਲ ਪਵਚ ਹ ਚਪੜਾਸੀ ਖ਼ਾਕੀ ਪਿਦਹ ਪਿਾਮ ਤ

ਲਗੀ ਹਈ ਹ ਪਚਟੀ ਟਾਕੀ ਕਈ ਭੀਲਣੀ ਨਹ ਮਰੀ ਦਾਸੀ ਨਾ ਮਰੀ ਸੀਤਾ ਪਕਤ ਗਵਾਚੀ

ਮਰੀ ਸੀਤਾ ਕਰਮ ਮਾਰੀ ਉਹ ਨਹ ਕਈ ਿਨਕ ਦ ਲਾਰੀ ਉਹ ਹ ਧ ਰ ਤ ਫਾਪਕਆ ਮਾਰੀ ਪੀਲੀ ਪੀਲੀ ਮਾੜੀ ਮਾੜੀ ਿੀਕਣ ਪਹਲੀ ਮਗਰ ਹਾੜਹੀ ਪਲ ਪਰ ਟ ਰ ਪਵਚਾਰੀ ਿਨਮ ਿਨਮ ਦੀ ਪਰ ਭਰੀ ਹਾਏ ਗ ਰਬਤ ਦੀ ਚੀ ਘਾਟੀ ਕੀਕਣ ਪਾਰ ਕਰਗੀ ਸ਼ਾਲਾ ਉਹਦੀ ਤਰੀਮਤ-ਪਣ ਦੀ ਡਾਚੀ

ਪਹਕ ਸਗ ਲਾ ਕ ਮਰੀ ਕਾਕੀ

ਇਹ ਮ ਅਿ ਕੀਹ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ ਪਕ ਦ ਖਦੀ ਹ ਮਰੀ ਛਾਤੀ

ਪਕ ਅਖ ਹ ਗਈ ਲਹ-ਲਾਖੀ ਮ ਉਹਦੀ ਅਗਨ ਪਰੀਪਖਆ ਲਸ ਨਹ ਨਹ ਇਹ ਤ ਹ ਗ ਸਤਾਖੀ ਉਸ ਅਗ ਦ ਪਵਚ ਉਹ ਸੜ ਿਾਸੀ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਪਵਚ ਰਦੀ ਹ

ਮਰੀ ਦ ਵਪਰਹਆ ਦੀ ਕਾਕੀ ਹਰ ਪਲ ਵਧਦੀ ਿਾਏ ਉਦਾਸੀ

ਿੀਕਣ ਵਰਹਦ ਬਦਲ ਦ ਪਵਚ

ਡਦ ਿਦ ਹਵਣ ਪਛੀ ਮਠੀ ਮਠੀ ਟਰ ਪਨਰਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ

ਰਾਖ਼ ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਪਈ ਹ ਧ ਖਦੀ ਪਕ ਪਿਵ ਪਵਧਵਾ ਕਈ ਪਵਚ ਿਵਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ

ਪਿ ਕਾਲੀ ਮਾਤਾ ਪਿ ਮ ਭਵਾਨੀ ਿ ਪੀੜ ਮਰੀ ਦ ਪਜ਼ਦੀ ਬਪਚਆ ਦਾ ਖ਼ਨ ਨੀਲਾ ਹਾਏ ਪੀਣ ਖ਼ਾਤਰ

ਖੜਹੀ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਵਚ ਹਰਾਨੀ ਫੜ ਕ ਧ ਦੀ ਅਲਫ਼-ਹ ਸਨੀ ਕਈ ਪਾ ਕ ਚਲਾ ਹਾਏ ਅਸਮਾਨੀ ਬੜ ਡਰਾਉਣ ਿ ਪਛੀ ਵਰਗੀ ਅਖ ਮ ਦੀ ਤ ਪਹਕ ਤਾਣੀ

ਿ ਪਪਉ ਲਮਬ ਦੀ ਧੀ ਅਞਾਣੀ ਿ ਬਾਪ ਆਪਣ ਦੀ ਮਤ ਪਪਛ ਆਪਣੀ ਮ ਦੀ ਹ ਸੀਨ ਗਦੀ ਚ

ਘਕ ਸ ਤੀ ਹ ਭ ਖੀ-ਭਾਣੀ ਤ ਸ ਤੀ ਸ ਤੀ ਇਹ ਕਪਹ ਰਹੀ ਹ-

ਇਹ ਯ ਗ ਪਕਨਾ ਹ ਅਗਰਗਾਮੀ ਹ ਪਕਨੀ ਪਜ਼ਲਤ ਅਿ ਵੀ ਬਦਾ ਬਦ ਅਗ ਕਰ ਗ਼ ਲਾਮੀ

ਿ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਦਾ ਮਰ-ਪਖੀ ਵਲਵ ਖਦਾ ਪਸਗਰਟੀ ਧਆ ਪਕ ਪਿਵ ਪਕਧਰ ਵੀਰਾਨ ਥਾਵ ਕਈ ਰ ਖ ਸਫਦ ਦਾ ਹਏ ਅਲ ਆ ਪਿ ਇਪਛਆਧਾਰੀ ਕਈ ਸਪ ਦਮਹ ਿ ਪਿ ਸਰਵਰ ਚ ਸਵਲੀ ਪਿਹੀ ਨਹਾ ਕ ਪਨਕਲੀ ਕਈ ਿਵਾਨੀ ਤ ਕਢ ਖੜਹ ਕ ਸ ਕਾਏ ਪਾਣੀ ਬੀਮਾਰ ਿਹੀ ਤਵੀਤ ਪਪਹਨੀ

ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਬੀਅਰ ਦੀ ਬਤਲ

ਇਹ ਮਜ਼ ਹਟਲ ਦ ਸਾਗਵਾਨੀ ਇਹ ਓਹ ਬਰ ਤ ਓਹ ਪਚਹਰ

ਇਹ ਓਹ ਬਕ ਬਕ ਤ ਕ ਤ ਖਾਣੀ ਬਹ ਪਪਆਜ਼ ਦੀ ਬ ਪ ਰਾਣੀ

ਉਫ਼ ਪਕਨੀ ਹੀ ਹ ਵੀਰਾਨੀ ਰਲ-ਰਪ ਦੀ ਗਪਹਰੀ ਦਲਦਲ ਚ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਹ ਧਸਦੀ ਿਦੀ ਇਹ ਸ਼ਾਮ ਸਹੀ ਤ ਅਰਗ਼ਵਾਨੀ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਪਿ ਰਾਤ ਕਾਲੀ ਕਈ ਤਫ਼ਾਨੀ ਪਕ ਪਿਸ ਚ ਚਮਕ ਕਈ ਨਾ ਤਾਰਾ ਪਸਆਹ ਪ ਲਾੜ ਦ ਰਾਹ ਦੀ ਬਾਨੀ ਉਫ਼ ਪਕਨੀ ਹੀ ਹ ਡਰਾਉਣੀ

ਓ ਬਰਾ ਪਬਲ ਲ ਆ

ਤ ਚ ਕ ਲ ਏਥ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਤ ਮਨ ਇ ਹ ਲਗਦੀ ਹਜ਼ਾਰ ਮਗਾਟਨ ਬਬ ਵਾਕਣ ਪਿ

ਮਜ਼ ਮਰੀ ਤ ਫਟ ਹ ਿਾਣੀ ਤ ਖ਼ਾਲੀ ਹਈ ਬੀਅਰ ਦੀ ਬਤਲ

ਪਿ ਬਣ ਕ ਰਾਕਟ ਹ ਡ ਿਾਣੀ

ਚ ਕ ਲ ਏਥ ਇਹ ਖ਼ਾਲੀ ਬਤਲ

ਤ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਿ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਪਈ ਹ ਧ ਖ਼ਦੀ ਪਕ ਪਿਵ ਪਵਧਵਾ ਕਈ ਪਵਚ ਿਵਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ

ਚਹਜੜਾ ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਸਚ ਮਰੀ ਵਗ ਹੀ ਬਜ਼ਾਰ ਹ

ਇਹ ਤ ਮਨ ਇ ਪਈ ਹ ਭਾਸਦੀ ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਗਲੀ ਗਲੀ ਚ ਮਣ ਪ ਤਰ ਪਰਾਏ

ਪਕਸ ਕਦਰ ਹਛਾ ਪਿਹਾ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਹਾਏ

ਵਲ ਪਪਛ ਸਦ ਲਾ ਕ ਆਖਣਾ ਵਲ ਤਰੀ ਹਰ ਵੀ ਦਾਤਾ ਵਧਾਏ

ਪਕਸ ਕਦਰ

ਅਸਚਰਿ ਦੀ ਗਲ ਹਾਏ

ਇਕ ਮਗਤ ਰਾਪਿਆ ਨ ਖ਼ਰ ਪਾਏ

ਹਾਏ ਨਾ ਦਾਤਾ ਸਮਝ ਆਏ

ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਵਲ ਖ ਦ ਬ-ਕਾਰ ਹ

ਇਹ ਧ ਰ ਤ

ਜ਼ਰਦ ਤ ਪਬਮਾਰ ਹ

ਏਸ ਨ ਨਾ ਫ ਲ

ਨਾ ਕਈ ਖ਼ਾਰ ਹ ਮਰ ਲਈ ਹ ਅਿਨਬੀ ਕ ਖ ਦੀ ਪੀੜ

ਪਪਆਰ ਦੀ ਮਨ ਭਲਾ ਕੀ ਸਾਰ ਹ

ਲਰੀਆ ਦਣਾ ਤ ਇਕ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਹ

ਕਾਮ ਦੀ ਿ ਪਰਤੀ ਦਾ ਆਹਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਹਾਏ ਮਨ

ਪਕਸ ਗ ਨਾਹ ਦੀ ਇਹ ਸਜ਼ਾ

ਨਾ ਮ ਆਦਮ

ਤ ਨਾ ਹੀ ਮ ਹਵਾ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਦਾ ਹ ਖ਼ਰ ਕੀਹ ਮਜ਼ਾ

ਆਖਦ ਨ -

ਕਾਮ ਹ ਦਾ ਹ ਖ ਦਾ ਕਾਮ ਪਵਚ ਹ ਦਾ ਹ ਲਿੜ ਦਾ ਨਸ਼ਾ ਪਰ ਇਹ ਮਨ ਕੀ ਪਤਾ

ਕਾਮ ਦ ਪਦਉਤ ਦੀ ਮਨ ਤ ਧ ਰ ਹੀ ਮਾਰ ਹ

ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਰਾਮ-ਲੀਲਹਾ ਦਾ ਕਈ ਪਕਰਦਾਰ ਹ

ਪਿਸ ਦ ਹਥ ਪਵਚ

ਕਾਠ ਦੀ ਤਲਵਾਰ ਹ

ਚਮਕਦੀ ਹ ਪਰ ਨਾ ਕਈ ਧਾਰ ਹ

ਝਠਾ ਮਠਾ ਕਰਨਾ ਪਿਸ ਨ ਵਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਹ ਮਨਾ ਨਾ ਹਰ ਲਮੀ ਸਚ ਕਰ

ਸਚ ਲਮੀ ਸਨਹ ਲਾਣੀ ਸਮ ਨ

ਸਮ ਨ ਤ ਸਨਹ ਲਾਣੀ ਪਾਪ ਹ ਸਮ ਹੀ ਤ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਬਾਪ ਹ ਠ

ਪਕ ਸਾਰ ਨ ਸਾਥੀ ਸ ਰਹ

ਸ ਪਪਨਆ ਦ ਸ਼ਪਹਰ ਸਭ ਭ ਰਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਇਕ ਕਾਮ

ਦਿ ਕਮ ਪਬਨ

ਹ ਮਨਾ ਬ-ਕਾਰ ਹ ਬ-ਕਾਰ ਹ

ਇਕ ਵਾਧ ਭਾਰ ਹ

ਤਨ ਮਰ ਿਾਣਾ ਹੀ ਬਸ ਦਰਕਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਲਣਾ

ਧਰਮੀ ਬਾਬਲ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਲੜ ਲਾਇਆ ਸਾਡ ਫ ਲ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਪਿਸ ਦਾ ਇਛਰ ਰਪ ਹਢਾਇਆ

ਮ ਪਰਨ ਦੀ ਮ ਪਰਨ ਦ ਹਾਣ ਦੀ

ਮ ਉਸ ਤ ਇਕ ਚ ਮਣ ਵਡੀ ਪਰ ਮ ਕੀਕਣ ਮ ਉਹਦੀ ਲਗੀ ਉਹ ਮਰੀ ਗਰਭ ਿਨ ਨਾ ਆਇਆ

ਲਕਾ ਵ ਮ ਧੀ ਵਰਗੀ ਸਲਵਾਨ ਦੀ

ਪਪਤਾ ਿ ਧੀ ਦਾ ਰਪ ਹਢਾਵ ਲਕਾ ਵ ਤਨ ਲਾਿ ਨਾ ਆਵ

ਿ ਲਣਾ ਪਰਨ ਨ ਚਾਹਵ ਚਪਰਤਰ-ਹੀਣ ਕਵਹ ਪਕ ਿੀਭ ਿਹਾਨ ਦੀ

ਚਪਰਤਰ-ਹੀਣ ਤ ਤ ਕਈ ਆਖ

ਿ ਕਰ ਲਣਾ ਵਚ ਹਾਸ

ਪਰ ਿ ਹਾਣ ਨਾ ਲਭਣ ਮਾਪ

ਹਾਣ ਲਭਣ ਪਵਚ ਗਲ ਕੀ ਹ ਅਪਮਾਨ ਦੀ

ਲਣਾ ਹਵ ਤ ਅਪਰਾਧਣ

ਿਕਰ ਅਦਰ ਹਏ ਸ ਹਾਗਣ

ਮਪਹਕ ਉਹਦੀ ਿ ਹਵ ਦਾਗ਼ਣ

ਮਪਹਕ ਮਰੀ ਤ ਕਿਕ ਮ ਹੀ ਿਾਣਦੀ

ਿ ਸਲਵਾਨ ਮਰ ਲੜ ਲਗਾ ਪਦਨ ਭਰ ਚ ਕ ਫ਼ਾਈਲ ਦਾ ਥਬਾ ਸ਼ਪਹਰ ਸ਼ਪਹਰ ਰਵਹ ਪਨਤ ਭਿਾ ਮਨ ਪਵਚ ਚਟਕ ਚਦੀ ਦ ਫ ਲ ਖਾਣ ਦੀ

ਪਚਰ ਹਇਆ ਉਹਦੀ ਇਛਰ ਮਈ

ਇਕ ਪਰਨ ਿਮ ਪਰਨ ਹਈ

ਉਹ ਪਰਨ ਨਾ ਿਗੀ ਕਈ

ਉਸ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਹ ਮਰਾ ਹਾਣ ਪਛਾਣਦੀ

ਹ ਚਪਲਆ ਹ ਆਥਣ ਵਲਾ ਆਇਆ ਨਹ ਗਰਖ ਦਾ ਚਲਾ ਦਫ਼ਤਰ ਤ ਅਿ ਘਰ ਅਲਬਲਾ ਮ ਪਈ ਕਰ ਪਤਆਰੀ ਕਫ਼ ਿਾਣ ਦੀ

ਧਰਮੀ ਬਾਬਲ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਲੜ ਲਾਇਆ ਸਾਡ ਫ ਲ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਪਿਸ ਦਾ ਇਛਰ ਰਪ ਹਢਾਇਆ

ਮ ਪਰਨ ਦੀ ਮ ਪਰਨ ਦ ਹਾਣ ਦੀ

ਇਕ ਸਫ਼ਰ

ਉਹ ਵੀ ਸ਼ਪਹਰ ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਮ ਵੀ ਸ਼ਪਹਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਲਪਹਦ ਦੀ ਖ ਸ਼ਕ ਟਪਹਣੀ ਤ ਦਰ

ਫ ਲ ਸਰਿ ਦਾ ਅਿ ਕ ਮਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਤ ਮਰ ਪਵਚਾਲ ਪਵਥ ਸੀ ਪਫਰ ਮਨ ਸਕ ਉਹਦਾ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਦਵ ਕਢ ਸਵਲੀ ਪਿਹੀ ਸੜਕ ਦ

ਉਹਦ ਬ ਲਹ ਵਗ ਪਏ ਸੀ ਫਰਕਦ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਬ ਰਿੀਆ ਸੜਕ ਦ ਪਏ ਦਦ ਹਵਣ ਹਸਦ

ਪਣ ਦਾ ਪਚਮਟਾ ਪਪਆ ਸੀ ਵਿਦਾ ਟਾਹਲੀਆ ਦ ਪਤ ਪਏ ਸੀ ਖੜਕਦ ਵਖ ਰਹ ਸਨ ਸਾਡੀ ਵਲ ਨਾਮ ਰਾਦ

ਕਾਸ਼ਨੀ ਪਿਹ ਫ ਲ ਪਹਾੜੀ ਅਕ ਦ

ਬੀਿ ਰਹ ਸਨ ਮਰ ਪਦਲ ਪਵਚ ਸਰਘੀਆ

ਲਾਲ ਸਹ ਕਰ ਉਹਦੀ ਅਖ ਦ

ਦਰ ਇਕ ਆਥਣ ਦਾ ਤਾਰਾ ਪਫਕੜਾ ਗਗਨ ਦੀ ਹ ਣ ਗਲਹ ਤ ਮ ਸਕਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਇਕ ਪਨਆਣ ਦ ਗ ਲਾਬੀ ਮ ਖ ਤ

ਕਾਲ ਪਤਲ ਦ ਵਗ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਤ ਮਰ ਪਵਚਾਲ ਫਾਸਲਾ ਸਾਡੀ ਮਪਜ਼ਲ ਵਗ ਘਟਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਉਫ਼ਕ ਦ ਨਣ ਚ ਕ ਝ ਨੀਲਾ ਕ ਧ

ਕਾਗ ਦ ਪਿ ਬਟ ਦ ਪਪਡ ਤ ਲ ਬਖ਼ਸ਼ਦਾ ਸੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਸਕ

ਦਰ ਉਸ ਧਏ ਦ ਉਸ ਿਗਲ ਤ ਪਾਰ

ਿਾ ਰਹੀ ਸੀ ਪਛੀਆ ਦੀ ਇਕ ਡਾਰ

ਮਰਾ ਿੀ ਕੀਤਾ ਪਕ ਮ ਉਸ ਡਾਰ ਨ

ਚੀ ਦਣੀ ਇਕ ਕਹ ਆਵਾਜ਼ ਮਾਰ

ਨਾਲ ਆਪਣ ਲ ਚਲ ਸਾਨ ਵੀ ਯਾਰ

ਦਰ ਇਸ ਦ ਨੀਆ ਤ ਪਕਧਰ ਪਰਲ ਪਾਰ

ਦਣਾ ਸਾਨ ਉਸ ਿਜ਼ੀਰ ਤ ਉਤਾਰ

ਪਿਥ ਸਕੀਏ ਰਾਤ ਅਿ ਦੀ ਇਹ ਗ ਜ਼ਾਰ

ਪਸਆਹ ਹਨਰਾ ਪਸਆਹ ਦੀ ਇਕ ਸਪਣੀ ਦ ਵਗ

ਮਰ ਵਲ ਸਰਕਦਾ ਹੀ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਮਰਾ ਹਥ ਹ ਣ ਉਹਪਦਆ ਹਥ ਦ ਨਾਲ

ਖ਼ਰ ਪਕਨੀ ਦਰ ਤ ਟਕਰਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਿੀਕਣ ਘ ਗੀਆ ਦਾ ਿੜਾ ਕਧ ਤ

ਚ ਝ ਦ ਪਵਚ ਚ ਝ ਪਾ ਮ ਸਕਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਸੜਕ ਦ ਬ ਲਹ ਤ ਅਬ ਦੀ ਕਤਾਰ

ਮਪਹਕ ਆਪਣ ਬਰ ਦੀ ਸੀ ਰਹੀ ਪਖਲਾਰ

ਉਸ ਪਲਾਡ ਪਵਚ ਅਿ ਤੀਕ

ਚ ਗ ਰਹੀ ਸੀ ਪਬਿਪੜਆ ਦੀ ਇਕ ਡਾਰ

ਹ ਣ ਉਹਦ ਹਥ ਮਪਰਆ ਹਥ ਚ ਸਨ

ਬਰਫ਼ ਨਾਲ ਵਧ ਸਨ ਿ ਠਢ ਠਾਰ

ਿੀਕਣ ਪਬਲ ਦ ਮਹ ਕਈ ਗ ਟਾਰ

ਕਰ ਰਹ ਸਨ ਫਰ ਵੀ ਮਨ ਪਪਆਰ

ਿਦ ਹੀ ਭੜੀ ਰਾਹ ਅਸਾਡਾ ਕਟ ਗਈ

ਕਾਲੀ ਪਬਲੀ ਵਾਗਣ ਇਕ ਕਾਲੀ ਕਾਰ

ਸਾਡ ਮਹ ਤ ਰਸ਼ਨੀ ਦਾ ਇਕ ਬ ਕ ਮਾਰ

ਸਾਨ ਉਸ ਖਡ ਤ ਗਈ ਪਵਸਾਰ

ਪਪਛ ਬਤੀ ਲਾਲ ਪਿਹੀ ਉਸ ਕਾਰ ਦੀ ਅਿ ਤੀਕਣ ਚਮਕ ਪਈ ਸੀ ਮਾਰਦੀ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਸੜਕ ਦ ਮਥ ਤ ਪਿ

ਕਮ ਦਣੀ ਦਾ ਪਈ ਸੀ ਸਾਰਦੀ ਿ ਮਣੀ ਚਮਕ ਗਲ ਦ ਹਾਰ ਦੀ ਪਣ ਦ ਪਰ ਚ ਝਿਰ ਮਪਹਕ ਦੀ ਫ ਲ ਚਹ ਹਥ ਦਾ ਰਲ ਕ ਪਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਤਜ਼ ਸਰਿ ਹਾੜ ਦਾ ਸਾਡੀਆ ਤਲੀਆ ਚ ਚੜਹਦਾ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਕ ਵਧਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਤਜ਼ ਸ ਮ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਤਾਲ ਪਵਚ ਸੀ ਛਣਕਦਾ ਯਕ ਦਾ ਸਾਜ਼

ਸਾਜ਼ ਚ ਇਕ ਉਭਰਦੀ ਐਸੀ ਆਵਾਜ਼

ਪਬਿਲੀ ਦ ਖਪਭਆ ਚ ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਨਕ ਹ ਦ ਕਨ ਲਾ ਸ ਣਦ ਆਵਾਜ਼

ਪਰ ਨਾ ਆਦਾ ਸਮਝ ਦ ਪਵਚ ਉਸਦਾ ਰਾਜ਼

ਸਮਝਦ ਪਕ ਹ ਪਰਤ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਡ ਰਹ ਨ ਿ ਪਕ ਲਾਮ ਪਵਚ ਿਹਾਜ਼

ਿਗਤ ਦ ਪਾਪ ਤ ਪਚੜ ਕ ਸਮਝਦ ਹ ਗਏ ਿ ਦਵਤ ਸਾਰ ਨਾਰਾਜ਼

ਹਥ ਸਾਡ ਅਗ ਦੀ ਉਸ ਖਡ ਤ

ਅਿ ਤੀਕਣ ਵੀ ਨਹ ਹਨ ਆਏ ਬਾਅਜ਼

ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਤਜ਼ ਸ ਮ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਛਣਕਦਾ ਸੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਯਕ ਦਾ ਸਾਜ਼

ਉਹਦ ਪਪਡ ਦੀ ਚੀ ਮਸਪਿਦ ਦਾ ਪਮਨਾਰ

ਉਸ ਹਨਰ ਪਵਚ ਵੀ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹ ਤ ਉਹਦ ਨਾਲ ਉਹਦਾ ਹਥ ਵੀ ਮਰ ਹਥ ਚ ਪਨਕਲ ਕ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਬਾਝ ਓਸ ਦਾ ਹੀ ਹ ਣ ਗਰ ਲਪਗਆ ਪਕ ਖਾਣ ਨ ਪਿ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਖ਼ਰ ਕੀ ਕ ਰਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਬ-ਰਪਹਮ ਘੜ ਨ ਇਕ ਿਲਾਦ ਵਗ

ਚੀ-ਚੀ ਤਜ਼ ਛਟ ਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਚੀ ਚ ਗ਼ਲ ਇਕ ਪਚਚਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਾਰਾ ਰਾਹ ਓਸ ਚ ਗ਼ਲ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਨਾਲ

ਲਪਗਆ ਪਕ ਨਦ ਪਵਚ ਬਰੜਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਾਰਾ ਯਕਾ ਹ ਣ ਪਕਸ ਤਾਜ਼ਾ ਮਰ

ਿਾਨਵਰ ਦਾ ਕਰਗ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਲਪਹਦ ਦੀ ਖ਼ ਸ਼ਕ ਟਾਹਣੀ ਨ ਹ ਣ

ਤਾਪਰਆ ਦਾ ਘ ਣ ਪਿਹਾ ਬਸ ਖਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦੀਪਵਆ ਦੀ ਲ ਚ ਹ ਣ ਮਰਾ ਗਰ ਦਰ ਕਬਰਸਤਾਨ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਪਦਲ ਮਰਾ ਡਦ ਫਰਾਰ ਵਾਕਣ ਹਰ ਘੜੀ ਪਪਛ ਨ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਖ਼ਰ ਕੀ ਕ ਰਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਬ-ਰਪਹਮ ਘੜ ਨ ਇਕ ਿਲਾਦ ਵਗ

ਚੀ-ਚੀ ਤਜ਼ ਛਟ ਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਚਸਕਲੀਗਰ

ਮ ਪਸਕਲੀਗਰ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਦਸ਼ ਨਾ ਨਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਘਰ

ਮ ਪਸਕਲੀਗਰ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਗਡ

ਲ ਕ ਸ਼ਪਹਰ ਸ਼ਪਹਰ ਮ ਪਫਪਰਆ

ਪਟ ਦੀ ਅਗ ਬ ਝਾਵਣ ਿਗਾ ਪਰ ਕਈ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਨਾ ਪਮਪਲਆ

ਸਮ ਦ ਪਪਡ ਦੀਆ ਪੜ ਤ

ਹਲੀ ਹਲੀ ਪਰਹਾ ਮ ਟ ਪਰਆ

ਪਰ ਪਫ਼ਕਰ ਦਾ ਰਗ ਨਾ ਖ ਪਰਆ

ਹ ਣ ਮਥ ਨਹ ਿਦਾ ਟ ਪਰਆ

ਨਾ ਹੀ ਪਪਛ ਿਦ ਮ ਪੜਆ

ਹ ਣ ਤਕ ਸ਼ਾਇਦ ਬ ਢੀ ਠਰੀ ਮਰੀ ਅਮ ਗਈ ਹਸੀ ਮਰ

ਲਭ ਪਲਆ ਹਸੀ ਮਰ ਪਪਉ ਨ

ਆਪਣੀ ਧੀ ਲਈ ਯਗ ਕਈ ਵਰ

ਹ ਣ ਨਹ ਮਨ ਕਈ ਵੀ ਡਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਭ ਲ ਚ ਕਾ ਹ

ਮਨ ਮਰਾ ਕ ਲ ਕਬੀਲਾ

ਲਖ ਪਹਾੜ ਤ ਭਾਰਾ ਹ

ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦਾ ਸਾਵਾ ਤੀਲਾ ਇਸ ਤ ਵੀ ਵਧ ਭਾਰਾ ਹ ਦ ਪਿਊਣ ਲਈ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਵਸੀਲਾ ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਰਟੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਸਭ ਗਏ ਮਰ

ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਨ ਪਬਲਵਾ ਵਾਕਣ

ਲਾਸ਼ ਪਕਸ ਦਾ ਮਢਾ ਫੜ ਕ

ਿਾਣਾ ਹ ਤਰ ਿਾਣਾ ਹ ਤਰ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਵਖ ਪਕ ਤਰੀ ਦਣੀ ਵਰਗਾ ਲਪਹਦ ਵਲ

ਕੀਕਣ ਥਹਰ ਦ ਫ ਲ ਿਹਾ ਪੀਲਾ ਸਰਿ ਡ ਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਿੀਕਣ ਪਸਵਾ ਮਰੀ ਅਮ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਬਲ ਕ ਬ ਝ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਬਲਕ ਲ ਤਰੀ ਸਾੜੀ ਵਰਗਾ ਰਗ ਪਫ਼ਜ਼ਾ ਪਵਚ ਡ ਪਰਹਾ ਹ

ਸਿਣੀ ਆਪਖ਼ਰ ਇਸ਼ਕ ਅਸਾਡਾ ਵਾਹਵਾ ਹੀ ਤ ਪ ਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਮਰ ਪਵਹੜ ਚਦੀ ਦਾ ਇਕ ਬਟਾ ਆਪਖ਼ਰ ਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਪਿਦ ਮਰੀ ਦਾ ਪੀਲਾ ਸਰਿ ਡ ਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਆਪਖ਼ਰ ਇਕ ਪਦਨ ਸ ਕ ਹੀ ਿਦ ਹਰ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਹਰ ਡ ਘਾ ਸਰ

ਆਪਖ਼ਰ ਬਦਲ ਡ ਹੀ ਿਦ ਇਕ ਪਲ ਦ ਪਲ ਿ ਦ ਪਦਨ ਵਰਹ ਕੀਹ ਭੜਾ ਹ

ਇਸ਼ਕ ਿ ਮਰਾ ਤਰ ਤ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਦਾ ਰਾਹ ਹ

ਪਰ ਮਰਾ ਸਖਾ ਤ ਸਾਹ ਹ

ਤਨ ਵੀ ਕ ਝ ਮਰਾ ਲਾਹ ਹ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਤ ਸਮਝਗੀ ਮ ਮਧ ਪੀ ਕ ਬਲੀ ਿਦ ਕਾਮ-ਮਪਤਆ ਵਣ ਦੀ ਛ ਪਿਹ

ਤਰ ਵਾਲ ਵਰਲੀ ਿਦ ਕਚੀਆ ਰਤੀਆ ਪਿਹ ਬ ਲਹ ਸਹ

ਆਪਣ ਸਾਹ ਪਵਚ ਘਲੀ ਿਦ ਹ ਸਕਦਾ ਹ ਪਤਲ ਮਾਤਰ ਕਈ ਇਸ ਗਲ ਪਵਚ ਸਚਾਈ ਹਵ ਰਜ਼ ਦ ਕਹਲ ਗੜ ਵਾਕਣ

ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਪਵਚ ਆਈ ਹਵ ਪਿਸਮ ਤਰ ਦੀ ਪਭਨੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਭਾਈ ਹਵ ਪਫਰ ਵੀ ਹਸ਼ ਹ ਪਿਥ ਤੀਕਣ

ਅਿ ਮਰਾ ਅਗ ਅਗ ਪਪਆ ਠਰਦ

ਅਿ ਤਰ ਪਰਮਸ਼ਰ ਕਲ

ਪਾਪੀ ਪਟ ਪਪਆ ਬਹ ਡਰਦ ਅਿ ਮ ਈਕਣ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ ਪਿ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਥਹ ਤ

ਆਪਣ ਗ਼ਮ ਦਾ ਲਹਾ ਕ ਟਦ

ਕਾਲ ਲਹ ਨ ਥ ਕਦ ਥ ਕਦ ਆਪਣੀ ਬ ਢੀ ਅਮ ਵਾਿਣ

ਮ ਵੀ ਛਤੀ ਿਾਣਾ ਹ ਮਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਬਦ ਹ ਿਾਣ ਤਰੀ ਰਪਹਮਤ ਦ ਵੀ ਦਰ

ਪਰ ਤ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਹਸ ਹ ਖਭ ਪਵਚ ਸਾਹਸ ਹ

ਲਭ ਹੀ ਲ ਗਾ ਹਰ(ਹਰ) ਕਈ ਸਰ

ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਦਸ਼ ਨਾ ਨਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਘਰ ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹਮਦਰਦ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਤਰ ਿਜ਼ਬਾਤ ਦੀ ਇਕ ਮਪਹਕ ਦਾ ਇਹ ਗ ਚਾ ਮਰ ਅਪਹਸਾਸ ਦ ਹਠ ਤ

ਇਵ ਪਖਪੜਆ

ਬਾਜ਼ਾਰੀ ਪਿਵ ਸਹਣੀ ਪਕਸ ਨਾਰ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਪਪਰਥਮ ਵਾਰ

ਪਕਸ ਕਾਮੀ ਨ ਹਏ ਿ ਪੜਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ-ਮਥ ਪਫਰ ਵੀ ਹਮਦਰਦੀ ਤ ਮਨ ਡਰ ਲਗਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਪਸ਼ਾਕ ਹ ਪਕਸ ਹੀਣ ਦੀ ਹੀਣਾ ਸਭ ਤ ਵਡਾ ਪਮਹਣਾ ਿਗ ਤ

ਪਿਹੜ ਹਥ ਥ ਉਲੀਕ ਨ

ਤ ਇਹ ਅਖਰ

ਉਨਹ ਹਥ ਨ ਮਰਾ ਸ ਸ ਚ ਮਣ

ਮ ਨਹ ਚਾਹ ਦਾ ਤਰ ਹਠ ਦ ਗ ਲਾਬ

ਆਤਸ਼ੀ-ਸਹ

ਬੜ ਸ਼ਖ਼ ਤ ਤਜ਼ਾਬੀ ਨ ਿ ਮਰ ਸਾਹ ਦੀ ਬਦਬ ਚ

ਸਦਾ ਲਈ ਗ ਮਣ

ਮ ਿਾਣਦ ਤਰ ਖ਼ਤ ਚ

ਤਰ ਪਿਸਮ ਦੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਹ

ਇਕ ਸਕ ਹ ਇਕ ਰਗ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਦੀ ਛਹ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਮਰੀ ਨਜ਼ਰ ਚ

ਪਰ ਕੀਹ ਆਖ

ਬ-ਪਹਸ ਪਿਹ ਕਾਮ ਦ

ਪਡ ਦਾ ਹੀ ਕਹ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ

ਮ ਿਾਣਦ ਹਮਦਰਦ ਮਰ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਮਰੀ ਮਰੀ ਤ ਮਤਈ ਮ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਹ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਇਹਦੀ ਪਮਠੀ ਛ ਹ

ਕੀਹ ਗ਼ਮ ਿ ਭਲਾ ਲਮ ਤ ਇਸ ਚੜ ਿਹ ਪਵਚ

ਇਕ ਜ਼ਰਾ ਵੀ ਨਾ ਐਸਾ ਪਕ ਪਿਹਨ ਆਪਣਾ ਹੀ ਕਪਹ ਲ ਕੀਹ ਗ਼ਮ

ਿ ਨਸੀਬ ਨਾ ਪਛੀ ਦਾ ਵੀ ਪਰਛਾਵ ਇਸ ਉਮਰਾ ਦ ਸਪਹਰਾ ਚ

ਪਿਦਹੀ ਛਾਵ ਹੀ ਬਪਹ ਲ

ਤਰ ਕਪਹਣ ਮ ਤਾਬਕ

ਿ ਤਰਾ ਸਾਥ ਪਮਲ ਮਨ

ਕੀਹ ਪਤਾ ਪਫਰ ਵੀ ਨਾ ਦ ਨੀਆ ਚ ਮ ਬਾਰਕ ਥੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ ਮਥ ਮ ਤ ਚਾਹ ਦਾ ਹ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਜ਼ਪਹਰ

ਕਲਾ ਹੀ ਪੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਚਿਕਰਾ ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਉਹਦ ਰਪ ਦੀ ਧ ਪ ਪਤਖਰੀ ਦਿਾ ਮਪਹਕ ਦਾ ਪਤਰਹਾਇਆ

ਤੀਿਾ ਉਹਦਾ ਰਗ ਗ ਲਾਬੀ ਪਕਸ ਗਰੀ ਮ ਦਾ ਿਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਨਣ ਉਹਦ ਚਤ ਦੀ ਆਥਣ

ਅਤ ਜ਼ ਲਫ਼ ਸਾਵਣ ਛਾਇਆ

ਹਠ ਦ ਪਵਚ ਕਤ ਦਾ ਕਈ ਪਦਹ ਚੜਹਨ ਤ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸਾਹਵ ਦ ਪਵਚ

ਫ ਲ ਸਇਆ ਦ

ਪਕਸ ਬਾਗ਼ ਚਾਨਣ ਦਾ ਲਾਇਆ

ਦਹੀ ਦ ਪਵਚ ਖਡ ਚਤਰ

ਇਤਰ ਨਾਲ ਨ ਹਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਬਲ ਦ ਪਵਚ

ਪਣ ਪ ਰ ਦੀ ਨੀ ਉਹ ਕਇਲ ਦਾ ਹਮਸਾਇਆ

ਪਚਟ ਦਦ ਪਿ ਧਾਨ ਬਗ਼ਲਾ ਤੜੀ ਮਾਰ ਉਡਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਇਕ ਪਲਘ ਨ ਆਰੀ ਅਸ ਚਾਨਣੀਆ ਪਵਚ ਡਾਪਹਆ

ਤਨ ਦੀ ਚਾਦਰ ਹ ਗਈ ਮਲੀ ਉਸ ਪਰ ਿ ਪਲਘ ਪਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਦ ਖਣ ਮਰ

ਨਣ ਦ ਕਏ

ਪਵਚ ਹੜਹ ਹਝਆ ਦਾ ਆਇਆ

ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਗਈ ਪਵਚ ਸਚ ਉਸ ਇਹ ਕੀ ਜ਼ ਲਮ ਕਮਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸ ਬਹਾ-ਸਵਰ

ਲ ਨੀ ਵਟਣਾ ਅਸ ਮਲ ਮਲ ਓਸ ਨ ਹਾਇਆ

ਦਹੀ ਪਵਚ ਪਨਕਲਣ ਪਚਣਗ ਤ ਸਾਡਾ ਹਥ ਪਗਆ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਚਰੀ ਕ ਟ ਤ ਉਹ ਖਦਾ ਨਾਹ ਉਹਨ ਪਦਲ ਦਾ ਮਾਸ ਖਵਾਇਆ

ਇਕ ਉਡਾਰੀ ਐਸੀ ਮਾਰੀ ਉਹ ਮ ੜ ਵਤਨ ਨਹ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਿਾਮ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਇਕ ਡਣ

ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਮਰੀ ਸਚ ਦ

ਪਸਪਵਆ ਚ ਕਈ ਵਾਰ

ਮਨ ਨਗੀ ਅਲਫ਼

ਘ ਮਦੀ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਪਾਲਤ ਸਪ ਕਈ

ਮਨ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਇਸ ਸ਼ਪਹਰ-ਸਪਰ ਦੀ ਹ ਸ ਕਦ ਚ ਛ ਟ ਕ

ਮਾਰ ਕ ਡਗ ਕਲਿ ਤ

ਹ ਣ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਲਮਬ ਦੀ ਨਾਰ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਦਹੀ ਮਗ ਚ ਜ਼ਰਦਾਰੀ ਨ

ਹਾਏ ਪਝ ਕ ਸਧਰ

ਅਫ਼ਰੀਕਾ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਤ

ਕਰ ਪਵਧਵਾ ਪਬਠਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਐਸੀ ਮਨਹਸ

ਤ ਬਦਸ਼ਕਲ ਸ਼ਪਹਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਹੜ ਸ਼ਪਹਰ ਚ

ਇਸ ਦ ਧ ਪਮਲ ਕਾਹਵ ਦ ਰਗ ਦੀ ਮਾਸਮ ਗ ਨਾਹ ਵਰਗੀ ਮ ਹਬਤ ਮ ਗਵਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਪਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਚਬਰਹਾ ਮਥ ਮਰਾ ਪਬਰਹਾ ਵਡਾ ਮ ਪਨਤ ਕਕ ਪਰਹਾ ਮਰੀ ਝਲੀ ਇਕ ਹਕਾ ਇਹਦੀ ਝਲ ਅਥਾਹ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਇਸ਼ਕ ਗਵਾਚਾ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਹ ਗਏ ਸਾਹ

ਮਰ ਹਠ ਵਖ ਲਈ

ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ ਹਢਾ

ਿ ਚ ਮਣ ਮਰ ਦਰ ਤ ਖਪੜਹਆ

ਇਕ ਅਧ ਵਾਰੀ ਆ

ਮ ੜ ਉਹ ਭ ਲ ਕਦ ਨਾ ਲਪਘਆ

ਏਸ ਦਰ ਦ ਰਾਹ

ਮ ਉਹਨ ਪਨਤ ਉਡੀਕਣ ਬਠਾ ਥਪਕਆ ਔਸੀਆ ਪਾ ਮਨ ਉਹ ਚ ਮਣ ਨਾ ਬਹ ਪੜਆ

ਸ ਚ ਮਣ ਦ ਵਣ ਗਾਹ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਮਰ ਹਾਣ ਦਾ ਪਵਚ ਲਖ ਸਰਿ ਦਾ ਤਾ ਪਿਹੜ ਸਾਹ ਚਤਰ ਖਡਦਾ ਮਨ ਉਸ ਚ ਮਣ ਦਾ ਚਾ

ਪਰਦਸੀ ਚ ਮਣ ਮਪਡਆ

ਕਦ ਵਤਨ ਫਰਾ ਪਾ ਪਕਤ ਸ ਚਾ ਪਬਰਹਾ ਤਡੜਾ ਮਥ ਿਠਾ ਨਾ ਹ ਿਾ

ਪਬਰਹਾ ਵੀ ਲਭੀ ਕਾਮ ਦਾ ਇਹਦੀ ਿਾਤ ਕ ਿਾਤ ਨਾ ਕਾ ਭਾਵ ਪਬਰਹਾ ਰਬ ਵਡੜਾ ਮ ਚੀ ਕਕ ਪਰਹਾ

ਚਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਹ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਗ ਹ ਲਟਕ ਪਰਹਾ ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ ਹ ਭਟਕ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਪਦਨ ਬਹ ਵਡਭਾਗਾ ਿਦ ਪਕਸ ਸਾਗਰ ਪਵਚ

ਆਦਮ ਦ ਪਕਸ ਪਪਤਰ

ਅਮਬ(ਅਮੀਬ) ਿਨਮ ਪਲਆ

ਪਰ ਇਹ ਪਦਹ ਪਨਕਰਮਾ ਿਦ ਇਸ ਆਦਮ ਦੀ ਝਲੀ ਫ ਲ ਸਮ ਦਾ ਹਸੀ ਖ਼ਰ ਪਪਆ

ਵਖ-ਵਖ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਮ ਸਚ ਪਰਹਾ ਸਮ ਅਵਾਰਾ ਕ ਤਾ ਦਰ ਦਰ ਭਟਕ ਪਰਹਾ ਿਠ ਹਡ ਖਾਣ ਲਈ

ਲਭੀ ਤਰਸ ਪਰਹਾ

ਸਮ ਪਰਾਈ ਨਾਰ

ਤ ਿ ਪਫਰ ਰਡੀ ਹ

ਪਪਹਲੀ ਰਾਤ ਹਢਾਇਆ ਲਗਦੀ ਚਗੀ ਹ

ਦਿੀ ਰਾਤ ਪਬਤਾਇਆ

ਹ ਦੀ ਭਡੀ ਹ

ਪਰ ਇਹਦ ਸਗ

ਦ ਨੀਆ ਦ ਹਰ ਜ਼ਰ ਨ

ਇਕ ਅਧ ਘੜੀ ਜ਼ਰਰ ਪਬਤਾਣੀ ਪਦੀ ਹ

ਕਦ ਹਰਾਮਣ ਪਟਕ ਕ

ਨਾ ਇਹ ਬਪਹਦੀ ਹ

ਉਮਰ ਦੀ ਬਾਰੀ ਖਲਹ ਕ ਏਸ ਿਹ ਵਲ

ਕਾਮਨੀ ਮਲੀ ਨਜ਼ਰ

ਤਕਦੀ ਰਪਹਦੀ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਝਠ ਸਹਣ ਕਾਮ ਚ ਮਤ ਆਪਸ਼ਕ ਵਗ

ਪਮਠੀਆ ਕਰ ਕਰ ਗਲ ਸਾਨ ਛਲਦਾ ਹ

ਮਾਣ ਕ ਚ ਮਣ

ਇਕ ਦ ਏਸ ਹਯਾਤੀ ਦ

ਭ ਲ ਿਦਾ ਹ-

ਫਰ ਨਾ ਪਵਹੜ ਵੜਦਾ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਕ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਾਕਣ ਲਟਕ ਪਰਹ

ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਸ ਞੀ ਿੜੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ

ਸਮ ਦੀ ਇਕ-

ਠ ਕਰਾਈ ਹਈ ਸਿਣੀ ਵਗ

ਪੀੜ-ਕ ਠੀ ਪਬਰਹਣ ਵਾਕਣ ਭਟਕ ਪਰਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਦਵਤਾ ਇਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ

ਇਹ ਦਵੀ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ ਕਾਮ ਿ ਸਭ ਤ ਮਹਬਲੀ ਹ

ਉਸ ਦੀ ਮ ਨ ਕਪਹਣਾ ਨਗੀ ਇਹ ਗਲ ਕੀ ਹੀ ਨਾ ਚਗੀ ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਏਸ ਦੀ ਹ ਬਖ਼ਸ਼ੀ ਹਈ

ਤ ਦ ਤ ਹ ਸਨ ਦੀ ਿ ਰ ਤ ਹ

ਏਸ ਨ ਹ ਰਪ ਵਡਣਾ-

ਖ਼ਨ ਮਰਾ ਿ ਤਡੀ ਕ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਖੜੀ ਆ ਪਮਟੀ ਦੀ ਇਹ ਬਾਜ਼ੀ ਪਚਟੀ ਦ ਧ ਕਲੀ ਪਿ ਤਾਜ਼ੀ ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦਾ ਇਕ ਸਗਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦੀ ਕਥਾ ਸ ਣਦਾ ਕਈ ਅਲਮਸਤ ਪਿਹਾ ਿਗਮ ਹ

ਤਰਾ ਇਸ ਨ ਟ ਡੀ ਕਪਹਣਾ ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਗ਼ਮ ਹ

ਕਾਮ ਪਬਨ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਕਾਹਦ ਅਰਥ ਿ ਚਲਦਾ ਦਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਪਸ਼ਵਿੀ ਕਾਮ ਬਰਹਮ ਹ

ਕਾਮ ਹੀ ਸਭ ਤ ਮਹ ਧਰਮ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਸ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਵਖ ਪਕ ਬ ਤ ਨ ਕੀ ਹਇਆ ਹ

ਇ ਲਗਦਾ ਹ ਪਿ ਰਇਆ ਹ

ਸਾਥ ਕਈ ਪਾਪ ਹਇਆ ਹ

ਸਾਰ ਦੀਵ ਝਬ ਬ ਝਾ ਦ

ਇਸ ਨ ਥੜਹਾ ਪਰਹ ਹਟਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਮ ਖ ਨ ਪਰਹ ਭ ਆ ਦ

ਿ ਇਸ ਤ ਕਈ ਪਰਦਾ ਪਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਪਦਲ ਪਵਚ ਵੀ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਇਸ ਨ ਹਾਲ ਵੀ ਕਈ ਭ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਕਾਮ ਏਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ ਇਹ ਭਾਵ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਸੀਮਾ ਦਪਨਕ ਅਖ਼ਬਾਰ ਦ

ਅਿ ਪਰਥਮ ਪਨ ਤ

ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਛਪੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਕ ਝ ਗਰ ਬਦਸ਼ੀ ਬਚ ਤ ਇਕ ਹਰ ਉਹਦ ਨਾਲ

ਖੜਹੀ ਉਸ ਦੀ ਸਖੀ ਹ

ਤਸਵੀਰ ਦ ਪਰ ਇਕ ਇਬਾਰਤ ਦੀ ਹ ਝਿਰ

ਇਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਹੀ ਕ ੜੀ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰੀ ਪਜ਼ਦਗੀ ਥ ੜੀ ਥ ੜੀ ਹ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ

ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਮਰ ਗੀਤ ਨ ਰਦ ਮਾਸਮ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਵੀ ਅਵਾਰਾ ਨ ਭਦ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ ਅਕਸਰ ਮਰ ਸ਼ਪਹਰ ਿਦ ਆਦੀ ਹਰ ਵਾਰ ਿਦ ਆਦੀ ਪਤਨ ਫ ਲ ਪਲਆਦੀ ਗ ਲਦਾਨ ਚ ਪਤਨ ਫ ਲ ਿਦ ਹਥ ਉਹ ਸਿਾਦੀ ਮ ਸਕਾ ਕ ਤ ਅਦਾਜ਼ ਚ

ਕ ਝ ਏਦ ਉਹ ਕਪਹਦੀ ਇਕ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਤਰ ਨ ਦਾ ਮਰ ਨ ਦਾ ਇਹ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਪਕਸ ਪਪਉ ਦਾ ਪਕਸ ਮ ਦਾ ਇਕ ਫ ਲ ਮਰੀ ਕ ਖ ਦੀ ਸੀਮਾ ਦ ਹ ਨ ਦਾ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਇਕ ਗਰੀ ਪਿਹੀ ਪਨਕੀ ਬਚੀ ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਪਿਸ ਚੀਚੀ ਹ ਪਕੜ ਰਖੀ

ਓਸ ਦੀ ਸ਼ਕਲ

ਮਰ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਹ ਆ ਲਥੀ ਈਕਣ ਲਗਦਾ ਹ

ਇਹ ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਧੀ ਹ

ਮਰਾ ਤ ਮਰੀ ਬਲਣ ਦ

ਪਬਮਾਰ ਲਹ ਦਾ ਏਸ ਧਰਤੀ ਤ ਪਬਿਾਇਆ

ਕਈ ਸਝਾ ਬੀਅ ਹ

ਮਰੀ ਪੀੜਾ ਦੀ ਮਰੀਅਮ ਦ

ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਮਸੀਹ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਿਦਹੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਬਚਨ ਮਰਾ ਿੀ ਹ

ਓਹ ਹੀ ਸੀਮਾ ਧੀ ਹ

ਕਈ ਹਰ ਇਹਦਾ ਪਪਉ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਅਜਨਬੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ

ਨਾ ਤ ਤ ਹੀ ਔਲੀਆ ਹ

ਨਾ ਤ ਮ ਹੀ ਹ ਨਬੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਮਰ ਲਈ ਇਹ ਰਸ-ਭਰੀ ਤਰੀ ਮਲਕ ਮ ਸਕੜੀ ਪਕਸ ਪਵਮਾਨ ਸਵਕਾ ਦੀ ਮ ਸਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਅਿ ਵੀ ਪਿਸ ਚ ਿਾਣਦ ਪਕ ਵਾਸ਼ਨਾ ਦੀ ਕਗ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਮਰ ਲਈ ਤਰੀ ਵਫ਼ਾ ਅਿ ਵੀ ਇਕ ਸਵਗ ਹ

ਮਰ ਨਸ਼ੀਲ ਪਿਸਮ ਦੀ ਅਿ ਵੀ ਤਨ ਮਗ ਹ

ਪਿਹੜਾ ਪਕ ਤਰੀ ਨਜ਼ਰ ਪਵਚ

ਪਫਲਮੀ ਰਸਾਲ ਵਗ ਹ

ਸਫ਼ਾ ਸਫ਼ਾ ਫਰਲਣਾ ਪਿਦਹਾ ਹ ਤਰੀ ਪਦਲ ਲਗੀ ਸਮ ਨ ਸਨਹ ਮਾਰ ਕ

ਿ ਪਮਲ ਿਾਏ ਘੜੀ ਕਦੀ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਮ ਸਗਾ ਤ ਕਾਮ ਦੀ ਹ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਅਿ ਤ ਸਾਡਾ ਇਸ਼ਕ

ਓਸ ਮਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਕਾਮ ਦ ਸ ਆਦ ਪਪਛ ਹ ਿਾਏ ਿ ਹਾਪਮਲਾ ਤ ਮਕੜ ਨ ਮਾਰ ਕ

ਬਣਾ ਲਏ ਪਿਵ ਗਜ਼ਾ ਤ ਖਾਈ ਿਾਏ ਉਹ ਕਾਮਣੀ ਕ ਲਛਣੀ ਸ ਆਦ ਲਾ ਹ ਕਾਮਣੀ ਹ ਕਾਮਣੀ ਮਨ ਬਚਾ ਮਨ ਬਚਾ ਵਾਸਤਾ ਈ ਿੀਭ ਨ

ਇਹ ਖ਼ਨ ਦਾ ਨਾ ਸ ਆਦ ਪਾ ਦਰ ਹ ਕ ਬਪਹ ਪਰਹ ਨਾ ਕਲ ਆ ਨਾ ਕਲ ਆ

ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਤਰ ਗਲ ਥ ਪਚਮਟ ਕ

ਇਹ ਸ ਪਰਹਾ ਿ ਬਾਲ ਹ

ਛ ਰੀ ਹ ਸਸਕਾਰ ਦੀ ਿ ਕਰ ਰਹੀ ਹਲਾਲ ਹ

ਇਹ ਕਪਹਣ ਨ ਤ ਠੀਕ ਹ ਪਕ

ਤਰਾ ਮਰਾ ਹੀ ਲਾਲ ਹ

ਿ ਸਚੀਏ ਤ ਸਹਣੀਏ

ਤਨ ਸਦੀਵੀ ਮਰਦ ਦੀ ਮ ਿਾਣਦ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਸਾਡੀ ਵਫ਼ਾ ਨ ਗਾਲਹ ਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਪਬਤਾਉਣ ਦੀ ਚਲੀ ਅਸ ਨ ਚਾਲ ਹ

ਮਨ ਸਦੀਵੀ ਨਾਰ ਦੀ ਤ ਿਾਣਦੀ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਫਰ ਵੀ ਵਗ ਰਹੀ ਹ ਪਰਸ਼ਪਤਆ ਦੀ ਇਕ ਨਦੀ ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਮ ਉਪਿ

ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਤ ਛਬੀ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦਾ ਮ ਸਗਾ ਤ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦੀ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਹ ਠੀਕ ਪਕ ਤਰੀ ਮਰੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਸਾਨ ਆਪਣ ਹੀ ਆਪ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਿੀਲ ਵਦ ਤ

ਕ ਰਾਨ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਗਰੀਆ ਨ ਸਮ ਦੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਮਗਲੀਆ ਦਰਾਵੜ ਨ

ਆਰੀਆ ਤ ਮਾਣ ਨਹ ਅਿ ਤ ਪਦਲ ਨ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਪਦਮਾਗ਼ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਕ ਲ ਿਹਾਨ

ਸਾਡ ਵਾਕਣਾ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਸਗਰਦ

ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ

ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਹਬਹ ਚੀਨ ਕਬਤਰ ਵਾਕਣ ਗ ਟਕਦੀ ਤ ਸਨ-ਖਭ ਨ ਪਖਲਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਇਹ ਮਰੀ ਵਾਕਫ਼

ਤ ਹਮਦਰਦ ਦਾ ਘਰ

ਪਿਸ ਚ ਅਿ ਦੀ ਰਾਤ

ਮ ਇਹ ਹ ਗ ਜ਼ਾਰੀ ਪਿਸ ਦੀ ਸਰਤ

ਚਤ ਦ ਸਰਿ ਦ ਵਗ

ਨੀਮ-ਪਨਘੀ ਦਧੀਆ ਹ ਗ ਲਾਨਾਰੀ ਪਹ ਦੀ ਸਗਰਦ ਦ ਪਰਭਾਤ ਵਲ

ਪਨਤਰੀ ਮਦਰ ਦੀ ਪਚਰਨਾਮਤ ਦ ਵਗ

ਠਢੀ-ਠਢੀ ਸ ਚੀ-ਪਮਠੀ ਤ ਪਪਆਰੀ ਸ ਰਹੀ ਹ ਮਪਹਕ ਹਠ ਤ ਪਖਲਾਰੀ

ਉਫ਼

ਪਕਨੀ ਹ ਰਹੀ ਹ ਬਰਫ਼-ਬਾਰੀ ਏਸ ਬਸਤੀ ਦੀ ਠਰੀ ਹਈ ਬ ਕਲ

ਮਘ ਰਹੀ ਨਾ ਪਕਤ ਵੀ ਕਈ ਅਗਾਰੀ ਚਹ-ਪਾਸ ਜ਼ਪਹਰ ਮਹਰੀ ਬਰਫ਼ ਦਾ ਮਨ ਸਾਗਰ ਹ ਪਸਰਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਰਾ ਪਦਲ ਮਰਾ ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ

ਬਰਫ਼ ਸਗ ਹ ਬਰਫ਼ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਦਰ ਕਾਲਾ ਰ ਖ ਲਮਾ ਚੀਲਹ ਦਾ ਸ਼ੀਪਸ਼ਆ ਤ ਪਾਰ ਿ ਘਲਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਬਸਤੀ ਦੀ ਬਲਰੀ ਪਾਤਲੀ ਪਵਚ

ਸਲ ਵਤ ਚ ਪਭਆ ਹ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ

ਉਫ਼

ਇਹ ਮਨ ਕੀਹ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ

ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਸਰਦ ਤਾਬੀਰ ਪਵਚ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਕਚੀ ਗਰੀ ਿਹਾ ਸ ਤ-ਉਨਦਾ ਪਿਸਮ ਬਣਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਵਗ ਚਪਲਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਕਣ ਦਰਵਾਜ਼ ਨ ਹ ਖੜਕਾ ਪਰਹਾ

ਸ਼ਾਇਦ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਹ ਟ ਪਰਆ ਆ ਪਰਹਾ ਹ ਪਦਲਾ ਬ-ਹਪਸ਼ਆ

ਕ ਝ ਹਸ਼ ਕਰ

ਨਾ ਤ ਕਈ ਆ ਤ ਨਾ ਹੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਮਰਾ ਵਪਹਮ ਤਨ ਖਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਹ

ਇਕ ਤਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਘਰ

ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ

ਉਹ ਤ ਪਪਹਲ ਹੀ

ਅਮਾਨਤ ਹ ਪਕਸ ਦੀ ਤ ਤ ਐਵ ਪੀਣ ਪਗਲਾ ਪਾ ਪਰਹਾ ਰਸ਼ਮੀ ਿਹ ਵਗ ਰਹ ਉਹਦ ਸਵਾਸ ਤ

ਨਜ਼ਰ ਮਲੀ ਪਕਸ ਲਈ ਹ ਪਾ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਤ ਮਦਰ ਦੀ ਸ ਚੀ ਪਣ ਵਰਗਾ ਸ ਆਦ ਤ ਲਸੀ ਦਾ ਪਿਦਹ ਚ ਆ ਪਰਹਾ

ਹ ਮਨਾ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ

ਤ ਤ ਕਾ ਹੀ ਸ਼ਰਮ ਹ ਲਾਹ ਮਾਰੀ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਪਿਸਮ ਤਰਾ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਤ ਤ ਧ ਰ ਤ ਗ਼ਮ ਦੀ ਇਕ ਸਗਰਦ ਹ

ਕਰ ਨਾ ਐਵ ਮਰਖਾ ਤ ਨਜ਼ਰ ਮਾੜੀ ਲਭ ਹਮਦਰਦੀ ਚ ਨਾ ਕਈ ਪਚਗਾੜੀ ਵਖ ਤਰ ਤ ਵੀ ਵਧ ਕ ਸਰਦ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਪਕਨੀ ਹ ਸ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਬਹ-ਰਪੀਏ

ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਮਰ ਘਰ ਪਵਚ ਪਈ ਘ ਮਦੀ ਹ

ਚ ਪ ਚ ਪ ਤ ਵੀਰਾਨ

ਪਕਸ ਪਨਪਤਰ ਰ ਖ ਦ ਤ ਇਲ ਦ ਆਲਹਣ ਵਗ

ਗ ਮ-ਸ ਮ ਤ ਸ ਨਸਾਨ

ਸ਼ਾਮ-ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਐਸੀ ਬ-ਪਹਸ ਸ਼ਾਮ ਨ ਆਪਖ਼ਰ

ਮ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਸਵਰ ਆਦੀ ਿ ਕਰ ਇਸ ਨ ਵੀ ਆਉਣਾ ਸੀ ਇਹਦ ਨਾਲ ਤ ਚਗਾ ਸੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਦੀ ਬ ਕਲ ਪਵਚ

ਕਾਫ਼ੀ ਦ ਦ ਘ ਟ ਪਨਗਲ ਕ

ਪਸਗਰਟ ਧ ਖਾ ਕ ਬਪਹ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਸਰਪਮਡ-ਮਛੀ ਿਹੀਆ ਕ ੜੀਆ ਵਖਣ ਮਾਤਰ ਸੜਕ ਤ

ਯਾਰ ਦ ਸਗ ਭ ਲਣਾ ਸੀ ਥਕ ਟ ਟ ਕ ਸ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ

ਸਮ ਵੀ ਪਕਨੀ ਚਦਰੀ ਸ਼ ਹ

ਪਕਸ ਪ ਰਾਣ ਅਮਲੀ ਵਾਕਣ

ਪਦਨ ਭਰ ਪੀ ਕ ਡਡ ਸਹਰਾ ਗਲੀਆ ਤ ਬਾਜ਼ਾਰ ਦ ਪਵਚ

ਆਪਣੀ ਝਕ ਚ ਟ ਪਰਆ ਰਪਹਦ ਨਾ ਕ ਝ ਸ ਣਦ ਨਾ ਕ ਝ ਕਪਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਖੜਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਬਪਹਦ ਇਸ ਬਦਬ ਦ ਿਾਣ ਚ ਹਾਲ

ਯ ਗ ਿਡਾ ਇਕ ਪਲ ਰਪਹਦ

ਕਾਲੀਆ ਕਾਲੀਆ ਿੀਭ ਿਹੀਆ

ਮਰੀ ਹਥ-ਘੜੀ ਦੀਆ ਸਈਆ

ਮਰੀ ਪਹਕ ਪਵਚ ਲਮ ਲਮ

ਕਪਡਆ ਵਾਕਣ ਪ ੜੀਆ ਹਈਆ ਹਫ਼ੀਆ ਹਫ਼ੀਆ ਭਿ ਭਿ ਮਈਆ

ਪਦਨ ਭਰ ਸਮ ਦ ਖਹ ਤ ਬਲ ਵਾਕਣ ਿਈਆ ਹਈਆ

ਗ਼ਮ ਦ ਪਾਣੀ ਸਗ ਪਸਿਣ ਲਈ

ਮਰ ਪਦਲ ਦੀਆ ਬਿਰ ਰਹੀਆ ਅਿ ਦੀਆ ਸ਼ਾਮ ਐਵ ਗਈਆ

ਰਬ ਕਰ ਬਦਬ ਦੀ ਢਰੀ ਛਤੀ ਿਾਵ ਛਤੀ ਿਾਵ

ਿ ਰਬ ਕਰ ਕ ਬਹ -ਰਪਣੀ ਚਰ ਦ ਸਗ ਧਲ ਿਾਵ ਿ ਕਈ ਐਸਾ ਮਤਰ ਚਲ

ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਭਸਮ ਹ ਿਾਵ ਇਸ ਮਨਹਸ ਨ ਖ਼ਰ ਕਦ ਤਕ

ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ ਹ ਚਟਦ ਰਪਹਣਾ ਮ ਤ ਹਰ ਪਕਸ ਸਗ ਰਾਤ

ਨਚਣ ਬਾਲ-ਰਮ ਹ ਿਾਣਾ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਭਗ ਲਈ

ਅਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਪਪਹਲਾ ਚ ਮਣ ਬਾਲ-ਵਰਸ

ਟ ਰ ਸਾਡ ਦਰ ਆਇਆ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਪਮਟੀ ਦੀ ਬਾਜ਼ੀ ਦ ਪਲ ਖਡ ਗਵਾਇਆ

ਦਿਾ ਚ ਮਣ ਿ ਸਾਨ ਿ ਪੜਆ

ਉਹ ਸਾਡ ਮਚ ਨਾ ਆਇਆ

ਉਸ ਮਗਰ ਸ ਚ ਮਣ ਿ ਪੜਆ

ਪਰ ਹਠ ਨਾ ਲਾਇਆ

ਮ ੜ ਨਾ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਪਰ ਇਹ ਕਹਾ ਅਿ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਗਲ ਸਾਡ ਲਗ ਰਇਆ

ਹਠ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਪਸਕੀ ਤ ਚਾਨਣ ਪਿਸ ਚਇਆ

ਇਹ ਚ ਮਣ ਸਾਡਾ ਸਿਣ ਪਦਸਦਾ ਇਹ ਸਾਡਾ ਮਪਹਰਮ ਹਇਆ

ਡ ਘੀ ਢਾਬ ਪਹਿਰ ਦੀ ਸਾਡੀ ਡ ਬ ਮਇਆ ਡ ਬ ਮਇਆ

ਸਾਡਾ ਤਨ-ਮਨ ਹਪਰਆ ਹਇਆ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਕ ਪਦਲ-ਪਰਚਾਵਾ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਸਕਨ

ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਬਾਸ਼ ਨ ਇਕ ਪਤਤਲੀ ਕਪਹਣਾ ਇਹ ਹ ਪਨਰਾ ਿਨਨ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਪਿਹੜਾ ਮਪਰਆ

ਉਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਊਣ

ਮਰ-ਮ ਕ ਕ ਵੀ ਕਰ ਨਾ ਸਕਦਾ ਪਰੀ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਭਾਵ ਇਹ ਬਰਪਹਮਡ ਵੀ ਫਲ

ਿ ਪਫਰ ਅਰਨ ਵਰਨ

ਇਹ ਵੀ ਇਕ ਿਨਨ

ਮ ਹਾਲ ਤਾਜ਼ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਸਮਝ ਮਰਾ ਖ਼ਨ

ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਮਾਣ ਲਈ

ਪਿਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਹ

ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਕ ਪਕਸ ਗਰ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਮਲ ਉਿਾੜ ਦਰ ਚ

ਰਪਹਦਾ ਹਵ ਮਲਗ ਫਕਰ

ਤ ਿਠ ਟ ਕ ਦੀ ਆਸ ਲ ਕ

ਪਦਨ ਢਲ ਿ ਗਰ ਚ ਆਵ ਤ ਪਬਨ ਬ ਲਾਇਆ ਹੀ ਪਰਤ ਿਾਵ

ਔ-ਲਖ ਕਪਹ ਤ ਮਾਰ ਚਕਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਕਾਲ ਰਾਹ ਦ

ਐਸ ਬ-ਪਹਸ ਪੜਾਅ ਤ ਖਪੜਹਆ ਪਿਤ ਖ਼ਾਬ ਦ ਨੀਲ ਰ ਖ ਚ

ਪਣ ਪੀਲੀ ਪਿਹੀ ਵਗ ਰਹੀ ਏ

ਅਗ ਪਸਪਵਆ ਦੀ ਮਘ ਰਹੀ ਏ

ਕਦ ਕਦ ਕਈ ਗ਼ਮ ਦਾ ਪਛੀ ਪਰ ਨ ਆਪਣ ਹ ਫੜਫੜਦਾ ਤ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਪੀਲ ਅਰਸ਼

ਕਈ ਪਸਤਾਰਾ ਹ ਟ ਟ ਿਦਾ ਤ ਚਦੀ-ਵਨਾ ਖ਼ਾਬ ਮਰਾ ਸਮ ਦਾ ਹਰੀਅਲ ਹ ਟ ਕ ਿਦਾ ਪਵਹਦ ਪਵਹਦ ਹੀ ਨੀਲ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸਾਰਾ ਿਗਲ ਹ ਸ ਕ ਿਦਾ ਫਰ ਪਦਲ ਦੀ ਮਾਯਸ ਵਾਦੀ ਚ

ਤਲਖ਼ ਘੜੀਆ ਦ ਜ਼ਰਦ ਪਤਰ

ਚੀ ਚੀ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਝਠ ਥੜਾ ਹੀ ਮਾਰਦ ਨ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਪਰ ਦ ਨਾਲ ਖਪਹਦੀ ਇਕ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਮਪਹਲ ਚ

ਇਸ਼ਕ ਮਰਾ ਗਵਾਪਚਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਆਸ਼ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਰੀਆ ਦਾ ਆਪਖਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਹਰ ਗਲੀ ਹਾਏ ਗੀਤ ਵਰਗੀ ਨ ਹਾਰ ਦੀ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਪਟ ਚ

ਰਾਤ ਸ਼ਬਨਮ ਗ ਜ਼ਾਰਦੀ ਹ

ਤ ਹਰ ਦਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਪਾਕ ਪਮਟੀ ਦਾ ਖ਼ਨ ਪੀ ਕ ਮ ਿਨਮ ਲੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਪਕ ਦ ਧਨੀਆ ਚ

ਮਾਸਮੀਅਤ ਦਾ ਦ ਧ ਪੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਬਰਗ ਪਚਹਰ ਤ

ਝ ਰੜੀਆ ਦ ਨ ਝਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਪਕ ਸੀਨ ਅਦਰ ਨ

ਗ ਰਬਤ ਦ ਪਹਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਨਣ ਦ

ਦਵ ਦੀਵ ਹੀ ਪਹਸ ਚ ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਿਨਾਪਜ਼ਆ ਲਈ

ਖ਼ਰੀਦ ਕਫ਼ਨ ਵੀ ਪਵਕ ਚ ਕ ਨ

ਤ ਹਰ ਤੀਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਮ ਲਮ ਸੜਕ ਤ

ਿਾ ਕ ਕਈ ਕਦ ਨਹ ਮ ੜਦਾ ਇਹ ਸਮਝ ਲੀਤਾ ਿਦਾ ਹ ਮ ਰਦਾ

ਤ ਹਰ ਚਥੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਕਾਲ ਬਾਗ਼ ਚ

ਪਸਰਫ਼ ਆਸ ਦੀ ਪਣ ਿਾਵ ਕਦ ਕਦ ਹ ਓਸ ਿਹ ਚ

ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਵ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਆਬਾਦ ਕਰਨ ਨ ਤ ਹੀ ਰਕੜ

ਤ ਹੀ ਧਰਤੀ ਦਾ ਕਝ ਵਰਨ

ਤ ਹੀ ਕਰਨੀ ਫ਼ਜ਼ਾ ਮ ਅਤਰ

ਤ ਹੀ ਸਿ ਨ ਮਾਨਣਾ ਸ ਕ ਪਪਹਲ ਤ ਵਖ ਸਥਰ ਪਰ ਮ ਛਤੀ ਹੀ ਸਮਝ ਿਦਾ ਇਹ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸ਼ਰ ਹੀ ਹ

ਿ ਲਾ ਪਰਹਾ ਹ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਚਕਰ

ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਆਉਣ ਵਾਲ

ਇਹ ਲਕ ਪੜਹ ਕ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ ਇਹ ਉਹ ਪਵਚਾਰੀ ਬਦਬਖ਼ਤ ਰਹ ਹ

ਪਕ ਪਿਹੜੀ ਪਹਰਨ ਦ ਪਸਙ ਤ

ਉਦਾਸ ਲਪਮਹਆ ਨ ਫੜਣ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਚੜਹ ਰਹੀ ਏ ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ

ਪਕ ਹਠ ਦ ਫ ਲ ਦੀ ਮਪਹਕ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਰਹੀ ਏ

ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਪਨਕੀ ਉਮਰ

ਉਡਾ ਕ ਲ ਗਏ ਗ਼ਮ ਦ ਝਖੜ

ਵਫ਼ਾ ਦ ਸਹ ਦ ਮਲ ਤ

ਇਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਮ ਲਚਦਾ ਹ ਪਕ ਇਸ ਚ ਰਾਹ ਤ

ਮਨ ਕਈ ਉਿਾੜ ਦਵ ਤ ਮਰ ਮਥ ਦ ਕਾਲ ਅਖ਼ਰ ਤ

ਕਟ ਚਨ ਦਾ ਚਾੜਹ ਦਵ ਿ ਅਗ ਫ਼ ਰਕਤ ਦੀ ਪਦਨ ਦੀਵ ਪਵਚ ਚ ਰਾਹ ਦ ਸਾੜ ਦਵ ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਪਪਘਲ ਿਾਵਣ

ਇਹ ਬਦਨਸੀਬੀ ਦ ਕਾਲ ਕਕਰ

ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਬਦਲ ਿਾਵਣ

ਮਰੀ ਪਕਸਮਤ ਦ ਸਭ ਨਛਤਰ

ਮ ਮਨ ਖਤਾ ਦ ਨਾਮ ਸ ਖਗਾ ਆਪਣ ਗੀਤ ਦ ਸਨ-ਛਤਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

Page 12: Pc64 bDnc64 - Punjabi Library · Aate Dian Chirian Shiv Kumar Batalvi 6If Pc64 bDnc64 b]\ ?dWaY UIaZ\c 6If Pc64 bDnc64 DaRMc YaN D ^dÊNc 7? S_anc U^Nc ?^W NfYc WfYf Ph^N Unc bS6Yc

ਬਨਹ ਬਾਹ ਚਨ-ਕਲੀਰਾ ਤਾਰ ਸਟ ਕਰਾਏ

ਅਿ ਦੀ ਰਾਤ ਮ ਬਾਰਕ ਤਨ

ਹਏ ਮ ਬਾਰਕ ਅਿ ਦਾ ਸਾਪਹਆ

ਅਸ ਤ ਸਪਹਰ ਤਰ ਦੀ ਿਹ ਪਵਚ

ਮ ਰਦਾ ਪਦਲ ਇਕ ਦਬਣ ਆਏ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਕ ਪਿਸ ਦ ਪਸਰ ਤ ਪੀਲਾ ਚਨ ਪਨਰਾ ਤਰ ਮ ਖੜ ਵਰਗਾ ਪਸਮਲ ਰ ਖ ਦੀ ਫਬੀ ਵਾਕਣ

ਡਦਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾਏ

ਪਿਸ ਨ ਪੀੜ ਪਨਆਣੀ ਮਰੀ ਮਾਈ-ਬ ਢੀ ਵਾਕਣ ਫੜ-ਫੜ

ਫਕ ਮਾਰ ਉਡਾਏ

ਭਿ ਭਿ ਪਹਲੀ ਦ ਖਤ ਪਵਚ

ਅਿ ਅਸ ਤਰ ਸ਼ਪਹਰ ਹ ਆਏ

ਮਰਾ ਕਮਰਾ ਇਹ ਮਰਾ ਪਨਕਾ ਪਿਨਾ ਕਮਰਾ ਇਹ ਮਰਾ ਪਨਕਾ ਪਿਨਾ ਕਮਰਾ ਦਪਰਆਈ ਮਛੀ ਦ ਵਾਕਣ

ਗਹੜਾ ਨੀਲਾ ਪਿਸ ਦਾ ਚਮੜਾ ਪਵਚ ਪਮਟੀ ਦਾ ਦੀਵਾ ਘ ਿੀਕਣ ਅਲਸੀ ਦ ਫ ਲ ਤ

ਮਡਲਦਾ ਹਏ ਕਈ ਭਵਰਾ ਇਹ ਮਰਾ ਪਨਕਾ ਪਿਨਾ ਕਮਰਾ ਇਸ ਕਮਰ ਦੀ ਦਖਣੀ ਕਧ ਤ

ਕਧ ਤ ਨਹ ਕਮਰ ਦ ਦਦ ਤ

ਮਰ ਪਾਟ ਪਦਲ ਦ ਵਾਕਣ

ਪਾਟਾ ਇਕ ਕਲਡਰ ਲਟਕ

ਪਕਸ ਮ ਸਾਫ਼ਰ ਦੀ ਅਖ ਪਵਚ ਪਏ

ਗਡੀ ਦ ਕਲ ਵਤ ਰੜਕ

ਫਕ ਪਦਆ ਿੀ ਕਰਦ ਫੜ ਕ

ਕਾਸਾ ਫੜ ਕ ਟ ਪਰਆ ਿਦਾ ਓਸ ਕਲਡਰ ਵਾਲਾ ਲਗੜਾ ਪਿਸ ਦ ਹਥ ਪਵਚ ਹ ਇਕ ਦਮੜਾ

ਖ਼ਰ ਪਫਰ ਪਕ ਪਦਲ ਡਰ ਿਦ ਪਸਗਰਟ ਦ ਧਏ ਸਗ ਪਨਕਾ ਇਹ ਮਰਾ ਕਮਰਾ ਝਟ ਭਰ ਿਦ

ਪਫਰ ਡ ਘਾ ਸਾਗਰ ਬਣ ਿਦ ਪਵਹਪਦਆ ਪਵਹਪਦਆ ਨੀਲਾ ਕਮਰਾ ਇਸ ਸਾਗਰ ਦੀਆ ਲਪਹਰ ਅਦਰ

ਮਰਾ ਬਚਪਨ ਅਤ ਿਵਾਨੀ ਕਠਾ-ਕ ਲਾ ਸਭ ਰ ੜਹ ਿਦ ਸਾਹਵ ਕਧ ਤ ਬਠਾ ਹਇਆ

ਕਹੜ ਪਕਰਲੀਆ ਦਾ ਇਕ ਿੜਾ ਮਗਰਮਛ ਦਾ ਰਪ ਵਟਾਦ

ਮਰ ਵਲ ਵਧਦਾ ਆਦ ਇਕ ਬਹ ਤ ਇਕ ਲਤ ਖਾ ਿਦ

ਓਸ ਕਲਡਰ ਦ ਲਗੜ ਵਤ

ਮ ਵੀ ਹ ਿਦਾ ਮ ੜ ਲਗੜਾ ਆਪਣੀ ਗ਼ ਰਬਤ ਦ ਨ ਤ

ਮਗਦਾ ਪਫਰਦ ਦਮੜਾ ਦਮੜਾ ਪਫਰ ਮਰਾ ਸਾਹ ਸ ਕਣ ਲਗਦ

ਹਡ ਹਡ ਮਰਾ ਟ ਟਣ ਲਗਦ

ਮਈਆ ਇਲ ਕਨ-ਖਿਰ

ਅਕ ਦ ਪਟਡ ਛਪੜੀ ਕਰ

ਮਏ ਲ ਮਏ ਕਤਰ

ਖਪੜੀਆ ਚਮਗਾਦੜ ਭਰ

ਓਸ ਕਲਡਰ ਵਾਲਾ ਲਗੜਾ ਮਰ ਮਹ ਤ ਸ ਟਣ ਲਗਦ

ਗਲ ਮਰਾ ਪਫਰ ਘ ਟਣ ਲਗਦ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਮ ਕਣ ਲਗਦ

ਫਰ ਅਿਨਬੀ ਕਈ ਪਚਹਰਾ ਮਰ ਨ ਤ ਉਸ ਲਗੜ ਨ

ਦ ਦਦਾ ਹ ਇਕ ਦ ਦਮੜਾ ਫਰ ਕਲਡਰ ਬਣ ਿਦਾ ਹ

ਓਸ ਕਲਡਰ ਵਰਗਾ ਲਗੜਾ ਇਹ ਮਰਾ ਪਨਕਾ ਪਿਨਾ ਕਮਰਾ ਦਪਰਆਈ ਮਛੀ ਦ ਵਾਕਣ

ਗੜਹਾ ਨੀਲਾ ਪਿਸ ਦਾ ਚਮੜਾ ਇਹ ਮਰਾ ਪਨਕਾ ਪਿਨਾ ਕਮਰਾ

ਿਚਰਤਰ-ਹੀਣ

ਸਾਉਣ ਮਹ ਦੀ ਸਵਲੀ ਪਸਲਹੀ ਹ ਸ਼ਾਮ

ਪੀ ਕ ਟ ਪਰਆ ਹ ਘਰ ਮਦਰਾ ਦਾ ਿਾਮ

ਸਾਉਣ ਮਹ ਦੀ ਸਵਲੀ ਪਸਲਹੀ ਹ ਸ਼ਾਮ

ਹਲਕ ਕ ਤ ਦੀ ਜ਼ ਬ ਿਹੀ ਸੜਕ ਤ

ਤਾਜ਼ਾ ਵਸ ਮਹ ਦੀਆ

ਇਹ ਛਪੜੀਆ ਪਿ ਪ ਰਾਣ ਿੜ

ਪਕਸ ਮਪਹਲ ਦੀ ਛਤ ਤ ਰਗਣ

ਹਜ਼ਾਰ ਮਕੜੀਆ

ਿ ਪਿਵ ਹਬਸ਼ਣ

ਪਕਸ ਦ ਮ ਖ ਤ

ਹਣ ਗਪਹਰ ਪ ਗਏ

ਚੀਚਕ ਦ ਦਾਗ਼ ਿ ਦਮਹ ਕਡੀਆ ਵਾਲਾ ਕਈ ਨਾਗ

ਪਕਨ ਕਝ ਤ ਡਰਾਉਣ ਉਫ਼ ਮਰ ਹਨ ਇਹ ਖ਼ਾਬ

ਉਮਰ ਦ ਪਝੀ ਵਰਹ ਪਦਨ ਸਵਾ ਕ ਨ ਹਜ਼ਾਰ

ਪਕਹੜ ਮਕਸਦ ਵਾਸਤ ਆਪਖ਼ਰ ਨ ਪਦਤ ਮ ਗ ਜ਼ਾਰ

ਪਕਹੜ ਮਕਸਦ ਵਾਸਤ ਏਨ ਮ ਸਰਿ ਖਾ ਲਏ

ਪਸਰ ਏਨੀਆ ਰਾਤ ਦਾ ਭਾਰ

ਸ਼ਾਇਦ ਇਸ ਲਈ ਵਖ ਸਕ ਹਰ ਨਜ਼ਰ ਦ ਆਰ ਪਾਰ

ਪਨਤ ਪਕਸ ਦਹੀ ਤ ਸਕ ਕਾਮ ਦਾ ਮ ਡਗ ਮਾਰ

ਦ ਨੀਆ ਦੀ ਿ ਹਰ ਹ ਸੀਨਾ ਦ ਸਕ ਮਨ ਪਪਆਰ

ਵਖ ਸਕ ਓਸ ਦ

ਮ ਪਿਸਮ ਨਗ ਦਾ ਉਭਾਰ

ਉਫ਼ ਮ ਪਕਨਾ ਕਮੀਨਾ ਪਕਨ ਗਦ ਹਨ ਪਵਚਾਰ

ਪਕਨਾ ਗਦਾ ਪਿਹਨ ਮਰਾ ਪਕਨਾ ਗਦ ਸਚਦ ਆਪਣ ਹਥ ਨ ਹੀ ਆਪਣਾ ਹਥ ਲਾਣ ਰਕਦ ਇਕ ਪਕਣਕ ਤ ਖ ਦਾ ਤੀਕਣ

ਮ ਕਾਮੀ ਮਨਦ ਮ ਦ ਦ ਧ ਨ

ਮ ਗਰਮ ਕਰਕ ਪੀਣਾ ਲਚਦ ਮਰ ਹਥ ਪਵਚ ਪਿਨਹ ਪਵਚ

ਧਰ ਵ ਪਿਨੀ ਠਢ ਹ

ਸਚਦਾ ਹ ਇਨਹ ਬਾਰ

ਇਸ ਤਰਹ ਕ ਝ ਸਚਦ ਮਲ ਇਨਹ ਦ ਚ ਹਵ ਿਨਮ ਪਕਸ ਲਈ ਸਕ ਦਾ ਮ ਤ ਐਸ ਸਕ ਨ ਵੀ ਕਾਮ ਪਖ ਵਖਦ ਮ ਤ ਕਪਹਦਾ ਕਾਮ ਹ ਹੀ ਸਕ ਦਾ ਆਨਦ ਹ

ਚਾਹ ਉਹ ਸਰਿ ਹ ਕਈ

ਚਾਹ ਉਹ ਕਈ ਚਦ ਹ

ਚਾਹ ਦੀਵਾ ਿ ਪਚਗਾੜੀ ਨਜ਼ਰ ਤ ਵੀ ਮਦ ਹ

ਕਾਮ ਦ ਚੀਜ਼ ਦੀ ਪਮਲਣੀ ਦੀ ਉਪਿ ਦਾ ਰਗ ਹ

ਸਚਦ ਇਹ ਸੜਕ ਕਢ ਨਵ-ਬਣ ਮਪਹਲ ਦੀ ਲਾਮ

ਮਲ ਮਲ ਕੀੜ ਲਗ ਦਦ ਵਤ ਿ ਮ ਸਕਰਾਣ

ਵਸਵਾ ਪਿਹੀ ਸੜਕ ਦ

ਹ ਪਿ ਬਚ ਹਰਾਮ

ਉਫ਼ ਇਹ ਬਿਾਨ ਮਪਹਲ ਪਵਚ ਵੀ ਪਕਨਾ ਹ ਕਾਮ

ਗਲ ਰਸ਼ਨਦਾਨ

ਅਖ ਵਗ ਪਏ ਹਨ ਚਮਕਦ ਲਮ ਸਲਮੀਆ ਬਾਰੀਆ ਵਗ ਹਠ ਮ ਸਕਰਾਣ

ਸਚਦ ਪਕ ਮਪਹਲ

ਮਪਹਲ ਨ ਪਏ ਨ ਚ ਮਦ ਲ ਕ ਪਵਚ ਗਲਵਕੜੀ ਕਪਫ਼ਆ ਨ ਟ ਰ ਿਾਣ

ਉਫ਼ ਮ ਪਕਨਾ ਸ਼ਤਾਨ

ਸਚਣੀ ਪਕਨੀ ਹਰਾਮ

ਬਦਲੀਆ ਚ

ਅਰਧ ਨਗਾ ਸਰਿ

ਕਰ ਪਰਹਾ ਝ ਕ ਕ

ਹ ਕ ਝ ਏਦ ਸਲਾਮ

ਸਨ ਦ ਕਈ ਦਦ ਵਾਲੀ ਕਨ ਫ਼ਾਹਸ਼ਾ ਮ ਸਕਰਾਵ ਭਰ ਕ ਪਿ

ਨਜ਼ਰ ਚ ਕਾਮ

ਸਾਉਣ ਮਹ ਦੀ ਸਵਲੀ ਪਸਲਹੀ ਹ ਸ਼ਾਮ ਸਾਉਣ ਮਹ ਦੀ ਸਵਲੀ ਪਸਲਹੀ ਹ ਸ਼ਾਮ

ਮ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਤਰ ਆਪਣ ਦ ਧ ਵਰਗਾ ਹੀ ਤਰਾ ਸ ਚਾ ਹ ਨ ਿੀਭ ਹ ਿਾਏ ਮਾਪਖ

ਹਾਏ ਨੀ ਤਰਾ ਨ ਪਲਆ

ਿ ਇਿਾਜ਼ਤ ਦਏ ਤ ਮ ਇਕ ਵਾਰੀ ਲ ਲਵ ਮਾਘੀ ਦੀ ਹਾਏ ਸ ਚੜੀ ਸਗਰਦ ਵਰਗਾ ਤਰਾ ਨ ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਤ ਮਰੀ ਿਣਨੀ ਨਹ ਮ ਹਕੀਕਤ ਿਾਣਦ ਤਰਾ ਮਰਾ ਕੀ ਹ ਪਰਸ਼ਤਾ ਏਸ ਬਾਰ ਕੀ ਕਹ

ਗ਼ਮ ਦ ਸਪਹਰਾਵ ਚ ਭ ਪਿਆ

ਮ ਹ ਪਛੀ ਬ-ਜ਼ ਬ ਦ ਕ ਪਲ ਿ ਦਏ ਇਿਾਜ਼ਤ

ਤਰੀ ਛਾਵ ਬਠ ਲ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਅਿ ਤਰ ਪਦਲ ਚ ਹ

ਖ਼ ਸ਼ਬ ਦਾ ਹੜਹ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਵਰਹ ਹਾਲ ਿਵ ਠੀਕ ਹੀ ਕਪਹਦੀ ਹ ਤ ਅਮੜੀਏ

ਰਤ ਰਤੀ ਕਾਮ ਦੀ ਹ ਦੀ ਹ ਮ ਪਰ ਮ ਅਮੀਏ ਇਹ ਕਹ ਰਤ ਠਢੀ ਹਣ ਪਵਚ

ਲਗਗਾ ਅਤ ਦਾ ਸਮ ਕਰਨ ਲਈ ਕੀੜੀ ਨ ਪਿਨਾ ਸ਼ਾਇਦ ਭ-ਪਰਦਖਣਾ ਕੀਹ ਭਲਾ ਏਨ ਸਮ

ਪਪਛ ਹ ਿਮਦੀ ਇਕ ਮ ਝਠ ਬਕਦਾ ਹ ਿਹ ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਤਤ ਦੀ ਅਖ ਵਗ ਟੀਰਾ ਹ ਅਿ ਸਾਡਾ ਿਹ ਭਡ ਦ ਪੀਲ ਨ ਦਦ

ਕ ਤ ਦੀ ਇਹਦੀ ਜ਼ ਬ ਕਰਦਾ ਪਫਰਦਾ ਹ ਿ ਗਾਲੀ

ਕਾਮ ਦੀ ਇਹ ਥ ਕ ਥ ਬਹ ਤ ਬਕਵਾਸੀ ਸੀ ਇਹਦ ਪਪਉ ਦਾ ਪਪਉ

ਬਹ ਤ ਬਕਵਾਸਣ ਸੀ ਇਹਦੀ ਮ ਦੀ ਮ ਏਥ ਥਹਰ ਵਗ

ਗਦਾ ਹ ਸ਼ਤ ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਪਮਰਗ ਦੀ ਇਕ ਨਸਲ ਦਾ ਕਸਤਰੀਆ ਹ ਦਾ ਹ ਨ ਕਸਤਰੀਆ ਨ ਿਨਮ ਦਦੀ ਹ ਿਦ ਉਨਹ ਦੀ ਮ ਪਾਲਦੀ ਹ ਰਖ ਕ

ਇਕ ਹਰ ਥ ਇਕ ਹਰ ਥ ਫਰ ਆਦਾ ਹ ਸਮ ਕਰਮ-ਹੀਣ ਬਪਚਆ ਨ

ਭ ਲ ਿਦੀ ਹ ਉਹ ਮ ਮ-ਪਵਹਣ ਪਹ ਚ ਿਦ ਨ ਪਕਸ ਐਸੀ ਉਹ ਥ ਪਿਥ ਪਕਧਰ ਚ ਗਣ ਪਈਆ

ਹਣ ਰਲ ਕ ਬਕਰੀਆ ਬਕਰੀਆ ਵੀ ਕਰਦੀਆ ਨਾ ਚ ਘਣ ਉਨਹ ਨ ਨਹ

ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਮ

ਪਸ਼ ਤ ਮਾੜੀ ਨਹ ਤਰਾ ਮਰਾ ਕੀ ਹ ਪਰਸ਼ਤਾ ਏਸ ਬਾਰ ਕੀ ਕਹ

ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਤਰ ਸ ਚ ਦ ਧ ਵਰਗਾ ਹੀ ਤਰਾ ਸ ਚਾ ਹ ਨ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਚਟਡੀ ਦਲ

ਨੀਮ ਸਵਲੀ ਗਰੜ ਵਤ ਨੀਲੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਪਵਚ ਪਕੀ ਸਤਕ-ਪਭਟੀ ਨਾਰ ਦ ਵਾਕਣ

ਮਰ ਪਪਡ ਪਦਆ ਪਟ ਤ

ਸ ਤੀ ਘਕ ਹ ਪਸਰ ਨ ਰਖੀ ਪੀੜ ਭਨੀ ਥਕੀ ਥਕੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਇਹ ਪਕੀ

ਏਸ ਸੜਕ ਦੀ ਪਹਕ ਮਸਲਦਾ ਬਟ ਥ ਇਹਦਾ ਅਗ ਅਗ ਦਲਦਾ ਮਢ ਰਖ ਬਦਕ ਚਲਦਾ ਮਲ ਸਾਵ ਰਗ ਵਾਲਾ ਪਟਡੀ ਦਲ ਇਕ ਲਘ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਮਠੀ ਚ ਪ ਮਰ ਖਤ ਦੀ ਰਲਾ ਪਾ ਪਾ ਡਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਟਡੀਆ ਵਗ ਰਗਦ ਟਕ ਦੀ

ਚੀ ਇਕ ਧਮਕ ਦ ਕਾਰਨ

ਮਰਾ ਪਪਡ ਮ ਰਪਬਆ ਵਾਲਾ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਕਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਟਡੀ ਦਲ ਇਕ ਲਘ ਪਰਹਾ ਏ

ਹ ਣ ਹ ਣ ਇਸ ਪਕਨਾਰ

ਮਰ ਪਪਡ ਦੀਆ ਪਛਦੀਆ ਪਣ ਖਟੀਆ ਦ ਫ ਲ ਗਲ ਲਗ ਕ

ਰਝ ਦ ਕਨ ਦੀਆ ਮ ਦਰ ਵਰਗ ਫ ਲ ਸ਼ਰਹ ਦ ਚ ਮ ਕ

ਲ ਕਣ ਮੀਚੀ ਖਡ ਰਹੀਆ ਸਨ

ਪਰ ਹ ਣ

ਇਨਹ ਦ ਸਾਹ ਅਦਰ

ਫਲ ਪਗਆ ਬਦਬ ਦਾ ਸਾਗਰ

ਡ ਘ ਮਰ ਦਮਾਹਲ ਖਹ ਪਡਗ ਪਈ ਸਨ ਦੀ ਗਾਗਰ

ਇਹ ਕੀ ਹਇਆ

ਇਹ ਕੀ ਹਇਆ

ਸਾਰਾ ਪਪਡ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਪਵਚ

ਸੜ ਬਲ ਕ ਹ ਕਲ ਹਇਆ ਲਾਹ ਗਈਆ ਰ ਖ ਦੀ ਪਛਲ ਡਣ ਅਬਰ ਪਗਧ ਤ ਇਲ ਲੜਨ ਪਬਲੀਆ ਰਵਣ ਕ ਤ ਲ ਪਏ ਮਚਾਵਣ ਪਖਲ ਘ ਮਣ ਥ-ਥ ਲਖ ਚ ੜਲ ਪਪਠ ਤ ਥਣ ਲਮਕਾਈ

ਪ ਠ ਲਮ ਪਰ ਦ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਦ ਪਪਤਆ ਦੀਆ ਪਸ ਕ

ਪਠਬ-ਖਪੜਬੀਆ ਿ ਤੀਆ ਪਾਈ

ਖਪੜੀਆ ਦ ਬਹਲ ਪਵਚ ਲਘ ਪਣ ਫਰਾਟ ਭਰਦੀ ਸ਼ ਸ਼ ਕਰਦੀ ਹਕ ਭਰਦੀ

ਥ ਪ ਰ ਥ ਪਟਡੀਆ ਦੀਆ ਹੜ ਕਰਨ ਇਕਠੀਆ ਹਡ ਦੀਆ ਢਰ ਹਡੀਆ ਦ ਢਰ ਪਵਚ ਸਵਣ

ਲਖ ਲਖ ਬਚਾ ਦਣ ਅਕਰ ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਧਰਮ ਘਰ ਿਾਈਆ

ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਕਮ ਘਰ ਿਾਈਆ ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਕਾਮ ਪਤਹਾਈਆ

ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਿਗ ਨ ਸਾਈਆ ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਹਦ ਪਰਨਾਈਆ ਮਾਨ ਖਤਾ ਦੀਆ ਲਵੀਆ ਫ਼ਸਲ ਇਨਹ ਰਲ ਪਮਲ ਮਾਰ ਮ ਕਾਈਆ ਅਿ ਖੜਹਾ ਇਸ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਪਕਨਾਰ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ

ਨੀਮ ਸਵਲੀ ਗਰੜ ਵਤ ਨੀਲੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਪਵਚ ਪਕੀ ਿਗ ਪਵਚ ਹਈ ਪਵਧਵਾ ਵਾਕਣ

ਪਫਰਦੀ ਪਈ ਹ ਲਥ-ਭਲਥੀ ਆਪਣ ਭ ਖ ਬਚ ਵਾਕਣ

ਮਰ ਪਪਡ ਨ ਢਾਕ ਚਕੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਇਹ ਪਕੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ

ਸੜਕ ਇਹ ਪਕੀ

ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਆਇਆ ਭਗਣ ਿਨ ਚ ਰਾਸੀ ਕਈ ਲਛਮਣ ਨਹ ਮਰਾ ਸਾਥੀ ਨਾ ਮ ਰਾਮ ਅਯ ਪਧਆ ਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ

ਨਾ ਮਰਾ ਪਚ-ਵਟੀ ਪਵਚ ਡਰਾ ਨਾ ਕਈ ਰਾਵਣ ਦ ਸ਼ਮਣ ਮਰਾ ਕਣਕ-ਕਕਈ ਮ ਦੀ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਮਥ ਦਰ ਵਤਨ ਹ ਮਰਾ ਪਕੀ ਸੜਕ ਦੀ ਪਟੜੀ ਤ

ਸਪਦਆ ਦਿਾ ਵਰਹਾ ਹ ਮਰਾ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਪਵਚ ਰਦੀ ਹ

ਮਰੀ ਦ ਵਪਰਹਆ ਦੀ ਕਾਕੀ ਿੀਕਣ ਪਣ ਸਰਕੜ ਪਵਚ ਲਘ ਿਦੀ ਹ ਅਧੀ ਰਾਤੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ

ਕਈ ਸ ਗਰੀਵ ਨਹ ਮਰਾ ਮਪਹਰਮ

ਨਾ ਕਈ ਪਵਨ-ਪ ਤ ਮਰਾ ਬਲੀ ਨਾ ਕਈ ਨਖ਼ਾ ਹੀ ਕਾਮ ਦੀ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਆਈ ਮਰੀ ਬਣਨ ਸਹਲੀ

ਮਰੀ ਤ ਇਕ ਬ ਢੀ ਮ ਹ

ਪਿਸ ਨ ਮਰੀ ਹੀ ਬਸ ਛ ਹ

ਪਦਲ ਭਰ ਥ ਕ ਪਦਕ ਦ ਕੀੜ

ਪਿਸ ਦੀ ਬਸ ਲਬ ਤ ਿ ਹ

ਿ ਉਹਦੀ ਇਕ ਮਰਨੀ ਧੀ ਹ

ਪਿਸ ਦ ਵਰ ਲਈ ਲਭਣੀ ਥ ਹ

ਿ ਪਫਰ ਅਨਪੜਹ ਬ ਢਾ ਪਪਉ ਹ

ਿ ਇਕ ਪਮਲ ਪਵਚ ਹ ਚਪੜਾਸੀ ਖ਼ਾਕੀ ਪਿਦਹ ਪਿਾਮ ਤ

ਲਗੀ ਹਈ ਹ ਪਚਟੀ ਟਾਕੀ ਕਈ ਭੀਲਣੀ ਨਹ ਮਰੀ ਦਾਸੀ ਨਾ ਮਰੀ ਸੀਤਾ ਪਕਤ ਗਵਾਚੀ

ਮਰੀ ਸੀਤਾ ਕਰਮ ਮਾਰੀ ਉਹ ਨਹ ਕਈ ਿਨਕ ਦ ਲਾਰੀ ਉਹ ਹ ਧ ਰ ਤ ਫਾਪਕਆ ਮਾਰੀ ਪੀਲੀ ਪੀਲੀ ਮਾੜੀ ਮਾੜੀ ਿੀਕਣ ਪਹਲੀ ਮਗਰ ਹਾੜਹੀ ਪਲ ਪਰ ਟ ਰ ਪਵਚਾਰੀ ਿਨਮ ਿਨਮ ਦੀ ਪਰ ਭਰੀ ਹਾਏ ਗ ਰਬਤ ਦੀ ਚੀ ਘਾਟੀ ਕੀਕਣ ਪਾਰ ਕਰਗੀ ਸ਼ਾਲਾ ਉਹਦੀ ਤਰੀਮਤ-ਪਣ ਦੀ ਡਾਚੀ

ਪਹਕ ਸਗ ਲਾ ਕ ਮਰੀ ਕਾਕੀ

ਇਹ ਮ ਅਿ ਕੀਹ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ ਪਕ ਦ ਖਦੀ ਹ ਮਰੀ ਛਾਤੀ

ਪਕ ਅਖ ਹ ਗਈ ਲਹ-ਲਾਖੀ ਮ ਉਹਦੀ ਅਗਨ ਪਰੀਪਖਆ ਲਸ ਨਹ ਨਹ ਇਹ ਤ ਹ ਗ ਸਤਾਖੀ ਉਸ ਅਗ ਦ ਪਵਚ ਉਹ ਸੜ ਿਾਸੀ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਪਵਚ ਰਦੀ ਹ

ਮਰੀ ਦ ਵਪਰਹਆ ਦੀ ਕਾਕੀ ਹਰ ਪਲ ਵਧਦੀ ਿਾਏ ਉਦਾਸੀ

ਿੀਕਣ ਵਰਹਦ ਬਦਲ ਦ ਪਵਚ

ਡਦ ਿਦ ਹਵਣ ਪਛੀ ਮਠੀ ਮਠੀ ਟਰ ਪਨਰਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ

ਰਾਖ਼ ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਪਈ ਹ ਧ ਖਦੀ ਪਕ ਪਿਵ ਪਵਧਵਾ ਕਈ ਪਵਚ ਿਵਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ

ਪਿ ਕਾਲੀ ਮਾਤਾ ਪਿ ਮ ਭਵਾਨੀ ਿ ਪੀੜ ਮਰੀ ਦ ਪਜ਼ਦੀ ਬਪਚਆ ਦਾ ਖ਼ਨ ਨੀਲਾ ਹਾਏ ਪੀਣ ਖ਼ਾਤਰ

ਖੜਹੀ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਵਚ ਹਰਾਨੀ ਫੜ ਕ ਧ ਦੀ ਅਲਫ਼-ਹ ਸਨੀ ਕਈ ਪਾ ਕ ਚਲਾ ਹਾਏ ਅਸਮਾਨੀ ਬੜ ਡਰਾਉਣ ਿ ਪਛੀ ਵਰਗੀ ਅਖ ਮ ਦੀ ਤ ਪਹਕ ਤਾਣੀ

ਿ ਪਪਉ ਲਮਬ ਦੀ ਧੀ ਅਞਾਣੀ ਿ ਬਾਪ ਆਪਣ ਦੀ ਮਤ ਪਪਛ ਆਪਣੀ ਮ ਦੀ ਹ ਸੀਨ ਗਦੀ ਚ

ਘਕ ਸ ਤੀ ਹ ਭ ਖੀ-ਭਾਣੀ ਤ ਸ ਤੀ ਸ ਤੀ ਇਹ ਕਪਹ ਰਹੀ ਹ-

ਇਹ ਯ ਗ ਪਕਨਾ ਹ ਅਗਰਗਾਮੀ ਹ ਪਕਨੀ ਪਜ਼ਲਤ ਅਿ ਵੀ ਬਦਾ ਬਦ ਅਗ ਕਰ ਗ਼ ਲਾਮੀ

ਿ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਦਾ ਮਰ-ਪਖੀ ਵਲਵ ਖਦਾ ਪਸਗਰਟੀ ਧਆ ਪਕ ਪਿਵ ਪਕਧਰ ਵੀਰਾਨ ਥਾਵ ਕਈ ਰ ਖ ਸਫਦ ਦਾ ਹਏ ਅਲ ਆ ਪਿ ਇਪਛਆਧਾਰੀ ਕਈ ਸਪ ਦਮਹ ਿ ਪਿ ਸਰਵਰ ਚ ਸਵਲੀ ਪਿਹੀ ਨਹਾ ਕ ਪਨਕਲੀ ਕਈ ਿਵਾਨੀ ਤ ਕਢ ਖੜਹ ਕ ਸ ਕਾਏ ਪਾਣੀ ਬੀਮਾਰ ਿਹੀ ਤਵੀਤ ਪਪਹਨੀ

ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਬੀਅਰ ਦੀ ਬਤਲ

ਇਹ ਮਜ਼ ਹਟਲ ਦ ਸਾਗਵਾਨੀ ਇਹ ਓਹ ਬਰ ਤ ਓਹ ਪਚਹਰ

ਇਹ ਓਹ ਬਕ ਬਕ ਤ ਕ ਤ ਖਾਣੀ ਬਹ ਪਪਆਜ਼ ਦੀ ਬ ਪ ਰਾਣੀ

ਉਫ਼ ਪਕਨੀ ਹੀ ਹ ਵੀਰਾਨੀ ਰਲ-ਰਪ ਦੀ ਗਪਹਰੀ ਦਲਦਲ ਚ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਹ ਧਸਦੀ ਿਦੀ ਇਹ ਸ਼ਾਮ ਸਹੀ ਤ ਅਰਗ਼ਵਾਨੀ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਪਿ ਰਾਤ ਕਾਲੀ ਕਈ ਤਫ਼ਾਨੀ ਪਕ ਪਿਸ ਚ ਚਮਕ ਕਈ ਨਾ ਤਾਰਾ ਪਸਆਹ ਪ ਲਾੜ ਦ ਰਾਹ ਦੀ ਬਾਨੀ ਉਫ਼ ਪਕਨੀ ਹੀ ਹ ਡਰਾਉਣੀ

ਓ ਬਰਾ ਪਬਲ ਲ ਆ

ਤ ਚ ਕ ਲ ਏਥ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਤ ਮਨ ਇ ਹ ਲਗਦੀ ਹਜ਼ਾਰ ਮਗਾਟਨ ਬਬ ਵਾਕਣ ਪਿ

ਮਜ਼ ਮਰੀ ਤ ਫਟ ਹ ਿਾਣੀ ਤ ਖ਼ਾਲੀ ਹਈ ਬੀਅਰ ਦੀ ਬਤਲ

ਪਿ ਬਣ ਕ ਰਾਕਟ ਹ ਡ ਿਾਣੀ

ਚ ਕ ਲ ਏਥ ਇਹ ਖ਼ਾਲੀ ਬਤਲ

ਤ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਿ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਪਈ ਹ ਧ ਖ਼ਦੀ ਪਕ ਪਿਵ ਪਵਧਵਾ ਕਈ ਪਵਚ ਿਵਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ

ਚਹਜੜਾ ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਸਚ ਮਰੀ ਵਗ ਹੀ ਬਜ਼ਾਰ ਹ

ਇਹ ਤ ਮਨ ਇ ਪਈ ਹ ਭਾਸਦੀ ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਗਲੀ ਗਲੀ ਚ ਮਣ ਪ ਤਰ ਪਰਾਏ

ਪਕਸ ਕਦਰ ਹਛਾ ਪਿਹਾ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਹਾਏ

ਵਲ ਪਪਛ ਸਦ ਲਾ ਕ ਆਖਣਾ ਵਲ ਤਰੀ ਹਰ ਵੀ ਦਾਤਾ ਵਧਾਏ

ਪਕਸ ਕਦਰ

ਅਸਚਰਿ ਦੀ ਗਲ ਹਾਏ

ਇਕ ਮਗਤ ਰਾਪਿਆ ਨ ਖ਼ਰ ਪਾਏ

ਹਾਏ ਨਾ ਦਾਤਾ ਸਮਝ ਆਏ

ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਵਲ ਖ ਦ ਬ-ਕਾਰ ਹ

ਇਹ ਧ ਰ ਤ

ਜ਼ਰਦ ਤ ਪਬਮਾਰ ਹ

ਏਸ ਨ ਨਾ ਫ ਲ

ਨਾ ਕਈ ਖ਼ਾਰ ਹ ਮਰ ਲਈ ਹ ਅਿਨਬੀ ਕ ਖ ਦੀ ਪੀੜ

ਪਪਆਰ ਦੀ ਮਨ ਭਲਾ ਕੀ ਸਾਰ ਹ

ਲਰੀਆ ਦਣਾ ਤ ਇਕ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਹ

ਕਾਮ ਦੀ ਿ ਪਰਤੀ ਦਾ ਆਹਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਹਾਏ ਮਨ

ਪਕਸ ਗ ਨਾਹ ਦੀ ਇਹ ਸਜ਼ਾ

ਨਾ ਮ ਆਦਮ

ਤ ਨਾ ਹੀ ਮ ਹਵਾ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਦਾ ਹ ਖ਼ਰ ਕੀਹ ਮਜ਼ਾ

ਆਖਦ ਨ -

ਕਾਮ ਹ ਦਾ ਹ ਖ ਦਾ ਕਾਮ ਪਵਚ ਹ ਦਾ ਹ ਲਿੜ ਦਾ ਨਸ਼ਾ ਪਰ ਇਹ ਮਨ ਕੀ ਪਤਾ

ਕਾਮ ਦ ਪਦਉਤ ਦੀ ਮਨ ਤ ਧ ਰ ਹੀ ਮਾਰ ਹ

ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਰਾਮ-ਲੀਲਹਾ ਦਾ ਕਈ ਪਕਰਦਾਰ ਹ

ਪਿਸ ਦ ਹਥ ਪਵਚ

ਕਾਠ ਦੀ ਤਲਵਾਰ ਹ

ਚਮਕਦੀ ਹ ਪਰ ਨਾ ਕਈ ਧਾਰ ਹ

ਝਠਾ ਮਠਾ ਕਰਨਾ ਪਿਸ ਨ ਵਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਹ ਮਨਾ ਨਾ ਹਰ ਲਮੀ ਸਚ ਕਰ

ਸਚ ਲਮੀ ਸਨਹ ਲਾਣੀ ਸਮ ਨ

ਸਮ ਨ ਤ ਸਨਹ ਲਾਣੀ ਪਾਪ ਹ ਸਮ ਹੀ ਤ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਬਾਪ ਹ ਠ

ਪਕ ਸਾਰ ਨ ਸਾਥੀ ਸ ਰਹ

ਸ ਪਪਨਆ ਦ ਸ਼ਪਹਰ ਸਭ ਭ ਰਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਇਕ ਕਾਮ

ਦਿ ਕਮ ਪਬਨ

ਹ ਮਨਾ ਬ-ਕਾਰ ਹ ਬ-ਕਾਰ ਹ

ਇਕ ਵਾਧ ਭਾਰ ਹ

ਤਨ ਮਰ ਿਾਣਾ ਹੀ ਬਸ ਦਰਕਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਲਣਾ

ਧਰਮੀ ਬਾਬਲ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਲੜ ਲਾਇਆ ਸਾਡ ਫ ਲ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਪਿਸ ਦਾ ਇਛਰ ਰਪ ਹਢਾਇਆ

ਮ ਪਰਨ ਦੀ ਮ ਪਰਨ ਦ ਹਾਣ ਦੀ

ਮ ਉਸ ਤ ਇਕ ਚ ਮਣ ਵਡੀ ਪਰ ਮ ਕੀਕਣ ਮ ਉਹਦੀ ਲਗੀ ਉਹ ਮਰੀ ਗਰਭ ਿਨ ਨਾ ਆਇਆ

ਲਕਾ ਵ ਮ ਧੀ ਵਰਗੀ ਸਲਵਾਨ ਦੀ

ਪਪਤਾ ਿ ਧੀ ਦਾ ਰਪ ਹਢਾਵ ਲਕਾ ਵ ਤਨ ਲਾਿ ਨਾ ਆਵ

ਿ ਲਣਾ ਪਰਨ ਨ ਚਾਹਵ ਚਪਰਤਰ-ਹੀਣ ਕਵਹ ਪਕ ਿੀਭ ਿਹਾਨ ਦੀ

ਚਪਰਤਰ-ਹੀਣ ਤ ਤ ਕਈ ਆਖ

ਿ ਕਰ ਲਣਾ ਵਚ ਹਾਸ

ਪਰ ਿ ਹਾਣ ਨਾ ਲਭਣ ਮਾਪ

ਹਾਣ ਲਭਣ ਪਵਚ ਗਲ ਕੀ ਹ ਅਪਮਾਨ ਦੀ

ਲਣਾ ਹਵ ਤ ਅਪਰਾਧਣ

ਿਕਰ ਅਦਰ ਹਏ ਸ ਹਾਗਣ

ਮਪਹਕ ਉਹਦੀ ਿ ਹਵ ਦਾਗ਼ਣ

ਮਪਹਕ ਮਰੀ ਤ ਕਿਕ ਮ ਹੀ ਿਾਣਦੀ

ਿ ਸਲਵਾਨ ਮਰ ਲੜ ਲਗਾ ਪਦਨ ਭਰ ਚ ਕ ਫ਼ਾਈਲ ਦਾ ਥਬਾ ਸ਼ਪਹਰ ਸ਼ਪਹਰ ਰਵਹ ਪਨਤ ਭਿਾ ਮਨ ਪਵਚ ਚਟਕ ਚਦੀ ਦ ਫ ਲ ਖਾਣ ਦੀ

ਪਚਰ ਹਇਆ ਉਹਦੀ ਇਛਰ ਮਈ

ਇਕ ਪਰਨ ਿਮ ਪਰਨ ਹਈ

ਉਹ ਪਰਨ ਨਾ ਿਗੀ ਕਈ

ਉਸ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਹ ਮਰਾ ਹਾਣ ਪਛਾਣਦੀ

ਹ ਚਪਲਆ ਹ ਆਥਣ ਵਲਾ ਆਇਆ ਨਹ ਗਰਖ ਦਾ ਚਲਾ ਦਫ਼ਤਰ ਤ ਅਿ ਘਰ ਅਲਬਲਾ ਮ ਪਈ ਕਰ ਪਤਆਰੀ ਕਫ਼ ਿਾਣ ਦੀ

ਧਰਮੀ ਬਾਬਲ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਲੜ ਲਾਇਆ ਸਾਡ ਫ ਲ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਪਿਸ ਦਾ ਇਛਰ ਰਪ ਹਢਾਇਆ

ਮ ਪਰਨ ਦੀ ਮ ਪਰਨ ਦ ਹਾਣ ਦੀ

ਇਕ ਸਫ਼ਰ

ਉਹ ਵੀ ਸ਼ਪਹਰ ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਮ ਵੀ ਸ਼ਪਹਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਲਪਹਦ ਦੀ ਖ ਸ਼ਕ ਟਪਹਣੀ ਤ ਦਰ

ਫ ਲ ਸਰਿ ਦਾ ਅਿ ਕ ਮਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਤ ਮਰ ਪਵਚਾਲ ਪਵਥ ਸੀ ਪਫਰ ਮਨ ਸਕ ਉਹਦਾ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਦਵ ਕਢ ਸਵਲੀ ਪਿਹੀ ਸੜਕ ਦ

ਉਹਦ ਬ ਲਹ ਵਗ ਪਏ ਸੀ ਫਰਕਦ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਬ ਰਿੀਆ ਸੜਕ ਦ ਪਏ ਦਦ ਹਵਣ ਹਸਦ

ਪਣ ਦਾ ਪਚਮਟਾ ਪਪਆ ਸੀ ਵਿਦਾ ਟਾਹਲੀਆ ਦ ਪਤ ਪਏ ਸੀ ਖੜਕਦ ਵਖ ਰਹ ਸਨ ਸਾਡੀ ਵਲ ਨਾਮ ਰਾਦ

ਕਾਸ਼ਨੀ ਪਿਹ ਫ ਲ ਪਹਾੜੀ ਅਕ ਦ

ਬੀਿ ਰਹ ਸਨ ਮਰ ਪਦਲ ਪਵਚ ਸਰਘੀਆ

ਲਾਲ ਸਹ ਕਰ ਉਹਦੀ ਅਖ ਦ

ਦਰ ਇਕ ਆਥਣ ਦਾ ਤਾਰਾ ਪਫਕੜਾ ਗਗਨ ਦੀ ਹ ਣ ਗਲਹ ਤ ਮ ਸਕਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਇਕ ਪਨਆਣ ਦ ਗ ਲਾਬੀ ਮ ਖ ਤ

ਕਾਲ ਪਤਲ ਦ ਵਗ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਤ ਮਰ ਪਵਚਾਲ ਫਾਸਲਾ ਸਾਡੀ ਮਪਜ਼ਲ ਵਗ ਘਟਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਉਫ਼ਕ ਦ ਨਣ ਚ ਕ ਝ ਨੀਲਾ ਕ ਧ

ਕਾਗ ਦ ਪਿ ਬਟ ਦ ਪਪਡ ਤ ਲ ਬਖ਼ਸ਼ਦਾ ਸੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਸਕ

ਦਰ ਉਸ ਧਏ ਦ ਉਸ ਿਗਲ ਤ ਪਾਰ

ਿਾ ਰਹੀ ਸੀ ਪਛੀਆ ਦੀ ਇਕ ਡਾਰ

ਮਰਾ ਿੀ ਕੀਤਾ ਪਕ ਮ ਉਸ ਡਾਰ ਨ

ਚੀ ਦਣੀ ਇਕ ਕਹ ਆਵਾਜ਼ ਮਾਰ

ਨਾਲ ਆਪਣ ਲ ਚਲ ਸਾਨ ਵੀ ਯਾਰ

ਦਰ ਇਸ ਦ ਨੀਆ ਤ ਪਕਧਰ ਪਰਲ ਪਾਰ

ਦਣਾ ਸਾਨ ਉਸ ਿਜ਼ੀਰ ਤ ਉਤਾਰ

ਪਿਥ ਸਕੀਏ ਰਾਤ ਅਿ ਦੀ ਇਹ ਗ ਜ਼ਾਰ

ਪਸਆਹ ਹਨਰਾ ਪਸਆਹ ਦੀ ਇਕ ਸਪਣੀ ਦ ਵਗ

ਮਰ ਵਲ ਸਰਕਦਾ ਹੀ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਮਰਾ ਹਥ ਹ ਣ ਉਹਪਦਆ ਹਥ ਦ ਨਾਲ

ਖ਼ਰ ਪਕਨੀ ਦਰ ਤ ਟਕਰਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਿੀਕਣ ਘ ਗੀਆ ਦਾ ਿੜਾ ਕਧ ਤ

ਚ ਝ ਦ ਪਵਚ ਚ ਝ ਪਾ ਮ ਸਕਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਸੜਕ ਦ ਬ ਲਹ ਤ ਅਬ ਦੀ ਕਤਾਰ

ਮਪਹਕ ਆਪਣ ਬਰ ਦੀ ਸੀ ਰਹੀ ਪਖਲਾਰ

ਉਸ ਪਲਾਡ ਪਵਚ ਅਿ ਤੀਕ

ਚ ਗ ਰਹੀ ਸੀ ਪਬਿਪੜਆ ਦੀ ਇਕ ਡਾਰ

ਹ ਣ ਉਹਦ ਹਥ ਮਪਰਆ ਹਥ ਚ ਸਨ

ਬਰਫ਼ ਨਾਲ ਵਧ ਸਨ ਿ ਠਢ ਠਾਰ

ਿੀਕਣ ਪਬਲ ਦ ਮਹ ਕਈ ਗ ਟਾਰ

ਕਰ ਰਹ ਸਨ ਫਰ ਵੀ ਮਨ ਪਪਆਰ

ਿਦ ਹੀ ਭੜੀ ਰਾਹ ਅਸਾਡਾ ਕਟ ਗਈ

ਕਾਲੀ ਪਬਲੀ ਵਾਗਣ ਇਕ ਕਾਲੀ ਕਾਰ

ਸਾਡ ਮਹ ਤ ਰਸ਼ਨੀ ਦਾ ਇਕ ਬ ਕ ਮਾਰ

ਸਾਨ ਉਸ ਖਡ ਤ ਗਈ ਪਵਸਾਰ

ਪਪਛ ਬਤੀ ਲਾਲ ਪਿਹੀ ਉਸ ਕਾਰ ਦੀ ਅਿ ਤੀਕਣ ਚਮਕ ਪਈ ਸੀ ਮਾਰਦੀ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਸੜਕ ਦ ਮਥ ਤ ਪਿ

ਕਮ ਦਣੀ ਦਾ ਪਈ ਸੀ ਸਾਰਦੀ ਿ ਮਣੀ ਚਮਕ ਗਲ ਦ ਹਾਰ ਦੀ ਪਣ ਦ ਪਰ ਚ ਝਿਰ ਮਪਹਕ ਦੀ ਫ ਲ ਚਹ ਹਥ ਦਾ ਰਲ ਕ ਪਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਤਜ਼ ਸਰਿ ਹਾੜ ਦਾ ਸਾਡੀਆ ਤਲੀਆ ਚ ਚੜਹਦਾ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਕ ਵਧਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਤਜ਼ ਸ ਮ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਤਾਲ ਪਵਚ ਸੀ ਛਣਕਦਾ ਯਕ ਦਾ ਸਾਜ਼

ਸਾਜ਼ ਚ ਇਕ ਉਭਰਦੀ ਐਸੀ ਆਵਾਜ਼

ਪਬਿਲੀ ਦ ਖਪਭਆ ਚ ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਨਕ ਹ ਦ ਕਨ ਲਾ ਸ ਣਦ ਆਵਾਜ਼

ਪਰ ਨਾ ਆਦਾ ਸਮਝ ਦ ਪਵਚ ਉਸਦਾ ਰਾਜ਼

ਸਮਝਦ ਪਕ ਹ ਪਰਤ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਡ ਰਹ ਨ ਿ ਪਕ ਲਾਮ ਪਵਚ ਿਹਾਜ਼

ਿਗਤ ਦ ਪਾਪ ਤ ਪਚੜ ਕ ਸਮਝਦ ਹ ਗਏ ਿ ਦਵਤ ਸਾਰ ਨਾਰਾਜ਼

ਹਥ ਸਾਡ ਅਗ ਦੀ ਉਸ ਖਡ ਤ

ਅਿ ਤੀਕਣ ਵੀ ਨਹ ਹਨ ਆਏ ਬਾਅਜ਼

ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਤਜ਼ ਸ ਮ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਛਣਕਦਾ ਸੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਯਕ ਦਾ ਸਾਜ਼

ਉਹਦ ਪਪਡ ਦੀ ਚੀ ਮਸਪਿਦ ਦਾ ਪਮਨਾਰ

ਉਸ ਹਨਰ ਪਵਚ ਵੀ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹ ਤ ਉਹਦ ਨਾਲ ਉਹਦਾ ਹਥ ਵੀ ਮਰ ਹਥ ਚ ਪਨਕਲ ਕ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਬਾਝ ਓਸ ਦਾ ਹੀ ਹ ਣ ਗਰ ਲਪਗਆ ਪਕ ਖਾਣ ਨ ਪਿ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਖ਼ਰ ਕੀ ਕ ਰਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਬ-ਰਪਹਮ ਘੜ ਨ ਇਕ ਿਲਾਦ ਵਗ

ਚੀ-ਚੀ ਤਜ਼ ਛਟ ਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਚੀ ਚ ਗ਼ਲ ਇਕ ਪਚਚਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਾਰਾ ਰਾਹ ਓਸ ਚ ਗ਼ਲ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਨਾਲ

ਲਪਗਆ ਪਕ ਨਦ ਪਵਚ ਬਰੜਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਾਰਾ ਯਕਾ ਹ ਣ ਪਕਸ ਤਾਜ਼ਾ ਮਰ

ਿਾਨਵਰ ਦਾ ਕਰਗ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਲਪਹਦ ਦੀ ਖ਼ ਸ਼ਕ ਟਾਹਣੀ ਨ ਹ ਣ

ਤਾਪਰਆ ਦਾ ਘ ਣ ਪਿਹਾ ਬਸ ਖਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦੀਪਵਆ ਦੀ ਲ ਚ ਹ ਣ ਮਰਾ ਗਰ ਦਰ ਕਬਰਸਤਾਨ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਪਦਲ ਮਰਾ ਡਦ ਫਰਾਰ ਵਾਕਣ ਹਰ ਘੜੀ ਪਪਛ ਨ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਖ਼ਰ ਕੀ ਕ ਰਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਬ-ਰਪਹਮ ਘੜ ਨ ਇਕ ਿਲਾਦ ਵਗ

ਚੀ-ਚੀ ਤਜ਼ ਛਟ ਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਚਸਕਲੀਗਰ

ਮ ਪਸਕਲੀਗਰ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਦਸ਼ ਨਾ ਨਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਘਰ

ਮ ਪਸਕਲੀਗਰ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਗਡ

ਲ ਕ ਸ਼ਪਹਰ ਸ਼ਪਹਰ ਮ ਪਫਪਰਆ

ਪਟ ਦੀ ਅਗ ਬ ਝਾਵਣ ਿਗਾ ਪਰ ਕਈ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਨਾ ਪਮਪਲਆ

ਸਮ ਦ ਪਪਡ ਦੀਆ ਪੜ ਤ

ਹਲੀ ਹਲੀ ਪਰਹਾ ਮ ਟ ਪਰਆ

ਪਰ ਪਫ਼ਕਰ ਦਾ ਰਗ ਨਾ ਖ ਪਰਆ

ਹ ਣ ਮਥ ਨਹ ਿਦਾ ਟ ਪਰਆ

ਨਾ ਹੀ ਪਪਛ ਿਦ ਮ ਪੜਆ

ਹ ਣ ਤਕ ਸ਼ਾਇਦ ਬ ਢੀ ਠਰੀ ਮਰੀ ਅਮ ਗਈ ਹਸੀ ਮਰ

ਲਭ ਪਲਆ ਹਸੀ ਮਰ ਪਪਉ ਨ

ਆਪਣੀ ਧੀ ਲਈ ਯਗ ਕਈ ਵਰ

ਹ ਣ ਨਹ ਮਨ ਕਈ ਵੀ ਡਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਭ ਲ ਚ ਕਾ ਹ

ਮਨ ਮਰਾ ਕ ਲ ਕਬੀਲਾ

ਲਖ ਪਹਾੜ ਤ ਭਾਰਾ ਹ

ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦਾ ਸਾਵਾ ਤੀਲਾ ਇਸ ਤ ਵੀ ਵਧ ਭਾਰਾ ਹ ਦ ਪਿਊਣ ਲਈ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਵਸੀਲਾ ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਰਟੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਸਭ ਗਏ ਮਰ

ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਨ ਪਬਲਵਾ ਵਾਕਣ

ਲਾਸ਼ ਪਕਸ ਦਾ ਮਢਾ ਫੜ ਕ

ਿਾਣਾ ਹ ਤਰ ਿਾਣਾ ਹ ਤਰ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਵਖ ਪਕ ਤਰੀ ਦਣੀ ਵਰਗਾ ਲਪਹਦ ਵਲ

ਕੀਕਣ ਥਹਰ ਦ ਫ ਲ ਿਹਾ ਪੀਲਾ ਸਰਿ ਡ ਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਿੀਕਣ ਪਸਵਾ ਮਰੀ ਅਮ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਬਲ ਕ ਬ ਝ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਬਲਕ ਲ ਤਰੀ ਸਾੜੀ ਵਰਗਾ ਰਗ ਪਫ਼ਜ਼ਾ ਪਵਚ ਡ ਪਰਹਾ ਹ

ਸਿਣੀ ਆਪਖ਼ਰ ਇਸ਼ਕ ਅਸਾਡਾ ਵਾਹਵਾ ਹੀ ਤ ਪ ਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਮਰ ਪਵਹੜ ਚਦੀ ਦਾ ਇਕ ਬਟਾ ਆਪਖ਼ਰ ਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਪਿਦ ਮਰੀ ਦਾ ਪੀਲਾ ਸਰਿ ਡ ਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਆਪਖ਼ਰ ਇਕ ਪਦਨ ਸ ਕ ਹੀ ਿਦ ਹਰ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਹਰ ਡ ਘਾ ਸਰ

ਆਪਖ਼ਰ ਬਦਲ ਡ ਹੀ ਿਦ ਇਕ ਪਲ ਦ ਪਲ ਿ ਦ ਪਦਨ ਵਰਹ ਕੀਹ ਭੜਾ ਹ

ਇਸ਼ਕ ਿ ਮਰਾ ਤਰ ਤ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਦਾ ਰਾਹ ਹ

ਪਰ ਮਰਾ ਸਖਾ ਤ ਸਾਹ ਹ

ਤਨ ਵੀ ਕ ਝ ਮਰਾ ਲਾਹ ਹ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਤ ਸਮਝਗੀ ਮ ਮਧ ਪੀ ਕ ਬਲੀ ਿਦ ਕਾਮ-ਮਪਤਆ ਵਣ ਦੀ ਛ ਪਿਹ

ਤਰ ਵਾਲ ਵਰਲੀ ਿਦ ਕਚੀਆ ਰਤੀਆ ਪਿਹ ਬ ਲਹ ਸਹ

ਆਪਣ ਸਾਹ ਪਵਚ ਘਲੀ ਿਦ ਹ ਸਕਦਾ ਹ ਪਤਲ ਮਾਤਰ ਕਈ ਇਸ ਗਲ ਪਵਚ ਸਚਾਈ ਹਵ ਰਜ਼ ਦ ਕਹਲ ਗੜ ਵਾਕਣ

ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਪਵਚ ਆਈ ਹਵ ਪਿਸਮ ਤਰ ਦੀ ਪਭਨੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਭਾਈ ਹਵ ਪਫਰ ਵੀ ਹਸ਼ ਹ ਪਿਥ ਤੀਕਣ

ਅਿ ਮਰਾ ਅਗ ਅਗ ਪਪਆ ਠਰਦ

ਅਿ ਤਰ ਪਰਮਸ਼ਰ ਕਲ

ਪਾਪੀ ਪਟ ਪਪਆ ਬਹ ਡਰਦ ਅਿ ਮ ਈਕਣ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ ਪਿ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਥਹ ਤ

ਆਪਣ ਗ਼ਮ ਦਾ ਲਹਾ ਕ ਟਦ

ਕਾਲ ਲਹ ਨ ਥ ਕਦ ਥ ਕਦ ਆਪਣੀ ਬ ਢੀ ਅਮ ਵਾਿਣ

ਮ ਵੀ ਛਤੀ ਿਾਣਾ ਹ ਮਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਬਦ ਹ ਿਾਣ ਤਰੀ ਰਪਹਮਤ ਦ ਵੀ ਦਰ

ਪਰ ਤ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਹਸ ਹ ਖਭ ਪਵਚ ਸਾਹਸ ਹ

ਲਭ ਹੀ ਲ ਗਾ ਹਰ(ਹਰ) ਕਈ ਸਰ

ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਦਸ਼ ਨਾ ਨਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਘਰ ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹਮਦਰਦ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਤਰ ਿਜ਼ਬਾਤ ਦੀ ਇਕ ਮਪਹਕ ਦਾ ਇਹ ਗ ਚਾ ਮਰ ਅਪਹਸਾਸ ਦ ਹਠ ਤ

ਇਵ ਪਖਪੜਆ

ਬਾਜ਼ਾਰੀ ਪਿਵ ਸਹਣੀ ਪਕਸ ਨਾਰ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਪਪਰਥਮ ਵਾਰ

ਪਕਸ ਕਾਮੀ ਨ ਹਏ ਿ ਪੜਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ-ਮਥ ਪਫਰ ਵੀ ਹਮਦਰਦੀ ਤ ਮਨ ਡਰ ਲਗਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਪਸ਼ਾਕ ਹ ਪਕਸ ਹੀਣ ਦੀ ਹੀਣਾ ਸਭ ਤ ਵਡਾ ਪਮਹਣਾ ਿਗ ਤ

ਪਿਹੜ ਹਥ ਥ ਉਲੀਕ ਨ

ਤ ਇਹ ਅਖਰ

ਉਨਹ ਹਥ ਨ ਮਰਾ ਸ ਸ ਚ ਮਣ

ਮ ਨਹ ਚਾਹ ਦਾ ਤਰ ਹਠ ਦ ਗ ਲਾਬ

ਆਤਸ਼ੀ-ਸਹ

ਬੜ ਸ਼ਖ਼ ਤ ਤਜ਼ਾਬੀ ਨ ਿ ਮਰ ਸਾਹ ਦੀ ਬਦਬ ਚ

ਸਦਾ ਲਈ ਗ ਮਣ

ਮ ਿਾਣਦ ਤਰ ਖ਼ਤ ਚ

ਤਰ ਪਿਸਮ ਦੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਹ

ਇਕ ਸਕ ਹ ਇਕ ਰਗ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਦੀ ਛਹ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਮਰੀ ਨਜ਼ਰ ਚ

ਪਰ ਕੀਹ ਆਖ

ਬ-ਪਹਸ ਪਿਹ ਕਾਮ ਦ

ਪਡ ਦਾ ਹੀ ਕਹ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ

ਮ ਿਾਣਦ ਹਮਦਰਦ ਮਰ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਮਰੀ ਮਰੀ ਤ ਮਤਈ ਮ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਹ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਇਹਦੀ ਪਮਠੀ ਛ ਹ

ਕੀਹ ਗ਼ਮ ਿ ਭਲਾ ਲਮ ਤ ਇਸ ਚੜ ਿਹ ਪਵਚ

ਇਕ ਜ਼ਰਾ ਵੀ ਨਾ ਐਸਾ ਪਕ ਪਿਹਨ ਆਪਣਾ ਹੀ ਕਪਹ ਲ ਕੀਹ ਗ਼ਮ

ਿ ਨਸੀਬ ਨਾ ਪਛੀ ਦਾ ਵੀ ਪਰਛਾਵ ਇਸ ਉਮਰਾ ਦ ਸਪਹਰਾ ਚ

ਪਿਦਹੀ ਛਾਵ ਹੀ ਬਪਹ ਲ

ਤਰ ਕਪਹਣ ਮ ਤਾਬਕ

ਿ ਤਰਾ ਸਾਥ ਪਮਲ ਮਨ

ਕੀਹ ਪਤਾ ਪਫਰ ਵੀ ਨਾ ਦ ਨੀਆ ਚ ਮ ਬਾਰਕ ਥੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ ਮਥ ਮ ਤ ਚਾਹ ਦਾ ਹ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਜ਼ਪਹਰ

ਕਲਾ ਹੀ ਪੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਚਿਕਰਾ ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਉਹਦ ਰਪ ਦੀ ਧ ਪ ਪਤਖਰੀ ਦਿਾ ਮਪਹਕ ਦਾ ਪਤਰਹਾਇਆ

ਤੀਿਾ ਉਹਦਾ ਰਗ ਗ ਲਾਬੀ ਪਕਸ ਗਰੀ ਮ ਦਾ ਿਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਨਣ ਉਹਦ ਚਤ ਦੀ ਆਥਣ

ਅਤ ਜ਼ ਲਫ਼ ਸਾਵਣ ਛਾਇਆ

ਹਠ ਦ ਪਵਚ ਕਤ ਦਾ ਕਈ ਪਦਹ ਚੜਹਨ ਤ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸਾਹਵ ਦ ਪਵਚ

ਫ ਲ ਸਇਆ ਦ

ਪਕਸ ਬਾਗ਼ ਚਾਨਣ ਦਾ ਲਾਇਆ

ਦਹੀ ਦ ਪਵਚ ਖਡ ਚਤਰ

ਇਤਰ ਨਾਲ ਨ ਹਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਬਲ ਦ ਪਵਚ

ਪਣ ਪ ਰ ਦੀ ਨੀ ਉਹ ਕਇਲ ਦਾ ਹਮਸਾਇਆ

ਪਚਟ ਦਦ ਪਿ ਧਾਨ ਬਗ਼ਲਾ ਤੜੀ ਮਾਰ ਉਡਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਇਕ ਪਲਘ ਨ ਆਰੀ ਅਸ ਚਾਨਣੀਆ ਪਵਚ ਡਾਪਹਆ

ਤਨ ਦੀ ਚਾਦਰ ਹ ਗਈ ਮਲੀ ਉਸ ਪਰ ਿ ਪਲਘ ਪਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਦ ਖਣ ਮਰ

ਨਣ ਦ ਕਏ

ਪਵਚ ਹੜਹ ਹਝਆ ਦਾ ਆਇਆ

ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਗਈ ਪਵਚ ਸਚ ਉਸ ਇਹ ਕੀ ਜ਼ ਲਮ ਕਮਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸ ਬਹਾ-ਸਵਰ

ਲ ਨੀ ਵਟਣਾ ਅਸ ਮਲ ਮਲ ਓਸ ਨ ਹਾਇਆ

ਦਹੀ ਪਵਚ ਪਨਕਲਣ ਪਚਣਗ ਤ ਸਾਡਾ ਹਥ ਪਗਆ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਚਰੀ ਕ ਟ ਤ ਉਹ ਖਦਾ ਨਾਹ ਉਹਨ ਪਦਲ ਦਾ ਮਾਸ ਖਵਾਇਆ

ਇਕ ਉਡਾਰੀ ਐਸੀ ਮਾਰੀ ਉਹ ਮ ੜ ਵਤਨ ਨਹ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਿਾਮ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਇਕ ਡਣ

ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਮਰੀ ਸਚ ਦ

ਪਸਪਵਆ ਚ ਕਈ ਵਾਰ

ਮਨ ਨਗੀ ਅਲਫ਼

ਘ ਮਦੀ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਪਾਲਤ ਸਪ ਕਈ

ਮਨ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਇਸ ਸ਼ਪਹਰ-ਸਪਰ ਦੀ ਹ ਸ ਕਦ ਚ ਛ ਟ ਕ

ਮਾਰ ਕ ਡਗ ਕਲਿ ਤ

ਹ ਣ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਲਮਬ ਦੀ ਨਾਰ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਦਹੀ ਮਗ ਚ ਜ਼ਰਦਾਰੀ ਨ

ਹਾਏ ਪਝ ਕ ਸਧਰ

ਅਫ਼ਰੀਕਾ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਤ

ਕਰ ਪਵਧਵਾ ਪਬਠਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਐਸੀ ਮਨਹਸ

ਤ ਬਦਸ਼ਕਲ ਸ਼ਪਹਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਹੜ ਸ਼ਪਹਰ ਚ

ਇਸ ਦ ਧ ਪਮਲ ਕਾਹਵ ਦ ਰਗ ਦੀ ਮਾਸਮ ਗ ਨਾਹ ਵਰਗੀ ਮ ਹਬਤ ਮ ਗਵਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਪਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਚਬਰਹਾ ਮਥ ਮਰਾ ਪਬਰਹਾ ਵਡਾ ਮ ਪਨਤ ਕਕ ਪਰਹਾ ਮਰੀ ਝਲੀ ਇਕ ਹਕਾ ਇਹਦੀ ਝਲ ਅਥਾਹ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਇਸ਼ਕ ਗਵਾਚਾ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਹ ਗਏ ਸਾਹ

ਮਰ ਹਠ ਵਖ ਲਈ

ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ ਹਢਾ

ਿ ਚ ਮਣ ਮਰ ਦਰ ਤ ਖਪੜਹਆ

ਇਕ ਅਧ ਵਾਰੀ ਆ

ਮ ੜ ਉਹ ਭ ਲ ਕਦ ਨਾ ਲਪਘਆ

ਏਸ ਦਰ ਦ ਰਾਹ

ਮ ਉਹਨ ਪਨਤ ਉਡੀਕਣ ਬਠਾ ਥਪਕਆ ਔਸੀਆ ਪਾ ਮਨ ਉਹ ਚ ਮਣ ਨਾ ਬਹ ਪੜਆ

ਸ ਚ ਮਣ ਦ ਵਣ ਗਾਹ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਮਰ ਹਾਣ ਦਾ ਪਵਚ ਲਖ ਸਰਿ ਦਾ ਤਾ ਪਿਹੜ ਸਾਹ ਚਤਰ ਖਡਦਾ ਮਨ ਉਸ ਚ ਮਣ ਦਾ ਚਾ

ਪਰਦਸੀ ਚ ਮਣ ਮਪਡਆ

ਕਦ ਵਤਨ ਫਰਾ ਪਾ ਪਕਤ ਸ ਚਾ ਪਬਰਹਾ ਤਡੜਾ ਮਥ ਿਠਾ ਨਾ ਹ ਿਾ

ਪਬਰਹਾ ਵੀ ਲਭੀ ਕਾਮ ਦਾ ਇਹਦੀ ਿਾਤ ਕ ਿਾਤ ਨਾ ਕਾ ਭਾਵ ਪਬਰਹਾ ਰਬ ਵਡੜਾ ਮ ਚੀ ਕਕ ਪਰਹਾ

ਚਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਹ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਗ ਹ ਲਟਕ ਪਰਹਾ ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ ਹ ਭਟਕ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਪਦਨ ਬਹ ਵਡਭਾਗਾ ਿਦ ਪਕਸ ਸਾਗਰ ਪਵਚ

ਆਦਮ ਦ ਪਕਸ ਪਪਤਰ

ਅਮਬ(ਅਮੀਬ) ਿਨਮ ਪਲਆ

ਪਰ ਇਹ ਪਦਹ ਪਨਕਰਮਾ ਿਦ ਇਸ ਆਦਮ ਦੀ ਝਲੀ ਫ ਲ ਸਮ ਦਾ ਹਸੀ ਖ਼ਰ ਪਪਆ

ਵਖ-ਵਖ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਮ ਸਚ ਪਰਹਾ ਸਮ ਅਵਾਰਾ ਕ ਤਾ ਦਰ ਦਰ ਭਟਕ ਪਰਹਾ ਿਠ ਹਡ ਖਾਣ ਲਈ

ਲਭੀ ਤਰਸ ਪਰਹਾ

ਸਮ ਪਰਾਈ ਨਾਰ

ਤ ਿ ਪਫਰ ਰਡੀ ਹ

ਪਪਹਲੀ ਰਾਤ ਹਢਾਇਆ ਲਗਦੀ ਚਗੀ ਹ

ਦਿੀ ਰਾਤ ਪਬਤਾਇਆ

ਹ ਦੀ ਭਡੀ ਹ

ਪਰ ਇਹਦ ਸਗ

ਦ ਨੀਆ ਦ ਹਰ ਜ਼ਰ ਨ

ਇਕ ਅਧ ਘੜੀ ਜ਼ਰਰ ਪਬਤਾਣੀ ਪਦੀ ਹ

ਕਦ ਹਰਾਮਣ ਪਟਕ ਕ

ਨਾ ਇਹ ਬਪਹਦੀ ਹ

ਉਮਰ ਦੀ ਬਾਰੀ ਖਲਹ ਕ ਏਸ ਿਹ ਵਲ

ਕਾਮਨੀ ਮਲੀ ਨਜ਼ਰ

ਤਕਦੀ ਰਪਹਦੀ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਝਠ ਸਹਣ ਕਾਮ ਚ ਮਤ ਆਪਸ਼ਕ ਵਗ

ਪਮਠੀਆ ਕਰ ਕਰ ਗਲ ਸਾਨ ਛਲਦਾ ਹ

ਮਾਣ ਕ ਚ ਮਣ

ਇਕ ਦ ਏਸ ਹਯਾਤੀ ਦ

ਭ ਲ ਿਦਾ ਹ-

ਫਰ ਨਾ ਪਵਹੜ ਵੜਦਾ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਕ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਾਕਣ ਲਟਕ ਪਰਹ

ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਸ ਞੀ ਿੜੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ

ਸਮ ਦੀ ਇਕ-

ਠ ਕਰਾਈ ਹਈ ਸਿਣੀ ਵਗ

ਪੀੜ-ਕ ਠੀ ਪਬਰਹਣ ਵਾਕਣ ਭਟਕ ਪਰਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਦਵਤਾ ਇਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ

ਇਹ ਦਵੀ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ ਕਾਮ ਿ ਸਭ ਤ ਮਹਬਲੀ ਹ

ਉਸ ਦੀ ਮ ਨ ਕਪਹਣਾ ਨਗੀ ਇਹ ਗਲ ਕੀ ਹੀ ਨਾ ਚਗੀ ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਏਸ ਦੀ ਹ ਬਖ਼ਸ਼ੀ ਹਈ

ਤ ਦ ਤ ਹ ਸਨ ਦੀ ਿ ਰ ਤ ਹ

ਏਸ ਨ ਹ ਰਪ ਵਡਣਾ-

ਖ਼ਨ ਮਰਾ ਿ ਤਡੀ ਕ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਖੜੀ ਆ ਪਮਟੀ ਦੀ ਇਹ ਬਾਜ਼ੀ ਪਚਟੀ ਦ ਧ ਕਲੀ ਪਿ ਤਾਜ਼ੀ ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦਾ ਇਕ ਸਗਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦੀ ਕਥਾ ਸ ਣਦਾ ਕਈ ਅਲਮਸਤ ਪਿਹਾ ਿਗਮ ਹ

ਤਰਾ ਇਸ ਨ ਟ ਡੀ ਕਪਹਣਾ ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਗ਼ਮ ਹ

ਕਾਮ ਪਬਨ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਕਾਹਦ ਅਰਥ ਿ ਚਲਦਾ ਦਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਪਸ਼ਵਿੀ ਕਾਮ ਬਰਹਮ ਹ

ਕਾਮ ਹੀ ਸਭ ਤ ਮਹ ਧਰਮ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਸ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਵਖ ਪਕ ਬ ਤ ਨ ਕੀ ਹਇਆ ਹ

ਇ ਲਗਦਾ ਹ ਪਿ ਰਇਆ ਹ

ਸਾਥ ਕਈ ਪਾਪ ਹਇਆ ਹ

ਸਾਰ ਦੀਵ ਝਬ ਬ ਝਾ ਦ

ਇਸ ਨ ਥੜਹਾ ਪਰਹ ਹਟਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਮ ਖ ਨ ਪਰਹ ਭ ਆ ਦ

ਿ ਇਸ ਤ ਕਈ ਪਰਦਾ ਪਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਪਦਲ ਪਵਚ ਵੀ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਇਸ ਨ ਹਾਲ ਵੀ ਕਈ ਭ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਕਾਮ ਏਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ ਇਹ ਭਾਵ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਸੀਮਾ ਦਪਨਕ ਅਖ਼ਬਾਰ ਦ

ਅਿ ਪਰਥਮ ਪਨ ਤ

ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਛਪੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਕ ਝ ਗਰ ਬਦਸ਼ੀ ਬਚ ਤ ਇਕ ਹਰ ਉਹਦ ਨਾਲ

ਖੜਹੀ ਉਸ ਦੀ ਸਖੀ ਹ

ਤਸਵੀਰ ਦ ਪਰ ਇਕ ਇਬਾਰਤ ਦੀ ਹ ਝਿਰ

ਇਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਹੀ ਕ ੜੀ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰੀ ਪਜ਼ਦਗੀ ਥ ੜੀ ਥ ੜੀ ਹ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ

ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਮਰ ਗੀਤ ਨ ਰਦ ਮਾਸਮ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਵੀ ਅਵਾਰਾ ਨ ਭਦ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ ਅਕਸਰ ਮਰ ਸ਼ਪਹਰ ਿਦ ਆਦੀ ਹਰ ਵਾਰ ਿਦ ਆਦੀ ਪਤਨ ਫ ਲ ਪਲਆਦੀ ਗ ਲਦਾਨ ਚ ਪਤਨ ਫ ਲ ਿਦ ਹਥ ਉਹ ਸਿਾਦੀ ਮ ਸਕਾ ਕ ਤ ਅਦਾਜ਼ ਚ

ਕ ਝ ਏਦ ਉਹ ਕਪਹਦੀ ਇਕ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਤਰ ਨ ਦਾ ਮਰ ਨ ਦਾ ਇਹ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਪਕਸ ਪਪਉ ਦਾ ਪਕਸ ਮ ਦਾ ਇਕ ਫ ਲ ਮਰੀ ਕ ਖ ਦੀ ਸੀਮਾ ਦ ਹ ਨ ਦਾ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਇਕ ਗਰੀ ਪਿਹੀ ਪਨਕੀ ਬਚੀ ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਪਿਸ ਚੀਚੀ ਹ ਪਕੜ ਰਖੀ

ਓਸ ਦੀ ਸ਼ਕਲ

ਮਰ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਹ ਆ ਲਥੀ ਈਕਣ ਲਗਦਾ ਹ

ਇਹ ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਧੀ ਹ

ਮਰਾ ਤ ਮਰੀ ਬਲਣ ਦ

ਪਬਮਾਰ ਲਹ ਦਾ ਏਸ ਧਰਤੀ ਤ ਪਬਿਾਇਆ

ਕਈ ਸਝਾ ਬੀਅ ਹ

ਮਰੀ ਪੀੜਾ ਦੀ ਮਰੀਅਮ ਦ

ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਮਸੀਹ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਿਦਹੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਬਚਨ ਮਰਾ ਿੀ ਹ

ਓਹ ਹੀ ਸੀਮਾ ਧੀ ਹ

ਕਈ ਹਰ ਇਹਦਾ ਪਪਉ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਅਜਨਬੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ

ਨਾ ਤ ਤ ਹੀ ਔਲੀਆ ਹ

ਨਾ ਤ ਮ ਹੀ ਹ ਨਬੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਮਰ ਲਈ ਇਹ ਰਸ-ਭਰੀ ਤਰੀ ਮਲਕ ਮ ਸਕੜੀ ਪਕਸ ਪਵਮਾਨ ਸਵਕਾ ਦੀ ਮ ਸਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਅਿ ਵੀ ਪਿਸ ਚ ਿਾਣਦ ਪਕ ਵਾਸ਼ਨਾ ਦੀ ਕਗ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਮਰ ਲਈ ਤਰੀ ਵਫ਼ਾ ਅਿ ਵੀ ਇਕ ਸਵਗ ਹ

ਮਰ ਨਸ਼ੀਲ ਪਿਸਮ ਦੀ ਅਿ ਵੀ ਤਨ ਮਗ ਹ

ਪਿਹੜਾ ਪਕ ਤਰੀ ਨਜ਼ਰ ਪਵਚ

ਪਫਲਮੀ ਰਸਾਲ ਵਗ ਹ

ਸਫ਼ਾ ਸਫ਼ਾ ਫਰਲਣਾ ਪਿਦਹਾ ਹ ਤਰੀ ਪਦਲ ਲਗੀ ਸਮ ਨ ਸਨਹ ਮਾਰ ਕ

ਿ ਪਮਲ ਿਾਏ ਘੜੀ ਕਦੀ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਮ ਸਗਾ ਤ ਕਾਮ ਦੀ ਹ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਅਿ ਤ ਸਾਡਾ ਇਸ਼ਕ

ਓਸ ਮਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਕਾਮ ਦ ਸ ਆਦ ਪਪਛ ਹ ਿਾਏ ਿ ਹਾਪਮਲਾ ਤ ਮਕੜ ਨ ਮਾਰ ਕ

ਬਣਾ ਲਏ ਪਿਵ ਗਜ਼ਾ ਤ ਖਾਈ ਿਾਏ ਉਹ ਕਾਮਣੀ ਕ ਲਛਣੀ ਸ ਆਦ ਲਾ ਹ ਕਾਮਣੀ ਹ ਕਾਮਣੀ ਮਨ ਬਚਾ ਮਨ ਬਚਾ ਵਾਸਤਾ ਈ ਿੀਭ ਨ

ਇਹ ਖ਼ਨ ਦਾ ਨਾ ਸ ਆਦ ਪਾ ਦਰ ਹ ਕ ਬਪਹ ਪਰਹ ਨਾ ਕਲ ਆ ਨਾ ਕਲ ਆ

ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਤਰ ਗਲ ਥ ਪਚਮਟ ਕ

ਇਹ ਸ ਪਰਹਾ ਿ ਬਾਲ ਹ

ਛ ਰੀ ਹ ਸਸਕਾਰ ਦੀ ਿ ਕਰ ਰਹੀ ਹਲਾਲ ਹ

ਇਹ ਕਪਹਣ ਨ ਤ ਠੀਕ ਹ ਪਕ

ਤਰਾ ਮਰਾ ਹੀ ਲਾਲ ਹ

ਿ ਸਚੀਏ ਤ ਸਹਣੀਏ

ਤਨ ਸਦੀਵੀ ਮਰਦ ਦੀ ਮ ਿਾਣਦ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਸਾਡੀ ਵਫ਼ਾ ਨ ਗਾਲਹ ਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਪਬਤਾਉਣ ਦੀ ਚਲੀ ਅਸ ਨ ਚਾਲ ਹ

ਮਨ ਸਦੀਵੀ ਨਾਰ ਦੀ ਤ ਿਾਣਦੀ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਫਰ ਵੀ ਵਗ ਰਹੀ ਹ ਪਰਸ਼ਪਤਆ ਦੀ ਇਕ ਨਦੀ ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਮ ਉਪਿ

ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਤ ਛਬੀ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦਾ ਮ ਸਗਾ ਤ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦੀ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਹ ਠੀਕ ਪਕ ਤਰੀ ਮਰੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਸਾਨ ਆਪਣ ਹੀ ਆਪ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਿੀਲ ਵਦ ਤ

ਕ ਰਾਨ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਗਰੀਆ ਨ ਸਮ ਦੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਮਗਲੀਆ ਦਰਾਵੜ ਨ

ਆਰੀਆ ਤ ਮਾਣ ਨਹ ਅਿ ਤ ਪਦਲ ਨ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਪਦਮਾਗ਼ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਕ ਲ ਿਹਾਨ

ਸਾਡ ਵਾਕਣਾ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਸਗਰਦ

ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ

ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਹਬਹ ਚੀਨ ਕਬਤਰ ਵਾਕਣ ਗ ਟਕਦੀ ਤ ਸਨ-ਖਭ ਨ ਪਖਲਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਇਹ ਮਰੀ ਵਾਕਫ਼

ਤ ਹਮਦਰਦ ਦਾ ਘਰ

ਪਿਸ ਚ ਅਿ ਦੀ ਰਾਤ

ਮ ਇਹ ਹ ਗ ਜ਼ਾਰੀ ਪਿਸ ਦੀ ਸਰਤ

ਚਤ ਦ ਸਰਿ ਦ ਵਗ

ਨੀਮ-ਪਨਘੀ ਦਧੀਆ ਹ ਗ ਲਾਨਾਰੀ ਪਹ ਦੀ ਸਗਰਦ ਦ ਪਰਭਾਤ ਵਲ

ਪਨਤਰੀ ਮਦਰ ਦੀ ਪਚਰਨਾਮਤ ਦ ਵਗ

ਠਢੀ-ਠਢੀ ਸ ਚੀ-ਪਮਠੀ ਤ ਪਪਆਰੀ ਸ ਰਹੀ ਹ ਮਪਹਕ ਹਠ ਤ ਪਖਲਾਰੀ

ਉਫ਼

ਪਕਨੀ ਹ ਰਹੀ ਹ ਬਰਫ਼-ਬਾਰੀ ਏਸ ਬਸਤੀ ਦੀ ਠਰੀ ਹਈ ਬ ਕਲ

ਮਘ ਰਹੀ ਨਾ ਪਕਤ ਵੀ ਕਈ ਅਗਾਰੀ ਚਹ-ਪਾਸ ਜ਼ਪਹਰ ਮਹਰੀ ਬਰਫ਼ ਦਾ ਮਨ ਸਾਗਰ ਹ ਪਸਰਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਰਾ ਪਦਲ ਮਰਾ ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ

ਬਰਫ਼ ਸਗ ਹ ਬਰਫ਼ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਦਰ ਕਾਲਾ ਰ ਖ ਲਮਾ ਚੀਲਹ ਦਾ ਸ਼ੀਪਸ਼ਆ ਤ ਪਾਰ ਿ ਘਲਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਬਸਤੀ ਦੀ ਬਲਰੀ ਪਾਤਲੀ ਪਵਚ

ਸਲ ਵਤ ਚ ਪਭਆ ਹ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ

ਉਫ਼

ਇਹ ਮਨ ਕੀਹ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ

ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਸਰਦ ਤਾਬੀਰ ਪਵਚ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਕਚੀ ਗਰੀ ਿਹਾ ਸ ਤ-ਉਨਦਾ ਪਿਸਮ ਬਣਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਵਗ ਚਪਲਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਕਣ ਦਰਵਾਜ਼ ਨ ਹ ਖੜਕਾ ਪਰਹਾ

ਸ਼ਾਇਦ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਹ ਟ ਪਰਆ ਆ ਪਰਹਾ ਹ ਪਦਲਾ ਬ-ਹਪਸ਼ਆ

ਕ ਝ ਹਸ਼ ਕਰ

ਨਾ ਤ ਕਈ ਆ ਤ ਨਾ ਹੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਮਰਾ ਵਪਹਮ ਤਨ ਖਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਹ

ਇਕ ਤਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਘਰ

ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ

ਉਹ ਤ ਪਪਹਲ ਹੀ

ਅਮਾਨਤ ਹ ਪਕਸ ਦੀ ਤ ਤ ਐਵ ਪੀਣ ਪਗਲਾ ਪਾ ਪਰਹਾ ਰਸ਼ਮੀ ਿਹ ਵਗ ਰਹ ਉਹਦ ਸਵਾਸ ਤ

ਨਜ਼ਰ ਮਲੀ ਪਕਸ ਲਈ ਹ ਪਾ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਤ ਮਦਰ ਦੀ ਸ ਚੀ ਪਣ ਵਰਗਾ ਸ ਆਦ ਤ ਲਸੀ ਦਾ ਪਿਦਹ ਚ ਆ ਪਰਹਾ

ਹ ਮਨਾ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ

ਤ ਤ ਕਾ ਹੀ ਸ਼ਰਮ ਹ ਲਾਹ ਮਾਰੀ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਪਿਸਮ ਤਰਾ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਤ ਤ ਧ ਰ ਤ ਗ਼ਮ ਦੀ ਇਕ ਸਗਰਦ ਹ

ਕਰ ਨਾ ਐਵ ਮਰਖਾ ਤ ਨਜ਼ਰ ਮਾੜੀ ਲਭ ਹਮਦਰਦੀ ਚ ਨਾ ਕਈ ਪਚਗਾੜੀ ਵਖ ਤਰ ਤ ਵੀ ਵਧ ਕ ਸਰਦ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਪਕਨੀ ਹ ਸ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਬਹ-ਰਪੀਏ

ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਮਰ ਘਰ ਪਵਚ ਪਈ ਘ ਮਦੀ ਹ

ਚ ਪ ਚ ਪ ਤ ਵੀਰਾਨ

ਪਕਸ ਪਨਪਤਰ ਰ ਖ ਦ ਤ ਇਲ ਦ ਆਲਹਣ ਵਗ

ਗ ਮ-ਸ ਮ ਤ ਸ ਨਸਾਨ

ਸ਼ਾਮ-ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਐਸੀ ਬ-ਪਹਸ ਸ਼ਾਮ ਨ ਆਪਖ਼ਰ

ਮ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਸਵਰ ਆਦੀ ਿ ਕਰ ਇਸ ਨ ਵੀ ਆਉਣਾ ਸੀ ਇਹਦ ਨਾਲ ਤ ਚਗਾ ਸੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਦੀ ਬ ਕਲ ਪਵਚ

ਕਾਫ਼ੀ ਦ ਦ ਘ ਟ ਪਨਗਲ ਕ

ਪਸਗਰਟ ਧ ਖਾ ਕ ਬਪਹ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਸਰਪਮਡ-ਮਛੀ ਿਹੀਆ ਕ ੜੀਆ ਵਖਣ ਮਾਤਰ ਸੜਕ ਤ

ਯਾਰ ਦ ਸਗ ਭ ਲਣਾ ਸੀ ਥਕ ਟ ਟ ਕ ਸ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ

ਸਮ ਵੀ ਪਕਨੀ ਚਦਰੀ ਸ਼ ਹ

ਪਕਸ ਪ ਰਾਣ ਅਮਲੀ ਵਾਕਣ

ਪਦਨ ਭਰ ਪੀ ਕ ਡਡ ਸਹਰਾ ਗਲੀਆ ਤ ਬਾਜ਼ਾਰ ਦ ਪਵਚ

ਆਪਣੀ ਝਕ ਚ ਟ ਪਰਆ ਰਪਹਦ ਨਾ ਕ ਝ ਸ ਣਦ ਨਾ ਕ ਝ ਕਪਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਖੜਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਬਪਹਦ ਇਸ ਬਦਬ ਦ ਿਾਣ ਚ ਹਾਲ

ਯ ਗ ਿਡਾ ਇਕ ਪਲ ਰਪਹਦ

ਕਾਲੀਆ ਕਾਲੀਆ ਿੀਭ ਿਹੀਆ

ਮਰੀ ਹਥ-ਘੜੀ ਦੀਆ ਸਈਆ

ਮਰੀ ਪਹਕ ਪਵਚ ਲਮ ਲਮ

ਕਪਡਆ ਵਾਕਣ ਪ ੜੀਆ ਹਈਆ ਹਫ਼ੀਆ ਹਫ਼ੀਆ ਭਿ ਭਿ ਮਈਆ

ਪਦਨ ਭਰ ਸਮ ਦ ਖਹ ਤ ਬਲ ਵਾਕਣ ਿਈਆ ਹਈਆ

ਗ਼ਮ ਦ ਪਾਣੀ ਸਗ ਪਸਿਣ ਲਈ

ਮਰ ਪਦਲ ਦੀਆ ਬਿਰ ਰਹੀਆ ਅਿ ਦੀਆ ਸ਼ਾਮ ਐਵ ਗਈਆ

ਰਬ ਕਰ ਬਦਬ ਦੀ ਢਰੀ ਛਤੀ ਿਾਵ ਛਤੀ ਿਾਵ

ਿ ਰਬ ਕਰ ਕ ਬਹ -ਰਪਣੀ ਚਰ ਦ ਸਗ ਧਲ ਿਾਵ ਿ ਕਈ ਐਸਾ ਮਤਰ ਚਲ

ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਭਸਮ ਹ ਿਾਵ ਇਸ ਮਨਹਸ ਨ ਖ਼ਰ ਕਦ ਤਕ

ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ ਹ ਚਟਦ ਰਪਹਣਾ ਮ ਤ ਹਰ ਪਕਸ ਸਗ ਰਾਤ

ਨਚਣ ਬਾਲ-ਰਮ ਹ ਿਾਣਾ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਭਗ ਲਈ

ਅਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਪਪਹਲਾ ਚ ਮਣ ਬਾਲ-ਵਰਸ

ਟ ਰ ਸਾਡ ਦਰ ਆਇਆ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਪਮਟੀ ਦੀ ਬਾਜ਼ੀ ਦ ਪਲ ਖਡ ਗਵਾਇਆ

ਦਿਾ ਚ ਮਣ ਿ ਸਾਨ ਿ ਪੜਆ

ਉਹ ਸਾਡ ਮਚ ਨਾ ਆਇਆ

ਉਸ ਮਗਰ ਸ ਚ ਮਣ ਿ ਪੜਆ

ਪਰ ਹਠ ਨਾ ਲਾਇਆ

ਮ ੜ ਨਾ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਪਰ ਇਹ ਕਹਾ ਅਿ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਗਲ ਸਾਡ ਲਗ ਰਇਆ

ਹਠ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਪਸਕੀ ਤ ਚਾਨਣ ਪਿਸ ਚਇਆ

ਇਹ ਚ ਮਣ ਸਾਡਾ ਸਿਣ ਪਦਸਦਾ ਇਹ ਸਾਡਾ ਮਪਹਰਮ ਹਇਆ

ਡ ਘੀ ਢਾਬ ਪਹਿਰ ਦੀ ਸਾਡੀ ਡ ਬ ਮਇਆ ਡ ਬ ਮਇਆ

ਸਾਡਾ ਤਨ-ਮਨ ਹਪਰਆ ਹਇਆ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਕ ਪਦਲ-ਪਰਚਾਵਾ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਸਕਨ

ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਬਾਸ਼ ਨ ਇਕ ਪਤਤਲੀ ਕਪਹਣਾ ਇਹ ਹ ਪਨਰਾ ਿਨਨ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਪਿਹੜਾ ਮਪਰਆ

ਉਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਊਣ

ਮਰ-ਮ ਕ ਕ ਵੀ ਕਰ ਨਾ ਸਕਦਾ ਪਰੀ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਭਾਵ ਇਹ ਬਰਪਹਮਡ ਵੀ ਫਲ

ਿ ਪਫਰ ਅਰਨ ਵਰਨ

ਇਹ ਵੀ ਇਕ ਿਨਨ

ਮ ਹਾਲ ਤਾਜ਼ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਸਮਝ ਮਰਾ ਖ਼ਨ

ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਮਾਣ ਲਈ

ਪਿਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਹ

ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਕ ਪਕਸ ਗਰ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਮਲ ਉਿਾੜ ਦਰ ਚ

ਰਪਹਦਾ ਹਵ ਮਲਗ ਫਕਰ

ਤ ਿਠ ਟ ਕ ਦੀ ਆਸ ਲ ਕ

ਪਦਨ ਢਲ ਿ ਗਰ ਚ ਆਵ ਤ ਪਬਨ ਬ ਲਾਇਆ ਹੀ ਪਰਤ ਿਾਵ

ਔ-ਲਖ ਕਪਹ ਤ ਮਾਰ ਚਕਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਕਾਲ ਰਾਹ ਦ

ਐਸ ਬ-ਪਹਸ ਪੜਾਅ ਤ ਖਪੜਹਆ ਪਿਤ ਖ਼ਾਬ ਦ ਨੀਲ ਰ ਖ ਚ

ਪਣ ਪੀਲੀ ਪਿਹੀ ਵਗ ਰਹੀ ਏ

ਅਗ ਪਸਪਵਆ ਦੀ ਮਘ ਰਹੀ ਏ

ਕਦ ਕਦ ਕਈ ਗ਼ਮ ਦਾ ਪਛੀ ਪਰ ਨ ਆਪਣ ਹ ਫੜਫੜਦਾ ਤ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਪੀਲ ਅਰਸ਼

ਕਈ ਪਸਤਾਰਾ ਹ ਟ ਟ ਿਦਾ ਤ ਚਦੀ-ਵਨਾ ਖ਼ਾਬ ਮਰਾ ਸਮ ਦਾ ਹਰੀਅਲ ਹ ਟ ਕ ਿਦਾ ਪਵਹਦ ਪਵਹਦ ਹੀ ਨੀਲ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸਾਰਾ ਿਗਲ ਹ ਸ ਕ ਿਦਾ ਫਰ ਪਦਲ ਦੀ ਮਾਯਸ ਵਾਦੀ ਚ

ਤਲਖ਼ ਘੜੀਆ ਦ ਜ਼ਰਦ ਪਤਰ

ਚੀ ਚੀ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਝਠ ਥੜਾ ਹੀ ਮਾਰਦ ਨ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਪਰ ਦ ਨਾਲ ਖਪਹਦੀ ਇਕ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਮਪਹਲ ਚ

ਇਸ਼ਕ ਮਰਾ ਗਵਾਪਚਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਆਸ਼ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਰੀਆ ਦਾ ਆਪਖਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਹਰ ਗਲੀ ਹਾਏ ਗੀਤ ਵਰਗੀ ਨ ਹਾਰ ਦੀ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਪਟ ਚ

ਰਾਤ ਸ਼ਬਨਮ ਗ ਜ਼ਾਰਦੀ ਹ

ਤ ਹਰ ਦਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਪਾਕ ਪਮਟੀ ਦਾ ਖ਼ਨ ਪੀ ਕ ਮ ਿਨਮ ਲੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਪਕ ਦ ਧਨੀਆ ਚ

ਮਾਸਮੀਅਤ ਦਾ ਦ ਧ ਪੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਬਰਗ ਪਚਹਰ ਤ

ਝ ਰੜੀਆ ਦ ਨ ਝਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਪਕ ਸੀਨ ਅਦਰ ਨ

ਗ ਰਬਤ ਦ ਪਹਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਨਣ ਦ

ਦਵ ਦੀਵ ਹੀ ਪਹਸ ਚ ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਿਨਾਪਜ਼ਆ ਲਈ

ਖ਼ਰੀਦ ਕਫ਼ਨ ਵੀ ਪਵਕ ਚ ਕ ਨ

ਤ ਹਰ ਤੀਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਮ ਲਮ ਸੜਕ ਤ

ਿਾ ਕ ਕਈ ਕਦ ਨਹ ਮ ੜਦਾ ਇਹ ਸਮਝ ਲੀਤਾ ਿਦਾ ਹ ਮ ਰਦਾ

ਤ ਹਰ ਚਥੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਕਾਲ ਬਾਗ਼ ਚ

ਪਸਰਫ਼ ਆਸ ਦੀ ਪਣ ਿਾਵ ਕਦ ਕਦ ਹ ਓਸ ਿਹ ਚ

ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਵ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਆਬਾਦ ਕਰਨ ਨ ਤ ਹੀ ਰਕੜ

ਤ ਹੀ ਧਰਤੀ ਦਾ ਕਝ ਵਰਨ

ਤ ਹੀ ਕਰਨੀ ਫ਼ਜ਼ਾ ਮ ਅਤਰ

ਤ ਹੀ ਸਿ ਨ ਮਾਨਣਾ ਸ ਕ ਪਪਹਲ ਤ ਵਖ ਸਥਰ ਪਰ ਮ ਛਤੀ ਹੀ ਸਮਝ ਿਦਾ ਇਹ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸ਼ਰ ਹੀ ਹ

ਿ ਲਾ ਪਰਹਾ ਹ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਚਕਰ

ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਆਉਣ ਵਾਲ

ਇਹ ਲਕ ਪੜਹ ਕ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ ਇਹ ਉਹ ਪਵਚਾਰੀ ਬਦਬਖ਼ਤ ਰਹ ਹ

ਪਕ ਪਿਹੜੀ ਪਹਰਨ ਦ ਪਸਙ ਤ

ਉਦਾਸ ਲਪਮਹਆ ਨ ਫੜਣ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਚੜਹ ਰਹੀ ਏ ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ

ਪਕ ਹਠ ਦ ਫ ਲ ਦੀ ਮਪਹਕ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਰਹੀ ਏ

ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਪਨਕੀ ਉਮਰ

ਉਡਾ ਕ ਲ ਗਏ ਗ਼ਮ ਦ ਝਖੜ

ਵਫ਼ਾ ਦ ਸਹ ਦ ਮਲ ਤ

ਇਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਮ ਲਚਦਾ ਹ ਪਕ ਇਸ ਚ ਰਾਹ ਤ

ਮਨ ਕਈ ਉਿਾੜ ਦਵ ਤ ਮਰ ਮਥ ਦ ਕਾਲ ਅਖ਼ਰ ਤ

ਕਟ ਚਨ ਦਾ ਚਾੜਹ ਦਵ ਿ ਅਗ ਫ਼ ਰਕਤ ਦੀ ਪਦਨ ਦੀਵ ਪਵਚ ਚ ਰਾਹ ਦ ਸਾੜ ਦਵ ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਪਪਘਲ ਿਾਵਣ

ਇਹ ਬਦਨਸੀਬੀ ਦ ਕਾਲ ਕਕਰ

ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਬਦਲ ਿਾਵਣ

ਮਰੀ ਪਕਸਮਤ ਦ ਸਭ ਨਛਤਰ

ਮ ਮਨ ਖਤਾ ਦ ਨਾਮ ਸ ਖਗਾ ਆਪਣ ਗੀਤ ਦ ਸਨ-ਛਤਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

Page 13: Pc64 bDnc64 - Punjabi Library · Aate Dian Chirian Shiv Kumar Batalvi 6If Pc64 bDnc64 b]\ ?dWaY UIaZ\c 6If Pc64 bDnc64 DaRMc YaN D ^dÊNc 7? S_anc U^Nc ?^W NfYc WfYf Ph^N Unc bS6Yc

ਕਧ ਤ ਨਹ ਕਮਰ ਦ ਦਦ ਤ

ਮਰ ਪਾਟ ਪਦਲ ਦ ਵਾਕਣ

ਪਾਟਾ ਇਕ ਕਲਡਰ ਲਟਕ

ਪਕਸ ਮ ਸਾਫ਼ਰ ਦੀ ਅਖ ਪਵਚ ਪਏ

ਗਡੀ ਦ ਕਲ ਵਤ ਰੜਕ

ਫਕ ਪਦਆ ਿੀ ਕਰਦ ਫੜ ਕ

ਕਾਸਾ ਫੜ ਕ ਟ ਪਰਆ ਿਦਾ ਓਸ ਕਲਡਰ ਵਾਲਾ ਲਗੜਾ ਪਿਸ ਦ ਹਥ ਪਵਚ ਹ ਇਕ ਦਮੜਾ

ਖ਼ਰ ਪਫਰ ਪਕ ਪਦਲ ਡਰ ਿਦ ਪਸਗਰਟ ਦ ਧਏ ਸਗ ਪਨਕਾ ਇਹ ਮਰਾ ਕਮਰਾ ਝਟ ਭਰ ਿਦ

ਪਫਰ ਡ ਘਾ ਸਾਗਰ ਬਣ ਿਦ ਪਵਹਪਦਆ ਪਵਹਪਦਆ ਨੀਲਾ ਕਮਰਾ ਇਸ ਸਾਗਰ ਦੀਆ ਲਪਹਰ ਅਦਰ

ਮਰਾ ਬਚਪਨ ਅਤ ਿਵਾਨੀ ਕਠਾ-ਕ ਲਾ ਸਭ ਰ ੜਹ ਿਦ ਸਾਹਵ ਕਧ ਤ ਬਠਾ ਹਇਆ

ਕਹੜ ਪਕਰਲੀਆ ਦਾ ਇਕ ਿੜਾ ਮਗਰਮਛ ਦਾ ਰਪ ਵਟਾਦ

ਮਰ ਵਲ ਵਧਦਾ ਆਦ ਇਕ ਬਹ ਤ ਇਕ ਲਤ ਖਾ ਿਦ

ਓਸ ਕਲਡਰ ਦ ਲਗੜ ਵਤ

ਮ ਵੀ ਹ ਿਦਾ ਮ ੜ ਲਗੜਾ ਆਪਣੀ ਗ਼ ਰਬਤ ਦ ਨ ਤ

ਮਗਦਾ ਪਫਰਦ ਦਮੜਾ ਦਮੜਾ ਪਫਰ ਮਰਾ ਸਾਹ ਸ ਕਣ ਲਗਦ

ਹਡ ਹਡ ਮਰਾ ਟ ਟਣ ਲਗਦ

ਮਈਆ ਇਲ ਕਨ-ਖਿਰ

ਅਕ ਦ ਪਟਡ ਛਪੜੀ ਕਰ

ਮਏ ਲ ਮਏ ਕਤਰ

ਖਪੜੀਆ ਚਮਗਾਦੜ ਭਰ

ਓਸ ਕਲਡਰ ਵਾਲਾ ਲਗੜਾ ਮਰ ਮਹ ਤ ਸ ਟਣ ਲਗਦ

ਗਲ ਮਰਾ ਪਫਰ ਘ ਟਣ ਲਗਦ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਮ ਕਣ ਲਗਦ

ਫਰ ਅਿਨਬੀ ਕਈ ਪਚਹਰਾ ਮਰ ਨ ਤ ਉਸ ਲਗੜ ਨ

ਦ ਦਦਾ ਹ ਇਕ ਦ ਦਮੜਾ ਫਰ ਕਲਡਰ ਬਣ ਿਦਾ ਹ

ਓਸ ਕਲਡਰ ਵਰਗਾ ਲਗੜਾ ਇਹ ਮਰਾ ਪਨਕਾ ਪਿਨਾ ਕਮਰਾ ਦਪਰਆਈ ਮਛੀ ਦ ਵਾਕਣ

ਗੜਹਾ ਨੀਲਾ ਪਿਸ ਦਾ ਚਮੜਾ ਇਹ ਮਰਾ ਪਨਕਾ ਪਿਨਾ ਕਮਰਾ

ਿਚਰਤਰ-ਹੀਣ

ਸਾਉਣ ਮਹ ਦੀ ਸਵਲੀ ਪਸਲਹੀ ਹ ਸ਼ਾਮ

ਪੀ ਕ ਟ ਪਰਆ ਹ ਘਰ ਮਦਰਾ ਦਾ ਿਾਮ

ਸਾਉਣ ਮਹ ਦੀ ਸਵਲੀ ਪਸਲਹੀ ਹ ਸ਼ਾਮ

ਹਲਕ ਕ ਤ ਦੀ ਜ਼ ਬ ਿਹੀ ਸੜਕ ਤ

ਤਾਜ਼ਾ ਵਸ ਮਹ ਦੀਆ

ਇਹ ਛਪੜੀਆ ਪਿ ਪ ਰਾਣ ਿੜ

ਪਕਸ ਮਪਹਲ ਦੀ ਛਤ ਤ ਰਗਣ

ਹਜ਼ਾਰ ਮਕੜੀਆ

ਿ ਪਿਵ ਹਬਸ਼ਣ

ਪਕਸ ਦ ਮ ਖ ਤ

ਹਣ ਗਪਹਰ ਪ ਗਏ

ਚੀਚਕ ਦ ਦਾਗ਼ ਿ ਦਮਹ ਕਡੀਆ ਵਾਲਾ ਕਈ ਨਾਗ

ਪਕਨ ਕਝ ਤ ਡਰਾਉਣ ਉਫ਼ ਮਰ ਹਨ ਇਹ ਖ਼ਾਬ

ਉਮਰ ਦ ਪਝੀ ਵਰਹ ਪਦਨ ਸਵਾ ਕ ਨ ਹਜ਼ਾਰ

ਪਕਹੜ ਮਕਸਦ ਵਾਸਤ ਆਪਖ਼ਰ ਨ ਪਦਤ ਮ ਗ ਜ਼ਾਰ

ਪਕਹੜ ਮਕਸਦ ਵਾਸਤ ਏਨ ਮ ਸਰਿ ਖਾ ਲਏ

ਪਸਰ ਏਨੀਆ ਰਾਤ ਦਾ ਭਾਰ

ਸ਼ਾਇਦ ਇਸ ਲਈ ਵਖ ਸਕ ਹਰ ਨਜ਼ਰ ਦ ਆਰ ਪਾਰ

ਪਨਤ ਪਕਸ ਦਹੀ ਤ ਸਕ ਕਾਮ ਦਾ ਮ ਡਗ ਮਾਰ

ਦ ਨੀਆ ਦੀ ਿ ਹਰ ਹ ਸੀਨਾ ਦ ਸਕ ਮਨ ਪਪਆਰ

ਵਖ ਸਕ ਓਸ ਦ

ਮ ਪਿਸਮ ਨਗ ਦਾ ਉਭਾਰ

ਉਫ਼ ਮ ਪਕਨਾ ਕਮੀਨਾ ਪਕਨ ਗਦ ਹਨ ਪਵਚਾਰ

ਪਕਨਾ ਗਦਾ ਪਿਹਨ ਮਰਾ ਪਕਨਾ ਗਦ ਸਚਦ ਆਪਣ ਹਥ ਨ ਹੀ ਆਪਣਾ ਹਥ ਲਾਣ ਰਕਦ ਇਕ ਪਕਣਕ ਤ ਖ ਦਾ ਤੀਕਣ

ਮ ਕਾਮੀ ਮਨਦ ਮ ਦ ਦ ਧ ਨ

ਮ ਗਰਮ ਕਰਕ ਪੀਣਾ ਲਚਦ ਮਰ ਹਥ ਪਵਚ ਪਿਨਹ ਪਵਚ

ਧਰ ਵ ਪਿਨੀ ਠਢ ਹ

ਸਚਦਾ ਹ ਇਨਹ ਬਾਰ

ਇਸ ਤਰਹ ਕ ਝ ਸਚਦ ਮਲ ਇਨਹ ਦ ਚ ਹਵ ਿਨਮ ਪਕਸ ਲਈ ਸਕ ਦਾ ਮ ਤ ਐਸ ਸਕ ਨ ਵੀ ਕਾਮ ਪਖ ਵਖਦ ਮ ਤ ਕਪਹਦਾ ਕਾਮ ਹ ਹੀ ਸਕ ਦਾ ਆਨਦ ਹ

ਚਾਹ ਉਹ ਸਰਿ ਹ ਕਈ

ਚਾਹ ਉਹ ਕਈ ਚਦ ਹ

ਚਾਹ ਦੀਵਾ ਿ ਪਚਗਾੜੀ ਨਜ਼ਰ ਤ ਵੀ ਮਦ ਹ

ਕਾਮ ਦ ਚੀਜ਼ ਦੀ ਪਮਲਣੀ ਦੀ ਉਪਿ ਦਾ ਰਗ ਹ

ਸਚਦ ਇਹ ਸੜਕ ਕਢ ਨਵ-ਬਣ ਮਪਹਲ ਦੀ ਲਾਮ

ਮਲ ਮਲ ਕੀੜ ਲਗ ਦਦ ਵਤ ਿ ਮ ਸਕਰਾਣ

ਵਸਵਾ ਪਿਹੀ ਸੜਕ ਦ

ਹ ਪਿ ਬਚ ਹਰਾਮ

ਉਫ਼ ਇਹ ਬਿਾਨ ਮਪਹਲ ਪਵਚ ਵੀ ਪਕਨਾ ਹ ਕਾਮ

ਗਲ ਰਸ਼ਨਦਾਨ

ਅਖ ਵਗ ਪਏ ਹਨ ਚਮਕਦ ਲਮ ਸਲਮੀਆ ਬਾਰੀਆ ਵਗ ਹਠ ਮ ਸਕਰਾਣ

ਸਚਦ ਪਕ ਮਪਹਲ

ਮਪਹਲ ਨ ਪਏ ਨ ਚ ਮਦ ਲ ਕ ਪਵਚ ਗਲਵਕੜੀ ਕਪਫ਼ਆ ਨ ਟ ਰ ਿਾਣ

ਉਫ਼ ਮ ਪਕਨਾ ਸ਼ਤਾਨ

ਸਚਣੀ ਪਕਨੀ ਹਰਾਮ

ਬਦਲੀਆ ਚ

ਅਰਧ ਨਗਾ ਸਰਿ

ਕਰ ਪਰਹਾ ਝ ਕ ਕ

ਹ ਕ ਝ ਏਦ ਸਲਾਮ

ਸਨ ਦ ਕਈ ਦਦ ਵਾਲੀ ਕਨ ਫ਼ਾਹਸ਼ਾ ਮ ਸਕਰਾਵ ਭਰ ਕ ਪਿ

ਨਜ਼ਰ ਚ ਕਾਮ

ਸਾਉਣ ਮਹ ਦੀ ਸਵਲੀ ਪਸਲਹੀ ਹ ਸ਼ਾਮ ਸਾਉਣ ਮਹ ਦੀ ਸਵਲੀ ਪਸਲਹੀ ਹ ਸ਼ਾਮ

ਮ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਤਰ ਆਪਣ ਦ ਧ ਵਰਗਾ ਹੀ ਤਰਾ ਸ ਚਾ ਹ ਨ ਿੀਭ ਹ ਿਾਏ ਮਾਪਖ

ਹਾਏ ਨੀ ਤਰਾ ਨ ਪਲਆ

ਿ ਇਿਾਜ਼ਤ ਦਏ ਤ ਮ ਇਕ ਵਾਰੀ ਲ ਲਵ ਮਾਘੀ ਦੀ ਹਾਏ ਸ ਚੜੀ ਸਗਰਦ ਵਰਗਾ ਤਰਾ ਨ ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਤ ਮਰੀ ਿਣਨੀ ਨਹ ਮ ਹਕੀਕਤ ਿਾਣਦ ਤਰਾ ਮਰਾ ਕੀ ਹ ਪਰਸ਼ਤਾ ਏਸ ਬਾਰ ਕੀ ਕਹ

ਗ਼ਮ ਦ ਸਪਹਰਾਵ ਚ ਭ ਪਿਆ

ਮ ਹ ਪਛੀ ਬ-ਜ਼ ਬ ਦ ਕ ਪਲ ਿ ਦਏ ਇਿਾਜ਼ਤ

ਤਰੀ ਛਾਵ ਬਠ ਲ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਅਿ ਤਰ ਪਦਲ ਚ ਹ

ਖ਼ ਸ਼ਬ ਦਾ ਹੜਹ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਵਰਹ ਹਾਲ ਿਵ ਠੀਕ ਹੀ ਕਪਹਦੀ ਹ ਤ ਅਮੜੀਏ

ਰਤ ਰਤੀ ਕਾਮ ਦੀ ਹ ਦੀ ਹ ਮ ਪਰ ਮ ਅਮੀਏ ਇਹ ਕਹ ਰਤ ਠਢੀ ਹਣ ਪਵਚ

ਲਗਗਾ ਅਤ ਦਾ ਸਮ ਕਰਨ ਲਈ ਕੀੜੀ ਨ ਪਿਨਾ ਸ਼ਾਇਦ ਭ-ਪਰਦਖਣਾ ਕੀਹ ਭਲਾ ਏਨ ਸਮ

ਪਪਛ ਹ ਿਮਦੀ ਇਕ ਮ ਝਠ ਬਕਦਾ ਹ ਿਹ ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਤਤ ਦੀ ਅਖ ਵਗ ਟੀਰਾ ਹ ਅਿ ਸਾਡਾ ਿਹ ਭਡ ਦ ਪੀਲ ਨ ਦਦ

ਕ ਤ ਦੀ ਇਹਦੀ ਜ਼ ਬ ਕਰਦਾ ਪਫਰਦਾ ਹ ਿ ਗਾਲੀ

ਕਾਮ ਦੀ ਇਹ ਥ ਕ ਥ ਬਹ ਤ ਬਕਵਾਸੀ ਸੀ ਇਹਦ ਪਪਉ ਦਾ ਪਪਉ

ਬਹ ਤ ਬਕਵਾਸਣ ਸੀ ਇਹਦੀ ਮ ਦੀ ਮ ਏਥ ਥਹਰ ਵਗ

ਗਦਾ ਹ ਸ਼ਤ ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਪਮਰਗ ਦੀ ਇਕ ਨਸਲ ਦਾ ਕਸਤਰੀਆ ਹ ਦਾ ਹ ਨ ਕਸਤਰੀਆ ਨ ਿਨਮ ਦਦੀ ਹ ਿਦ ਉਨਹ ਦੀ ਮ ਪਾਲਦੀ ਹ ਰਖ ਕ

ਇਕ ਹਰ ਥ ਇਕ ਹਰ ਥ ਫਰ ਆਦਾ ਹ ਸਮ ਕਰਮ-ਹੀਣ ਬਪਚਆ ਨ

ਭ ਲ ਿਦੀ ਹ ਉਹ ਮ ਮ-ਪਵਹਣ ਪਹ ਚ ਿਦ ਨ ਪਕਸ ਐਸੀ ਉਹ ਥ ਪਿਥ ਪਕਧਰ ਚ ਗਣ ਪਈਆ

ਹਣ ਰਲ ਕ ਬਕਰੀਆ ਬਕਰੀਆ ਵੀ ਕਰਦੀਆ ਨਾ ਚ ਘਣ ਉਨਹ ਨ ਨਹ

ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਮ

ਪਸ਼ ਤ ਮਾੜੀ ਨਹ ਤਰਾ ਮਰਾ ਕੀ ਹ ਪਰਸ਼ਤਾ ਏਸ ਬਾਰ ਕੀ ਕਹ

ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਤਰ ਸ ਚ ਦ ਧ ਵਰਗਾ ਹੀ ਤਰਾ ਸ ਚਾ ਹ ਨ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਚਟਡੀ ਦਲ

ਨੀਮ ਸਵਲੀ ਗਰੜ ਵਤ ਨੀਲੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਪਵਚ ਪਕੀ ਸਤਕ-ਪਭਟੀ ਨਾਰ ਦ ਵਾਕਣ

ਮਰ ਪਪਡ ਪਦਆ ਪਟ ਤ

ਸ ਤੀ ਘਕ ਹ ਪਸਰ ਨ ਰਖੀ ਪੀੜ ਭਨੀ ਥਕੀ ਥਕੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਇਹ ਪਕੀ

ਏਸ ਸੜਕ ਦੀ ਪਹਕ ਮਸਲਦਾ ਬਟ ਥ ਇਹਦਾ ਅਗ ਅਗ ਦਲਦਾ ਮਢ ਰਖ ਬਦਕ ਚਲਦਾ ਮਲ ਸਾਵ ਰਗ ਵਾਲਾ ਪਟਡੀ ਦਲ ਇਕ ਲਘ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਮਠੀ ਚ ਪ ਮਰ ਖਤ ਦੀ ਰਲਾ ਪਾ ਪਾ ਡਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਟਡੀਆ ਵਗ ਰਗਦ ਟਕ ਦੀ

ਚੀ ਇਕ ਧਮਕ ਦ ਕਾਰਨ

ਮਰਾ ਪਪਡ ਮ ਰਪਬਆ ਵਾਲਾ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਕਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਟਡੀ ਦਲ ਇਕ ਲਘ ਪਰਹਾ ਏ

ਹ ਣ ਹ ਣ ਇਸ ਪਕਨਾਰ

ਮਰ ਪਪਡ ਦੀਆ ਪਛਦੀਆ ਪਣ ਖਟੀਆ ਦ ਫ ਲ ਗਲ ਲਗ ਕ

ਰਝ ਦ ਕਨ ਦੀਆ ਮ ਦਰ ਵਰਗ ਫ ਲ ਸ਼ਰਹ ਦ ਚ ਮ ਕ

ਲ ਕਣ ਮੀਚੀ ਖਡ ਰਹੀਆ ਸਨ

ਪਰ ਹ ਣ

ਇਨਹ ਦ ਸਾਹ ਅਦਰ

ਫਲ ਪਗਆ ਬਦਬ ਦਾ ਸਾਗਰ

ਡ ਘ ਮਰ ਦਮਾਹਲ ਖਹ ਪਡਗ ਪਈ ਸਨ ਦੀ ਗਾਗਰ

ਇਹ ਕੀ ਹਇਆ

ਇਹ ਕੀ ਹਇਆ

ਸਾਰਾ ਪਪਡ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਪਵਚ

ਸੜ ਬਲ ਕ ਹ ਕਲ ਹਇਆ ਲਾਹ ਗਈਆ ਰ ਖ ਦੀ ਪਛਲ ਡਣ ਅਬਰ ਪਗਧ ਤ ਇਲ ਲੜਨ ਪਬਲੀਆ ਰਵਣ ਕ ਤ ਲ ਪਏ ਮਚਾਵਣ ਪਖਲ ਘ ਮਣ ਥ-ਥ ਲਖ ਚ ੜਲ ਪਪਠ ਤ ਥਣ ਲਮਕਾਈ

ਪ ਠ ਲਮ ਪਰ ਦ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਦ ਪਪਤਆ ਦੀਆ ਪਸ ਕ

ਪਠਬ-ਖਪੜਬੀਆ ਿ ਤੀਆ ਪਾਈ

ਖਪੜੀਆ ਦ ਬਹਲ ਪਵਚ ਲਘ ਪਣ ਫਰਾਟ ਭਰਦੀ ਸ਼ ਸ਼ ਕਰਦੀ ਹਕ ਭਰਦੀ

ਥ ਪ ਰ ਥ ਪਟਡੀਆ ਦੀਆ ਹੜ ਕਰਨ ਇਕਠੀਆ ਹਡ ਦੀਆ ਢਰ ਹਡੀਆ ਦ ਢਰ ਪਵਚ ਸਵਣ

ਲਖ ਲਖ ਬਚਾ ਦਣ ਅਕਰ ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਧਰਮ ਘਰ ਿਾਈਆ

ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਕਮ ਘਰ ਿਾਈਆ ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਕਾਮ ਪਤਹਾਈਆ

ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਿਗ ਨ ਸਾਈਆ ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਹਦ ਪਰਨਾਈਆ ਮਾਨ ਖਤਾ ਦੀਆ ਲਵੀਆ ਫ਼ਸਲ ਇਨਹ ਰਲ ਪਮਲ ਮਾਰ ਮ ਕਾਈਆ ਅਿ ਖੜਹਾ ਇਸ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਪਕਨਾਰ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ

ਨੀਮ ਸਵਲੀ ਗਰੜ ਵਤ ਨੀਲੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਪਵਚ ਪਕੀ ਿਗ ਪਵਚ ਹਈ ਪਵਧਵਾ ਵਾਕਣ

ਪਫਰਦੀ ਪਈ ਹ ਲਥ-ਭਲਥੀ ਆਪਣ ਭ ਖ ਬਚ ਵਾਕਣ

ਮਰ ਪਪਡ ਨ ਢਾਕ ਚਕੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਇਹ ਪਕੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ

ਸੜਕ ਇਹ ਪਕੀ

ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਆਇਆ ਭਗਣ ਿਨ ਚ ਰਾਸੀ ਕਈ ਲਛਮਣ ਨਹ ਮਰਾ ਸਾਥੀ ਨਾ ਮ ਰਾਮ ਅਯ ਪਧਆ ਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ

ਨਾ ਮਰਾ ਪਚ-ਵਟੀ ਪਵਚ ਡਰਾ ਨਾ ਕਈ ਰਾਵਣ ਦ ਸ਼ਮਣ ਮਰਾ ਕਣਕ-ਕਕਈ ਮ ਦੀ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਮਥ ਦਰ ਵਤਨ ਹ ਮਰਾ ਪਕੀ ਸੜਕ ਦੀ ਪਟੜੀ ਤ

ਸਪਦਆ ਦਿਾ ਵਰਹਾ ਹ ਮਰਾ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਪਵਚ ਰਦੀ ਹ

ਮਰੀ ਦ ਵਪਰਹਆ ਦੀ ਕਾਕੀ ਿੀਕਣ ਪਣ ਸਰਕੜ ਪਵਚ ਲਘ ਿਦੀ ਹ ਅਧੀ ਰਾਤੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ

ਕਈ ਸ ਗਰੀਵ ਨਹ ਮਰਾ ਮਪਹਰਮ

ਨਾ ਕਈ ਪਵਨ-ਪ ਤ ਮਰਾ ਬਲੀ ਨਾ ਕਈ ਨਖ਼ਾ ਹੀ ਕਾਮ ਦੀ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਆਈ ਮਰੀ ਬਣਨ ਸਹਲੀ

ਮਰੀ ਤ ਇਕ ਬ ਢੀ ਮ ਹ

ਪਿਸ ਨ ਮਰੀ ਹੀ ਬਸ ਛ ਹ

ਪਦਲ ਭਰ ਥ ਕ ਪਦਕ ਦ ਕੀੜ

ਪਿਸ ਦੀ ਬਸ ਲਬ ਤ ਿ ਹ

ਿ ਉਹਦੀ ਇਕ ਮਰਨੀ ਧੀ ਹ

ਪਿਸ ਦ ਵਰ ਲਈ ਲਭਣੀ ਥ ਹ

ਿ ਪਫਰ ਅਨਪੜਹ ਬ ਢਾ ਪਪਉ ਹ

ਿ ਇਕ ਪਮਲ ਪਵਚ ਹ ਚਪੜਾਸੀ ਖ਼ਾਕੀ ਪਿਦਹ ਪਿਾਮ ਤ

ਲਗੀ ਹਈ ਹ ਪਚਟੀ ਟਾਕੀ ਕਈ ਭੀਲਣੀ ਨਹ ਮਰੀ ਦਾਸੀ ਨਾ ਮਰੀ ਸੀਤਾ ਪਕਤ ਗਵਾਚੀ

ਮਰੀ ਸੀਤਾ ਕਰਮ ਮਾਰੀ ਉਹ ਨਹ ਕਈ ਿਨਕ ਦ ਲਾਰੀ ਉਹ ਹ ਧ ਰ ਤ ਫਾਪਕਆ ਮਾਰੀ ਪੀਲੀ ਪੀਲੀ ਮਾੜੀ ਮਾੜੀ ਿੀਕਣ ਪਹਲੀ ਮਗਰ ਹਾੜਹੀ ਪਲ ਪਰ ਟ ਰ ਪਵਚਾਰੀ ਿਨਮ ਿਨਮ ਦੀ ਪਰ ਭਰੀ ਹਾਏ ਗ ਰਬਤ ਦੀ ਚੀ ਘਾਟੀ ਕੀਕਣ ਪਾਰ ਕਰਗੀ ਸ਼ਾਲਾ ਉਹਦੀ ਤਰੀਮਤ-ਪਣ ਦੀ ਡਾਚੀ

ਪਹਕ ਸਗ ਲਾ ਕ ਮਰੀ ਕਾਕੀ

ਇਹ ਮ ਅਿ ਕੀਹ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ ਪਕ ਦ ਖਦੀ ਹ ਮਰੀ ਛਾਤੀ

ਪਕ ਅਖ ਹ ਗਈ ਲਹ-ਲਾਖੀ ਮ ਉਹਦੀ ਅਗਨ ਪਰੀਪਖਆ ਲਸ ਨਹ ਨਹ ਇਹ ਤ ਹ ਗ ਸਤਾਖੀ ਉਸ ਅਗ ਦ ਪਵਚ ਉਹ ਸੜ ਿਾਸੀ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਪਵਚ ਰਦੀ ਹ

ਮਰੀ ਦ ਵਪਰਹਆ ਦੀ ਕਾਕੀ ਹਰ ਪਲ ਵਧਦੀ ਿਾਏ ਉਦਾਸੀ

ਿੀਕਣ ਵਰਹਦ ਬਦਲ ਦ ਪਵਚ

ਡਦ ਿਦ ਹਵਣ ਪਛੀ ਮਠੀ ਮਠੀ ਟਰ ਪਨਰਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ

ਰਾਖ਼ ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਪਈ ਹ ਧ ਖਦੀ ਪਕ ਪਿਵ ਪਵਧਵਾ ਕਈ ਪਵਚ ਿਵਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ

ਪਿ ਕਾਲੀ ਮਾਤਾ ਪਿ ਮ ਭਵਾਨੀ ਿ ਪੀੜ ਮਰੀ ਦ ਪਜ਼ਦੀ ਬਪਚਆ ਦਾ ਖ਼ਨ ਨੀਲਾ ਹਾਏ ਪੀਣ ਖ਼ਾਤਰ

ਖੜਹੀ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਵਚ ਹਰਾਨੀ ਫੜ ਕ ਧ ਦੀ ਅਲਫ਼-ਹ ਸਨੀ ਕਈ ਪਾ ਕ ਚਲਾ ਹਾਏ ਅਸਮਾਨੀ ਬੜ ਡਰਾਉਣ ਿ ਪਛੀ ਵਰਗੀ ਅਖ ਮ ਦੀ ਤ ਪਹਕ ਤਾਣੀ

ਿ ਪਪਉ ਲਮਬ ਦੀ ਧੀ ਅਞਾਣੀ ਿ ਬਾਪ ਆਪਣ ਦੀ ਮਤ ਪਪਛ ਆਪਣੀ ਮ ਦੀ ਹ ਸੀਨ ਗਦੀ ਚ

ਘਕ ਸ ਤੀ ਹ ਭ ਖੀ-ਭਾਣੀ ਤ ਸ ਤੀ ਸ ਤੀ ਇਹ ਕਪਹ ਰਹੀ ਹ-

ਇਹ ਯ ਗ ਪਕਨਾ ਹ ਅਗਰਗਾਮੀ ਹ ਪਕਨੀ ਪਜ਼ਲਤ ਅਿ ਵੀ ਬਦਾ ਬਦ ਅਗ ਕਰ ਗ਼ ਲਾਮੀ

ਿ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਦਾ ਮਰ-ਪਖੀ ਵਲਵ ਖਦਾ ਪਸਗਰਟੀ ਧਆ ਪਕ ਪਿਵ ਪਕਧਰ ਵੀਰਾਨ ਥਾਵ ਕਈ ਰ ਖ ਸਫਦ ਦਾ ਹਏ ਅਲ ਆ ਪਿ ਇਪਛਆਧਾਰੀ ਕਈ ਸਪ ਦਮਹ ਿ ਪਿ ਸਰਵਰ ਚ ਸਵਲੀ ਪਿਹੀ ਨਹਾ ਕ ਪਨਕਲੀ ਕਈ ਿਵਾਨੀ ਤ ਕਢ ਖੜਹ ਕ ਸ ਕਾਏ ਪਾਣੀ ਬੀਮਾਰ ਿਹੀ ਤਵੀਤ ਪਪਹਨੀ

ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਬੀਅਰ ਦੀ ਬਤਲ

ਇਹ ਮਜ਼ ਹਟਲ ਦ ਸਾਗਵਾਨੀ ਇਹ ਓਹ ਬਰ ਤ ਓਹ ਪਚਹਰ

ਇਹ ਓਹ ਬਕ ਬਕ ਤ ਕ ਤ ਖਾਣੀ ਬਹ ਪਪਆਜ਼ ਦੀ ਬ ਪ ਰਾਣੀ

ਉਫ਼ ਪਕਨੀ ਹੀ ਹ ਵੀਰਾਨੀ ਰਲ-ਰਪ ਦੀ ਗਪਹਰੀ ਦਲਦਲ ਚ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਹ ਧਸਦੀ ਿਦੀ ਇਹ ਸ਼ਾਮ ਸਹੀ ਤ ਅਰਗ਼ਵਾਨੀ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਪਿ ਰਾਤ ਕਾਲੀ ਕਈ ਤਫ਼ਾਨੀ ਪਕ ਪਿਸ ਚ ਚਮਕ ਕਈ ਨਾ ਤਾਰਾ ਪਸਆਹ ਪ ਲਾੜ ਦ ਰਾਹ ਦੀ ਬਾਨੀ ਉਫ਼ ਪਕਨੀ ਹੀ ਹ ਡਰਾਉਣੀ

ਓ ਬਰਾ ਪਬਲ ਲ ਆ

ਤ ਚ ਕ ਲ ਏਥ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਤ ਮਨ ਇ ਹ ਲਗਦੀ ਹਜ਼ਾਰ ਮਗਾਟਨ ਬਬ ਵਾਕਣ ਪਿ

ਮਜ਼ ਮਰੀ ਤ ਫਟ ਹ ਿਾਣੀ ਤ ਖ਼ਾਲੀ ਹਈ ਬੀਅਰ ਦੀ ਬਤਲ

ਪਿ ਬਣ ਕ ਰਾਕਟ ਹ ਡ ਿਾਣੀ

ਚ ਕ ਲ ਏਥ ਇਹ ਖ਼ਾਲੀ ਬਤਲ

ਤ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਿ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਪਈ ਹ ਧ ਖ਼ਦੀ ਪਕ ਪਿਵ ਪਵਧਵਾ ਕਈ ਪਵਚ ਿਵਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ

ਚਹਜੜਾ ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਸਚ ਮਰੀ ਵਗ ਹੀ ਬਜ਼ਾਰ ਹ

ਇਹ ਤ ਮਨ ਇ ਪਈ ਹ ਭਾਸਦੀ ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਗਲੀ ਗਲੀ ਚ ਮਣ ਪ ਤਰ ਪਰਾਏ

ਪਕਸ ਕਦਰ ਹਛਾ ਪਿਹਾ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਹਾਏ

ਵਲ ਪਪਛ ਸਦ ਲਾ ਕ ਆਖਣਾ ਵਲ ਤਰੀ ਹਰ ਵੀ ਦਾਤਾ ਵਧਾਏ

ਪਕਸ ਕਦਰ

ਅਸਚਰਿ ਦੀ ਗਲ ਹਾਏ

ਇਕ ਮਗਤ ਰਾਪਿਆ ਨ ਖ਼ਰ ਪਾਏ

ਹਾਏ ਨਾ ਦਾਤਾ ਸਮਝ ਆਏ

ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਵਲ ਖ ਦ ਬ-ਕਾਰ ਹ

ਇਹ ਧ ਰ ਤ

ਜ਼ਰਦ ਤ ਪਬਮਾਰ ਹ

ਏਸ ਨ ਨਾ ਫ ਲ

ਨਾ ਕਈ ਖ਼ਾਰ ਹ ਮਰ ਲਈ ਹ ਅਿਨਬੀ ਕ ਖ ਦੀ ਪੀੜ

ਪਪਆਰ ਦੀ ਮਨ ਭਲਾ ਕੀ ਸਾਰ ਹ

ਲਰੀਆ ਦਣਾ ਤ ਇਕ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਹ

ਕਾਮ ਦੀ ਿ ਪਰਤੀ ਦਾ ਆਹਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਹਾਏ ਮਨ

ਪਕਸ ਗ ਨਾਹ ਦੀ ਇਹ ਸਜ਼ਾ

ਨਾ ਮ ਆਦਮ

ਤ ਨਾ ਹੀ ਮ ਹਵਾ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਦਾ ਹ ਖ਼ਰ ਕੀਹ ਮਜ਼ਾ

ਆਖਦ ਨ -

ਕਾਮ ਹ ਦਾ ਹ ਖ ਦਾ ਕਾਮ ਪਵਚ ਹ ਦਾ ਹ ਲਿੜ ਦਾ ਨਸ਼ਾ ਪਰ ਇਹ ਮਨ ਕੀ ਪਤਾ

ਕਾਮ ਦ ਪਦਉਤ ਦੀ ਮਨ ਤ ਧ ਰ ਹੀ ਮਾਰ ਹ

ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਰਾਮ-ਲੀਲਹਾ ਦਾ ਕਈ ਪਕਰਦਾਰ ਹ

ਪਿਸ ਦ ਹਥ ਪਵਚ

ਕਾਠ ਦੀ ਤਲਵਾਰ ਹ

ਚਮਕਦੀ ਹ ਪਰ ਨਾ ਕਈ ਧਾਰ ਹ

ਝਠਾ ਮਠਾ ਕਰਨਾ ਪਿਸ ਨ ਵਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਹ ਮਨਾ ਨਾ ਹਰ ਲਮੀ ਸਚ ਕਰ

ਸਚ ਲਮੀ ਸਨਹ ਲਾਣੀ ਸਮ ਨ

ਸਮ ਨ ਤ ਸਨਹ ਲਾਣੀ ਪਾਪ ਹ ਸਮ ਹੀ ਤ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਬਾਪ ਹ ਠ

ਪਕ ਸਾਰ ਨ ਸਾਥੀ ਸ ਰਹ

ਸ ਪਪਨਆ ਦ ਸ਼ਪਹਰ ਸਭ ਭ ਰਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਇਕ ਕਾਮ

ਦਿ ਕਮ ਪਬਨ

ਹ ਮਨਾ ਬ-ਕਾਰ ਹ ਬ-ਕਾਰ ਹ

ਇਕ ਵਾਧ ਭਾਰ ਹ

ਤਨ ਮਰ ਿਾਣਾ ਹੀ ਬਸ ਦਰਕਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਲਣਾ

ਧਰਮੀ ਬਾਬਲ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਲੜ ਲਾਇਆ ਸਾਡ ਫ ਲ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਪਿਸ ਦਾ ਇਛਰ ਰਪ ਹਢਾਇਆ

ਮ ਪਰਨ ਦੀ ਮ ਪਰਨ ਦ ਹਾਣ ਦੀ

ਮ ਉਸ ਤ ਇਕ ਚ ਮਣ ਵਡੀ ਪਰ ਮ ਕੀਕਣ ਮ ਉਹਦੀ ਲਗੀ ਉਹ ਮਰੀ ਗਰਭ ਿਨ ਨਾ ਆਇਆ

ਲਕਾ ਵ ਮ ਧੀ ਵਰਗੀ ਸਲਵਾਨ ਦੀ

ਪਪਤਾ ਿ ਧੀ ਦਾ ਰਪ ਹਢਾਵ ਲਕਾ ਵ ਤਨ ਲਾਿ ਨਾ ਆਵ

ਿ ਲਣਾ ਪਰਨ ਨ ਚਾਹਵ ਚਪਰਤਰ-ਹੀਣ ਕਵਹ ਪਕ ਿੀਭ ਿਹਾਨ ਦੀ

ਚਪਰਤਰ-ਹੀਣ ਤ ਤ ਕਈ ਆਖ

ਿ ਕਰ ਲਣਾ ਵਚ ਹਾਸ

ਪਰ ਿ ਹਾਣ ਨਾ ਲਭਣ ਮਾਪ

ਹਾਣ ਲਭਣ ਪਵਚ ਗਲ ਕੀ ਹ ਅਪਮਾਨ ਦੀ

ਲਣਾ ਹਵ ਤ ਅਪਰਾਧਣ

ਿਕਰ ਅਦਰ ਹਏ ਸ ਹਾਗਣ

ਮਪਹਕ ਉਹਦੀ ਿ ਹਵ ਦਾਗ਼ਣ

ਮਪਹਕ ਮਰੀ ਤ ਕਿਕ ਮ ਹੀ ਿਾਣਦੀ

ਿ ਸਲਵਾਨ ਮਰ ਲੜ ਲਗਾ ਪਦਨ ਭਰ ਚ ਕ ਫ਼ਾਈਲ ਦਾ ਥਬਾ ਸ਼ਪਹਰ ਸ਼ਪਹਰ ਰਵਹ ਪਨਤ ਭਿਾ ਮਨ ਪਵਚ ਚਟਕ ਚਦੀ ਦ ਫ ਲ ਖਾਣ ਦੀ

ਪਚਰ ਹਇਆ ਉਹਦੀ ਇਛਰ ਮਈ

ਇਕ ਪਰਨ ਿਮ ਪਰਨ ਹਈ

ਉਹ ਪਰਨ ਨਾ ਿਗੀ ਕਈ

ਉਸ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਹ ਮਰਾ ਹਾਣ ਪਛਾਣਦੀ

ਹ ਚਪਲਆ ਹ ਆਥਣ ਵਲਾ ਆਇਆ ਨਹ ਗਰਖ ਦਾ ਚਲਾ ਦਫ਼ਤਰ ਤ ਅਿ ਘਰ ਅਲਬਲਾ ਮ ਪਈ ਕਰ ਪਤਆਰੀ ਕਫ਼ ਿਾਣ ਦੀ

ਧਰਮੀ ਬਾਬਲ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਲੜ ਲਾਇਆ ਸਾਡ ਫ ਲ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਪਿਸ ਦਾ ਇਛਰ ਰਪ ਹਢਾਇਆ

ਮ ਪਰਨ ਦੀ ਮ ਪਰਨ ਦ ਹਾਣ ਦੀ

ਇਕ ਸਫ਼ਰ

ਉਹ ਵੀ ਸ਼ਪਹਰ ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਮ ਵੀ ਸ਼ਪਹਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਲਪਹਦ ਦੀ ਖ ਸ਼ਕ ਟਪਹਣੀ ਤ ਦਰ

ਫ ਲ ਸਰਿ ਦਾ ਅਿ ਕ ਮਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਤ ਮਰ ਪਵਚਾਲ ਪਵਥ ਸੀ ਪਫਰ ਮਨ ਸਕ ਉਹਦਾ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਦਵ ਕਢ ਸਵਲੀ ਪਿਹੀ ਸੜਕ ਦ

ਉਹਦ ਬ ਲਹ ਵਗ ਪਏ ਸੀ ਫਰਕਦ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਬ ਰਿੀਆ ਸੜਕ ਦ ਪਏ ਦਦ ਹਵਣ ਹਸਦ

ਪਣ ਦਾ ਪਚਮਟਾ ਪਪਆ ਸੀ ਵਿਦਾ ਟਾਹਲੀਆ ਦ ਪਤ ਪਏ ਸੀ ਖੜਕਦ ਵਖ ਰਹ ਸਨ ਸਾਡੀ ਵਲ ਨਾਮ ਰਾਦ

ਕਾਸ਼ਨੀ ਪਿਹ ਫ ਲ ਪਹਾੜੀ ਅਕ ਦ

ਬੀਿ ਰਹ ਸਨ ਮਰ ਪਦਲ ਪਵਚ ਸਰਘੀਆ

ਲਾਲ ਸਹ ਕਰ ਉਹਦੀ ਅਖ ਦ

ਦਰ ਇਕ ਆਥਣ ਦਾ ਤਾਰਾ ਪਫਕੜਾ ਗਗਨ ਦੀ ਹ ਣ ਗਲਹ ਤ ਮ ਸਕਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਇਕ ਪਨਆਣ ਦ ਗ ਲਾਬੀ ਮ ਖ ਤ

ਕਾਲ ਪਤਲ ਦ ਵਗ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਤ ਮਰ ਪਵਚਾਲ ਫਾਸਲਾ ਸਾਡੀ ਮਪਜ਼ਲ ਵਗ ਘਟਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਉਫ਼ਕ ਦ ਨਣ ਚ ਕ ਝ ਨੀਲਾ ਕ ਧ

ਕਾਗ ਦ ਪਿ ਬਟ ਦ ਪਪਡ ਤ ਲ ਬਖ਼ਸ਼ਦਾ ਸੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਸਕ

ਦਰ ਉਸ ਧਏ ਦ ਉਸ ਿਗਲ ਤ ਪਾਰ

ਿਾ ਰਹੀ ਸੀ ਪਛੀਆ ਦੀ ਇਕ ਡਾਰ

ਮਰਾ ਿੀ ਕੀਤਾ ਪਕ ਮ ਉਸ ਡਾਰ ਨ

ਚੀ ਦਣੀ ਇਕ ਕਹ ਆਵਾਜ਼ ਮਾਰ

ਨਾਲ ਆਪਣ ਲ ਚਲ ਸਾਨ ਵੀ ਯਾਰ

ਦਰ ਇਸ ਦ ਨੀਆ ਤ ਪਕਧਰ ਪਰਲ ਪਾਰ

ਦਣਾ ਸਾਨ ਉਸ ਿਜ਼ੀਰ ਤ ਉਤਾਰ

ਪਿਥ ਸਕੀਏ ਰਾਤ ਅਿ ਦੀ ਇਹ ਗ ਜ਼ਾਰ

ਪਸਆਹ ਹਨਰਾ ਪਸਆਹ ਦੀ ਇਕ ਸਪਣੀ ਦ ਵਗ

ਮਰ ਵਲ ਸਰਕਦਾ ਹੀ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਮਰਾ ਹਥ ਹ ਣ ਉਹਪਦਆ ਹਥ ਦ ਨਾਲ

ਖ਼ਰ ਪਕਨੀ ਦਰ ਤ ਟਕਰਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਿੀਕਣ ਘ ਗੀਆ ਦਾ ਿੜਾ ਕਧ ਤ

ਚ ਝ ਦ ਪਵਚ ਚ ਝ ਪਾ ਮ ਸਕਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਸੜਕ ਦ ਬ ਲਹ ਤ ਅਬ ਦੀ ਕਤਾਰ

ਮਪਹਕ ਆਪਣ ਬਰ ਦੀ ਸੀ ਰਹੀ ਪਖਲਾਰ

ਉਸ ਪਲਾਡ ਪਵਚ ਅਿ ਤੀਕ

ਚ ਗ ਰਹੀ ਸੀ ਪਬਿਪੜਆ ਦੀ ਇਕ ਡਾਰ

ਹ ਣ ਉਹਦ ਹਥ ਮਪਰਆ ਹਥ ਚ ਸਨ

ਬਰਫ਼ ਨਾਲ ਵਧ ਸਨ ਿ ਠਢ ਠਾਰ

ਿੀਕਣ ਪਬਲ ਦ ਮਹ ਕਈ ਗ ਟਾਰ

ਕਰ ਰਹ ਸਨ ਫਰ ਵੀ ਮਨ ਪਪਆਰ

ਿਦ ਹੀ ਭੜੀ ਰਾਹ ਅਸਾਡਾ ਕਟ ਗਈ

ਕਾਲੀ ਪਬਲੀ ਵਾਗਣ ਇਕ ਕਾਲੀ ਕਾਰ

ਸਾਡ ਮਹ ਤ ਰਸ਼ਨੀ ਦਾ ਇਕ ਬ ਕ ਮਾਰ

ਸਾਨ ਉਸ ਖਡ ਤ ਗਈ ਪਵਸਾਰ

ਪਪਛ ਬਤੀ ਲਾਲ ਪਿਹੀ ਉਸ ਕਾਰ ਦੀ ਅਿ ਤੀਕਣ ਚਮਕ ਪਈ ਸੀ ਮਾਰਦੀ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਸੜਕ ਦ ਮਥ ਤ ਪਿ

ਕਮ ਦਣੀ ਦਾ ਪਈ ਸੀ ਸਾਰਦੀ ਿ ਮਣੀ ਚਮਕ ਗਲ ਦ ਹਾਰ ਦੀ ਪਣ ਦ ਪਰ ਚ ਝਿਰ ਮਪਹਕ ਦੀ ਫ ਲ ਚਹ ਹਥ ਦਾ ਰਲ ਕ ਪਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਤਜ਼ ਸਰਿ ਹਾੜ ਦਾ ਸਾਡੀਆ ਤਲੀਆ ਚ ਚੜਹਦਾ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਕ ਵਧਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਤਜ਼ ਸ ਮ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਤਾਲ ਪਵਚ ਸੀ ਛਣਕਦਾ ਯਕ ਦਾ ਸਾਜ਼

ਸਾਜ਼ ਚ ਇਕ ਉਭਰਦੀ ਐਸੀ ਆਵਾਜ਼

ਪਬਿਲੀ ਦ ਖਪਭਆ ਚ ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਨਕ ਹ ਦ ਕਨ ਲਾ ਸ ਣਦ ਆਵਾਜ਼

ਪਰ ਨਾ ਆਦਾ ਸਮਝ ਦ ਪਵਚ ਉਸਦਾ ਰਾਜ਼

ਸਮਝਦ ਪਕ ਹ ਪਰਤ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਡ ਰਹ ਨ ਿ ਪਕ ਲਾਮ ਪਵਚ ਿਹਾਜ਼

ਿਗਤ ਦ ਪਾਪ ਤ ਪਚੜ ਕ ਸਮਝਦ ਹ ਗਏ ਿ ਦਵਤ ਸਾਰ ਨਾਰਾਜ਼

ਹਥ ਸਾਡ ਅਗ ਦੀ ਉਸ ਖਡ ਤ

ਅਿ ਤੀਕਣ ਵੀ ਨਹ ਹਨ ਆਏ ਬਾਅਜ਼

ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਤਜ਼ ਸ ਮ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਛਣਕਦਾ ਸੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਯਕ ਦਾ ਸਾਜ਼

ਉਹਦ ਪਪਡ ਦੀ ਚੀ ਮਸਪਿਦ ਦਾ ਪਮਨਾਰ

ਉਸ ਹਨਰ ਪਵਚ ਵੀ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹ ਤ ਉਹਦ ਨਾਲ ਉਹਦਾ ਹਥ ਵੀ ਮਰ ਹਥ ਚ ਪਨਕਲ ਕ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਬਾਝ ਓਸ ਦਾ ਹੀ ਹ ਣ ਗਰ ਲਪਗਆ ਪਕ ਖਾਣ ਨ ਪਿ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਖ਼ਰ ਕੀ ਕ ਰਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਬ-ਰਪਹਮ ਘੜ ਨ ਇਕ ਿਲਾਦ ਵਗ

ਚੀ-ਚੀ ਤਜ਼ ਛਟ ਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਚੀ ਚ ਗ਼ਲ ਇਕ ਪਚਚਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਾਰਾ ਰਾਹ ਓਸ ਚ ਗ਼ਲ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਨਾਲ

ਲਪਗਆ ਪਕ ਨਦ ਪਵਚ ਬਰੜਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਾਰਾ ਯਕਾ ਹ ਣ ਪਕਸ ਤਾਜ਼ਾ ਮਰ

ਿਾਨਵਰ ਦਾ ਕਰਗ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਲਪਹਦ ਦੀ ਖ਼ ਸ਼ਕ ਟਾਹਣੀ ਨ ਹ ਣ

ਤਾਪਰਆ ਦਾ ਘ ਣ ਪਿਹਾ ਬਸ ਖਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦੀਪਵਆ ਦੀ ਲ ਚ ਹ ਣ ਮਰਾ ਗਰ ਦਰ ਕਬਰਸਤਾਨ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਪਦਲ ਮਰਾ ਡਦ ਫਰਾਰ ਵਾਕਣ ਹਰ ਘੜੀ ਪਪਛ ਨ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਖ਼ਰ ਕੀ ਕ ਰਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਬ-ਰਪਹਮ ਘੜ ਨ ਇਕ ਿਲਾਦ ਵਗ

ਚੀ-ਚੀ ਤਜ਼ ਛਟ ਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਚਸਕਲੀਗਰ

ਮ ਪਸਕਲੀਗਰ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਦਸ਼ ਨਾ ਨਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਘਰ

ਮ ਪਸਕਲੀਗਰ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਗਡ

ਲ ਕ ਸ਼ਪਹਰ ਸ਼ਪਹਰ ਮ ਪਫਪਰਆ

ਪਟ ਦੀ ਅਗ ਬ ਝਾਵਣ ਿਗਾ ਪਰ ਕਈ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਨਾ ਪਮਪਲਆ

ਸਮ ਦ ਪਪਡ ਦੀਆ ਪੜ ਤ

ਹਲੀ ਹਲੀ ਪਰਹਾ ਮ ਟ ਪਰਆ

ਪਰ ਪਫ਼ਕਰ ਦਾ ਰਗ ਨਾ ਖ ਪਰਆ

ਹ ਣ ਮਥ ਨਹ ਿਦਾ ਟ ਪਰਆ

ਨਾ ਹੀ ਪਪਛ ਿਦ ਮ ਪੜਆ

ਹ ਣ ਤਕ ਸ਼ਾਇਦ ਬ ਢੀ ਠਰੀ ਮਰੀ ਅਮ ਗਈ ਹਸੀ ਮਰ

ਲਭ ਪਲਆ ਹਸੀ ਮਰ ਪਪਉ ਨ

ਆਪਣੀ ਧੀ ਲਈ ਯਗ ਕਈ ਵਰ

ਹ ਣ ਨਹ ਮਨ ਕਈ ਵੀ ਡਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਭ ਲ ਚ ਕਾ ਹ

ਮਨ ਮਰਾ ਕ ਲ ਕਬੀਲਾ

ਲਖ ਪਹਾੜ ਤ ਭਾਰਾ ਹ

ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦਾ ਸਾਵਾ ਤੀਲਾ ਇਸ ਤ ਵੀ ਵਧ ਭਾਰਾ ਹ ਦ ਪਿਊਣ ਲਈ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਵਸੀਲਾ ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਰਟੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਸਭ ਗਏ ਮਰ

ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਨ ਪਬਲਵਾ ਵਾਕਣ

ਲਾਸ਼ ਪਕਸ ਦਾ ਮਢਾ ਫੜ ਕ

ਿਾਣਾ ਹ ਤਰ ਿਾਣਾ ਹ ਤਰ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਵਖ ਪਕ ਤਰੀ ਦਣੀ ਵਰਗਾ ਲਪਹਦ ਵਲ

ਕੀਕਣ ਥਹਰ ਦ ਫ ਲ ਿਹਾ ਪੀਲਾ ਸਰਿ ਡ ਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਿੀਕਣ ਪਸਵਾ ਮਰੀ ਅਮ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਬਲ ਕ ਬ ਝ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਬਲਕ ਲ ਤਰੀ ਸਾੜੀ ਵਰਗਾ ਰਗ ਪਫ਼ਜ਼ਾ ਪਵਚ ਡ ਪਰਹਾ ਹ

ਸਿਣੀ ਆਪਖ਼ਰ ਇਸ਼ਕ ਅਸਾਡਾ ਵਾਹਵਾ ਹੀ ਤ ਪ ਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਮਰ ਪਵਹੜ ਚਦੀ ਦਾ ਇਕ ਬਟਾ ਆਪਖ਼ਰ ਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਪਿਦ ਮਰੀ ਦਾ ਪੀਲਾ ਸਰਿ ਡ ਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਆਪਖ਼ਰ ਇਕ ਪਦਨ ਸ ਕ ਹੀ ਿਦ ਹਰ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਹਰ ਡ ਘਾ ਸਰ

ਆਪਖ਼ਰ ਬਦਲ ਡ ਹੀ ਿਦ ਇਕ ਪਲ ਦ ਪਲ ਿ ਦ ਪਦਨ ਵਰਹ ਕੀਹ ਭੜਾ ਹ

ਇਸ਼ਕ ਿ ਮਰਾ ਤਰ ਤ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਦਾ ਰਾਹ ਹ

ਪਰ ਮਰਾ ਸਖਾ ਤ ਸਾਹ ਹ

ਤਨ ਵੀ ਕ ਝ ਮਰਾ ਲਾਹ ਹ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਤ ਸਮਝਗੀ ਮ ਮਧ ਪੀ ਕ ਬਲੀ ਿਦ ਕਾਮ-ਮਪਤਆ ਵਣ ਦੀ ਛ ਪਿਹ

ਤਰ ਵਾਲ ਵਰਲੀ ਿਦ ਕਚੀਆ ਰਤੀਆ ਪਿਹ ਬ ਲਹ ਸਹ

ਆਪਣ ਸਾਹ ਪਵਚ ਘਲੀ ਿਦ ਹ ਸਕਦਾ ਹ ਪਤਲ ਮਾਤਰ ਕਈ ਇਸ ਗਲ ਪਵਚ ਸਚਾਈ ਹਵ ਰਜ਼ ਦ ਕਹਲ ਗੜ ਵਾਕਣ

ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਪਵਚ ਆਈ ਹਵ ਪਿਸਮ ਤਰ ਦੀ ਪਭਨੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਭਾਈ ਹਵ ਪਫਰ ਵੀ ਹਸ਼ ਹ ਪਿਥ ਤੀਕਣ

ਅਿ ਮਰਾ ਅਗ ਅਗ ਪਪਆ ਠਰਦ

ਅਿ ਤਰ ਪਰਮਸ਼ਰ ਕਲ

ਪਾਪੀ ਪਟ ਪਪਆ ਬਹ ਡਰਦ ਅਿ ਮ ਈਕਣ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ ਪਿ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਥਹ ਤ

ਆਪਣ ਗ਼ਮ ਦਾ ਲਹਾ ਕ ਟਦ

ਕਾਲ ਲਹ ਨ ਥ ਕਦ ਥ ਕਦ ਆਪਣੀ ਬ ਢੀ ਅਮ ਵਾਿਣ

ਮ ਵੀ ਛਤੀ ਿਾਣਾ ਹ ਮਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਬਦ ਹ ਿਾਣ ਤਰੀ ਰਪਹਮਤ ਦ ਵੀ ਦਰ

ਪਰ ਤ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਹਸ ਹ ਖਭ ਪਵਚ ਸਾਹਸ ਹ

ਲਭ ਹੀ ਲ ਗਾ ਹਰ(ਹਰ) ਕਈ ਸਰ

ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਦਸ਼ ਨਾ ਨਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਘਰ ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹਮਦਰਦ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਤਰ ਿਜ਼ਬਾਤ ਦੀ ਇਕ ਮਪਹਕ ਦਾ ਇਹ ਗ ਚਾ ਮਰ ਅਪਹਸਾਸ ਦ ਹਠ ਤ

ਇਵ ਪਖਪੜਆ

ਬਾਜ਼ਾਰੀ ਪਿਵ ਸਹਣੀ ਪਕਸ ਨਾਰ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਪਪਰਥਮ ਵਾਰ

ਪਕਸ ਕਾਮੀ ਨ ਹਏ ਿ ਪੜਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ-ਮਥ ਪਫਰ ਵੀ ਹਮਦਰਦੀ ਤ ਮਨ ਡਰ ਲਗਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਪਸ਼ਾਕ ਹ ਪਕਸ ਹੀਣ ਦੀ ਹੀਣਾ ਸਭ ਤ ਵਡਾ ਪਮਹਣਾ ਿਗ ਤ

ਪਿਹੜ ਹਥ ਥ ਉਲੀਕ ਨ

ਤ ਇਹ ਅਖਰ

ਉਨਹ ਹਥ ਨ ਮਰਾ ਸ ਸ ਚ ਮਣ

ਮ ਨਹ ਚਾਹ ਦਾ ਤਰ ਹਠ ਦ ਗ ਲਾਬ

ਆਤਸ਼ੀ-ਸਹ

ਬੜ ਸ਼ਖ਼ ਤ ਤਜ਼ਾਬੀ ਨ ਿ ਮਰ ਸਾਹ ਦੀ ਬਦਬ ਚ

ਸਦਾ ਲਈ ਗ ਮਣ

ਮ ਿਾਣਦ ਤਰ ਖ਼ਤ ਚ

ਤਰ ਪਿਸਮ ਦੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਹ

ਇਕ ਸਕ ਹ ਇਕ ਰਗ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਦੀ ਛਹ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਮਰੀ ਨਜ਼ਰ ਚ

ਪਰ ਕੀਹ ਆਖ

ਬ-ਪਹਸ ਪਿਹ ਕਾਮ ਦ

ਪਡ ਦਾ ਹੀ ਕਹ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ

ਮ ਿਾਣਦ ਹਮਦਰਦ ਮਰ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਮਰੀ ਮਰੀ ਤ ਮਤਈ ਮ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਹ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਇਹਦੀ ਪਮਠੀ ਛ ਹ

ਕੀਹ ਗ਼ਮ ਿ ਭਲਾ ਲਮ ਤ ਇਸ ਚੜ ਿਹ ਪਵਚ

ਇਕ ਜ਼ਰਾ ਵੀ ਨਾ ਐਸਾ ਪਕ ਪਿਹਨ ਆਪਣਾ ਹੀ ਕਪਹ ਲ ਕੀਹ ਗ਼ਮ

ਿ ਨਸੀਬ ਨਾ ਪਛੀ ਦਾ ਵੀ ਪਰਛਾਵ ਇਸ ਉਮਰਾ ਦ ਸਪਹਰਾ ਚ

ਪਿਦਹੀ ਛਾਵ ਹੀ ਬਪਹ ਲ

ਤਰ ਕਪਹਣ ਮ ਤਾਬਕ

ਿ ਤਰਾ ਸਾਥ ਪਮਲ ਮਨ

ਕੀਹ ਪਤਾ ਪਫਰ ਵੀ ਨਾ ਦ ਨੀਆ ਚ ਮ ਬਾਰਕ ਥੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ ਮਥ ਮ ਤ ਚਾਹ ਦਾ ਹ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਜ਼ਪਹਰ

ਕਲਾ ਹੀ ਪੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਚਿਕਰਾ ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਉਹਦ ਰਪ ਦੀ ਧ ਪ ਪਤਖਰੀ ਦਿਾ ਮਪਹਕ ਦਾ ਪਤਰਹਾਇਆ

ਤੀਿਾ ਉਹਦਾ ਰਗ ਗ ਲਾਬੀ ਪਕਸ ਗਰੀ ਮ ਦਾ ਿਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਨਣ ਉਹਦ ਚਤ ਦੀ ਆਥਣ

ਅਤ ਜ਼ ਲਫ਼ ਸਾਵਣ ਛਾਇਆ

ਹਠ ਦ ਪਵਚ ਕਤ ਦਾ ਕਈ ਪਦਹ ਚੜਹਨ ਤ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸਾਹਵ ਦ ਪਵਚ

ਫ ਲ ਸਇਆ ਦ

ਪਕਸ ਬਾਗ਼ ਚਾਨਣ ਦਾ ਲਾਇਆ

ਦਹੀ ਦ ਪਵਚ ਖਡ ਚਤਰ

ਇਤਰ ਨਾਲ ਨ ਹਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਬਲ ਦ ਪਵਚ

ਪਣ ਪ ਰ ਦੀ ਨੀ ਉਹ ਕਇਲ ਦਾ ਹਮਸਾਇਆ

ਪਚਟ ਦਦ ਪਿ ਧਾਨ ਬਗ਼ਲਾ ਤੜੀ ਮਾਰ ਉਡਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਇਕ ਪਲਘ ਨ ਆਰੀ ਅਸ ਚਾਨਣੀਆ ਪਵਚ ਡਾਪਹਆ

ਤਨ ਦੀ ਚਾਦਰ ਹ ਗਈ ਮਲੀ ਉਸ ਪਰ ਿ ਪਲਘ ਪਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਦ ਖਣ ਮਰ

ਨਣ ਦ ਕਏ

ਪਵਚ ਹੜਹ ਹਝਆ ਦਾ ਆਇਆ

ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਗਈ ਪਵਚ ਸਚ ਉਸ ਇਹ ਕੀ ਜ਼ ਲਮ ਕਮਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸ ਬਹਾ-ਸਵਰ

ਲ ਨੀ ਵਟਣਾ ਅਸ ਮਲ ਮਲ ਓਸ ਨ ਹਾਇਆ

ਦਹੀ ਪਵਚ ਪਨਕਲਣ ਪਚਣਗ ਤ ਸਾਡਾ ਹਥ ਪਗਆ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਚਰੀ ਕ ਟ ਤ ਉਹ ਖਦਾ ਨਾਹ ਉਹਨ ਪਦਲ ਦਾ ਮਾਸ ਖਵਾਇਆ

ਇਕ ਉਡਾਰੀ ਐਸੀ ਮਾਰੀ ਉਹ ਮ ੜ ਵਤਨ ਨਹ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਿਾਮ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਇਕ ਡਣ

ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਮਰੀ ਸਚ ਦ

ਪਸਪਵਆ ਚ ਕਈ ਵਾਰ

ਮਨ ਨਗੀ ਅਲਫ਼

ਘ ਮਦੀ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਪਾਲਤ ਸਪ ਕਈ

ਮਨ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਇਸ ਸ਼ਪਹਰ-ਸਪਰ ਦੀ ਹ ਸ ਕਦ ਚ ਛ ਟ ਕ

ਮਾਰ ਕ ਡਗ ਕਲਿ ਤ

ਹ ਣ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਲਮਬ ਦੀ ਨਾਰ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਦਹੀ ਮਗ ਚ ਜ਼ਰਦਾਰੀ ਨ

ਹਾਏ ਪਝ ਕ ਸਧਰ

ਅਫ਼ਰੀਕਾ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਤ

ਕਰ ਪਵਧਵਾ ਪਬਠਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਐਸੀ ਮਨਹਸ

ਤ ਬਦਸ਼ਕਲ ਸ਼ਪਹਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਹੜ ਸ਼ਪਹਰ ਚ

ਇਸ ਦ ਧ ਪਮਲ ਕਾਹਵ ਦ ਰਗ ਦੀ ਮਾਸਮ ਗ ਨਾਹ ਵਰਗੀ ਮ ਹਬਤ ਮ ਗਵਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਪਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਚਬਰਹਾ ਮਥ ਮਰਾ ਪਬਰਹਾ ਵਡਾ ਮ ਪਨਤ ਕਕ ਪਰਹਾ ਮਰੀ ਝਲੀ ਇਕ ਹਕਾ ਇਹਦੀ ਝਲ ਅਥਾਹ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਇਸ਼ਕ ਗਵਾਚਾ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਹ ਗਏ ਸਾਹ

ਮਰ ਹਠ ਵਖ ਲਈ

ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ ਹਢਾ

ਿ ਚ ਮਣ ਮਰ ਦਰ ਤ ਖਪੜਹਆ

ਇਕ ਅਧ ਵਾਰੀ ਆ

ਮ ੜ ਉਹ ਭ ਲ ਕਦ ਨਾ ਲਪਘਆ

ਏਸ ਦਰ ਦ ਰਾਹ

ਮ ਉਹਨ ਪਨਤ ਉਡੀਕਣ ਬਠਾ ਥਪਕਆ ਔਸੀਆ ਪਾ ਮਨ ਉਹ ਚ ਮਣ ਨਾ ਬਹ ਪੜਆ

ਸ ਚ ਮਣ ਦ ਵਣ ਗਾਹ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਮਰ ਹਾਣ ਦਾ ਪਵਚ ਲਖ ਸਰਿ ਦਾ ਤਾ ਪਿਹੜ ਸਾਹ ਚਤਰ ਖਡਦਾ ਮਨ ਉਸ ਚ ਮਣ ਦਾ ਚਾ

ਪਰਦਸੀ ਚ ਮਣ ਮਪਡਆ

ਕਦ ਵਤਨ ਫਰਾ ਪਾ ਪਕਤ ਸ ਚਾ ਪਬਰਹਾ ਤਡੜਾ ਮਥ ਿਠਾ ਨਾ ਹ ਿਾ

ਪਬਰਹਾ ਵੀ ਲਭੀ ਕਾਮ ਦਾ ਇਹਦੀ ਿਾਤ ਕ ਿਾਤ ਨਾ ਕਾ ਭਾਵ ਪਬਰਹਾ ਰਬ ਵਡੜਾ ਮ ਚੀ ਕਕ ਪਰਹਾ

ਚਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਹ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਗ ਹ ਲਟਕ ਪਰਹਾ ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ ਹ ਭਟਕ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਪਦਨ ਬਹ ਵਡਭਾਗਾ ਿਦ ਪਕਸ ਸਾਗਰ ਪਵਚ

ਆਦਮ ਦ ਪਕਸ ਪਪਤਰ

ਅਮਬ(ਅਮੀਬ) ਿਨਮ ਪਲਆ

ਪਰ ਇਹ ਪਦਹ ਪਨਕਰਮਾ ਿਦ ਇਸ ਆਦਮ ਦੀ ਝਲੀ ਫ ਲ ਸਮ ਦਾ ਹਸੀ ਖ਼ਰ ਪਪਆ

ਵਖ-ਵਖ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਮ ਸਚ ਪਰਹਾ ਸਮ ਅਵਾਰਾ ਕ ਤਾ ਦਰ ਦਰ ਭਟਕ ਪਰਹਾ ਿਠ ਹਡ ਖਾਣ ਲਈ

ਲਭੀ ਤਰਸ ਪਰਹਾ

ਸਮ ਪਰਾਈ ਨਾਰ

ਤ ਿ ਪਫਰ ਰਡੀ ਹ

ਪਪਹਲੀ ਰਾਤ ਹਢਾਇਆ ਲਗਦੀ ਚਗੀ ਹ

ਦਿੀ ਰਾਤ ਪਬਤਾਇਆ

ਹ ਦੀ ਭਡੀ ਹ

ਪਰ ਇਹਦ ਸਗ

ਦ ਨੀਆ ਦ ਹਰ ਜ਼ਰ ਨ

ਇਕ ਅਧ ਘੜੀ ਜ਼ਰਰ ਪਬਤਾਣੀ ਪਦੀ ਹ

ਕਦ ਹਰਾਮਣ ਪਟਕ ਕ

ਨਾ ਇਹ ਬਪਹਦੀ ਹ

ਉਮਰ ਦੀ ਬਾਰੀ ਖਲਹ ਕ ਏਸ ਿਹ ਵਲ

ਕਾਮਨੀ ਮਲੀ ਨਜ਼ਰ

ਤਕਦੀ ਰਪਹਦੀ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਝਠ ਸਹਣ ਕਾਮ ਚ ਮਤ ਆਪਸ਼ਕ ਵਗ

ਪਮਠੀਆ ਕਰ ਕਰ ਗਲ ਸਾਨ ਛਲਦਾ ਹ

ਮਾਣ ਕ ਚ ਮਣ

ਇਕ ਦ ਏਸ ਹਯਾਤੀ ਦ

ਭ ਲ ਿਦਾ ਹ-

ਫਰ ਨਾ ਪਵਹੜ ਵੜਦਾ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਕ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਾਕਣ ਲਟਕ ਪਰਹ

ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਸ ਞੀ ਿੜੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ

ਸਮ ਦੀ ਇਕ-

ਠ ਕਰਾਈ ਹਈ ਸਿਣੀ ਵਗ

ਪੀੜ-ਕ ਠੀ ਪਬਰਹਣ ਵਾਕਣ ਭਟਕ ਪਰਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਦਵਤਾ ਇਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ

ਇਹ ਦਵੀ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ ਕਾਮ ਿ ਸਭ ਤ ਮਹਬਲੀ ਹ

ਉਸ ਦੀ ਮ ਨ ਕਪਹਣਾ ਨਗੀ ਇਹ ਗਲ ਕੀ ਹੀ ਨਾ ਚਗੀ ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਏਸ ਦੀ ਹ ਬਖ਼ਸ਼ੀ ਹਈ

ਤ ਦ ਤ ਹ ਸਨ ਦੀ ਿ ਰ ਤ ਹ

ਏਸ ਨ ਹ ਰਪ ਵਡਣਾ-

ਖ਼ਨ ਮਰਾ ਿ ਤਡੀ ਕ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਖੜੀ ਆ ਪਮਟੀ ਦੀ ਇਹ ਬਾਜ਼ੀ ਪਚਟੀ ਦ ਧ ਕਲੀ ਪਿ ਤਾਜ਼ੀ ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦਾ ਇਕ ਸਗਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦੀ ਕਥਾ ਸ ਣਦਾ ਕਈ ਅਲਮਸਤ ਪਿਹਾ ਿਗਮ ਹ

ਤਰਾ ਇਸ ਨ ਟ ਡੀ ਕਪਹਣਾ ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਗ਼ਮ ਹ

ਕਾਮ ਪਬਨ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਕਾਹਦ ਅਰਥ ਿ ਚਲਦਾ ਦਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਪਸ਼ਵਿੀ ਕਾਮ ਬਰਹਮ ਹ

ਕਾਮ ਹੀ ਸਭ ਤ ਮਹ ਧਰਮ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਸ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਵਖ ਪਕ ਬ ਤ ਨ ਕੀ ਹਇਆ ਹ

ਇ ਲਗਦਾ ਹ ਪਿ ਰਇਆ ਹ

ਸਾਥ ਕਈ ਪਾਪ ਹਇਆ ਹ

ਸਾਰ ਦੀਵ ਝਬ ਬ ਝਾ ਦ

ਇਸ ਨ ਥੜਹਾ ਪਰਹ ਹਟਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਮ ਖ ਨ ਪਰਹ ਭ ਆ ਦ

ਿ ਇਸ ਤ ਕਈ ਪਰਦਾ ਪਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਪਦਲ ਪਵਚ ਵੀ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਇਸ ਨ ਹਾਲ ਵੀ ਕਈ ਭ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਕਾਮ ਏਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ ਇਹ ਭਾਵ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਸੀਮਾ ਦਪਨਕ ਅਖ਼ਬਾਰ ਦ

ਅਿ ਪਰਥਮ ਪਨ ਤ

ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਛਪੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਕ ਝ ਗਰ ਬਦਸ਼ੀ ਬਚ ਤ ਇਕ ਹਰ ਉਹਦ ਨਾਲ

ਖੜਹੀ ਉਸ ਦੀ ਸਖੀ ਹ

ਤਸਵੀਰ ਦ ਪਰ ਇਕ ਇਬਾਰਤ ਦੀ ਹ ਝਿਰ

ਇਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਹੀ ਕ ੜੀ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰੀ ਪਜ਼ਦਗੀ ਥ ੜੀ ਥ ੜੀ ਹ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ

ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਮਰ ਗੀਤ ਨ ਰਦ ਮਾਸਮ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਵੀ ਅਵਾਰਾ ਨ ਭਦ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ ਅਕਸਰ ਮਰ ਸ਼ਪਹਰ ਿਦ ਆਦੀ ਹਰ ਵਾਰ ਿਦ ਆਦੀ ਪਤਨ ਫ ਲ ਪਲਆਦੀ ਗ ਲਦਾਨ ਚ ਪਤਨ ਫ ਲ ਿਦ ਹਥ ਉਹ ਸਿਾਦੀ ਮ ਸਕਾ ਕ ਤ ਅਦਾਜ਼ ਚ

ਕ ਝ ਏਦ ਉਹ ਕਪਹਦੀ ਇਕ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਤਰ ਨ ਦਾ ਮਰ ਨ ਦਾ ਇਹ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਪਕਸ ਪਪਉ ਦਾ ਪਕਸ ਮ ਦਾ ਇਕ ਫ ਲ ਮਰੀ ਕ ਖ ਦੀ ਸੀਮਾ ਦ ਹ ਨ ਦਾ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਇਕ ਗਰੀ ਪਿਹੀ ਪਨਕੀ ਬਚੀ ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਪਿਸ ਚੀਚੀ ਹ ਪਕੜ ਰਖੀ

ਓਸ ਦੀ ਸ਼ਕਲ

ਮਰ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਹ ਆ ਲਥੀ ਈਕਣ ਲਗਦਾ ਹ

ਇਹ ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਧੀ ਹ

ਮਰਾ ਤ ਮਰੀ ਬਲਣ ਦ

ਪਬਮਾਰ ਲਹ ਦਾ ਏਸ ਧਰਤੀ ਤ ਪਬਿਾਇਆ

ਕਈ ਸਝਾ ਬੀਅ ਹ

ਮਰੀ ਪੀੜਾ ਦੀ ਮਰੀਅਮ ਦ

ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਮਸੀਹ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਿਦਹੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਬਚਨ ਮਰਾ ਿੀ ਹ

ਓਹ ਹੀ ਸੀਮਾ ਧੀ ਹ

ਕਈ ਹਰ ਇਹਦਾ ਪਪਉ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਅਜਨਬੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ

ਨਾ ਤ ਤ ਹੀ ਔਲੀਆ ਹ

ਨਾ ਤ ਮ ਹੀ ਹ ਨਬੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਮਰ ਲਈ ਇਹ ਰਸ-ਭਰੀ ਤਰੀ ਮਲਕ ਮ ਸਕੜੀ ਪਕਸ ਪਵਮਾਨ ਸਵਕਾ ਦੀ ਮ ਸਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਅਿ ਵੀ ਪਿਸ ਚ ਿਾਣਦ ਪਕ ਵਾਸ਼ਨਾ ਦੀ ਕਗ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਮਰ ਲਈ ਤਰੀ ਵਫ਼ਾ ਅਿ ਵੀ ਇਕ ਸਵਗ ਹ

ਮਰ ਨਸ਼ੀਲ ਪਿਸਮ ਦੀ ਅਿ ਵੀ ਤਨ ਮਗ ਹ

ਪਿਹੜਾ ਪਕ ਤਰੀ ਨਜ਼ਰ ਪਵਚ

ਪਫਲਮੀ ਰਸਾਲ ਵਗ ਹ

ਸਫ਼ਾ ਸਫ਼ਾ ਫਰਲਣਾ ਪਿਦਹਾ ਹ ਤਰੀ ਪਦਲ ਲਗੀ ਸਮ ਨ ਸਨਹ ਮਾਰ ਕ

ਿ ਪਮਲ ਿਾਏ ਘੜੀ ਕਦੀ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਮ ਸਗਾ ਤ ਕਾਮ ਦੀ ਹ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਅਿ ਤ ਸਾਡਾ ਇਸ਼ਕ

ਓਸ ਮਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਕਾਮ ਦ ਸ ਆਦ ਪਪਛ ਹ ਿਾਏ ਿ ਹਾਪਮਲਾ ਤ ਮਕੜ ਨ ਮਾਰ ਕ

ਬਣਾ ਲਏ ਪਿਵ ਗਜ਼ਾ ਤ ਖਾਈ ਿਾਏ ਉਹ ਕਾਮਣੀ ਕ ਲਛਣੀ ਸ ਆਦ ਲਾ ਹ ਕਾਮਣੀ ਹ ਕਾਮਣੀ ਮਨ ਬਚਾ ਮਨ ਬਚਾ ਵਾਸਤਾ ਈ ਿੀਭ ਨ

ਇਹ ਖ਼ਨ ਦਾ ਨਾ ਸ ਆਦ ਪਾ ਦਰ ਹ ਕ ਬਪਹ ਪਰਹ ਨਾ ਕਲ ਆ ਨਾ ਕਲ ਆ

ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਤਰ ਗਲ ਥ ਪਚਮਟ ਕ

ਇਹ ਸ ਪਰਹਾ ਿ ਬਾਲ ਹ

ਛ ਰੀ ਹ ਸਸਕਾਰ ਦੀ ਿ ਕਰ ਰਹੀ ਹਲਾਲ ਹ

ਇਹ ਕਪਹਣ ਨ ਤ ਠੀਕ ਹ ਪਕ

ਤਰਾ ਮਰਾ ਹੀ ਲਾਲ ਹ

ਿ ਸਚੀਏ ਤ ਸਹਣੀਏ

ਤਨ ਸਦੀਵੀ ਮਰਦ ਦੀ ਮ ਿਾਣਦ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਸਾਡੀ ਵਫ਼ਾ ਨ ਗਾਲਹ ਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਪਬਤਾਉਣ ਦੀ ਚਲੀ ਅਸ ਨ ਚਾਲ ਹ

ਮਨ ਸਦੀਵੀ ਨਾਰ ਦੀ ਤ ਿਾਣਦੀ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਫਰ ਵੀ ਵਗ ਰਹੀ ਹ ਪਰਸ਼ਪਤਆ ਦੀ ਇਕ ਨਦੀ ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਮ ਉਪਿ

ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਤ ਛਬੀ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦਾ ਮ ਸਗਾ ਤ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦੀ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਹ ਠੀਕ ਪਕ ਤਰੀ ਮਰੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਸਾਨ ਆਪਣ ਹੀ ਆਪ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਿੀਲ ਵਦ ਤ

ਕ ਰਾਨ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਗਰੀਆ ਨ ਸਮ ਦੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਮਗਲੀਆ ਦਰਾਵੜ ਨ

ਆਰੀਆ ਤ ਮਾਣ ਨਹ ਅਿ ਤ ਪਦਲ ਨ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਪਦਮਾਗ਼ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਕ ਲ ਿਹਾਨ

ਸਾਡ ਵਾਕਣਾ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਸਗਰਦ

ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ

ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਹਬਹ ਚੀਨ ਕਬਤਰ ਵਾਕਣ ਗ ਟਕਦੀ ਤ ਸਨ-ਖਭ ਨ ਪਖਲਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਇਹ ਮਰੀ ਵਾਕਫ਼

ਤ ਹਮਦਰਦ ਦਾ ਘਰ

ਪਿਸ ਚ ਅਿ ਦੀ ਰਾਤ

ਮ ਇਹ ਹ ਗ ਜ਼ਾਰੀ ਪਿਸ ਦੀ ਸਰਤ

ਚਤ ਦ ਸਰਿ ਦ ਵਗ

ਨੀਮ-ਪਨਘੀ ਦਧੀਆ ਹ ਗ ਲਾਨਾਰੀ ਪਹ ਦੀ ਸਗਰਦ ਦ ਪਰਭਾਤ ਵਲ

ਪਨਤਰੀ ਮਦਰ ਦੀ ਪਚਰਨਾਮਤ ਦ ਵਗ

ਠਢੀ-ਠਢੀ ਸ ਚੀ-ਪਮਠੀ ਤ ਪਪਆਰੀ ਸ ਰਹੀ ਹ ਮਪਹਕ ਹਠ ਤ ਪਖਲਾਰੀ

ਉਫ਼

ਪਕਨੀ ਹ ਰਹੀ ਹ ਬਰਫ਼-ਬਾਰੀ ਏਸ ਬਸਤੀ ਦੀ ਠਰੀ ਹਈ ਬ ਕਲ

ਮਘ ਰਹੀ ਨਾ ਪਕਤ ਵੀ ਕਈ ਅਗਾਰੀ ਚਹ-ਪਾਸ ਜ਼ਪਹਰ ਮਹਰੀ ਬਰਫ਼ ਦਾ ਮਨ ਸਾਗਰ ਹ ਪਸਰਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਰਾ ਪਦਲ ਮਰਾ ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ

ਬਰਫ਼ ਸਗ ਹ ਬਰਫ਼ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਦਰ ਕਾਲਾ ਰ ਖ ਲਮਾ ਚੀਲਹ ਦਾ ਸ਼ੀਪਸ਼ਆ ਤ ਪਾਰ ਿ ਘਲਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਬਸਤੀ ਦੀ ਬਲਰੀ ਪਾਤਲੀ ਪਵਚ

ਸਲ ਵਤ ਚ ਪਭਆ ਹ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ

ਉਫ਼

ਇਹ ਮਨ ਕੀਹ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ

ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਸਰਦ ਤਾਬੀਰ ਪਵਚ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਕਚੀ ਗਰੀ ਿਹਾ ਸ ਤ-ਉਨਦਾ ਪਿਸਮ ਬਣਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਵਗ ਚਪਲਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਕਣ ਦਰਵਾਜ਼ ਨ ਹ ਖੜਕਾ ਪਰਹਾ

ਸ਼ਾਇਦ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਹ ਟ ਪਰਆ ਆ ਪਰਹਾ ਹ ਪਦਲਾ ਬ-ਹਪਸ਼ਆ

ਕ ਝ ਹਸ਼ ਕਰ

ਨਾ ਤ ਕਈ ਆ ਤ ਨਾ ਹੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਮਰਾ ਵਪਹਮ ਤਨ ਖਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਹ

ਇਕ ਤਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਘਰ

ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ

ਉਹ ਤ ਪਪਹਲ ਹੀ

ਅਮਾਨਤ ਹ ਪਕਸ ਦੀ ਤ ਤ ਐਵ ਪੀਣ ਪਗਲਾ ਪਾ ਪਰਹਾ ਰਸ਼ਮੀ ਿਹ ਵਗ ਰਹ ਉਹਦ ਸਵਾਸ ਤ

ਨਜ਼ਰ ਮਲੀ ਪਕਸ ਲਈ ਹ ਪਾ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਤ ਮਦਰ ਦੀ ਸ ਚੀ ਪਣ ਵਰਗਾ ਸ ਆਦ ਤ ਲਸੀ ਦਾ ਪਿਦਹ ਚ ਆ ਪਰਹਾ

ਹ ਮਨਾ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ

ਤ ਤ ਕਾ ਹੀ ਸ਼ਰਮ ਹ ਲਾਹ ਮਾਰੀ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਪਿਸਮ ਤਰਾ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਤ ਤ ਧ ਰ ਤ ਗ਼ਮ ਦੀ ਇਕ ਸਗਰਦ ਹ

ਕਰ ਨਾ ਐਵ ਮਰਖਾ ਤ ਨਜ਼ਰ ਮਾੜੀ ਲਭ ਹਮਦਰਦੀ ਚ ਨਾ ਕਈ ਪਚਗਾੜੀ ਵਖ ਤਰ ਤ ਵੀ ਵਧ ਕ ਸਰਦ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਪਕਨੀ ਹ ਸ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਬਹ-ਰਪੀਏ

ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਮਰ ਘਰ ਪਵਚ ਪਈ ਘ ਮਦੀ ਹ

ਚ ਪ ਚ ਪ ਤ ਵੀਰਾਨ

ਪਕਸ ਪਨਪਤਰ ਰ ਖ ਦ ਤ ਇਲ ਦ ਆਲਹਣ ਵਗ

ਗ ਮ-ਸ ਮ ਤ ਸ ਨਸਾਨ

ਸ਼ਾਮ-ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਐਸੀ ਬ-ਪਹਸ ਸ਼ਾਮ ਨ ਆਪਖ਼ਰ

ਮ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਸਵਰ ਆਦੀ ਿ ਕਰ ਇਸ ਨ ਵੀ ਆਉਣਾ ਸੀ ਇਹਦ ਨਾਲ ਤ ਚਗਾ ਸੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਦੀ ਬ ਕਲ ਪਵਚ

ਕਾਫ਼ੀ ਦ ਦ ਘ ਟ ਪਨਗਲ ਕ

ਪਸਗਰਟ ਧ ਖਾ ਕ ਬਪਹ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਸਰਪਮਡ-ਮਛੀ ਿਹੀਆ ਕ ੜੀਆ ਵਖਣ ਮਾਤਰ ਸੜਕ ਤ

ਯਾਰ ਦ ਸਗ ਭ ਲਣਾ ਸੀ ਥਕ ਟ ਟ ਕ ਸ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ

ਸਮ ਵੀ ਪਕਨੀ ਚਦਰੀ ਸ਼ ਹ

ਪਕਸ ਪ ਰਾਣ ਅਮਲੀ ਵਾਕਣ

ਪਦਨ ਭਰ ਪੀ ਕ ਡਡ ਸਹਰਾ ਗਲੀਆ ਤ ਬਾਜ਼ਾਰ ਦ ਪਵਚ

ਆਪਣੀ ਝਕ ਚ ਟ ਪਰਆ ਰਪਹਦ ਨਾ ਕ ਝ ਸ ਣਦ ਨਾ ਕ ਝ ਕਪਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਖੜਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਬਪਹਦ ਇਸ ਬਦਬ ਦ ਿਾਣ ਚ ਹਾਲ

ਯ ਗ ਿਡਾ ਇਕ ਪਲ ਰਪਹਦ

ਕਾਲੀਆ ਕਾਲੀਆ ਿੀਭ ਿਹੀਆ

ਮਰੀ ਹਥ-ਘੜੀ ਦੀਆ ਸਈਆ

ਮਰੀ ਪਹਕ ਪਵਚ ਲਮ ਲਮ

ਕਪਡਆ ਵਾਕਣ ਪ ੜੀਆ ਹਈਆ ਹਫ਼ੀਆ ਹਫ਼ੀਆ ਭਿ ਭਿ ਮਈਆ

ਪਦਨ ਭਰ ਸਮ ਦ ਖਹ ਤ ਬਲ ਵਾਕਣ ਿਈਆ ਹਈਆ

ਗ਼ਮ ਦ ਪਾਣੀ ਸਗ ਪਸਿਣ ਲਈ

ਮਰ ਪਦਲ ਦੀਆ ਬਿਰ ਰਹੀਆ ਅਿ ਦੀਆ ਸ਼ਾਮ ਐਵ ਗਈਆ

ਰਬ ਕਰ ਬਦਬ ਦੀ ਢਰੀ ਛਤੀ ਿਾਵ ਛਤੀ ਿਾਵ

ਿ ਰਬ ਕਰ ਕ ਬਹ -ਰਪਣੀ ਚਰ ਦ ਸਗ ਧਲ ਿਾਵ ਿ ਕਈ ਐਸਾ ਮਤਰ ਚਲ

ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਭਸਮ ਹ ਿਾਵ ਇਸ ਮਨਹਸ ਨ ਖ਼ਰ ਕਦ ਤਕ

ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ ਹ ਚਟਦ ਰਪਹਣਾ ਮ ਤ ਹਰ ਪਕਸ ਸਗ ਰਾਤ

ਨਚਣ ਬਾਲ-ਰਮ ਹ ਿਾਣਾ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਭਗ ਲਈ

ਅਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਪਪਹਲਾ ਚ ਮਣ ਬਾਲ-ਵਰਸ

ਟ ਰ ਸਾਡ ਦਰ ਆਇਆ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਪਮਟੀ ਦੀ ਬਾਜ਼ੀ ਦ ਪਲ ਖਡ ਗਵਾਇਆ

ਦਿਾ ਚ ਮਣ ਿ ਸਾਨ ਿ ਪੜਆ

ਉਹ ਸਾਡ ਮਚ ਨਾ ਆਇਆ

ਉਸ ਮਗਰ ਸ ਚ ਮਣ ਿ ਪੜਆ

ਪਰ ਹਠ ਨਾ ਲਾਇਆ

ਮ ੜ ਨਾ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਪਰ ਇਹ ਕਹਾ ਅਿ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਗਲ ਸਾਡ ਲਗ ਰਇਆ

ਹਠ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਪਸਕੀ ਤ ਚਾਨਣ ਪਿਸ ਚਇਆ

ਇਹ ਚ ਮਣ ਸਾਡਾ ਸਿਣ ਪਦਸਦਾ ਇਹ ਸਾਡਾ ਮਪਹਰਮ ਹਇਆ

ਡ ਘੀ ਢਾਬ ਪਹਿਰ ਦੀ ਸਾਡੀ ਡ ਬ ਮਇਆ ਡ ਬ ਮਇਆ

ਸਾਡਾ ਤਨ-ਮਨ ਹਪਰਆ ਹਇਆ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਕ ਪਦਲ-ਪਰਚਾਵਾ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਸਕਨ

ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਬਾਸ਼ ਨ ਇਕ ਪਤਤਲੀ ਕਪਹਣਾ ਇਹ ਹ ਪਨਰਾ ਿਨਨ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਪਿਹੜਾ ਮਪਰਆ

ਉਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਊਣ

ਮਰ-ਮ ਕ ਕ ਵੀ ਕਰ ਨਾ ਸਕਦਾ ਪਰੀ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਭਾਵ ਇਹ ਬਰਪਹਮਡ ਵੀ ਫਲ

ਿ ਪਫਰ ਅਰਨ ਵਰਨ

ਇਹ ਵੀ ਇਕ ਿਨਨ

ਮ ਹਾਲ ਤਾਜ਼ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਸਮਝ ਮਰਾ ਖ਼ਨ

ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਮਾਣ ਲਈ

ਪਿਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਹ

ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਕ ਪਕਸ ਗਰ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਮਲ ਉਿਾੜ ਦਰ ਚ

ਰਪਹਦਾ ਹਵ ਮਲਗ ਫਕਰ

ਤ ਿਠ ਟ ਕ ਦੀ ਆਸ ਲ ਕ

ਪਦਨ ਢਲ ਿ ਗਰ ਚ ਆਵ ਤ ਪਬਨ ਬ ਲਾਇਆ ਹੀ ਪਰਤ ਿਾਵ

ਔ-ਲਖ ਕਪਹ ਤ ਮਾਰ ਚਕਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਕਾਲ ਰਾਹ ਦ

ਐਸ ਬ-ਪਹਸ ਪੜਾਅ ਤ ਖਪੜਹਆ ਪਿਤ ਖ਼ਾਬ ਦ ਨੀਲ ਰ ਖ ਚ

ਪਣ ਪੀਲੀ ਪਿਹੀ ਵਗ ਰਹੀ ਏ

ਅਗ ਪਸਪਵਆ ਦੀ ਮਘ ਰਹੀ ਏ

ਕਦ ਕਦ ਕਈ ਗ਼ਮ ਦਾ ਪਛੀ ਪਰ ਨ ਆਪਣ ਹ ਫੜਫੜਦਾ ਤ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਪੀਲ ਅਰਸ਼

ਕਈ ਪਸਤਾਰਾ ਹ ਟ ਟ ਿਦਾ ਤ ਚਦੀ-ਵਨਾ ਖ਼ਾਬ ਮਰਾ ਸਮ ਦਾ ਹਰੀਅਲ ਹ ਟ ਕ ਿਦਾ ਪਵਹਦ ਪਵਹਦ ਹੀ ਨੀਲ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸਾਰਾ ਿਗਲ ਹ ਸ ਕ ਿਦਾ ਫਰ ਪਦਲ ਦੀ ਮਾਯਸ ਵਾਦੀ ਚ

ਤਲਖ਼ ਘੜੀਆ ਦ ਜ਼ਰਦ ਪਤਰ

ਚੀ ਚੀ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਝਠ ਥੜਾ ਹੀ ਮਾਰਦ ਨ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਪਰ ਦ ਨਾਲ ਖਪਹਦੀ ਇਕ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਮਪਹਲ ਚ

ਇਸ਼ਕ ਮਰਾ ਗਵਾਪਚਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਆਸ਼ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਰੀਆ ਦਾ ਆਪਖਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਹਰ ਗਲੀ ਹਾਏ ਗੀਤ ਵਰਗੀ ਨ ਹਾਰ ਦੀ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਪਟ ਚ

ਰਾਤ ਸ਼ਬਨਮ ਗ ਜ਼ਾਰਦੀ ਹ

ਤ ਹਰ ਦਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਪਾਕ ਪਮਟੀ ਦਾ ਖ਼ਨ ਪੀ ਕ ਮ ਿਨਮ ਲੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਪਕ ਦ ਧਨੀਆ ਚ

ਮਾਸਮੀਅਤ ਦਾ ਦ ਧ ਪੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਬਰਗ ਪਚਹਰ ਤ

ਝ ਰੜੀਆ ਦ ਨ ਝਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਪਕ ਸੀਨ ਅਦਰ ਨ

ਗ ਰਬਤ ਦ ਪਹਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਨਣ ਦ

ਦਵ ਦੀਵ ਹੀ ਪਹਸ ਚ ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਿਨਾਪਜ਼ਆ ਲਈ

ਖ਼ਰੀਦ ਕਫ਼ਨ ਵੀ ਪਵਕ ਚ ਕ ਨ

ਤ ਹਰ ਤੀਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਮ ਲਮ ਸੜਕ ਤ

ਿਾ ਕ ਕਈ ਕਦ ਨਹ ਮ ੜਦਾ ਇਹ ਸਮਝ ਲੀਤਾ ਿਦਾ ਹ ਮ ਰਦਾ

ਤ ਹਰ ਚਥੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਕਾਲ ਬਾਗ਼ ਚ

ਪਸਰਫ਼ ਆਸ ਦੀ ਪਣ ਿਾਵ ਕਦ ਕਦ ਹ ਓਸ ਿਹ ਚ

ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਵ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਆਬਾਦ ਕਰਨ ਨ ਤ ਹੀ ਰਕੜ

ਤ ਹੀ ਧਰਤੀ ਦਾ ਕਝ ਵਰਨ

ਤ ਹੀ ਕਰਨੀ ਫ਼ਜ਼ਾ ਮ ਅਤਰ

ਤ ਹੀ ਸਿ ਨ ਮਾਨਣਾ ਸ ਕ ਪਪਹਲ ਤ ਵਖ ਸਥਰ ਪਰ ਮ ਛਤੀ ਹੀ ਸਮਝ ਿਦਾ ਇਹ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸ਼ਰ ਹੀ ਹ

ਿ ਲਾ ਪਰਹਾ ਹ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਚਕਰ

ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਆਉਣ ਵਾਲ

ਇਹ ਲਕ ਪੜਹ ਕ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ ਇਹ ਉਹ ਪਵਚਾਰੀ ਬਦਬਖ਼ਤ ਰਹ ਹ

ਪਕ ਪਿਹੜੀ ਪਹਰਨ ਦ ਪਸਙ ਤ

ਉਦਾਸ ਲਪਮਹਆ ਨ ਫੜਣ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਚੜਹ ਰਹੀ ਏ ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ

ਪਕ ਹਠ ਦ ਫ ਲ ਦੀ ਮਪਹਕ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਰਹੀ ਏ

ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਪਨਕੀ ਉਮਰ

ਉਡਾ ਕ ਲ ਗਏ ਗ਼ਮ ਦ ਝਖੜ

ਵਫ਼ਾ ਦ ਸਹ ਦ ਮਲ ਤ

ਇਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਮ ਲਚਦਾ ਹ ਪਕ ਇਸ ਚ ਰਾਹ ਤ

ਮਨ ਕਈ ਉਿਾੜ ਦਵ ਤ ਮਰ ਮਥ ਦ ਕਾਲ ਅਖ਼ਰ ਤ

ਕਟ ਚਨ ਦਾ ਚਾੜਹ ਦਵ ਿ ਅਗ ਫ਼ ਰਕਤ ਦੀ ਪਦਨ ਦੀਵ ਪਵਚ ਚ ਰਾਹ ਦ ਸਾੜ ਦਵ ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਪਪਘਲ ਿਾਵਣ

ਇਹ ਬਦਨਸੀਬੀ ਦ ਕਾਲ ਕਕਰ

ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਬਦਲ ਿਾਵਣ

ਮਰੀ ਪਕਸਮਤ ਦ ਸਭ ਨਛਤਰ

ਮ ਮਨ ਖਤਾ ਦ ਨਾਮ ਸ ਖਗਾ ਆਪਣ ਗੀਤ ਦ ਸਨ-ਛਤਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

Page 14: Pc64 bDnc64 - Punjabi Library · Aate Dian Chirian Shiv Kumar Batalvi 6If Pc64 bDnc64 b]\ ?dWaY UIaZ\c 6If Pc64 bDnc64 DaRMc YaN D ^dÊNc 7? S_anc U^Nc ?^W NfYc WfYf Ph^N Unc bS6Yc

ਮਈਆ ਇਲ ਕਨ-ਖਿਰ

ਅਕ ਦ ਪਟਡ ਛਪੜੀ ਕਰ

ਮਏ ਲ ਮਏ ਕਤਰ

ਖਪੜੀਆ ਚਮਗਾਦੜ ਭਰ

ਓਸ ਕਲਡਰ ਵਾਲਾ ਲਗੜਾ ਮਰ ਮਹ ਤ ਸ ਟਣ ਲਗਦ

ਗਲ ਮਰਾ ਪਫਰ ਘ ਟਣ ਲਗਦ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਮ ਕਣ ਲਗਦ

ਫਰ ਅਿਨਬੀ ਕਈ ਪਚਹਰਾ ਮਰ ਨ ਤ ਉਸ ਲਗੜ ਨ

ਦ ਦਦਾ ਹ ਇਕ ਦ ਦਮੜਾ ਫਰ ਕਲਡਰ ਬਣ ਿਦਾ ਹ

ਓਸ ਕਲਡਰ ਵਰਗਾ ਲਗੜਾ ਇਹ ਮਰਾ ਪਨਕਾ ਪਿਨਾ ਕਮਰਾ ਦਪਰਆਈ ਮਛੀ ਦ ਵਾਕਣ

ਗੜਹਾ ਨੀਲਾ ਪਿਸ ਦਾ ਚਮੜਾ ਇਹ ਮਰਾ ਪਨਕਾ ਪਿਨਾ ਕਮਰਾ

ਿਚਰਤਰ-ਹੀਣ

ਸਾਉਣ ਮਹ ਦੀ ਸਵਲੀ ਪਸਲਹੀ ਹ ਸ਼ਾਮ

ਪੀ ਕ ਟ ਪਰਆ ਹ ਘਰ ਮਦਰਾ ਦਾ ਿਾਮ

ਸਾਉਣ ਮਹ ਦੀ ਸਵਲੀ ਪਸਲਹੀ ਹ ਸ਼ਾਮ

ਹਲਕ ਕ ਤ ਦੀ ਜ਼ ਬ ਿਹੀ ਸੜਕ ਤ

ਤਾਜ਼ਾ ਵਸ ਮਹ ਦੀਆ

ਇਹ ਛਪੜੀਆ ਪਿ ਪ ਰਾਣ ਿੜ

ਪਕਸ ਮਪਹਲ ਦੀ ਛਤ ਤ ਰਗਣ

ਹਜ਼ਾਰ ਮਕੜੀਆ

ਿ ਪਿਵ ਹਬਸ਼ਣ

ਪਕਸ ਦ ਮ ਖ ਤ

ਹਣ ਗਪਹਰ ਪ ਗਏ

ਚੀਚਕ ਦ ਦਾਗ਼ ਿ ਦਮਹ ਕਡੀਆ ਵਾਲਾ ਕਈ ਨਾਗ

ਪਕਨ ਕਝ ਤ ਡਰਾਉਣ ਉਫ਼ ਮਰ ਹਨ ਇਹ ਖ਼ਾਬ

ਉਮਰ ਦ ਪਝੀ ਵਰਹ ਪਦਨ ਸਵਾ ਕ ਨ ਹਜ਼ਾਰ

ਪਕਹੜ ਮਕਸਦ ਵਾਸਤ ਆਪਖ਼ਰ ਨ ਪਦਤ ਮ ਗ ਜ਼ਾਰ

ਪਕਹੜ ਮਕਸਦ ਵਾਸਤ ਏਨ ਮ ਸਰਿ ਖਾ ਲਏ

ਪਸਰ ਏਨੀਆ ਰਾਤ ਦਾ ਭਾਰ

ਸ਼ਾਇਦ ਇਸ ਲਈ ਵਖ ਸਕ ਹਰ ਨਜ਼ਰ ਦ ਆਰ ਪਾਰ

ਪਨਤ ਪਕਸ ਦਹੀ ਤ ਸਕ ਕਾਮ ਦਾ ਮ ਡਗ ਮਾਰ

ਦ ਨੀਆ ਦੀ ਿ ਹਰ ਹ ਸੀਨਾ ਦ ਸਕ ਮਨ ਪਪਆਰ

ਵਖ ਸਕ ਓਸ ਦ

ਮ ਪਿਸਮ ਨਗ ਦਾ ਉਭਾਰ

ਉਫ਼ ਮ ਪਕਨਾ ਕਮੀਨਾ ਪਕਨ ਗਦ ਹਨ ਪਵਚਾਰ

ਪਕਨਾ ਗਦਾ ਪਿਹਨ ਮਰਾ ਪਕਨਾ ਗਦ ਸਚਦ ਆਪਣ ਹਥ ਨ ਹੀ ਆਪਣਾ ਹਥ ਲਾਣ ਰਕਦ ਇਕ ਪਕਣਕ ਤ ਖ ਦਾ ਤੀਕਣ

ਮ ਕਾਮੀ ਮਨਦ ਮ ਦ ਦ ਧ ਨ

ਮ ਗਰਮ ਕਰਕ ਪੀਣਾ ਲਚਦ ਮਰ ਹਥ ਪਵਚ ਪਿਨਹ ਪਵਚ

ਧਰ ਵ ਪਿਨੀ ਠਢ ਹ

ਸਚਦਾ ਹ ਇਨਹ ਬਾਰ

ਇਸ ਤਰਹ ਕ ਝ ਸਚਦ ਮਲ ਇਨਹ ਦ ਚ ਹਵ ਿਨਮ ਪਕਸ ਲਈ ਸਕ ਦਾ ਮ ਤ ਐਸ ਸਕ ਨ ਵੀ ਕਾਮ ਪਖ ਵਖਦ ਮ ਤ ਕਪਹਦਾ ਕਾਮ ਹ ਹੀ ਸਕ ਦਾ ਆਨਦ ਹ

ਚਾਹ ਉਹ ਸਰਿ ਹ ਕਈ

ਚਾਹ ਉਹ ਕਈ ਚਦ ਹ

ਚਾਹ ਦੀਵਾ ਿ ਪਚਗਾੜੀ ਨਜ਼ਰ ਤ ਵੀ ਮਦ ਹ

ਕਾਮ ਦ ਚੀਜ਼ ਦੀ ਪਮਲਣੀ ਦੀ ਉਪਿ ਦਾ ਰਗ ਹ

ਸਚਦ ਇਹ ਸੜਕ ਕਢ ਨਵ-ਬਣ ਮਪਹਲ ਦੀ ਲਾਮ

ਮਲ ਮਲ ਕੀੜ ਲਗ ਦਦ ਵਤ ਿ ਮ ਸਕਰਾਣ

ਵਸਵਾ ਪਿਹੀ ਸੜਕ ਦ

ਹ ਪਿ ਬਚ ਹਰਾਮ

ਉਫ਼ ਇਹ ਬਿਾਨ ਮਪਹਲ ਪਵਚ ਵੀ ਪਕਨਾ ਹ ਕਾਮ

ਗਲ ਰਸ਼ਨਦਾਨ

ਅਖ ਵਗ ਪਏ ਹਨ ਚਮਕਦ ਲਮ ਸਲਮੀਆ ਬਾਰੀਆ ਵਗ ਹਠ ਮ ਸਕਰਾਣ

ਸਚਦ ਪਕ ਮਪਹਲ

ਮਪਹਲ ਨ ਪਏ ਨ ਚ ਮਦ ਲ ਕ ਪਵਚ ਗਲਵਕੜੀ ਕਪਫ਼ਆ ਨ ਟ ਰ ਿਾਣ

ਉਫ਼ ਮ ਪਕਨਾ ਸ਼ਤਾਨ

ਸਚਣੀ ਪਕਨੀ ਹਰਾਮ

ਬਦਲੀਆ ਚ

ਅਰਧ ਨਗਾ ਸਰਿ

ਕਰ ਪਰਹਾ ਝ ਕ ਕ

ਹ ਕ ਝ ਏਦ ਸਲਾਮ

ਸਨ ਦ ਕਈ ਦਦ ਵਾਲੀ ਕਨ ਫ਼ਾਹਸ਼ਾ ਮ ਸਕਰਾਵ ਭਰ ਕ ਪਿ

ਨਜ਼ਰ ਚ ਕਾਮ

ਸਾਉਣ ਮਹ ਦੀ ਸਵਲੀ ਪਸਲਹੀ ਹ ਸ਼ਾਮ ਸਾਉਣ ਮਹ ਦੀ ਸਵਲੀ ਪਸਲਹੀ ਹ ਸ਼ਾਮ

ਮ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਤਰ ਆਪਣ ਦ ਧ ਵਰਗਾ ਹੀ ਤਰਾ ਸ ਚਾ ਹ ਨ ਿੀਭ ਹ ਿਾਏ ਮਾਪਖ

ਹਾਏ ਨੀ ਤਰਾ ਨ ਪਲਆ

ਿ ਇਿਾਜ਼ਤ ਦਏ ਤ ਮ ਇਕ ਵਾਰੀ ਲ ਲਵ ਮਾਘੀ ਦੀ ਹਾਏ ਸ ਚੜੀ ਸਗਰਦ ਵਰਗਾ ਤਰਾ ਨ ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਤ ਮਰੀ ਿਣਨੀ ਨਹ ਮ ਹਕੀਕਤ ਿਾਣਦ ਤਰਾ ਮਰਾ ਕੀ ਹ ਪਰਸ਼ਤਾ ਏਸ ਬਾਰ ਕੀ ਕਹ

ਗ਼ਮ ਦ ਸਪਹਰਾਵ ਚ ਭ ਪਿਆ

ਮ ਹ ਪਛੀ ਬ-ਜ਼ ਬ ਦ ਕ ਪਲ ਿ ਦਏ ਇਿਾਜ਼ਤ

ਤਰੀ ਛਾਵ ਬਠ ਲ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਅਿ ਤਰ ਪਦਲ ਚ ਹ

ਖ਼ ਸ਼ਬ ਦਾ ਹੜਹ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਵਰਹ ਹਾਲ ਿਵ ਠੀਕ ਹੀ ਕਪਹਦੀ ਹ ਤ ਅਮੜੀਏ

ਰਤ ਰਤੀ ਕਾਮ ਦੀ ਹ ਦੀ ਹ ਮ ਪਰ ਮ ਅਮੀਏ ਇਹ ਕਹ ਰਤ ਠਢੀ ਹਣ ਪਵਚ

ਲਗਗਾ ਅਤ ਦਾ ਸਮ ਕਰਨ ਲਈ ਕੀੜੀ ਨ ਪਿਨਾ ਸ਼ਾਇਦ ਭ-ਪਰਦਖਣਾ ਕੀਹ ਭਲਾ ਏਨ ਸਮ

ਪਪਛ ਹ ਿਮਦੀ ਇਕ ਮ ਝਠ ਬਕਦਾ ਹ ਿਹ ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਤਤ ਦੀ ਅਖ ਵਗ ਟੀਰਾ ਹ ਅਿ ਸਾਡਾ ਿਹ ਭਡ ਦ ਪੀਲ ਨ ਦਦ

ਕ ਤ ਦੀ ਇਹਦੀ ਜ਼ ਬ ਕਰਦਾ ਪਫਰਦਾ ਹ ਿ ਗਾਲੀ

ਕਾਮ ਦੀ ਇਹ ਥ ਕ ਥ ਬਹ ਤ ਬਕਵਾਸੀ ਸੀ ਇਹਦ ਪਪਉ ਦਾ ਪਪਉ

ਬਹ ਤ ਬਕਵਾਸਣ ਸੀ ਇਹਦੀ ਮ ਦੀ ਮ ਏਥ ਥਹਰ ਵਗ

ਗਦਾ ਹ ਸ਼ਤ ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਪਮਰਗ ਦੀ ਇਕ ਨਸਲ ਦਾ ਕਸਤਰੀਆ ਹ ਦਾ ਹ ਨ ਕਸਤਰੀਆ ਨ ਿਨਮ ਦਦੀ ਹ ਿਦ ਉਨਹ ਦੀ ਮ ਪਾਲਦੀ ਹ ਰਖ ਕ

ਇਕ ਹਰ ਥ ਇਕ ਹਰ ਥ ਫਰ ਆਦਾ ਹ ਸਮ ਕਰਮ-ਹੀਣ ਬਪਚਆ ਨ

ਭ ਲ ਿਦੀ ਹ ਉਹ ਮ ਮ-ਪਵਹਣ ਪਹ ਚ ਿਦ ਨ ਪਕਸ ਐਸੀ ਉਹ ਥ ਪਿਥ ਪਕਧਰ ਚ ਗਣ ਪਈਆ

ਹਣ ਰਲ ਕ ਬਕਰੀਆ ਬਕਰੀਆ ਵੀ ਕਰਦੀਆ ਨਾ ਚ ਘਣ ਉਨਹ ਨ ਨਹ

ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਮ

ਪਸ਼ ਤ ਮਾੜੀ ਨਹ ਤਰਾ ਮਰਾ ਕੀ ਹ ਪਰਸ਼ਤਾ ਏਸ ਬਾਰ ਕੀ ਕਹ

ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਤਰ ਸ ਚ ਦ ਧ ਵਰਗਾ ਹੀ ਤਰਾ ਸ ਚਾ ਹ ਨ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਚਟਡੀ ਦਲ

ਨੀਮ ਸਵਲੀ ਗਰੜ ਵਤ ਨੀਲੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਪਵਚ ਪਕੀ ਸਤਕ-ਪਭਟੀ ਨਾਰ ਦ ਵਾਕਣ

ਮਰ ਪਪਡ ਪਦਆ ਪਟ ਤ

ਸ ਤੀ ਘਕ ਹ ਪਸਰ ਨ ਰਖੀ ਪੀੜ ਭਨੀ ਥਕੀ ਥਕੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਇਹ ਪਕੀ

ਏਸ ਸੜਕ ਦੀ ਪਹਕ ਮਸਲਦਾ ਬਟ ਥ ਇਹਦਾ ਅਗ ਅਗ ਦਲਦਾ ਮਢ ਰਖ ਬਦਕ ਚਲਦਾ ਮਲ ਸਾਵ ਰਗ ਵਾਲਾ ਪਟਡੀ ਦਲ ਇਕ ਲਘ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਮਠੀ ਚ ਪ ਮਰ ਖਤ ਦੀ ਰਲਾ ਪਾ ਪਾ ਡਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਟਡੀਆ ਵਗ ਰਗਦ ਟਕ ਦੀ

ਚੀ ਇਕ ਧਮਕ ਦ ਕਾਰਨ

ਮਰਾ ਪਪਡ ਮ ਰਪਬਆ ਵਾਲਾ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਕਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਟਡੀ ਦਲ ਇਕ ਲਘ ਪਰਹਾ ਏ

ਹ ਣ ਹ ਣ ਇਸ ਪਕਨਾਰ

ਮਰ ਪਪਡ ਦੀਆ ਪਛਦੀਆ ਪਣ ਖਟੀਆ ਦ ਫ ਲ ਗਲ ਲਗ ਕ

ਰਝ ਦ ਕਨ ਦੀਆ ਮ ਦਰ ਵਰਗ ਫ ਲ ਸ਼ਰਹ ਦ ਚ ਮ ਕ

ਲ ਕਣ ਮੀਚੀ ਖਡ ਰਹੀਆ ਸਨ

ਪਰ ਹ ਣ

ਇਨਹ ਦ ਸਾਹ ਅਦਰ

ਫਲ ਪਗਆ ਬਦਬ ਦਾ ਸਾਗਰ

ਡ ਘ ਮਰ ਦਮਾਹਲ ਖਹ ਪਡਗ ਪਈ ਸਨ ਦੀ ਗਾਗਰ

ਇਹ ਕੀ ਹਇਆ

ਇਹ ਕੀ ਹਇਆ

ਸਾਰਾ ਪਪਡ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਪਵਚ

ਸੜ ਬਲ ਕ ਹ ਕਲ ਹਇਆ ਲਾਹ ਗਈਆ ਰ ਖ ਦੀ ਪਛਲ ਡਣ ਅਬਰ ਪਗਧ ਤ ਇਲ ਲੜਨ ਪਬਲੀਆ ਰਵਣ ਕ ਤ ਲ ਪਏ ਮਚਾਵਣ ਪਖਲ ਘ ਮਣ ਥ-ਥ ਲਖ ਚ ੜਲ ਪਪਠ ਤ ਥਣ ਲਮਕਾਈ

ਪ ਠ ਲਮ ਪਰ ਦ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਦ ਪਪਤਆ ਦੀਆ ਪਸ ਕ

ਪਠਬ-ਖਪੜਬੀਆ ਿ ਤੀਆ ਪਾਈ

ਖਪੜੀਆ ਦ ਬਹਲ ਪਵਚ ਲਘ ਪਣ ਫਰਾਟ ਭਰਦੀ ਸ਼ ਸ਼ ਕਰਦੀ ਹਕ ਭਰਦੀ

ਥ ਪ ਰ ਥ ਪਟਡੀਆ ਦੀਆ ਹੜ ਕਰਨ ਇਕਠੀਆ ਹਡ ਦੀਆ ਢਰ ਹਡੀਆ ਦ ਢਰ ਪਵਚ ਸਵਣ

ਲਖ ਲਖ ਬਚਾ ਦਣ ਅਕਰ ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਧਰਮ ਘਰ ਿਾਈਆ

ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਕਮ ਘਰ ਿਾਈਆ ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਕਾਮ ਪਤਹਾਈਆ

ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਿਗ ਨ ਸਾਈਆ ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਹਦ ਪਰਨਾਈਆ ਮਾਨ ਖਤਾ ਦੀਆ ਲਵੀਆ ਫ਼ਸਲ ਇਨਹ ਰਲ ਪਮਲ ਮਾਰ ਮ ਕਾਈਆ ਅਿ ਖੜਹਾ ਇਸ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਪਕਨਾਰ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ

ਨੀਮ ਸਵਲੀ ਗਰੜ ਵਤ ਨੀਲੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਪਵਚ ਪਕੀ ਿਗ ਪਵਚ ਹਈ ਪਵਧਵਾ ਵਾਕਣ

ਪਫਰਦੀ ਪਈ ਹ ਲਥ-ਭਲਥੀ ਆਪਣ ਭ ਖ ਬਚ ਵਾਕਣ

ਮਰ ਪਪਡ ਨ ਢਾਕ ਚਕੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਇਹ ਪਕੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ

ਸੜਕ ਇਹ ਪਕੀ

ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਆਇਆ ਭਗਣ ਿਨ ਚ ਰਾਸੀ ਕਈ ਲਛਮਣ ਨਹ ਮਰਾ ਸਾਥੀ ਨਾ ਮ ਰਾਮ ਅਯ ਪਧਆ ਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ

ਨਾ ਮਰਾ ਪਚ-ਵਟੀ ਪਵਚ ਡਰਾ ਨਾ ਕਈ ਰਾਵਣ ਦ ਸ਼ਮਣ ਮਰਾ ਕਣਕ-ਕਕਈ ਮ ਦੀ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਮਥ ਦਰ ਵਤਨ ਹ ਮਰਾ ਪਕੀ ਸੜਕ ਦੀ ਪਟੜੀ ਤ

ਸਪਦਆ ਦਿਾ ਵਰਹਾ ਹ ਮਰਾ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਪਵਚ ਰਦੀ ਹ

ਮਰੀ ਦ ਵਪਰਹਆ ਦੀ ਕਾਕੀ ਿੀਕਣ ਪਣ ਸਰਕੜ ਪਵਚ ਲਘ ਿਦੀ ਹ ਅਧੀ ਰਾਤੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ

ਕਈ ਸ ਗਰੀਵ ਨਹ ਮਰਾ ਮਪਹਰਮ

ਨਾ ਕਈ ਪਵਨ-ਪ ਤ ਮਰਾ ਬਲੀ ਨਾ ਕਈ ਨਖ਼ਾ ਹੀ ਕਾਮ ਦੀ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਆਈ ਮਰੀ ਬਣਨ ਸਹਲੀ

ਮਰੀ ਤ ਇਕ ਬ ਢੀ ਮ ਹ

ਪਿਸ ਨ ਮਰੀ ਹੀ ਬਸ ਛ ਹ

ਪਦਲ ਭਰ ਥ ਕ ਪਦਕ ਦ ਕੀੜ

ਪਿਸ ਦੀ ਬਸ ਲਬ ਤ ਿ ਹ

ਿ ਉਹਦੀ ਇਕ ਮਰਨੀ ਧੀ ਹ

ਪਿਸ ਦ ਵਰ ਲਈ ਲਭਣੀ ਥ ਹ

ਿ ਪਫਰ ਅਨਪੜਹ ਬ ਢਾ ਪਪਉ ਹ

ਿ ਇਕ ਪਮਲ ਪਵਚ ਹ ਚਪੜਾਸੀ ਖ਼ਾਕੀ ਪਿਦਹ ਪਿਾਮ ਤ

ਲਗੀ ਹਈ ਹ ਪਚਟੀ ਟਾਕੀ ਕਈ ਭੀਲਣੀ ਨਹ ਮਰੀ ਦਾਸੀ ਨਾ ਮਰੀ ਸੀਤਾ ਪਕਤ ਗਵਾਚੀ

ਮਰੀ ਸੀਤਾ ਕਰਮ ਮਾਰੀ ਉਹ ਨਹ ਕਈ ਿਨਕ ਦ ਲਾਰੀ ਉਹ ਹ ਧ ਰ ਤ ਫਾਪਕਆ ਮਾਰੀ ਪੀਲੀ ਪੀਲੀ ਮਾੜੀ ਮਾੜੀ ਿੀਕਣ ਪਹਲੀ ਮਗਰ ਹਾੜਹੀ ਪਲ ਪਰ ਟ ਰ ਪਵਚਾਰੀ ਿਨਮ ਿਨਮ ਦੀ ਪਰ ਭਰੀ ਹਾਏ ਗ ਰਬਤ ਦੀ ਚੀ ਘਾਟੀ ਕੀਕਣ ਪਾਰ ਕਰਗੀ ਸ਼ਾਲਾ ਉਹਦੀ ਤਰੀਮਤ-ਪਣ ਦੀ ਡਾਚੀ

ਪਹਕ ਸਗ ਲਾ ਕ ਮਰੀ ਕਾਕੀ

ਇਹ ਮ ਅਿ ਕੀਹ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ ਪਕ ਦ ਖਦੀ ਹ ਮਰੀ ਛਾਤੀ

ਪਕ ਅਖ ਹ ਗਈ ਲਹ-ਲਾਖੀ ਮ ਉਹਦੀ ਅਗਨ ਪਰੀਪਖਆ ਲਸ ਨਹ ਨਹ ਇਹ ਤ ਹ ਗ ਸਤਾਖੀ ਉਸ ਅਗ ਦ ਪਵਚ ਉਹ ਸੜ ਿਾਸੀ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਪਵਚ ਰਦੀ ਹ

ਮਰੀ ਦ ਵਪਰਹਆ ਦੀ ਕਾਕੀ ਹਰ ਪਲ ਵਧਦੀ ਿਾਏ ਉਦਾਸੀ

ਿੀਕਣ ਵਰਹਦ ਬਦਲ ਦ ਪਵਚ

ਡਦ ਿਦ ਹਵਣ ਪਛੀ ਮਠੀ ਮਠੀ ਟਰ ਪਨਰਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ

ਰਾਖ਼ ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਪਈ ਹ ਧ ਖਦੀ ਪਕ ਪਿਵ ਪਵਧਵਾ ਕਈ ਪਵਚ ਿਵਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ

ਪਿ ਕਾਲੀ ਮਾਤਾ ਪਿ ਮ ਭਵਾਨੀ ਿ ਪੀੜ ਮਰੀ ਦ ਪਜ਼ਦੀ ਬਪਚਆ ਦਾ ਖ਼ਨ ਨੀਲਾ ਹਾਏ ਪੀਣ ਖ਼ਾਤਰ

ਖੜਹੀ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਵਚ ਹਰਾਨੀ ਫੜ ਕ ਧ ਦੀ ਅਲਫ਼-ਹ ਸਨੀ ਕਈ ਪਾ ਕ ਚਲਾ ਹਾਏ ਅਸਮਾਨੀ ਬੜ ਡਰਾਉਣ ਿ ਪਛੀ ਵਰਗੀ ਅਖ ਮ ਦੀ ਤ ਪਹਕ ਤਾਣੀ

ਿ ਪਪਉ ਲਮਬ ਦੀ ਧੀ ਅਞਾਣੀ ਿ ਬਾਪ ਆਪਣ ਦੀ ਮਤ ਪਪਛ ਆਪਣੀ ਮ ਦੀ ਹ ਸੀਨ ਗਦੀ ਚ

ਘਕ ਸ ਤੀ ਹ ਭ ਖੀ-ਭਾਣੀ ਤ ਸ ਤੀ ਸ ਤੀ ਇਹ ਕਪਹ ਰਹੀ ਹ-

ਇਹ ਯ ਗ ਪਕਨਾ ਹ ਅਗਰਗਾਮੀ ਹ ਪਕਨੀ ਪਜ਼ਲਤ ਅਿ ਵੀ ਬਦਾ ਬਦ ਅਗ ਕਰ ਗ਼ ਲਾਮੀ

ਿ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਦਾ ਮਰ-ਪਖੀ ਵਲਵ ਖਦਾ ਪਸਗਰਟੀ ਧਆ ਪਕ ਪਿਵ ਪਕਧਰ ਵੀਰਾਨ ਥਾਵ ਕਈ ਰ ਖ ਸਫਦ ਦਾ ਹਏ ਅਲ ਆ ਪਿ ਇਪਛਆਧਾਰੀ ਕਈ ਸਪ ਦਮਹ ਿ ਪਿ ਸਰਵਰ ਚ ਸਵਲੀ ਪਿਹੀ ਨਹਾ ਕ ਪਨਕਲੀ ਕਈ ਿਵਾਨੀ ਤ ਕਢ ਖੜਹ ਕ ਸ ਕਾਏ ਪਾਣੀ ਬੀਮਾਰ ਿਹੀ ਤਵੀਤ ਪਪਹਨੀ

ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਬੀਅਰ ਦੀ ਬਤਲ

ਇਹ ਮਜ਼ ਹਟਲ ਦ ਸਾਗਵਾਨੀ ਇਹ ਓਹ ਬਰ ਤ ਓਹ ਪਚਹਰ

ਇਹ ਓਹ ਬਕ ਬਕ ਤ ਕ ਤ ਖਾਣੀ ਬਹ ਪਪਆਜ਼ ਦੀ ਬ ਪ ਰਾਣੀ

ਉਫ਼ ਪਕਨੀ ਹੀ ਹ ਵੀਰਾਨੀ ਰਲ-ਰਪ ਦੀ ਗਪਹਰੀ ਦਲਦਲ ਚ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਹ ਧਸਦੀ ਿਦੀ ਇਹ ਸ਼ਾਮ ਸਹੀ ਤ ਅਰਗ਼ਵਾਨੀ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਪਿ ਰਾਤ ਕਾਲੀ ਕਈ ਤਫ਼ਾਨੀ ਪਕ ਪਿਸ ਚ ਚਮਕ ਕਈ ਨਾ ਤਾਰਾ ਪਸਆਹ ਪ ਲਾੜ ਦ ਰਾਹ ਦੀ ਬਾਨੀ ਉਫ਼ ਪਕਨੀ ਹੀ ਹ ਡਰਾਉਣੀ

ਓ ਬਰਾ ਪਬਲ ਲ ਆ

ਤ ਚ ਕ ਲ ਏਥ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਤ ਮਨ ਇ ਹ ਲਗਦੀ ਹਜ਼ਾਰ ਮਗਾਟਨ ਬਬ ਵਾਕਣ ਪਿ

ਮਜ਼ ਮਰੀ ਤ ਫਟ ਹ ਿਾਣੀ ਤ ਖ਼ਾਲੀ ਹਈ ਬੀਅਰ ਦੀ ਬਤਲ

ਪਿ ਬਣ ਕ ਰਾਕਟ ਹ ਡ ਿਾਣੀ

ਚ ਕ ਲ ਏਥ ਇਹ ਖ਼ਾਲੀ ਬਤਲ

ਤ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਿ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਪਈ ਹ ਧ ਖ਼ਦੀ ਪਕ ਪਿਵ ਪਵਧਵਾ ਕਈ ਪਵਚ ਿਵਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ

ਚਹਜੜਾ ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਸਚ ਮਰੀ ਵਗ ਹੀ ਬਜ਼ਾਰ ਹ

ਇਹ ਤ ਮਨ ਇ ਪਈ ਹ ਭਾਸਦੀ ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਗਲੀ ਗਲੀ ਚ ਮਣ ਪ ਤਰ ਪਰਾਏ

ਪਕਸ ਕਦਰ ਹਛਾ ਪਿਹਾ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਹਾਏ

ਵਲ ਪਪਛ ਸਦ ਲਾ ਕ ਆਖਣਾ ਵਲ ਤਰੀ ਹਰ ਵੀ ਦਾਤਾ ਵਧਾਏ

ਪਕਸ ਕਦਰ

ਅਸਚਰਿ ਦੀ ਗਲ ਹਾਏ

ਇਕ ਮਗਤ ਰਾਪਿਆ ਨ ਖ਼ਰ ਪਾਏ

ਹਾਏ ਨਾ ਦਾਤਾ ਸਮਝ ਆਏ

ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਵਲ ਖ ਦ ਬ-ਕਾਰ ਹ

ਇਹ ਧ ਰ ਤ

ਜ਼ਰਦ ਤ ਪਬਮਾਰ ਹ

ਏਸ ਨ ਨਾ ਫ ਲ

ਨਾ ਕਈ ਖ਼ਾਰ ਹ ਮਰ ਲਈ ਹ ਅਿਨਬੀ ਕ ਖ ਦੀ ਪੀੜ

ਪਪਆਰ ਦੀ ਮਨ ਭਲਾ ਕੀ ਸਾਰ ਹ

ਲਰੀਆ ਦਣਾ ਤ ਇਕ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਹ

ਕਾਮ ਦੀ ਿ ਪਰਤੀ ਦਾ ਆਹਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਹਾਏ ਮਨ

ਪਕਸ ਗ ਨਾਹ ਦੀ ਇਹ ਸਜ਼ਾ

ਨਾ ਮ ਆਦਮ

ਤ ਨਾ ਹੀ ਮ ਹਵਾ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਦਾ ਹ ਖ਼ਰ ਕੀਹ ਮਜ਼ਾ

ਆਖਦ ਨ -

ਕਾਮ ਹ ਦਾ ਹ ਖ ਦਾ ਕਾਮ ਪਵਚ ਹ ਦਾ ਹ ਲਿੜ ਦਾ ਨਸ਼ਾ ਪਰ ਇਹ ਮਨ ਕੀ ਪਤਾ

ਕਾਮ ਦ ਪਦਉਤ ਦੀ ਮਨ ਤ ਧ ਰ ਹੀ ਮਾਰ ਹ

ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਰਾਮ-ਲੀਲਹਾ ਦਾ ਕਈ ਪਕਰਦਾਰ ਹ

ਪਿਸ ਦ ਹਥ ਪਵਚ

ਕਾਠ ਦੀ ਤਲਵਾਰ ਹ

ਚਮਕਦੀ ਹ ਪਰ ਨਾ ਕਈ ਧਾਰ ਹ

ਝਠਾ ਮਠਾ ਕਰਨਾ ਪਿਸ ਨ ਵਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਹ ਮਨਾ ਨਾ ਹਰ ਲਮੀ ਸਚ ਕਰ

ਸਚ ਲਮੀ ਸਨਹ ਲਾਣੀ ਸਮ ਨ

ਸਮ ਨ ਤ ਸਨਹ ਲਾਣੀ ਪਾਪ ਹ ਸਮ ਹੀ ਤ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਬਾਪ ਹ ਠ

ਪਕ ਸਾਰ ਨ ਸਾਥੀ ਸ ਰਹ

ਸ ਪਪਨਆ ਦ ਸ਼ਪਹਰ ਸਭ ਭ ਰਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਇਕ ਕਾਮ

ਦਿ ਕਮ ਪਬਨ

ਹ ਮਨਾ ਬ-ਕਾਰ ਹ ਬ-ਕਾਰ ਹ

ਇਕ ਵਾਧ ਭਾਰ ਹ

ਤਨ ਮਰ ਿਾਣਾ ਹੀ ਬਸ ਦਰਕਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਲਣਾ

ਧਰਮੀ ਬਾਬਲ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਲੜ ਲਾਇਆ ਸਾਡ ਫ ਲ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਪਿਸ ਦਾ ਇਛਰ ਰਪ ਹਢਾਇਆ

ਮ ਪਰਨ ਦੀ ਮ ਪਰਨ ਦ ਹਾਣ ਦੀ

ਮ ਉਸ ਤ ਇਕ ਚ ਮਣ ਵਡੀ ਪਰ ਮ ਕੀਕਣ ਮ ਉਹਦੀ ਲਗੀ ਉਹ ਮਰੀ ਗਰਭ ਿਨ ਨਾ ਆਇਆ

ਲਕਾ ਵ ਮ ਧੀ ਵਰਗੀ ਸਲਵਾਨ ਦੀ

ਪਪਤਾ ਿ ਧੀ ਦਾ ਰਪ ਹਢਾਵ ਲਕਾ ਵ ਤਨ ਲਾਿ ਨਾ ਆਵ

ਿ ਲਣਾ ਪਰਨ ਨ ਚਾਹਵ ਚਪਰਤਰ-ਹੀਣ ਕਵਹ ਪਕ ਿੀਭ ਿਹਾਨ ਦੀ

ਚਪਰਤਰ-ਹੀਣ ਤ ਤ ਕਈ ਆਖ

ਿ ਕਰ ਲਣਾ ਵਚ ਹਾਸ

ਪਰ ਿ ਹਾਣ ਨਾ ਲਭਣ ਮਾਪ

ਹਾਣ ਲਭਣ ਪਵਚ ਗਲ ਕੀ ਹ ਅਪਮਾਨ ਦੀ

ਲਣਾ ਹਵ ਤ ਅਪਰਾਧਣ

ਿਕਰ ਅਦਰ ਹਏ ਸ ਹਾਗਣ

ਮਪਹਕ ਉਹਦੀ ਿ ਹਵ ਦਾਗ਼ਣ

ਮਪਹਕ ਮਰੀ ਤ ਕਿਕ ਮ ਹੀ ਿਾਣਦੀ

ਿ ਸਲਵਾਨ ਮਰ ਲੜ ਲਗਾ ਪਦਨ ਭਰ ਚ ਕ ਫ਼ਾਈਲ ਦਾ ਥਬਾ ਸ਼ਪਹਰ ਸ਼ਪਹਰ ਰਵਹ ਪਨਤ ਭਿਾ ਮਨ ਪਵਚ ਚਟਕ ਚਦੀ ਦ ਫ ਲ ਖਾਣ ਦੀ

ਪਚਰ ਹਇਆ ਉਹਦੀ ਇਛਰ ਮਈ

ਇਕ ਪਰਨ ਿਮ ਪਰਨ ਹਈ

ਉਹ ਪਰਨ ਨਾ ਿਗੀ ਕਈ

ਉਸ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਹ ਮਰਾ ਹਾਣ ਪਛਾਣਦੀ

ਹ ਚਪਲਆ ਹ ਆਥਣ ਵਲਾ ਆਇਆ ਨਹ ਗਰਖ ਦਾ ਚਲਾ ਦਫ਼ਤਰ ਤ ਅਿ ਘਰ ਅਲਬਲਾ ਮ ਪਈ ਕਰ ਪਤਆਰੀ ਕਫ਼ ਿਾਣ ਦੀ

ਧਰਮੀ ਬਾਬਲ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਲੜ ਲਾਇਆ ਸਾਡ ਫ ਲ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਪਿਸ ਦਾ ਇਛਰ ਰਪ ਹਢਾਇਆ

ਮ ਪਰਨ ਦੀ ਮ ਪਰਨ ਦ ਹਾਣ ਦੀ

ਇਕ ਸਫ਼ਰ

ਉਹ ਵੀ ਸ਼ਪਹਰ ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਮ ਵੀ ਸ਼ਪਹਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਲਪਹਦ ਦੀ ਖ ਸ਼ਕ ਟਪਹਣੀ ਤ ਦਰ

ਫ ਲ ਸਰਿ ਦਾ ਅਿ ਕ ਮਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਤ ਮਰ ਪਵਚਾਲ ਪਵਥ ਸੀ ਪਫਰ ਮਨ ਸਕ ਉਹਦਾ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਦਵ ਕਢ ਸਵਲੀ ਪਿਹੀ ਸੜਕ ਦ

ਉਹਦ ਬ ਲਹ ਵਗ ਪਏ ਸੀ ਫਰਕਦ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਬ ਰਿੀਆ ਸੜਕ ਦ ਪਏ ਦਦ ਹਵਣ ਹਸਦ

ਪਣ ਦਾ ਪਚਮਟਾ ਪਪਆ ਸੀ ਵਿਦਾ ਟਾਹਲੀਆ ਦ ਪਤ ਪਏ ਸੀ ਖੜਕਦ ਵਖ ਰਹ ਸਨ ਸਾਡੀ ਵਲ ਨਾਮ ਰਾਦ

ਕਾਸ਼ਨੀ ਪਿਹ ਫ ਲ ਪਹਾੜੀ ਅਕ ਦ

ਬੀਿ ਰਹ ਸਨ ਮਰ ਪਦਲ ਪਵਚ ਸਰਘੀਆ

ਲਾਲ ਸਹ ਕਰ ਉਹਦੀ ਅਖ ਦ

ਦਰ ਇਕ ਆਥਣ ਦਾ ਤਾਰਾ ਪਫਕੜਾ ਗਗਨ ਦੀ ਹ ਣ ਗਲਹ ਤ ਮ ਸਕਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਇਕ ਪਨਆਣ ਦ ਗ ਲਾਬੀ ਮ ਖ ਤ

ਕਾਲ ਪਤਲ ਦ ਵਗ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਤ ਮਰ ਪਵਚਾਲ ਫਾਸਲਾ ਸਾਡੀ ਮਪਜ਼ਲ ਵਗ ਘਟਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਉਫ਼ਕ ਦ ਨਣ ਚ ਕ ਝ ਨੀਲਾ ਕ ਧ

ਕਾਗ ਦ ਪਿ ਬਟ ਦ ਪਪਡ ਤ ਲ ਬਖ਼ਸ਼ਦਾ ਸੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਸਕ

ਦਰ ਉਸ ਧਏ ਦ ਉਸ ਿਗਲ ਤ ਪਾਰ

ਿਾ ਰਹੀ ਸੀ ਪਛੀਆ ਦੀ ਇਕ ਡਾਰ

ਮਰਾ ਿੀ ਕੀਤਾ ਪਕ ਮ ਉਸ ਡਾਰ ਨ

ਚੀ ਦਣੀ ਇਕ ਕਹ ਆਵਾਜ਼ ਮਾਰ

ਨਾਲ ਆਪਣ ਲ ਚਲ ਸਾਨ ਵੀ ਯਾਰ

ਦਰ ਇਸ ਦ ਨੀਆ ਤ ਪਕਧਰ ਪਰਲ ਪਾਰ

ਦਣਾ ਸਾਨ ਉਸ ਿਜ਼ੀਰ ਤ ਉਤਾਰ

ਪਿਥ ਸਕੀਏ ਰਾਤ ਅਿ ਦੀ ਇਹ ਗ ਜ਼ਾਰ

ਪਸਆਹ ਹਨਰਾ ਪਸਆਹ ਦੀ ਇਕ ਸਪਣੀ ਦ ਵਗ

ਮਰ ਵਲ ਸਰਕਦਾ ਹੀ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਮਰਾ ਹਥ ਹ ਣ ਉਹਪਦਆ ਹਥ ਦ ਨਾਲ

ਖ਼ਰ ਪਕਨੀ ਦਰ ਤ ਟਕਰਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਿੀਕਣ ਘ ਗੀਆ ਦਾ ਿੜਾ ਕਧ ਤ

ਚ ਝ ਦ ਪਵਚ ਚ ਝ ਪਾ ਮ ਸਕਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਸੜਕ ਦ ਬ ਲਹ ਤ ਅਬ ਦੀ ਕਤਾਰ

ਮਪਹਕ ਆਪਣ ਬਰ ਦੀ ਸੀ ਰਹੀ ਪਖਲਾਰ

ਉਸ ਪਲਾਡ ਪਵਚ ਅਿ ਤੀਕ

ਚ ਗ ਰਹੀ ਸੀ ਪਬਿਪੜਆ ਦੀ ਇਕ ਡਾਰ

ਹ ਣ ਉਹਦ ਹਥ ਮਪਰਆ ਹਥ ਚ ਸਨ

ਬਰਫ਼ ਨਾਲ ਵਧ ਸਨ ਿ ਠਢ ਠਾਰ

ਿੀਕਣ ਪਬਲ ਦ ਮਹ ਕਈ ਗ ਟਾਰ

ਕਰ ਰਹ ਸਨ ਫਰ ਵੀ ਮਨ ਪਪਆਰ

ਿਦ ਹੀ ਭੜੀ ਰਾਹ ਅਸਾਡਾ ਕਟ ਗਈ

ਕਾਲੀ ਪਬਲੀ ਵਾਗਣ ਇਕ ਕਾਲੀ ਕਾਰ

ਸਾਡ ਮਹ ਤ ਰਸ਼ਨੀ ਦਾ ਇਕ ਬ ਕ ਮਾਰ

ਸਾਨ ਉਸ ਖਡ ਤ ਗਈ ਪਵਸਾਰ

ਪਪਛ ਬਤੀ ਲਾਲ ਪਿਹੀ ਉਸ ਕਾਰ ਦੀ ਅਿ ਤੀਕਣ ਚਮਕ ਪਈ ਸੀ ਮਾਰਦੀ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਸੜਕ ਦ ਮਥ ਤ ਪਿ

ਕਮ ਦਣੀ ਦਾ ਪਈ ਸੀ ਸਾਰਦੀ ਿ ਮਣੀ ਚਮਕ ਗਲ ਦ ਹਾਰ ਦੀ ਪਣ ਦ ਪਰ ਚ ਝਿਰ ਮਪਹਕ ਦੀ ਫ ਲ ਚਹ ਹਥ ਦਾ ਰਲ ਕ ਪਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਤਜ਼ ਸਰਿ ਹਾੜ ਦਾ ਸਾਡੀਆ ਤਲੀਆ ਚ ਚੜਹਦਾ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਕ ਵਧਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਤਜ਼ ਸ ਮ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਤਾਲ ਪਵਚ ਸੀ ਛਣਕਦਾ ਯਕ ਦਾ ਸਾਜ਼

ਸਾਜ਼ ਚ ਇਕ ਉਭਰਦੀ ਐਸੀ ਆਵਾਜ਼

ਪਬਿਲੀ ਦ ਖਪਭਆ ਚ ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਨਕ ਹ ਦ ਕਨ ਲਾ ਸ ਣਦ ਆਵਾਜ਼

ਪਰ ਨਾ ਆਦਾ ਸਮਝ ਦ ਪਵਚ ਉਸਦਾ ਰਾਜ਼

ਸਮਝਦ ਪਕ ਹ ਪਰਤ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਡ ਰਹ ਨ ਿ ਪਕ ਲਾਮ ਪਵਚ ਿਹਾਜ਼

ਿਗਤ ਦ ਪਾਪ ਤ ਪਚੜ ਕ ਸਮਝਦ ਹ ਗਏ ਿ ਦਵਤ ਸਾਰ ਨਾਰਾਜ਼

ਹਥ ਸਾਡ ਅਗ ਦੀ ਉਸ ਖਡ ਤ

ਅਿ ਤੀਕਣ ਵੀ ਨਹ ਹਨ ਆਏ ਬਾਅਜ਼

ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਤਜ਼ ਸ ਮ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਛਣਕਦਾ ਸੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਯਕ ਦਾ ਸਾਜ਼

ਉਹਦ ਪਪਡ ਦੀ ਚੀ ਮਸਪਿਦ ਦਾ ਪਮਨਾਰ

ਉਸ ਹਨਰ ਪਵਚ ਵੀ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹ ਤ ਉਹਦ ਨਾਲ ਉਹਦਾ ਹਥ ਵੀ ਮਰ ਹਥ ਚ ਪਨਕਲ ਕ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਬਾਝ ਓਸ ਦਾ ਹੀ ਹ ਣ ਗਰ ਲਪਗਆ ਪਕ ਖਾਣ ਨ ਪਿ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਖ਼ਰ ਕੀ ਕ ਰਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਬ-ਰਪਹਮ ਘੜ ਨ ਇਕ ਿਲਾਦ ਵਗ

ਚੀ-ਚੀ ਤਜ਼ ਛਟ ਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਚੀ ਚ ਗ਼ਲ ਇਕ ਪਚਚਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਾਰਾ ਰਾਹ ਓਸ ਚ ਗ਼ਲ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਨਾਲ

ਲਪਗਆ ਪਕ ਨਦ ਪਵਚ ਬਰੜਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਾਰਾ ਯਕਾ ਹ ਣ ਪਕਸ ਤਾਜ਼ਾ ਮਰ

ਿਾਨਵਰ ਦਾ ਕਰਗ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਲਪਹਦ ਦੀ ਖ਼ ਸ਼ਕ ਟਾਹਣੀ ਨ ਹ ਣ

ਤਾਪਰਆ ਦਾ ਘ ਣ ਪਿਹਾ ਬਸ ਖਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦੀਪਵਆ ਦੀ ਲ ਚ ਹ ਣ ਮਰਾ ਗਰ ਦਰ ਕਬਰਸਤਾਨ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਪਦਲ ਮਰਾ ਡਦ ਫਰਾਰ ਵਾਕਣ ਹਰ ਘੜੀ ਪਪਛ ਨ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਖ਼ਰ ਕੀ ਕ ਰਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਬ-ਰਪਹਮ ਘੜ ਨ ਇਕ ਿਲਾਦ ਵਗ

ਚੀ-ਚੀ ਤਜ਼ ਛਟ ਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਚਸਕਲੀਗਰ

ਮ ਪਸਕਲੀਗਰ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਦਸ਼ ਨਾ ਨਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਘਰ

ਮ ਪਸਕਲੀਗਰ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਗਡ

ਲ ਕ ਸ਼ਪਹਰ ਸ਼ਪਹਰ ਮ ਪਫਪਰਆ

ਪਟ ਦੀ ਅਗ ਬ ਝਾਵਣ ਿਗਾ ਪਰ ਕਈ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਨਾ ਪਮਪਲਆ

ਸਮ ਦ ਪਪਡ ਦੀਆ ਪੜ ਤ

ਹਲੀ ਹਲੀ ਪਰਹਾ ਮ ਟ ਪਰਆ

ਪਰ ਪਫ਼ਕਰ ਦਾ ਰਗ ਨਾ ਖ ਪਰਆ

ਹ ਣ ਮਥ ਨਹ ਿਦਾ ਟ ਪਰਆ

ਨਾ ਹੀ ਪਪਛ ਿਦ ਮ ਪੜਆ

ਹ ਣ ਤਕ ਸ਼ਾਇਦ ਬ ਢੀ ਠਰੀ ਮਰੀ ਅਮ ਗਈ ਹਸੀ ਮਰ

ਲਭ ਪਲਆ ਹਸੀ ਮਰ ਪਪਉ ਨ

ਆਪਣੀ ਧੀ ਲਈ ਯਗ ਕਈ ਵਰ

ਹ ਣ ਨਹ ਮਨ ਕਈ ਵੀ ਡਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਭ ਲ ਚ ਕਾ ਹ

ਮਨ ਮਰਾ ਕ ਲ ਕਬੀਲਾ

ਲਖ ਪਹਾੜ ਤ ਭਾਰਾ ਹ

ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦਾ ਸਾਵਾ ਤੀਲਾ ਇਸ ਤ ਵੀ ਵਧ ਭਾਰਾ ਹ ਦ ਪਿਊਣ ਲਈ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਵਸੀਲਾ ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਰਟੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਸਭ ਗਏ ਮਰ

ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਨ ਪਬਲਵਾ ਵਾਕਣ

ਲਾਸ਼ ਪਕਸ ਦਾ ਮਢਾ ਫੜ ਕ

ਿਾਣਾ ਹ ਤਰ ਿਾਣਾ ਹ ਤਰ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਵਖ ਪਕ ਤਰੀ ਦਣੀ ਵਰਗਾ ਲਪਹਦ ਵਲ

ਕੀਕਣ ਥਹਰ ਦ ਫ ਲ ਿਹਾ ਪੀਲਾ ਸਰਿ ਡ ਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਿੀਕਣ ਪਸਵਾ ਮਰੀ ਅਮ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਬਲ ਕ ਬ ਝ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਬਲਕ ਲ ਤਰੀ ਸਾੜੀ ਵਰਗਾ ਰਗ ਪਫ਼ਜ਼ਾ ਪਵਚ ਡ ਪਰਹਾ ਹ

ਸਿਣੀ ਆਪਖ਼ਰ ਇਸ਼ਕ ਅਸਾਡਾ ਵਾਹਵਾ ਹੀ ਤ ਪ ਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਮਰ ਪਵਹੜ ਚਦੀ ਦਾ ਇਕ ਬਟਾ ਆਪਖ਼ਰ ਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਪਿਦ ਮਰੀ ਦਾ ਪੀਲਾ ਸਰਿ ਡ ਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਆਪਖ਼ਰ ਇਕ ਪਦਨ ਸ ਕ ਹੀ ਿਦ ਹਰ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਹਰ ਡ ਘਾ ਸਰ

ਆਪਖ਼ਰ ਬਦਲ ਡ ਹੀ ਿਦ ਇਕ ਪਲ ਦ ਪਲ ਿ ਦ ਪਦਨ ਵਰਹ ਕੀਹ ਭੜਾ ਹ

ਇਸ਼ਕ ਿ ਮਰਾ ਤਰ ਤ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਦਾ ਰਾਹ ਹ

ਪਰ ਮਰਾ ਸਖਾ ਤ ਸਾਹ ਹ

ਤਨ ਵੀ ਕ ਝ ਮਰਾ ਲਾਹ ਹ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਤ ਸਮਝਗੀ ਮ ਮਧ ਪੀ ਕ ਬਲੀ ਿਦ ਕਾਮ-ਮਪਤਆ ਵਣ ਦੀ ਛ ਪਿਹ

ਤਰ ਵਾਲ ਵਰਲੀ ਿਦ ਕਚੀਆ ਰਤੀਆ ਪਿਹ ਬ ਲਹ ਸਹ

ਆਪਣ ਸਾਹ ਪਵਚ ਘਲੀ ਿਦ ਹ ਸਕਦਾ ਹ ਪਤਲ ਮਾਤਰ ਕਈ ਇਸ ਗਲ ਪਵਚ ਸਚਾਈ ਹਵ ਰਜ਼ ਦ ਕਹਲ ਗੜ ਵਾਕਣ

ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਪਵਚ ਆਈ ਹਵ ਪਿਸਮ ਤਰ ਦੀ ਪਭਨੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਭਾਈ ਹਵ ਪਫਰ ਵੀ ਹਸ਼ ਹ ਪਿਥ ਤੀਕਣ

ਅਿ ਮਰਾ ਅਗ ਅਗ ਪਪਆ ਠਰਦ

ਅਿ ਤਰ ਪਰਮਸ਼ਰ ਕਲ

ਪਾਪੀ ਪਟ ਪਪਆ ਬਹ ਡਰਦ ਅਿ ਮ ਈਕਣ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ ਪਿ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਥਹ ਤ

ਆਪਣ ਗ਼ਮ ਦਾ ਲਹਾ ਕ ਟਦ

ਕਾਲ ਲਹ ਨ ਥ ਕਦ ਥ ਕਦ ਆਪਣੀ ਬ ਢੀ ਅਮ ਵਾਿਣ

ਮ ਵੀ ਛਤੀ ਿਾਣਾ ਹ ਮਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਬਦ ਹ ਿਾਣ ਤਰੀ ਰਪਹਮਤ ਦ ਵੀ ਦਰ

ਪਰ ਤ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਹਸ ਹ ਖਭ ਪਵਚ ਸਾਹਸ ਹ

ਲਭ ਹੀ ਲ ਗਾ ਹਰ(ਹਰ) ਕਈ ਸਰ

ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਦਸ਼ ਨਾ ਨਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਘਰ ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹਮਦਰਦ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਤਰ ਿਜ਼ਬਾਤ ਦੀ ਇਕ ਮਪਹਕ ਦਾ ਇਹ ਗ ਚਾ ਮਰ ਅਪਹਸਾਸ ਦ ਹਠ ਤ

ਇਵ ਪਖਪੜਆ

ਬਾਜ਼ਾਰੀ ਪਿਵ ਸਹਣੀ ਪਕਸ ਨਾਰ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਪਪਰਥਮ ਵਾਰ

ਪਕਸ ਕਾਮੀ ਨ ਹਏ ਿ ਪੜਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ-ਮਥ ਪਫਰ ਵੀ ਹਮਦਰਦੀ ਤ ਮਨ ਡਰ ਲਗਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਪਸ਼ਾਕ ਹ ਪਕਸ ਹੀਣ ਦੀ ਹੀਣਾ ਸਭ ਤ ਵਡਾ ਪਮਹਣਾ ਿਗ ਤ

ਪਿਹੜ ਹਥ ਥ ਉਲੀਕ ਨ

ਤ ਇਹ ਅਖਰ

ਉਨਹ ਹਥ ਨ ਮਰਾ ਸ ਸ ਚ ਮਣ

ਮ ਨਹ ਚਾਹ ਦਾ ਤਰ ਹਠ ਦ ਗ ਲਾਬ

ਆਤਸ਼ੀ-ਸਹ

ਬੜ ਸ਼ਖ਼ ਤ ਤਜ਼ਾਬੀ ਨ ਿ ਮਰ ਸਾਹ ਦੀ ਬਦਬ ਚ

ਸਦਾ ਲਈ ਗ ਮਣ

ਮ ਿਾਣਦ ਤਰ ਖ਼ਤ ਚ

ਤਰ ਪਿਸਮ ਦੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਹ

ਇਕ ਸਕ ਹ ਇਕ ਰਗ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਦੀ ਛਹ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਮਰੀ ਨਜ਼ਰ ਚ

ਪਰ ਕੀਹ ਆਖ

ਬ-ਪਹਸ ਪਿਹ ਕਾਮ ਦ

ਪਡ ਦਾ ਹੀ ਕਹ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ

ਮ ਿਾਣਦ ਹਮਦਰਦ ਮਰ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਮਰੀ ਮਰੀ ਤ ਮਤਈ ਮ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਹ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਇਹਦੀ ਪਮਠੀ ਛ ਹ

ਕੀਹ ਗ਼ਮ ਿ ਭਲਾ ਲਮ ਤ ਇਸ ਚੜ ਿਹ ਪਵਚ

ਇਕ ਜ਼ਰਾ ਵੀ ਨਾ ਐਸਾ ਪਕ ਪਿਹਨ ਆਪਣਾ ਹੀ ਕਪਹ ਲ ਕੀਹ ਗ਼ਮ

ਿ ਨਸੀਬ ਨਾ ਪਛੀ ਦਾ ਵੀ ਪਰਛਾਵ ਇਸ ਉਮਰਾ ਦ ਸਪਹਰਾ ਚ

ਪਿਦਹੀ ਛਾਵ ਹੀ ਬਪਹ ਲ

ਤਰ ਕਪਹਣ ਮ ਤਾਬਕ

ਿ ਤਰਾ ਸਾਥ ਪਮਲ ਮਨ

ਕੀਹ ਪਤਾ ਪਫਰ ਵੀ ਨਾ ਦ ਨੀਆ ਚ ਮ ਬਾਰਕ ਥੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ ਮਥ ਮ ਤ ਚਾਹ ਦਾ ਹ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਜ਼ਪਹਰ

ਕਲਾ ਹੀ ਪੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਚਿਕਰਾ ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਉਹਦ ਰਪ ਦੀ ਧ ਪ ਪਤਖਰੀ ਦਿਾ ਮਪਹਕ ਦਾ ਪਤਰਹਾਇਆ

ਤੀਿਾ ਉਹਦਾ ਰਗ ਗ ਲਾਬੀ ਪਕਸ ਗਰੀ ਮ ਦਾ ਿਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਨਣ ਉਹਦ ਚਤ ਦੀ ਆਥਣ

ਅਤ ਜ਼ ਲਫ਼ ਸਾਵਣ ਛਾਇਆ

ਹਠ ਦ ਪਵਚ ਕਤ ਦਾ ਕਈ ਪਦਹ ਚੜਹਨ ਤ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸਾਹਵ ਦ ਪਵਚ

ਫ ਲ ਸਇਆ ਦ

ਪਕਸ ਬਾਗ਼ ਚਾਨਣ ਦਾ ਲਾਇਆ

ਦਹੀ ਦ ਪਵਚ ਖਡ ਚਤਰ

ਇਤਰ ਨਾਲ ਨ ਹਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਬਲ ਦ ਪਵਚ

ਪਣ ਪ ਰ ਦੀ ਨੀ ਉਹ ਕਇਲ ਦਾ ਹਮਸਾਇਆ

ਪਚਟ ਦਦ ਪਿ ਧਾਨ ਬਗ਼ਲਾ ਤੜੀ ਮਾਰ ਉਡਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਇਕ ਪਲਘ ਨ ਆਰੀ ਅਸ ਚਾਨਣੀਆ ਪਵਚ ਡਾਪਹਆ

ਤਨ ਦੀ ਚਾਦਰ ਹ ਗਈ ਮਲੀ ਉਸ ਪਰ ਿ ਪਲਘ ਪਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਦ ਖਣ ਮਰ

ਨਣ ਦ ਕਏ

ਪਵਚ ਹੜਹ ਹਝਆ ਦਾ ਆਇਆ

ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਗਈ ਪਵਚ ਸਚ ਉਸ ਇਹ ਕੀ ਜ਼ ਲਮ ਕਮਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸ ਬਹਾ-ਸਵਰ

ਲ ਨੀ ਵਟਣਾ ਅਸ ਮਲ ਮਲ ਓਸ ਨ ਹਾਇਆ

ਦਹੀ ਪਵਚ ਪਨਕਲਣ ਪਚਣਗ ਤ ਸਾਡਾ ਹਥ ਪਗਆ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਚਰੀ ਕ ਟ ਤ ਉਹ ਖਦਾ ਨਾਹ ਉਹਨ ਪਦਲ ਦਾ ਮਾਸ ਖਵਾਇਆ

ਇਕ ਉਡਾਰੀ ਐਸੀ ਮਾਰੀ ਉਹ ਮ ੜ ਵਤਨ ਨਹ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਿਾਮ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਇਕ ਡਣ

ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਮਰੀ ਸਚ ਦ

ਪਸਪਵਆ ਚ ਕਈ ਵਾਰ

ਮਨ ਨਗੀ ਅਲਫ਼

ਘ ਮਦੀ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਪਾਲਤ ਸਪ ਕਈ

ਮਨ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਇਸ ਸ਼ਪਹਰ-ਸਪਰ ਦੀ ਹ ਸ ਕਦ ਚ ਛ ਟ ਕ

ਮਾਰ ਕ ਡਗ ਕਲਿ ਤ

ਹ ਣ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਲਮਬ ਦੀ ਨਾਰ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਦਹੀ ਮਗ ਚ ਜ਼ਰਦਾਰੀ ਨ

ਹਾਏ ਪਝ ਕ ਸਧਰ

ਅਫ਼ਰੀਕਾ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਤ

ਕਰ ਪਵਧਵਾ ਪਬਠਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਐਸੀ ਮਨਹਸ

ਤ ਬਦਸ਼ਕਲ ਸ਼ਪਹਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਹੜ ਸ਼ਪਹਰ ਚ

ਇਸ ਦ ਧ ਪਮਲ ਕਾਹਵ ਦ ਰਗ ਦੀ ਮਾਸਮ ਗ ਨਾਹ ਵਰਗੀ ਮ ਹਬਤ ਮ ਗਵਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਪਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਚਬਰਹਾ ਮਥ ਮਰਾ ਪਬਰਹਾ ਵਡਾ ਮ ਪਨਤ ਕਕ ਪਰਹਾ ਮਰੀ ਝਲੀ ਇਕ ਹਕਾ ਇਹਦੀ ਝਲ ਅਥਾਹ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਇਸ਼ਕ ਗਵਾਚਾ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਹ ਗਏ ਸਾਹ

ਮਰ ਹਠ ਵਖ ਲਈ

ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ ਹਢਾ

ਿ ਚ ਮਣ ਮਰ ਦਰ ਤ ਖਪੜਹਆ

ਇਕ ਅਧ ਵਾਰੀ ਆ

ਮ ੜ ਉਹ ਭ ਲ ਕਦ ਨਾ ਲਪਘਆ

ਏਸ ਦਰ ਦ ਰਾਹ

ਮ ਉਹਨ ਪਨਤ ਉਡੀਕਣ ਬਠਾ ਥਪਕਆ ਔਸੀਆ ਪਾ ਮਨ ਉਹ ਚ ਮਣ ਨਾ ਬਹ ਪੜਆ

ਸ ਚ ਮਣ ਦ ਵਣ ਗਾਹ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਮਰ ਹਾਣ ਦਾ ਪਵਚ ਲਖ ਸਰਿ ਦਾ ਤਾ ਪਿਹੜ ਸਾਹ ਚਤਰ ਖਡਦਾ ਮਨ ਉਸ ਚ ਮਣ ਦਾ ਚਾ

ਪਰਦਸੀ ਚ ਮਣ ਮਪਡਆ

ਕਦ ਵਤਨ ਫਰਾ ਪਾ ਪਕਤ ਸ ਚਾ ਪਬਰਹਾ ਤਡੜਾ ਮਥ ਿਠਾ ਨਾ ਹ ਿਾ

ਪਬਰਹਾ ਵੀ ਲਭੀ ਕਾਮ ਦਾ ਇਹਦੀ ਿਾਤ ਕ ਿਾਤ ਨਾ ਕਾ ਭਾਵ ਪਬਰਹਾ ਰਬ ਵਡੜਾ ਮ ਚੀ ਕਕ ਪਰਹਾ

ਚਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਹ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਗ ਹ ਲਟਕ ਪਰਹਾ ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ ਹ ਭਟਕ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਪਦਨ ਬਹ ਵਡਭਾਗਾ ਿਦ ਪਕਸ ਸਾਗਰ ਪਵਚ

ਆਦਮ ਦ ਪਕਸ ਪਪਤਰ

ਅਮਬ(ਅਮੀਬ) ਿਨਮ ਪਲਆ

ਪਰ ਇਹ ਪਦਹ ਪਨਕਰਮਾ ਿਦ ਇਸ ਆਦਮ ਦੀ ਝਲੀ ਫ ਲ ਸਮ ਦਾ ਹਸੀ ਖ਼ਰ ਪਪਆ

ਵਖ-ਵਖ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਮ ਸਚ ਪਰਹਾ ਸਮ ਅਵਾਰਾ ਕ ਤਾ ਦਰ ਦਰ ਭਟਕ ਪਰਹਾ ਿਠ ਹਡ ਖਾਣ ਲਈ

ਲਭੀ ਤਰਸ ਪਰਹਾ

ਸਮ ਪਰਾਈ ਨਾਰ

ਤ ਿ ਪਫਰ ਰਡੀ ਹ

ਪਪਹਲੀ ਰਾਤ ਹਢਾਇਆ ਲਗਦੀ ਚਗੀ ਹ

ਦਿੀ ਰਾਤ ਪਬਤਾਇਆ

ਹ ਦੀ ਭਡੀ ਹ

ਪਰ ਇਹਦ ਸਗ

ਦ ਨੀਆ ਦ ਹਰ ਜ਼ਰ ਨ

ਇਕ ਅਧ ਘੜੀ ਜ਼ਰਰ ਪਬਤਾਣੀ ਪਦੀ ਹ

ਕਦ ਹਰਾਮਣ ਪਟਕ ਕ

ਨਾ ਇਹ ਬਪਹਦੀ ਹ

ਉਮਰ ਦੀ ਬਾਰੀ ਖਲਹ ਕ ਏਸ ਿਹ ਵਲ

ਕਾਮਨੀ ਮਲੀ ਨਜ਼ਰ

ਤਕਦੀ ਰਪਹਦੀ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਝਠ ਸਹਣ ਕਾਮ ਚ ਮਤ ਆਪਸ਼ਕ ਵਗ

ਪਮਠੀਆ ਕਰ ਕਰ ਗਲ ਸਾਨ ਛਲਦਾ ਹ

ਮਾਣ ਕ ਚ ਮਣ

ਇਕ ਦ ਏਸ ਹਯਾਤੀ ਦ

ਭ ਲ ਿਦਾ ਹ-

ਫਰ ਨਾ ਪਵਹੜ ਵੜਦਾ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਕ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਾਕਣ ਲਟਕ ਪਰਹ

ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਸ ਞੀ ਿੜੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ

ਸਮ ਦੀ ਇਕ-

ਠ ਕਰਾਈ ਹਈ ਸਿਣੀ ਵਗ

ਪੀੜ-ਕ ਠੀ ਪਬਰਹਣ ਵਾਕਣ ਭਟਕ ਪਰਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਦਵਤਾ ਇਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ

ਇਹ ਦਵੀ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ ਕਾਮ ਿ ਸਭ ਤ ਮਹਬਲੀ ਹ

ਉਸ ਦੀ ਮ ਨ ਕਪਹਣਾ ਨਗੀ ਇਹ ਗਲ ਕੀ ਹੀ ਨਾ ਚਗੀ ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਏਸ ਦੀ ਹ ਬਖ਼ਸ਼ੀ ਹਈ

ਤ ਦ ਤ ਹ ਸਨ ਦੀ ਿ ਰ ਤ ਹ

ਏਸ ਨ ਹ ਰਪ ਵਡਣਾ-

ਖ਼ਨ ਮਰਾ ਿ ਤਡੀ ਕ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਖੜੀ ਆ ਪਮਟੀ ਦੀ ਇਹ ਬਾਜ਼ੀ ਪਚਟੀ ਦ ਧ ਕਲੀ ਪਿ ਤਾਜ਼ੀ ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦਾ ਇਕ ਸਗਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦੀ ਕਥਾ ਸ ਣਦਾ ਕਈ ਅਲਮਸਤ ਪਿਹਾ ਿਗਮ ਹ

ਤਰਾ ਇਸ ਨ ਟ ਡੀ ਕਪਹਣਾ ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਗ਼ਮ ਹ

ਕਾਮ ਪਬਨ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਕਾਹਦ ਅਰਥ ਿ ਚਲਦਾ ਦਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਪਸ਼ਵਿੀ ਕਾਮ ਬਰਹਮ ਹ

ਕਾਮ ਹੀ ਸਭ ਤ ਮਹ ਧਰਮ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਸ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਵਖ ਪਕ ਬ ਤ ਨ ਕੀ ਹਇਆ ਹ

ਇ ਲਗਦਾ ਹ ਪਿ ਰਇਆ ਹ

ਸਾਥ ਕਈ ਪਾਪ ਹਇਆ ਹ

ਸਾਰ ਦੀਵ ਝਬ ਬ ਝਾ ਦ

ਇਸ ਨ ਥੜਹਾ ਪਰਹ ਹਟਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਮ ਖ ਨ ਪਰਹ ਭ ਆ ਦ

ਿ ਇਸ ਤ ਕਈ ਪਰਦਾ ਪਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਪਦਲ ਪਵਚ ਵੀ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਇਸ ਨ ਹਾਲ ਵੀ ਕਈ ਭ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਕਾਮ ਏਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ ਇਹ ਭਾਵ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਸੀਮਾ ਦਪਨਕ ਅਖ਼ਬਾਰ ਦ

ਅਿ ਪਰਥਮ ਪਨ ਤ

ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਛਪੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਕ ਝ ਗਰ ਬਦਸ਼ੀ ਬਚ ਤ ਇਕ ਹਰ ਉਹਦ ਨਾਲ

ਖੜਹੀ ਉਸ ਦੀ ਸਖੀ ਹ

ਤਸਵੀਰ ਦ ਪਰ ਇਕ ਇਬਾਰਤ ਦੀ ਹ ਝਿਰ

ਇਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਹੀ ਕ ੜੀ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰੀ ਪਜ਼ਦਗੀ ਥ ੜੀ ਥ ੜੀ ਹ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ

ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਮਰ ਗੀਤ ਨ ਰਦ ਮਾਸਮ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਵੀ ਅਵਾਰਾ ਨ ਭਦ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ ਅਕਸਰ ਮਰ ਸ਼ਪਹਰ ਿਦ ਆਦੀ ਹਰ ਵਾਰ ਿਦ ਆਦੀ ਪਤਨ ਫ ਲ ਪਲਆਦੀ ਗ ਲਦਾਨ ਚ ਪਤਨ ਫ ਲ ਿਦ ਹਥ ਉਹ ਸਿਾਦੀ ਮ ਸਕਾ ਕ ਤ ਅਦਾਜ਼ ਚ

ਕ ਝ ਏਦ ਉਹ ਕਪਹਦੀ ਇਕ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਤਰ ਨ ਦਾ ਮਰ ਨ ਦਾ ਇਹ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਪਕਸ ਪਪਉ ਦਾ ਪਕਸ ਮ ਦਾ ਇਕ ਫ ਲ ਮਰੀ ਕ ਖ ਦੀ ਸੀਮਾ ਦ ਹ ਨ ਦਾ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਇਕ ਗਰੀ ਪਿਹੀ ਪਨਕੀ ਬਚੀ ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਪਿਸ ਚੀਚੀ ਹ ਪਕੜ ਰਖੀ

ਓਸ ਦੀ ਸ਼ਕਲ

ਮਰ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਹ ਆ ਲਥੀ ਈਕਣ ਲਗਦਾ ਹ

ਇਹ ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਧੀ ਹ

ਮਰਾ ਤ ਮਰੀ ਬਲਣ ਦ

ਪਬਮਾਰ ਲਹ ਦਾ ਏਸ ਧਰਤੀ ਤ ਪਬਿਾਇਆ

ਕਈ ਸਝਾ ਬੀਅ ਹ

ਮਰੀ ਪੀੜਾ ਦੀ ਮਰੀਅਮ ਦ

ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਮਸੀਹ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਿਦਹੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਬਚਨ ਮਰਾ ਿੀ ਹ

ਓਹ ਹੀ ਸੀਮਾ ਧੀ ਹ

ਕਈ ਹਰ ਇਹਦਾ ਪਪਉ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਅਜਨਬੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ

ਨਾ ਤ ਤ ਹੀ ਔਲੀਆ ਹ

ਨਾ ਤ ਮ ਹੀ ਹ ਨਬੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਮਰ ਲਈ ਇਹ ਰਸ-ਭਰੀ ਤਰੀ ਮਲਕ ਮ ਸਕੜੀ ਪਕਸ ਪਵਮਾਨ ਸਵਕਾ ਦੀ ਮ ਸਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਅਿ ਵੀ ਪਿਸ ਚ ਿਾਣਦ ਪਕ ਵਾਸ਼ਨਾ ਦੀ ਕਗ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਮਰ ਲਈ ਤਰੀ ਵਫ਼ਾ ਅਿ ਵੀ ਇਕ ਸਵਗ ਹ

ਮਰ ਨਸ਼ੀਲ ਪਿਸਮ ਦੀ ਅਿ ਵੀ ਤਨ ਮਗ ਹ

ਪਿਹੜਾ ਪਕ ਤਰੀ ਨਜ਼ਰ ਪਵਚ

ਪਫਲਮੀ ਰਸਾਲ ਵਗ ਹ

ਸਫ਼ਾ ਸਫ਼ਾ ਫਰਲਣਾ ਪਿਦਹਾ ਹ ਤਰੀ ਪਦਲ ਲਗੀ ਸਮ ਨ ਸਨਹ ਮਾਰ ਕ

ਿ ਪਮਲ ਿਾਏ ਘੜੀ ਕਦੀ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਮ ਸਗਾ ਤ ਕਾਮ ਦੀ ਹ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਅਿ ਤ ਸਾਡਾ ਇਸ਼ਕ

ਓਸ ਮਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਕਾਮ ਦ ਸ ਆਦ ਪਪਛ ਹ ਿਾਏ ਿ ਹਾਪਮਲਾ ਤ ਮਕੜ ਨ ਮਾਰ ਕ

ਬਣਾ ਲਏ ਪਿਵ ਗਜ਼ਾ ਤ ਖਾਈ ਿਾਏ ਉਹ ਕਾਮਣੀ ਕ ਲਛਣੀ ਸ ਆਦ ਲਾ ਹ ਕਾਮਣੀ ਹ ਕਾਮਣੀ ਮਨ ਬਚਾ ਮਨ ਬਚਾ ਵਾਸਤਾ ਈ ਿੀਭ ਨ

ਇਹ ਖ਼ਨ ਦਾ ਨਾ ਸ ਆਦ ਪਾ ਦਰ ਹ ਕ ਬਪਹ ਪਰਹ ਨਾ ਕਲ ਆ ਨਾ ਕਲ ਆ

ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਤਰ ਗਲ ਥ ਪਚਮਟ ਕ

ਇਹ ਸ ਪਰਹਾ ਿ ਬਾਲ ਹ

ਛ ਰੀ ਹ ਸਸਕਾਰ ਦੀ ਿ ਕਰ ਰਹੀ ਹਲਾਲ ਹ

ਇਹ ਕਪਹਣ ਨ ਤ ਠੀਕ ਹ ਪਕ

ਤਰਾ ਮਰਾ ਹੀ ਲਾਲ ਹ

ਿ ਸਚੀਏ ਤ ਸਹਣੀਏ

ਤਨ ਸਦੀਵੀ ਮਰਦ ਦੀ ਮ ਿਾਣਦ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਸਾਡੀ ਵਫ਼ਾ ਨ ਗਾਲਹ ਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਪਬਤਾਉਣ ਦੀ ਚਲੀ ਅਸ ਨ ਚਾਲ ਹ

ਮਨ ਸਦੀਵੀ ਨਾਰ ਦੀ ਤ ਿਾਣਦੀ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਫਰ ਵੀ ਵਗ ਰਹੀ ਹ ਪਰਸ਼ਪਤਆ ਦੀ ਇਕ ਨਦੀ ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਮ ਉਪਿ

ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਤ ਛਬੀ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦਾ ਮ ਸਗਾ ਤ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦੀ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਹ ਠੀਕ ਪਕ ਤਰੀ ਮਰੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਸਾਨ ਆਪਣ ਹੀ ਆਪ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਿੀਲ ਵਦ ਤ

ਕ ਰਾਨ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਗਰੀਆ ਨ ਸਮ ਦੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਮਗਲੀਆ ਦਰਾਵੜ ਨ

ਆਰੀਆ ਤ ਮਾਣ ਨਹ ਅਿ ਤ ਪਦਲ ਨ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਪਦਮਾਗ਼ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਕ ਲ ਿਹਾਨ

ਸਾਡ ਵਾਕਣਾ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਸਗਰਦ

ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ

ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਹਬਹ ਚੀਨ ਕਬਤਰ ਵਾਕਣ ਗ ਟਕਦੀ ਤ ਸਨ-ਖਭ ਨ ਪਖਲਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਇਹ ਮਰੀ ਵਾਕਫ਼

ਤ ਹਮਦਰਦ ਦਾ ਘਰ

ਪਿਸ ਚ ਅਿ ਦੀ ਰਾਤ

ਮ ਇਹ ਹ ਗ ਜ਼ਾਰੀ ਪਿਸ ਦੀ ਸਰਤ

ਚਤ ਦ ਸਰਿ ਦ ਵਗ

ਨੀਮ-ਪਨਘੀ ਦਧੀਆ ਹ ਗ ਲਾਨਾਰੀ ਪਹ ਦੀ ਸਗਰਦ ਦ ਪਰਭਾਤ ਵਲ

ਪਨਤਰੀ ਮਦਰ ਦੀ ਪਚਰਨਾਮਤ ਦ ਵਗ

ਠਢੀ-ਠਢੀ ਸ ਚੀ-ਪਮਠੀ ਤ ਪਪਆਰੀ ਸ ਰਹੀ ਹ ਮਪਹਕ ਹਠ ਤ ਪਖਲਾਰੀ

ਉਫ਼

ਪਕਨੀ ਹ ਰਹੀ ਹ ਬਰਫ਼-ਬਾਰੀ ਏਸ ਬਸਤੀ ਦੀ ਠਰੀ ਹਈ ਬ ਕਲ

ਮਘ ਰਹੀ ਨਾ ਪਕਤ ਵੀ ਕਈ ਅਗਾਰੀ ਚਹ-ਪਾਸ ਜ਼ਪਹਰ ਮਹਰੀ ਬਰਫ਼ ਦਾ ਮਨ ਸਾਗਰ ਹ ਪਸਰਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਰਾ ਪਦਲ ਮਰਾ ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ

ਬਰਫ਼ ਸਗ ਹ ਬਰਫ਼ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਦਰ ਕਾਲਾ ਰ ਖ ਲਮਾ ਚੀਲਹ ਦਾ ਸ਼ੀਪਸ਼ਆ ਤ ਪਾਰ ਿ ਘਲਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਬਸਤੀ ਦੀ ਬਲਰੀ ਪਾਤਲੀ ਪਵਚ

ਸਲ ਵਤ ਚ ਪਭਆ ਹ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ

ਉਫ਼

ਇਹ ਮਨ ਕੀਹ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ

ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਸਰਦ ਤਾਬੀਰ ਪਵਚ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਕਚੀ ਗਰੀ ਿਹਾ ਸ ਤ-ਉਨਦਾ ਪਿਸਮ ਬਣਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਵਗ ਚਪਲਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਕਣ ਦਰਵਾਜ਼ ਨ ਹ ਖੜਕਾ ਪਰਹਾ

ਸ਼ਾਇਦ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਹ ਟ ਪਰਆ ਆ ਪਰਹਾ ਹ ਪਦਲਾ ਬ-ਹਪਸ਼ਆ

ਕ ਝ ਹਸ਼ ਕਰ

ਨਾ ਤ ਕਈ ਆ ਤ ਨਾ ਹੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਮਰਾ ਵਪਹਮ ਤਨ ਖਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਹ

ਇਕ ਤਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਘਰ

ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ

ਉਹ ਤ ਪਪਹਲ ਹੀ

ਅਮਾਨਤ ਹ ਪਕਸ ਦੀ ਤ ਤ ਐਵ ਪੀਣ ਪਗਲਾ ਪਾ ਪਰਹਾ ਰਸ਼ਮੀ ਿਹ ਵਗ ਰਹ ਉਹਦ ਸਵਾਸ ਤ

ਨਜ਼ਰ ਮਲੀ ਪਕਸ ਲਈ ਹ ਪਾ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਤ ਮਦਰ ਦੀ ਸ ਚੀ ਪਣ ਵਰਗਾ ਸ ਆਦ ਤ ਲਸੀ ਦਾ ਪਿਦਹ ਚ ਆ ਪਰਹਾ

ਹ ਮਨਾ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ

ਤ ਤ ਕਾ ਹੀ ਸ਼ਰਮ ਹ ਲਾਹ ਮਾਰੀ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਪਿਸਮ ਤਰਾ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਤ ਤ ਧ ਰ ਤ ਗ਼ਮ ਦੀ ਇਕ ਸਗਰਦ ਹ

ਕਰ ਨਾ ਐਵ ਮਰਖਾ ਤ ਨਜ਼ਰ ਮਾੜੀ ਲਭ ਹਮਦਰਦੀ ਚ ਨਾ ਕਈ ਪਚਗਾੜੀ ਵਖ ਤਰ ਤ ਵੀ ਵਧ ਕ ਸਰਦ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਪਕਨੀ ਹ ਸ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਬਹ-ਰਪੀਏ

ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਮਰ ਘਰ ਪਵਚ ਪਈ ਘ ਮਦੀ ਹ

ਚ ਪ ਚ ਪ ਤ ਵੀਰਾਨ

ਪਕਸ ਪਨਪਤਰ ਰ ਖ ਦ ਤ ਇਲ ਦ ਆਲਹਣ ਵਗ

ਗ ਮ-ਸ ਮ ਤ ਸ ਨਸਾਨ

ਸ਼ਾਮ-ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਐਸੀ ਬ-ਪਹਸ ਸ਼ਾਮ ਨ ਆਪਖ਼ਰ

ਮ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਸਵਰ ਆਦੀ ਿ ਕਰ ਇਸ ਨ ਵੀ ਆਉਣਾ ਸੀ ਇਹਦ ਨਾਲ ਤ ਚਗਾ ਸੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਦੀ ਬ ਕਲ ਪਵਚ

ਕਾਫ਼ੀ ਦ ਦ ਘ ਟ ਪਨਗਲ ਕ

ਪਸਗਰਟ ਧ ਖਾ ਕ ਬਪਹ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਸਰਪਮਡ-ਮਛੀ ਿਹੀਆ ਕ ੜੀਆ ਵਖਣ ਮਾਤਰ ਸੜਕ ਤ

ਯਾਰ ਦ ਸਗ ਭ ਲਣਾ ਸੀ ਥਕ ਟ ਟ ਕ ਸ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ

ਸਮ ਵੀ ਪਕਨੀ ਚਦਰੀ ਸ਼ ਹ

ਪਕਸ ਪ ਰਾਣ ਅਮਲੀ ਵਾਕਣ

ਪਦਨ ਭਰ ਪੀ ਕ ਡਡ ਸਹਰਾ ਗਲੀਆ ਤ ਬਾਜ਼ਾਰ ਦ ਪਵਚ

ਆਪਣੀ ਝਕ ਚ ਟ ਪਰਆ ਰਪਹਦ ਨਾ ਕ ਝ ਸ ਣਦ ਨਾ ਕ ਝ ਕਪਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਖੜਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਬਪਹਦ ਇਸ ਬਦਬ ਦ ਿਾਣ ਚ ਹਾਲ

ਯ ਗ ਿਡਾ ਇਕ ਪਲ ਰਪਹਦ

ਕਾਲੀਆ ਕਾਲੀਆ ਿੀਭ ਿਹੀਆ

ਮਰੀ ਹਥ-ਘੜੀ ਦੀਆ ਸਈਆ

ਮਰੀ ਪਹਕ ਪਵਚ ਲਮ ਲਮ

ਕਪਡਆ ਵਾਕਣ ਪ ੜੀਆ ਹਈਆ ਹਫ਼ੀਆ ਹਫ਼ੀਆ ਭਿ ਭਿ ਮਈਆ

ਪਦਨ ਭਰ ਸਮ ਦ ਖਹ ਤ ਬਲ ਵਾਕਣ ਿਈਆ ਹਈਆ

ਗ਼ਮ ਦ ਪਾਣੀ ਸਗ ਪਸਿਣ ਲਈ

ਮਰ ਪਦਲ ਦੀਆ ਬਿਰ ਰਹੀਆ ਅਿ ਦੀਆ ਸ਼ਾਮ ਐਵ ਗਈਆ

ਰਬ ਕਰ ਬਦਬ ਦੀ ਢਰੀ ਛਤੀ ਿਾਵ ਛਤੀ ਿਾਵ

ਿ ਰਬ ਕਰ ਕ ਬਹ -ਰਪਣੀ ਚਰ ਦ ਸਗ ਧਲ ਿਾਵ ਿ ਕਈ ਐਸਾ ਮਤਰ ਚਲ

ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਭਸਮ ਹ ਿਾਵ ਇਸ ਮਨਹਸ ਨ ਖ਼ਰ ਕਦ ਤਕ

ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ ਹ ਚਟਦ ਰਪਹਣਾ ਮ ਤ ਹਰ ਪਕਸ ਸਗ ਰਾਤ

ਨਚਣ ਬਾਲ-ਰਮ ਹ ਿਾਣਾ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਭਗ ਲਈ

ਅਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਪਪਹਲਾ ਚ ਮਣ ਬਾਲ-ਵਰਸ

ਟ ਰ ਸਾਡ ਦਰ ਆਇਆ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਪਮਟੀ ਦੀ ਬਾਜ਼ੀ ਦ ਪਲ ਖਡ ਗਵਾਇਆ

ਦਿਾ ਚ ਮਣ ਿ ਸਾਨ ਿ ਪੜਆ

ਉਹ ਸਾਡ ਮਚ ਨਾ ਆਇਆ

ਉਸ ਮਗਰ ਸ ਚ ਮਣ ਿ ਪੜਆ

ਪਰ ਹਠ ਨਾ ਲਾਇਆ

ਮ ੜ ਨਾ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਪਰ ਇਹ ਕਹਾ ਅਿ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਗਲ ਸਾਡ ਲਗ ਰਇਆ

ਹਠ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਪਸਕੀ ਤ ਚਾਨਣ ਪਿਸ ਚਇਆ

ਇਹ ਚ ਮਣ ਸਾਡਾ ਸਿਣ ਪਦਸਦਾ ਇਹ ਸਾਡਾ ਮਪਹਰਮ ਹਇਆ

ਡ ਘੀ ਢਾਬ ਪਹਿਰ ਦੀ ਸਾਡੀ ਡ ਬ ਮਇਆ ਡ ਬ ਮਇਆ

ਸਾਡਾ ਤਨ-ਮਨ ਹਪਰਆ ਹਇਆ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਕ ਪਦਲ-ਪਰਚਾਵਾ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਸਕਨ

ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਬਾਸ਼ ਨ ਇਕ ਪਤਤਲੀ ਕਪਹਣਾ ਇਹ ਹ ਪਨਰਾ ਿਨਨ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਪਿਹੜਾ ਮਪਰਆ

ਉਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਊਣ

ਮਰ-ਮ ਕ ਕ ਵੀ ਕਰ ਨਾ ਸਕਦਾ ਪਰੀ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਭਾਵ ਇਹ ਬਰਪਹਮਡ ਵੀ ਫਲ

ਿ ਪਫਰ ਅਰਨ ਵਰਨ

ਇਹ ਵੀ ਇਕ ਿਨਨ

ਮ ਹਾਲ ਤਾਜ਼ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਸਮਝ ਮਰਾ ਖ਼ਨ

ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਮਾਣ ਲਈ

ਪਿਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਹ

ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਕ ਪਕਸ ਗਰ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਮਲ ਉਿਾੜ ਦਰ ਚ

ਰਪਹਦਾ ਹਵ ਮਲਗ ਫਕਰ

ਤ ਿਠ ਟ ਕ ਦੀ ਆਸ ਲ ਕ

ਪਦਨ ਢਲ ਿ ਗਰ ਚ ਆਵ ਤ ਪਬਨ ਬ ਲਾਇਆ ਹੀ ਪਰਤ ਿਾਵ

ਔ-ਲਖ ਕਪਹ ਤ ਮਾਰ ਚਕਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਕਾਲ ਰਾਹ ਦ

ਐਸ ਬ-ਪਹਸ ਪੜਾਅ ਤ ਖਪੜਹਆ ਪਿਤ ਖ਼ਾਬ ਦ ਨੀਲ ਰ ਖ ਚ

ਪਣ ਪੀਲੀ ਪਿਹੀ ਵਗ ਰਹੀ ਏ

ਅਗ ਪਸਪਵਆ ਦੀ ਮਘ ਰਹੀ ਏ

ਕਦ ਕਦ ਕਈ ਗ਼ਮ ਦਾ ਪਛੀ ਪਰ ਨ ਆਪਣ ਹ ਫੜਫੜਦਾ ਤ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਪੀਲ ਅਰਸ਼

ਕਈ ਪਸਤਾਰਾ ਹ ਟ ਟ ਿਦਾ ਤ ਚਦੀ-ਵਨਾ ਖ਼ਾਬ ਮਰਾ ਸਮ ਦਾ ਹਰੀਅਲ ਹ ਟ ਕ ਿਦਾ ਪਵਹਦ ਪਵਹਦ ਹੀ ਨੀਲ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸਾਰਾ ਿਗਲ ਹ ਸ ਕ ਿਦਾ ਫਰ ਪਦਲ ਦੀ ਮਾਯਸ ਵਾਦੀ ਚ

ਤਲਖ਼ ਘੜੀਆ ਦ ਜ਼ਰਦ ਪਤਰ

ਚੀ ਚੀ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਝਠ ਥੜਾ ਹੀ ਮਾਰਦ ਨ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਪਰ ਦ ਨਾਲ ਖਪਹਦੀ ਇਕ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਮਪਹਲ ਚ

ਇਸ਼ਕ ਮਰਾ ਗਵਾਪਚਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਆਸ਼ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਰੀਆ ਦਾ ਆਪਖਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਹਰ ਗਲੀ ਹਾਏ ਗੀਤ ਵਰਗੀ ਨ ਹਾਰ ਦੀ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਪਟ ਚ

ਰਾਤ ਸ਼ਬਨਮ ਗ ਜ਼ਾਰਦੀ ਹ

ਤ ਹਰ ਦਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਪਾਕ ਪਮਟੀ ਦਾ ਖ਼ਨ ਪੀ ਕ ਮ ਿਨਮ ਲੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਪਕ ਦ ਧਨੀਆ ਚ

ਮਾਸਮੀਅਤ ਦਾ ਦ ਧ ਪੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਬਰਗ ਪਚਹਰ ਤ

ਝ ਰੜੀਆ ਦ ਨ ਝਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਪਕ ਸੀਨ ਅਦਰ ਨ

ਗ ਰਬਤ ਦ ਪਹਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਨਣ ਦ

ਦਵ ਦੀਵ ਹੀ ਪਹਸ ਚ ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਿਨਾਪਜ਼ਆ ਲਈ

ਖ਼ਰੀਦ ਕਫ਼ਨ ਵੀ ਪਵਕ ਚ ਕ ਨ

ਤ ਹਰ ਤੀਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਮ ਲਮ ਸੜਕ ਤ

ਿਾ ਕ ਕਈ ਕਦ ਨਹ ਮ ੜਦਾ ਇਹ ਸਮਝ ਲੀਤਾ ਿਦਾ ਹ ਮ ਰਦਾ

ਤ ਹਰ ਚਥੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਕਾਲ ਬਾਗ਼ ਚ

ਪਸਰਫ਼ ਆਸ ਦੀ ਪਣ ਿਾਵ ਕਦ ਕਦ ਹ ਓਸ ਿਹ ਚ

ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਵ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਆਬਾਦ ਕਰਨ ਨ ਤ ਹੀ ਰਕੜ

ਤ ਹੀ ਧਰਤੀ ਦਾ ਕਝ ਵਰਨ

ਤ ਹੀ ਕਰਨੀ ਫ਼ਜ਼ਾ ਮ ਅਤਰ

ਤ ਹੀ ਸਿ ਨ ਮਾਨਣਾ ਸ ਕ ਪਪਹਲ ਤ ਵਖ ਸਥਰ ਪਰ ਮ ਛਤੀ ਹੀ ਸਮਝ ਿਦਾ ਇਹ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸ਼ਰ ਹੀ ਹ

ਿ ਲਾ ਪਰਹਾ ਹ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਚਕਰ

ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਆਉਣ ਵਾਲ

ਇਹ ਲਕ ਪੜਹ ਕ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ ਇਹ ਉਹ ਪਵਚਾਰੀ ਬਦਬਖ਼ਤ ਰਹ ਹ

ਪਕ ਪਿਹੜੀ ਪਹਰਨ ਦ ਪਸਙ ਤ

ਉਦਾਸ ਲਪਮਹਆ ਨ ਫੜਣ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਚੜਹ ਰਹੀ ਏ ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ

ਪਕ ਹਠ ਦ ਫ ਲ ਦੀ ਮਪਹਕ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਰਹੀ ਏ

ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਪਨਕੀ ਉਮਰ

ਉਡਾ ਕ ਲ ਗਏ ਗ਼ਮ ਦ ਝਖੜ

ਵਫ਼ਾ ਦ ਸਹ ਦ ਮਲ ਤ

ਇਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਮ ਲਚਦਾ ਹ ਪਕ ਇਸ ਚ ਰਾਹ ਤ

ਮਨ ਕਈ ਉਿਾੜ ਦਵ ਤ ਮਰ ਮਥ ਦ ਕਾਲ ਅਖ਼ਰ ਤ

ਕਟ ਚਨ ਦਾ ਚਾੜਹ ਦਵ ਿ ਅਗ ਫ਼ ਰਕਤ ਦੀ ਪਦਨ ਦੀਵ ਪਵਚ ਚ ਰਾਹ ਦ ਸਾੜ ਦਵ ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਪਪਘਲ ਿਾਵਣ

ਇਹ ਬਦਨਸੀਬੀ ਦ ਕਾਲ ਕਕਰ

ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਬਦਲ ਿਾਵਣ

ਮਰੀ ਪਕਸਮਤ ਦ ਸਭ ਨਛਤਰ

ਮ ਮਨ ਖਤਾ ਦ ਨਾਮ ਸ ਖਗਾ ਆਪਣ ਗੀਤ ਦ ਸਨ-ਛਤਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

Page 15: Pc64 bDnc64 - Punjabi Library · Aate Dian Chirian Shiv Kumar Batalvi 6If Pc64 bDnc64 b]\ ?dWaY UIaZ\c 6If Pc64 bDnc64 DaRMc YaN D ^dÊNc 7? S_anc U^Nc ?^W NfYc WfYf Ph^N Unc bS6Yc

ਤਾਜ਼ਾ ਵਸ ਮਹ ਦੀਆ

ਇਹ ਛਪੜੀਆ ਪਿ ਪ ਰਾਣ ਿੜ

ਪਕਸ ਮਪਹਲ ਦੀ ਛਤ ਤ ਰਗਣ

ਹਜ਼ਾਰ ਮਕੜੀਆ

ਿ ਪਿਵ ਹਬਸ਼ਣ

ਪਕਸ ਦ ਮ ਖ ਤ

ਹਣ ਗਪਹਰ ਪ ਗਏ

ਚੀਚਕ ਦ ਦਾਗ਼ ਿ ਦਮਹ ਕਡੀਆ ਵਾਲਾ ਕਈ ਨਾਗ

ਪਕਨ ਕਝ ਤ ਡਰਾਉਣ ਉਫ਼ ਮਰ ਹਨ ਇਹ ਖ਼ਾਬ

ਉਮਰ ਦ ਪਝੀ ਵਰਹ ਪਦਨ ਸਵਾ ਕ ਨ ਹਜ਼ਾਰ

ਪਕਹੜ ਮਕਸਦ ਵਾਸਤ ਆਪਖ਼ਰ ਨ ਪਦਤ ਮ ਗ ਜ਼ਾਰ

ਪਕਹੜ ਮਕਸਦ ਵਾਸਤ ਏਨ ਮ ਸਰਿ ਖਾ ਲਏ

ਪਸਰ ਏਨੀਆ ਰਾਤ ਦਾ ਭਾਰ

ਸ਼ਾਇਦ ਇਸ ਲਈ ਵਖ ਸਕ ਹਰ ਨਜ਼ਰ ਦ ਆਰ ਪਾਰ

ਪਨਤ ਪਕਸ ਦਹੀ ਤ ਸਕ ਕਾਮ ਦਾ ਮ ਡਗ ਮਾਰ

ਦ ਨੀਆ ਦੀ ਿ ਹਰ ਹ ਸੀਨਾ ਦ ਸਕ ਮਨ ਪਪਆਰ

ਵਖ ਸਕ ਓਸ ਦ

ਮ ਪਿਸਮ ਨਗ ਦਾ ਉਭਾਰ

ਉਫ਼ ਮ ਪਕਨਾ ਕਮੀਨਾ ਪਕਨ ਗਦ ਹਨ ਪਵਚਾਰ

ਪਕਨਾ ਗਦਾ ਪਿਹਨ ਮਰਾ ਪਕਨਾ ਗਦ ਸਚਦ ਆਪਣ ਹਥ ਨ ਹੀ ਆਪਣਾ ਹਥ ਲਾਣ ਰਕਦ ਇਕ ਪਕਣਕ ਤ ਖ ਦਾ ਤੀਕਣ

ਮ ਕਾਮੀ ਮਨਦ ਮ ਦ ਦ ਧ ਨ

ਮ ਗਰਮ ਕਰਕ ਪੀਣਾ ਲਚਦ ਮਰ ਹਥ ਪਵਚ ਪਿਨਹ ਪਵਚ

ਧਰ ਵ ਪਿਨੀ ਠਢ ਹ

ਸਚਦਾ ਹ ਇਨਹ ਬਾਰ

ਇਸ ਤਰਹ ਕ ਝ ਸਚਦ ਮਲ ਇਨਹ ਦ ਚ ਹਵ ਿਨਮ ਪਕਸ ਲਈ ਸਕ ਦਾ ਮ ਤ ਐਸ ਸਕ ਨ ਵੀ ਕਾਮ ਪਖ ਵਖਦ ਮ ਤ ਕਪਹਦਾ ਕਾਮ ਹ ਹੀ ਸਕ ਦਾ ਆਨਦ ਹ

ਚਾਹ ਉਹ ਸਰਿ ਹ ਕਈ

ਚਾਹ ਉਹ ਕਈ ਚਦ ਹ

ਚਾਹ ਦੀਵਾ ਿ ਪਚਗਾੜੀ ਨਜ਼ਰ ਤ ਵੀ ਮਦ ਹ

ਕਾਮ ਦ ਚੀਜ਼ ਦੀ ਪਮਲਣੀ ਦੀ ਉਪਿ ਦਾ ਰਗ ਹ

ਸਚਦ ਇਹ ਸੜਕ ਕਢ ਨਵ-ਬਣ ਮਪਹਲ ਦੀ ਲਾਮ

ਮਲ ਮਲ ਕੀੜ ਲਗ ਦਦ ਵਤ ਿ ਮ ਸਕਰਾਣ

ਵਸਵਾ ਪਿਹੀ ਸੜਕ ਦ

ਹ ਪਿ ਬਚ ਹਰਾਮ

ਉਫ਼ ਇਹ ਬਿਾਨ ਮਪਹਲ ਪਵਚ ਵੀ ਪਕਨਾ ਹ ਕਾਮ

ਗਲ ਰਸ਼ਨਦਾਨ

ਅਖ ਵਗ ਪਏ ਹਨ ਚਮਕਦ ਲਮ ਸਲਮੀਆ ਬਾਰੀਆ ਵਗ ਹਠ ਮ ਸਕਰਾਣ

ਸਚਦ ਪਕ ਮਪਹਲ

ਮਪਹਲ ਨ ਪਏ ਨ ਚ ਮਦ ਲ ਕ ਪਵਚ ਗਲਵਕੜੀ ਕਪਫ਼ਆ ਨ ਟ ਰ ਿਾਣ

ਉਫ਼ ਮ ਪਕਨਾ ਸ਼ਤਾਨ

ਸਚਣੀ ਪਕਨੀ ਹਰਾਮ

ਬਦਲੀਆ ਚ

ਅਰਧ ਨਗਾ ਸਰਿ

ਕਰ ਪਰਹਾ ਝ ਕ ਕ

ਹ ਕ ਝ ਏਦ ਸਲਾਮ

ਸਨ ਦ ਕਈ ਦਦ ਵਾਲੀ ਕਨ ਫ਼ਾਹਸ਼ਾ ਮ ਸਕਰਾਵ ਭਰ ਕ ਪਿ

ਨਜ਼ਰ ਚ ਕਾਮ

ਸਾਉਣ ਮਹ ਦੀ ਸਵਲੀ ਪਸਲਹੀ ਹ ਸ਼ਾਮ ਸਾਉਣ ਮਹ ਦੀ ਸਵਲੀ ਪਸਲਹੀ ਹ ਸ਼ਾਮ

ਮ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਤਰ ਆਪਣ ਦ ਧ ਵਰਗਾ ਹੀ ਤਰਾ ਸ ਚਾ ਹ ਨ ਿੀਭ ਹ ਿਾਏ ਮਾਪਖ

ਹਾਏ ਨੀ ਤਰਾ ਨ ਪਲਆ

ਿ ਇਿਾਜ਼ਤ ਦਏ ਤ ਮ ਇਕ ਵਾਰੀ ਲ ਲਵ ਮਾਘੀ ਦੀ ਹਾਏ ਸ ਚੜੀ ਸਗਰਦ ਵਰਗਾ ਤਰਾ ਨ ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਤ ਮਰੀ ਿਣਨੀ ਨਹ ਮ ਹਕੀਕਤ ਿਾਣਦ ਤਰਾ ਮਰਾ ਕੀ ਹ ਪਰਸ਼ਤਾ ਏਸ ਬਾਰ ਕੀ ਕਹ

ਗ਼ਮ ਦ ਸਪਹਰਾਵ ਚ ਭ ਪਿਆ

ਮ ਹ ਪਛੀ ਬ-ਜ਼ ਬ ਦ ਕ ਪਲ ਿ ਦਏ ਇਿਾਜ਼ਤ

ਤਰੀ ਛਾਵ ਬਠ ਲ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਅਿ ਤਰ ਪਦਲ ਚ ਹ

ਖ਼ ਸ਼ਬ ਦਾ ਹੜਹ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਵਰਹ ਹਾਲ ਿਵ ਠੀਕ ਹੀ ਕਪਹਦੀ ਹ ਤ ਅਮੜੀਏ

ਰਤ ਰਤੀ ਕਾਮ ਦੀ ਹ ਦੀ ਹ ਮ ਪਰ ਮ ਅਮੀਏ ਇਹ ਕਹ ਰਤ ਠਢੀ ਹਣ ਪਵਚ

ਲਗਗਾ ਅਤ ਦਾ ਸਮ ਕਰਨ ਲਈ ਕੀੜੀ ਨ ਪਿਨਾ ਸ਼ਾਇਦ ਭ-ਪਰਦਖਣਾ ਕੀਹ ਭਲਾ ਏਨ ਸਮ

ਪਪਛ ਹ ਿਮਦੀ ਇਕ ਮ ਝਠ ਬਕਦਾ ਹ ਿਹ ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਤਤ ਦੀ ਅਖ ਵਗ ਟੀਰਾ ਹ ਅਿ ਸਾਡਾ ਿਹ ਭਡ ਦ ਪੀਲ ਨ ਦਦ

ਕ ਤ ਦੀ ਇਹਦੀ ਜ਼ ਬ ਕਰਦਾ ਪਫਰਦਾ ਹ ਿ ਗਾਲੀ

ਕਾਮ ਦੀ ਇਹ ਥ ਕ ਥ ਬਹ ਤ ਬਕਵਾਸੀ ਸੀ ਇਹਦ ਪਪਉ ਦਾ ਪਪਉ

ਬਹ ਤ ਬਕਵਾਸਣ ਸੀ ਇਹਦੀ ਮ ਦੀ ਮ ਏਥ ਥਹਰ ਵਗ

ਗਦਾ ਹ ਸ਼ਤ ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਪਮਰਗ ਦੀ ਇਕ ਨਸਲ ਦਾ ਕਸਤਰੀਆ ਹ ਦਾ ਹ ਨ ਕਸਤਰੀਆ ਨ ਿਨਮ ਦਦੀ ਹ ਿਦ ਉਨਹ ਦੀ ਮ ਪਾਲਦੀ ਹ ਰਖ ਕ

ਇਕ ਹਰ ਥ ਇਕ ਹਰ ਥ ਫਰ ਆਦਾ ਹ ਸਮ ਕਰਮ-ਹੀਣ ਬਪਚਆ ਨ

ਭ ਲ ਿਦੀ ਹ ਉਹ ਮ ਮ-ਪਵਹਣ ਪਹ ਚ ਿਦ ਨ ਪਕਸ ਐਸੀ ਉਹ ਥ ਪਿਥ ਪਕਧਰ ਚ ਗਣ ਪਈਆ

ਹਣ ਰਲ ਕ ਬਕਰੀਆ ਬਕਰੀਆ ਵੀ ਕਰਦੀਆ ਨਾ ਚ ਘਣ ਉਨਹ ਨ ਨਹ

ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਮ

ਪਸ਼ ਤ ਮਾੜੀ ਨਹ ਤਰਾ ਮਰਾ ਕੀ ਹ ਪਰਸ਼ਤਾ ਏਸ ਬਾਰ ਕੀ ਕਹ

ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਤਰ ਸ ਚ ਦ ਧ ਵਰਗਾ ਹੀ ਤਰਾ ਸ ਚਾ ਹ ਨ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਚਟਡੀ ਦਲ

ਨੀਮ ਸਵਲੀ ਗਰੜ ਵਤ ਨੀਲੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਪਵਚ ਪਕੀ ਸਤਕ-ਪਭਟੀ ਨਾਰ ਦ ਵਾਕਣ

ਮਰ ਪਪਡ ਪਦਆ ਪਟ ਤ

ਸ ਤੀ ਘਕ ਹ ਪਸਰ ਨ ਰਖੀ ਪੀੜ ਭਨੀ ਥਕੀ ਥਕੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਇਹ ਪਕੀ

ਏਸ ਸੜਕ ਦੀ ਪਹਕ ਮਸਲਦਾ ਬਟ ਥ ਇਹਦਾ ਅਗ ਅਗ ਦਲਦਾ ਮਢ ਰਖ ਬਦਕ ਚਲਦਾ ਮਲ ਸਾਵ ਰਗ ਵਾਲਾ ਪਟਡੀ ਦਲ ਇਕ ਲਘ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਮਠੀ ਚ ਪ ਮਰ ਖਤ ਦੀ ਰਲਾ ਪਾ ਪਾ ਡਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਟਡੀਆ ਵਗ ਰਗਦ ਟਕ ਦੀ

ਚੀ ਇਕ ਧਮਕ ਦ ਕਾਰਨ

ਮਰਾ ਪਪਡ ਮ ਰਪਬਆ ਵਾਲਾ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਕਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਟਡੀ ਦਲ ਇਕ ਲਘ ਪਰਹਾ ਏ

ਹ ਣ ਹ ਣ ਇਸ ਪਕਨਾਰ

ਮਰ ਪਪਡ ਦੀਆ ਪਛਦੀਆ ਪਣ ਖਟੀਆ ਦ ਫ ਲ ਗਲ ਲਗ ਕ

ਰਝ ਦ ਕਨ ਦੀਆ ਮ ਦਰ ਵਰਗ ਫ ਲ ਸ਼ਰਹ ਦ ਚ ਮ ਕ

ਲ ਕਣ ਮੀਚੀ ਖਡ ਰਹੀਆ ਸਨ

ਪਰ ਹ ਣ

ਇਨਹ ਦ ਸਾਹ ਅਦਰ

ਫਲ ਪਗਆ ਬਦਬ ਦਾ ਸਾਗਰ

ਡ ਘ ਮਰ ਦਮਾਹਲ ਖਹ ਪਡਗ ਪਈ ਸਨ ਦੀ ਗਾਗਰ

ਇਹ ਕੀ ਹਇਆ

ਇਹ ਕੀ ਹਇਆ

ਸਾਰਾ ਪਪਡ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਪਵਚ

ਸੜ ਬਲ ਕ ਹ ਕਲ ਹਇਆ ਲਾਹ ਗਈਆ ਰ ਖ ਦੀ ਪਛਲ ਡਣ ਅਬਰ ਪਗਧ ਤ ਇਲ ਲੜਨ ਪਬਲੀਆ ਰਵਣ ਕ ਤ ਲ ਪਏ ਮਚਾਵਣ ਪਖਲ ਘ ਮਣ ਥ-ਥ ਲਖ ਚ ੜਲ ਪਪਠ ਤ ਥਣ ਲਮਕਾਈ

ਪ ਠ ਲਮ ਪਰ ਦ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਦ ਪਪਤਆ ਦੀਆ ਪਸ ਕ

ਪਠਬ-ਖਪੜਬੀਆ ਿ ਤੀਆ ਪਾਈ

ਖਪੜੀਆ ਦ ਬਹਲ ਪਵਚ ਲਘ ਪਣ ਫਰਾਟ ਭਰਦੀ ਸ਼ ਸ਼ ਕਰਦੀ ਹਕ ਭਰਦੀ

ਥ ਪ ਰ ਥ ਪਟਡੀਆ ਦੀਆ ਹੜ ਕਰਨ ਇਕਠੀਆ ਹਡ ਦੀਆ ਢਰ ਹਡੀਆ ਦ ਢਰ ਪਵਚ ਸਵਣ

ਲਖ ਲਖ ਬਚਾ ਦਣ ਅਕਰ ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਧਰਮ ਘਰ ਿਾਈਆ

ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਕਮ ਘਰ ਿਾਈਆ ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਕਾਮ ਪਤਹਾਈਆ

ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਿਗ ਨ ਸਾਈਆ ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਹਦ ਪਰਨਾਈਆ ਮਾਨ ਖਤਾ ਦੀਆ ਲਵੀਆ ਫ਼ਸਲ ਇਨਹ ਰਲ ਪਮਲ ਮਾਰ ਮ ਕਾਈਆ ਅਿ ਖੜਹਾ ਇਸ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਪਕਨਾਰ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ

ਨੀਮ ਸਵਲੀ ਗਰੜ ਵਤ ਨੀਲੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਪਵਚ ਪਕੀ ਿਗ ਪਵਚ ਹਈ ਪਵਧਵਾ ਵਾਕਣ

ਪਫਰਦੀ ਪਈ ਹ ਲਥ-ਭਲਥੀ ਆਪਣ ਭ ਖ ਬਚ ਵਾਕਣ

ਮਰ ਪਪਡ ਨ ਢਾਕ ਚਕੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਇਹ ਪਕੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ

ਸੜਕ ਇਹ ਪਕੀ

ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਆਇਆ ਭਗਣ ਿਨ ਚ ਰਾਸੀ ਕਈ ਲਛਮਣ ਨਹ ਮਰਾ ਸਾਥੀ ਨਾ ਮ ਰਾਮ ਅਯ ਪਧਆ ਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ

ਨਾ ਮਰਾ ਪਚ-ਵਟੀ ਪਵਚ ਡਰਾ ਨਾ ਕਈ ਰਾਵਣ ਦ ਸ਼ਮਣ ਮਰਾ ਕਣਕ-ਕਕਈ ਮ ਦੀ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਮਥ ਦਰ ਵਤਨ ਹ ਮਰਾ ਪਕੀ ਸੜਕ ਦੀ ਪਟੜੀ ਤ

ਸਪਦਆ ਦਿਾ ਵਰਹਾ ਹ ਮਰਾ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਪਵਚ ਰਦੀ ਹ

ਮਰੀ ਦ ਵਪਰਹਆ ਦੀ ਕਾਕੀ ਿੀਕਣ ਪਣ ਸਰਕੜ ਪਵਚ ਲਘ ਿਦੀ ਹ ਅਧੀ ਰਾਤੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ

ਕਈ ਸ ਗਰੀਵ ਨਹ ਮਰਾ ਮਪਹਰਮ

ਨਾ ਕਈ ਪਵਨ-ਪ ਤ ਮਰਾ ਬਲੀ ਨਾ ਕਈ ਨਖ਼ਾ ਹੀ ਕਾਮ ਦੀ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਆਈ ਮਰੀ ਬਣਨ ਸਹਲੀ

ਮਰੀ ਤ ਇਕ ਬ ਢੀ ਮ ਹ

ਪਿਸ ਨ ਮਰੀ ਹੀ ਬਸ ਛ ਹ

ਪਦਲ ਭਰ ਥ ਕ ਪਦਕ ਦ ਕੀੜ

ਪਿਸ ਦੀ ਬਸ ਲਬ ਤ ਿ ਹ

ਿ ਉਹਦੀ ਇਕ ਮਰਨੀ ਧੀ ਹ

ਪਿਸ ਦ ਵਰ ਲਈ ਲਭਣੀ ਥ ਹ

ਿ ਪਫਰ ਅਨਪੜਹ ਬ ਢਾ ਪਪਉ ਹ

ਿ ਇਕ ਪਮਲ ਪਵਚ ਹ ਚਪੜਾਸੀ ਖ਼ਾਕੀ ਪਿਦਹ ਪਿਾਮ ਤ

ਲਗੀ ਹਈ ਹ ਪਚਟੀ ਟਾਕੀ ਕਈ ਭੀਲਣੀ ਨਹ ਮਰੀ ਦਾਸੀ ਨਾ ਮਰੀ ਸੀਤਾ ਪਕਤ ਗਵਾਚੀ

ਮਰੀ ਸੀਤਾ ਕਰਮ ਮਾਰੀ ਉਹ ਨਹ ਕਈ ਿਨਕ ਦ ਲਾਰੀ ਉਹ ਹ ਧ ਰ ਤ ਫਾਪਕਆ ਮਾਰੀ ਪੀਲੀ ਪੀਲੀ ਮਾੜੀ ਮਾੜੀ ਿੀਕਣ ਪਹਲੀ ਮਗਰ ਹਾੜਹੀ ਪਲ ਪਰ ਟ ਰ ਪਵਚਾਰੀ ਿਨਮ ਿਨਮ ਦੀ ਪਰ ਭਰੀ ਹਾਏ ਗ ਰਬਤ ਦੀ ਚੀ ਘਾਟੀ ਕੀਕਣ ਪਾਰ ਕਰਗੀ ਸ਼ਾਲਾ ਉਹਦੀ ਤਰੀਮਤ-ਪਣ ਦੀ ਡਾਚੀ

ਪਹਕ ਸਗ ਲਾ ਕ ਮਰੀ ਕਾਕੀ

ਇਹ ਮ ਅਿ ਕੀਹ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ ਪਕ ਦ ਖਦੀ ਹ ਮਰੀ ਛਾਤੀ

ਪਕ ਅਖ ਹ ਗਈ ਲਹ-ਲਾਖੀ ਮ ਉਹਦੀ ਅਗਨ ਪਰੀਪਖਆ ਲਸ ਨਹ ਨਹ ਇਹ ਤ ਹ ਗ ਸਤਾਖੀ ਉਸ ਅਗ ਦ ਪਵਚ ਉਹ ਸੜ ਿਾਸੀ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਪਵਚ ਰਦੀ ਹ

ਮਰੀ ਦ ਵਪਰਹਆ ਦੀ ਕਾਕੀ ਹਰ ਪਲ ਵਧਦੀ ਿਾਏ ਉਦਾਸੀ

ਿੀਕਣ ਵਰਹਦ ਬਦਲ ਦ ਪਵਚ

ਡਦ ਿਦ ਹਵਣ ਪਛੀ ਮਠੀ ਮਠੀ ਟਰ ਪਨਰਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ

ਰਾਖ਼ ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਪਈ ਹ ਧ ਖਦੀ ਪਕ ਪਿਵ ਪਵਧਵਾ ਕਈ ਪਵਚ ਿਵਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ

ਪਿ ਕਾਲੀ ਮਾਤਾ ਪਿ ਮ ਭਵਾਨੀ ਿ ਪੀੜ ਮਰੀ ਦ ਪਜ਼ਦੀ ਬਪਚਆ ਦਾ ਖ਼ਨ ਨੀਲਾ ਹਾਏ ਪੀਣ ਖ਼ਾਤਰ

ਖੜਹੀ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਵਚ ਹਰਾਨੀ ਫੜ ਕ ਧ ਦੀ ਅਲਫ਼-ਹ ਸਨੀ ਕਈ ਪਾ ਕ ਚਲਾ ਹਾਏ ਅਸਮਾਨੀ ਬੜ ਡਰਾਉਣ ਿ ਪਛੀ ਵਰਗੀ ਅਖ ਮ ਦੀ ਤ ਪਹਕ ਤਾਣੀ

ਿ ਪਪਉ ਲਮਬ ਦੀ ਧੀ ਅਞਾਣੀ ਿ ਬਾਪ ਆਪਣ ਦੀ ਮਤ ਪਪਛ ਆਪਣੀ ਮ ਦੀ ਹ ਸੀਨ ਗਦੀ ਚ

ਘਕ ਸ ਤੀ ਹ ਭ ਖੀ-ਭਾਣੀ ਤ ਸ ਤੀ ਸ ਤੀ ਇਹ ਕਪਹ ਰਹੀ ਹ-

ਇਹ ਯ ਗ ਪਕਨਾ ਹ ਅਗਰਗਾਮੀ ਹ ਪਕਨੀ ਪਜ਼ਲਤ ਅਿ ਵੀ ਬਦਾ ਬਦ ਅਗ ਕਰ ਗ਼ ਲਾਮੀ

ਿ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਦਾ ਮਰ-ਪਖੀ ਵਲਵ ਖਦਾ ਪਸਗਰਟੀ ਧਆ ਪਕ ਪਿਵ ਪਕਧਰ ਵੀਰਾਨ ਥਾਵ ਕਈ ਰ ਖ ਸਫਦ ਦਾ ਹਏ ਅਲ ਆ ਪਿ ਇਪਛਆਧਾਰੀ ਕਈ ਸਪ ਦਮਹ ਿ ਪਿ ਸਰਵਰ ਚ ਸਵਲੀ ਪਿਹੀ ਨਹਾ ਕ ਪਨਕਲੀ ਕਈ ਿਵਾਨੀ ਤ ਕਢ ਖੜਹ ਕ ਸ ਕਾਏ ਪਾਣੀ ਬੀਮਾਰ ਿਹੀ ਤਵੀਤ ਪਪਹਨੀ

ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਬੀਅਰ ਦੀ ਬਤਲ

ਇਹ ਮਜ਼ ਹਟਲ ਦ ਸਾਗਵਾਨੀ ਇਹ ਓਹ ਬਰ ਤ ਓਹ ਪਚਹਰ

ਇਹ ਓਹ ਬਕ ਬਕ ਤ ਕ ਤ ਖਾਣੀ ਬਹ ਪਪਆਜ਼ ਦੀ ਬ ਪ ਰਾਣੀ

ਉਫ਼ ਪਕਨੀ ਹੀ ਹ ਵੀਰਾਨੀ ਰਲ-ਰਪ ਦੀ ਗਪਹਰੀ ਦਲਦਲ ਚ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਹ ਧਸਦੀ ਿਦੀ ਇਹ ਸ਼ਾਮ ਸਹੀ ਤ ਅਰਗ਼ਵਾਨੀ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਪਿ ਰਾਤ ਕਾਲੀ ਕਈ ਤਫ਼ਾਨੀ ਪਕ ਪਿਸ ਚ ਚਮਕ ਕਈ ਨਾ ਤਾਰਾ ਪਸਆਹ ਪ ਲਾੜ ਦ ਰਾਹ ਦੀ ਬਾਨੀ ਉਫ਼ ਪਕਨੀ ਹੀ ਹ ਡਰਾਉਣੀ

ਓ ਬਰਾ ਪਬਲ ਲ ਆ

ਤ ਚ ਕ ਲ ਏਥ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਤ ਮਨ ਇ ਹ ਲਗਦੀ ਹਜ਼ਾਰ ਮਗਾਟਨ ਬਬ ਵਾਕਣ ਪਿ

ਮਜ਼ ਮਰੀ ਤ ਫਟ ਹ ਿਾਣੀ ਤ ਖ਼ਾਲੀ ਹਈ ਬੀਅਰ ਦੀ ਬਤਲ

ਪਿ ਬਣ ਕ ਰਾਕਟ ਹ ਡ ਿਾਣੀ

ਚ ਕ ਲ ਏਥ ਇਹ ਖ਼ਾਲੀ ਬਤਲ

ਤ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਿ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਪਈ ਹ ਧ ਖ਼ਦੀ ਪਕ ਪਿਵ ਪਵਧਵਾ ਕਈ ਪਵਚ ਿਵਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ

ਚਹਜੜਾ ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਸਚ ਮਰੀ ਵਗ ਹੀ ਬਜ਼ਾਰ ਹ

ਇਹ ਤ ਮਨ ਇ ਪਈ ਹ ਭਾਸਦੀ ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਗਲੀ ਗਲੀ ਚ ਮਣ ਪ ਤਰ ਪਰਾਏ

ਪਕਸ ਕਦਰ ਹਛਾ ਪਿਹਾ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਹਾਏ

ਵਲ ਪਪਛ ਸਦ ਲਾ ਕ ਆਖਣਾ ਵਲ ਤਰੀ ਹਰ ਵੀ ਦਾਤਾ ਵਧਾਏ

ਪਕਸ ਕਦਰ

ਅਸਚਰਿ ਦੀ ਗਲ ਹਾਏ

ਇਕ ਮਗਤ ਰਾਪਿਆ ਨ ਖ਼ਰ ਪਾਏ

ਹਾਏ ਨਾ ਦਾਤਾ ਸਮਝ ਆਏ

ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਵਲ ਖ ਦ ਬ-ਕਾਰ ਹ

ਇਹ ਧ ਰ ਤ

ਜ਼ਰਦ ਤ ਪਬਮਾਰ ਹ

ਏਸ ਨ ਨਾ ਫ ਲ

ਨਾ ਕਈ ਖ਼ਾਰ ਹ ਮਰ ਲਈ ਹ ਅਿਨਬੀ ਕ ਖ ਦੀ ਪੀੜ

ਪਪਆਰ ਦੀ ਮਨ ਭਲਾ ਕੀ ਸਾਰ ਹ

ਲਰੀਆ ਦਣਾ ਤ ਇਕ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਹ

ਕਾਮ ਦੀ ਿ ਪਰਤੀ ਦਾ ਆਹਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਹਾਏ ਮਨ

ਪਕਸ ਗ ਨਾਹ ਦੀ ਇਹ ਸਜ਼ਾ

ਨਾ ਮ ਆਦਮ

ਤ ਨਾ ਹੀ ਮ ਹਵਾ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਦਾ ਹ ਖ਼ਰ ਕੀਹ ਮਜ਼ਾ

ਆਖਦ ਨ -

ਕਾਮ ਹ ਦਾ ਹ ਖ ਦਾ ਕਾਮ ਪਵਚ ਹ ਦਾ ਹ ਲਿੜ ਦਾ ਨਸ਼ਾ ਪਰ ਇਹ ਮਨ ਕੀ ਪਤਾ

ਕਾਮ ਦ ਪਦਉਤ ਦੀ ਮਨ ਤ ਧ ਰ ਹੀ ਮਾਰ ਹ

ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਰਾਮ-ਲੀਲਹਾ ਦਾ ਕਈ ਪਕਰਦਾਰ ਹ

ਪਿਸ ਦ ਹਥ ਪਵਚ

ਕਾਠ ਦੀ ਤਲਵਾਰ ਹ

ਚਮਕਦੀ ਹ ਪਰ ਨਾ ਕਈ ਧਾਰ ਹ

ਝਠਾ ਮਠਾ ਕਰਨਾ ਪਿਸ ਨ ਵਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਹ ਮਨਾ ਨਾ ਹਰ ਲਮੀ ਸਚ ਕਰ

ਸਚ ਲਮੀ ਸਨਹ ਲਾਣੀ ਸਮ ਨ

ਸਮ ਨ ਤ ਸਨਹ ਲਾਣੀ ਪਾਪ ਹ ਸਮ ਹੀ ਤ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਬਾਪ ਹ ਠ

ਪਕ ਸਾਰ ਨ ਸਾਥੀ ਸ ਰਹ

ਸ ਪਪਨਆ ਦ ਸ਼ਪਹਰ ਸਭ ਭ ਰਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਇਕ ਕਾਮ

ਦਿ ਕਮ ਪਬਨ

ਹ ਮਨਾ ਬ-ਕਾਰ ਹ ਬ-ਕਾਰ ਹ

ਇਕ ਵਾਧ ਭਾਰ ਹ

ਤਨ ਮਰ ਿਾਣਾ ਹੀ ਬਸ ਦਰਕਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਲਣਾ

ਧਰਮੀ ਬਾਬਲ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਲੜ ਲਾਇਆ ਸਾਡ ਫ ਲ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਪਿਸ ਦਾ ਇਛਰ ਰਪ ਹਢਾਇਆ

ਮ ਪਰਨ ਦੀ ਮ ਪਰਨ ਦ ਹਾਣ ਦੀ

ਮ ਉਸ ਤ ਇਕ ਚ ਮਣ ਵਡੀ ਪਰ ਮ ਕੀਕਣ ਮ ਉਹਦੀ ਲਗੀ ਉਹ ਮਰੀ ਗਰਭ ਿਨ ਨਾ ਆਇਆ

ਲਕਾ ਵ ਮ ਧੀ ਵਰਗੀ ਸਲਵਾਨ ਦੀ

ਪਪਤਾ ਿ ਧੀ ਦਾ ਰਪ ਹਢਾਵ ਲਕਾ ਵ ਤਨ ਲਾਿ ਨਾ ਆਵ

ਿ ਲਣਾ ਪਰਨ ਨ ਚਾਹਵ ਚਪਰਤਰ-ਹੀਣ ਕਵਹ ਪਕ ਿੀਭ ਿਹਾਨ ਦੀ

ਚਪਰਤਰ-ਹੀਣ ਤ ਤ ਕਈ ਆਖ

ਿ ਕਰ ਲਣਾ ਵਚ ਹਾਸ

ਪਰ ਿ ਹਾਣ ਨਾ ਲਭਣ ਮਾਪ

ਹਾਣ ਲਭਣ ਪਵਚ ਗਲ ਕੀ ਹ ਅਪਮਾਨ ਦੀ

ਲਣਾ ਹਵ ਤ ਅਪਰਾਧਣ

ਿਕਰ ਅਦਰ ਹਏ ਸ ਹਾਗਣ

ਮਪਹਕ ਉਹਦੀ ਿ ਹਵ ਦਾਗ਼ਣ

ਮਪਹਕ ਮਰੀ ਤ ਕਿਕ ਮ ਹੀ ਿਾਣਦੀ

ਿ ਸਲਵਾਨ ਮਰ ਲੜ ਲਗਾ ਪਦਨ ਭਰ ਚ ਕ ਫ਼ਾਈਲ ਦਾ ਥਬਾ ਸ਼ਪਹਰ ਸ਼ਪਹਰ ਰਵਹ ਪਨਤ ਭਿਾ ਮਨ ਪਵਚ ਚਟਕ ਚਦੀ ਦ ਫ ਲ ਖਾਣ ਦੀ

ਪਚਰ ਹਇਆ ਉਹਦੀ ਇਛਰ ਮਈ

ਇਕ ਪਰਨ ਿਮ ਪਰਨ ਹਈ

ਉਹ ਪਰਨ ਨਾ ਿਗੀ ਕਈ

ਉਸ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਹ ਮਰਾ ਹਾਣ ਪਛਾਣਦੀ

ਹ ਚਪਲਆ ਹ ਆਥਣ ਵਲਾ ਆਇਆ ਨਹ ਗਰਖ ਦਾ ਚਲਾ ਦਫ਼ਤਰ ਤ ਅਿ ਘਰ ਅਲਬਲਾ ਮ ਪਈ ਕਰ ਪਤਆਰੀ ਕਫ਼ ਿਾਣ ਦੀ

ਧਰਮੀ ਬਾਬਲ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਲੜ ਲਾਇਆ ਸਾਡ ਫ ਲ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਪਿਸ ਦਾ ਇਛਰ ਰਪ ਹਢਾਇਆ

ਮ ਪਰਨ ਦੀ ਮ ਪਰਨ ਦ ਹਾਣ ਦੀ

ਇਕ ਸਫ਼ਰ

ਉਹ ਵੀ ਸ਼ਪਹਰ ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਮ ਵੀ ਸ਼ਪਹਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਲਪਹਦ ਦੀ ਖ ਸ਼ਕ ਟਪਹਣੀ ਤ ਦਰ

ਫ ਲ ਸਰਿ ਦਾ ਅਿ ਕ ਮਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਤ ਮਰ ਪਵਚਾਲ ਪਵਥ ਸੀ ਪਫਰ ਮਨ ਸਕ ਉਹਦਾ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਦਵ ਕਢ ਸਵਲੀ ਪਿਹੀ ਸੜਕ ਦ

ਉਹਦ ਬ ਲਹ ਵਗ ਪਏ ਸੀ ਫਰਕਦ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਬ ਰਿੀਆ ਸੜਕ ਦ ਪਏ ਦਦ ਹਵਣ ਹਸਦ

ਪਣ ਦਾ ਪਚਮਟਾ ਪਪਆ ਸੀ ਵਿਦਾ ਟਾਹਲੀਆ ਦ ਪਤ ਪਏ ਸੀ ਖੜਕਦ ਵਖ ਰਹ ਸਨ ਸਾਡੀ ਵਲ ਨਾਮ ਰਾਦ

ਕਾਸ਼ਨੀ ਪਿਹ ਫ ਲ ਪਹਾੜੀ ਅਕ ਦ

ਬੀਿ ਰਹ ਸਨ ਮਰ ਪਦਲ ਪਵਚ ਸਰਘੀਆ

ਲਾਲ ਸਹ ਕਰ ਉਹਦੀ ਅਖ ਦ

ਦਰ ਇਕ ਆਥਣ ਦਾ ਤਾਰਾ ਪਫਕੜਾ ਗਗਨ ਦੀ ਹ ਣ ਗਲਹ ਤ ਮ ਸਕਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਇਕ ਪਨਆਣ ਦ ਗ ਲਾਬੀ ਮ ਖ ਤ

ਕਾਲ ਪਤਲ ਦ ਵਗ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਤ ਮਰ ਪਵਚਾਲ ਫਾਸਲਾ ਸਾਡੀ ਮਪਜ਼ਲ ਵਗ ਘਟਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਉਫ਼ਕ ਦ ਨਣ ਚ ਕ ਝ ਨੀਲਾ ਕ ਧ

ਕਾਗ ਦ ਪਿ ਬਟ ਦ ਪਪਡ ਤ ਲ ਬਖ਼ਸ਼ਦਾ ਸੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਸਕ

ਦਰ ਉਸ ਧਏ ਦ ਉਸ ਿਗਲ ਤ ਪਾਰ

ਿਾ ਰਹੀ ਸੀ ਪਛੀਆ ਦੀ ਇਕ ਡਾਰ

ਮਰਾ ਿੀ ਕੀਤਾ ਪਕ ਮ ਉਸ ਡਾਰ ਨ

ਚੀ ਦਣੀ ਇਕ ਕਹ ਆਵਾਜ਼ ਮਾਰ

ਨਾਲ ਆਪਣ ਲ ਚਲ ਸਾਨ ਵੀ ਯਾਰ

ਦਰ ਇਸ ਦ ਨੀਆ ਤ ਪਕਧਰ ਪਰਲ ਪਾਰ

ਦਣਾ ਸਾਨ ਉਸ ਿਜ਼ੀਰ ਤ ਉਤਾਰ

ਪਿਥ ਸਕੀਏ ਰਾਤ ਅਿ ਦੀ ਇਹ ਗ ਜ਼ਾਰ

ਪਸਆਹ ਹਨਰਾ ਪਸਆਹ ਦੀ ਇਕ ਸਪਣੀ ਦ ਵਗ

ਮਰ ਵਲ ਸਰਕਦਾ ਹੀ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਮਰਾ ਹਥ ਹ ਣ ਉਹਪਦਆ ਹਥ ਦ ਨਾਲ

ਖ਼ਰ ਪਕਨੀ ਦਰ ਤ ਟਕਰਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਿੀਕਣ ਘ ਗੀਆ ਦਾ ਿੜਾ ਕਧ ਤ

ਚ ਝ ਦ ਪਵਚ ਚ ਝ ਪਾ ਮ ਸਕਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਸੜਕ ਦ ਬ ਲਹ ਤ ਅਬ ਦੀ ਕਤਾਰ

ਮਪਹਕ ਆਪਣ ਬਰ ਦੀ ਸੀ ਰਹੀ ਪਖਲਾਰ

ਉਸ ਪਲਾਡ ਪਵਚ ਅਿ ਤੀਕ

ਚ ਗ ਰਹੀ ਸੀ ਪਬਿਪੜਆ ਦੀ ਇਕ ਡਾਰ

ਹ ਣ ਉਹਦ ਹਥ ਮਪਰਆ ਹਥ ਚ ਸਨ

ਬਰਫ਼ ਨਾਲ ਵਧ ਸਨ ਿ ਠਢ ਠਾਰ

ਿੀਕਣ ਪਬਲ ਦ ਮਹ ਕਈ ਗ ਟਾਰ

ਕਰ ਰਹ ਸਨ ਫਰ ਵੀ ਮਨ ਪਪਆਰ

ਿਦ ਹੀ ਭੜੀ ਰਾਹ ਅਸਾਡਾ ਕਟ ਗਈ

ਕਾਲੀ ਪਬਲੀ ਵਾਗਣ ਇਕ ਕਾਲੀ ਕਾਰ

ਸਾਡ ਮਹ ਤ ਰਸ਼ਨੀ ਦਾ ਇਕ ਬ ਕ ਮਾਰ

ਸਾਨ ਉਸ ਖਡ ਤ ਗਈ ਪਵਸਾਰ

ਪਪਛ ਬਤੀ ਲਾਲ ਪਿਹੀ ਉਸ ਕਾਰ ਦੀ ਅਿ ਤੀਕਣ ਚਮਕ ਪਈ ਸੀ ਮਾਰਦੀ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਸੜਕ ਦ ਮਥ ਤ ਪਿ

ਕਮ ਦਣੀ ਦਾ ਪਈ ਸੀ ਸਾਰਦੀ ਿ ਮਣੀ ਚਮਕ ਗਲ ਦ ਹਾਰ ਦੀ ਪਣ ਦ ਪਰ ਚ ਝਿਰ ਮਪਹਕ ਦੀ ਫ ਲ ਚਹ ਹਥ ਦਾ ਰਲ ਕ ਪਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਤਜ਼ ਸਰਿ ਹਾੜ ਦਾ ਸਾਡੀਆ ਤਲੀਆ ਚ ਚੜਹਦਾ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਕ ਵਧਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਤਜ਼ ਸ ਮ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਤਾਲ ਪਵਚ ਸੀ ਛਣਕਦਾ ਯਕ ਦਾ ਸਾਜ਼

ਸਾਜ਼ ਚ ਇਕ ਉਭਰਦੀ ਐਸੀ ਆਵਾਜ਼

ਪਬਿਲੀ ਦ ਖਪਭਆ ਚ ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਨਕ ਹ ਦ ਕਨ ਲਾ ਸ ਣਦ ਆਵਾਜ਼

ਪਰ ਨਾ ਆਦਾ ਸਮਝ ਦ ਪਵਚ ਉਸਦਾ ਰਾਜ਼

ਸਮਝਦ ਪਕ ਹ ਪਰਤ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਡ ਰਹ ਨ ਿ ਪਕ ਲਾਮ ਪਵਚ ਿਹਾਜ਼

ਿਗਤ ਦ ਪਾਪ ਤ ਪਚੜ ਕ ਸਮਝਦ ਹ ਗਏ ਿ ਦਵਤ ਸਾਰ ਨਾਰਾਜ਼

ਹਥ ਸਾਡ ਅਗ ਦੀ ਉਸ ਖਡ ਤ

ਅਿ ਤੀਕਣ ਵੀ ਨਹ ਹਨ ਆਏ ਬਾਅਜ਼

ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਤਜ਼ ਸ ਮ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਛਣਕਦਾ ਸੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਯਕ ਦਾ ਸਾਜ਼

ਉਹਦ ਪਪਡ ਦੀ ਚੀ ਮਸਪਿਦ ਦਾ ਪਮਨਾਰ

ਉਸ ਹਨਰ ਪਵਚ ਵੀ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹ ਤ ਉਹਦ ਨਾਲ ਉਹਦਾ ਹਥ ਵੀ ਮਰ ਹਥ ਚ ਪਨਕਲ ਕ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਬਾਝ ਓਸ ਦਾ ਹੀ ਹ ਣ ਗਰ ਲਪਗਆ ਪਕ ਖਾਣ ਨ ਪਿ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਖ਼ਰ ਕੀ ਕ ਰਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਬ-ਰਪਹਮ ਘੜ ਨ ਇਕ ਿਲਾਦ ਵਗ

ਚੀ-ਚੀ ਤਜ਼ ਛਟ ਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਚੀ ਚ ਗ਼ਲ ਇਕ ਪਚਚਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਾਰਾ ਰਾਹ ਓਸ ਚ ਗ਼ਲ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਨਾਲ

ਲਪਗਆ ਪਕ ਨਦ ਪਵਚ ਬਰੜਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਾਰਾ ਯਕਾ ਹ ਣ ਪਕਸ ਤਾਜ਼ਾ ਮਰ

ਿਾਨਵਰ ਦਾ ਕਰਗ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਲਪਹਦ ਦੀ ਖ਼ ਸ਼ਕ ਟਾਹਣੀ ਨ ਹ ਣ

ਤਾਪਰਆ ਦਾ ਘ ਣ ਪਿਹਾ ਬਸ ਖਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦੀਪਵਆ ਦੀ ਲ ਚ ਹ ਣ ਮਰਾ ਗਰ ਦਰ ਕਬਰਸਤਾਨ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਪਦਲ ਮਰਾ ਡਦ ਫਰਾਰ ਵਾਕਣ ਹਰ ਘੜੀ ਪਪਛ ਨ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਖ਼ਰ ਕੀ ਕ ਰਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਬ-ਰਪਹਮ ਘੜ ਨ ਇਕ ਿਲਾਦ ਵਗ

ਚੀ-ਚੀ ਤਜ਼ ਛਟ ਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਚਸਕਲੀਗਰ

ਮ ਪਸਕਲੀਗਰ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਦਸ਼ ਨਾ ਨਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਘਰ

ਮ ਪਸਕਲੀਗਰ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਗਡ

ਲ ਕ ਸ਼ਪਹਰ ਸ਼ਪਹਰ ਮ ਪਫਪਰਆ

ਪਟ ਦੀ ਅਗ ਬ ਝਾਵਣ ਿਗਾ ਪਰ ਕਈ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਨਾ ਪਮਪਲਆ

ਸਮ ਦ ਪਪਡ ਦੀਆ ਪੜ ਤ

ਹਲੀ ਹਲੀ ਪਰਹਾ ਮ ਟ ਪਰਆ

ਪਰ ਪਫ਼ਕਰ ਦਾ ਰਗ ਨਾ ਖ ਪਰਆ

ਹ ਣ ਮਥ ਨਹ ਿਦਾ ਟ ਪਰਆ

ਨਾ ਹੀ ਪਪਛ ਿਦ ਮ ਪੜਆ

ਹ ਣ ਤਕ ਸ਼ਾਇਦ ਬ ਢੀ ਠਰੀ ਮਰੀ ਅਮ ਗਈ ਹਸੀ ਮਰ

ਲਭ ਪਲਆ ਹਸੀ ਮਰ ਪਪਉ ਨ

ਆਪਣੀ ਧੀ ਲਈ ਯਗ ਕਈ ਵਰ

ਹ ਣ ਨਹ ਮਨ ਕਈ ਵੀ ਡਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਭ ਲ ਚ ਕਾ ਹ

ਮਨ ਮਰਾ ਕ ਲ ਕਬੀਲਾ

ਲਖ ਪਹਾੜ ਤ ਭਾਰਾ ਹ

ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦਾ ਸਾਵਾ ਤੀਲਾ ਇਸ ਤ ਵੀ ਵਧ ਭਾਰਾ ਹ ਦ ਪਿਊਣ ਲਈ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਵਸੀਲਾ ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਰਟੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਸਭ ਗਏ ਮਰ

ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਨ ਪਬਲਵਾ ਵਾਕਣ

ਲਾਸ਼ ਪਕਸ ਦਾ ਮਢਾ ਫੜ ਕ

ਿਾਣਾ ਹ ਤਰ ਿਾਣਾ ਹ ਤਰ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਵਖ ਪਕ ਤਰੀ ਦਣੀ ਵਰਗਾ ਲਪਹਦ ਵਲ

ਕੀਕਣ ਥਹਰ ਦ ਫ ਲ ਿਹਾ ਪੀਲਾ ਸਰਿ ਡ ਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਿੀਕਣ ਪਸਵਾ ਮਰੀ ਅਮ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਬਲ ਕ ਬ ਝ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਬਲਕ ਲ ਤਰੀ ਸਾੜੀ ਵਰਗਾ ਰਗ ਪਫ਼ਜ਼ਾ ਪਵਚ ਡ ਪਰਹਾ ਹ

ਸਿਣੀ ਆਪਖ਼ਰ ਇਸ਼ਕ ਅਸਾਡਾ ਵਾਹਵਾ ਹੀ ਤ ਪ ਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਮਰ ਪਵਹੜ ਚਦੀ ਦਾ ਇਕ ਬਟਾ ਆਪਖ਼ਰ ਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਪਿਦ ਮਰੀ ਦਾ ਪੀਲਾ ਸਰਿ ਡ ਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਆਪਖ਼ਰ ਇਕ ਪਦਨ ਸ ਕ ਹੀ ਿਦ ਹਰ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਹਰ ਡ ਘਾ ਸਰ

ਆਪਖ਼ਰ ਬਦਲ ਡ ਹੀ ਿਦ ਇਕ ਪਲ ਦ ਪਲ ਿ ਦ ਪਦਨ ਵਰਹ ਕੀਹ ਭੜਾ ਹ

ਇਸ਼ਕ ਿ ਮਰਾ ਤਰ ਤ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਦਾ ਰਾਹ ਹ

ਪਰ ਮਰਾ ਸਖਾ ਤ ਸਾਹ ਹ

ਤਨ ਵੀ ਕ ਝ ਮਰਾ ਲਾਹ ਹ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਤ ਸਮਝਗੀ ਮ ਮਧ ਪੀ ਕ ਬਲੀ ਿਦ ਕਾਮ-ਮਪਤਆ ਵਣ ਦੀ ਛ ਪਿਹ

ਤਰ ਵਾਲ ਵਰਲੀ ਿਦ ਕਚੀਆ ਰਤੀਆ ਪਿਹ ਬ ਲਹ ਸਹ

ਆਪਣ ਸਾਹ ਪਵਚ ਘਲੀ ਿਦ ਹ ਸਕਦਾ ਹ ਪਤਲ ਮਾਤਰ ਕਈ ਇਸ ਗਲ ਪਵਚ ਸਚਾਈ ਹਵ ਰਜ਼ ਦ ਕਹਲ ਗੜ ਵਾਕਣ

ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਪਵਚ ਆਈ ਹਵ ਪਿਸਮ ਤਰ ਦੀ ਪਭਨੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਭਾਈ ਹਵ ਪਫਰ ਵੀ ਹਸ਼ ਹ ਪਿਥ ਤੀਕਣ

ਅਿ ਮਰਾ ਅਗ ਅਗ ਪਪਆ ਠਰਦ

ਅਿ ਤਰ ਪਰਮਸ਼ਰ ਕਲ

ਪਾਪੀ ਪਟ ਪਪਆ ਬਹ ਡਰਦ ਅਿ ਮ ਈਕਣ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ ਪਿ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਥਹ ਤ

ਆਪਣ ਗ਼ਮ ਦਾ ਲਹਾ ਕ ਟਦ

ਕਾਲ ਲਹ ਨ ਥ ਕਦ ਥ ਕਦ ਆਪਣੀ ਬ ਢੀ ਅਮ ਵਾਿਣ

ਮ ਵੀ ਛਤੀ ਿਾਣਾ ਹ ਮਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਬਦ ਹ ਿਾਣ ਤਰੀ ਰਪਹਮਤ ਦ ਵੀ ਦਰ

ਪਰ ਤ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਹਸ ਹ ਖਭ ਪਵਚ ਸਾਹਸ ਹ

ਲਭ ਹੀ ਲ ਗਾ ਹਰ(ਹਰ) ਕਈ ਸਰ

ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਦਸ਼ ਨਾ ਨਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਘਰ ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹਮਦਰਦ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਤਰ ਿਜ਼ਬਾਤ ਦੀ ਇਕ ਮਪਹਕ ਦਾ ਇਹ ਗ ਚਾ ਮਰ ਅਪਹਸਾਸ ਦ ਹਠ ਤ

ਇਵ ਪਖਪੜਆ

ਬਾਜ਼ਾਰੀ ਪਿਵ ਸਹਣੀ ਪਕਸ ਨਾਰ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਪਪਰਥਮ ਵਾਰ

ਪਕਸ ਕਾਮੀ ਨ ਹਏ ਿ ਪੜਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ-ਮਥ ਪਫਰ ਵੀ ਹਮਦਰਦੀ ਤ ਮਨ ਡਰ ਲਗਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਪਸ਼ਾਕ ਹ ਪਕਸ ਹੀਣ ਦੀ ਹੀਣਾ ਸਭ ਤ ਵਡਾ ਪਮਹਣਾ ਿਗ ਤ

ਪਿਹੜ ਹਥ ਥ ਉਲੀਕ ਨ

ਤ ਇਹ ਅਖਰ

ਉਨਹ ਹਥ ਨ ਮਰਾ ਸ ਸ ਚ ਮਣ

ਮ ਨਹ ਚਾਹ ਦਾ ਤਰ ਹਠ ਦ ਗ ਲਾਬ

ਆਤਸ਼ੀ-ਸਹ

ਬੜ ਸ਼ਖ਼ ਤ ਤਜ਼ਾਬੀ ਨ ਿ ਮਰ ਸਾਹ ਦੀ ਬਦਬ ਚ

ਸਦਾ ਲਈ ਗ ਮਣ

ਮ ਿਾਣਦ ਤਰ ਖ਼ਤ ਚ

ਤਰ ਪਿਸਮ ਦੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਹ

ਇਕ ਸਕ ਹ ਇਕ ਰਗ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਦੀ ਛਹ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਮਰੀ ਨਜ਼ਰ ਚ

ਪਰ ਕੀਹ ਆਖ

ਬ-ਪਹਸ ਪਿਹ ਕਾਮ ਦ

ਪਡ ਦਾ ਹੀ ਕਹ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ

ਮ ਿਾਣਦ ਹਮਦਰਦ ਮਰ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਮਰੀ ਮਰੀ ਤ ਮਤਈ ਮ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਹ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਇਹਦੀ ਪਮਠੀ ਛ ਹ

ਕੀਹ ਗ਼ਮ ਿ ਭਲਾ ਲਮ ਤ ਇਸ ਚੜ ਿਹ ਪਵਚ

ਇਕ ਜ਼ਰਾ ਵੀ ਨਾ ਐਸਾ ਪਕ ਪਿਹਨ ਆਪਣਾ ਹੀ ਕਪਹ ਲ ਕੀਹ ਗ਼ਮ

ਿ ਨਸੀਬ ਨਾ ਪਛੀ ਦਾ ਵੀ ਪਰਛਾਵ ਇਸ ਉਮਰਾ ਦ ਸਪਹਰਾ ਚ

ਪਿਦਹੀ ਛਾਵ ਹੀ ਬਪਹ ਲ

ਤਰ ਕਪਹਣ ਮ ਤਾਬਕ

ਿ ਤਰਾ ਸਾਥ ਪਮਲ ਮਨ

ਕੀਹ ਪਤਾ ਪਫਰ ਵੀ ਨਾ ਦ ਨੀਆ ਚ ਮ ਬਾਰਕ ਥੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ ਮਥ ਮ ਤ ਚਾਹ ਦਾ ਹ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਜ਼ਪਹਰ

ਕਲਾ ਹੀ ਪੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਚਿਕਰਾ ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਉਹਦ ਰਪ ਦੀ ਧ ਪ ਪਤਖਰੀ ਦਿਾ ਮਪਹਕ ਦਾ ਪਤਰਹਾਇਆ

ਤੀਿਾ ਉਹਦਾ ਰਗ ਗ ਲਾਬੀ ਪਕਸ ਗਰੀ ਮ ਦਾ ਿਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਨਣ ਉਹਦ ਚਤ ਦੀ ਆਥਣ

ਅਤ ਜ਼ ਲਫ਼ ਸਾਵਣ ਛਾਇਆ

ਹਠ ਦ ਪਵਚ ਕਤ ਦਾ ਕਈ ਪਦਹ ਚੜਹਨ ਤ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸਾਹਵ ਦ ਪਵਚ

ਫ ਲ ਸਇਆ ਦ

ਪਕਸ ਬਾਗ਼ ਚਾਨਣ ਦਾ ਲਾਇਆ

ਦਹੀ ਦ ਪਵਚ ਖਡ ਚਤਰ

ਇਤਰ ਨਾਲ ਨ ਹਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਬਲ ਦ ਪਵਚ

ਪਣ ਪ ਰ ਦੀ ਨੀ ਉਹ ਕਇਲ ਦਾ ਹਮਸਾਇਆ

ਪਚਟ ਦਦ ਪਿ ਧਾਨ ਬਗ਼ਲਾ ਤੜੀ ਮਾਰ ਉਡਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਇਕ ਪਲਘ ਨ ਆਰੀ ਅਸ ਚਾਨਣੀਆ ਪਵਚ ਡਾਪਹਆ

ਤਨ ਦੀ ਚਾਦਰ ਹ ਗਈ ਮਲੀ ਉਸ ਪਰ ਿ ਪਲਘ ਪਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਦ ਖਣ ਮਰ

ਨਣ ਦ ਕਏ

ਪਵਚ ਹੜਹ ਹਝਆ ਦਾ ਆਇਆ

ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਗਈ ਪਵਚ ਸਚ ਉਸ ਇਹ ਕੀ ਜ਼ ਲਮ ਕਮਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸ ਬਹਾ-ਸਵਰ

ਲ ਨੀ ਵਟਣਾ ਅਸ ਮਲ ਮਲ ਓਸ ਨ ਹਾਇਆ

ਦਹੀ ਪਵਚ ਪਨਕਲਣ ਪਚਣਗ ਤ ਸਾਡਾ ਹਥ ਪਗਆ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਚਰੀ ਕ ਟ ਤ ਉਹ ਖਦਾ ਨਾਹ ਉਹਨ ਪਦਲ ਦਾ ਮਾਸ ਖਵਾਇਆ

ਇਕ ਉਡਾਰੀ ਐਸੀ ਮਾਰੀ ਉਹ ਮ ੜ ਵਤਨ ਨਹ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਿਾਮ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਇਕ ਡਣ

ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਮਰੀ ਸਚ ਦ

ਪਸਪਵਆ ਚ ਕਈ ਵਾਰ

ਮਨ ਨਗੀ ਅਲਫ਼

ਘ ਮਦੀ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਪਾਲਤ ਸਪ ਕਈ

ਮਨ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਇਸ ਸ਼ਪਹਰ-ਸਪਰ ਦੀ ਹ ਸ ਕਦ ਚ ਛ ਟ ਕ

ਮਾਰ ਕ ਡਗ ਕਲਿ ਤ

ਹ ਣ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਲਮਬ ਦੀ ਨਾਰ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਦਹੀ ਮਗ ਚ ਜ਼ਰਦਾਰੀ ਨ

ਹਾਏ ਪਝ ਕ ਸਧਰ

ਅਫ਼ਰੀਕਾ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਤ

ਕਰ ਪਵਧਵਾ ਪਬਠਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਐਸੀ ਮਨਹਸ

ਤ ਬਦਸ਼ਕਲ ਸ਼ਪਹਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਹੜ ਸ਼ਪਹਰ ਚ

ਇਸ ਦ ਧ ਪਮਲ ਕਾਹਵ ਦ ਰਗ ਦੀ ਮਾਸਮ ਗ ਨਾਹ ਵਰਗੀ ਮ ਹਬਤ ਮ ਗਵਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਪਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਚਬਰਹਾ ਮਥ ਮਰਾ ਪਬਰਹਾ ਵਡਾ ਮ ਪਨਤ ਕਕ ਪਰਹਾ ਮਰੀ ਝਲੀ ਇਕ ਹਕਾ ਇਹਦੀ ਝਲ ਅਥਾਹ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਇਸ਼ਕ ਗਵਾਚਾ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਹ ਗਏ ਸਾਹ

ਮਰ ਹਠ ਵਖ ਲਈ

ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ ਹਢਾ

ਿ ਚ ਮਣ ਮਰ ਦਰ ਤ ਖਪੜਹਆ

ਇਕ ਅਧ ਵਾਰੀ ਆ

ਮ ੜ ਉਹ ਭ ਲ ਕਦ ਨਾ ਲਪਘਆ

ਏਸ ਦਰ ਦ ਰਾਹ

ਮ ਉਹਨ ਪਨਤ ਉਡੀਕਣ ਬਠਾ ਥਪਕਆ ਔਸੀਆ ਪਾ ਮਨ ਉਹ ਚ ਮਣ ਨਾ ਬਹ ਪੜਆ

ਸ ਚ ਮਣ ਦ ਵਣ ਗਾਹ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਮਰ ਹਾਣ ਦਾ ਪਵਚ ਲਖ ਸਰਿ ਦਾ ਤਾ ਪਿਹੜ ਸਾਹ ਚਤਰ ਖਡਦਾ ਮਨ ਉਸ ਚ ਮਣ ਦਾ ਚਾ

ਪਰਦਸੀ ਚ ਮਣ ਮਪਡਆ

ਕਦ ਵਤਨ ਫਰਾ ਪਾ ਪਕਤ ਸ ਚਾ ਪਬਰਹਾ ਤਡੜਾ ਮਥ ਿਠਾ ਨਾ ਹ ਿਾ

ਪਬਰਹਾ ਵੀ ਲਭੀ ਕਾਮ ਦਾ ਇਹਦੀ ਿਾਤ ਕ ਿਾਤ ਨਾ ਕਾ ਭਾਵ ਪਬਰਹਾ ਰਬ ਵਡੜਾ ਮ ਚੀ ਕਕ ਪਰਹਾ

ਚਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਹ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਗ ਹ ਲਟਕ ਪਰਹਾ ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ ਹ ਭਟਕ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਪਦਨ ਬਹ ਵਡਭਾਗਾ ਿਦ ਪਕਸ ਸਾਗਰ ਪਵਚ

ਆਦਮ ਦ ਪਕਸ ਪਪਤਰ

ਅਮਬ(ਅਮੀਬ) ਿਨਮ ਪਲਆ

ਪਰ ਇਹ ਪਦਹ ਪਨਕਰਮਾ ਿਦ ਇਸ ਆਦਮ ਦੀ ਝਲੀ ਫ ਲ ਸਮ ਦਾ ਹਸੀ ਖ਼ਰ ਪਪਆ

ਵਖ-ਵਖ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਮ ਸਚ ਪਰਹਾ ਸਮ ਅਵਾਰਾ ਕ ਤਾ ਦਰ ਦਰ ਭਟਕ ਪਰਹਾ ਿਠ ਹਡ ਖਾਣ ਲਈ

ਲਭੀ ਤਰਸ ਪਰਹਾ

ਸਮ ਪਰਾਈ ਨਾਰ

ਤ ਿ ਪਫਰ ਰਡੀ ਹ

ਪਪਹਲੀ ਰਾਤ ਹਢਾਇਆ ਲਗਦੀ ਚਗੀ ਹ

ਦਿੀ ਰਾਤ ਪਬਤਾਇਆ

ਹ ਦੀ ਭਡੀ ਹ

ਪਰ ਇਹਦ ਸਗ

ਦ ਨੀਆ ਦ ਹਰ ਜ਼ਰ ਨ

ਇਕ ਅਧ ਘੜੀ ਜ਼ਰਰ ਪਬਤਾਣੀ ਪਦੀ ਹ

ਕਦ ਹਰਾਮਣ ਪਟਕ ਕ

ਨਾ ਇਹ ਬਪਹਦੀ ਹ

ਉਮਰ ਦੀ ਬਾਰੀ ਖਲਹ ਕ ਏਸ ਿਹ ਵਲ

ਕਾਮਨੀ ਮਲੀ ਨਜ਼ਰ

ਤਕਦੀ ਰਪਹਦੀ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਝਠ ਸਹਣ ਕਾਮ ਚ ਮਤ ਆਪਸ਼ਕ ਵਗ

ਪਮਠੀਆ ਕਰ ਕਰ ਗਲ ਸਾਨ ਛਲਦਾ ਹ

ਮਾਣ ਕ ਚ ਮਣ

ਇਕ ਦ ਏਸ ਹਯਾਤੀ ਦ

ਭ ਲ ਿਦਾ ਹ-

ਫਰ ਨਾ ਪਵਹੜ ਵੜਦਾ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਕ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਾਕਣ ਲਟਕ ਪਰਹ

ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਸ ਞੀ ਿੜੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ

ਸਮ ਦੀ ਇਕ-

ਠ ਕਰਾਈ ਹਈ ਸਿਣੀ ਵਗ

ਪੀੜ-ਕ ਠੀ ਪਬਰਹਣ ਵਾਕਣ ਭਟਕ ਪਰਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਦਵਤਾ ਇਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ

ਇਹ ਦਵੀ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ ਕਾਮ ਿ ਸਭ ਤ ਮਹਬਲੀ ਹ

ਉਸ ਦੀ ਮ ਨ ਕਪਹਣਾ ਨਗੀ ਇਹ ਗਲ ਕੀ ਹੀ ਨਾ ਚਗੀ ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਏਸ ਦੀ ਹ ਬਖ਼ਸ਼ੀ ਹਈ

ਤ ਦ ਤ ਹ ਸਨ ਦੀ ਿ ਰ ਤ ਹ

ਏਸ ਨ ਹ ਰਪ ਵਡਣਾ-

ਖ਼ਨ ਮਰਾ ਿ ਤਡੀ ਕ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਖੜੀ ਆ ਪਮਟੀ ਦੀ ਇਹ ਬਾਜ਼ੀ ਪਚਟੀ ਦ ਧ ਕਲੀ ਪਿ ਤਾਜ਼ੀ ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦਾ ਇਕ ਸਗਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦੀ ਕਥਾ ਸ ਣਦਾ ਕਈ ਅਲਮਸਤ ਪਿਹਾ ਿਗਮ ਹ

ਤਰਾ ਇਸ ਨ ਟ ਡੀ ਕਪਹਣਾ ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਗ਼ਮ ਹ

ਕਾਮ ਪਬਨ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਕਾਹਦ ਅਰਥ ਿ ਚਲਦਾ ਦਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਪਸ਼ਵਿੀ ਕਾਮ ਬਰਹਮ ਹ

ਕਾਮ ਹੀ ਸਭ ਤ ਮਹ ਧਰਮ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਸ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਵਖ ਪਕ ਬ ਤ ਨ ਕੀ ਹਇਆ ਹ

ਇ ਲਗਦਾ ਹ ਪਿ ਰਇਆ ਹ

ਸਾਥ ਕਈ ਪਾਪ ਹਇਆ ਹ

ਸਾਰ ਦੀਵ ਝਬ ਬ ਝਾ ਦ

ਇਸ ਨ ਥੜਹਾ ਪਰਹ ਹਟਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਮ ਖ ਨ ਪਰਹ ਭ ਆ ਦ

ਿ ਇਸ ਤ ਕਈ ਪਰਦਾ ਪਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਪਦਲ ਪਵਚ ਵੀ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਇਸ ਨ ਹਾਲ ਵੀ ਕਈ ਭ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਕਾਮ ਏਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ ਇਹ ਭਾਵ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਸੀਮਾ ਦਪਨਕ ਅਖ਼ਬਾਰ ਦ

ਅਿ ਪਰਥਮ ਪਨ ਤ

ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਛਪੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਕ ਝ ਗਰ ਬਦਸ਼ੀ ਬਚ ਤ ਇਕ ਹਰ ਉਹਦ ਨਾਲ

ਖੜਹੀ ਉਸ ਦੀ ਸਖੀ ਹ

ਤਸਵੀਰ ਦ ਪਰ ਇਕ ਇਬਾਰਤ ਦੀ ਹ ਝਿਰ

ਇਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਹੀ ਕ ੜੀ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰੀ ਪਜ਼ਦਗੀ ਥ ੜੀ ਥ ੜੀ ਹ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ

ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਮਰ ਗੀਤ ਨ ਰਦ ਮਾਸਮ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਵੀ ਅਵਾਰਾ ਨ ਭਦ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ ਅਕਸਰ ਮਰ ਸ਼ਪਹਰ ਿਦ ਆਦੀ ਹਰ ਵਾਰ ਿਦ ਆਦੀ ਪਤਨ ਫ ਲ ਪਲਆਦੀ ਗ ਲਦਾਨ ਚ ਪਤਨ ਫ ਲ ਿਦ ਹਥ ਉਹ ਸਿਾਦੀ ਮ ਸਕਾ ਕ ਤ ਅਦਾਜ਼ ਚ

ਕ ਝ ਏਦ ਉਹ ਕਪਹਦੀ ਇਕ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਤਰ ਨ ਦਾ ਮਰ ਨ ਦਾ ਇਹ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਪਕਸ ਪਪਉ ਦਾ ਪਕਸ ਮ ਦਾ ਇਕ ਫ ਲ ਮਰੀ ਕ ਖ ਦੀ ਸੀਮਾ ਦ ਹ ਨ ਦਾ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਇਕ ਗਰੀ ਪਿਹੀ ਪਨਕੀ ਬਚੀ ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਪਿਸ ਚੀਚੀ ਹ ਪਕੜ ਰਖੀ

ਓਸ ਦੀ ਸ਼ਕਲ

ਮਰ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਹ ਆ ਲਥੀ ਈਕਣ ਲਗਦਾ ਹ

ਇਹ ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਧੀ ਹ

ਮਰਾ ਤ ਮਰੀ ਬਲਣ ਦ

ਪਬਮਾਰ ਲਹ ਦਾ ਏਸ ਧਰਤੀ ਤ ਪਬਿਾਇਆ

ਕਈ ਸਝਾ ਬੀਅ ਹ

ਮਰੀ ਪੀੜਾ ਦੀ ਮਰੀਅਮ ਦ

ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਮਸੀਹ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਿਦਹੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਬਚਨ ਮਰਾ ਿੀ ਹ

ਓਹ ਹੀ ਸੀਮਾ ਧੀ ਹ

ਕਈ ਹਰ ਇਹਦਾ ਪਪਉ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਅਜਨਬੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ

ਨਾ ਤ ਤ ਹੀ ਔਲੀਆ ਹ

ਨਾ ਤ ਮ ਹੀ ਹ ਨਬੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਮਰ ਲਈ ਇਹ ਰਸ-ਭਰੀ ਤਰੀ ਮਲਕ ਮ ਸਕੜੀ ਪਕਸ ਪਵਮਾਨ ਸਵਕਾ ਦੀ ਮ ਸਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਅਿ ਵੀ ਪਿਸ ਚ ਿਾਣਦ ਪਕ ਵਾਸ਼ਨਾ ਦੀ ਕਗ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਮਰ ਲਈ ਤਰੀ ਵਫ਼ਾ ਅਿ ਵੀ ਇਕ ਸਵਗ ਹ

ਮਰ ਨਸ਼ੀਲ ਪਿਸਮ ਦੀ ਅਿ ਵੀ ਤਨ ਮਗ ਹ

ਪਿਹੜਾ ਪਕ ਤਰੀ ਨਜ਼ਰ ਪਵਚ

ਪਫਲਮੀ ਰਸਾਲ ਵਗ ਹ

ਸਫ਼ਾ ਸਫ਼ਾ ਫਰਲਣਾ ਪਿਦਹਾ ਹ ਤਰੀ ਪਦਲ ਲਗੀ ਸਮ ਨ ਸਨਹ ਮਾਰ ਕ

ਿ ਪਮਲ ਿਾਏ ਘੜੀ ਕਦੀ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਮ ਸਗਾ ਤ ਕਾਮ ਦੀ ਹ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਅਿ ਤ ਸਾਡਾ ਇਸ਼ਕ

ਓਸ ਮਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਕਾਮ ਦ ਸ ਆਦ ਪਪਛ ਹ ਿਾਏ ਿ ਹਾਪਮਲਾ ਤ ਮਕੜ ਨ ਮਾਰ ਕ

ਬਣਾ ਲਏ ਪਿਵ ਗਜ਼ਾ ਤ ਖਾਈ ਿਾਏ ਉਹ ਕਾਮਣੀ ਕ ਲਛਣੀ ਸ ਆਦ ਲਾ ਹ ਕਾਮਣੀ ਹ ਕਾਮਣੀ ਮਨ ਬਚਾ ਮਨ ਬਚਾ ਵਾਸਤਾ ਈ ਿੀਭ ਨ

ਇਹ ਖ਼ਨ ਦਾ ਨਾ ਸ ਆਦ ਪਾ ਦਰ ਹ ਕ ਬਪਹ ਪਰਹ ਨਾ ਕਲ ਆ ਨਾ ਕਲ ਆ

ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਤਰ ਗਲ ਥ ਪਚਮਟ ਕ

ਇਹ ਸ ਪਰਹਾ ਿ ਬਾਲ ਹ

ਛ ਰੀ ਹ ਸਸਕਾਰ ਦੀ ਿ ਕਰ ਰਹੀ ਹਲਾਲ ਹ

ਇਹ ਕਪਹਣ ਨ ਤ ਠੀਕ ਹ ਪਕ

ਤਰਾ ਮਰਾ ਹੀ ਲਾਲ ਹ

ਿ ਸਚੀਏ ਤ ਸਹਣੀਏ

ਤਨ ਸਦੀਵੀ ਮਰਦ ਦੀ ਮ ਿਾਣਦ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਸਾਡੀ ਵਫ਼ਾ ਨ ਗਾਲਹ ਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਪਬਤਾਉਣ ਦੀ ਚਲੀ ਅਸ ਨ ਚਾਲ ਹ

ਮਨ ਸਦੀਵੀ ਨਾਰ ਦੀ ਤ ਿਾਣਦੀ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਫਰ ਵੀ ਵਗ ਰਹੀ ਹ ਪਰਸ਼ਪਤਆ ਦੀ ਇਕ ਨਦੀ ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਮ ਉਪਿ

ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਤ ਛਬੀ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦਾ ਮ ਸਗਾ ਤ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦੀ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਹ ਠੀਕ ਪਕ ਤਰੀ ਮਰੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਸਾਨ ਆਪਣ ਹੀ ਆਪ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਿੀਲ ਵਦ ਤ

ਕ ਰਾਨ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਗਰੀਆ ਨ ਸਮ ਦੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਮਗਲੀਆ ਦਰਾਵੜ ਨ

ਆਰੀਆ ਤ ਮਾਣ ਨਹ ਅਿ ਤ ਪਦਲ ਨ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਪਦਮਾਗ਼ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਕ ਲ ਿਹਾਨ

ਸਾਡ ਵਾਕਣਾ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਸਗਰਦ

ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ

ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਹਬਹ ਚੀਨ ਕਬਤਰ ਵਾਕਣ ਗ ਟਕਦੀ ਤ ਸਨ-ਖਭ ਨ ਪਖਲਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਇਹ ਮਰੀ ਵਾਕਫ਼

ਤ ਹਮਦਰਦ ਦਾ ਘਰ

ਪਿਸ ਚ ਅਿ ਦੀ ਰਾਤ

ਮ ਇਹ ਹ ਗ ਜ਼ਾਰੀ ਪਿਸ ਦੀ ਸਰਤ

ਚਤ ਦ ਸਰਿ ਦ ਵਗ

ਨੀਮ-ਪਨਘੀ ਦਧੀਆ ਹ ਗ ਲਾਨਾਰੀ ਪਹ ਦੀ ਸਗਰਦ ਦ ਪਰਭਾਤ ਵਲ

ਪਨਤਰੀ ਮਦਰ ਦੀ ਪਚਰਨਾਮਤ ਦ ਵਗ

ਠਢੀ-ਠਢੀ ਸ ਚੀ-ਪਮਠੀ ਤ ਪਪਆਰੀ ਸ ਰਹੀ ਹ ਮਪਹਕ ਹਠ ਤ ਪਖਲਾਰੀ

ਉਫ਼

ਪਕਨੀ ਹ ਰਹੀ ਹ ਬਰਫ਼-ਬਾਰੀ ਏਸ ਬਸਤੀ ਦੀ ਠਰੀ ਹਈ ਬ ਕਲ

ਮਘ ਰਹੀ ਨਾ ਪਕਤ ਵੀ ਕਈ ਅਗਾਰੀ ਚਹ-ਪਾਸ ਜ਼ਪਹਰ ਮਹਰੀ ਬਰਫ਼ ਦਾ ਮਨ ਸਾਗਰ ਹ ਪਸਰਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਰਾ ਪਦਲ ਮਰਾ ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ

ਬਰਫ਼ ਸਗ ਹ ਬਰਫ਼ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਦਰ ਕਾਲਾ ਰ ਖ ਲਮਾ ਚੀਲਹ ਦਾ ਸ਼ੀਪਸ਼ਆ ਤ ਪਾਰ ਿ ਘਲਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਬਸਤੀ ਦੀ ਬਲਰੀ ਪਾਤਲੀ ਪਵਚ

ਸਲ ਵਤ ਚ ਪਭਆ ਹ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ

ਉਫ਼

ਇਹ ਮਨ ਕੀਹ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ

ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਸਰਦ ਤਾਬੀਰ ਪਵਚ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਕਚੀ ਗਰੀ ਿਹਾ ਸ ਤ-ਉਨਦਾ ਪਿਸਮ ਬਣਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਵਗ ਚਪਲਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਕਣ ਦਰਵਾਜ਼ ਨ ਹ ਖੜਕਾ ਪਰਹਾ

ਸ਼ਾਇਦ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਹ ਟ ਪਰਆ ਆ ਪਰਹਾ ਹ ਪਦਲਾ ਬ-ਹਪਸ਼ਆ

ਕ ਝ ਹਸ਼ ਕਰ

ਨਾ ਤ ਕਈ ਆ ਤ ਨਾ ਹੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਮਰਾ ਵਪਹਮ ਤਨ ਖਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਹ

ਇਕ ਤਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਘਰ

ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ

ਉਹ ਤ ਪਪਹਲ ਹੀ

ਅਮਾਨਤ ਹ ਪਕਸ ਦੀ ਤ ਤ ਐਵ ਪੀਣ ਪਗਲਾ ਪਾ ਪਰਹਾ ਰਸ਼ਮੀ ਿਹ ਵਗ ਰਹ ਉਹਦ ਸਵਾਸ ਤ

ਨਜ਼ਰ ਮਲੀ ਪਕਸ ਲਈ ਹ ਪਾ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਤ ਮਦਰ ਦੀ ਸ ਚੀ ਪਣ ਵਰਗਾ ਸ ਆਦ ਤ ਲਸੀ ਦਾ ਪਿਦਹ ਚ ਆ ਪਰਹਾ

ਹ ਮਨਾ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ

ਤ ਤ ਕਾ ਹੀ ਸ਼ਰਮ ਹ ਲਾਹ ਮਾਰੀ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਪਿਸਮ ਤਰਾ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਤ ਤ ਧ ਰ ਤ ਗ਼ਮ ਦੀ ਇਕ ਸਗਰਦ ਹ

ਕਰ ਨਾ ਐਵ ਮਰਖਾ ਤ ਨਜ਼ਰ ਮਾੜੀ ਲਭ ਹਮਦਰਦੀ ਚ ਨਾ ਕਈ ਪਚਗਾੜੀ ਵਖ ਤਰ ਤ ਵੀ ਵਧ ਕ ਸਰਦ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਪਕਨੀ ਹ ਸ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਬਹ-ਰਪੀਏ

ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਮਰ ਘਰ ਪਵਚ ਪਈ ਘ ਮਦੀ ਹ

ਚ ਪ ਚ ਪ ਤ ਵੀਰਾਨ

ਪਕਸ ਪਨਪਤਰ ਰ ਖ ਦ ਤ ਇਲ ਦ ਆਲਹਣ ਵਗ

ਗ ਮ-ਸ ਮ ਤ ਸ ਨਸਾਨ

ਸ਼ਾਮ-ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਐਸੀ ਬ-ਪਹਸ ਸ਼ਾਮ ਨ ਆਪਖ਼ਰ

ਮ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਸਵਰ ਆਦੀ ਿ ਕਰ ਇਸ ਨ ਵੀ ਆਉਣਾ ਸੀ ਇਹਦ ਨਾਲ ਤ ਚਗਾ ਸੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਦੀ ਬ ਕਲ ਪਵਚ

ਕਾਫ਼ੀ ਦ ਦ ਘ ਟ ਪਨਗਲ ਕ

ਪਸਗਰਟ ਧ ਖਾ ਕ ਬਪਹ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਸਰਪਮਡ-ਮਛੀ ਿਹੀਆ ਕ ੜੀਆ ਵਖਣ ਮਾਤਰ ਸੜਕ ਤ

ਯਾਰ ਦ ਸਗ ਭ ਲਣਾ ਸੀ ਥਕ ਟ ਟ ਕ ਸ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ

ਸਮ ਵੀ ਪਕਨੀ ਚਦਰੀ ਸ਼ ਹ

ਪਕਸ ਪ ਰਾਣ ਅਮਲੀ ਵਾਕਣ

ਪਦਨ ਭਰ ਪੀ ਕ ਡਡ ਸਹਰਾ ਗਲੀਆ ਤ ਬਾਜ਼ਾਰ ਦ ਪਵਚ

ਆਪਣੀ ਝਕ ਚ ਟ ਪਰਆ ਰਪਹਦ ਨਾ ਕ ਝ ਸ ਣਦ ਨਾ ਕ ਝ ਕਪਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਖੜਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਬਪਹਦ ਇਸ ਬਦਬ ਦ ਿਾਣ ਚ ਹਾਲ

ਯ ਗ ਿਡਾ ਇਕ ਪਲ ਰਪਹਦ

ਕਾਲੀਆ ਕਾਲੀਆ ਿੀਭ ਿਹੀਆ

ਮਰੀ ਹਥ-ਘੜੀ ਦੀਆ ਸਈਆ

ਮਰੀ ਪਹਕ ਪਵਚ ਲਮ ਲਮ

ਕਪਡਆ ਵਾਕਣ ਪ ੜੀਆ ਹਈਆ ਹਫ਼ੀਆ ਹਫ਼ੀਆ ਭਿ ਭਿ ਮਈਆ

ਪਦਨ ਭਰ ਸਮ ਦ ਖਹ ਤ ਬਲ ਵਾਕਣ ਿਈਆ ਹਈਆ

ਗ਼ਮ ਦ ਪਾਣੀ ਸਗ ਪਸਿਣ ਲਈ

ਮਰ ਪਦਲ ਦੀਆ ਬਿਰ ਰਹੀਆ ਅਿ ਦੀਆ ਸ਼ਾਮ ਐਵ ਗਈਆ

ਰਬ ਕਰ ਬਦਬ ਦੀ ਢਰੀ ਛਤੀ ਿਾਵ ਛਤੀ ਿਾਵ

ਿ ਰਬ ਕਰ ਕ ਬਹ -ਰਪਣੀ ਚਰ ਦ ਸਗ ਧਲ ਿਾਵ ਿ ਕਈ ਐਸਾ ਮਤਰ ਚਲ

ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਭਸਮ ਹ ਿਾਵ ਇਸ ਮਨਹਸ ਨ ਖ਼ਰ ਕਦ ਤਕ

ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ ਹ ਚਟਦ ਰਪਹਣਾ ਮ ਤ ਹਰ ਪਕਸ ਸਗ ਰਾਤ

ਨਚਣ ਬਾਲ-ਰਮ ਹ ਿਾਣਾ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਭਗ ਲਈ

ਅਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਪਪਹਲਾ ਚ ਮਣ ਬਾਲ-ਵਰਸ

ਟ ਰ ਸਾਡ ਦਰ ਆਇਆ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਪਮਟੀ ਦੀ ਬਾਜ਼ੀ ਦ ਪਲ ਖਡ ਗਵਾਇਆ

ਦਿਾ ਚ ਮਣ ਿ ਸਾਨ ਿ ਪੜਆ

ਉਹ ਸਾਡ ਮਚ ਨਾ ਆਇਆ

ਉਸ ਮਗਰ ਸ ਚ ਮਣ ਿ ਪੜਆ

ਪਰ ਹਠ ਨਾ ਲਾਇਆ

ਮ ੜ ਨਾ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਪਰ ਇਹ ਕਹਾ ਅਿ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਗਲ ਸਾਡ ਲਗ ਰਇਆ

ਹਠ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਪਸਕੀ ਤ ਚਾਨਣ ਪਿਸ ਚਇਆ

ਇਹ ਚ ਮਣ ਸਾਡਾ ਸਿਣ ਪਦਸਦਾ ਇਹ ਸਾਡਾ ਮਪਹਰਮ ਹਇਆ

ਡ ਘੀ ਢਾਬ ਪਹਿਰ ਦੀ ਸਾਡੀ ਡ ਬ ਮਇਆ ਡ ਬ ਮਇਆ

ਸਾਡਾ ਤਨ-ਮਨ ਹਪਰਆ ਹਇਆ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਕ ਪਦਲ-ਪਰਚਾਵਾ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਸਕਨ

ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਬਾਸ਼ ਨ ਇਕ ਪਤਤਲੀ ਕਪਹਣਾ ਇਹ ਹ ਪਨਰਾ ਿਨਨ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਪਿਹੜਾ ਮਪਰਆ

ਉਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਊਣ

ਮਰ-ਮ ਕ ਕ ਵੀ ਕਰ ਨਾ ਸਕਦਾ ਪਰੀ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਭਾਵ ਇਹ ਬਰਪਹਮਡ ਵੀ ਫਲ

ਿ ਪਫਰ ਅਰਨ ਵਰਨ

ਇਹ ਵੀ ਇਕ ਿਨਨ

ਮ ਹਾਲ ਤਾਜ਼ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਸਮਝ ਮਰਾ ਖ਼ਨ

ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਮਾਣ ਲਈ

ਪਿਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਹ

ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਕ ਪਕਸ ਗਰ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਮਲ ਉਿਾੜ ਦਰ ਚ

ਰਪਹਦਾ ਹਵ ਮਲਗ ਫਕਰ

ਤ ਿਠ ਟ ਕ ਦੀ ਆਸ ਲ ਕ

ਪਦਨ ਢਲ ਿ ਗਰ ਚ ਆਵ ਤ ਪਬਨ ਬ ਲਾਇਆ ਹੀ ਪਰਤ ਿਾਵ

ਔ-ਲਖ ਕਪਹ ਤ ਮਾਰ ਚਕਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਕਾਲ ਰਾਹ ਦ

ਐਸ ਬ-ਪਹਸ ਪੜਾਅ ਤ ਖਪੜਹਆ ਪਿਤ ਖ਼ਾਬ ਦ ਨੀਲ ਰ ਖ ਚ

ਪਣ ਪੀਲੀ ਪਿਹੀ ਵਗ ਰਹੀ ਏ

ਅਗ ਪਸਪਵਆ ਦੀ ਮਘ ਰਹੀ ਏ

ਕਦ ਕਦ ਕਈ ਗ਼ਮ ਦਾ ਪਛੀ ਪਰ ਨ ਆਪਣ ਹ ਫੜਫੜਦਾ ਤ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਪੀਲ ਅਰਸ਼

ਕਈ ਪਸਤਾਰਾ ਹ ਟ ਟ ਿਦਾ ਤ ਚਦੀ-ਵਨਾ ਖ਼ਾਬ ਮਰਾ ਸਮ ਦਾ ਹਰੀਅਲ ਹ ਟ ਕ ਿਦਾ ਪਵਹਦ ਪਵਹਦ ਹੀ ਨੀਲ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸਾਰਾ ਿਗਲ ਹ ਸ ਕ ਿਦਾ ਫਰ ਪਦਲ ਦੀ ਮਾਯਸ ਵਾਦੀ ਚ

ਤਲਖ਼ ਘੜੀਆ ਦ ਜ਼ਰਦ ਪਤਰ

ਚੀ ਚੀ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਝਠ ਥੜਾ ਹੀ ਮਾਰਦ ਨ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਪਰ ਦ ਨਾਲ ਖਪਹਦੀ ਇਕ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਮਪਹਲ ਚ

ਇਸ਼ਕ ਮਰਾ ਗਵਾਪਚਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਆਸ਼ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਰੀਆ ਦਾ ਆਪਖਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਹਰ ਗਲੀ ਹਾਏ ਗੀਤ ਵਰਗੀ ਨ ਹਾਰ ਦੀ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਪਟ ਚ

ਰਾਤ ਸ਼ਬਨਮ ਗ ਜ਼ਾਰਦੀ ਹ

ਤ ਹਰ ਦਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਪਾਕ ਪਮਟੀ ਦਾ ਖ਼ਨ ਪੀ ਕ ਮ ਿਨਮ ਲੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਪਕ ਦ ਧਨੀਆ ਚ

ਮਾਸਮੀਅਤ ਦਾ ਦ ਧ ਪੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਬਰਗ ਪਚਹਰ ਤ

ਝ ਰੜੀਆ ਦ ਨ ਝਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਪਕ ਸੀਨ ਅਦਰ ਨ

ਗ ਰਬਤ ਦ ਪਹਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਨਣ ਦ

ਦਵ ਦੀਵ ਹੀ ਪਹਸ ਚ ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਿਨਾਪਜ਼ਆ ਲਈ

ਖ਼ਰੀਦ ਕਫ਼ਨ ਵੀ ਪਵਕ ਚ ਕ ਨ

ਤ ਹਰ ਤੀਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਮ ਲਮ ਸੜਕ ਤ

ਿਾ ਕ ਕਈ ਕਦ ਨਹ ਮ ੜਦਾ ਇਹ ਸਮਝ ਲੀਤਾ ਿਦਾ ਹ ਮ ਰਦਾ

ਤ ਹਰ ਚਥੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਕਾਲ ਬਾਗ਼ ਚ

ਪਸਰਫ਼ ਆਸ ਦੀ ਪਣ ਿਾਵ ਕਦ ਕਦ ਹ ਓਸ ਿਹ ਚ

ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਵ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਆਬਾਦ ਕਰਨ ਨ ਤ ਹੀ ਰਕੜ

ਤ ਹੀ ਧਰਤੀ ਦਾ ਕਝ ਵਰਨ

ਤ ਹੀ ਕਰਨੀ ਫ਼ਜ਼ਾ ਮ ਅਤਰ

ਤ ਹੀ ਸਿ ਨ ਮਾਨਣਾ ਸ ਕ ਪਪਹਲ ਤ ਵਖ ਸਥਰ ਪਰ ਮ ਛਤੀ ਹੀ ਸਮਝ ਿਦਾ ਇਹ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸ਼ਰ ਹੀ ਹ

ਿ ਲਾ ਪਰਹਾ ਹ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਚਕਰ

ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਆਉਣ ਵਾਲ

ਇਹ ਲਕ ਪੜਹ ਕ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ ਇਹ ਉਹ ਪਵਚਾਰੀ ਬਦਬਖ਼ਤ ਰਹ ਹ

ਪਕ ਪਿਹੜੀ ਪਹਰਨ ਦ ਪਸਙ ਤ

ਉਦਾਸ ਲਪਮਹਆ ਨ ਫੜਣ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਚੜਹ ਰਹੀ ਏ ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ

ਪਕ ਹਠ ਦ ਫ ਲ ਦੀ ਮਪਹਕ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਰਹੀ ਏ

ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਪਨਕੀ ਉਮਰ

ਉਡਾ ਕ ਲ ਗਏ ਗ਼ਮ ਦ ਝਖੜ

ਵਫ਼ਾ ਦ ਸਹ ਦ ਮਲ ਤ

ਇਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਮ ਲਚਦਾ ਹ ਪਕ ਇਸ ਚ ਰਾਹ ਤ

ਮਨ ਕਈ ਉਿਾੜ ਦਵ ਤ ਮਰ ਮਥ ਦ ਕਾਲ ਅਖ਼ਰ ਤ

ਕਟ ਚਨ ਦਾ ਚਾੜਹ ਦਵ ਿ ਅਗ ਫ਼ ਰਕਤ ਦੀ ਪਦਨ ਦੀਵ ਪਵਚ ਚ ਰਾਹ ਦ ਸਾੜ ਦਵ ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਪਪਘਲ ਿਾਵਣ

ਇਹ ਬਦਨਸੀਬੀ ਦ ਕਾਲ ਕਕਰ

ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਬਦਲ ਿਾਵਣ

ਮਰੀ ਪਕਸਮਤ ਦ ਸਭ ਨਛਤਰ

ਮ ਮਨ ਖਤਾ ਦ ਨਾਮ ਸ ਖਗਾ ਆਪਣ ਗੀਤ ਦ ਸਨ-ਛਤਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

Page 16: Pc64 bDnc64 - Punjabi Library · Aate Dian Chirian Shiv Kumar Batalvi 6If Pc64 bDnc64 b]\ ?dWaY UIaZ\c 6If Pc64 bDnc64 DaRMc YaN D ^dÊNc 7? S_anc U^Nc ?^W NfYc WfYf Ph^N Unc bS6Yc

ਉਫ਼ ਮ ਪਕਨਾ ਕਮੀਨਾ ਪਕਨ ਗਦ ਹਨ ਪਵਚਾਰ

ਪਕਨਾ ਗਦਾ ਪਿਹਨ ਮਰਾ ਪਕਨਾ ਗਦ ਸਚਦ ਆਪਣ ਹਥ ਨ ਹੀ ਆਪਣਾ ਹਥ ਲਾਣ ਰਕਦ ਇਕ ਪਕਣਕ ਤ ਖ ਦਾ ਤੀਕਣ

ਮ ਕਾਮੀ ਮਨਦ ਮ ਦ ਦ ਧ ਨ

ਮ ਗਰਮ ਕਰਕ ਪੀਣਾ ਲਚਦ ਮਰ ਹਥ ਪਵਚ ਪਿਨਹ ਪਵਚ

ਧਰ ਵ ਪਿਨੀ ਠਢ ਹ

ਸਚਦਾ ਹ ਇਨਹ ਬਾਰ

ਇਸ ਤਰਹ ਕ ਝ ਸਚਦ ਮਲ ਇਨਹ ਦ ਚ ਹਵ ਿਨਮ ਪਕਸ ਲਈ ਸਕ ਦਾ ਮ ਤ ਐਸ ਸਕ ਨ ਵੀ ਕਾਮ ਪਖ ਵਖਦ ਮ ਤ ਕਪਹਦਾ ਕਾਮ ਹ ਹੀ ਸਕ ਦਾ ਆਨਦ ਹ

ਚਾਹ ਉਹ ਸਰਿ ਹ ਕਈ

ਚਾਹ ਉਹ ਕਈ ਚਦ ਹ

ਚਾਹ ਦੀਵਾ ਿ ਪਚਗਾੜੀ ਨਜ਼ਰ ਤ ਵੀ ਮਦ ਹ

ਕਾਮ ਦ ਚੀਜ਼ ਦੀ ਪਮਲਣੀ ਦੀ ਉਪਿ ਦਾ ਰਗ ਹ

ਸਚਦ ਇਹ ਸੜਕ ਕਢ ਨਵ-ਬਣ ਮਪਹਲ ਦੀ ਲਾਮ

ਮਲ ਮਲ ਕੀੜ ਲਗ ਦਦ ਵਤ ਿ ਮ ਸਕਰਾਣ

ਵਸਵਾ ਪਿਹੀ ਸੜਕ ਦ

ਹ ਪਿ ਬਚ ਹਰਾਮ

ਉਫ਼ ਇਹ ਬਿਾਨ ਮਪਹਲ ਪਵਚ ਵੀ ਪਕਨਾ ਹ ਕਾਮ

ਗਲ ਰਸ਼ਨਦਾਨ

ਅਖ ਵਗ ਪਏ ਹਨ ਚਮਕਦ ਲਮ ਸਲਮੀਆ ਬਾਰੀਆ ਵਗ ਹਠ ਮ ਸਕਰਾਣ

ਸਚਦ ਪਕ ਮਪਹਲ

ਮਪਹਲ ਨ ਪਏ ਨ ਚ ਮਦ ਲ ਕ ਪਵਚ ਗਲਵਕੜੀ ਕਪਫ਼ਆ ਨ ਟ ਰ ਿਾਣ

ਉਫ਼ ਮ ਪਕਨਾ ਸ਼ਤਾਨ

ਸਚਣੀ ਪਕਨੀ ਹਰਾਮ

ਬਦਲੀਆ ਚ

ਅਰਧ ਨਗਾ ਸਰਿ

ਕਰ ਪਰਹਾ ਝ ਕ ਕ

ਹ ਕ ਝ ਏਦ ਸਲਾਮ

ਸਨ ਦ ਕਈ ਦਦ ਵਾਲੀ ਕਨ ਫ਼ਾਹਸ਼ਾ ਮ ਸਕਰਾਵ ਭਰ ਕ ਪਿ

ਨਜ਼ਰ ਚ ਕਾਮ

ਸਾਉਣ ਮਹ ਦੀ ਸਵਲੀ ਪਸਲਹੀ ਹ ਸ਼ਾਮ ਸਾਉਣ ਮਹ ਦੀ ਸਵਲੀ ਪਸਲਹੀ ਹ ਸ਼ਾਮ

ਮ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਤਰ ਆਪਣ ਦ ਧ ਵਰਗਾ ਹੀ ਤਰਾ ਸ ਚਾ ਹ ਨ ਿੀਭ ਹ ਿਾਏ ਮਾਪਖ

ਹਾਏ ਨੀ ਤਰਾ ਨ ਪਲਆ

ਿ ਇਿਾਜ਼ਤ ਦਏ ਤ ਮ ਇਕ ਵਾਰੀ ਲ ਲਵ ਮਾਘੀ ਦੀ ਹਾਏ ਸ ਚੜੀ ਸਗਰਦ ਵਰਗਾ ਤਰਾ ਨ ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਤ ਮਰੀ ਿਣਨੀ ਨਹ ਮ ਹਕੀਕਤ ਿਾਣਦ ਤਰਾ ਮਰਾ ਕੀ ਹ ਪਰਸ਼ਤਾ ਏਸ ਬਾਰ ਕੀ ਕਹ

ਗ਼ਮ ਦ ਸਪਹਰਾਵ ਚ ਭ ਪਿਆ

ਮ ਹ ਪਛੀ ਬ-ਜ਼ ਬ ਦ ਕ ਪਲ ਿ ਦਏ ਇਿਾਜ਼ਤ

ਤਰੀ ਛਾਵ ਬਠ ਲ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਅਿ ਤਰ ਪਦਲ ਚ ਹ

ਖ਼ ਸ਼ਬ ਦਾ ਹੜਹ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਵਰਹ ਹਾਲ ਿਵ ਠੀਕ ਹੀ ਕਪਹਦੀ ਹ ਤ ਅਮੜੀਏ

ਰਤ ਰਤੀ ਕਾਮ ਦੀ ਹ ਦੀ ਹ ਮ ਪਰ ਮ ਅਮੀਏ ਇਹ ਕਹ ਰਤ ਠਢੀ ਹਣ ਪਵਚ

ਲਗਗਾ ਅਤ ਦਾ ਸਮ ਕਰਨ ਲਈ ਕੀੜੀ ਨ ਪਿਨਾ ਸ਼ਾਇਦ ਭ-ਪਰਦਖਣਾ ਕੀਹ ਭਲਾ ਏਨ ਸਮ

ਪਪਛ ਹ ਿਮਦੀ ਇਕ ਮ ਝਠ ਬਕਦਾ ਹ ਿਹ ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਤਤ ਦੀ ਅਖ ਵਗ ਟੀਰਾ ਹ ਅਿ ਸਾਡਾ ਿਹ ਭਡ ਦ ਪੀਲ ਨ ਦਦ

ਕ ਤ ਦੀ ਇਹਦੀ ਜ਼ ਬ ਕਰਦਾ ਪਫਰਦਾ ਹ ਿ ਗਾਲੀ

ਕਾਮ ਦੀ ਇਹ ਥ ਕ ਥ ਬਹ ਤ ਬਕਵਾਸੀ ਸੀ ਇਹਦ ਪਪਉ ਦਾ ਪਪਉ

ਬਹ ਤ ਬਕਵਾਸਣ ਸੀ ਇਹਦੀ ਮ ਦੀ ਮ ਏਥ ਥਹਰ ਵਗ

ਗਦਾ ਹ ਸ਼ਤ ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਪਮਰਗ ਦੀ ਇਕ ਨਸਲ ਦਾ ਕਸਤਰੀਆ ਹ ਦਾ ਹ ਨ ਕਸਤਰੀਆ ਨ ਿਨਮ ਦਦੀ ਹ ਿਦ ਉਨਹ ਦੀ ਮ ਪਾਲਦੀ ਹ ਰਖ ਕ

ਇਕ ਹਰ ਥ ਇਕ ਹਰ ਥ ਫਰ ਆਦਾ ਹ ਸਮ ਕਰਮ-ਹੀਣ ਬਪਚਆ ਨ

ਭ ਲ ਿਦੀ ਹ ਉਹ ਮ ਮ-ਪਵਹਣ ਪਹ ਚ ਿਦ ਨ ਪਕਸ ਐਸੀ ਉਹ ਥ ਪਿਥ ਪਕਧਰ ਚ ਗਣ ਪਈਆ

ਹਣ ਰਲ ਕ ਬਕਰੀਆ ਬਕਰੀਆ ਵੀ ਕਰਦੀਆ ਨਾ ਚ ਘਣ ਉਨਹ ਨ ਨਹ

ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਮ

ਪਸ਼ ਤ ਮਾੜੀ ਨਹ ਤਰਾ ਮਰਾ ਕੀ ਹ ਪਰਸ਼ਤਾ ਏਸ ਬਾਰ ਕੀ ਕਹ

ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਤਰ ਸ ਚ ਦ ਧ ਵਰਗਾ ਹੀ ਤਰਾ ਸ ਚਾ ਹ ਨ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਚਟਡੀ ਦਲ

ਨੀਮ ਸਵਲੀ ਗਰੜ ਵਤ ਨੀਲੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਪਵਚ ਪਕੀ ਸਤਕ-ਪਭਟੀ ਨਾਰ ਦ ਵਾਕਣ

ਮਰ ਪਪਡ ਪਦਆ ਪਟ ਤ

ਸ ਤੀ ਘਕ ਹ ਪਸਰ ਨ ਰਖੀ ਪੀੜ ਭਨੀ ਥਕੀ ਥਕੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਇਹ ਪਕੀ

ਏਸ ਸੜਕ ਦੀ ਪਹਕ ਮਸਲਦਾ ਬਟ ਥ ਇਹਦਾ ਅਗ ਅਗ ਦਲਦਾ ਮਢ ਰਖ ਬਦਕ ਚਲਦਾ ਮਲ ਸਾਵ ਰਗ ਵਾਲਾ ਪਟਡੀ ਦਲ ਇਕ ਲਘ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਮਠੀ ਚ ਪ ਮਰ ਖਤ ਦੀ ਰਲਾ ਪਾ ਪਾ ਡਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਟਡੀਆ ਵਗ ਰਗਦ ਟਕ ਦੀ

ਚੀ ਇਕ ਧਮਕ ਦ ਕਾਰਨ

ਮਰਾ ਪਪਡ ਮ ਰਪਬਆ ਵਾਲਾ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਕਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਟਡੀ ਦਲ ਇਕ ਲਘ ਪਰਹਾ ਏ

ਹ ਣ ਹ ਣ ਇਸ ਪਕਨਾਰ

ਮਰ ਪਪਡ ਦੀਆ ਪਛਦੀਆ ਪਣ ਖਟੀਆ ਦ ਫ ਲ ਗਲ ਲਗ ਕ

ਰਝ ਦ ਕਨ ਦੀਆ ਮ ਦਰ ਵਰਗ ਫ ਲ ਸ਼ਰਹ ਦ ਚ ਮ ਕ

ਲ ਕਣ ਮੀਚੀ ਖਡ ਰਹੀਆ ਸਨ

ਪਰ ਹ ਣ

ਇਨਹ ਦ ਸਾਹ ਅਦਰ

ਫਲ ਪਗਆ ਬਦਬ ਦਾ ਸਾਗਰ

ਡ ਘ ਮਰ ਦਮਾਹਲ ਖਹ ਪਡਗ ਪਈ ਸਨ ਦੀ ਗਾਗਰ

ਇਹ ਕੀ ਹਇਆ

ਇਹ ਕੀ ਹਇਆ

ਸਾਰਾ ਪਪਡ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਪਵਚ

ਸੜ ਬਲ ਕ ਹ ਕਲ ਹਇਆ ਲਾਹ ਗਈਆ ਰ ਖ ਦੀ ਪਛਲ ਡਣ ਅਬਰ ਪਗਧ ਤ ਇਲ ਲੜਨ ਪਬਲੀਆ ਰਵਣ ਕ ਤ ਲ ਪਏ ਮਚਾਵਣ ਪਖਲ ਘ ਮਣ ਥ-ਥ ਲਖ ਚ ੜਲ ਪਪਠ ਤ ਥਣ ਲਮਕਾਈ

ਪ ਠ ਲਮ ਪਰ ਦ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਦ ਪਪਤਆ ਦੀਆ ਪਸ ਕ

ਪਠਬ-ਖਪੜਬੀਆ ਿ ਤੀਆ ਪਾਈ

ਖਪੜੀਆ ਦ ਬਹਲ ਪਵਚ ਲਘ ਪਣ ਫਰਾਟ ਭਰਦੀ ਸ਼ ਸ਼ ਕਰਦੀ ਹਕ ਭਰਦੀ

ਥ ਪ ਰ ਥ ਪਟਡੀਆ ਦੀਆ ਹੜ ਕਰਨ ਇਕਠੀਆ ਹਡ ਦੀਆ ਢਰ ਹਡੀਆ ਦ ਢਰ ਪਵਚ ਸਵਣ

ਲਖ ਲਖ ਬਚਾ ਦਣ ਅਕਰ ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਧਰਮ ਘਰ ਿਾਈਆ

ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਕਮ ਘਰ ਿਾਈਆ ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਕਾਮ ਪਤਹਾਈਆ

ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਿਗ ਨ ਸਾਈਆ ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਹਦ ਪਰਨਾਈਆ ਮਾਨ ਖਤਾ ਦੀਆ ਲਵੀਆ ਫ਼ਸਲ ਇਨਹ ਰਲ ਪਮਲ ਮਾਰ ਮ ਕਾਈਆ ਅਿ ਖੜਹਾ ਇਸ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਪਕਨਾਰ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ

ਨੀਮ ਸਵਲੀ ਗਰੜ ਵਤ ਨੀਲੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਪਵਚ ਪਕੀ ਿਗ ਪਵਚ ਹਈ ਪਵਧਵਾ ਵਾਕਣ

ਪਫਰਦੀ ਪਈ ਹ ਲਥ-ਭਲਥੀ ਆਪਣ ਭ ਖ ਬਚ ਵਾਕਣ

ਮਰ ਪਪਡ ਨ ਢਾਕ ਚਕੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਇਹ ਪਕੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ

ਸੜਕ ਇਹ ਪਕੀ

ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਆਇਆ ਭਗਣ ਿਨ ਚ ਰਾਸੀ ਕਈ ਲਛਮਣ ਨਹ ਮਰਾ ਸਾਥੀ ਨਾ ਮ ਰਾਮ ਅਯ ਪਧਆ ਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ

ਨਾ ਮਰਾ ਪਚ-ਵਟੀ ਪਵਚ ਡਰਾ ਨਾ ਕਈ ਰਾਵਣ ਦ ਸ਼ਮਣ ਮਰਾ ਕਣਕ-ਕਕਈ ਮ ਦੀ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਮਥ ਦਰ ਵਤਨ ਹ ਮਰਾ ਪਕੀ ਸੜਕ ਦੀ ਪਟੜੀ ਤ

ਸਪਦਆ ਦਿਾ ਵਰਹਾ ਹ ਮਰਾ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਪਵਚ ਰਦੀ ਹ

ਮਰੀ ਦ ਵਪਰਹਆ ਦੀ ਕਾਕੀ ਿੀਕਣ ਪਣ ਸਰਕੜ ਪਵਚ ਲਘ ਿਦੀ ਹ ਅਧੀ ਰਾਤੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ

ਕਈ ਸ ਗਰੀਵ ਨਹ ਮਰਾ ਮਪਹਰਮ

ਨਾ ਕਈ ਪਵਨ-ਪ ਤ ਮਰਾ ਬਲੀ ਨਾ ਕਈ ਨਖ਼ਾ ਹੀ ਕਾਮ ਦੀ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਆਈ ਮਰੀ ਬਣਨ ਸਹਲੀ

ਮਰੀ ਤ ਇਕ ਬ ਢੀ ਮ ਹ

ਪਿਸ ਨ ਮਰੀ ਹੀ ਬਸ ਛ ਹ

ਪਦਲ ਭਰ ਥ ਕ ਪਦਕ ਦ ਕੀੜ

ਪਿਸ ਦੀ ਬਸ ਲਬ ਤ ਿ ਹ

ਿ ਉਹਦੀ ਇਕ ਮਰਨੀ ਧੀ ਹ

ਪਿਸ ਦ ਵਰ ਲਈ ਲਭਣੀ ਥ ਹ

ਿ ਪਫਰ ਅਨਪੜਹ ਬ ਢਾ ਪਪਉ ਹ

ਿ ਇਕ ਪਮਲ ਪਵਚ ਹ ਚਪੜਾਸੀ ਖ਼ਾਕੀ ਪਿਦਹ ਪਿਾਮ ਤ

ਲਗੀ ਹਈ ਹ ਪਚਟੀ ਟਾਕੀ ਕਈ ਭੀਲਣੀ ਨਹ ਮਰੀ ਦਾਸੀ ਨਾ ਮਰੀ ਸੀਤਾ ਪਕਤ ਗਵਾਚੀ

ਮਰੀ ਸੀਤਾ ਕਰਮ ਮਾਰੀ ਉਹ ਨਹ ਕਈ ਿਨਕ ਦ ਲਾਰੀ ਉਹ ਹ ਧ ਰ ਤ ਫਾਪਕਆ ਮਾਰੀ ਪੀਲੀ ਪੀਲੀ ਮਾੜੀ ਮਾੜੀ ਿੀਕਣ ਪਹਲੀ ਮਗਰ ਹਾੜਹੀ ਪਲ ਪਰ ਟ ਰ ਪਵਚਾਰੀ ਿਨਮ ਿਨਮ ਦੀ ਪਰ ਭਰੀ ਹਾਏ ਗ ਰਬਤ ਦੀ ਚੀ ਘਾਟੀ ਕੀਕਣ ਪਾਰ ਕਰਗੀ ਸ਼ਾਲਾ ਉਹਦੀ ਤਰੀਮਤ-ਪਣ ਦੀ ਡਾਚੀ

ਪਹਕ ਸਗ ਲਾ ਕ ਮਰੀ ਕਾਕੀ

ਇਹ ਮ ਅਿ ਕੀਹ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ ਪਕ ਦ ਖਦੀ ਹ ਮਰੀ ਛਾਤੀ

ਪਕ ਅਖ ਹ ਗਈ ਲਹ-ਲਾਖੀ ਮ ਉਹਦੀ ਅਗਨ ਪਰੀਪਖਆ ਲਸ ਨਹ ਨਹ ਇਹ ਤ ਹ ਗ ਸਤਾਖੀ ਉਸ ਅਗ ਦ ਪਵਚ ਉਹ ਸੜ ਿਾਸੀ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਪਵਚ ਰਦੀ ਹ

ਮਰੀ ਦ ਵਪਰਹਆ ਦੀ ਕਾਕੀ ਹਰ ਪਲ ਵਧਦੀ ਿਾਏ ਉਦਾਸੀ

ਿੀਕਣ ਵਰਹਦ ਬਦਲ ਦ ਪਵਚ

ਡਦ ਿਦ ਹਵਣ ਪਛੀ ਮਠੀ ਮਠੀ ਟਰ ਪਨਰਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ

ਰਾਖ਼ ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਪਈ ਹ ਧ ਖਦੀ ਪਕ ਪਿਵ ਪਵਧਵਾ ਕਈ ਪਵਚ ਿਵਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ

ਪਿ ਕਾਲੀ ਮਾਤਾ ਪਿ ਮ ਭਵਾਨੀ ਿ ਪੀੜ ਮਰੀ ਦ ਪਜ਼ਦੀ ਬਪਚਆ ਦਾ ਖ਼ਨ ਨੀਲਾ ਹਾਏ ਪੀਣ ਖ਼ਾਤਰ

ਖੜਹੀ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਵਚ ਹਰਾਨੀ ਫੜ ਕ ਧ ਦੀ ਅਲਫ਼-ਹ ਸਨੀ ਕਈ ਪਾ ਕ ਚਲਾ ਹਾਏ ਅਸਮਾਨੀ ਬੜ ਡਰਾਉਣ ਿ ਪਛੀ ਵਰਗੀ ਅਖ ਮ ਦੀ ਤ ਪਹਕ ਤਾਣੀ

ਿ ਪਪਉ ਲਮਬ ਦੀ ਧੀ ਅਞਾਣੀ ਿ ਬਾਪ ਆਪਣ ਦੀ ਮਤ ਪਪਛ ਆਪਣੀ ਮ ਦੀ ਹ ਸੀਨ ਗਦੀ ਚ

ਘਕ ਸ ਤੀ ਹ ਭ ਖੀ-ਭਾਣੀ ਤ ਸ ਤੀ ਸ ਤੀ ਇਹ ਕਪਹ ਰਹੀ ਹ-

ਇਹ ਯ ਗ ਪਕਨਾ ਹ ਅਗਰਗਾਮੀ ਹ ਪਕਨੀ ਪਜ਼ਲਤ ਅਿ ਵੀ ਬਦਾ ਬਦ ਅਗ ਕਰ ਗ਼ ਲਾਮੀ

ਿ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਦਾ ਮਰ-ਪਖੀ ਵਲਵ ਖਦਾ ਪਸਗਰਟੀ ਧਆ ਪਕ ਪਿਵ ਪਕਧਰ ਵੀਰਾਨ ਥਾਵ ਕਈ ਰ ਖ ਸਫਦ ਦਾ ਹਏ ਅਲ ਆ ਪਿ ਇਪਛਆਧਾਰੀ ਕਈ ਸਪ ਦਮਹ ਿ ਪਿ ਸਰਵਰ ਚ ਸਵਲੀ ਪਿਹੀ ਨਹਾ ਕ ਪਨਕਲੀ ਕਈ ਿਵਾਨੀ ਤ ਕਢ ਖੜਹ ਕ ਸ ਕਾਏ ਪਾਣੀ ਬੀਮਾਰ ਿਹੀ ਤਵੀਤ ਪਪਹਨੀ

ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਬੀਅਰ ਦੀ ਬਤਲ

ਇਹ ਮਜ਼ ਹਟਲ ਦ ਸਾਗਵਾਨੀ ਇਹ ਓਹ ਬਰ ਤ ਓਹ ਪਚਹਰ

ਇਹ ਓਹ ਬਕ ਬਕ ਤ ਕ ਤ ਖਾਣੀ ਬਹ ਪਪਆਜ਼ ਦੀ ਬ ਪ ਰਾਣੀ

ਉਫ਼ ਪਕਨੀ ਹੀ ਹ ਵੀਰਾਨੀ ਰਲ-ਰਪ ਦੀ ਗਪਹਰੀ ਦਲਦਲ ਚ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਹ ਧਸਦੀ ਿਦੀ ਇਹ ਸ਼ਾਮ ਸਹੀ ਤ ਅਰਗ਼ਵਾਨੀ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਪਿ ਰਾਤ ਕਾਲੀ ਕਈ ਤਫ਼ਾਨੀ ਪਕ ਪਿਸ ਚ ਚਮਕ ਕਈ ਨਾ ਤਾਰਾ ਪਸਆਹ ਪ ਲਾੜ ਦ ਰਾਹ ਦੀ ਬਾਨੀ ਉਫ਼ ਪਕਨੀ ਹੀ ਹ ਡਰਾਉਣੀ

ਓ ਬਰਾ ਪਬਲ ਲ ਆ

ਤ ਚ ਕ ਲ ਏਥ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਤ ਮਨ ਇ ਹ ਲਗਦੀ ਹਜ਼ਾਰ ਮਗਾਟਨ ਬਬ ਵਾਕਣ ਪਿ

ਮਜ਼ ਮਰੀ ਤ ਫਟ ਹ ਿਾਣੀ ਤ ਖ਼ਾਲੀ ਹਈ ਬੀਅਰ ਦੀ ਬਤਲ

ਪਿ ਬਣ ਕ ਰਾਕਟ ਹ ਡ ਿਾਣੀ

ਚ ਕ ਲ ਏਥ ਇਹ ਖ਼ਾਲੀ ਬਤਲ

ਤ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਿ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਪਈ ਹ ਧ ਖ਼ਦੀ ਪਕ ਪਿਵ ਪਵਧਵਾ ਕਈ ਪਵਚ ਿਵਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ

ਚਹਜੜਾ ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਸਚ ਮਰੀ ਵਗ ਹੀ ਬਜ਼ਾਰ ਹ

ਇਹ ਤ ਮਨ ਇ ਪਈ ਹ ਭਾਸਦੀ ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਗਲੀ ਗਲੀ ਚ ਮਣ ਪ ਤਰ ਪਰਾਏ

ਪਕਸ ਕਦਰ ਹਛਾ ਪਿਹਾ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਹਾਏ

ਵਲ ਪਪਛ ਸਦ ਲਾ ਕ ਆਖਣਾ ਵਲ ਤਰੀ ਹਰ ਵੀ ਦਾਤਾ ਵਧਾਏ

ਪਕਸ ਕਦਰ

ਅਸਚਰਿ ਦੀ ਗਲ ਹਾਏ

ਇਕ ਮਗਤ ਰਾਪਿਆ ਨ ਖ਼ਰ ਪਾਏ

ਹਾਏ ਨਾ ਦਾਤਾ ਸਮਝ ਆਏ

ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਵਲ ਖ ਦ ਬ-ਕਾਰ ਹ

ਇਹ ਧ ਰ ਤ

ਜ਼ਰਦ ਤ ਪਬਮਾਰ ਹ

ਏਸ ਨ ਨਾ ਫ ਲ

ਨਾ ਕਈ ਖ਼ਾਰ ਹ ਮਰ ਲਈ ਹ ਅਿਨਬੀ ਕ ਖ ਦੀ ਪੀੜ

ਪਪਆਰ ਦੀ ਮਨ ਭਲਾ ਕੀ ਸਾਰ ਹ

ਲਰੀਆ ਦਣਾ ਤ ਇਕ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਹ

ਕਾਮ ਦੀ ਿ ਪਰਤੀ ਦਾ ਆਹਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਹਾਏ ਮਨ

ਪਕਸ ਗ ਨਾਹ ਦੀ ਇਹ ਸਜ਼ਾ

ਨਾ ਮ ਆਦਮ

ਤ ਨਾ ਹੀ ਮ ਹਵਾ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਦਾ ਹ ਖ਼ਰ ਕੀਹ ਮਜ਼ਾ

ਆਖਦ ਨ -

ਕਾਮ ਹ ਦਾ ਹ ਖ ਦਾ ਕਾਮ ਪਵਚ ਹ ਦਾ ਹ ਲਿੜ ਦਾ ਨਸ਼ਾ ਪਰ ਇਹ ਮਨ ਕੀ ਪਤਾ

ਕਾਮ ਦ ਪਦਉਤ ਦੀ ਮਨ ਤ ਧ ਰ ਹੀ ਮਾਰ ਹ

ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਰਾਮ-ਲੀਲਹਾ ਦਾ ਕਈ ਪਕਰਦਾਰ ਹ

ਪਿਸ ਦ ਹਥ ਪਵਚ

ਕਾਠ ਦੀ ਤਲਵਾਰ ਹ

ਚਮਕਦੀ ਹ ਪਰ ਨਾ ਕਈ ਧਾਰ ਹ

ਝਠਾ ਮਠਾ ਕਰਨਾ ਪਿਸ ਨ ਵਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਹ ਮਨਾ ਨਾ ਹਰ ਲਮੀ ਸਚ ਕਰ

ਸਚ ਲਮੀ ਸਨਹ ਲਾਣੀ ਸਮ ਨ

ਸਮ ਨ ਤ ਸਨਹ ਲਾਣੀ ਪਾਪ ਹ ਸਮ ਹੀ ਤ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਬਾਪ ਹ ਠ

ਪਕ ਸਾਰ ਨ ਸਾਥੀ ਸ ਰਹ

ਸ ਪਪਨਆ ਦ ਸ਼ਪਹਰ ਸਭ ਭ ਰਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਇਕ ਕਾਮ

ਦਿ ਕਮ ਪਬਨ

ਹ ਮਨਾ ਬ-ਕਾਰ ਹ ਬ-ਕਾਰ ਹ

ਇਕ ਵਾਧ ਭਾਰ ਹ

ਤਨ ਮਰ ਿਾਣਾ ਹੀ ਬਸ ਦਰਕਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਲਣਾ

ਧਰਮੀ ਬਾਬਲ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਲੜ ਲਾਇਆ ਸਾਡ ਫ ਲ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਪਿਸ ਦਾ ਇਛਰ ਰਪ ਹਢਾਇਆ

ਮ ਪਰਨ ਦੀ ਮ ਪਰਨ ਦ ਹਾਣ ਦੀ

ਮ ਉਸ ਤ ਇਕ ਚ ਮਣ ਵਡੀ ਪਰ ਮ ਕੀਕਣ ਮ ਉਹਦੀ ਲਗੀ ਉਹ ਮਰੀ ਗਰਭ ਿਨ ਨਾ ਆਇਆ

ਲਕਾ ਵ ਮ ਧੀ ਵਰਗੀ ਸਲਵਾਨ ਦੀ

ਪਪਤਾ ਿ ਧੀ ਦਾ ਰਪ ਹਢਾਵ ਲਕਾ ਵ ਤਨ ਲਾਿ ਨਾ ਆਵ

ਿ ਲਣਾ ਪਰਨ ਨ ਚਾਹਵ ਚਪਰਤਰ-ਹੀਣ ਕਵਹ ਪਕ ਿੀਭ ਿਹਾਨ ਦੀ

ਚਪਰਤਰ-ਹੀਣ ਤ ਤ ਕਈ ਆਖ

ਿ ਕਰ ਲਣਾ ਵਚ ਹਾਸ

ਪਰ ਿ ਹਾਣ ਨਾ ਲਭਣ ਮਾਪ

ਹਾਣ ਲਭਣ ਪਵਚ ਗਲ ਕੀ ਹ ਅਪਮਾਨ ਦੀ

ਲਣਾ ਹਵ ਤ ਅਪਰਾਧਣ

ਿਕਰ ਅਦਰ ਹਏ ਸ ਹਾਗਣ

ਮਪਹਕ ਉਹਦੀ ਿ ਹਵ ਦਾਗ਼ਣ

ਮਪਹਕ ਮਰੀ ਤ ਕਿਕ ਮ ਹੀ ਿਾਣਦੀ

ਿ ਸਲਵਾਨ ਮਰ ਲੜ ਲਗਾ ਪਦਨ ਭਰ ਚ ਕ ਫ਼ਾਈਲ ਦਾ ਥਬਾ ਸ਼ਪਹਰ ਸ਼ਪਹਰ ਰਵਹ ਪਨਤ ਭਿਾ ਮਨ ਪਵਚ ਚਟਕ ਚਦੀ ਦ ਫ ਲ ਖਾਣ ਦੀ

ਪਚਰ ਹਇਆ ਉਹਦੀ ਇਛਰ ਮਈ

ਇਕ ਪਰਨ ਿਮ ਪਰਨ ਹਈ

ਉਹ ਪਰਨ ਨਾ ਿਗੀ ਕਈ

ਉਸ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਹ ਮਰਾ ਹਾਣ ਪਛਾਣਦੀ

ਹ ਚਪਲਆ ਹ ਆਥਣ ਵਲਾ ਆਇਆ ਨਹ ਗਰਖ ਦਾ ਚਲਾ ਦਫ਼ਤਰ ਤ ਅਿ ਘਰ ਅਲਬਲਾ ਮ ਪਈ ਕਰ ਪਤਆਰੀ ਕਫ਼ ਿਾਣ ਦੀ

ਧਰਮੀ ਬਾਬਲ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਲੜ ਲਾਇਆ ਸਾਡ ਫ ਲ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਪਿਸ ਦਾ ਇਛਰ ਰਪ ਹਢਾਇਆ

ਮ ਪਰਨ ਦੀ ਮ ਪਰਨ ਦ ਹਾਣ ਦੀ

ਇਕ ਸਫ਼ਰ

ਉਹ ਵੀ ਸ਼ਪਹਰ ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਮ ਵੀ ਸ਼ਪਹਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਲਪਹਦ ਦੀ ਖ ਸ਼ਕ ਟਪਹਣੀ ਤ ਦਰ

ਫ ਲ ਸਰਿ ਦਾ ਅਿ ਕ ਮਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਤ ਮਰ ਪਵਚਾਲ ਪਵਥ ਸੀ ਪਫਰ ਮਨ ਸਕ ਉਹਦਾ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਦਵ ਕਢ ਸਵਲੀ ਪਿਹੀ ਸੜਕ ਦ

ਉਹਦ ਬ ਲਹ ਵਗ ਪਏ ਸੀ ਫਰਕਦ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਬ ਰਿੀਆ ਸੜਕ ਦ ਪਏ ਦਦ ਹਵਣ ਹਸਦ

ਪਣ ਦਾ ਪਚਮਟਾ ਪਪਆ ਸੀ ਵਿਦਾ ਟਾਹਲੀਆ ਦ ਪਤ ਪਏ ਸੀ ਖੜਕਦ ਵਖ ਰਹ ਸਨ ਸਾਡੀ ਵਲ ਨਾਮ ਰਾਦ

ਕਾਸ਼ਨੀ ਪਿਹ ਫ ਲ ਪਹਾੜੀ ਅਕ ਦ

ਬੀਿ ਰਹ ਸਨ ਮਰ ਪਦਲ ਪਵਚ ਸਰਘੀਆ

ਲਾਲ ਸਹ ਕਰ ਉਹਦੀ ਅਖ ਦ

ਦਰ ਇਕ ਆਥਣ ਦਾ ਤਾਰਾ ਪਫਕੜਾ ਗਗਨ ਦੀ ਹ ਣ ਗਲਹ ਤ ਮ ਸਕਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਇਕ ਪਨਆਣ ਦ ਗ ਲਾਬੀ ਮ ਖ ਤ

ਕਾਲ ਪਤਲ ਦ ਵਗ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਤ ਮਰ ਪਵਚਾਲ ਫਾਸਲਾ ਸਾਡੀ ਮਪਜ਼ਲ ਵਗ ਘਟਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਉਫ਼ਕ ਦ ਨਣ ਚ ਕ ਝ ਨੀਲਾ ਕ ਧ

ਕਾਗ ਦ ਪਿ ਬਟ ਦ ਪਪਡ ਤ ਲ ਬਖ਼ਸ਼ਦਾ ਸੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਸਕ

ਦਰ ਉਸ ਧਏ ਦ ਉਸ ਿਗਲ ਤ ਪਾਰ

ਿਾ ਰਹੀ ਸੀ ਪਛੀਆ ਦੀ ਇਕ ਡਾਰ

ਮਰਾ ਿੀ ਕੀਤਾ ਪਕ ਮ ਉਸ ਡਾਰ ਨ

ਚੀ ਦਣੀ ਇਕ ਕਹ ਆਵਾਜ਼ ਮਾਰ

ਨਾਲ ਆਪਣ ਲ ਚਲ ਸਾਨ ਵੀ ਯਾਰ

ਦਰ ਇਸ ਦ ਨੀਆ ਤ ਪਕਧਰ ਪਰਲ ਪਾਰ

ਦਣਾ ਸਾਨ ਉਸ ਿਜ਼ੀਰ ਤ ਉਤਾਰ

ਪਿਥ ਸਕੀਏ ਰਾਤ ਅਿ ਦੀ ਇਹ ਗ ਜ਼ਾਰ

ਪਸਆਹ ਹਨਰਾ ਪਸਆਹ ਦੀ ਇਕ ਸਪਣੀ ਦ ਵਗ

ਮਰ ਵਲ ਸਰਕਦਾ ਹੀ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਮਰਾ ਹਥ ਹ ਣ ਉਹਪਦਆ ਹਥ ਦ ਨਾਲ

ਖ਼ਰ ਪਕਨੀ ਦਰ ਤ ਟਕਰਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਿੀਕਣ ਘ ਗੀਆ ਦਾ ਿੜਾ ਕਧ ਤ

ਚ ਝ ਦ ਪਵਚ ਚ ਝ ਪਾ ਮ ਸਕਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਸੜਕ ਦ ਬ ਲਹ ਤ ਅਬ ਦੀ ਕਤਾਰ

ਮਪਹਕ ਆਪਣ ਬਰ ਦੀ ਸੀ ਰਹੀ ਪਖਲਾਰ

ਉਸ ਪਲਾਡ ਪਵਚ ਅਿ ਤੀਕ

ਚ ਗ ਰਹੀ ਸੀ ਪਬਿਪੜਆ ਦੀ ਇਕ ਡਾਰ

ਹ ਣ ਉਹਦ ਹਥ ਮਪਰਆ ਹਥ ਚ ਸਨ

ਬਰਫ਼ ਨਾਲ ਵਧ ਸਨ ਿ ਠਢ ਠਾਰ

ਿੀਕਣ ਪਬਲ ਦ ਮਹ ਕਈ ਗ ਟਾਰ

ਕਰ ਰਹ ਸਨ ਫਰ ਵੀ ਮਨ ਪਪਆਰ

ਿਦ ਹੀ ਭੜੀ ਰਾਹ ਅਸਾਡਾ ਕਟ ਗਈ

ਕਾਲੀ ਪਬਲੀ ਵਾਗਣ ਇਕ ਕਾਲੀ ਕਾਰ

ਸਾਡ ਮਹ ਤ ਰਸ਼ਨੀ ਦਾ ਇਕ ਬ ਕ ਮਾਰ

ਸਾਨ ਉਸ ਖਡ ਤ ਗਈ ਪਵਸਾਰ

ਪਪਛ ਬਤੀ ਲਾਲ ਪਿਹੀ ਉਸ ਕਾਰ ਦੀ ਅਿ ਤੀਕਣ ਚਮਕ ਪਈ ਸੀ ਮਾਰਦੀ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਸੜਕ ਦ ਮਥ ਤ ਪਿ

ਕਮ ਦਣੀ ਦਾ ਪਈ ਸੀ ਸਾਰਦੀ ਿ ਮਣੀ ਚਮਕ ਗਲ ਦ ਹਾਰ ਦੀ ਪਣ ਦ ਪਰ ਚ ਝਿਰ ਮਪਹਕ ਦੀ ਫ ਲ ਚਹ ਹਥ ਦਾ ਰਲ ਕ ਪਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਤਜ਼ ਸਰਿ ਹਾੜ ਦਾ ਸਾਡੀਆ ਤਲੀਆ ਚ ਚੜਹਦਾ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਕ ਵਧਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਤਜ਼ ਸ ਮ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਤਾਲ ਪਵਚ ਸੀ ਛਣਕਦਾ ਯਕ ਦਾ ਸਾਜ਼

ਸਾਜ਼ ਚ ਇਕ ਉਭਰਦੀ ਐਸੀ ਆਵਾਜ਼

ਪਬਿਲੀ ਦ ਖਪਭਆ ਚ ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਨਕ ਹ ਦ ਕਨ ਲਾ ਸ ਣਦ ਆਵਾਜ਼

ਪਰ ਨਾ ਆਦਾ ਸਮਝ ਦ ਪਵਚ ਉਸਦਾ ਰਾਜ਼

ਸਮਝਦ ਪਕ ਹ ਪਰਤ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਡ ਰਹ ਨ ਿ ਪਕ ਲਾਮ ਪਵਚ ਿਹਾਜ਼

ਿਗਤ ਦ ਪਾਪ ਤ ਪਚੜ ਕ ਸਮਝਦ ਹ ਗਏ ਿ ਦਵਤ ਸਾਰ ਨਾਰਾਜ਼

ਹਥ ਸਾਡ ਅਗ ਦੀ ਉਸ ਖਡ ਤ

ਅਿ ਤੀਕਣ ਵੀ ਨਹ ਹਨ ਆਏ ਬਾਅਜ਼

ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਤਜ਼ ਸ ਮ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਛਣਕਦਾ ਸੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਯਕ ਦਾ ਸਾਜ਼

ਉਹਦ ਪਪਡ ਦੀ ਚੀ ਮਸਪਿਦ ਦਾ ਪਮਨਾਰ

ਉਸ ਹਨਰ ਪਵਚ ਵੀ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹ ਤ ਉਹਦ ਨਾਲ ਉਹਦਾ ਹਥ ਵੀ ਮਰ ਹਥ ਚ ਪਨਕਲ ਕ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਬਾਝ ਓਸ ਦਾ ਹੀ ਹ ਣ ਗਰ ਲਪਗਆ ਪਕ ਖਾਣ ਨ ਪਿ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਖ਼ਰ ਕੀ ਕ ਰਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਬ-ਰਪਹਮ ਘੜ ਨ ਇਕ ਿਲਾਦ ਵਗ

ਚੀ-ਚੀ ਤਜ਼ ਛਟ ਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਚੀ ਚ ਗ਼ਲ ਇਕ ਪਚਚਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਾਰਾ ਰਾਹ ਓਸ ਚ ਗ਼ਲ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਨਾਲ

ਲਪਗਆ ਪਕ ਨਦ ਪਵਚ ਬਰੜਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਾਰਾ ਯਕਾ ਹ ਣ ਪਕਸ ਤਾਜ਼ਾ ਮਰ

ਿਾਨਵਰ ਦਾ ਕਰਗ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਲਪਹਦ ਦੀ ਖ਼ ਸ਼ਕ ਟਾਹਣੀ ਨ ਹ ਣ

ਤਾਪਰਆ ਦਾ ਘ ਣ ਪਿਹਾ ਬਸ ਖਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦੀਪਵਆ ਦੀ ਲ ਚ ਹ ਣ ਮਰਾ ਗਰ ਦਰ ਕਬਰਸਤਾਨ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਪਦਲ ਮਰਾ ਡਦ ਫਰਾਰ ਵਾਕਣ ਹਰ ਘੜੀ ਪਪਛ ਨ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਖ਼ਰ ਕੀ ਕ ਰਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਬ-ਰਪਹਮ ਘੜ ਨ ਇਕ ਿਲਾਦ ਵਗ

ਚੀ-ਚੀ ਤਜ਼ ਛਟ ਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਚਸਕਲੀਗਰ

ਮ ਪਸਕਲੀਗਰ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਦਸ਼ ਨਾ ਨਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਘਰ

ਮ ਪਸਕਲੀਗਰ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਗਡ

ਲ ਕ ਸ਼ਪਹਰ ਸ਼ਪਹਰ ਮ ਪਫਪਰਆ

ਪਟ ਦੀ ਅਗ ਬ ਝਾਵਣ ਿਗਾ ਪਰ ਕਈ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਨਾ ਪਮਪਲਆ

ਸਮ ਦ ਪਪਡ ਦੀਆ ਪੜ ਤ

ਹਲੀ ਹਲੀ ਪਰਹਾ ਮ ਟ ਪਰਆ

ਪਰ ਪਫ਼ਕਰ ਦਾ ਰਗ ਨਾ ਖ ਪਰਆ

ਹ ਣ ਮਥ ਨਹ ਿਦਾ ਟ ਪਰਆ

ਨਾ ਹੀ ਪਪਛ ਿਦ ਮ ਪੜਆ

ਹ ਣ ਤਕ ਸ਼ਾਇਦ ਬ ਢੀ ਠਰੀ ਮਰੀ ਅਮ ਗਈ ਹਸੀ ਮਰ

ਲਭ ਪਲਆ ਹਸੀ ਮਰ ਪਪਉ ਨ

ਆਪਣੀ ਧੀ ਲਈ ਯਗ ਕਈ ਵਰ

ਹ ਣ ਨਹ ਮਨ ਕਈ ਵੀ ਡਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਭ ਲ ਚ ਕਾ ਹ

ਮਨ ਮਰਾ ਕ ਲ ਕਬੀਲਾ

ਲਖ ਪਹਾੜ ਤ ਭਾਰਾ ਹ

ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦਾ ਸਾਵਾ ਤੀਲਾ ਇਸ ਤ ਵੀ ਵਧ ਭਾਰਾ ਹ ਦ ਪਿਊਣ ਲਈ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਵਸੀਲਾ ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਰਟੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਸਭ ਗਏ ਮਰ

ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਨ ਪਬਲਵਾ ਵਾਕਣ

ਲਾਸ਼ ਪਕਸ ਦਾ ਮਢਾ ਫੜ ਕ

ਿਾਣਾ ਹ ਤਰ ਿਾਣਾ ਹ ਤਰ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਵਖ ਪਕ ਤਰੀ ਦਣੀ ਵਰਗਾ ਲਪਹਦ ਵਲ

ਕੀਕਣ ਥਹਰ ਦ ਫ ਲ ਿਹਾ ਪੀਲਾ ਸਰਿ ਡ ਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਿੀਕਣ ਪਸਵਾ ਮਰੀ ਅਮ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਬਲ ਕ ਬ ਝ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਬਲਕ ਲ ਤਰੀ ਸਾੜੀ ਵਰਗਾ ਰਗ ਪਫ਼ਜ਼ਾ ਪਵਚ ਡ ਪਰਹਾ ਹ

ਸਿਣੀ ਆਪਖ਼ਰ ਇਸ਼ਕ ਅਸਾਡਾ ਵਾਹਵਾ ਹੀ ਤ ਪ ਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਮਰ ਪਵਹੜ ਚਦੀ ਦਾ ਇਕ ਬਟਾ ਆਪਖ਼ਰ ਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਪਿਦ ਮਰੀ ਦਾ ਪੀਲਾ ਸਰਿ ਡ ਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਆਪਖ਼ਰ ਇਕ ਪਦਨ ਸ ਕ ਹੀ ਿਦ ਹਰ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਹਰ ਡ ਘਾ ਸਰ

ਆਪਖ਼ਰ ਬਦਲ ਡ ਹੀ ਿਦ ਇਕ ਪਲ ਦ ਪਲ ਿ ਦ ਪਦਨ ਵਰਹ ਕੀਹ ਭੜਾ ਹ

ਇਸ਼ਕ ਿ ਮਰਾ ਤਰ ਤ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਦਾ ਰਾਹ ਹ

ਪਰ ਮਰਾ ਸਖਾ ਤ ਸਾਹ ਹ

ਤਨ ਵੀ ਕ ਝ ਮਰਾ ਲਾਹ ਹ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਤ ਸਮਝਗੀ ਮ ਮਧ ਪੀ ਕ ਬਲੀ ਿਦ ਕਾਮ-ਮਪਤਆ ਵਣ ਦੀ ਛ ਪਿਹ

ਤਰ ਵਾਲ ਵਰਲੀ ਿਦ ਕਚੀਆ ਰਤੀਆ ਪਿਹ ਬ ਲਹ ਸਹ

ਆਪਣ ਸਾਹ ਪਵਚ ਘਲੀ ਿਦ ਹ ਸਕਦਾ ਹ ਪਤਲ ਮਾਤਰ ਕਈ ਇਸ ਗਲ ਪਵਚ ਸਚਾਈ ਹਵ ਰਜ਼ ਦ ਕਹਲ ਗੜ ਵਾਕਣ

ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਪਵਚ ਆਈ ਹਵ ਪਿਸਮ ਤਰ ਦੀ ਪਭਨੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਭਾਈ ਹਵ ਪਫਰ ਵੀ ਹਸ਼ ਹ ਪਿਥ ਤੀਕਣ

ਅਿ ਮਰਾ ਅਗ ਅਗ ਪਪਆ ਠਰਦ

ਅਿ ਤਰ ਪਰਮਸ਼ਰ ਕਲ

ਪਾਪੀ ਪਟ ਪਪਆ ਬਹ ਡਰਦ ਅਿ ਮ ਈਕਣ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ ਪਿ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਥਹ ਤ

ਆਪਣ ਗ਼ਮ ਦਾ ਲਹਾ ਕ ਟਦ

ਕਾਲ ਲਹ ਨ ਥ ਕਦ ਥ ਕਦ ਆਪਣੀ ਬ ਢੀ ਅਮ ਵਾਿਣ

ਮ ਵੀ ਛਤੀ ਿਾਣਾ ਹ ਮਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਬਦ ਹ ਿਾਣ ਤਰੀ ਰਪਹਮਤ ਦ ਵੀ ਦਰ

ਪਰ ਤ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਹਸ ਹ ਖਭ ਪਵਚ ਸਾਹਸ ਹ

ਲਭ ਹੀ ਲ ਗਾ ਹਰ(ਹਰ) ਕਈ ਸਰ

ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਦਸ਼ ਨਾ ਨਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਘਰ ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹਮਦਰਦ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਤਰ ਿਜ਼ਬਾਤ ਦੀ ਇਕ ਮਪਹਕ ਦਾ ਇਹ ਗ ਚਾ ਮਰ ਅਪਹਸਾਸ ਦ ਹਠ ਤ

ਇਵ ਪਖਪੜਆ

ਬਾਜ਼ਾਰੀ ਪਿਵ ਸਹਣੀ ਪਕਸ ਨਾਰ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਪਪਰਥਮ ਵਾਰ

ਪਕਸ ਕਾਮੀ ਨ ਹਏ ਿ ਪੜਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ-ਮਥ ਪਫਰ ਵੀ ਹਮਦਰਦੀ ਤ ਮਨ ਡਰ ਲਗਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਪਸ਼ਾਕ ਹ ਪਕਸ ਹੀਣ ਦੀ ਹੀਣਾ ਸਭ ਤ ਵਡਾ ਪਮਹਣਾ ਿਗ ਤ

ਪਿਹੜ ਹਥ ਥ ਉਲੀਕ ਨ

ਤ ਇਹ ਅਖਰ

ਉਨਹ ਹਥ ਨ ਮਰਾ ਸ ਸ ਚ ਮਣ

ਮ ਨਹ ਚਾਹ ਦਾ ਤਰ ਹਠ ਦ ਗ ਲਾਬ

ਆਤਸ਼ੀ-ਸਹ

ਬੜ ਸ਼ਖ਼ ਤ ਤਜ਼ਾਬੀ ਨ ਿ ਮਰ ਸਾਹ ਦੀ ਬਦਬ ਚ

ਸਦਾ ਲਈ ਗ ਮਣ

ਮ ਿਾਣਦ ਤਰ ਖ਼ਤ ਚ

ਤਰ ਪਿਸਮ ਦੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਹ

ਇਕ ਸਕ ਹ ਇਕ ਰਗ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਦੀ ਛਹ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਮਰੀ ਨਜ਼ਰ ਚ

ਪਰ ਕੀਹ ਆਖ

ਬ-ਪਹਸ ਪਿਹ ਕਾਮ ਦ

ਪਡ ਦਾ ਹੀ ਕਹ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ

ਮ ਿਾਣਦ ਹਮਦਰਦ ਮਰ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਮਰੀ ਮਰੀ ਤ ਮਤਈ ਮ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਹ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਇਹਦੀ ਪਮਠੀ ਛ ਹ

ਕੀਹ ਗ਼ਮ ਿ ਭਲਾ ਲਮ ਤ ਇਸ ਚੜ ਿਹ ਪਵਚ

ਇਕ ਜ਼ਰਾ ਵੀ ਨਾ ਐਸਾ ਪਕ ਪਿਹਨ ਆਪਣਾ ਹੀ ਕਪਹ ਲ ਕੀਹ ਗ਼ਮ

ਿ ਨਸੀਬ ਨਾ ਪਛੀ ਦਾ ਵੀ ਪਰਛਾਵ ਇਸ ਉਮਰਾ ਦ ਸਪਹਰਾ ਚ

ਪਿਦਹੀ ਛਾਵ ਹੀ ਬਪਹ ਲ

ਤਰ ਕਪਹਣ ਮ ਤਾਬਕ

ਿ ਤਰਾ ਸਾਥ ਪਮਲ ਮਨ

ਕੀਹ ਪਤਾ ਪਫਰ ਵੀ ਨਾ ਦ ਨੀਆ ਚ ਮ ਬਾਰਕ ਥੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ ਮਥ ਮ ਤ ਚਾਹ ਦਾ ਹ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਜ਼ਪਹਰ

ਕਲਾ ਹੀ ਪੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਚਿਕਰਾ ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਉਹਦ ਰਪ ਦੀ ਧ ਪ ਪਤਖਰੀ ਦਿਾ ਮਪਹਕ ਦਾ ਪਤਰਹਾਇਆ

ਤੀਿਾ ਉਹਦਾ ਰਗ ਗ ਲਾਬੀ ਪਕਸ ਗਰੀ ਮ ਦਾ ਿਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਨਣ ਉਹਦ ਚਤ ਦੀ ਆਥਣ

ਅਤ ਜ਼ ਲਫ਼ ਸਾਵਣ ਛਾਇਆ

ਹਠ ਦ ਪਵਚ ਕਤ ਦਾ ਕਈ ਪਦਹ ਚੜਹਨ ਤ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸਾਹਵ ਦ ਪਵਚ

ਫ ਲ ਸਇਆ ਦ

ਪਕਸ ਬਾਗ਼ ਚਾਨਣ ਦਾ ਲਾਇਆ

ਦਹੀ ਦ ਪਵਚ ਖਡ ਚਤਰ

ਇਤਰ ਨਾਲ ਨ ਹਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਬਲ ਦ ਪਵਚ

ਪਣ ਪ ਰ ਦੀ ਨੀ ਉਹ ਕਇਲ ਦਾ ਹਮਸਾਇਆ

ਪਚਟ ਦਦ ਪਿ ਧਾਨ ਬਗ਼ਲਾ ਤੜੀ ਮਾਰ ਉਡਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਇਕ ਪਲਘ ਨ ਆਰੀ ਅਸ ਚਾਨਣੀਆ ਪਵਚ ਡਾਪਹਆ

ਤਨ ਦੀ ਚਾਦਰ ਹ ਗਈ ਮਲੀ ਉਸ ਪਰ ਿ ਪਲਘ ਪਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਦ ਖਣ ਮਰ

ਨਣ ਦ ਕਏ

ਪਵਚ ਹੜਹ ਹਝਆ ਦਾ ਆਇਆ

ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਗਈ ਪਵਚ ਸਚ ਉਸ ਇਹ ਕੀ ਜ਼ ਲਮ ਕਮਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸ ਬਹਾ-ਸਵਰ

ਲ ਨੀ ਵਟਣਾ ਅਸ ਮਲ ਮਲ ਓਸ ਨ ਹਾਇਆ

ਦਹੀ ਪਵਚ ਪਨਕਲਣ ਪਚਣਗ ਤ ਸਾਡਾ ਹਥ ਪਗਆ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਚਰੀ ਕ ਟ ਤ ਉਹ ਖਦਾ ਨਾਹ ਉਹਨ ਪਦਲ ਦਾ ਮਾਸ ਖਵਾਇਆ

ਇਕ ਉਡਾਰੀ ਐਸੀ ਮਾਰੀ ਉਹ ਮ ੜ ਵਤਨ ਨਹ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਿਾਮ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਇਕ ਡਣ

ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਮਰੀ ਸਚ ਦ

ਪਸਪਵਆ ਚ ਕਈ ਵਾਰ

ਮਨ ਨਗੀ ਅਲਫ਼

ਘ ਮਦੀ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਪਾਲਤ ਸਪ ਕਈ

ਮਨ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਇਸ ਸ਼ਪਹਰ-ਸਪਰ ਦੀ ਹ ਸ ਕਦ ਚ ਛ ਟ ਕ

ਮਾਰ ਕ ਡਗ ਕਲਿ ਤ

ਹ ਣ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਲਮਬ ਦੀ ਨਾਰ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਦਹੀ ਮਗ ਚ ਜ਼ਰਦਾਰੀ ਨ

ਹਾਏ ਪਝ ਕ ਸਧਰ

ਅਫ਼ਰੀਕਾ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਤ

ਕਰ ਪਵਧਵਾ ਪਬਠਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਐਸੀ ਮਨਹਸ

ਤ ਬਦਸ਼ਕਲ ਸ਼ਪਹਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਹੜ ਸ਼ਪਹਰ ਚ

ਇਸ ਦ ਧ ਪਮਲ ਕਾਹਵ ਦ ਰਗ ਦੀ ਮਾਸਮ ਗ ਨਾਹ ਵਰਗੀ ਮ ਹਬਤ ਮ ਗਵਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਪਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਚਬਰਹਾ ਮਥ ਮਰਾ ਪਬਰਹਾ ਵਡਾ ਮ ਪਨਤ ਕਕ ਪਰਹਾ ਮਰੀ ਝਲੀ ਇਕ ਹਕਾ ਇਹਦੀ ਝਲ ਅਥਾਹ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਇਸ਼ਕ ਗਵਾਚਾ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਹ ਗਏ ਸਾਹ

ਮਰ ਹਠ ਵਖ ਲਈ

ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ ਹਢਾ

ਿ ਚ ਮਣ ਮਰ ਦਰ ਤ ਖਪੜਹਆ

ਇਕ ਅਧ ਵਾਰੀ ਆ

ਮ ੜ ਉਹ ਭ ਲ ਕਦ ਨਾ ਲਪਘਆ

ਏਸ ਦਰ ਦ ਰਾਹ

ਮ ਉਹਨ ਪਨਤ ਉਡੀਕਣ ਬਠਾ ਥਪਕਆ ਔਸੀਆ ਪਾ ਮਨ ਉਹ ਚ ਮਣ ਨਾ ਬਹ ਪੜਆ

ਸ ਚ ਮਣ ਦ ਵਣ ਗਾਹ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਮਰ ਹਾਣ ਦਾ ਪਵਚ ਲਖ ਸਰਿ ਦਾ ਤਾ ਪਿਹੜ ਸਾਹ ਚਤਰ ਖਡਦਾ ਮਨ ਉਸ ਚ ਮਣ ਦਾ ਚਾ

ਪਰਦਸੀ ਚ ਮਣ ਮਪਡਆ

ਕਦ ਵਤਨ ਫਰਾ ਪਾ ਪਕਤ ਸ ਚਾ ਪਬਰਹਾ ਤਡੜਾ ਮਥ ਿਠਾ ਨਾ ਹ ਿਾ

ਪਬਰਹਾ ਵੀ ਲਭੀ ਕਾਮ ਦਾ ਇਹਦੀ ਿਾਤ ਕ ਿਾਤ ਨਾ ਕਾ ਭਾਵ ਪਬਰਹਾ ਰਬ ਵਡੜਾ ਮ ਚੀ ਕਕ ਪਰਹਾ

ਚਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਹ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਗ ਹ ਲਟਕ ਪਰਹਾ ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ ਹ ਭਟਕ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਪਦਨ ਬਹ ਵਡਭਾਗਾ ਿਦ ਪਕਸ ਸਾਗਰ ਪਵਚ

ਆਦਮ ਦ ਪਕਸ ਪਪਤਰ

ਅਮਬ(ਅਮੀਬ) ਿਨਮ ਪਲਆ

ਪਰ ਇਹ ਪਦਹ ਪਨਕਰਮਾ ਿਦ ਇਸ ਆਦਮ ਦੀ ਝਲੀ ਫ ਲ ਸਮ ਦਾ ਹਸੀ ਖ਼ਰ ਪਪਆ

ਵਖ-ਵਖ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਮ ਸਚ ਪਰਹਾ ਸਮ ਅਵਾਰਾ ਕ ਤਾ ਦਰ ਦਰ ਭਟਕ ਪਰਹਾ ਿਠ ਹਡ ਖਾਣ ਲਈ

ਲਭੀ ਤਰਸ ਪਰਹਾ

ਸਮ ਪਰਾਈ ਨਾਰ

ਤ ਿ ਪਫਰ ਰਡੀ ਹ

ਪਪਹਲੀ ਰਾਤ ਹਢਾਇਆ ਲਗਦੀ ਚਗੀ ਹ

ਦਿੀ ਰਾਤ ਪਬਤਾਇਆ

ਹ ਦੀ ਭਡੀ ਹ

ਪਰ ਇਹਦ ਸਗ

ਦ ਨੀਆ ਦ ਹਰ ਜ਼ਰ ਨ

ਇਕ ਅਧ ਘੜੀ ਜ਼ਰਰ ਪਬਤਾਣੀ ਪਦੀ ਹ

ਕਦ ਹਰਾਮਣ ਪਟਕ ਕ

ਨਾ ਇਹ ਬਪਹਦੀ ਹ

ਉਮਰ ਦੀ ਬਾਰੀ ਖਲਹ ਕ ਏਸ ਿਹ ਵਲ

ਕਾਮਨੀ ਮਲੀ ਨਜ਼ਰ

ਤਕਦੀ ਰਪਹਦੀ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਝਠ ਸਹਣ ਕਾਮ ਚ ਮਤ ਆਪਸ਼ਕ ਵਗ

ਪਮਠੀਆ ਕਰ ਕਰ ਗਲ ਸਾਨ ਛਲਦਾ ਹ

ਮਾਣ ਕ ਚ ਮਣ

ਇਕ ਦ ਏਸ ਹਯਾਤੀ ਦ

ਭ ਲ ਿਦਾ ਹ-

ਫਰ ਨਾ ਪਵਹੜ ਵੜਦਾ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਕ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਾਕਣ ਲਟਕ ਪਰਹ

ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਸ ਞੀ ਿੜੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ

ਸਮ ਦੀ ਇਕ-

ਠ ਕਰਾਈ ਹਈ ਸਿਣੀ ਵਗ

ਪੀੜ-ਕ ਠੀ ਪਬਰਹਣ ਵਾਕਣ ਭਟਕ ਪਰਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਦਵਤਾ ਇਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ

ਇਹ ਦਵੀ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ ਕਾਮ ਿ ਸਭ ਤ ਮਹਬਲੀ ਹ

ਉਸ ਦੀ ਮ ਨ ਕਪਹਣਾ ਨਗੀ ਇਹ ਗਲ ਕੀ ਹੀ ਨਾ ਚਗੀ ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਏਸ ਦੀ ਹ ਬਖ਼ਸ਼ੀ ਹਈ

ਤ ਦ ਤ ਹ ਸਨ ਦੀ ਿ ਰ ਤ ਹ

ਏਸ ਨ ਹ ਰਪ ਵਡਣਾ-

ਖ਼ਨ ਮਰਾ ਿ ਤਡੀ ਕ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਖੜੀ ਆ ਪਮਟੀ ਦੀ ਇਹ ਬਾਜ਼ੀ ਪਚਟੀ ਦ ਧ ਕਲੀ ਪਿ ਤਾਜ਼ੀ ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦਾ ਇਕ ਸਗਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦੀ ਕਥਾ ਸ ਣਦਾ ਕਈ ਅਲਮਸਤ ਪਿਹਾ ਿਗਮ ਹ

ਤਰਾ ਇਸ ਨ ਟ ਡੀ ਕਪਹਣਾ ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਗ਼ਮ ਹ

ਕਾਮ ਪਬਨ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਕਾਹਦ ਅਰਥ ਿ ਚਲਦਾ ਦਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਪਸ਼ਵਿੀ ਕਾਮ ਬਰਹਮ ਹ

ਕਾਮ ਹੀ ਸਭ ਤ ਮਹ ਧਰਮ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਸ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਵਖ ਪਕ ਬ ਤ ਨ ਕੀ ਹਇਆ ਹ

ਇ ਲਗਦਾ ਹ ਪਿ ਰਇਆ ਹ

ਸਾਥ ਕਈ ਪਾਪ ਹਇਆ ਹ

ਸਾਰ ਦੀਵ ਝਬ ਬ ਝਾ ਦ

ਇਸ ਨ ਥੜਹਾ ਪਰਹ ਹਟਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਮ ਖ ਨ ਪਰਹ ਭ ਆ ਦ

ਿ ਇਸ ਤ ਕਈ ਪਰਦਾ ਪਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਪਦਲ ਪਵਚ ਵੀ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਇਸ ਨ ਹਾਲ ਵੀ ਕਈ ਭ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਕਾਮ ਏਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ ਇਹ ਭਾਵ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਸੀਮਾ ਦਪਨਕ ਅਖ਼ਬਾਰ ਦ

ਅਿ ਪਰਥਮ ਪਨ ਤ

ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਛਪੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਕ ਝ ਗਰ ਬਦਸ਼ੀ ਬਚ ਤ ਇਕ ਹਰ ਉਹਦ ਨਾਲ

ਖੜਹੀ ਉਸ ਦੀ ਸਖੀ ਹ

ਤਸਵੀਰ ਦ ਪਰ ਇਕ ਇਬਾਰਤ ਦੀ ਹ ਝਿਰ

ਇਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਹੀ ਕ ੜੀ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰੀ ਪਜ਼ਦਗੀ ਥ ੜੀ ਥ ੜੀ ਹ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ

ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਮਰ ਗੀਤ ਨ ਰਦ ਮਾਸਮ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਵੀ ਅਵਾਰਾ ਨ ਭਦ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ ਅਕਸਰ ਮਰ ਸ਼ਪਹਰ ਿਦ ਆਦੀ ਹਰ ਵਾਰ ਿਦ ਆਦੀ ਪਤਨ ਫ ਲ ਪਲਆਦੀ ਗ ਲਦਾਨ ਚ ਪਤਨ ਫ ਲ ਿਦ ਹਥ ਉਹ ਸਿਾਦੀ ਮ ਸਕਾ ਕ ਤ ਅਦਾਜ਼ ਚ

ਕ ਝ ਏਦ ਉਹ ਕਪਹਦੀ ਇਕ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਤਰ ਨ ਦਾ ਮਰ ਨ ਦਾ ਇਹ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਪਕਸ ਪਪਉ ਦਾ ਪਕਸ ਮ ਦਾ ਇਕ ਫ ਲ ਮਰੀ ਕ ਖ ਦੀ ਸੀਮਾ ਦ ਹ ਨ ਦਾ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਇਕ ਗਰੀ ਪਿਹੀ ਪਨਕੀ ਬਚੀ ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਪਿਸ ਚੀਚੀ ਹ ਪਕੜ ਰਖੀ

ਓਸ ਦੀ ਸ਼ਕਲ

ਮਰ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਹ ਆ ਲਥੀ ਈਕਣ ਲਗਦਾ ਹ

ਇਹ ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਧੀ ਹ

ਮਰਾ ਤ ਮਰੀ ਬਲਣ ਦ

ਪਬਮਾਰ ਲਹ ਦਾ ਏਸ ਧਰਤੀ ਤ ਪਬਿਾਇਆ

ਕਈ ਸਝਾ ਬੀਅ ਹ

ਮਰੀ ਪੀੜਾ ਦੀ ਮਰੀਅਮ ਦ

ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਮਸੀਹ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਿਦਹੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਬਚਨ ਮਰਾ ਿੀ ਹ

ਓਹ ਹੀ ਸੀਮਾ ਧੀ ਹ

ਕਈ ਹਰ ਇਹਦਾ ਪਪਉ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਅਜਨਬੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ

ਨਾ ਤ ਤ ਹੀ ਔਲੀਆ ਹ

ਨਾ ਤ ਮ ਹੀ ਹ ਨਬੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਮਰ ਲਈ ਇਹ ਰਸ-ਭਰੀ ਤਰੀ ਮਲਕ ਮ ਸਕੜੀ ਪਕਸ ਪਵਮਾਨ ਸਵਕਾ ਦੀ ਮ ਸਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਅਿ ਵੀ ਪਿਸ ਚ ਿਾਣਦ ਪਕ ਵਾਸ਼ਨਾ ਦੀ ਕਗ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਮਰ ਲਈ ਤਰੀ ਵਫ਼ਾ ਅਿ ਵੀ ਇਕ ਸਵਗ ਹ

ਮਰ ਨਸ਼ੀਲ ਪਿਸਮ ਦੀ ਅਿ ਵੀ ਤਨ ਮਗ ਹ

ਪਿਹੜਾ ਪਕ ਤਰੀ ਨਜ਼ਰ ਪਵਚ

ਪਫਲਮੀ ਰਸਾਲ ਵਗ ਹ

ਸਫ਼ਾ ਸਫ਼ਾ ਫਰਲਣਾ ਪਿਦਹਾ ਹ ਤਰੀ ਪਦਲ ਲਗੀ ਸਮ ਨ ਸਨਹ ਮਾਰ ਕ

ਿ ਪਮਲ ਿਾਏ ਘੜੀ ਕਦੀ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਮ ਸਗਾ ਤ ਕਾਮ ਦੀ ਹ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਅਿ ਤ ਸਾਡਾ ਇਸ਼ਕ

ਓਸ ਮਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਕਾਮ ਦ ਸ ਆਦ ਪਪਛ ਹ ਿਾਏ ਿ ਹਾਪਮਲਾ ਤ ਮਕੜ ਨ ਮਾਰ ਕ

ਬਣਾ ਲਏ ਪਿਵ ਗਜ਼ਾ ਤ ਖਾਈ ਿਾਏ ਉਹ ਕਾਮਣੀ ਕ ਲਛਣੀ ਸ ਆਦ ਲਾ ਹ ਕਾਮਣੀ ਹ ਕਾਮਣੀ ਮਨ ਬਚਾ ਮਨ ਬਚਾ ਵਾਸਤਾ ਈ ਿੀਭ ਨ

ਇਹ ਖ਼ਨ ਦਾ ਨਾ ਸ ਆਦ ਪਾ ਦਰ ਹ ਕ ਬਪਹ ਪਰਹ ਨਾ ਕਲ ਆ ਨਾ ਕਲ ਆ

ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਤਰ ਗਲ ਥ ਪਚਮਟ ਕ

ਇਹ ਸ ਪਰਹਾ ਿ ਬਾਲ ਹ

ਛ ਰੀ ਹ ਸਸਕਾਰ ਦੀ ਿ ਕਰ ਰਹੀ ਹਲਾਲ ਹ

ਇਹ ਕਪਹਣ ਨ ਤ ਠੀਕ ਹ ਪਕ

ਤਰਾ ਮਰਾ ਹੀ ਲਾਲ ਹ

ਿ ਸਚੀਏ ਤ ਸਹਣੀਏ

ਤਨ ਸਦੀਵੀ ਮਰਦ ਦੀ ਮ ਿਾਣਦ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਸਾਡੀ ਵਫ਼ਾ ਨ ਗਾਲਹ ਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਪਬਤਾਉਣ ਦੀ ਚਲੀ ਅਸ ਨ ਚਾਲ ਹ

ਮਨ ਸਦੀਵੀ ਨਾਰ ਦੀ ਤ ਿਾਣਦੀ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਫਰ ਵੀ ਵਗ ਰਹੀ ਹ ਪਰਸ਼ਪਤਆ ਦੀ ਇਕ ਨਦੀ ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਮ ਉਪਿ

ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਤ ਛਬੀ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦਾ ਮ ਸਗਾ ਤ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦੀ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਹ ਠੀਕ ਪਕ ਤਰੀ ਮਰੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਸਾਨ ਆਪਣ ਹੀ ਆਪ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਿੀਲ ਵਦ ਤ

ਕ ਰਾਨ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਗਰੀਆ ਨ ਸਮ ਦੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਮਗਲੀਆ ਦਰਾਵੜ ਨ

ਆਰੀਆ ਤ ਮਾਣ ਨਹ ਅਿ ਤ ਪਦਲ ਨ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਪਦਮਾਗ਼ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਕ ਲ ਿਹਾਨ

ਸਾਡ ਵਾਕਣਾ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਸਗਰਦ

ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ

ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਹਬਹ ਚੀਨ ਕਬਤਰ ਵਾਕਣ ਗ ਟਕਦੀ ਤ ਸਨ-ਖਭ ਨ ਪਖਲਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਇਹ ਮਰੀ ਵਾਕਫ਼

ਤ ਹਮਦਰਦ ਦਾ ਘਰ

ਪਿਸ ਚ ਅਿ ਦੀ ਰਾਤ

ਮ ਇਹ ਹ ਗ ਜ਼ਾਰੀ ਪਿਸ ਦੀ ਸਰਤ

ਚਤ ਦ ਸਰਿ ਦ ਵਗ

ਨੀਮ-ਪਨਘੀ ਦਧੀਆ ਹ ਗ ਲਾਨਾਰੀ ਪਹ ਦੀ ਸਗਰਦ ਦ ਪਰਭਾਤ ਵਲ

ਪਨਤਰੀ ਮਦਰ ਦੀ ਪਚਰਨਾਮਤ ਦ ਵਗ

ਠਢੀ-ਠਢੀ ਸ ਚੀ-ਪਮਠੀ ਤ ਪਪਆਰੀ ਸ ਰਹੀ ਹ ਮਪਹਕ ਹਠ ਤ ਪਖਲਾਰੀ

ਉਫ਼

ਪਕਨੀ ਹ ਰਹੀ ਹ ਬਰਫ਼-ਬਾਰੀ ਏਸ ਬਸਤੀ ਦੀ ਠਰੀ ਹਈ ਬ ਕਲ

ਮਘ ਰਹੀ ਨਾ ਪਕਤ ਵੀ ਕਈ ਅਗਾਰੀ ਚਹ-ਪਾਸ ਜ਼ਪਹਰ ਮਹਰੀ ਬਰਫ਼ ਦਾ ਮਨ ਸਾਗਰ ਹ ਪਸਰਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਰਾ ਪਦਲ ਮਰਾ ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ

ਬਰਫ਼ ਸਗ ਹ ਬਰਫ਼ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਦਰ ਕਾਲਾ ਰ ਖ ਲਮਾ ਚੀਲਹ ਦਾ ਸ਼ੀਪਸ਼ਆ ਤ ਪਾਰ ਿ ਘਲਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਬਸਤੀ ਦੀ ਬਲਰੀ ਪਾਤਲੀ ਪਵਚ

ਸਲ ਵਤ ਚ ਪਭਆ ਹ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ

ਉਫ਼

ਇਹ ਮਨ ਕੀਹ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ

ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਸਰਦ ਤਾਬੀਰ ਪਵਚ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਕਚੀ ਗਰੀ ਿਹਾ ਸ ਤ-ਉਨਦਾ ਪਿਸਮ ਬਣਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਵਗ ਚਪਲਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਕਣ ਦਰਵਾਜ਼ ਨ ਹ ਖੜਕਾ ਪਰਹਾ

ਸ਼ਾਇਦ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਹ ਟ ਪਰਆ ਆ ਪਰਹਾ ਹ ਪਦਲਾ ਬ-ਹਪਸ਼ਆ

ਕ ਝ ਹਸ਼ ਕਰ

ਨਾ ਤ ਕਈ ਆ ਤ ਨਾ ਹੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਮਰਾ ਵਪਹਮ ਤਨ ਖਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਹ

ਇਕ ਤਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਘਰ

ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ

ਉਹ ਤ ਪਪਹਲ ਹੀ

ਅਮਾਨਤ ਹ ਪਕਸ ਦੀ ਤ ਤ ਐਵ ਪੀਣ ਪਗਲਾ ਪਾ ਪਰਹਾ ਰਸ਼ਮੀ ਿਹ ਵਗ ਰਹ ਉਹਦ ਸਵਾਸ ਤ

ਨਜ਼ਰ ਮਲੀ ਪਕਸ ਲਈ ਹ ਪਾ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਤ ਮਦਰ ਦੀ ਸ ਚੀ ਪਣ ਵਰਗਾ ਸ ਆਦ ਤ ਲਸੀ ਦਾ ਪਿਦਹ ਚ ਆ ਪਰਹਾ

ਹ ਮਨਾ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ

ਤ ਤ ਕਾ ਹੀ ਸ਼ਰਮ ਹ ਲਾਹ ਮਾਰੀ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਪਿਸਮ ਤਰਾ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਤ ਤ ਧ ਰ ਤ ਗ਼ਮ ਦੀ ਇਕ ਸਗਰਦ ਹ

ਕਰ ਨਾ ਐਵ ਮਰਖਾ ਤ ਨਜ਼ਰ ਮਾੜੀ ਲਭ ਹਮਦਰਦੀ ਚ ਨਾ ਕਈ ਪਚਗਾੜੀ ਵਖ ਤਰ ਤ ਵੀ ਵਧ ਕ ਸਰਦ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਪਕਨੀ ਹ ਸ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਬਹ-ਰਪੀਏ

ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਮਰ ਘਰ ਪਵਚ ਪਈ ਘ ਮਦੀ ਹ

ਚ ਪ ਚ ਪ ਤ ਵੀਰਾਨ

ਪਕਸ ਪਨਪਤਰ ਰ ਖ ਦ ਤ ਇਲ ਦ ਆਲਹਣ ਵਗ

ਗ ਮ-ਸ ਮ ਤ ਸ ਨਸਾਨ

ਸ਼ਾਮ-ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਐਸੀ ਬ-ਪਹਸ ਸ਼ਾਮ ਨ ਆਪਖ਼ਰ

ਮ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਸਵਰ ਆਦੀ ਿ ਕਰ ਇਸ ਨ ਵੀ ਆਉਣਾ ਸੀ ਇਹਦ ਨਾਲ ਤ ਚਗਾ ਸੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਦੀ ਬ ਕਲ ਪਵਚ

ਕਾਫ਼ੀ ਦ ਦ ਘ ਟ ਪਨਗਲ ਕ

ਪਸਗਰਟ ਧ ਖਾ ਕ ਬਪਹ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਸਰਪਮਡ-ਮਛੀ ਿਹੀਆ ਕ ੜੀਆ ਵਖਣ ਮਾਤਰ ਸੜਕ ਤ

ਯਾਰ ਦ ਸਗ ਭ ਲਣਾ ਸੀ ਥਕ ਟ ਟ ਕ ਸ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ

ਸਮ ਵੀ ਪਕਨੀ ਚਦਰੀ ਸ਼ ਹ

ਪਕਸ ਪ ਰਾਣ ਅਮਲੀ ਵਾਕਣ

ਪਦਨ ਭਰ ਪੀ ਕ ਡਡ ਸਹਰਾ ਗਲੀਆ ਤ ਬਾਜ਼ਾਰ ਦ ਪਵਚ

ਆਪਣੀ ਝਕ ਚ ਟ ਪਰਆ ਰਪਹਦ ਨਾ ਕ ਝ ਸ ਣਦ ਨਾ ਕ ਝ ਕਪਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਖੜਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਬਪਹਦ ਇਸ ਬਦਬ ਦ ਿਾਣ ਚ ਹਾਲ

ਯ ਗ ਿਡਾ ਇਕ ਪਲ ਰਪਹਦ

ਕਾਲੀਆ ਕਾਲੀਆ ਿੀਭ ਿਹੀਆ

ਮਰੀ ਹਥ-ਘੜੀ ਦੀਆ ਸਈਆ

ਮਰੀ ਪਹਕ ਪਵਚ ਲਮ ਲਮ

ਕਪਡਆ ਵਾਕਣ ਪ ੜੀਆ ਹਈਆ ਹਫ਼ੀਆ ਹਫ਼ੀਆ ਭਿ ਭਿ ਮਈਆ

ਪਦਨ ਭਰ ਸਮ ਦ ਖਹ ਤ ਬਲ ਵਾਕਣ ਿਈਆ ਹਈਆ

ਗ਼ਮ ਦ ਪਾਣੀ ਸਗ ਪਸਿਣ ਲਈ

ਮਰ ਪਦਲ ਦੀਆ ਬਿਰ ਰਹੀਆ ਅਿ ਦੀਆ ਸ਼ਾਮ ਐਵ ਗਈਆ

ਰਬ ਕਰ ਬਦਬ ਦੀ ਢਰੀ ਛਤੀ ਿਾਵ ਛਤੀ ਿਾਵ

ਿ ਰਬ ਕਰ ਕ ਬਹ -ਰਪਣੀ ਚਰ ਦ ਸਗ ਧਲ ਿਾਵ ਿ ਕਈ ਐਸਾ ਮਤਰ ਚਲ

ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਭਸਮ ਹ ਿਾਵ ਇਸ ਮਨਹਸ ਨ ਖ਼ਰ ਕਦ ਤਕ

ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ ਹ ਚਟਦ ਰਪਹਣਾ ਮ ਤ ਹਰ ਪਕਸ ਸਗ ਰਾਤ

ਨਚਣ ਬਾਲ-ਰਮ ਹ ਿਾਣਾ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਭਗ ਲਈ

ਅਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਪਪਹਲਾ ਚ ਮਣ ਬਾਲ-ਵਰਸ

ਟ ਰ ਸਾਡ ਦਰ ਆਇਆ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਪਮਟੀ ਦੀ ਬਾਜ਼ੀ ਦ ਪਲ ਖਡ ਗਵਾਇਆ

ਦਿਾ ਚ ਮਣ ਿ ਸਾਨ ਿ ਪੜਆ

ਉਹ ਸਾਡ ਮਚ ਨਾ ਆਇਆ

ਉਸ ਮਗਰ ਸ ਚ ਮਣ ਿ ਪੜਆ

ਪਰ ਹਠ ਨਾ ਲਾਇਆ

ਮ ੜ ਨਾ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਪਰ ਇਹ ਕਹਾ ਅਿ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਗਲ ਸਾਡ ਲਗ ਰਇਆ

ਹਠ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਪਸਕੀ ਤ ਚਾਨਣ ਪਿਸ ਚਇਆ

ਇਹ ਚ ਮਣ ਸਾਡਾ ਸਿਣ ਪਦਸਦਾ ਇਹ ਸਾਡਾ ਮਪਹਰਮ ਹਇਆ

ਡ ਘੀ ਢਾਬ ਪਹਿਰ ਦੀ ਸਾਡੀ ਡ ਬ ਮਇਆ ਡ ਬ ਮਇਆ

ਸਾਡਾ ਤਨ-ਮਨ ਹਪਰਆ ਹਇਆ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਕ ਪਦਲ-ਪਰਚਾਵਾ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਸਕਨ

ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਬਾਸ਼ ਨ ਇਕ ਪਤਤਲੀ ਕਪਹਣਾ ਇਹ ਹ ਪਨਰਾ ਿਨਨ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਪਿਹੜਾ ਮਪਰਆ

ਉਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਊਣ

ਮਰ-ਮ ਕ ਕ ਵੀ ਕਰ ਨਾ ਸਕਦਾ ਪਰੀ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਭਾਵ ਇਹ ਬਰਪਹਮਡ ਵੀ ਫਲ

ਿ ਪਫਰ ਅਰਨ ਵਰਨ

ਇਹ ਵੀ ਇਕ ਿਨਨ

ਮ ਹਾਲ ਤਾਜ਼ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਸਮਝ ਮਰਾ ਖ਼ਨ

ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਮਾਣ ਲਈ

ਪਿਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਹ

ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਕ ਪਕਸ ਗਰ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਮਲ ਉਿਾੜ ਦਰ ਚ

ਰਪਹਦਾ ਹਵ ਮਲਗ ਫਕਰ

ਤ ਿਠ ਟ ਕ ਦੀ ਆਸ ਲ ਕ

ਪਦਨ ਢਲ ਿ ਗਰ ਚ ਆਵ ਤ ਪਬਨ ਬ ਲਾਇਆ ਹੀ ਪਰਤ ਿਾਵ

ਔ-ਲਖ ਕਪਹ ਤ ਮਾਰ ਚਕਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਕਾਲ ਰਾਹ ਦ

ਐਸ ਬ-ਪਹਸ ਪੜਾਅ ਤ ਖਪੜਹਆ ਪਿਤ ਖ਼ਾਬ ਦ ਨੀਲ ਰ ਖ ਚ

ਪਣ ਪੀਲੀ ਪਿਹੀ ਵਗ ਰਹੀ ਏ

ਅਗ ਪਸਪਵਆ ਦੀ ਮਘ ਰਹੀ ਏ

ਕਦ ਕਦ ਕਈ ਗ਼ਮ ਦਾ ਪਛੀ ਪਰ ਨ ਆਪਣ ਹ ਫੜਫੜਦਾ ਤ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਪੀਲ ਅਰਸ਼

ਕਈ ਪਸਤਾਰਾ ਹ ਟ ਟ ਿਦਾ ਤ ਚਦੀ-ਵਨਾ ਖ਼ਾਬ ਮਰਾ ਸਮ ਦਾ ਹਰੀਅਲ ਹ ਟ ਕ ਿਦਾ ਪਵਹਦ ਪਵਹਦ ਹੀ ਨੀਲ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸਾਰਾ ਿਗਲ ਹ ਸ ਕ ਿਦਾ ਫਰ ਪਦਲ ਦੀ ਮਾਯਸ ਵਾਦੀ ਚ

ਤਲਖ਼ ਘੜੀਆ ਦ ਜ਼ਰਦ ਪਤਰ

ਚੀ ਚੀ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਝਠ ਥੜਾ ਹੀ ਮਾਰਦ ਨ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਪਰ ਦ ਨਾਲ ਖਪਹਦੀ ਇਕ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਮਪਹਲ ਚ

ਇਸ਼ਕ ਮਰਾ ਗਵਾਪਚਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਆਸ਼ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਰੀਆ ਦਾ ਆਪਖਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਹਰ ਗਲੀ ਹਾਏ ਗੀਤ ਵਰਗੀ ਨ ਹਾਰ ਦੀ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਪਟ ਚ

ਰਾਤ ਸ਼ਬਨਮ ਗ ਜ਼ਾਰਦੀ ਹ

ਤ ਹਰ ਦਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਪਾਕ ਪਮਟੀ ਦਾ ਖ਼ਨ ਪੀ ਕ ਮ ਿਨਮ ਲੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਪਕ ਦ ਧਨੀਆ ਚ

ਮਾਸਮੀਅਤ ਦਾ ਦ ਧ ਪੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਬਰਗ ਪਚਹਰ ਤ

ਝ ਰੜੀਆ ਦ ਨ ਝਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਪਕ ਸੀਨ ਅਦਰ ਨ

ਗ ਰਬਤ ਦ ਪਹਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਨਣ ਦ

ਦਵ ਦੀਵ ਹੀ ਪਹਸ ਚ ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਿਨਾਪਜ਼ਆ ਲਈ

ਖ਼ਰੀਦ ਕਫ਼ਨ ਵੀ ਪਵਕ ਚ ਕ ਨ

ਤ ਹਰ ਤੀਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਮ ਲਮ ਸੜਕ ਤ

ਿਾ ਕ ਕਈ ਕਦ ਨਹ ਮ ੜਦਾ ਇਹ ਸਮਝ ਲੀਤਾ ਿਦਾ ਹ ਮ ਰਦਾ

ਤ ਹਰ ਚਥੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਕਾਲ ਬਾਗ਼ ਚ

ਪਸਰਫ਼ ਆਸ ਦੀ ਪਣ ਿਾਵ ਕਦ ਕਦ ਹ ਓਸ ਿਹ ਚ

ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਵ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਆਬਾਦ ਕਰਨ ਨ ਤ ਹੀ ਰਕੜ

ਤ ਹੀ ਧਰਤੀ ਦਾ ਕਝ ਵਰਨ

ਤ ਹੀ ਕਰਨੀ ਫ਼ਜ਼ਾ ਮ ਅਤਰ

ਤ ਹੀ ਸਿ ਨ ਮਾਨਣਾ ਸ ਕ ਪਪਹਲ ਤ ਵਖ ਸਥਰ ਪਰ ਮ ਛਤੀ ਹੀ ਸਮਝ ਿਦਾ ਇਹ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸ਼ਰ ਹੀ ਹ

ਿ ਲਾ ਪਰਹਾ ਹ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਚਕਰ

ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਆਉਣ ਵਾਲ

ਇਹ ਲਕ ਪੜਹ ਕ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ ਇਹ ਉਹ ਪਵਚਾਰੀ ਬਦਬਖ਼ਤ ਰਹ ਹ

ਪਕ ਪਿਹੜੀ ਪਹਰਨ ਦ ਪਸਙ ਤ

ਉਦਾਸ ਲਪਮਹਆ ਨ ਫੜਣ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਚੜਹ ਰਹੀ ਏ ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ

ਪਕ ਹਠ ਦ ਫ ਲ ਦੀ ਮਪਹਕ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਰਹੀ ਏ

ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਪਨਕੀ ਉਮਰ

ਉਡਾ ਕ ਲ ਗਏ ਗ਼ਮ ਦ ਝਖੜ

ਵਫ਼ਾ ਦ ਸਹ ਦ ਮਲ ਤ

ਇਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਮ ਲਚਦਾ ਹ ਪਕ ਇਸ ਚ ਰਾਹ ਤ

ਮਨ ਕਈ ਉਿਾੜ ਦਵ ਤ ਮਰ ਮਥ ਦ ਕਾਲ ਅਖ਼ਰ ਤ

ਕਟ ਚਨ ਦਾ ਚਾੜਹ ਦਵ ਿ ਅਗ ਫ਼ ਰਕਤ ਦੀ ਪਦਨ ਦੀਵ ਪਵਚ ਚ ਰਾਹ ਦ ਸਾੜ ਦਵ ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਪਪਘਲ ਿਾਵਣ

ਇਹ ਬਦਨਸੀਬੀ ਦ ਕਾਲ ਕਕਰ

ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਬਦਲ ਿਾਵਣ

ਮਰੀ ਪਕਸਮਤ ਦ ਸਭ ਨਛਤਰ

ਮ ਮਨ ਖਤਾ ਦ ਨਾਮ ਸ ਖਗਾ ਆਪਣ ਗੀਤ ਦ ਸਨ-ਛਤਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

Page 17: Pc64 bDnc64 - Punjabi Library · Aate Dian Chirian Shiv Kumar Batalvi 6If Pc64 bDnc64 b]\ ?dWaY UIaZ\c 6If Pc64 bDnc64 DaRMc YaN D ^dÊNc 7? S_anc U^Nc ?^W NfYc WfYf Ph^N Unc bS6Yc

ਮਲ ਮਲ ਕੀੜ ਲਗ ਦਦ ਵਤ ਿ ਮ ਸਕਰਾਣ

ਵਸਵਾ ਪਿਹੀ ਸੜਕ ਦ

ਹ ਪਿ ਬਚ ਹਰਾਮ

ਉਫ਼ ਇਹ ਬਿਾਨ ਮਪਹਲ ਪਵਚ ਵੀ ਪਕਨਾ ਹ ਕਾਮ

ਗਲ ਰਸ਼ਨਦਾਨ

ਅਖ ਵਗ ਪਏ ਹਨ ਚਮਕਦ ਲਮ ਸਲਮੀਆ ਬਾਰੀਆ ਵਗ ਹਠ ਮ ਸਕਰਾਣ

ਸਚਦ ਪਕ ਮਪਹਲ

ਮਪਹਲ ਨ ਪਏ ਨ ਚ ਮਦ ਲ ਕ ਪਵਚ ਗਲਵਕੜੀ ਕਪਫ਼ਆ ਨ ਟ ਰ ਿਾਣ

ਉਫ਼ ਮ ਪਕਨਾ ਸ਼ਤਾਨ

ਸਚਣੀ ਪਕਨੀ ਹਰਾਮ

ਬਦਲੀਆ ਚ

ਅਰਧ ਨਗਾ ਸਰਿ

ਕਰ ਪਰਹਾ ਝ ਕ ਕ

ਹ ਕ ਝ ਏਦ ਸਲਾਮ

ਸਨ ਦ ਕਈ ਦਦ ਵਾਲੀ ਕਨ ਫ਼ਾਹਸ਼ਾ ਮ ਸਕਰਾਵ ਭਰ ਕ ਪਿ

ਨਜ਼ਰ ਚ ਕਾਮ

ਸਾਉਣ ਮਹ ਦੀ ਸਵਲੀ ਪਸਲਹੀ ਹ ਸ਼ਾਮ ਸਾਉਣ ਮਹ ਦੀ ਸਵਲੀ ਪਸਲਹੀ ਹ ਸ਼ਾਮ

ਮ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਤਰ ਆਪਣ ਦ ਧ ਵਰਗਾ ਹੀ ਤਰਾ ਸ ਚਾ ਹ ਨ ਿੀਭ ਹ ਿਾਏ ਮਾਪਖ

ਹਾਏ ਨੀ ਤਰਾ ਨ ਪਲਆ

ਿ ਇਿਾਜ਼ਤ ਦਏ ਤ ਮ ਇਕ ਵਾਰੀ ਲ ਲਵ ਮਾਘੀ ਦੀ ਹਾਏ ਸ ਚੜੀ ਸਗਰਦ ਵਰਗਾ ਤਰਾ ਨ ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਤ ਮਰੀ ਿਣਨੀ ਨਹ ਮ ਹਕੀਕਤ ਿਾਣਦ ਤਰਾ ਮਰਾ ਕੀ ਹ ਪਰਸ਼ਤਾ ਏਸ ਬਾਰ ਕੀ ਕਹ

ਗ਼ਮ ਦ ਸਪਹਰਾਵ ਚ ਭ ਪਿਆ

ਮ ਹ ਪਛੀ ਬ-ਜ਼ ਬ ਦ ਕ ਪਲ ਿ ਦਏ ਇਿਾਜ਼ਤ

ਤਰੀ ਛਾਵ ਬਠ ਲ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਅਿ ਤਰ ਪਦਲ ਚ ਹ

ਖ਼ ਸ਼ਬ ਦਾ ਹੜਹ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਵਰਹ ਹਾਲ ਿਵ ਠੀਕ ਹੀ ਕਪਹਦੀ ਹ ਤ ਅਮੜੀਏ

ਰਤ ਰਤੀ ਕਾਮ ਦੀ ਹ ਦੀ ਹ ਮ ਪਰ ਮ ਅਮੀਏ ਇਹ ਕਹ ਰਤ ਠਢੀ ਹਣ ਪਵਚ

ਲਗਗਾ ਅਤ ਦਾ ਸਮ ਕਰਨ ਲਈ ਕੀੜੀ ਨ ਪਿਨਾ ਸ਼ਾਇਦ ਭ-ਪਰਦਖਣਾ ਕੀਹ ਭਲਾ ਏਨ ਸਮ

ਪਪਛ ਹ ਿਮਦੀ ਇਕ ਮ ਝਠ ਬਕਦਾ ਹ ਿਹ ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਤਤ ਦੀ ਅਖ ਵਗ ਟੀਰਾ ਹ ਅਿ ਸਾਡਾ ਿਹ ਭਡ ਦ ਪੀਲ ਨ ਦਦ

ਕ ਤ ਦੀ ਇਹਦੀ ਜ਼ ਬ ਕਰਦਾ ਪਫਰਦਾ ਹ ਿ ਗਾਲੀ

ਕਾਮ ਦੀ ਇਹ ਥ ਕ ਥ ਬਹ ਤ ਬਕਵਾਸੀ ਸੀ ਇਹਦ ਪਪਉ ਦਾ ਪਪਉ

ਬਹ ਤ ਬਕਵਾਸਣ ਸੀ ਇਹਦੀ ਮ ਦੀ ਮ ਏਥ ਥਹਰ ਵਗ

ਗਦਾ ਹ ਸ਼ਤ ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਪਮਰਗ ਦੀ ਇਕ ਨਸਲ ਦਾ ਕਸਤਰੀਆ ਹ ਦਾ ਹ ਨ ਕਸਤਰੀਆ ਨ ਿਨਮ ਦਦੀ ਹ ਿਦ ਉਨਹ ਦੀ ਮ ਪਾਲਦੀ ਹ ਰਖ ਕ

ਇਕ ਹਰ ਥ ਇਕ ਹਰ ਥ ਫਰ ਆਦਾ ਹ ਸਮ ਕਰਮ-ਹੀਣ ਬਪਚਆ ਨ

ਭ ਲ ਿਦੀ ਹ ਉਹ ਮ ਮ-ਪਵਹਣ ਪਹ ਚ ਿਦ ਨ ਪਕਸ ਐਸੀ ਉਹ ਥ ਪਿਥ ਪਕਧਰ ਚ ਗਣ ਪਈਆ

ਹਣ ਰਲ ਕ ਬਕਰੀਆ ਬਕਰੀਆ ਵੀ ਕਰਦੀਆ ਨਾ ਚ ਘਣ ਉਨਹ ਨ ਨਹ

ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਮ

ਪਸ਼ ਤ ਮਾੜੀ ਨਹ ਤਰਾ ਮਰਾ ਕੀ ਹ ਪਰਸ਼ਤਾ ਏਸ ਬਾਰ ਕੀ ਕਹ

ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਤਰ ਸ ਚ ਦ ਧ ਵਰਗਾ ਹੀ ਤਰਾ ਸ ਚਾ ਹ ਨ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਚਟਡੀ ਦਲ

ਨੀਮ ਸਵਲੀ ਗਰੜ ਵਤ ਨੀਲੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਪਵਚ ਪਕੀ ਸਤਕ-ਪਭਟੀ ਨਾਰ ਦ ਵਾਕਣ

ਮਰ ਪਪਡ ਪਦਆ ਪਟ ਤ

ਸ ਤੀ ਘਕ ਹ ਪਸਰ ਨ ਰਖੀ ਪੀੜ ਭਨੀ ਥਕੀ ਥਕੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਇਹ ਪਕੀ

ਏਸ ਸੜਕ ਦੀ ਪਹਕ ਮਸਲਦਾ ਬਟ ਥ ਇਹਦਾ ਅਗ ਅਗ ਦਲਦਾ ਮਢ ਰਖ ਬਦਕ ਚਲਦਾ ਮਲ ਸਾਵ ਰਗ ਵਾਲਾ ਪਟਡੀ ਦਲ ਇਕ ਲਘ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਮਠੀ ਚ ਪ ਮਰ ਖਤ ਦੀ ਰਲਾ ਪਾ ਪਾ ਡਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਟਡੀਆ ਵਗ ਰਗਦ ਟਕ ਦੀ

ਚੀ ਇਕ ਧਮਕ ਦ ਕਾਰਨ

ਮਰਾ ਪਪਡ ਮ ਰਪਬਆ ਵਾਲਾ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਕਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਟਡੀ ਦਲ ਇਕ ਲਘ ਪਰਹਾ ਏ

ਹ ਣ ਹ ਣ ਇਸ ਪਕਨਾਰ

ਮਰ ਪਪਡ ਦੀਆ ਪਛਦੀਆ ਪਣ ਖਟੀਆ ਦ ਫ ਲ ਗਲ ਲਗ ਕ

ਰਝ ਦ ਕਨ ਦੀਆ ਮ ਦਰ ਵਰਗ ਫ ਲ ਸ਼ਰਹ ਦ ਚ ਮ ਕ

ਲ ਕਣ ਮੀਚੀ ਖਡ ਰਹੀਆ ਸਨ

ਪਰ ਹ ਣ

ਇਨਹ ਦ ਸਾਹ ਅਦਰ

ਫਲ ਪਗਆ ਬਦਬ ਦਾ ਸਾਗਰ

ਡ ਘ ਮਰ ਦਮਾਹਲ ਖਹ ਪਡਗ ਪਈ ਸਨ ਦੀ ਗਾਗਰ

ਇਹ ਕੀ ਹਇਆ

ਇਹ ਕੀ ਹਇਆ

ਸਾਰਾ ਪਪਡ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਪਵਚ

ਸੜ ਬਲ ਕ ਹ ਕਲ ਹਇਆ ਲਾਹ ਗਈਆ ਰ ਖ ਦੀ ਪਛਲ ਡਣ ਅਬਰ ਪਗਧ ਤ ਇਲ ਲੜਨ ਪਬਲੀਆ ਰਵਣ ਕ ਤ ਲ ਪਏ ਮਚਾਵਣ ਪਖਲ ਘ ਮਣ ਥ-ਥ ਲਖ ਚ ੜਲ ਪਪਠ ਤ ਥਣ ਲਮਕਾਈ

ਪ ਠ ਲਮ ਪਰ ਦ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਦ ਪਪਤਆ ਦੀਆ ਪਸ ਕ

ਪਠਬ-ਖਪੜਬੀਆ ਿ ਤੀਆ ਪਾਈ

ਖਪੜੀਆ ਦ ਬਹਲ ਪਵਚ ਲਘ ਪਣ ਫਰਾਟ ਭਰਦੀ ਸ਼ ਸ਼ ਕਰਦੀ ਹਕ ਭਰਦੀ

ਥ ਪ ਰ ਥ ਪਟਡੀਆ ਦੀਆ ਹੜ ਕਰਨ ਇਕਠੀਆ ਹਡ ਦੀਆ ਢਰ ਹਡੀਆ ਦ ਢਰ ਪਵਚ ਸਵਣ

ਲਖ ਲਖ ਬਚਾ ਦਣ ਅਕਰ ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਧਰਮ ਘਰ ਿਾਈਆ

ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਕਮ ਘਰ ਿਾਈਆ ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਕਾਮ ਪਤਹਾਈਆ

ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਿਗ ਨ ਸਾਈਆ ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਹਦ ਪਰਨਾਈਆ ਮਾਨ ਖਤਾ ਦੀਆ ਲਵੀਆ ਫ਼ਸਲ ਇਨਹ ਰਲ ਪਮਲ ਮਾਰ ਮ ਕਾਈਆ ਅਿ ਖੜਹਾ ਇਸ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਪਕਨਾਰ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ

ਨੀਮ ਸਵਲੀ ਗਰੜ ਵਤ ਨੀਲੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਪਵਚ ਪਕੀ ਿਗ ਪਵਚ ਹਈ ਪਵਧਵਾ ਵਾਕਣ

ਪਫਰਦੀ ਪਈ ਹ ਲਥ-ਭਲਥੀ ਆਪਣ ਭ ਖ ਬਚ ਵਾਕਣ

ਮਰ ਪਪਡ ਨ ਢਾਕ ਚਕੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਇਹ ਪਕੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ

ਸੜਕ ਇਹ ਪਕੀ

ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਆਇਆ ਭਗਣ ਿਨ ਚ ਰਾਸੀ ਕਈ ਲਛਮਣ ਨਹ ਮਰਾ ਸਾਥੀ ਨਾ ਮ ਰਾਮ ਅਯ ਪਧਆ ਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ

ਨਾ ਮਰਾ ਪਚ-ਵਟੀ ਪਵਚ ਡਰਾ ਨਾ ਕਈ ਰਾਵਣ ਦ ਸ਼ਮਣ ਮਰਾ ਕਣਕ-ਕਕਈ ਮ ਦੀ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਮਥ ਦਰ ਵਤਨ ਹ ਮਰਾ ਪਕੀ ਸੜਕ ਦੀ ਪਟੜੀ ਤ

ਸਪਦਆ ਦਿਾ ਵਰਹਾ ਹ ਮਰਾ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਪਵਚ ਰਦੀ ਹ

ਮਰੀ ਦ ਵਪਰਹਆ ਦੀ ਕਾਕੀ ਿੀਕਣ ਪਣ ਸਰਕੜ ਪਵਚ ਲਘ ਿਦੀ ਹ ਅਧੀ ਰਾਤੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ

ਕਈ ਸ ਗਰੀਵ ਨਹ ਮਰਾ ਮਪਹਰਮ

ਨਾ ਕਈ ਪਵਨ-ਪ ਤ ਮਰਾ ਬਲੀ ਨਾ ਕਈ ਨਖ਼ਾ ਹੀ ਕਾਮ ਦੀ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਆਈ ਮਰੀ ਬਣਨ ਸਹਲੀ

ਮਰੀ ਤ ਇਕ ਬ ਢੀ ਮ ਹ

ਪਿਸ ਨ ਮਰੀ ਹੀ ਬਸ ਛ ਹ

ਪਦਲ ਭਰ ਥ ਕ ਪਦਕ ਦ ਕੀੜ

ਪਿਸ ਦੀ ਬਸ ਲਬ ਤ ਿ ਹ

ਿ ਉਹਦੀ ਇਕ ਮਰਨੀ ਧੀ ਹ

ਪਿਸ ਦ ਵਰ ਲਈ ਲਭਣੀ ਥ ਹ

ਿ ਪਫਰ ਅਨਪੜਹ ਬ ਢਾ ਪਪਉ ਹ

ਿ ਇਕ ਪਮਲ ਪਵਚ ਹ ਚਪੜਾਸੀ ਖ਼ਾਕੀ ਪਿਦਹ ਪਿਾਮ ਤ

ਲਗੀ ਹਈ ਹ ਪਚਟੀ ਟਾਕੀ ਕਈ ਭੀਲਣੀ ਨਹ ਮਰੀ ਦਾਸੀ ਨਾ ਮਰੀ ਸੀਤਾ ਪਕਤ ਗਵਾਚੀ

ਮਰੀ ਸੀਤਾ ਕਰਮ ਮਾਰੀ ਉਹ ਨਹ ਕਈ ਿਨਕ ਦ ਲਾਰੀ ਉਹ ਹ ਧ ਰ ਤ ਫਾਪਕਆ ਮਾਰੀ ਪੀਲੀ ਪੀਲੀ ਮਾੜੀ ਮਾੜੀ ਿੀਕਣ ਪਹਲੀ ਮਗਰ ਹਾੜਹੀ ਪਲ ਪਰ ਟ ਰ ਪਵਚਾਰੀ ਿਨਮ ਿਨਮ ਦੀ ਪਰ ਭਰੀ ਹਾਏ ਗ ਰਬਤ ਦੀ ਚੀ ਘਾਟੀ ਕੀਕਣ ਪਾਰ ਕਰਗੀ ਸ਼ਾਲਾ ਉਹਦੀ ਤਰੀਮਤ-ਪਣ ਦੀ ਡਾਚੀ

ਪਹਕ ਸਗ ਲਾ ਕ ਮਰੀ ਕਾਕੀ

ਇਹ ਮ ਅਿ ਕੀਹ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ ਪਕ ਦ ਖਦੀ ਹ ਮਰੀ ਛਾਤੀ

ਪਕ ਅਖ ਹ ਗਈ ਲਹ-ਲਾਖੀ ਮ ਉਹਦੀ ਅਗਨ ਪਰੀਪਖਆ ਲਸ ਨਹ ਨਹ ਇਹ ਤ ਹ ਗ ਸਤਾਖੀ ਉਸ ਅਗ ਦ ਪਵਚ ਉਹ ਸੜ ਿਾਸੀ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਪਵਚ ਰਦੀ ਹ

ਮਰੀ ਦ ਵਪਰਹਆ ਦੀ ਕਾਕੀ ਹਰ ਪਲ ਵਧਦੀ ਿਾਏ ਉਦਾਸੀ

ਿੀਕਣ ਵਰਹਦ ਬਦਲ ਦ ਪਵਚ

ਡਦ ਿਦ ਹਵਣ ਪਛੀ ਮਠੀ ਮਠੀ ਟਰ ਪਨਰਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ

ਰਾਖ਼ ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਪਈ ਹ ਧ ਖਦੀ ਪਕ ਪਿਵ ਪਵਧਵਾ ਕਈ ਪਵਚ ਿਵਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ

ਪਿ ਕਾਲੀ ਮਾਤਾ ਪਿ ਮ ਭਵਾਨੀ ਿ ਪੀੜ ਮਰੀ ਦ ਪਜ਼ਦੀ ਬਪਚਆ ਦਾ ਖ਼ਨ ਨੀਲਾ ਹਾਏ ਪੀਣ ਖ਼ਾਤਰ

ਖੜਹੀ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਵਚ ਹਰਾਨੀ ਫੜ ਕ ਧ ਦੀ ਅਲਫ਼-ਹ ਸਨੀ ਕਈ ਪਾ ਕ ਚਲਾ ਹਾਏ ਅਸਮਾਨੀ ਬੜ ਡਰਾਉਣ ਿ ਪਛੀ ਵਰਗੀ ਅਖ ਮ ਦੀ ਤ ਪਹਕ ਤਾਣੀ

ਿ ਪਪਉ ਲਮਬ ਦੀ ਧੀ ਅਞਾਣੀ ਿ ਬਾਪ ਆਪਣ ਦੀ ਮਤ ਪਪਛ ਆਪਣੀ ਮ ਦੀ ਹ ਸੀਨ ਗਦੀ ਚ

ਘਕ ਸ ਤੀ ਹ ਭ ਖੀ-ਭਾਣੀ ਤ ਸ ਤੀ ਸ ਤੀ ਇਹ ਕਪਹ ਰਹੀ ਹ-

ਇਹ ਯ ਗ ਪਕਨਾ ਹ ਅਗਰਗਾਮੀ ਹ ਪਕਨੀ ਪਜ਼ਲਤ ਅਿ ਵੀ ਬਦਾ ਬਦ ਅਗ ਕਰ ਗ਼ ਲਾਮੀ

ਿ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਦਾ ਮਰ-ਪਖੀ ਵਲਵ ਖਦਾ ਪਸਗਰਟੀ ਧਆ ਪਕ ਪਿਵ ਪਕਧਰ ਵੀਰਾਨ ਥਾਵ ਕਈ ਰ ਖ ਸਫਦ ਦਾ ਹਏ ਅਲ ਆ ਪਿ ਇਪਛਆਧਾਰੀ ਕਈ ਸਪ ਦਮਹ ਿ ਪਿ ਸਰਵਰ ਚ ਸਵਲੀ ਪਿਹੀ ਨਹਾ ਕ ਪਨਕਲੀ ਕਈ ਿਵਾਨੀ ਤ ਕਢ ਖੜਹ ਕ ਸ ਕਾਏ ਪਾਣੀ ਬੀਮਾਰ ਿਹੀ ਤਵੀਤ ਪਪਹਨੀ

ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਬੀਅਰ ਦੀ ਬਤਲ

ਇਹ ਮਜ਼ ਹਟਲ ਦ ਸਾਗਵਾਨੀ ਇਹ ਓਹ ਬਰ ਤ ਓਹ ਪਚਹਰ

ਇਹ ਓਹ ਬਕ ਬਕ ਤ ਕ ਤ ਖਾਣੀ ਬਹ ਪਪਆਜ਼ ਦੀ ਬ ਪ ਰਾਣੀ

ਉਫ਼ ਪਕਨੀ ਹੀ ਹ ਵੀਰਾਨੀ ਰਲ-ਰਪ ਦੀ ਗਪਹਰੀ ਦਲਦਲ ਚ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਹ ਧਸਦੀ ਿਦੀ ਇਹ ਸ਼ਾਮ ਸਹੀ ਤ ਅਰਗ਼ਵਾਨੀ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਪਿ ਰਾਤ ਕਾਲੀ ਕਈ ਤਫ਼ਾਨੀ ਪਕ ਪਿਸ ਚ ਚਮਕ ਕਈ ਨਾ ਤਾਰਾ ਪਸਆਹ ਪ ਲਾੜ ਦ ਰਾਹ ਦੀ ਬਾਨੀ ਉਫ਼ ਪਕਨੀ ਹੀ ਹ ਡਰਾਉਣੀ

ਓ ਬਰਾ ਪਬਲ ਲ ਆ

ਤ ਚ ਕ ਲ ਏਥ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਤ ਮਨ ਇ ਹ ਲਗਦੀ ਹਜ਼ਾਰ ਮਗਾਟਨ ਬਬ ਵਾਕਣ ਪਿ

ਮਜ਼ ਮਰੀ ਤ ਫਟ ਹ ਿਾਣੀ ਤ ਖ਼ਾਲੀ ਹਈ ਬੀਅਰ ਦੀ ਬਤਲ

ਪਿ ਬਣ ਕ ਰਾਕਟ ਹ ਡ ਿਾਣੀ

ਚ ਕ ਲ ਏਥ ਇਹ ਖ਼ਾਲੀ ਬਤਲ

ਤ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਿ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਪਈ ਹ ਧ ਖ਼ਦੀ ਪਕ ਪਿਵ ਪਵਧਵਾ ਕਈ ਪਵਚ ਿਵਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ

ਚਹਜੜਾ ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਸਚ ਮਰੀ ਵਗ ਹੀ ਬਜ਼ਾਰ ਹ

ਇਹ ਤ ਮਨ ਇ ਪਈ ਹ ਭਾਸਦੀ ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਗਲੀ ਗਲੀ ਚ ਮਣ ਪ ਤਰ ਪਰਾਏ

ਪਕਸ ਕਦਰ ਹਛਾ ਪਿਹਾ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਹਾਏ

ਵਲ ਪਪਛ ਸਦ ਲਾ ਕ ਆਖਣਾ ਵਲ ਤਰੀ ਹਰ ਵੀ ਦਾਤਾ ਵਧਾਏ

ਪਕਸ ਕਦਰ

ਅਸਚਰਿ ਦੀ ਗਲ ਹਾਏ

ਇਕ ਮਗਤ ਰਾਪਿਆ ਨ ਖ਼ਰ ਪਾਏ

ਹਾਏ ਨਾ ਦਾਤਾ ਸਮਝ ਆਏ

ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਵਲ ਖ ਦ ਬ-ਕਾਰ ਹ

ਇਹ ਧ ਰ ਤ

ਜ਼ਰਦ ਤ ਪਬਮਾਰ ਹ

ਏਸ ਨ ਨਾ ਫ ਲ

ਨਾ ਕਈ ਖ਼ਾਰ ਹ ਮਰ ਲਈ ਹ ਅਿਨਬੀ ਕ ਖ ਦੀ ਪੀੜ

ਪਪਆਰ ਦੀ ਮਨ ਭਲਾ ਕੀ ਸਾਰ ਹ

ਲਰੀਆ ਦਣਾ ਤ ਇਕ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਹ

ਕਾਮ ਦੀ ਿ ਪਰਤੀ ਦਾ ਆਹਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਹਾਏ ਮਨ

ਪਕਸ ਗ ਨਾਹ ਦੀ ਇਹ ਸਜ਼ਾ

ਨਾ ਮ ਆਦਮ

ਤ ਨਾ ਹੀ ਮ ਹਵਾ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਦਾ ਹ ਖ਼ਰ ਕੀਹ ਮਜ਼ਾ

ਆਖਦ ਨ -

ਕਾਮ ਹ ਦਾ ਹ ਖ ਦਾ ਕਾਮ ਪਵਚ ਹ ਦਾ ਹ ਲਿੜ ਦਾ ਨਸ਼ਾ ਪਰ ਇਹ ਮਨ ਕੀ ਪਤਾ

ਕਾਮ ਦ ਪਦਉਤ ਦੀ ਮਨ ਤ ਧ ਰ ਹੀ ਮਾਰ ਹ

ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਰਾਮ-ਲੀਲਹਾ ਦਾ ਕਈ ਪਕਰਦਾਰ ਹ

ਪਿਸ ਦ ਹਥ ਪਵਚ

ਕਾਠ ਦੀ ਤਲਵਾਰ ਹ

ਚਮਕਦੀ ਹ ਪਰ ਨਾ ਕਈ ਧਾਰ ਹ

ਝਠਾ ਮਠਾ ਕਰਨਾ ਪਿਸ ਨ ਵਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਹ ਮਨਾ ਨਾ ਹਰ ਲਮੀ ਸਚ ਕਰ

ਸਚ ਲਮੀ ਸਨਹ ਲਾਣੀ ਸਮ ਨ

ਸਮ ਨ ਤ ਸਨਹ ਲਾਣੀ ਪਾਪ ਹ ਸਮ ਹੀ ਤ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਬਾਪ ਹ ਠ

ਪਕ ਸਾਰ ਨ ਸਾਥੀ ਸ ਰਹ

ਸ ਪਪਨਆ ਦ ਸ਼ਪਹਰ ਸਭ ਭ ਰਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਇਕ ਕਾਮ

ਦਿ ਕਮ ਪਬਨ

ਹ ਮਨਾ ਬ-ਕਾਰ ਹ ਬ-ਕਾਰ ਹ

ਇਕ ਵਾਧ ਭਾਰ ਹ

ਤਨ ਮਰ ਿਾਣਾ ਹੀ ਬਸ ਦਰਕਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਲਣਾ

ਧਰਮੀ ਬਾਬਲ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਲੜ ਲਾਇਆ ਸਾਡ ਫ ਲ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਪਿਸ ਦਾ ਇਛਰ ਰਪ ਹਢਾਇਆ

ਮ ਪਰਨ ਦੀ ਮ ਪਰਨ ਦ ਹਾਣ ਦੀ

ਮ ਉਸ ਤ ਇਕ ਚ ਮਣ ਵਡੀ ਪਰ ਮ ਕੀਕਣ ਮ ਉਹਦੀ ਲਗੀ ਉਹ ਮਰੀ ਗਰਭ ਿਨ ਨਾ ਆਇਆ

ਲਕਾ ਵ ਮ ਧੀ ਵਰਗੀ ਸਲਵਾਨ ਦੀ

ਪਪਤਾ ਿ ਧੀ ਦਾ ਰਪ ਹਢਾਵ ਲਕਾ ਵ ਤਨ ਲਾਿ ਨਾ ਆਵ

ਿ ਲਣਾ ਪਰਨ ਨ ਚਾਹਵ ਚਪਰਤਰ-ਹੀਣ ਕਵਹ ਪਕ ਿੀਭ ਿਹਾਨ ਦੀ

ਚਪਰਤਰ-ਹੀਣ ਤ ਤ ਕਈ ਆਖ

ਿ ਕਰ ਲਣਾ ਵਚ ਹਾਸ

ਪਰ ਿ ਹਾਣ ਨਾ ਲਭਣ ਮਾਪ

ਹਾਣ ਲਭਣ ਪਵਚ ਗਲ ਕੀ ਹ ਅਪਮਾਨ ਦੀ

ਲਣਾ ਹਵ ਤ ਅਪਰਾਧਣ

ਿਕਰ ਅਦਰ ਹਏ ਸ ਹਾਗਣ

ਮਪਹਕ ਉਹਦੀ ਿ ਹਵ ਦਾਗ਼ਣ

ਮਪਹਕ ਮਰੀ ਤ ਕਿਕ ਮ ਹੀ ਿਾਣਦੀ

ਿ ਸਲਵਾਨ ਮਰ ਲੜ ਲਗਾ ਪਦਨ ਭਰ ਚ ਕ ਫ਼ਾਈਲ ਦਾ ਥਬਾ ਸ਼ਪਹਰ ਸ਼ਪਹਰ ਰਵਹ ਪਨਤ ਭਿਾ ਮਨ ਪਵਚ ਚਟਕ ਚਦੀ ਦ ਫ ਲ ਖਾਣ ਦੀ

ਪਚਰ ਹਇਆ ਉਹਦੀ ਇਛਰ ਮਈ

ਇਕ ਪਰਨ ਿਮ ਪਰਨ ਹਈ

ਉਹ ਪਰਨ ਨਾ ਿਗੀ ਕਈ

ਉਸ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਹ ਮਰਾ ਹਾਣ ਪਛਾਣਦੀ

ਹ ਚਪਲਆ ਹ ਆਥਣ ਵਲਾ ਆਇਆ ਨਹ ਗਰਖ ਦਾ ਚਲਾ ਦਫ਼ਤਰ ਤ ਅਿ ਘਰ ਅਲਬਲਾ ਮ ਪਈ ਕਰ ਪਤਆਰੀ ਕਫ਼ ਿਾਣ ਦੀ

ਧਰਮੀ ਬਾਬਲ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਲੜ ਲਾਇਆ ਸਾਡ ਫ ਲ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਪਿਸ ਦਾ ਇਛਰ ਰਪ ਹਢਾਇਆ

ਮ ਪਰਨ ਦੀ ਮ ਪਰਨ ਦ ਹਾਣ ਦੀ

ਇਕ ਸਫ਼ਰ

ਉਹ ਵੀ ਸ਼ਪਹਰ ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਮ ਵੀ ਸ਼ਪਹਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਲਪਹਦ ਦੀ ਖ ਸ਼ਕ ਟਪਹਣੀ ਤ ਦਰ

ਫ ਲ ਸਰਿ ਦਾ ਅਿ ਕ ਮਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਤ ਮਰ ਪਵਚਾਲ ਪਵਥ ਸੀ ਪਫਰ ਮਨ ਸਕ ਉਹਦਾ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਦਵ ਕਢ ਸਵਲੀ ਪਿਹੀ ਸੜਕ ਦ

ਉਹਦ ਬ ਲਹ ਵਗ ਪਏ ਸੀ ਫਰਕਦ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਬ ਰਿੀਆ ਸੜਕ ਦ ਪਏ ਦਦ ਹਵਣ ਹਸਦ

ਪਣ ਦਾ ਪਚਮਟਾ ਪਪਆ ਸੀ ਵਿਦਾ ਟਾਹਲੀਆ ਦ ਪਤ ਪਏ ਸੀ ਖੜਕਦ ਵਖ ਰਹ ਸਨ ਸਾਡੀ ਵਲ ਨਾਮ ਰਾਦ

ਕਾਸ਼ਨੀ ਪਿਹ ਫ ਲ ਪਹਾੜੀ ਅਕ ਦ

ਬੀਿ ਰਹ ਸਨ ਮਰ ਪਦਲ ਪਵਚ ਸਰਘੀਆ

ਲਾਲ ਸਹ ਕਰ ਉਹਦੀ ਅਖ ਦ

ਦਰ ਇਕ ਆਥਣ ਦਾ ਤਾਰਾ ਪਫਕੜਾ ਗਗਨ ਦੀ ਹ ਣ ਗਲਹ ਤ ਮ ਸਕਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਇਕ ਪਨਆਣ ਦ ਗ ਲਾਬੀ ਮ ਖ ਤ

ਕਾਲ ਪਤਲ ਦ ਵਗ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਤ ਮਰ ਪਵਚਾਲ ਫਾਸਲਾ ਸਾਡੀ ਮਪਜ਼ਲ ਵਗ ਘਟਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਉਫ਼ਕ ਦ ਨਣ ਚ ਕ ਝ ਨੀਲਾ ਕ ਧ

ਕਾਗ ਦ ਪਿ ਬਟ ਦ ਪਪਡ ਤ ਲ ਬਖ਼ਸ਼ਦਾ ਸੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਸਕ

ਦਰ ਉਸ ਧਏ ਦ ਉਸ ਿਗਲ ਤ ਪਾਰ

ਿਾ ਰਹੀ ਸੀ ਪਛੀਆ ਦੀ ਇਕ ਡਾਰ

ਮਰਾ ਿੀ ਕੀਤਾ ਪਕ ਮ ਉਸ ਡਾਰ ਨ

ਚੀ ਦਣੀ ਇਕ ਕਹ ਆਵਾਜ਼ ਮਾਰ

ਨਾਲ ਆਪਣ ਲ ਚਲ ਸਾਨ ਵੀ ਯਾਰ

ਦਰ ਇਸ ਦ ਨੀਆ ਤ ਪਕਧਰ ਪਰਲ ਪਾਰ

ਦਣਾ ਸਾਨ ਉਸ ਿਜ਼ੀਰ ਤ ਉਤਾਰ

ਪਿਥ ਸਕੀਏ ਰਾਤ ਅਿ ਦੀ ਇਹ ਗ ਜ਼ਾਰ

ਪਸਆਹ ਹਨਰਾ ਪਸਆਹ ਦੀ ਇਕ ਸਪਣੀ ਦ ਵਗ

ਮਰ ਵਲ ਸਰਕਦਾ ਹੀ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਮਰਾ ਹਥ ਹ ਣ ਉਹਪਦਆ ਹਥ ਦ ਨਾਲ

ਖ਼ਰ ਪਕਨੀ ਦਰ ਤ ਟਕਰਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਿੀਕਣ ਘ ਗੀਆ ਦਾ ਿੜਾ ਕਧ ਤ

ਚ ਝ ਦ ਪਵਚ ਚ ਝ ਪਾ ਮ ਸਕਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਸੜਕ ਦ ਬ ਲਹ ਤ ਅਬ ਦੀ ਕਤਾਰ

ਮਪਹਕ ਆਪਣ ਬਰ ਦੀ ਸੀ ਰਹੀ ਪਖਲਾਰ

ਉਸ ਪਲਾਡ ਪਵਚ ਅਿ ਤੀਕ

ਚ ਗ ਰਹੀ ਸੀ ਪਬਿਪੜਆ ਦੀ ਇਕ ਡਾਰ

ਹ ਣ ਉਹਦ ਹਥ ਮਪਰਆ ਹਥ ਚ ਸਨ

ਬਰਫ਼ ਨਾਲ ਵਧ ਸਨ ਿ ਠਢ ਠਾਰ

ਿੀਕਣ ਪਬਲ ਦ ਮਹ ਕਈ ਗ ਟਾਰ

ਕਰ ਰਹ ਸਨ ਫਰ ਵੀ ਮਨ ਪਪਆਰ

ਿਦ ਹੀ ਭੜੀ ਰਾਹ ਅਸਾਡਾ ਕਟ ਗਈ

ਕਾਲੀ ਪਬਲੀ ਵਾਗਣ ਇਕ ਕਾਲੀ ਕਾਰ

ਸਾਡ ਮਹ ਤ ਰਸ਼ਨੀ ਦਾ ਇਕ ਬ ਕ ਮਾਰ

ਸਾਨ ਉਸ ਖਡ ਤ ਗਈ ਪਵਸਾਰ

ਪਪਛ ਬਤੀ ਲਾਲ ਪਿਹੀ ਉਸ ਕਾਰ ਦੀ ਅਿ ਤੀਕਣ ਚਮਕ ਪਈ ਸੀ ਮਾਰਦੀ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਸੜਕ ਦ ਮਥ ਤ ਪਿ

ਕਮ ਦਣੀ ਦਾ ਪਈ ਸੀ ਸਾਰਦੀ ਿ ਮਣੀ ਚਮਕ ਗਲ ਦ ਹਾਰ ਦੀ ਪਣ ਦ ਪਰ ਚ ਝਿਰ ਮਪਹਕ ਦੀ ਫ ਲ ਚਹ ਹਥ ਦਾ ਰਲ ਕ ਪਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਤਜ਼ ਸਰਿ ਹਾੜ ਦਾ ਸਾਡੀਆ ਤਲੀਆ ਚ ਚੜਹਦਾ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਕ ਵਧਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਤਜ਼ ਸ ਮ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਤਾਲ ਪਵਚ ਸੀ ਛਣਕਦਾ ਯਕ ਦਾ ਸਾਜ਼

ਸਾਜ਼ ਚ ਇਕ ਉਭਰਦੀ ਐਸੀ ਆਵਾਜ਼

ਪਬਿਲੀ ਦ ਖਪਭਆ ਚ ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਨਕ ਹ ਦ ਕਨ ਲਾ ਸ ਣਦ ਆਵਾਜ਼

ਪਰ ਨਾ ਆਦਾ ਸਮਝ ਦ ਪਵਚ ਉਸਦਾ ਰਾਜ਼

ਸਮਝਦ ਪਕ ਹ ਪਰਤ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਡ ਰਹ ਨ ਿ ਪਕ ਲਾਮ ਪਵਚ ਿਹਾਜ਼

ਿਗਤ ਦ ਪਾਪ ਤ ਪਚੜ ਕ ਸਮਝਦ ਹ ਗਏ ਿ ਦਵਤ ਸਾਰ ਨਾਰਾਜ਼

ਹਥ ਸਾਡ ਅਗ ਦੀ ਉਸ ਖਡ ਤ

ਅਿ ਤੀਕਣ ਵੀ ਨਹ ਹਨ ਆਏ ਬਾਅਜ਼

ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਤਜ਼ ਸ ਮ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਛਣਕਦਾ ਸੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਯਕ ਦਾ ਸਾਜ਼

ਉਹਦ ਪਪਡ ਦੀ ਚੀ ਮਸਪਿਦ ਦਾ ਪਮਨਾਰ

ਉਸ ਹਨਰ ਪਵਚ ਵੀ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹ ਤ ਉਹਦ ਨਾਲ ਉਹਦਾ ਹਥ ਵੀ ਮਰ ਹਥ ਚ ਪਨਕਲ ਕ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਬਾਝ ਓਸ ਦਾ ਹੀ ਹ ਣ ਗਰ ਲਪਗਆ ਪਕ ਖਾਣ ਨ ਪਿ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਖ਼ਰ ਕੀ ਕ ਰਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਬ-ਰਪਹਮ ਘੜ ਨ ਇਕ ਿਲਾਦ ਵਗ

ਚੀ-ਚੀ ਤਜ਼ ਛਟ ਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਚੀ ਚ ਗ਼ਲ ਇਕ ਪਚਚਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਾਰਾ ਰਾਹ ਓਸ ਚ ਗ਼ਲ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਨਾਲ

ਲਪਗਆ ਪਕ ਨਦ ਪਵਚ ਬਰੜਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਾਰਾ ਯਕਾ ਹ ਣ ਪਕਸ ਤਾਜ਼ਾ ਮਰ

ਿਾਨਵਰ ਦਾ ਕਰਗ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਲਪਹਦ ਦੀ ਖ਼ ਸ਼ਕ ਟਾਹਣੀ ਨ ਹ ਣ

ਤਾਪਰਆ ਦਾ ਘ ਣ ਪਿਹਾ ਬਸ ਖਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦੀਪਵਆ ਦੀ ਲ ਚ ਹ ਣ ਮਰਾ ਗਰ ਦਰ ਕਬਰਸਤਾਨ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਪਦਲ ਮਰਾ ਡਦ ਫਰਾਰ ਵਾਕਣ ਹਰ ਘੜੀ ਪਪਛ ਨ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਖ਼ਰ ਕੀ ਕ ਰਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਬ-ਰਪਹਮ ਘੜ ਨ ਇਕ ਿਲਾਦ ਵਗ

ਚੀ-ਚੀ ਤਜ਼ ਛਟ ਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਚਸਕਲੀਗਰ

ਮ ਪਸਕਲੀਗਰ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਦਸ਼ ਨਾ ਨਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਘਰ

ਮ ਪਸਕਲੀਗਰ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਗਡ

ਲ ਕ ਸ਼ਪਹਰ ਸ਼ਪਹਰ ਮ ਪਫਪਰਆ

ਪਟ ਦੀ ਅਗ ਬ ਝਾਵਣ ਿਗਾ ਪਰ ਕਈ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਨਾ ਪਮਪਲਆ

ਸਮ ਦ ਪਪਡ ਦੀਆ ਪੜ ਤ

ਹਲੀ ਹਲੀ ਪਰਹਾ ਮ ਟ ਪਰਆ

ਪਰ ਪਫ਼ਕਰ ਦਾ ਰਗ ਨਾ ਖ ਪਰਆ

ਹ ਣ ਮਥ ਨਹ ਿਦਾ ਟ ਪਰਆ

ਨਾ ਹੀ ਪਪਛ ਿਦ ਮ ਪੜਆ

ਹ ਣ ਤਕ ਸ਼ਾਇਦ ਬ ਢੀ ਠਰੀ ਮਰੀ ਅਮ ਗਈ ਹਸੀ ਮਰ

ਲਭ ਪਲਆ ਹਸੀ ਮਰ ਪਪਉ ਨ

ਆਪਣੀ ਧੀ ਲਈ ਯਗ ਕਈ ਵਰ

ਹ ਣ ਨਹ ਮਨ ਕਈ ਵੀ ਡਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਭ ਲ ਚ ਕਾ ਹ

ਮਨ ਮਰਾ ਕ ਲ ਕਬੀਲਾ

ਲਖ ਪਹਾੜ ਤ ਭਾਰਾ ਹ

ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦਾ ਸਾਵਾ ਤੀਲਾ ਇਸ ਤ ਵੀ ਵਧ ਭਾਰਾ ਹ ਦ ਪਿਊਣ ਲਈ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਵਸੀਲਾ ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਰਟੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਸਭ ਗਏ ਮਰ

ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਨ ਪਬਲਵਾ ਵਾਕਣ

ਲਾਸ਼ ਪਕਸ ਦਾ ਮਢਾ ਫੜ ਕ

ਿਾਣਾ ਹ ਤਰ ਿਾਣਾ ਹ ਤਰ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਵਖ ਪਕ ਤਰੀ ਦਣੀ ਵਰਗਾ ਲਪਹਦ ਵਲ

ਕੀਕਣ ਥਹਰ ਦ ਫ ਲ ਿਹਾ ਪੀਲਾ ਸਰਿ ਡ ਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਿੀਕਣ ਪਸਵਾ ਮਰੀ ਅਮ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਬਲ ਕ ਬ ਝ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਬਲਕ ਲ ਤਰੀ ਸਾੜੀ ਵਰਗਾ ਰਗ ਪਫ਼ਜ਼ਾ ਪਵਚ ਡ ਪਰਹਾ ਹ

ਸਿਣੀ ਆਪਖ਼ਰ ਇਸ਼ਕ ਅਸਾਡਾ ਵਾਹਵਾ ਹੀ ਤ ਪ ਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਮਰ ਪਵਹੜ ਚਦੀ ਦਾ ਇਕ ਬਟਾ ਆਪਖ਼ਰ ਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਪਿਦ ਮਰੀ ਦਾ ਪੀਲਾ ਸਰਿ ਡ ਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਆਪਖ਼ਰ ਇਕ ਪਦਨ ਸ ਕ ਹੀ ਿਦ ਹਰ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਹਰ ਡ ਘਾ ਸਰ

ਆਪਖ਼ਰ ਬਦਲ ਡ ਹੀ ਿਦ ਇਕ ਪਲ ਦ ਪਲ ਿ ਦ ਪਦਨ ਵਰਹ ਕੀਹ ਭੜਾ ਹ

ਇਸ਼ਕ ਿ ਮਰਾ ਤਰ ਤ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਦਾ ਰਾਹ ਹ

ਪਰ ਮਰਾ ਸਖਾ ਤ ਸਾਹ ਹ

ਤਨ ਵੀ ਕ ਝ ਮਰਾ ਲਾਹ ਹ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਤ ਸਮਝਗੀ ਮ ਮਧ ਪੀ ਕ ਬਲੀ ਿਦ ਕਾਮ-ਮਪਤਆ ਵਣ ਦੀ ਛ ਪਿਹ

ਤਰ ਵਾਲ ਵਰਲੀ ਿਦ ਕਚੀਆ ਰਤੀਆ ਪਿਹ ਬ ਲਹ ਸਹ

ਆਪਣ ਸਾਹ ਪਵਚ ਘਲੀ ਿਦ ਹ ਸਕਦਾ ਹ ਪਤਲ ਮਾਤਰ ਕਈ ਇਸ ਗਲ ਪਵਚ ਸਚਾਈ ਹਵ ਰਜ਼ ਦ ਕਹਲ ਗੜ ਵਾਕਣ

ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਪਵਚ ਆਈ ਹਵ ਪਿਸਮ ਤਰ ਦੀ ਪਭਨੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਭਾਈ ਹਵ ਪਫਰ ਵੀ ਹਸ਼ ਹ ਪਿਥ ਤੀਕਣ

ਅਿ ਮਰਾ ਅਗ ਅਗ ਪਪਆ ਠਰਦ

ਅਿ ਤਰ ਪਰਮਸ਼ਰ ਕਲ

ਪਾਪੀ ਪਟ ਪਪਆ ਬਹ ਡਰਦ ਅਿ ਮ ਈਕਣ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ ਪਿ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਥਹ ਤ

ਆਪਣ ਗ਼ਮ ਦਾ ਲਹਾ ਕ ਟਦ

ਕਾਲ ਲਹ ਨ ਥ ਕਦ ਥ ਕਦ ਆਪਣੀ ਬ ਢੀ ਅਮ ਵਾਿਣ

ਮ ਵੀ ਛਤੀ ਿਾਣਾ ਹ ਮਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਬਦ ਹ ਿਾਣ ਤਰੀ ਰਪਹਮਤ ਦ ਵੀ ਦਰ

ਪਰ ਤ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਹਸ ਹ ਖਭ ਪਵਚ ਸਾਹਸ ਹ

ਲਭ ਹੀ ਲ ਗਾ ਹਰ(ਹਰ) ਕਈ ਸਰ

ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਦਸ਼ ਨਾ ਨਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਘਰ ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹਮਦਰਦ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਤਰ ਿਜ਼ਬਾਤ ਦੀ ਇਕ ਮਪਹਕ ਦਾ ਇਹ ਗ ਚਾ ਮਰ ਅਪਹਸਾਸ ਦ ਹਠ ਤ

ਇਵ ਪਖਪੜਆ

ਬਾਜ਼ਾਰੀ ਪਿਵ ਸਹਣੀ ਪਕਸ ਨਾਰ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਪਪਰਥਮ ਵਾਰ

ਪਕਸ ਕਾਮੀ ਨ ਹਏ ਿ ਪੜਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ-ਮਥ ਪਫਰ ਵੀ ਹਮਦਰਦੀ ਤ ਮਨ ਡਰ ਲਗਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਪਸ਼ਾਕ ਹ ਪਕਸ ਹੀਣ ਦੀ ਹੀਣਾ ਸਭ ਤ ਵਡਾ ਪਮਹਣਾ ਿਗ ਤ

ਪਿਹੜ ਹਥ ਥ ਉਲੀਕ ਨ

ਤ ਇਹ ਅਖਰ

ਉਨਹ ਹਥ ਨ ਮਰਾ ਸ ਸ ਚ ਮਣ

ਮ ਨਹ ਚਾਹ ਦਾ ਤਰ ਹਠ ਦ ਗ ਲਾਬ

ਆਤਸ਼ੀ-ਸਹ

ਬੜ ਸ਼ਖ਼ ਤ ਤਜ਼ਾਬੀ ਨ ਿ ਮਰ ਸਾਹ ਦੀ ਬਦਬ ਚ

ਸਦਾ ਲਈ ਗ ਮਣ

ਮ ਿਾਣਦ ਤਰ ਖ਼ਤ ਚ

ਤਰ ਪਿਸਮ ਦੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਹ

ਇਕ ਸਕ ਹ ਇਕ ਰਗ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਦੀ ਛਹ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਮਰੀ ਨਜ਼ਰ ਚ

ਪਰ ਕੀਹ ਆਖ

ਬ-ਪਹਸ ਪਿਹ ਕਾਮ ਦ

ਪਡ ਦਾ ਹੀ ਕਹ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ

ਮ ਿਾਣਦ ਹਮਦਰਦ ਮਰ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਮਰੀ ਮਰੀ ਤ ਮਤਈ ਮ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਹ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਇਹਦੀ ਪਮਠੀ ਛ ਹ

ਕੀਹ ਗ਼ਮ ਿ ਭਲਾ ਲਮ ਤ ਇਸ ਚੜ ਿਹ ਪਵਚ

ਇਕ ਜ਼ਰਾ ਵੀ ਨਾ ਐਸਾ ਪਕ ਪਿਹਨ ਆਪਣਾ ਹੀ ਕਪਹ ਲ ਕੀਹ ਗ਼ਮ

ਿ ਨਸੀਬ ਨਾ ਪਛੀ ਦਾ ਵੀ ਪਰਛਾਵ ਇਸ ਉਮਰਾ ਦ ਸਪਹਰਾ ਚ

ਪਿਦਹੀ ਛਾਵ ਹੀ ਬਪਹ ਲ

ਤਰ ਕਪਹਣ ਮ ਤਾਬਕ

ਿ ਤਰਾ ਸਾਥ ਪਮਲ ਮਨ

ਕੀਹ ਪਤਾ ਪਫਰ ਵੀ ਨਾ ਦ ਨੀਆ ਚ ਮ ਬਾਰਕ ਥੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ ਮਥ ਮ ਤ ਚਾਹ ਦਾ ਹ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਜ਼ਪਹਰ

ਕਲਾ ਹੀ ਪੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਚਿਕਰਾ ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਉਹਦ ਰਪ ਦੀ ਧ ਪ ਪਤਖਰੀ ਦਿਾ ਮਪਹਕ ਦਾ ਪਤਰਹਾਇਆ

ਤੀਿਾ ਉਹਦਾ ਰਗ ਗ ਲਾਬੀ ਪਕਸ ਗਰੀ ਮ ਦਾ ਿਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਨਣ ਉਹਦ ਚਤ ਦੀ ਆਥਣ

ਅਤ ਜ਼ ਲਫ਼ ਸਾਵਣ ਛਾਇਆ

ਹਠ ਦ ਪਵਚ ਕਤ ਦਾ ਕਈ ਪਦਹ ਚੜਹਨ ਤ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸਾਹਵ ਦ ਪਵਚ

ਫ ਲ ਸਇਆ ਦ

ਪਕਸ ਬਾਗ਼ ਚਾਨਣ ਦਾ ਲਾਇਆ

ਦਹੀ ਦ ਪਵਚ ਖਡ ਚਤਰ

ਇਤਰ ਨਾਲ ਨ ਹਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਬਲ ਦ ਪਵਚ

ਪਣ ਪ ਰ ਦੀ ਨੀ ਉਹ ਕਇਲ ਦਾ ਹਮਸਾਇਆ

ਪਚਟ ਦਦ ਪਿ ਧਾਨ ਬਗ਼ਲਾ ਤੜੀ ਮਾਰ ਉਡਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਇਕ ਪਲਘ ਨ ਆਰੀ ਅਸ ਚਾਨਣੀਆ ਪਵਚ ਡਾਪਹਆ

ਤਨ ਦੀ ਚਾਦਰ ਹ ਗਈ ਮਲੀ ਉਸ ਪਰ ਿ ਪਲਘ ਪਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਦ ਖਣ ਮਰ

ਨਣ ਦ ਕਏ

ਪਵਚ ਹੜਹ ਹਝਆ ਦਾ ਆਇਆ

ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਗਈ ਪਵਚ ਸਚ ਉਸ ਇਹ ਕੀ ਜ਼ ਲਮ ਕਮਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸ ਬਹਾ-ਸਵਰ

ਲ ਨੀ ਵਟਣਾ ਅਸ ਮਲ ਮਲ ਓਸ ਨ ਹਾਇਆ

ਦਹੀ ਪਵਚ ਪਨਕਲਣ ਪਚਣਗ ਤ ਸਾਡਾ ਹਥ ਪਗਆ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਚਰੀ ਕ ਟ ਤ ਉਹ ਖਦਾ ਨਾਹ ਉਹਨ ਪਦਲ ਦਾ ਮਾਸ ਖਵਾਇਆ

ਇਕ ਉਡਾਰੀ ਐਸੀ ਮਾਰੀ ਉਹ ਮ ੜ ਵਤਨ ਨਹ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਿਾਮ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਇਕ ਡਣ

ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਮਰੀ ਸਚ ਦ

ਪਸਪਵਆ ਚ ਕਈ ਵਾਰ

ਮਨ ਨਗੀ ਅਲਫ਼

ਘ ਮਦੀ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਪਾਲਤ ਸਪ ਕਈ

ਮਨ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਇਸ ਸ਼ਪਹਰ-ਸਪਰ ਦੀ ਹ ਸ ਕਦ ਚ ਛ ਟ ਕ

ਮਾਰ ਕ ਡਗ ਕਲਿ ਤ

ਹ ਣ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਲਮਬ ਦੀ ਨਾਰ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਦਹੀ ਮਗ ਚ ਜ਼ਰਦਾਰੀ ਨ

ਹਾਏ ਪਝ ਕ ਸਧਰ

ਅਫ਼ਰੀਕਾ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਤ

ਕਰ ਪਵਧਵਾ ਪਬਠਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਐਸੀ ਮਨਹਸ

ਤ ਬਦਸ਼ਕਲ ਸ਼ਪਹਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਹੜ ਸ਼ਪਹਰ ਚ

ਇਸ ਦ ਧ ਪਮਲ ਕਾਹਵ ਦ ਰਗ ਦੀ ਮਾਸਮ ਗ ਨਾਹ ਵਰਗੀ ਮ ਹਬਤ ਮ ਗਵਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਪਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਚਬਰਹਾ ਮਥ ਮਰਾ ਪਬਰਹਾ ਵਡਾ ਮ ਪਨਤ ਕਕ ਪਰਹਾ ਮਰੀ ਝਲੀ ਇਕ ਹਕਾ ਇਹਦੀ ਝਲ ਅਥਾਹ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਇਸ਼ਕ ਗਵਾਚਾ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਹ ਗਏ ਸਾਹ

ਮਰ ਹਠ ਵਖ ਲਈ

ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ ਹਢਾ

ਿ ਚ ਮਣ ਮਰ ਦਰ ਤ ਖਪੜਹਆ

ਇਕ ਅਧ ਵਾਰੀ ਆ

ਮ ੜ ਉਹ ਭ ਲ ਕਦ ਨਾ ਲਪਘਆ

ਏਸ ਦਰ ਦ ਰਾਹ

ਮ ਉਹਨ ਪਨਤ ਉਡੀਕਣ ਬਠਾ ਥਪਕਆ ਔਸੀਆ ਪਾ ਮਨ ਉਹ ਚ ਮਣ ਨਾ ਬਹ ਪੜਆ

ਸ ਚ ਮਣ ਦ ਵਣ ਗਾਹ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਮਰ ਹਾਣ ਦਾ ਪਵਚ ਲਖ ਸਰਿ ਦਾ ਤਾ ਪਿਹੜ ਸਾਹ ਚਤਰ ਖਡਦਾ ਮਨ ਉਸ ਚ ਮਣ ਦਾ ਚਾ

ਪਰਦਸੀ ਚ ਮਣ ਮਪਡਆ

ਕਦ ਵਤਨ ਫਰਾ ਪਾ ਪਕਤ ਸ ਚਾ ਪਬਰਹਾ ਤਡੜਾ ਮਥ ਿਠਾ ਨਾ ਹ ਿਾ

ਪਬਰਹਾ ਵੀ ਲਭੀ ਕਾਮ ਦਾ ਇਹਦੀ ਿਾਤ ਕ ਿਾਤ ਨਾ ਕਾ ਭਾਵ ਪਬਰਹਾ ਰਬ ਵਡੜਾ ਮ ਚੀ ਕਕ ਪਰਹਾ

ਚਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਹ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਗ ਹ ਲਟਕ ਪਰਹਾ ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ ਹ ਭਟਕ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਪਦਨ ਬਹ ਵਡਭਾਗਾ ਿਦ ਪਕਸ ਸਾਗਰ ਪਵਚ

ਆਦਮ ਦ ਪਕਸ ਪਪਤਰ

ਅਮਬ(ਅਮੀਬ) ਿਨਮ ਪਲਆ

ਪਰ ਇਹ ਪਦਹ ਪਨਕਰਮਾ ਿਦ ਇਸ ਆਦਮ ਦੀ ਝਲੀ ਫ ਲ ਸਮ ਦਾ ਹਸੀ ਖ਼ਰ ਪਪਆ

ਵਖ-ਵਖ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਮ ਸਚ ਪਰਹਾ ਸਮ ਅਵਾਰਾ ਕ ਤਾ ਦਰ ਦਰ ਭਟਕ ਪਰਹਾ ਿਠ ਹਡ ਖਾਣ ਲਈ

ਲਭੀ ਤਰਸ ਪਰਹਾ

ਸਮ ਪਰਾਈ ਨਾਰ

ਤ ਿ ਪਫਰ ਰਡੀ ਹ

ਪਪਹਲੀ ਰਾਤ ਹਢਾਇਆ ਲਗਦੀ ਚਗੀ ਹ

ਦਿੀ ਰਾਤ ਪਬਤਾਇਆ

ਹ ਦੀ ਭਡੀ ਹ

ਪਰ ਇਹਦ ਸਗ

ਦ ਨੀਆ ਦ ਹਰ ਜ਼ਰ ਨ

ਇਕ ਅਧ ਘੜੀ ਜ਼ਰਰ ਪਬਤਾਣੀ ਪਦੀ ਹ

ਕਦ ਹਰਾਮਣ ਪਟਕ ਕ

ਨਾ ਇਹ ਬਪਹਦੀ ਹ

ਉਮਰ ਦੀ ਬਾਰੀ ਖਲਹ ਕ ਏਸ ਿਹ ਵਲ

ਕਾਮਨੀ ਮਲੀ ਨਜ਼ਰ

ਤਕਦੀ ਰਪਹਦੀ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਝਠ ਸਹਣ ਕਾਮ ਚ ਮਤ ਆਪਸ਼ਕ ਵਗ

ਪਮਠੀਆ ਕਰ ਕਰ ਗਲ ਸਾਨ ਛਲਦਾ ਹ

ਮਾਣ ਕ ਚ ਮਣ

ਇਕ ਦ ਏਸ ਹਯਾਤੀ ਦ

ਭ ਲ ਿਦਾ ਹ-

ਫਰ ਨਾ ਪਵਹੜ ਵੜਦਾ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਕ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਾਕਣ ਲਟਕ ਪਰਹ

ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਸ ਞੀ ਿੜੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ

ਸਮ ਦੀ ਇਕ-

ਠ ਕਰਾਈ ਹਈ ਸਿਣੀ ਵਗ

ਪੀੜ-ਕ ਠੀ ਪਬਰਹਣ ਵਾਕਣ ਭਟਕ ਪਰਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਦਵਤਾ ਇਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ

ਇਹ ਦਵੀ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ ਕਾਮ ਿ ਸਭ ਤ ਮਹਬਲੀ ਹ

ਉਸ ਦੀ ਮ ਨ ਕਪਹਣਾ ਨਗੀ ਇਹ ਗਲ ਕੀ ਹੀ ਨਾ ਚਗੀ ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਏਸ ਦੀ ਹ ਬਖ਼ਸ਼ੀ ਹਈ

ਤ ਦ ਤ ਹ ਸਨ ਦੀ ਿ ਰ ਤ ਹ

ਏਸ ਨ ਹ ਰਪ ਵਡਣਾ-

ਖ਼ਨ ਮਰਾ ਿ ਤਡੀ ਕ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਖੜੀ ਆ ਪਮਟੀ ਦੀ ਇਹ ਬਾਜ਼ੀ ਪਚਟੀ ਦ ਧ ਕਲੀ ਪਿ ਤਾਜ਼ੀ ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦਾ ਇਕ ਸਗਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦੀ ਕਥਾ ਸ ਣਦਾ ਕਈ ਅਲਮਸਤ ਪਿਹਾ ਿਗਮ ਹ

ਤਰਾ ਇਸ ਨ ਟ ਡੀ ਕਪਹਣਾ ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਗ਼ਮ ਹ

ਕਾਮ ਪਬਨ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਕਾਹਦ ਅਰਥ ਿ ਚਲਦਾ ਦਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਪਸ਼ਵਿੀ ਕਾਮ ਬਰਹਮ ਹ

ਕਾਮ ਹੀ ਸਭ ਤ ਮਹ ਧਰਮ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਸ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਵਖ ਪਕ ਬ ਤ ਨ ਕੀ ਹਇਆ ਹ

ਇ ਲਗਦਾ ਹ ਪਿ ਰਇਆ ਹ

ਸਾਥ ਕਈ ਪਾਪ ਹਇਆ ਹ

ਸਾਰ ਦੀਵ ਝਬ ਬ ਝਾ ਦ

ਇਸ ਨ ਥੜਹਾ ਪਰਹ ਹਟਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਮ ਖ ਨ ਪਰਹ ਭ ਆ ਦ

ਿ ਇਸ ਤ ਕਈ ਪਰਦਾ ਪਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਪਦਲ ਪਵਚ ਵੀ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਇਸ ਨ ਹਾਲ ਵੀ ਕਈ ਭ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਕਾਮ ਏਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ ਇਹ ਭਾਵ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਸੀਮਾ ਦਪਨਕ ਅਖ਼ਬਾਰ ਦ

ਅਿ ਪਰਥਮ ਪਨ ਤ

ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਛਪੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਕ ਝ ਗਰ ਬਦਸ਼ੀ ਬਚ ਤ ਇਕ ਹਰ ਉਹਦ ਨਾਲ

ਖੜਹੀ ਉਸ ਦੀ ਸਖੀ ਹ

ਤਸਵੀਰ ਦ ਪਰ ਇਕ ਇਬਾਰਤ ਦੀ ਹ ਝਿਰ

ਇਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਹੀ ਕ ੜੀ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰੀ ਪਜ਼ਦਗੀ ਥ ੜੀ ਥ ੜੀ ਹ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ

ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਮਰ ਗੀਤ ਨ ਰਦ ਮਾਸਮ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਵੀ ਅਵਾਰਾ ਨ ਭਦ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ ਅਕਸਰ ਮਰ ਸ਼ਪਹਰ ਿਦ ਆਦੀ ਹਰ ਵਾਰ ਿਦ ਆਦੀ ਪਤਨ ਫ ਲ ਪਲਆਦੀ ਗ ਲਦਾਨ ਚ ਪਤਨ ਫ ਲ ਿਦ ਹਥ ਉਹ ਸਿਾਦੀ ਮ ਸਕਾ ਕ ਤ ਅਦਾਜ਼ ਚ

ਕ ਝ ਏਦ ਉਹ ਕਪਹਦੀ ਇਕ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਤਰ ਨ ਦਾ ਮਰ ਨ ਦਾ ਇਹ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਪਕਸ ਪਪਉ ਦਾ ਪਕਸ ਮ ਦਾ ਇਕ ਫ ਲ ਮਰੀ ਕ ਖ ਦੀ ਸੀਮਾ ਦ ਹ ਨ ਦਾ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਇਕ ਗਰੀ ਪਿਹੀ ਪਨਕੀ ਬਚੀ ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਪਿਸ ਚੀਚੀ ਹ ਪਕੜ ਰਖੀ

ਓਸ ਦੀ ਸ਼ਕਲ

ਮਰ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਹ ਆ ਲਥੀ ਈਕਣ ਲਗਦਾ ਹ

ਇਹ ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਧੀ ਹ

ਮਰਾ ਤ ਮਰੀ ਬਲਣ ਦ

ਪਬਮਾਰ ਲਹ ਦਾ ਏਸ ਧਰਤੀ ਤ ਪਬਿਾਇਆ

ਕਈ ਸਝਾ ਬੀਅ ਹ

ਮਰੀ ਪੀੜਾ ਦੀ ਮਰੀਅਮ ਦ

ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਮਸੀਹ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਿਦਹੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਬਚਨ ਮਰਾ ਿੀ ਹ

ਓਹ ਹੀ ਸੀਮਾ ਧੀ ਹ

ਕਈ ਹਰ ਇਹਦਾ ਪਪਉ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਅਜਨਬੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ

ਨਾ ਤ ਤ ਹੀ ਔਲੀਆ ਹ

ਨਾ ਤ ਮ ਹੀ ਹ ਨਬੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਮਰ ਲਈ ਇਹ ਰਸ-ਭਰੀ ਤਰੀ ਮਲਕ ਮ ਸਕੜੀ ਪਕਸ ਪਵਮਾਨ ਸਵਕਾ ਦੀ ਮ ਸਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਅਿ ਵੀ ਪਿਸ ਚ ਿਾਣਦ ਪਕ ਵਾਸ਼ਨਾ ਦੀ ਕਗ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਮਰ ਲਈ ਤਰੀ ਵਫ਼ਾ ਅਿ ਵੀ ਇਕ ਸਵਗ ਹ

ਮਰ ਨਸ਼ੀਲ ਪਿਸਮ ਦੀ ਅਿ ਵੀ ਤਨ ਮਗ ਹ

ਪਿਹੜਾ ਪਕ ਤਰੀ ਨਜ਼ਰ ਪਵਚ

ਪਫਲਮੀ ਰਸਾਲ ਵਗ ਹ

ਸਫ਼ਾ ਸਫ਼ਾ ਫਰਲਣਾ ਪਿਦਹਾ ਹ ਤਰੀ ਪਦਲ ਲਗੀ ਸਮ ਨ ਸਨਹ ਮਾਰ ਕ

ਿ ਪਮਲ ਿਾਏ ਘੜੀ ਕਦੀ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਮ ਸਗਾ ਤ ਕਾਮ ਦੀ ਹ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਅਿ ਤ ਸਾਡਾ ਇਸ਼ਕ

ਓਸ ਮਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਕਾਮ ਦ ਸ ਆਦ ਪਪਛ ਹ ਿਾਏ ਿ ਹਾਪਮਲਾ ਤ ਮਕੜ ਨ ਮਾਰ ਕ

ਬਣਾ ਲਏ ਪਿਵ ਗਜ਼ਾ ਤ ਖਾਈ ਿਾਏ ਉਹ ਕਾਮਣੀ ਕ ਲਛਣੀ ਸ ਆਦ ਲਾ ਹ ਕਾਮਣੀ ਹ ਕਾਮਣੀ ਮਨ ਬਚਾ ਮਨ ਬਚਾ ਵਾਸਤਾ ਈ ਿੀਭ ਨ

ਇਹ ਖ਼ਨ ਦਾ ਨਾ ਸ ਆਦ ਪਾ ਦਰ ਹ ਕ ਬਪਹ ਪਰਹ ਨਾ ਕਲ ਆ ਨਾ ਕਲ ਆ

ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਤਰ ਗਲ ਥ ਪਚਮਟ ਕ

ਇਹ ਸ ਪਰਹਾ ਿ ਬਾਲ ਹ

ਛ ਰੀ ਹ ਸਸਕਾਰ ਦੀ ਿ ਕਰ ਰਹੀ ਹਲਾਲ ਹ

ਇਹ ਕਪਹਣ ਨ ਤ ਠੀਕ ਹ ਪਕ

ਤਰਾ ਮਰਾ ਹੀ ਲਾਲ ਹ

ਿ ਸਚੀਏ ਤ ਸਹਣੀਏ

ਤਨ ਸਦੀਵੀ ਮਰਦ ਦੀ ਮ ਿਾਣਦ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਸਾਡੀ ਵਫ਼ਾ ਨ ਗਾਲਹ ਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਪਬਤਾਉਣ ਦੀ ਚਲੀ ਅਸ ਨ ਚਾਲ ਹ

ਮਨ ਸਦੀਵੀ ਨਾਰ ਦੀ ਤ ਿਾਣਦੀ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਫਰ ਵੀ ਵਗ ਰਹੀ ਹ ਪਰਸ਼ਪਤਆ ਦੀ ਇਕ ਨਦੀ ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਮ ਉਪਿ

ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਤ ਛਬੀ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦਾ ਮ ਸਗਾ ਤ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦੀ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਹ ਠੀਕ ਪਕ ਤਰੀ ਮਰੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਸਾਨ ਆਪਣ ਹੀ ਆਪ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਿੀਲ ਵਦ ਤ

ਕ ਰਾਨ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਗਰੀਆ ਨ ਸਮ ਦੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਮਗਲੀਆ ਦਰਾਵੜ ਨ

ਆਰੀਆ ਤ ਮਾਣ ਨਹ ਅਿ ਤ ਪਦਲ ਨ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਪਦਮਾਗ਼ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਕ ਲ ਿਹਾਨ

ਸਾਡ ਵਾਕਣਾ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਸਗਰਦ

ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ

ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਹਬਹ ਚੀਨ ਕਬਤਰ ਵਾਕਣ ਗ ਟਕਦੀ ਤ ਸਨ-ਖਭ ਨ ਪਖਲਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਇਹ ਮਰੀ ਵਾਕਫ਼

ਤ ਹਮਦਰਦ ਦਾ ਘਰ

ਪਿਸ ਚ ਅਿ ਦੀ ਰਾਤ

ਮ ਇਹ ਹ ਗ ਜ਼ਾਰੀ ਪਿਸ ਦੀ ਸਰਤ

ਚਤ ਦ ਸਰਿ ਦ ਵਗ

ਨੀਮ-ਪਨਘੀ ਦਧੀਆ ਹ ਗ ਲਾਨਾਰੀ ਪਹ ਦੀ ਸਗਰਦ ਦ ਪਰਭਾਤ ਵਲ

ਪਨਤਰੀ ਮਦਰ ਦੀ ਪਚਰਨਾਮਤ ਦ ਵਗ

ਠਢੀ-ਠਢੀ ਸ ਚੀ-ਪਮਠੀ ਤ ਪਪਆਰੀ ਸ ਰਹੀ ਹ ਮਪਹਕ ਹਠ ਤ ਪਖਲਾਰੀ

ਉਫ਼

ਪਕਨੀ ਹ ਰਹੀ ਹ ਬਰਫ਼-ਬਾਰੀ ਏਸ ਬਸਤੀ ਦੀ ਠਰੀ ਹਈ ਬ ਕਲ

ਮਘ ਰਹੀ ਨਾ ਪਕਤ ਵੀ ਕਈ ਅਗਾਰੀ ਚਹ-ਪਾਸ ਜ਼ਪਹਰ ਮਹਰੀ ਬਰਫ਼ ਦਾ ਮਨ ਸਾਗਰ ਹ ਪਸਰਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਰਾ ਪਦਲ ਮਰਾ ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ

ਬਰਫ਼ ਸਗ ਹ ਬਰਫ਼ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਦਰ ਕਾਲਾ ਰ ਖ ਲਮਾ ਚੀਲਹ ਦਾ ਸ਼ੀਪਸ਼ਆ ਤ ਪਾਰ ਿ ਘਲਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਬਸਤੀ ਦੀ ਬਲਰੀ ਪਾਤਲੀ ਪਵਚ

ਸਲ ਵਤ ਚ ਪਭਆ ਹ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ

ਉਫ਼

ਇਹ ਮਨ ਕੀਹ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ

ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਸਰਦ ਤਾਬੀਰ ਪਵਚ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਕਚੀ ਗਰੀ ਿਹਾ ਸ ਤ-ਉਨਦਾ ਪਿਸਮ ਬਣਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਵਗ ਚਪਲਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਕਣ ਦਰਵਾਜ਼ ਨ ਹ ਖੜਕਾ ਪਰਹਾ

ਸ਼ਾਇਦ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਹ ਟ ਪਰਆ ਆ ਪਰਹਾ ਹ ਪਦਲਾ ਬ-ਹਪਸ਼ਆ

ਕ ਝ ਹਸ਼ ਕਰ

ਨਾ ਤ ਕਈ ਆ ਤ ਨਾ ਹੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਮਰਾ ਵਪਹਮ ਤਨ ਖਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਹ

ਇਕ ਤਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਘਰ

ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ

ਉਹ ਤ ਪਪਹਲ ਹੀ

ਅਮਾਨਤ ਹ ਪਕਸ ਦੀ ਤ ਤ ਐਵ ਪੀਣ ਪਗਲਾ ਪਾ ਪਰਹਾ ਰਸ਼ਮੀ ਿਹ ਵਗ ਰਹ ਉਹਦ ਸਵਾਸ ਤ

ਨਜ਼ਰ ਮਲੀ ਪਕਸ ਲਈ ਹ ਪਾ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਤ ਮਦਰ ਦੀ ਸ ਚੀ ਪਣ ਵਰਗਾ ਸ ਆਦ ਤ ਲਸੀ ਦਾ ਪਿਦਹ ਚ ਆ ਪਰਹਾ

ਹ ਮਨਾ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ

ਤ ਤ ਕਾ ਹੀ ਸ਼ਰਮ ਹ ਲਾਹ ਮਾਰੀ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਪਿਸਮ ਤਰਾ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਤ ਤ ਧ ਰ ਤ ਗ਼ਮ ਦੀ ਇਕ ਸਗਰਦ ਹ

ਕਰ ਨਾ ਐਵ ਮਰਖਾ ਤ ਨਜ਼ਰ ਮਾੜੀ ਲਭ ਹਮਦਰਦੀ ਚ ਨਾ ਕਈ ਪਚਗਾੜੀ ਵਖ ਤਰ ਤ ਵੀ ਵਧ ਕ ਸਰਦ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਪਕਨੀ ਹ ਸ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਬਹ-ਰਪੀਏ

ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਮਰ ਘਰ ਪਵਚ ਪਈ ਘ ਮਦੀ ਹ

ਚ ਪ ਚ ਪ ਤ ਵੀਰਾਨ

ਪਕਸ ਪਨਪਤਰ ਰ ਖ ਦ ਤ ਇਲ ਦ ਆਲਹਣ ਵਗ

ਗ ਮ-ਸ ਮ ਤ ਸ ਨਸਾਨ

ਸ਼ਾਮ-ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਐਸੀ ਬ-ਪਹਸ ਸ਼ਾਮ ਨ ਆਪਖ਼ਰ

ਮ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਸਵਰ ਆਦੀ ਿ ਕਰ ਇਸ ਨ ਵੀ ਆਉਣਾ ਸੀ ਇਹਦ ਨਾਲ ਤ ਚਗਾ ਸੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਦੀ ਬ ਕਲ ਪਵਚ

ਕਾਫ਼ੀ ਦ ਦ ਘ ਟ ਪਨਗਲ ਕ

ਪਸਗਰਟ ਧ ਖਾ ਕ ਬਪਹ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਸਰਪਮਡ-ਮਛੀ ਿਹੀਆ ਕ ੜੀਆ ਵਖਣ ਮਾਤਰ ਸੜਕ ਤ

ਯਾਰ ਦ ਸਗ ਭ ਲਣਾ ਸੀ ਥਕ ਟ ਟ ਕ ਸ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ

ਸਮ ਵੀ ਪਕਨੀ ਚਦਰੀ ਸ਼ ਹ

ਪਕਸ ਪ ਰਾਣ ਅਮਲੀ ਵਾਕਣ

ਪਦਨ ਭਰ ਪੀ ਕ ਡਡ ਸਹਰਾ ਗਲੀਆ ਤ ਬਾਜ਼ਾਰ ਦ ਪਵਚ

ਆਪਣੀ ਝਕ ਚ ਟ ਪਰਆ ਰਪਹਦ ਨਾ ਕ ਝ ਸ ਣਦ ਨਾ ਕ ਝ ਕਪਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਖੜਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਬਪਹਦ ਇਸ ਬਦਬ ਦ ਿਾਣ ਚ ਹਾਲ

ਯ ਗ ਿਡਾ ਇਕ ਪਲ ਰਪਹਦ

ਕਾਲੀਆ ਕਾਲੀਆ ਿੀਭ ਿਹੀਆ

ਮਰੀ ਹਥ-ਘੜੀ ਦੀਆ ਸਈਆ

ਮਰੀ ਪਹਕ ਪਵਚ ਲਮ ਲਮ

ਕਪਡਆ ਵਾਕਣ ਪ ੜੀਆ ਹਈਆ ਹਫ਼ੀਆ ਹਫ਼ੀਆ ਭਿ ਭਿ ਮਈਆ

ਪਦਨ ਭਰ ਸਮ ਦ ਖਹ ਤ ਬਲ ਵਾਕਣ ਿਈਆ ਹਈਆ

ਗ਼ਮ ਦ ਪਾਣੀ ਸਗ ਪਸਿਣ ਲਈ

ਮਰ ਪਦਲ ਦੀਆ ਬਿਰ ਰਹੀਆ ਅਿ ਦੀਆ ਸ਼ਾਮ ਐਵ ਗਈਆ

ਰਬ ਕਰ ਬਦਬ ਦੀ ਢਰੀ ਛਤੀ ਿਾਵ ਛਤੀ ਿਾਵ

ਿ ਰਬ ਕਰ ਕ ਬਹ -ਰਪਣੀ ਚਰ ਦ ਸਗ ਧਲ ਿਾਵ ਿ ਕਈ ਐਸਾ ਮਤਰ ਚਲ

ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਭਸਮ ਹ ਿਾਵ ਇਸ ਮਨਹਸ ਨ ਖ਼ਰ ਕਦ ਤਕ

ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ ਹ ਚਟਦ ਰਪਹਣਾ ਮ ਤ ਹਰ ਪਕਸ ਸਗ ਰਾਤ

ਨਚਣ ਬਾਲ-ਰਮ ਹ ਿਾਣਾ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਭਗ ਲਈ

ਅਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਪਪਹਲਾ ਚ ਮਣ ਬਾਲ-ਵਰਸ

ਟ ਰ ਸਾਡ ਦਰ ਆਇਆ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਪਮਟੀ ਦੀ ਬਾਜ਼ੀ ਦ ਪਲ ਖਡ ਗਵਾਇਆ

ਦਿਾ ਚ ਮਣ ਿ ਸਾਨ ਿ ਪੜਆ

ਉਹ ਸਾਡ ਮਚ ਨਾ ਆਇਆ

ਉਸ ਮਗਰ ਸ ਚ ਮਣ ਿ ਪੜਆ

ਪਰ ਹਠ ਨਾ ਲਾਇਆ

ਮ ੜ ਨਾ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਪਰ ਇਹ ਕਹਾ ਅਿ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਗਲ ਸਾਡ ਲਗ ਰਇਆ

ਹਠ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਪਸਕੀ ਤ ਚਾਨਣ ਪਿਸ ਚਇਆ

ਇਹ ਚ ਮਣ ਸਾਡਾ ਸਿਣ ਪਦਸਦਾ ਇਹ ਸਾਡਾ ਮਪਹਰਮ ਹਇਆ

ਡ ਘੀ ਢਾਬ ਪਹਿਰ ਦੀ ਸਾਡੀ ਡ ਬ ਮਇਆ ਡ ਬ ਮਇਆ

ਸਾਡਾ ਤਨ-ਮਨ ਹਪਰਆ ਹਇਆ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਕ ਪਦਲ-ਪਰਚਾਵਾ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਸਕਨ

ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਬਾਸ਼ ਨ ਇਕ ਪਤਤਲੀ ਕਪਹਣਾ ਇਹ ਹ ਪਨਰਾ ਿਨਨ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਪਿਹੜਾ ਮਪਰਆ

ਉਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਊਣ

ਮਰ-ਮ ਕ ਕ ਵੀ ਕਰ ਨਾ ਸਕਦਾ ਪਰੀ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਭਾਵ ਇਹ ਬਰਪਹਮਡ ਵੀ ਫਲ

ਿ ਪਫਰ ਅਰਨ ਵਰਨ

ਇਹ ਵੀ ਇਕ ਿਨਨ

ਮ ਹਾਲ ਤਾਜ਼ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਸਮਝ ਮਰਾ ਖ਼ਨ

ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਮਾਣ ਲਈ

ਪਿਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਹ

ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਕ ਪਕਸ ਗਰ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਮਲ ਉਿਾੜ ਦਰ ਚ

ਰਪਹਦਾ ਹਵ ਮਲਗ ਫਕਰ

ਤ ਿਠ ਟ ਕ ਦੀ ਆਸ ਲ ਕ

ਪਦਨ ਢਲ ਿ ਗਰ ਚ ਆਵ ਤ ਪਬਨ ਬ ਲਾਇਆ ਹੀ ਪਰਤ ਿਾਵ

ਔ-ਲਖ ਕਪਹ ਤ ਮਾਰ ਚਕਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਕਾਲ ਰਾਹ ਦ

ਐਸ ਬ-ਪਹਸ ਪੜਾਅ ਤ ਖਪੜਹਆ ਪਿਤ ਖ਼ਾਬ ਦ ਨੀਲ ਰ ਖ ਚ

ਪਣ ਪੀਲੀ ਪਿਹੀ ਵਗ ਰਹੀ ਏ

ਅਗ ਪਸਪਵਆ ਦੀ ਮਘ ਰਹੀ ਏ

ਕਦ ਕਦ ਕਈ ਗ਼ਮ ਦਾ ਪਛੀ ਪਰ ਨ ਆਪਣ ਹ ਫੜਫੜਦਾ ਤ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਪੀਲ ਅਰਸ਼

ਕਈ ਪਸਤਾਰਾ ਹ ਟ ਟ ਿਦਾ ਤ ਚਦੀ-ਵਨਾ ਖ਼ਾਬ ਮਰਾ ਸਮ ਦਾ ਹਰੀਅਲ ਹ ਟ ਕ ਿਦਾ ਪਵਹਦ ਪਵਹਦ ਹੀ ਨੀਲ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸਾਰਾ ਿਗਲ ਹ ਸ ਕ ਿਦਾ ਫਰ ਪਦਲ ਦੀ ਮਾਯਸ ਵਾਦੀ ਚ

ਤਲਖ਼ ਘੜੀਆ ਦ ਜ਼ਰਦ ਪਤਰ

ਚੀ ਚੀ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਝਠ ਥੜਾ ਹੀ ਮਾਰਦ ਨ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਪਰ ਦ ਨਾਲ ਖਪਹਦੀ ਇਕ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਮਪਹਲ ਚ

ਇਸ਼ਕ ਮਰਾ ਗਵਾਪਚਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਆਸ਼ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਰੀਆ ਦਾ ਆਪਖਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਹਰ ਗਲੀ ਹਾਏ ਗੀਤ ਵਰਗੀ ਨ ਹਾਰ ਦੀ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਪਟ ਚ

ਰਾਤ ਸ਼ਬਨਮ ਗ ਜ਼ਾਰਦੀ ਹ

ਤ ਹਰ ਦਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਪਾਕ ਪਮਟੀ ਦਾ ਖ਼ਨ ਪੀ ਕ ਮ ਿਨਮ ਲੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਪਕ ਦ ਧਨੀਆ ਚ

ਮਾਸਮੀਅਤ ਦਾ ਦ ਧ ਪੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਬਰਗ ਪਚਹਰ ਤ

ਝ ਰੜੀਆ ਦ ਨ ਝਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਪਕ ਸੀਨ ਅਦਰ ਨ

ਗ ਰਬਤ ਦ ਪਹਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਨਣ ਦ

ਦਵ ਦੀਵ ਹੀ ਪਹਸ ਚ ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਿਨਾਪਜ਼ਆ ਲਈ

ਖ਼ਰੀਦ ਕਫ਼ਨ ਵੀ ਪਵਕ ਚ ਕ ਨ

ਤ ਹਰ ਤੀਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਮ ਲਮ ਸੜਕ ਤ

ਿਾ ਕ ਕਈ ਕਦ ਨਹ ਮ ੜਦਾ ਇਹ ਸਮਝ ਲੀਤਾ ਿਦਾ ਹ ਮ ਰਦਾ

ਤ ਹਰ ਚਥੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਕਾਲ ਬਾਗ਼ ਚ

ਪਸਰਫ਼ ਆਸ ਦੀ ਪਣ ਿਾਵ ਕਦ ਕਦ ਹ ਓਸ ਿਹ ਚ

ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਵ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਆਬਾਦ ਕਰਨ ਨ ਤ ਹੀ ਰਕੜ

ਤ ਹੀ ਧਰਤੀ ਦਾ ਕਝ ਵਰਨ

ਤ ਹੀ ਕਰਨੀ ਫ਼ਜ਼ਾ ਮ ਅਤਰ

ਤ ਹੀ ਸਿ ਨ ਮਾਨਣਾ ਸ ਕ ਪਪਹਲ ਤ ਵਖ ਸਥਰ ਪਰ ਮ ਛਤੀ ਹੀ ਸਮਝ ਿਦਾ ਇਹ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸ਼ਰ ਹੀ ਹ

ਿ ਲਾ ਪਰਹਾ ਹ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਚਕਰ

ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਆਉਣ ਵਾਲ

ਇਹ ਲਕ ਪੜਹ ਕ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ ਇਹ ਉਹ ਪਵਚਾਰੀ ਬਦਬਖ਼ਤ ਰਹ ਹ

ਪਕ ਪਿਹੜੀ ਪਹਰਨ ਦ ਪਸਙ ਤ

ਉਦਾਸ ਲਪਮਹਆ ਨ ਫੜਣ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਚੜਹ ਰਹੀ ਏ ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ

ਪਕ ਹਠ ਦ ਫ ਲ ਦੀ ਮਪਹਕ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਰਹੀ ਏ

ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਪਨਕੀ ਉਮਰ

ਉਡਾ ਕ ਲ ਗਏ ਗ਼ਮ ਦ ਝਖੜ

ਵਫ਼ਾ ਦ ਸਹ ਦ ਮਲ ਤ

ਇਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਮ ਲਚਦਾ ਹ ਪਕ ਇਸ ਚ ਰਾਹ ਤ

ਮਨ ਕਈ ਉਿਾੜ ਦਵ ਤ ਮਰ ਮਥ ਦ ਕਾਲ ਅਖ਼ਰ ਤ

ਕਟ ਚਨ ਦਾ ਚਾੜਹ ਦਵ ਿ ਅਗ ਫ਼ ਰਕਤ ਦੀ ਪਦਨ ਦੀਵ ਪਵਚ ਚ ਰਾਹ ਦ ਸਾੜ ਦਵ ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਪਪਘਲ ਿਾਵਣ

ਇਹ ਬਦਨਸੀਬੀ ਦ ਕਾਲ ਕਕਰ

ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਬਦਲ ਿਾਵਣ

ਮਰੀ ਪਕਸਮਤ ਦ ਸਭ ਨਛਤਰ

ਮ ਮਨ ਖਤਾ ਦ ਨਾਮ ਸ ਖਗਾ ਆਪਣ ਗੀਤ ਦ ਸਨ-ਛਤਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

Page 18: Pc64 bDnc64 - Punjabi Library · Aate Dian Chirian Shiv Kumar Batalvi 6If Pc64 bDnc64 b]\ ?dWaY UIaZ\c 6If Pc64 bDnc64 DaRMc YaN D ^dÊNc 7? S_anc U^Nc ?^W NfYc WfYf Ph^N Unc bS6Yc

ਮ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਤਰ ਆਪਣ ਦ ਧ ਵਰਗਾ ਹੀ ਤਰਾ ਸ ਚਾ ਹ ਨ ਿੀਭ ਹ ਿਾਏ ਮਾਪਖ

ਹਾਏ ਨੀ ਤਰਾ ਨ ਪਲਆ

ਿ ਇਿਾਜ਼ਤ ਦਏ ਤ ਮ ਇਕ ਵਾਰੀ ਲ ਲਵ ਮਾਘੀ ਦੀ ਹਾਏ ਸ ਚੜੀ ਸਗਰਦ ਵਰਗਾ ਤਰਾ ਨ ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਤ ਮਰੀ ਿਣਨੀ ਨਹ ਮ ਹਕੀਕਤ ਿਾਣਦ ਤਰਾ ਮਰਾ ਕੀ ਹ ਪਰਸ਼ਤਾ ਏਸ ਬਾਰ ਕੀ ਕਹ

ਗ਼ਮ ਦ ਸਪਹਰਾਵ ਚ ਭ ਪਿਆ

ਮ ਹ ਪਛੀ ਬ-ਜ਼ ਬ ਦ ਕ ਪਲ ਿ ਦਏ ਇਿਾਜ਼ਤ

ਤਰੀ ਛਾਵ ਬਠ ਲ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਅਿ ਤਰ ਪਦਲ ਚ ਹ

ਖ਼ ਸ਼ਬ ਦਾ ਹੜਹ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਵਰਹ ਹਾਲ ਿਵ ਠੀਕ ਹੀ ਕਪਹਦੀ ਹ ਤ ਅਮੜੀਏ

ਰਤ ਰਤੀ ਕਾਮ ਦੀ ਹ ਦੀ ਹ ਮ ਪਰ ਮ ਅਮੀਏ ਇਹ ਕਹ ਰਤ ਠਢੀ ਹਣ ਪਵਚ

ਲਗਗਾ ਅਤ ਦਾ ਸਮ ਕਰਨ ਲਈ ਕੀੜੀ ਨ ਪਿਨਾ ਸ਼ਾਇਦ ਭ-ਪਰਦਖਣਾ ਕੀਹ ਭਲਾ ਏਨ ਸਮ

ਪਪਛ ਹ ਿਮਦੀ ਇਕ ਮ ਝਠ ਬਕਦਾ ਹ ਿਹ ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਤਤ ਦੀ ਅਖ ਵਗ ਟੀਰਾ ਹ ਅਿ ਸਾਡਾ ਿਹ ਭਡ ਦ ਪੀਲ ਨ ਦਦ

ਕ ਤ ਦੀ ਇਹਦੀ ਜ਼ ਬ ਕਰਦਾ ਪਫਰਦਾ ਹ ਿ ਗਾਲੀ

ਕਾਮ ਦੀ ਇਹ ਥ ਕ ਥ ਬਹ ਤ ਬਕਵਾਸੀ ਸੀ ਇਹਦ ਪਪਉ ਦਾ ਪਪਉ

ਬਹ ਤ ਬਕਵਾਸਣ ਸੀ ਇਹਦੀ ਮ ਦੀ ਮ ਏਥ ਥਹਰ ਵਗ

ਗਦਾ ਹ ਸ਼ਤ ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਪਮਰਗ ਦੀ ਇਕ ਨਸਲ ਦਾ ਕਸਤਰੀਆ ਹ ਦਾ ਹ ਨ ਕਸਤਰੀਆ ਨ ਿਨਮ ਦਦੀ ਹ ਿਦ ਉਨਹ ਦੀ ਮ ਪਾਲਦੀ ਹ ਰਖ ਕ

ਇਕ ਹਰ ਥ ਇਕ ਹਰ ਥ ਫਰ ਆਦਾ ਹ ਸਮ ਕਰਮ-ਹੀਣ ਬਪਚਆ ਨ

ਭ ਲ ਿਦੀ ਹ ਉਹ ਮ ਮ-ਪਵਹਣ ਪਹ ਚ ਿਦ ਨ ਪਕਸ ਐਸੀ ਉਹ ਥ ਪਿਥ ਪਕਧਰ ਚ ਗਣ ਪਈਆ

ਹਣ ਰਲ ਕ ਬਕਰੀਆ ਬਕਰੀਆ ਵੀ ਕਰਦੀਆ ਨਾ ਚ ਘਣ ਉਨਹ ਨ ਨਹ

ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਮ

ਪਸ਼ ਤ ਮਾੜੀ ਨਹ ਤਰਾ ਮਰਾ ਕੀ ਹ ਪਰਸ਼ਤਾ ਏਸ ਬਾਰ ਕੀ ਕਹ

ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਤਰ ਸ ਚ ਦ ਧ ਵਰਗਾ ਹੀ ਤਰਾ ਸ ਚਾ ਹ ਨ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਚਟਡੀ ਦਲ

ਨੀਮ ਸਵਲੀ ਗਰੜ ਵਤ ਨੀਲੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਪਵਚ ਪਕੀ ਸਤਕ-ਪਭਟੀ ਨਾਰ ਦ ਵਾਕਣ

ਮਰ ਪਪਡ ਪਦਆ ਪਟ ਤ

ਸ ਤੀ ਘਕ ਹ ਪਸਰ ਨ ਰਖੀ ਪੀੜ ਭਨੀ ਥਕੀ ਥਕੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਇਹ ਪਕੀ

ਏਸ ਸੜਕ ਦੀ ਪਹਕ ਮਸਲਦਾ ਬਟ ਥ ਇਹਦਾ ਅਗ ਅਗ ਦਲਦਾ ਮਢ ਰਖ ਬਦਕ ਚਲਦਾ ਮਲ ਸਾਵ ਰਗ ਵਾਲਾ ਪਟਡੀ ਦਲ ਇਕ ਲਘ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਮਠੀ ਚ ਪ ਮਰ ਖਤ ਦੀ ਰਲਾ ਪਾ ਪਾ ਡਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਟਡੀਆ ਵਗ ਰਗਦ ਟਕ ਦੀ

ਚੀ ਇਕ ਧਮਕ ਦ ਕਾਰਨ

ਮਰਾ ਪਪਡ ਮ ਰਪਬਆ ਵਾਲਾ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਕਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਟਡੀ ਦਲ ਇਕ ਲਘ ਪਰਹਾ ਏ

ਹ ਣ ਹ ਣ ਇਸ ਪਕਨਾਰ

ਮਰ ਪਪਡ ਦੀਆ ਪਛਦੀਆ ਪਣ ਖਟੀਆ ਦ ਫ ਲ ਗਲ ਲਗ ਕ

ਰਝ ਦ ਕਨ ਦੀਆ ਮ ਦਰ ਵਰਗ ਫ ਲ ਸ਼ਰਹ ਦ ਚ ਮ ਕ

ਲ ਕਣ ਮੀਚੀ ਖਡ ਰਹੀਆ ਸਨ

ਪਰ ਹ ਣ

ਇਨਹ ਦ ਸਾਹ ਅਦਰ

ਫਲ ਪਗਆ ਬਦਬ ਦਾ ਸਾਗਰ

ਡ ਘ ਮਰ ਦਮਾਹਲ ਖਹ ਪਡਗ ਪਈ ਸਨ ਦੀ ਗਾਗਰ

ਇਹ ਕੀ ਹਇਆ

ਇਹ ਕੀ ਹਇਆ

ਸਾਰਾ ਪਪਡ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਪਵਚ

ਸੜ ਬਲ ਕ ਹ ਕਲ ਹਇਆ ਲਾਹ ਗਈਆ ਰ ਖ ਦੀ ਪਛਲ ਡਣ ਅਬਰ ਪਗਧ ਤ ਇਲ ਲੜਨ ਪਬਲੀਆ ਰਵਣ ਕ ਤ ਲ ਪਏ ਮਚਾਵਣ ਪਖਲ ਘ ਮਣ ਥ-ਥ ਲਖ ਚ ੜਲ ਪਪਠ ਤ ਥਣ ਲਮਕਾਈ

ਪ ਠ ਲਮ ਪਰ ਦ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਦ ਪਪਤਆ ਦੀਆ ਪਸ ਕ

ਪਠਬ-ਖਪੜਬੀਆ ਿ ਤੀਆ ਪਾਈ

ਖਪੜੀਆ ਦ ਬਹਲ ਪਵਚ ਲਘ ਪਣ ਫਰਾਟ ਭਰਦੀ ਸ਼ ਸ਼ ਕਰਦੀ ਹਕ ਭਰਦੀ

ਥ ਪ ਰ ਥ ਪਟਡੀਆ ਦੀਆ ਹੜ ਕਰਨ ਇਕਠੀਆ ਹਡ ਦੀਆ ਢਰ ਹਡੀਆ ਦ ਢਰ ਪਵਚ ਸਵਣ

ਲਖ ਲਖ ਬਚਾ ਦਣ ਅਕਰ ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਧਰਮ ਘਰ ਿਾਈਆ

ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਕਮ ਘਰ ਿਾਈਆ ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਕਾਮ ਪਤਹਾਈਆ

ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਿਗ ਨ ਸਾਈਆ ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਹਦ ਪਰਨਾਈਆ ਮਾਨ ਖਤਾ ਦੀਆ ਲਵੀਆ ਫ਼ਸਲ ਇਨਹ ਰਲ ਪਮਲ ਮਾਰ ਮ ਕਾਈਆ ਅਿ ਖੜਹਾ ਇਸ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਪਕਨਾਰ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ

ਨੀਮ ਸਵਲੀ ਗਰੜ ਵਤ ਨੀਲੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਪਵਚ ਪਕੀ ਿਗ ਪਵਚ ਹਈ ਪਵਧਵਾ ਵਾਕਣ

ਪਫਰਦੀ ਪਈ ਹ ਲਥ-ਭਲਥੀ ਆਪਣ ਭ ਖ ਬਚ ਵਾਕਣ

ਮਰ ਪਪਡ ਨ ਢਾਕ ਚਕੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਇਹ ਪਕੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ

ਸੜਕ ਇਹ ਪਕੀ

ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਆਇਆ ਭਗਣ ਿਨ ਚ ਰਾਸੀ ਕਈ ਲਛਮਣ ਨਹ ਮਰਾ ਸਾਥੀ ਨਾ ਮ ਰਾਮ ਅਯ ਪਧਆ ਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ

ਨਾ ਮਰਾ ਪਚ-ਵਟੀ ਪਵਚ ਡਰਾ ਨਾ ਕਈ ਰਾਵਣ ਦ ਸ਼ਮਣ ਮਰਾ ਕਣਕ-ਕਕਈ ਮ ਦੀ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਮਥ ਦਰ ਵਤਨ ਹ ਮਰਾ ਪਕੀ ਸੜਕ ਦੀ ਪਟੜੀ ਤ

ਸਪਦਆ ਦਿਾ ਵਰਹਾ ਹ ਮਰਾ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਪਵਚ ਰਦੀ ਹ

ਮਰੀ ਦ ਵਪਰਹਆ ਦੀ ਕਾਕੀ ਿੀਕਣ ਪਣ ਸਰਕੜ ਪਵਚ ਲਘ ਿਦੀ ਹ ਅਧੀ ਰਾਤੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ

ਕਈ ਸ ਗਰੀਵ ਨਹ ਮਰਾ ਮਪਹਰਮ

ਨਾ ਕਈ ਪਵਨ-ਪ ਤ ਮਰਾ ਬਲੀ ਨਾ ਕਈ ਨਖ਼ਾ ਹੀ ਕਾਮ ਦੀ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਆਈ ਮਰੀ ਬਣਨ ਸਹਲੀ

ਮਰੀ ਤ ਇਕ ਬ ਢੀ ਮ ਹ

ਪਿਸ ਨ ਮਰੀ ਹੀ ਬਸ ਛ ਹ

ਪਦਲ ਭਰ ਥ ਕ ਪਦਕ ਦ ਕੀੜ

ਪਿਸ ਦੀ ਬਸ ਲਬ ਤ ਿ ਹ

ਿ ਉਹਦੀ ਇਕ ਮਰਨੀ ਧੀ ਹ

ਪਿਸ ਦ ਵਰ ਲਈ ਲਭਣੀ ਥ ਹ

ਿ ਪਫਰ ਅਨਪੜਹ ਬ ਢਾ ਪਪਉ ਹ

ਿ ਇਕ ਪਮਲ ਪਵਚ ਹ ਚਪੜਾਸੀ ਖ਼ਾਕੀ ਪਿਦਹ ਪਿਾਮ ਤ

ਲਗੀ ਹਈ ਹ ਪਚਟੀ ਟਾਕੀ ਕਈ ਭੀਲਣੀ ਨਹ ਮਰੀ ਦਾਸੀ ਨਾ ਮਰੀ ਸੀਤਾ ਪਕਤ ਗਵਾਚੀ

ਮਰੀ ਸੀਤਾ ਕਰਮ ਮਾਰੀ ਉਹ ਨਹ ਕਈ ਿਨਕ ਦ ਲਾਰੀ ਉਹ ਹ ਧ ਰ ਤ ਫਾਪਕਆ ਮਾਰੀ ਪੀਲੀ ਪੀਲੀ ਮਾੜੀ ਮਾੜੀ ਿੀਕਣ ਪਹਲੀ ਮਗਰ ਹਾੜਹੀ ਪਲ ਪਰ ਟ ਰ ਪਵਚਾਰੀ ਿਨਮ ਿਨਮ ਦੀ ਪਰ ਭਰੀ ਹਾਏ ਗ ਰਬਤ ਦੀ ਚੀ ਘਾਟੀ ਕੀਕਣ ਪਾਰ ਕਰਗੀ ਸ਼ਾਲਾ ਉਹਦੀ ਤਰੀਮਤ-ਪਣ ਦੀ ਡਾਚੀ

ਪਹਕ ਸਗ ਲਾ ਕ ਮਰੀ ਕਾਕੀ

ਇਹ ਮ ਅਿ ਕੀਹ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ ਪਕ ਦ ਖਦੀ ਹ ਮਰੀ ਛਾਤੀ

ਪਕ ਅਖ ਹ ਗਈ ਲਹ-ਲਾਖੀ ਮ ਉਹਦੀ ਅਗਨ ਪਰੀਪਖਆ ਲਸ ਨਹ ਨਹ ਇਹ ਤ ਹ ਗ ਸਤਾਖੀ ਉਸ ਅਗ ਦ ਪਵਚ ਉਹ ਸੜ ਿਾਸੀ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਪਵਚ ਰਦੀ ਹ

ਮਰੀ ਦ ਵਪਰਹਆ ਦੀ ਕਾਕੀ ਹਰ ਪਲ ਵਧਦੀ ਿਾਏ ਉਦਾਸੀ

ਿੀਕਣ ਵਰਹਦ ਬਦਲ ਦ ਪਵਚ

ਡਦ ਿਦ ਹਵਣ ਪਛੀ ਮਠੀ ਮਠੀ ਟਰ ਪਨਰਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ

ਰਾਖ਼ ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਪਈ ਹ ਧ ਖਦੀ ਪਕ ਪਿਵ ਪਵਧਵਾ ਕਈ ਪਵਚ ਿਵਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ

ਪਿ ਕਾਲੀ ਮਾਤਾ ਪਿ ਮ ਭਵਾਨੀ ਿ ਪੀੜ ਮਰੀ ਦ ਪਜ਼ਦੀ ਬਪਚਆ ਦਾ ਖ਼ਨ ਨੀਲਾ ਹਾਏ ਪੀਣ ਖ਼ਾਤਰ

ਖੜਹੀ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਵਚ ਹਰਾਨੀ ਫੜ ਕ ਧ ਦੀ ਅਲਫ਼-ਹ ਸਨੀ ਕਈ ਪਾ ਕ ਚਲਾ ਹਾਏ ਅਸਮਾਨੀ ਬੜ ਡਰਾਉਣ ਿ ਪਛੀ ਵਰਗੀ ਅਖ ਮ ਦੀ ਤ ਪਹਕ ਤਾਣੀ

ਿ ਪਪਉ ਲਮਬ ਦੀ ਧੀ ਅਞਾਣੀ ਿ ਬਾਪ ਆਪਣ ਦੀ ਮਤ ਪਪਛ ਆਪਣੀ ਮ ਦੀ ਹ ਸੀਨ ਗਦੀ ਚ

ਘਕ ਸ ਤੀ ਹ ਭ ਖੀ-ਭਾਣੀ ਤ ਸ ਤੀ ਸ ਤੀ ਇਹ ਕਪਹ ਰਹੀ ਹ-

ਇਹ ਯ ਗ ਪਕਨਾ ਹ ਅਗਰਗਾਮੀ ਹ ਪਕਨੀ ਪਜ਼ਲਤ ਅਿ ਵੀ ਬਦਾ ਬਦ ਅਗ ਕਰ ਗ਼ ਲਾਮੀ

ਿ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਦਾ ਮਰ-ਪਖੀ ਵਲਵ ਖਦਾ ਪਸਗਰਟੀ ਧਆ ਪਕ ਪਿਵ ਪਕਧਰ ਵੀਰਾਨ ਥਾਵ ਕਈ ਰ ਖ ਸਫਦ ਦਾ ਹਏ ਅਲ ਆ ਪਿ ਇਪਛਆਧਾਰੀ ਕਈ ਸਪ ਦਮਹ ਿ ਪਿ ਸਰਵਰ ਚ ਸਵਲੀ ਪਿਹੀ ਨਹਾ ਕ ਪਨਕਲੀ ਕਈ ਿਵਾਨੀ ਤ ਕਢ ਖੜਹ ਕ ਸ ਕਾਏ ਪਾਣੀ ਬੀਮਾਰ ਿਹੀ ਤਵੀਤ ਪਪਹਨੀ

ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਬੀਅਰ ਦੀ ਬਤਲ

ਇਹ ਮਜ਼ ਹਟਲ ਦ ਸਾਗਵਾਨੀ ਇਹ ਓਹ ਬਰ ਤ ਓਹ ਪਚਹਰ

ਇਹ ਓਹ ਬਕ ਬਕ ਤ ਕ ਤ ਖਾਣੀ ਬਹ ਪਪਆਜ਼ ਦੀ ਬ ਪ ਰਾਣੀ

ਉਫ਼ ਪਕਨੀ ਹੀ ਹ ਵੀਰਾਨੀ ਰਲ-ਰਪ ਦੀ ਗਪਹਰੀ ਦਲਦਲ ਚ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਹ ਧਸਦੀ ਿਦੀ ਇਹ ਸ਼ਾਮ ਸਹੀ ਤ ਅਰਗ਼ਵਾਨੀ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਪਿ ਰਾਤ ਕਾਲੀ ਕਈ ਤਫ਼ਾਨੀ ਪਕ ਪਿਸ ਚ ਚਮਕ ਕਈ ਨਾ ਤਾਰਾ ਪਸਆਹ ਪ ਲਾੜ ਦ ਰਾਹ ਦੀ ਬਾਨੀ ਉਫ਼ ਪਕਨੀ ਹੀ ਹ ਡਰਾਉਣੀ

ਓ ਬਰਾ ਪਬਲ ਲ ਆ

ਤ ਚ ਕ ਲ ਏਥ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਤ ਮਨ ਇ ਹ ਲਗਦੀ ਹਜ਼ਾਰ ਮਗਾਟਨ ਬਬ ਵਾਕਣ ਪਿ

ਮਜ਼ ਮਰੀ ਤ ਫਟ ਹ ਿਾਣੀ ਤ ਖ਼ਾਲੀ ਹਈ ਬੀਅਰ ਦੀ ਬਤਲ

ਪਿ ਬਣ ਕ ਰਾਕਟ ਹ ਡ ਿਾਣੀ

ਚ ਕ ਲ ਏਥ ਇਹ ਖ਼ਾਲੀ ਬਤਲ

ਤ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਿ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਪਈ ਹ ਧ ਖ਼ਦੀ ਪਕ ਪਿਵ ਪਵਧਵਾ ਕਈ ਪਵਚ ਿਵਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ

ਚਹਜੜਾ ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਸਚ ਮਰੀ ਵਗ ਹੀ ਬਜ਼ਾਰ ਹ

ਇਹ ਤ ਮਨ ਇ ਪਈ ਹ ਭਾਸਦੀ ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਗਲੀ ਗਲੀ ਚ ਮਣ ਪ ਤਰ ਪਰਾਏ

ਪਕਸ ਕਦਰ ਹਛਾ ਪਿਹਾ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਹਾਏ

ਵਲ ਪਪਛ ਸਦ ਲਾ ਕ ਆਖਣਾ ਵਲ ਤਰੀ ਹਰ ਵੀ ਦਾਤਾ ਵਧਾਏ

ਪਕਸ ਕਦਰ

ਅਸਚਰਿ ਦੀ ਗਲ ਹਾਏ

ਇਕ ਮਗਤ ਰਾਪਿਆ ਨ ਖ਼ਰ ਪਾਏ

ਹਾਏ ਨਾ ਦਾਤਾ ਸਮਝ ਆਏ

ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਵਲ ਖ ਦ ਬ-ਕਾਰ ਹ

ਇਹ ਧ ਰ ਤ

ਜ਼ਰਦ ਤ ਪਬਮਾਰ ਹ

ਏਸ ਨ ਨਾ ਫ ਲ

ਨਾ ਕਈ ਖ਼ਾਰ ਹ ਮਰ ਲਈ ਹ ਅਿਨਬੀ ਕ ਖ ਦੀ ਪੀੜ

ਪਪਆਰ ਦੀ ਮਨ ਭਲਾ ਕੀ ਸਾਰ ਹ

ਲਰੀਆ ਦਣਾ ਤ ਇਕ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਹ

ਕਾਮ ਦੀ ਿ ਪਰਤੀ ਦਾ ਆਹਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਹਾਏ ਮਨ

ਪਕਸ ਗ ਨਾਹ ਦੀ ਇਹ ਸਜ਼ਾ

ਨਾ ਮ ਆਦਮ

ਤ ਨਾ ਹੀ ਮ ਹਵਾ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਦਾ ਹ ਖ਼ਰ ਕੀਹ ਮਜ਼ਾ

ਆਖਦ ਨ -

ਕਾਮ ਹ ਦਾ ਹ ਖ ਦਾ ਕਾਮ ਪਵਚ ਹ ਦਾ ਹ ਲਿੜ ਦਾ ਨਸ਼ਾ ਪਰ ਇਹ ਮਨ ਕੀ ਪਤਾ

ਕਾਮ ਦ ਪਦਉਤ ਦੀ ਮਨ ਤ ਧ ਰ ਹੀ ਮਾਰ ਹ

ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਰਾਮ-ਲੀਲਹਾ ਦਾ ਕਈ ਪਕਰਦਾਰ ਹ

ਪਿਸ ਦ ਹਥ ਪਵਚ

ਕਾਠ ਦੀ ਤਲਵਾਰ ਹ

ਚਮਕਦੀ ਹ ਪਰ ਨਾ ਕਈ ਧਾਰ ਹ

ਝਠਾ ਮਠਾ ਕਰਨਾ ਪਿਸ ਨ ਵਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਹ ਮਨਾ ਨਾ ਹਰ ਲਮੀ ਸਚ ਕਰ

ਸਚ ਲਮੀ ਸਨਹ ਲਾਣੀ ਸਮ ਨ

ਸਮ ਨ ਤ ਸਨਹ ਲਾਣੀ ਪਾਪ ਹ ਸਮ ਹੀ ਤ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਬਾਪ ਹ ਠ

ਪਕ ਸਾਰ ਨ ਸਾਥੀ ਸ ਰਹ

ਸ ਪਪਨਆ ਦ ਸ਼ਪਹਰ ਸਭ ਭ ਰਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਇਕ ਕਾਮ

ਦਿ ਕਮ ਪਬਨ

ਹ ਮਨਾ ਬ-ਕਾਰ ਹ ਬ-ਕਾਰ ਹ

ਇਕ ਵਾਧ ਭਾਰ ਹ

ਤਨ ਮਰ ਿਾਣਾ ਹੀ ਬਸ ਦਰਕਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਲਣਾ

ਧਰਮੀ ਬਾਬਲ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਲੜ ਲਾਇਆ ਸਾਡ ਫ ਲ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਪਿਸ ਦਾ ਇਛਰ ਰਪ ਹਢਾਇਆ

ਮ ਪਰਨ ਦੀ ਮ ਪਰਨ ਦ ਹਾਣ ਦੀ

ਮ ਉਸ ਤ ਇਕ ਚ ਮਣ ਵਡੀ ਪਰ ਮ ਕੀਕਣ ਮ ਉਹਦੀ ਲਗੀ ਉਹ ਮਰੀ ਗਰਭ ਿਨ ਨਾ ਆਇਆ

ਲਕਾ ਵ ਮ ਧੀ ਵਰਗੀ ਸਲਵਾਨ ਦੀ

ਪਪਤਾ ਿ ਧੀ ਦਾ ਰਪ ਹਢਾਵ ਲਕਾ ਵ ਤਨ ਲਾਿ ਨਾ ਆਵ

ਿ ਲਣਾ ਪਰਨ ਨ ਚਾਹਵ ਚਪਰਤਰ-ਹੀਣ ਕਵਹ ਪਕ ਿੀਭ ਿਹਾਨ ਦੀ

ਚਪਰਤਰ-ਹੀਣ ਤ ਤ ਕਈ ਆਖ

ਿ ਕਰ ਲਣਾ ਵਚ ਹਾਸ

ਪਰ ਿ ਹਾਣ ਨਾ ਲਭਣ ਮਾਪ

ਹਾਣ ਲਭਣ ਪਵਚ ਗਲ ਕੀ ਹ ਅਪਮਾਨ ਦੀ

ਲਣਾ ਹਵ ਤ ਅਪਰਾਧਣ

ਿਕਰ ਅਦਰ ਹਏ ਸ ਹਾਗਣ

ਮਪਹਕ ਉਹਦੀ ਿ ਹਵ ਦਾਗ਼ਣ

ਮਪਹਕ ਮਰੀ ਤ ਕਿਕ ਮ ਹੀ ਿਾਣਦੀ

ਿ ਸਲਵਾਨ ਮਰ ਲੜ ਲਗਾ ਪਦਨ ਭਰ ਚ ਕ ਫ਼ਾਈਲ ਦਾ ਥਬਾ ਸ਼ਪਹਰ ਸ਼ਪਹਰ ਰਵਹ ਪਨਤ ਭਿਾ ਮਨ ਪਵਚ ਚਟਕ ਚਦੀ ਦ ਫ ਲ ਖਾਣ ਦੀ

ਪਚਰ ਹਇਆ ਉਹਦੀ ਇਛਰ ਮਈ

ਇਕ ਪਰਨ ਿਮ ਪਰਨ ਹਈ

ਉਹ ਪਰਨ ਨਾ ਿਗੀ ਕਈ

ਉਸ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਹ ਮਰਾ ਹਾਣ ਪਛਾਣਦੀ

ਹ ਚਪਲਆ ਹ ਆਥਣ ਵਲਾ ਆਇਆ ਨਹ ਗਰਖ ਦਾ ਚਲਾ ਦਫ਼ਤਰ ਤ ਅਿ ਘਰ ਅਲਬਲਾ ਮ ਪਈ ਕਰ ਪਤਆਰੀ ਕਫ਼ ਿਾਣ ਦੀ

ਧਰਮੀ ਬਾਬਲ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਲੜ ਲਾਇਆ ਸਾਡ ਫ ਲ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਪਿਸ ਦਾ ਇਛਰ ਰਪ ਹਢਾਇਆ

ਮ ਪਰਨ ਦੀ ਮ ਪਰਨ ਦ ਹਾਣ ਦੀ

ਇਕ ਸਫ਼ਰ

ਉਹ ਵੀ ਸ਼ਪਹਰ ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਮ ਵੀ ਸ਼ਪਹਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਲਪਹਦ ਦੀ ਖ ਸ਼ਕ ਟਪਹਣੀ ਤ ਦਰ

ਫ ਲ ਸਰਿ ਦਾ ਅਿ ਕ ਮਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਤ ਮਰ ਪਵਚਾਲ ਪਵਥ ਸੀ ਪਫਰ ਮਨ ਸਕ ਉਹਦਾ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਦਵ ਕਢ ਸਵਲੀ ਪਿਹੀ ਸੜਕ ਦ

ਉਹਦ ਬ ਲਹ ਵਗ ਪਏ ਸੀ ਫਰਕਦ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਬ ਰਿੀਆ ਸੜਕ ਦ ਪਏ ਦਦ ਹਵਣ ਹਸਦ

ਪਣ ਦਾ ਪਚਮਟਾ ਪਪਆ ਸੀ ਵਿਦਾ ਟਾਹਲੀਆ ਦ ਪਤ ਪਏ ਸੀ ਖੜਕਦ ਵਖ ਰਹ ਸਨ ਸਾਡੀ ਵਲ ਨਾਮ ਰਾਦ

ਕਾਸ਼ਨੀ ਪਿਹ ਫ ਲ ਪਹਾੜੀ ਅਕ ਦ

ਬੀਿ ਰਹ ਸਨ ਮਰ ਪਦਲ ਪਵਚ ਸਰਘੀਆ

ਲਾਲ ਸਹ ਕਰ ਉਹਦੀ ਅਖ ਦ

ਦਰ ਇਕ ਆਥਣ ਦਾ ਤਾਰਾ ਪਫਕੜਾ ਗਗਨ ਦੀ ਹ ਣ ਗਲਹ ਤ ਮ ਸਕਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਇਕ ਪਨਆਣ ਦ ਗ ਲਾਬੀ ਮ ਖ ਤ

ਕਾਲ ਪਤਲ ਦ ਵਗ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਤ ਮਰ ਪਵਚਾਲ ਫਾਸਲਾ ਸਾਡੀ ਮਪਜ਼ਲ ਵਗ ਘਟਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਉਫ਼ਕ ਦ ਨਣ ਚ ਕ ਝ ਨੀਲਾ ਕ ਧ

ਕਾਗ ਦ ਪਿ ਬਟ ਦ ਪਪਡ ਤ ਲ ਬਖ਼ਸ਼ਦਾ ਸੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਸਕ

ਦਰ ਉਸ ਧਏ ਦ ਉਸ ਿਗਲ ਤ ਪਾਰ

ਿਾ ਰਹੀ ਸੀ ਪਛੀਆ ਦੀ ਇਕ ਡਾਰ

ਮਰਾ ਿੀ ਕੀਤਾ ਪਕ ਮ ਉਸ ਡਾਰ ਨ

ਚੀ ਦਣੀ ਇਕ ਕਹ ਆਵਾਜ਼ ਮਾਰ

ਨਾਲ ਆਪਣ ਲ ਚਲ ਸਾਨ ਵੀ ਯਾਰ

ਦਰ ਇਸ ਦ ਨੀਆ ਤ ਪਕਧਰ ਪਰਲ ਪਾਰ

ਦਣਾ ਸਾਨ ਉਸ ਿਜ਼ੀਰ ਤ ਉਤਾਰ

ਪਿਥ ਸਕੀਏ ਰਾਤ ਅਿ ਦੀ ਇਹ ਗ ਜ਼ਾਰ

ਪਸਆਹ ਹਨਰਾ ਪਸਆਹ ਦੀ ਇਕ ਸਪਣੀ ਦ ਵਗ

ਮਰ ਵਲ ਸਰਕਦਾ ਹੀ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਮਰਾ ਹਥ ਹ ਣ ਉਹਪਦਆ ਹਥ ਦ ਨਾਲ

ਖ਼ਰ ਪਕਨੀ ਦਰ ਤ ਟਕਰਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਿੀਕਣ ਘ ਗੀਆ ਦਾ ਿੜਾ ਕਧ ਤ

ਚ ਝ ਦ ਪਵਚ ਚ ਝ ਪਾ ਮ ਸਕਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਸੜਕ ਦ ਬ ਲਹ ਤ ਅਬ ਦੀ ਕਤਾਰ

ਮਪਹਕ ਆਪਣ ਬਰ ਦੀ ਸੀ ਰਹੀ ਪਖਲਾਰ

ਉਸ ਪਲਾਡ ਪਵਚ ਅਿ ਤੀਕ

ਚ ਗ ਰਹੀ ਸੀ ਪਬਿਪੜਆ ਦੀ ਇਕ ਡਾਰ

ਹ ਣ ਉਹਦ ਹਥ ਮਪਰਆ ਹਥ ਚ ਸਨ

ਬਰਫ਼ ਨਾਲ ਵਧ ਸਨ ਿ ਠਢ ਠਾਰ

ਿੀਕਣ ਪਬਲ ਦ ਮਹ ਕਈ ਗ ਟਾਰ

ਕਰ ਰਹ ਸਨ ਫਰ ਵੀ ਮਨ ਪਪਆਰ

ਿਦ ਹੀ ਭੜੀ ਰਾਹ ਅਸਾਡਾ ਕਟ ਗਈ

ਕਾਲੀ ਪਬਲੀ ਵਾਗਣ ਇਕ ਕਾਲੀ ਕਾਰ

ਸਾਡ ਮਹ ਤ ਰਸ਼ਨੀ ਦਾ ਇਕ ਬ ਕ ਮਾਰ

ਸਾਨ ਉਸ ਖਡ ਤ ਗਈ ਪਵਸਾਰ

ਪਪਛ ਬਤੀ ਲਾਲ ਪਿਹੀ ਉਸ ਕਾਰ ਦੀ ਅਿ ਤੀਕਣ ਚਮਕ ਪਈ ਸੀ ਮਾਰਦੀ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਸੜਕ ਦ ਮਥ ਤ ਪਿ

ਕਮ ਦਣੀ ਦਾ ਪਈ ਸੀ ਸਾਰਦੀ ਿ ਮਣੀ ਚਮਕ ਗਲ ਦ ਹਾਰ ਦੀ ਪਣ ਦ ਪਰ ਚ ਝਿਰ ਮਪਹਕ ਦੀ ਫ ਲ ਚਹ ਹਥ ਦਾ ਰਲ ਕ ਪਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਤਜ਼ ਸਰਿ ਹਾੜ ਦਾ ਸਾਡੀਆ ਤਲੀਆ ਚ ਚੜਹਦਾ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਕ ਵਧਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਤਜ਼ ਸ ਮ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਤਾਲ ਪਵਚ ਸੀ ਛਣਕਦਾ ਯਕ ਦਾ ਸਾਜ਼

ਸਾਜ਼ ਚ ਇਕ ਉਭਰਦੀ ਐਸੀ ਆਵਾਜ਼

ਪਬਿਲੀ ਦ ਖਪਭਆ ਚ ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਨਕ ਹ ਦ ਕਨ ਲਾ ਸ ਣਦ ਆਵਾਜ਼

ਪਰ ਨਾ ਆਦਾ ਸਮਝ ਦ ਪਵਚ ਉਸਦਾ ਰਾਜ਼

ਸਮਝਦ ਪਕ ਹ ਪਰਤ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਡ ਰਹ ਨ ਿ ਪਕ ਲਾਮ ਪਵਚ ਿਹਾਜ਼

ਿਗਤ ਦ ਪਾਪ ਤ ਪਚੜ ਕ ਸਮਝਦ ਹ ਗਏ ਿ ਦਵਤ ਸਾਰ ਨਾਰਾਜ਼

ਹਥ ਸਾਡ ਅਗ ਦੀ ਉਸ ਖਡ ਤ

ਅਿ ਤੀਕਣ ਵੀ ਨਹ ਹਨ ਆਏ ਬਾਅਜ਼

ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਤਜ਼ ਸ ਮ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਛਣਕਦਾ ਸੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਯਕ ਦਾ ਸਾਜ਼

ਉਹਦ ਪਪਡ ਦੀ ਚੀ ਮਸਪਿਦ ਦਾ ਪਮਨਾਰ

ਉਸ ਹਨਰ ਪਵਚ ਵੀ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹ ਤ ਉਹਦ ਨਾਲ ਉਹਦਾ ਹਥ ਵੀ ਮਰ ਹਥ ਚ ਪਨਕਲ ਕ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਬਾਝ ਓਸ ਦਾ ਹੀ ਹ ਣ ਗਰ ਲਪਗਆ ਪਕ ਖਾਣ ਨ ਪਿ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਖ਼ਰ ਕੀ ਕ ਰਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਬ-ਰਪਹਮ ਘੜ ਨ ਇਕ ਿਲਾਦ ਵਗ

ਚੀ-ਚੀ ਤਜ਼ ਛਟ ਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਚੀ ਚ ਗ਼ਲ ਇਕ ਪਚਚਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਾਰਾ ਰਾਹ ਓਸ ਚ ਗ਼ਲ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਨਾਲ

ਲਪਗਆ ਪਕ ਨਦ ਪਵਚ ਬਰੜਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਾਰਾ ਯਕਾ ਹ ਣ ਪਕਸ ਤਾਜ਼ਾ ਮਰ

ਿਾਨਵਰ ਦਾ ਕਰਗ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਲਪਹਦ ਦੀ ਖ਼ ਸ਼ਕ ਟਾਹਣੀ ਨ ਹ ਣ

ਤਾਪਰਆ ਦਾ ਘ ਣ ਪਿਹਾ ਬਸ ਖਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦੀਪਵਆ ਦੀ ਲ ਚ ਹ ਣ ਮਰਾ ਗਰ ਦਰ ਕਬਰਸਤਾਨ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਪਦਲ ਮਰਾ ਡਦ ਫਰਾਰ ਵਾਕਣ ਹਰ ਘੜੀ ਪਪਛ ਨ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਖ਼ਰ ਕੀ ਕ ਰਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਬ-ਰਪਹਮ ਘੜ ਨ ਇਕ ਿਲਾਦ ਵਗ

ਚੀ-ਚੀ ਤਜ਼ ਛਟ ਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਚਸਕਲੀਗਰ

ਮ ਪਸਕਲੀਗਰ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਦਸ਼ ਨਾ ਨਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਘਰ

ਮ ਪਸਕਲੀਗਰ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਗਡ

ਲ ਕ ਸ਼ਪਹਰ ਸ਼ਪਹਰ ਮ ਪਫਪਰਆ

ਪਟ ਦੀ ਅਗ ਬ ਝਾਵਣ ਿਗਾ ਪਰ ਕਈ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਨਾ ਪਮਪਲਆ

ਸਮ ਦ ਪਪਡ ਦੀਆ ਪੜ ਤ

ਹਲੀ ਹਲੀ ਪਰਹਾ ਮ ਟ ਪਰਆ

ਪਰ ਪਫ਼ਕਰ ਦਾ ਰਗ ਨਾ ਖ ਪਰਆ

ਹ ਣ ਮਥ ਨਹ ਿਦਾ ਟ ਪਰਆ

ਨਾ ਹੀ ਪਪਛ ਿਦ ਮ ਪੜਆ

ਹ ਣ ਤਕ ਸ਼ਾਇਦ ਬ ਢੀ ਠਰੀ ਮਰੀ ਅਮ ਗਈ ਹਸੀ ਮਰ

ਲਭ ਪਲਆ ਹਸੀ ਮਰ ਪਪਉ ਨ

ਆਪਣੀ ਧੀ ਲਈ ਯਗ ਕਈ ਵਰ

ਹ ਣ ਨਹ ਮਨ ਕਈ ਵੀ ਡਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਭ ਲ ਚ ਕਾ ਹ

ਮਨ ਮਰਾ ਕ ਲ ਕਬੀਲਾ

ਲਖ ਪਹਾੜ ਤ ਭਾਰਾ ਹ

ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦਾ ਸਾਵਾ ਤੀਲਾ ਇਸ ਤ ਵੀ ਵਧ ਭਾਰਾ ਹ ਦ ਪਿਊਣ ਲਈ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਵਸੀਲਾ ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਰਟੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਸਭ ਗਏ ਮਰ

ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਨ ਪਬਲਵਾ ਵਾਕਣ

ਲਾਸ਼ ਪਕਸ ਦਾ ਮਢਾ ਫੜ ਕ

ਿਾਣਾ ਹ ਤਰ ਿਾਣਾ ਹ ਤਰ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਵਖ ਪਕ ਤਰੀ ਦਣੀ ਵਰਗਾ ਲਪਹਦ ਵਲ

ਕੀਕਣ ਥਹਰ ਦ ਫ ਲ ਿਹਾ ਪੀਲਾ ਸਰਿ ਡ ਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਿੀਕਣ ਪਸਵਾ ਮਰੀ ਅਮ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਬਲ ਕ ਬ ਝ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਬਲਕ ਲ ਤਰੀ ਸਾੜੀ ਵਰਗਾ ਰਗ ਪਫ਼ਜ਼ਾ ਪਵਚ ਡ ਪਰਹਾ ਹ

ਸਿਣੀ ਆਪਖ਼ਰ ਇਸ਼ਕ ਅਸਾਡਾ ਵਾਹਵਾ ਹੀ ਤ ਪ ਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਮਰ ਪਵਹੜ ਚਦੀ ਦਾ ਇਕ ਬਟਾ ਆਪਖ਼ਰ ਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਪਿਦ ਮਰੀ ਦਾ ਪੀਲਾ ਸਰਿ ਡ ਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਆਪਖ਼ਰ ਇਕ ਪਦਨ ਸ ਕ ਹੀ ਿਦ ਹਰ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਹਰ ਡ ਘਾ ਸਰ

ਆਪਖ਼ਰ ਬਦਲ ਡ ਹੀ ਿਦ ਇਕ ਪਲ ਦ ਪਲ ਿ ਦ ਪਦਨ ਵਰਹ ਕੀਹ ਭੜਾ ਹ

ਇਸ਼ਕ ਿ ਮਰਾ ਤਰ ਤ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਦਾ ਰਾਹ ਹ

ਪਰ ਮਰਾ ਸਖਾ ਤ ਸਾਹ ਹ

ਤਨ ਵੀ ਕ ਝ ਮਰਾ ਲਾਹ ਹ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਤ ਸਮਝਗੀ ਮ ਮਧ ਪੀ ਕ ਬਲੀ ਿਦ ਕਾਮ-ਮਪਤਆ ਵਣ ਦੀ ਛ ਪਿਹ

ਤਰ ਵਾਲ ਵਰਲੀ ਿਦ ਕਚੀਆ ਰਤੀਆ ਪਿਹ ਬ ਲਹ ਸਹ

ਆਪਣ ਸਾਹ ਪਵਚ ਘਲੀ ਿਦ ਹ ਸਕਦਾ ਹ ਪਤਲ ਮਾਤਰ ਕਈ ਇਸ ਗਲ ਪਵਚ ਸਚਾਈ ਹਵ ਰਜ਼ ਦ ਕਹਲ ਗੜ ਵਾਕਣ

ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਪਵਚ ਆਈ ਹਵ ਪਿਸਮ ਤਰ ਦੀ ਪਭਨੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਭਾਈ ਹਵ ਪਫਰ ਵੀ ਹਸ਼ ਹ ਪਿਥ ਤੀਕਣ

ਅਿ ਮਰਾ ਅਗ ਅਗ ਪਪਆ ਠਰਦ

ਅਿ ਤਰ ਪਰਮਸ਼ਰ ਕਲ

ਪਾਪੀ ਪਟ ਪਪਆ ਬਹ ਡਰਦ ਅਿ ਮ ਈਕਣ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ ਪਿ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਥਹ ਤ

ਆਪਣ ਗ਼ਮ ਦਾ ਲਹਾ ਕ ਟਦ

ਕਾਲ ਲਹ ਨ ਥ ਕਦ ਥ ਕਦ ਆਪਣੀ ਬ ਢੀ ਅਮ ਵਾਿਣ

ਮ ਵੀ ਛਤੀ ਿਾਣਾ ਹ ਮਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਬਦ ਹ ਿਾਣ ਤਰੀ ਰਪਹਮਤ ਦ ਵੀ ਦਰ

ਪਰ ਤ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਹਸ ਹ ਖਭ ਪਵਚ ਸਾਹਸ ਹ

ਲਭ ਹੀ ਲ ਗਾ ਹਰ(ਹਰ) ਕਈ ਸਰ

ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਦਸ਼ ਨਾ ਨਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਘਰ ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹਮਦਰਦ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਤਰ ਿਜ਼ਬਾਤ ਦੀ ਇਕ ਮਪਹਕ ਦਾ ਇਹ ਗ ਚਾ ਮਰ ਅਪਹਸਾਸ ਦ ਹਠ ਤ

ਇਵ ਪਖਪੜਆ

ਬਾਜ਼ਾਰੀ ਪਿਵ ਸਹਣੀ ਪਕਸ ਨਾਰ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਪਪਰਥਮ ਵਾਰ

ਪਕਸ ਕਾਮੀ ਨ ਹਏ ਿ ਪੜਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ-ਮਥ ਪਫਰ ਵੀ ਹਮਦਰਦੀ ਤ ਮਨ ਡਰ ਲਗਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਪਸ਼ਾਕ ਹ ਪਕਸ ਹੀਣ ਦੀ ਹੀਣਾ ਸਭ ਤ ਵਡਾ ਪਮਹਣਾ ਿਗ ਤ

ਪਿਹੜ ਹਥ ਥ ਉਲੀਕ ਨ

ਤ ਇਹ ਅਖਰ

ਉਨਹ ਹਥ ਨ ਮਰਾ ਸ ਸ ਚ ਮਣ

ਮ ਨਹ ਚਾਹ ਦਾ ਤਰ ਹਠ ਦ ਗ ਲਾਬ

ਆਤਸ਼ੀ-ਸਹ

ਬੜ ਸ਼ਖ਼ ਤ ਤਜ਼ਾਬੀ ਨ ਿ ਮਰ ਸਾਹ ਦੀ ਬਦਬ ਚ

ਸਦਾ ਲਈ ਗ ਮਣ

ਮ ਿਾਣਦ ਤਰ ਖ਼ਤ ਚ

ਤਰ ਪਿਸਮ ਦੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਹ

ਇਕ ਸਕ ਹ ਇਕ ਰਗ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਦੀ ਛਹ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਮਰੀ ਨਜ਼ਰ ਚ

ਪਰ ਕੀਹ ਆਖ

ਬ-ਪਹਸ ਪਿਹ ਕਾਮ ਦ

ਪਡ ਦਾ ਹੀ ਕਹ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ

ਮ ਿਾਣਦ ਹਮਦਰਦ ਮਰ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਮਰੀ ਮਰੀ ਤ ਮਤਈ ਮ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਹ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਇਹਦੀ ਪਮਠੀ ਛ ਹ

ਕੀਹ ਗ਼ਮ ਿ ਭਲਾ ਲਮ ਤ ਇਸ ਚੜ ਿਹ ਪਵਚ

ਇਕ ਜ਼ਰਾ ਵੀ ਨਾ ਐਸਾ ਪਕ ਪਿਹਨ ਆਪਣਾ ਹੀ ਕਪਹ ਲ ਕੀਹ ਗ਼ਮ

ਿ ਨਸੀਬ ਨਾ ਪਛੀ ਦਾ ਵੀ ਪਰਛਾਵ ਇਸ ਉਮਰਾ ਦ ਸਪਹਰਾ ਚ

ਪਿਦਹੀ ਛਾਵ ਹੀ ਬਪਹ ਲ

ਤਰ ਕਪਹਣ ਮ ਤਾਬਕ

ਿ ਤਰਾ ਸਾਥ ਪਮਲ ਮਨ

ਕੀਹ ਪਤਾ ਪਫਰ ਵੀ ਨਾ ਦ ਨੀਆ ਚ ਮ ਬਾਰਕ ਥੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ ਮਥ ਮ ਤ ਚਾਹ ਦਾ ਹ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਜ਼ਪਹਰ

ਕਲਾ ਹੀ ਪੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਚਿਕਰਾ ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਉਹਦ ਰਪ ਦੀ ਧ ਪ ਪਤਖਰੀ ਦਿਾ ਮਪਹਕ ਦਾ ਪਤਰਹਾਇਆ

ਤੀਿਾ ਉਹਦਾ ਰਗ ਗ ਲਾਬੀ ਪਕਸ ਗਰੀ ਮ ਦਾ ਿਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਨਣ ਉਹਦ ਚਤ ਦੀ ਆਥਣ

ਅਤ ਜ਼ ਲਫ਼ ਸਾਵਣ ਛਾਇਆ

ਹਠ ਦ ਪਵਚ ਕਤ ਦਾ ਕਈ ਪਦਹ ਚੜਹਨ ਤ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸਾਹਵ ਦ ਪਵਚ

ਫ ਲ ਸਇਆ ਦ

ਪਕਸ ਬਾਗ਼ ਚਾਨਣ ਦਾ ਲਾਇਆ

ਦਹੀ ਦ ਪਵਚ ਖਡ ਚਤਰ

ਇਤਰ ਨਾਲ ਨ ਹਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਬਲ ਦ ਪਵਚ

ਪਣ ਪ ਰ ਦੀ ਨੀ ਉਹ ਕਇਲ ਦਾ ਹਮਸਾਇਆ

ਪਚਟ ਦਦ ਪਿ ਧਾਨ ਬਗ਼ਲਾ ਤੜੀ ਮਾਰ ਉਡਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਇਕ ਪਲਘ ਨ ਆਰੀ ਅਸ ਚਾਨਣੀਆ ਪਵਚ ਡਾਪਹਆ

ਤਨ ਦੀ ਚਾਦਰ ਹ ਗਈ ਮਲੀ ਉਸ ਪਰ ਿ ਪਲਘ ਪਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਦ ਖਣ ਮਰ

ਨਣ ਦ ਕਏ

ਪਵਚ ਹੜਹ ਹਝਆ ਦਾ ਆਇਆ

ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਗਈ ਪਵਚ ਸਚ ਉਸ ਇਹ ਕੀ ਜ਼ ਲਮ ਕਮਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸ ਬਹਾ-ਸਵਰ

ਲ ਨੀ ਵਟਣਾ ਅਸ ਮਲ ਮਲ ਓਸ ਨ ਹਾਇਆ

ਦਹੀ ਪਵਚ ਪਨਕਲਣ ਪਚਣਗ ਤ ਸਾਡਾ ਹਥ ਪਗਆ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਚਰੀ ਕ ਟ ਤ ਉਹ ਖਦਾ ਨਾਹ ਉਹਨ ਪਦਲ ਦਾ ਮਾਸ ਖਵਾਇਆ

ਇਕ ਉਡਾਰੀ ਐਸੀ ਮਾਰੀ ਉਹ ਮ ੜ ਵਤਨ ਨਹ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਿਾਮ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਇਕ ਡਣ

ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਮਰੀ ਸਚ ਦ

ਪਸਪਵਆ ਚ ਕਈ ਵਾਰ

ਮਨ ਨਗੀ ਅਲਫ਼

ਘ ਮਦੀ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਪਾਲਤ ਸਪ ਕਈ

ਮਨ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਇਸ ਸ਼ਪਹਰ-ਸਪਰ ਦੀ ਹ ਸ ਕਦ ਚ ਛ ਟ ਕ

ਮਾਰ ਕ ਡਗ ਕਲਿ ਤ

ਹ ਣ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਲਮਬ ਦੀ ਨਾਰ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਦਹੀ ਮਗ ਚ ਜ਼ਰਦਾਰੀ ਨ

ਹਾਏ ਪਝ ਕ ਸਧਰ

ਅਫ਼ਰੀਕਾ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਤ

ਕਰ ਪਵਧਵਾ ਪਬਠਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਐਸੀ ਮਨਹਸ

ਤ ਬਦਸ਼ਕਲ ਸ਼ਪਹਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਹੜ ਸ਼ਪਹਰ ਚ

ਇਸ ਦ ਧ ਪਮਲ ਕਾਹਵ ਦ ਰਗ ਦੀ ਮਾਸਮ ਗ ਨਾਹ ਵਰਗੀ ਮ ਹਬਤ ਮ ਗਵਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਪਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਚਬਰਹਾ ਮਥ ਮਰਾ ਪਬਰਹਾ ਵਡਾ ਮ ਪਨਤ ਕਕ ਪਰਹਾ ਮਰੀ ਝਲੀ ਇਕ ਹਕਾ ਇਹਦੀ ਝਲ ਅਥਾਹ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਇਸ਼ਕ ਗਵਾਚਾ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਹ ਗਏ ਸਾਹ

ਮਰ ਹਠ ਵਖ ਲਈ

ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ ਹਢਾ

ਿ ਚ ਮਣ ਮਰ ਦਰ ਤ ਖਪੜਹਆ

ਇਕ ਅਧ ਵਾਰੀ ਆ

ਮ ੜ ਉਹ ਭ ਲ ਕਦ ਨਾ ਲਪਘਆ

ਏਸ ਦਰ ਦ ਰਾਹ

ਮ ਉਹਨ ਪਨਤ ਉਡੀਕਣ ਬਠਾ ਥਪਕਆ ਔਸੀਆ ਪਾ ਮਨ ਉਹ ਚ ਮਣ ਨਾ ਬਹ ਪੜਆ

ਸ ਚ ਮਣ ਦ ਵਣ ਗਾਹ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਮਰ ਹਾਣ ਦਾ ਪਵਚ ਲਖ ਸਰਿ ਦਾ ਤਾ ਪਿਹੜ ਸਾਹ ਚਤਰ ਖਡਦਾ ਮਨ ਉਸ ਚ ਮਣ ਦਾ ਚਾ

ਪਰਦਸੀ ਚ ਮਣ ਮਪਡਆ

ਕਦ ਵਤਨ ਫਰਾ ਪਾ ਪਕਤ ਸ ਚਾ ਪਬਰਹਾ ਤਡੜਾ ਮਥ ਿਠਾ ਨਾ ਹ ਿਾ

ਪਬਰਹਾ ਵੀ ਲਭੀ ਕਾਮ ਦਾ ਇਹਦੀ ਿਾਤ ਕ ਿਾਤ ਨਾ ਕਾ ਭਾਵ ਪਬਰਹਾ ਰਬ ਵਡੜਾ ਮ ਚੀ ਕਕ ਪਰਹਾ

ਚਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਹ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਗ ਹ ਲਟਕ ਪਰਹਾ ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ ਹ ਭਟਕ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਪਦਨ ਬਹ ਵਡਭਾਗਾ ਿਦ ਪਕਸ ਸਾਗਰ ਪਵਚ

ਆਦਮ ਦ ਪਕਸ ਪਪਤਰ

ਅਮਬ(ਅਮੀਬ) ਿਨਮ ਪਲਆ

ਪਰ ਇਹ ਪਦਹ ਪਨਕਰਮਾ ਿਦ ਇਸ ਆਦਮ ਦੀ ਝਲੀ ਫ ਲ ਸਮ ਦਾ ਹਸੀ ਖ਼ਰ ਪਪਆ

ਵਖ-ਵਖ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਮ ਸਚ ਪਰਹਾ ਸਮ ਅਵਾਰਾ ਕ ਤਾ ਦਰ ਦਰ ਭਟਕ ਪਰਹਾ ਿਠ ਹਡ ਖਾਣ ਲਈ

ਲਭੀ ਤਰਸ ਪਰਹਾ

ਸਮ ਪਰਾਈ ਨਾਰ

ਤ ਿ ਪਫਰ ਰਡੀ ਹ

ਪਪਹਲੀ ਰਾਤ ਹਢਾਇਆ ਲਗਦੀ ਚਗੀ ਹ

ਦਿੀ ਰਾਤ ਪਬਤਾਇਆ

ਹ ਦੀ ਭਡੀ ਹ

ਪਰ ਇਹਦ ਸਗ

ਦ ਨੀਆ ਦ ਹਰ ਜ਼ਰ ਨ

ਇਕ ਅਧ ਘੜੀ ਜ਼ਰਰ ਪਬਤਾਣੀ ਪਦੀ ਹ

ਕਦ ਹਰਾਮਣ ਪਟਕ ਕ

ਨਾ ਇਹ ਬਪਹਦੀ ਹ

ਉਮਰ ਦੀ ਬਾਰੀ ਖਲਹ ਕ ਏਸ ਿਹ ਵਲ

ਕਾਮਨੀ ਮਲੀ ਨਜ਼ਰ

ਤਕਦੀ ਰਪਹਦੀ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਝਠ ਸਹਣ ਕਾਮ ਚ ਮਤ ਆਪਸ਼ਕ ਵਗ

ਪਮਠੀਆ ਕਰ ਕਰ ਗਲ ਸਾਨ ਛਲਦਾ ਹ

ਮਾਣ ਕ ਚ ਮਣ

ਇਕ ਦ ਏਸ ਹਯਾਤੀ ਦ

ਭ ਲ ਿਦਾ ਹ-

ਫਰ ਨਾ ਪਵਹੜ ਵੜਦਾ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਕ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਾਕਣ ਲਟਕ ਪਰਹ

ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਸ ਞੀ ਿੜੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ

ਸਮ ਦੀ ਇਕ-

ਠ ਕਰਾਈ ਹਈ ਸਿਣੀ ਵਗ

ਪੀੜ-ਕ ਠੀ ਪਬਰਹਣ ਵਾਕਣ ਭਟਕ ਪਰਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਦਵਤਾ ਇਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ

ਇਹ ਦਵੀ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ ਕਾਮ ਿ ਸਭ ਤ ਮਹਬਲੀ ਹ

ਉਸ ਦੀ ਮ ਨ ਕਪਹਣਾ ਨਗੀ ਇਹ ਗਲ ਕੀ ਹੀ ਨਾ ਚਗੀ ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਏਸ ਦੀ ਹ ਬਖ਼ਸ਼ੀ ਹਈ

ਤ ਦ ਤ ਹ ਸਨ ਦੀ ਿ ਰ ਤ ਹ

ਏਸ ਨ ਹ ਰਪ ਵਡਣਾ-

ਖ਼ਨ ਮਰਾ ਿ ਤਡੀ ਕ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਖੜੀ ਆ ਪਮਟੀ ਦੀ ਇਹ ਬਾਜ਼ੀ ਪਚਟੀ ਦ ਧ ਕਲੀ ਪਿ ਤਾਜ਼ੀ ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦਾ ਇਕ ਸਗਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦੀ ਕਥਾ ਸ ਣਦਾ ਕਈ ਅਲਮਸਤ ਪਿਹਾ ਿਗਮ ਹ

ਤਰਾ ਇਸ ਨ ਟ ਡੀ ਕਪਹਣਾ ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਗ਼ਮ ਹ

ਕਾਮ ਪਬਨ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਕਾਹਦ ਅਰਥ ਿ ਚਲਦਾ ਦਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਪਸ਼ਵਿੀ ਕਾਮ ਬਰਹਮ ਹ

ਕਾਮ ਹੀ ਸਭ ਤ ਮਹ ਧਰਮ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਸ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਵਖ ਪਕ ਬ ਤ ਨ ਕੀ ਹਇਆ ਹ

ਇ ਲਗਦਾ ਹ ਪਿ ਰਇਆ ਹ

ਸਾਥ ਕਈ ਪਾਪ ਹਇਆ ਹ

ਸਾਰ ਦੀਵ ਝਬ ਬ ਝਾ ਦ

ਇਸ ਨ ਥੜਹਾ ਪਰਹ ਹਟਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਮ ਖ ਨ ਪਰਹ ਭ ਆ ਦ

ਿ ਇਸ ਤ ਕਈ ਪਰਦਾ ਪਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਪਦਲ ਪਵਚ ਵੀ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਇਸ ਨ ਹਾਲ ਵੀ ਕਈ ਭ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਕਾਮ ਏਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ ਇਹ ਭਾਵ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਸੀਮਾ ਦਪਨਕ ਅਖ਼ਬਾਰ ਦ

ਅਿ ਪਰਥਮ ਪਨ ਤ

ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਛਪੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਕ ਝ ਗਰ ਬਦਸ਼ੀ ਬਚ ਤ ਇਕ ਹਰ ਉਹਦ ਨਾਲ

ਖੜਹੀ ਉਸ ਦੀ ਸਖੀ ਹ

ਤਸਵੀਰ ਦ ਪਰ ਇਕ ਇਬਾਰਤ ਦੀ ਹ ਝਿਰ

ਇਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਹੀ ਕ ੜੀ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰੀ ਪਜ਼ਦਗੀ ਥ ੜੀ ਥ ੜੀ ਹ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ

ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਮਰ ਗੀਤ ਨ ਰਦ ਮਾਸਮ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਵੀ ਅਵਾਰਾ ਨ ਭਦ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ ਅਕਸਰ ਮਰ ਸ਼ਪਹਰ ਿਦ ਆਦੀ ਹਰ ਵਾਰ ਿਦ ਆਦੀ ਪਤਨ ਫ ਲ ਪਲਆਦੀ ਗ ਲਦਾਨ ਚ ਪਤਨ ਫ ਲ ਿਦ ਹਥ ਉਹ ਸਿਾਦੀ ਮ ਸਕਾ ਕ ਤ ਅਦਾਜ਼ ਚ

ਕ ਝ ਏਦ ਉਹ ਕਪਹਦੀ ਇਕ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਤਰ ਨ ਦਾ ਮਰ ਨ ਦਾ ਇਹ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਪਕਸ ਪਪਉ ਦਾ ਪਕਸ ਮ ਦਾ ਇਕ ਫ ਲ ਮਰੀ ਕ ਖ ਦੀ ਸੀਮਾ ਦ ਹ ਨ ਦਾ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਇਕ ਗਰੀ ਪਿਹੀ ਪਨਕੀ ਬਚੀ ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਪਿਸ ਚੀਚੀ ਹ ਪਕੜ ਰਖੀ

ਓਸ ਦੀ ਸ਼ਕਲ

ਮਰ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਹ ਆ ਲਥੀ ਈਕਣ ਲਗਦਾ ਹ

ਇਹ ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਧੀ ਹ

ਮਰਾ ਤ ਮਰੀ ਬਲਣ ਦ

ਪਬਮਾਰ ਲਹ ਦਾ ਏਸ ਧਰਤੀ ਤ ਪਬਿਾਇਆ

ਕਈ ਸਝਾ ਬੀਅ ਹ

ਮਰੀ ਪੀੜਾ ਦੀ ਮਰੀਅਮ ਦ

ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਮਸੀਹ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਿਦਹੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਬਚਨ ਮਰਾ ਿੀ ਹ

ਓਹ ਹੀ ਸੀਮਾ ਧੀ ਹ

ਕਈ ਹਰ ਇਹਦਾ ਪਪਉ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਅਜਨਬੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ

ਨਾ ਤ ਤ ਹੀ ਔਲੀਆ ਹ

ਨਾ ਤ ਮ ਹੀ ਹ ਨਬੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਮਰ ਲਈ ਇਹ ਰਸ-ਭਰੀ ਤਰੀ ਮਲਕ ਮ ਸਕੜੀ ਪਕਸ ਪਵਮਾਨ ਸਵਕਾ ਦੀ ਮ ਸਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਅਿ ਵੀ ਪਿਸ ਚ ਿਾਣਦ ਪਕ ਵਾਸ਼ਨਾ ਦੀ ਕਗ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਮਰ ਲਈ ਤਰੀ ਵਫ਼ਾ ਅਿ ਵੀ ਇਕ ਸਵਗ ਹ

ਮਰ ਨਸ਼ੀਲ ਪਿਸਮ ਦੀ ਅਿ ਵੀ ਤਨ ਮਗ ਹ

ਪਿਹੜਾ ਪਕ ਤਰੀ ਨਜ਼ਰ ਪਵਚ

ਪਫਲਮੀ ਰਸਾਲ ਵਗ ਹ

ਸਫ਼ਾ ਸਫ਼ਾ ਫਰਲਣਾ ਪਿਦਹਾ ਹ ਤਰੀ ਪਦਲ ਲਗੀ ਸਮ ਨ ਸਨਹ ਮਾਰ ਕ

ਿ ਪਮਲ ਿਾਏ ਘੜੀ ਕਦੀ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਮ ਸਗਾ ਤ ਕਾਮ ਦੀ ਹ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਅਿ ਤ ਸਾਡਾ ਇਸ਼ਕ

ਓਸ ਮਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਕਾਮ ਦ ਸ ਆਦ ਪਪਛ ਹ ਿਾਏ ਿ ਹਾਪਮਲਾ ਤ ਮਕੜ ਨ ਮਾਰ ਕ

ਬਣਾ ਲਏ ਪਿਵ ਗਜ਼ਾ ਤ ਖਾਈ ਿਾਏ ਉਹ ਕਾਮਣੀ ਕ ਲਛਣੀ ਸ ਆਦ ਲਾ ਹ ਕਾਮਣੀ ਹ ਕਾਮਣੀ ਮਨ ਬਚਾ ਮਨ ਬਚਾ ਵਾਸਤਾ ਈ ਿੀਭ ਨ

ਇਹ ਖ਼ਨ ਦਾ ਨਾ ਸ ਆਦ ਪਾ ਦਰ ਹ ਕ ਬਪਹ ਪਰਹ ਨਾ ਕਲ ਆ ਨਾ ਕਲ ਆ

ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਤਰ ਗਲ ਥ ਪਚਮਟ ਕ

ਇਹ ਸ ਪਰਹਾ ਿ ਬਾਲ ਹ

ਛ ਰੀ ਹ ਸਸਕਾਰ ਦੀ ਿ ਕਰ ਰਹੀ ਹਲਾਲ ਹ

ਇਹ ਕਪਹਣ ਨ ਤ ਠੀਕ ਹ ਪਕ

ਤਰਾ ਮਰਾ ਹੀ ਲਾਲ ਹ

ਿ ਸਚੀਏ ਤ ਸਹਣੀਏ

ਤਨ ਸਦੀਵੀ ਮਰਦ ਦੀ ਮ ਿਾਣਦ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਸਾਡੀ ਵਫ਼ਾ ਨ ਗਾਲਹ ਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਪਬਤਾਉਣ ਦੀ ਚਲੀ ਅਸ ਨ ਚਾਲ ਹ

ਮਨ ਸਦੀਵੀ ਨਾਰ ਦੀ ਤ ਿਾਣਦੀ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਫਰ ਵੀ ਵਗ ਰਹੀ ਹ ਪਰਸ਼ਪਤਆ ਦੀ ਇਕ ਨਦੀ ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਮ ਉਪਿ

ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਤ ਛਬੀ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦਾ ਮ ਸਗਾ ਤ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦੀ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਹ ਠੀਕ ਪਕ ਤਰੀ ਮਰੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਸਾਨ ਆਪਣ ਹੀ ਆਪ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਿੀਲ ਵਦ ਤ

ਕ ਰਾਨ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਗਰੀਆ ਨ ਸਮ ਦੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਮਗਲੀਆ ਦਰਾਵੜ ਨ

ਆਰੀਆ ਤ ਮਾਣ ਨਹ ਅਿ ਤ ਪਦਲ ਨ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਪਦਮਾਗ਼ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਕ ਲ ਿਹਾਨ

ਸਾਡ ਵਾਕਣਾ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਸਗਰਦ

ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ

ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਹਬਹ ਚੀਨ ਕਬਤਰ ਵਾਕਣ ਗ ਟਕਦੀ ਤ ਸਨ-ਖਭ ਨ ਪਖਲਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਇਹ ਮਰੀ ਵਾਕਫ਼

ਤ ਹਮਦਰਦ ਦਾ ਘਰ

ਪਿਸ ਚ ਅਿ ਦੀ ਰਾਤ

ਮ ਇਹ ਹ ਗ ਜ਼ਾਰੀ ਪਿਸ ਦੀ ਸਰਤ

ਚਤ ਦ ਸਰਿ ਦ ਵਗ

ਨੀਮ-ਪਨਘੀ ਦਧੀਆ ਹ ਗ ਲਾਨਾਰੀ ਪਹ ਦੀ ਸਗਰਦ ਦ ਪਰਭਾਤ ਵਲ

ਪਨਤਰੀ ਮਦਰ ਦੀ ਪਚਰਨਾਮਤ ਦ ਵਗ

ਠਢੀ-ਠਢੀ ਸ ਚੀ-ਪਮਠੀ ਤ ਪਪਆਰੀ ਸ ਰਹੀ ਹ ਮਪਹਕ ਹਠ ਤ ਪਖਲਾਰੀ

ਉਫ਼

ਪਕਨੀ ਹ ਰਹੀ ਹ ਬਰਫ਼-ਬਾਰੀ ਏਸ ਬਸਤੀ ਦੀ ਠਰੀ ਹਈ ਬ ਕਲ

ਮਘ ਰਹੀ ਨਾ ਪਕਤ ਵੀ ਕਈ ਅਗਾਰੀ ਚਹ-ਪਾਸ ਜ਼ਪਹਰ ਮਹਰੀ ਬਰਫ਼ ਦਾ ਮਨ ਸਾਗਰ ਹ ਪਸਰਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਰਾ ਪਦਲ ਮਰਾ ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ

ਬਰਫ਼ ਸਗ ਹ ਬਰਫ਼ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਦਰ ਕਾਲਾ ਰ ਖ ਲਮਾ ਚੀਲਹ ਦਾ ਸ਼ੀਪਸ਼ਆ ਤ ਪਾਰ ਿ ਘਲਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਬਸਤੀ ਦੀ ਬਲਰੀ ਪਾਤਲੀ ਪਵਚ

ਸਲ ਵਤ ਚ ਪਭਆ ਹ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ

ਉਫ਼

ਇਹ ਮਨ ਕੀਹ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ

ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਸਰਦ ਤਾਬੀਰ ਪਵਚ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਕਚੀ ਗਰੀ ਿਹਾ ਸ ਤ-ਉਨਦਾ ਪਿਸਮ ਬਣਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਵਗ ਚਪਲਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਕਣ ਦਰਵਾਜ਼ ਨ ਹ ਖੜਕਾ ਪਰਹਾ

ਸ਼ਾਇਦ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਹ ਟ ਪਰਆ ਆ ਪਰਹਾ ਹ ਪਦਲਾ ਬ-ਹਪਸ਼ਆ

ਕ ਝ ਹਸ਼ ਕਰ

ਨਾ ਤ ਕਈ ਆ ਤ ਨਾ ਹੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਮਰਾ ਵਪਹਮ ਤਨ ਖਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਹ

ਇਕ ਤਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਘਰ

ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ

ਉਹ ਤ ਪਪਹਲ ਹੀ

ਅਮਾਨਤ ਹ ਪਕਸ ਦੀ ਤ ਤ ਐਵ ਪੀਣ ਪਗਲਾ ਪਾ ਪਰਹਾ ਰਸ਼ਮੀ ਿਹ ਵਗ ਰਹ ਉਹਦ ਸਵਾਸ ਤ

ਨਜ਼ਰ ਮਲੀ ਪਕਸ ਲਈ ਹ ਪਾ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਤ ਮਦਰ ਦੀ ਸ ਚੀ ਪਣ ਵਰਗਾ ਸ ਆਦ ਤ ਲਸੀ ਦਾ ਪਿਦਹ ਚ ਆ ਪਰਹਾ

ਹ ਮਨਾ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ

ਤ ਤ ਕਾ ਹੀ ਸ਼ਰਮ ਹ ਲਾਹ ਮਾਰੀ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਪਿਸਮ ਤਰਾ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਤ ਤ ਧ ਰ ਤ ਗ਼ਮ ਦੀ ਇਕ ਸਗਰਦ ਹ

ਕਰ ਨਾ ਐਵ ਮਰਖਾ ਤ ਨਜ਼ਰ ਮਾੜੀ ਲਭ ਹਮਦਰਦੀ ਚ ਨਾ ਕਈ ਪਚਗਾੜੀ ਵਖ ਤਰ ਤ ਵੀ ਵਧ ਕ ਸਰਦ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਪਕਨੀ ਹ ਸ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਬਹ-ਰਪੀਏ

ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਮਰ ਘਰ ਪਵਚ ਪਈ ਘ ਮਦੀ ਹ

ਚ ਪ ਚ ਪ ਤ ਵੀਰਾਨ

ਪਕਸ ਪਨਪਤਰ ਰ ਖ ਦ ਤ ਇਲ ਦ ਆਲਹਣ ਵਗ

ਗ ਮ-ਸ ਮ ਤ ਸ ਨਸਾਨ

ਸ਼ਾਮ-ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਐਸੀ ਬ-ਪਹਸ ਸ਼ਾਮ ਨ ਆਪਖ਼ਰ

ਮ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਸਵਰ ਆਦੀ ਿ ਕਰ ਇਸ ਨ ਵੀ ਆਉਣਾ ਸੀ ਇਹਦ ਨਾਲ ਤ ਚਗਾ ਸੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਦੀ ਬ ਕਲ ਪਵਚ

ਕਾਫ਼ੀ ਦ ਦ ਘ ਟ ਪਨਗਲ ਕ

ਪਸਗਰਟ ਧ ਖਾ ਕ ਬਪਹ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਸਰਪਮਡ-ਮਛੀ ਿਹੀਆ ਕ ੜੀਆ ਵਖਣ ਮਾਤਰ ਸੜਕ ਤ

ਯਾਰ ਦ ਸਗ ਭ ਲਣਾ ਸੀ ਥਕ ਟ ਟ ਕ ਸ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ

ਸਮ ਵੀ ਪਕਨੀ ਚਦਰੀ ਸ਼ ਹ

ਪਕਸ ਪ ਰਾਣ ਅਮਲੀ ਵਾਕਣ

ਪਦਨ ਭਰ ਪੀ ਕ ਡਡ ਸਹਰਾ ਗਲੀਆ ਤ ਬਾਜ਼ਾਰ ਦ ਪਵਚ

ਆਪਣੀ ਝਕ ਚ ਟ ਪਰਆ ਰਪਹਦ ਨਾ ਕ ਝ ਸ ਣਦ ਨਾ ਕ ਝ ਕਪਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਖੜਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਬਪਹਦ ਇਸ ਬਦਬ ਦ ਿਾਣ ਚ ਹਾਲ

ਯ ਗ ਿਡਾ ਇਕ ਪਲ ਰਪਹਦ

ਕਾਲੀਆ ਕਾਲੀਆ ਿੀਭ ਿਹੀਆ

ਮਰੀ ਹਥ-ਘੜੀ ਦੀਆ ਸਈਆ

ਮਰੀ ਪਹਕ ਪਵਚ ਲਮ ਲਮ

ਕਪਡਆ ਵਾਕਣ ਪ ੜੀਆ ਹਈਆ ਹਫ਼ੀਆ ਹਫ਼ੀਆ ਭਿ ਭਿ ਮਈਆ

ਪਦਨ ਭਰ ਸਮ ਦ ਖਹ ਤ ਬਲ ਵਾਕਣ ਿਈਆ ਹਈਆ

ਗ਼ਮ ਦ ਪਾਣੀ ਸਗ ਪਸਿਣ ਲਈ

ਮਰ ਪਦਲ ਦੀਆ ਬਿਰ ਰਹੀਆ ਅਿ ਦੀਆ ਸ਼ਾਮ ਐਵ ਗਈਆ

ਰਬ ਕਰ ਬਦਬ ਦੀ ਢਰੀ ਛਤੀ ਿਾਵ ਛਤੀ ਿਾਵ

ਿ ਰਬ ਕਰ ਕ ਬਹ -ਰਪਣੀ ਚਰ ਦ ਸਗ ਧਲ ਿਾਵ ਿ ਕਈ ਐਸਾ ਮਤਰ ਚਲ

ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਭਸਮ ਹ ਿਾਵ ਇਸ ਮਨਹਸ ਨ ਖ਼ਰ ਕਦ ਤਕ

ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ ਹ ਚਟਦ ਰਪਹਣਾ ਮ ਤ ਹਰ ਪਕਸ ਸਗ ਰਾਤ

ਨਚਣ ਬਾਲ-ਰਮ ਹ ਿਾਣਾ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਭਗ ਲਈ

ਅਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਪਪਹਲਾ ਚ ਮਣ ਬਾਲ-ਵਰਸ

ਟ ਰ ਸਾਡ ਦਰ ਆਇਆ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਪਮਟੀ ਦੀ ਬਾਜ਼ੀ ਦ ਪਲ ਖਡ ਗਵਾਇਆ

ਦਿਾ ਚ ਮਣ ਿ ਸਾਨ ਿ ਪੜਆ

ਉਹ ਸਾਡ ਮਚ ਨਾ ਆਇਆ

ਉਸ ਮਗਰ ਸ ਚ ਮਣ ਿ ਪੜਆ

ਪਰ ਹਠ ਨਾ ਲਾਇਆ

ਮ ੜ ਨਾ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਪਰ ਇਹ ਕਹਾ ਅਿ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਗਲ ਸਾਡ ਲਗ ਰਇਆ

ਹਠ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਪਸਕੀ ਤ ਚਾਨਣ ਪਿਸ ਚਇਆ

ਇਹ ਚ ਮਣ ਸਾਡਾ ਸਿਣ ਪਦਸਦਾ ਇਹ ਸਾਡਾ ਮਪਹਰਮ ਹਇਆ

ਡ ਘੀ ਢਾਬ ਪਹਿਰ ਦੀ ਸਾਡੀ ਡ ਬ ਮਇਆ ਡ ਬ ਮਇਆ

ਸਾਡਾ ਤਨ-ਮਨ ਹਪਰਆ ਹਇਆ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਕ ਪਦਲ-ਪਰਚਾਵਾ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਸਕਨ

ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਬਾਸ਼ ਨ ਇਕ ਪਤਤਲੀ ਕਪਹਣਾ ਇਹ ਹ ਪਨਰਾ ਿਨਨ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਪਿਹੜਾ ਮਪਰਆ

ਉਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਊਣ

ਮਰ-ਮ ਕ ਕ ਵੀ ਕਰ ਨਾ ਸਕਦਾ ਪਰੀ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਭਾਵ ਇਹ ਬਰਪਹਮਡ ਵੀ ਫਲ

ਿ ਪਫਰ ਅਰਨ ਵਰਨ

ਇਹ ਵੀ ਇਕ ਿਨਨ

ਮ ਹਾਲ ਤਾਜ਼ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਸਮਝ ਮਰਾ ਖ਼ਨ

ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਮਾਣ ਲਈ

ਪਿਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਹ

ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਕ ਪਕਸ ਗਰ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਮਲ ਉਿਾੜ ਦਰ ਚ

ਰਪਹਦਾ ਹਵ ਮਲਗ ਫਕਰ

ਤ ਿਠ ਟ ਕ ਦੀ ਆਸ ਲ ਕ

ਪਦਨ ਢਲ ਿ ਗਰ ਚ ਆਵ ਤ ਪਬਨ ਬ ਲਾਇਆ ਹੀ ਪਰਤ ਿਾਵ

ਔ-ਲਖ ਕਪਹ ਤ ਮਾਰ ਚਕਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਕਾਲ ਰਾਹ ਦ

ਐਸ ਬ-ਪਹਸ ਪੜਾਅ ਤ ਖਪੜਹਆ ਪਿਤ ਖ਼ਾਬ ਦ ਨੀਲ ਰ ਖ ਚ

ਪਣ ਪੀਲੀ ਪਿਹੀ ਵਗ ਰਹੀ ਏ

ਅਗ ਪਸਪਵਆ ਦੀ ਮਘ ਰਹੀ ਏ

ਕਦ ਕਦ ਕਈ ਗ਼ਮ ਦਾ ਪਛੀ ਪਰ ਨ ਆਪਣ ਹ ਫੜਫੜਦਾ ਤ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਪੀਲ ਅਰਸ਼

ਕਈ ਪਸਤਾਰਾ ਹ ਟ ਟ ਿਦਾ ਤ ਚਦੀ-ਵਨਾ ਖ਼ਾਬ ਮਰਾ ਸਮ ਦਾ ਹਰੀਅਲ ਹ ਟ ਕ ਿਦਾ ਪਵਹਦ ਪਵਹਦ ਹੀ ਨੀਲ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸਾਰਾ ਿਗਲ ਹ ਸ ਕ ਿਦਾ ਫਰ ਪਦਲ ਦੀ ਮਾਯਸ ਵਾਦੀ ਚ

ਤਲਖ਼ ਘੜੀਆ ਦ ਜ਼ਰਦ ਪਤਰ

ਚੀ ਚੀ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਝਠ ਥੜਾ ਹੀ ਮਾਰਦ ਨ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਪਰ ਦ ਨਾਲ ਖਪਹਦੀ ਇਕ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਮਪਹਲ ਚ

ਇਸ਼ਕ ਮਰਾ ਗਵਾਪਚਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਆਸ਼ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਰੀਆ ਦਾ ਆਪਖਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਹਰ ਗਲੀ ਹਾਏ ਗੀਤ ਵਰਗੀ ਨ ਹਾਰ ਦੀ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਪਟ ਚ

ਰਾਤ ਸ਼ਬਨਮ ਗ ਜ਼ਾਰਦੀ ਹ

ਤ ਹਰ ਦਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਪਾਕ ਪਮਟੀ ਦਾ ਖ਼ਨ ਪੀ ਕ ਮ ਿਨਮ ਲੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਪਕ ਦ ਧਨੀਆ ਚ

ਮਾਸਮੀਅਤ ਦਾ ਦ ਧ ਪੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਬਰਗ ਪਚਹਰ ਤ

ਝ ਰੜੀਆ ਦ ਨ ਝਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਪਕ ਸੀਨ ਅਦਰ ਨ

ਗ ਰਬਤ ਦ ਪਹਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਨਣ ਦ

ਦਵ ਦੀਵ ਹੀ ਪਹਸ ਚ ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਿਨਾਪਜ਼ਆ ਲਈ

ਖ਼ਰੀਦ ਕਫ਼ਨ ਵੀ ਪਵਕ ਚ ਕ ਨ

ਤ ਹਰ ਤੀਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਮ ਲਮ ਸੜਕ ਤ

ਿਾ ਕ ਕਈ ਕਦ ਨਹ ਮ ੜਦਾ ਇਹ ਸਮਝ ਲੀਤਾ ਿਦਾ ਹ ਮ ਰਦਾ

ਤ ਹਰ ਚਥੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਕਾਲ ਬਾਗ਼ ਚ

ਪਸਰਫ਼ ਆਸ ਦੀ ਪਣ ਿਾਵ ਕਦ ਕਦ ਹ ਓਸ ਿਹ ਚ

ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਵ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਆਬਾਦ ਕਰਨ ਨ ਤ ਹੀ ਰਕੜ

ਤ ਹੀ ਧਰਤੀ ਦਾ ਕਝ ਵਰਨ

ਤ ਹੀ ਕਰਨੀ ਫ਼ਜ਼ਾ ਮ ਅਤਰ

ਤ ਹੀ ਸਿ ਨ ਮਾਨਣਾ ਸ ਕ ਪਪਹਲ ਤ ਵਖ ਸਥਰ ਪਰ ਮ ਛਤੀ ਹੀ ਸਮਝ ਿਦਾ ਇਹ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸ਼ਰ ਹੀ ਹ

ਿ ਲਾ ਪਰਹਾ ਹ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਚਕਰ

ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਆਉਣ ਵਾਲ

ਇਹ ਲਕ ਪੜਹ ਕ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ ਇਹ ਉਹ ਪਵਚਾਰੀ ਬਦਬਖ਼ਤ ਰਹ ਹ

ਪਕ ਪਿਹੜੀ ਪਹਰਨ ਦ ਪਸਙ ਤ

ਉਦਾਸ ਲਪਮਹਆ ਨ ਫੜਣ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਚੜਹ ਰਹੀ ਏ ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ

ਪਕ ਹਠ ਦ ਫ ਲ ਦੀ ਮਪਹਕ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਰਹੀ ਏ

ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਪਨਕੀ ਉਮਰ

ਉਡਾ ਕ ਲ ਗਏ ਗ਼ਮ ਦ ਝਖੜ

ਵਫ਼ਾ ਦ ਸਹ ਦ ਮਲ ਤ

ਇਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਮ ਲਚਦਾ ਹ ਪਕ ਇਸ ਚ ਰਾਹ ਤ

ਮਨ ਕਈ ਉਿਾੜ ਦਵ ਤ ਮਰ ਮਥ ਦ ਕਾਲ ਅਖ਼ਰ ਤ

ਕਟ ਚਨ ਦਾ ਚਾੜਹ ਦਵ ਿ ਅਗ ਫ਼ ਰਕਤ ਦੀ ਪਦਨ ਦੀਵ ਪਵਚ ਚ ਰਾਹ ਦ ਸਾੜ ਦਵ ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਪਪਘਲ ਿਾਵਣ

ਇਹ ਬਦਨਸੀਬੀ ਦ ਕਾਲ ਕਕਰ

ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਬਦਲ ਿਾਵਣ

ਮਰੀ ਪਕਸਮਤ ਦ ਸਭ ਨਛਤਰ

ਮ ਮਨ ਖਤਾ ਦ ਨਾਮ ਸ ਖਗਾ ਆਪਣ ਗੀਤ ਦ ਸਨ-ਛਤਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

Page 19: Pc64 bDnc64 - Punjabi Library · Aate Dian Chirian Shiv Kumar Batalvi 6If Pc64 bDnc64 b]\ ?dWaY UIaZ\c 6If Pc64 bDnc64 DaRMc YaN D ^dÊNc 7? S_anc U^Nc ?^W NfYc WfYf Ph^N Unc bS6Yc

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਅਿ ਤਰ ਪਦਲ ਚ ਹ

ਖ਼ ਸ਼ਬ ਦਾ ਹੜਹ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਵਰਹ ਹਾਲ ਿਵ ਠੀਕ ਹੀ ਕਪਹਦੀ ਹ ਤ ਅਮੜੀਏ

ਰਤ ਰਤੀ ਕਾਮ ਦੀ ਹ ਦੀ ਹ ਮ ਪਰ ਮ ਅਮੀਏ ਇਹ ਕਹ ਰਤ ਠਢੀ ਹਣ ਪਵਚ

ਲਗਗਾ ਅਤ ਦਾ ਸਮ ਕਰਨ ਲਈ ਕੀੜੀ ਨ ਪਿਨਾ ਸ਼ਾਇਦ ਭ-ਪਰਦਖਣਾ ਕੀਹ ਭਲਾ ਏਨ ਸਮ

ਪਪਛ ਹ ਿਮਦੀ ਇਕ ਮ ਝਠ ਬਕਦਾ ਹ ਿਹ ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਤਤ ਦੀ ਅਖ ਵਗ ਟੀਰਾ ਹ ਅਿ ਸਾਡਾ ਿਹ ਭਡ ਦ ਪੀਲ ਨ ਦਦ

ਕ ਤ ਦੀ ਇਹਦੀ ਜ਼ ਬ ਕਰਦਾ ਪਫਰਦਾ ਹ ਿ ਗਾਲੀ

ਕਾਮ ਦੀ ਇਹ ਥ ਕ ਥ ਬਹ ਤ ਬਕਵਾਸੀ ਸੀ ਇਹਦ ਪਪਉ ਦਾ ਪਪਉ

ਬਹ ਤ ਬਕਵਾਸਣ ਸੀ ਇਹਦੀ ਮ ਦੀ ਮ ਏਥ ਥਹਰ ਵਗ

ਗਦਾ ਹ ਸ਼ਤ ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਪਮਰਗ ਦੀ ਇਕ ਨਸਲ ਦਾ ਕਸਤਰੀਆ ਹ ਦਾ ਹ ਨ ਕਸਤਰੀਆ ਨ ਿਨਮ ਦਦੀ ਹ ਿਦ ਉਨਹ ਦੀ ਮ ਪਾਲਦੀ ਹ ਰਖ ਕ

ਇਕ ਹਰ ਥ ਇਕ ਹਰ ਥ ਫਰ ਆਦਾ ਹ ਸਮ ਕਰਮ-ਹੀਣ ਬਪਚਆ ਨ

ਭ ਲ ਿਦੀ ਹ ਉਹ ਮ ਮ-ਪਵਹਣ ਪਹ ਚ ਿਦ ਨ ਪਕਸ ਐਸੀ ਉਹ ਥ ਪਿਥ ਪਕਧਰ ਚ ਗਣ ਪਈਆ

ਹਣ ਰਲ ਕ ਬਕਰੀਆ ਬਕਰੀਆ ਵੀ ਕਰਦੀਆ ਨਾ ਚ ਘਣ ਉਨਹ ਨ ਨਹ

ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਮ

ਪਸ਼ ਤ ਮਾੜੀ ਨਹ ਤਰਾ ਮਰਾ ਕੀ ਹ ਪਰਸ਼ਤਾ ਏਸ ਬਾਰ ਕੀ ਕਹ

ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਤਰ ਸ ਚ ਦ ਧ ਵਰਗਾ ਹੀ ਤਰਾ ਸ ਚਾ ਹ ਨ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਚਟਡੀ ਦਲ

ਨੀਮ ਸਵਲੀ ਗਰੜ ਵਤ ਨੀਲੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਪਵਚ ਪਕੀ ਸਤਕ-ਪਭਟੀ ਨਾਰ ਦ ਵਾਕਣ

ਮਰ ਪਪਡ ਪਦਆ ਪਟ ਤ

ਸ ਤੀ ਘਕ ਹ ਪਸਰ ਨ ਰਖੀ ਪੀੜ ਭਨੀ ਥਕੀ ਥਕੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਇਹ ਪਕੀ

ਏਸ ਸੜਕ ਦੀ ਪਹਕ ਮਸਲਦਾ ਬਟ ਥ ਇਹਦਾ ਅਗ ਅਗ ਦਲਦਾ ਮਢ ਰਖ ਬਦਕ ਚਲਦਾ ਮਲ ਸਾਵ ਰਗ ਵਾਲਾ ਪਟਡੀ ਦਲ ਇਕ ਲਘ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਮਠੀ ਚ ਪ ਮਰ ਖਤ ਦੀ ਰਲਾ ਪਾ ਪਾ ਡਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਟਡੀਆ ਵਗ ਰਗਦ ਟਕ ਦੀ

ਚੀ ਇਕ ਧਮਕ ਦ ਕਾਰਨ

ਮਰਾ ਪਪਡ ਮ ਰਪਬਆ ਵਾਲਾ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਕਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਟਡੀ ਦਲ ਇਕ ਲਘ ਪਰਹਾ ਏ

ਹ ਣ ਹ ਣ ਇਸ ਪਕਨਾਰ

ਮਰ ਪਪਡ ਦੀਆ ਪਛਦੀਆ ਪਣ ਖਟੀਆ ਦ ਫ ਲ ਗਲ ਲਗ ਕ

ਰਝ ਦ ਕਨ ਦੀਆ ਮ ਦਰ ਵਰਗ ਫ ਲ ਸ਼ਰਹ ਦ ਚ ਮ ਕ

ਲ ਕਣ ਮੀਚੀ ਖਡ ਰਹੀਆ ਸਨ

ਪਰ ਹ ਣ

ਇਨਹ ਦ ਸਾਹ ਅਦਰ

ਫਲ ਪਗਆ ਬਦਬ ਦਾ ਸਾਗਰ

ਡ ਘ ਮਰ ਦਮਾਹਲ ਖਹ ਪਡਗ ਪਈ ਸਨ ਦੀ ਗਾਗਰ

ਇਹ ਕੀ ਹਇਆ

ਇਹ ਕੀ ਹਇਆ

ਸਾਰਾ ਪਪਡ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਪਵਚ

ਸੜ ਬਲ ਕ ਹ ਕਲ ਹਇਆ ਲਾਹ ਗਈਆ ਰ ਖ ਦੀ ਪਛਲ ਡਣ ਅਬਰ ਪਗਧ ਤ ਇਲ ਲੜਨ ਪਬਲੀਆ ਰਵਣ ਕ ਤ ਲ ਪਏ ਮਚਾਵਣ ਪਖਲ ਘ ਮਣ ਥ-ਥ ਲਖ ਚ ੜਲ ਪਪਠ ਤ ਥਣ ਲਮਕਾਈ

ਪ ਠ ਲਮ ਪਰ ਦ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਦ ਪਪਤਆ ਦੀਆ ਪਸ ਕ

ਪਠਬ-ਖਪੜਬੀਆ ਿ ਤੀਆ ਪਾਈ

ਖਪੜੀਆ ਦ ਬਹਲ ਪਵਚ ਲਘ ਪਣ ਫਰਾਟ ਭਰਦੀ ਸ਼ ਸ਼ ਕਰਦੀ ਹਕ ਭਰਦੀ

ਥ ਪ ਰ ਥ ਪਟਡੀਆ ਦੀਆ ਹੜ ਕਰਨ ਇਕਠੀਆ ਹਡ ਦੀਆ ਢਰ ਹਡੀਆ ਦ ਢਰ ਪਵਚ ਸਵਣ

ਲਖ ਲਖ ਬਚਾ ਦਣ ਅਕਰ ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਧਰਮ ਘਰ ਿਾਈਆ

ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਕਮ ਘਰ ਿਾਈਆ ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਕਾਮ ਪਤਹਾਈਆ

ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਿਗ ਨ ਸਾਈਆ ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਹਦ ਪਰਨਾਈਆ ਮਾਨ ਖਤਾ ਦੀਆ ਲਵੀਆ ਫ਼ਸਲ ਇਨਹ ਰਲ ਪਮਲ ਮਾਰ ਮ ਕਾਈਆ ਅਿ ਖੜਹਾ ਇਸ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਪਕਨਾਰ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ

ਨੀਮ ਸਵਲੀ ਗਰੜ ਵਤ ਨੀਲੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਪਵਚ ਪਕੀ ਿਗ ਪਵਚ ਹਈ ਪਵਧਵਾ ਵਾਕਣ

ਪਫਰਦੀ ਪਈ ਹ ਲਥ-ਭਲਥੀ ਆਪਣ ਭ ਖ ਬਚ ਵਾਕਣ

ਮਰ ਪਪਡ ਨ ਢਾਕ ਚਕੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਇਹ ਪਕੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ

ਸੜਕ ਇਹ ਪਕੀ

ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਆਇਆ ਭਗਣ ਿਨ ਚ ਰਾਸੀ ਕਈ ਲਛਮਣ ਨਹ ਮਰਾ ਸਾਥੀ ਨਾ ਮ ਰਾਮ ਅਯ ਪਧਆ ਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ

ਨਾ ਮਰਾ ਪਚ-ਵਟੀ ਪਵਚ ਡਰਾ ਨਾ ਕਈ ਰਾਵਣ ਦ ਸ਼ਮਣ ਮਰਾ ਕਣਕ-ਕਕਈ ਮ ਦੀ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਮਥ ਦਰ ਵਤਨ ਹ ਮਰਾ ਪਕੀ ਸੜਕ ਦੀ ਪਟੜੀ ਤ

ਸਪਦਆ ਦਿਾ ਵਰਹਾ ਹ ਮਰਾ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਪਵਚ ਰਦੀ ਹ

ਮਰੀ ਦ ਵਪਰਹਆ ਦੀ ਕਾਕੀ ਿੀਕਣ ਪਣ ਸਰਕੜ ਪਵਚ ਲਘ ਿਦੀ ਹ ਅਧੀ ਰਾਤੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ

ਕਈ ਸ ਗਰੀਵ ਨਹ ਮਰਾ ਮਪਹਰਮ

ਨਾ ਕਈ ਪਵਨ-ਪ ਤ ਮਰਾ ਬਲੀ ਨਾ ਕਈ ਨਖ਼ਾ ਹੀ ਕਾਮ ਦੀ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਆਈ ਮਰੀ ਬਣਨ ਸਹਲੀ

ਮਰੀ ਤ ਇਕ ਬ ਢੀ ਮ ਹ

ਪਿਸ ਨ ਮਰੀ ਹੀ ਬਸ ਛ ਹ

ਪਦਲ ਭਰ ਥ ਕ ਪਦਕ ਦ ਕੀੜ

ਪਿਸ ਦੀ ਬਸ ਲਬ ਤ ਿ ਹ

ਿ ਉਹਦੀ ਇਕ ਮਰਨੀ ਧੀ ਹ

ਪਿਸ ਦ ਵਰ ਲਈ ਲਭਣੀ ਥ ਹ

ਿ ਪਫਰ ਅਨਪੜਹ ਬ ਢਾ ਪਪਉ ਹ

ਿ ਇਕ ਪਮਲ ਪਵਚ ਹ ਚਪੜਾਸੀ ਖ਼ਾਕੀ ਪਿਦਹ ਪਿਾਮ ਤ

ਲਗੀ ਹਈ ਹ ਪਚਟੀ ਟਾਕੀ ਕਈ ਭੀਲਣੀ ਨਹ ਮਰੀ ਦਾਸੀ ਨਾ ਮਰੀ ਸੀਤਾ ਪਕਤ ਗਵਾਚੀ

ਮਰੀ ਸੀਤਾ ਕਰਮ ਮਾਰੀ ਉਹ ਨਹ ਕਈ ਿਨਕ ਦ ਲਾਰੀ ਉਹ ਹ ਧ ਰ ਤ ਫਾਪਕਆ ਮਾਰੀ ਪੀਲੀ ਪੀਲੀ ਮਾੜੀ ਮਾੜੀ ਿੀਕਣ ਪਹਲੀ ਮਗਰ ਹਾੜਹੀ ਪਲ ਪਰ ਟ ਰ ਪਵਚਾਰੀ ਿਨਮ ਿਨਮ ਦੀ ਪਰ ਭਰੀ ਹਾਏ ਗ ਰਬਤ ਦੀ ਚੀ ਘਾਟੀ ਕੀਕਣ ਪਾਰ ਕਰਗੀ ਸ਼ਾਲਾ ਉਹਦੀ ਤਰੀਮਤ-ਪਣ ਦੀ ਡਾਚੀ

ਪਹਕ ਸਗ ਲਾ ਕ ਮਰੀ ਕਾਕੀ

ਇਹ ਮ ਅਿ ਕੀਹ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ ਪਕ ਦ ਖਦੀ ਹ ਮਰੀ ਛਾਤੀ

ਪਕ ਅਖ ਹ ਗਈ ਲਹ-ਲਾਖੀ ਮ ਉਹਦੀ ਅਗਨ ਪਰੀਪਖਆ ਲਸ ਨਹ ਨਹ ਇਹ ਤ ਹ ਗ ਸਤਾਖੀ ਉਸ ਅਗ ਦ ਪਵਚ ਉਹ ਸੜ ਿਾਸੀ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਪਵਚ ਰਦੀ ਹ

ਮਰੀ ਦ ਵਪਰਹਆ ਦੀ ਕਾਕੀ ਹਰ ਪਲ ਵਧਦੀ ਿਾਏ ਉਦਾਸੀ

ਿੀਕਣ ਵਰਹਦ ਬਦਲ ਦ ਪਵਚ

ਡਦ ਿਦ ਹਵਣ ਪਛੀ ਮਠੀ ਮਠੀ ਟਰ ਪਨਰਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ

ਰਾਖ਼ ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਪਈ ਹ ਧ ਖਦੀ ਪਕ ਪਿਵ ਪਵਧਵਾ ਕਈ ਪਵਚ ਿਵਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ

ਪਿ ਕਾਲੀ ਮਾਤਾ ਪਿ ਮ ਭਵਾਨੀ ਿ ਪੀੜ ਮਰੀ ਦ ਪਜ਼ਦੀ ਬਪਚਆ ਦਾ ਖ਼ਨ ਨੀਲਾ ਹਾਏ ਪੀਣ ਖ਼ਾਤਰ

ਖੜਹੀ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਵਚ ਹਰਾਨੀ ਫੜ ਕ ਧ ਦੀ ਅਲਫ਼-ਹ ਸਨੀ ਕਈ ਪਾ ਕ ਚਲਾ ਹਾਏ ਅਸਮਾਨੀ ਬੜ ਡਰਾਉਣ ਿ ਪਛੀ ਵਰਗੀ ਅਖ ਮ ਦੀ ਤ ਪਹਕ ਤਾਣੀ

ਿ ਪਪਉ ਲਮਬ ਦੀ ਧੀ ਅਞਾਣੀ ਿ ਬਾਪ ਆਪਣ ਦੀ ਮਤ ਪਪਛ ਆਪਣੀ ਮ ਦੀ ਹ ਸੀਨ ਗਦੀ ਚ

ਘਕ ਸ ਤੀ ਹ ਭ ਖੀ-ਭਾਣੀ ਤ ਸ ਤੀ ਸ ਤੀ ਇਹ ਕਪਹ ਰਹੀ ਹ-

ਇਹ ਯ ਗ ਪਕਨਾ ਹ ਅਗਰਗਾਮੀ ਹ ਪਕਨੀ ਪਜ਼ਲਤ ਅਿ ਵੀ ਬਦਾ ਬਦ ਅਗ ਕਰ ਗ਼ ਲਾਮੀ

ਿ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਦਾ ਮਰ-ਪਖੀ ਵਲਵ ਖਦਾ ਪਸਗਰਟੀ ਧਆ ਪਕ ਪਿਵ ਪਕਧਰ ਵੀਰਾਨ ਥਾਵ ਕਈ ਰ ਖ ਸਫਦ ਦਾ ਹਏ ਅਲ ਆ ਪਿ ਇਪਛਆਧਾਰੀ ਕਈ ਸਪ ਦਮਹ ਿ ਪਿ ਸਰਵਰ ਚ ਸਵਲੀ ਪਿਹੀ ਨਹਾ ਕ ਪਨਕਲੀ ਕਈ ਿਵਾਨੀ ਤ ਕਢ ਖੜਹ ਕ ਸ ਕਾਏ ਪਾਣੀ ਬੀਮਾਰ ਿਹੀ ਤਵੀਤ ਪਪਹਨੀ

ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਬੀਅਰ ਦੀ ਬਤਲ

ਇਹ ਮਜ਼ ਹਟਲ ਦ ਸਾਗਵਾਨੀ ਇਹ ਓਹ ਬਰ ਤ ਓਹ ਪਚਹਰ

ਇਹ ਓਹ ਬਕ ਬਕ ਤ ਕ ਤ ਖਾਣੀ ਬਹ ਪਪਆਜ਼ ਦੀ ਬ ਪ ਰਾਣੀ

ਉਫ਼ ਪਕਨੀ ਹੀ ਹ ਵੀਰਾਨੀ ਰਲ-ਰਪ ਦੀ ਗਪਹਰੀ ਦਲਦਲ ਚ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਹ ਧਸਦੀ ਿਦੀ ਇਹ ਸ਼ਾਮ ਸਹੀ ਤ ਅਰਗ਼ਵਾਨੀ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਪਿ ਰਾਤ ਕਾਲੀ ਕਈ ਤਫ਼ਾਨੀ ਪਕ ਪਿਸ ਚ ਚਮਕ ਕਈ ਨਾ ਤਾਰਾ ਪਸਆਹ ਪ ਲਾੜ ਦ ਰਾਹ ਦੀ ਬਾਨੀ ਉਫ਼ ਪਕਨੀ ਹੀ ਹ ਡਰਾਉਣੀ

ਓ ਬਰਾ ਪਬਲ ਲ ਆ

ਤ ਚ ਕ ਲ ਏਥ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਤ ਮਨ ਇ ਹ ਲਗਦੀ ਹਜ਼ਾਰ ਮਗਾਟਨ ਬਬ ਵਾਕਣ ਪਿ

ਮਜ਼ ਮਰੀ ਤ ਫਟ ਹ ਿਾਣੀ ਤ ਖ਼ਾਲੀ ਹਈ ਬੀਅਰ ਦੀ ਬਤਲ

ਪਿ ਬਣ ਕ ਰਾਕਟ ਹ ਡ ਿਾਣੀ

ਚ ਕ ਲ ਏਥ ਇਹ ਖ਼ਾਲੀ ਬਤਲ

ਤ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਿ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਪਈ ਹ ਧ ਖ਼ਦੀ ਪਕ ਪਿਵ ਪਵਧਵਾ ਕਈ ਪਵਚ ਿਵਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ

ਚਹਜੜਾ ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਸਚ ਮਰੀ ਵਗ ਹੀ ਬਜ਼ਾਰ ਹ

ਇਹ ਤ ਮਨ ਇ ਪਈ ਹ ਭਾਸਦੀ ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਗਲੀ ਗਲੀ ਚ ਮਣ ਪ ਤਰ ਪਰਾਏ

ਪਕਸ ਕਦਰ ਹਛਾ ਪਿਹਾ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਹਾਏ

ਵਲ ਪਪਛ ਸਦ ਲਾ ਕ ਆਖਣਾ ਵਲ ਤਰੀ ਹਰ ਵੀ ਦਾਤਾ ਵਧਾਏ

ਪਕਸ ਕਦਰ

ਅਸਚਰਿ ਦੀ ਗਲ ਹਾਏ

ਇਕ ਮਗਤ ਰਾਪਿਆ ਨ ਖ਼ਰ ਪਾਏ

ਹਾਏ ਨਾ ਦਾਤਾ ਸਮਝ ਆਏ

ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਵਲ ਖ ਦ ਬ-ਕਾਰ ਹ

ਇਹ ਧ ਰ ਤ

ਜ਼ਰਦ ਤ ਪਬਮਾਰ ਹ

ਏਸ ਨ ਨਾ ਫ ਲ

ਨਾ ਕਈ ਖ਼ਾਰ ਹ ਮਰ ਲਈ ਹ ਅਿਨਬੀ ਕ ਖ ਦੀ ਪੀੜ

ਪਪਆਰ ਦੀ ਮਨ ਭਲਾ ਕੀ ਸਾਰ ਹ

ਲਰੀਆ ਦਣਾ ਤ ਇਕ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਹ

ਕਾਮ ਦੀ ਿ ਪਰਤੀ ਦਾ ਆਹਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਹਾਏ ਮਨ

ਪਕਸ ਗ ਨਾਹ ਦੀ ਇਹ ਸਜ਼ਾ

ਨਾ ਮ ਆਦਮ

ਤ ਨਾ ਹੀ ਮ ਹਵਾ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਦਾ ਹ ਖ਼ਰ ਕੀਹ ਮਜ਼ਾ

ਆਖਦ ਨ -

ਕਾਮ ਹ ਦਾ ਹ ਖ ਦਾ ਕਾਮ ਪਵਚ ਹ ਦਾ ਹ ਲਿੜ ਦਾ ਨਸ਼ਾ ਪਰ ਇਹ ਮਨ ਕੀ ਪਤਾ

ਕਾਮ ਦ ਪਦਉਤ ਦੀ ਮਨ ਤ ਧ ਰ ਹੀ ਮਾਰ ਹ

ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਰਾਮ-ਲੀਲਹਾ ਦਾ ਕਈ ਪਕਰਦਾਰ ਹ

ਪਿਸ ਦ ਹਥ ਪਵਚ

ਕਾਠ ਦੀ ਤਲਵਾਰ ਹ

ਚਮਕਦੀ ਹ ਪਰ ਨਾ ਕਈ ਧਾਰ ਹ

ਝਠਾ ਮਠਾ ਕਰਨਾ ਪਿਸ ਨ ਵਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਹ ਮਨਾ ਨਾ ਹਰ ਲਮੀ ਸਚ ਕਰ

ਸਚ ਲਮੀ ਸਨਹ ਲਾਣੀ ਸਮ ਨ

ਸਮ ਨ ਤ ਸਨਹ ਲਾਣੀ ਪਾਪ ਹ ਸਮ ਹੀ ਤ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਬਾਪ ਹ ਠ

ਪਕ ਸਾਰ ਨ ਸਾਥੀ ਸ ਰਹ

ਸ ਪਪਨਆ ਦ ਸ਼ਪਹਰ ਸਭ ਭ ਰਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਇਕ ਕਾਮ

ਦਿ ਕਮ ਪਬਨ

ਹ ਮਨਾ ਬ-ਕਾਰ ਹ ਬ-ਕਾਰ ਹ

ਇਕ ਵਾਧ ਭਾਰ ਹ

ਤਨ ਮਰ ਿਾਣਾ ਹੀ ਬਸ ਦਰਕਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਲਣਾ

ਧਰਮੀ ਬਾਬਲ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਲੜ ਲਾਇਆ ਸਾਡ ਫ ਲ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਪਿਸ ਦਾ ਇਛਰ ਰਪ ਹਢਾਇਆ

ਮ ਪਰਨ ਦੀ ਮ ਪਰਨ ਦ ਹਾਣ ਦੀ

ਮ ਉਸ ਤ ਇਕ ਚ ਮਣ ਵਡੀ ਪਰ ਮ ਕੀਕਣ ਮ ਉਹਦੀ ਲਗੀ ਉਹ ਮਰੀ ਗਰਭ ਿਨ ਨਾ ਆਇਆ

ਲਕਾ ਵ ਮ ਧੀ ਵਰਗੀ ਸਲਵਾਨ ਦੀ

ਪਪਤਾ ਿ ਧੀ ਦਾ ਰਪ ਹਢਾਵ ਲਕਾ ਵ ਤਨ ਲਾਿ ਨਾ ਆਵ

ਿ ਲਣਾ ਪਰਨ ਨ ਚਾਹਵ ਚਪਰਤਰ-ਹੀਣ ਕਵਹ ਪਕ ਿੀਭ ਿਹਾਨ ਦੀ

ਚਪਰਤਰ-ਹੀਣ ਤ ਤ ਕਈ ਆਖ

ਿ ਕਰ ਲਣਾ ਵਚ ਹਾਸ

ਪਰ ਿ ਹਾਣ ਨਾ ਲਭਣ ਮਾਪ

ਹਾਣ ਲਭਣ ਪਵਚ ਗਲ ਕੀ ਹ ਅਪਮਾਨ ਦੀ

ਲਣਾ ਹਵ ਤ ਅਪਰਾਧਣ

ਿਕਰ ਅਦਰ ਹਏ ਸ ਹਾਗਣ

ਮਪਹਕ ਉਹਦੀ ਿ ਹਵ ਦਾਗ਼ਣ

ਮਪਹਕ ਮਰੀ ਤ ਕਿਕ ਮ ਹੀ ਿਾਣਦੀ

ਿ ਸਲਵਾਨ ਮਰ ਲੜ ਲਗਾ ਪਦਨ ਭਰ ਚ ਕ ਫ਼ਾਈਲ ਦਾ ਥਬਾ ਸ਼ਪਹਰ ਸ਼ਪਹਰ ਰਵਹ ਪਨਤ ਭਿਾ ਮਨ ਪਵਚ ਚਟਕ ਚਦੀ ਦ ਫ ਲ ਖਾਣ ਦੀ

ਪਚਰ ਹਇਆ ਉਹਦੀ ਇਛਰ ਮਈ

ਇਕ ਪਰਨ ਿਮ ਪਰਨ ਹਈ

ਉਹ ਪਰਨ ਨਾ ਿਗੀ ਕਈ

ਉਸ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਹ ਮਰਾ ਹਾਣ ਪਛਾਣਦੀ

ਹ ਚਪਲਆ ਹ ਆਥਣ ਵਲਾ ਆਇਆ ਨਹ ਗਰਖ ਦਾ ਚਲਾ ਦਫ਼ਤਰ ਤ ਅਿ ਘਰ ਅਲਬਲਾ ਮ ਪਈ ਕਰ ਪਤਆਰੀ ਕਫ਼ ਿਾਣ ਦੀ

ਧਰਮੀ ਬਾਬਲ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਲੜ ਲਾਇਆ ਸਾਡ ਫ ਲ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਪਿਸ ਦਾ ਇਛਰ ਰਪ ਹਢਾਇਆ

ਮ ਪਰਨ ਦੀ ਮ ਪਰਨ ਦ ਹਾਣ ਦੀ

ਇਕ ਸਫ਼ਰ

ਉਹ ਵੀ ਸ਼ਪਹਰ ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਮ ਵੀ ਸ਼ਪਹਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਲਪਹਦ ਦੀ ਖ ਸ਼ਕ ਟਪਹਣੀ ਤ ਦਰ

ਫ ਲ ਸਰਿ ਦਾ ਅਿ ਕ ਮਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਤ ਮਰ ਪਵਚਾਲ ਪਵਥ ਸੀ ਪਫਰ ਮਨ ਸਕ ਉਹਦਾ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਦਵ ਕਢ ਸਵਲੀ ਪਿਹੀ ਸੜਕ ਦ

ਉਹਦ ਬ ਲਹ ਵਗ ਪਏ ਸੀ ਫਰਕਦ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਬ ਰਿੀਆ ਸੜਕ ਦ ਪਏ ਦਦ ਹਵਣ ਹਸਦ

ਪਣ ਦਾ ਪਚਮਟਾ ਪਪਆ ਸੀ ਵਿਦਾ ਟਾਹਲੀਆ ਦ ਪਤ ਪਏ ਸੀ ਖੜਕਦ ਵਖ ਰਹ ਸਨ ਸਾਡੀ ਵਲ ਨਾਮ ਰਾਦ

ਕਾਸ਼ਨੀ ਪਿਹ ਫ ਲ ਪਹਾੜੀ ਅਕ ਦ

ਬੀਿ ਰਹ ਸਨ ਮਰ ਪਦਲ ਪਵਚ ਸਰਘੀਆ

ਲਾਲ ਸਹ ਕਰ ਉਹਦੀ ਅਖ ਦ

ਦਰ ਇਕ ਆਥਣ ਦਾ ਤਾਰਾ ਪਫਕੜਾ ਗਗਨ ਦੀ ਹ ਣ ਗਲਹ ਤ ਮ ਸਕਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਇਕ ਪਨਆਣ ਦ ਗ ਲਾਬੀ ਮ ਖ ਤ

ਕਾਲ ਪਤਲ ਦ ਵਗ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਤ ਮਰ ਪਵਚਾਲ ਫਾਸਲਾ ਸਾਡੀ ਮਪਜ਼ਲ ਵਗ ਘਟਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਉਫ਼ਕ ਦ ਨਣ ਚ ਕ ਝ ਨੀਲਾ ਕ ਧ

ਕਾਗ ਦ ਪਿ ਬਟ ਦ ਪਪਡ ਤ ਲ ਬਖ਼ਸ਼ਦਾ ਸੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਸਕ

ਦਰ ਉਸ ਧਏ ਦ ਉਸ ਿਗਲ ਤ ਪਾਰ

ਿਾ ਰਹੀ ਸੀ ਪਛੀਆ ਦੀ ਇਕ ਡਾਰ

ਮਰਾ ਿੀ ਕੀਤਾ ਪਕ ਮ ਉਸ ਡਾਰ ਨ

ਚੀ ਦਣੀ ਇਕ ਕਹ ਆਵਾਜ਼ ਮਾਰ

ਨਾਲ ਆਪਣ ਲ ਚਲ ਸਾਨ ਵੀ ਯਾਰ

ਦਰ ਇਸ ਦ ਨੀਆ ਤ ਪਕਧਰ ਪਰਲ ਪਾਰ

ਦਣਾ ਸਾਨ ਉਸ ਿਜ਼ੀਰ ਤ ਉਤਾਰ

ਪਿਥ ਸਕੀਏ ਰਾਤ ਅਿ ਦੀ ਇਹ ਗ ਜ਼ਾਰ

ਪਸਆਹ ਹਨਰਾ ਪਸਆਹ ਦੀ ਇਕ ਸਪਣੀ ਦ ਵਗ

ਮਰ ਵਲ ਸਰਕਦਾ ਹੀ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਮਰਾ ਹਥ ਹ ਣ ਉਹਪਦਆ ਹਥ ਦ ਨਾਲ

ਖ਼ਰ ਪਕਨੀ ਦਰ ਤ ਟਕਰਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਿੀਕਣ ਘ ਗੀਆ ਦਾ ਿੜਾ ਕਧ ਤ

ਚ ਝ ਦ ਪਵਚ ਚ ਝ ਪਾ ਮ ਸਕਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਸੜਕ ਦ ਬ ਲਹ ਤ ਅਬ ਦੀ ਕਤਾਰ

ਮਪਹਕ ਆਪਣ ਬਰ ਦੀ ਸੀ ਰਹੀ ਪਖਲਾਰ

ਉਸ ਪਲਾਡ ਪਵਚ ਅਿ ਤੀਕ

ਚ ਗ ਰਹੀ ਸੀ ਪਬਿਪੜਆ ਦੀ ਇਕ ਡਾਰ

ਹ ਣ ਉਹਦ ਹਥ ਮਪਰਆ ਹਥ ਚ ਸਨ

ਬਰਫ਼ ਨਾਲ ਵਧ ਸਨ ਿ ਠਢ ਠਾਰ

ਿੀਕਣ ਪਬਲ ਦ ਮਹ ਕਈ ਗ ਟਾਰ

ਕਰ ਰਹ ਸਨ ਫਰ ਵੀ ਮਨ ਪਪਆਰ

ਿਦ ਹੀ ਭੜੀ ਰਾਹ ਅਸਾਡਾ ਕਟ ਗਈ

ਕਾਲੀ ਪਬਲੀ ਵਾਗਣ ਇਕ ਕਾਲੀ ਕਾਰ

ਸਾਡ ਮਹ ਤ ਰਸ਼ਨੀ ਦਾ ਇਕ ਬ ਕ ਮਾਰ

ਸਾਨ ਉਸ ਖਡ ਤ ਗਈ ਪਵਸਾਰ

ਪਪਛ ਬਤੀ ਲਾਲ ਪਿਹੀ ਉਸ ਕਾਰ ਦੀ ਅਿ ਤੀਕਣ ਚਮਕ ਪਈ ਸੀ ਮਾਰਦੀ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਸੜਕ ਦ ਮਥ ਤ ਪਿ

ਕਮ ਦਣੀ ਦਾ ਪਈ ਸੀ ਸਾਰਦੀ ਿ ਮਣੀ ਚਮਕ ਗਲ ਦ ਹਾਰ ਦੀ ਪਣ ਦ ਪਰ ਚ ਝਿਰ ਮਪਹਕ ਦੀ ਫ ਲ ਚਹ ਹਥ ਦਾ ਰਲ ਕ ਪਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਤਜ਼ ਸਰਿ ਹਾੜ ਦਾ ਸਾਡੀਆ ਤਲੀਆ ਚ ਚੜਹਦਾ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਕ ਵਧਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਤਜ਼ ਸ ਮ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਤਾਲ ਪਵਚ ਸੀ ਛਣਕਦਾ ਯਕ ਦਾ ਸਾਜ਼

ਸਾਜ਼ ਚ ਇਕ ਉਭਰਦੀ ਐਸੀ ਆਵਾਜ਼

ਪਬਿਲੀ ਦ ਖਪਭਆ ਚ ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਨਕ ਹ ਦ ਕਨ ਲਾ ਸ ਣਦ ਆਵਾਜ਼

ਪਰ ਨਾ ਆਦਾ ਸਮਝ ਦ ਪਵਚ ਉਸਦਾ ਰਾਜ਼

ਸਮਝਦ ਪਕ ਹ ਪਰਤ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਡ ਰਹ ਨ ਿ ਪਕ ਲਾਮ ਪਵਚ ਿਹਾਜ਼

ਿਗਤ ਦ ਪਾਪ ਤ ਪਚੜ ਕ ਸਮਝਦ ਹ ਗਏ ਿ ਦਵਤ ਸਾਰ ਨਾਰਾਜ਼

ਹਥ ਸਾਡ ਅਗ ਦੀ ਉਸ ਖਡ ਤ

ਅਿ ਤੀਕਣ ਵੀ ਨਹ ਹਨ ਆਏ ਬਾਅਜ਼

ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਤਜ਼ ਸ ਮ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਛਣਕਦਾ ਸੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਯਕ ਦਾ ਸਾਜ਼

ਉਹਦ ਪਪਡ ਦੀ ਚੀ ਮਸਪਿਦ ਦਾ ਪਮਨਾਰ

ਉਸ ਹਨਰ ਪਵਚ ਵੀ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹ ਤ ਉਹਦ ਨਾਲ ਉਹਦਾ ਹਥ ਵੀ ਮਰ ਹਥ ਚ ਪਨਕਲ ਕ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਬਾਝ ਓਸ ਦਾ ਹੀ ਹ ਣ ਗਰ ਲਪਗਆ ਪਕ ਖਾਣ ਨ ਪਿ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਖ਼ਰ ਕੀ ਕ ਰਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਬ-ਰਪਹਮ ਘੜ ਨ ਇਕ ਿਲਾਦ ਵਗ

ਚੀ-ਚੀ ਤਜ਼ ਛਟ ਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਚੀ ਚ ਗ਼ਲ ਇਕ ਪਚਚਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਾਰਾ ਰਾਹ ਓਸ ਚ ਗ਼ਲ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਨਾਲ

ਲਪਗਆ ਪਕ ਨਦ ਪਵਚ ਬਰੜਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਾਰਾ ਯਕਾ ਹ ਣ ਪਕਸ ਤਾਜ਼ਾ ਮਰ

ਿਾਨਵਰ ਦਾ ਕਰਗ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਲਪਹਦ ਦੀ ਖ਼ ਸ਼ਕ ਟਾਹਣੀ ਨ ਹ ਣ

ਤਾਪਰਆ ਦਾ ਘ ਣ ਪਿਹਾ ਬਸ ਖਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦੀਪਵਆ ਦੀ ਲ ਚ ਹ ਣ ਮਰਾ ਗਰ ਦਰ ਕਬਰਸਤਾਨ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਪਦਲ ਮਰਾ ਡਦ ਫਰਾਰ ਵਾਕਣ ਹਰ ਘੜੀ ਪਪਛ ਨ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਖ਼ਰ ਕੀ ਕ ਰਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਬ-ਰਪਹਮ ਘੜ ਨ ਇਕ ਿਲਾਦ ਵਗ

ਚੀ-ਚੀ ਤਜ਼ ਛਟ ਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਚਸਕਲੀਗਰ

ਮ ਪਸਕਲੀਗਰ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਦਸ਼ ਨਾ ਨਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਘਰ

ਮ ਪਸਕਲੀਗਰ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਗਡ

ਲ ਕ ਸ਼ਪਹਰ ਸ਼ਪਹਰ ਮ ਪਫਪਰਆ

ਪਟ ਦੀ ਅਗ ਬ ਝਾਵਣ ਿਗਾ ਪਰ ਕਈ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਨਾ ਪਮਪਲਆ

ਸਮ ਦ ਪਪਡ ਦੀਆ ਪੜ ਤ

ਹਲੀ ਹਲੀ ਪਰਹਾ ਮ ਟ ਪਰਆ

ਪਰ ਪਫ਼ਕਰ ਦਾ ਰਗ ਨਾ ਖ ਪਰਆ

ਹ ਣ ਮਥ ਨਹ ਿਦਾ ਟ ਪਰਆ

ਨਾ ਹੀ ਪਪਛ ਿਦ ਮ ਪੜਆ

ਹ ਣ ਤਕ ਸ਼ਾਇਦ ਬ ਢੀ ਠਰੀ ਮਰੀ ਅਮ ਗਈ ਹਸੀ ਮਰ

ਲਭ ਪਲਆ ਹਸੀ ਮਰ ਪਪਉ ਨ

ਆਪਣੀ ਧੀ ਲਈ ਯਗ ਕਈ ਵਰ

ਹ ਣ ਨਹ ਮਨ ਕਈ ਵੀ ਡਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਭ ਲ ਚ ਕਾ ਹ

ਮਨ ਮਰਾ ਕ ਲ ਕਬੀਲਾ

ਲਖ ਪਹਾੜ ਤ ਭਾਰਾ ਹ

ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦਾ ਸਾਵਾ ਤੀਲਾ ਇਸ ਤ ਵੀ ਵਧ ਭਾਰਾ ਹ ਦ ਪਿਊਣ ਲਈ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਵਸੀਲਾ ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਰਟੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਸਭ ਗਏ ਮਰ

ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਨ ਪਬਲਵਾ ਵਾਕਣ

ਲਾਸ਼ ਪਕਸ ਦਾ ਮਢਾ ਫੜ ਕ

ਿਾਣਾ ਹ ਤਰ ਿਾਣਾ ਹ ਤਰ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਵਖ ਪਕ ਤਰੀ ਦਣੀ ਵਰਗਾ ਲਪਹਦ ਵਲ

ਕੀਕਣ ਥਹਰ ਦ ਫ ਲ ਿਹਾ ਪੀਲਾ ਸਰਿ ਡ ਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਿੀਕਣ ਪਸਵਾ ਮਰੀ ਅਮ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਬਲ ਕ ਬ ਝ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਬਲਕ ਲ ਤਰੀ ਸਾੜੀ ਵਰਗਾ ਰਗ ਪਫ਼ਜ਼ਾ ਪਵਚ ਡ ਪਰਹਾ ਹ

ਸਿਣੀ ਆਪਖ਼ਰ ਇਸ਼ਕ ਅਸਾਡਾ ਵਾਹਵਾ ਹੀ ਤ ਪ ਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਮਰ ਪਵਹੜ ਚਦੀ ਦਾ ਇਕ ਬਟਾ ਆਪਖ਼ਰ ਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਪਿਦ ਮਰੀ ਦਾ ਪੀਲਾ ਸਰਿ ਡ ਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਆਪਖ਼ਰ ਇਕ ਪਦਨ ਸ ਕ ਹੀ ਿਦ ਹਰ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਹਰ ਡ ਘਾ ਸਰ

ਆਪਖ਼ਰ ਬਦਲ ਡ ਹੀ ਿਦ ਇਕ ਪਲ ਦ ਪਲ ਿ ਦ ਪਦਨ ਵਰਹ ਕੀਹ ਭੜਾ ਹ

ਇਸ਼ਕ ਿ ਮਰਾ ਤਰ ਤ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਦਾ ਰਾਹ ਹ

ਪਰ ਮਰਾ ਸਖਾ ਤ ਸਾਹ ਹ

ਤਨ ਵੀ ਕ ਝ ਮਰਾ ਲਾਹ ਹ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਤ ਸਮਝਗੀ ਮ ਮਧ ਪੀ ਕ ਬਲੀ ਿਦ ਕਾਮ-ਮਪਤਆ ਵਣ ਦੀ ਛ ਪਿਹ

ਤਰ ਵਾਲ ਵਰਲੀ ਿਦ ਕਚੀਆ ਰਤੀਆ ਪਿਹ ਬ ਲਹ ਸਹ

ਆਪਣ ਸਾਹ ਪਵਚ ਘਲੀ ਿਦ ਹ ਸਕਦਾ ਹ ਪਤਲ ਮਾਤਰ ਕਈ ਇਸ ਗਲ ਪਵਚ ਸਚਾਈ ਹਵ ਰਜ਼ ਦ ਕਹਲ ਗੜ ਵਾਕਣ

ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਪਵਚ ਆਈ ਹਵ ਪਿਸਮ ਤਰ ਦੀ ਪਭਨੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਭਾਈ ਹਵ ਪਫਰ ਵੀ ਹਸ਼ ਹ ਪਿਥ ਤੀਕਣ

ਅਿ ਮਰਾ ਅਗ ਅਗ ਪਪਆ ਠਰਦ

ਅਿ ਤਰ ਪਰਮਸ਼ਰ ਕਲ

ਪਾਪੀ ਪਟ ਪਪਆ ਬਹ ਡਰਦ ਅਿ ਮ ਈਕਣ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ ਪਿ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਥਹ ਤ

ਆਪਣ ਗ਼ਮ ਦਾ ਲਹਾ ਕ ਟਦ

ਕਾਲ ਲਹ ਨ ਥ ਕਦ ਥ ਕਦ ਆਪਣੀ ਬ ਢੀ ਅਮ ਵਾਿਣ

ਮ ਵੀ ਛਤੀ ਿਾਣਾ ਹ ਮਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਬਦ ਹ ਿਾਣ ਤਰੀ ਰਪਹਮਤ ਦ ਵੀ ਦਰ

ਪਰ ਤ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਹਸ ਹ ਖਭ ਪਵਚ ਸਾਹਸ ਹ

ਲਭ ਹੀ ਲ ਗਾ ਹਰ(ਹਰ) ਕਈ ਸਰ

ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਦਸ਼ ਨਾ ਨਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਘਰ ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹਮਦਰਦ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਤਰ ਿਜ਼ਬਾਤ ਦੀ ਇਕ ਮਪਹਕ ਦਾ ਇਹ ਗ ਚਾ ਮਰ ਅਪਹਸਾਸ ਦ ਹਠ ਤ

ਇਵ ਪਖਪੜਆ

ਬਾਜ਼ਾਰੀ ਪਿਵ ਸਹਣੀ ਪਕਸ ਨਾਰ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਪਪਰਥਮ ਵਾਰ

ਪਕਸ ਕਾਮੀ ਨ ਹਏ ਿ ਪੜਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ-ਮਥ ਪਫਰ ਵੀ ਹਮਦਰਦੀ ਤ ਮਨ ਡਰ ਲਗਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਪਸ਼ਾਕ ਹ ਪਕਸ ਹੀਣ ਦੀ ਹੀਣਾ ਸਭ ਤ ਵਡਾ ਪਮਹਣਾ ਿਗ ਤ

ਪਿਹੜ ਹਥ ਥ ਉਲੀਕ ਨ

ਤ ਇਹ ਅਖਰ

ਉਨਹ ਹਥ ਨ ਮਰਾ ਸ ਸ ਚ ਮਣ

ਮ ਨਹ ਚਾਹ ਦਾ ਤਰ ਹਠ ਦ ਗ ਲਾਬ

ਆਤਸ਼ੀ-ਸਹ

ਬੜ ਸ਼ਖ਼ ਤ ਤਜ਼ਾਬੀ ਨ ਿ ਮਰ ਸਾਹ ਦੀ ਬਦਬ ਚ

ਸਦਾ ਲਈ ਗ ਮਣ

ਮ ਿਾਣਦ ਤਰ ਖ਼ਤ ਚ

ਤਰ ਪਿਸਮ ਦੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਹ

ਇਕ ਸਕ ਹ ਇਕ ਰਗ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਦੀ ਛਹ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਮਰੀ ਨਜ਼ਰ ਚ

ਪਰ ਕੀਹ ਆਖ

ਬ-ਪਹਸ ਪਿਹ ਕਾਮ ਦ

ਪਡ ਦਾ ਹੀ ਕਹ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ

ਮ ਿਾਣਦ ਹਮਦਰਦ ਮਰ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਮਰੀ ਮਰੀ ਤ ਮਤਈ ਮ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਹ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਇਹਦੀ ਪਮਠੀ ਛ ਹ

ਕੀਹ ਗ਼ਮ ਿ ਭਲਾ ਲਮ ਤ ਇਸ ਚੜ ਿਹ ਪਵਚ

ਇਕ ਜ਼ਰਾ ਵੀ ਨਾ ਐਸਾ ਪਕ ਪਿਹਨ ਆਪਣਾ ਹੀ ਕਪਹ ਲ ਕੀਹ ਗ਼ਮ

ਿ ਨਸੀਬ ਨਾ ਪਛੀ ਦਾ ਵੀ ਪਰਛਾਵ ਇਸ ਉਮਰਾ ਦ ਸਪਹਰਾ ਚ

ਪਿਦਹੀ ਛਾਵ ਹੀ ਬਪਹ ਲ

ਤਰ ਕਪਹਣ ਮ ਤਾਬਕ

ਿ ਤਰਾ ਸਾਥ ਪਮਲ ਮਨ

ਕੀਹ ਪਤਾ ਪਫਰ ਵੀ ਨਾ ਦ ਨੀਆ ਚ ਮ ਬਾਰਕ ਥੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ ਮਥ ਮ ਤ ਚਾਹ ਦਾ ਹ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਜ਼ਪਹਰ

ਕਲਾ ਹੀ ਪੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਚਿਕਰਾ ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਉਹਦ ਰਪ ਦੀ ਧ ਪ ਪਤਖਰੀ ਦਿਾ ਮਪਹਕ ਦਾ ਪਤਰਹਾਇਆ

ਤੀਿਾ ਉਹਦਾ ਰਗ ਗ ਲਾਬੀ ਪਕਸ ਗਰੀ ਮ ਦਾ ਿਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਨਣ ਉਹਦ ਚਤ ਦੀ ਆਥਣ

ਅਤ ਜ਼ ਲਫ਼ ਸਾਵਣ ਛਾਇਆ

ਹਠ ਦ ਪਵਚ ਕਤ ਦਾ ਕਈ ਪਦਹ ਚੜਹਨ ਤ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸਾਹਵ ਦ ਪਵਚ

ਫ ਲ ਸਇਆ ਦ

ਪਕਸ ਬਾਗ਼ ਚਾਨਣ ਦਾ ਲਾਇਆ

ਦਹੀ ਦ ਪਵਚ ਖਡ ਚਤਰ

ਇਤਰ ਨਾਲ ਨ ਹਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਬਲ ਦ ਪਵਚ

ਪਣ ਪ ਰ ਦੀ ਨੀ ਉਹ ਕਇਲ ਦਾ ਹਮਸਾਇਆ

ਪਚਟ ਦਦ ਪਿ ਧਾਨ ਬਗ਼ਲਾ ਤੜੀ ਮਾਰ ਉਡਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਇਕ ਪਲਘ ਨ ਆਰੀ ਅਸ ਚਾਨਣੀਆ ਪਵਚ ਡਾਪਹਆ

ਤਨ ਦੀ ਚਾਦਰ ਹ ਗਈ ਮਲੀ ਉਸ ਪਰ ਿ ਪਲਘ ਪਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਦ ਖਣ ਮਰ

ਨਣ ਦ ਕਏ

ਪਵਚ ਹੜਹ ਹਝਆ ਦਾ ਆਇਆ

ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਗਈ ਪਵਚ ਸਚ ਉਸ ਇਹ ਕੀ ਜ਼ ਲਮ ਕਮਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸ ਬਹਾ-ਸਵਰ

ਲ ਨੀ ਵਟਣਾ ਅਸ ਮਲ ਮਲ ਓਸ ਨ ਹਾਇਆ

ਦਹੀ ਪਵਚ ਪਨਕਲਣ ਪਚਣਗ ਤ ਸਾਡਾ ਹਥ ਪਗਆ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਚਰੀ ਕ ਟ ਤ ਉਹ ਖਦਾ ਨਾਹ ਉਹਨ ਪਦਲ ਦਾ ਮਾਸ ਖਵਾਇਆ

ਇਕ ਉਡਾਰੀ ਐਸੀ ਮਾਰੀ ਉਹ ਮ ੜ ਵਤਨ ਨਹ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਿਾਮ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਇਕ ਡਣ

ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਮਰੀ ਸਚ ਦ

ਪਸਪਵਆ ਚ ਕਈ ਵਾਰ

ਮਨ ਨਗੀ ਅਲਫ਼

ਘ ਮਦੀ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਪਾਲਤ ਸਪ ਕਈ

ਮਨ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਇਸ ਸ਼ਪਹਰ-ਸਪਰ ਦੀ ਹ ਸ ਕਦ ਚ ਛ ਟ ਕ

ਮਾਰ ਕ ਡਗ ਕਲਿ ਤ

ਹ ਣ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਲਮਬ ਦੀ ਨਾਰ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਦਹੀ ਮਗ ਚ ਜ਼ਰਦਾਰੀ ਨ

ਹਾਏ ਪਝ ਕ ਸਧਰ

ਅਫ਼ਰੀਕਾ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਤ

ਕਰ ਪਵਧਵਾ ਪਬਠਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਐਸੀ ਮਨਹਸ

ਤ ਬਦਸ਼ਕਲ ਸ਼ਪਹਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਹੜ ਸ਼ਪਹਰ ਚ

ਇਸ ਦ ਧ ਪਮਲ ਕਾਹਵ ਦ ਰਗ ਦੀ ਮਾਸਮ ਗ ਨਾਹ ਵਰਗੀ ਮ ਹਬਤ ਮ ਗਵਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਪਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਚਬਰਹਾ ਮਥ ਮਰਾ ਪਬਰਹਾ ਵਡਾ ਮ ਪਨਤ ਕਕ ਪਰਹਾ ਮਰੀ ਝਲੀ ਇਕ ਹਕਾ ਇਹਦੀ ਝਲ ਅਥਾਹ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਇਸ਼ਕ ਗਵਾਚਾ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਹ ਗਏ ਸਾਹ

ਮਰ ਹਠ ਵਖ ਲਈ

ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ ਹਢਾ

ਿ ਚ ਮਣ ਮਰ ਦਰ ਤ ਖਪੜਹਆ

ਇਕ ਅਧ ਵਾਰੀ ਆ

ਮ ੜ ਉਹ ਭ ਲ ਕਦ ਨਾ ਲਪਘਆ

ਏਸ ਦਰ ਦ ਰਾਹ

ਮ ਉਹਨ ਪਨਤ ਉਡੀਕਣ ਬਠਾ ਥਪਕਆ ਔਸੀਆ ਪਾ ਮਨ ਉਹ ਚ ਮਣ ਨਾ ਬਹ ਪੜਆ

ਸ ਚ ਮਣ ਦ ਵਣ ਗਾਹ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਮਰ ਹਾਣ ਦਾ ਪਵਚ ਲਖ ਸਰਿ ਦਾ ਤਾ ਪਿਹੜ ਸਾਹ ਚਤਰ ਖਡਦਾ ਮਨ ਉਸ ਚ ਮਣ ਦਾ ਚਾ

ਪਰਦਸੀ ਚ ਮਣ ਮਪਡਆ

ਕਦ ਵਤਨ ਫਰਾ ਪਾ ਪਕਤ ਸ ਚਾ ਪਬਰਹਾ ਤਡੜਾ ਮਥ ਿਠਾ ਨਾ ਹ ਿਾ

ਪਬਰਹਾ ਵੀ ਲਭੀ ਕਾਮ ਦਾ ਇਹਦੀ ਿਾਤ ਕ ਿਾਤ ਨਾ ਕਾ ਭਾਵ ਪਬਰਹਾ ਰਬ ਵਡੜਾ ਮ ਚੀ ਕਕ ਪਰਹਾ

ਚਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਹ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਗ ਹ ਲਟਕ ਪਰਹਾ ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ ਹ ਭਟਕ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਪਦਨ ਬਹ ਵਡਭਾਗਾ ਿਦ ਪਕਸ ਸਾਗਰ ਪਵਚ

ਆਦਮ ਦ ਪਕਸ ਪਪਤਰ

ਅਮਬ(ਅਮੀਬ) ਿਨਮ ਪਲਆ

ਪਰ ਇਹ ਪਦਹ ਪਨਕਰਮਾ ਿਦ ਇਸ ਆਦਮ ਦੀ ਝਲੀ ਫ ਲ ਸਮ ਦਾ ਹਸੀ ਖ਼ਰ ਪਪਆ

ਵਖ-ਵਖ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਮ ਸਚ ਪਰਹਾ ਸਮ ਅਵਾਰਾ ਕ ਤਾ ਦਰ ਦਰ ਭਟਕ ਪਰਹਾ ਿਠ ਹਡ ਖਾਣ ਲਈ

ਲਭੀ ਤਰਸ ਪਰਹਾ

ਸਮ ਪਰਾਈ ਨਾਰ

ਤ ਿ ਪਫਰ ਰਡੀ ਹ

ਪਪਹਲੀ ਰਾਤ ਹਢਾਇਆ ਲਗਦੀ ਚਗੀ ਹ

ਦਿੀ ਰਾਤ ਪਬਤਾਇਆ

ਹ ਦੀ ਭਡੀ ਹ

ਪਰ ਇਹਦ ਸਗ

ਦ ਨੀਆ ਦ ਹਰ ਜ਼ਰ ਨ

ਇਕ ਅਧ ਘੜੀ ਜ਼ਰਰ ਪਬਤਾਣੀ ਪਦੀ ਹ

ਕਦ ਹਰਾਮਣ ਪਟਕ ਕ

ਨਾ ਇਹ ਬਪਹਦੀ ਹ

ਉਮਰ ਦੀ ਬਾਰੀ ਖਲਹ ਕ ਏਸ ਿਹ ਵਲ

ਕਾਮਨੀ ਮਲੀ ਨਜ਼ਰ

ਤਕਦੀ ਰਪਹਦੀ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਝਠ ਸਹਣ ਕਾਮ ਚ ਮਤ ਆਪਸ਼ਕ ਵਗ

ਪਮਠੀਆ ਕਰ ਕਰ ਗਲ ਸਾਨ ਛਲਦਾ ਹ

ਮਾਣ ਕ ਚ ਮਣ

ਇਕ ਦ ਏਸ ਹਯਾਤੀ ਦ

ਭ ਲ ਿਦਾ ਹ-

ਫਰ ਨਾ ਪਵਹੜ ਵੜਦਾ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਕ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਾਕਣ ਲਟਕ ਪਰਹ

ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਸ ਞੀ ਿੜੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ

ਸਮ ਦੀ ਇਕ-

ਠ ਕਰਾਈ ਹਈ ਸਿਣੀ ਵਗ

ਪੀੜ-ਕ ਠੀ ਪਬਰਹਣ ਵਾਕਣ ਭਟਕ ਪਰਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਦਵਤਾ ਇਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ

ਇਹ ਦਵੀ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ ਕਾਮ ਿ ਸਭ ਤ ਮਹਬਲੀ ਹ

ਉਸ ਦੀ ਮ ਨ ਕਪਹਣਾ ਨਗੀ ਇਹ ਗਲ ਕੀ ਹੀ ਨਾ ਚਗੀ ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਏਸ ਦੀ ਹ ਬਖ਼ਸ਼ੀ ਹਈ

ਤ ਦ ਤ ਹ ਸਨ ਦੀ ਿ ਰ ਤ ਹ

ਏਸ ਨ ਹ ਰਪ ਵਡਣਾ-

ਖ਼ਨ ਮਰਾ ਿ ਤਡੀ ਕ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਖੜੀ ਆ ਪਮਟੀ ਦੀ ਇਹ ਬਾਜ਼ੀ ਪਚਟੀ ਦ ਧ ਕਲੀ ਪਿ ਤਾਜ਼ੀ ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦਾ ਇਕ ਸਗਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦੀ ਕਥਾ ਸ ਣਦਾ ਕਈ ਅਲਮਸਤ ਪਿਹਾ ਿਗਮ ਹ

ਤਰਾ ਇਸ ਨ ਟ ਡੀ ਕਪਹਣਾ ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਗ਼ਮ ਹ

ਕਾਮ ਪਬਨ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਕਾਹਦ ਅਰਥ ਿ ਚਲਦਾ ਦਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਪਸ਼ਵਿੀ ਕਾਮ ਬਰਹਮ ਹ

ਕਾਮ ਹੀ ਸਭ ਤ ਮਹ ਧਰਮ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਸ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਵਖ ਪਕ ਬ ਤ ਨ ਕੀ ਹਇਆ ਹ

ਇ ਲਗਦਾ ਹ ਪਿ ਰਇਆ ਹ

ਸਾਥ ਕਈ ਪਾਪ ਹਇਆ ਹ

ਸਾਰ ਦੀਵ ਝਬ ਬ ਝਾ ਦ

ਇਸ ਨ ਥੜਹਾ ਪਰਹ ਹਟਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਮ ਖ ਨ ਪਰਹ ਭ ਆ ਦ

ਿ ਇਸ ਤ ਕਈ ਪਰਦਾ ਪਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਪਦਲ ਪਵਚ ਵੀ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਇਸ ਨ ਹਾਲ ਵੀ ਕਈ ਭ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਕਾਮ ਏਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ ਇਹ ਭਾਵ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਸੀਮਾ ਦਪਨਕ ਅਖ਼ਬਾਰ ਦ

ਅਿ ਪਰਥਮ ਪਨ ਤ

ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਛਪੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਕ ਝ ਗਰ ਬਦਸ਼ੀ ਬਚ ਤ ਇਕ ਹਰ ਉਹਦ ਨਾਲ

ਖੜਹੀ ਉਸ ਦੀ ਸਖੀ ਹ

ਤਸਵੀਰ ਦ ਪਰ ਇਕ ਇਬਾਰਤ ਦੀ ਹ ਝਿਰ

ਇਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਹੀ ਕ ੜੀ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰੀ ਪਜ਼ਦਗੀ ਥ ੜੀ ਥ ੜੀ ਹ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ

ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਮਰ ਗੀਤ ਨ ਰਦ ਮਾਸਮ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਵੀ ਅਵਾਰਾ ਨ ਭਦ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ ਅਕਸਰ ਮਰ ਸ਼ਪਹਰ ਿਦ ਆਦੀ ਹਰ ਵਾਰ ਿਦ ਆਦੀ ਪਤਨ ਫ ਲ ਪਲਆਦੀ ਗ ਲਦਾਨ ਚ ਪਤਨ ਫ ਲ ਿਦ ਹਥ ਉਹ ਸਿਾਦੀ ਮ ਸਕਾ ਕ ਤ ਅਦਾਜ਼ ਚ

ਕ ਝ ਏਦ ਉਹ ਕਪਹਦੀ ਇਕ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਤਰ ਨ ਦਾ ਮਰ ਨ ਦਾ ਇਹ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਪਕਸ ਪਪਉ ਦਾ ਪਕਸ ਮ ਦਾ ਇਕ ਫ ਲ ਮਰੀ ਕ ਖ ਦੀ ਸੀਮਾ ਦ ਹ ਨ ਦਾ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਇਕ ਗਰੀ ਪਿਹੀ ਪਨਕੀ ਬਚੀ ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਪਿਸ ਚੀਚੀ ਹ ਪਕੜ ਰਖੀ

ਓਸ ਦੀ ਸ਼ਕਲ

ਮਰ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਹ ਆ ਲਥੀ ਈਕਣ ਲਗਦਾ ਹ

ਇਹ ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਧੀ ਹ

ਮਰਾ ਤ ਮਰੀ ਬਲਣ ਦ

ਪਬਮਾਰ ਲਹ ਦਾ ਏਸ ਧਰਤੀ ਤ ਪਬਿਾਇਆ

ਕਈ ਸਝਾ ਬੀਅ ਹ

ਮਰੀ ਪੀੜਾ ਦੀ ਮਰੀਅਮ ਦ

ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਮਸੀਹ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਿਦਹੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਬਚਨ ਮਰਾ ਿੀ ਹ

ਓਹ ਹੀ ਸੀਮਾ ਧੀ ਹ

ਕਈ ਹਰ ਇਹਦਾ ਪਪਉ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਅਜਨਬੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ

ਨਾ ਤ ਤ ਹੀ ਔਲੀਆ ਹ

ਨਾ ਤ ਮ ਹੀ ਹ ਨਬੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਮਰ ਲਈ ਇਹ ਰਸ-ਭਰੀ ਤਰੀ ਮਲਕ ਮ ਸਕੜੀ ਪਕਸ ਪਵਮਾਨ ਸਵਕਾ ਦੀ ਮ ਸਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਅਿ ਵੀ ਪਿਸ ਚ ਿਾਣਦ ਪਕ ਵਾਸ਼ਨਾ ਦੀ ਕਗ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਮਰ ਲਈ ਤਰੀ ਵਫ਼ਾ ਅਿ ਵੀ ਇਕ ਸਵਗ ਹ

ਮਰ ਨਸ਼ੀਲ ਪਿਸਮ ਦੀ ਅਿ ਵੀ ਤਨ ਮਗ ਹ

ਪਿਹੜਾ ਪਕ ਤਰੀ ਨਜ਼ਰ ਪਵਚ

ਪਫਲਮੀ ਰਸਾਲ ਵਗ ਹ

ਸਫ਼ਾ ਸਫ਼ਾ ਫਰਲਣਾ ਪਿਦਹਾ ਹ ਤਰੀ ਪਦਲ ਲਗੀ ਸਮ ਨ ਸਨਹ ਮਾਰ ਕ

ਿ ਪਮਲ ਿਾਏ ਘੜੀ ਕਦੀ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਮ ਸਗਾ ਤ ਕਾਮ ਦੀ ਹ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਅਿ ਤ ਸਾਡਾ ਇਸ਼ਕ

ਓਸ ਮਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਕਾਮ ਦ ਸ ਆਦ ਪਪਛ ਹ ਿਾਏ ਿ ਹਾਪਮਲਾ ਤ ਮਕੜ ਨ ਮਾਰ ਕ

ਬਣਾ ਲਏ ਪਿਵ ਗਜ਼ਾ ਤ ਖਾਈ ਿਾਏ ਉਹ ਕਾਮਣੀ ਕ ਲਛਣੀ ਸ ਆਦ ਲਾ ਹ ਕਾਮਣੀ ਹ ਕਾਮਣੀ ਮਨ ਬਚਾ ਮਨ ਬਚਾ ਵਾਸਤਾ ਈ ਿੀਭ ਨ

ਇਹ ਖ਼ਨ ਦਾ ਨਾ ਸ ਆਦ ਪਾ ਦਰ ਹ ਕ ਬਪਹ ਪਰਹ ਨਾ ਕਲ ਆ ਨਾ ਕਲ ਆ

ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਤਰ ਗਲ ਥ ਪਚਮਟ ਕ

ਇਹ ਸ ਪਰਹਾ ਿ ਬਾਲ ਹ

ਛ ਰੀ ਹ ਸਸਕਾਰ ਦੀ ਿ ਕਰ ਰਹੀ ਹਲਾਲ ਹ

ਇਹ ਕਪਹਣ ਨ ਤ ਠੀਕ ਹ ਪਕ

ਤਰਾ ਮਰਾ ਹੀ ਲਾਲ ਹ

ਿ ਸਚੀਏ ਤ ਸਹਣੀਏ

ਤਨ ਸਦੀਵੀ ਮਰਦ ਦੀ ਮ ਿਾਣਦ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਸਾਡੀ ਵਫ਼ਾ ਨ ਗਾਲਹ ਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਪਬਤਾਉਣ ਦੀ ਚਲੀ ਅਸ ਨ ਚਾਲ ਹ

ਮਨ ਸਦੀਵੀ ਨਾਰ ਦੀ ਤ ਿਾਣਦੀ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਫਰ ਵੀ ਵਗ ਰਹੀ ਹ ਪਰਸ਼ਪਤਆ ਦੀ ਇਕ ਨਦੀ ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਮ ਉਪਿ

ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਤ ਛਬੀ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦਾ ਮ ਸਗਾ ਤ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦੀ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਹ ਠੀਕ ਪਕ ਤਰੀ ਮਰੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਸਾਨ ਆਪਣ ਹੀ ਆਪ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਿੀਲ ਵਦ ਤ

ਕ ਰਾਨ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਗਰੀਆ ਨ ਸਮ ਦੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਮਗਲੀਆ ਦਰਾਵੜ ਨ

ਆਰੀਆ ਤ ਮਾਣ ਨਹ ਅਿ ਤ ਪਦਲ ਨ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਪਦਮਾਗ਼ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਕ ਲ ਿਹਾਨ

ਸਾਡ ਵਾਕਣਾ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਸਗਰਦ

ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ

ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਹਬਹ ਚੀਨ ਕਬਤਰ ਵਾਕਣ ਗ ਟਕਦੀ ਤ ਸਨ-ਖਭ ਨ ਪਖਲਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਇਹ ਮਰੀ ਵਾਕਫ਼

ਤ ਹਮਦਰਦ ਦਾ ਘਰ

ਪਿਸ ਚ ਅਿ ਦੀ ਰਾਤ

ਮ ਇਹ ਹ ਗ ਜ਼ਾਰੀ ਪਿਸ ਦੀ ਸਰਤ

ਚਤ ਦ ਸਰਿ ਦ ਵਗ

ਨੀਮ-ਪਨਘੀ ਦਧੀਆ ਹ ਗ ਲਾਨਾਰੀ ਪਹ ਦੀ ਸਗਰਦ ਦ ਪਰਭਾਤ ਵਲ

ਪਨਤਰੀ ਮਦਰ ਦੀ ਪਚਰਨਾਮਤ ਦ ਵਗ

ਠਢੀ-ਠਢੀ ਸ ਚੀ-ਪਮਠੀ ਤ ਪਪਆਰੀ ਸ ਰਹੀ ਹ ਮਪਹਕ ਹਠ ਤ ਪਖਲਾਰੀ

ਉਫ਼

ਪਕਨੀ ਹ ਰਹੀ ਹ ਬਰਫ਼-ਬਾਰੀ ਏਸ ਬਸਤੀ ਦੀ ਠਰੀ ਹਈ ਬ ਕਲ

ਮਘ ਰਹੀ ਨਾ ਪਕਤ ਵੀ ਕਈ ਅਗਾਰੀ ਚਹ-ਪਾਸ ਜ਼ਪਹਰ ਮਹਰੀ ਬਰਫ਼ ਦਾ ਮਨ ਸਾਗਰ ਹ ਪਸਰਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਰਾ ਪਦਲ ਮਰਾ ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ

ਬਰਫ਼ ਸਗ ਹ ਬਰਫ਼ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਦਰ ਕਾਲਾ ਰ ਖ ਲਮਾ ਚੀਲਹ ਦਾ ਸ਼ੀਪਸ਼ਆ ਤ ਪਾਰ ਿ ਘਲਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਬਸਤੀ ਦੀ ਬਲਰੀ ਪਾਤਲੀ ਪਵਚ

ਸਲ ਵਤ ਚ ਪਭਆ ਹ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ

ਉਫ਼

ਇਹ ਮਨ ਕੀਹ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ

ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਸਰਦ ਤਾਬੀਰ ਪਵਚ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਕਚੀ ਗਰੀ ਿਹਾ ਸ ਤ-ਉਨਦਾ ਪਿਸਮ ਬਣਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਵਗ ਚਪਲਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਕਣ ਦਰਵਾਜ਼ ਨ ਹ ਖੜਕਾ ਪਰਹਾ

ਸ਼ਾਇਦ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਹ ਟ ਪਰਆ ਆ ਪਰਹਾ ਹ ਪਦਲਾ ਬ-ਹਪਸ਼ਆ

ਕ ਝ ਹਸ਼ ਕਰ

ਨਾ ਤ ਕਈ ਆ ਤ ਨਾ ਹੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਮਰਾ ਵਪਹਮ ਤਨ ਖਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਹ

ਇਕ ਤਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਘਰ

ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ

ਉਹ ਤ ਪਪਹਲ ਹੀ

ਅਮਾਨਤ ਹ ਪਕਸ ਦੀ ਤ ਤ ਐਵ ਪੀਣ ਪਗਲਾ ਪਾ ਪਰਹਾ ਰਸ਼ਮੀ ਿਹ ਵਗ ਰਹ ਉਹਦ ਸਵਾਸ ਤ

ਨਜ਼ਰ ਮਲੀ ਪਕਸ ਲਈ ਹ ਪਾ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਤ ਮਦਰ ਦੀ ਸ ਚੀ ਪਣ ਵਰਗਾ ਸ ਆਦ ਤ ਲਸੀ ਦਾ ਪਿਦਹ ਚ ਆ ਪਰਹਾ

ਹ ਮਨਾ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ

ਤ ਤ ਕਾ ਹੀ ਸ਼ਰਮ ਹ ਲਾਹ ਮਾਰੀ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਪਿਸਮ ਤਰਾ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਤ ਤ ਧ ਰ ਤ ਗ਼ਮ ਦੀ ਇਕ ਸਗਰਦ ਹ

ਕਰ ਨਾ ਐਵ ਮਰਖਾ ਤ ਨਜ਼ਰ ਮਾੜੀ ਲਭ ਹਮਦਰਦੀ ਚ ਨਾ ਕਈ ਪਚਗਾੜੀ ਵਖ ਤਰ ਤ ਵੀ ਵਧ ਕ ਸਰਦ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਪਕਨੀ ਹ ਸ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਬਹ-ਰਪੀਏ

ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਮਰ ਘਰ ਪਵਚ ਪਈ ਘ ਮਦੀ ਹ

ਚ ਪ ਚ ਪ ਤ ਵੀਰਾਨ

ਪਕਸ ਪਨਪਤਰ ਰ ਖ ਦ ਤ ਇਲ ਦ ਆਲਹਣ ਵਗ

ਗ ਮ-ਸ ਮ ਤ ਸ ਨਸਾਨ

ਸ਼ਾਮ-ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਐਸੀ ਬ-ਪਹਸ ਸ਼ਾਮ ਨ ਆਪਖ਼ਰ

ਮ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਸਵਰ ਆਦੀ ਿ ਕਰ ਇਸ ਨ ਵੀ ਆਉਣਾ ਸੀ ਇਹਦ ਨਾਲ ਤ ਚਗਾ ਸੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਦੀ ਬ ਕਲ ਪਵਚ

ਕਾਫ਼ੀ ਦ ਦ ਘ ਟ ਪਨਗਲ ਕ

ਪਸਗਰਟ ਧ ਖਾ ਕ ਬਪਹ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਸਰਪਮਡ-ਮਛੀ ਿਹੀਆ ਕ ੜੀਆ ਵਖਣ ਮਾਤਰ ਸੜਕ ਤ

ਯਾਰ ਦ ਸਗ ਭ ਲਣਾ ਸੀ ਥਕ ਟ ਟ ਕ ਸ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ

ਸਮ ਵੀ ਪਕਨੀ ਚਦਰੀ ਸ਼ ਹ

ਪਕਸ ਪ ਰਾਣ ਅਮਲੀ ਵਾਕਣ

ਪਦਨ ਭਰ ਪੀ ਕ ਡਡ ਸਹਰਾ ਗਲੀਆ ਤ ਬਾਜ਼ਾਰ ਦ ਪਵਚ

ਆਪਣੀ ਝਕ ਚ ਟ ਪਰਆ ਰਪਹਦ ਨਾ ਕ ਝ ਸ ਣਦ ਨਾ ਕ ਝ ਕਪਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਖੜਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਬਪਹਦ ਇਸ ਬਦਬ ਦ ਿਾਣ ਚ ਹਾਲ

ਯ ਗ ਿਡਾ ਇਕ ਪਲ ਰਪਹਦ

ਕਾਲੀਆ ਕਾਲੀਆ ਿੀਭ ਿਹੀਆ

ਮਰੀ ਹਥ-ਘੜੀ ਦੀਆ ਸਈਆ

ਮਰੀ ਪਹਕ ਪਵਚ ਲਮ ਲਮ

ਕਪਡਆ ਵਾਕਣ ਪ ੜੀਆ ਹਈਆ ਹਫ਼ੀਆ ਹਫ਼ੀਆ ਭਿ ਭਿ ਮਈਆ

ਪਦਨ ਭਰ ਸਮ ਦ ਖਹ ਤ ਬਲ ਵਾਕਣ ਿਈਆ ਹਈਆ

ਗ਼ਮ ਦ ਪਾਣੀ ਸਗ ਪਸਿਣ ਲਈ

ਮਰ ਪਦਲ ਦੀਆ ਬਿਰ ਰਹੀਆ ਅਿ ਦੀਆ ਸ਼ਾਮ ਐਵ ਗਈਆ

ਰਬ ਕਰ ਬਦਬ ਦੀ ਢਰੀ ਛਤੀ ਿਾਵ ਛਤੀ ਿਾਵ

ਿ ਰਬ ਕਰ ਕ ਬਹ -ਰਪਣੀ ਚਰ ਦ ਸਗ ਧਲ ਿਾਵ ਿ ਕਈ ਐਸਾ ਮਤਰ ਚਲ

ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਭਸਮ ਹ ਿਾਵ ਇਸ ਮਨਹਸ ਨ ਖ਼ਰ ਕਦ ਤਕ

ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ ਹ ਚਟਦ ਰਪਹਣਾ ਮ ਤ ਹਰ ਪਕਸ ਸਗ ਰਾਤ

ਨਚਣ ਬਾਲ-ਰਮ ਹ ਿਾਣਾ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਭਗ ਲਈ

ਅਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਪਪਹਲਾ ਚ ਮਣ ਬਾਲ-ਵਰਸ

ਟ ਰ ਸਾਡ ਦਰ ਆਇਆ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਪਮਟੀ ਦੀ ਬਾਜ਼ੀ ਦ ਪਲ ਖਡ ਗਵਾਇਆ

ਦਿਾ ਚ ਮਣ ਿ ਸਾਨ ਿ ਪੜਆ

ਉਹ ਸਾਡ ਮਚ ਨਾ ਆਇਆ

ਉਸ ਮਗਰ ਸ ਚ ਮਣ ਿ ਪੜਆ

ਪਰ ਹਠ ਨਾ ਲਾਇਆ

ਮ ੜ ਨਾ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਪਰ ਇਹ ਕਹਾ ਅਿ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਗਲ ਸਾਡ ਲਗ ਰਇਆ

ਹਠ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਪਸਕੀ ਤ ਚਾਨਣ ਪਿਸ ਚਇਆ

ਇਹ ਚ ਮਣ ਸਾਡਾ ਸਿਣ ਪਦਸਦਾ ਇਹ ਸਾਡਾ ਮਪਹਰਮ ਹਇਆ

ਡ ਘੀ ਢਾਬ ਪਹਿਰ ਦੀ ਸਾਡੀ ਡ ਬ ਮਇਆ ਡ ਬ ਮਇਆ

ਸਾਡਾ ਤਨ-ਮਨ ਹਪਰਆ ਹਇਆ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਕ ਪਦਲ-ਪਰਚਾਵਾ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਸਕਨ

ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਬਾਸ਼ ਨ ਇਕ ਪਤਤਲੀ ਕਪਹਣਾ ਇਹ ਹ ਪਨਰਾ ਿਨਨ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਪਿਹੜਾ ਮਪਰਆ

ਉਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਊਣ

ਮਰ-ਮ ਕ ਕ ਵੀ ਕਰ ਨਾ ਸਕਦਾ ਪਰੀ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਭਾਵ ਇਹ ਬਰਪਹਮਡ ਵੀ ਫਲ

ਿ ਪਫਰ ਅਰਨ ਵਰਨ

ਇਹ ਵੀ ਇਕ ਿਨਨ

ਮ ਹਾਲ ਤਾਜ਼ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਸਮਝ ਮਰਾ ਖ਼ਨ

ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਮਾਣ ਲਈ

ਪਿਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਹ

ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਕ ਪਕਸ ਗਰ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਮਲ ਉਿਾੜ ਦਰ ਚ

ਰਪਹਦਾ ਹਵ ਮਲਗ ਫਕਰ

ਤ ਿਠ ਟ ਕ ਦੀ ਆਸ ਲ ਕ

ਪਦਨ ਢਲ ਿ ਗਰ ਚ ਆਵ ਤ ਪਬਨ ਬ ਲਾਇਆ ਹੀ ਪਰਤ ਿਾਵ

ਔ-ਲਖ ਕਪਹ ਤ ਮਾਰ ਚਕਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਕਾਲ ਰਾਹ ਦ

ਐਸ ਬ-ਪਹਸ ਪੜਾਅ ਤ ਖਪੜਹਆ ਪਿਤ ਖ਼ਾਬ ਦ ਨੀਲ ਰ ਖ ਚ

ਪਣ ਪੀਲੀ ਪਿਹੀ ਵਗ ਰਹੀ ਏ

ਅਗ ਪਸਪਵਆ ਦੀ ਮਘ ਰਹੀ ਏ

ਕਦ ਕਦ ਕਈ ਗ਼ਮ ਦਾ ਪਛੀ ਪਰ ਨ ਆਪਣ ਹ ਫੜਫੜਦਾ ਤ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਪੀਲ ਅਰਸ਼

ਕਈ ਪਸਤਾਰਾ ਹ ਟ ਟ ਿਦਾ ਤ ਚਦੀ-ਵਨਾ ਖ਼ਾਬ ਮਰਾ ਸਮ ਦਾ ਹਰੀਅਲ ਹ ਟ ਕ ਿਦਾ ਪਵਹਦ ਪਵਹਦ ਹੀ ਨੀਲ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸਾਰਾ ਿਗਲ ਹ ਸ ਕ ਿਦਾ ਫਰ ਪਦਲ ਦੀ ਮਾਯਸ ਵਾਦੀ ਚ

ਤਲਖ਼ ਘੜੀਆ ਦ ਜ਼ਰਦ ਪਤਰ

ਚੀ ਚੀ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਝਠ ਥੜਾ ਹੀ ਮਾਰਦ ਨ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਪਰ ਦ ਨਾਲ ਖਪਹਦੀ ਇਕ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਮਪਹਲ ਚ

ਇਸ਼ਕ ਮਰਾ ਗਵਾਪਚਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਆਸ਼ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਰੀਆ ਦਾ ਆਪਖਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਹਰ ਗਲੀ ਹਾਏ ਗੀਤ ਵਰਗੀ ਨ ਹਾਰ ਦੀ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਪਟ ਚ

ਰਾਤ ਸ਼ਬਨਮ ਗ ਜ਼ਾਰਦੀ ਹ

ਤ ਹਰ ਦਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਪਾਕ ਪਮਟੀ ਦਾ ਖ਼ਨ ਪੀ ਕ ਮ ਿਨਮ ਲੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਪਕ ਦ ਧਨੀਆ ਚ

ਮਾਸਮੀਅਤ ਦਾ ਦ ਧ ਪੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਬਰਗ ਪਚਹਰ ਤ

ਝ ਰੜੀਆ ਦ ਨ ਝਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਪਕ ਸੀਨ ਅਦਰ ਨ

ਗ ਰਬਤ ਦ ਪਹਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਨਣ ਦ

ਦਵ ਦੀਵ ਹੀ ਪਹਸ ਚ ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਿਨਾਪਜ਼ਆ ਲਈ

ਖ਼ਰੀਦ ਕਫ਼ਨ ਵੀ ਪਵਕ ਚ ਕ ਨ

ਤ ਹਰ ਤੀਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਮ ਲਮ ਸੜਕ ਤ

ਿਾ ਕ ਕਈ ਕਦ ਨਹ ਮ ੜਦਾ ਇਹ ਸਮਝ ਲੀਤਾ ਿਦਾ ਹ ਮ ਰਦਾ

ਤ ਹਰ ਚਥੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਕਾਲ ਬਾਗ਼ ਚ

ਪਸਰਫ਼ ਆਸ ਦੀ ਪਣ ਿਾਵ ਕਦ ਕਦ ਹ ਓਸ ਿਹ ਚ

ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਵ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਆਬਾਦ ਕਰਨ ਨ ਤ ਹੀ ਰਕੜ

ਤ ਹੀ ਧਰਤੀ ਦਾ ਕਝ ਵਰਨ

ਤ ਹੀ ਕਰਨੀ ਫ਼ਜ਼ਾ ਮ ਅਤਰ

ਤ ਹੀ ਸਿ ਨ ਮਾਨਣਾ ਸ ਕ ਪਪਹਲ ਤ ਵਖ ਸਥਰ ਪਰ ਮ ਛਤੀ ਹੀ ਸਮਝ ਿਦਾ ਇਹ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸ਼ਰ ਹੀ ਹ

ਿ ਲਾ ਪਰਹਾ ਹ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਚਕਰ

ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਆਉਣ ਵਾਲ

ਇਹ ਲਕ ਪੜਹ ਕ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ ਇਹ ਉਹ ਪਵਚਾਰੀ ਬਦਬਖ਼ਤ ਰਹ ਹ

ਪਕ ਪਿਹੜੀ ਪਹਰਨ ਦ ਪਸਙ ਤ

ਉਦਾਸ ਲਪਮਹਆ ਨ ਫੜਣ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਚੜਹ ਰਹੀ ਏ ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ

ਪਕ ਹਠ ਦ ਫ ਲ ਦੀ ਮਪਹਕ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਰਹੀ ਏ

ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਪਨਕੀ ਉਮਰ

ਉਡਾ ਕ ਲ ਗਏ ਗ਼ਮ ਦ ਝਖੜ

ਵਫ਼ਾ ਦ ਸਹ ਦ ਮਲ ਤ

ਇਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਮ ਲਚਦਾ ਹ ਪਕ ਇਸ ਚ ਰਾਹ ਤ

ਮਨ ਕਈ ਉਿਾੜ ਦਵ ਤ ਮਰ ਮਥ ਦ ਕਾਲ ਅਖ਼ਰ ਤ

ਕਟ ਚਨ ਦਾ ਚਾੜਹ ਦਵ ਿ ਅਗ ਫ਼ ਰਕਤ ਦੀ ਪਦਨ ਦੀਵ ਪਵਚ ਚ ਰਾਹ ਦ ਸਾੜ ਦਵ ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਪਪਘਲ ਿਾਵਣ

ਇਹ ਬਦਨਸੀਬੀ ਦ ਕਾਲ ਕਕਰ

ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਬਦਲ ਿਾਵਣ

ਮਰੀ ਪਕਸਮਤ ਦ ਸਭ ਨਛਤਰ

ਮ ਮਨ ਖਤਾ ਦ ਨਾਮ ਸ ਖਗਾ ਆਪਣ ਗੀਤ ਦ ਸਨ-ਛਤਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

Page 20: Pc64 bDnc64 - Punjabi Library · Aate Dian Chirian Shiv Kumar Batalvi 6If Pc64 bDnc64 b]\ ?dWaY UIaZ\c 6If Pc64 bDnc64 DaRMc YaN D ^dÊNc 7? S_anc U^Nc ?^W NfYc WfYf Ph^N Unc bS6Yc

ਕਾਮ ਦੀ ਇਹ ਥ ਕ ਥ ਬਹ ਤ ਬਕਵਾਸੀ ਸੀ ਇਹਦ ਪਪਉ ਦਾ ਪਪਉ

ਬਹ ਤ ਬਕਵਾਸਣ ਸੀ ਇਹਦੀ ਮ ਦੀ ਮ ਏਥ ਥਹਰ ਵਗ

ਗਦਾ ਹ ਸ਼ਤ ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ ਪਮਰਗ ਦੀ ਇਕ ਨਸਲ ਦਾ ਕਸਤਰੀਆ ਹ ਦਾ ਹ ਨ ਕਸਤਰੀਆ ਨ ਿਨਮ ਦਦੀ ਹ ਿਦ ਉਨਹ ਦੀ ਮ ਪਾਲਦੀ ਹ ਰਖ ਕ

ਇਕ ਹਰ ਥ ਇਕ ਹਰ ਥ ਫਰ ਆਦਾ ਹ ਸਮ ਕਰਮ-ਹੀਣ ਬਪਚਆ ਨ

ਭ ਲ ਿਦੀ ਹ ਉਹ ਮ ਮ-ਪਵਹਣ ਪਹ ਚ ਿਦ ਨ ਪਕਸ ਐਸੀ ਉਹ ਥ ਪਿਥ ਪਕਧਰ ਚ ਗਣ ਪਈਆ

ਹਣ ਰਲ ਕ ਬਕਰੀਆ ਬਕਰੀਆ ਵੀ ਕਰਦੀਆ ਨਾ ਚ ਘਣ ਉਨਹ ਨ ਨਹ

ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਮ

ਪਸ਼ ਤ ਮਾੜੀ ਨਹ ਤਰਾ ਮਰਾ ਕੀ ਹ ਪਰਸ਼ਤਾ ਏਸ ਬਾਰ ਕੀ ਕਹ

ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਤਰ ਸ ਚ ਦ ਧ ਵਰਗਾ ਹੀ ਤਰਾ ਸ ਚਾ ਹ ਨ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਚਟਡੀ ਦਲ

ਨੀਮ ਸਵਲੀ ਗਰੜ ਵਤ ਨੀਲੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਪਵਚ ਪਕੀ ਸਤਕ-ਪਭਟੀ ਨਾਰ ਦ ਵਾਕਣ

ਮਰ ਪਪਡ ਪਦਆ ਪਟ ਤ

ਸ ਤੀ ਘਕ ਹ ਪਸਰ ਨ ਰਖੀ ਪੀੜ ਭਨੀ ਥਕੀ ਥਕੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਇਹ ਪਕੀ

ਏਸ ਸੜਕ ਦੀ ਪਹਕ ਮਸਲਦਾ ਬਟ ਥ ਇਹਦਾ ਅਗ ਅਗ ਦਲਦਾ ਮਢ ਰਖ ਬਦਕ ਚਲਦਾ ਮਲ ਸਾਵ ਰਗ ਵਾਲਾ ਪਟਡੀ ਦਲ ਇਕ ਲਘ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਮਠੀ ਚ ਪ ਮਰ ਖਤ ਦੀ ਰਲਾ ਪਾ ਪਾ ਡਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਟਡੀਆ ਵਗ ਰਗਦ ਟਕ ਦੀ

ਚੀ ਇਕ ਧਮਕ ਦ ਕਾਰਨ

ਮਰਾ ਪਪਡ ਮ ਰਪਬਆ ਵਾਲਾ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਕਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਟਡੀ ਦਲ ਇਕ ਲਘ ਪਰਹਾ ਏ

ਹ ਣ ਹ ਣ ਇਸ ਪਕਨਾਰ

ਮਰ ਪਪਡ ਦੀਆ ਪਛਦੀਆ ਪਣ ਖਟੀਆ ਦ ਫ ਲ ਗਲ ਲਗ ਕ

ਰਝ ਦ ਕਨ ਦੀਆ ਮ ਦਰ ਵਰਗ ਫ ਲ ਸ਼ਰਹ ਦ ਚ ਮ ਕ

ਲ ਕਣ ਮੀਚੀ ਖਡ ਰਹੀਆ ਸਨ

ਪਰ ਹ ਣ

ਇਨਹ ਦ ਸਾਹ ਅਦਰ

ਫਲ ਪਗਆ ਬਦਬ ਦਾ ਸਾਗਰ

ਡ ਘ ਮਰ ਦਮਾਹਲ ਖਹ ਪਡਗ ਪਈ ਸਨ ਦੀ ਗਾਗਰ

ਇਹ ਕੀ ਹਇਆ

ਇਹ ਕੀ ਹਇਆ

ਸਾਰਾ ਪਪਡ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਪਵਚ

ਸੜ ਬਲ ਕ ਹ ਕਲ ਹਇਆ ਲਾਹ ਗਈਆ ਰ ਖ ਦੀ ਪਛਲ ਡਣ ਅਬਰ ਪਗਧ ਤ ਇਲ ਲੜਨ ਪਬਲੀਆ ਰਵਣ ਕ ਤ ਲ ਪਏ ਮਚਾਵਣ ਪਖਲ ਘ ਮਣ ਥ-ਥ ਲਖ ਚ ੜਲ ਪਪਠ ਤ ਥਣ ਲਮਕਾਈ

ਪ ਠ ਲਮ ਪਰ ਦ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਦ ਪਪਤਆ ਦੀਆ ਪਸ ਕ

ਪਠਬ-ਖਪੜਬੀਆ ਿ ਤੀਆ ਪਾਈ

ਖਪੜੀਆ ਦ ਬਹਲ ਪਵਚ ਲਘ ਪਣ ਫਰਾਟ ਭਰਦੀ ਸ਼ ਸ਼ ਕਰਦੀ ਹਕ ਭਰਦੀ

ਥ ਪ ਰ ਥ ਪਟਡੀਆ ਦੀਆ ਹੜ ਕਰਨ ਇਕਠੀਆ ਹਡ ਦੀਆ ਢਰ ਹਡੀਆ ਦ ਢਰ ਪਵਚ ਸਵਣ

ਲਖ ਲਖ ਬਚਾ ਦਣ ਅਕਰ ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਧਰਮ ਘਰ ਿਾਈਆ

ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਕਮ ਘਰ ਿਾਈਆ ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਕਾਮ ਪਤਹਾਈਆ

ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਿਗ ਨ ਸਾਈਆ ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਹਦ ਪਰਨਾਈਆ ਮਾਨ ਖਤਾ ਦੀਆ ਲਵੀਆ ਫ਼ਸਲ ਇਨਹ ਰਲ ਪਮਲ ਮਾਰ ਮ ਕਾਈਆ ਅਿ ਖੜਹਾ ਇਸ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਪਕਨਾਰ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ

ਨੀਮ ਸਵਲੀ ਗਰੜ ਵਤ ਨੀਲੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਪਵਚ ਪਕੀ ਿਗ ਪਵਚ ਹਈ ਪਵਧਵਾ ਵਾਕਣ

ਪਫਰਦੀ ਪਈ ਹ ਲਥ-ਭਲਥੀ ਆਪਣ ਭ ਖ ਬਚ ਵਾਕਣ

ਮਰ ਪਪਡ ਨ ਢਾਕ ਚਕੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਇਹ ਪਕੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ

ਸੜਕ ਇਹ ਪਕੀ

ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਆਇਆ ਭਗਣ ਿਨ ਚ ਰਾਸੀ ਕਈ ਲਛਮਣ ਨਹ ਮਰਾ ਸਾਥੀ ਨਾ ਮ ਰਾਮ ਅਯ ਪਧਆ ਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ

ਨਾ ਮਰਾ ਪਚ-ਵਟੀ ਪਵਚ ਡਰਾ ਨਾ ਕਈ ਰਾਵਣ ਦ ਸ਼ਮਣ ਮਰਾ ਕਣਕ-ਕਕਈ ਮ ਦੀ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਮਥ ਦਰ ਵਤਨ ਹ ਮਰਾ ਪਕੀ ਸੜਕ ਦੀ ਪਟੜੀ ਤ

ਸਪਦਆ ਦਿਾ ਵਰਹਾ ਹ ਮਰਾ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਪਵਚ ਰਦੀ ਹ

ਮਰੀ ਦ ਵਪਰਹਆ ਦੀ ਕਾਕੀ ਿੀਕਣ ਪਣ ਸਰਕੜ ਪਵਚ ਲਘ ਿਦੀ ਹ ਅਧੀ ਰਾਤੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ

ਕਈ ਸ ਗਰੀਵ ਨਹ ਮਰਾ ਮਪਹਰਮ

ਨਾ ਕਈ ਪਵਨ-ਪ ਤ ਮਰਾ ਬਲੀ ਨਾ ਕਈ ਨਖ਼ਾ ਹੀ ਕਾਮ ਦੀ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਆਈ ਮਰੀ ਬਣਨ ਸਹਲੀ

ਮਰੀ ਤ ਇਕ ਬ ਢੀ ਮ ਹ

ਪਿਸ ਨ ਮਰੀ ਹੀ ਬਸ ਛ ਹ

ਪਦਲ ਭਰ ਥ ਕ ਪਦਕ ਦ ਕੀੜ

ਪਿਸ ਦੀ ਬਸ ਲਬ ਤ ਿ ਹ

ਿ ਉਹਦੀ ਇਕ ਮਰਨੀ ਧੀ ਹ

ਪਿਸ ਦ ਵਰ ਲਈ ਲਭਣੀ ਥ ਹ

ਿ ਪਫਰ ਅਨਪੜਹ ਬ ਢਾ ਪਪਉ ਹ

ਿ ਇਕ ਪਮਲ ਪਵਚ ਹ ਚਪੜਾਸੀ ਖ਼ਾਕੀ ਪਿਦਹ ਪਿਾਮ ਤ

ਲਗੀ ਹਈ ਹ ਪਚਟੀ ਟਾਕੀ ਕਈ ਭੀਲਣੀ ਨਹ ਮਰੀ ਦਾਸੀ ਨਾ ਮਰੀ ਸੀਤਾ ਪਕਤ ਗਵਾਚੀ

ਮਰੀ ਸੀਤਾ ਕਰਮ ਮਾਰੀ ਉਹ ਨਹ ਕਈ ਿਨਕ ਦ ਲਾਰੀ ਉਹ ਹ ਧ ਰ ਤ ਫਾਪਕਆ ਮਾਰੀ ਪੀਲੀ ਪੀਲੀ ਮਾੜੀ ਮਾੜੀ ਿੀਕਣ ਪਹਲੀ ਮਗਰ ਹਾੜਹੀ ਪਲ ਪਰ ਟ ਰ ਪਵਚਾਰੀ ਿਨਮ ਿਨਮ ਦੀ ਪਰ ਭਰੀ ਹਾਏ ਗ ਰਬਤ ਦੀ ਚੀ ਘਾਟੀ ਕੀਕਣ ਪਾਰ ਕਰਗੀ ਸ਼ਾਲਾ ਉਹਦੀ ਤਰੀਮਤ-ਪਣ ਦੀ ਡਾਚੀ

ਪਹਕ ਸਗ ਲਾ ਕ ਮਰੀ ਕਾਕੀ

ਇਹ ਮ ਅਿ ਕੀਹ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ ਪਕ ਦ ਖਦੀ ਹ ਮਰੀ ਛਾਤੀ

ਪਕ ਅਖ ਹ ਗਈ ਲਹ-ਲਾਖੀ ਮ ਉਹਦੀ ਅਗਨ ਪਰੀਪਖਆ ਲਸ ਨਹ ਨਹ ਇਹ ਤ ਹ ਗ ਸਤਾਖੀ ਉਸ ਅਗ ਦ ਪਵਚ ਉਹ ਸੜ ਿਾਸੀ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਪਵਚ ਰਦੀ ਹ

ਮਰੀ ਦ ਵਪਰਹਆ ਦੀ ਕਾਕੀ ਹਰ ਪਲ ਵਧਦੀ ਿਾਏ ਉਦਾਸੀ

ਿੀਕਣ ਵਰਹਦ ਬਦਲ ਦ ਪਵਚ

ਡਦ ਿਦ ਹਵਣ ਪਛੀ ਮਠੀ ਮਠੀ ਟਰ ਪਨਰਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ

ਰਾਖ਼ ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਪਈ ਹ ਧ ਖਦੀ ਪਕ ਪਿਵ ਪਵਧਵਾ ਕਈ ਪਵਚ ਿਵਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ

ਪਿ ਕਾਲੀ ਮਾਤਾ ਪਿ ਮ ਭਵਾਨੀ ਿ ਪੀੜ ਮਰੀ ਦ ਪਜ਼ਦੀ ਬਪਚਆ ਦਾ ਖ਼ਨ ਨੀਲਾ ਹਾਏ ਪੀਣ ਖ਼ਾਤਰ

ਖੜਹੀ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਵਚ ਹਰਾਨੀ ਫੜ ਕ ਧ ਦੀ ਅਲਫ਼-ਹ ਸਨੀ ਕਈ ਪਾ ਕ ਚਲਾ ਹਾਏ ਅਸਮਾਨੀ ਬੜ ਡਰਾਉਣ ਿ ਪਛੀ ਵਰਗੀ ਅਖ ਮ ਦੀ ਤ ਪਹਕ ਤਾਣੀ

ਿ ਪਪਉ ਲਮਬ ਦੀ ਧੀ ਅਞਾਣੀ ਿ ਬਾਪ ਆਪਣ ਦੀ ਮਤ ਪਪਛ ਆਪਣੀ ਮ ਦੀ ਹ ਸੀਨ ਗਦੀ ਚ

ਘਕ ਸ ਤੀ ਹ ਭ ਖੀ-ਭਾਣੀ ਤ ਸ ਤੀ ਸ ਤੀ ਇਹ ਕਪਹ ਰਹੀ ਹ-

ਇਹ ਯ ਗ ਪਕਨਾ ਹ ਅਗਰਗਾਮੀ ਹ ਪਕਨੀ ਪਜ਼ਲਤ ਅਿ ਵੀ ਬਦਾ ਬਦ ਅਗ ਕਰ ਗ਼ ਲਾਮੀ

ਿ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਦਾ ਮਰ-ਪਖੀ ਵਲਵ ਖਦਾ ਪਸਗਰਟੀ ਧਆ ਪਕ ਪਿਵ ਪਕਧਰ ਵੀਰਾਨ ਥਾਵ ਕਈ ਰ ਖ ਸਫਦ ਦਾ ਹਏ ਅਲ ਆ ਪਿ ਇਪਛਆਧਾਰੀ ਕਈ ਸਪ ਦਮਹ ਿ ਪਿ ਸਰਵਰ ਚ ਸਵਲੀ ਪਿਹੀ ਨਹਾ ਕ ਪਨਕਲੀ ਕਈ ਿਵਾਨੀ ਤ ਕਢ ਖੜਹ ਕ ਸ ਕਾਏ ਪਾਣੀ ਬੀਮਾਰ ਿਹੀ ਤਵੀਤ ਪਪਹਨੀ

ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਬੀਅਰ ਦੀ ਬਤਲ

ਇਹ ਮਜ਼ ਹਟਲ ਦ ਸਾਗਵਾਨੀ ਇਹ ਓਹ ਬਰ ਤ ਓਹ ਪਚਹਰ

ਇਹ ਓਹ ਬਕ ਬਕ ਤ ਕ ਤ ਖਾਣੀ ਬਹ ਪਪਆਜ਼ ਦੀ ਬ ਪ ਰਾਣੀ

ਉਫ਼ ਪਕਨੀ ਹੀ ਹ ਵੀਰਾਨੀ ਰਲ-ਰਪ ਦੀ ਗਪਹਰੀ ਦਲਦਲ ਚ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਹ ਧਸਦੀ ਿਦੀ ਇਹ ਸ਼ਾਮ ਸਹੀ ਤ ਅਰਗ਼ਵਾਨੀ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਪਿ ਰਾਤ ਕਾਲੀ ਕਈ ਤਫ਼ਾਨੀ ਪਕ ਪਿਸ ਚ ਚਮਕ ਕਈ ਨਾ ਤਾਰਾ ਪਸਆਹ ਪ ਲਾੜ ਦ ਰਾਹ ਦੀ ਬਾਨੀ ਉਫ਼ ਪਕਨੀ ਹੀ ਹ ਡਰਾਉਣੀ

ਓ ਬਰਾ ਪਬਲ ਲ ਆ

ਤ ਚ ਕ ਲ ਏਥ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਤ ਮਨ ਇ ਹ ਲਗਦੀ ਹਜ਼ਾਰ ਮਗਾਟਨ ਬਬ ਵਾਕਣ ਪਿ

ਮਜ਼ ਮਰੀ ਤ ਫਟ ਹ ਿਾਣੀ ਤ ਖ਼ਾਲੀ ਹਈ ਬੀਅਰ ਦੀ ਬਤਲ

ਪਿ ਬਣ ਕ ਰਾਕਟ ਹ ਡ ਿਾਣੀ

ਚ ਕ ਲ ਏਥ ਇਹ ਖ਼ਾਲੀ ਬਤਲ

ਤ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਿ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਪਈ ਹ ਧ ਖ਼ਦੀ ਪਕ ਪਿਵ ਪਵਧਵਾ ਕਈ ਪਵਚ ਿਵਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ

ਚਹਜੜਾ ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਸਚ ਮਰੀ ਵਗ ਹੀ ਬਜ਼ਾਰ ਹ

ਇਹ ਤ ਮਨ ਇ ਪਈ ਹ ਭਾਸਦੀ ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਗਲੀ ਗਲੀ ਚ ਮਣ ਪ ਤਰ ਪਰਾਏ

ਪਕਸ ਕਦਰ ਹਛਾ ਪਿਹਾ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਹਾਏ

ਵਲ ਪਪਛ ਸਦ ਲਾ ਕ ਆਖਣਾ ਵਲ ਤਰੀ ਹਰ ਵੀ ਦਾਤਾ ਵਧਾਏ

ਪਕਸ ਕਦਰ

ਅਸਚਰਿ ਦੀ ਗਲ ਹਾਏ

ਇਕ ਮਗਤ ਰਾਪਿਆ ਨ ਖ਼ਰ ਪਾਏ

ਹਾਏ ਨਾ ਦਾਤਾ ਸਮਝ ਆਏ

ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਵਲ ਖ ਦ ਬ-ਕਾਰ ਹ

ਇਹ ਧ ਰ ਤ

ਜ਼ਰਦ ਤ ਪਬਮਾਰ ਹ

ਏਸ ਨ ਨਾ ਫ ਲ

ਨਾ ਕਈ ਖ਼ਾਰ ਹ ਮਰ ਲਈ ਹ ਅਿਨਬੀ ਕ ਖ ਦੀ ਪੀੜ

ਪਪਆਰ ਦੀ ਮਨ ਭਲਾ ਕੀ ਸਾਰ ਹ

ਲਰੀਆ ਦਣਾ ਤ ਇਕ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਹ

ਕਾਮ ਦੀ ਿ ਪਰਤੀ ਦਾ ਆਹਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਹਾਏ ਮਨ

ਪਕਸ ਗ ਨਾਹ ਦੀ ਇਹ ਸਜ਼ਾ

ਨਾ ਮ ਆਦਮ

ਤ ਨਾ ਹੀ ਮ ਹਵਾ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਦਾ ਹ ਖ਼ਰ ਕੀਹ ਮਜ਼ਾ

ਆਖਦ ਨ -

ਕਾਮ ਹ ਦਾ ਹ ਖ ਦਾ ਕਾਮ ਪਵਚ ਹ ਦਾ ਹ ਲਿੜ ਦਾ ਨਸ਼ਾ ਪਰ ਇਹ ਮਨ ਕੀ ਪਤਾ

ਕਾਮ ਦ ਪਦਉਤ ਦੀ ਮਨ ਤ ਧ ਰ ਹੀ ਮਾਰ ਹ

ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਰਾਮ-ਲੀਲਹਾ ਦਾ ਕਈ ਪਕਰਦਾਰ ਹ

ਪਿਸ ਦ ਹਥ ਪਵਚ

ਕਾਠ ਦੀ ਤਲਵਾਰ ਹ

ਚਮਕਦੀ ਹ ਪਰ ਨਾ ਕਈ ਧਾਰ ਹ

ਝਠਾ ਮਠਾ ਕਰਨਾ ਪਿਸ ਨ ਵਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਹ ਮਨਾ ਨਾ ਹਰ ਲਮੀ ਸਚ ਕਰ

ਸਚ ਲਮੀ ਸਨਹ ਲਾਣੀ ਸਮ ਨ

ਸਮ ਨ ਤ ਸਨਹ ਲਾਣੀ ਪਾਪ ਹ ਸਮ ਹੀ ਤ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਬਾਪ ਹ ਠ

ਪਕ ਸਾਰ ਨ ਸਾਥੀ ਸ ਰਹ

ਸ ਪਪਨਆ ਦ ਸ਼ਪਹਰ ਸਭ ਭ ਰਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਇਕ ਕਾਮ

ਦਿ ਕਮ ਪਬਨ

ਹ ਮਨਾ ਬ-ਕਾਰ ਹ ਬ-ਕਾਰ ਹ

ਇਕ ਵਾਧ ਭਾਰ ਹ

ਤਨ ਮਰ ਿਾਣਾ ਹੀ ਬਸ ਦਰਕਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਲਣਾ

ਧਰਮੀ ਬਾਬਲ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਲੜ ਲਾਇਆ ਸਾਡ ਫ ਲ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਪਿਸ ਦਾ ਇਛਰ ਰਪ ਹਢਾਇਆ

ਮ ਪਰਨ ਦੀ ਮ ਪਰਨ ਦ ਹਾਣ ਦੀ

ਮ ਉਸ ਤ ਇਕ ਚ ਮਣ ਵਡੀ ਪਰ ਮ ਕੀਕਣ ਮ ਉਹਦੀ ਲਗੀ ਉਹ ਮਰੀ ਗਰਭ ਿਨ ਨਾ ਆਇਆ

ਲਕਾ ਵ ਮ ਧੀ ਵਰਗੀ ਸਲਵਾਨ ਦੀ

ਪਪਤਾ ਿ ਧੀ ਦਾ ਰਪ ਹਢਾਵ ਲਕਾ ਵ ਤਨ ਲਾਿ ਨਾ ਆਵ

ਿ ਲਣਾ ਪਰਨ ਨ ਚਾਹਵ ਚਪਰਤਰ-ਹੀਣ ਕਵਹ ਪਕ ਿੀਭ ਿਹਾਨ ਦੀ

ਚਪਰਤਰ-ਹੀਣ ਤ ਤ ਕਈ ਆਖ

ਿ ਕਰ ਲਣਾ ਵਚ ਹਾਸ

ਪਰ ਿ ਹਾਣ ਨਾ ਲਭਣ ਮਾਪ

ਹਾਣ ਲਭਣ ਪਵਚ ਗਲ ਕੀ ਹ ਅਪਮਾਨ ਦੀ

ਲਣਾ ਹਵ ਤ ਅਪਰਾਧਣ

ਿਕਰ ਅਦਰ ਹਏ ਸ ਹਾਗਣ

ਮਪਹਕ ਉਹਦੀ ਿ ਹਵ ਦਾਗ਼ਣ

ਮਪਹਕ ਮਰੀ ਤ ਕਿਕ ਮ ਹੀ ਿਾਣਦੀ

ਿ ਸਲਵਾਨ ਮਰ ਲੜ ਲਗਾ ਪਦਨ ਭਰ ਚ ਕ ਫ਼ਾਈਲ ਦਾ ਥਬਾ ਸ਼ਪਹਰ ਸ਼ਪਹਰ ਰਵਹ ਪਨਤ ਭਿਾ ਮਨ ਪਵਚ ਚਟਕ ਚਦੀ ਦ ਫ ਲ ਖਾਣ ਦੀ

ਪਚਰ ਹਇਆ ਉਹਦੀ ਇਛਰ ਮਈ

ਇਕ ਪਰਨ ਿਮ ਪਰਨ ਹਈ

ਉਹ ਪਰਨ ਨਾ ਿਗੀ ਕਈ

ਉਸ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਹ ਮਰਾ ਹਾਣ ਪਛਾਣਦੀ

ਹ ਚਪਲਆ ਹ ਆਥਣ ਵਲਾ ਆਇਆ ਨਹ ਗਰਖ ਦਾ ਚਲਾ ਦਫ਼ਤਰ ਤ ਅਿ ਘਰ ਅਲਬਲਾ ਮ ਪਈ ਕਰ ਪਤਆਰੀ ਕਫ਼ ਿਾਣ ਦੀ

ਧਰਮੀ ਬਾਬਲ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਲੜ ਲਾਇਆ ਸਾਡ ਫ ਲ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਪਿਸ ਦਾ ਇਛਰ ਰਪ ਹਢਾਇਆ

ਮ ਪਰਨ ਦੀ ਮ ਪਰਨ ਦ ਹਾਣ ਦੀ

ਇਕ ਸਫ਼ਰ

ਉਹ ਵੀ ਸ਼ਪਹਰ ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਮ ਵੀ ਸ਼ਪਹਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਲਪਹਦ ਦੀ ਖ ਸ਼ਕ ਟਪਹਣੀ ਤ ਦਰ

ਫ ਲ ਸਰਿ ਦਾ ਅਿ ਕ ਮਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਤ ਮਰ ਪਵਚਾਲ ਪਵਥ ਸੀ ਪਫਰ ਮਨ ਸਕ ਉਹਦਾ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਦਵ ਕਢ ਸਵਲੀ ਪਿਹੀ ਸੜਕ ਦ

ਉਹਦ ਬ ਲਹ ਵਗ ਪਏ ਸੀ ਫਰਕਦ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਬ ਰਿੀਆ ਸੜਕ ਦ ਪਏ ਦਦ ਹਵਣ ਹਸਦ

ਪਣ ਦਾ ਪਚਮਟਾ ਪਪਆ ਸੀ ਵਿਦਾ ਟਾਹਲੀਆ ਦ ਪਤ ਪਏ ਸੀ ਖੜਕਦ ਵਖ ਰਹ ਸਨ ਸਾਡੀ ਵਲ ਨਾਮ ਰਾਦ

ਕਾਸ਼ਨੀ ਪਿਹ ਫ ਲ ਪਹਾੜੀ ਅਕ ਦ

ਬੀਿ ਰਹ ਸਨ ਮਰ ਪਦਲ ਪਵਚ ਸਰਘੀਆ

ਲਾਲ ਸਹ ਕਰ ਉਹਦੀ ਅਖ ਦ

ਦਰ ਇਕ ਆਥਣ ਦਾ ਤਾਰਾ ਪਫਕੜਾ ਗਗਨ ਦੀ ਹ ਣ ਗਲਹ ਤ ਮ ਸਕਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਇਕ ਪਨਆਣ ਦ ਗ ਲਾਬੀ ਮ ਖ ਤ

ਕਾਲ ਪਤਲ ਦ ਵਗ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਤ ਮਰ ਪਵਚਾਲ ਫਾਸਲਾ ਸਾਡੀ ਮਪਜ਼ਲ ਵਗ ਘਟਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਉਫ਼ਕ ਦ ਨਣ ਚ ਕ ਝ ਨੀਲਾ ਕ ਧ

ਕਾਗ ਦ ਪਿ ਬਟ ਦ ਪਪਡ ਤ ਲ ਬਖ਼ਸ਼ਦਾ ਸੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਸਕ

ਦਰ ਉਸ ਧਏ ਦ ਉਸ ਿਗਲ ਤ ਪਾਰ

ਿਾ ਰਹੀ ਸੀ ਪਛੀਆ ਦੀ ਇਕ ਡਾਰ

ਮਰਾ ਿੀ ਕੀਤਾ ਪਕ ਮ ਉਸ ਡਾਰ ਨ

ਚੀ ਦਣੀ ਇਕ ਕਹ ਆਵਾਜ਼ ਮਾਰ

ਨਾਲ ਆਪਣ ਲ ਚਲ ਸਾਨ ਵੀ ਯਾਰ

ਦਰ ਇਸ ਦ ਨੀਆ ਤ ਪਕਧਰ ਪਰਲ ਪਾਰ

ਦਣਾ ਸਾਨ ਉਸ ਿਜ਼ੀਰ ਤ ਉਤਾਰ

ਪਿਥ ਸਕੀਏ ਰਾਤ ਅਿ ਦੀ ਇਹ ਗ ਜ਼ਾਰ

ਪਸਆਹ ਹਨਰਾ ਪਸਆਹ ਦੀ ਇਕ ਸਪਣੀ ਦ ਵਗ

ਮਰ ਵਲ ਸਰਕਦਾ ਹੀ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਮਰਾ ਹਥ ਹ ਣ ਉਹਪਦਆ ਹਥ ਦ ਨਾਲ

ਖ਼ਰ ਪਕਨੀ ਦਰ ਤ ਟਕਰਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਿੀਕਣ ਘ ਗੀਆ ਦਾ ਿੜਾ ਕਧ ਤ

ਚ ਝ ਦ ਪਵਚ ਚ ਝ ਪਾ ਮ ਸਕਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਸੜਕ ਦ ਬ ਲਹ ਤ ਅਬ ਦੀ ਕਤਾਰ

ਮਪਹਕ ਆਪਣ ਬਰ ਦੀ ਸੀ ਰਹੀ ਪਖਲਾਰ

ਉਸ ਪਲਾਡ ਪਵਚ ਅਿ ਤੀਕ

ਚ ਗ ਰਹੀ ਸੀ ਪਬਿਪੜਆ ਦੀ ਇਕ ਡਾਰ

ਹ ਣ ਉਹਦ ਹਥ ਮਪਰਆ ਹਥ ਚ ਸਨ

ਬਰਫ਼ ਨਾਲ ਵਧ ਸਨ ਿ ਠਢ ਠਾਰ

ਿੀਕਣ ਪਬਲ ਦ ਮਹ ਕਈ ਗ ਟਾਰ

ਕਰ ਰਹ ਸਨ ਫਰ ਵੀ ਮਨ ਪਪਆਰ

ਿਦ ਹੀ ਭੜੀ ਰਾਹ ਅਸਾਡਾ ਕਟ ਗਈ

ਕਾਲੀ ਪਬਲੀ ਵਾਗਣ ਇਕ ਕਾਲੀ ਕਾਰ

ਸਾਡ ਮਹ ਤ ਰਸ਼ਨੀ ਦਾ ਇਕ ਬ ਕ ਮਾਰ

ਸਾਨ ਉਸ ਖਡ ਤ ਗਈ ਪਵਸਾਰ

ਪਪਛ ਬਤੀ ਲਾਲ ਪਿਹੀ ਉਸ ਕਾਰ ਦੀ ਅਿ ਤੀਕਣ ਚਮਕ ਪਈ ਸੀ ਮਾਰਦੀ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਸੜਕ ਦ ਮਥ ਤ ਪਿ

ਕਮ ਦਣੀ ਦਾ ਪਈ ਸੀ ਸਾਰਦੀ ਿ ਮਣੀ ਚਮਕ ਗਲ ਦ ਹਾਰ ਦੀ ਪਣ ਦ ਪਰ ਚ ਝਿਰ ਮਪਹਕ ਦੀ ਫ ਲ ਚਹ ਹਥ ਦਾ ਰਲ ਕ ਪਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਤਜ਼ ਸਰਿ ਹਾੜ ਦਾ ਸਾਡੀਆ ਤਲੀਆ ਚ ਚੜਹਦਾ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਕ ਵਧਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਤਜ਼ ਸ ਮ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਤਾਲ ਪਵਚ ਸੀ ਛਣਕਦਾ ਯਕ ਦਾ ਸਾਜ਼

ਸਾਜ਼ ਚ ਇਕ ਉਭਰਦੀ ਐਸੀ ਆਵਾਜ਼

ਪਬਿਲੀ ਦ ਖਪਭਆ ਚ ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਨਕ ਹ ਦ ਕਨ ਲਾ ਸ ਣਦ ਆਵਾਜ਼

ਪਰ ਨਾ ਆਦਾ ਸਮਝ ਦ ਪਵਚ ਉਸਦਾ ਰਾਜ਼

ਸਮਝਦ ਪਕ ਹ ਪਰਤ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਡ ਰਹ ਨ ਿ ਪਕ ਲਾਮ ਪਵਚ ਿਹਾਜ਼

ਿਗਤ ਦ ਪਾਪ ਤ ਪਚੜ ਕ ਸਮਝਦ ਹ ਗਏ ਿ ਦਵਤ ਸਾਰ ਨਾਰਾਜ਼

ਹਥ ਸਾਡ ਅਗ ਦੀ ਉਸ ਖਡ ਤ

ਅਿ ਤੀਕਣ ਵੀ ਨਹ ਹਨ ਆਏ ਬਾਅਜ਼

ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਤਜ਼ ਸ ਮ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਛਣਕਦਾ ਸੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਯਕ ਦਾ ਸਾਜ਼

ਉਹਦ ਪਪਡ ਦੀ ਚੀ ਮਸਪਿਦ ਦਾ ਪਮਨਾਰ

ਉਸ ਹਨਰ ਪਵਚ ਵੀ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹ ਤ ਉਹਦ ਨਾਲ ਉਹਦਾ ਹਥ ਵੀ ਮਰ ਹਥ ਚ ਪਨਕਲ ਕ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਬਾਝ ਓਸ ਦਾ ਹੀ ਹ ਣ ਗਰ ਲਪਗਆ ਪਕ ਖਾਣ ਨ ਪਿ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਖ਼ਰ ਕੀ ਕ ਰਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਬ-ਰਪਹਮ ਘੜ ਨ ਇਕ ਿਲਾਦ ਵਗ

ਚੀ-ਚੀ ਤਜ਼ ਛਟ ਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਚੀ ਚ ਗ਼ਲ ਇਕ ਪਚਚਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਾਰਾ ਰਾਹ ਓਸ ਚ ਗ਼ਲ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਨਾਲ

ਲਪਗਆ ਪਕ ਨਦ ਪਵਚ ਬਰੜਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਾਰਾ ਯਕਾ ਹ ਣ ਪਕਸ ਤਾਜ਼ਾ ਮਰ

ਿਾਨਵਰ ਦਾ ਕਰਗ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਲਪਹਦ ਦੀ ਖ਼ ਸ਼ਕ ਟਾਹਣੀ ਨ ਹ ਣ

ਤਾਪਰਆ ਦਾ ਘ ਣ ਪਿਹਾ ਬਸ ਖਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦੀਪਵਆ ਦੀ ਲ ਚ ਹ ਣ ਮਰਾ ਗਰ ਦਰ ਕਬਰਸਤਾਨ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਪਦਲ ਮਰਾ ਡਦ ਫਰਾਰ ਵਾਕਣ ਹਰ ਘੜੀ ਪਪਛ ਨ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਖ਼ਰ ਕੀ ਕ ਰਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਬ-ਰਪਹਮ ਘੜ ਨ ਇਕ ਿਲਾਦ ਵਗ

ਚੀ-ਚੀ ਤਜ਼ ਛਟ ਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਚਸਕਲੀਗਰ

ਮ ਪਸਕਲੀਗਰ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਦਸ਼ ਨਾ ਨਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਘਰ

ਮ ਪਸਕਲੀਗਰ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਗਡ

ਲ ਕ ਸ਼ਪਹਰ ਸ਼ਪਹਰ ਮ ਪਫਪਰਆ

ਪਟ ਦੀ ਅਗ ਬ ਝਾਵਣ ਿਗਾ ਪਰ ਕਈ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਨਾ ਪਮਪਲਆ

ਸਮ ਦ ਪਪਡ ਦੀਆ ਪੜ ਤ

ਹਲੀ ਹਲੀ ਪਰਹਾ ਮ ਟ ਪਰਆ

ਪਰ ਪਫ਼ਕਰ ਦਾ ਰਗ ਨਾ ਖ ਪਰਆ

ਹ ਣ ਮਥ ਨਹ ਿਦਾ ਟ ਪਰਆ

ਨਾ ਹੀ ਪਪਛ ਿਦ ਮ ਪੜਆ

ਹ ਣ ਤਕ ਸ਼ਾਇਦ ਬ ਢੀ ਠਰੀ ਮਰੀ ਅਮ ਗਈ ਹਸੀ ਮਰ

ਲਭ ਪਲਆ ਹਸੀ ਮਰ ਪਪਉ ਨ

ਆਪਣੀ ਧੀ ਲਈ ਯਗ ਕਈ ਵਰ

ਹ ਣ ਨਹ ਮਨ ਕਈ ਵੀ ਡਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਭ ਲ ਚ ਕਾ ਹ

ਮਨ ਮਰਾ ਕ ਲ ਕਬੀਲਾ

ਲਖ ਪਹਾੜ ਤ ਭਾਰਾ ਹ

ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦਾ ਸਾਵਾ ਤੀਲਾ ਇਸ ਤ ਵੀ ਵਧ ਭਾਰਾ ਹ ਦ ਪਿਊਣ ਲਈ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਵਸੀਲਾ ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਰਟੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਸਭ ਗਏ ਮਰ

ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਨ ਪਬਲਵਾ ਵਾਕਣ

ਲਾਸ਼ ਪਕਸ ਦਾ ਮਢਾ ਫੜ ਕ

ਿਾਣਾ ਹ ਤਰ ਿਾਣਾ ਹ ਤਰ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਵਖ ਪਕ ਤਰੀ ਦਣੀ ਵਰਗਾ ਲਪਹਦ ਵਲ

ਕੀਕਣ ਥਹਰ ਦ ਫ ਲ ਿਹਾ ਪੀਲਾ ਸਰਿ ਡ ਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਿੀਕਣ ਪਸਵਾ ਮਰੀ ਅਮ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਬਲ ਕ ਬ ਝ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਬਲਕ ਲ ਤਰੀ ਸਾੜੀ ਵਰਗਾ ਰਗ ਪਫ਼ਜ਼ਾ ਪਵਚ ਡ ਪਰਹਾ ਹ

ਸਿਣੀ ਆਪਖ਼ਰ ਇਸ਼ਕ ਅਸਾਡਾ ਵਾਹਵਾ ਹੀ ਤ ਪ ਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਮਰ ਪਵਹੜ ਚਦੀ ਦਾ ਇਕ ਬਟਾ ਆਪਖ਼ਰ ਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਪਿਦ ਮਰੀ ਦਾ ਪੀਲਾ ਸਰਿ ਡ ਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਆਪਖ਼ਰ ਇਕ ਪਦਨ ਸ ਕ ਹੀ ਿਦ ਹਰ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਹਰ ਡ ਘਾ ਸਰ

ਆਪਖ਼ਰ ਬਦਲ ਡ ਹੀ ਿਦ ਇਕ ਪਲ ਦ ਪਲ ਿ ਦ ਪਦਨ ਵਰਹ ਕੀਹ ਭੜਾ ਹ

ਇਸ਼ਕ ਿ ਮਰਾ ਤਰ ਤ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਦਾ ਰਾਹ ਹ

ਪਰ ਮਰਾ ਸਖਾ ਤ ਸਾਹ ਹ

ਤਨ ਵੀ ਕ ਝ ਮਰਾ ਲਾਹ ਹ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਤ ਸਮਝਗੀ ਮ ਮਧ ਪੀ ਕ ਬਲੀ ਿਦ ਕਾਮ-ਮਪਤਆ ਵਣ ਦੀ ਛ ਪਿਹ

ਤਰ ਵਾਲ ਵਰਲੀ ਿਦ ਕਚੀਆ ਰਤੀਆ ਪਿਹ ਬ ਲਹ ਸਹ

ਆਪਣ ਸਾਹ ਪਵਚ ਘਲੀ ਿਦ ਹ ਸਕਦਾ ਹ ਪਤਲ ਮਾਤਰ ਕਈ ਇਸ ਗਲ ਪਵਚ ਸਚਾਈ ਹਵ ਰਜ਼ ਦ ਕਹਲ ਗੜ ਵਾਕਣ

ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਪਵਚ ਆਈ ਹਵ ਪਿਸਮ ਤਰ ਦੀ ਪਭਨੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਭਾਈ ਹਵ ਪਫਰ ਵੀ ਹਸ਼ ਹ ਪਿਥ ਤੀਕਣ

ਅਿ ਮਰਾ ਅਗ ਅਗ ਪਪਆ ਠਰਦ

ਅਿ ਤਰ ਪਰਮਸ਼ਰ ਕਲ

ਪਾਪੀ ਪਟ ਪਪਆ ਬਹ ਡਰਦ ਅਿ ਮ ਈਕਣ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ ਪਿ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਥਹ ਤ

ਆਪਣ ਗ਼ਮ ਦਾ ਲਹਾ ਕ ਟਦ

ਕਾਲ ਲਹ ਨ ਥ ਕਦ ਥ ਕਦ ਆਪਣੀ ਬ ਢੀ ਅਮ ਵਾਿਣ

ਮ ਵੀ ਛਤੀ ਿਾਣਾ ਹ ਮਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਬਦ ਹ ਿਾਣ ਤਰੀ ਰਪਹਮਤ ਦ ਵੀ ਦਰ

ਪਰ ਤ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਹਸ ਹ ਖਭ ਪਵਚ ਸਾਹਸ ਹ

ਲਭ ਹੀ ਲ ਗਾ ਹਰ(ਹਰ) ਕਈ ਸਰ

ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਦਸ਼ ਨਾ ਨਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਘਰ ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹਮਦਰਦ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਤਰ ਿਜ਼ਬਾਤ ਦੀ ਇਕ ਮਪਹਕ ਦਾ ਇਹ ਗ ਚਾ ਮਰ ਅਪਹਸਾਸ ਦ ਹਠ ਤ

ਇਵ ਪਖਪੜਆ

ਬਾਜ਼ਾਰੀ ਪਿਵ ਸਹਣੀ ਪਕਸ ਨਾਰ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਪਪਰਥਮ ਵਾਰ

ਪਕਸ ਕਾਮੀ ਨ ਹਏ ਿ ਪੜਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ-ਮਥ ਪਫਰ ਵੀ ਹਮਦਰਦੀ ਤ ਮਨ ਡਰ ਲਗਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਪਸ਼ਾਕ ਹ ਪਕਸ ਹੀਣ ਦੀ ਹੀਣਾ ਸਭ ਤ ਵਡਾ ਪਮਹਣਾ ਿਗ ਤ

ਪਿਹੜ ਹਥ ਥ ਉਲੀਕ ਨ

ਤ ਇਹ ਅਖਰ

ਉਨਹ ਹਥ ਨ ਮਰਾ ਸ ਸ ਚ ਮਣ

ਮ ਨਹ ਚਾਹ ਦਾ ਤਰ ਹਠ ਦ ਗ ਲਾਬ

ਆਤਸ਼ੀ-ਸਹ

ਬੜ ਸ਼ਖ਼ ਤ ਤਜ਼ਾਬੀ ਨ ਿ ਮਰ ਸਾਹ ਦੀ ਬਦਬ ਚ

ਸਦਾ ਲਈ ਗ ਮਣ

ਮ ਿਾਣਦ ਤਰ ਖ਼ਤ ਚ

ਤਰ ਪਿਸਮ ਦੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਹ

ਇਕ ਸਕ ਹ ਇਕ ਰਗ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਦੀ ਛਹ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਮਰੀ ਨਜ਼ਰ ਚ

ਪਰ ਕੀਹ ਆਖ

ਬ-ਪਹਸ ਪਿਹ ਕਾਮ ਦ

ਪਡ ਦਾ ਹੀ ਕਹ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ

ਮ ਿਾਣਦ ਹਮਦਰਦ ਮਰ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਮਰੀ ਮਰੀ ਤ ਮਤਈ ਮ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਹ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਇਹਦੀ ਪਮਠੀ ਛ ਹ

ਕੀਹ ਗ਼ਮ ਿ ਭਲਾ ਲਮ ਤ ਇਸ ਚੜ ਿਹ ਪਵਚ

ਇਕ ਜ਼ਰਾ ਵੀ ਨਾ ਐਸਾ ਪਕ ਪਿਹਨ ਆਪਣਾ ਹੀ ਕਪਹ ਲ ਕੀਹ ਗ਼ਮ

ਿ ਨਸੀਬ ਨਾ ਪਛੀ ਦਾ ਵੀ ਪਰਛਾਵ ਇਸ ਉਮਰਾ ਦ ਸਪਹਰਾ ਚ

ਪਿਦਹੀ ਛਾਵ ਹੀ ਬਪਹ ਲ

ਤਰ ਕਪਹਣ ਮ ਤਾਬਕ

ਿ ਤਰਾ ਸਾਥ ਪਮਲ ਮਨ

ਕੀਹ ਪਤਾ ਪਫਰ ਵੀ ਨਾ ਦ ਨੀਆ ਚ ਮ ਬਾਰਕ ਥੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ ਮਥ ਮ ਤ ਚਾਹ ਦਾ ਹ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਜ਼ਪਹਰ

ਕਲਾ ਹੀ ਪੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਚਿਕਰਾ ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਉਹਦ ਰਪ ਦੀ ਧ ਪ ਪਤਖਰੀ ਦਿਾ ਮਪਹਕ ਦਾ ਪਤਰਹਾਇਆ

ਤੀਿਾ ਉਹਦਾ ਰਗ ਗ ਲਾਬੀ ਪਕਸ ਗਰੀ ਮ ਦਾ ਿਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਨਣ ਉਹਦ ਚਤ ਦੀ ਆਥਣ

ਅਤ ਜ਼ ਲਫ਼ ਸਾਵਣ ਛਾਇਆ

ਹਠ ਦ ਪਵਚ ਕਤ ਦਾ ਕਈ ਪਦਹ ਚੜਹਨ ਤ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸਾਹਵ ਦ ਪਵਚ

ਫ ਲ ਸਇਆ ਦ

ਪਕਸ ਬਾਗ਼ ਚਾਨਣ ਦਾ ਲਾਇਆ

ਦਹੀ ਦ ਪਵਚ ਖਡ ਚਤਰ

ਇਤਰ ਨਾਲ ਨ ਹਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਬਲ ਦ ਪਵਚ

ਪਣ ਪ ਰ ਦੀ ਨੀ ਉਹ ਕਇਲ ਦਾ ਹਮਸਾਇਆ

ਪਚਟ ਦਦ ਪਿ ਧਾਨ ਬਗ਼ਲਾ ਤੜੀ ਮਾਰ ਉਡਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਇਕ ਪਲਘ ਨ ਆਰੀ ਅਸ ਚਾਨਣੀਆ ਪਵਚ ਡਾਪਹਆ

ਤਨ ਦੀ ਚਾਦਰ ਹ ਗਈ ਮਲੀ ਉਸ ਪਰ ਿ ਪਲਘ ਪਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਦ ਖਣ ਮਰ

ਨਣ ਦ ਕਏ

ਪਵਚ ਹੜਹ ਹਝਆ ਦਾ ਆਇਆ

ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਗਈ ਪਵਚ ਸਚ ਉਸ ਇਹ ਕੀ ਜ਼ ਲਮ ਕਮਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸ ਬਹਾ-ਸਵਰ

ਲ ਨੀ ਵਟਣਾ ਅਸ ਮਲ ਮਲ ਓਸ ਨ ਹਾਇਆ

ਦਹੀ ਪਵਚ ਪਨਕਲਣ ਪਚਣਗ ਤ ਸਾਡਾ ਹਥ ਪਗਆ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਚਰੀ ਕ ਟ ਤ ਉਹ ਖਦਾ ਨਾਹ ਉਹਨ ਪਦਲ ਦਾ ਮਾਸ ਖਵਾਇਆ

ਇਕ ਉਡਾਰੀ ਐਸੀ ਮਾਰੀ ਉਹ ਮ ੜ ਵਤਨ ਨਹ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਿਾਮ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਇਕ ਡਣ

ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਮਰੀ ਸਚ ਦ

ਪਸਪਵਆ ਚ ਕਈ ਵਾਰ

ਮਨ ਨਗੀ ਅਲਫ਼

ਘ ਮਦੀ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਪਾਲਤ ਸਪ ਕਈ

ਮਨ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਇਸ ਸ਼ਪਹਰ-ਸਪਰ ਦੀ ਹ ਸ ਕਦ ਚ ਛ ਟ ਕ

ਮਾਰ ਕ ਡਗ ਕਲਿ ਤ

ਹ ਣ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਲਮਬ ਦੀ ਨਾਰ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਦਹੀ ਮਗ ਚ ਜ਼ਰਦਾਰੀ ਨ

ਹਾਏ ਪਝ ਕ ਸਧਰ

ਅਫ਼ਰੀਕਾ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਤ

ਕਰ ਪਵਧਵਾ ਪਬਠਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਐਸੀ ਮਨਹਸ

ਤ ਬਦਸ਼ਕਲ ਸ਼ਪਹਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਹੜ ਸ਼ਪਹਰ ਚ

ਇਸ ਦ ਧ ਪਮਲ ਕਾਹਵ ਦ ਰਗ ਦੀ ਮਾਸਮ ਗ ਨਾਹ ਵਰਗੀ ਮ ਹਬਤ ਮ ਗਵਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਪਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਚਬਰਹਾ ਮਥ ਮਰਾ ਪਬਰਹਾ ਵਡਾ ਮ ਪਨਤ ਕਕ ਪਰਹਾ ਮਰੀ ਝਲੀ ਇਕ ਹਕਾ ਇਹਦੀ ਝਲ ਅਥਾਹ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਇਸ਼ਕ ਗਵਾਚਾ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਹ ਗਏ ਸਾਹ

ਮਰ ਹਠ ਵਖ ਲਈ

ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ ਹਢਾ

ਿ ਚ ਮਣ ਮਰ ਦਰ ਤ ਖਪੜਹਆ

ਇਕ ਅਧ ਵਾਰੀ ਆ

ਮ ੜ ਉਹ ਭ ਲ ਕਦ ਨਾ ਲਪਘਆ

ਏਸ ਦਰ ਦ ਰਾਹ

ਮ ਉਹਨ ਪਨਤ ਉਡੀਕਣ ਬਠਾ ਥਪਕਆ ਔਸੀਆ ਪਾ ਮਨ ਉਹ ਚ ਮਣ ਨਾ ਬਹ ਪੜਆ

ਸ ਚ ਮਣ ਦ ਵਣ ਗਾਹ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਮਰ ਹਾਣ ਦਾ ਪਵਚ ਲਖ ਸਰਿ ਦਾ ਤਾ ਪਿਹੜ ਸਾਹ ਚਤਰ ਖਡਦਾ ਮਨ ਉਸ ਚ ਮਣ ਦਾ ਚਾ

ਪਰਦਸੀ ਚ ਮਣ ਮਪਡਆ

ਕਦ ਵਤਨ ਫਰਾ ਪਾ ਪਕਤ ਸ ਚਾ ਪਬਰਹਾ ਤਡੜਾ ਮਥ ਿਠਾ ਨਾ ਹ ਿਾ

ਪਬਰਹਾ ਵੀ ਲਭੀ ਕਾਮ ਦਾ ਇਹਦੀ ਿਾਤ ਕ ਿਾਤ ਨਾ ਕਾ ਭਾਵ ਪਬਰਹਾ ਰਬ ਵਡੜਾ ਮ ਚੀ ਕਕ ਪਰਹਾ

ਚਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਹ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਗ ਹ ਲਟਕ ਪਰਹਾ ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ ਹ ਭਟਕ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਪਦਨ ਬਹ ਵਡਭਾਗਾ ਿਦ ਪਕਸ ਸਾਗਰ ਪਵਚ

ਆਦਮ ਦ ਪਕਸ ਪਪਤਰ

ਅਮਬ(ਅਮੀਬ) ਿਨਮ ਪਲਆ

ਪਰ ਇਹ ਪਦਹ ਪਨਕਰਮਾ ਿਦ ਇਸ ਆਦਮ ਦੀ ਝਲੀ ਫ ਲ ਸਮ ਦਾ ਹਸੀ ਖ਼ਰ ਪਪਆ

ਵਖ-ਵਖ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਮ ਸਚ ਪਰਹਾ ਸਮ ਅਵਾਰਾ ਕ ਤਾ ਦਰ ਦਰ ਭਟਕ ਪਰਹਾ ਿਠ ਹਡ ਖਾਣ ਲਈ

ਲਭੀ ਤਰਸ ਪਰਹਾ

ਸਮ ਪਰਾਈ ਨਾਰ

ਤ ਿ ਪਫਰ ਰਡੀ ਹ

ਪਪਹਲੀ ਰਾਤ ਹਢਾਇਆ ਲਗਦੀ ਚਗੀ ਹ

ਦਿੀ ਰਾਤ ਪਬਤਾਇਆ

ਹ ਦੀ ਭਡੀ ਹ

ਪਰ ਇਹਦ ਸਗ

ਦ ਨੀਆ ਦ ਹਰ ਜ਼ਰ ਨ

ਇਕ ਅਧ ਘੜੀ ਜ਼ਰਰ ਪਬਤਾਣੀ ਪਦੀ ਹ

ਕਦ ਹਰਾਮਣ ਪਟਕ ਕ

ਨਾ ਇਹ ਬਪਹਦੀ ਹ

ਉਮਰ ਦੀ ਬਾਰੀ ਖਲਹ ਕ ਏਸ ਿਹ ਵਲ

ਕਾਮਨੀ ਮਲੀ ਨਜ਼ਰ

ਤਕਦੀ ਰਪਹਦੀ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਝਠ ਸਹਣ ਕਾਮ ਚ ਮਤ ਆਪਸ਼ਕ ਵਗ

ਪਮਠੀਆ ਕਰ ਕਰ ਗਲ ਸਾਨ ਛਲਦਾ ਹ

ਮਾਣ ਕ ਚ ਮਣ

ਇਕ ਦ ਏਸ ਹਯਾਤੀ ਦ

ਭ ਲ ਿਦਾ ਹ-

ਫਰ ਨਾ ਪਵਹੜ ਵੜਦਾ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਕ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਾਕਣ ਲਟਕ ਪਰਹ

ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਸ ਞੀ ਿੜੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ

ਸਮ ਦੀ ਇਕ-

ਠ ਕਰਾਈ ਹਈ ਸਿਣੀ ਵਗ

ਪੀੜ-ਕ ਠੀ ਪਬਰਹਣ ਵਾਕਣ ਭਟਕ ਪਰਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਦਵਤਾ ਇਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ

ਇਹ ਦਵੀ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ ਕਾਮ ਿ ਸਭ ਤ ਮਹਬਲੀ ਹ

ਉਸ ਦੀ ਮ ਨ ਕਪਹਣਾ ਨਗੀ ਇਹ ਗਲ ਕੀ ਹੀ ਨਾ ਚਗੀ ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਏਸ ਦੀ ਹ ਬਖ਼ਸ਼ੀ ਹਈ

ਤ ਦ ਤ ਹ ਸਨ ਦੀ ਿ ਰ ਤ ਹ

ਏਸ ਨ ਹ ਰਪ ਵਡਣਾ-

ਖ਼ਨ ਮਰਾ ਿ ਤਡੀ ਕ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਖੜੀ ਆ ਪਮਟੀ ਦੀ ਇਹ ਬਾਜ਼ੀ ਪਚਟੀ ਦ ਧ ਕਲੀ ਪਿ ਤਾਜ਼ੀ ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦਾ ਇਕ ਸਗਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦੀ ਕਥਾ ਸ ਣਦਾ ਕਈ ਅਲਮਸਤ ਪਿਹਾ ਿਗਮ ਹ

ਤਰਾ ਇਸ ਨ ਟ ਡੀ ਕਪਹਣਾ ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਗ਼ਮ ਹ

ਕਾਮ ਪਬਨ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਕਾਹਦ ਅਰਥ ਿ ਚਲਦਾ ਦਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਪਸ਼ਵਿੀ ਕਾਮ ਬਰਹਮ ਹ

ਕਾਮ ਹੀ ਸਭ ਤ ਮਹ ਧਰਮ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਸ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਵਖ ਪਕ ਬ ਤ ਨ ਕੀ ਹਇਆ ਹ

ਇ ਲਗਦਾ ਹ ਪਿ ਰਇਆ ਹ

ਸਾਥ ਕਈ ਪਾਪ ਹਇਆ ਹ

ਸਾਰ ਦੀਵ ਝਬ ਬ ਝਾ ਦ

ਇਸ ਨ ਥੜਹਾ ਪਰਹ ਹਟਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਮ ਖ ਨ ਪਰਹ ਭ ਆ ਦ

ਿ ਇਸ ਤ ਕਈ ਪਰਦਾ ਪਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਪਦਲ ਪਵਚ ਵੀ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਇਸ ਨ ਹਾਲ ਵੀ ਕਈ ਭ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਕਾਮ ਏਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ ਇਹ ਭਾਵ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਸੀਮਾ ਦਪਨਕ ਅਖ਼ਬਾਰ ਦ

ਅਿ ਪਰਥਮ ਪਨ ਤ

ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਛਪੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਕ ਝ ਗਰ ਬਦਸ਼ੀ ਬਚ ਤ ਇਕ ਹਰ ਉਹਦ ਨਾਲ

ਖੜਹੀ ਉਸ ਦੀ ਸਖੀ ਹ

ਤਸਵੀਰ ਦ ਪਰ ਇਕ ਇਬਾਰਤ ਦੀ ਹ ਝਿਰ

ਇਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਹੀ ਕ ੜੀ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰੀ ਪਜ਼ਦਗੀ ਥ ੜੀ ਥ ੜੀ ਹ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ

ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਮਰ ਗੀਤ ਨ ਰਦ ਮਾਸਮ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਵੀ ਅਵਾਰਾ ਨ ਭਦ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ ਅਕਸਰ ਮਰ ਸ਼ਪਹਰ ਿਦ ਆਦੀ ਹਰ ਵਾਰ ਿਦ ਆਦੀ ਪਤਨ ਫ ਲ ਪਲਆਦੀ ਗ ਲਦਾਨ ਚ ਪਤਨ ਫ ਲ ਿਦ ਹਥ ਉਹ ਸਿਾਦੀ ਮ ਸਕਾ ਕ ਤ ਅਦਾਜ਼ ਚ

ਕ ਝ ਏਦ ਉਹ ਕਪਹਦੀ ਇਕ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਤਰ ਨ ਦਾ ਮਰ ਨ ਦਾ ਇਹ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਪਕਸ ਪਪਉ ਦਾ ਪਕਸ ਮ ਦਾ ਇਕ ਫ ਲ ਮਰੀ ਕ ਖ ਦੀ ਸੀਮਾ ਦ ਹ ਨ ਦਾ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਇਕ ਗਰੀ ਪਿਹੀ ਪਨਕੀ ਬਚੀ ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਪਿਸ ਚੀਚੀ ਹ ਪਕੜ ਰਖੀ

ਓਸ ਦੀ ਸ਼ਕਲ

ਮਰ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਹ ਆ ਲਥੀ ਈਕਣ ਲਗਦਾ ਹ

ਇਹ ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਧੀ ਹ

ਮਰਾ ਤ ਮਰੀ ਬਲਣ ਦ

ਪਬਮਾਰ ਲਹ ਦਾ ਏਸ ਧਰਤੀ ਤ ਪਬਿਾਇਆ

ਕਈ ਸਝਾ ਬੀਅ ਹ

ਮਰੀ ਪੀੜਾ ਦੀ ਮਰੀਅਮ ਦ

ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਮਸੀਹ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਿਦਹੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਬਚਨ ਮਰਾ ਿੀ ਹ

ਓਹ ਹੀ ਸੀਮਾ ਧੀ ਹ

ਕਈ ਹਰ ਇਹਦਾ ਪਪਉ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਅਜਨਬੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ

ਨਾ ਤ ਤ ਹੀ ਔਲੀਆ ਹ

ਨਾ ਤ ਮ ਹੀ ਹ ਨਬੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਮਰ ਲਈ ਇਹ ਰਸ-ਭਰੀ ਤਰੀ ਮਲਕ ਮ ਸਕੜੀ ਪਕਸ ਪਵਮਾਨ ਸਵਕਾ ਦੀ ਮ ਸਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਅਿ ਵੀ ਪਿਸ ਚ ਿਾਣਦ ਪਕ ਵਾਸ਼ਨਾ ਦੀ ਕਗ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਮਰ ਲਈ ਤਰੀ ਵਫ਼ਾ ਅਿ ਵੀ ਇਕ ਸਵਗ ਹ

ਮਰ ਨਸ਼ੀਲ ਪਿਸਮ ਦੀ ਅਿ ਵੀ ਤਨ ਮਗ ਹ

ਪਿਹੜਾ ਪਕ ਤਰੀ ਨਜ਼ਰ ਪਵਚ

ਪਫਲਮੀ ਰਸਾਲ ਵਗ ਹ

ਸਫ਼ਾ ਸਫ਼ਾ ਫਰਲਣਾ ਪਿਦਹਾ ਹ ਤਰੀ ਪਦਲ ਲਗੀ ਸਮ ਨ ਸਨਹ ਮਾਰ ਕ

ਿ ਪਮਲ ਿਾਏ ਘੜੀ ਕਦੀ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਮ ਸਗਾ ਤ ਕਾਮ ਦੀ ਹ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਅਿ ਤ ਸਾਡਾ ਇਸ਼ਕ

ਓਸ ਮਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਕਾਮ ਦ ਸ ਆਦ ਪਪਛ ਹ ਿਾਏ ਿ ਹਾਪਮਲਾ ਤ ਮਕੜ ਨ ਮਾਰ ਕ

ਬਣਾ ਲਏ ਪਿਵ ਗਜ਼ਾ ਤ ਖਾਈ ਿਾਏ ਉਹ ਕਾਮਣੀ ਕ ਲਛਣੀ ਸ ਆਦ ਲਾ ਹ ਕਾਮਣੀ ਹ ਕਾਮਣੀ ਮਨ ਬਚਾ ਮਨ ਬਚਾ ਵਾਸਤਾ ਈ ਿੀਭ ਨ

ਇਹ ਖ਼ਨ ਦਾ ਨਾ ਸ ਆਦ ਪਾ ਦਰ ਹ ਕ ਬਪਹ ਪਰਹ ਨਾ ਕਲ ਆ ਨਾ ਕਲ ਆ

ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਤਰ ਗਲ ਥ ਪਚਮਟ ਕ

ਇਹ ਸ ਪਰਹਾ ਿ ਬਾਲ ਹ

ਛ ਰੀ ਹ ਸਸਕਾਰ ਦੀ ਿ ਕਰ ਰਹੀ ਹਲਾਲ ਹ

ਇਹ ਕਪਹਣ ਨ ਤ ਠੀਕ ਹ ਪਕ

ਤਰਾ ਮਰਾ ਹੀ ਲਾਲ ਹ

ਿ ਸਚੀਏ ਤ ਸਹਣੀਏ

ਤਨ ਸਦੀਵੀ ਮਰਦ ਦੀ ਮ ਿਾਣਦ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਸਾਡੀ ਵਫ਼ਾ ਨ ਗਾਲਹ ਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਪਬਤਾਉਣ ਦੀ ਚਲੀ ਅਸ ਨ ਚਾਲ ਹ

ਮਨ ਸਦੀਵੀ ਨਾਰ ਦੀ ਤ ਿਾਣਦੀ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਫਰ ਵੀ ਵਗ ਰਹੀ ਹ ਪਰਸ਼ਪਤਆ ਦੀ ਇਕ ਨਦੀ ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਮ ਉਪਿ

ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਤ ਛਬੀ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦਾ ਮ ਸਗਾ ਤ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦੀ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਹ ਠੀਕ ਪਕ ਤਰੀ ਮਰੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਸਾਨ ਆਪਣ ਹੀ ਆਪ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਿੀਲ ਵਦ ਤ

ਕ ਰਾਨ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਗਰੀਆ ਨ ਸਮ ਦੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਮਗਲੀਆ ਦਰਾਵੜ ਨ

ਆਰੀਆ ਤ ਮਾਣ ਨਹ ਅਿ ਤ ਪਦਲ ਨ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਪਦਮਾਗ਼ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਕ ਲ ਿਹਾਨ

ਸਾਡ ਵਾਕਣਾ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਸਗਰਦ

ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ

ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਹਬਹ ਚੀਨ ਕਬਤਰ ਵਾਕਣ ਗ ਟਕਦੀ ਤ ਸਨ-ਖਭ ਨ ਪਖਲਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਇਹ ਮਰੀ ਵਾਕਫ਼

ਤ ਹਮਦਰਦ ਦਾ ਘਰ

ਪਿਸ ਚ ਅਿ ਦੀ ਰਾਤ

ਮ ਇਹ ਹ ਗ ਜ਼ਾਰੀ ਪਿਸ ਦੀ ਸਰਤ

ਚਤ ਦ ਸਰਿ ਦ ਵਗ

ਨੀਮ-ਪਨਘੀ ਦਧੀਆ ਹ ਗ ਲਾਨਾਰੀ ਪਹ ਦੀ ਸਗਰਦ ਦ ਪਰਭਾਤ ਵਲ

ਪਨਤਰੀ ਮਦਰ ਦੀ ਪਚਰਨਾਮਤ ਦ ਵਗ

ਠਢੀ-ਠਢੀ ਸ ਚੀ-ਪਮਠੀ ਤ ਪਪਆਰੀ ਸ ਰਹੀ ਹ ਮਪਹਕ ਹਠ ਤ ਪਖਲਾਰੀ

ਉਫ਼

ਪਕਨੀ ਹ ਰਹੀ ਹ ਬਰਫ਼-ਬਾਰੀ ਏਸ ਬਸਤੀ ਦੀ ਠਰੀ ਹਈ ਬ ਕਲ

ਮਘ ਰਹੀ ਨਾ ਪਕਤ ਵੀ ਕਈ ਅਗਾਰੀ ਚਹ-ਪਾਸ ਜ਼ਪਹਰ ਮਹਰੀ ਬਰਫ਼ ਦਾ ਮਨ ਸਾਗਰ ਹ ਪਸਰਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਰਾ ਪਦਲ ਮਰਾ ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ

ਬਰਫ਼ ਸਗ ਹ ਬਰਫ਼ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਦਰ ਕਾਲਾ ਰ ਖ ਲਮਾ ਚੀਲਹ ਦਾ ਸ਼ੀਪਸ਼ਆ ਤ ਪਾਰ ਿ ਘਲਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਬਸਤੀ ਦੀ ਬਲਰੀ ਪਾਤਲੀ ਪਵਚ

ਸਲ ਵਤ ਚ ਪਭਆ ਹ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ

ਉਫ਼

ਇਹ ਮਨ ਕੀਹ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ

ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਸਰਦ ਤਾਬੀਰ ਪਵਚ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਕਚੀ ਗਰੀ ਿਹਾ ਸ ਤ-ਉਨਦਾ ਪਿਸਮ ਬਣਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਵਗ ਚਪਲਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਕਣ ਦਰਵਾਜ਼ ਨ ਹ ਖੜਕਾ ਪਰਹਾ

ਸ਼ਾਇਦ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਹ ਟ ਪਰਆ ਆ ਪਰਹਾ ਹ ਪਦਲਾ ਬ-ਹਪਸ਼ਆ

ਕ ਝ ਹਸ਼ ਕਰ

ਨਾ ਤ ਕਈ ਆ ਤ ਨਾ ਹੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਮਰਾ ਵਪਹਮ ਤਨ ਖਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਹ

ਇਕ ਤਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਘਰ

ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ

ਉਹ ਤ ਪਪਹਲ ਹੀ

ਅਮਾਨਤ ਹ ਪਕਸ ਦੀ ਤ ਤ ਐਵ ਪੀਣ ਪਗਲਾ ਪਾ ਪਰਹਾ ਰਸ਼ਮੀ ਿਹ ਵਗ ਰਹ ਉਹਦ ਸਵਾਸ ਤ

ਨਜ਼ਰ ਮਲੀ ਪਕਸ ਲਈ ਹ ਪਾ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਤ ਮਦਰ ਦੀ ਸ ਚੀ ਪਣ ਵਰਗਾ ਸ ਆਦ ਤ ਲਸੀ ਦਾ ਪਿਦਹ ਚ ਆ ਪਰਹਾ

ਹ ਮਨਾ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ

ਤ ਤ ਕਾ ਹੀ ਸ਼ਰਮ ਹ ਲਾਹ ਮਾਰੀ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਪਿਸਮ ਤਰਾ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਤ ਤ ਧ ਰ ਤ ਗ਼ਮ ਦੀ ਇਕ ਸਗਰਦ ਹ

ਕਰ ਨਾ ਐਵ ਮਰਖਾ ਤ ਨਜ਼ਰ ਮਾੜੀ ਲਭ ਹਮਦਰਦੀ ਚ ਨਾ ਕਈ ਪਚਗਾੜੀ ਵਖ ਤਰ ਤ ਵੀ ਵਧ ਕ ਸਰਦ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਪਕਨੀ ਹ ਸ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਬਹ-ਰਪੀਏ

ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਮਰ ਘਰ ਪਵਚ ਪਈ ਘ ਮਦੀ ਹ

ਚ ਪ ਚ ਪ ਤ ਵੀਰਾਨ

ਪਕਸ ਪਨਪਤਰ ਰ ਖ ਦ ਤ ਇਲ ਦ ਆਲਹਣ ਵਗ

ਗ ਮ-ਸ ਮ ਤ ਸ ਨਸਾਨ

ਸ਼ਾਮ-ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਐਸੀ ਬ-ਪਹਸ ਸ਼ਾਮ ਨ ਆਪਖ਼ਰ

ਮ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਸਵਰ ਆਦੀ ਿ ਕਰ ਇਸ ਨ ਵੀ ਆਉਣਾ ਸੀ ਇਹਦ ਨਾਲ ਤ ਚਗਾ ਸੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਦੀ ਬ ਕਲ ਪਵਚ

ਕਾਫ਼ੀ ਦ ਦ ਘ ਟ ਪਨਗਲ ਕ

ਪਸਗਰਟ ਧ ਖਾ ਕ ਬਪਹ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਸਰਪਮਡ-ਮਛੀ ਿਹੀਆ ਕ ੜੀਆ ਵਖਣ ਮਾਤਰ ਸੜਕ ਤ

ਯਾਰ ਦ ਸਗ ਭ ਲਣਾ ਸੀ ਥਕ ਟ ਟ ਕ ਸ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ

ਸਮ ਵੀ ਪਕਨੀ ਚਦਰੀ ਸ਼ ਹ

ਪਕਸ ਪ ਰਾਣ ਅਮਲੀ ਵਾਕਣ

ਪਦਨ ਭਰ ਪੀ ਕ ਡਡ ਸਹਰਾ ਗਲੀਆ ਤ ਬਾਜ਼ਾਰ ਦ ਪਵਚ

ਆਪਣੀ ਝਕ ਚ ਟ ਪਰਆ ਰਪਹਦ ਨਾ ਕ ਝ ਸ ਣਦ ਨਾ ਕ ਝ ਕਪਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਖੜਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਬਪਹਦ ਇਸ ਬਦਬ ਦ ਿਾਣ ਚ ਹਾਲ

ਯ ਗ ਿਡਾ ਇਕ ਪਲ ਰਪਹਦ

ਕਾਲੀਆ ਕਾਲੀਆ ਿੀਭ ਿਹੀਆ

ਮਰੀ ਹਥ-ਘੜੀ ਦੀਆ ਸਈਆ

ਮਰੀ ਪਹਕ ਪਵਚ ਲਮ ਲਮ

ਕਪਡਆ ਵਾਕਣ ਪ ੜੀਆ ਹਈਆ ਹਫ਼ੀਆ ਹਫ਼ੀਆ ਭਿ ਭਿ ਮਈਆ

ਪਦਨ ਭਰ ਸਮ ਦ ਖਹ ਤ ਬਲ ਵਾਕਣ ਿਈਆ ਹਈਆ

ਗ਼ਮ ਦ ਪਾਣੀ ਸਗ ਪਸਿਣ ਲਈ

ਮਰ ਪਦਲ ਦੀਆ ਬਿਰ ਰਹੀਆ ਅਿ ਦੀਆ ਸ਼ਾਮ ਐਵ ਗਈਆ

ਰਬ ਕਰ ਬਦਬ ਦੀ ਢਰੀ ਛਤੀ ਿਾਵ ਛਤੀ ਿਾਵ

ਿ ਰਬ ਕਰ ਕ ਬਹ -ਰਪਣੀ ਚਰ ਦ ਸਗ ਧਲ ਿਾਵ ਿ ਕਈ ਐਸਾ ਮਤਰ ਚਲ

ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਭਸਮ ਹ ਿਾਵ ਇਸ ਮਨਹਸ ਨ ਖ਼ਰ ਕਦ ਤਕ

ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ ਹ ਚਟਦ ਰਪਹਣਾ ਮ ਤ ਹਰ ਪਕਸ ਸਗ ਰਾਤ

ਨਚਣ ਬਾਲ-ਰਮ ਹ ਿਾਣਾ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਭਗ ਲਈ

ਅਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਪਪਹਲਾ ਚ ਮਣ ਬਾਲ-ਵਰਸ

ਟ ਰ ਸਾਡ ਦਰ ਆਇਆ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਪਮਟੀ ਦੀ ਬਾਜ਼ੀ ਦ ਪਲ ਖਡ ਗਵਾਇਆ

ਦਿਾ ਚ ਮਣ ਿ ਸਾਨ ਿ ਪੜਆ

ਉਹ ਸਾਡ ਮਚ ਨਾ ਆਇਆ

ਉਸ ਮਗਰ ਸ ਚ ਮਣ ਿ ਪੜਆ

ਪਰ ਹਠ ਨਾ ਲਾਇਆ

ਮ ੜ ਨਾ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਪਰ ਇਹ ਕਹਾ ਅਿ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਗਲ ਸਾਡ ਲਗ ਰਇਆ

ਹਠ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਪਸਕੀ ਤ ਚਾਨਣ ਪਿਸ ਚਇਆ

ਇਹ ਚ ਮਣ ਸਾਡਾ ਸਿਣ ਪਦਸਦਾ ਇਹ ਸਾਡਾ ਮਪਹਰਮ ਹਇਆ

ਡ ਘੀ ਢਾਬ ਪਹਿਰ ਦੀ ਸਾਡੀ ਡ ਬ ਮਇਆ ਡ ਬ ਮਇਆ

ਸਾਡਾ ਤਨ-ਮਨ ਹਪਰਆ ਹਇਆ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਕ ਪਦਲ-ਪਰਚਾਵਾ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਸਕਨ

ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਬਾਸ਼ ਨ ਇਕ ਪਤਤਲੀ ਕਪਹਣਾ ਇਹ ਹ ਪਨਰਾ ਿਨਨ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਪਿਹੜਾ ਮਪਰਆ

ਉਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਊਣ

ਮਰ-ਮ ਕ ਕ ਵੀ ਕਰ ਨਾ ਸਕਦਾ ਪਰੀ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਭਾਵ ਇਹ ਬਰਪਹਮਡ ਵੀ ਫਲ

ਿ ਪਫਰ ਅਰਨ ਵਰਨ

ਇਹ ਵੀ ਇਕ ਿਨਨ

ਮ ਹਾਲ ਤਾਜ਼ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਸਮਝ ਮਰਾ ਖ਼ਨ

ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਮਾਣ ਲਈ

ਪਿਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਹ

ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਕ ਪਕਸ ਗਰ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਮਲ ਉਿਾੜ ਦਰ ਚ

ਰਪਹਦਾ ਹਵ ਮਲਗ ਫਕਰ

ਤ ਿਠ ਟ ਕ ਦੀ ਆਸ ਲ ਕ

ਪਦਨ ਢਲ ਿ ਗਰ ਚ ਆਵ ਤ ਪਬਨ ਬ ਲਾਇਆ ਹੀ ਪਰਤ ਿਾਵ

ਔ-ਲਖ ਕਪਹ ਤ ਮਾਰ ਚਕਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਕਾਲ ਰਾਹ ਦ

ਐਸ ਬ-ਪਹਸ ਪੜਾਅ ਤ ਖਪੜਹਆ ਪਿਤ ਖ਼ਾਬ ਦ ਨੀਲ ਰ ਖ ਚ

ਪਣ ਪੀਲੀ ਪਿਹੀ ਵਗ ਰਹੀ ਏ

ਅਗ ਪਸਪਵਆ ਦੀ ਮਘ ਰਹੀ ਏ

ਕਦ ਕਦ ਕਈ ਗ਼ਮ ਦਾ ਪਛੀ ਪਰ ਨ ਆਪਣ ਹ ਫੜਫੜਦਾ ਤ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਪੀਲ ਅਰਸ਼

ਕਈ ਪਸਤਾਰਾ ਹ ਟ ਟ ਿਦਾ ਤ ਚਦੀ-ਵਨਾ ਖ਼ਾਬ ਮਰਾ ਸਮ ਦਾ ਹਰੀਅਲ ਹ ਟ ਕ ਿਦਾ ਪਵਹਦ ਪਵਹਦ ਹੀ ਨੀਲ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸਾਰਾ ਿਗਲ ਹ ਸ ਕ ਿਦਾ ਫਰ ਪਦਲ ਦੀ ਮਾਯਸ ਵਾਦੀ ਚ

ਤਲਖ਼ ਘੜੀਆ ਦ ਜ਼ਰਦ ਪਤਰ

ਚੀ ਚੀ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਝਠ ਥੜਾ ਹੀ ਮਾਰਦ ਨ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਪਰ ਦ ਨਾਲ ਖਪਹਦੀ ਇਕ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਮਪਹਲ ਚ

ਇਸ਼ਕ ਮਰਾ ਗਵਾਪਚਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਆਸ਼ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਰੀਆ ਦਾ ਆਪਖਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਹਰ ਗਲੀ ਹਾਏ ਗੀਤ ਵਰਗੀ ਨ ਹਾਰ ਦੀ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਪਟ ਚ

ਰਾਤ ਸ਼ਬਨਮ ਗ ਜ਼ਾਰਦੀ ਹ

ਤ ਹਰ ਦਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਪਾਕ ਪਮਟੀ ਦਾ ਖ਼ਨ ਪੀ ਕ ਮ ਿਨਮ ਲੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਪਕ ਦ ਧਨੀਆ ਚ

ਮਾਸਮੀਅਤ ਦਾ ਦ ਧ ਪੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਬਰਗ ਪਚਹਰ ਤ

ਝ ਰੜੀਆ ਦ ਨ ਝਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਪਕ ਸੀਨ ਅਦਰ ਨ

ਗ ਰਬਤ ਦ ਪਹਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਨਣ ਦ

ਦਵ ਦੀਵ ਹੀ ਪਹਸ ਚ ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਿਨਾਪਜ਼ਆ ਲਈ

ਖ਼ਰੀਦ ਕਫ਼ਨ ਵੀ ਪਵਕ ਚ ਕ ਨ

ਤ ਹਰ ਤੀਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਮ ਲਮ ਸੜਕ ਤ

ਿਾ ਕ ਕਈ ਕਦ ਨਹ ਮ ੜਦਾ ਇਹ ਸਮਝ ਲੀਤਾ ਿਦਾ ਹ ਮ ਰਦਾ

ਤ ਹਰ ਚਥੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਕਾਲ ਬਾਗ਼ ਚ

ਪਸਰਫ਼ ਆਸ ਦੀ ਪਣ ਿਾਵ ਕਦ ਕਦ ਹ ਓਸ ਿਹ ਚ

ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਵ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਆਬਾਦ ਕਰਨ ਨ ਤ ਹੀ ਰਕੜ

ਤ ਹੀ ਧਰਤੀ ਦਾ ਕਝ ਵਰਨ

ਤ ਹੀ ਕਰਨੀ ਫ਼ਜ਼ਾ ਮ ਅਤਰ

ਤ ਹੀ ਸਿ ਨ ਮਾਨਣਾ ਸ ਕ ਪਪਹਲ ਤ ਵਖ ਸਥਰ ਪਰ ਮ ਛਤੀ ਹੀ ਸਮਝ ਿਦਾ ਇਹ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸ਼ਰ ਹੀ ਹ

ਿ ਲਾ ਪਰਹਾ ਹ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਚਕਰ

ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਆਉਣ ਵਾਲ

ਇਹ ਲਕ ਪੜਹ ਕ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ ਇਹ ਉਹ ਪਵਚਾਰੀ ਬਦਬਖ਼ਤ ਰਹ ਹ

ਪਕ ਪਿਹੜੀ ਪਹਰਨ ਦ ਪਸਙ ਤ

ਉਦਾਸ ਲਪਮਹਆ ਨ ਫੜਣ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਚੜਹ ਰਹੀ ਏ ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ

ਪਕ ਹਠ ਦ ਫ ਲ ਦੀ ਮਪਹਕ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਰਹੀ ਏ

ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਪਨਕੀ ਉਮਰ

ਉਡਾ ਕ ਲ ਗਏ ਗ਼ਮ ਦ ਝਖੜ

ਵਫ਼ਾ ਦ ਸਹ ਦ ਮਲ ਤ

ਇਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਮ ਲਚਦਾ ਹ ਪਕ ਇਸ ਚ ਰਾਹ ਤ

ਮਨ ਕਈ ਉਿਾੜ ਦਵ ਤ ਮਰ ਮਥ ਦ ਕਾਲ ਅਖ਼ਰ ਤ

ਕਟ ਚਨ ਦਾ ਚਾੜਹ ਦਵ ਿ ਅਗ ਫ਼ ਰਕਤ ਦੀ ਪਦਨ ਦੀਵ ਪਵਚ ਚ ਰਾਹ ਦ ਸਾੜ ਦਵ ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਪਪਘਲ ਿਾਵਣ

ਇਹ ਬਦਨਸੀਬੀ ਦ ਕਾਲ ਕਕਰ

ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਬਦਲ ਿਾਵਣ

ਮਰੀ ਪਕਸਮਤ ਦ ਸਭ ਨਛਤਰ

ਮ ਮਨ ਖਤਾ ਦ ਨਾਮ ਸ ਖਗਾ ਆਪਣ ਗੀਤ ਦ ਸਨ-ਛਤਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

Page 21: Pc64 bDnc64 - Punjabi Library · Aate Dian Chirian Shiv Kumar Batalvi 6If Pc64 bDnc64 b]\ ?dWaY UIaZ\c 6If Pc64 bDnc64 DaRMc YaN D ^dÊNc 7? S_anc U^Nc ?^W NfYc WfYf Ph^N Unc bS6Yc

ਪਸ਼ ਤ ਮਾੜੀ ਨਹ ਤਰਾ ਮਰਾ ਕੀ ਹ ਪਰਸ਼ਤਾ ਏਸ ਬਾਰ ਕੀ ਕਹ

ਮ ਤ ਹ ਦੀ ਹ ਛ ਛ ਕਦ ਘਸਦੀ ਤ ਨਾ ਤਰ ਸ ਚ ਦ ਧ ਵਰਗਾ ਹੀ ਤਰਾ ਸ ਚਾ ਹ ਨ ਮ ਹ ਮਰੀ ਮ

ਚਟਡੀ ਦਲ

ਨੀਮ ਸਵਲੀ ਗਰੜ ਵਤ ਨੀਲੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਪਵਚ ਪਕੀ ਸਤਕ-ਪਭਟੀ ਨਾਰ ਦ ਵਾਕਣ

ਮਰ ਪਪਡ ਪਦਆ ਪਟ ਤ

ਸ ਤੀ ਘਕ ਹ ਪਸਰ ਨ ਰਖੀ ਪੀੜ ਭਨੀ ਥਕੀ ਥਕੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਇਹ ਪਕੀ

ਏਸ ਸੜਕ ਦੀ ਪਹਕ ਮਸਲਦਾ ਬਟ ਥ ਇਹਦਾ ਅਗ ਅਗ ਦਲਦਾ ਮਢ ਰਖ ਬਦਕ ਚਲਦਾ ਮਲ ਸਾਵ ਰਗ ਵਾਲਾ ਪਟਡੀ ਦਲ ਇਕ ਲਘ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਮਠੀ ਚ ਪ ਮਰ ਖਤ ਦੀ ਰਲਾ ਪਾ ਪਾ ਡਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਟਡੀਆ ਵਗ ਰਗਦ ਟਕ ਦੀ

ਚੀ ਇਕ ਧਮਕ ਦ ਕਾਰਨ

ਮਰਾ ਪਪਡ ਮ ਰਪਬਆ ਵਾਲਾ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਕਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਟਡੀ ਦਲ ਇਕ ਲਘ ਪਰਹਾ ਏ

ਹ ਣ ਹ ਣ ਇਸ ਪਕਨਾਰ

ਮਰ ਪਪਡ ਦੀਆ ਪਛਦੀਆ ਪਣ ਖਟੀਆ ਦ ਫ ਲ ਗਲ ਲਗ ਕ

ਰਝ ਦ ਕਨ ਦੀਆ ਮ ਦਰ ਵਰਗ ਫ ਲ ਸ਼ਰਹ ਦ ਚ ਮ ਕ

ਲ ਕਣ ਮੀਚੀ ਖਡ ਰਹੀਆ ਸਨ

ਪਰ ਹ ਣ

ਇਨਹ ਦ ਸਾਹ ਅਦਰ

ਫਲ ਪਗਆ ਬਦਬ ਦਾ ਸਾਗਰ

ਡ ਘ ਮਰ ਦਮਾਹਲ ਖਹ ਪਡਗ ਪਈ ਸਨ ਦੀ ਗਾਗਰ

ਇਹ ਕੀ ਹਇਆ

ਇਹ ਕੀ ਹਇਆ

ਸਾਰਾ ਪਪਡ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਪਵਚ

ਸੜ ਬਲ ਕ ਹ ਕਲ ਹਇਆ ਲਾਹ ਗਈਆ ਰ ਖ ਦੀ ਪਛਲ ਡਣ ਅਬਰ ਪਗਧ ਤ ਇਲ ਲੜਨ ਪਬਲੀਆ ਰਵਣ ਕ ਤ ਲ ਪਏ ਮਚਾਵਣ ਪਖਲ ਘ ਮਣ ਥ-ਥ ਲਖ ਚ ੜਲ ਪਪਠ ਤ ਥਣ ਲਮਕਾਈ

ਪ ਠ ਲਮ ਪਰ ਦ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਦ ਪਪਤਆ ਦੀਆ ਪਸ ਕ

ਪਠਬ-ਖਪੜਬੀਆ ਿ ਤੀਆ ਪਾਈ

ਖਪੜੀਆ ਦ ਬਹਲ ਪਵਚ ਲਘ ਪਣ ਫਰਾਟ ਭਰਦੀ ਸ਼ ਸ਼ ਕਰਦੀ ਹਕ ਭਰਦੀ

ਥ ਪ ਰ ਥ ਪਟਡੀਆ ਦੀਆ ਹੜ ਕਰਨ ਇਕਠੀਆ ਹਡ ਦੀਆ ਢਰ ਹਡੀਆ ਦ ਢਰ ਪਵਚ ਸਵਣ

ਲਖ ਲਖ ਬਚਾ ਦਣ ਅਕਰ ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਧਰਮ ਘਰ ਿਾਈਆ

ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਕਮ ਘਰ ਿਾਈਆ ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਕਾਮ ਪਤਹਾਈਆ

ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਿਗ ਨ ਸਾਈਆ ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਹਦ ਪਰਨਾਈਆ ਮਾਨ ਖਤਾ ਦੀਆ ਲਵੀਆ ਫ਼ਸਲ ਇਨਹ ਰਲ ਪਮਲ ਮਾਰ ਮ ਕਾਈਆ ਅਿ ਖੜਹਾ ਇਸ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਪਕਨਾਰ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ

ਨੀਮ ਸਵਲੀ ਗਰੜ ਵਤ ਨੀਲੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਪਵਚ ਪਕੀ ਿਗ ਪਵਚ ਹਈ ਪਵਧਵਾ ਵਾਕਣ

ਪਫਰਦੀ ਪਈ ਹ ਲਥ-ਭਲਥੀ ਆਪਣ ਭ ਖ ਬਚ ਵਾਕਣ

ਮਰ ਪਪਡ ਨ ਢਾਕ ਚਕੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਇਹ ਪਕੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ

ਸੜਕ ਇਹ ਪਕੀ

ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਆਇਆ ਭਗਣ ਿਨ ਚ ਰਾਸੀ ਕਈ ਲਛਮਣ ਨਹ ਮਰਾ ਸਾਥੀ ਨਾ ਮ ਰਾਮ ਅਯ ਪਧਆ ਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ

ਨਾ ਮਰਾ ਪਚ-ਵਟੀ ਪਵਚ ਡਰਾ ਨਾ ਕਈ ਰਾਵਣ ਦ ਸ਼ਮਣ ਮਰਾ ਕਣਕ-ਕਕਈ ਮ ਦੀ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਮਥ ਦਰ ਵਤਨ ਹ ਮਰਾ ਪਕੀ ਸੜਕ ਦੀ ਪਟੜੀ ਤ

ਸਪਦਆ ਦਿਾ ਵਰਹਾ ਹ ਮਰਾ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਪਵਚ ਰਦੀ ਹ

ਮਰੀ ਦ ਵਪਰਹਆ ਦੀ ਕਾਕੀ ਿੀਕਣ ਪਣ ਸਰਕੜ ਪਵਚ ਲਘ ਿਦੀ ਹ ਅਧੀ ਰਾਤੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ

ਕਈ ਸ ਗਰੀਵ ਨਹ ਮਰਾ ਮਪਹਰਮ

ਨਾ ਕਈ ਪਵਨ-ਪ ਤ ਮਰਾ ਬਲੀ ਨਾ ਕਈ ਨਖ਼ਾ ਹੀ ਕਾਮ ਦੀ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਆਈ ਮਰੀ ਬਣਨ ਸਹਲੀ

ਮਰੀ ਤ ਇਕ ਬ ਢੀ ਮ ਹ

ਪਿਸ ਨ ਮਰੀ ਹੀ ਬਸ ਛ ਹ

ਪਦਲ ਭਰ ਥ ਕ ਪਦਕ ਦ ਕੀੜ

ਪਿਸ ਦੀ ਬਸ ਲਬ ਤ ਿ ਹ

ਿ ਉਹਦੀ ਇਕ ਮਰਨੀ ਧੀ ਹ

ਪਿਸ ਦ ਵਰ ਲਈ ਲਭਣੀ ਥ ਹ

ਿ ਪਫਰ ਅਨਪੜਹ ਬ ਢਾ ਪਪਉ ਹ

ਿ ਇਕ ਪਮਲ ਪਵਚ ਹ ਚਪੜਾਸੀ ਖ਼ਾਕੀ ਪਿਦਹ ਪਿਾਮ ਤ

ਲਗੀ ਹਈ ਹ ਪਚਟੀ ਟਾਕੀ ਕਈ ਭੀਲਣੀ ਨਹ ਮਰੀ ਦਾਸੀ ਨਾ ਮਰੀ ਸੀਤਾ ਪਕਤ ਗਵਾਚੀ

ਮਰੀ ਸੀਤਾ ਕਰਮ ਮਾਰੀ ਉਹ ਨਹ ਕਈ ਿਨਕ ਦ ਲਾਰੀ ਉਹ ਹ ਧ ਰ ਤ ਫਾਪਕਆ ਮਾਰੀ ਪੀਲੀ ਪੀਲੀ ਮਾੜੀ ਮਾੜੀ ਿੀਕਣ ਪਹਲੀ ਮਗਰ ਹਾੜਹੀ ਪਲ ਪਰ ਟ ਰ ਪਵਚਾਰੀ ਿਨਮ ਿਨਮ ਦੀ ਪਰ ਭਰੀ ਹਾਏ ਗ ਰਬਤ ਦੀ ਚੀ ਘਾਟੀ ਕੀਕਣ ਪਾਰ ਕਰਗੀ ਸ਼ਾਲਾ ਉਹਦੀ ਤਰੀਮਤ-ਪਣ ਦੀ ਡਾਚੀ

ਪਹਕ ਸਗ ਲਾ ਕ ਮਰੀ ਕਾਕੀ

ਇਹ ਮ ਅਿ ਕੀਹ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ ਪਕ ਦ ਖਦੀ ਹ ਮਰੀ ਛਾਤੀ

ਪਕ ਅਖ ਹ ਗਈ ਲਹ-ਲਾਖੀ ਮ ਉਹਦੀ ਅਗਨ ਪਰੀਪਖਆ ਲਸ ਨਹ ਨਹ ਇਹ ਤ ਹ ਗ ਸਤਾਖੀ ਉਸ ਅਗ ਦ ਪਵਚ ਉਹ ਸੜ ਿਾਸੀ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਪਵਚ ਰਦੀ ਹ

ਮਰੀ ਦ ਵਪਰਹਆ ਦੀ ਕਾਕੀ ਹਰ ਪਲ ਵਧਦੀ ਿਾਏ ਉਦਾਸੀ

ਿੀਕਣ ਵਰਹਦ ਬਦਲ ਦ ਪਵਚ

ਡਦ ਿਦ ਹਵਣ ਪਛੀ ਮਠੀ ਮਠੀ ਟਰ ਪਨਰਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ

ਰਾਖ਼ ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਪਈ ਹ ਧ ਖਦੀ ਪਕ ਪਿਵ ਪਵਧਵਾ ਕਈ ਪਵਚ ਿਵਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ

ਪਿ ਕਾਲੀ ਮਾਤਾ ਪਿ ਮ ਭਵਾਨੀ ਿ ਪੀੜ ਮਰੀ ਦ ਪਜ਼ਦੀ ਬਪਚਆ ਦਾ ਖ਼ਨ ਨੀਲਾ ਹਾਏ ਪੀਣ ਖ਼ਾਤਰ

ਖੜਹੀ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਵਚ ਹਰਾਨੀ ਫੜ ਕ ਧ ਦੀ ਅਲਫ਼-ਹ ਸਨੀ ਕਈ ਪਾ ਕ ਚਲਾ ਹਾਏ ਅਸਮਾਨੀ ਬੜ ਡਰਾਉਣ ਿ ਪਛੀ ਵਰਗੀ ਅਖ ਮ ਦੀ ਤ ਪਹਕ ਤਾਣੀ

ਿ ਪਪਉ ਲਮਬ ਦੀ ਧੀ ਅਞਾਣੀ ਿ ਬਾਪ ਆਪਣ ਦੀ ਮਤ ਪਪਛ ਆਪਣੀ ਮ ਦੀ ਹ ਸੀਨ ਗਦੀ ਚ

ਘਕ ਸ ਤੀ ਹ ਭ ਖੀ-ਭਾਣੀ ਤ ਸ ਤੀ ਸ ਤੀ ਇਹ ਕਪਹ ਰਹੀ ਹ-

ਇਹ ਯ ਗ ਪਕਨਾ ਹ ਅਗਰਗਾਮੀ ਹ ਪਕਨੀ ਪਜ਼ਲਤ ਅਿ ਵੀ ਬਦਾ ਬਦ ਅਗ ਕਰ ਗ਼ ਲਾਮੀ

ਿ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਦਾ ਮਰ-ਪਖੀ ਵਲਵ ਖਦਾ ਪਸਗਰਟੀ ਧਆ ਪਕ ਪਿਵ ਪਕਧਰ ਵੀਰਾਨ ਥਾਵ ਕਈ ਰ ਖ ਸਫਦ ਦਾ ਹਏ ਅਲ ਆ ਪਿ ਇਪਛਆਧਾਰੀ ਕਈ ਸਪ ਦਮਹ ਿ ਪਿ ਸਰਵਰ ਚ ਸਵਲੀ ਪਿਹੀ ਨਹਾ ਕ ਪਨਕਲੀ ਕਈ ਿਵਾਨੀ ਤ ਕਢ ਖੜਹ ਕ ਸ ਕਾਏ ਪਾਣੀ ਬੀਮਾਰ ਿਹੀ ਤਵੀਤ ਪਪਹਨੀ

ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਬੀਅਰ ਦੀ ਬਤਲ

ਇਹ ਮਜ਼ ਹਟਲ ਦ ਸਾਗਵਾਨੀ ਇਹ ਓਹ ਬਰ ਤ ਓਹ ਪਚਹਰ

ਇਹ ਓਹ ਬਕ ਬਕ ਤ ਕ ਤ ਖਾਣੀ ਬਹ ਪਪਆਜ਼ ਦੀ ਬ ਪ ਰਾਣੀ

ਉਫ਼ ਪਕਨੀ ਹੀ ਹ ਵੀਰਾਨੀ ਰਲ-ਰਪ ਦੀ ਗਪਹਰੀ ਦਲਦਲ ਚ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਹ ਧਸਦੀ ਿਦੀ ਇਹ ਸ਼ਾਮ ਸਹੀ ਤ ਅਰਗ਼ਵਾਨੀ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਪਿ ਰਾਤ ਕਾਲੀ ਕਈ ਤਫ਼ਾਨੀ ਪਕ ਪਿਸ ਚ ਚਮਕ ਕਈ ਨਾ ਤਾਰਾ ਪਸਆਹ ਪ ਲਾੜ ਦ ਰਾਹ ਦੀ ਬਾਨੀ ਉਫ਼ ਪਕਨੀ ਹੀ ਹ ਡਰਾਉਣੀ

ਓ ਬਰਾ ਪਬਲ ਲ ਆ

ਤ ਚ ਕ ਲ ਏਥ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਤ ਮਨ ਇ ਹ ਲਗਦੀ ਹਜ਼ਾਰ ਮਗਾਟਨ ਬਬ ਵਾਕਣ ਪਿ

ਮਜ਼ ਮਰੀ ਤ ਫਟ ਹ ਿਾਣੀ ਤ ਖ਼ਾਲੀ ਹਈ ਬੀਅਰ ਦੀ ਬਤਲ

ਪਿ ਬਣ ਕ ਰਾਕਟ ਹ ਡ ਿਾਣੀ

ਚ ਕ ਲ ਏਥ ਇਹ ਖ਼ਾਲੀ ਬਤਲ

ਤ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਿ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਪਈ ਹ ਧ ਖ਼ਦੀ ਪਕ ਪਿਵ ਪਵਧਵਾ ਕਈ ਪਵਚ ਿਵਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ

ਚਹਜੜਾ ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਸਚ ਮਰੀ ਵਗ ਹੀ ਬਜ਼ਾਰ ਹ

ਇਹ ਤ ਮਨ ਇ ਪਈ ਹ ਭਾਸਦੀ ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਗਲੀ ਗਲੀ ਚ ਮਣ ਪ ਤਰ ਪਰਾਏ

ਪਕਸ ਕਦਰ ਹਛਾ ਪਿਹਾ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਹਾਏ

ਵਲ ਪਪਛ ਸਦ ਲਾ ਕ ਆਖਣਾ ਵਲ ਤਰੀ ਹਰ ਵੀ ਦਾਤਾ ਵਧਾਏ

ਪਕਸ ਕਦਰ

ਅਸਚਰਿ ਦੀ ਗਲ ਹਾਏ

ਇਕ ਮਗਤ ਰਾਪਿਆ ਨ ਖ਼ਰ ਪਾਏ

ਹਾਏ ਨਾ ਦਾਤਾ ਸਮਝ ਆਏ

ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਵਲ ਖ ਦ ਬ-ਕਾਰ ਹ

ਇਹ ਧ ਰ ਤ

ਜ਼ਰਦ ਤ ਪਬਮਾਰ ਹ

ਏਸ ਨ ਨਾ ਫ ਲ

ਨਾ ਕਈ ਖ਼ਾਰ ਹ ਮਰ ਲਈ ਹ ਅਿਨਬੀ ਕ ਖ ਦੀ ਪੀੜ

ਪਪਆਰ ਦੀ ਮਨ ਭਲਾ ਕੀ ਸਾਰ ਹ

ਲਰੀਆ ਦਣਾ ਤ ਇਕ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਹ

ਕਾਮ ਦੀ ਿ ਪਰਤੀ ਦਾ ਆਹਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਹਾਏ ਮਨ

ਪਕਸ ਗ ਨਾਹ ਦੀ ਇਹ ਸਜ਼ਾ

ਨਾ ਮ ਆਦਮ

ਤ ਨਾ ਹੀ ਮ ਹਵਾ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਦਾ ਹ ਖ਼ਰ ਕੀਹ ਮਜ਼ਾ

ਆਖਦ ਨ -

ਕਾਮ ਹ ਦਾ ਹ ਖ ਦਾ ਕਾਮ ਪਵਚ ਹ ਦਾ ਹ ਲਿੜ ਦਾ ਨਸ਼ਾ ਪਰ ਇਹ ਮਨ ਕੀ ਪਤਾ

ਕਾਮ ਦ ਪਦਉਤ ਦੀ ਮਨ ਤ ਧ ਰ ਹੀ ਮਾਰ ਹ

ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਰਾਮ-ਲੀਲਹਾ ਦਾ ਕਈ ਪਕਰਦਾਰ ਹ

ਪਿਸ ਦ ਹਥ ਪਵਚ

ਕਾਠ ਦੀ ਤਲਵਾਰ ਹ

ਚਮਕਦੀ ਹ ਪਰ ਨਾ ਕਈ ਧਾਰ ਹ

ਝਠਾ ਮਠਾ ਕਰਨਾ ਪਿਸ ਨ ਵਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਹ ਮਨਾ ਨਾ ਹਰ ਲਮੀ ਸਚ ਕਰ

ਸਚ ਲਮੀ ਸਨਹ ਲਾਣੀ ਸਮ ਨ

ਸਮ ਨ ਤ ਸਨਹ ਲਾਣੀ ਪਾਪ ਹ ਸਮ ਹੀ ਤ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਬਾਪ ਹ ਠ

ਪਕ ਸਾਰ ਨ ਸਾਥੀ ਸ ਰਹ

ਸ ਪਪਨਆ ਦ ਸ਼ਪਹਰ ਸਭ ਭ ਰਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਇਕ ਕਾਮ

ਦਿ ਕਮ ਪਬਨ

ਹ ਮਨਾ ਬ-ਕਾਰ ਹ ਬ-ਕਾਰ ਹ

ਇਕ ਵਾਧ ਭਾਰ ਹ

ਤਨ ਮਰ ਿਾਣਾ ਹੀ ਬਸ ਦਰਕਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਲਣਾ

ਧਰਮੀ ਬਾਬਲ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਲੜ ਲਾਇਆ ਸਾਡ ਫ ਲ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਪਿਸ ਦਾ ਇਛਰ ਰਪ ਹਢਾਇਆ

ਮ ਪਰਨ ਦੀ ਮ ਪਰਨ ਦ ਹਾਣ ਦੀ

ਮ ਉਸ ਤ ਇਕ ਚ ਮਣ ਵਡੀ ਪਰ ਮ ਕੀਕਣ ਮ ਉਹਦੀ ਲਗੀ ਉਹ ਮਰੀ ਗਰਭ ਿਨ ਨਾ ਆਇਆ

ਲਕਾ ਵ ਮ ਧੀ ਵਰਗੀ ਸਲਵਾਨ ਦੀ

ਪਪਤਾ ਿ ਧੀ ਦਾ ਰਪ ਹਢਾਵ ਲਕਾ ਵ ਤਨ ਲਾਿ ਨਾ ਆਵ

ਿ ਲਣਾ ਪਰਨ ਨ ਚਾਹਵ ਚਪਰਤਰ-ਹੀਣ ਕਵਹ ਪਕ ਿੀਭ ਿਹਾਨ ਦੀ

ਚਪਰਤਰ-ਹੀਣ ਤ ਤ ਕਈ ਆਖ

ਿ ਕਰ ਲਣਾ ਵਚ ਹਾਸ

ਪਰ ਿ ਹਾਣ ਨਾ ਲਭਣ ਮਾਪ

ਹਾਣ ਲਭਣ ਪਵਚ ਗਲ ਕੀ ਹ ਅਪਮਾਨ ਦੀ

ਲਣਾ ਹਵ ਤ ਅਪਰਾਧਣ

ਿਕਰ ਅਦਰ ਹਏ ਸ ਹਾਗਣ

ਮਪਹਕ ਉਹਦੀ ਿ ਹਵ ਦਾਗ਼ਣ

ਮਪਹਕ ਮਰੀ ਤ ਕਿਕ ਮ ਹੀ ਿਾਣਦੀ

ਿ ਸਲਵਾਨ ਮਰ ਲੜ ਲਗਾ ਪਦਨ ਭਰ ਚ ਕ ਫ਼ਾਈਲ ਦਾ ਥਬਾ ਸ਼ਪਹਰ ਸ਼ਪਹਰ ਰਵਹ ਪਨਤ ਭਿਾ ਮਨ ਪਵਚ ਚਟਕ ਚਦੀ ਦ ਫ ਲ ਖਾਣ ਦੀ

ਪਚਰ ਹਇਆ ਉਹਦੀ ਇਛਰ ਮਈ

ਇਕ ਪਰਨ ਿਮ ਪਰਨ ਹਈ

ਉਹ ਪਰਨ ਨਾ ਿਗੀ ਕਈ

ਉਸ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਹ ਮਰਾ ਹਾਣ ਪਛਾਣਦੀ

ਹ ਚਪਲਆ ਹ ਆਥਣ ਵਲਾ ਆਇਆ ਨਹ ਗਰਖ ਦਾ ਚਲਾ ਦਫ਼ਤਰ ਤ ਅਿ ਘਰ ਅਲਬਲਾ ਮ ਪਈ ਕਰ ਪਤਆਰੀ ਕਫ਼ ਿਾਣ ਦੀ

ਧਰਮੀ ਬਾਬਲ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਲੜ ਲਾਇਆ ਸਾਡ ਫ ਲ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਪਿਸ ਦਾ ਇਛਰ ਰਪ ਹਢਾਇਆ

ਮ ਪਰਨ ਦੀ ਮ ਪਰਨ ਦ ਹਾਣ ਦੀ

ਇਕ ਸਫ਼ਰ

ਉਹ ਵੀ ਸ਼ਪਹਰ ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਮ ਵੀ ਸ਼ਪਹਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਲਪਹਦ ਦੀ ਖ ਸ਼ਕ ਟਪਹਣੀ ਤ ਦਰ

ਫ ਲ ਸਰਿ ਦਾ ਅਿ ਕ ਮਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਤ ਮਰ ਪਵਚਾਲ ਪਵਥ ਸੀ ਪਫਰ ਮਨ ਸਕ ਉਹਦਾ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਦਵ ਕਢ ਸਵਲੀ ਪਿਹੀ ਸੜਕ ਦ

ਉਹਦ ਬ ਲਹ ਵਗ ਪਏ ਸੀ ਫਰਕਦ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਬ ਰਿੀਆ ਸੜਕ ਦ ਪਏ ਦਦ ਹਵਣ ਹਸਦ

ਪਣ ਦਾ ਪਚਮਟਾ ਪਪਆ ਸੀ ਵਿਦਾ ਟਾਹਲੀਆ ਦ ਪਤ ਪਏ ਸੀ ਖੜਕਦ ਵਖ ਰਹ ਸਨ ਸਾਡੀ ਵਲ ਨਾਮ ਰਾਦ

ਕਾਸ਼ਨੀ ਪਿਹ ਫ ਲ ਪਹਾੜੀ ਅਕ ਦ

ਬੀਿ ਰਹ ਸਨ ਮਰ ਪਦਲ ਪਵਚ ਸਰਘੀਆ

ਲਾਲ ਸਹ ਕਰ ਉਹਦੀ ਅਖ ਦ

ਦਰ ਇਕ ਆਥਣ ਦਾ ਤਾਰਾ ਪਫਕੜਾ ਗਗਨ ਦੀ ਹ ਣ ਗਲਹ ਤ ਮ ਸਕਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਇਕ ਪਨਆਣ ਦ ਗ ਲਾਬੀ ਮ ਖ ਤ

ਕਾਲ ਪਤਲ ਦ ਵਗ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਤ ਮਰ ਪਵਚਾਲ ਫਾਸਲਾ ਸਾਡੀ ਮਪਜ਼ਲ ਵਗ ਘਟਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਉਫ਼ਕ ਦ ਨਣ ਚ ਕ ਝ ਨੀਲਾ ਕ ਧ

ਕਾਗ ਦ ਪਿ ਬਟ ਦ ਪਪਡ ਤ ਲ ਬਖ਼ਸ਼ਦਾ ਸੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਸਕ

ਦਰ ਉਸ ਧਏ ਦ ਉਸ ਿਗਲ ਤ ਪਾਰ

ਿਾ ਰਹੀ ਸੀ ਪਛੀਆ ਦੀ ਇਕ ਡਾਰ

ਮਰਾ ਿੀ ਕੀਤਾ ਪਕ ਮ ਉਸ ਡਾਰ ਨ

ਚੀ ਦਣੀ ਇਕ ਕਹ ਆਵਾਜ਼ ਮਾਰ

ਨਾਲ ਆਪਣ ਲ ਚਲ ਸਾਨ ਵੀ ਯਾਰ

ਦਰ ਇਸ ਦ ਨੀਆ ਤ ਪਕਧਰ ਪਰਲ ਪਾਰ

ਦਣਾ ਸਾਨ ਉਸ ਿਜ਼ੀਰ ਤ ਉਤਾਰ

ਪਿਥ ਸਕੀਏ ਰਾਤ ਅਿ ਦੀ ਇਹ ਗ ਜ਼ਾਰ

ਪਸਆਹ ਹਨਰਾ ਪਸਆਹ ਦੀ ਇਕ ਸਪਣੀ ਦ ਵਗ

ਮਰ ਵਲ ਸਰਕਦਾ ਹੀ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਮਰਾ ਹਥ ਹ ਣ ਉਹਪਦਆ ਹਥ ਦ ਨਾਲ

ਖ਼ਰ ਪਕਨੀ ਦਰ ਤ ਟਕਰਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਿੀਕਣ ਘ ਗੀਆ ਦਾ ਿੜਾ ਕਧ ਤ

ਚ ਝ ਦ ਪਵਚ ਚ ਝ ਪਾ ਮ ਸਕਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਸੜਕ ਦ ਬ ਲਹ ਤ ਅਬ ਦੀ ਕਤਾਰ

ਮਪਹਕ ਆਪਣ ਬਰ ਦੀ ਸੀ ਰਹੀ ਪਖਲਾਰ

ਉਸ ਪਲਾਡ ਪਵਚ ਅਿ ਤੀਕ

ਚ ਗ ਰਹੀ ਸੀ ਪਬਿਪੜਆ ਦੀ ਇਕ ਡਾਰ

ਹ ਣ ਉਹਦ ਹਥ ਮਪਰਆ ਹਥ ਚ ਸਨ

ਬਰਫ਼ ਨਾਲ ਵਧ ਸਨ ਿ ਠਢ ਠਾਰ

ਿੀਕਣ ਪਬਲ ਦ ਮਹ ਕਈ ਗ ਟਾਰ

ਕਰ ਰਹ ਸਨ ਫਰ ਵੀ ਮਨ ਪਪਆਰ

ਿਦ ਹੀ ਭੜੀ ਰਾਹ ਅਸਾਡਾ ਕਟ ਗਈ

ਕਾਲੀ ਪਬਲੀ ਵਾਗਣ ਇਕ ਕਾਲੀ ਕਾਰ

ਸਾਡ ਮਹ ਤ ਰਸ਼ਨੀ ਦਾ ਇਕ ਬ ਕ ਮਾਰ

ਸਾਨ ਉਸ ਖਡ ਤ ਗਈ ਪਵਸਾਰ

ਪਪਛ ਬਤੀ ਲਾਲ ਪਿਹੀ ਉਸ ਕਾਰ ਦੀ ਅਿ ਤੀਕਣ ਚਮਕ ਪਈ ਸੀ ਮਾਰਦੀ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਸੜਕ ਦ ਮਥ ਤ ਪਿ

ਕਮ ਦਣੀ ਦਾ ਪਈ ਸੀ ਸਾਰਦੀ ਿ ਮਣੀ ਚਮਕ ਗਲ ਦ ਹਾਰ ਦੀ ਪਣ ਦ ਪਰ ਚ ਝਿਰ ਮਪਹਕ ਦੀ ਫ ਲ ਚਹ ਹਥ ਦਾ ਰਲ ਕ ਪਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਤਜ਼ ਸਰਿ ਹਾੜ ਦਾ ਸਾਡੀਆ ਤਲੀਆ ਚ ਚੜਹਦਾ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਕ ਵਧਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਤਜ਼ ਸ ਮ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਤਾਲ ਪਵਚ ਸੀ ਛਣਕਦਾ ਯਕ ਦਾ ਸਾਜ਼

ਸਾਜ਼ ਚ ਇਕ ਉਭਰਦੀ ਐਸੀ ਆਵਾਜ਼

ਪਬਿਲੀ ਦ ਖਪਭਆ ਚ ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਨਕ ਹ ਦ ਕਨ ਲਾ ਸ ਣਦ ਆਵਾਜ਼

ਪਰ ਨਾ ਆਦਾ ਸਮਝ ਦ ਪਵਚ ਉਸਦਾ ਰਾਜ਼

ਸਮਝਦ ਪਕ ਹ ਪਰਤ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਡ ਰਹ ਨ ਿ ਪਕ ਲਾਮ ਪਵਚ ਿਹਾਜ਼

ਿਗਤ ਦ ਪਾਪ ਤ ਪਚੜ ਕ ਸਮਝਦ ਹ ਗਏ ਿ ਦਵਤ ਸਾਰ ਨਾਰਾਜ਼

ਹਥ ਸਾਡ ਅਗ ਦੀ ਉਸ ਖਡ ਤ

ਅਿ ਤੀਕਣ ਵੀ ਨਹ ਹਨ ਆਏ ਬਾਅਜ਼

ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਤਜ਼ ਸ ਮ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਛਣਕਦਾ ਸੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਯਕ ਦਾ ਸਾਜ਼

ਉਹਦ ਪਪਡ ਦੀ ਚੀ ਮਸਪਿਦ ਦਾ ਪਮਨਾਰ

ਉਸ ਹਨਰ ਪਵਚ ਵੀ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹ ਤ ਉਹਦ ਨਾਲ ਉਹਦਾ ਹਥ ਵੀ ਮਰ ਹਥ ਚ ਪਨਕਲ ਕ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਬਾਝ ਓਸ ਦਾ ਹੀ ਹ ਣ ਗਰ ਲਪਗਆ ਪਕ ਖਾਣ ਨ ਪਿ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਖ਼ਰ ਕੀ ਕ ਰਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਬ-ਰਪਹਮ ਘੜ ਨ ਇਕ ਿਲਾਦ ਵਗ

ਚੀ-ਚੀ ਤਜ਼ ਛਟ ਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਚੀ ਚ ਗ਼ਲ ਇਕ ਪਚਚਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਾਰਾ ਰਾਹ ਓਸ ਚ ਗ਼ਲ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਨਾਲ

ਲਪਗਆ ਪਕ ਨਦ ਪਵਚ ਬਰੜਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਾਰਾ ਯਕਾ ਹ ਣ ਪਕਸ ਤਾਜ਼ਾ ਮਰ

ਿਾਨਵਰ ਦਾ ਕਰਗ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਲਪਹਦ ਦੀ ਖ਼ ਸ਼ਕ ਟਾਹਣੀ ਨ ਹ ਣ

ਤਾਪਰਆ ਦਾ ਘ ਣ ਪਿਹਾ ਬਸ ਖਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦੀਪਵਆ ਦੀ ਲ ਚ ਹ ਣ ਮਰਾ ਗਰ ਦਰ ਕਬਰਸਤਾਨ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਪਦਲ ਮਰਾ ਡਦ ਫਰਾਰ ਵਾਕਣ ਹਰ ਘੜੀ ਪਪਛ ਨ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਖ਼ਰ ਕੀ ਕ ਰਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਬ-ਰਪਹਮ ਘੜ ਨ ਇਕ ਿਲਾਦ ਵਗ

ਚੀ-ਚੀ ਤਜ਼ ਛਟ ਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਚਸਕਲੀਗਰ

ਮ ਪਸਕਲੀਗਰ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਦਸ਼ ਨਾ ਨਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਘਰ

ਮ ਪਸਕਲੀਗਰ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਗਡ

ਲ ਕ ਸ਼ਪਹਰ ਸ਼ਪਹਰ ਮ ਪਫਪਰਆ

ਪਟ ਦੀ ਅਗ ਬ ਝਾਵਣ ਿਗਾ ਪਰ ਕਈ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਨਾ ਪਮਪਲਆ

ਸਮ ਦ ਪਪਡ ਦੀਆ ਪੜ ਤ

ਹਲੀ ਹਲੀ ਪਰਹਾ ਮ ਟ ਪਰਆ

ਪਰ ਪਫ਼ਕਰ ਦਾ ਰਗ ਨਾ ਖ ਪਰਆ

ਹ ਣ ਮਥ ਨਹ ਿਦਾ ਟ ਪਰਆ

ਨਾ ਹੀ ਪਪਛ ਿਦ ਮ ਪੜਆ

ਹ ਣ ਤਕ ਸ਼ਾਇਦ ਬ ਢੀ ਠਰੀ ਮਰੀ ਅਮ ਗਈ ਹਸੀ ਮਰ

ਲਭ ਪਲਆ ਹਸੀ ਮਰ ਪਪਉ ਨ

ਆਪਣੀ ਧੀ ਲਈ ਯਗ ਕਈ ਵਰ

ਹ ਣ ਨਹ ਮਨ ਕਈ ਵੀ ਡਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਭ ਲ ਚ ਕਾ ਹ

ਮਨ ਮਰਾ ਕ ਲ ਕਬੀਲਾ

ਲਖ ਪਹਾੜ ਤ ਭਾਰਾ ਹ

ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦਾ ਸਾਵਾ ਤੀਲਾ ਇਸ ਤ ਵੀ ਵਧ ਭਾਰਾ ਹ ਦ ਪਿਊਣ ਲਈ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਵਸੀਲਾ ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਰਟੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਸਭ ਗਏ ਮਰ

ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਨ ਪਬਲਵਾ ਵਾਕਣ

ਲਾਸ਼ ਪਕਸ ਦਾ ਮਢਾ ਫੜ ਕ

ਿਾਣਾ ਹ ਤਰ ਿਾਣਾ ਹ ਤਰ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਵਖ ਪਕ ਤਰੀ ਦਣੀ ਵਰਗਾ ਲਪਹਦ ਵਲ

ਕੀਕਣ ਥਹਰ ਦ ਫ ਲ ਿਹਾ ਪੀਲਾ ਸਰਿ ਡ ਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਿੀਕਣ ਪਸਵਾ ਮਰੀ ਅਮ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਬਲ ਕ ਬ ਝ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਬਲਕ ਲ ਤਰੀ ਸਾੜੀ ਵਰਗਾ ਰਗ ਪਫ਼ਜ਼ਾ ਪਵਚ ਡ ਪਰਹਾ ਹ

ਸਿਣੀ ਆਪਖ਼ਰ ਇਸ਼ਕ ਅਸਾਡਾ ਵਾਹਵਾ ਹੀ ਤ ਪ ਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਮਰ ਪਵਹੜ ਚਦੀ ਦਾ ਇਕ ਬਟਾ ਆਪਖ਼ਰ ਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਪਿਦ ਮਰੀ ਦਾ ਪੀਲਾ ਸਰਿ ਡ ਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਆਪਖ਼ਰ ਇਕ ਪਦਨ ਸ ਕ ਹੀ ਿਦ ਹਰ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਹਰ ਡ ਘਾ ਸਰ

ਆਪਖ਼ਰ ਬਦਲ ਡ ਹੀ ਿਦ ਇਕ ਪਲ ਦ ਪਲ ਿ ਦ ਪਦਨ ਵਰਹ ਕੀਹ ਭੜਾ ਹ

ਇਸ਼ਕ ਿ ਮਰਾ ਤਰ ਤ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਦਾ ਰਾਹ ਹ

ਪਰ ਮਰਾ ਸਖਾ ਤ ਸਾਹ ਹ

ਤਨ ਵੀ ਕ ਝ ਮਰਾ ਲਾਹ ਹ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਤ ਸਮਝਗੀ ਮ ਮਧ ਪੀ ਕ ਬਲੀ ਿਦ ਕਾਮ-ਮਪਤਆ ਵਣ ਦੀ ਛ ਪਿਹ

ਤਰ ਵਾਲ ਵਰਲੀ ਿਦ ਕਚੀਆ ਰਤੀਆ ਪਿਹ ਬ ਲਹ ਸਹ

ਆਪਣ ਸਾਹ ਪਵਚ ਘਲੀ ਿਦ ਹ ਸਕਦਾ ਹ ਪਤਲ ਮਾਤਰ ਕਈ ਇਸ ਗਲ ਪਵਚ ਸਚਾਈ ਹਵ ਰਜ਼ ਦ ਕਹਲ ਗੜ ਵਾਕਣ

ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਪਵਚ ਆਈ ਹਵ ਪਿਸਮ ਤਰ ਦੀ ਪਭਨੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਭਾਈ ਹਵ ਪਫਰ ਵੀ ਹਸ਼ ਹ ਪਿਥ ਤੀਕਣ

ਅਿ ਮਰਾ ਅਗ ਅਗ ਪਪਆ ਠਰਦ

ਅਿ ਤਰ ਪਰਮਸ਼ਰ ਕਲ

ਪਾਪੀ ਪਟ ਪਪਆ ਬਹ ਡਰਦ ਅਿ ਮ ਈਕਣ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ ਪਿ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਥਹ ਤ

ਆਪਣ ਗ਼ਮ ਦਾ ਲਹਾ ਕ ਟਦ

ਕਾਲ ਲਹ ਨ ਥ ਕਦ ਥ ਕਦ ਆਪਣੀ ਬ ਢੀ ਅਮ ਵਾਿਣ

ਮ ਵੀ ਛਤੀ ਿਾਣਾ ਹ ਮਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਬਦ ਹ ਿਾਣ ਤਰੀ ਰਪਹਮਤ ਦ ਵੀ ਦਰ

ਪਰ ਤ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਹਸ ਹ ਖਭ ਪਵਚ ਸਾਹਸ ਹ

ਲਭ ਹੀ ਲ ਗਾ ਹਰ(ਹਰ) ਕਈ ਸਰ

ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਦਸ਼ ਨਾ ਨਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਘਰ ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹਮਦਰਦ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਤਰ ਿਜ਼ਬਾਤ ਦੀ ਇਕ ਮਪਹਕ ਦਾ ਇਹ ਗ ਚਾ ਮਰ ਅਪਹਸਾਸ ਦ ਹਠ ਤ

ਇਵ ਪਖਪੜਆ

ਬਾਜ਼ਾਰੀ ਪਿਵ ਸਹਣੀ ਪਕਸ ਨਾਰ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਪਪਰਥਮ ਵਾਰ

ਪਕਸ ਕਾਮੀ ਨ ਹਏ ਿ ਪੜਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ-ਮਥ ਪਫਰ ਵੀ ਹਮਦਰਦੀ ਤ ਮਨ ਡਰ ਲਗਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਪਸ਼ਾਕ ਹ ਪਕਸ ਹੀਣ ਦੀ ਹੀਣਾ ਸਭ ਤ ਵਡਾ ਪਮਹਣਾ ਿਗ ਤ

ਪਿਹੜ ਹਥ ਥ ਉਲੀਕ ਨ

ਤ ਇਹ ਅਖਰ

ਉਨਹ ਹਥ ਨ ਮਰਾ ਸ ਸ ਚ ਮਣ

ਮ ਨਹ ਚਾਹ ਦਾ ਤਰ ਹਠ ਦ ਗ ਲਾਬ

ਆਤਸ਼ੀ-ਸਹ

ਬੜ ਸ਼ਖ਼ ਤ ਤਜ਼ਾਬੀ ਨ ਿ ਮਰ ਸਾਹ ਦੀ ਬਦਬ ਚ

ਸਦਾ ਲਈ ਗ ਮਣ

ਮ ਿਾਣਦ ਤਰ ਖ਼ਤ ਚ

ਤਰ ਪਿਸਮ ਦੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਹ

ਇਕ ਸਕ ਹ ਇਕ ਰਗ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਦੀ ਛਹ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਮਰੀ ਨਜ਼ਰ ਚ

ਪਰ ਕੀਹ ਆਖ

ਬ-ਪਹਸ ਪਿਹ ਕਾਮ ਦ

ਪਡ ਦਾ ਹੀ ਕਹ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ

ਮ ਿਾਣਦ ਹਮਦਰਦ ਮਰ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਮਰੀ ਮਰੀ ਤ ਮਤਈ ਮ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਹ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਇਹਦੀ ਪਮਠੀ ਛ ਹ

ਕੀਹ ਗ਼ਮ ਿ ਭਲਾ ਲਮ ਤ ਇਸ ਚੜ ਿਹ ਪਵਚ

ਇਕ ਜ਼ਰਾ ਵੀ ਨਾ ਐਸਾ ਪਕ ਪਿਹਨ ਆਪਣਾ ਹੀ ਕਪਹ ਲ ਕੀਹ ਗ਼ਮ

ਿ ਨਸੀਬ ਨਾ ਪਛੀ ਦਾ ਵੀ ਪਰਛਾਵ ਇਸ ਉਮਰਾ ਦ ਸਪਹਰਾ ਚ

ਪਿਦਹੀ ਛਾਵ ਹੀ ਬਪਹ ਲ

ਤਰ ਕਪਹਣ ਮ ਤਾਬਕ

ਿ ਤਰਾ ਸਾਥ ਪਮਲ ਮਨ

ਕੀਹ ਪਤਾ ਪਫਰ ਵੀ ਨਾ ਦ ਨੀਆ ਚ ਮ ਬਾਰਕ ਥੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ ਮਥ ਮ ਤ ਚਾਹ ਦਾ ਹ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਜ਼ਪਹਰ

ਕਲਾ ਹੀ ਪੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਚਿਕਰਾ ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਉਹਦ ਰਪ ਦੀ ਧ ਪ ਪਤਖਰੀ ਦਿਾ ਮਪਹਕ ਦਾ ਪਤਰਹਾਇਆ

ਤੀਿਾ ਉਹਦਾ ਰਗ ਗ ਲਾਬੀ ਪਕਸ ਗਰੀ ਮ ਦਾ ਿਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਨਣ ਉਹਦ ਚਤ ਦੀ ਆਥਣ

ਅਤ ਜ਼ ਲਫ਼ ਸਾਵਣ ਛਾਇਆ

ਹਠ ਦ ਪਵਚ ਕਤ ਦਾ ਕਈ ਪਦਹ ਚੜਹਨ ਤ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸਾਹਵ ਦ ਪਵਚ

ਫ ਲ ਸਇਆ ਦ

ਪਕਸ ਬਾਗ਼ ਚਾਨਣ ਦਾ ਲਾਇਆ

ਦਹੀ ਦ ਪਵਚ ਖਡ ਚਤਰ

ਇਤਰ ਨਾਲ ਨ ਹਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਬਲ ਦ ਪਵਚ

ਪਣ ਪ ਰ ਦੀ ਨੀ ਉਹ ਕਇਲ ਦਾ ਹਮਸਾਇਆ

ਪਚਟ ਦਦ ਪਿ ਧਾਨ ਬਗ਼ਲਾ ਤੜੀ ਮਾਰ ਉਡਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਇਕ ਪਲਘ ਨ ਆਰੀ ਅਸ ਚਾਨਣੀਆ ਪਵਚ ਡਾਪਹਆ

ਤਨ ਦੀ ਚਾਦਰ ਹ ਗਈ ਮਲੀ ਉਸ ਪਰ ਿ ਪਲਘ ਪਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਦ ਖਣ ਮਰ

ਨਣ ਦ ਕਏ

ਪਵਚ ਹੜਹ ਹਝਆ ਦਾ ਆਇਆ

ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਗਈ ਪਵਚ ਸਚ ਉਸ ਇਹ ਕੀ ਜ਼ ਲਮ ਕਮਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸ ਬਹਾ-ਸਵਰ

ਲ ਨੀ ਵਟਣਾ ਅਸ ਮਲ ਮਲ ਓਸ ਨ ਹਾਇਆ

ਦਹੀ ਪਵਚ ਪਨਕਲਣ ਪਚਣਗ ਤ ਸਾਡਾ ਹਥ ਪਗਆ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਚਰੀ ਕ ਟ ਤ ਉਹ ਖਦਾ ਨਾਹ ਉਹਨ ਪਦਲ ਦਾ ਮਾਸ ਖਵਾਇਆ

ਇਕ ਉਡਾਰੀ ਐਸੀ ਮਾਰੀ ਉਹ ਮ ੜ ਵਤਨ ਨਹ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਿਾਮ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਇਕ ਡਣ

ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਮਰੀ ਸਚ ਦ

ਪਸਪਵਆ ਚ ਕਈ ਵਾਰ

ਮਨ ਨਗੀ ਅਲਫ਼

ਘ ਮਦੀ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਪਾਲਤ ਸਪ ਕਈ

ਮਨ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਇਸ ਸ਼ਪਹਰ-ਸਪਰ ਦੀ ਹ ਸ ਕਦ ਚ ਛ ਟ ਕ

ਮਾਰ ਕ ਡਗ ਕਲਿ ਤ

ਹ ਣ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਲਮਬ ਦੀ ਨਾਰ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਦਹੀ ਮਗ ਚ ਜ਼ਰਦਾਰੀ ਨ

ਹਾਏ ਪਝ ਕ ਸਧਰ

ਅਫ਼ਰੀਕਾ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਤ

ਕਰ ਪਵਧਵਾ ਪਬਠਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਐਸੀ ਮਨਹਸ

ਤ ਬਦਸ਼ਕਲ ਸ਼ਪਹਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਹੜ ਸ਼ਪਹਰ ਚ

ਇਸ ਦ ਧ ਪਮਲ ਕਾਹਵ ਦ ਰਗ ਦੀ ਮਾਸਮ ਗ ਨਾਹ ਵਰਗੀ ਮ ਹਬਤ ਮ ਗਵਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਪਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਚਬਰਹਾ ਮਥ ਮਰਾ ਪਬਰਹਾ ਵਡਾ ਮ ਪਨਤ ਕਕ ਪਰਹਾ ਮਰੀ ਝਲੀ ਇਕ ਹਕਾ ਇਹਦੀ ਝਲ ਅਥਾਹ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਇਸ਼ਕ ਗਵਾਚਾ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਹ ਗਏ ਸਾਹ

ਮਰ ਹਠ ਵਖ ਲਈ

ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ ਹਢਾ

ਿ ਚ ਮਣ ਮਰ ਦਰ ਤ ਖਪੜਹਆ

ਇਕ ਅਧ ਵਾਰੀ ਆ

ਮ ੜ ਉਹ ਭ ਲ ਕਦ ਨਾ ਲਪਘਆ

ਏਸ ਦਰ ਦ ਰਾਹ

ਮ ਉਹਨ ਪਨਤ ਉਡੀਕਣ ਬਠਾ ਥਪਕਆ ਔਸੀਆ ਪਾ ਮਨ ਉਹ ਚ ਮਣ ਨਾ ਬਹ ਪੜਆ

ਸ ਚ ਮਣ ਦ ਵਣ ਗਾਹ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਮਰ ਹਾਣ ਦਾ ਪਵਚ ਲਖ ਸਰਿ ਦਾ ਤਾ ਪਿਹੜ ਸਾਹ ਚਤਰ ਖਡਦਾ ਮਨ ਉਸ ਚ ਮਣ ਦਾ ਚਾ

ਪਰਦਸੀ ਚ ਮਣ ਮਪਡਆ

ਕਦ ਵਤਨ ਫਰਾ ਪਾ ਪਕਤ ਸ ਚਾ ਪਬਰਹਾ ਤਡੜਾ ਮਥ ਿਠਾ ਨਾ ਹ ਿਾ

ਪਬਰਹਾ ਵੀ ਲਭੀ ਕਾਮ ਦਾ ਇਹਦੀ ਿਾਤ ਕ ਿਾਤ ਨਾ ਕਾ ਭਾਵ ਪਬਰਹਾ ਰਬ ਵਡੜਾ ਮ ਚੀ ਕਕ ਪਰਹਾ

ਚਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਹ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਗ ਹ ਲਟਕ ਪਰਹਾ ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ ਹ ਭਟਕ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਪਦਨ ਬਹ ਵਡਭਾਗਾ ਿਦ ਪਕਸ ਸਾਗਰ ਪਵਚ

ਆਦਮ ਦ ਪਕਸ ਪਪਤਰ

ਅਮਬ(ਅਮੀਬ) ਿਨਮ ਪਲਆ

ਪਰ ਇਹ ਪਦਹ ਪਨਕਰਮਾ ਿਦ ਇਸ ਆਦਮ ਦੀ ਝਲੀ ਫ ਲ ਸਮ ਦਾ ਹਸੀ ਖ਼ਰ ਪਪਆ

ਵਖ-ਵਖ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਮ ਸਚ ਪਰਹਾ ਸਮ ਅਵਾਰਾ ਕ ਤਾ ਦਰ ਦਰ ਭਟਕ ਪਰਹਾ ਿਠ ਹਡ ਖਾਣ ਲਈ

ਲਭੀ ਤਰਸ ਪਰਹਾ

ਸਮ ਪਰਾਈ ਨਾਰ

ਤ ਿ ਪਫਰ ਰਡੀ ਹ

ਪਪਹਲੀ ਰਾਤ ਹਢਾਇਆ ਲਗਦੀ ਚਗੀ ਹ

ਦਿੀ ਰਾਤ ਪਬਤਾਇਆ

ਹ ਦੀ ਭਡੀ ਹ

ਪਰ ਇਹਦ ਸਗ

ਦ ਨੀਆ ਦ ਹਰ ਜ਼ਰ ਨ

ਇਕ ਅਧ ਘੜੀ ਜ਼ਰਰ ਪਬਤਾਣੀ ਪਦੀ ਹ

ਕਦ ਹਰਾਮਣ ਪਟਕ ਕ

ਨਾ ਇਹ ਬਪਹਦੀ ਹ

ਉਮਰ ਦੀ ਬਾਰੀ ਖਲਹ ਕ ਏਸ ਿਹ ਵਲ

ਕਾਮਨੀ ਮਲੀ ਨਜ਼ਰ

ਤਕਦੀ ਰਪਹਦੀ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਝਠ ਸਹਣ ਕਾਮ ਚ ਮਤ ਆਪਸ਼ਕ ਵਗ

ਪਮਠੀਆ ਕਰ ਕਰ ਗਲ ਸਾਨ ਛਲਦਾ ਹ

ਮਾਣ ਕ ਚ ਮਣ

ਇਕ ਦ ਏਸ ਹਯਾਤੀ ਦ

ਭ ਲ ਿਦਾ ਹ-

ਫਰ ਨਾ ਪਵਹੜ ਵੜਦਾ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਕ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਾਕਣ ਲਟਕ ਪਰਹ

ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਸ ਞੀ ਿੜੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ

ਸਮ ਦੀ ਇਕ-

ਠ ਕਰਾਈ ਹਈ ਸਿਣੀ ਵਗ

ਪੀੜ-ਕ ਠੀ ਪਬਰਹਣ ਵਾਕਣ ਭਟਕ ਪਰਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਦਵਤਾ ਇਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ

ਇਹ ਦਵੀ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ ਕਾਮ ਿ ਸਭ ਤ ਮਹਬਲੀ ਹ

ਉਸ ਦੀ ਮ ਨ ਕਪਹਣਾ ਨਗੀ ਇਹ ਗਲ ਕੀ ਹੀ ਨਾ ਚਗੀ ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਏਸ ਦੀ ਹ ਬਖ਼ਸ਼ੀ ਹਈ

ਤ ਦ ਤ ਹ ਸਨ ਦੀ ਿ ਰ ਤ ਹ

ਏਸ ਨ ਹ ਰਪ ਵਡਣਾ-

ਖ਼ਨ ਮਰਾ ਿ ਤਡੀ ਕ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਖੜੀ ਆ ਪਮਟੀ ਦੀ ਇਹ ਬਾਜ਼ੀ ਪਚਟੀ ਦ ਧ ਕਲੀ ਪਿ ਤਾਜ਼ੀ ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦਾ ਇਕ ਸਗਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦੀ ਕਥਾ ਸ ਣਦਾ ਕਈ ਅਲਮਸਤ ਪਿਹਾ ਿਗਮ ਹ

ਤਰਾ ਇਸ ਨ ਟ ਡੀ ਕਪਹਣਾ ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਗ਼ਮ ਹ

ਕਾਮ ਪਬਨ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਕਾਹਦ ਅਰਥ ਿ ਚਲਦਾ ਦਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਪਸ਼ਵਿੀ ਕਾਮ ਬਰਹਮ ਹ

ਕਾਮ ਹੀ ਸਭ ਤ ਮਹ ਧਰਮ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਸ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਵਖ ਪਕ ਬ ਤ ਨ ਕੀ ਹਇਆ ਹ

ਇ ਲਗਦਾ ਹ ਪਿ ਰਇਆ ਹ

ਸਾਥ ਕਈ ਪਾਪ ਹਇਆ ਹ

ਸਾਰ ਦੀਵ ਝਬ ਬ ਝਾ ਦ

ਇਸ ਨ ਥੜਹਾ ਪਰਹ ਹਟਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਮ ਖ ਨ ਪਰਹ ਭ ਆ ਦ

ਿ ਇਸ ਤ ਕਈ ਪਰਦਾ ਪਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਪਦਲ ਪਵਚ ਵੀ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਇਸ ਨ ਹਾਲ ਵੀ ਕਈ ਭ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਕਾਮ ਏਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ ਇਹ ਭਾਵ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਸੀਮਾ ਦਪਨਕ ਅਖ਼ਬਾਰ ਦ

ਅਿ ਪਰਥਮ ਪਨ ਤ

ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਛਪੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਕ ਝ ਗਰ ਬਦਸ਼ੀ ਬਚ ਤ ਇਕ ਹਰ ਉਹਦ ਨਾਲ

ਖੜਹੀ ਉਸ ਦੀ ਸਖੀ ਹ

ਤਸਵੀਰ ਦ ਪਰ ਇਕ ਇਬਾਰਤ ਦੀ ਹ ਝਿਰ

ਇਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਹੀ ਕ ੜੀ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰੀ ਪਜ਼ਦਗੀ ਥ ੜੀ ਥ ੜੀ ਹ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ

ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਮਰ ਗੀਤ ਨ ਰਦ ਮਾਸਮ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਵੀ ਅਵਾਰਾ ਨ ਭਦ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ ਅਕਸਰ ਮਰ ਸ਼ਪਹਰ ਿਦ ਆਦੀ ਹਰ ਵਾਰ ਿਦ ਆਦੀ ਪਤਨ ਫ ਲ ਪਲਆਦੀ ਗ ਲਦਾਨ ਚ ਪਤਨ ਫ ਲ ਿਦ ਹਥ ਉਹ ਸਿਾਦੀ ਮ ਸਕਾ ਕ ਤ ਅਦਾਜ਼ ਚ

ਕ ਝ ਏਦ ਉਹ ਕਪਹਦੀ ਇਕ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਤਰ ਨ ਦਾ ਮਰ ਨ ਦਾ ਇਹ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਪਕਸ ਪਪਉ ਦਾ ਪਕਸ ਮ ਦਾ ਇਕ ਫ ਲ ਮਰੀ ਕ ਖ ਦੀ ਸੀਮਾ ਦ ਹ ਨ ਦਾ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਇਕ ਗਰੀ ਪਿਹੀ ਪਨਕੀ ਬਚੀ ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਪਿਸ ਚੀਚੀ ਹ ਪਕੜ ਰਖੀ

ਓਸ ਦੀ ਸ਼ਕਲ

ਮਰ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਹ ਆ ਲਥੀ ਈਕਣ ਲਗਦਾ ਹ

ਇਹ ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਧੀ ਹ

ਮਰਾ ਤ ਮਰੀ ਬਲਣ ਦ

ਪਬਮਾਰ ਲਹ ਦਾ ਏਸ ਧਰਤੀ ਤ ਪਬਿਾਇਆ

ਕਈ ਸਝਾ ਬੀਅ ਹ

ਮਰੀ ਪੀੜਾ ਦੀ ਮਰੀਅਮ ਦ

ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਮਸੀਹ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਿਦਹੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਬਚਨ ਮਰਾ ਿੀ ਹ

ਓਹ ਹੀ ਸੀਮਾ ਧੀ ਹ

ਕਈ ਹਰ ਇਹਦਾ ਪਪਉ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਅਜਨਬੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ

ਨਾ ਤ ਤ ਹੀ ਔਲੀਆ ਹ

ਨਾ ਤ ਮ ਹੀ ਹ ਨਬੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਮਰ ਲਈ ਇਹ ਰਸ-ਭਰੀ ਤਰੀ ਮਲਕ ਮ ਸਕੜੀ ਪਕਸ ਪਵਮਾਨ ਸਵਕਾ ਦੀ ਮ ਸਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਅਿ ਵੀ ਪਿਸ ਚ ਿਾਣਦ ਪਕ ਵਾਸ਼ਨਾ ਦੀ ਕਗ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਮਰ ਲਈ ਤਰੀ ਵਫ਼ਾ ਅਿ ਵੀ ਇਕ ਸਵਗ ਹ

ਮਰ ਨਸ਼ੀਲ ਪਿਸਮ ਦੀ ਅਿ ਵੀ ਤਨ ਮਗ ਹ

ਪਿਹੜਾ ਪਕ ਤਰੀ ਨਜ਼ਰ ਪਵਚ

ਪਫਲਮੀ ਰਸਾਲ ਵਗ ਹ

ਸਫ਼ਾ ਸਫ਼ਾ ਫਰਲਣਾ ਪਿਦਹਾ ਹ ਤਰੀ ਪਦਲ ਲਗੀ ਸਮ ਨ ਸਨਹ ਮਾਰ ਕ

ਿ ਪਮਲ ਿਾਏ ਘੜੀ ਕਦੀ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਮ ਸਗਾ ਤ ਕਾਮ ਦੀ ਹ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਅਿ ਤ ਸਾਡਾ ਇਸ਼ਕ

ਓਸ ਮਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਕਾਮ ਦ ਸ ਆਦ ਪਪਛ ਹ ਿਾਏ ਿ ਹਾਪਮਲਾ ਤ ਮਕੜ ਨ ਮਾਰ ਕ

ਬਣਾ ਲਏ ਪਿਵ ਗਜ਼ਾ ਤ ਖਾਈ ਿਾਏ ਉਹ ਕਾਮਣੀ ਕ ਲਛਣੀ ਸ ਆਦ ਲਾ ਹ ਕਾਮਣੀ ਹ ਕਾਮਣੀ ਮਨ ਬਚਾ ਮਨ ਬਚਾ ਵਾਸਤਾ ਈ ਿੀਭ ਨ

ਇਹ ਖ਼ਨ ਦਾ ਨਾ ਸ ਆਦ ਪਾ ਦਰ ਹ ਕ ਬਪਹ ਪਰਹ ਨਾ ਕਲ ਆ ਨਾ ਕਲ ਆ

ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਤਰ ਗਲ ਥ ਪਚਮਟ ਕ

ਇਹ ਸ ਪਰਹਾ ਿ ਬਾਲ ਹ

ਛ ਰੀ ਹ ਸਸਕਾਰ ਦੀ ਿ ਕਰ ਰਹੀ ਹਲਾਲ ਹ

ਇਹ ਕਪਹਣ ਨ ਤ ਠੀਕ ਹ ਪਕ

ਤਰਾ ਮਰਾ ਹੀ ਲਾਲ ਹ

ਿ ਸਚੀਏ ਤ ਸਹਣੀਏ

ਤਨ ਸਦੀਵੀ ਮਰਦ ਦੀ ਮ ਿਾਣਦ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਸਾਡੀ ਵਫ਼ਾ ਨ ਗਾਲਹ ਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਪਬਤਾਉਣ ਦੀ ਚਲੀ ਅਸ ਨ ਚਾਲ ਹ

ਮਨ ਸਦੀਵੀ ਨਾਰ ਦੀ ਤ ਿਾਣਦੀ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਫਰ ਵੀ ਵਗ ਰਹੀ ਹ ਪਰਸ਼ਪਤਆ ਦੀ ਇਕ ਨਦੀ ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਮ ਉਪਿ

ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਤ ਛਬੀ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦਾ ਮ ਸਗਾ ਤ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦੀ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਹ ਠੀਕ ਪਕ ਤਰੀ ਮਰੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਸਾਨ ਆਪਣ ਹੀ ਆਪ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਿੀਲ ਵਦ ਤ

ਕ ਰਾਨ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਗਰੀਆ ਨ ਸਮ ਦੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਮਗਲੀਆ ਦਰਾਵੜ ਨ

ਆਰੀਆ ਤ ਮਾਣ ਨਹ ਅਿ ਤ ਪਦਲ ਨ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਪਦਮਾਗ਼ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਕ ਲ ਿਹਾਨ

ਸਾਡ ਵਾਕਣਾ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਸਗਰਦ

ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ

ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਹਬਹ ਚੀਨ ਕਬਤਰ ਵਾਕਣ ਗ ਟਕਦੀ ਤ ਸਨ-ਖਭ ਨ ਪਖਲਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਇਹ ਮਰੀ ਵਾਕਫ਼

ਤ ਹਮਦਰਦ ਦਾ ਘਰ

ਪਿਸ ਚ ਅਿ ਦੀ ਰਾਤ

ਮ ਇਹ ਹ ਗ ਜ਼ਾਰੀ ਪਿਸ ਦੀ ਸਰਤ

ਚਤ ਦ ਸਰਿ ਦ ਵਗ

ਨੀਮ-ਪਨਘੀ ਦਧੀਆ ਹ ਗ ਲਾਨਾਰੀ ਪਹ ਦੀ ਸਗਰਦ ਦ ਪਰਭਾਤ ਵਲ

ਪਨਤਰੀ ਮਦਰ ਦੀ ਪਚਰਨਾਮਤ ਦ ਵਗ

ਠਢੀ-ਠਢੀ ਸ ਚੀ-ਪਮਠੀ ਤ ਪਪਆਰੀ ਸ ਰਹੀ ਹ ਮਪਹਕ ਹਠ ਤ ਪਖਲਾਰੀ

ਉਫ਼

ਪਕਨੀ ਹ ਰਹੀ ਹ ਬਰਫ਼-ਬਾਰੀ ਏਸ ਬਸਤੀ ਦੀ ਠਰੀ ਹਈ ਬ ਕਲ

ਮਘ ਰਹੀ ਨਾ ਪਕਤ ਵੀ ਕਈ ਅਗਾਰੀ ਚਹ-ਪਾਸ ਜ਼ਪਹਰ ਮਹਰੀ ਬਰਫ਼ ਦਾ ਮਨ ਸਾਗਰ ਹ ਪਸਰਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਰਾ ਪਦਲ ਮਰਾ ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ

ਬਰਫ਼ ਸਗ ਹ ਬਰਫ਼ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਦਰ ਕਾਲਾ ਰ ਖ ਲਮਾ ਚੀਲਹ ਦਾ ਸ਼ੀਪਸ਼ਆ ਤ ਪਾਰ ਿ ਘਲਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਬਸਤੀ ਦੀ ਬਲਰੀ ਪਾਤਲੀ ਪਵਚ

ਸਲ ਵਤ ਚ ਪਭਆ ਹ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ

ਉਫ਼

ਇਹ ਮਨ ਕੀਹ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ

ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਸਰਦ ਤਾਬੀਰ ਪਵਚ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਕਚੀ ਗਰੀ ਿਹਾ ਸ ਤ-ਉਨਦਾ ਪਿਸਮ ਬਣਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਵਗ ਚਪਲਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਕਣ ਦਰਵਾਜ਼ ਨ ਹ ਖੜਕਾ ਪਰਹਾ

ਸ਼ਾਇਦ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਹ ਟ ਪਰਆ ਆ ਪਰਹਾ ਹ ਪਦਲਾ ਬ-ਹਪਸ਼ਆ

ਕ ਝ ਹਸ਼ ਕਰ

ਨਾ ਤ ਕਈ ਆ ਤ ਨਾ ਹੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਮਰਾ ਵਪਹਮ ਤਨ ਖਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਹ

ਇਕ ਤਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਘਰ

ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ

ਉਹ ਤ ਪਪਹਲ ਹੀ

ਅਮਾਨਤ ਹ ਪਕਸ ਦੀ ਤ ਤ ਐਵ ਪੀਣ ਪਗਲਾ ਪਾ ਪਰਹਾ ਰਸ਼ਮੀ ਿਹ ਵਗ ਰਹ ਉਹਦ ਸਵਾਸ ਤ

ਨਜ਼ਰ ਮਲੀ ਪਕਸ ਲਈ ਹ ਪਾ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਤ ਮਦਰ ਦੀ ਸ ਚੀ ਪਣ ਵਰਗਾ ਸ ਆਦ ਤ ਲਸੀ ਦਾ ਪਿਦਹ ਚ ਆ ਪਰਹਾ

ਹ ਮਨਾ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ

ਤ ਤ ਕਾ ਹੀ ਸ਼ਰਮ ਹ ਲਾਹ ਮਾਰੀ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਪਿਸਮ ਤਰਾ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਤ ਤ ਧ ਰ ਤ ਗ਼ਮ ਦੀ ਇਕ ਸਗਰਦ ਹ

ਕਰ ਨਾ ਐਵ ਮਰਖਾ ਤ ਨਜ਼ਰ ਮਾੜੀ ਲਭ ਹਮਦਰਦੀ ਚ ਨਾ ਕਈ ਪਚਗਾੜੀ ਵਖ ਤਰ ਤ ਵੀ ਵਧ ਕ ਸਰਦ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਪਕਨੀ ਹ ਸ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਬਹ-ਰਪੀਏ

ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਮਰ ਘਰ ਪਵਚ ਪਈ ਘ ਮਦੀ ਹ

ਚ ਪ ਚ ਪ ਤ ਵੀਰਾਨ

ਪਕਸ ਪਨਪਤਰ ਰ ਖ ਦ ਤ ਇਲ ਦ ਆਲਹਣ ਵਗ

ਗ ਮ-ਸ ਮ ਤ ਸ ਨਸਾਨ

ਸ਼ਾਮ-ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਐਸੀ ਬ-ਪਹਸ ਸ਼ਾਮ ਨ ਆਪਖ਼ਰ

ਮ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਸਵਰ ਆਦੀ ਿ ਕਰ ਇਸ ਨ ਵੀ ਆਉਣਾ ਸੀ ਇਹਦ ਨਾਲ ਤ ਚਗਾ ਸੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਦੀ ਬ ਕਲ ਪਵਚ

ਕਾਫ਼ੀ ਦ ਦ ਘ ਟ ਪਨਗਲ ਕ

ਪਸਗਰਟ ਧ ਖਾ ਕ ਬਪਹ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਸਰਪਮਡ-ਮਛੀ ਿਹੀਆ ਕ ੜੀਆ ਵਖਣ ਮਾਤਰ ਸੜਕ ਤ

ਯਾਰ ਦ ਸਗ ਭ ਲਣਾ ਸੀ ਥਕ ਟ ਟ ਕ ਸ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ

ਸਮ ਵੀ ਪਕਨੀ ਚਦਰੀ ਸ਼ ਹ

ਪਕਸ ਪ ਰਾਣ ਅਮਲੀ ਵਾਕਣ

ਪਦਨ ਭਰ ਪੀ ਕ ਡਡ ਸਹਰਾ ਗਲੀਆ ਤ ਬਾਜ਼ਾਰ ਦ ਪਵਚ

ਆਪਣੀ ਝਕ ਚ ਟ ਪਰਆ ਰਪਹਦ ਨਾ ਕ ਝ ਸ ਣਦ ਨਾ ਕ ਝ ਕਪਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਖੜਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਬਪਹਦ ਇਸ ਬਦਬ ਦ ਿਾਣ ਚ ਹਾਲ

ਯ ਗ ਿਡਾ ਇਕ ਪਲ ਰਪਹਦ

ਕਾਲੀਆ ਕਾਲੀਆ ਿੀਭ ਿਹੀਆ

ਮਰੀ ਹਥ-ਘੜੀ ਦੀਆ ਸਈਆ

ਮਰੀ ਪਹਕ ਪਵਚ ਲਮ ਲਮ

ਕਪਡਆ ਵਾਕਣ ਪ ੜੀਆ ਹਈਆ ਹਫ਼ੀਆ ਹਫ਼ੀਆ ਭਿ ਭਿ ਮਈਆ

ਪਦਨ ਭਰ ਸਮ ਦ ਖਹ ਤ ਬਲ ਵਾਕਣ ਿਈਆ ਹਈਆ

ਗ਼ਮ ਦ ਪਾਣੀ ਸਗ ਪਸਿਣ ਲਈ

ਮਰ ਪਦਲ ਦੀਆ ਬਿਰ ਰਹੀਆ ਅਿ ਦੀਆ ਸ਼ਾਮ ਐਵ ਗਈਆ

ਰਬ ਕਰ ਬਦਬ ਦੀ ਢਰੀ ਛਤੀ ਿਾਵ ਛਤੀ ਿਾਵ

ਿ ਰਬ ਕਰ ਕ ਬਹ -ਰਪਣੀ ਚਰ ਦ ਸਗ ਧਲ ਿਾਵ ਿ ਕਈ ਐਸਾ ਮਤਰ ਚਲ

ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਭਸਮ ਹ ਿਾਵ ਇਸ ਮਨਹਸ ਨ ਖ਼ਰ ਕਦ ਤਕ

ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ ਹ ਚਟਦ ਰਪਹਣਾ ਮ ਤ ਹਰ ਪਕਸ ਸਗ ਰਾਤ

ਨਚਣ ਬਾਲ-ਰਮ ਹ ਿਾਣਾ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਭਗ ਲਈ

ਅਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਪਪਹਲਾ ਚ ਮਣ ਬਾਲ-ਵਰਸ

ਟ ਰ ਸਾਡ ਦਰ ਆਇਆ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਪਮਟੀ ਦੀ ਬਾਜ਼ੀ ਦ ਪਲ ਖਡ ਗਵਾਇਆ

ਦਿਾ ਚ ਮਣ ਿ ਸਾਨ ਿ ਪੜਆ

ਉਹ ਸਾਡ ਮਚ ਨਾ ਆਇਆ

ਉਸ ਮਗਰ ਸ ਚ ਮਣ ਿ ਪੜਆ

ਪਰ ਹਠ ਨਾ ਲਾਇਆ

ਮ ੜ ਨਾ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਪਰ ਇਹ ਕਹਾ ਅਿ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਗਲ ਸਾਡ ਲਗ ਰਇਆ

ਹਠ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਪਸਕੀ ਤ ਚਾਨਣ ਪਿਸ ਚਇਆ

ਇਹ ਚ ਮਣ ਸਾਡਾ ਸਿਣ ਪਦਸਦਾ ਇਹ ਸਾਡਾ ਮਪਹਰਮ ਹਇਆ

ਡ ਘੀ ਢਾਬ ਪਹਿਰ ਦੀ ਸਾਡੀ ਡ ਬ ਮਇਆ ਡ ਬ ਮਇਆ

ਸਾਡਾ ਤਨ-ਮਨ ਹਪਰਆ ਹਇਆ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਕ ਪਦਲ-ਪਰਚਾਵਾ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਸਕਨ

ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਬਾਸ਼ ਨ ਇਕ ਪਤਤਲੀ ਕਪਹਣਾ ਇਹ ਹ ਪਨਰਾ ਿਨਨ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਪਿਹੜਾ ਮਪਰਆ

ਉਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਊਣ

ਮਰ-ਮ ਕ ਕ ਵੀ ਕਰ ਨਾ ਸਕਦਾ ਪਰੀ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਭਾਵ ਇਹ ਬਰਪਹਮਡ ਵੀ ਫਲ

ਿ ਪਫਰ ਅਰਨ ਵਰਨ

ਇਹ ਵੀ ਇਕ ਿਨਨ

ਮ ਹਾਲ ਤਾਜ਼ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਸਮਝ ਮਰਾ ਖ਼ਨ

ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਮਾਣ ਲਈ

ਪਿਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਹ

ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਕ ਪਕਸ ਗਰ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਮਲ ਉਿਾੜ ਦਰ ਚ

ਰਪਹਦਾ ਹਵ ਮਲਗ ਫਕਰ

ਤ ਿਠ ਟ ਕ ਦੀ ਆਸ ਲ ਕ

ਪਦਨ ਢਲ ਿ ਗਰ ਚ ਆਵ ਤ ਪਬਨ ਬ ਲਾਇਆ ਹੀ ਪਰਤ ਿਾਵ

ਔ-ਲਖ ਕਪਹ ਤ ਮਾਰ ਚਕਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਕਾਲ ਰਾਹ ਦ

ਐਸ ਬ-ਪਹਸ ਪੜਾਅ ਤ ਖਪੜਹਆ ਪਿਤ ਖ਼ਾਬ ਦ ਨੀਲ ਰ ਖ ਚ

ਪਣ ਪੀਲੀ ਪਿਹੀ ਵਗ ਰਹੀ ਏ

ਅਗ ਪਸਪਵਆ ਦੀ ਮਘ ਰਹੀ ਏ

ਕਦ ਕਦ ਕਈ ਗ਼ਮ ਦਾ ਪਛੀ ਪਰ ਨ ਆਪਣ ਹ ਫੜਫੜਦਾ ਤ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਪੀਲ ਅਰਸ਼

ਕਈ ਪਸਤਾਰਾ ਹ ਟ ਟ ਿਦਾ ਤ ਚਦੀ-ਵਨਾ ਖ਼ਾਬ ਮਰਾ ਸਮ ਦਾ ਹਰੀਅਲ ਹ ਟ ਕ ਿਦਾ ਪਵਹਦ ਪਵਹਦ ਹੀ ਨੀਲ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸਾਰਾ ਿਗਲ ਹ ਸ ਕ ਿਦਾ ਫਰ ਪਦਲ ਦੀ ਮਾਯਸ ਵਾਦੀ ਚ

ਤਲਖ਼ ਘੜੀਆ ਦ ਜ਼ਰਦ ਪਤਰ

ਚੀ ਚੀ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਝਠ ਥੜਾ ਹੀ ਮਾਰਦ ਨ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਪਰ ਦ ਨਾਲ ਖਪਹਦੀ ਇਕ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਮਪਹਲ ਚ

ਇਸ਼ਕ ਮਰਾ ਗਵਾਪਚਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਆਸ਼ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਰੀਆ ਦਾ ਆਪਖਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਹਰ ਗਲੀ ਹਾਏ ਗੀਤ ਵਰਗੀ ਨ ਹਾਰ ਦੀ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਪਟ ਚ

ਰਾਤ ਸ਼ਬਨਮ ਗ ਜ਼ਾਰਦੀ ਹ

ਤ ਹਰ ਦਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਪਾਕ ਪਮਟੀ ਦਾ ਖ਼ਨ ਪੀ ਕ ਮ ਿਨਮ ਲੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਪਕ ਦ ਧਨੀਆ ਚ

ਮਾਸਮੀਅਤ ਦਾ ਦ ਧ ਪੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਬਰਗ ਪਚਹਰ ਤ

ਝ ਰੜੀਆ ਦ ਨ ਝਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਪਕ ਸੀਨ ਅਦਰ ਨ

ਗ ਰਬਤ ਦ ਪਹਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਨਣ ਦ

ਦਵ ਦੀਵ ਹੀ ਪਹਸ ਚ ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਿਨਾਪਜ਼ਆ ਲਈ

ਖ਼ਰੀਦ ਕਫ਼ਨ ਵੀ ਪਵਕ ਚ ਕ ਨ

ਤ ਹਰ ਤੀਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਮ ਲਮ ਸੜਕ ਤ

ਿਾ ਕ ਕਈ ਕਦ ਨਹ ਮ ੜਦਾ ਇਹ ਸਮਝ ਲੀਤਾ ਿਦਾ ਹ ਮ ਰਦਾ

ਤ ਹਰ ਚਥੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਕਾਲ ਬਾਗ਼ ਚ

ਪਸਰਫ਼ ਆਸ ਦੀ ਪਣ ਿਾਵ ਕਦ ਕਦ ਹ ਓਸ ਿਹ ਚ

ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਵ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਆਬਾਦ ਕਰਨ ਨ ਤ ਹੀ ਰਕੜ

ਤ ਹੀ ਧਰਤੀ ਦਾ ਕਝ ਵਰਨ

ਤ ਹੀ ਕਰਨੀ ਫ਼ਜ਼ਾ ਮ ਅਤਰ

ਤ ਹੀ ਸਿ ਨ ਮਾਨਣਾ ਸ ਕ ਪਪਹਲ ਤ ਵਖ ਸਥਰ ਪਰ ਮ ਛਤੀ ਹੀ ਸਮਝ ਿਦਾ ਇਹ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸ਼ਰ ਹੀ ਹ

ਿ ਲਾ ਪਰਹਾ ਹ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਚਕਰ

ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਆਉਣ ਵਾਲ

ਇਹ ਲਕ ਪੜਹ ਕ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ ਇਹ ਉਹ ਪਵਚਾਰੀ ਬਦਬਖ਼ਤ ਰਹ ਹ

ਪਕ ਪਿਹੜੀ ਪਹਰਨ ਦ ਪਸਙ ਤ

ਉਦਾਸ ਲਪਮਹਆ ਨ ਫੜਣ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਚੜਹ ਰਹੀ ਏ ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ

ਪਕ ਹਠ ਦ ਫ ਲ ਦੀ ਮਪਹਕ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਰਹੀ ਏ

ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਪਨਕੀ ਉਮਰ

ਉਡਾ ਕ ਲ ਗਏ ਗ਼ਮ ਦ ਝਖੜ

ਵਫ਼ਾ ਦ ਸਹ ਦ ਮਲ ਤ

ਇਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਮ ਲਚਦਾ ਹ ਪਕ ਇਸ ਚ ਰਾਹ ਤ

ਮਨ ਕਈ ਉਿਾੜ ਦਵ ਤ ਮਰ ਮਥ ਦ ਕਾਲ ਅਖ਼ਰ ਤ

ਕਟ ਚਨ ਦਾ ਚਾੜਹ ਦਵ ਿ ਅਗ ਫ਼ ਰਕਤ ਦੀ ਪਦਨ ਦੀਵ ਪਵਚ ਚ ਰਾਹ ਦ ਸਾੜ ਦਵ ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਪਪਘਲ ਿਾਵਣ

ਇਹ ਬਦਨਸੀਬੀ ਦ ਕਾਲ ਕਕਰ

ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਬਦਲ ਿਾਵਣ

ਮਰੀ ਪਕਸਮਤ ਦ ਸਭ ਨਛਤਰ

ਮ ਮਨ ਖਤਾ ਦ ਨਾਮ ਸ ਖਗਾ ਆਪਣ ਗੀਤ ਦ ਸਨ-ਛਤਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

Page 22: Pc64 bDnc64 - Punjabi Library · Aate Dian Chirian Shiv Kumar Batalvi 6If Pc64 bDnc64 b]\ ?dWaY UIaZ\c 6If Pc64 bDnc64 DaRMc YaN D ^dÊNc 7? S_anc U^Nc ?^W NfYc WfYf Ph^N Unc bS6Yc

ਚੀ ਇਕ ਧਮਕ ਦ ਕਾਰਨ

ਮਰਾ ਪਪਡ ਮ ਰਪਬਆ ਵਾਲਾ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਕਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਟਡੀ ਦਲ ਇਕ ਲਘ ਪਰਹਾ ਏ

ਹ ਣ ਹ ਣ ਇਸ ਪਕਨਾਰ

ਮਰ ਪਪਡ ਦੀਆ ਪਛਦੀਆ ਪਣ ਖਟੀਆ ਦ ਫ ਲ ਗਲ ਲਗ ਕ

ਰਝ ਦ ਕਨ ਦੀਆ ਮ ਦਰ ਵਰਗ ਫ ਲ ਸ਼ਰਹ ਦ ਚ ਮ ਕ

ਲ ਕਣ ਮੀਚੀ ਖਡ ਰਹੀਆ ਸਨ

ਪਰ ਹ ਣ

ਇਨਹ ਦ ਸਾਹ ਅਦਰ

ਫਲ ਪਗਆ ਬਦਬ ਦਾ ਸਾਗਰ

ਡ ਘ ਮਰ ਦਮਾਹਲ ਖਹ ਪਡਗ ਪਈ ਸਨ ਦੀ ਗਾਗਰ

ਇਹ ਕੀ ਹਇਆ

ਇਹ ਕੀ ਹਇਆ

ਸਾਰਾ ਪਪਡ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਪਵਚ

ਸੜ ਬਲ ਕ ਹ ਕਲ ਹਇਆ ਲਾਹ ਗਈਆ ਰ ਖ ਦੀ ਪਛਲ ਡਣ ਅਬਰ ਪਗਧ ਤ ਇਲ ਲੜਨ ਪਬਲੀਆ ਰਵਣ ਕ ਤ ਲ ਪਏ ਮਚਾਵਣ ਪਖਲ ਘ ਮਣ ਥ-ਥ ਲਖ ਚ ੜਲ ਪਪਠ ਤ ਥਣ ਲਮਕਾਈ

ਪ ਠ ਲਮ ਪਰ ਦ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਦ ਪਪਤਆ ਦੀਆ ਪਸ ਕ

ਪਠਬ-ਖਪੜਬੀਆ ਿ ਤੀਆ ਪਾਈ

ਖਪੜੀਆ ਦ ਬਹਲ ਪਵਚ ਲਘ ਪਣ ਫਰਾਟ ਭਰਦੀ ਸ਼ ਸ਼ ਕਰਦੀ ਹਕ ਭਰਦੀ

ਥ ਪ ਰ ਥ ਪਟਡੀਆ ਦੀਆ ਹੜ ਕਰਨ ਇਕਠੀਆ ਹਡ ਦੀਆ ਢਰ ਹਡੀਆ ਦ ਢਰ ਪਵਚ ਸਵਣ

ਲਖ ਲਖ ਬਚਾ ਦਣ ਅਕਰ ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਧਰਮ ਘਰ ਿਾਈਆ

ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਕਮ ਘਰ ਿਾਈਆ ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਕਾਮ ਪਤਹਾਈਆ

ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਿਗ ਨ ਸਾਈਆ ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਹਦ ਪਰਨਾਈਆ ਮਾਨ ਖਤਾ ਦੀਆ ਲਵੀਆ ਫ਼ਸਲ ਇਨਹ ਰਲ ਪਮਲ ਮਾਰ ਮ ਕਾਈਆ ਅਿ ਖੜਹਾ ਇਸ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਪਕਨਾਰ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ

ਨੀਮ ਸਵਲੀ ਗਰੜ ਵਤ ਨੀਲੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਪਵਚ ਪਕੀ ਿਗ ਪਵਚ ਹਈ ਪਵਧਵਾ ਵਾਕਣ

ਪਫਰਦੀ ਪਈ ਹ ਲਥ-ਭਲਥੀ ਆਪਣ ਭ ਖ ਬਚ ਵਾਕਣ

ਮਰ ਪਪਡ ਨ ਢਾਕ ਚਕੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਇਹ ਪਕੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ

ਸੜਕ ਇਹ ਪਕੀ

ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਆਇਆ ਭਗਣ ਿਨ ਚ ਰਾਸੀ ਕਈ ਲਛਮਣ ਨਹ ਮਰਾ ਸਾਥੀ ਨਾ ਮ ਰਾਮ ਅਯ ਪਧਆ ਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ

ਨਾ ਮਰਾ ਪਚ-ਵਟੀ ਪਵਚ ਡਰਾ ਨਾ ਕਈ ਰਾਵਣ ਦ ਸ਼ਮਣ ਮਰਾ ਕਣਕ-ਕਕਈ ਮ ਦੀ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਮਥ ਦਰ ਵਤਨ ਹ ਮਰਾ ਪਕੀ ਸੜਕ ਦੀ ਪਟੜੀ ਤ

ਸਪਦਆ ਦਿਾ ਵਰਹਾ ਹ ਮਰਾ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਪਵਚ ਰਦੀ ਹ

ਮਰੀ ਦ ਵਪਰਹਆ ਦੀ ਕਾਕੀ ਿੀਕਣ ਪਣ ਸਰਕੜ ਪਵਚ ਲਘ ਿਦੀ ਹ ਅਧੀ ਰਾਤੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ

ਕਈ ਸ ਗਰੀਵ ਨਹ ਮਰਾ ਮਪਹਰਮ

ਨਾ ਕਈ ਪਵਨ-ਪ ਤ ਮਰਾ ਬਲੀ ਨਾ ਕਈ ਨਖ਼ਾ ਹੀ ਕਾਮ ਦੀ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਆਈ ਮਰੀ ਬਣਨ ਸਹਲੀ

ਮਰੀ ਤ ਇਕ ਬ ਢੀ ਮ ਹ

ਪਿਸ ਨ ਮਰੀ ਹੀ ਬਸ ਛ ਹ

ਪਦਲ ਭਰ ਥ ਕ ਪਦਕ ਦ ਕੀੜ

ਪਿਸ ਦੀ ਬਸ ਲਬ ਤ ਿ ਹ

ਿ ਉਹਦੀ ਇਕ ਮਰਨੀ ਧੀ ਹ

ਪਿਸ ਦ ਵਰ ਲਈ ਲਭਣੀ ਥ ਹ

ਿ ਪਫਰ ਅਨਪੜਹ ਬ ਢਾ ਪਪਉ ਹ

ਿ ਇਕ ਪਮਲ ਪਵਚ ਹ ਚਪੜਾਸੀ ਖ਼ਾਕੀ ਪਿਦਹ ਪਿਾਮ ਤ

ਲਗੀ ਹਈ ਹ ਪਚਟੀ ਟਾਕੀ ਕਈ ਭੀਲਣੀ ਨਹ ਮਰੀ ਦਾਸੀ ਨਾ ਮਰੀ ਸੀਤਾ ਪਕਤ ਗਵਾਚੀ

ਮਰੀ ਸੀਤਾ ਕਰਮ ਮਾਰੀ ਉਹ ਨਹ ਕਈ ਿਨਕ ਦ ਲਾਰੀ ਉਹ ਹ ਧ ਰ ਤ ਫਾਪਕਆ ਮਾਰੀ ਪੀਲੀ ਪੀਲੀ ਮਾੜੀ ਮਾੜੀ ਿੀਕਣ ਪਹਲੀ ਮਗਰ ਹਾੜਹੀ ਪਲ ਪਰ ਟ ਰ ਪਵਚਾਰੀ ਿਨਮ ਿਨਮ ਦੀ ਪਰ ਭਰੀ ਹਾਏ ਗ ਰਬਤ ਦੀ ਚੀ ਘਾਟੀ ਕੀਕਣ ਪਾਰ ਕਰਗੀ ਸ਼ਾਲਾ ਉਹਦੀ ਤਰੀਮਤ-ਪਣ ਦੀ ਡਾਚੀ

ਪਹਕ ਸਗ ਲਾ ਕ ਮਰੀ ਕਾਕੀ

ਇਹ ਮ ਅਿ ਕੀਹ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ ਪਕ ਦ ਖਦੀ ਹ ਮਰੀ ਛਾਤੀ

ਪਕ ਅਖ ਹ ਗਈ ਲਹ-ਲਾਖੀ ਮ ਉਹਦੀ ਅਗਨ ਪਰੀਪਖਆ ਲਸ ਨਹ ਨਹ ਇਹ ਤ ਹ ਗ ਸਤਾਖੀ ਉਸ ਅਗ ਦ ਪਵਚ ਉਹ ਸੜ ਿਾਸੀ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਪਵਚ ਰਦੀ ਹ

ਮਰੀ ਦ ਵਪਰਹਆ ਦੀ ਕਾਕੀ ਹਰ ਪਲ ਵਧਦੀ ਿਾਏ ਉਦਾਸੀ

ਿੀਕਣ ਵਰਹਦ ਬਦਲ ਦ ਪਵਚ

ਡਦ ਿਦ ਹਵਣ ਪਛੀ ਮਠੀ ਮਠੀ ਟਰ ਪਨਰਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ

ਰਾਖ਼ ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਪਈ ਹ ਧ ਖਦੀ ਪਕ ਪਿਵ ਪਵਧਵਾ ਕਈ ਪਵਚ ਿਵਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ

ਪਿ ਕਾਲੀ ਮਾਤਾ ਪਿ ਮ ਭਵਾਨੀ ਿ ਪੀੜ ਮਰੀ ਦ ਪਜ਼ਦੀ ਬਪਚਆ ਦਾ ਖ਼ਨ ਨੀਲਾ ਹਾਏ ਪੀਣ ਖ਼ਾਤਰ

ਖੜਹੀ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਵਚ ਹਰਾਨੀ ਫੜ ਕ ਧ ਦੀ ਅਲਫ਼-ਹ ਸਨੀ ਕਈ ਪਾ ਕ ਚਲਾ ਹਾਏ ਅਸਮਾਨੀ ਬੜ ਡਰਾਉਣ ਿ ਪਛੀ ਵਰਗੀ ਅਖ ਮ ਦੀ ਤ ਪਹਕ ਤਾਣੀ

ਿ ਪਪਉ ਲਮਬ ਦੀ ਧੀ ਅਞਾਣੀ ਿ ਬਾਪ ਆਪਣ ਦੀ ਮਤ ਪਪਛ ਆਪਣੀ ਮ ਦੀ ਹ ਸੀਨ ਗਦੀ ਚ

ਘਕ ਸ ਤੀ ਹ ਭ ਖੀ-ਭਾਣੀ ਤ ਸ ਤੀ ਸ ਤੀ ਇਹ ਕਪਹ ਰਹੀ ਹ-

ਇਹ ਯ ਗ ਪਕਨਾ ਹ ਅਗਰਗਾਮੀ ਹ ਪਕਨੀ ਪਜ਼ਲਤ ਅਿ ਵੀ ਬਦਾ ਬਦ ਅਗ ਕਰ ਗ਼ ਲਾਮੀ

ਿ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਦਾ ਮਰ-ਪਖੀ ਵਲਵ ਖਦਾ ਪਸਗਰਟੀ ਧਆ ਪਕ ਪਿਵ ਪਕਧਰ ਵੀਰਾਨ ਥਾਵ ਕਈ ਰ ਖ ਸਫਦ ਦਾ ਹਏ ਅਲ ਆ ਪਿ ਇਪਛਆਧਾਰੀ ਕਈ ਸਪ ਦਮਹ ਿ ਪਿ ਸਰਵਰ ਚ ਸਵਲੀ ਪਿਹੀ ਨਹਾ ਕ ਪਨਕਲੀ ਕਈ ਿਵਾਨੀ ਤ ਕਢ ਖੜਹ ਕ ਸ ਕਾਏ ਪਾਣੀ ਬੀਮਾਰ ਿਹੀ ਤਵੀਤ ਪਪਹਨੀ

ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਬੀਅਰ ਦੀ ਬਤਲ

ਇਹ ਮਜ਼ ਹਟਲ ਦ ਸਾਗਵਾਨੀ ਇਹ ਓਹ ਬਰ ਤ ਓਹ ਪਚਹਰ

ਇਹ ਓਹ ਬਕ ਬਕ ਤ ਕ ਤ ਖਾਣੀ ਬਹ ਪਪਆਜ਼ ਦੀ ਬ ਪ ਰਾਣੀ

ਉਫ਼ ਪਕਨੀ ਹੀ ਹ ਵੀਰਾਨੀ ਰਲ-ਰਪ ਦੀ ਗਪਹਰੀ ਦਲਦਲ ਚ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਹ ਧਸਦੀ ਿਦੀ ਇਹ ਸ਼ਾਮ ਸਹੀ ਤ ਅਰਗ਼ਵਾਨੀ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਪਿ ਰਾਤ ਕਾਲੀ ਕਈ ਤਫ਼ਾਨੀ ਪਕ ਪਿਸ ਚ ਚਮਕ ਕਈ ਨਾ ਤਾਰਾ ਪਸਆਹ ਪ ਲਾੜ ਦ ਰਾਹ ਦੀ ਬਾਨੀ ਉਫ਼ ਪਕਨੀ ਹੀ ਹ ਡਰਾਉਣੀ

ਓ ਬਰਾ ਪਬਲ ਲ ਆ

ਤ ਚ ਕ ਲ ਏਥ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਤ ਮਨ ਇ ਹ ਲਗਦੀ ਹਜ਼ਾਰ ਮਗਾਟਨ ਬਬ ਵਾਕਣ ਪਿ

ਮਜ਼ ਮਰੀ ਤ ਫਟ ਹ ਿਾਣੀ ਤ ਖ਼ਾਲੀ ਹਈ ਬੀਅਰ ਦੀ ਬਤਲ

ਪਿ ਬਣ ਕ ਰਾਕਟ ਹ ਡ ਿਾਣੀ

ਚ ਕ ਲ ਏਥ ਇਹ ਖ਼ਾਲੀ ਬਤਲ

ਤ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਿ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਪਈ ਹ ਧ ਖ਼ਦੀ ਪਕ ਪਿਵ ਪਵਧਵਾ ਕਈ ਪਵਚ ਿਵਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ

ਚਹਜੜਾ ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਸਚ ਮਰੀ ਵਗ ਹੀ ਬਜ਼ਾਰ ਹ

ਇਹ ਤ ਮਨ ਇ ਪਈ ਹ ਭਾਸਦੀ ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਗਲੀ ਗਲੀ ਚ ਮਣ ਪ ਤਰ ਪਰਾਏ

ਪਕਸ ਕਦਰ ਹਛਾ ਪਿਹਾ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਹਾਏ

ਵਲ ਪਪਛ ਸਦ ਲਾ ਕ ਆਖਣਾ ਵਲ ਤਰੀ ਹਰ ਵੀ ਦਾਤਾ ਵਧਾਏ

ਪਕਸ ਕਦਰ

ਅਸਚਰਿ ਦੀ ਗਲ ਹਾਏ

ਇਕ ਮਗਤ ਰਾਪਿਆ ਨ ਖ਼ਰ ਪਾਏ

ਹਾਏ ਨਾ ਦਾਤਾ ਸਮਝ ਆਏ

ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਵਲ ਖ ਦ ਬ-ਕਾਰ ਹ

ਇਹ ਧ ਰ ਤ

ਜ਼ਰਦ ਤ ਪਬਮਾਰ ਹ

ਏਸ ਨ ਨਾ ਫ ਲ

ਨਾ ਕਈ ਖ਼ਾਰ ਹ ਮਰ ਲਈ ਹ ਅਿਨਬੀ ਕ ਖ ਦੀ ਪੀੜ

ਪਪਆਰ ਦੀ ਮਨ ਭਲਾ ਕੀ ਸਾਰ ਹ

ਲਰੀਆ ਦਣਾ ਤ ਇਕ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਹ

ਕਾਮ ਦੀ ਿ ਪਰਤੀ ਦਾ ਆਹਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਹਾਏ ਮਨ

ਪਕਸ ਗ ਨਾਹ ਦੀ ਇਹ ਸਜ਼ਾ

ਨਾ ਮ ਆਦਮ

ਤ ਨਾ ਹੀ ਮ ਹਵਾ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਦਾ ਹ ਖ਼ਰ ਕੀਹ ਮਜ਼ਾ

ਆਖਦ ਨ -

ਕਾਮ ਹ ਦਾ ਹ ਖ ਦਾ ਕਾਮ ਪਵਚ ਹ ਦਾ ਹ ਲਿੜ ਦਾ ਨਸ਼ਾ ਪਰ ਇਹ ਮਨ ਕੀ ਪਤਾ

ਕਾਮ ਦ ਪਦਉਤ ਦੀ ਮਨ ਤ ਧ ਰ ਹੀ ਮਾਰ ਹ

ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਰਾਮ-ਲੀਲਹਾ ਦਾ ਕਈ ਪਕਰਦਾਰ ਹ

ਪਿਸ ਦ ਹਥ ਪਵਚ

ਕਾਠ ਦੀ ਤਲਵਾਰ ਹ

ਚਮਕਦੀ ਹ ਪਰ ਨਾ ਕਈ ਧਾਰ ਹ

ਝਠਾ ਮਠਾ ਕਰਨਾ ਪਿਸ ਨ ਵਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਹ ਮਨਾ ਨਾ ਹਰ ਲਮੀ ਸਚ ਕਰ

ਸਚ ਲਮੀ ਸਨਹ ਲਾਣੀ ਸਮ ਨ

ਸਮ ਨ ਤ ਸਨਹ ਲਾਣੀ ਪਾਪ ਹ ਸਮ ਹੀ ਤ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਬਾਪ ਹ ਠ

ਪਕ ਸਾਰ ਨ ਸਾਥੀ ਸ ਰਹ

ਸ ਪਪਨਆ ਦ ਸ਼ਪਹਰ ਸਭ ਭ ਰਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਇਕ ਕਾਮ

ਦਿ ਕਮ ਪਬਨ

ਹ ਮਨਾ ਬ-ਕਾਰ ਹ ਬ-ਕਾਰ ਹ

ਇਕ ਵਾਧ ਭਾਰ ਹ

ਤਨ ਮਰ ਿਾਣਾ ਹੀ ਬਸ ਦਰਕਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਲਣਾ

ਧਰਮੀ ਬਾਬਲ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਲੜ ਲਾਇਆ ਸਾਡ ਫ ਲ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਪਿਸ ਦਾ ਇਛਰ ਰਪ ਹਢਾਇਆ

ਮ ਪਰਨ ਦੀ ਮ ਪਰਨ ਦ ਹਾਣ ਦੀ

ਮ ਉਸ ਤ ਇਕ ਚ ਮਣ ਵਡੀ ਪਰ ਮ ਕੀਕਣ ਮ ਉਹਦੀ ਲਗੀ ਉਹ ਮਰੀ ਗਰਭ ਿਨ ਨਾ ਆਇਆ

ਲਕਾ ਵ ਮ ਧੀ ਵਰਗੀ ਸਲਵਾਨ ਦੀ

ਪਪਤਾ ਿ ਧੀ ਦਾ ਰਪ ਹਢਾਵ ਲਕਾ ਵ ਤਨ ਲਾਿ ਨਾ ਆਵ

ਿ ਲਣਾ ਪਰਨ ਨ ਚਾਹਵ ਚਪਰਤਰ-ਹੀਣ ਕਵਹ ਪਕ ਿੀਭ ਿਹਾਨ ਦੀ

ਚਪਰਤਰ-ਹੀਣ ਤ ਤ ਕਈ ਆਖ

ਿ ਕਰ ਲਣਾ ਵਚ ਹਾਸ

ਪਰ ਿ ਹਾਣ ਨਾ ਲਭਣ ਮਾਪ

ਹਾਣ ਲਭਣ ਪਵਚ ਗਲ ਕੀ ਹ ਅਪਮਾਨ ਦੀ

ਲਣਾ ਹਵ ਤ ਅਪਰਾਧਣ

ਿਕਰ ਅਦਰ ਹਏ ਸ ਹਾਗਣ

ਮਪਹਕ ਉਹਦੀ ਿ ਹਵ ਦਾਗ਼ਣ

ਮਪਹਕ ਮਰੀ ਤ ਕਿਕ ਮ ਹੀ ਿਾਣਦੀ

ਿ ਸਲਵਾਨ ਮਰ ਲੜ ਲਗਾ ਪਦਨ ਭਰ ਚ ਕ ਫ਼ਾਈਲ ਦਾ ਥਬਾ ਸ਼ਪਹਰ ਸ਼ਪਹਰ ਰਵਹ ਪਨਤ ਭਿਾ ਮਨ ਪਵਚ ਚਟਕ ਚਦੀ ਦ ਫ ਲ ਖਾਣ ਦੀ

ਪਚਰ ਹਇਆ ਉਹਦੀ ਇਛਰ ਮਈ

ਇਕ ਪਰਨ ਿਮ ਪਰਨ ਹਈ

ਉਹ ਪਰਨ ਨਾ ਿਗੀ ਕਈ

ਉਸ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਹ ਮਰਾ ਹਾਣ ਪਛਾਣਦੀ

ਹ ਚਪਲਆ ਹ ਆਥਣ ਵਲਾ ਆਇਆ ਨਹ ਗਰਖ ਦਾ ਚਲਾ ਦਫ਼ਤਰ ਤ ਅਿ ਘਰ ਅਲਬਲਾ ਮ ਪਈ ਕਰ ਪਤਆਰੀ ਕਫ਼ ਿਾਣ ਦੀ

ਧਰਮੀ ਬਾਬਲ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਲੜ ਲਾਇਆ ਸਾਡ ਫ ਲ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਪਿਸ ਦਾ ਇਛਰ ਰਪ ਹਢਾਇਆ

ਮ ਪਰਨ ਦੀ ਮ ਪਰਨ ਦ ਹਾਣ ਦੀ

ਇਕ ਸਫ਼ਰ

ਉਹ ਵੀ ਸ਼ਪਹਰ ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਮ ਵੀ ਸ਼ਪਹਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਲਪਹਦ ਦੀ ਖ ਸ਼ਕ ਟਪਹਣੀ ਤ ਦਰ

ਫ ਲ ਸਰਿ ਦਾ ਅਿ ਕ ਮਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਤ ਮਰ ਪਵਚਾਲ ਪਵਥ ਸੀ ਪਫਰ ਮਨ ਸਕ ਉਹਦਾ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਦਵ ਕਢ ਸਵਲੀ ਪਿਹੀ ਸੜਕ ਦ

ਉਹਦ ਬ ਲਹ ਵਗ ਪਏ ਸੀ ਫਰਕਦ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਬ ਰਿੀਆ ਸੜਕ ਦ ਪਏ ਦਦ ਹਵਣ ਹਸਦ

ਪਣ ਦਾ ਪਚਮਟਾ ਪਪਆ ਸੀ ਵਿਦਾ ਟਾਹਲੀਆ ਦ ਪਤ ਪਏ ਸੀ ਖੜਕਦ ਵਖ ਰਹ ਸਨ ਸਾਡੀ ਵਲ ਨਾਮ ਰਾਦ

ਕਾਸ਼ਨੀ ਪਿਹ ਫ ਲ ਪਹਾੜੀ ਅਕ ਦ

ਬੀਿ ਰਹ ਸਨ ਮਰ ਪਦਲ ਪਵਚ ਸਰਘੀਆ

ਲਾਲ ਸਹ ਕਰ ਉਹਦੀ ਅਖ ਦ

ਦਰ ਇਕ ਆਥਣ ਦਾ ਤਾਰਾ ਪਫਕੜਾ ਗਗਨ ਦੀ ਹ ਣ ਗਲਹ ਤ ਮ ਸਕਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਇਕ ਪਨਆਣ ਦ ਗ ਲਾਬੀ ਮ ਖ ਤ

ਕਾਲ ਪਤਲ ਦ ਵਗ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਤ ਮਰ ਪਵਚਾਲ ਫਾਸਲਾ ਸਾਡੀ ਮਪਜ਼ਲ ਵਗ ਘਟਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਉਫ਼ਕ ਦ ਨਣ ਚ ਕ ਝ ਨੀਲਾ ਕ ਧ

ਕਾਗ ਦ ਪਿ ਬਟ ਦ ਪਪਡ ਤ ਲ ਬਖ਼ਸ਼ਦਾ ਸੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਸਕ

ਦਰ ਉਸ ਧਏ ਦ ਉਸ ਿਗਲ ਤ ਪਾਰ

ਿਾ ਰਹੀ ਸੀ ਪਛੀਆ ਦੀ ਇਕ ਡਾਰ

ਮਰਾ ਿੀ ਕੀਤਾ ਪਕ ਮ ਉਸ ਡਾਰ ਨ

ਚੀ ਦਣੀ ਇਕ ਕਹ ਆਵਾਜ਼ ਮਾਰ

ਨਾਲ ਆਪਣ ਲ ਚਲ ਸਾਨ ਵੀ ਯਾਰ

ਦਰ ਇਸ ਦ ਨੀਆ ਤ ਪਕਧਰ ਪਰਲ ਪਾਰ

ਦਣਾ ਸਾਨ ਉਸ ਿਜ਼ੀਰ ਤ ਉਤਾਰ

ਪਿਥ ਸਕੀਏ ਰਾਤ ਅਿ ਦੀ ਇਹ ਗ ਜ਼ਾਰ

ਪਸਆਹ ਹਨਰਾ ਪਸਆਹ ਦੀ ਇਕ ਸਪਣੀ ਦ ਵਗ

ਮਰ ਵਲ ਸਰਕਦਾ ਹੀ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਮਰਾ ਹਥ ਹ ਣ ਉਹਪਦਆ ਹਥ ਦ ਨਾਲ

ਖ਼ਰ ਪਕਨੀ ਦਰ ਤ ਟਕਰਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਿੀਕਣ ਘ ਗੀਆ ਦਾ ਿੜਾ ਕਧ ਤ

ਚ ਝ ਦ ਪਵਚ ਚ ਝ ਪਾ ਮ ਸਕਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਸੜਕ ਦ ਬ ਲਹ ਤ ਅਬ ਦੀ ਕਤਾਰ

ਮਪਹਕ ਆਪਣ ਬਰ ਦੀ ਸੀ ਰਹੀ ਪਖਲਾਰ

ਉਸ ਪਲਾਡ ਪਵਚ ਅਿ ਤੀਕ

ਚ ਗ ਰਹੀ ਸੀ ਪਬਿਪੜਆ ਦੀ ਇਕ ਡਾਰ

ਹ ਣ ਉਹਦ ਹਥ ਮਪਰਆ ਹਥ ਚ ਸਨ

ਬਰਫ਼ ਨਾਲ ਵਧ ਸਨ ਿ ਠਢ ਠਾਰ

ਿੀਕਣ ਪਬਲ ਦ ਮਹ ਕਈ ਗ ਟਾਰ

ਕਰ ਰਹ ਸਨ ਫਰ ਵੀ ਮਨ ਪਪਆਰ

ਿਦ ਹੀ ਭੜੀ ਰਾਹ ਅਸਾਡਾ ਕਟ ਗਈ

ਕਾਲੀ ਪਬਲੀ ਵਾਗਣ ਇਕ ਕਾਲੀ ਕਾਰ

ਸਾਡ ਮਹ ਤ ਰਸ਼ਨੀ ਦਾ ਇਕ ਬ ਕ ਮਾਰ

ਸਾਨ ਉਸ ਖਡ ਤ ਗਈ ਪਵਸਾਰ

ਪਪਛ ਬਤੀ ਲਾਲ ਪਿਹੀ ਉਸ ਕਾਰ ਦੀ ਅਿ ਤੀਕਣ ਚਮਕ ਪਈ ਸੀ ਮਾਰਦੀ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਸੜਕ ਦ ਮਥ ਤ ਪਿ

ਕਮ ਦਣੀ ਦਾ ਪਈ ਸੀ ਸਾਰਦੀ ਿ ਮਣੀ ਚਮਕ ਗਲ ਦ ਹਾਰ ਦੀ ਪਣ ਦ ਪਰ ਚ ਝਿਰ ਮਪਹਕ ਦੀ ਫ ਲ ਚਹ ਹਥ ਦਾ ਰਲ ਕ ਪਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਤਜ਼ ਸਰਿ ਹਾੜ ਦਾ ਸਾਡੀਆ ਤਲੀਆ ਚ ਚੜਹਦਾ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਕ ਵਧਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਤਜ਼ ਸ ਮ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਤਾਲ ਪਵਚ ਸੀ ਛਣਕਦਾ ਯਕ ਦਾ ਸਾਜ਼

ਸਾਜ਼ ਚ ਇਕ ਉਭਰਦੀ ਐਸੀ ਆਵਾਜ਼

ਪਬਿਲੀ ਦ ਖਪਭਆ ਚ ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਨਕ ਹ ਦ ਕਨ ਲਾ ਸ ਣਦ ਆਵਾਜ਼

ਪਰ ਨਾ ਆਦਾ ਸਮਝ ਦ ਪਵਚ ਉਸਦਾ ਰਾਜ਼

ਸਮਝਦ ਪਕ ਹ ਪਰਤ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਡ ਰਹ ਨ ਿ ਪਕ ਲਾਮ ਪਵਚ ਿਹਾਜ਼

ਿਗਤ ਦ ਪਾਪ ਤ ਪਚੜ ਕ ਸਮਝਦ ਹ ਗਏ ਿ ਦਵਤ ਸਾਰ ਨਾਰਾਜ਼

ਹਥ ਸਾਡ ਅਗ ਦੀ ਉਸ ਖਡ ਤ

ਅਿ ਤੀਕਣ ਵੀ ਨਹ ਹਨ ਆਏ ਬਾਅਜ਼

ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਤਜ਼ ਸ ਮ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਛਣਕਦਾ ਸੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਯਕ ਦਾ ਸਾਜ਼

ਉਹਦ ਪਪਡ ਦੀ ਚੀ ਮਸਪਿਦ ਦਾ ਪਮਨਾਰ

ਉਸ ਹਨਰ ਪਵਚ ਵੀ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹ ਤ ਉਹਦ ਨਾਲ ਉਹਦਾ ਹਥ ਵੀ ਮਰ ਹਥ ਚ ਪਨਕਲ ਕ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਬਾਝ ਓਸ ਦਾ ਹੀ ਹ ਣ ਗਰ ਲਪਗਆ ਪਕ ਖਾਣ ਨ ਪਿ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਖ਼ਰ ਕੀ ਕ ਰਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਬ-ਰਪਹਮ ਘੜ ਨ ਇਕ ਿਲਾਦ ਵਗ

ਚੀ-ਚੀ ਤਜ਼ ਛਟ ਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਚੀ ਚ ਗ਼ਲ ਇਕ ਪਚਚਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਾਰਾ ਰਾਹ ਓਸ ਚ ਗ਼ਲ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਨਾਲ

ਲਪਗਆ ਪਕ ਨਦ ਪਵਚ ਬਰੜਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਾਰਾ ਯਕਾ ਹ ਣ ਪਕਸ ਤਾਜ਼ਾ ਮਰ

ਿਾਨਵਰ ਦਾ ਕਰਗ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਲਪਹਦ ਦੀ ਖ਼ ਸ਼ਕ ਟਾਹਣੀ ਨ ਹ ਣ

ਤਾਪਰਆ ਦਾ ਘ ਣ ਪਿਹਾ ਬਸ ਖਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦੀਪਵਆ ਦੀ ਲ ਚ ਹ ਣ ਮਰਾ ਗਰ ਦਰ ਕਬਰਸਤਾਨ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਪਦਲ ਮਰਾ ਡਦ ਫਰਾਰ ਵਾਕਣ ਹਰ ਘੜੀ ਪਪਛ ਨ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਖ਼ਰ ਕੀ ਕ ਰਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਬ-ਰਪਹਮ ਘੜ ਨ ਇਕ ਿਲਾਦ ਵਗ

ਚੀ-ਚੀ ਤਜ਼ ਛਟ ਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਚਸਕਲੀਗਰ

ਮ ਪਸਕਲੀਗਰ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਦਸ਼ ਨਾ ਨਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਘਰ

ਮ ਪਸਕਲੀਗਰ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਗਡ

ਲ ਕ ਸ਼ਪਹਰ ਸ਼ਪਹਰ ਮ ਪਫਪਰਆ

ਪਟ ਦੀ ਅਗ ਬ ਝਾਵਣ ਿਗਾ ਪਰ ਕਈ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਨਾ ਪਮਪਲਆ

ਸਮ ਦ ਪਪਡ ਦੀਆ ਪੜ ਤ

ਹਲੀ ਹਲੀ ਪਰਹਾ ਮ ਟ ਪਰਆ

ਪਰ ਪਫ਼ਕਰ ਦਾ ਰਗ ਨਾ ਖ ਪਰਆ

ਹ ਣ ਮਥ ਨਹ ਿਦਾ ਟ ਪਰਆ

ਨਾ ਹੀ ਪਪਛ ਿਦ ਮ ਪੜਆ

ਹ ਣ ਤਕ ਸ਼ਾਇਦ ਬ ਢੀ ਠਰੀ ਮਰੀ ਅਮ ਗਈ ਹਸੀ ਮਰ

ਲਭ ਪਲਆ ਹਸੀ ਮਰ ਪਪਉ ਨ

ਆਪਣੀ ਧੀ ਲਈ ਯਗ ਕਈ ਵਰ

ਹ ਣ ਨਹ ਮਨ ਕਈ ਵੀ ਡਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਭ ਲ ਚ ਕਾ ਹ

ਮਨ ਮਰਾ ਕ ਲ ਕਬੀਲਾ

ਲਖ ਪਹਾੜ ਤ ਭਾਰਾ ਹ

ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦਾ ਸਾਵਾ ਤੀਲਾ ਇਸ ਤ ਵੀ ਵਧ ਭਾਰਾ ਹ ਦ ਪਿਊਣ ਲਈ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਵਸੀਲਾ ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਰਟੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਸਭ ਗਏ ਮਰ

ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਨ ਪਬਲਵਾ ਵਾਕਣ

ਲਾਸ਼ ਪਕਸ ਦਾ ਮਢਾ ਫੜ ਕ

ਿਾਣਾ ਹ ਤਰ ਿਾਣਾ ਹ ਤਰ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਵਖ ਪਕ ਤਰੀ ਦਣੀ ਵਰਗਾ ਲਪਹਦ ਵਲ

ਕੀਕਣ ਥਹਰ ਦ ਫ ਲ ਿਹਾ ਪੀਲਾ ਸਰਿ ਡ ਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਿੀਕਣ ਪਸਵਾ ਮਰੀ ਅਮ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਬਲ ਕ ਬ ਝ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਬਲਕ ਲ ਤਰੀ ਸਾੜੀ ਵਰਗਾ ਰਗ ਪਫ਼ਜ਼ਾ ਪਵਚ ਡ ਪਰਹਾ ਹ

ਸਿਣੀ ਆਪਖ਼ਰ ਇਸ਼ਕ ਅਸਾਡਾ ਵਾਹਵਾ ਹੀ ਤ ਪ ਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਮਰ ਪਵਹੜ ਚਦੀ ਦਾ ਇਕ ਬਟਾ ਆਪਖ਼ਰ ਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਪਿਦ ਮਰੀ ਦਾ ਪੀਲਾ ਸਰਿ ਡ ਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਆਪਖ਼ਰ ਇਕ ਪਦਨ ਸ ਕ ਹੀ ਿਦ ਹਰ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਹਰ ਡ ਘਾ ਸਰ

ਆਪਖ਼ਰ ਬਦਲ ਡ ਹੀ ਿਦ ਇਕ ਪਲ ਦ ਪਲ ਿ ਦ ਪਦਨ ਵਰਹ ਕੀਹ ਭੜਾ ਹ

ਇਸ਼ਕ ਿ ਮਰਾ ਤਰ ਤ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਦਾ ਰਾਹ ਹ

ਪਰ ਮਰਾ ਸਖਾ ਤ ਸਾਹ ਹ

ਤਨ ਵੀ ਕ ਝ ਮਰਾ ਲਾਹ ਹ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਤ ਸਮਝਗੀ ਮ ਮਧ ਪੀ ਕ ਬਲੀ ਿਦ ਕਾਮ-ਮਪਤਆ ਵਣ ਦੀ ਛ ਪਿਹ

ਤਰ ਵਾਲ ਵਰਲੀ ਿਦ ਕਚੀਆ ਰਤੀਆ ਪਿਹ ਬ ਲਹ ਸਹ

ਆਪਣ ਸਾਹ ਪਵਚ ਘਲੀ ਿਦ ਹ ਸਕਦਾ ਹ ਪਤਲ ਮਾਤਰ ਕਈ ਇਸ ਗਲ ਪਵਚ ਸਚਾਈ ਹਵ ਰਜ਼ ਦ ਕਹਲ ਗੜ ਵਾਕਣ

ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਪਵਚ ਆਈ ਹਵ ਪਿਸਮ ਤਰ ਦੀ ਪਭਨੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਭਾਈ ਹਵ ਪਫਰ ਵੀ ਹਸ਼ ਹ ਪਿਥ ਤੀਕਣ

ਅਿ ਮਰਾ ਅਗ ਅਗ ਪਪਆ ਠਰਦ

ਅਿ ਤਰ ਪਰਮਸ਼ਰ ਕਲ

ਪਾਪੀ ਪਟ ਪਪਆ ਬਹ ਡਰਦ ਅਿ ਮ ਈਕਣ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ ਪਿ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਥਹ ਤ

ਆਪਣ ਗ਼ਮ ਦਾ ਲਹਾ ਕ ਟਦ

ਕਾਲ ਲਹ ਨ ਥ ਕਦ ਥ ਕਦ ਆਪਣੀ ਬ ਢੀ ਅਮ ਵਾਿਣ

ਮ ਵੀ ਛਤੀ ਿਾਣਾ ਹ ਮਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਬਦ ਹ ਿਾਣ ਤਰੀ ਰਪਹਮਤ ਦ ਵੀ ਦਰ

ਪਰ ਤ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਹਸ ਹ ਖਭ ਪਵਚ ਸਾਹਸ ਹ

ਲਭ ਹੀ ਲ ਗਾ ਹਰ(ਹਰ) ਕਈ ਸਰ

ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਦਸ਼ ਨਾ ਨਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਘਰ ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹਮਦਰਦ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਤਰ ਿਜ਼ਬਾਤ ਦੀ ਇਕ ਮਪਹਕ ਦਾ ਇਹ ਗ ਚਾ ਮਰ ਅਪਹਸਾਸ ਦ ਹਠ ਤ

ਇਵ ਪਖਪੜਆ

ਬਾਜ਼ਾਰੀ ਪਿਵ ਸਹਣੀ ਪਕਸ ਨਾਰ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਪਪਰਥਮ ਵਾਰ

ਪਕਸ ਕਾਮੀ ਨ ਹਏ ਿ ਪੜਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ-ਮਥ ਪਫਰ ਵੀ ਹਮਦਰਦੀ ਤ ਮਨ ਡਰ ਲਗਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਪਸ਼ਾਕ ਹ ਪਕਸ ਹੀਣ ਦੀ ਹੀਣਾ ਸਭ ਤ ਵਡਾ ਪਮਹਣਾ ਿਗ ਤ

ਪਿਹੜ ਹਥ ਥ ਉਲੀਕ ਨ

ਤ ਇਹ ਅਖਰ

ਉਨਹ ਹਥ ਨ ਮਰਾ ਸ ਸ ਚ ਮਣ

ਮ ਨਹ ਚਾਹ ਦਾ ਤਰ ਹਠ ਦ ਗ ਲਾਬ

ਆਤਸ਼ੀ-ਸਹ

ਬੜ ਸ਼ਖ਼ ਤ ਤਜ਼ਾਬੀ ਨ ਿ ਮਰ ਸਾਹ ਦੀ ਬਦਬ ਚ

ਸਦਾ ਲਈ ਗ ਮਣ

ਮ ਿਾਣਦ ਤਰ ਖ਼ਤ ਚ

ਤਰ ਪਿਸਮ ਦੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਹ

ਇਕ ਸਕ ਹ ਇਕ ਰਗ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਦੀ ਛਹ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਮਰੀ ਨਜ਼ਰ ਚ

ਪਰ ਕੀਹ ਆਖ

ਬ-ਪਹਸ ਪਿਹ ਕਾਮ ਦ

ਪਡ ਦਾ ਹੀ ਕਹ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ

ਮ ਿਾਣਦ ਹਮਦਰਦ ਮਰ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਮਰੀ ਮਰੀ ਤ ਮਤਈ ਮ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਹ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਇਹਦੀ ਪਮਠੀ ਛ ਹ

ਕੀਹ ਗ਼ਮ ਿ ਭਲਾ ਲਮ ਤ ਇਸ ਚੜ ਿਹ ਪਵਚ

ਇਕ ਜ਼ਰਾ ਵੀ ਨਾ ਐਸਾ ਪਕ ਪਿਹਨ ਆਪਣਾ ਹੀ ਕਪਹ ਲ ਕੀਹ ਗ਼ਮ

ਿ ਨਸੀਬ ਨਾ ਪਛੀ ਦਾ ਵੀ ਪਰਛਾਵ ਇਸ ਉਮਰਾ ਦ ਸਪਹਰਾ ਚ

ਪਿਦਹੀ ਛਾਵ ਹੀ ਬਪਹ ਲ

ਤਰ ਕਪਹਣ ਮ ਤਾਬਕ

ਿ ਤਰਾ ਸਾਥ ਪਮਲ ਮਨ

ਕੀਹ ਪਤਾ ਪਫਰ ਵੀ ਨਾ ਦ ਨੀਆ ਚ ਮ ਬਾਰਕ ਥੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ ਮਥ ਮ ਤ ਚਾਹ ਦਾ ਹ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਜ਼ਪਹਰ

ਕਲਾ ਹੀ ਪੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਚਿਕਰਾ ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਉਹਦ ਰਪ ਦੀ ਧ ਪ ਪਤਖਰੀ ਦਿਾ ਮਪਹਕ ਦਾ ਪਤਰਹਾਇਆ

ਤੀਿਾ ਉਹਦਾ ਰਗ ਗ ਲਾਬੀ ਪਕਸ ਗਰੀ ਮ ਦਾ ਿਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਨਣ ਉਹਦ ਚਤ ਦੀ ਆਥਣ

ਅਤ ਜ਼ ਲਫ਼ ਸਾਵਣ ਛਾਇਆ

ਹਠ ਦ ਪਵਚ ਕਤ ਦਾ ਕਈ ਪਦਹ ਚੜਹਨ ਤ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸਾਹਵ ਦ ਪਵਚ

ਫ ਲ ਸਇਆ ਦ

ਪਕਸ ਬਾਗ਼ ਚਾਨਣ ਦਾ ਲਾਇਆ

ਦਹੀ ਦ ਪਵਚ ਖਡ ਚਤਰ

ਇਤਰ ਨਾਲ ਨ ਹਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਬਲ ਦ ਪਵਚ

ਪਣ ਪ ਰ ਦੀ ਨੀ ਉਹ ਕਇਲ ਦਾ ਹਮਸਾਇਆ

ਪਚਟ ਦਦ ਪਿ ਧਾਨ ਬਗ਼ਲਾ ਤੜੀ ਮਾਰ ਉਡਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਇਕ ਪਲਘ ਨ ਆਰੀ ਅਸ ਚਾਨਣੀਆ ਪਵਚ ਡਾਪਹਆ

ਤਨ ਦੀ ਚਾਦਰ ਹ ਗਈ ਮਲੀ ਉਸ ਪਰ ਿ ਪਲਘ ਪਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਦ ਖਣ ਮਰ

ਨਣ ਦ ਕਏ

ਪਵਚ ਹੜਹ ਹਝਆ ਦਾ ਆਇਆ

ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਗਈ ਪਵਚ ਸਚ ਉਸ ਇਹ ਕੀ ਜ਼ ਲਮ ਕਮਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸ ਬਹਾ-ਸਵਰ

ਲ ਨੀ ਵਟਣਾ ਅਸ ਮਲ ਮਲ ਓਸ ਨ ਹਾਇਆ

ਦਹੀ ਪਵਚ ਪਨਕਲਣ ਪਚਣਗ ਤ ਸਾਡਾ ਹਥ ਪਗਆ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਚਰੀ ਕ ਟ ਤ ਉਹ ਖਦਾ ਨਾਹ ਉਹਨ ਪਦਲ ਦਾ ਮਾਸ ਖਵਾਇਆ

ਇਕ ਉਡਾਰੀ ਐਸੀ ਮਾਰੀ ਉਹ ਮ ੜ ਵਤਨ ਨਹ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਿਾਮ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਇਕ ਡਣ

ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਮਰੀ ਸਚ ਦ

ਪਸਪਵਆ ਚ ਕਈ ਵਾਰ

ਮਨ ਨਗੀ ਅਲਫ਼

ਘ ਮਦੀ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਪਾਲਤ ਸਪ ਕਈ

ਮਨ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਇਸ ਸ਼ਪਹਰ-ਸਪਰ ਦੀ ਹ ਸ ਕਦ ਚ ਛ ਟ ਕ

ਮਾਰ ਕ ਡਗ ਕਲਿ ਤ

ਹ ਣ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਲਮਬ ਦੀ ਨਾਰ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਦਹੀ ਮਗ ਚ ਜ਼ਰਦਾਰੀ ਨ

ਹਾਏ ਪਝ ਕ ਸਧਰ

ਅਫ਼ਰੀਕਾ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਤ

ਕਰ ਪਵਧਵਾ ਪਬਠਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਐਸੀ ਮਨਹਸ

ਤ ਬਦਸ਼ਕਲ ਸ਼ਪਹਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਹੜ ਸ਼ਪਹਰ ਚ

ਇਸ ਦ ਧ ਪਮਲ ਕਾਹਵ ਦ ਰਗ ਦੀ ਮਾਸਮ ਗ ਨਾਹ ਵਰਗੀ ਮ ਹਬਤ ਮ ਗਵਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਪਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਚਬਰਹਾ ਮਥ ਮਰਾ ਪਬਰਹਾ ਵਡਾ ਮ ਪਨਤ ਕਕ ਪਰਹਾ ਮਰੀ ਝਲੀ ਇਕ ਹਕਾ ਇਹਦੀ ਝਲ ਅਥਾਹ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਇਸ਼ਕ ਗਵਾਚਾ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਹ ਗਏ ਸਾਹ

ਮਰ ਹਠ ਵਖ ਲਈ

ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ ਹਢਾ

ਿ ਚ ਮਣ ਮਰ ਦਰ ਤ ਖਪੜਹਆ

ਇਕ ਅਧ ਵਾਰੀ ਆ

ਮ ੜ ਉਹ ਭ ਲ ਕਦ ਨਾ ਲਪਘਆ

ਏਸ ਦਰ ਦ ਰਾਹ

ਮ ਉਹਨ ਪਨਤ ਉਡੀਕਣ ਬਠਾ ਥਪਕਆ ਔਸੀਆ ਪਾ ਮਨ ਉਹ ਚ ਮਣ ਨਾ ਬਹ ਪੜਆ

ਸ ਚ ਮਣ ਦ ਵਣ ਗਾਹ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਮਰ ਹਾਣ ਦਾ ਪਵਚ ਲਖ ਸਰਿ ਦਾ ਤਾ ਪਿਹੜ ਸਾਹ ਚਤਰ ਖਡਦਾ ਮਨ ਉਸ ਚ ਮਣ ਦਾ ਚਾ

ਪਰਦਸੀ ਚ ਮਣ ਮਪਡਆ

ਕਦ ਵਤਨ ਫਰਾ ਪਾ ਪਕਤ ਸ ਚਾ ਪਬਰਹਾ ਤਡੜਾ ਮਥ ਿਠਾ ਨਾ ਹ ਿਾ

ਪਬਰਹਾ ਵੀ ਲਭੀ ਕਾਮ ਦਾ ਇਹਦੀ ਿਾਤ ਕ ਿਾਤ ਨਾ ਕਾ ਭਾਵ ਪਬਰਹਾ ਰਬ ਵਡੜਾ ਮ ਚੀ ਕਕ ਪਰਹਾ

ਚਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਹ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਗ ਹ ਲਟਕ ਪਰਹਾ ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ ਹ ਭਟਕ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਪਦਨ ਬਹ ਵਡਭਾਗਾ ਿਦ ਪਕਸ ਸਾਗਰ ਪਵਚ

ਆਦਮ ਦ ਪਕਸ ਪਪਤਰ

ਅਮਬ(ਅਮੀਬ) ਿਨਮ ਪਲਆ

ਪਰ ਇਹ ਪਦਹ ਪਨਕਰਮਾ ਿਦ ਇਸ ਆਦਮ ਦੀ ਝਲੀ ਫ ਲ ਸਮ ਦਾ ਹਸੀ ਖ਼ਰ ਪਪਆ

ਵਖ-ਵਖ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਮ ਸਚ ਪਰਹਾ ਸਮ ਅਵਾਰਾ ਕ ਤਾ ਦਰ ਦਰ ਭਟਕ ਪਰਹਾ ਿਠ ਹਡ ਖਾਣ ਲਈ

ਲਭੀ ਤਰਸ ਪਰਹਾ

ਸਮ ਪਰਾਈ ਨਾਰ

ਤ ਿ ਪਫਰ ਰਡੀ ਹ

ਪਪਹਲੀ ਰਾਤ ਹਢਾਇਆ ਲਗਦੀ ਚਗੀ ਹ

ਦਿੀ ਰਾਤ ਪਬਤਾਇਆ

ਹ ਦੀ ਭਡੀ ਹ

ਪਰ ਇਹਦ ਸਗ

ਦ ਨੀਆ ਦ ਹਰ ਜ਼ਰ ਨ

ਇਕ ਅਧ ਘੜੀ ਜ਼ਰਰ ਪਬਤਾਣੀ ਪਦੀ ਹ

ਕਦ ਹਰਾਮਣ ਪਟਕ ਕ

ਨਾ ਇਹ ਬਪਹਦੀ ਹ

ਉਮਰ ਦੀ ਬਾਰੀ ਖਲਹ ਕ ਏਸ ਿਹ ਵਲ

ਕਾਮਨੀ ਮਲੀ ਨਜ਼ਰ

ਤਕਦੀ ਰਪਹਦੀ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਝਠ ਸਹਣ ਕਾਮ ਚ ਮਤ ਆਪਸ਼ਕ ਵਗ

ਪਮਠੀਆ ਕਰ ਕਰ ਗਲ ਸਾਨ ਛਲਦਾ ਹ

ਮਾਣ ਕ ਚ ਮਣ

ਇਕ ਦ ਏਸ ਹਯਾਤੀ ਦ

ਭ ਲ ਿਦਾ ਹ-

ਫਰ ਨਾ ਪਵਹੜ ਵੜਦਾ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਕ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਾਕਣ ਲਟਕ ਪਰਹ

ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਸ ਞੀ ਿੜੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ

ਸਮ ਦੀ ਇਕ-

ਠ ਕਰਾਈ ਹਈ ਸਿਣੀ ਵਗ

ਪੀੜ-ਕ ਠੀ ਪਬਰਹਣ ਵਾਕਣ ਭਟਕ ਪਰਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਦਵਤਾ ਇਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ

ਇਹ ਦਵੀ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ ਕਾਮ ਿ ਸਭ ਤ ਮਹਬਲੀ ਹ

ਉਸ ਦੀ ਮ ਨ ਕਪਹਣਾ ਨਗੀ ਇਹ ਗਲ ਕੀ ਹੀ ਨਾ ਚਗੀ ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਏਸ ਦੀ ਹ ਬਖ਼ਸ਼ੀ ਹਈ

ਤ ਦ ਤ ਹ ਸਨ ਦੀ ਿ ਰ ਤ ਹ

ਏਸ ਨ ਹ ਰਪ ਵਡਣਾ-

ਖ਼ਨ ਮਰਾ ਿ ਤਡੀ ਕ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਖੜੀ ਆ ਪਮਟੀ ਦੀ ਇਹ ਬਾਜ਼ੀ ਪਚਟੀ ਦ ਧ ਕਲੀ ਪਿ ਤਾਜ਼ੀ ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦਾ ਇਕ ਸਗਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦੀ ਕਥਾ ਸ ਣਦਾ ਕਈ ਅਲਮਸਤ ਪਿਹਾ ਿਗਮ ਹ

ਤਰਾ ਇਸ ਨ ਟ ਡੀ ਕਪਹਣਾ ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਗ਼ਮ ਹ

ਕਾਮ ਪਬਨ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਕਾਹਦ ਅਰਥ ਿ ਚਲਦਾ ਦਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਪਸ਼ਵਿੀ ਕਾਮ ਬਰਹਮ ਹ

ਕਾਮ ਹੀ ਸਭ ਤ ਮਹ ਧਰਮ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਸ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਵਖ ਪਕ ਬ ਤ ਨ ਕੀ ਹਇਆ ਹ

ਇ ਲਗਦਾ ਹ ਪਿ ਰਇਆ ਹ

ਸਾਥ ਕਈ ਪਾਪ ਹਇਆ ਹ

ਸਾਰ ਦੀਵ ਝਬ ਬ ਝਾ ਦ

ਇਸ ਨ ਥੜਹਾ ਪਰਹ ਹਟਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਮ ਖ ਨ ਪਰਹ ਭ ਆ ਦ

ਿ ਇਸ ਤ ਕਈ ਪਰਦਾ ਪਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਪਦਲ ਪਵਚ ਵੀ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਇਸ ਨ ਹਾਲ ਵੀ ਕਈ ਭ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਕਾਮ ਏਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ ਇਹ ਭਾਵ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਸੀਮਾ ਦਪਨਕ ਅਖ਼ਬਾਰ ਦ

ਅਿ ਪਰਥਮ ਪਨ ਤ

ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਛਪੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਕ ਝ ਗਰ ਬਦਸ਼ੀ ਬਚ ਤ ਇਕ ਹਰ ਉਹਦ ਨਾਲ

ਖੜਹੀ ਉਸ ਦੀ ਸਖੀ ਹ

ਤਸਵੀਰ ਦ ਪਰ ਇਕ ਇਬਾਰਤ ਦੀ ਹ ਝਿਰ

ਇਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਹੀ ਕ ੜੀ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰੀ ਪਜ਼ਦਗੀ ਥ ੜੀ ਥ ੜੀ ਹ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ

ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਮਰ ਗੀਤ ਨ ਰਦ ਮਾਸਮ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਵੀ ਅਵਾਰਾ ਨ ਭਦ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ ਅਕਸਰ ਮਰ ਸ਼ਪਹਰ ਿਦ ਆਦੀ ਹਰ ਵਾਰ ਿਦ ਆਦੀ ਪਤਨ ਫ ਲ ਪਲਆਦੀ ਗ ਲਦਾਨ ਚ ਪਤਨ ਫ ਲ ਿਦ ਹਥ ਉਹ ਸਿਾਦੀ ਮ ਸਕਾ ਕ ਤ ਅਦਾਜ਼ ਚ

ਕ ਝ ਏਦ ਉਹ ਕਪਹਦੀ ਇਕ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਤਰ ਨ ਦਾ ਮਰ ਨ ਦਾ ਇਹ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਪਕਸ ਪਪਉ ਦਾ ਪਕਸ ਮ ਦਾ ਇਕ ਫ ਲ ਮਰੀ ਕ ਖ ਦੀ ਸੀਮਾ ਦ ਹ ਨ ਦਾ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਇਕ ਗਰੀ ਪਿਹੀ ਪਨਕੀ ਬਚੀ ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਪਿਸ ਚੀਚੀ ਹ ਪਕੜ ਰਖੀ

ਓਸ ਦੀ ਸ਼ਕਲ

ਮਰ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਹ ਆ ਲਥੀ ਈਕਣ ਲਗਦਾ ਹ

ਇਹ ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਧੀ ਹ

ਮਰਾ ਤ ਮਰੀ ਬਲਣ ਦ

ਪਬਮਾਰ ਲਹ ਦਾ ਏਸ ਧਰਤੀ ਤ ਪਬਿਾਇਆ

ਕਈ ਸਝਾ ਬੀਅ ਹ

ਮਰੀ ਪੀੜਾ ਦੀ ਮਰੀਅਮ ਦ

ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਮਸੀਹ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਿਦਹੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਬਚਨ ਮਰਾ ਿੀ ਹ

ਓਹ ਹੀ ਸੀਮਾ ਧੀ ਹ

ਕਈ ਹਰ ਇਹਦਾ ਪਪਉ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਅਜਨਬੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ

ਨਾ ਤ ਤ ਹੀ ਔਲੀਆ ਹ

ਨਾ ਤ ਮ ਹੀ ਹ ਨਬੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਮਰ ਲਈ ਇਹ ਰਸ-ਭਰੀ ਤਰੀ ਮਲਕ ਮ ਸਕੜੀ ਪਕਸ ਪਵਮਾਨ ਸਵਕਾ ਦੀ ਮ ਸਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਅਿ ਵੀ ਪਿਸ ਚ ਿਾਣਦ ਪਕ ਵਾਸ਼ਨਾ ਦੀ ਕਗ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਮਰ ਲਈ ਤਰੀ ਵਫ਼ਾ ਅਿ ਵੀ ਇਕ ਸਵਗ ਹ

ਮਰ ਨਸ਼ੀਲ ਪਿਸਮ ਦੀ ਅਿ ਵੀ ਤਨ ਮਗ ਹ

ਪਿਹੜਾ ਪਕ ਤਰੀ ਨਜ਼ਰ ਪਵਚ

ਪਫਲਮੀ ਰਸਾਲ ਵਗ ਹ

ਸਫ਼ਾ ਸਫ਼ਾ ਫਰਲਣਾ ਪਿਦਹਾ ਹ ਤਰੀ ਪਦਲ ਲਗੀ ਸਮ ਨ ਸਨਹ ਮਾਰ ਕ

ਿ ਪਮਲ ਿਾਏ ਘੜੀ ਕਦੀ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਮ ਸਗਾ ਤ ਕਾਮ ਦੀ ਹ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਅਿ ਤ ਸਾਡਾ ਇਸ਼ਕ

ਓਸ ਮਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਕਾਮ ਦ ਸ ਆਦ ਪਪਛ ਹ ਿਾਏ ਿ ਹਾਪਮਲਾ ਤ ਮਕੜ ਨ ਮਾਰ ਕ

ਬਣਾ ਲਏ ਪਿਵ ਗਜ਼ਾ ਤ ਖਾਈ ਿਾਏ ਉਹ ਕਾਮਣੀ ਕ ਲਛਣੀ ਸ ਆਦ ਲਾ ਹ ਕਾਮਣੀ ਹ ਕਾਮਣੀ ਮਨ ਬਚਾ ਮਨ ਬਚਾ ਵਾਸਤਾ ਈ ਿੀਭ ਨ

ਇਹ ਖ਼ਨ ਦਾ ਨਾ ਸ ਆਦ ਪਾ ਦਰ ਹ ਕ ਬਪਹ ਪਰਹ ਨਾ ਕਲ ਆ ਨਾ ਕਲ ਆ

ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਤਰ ਗਲ ਥ ਪਚਮਟ ਕ

ਇਹ ਸ ਪਰਹਾ ਿ ਬਾਲ ਹ

ਛ ਰੀ ਹ ਸਸਕਾਰ ਦੀ ਿ ਕਰ ਰਹੀ ਹਲਾਲ ਹ

ਇਹ ਕਪਹਣ ਨ ਤ ਠੀਕ ਹ ਪਕ

ਤਰਾ ਮਰਾ ਹੀ ਲਾਲ ਹ

ਿ ਸਚੀਏ ਤ ਸਹਣੀਏ

ਤਨ ਸਦੀਵੀ ਮਰਦ ਦੀ ਮ ਿਾਣਦ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਸਾਡੀ ਵਫ਼ਾ ਨ ਗਾਲਹ ਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਪਬਤਾਉਣ ਦੀ ਚਲੀ ਅਸ ਨ ਚਾਲ ਹ

ਮਨ ਸਦੀਵੀ ਨਾਰ ਦੀ ਤ ਿਾਣਦੀ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਫਰ ਵੀ ਵਗ ਰਹੀ ਹ ਪਰਸ਼ਪਤਆ ਦੀ ਇਕ ਨਦੀ ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਮ ਉਪਿ

ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਤ ਛਬੀ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦਾ ਮ ਸਗਾ ਤ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦੀ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਹ ਠੀਕ ਪਕ ਤਰੀ ਮਰੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਸਾਨ ਆਪਣ ਹੀ ਆਪ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਿੀਲ ਵਦ ਤ

ਕ ਰਾਨ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਗਰੀਆ ਨ ਸਮ ਦੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਮਗਲੀਆ ਦਰਾਵੜ ਨ

ਆਰੀਆ ਤ ਮਾਣ ਨਹ ਅਿ ਤ ਪਦਲ ਨ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਪਦਮਾਗ਼ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਕ ਲ ਿਹਾਨ

ਸਾਡ ਵਾਕਣਾ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਸਗਰਦ

ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ

ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਹਬਹ ਚੀਨ ਕਬਤਰ ਵਾਕਣ ਗ ਟਕਦੀ ਤ ਸਨ-ਖਭ ਨ ਪਖਲਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਇਹ ਮਰੀ ਵਾਕਫ਼

ਤ ਹਮਦਰਦ ਦਾ ਘਰ

ਪਿਸ ਚ ਅਿ ਦੀ ਰਾਤ

ਮ ਇਹ ਹ ਗ ਜ਼ਾਰੀ ਪਿਸ ਦੀ ਸਰਤ

ਚਤ ਦ ਸਰਿ ਦ ਵਗ

ਨੀਮ-ਪਨਘੀ ਦਧੀਆ ਹ ਗ ਲਾਨਾਰੀ ਪਹ ਦੀ ਸਗਰਦ ਦ ਪਰਭਾਤ ਵਲ

ਪਨਤਰੀ ਮਦਰ ਦੀ ਪਚਰਨਾਮਤ ਦ ਵਗ

ਠਢੀ-ਠਢੀ ਸ ਚੀ-ਪਮਠੀ ਤ ਪਪਆਰੀ ਸ ਰਹੀ ਹ ਮਪਹਕ ਹਠ ਤ ਪਖਲਾਰੀ

ਉਫ਼

ਪਕਨੀ ਹ ਰਹੀ ਹ ਬਰਫ਼-ਬਾਰੀ ਏਸ ਬਸਤੀ ਦੀ ਠਰੀ ਹਈ ਬ ਕਲ

ਮਘ ਰਹੀ ਨਾ ਪਕਤ ਵੀ ਕਈ ਅਗਾਰੀ ਚਹ-ਪਾਸ ਜ਼ਪਹਰ ਮਹਰੀ ਬਰਫ਼ ਦਾ ਮਨ ਸਾਗਰ ਹ ਪਸਰਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਰਾ ਪਦਲ ਮਰਾ ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ

ਬਰਫ਼ ਸਗ ਹ ਬਰਫ਼ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਦਰ ਕਾਲਾ ਰ ਖ ਲਮਾ ਚੀਲਹ ਦਾ ਸ਼ੀਪਸ਼ਆ ਤ ਪਾਰ ਿ ਘਲਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਬਸਤੀ ਦੀ ਬਲਰੀ ਪਾਤਲੀ ਪਵਚ

ਸਲ ਵਤ ਚ ਪਭਆ ਹ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ

ਉਫ਼

ਇਹ ਮਨ ਕੀਹ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ

ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਸਰਦ ਤਾਬੀਰ ਪਵਚ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਕਚੀ ਗਰੀ ਿਹਾ ਸ ਤ-ਉਨਦਾ ਪਿਸਮ ਬਣਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਵਗ ਚਪਲਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਕਣ ਦਰਵਾਜ਼ ਨ ਹ ਖੜਕਾ ਪਰਹਾ

ਸ਼ਾਇਦ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਹ ਟ ਪਰਆ ਆ ਪਰਹਾ ਹ ਪਦਲਾ ਬ-ਹਪਸ਼ਆ

ਕ ਝ ਹਸ਼ ਕਰ

ਨਾ ਤ ਕਈ ਆ ਤ ਨਾ ਹੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਮਰਾ ਵਪਹਮ ਤਨ ਖਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਹ

ਇਕ ਤਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਘਰ

ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ

ਉਹ ਤ ਪਪਹਲ ਹੀ

ਅਮਾਨਤ ਹ ਪਕਸ ਦੀ ਤ ਤ ਐਵ ਪੀਣ ਪਗਲਾ ਪਾ ਪਰਹਾ ਰਸ਼ਮੀ ਿਹ ਵਗ ਰਹ ਉਹਦ ਸਵਾਸ ਤ

ਨਜ਼ਰ ਮਲੀ ਪਕਸ ਲਈ ਹ ਪਾ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਤ ਮਦਰ ਦੀ ਸ ਚੀ ਪਣ ਵਰਗਾ ਸ ਆਦ ਤ ਲਸੀ ਦਾ ਪਿਦਹ ਚ ਆ ਪਰਹਾ

ਹ ਮਨਾ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ

ਤ ਤ ਕਾ ਹੀ ਸ਼ਰਮ ਹ ਲਾਹ ਮਾਰੀ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਪਿਸਮ ਤਰਾ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਤ ਤ ਧ ਰ ਤ ਗ਼ਮ ਦੀ ਇਕ ਸਗਰਦ ਹ

ਕਰ ਨਾ ਐਵ ਮਰਖਾ ਤ ਨਜ਼ਰ ਮਾੜੀ ਲਭ ਹਮਦਰਦੀ ਚ ਨਾ ਕਈ ਪਚਗਾੜੀ ਵਖ ਤਰ ਤ ਵੀ ਵਧ ਕ ਸਰਦ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਪਕਨੀ ਹ ਸ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਬਹ-ਰਪੀਏ

ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਮਰ ਘਰ ਪਵਚ ਪਈ ਘ ਮਦੀ ਹ

ਚ ਪ ਚ ਪ ਤ ਵੀਰਾਨ

ਪਕਸ ਪਨਪਤਰ ਰ ਖ ਦ ਤ ਇਲ ਦ ਆਲਹਣ ਵਗ

ਗ ਮ-ਸ ਮ ਤ ਸ ਨਸਾਨ

ਸ਼ਾਮ-ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਐਸੀ ਬ-ਪਹਸ ਸ਼ਾਮ ਨ ਆਪਖ਼ਰ

ਮ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਸਵਰ ਆਦੀ ਿ ਕਰ ਇਸ ਨ ਵੀ ਆਉਣਾ ਸੀ ਇਹਦ ਨਾਲ ਤ ਚਗਾ ਸੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਦੀ ਬ ਕਲ ਪਵਚ

ਕਾਫ਼ੀ ਦ ਦ ਘ ਟ ਪਨਗਲ ਕ

ਪਸਗਰਟ ਧ ਖਾ ਕ ਬਪਹ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਸਰਪਮਡ-ਮਛੀ ਿਹੀਆ ਕ ੜੀਆ ਵਖਣ ਮਾਤਰ ਸੜਕ ਤ

ਯਾਰ ਦ ਸਗ ਭ ਲਣਾ ਸੀ ਥਕ ਟ ਟ ਕ ਸ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ

ਸਮ ਵੀ ਪਕਨੀ ਚਦਰੀ ਸ਼ ਹ

ਪਕਸ ਪ ਰਾਣ ਅਮਲੀ ਵਾਕਣ

ਪਦਨ ਭਰ ਪੀ ਕ ਡਡ ਸਹਰਾ ਗਲੀਆ ਤ ਬਾਜ਼ਾਰ ਦ ਪਵਚ

ਆਪਣੀ ਝਕ ਚ ਟ ਪਰਆ ਰਪਹਦ ਨਾ ਕ ਝ ਸ ਣਦ ਨਾ ਕ ਝ ਕਪਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਖੜਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਬਪਹਦ ਇਸ ਬਦਬ ਦ ਿਾਣ ਚ ਹਾਲ

ਯ ਗ ਿਡਾ ਇਕ ਪਲ ਰਪਹਦ

ਕਾਲੀਆ ਕਾਲੀਆ ਿੀਭ ਿਹੀਆ

ਮਰੀ ਹਥ-ਘੜੀ ਦੀਆ ਸਈਆ

ਮਰੀ ਪਹਕ ਪਵਚ ਲਮ ਲਮ

ਕਪਡਆ ਵਾਕਣ ਪ ੜੀਆ ਹਈਆ ਹਫ਼ੀਆ ਹਫ਼ੀਆ ਭਿ ਭਿ ਮਈਆ

ਪਦਨ ਭਰ ਸਮ ਦ ਖਹ ਤ ਬਲ ਵਾਕਣ ਿਈਆ ਹਈਆ

ਗ਼ਮ ਦ ਪਾਣੀ ਸਗ ਪਸਿਣ ਲਈ

ਮਰ ਪਦਲ ਦੀਆ ਬਿਰ ਰਹੀਆ ਅਿ ਦੀਆ ਸ਼ਾਮ ਐਵ ਗਈਆ

ਰਬ ਕਰ ਬਦਬ ਦੀ ਢਰੀ ਛਤੀ ਿਾਵ ਛਤੀ ਿਾਵ

ਿ ਰਬ ਕਰ ਕ ਬਹ -ਰਪਣੀ ਚਰ ਦ ਸਗ ਧਲ ਿਾਵ ਿ ਕਈ ਐਸਾ ਮਤਰ ਚਲ

ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਭਸਮ ਹ ਿਾਵ ਇਸ ਮਨਹਸ ਨ ਖ਼ਰ ਕਦ ਤਕ

ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ ਹ ਚਟਦ ਰਪਹਣਾ ਮ ਤ ਹਰ ਪਕਸ ਸਗ ਰਾਤ

ਨਚਣ ਬਾਲ-ਰਮ ਹ ਿਾਣਾ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਭਗ ਲਈ

ਅਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਪਪਹਲਾ ਚ ਮਣ ਬਾਲ-ਵਰਸ

ਟ ਰ ਸਾਡ ਦਰ ਆਇਆ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਪਮਟੀ ਦੀ ਬਾਜ਼ੀ ਦ ਪਲ ਖਡ ਗਵਾਇਆ

ਦਿਾ ਚ ਮਣ ਿ ਸਾਨ ਿ ਪੜਆ

ਉਹ ਸਾਡ ਮਚ ਨਾ ਆਇਆ

ਉਸ ਮਗਰ ਸ ਚ ਮਣ ਿ ਪੜਆ

ਪਰ ਹਠ ਨਾ ਲਾਇਆ

ਮ ੜ ਨਾ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਪਰ ਇਹ ਕਹਾ ਅਿ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਗਲ ਸਾਡ ਲਗ ਰਇਆ

ਹਠ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਪਸਕੀ ਤ ਚਾਨਣ ਪਿਸ ਚਇਆ

ਇਹ ਚ ਮਣ ਸਾਡਾ ਸਿਣ ਪਦਸਦਾ ਇਹ ਸਾਡਾ ਮਪਹਰਮ ਹਇਆ

ਡ ਘੀ ਢਾਬ ਪਹਿਰ ਦੀ ਸਾਡੀ ਡ ਬ ਮਇਆ ਡ ਬ ਮਇਆ

ਸਾਡਾ ਤਨ-ਮਨ ਹਪਰਆ ਹਇਆ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਕ ਪਦਲ-ਪਰਚਾਵਾ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਸਕਨ

ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਬਾਸ਼ ਨ ਇਕ ਪਤਤਲੀ ਕਪਹਣਾ ਇਹ ਹ ਪਨਰਾ ਿਨਨ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਪਿਹੜਾ ਮਪਰਆ

ਉਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਊਣ

ਮਰ-ਮ ਕ ਕ ਵੀ ਕਰ ਨਾ ਸਕਦਾ ਪਰੀ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਭਾਵ ਇਹ ਬਰਪਹਮਡ ਵੀ ਫਲ

ਿ ਪਫਰ ਅਰਨ ਵਰਨ

ਇਹ ਵੀ ਇਕ ਿਨਨ

ਮ ਹਾਲ ਤਾਜ਼ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਸਮਝ ਮਰਾ ਖ਼ਨ

ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਮਾਣ ਲਈ

ਪਿਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਹ

ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਕ ਪਕਸ ਗਰ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਮਲ ਉਿਾੜ ਦਰ ਚ

ਰਪਹਦਾ ਹਵ ਮਲਗ ਫਕਰ

ਤ ਿਠ ਟ ਕ ਦੀ ਆਸ ਲ ਕ

ਪਦਨ ਢਲ ਿ ਗਰ ਚ ਆਵ ਤ ਪਬਨ ਬ ਲਾਇਆ ਹੀ ਪਰਤ ਿਾਵ

ਔ-ਲਖ ਕਪਹ ਤ ਮਾਰ ਚਕਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਕਾਲ ਰਾਹ ਦ

ਐਸ ਬ-ਪਹਸ ਪੜਾਅ ਤ ਖਪੜਹਆ ਪਿਤ ਖ਼ਾਬ ਦ ਨੀਲ ਰ ਖ ਚ

ਪਣ ਪੀਲੀ ਪਿਹੀ ਵਗ ਰਹੀ ਏ

ਅਗ ਪਸਪਵਆ ਦੀ ਮਘ ਰਹੀ ਏ

ਕਦ ਕਦ ਕਈ ਗ਼ਮ ਦਾ ਪਛੀ ਪਰ ਨ ਆਪਣ ਹ ਫੜਫੜਦਾ ਤ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਪੀਲ ਅਰਸ਼

ਕਈ ਪਸਤਾਰਾ ਹ ਟ ਟ ਿਦਾ ਤ ਚਦੀ-ਵਨਾ ਖ਼ਾਬ ਮਰਾ ਸਮ ਦਾ ਹਰੀਅਲ ਹ ਟ ਕ ਿਦਾ ਪਵਹਦ ਪਵਹਦ ਹੀ ਨੀਲ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸਾਰਾ ਿਗਲ ਹ ਸ ਕ ਿਦਾ ਫਰ ਪਦਲ ਦੀ ਮਾਯਸ ਵਾਦੀ ਚ

ਤਲਖ਼ ਘੜੀਆ ਦ ਜ਼ਰਦ ਪਤਰ

ਚੀ ਚੀ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਝਠ ਥੜਾ ਹੀ ਮਾਰਦ ਨ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਪਰ ਦ ਨਾਲ ਖਪਹਦੀ ਇਕ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਮਪਹਲ ਚ

ਇਸ਼ਕ ਮਰਾ ਗਵਾਪਚਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਆਸ਼ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਰੀਆ ਦਾ ਆਪਖਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਹਰ ਗਲੀ ਹਾਏ ਗੀਤ ਵਰਗੀ ਨ ਹਾਰ ਦੀ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਪਟ ਚ

ਰਾਤ ਸ਼ਬਨਮ ਗ ਜ਼ਾਰਦੀ ਹ

ਤ ਹਰ ਦਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਪਾਕ ਪਮਟੀ ਦਾ ਖ਼ਨ ਪੀ ਕ ਮ ਿਨਮ ਲੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਪਕ ਦ ਧਨੀਆ ਚ

ਮਾਸਮੀਅਤ ਦਾ ਦ ਧ ਪੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਬਰਗ ਪਚਹਰ ਤ

ਝ ਰੜੀਆ ਦ ਨ ਝਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਪਕ ਸੀਨ ਅਦਰ ਨ

ਗ ਰਬਤ ਦ ਪਹਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਨਣ ਦ

ਦਵ ਦੀਵ ਹੀ ਪਹਸ ਚ ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਿਨਾਪਜ਼ਆ ਲਈ

ਖ਼ਰੀਦ ਕਫ਼ਨ ਵੀ ਪਵਕ ਚ ਕ ਨ

ਤ ਹਰ ਤੀਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਮ ਲਮ ਸੜਕ ਤ

ਿਾ ਕ ਕਈ ਕਦ ਨਹ ਮ ੜਦਾ ਇਹ ਸਮਝ ਲੀਤਾ ਿਦਾ ਹ ਮ ਰਦਾ

ਤ ਹਰ ਚਥੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਕਾਲ ਬਾਗ਼ ਚ

ਪਸਰਫ਼ ਆਸ ਦੀ ਪਣ ਿਾਵ ਕਦ ਕਦ ਹ ਓਸ ਿਹ ਚ

ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਵ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਆਬਾਦ ਕਰਨ ਨ ਤ ਹੀ ਰਕੜ

ਤ ਹੀ ਧਰਤੀ ਦਾ ਕਝ ਵਰਨ

ਤ ਹੀ ਕਰਨੀ ਫ਼ਜ਼ਾ ਮ ਅਤਰ

ਤ ਹੀ ਸਿ ਨ ਮਾਨਣਾ ਸ ਕ ਪਪਹਲ ਤ ਵਖ ਸਥਰ ਪਰ ਮ ਛਤੀ ਹੀ ਸਮਝ ਿਦਾ ਇਹ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸ਼ਰ ਹੀ ਹ

ਿ ਲਾ ਪਰਹਾ ਹ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਚਕਰ

ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਆਉਣ ਵਾਲ

ਇਹ ਲਕ ਪੜਹ ਕ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ ਇਹ ਉਹ ਪਵਚਾਰੀ ਬਦਬਖ਼ਤ ਰਹ ਹ

ਪਕ ਪਿਹੜੀ ਪਹਰਨ ਦ ਪਸਙ ਤ

ਉਦਾਸ ਲਪਮਹਆ ਨ ਫੜਣ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਚੜਹ ਰਹੀ ਏ ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ

ਪਕ ਹਠ ਦ ਫ ਲ ਦੀ ਮਪਹਕ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਰਹੀ ਏ

ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਪਨਕੀ ਉਮਰ

ਉਡਾ ਕ ਲ ਗਏ ਗ਼ਮ ਦ ਝਖੜ

ਵਫ਼ਾ ਦ ਸਹ ਦ ਮਲ ਤ

ਇਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਮ ਲਚਦਾ ਹ ਪਕ ਇਸ ਚ ਰਾਹ ਤ

ਮਨ ਕਈ ਉਿਾੜ ਦਵ ਤ ਮਰ ਮਥ ਦ ਕਾਲ ਅਖ਼ਰ ਤ

ਕਟ ਚਨ ਦਾ ਚਾੜਹ ਦਵ ਿ ਅਗ ਫ਼ ਰਕਤ ਦੀ ਪਦਨ ਦੀਵ ਪਵਚ ਚ ਰਾਹ ਦ ਸਾੜ ਦਵ ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਪਪਘਲ ਿਾਵਣ

ਇਹ ਬਦਨਸੀਬੀ ਦ ਕਾਲ ਕਕਰ

ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਬਦਲ ਿਾਵਣ

ਮਰੀ ਪਕਸਮਤ ਦ ਸਭ ਨਛਤਰ

ਮ ਮਨ ਖਤਾ ਦ ਨਾਮ ਸ ਖਗਾ ਆਪਣ ਗੀਤ ਦ ਸਨ-ਛਤਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

Page 23: Pc64 bDnc64 - Punjabi Library · Aate Dian Chirian Shiv Kumar Batalvi 6If Pc64 bDnc64 b]\ ?dWaY UIaZ\c 6If Pc64 bDnc64 DaRMc YaN D ^dÊNc 7? S_anc U^Nc ?^W NfYc WfYf Ph^N Unc bS6Yc

ਪਠਬ-ਖਪੜਬੀਆ ਿ ਤੀਆ ਪਾਈ

ਖਪੜੀਆ ਦ ਬਹਲ ਪਵਚ ਲਘ ਪਣ ਫਰਾਟ ਭਰਦੀ ਸ਼ ਸ਼ ਕਰਦੀ ਹਕ ਭਰਦੀ

ਥ ਪ ਰ ਥ ਪਟਡੀਆ ਦੀਆ ਹੜ ਕਰਨ ਇਕਠੀਆ ਹਡ ਦੀਆ ਢਰ ਹਡੀਆ ਦ ਢਰ ਪਵਚ ਸਵਣ

ਲਖ ਲਖ ਬਚਾ ਦਣ ਅਕਰ ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਧਰਮ ਘਰ ਿਾਈਆ

ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਕਮ ਘਰ ਿਾਈਆ ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਕਾਮ ਪਤਹਾਈਆ

ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਿਗ ਨ ਸਾਈਆ ਇਹ ਪਟਡੀਆ ਹਦ ਪਰਨਾਈਆ ਮਾਨ ਖਤਾ ਦੀਆ ਲਵੀਆ ਫ਼ਸਲ ਇਨਹ ਰਲ ਪਮਲ ਮਾਰ ਮ ਕਾਈਆ ਅਿ ਖੜਹਾ ਇਸ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਪਕਨਾਰ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ

ਨੀਮ ਸਵਲੀ ਗਰੜ ਵਤ ਨੀਲੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਪਵਚ ਪਕੀ ਿਗ ਪਵਚ ਹਈ ਪਵਧਵਾ ਵਾਕਣ

ਪਫਰਦੀ ਪਈ ਹ ਲਥ-ਭਲਥੀ ਆਪਣ ਭ ਖ ਬਚ ਵਾਕਣ

ਮਰ ਪਪਡ ਨ ਢਾਕ ਚਕੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ ਸੜਕ ਇਹ ਪਕੀ ਸਾਵਣ-ਰਗੀ

ਸੜਕ ਇਹ ਪਕੀ

ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਆਇਆ ਭਗਣ ਿਨ ਚ ਰਾਸੀ ਕਈ ਲਛਮਣ ਨਹ ਮਰਾ ਸਾਥੀ ਨਾ ਮ ਰਾਮ ਅਯ ਪਧਆ ਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ

ਨਾ ਮਰਾ ਪਚ-ਵਟੀ ਪਵਚ ਡਰਾ ਨਾ ਕਈ ਰਾਵਣ ਦ ਸ਼ਮਣ ਮਰਾ ਕਣਕ-ਕਕਈ ਮ ਦੀ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਮਥ ਦਰ ਵਤਨ ਹ ਮਰਾ ਪਕੀ ਸੜਕ ਦੀ ਪਟੜੀ ਤ

ਸਪਦਆ ਦਿਾ ਵਰਹਾ ਹ ਮਰਾ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਪਵਚ ਰਦੀ ਹ

ਮਰੀ ਦ ਵਪਰਹਆ ਦੀ ਕਾਕੀ ਿੀਕਣ ਪਣ ਸਰਕੜ ਪਵਚ ਲਘ ਿਦੀ ਹ ਅਧੀ ਰਾਤੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ

ਕਈ ਸ ਗਰੀਵ ਨਹ ਮਰਾ ਮਪਹਰਮ

ਨਾ ਕਈ ਪਵਨ-ਪ ਤ ਮਰਾ ਬਲੀ ਨਾ ਕਈ ਨਖ਼ਾ ਹੀ ਕਾਮ ਦੀ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਆਈ ਮਰੀ ਬਣਨ ਸਹਲੀ

ਮਰੀ ਤ ਇਕ ਬ ਢੀ ਮ ਹ

ਪਿਸ ਨ ਮਰੀ ਹੀ ਬਸ ਛ ਹ

ਪਦਲ ਭਰ ਥ ਕ ਪਦਕ ਦ ਕੀੜ

ਪਿਸ ਦੀ ਬਸ ਲਬ ਤ ਿ ਹ

ਿ ਉਹਦੀ ਇਕ ਮਰਨੀ ਧੀ ਹ

ਪਿਸ ਦ ਵਰ ਲਈ ਲਭਣੀ ਥ ਹ

ਿ ਪਫਰ ਅਨਪੜਹ ਬ ਢਾ ਪਪਉ ਹ

ਿ ਇਕ ਪਮਲ ਪਵਚ ਹ ਚਪੜਾਸੀ ਖ਼ਾਕੀ ਪਿਦਹ ਪਿਾਮ ਤ

ਲਗੀ ਹਈ ਹ ਪਚਟੀ ਟਾਕੀ ਕਈ ਭੀਲਣੀ ਨਹ ਮਰੀ ਦਾਸੀ ਨਾ ਮਰੀ ਸੀਤਾ ਪਕਤ ਗਵਾਚੀ

ਮਰੀ ਸੀਤਾ ਕਰਮ ਮਾਰੀ ਉਹ ਨਹ ਕਈ ਿਨਕ ਦ ਲਾਰੀ ਉਹ ਹ ਧ ਰ ਤ ਫਾਪਕਆ ਮਾਰੀ ਪੀਲੀ ਪੀਲੀ ਮਾੜੀ ਮਾੜੀ ਿੀਕਣ ਪਹਲੀ ਮਗਰ ਹਾੜਹੀ ਪਲ ਪਰ ਟ ਰ ਪਵਚਾਰੀ ਿਨਮ ਿਨਮ ਦੀ ਪਰ ਭਰੀ ਹਾਏ ਗ ਰਬਤ ਦੀ ਚੀ ਘਾਟੀ ਕੀਕਣ ਪਾਰ ਕਰਗੀ ਸ਼ਾਲਾ ਉਹਦੀ ਤਰੀਮਤ-ਪਣ ਦੀ ਡਾਚੀ

ਪਹਕ ਸਗ ਲਾ ਕ ਮਰੀ ਕਾਕੀ

ਇਹ ਮ ਅਿ ਕੀਹ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ ਪਕ ਦ ਖਦੀ ਹ ਮਰੀ ਛਾਤੀ

ਪਕ ਅਖ ਹ ਗਈ ਲਹ-ਲਾਖੀ ਮ ਉਹਦੀ ਅਗਨ ਪਰੀਪਖਆ ਲਸ ਨਹ ਨਹ ਇਹ ਤ ਹ ਗ ਸਤਾਖੀ ਉਸ ਅਗ ਦ ਪਵਚ ਉਹ ਸੜ ਿਾਸੀ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਪਵਚ ਰਦੀ ਹ

ਮਰੀ ਦ ਵਪਰਹਆ ਦੀ ਕਾਕੀ ਹਰ ਪਲ ਵਧਦੀ ਿਾਏ ਉਦਾਸੀ

ਿੀਕਣ ਵਰਹਦ ਬਦਲ ਦ ਪਵਚ

ਡਦ ਿਦ ਹਵਣ ਪਛੀ ਮਠੀ ਮਠੀ ਟਰ ਪਨਰਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ

ਰਾਖ਼ ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਪਈ ਹ ਧ ਖਦੀ ਪਕ ਪਿਵ ਪਵਧਵਾ ਕਈ ਪਵਚ ਿਵਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ

ਪਿ ਕਾਲੀ ਮਾਤਾ ਪਿ ਮ ਭਵਾਨੀ ਿ ਪੀੜ ਮਰੀ ਦ ਪਜ਼ਦੀ ਬਪਚਆ ਦਾ ਖ਼ਨ ਨੀਲਾ ਹਾਏ ਪੀਣ ਖ਼ਾਤਰ

ਖੜਹੀ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਵਚ ਹਰਾਨੀ ਫੜ ਕ ਧ ਦੀ ਅਲਫ਼-ਹ ਸਨੀ ਕਈ ਪਾ ਕ ਚਲਾ ਹਾਏ ਅਸਮਾਨੀ ਬੜ ਡਰਾਉਣ ਿ ਪਛੀ ਵਰਗੀ ਅਖ ਮ ਦੀ ਤ ਪਹਕ ਤਾਣੀ

ਿ ਪਪਉ ਲਮਬ ਦੀ ਧੀ ਅਞਾਣੀ ਿ ਬਾਪ ਆਪਣ ਦੀ ਮਤ ਪਪਛ ਆਪਣੀ ਮ ਦੀ ਹ ਸੀਨ ਗਦੀ ਚ

ਘਕ ਸ ਤੀ ਹ ਭ ਖੀ-ਭਾਣੀ ਤ ਸ ਤੀ ਸ ਤੀ ਇਹ ਕਪਹ ਰਹੀ ਹ-

ਇਹ ਯ ਗ ਪਕਨਾ ਹ ਅਗਰਗਾਮੀ ਹ ਪਕਨੀ ਪਜ਼ਲਤ ਅਿ ਵੀ ਬਦਾ ਬਦ ਅਗ ਕਰ ਗ਼ ਲਾਮੀ

ਿ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਦਾ ਮਰ-ਪਖੀ ਵਲਵ ਖਦਾ ਪਸਗਰਟੀ ਧਆ ਪਕ ਪਿਵ ਪਕਧਰ ਵੀਰਾਨ ਥਾਵ ਕਈ ਰ ਖ ਸਫਦ ਦਾ ਹਏ ਅਲ ਆ ਪਿ ਇਪਛਆਧਾਰੀ ਕਈ ਸਪ ਦਮਹ ਿ ਪਿ ਸਰਵਰ ਚ ਸਵਲੀ ਪਿਹੀ ਨਹਾ ਕ ਪਨਕਲੀ ਕਈ ਿਵਾਨੀ ਤ ਕਢ ਖੜਹ ਕ ਸ ਕਾਏ ਪਾਣੀ ਬੀਮਾਰ ਿਹੀ ਤਵੀਤ ਪਪਹਨੀ

ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਬੀਅਰ ਦੀ ਬਤਲ

ਇਹ ਮਜ਼ ਹਟਲ ਦ ਸਾਗਵਾਨੀ ਇਹ ਓਹ ਬਰ ਤ ਓਹ ਪਚਹਰ

ਇਹ ਓਹ ਬਕ ਬਕ ਤ ਕ ਤ ਖਾਣੀ ਬਹ ਪਪਆਜ਼ ਦੀ ਬ ਪ ਰਾਣੀ

ਉਫ਼ ਪਕਨੀ ਹੀ ਹ ਵੀਰਾਨੀ ਰਲ-ਰਪ ਦੀ ਗਪਹਰੀ ਦਲਦਲ ਚ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਹ ਧਸਦੀ ਿਦੀ ਇਹ ਸ਼ਾਮ ਸਹੀ ਤ ਅਰਗ਼ਵਾਨੀ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਪਿ ਰਾਤ ਕਾਲੀ ਕਈ ਤਫ਼ਾਨੀ ਪਕ ਪਿਸ ਚ ਚਮਕ ਕਈ ਨਾ ਤਾਰਾ ਪਸਆਹ ਪ ਲਾੜ ਦ ਰਾਹ ਦੀ ਬਾਨੀ ਉਫ਼ ਪਕਨੀ ਹੀ ਹ ਡਰਾਉਣੀ

ਓ ਬਰਾ ਪਬਲ ਲ ਆ

ਤ ਚ ਕ ਲ ਏਥ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਤ ਮਨ ਇ ਹ ਲਗਦੀ ਹਜ਼ਾਰ ਮਗਾਟਨ ਬਬ ਵਾਕਣ ਪਿ

ਮਜ਼ ਮਰੀ ਤ ਫਟ ਹ ਿਾਣੀ ਤ ਖ਼ਾਲੀ ਹਈ ਬੀਅਰ ਦੀ ਬਤਲ

ਪਿ ਬਣ ਕ ਰਾਕਟ ਹ ਡ ਿਾਣੀ

ਚ ਕ ਲ ਏਥ ਇਹ ਖ਼ਾਲੀ ਬਤਲ

ਤ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਿ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਪਈ ਹ ਧ ਖ਼ਦੀ ਪਕ ਪਿਵ ਪਵਧਵਾ ਕਈ ਪਵਚ ਿਵਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ

ਚਹਜੜਾ ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਸਚ ਮਰੀ ਵਗ ਹੀ ਬਜ਼ਾਰ ਹ

ਇਹ ਤ ਮਨ ਇ ਪਈ ਹ ਭਾਸਦੀ ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਗਲੀ ਗਲੀ ਚ ਮਣ ਪ ਤਰ ਪਰਾਏ

ਪਕਸ ਕਦਰ ਹਛਾ ਪਿਹਾ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਹਾਏ

ਵਲ ਪਪਛ ਸਦ ਲਾ ਕ ਆਖਣਾ ਵਲ ਤਰੀ ਹਰ ਵੀ ਦਾਤਾ ਵਧਾਏ

ਪਕਸ ਕਦਰ

ਅਸਚਰਿ ਦੀ ਗਲ ਹਾਏ

ਇਕ ਮਗਤ ਰਾਪਿਆ ਨ ਖ਼ਰ ਪਾਏ

ਹਾਏ ਨਾ ਦਾਤਾ ਸਮਝ ਆਏ

ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਵਲ ਖ ਦ ਬ-ਕਾਰ ਹ

ਇਹ ਧ ਰ ਤ

ਜ਼ਰਦ ਤ ਪਬਮਾਰ ਹ

ਏਸ ਨ ਨਾ ਫ ਲ

ਨਾ ਕਈ ਖ਼ਾਰ ਹ ਮਰ ਲਈ ਹ ਅਿਨਬੀ ਕ ਖ ਦੀ ਪੀੜ

ਪਪਆਰ ਦੀ ਮਨ ਭਲਾ ਕੀ ਸਾਰ ਹ

ਲਰੀਆ ਦਣਾ ਤ ਇਕ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਹ

ਕਾਮ ਦੀ ਿ ਪਰਤੀ ਦਾ ਆਹਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਹਾਏ ਮਨ

ਪਕਸ ਗ ਨਾਹ ਦੀ ਇਹ ਸਜ਼ਾ

ਨਾ ਮ ਆਦਮ

ਤ ਨਾ ਹੀ ਮ ਹਵਾ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਦਾ ਹ ਖ਼ਰ ਕੀਹ ਮਜ਼ਾ

ਆਖਦ ਨ -

ਕਾਮ ਹ ਦਾ ਹ ਖ ਦਾ ਕਾਮ ਪਵਚ ਹ ਦਾ ਹ ਲਿੜ ਦਾ ਨਸ਼ਾ ਪਰ ਇਹ ਮਨ ਕੀ ਪਤਾ

ਕਾਮ ਦ ਪਦਉਤ ਦੀ ਮਨ ਤ ਧ ਰ ਹੀ ਮਾਰ ਹ

ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਰਾਮ-ਲੀਲਹਾ ਦਾ ਕਈ ਪਕਰਦਾਰ ਹ

ਪਿਸ ਦ ਹਥ ਪਵਚ

ਕਾਠ ਦੀ ਤਲਵਾਰ ਹ

ਚਮਕਦੀ ਹ ਪਰ ਨਾ ਕਈ ਧਾਰ ਹ

ਝਠਾ ਮਠਾ ਕਰਨਾ ਪਿਸ ਨ ਵਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਹ ਮਨਾ ਨਾ ਹਰ ਲਮੀ ਸਚ ਕਰ

ਸਚ ਲਮੀ ਸਨਹ ਲਾਣੀ ਸਮ ਨ

ਸਮ ਨ ਤ ਸਨਹ ਲਾਣੀ ਪਾਪ ਹ ਸਮ ਹੀ ਤ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਬਾਪ ਹ ਠ

ਪਕ ਸਾਰ ਨ ਸਾਥੀ ਸ ਰਹ

ਸ ਪਪਨਆ ਦ ਸ਼ਪਹਰ ਸਭ ਭ ਰਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਇਕ ਕਾਮ

ਦਿ ਕਮ ਪਬਨ

ਹ ਮਨਾ ਬ-ਕਾਰ ਹ ਬ-ਕਾਰ ਹ

ਇਕ ਵਾਧ ਭਾਰ ਹ

ਤਨ ਮਰ ਿਾਣਾ ਹੀ ਬਸ ਦਰਕਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਲਣਾ

ਧਰਮੀ ਬਾਬਲ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਲੜ ਲਾਇਆ ਸਾਡ ਫ ਲ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਪਿਸ ਦਾ ਇਛਰ ਰਪ ਹਢਾਇਆ

ਮ ਪਰਨ ਦੀ ਮ ਪਰਨ ਦ ਹਾਣ ਦੀ

ਮ ਉਸ ਤ ਇਕ ਚ ਮਣ ਵਡੀ ਪਰ ਮ ਕੀਕਣ ਮ ਉਹਦੀ ਲਗੀ ਉਹ ਮਰੀ ਗਰਭ ਿਨ ਨਾ ਆਇਆ

ਲਕਾ ਵ ਮ ਧੀ ਵਰਗੀ ਸਲਵਾਨ ਦੀ

ਪਪਤਾ ਿ ਧੀ ਦਾ ਰਪ ਹਢਾਵ ਲਕਾ ਵ ਤਨ ਲਾਿ ਨਾ ਆਵ

ਿ ਲਣਾ ਪਰਨ ਨ ਚਾਹਵ ਚਪਰਤਰ-ਹੀਣ ਕਵਹ ਪਕ ਿੀਭ ਿਹਾਨ ਦੀ

ਚਪਰਤਰ-ਹੀਣ ਤ ਤ ਕਈ ਆਖ

ਿ ਕਰ ਲਣਾ ਵਚ ਹਾਸ

ਪਰ ਿ ਹਾਣ ਨਾ ਲਭਣ ਮਾਪ

ਹਾਣ ਲਭਣ ਪਵਚ ਗਲ ਕੀ ਹ ਅਪਮਾਨ ਦੀ

ਲਣਾ ਹਵ ਤ ਅਪਰਾਧਣ

ਿਕਰ ਅਦਰ ਹਏ ਸ ਹਾਗਣ

ਮਪਹਕ ਉਹਦੀ ਿ ਹਵ ਦਾਗ਼ਣ

ਮਪਹਕ ਮਰੀ ਤ ਕਿਕ ਮ ਹੀ ਿਾਣਦੀ

ਿ ਸਲਵਾਨ ਮਰ ਲੜ ਲਗਾ ਪਦਨ ਭਰ ਚ ਕ ਫ਼ਾਈਲ ਦਾ ਥਬਾ ਸ਼ਪਹਰ ਸ਼ਪਹਰ ਰਵਹ ਪਨਤ ਭਿਾ ਮਨ ਪਵਚ ਚਟਕ ਚਦੀ ਦ ਫ ਲ ਖਾਣ ਦੀ

ਪਚਰ ਹਇਆ ਉਹਦੀ ਇਛਰ ਮਈ

ਇਕ ਪਰਨ ਿਮ ਪਰਨ ਹਈ

ਉਹ ਪਰਨ ਨਾ ਿਗੀ ਕਈ

ਉਸ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਹ ਮਰਾ ਹਾਣ ਪਛਾਣਦੀ

ਹ ਚਪਲਆ ਹ ਆਥਣ ਵਲਾ ਆਇਆ ਨਹ ਗਰਖ ਦਾ ਚਲਾ ਦਫ਼ਤਰ ਤ ਅਿ ਘਰ ਅਲਬਲਾ ਮ ਪਈ ਕਰ ਪਤਆਰੀ ਕਫ਼ ਿਾਣ ਦੀ

ਧਰਮੀ ਬਾਬਲ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਲੜ ਲਾਇਆ ਸਾਡ ਫ ਲ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਪਿਸ ਦਾ ਇਛਰ ਰਪ ਹਢਾਇਆ

ਮ ਪਰਨ ਦੀ ਮ ਪਰਨ ਦ ਹਾਣ ਦੀ

ਇਕ ਸਫ਼ਰ

ਉਹ ਵੀ ਸ਼ਪਹਰ ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਮ ਵੀ ਸ਼ਪਹਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਲਪਹਦ ਦੀ ਖ ਸ਼ਕ ਟਪਹਣੀ ਤ ਦਰ

ਫ ਲ ਸਰਿ ਦਾ ਅਿ ਕ ਮਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਤ ਮਰ ਪਵਚਾਲ ਪਵਥ ਸੀ ਪਫਰ ਮਨ ਸਕ ਉਹਦਾ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਦਵ ਕਢ ਸਵਲੀ ਪਿਹੀ ਸੜਕ ਦ

ਉਹਦ ਬ ਲਹ ਵਗ ਪਏ ਸੀ ਫਰਕਦ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਬ ਰਿੀਆ ਸੜਕ ਦ ਪਏ ਦਦ ਹਵਣ ਹਸਦ

ਪਣ ਦਾ ਪਚਮਟਾ ਪਪਆ ਸੀ ਵਿਦਾ ਟਾਹਲੀਆ ਦ ਪਤ ਪਏ ਸੀ ਖੜਕਦ ਵਖ ਰਹ ਸਨ ਸਾਡੀ ਵਲ ਨਾਮ ਰਾਦ

ਕਾਸ਼ਨੀ ਪਿਹ ਫ ਲ ਪਹਾੜੀ ਅਕ ਦ

ਬੀਿ ਰਹ ਸਨ ਮਰ ਪਦਲ ਪਵਚ ਸਰਘੀਆ

ਲਾਲ ਸਹ ਕਰ ਉਹਦੀ ਅਖ ਦ

ਦਰ ਇਕ ਆਥਣ ਦਾ ਤਾਰਾ ਪਫਕੜਾ ਗਗਨ ਦੀ ਹ ਣ ਗਲਹ ਤ ਮ ਸਕਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਇਕ ਪਨਆਣ ਦ ਗ ਲਾਬੀ ਮ ਖ ਤ

ਕਾਲ ਪਤਲ ਦ ਵਗ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਤ ਮਰ ਪਵਚਾਲ ਫਾਸਲਾ ਸਾਡੀ ਮਪਜ਼ਲ ਵਗ ਘਟਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਉਫ਼ਕ ਦ ਨਣ ਚ ਕ ਝ ਨੀਲਾ ਕ ਧ

ਕਾਗ ਦ ਪਿ ਬਟ ਦ ਪਪਡ ਤ ਲ ਬਖ਼ਸ਼ਦਾ ਸੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਸਕ

ਦਰ ਉਸ ਧਏ ਦ ਉਸ ਿਗਲ ਤ ਪਾਰ

ਿਾ ਰਹੀ ਸੀ ਪਛੀਆ ਦੀ ਇਕ ਡਾਰ

ਮਰਾ ਿੀ ਕੀਤਾ ਪਕ ਮ ਉਸ ਡਾਰ ਨ

ਚੀ ਦਣੀ ਇਕ ਕਹ ਆਵਾਜ਼ ਮਾਰ

ਨਾਲ ਆਪਣ ਲ ਚਲ ਸਾਨ ਵੀ ਯਾਰ

ਦਰ ਇਸ ਦ ਨੀਆ ਤ ਪਕਧਰ ਪਰਲ ਪਾਰ

ਦਣਾ ਸਾਨ ਉਸ ਿਜ਼ੀਰ ਤ ਉਤਾਰ

ਪਿਥ ਸਕੀਏ ਰਾਤ ਅਿ ਦੀ ਇਹ ਗ ਜ਼ਾਰ

ਪਸਆਹ ਹਨਰਾ ਪਸਆਹ ਦੀ ਇਕ ਸਪਣੀ ਦ ਵਗ

ਮਰ ਵਲ ਸਰਕਦਾ ਹੀ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਮਰਾ ਹਥ ਹ ਣ ਉਹਪਦਆ ਹਥ ਦ ਨਾਲ

ਖ਼ਰ ਪਕਨੀ ਦਰ ਤ ਟਕਰਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਿੀਕਣ ਘ ਗੀਆ ਦਾ ਿੜਾ ਕਧ ਤ

ਚ ਝ ਦ ਪਵਚ ਚ ਝ ਪਾ ਮ ਸਕਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਸੜਕ ਦ ਬ ਲਹ ਤ ਅਬ ਦੀ ਕਤਾਰ

ਮਪਹਕ ਆਪਣ ਬਰ ਦੀ ਸੀ ਰਹੀ ਪਖਲਾਰ

ਉਸ ਪਲਾਡ ਪਵਚ ਅਿ ਤੀਕ

ਚ ਗ ਰਹੀ ਸੀ ਪਬਿਪੜਆ ਦੀ ਇਕ ਡਾਰ

ਹ ਣ ਉਹਦ ਹਥ ਮਪਰਆ ਹਥ ਚ ਸਨ

ਬਰਫ਼ ਨਾਲ ਵਧ ਸਨ ਿ ਠਢ ਠਾਰ

ਿੀਕਣ ਪਬਲ ਦ ਮਹ ਕਈ ਗ ਟਾਰ

ਕਰ ਰਹ ਸਨ ਫਰ ਵੀ ਮਨ ਪਪਆਰ

ਿਦ ਹੀ ਭੜੀ ਰਾਹ ਅਸਾਡਾ ਕਟ ਗਈ

ਕਾਲੀ ਪਬਲੀ ਵਾਗਣ ਇਕ ਕਾਲੀ ਕਾਰ

ਸਾਡ ਮਹ ਤ ਰਸ਼ਨੀ ਦਾ ਇਕ ਬ ਕ ਮਾਰ

ਸਾਨ ਉਸ ਖਡ ਤ ਗਈ ਪਵਸਾਰ

ਪਪਛ ਬਤੀ ਲਾਲ ਪਿਹੀ ਉਸ ਕਾਰ ਦੀ ਅਿ ਤੀਕਣ ਚਮਕ ਪਈ ਸੀ ਮਾਰਦੀ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਸੜਕ ਦ ਮਥ ਤ ਪਿ

ਕਮ ਦਣੀ ਦਾ ਪਈ ਸੀ ਸਾਰਦੀ ਿ ਮਣੀ ਚਮਕ ਗਲ ਦ ਹਾਰ ਦੀ ਪਣ ਦ ਪਰ ਚ ਝਿਰ ਮਪਹਕ ਦੀ ਫ ਲ ਚਹ ਹਥ ਦਾ ਰਲ ਕ ਪਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਤਜ਼ ਸਰਿ ਹਾੜ ਦਾ ਸਾਡੀਆ ਤਲੀਆ ਚ ਚੜਹਦਾ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਕ ਵਧਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਤਜ਼ ਸ ਮ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਤਾਲ ਪਵਚ ਸੀ ਛਣਕਦਾ ਯਕ ਦਾ ਸਾਜ਼

ਸਾਜ਼ ਚ ਇਕ ਉਭਰਦੀ ਐਸੀ ਆਵਾਜ਼

ਪਬਿਲੀ ਦ ਖਪਭਆ ਚ ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਨਕ ਹ ਦ ਕਨ ਲਾ ਸ ਣਦ ਆਵਾਜ਼

ਪਰ ਨਾ ਆਦਾ ਸਮਝ ਦ ਪਵਚ ਉਸਦਾ ਰਾਜ਼

ਸਮਝਦ ਪਕ ਹ ਪਰਤ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਡ ਰਹ ਨ ਿ ਪਕ ਲਾਮ ਪਵਚ ਿਹਾਜ਼

ਿਗਤ ਦ ਪਾਪ ਤ ਪਚੜ ਕ ਸਮਝਦ ਹ ਗਏ ਿ ਦਵਤ ਸਾਰ ਨਾਰਾਜ਼

ਹਥ ਸਾਡ ਅਗ ਦੀ ਉਸ ਖਡ ਤ

ਅਿ ਤੀਕਣ ਵੀ ਨਹ ਹਨ ਆਏ ਬਾਅਜ਼

ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਤਜ਼ ਸ ਮ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਛਣਕਦਾ ਸੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਯਕ ਦਾ ਸਾਜ਼

ਉਹਦ ਪਪਡ ਦੀ ਚੀ ਮਸਪਿਦ ਦਾ ਪਮਨਾਰ

ਉਸ ਹਨਰ ਪਵਚ ਵੀ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹ ਤ ਉਹਦ ਨਾਲ ਉਹਦਾ ਹਥ ਵੀ ਮਰ ਹਥ ਚ ਪਨਕਲ ਕ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਬਾਝ ਓਸ ਦਾ ਹੀ ਹ ਣ ਗਰ ਲਪਗਆ ਪਕ ਖਾਣ ਨ ਪਿ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਖ਼ਰ ਕੀ ਕ ਰਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਬ-ਰਪਹਮ ਘੜ ਨ ਇਕ ਿਲਾਦ ਵਗ

ਚੀ-ਚੀ ਤਜ਼ ਛਟ ਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਚੀ ਚ ਗ਼ਲ ਇਕ ਪਚਚਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਾਰਾ ਰਾਹ ਓਸ ਚ ਗ਼ਲ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਨਾਲ

ਲਪਗਆ ਪਕ ਨਦ ਪਵਚ ਬਰੜਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਾਰਾ ਯਕਾ ਹ ਣ ਪਕਸ ਤਾਜ਼ਾ ਮਰ

ਿਾਨਵਰ ਦਾ ਕਰਗ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਲਪਹਦ ਦੀ ਖ਼ ਸ਼ਕ ਟਾਹਣੀ ਨ ਹ ਣ

ਤਾਪਰਆ ਦਾ ਘ ਣ ਪਿਹਾ ਬਸ ਖਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦੀਪਵਆ ਦੀ ਲ ਚ ਹ ਣ ਮਰਾ ਗਰ ਦਰ ਕਬਰਸਤਾਨ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਪਦਲ ਮਰਾ ਡਦ ਫਰਾਰ ਵਾਕਣ ਹਰ ਘੜੀ ਪਪਛ ਨ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਖ਼ਰ ਕੀ ਕ ਰਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਬ-ਰਪਹਮ ਘੜ ਨ ਇਕ ਿਲਾਦ ਵਗ

ਚੀ-ਚੀ ਤਜ਼ ਛਟ ਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਚਸਕਲੀਗਰ

ਮ ਪਸਕਲੀਗਰ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਦਸ਼ ਨਾ ਨਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਘਰ

ਮ ਪਸਕਲੀਗਰ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਗਡ

ਲ ਕ ਸ਼ਪਹਰ ਸ਼ਪਹਰ ਮ ਪਫਪਰਆ

ਪਟ ਦੀ ਅਗ ਬ ਝਾਵਣ ਿਗਾ ਪਰ ਕਈ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਨਾ ਪਮਪਲਆ

ਸਮ ਦ ਪਪਡ ਦੀਆ ਪੜ ਤ

ਹਲੀ ਹਲੀ ਪਰਹਾ ਮ ਟ ਪਰਆ

ਪਰ ਪਫ਼ਕਰ ਦਾ ਰਗ ਨਾ ਖ ਪਰਆ

ਹ ਣ ਮਥ ਨਹ ਿਦਾ ਟ ਪਰਆ

ਨਾ ਹੀ ਪਪਛ ਿਦ ਮ ਪੜਆ

ਹ ਣ ਤਕ ਸ਼ਾਇਦ ਬ ਢੀ ਠਰੀ ਮਰੀ ਅਮ ਗਈ ਹਸੀ ਮਰ

ਲਭ ਪਲਆ ਹਸੀ ਮਰ ਪਪਉ ਨ

ਆਪਣੀ ਧੀ ਲਈ ਯਗ ਕਈ ਵਰ

ਹ ਣ ਨਹ ਮਨ ਕਈ ਵੀ ਡਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਭ ਲ ਚ ਕਾ ਹ

ਮਨ ਮਰਾ ਕ ਲ ਕਬੀਲਾ

ਲਖ ਪਹਾੜ ਤ ਭਾਰਾ ਹ

ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦਾ ਸਾਵਾ ਤੀਲਾ ਇਸ ਤ ਵੀ ਵਧ ਭਾਰਾ ਹ ਦ ਪਿਊਣ ਲਈ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਵਸੀਲਾ ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਰਟੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਸਭ ਗਏ ਮਰ

ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਨ ਪਬਲਵਾ ਵਾਕਣ

ਲਾਸ਼ ਪਕਸ ਦਾ ਮਢਾ ਫੜ ਕ

ਿਾਣਾ ਹ ਤਰ ਿਾਣਾ ਹ ਤਰ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਵਖ ਪਕ ਤਰੀ ਦਣੀ ਵਰਗਾ ਲਪਹਦ ਵਲ

ਕੀਕਣ ਥਹਰ ਦ ਫ ਲ ਿਹਾ ਪੀਲਾ ਸਰਿ ਡ ਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਿੀਕਣ ਪਸਵਾ ਮਰੀ ਅਮ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਬਲ ਕ ਬ ਝ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਬਲਕ ਲ ਤਰੀ ਸਾੜੀ ਵਰਗਾ ਰਗ ਪਫ਼ਜ਼ਾ ਪਵਚ ਡ ਪਰਹਾ ਹ

ਸਿਣੀ ਆਪਖ਼ਰ ਇਸ਼ਕ ਅਸਾਡਾ ਵਾਹਵਾ ਹੀ ਤ ਪ ਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਮਰ ਪਵਹੜ ਚਦੀ ਦਾ ਇਕ ਬਟਾ ਆਪਖ਼ਰ ਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਪਿਦ ਮਰੀ ਦਾ ਪੀਲਾ ਸਰਿ ਡ ਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਆਪਖ਼ਰ ਇਕ ਪਦਨ ਸ ਕ ਹੀ ਿਦ ਹਰ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਹਰ ਡ ਘਾ ਸਰ

ਆਪਖ਼ਰ ਬਦਲ ਡ ਹੀ ਿਦ ਇਕ ਪਲ ਦ ਪਲ ਿ ਦ ਪਦਨ ਵਰਹ ਕੀਹ ਭੜਾ ਹ

ਇਸ਼ਕ ਿ ਮਰਾ ਤਰ ਤ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਦਾ ਰਾਹ ਹ

ਪਰ ਮਰਾ ਸਖਾ ਤ ਸਾਹ ਹ

ਤਨ ਵੀ ਕ ਝ ਮਰਾ ਲਾਹ ਹ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਤ ਸਮਝਗੀ ਮ ਮਧ ਪੀ ਕ ਬਲੀ ਿਦ ਕਾਮ-ਮਪਤਆ ਵਣ ਦੀ ਛ ਪਿਹ

ਤਰ ਵਾਲ ਵਰਲੀ ਿਦ ਕਚੀਆ ਰਤੀਆ ਪਿਹ ਬ ਲਹ ਸਹ

ਆਪਣ ਸਾਹ ਪਵਚ ਘਲੀ ਿਦ ਹ ਸਕਦਾ ਹ ਪਤਲ ਮਾਤਰ ਕਈ ਇਸ ਗਲ ਪਵਚ ਸਚਾਈ ਹਵ ਰਜ਼ ਦ ਕਹਲ ਗੜ ਵਾਕਣ

ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਪਵਚ ਆਈ ਹਵ ਪਿਸਮ ਤਰ ਦੀ ਪਭਨੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਭਾਈ ਹਵ ਪਫਰ ਵੀ ਹਸ਼ ਹ ਪਿਥ ਤੀਕਣ

ਅਿ ਮਰਾ ਅਗ ਅਗ ਪਪਆ ਠਰਦ

ਅਿ ਤਰ ਪਰਮਸ਼ਰ ਕਲ

ਪਾਪੀ ਪਟ ਪਪਆ ਬਹ ਡਰਦ ਅਿ ਮ ਈਕਣ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ ਪਿ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਥਹ ਤ

ਆਪਣ ਗ਼ਮ ਦਾ ਲਹਾ ਕ ਟਦ

ਕਾਲ ਲਹ ਨ ਥ ਕਦ ਥ ਕਦ ਆਪਣੀ ਬ ਢੀ ਅਮ ਵਾਿਣ

ਮ ਵੀ ਛਤੀ ਿਾਣਾ ਹ ਮਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਬਦ ਹ ਿਾਣ ਤਰੀ ਰਪਹਮਤ ਦ ਵੀ ਦਰ

ਪਰ ਤ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਹਸ ਹ ਖਭ ਪਵਚ ਸਾਹਸ ਹ

ਲਭ ਹੀ ਲ ਗਾ ਹਰ(ਹਰ) ਕਈ ਸਰ

ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਦਸ਼ ਨਾ ਨਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਘਰ ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹਮਦਰਦ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਤਰ ਿਜ਼ਬਾਤ ਦੀ ਇਕ ਮਪਹਕ ਦਾ ਇਹ ਗ ਚਾ ਮਰ ਅਪਹਸਾਸ ਦ ਹਠ ਤ

ਇਵ ਪਖਪੜਆ

ਬਾਜ਼ਾਰੀ ਪਿਵ ਸਹਣੀ ਪਕਸ ਨਾਰ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਪਪਰਥਮ ਵਾਰ

ਪਕਸ ਕਾਮੀ ਨ ਹਏ ਿ ਪੜਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ-ਮਥ ਪਫਰ ਵੀ ਹਮਦਰਦੀ ਤ ਮਨ ਡਰ ਲਗਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਪਸ਼ਾਕ ਹ ਪਕਸ ਹੀਣ ਦੀ ਹੀਣਾ ਸਭ ਤ ਵਡਾ ਪਮਹਣਾ ਿਗ ਤ

ਪਿਹੜ ਹਥ ਥ ਉਲੀਕ ਨ

ਤ ਇਹ ਅਖਰ

ਉਨਹ ਹਥ ਨ ਮਰਾ ਸ ਸ ਚ ਮਣ

ਮ ਨਹ ਚਾਹ ਦਾ ਤਰ ਹਠ ਦ ਗ ਲਾਬ

ਆਤਸ਼ੀ-ਸਹ

ਬੜ ਸ਼ਖ਼ ਤ ਤਜ਼ਾਬੀ ਨ ਿ ਮਰ ਸਾਹ ਦੀ ਬਦਬ ਚ

ਸਦਾ ਲਈ ਗ ਮਣ

ਮ ਿਾਣਦ ਤਰ ਖ਼ਤ ਚ

ਤਰ ਪਿਸਮ ਦੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਹ

ਇਕ ਸਕ ਹ ਇਕ ਰਗ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਦੀ ਛਹ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਮਰੀ ਨਜ਼ਰ ਚ

ਪਰ ਕੀਹ ਆਖ

ਬ-ਪਹਸ ਪਿਹ ਕਾਮ ਦ

ਪਡ ਦਾ ਹੀ ਕਹ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ

ਮ ਿਾਣਦ ਹਮਦਰਦ ਮਰ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਮਰੀ ਮਰੀ ਤ ਮਤਈ ਮ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਹ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਇਹਦੀ ਪਮਠੀ ਛ ਹ

ਕੀਹ ਗ਼ਮ ਿ ਭਲਾ ਲਮ ਤ ਇਸ ਚੜ ਿਹ ਪਵਚ

ਇਕ ਜ਼ਰਾ ਵੀ ਨਾ ਐਸਾ ਪਕ ਪਿਹਨ ਆਪਣਾ ਹੀ ਕਪਹ ਲ ਕੀਹ ਗ਼ਮ

ਿ ਨਸੀਬ ਨਾ ਪਛੀ ਦਾ ਵੀ ਪਰਛਾਵ ਇਸ ਉਮਰਾ ਦ ਸਪਹਰਾ ਚ

ਪਿਦਹੀ ਛਾਵ ਹੀ ਬਪਹ ਲ

ਤਰ ਕਪਹਣ ਮ ਤਾਬਕ

ਿ ਤਰਾ ਸਾਥ ਪਮਲ ਮਨ

ਕੀਹ ਪਤਾ ਪਫਰ ਵੀ ਨਾ ਦ ਨੀਆ ਚ ਮ ਬਾਰਕ ਥੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ ਮਥ ਮ ਤ ਚਾਹ ਦਾ ਹ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਜ਼ਪਹਰ

ਕਲਾ ਹੀ ਪੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਚਿਕਰਾ ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਉਹਦ ਰਪ ਦੀ ਧ ਪ ਪਤਖਰੀ ਦਿਾ ਮਪਹਕ ਦਾ ਪਤਰਹਾਇਆ

ਤੀਿਾ ਉਹਦਾ ਰਗ ਗ ਲਾਬੀ ਪਕਸ ਗਰੀ ਮ ਦਾ ਿਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਨਣ ਉਹਦ ਚਤ ਦੀ ਆਥਣ

ਅਤ ਜ਼ ਲਫ਼ ਸਾਵਣ ਛਾਇਆ

ਹਠ ਦ ਪਵਚ ਕਤ ਦਾ ਕਈ ਪਦਹ ਚੜਹਨ ਤ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸਾਹਵ ਦ ਪਵਚ

ਫ ਲ ਸਇਆ ਦ

ਪਕਸ ਬਾਗ਼ ਚਾਨਣ ਦਾ ਲਾਇਆ

ਦਹੀ ਦ ਪਵਚ ਖਡ ਚਤਰ

ਇਤਰ ਨਾਲ ਨ ਹਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਬਲ ਦ ਪਵਚ

ਪਣ ਪ ਰ ਦੀ ਨੀ ਉਹ ਕਇਲ ਦਾ ਹਮਸਾਇਆ

ਪਚਟ ਦਦ ਪਿ ਧਾਨ ਬਗ਼ਲਾ ਤੜੀ ਮਾਰ ਉਡਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਇਕ ਪਲਘ ਨ ਆਰੀ ਅਸ ਚਾਨਣੀਆ ਪਵਚ ਡਾਪਹਆ

ਤਨ ਦੀ ਚਾਦਰ ਹ ਗਈ ਮਲੀ ਉਸ ਪਰ ਿ ਪਲਘ ਪਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਦ ਖਣ ਮਰ

ਨਣ ਦ ਕਏ

ਪਵਚ ਹੜਹ ਹਝਆ ਦਾ ਆਇਆ

ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਗਈ ਪਵਚ ਸਚ ਉਸ ਇਹ ਕੀ ਜ਼ ਲਮ ਕਮਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸ ਬਹਾ-ਸਵਰ

ਲ ਨੀ ਵਟਣਾ ਅਸ ਮਲ ਮਲ ਓਸ ਨ ਹਾਇਆ

ਦਹੀ ਪਵਚ ਪਨਕਲਣ ਪਚਣਗ ਤ ਸਾਡਾ ਹਥ ਪਗਆ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਚਰੀ ਕ ਟ ਤ ਉਹ ਖਦਾ ਨਾਹ ਉਹਨ ਪਦਲ ਦਾ ਮਾਸ ਖਵਾਇਆ

ਇਕ ਉਡਾਰੀ ਐਸੀ ਮਾਰੀ ਉਹ ਮ ੜ ਵਤਨ ਨਹ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਿਾਮ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਇਕ ਡਣ

ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਮਰੀ ਸਚ ਦ

ਪਸਪਵਆ ਚ ਕਈ ਵਾਰ

ਮਨ ਨਗੀ ਅਲਫ਼

ਘ ਮਦੀ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਪਾਲਤ ਸਪ ਕਈ

ਮਨ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਇਸ ਸ਼ਪਹਰ-ਸਪਰ ਦੀ ਹ ਸ ਕਦ ਚ ਛ ਟ ਕ

ਮਾਰ ਕ ਡਗ ਕਲਿ ਤ

ਹ ਣ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਲਮਬ ਦੀ ਨਾਰ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਦਹੀ ਮਗ ਚ ਜ਼ਰਦਾਰੀ ਨ

ਹਾਏ ਪਝ ਕ ਸਧਰ

ਅਫ਼ਰੀਕਾ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਤ

ਕਰ ਪਵਧਵਾ ਪਬਠਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਐਸੀ ਮਨਹਸ

ਤ ਬਦਸ਼ਕਲ ਸ਼ਪਹਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਹੜ ਸ਼ਪਹਰ ਚ

ਇਸ ਦ ਧ ਪਮਲ ਕਾਹਵ ਦ ਰਗ ਦੀ ਮਾਸਮ ਗ ਨਾਹ ਵਰਗੀ ਮ ਹਬਤ ਮ ਗਵਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਪਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਚਬਰਹਾ ਮਥ ਮਰਾ ਪਬਰਹਾ ਵਡਾ ਮ ਪਨਤ ਕਕ ਪਰਹਾ ਮਰੀ ਝਲੀ ਇਕ ਹਕਾ ਇਹਦੀ ਝਲ ਅਥਾਹ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਇਸ਼ਕ ਗਵਾਚਾ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਹ ਗਏ ਸਾਹ

ਮਰ ਹਠ ਵਖ ਲਈ

ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ ਹਢਾ

ਿ ਚ ਮਣ ਮਰ ਦਰ ਤ ਖਪੜਹਆ

ਇਕ ਅਧ ਵਾਰੀ ਆ

ਮ ੜ ਉਹ ਭ ਲ ਕਦ ਨਾ ਲਪਘਆ

ਏਸ ਦਰ ਦ ਰਾਹ

ਮ ਉਹਨ ਪਨਤ ਉਡੀਕਣ ਬਠਾ ਥਪਕਆ ਔਸੀਆ ਪਾ ਮਨ ਉਹ ਚ ਮਣ ਨਾ ਬਹ ਪੜਆ

ਸ ਚ ਮਣ ਦ ਵਣ ਗਾਹ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਮਰ ਹਾਣ ਦਾ ਪਵਚ ਲਖ ਸਰਿ ਦਾ ਤਾ ਪਿਹੜ ਸਾਹ ਚਤਰ ਖਡਦਾ ਮਨ ਉਸ ਚ ਮਣ ਦਾ ਚਾ

ਪਰਦਸੀ ਚ ਮਣ ਮਪਡਆ

ਕਦ ਵਤਨ ਫਰਾ ਪਾ ਪਕਤ ਸ ਚਾ ਪਬਰਹਾ ਤਡੜਾ ਮਥ ਿਠਾ ਨਾ ਹ ਿਾ

ਪਬਰਹਾ ਵੀ ਲਭੀ ਕਾਮ ਦਾ ਇਹਦੀ ਿਾਤ ਕ ਿਾਤ ਨਾ ਕਾ ਭਾਵ ਪਬਰਹਾ ਰਬ ਵਡੜਾ ਮ ਚੀ ਕਕ ਪਰਹਾ

ਚਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਹ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਗ ਹ ਲਟਕ ਪਰਹਾ ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ ਹ ਭਟਕ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਪਦਨ ਬਹ ਵਡਭਾਗਾ ਿਦ ਪਕਸ ਸਾਗਰ ਪਵਚ

ਆਦਮ ਦ ਪਕਸ ਪਪਤਰ

ਅਮਬ(ਅਮੀਬ) ਿਨਮ ਪਲਆ

ਪਰ ਇਹ ਪਦਹ ਪਨਕਰਮਾ ਿਦ ਇਸ ਆਦਮ ਦੀ ਝਲੀ ਫ ਲ ਸਮ ਦਾ ਹਸੀ ਖ਼ਰ ਪਪਆ

ਵਖ-ਵਖ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਮ ਸਚ ਪਰਹਾ ਸਮ ਅਵਾਰਾ ਕ ਤਾ ਦਰ ਦਰ ਭਟਕ ਪਰਹਾ ਿਠ ਹਡ ਖਾਣ ਲਈ

ਲਭੀ ਤਰਸ ਪਰਹਾ

ਸਮ ਪਰਾਈ ਨਾਰ

ਤ ਿ ਪਫਰ ਰਡੀ ਹ

ਪਪਹਲੀ ਰਾਤ ਹਢਾਇਆ ਲਗਦੀ ਚਗੀ ਹ

ਦਿੀ ਰਾਤ ਪਬਤਾਇਆ

ਹ ਦੀ ਭਡੀ ਹ

ਪਰ ਇਹਦ ਸਗ

ਦ ਨੀਆ ਦ ਹਰ ਜ਼ਰ ਨ

ਇਕ ਅਧ ਘੜੀ ਜ਼ਰਰ ਪਬਤਾਣੀ ਪਦੀ ਹ

ਕਦ ਹਰਾਮਣ ਪਟਕ ਕ

ਨਾ ਇਹ ਬਪਹਦੀ ਹ

ਉਮਰ ਦੀ ਬਾਰੀ ਖਲਹ ਕ ਏਸ ਿਹ ਵਲ

ਕਾਮਨੀ ਮਲੀ ਨਜ਼ਰ

ਤਕਦੀ ਰਪਹਦੀ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਝਠ ਸਹਣ ਕਾਮ ਚ ਮਤ ਆਪਸ਼ਕ ਵਗ

ਪਮਠੀਆ ਕਰ ਕਰ ਗਲ ਸਾਨ ਛਲਦਾ ਹ

ਮਾਣ ਕ ਚ ਮਣ

ਇਕ ਦ ਏਸ ਹਯਾਤੀ ਦ

ਭ ਲ ਿਦਾ ਹ-

ਫਰ ਨਾ ਪਵਹੜ ਵੜਦਾ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਕ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਾਕਣ ਲਟਕ ਪਰਹ

ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਸ ਞੀ ਿੜੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ

ਸਮ ਦੀ ਇਕ-

ਠ ਕਰਾਈ ਹਈ ਸਿਣੀ ਵਗ

ਪੀੜ-ਕ ਠੀ ਪਬਰਹਣ ਵਾਕਣ ਭਟਕ ਪਰਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਦਵਤਾ ਇਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ

ਇਹ ਦਵੀ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ ਕਾਮ ਿ ਸਭ ਤ ਮਹਬਲੀ ਹ

ਉਸ ਦੀ ਮ ਨ ਕਪਹਣਾ ਨਗੀ ਇਹ ਗਲ ਕੀ ਹੀ ਨਾ ਚਗੀ ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਏਸ ਦੀ ਹ ਬਖ਼ਸ਼ੀ ਹਈ

ਤ ਦ ਤ ਹ ਸਨ ਦੀ ਿ ਰ ਤ ਹ

ਏਸ ਨ ਹ ਰਪ ਵਡਣਾ-

ਖ਼ਨ ਮਰਾ ਿ ਤਡੀ ਕ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਖੜੀ ਆ ਪਮਟੀ ਦੀ ਇਹ ਬਾਜ਼ੀ ਪਚਟੀ ਦ ਧ ਕਲੀ ਪਿ ਤਾਜ਼ੀ ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦਾ ਇਕ ਸਗਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦੀ ਕਥਾ ਸ ਣਦਾ ਕਈ ਅਲਮਸਤ ਪਿਹਾ ਿਗਮ ਹ

ਤਰਾ ਇਸ ਨ ਟ ਡੀ ਕਪਹਣਾ ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਗ਼ਮ ਹ

ਕਾਮ ਪਬਨ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਕਾਹਦ ਅਰਥ ਿ ਚਲਦਾ ਦਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਪਸ਼ਵਿੀ ਕਾਮ ਬਰਹਮ ਹ

ਕਾਮ ਹੀ ਸਭ ਤ ਮਹ ਧਰਮ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਸ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਵਖ ਪਕ ਬ ਤ ਨ ਕੀ ਹਇਆ ਹ

ਇ ਲਗਦਾ ਹ ਪਿ ਰਇਆ ਹ

ਸਾਥ ਕਈ ਪਾਪ ਹਇਆ ਹ

ਸਾਰ ਦੀਵ ਝਬ ਬ ਝਾ ਦ

ਇਸ ਨ ਥੜਹਾ ਪਰਹ ਹਟਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਮ ਖ ਨ ਪਰਹ ਭ ਆ ਦ

ਿ ਇਸ ਤ ਕਈ ਪਰਦਾ ਪਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਪਦਲ ਪਵਚ ਵੀ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਇਸ ਨ ਹਾਲ ਵੀ ਕਈ ਭ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਕਾਮ ਏਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ ਇਹ ਭਾਵ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਸੀਮਾ ਦਪਨਕ ਅਖ਼ਬਾਰ ਦ

ਅਿ ਪਰਥਮ ਪਨ ਤ

ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਛਪੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਕ ਝ ਗਰ ਬਦਸ਼ੀ ਬਚ ਤ ਇਕ ਹਰ ਉਹਦ ਨਾਲ

ਖੜਹੀ ਉਸ ਦੀ ਸਖੀ ਹ

ਤਸਵੀਰ ਦ ਪਰ ਇਕ ਇਬਾਰਤ ਦੀ ਹ ਝਿਰ

ਇਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਹੀ ਕ ੜੀ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰੀ ਪਜ਼ਦਗੀ ਥ ੜੀ ਥ ੜੀ ਹ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ

ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਮਰ ਗੀਤ ਨ ਰਦ ਮਾਸਮ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਵੀ ਅਵਾਰਾ ਨ ਭਦ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ ਅਕਸਰ ਮਰ ਸ਼ਪਹਰ ਿਦ ਆਦੀ ਹਰ ਵਾਰ ਿਦ ਆਦੀ ਪਤਨ ਫ ਲ ਪਲਆਦੀ ਗ ਲਦਾਨ ਚ ਪਤਨ ਫ ਲ ਿਦ ਹਥ ਉਹ ਸਿਾਦੀ ਮ ਸਕਾ ਕ ਤ ਅਦਾਜ਼ ਚ

ਕ ਝ ਏਦ ਉਹ ਕਪਹਦੀ ਇਕ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਤਰ ਨ ਦਾ ਮਰ ਨ ਦਾ ਇਹ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਪਕਸ ਪਪਉ ਦਾ ਪਕਸ ਮ ਦਾ ਇਕ ਫ ਲ ਮਰੀ ਕ ਖ ਦੀ ਸੀਮਾ ਦ ਹ ਨ ਦਾ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਇਕ ਗਰੀ ਪਿਹੀ ਪਨਕੀ ਬਚੀ ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਪਿਸ ਚੀਚੀ ਹ ਪਕੜ ਰਖੀ

ਓਸ ਦੀ ਸ਼ਕਲ

ਮਰ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਹ ਆ ਲਥੀ ਈਕਣ ਲਗਦਾ ਹ

ਇਹ ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਧੀ ਹ

ਮਰਾ ਤ ਮਰੀ ਬਲਣ ਦ

ਪਬਮਾਰ ਲਹ ਦਾ ਏਸ ਧਰਤੀ ਤ ਪਬਿਾਇਆ

ਕਈ ਸਝਾ ਬੀਅ ਹ

ਮਰੀ ਪੀੜਾ ਦੀ ਮਰੀਅਮ ਦ

ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਮਸੀਹ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਿਦਹੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਬਚਨ ਮਰਾ ਿੀ ਹ

ਓਹ ਹੀ ਸੀਮਾ ਧੀ ਹ

ਕਈ ਹਰ ਇਹਦਾ ਪਪਉ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਅਜਨਬੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ

ਨਾ ਤ ਤ ਹੀ ਔਲੀਆ ਹ

ਨਾ ਤ ਮ ਹੀ ਹ ਨਬੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਮਰ ਲਈ ਇਹ ਰਸ-ਭਰੀ ਤਰੀ ਮਲਕ ਮ ਸਕੜੀ ਪਕਸ ਪਵਮਾਨ ਸਵਕਾ ਦੀ ਮ ਸਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਅਿ ਵੀ ਪਿਸ ਚ ਿਾਣਦ ਪਕ ਵਾਸ਼ਨਾ ਦੀ ਕਗ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਮਰ ਲਈ ਤਰੀ ਵਫ਼ਾ ਅਿ ਵੀ ਇਕ ਸਵਗ ਹ

ਮਰ ਨਸ਼ੀਲ ਪਿਸਮ ਦੀ ਅਿ ਵੀ ਤਨ ਮਗ ਹ

ਪਿਹੜਾ ਪਕ ਤਰੀ ਨਜ਼ਰ ਪਵਚ

ਪਫਲਮੀ ਰਸਾਲ ਵਗ ਹ

ਸਫ਼ਾ ਸਫ਼ਾ ਫਰਲਣਾ ਪਿਦਹਾ ਹ ਤਰੀ ਪਦਲ ਲਗੀ ਸਮ ਨ ਸਨਹ ਮਾਰ ਕ

ਿ ਪਮਲ ਿਾਏ ਘੜੀ ਕਦੀ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਮ ਸਗਾ ਤ ਕਾਮ ਦੀ ਹ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਅਿ ਤ ਸਾਡਾ ਇਸ਼ਕ

ਓਸ ਮਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਕਾਮ ਦ ਸ ਆਦ ਪਪਛ ਹ ਿਾਏ ਿ ਹਾਪਮਲਾ ਤ ਮਕੜ ਨ ਮਾਰ ਕ

ਬਣਾ ਲਏ ਪਿਵ ਗਜ਼ਾ ਤ ਖਾਈ ਿਾਏ ਉਹ ਕਾਮਣੀ ਕ ਲਛਣੀ ਸ ਆਦ ਲਾ ਹ ਕਾਮਣੀ ਹ ਕਾਮਣੀ ਮਨ ਬਚਾ ਮਨ ਬਚਾ ਵਾਸਤਾ ਈ ਿੀਭ ਨ

ਇਹ ਖ਼ਨ ਦਾ ਨਾ ਸ ਆਦ ਪਾ ਦਰ ਹ ਕ ਬਪਹ ਪਰਹ ਨਾ ਕਲ ਆ ਨਾ ਕਲ ਆ

ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਤਰ ਗਲ ਥ ਪਚਮਟ ਕ

ਇਹ ਸ ਪਰਹਾ ਿ ਬਾਲ ਹ

ਛ ਰੀ ਹ ਸਸਕਾਰ ਦੀ ਿ ਕਰ ਰਹੀ ਹਲਾਲ ਹ

ਇਹ ਕਪਹਣ ਨ ਤ ਠੀਕ ਹ ਪਕ

ਤਰਾ ਮਰਾ ਹੀ ਲਾਲ ਹ

ਿ ਸਚੀਏ ਤ ਸਹਣੀਏ

ਤਨ ਸਦੀਵੀ ਮਰਦ ਦੀ ਮ ਿਾਣਦ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਸਾਡੀ ਵਫ਼ਾ ਨ ਗਾਲਹ ਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਪਬਤਾਉਣ ਦੀ ਚਲੀ ਅਸ ਨ ਚਾਲ ਹ

ਮਨ ਸਦੀਵੀ ਨਾਰ ਦੀ ਤ ਿਾਣਦੀ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਫਰ ਵੀ ਵਗ ਰਹੀ ਹ ਪਰਸ਼ਪਤਆ ਦੀ ਇਕ ਨਦੀ ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਮ ਉਪਿ

ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਤ ਛਬੀ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦਾ ਮ ਸਗਾ ਤ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦੀ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਹ ਠੀਕ ਪਕ ਤਰੀ ਮਰੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਸਾਨ ਆਪਣ ਹੀ ਆਪ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਿੀਲ ਵਦ ਤ

ਕ ਰਾਨ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਗਰੀਆ ਨ ਸਮ ਦੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਮਗਲੀਆ ਦਰਾਵੜ ਨ

ਆਰੀਆ ਤ ਮਾਣ ਨਹ ਅਿ ਤ ਪਦਲ ਨ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਪਦਮਾਗ਼ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਕ ਲ ਿਹਾਨ

ਸਾਡ ਵਾਕਣਾ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਸਗਰਦ

ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ

ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਹਬਹ ਚੀਨ ਕਬਤਰ ਵਾਕਣ ਗ ਟਕਦੀ ਤ ਸਨ-ਖਭ ਨ ਪਖਲਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਇਹ ਮਰੀ ਵਾਕਫ਼

ਤ ਹਮਦਰਦ ਦਾ ਘਰ

ਪਿਸ ਚ ਅਿ ਦੀ ਰਾਤ

ਮ ਇਹ ਹ ਗ ਜ਼ਾਰੀ ਪਿਸ ਦੀ ਸਰਤ

ਚਤ ਦ ਸਰਿ ਦ ਵਗ

ਨੀਮ-ਪਨਘੀ ਦਧੀਆ ਹ ਗ ਲਾਨਾਰੀ ਪਹ ਦੀ ਸਗਰਦ ਦ ਪਰਭਾਤ ਵਲ

ਪਨਤਰੀ ਮਦਰ ਦੀ ਪਚਰਨਾਮਤ ਦ ਵਗ

ਠਢੀ-ਠਢੀ ਸ ਚੀ-ਪਮਠੀ ਤ ਪਪਆਰੀ ਸ ਰਹੀ ਹ ਮਪਹਕ ਹਠ ਤ ਪਖਲਾਰੀ

ਉਫ਼

ਪਕਨੀ ਹ ਰਹੀ ਹ ਬਰਫ਼-ਬਾਰੀ ਏਸ ਬਸਤੀ ਦੀ ਠਰੀ ਹਈ ਬ ਕਲ

ਮਘ ਰਹੀ ਨਾ ਪਕਤ ਵੀ ਕਈ ਅਗਾਰੀ ਚਹ-ਪਾਸ ਜ਼ਪਹਰ ਮਹਰੀ ਬਰਫ਼ ਦਾ ਮਨ ਸਾਗਰ ਹ ਪਸਰਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਰਾ ਪਦਲ ਮਰਾ ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ

ਬਰਫ਼ ਸਗ ਹ ਬਰਫ਼ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਦਰ ਕਾਲਾ ਰ ਖ ਲਮਾ ਚੀਲਹ ਦਾ ਸ਼ੀਪਸ਼ਆ ਤ ਪਾਰ ਿ ਘਲਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਬਸਤੀ ਦੀ ਬਲਰੀ ਪਾਤਲੀ ਪਵਚ

ਸਲ ਵਤ ਚ ਪਭਆ ਹ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ

ਉਫ਼

ਇਹ ਮਨ ਕੀਹ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ

ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਸਰਦ ਤਾਬੀਰ ਪਵਚ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਕਚੀ ਗਰੀ ਿਹਾ ਸ ਤ-ਉਨਦਾ ਪਿਸਮ ਬਣਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਵਗ ਚਪਲਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਕਣ ਦਰਵਾਜ਼ ਨ ਹ ਖੜਕਾ ਪਰਹਾ

ਸ਼ਾਇਦ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਹ ਟ ਪਰਆ ਆ ਪਰਹਾ ਹ ਪਦਲਾ ਬ-ਹਪਸ਼ਆ

ਕ ਝ ਹਸ਼ ਕਰ

ਨਾ ਤ ਕਈ ਆ ਤ ਨਾ ਹੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਮਰਾ ਵਪਹਮ ਤਨ ਖਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਹ

ਇਕ ਤਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਘਰ

ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ

ਉਹ ਤ ਪਪਹਲ ਹੀ

ਅਮਾਨਤ ਹ ਪਕਸ ਦੀ ਤ ਤ ਐਵ ਪੀਣ ਪਗਲਾ ਪਾ ਪਰਹਾ ਰਸ਼ਮੀ ਿਹ ਵਗ ਰਹ ਉਹਦ ਸਵਾਸ ਤ

ਨਜ਼ਰ ਮਲੀ ਪਕਸ ਲਈ ਹ ਪਾ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਤ ਮਦਰ ਦੀ ਸ ਚੀ ਪਣ ਵਰਗਾ ਸ ਆਦ ਤ ਲਸੀ ਦਾ ਪਿਦਹ ਚ ਆ ਪਰਹਾ

ਹ ਮਨਾ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ

ਤ ਤ ਕਾ ਹੀ ਸ਼ਰਮ ਹ ਲਾਹ ਮਾਰੀ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਪਿਸਮ ਤਰਾ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਤ ਤ ਧ ਰ ਤ ਗ਼ਮ ਦੀ ਇਕ ਸਗਰਦ ਹ

ਕਰ ਨਾ ਐਵ ਮਰਖਾ ਤ ਨਜ਼ਰ ਮਾੜੀ ਲਭ ਹਮਦਰਦੀ ਚ ਨਾ ਕਈ ਪਚਗਾੜੀ ਵਖ ਤਰ ਤ ਵੀ ਵਧ ਕ ਸਰਦ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਪਕਨੀ ਹ ਸ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਬਹ-ਰਪੀਏ

ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਮਰ ਘਰ ਪਵਚ ਪਈ ਘ ਮਦੀ ਹ

ਚ ਪ ਚ ਪ ਤ ਵੀਰਾਨ

ਪਕਸ ਪਨਪਤਰ ਰ ਖ ਦ ਤ ਇਲ ਦ ਆਲਹਣ ਵਗ

ਗ ਮ-ਸ ਮ ਤ ਸ ਨਸਾਨ

ਸ਼ਾਮ-ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਐਸੀ ਬ-ਪਹਸ ਸ਼ਾਮ ਨ ਆਪਖ਼ਰ

ਮ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਸਵਰ ਆਦੀ ਿ ਕਰ ਇਸ ਨ ਵੀ ਆਉਣਾ ਸੀ ਇਹਦ ਨਾਲ ਤ ਚਗਾ ਸੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਦੀ ਬ ਕਲ ਪਵਚ

ਕਾਫ਼ੀ ਦ ਦ ਘ ਟ ਪਨਗਲ ਕ

ਪਸਗਰਟ ਧ ਖਾ ਕ ਬਪਹ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਸਰਪਮਡ-ਮਛੀ ਿਹੀਆ ਕ ੜੀਆ ਵਖਣ ਮਾਤਰ ਸੜਕ ਤ

ਯਾਰ ਦ ਸਗ ਭ ਲਣਾ ਸੀ ਥਕ ਟ ਟ ਕ ਸ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ

ਸਮ ਵੀ ਪਕਨੀ ਚਦਰੀ ਸ਼ ਹ

ਪਕਸ ਪ ਰਾਣ ਅਮਲੀ ਵਾਕਣ

ਪਦਨ ਭਰ ਪੀ ਕ ਡਡ ਸਹਰਾ ਗਲੀਆ ਤ ਬਾਜ਼ਾਰ ਦ ਪਵਚ

ਆਪਣੀ ਝਕ ਚ ਟ ਪਰਆ ਰਪਹਦ ਨਾ ਕ ਝ ਸ ਣਦ ਨਾ ਕ ਝ ਕਪਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਖੜਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਬਪਹਦ ਇਸ ਬਦਬ ਦ ਿਾਣ ਚ ਹਾਲ

ਯ ਗ ਿਡਾ ਇਕ ਪਲ ਰਪਹਦ

ਕਾਲੀਆ ਕਾਲੀਆ ਿੀਭ ਿਹੀਆ

ਮਰੀ ਹਥ-ਘੜੀ ਦੀਆ ਸਈਆ

ਮਰੀ ਪਹਕ ਪਵਚ ਲਮ ਲਮ

ਕਪਡਆ ਵਾਕਣ ਪ ੜੀਆ ਹਈਆ ਹਫ਼ੀਆ ਹਫ਼ੀਆ ਭਿ ਭਿ ਮਈਆ

ਪਦਨ ਭਰ ਸਮ ਦ ਖਹ ਤ ਬਲ ਵਾਕਣ ਿਈਆ ਹਈਆ

ਗ਼ਮ ਦ ਪਾਣੀ ਸਗ ਪਸਿਣ ਲਈ

ਮਰ ਪਦਲ ਦੀਆ ਬਿਰ ਰਹੀਆ ਅਿ ਦੀਆ ਸ਼ਾਮ ਐਵ ਗਈਆ

ਰਬ ਕਰ ਬਦਬ ਦੀ ਢਰੀ ਛਤੀ ਿਾਵ ਛਤੀ ਿਾਵ

ਿ ਰਬ ਕਰ ਕ ਬਹ -ਰਪਣੀ ਚਰ ਦ ਸਗ ਧਲ ਿਾਵ ਿ ਕਈ ਐਸਾ ਮਤਰ ਚਲ

ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਭਸਮ ਹ ਿਾਵ ਇਸ ਮਨਹਸ ਨ ਖ਼ਰ ਕਦ ਤਕ

ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ ਹ ਚਟਦ ਰਪਹਣਾ ਮ ਤ ਹਰ ਪਕਸ ਸਗ ਰਾਤ

ਨਚਣ ਬਾਲ-ਰਮ ਹ ਿਾਣਾ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਭਗ ਲਈ

ਅਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਪਪਹਲਾ ਚ ਮਣ ਬਾਲ-ਵਰਸ

ਟ ਰ ਸਾਡ ਦਰ ਆਇਆ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਪਮਟੀ ਦੀ ਬਾਜ਼ੀ ਦ ਪਲ ਖਡ ਗਵਾਇਆ

ਦਿਾ ਚ ਮਣ ਿ ਸਾਨ ਿ ਪੜਆ

ਉਹ ਸਾਡ ਮਚ ਨਾ ਆਇਆ

ਉਸ ਮਗਰ ਸ ਚ ਮਣ ਿ ਪੜਆ

ਪਰ ਹਠ ਨਾ ਲਾਇਆ

ਮ ੜ ਨਾ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਪਰ ਇਹ ਕਹਾ ਅਿ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਗਲ ਸਾਡ ਲਗ ਰਇਆ

ਹਠ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਪਸਕੀ ਤ ਚਾਨਣ ਪਿਸ ਚਇਆ

ਇਹ ਚ ਮਣ ਸਾਡਾ ਸਿਣ ਪਦਸਦਾ ਇਹ ਸਾਡਾ ਮਪਹਰਮ ਹਇਆ

ਡ ਘੀ ਢਾਬ ਪਹਿਰ ਦੀ ਸਾਡੀ ਡ ਬ ਮਇਆ ਡ ਬ ਮਇਆ

ਸਾਡਾ ਤਨ-ਮਨ ਹਪਰਆ ਹਇਆ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਕ ਪਦਲ-ਪਰਚਾਵਾ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਸਕਨ

ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਬਾਸ਼ ਨ ਇਕ ਪਤਤਲੀ ਕਪਹਣਾ ਇਹ ਹ ਪਨਰਾ ਿਨਨ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਪਿਹੜਾ ਮਪਰਆ

ਉਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਊਣ

ਮਰ-ਮ ਕ ਕ ਵੀ ਕਰ ਨਾ ਸਕਦਾ ਪਰੀ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਭਾਵ ਇਹ ਬਰਪਹਮਡ ਵੀ ਫਲ

ਿ ਪਫਰ ਅਰਨ ਵਰਨ

ਇਹ ਵੀ ਇਕ ਿਨਨ

ਮ ਹਾਲ ਤਾਜ਼ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਸਮਝ ਮਰਾ ਖ਼ਨ

ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਮਾਣ ਲਈ

ਪਿਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਹ

ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਕ ਪਕਸ ਗਰ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਮਲ ਉਿਾੜ ਦਰ ਚ

ਰਪਹਦਾ ਹਵ ਮਲਗ ਫਕਰ

ਤ ਿਠ ਟ ਕ ਦੀ ਆਸ ਲ ਕ

ਪਦਨ ਢਲ ਿ ਗਰ ਚ ਆਵ ਤ ਪਬਨ ਬ ਲਾਇਆ ਹੀ ਪਰਤ ਿਾਵ

ਔ-ਲਖ ਕਪਹ ਤ ਮਾਰ ਚਕਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਕਾਲ ਰਾਹ ਦ

ਐਸ ਬ-ਪਹਸ ਪੜਾਅ ਤ ਖਪੜਹਆ ਪਿਤ ਖ਼ਾਬ ਦ ਨੀਲ ਰ ਖ ਚ

ਪਣ ਪੀਲੀ ਪਿਹੀ ਵਗ ਰਹੀ ਏ

ਅਗ ਪਸਪਵਆ ਦੀ ਮਘ ਰਹੀ ਏ

ਕਦ ਕਦ ਕਈ ਗ਼ਮ ਦਾ ਪਛੀ ਪਰ ਨ ਆਪਣ ਹ ਫੜਫੜਦਾ ਤ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਪੀਲ ਅਰਸ਼

ਕਈ ਪਸਤਾਰਾ ਹ ਟ ਟ ਿਦਾ ਤ ਚਦੀ-ਵਨਾ ਖ਼ਾਬ ਮਰਾ ਸਮ ਦਾ ਹਰੀਅਲ ਹ ਟ ਕ ਿਦਾ ਪਵਹਦ ਪਵਹਦ ਹੀ ਨੀਲ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸਾਰਾ ਿਗਲ ਹ ਸ ਕ ਿਦਾ ਫਰ ਪਦਲ ਦੀ ਮਾਯਸ ਵਾਦੀ ਚ

ਤਲਖ਼ ਘੜੀਆ ਦ ਜ਼ਰਦ ਪਤਰ

ਚੀ ਚੀ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਝਠ ਥੜਾ ਹੀ ਮਾਰਦ ਨ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਪਰ ਦ ਨਾਲ ਖਪਹਦੀ ਇਕ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਮਪਹਲ ਚ

ਇਸ਼ਕ ਮਰਾ ਗਵਾਪਚਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਆਸ਼ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਰੀਆ ਦਾ ਆਪਖਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਹਰ ਗਲੀ ਹਾਏ ਗੀਤ ਵਰਗੀ ਨ ਹਾਰ ਦੀ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਪਟ ਚ

ਰਾਤ ਸ਼ਬਨਮ ਗ ਜ਼ਾਰਦੀ ਹ

ਤ ਹਰ ਦਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਪਾਕ ਪਮਟੀ ਦਾ ਖ਼ਨ ਪੀ ਕ ਮ ਿਨਮ ਲੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਪਕ ਦ ਧਨੀਆ ਚ

ਮਾਸਮੀਅਤ ਦਾ ਦ ਧ ਪੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਬਰਗ ਪਚਹਰ ਤ

ਝ ਰੜੀਆ ਦ ਨ ਝਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਪਕ ਸੀਨ ਅਦਰ ਨ

ਗ ਰਬਤ ਦ ਪਹਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਨਣ ਦ

ਦਵ ਦੀਵ ਹੀ ਪਹਸ ਚ ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਿਨਾਪਜ਼ਆ ਲਈ

ਖ਼ਰੀਦ ਕਫ਼ਨ ਵੀ ਪਵਕ ਚ ਕ ਨ

ਤ ਹਰ ਤੀਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਮ ਲਮ ਸੜਕ ਤ

ਿਾ ਕ ਕਈ ਕਦ ਨਹ ਮ ੜਦਾ ਇਹ ਸਮਝ ਲੀਤਾ ਿਦਾ ਹ ਮ ਰਦਾ

ਤ ਹਰ ਚਥੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਕਾਲ ਬਾਗ਼ ਚ

ਪਸਰਫ਼ ਆਸ ਦੀ ਪਣ ਿਾਵ ਕਦ ਕਦ ਹ ਓਸ ਿਹ ਚ

ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਵ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਆਬਾਦ ਕਰਨ ਨ ਤ ਹੀ ਰਕੜ

ਤ ਹੀ ਧਰਤੀ ਦਾ ਕਝ ਵਰਨ

ਤ ਹੀ ਕਰਨੀ ਫ਼ਜ਼ਾ ਮ ਅਤਰ

ਤ ਹੀ ਸਿ ਨ ਮਾਨਣਾ ਸ ਕ ਪਪਹਲ ਤ ਵਖ ਸਥਰ ਪਰ ਮ ਛਤੀ ਹੀ ਸਮਝ ਿਦਾ ਇਹ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸ਼ਰ ਹੀ ਹ

ਿ ਲਾ ਪਰਹਾ ਹ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਚਕਰ

ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਆਉਣ ਵਾਲ

ਇਹ ਲਕ ਪੜਹ ਕ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ ਇਹ ਉਹ ਪਵਚਾਰੀ ਬਦਬਖ਼ਤ ਰਹ ਹ

ਪਕ ਪਿਹੜੀ ਪਹਰਨ ਦ ਪਸਙ ਤ

ਉਦਾਸ ਲਪਮਹਆ ਨ ਫੜਣ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਚੜਹ ਰਹੀ ਏ ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ

ਪਕ ਹਠ ਦ ਫ ਲ ਦੀ ਮਪਹਕ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਰਹੀ ਏ

ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਪਨਕੀ ਉਮਰ

ਉਡਾ ਕ ਲ ਗਏ ਗ਼ਮ ਦ ਝਖੜ

ਵਫ਼ਾ ਦ ਸਹ ਦ ਮਲ ਤ

ਇਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਮ ਲਚਦਾ ਹ ਪਕ ਇਸ ਚ ਰਾਹ ਤ

ਮਨ ਕਈ ਉਿਾੜ ਦਵ ਤ ਮਰ ਮਥ ਦ ਕਾਲ ਅਖ਼ਰ ਤ

ਕਟ ਚਨ ਦਾ ਚਾੜਹ ਦਵ ਿ ਅਗ ਫ਼ ਰਕਤ ਦੀ ਪਦਨ ਦੀਵ ਪਵਚ ਚ ਰਾਹ ਦ ਸਾੜ ਦਵ ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਪਪਘਲ ਿਾਵਣ

ਇਹ ਬਦਨਸੀਬੀ ਦ ਕਾਲ ਕਕਰ

ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਬਦਲ ਿਾਵਣ

ਮਰੀ ਪਕਸਮਤ ਦ ਸਭ ਨਛਤਰ

ਮ ਮਨ ਖਤਾ ਦ ਨਾਮ ਸ ਖਗਾ ਆਪਣ ਗੀਤ ਦ ਸਨ-ਛਤਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

Page 24: Pc64 bDnc64 - Punjabi Library · Aate Dian Chirian Shiv Kumar Batalvi 6If Pc64 bDnc64 b]\ ?dWaY UIaZ\c 6If Pc64 bDnc64 DaRMc YaN D ^dÊNc 7? S_anc U^Nc ?^W NfYc WfYf Ph^N Unc bS6Yc

ਸੜਕ ਇਹ ਪਕੀ

ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਆਇਆ ਭਗਣ ਿਨ ਚ ਰਾਸੀ ਕਈ ਲਛਮਣ ਨਹ ਮਰਾ ਸਾਥੀ ਨਾ ਮ ਰਾਮ ਅਯ ਪਧਆ ਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ

ਨਾ ਮਰਾ ਪਚ-ਵਟੀ ਪਵਚ ਡਰਾ ਨਾ ਕਈ ਰਾਵਣ ਦ ਸ਼ਮਣ ਮਰਾ ਕਣਕ-ਕਕਈ ਮ ਦੀ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਮਥ ਦਰ ਵਤਨ ਹ ਮਰਾ ਪਕੀ ਸੜਕ ਦੀ ਪਟੜੀ ਤ

ਸਪਦਆ ਦਿਾ ਵਰਹਾ ਹ ਮਰਾ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਪਵਚ ਰਦੀ ਹ

ਮਰੀ ਦ ਵਪਰਹਆ ਦੀ ਕਾਕੀ ਿੀਕਣ ਪਣ ਸਰਕੜ ਪਵਚ ਲਘ ਿਦੀ ਹ ਅਧੀ ਰਾਤੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ

ਕਈ ਸ ਗਰੀਵ ਨਹ ਮਰਾ ਮਪਹਰਮ

ਨਾ ਕਈ ਪਵਨ-ਪ ਤ ਮਰਾ ਬਲੀ ਨਾ ਕਈ ਨਖ਼ਾ ਹੀ ਕਾਮ ਦੀ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਆਈ ਮਰੀ ਬਣਨ ਸਹਲੀ

ਮਰੀ ਤ ਇਕ ਬ ਢੀ ਮ ਹ

ਪਿਸ ਨ ਮਰੀ ਹੀ ਬਸ ਛ ਹ

ਪਦਲ ਭਰ ਥ ਕ ਪਦਕ ਦ ਕੀੜ

ਪਿਸ ਦੀ ਬਸ ਲਬ ਤ ਿ ਹ

ਿ ਉਹਦੀ ਇਕ ਮਰਨੀ ਧੀ ਹ

ਪਿਸ ਦ ਵਰ ਲਈ ਲਭਣੀ ਥ ਹ

ਿ ਪਫਰ ਅਨਪੜਹ ਬ ਢਾ ਪਪਉ ਹ

ਿ ਇਕ ਪਮਲ ਪਵਚ ਹ ਚਪੜਾਸੀ ਖ਼ਾਕੀ ਪਿਦਹ ਪਿਾਮ ਤ

ਲਗੀ ਹਈ ਹ ਪਚਟੀ ਟਾਕੀ ਕਈ ਭੀਲਣੀ ਨਹ ਮਰੀ ਦਾਸੀ ਨਾ ਮਰੀ ਸੀਤਾ ਪਕਤ ਗਵਾਚੀ

ਮਰੀ ਸੀਤਾ ਕਰਮ ਮਾਰੀ ਉਹ ਨਹ ਕਈ ਿਨਕ ਦ ਲਾਰੀ ਉਹ ਹ ਧ ਰ ਤ ਫਾਪਕਆ ਮਾਰੀ ਪੀਲੀ ਪੀਲੀ ਮਾੜੀ ਮਾੜੀ ਿੀਕਣ ਪਹਲੀ ਮਗਰ ਹਾੜਹੀ ਪਲ ਪਰ ਟ ਰ ਪਵਚਾਰੀ ਿਨਮ ਿਨਮ ਦੀ ਪਰ ਭਰੀ ਹਾਏ ਗ ਰਬਤ ਦੀ ਚੀ ਘਾਟੀ ਕੀਕਣ ਪਾਰ ਕਰਗੀ ਸ਼ਾਲਾ ਉਹਦੀ ਤਰੀਮਤ-ਪਣ ਦੀ ਡਾਚੀ

ਪਹਕ ਸਗ ਲਾ ਕ ਮਰੀ ਕਾਕੀ

ਇਹ ਮ ਅਿ ਕੀਹ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ ਪਕ ਦ ਖਦੀ ਹ ਮਰੀ ਛਾਤੀ

ਪਕ ਅਖ ਹ ਗਈ ਲਹ-ਲਾਖੀ ਮ ਉਹਦੀ ਅਗਨ ਪਰੀਪਖਆ ਲਸ ਨਹ ਨਹ ਇਹ ਤ ਹ ਗ ਸਤਾਖੀ ਉਸ ਅਗ ਦ ਪਵਚ ਉਹ ਸੜ ਿਾਸੀ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਪਵਚ ਰਦੀ ਹ

ਮਰੀ ਦ ਵਪਰਹਆ ਦੀ ਕਾਕੀ ਹਰ ਪਲ ਵਧਦੀ ਿਾਏ ਉਦਾਸੀ

ਿੀਕਣ ਵਰਹਦ ਬਦਲ ਦ ਪਵਚ

ਡਦ ਿਦ ਹਵਣ ਪਛੀ ਮਠੀ ਮਠੀ ਟਰ ਪਨਰਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ

ਰਾਖ਼ ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਪਈ ਹ ਧ ਖਦੀ ਪਕ ਪਿਵ ਪਵਧਵਾ ਕਈ ਪਵਚ ਿਵਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ

ਪਿ ਕਾਲੀ ਮਾਤਾ ਪਿ ਮ ਭਵਾਨੀ ਿ ਪੀੜ ਮਰੀ ਦ ਪਜ਼ਦੀ ਬਪਚਆ ਦਾ ਖ਼ਨ ਨੀਲਾ ਹਾਏ ਪੀਣ ਖ਼ਾਤਰ

ਖੜਹੀ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਵਚ ਹਰਾਨੀ ਫੜ ਕ ਧ ਦੀ ਅਲਫ਼-ਹ ਸਨੀ ਕਈ ਪਾ ਕ ਚਲਾ ਹਾਏ ਅਸਮਾਨੀ ਬੜ ਡਰਾਉਣ ਿ ਪਛੀ ਵਰਗੀ ਅਖ ਮ ਦੀ ਤ ਪਹਕ ਤਾਣੀ

ਿ ਪਪਉ ਲਮਬ ਦੀ ਧੀ ਅਞਾਣੀ ਿ ਬਾਪ ਆਪਣ ਦੀ ਮਤ ਪਪਛ ਆਪਣੀ ਮ ਦੀ ਹ ਸੀਨ ਗਦੀ ਚ

ਘਕ ਸ ਤੀ ਹ ਭ ਖੀ-ਭਾਣੀ ਤ ਸ ਤੀ ਸ ਤੀ ਇਹ ਕਪਹ ਰਹੀ ਹ-

ਇਹ ਯ ਗ ਪਕਨਾ ਹ ਅਗਰਗਾਮੀ ਹ ਪਕਨੀ ਪਜ਼ਲਤ ਅਿ ਵੀ ਬਦਾ ਬਦ ਅਗ ਕਰ ਗ਼ ਲਾਮੀ

ਿ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਦਾ ਮਰ-ਪਖੀ ਵਲਵ ਖਦਾ ਪਸਗਰਟੀ ਧਆ ਪਕ ਪਿਵ ਪਕਧਰ ਵੀਰਾਨ ਥਾਵ ਕਈ ਰ ਖ ਸਫਦ ਦਾ ਹਏ ਅਲ ਆ ਪਿ ਇਪਛਆਧਾਰੀ ਕਈ ਸਪ ਦਮਹ ਿ ਪਿ ਸਰਵਰ ਚ ਸਵਲੀ ਪਿਹੀ ਨਹਾ ਕ ਪਨਕਲੀ ਕਈ ਿਵਾਨੀ ਤ ਕਢ ਖੜਹ ਕ ਸ ਕਾਏ ਪਾਣੀ ਬੀਮਾਰ ਿਹੀ ਤਵੀਤ ਪਪਹਨੀ

ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਬੀਅਰ ਦੀ ਬਤਲ

ਇਹ ਮਜ਼ ਹਟਲ ਦ ਸਾਗਵਾਨੀ ਇਹ ਓਹ ਬਰ ਤ ਓਹ ਪਚਹਰ

ਇਹ ਓਹ ਬਕ ਬਕ ਤ ਕ ਤ ਖਾਣੀ ਬਹ ਪਪਆਜ਼ ਦੀ ਬ ਪ ਰਾਣੀ

ਉਫ਼ ਪਕਨੀ ਹੀ ਹ ਵੀਰਾਨੀ ਰਲ-ਰਪ ਦੀ ਗਪਹਰੀ ਦਲਦਲ ਚ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਹ ਧਸਦੀ ਿਦੀ ਇਹ ਸ਼ਾਮ ਸਹੀ ਤ ਅਰਗ਼ਵਾਨੀ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਪਿ ਰਾਤ ਕਾਲੀ ਕਈ ਤਫ਼ਾਨੀ ਪਕ ਪਿਸ ਚ ਚਮਕ ਕਈ ਨਾ ਤਾਰਾ ਪਸਆਹ ਪ ਲਾੜ ਦ ਰਾਹ ਦੀ ਬਾਨੀ ਉਫ਼ ਪਕਨੀ ਹੀ ਹ ਡਰਾਉਣੀ

ਓ ਬਰਾ ਪਬਲ ਲ ਆ

ਤ ਚ ਕ ਲ ਏਥ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਤ ਮਨ ਇ ਹ ਲਗਦੀ ਹਜ਼ਾਰ ਮਗਾਟਨ ਬਬ ਵਾਕਣ ਪਿ

ਮਜ਼ ਮਰੀ ਤ ਫਟ ਹ ਿਾਣੀ ਤ ਖ਼ਾਲੀ ਹਈ ਬੀਅਰ ਦੀ ਬਤਲ

ਪਿ ਬਣ ਕ ਰਾਕਟ ਹ ਡ ਿਾਣੀ

ਚ ਕ ਲ ਏਥ ਇਹ ਖ਼ਾਲੀ ਬਤਲ

ਤ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਿ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਪਈ ਹ ਧ ਖ਼ਦੀ ਪਕ ਪਿਵ ਪਵਧਵਾ ਕਈ ਪਵਚ ਿਵਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ

ਚਹਜੜਾ ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਸਚ ਮਰੀ ਵਗ ਹੀ ਬਜ਼ਾਰ ਹ

ਇਹ ਤ ਮਨ ਇ ਪਈ ਹ ਭਾਸਦੀ ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਗਲੀ ਗਲੀ ਚ ਮਣ ਪ ਤਰ ਪਰਾਏ

ਪਕਸ ਕਦਰ ਹਛਾ ਪਿਹਾ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਹਾਏ

ਵਲ ਪਪਛ ਸਦ ਲਾ ਕ ਆਖਣਾ ਵਲ ਤਰੀ ਹਰ ਵੀ ਦਾਤਾ ਵਧਾਏ

ਪਕਸ ਕਦਰ

ਅਸਚਰਿ ਦੀ ਗਲ ਹਾਏ

ਇਕ ਮਗਤ ਰਾਪਿਆ ਨ ਖ਼ਰ ਪਾਏ

ਹਾਏ ਨਾ ਦਾਤਾ ਸਮਝ ਆਏ

ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਵਲ ਖ ਦ ਬ-ਕਾਰ ਹ

ਇਹ ਧ ਰ ਤ

ਜ਼ਰਦ ਤ ਪਬਮਾਰ ਹ

ਏਸ ਨ ਨਾ ਫ ਲ

ਨਾ ਕਈ ਖ਼ਾਰ ਹ ਮਰ ਲਈ ਹ ਅਿਨਬੀ ਕ ਖ ਦੀ ਪੀੜ

ਪਪਆਰ ਦੀ ਮਨ ਭਲਾ ਕੀ ਸਾਰ ਹ

ਲਰੀਆ ਦਣਾ ਤ ਇਕ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਹ

ਕਾਮ ਦੀ ਿ ਪਰਤੀ ਦਾ ਆਹਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਹਾਏ ਮਨ

ਪਕਸ ਗ ਨਾਹ ਦੀ ਇਹ ਸਜ਼ਾ

ਨਾ ਮ ਆਦਮ

ਤ ਨਾ ਹੀ ਮ ਹਵਾ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਦਾ ਹ ਖ਼ਰ ਕੀਹ ਮਜ਼ਾ

ਆਖਦ ਨ -

ਕਾਮ ਹ ਦਾ ਹ ਖ ਦਾ ਕਾਮ ਪਵਚ ਹ ਦਾ ਹ ਲਿੜ ਦਾ ਨਸ਼ਾ ਪਰ ਇਹ ਮਨ ਕੀ ਪਤਾ

ਕਾਮ ਦ ਪਦਉਤ ਦੀ ਮਨ ਤ ਧ ਰ ਹੀ ਮਾਰ ਹ

ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਰਾਮ-ਲੀਲਹਾ ਦਾ ਕਈ ਪਕਰਦਾਰ ਹ

ਪਿਸ ਦ ਹਥ ਪਵਚ

ਕਾਠ ਦੀ ਤਲਵਾਰ ਹ

ਚਮਕਦੀ ਹ ਪਰ ਨਾ ਕਈ ਧਾਰ ਹ

ਝਠਾ ਮਠਾ ਕਰਨਾ ਪਿਸ ਨ ਵਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਹ ਮਨਾ ਨਾ ਹਰ ਲਮੀ ਸਚ ਕਰ

ਸਚ ਲਮੀ ਸਨਹ ਲਾਣੀ ਸਮ ਨ

ਸਮ ਨ ਤ ਸਨਹ ਲਾਣੀ ਪਾਪ ਹ ਸਮ ਹੀ ਤ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਬਾਪ ਹ ਠ

ਪਕ ਸਾਰ ਨ ਸਾਥੀ ਸ ਰਹ

ਸ ਪਪਨਆ ਦ ਸ਼ਪਹਰ ਸਭ ਭ ਰਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਇਕ ਕਾਮ

ਦਿ ਕਮ ਪਬਨ

ਹ ਮਨਾ ਬ-ਕਾਰ ਹ ਬ-ਕਾਰ ਹ

ਇਕ ਵਾਧ ਭਾਰ ਹ

ਤਨ ਮਰ ਿਾਣਾ ਹੀ ਬਸ ਦਰਕਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਲਣਾ

ਧਰਮੀ ਬਾਬਲ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਲੜ ਲਾਇਆ ਸਾਡ ਫ ਲ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਪਿਸ ਦਾ ਇਛਰ ਰਪ ਹਢਾਇਆ

ਮ ਪਰਨ ਦੀ ਮ ਪਰਨ ਦ ਹਾਣ ਦੀ

ਮ ਉਸ ਤ ਇਕ ਚ ਮਣ ਵਡੀ ਪਰ ਮ ਕੀਕਣ ਮ ਉਹਦੀ ਲਗੀ ਉਹ ਮਰੀ ਗਰਭ ਿਨ ਨਾ ਆਇਆ

ਲਕਾ ਵ ਮ ਧੀ ਵਰਗੀ ਸਲਵਾਨ ਦੀ

ਪਪਤਾ ਿ ਧੀ ਦਾ ਰਪ ਹਢਾਵ ਲਕਾ ਵ ਤਨ ਲਾਿ ਨਾ ਆਵ

ਿ ਲਣਾ ਪਰਨ ਨ ਚਾਹਵ ਚਪਰਤਰ-ਹੀਣ ਕਵਹ ਪਕ ਿੀਭ ਿਹਾਨ ਦੀ

ਚਪਰਤਰ-ਹੀਣ ਤ ਤ ਕਈ ਆਖ

ਿ ਕਰ ਲਣਾ ਵਚ ਹਾਸ

ਪਰ ਿ ਹਾਣ ਨਾ ਲਭਣ ਮਾਪ

ਹਾਣ ਲਭਣ ਪਵਚ ਗਲ ਕੀ ਹ ਅਪਮਾਨ ਦੀ

ਲਣਾ ਹਵ ਤ ਅਪਰਾਧਣ

ਿਕਰ ਅਦਰ ਹਏ ਸ ਹਾਗਣ

ਮਪਹਕ ਉਹਦੀ ਿ ਹਵ ਦਾਗ਼ਣ

ਮਪਹਕ ਮਰੀ ਤ ਕਿਕ ਮ ਹੀ ਿਾਣਦੀ

ਿ ਸਲਵਾਨ ਮਰ ਲੜ ਲਗਾ ਪਦਨ ਭਰ ਚ ਕ ਫ਼ਾਈਲ ਦਾ ਥਬਾ ਸ਼ਪਹਰ ਸ਼ਪਹਰ ਰਵਹ ਪਨਤ ਭਿਾ ਮਨ ਪਵਚ ਚਟਕ ਚਦੀ ਦ ਫ ਲ ਖਾਣ ਦੀ

ਪਚਰ ਹਇਆ ਉਹਦੀ ਇਛਰ ਮਈ

ਇਕ ਪਰਨ ਿਮ ਪਰਨ ਹਈ

ਉਹ ਪਰਨ ਨਾ ਿਗੀ ਕਈ

ਉਸ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਹ ਮਰਾ ਹਾਣ ਪਛਾਣਦੀ

ਹ ਚਪਲਆ ਹ ਆਥਣ ਵਲਾ ਆਇਆ ਨਹ ਗਰਖ ਦਾ ਚਲਾ ਦਫ਼ਤਰ ਤ ਅਿ ਘਰ ਅਲਬਲਾ ਮ ਪਈ ਕਰ ਪਤਆਰੀ ਕਫ਼ ਿਾਣ ਦੀ

ਧਰਮੀ ਬਾਬਲ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਲੜ ਲਾਇਆ ਸਾਡ ਫ ਲ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਪਿਸ ਦਾ ਇਛਰ ਰਪ ਹਢਾਇਆ

ਮ ਪਰਨ ਦੀ ਮ ਪਰਨ ਦ ਹਾਣ ਦੀ

ਇਕ ਸਫ਼ਰ

ਉਹ ਵੀ ਸ਼ਪਹਰ ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਮ ਵੀ ਸ਼ਪਹਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਲਪਹਦ ਦੀ ਖ ਸ਼ਕ ਟਪਹਣੀ ਤ ਦਰ

ਫ ਲ ਸਰਿ ਦਾ ਅਿ ਕ ਮਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਤ ਮਰ ਪਵਚਾਲ ਪਵਥ ਸੀ ਪਫਰ ਮਨ ਸਕ ਉਹਦਾ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਦਵ ਕਢ ਸਵਲੀ ਪਿਹੀ ਸੜਕ ਦ

ਉਹਦ ਬ ਲਹ ਵਗ ਪਏ ਸੀ ਫਰਕਦ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਬ ਰਿੀਆ ਸੜਕ ਦ ਪਏ ਦਦ ਹਵਣ ਹਸਦ

ਪਣ ਦਾ ਪਚਮਟਾ ਪਪਆ ਸੀ ਵਿਦਾ ਟਾਹਲੀਆ ਦ ਪਤ ਪਏ ਸੀ ਖੜਕਦ ਵਖ ਰਹ ਸਨ ਸਾਡੀ ਵਲ ਨਾਮ ਰਾਦ

ਕਾਸ਼ਨੀ ਪਿਹ ਫ ਲ ਪਹਾੜੀ ਅਕ ਦ

ਬੀਿ ਰਹ ਸਨ ਮਰ ਪਦਲ ਪਵਚ ਸਰਘੀਆ

ਲਾਲ ਸਹ ਕਰ ਉਹਦੀ ਅਖ ਦ

ਦਰ ਇਕ ਆਥਣ ਦਾ ਤਾਰਾ ਪਫਕੜਾ ਗਗਨ ਦੀ ਹ ਣ ਗਲਹ ਤ ਮ ਸਕਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਇਕ ਪਨਆਣ ਦ ਗ ਲਾਬੀ ਮ ਖ ਤ

ਕਾਲ ਪਤਲ ਦ ਵਗ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਤ ਮਰ ਪਵਚਾਲ ਫਾਸਲਾ ਸਾਡੀ ਮਪਜ਼ਲ ਵਗ ਘਟਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਉਫ਼ਕ ਦ ਨਣ ਚ ਕ ਝ ਨੀਲਾ ਕ ਧ

ਕਾਗ ਦ ਪਿ ਬਟ ਦ ਪਪਡ ਤ ਲ ਬਖ਼ਸ਼ਦਾ ਸੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਸਕ

ਦਰ ਉਸ ਧਏ ਦ ਉਸ ਿਗਲ ਤ ਪਾਰ

ਿਾ ਰਹੀ ਸੀ ਪਛੀਆ ਦੀ ਇਕ ਡਾਰ

ਮਰਾ ਿੀ ਕੀਤਾ ਪਕ ਮ ਉਸ ਡਾਰ ਨ

ਚੀ ਦਣੀ ਇਕ ਕਹ ਆਵਾਜ਼ ਮਾਰ

ਨਾਲ ਆਪਣ ਲ ਚਲ ਸਾਨ ਵੀ ਯਾਰ

ਦਰ ਇਸ ਦ ਨੀਆ ਤ ਪਕਧਰ ਪਰਲ ਪਾਰ

ਦਣਾ ਸਾਨ ਉਸ ਿਜ਼ੀਰ ਤ ਉਤਾਰ

ਪਿਥ ਸਕੀਏ ਰਾਤ ਅਿ ਦੀ ਇਹ ਗ ਜ਼ਾਰ

ਪਸਆਹ ਹਨਰਾ ਪਸਆਹ ਦੀ ਇਕ ਸਪਣੀ ਦ ਵਗ

ਮਰ ਵਲ ਸਰਕਦਾ ਹੀ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਮਰਾ ਹਥ ਹ ਣ ਉਹਪਦਆ ਹਥ ਦ ਨਾਲ

ਖ਼ਰ ਪਕਨੀ ਦਰ ਤ ਟਕਰਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਿੀਕਣ ਘ ਗੀਆ ਦਾ ਿੜਾ ਕਧ ਤ

ਚ ਝ ਦ ਪਵਚ ਚ ਝ ਪਾ ਮ ਸਕਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਸੜਕ ਦ ਬ ਲਹ ਤ ਅਬ ਦੀ ਕਤਾਰ

ਮਪਹਕ ਆਪਣ ਬਰ ਦੀ ਸੀ ਰਹੀ ਪਖਲਾਰ

ਉਸ ਪਲਾਡ ਪਵਚ ਅਿ ਤੀਕ

ਚ ਗ ਰਹੀ ਸੀ ਪਬਿਪੜਆ ਦੀ ਇਕ ਡਾਰ

ਹ ਣ ਉਹਦ ਹਥ ਮਪਰਆ ਹਥ ਚ ਸਨ

ਬਰਫ਼ ਨਾਲ ਵਧ ਸਨ ਿ ਠਢ ਠਾਰ

ਿੀਕਣ ਪਬਲ ਦ ਮਹ ਕਈ ਗ ਟਾਰ

ਕਰ ਰਹ ਸਨ ਫਰ ਵੀ ਮਨ ਪਪਆਰ

ਿਦ ਹੀ ਭੜੀ ਰਾਹ ਅਸਾਡਾ ਕਟ ਗਈ

ਕਾਲੀ ਪਬਲੀ ਵਾਗਣ ਇਕ ਕਾਲੀ ਕਾਰ

ਸਾਡ ਮਹ ਤ ਰਸ਼ਨੀ ਦਾ ਇਕ ਬ ਕ ਮਾਰ

ਸਾਨ ਉਸ ਖਡ ਤ ਗਈ ਪਵਸਾਰ

ਪਪਛ ਬਤੀ ਲਾਲ ਪਿਹੀ ਉਸ ਕਾਰ ਦੀ ਅਿ ਤੀਕਣ ਚਮਕ ਪਈ ਸੀ ਮਾਰਦੀ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਸੜਕ ਦ ਮਥ ਤ ਪਿ

ਕਮ ਦਣੀ ਦਾ ਪਈ ਸੀ ਸਾਰਦੀ ਿ ਮਣੀ ਚਮਕ ਗਲ ਦ ਹਾਰ ਦੀ ਪਣ ਦ ਪਰ ਚ ਝਿਰ ਮਪਹਕ ਦੀ ਫ ਲ ਚਹ ਹਥ ਦਾ ਰਲ ਕ ਪਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਤਜ਼ ਸਰਿ ਹਾੜ ਦਾ ਸਾਡੀਆ ਤਲੀਆ ਚ ਚੜਹਦਾ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਕ ਵਧਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਤਜ਼ ਸ ਮ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਤਾਲ ਪਵਚ ਸੀ ਛਣਕਦਾ ਯਕ ਦਾ ਸਾਜ਼

ਸਾਜ਼ ਚ ਇਕ ਉਭਰਦੀ ਐਸੀ ਆਵਾਜ਼

ਪਬਿਲੀ ਦ ਖਪਭਆ ਚ ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਨਕ ਹ ਦ ਕਨ ਲਾ ਸ ਣਦ ਆਵਾਜ਼

ਪਰ ਨਾ ਆਦਾ ਸਮਝ ਦ ਪਵਚ ਉਸਦਾ ਰਾਜ਼

ਸਮਝਦ ਪਕ ਹ ਪਰਤ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਡ ਰਹ ਨ ਿ ਪਕ ਲਾਮ ਪਵਚ ਿਹਾਜ਼

ਿਗਤ ਦ ਪਾਪ ਤ ਪਚੜ ਕ ਸਮਝਦ ਹ ਗਏ ਿ ਦਵਤ ਸਾਰ ਨਾਰਾਜ਼

ਹਥ ਸਾਡ ਅਗ ਦੀ ਉਸ ਖਡ ਤ

ਅਿ ਤੀਕਣ ਵੀ ਨਹ ਹਨ ਆਏ ਬਾਅਜ਼

ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਤਜ਼ ਸ ਮ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਛਣਕਦਾ ਸੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਯਕ ਦਾ ਸਾਜ਼

ਉਹਦ ਪਪਡ ਦੀ ਚੀ ਮਸਪਿਦ ਦਾ ਪਮਨਾਰ

ਉਸ ਹਨਰ ਪਵਚ ਵੀ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹ ਤ ਉਹਦ ਨਾਲ ਉਹਦਾ ਹਥ ਵੀ ਮਰ ਹਥ ਚ ਪਨਕਲ ਕ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਬਾਝ ਓਸ ਦਾ ਹੀ ਹ ਣ ਗਰ ਲਪਗਆ ਪਕ ਖਾਣ ਨ ਪਿ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਖ਼ਰ ਕੀ ਕ ਰਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਬ-ਰਪਹਮ ਘੜ ਨ ਇਕ ਿਲਾਦ ਵਗ

ਚੀ-ਚੀ ਤਜ਼ ਛਟ ਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਚੀ ਚ ਗ਼ਲ ਇਕ ਪਚਚਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਾਰਾ ਰਾਹ ਓਸ ਚ ਗ਼ਲ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਨਾਲ

ਲਪਗਆ ਪਕ ਨਦ ਪਵਚ ਬਰੜਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਾਰਾ ਯਕਾ ਹ ਣ ਪਕਸ ਤਾਜ਼ਾ ਮਰ

ਿਾਨਵਰ ਦਾ ਕਰਗ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਲਪਹਦ ਦੀ ਖ਼ ਸ਼ਕ ਟਾਹਣੀ ਨ ਹ ਣ

ਤਾਪਰਆ ਦਾ ਘ ਣ ਪਿਹਾ ਬਸ ਖਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦੀਪਵਆ ਦੀ ਲ ਚ ਹ ਣ ਮਰਾ ਗਰ ਦਰ ਕਬਰਸਤਾਨ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਪਦਲ ਮਰਾ ਡਦ ਫਰਾਰ ਵਾਕਣ ਹਰ ਘੜੀ ਪਪਛ ਨ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਖ਼ਰ ਕੀ ਕ ਰਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਬ-ਰਪਹਮ ਘੜ ਨ ਇਕ ਿਲਾਦ ਵਗ

ਚੀ-ਚੀ ਤਜ਼ ਛਟ ਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਚਸਕਲੀਗਰ

ਮ ਪਸਕਲੀਗਰ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਦਸ਼ ਨਾ ਨਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਘਰ

ਮ ਪਸਕਲੀਗਰ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਗਡ

ਲ ਕ ਸ਼ਪਹਰ ਸ਼ਪਹਰ ਮ ਪਫਪਰਆ

ਪਟ ਦੀ ਅਗ ਬ ਝਾਵਣ ਿਗਾ ਪਰ ਕਈ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਨਾ ਪਮਪਲਆ

ਸਮ ਦ ਪਪਡ ਦੀਆ ਪੜ ਤ

ਹਲੀ ਹਲੀ ਪਰਹਾ ਮ ਟ ਪਰਆ

ਪਰ ਪਫ਼ਕਰ ਦਾ ਰਗ ਨਾ ਖ ਪਰਆ

ਹ ਣ ਮਥ ਨਹ ਿਦਾ ਟ ਪਰਆ

ਨਾ ਹੀ ਪਪਛ ਿਦ ਮ ਪੜਆ

ਹ ਣ ਤਕ ਸ਼ਾਇਦ ਬ ਢੀ ਠਰੀ ਮਰੀ ਅਮ ਗਈ ਹਸੀ ਮਰ

ਲਭ ਪਲਆ ਹਸੀ ਮਰ ਪਪਉ ਨ

ਆਪਣੀ ਧੀ ਲਈ ਯਗ ਕਈ ਵਰ

ਹ ਣ ਨਹ ਮਨ ਕਈ ਵੀ ਡਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਭ ਲ ਚ ਕਾ ਹ

ਮਨ ਮਰਾ ਕ ਲ ਕਬੀਲਾ

ਲਖ ਪਹਾੜ ਤ ਭਾਰਾ ਹ

ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦਾ ਸਾਵਾ ਤੀਲਾ ਇਸ ਤ ਵੀ ਵਧ ਭਾਰਾ ਹ ਦ ਪਿਊਣ ਲਈ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਵਸੀਲਾ ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਰਟੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਸਭ ਗਏ ਮਰ

ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਨ ਪਬਲਵਾ ਵਾਕਣ

ਲਾਸ਼ ਪਕਸ ਦਾ ਮਢਾ ਫੜ ਕ

ਿਾਣਾ ਹ ਤਰ ਿਾਣਾ ਹ ਤਰ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਵਖ ਪਕ ਤਰੀ ਦਣੀ ਵਰਗਾ ਲਪਹਦ ਵਲ

ਕੀਕਣ ਥਹਰ ਦ ਫ ਲ ਿਹਾ ਪੀਲਾ ਸਰਿ ਡ ਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਿੀਕਣ ਪਸਵਾ ਮਰੀ ਅਮ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਬਲ ਕ ਬ ਝ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਬਲਕ ਲ ਤਰੀ ਸਾੜੀ ਵਰਗਾ ਰਗ ਪਫ਼ਜ਼ਾ ਪਵਚ ਡ ਪਰਹਾ ਹ

ਸਿਣੀ ਆਪਖ਼ਰ ਇਸ਼ਕ ਅਸਾਡਾ ਵਾਹਵਾ ਹੀ ਤ ਪ ਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਮਰ ਪਵਹੜ ਚਦੀ ਦਾ ਇਕ ਬਟਾ ਆਪਖ਼ਰ ਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਪਿਦ ਮਰੀ ਦਾ ਪੀਲਾ ਸਰਿ ਡ ਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਆਪਖ਼ਰ ਇਕ ਪਦਨ ਸ ਕ ਹੀ ਿਦ ਹਰ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਹਰ ਡ ਘਾ ਸਰ

ਆਪਖ਼ਰ ਬਦਲ ਡ ਹੀ ਿਦ ਇਕ ਪਲ ਦ ਪਲ ਿ ਦ ਪਦਨ ਵਰਹ ਕੀਹ ਭੜਾ ਹ

ਇਸ਼ਕ ਿ ਮਰਾ ਤਰ ਤ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਦਾ ਰਾਹ ਹ

ਪਰ ਮਰਾ ਸਖਾ ਤ ਸਾਹ ਹ

ਤਨ ਵੀ ਕ ਝ ਮਰਾ ਲਾਹ ਹ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਤ ਸਮਝਗੀ ਮ ਮਧ ਪੀ ਕ ਬਲੀ ਿਦ ਕਾਮ-ਮਪਤਆ ਵਣ ਦੀ ਛ ਪਿਹ

ਤਰ ਵਾਲ ਵਰਲੀ ਿਦ ਕਚੀਆ ਰਤੀਆ ਪਿਹ ਬ ਲਹ ਸਹ

ਆਪਣ ਸਾਹ ਪਵਚ ਘਲੀ ਿਦ ਹ ਸਕਦਾ ਹ ਪਤਲ ਮਾਤਰ ਕਈ ਇਸ ਗਲ ਪਵਚ ਸਚਾਈ ਹਵ ਰਜ਼ ਦ ਕਹਲ ਗੜ ਵਾਕਣ

ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਪਵਚ ਆਈ ਹਵ ਪਿਸਮ ਤਰ ਦੀ ਪਭਨੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਭਾਈ ਹਵ ਪਫਰ ਵੀ ਹਸ਼ ਹ ਪਿਥ ਤੀਕਣ

ਅਿ ਮਰਾ ਅਗ ਅਗ ਪਪਆ ਠਰਦ

ਅਿ ਤਰ ਪਰਮਸ਼ਰ ਕਲ

ਪਾਪੀ ਪਟ ਪਪਆ ਬਹ ਡਰਦ ਅਿ ਮ ਈਕਣ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ ਪਿ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਥਹ ਤ

ਆਪਣ ਗ਼ਮ ਦਾ ਲਹਾ ਕ ਟਦ

ਕਾਲ ਲਹ ਨ ਥ ਕਦ ਥ ਕਦ ਆਪਣੀ ਬ ਢੀ ਅਮ ਵਾਿਣ

ਮ ਵੀ ਛਤੀ ਿਾਣਾ ਹ ਮਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਬਦ ਹ ਿਾਣ ਤਰੀ ਰਪਹਮਤ ਦ ਵੀ ਦਰ

ਪਰ ਤ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਹਸ ਹ ਖਭ ਪਵਚ ਸਾਹਸ ਹ

ਲਭ ਹੀ ਲ ਗਾ ਹਰ(ਹਰ) ਕਈ ਸਰ

ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਦਸ਼ ਨਾ ਨਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਘਰ ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹਮਦਰਦ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਤਰ ਿਜ਼ਬਾਤ ਦੀ ਇਕ ਮਪਹਕ ਦਾ ਇਹ ਗ ਚਾ ਮਰ ਅਪਹਸਾਸ ਦ ਹਠ ਤ

ਇਵ ਪਖਪੜਆ

ਬਾਜ਼ਾਰੀ ਪਿਵ ਸਹਣੀ ਪਕਸ ਨਾਰ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਪਪਰਥਮ ਵਾਰ

ਪਕਸ ਕਾਮੀ ਨ ਹਏ ਿ ਪੜਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ-ਮਥ ਪਫਰ ਵੀ ਹਮਦਰਦੀ ਤ ਮਨ ਡਰ ਲਗਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਪਸ਼ਾਕ ਹ ਪਕਸ ਹੀਣ ਦੀ ਹੀਣਾ ਸਭ ਤ ਵਡਾ ਪਮਹਣਾ ਿਗ ਤ

ਪਿਹੜ ਹਥ ਥ ਉਲੀਕ ਨ

ਤ ਇਹ ਅਖਰ

ਉਨਹ ਹਥ ਨ ਮਰਾ ਸ ਸ ਚ ਮਣ

ਮ ਨਹ ਚਾਹ ਦਾ ਤਰ ਹਠ ਦ ਗ ਲਾਬ

ਆਤਸ਼ੀ-ਸਹ

ਬੜ ਸ਼ਖ਼ ਤ ਤਜ਼ਾਬੀ ਨ ਿ ਮਰ ਸਾਹ ਦੀ ਬਦਬ ਚ

ਸਦਾ ਲਈ ਗ ਮਣ

ਮ ਿਾਣਦ ਤਰ ਖ਼ਤ ਚ

ਤਰ ਪਿਸਮ ਦੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਹ

ਇਕ ਸਕ ਹ ਇਕ ਰਗ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਦੀ ਛਹ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਮਰੀ ਨਜ਼ਰ ਚ

ਪਰ ਕੀਹ ਆਖ

ਬ-ਪਹਸ ਪਿਹ ਕਾਮ ਦ

ਪਡ ਦਾ ਹੀ ਕਹ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ

ਮ ਿਾਣਦ ਹਮਦਰਦ ਮਰ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਮਰੀ ਮਰੀ ਤ ਮਤਈ ਮ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਹ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਇਹਦੀ ਪਮਠੀ ਛ ਹ

ਕੀਹ ਗ਼ਮ ਿ ਭਲਾ ਲਮ ਤ ਇਸ ਚੜ ਿਹ ਪਵਚ

ਇਕ ਜ਼ਰਾ ਵੀ ਨਾ ਐਸਾ ਪਕ ਪਿਹਨ ਆਪਣਾ ਹੀ ਕਪਹ ਲ ਕੀਹ ਗ਼ਮ

ਿ ਨਸੀਬ ਨਾ ਪਛੀ ਦਾ ਵੀ ਪਰਛਾਵ ਇਸ ਉਮਰਾ ਦ ਸਪਹਰਾ ਚ

ਪਿਦਹੀ ਛਾਵ ਹੀ ਬਪਹ ਲ

ਤਰ ਕਪਹਣ ਮ ਤਾਬਕ

ਿ ਤਰਾ ਸਾਥ ਪਮਲ ਮਨ

ਕੀਹ ਪਤਾ ਪਫਰ ਵੀ ਨਾ ਦ ਨੀਆ ਚ ਮ ਬਾਰਕ ਥੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ ਮਥ ਮ ਤ ਚਾਹ ਦਾ ਹ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਜ਼ਪਹਰ

ਕਲਾ ਹੀ ਪੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਚਿਕਰਾ ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਉਹਦ ਰਪ ਦੀ ਧ ਪ ਪਤਖਰੀ ਦਿਾ ਮਪਹਕ ਦਾ ਪਤਰਹਾਇਆ

ਤੀਿਾ ਉਹਦਾ ਰਗ ਗ ਲਾਬੀ ਪਕਸ ਗਰੀ ਮ ਦਾ ਿਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਨਣ ਉਹਦ ਚਤ ਦੀ ਆਥਣ

ਅਤ ਜ਼ ਲਫ਼ ਸਾਵਣ ਛਾਇਆ

ਹਠ ਦ ਪਵਚ ਕਤ ਦਾ ਕਈ ਪਦਹ ਚੜਹਨ ਤ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸਾਹਵ ਦ ਪਵਚ

ਫ ਲ ਸਇਆ ਦ

ਪਕਸ ਬਾਗ਼ ਚਾਨਣ ਦਾ ਲਾਇਆ

ਦਹੀ ਦ ਪਵਚ ਖਡ ਚਤਰ

ਇਤਰ ਨਾਲ ਨ ਹਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਬਲ ਦ ਪਵਚ

ਪਣ ਪ ਰ ਦੀ ਨੀ ਉਹ ਕਇਲ ਦਾ ਹਮਸਾਇਆ

ਪਚਟ ਦਦ ਪਿ ਧਾਨ ਬਗ਼ਲਾ ਤੜੀ ਮਾਰ ਉਡਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਇਕ ਪਲਘ ਨ ਆਰੀ ਅਸ ਚਾਨਣੀਆ ਪਵਚ ਡਾਪਹਆ

ਤਨ ਦੀ ਚਾਦਰ ਹ ਗਈ ਮਲੀ ਉਸ ਪਰ ਿ ਪਲਘ ਪਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਦ ਖਣ ਮਰ

ਨਣ ਦ ਕਏ

ਪਵਚ ਹੜਹ ਹਝਆ ਦਾ ਆਇਆ

ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਗਈ ਪਵਚ ਸਚ ਉਸ ਇਹ ਕੀ ਜ਼ ਲਮ ਕਮਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸ ਬਹਾ-ਸਵਰ

ਲ ਨੀ ਵਟਣਾ ਅਸ ਮਲ ਮਲ ਓਸ ਨ ਹਾਇਆ

ਦਹੀ ਪਵਚ ਪਨਕਲਣ ਪਚਣਗ ਤ ਸਾਡਾ ਹਥ ਪਗਆ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਚਰੀ ਕ ਟ ਤ ਉਹ ਖਦਾ ਨਾਹ ਉਹਨ ਪਦਲ ਦਾ ਮਾਸ ਖਵਾਇਆ

ਇਕ ਉਡਾਰੀ ਐਸੀ ਮਾਰੀ ਉਹ ਮ ੜ ਵਤਨ ਨਹ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਿਾਮ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਇਕ ਡਣ

ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਮਰੀ ਸਚ ਦ

ਪਸਪਵਆ ਚ ਕਈ ਵਾਰ

ਮਨ ਨਗੀ ਅਲਫ਼

ਘ ਮਦੀ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਪਾਲਤ ਸਪ ਕਈ

ਮਨ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਇਸ ਸ਼ਪਹਰ-ਸਪਰ ਦੀ ਹ ਸ ਕਦ ਚ ਛ ਟ ਕ

ਮਾਰ ਕ ਡਗ ਕਲਿ ਤ

ਹ ਣ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਲਮਬ ਦੀ ਨਾਰ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਦਹੀ ਮਗ ਚ ਜ਼ਰਦਾਰੀ ਨ

ਹਾਏ ਪਝ ਕ ਸਧਰ

ਅਫ਼ਰੀਕਾ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਤ

ਕਰ ਪਵਧਵਾ ਪਬਠਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਐਸੀ ਮਨਹਸ

ਤ ਬਦਸ਼ਕਲ ਸ਼ਪਹਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਹੜ ਸ਼ਪਹਰ ਚ

ਇਸ ਦ ਧ ਪਮਲ ਕਾਹਵ ਦ ਰਗ ਦੀ ਮਾਸਮ ਗ ਨਾਹ ਵਰਗੀ ਮ ਹਬਤ ਮ ਗਵਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਪਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਚਬਰਹਾ ਮਥ ਮਰਾ ਪਬਰਹਾ ਵਡਾ ਮ ਪਨਤ ਕਕ ਪਰਹਾ ਮਰੀ ਝਲੀ ਇਕ ਹਕਾ ਇਹਦੀ ਝਲ ਅਥਾਹ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਇਸ਼ਕ ਗਵਾਚਾ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਹ ਗਏ ਸਾਹ

ਮਰ ਹਠ ਵਖ ਲਈ

ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ ਹਢਾ

ਿ ਚ ਮਣ ਮਰ ਦਰ ਤ ਖਪੜਹਆ

ਇਕ ਅਧ ਵਾਰੀ ਆ

ਮ ੜ ਉਹ ਭ ਲ ਕਦ ਨਾ ਲਪਘਆ

ਏਸ ਦਰ ਦ ਰਾਹ

ਮ ਉਹਨ ਪਨਤ ਉਡੀਕਣ ਬਠਾ ਥਪਕਆ ਔਸੀਆ ਪਾ ਮਨ ਉਹ ਚ ਮਣ ਨਾ ਬਹ ਪੜਆ

ਸ ਚ ਮਣ ਦ ਵਣ ਗਾਹ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਮਰ ਹਾਣ ਦਾ ਪਵਚ ਲਖ ਸਰਿ ਦਾ ਤਾ ਪਿਹੜ ਸਾਹ ਚਤਰ ਖਡਦਾ ਮਨ ਉਸ ਚ ਮਣ ਦਾ ਚਾ

ਪਰਦਸੀ ਚ ਮਣ ਮਪਡਆ

ਕਦ ਵਤਨ ਫਰਾ ਪਾ ਪਕਤ ਸ ਚਾ ਪਬਰਹਾ ਤਡੜਾ ਮਥ ਿਠਾ ਨਾ ਹ ਿਾ

ਪਬਰਹਾ ਵੀ ਲਭੀ ਕਾਮ ਦਾ ਇਹਦੀ ਿਾਤ ਕ ਿਾਤ ਨਾ ਕਾ ਭਾਵ ਪਬਰਹਾ ਰਬ ਵਡੜਾ ਮ ਚੀ ਕਕ ਪਰਹਾ

ਚਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਹ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਗ ਹ ਲਟਕ ਪਰਹਾ ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ ਹ ਭਟਕ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਪਦਨ ਬਹ ਵਡਭਾਗਾ ਿਦ ਪਕਸ ਸਾਗਰ ਪਵਚ

ਆਦਮ ਦ ਪਕਸ ਪਪਤਰ

ਅਮਬ(ਅਮੀਬ) ਿਨਮ ਪਲਆ

ਪਰ ਇਹ ਪਦਹ ਪਨਕਰਮਾ ਿਦ ਇਸ ਆਦਮ ਦੀ ਝਲੀ ਫ ਲ ਸਮ ਦਾ ਹਸੀ ਖ਼ਰ ਪਪਆ

ਵਖ-ਵਖ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਮ ਸਚ ਪਰਹਾ ਸਮ ਅਵਾਰਾ ਕ ਤਾ ਦਰ ਦਰ ਭਟਕ ਪਰਹਾ ਿਠ ਹਡ ਖਾਣ ਲਈ

ਲਭੀ ਤਰਸ ਪਰਹਾ

ਸਮ ਪਰਾਈ ਨਾਰ

ਤ ਿ ਪਫਰ ਰਡੀ ਹ

ਪਪਹਲੀ ਰਾਤ ਹਢਾਇਆ ਲਗਦੀ ਚਗੀ ਹ

ਦਿੀ ਰਾਤ ਪਬਤਾਇਆ

ਹ ਦੀ ਭਡੀ ਹ

ਪਰ ਇਹਦ ਸਗ

ਦ ਨੀਆ ਦ ਹਰ ਜ਼ਰ ਨ

ਇਕ ਅਧ ਘੜੀ ਜ਼ਰਰ ਪਬਤਾਣੀ ਪਦੀ ਹ

ਕਦ ਹਰਾਮਣ ਪਟਕ ਕ

ਨਾ ਇਹ ਬਪਹਦੀ ਹ

ਉਮਰ ਦੀ ਬਾਰੀ ਖਲਹ ਕ ਏਸ ਿਹ ਵਲ

ਕਾਮਨੀ ਮਲੀ ਨਜ਼ਰ

ਤਕਦੀ ਰਪਹਦੀ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਝਠ ਸਹਣ ਕਾਮ ਚ ਮਤ ਆਪਸ਼ਕ ਵਗ

ਪਮਠੀਆ ਕਰ ਕਰ ਗਲ ਸਾਨ ਛਲਦਾ ਹ

ਮਾਣ ਕ ਚ ਮਣ

ਇਕ ਦ ਏਸ ਹਯਾਤੀ ਦ

ਭ ਲ ਿਦਾ ਹ-

ਫਰ ਨਾ ਪਵਹੜ ਵੜਦਾ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਕ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਾਕਣ ਲਟਕ ਪਰਹ

ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਸ ਞੀ ਿੜੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ

ਸਮ ਦੀ ਇਕ-

ਠ ਕਰਾਈ ਹਈ ਸਿਣੀ ਵਗ

ਪੀੜ-ਕ ਠੀ ਪਬਰਹਣ ਵਾਕਣ ਭਟਕ ਪਰਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਦਵਤਾ ਇਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ

ਇਹ ਦਵੀ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ ਕਾਮ ਿ ਸਭ ਤ ਮਹਬਲੀ ਹ

ਉਸ ਦੀ ਮ ਨ ਕਪਹਣਾ ਨਗੀ ਇਹ ਗਲ ਕੀ ਹੀ ਨਾ ਚਗੀ ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਏਸ ਦੀ ਹ ਬਖ਼ਸ਼ੀ ਹਈ

ਤ ਦ ਤ ਹ ਸਨ ਦੀ ਿ ਰ ਤ ਹ

ਏਸ ਨ ਹ ਰਪ ਵਡਣਾ-

ਖ਼ਨ ਮਰਾ ਿ ਤਡੀ ਕ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਖੜੀ ਆ ਪਮਟੀ ਦੀ ਇਹ ਬਾਜ਼ੀ ਪਚਟੀ ਦ ਧ ਕਲੀ ਪਿ ਤਾਜ਼ੀ ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦਾ ਇਕ ਸਗਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦੀ ਕਥਾ ਸ ਣਦਾ ਕਈ ਅਲਮਸਤ ਪਿਹਾ ਿਗਮ ਹ

ਤਰਾ ਇਸ ਨ ਟ ਡੀ ਕਪਹਣਾ ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਗ਼ਮ ਹ

ਕਾਮ ਪਬਨ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਕਾਹਦ ਅਰਥ ਿ ਚਲਦਾ ਦਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਪਸ਼ਵਿੀ ਕਾਮ ਬਰਹਮ ਹ

ਕਾਮ ਹੀ ਸਭ ਤ ਮਹ ਧਰਮ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਸ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਵਖ ਪਕ ਬ ਤ ਨ ਕੀ ਹਇਆ ਹ

ਇ ਲਗਦਾ ਹ ਪਿ ਰਇਆ ਹ

ਸਾਥ ਕਈ ਪਾਪ ਹਇਆ ਹ

ਸਾਰ ਦੀਵ ਝਬ ਬ ਝਾ ਦ

ਇਸ ਨ ਥੜਹਾ ਪਰਹ ਹਟਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਮ ਖ ਨ ਪਰਹ ਭ ਆ ਦ

ਿ ਇਸ ਤ ਕਈ ਪਰਦਾ ਪਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਪਦਲ ਪਵਚ ਵੀ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਇਸ ਨ ਹਾਲ ਵੀ ਕਈ ਭ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਕਾਮ ਏਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ ਇਹ ਭਾਵ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਸੀਮਾ ਦਪਨਕ ਅਖ਼ਬਾਰ ਦ

ਅਿ ਪਰਥਮ ਪਨ ਤ

ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਛਪੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਕ ਝ ਗਰ ਬਦਸ਼ੀ ਬਚ ਤ ਇਕ ਹਰ ਉਹਦ ਨਾਲ

ਖੜਹੀ ਉਸ ਦੀ ਸਖੀ ਹ

ਤਸਵੀਰ ਦ ਪਰ ਇਕ ਇਬਾਰਤ ਦੀ ਹ ਝਿਰ

ਇਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਹੀ ਕ ੜੀ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰੀ ਪਜ਼ਦਗੀ ਥ ੜੀ ਥ ੜੀ ਹ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ

ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਮਰ ਗੀਤ ਨ ਰਦ ਮਾਸਮ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਵੀ ਅਵਾਰਾ ਨ ਭਦ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ ਅਕਸਰ ਮਰ ਸ਼ਪਹਰ ਿਦ ਆਦੀ ਹਰ ਵਾਰ ਿਦ ਆਦੀ ਪਤਨ ਫ ਲ ਪਲਆਦੀ ਗ ਲਦਾਨ ਚ ਪਤਨ ਫ ਲ ਿਦ ਹਥ ਉਹ ਸਿਾਦੀ ਮ ਸਕਾ ਕ ਤ ਅਦਾਜ਼ ਚ

ਕ ਝ ਏਦ ਉਹ ਕਪਹਦੀ ਇਕ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਤਰ ਨ ਦਾ ਮਰ ਨ ਦਾ ਇਹ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਪਕਸ ਪਪਉ ਦਾ ਪਕਸ ਮ ਦਾ ਇਕ ਫ ਲ ਮਰੀ ਕ ਖ ਦੀ ਸੀਮਾ ਦ ਹ ਨ ਦਾ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਇਕ ਗਰੀ ਪਿਹੀ ਪਨਕੀ ਬਚੀ ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਪਿਸ ਚੀਚੀ ਹ ਪਕੜ ਰਖੀ

ਓਸ ਦੀ ਸ਼ਕਲ

ਮਰ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਹ ਆ ਲਥੀ ਈਕਣ ਲਗਦਾ ਹ

ਇਹ ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਧੀ ਹ

ਮਰਾ ਤ ਮਰੀ ਬਲਣ ਦ

ਪਬਮਾਰ ਲਹ ਦਾ ਏਸ ਧਰਤੀ ਤ ਪਬਿਾਇਆ

ਕਈ ਸਝਾ ਬੀਅ ਹ

ਮਰੀ ਪੀੜਾ ਦੀ ਮਰੀਅਮ ਦ

ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਮਸੀਹ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਿਦਹੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਬਚਨ ਮਰਾ ਿੀ ਹ

ਓਹ ਹੀ ਸੀਮਾ ਧੀ ਹ

ਕਈ ਹਰ ਇਹਦਾ ਪਪਉ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਅਜਨਬੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ

ਨਾ ਤ ਤ ਹੀ ਔਲੀਆ ਹ

ਨਾ ਤ ਮ ਹੀ ਹ ਨਬੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਮਰ ਲਈ ਇਹ ਰਸ-ਭਰੀ ਤਰੀ ਮਲਕ ਮ ਸਕੜੀ ਪਕਸ ਪਵਮਾਨ ਸਵਕਾ ਦੀ ਮ ਸਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਅਿ ਵੀ ਪਿਸ ਚ ਿਾਣਦ ਪਕ ਵਾਸ਼ਨਾ ਦੀ ਕਗ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਮਰ ਲਈ ਤਰੀ ਵਫ਼ਾ ਅਿ ਵੀ ਇਕ ਸਵਗ ਹ

ਮਰ ਨਸ਼ੀਲ ਪਿਸਮ ਦੀ ਅਿ ਵੀ ਤਨ ਮਗ ਹ

ਪਿਹੜਾ ਪਕ ਤਰੀ ਨਜ਼ਰ ਪਵਚ

ਪਫਲਮੀ ਰਸਾਲ ਵਗ ਹ

ਸਫ਼ਾ ਸਫ਼ਾ ਫਰਲਣਾ ਪਿਦਹਾ ਹ ਤਰੀ ਪਦਲ ਲਗੀ ਸਮ ਨ ਸਨਹ ਮਾਰ ਕ

ਿ ਪਮਲ ਿਾਏ ਘੜੀ ਕਦੀ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਮ ਸਗਾ ਤ ਕਾਮ ਦੀ ਹ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਅਿ ਤ ਸਾਡਾ ਇਸ਼ਕ

ਓਸ ਮਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਕਾਮ ਦ ਸ ਆਦ ਪਪਛ ਹ ਿਾਏ ਿ ਹਾਪਮਲਾ ਤ ਮਕੜ ਨ ਮਾਰ ਕ

ਬਣਾ ਲਏ ਪਿਵ ਗਜ਼ਾ ਤ ਖਾਈ ਿਾਏ ਉਹ ਕਾਮਣੀ ਕ ਲਛਣੀ ਸ ਆਦ ਲਾ ਹ ਕਾਮਣੀ ਹ ਕਾਮਣੀ ਮਨ ਬਚਾ ਮਨ ਬਚਾ ਵਾਸਤਾ ਈ ਿੀਭ ਨ

ਇਹ ਖ਼ਨ ਦਾ ਨਾ ਸ ਆਦ ਪਾ ਦਰ ਹ ਕ ਬਪਹ ਪਰਹ ਨਾ ਕਲ ਆ ਨਾ ਕਲ ਆ

ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਤਰ ਗਲ ਥ ਪਚਮਟ ਕ

ਇਹ ਸ ਪਰਹਾ ਿ ਬਾਲ ਹ

ਛ ਰੀ ਹ ਸਸਕਾਰ ਦੀ ਿ ਕਰ ਰਹੀ ਹਲਾਲ ਹ

ਇਹ ਕਪਹਣ ਨ ਤ ਠੀਕ ਹ ਪਕ

ਤਰਾ ਮਰਾ ਹੀ ਲਾਲ ਹ

ਿ ਸਚੀਏ ਤ ਸਹਣੀਏ

ਤਨ ਸਦੀਵੀ ਮਰਦ ਦੀ ਮ ਿਾਣਦ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਸਾਡੀ ਵਫ਼ਾ ਨ ਗਾਲਹ ਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਪਬਤਾਉਣ ਦੀ ਚਲੀ ਅਸ ਨ ਚਾਲ ਹ

ਮਨ ਸਦੀਵੀ ਨਾਰ ਦੀ ਤ ਿਾਣਦੀ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਫਰ ਵੀ ਵਗ ਰਹੀ ਹ ਪਰਸ਼ਪਤਆ ਦੀ ਇਕ ਨਦੀ ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਮ ਉਪਿ

ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਤ ਛਬੀ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦਾ ਮ ਸਗਾ ਤ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦੀ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਹ ਠੀਕ ਪਕ ਤਰੀ ਮਰੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਸਾਨ ਆਪਣ ਹੀ ਆਪ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਿੀਲ ਵਦ ਤ

ਕ ਰਾਨ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਗਰੀਆ ਨ ਸਮ ਦੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਮਗਲੀਆ ਦਰਾਵੜ ਨ

ਆਰੀਆ ਤ ਮਾਣ ਨਹ ਅਿ ਤ ਪਦਲ ਨ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਪਦਮਾਗ਼ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਕ ਲ ਿਹਾਨ

ਸਾਡ ਵਾਕਣਾ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਸਗਰਦ

ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ

ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਹਬਹ ਚੀਨ ਕਬਤਰ ਵਾਕਣ ਗ ਟਕਦੀ ਤ ਸਨ-ਖਭ ਨ ਪਖਲਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਇਹ ਮਰੀ ਵਾਕਫ਼

ਤ ਹਮਦਰਦ ਦਾ ਘਰ

ਪਿਸ ਚ ਅਿ ਦੀ ਰਾਤ

ਮ ਇਹ ਹ ਗ ਜ਼ਾਰੀ ਪਿਸ ਦੀ ਸਰਤ

ਚਤ ਦ ਸਰਿ ਦ ਵਗ

ਨੀਮ-ਪਨਘੀ ਦਧੀਆ ਹ ਗ ਲਾਨਾਰੀ ਪਹ ਦੀ ਸਗਰਦ ਦ ਪਰਭਾਤ ਵਲ

ਪਨਤਰੀ ਮਦਰ ਦੀ ਪਚਰਨਾਮਤ ਦ ਵਗ

ਠਢੀ-ਠਢੀ ਸ ਚੀ-ਪਮਠੀ ਤ ਪਪਆਰੀ ਸ ਰਹੀ ਹ ਮਪਹਕ ਹਠ ਤ ਪਖਲਾਰੀ

ਉਫ਼

ਪਕਨੀ ਹ ਰਹੀ ਹ ਬਰਫ਼-ਬਾਰੀ ਏਸ ਬਸਤੀ ਦੀ ਠਰੀ ਹਈ ਬ ਕਲ

ਮਘ ਰਹੀ ਨਾ ਪਕਤ ਵੀ ਕਈ ਅਗਾਰੀ ਚਹ-ਪਾਸ ਜ਼ਪਹਰ ਮਹਰੀ ਬਰਫ਼ ਦਾ ਮਨ ਸਾਗਰ ਹ ਪਸਰਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਰਾ ਪਦਲ ਮਰਾ ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ

ਬਰਫ਼ ਸਗ ਹ ਬਰਫ਼ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਦਰ ਕਾਲਾ ਰ ਖ ਲਮਾ ਚੀਲਹ ਦਾ ਸ਼ੀਪਸ਼ਆ ਤ ਪਾਰ ਿ ਘਲਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਬਸਤੀ ਦੀ ਬਲਰੀ ਪਾਤਲੀ ਪਵਚ

ਸਲ ਵਤ ਚ ਪਭਆ ਹ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ

ਉਫ਼

ਇਹ ਮਨ ਕੀਹ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ

ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਸਰਦ ਤਾਬੀਰ ਪਵਚ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਕਚੀ ਗਰੀ ਿਹਾ ਸ ਤ-ਉਨਦਾ ਪਿਸਮ ਬਣਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਵਗ ਚਪਲਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਕਣ ਦਰਵਾਜ਼ ਨ ਹ ਖੜਕਾ ਪਰਹਾ

ਸ਼ਾਇਦ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਹ ਟ ਪਰਆ ਆ ਪਰਹਾ ਹ ਪਦਲਾ ਬ-ਹਪਸ਼ਆ

ਕ ਝ ਹਸ਼ ਕਰ

ਨਾ ਤ ਕਈ ਆ ਤ ਨਾ ਹੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਮਰਾ ਵਪਹਮ ਤਨ ਖਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਹ

ਇਕ ਤਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਘਰ

ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ

ਉਹ ਤ ਪਪਹਲ ਹੀ

ਅਮਾਨਤ ਹ ਪਕਸ ਦੀ ਤ ਤ ਐਵ ਪੀਣ ਪਗਲਾ ਪਾ ਪਰਹਾ ਰਸ਼ਮੀ ਿਹ ਵਗ ਰਹ ਉਹਦ ਸਵਾਸ ਤ

ਨਜ਼ਰ ਮਲੀ ਪਕਸ ਲਈ ਹ ਪਾ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਤ ਮਦਰ ਦੀ ਸ ਚੀ ਪਣ ਵਰਗਾ ਸ ਆਦ ਤ ਲਸੀ ਦਾ ਪਿਦਹ ਚ ਆ ਪਰਹਾ

ਹ ਮਨਾ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ

ਤ ਤ ਕਾ ਹੀ ਸ਼ਰਮ ਹ ਲਾਹ ਮਾਰੀ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਪਿਸਮ ਤਰਾ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਤ ਤ ਧ ਰ ਤ ਗ਼ਮ ਦੀ ਇਕ ਸਗਰਦ ਹ

ਕਰ ਨਾ ਐਵ ਮਰਖਾ ਤ ਨਜ਼ਰ ਮਾੜੀ ਲਭ ਹਮਦਰਦੀ ਚ ਨਾ ਕਈ ਪਚਗਾੜੀ ਵਖ ਤਰ ਤ ਵੀ ਵਧ ਕ ਸਰਦ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਪਕਨੀ ਹ ਸ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਬਹ-ਰਪੀਏ

ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਮਰ ਘਰ ਪਵਚ ਪਈ ਘ ਮਦੀ ਹ

ਚ ਪ ਚ ਪ ਤ ਵੀਰਾਨ

ਪਕਸ ਪਨਪਤਰ ਰ ਖ ਦ ਤ ਇਲ ਦ ਆਲਹਣ ਵਗ

ਗ ਮ-ਸ ਮ ਤ ਸ ਨਸਾਨ

ਸ਼ਾਮ-ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਐਸੀ ਬ-ਪਹਸ ਸ਼ਾਮ ਨ ਆਪਖ਼ਰ

ਮ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਸਵਰ ਆਦੀ ਿ ਕਰ ਇਸ ਨ ਵੀ ਆਉਣਾ ਸੀ ਇਹਦ ਨਾਲ ਤ ਚਗਾ ਸੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਦੀ ਬ ਕਲ ਪਵਚ

ਕਾਫ਼ੀ ਦ ਦ ਘ ਟ ਪਨਗਲ ਕ

ਪਸਗਰਟ ਧ ਖਾ ਕ ਬਪਹ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਸਰਪਮਡ-ਮਛੀ ਿਹੀਆ ਕ ੜੀਆ ਵਖਣ ਮਾਤਰ ਸੜਕ ਤ

ਯਾਰ ਦ ਸਗ ਭ ਲਣਾ ਸੀ ਥਕ ਟ ਟ ਕ ਸ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ

ਸਮ ਵੀ ਪਕਨੀ ਚਦਰੀ ਸ਼ ਹ

ਪਕਸ ਪ ਰਾਣ ਅਮਲੀ ਵਾਕਣ

ਪਦਨ ਭਰ ਪੀ ਕ ਡਡ ਸਹਰਾ ਗਲੀਆ ਤ ਬਾਜ਼ਾਰ ਦ ਪਵਚ

ਆਪਣੀ ਝਕ ਚ ਟ ਪਰਆ ਰਪਹਦ ਨਾ ਕ ਝ ਸ ਣਦ ਨਾ ਕ ਝ ਕਪਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਖੜਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਬਪਹਦ ਇਸ ਬਦਬ ਦ ਿਾਣ ਚ ਹਾਲ

ਯ ਗ ਿਡਾ ਇਕ ਪਲ ਰਪਹਦ

ਕਾਲੀਆ ਕਾਲੀਆ ਿੀਭ ਿਹੀਆ

ਮਰੀ ਹਥ-ਘੜੀ ਦੀਆ ਸਈਆ

ਮਰੀ ਪਹਕ ਪਵਚ ਲਮ ਲਮ

ਕਪਡਆ ਵਾਕਣ ਪ ੜੀਆ ਹਈਆ ਹਫ਼ੀਆ ਹਫ਼ੀਆ ਭਿ ਭਿ ਮਈਆ

ਪਦਨ ਭਰ ਸਮ ਦ ਖਹ ਤ ਬਲ ਵਾਕਣ ਿਈਆ ਹਈਆ

ਗ਼ਮ ਦ ਪਾਣੀ ਸਗ ਪਸਿਣ ਲਈ

ਮਰ ਪਦਲ ਦੀਆ ਬਿਰ ਰਹੀਆ ਅਿ ਦੀਆ ਸ਼ਾਮ ਐਵ ਗਈਆ

ਰਬ ਕਰ ਬਦਬ ਦੀ ਢਰੀ ਛਤੀ ਿਾਵ ਛਤੀ ਿਾਵ

ਿ ਰਬ ਕਰ ਕ ਬਹ -ਰਪਣੀ ਚਰ ਦ ਸਗ ਧਲ ਿਾਵ ਿ ਕਈ ਐਸਾ ਮਤਰ ਚਲ

ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਭਸਮ ਹ ਿਾਵ ਇਸ ਮਨਹਸ ਨ ਖ਼ਰ ਕਦ ਤਕ

ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ ਹ ਚਟਦ ਰਪਹਣਾ ਮ ਤ ਹਰ ਪਕਸ ਸਗ ਰਾਤ

ਨਚਣ ਬਾਲ-ਰਮ ਹ ਿਾਣਾ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਭਗ ਲਈ

ਅਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਪਪਹਲਾ ਚ ਮਣ ਬਾਲ-ਵਰਸ

ਟ ਰ ਸਾਡ ਦਰ ਆਇਆ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਪਮਟੀ ਦੀ ਬਾਜ਼ੀ ਦ ਪਲ ਖਡ ਗਵਾਇਆ

ਦਿਾ ਚ ਮਣ ਿ ਸਾਨ ਿ ਪੜਆ

ਉਹ ਸਾਡ ਮਚ ਨਾ ਆਇਆ

ਉਸ ਮਗਰ ਸ ਚ ਮਣ ਿ ਪੜਆ

ਪਰ ਹਠ ਨਾ ਲਾਇਆ

ਮ ੜ ਨਾ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਪਰ ਇਹ ਕਹਾ ਅਿ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਗਲ ਸਾਡ ਲਗ ਰਇਆ

ਹਠ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਪਸਕੀ ਤ ਚਾਨਣ ਪਿਸ ਚਇਆ

ਇਹ ਚ ਮਣ ਸਾਡਾ ਸਿਣ ਪਦਸਦਾ ਇਹ ਸਾਡਾ ਮਪਹਰਮ ਹਇਆ

ਡ ਘੀ ਢਾਬ ਪਹਿਰ ਦੀ ਸਾਡੀ ਡ ਬ ਮਇਆ ਡ ਬ ਮਇਆ

ਸਾਡਾ ਤਨ-ਮਨ ਹਪਰਆ ਹਇਆ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਕ ਪਦਲ-ਪਰਚਾਵਾ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਸਕਨ

ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਬਾਸ਼ ਨ ਇਕ ਪਤਤਲੀ ਕਪਹਣਾ ਇਹ ਹ ਪਨਰਾ ਿਨਨ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਪਿਹੜਾ ਮਪਰਆ

ਉਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਊਣ

ਮਰ-ਮ ਕ ਕ ਵੀ ਕਰ ਨਾ ਸਕਦਾ ਪਰੀ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਭਾਵ ਇਹ ਬਰਪਹਮਡ ਵੀ ਫਲ

ਿ ਪਫਰ ਅਰਨ ਵਰਨ

ਇਹ ਵੀ ਇਕ ਿਨਨ

ਮ ਹਾਲ ਤਾਜ਼ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਸਮਝ ਮਰਾ ਖ਼ਨ

ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਮਾਣ ਲਈ

ਪਿਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਹ

ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਕ ਪਕਸ ਗਰ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਮਲ ਉਿਾੜ ਦਰ ਚ

ਰਪਹਦਾ ਹਵ ਮਲਗ ਫਕਰ

ਤ ਿਠ ਟ ਕ ਦੀ ਆਸ ਲ ਕ

ਪਦਨ ਢਲ ਿ ਗਰ ਚ ਆਵ ਤ ਪਬਨ ਬ ਲਾਇਆ ਹੀ ਪਰਤ ਿਾਵ

ਔ-ਲਖ ਕਪਹ ਤ ਮਾਰ ਚਕਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਕਾਲ ਰਾਹ ਦ

ਐਸ ਬ-ਪਹਸ ਪੜਾਅ ਤ ਖਪੜਹਆ ਪਿਤ ਖ਼ਾਬ ਦ ਨੀਲ ਰ ਖ ਚ

ਪਣ ਪੀਲੀ ਪਿਹੀ ਵਗ ਰਹੀ ਏ

ਅਗ ਪਸਪਵਆ ਦੀ ਮਘ ਰਹੀ ਏ

ਕਦ ਕਦ ਕਈ ਗ਼ਮ ਦਾ ਪਛੀ ਪਰ ਨ ਆਪਣ ਹ ਫੜਫੜਦਾ ਤ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਪੀਲ ਅਰਸ਼

ਕਈ ਪਸਤਾਰਾ ਹ ਟ ਟ ਿਦਾ ਤ ਚਦੀ-ਵਨਾ ਖ਼ਾਬ ਮਰਾ ਸਮ ਦਾ ਹਰੀਅਲ ਹ ਟ ਕ ਿਦਾ ਪਵਹਦ ਪਵਹਦ ਹੀ ਨੀਲ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸਾਰਾ ਿਗਲ ਹ ਸ ਕ ਿਦਾ ਫਰ ਪਦਲ ਦੀ ਮਾਯਸ ਵਾਦੀ ਚ

ਤਲਖ਼ ਘੜੀਆ ਦ ਜ਼ਰਦ ਪਤਰ

ਚੀ ਚੀ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਝਠ ਥੜਾ ਹੀ ਮਾਰਦ ਨ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਪਰ ਦ ਨਾਲ ਖਪਹਦੀ ਇਕ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਮਪਹਲ ਚ

ਇਸ਼ਕ ਮਰਾ ਗਵਾਪਚਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਆਸ਼ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਰੀਆ ਦਾ ਆਪਖਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਹਰ ਗਲੀ ਹਾਏ ਗੀਤ ਵਰਗੀ ਨ ਹਾਰ ਦੀ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਪਟ ਚ

ਰਾਤ ਸ਼ਬਨਮ ਗ ਜ਼ਾਰਦੀ ਹ

ਤ ਹਰ ਦਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਪਾਕ ਪਮਟੀ ਦਾ ਖ਼ਨ ਪੀ ਕ ਮ ਿਨਮ ਲੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਪਕ ਦ ਧਨੀਆ ਚ

ਮਾਸਮੀਅਤ ਦਾ ਦ ਧ ਪੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਬਰਗ ਪਚਹਰ ਤ

ਝ ਰੜੀਆ ਦ ਨ ਝਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਪਕ ਸੀਨ ਅਦਰ ਨ

ਗ ਰਬਤ ਦ ਪਹਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਨਣ ਦ

ਦਵ ਦੀਵ ਹੀ ਪਹਸ ਚ ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਿਨਾਪਜ਼ਆ ਲਈ

ਖ਼ਰੀਦ ਕਫ਼ਨ ਵੀ ਪਵਕ ਚ ਕ ਨ

ਤ ਹਰ ਤੀਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਮ ਲਮ ਸੜਕ ਤ

ਿਾ ਕ ਕਈ ਕਦ ਨਹ ਮ ੜਦਾ ਇਹ ਸਮਝ ਲੀਤਾ ਿਦਾ ਹ ਮ ਰਦਾ

ਤ ਹਰ ਚਥੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਕਾਲ ਬਾਗ਼ ਚ

ਪਸਰਫ਼ ਆਸ ਦੀ ਪਣ ਿਾਵ ਕਦ ਕਦ ਹ ਓਸ ਿਹ ਚ

ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਵ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਆਬਾਦ ਕਰਨ ਨ ਤ ਹੀ ਰਕੜ

ਤ ਹੀ ਧਰਤੀ ਦਾ ਕਝ ਵਰਨ

ਤ ਹੀ ਕਰਨੀ ਫ਼ਜ਼ਾ ਮ ਅਤਰ

ਤ ਹੀ ਸਿ ਨ ਮਾਨਣਾ ਸ ਕ ਪਪਹਲ ਤ ਵਖ ਸਥਰ ਪਰ ਮ ਛਤੀ ਹੀ ਸਮਝ ਿਦਾ ਇਹ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸ਼ਰ ਹੀ ਹ

ਿ ਲਾ ਪਰਹਾ ਹ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਚਕਰ

ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਆਉਣ ਵਾਲ

ਇਹ ਲਕ ਪੜਹ ਕ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ ਇਹ ਉਹ ਪਵਚਾਰੀ ਬਦਬਖ਼ਤ ਰਹ ਹ

ਪਕ ਪਿਹੜੀ ਪਹਰਨ ਦ ਪਸਙ ਤ

ਉਦਾਸ ਲਪਮਹਆ ਨ ਫੜਣ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਚੜਹ ਰਹੀ ਏ ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ

ਪਕ ਹਠ ਦ ਫ ਲ ਦੀ ਮਪਹਕ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਰਹੀ ਏ

ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਪਨਕੀ ਉਮਰ

ਉਡਾ ਕ ਲ ਗਏ ਗ਼ਮ ਦ ਝਖੜ

ਵਫ਼ਾ ਦ ਸਹ ਦ ਮਲ ਤ

ਇਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਮ ਲਚਦਾ ਹ ਪਕ ਇਸ ਚ ਰਾਹ ਤ

ਮਨ ਕਈ ਉਿਾੜ ਦਵ ਤ ਮਰ ਮਥ ਦ ਕਾਲ ਅਖ਼ਰ ਤ

ਕਟ ਚਨ ਦਾ ਚਾੜਹ ਦਵ ਿ ਅਗ ਫ਼ ਰਕਤ ਦੀ ਪਦਨ ਦੀਵ ਪਵਚ ਚ ਰਾਹ ਦ ਸਾੜ ਦਵ ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਪਪਘਲ ਿਾਵਣ

ਇਹ ਬਦਨਸੀਬੀ ਦ ਕਾਲ ਕਕਰ

ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਬਦਲ ਿਾਵਣ

ਮਰੀ ਪਕਸਮਤ ਦ ਸਭ ਨਛਤਰ

ਮ ਮਨ ਖਤਾ ਦ ਨਾਮ ਸ ਖਗਾ ਆਪਣ ਗੀਤ ਦ ਸਨ-ਛਤਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

Page 25: Pc64 bDnc64 - Punjabi Library · Aate Dian Chirian Shiv Kumar Batalvi 6If Pc64 bDnc64 b]\ ?dWaY UIaZ\c 6If Pc64 bDnc64 DaRMc YaN D ^dÊNc 7? S_anc U^Nc ?^W NfYc WfYf Ph^N Unc bS6Yc

ਪਿਸ ਦੀ ਬਸ ਲਬ ਤ ਿ ਹ

ਿ ਉਹਦੀ ਇਕ ਮਰਨੀ ਧੀ ਹ

ਪਿਸ ਦ ਵਰ ਲਈ ਲਭਣੀ ਥ ਹ

ਿ ਪਫਰ ਅਨਪੜਹ ਬ ਢਾ ਪਪਉ ਹ

ਿ ਇਕ ਪਮਲ ਪਵਚ ਹ ਚਪੜਾਸੀ ਖ਼ਾਕੀ ਪਿਦਹ ਪਿਾਮ ਤ

ਲਗੀ ਹਈ ਹ ਪਚਟੀ ਟਾਕੀ ਕਈ ਭੀਲਣੀ ਨਹ ਮਰੀ ਦਾਸੀ ਨਾ ਮਰੀ ਸੀਤਾ ਪਕਤ ਗਵਾਚੀ

ਮਰੀ ਸੀਤਾ ਕਰਮ ਮਾਰੀ ਉਹ ਨਹ ਕਈ ਿਨਕ ਦ ਲਾਰੀ ਉਹ ਹ ਧ ਰ ਤ ਫਾਪਕਆ ਮਾਰੀ ਪੀਲੀ ਪੀਲੀ ਮਾੜੀ ਮਾੜੀ ਿੀਕਣ ਪਹਲੀ ਮਗਰ ਹਾੜਹੀ ਪਲ ਪਰ ਟ ਰ ਪਵਚਾਰੀ ਿਨਮ ਿਨਮ ਦੀ ਪਰ ਭਰੀ ਹਾਏ ਗ ਰਬਤ ਦੀ ਚੀ ਘਾਟੀ ਕੀਕਣ ਪਾਰ ਕਰਗੀ ਸ਼ਾਲਾ ਉਹਦੀ ਤਰੀਮਤ-ਪਣ ਦੀ ਡਾਚੀ

ਪਹਕ ਸਗ ਲਾ ਕ ਮਰੀ ਕਾਕੀ

ਇਹ ਮ ਅਿ ਕੀਹ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ ਪਕ ਦ ਖਦੀ ਹ ਮਰੀ ਛਾਤੀ

ਪਕ ਅਖ ਹ ਗਈ ਲਹ-ਲਾਖੀ ਮ ਉਹਦੀ ਅਗਨ ਪਰੀਪਖਆ ਲਸ ਨਹ ਨਹ ਇਹ ਤ ਹ ਗ ਸਤਾਖੀ ਉਸ ਅਗ ਦ ਪਵਚ ਉਹ ਸੜ ਿਾਸੀ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਪਵਚ ਰਦੀ ਹ

ਮਰੀ ਦ ਵਪਰਹਆ ਦੀ ਕਾਕੀ ਹਰ ਪਲ ਵਧਦੀ ਿਾਏ ਉਦਾਸੀ

ਿੀਕਣ ਵਰਹਦ ਬਦਲ ਦ ਪਵਚ

ਡਦ ਿਦ ਹਵਣ ਪਛੀ ਮਠੀ ਮਠੀ ਟਰ ਪਨਰਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ

ਰਾਖ਼ ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਪਈ ਹ ਧ ਖਦੀ ਪਕ ਪਿਵ ਪਵਧਵਾ ਕਈ ਪਵਚ ਿਵਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ

ਪਿ ਕਾਲੀ ਮਾਤਾ ਪਿ ਮ ਭਵਾਨੀ ਿ ਪੀੜ ਮਰੀ ਦ ਪਜ਼ਦੀ ਬਪਚਆ ਦਾ ਖ਼ਨ ਨੀਲਾ ਹਾਏ ਪੀਣ ਖ਼ਾਤਰ

ਖੜਹੀ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਵਚ ਹਰਾਨੀ ਫੜ ਕ ਧ ਦੀ ਅਲਫ਼-ਹ ਸਨੀ ਕਈ ਪਾ ਕ ਚਲਾ ਹਾਏ ਅਸਮਾਨੀ ਬੜ ਡਰਾਉਣ ਿ ਪਛੀ ਵਰਗੀ ਅਖ ਮ ਦੀ ਤ ਪਹਕ ਤਾਣੀ

ਿ ਪਪਉ ਲਮਬ ਦੀ ਧੀ ਅਞਾਣੀ ਿ ਬਾਪ ਆਪਣ ਦੀ ਮਤ ਪਪਛ ਆਪਣੀ ਮ ਦੀ ਹ ਸੀਨ ਗਦੀ ਚ

ਘਕ ਸ ਤੀ ਹ ਭ ਖੀ-ਭਾਣੀ ਤ ਸ ਤੀ ਸ ਤੀ ਇਹ ਕਪਹ ਰਹੀ ਹ-

ਇਹ ਯ ਗ ਪਕਨਾ ਹ ਅਗਰਗਾਮੀ ਹ ਪਕਨੀ ਪਜ਼ਲਤ ਅਿ ਵੀ ਬਦਾ ਬਦ ਅਗ ਕਰ ਗ਼ ਲਾਮੀ

ਿ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਦਾ ਮਰ-ਪਖੀ ਵਲਵ ਖਦਾ ਪਸਗਰਟੀ ਧਆ ਪਕ ਪਿਵ ਪਕਧਰ ਵੀਰਾਨ ਥਾਵ ਕਈ ਰ ਖ ਸਫਦ ਦਾ ਹਏ ਅਲ ਆ ਪਿ ਇਪਛਆਧਾਰੀ ਕਈ ਸਪ ਦਮਹ ਿ ਪਿ ਸਰਵਰ ਚ ਸਵਲੀ ਪਿਹੀ ਨਹਾ ਕ ਪਨਕਲੀ ਕਈ ਿਵਾਨੀ ਤ ਕਢ ਖੜਹ ਕ ਸ ਕਾਏ ਪਾਣੀ ਬੀਮਾਰ ਿਹੀ ਤਵੀਤ ਪਪਹਨੀ

ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਬੀਅਰ ਦੀ ਬਤਲ

ਇਹ ਮਜ਼ ਹਟਲ ਦ ਸਾਗਵਾਨੀ ਇਹ ਓਹ ਬਰ ਤ ਓਹ ਪਚਹਰ

ਇਹ ਓਹ ਬਕ ਬਕ ਤ ਕ ਤ ਖਾਣੀ ਬਹ ਪਪਆਜ਼ ਦੀ ਬ ਪ ਰਾਣੀ

ਉਫ਼ ਪਕਨੀ ਹੀ ਹ ਵੀਰਾਨੀ ਰਲ-ਰਪ ਦੀ ਗਪਹਰੀ ਦਲਦਲ ਚ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਹ ਧਸਦੀ ਿਦੀ ਇਹ ਸ਼ਾਮ ਸਹੀ ਤ ਅਰਗ਼ਵਾਨੀ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਪਿ ਰਾਤ ਕਾਲੀ ਕਈ ਤਫ਼ਾਨੀ ਪਕ ਪਿਸ ਚ ਚਮਕ ਕਈ ਨਾ ਤਾਰਾ ਪਸਆਹ ਪ ਲਾੜ ਦ ਰਾਹ ਦੀ ਬਾਨੀ ਉਫ਼ ਪਕਨੀ ਹੀ ਹ ਡਰਾਉਣੀ

ਓ ਬਰਾ ਪਬਲ ਲ ਆ

ਤ ਚ ਕ ਲ ਏਥ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਤ ਮਨ ਇ ਹ ਲਗਦੀ ਹਜ਼ਾਰ ਮਗਾਟਨ ਬਬ ਵਾਕਣ ਪਿ

ਮਜ਼ ਮਰੀ ਤ ਫਟ ਹ ਿਾਣੀ ਤ ਖ਼ਾਲੀ ਹਈ ਬੀਅਰ ਦੀ ਬਤਲ

ਪਿ ਬਣ ਕ ਰਾਕਟ ਹ ਡ ਿਾਣੀ

ਚ ਕ ਲ ਏਥ ਇਹ ਖ਼ਾਲੀ ਬਤਲ

ਤ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਿ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਪਈ ਹ ਧ ਖ਼ਦੀ ਪਕ ਪਿਵ ਪਵਧਵਾ ਕਈ ਪਵਚ ਿਵਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ

ਚਹਜੜਾ ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਸਚ ਮਰੀ ਵਗ ਹੀ ਬਜ਼ਾਰ ਹ

ਇਹ ਤ ਮਨ ਇ ਪਈ ਹ ਭਾਸਦੀ ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਗਲੀ ਗਲੀ ਚ ਮਣ ਪ ਤਰ ਪਰਾਏ

ਪਕਸ ਕਦਰ ਹਛਾ ਪਿਹਾ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਹਾਏ

ਵਲ ਪਪਛ ਸਦ ਲਾ ਕ ਆਖਣਾ ਵਲ ਤਰੀ ਹਰ ਵੀ ਦਾਤਾ ਵਧਾਏ

ਪਕਸ ਕਦਰ

ਅਸਚਰਿ ਦੀ ਗਲ ਹਾਏ

ਇਕ ਮਗਤ ਰਾਪਿਆ ਨ ਖ਼ਰ ਪਾਏ

ਹਾਏ ਨਾ ਦਾਤਾ ਸਮਝ ਆਏ

ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਵਲ ਖ ਦ ਬ-ਕਾਰ ਹ

ਇਹ ਧ ਰ ਤ

ਜ਼ਰਦ ਤ ਪਬਮਾਰ ਹ

ਏਸ ਨ ਨਾ ਫ ਲ

ਨਾ ਕਈ ਖ਼ਾਰ ਹ ਮਰ ਲਈ ਹ ਅਿਨਬੀ ਕ ਖ ਦੀ ਪੀੜ

ਪਪਆਰ ਦੀ ਮਨ ਭਲਾ ਕੀ ਸਾਰ ਹ

ਲਰੀਆ ਦਣਾ ਤ ਇਕ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਹ

ਕਾਮ ਦੀ ਿ ਪਰਤੀ ਦਾ ਆਹਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਹਾਏ ਮਨ

ਪਕਸ ਗ ਨਾਹ ਦੀ ਇਹ ਸਜ਼ਾ

ਨਾ ਮ ਆਦਮ

ਤ ਨਾ ਹੀ ਮ ਹਵਾ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਦਾ ਹ ਖ਼ਰ ਕੀਹ ਮਜ਼ਾ

ਆਖਦ ਨ -

ਕਾਮ ਹ ਦਾ ਹ ਖ ਦਾ ਕਾਮ ਪਵਚ ਹ ਦਾ ਹ ਲਿੜ ਦਾ ਨਸ਼ਾ ਪਰ ਇਹ ਮਨ ਕੀ ਪਤਾ

ਕਾਮ ਦ ਪਦਉਤ ਦੀ ਮਨ ਤ ਧ ਰ ਹੀ ਮਾਰ ਹ

ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਰਾਮ-ਲੀਲਹਾ ਦਾ ਕਈ ਪਕਰਦਾਰ ਹ

ਪਿਸ ਦ ਹਥ ਪਵਚ

ਕਾਠ ਦੀ ਤਲਵਾਰ ਹ

ਚਮਕਦੀ ਹ ਪਰ ਨਾ ਕਈ ਧਾਰ ਹ

ਝਠਾ ਮਠਾ ਕਰਨਾ ਪਿਸ ਨ ਵਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਹ ਮਨਾ ਨਾ ਹਰ ਲਮੀ ਸਚ ਕਰ

ਸਚ ਲਮੀ ਸਨਹ ਲਾਣੀ ਸਮ ਨ

ਸਮ ਨ ਤ ਸਨਹ ਲਾਣੀ ਪਾਪ ਹ ਸਮ ਹੀ ਤ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਬਾਪ ਹ ਠ

ਪਕ ਸਾਰ ਨ ਸਾਥੀ ਸ ਰਹ

ਸ ਪਪਨਆ ਦ ਸ਼ਪਹਰ ਸਭ ਭ ਰਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਇਕ ਕਾਮ

ਦਿ ਕਮ ਪਬਨ

ਹ ਮਨਾ ਬ-ਕਾਰ ਹ ਬ-ਕਾਰ ਹ

ਇਕ ਵਾਧ ਭਾਰ ਹ

ਤਨ ਮਰ ਿਾਣਾ ਹੀ ਬਸ ਦਰਕਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਲਣਾ

ਧਰਮੀ ਬਾਬਲ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਲੜ ਲਾਇਆ ਸਾਡ ਫ ਲ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਪਿਸ ਦਾ ਇਛਰ ਰਪ ਹਢਾਇਆ

ਮ ਪਰਨ ਦੀ ਮ ਪਰਨ ਦ ਹਾਣ ਦੀ

ਮ ਉਸ ਤ ਇਕ ਚ ਮਣ ਵਡੀ ਪਰ ਮ ਕੀਕਣ ਮ ਉਹਦੀ ਲਗੀ ਉਹ ਮਰੀ ਗਰਭ ਿਨ ਨਾ ਆਇਆ

ਲਕਾ ਵ ਮ ਧੀ ਵਰਗੀ ਸਲਵਾਨ ਦੀ

ਪਪਤਾ ਿ ਧੀ ਦਾ ਰਪ ਹਢਾਵ ਲਕਾ ਵ ਤਨ ਲਾਿ ਨਾ ਆਵ

ਿ ਲਣਾ ਪਰਨ ਨ ਚਾਹਵ ਚਪਰਤਰ-ਹੀਣ ਕਵਹ ਪਕ ਿੀਭ ਿਹਾਨ ਦੀ

ਚਪਰਤਰ-ਹੀਣ ਤ ਤ ਕਈ ਆਖ

ਿ ਕਰ ਲਣਾ ਵਚ ਹਾਸ

ਪਰ ਿ ਹਾਣ ਨਾ ਲਭਣ ਮਾਪ

ਹਾਣ ਲਭਣ ਪਵਚ ਗਲ ਕੀ ਹ ਅਪਮਾਨ ਦੀ

ਲਣਾ ਹਵ ਤ ਅਪਰਾਧਣ

ਿਕਰ ਅਦਰ ਹਏ ਸ ਹਾਗਣ

ਮਪਹਕ ਉਹਦੀ ਿ ਹਵ ਦਾਗ਼ਣ

ਮਪਹਕ ਮਰੀ ਤ ਕਿਕ ਮ ਹੀ ਿਾਣਦੀ

ਿ ਸਲਵਾਨ ਮਰ ਲੜ ਲਗਾ ਪਦਨ ਭਰ ਚ ਕ ਫ਼ਾਈਲ ਦਾ ਥਬਾ ਸ਼ਪਹਰ ਸ਼ਪਹਰ ਰਵਹ ਪਨਤ ਭਿਾ ਮਨ ਪਵਚ ਚਟਕ ਚਦੀ ਦ ਫ ਲ ਖਾਣ ਦੀ

ਪਚਰ ਹਇਆ ਉਹਦੀ ਇਛਰ ਮਈ

ਇਕ ਪਰਨ ਿਮ ਪਰਨ ਹਈ

ਉਹ ਪਰਨ ਨਾ ਿਗੀ ਕਈ

ਉਸ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਹ ਮਰਾ ਹਾਣ ਪਛਾਣਦੀ

ਹ ਚਪਲਆ ਹ ਆਥਣ ਵਲਾ ਆਇਆ ਨਹ ਗਰਖ ਦਾ ਚਲਾ ਦਫ਼ਤਰ ਤ ਅਿ ਘਰ ਅਲਬਲਾ ਮ ਪਈ ਕਰ ਪਤਆਰੀ ਕਫ਼ ਿਾਣ ਦੀ

ਧਰਮੀ ਬਾਬਲ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਲੜ ਲਾਇਆ ਸਾਡ ਫ ਲ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਪਿਸ ਦਾ ਇਛਰ ਰਪ ਹਢਾਇਆ

ਮ ਪਰਨ ਦੀ ਮ ਪਰਨ ਦ ਹਾਣ ਦੀ

ਇਕ ਸਫ਼ਰ

ਉਹ ਵੀ ਸ਼ਪਹਰ ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਮ ਵੀ ਸ਼ਪਹਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਲਪਹਦ ਦੀ ਖ ਸ਼ਕ ਟਪਹਣੀ ਤ ਦਰ

ਫ ਲ ਸਰਿ ਦਾ ਅਿ ਕ ਮਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਤ ਮਰ ਪਵਚਾਲ ਪਵਥ ਸੀ ਪਫਰ ਮਨ ਸਕ ਉਹਦਾ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਦਵ ਕਢ ਸਵਲੀ ਪਿਹੀ ਸੜਕ ਦ

ਉਹਦ ਬ ਲਹ ਵਗ ਪਏ ਸੀ ਫਰਕਦ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਬ ਰਿੀਆ ਸੜਕ ਦ ਪਏ ਦਦ ਹਵਣ ਹਸਦ

ਪਣ ਦਾ ਪਚਮਟਾ ਪਪਆ ਸੀ ਵਿਦਾ ਟਾਹਲੀਆ ਦ ਪਤ ਪਏ ਸੀ ਖੜਕਦ ਵਖ ਰਹ ਸਨ ਸਾਡੀ ਵਲ ਨਾਮ ਰਾਦ

ਕਾਸ਼ਨੀ ਪਿਹ ਫ ਲ ਪਹਾੜੀ ਅਕ ਦ

ਬੀਿ ਰਹ ਸਨ ਮਰ ਪਦਲ ਪਵਚ ਸਰਘੀਆ

ਲਾਲ ਸਹ ਕਰ ਉਹਦੀ ਅਖ ਦ

ਦਰ ਇਕ ਆਥਣ ਦਾ ਤਾਰਾ ਪਫਕੜਾ ਗਗਨ ਦੀ ਹ ਣ ਗਲਹ ਤ ਮ ਸਕਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਇਕ ਪਨਆਣ ਦ ਗ ਲਾਬੀ ਮ ਖ ਤ

ਕਾਲ ਪਤਲ ਦ ਵਗ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਤ ਮਰ ਪਵਚਾਲ ਫਾਸਲਾ ਸਾਡੀ ਮਪਜ਼ਲ ਵਗ ਘਟਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਉਫ਼ਕ ਦ ਨਣ ਚ ਕ ਝ ਨੀਲਾ ਕ ਧ

ਕਾਗ ਦ ਪਿ ਬਟ ਦ ਪਪਡ ਤ ਲ ਬਖ਼ਸ਼ਦਾ ਸੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਸਕ

ਦਰ ਉਸ ਧਏ ਦ ਉਸ ਿਗਲ ਤ ਪਾਰ

ਿਾ ਰਹੀ ਸੀ ਪਛੀਆ ਦੀ ਇਕ ਡਾਰ

ਮਰਾ ਿੀ ਕੀਤਾ ਪਕ ਮ ਉਸ ਡਾਰ ਨ

ਚੀ ਦਣੀ ਇਕ ਕਹ ਆਵਾਜ਼ ਮਾਰ

ਨਾਲ ਆਪਣ ਲ ਚਲ ਸਾਨ ਵੀ ਯਾਰ

ਦਰ ਇਸ ਦ ਨੀਆ ਤ ਪਕਧਰ ਪਰਲ ਪਾਰ

ਦਣਾ ਸਾਨ ਉਸ ਿਜ਼ੀਰ ਤ ਉਤਾਰ

ਪਿਥ ਸਕੀਏ ਰਾਤ ਅਿ ਦੀ ਇਹ ਗ ਜ਼ਾਰ

ਪਸਆਹ ਹਨਰਾ ਪਸਆਹ ਦੀ ਇਕ ਸਪਣੀ ਦ ਵਗ

ਮਰ ਵਲ ਸਰਕਦਾ ਹੀ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਮਰਾ ਹਥ ਹ ਣ ਉਹਪਦਆ ਹਥ ਦ ਨਾਲ

ਖ਼ਰ ਪਕਨੀ ਦਰ ਤ ਟਕਰਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਿੀਕਣ ਘ ਗੀਆ ਦਾ ਿੜਾ ਕਧ ਤ

ਚ ਝ ਦ ਪਵਚ ਚ ਝ ਪਾ ਮ ਸਕਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਸੜਕ ਦ ਬ ਲਹ ਤ ਅਬ ਦੀ ਕਤਾਰ

ਮਪਹਕ ਆਪਣ ਬਰ ਦੀ ਸੀ ਰਹੀ ਪਖਲਾਰ

ਉਸ ਪਲਾਡ ਪਵਚ ਅਿ ਤੀਕ

ਚ ਗ ਰਹੀ ਸੀ ਪਬਿਪੜਆ ਦੀ ਇਕ ਡਾਰ

ਹ ਣ ਉਹਦ ਹਥ ਮਪਰਆ ਹਥ ਚ ਸਨ

ਬਰਫ਼ ਨਾਲ ਵਧ ਸਨ ਿ ਠਢ ਠਾਰ

ਿੀਕਣ ਪਬਲ ਦ ਮਹ ਕਈ ਗ ਟਾਰ

ਕਰ ਰਹ ਸਨ ਫਰ ਵੀ ਮਨ ਪਪਆਰ

ਿਦ ਹੀ ਭੜੀ ਰਾਹ ਅਸਾਡਾ ਕਟ ਗਈ

ਕਾਲੀ ਪਬਲੀ ਵਾਗਣ ਇਕ ਕਾਲੀ ਕਾਰ

ਸਾਡ ਮਹ ਤ ਰਸ਼ਨੀ ਦਾ ਇਕ ਬ ਕ ਮਾਰ

ਸਾਨ ਉਸ ਖਡ ਤ ਗਈ ਪਵਸਾਰ

ਪਪਛ ਬਤੀ ਲਾਲ ਪਿਹੀ ਉਸ ਕਾਰ ਦੀ ਅਿ ਤੀਕਣ ਚਮਕ ਪਈ ਸੀ ਮਾਰਦੀ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਸੜਕ ਦ ਮਥ ਤ ਪਿ

ਕਮ ਦਣੀ ਦਾ ਪਈ ਸੀ ਸਾਰਦੀ ਿ ਮਣੀ ਚਮਕ ਗਲ ਦ ਹਾਰ ਦੀ ਪਣ ਦ ਪਰ ਚ ਝਿਰ ਮਪਹਕ ਦੀ ਫ ਲ ਚਹ ਹਥ ਦਾ ਰਲ ਕ ਪਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਤਜ਼ ਸਰਿ ਹਾੜ ਦਾ ਸਾਡੀਆ ਤਲੀਆ ਚ ਚੜਹਦਾ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਕ ਵਧਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਤਜ਼ ਸ ਮ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਤਾਲ ਪਵਚ ਸੀ ਛਣਕਦਾ ਯਕ ਦਾ ਸਾਜ਼

ਸਾਜ਼ ਚ ਇਕ ਉਭਰਦੀ ਐਸੀ ਆਵਾਜ਼

ਪਬਿਲੀ ਦ ਖਪਭਆ ਚ ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਨਕ ਹ ਦ ਕਨ ਲਾ ਸ ਣਦ ਆਵਾਜ਼

ਪਰ ਨਾ ਆਦਾ ਸਮਝ ਦ ਪਵਚ ਉਸਦਾ ਰਾਜ਼

ਸਮਝਦ ਪਕ ਹ ਪਰਤ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਡ ਰਹ ਨ ਿ ਪਕ ਲਾਮ ਪਵਚ ਿਹਾਜ਼

ਿਗਤ ਦ ਪਾਪ ਤ ਪਚੜ ਕ ਸਮਝਦ ਹ ਗਏ ਿ ਦਵਤ ਸਾਰ ਨਾਰਾਜ਼

ਹਥ ਸਾਡ ਅਗ ਦੀ ਉਸ ਖਡ ਤ

ਅਿ ਤੀਕਣ ਵੀ ਨਹ ਹਨ ਆਏ ਬਾਅਜ਼

ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਤਜ਼ ਸ ਮ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਛਣਕਦਾ ਸੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਯਕ ਦਾ ਸਾਜ਼

ਉਹਦ ਪਪਡ ਦੀ ਚੀ ਮਸਪਿਦ ਦਾ ਪਮਨਾਰ

ਉਸ ਹਨਰ ਪਵਚ ਵੀ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹ ਤ ਉਹਦ ਨਾਲ ਉਹਦਾ ਹਥ ਵੀ ਮਰ ਹਥ ਚ ਪਨਕਲ ਕ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਬਾਝ ਓਸ ਦਾ ਹੀ ਹ ਣ ਗਰ ਲਪਗਆ ਪਕ ਖਾਣ ਨ ਪਿ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਖ਼ਰ ਕੀ ਕ ਰਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਬ-ਰਪਹਮ ਘੜ ਨ ਇਕ ਿਲਾਦ ਵਗ

ਚੀ-ਚੀ ਤਜ਼ ਛਟ ਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਚੀ ਚ ਗ਼ਲ ਇਕ ਪਚਚਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਾਰਾ ਰਾਹ ਓਸ ਚ ਗ਼ਲ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਨਾਲ

ਲਪਗਆ ਪਕ ਨਦ ਪਵਚ ਬਰੜਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਾਰਾ ਯਕਾ ਹ ਣ ਪਕਸ ਤਾਜ਼ਾ ਮਰ

ਿਾਨਵਰ ਦਾ ਕਰਗ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਲਪਹਦ ਦੀ ਖ਼ ਸ਼ਕ ਟਾਹਣੀ ਨ ਹ ਣ

ਤਾਪਰਆ ਦਾ ਘ ਣ ਪਿਹਾ ਬਸ ਖਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦੀਪਵਆ ਦੀ ਲ ਚ ਹ ਣ ਮਰਾ ਗਰ ਦਰ ਕਬਰਸਤਾਨ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਪਦਲ ਮਰਾ ਡਦ ਫਰਾਰ ਵਾਕਣ ਹਰ ਘੜੀ ਪਪਛ ਨ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਖ਼ਰ ਕੀ ਕ ਰਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਬ-ਰਪਹਮ ਘੜ ਨ ਇਕ ਿਲਾਦ ਵਗ

ਚੀ-ਚੀ ਤਜ਼ ਛਟ ਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਚਸਕਲੀਗਰ

ਮ ਪਸਕਲੀਗਰ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਦਸ਼ ਨਾ ਨਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਘਰ

ਮ ਪਸਕਲੀਗਰ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਗਡ

ਲ ਕ ਸ਼ਪਹਰ ਸ਼ਪਹਰ ਮ ਪਫਪਰਆ

ਪਟ ਦੀ ਅਗ ਬ ਝਾਵਣ ਿਗਾ ਪਰ ਕਈ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਨਾ ਪਮਪਲਆ

ਸਮ ਦ ਪਪਡ ਦੀਆ ਪੜ ਤ

ਹਲੀ ਹਲੀ ਪਰਹਾ ਮ ਟ ਪਰਆ

ਪਰ ਪਫ਼ਕਰ ਦਾ ਰਗ ਨਾ ਖ ਪਰਆ

ਹ ਣ ਮਥ ਨਹ ਿਦਾ ਟ ਪਰਆ

ਨਾ ਹੀ ਪਪਛ ਿਦ ਮ ਪੜਆ

ਹ ਣ ਤਕ ਸ਼ਾਇਦ ਬ ਢੀ ਠਰੀ ਮਰੀ ਅਮ ਗਈ ਹਸੀ ਮਰ

ਲਭ ਪਲਆ ਹਸੀ ਮਰ ਪਪਉ ਨ

ਆਪਣੀ ਧੀ ਲਈ ਯਗ ਕਈ ਵਰ

ਹ ਣ ਨਹ ਮਨ ਕਈ ਵੀ ਡਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਭ ਲ ਚ ਕਾ ਹ

ਮਨ ਮਰਾ ਕ ਲ ਕਬੀਲਾ

ਲਖ ਪਹਾੜ ਤ ਭਾਰਾ ਹ

ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦਾ ਸਾਵਾ ਤੀਲਾ ਇਸ ਤ ਵੀ ਵਧ ਭਾਰਾ ਹ ਦ ਪਿਊਣ ਲਈ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਵਸੀਲਾ ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਰਟੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਸਭ ਗਏ ਮਰ

ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਨ ਪਬਲਵਾ ਵਾਕਣ

ਲਾਸ਼ ਪਕਸ ਦਾ ਮਢਾ ਫੜ ਕ

ਿਾਣਾ ਹ ਤਰ ਿਾਣਾ ਹ ਤਰ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਵਖ ਪਕ ਤਰੀ ਦਣੀ ਵਰਗਾ ਲਪਹਦ ਵਲ

ਕੀਕਣ ਥਹਰ ਦ ਫ ਲ ਿਹਾ ਪੀਲਾ ਸਰਿ ਡ ਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਿੀਕਣ ਪਸਵਾ ਮਰੀ ਅਮ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਬਲ ਕ ਬ ਝ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਬਲਕ ਲ ਤਰੀ ਸਾੜੀ ਵਰਗਾ ਰਗ ਪਫ਼ਜ਼ਾ ਪਵਚ ਡ ਪਰਹਾ ਹ

ਸਿਣੀ ਆਪਖ਼ਰ ਇਸ਼ਕ ਅਸਾਡਾ ਵਾਹਵਾ ਹੀ ਤ ਪ ਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਮਰ ਪਵਹੜ ਚਦੀ ਦਾ ਇਕ ਬਟਾ ਆਪਖ਼ਰ ਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਪਿਦ ਮਰੀ ਦਾ ਪੀਲਾ ਸਰਿ ਡ ਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਆਪਖ਼ਰ ਇਕ ਪਦਨ ਸ ਕ ਹੀ ਿਦ ਹਰ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਹਰ ਡ ਘਾ ਸਰ

ਆਪਖ਼ਰ ਬਦਲ ਡ ਹੀ ਿਦ ਇਕ ਪਲ ਦ ਪਲ ਿ ਦ ਪਦਨ ਵਰਹ ਕੀਹ ਭੜਾ ਹ

ਇਸ਼ਕ ਿ ਮਰਾ ਤਰ ਤ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਦਾ ਰਾਹ ਹ

ਪਰ ਮਰਾ ਸਖਾ ਤ ਸਾਹ ਹ

ਤਨ ਵੀ ਕ ਝ ਮਰਾ ਲਾਹ ਹ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਤ ਸਮਝਗੀ ਮ ਮਧ ਪੀ ਕ ਬਲੀ ਿਦ ਕਾਮ-ਮਪਤਆ ਵਣ ਦੀ ਛ ਪਿਹ

ਤਰ ਵਾਲ ਵਰਲੀ ਿਦ ਕਚੀਆ ਰਤੀਆ ਪਿਹ ਬ ਲਹ ਸਹ

ਆਪਣ ਸਾਹ ਪਵਚ ਘਲੀ ਿਦ ਹ ਸਕਦਾ ਹ ਪਤਲ ਮਾਤਰ ਕਈ ਇਸ ਗਲ ਪਵਚ ਸਚਾਈ ਹਵ ਰਜ਼ ਦ ਕਹਲ ਗੜ ਵਾਕਣ

ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਪਵਚ ਆਈ ਹਵ ਪਿਸਮ ਤਰ ਦੀ ਪਭਨੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਭਾਈ ਹਵ ਪਫਰ ਵੀ ਹਸ਼ ਹ ਪਿਥ ਤੀਕਣ

ਅਿ ਮਰਾ ਅਗ ਅਗ ਪਪਆ ਠਰਦ

ਅਿ ਤਰ ਪਰਮਸ਼ਰ ਕਲ

ਪਾਪੀ ਪਟ ਪਪਆ ਬਹ ਡਰਦ ਅਿ ਮ ਈਕਣ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ ਪਿ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਥਹ ਤ

ਆਪਣ ਗ਼ਮ ਦਾ ਲਹਾ ਕ ਟਦ

ਕਾਲ ਲਹ ਨ ਥ ਕਦ ਥ ਕਦ ਆਪਣੀ ਬ ਢੀ ਅਮ ਵਾਿਣ

ਮ ਵੀ ਛਤੀ ਿਾਣਾ ਹ ਮਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਬਦ ਹ ਿਾਣ ਤਰੀ ਰਪਹਮਤ ਦ ਵੀ ਦਰ

ਪਰ ਤ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਹਸ ਹ ਖਭ ਪਵਚ ਸਾਹਸ ਹ

ਲਭ ਹੀ ਲ ਗਾ ਹਰ(ਹਰ) ਕਈ ਸਰ

ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਦਸ਼ ਨਾ ਨਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਘਰ ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹਮਦਰਦ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਤਰ ਿਜ਼ਬਾਤ ਦੀ ਇਕ ਮਪਹਕ ਦਾ ਇਹ ਗ ਚਾ ਮਰ ਅਪਹਸਾਸ ਦ ਹਠ ਤ

ਇਵ ਪਖਪੜਆ

ਬਾਜ਼ਾਰੀ ਪਿਵ ਸਹਣੀ ਪਕਸ ਨਾਰ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਪਪਰਥਮ ਵਾਰ

ਪਕਸ ਕਾਮੀ ਨ ਹਏ ਿ ਪੜਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ-ਮਥ ਪਫਰ ਵੀ ਹਮਦਰਦੀ ਤ ਮਨ ਡਰ ਲਗਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਪਸ਼ਾਕ ਹ ਪਕਸ ਹੀਣ ਦੀ ਹੀਣਾ ਸਭ ਤ ਵਡਾ ਪਮਹਣਾ ਿਗ ਤ

ਪਿਹੜ ਹਥ ਥ ਉਲੀਕ ਨ

ਤ ਇਹ ਅਖਰ

ਉਨਹ ਹਥ ਨ ਮਰਾ ਸ ਸ ਚ ਮਣ

ਮ ਨਹ ਚਾਹ ਦਾ ਤਰ ਹਠ ਦ ਗ ਲਾਬ

ਆਤਸ਼ੀ-ਸਹ

ਬੜ ਸ਼ਖ਼ ਤ ਤਜ਼ਾਬੀ ਨ ਿ ਮਰ ਸਾਹ ਦੀ ਬਦਬ ਚ

ਸਦਾ ਲਈ ਗ ਮਣ

ਮ ਿਾਣਦ ਤਰ ਖ਼ਤ ਚ

ਤਰ ਪਿਸਮ ਦੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਹ

ਇਕ ਸਕ ਹ ਇਕ ਰਗ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਦੀ ਛਹ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਮਰੀ ਨਜ਼ਰ ਚ

ਪਰ ਕੀਹ ਆਖ

ਬ-ਪਹਸ ਪਿਹ ਕਾਮ ਦ

ਪਡ ਦਾ ਹੀ ਕਹ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ

ਮ ਿਾਣਦ ਹਮਦਰਦ ਮਰ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਮਰੀ ਮਰੀ ਤ ਮਤਈ ਮ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਹ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਇਹਦੀ ਪਮਠੀ ਛ ਹ

ਕੀਹ ਗ਼ਮ ਿ ਭਲਾ ਲਮ ਤ ਇਸ ਚੜ ਿਹ ਪਵਚ

ਇਕ ਜ਼ਰਾ ਵੀ ਨਾ ਐਸਾ ਪਕ ਪਿਹਨ ਆਪਣਾ ਹੀ ਕਪਹ ਲ ਕੀਹ ਗ਼ਮ

ਿ ਨਸੀਬ ਨਾ ਪਛੀ ਦਾ ਵੀ ਪਰਛਾਵ ਇਸ ਉਮਰਾ ਦ ਸਪਹਰਾ ਚ

ਪਿਦਹੀ ਛਾਵ ਹੀ ਬਪਹ ਲ

ਤਰ ਕਪਹਣ ਮ ਤਾਬਕ

ਿ ਤਰਾ ਸਾਥ ਪਮਲ ਮਨ

ਕੀਹ ਪਤਾ ਪਫਰ ਵੀ ਨਾ ਦ ਨੀਆ ਚ ਮ ਬਾਰਕ ਥੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ ਮਥ ਮ ਤ ਚਾਹ ਦਾ ਹ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਜ਼ਪਹਰ

ਕਲਾ ਹੀ ਪੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਚਿਕਰਾ ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਉਹਦ ਰਪ ਦੀ ਧ ਪ ਪਤਖਰੀ ਦਿਾ ਮਪਹਕ ਦਾ ਪਤਰਹਾਇਆ

ਤੀਿਾ ਉਹਦਾ ਰਗ ਗ ਲਾਬੀ ਪਕਸ ਗਰੀ ਮ ਦਾ ਿਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਨਣ ਉਹਦ ਚਤ ਦੀ ਆਥਣ

ਅਤ ਜ਼ ਲਫ਼ ਸਾਵਣ ਛਾਇਆ

ਹਠ ਦ ਪਵਚ ਕਤ ਦਾ ਕਈ ਪਦਹ ਚੜਹਨ ਤ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸਾਹਵ ਦ ਪਵਚ

ਫ ਲ ਸਇਆ ਦ

ਪਕਸ ਬਾਗ਼ ਚਾਨਣ ਦਾ ਲਾਇਆ

ਦਹੀ ਦ ਪਵਚ ਖਡ ਚਤਰ

ਇਤਰ ਨਾਲ ਨ ਹਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਬਲ ਦ ਪਵਚ

ਪਣ ਪ ਰ ਦੀ ਨੀ ਉਹ ਕਇਲ ਦਾ ਹਮਸਾਇਆ

ਪਚਟ ਦਦ ਪਿ ਧਾਨ ਬਗ਼ਲਾ ਤੜੀ ਮਾਰ ਉਡਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਇਕ ਪਲਘ ਨ ਆਰੀ ਅਸ ਚਾਨਣੀਆ ਪਵਚ ਡਾਪਹਆ

ਤਨ ਦੀ ਚਾਦਰ ਹ ਗਈ ਮਲੀ ਉਸ ਪਰ ਿ ਪਲਘ ਪਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਦ ਖਣ ਮਰ

ਨਣ ਦ ਕਏ

ਪਵਚ ਹੜਹ ਹਝਆ ਦਾ ਆਇਆ

ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਗਈ ਪਵਚ ਸਚ ਉਸ ਇਹ ਕੀ ਜ਼ ਲਮ ਕਮਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸ ਬਹਾ-ਸਵਰ

ਲ ਨੀ ਵਟਣਾ ਅਸ ਮਲ ਮਲ ਓਸ ਨ ਹਾਇਆ

ਦਹੀ ਪਵਚ ਪਨਕਲਣ ਪਚਣਗ ਤ ਸਾਡਾ ਹਥ ਪਗਆ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਚਰੀ ਕ ਟ ਤ ਉਹ ਖਦਾ ਨਾਹ ਉਹਨ ਪਦਲ ਦਾ ਮਾਸ ਖਵਾਇਆ

ਇਕ ਉਡਾਰੀ ਐਸੀ ਮਾਰੀ ਉਹ ਮ ੜ ਵਤਨ ਨਹ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਿਾਮ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਇਕ ਡਣ

ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਮਰੀ ਸਚ ਦ

ਪਸਪਵਆ ਚ ਕਈ ਵਾਰ

ਮਨ ਨਗੀ ਅਲਫ਼

ਘ ਮਦੀ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਪਾਲਤ ਸਪ ਕਈ

ਮਨ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਇਸ ਸ਼ਪਹਰ-ਸਪਰ ਦੀ ਹ ਸ ਕਦ ਚ ਛ ਟ ਕ

ਮਾਰ ਕ ਡਗ ਕਲਿ ਤ

ਹ ਣ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਲਮਬ ਦੀ ਨਾਰ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਦਹੀ ਮਗ ਚ ਜ਼ਰਦਾਰੀ ਨ

ਹਾਏ ਪਝ ਕ ਸਧਰ

ਅਫ਼ਰੀਕਾ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਤ

ਕਰ ਪਵਧਵਾ ਪਬਠਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਐਸੀ ਮਨਹਸ

ਤ ਬਦਸ਼ਕਲ ਸ਼ਪਹਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਹੜ ਸ਼ਪਹਰ ਚ

ਇਸ ਦ ਧ ਪਮਲ ਕਾਹਵ ਦ ਰਗ ਦੀ ਮਾਸਮ ਗ ਨਾਹ ਵਰਗੀ ਮ ਹਬਤ ਮ ਗਵਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਪਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਚਬਰਹਾ ਮਥ ਮਰਾ ਪਬਰਹਾ ਵਡਾ ਮ ਪਨਤ ਕਕ ਪਰਹਾ ਮਰੀ ਝਲੀ ਇਕ ਹਕਾ ਇਹਦੀ ਝਲ ਅਥਾਹ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਇਸ਼ਕ ਗਵਾਚਾ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਹ ਗਏ ਸਾਹ

ਮਰ ਹਠ ਵਖ ਲਈ

ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ ਹਢਾ

ਿ ਚ ਮਣ ਮਰ ਦਰ ਤ ਖਪੜਹਆ

ਇਕ ਅਧ ਵਾਰੀ ਆ

ਮ ੜ ਉਹ ਭ ਲ ਕਦ ਨਾ ਲਪਘਆ

ਏਸ ਦਰ ਦ ਰਾਹ

ਮ ਉਹਨ ਪਨਤ ਉਡੀਕਣ ਬਠਾ ਥਪਕਆ ਔਸੀਆ ਪਾ ਮਨ ਉਹ ਚ ਮਣ ਨਾ ਬਹ ਪੜਆ

ਸ ਚ ਮਣ ਦ ਵਣ ਗਾਹ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਮਰ ਹਾਣ ਦਾ ਪਵਚ ਲਖ ਸਰਿ ਦਾ ਤਾ ਪਿਹੜ ਸਾਹ ਚਤਰ ਖਡਦਾ ਮਨ ਉਸ ਚ ਮਣ ਦਾ ਚਾ

ਪਰਦਸੀ ਚ ਮਣ ਮਪਡਆ

ਕਦ ਵਤਨ ਫਰਾ ਪਾ ਪਕਤ ਸ ਚਾ ਪਬਰਹਾ ਤਡੜਾ ਮਥ ਿਠਾ ਨਾ ਹ ਿਾ

ਪਬਰਹਾ ਵੀ ਲਭੀ ਕਾਮ ਦਾ ਇਹਦੀ ਿਾਤ ਕ ਿਾਤ ਨਾ ਕਾ ਭਾਵ ਪਬਰਹਾ ਰਬ ਵਡੜਾ ਮ ਚੀ ਕਕ ਪਰਹਾ

ਚਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਹ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਗ ਹ ਲਟਕ ਪਰਹਾ ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ ਹ ਭਟਕ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਪਦਨ ਬਹ ਵਡਭਾਗਾ ਿਦ ਪਕਸ ਸਾਗਰ ਪਵਚ

ਆਦਮ ਦ ਪਕਸ ਪਪਤਰ

ਅਮਬ(ਅਮੀਬ) ਿਨਮ ਪਲਆ

ਪਰ ਇਹ ਪਦਹ ਪਨਕਰਮਾ ਿਦ ਇਸ ਆਦਮ ਦੀ ਝਲੀ ਫ ਲ ਸਮ ਦਾ ਹਸੀ ਖ਼ਰ ਪਪਆ

ਵਖ-ਵਖ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਮ ਸਚ ਪਰਹਾ ਸਮ ਅਵਾਰਾ ਕ ਤਾ ਦਰ ਦਰ ਭਟਕ ਪਰਹਾ ਿਠ ਹਡ ਖਾਣ ਲਈ

ਲਭੀ ਤਰਸ ਪਰਹਾ

ਸਮ ਪਰਾਈ ਨਾਰ

ਤ ਿ ਪਫਰ ਰਡੀ ਹ

ਪਪਹਲੀ ਰਾਤ ਹਢਾਇਆ ਲਗਦੀ ਚਗੀ ਹ

ਦਿੀ ਰਾਤ ਪਬਤਾਇਆ

ਹ ਦੀ ਭਡੀ ਹ

ਪਰ ਇਹਦ ਸਗ

ਦ ਨੀਆ ਦ ਹਰ ਜ਼ਰ ਨ

ਇਕ ਅਧ ਘੜੀ ਜ਼ਰਰ ਪਬਤਾਣੀ ਪਦੀ ਹ

ਕਦ ਹਰਾਮਣ ਪਟਕ ਕ

ਨਾ ਇਹ ਬਪਹਦੀ ਹ

ਉਮਰ ਦੀ ਬਾਰੀ ਖਲਹ ਕ ਏਸ ਿਹ ਵਲ

ਕਾਮਨੀ ਮਲੀ ਨਜ਼ਰ

ਤਕਦੀ ਰਪਹਦੀ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਝਠ ਸਹਣ ਕਾਮ ਚ ਮਤ ਆਪਸ਼ਕ ਵਗ

ਪਮਠੀਆ ਕਰ ਕਰ ਗਲ ਸਾਨ ਛਲਦਾ ਹ

ਮਾਣ ਕ ਚ ਮਣ

ਇਕ ਦ ਏਸ ਹਯਾਤੀ ਦ

ਭ ਲ ਿਦਾ ਹ-

ਫਰ ਨਾ ਪਵਹੜ ਵੜਦਾ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਕ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਾਕਣ ਲਟਕ ਪਰਹ

ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਸ ਞੀ ਿੜੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ

ਸਮ ਦੀ ਇਕ-

ਠ ਕਰਾਈ ਹਈ ਸਿਣੀ ਵਗ

ਪੀੜ-ਕ ਠੀ ਪਬਰਹਣ ਵਾਕਣ ਭਟਕ ਪਰਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਦਵਤਾ ਇਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ

ਇਹ ਦਵੀ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ ਕਾਮ ਿ ਸਭ ਤ ਮਹਬਲੀ ਹ

ਉਸ ਦੀ ਮ ਨ ਕਪਹਣਾ ਨਗੀ ਇਹ ਗਲ ਕੀ ਹੀ ਨਾ ਚਗੀ ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਏਸ ਦੀ ਹ ਬਖ਼ਸ਼ੀ ਹਈ

ਤ ਦ ਤ ਹ ਸਨ ਦੀ ਿ ਰ ਤ ਹ

ਏਸ ਨ ਹ ਰਪ ਵਡਣਾ-

ਖ਼ਨ ਮਰਾ ਿ ਤਡੀ ਕ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਖੜੀ ਆ ਪਮਟੀ ਦੀ ਇਹ ਬਾਜ਼ੀ ਪਚਟੀ ਦ ਧ ਕਲੀ ਪਿ ਤਾਜ਼ੀ ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦਾ ਇਕ ਸਗਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦੀ ਕਥਾ ਸ ਣਦਾ ਕਈ ਅਲਮਸਤ ਪਿਹਾ ਿਗਮ ਹ

ਤਰਾ ਇਸ ਨ ਟ ਡੀ ਕਪਹਣਾ ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਗ਼ਮ ਹ

ਕਾਮ ਪਬਨ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਕਾਹਦ ਅਰਥ ਿ ਚਲਦਾ ਦਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਪਸ਼ਵਿੀ ਕਾਮ ਬਰਹਮ ਹ

ਕਾਮ ਹੀ ਸਭ ਤ ਮਹ ਧਰਮ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਸ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਵਖ ਪਕ ਬ ਤ ਨ ਕੀ ਹਇਆ ਹ

ਇ ਲਗਦਾ ਹ ਪਿ ਰਇਆ ਹ

ਸਾਥ ਕਈ ਪਾਪ ਹਇਆ ਹ

ਸਾਰ ਦੀਵ ਝਬ ਬ ਝਾ ਦ

ਇਸ ਨ ਥੜਹਾ ਪਰਹ ਹਟਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਮ ਖ ਨ ਪਰਹ ਭ ਆ ਦ

ਿ ਇਸ ਤ ਕਈ ਪਰਦਾ ਪਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਪਦਲ ਪਵਚ ਵੀ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਇਸ ਨ ਹਾਲ ਵੀ ਕਈ ਭ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਕਾਮ ਏਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ ਇਹ ਭਾਵ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਸੀਮਾ ਦਪਨਕ ਅਖ਼ਬਾਰ ਦ

ਅਿ ਪਰਥਮ ਪਨ ਤ

ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਛਪੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਕ ਝ ਗਰ ਬਦਸ਼ੀ ਬਚ ਤ ਇਕ ਹਰ ਉਹਦ ਨਾਲ

ਖੜਹੀ ਉਸ ਦੀ ਸਖੀ ਹ

ਤਸਵੀਰ ਦ ਪਰ ਇਕ ਇਬਾਰਤ ਦੀ ਹ ਝਿਰ

ਇਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਹੀ ਕ ੜੀ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰੀ ਪਜ਼ਦਗੀ ਥ ੜੀ ਥ ੜੀ ਹ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ

ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਮਰ ਗੀਤ ਨ ਰਦ ਮਾਸਮ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਵੀ ਅਵਾਰਾ ਨ ਭਦ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ ਅਕਸਰ ਮਰ ਸ਼ਪਹਰ ਿਦ ਆਦੀ ਹਰ ਵਾਰ ਿਦ ਆਦੀ ਪਤਨ ਫ ਲ ਪਲਆਦੀ ਗ ਲਦਾਨ ਚ ਪਤਨ ਫ ਲ ਿਦ ਹਥ ਉਹ ਸਿਾਦੀ ਮ ਸਕਾ ਕ ਤ ਅਦਾਜ਼ ਚ

ਕ ਝ ਏਦ ਉਹ ਕਪਹਦੀ ਇਕ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਤਰ ਨ ਦਾ ਮਰ ਨ ਦਾ ਇਹ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਪਕਸ ਪਪਉ ਦਾ ਪਕਸ ਮ ਦਾ ਇਕ ਫ ਲ ਮਰੀ ਕ ਖ ਦੀ ਸੀਮਾ ਦ ਹ ਨ ਦਾ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਇਕ ਗਰੀ ਪਿਹੀ ਪਨਕੀ ਬਚੀ ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਪਿਸ ਚੀਚੀ ਹ ਪਕੜ ਰਖੀ

ਓਸ ਦੀ ਸ਼ਕਲ

ਮਰ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਹ ਆ ਲਥੀ ਈਕਣ ਲਗਦਾ ਹ

ਇਹ ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਧੀ ਹ

ਮਰਾ ਤ ਮਰੀ ਬਲਣ ਦ

ਪਬਮਾਰ ਲਹ ਦਾ ਏਸ ਧਰਤੀ ਤ ਪਬਿਾਇਆ

ਕਈ ਸਝਾ ਬੀਅ ਹ

ਮਰੀ ਪੀੜਾ ਦੀ ਮਰੀਅਮ ਦ

ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਮਸੀਹ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਿਦਹੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਬਚਨ ਮਰਾ ਿੀ ਹ

ਓਹ ਹੀ ਸੀਮਾ ਧੀ ਹ

ਕਈ ਹਰ ਇਹਦਾ ਪਪਉ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਅਜਨਬੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ

ਨਾ ਤ ਤ ਹੀ ਔਲੀਆ ਹ

ਨਾ ਤ ਮ ਹੀ ਹ ਨਬੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਮਰ ਲਈ ਇਹ ਰਸ-ਭਰੀ ਤਰੀ ਮਲਕ ਮ ਸਕੜੀ ਪਕਸ ਪਵਮਾਨ ਸਵਕਾ ਦੀ ਮ ਸਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਅਿ ਵੀ ਪਿਸ ਚ ਿਾਣਦ ਪਕ ਵਾਸ਼ਨਾ ਦੀ ਕਗ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਮਰ ਲਈ ਤਰੀ ਵਫ਼ਾ ਅਿ ਵੀ ਇਕ ਸਵਗ ਹ

ਮਰ ਨਸ਼ੀਲ ਪਿਸਮ ਦੀ ਅਿ ਵੀ ਤਨ ਮਗ ਹ

ਪਿਹੜਾ ਪਕ ਤਰੀ ਨਜ਼ਰ ਪਵਚ

ਪਫਲਮੀ ਰਸਾਲ ਵਗ ਹ

ਸਫ਼ਾ ਸਫ਼ਾ ਫਰਲਣਾ ਪਿਦਹਾ ਹ ਤਰੀ ਪਦਲ ਲਗੀ ਸਮ ਨ ਸਨਹ ਮਾਰ ਕ

ਿ ਪਮਲ ਿਾਏ ਘੜੀ ਕਦੀ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਮ ਸਗਾ ਤ ਕਾਮ ਦੀ ਹ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਅਿ ਤ ਸਾਡਾ ਇਸ਼ਕ

ਓਸ ਮਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਕਾਮ ਦ ਸ ਆਦ ਪਪਛ ਹ ਿਾਏ ਿ ਹਾਪਮਲਾ ਤ ਮਕੜ ਨ ਮਾਰ ਕ

ਬਣਾ ਲਏ ਪਿਵ ਗਜ਼ਾ ਤ ਖਾਈ ਿਾਏ ਉਹ ਕਾਮਣੀ ਕ ਲਛਣੀ ਸ ਆਦ ਲਾ ਹ ਕਾਮਣੀ ਹ ਕਾਮਣੀ ਮਨ ਬਚਾ ਮਨ ਬਚਾ ਵਾਸਤਾ ਈ ਿੀਭ ਨ

ਇਹ ਖ਼ਨ ਦਾ ਨਾ ਸ ਆਦ ਪਾ ਦਰ ਹ ਕ ਬਪਹ ਪਰਹ ਨਾ ਕਲ ਆ ਨਾ ਕਲ ਆ

ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਤਰ ਗਲ ਥ ਪਚਮਟ ਕ

ਇਹ ਸ ਪਰਹਾ ਿ ਬਾਲ ਹ

ਛ ਰੀ ਹ ਸਸਕਾਰ ਦੀ ਿ ਕਰ ਰਹੀ ਹਲਾਲ ਹ

ਇਹ ਕਪਹਣ ਨ ਤ ਠੀਕ ਹ ਪਕ

ਤਰਾ ਮਰਾ ਹੀ ਲਾਲ ਹ

ਿ ਸਚੀਏ ਤ ਸਹਣੀਏ

ਤਨ ਸਦੀਵੀ ਮਰਦ ਦੀ ਮ ਿਾਣਦ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਸਾਡੀ ਵਫ਼ਾ ਨ ਗਾਲਹ ਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਪਬਤਾਉਣ ਦੀ ਚਲੀ ਅਸ ਨ ਚਾਲ ਹ

ਮਨ ਸਦੀਵੀ ਨਾਰ ਦੀ ਤ ਿਾਣਦੀ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਫਰ ਵੀ ਵਗ ਰਹੀ ਹ ਪਰਸ਼ਪਤਆ ਦੀ ਇਕ ਨਦੀ ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਮ ਉਪਿ

ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਤ ਛਬੀ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦਾ ਮ ਸਗਾ ਤ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦੀ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਹ ਠੀਕ ਪਕ ਤਰੀ ਮਰੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਸਾਨ ਆਪਣ ਹੀ ਆਪ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਿੀਲ ਵਦ ਤ

ਕ ਰਾਨ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਗਰੀਆ ਨ ਸਮ ਦੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਮਗਲੀਆ ਦਰਾਵੜ ਨ

ਆਰੀਆ ਤ ਮਾਣ ਨਹ ਅਿ ਤ ਪਦਲ ਨ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਪਦਮਾਗ਼ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਕ ਲ ਿਹਾਨ

ਸਾਡ ਵਾਕਣਾ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਸਗਰਦ

ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ

ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਹਬਹ ਚੀਨ ਕਬਤਰ ਵਾਕਣ ਗ ਟਕਦੀ ਤ ਸਨ-ਖਭ ਨ ਪਖਲਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਇਹ ਮਰੀ ਵਾਕਫ਼

ਤ ਹਮਦਰਦ ਦਾ ਘਰ

ਪਿਸ ਚ ਅਿ ਦੀ ਰਾਤ

ਮ ਇਹ ਹ ਗ ਜ਼ਾਰੀ ਪਿਸ ਦੀ ਸਰਤ

ਚਤ ਦ ਸਰਿ ਦ ਵਗ

ਨੀਮ-ਪਨਘੀ ਦਧੀਆ ਹ ਗ ਲਾਨਾਰੀ ਪਹ ਦੀ ਸਗਰਦ ਦ ਪਰਭਾਤ ਵਲ

ਪਨਤਰੀ ਮਦਰ ਦੀ ਪਚਰਨਾਮਤ ਦ ਵਗ

ਠਢੀ-ਠਢੀ ਸ ਚੀ-ਪਮਠੀ ਤ ਪਪਆਰੀ ਸ ਰਹੀ ਹ ਮਪਹਕ ਹਠ ਤ ਪਖਲਾਰੀ

ਉਫ਼

ਪਕਨੀ ਹ ਰਹੀ ਹ ਬਰਫ਼-ਬਾਰੀ ਏਸ ਬਸਤੀ ਦੀ ਠਰੀ ਹਈ ਬ ਕਲ

ਮਘ ਰਹੀ ਨਾ ਪਕਤ ਵੀ ਕਈ ਅਗਾਰੀ ਚਹ-ਪਾਸ ਜ਼ਪਹਰ ਮਹਰੀ ਬਰਫ਼ ਦਾ ਮਨ ਸਾਗਰ ਹ ਪਸਰਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਰਾ ਪਦਲ ਮਰਾ ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ

ਬਰਫ਼ ਸਗ ਹ ਬਰਫ਼ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਦਰ ਕਾਲਾ ਰ ਖ ਲਮਾ ਚੀਲਹ ਦਾ ਸ਼ੀਪਸ਼ਆ ਤ ਪਾਰ ਿ ਘਲਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਬਸਤੀ ਦੀ ਬਲਰੀ ਪਾਤਲੀ ਪਵਚ

ਸਲ ਵਤ ਚ ਪਭਆ ਹ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ

ਉਫ਼

ਇਹ ਮਨ ਕੀਹ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ

ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਸਰਦ ਤਾਬੀਰ ਪਵਚ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਕਚੀ ਗਰੀ ਿਹਾ ਸ ਤ-ਉਨਦਾ ਪਿਸਮ ਬਣਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਵਗ ਚਪਲਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਕਣ ਦਰਵਾਜ਼ ਨ ਹ ਖੜਕਾ ਪਰਹਾ

ਸ਼ਾਇਦ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਹ ਟ ਪਰਆ ਆ ਪਰਹਾ ਹ ਪਦਲਾ ਬ-ਹਪਸ਼ਆ

ਕ ਝ ਹਸ਼ ਕਰ

ਨਾ ਤ ਕਈ ਆ ਤ ਨਾ ਹੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਮਰਾ ਵਪਹਮ ਤਨ ਖਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਹ

ਇਕ ਤਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਘਰ

ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ

ਉਹ ਤ ਪਪਹਲ ਹੀ

ਅਮਾਨਤ ਹ ਪਕਸ ਦੀ ਤ ਤ ਐਵ ਪੀਣ ਪਗਲਾ ਪਾ ਪਰਹਾ ਰਸ਼ਮੀ ਿਹ ਵਗ ਰਹ ਉਹਦ ਸਵਾਸ ਤ

ਨਜ਼ਰ ਮਲੀ ਪਕਸ ਲਈ ਹ ਪਾ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਤ ਮਦਰ ਦੀ ਸ ਚੀ ਪਣ ਵਰਗਾ ਸ ਆਦ ਤ ਲਸੀ ਦਾ ਪਿਦਹ ਚ ਆ ਪਰਹਾ

ਹ ਮਨਾ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ

ਤ ਤ ਕਾ ਹੀ ਸ਼ਰਮ ਹ ਲਾਹ ਮਾਰੀ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਪਿਸਮ ਤਰਾ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਤ ਤ ਧ ਰ ਤ ਗ਼ਮ ਦੀ ਇਕ ਸਗਰਦ ਹ

ਕਰ ਨਾ ਐਵ ਮਰਖਾ ਤ ਨਜ਼ਰ ਮਾੜੀ ਲਭ ਹਮਦਰਦੀ ਚ ਨਾ ਕਈ ਪਚਗਾੜੀ ਵਖ ਤਰ ਤ ਵੀ ਵਧ ਕ ਸਰਦ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਪਕਨੀ ਹ ਸ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਬਹ-ਰਪੀਏ

ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਮਰ ਘਰ ਪਵਚ ਪਈ ਘ ਮਦੀ ਹ

ਚ ਪ ਚ ਪ ਤ ਵੀਰਾਨ

ਪਕਸ ਪਨਪਤਰ ਰ ਖ ਦ ਤ ਇਲ ਦ ਆਲਹਣ ਵਗ

ਗ ਮ-ਸ ਮ ਤ ਸ ਨਸਾਨ

ਸ਼ਾਮ-ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਐਸੀ ਬ-ਪਹਸ ਸ਼ਾਮ ਨ ਆਪਖ਼ਰ

ਮ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਸਵਰ ਆਦੀ ਿ ਕਰ ਇਸ ਨ ਵੀ ਆਉਣਾ ਸੀ ਇਹਦ ਨਾਲ ਤ ਚਗਾ ਸੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਦੀ ਬ ਕਲ ਪਵਚ

ਕਾਫ਼ੀ ਦ ਦ ਘ ਟ ਪਨਗਲ ਕ

ਪਸਗਰਟ ਧ ਖਾ ਕ ਬਪਹ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਸਰਪਮਡ-ਮਛੀ ਿਹੀਆ ਕ ੜੀਆ ਵਖਣ ਮਾਤਰ ਸੜਕ ਤ

ਯਾਰ ਦ ਸਗ ਭ ਲਣਾ ਸੀ ਥਕ ਟ ਟ ਕ ਸ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ

ਸਮ ਵੀ ਪਕਨੀ ਚਦਰੀ ਸ਼ ਹ

ਪਕਸ ਪ ਰਾਣ ਅਮਲੀ ਵਾਕਣ

ਪਦਨ ਭਰ ਪੀ ਕ ਡਡ ਸਹਰਾ ਗਲੀਆ ਤ ਬਾਜ਼ਾਰ ਦ ਪਵਚ

ਆਪਣੀ ਝਕ ਚ ਟ ਪਰਆ ਰਪਹਦ ਨਾ ਕ ਝ ਸ ਣਦ ਨਾ ਕ ਝ ਕਪਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਖੜਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਬਪਹਦ ਇਸ ਬਦਬ ਦ ਿਾਣ ਚ ਹਾਲ

ਯ ਗ ਿਡਾ ਇਕ ਪਲ ਰਪਹਦ

ਕਾਲੀਆ ਕਾਲੀਆ ਿੀਭ ਿਹੀਆ

ਮਰੀ ਹਥ-ਘੜੀ ਦੀਆ ਸਈਆ

ਮਰੀ ਪਹਕ ਪਵਚ ਲਮ ਲਮ

ਕਪਡਆ ਵਾਕਣ ਪ ੜੀਆ ਹਈਆ ਹਫ਼ੀਆ ਹਫ਼ੀਆ ਭਿ ਭਿ ਮਈਆ

ਪਦਨ ਭਰ ਸਮ ਦ ਖਹ ਤ ਬਲ ਵਾਕਣ ਿਈਆ ਹਈਆ

ਗ਼ਮ ਦ ਪਾਣੀ ਸਗ ਪਸਿਣ ਲਈ

ਮਰ ਪਦਲ ਦੀਆ ਬਿਰ ਰਹੀਆ ਅਿ ਦੀਆ ਸ਼ਾਮ ਐਵ ਗਈਆ

ਰਬ ਕਰ ਬਦਬ ਦੀ ਢਰੀ ਛਤੀ ਿਾਵ ਛਤੀ ਿਾਵ

ਿ ਰਬ ਕਰ ਕ ਬਹ -ਰਪਣੀ ਚਰ ਦ ਸਗ ਧਲ ਿਾਵ ਿ ਕਈ ਐਸਾ ਮਤਰ ਚਲ

ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਭਸਮ ਹ ਿਾਵ ਇਸ ਮਨਹਸ ਨ ਖ਼ਰ ਕਦ ਤਕ

ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ ਹ ਚਟਦ ਰਪਹਣਾ ਮ ਤ ਹਰ ਪਕਸ ਸਗ ਰਾਤ

ਨਚਣ ਬਾਲ-ਰਮ ਹ ਿਾਣਾ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਭਗ ਲਈ

ਅਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਪਪਹਲਾ ਚ ਮਣ ਬਾਲ-ਵਰਸ

ਟ ਰ ਸਾਡ ਦਰ ਆਇਆ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਪਮਟੀ ਦੀ ਬਾਜ਼ੀ ਦ ਪਲ ਖਡ ਗਵਾਇਆ

ਦਿਾ ਚ ਮਣ ਿ ਸਾਨ ਿ ਪੜਆ

ਉਹ ਸਾਡ ਮਚ ਨਾ ਆਇਆ

ਉਸ ਮਗਰ ਸ ਚ ਮਣ ਿ ਪੜਆ

ਪਰ ਹਠ ਨਾ ਲਾਇਆ

ਮ ੜ ਨਾ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਪਰ ਇਹ ਕਹਾ ਅਿ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਗਲ ਸਾਡ ਲਗ ਰਇਆ

ਹਠ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਪਸਕੀ ਤ ਚਾਨਣ ਪਿਸ ਚਇਆ

ਇਹ ਚ ਮਣ ਸਾਡਾ ਸਿਣ ਪਦਸਦਾ ਇਹ ਸਾਡਾ ਮਪਹਰਮ ਹਇਆ

ਡ ਘੀ ਢਾਬ ਪਹਿਰ ਦੀ ਸਾਡੀ ਡ ਬ ਮਇਆ ਡ ਬ ਮਇਆ

ਸਾਡਾ ਤਨ-ਮਨ ਹਪਰਆ ਹਇਆ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਕ ਪਦਲ-ਪਰਚਾਵਾ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਸਕਨ

ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਬਾਸ਼ ਨ ਇਕ ਪਤਤਲੀ ਕਪਹਣਾ ਇਹ ਹ ਪਨਰਾ ਿਨਨ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਪਿਹੜਾ ਮਪਰਆ

ਉਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਊਣ

ਮਰ-ਮ ਕ ਕ ਵੀ ਕਰ ਨਾ ਸਕਦਾ ਪਰੀ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਭਾਵ ਇਹ ਬਰਪਹਮਡ ਵੀ ਫਲ

ਿ ਪਫਰ ਅਰਨ ਵਰਨ

ਇਹ ਵੀ ਇਕ ਿਨਨ

ਮ ਹਾਲ ਤਾਜ਼ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਸਮਝ ਮਰਾ ਖ਼ਨ

ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਮਾਣ ਲਈ

ਪਿਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਹ

ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਕ ਪਕਸ ਗਰ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਮਲ ਉਿਾੜ ਦਰ ਚ

ਰਪਹਦਾ ਹਵ ਮਲਗ ਫਕਰ

ਤ ਿਠ ਟ ਕ ਦੀ ਆਸ ਲ ਕ

ਪਦਨ ਢਲ ਿ ਗਰ ਚ ਆਵ ਤ ਪਬਨ ਬ ਲਾਇਆ ਹੀ ਪਰਤ ਿਾਵ

ਔ-ਲਖ ਕਪਹ ਤ ਮਾਰ ਚਕਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਕਾਲ ਰਾਹ ਦ

ਐਸ ਬ-ਪਹਸ ਪੜਾਅ ਤ ਖਪੜਹਆ ਪਿਤ ਖ਼ਾਬ ਦ ਨੀਲ ਰ ਖ ਚ

ਪਣ ਪੀਲੀ ਪਿਹੀ ਵਗ ਰਹੀ ਏ

ਅਗ ਪਸਪਵਆ ਦੀ ਮਘ ਰਹੀ ਏ

ਕਦ ਕਦ ਕਈ ਗ਼ਮ ਦਾ ਪਛੀ ਪਰ ਨ ਆਪਣ ਹ ਫੜਫੜਦਾ ਤ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਪੀਲ ਅਰਸ਼

ਕਈ ਪਸਤਾਰਾ ਹ ਟ ਟ ਿਦਾ ਤ ਚਦੀ-ਵਨਾ ਖ਼ਾਬ ਮਰਾ ਸਮ ਦਾ ਹਰੀਅਲ ਹ ਟ ਕ ਿਦਾ ਪਵਹਦ ਪਵਹਦ ਹੀ ਨੀਲ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸਾਰਾ ਿਗਲ ਹ ਸ ਕ ਿਦਾ ਫਰ ਪਦਲ ਦੀ ਮਾਯਸ ਵਾਦੀ ਚ

ਤਲਖ਼ ਘੜੀਆ ਦ ਜ਼ਰਦ ਪਤਰ

ਚੀ ਚੀ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਝਠ ਥੜਾ ਹੀ ਮਾਰਦ ਨ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਪਰ ਦ ਨਾਲ ਖਪਹਦੀ ਇਕ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਮਪਹਲ ਚ

ਇਸ਼ਕ ਮਰਾ ਗਵਾਪਚਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਆਸ਼ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਰੀਆ ਦਾ ਆਪਖਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਹਰ ਗਲੀ ਹਾਏ ਗੀਤ ਵਰਗੀ ਨ ਹਾਰ ਦੀ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਪਟ ਚ

ਰਾਤ ਸ਼ਬਨਮ ਗ ਜ਼ਾਰਦੀ ਹ

ਤ ਹਰ ਦਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਪਾਕ ਪਮਟੀ ਦਾ ਖ਼ਨ ਪੀ ਕ ਮ ਿਨਮ ਲੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਪਕ ਦ ਧਨੀਆ ਚ

ਮਾਸਮੀਅਤ ਦਾ ਦ ਧ ਪੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਬਰਗ ਪਚਹਰ ਤ

ਝ ਰੜੀਆ ਦ ਨ ਝਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਪਕ ਸੀਨ ਅਦਰ ਨ

ਗ ਰਬਤ ਦ ਪਹਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਨਣ ਦ

ਦਵ ਦੀਵ ਹੀ ਪਹਸ ਚ ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਿਨਾਪਜ਼ਆ ਲਈ

ਖ਼ਰੀਦ ਕਫ਼ਨ ਵੀ ਪਵਕ ਚ ਕ ਨ

ਤ ਹਰ ਤੀਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਮ ਲਮ ਸੜਕ ਤ

ਿਾ ਕ ਕਈ ਕਦ ਨਹ ਮ ੜਦਾ ਇਹ ਸਮਝ ਲੀਤਾ ਿਦਾ ਹ ਮ ਰਦਾ

ਤ ਹਰ ਚਥੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਕਾਲ ਬਾਗ਼ ਚ

ਪਸਰਫ਼ ਆਸ ਦੀ ਪਣ ਿਾਵ ਕਦ ਕਦ ਹ ਓਸ ਿਹ ਚ

ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਵ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਆਬਾਦ ਕਰਨ ਨ ਤ ਹੀ ਰਕੜ

ਤ ਹੀ ਧਰਤੀ ਦਾ ਕਝ ਵਰਨ

ਤ ਹੀ ਕਰਨੀ ਫ਼ਜ਼ਾ ਮ ਅਤਰ

ਤ ਹੀ ਸਿ ਨ ਮਾਨਣਾ ਸ ਕ ਪਪਹਲ ਤ ਵਖ ਸਥਰ ਪਰ ਮ ਛਤੀ ਹੀ ਸਮਝ ਿਦਾ ਇਹ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸ਼ਰ ਹੀ ਹ

ਿ ਲਾ ਪਰਹਾ ਹ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਚਕਰ

ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਆਉਣ ਵਾਲ

ਇਹ ਲਕ ਪੜਹ ਕ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ ਇਹ ਉਹ ਪਵਚਾਰੀ ਬਦਬਖ਼ਤ ਰਹ ਹ

ਪਕ ਪਿਹੜੀ ਪਹਰਨ ਦ ਪਸਙ ਤ

ਉਦਾਸ ਲਪਮਹਆ ਨ ਫੜਣ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਚੜਹ ਰਹੀ ਏ ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ

ਪਕ ਹਠ ਦ ਫ ਲ ਦੀ ਮਪਹਕ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਰਹੀ ਏ

ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਪਨਕੀ ਉਮਰ

ਉਡਾ ਕ ਲ ਗਏ ਗ਼ਮ ਦ ਝਖੜ

ਵਫ਼ਾ ਦ ਸਹ ਦ ਮਲ ਤ

ਇਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਮ ਲਚਦਾ ਹ ਪਕ ਇਸ ਚ ਰਾਹ ਤ

ਮਨ ਕਈ ਉਿਾੜ ਦਵ ਤ ਮਰ ਮਥ ਦ ਕਾਲ ਅਖ਼ਰ ਤ

ਕਟ ਚਨ ਦਾ ਚਾੜਹ ਦਵ ਿ ਅਗ ਫ਼ ਰਕਤ ਦੀ ਪਦਨ ਦੀਵ ਪਵਚ ਚ ਰਾਹ ਦ ਸਾੜ ਦਵ ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਪਪਘਲ ਿਾਵਣ

ਇਹ ਬਦਨਸੀਬੀ ਦ ਕਾਲ ਕਕਰ

ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਬਦਲ ਿਾਵਣ

ਮਰੀ ਪਕਸਮਤ ਦ ਸਭ ਨਛਤਰ

ਮ ਮਨ ਖਤਾ ਦ ਨਾਮ ਸ ਖਗਾ ਆਪਣ ਗੀਤ ਦ ਸਨ-ਛਤਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

Page 26: Pc64 bDnc64 - Punjabi Library · Aate Dian Chirian Shiv Kumar Batalvi 6If Pc64 bDnc64 b]\ ?dWaY UIaZ\c 6If Pc64 bDnc64 DaRMc YaN D ^dÊNc 7? S_anc U^Nc ?^W NfYc WfYf Ph^N Unc bS6Yc

ਿੀਕਣ ਵਰਹਦ ਬਦਲ ਦ ਪਵਚ

ਡਦ ਿਦ ਹਵਣ ਪਛੀ ਮਠੀ ਮਠੀ ਟਰ ਪਨਰਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ ਮ ਬਨਵਾਸੀ

ਰਾਖ਼ ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਪਈ ਹ ਧ ਖਦੀ ਪਕ ਪਿਵ ਪਵਧਵਾ ਕਈ ਪਵਚ ਿਵਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ

ਪਿ ਕਾਲੀ ਮਾਤਾ ਪਿ ਮ ਭਵਾਨੀ ਿ ਪੀੜ ਮਰੀ ਦ ਪਜ਼ਦੀ ਬਪਚਆ ਦਾ ਖ਼ਨ ਨੀਲਾ ਹਾਏ ਪੀਣ ਖ਼ਾਤਰ

ਖੜਹੀ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਵਚ ਹਰਾਨੀ ਫੜ ਕ ਧ ਦੀ ਅਲਫ਼-ਹ ਸਨੀ ਕਈ ਪਾ ਕ ਚਲਾ ਹਾਏ ਅਸਮਾਨੀ ਬੜ ਡਰਾਉਣ ਿ ਪਛੀ ਵਰਗੀ ਅਖ ਮ ਦੀ ਤ ਪਹਕ ਤਾਣੀ

ਿ ਪਪਉ ਲਮਬ ਦੀ ਧੀ ਅਞਾਣੀ ਿ ਬਾਪ ਆਪਣ ਦੀ ਮਤ ਪਪਛ ਆਪਣੀ ਮ ਦੀ ਹ ਸੀਨ ਗਦੀ ਚ

ਘਕ ਸ ਤੀ ਹ ਭ ਖੀ-ਭਾਣੀ ਤ ਸ ਤੀ ਸ ਤੀ ਇਹ ਕਪਹ ਰਹੀ ਹ-

ਇਹ ਯ ਗ ਪਕਨਾ ਹ ਅਗਰਗਾਮੀ ਹ ਪਕਨੀ ਪਜ਼ਲਤ ਅਿ ਵੀ ਬਦਾ ਬਦ ਅਗ ਕਰ ਗ਼ ਲਾਮੀ

ਿ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਦਾ ਮਰ-ਪਖੀ ਵਲਵ ਖਦਾ ਪਸਗਰਟੀ ਧਆ ਪਕ ਪਿਵ ਪਕਧਰ ਵੀਰਾਨ ਥਾਵ ਕਈ ਰ ਖ ਸਫਦ ਦਾ ਹਏ ਅਲ ਆ ਪਿ ਇਪਛਆਧਾਰੀ ਕਈ ਸਪ ਦਮਹ ਿ ਪਿ ਸਰਵਰ ਚ ਸਵਲੀ ਪਿਹੀ ਨਹਾ ਕ ਪਨਕਲੀ ਕਈ ਿਵਾਨੀ ਤ ਕਢ ਖੜਹ ਕ ਸ ਕਾਏ ਪਾਣੀ ਬੀਮਾਰ ਿਹੀ ਤਵੀਤ ਪਪਹਨੀ

ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਬੀਅਰ ਦੀ ਬਤਲ

ਇਹ ਮਜ਼ ਹਟਲ ਦ ਸਾਗਵਾਨੀ ਇਹ ਓਹ ਬਰ ਤ ਓਹ ਪਚਹਰ

ਇਹ ਓਹ ਬਕ ਬਕ ਤ ਕ ਤ ਖਾਣੀ ਬਹ ਪਪਆਜ਼ ਦੀ ਬ ਪ ਰਾਣੀ

ਉਫ਼ ਪਕਨੀ ਹੀ ਹ ਵੀਰਾਨੀ ਰਲ-ਰਪ ਦੀ ਗਪਹਰੀ ਦਲਦਲ ਚ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਹ ਧਸਦੀ ਿਦੀ ਇਹ ਸ਼ਾਮ ਸਹੀ ਤ ਅਰਗ਼ਵਾਨੀ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਪਿ ਰਾਤ ਕਾਲੀ ਕਈ ਤਫ਼ਾਨੀ ਪਕ ਪਿਸ ਚ ਚਮਕ ਕਈ ਨਾ ਤਾਰਾ ਪਸਆਹ ਪ ਲਾੜ ਦ ਰਾਹ ਦੀ ਬਾਨੀ ਉਫ਼ ਪਕਨੀ ਹੀ ਹ ਡਰਾਉਣੀ

ਓ ਬਰਾ ਪਬਲ ਲ ਆ

ਤ ਚ ਕ ਲ ਏਥ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਤ ਮਨ ਇ ਹ ਲਗਦੀ ਹਜ਼ਾਰ ਮਗਾਟਨ ਬਬ ਵਾਕਣ ਪਿ

ਮਜ਼ ਮਰੀ ਤ ਫਟ ਹ ਿਾਣੀ ਤ ਖ਼ਾਲੀ ਹਈ ਬੀਅਰ ਦੀ ਬਤਲ

ਪਿ ਬਣ ਕ ਰਾਕਟ ਹ ਡ ਿਾਣੀ

ਚ ਕ ਲ ਏਥ ਇਹ ਖ਼ਾਲੀ ਬਤਲ

ਤ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਿ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਪਈ ਹ ਧ ਖ਼ਦੀ ਪਕ ਪਿਵ ਪਵਧਵਾ ਕਈ ਪਵਚ ਿਵਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ

ਚਹਜੜਾ ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਸਚ ਮਰੀ ਵਗ ਹੀ ਬਜ਼ਾਰ ਹ

ਇਹ ਤ ਮਨ ਇ ਪਈ ਹ ਭਾਸਦੀ ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਗਲੀ ਗਲੀ ਚ ਮਣ ਪ ਤਰ ਪਰਾਏ

ਪਕਸ ਕਦਰ ਹਛਾ ਪਿਹਾ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਹਾਏ

ਵਲ ਪਪਛ ਸਦ ਲਾ ਕ ਆਖਣਾ ਵਲ ਤਰੀ ਹਰ ਵੀ ਦਾਤਾ ਵਧਾਏ

ਪਕਸ ਕਦਰ

ਅਸਚਰਿ ਦੀ ਗਲ ਹਾਏ

ਇਕ ਮਗਤ ਰਾਪਿਆ ਨ ਖ਼ਰ ਪਾਏ

ਹਾਏ ਨਾ ਦਾਤਾ ਸਮਝ ਆਏ

ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਵਲ ਖ ਦ ਬ-ਕਾਰ ਹ

ਇਹ ਧ ਰ ਤ

ਜ਼ਰਦ ਤ ਪਬਮਾਰ ਹ

ਏਸ ਨ ਨਾ ਫ ਲ

ਨਾ ਕਈ ਖ਼ਾਰ ਹ ਮਰ ਲਈ ਹ ਅਿਨਬੀ ਕ ਖ ਦੀ ਪੀੜ

ਪਪਆਰ ਦੀ ਮਨ ਭਲਾ ਕੀ ਸਾਰ ਹ

ਲਰੀਆ ਦਣਾ ਤ ਇਕ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਹ

ਕਾਮ ਦੀ ਿ ਪਰਤੀ ਦਾ ਆਹਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਹਾਏ ਮਨ

ਪਕਸ ਗ ਨਾਹ ਦੀ ਇਹ ਸਜ਼ਾ

ਨਾ ਮ ਆਦਮ

ਤ ਨਾ ਹੀ ਮ ਹਵਾ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਦਾ ਹ ਖ਼ਰ ਕੀਹ ਮਜ਼ਾ

ਆਖਦ ਨ -

ਕਾਮ ਹ ਦਾ ਹ ਖ ਦਾ ਕਾਮ ਪਵਚ ਹ ਦਾ ਹ ਲਿੜ ਦਾ ਨਸ਼ਾ ਪਰ ਇਹ ਮਨ ਕੀ ਪਤਾ

ਕਾਮ ਦ ਪਦਉਤ ਦੀ ਮਨ ਤ ਧ ਰ ਹੀ ਮਾਰ ਹ

ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਰਾਮ-ਲੀਲਹਾ ਦਾ ਕਈ ਪਕਰਦਾਰ ਹ

ਪਿਸ ਦ ਹਥ ਪਵਚ

ਕਾਠ ਦੀ ਤਲਵਾਰ ਹ

ਚਮਕਦੀ ਹ ਪਰ ਨਾ ਕਈ ਧਾਰ ਹ

ਝਠਾ ਮਠਾ ਕਰਨਾ ਪਿਸ ਨ ਵਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਹ ਮਨਾ ਨਾ ਹਰ ਲਮੀ ਸਚ ਕਰ

ਸਚ ਲਮੀ ਸਨਹ ਲਾਣੀ ਸਮ ਨ

ਸਮ ਨ ਤ ਸਨਹ ਲਾਣੀ ਪਾਪ ਹ ਸਮ ਹੀ ਤ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਬਾਪ ਹ ਠ

ਪਕ ਸਾਰ ਨ ਸਾਥੀ ਸ ਰਹ

ਸ ਪਪਨਆ ਦ ਸ਼ਪਹਰ ਸਭ ਭ ਰਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਇਕ ਕਾਮ

ਦਿ ਕਮ ਪਬਨ

ਹ ਮਨਾ ਬ-ਕਾਰ ਹ ਬ-ਕਾਰ ਹ

ਇਕ ਵਾਧ ਭਾਰ ਹ

ਤਨ ਮਰ ਿਾਣਾ ਹੀ ਬਸ ਦਰਕਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਲਣਾ

ਧਰਮੀ ਬਾਬਲ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਲੜ ਲਾਇਆ ਸਾਡ ਫ ਲ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਪਿਸ ਦਾ ਇਛਰ ਰਪ ਹਢਾਇਆ

ਮ ਪਰਨ ਦੀ ਮ ਪਰਨ ਦ ਹਾਣ ਦੀ

ਮ ਉਸ ਤ ਇਕ ਚ ਮਣ ਵਡੀ ਪਰ ਮ ਕੀਕਣ ਮ ਉਹਦੀ ਲਗੀ ਉਹ ਮਰੀ ਗਰਭ ਿਨ ਨਾ ਆਇਆ

ਲਕਾ ਵ ਮ ਧੀ ਵਰਗੀ ਸਲਵਾਨ ਦੀ

ਪਪਤਾ ਿ ਧੀ ਦਾ ਰਪ ਹਢਾਵ ਲਕਾ ਵ ਤਨ ਲਾਿ ਨਾ ਆਵ

ਿ ਲਣਾ ਪਰਨ ਨ ਚਾਹਵ ਚਪਰਤਰ-ਹੀਣ ਕਵਹ ਪਕ ਿੀਭ ਿਹਾਨ ਦੀ

ਚਪਰਤਰ-ਹੀਣ ਤ ਤ ਕਈ ਆਖ

ਿ ਕਰ ਲਣਾ ਵਚ ਹਾਸ

ਪਰ ਿ ਹਾਣ ਨਾ ਲਭਣ ਮਾਪ

ਹਾਣ ਲਭਣ ਪਵਚ ਗਲ ਕੀ ਹ ਅਪਮਾਨ ਦੀ

ਲਣਾ ਹਵ ਤ ਅਪਰਾਧਣ

ਿਕਰ ਅਦਰ ਹਏ ਸ ਹਾਗਣ

ਮਪਹਕ ਉਹਦੀ ਿ ਹਵ ਦਾਗ਼ਣ

ਮਪਹਕ ਮਰੀ ਤ ਕਿਕ ਮ ਹੀ ਿਾਣਦੀ

ਿ ਸਲਵਾਨ ਮਰ ਲੜ ਲਗਾ ਪਦਨ ਭਰ ਚ ਕ ਫ਼ਾਈਲ ਦਾ ਥਬਾ ਸ਼ਪਹਰ ਸ਼ਪਹਰ ਰਵਹ ਪਨਤ ਭਿਾ ਮਨ ਪਵਚ ਚਟਕ ਚਦੀ ਦ ਫ ਲ ਖਾਣ ਦੀ

ਪਚਰ ਹਇਆ ਉਹਦੀ ਇਛਰ ਮਈ

ਇਕ ਪਰਨ ਿਮ ਪਰਨ ਹਈ

ਉਹ ਪਰਨ ਨਾ ਿਗੀ ਕਈ

ਉਸ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਹ ਮਰਾ ਹਾਣ ਪਛਾਣਦੀ

ਹ ਚਪਲਆ ਹ ਆਥਣ ਵਲਾ ਆਇਆ ਨਹ ਗਰਖ ਦਾ ਚਲਾ ਦਫ਼ਤਰ ਤ ਅਿ ਘਰ ਅਲਬਲਾ ਮ ਪਈ ਕਰ ਪਤਆਰੀ ਕਫ਼ ਿਾਣ ਦੀ

ਧਰਮੀ ਬਾਬਲ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਲੜ ਲਾਇਆ ਸਾਡ ਫ ਲ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਪਿਸ ਦਾ ਇਛਰ ਰਪ ਹਢਾਇਆ

ਮ ਪਰਨ ਦੀ ਮ ਪਰਨ ਦ ਹਾਣ ਦੀ

ਇਕ ਸਫ਼ਰ

ਉਹ ਵੀ ਸ਼ਪਹਰ ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਮ ਵੀ ਸ਼ਪਹਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਲਪਹਦ ਦੀ ਖ ਸ਼ਕ ਟਪਹਣੀ ਤ ਦਰ

ਫ ਲ ਸਰਿ ਦਾ ਅਿ ਕ ਮਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਤ ਮਰ ਪਵਚਾਲ ਪਵਥ ਸੀ ਪਫਰ ਮਨ ਸਕ ਉਹਦਾ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਦਵ ਕਢ ਸਵਲੀ ਪਿਹੀ ਸੜਕ ਦ

ਉਹਦ ਬ ਲਹ ਵਗ ਪਏ ਸੀ ਫਰਕਦ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਬ ਰਿੀਆ ਸੜਕ ਦ ਪਏ ਦਦ ਹਵਣ ਹਸਦ

ਪਣ ਦਾ ਪਚਮਟਾ ਪਪਆ ਸੀ ਵਿਦਾ ਟਾਹਲੀਆ ਦ ਪਤ ਪਏ ਸੀ ਖੜਕਦ ਵਖ ਰਹ ਸਨ ਸਾਡੀ ਵਲ ਨਾਮ ਰਾਦ

ਕਾਸ਼ਨੀ ਪਿਹ ਫ ਲ ਪਹਾੜੀ ਅਕ ਦ

ਬੀਿ ਰਹ ਸਨ ਮਰ ਪਦਲ ਪਵਚ ਸਰਘੀਆ

ਲਾਲ ਸਹ ਕਰ ਉਹਦੀ ਅਖ ਦ

ਦਰ ਇਕ ਆਥਣ ਦਾ ਤਾਰਾ ਪਫਕੜਾ ਗਗਨ ਦੀ ਹ ਣ ਗਲਹ ਤ ਮ ਸਕਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਇਕ ਪਨਆਣ ਦ ਗ ਲਾਬੀ ਮ ਖ ਤ

ਕਾਲ ਪਤਲ ਦ ਵਗ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਤ ਮਰ ਪਵਚਾਲ ਫਾਸਲਾ ਸਾਡੀ ਮਪਜ਼ਲ ਵਗ ਘਟਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਉਫ਼ਕ ਦ ਨਣ ਚ ਕ ਝ ਨੀਲਾ ਕ ਧ

ਕਾਗ ਦ ਪਿ ਬਟ ਦ ਪਪਡ ਤ ਲ ਬਖ਼ਸ਼ਦਾ ਸੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਸਕ

ਦਰ ਉਸ ਧਏ ਦ ਉਸ ਿਗਲ ਤ ਪਾਰ

ਿਾ ਰਹੀ ਸੀ ਪਛੀਆ ਦੀ ਇਕ ਡਾਰ

ਮਰਾ ਿੀ ਕੀਤਾ ਪਕ ਮ ਉਸ ਡਾਰ ਨ

ਚੀ ਦਣੀ ਇਕ ਕਹ ਆਵਾਜ਼ ਮਾਰ

ਨਾਲ ਆਪਣ ਲ ਚਲ ਸਾਨ ਵੀ ਯਾਰ

ਦਰ ਇਸ ਦ ਨੀਆ ਤ ਪਕਧਰ ਪਰਲ ਪਾਰ

ਦਣਾ ਸਾਨ ਉਸ ਿਜ਼ੀਰ ਤ ਉਤਾਰ

ਪਿਥ ਸਕੀਏ ਰਾਤ ਅਿ ਦੀ ਇਹ ਗ ਜ਼ਾਰ

ਪਸਆਹ ਹਨਰਾ ਪਸਆਹ ਦੀ ਇਕ ਸਪਣੀ ਦ ਵਗ

ਮਰ ਵਲ ਸਰਕਦਾ ਹੀ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਮਰਾ ਹਥ ਹ ਣ ਉਹਪਦਆ ਹਥ ਦ ਨਾਲ

ਖ਼ਰ ਪਕਨੀ ਦਰ ਤ ਟਕਰਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਿੀਕਣ ਘ ਗੀਆ ਦਾ ਿੜਾ ਕਧ ਤ

ਚ ਝ ਦ ਪਵਚ ਚ ਝ ਪਾ ਮ ਸਕਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਸੜਕ ਦ ਬ ਲਹ ਤ ਅਬ ਦੀ ਕਤਾਰ

ਮਪਹਕ ਆਪਣ ਬਰ ਦੀ ਸੀ ਰਹੀ ਪਖਲਾਰ

ਉਸ ਪਲਾਡ ਪਵਚ ਅਿ ਤੀਕ

ਚ ਗ ਰਹੀ ਸੀ ਪਬਿਪੜਆ ਦੀ ਇਕ ਡਾਰ

ਹ ਣ ਉਹਦ ਹਥ ਮਪਰਆ ਹਥ ਚ ਸਨ

ਬਰਫ਼ ਨਾਲ ਵਧ ਸਨ ਿ ਠਢ ਠਾਰ

ਿੀਕਣ ਪਬਲ ਦ ਮਹ ਕਈ ਗ ਟਾਰ

ਕਰ ਰਹ ਸਨ ਫਰ ਵੀ ਮਨ ਪਪਆਰ

ਿਦ ਹੀ ਭੜੀ ਰਾਹ ਅਸਾਡਾ ਕਟ ਗਈ

ਕਾਲੀ ਪਬਲੀ ਵਾਗਣ ਇਕ ਕਾਲੀ ਕਾਰ

ਸਾਡ ਮਹ ਤ ਰਸ਼ਨੀ ਦਾ ਇਕ ਬ ਕ ਮਾਰ

ਸਾਨ ਉਸ ਖਡ ਤ ਗਈ ਪਵਸਾਰ

ਪਪਛ ਬਤੀ ਲਾਲ ਪਿਹੀ ਉਸ ਕਾਰ ਦੀ ਅਿ ਤੀਕਣ ਚਮਕ ਪਈ ਸੀ ਮਾਰਦੀ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਸੜਕ ਦ ਮਥ ਤ ਪਿ

ਕਮ ਦਣੀ ਦਾ ਪਈ ਸੀ ਸਾਰਦੀ ਿ ਮਣੀ ਚਮਕ ਗਲ ਦ ਹਾਰ ਦੀ ਪਣ ਦ ਪਰ ਚ ਝਿਰ ਮਪਹਕ ਦੀ ਫ ਲ ਚਹ ਹਥ ਦਾ ਰਲ ਕ ਪਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਤਜ਼ ਸਰਿ ਹਾੜ ਦਾ ਸਾਡੀਆ ਤਲੀਆ ਚ ਚੜਹਦਾ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਕ ਵਧਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਤਜ਼ ਸ ਮ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਤਾਲ ਪਵਚ ਸੀ ਛਣਕਦਾ ਯਕ ਦਾ ਸਾਜ਼

ਸਾਜ਼ ਚ ਇਕ ਉਭਰਦੀ ਐਸੀ ਆਵਾਜ਼

ਪਬਿਲੀ ਦ ਖਪਭਆ ਚ ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਨਕ ਹ ਦ ਕਨ ਲਾ ਸ ਣਦ ਆਵਾਜ਼

ਪਰ ਨਾ ਆਦਾ ਸਮਝ ਦ ਪਵਚ ਉਸਦਾ ਰਾਜ਼

ਸਮਝਦ ਪਕ ਹ ਪਰਤ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਡ ਰਹ ਨ ਿ ਪਕ ਲਾਮ ਪਵਚ ਿਹਾਜ਼

ਿਗਤ ਦ ਪਾਪ ਤ ਪਚੜ ਕ ਸਮਝਦ ਹ ਗਏ ਿ ਦਵਤ ਸਾਰ ਨਾਰਾਜ਼

ਹਥ ਸਾਡ ਅਗ ਦੀ ਉਸ ਖਡ ਤ

ਅਿ ਤੀਕਣ ਵੀ ਨਹ ਹਨ ਆਏ ਬਾਅਜ਼

ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਤਜ਼ ਸ ਮ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਛਣਕਦਾ ਸੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਯਕ ਦਾ ਸਾਜ਼

ਉਹਦ ਪਪਡ ਦੀ ਚੀ ਮਸਪਿਦ ਦਾ ਪਮਨਾਰ

ਉਸ ਹਨਰ ਪਵਚ ਵੀ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹ ਤ ਉਹਦ ਨਾਲ ਉਹਦਾ ਹਥ ਵੀ ਮਰ ਹਥ ਚ ਪਨਕਲ ਕ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਬਾਝ ਓਸ ਦਾ ਹੀ ਹ ਣ ਗਰ ਲਪਗਆ ਪਕ ਖਾਣ ਨ ਪਿ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਖ਼ਰ ਕੀ ਕ ਰਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਬ-ਰਪਹਮ ਘੜ ਨ ਇਕ ਿਲਾਦ ਵਗ

ਚੀ-ਚੀ ਤਜ਼ ਛਟ ਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਚੀ ਚ ਗ਼ਲ ਇਕ ਪਚਚਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਾਰਾ ਰਾਹ ਓਸ ਚ ਗ਼ਲ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਨਾਲ

ਲਪਗਆ ਪਕ ਨਦ ਪਵਚ ਬਰੜਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਾਰਾ ਯਕਾ ਹ ਣ ਪਕਸ ਤਾਜ਼ਾ ਮਰ

ਿਾਨਵਰ ਦਾ ਕਰਗ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਲਪਹਦ ਦੀ ਖ਼ ਸ਼ਕ ਟਾਹਣੀ ਨ ਹ ਣ

ਤਾਪਰਆ ਦਾ ਘ ਣ ਪਿਹਾ ਬਸ ਖਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦੀਪਵਆ ਦੀ ਲ ਚ ਹ ਣ ਮਰਾ ਗਰ ਦਰ ਕਬਰਸਤਾਨ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਪਦਲ ਮਰਾ ਡਦ ਫਰਾਰ ਵਾਕਣ ਹਰ ਘੜੀ ਪਪਛ ਨ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਖ਼ਰ ਕੀ ਕ ਰਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਬ-ਰਪਹਮ ਘੜ ਨ ਇਕ ਿਲਾਦ ਵਗ

ਚੀ-ਚੀ ਤਜ਼ ਛਟ ਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਚਸਕਲੀਗਰ

ਮ ਪਸਕਲੀਗਰ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਦਸ਼ ਨਾ ਨਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਘਰ

ਮ ਪਸਕਲੀਗਰ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਗਡ

ਲ ਕ ਸ਼ਪਹਰ ਸ਼ਪਹਰ ਮ ਪਫਪਰਆ

ਪਟ ਦੀ ਅਗ ਬ ਝਾਵਣ ਿਗਾ ਪਰ ਕਈ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਨਾ ਪਮਪਲਆ

ਸਮ ਦ ਪਪਡ ਦੀਆ ਪੜ ਤ

ਹਲੀ ਹਲੀ ਪਰਹਾ ਮ ਟ ਪਰਆ

ਪਰ ਪਫ਼ਕਰ ਦਾ ਰਗ ਨਾ ਖ ਪਰਆ

ਹ ਣ ਮਥ ਨਹ ਿਦਾ ਟ ਪਰਆ

ਨਾ ਹੀ ਪਪਛ ਿਦ ਮ ਪੜਆ

ਹ ਣ ਤਕ ਸ਼ਾਇਦ ਬ ਢੀ ਠਰੀ ਮਰੀ ਅਮ ਗਈ ਹਸੀ ਮਰ

ਲਭ ਪਲਆ ਹਸੀ ਮਰ ਪਪਉ ਨ

ਆਪਣੀ ਧੀ ਲਈ ਯਗ ਕਈ ਵਰ

ਹ ਣ ਨਹ ਮਨ ਕਈ ਵੀ ਡਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਭ ਲ ਚ ਕਾ ਹ

ਮਨ ਮਰਾ ਕ ਲ ਕਬੀਲਾ

ਲਖ ਪਹਾੜ ਤ ਭਾਰਾ ਹ

ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦਾ ਸਾਵਾ ਤੀਲਾ ਇਸ ਤ ਵੀ ਵਧ ਭਾਰਾ ਹ ਦ ਪਿਊਣ ਲਈ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਵਸੀਲਾ ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਰਟੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਸਭ ਗਏ ਮਰ

ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਨ ਪਬਲਵਾ ਵਾਕਣ

ਲਾਸ਼ ਪਕਸ ਦਾ ਮਢਾ ਫੜ ਕ

ਿਾਣਾ ਹ ਤਰ ਿਾਣਾ ਹ ਤਰ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਵਖ ਪਕ ਤਰੀ ਦਣੀ ਵਰਗਾ ਲਪਹਦ ਵਲ

ਕੀਕਣ ਥਹਰ ਦ ਫ ਲ ਿਹਾ ਪੀਲਾ ਸਰਿ ਡ ਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਿੀਕਣ ਪਸਵਾ ਮਰੀ ਅਮ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਬਲ ਕ ਬ ਝ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਬਲਕ ਲ ਤਰੀ ਸਾੜੀ ਵਰਗਾ ਰਗ ਪਫ਼ਜ਼ਾ ਪਵਚ ਡ ਪਰਹਾ ਹ

ਸਿਣੀ ਆਪਖ਼ਰ ਇਸ਼ਕ ਅਸਾਡਾ ਵਾਹਵਾ ਹੀ ਤ ਪ ਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਮਰ ਪਵਹੜ ਚਦੀ ਦਾ ਇਕ ਬਟਾ ਆਪਖ਼ਰ ਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਪਿਦ ਮਰੀ ਦਾ ਪੀਲਾ ਸਰਿ ਡ ਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਆਪਖ਼ਰ ਇਕ ਪਦਨ ਸ ਕ ਹੀ ਿਦ ਹਰ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਹਰ ਡ ਘਾ ਸਰ

ਆਪਖ਼ਰ ਬਦਲ ਡ ਹੀ ਿਦ ਇਕ ਪਲ ਦ ਪਲ ਿ ਦ ਪਦਨ ਵਰਹ ਕੀਹ ਭੜਾ ਹ

ਇਸ਼ਕ ਿ ਮਰਾ ਤਰ ਤ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਦਾ ਰਾਹ ਹ

ਪਰ ਮਰਾ ਸਖਾ ਤ ਸਾਹ ਹ

ਤਨ ਵੀ ਕ ਝ ਮਰਾ ਲਾਹ ਹ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਤ ਸਮਝਗੀ ਮ ਮਧ ਪੀ ਕ ਬਲੀ ਿਦ ਕਾਮ-ਮਪਤਆ ਵਣ ਦੀ ਛ ਪਿਹ

ਤਰ ਵਾਲ ਵਰਲੀ ਿਦ ਕਚੀਆ ਰਤੀਆ ਪਿਹ ਬ ਲਹ ਸਹ

ਆਪਣ ਸਾਹ ਪਵਚ ਘਲੀ ਿਦ ਹ ਸਕਦਾ ਹ ਪਤਲ ਮਾਤਰ ਕਈ ਇਸ ਗਲ ਪਵਚ ਸਚਾਈ ਹਵ ਰਜ਼ ਦ ਕਹਲ ਗੜ ਵਾਕਣ

ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਪਵਚ ਆਈ ਹਵ ਪਿਸਮ ਤਰ ਦੀ ਪਭਨੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਭਾਈ ਹਵ ਪਫਰ ਵੀ ਹਸ਼ ਹ ਪਿਥ ਤੀਕਣ

ਅਿ ਮਰਾ ਅਗ ਅਗ ਪਪਆ ਠਰਦ

ਅਿ ਤਰ ਪਰਮਸ਼ਰ ਕਲ

ਪਾਪੀ ਪਟ ਪਪਆ ਬਹ ਡਰਦ ਅਿ ਮ ਈਕਣ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ ਪਿ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਥਹ ਤ

ਆਪਣ ਗ਼ਮ ਦਾ ਲਹਾ ਕ ਟਦ

ਕਾਲ ਲਹ ਨ ਥ ਕਦ ਥ ਕਦ ਆਪਣੀ ਬ ਢੀ ਅਮ ਵਾਿਣ

ਮ ਵੀ ਛਤੀ ਿਾਣਾ ਹ ਮਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਬਦ ਹ ਿਾਣ ਤਰੀ ਰਪਹਮਤ ਦ ਵੀ ਦਰ

ਪਰ ਤ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਹਸ ਹ ਖਭ ਪਵਚ ਸਾਹਸ ਹ

ਲਭ ਹੀ ਲ ਗਾ ਹਰ(ਹਰ) ਕਈ ਸਰ

ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਦਸ਼ ਨਾ ਨਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਘਰ ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹਮਦਰਦ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਤਰ ਿਜ਼ਬਾਤ ਦੀ ਇਕ ਮਪਹਕ ਦਾ ਇਹ ਗ ਚਾ ਮਰ ਅਪਹਸਾਸ ਦ ਹਠ ਤ

ਇਵ ਪਖਪੜਆ

ਬਾਜ਼ਾਰੀ ਪਿਵ ਸਹਣੀ ਪਕਸ ਨਾਰ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਪਪਰਥਮ ਵਾਰ

ਪਕਸ ਕਾਮੀ ਨ ਹਏ ਿ ਪੜਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ-ਮਥ ਪਫਰ ਵੀ ਹਮਦਰਦੀ ਤ ਮਨ ਡਰ ਲਗਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਪਸ਼ਾਕ ਹ ਪਕਸ ਹੀਣ ਦੀ ਹੀਣਾ ਸਭ ਤ ਵਡਾ ਪਮਹਣਾ ਿਗ ਤ

ਪਿਹੜ ਹਥ ਥ ਉਲੀਕ ਨ

ਤ ਇਹ ਅਖਰ

ਉਨਹ ਹਥ ਨ ਮਰਾ ਸ ਸ ਚ ਮਣ

ਮ ਨਹ ਚਾਹ ਦਾ ਤਰ ਹਠ ਦ ਗ ਲਾਬ

ਆਤਸ਼ੀ-ਸਹ

ਬੜ ਸ਼ਖ਼ ਤ ਤਜ਼ਾਬੀ ਨ ਿ ਮਰ ਸਾਹ ਦੀ ਬਦਬ ਚ

ਸਦਾ ਲਈ ਗ ਮਣ

ਮ ਿਾਣਦ ਤਰ ਖ਼ਤ ਚ

ਤਰ ਪਿਸਮ ਦੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਹ

ਇਕ ਸਕ ਹ ਇਕ ਰਗ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਦੀ ਛਹ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਮਰੀ ਨਜ਼ਰ ਚ

ਪਰ ਕੀਹ ਆਖ

ਬ-ਪਹਸ ਪਿਹ ਕਾਮ ਦ

ਪਡ ਦਾ ਹੀ ਕਹ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ

ਮ ਿਾਣਦ ਹਮਦਰਦ ਮਰ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਮਰੀ ਮਰੀ ਤ ਮਤਈ ਮ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਹ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਇਹਦੀ ਪਮਠੀ ਛ ਹ

ਕੀਹ ਗ਼ਮ ਿ ਭਲਾ ਲਮ ਤ ਇਸ ਚੜ ਿਹ ਪਵਚ

ਇਕ ਜ਼ਰਾ ਵੀ ਨਾ ਐਸਾ ਪਕ ਪਿਹਨ ਆਪਣਾ ਹੀ ਕਪਹ ਲ ਕੀਹ ਗ਼ਮ

ਿ ਨਸੀਬ ਨਾ ਪਛੀ ਦਾ ਵੀ ਪਰਛਾਵ ਇਸ ਉਮਰਾ ਦ ਸਪਹਰਾ ਚ

ਪਿਦਹੀ ਛਾਵ ਹੀ ਬਪਹ ਲ

ਤਰ ਕਪਹਣ ਮ ਤਾਬਕ

ਿ ਤਰਾ ਸਾਥ ਪਮਲ ਮਨ

ਕੀਹ ਪਤਾ ਪਫਰ ਵੀ ਨਾ ਦ ਨੀਆ ਚ ਮ ਬਾਰਕ ਥੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ ਮਥ ਮ ਤ ਚਾਹ ਦਾ ਹ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਜ਼ਪਹਰ

ਕਲਾ ਹੀ ਪੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਚਿਕਰਾ ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਉਹਦ ਰਪ ਦੀ ਧ ਪ ਪਤਖਰੀ ਦਿਾ ਮਪਹਕ ਦਾ ਪਤਰਹਾਇਆ

ਤੀਿਾ ਉਹਦਾ ਰਗ ਗ ਲਾਬੀ ਪਕਸ ਗਰੀ ਮ ਦਾ ਿਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਨਣ ਉਹਦ ਚਤ ਦੀ ਆਥਣ

ਅਤ ਜ਼ ਲਫ਼ ਸਾਵਣ ਛਾਇਆ

ਹਠ ਦ ਪਵਚ ਕਤ ਦਾ ਕਈ ਪਦਹ ਚੜਹਨ ਤ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸਾਹਵ ਦ ਪਵਚ

ਫ ਲ ਸਇਆ ਦ

ਪਕਸ ਬਾਗ਼ ਚਾਨਣ ਦਾ ਲਾਇਆ

ਦਹੀ ਦ ਪਵਚ ਖਡ ਚਤਰ

ਇਤਰ ਨਾਲ ਨ ਹਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਬਲ ਦ ਪਵਚ

ਪਣ ਪ ਰ ਦੀ ਨੀ ਉਹ ਕਇਲ ਦਾ ਹਮਸਾਇਆ

ਪਚਟ ਦਦ ਪਿ ਧਾਨ ਬਗ਼ਲਾ ਤੜੀ ਮਾਰ ਉਡਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਇਕ ਪਲਘ ਨ ਆਰੀ ਅਸ ਚਾਨਣੀਆ ਪਵਚ ਡਾਪਹਆ

ਤਨ ਦੀ ਚਾਦਰ ਹ ਗਈ ਮਲੀ ਉਸ ਪਰ ਿ ਪਲਘ ਪਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਦ ਖਣ ਮਰ

ਨਣ ਦ ਕਏ

ਪਵਚ ਹੜਹ ਹਝਆ ਦਾ ਆਇਆ

ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਗਈ ਪਵਚ ਸਚ ਉਸ ਇਹ ਕੀ ਜ਼ ਲਮ ਕਮਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸ ਬਹਾ-ਸਵਰ

ਲ ਨੀ ਵਟਣਾ ਅਸ ਮਲ ਮਲ ਓਸ ਨ ਹਾਇਆ

ਦਹੀ ਪਵਚ ਪਨਕਲਣ ਪਚਣਗ ਤ ਸਾਡਾ ਹਥ ਪਗਆ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਚਰੀ ਕ ਟ ਤ ਉਹ ਖਦਾ ਨਾਹ ਉਹਨ ਪਦਲ ਦਾ ਮਾਸ ਖਵਾਇਆ

ਇਕ ਉਡਾਰੀ ਐਸੀ ਮਾਰੀ ਉਹ ਮ ੜ ਵਤਨ ਨਹ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਿਾਮ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਇਕ ਡਣ

ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਮਰੀ ਸਚ ਦ

ਪਸਪਵਆ ਚ ਕਈ ਵਾਰ

ਮਨ ਨਗੀ ਅਲਫ਼

ਘ ਮਦੀ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਪਾਲਤ ਸਪ ਕਈ

ਮਨ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਇਸ ਸ਼ਪਹਰ-ਸਪਰ ਦੀ ਹ ਸ ਕਦ ਚ ਛ ਟ ਕ

ਮਾਰ ਕ ਡਗ ਕਲਿ ਤ

ਹ ਣ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਲਮਬ ਦੀ ਨਾਰ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਦਹੀ ਮਗ ਚ ਜ਼ਰਦਾਰੀ ਨ

ਹਾਏ ਪਝ ਕ ਸਧਰ

ਅਫ਼ਰੀਕਾ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਤ

ਕਰ ਪਵਧਵਾ ਪਬਠਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਐਸੀ ਮਨਹਸ

ਤ ਬਦਸ਼ਕਲ ਸ਼ਪਹਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਹੜ ਸ਼ਪਹਰ ਚ

ਇਸ ਦ ਧ ਪਮਲ ਕਾਹਵ ਦ ਰਗ ਦੀ ਮਾਸਮ ਗ ਨਾਹ ਵਰਗੀ ਮ ਹਬਤ ਮ ਗਵਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਪਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਚਬਰਹਾ ਮਥ ਮਰਾ ਪਬਰਹਾ ਵਡਾ ਮ ਪਨਤ ਕਕ ਪਰਹਾ ਮਰੀ ਝਲੀ ਇਕ ਹਕਾ ਇਹਦੀ ਝਲ ਅਥਾਹ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਇਸ਼ਕ ਗਵਾਚਾ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਹ ਗਏ ਸਾਹ

ਮਰ ਹਠ ਵਖ ਲਈ

ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ ਹਢਾ

ਿ ਚ ਮਣ ਮਰ ਦਰ ਤ ਖਪੜਹਆ

ਇਕ ਅਧ ਵਾਰੀ ਆ

ਮ ੜ ਉਹ ਭ ਲ ਕਦ ਨਾ ਲਪਘਆ

ਏਸ ਦਰ ਦ ਰਾਹ

ਮ ਉਹਨ ਪਨਤ ਉਡੀਕਣ ਬਠਾ ਥਪਕਆ ਔਸੀਆ ਪਾ ਮਨ ਉਹ ਚ ਮਣ ਨਾ ਬਹ ਪੜਆ

ਸ ਚ ਮਣ ਦ ਵਣ ਗਾਹ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਮਰ ਹਾਣ ਦਾ ਪਵਚ ਲਖ ਸਰਿ ਦਾ ਤਾ ਪਿਹੜ ਸਾਹ ਚਤਰ ਖਡਦਾ ਮਨ ਉਸ ਚ ਮਣ ਦਾ ਚਾ

ਪਰਦਸੀ ਚ ਮਣ ਮਪਡਆ

ਕਦ ਵਤਨ ਫਰਾ ਪਾ ਪਕਤ ਸ ਚਾ ਪਬਰਹਾ ਤਡੜਾ ਮਥ ਿਠਾ ਨਾ ਹ ਿਾ

ਪਬਰਹਾ ਵੀ ਲਭੀ ਕਾਮ ਦਾ ਇਹਦੀ ਿਾਤ ਕ ਿਾਤ ਨਾ ਕਾ ਭਾਵ ਪਬਰਹਾ ਰਬ ਵਡੜਾ ਮ ਚੀ ਕਕ ਪਰਹਾ

ਚਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਹ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਗ ਹ ਲਟਕ ਪਰਹਾ ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ ਹ ਭਟਕ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਪਦਨ ਬਹ ਵਡਭਾਗਾ ਿਦ ਪਕਸ ਸਾਗਰ ਪਵਚ

ਆਦਮ ਦ ਪਕਸ ਪਪਤਰ

ਅਮਬ(ਅਮੀਬ) ਿਨਮ ਪਲਆ

ਪਰ ਇਹ ਪਦਹ ਪਨਕਰਮਾ ਿਦ ਇਸ ਆਦਮ ਦੀ ਝਲੀ ਫ ਲ ਸਮ ਦਾ ਹਸੀ ਖ਼ਰ ਪਪਆ

ਵਖ-ਵਖ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਮ ਸਚ ਪਰਹਾ ਸਮ ਅਵਾਰਾ ਕ ਤਾ ਦਰ ਦਰ ਭਟਕ ਪਰਹਾ ਿਠ ਹਡ ਖਾਣ ਲਈ

ਲਭੀ ਤਰਸ ਪਰਹਾ

ਸਮ ਪਰਾਈ ਨਾਰ

ਤ ਿ ਪਫਰ ਰਡੀ ਹ

ਪਪਹਲੀ ਰਾਤ ਹਢਾਇਆ ਲਗਦੀ ਚਗੀ ਹ

ਦਿੀ ਰਾਤ ਪਬਤਾਇਆ

ਹ ਦੀ ਭਡੀ ਹ

ਪਰ ਇਹਦ ਸਗ

ਦ ਨੀਆ ਦ ਹਰ ਜ਼ਰ ਨ

ਇਕ ਅਧ ਘੜੀ ਜ਼ਰਰ ਪਬਤਾਣੀ ਪਦੀ ਹ

ਕਦ ਹਰਾਮਣ ਪਟਕ ਕ

ਨਾ ਇਹ ਬਪਹਦੀ ਹ

ਉਮਰ ਦੀ ਬਾਰੀ ਖਲਹ ਕ ਏਸ ਿਹ ਵਲ

ਕਾਮਨੀ ਮਲੀ ਨਜ਼ਰ

ਤਕਦੀ ਰਪਹਦੀ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਝਠ ਸਹਣ ਕਾਮ ਚ ਮਤ ਆਪਸ਼ਕ ਵਗ

ਪਮਠੀਆ ਕਰ ਕਰ ਗਲ ਸਾਨ ਛਲਦਾ ਹ

ਮਾਣ ਕ ਚ ਮਣ

ਇਕ ਦ ਏਸ ਹਯਾਤੀ ਦ

ਭ ਲ ਿਦਾ ਹ-

ਫਰ ਨਾ ਪਵਹੜ ਵੜਦਾ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਕ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਾਕਣ ਲਟਕ ਪਰਹ

ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਸ ਞੀ ਿੜੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ

ਸਮ ਦੀ ਇਕ-

ਠ ਕਰਾਈ ਹਈ ਸਿਣੀ ਵਗ

ਪੀੜ-ਕ ਠੀ ਪਬਰਹਣ ਵਾਕਣ ਭਟਕ ਪਰਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਦਵਤਾ ਇਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ

ਇਹ ਦਵੀ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ ਕਾਮ ਿ ਸਭ ਤ ਮਹਬਲੀ ਹ

ਉਸ ਦੀ ਮ ਨ ਕਪਹਣਾ ਨਗੀ ਇਹ ਗਲ ਕੀ ਹੀ ਨਾ ਚਗੀ ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਏਸ ਦੀ ਹ ਬਖ਼ਸ਼ੀ ਹਈ

ਤ ਦ ਤ ਹ ਸਨ ਦੀ ਿ ਰ ਤ ਹ

ਏਸ ਨ ਹ ਰਪ ਵਡਣਾ-

ਖ਼ਨ ਮਰਾ ਿ ਤਡੀ ਕ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਖੜੀ ਆ ਪਮਟੀ ਦੀ ਇਹ ਬਾਜ਼ੀ ਪਚਟੀ ਦ ਧ ਕਲੀ ਪਿ ਤਾਜ਼ੀ ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦਾ ਇਕ ਸਗਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦੀ ਕਥਾ ਸ ਣਦਾ ਕਈ ਅਲਮਸਤ ਪਿਹਾ ਿਗਮ ਹ

ਤਰਾ ਇਸ ਨ ਟ ਡੀ ਕਪਹਣਾ ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਗ਼ਮ ਹ

ਕਾਮ ਪਬਨ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਕਾਹਦ ਅਰਥ ਿ ਚਲਦਾ ਦਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਪਸ਼ਵਿੀ ਕਾਮ ਬਰਹਮ ਹ

ਕਾਮ ਹੀ ਸਭ ਤ ਮਹ ਧਰਮ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਸ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਵਖ ਪਕ ਬ ਤ ਨ ਕੀ ਹਇਆ ਹ

ਇ ਲਗਦਾ ਹ ਪਿ ਰਇਆ ਹ

ਸਾਥ ਕਈ ਪਾਪ ਹਇਆ ਹ

ਸਾਰ ਦੀਵ ਝਬ ਬ ਝਾ ਦ

ਇਸ ਨ ਥੜਹਾ ਪਰਹ ਹਟਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਮ ਖ ਨ ਪਰਹ ਭ ਆ ਦ

ਿ ਇਸ ਤ ਕਈ ਪਰਦਾ ਪਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਪਦਲ ਪਵਚ ਵੀ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਇਸ ਨ ਹਾਲ ਵੀ ਕਈ ਭ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਕਾਮ ਏਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ ਇਹ ਭਾਵ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਸੀਮਾ ਦਪਨਕ ਅਖ਼ਬਾਰ ਦ

ਅਿ ਪਰਥਮ ਪਨ ਤ

ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਛਪੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਕ ਝ ਗਰ ਬਦਸ਼ੀ ਬਚ ਤ ਇਕ ਹਰ ਉਹਦ ਨਾਲ

ਖੜਹੀ ਉਸ ਦੀ ਸਖੀ ਹ

ਤਸਵੀਰ ਦ ਪਰ ਇਕ ਇਬਾਰਤ ਦੀ ਹ ਝਿਰ

ਇਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਹੀ ਕ ੜੀ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰੀ ਪਜ਼ਦਗੀ ਥ ੜੀ ਥ ੜੀ ਹ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ

ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਮਰ ਗੀਤ ਨ ਰਦ ਮਾਸਮ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਵੀ ਅਵਾਰਾ ਨ ਭਦ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ ਅਕਸਰ ਮਰ ਸ਼ਪਹਰ ਿਦ ਆਦੀ ਹਰ ਵਾਰ ਿਦ ਆਦੀ ਪਤਨ ਫ ਲ ਪਲਆਦੀ ਗ ਲਦਾਨ ਚ ਪਤਨ ਫ ਲ ਿਦ ਹਥ ਉਹ ਸਿਾਦੀ ਮ ਸਕਾ ਕ ਤ ਅਦਾਜ਼ ਚ

ਕ ਝ ਏਦ ਉਹ ਕਪਹਦੀ ਇਕ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਤਰ ਨ ਦਾ ਮਰ ਨ ਦਾ ਇਹ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਪਕਸ ਪਪਉ ਦਾ ਪਕਸ ਮ ਦਾ ਇਕ ਫ ਲ ਮਰੀ ਕ ਖ ਦੀ ਸੀਮਾ ਦ ਹ ਨ ਦਾ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਇਕ ਗਰੀ ਪਿਹੀ ਪਨਕੀ ਬਚੀ ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਪਿਸ ਚੀਚੀ ਹ ਪਕੜ ਰਖੀ

ਓਸ ਦੀ ਸ਼ਕਲ

ਮਰ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਹ ਆ ਲਥੀ ਈਕਣ ਲਗਦਾ ਹ

ਇਹ ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਧੀ ਹ

ਮਰਾ ਤ ਮਰੀ ਬਲਣ ਦ

ਪਬਮਾਰ ਲਹ ਦਾ ਏਸ ਧਰਤੀ ਤ ਪਬਿਾਇਆ

ਕਈ ਸਝਾ ਬੀਅ ਹ

ਮਰੀ ਪੀੜਾ ਦੀ ਮਰੀਅਮ ਦ

ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਮਸੀਹ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਿਦਹੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਬਚਨ ਮਰਾ ਿੀ ਹ

ਓਹ ਹੀ ਸੀਮਾ ਧੀ ਹ

ਕਈ ਹਰ ਇਹਦਾ ਪਪਉ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਅਜਨਬੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ

ਨਾ ਤ ਤ ਹੀ ਔਲੀਆ ਹ

ਨਾ ਤ ਮ ਹੀ ਹ ਨਬੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਮਰ ਲਈ ਇਹ ਰਸ-ਭਰੀ ਤਰੀ ਮਲਕ ਮ ਸਕੜੀ ਪਕਸ ਪਵਮਾਨ ਸਵਕਾ ਦੀ ਮ ਸਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਅਿ ਵੀ ਪਿਸ ਚ ਿਾਣਦ ਪਕ ਵਾਸ਼ਨਾ ਦੀ ਕਗ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਮਰ ਲਈ ਤਰੀ ਵਫ਼ਾ ਅਿ ਵੀ ਇਕ ਸਵਗ ਹ

ਮਰ ਨਸ਼ੀਲ ਪਿਸਮ ਦੀ ਅਿ ਵੀ ਤਨ ਮਗ ਹ

ਪਿਹੜਾ ਪਕ ਤਰੀ ਨਜ਼ਰ ਪਵਚ

ਪਫਲਮੀ ਰਸਾਲ ਵਗ ਹ

ਸਫ਼ਾ ਸਫ਼ਾ ਫਰਲਣਾ ਪਿਦਹਾ ਹ ਤਰੀ ਪਦਲ ਲਗੀ ਸਮ ਨ ਸਨਹ ਮਾਰ ਕ

ਿ ਪਮਲ ਿਾਏ ਘੜੀ ਕਦੀ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਮ ਸਗਾ ਤ ਕਾਮ ਦੀ ਹ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਅਿ ਤ ਸਾਡਾ ਇਸ਼ਕ

ਓਸ ਮਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਕਾਮ ਦ ਸ ਆਦ ਪਪਛ ਹ ਿਾਏ ਿ ਹਾਪਮਲਾ ਤ ਮਕੜ ਨ ਮਾਰ ਕ

ਬਣਾ ਲਏ ਪਿਵ ਗਜ਼ਾ ਤ ਖਾਈ ਿਾਏ ਉਹ ਕਾਮਣੀ ਕ ਲਛਣੀ ਸ ਆਦ ਲਾ ਹ ਕਾਮਣੀ ਹ ਕਾਮਣੀ ਮਨ ਬਚਾ ਮਨ ਬਚਾ ਵਾਸਤਾ ਈ ਿੀਭ ਨ

ਇਹ ਖ਼ਨ ਦਾ ਨਾ ਸ ਆਦ ਪਾ ਦਰ ਹ ਕ ਬਪਹ ਪਰਹ ਨਾ ਕਲ ਆ ਨਾ ਕਲ ਆ

ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਤਰ ਗਲ ਥ ਪਚਮਟ ਕ

ਇਹ ਸ ਪਰਹਾ ਿ ਬਾਲ ਹ

ਛ ਰੀ ਹ ਸਸਕਾਰ ਦੀ ਿ ਕਰ ਰਹੀ ਹਲਾਲ ਹ

ਇਹ ਕਪਹਣ ਨ ਤ ਠੀਕ ਹ ਪਕ

ਤਰਾ ਮਰਾ ਹੀ ਲਾਲ ਹ

ਿ ਸਚੀਏ ਤ ਸਹਣੀਏ

ਤਨ ਸਦੀਵੀ ਮਰਦ ਦੀ ਮ ਿਾਣਦ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਸਾਡੀ ਵਫ਼ਾ ਨ ਗਾਲਹ ਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਪਬਤਾਉਣ ਦੀ ਚਲੀ ਅਸ ਨ ਚਾਲ ਹ

ਮਨ ਸਦੀਵੀ ਨਾਰ ਦੀ ਤ ਿਾਣਦੀ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਫਰ ਵੀ ਵਗ ਰਹੀ ਹ ਪਰਸ਼ਪਤਆ ਦੀ ਇਕ ਨਦੀ ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਮ ਉਪਿ

ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਤ ਛਬੀ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦਾ ਮ ਸਗਾ ਤ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦੀ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਹ ਠੀਕ ਪਕ ਤਰੀ ਮਰੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਸਾਨ ਆਪਣ ਹੀ ਆਪ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਿੀਲ ਵਦ ਤ

ਕ ਰਾਨ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਗਰੀਆ ਨ ਸਮ ਦੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਮਗਲੀਆ ਦਰਾਵੜ ਨ

ਆਰੀਆ ਤ ਮਾਣ ਨਹ ਅਿ ਤ ਪਦਲ ਨ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਪਦਮਾਗ਼ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਕ ਲ ਿਹਾਨ

ਸਾਡ ਵਾਕਣਾ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਸਗਰਦ

ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ

ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਹਬਹ ਚੀਨ ਕਬਤਰ ਵਾਕਣ ਗ ਟਕਦੀ ਤ ਸਨ-ਖਭ ਨ ਪਖਲਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਇਹ ਮਰੀ ਵਾਕਫ਼

ਤ ਹਮਦਰਦ ਦਾ ਘਰ

ਪਿਸ ਚ ਅਿ ਦੀ ਰਾਤ

ਮ ਇਹ ਹ ਗ ਜ਼ਾਰੀ ਪਿਸ ਦੀ ਸਰਤ

ਚਤ ਦ ਸਰਿ ਦ ਵਗ

ਨੀਮ-ਪਨਘੀ ਦਧੀਆ ਹ ਗ ਲਾਨਾਰੀ ਪਹ ਦੀ ਸਗਰਦ ਦ ਪਰਭਾਤ ਵਲ

ਪਨਤਰੀ ਮਦਰ ਦੀ ਪਚਰਨਾਮਤ ਦ ਵਗ

ਠਢੀ-ਠਢੀ ਸ ਚੀ-ਪਮਠੀ ਤ ਪਪਆਰੀ ਸ ਰਹੀ ਹ ਮਪਹਕ ਹਠ ਤ ਪਖਲਾਰੀ

ਉਫ਼

ਪਕਨੀ ਹ ਰਹੀ ਹ ਬਰਫ਼-ਬਾਰੀ ਏਸ ਬਸਤੀ ਦੀ ਠਰੀ ਹਈ ਬ ਕਲ

ਮਘ ਰਹੀ ਨਾ ਪਕਤ ਵੀ ਕਈ ਅਗਾਰੀ ਚਹ-ਪਾਸ ਜ਼ਪਹਰ ਮਹਰੀ ਬਰਫ਼ ਦਾ ਮਨ ਸਾਗਰ ਹ ਪਸਰਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਰਾ ਪਦਲ ਮਰਾ ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ

ਬਰਫ਼ ਸਗ ਹ ਬਰਫ਼ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਦਰ ਕਾਲਾ ਰ ਖ ਲਮਾ ਚੀਲਹ ਦਾ ਸ਼ੀਪਸ਼ਆ ਤ ਪਾਰ ਿ ਘਲਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਬਸਤੀ ਦੀ ਬਲਰੀ ਪਾਤਲੀ ਪਵਚ

ਸਲ ਵਤ ਚ ਪਭਆ ਹ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ

ਉਫ਼

ਇਹ ਮਨ ਕੀਹ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ

ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਸਰਦ ਤਾਬੀਰ ਪਵਚ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਕਚੀ ਗਰੀ ਿਹਾ ਸ ਤ-ਉਨਦਾ ਪਿਸਮ ਬਣਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਵਗ ਚਪਲਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਕਣ ਦਰਵਾਜ਼ ਨ ਹ ਖੜਕਾ ਪਰਹਾ

ਸ਼ਾਇਦ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਹ ਟ ਪਰਆ ਆ ਪਰਹਾ ਹ ਪਦਲਾ ਬ-ਹਪਸ਼ਆ

ਕ ਝ ਹਸ਼ ਕਰ

ਨਾ ਤ ਕਈ ਆ ਤ ਨਾ ਹੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਮਰਾ ਵਪਹਮ ਤਨ ਖਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਹ

ਇਕ ਤਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਘਰ

ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ

ਉਹ ਤ ਪਪਹਲ ਹੀ

ਅਮਾਨਤ ਹ ਪਕਸ ਦੀ ਤ ਤ ਐਵ ਪੀਣ ਪਗਲਾ ਪਾ ਪਰਹਾ ਰਸ਼ਮੀ ਿਹ ਵਗ ਰਹ ਉਹਦ ਸਵਾਸ ਤ

ਨਜ਼ਰ ਮਲੀ ਪਕਸ ਲਈ ਹ ਪਾ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਤ ਮਦਰ ਦੀ ਸ ਚੀ ਪਣ ਵਰਗਾ ਸ ਆਦ ਤ ਲਸੀ ਦਾ ਪਿਦਹ ਚ ਆ ਪਰਹਾ

ਹ ਮਨਾ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ

ਤ ਤ ਕਾ ਹੀ ਸ਼ਰਮ ਹ ਲਾਹ ਮਾਰੀ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਪਿਸਮ ਤਰਾ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਤ ਤ ਧ ਰ ਤ ਗ਼ਮ ਦੀ ਇਕ ਸਗਰਦ ਹ

ਕਰ ਨਾ ਐਵ ਮਰਖਾ ਤ ਨਜ਼ਰ ਮਾੜੀ ਲਭ ਹਮਦਰਦੀ ਚ ਨਾ ਕਈ ਪਚਗਾੜੀ ਵਖ ਤਰ ਤ ਵੀ ਵਧ ਕ ਸਰਦ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਪਕਨੀ ਹ ਸ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਬਹ-ਰਪੀਏ

ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਮਰ ਘਰ ਪਵਚ ਪਈ ਘ ਮਦੀ ਹ

ਚ ਪ ਚ ਪ ਤ ਵੀਰਾਨ

ਪਕਸ ਪਨਪਤਰ ਰ ਖ ਦ ਤ ਇਲ ਦ ਆਲਹਣ ਵਗ

ਗ ਮ-ਸ ਮ ਤ ਸ ਨਸਾਨ

ਸ਼ਾਮ-ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਐਸੀ ਬ-ਪਹਸ ਸ਼ਾਮ ਨ ਆਪਖ਼ਰ

ਮ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਸਵਰ ਆਦੀ ਿ ਕਰ ਇਸ ਨ ਵੀ ਆਉਣਾ ਸੀ ਇਹਦ ਨਾਲ ਤ ਚਗਾ ਸੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਦੀ ਬ ਕਲ ਪਵਚ

ਕਾਫ਼ੀ ਦ ਦ ਘ ਟ ਪਨਗਲ ਕ

ਪਸਗਰਟ ਧ ਖਾ ਕ ਬਪਹ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਸਰਪਮਡ-ਮਛੀ ਿਹੀਆ ਕ ੜੀਆ ਵਖਣ ਮਾਤਰ ਸੜਕ ਤ

ਯਾਰ ਦ ਸਗ ਭ ਲਣਾ ਸੀ ਥਕ ਟ ਟ ਕ ਸ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ

ਸਮ ਵੀ ਪਕਨੀ ਚਦਰੀ ਸ਼ ਹ

ਪਕਸ ਪ ਰਾਣ ਅਮਲੀ ਵਾਕਣ

ਪਦਨ ਭਰ ਪੀ ਕ ਡਡ ਸਹਰਾ ਗਲੀਆ ਤ ਬਾਜ਼ਾਰ ਦ ਪਵਚ

ਆਪਣੀ ਝਕ ਚ ਟ ਪਰਆ ਰਪਹਦ ਨਾ ਕ ਝ ਸ ਣਦ ਨਾ ਕ ਝ ਕਪਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਖੜਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਬਪਹਦ ਇਸ ਬਦਬ ਦ ਿਾਣ ਚ ਹਾਲ

ਯ ਗ ਿਡਾ ਇਕ ਪਲ ਰਪਹਦ

ਕਾਲੀਆ ਕਾਲੀਆ ਿੀਭ ਿਹੀਆ

ਮਰੀ ਹਥ-ਘੜੀ ਦੀਆ ਸਈਆ

ਮਰੀ ਪਹਕ ਪਵਚ ਲਮ ਲਮ

ਕਪਡਆ ਵਾਕਣ ਪ ੜੀਆ ਹਈਆ ਹਫ਼ੀਆ ਹਫ਼ੀਆ ਭਿ ਭਿ ਮਈਆ

ਪਦਨ ਭਰ ਸਮ ਦ ਖਹ ਤ ਬਲ ਵਾਕਣ ਿਈਆ ਹਈਆ

ਗ਼ਮ ਦ ਪਾਣੀ ਸਗ ਪਸਿਣ ਲਈ

ਮਰ ਪਦਲ ਦੀਆ ਬਿਰ ਰਹੀਆ ਅਿ ਦੀਆ ਸ਼ਾਮ ਐਵ ਗਈਆ

ਰਬ ਕਰ ਬਦਬ ਦੀ ਢਰੀ ਛਤੀ ਿਾਵ ਛਤੀ ਿਾਵ

ਿ ਰਬ ਕਰ ਕ ਬਹ -ਰਪਣੀ ਚਰ ਦ ਸਗ ਧਲ ਿਾਵ ਿ ਕਈ ਐਸਾ ਮਤਰ ਚਲ

ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਭਸਮ ਹ ਿਾਵ ਇਸ ਮਨਹਸ ਨ ਖ਼ਰ ਕਦ ਤਕ

ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ ਹ ਚਟਦ ਰਪਹਣਾ ਮ ਤ ਹਰ ਪਕਸ ਸਗ ਰਾਤ

ਨਚਣ ਬਾਲ-ਰਮ ਹ ਿਾਣਾ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਭਗ ਲਈ

ਅਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਪਪਹਲਾ ਚ ਮਣ ਬਾਲ-ਵਰਸ

ਟ ਰ ਸਾਡ ਦਰ ਆਇਆ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਪਮਟੀ ਦੀ ਬਾਜ਼ੀ ਦ ਪਲ ਖਡ ਗਵਾਇਆ

ਦਿਾ ਚ ਮਣ ਿ ਸਾਨ ਿ ਪੜਆ

ਉਹ ਸਾਡ ਮਚ ਨਾ ਆਇਆ

ਉਸ ਮਗਰ ਸ ਚ ਮਣ ਿ ਪੜਆ

ਪਰ ਹਠ ਨਾ ਲਾਇਆ

ਮ ੜ ਨਾ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਪਰ ਇਹ ਕਹਾ ਅਿ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਗਲ ਸਾਡ ਲਗ ਰਇਆ

ਹਠ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਪਸਕੀ ਤ ਚਾਨਣ ਪਿਸ ਚਇਆ

ਇਹ ਚ ਮਣ ਸਾਡਾ ਸਿਣ ਪਦਸਦਾ ਇਹ ਸਾਡਾ ਮਪਹਰਮ ਹਇਆ

ਡ ਘੀ ਢਾਬ ਪਹਿਰ ਦੀ ਸਾਡੀ ਡ ਬ ਮਇਆ ਡ ਬ ਮਇਆ

ਸਾਡਾ ਤਨ-ਮਨ ਹਪਰਆ ਹਇਆ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਕ ਪਦਲ-ਪਰਚਾਵਾ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਸਕਨ

ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਬਾਸ਼ ਨ ਇਕ ਪਤਤਲੀ ਕਪਹਣਾ ਇਹ ਹ ਪਨਰਾ ਿਨਨ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਪਿਹੜਾ ਮਪਰਆ

ਉਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਊਣ

ਮਰ-ਮ ਕ ਕ ਵੀ ਕਰ ਨਾ ਸਕਦਾ ਪਰੀ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਭਾਵ ਇਹ ਬਰਪਹਮਡ ਵੀ ਫਲ

ਿ ਪਫਰ ਅਰਨ ਵਰਨ

ਇਹ ਵੀ ਇਕ ਿਨਨ

ਮ ਹਾਲ ਤਾਜ਼ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਸਮਝ ਮਰਾ ਖ਼ਨ

ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਮਾਣ ਲਈ

ਪਿਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਹ

ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਕ ਪਕਸ ਗਰ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਮਲ ਉਿਾੜ ਦਰ ਚ

ਰਪਹਦਾ ਹਵ ਮਲਗ ਫਕਰ

ਤ ਿਠ ਟ ਕ ਦੀ ਆਸ ਲ ਕ

ਪਦਨ ਢਲ ਿ ਗਰ ਚ ਆਵ ਤ ਪਬਨ ਬ ਲਾਇਆ ਹੀ ਪਰਤ ਿਾਵ

ਔ-ਲਖ ਕਪਹ ਤ ਮਾਰ ਚਕਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਕਾਲ ਰਾਹ ਦ

ਐਸ ਬ-ਪਹਸ ਪੜਾਅ ਤ ਖਪੜਹਆ ਪਿਤ ਖ਼ਾਬ ਦ ਨੀਲ ਰ ਖ ਚ

ਪਣ ਪੀਲੀ ਪਿਹੀ ਵਗ ਰਹੀ ਏ

ਅਗ ਪਸਪਵਆ ਦੀ ਮਘ ਰਹੀ ਏ

ਕਦ ਕਦ ਕਈ ਗ਼ਮ ਦਾ ਪਛੀ ਪਰ ਨ ਆਪਣ ਹ ਫੜਫੜਦਾ ਤ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਪੀਲ ਅਰਸ਼

ਕਈ ਪਸਤਾਰਾ ਹ ਟ ਟ ਿਦਾ ਤ ਚਦੀ-ਵਨਾ ਖ਼ਾਬ ਮਰਾ ਸਮ ਦਾ ਹਰੀਅਲ ਹ ਟ ਕ ਿਦਾ ਪਵਹਦ ਪਵਹਦ ਹੀ ਨੀਲ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸਾਰਾ ਿਗਲ ਹ ਸ ਕ ਿਦਾ ਫਰ ਪਦਲ ਦੀ ਮਾਯਸ ਵਾਦੀ ਚ

ਤਲਖ਼ ਘੜੀਆ ਦ ਜ਼ਰਦ ਪਤਰ

ਚੀ ਚੀ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਝਠ ਥੜਾ ਹੀ ਮਾਰਦ ਨ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਪਰ ਦ ਨਾਲ ਖਪਹਦੀ ਇਕ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਮਪਹਲ ਚ

ਇਸ਼ਕ ਮਰਾ ਗਵਾਪਚਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਆਸ਼ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਰੀਆ ਦਾ ਆਪਖਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਹਰ ਗਲੀ ਹਾਏ ਗੀਤ ਵਰਗੀ ਨ ਹਾਰ ਦੀ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਪਟ ਚ

ਰਾਤ ਸ਼ਬਨਮ ਗ ਜ਼ਾਰਦੀ ਹ

ਤ ਹਰ ਦਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਪਾਕ ਪਮਟੀ ਦਾ ਖ਼ਨ ਪੀ ਕ ਮ ਿਨਮ ਲੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਪਕ ਦ ਧਨੀਆ ਚ

ਮਾਸਮੀਅਤ ਦਾ ਦ ਧ ਪੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਬਰਗ ਪਚਹਰ ਤ

ਝ ਰੜੀਆ ਦ ਨ ਝਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਪਕ ਸੀਨ ਅਦਰ ਨ

ਗ ਰਬਤ ਦ ਪਹਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਨਣ ਦ

ਦਵ ਦੀਵ ਹੀ ਪਹਸ ਚ ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਿਨਾਪਜ਼ਆ ਲਈ

ਖ਼ਰੀਦ ਕਫ਼ਨ ਵੀ ਪਵਕ ਚ ਕ ਨ

ਤ ਹਰ ਤੀਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਮ ਲਮ ਸੜਕ ਤ

ਿਾ ਕ ਕਈ ਕਦ ਨਹ ਮ ੜਦਾ ਇਹ ਸਮਝ ਲੀਤਾ ਿਦਾ ਹ ਮ ਰਦਾ

ਤ ਹਰ ਚਥੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਕਾਲ ਬਾਗ਼ ਚ

ਪਸਰਫ਼ ਆਸ ਦੀ ਪਣ ਿਾਵ ਕਦ ਕਦ ਹ ਓਸ ਿਹ ਚ

ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਵ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਆਬਾਦ ਕਰਨ ਨ ਤ ਹੀ ਰਕੜ

ਤ ਹੀ ਧਰਤੀ ਦਾ ਕਝ ਵਰਨ

ਤ ਹੀ ਕਰਨੀ ਫ਼ਜ਼ਾ ਮ ਅਤਰ

ਤ ਹੀ ਸਿ ਨ ਮਾਨਣਾ ਸ ਕ ਪਪਹਲ ਤ ਵਖ ਸਥਰ ਪਰ ਮ ਛਤੀ ਹੀ ਸਮਝ ਿਦਾ ਇਹ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸ਼ਰ ਹੀ ਹ

ਿ ਲਾ ਪਰਹਾ ਹ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਚਕਰ

ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਆਉਣ ਵਾਲ

ਇਹ ਲਕ ਪੜਹ ਕ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ ਇਹ ਉਹ ਪਵਚਾਰੀ ਬਦਬਖ਼ਤ ਰਹ ਹ

ਪਕ ਪਿਹੜੀ ਪਹਰਨ ਦ ਪਸਙ ਤ

ਉਦਾਸ ਲਪਮਹਆ ਨ ਫੜਣ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਚੜਹ ਰਹੀ ਏ ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ

ਪਕ ਹਠ ਦ ਫ ਲ ਦੀ ਮਪਹਕ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਰਹੀ ਏ

ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਪਨਕੀ ਉਮਰ

ਉਡਾ ਕ ਲ ਗਏ ਗ਼ਮ ਦ ਝਖੜ

ਵਫ਼ਾ ਦ ਸਹ ਦ ਮਲ ਤ

ਇਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਮ ਲਚਦਾ ਹ ਪਕ ਇਸ ਚ ਰਾਹ ਤ

ਮਨ ਕਈ ਉਿਾੜ ਦਵ ਤ ਮਰ ਮਥ ਦ ਕਾਲ ਅਖ਼ਰ ਤ

ਕਟ ਚਨ ਦਾ ਚਾੜਹ ਦਵ ਿ ਅਗ ਫ਼ ਰਕਤ ਦੀ ਪਦਨ ਦੀਵ ਪਵਚ ਚ ਰਾਹ ਦ ਸਾੜ ਦਵ ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਪਪਘਲ ਿਾਵਣ

ਇਹ ਬਦਨਸੀਬੀ ਦ ਕਾਲ ਕਕਰ

ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਬਦਲ ਿਾਵਣ

ਮਰੀ ਪਕਸਮਤ ਦ ਸਭ ਨਛਤਰ

ਮ ਮਨ ਖਤਾ ਦ ਨਾਮ ਸ ਖਗਾ ਆਪਣ ਗੀਤ ਦ ਸਨ-ਛਤਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

Page 27: Pc64 bDnc64 - Punjabi Library · Aate Dian Chirian Shiv Kumar Batalvi 6If Pc64 bDnc64 b]\ ?dWaY UIaZ\c 6If Pc64 bDnc64 DaRMc YaN D ^dÊNc 7? S_anc U^Nc ?^W NfYc WfYf Ph^N Unc bS6Yc

ਿ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਦਾ ਮਰ-ਪਖੀ ਵਲਵ ਖਦਾ ਪਸਗਰਟੀ ਧਆ ਪਕ ਪਿਵ ਪਕਧਰ ਵੀਰਾਨ ਥਾਵ ਕਈ ਰ ਖ ਸਫਦ ਦਾ ਹਏ ਅਲ ਆ ਪਿ ਇਪਛਆਧਾਰੀ ਕਈ ਸਪ ਦਮਹ ਿ ਪਿ ਸਰਵਰ ਚ ਸਵਲੀ ਪਿਹੀ ਨਹਾ ਕ ਪਨਕਲੀ ਕਈ ਿਵਾਨੀ ਤ ਕਢ ਖੜਹ ਕ ਸ ਕਾਏ ਪਾਣੀ ਬੀਮਾਰ ਿਹੀ ਤਵੀਤ ਪਪਹਨੀ

ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਬੀਅਰ ਦੀ ਬਤਲ

ਇਹ ਮਜ਼ ਹਟਲ ਦ ਸਾਗਵਾਨੀ ਇਹ ਓਹ ਬਰ ਤ ਓਹ ਪਚਹਰ

ਇਹ ਓਹ ਬਕ ਬਕ ਤ ਕ ਤ ਖਾਣੀ ਬਹ ਪਪਆਜ਼ ਦੀ ਬ ਪ ਰਾਣੀ

ਉਫ਼ ਪਕਨੀ ਹੀ ਹ ਵੀਰਾਨੀ ਰਲ-ਰਪ ਦੀ ਗਪਹਰੀ ਦਲਦਲ ਚ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਹ ਧਸਦੀ ਿਦੀ ਇਹ ਸ਼ਾਮ ਸਹੀ ਤ ਅਰਗ਼ਵਾਨੀ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਪਿ ਰਾਤ ਕਾਲੀ ਕਈ ਤਫ਼ਾਨੀ ਪਕ ਪਿਸ ਚ ਚਮਕ ਕਈ ਨਾ ਤਾਰਾ ਪਸਆਹ ਪ ਲਾੜ ਦ ਰਾਹ ਦੀ ਬਾਨੀ ਉਫ਼ ਪਕਨੀ ਹੀ ਹ ਡਰਾਉਣੀ

ਓ ਬਰਾ ਪਬਲ ਲ ਆ

ਤ ਚ ਕ ਲ ਏਥ ਇਹ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਤ ਮਨ ਇ ਹ ਲਗਦੀ ਹਜ਼ਾਰ ਮਗਾਟਨ ਬਬ ਵਾਕਣ ਪਿ

ਮਜ਼ ਮਰੀ ਤ ਫਟ ਹ ਿਾਣੀ ਤ ਖ਼ਾਲੀ ਹਈ ਬੀਅਰ ਦੀ ਬਤਲ

ਪਿ ਬਣ ਕ ਰਾਕਟ ਹ ਡ ਿਾਣੀ

ਚ ਕ ਲ ਏਥ ਇਹ ਖ਼ਾਲੀ ਬਤਲ

ਤ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਿ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਪਈ ਹ ਧ ਖ਼ਦੀ ਪਕ ਪਿਵ ਪਵਧਵਾ ਕਈ ਪਵਚ ਿਵਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ

ਚਹਜੜਾ ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਸਚ ਮਰੀ ਵਗ ਹੀ ਬਜ਼ਾਰ ਹ

ਇਹ ਤ ਮਨ ਇ ਪਈ ਹ ਭਾਸਦੀ ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਗਲੀ ਗਲੀ ਚ ਮਣ ਪ ਤਰ ਪਰਾਏ

ਪਕਸ ਕਦਰ ਹਛਾ ਪਿਹਾ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਹਾਏ

ਵਲ ਪਪਛ ਸਦ ਲਾ ਕ ਆਖਣਾ ਵਲ ਤਰੀ ਹਰ ਵੀ ਦਾਤਾ ਵਧਾਏ

ਪਕਸ ਕਦਰ

ਅਸਚਰਿ ਦੀ ਗਲ ਹਾਏ

ਇਕ ਮਗਤ ਰਾਪਿਆ ਨ ਖ਼ਰ ਪਾਏ

ਹਾਏ ਨਾ ਦਾਤਾ ਸਮਝ ਆਏ

ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਵਲ ਖ ਦ ਬ-ਕਾਰ ਹ

ਇਹ ਧ ਰ ਤ

ਜ਼ਰਦ ਤ ਪਬਮਾਰ ਹ

ਏਸ ਨ ਨਾ ਫ ਲ

ਨਾ ਕਈ ਖ਼ਾਰ ਹ ਮਰ ਲਈ ਹ ਅਿਨਬੀ ਕ ਖ ਦੀ ਪੀੜ

ਪਪਆਰ ਦੀ ਮਨ ਭਲਾ ਕੀ ਸਾਰ ਹ

ਲਰੀਆ ਦਣਾ ਤ ਇਕ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਹ

ਕਾਮ ਦੀ ਿ ਪਰਤੀ ਦਾ ਆਹਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਹਾਏ ਮਨ

ਪਕਸ ਗ ਨਾਹ ਦੀ ਇਹ ਸਜ਼ਾ

ਨਾ ਮ ਆਦਮ

ਤ ਨਾ ਹੀ ਮ ਹਵਾ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਦਾ ਹ ਖ਼ਰ ਕੀਹ ਮਜ਼ਾ

ਆਖਦ ਨ -

ਕਾਮ ਹ ਦਾ ਹ ਖ ਦਾ ਕਾਮ ਪਵਚ ਹ ਦਾ ਹ ਲਿੜ ਦਾ ਨਸ਼ਾ ਪਰ ਇਹ ਮਨ ਕੀ ਪਤਾ

ਕਾਮ ਦ ਪਦਉਤ ਦੀ ਮਨ ਤ ਧ ਰ ਹੀ ਮਾਰ ਹ

ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਰਾਮ-ਲੀਲਹਾ ਦਾ ਕਈ ਪਕਰਦਾਰ ਹ

ਪਿਸ ਦ ਹਥ ਪਵਚ

ਕਾਠ ਦੀ ਤਲਵਾਰ ਹ

ਚਮਕਦੀ ਹ ਪਰ ਨਾ ਕਈ ਧਾਰ ਹ

ਝਠਾ ਮਠਾ ਕਰਨਾ ਪਿਸ ਨ ਵਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਹ ਮਨਾ ਨਾ ਹਰ ਲਮੀ ਸਚ ਕਰ

ਸਚ ਲਮੀ ਸਨਹ ਲਾਣੀ ਸਮ ਨ

ਸਮ ਨ ਤ ਸਨਹ ਲਾਣੀ ਪਾਪ ਹ ਸਮ ਹੀ ਤ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਬਾਪ ਹ ਠ

ਪਕ ਸਾਰ ਨ ਸਾਥੀ ਸ ਰਹ

ਸ ਪਪਨਆ ਦ ਸ਼ਪਹਰ ਸਭ ਭ ਰਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਇਕ ਕਾਮ

ਦਿ ਕਮ ਪਬਨ

ਹ ਮਨਾ ਬ-ਕਾਰ ਹ ਬ-ਕਾਰ ਹ

ਇਕ ਵਾਧ ਭਾਰ ਹ

ਤਨ ਮਰ ਿਾਣਾ ਹੀ ਬਸ ਦਰਕਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਲਣਾ

ਧਰਮੀ ਬਾਬਲ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਲੜ ਲਾਇਆ ਸਾਡ ਫ ਲ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਪਿਸ ਦਾ ਇਛਰ ਰਪ ਹਢਾਇਆ

ਮ ਪਰਨ ਦੀ ਮ ਪਰਨ ਦ ਹਾਣ ਦੀ

ਮ ਉਸ ਤ ਇਕ ਚ ਮਣ ਵਡੀ ਪਰ ਮ ਕੀਕਣ ਮ ਉਹਦੀ ਲਗੀ ਉਹ ਮਰੀ ਗਰਭ ਿਨ ਨਾ ਆਇਆ

ਲਕਾ ਵ ਮ ਧੀ ਵਰਗੀ ਸਲਵਾਨ ਦੀ

ਪਪਤਾ ਿ ਧੀ ਦਾ ਰਪ ਹਢਾਵ ਲਕਾ ਵ ਤਨ ਲਾਿ ਨਾ ਆਵ

ਿ ਲਣਾ ਪਰਨ ਨ ਚਾਹਵ ਚਪਰਤਰ-ਹੀਣ ਕਵਹ ਪਕ ਿੀਭ ਿਹਾਨ ਦੀ

ਚਪਰਤਰ-ਹੀਣ ਤ ਤ ਕਈ ਆਖ

ਿ ਕਰ ਲਣਾ ਵਚ ਹਾਸ

ਪਰ ਿ ਹਾਣ ਨਾ ਲਭਣ ਮਾਪ

ਹਾਣ ਲਭਣ ਪਵਚ ਗਲ ਕੀ ਹ ਅਪਮਾਨ ਦੀ

ਲਣਾ ਹਵ ਤ ਅਪਰਾਧਣ

ਿਕਰ ਅਦਰ ਹਏ ਸ ਹਾਗਣ

ਮਪਹਕ ਉਹਦੀ ਿ ਹਵ ਦਾਗ਼ਣ

ਮਪਹਕ ਮਰੀ ਤ ਕਿਕ ਮ ਹੀ ਿਾਣਦੀ

ਿ ਸਲਵਾਨ ਮਰ ਲੜ ਲਗਾ ਪਦਨ ਭਰ ਚ ਕ ਫ਼ਾਈਲ ਦਾ ਥਬਾ ਸ਼ਪਹਰ ਸ਼ਪਹਰ ਰਵਹ ਪਨਤ ਭਿਾ ਮਨ ਪਵਚ ਚਟਕ ਚਦੀ ਦ ਫ ਲ ਖਾਣ ਦੀ

ਪਚਰ ਹਇਆ ਉਹਦੀ ਇਛਰ ਮਈ

ਇਕ ਪਰਨ ਿਮ ਪਰਨ ਹਈ

ਉਹ ਪਰਨ ਨਾ ਿਗੀ ਕਈ

ਉਸ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਹ ਮਰਾ ਹਾਣ ਪਛਾਣਦੀ

ਹ ਚਪਲਆ ਹ ਆਥਣ ਵਲਾ ਆਇਆ ਨਹ ਗਰਖ ਦਾ ਚਲਾ ਦਫ਼ਤਰ ਤ ਅਿ ਘਰ ਅਲਬਲਾ ਮ ਪਈ ਕਰ ਪਤਆਰੀ ਕਫ਼ ਿਾਣ ਦੀ

ਧਰਮੀ ਬਾਬਲ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਲੜ ਲਾਇਆ ਸਾਡ ਫ ਲ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਪਿਸ ਦਾ ਇਛਰ ਰਪ ਹਢਾਇਆ

ਮ ਪਰਨ ਦੀ ਮ ਪਰਨ ਦ ਹਾਣ ਦੀ

ਇਕ ਸਫ਼ਰ

ਉਹ ਵੀ ਸ਼ਪਹਰ ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਮ ਵੀ ਸ਼ਪਹਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਲਪਹਦ ਦੀ ਖ ਸ਼ਕ ਟਪਹਣੀ ਤ ਦਰ

ਫ ਲ ਸਰਿ ਦਾ ਅਿ ਕ ਮਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਤ ਮਰ ਪਵਚਾਲ ਪਵਥ ਸੀ ਪਫਰ ਮਨ ਸਕ ਉਹਦਾ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਦਵ ਕਢ ਸਵਲੀ ਪਿਹੀ ਸੜਕ ਦ

ਉਹਦ ਬ ਲਹ ਵਗ ਪਏ ਸੀ ਫਰਕਦ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਬ ਰਿੀਆ ਸੜਕ ਦ ਪਏ ਦਦ ਹਵਣ ਹਸਦ

ਪਣ ਦਾ ਪਚਮਟਾ ਪਪਆ ਸੀ ਵਿਦਾ ਟਾਹਲੀਆ ਦ ਪਤ ਪਏ ਸੀ ਖੜਕਦ ਵਖ ਰਹ ਸਨ ਸਾਡੀ ਵਲ ਨਾਮ ਰਾਦ

ਕਾਸ਼ਨੀ ਪਿਹ ਫ ਲ ਪਹਾੜੀ ਅਕ ਦ

ਬੀਿ ਰਹ ਸਨ ਮਰ ਪਦਲ ਪਵਚ ਸਰਘੀਆ

ਲਾਲ ਸਹ ਕਰ ਉਹਦੀ ਅਖ ਦ

ਦਰ ਇਕ ਆਥਣ ਦਾ ਤਾਰਾ ਪਫਕੜਾ ਗਗਨ ਦੀ ਹ ਣ ਗਲਹ ਤ ਮ ਸਕਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਇਕ ਪਨਆਣ ਦ ਗ ਲਾਬੀ ਮ ਖ ਤ

ਕਾਲ ਪਤਲ ਦ ਵਗ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਤ ਮਰ ਪਵਚਾਲ ਫਾਸਲਾ ਸਾਡੀ ਮਪਜ਼ਲ ਵਗ ਘਟਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਉਫ਼ਕ ਦ ਨਣ ਚ ਕ ਝ ਨੀਲਾ ਕ ਧ

ਕਾਗ ਦ ਪਿ ਬਟ ਦ ਪਪਡ ਤ ਲ ਬਖ਼ਸ਼ਦਾ ਸੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਸਕ

ਦਰ ਉਸ ਧਏ ਦ ਉਸ ਿਗਲ ਤ ਪਾਰ

ਿਾ ਰਹੀ ਸੀ ਪਛੀਆ ਦੀ ਇਕ ਡਾਰ

ਮਰਾ ਿੀ ਕੀਤਾ ਪਕ ਮ ਉਸ ਡਾਰ ਨ

ਚੀ ਦਣੀ ਇਕ ਕਹ ਆਵਾਜ਼ ਮਾਰ

ਨਾਲ ਆਪਣ ਲ ਚਲ ਸਾਨ ਵੀ ਯਾਰ

ਦਰ ਇਸ ਦ ਨੀਆ ਤ ਪਕਧਰ ਪਰਲ ਪਾਰ

ਦਣਾ ਸਾਨ ਉਸ ਿਜ਼ੀਰ ਤ ਉਤਾਰ

ਪਿਥ ਸਕੀਏ ਰਾਤ ਅਿ ਦੀ ਇਹ ਗ ਜ਼ਾਰ

ਪਸਆਹ ਹਨਰਾ ਪਸਆਹ ਦੀ ਇਕ ਸਪਣੀ ਦ ਵਗ

ਮਰ ਵਲ ਸਰਕਦਾ ਹੀ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਮਰਾ ਹਥ ਹ ਣ ਉਹਪਦਆ ਹਥ ਦ ਨਾਲ

ਖ਼ਰ ਪਕਨੀ ਦਰ ਤ ਟਕਰਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਿੀਕਣ ਘ ਗੀਆ ਦਾ ਿੜਾ ਕਧ ਤ

ਚ ਝ ਦ ਪਵਚ ਚ ਝ ਪਾ ਮ ਸਕਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਸੜਕ ਦ ਬ ਲਹ ਤ ਅਬ ਦੀ ਕਤਾਰ

ਮਪਹਕ ਆਪਣ ਬਰ ਦੀ ਸੀ ਰਹੀ ਪਖਲਾਰ

ਉਸ ਪਲਾਡ ਪਵਚ ਅਿ ਤੀਕ

ਚ ਗ ਰਹੀ ਸੀ ਪਬਿਪੜਆ ਦੀ ਇਕ ਡਾਰ

ਹ ਣ ਉਹਦ ਹਥ ਮਪਰਆ ਹਥ ਚ ਸਨ

ਬਰਫ਼ ਨਾਲ ਵਧ ਸਨ ਿ ਠਢ ਠਾਰ

ਿੀਕਣ ਪਬਲ ਦ ਮਹ ਕਈ ਗ ਟਾਰ

ਕਰ ਰਹ ਸਨ ਫਰ ਵੀ ਮਨ ਪਪਆਰ

ਿਦ ਹੀ ਭੜੀ ਰਾਹ ਅਸਾਡਾ ਕਟ ਗਈ

ਕਾਲੀ ਪਬਲੀ ਵਾਗਣ ਇਕ ਕਾਲੀ ਕਾਰ

ਸਾਡ ਮਹ ਤ ਰਸ਼ਨੀ ਦਾ ਇਕ ਬ ਕ ਮਾਰ

ਸਾਨ ਉਸ ਖਡ ਤ ਗਈ ਪਵਸਾਰ

ਪਪਛ ਬਤੀ ਲਾਲ ਪਿਹੀ ਉਸ ਕਾਰ ਦੀ ਅਿ ਤੀਕਣ ਚਮਕ ਪਈ ਸੀ ਮਾਰਦੀ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਸੜਕ ਦ ਮਥ ਤ ਪਿ

ਕਮ ਦਣੀ ਦਾ ਪਈ ਸੀ ਸਾਰਦੀ ਿ ਮਣੀ ਚਮਕ ਗਲ ਦ ਹਾਰ ਦੀ ਪਣ ਦ ਪਰ ਚ ਝਿਰ ਮਪਹਕ ਦੀ ਫ ਲ ਚਹ ਹਥ ਦਾ ਰਲ ਕ ਪਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਤਜ਼ ਸਰਿ ਹਾੜ ਦਾ ਸਾਡੀਆ ਤਲੀਆ ਚ ਚੜਹਦਾ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਕ ਵਧਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਤਜ਼ ਸ ਮ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਤਾਲ ਪਵਚ ਸੀ ਛਣਕਦਾ ਯਕ ਦਾ ਸਾਜ਼

ਸਾਜ਼ ਚ ਇਕ ਉਭਰਦੀ ਐਸੀ ਆਵਾਜ਼

ਪਬਿਲੀ ਦ ਖਪਭਆ ਚ ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਨਕ ਹ ਦ ਕਨ ਲਾ ਸ ਣਦ ਆਵਾਜ਼

ਪਰ ਨਾ ਆਦਾ ਸਮਝ ਦ ਪਵਚ ਉਸਦਾ ਰਾਜ਼

ਸਮਝਦ ਪਕ ਹ ਪਰਤ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਡ ਰਹ ਨ ਿ ਪਕ ਲਾਮ ਪਵਚ ਿਹਾਜ਼

ਿਗਤ ਦ ਪਾਪ ਤ ਪਚੜ ਕ ਸਮਝਦ ਹ ਗਏ ਿ ਦਵਤ ਸਾਰ ਨਾਰਾਜ਼

ਹਥ ਸਾਡ ਅਗ ਦੀ ਉਸ ਖਡ ਤ

ਅਿ ਤੀਕਣ ਵੀ ਨਹ ਹਨ ਆਏ ਬਾਅਜ਼

ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਤਜ਼ ਸ ਮ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਛਣਕਦਾ ਸੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਯਕ ਦਾ ਸਾਜ਼

ਉਹਦ ਪਪਡ ਦੀ ਚੀ ਮਸਪਿਦ ਦਾ ਪਮਨਾਰ

ਉਸ ਹਨਰ ਪਵਚ ਵੀ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹ ਤ ਉਹਦ ਨਾਲ ਉਹਦਾ ਹਥ ਵੀ ਮਰ ਹਥ ਚ ਪਨਕਲ ਕ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਬਾਝ ਓਸ ਦਾ ਹੀ ਹ ਣ ਗਰ ਲਪਗਆ ਪਕ ਖਾਣ ਨ ਪਿ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਖ਼ਰ ਕੀ ਕ ਰਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਬ-ਰਪਹਮ ਘੜ ਨ ਇਕ ਿਲਾਦ ਵਗ

ਚੀ-ਚੀ ਤਜ਼ ਛਟ ਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਚੀ ਚ ਗ਼ਲ ਇਕ ਪਚਚਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਾਰਾ ਰਾਹ ਓਸ ਚ ਗ਼ਲ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਨਾਲ

ਲਪਗਆ ਪਕ ਨਦ ਪਵਚ ਬਰੜਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਾਰਾ ਯਕਾ ਹ ਣ ਪਕਸ ਤਾਜ਼ਾ ਮਰ

ਿਾਨਵਰ ਦਾ ਕਰਗ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਲਪਹਦ ਦੀ ਖ਼ ਸ਼ਕ ਟਾਹਣੀ ਨ ਹ ਣ

ਤਾਪਰਆ ਦਾ ਘ ਣ ਪਿਹਾ ਬਸ ਖਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦੀਪਵਆ ਦੀ ਲ ਚ ਹ ਣ ਮਰਾ ਗਰ ਦਰ ਕਬਰਸਤਾਨ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਪਦਲ ਮਰਾ ਡਦ ਫਰਾਰ ਵਾਕਣ ਹਰ ਘੜੀ ਪਪਛ ਨ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਖ਼ਰ ਕੀ ਕ ਰਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਬ-ਰਪਹਮ ਘੜ ਨ ਇਕ ਿਲਾਦ ਵਗ

ਚੀ-ਚੀ ਤਜ਼ ਛਟ ਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਚਸਕਲੀਗਰ

ਮ ਪਸਕਲੀਗਰ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਦਸ਼ ਨਾ ਨਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਘਰ

ਮ ਪਸਕਲੀਗਰ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਗਡ

ਲ ਕ ਸ਼ਪਹਰ ਸ਼ਪਹਰ ਮ ਪਫਪਰਆ

ਪਟ ਦੀ ਅਗ ਬ ਝਾਵਣ ਿਗਾ ਪਰ ਕਈ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਨਾ ਪਮਪਲਆ

ਸਮ ਦ ਪਪਡ ਦੀਆ ਪੜ ਤ

ਹਲੀ ਹਲੀ ਪਰਹਾ ਮ ਟ ਪਰਆ

ਪਰ ਪਫ਼ਕਰ ਦਾ ਰਗ ਨਾ ਖ ਪਰਆ

ਹ ਣ ਮਥ ਨਹ ਿਦਾ ਟ ਪਰਆ

ਨਾ ਹੀ ਪਪਛ ਿਦ ਮ ਪੜਆ

ਹ ਣ ਤਕ ਸ਼ਾਇਦ ਬ ਢੀ ਠਰੀ ਮਰੀ ਅਮ ਗਈ ਹਸੀ ਮਰ

ਲਭ ਪਲਆ ਹਸੀ ਮਰ ਪਪਉ ਨ

ਆਪਣੀ ਧੀ ਲਈ ਯਗ ਕਈ ਵਰ

ਹ ਣ ਨਹ ਮਨ ਕਈ ਵੀ ਡਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਭ ਲ ਚ ਕਾ ਹ

ਮਨ ਮਰਾ ਕ ਲ ਕਬੀਲਾ

ਲਖ ਪਹਾੜ ਤ ਭਾਰਾ ਹ

ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦਾ ਸਾਵਾ ਤੀਲਾ ਇਸ ਤ ਵੀ ਵਧ ਭਾਰਾ ਹ ਦ ਪਿਊਣ ਲਈ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਵਸੀਲਾ ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਰਟੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਸਭ ਗਏ ਮਰ

ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਨ ਪਬਲਵਾ ਵਾਕਣ

ਲਾਸ਼ ਪਕਸ ਦਾ ਮਢਾ ਫੜ ਕ

ਿਾਣਾ ਹ ਤਰ ਿਾਣਾ ਹ ਤਰ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਵਖ ਪਕ ਤਰੀ ਦਣੀ ਵਰਗਾ ਲਪਹਦ ਵਲ

ਕੀਕਣ ਥਹਰ ਦ ਫ ਲ ਿਹਾ ਪੀਲਾ ਸਰਿ ਡ ਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਿੀਕਣ ਪਸਵਾ ਮਰੀ ਅਮ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਬਲ ਕ ਬ ਝ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਬਲਕ ਲ ਤਰੀ ਸਾੜੀ ਵਰਗਾ ਰਗ ਪਫ਼ਜ਼ਾ ਪਵਚ ਡ ਪਰਹਾ ਹ

ਸਿਣੀ ਆਪਖ਼ਰ ਇਸ਼ਕ ਅਸਾਡਾ ਵਾਹਵਾ ਹੀ ਤ ਪ ਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਮਰ ਪਵਹੜ ਚਦੀ ਦਾ ਇਕ ਬਟਾ ਆਪਖ਼ਰ ਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਪਿਦ ਮਰੀ ਦਾ ਪੀਲਾ ਸਰਿ ਡ ਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਆਪਖ਼ਰ ਇਕ ਪਦਨ ਸ ਕ ਹੀ ਿਦ ਹਰ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਹਰ ਡ ਘਾ ਸਰ

ਆਪਖ਼ਰ ਬਦਲ ਡ ਹੀ ਿਦ ਇਕ ਪਲ ਦ ਪਲ ਿ ਦ ਪਦਨ ਵਰਹ ਕੀਹ ਭੜਾ ਹ

ਇਸ਼ਕ ਿ ਮਰਾ ਤਰ ਤ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਦਾ ਰਾਹ ਹ

ਪਰ ਮਰਾ ਸਖਾ ਤ ਸਾਹ ਹ

ਤਨ ਵੀ ਕ ਝ ਮਰਾ ਲਾਹ ਹ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਤ ਸਮਝਗੀ ਮ ਮਧ ਪੀ ਕ ਬਲੀ ਿਦ ਕਾਮ-ਮਪਤਆ ਵਣ ਦੀ ਛ ਪਿਹ

ਤਰ ਵਾਲ ਵਰਲੀ ਿਦ ਕਚੀਆ ਰਤੀਆ ਪਿਹ ਬ ਲਹ ਸਹ

ਆਪਣ ਸਾਹ ਪਵਚ ਘਲੀ ਿਦ ਹ ਸਕਦਾ ਹ ਪਤਲ ਮਾਤਰ ਕਈ ਇਸ ਗਲ ਪਵਚ ਸਚਾਈ ਹਵ ਰਜ਼ ਦ ਕਹਲ ਗੜ ਵਾਕਣ

ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਪਵਚ ਆਈ ਹਵ ਪਿਸਮ ਤਰ ਦੀ ਪਭਨੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਭਾਈ ਹਵ ਪਫਰ ਵੀ ਹਸ਼ ਹ ਪਿਥ ਤੀਕਣ

ਅਿ ਮਰਾ ਅਗ ਅਗ ਪਪਆ ਠਰਦ

ਅਿ ਤਰ ਪਰਮਸ਼ਰ ਕਲ

ਪਾਪੀ ਪਟ ਪਪਆ ਬਹ ਡਰਦ ਅਿ ਮ ਈਕਣ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ ਪਿ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਥਹ ਤ

ਆਪਣ ਗ਼ਮ ਦਾ ਲਹਾ ਕ ਟਦ

ਕਾਲ ਲਹ ਨ ਥ ਕਦ ਥ ਕਦ ਆਪਣੀ ਬ ਢੀ ਅਮ ਵਾਿਣ

ਮ ਵੀ ਛਤੀ ਿਾਣਾ ਹ ਮਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਬਦ ਹ ਿਾਣ ਤਰੀ ਰਪਹਮਤ ਦ ਵੀ ਦਰ

ਪਰ ਤ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਹਸ ਹ ਖਭ ਪਵਚ ਸਾਹਸ ਹ

ਲਭ ਹੀ ਲ ਗਾ ਹਰ(ਹਰ) ਕਈ ਸਰ

ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਦਸ਼ ਨਾ ਨਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਘਰ ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹਮਦਰਦ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਤਰ ਿਜ਼ਬਾਤ ਦੀ ਇਕ ਮਪਹਕ ਦਾ ਇਹ ਗ ਚਾ ਮਰ ਅਪਹਸਾਸ ਦ ਹਠ ਤ

ਇਵ ਪਖਪੜਆ

ਬਾਜ਼ਾਰੀ ਪਿਵ ਸਹਣੀ ਪਕਸ ਨਾਰ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਪਪਰਥਮ ਵਾਰ

ਪਕਸ ਕਾਮੀ ਨ ਹਏ ਿ ਪੜਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ-ਮਥ ਪਫਰ ਵੀ ਹਮਦਰਦੀ ਤ ਮਨ ਡਰ ਲਗਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਪਸ਼ਾਕ ਹ ਪਕਸ ਹੀਣ ਦੀ ਹੀਣਾ ਸਭ ਤ ਵਡਾ ਪਮਹਣਾ ਿਗ ਤ

ਪਿਹੜ ਹਥ ਥ ਉਲੀਕ ਨ

ਤ ਇਹ ਅਖਰ

ਉਨਹ ਹਥ ਨ ਮਰਾ ਸ ਸ ਚ ਮਣ

ਮ ਨਹ ਚਾਹ ਦਾ ਤਰ ਹਠ ਦ ਗ ਲਾਬ

ਆਤਸ਼ੀ-ਸਹ

ਬੜ ਸ਼ਖ਼ ਤ ਤਜ਼ਾਬੀ ਨ ਿ ਮਰ ਸਾਹ ਦੀ ਬਦਬ ਚ

ਸਦਾ ਲਈ ਗ ਮਣ

ਮ ਿਾਣਦ ਤਰ ਖ਼ਤ ਚ

ਤਰ ਪਿਸਮ ਦੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਹ

ਇਕ ਸਕ ਹ ਇਕ ਰਗ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਦੀ ਛਹ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਮਰੀ ਨਜ਼ਰ ਚ

ਪਰ ਕੀਹ ਆਖ

ਬ-ਪਹਸ ਪਿਹ ਕਾਮ ਦ

ਪਡ ਦਾ ਹੀ ਕਹ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ

ਮ ਿਾਣਦ ਹਮਦਰਦ ਮਰ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਮਰੀ ਮਰੀ ਤ ਮਤਈ ਮ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਹ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਇਹਦੀ ਪਮਠੀ ਛ ਹ

ਕੀਹ ਗ਼ਮ ਿ ਭਲਾ ਲਮ ਤ ਇਸ ਚੜ ਿਹ ਪਵਚ

ਇਕ ਜ਼ਰਾ ਵੀ ਨਾ ਐਸਾ ਪਕ ਪਿਹਨ ਆਪਣਾ ਹੀ ਕਪਹ ਲ ਕੀਹ ਗ਼ਮ

ਿ ਨਸੀਬ ਨਾ ਪਛੀ ਦਾ ਵੀ ਪਰਛਾਵ ਇਸ ਉਮਰਾ ਦ ਸਪਹਰਾ ਚ

ਪਿਦਹੀ ਛਾਵ ਹੀ ਬਪਹ ਲ

ਤਰ ਕਪਹਣ ਮ ਤਾਬਕ

ਿ ਤਰਾ ਸਾਥ ਪਮਲ ਮਨ

ਕੀਹ ਪਤਾ ਪਫਰ ਵੀ ਨਾ ਦ ਨੀਆ ਚ ਮ ਬਾਰਕ ਥੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ ਮਥ ਮ ਤ ਚਾਹ ਦਾ ਹ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਜ਼ਪਹਰ

ਕਲਾ ਹੀ ਪੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਚਿਕਰਾ ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਉਹਦ ਰਪ ਦੀ ਧ ਪ ਪਤਖਰੀ ਦਿਾ ਮਪਹਕ ਦਾ ਪਤਰਹਾਇਆ

ਤੀਿਾ ਉਹਦਾ ਰਗ ਗ ਲਾਬੀ ਪਕਸ ਗਰੀ ਮ ਦਾ ਿਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਨਣ ਉਹਦ ਚਤ ਦੀ ਆਥਣ

ਅਤ ਜ਼ ਲਫ਼ ਸਾਵਣ ਛਾਇਆ

ਹਠ ਦ ਪਵਚ ਕਤ ਦਾ ਕਈ ਪਦਹ ਚੜਹਨ ਤ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸਾਹਵ ਦ ਪਵਚ

ਫ ਲ ਸਇਆ ਦ

ਪਕਸ ਬਾਗ਼ ਚਾਨਣ ਦਾ ਲਾਇਆ

ਦਹੀ ਦ ਪਵਚ ਖਡ ਚਤਰ

ਇਤਰ ਨਾਲ ਨ ਹਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਬਲ ਦ ਪਵਚ

ਪਣ ਪ ਰ ਦੀ ਨੀ ਉਹ ਕਇਲ ਦਾ ਹਮਸਾਇਆ

ਪਚਟ ਦਦ ਪਿ ਧਾਨ ਬਗ਼ਲਾ ਤੜੀ ਮਾਰ ਉਡਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਇਕ ਪਲਘ ਨ ਆਰੀ ਅਸ ਚਾਨਣੀਆ ਪਵਚ ਡਾਪਹਆ

ਤਨ ਦੀ ਚਾਦਰ ਹ ਗਈ ਮਲੀ ਉਸ ਪਰ ਿ ਪਲਘ ਪਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਦ ਖਣ ਮਰ

ਨਣ ਦ ਕਏ

ਪਵਚ ਹੜਹ ਹਝਆ ਦਾ ਆਇਆ

ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਗਈ ਪਵਚ ਸਚ ਉਸ ਇਹ ਕੀ ਜ਼ ਲਮ ਕਮਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸ ਬਹਾ-ਸਵਰ

ਲ ਨੀ ਵਟਣਾ ਅਸ ਮਲ ਮਲ ਓਸ ਨ ਹਾਇਆ

ਦਹੀ ਪਵਚ ਪਨਕਲਣ ਪਚਣਗ ਤ ਸਾਡਾ ਹਥ ਪਗਆ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਚਰੀ ਕ ਟ ਤ ਉਹ ਖਦਾ ਨਾਹ ਉਹਨ ਪਦਲ ਦਾ ਮਾਸ ਖਵਾਇਆ

ਇਕ ਉਡਾਰੀ ਐਸੀ ਮਾਰੀ ਉਹ ਮ ੜ ਵਤਨ ਨਹ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਿਾਮ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਇਕ ਡਣ

ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਮਰੀ ਸਚ ਦ

ਪਸਪਵਆ ਚ ਕਈ ਵਾਰ

ਮਨ ਨਗੀ ਅਲਫ਼

ਘ ਮਦੀ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਪਾਲਤ ਸਪ ਕਈ

ਮਨ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਇਸ ਸ਼ਪਹਰ-ਸਪਰ ਦੀ ਹ ਸ ਕਦ ਚ ਛ ਟ ਕ

ਮਾਰ ਕ ਡਗ ਕਲਿ ਤ

ਹ ਣ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਲਮਬ ਦੀ ਨਾਰ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਦਹੀ ਮਗ ਚ ਜ਼ਰਦਾਰੀ ਨ

ਹਾਏ ਪਝ ਕ ਸਧਰ

ਅਫ਼ਰੀਕਾ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਤ

ਕਰ ਪਵਧਵਾ ਪਬਠਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਐਸੀ ਮਨਹਸ

ਤ ਬਦਸ਼ਕਲ ਸ਼ਪਹਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਹੜ ਸ਼ਪਹਰ ਚ

ਇਸ ਦ ਧ ਪਮਲ ਕਾਹਵ ਦ ਰਗ ਦੀ ਮਾਸਮ ਗ ਨਾਹ ਵਰਗੀ ਮ ਹਬਤ ਮ ਗਵਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਪਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਚਬਰਹਾ ਮਥ ਮਰਾ ਪਬਰਹਾ ਵਡਾ ਮ ਪਨਤ ਕਕ ਪਰਹਾ ਮਰੀ ਝਲੀ ਇਕ ਹਕਾ ਇਹਦੀ ਝਲ ਅਥਾਹ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਇਸ਼ਕ ਗਵਾਚਾ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਹ ਗਏ ਸਾਹ

ਮਰ ਹਠ ਵਖ ਲਈ

ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ ਹਢਾ

ਿ ਚ ਮਣ ਮਰ ਦਰ ਤ ਖਪੜਹਆ

ਇਕ ਅਧ ਵਾਰੀ ਆ

ਮ ੜ ਉਹ ਭ ਲ ਕਦ ਨਾ ਲਪਘਆ

ਏਸ ਦਰ ਦ ਰਾਹ

ਮ ਉਹਨ ਪਨਤ ਉਡੀਕਣ ਬਠਾ ਥਪਕਆ ਔਸੀਆ ਪਾ ਮਨ ਉਹ ਚ ਮਣ ਨਾ ਬਹ ਪੜਆ

ਸ ਚ ਮਣ ਦ ਵਣ ਗਾਹ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਮਰ ਹਾਣ ਦਾ ਪਵਚ ਲਖ ਸਰਿ ਦਾ ਤਾ ਪਿਹੜ ਸਾਹ ਚਤਰ ਖਡਦਾ ਮਨ ਉਸ ਚ ਮਣ ਦਾ ਚਾ

ਪਰਦਸੀ ਚ ਮਣ ਮਪਡਆ

ਕਦ ਵਤਨ ਫਰਾ ਪਾ ਪਕਤ ਸ ਚਾ ਪਬਰਹਾ ਤਡੜਾ ਮਥ ਿਠਾ ਨਾ ਹ ਿਾ

ਪਬਰਹਾ ਵੀ ਲਭੀ ਕਾਮ ਦਾ ਇਹਦੀ ਿਾਤ ਕ ਿਾਤ ਨਾ ਕਾ ਭਾਵ ਪਬਰਹਾ ਰਬ ਵਡੜਾ ਮ ਚੀ ਕਕ ਪਰਹਾ

ਚਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਹ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਗ ਹ ਲਟਕ ਪਰਹਾ ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ ਹ ਭਟਕ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਪਦਨ ਬਹ ਵਡਭਾਗਾ ਿਦ ਪਕਸ ਸਾਗਰ ਪਵਚ

ਆਦਮ ਦ ਪਕਸ ਪਪਤਰ

ਅਮਬ(ਅਮੀਬ) ਿਨਮ ਪਲਆ

ਪਰ ਇਹ ਪਦਹ ਪਨਕਰਮਾ ਿਦ ਇਸ ਆਦਮ ਦੀ ਝਲੀ ਫ ਲ ਸਮ ਦਾ ਹਸੀ ਖ਼ਰ ਪਪਆ

ਵਖ-ਵਖ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਮ ਸਚ ਪਰਹਾ ਸਮ ਅਵਾਰਾ ਕ ਤਾ ਦਰ ਦਰ ਭਟਕ ਪਰਹਾ ਿਠ ਹਡ ਖਾਣ ਲਈ

ਲਭੀ ਤਰਸ ਪਰਹਾ

ਸਮ ਪਰਾਈ ਨਾਰ

ਤ ਿ ਪਫਰ ਰਡੀ ਹ

ਪਪਹਲੀ ਰਾਤ ਹਢਾਇਆ ਲਗਦੀ ਚਗੀ ਹ

ਦਿੀ ਰਾਤ ਪਬਤਾਇਆ

ਹ ਦੀ ਭਡੀ ਹ

ਪਰ ਇਹਦ ਸਗ

ਦ ਨੀਆ ਦ ਹਰ ਜ਼ਰ ਨ

ਇਕ ਅਧ ਘੜੀ ਜ਼ਰਰ ਪਬਤਾਣੀ ਪਦੀ ਹ

ਕਦ ਹਰਾਮਣ ਪਟਕ ਕ

ਨਾ ਇਹ ਬਪਹਦੀ ਹ

ਉਮਰ ਦੀ ਬਾਰੀ ਖਲਹ ਕ ਏਸ ਿਹ ਵਲ

ਕਾਮਨੀ ਮਲੀ ਨਜ਼ਰ

ਤਕਦੀ ਰਪਹਦੀ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਝਠ ਸਹਣ ਕਾਮ ਚ ਮਤ ਆਪਸ਼ਕ ਵਗ

ਪਮਠੀਆ ਕਰ ਕਰ ਗਲ ਸਾਨ ਛਲਦਾ ਹ

ਮਾਣ ਕ ਚ ਮਣ

ਇਕ ਦ ਏਸ ਹਯਾਤੀ ਦ

ਭ ਲ ਿਦਾ ਹ-

ਫਰ ਨਾ ਪਵਹੜ ਵੜਦਾ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਕ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਾਕਣ ਲਟਕ ਪਰਹ

ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਸ ਞੀ ਿੜੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ

ਸਮ ਦੀ ਇਕ-

ਠ ਕਰਾਈ ਹਈ ਸਿਣੀ ਵਗ

ਪੀੜ-ਕ ਠੀ ਪਬਰਹਣ ਵਾਕਣ ਭਟਕ ਪਰਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਦਵਤਾ ਇਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ

ਇਹ ਦਵੀ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ ਕਾਮ ਿ ਸਭ ਤ ਮਹਬਲੀ ਹ

ਉਸ ਦੀ ਮ ਨ ਕਪਹਣਾ ਨਗੀ ਇਹ ਗਲ ਕੀ ਹੀ ਨਾ ਚਗੀ ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਏਸ ਦੀ ਹ ਬਖ਼ਸ਼ੀ ਹਈ

ਤ ਦ ਤ ਹ ਸਨ ਦੀ ਿ ਰ ਤ ਹ

ਏਸ ਨ ਹ ਰਪ ਵਡਣਾ-

ਖ਼ਨ ਮਰਾ ਿ ਤਡੀ ਕ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਖੜੀ ਆ ਪਮਟੀ ਦੀ ਇਹ ਬਾਜ਼ੀ ਪਚਟੀ ਦ ਧ ਕਲੀ ਪਿ ਤਾਜ਼ੀ ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦਾ ਇਕ ਸਗਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦੀ ਕਥਾ ਸ ਣਦਾ ਕਈ ਅਲਮਸਤ ਪਿਹਾ ਿਗਮ ਹ

ਤਰਾ ਇਸ ਨ ਟ ਡੀ ਕਪਹਣਾ ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਗ਼ਮ ਹ

ਕਾਮ ਪਬਨ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਕਾਹਦ ਅਰਥ ਿ ਚਲਦਾ ਦਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਪਸ਼ਵਿੀ ਕਾਮ ਬਰਹਮ ਹ

ਕਾਮ ਹੀ ਸਭ ਤ ਮਹ ਧਰਮ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਸ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਵਖ ਪਕ ਬ ਤ ਨ ਕੀ ਹਇਆ ਹ

ਇ ਲਗਦਾ ਹ ਪਿ ਰਇਆ ਹ

ਸਾਥ ਕਈ ਪਾਪ ਹਇਆ ਹ

ਸਾਰ ਦੀਵ ਝਬ ਬ ਝਾ ਦ

ਇਸ ਨ ਥੜਹਾ ਪਰਹ ਹਟਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਮ ਖ ਨ ਪਰਹ ਭ ਆ ਦ

ਿ ਇਸ ਤ ਕਈ ਪਰਦਾ ਪਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਪਦਲ ਪਵਚ ਵੀ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਇਸ ਨ ਹਾਲ ਵੀ ਕਈ ਭ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਕਾਮ ਏਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ ਇਹ ਭਾਵ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਸੀਮਾ ਦਪਨਕ ਅਖ਼ਬਾਰ ਦ

ਅਿ ਪਰਥਮ ਪਨ ਤ

ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਛਪੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਕ ਝ ਗਰ ਬਦਸ਼ੀ ਬਚ ਤ ਇਕ ਹਰ ਉਹਦ ਨਾਲ

ਖੜਹੀ ਉਸ ਦੀ ਸਖੀ ਹ

ਤਸਵੀਰ ਦ ਪਰ ਇਕ ਇਬਾਰਤ ਦੀ ਹ ਝਿਰ

ਇਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਹੀ ਕ ੜੀ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰੀ ਪਜ਼ਦਗੀ ਥ ੜੀ ਥ ੜੀ ਹ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ

ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਮਰ ਗੀਤ ਨ ਰਦ ਮਾਸਮ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਵੀ ਅਵਾਰਾ ਨ ਭਦ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ ਅਕਸਰ ਮਰ ਸ਼ਪਹਰ ਿਦ ਆਦੀ ਹਰ ਵਾਰ ਿਦ ਆਦੀ ਪਤਨ ਫ ਲ ਪਲਆਦੀ ਗ ਲਦਾਨ ਚ ਪਤਨ ਫ ਲ ਿਦ ਹਥ ਉਹ ਸਿਾਦੀ ਮ ਸਕਾ ਕ ਤ ਅਦਾਜ਼ ਚ

ਕ ਝ ਏਦ ਉਹ ਕਪਹਦੀ ਇਕ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਤਰ ਨ ਦਾ ਮਰ ਨ ਦਾ ਇਹ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਪਕਸ ਪਪਉ ਦਾ ਪਕਸ ਮ ਦਾ ਇਕ ਫ ਲ ਮਰੀ ਕ ਖ ਦੀ ਸੀਮਾ ਦ ਹ ਨ ਦਾ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਇਕ ਗਰੀ ਪਿਹੀ ਪਨਕੀ ਬਚੀ ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਪਿਸ ਚੀਚੀ ਹ ਪਕੜ ਰਖੀ

ਓਸ ਦੀ ਸ਼ਕਲ

ਮਰ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਹ ਆ ਲਥੀ ਈਕਣ ਲਗਦਾ ਹ

ਇਹ ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਧੀ ਹ

ਮਰਾ ਤ ਮਰੀ ਬਲਣ ਦ

ਪਬਮਾਰ ਲਹ ਦਾ ਏਸ ਧਰਤੀ ਤ ਪਬਿਾਇਆ

ਕਈ ਸਝਾ ਬੀਅ ਹ

ਮਰੀ ਪੀੜਾ ਦੀ ਮਰੀਅਮ ਦ

ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਮਸੀਹ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਿਦਹੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਬਚਨ ਮਰਾ ਿੀ ਹ

ਓਹ ਹੀ ਸੀਮਾ ਧੀ ਹ

ਕਈ ਹਰ ਇਹਦਾ ਪਪਉ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਅਜਨਬੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ

ਨਾ ਤ ਤ ਹੀ ਔਲੀਆ ਹ

ਨਾ ਤ ਮ ਹੀ ਹ ਨਬੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਮਰ ਲਈ ਇਹ ਰਸ-ਭਰੀ ਤਰੀ ਮਲਕ ਮ ਸਕੜੀ ਪਕਸ ਪਵਮਾਨ ਸਵਕਾ ਦੀ ਮ ਸਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਅਿ ਵੀ ਪਿਸ ਚ ਿਾਣਦ ਪਕ ਵਾਸ਼ਨਾ ਦੀ ਕਗ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਮਰ ਲਈ ਤਰੀ ਵਫ਼ਾ ਅਿ ਵੀ ਇਕ ਸਵਗ ਹ

ਮਰ ਨਸ਼ੀਲ ਪਿਸਮ ਦੀ ਅਿ ਵੀ ਤਨ ਮਗ ਹ

ਪਿਹੜਾ ਪਕ ਤਰੀ ਨਜ਼ਰ ਪਵਚ

ਪਫਲਮੀ ਰਸਾਲ ਵਗ ਹ

ਸਫ਼ਾ ਸਫ਼ਾ ਫਰਲਣਾ ਪਿਦਹਾ ਹ ਤਰੀ ਪਦਲ ਲਗੀ ਸਮ ਨ ਸਨਹ ਮਾਰ ਕ

ਿ ਪਮਲ ਿਾਏ ਘੜੀ ਕਦੀ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਮ ਸਗਾ ਤ ਕਾਮ ਦੀ ਹ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਅਿ ਤ ਸਾਡਾ ਇਸ਼ਕ

ਓਸ ਮਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਕਾਮ ਦ ਸ ਆਦ ਪਪਛ ਹ ਿਾਏ ਿ ਹਾਪਮਲਾ ਤ ਮਕੜ ਨ ਮਾਰ ਕ

ਬਣਾ ਲਏ ਪਿਵ ਗਜ਼ਾ ਤ ਖਾਈ ਿਾਏ ਉਹ ਕਾਮਣੀ ਕ ਲਛਣੀ ਸ ਆਦ ਲਾ ਹ ਕਾਮਣੀ ਹ ਕਾਮਣੀ ਮਨ ਬਚਾ ਮਨ ਬਚਾ ਵਾਸਤਾ ਈ ਿੀਭ ਨ

ਇਹ ਖ਼ਨ ਦਾ ਨਾ ਸ ਆਦ ਪਾ ਦਰ ਹ ਕ ਬਪਹ ਪਰਹ ਨਾ ਕਲ ਆ ਨਾ ਕਲ ਆ

ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਤਰ ਗਲ ਥ ਪਚਮਟ ਕ

ਇਹ ਸ ਪਰਹਾ ਿ ਬਾਲ ਹ

ਛ ਰੀ ਹ ਸਸਕਾਰ ਦੀ ਿ ਕਰ ਰਹੀ ਹਲਾਲ ਹ

ਇਹ ਕਪਹਣ ਨ ਤ ਠੀਕ ਹ ਪਕ

ਤਰਾ ਮਰਾ ਹੀ ਲਾਲ ਹ

ਿ ਸਚੀਏ ਤ ਸਹਣੀਏ

ਤਨ ਸਦੀਵੀ ਮਰਦ ਦੀ ਮ ਿਾਣਦ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਸਾਡੀ ਵਫ਼ਾ ਨ ਗਾਲਹ ਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਪਬਤਾਉਣ ਦੀ ਚਲੀ ਅਸ ਨ ਚਾਲ ਹ

ਮਨ ਸਦੀਵੀ ਨਾਰ ਦੀ ਤ ਿਾਣਦੀ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਫਰ ਵੀ ਵਗ ਰਹੀ ਹ ਪਰਸ਼ਪਤਆ ਦੀ ਇਕ ਨਦੀ ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਮ ਉਪਿ

ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਤ ਛਬੀ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦਾ ਮ ਸਗਾ ਤ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦੀ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਹ ਠੀਕ ਪਕ ਤਰੀ ਮਰੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਸਾਨ ਆਪਣ ਹੀ ਆਪ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਿੀਲ ਵਦ ਤ

ਕ ਰਾਨ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਗਰੀਆ ਨ ਸਮ ਦੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਮਗਲੀਆ ਦਰਾਵੜ ਨ

ਆਰੀਆ ਤ ਮਾਣ ਨਹ ਅਿ ਤ ਪਦਲ ਨ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਪਦਮਾਗ਼ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਕ ਲ ਿਹਾਨ

ਸਾਡ ਵਾਕਣਾ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਸਗਰਦ

ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ

ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਹਬਹ ਚੀਨ ਕਬਤਰ ਵਾਕਣ ਗ ਟਕਦੀ ਤ ਸਨ-ਖਭ ਨ ਪਖਲਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਇਹ ਮਰੀ ਵਾਕਫ਼

ਤ ਹਮਦਰਦ ਦਾ ਘਰ

ਪਿਸ ਚ ਅਿ ਦੀ ਰਾਤ

ਮ ਇਹ ਹ ਗ ਜ਼ਾਰੀ ਪਿਸ ਦੀ ਸਰਤ

ਚਤ ਦ ਸਰਿ ਦ ਵਗ

ਨੀਮ-ਪਨਘੀ ਦਧੀਆ ਹ ਗ ਲਾਨਾਰੀ ਪਹ ਦੀ ਸਗਰਦ ਦ ਪਰਭਾਤ ਵਲ

ਪਨਤਰੀ ਮਦਰ ਦੀ ਪਚਰਨਾਮਤ ਦ ਵਗ

ਠਢੀ-ਠਢੀ ਸ ਚੀ-ਪਮਠੀ ਤ ਪਪਆਰੀ ਸ ਰਹੀ ਹ ਮਪਹਕ ਹਠ ਤ ਪਖਲਾਰੀ

ਉਫ਼

ਪਕਨੀ ਹ ਰਹੀ ਹ ਬਰਫ਼-ਬਾਰੀ ਏਸ ਬਸਤੀ ਦੀ ਠਰੀ ਹਈ ਬ ਕਲ

ਮਘ ਰਹੀ ਨਾ ਪਕਤ ਵੀ ਕਈ ਅਗਾਰੀ ਚਹ-ਪਾਸ ਜ਼ਪਹਰ ਮਹਰੀ ਬਰਫ਼ ਦਾ ਮਨ ਸਾਗਰ ਹ ਪਸਰਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਰਾ ਪਦਲ ਮਰਾ ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ

ਬਰਫ਼ ਸਗ ਹ ਬਰਫ਼ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਦਰ ਕਾਲਾ ਰ ਖ ਲਮਾ ਚੀਲਹ ਦਾ ਸ਼ੀਪਸ਼ਆ ਤ ਪਾਰ ਿ ਘਲਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਬਸਤੀ ਦੀ ਬਲਰੀ ਪਾਤਲੀ ਪਵਚ

ਸਲ ਵਤ ਚ ਪਭਆ ਹ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ

ਉਫ਼

ਇਹ ਮਨ ਕੀਹ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ

ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਸਰਦ ਤਾਬੀਰ ਪਵਚ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਕਚੀ ਗਰੀ ਿਹਾ ਸ ਤ-ਉਨਦਾ ਪਿਸਮ ਬਣਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਵਗ ਚਪਲਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਕਣ ਦਰਵਾਜ਼ ਨ ਹ ਖੜਕਾ ਪਰਹਾ

ਸ਼ਾਇਦ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਹ ਟ ਪਰਆ ਆ ਪਰਹਾ ਹ ਪਦਲਾ ਬ-ਹਪਸ਼ਆ

ਕ ਝ ਹਸ਼ ਕਰ

ਨਾ ਤ ਕਈ ਆ ਤ ਨਾ ਹੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਮਰਾ ਵਪਹਮ ਤਨ ਖਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਹ

ਇਕ ਤਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਘਰ

ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ

ਉਹ ਤ ਪਪਹਲ ਹੀ

ਅਮਾਨਤ ਹ ਪਕਸ ਦੀ ਤ ਤ ਐਵ ਪੀਣ ਪਗਲਾ ਪਾ ਪਰਹਾ ਰਸ਼ਮੀ ਿਹ ਵਗ ਰਹ ਉਹਦ ਸਵਾਸ ਤ

ਨਜ਼ਰ ਮਲੀ ਪਕਸ ਲਈ ਹ ਪਾ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਤ ਮਦਰ ਦੀ ਸ ਚੀ ਪਣ ਵਰਗਾ ਸ ਆਦ ਤ ਲਸੀ ਦਾ ਪਿਦਹ ਚ ਆ ਪਰਹਾ

ਹ ਮਨਾ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ

ਤ ਤ ਕਾ ਹੀ ਸ਼ਰਮ ਹ ਲਾਹ ਮਾਰੀ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਪਿਸਮ ਤਰਾ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਤ ਤ ਧ ਰ ਤ ਗ਼ਮ ਦੀ ਇਕ ਸਗਰਦ ਹ

ਕਰ ਨਾ ਐਵ ਮਰਖਾ ਤ ਨਜ਼ਰ ਮਾੜੀ ਲਭ ਹਮਦਰਦੀ ਚ ਨਾ ਕਈ ਪਚਗਾੜੀ ਵਖ ਤਰ ਤ ਵੀ ਵਧ ਕ ਸਰਦ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਪਕਨੀ ਹ ਸ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਬਹ-ਰਪੀਏ

ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਮਰ ਘਰ ਪਵਚ ਪਈ ਘ ਮਦੀ ਹ

ਚ ਪ ਚ ਪ ਤ ਵੀਰਾਨ

ਪਕਸ ਪਨਪਤਰ ਰ ਖ ਦ ਤ ਇਲ ਦ ਆਲਹਣ ਵਗ

ਗ ਮ-ਸ ਮ ਤ ਸ ਨਸਾਨ

ਸ਼ਾਮ-ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਐਸੀ ਬ-ਪਹਸ ਸ਼ਾਮ ਨ ਆਪਖ਼ਰ

ਮ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਸਵਰ ਆਦੀ ਿ ਕਰ ਇਸ ਨ ਵੀ ਆਉਣਾ ਸੀ ਇਹਦ ਨਾਲ ਤ ਚਗਾ ਸੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਦੀ ਬ ਕਲ ਪਵਚ

ਕਾਫ਼ੀ ਦ ਦ ਘ ਟ ਪਨਗਲ ਕ

ਪਸਗਰਟ ਧ ਖਾ ਕ ਬਪਹ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਸਰਪਮਡ-ਮਛੀ ਿਹੀਆ ਕ ੜੀਆ ਵਖਣ ਮਾਤਰ ਸੜਕ ਤ

ਯਾਰ ਦ ਸਗ ਭ ਲਣਾ ਸੀ ਥਕ ਟ ਟ ਕ ਸ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ

ਸਮ ਵੀ ਪਕਨੀ ਚਦਰੀ ਸ਼ ਹ

ਪਕਸ ਪ ਰਾਣ ਅਮਲੀ ਵਾਕਣ

ਪਦਨ ਭਰ ਪੀ ਕ ਡਡ ਸਹਰਾ ਗਲੀਆ ਤ ਬਾਜ਼ਾਰ ਦ ਪਵਚ

ਆਪਣੀ ਝਕ ਚ ਟ ਪਰਆ ਰਪਹਦ ਨਾ ਕ ਝ ਸ ਣਦ ਨਾ ਕ ਝ ਕਪਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਖੜਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਬਪਹਦ ਇਸ ਬਦਬ ਦ ਿਾਣ ਚ ਹਾਲ

ਯ ਗ ਿਡਾ ਇਕ ਪਲ ਰਪਹਦ

ਕਾਲੀਆ ਕਾਲੀਆ ਿੀਭ ਿਹੀਆ

ਮਰੀ ਹਥ-ਘੜੀ ਦੀਆ ਸਈਆ

ਮਰੀ ਪਹਕ ਪਵਚ ਲਮ ਲਮ

ਕਪਡਆ ਵਾਕਣ ਪ ੜੀਆ ਹਈਆ ਹਫ਼ੀਆ ਹਫ਼ੀਆ ਭਿ ਭਿ ਮਈਆ

ਪਦਨ ਭਰ ਸਮ ਦ ਖਹ ਤ ਬਲ ਵਾਕਣ ਿਈਆ ਹਈਆ

ਗ਼ਮ ਦ ਪਾਣੀ ਸਗ ਪਸਿਣ ਲਈ

ਮਰ ਪਦਲ ਦੀਆ ਬਿਰ ਰਹੀਆ ਅਿ ਦੀਆ ਸ਼ਾਮ ਐਵ ਗਈਆ

ਰਬ ਕਰ ਬਦਬ ਦੀ ਢਰੀ ਛਤੀ ਿਾਵ ਛਤੀ ਿਾਵ

ਿ ਰਬ ਕਰ ਕ ਬਹ -ਰਪਣੀ ਚਰ ਦ ਸਗ ਧਲ ਿਾਵ ਿ ਕਈ ਐਸਾ ਮਤਰ ਚਲ

ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਭਸਮ ਹ ਿਾਵ ਇਸ ਮਨਹਸ ਨ ਖ਼ਰ ਕਦ ਤਕ

ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ ਹ ਚਟਦ ਰਪਹਣਾ ਮ ਤ ਹਰ ਪਕਸ ਸਗ ਰਾਤ

ਨਚਣ ਬਾਲ-ਰਮ ਹ ਿਾਣਾ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਭਗ ਲਈ

ਅਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਪਪਹਲਾ ਚ ਮਣ ਬਾਲ-ਵਰਸ

ਟ ਰ ਸਾਡ ਦਰ ਆਇਆ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਪਮਟੀ ਦੀ ਬਾਜ਼ੀ ਦ ਪਲ ਖਡ ਗਵਾਇਆ

ਦਿਾ ਚ ਮਣ ਿ ਸਾਨ ਿ ਪੜਆ

ਉਹ ਸਾਡ ਮਚ ਨਾ ਆਇਆ

ਉਸ ਮਗਰ ਸ ਚ ਮਣ ਿ ਪੜਆ

ਪਰ ਹਠ ਨਾ ਲਾਇਆ

ਮ ੜ ਨਾ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਪਰ ਇਹ ਕਹਾ ਅਿ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਗਲ ਸਾਡ ਲਗ ਰਇਆ

ਹਠ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਪਸਕੀ ਤ ਚਾਨਣ ਪਿਸ ਚਇਆ

ਇਹ ਚ ਮਣ ਸਾਡਾ ਸਿਣ ਪਦਸਦਾ ਇਹ ਸਾਡਾ ਮਪਹਰਮ ਹਇਆ

ਡ ਘੀ ਢਾਬ ਪਹਿਰ ਦੀ ਸਾਡੀ ਡ ਬ ਮਇਆ ਡ ਬ ਮਇਆ

ਸਾਡਾ ਤਨ-ਮਨ ਹਪਰਆ ਹਇਆ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਕ ਪਦਲ-ਪਰਚਾਵਾ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਸਕਨ

ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਬਾਸ਼ ਨ ਇਕ ਪਤਤਲੀ ਕਪਹਣਾ ਇਹ ਹ ਪਨਰਾ ਿਨਨ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਪਿਹੜਾ ਮਪਰਆ

ਉਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਊਣ

ਮਰ-ਮ ਕ ਕ ਵੀ ਕਰ ਨਾ ਸਕਦਾ ਪਰੀ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਭਾਵ ਇਹ ਬਰਪਹਮਡ ਵੀ ਫਲ

ਿ ਪਫਰ ਅਰਨ ਵਰਨ

ਇਹ ਵੀ ਇਕ ਿਨਨ

ਮ ਹਾਲ ਤਾਜ਼ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਸਮਝ ਮਰਾ ਖ਼ਨ

ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਮਾਣ ਲਈ

ਪਿਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਹ

ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਕ ਪਕਸ ਗਰ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਮਲ ਉਿਾੜ ਦਰ ਚ

ਰਪਹਦਾ ਹਵ ਮਲਗ ਫਕਰ

ਤ ਿਠ ਟ ਕ ਦੀ ਆਸ ਲ ਕ

ਪਦਨ ਢਲ ਿ ਗਰ ਚ ਆਵ ਤ ਪਬਨ ਬ ਲਾਇਆ ਹੀ ਪਰਤ ਿਾਵ

ਔ-ਲਖ ਕਪਹ ਤ ਮਾਰ ਚਕਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਕਾਲ ਰਾਹ ਦ

ਐਸ ਬ-ਪਹਸ ਪੜਾਅ ਤ ਖਪੜਹਆ ਪਿਤ ਖ਼ਾਬ ਦ ਨੀਲ ਰ ਖ ਚ

ਪਣ ਪੀਲੀ ਪਿਹੀ ਵਗ ਰਹੀ ਏ

ਅਗ ਪਸਪਵਆ ਦੀ ਮਘ ਰਹੀ ਏ

ਕਦ ਕਦ ਕਈ ਗ਼ਮ ਦਾ ਪਛੀ ਪਰ ਨ ਆਪਣ ਹ ਫੜਫੜਦਾ ਤ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਪੀਲ ਅਰਸ਼

ਕਈ ਪਸਤਾਰਾ ਹ ਟ ਟ ਿਦਾ ਤ ਚਦੀ-ਵਨਾ ਖ਼ਾਬ ਮਰਾ ਸਮ ਦਾ ਹਰੀਅਲ ਹ ਟ ਕ ਿਦਾ ਪਵਹਦ ਪਵਹਦ ਹੀ ਨੀਲ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸਾਰਾ ਿਗਲ ਹ ਸ ਕ ਿਦਾ ਫਰ ਪਦਲ ਦੀ ਮਾਯਸ ਵਾਦੀ ਚ

ਤਲਖ਼ ਘੜੀਆ ਦ ਜ਼ਰਦ ਪਤਰ

ਚੀ ਚੀ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਝਠ ਥੜਾ ਹੀ ਮਾਰਦ ਨ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਪਰ ਦ ਨਾਲ ਖਪਹਦੀ ਇਕ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਮਪਹਲ ਚ

ਇਸ਼ਕ ਮਰਾ ਗਵਾਪਚਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਆਸ਼ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਰੀਆ ਦਾ ਆਪਖਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਹਰ ਗਲੀ ਹਾਏ ਗੀਤ ਵਰਗੀ ਨ ਹਾਰ ਦੀ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਪਟ ਚ

ਰਾਤ ਸ਼ਬਨਮ ਗ ਜ਼ਾਰਦੀ ਹ

ਤ ਹਰ ਦਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਪਾਕ ਪਮਟੀ ਦਾ ਖ਼ਨ ਪੀ ਕ ਮ ਿਨਮ ਲੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਪਕ ਦ ਧਨੀਆ ਚ

ਮਾਸਮੀਅਤ ਦਾ ਦ ਧ ਪੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਬਰਗ ਪਚਹਰ ਤ

ਝ ਰੜੀਆ ਦ ਨ ਝਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਪਕ ਸੀਨ ਅਦਰ ਨ

ਗ ਰਬਤ ਦ ਪਹਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਨਣ ਦ

ਦਵ ਦੀਵ ਹੀ ਪਹਸ ਚ ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਿਨਾਪਜ਼ਆ ਲਈ

ਖ਼ਰੀਦ ਕਫ਼ਨ ਵੀ ਪਵਕ ਚ ਕ ਨ

ਤ ਹਰ ਤੀਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਮ ਲਮ ਸੜਕ ਤ

ਿਾ ਕ ਕਈ ਕਦ ਨਹ ਮ ੜਦਾ ਇਹ ਸਮਝ ਲੀਤਾ ਿਦਾ ਹ ਮ ਰਦਾ

ਤ ਹਰ ਚਥੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਕਾਲ ਬਾਗ਼ ਚ

ਪਸਰਫ਼ ਆਸ ਦੀ ਪਣ ਿਾਵ ਕਦ ਕਦ ਹ ਓਸ ਿਹ ਚ

ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਵ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਆਬਾਦ ਕਰਨ ਨ ਤ ਹੀ ਰਕੜ

ਤ ਹੀ ਧਰਤੀ ਦਾ ਕਝ ਵਰਨ

ਤ ਹੀ ਕਰਨੀ ਫ਼ਜ਼ਾ ਮ ਅਤਰ

ਤ ਹੀ ਸਿ ਨ ਮਾਨਣਾ ਸ ਕ ਪਪਹਲ ਤ ਵਖ ਸਥਰ ਪਰ ਮ ਛਤੀ ਹੀ ਸਮਝ ਿਦਾ ਇਹ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸ਼ਰ ਹੀ ਹ

ਿ ਲਾ ਪਰਹਾ ਹ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਚਕਰ

ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਆਉਣ ਵਾਲ

ਇਹ ਲਕ ਪੜਹ ਕ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ ਇਹ ਉਹ ਪਵਚਾਰੀ ਬਦਬਖ਼ਤ ਰਹ ਹ

ਪਕ ਪਿਹੜੀ ਪਹਰਨ ਦ ਪਸਙ ਤ

ਉਦਾਸ ਲਪਮਹਆ ਨ ਫੜਣ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਚੜਹ ਰਹੀ ਏ ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ

ਪਕ ਹਠ ਦ ਫ ਲ ਦੀ ਮਪਹਕ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਰਹੀ ਏ

ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਪਨਕੀ ਉਮਰ

ਉਡਾ ਕ ਲ ਗਏ ਗ਼ਮ ਦ ਝਖੜ

ਵਫ਼ਾ ਦ ਸਹ ਦ ਮਲ ਤ

ਇਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਮ ਲਚਦਾ ਹ ਪਕ ਇਸ ਚ ਰਾਹ ਤ

ਮਨ ਕਈ ਉਿਾੜ ਦਵ ਤ ਮਰ ਮਥ ਦ ਕਾਲ ਅਖ਼ਰ ਤ

ਕਟ ਚਨ ਦਾ ਚਾੜਹ ਦਵ ਿ ਅਗ ਫ਼ ਰਕਤ ਦੀ ਪਦਨ ਦੀਵ ਪਵਚ ਚ ਰਾਹ ਦ ਸਾੜ ਦਵ ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਪਪਘਲ ਿਾਵਣ

ਇਹ ਬਦਨਸੀਬੀ ਦ ਕਾਲ ਕਕਰ

ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਬਦਲ ਿਾਵਣ

ਮਰੀ ਪਕਸਮਤ ਦ ਸਭ ਨਛਤਰ

ਮ ਮਨ ਖਤਾ ਦ ਨਾਮ ਸ ਖਗਾ ਆਪਣ ਗੀਤ ਦ ਸਨ-ਛਤਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

Page 28: Pc64 bDnc64 - Punjabi Library · Aate Dian Chirian Shiv Kumar Batalvi 6If Pc64 bDnc64 b]\ ?dWaY UIaZ\c 6If Pc64 bDnc64 DaRMc YaN D ^dÊNc 7? S_anc U^Nc ?^W NfYc WfYf Ph^N Unc bS6Yc

ਮਜ਼ ਮਰੀ ਤ ਫਟ ਹ ਿਾਣੀ ਤ ਖ਼ਾਲੀ ਹਈ ਬੀਅਰ ਦੀ ਬਤਲ

ਪਿ ਬਣ ਕ ਰਾਕਟ ਹ ਡ ਿਾਣੀ

ਚ ਕ ਲ ਏਥ ਇਹ ਖ਼ਾਲੀ ਬਤਲ

ਤ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਿ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਪਈ ਹ ਧ ਖ਼ਦੀ ਪਕ ਪਿਵ ਪਵਧਵਾ ਕਈ ਪਵਚ ਿਵਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ ਇਹ ਕਾਲੀ ਪਮਟੀ ਦੀ ਰਾਖ਼-ਦਾਨੀ

ਚਹਜੜਾ ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਸਚ ਮਰੀ ਵਗ ਹੀ ਬਜ਼ਾਰ ਹ

ਇਹ ਤ ਮਨ ਇ ਪਈ ਹ ਭਾਸਦੀ ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਗਲੀ ਗਲੀ ਚ ਮਣ ਪ ਤਰ ਪਰਾਏ

ਪਕਸ ਕਦਰ ਹਛਾ ਪਿਹਾ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਹਾਏ

ਵਲ ਪਪਛ ਸਦ ਲਾ ਕ ਆਖਣਾ ਵਲ ਤਰੀ ਹਰ ਵੀ ਦਾਤਾ ਵਧਾਏ

ਪਕਸ ਕਦਰ

ਅਸਚਰਿ ਦੀ ਗਲ ਹਾਏ

ਇਕ ਮਗਤ ਰਾਪਿਆ ਨ ਖ਼ਰ ਪਾਏ

ਹਾਏ ਨਾ ਦਾਤਾ ਸਮਝ ਆਏ

ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਵਲ ਖ ਦ ਬ-ਕਾਰ ਹ

ਇਹ ਧ ਰ ਤ

ਜ਼ਰਦ ਤ ਪਬਮਾਰ ਹ

ਏਸ ਨ ਨਾ ਫ ਲ

ਨਾ ਕਈ ਖ਼ਾਰ ਹ ਮਰ ਲਈ ਹ ਅਿਨਬੀ ਕ ਖ ਦੀ ਪੀੜ

ਪਪਆਰ ਦੀ ਮਨ ਭਲਾ ਕੀ ਸਾਰ ਹ

ਲਰੀਆ ਦਣਾ ਤ ਇਕ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਹ

ਕਾਮ ਦੀ ਿ ਪਰਤੀ ਦਾ ਆਹਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਹਾਏ ਮਨ

ਪਕਸ ਗ ਨਾਹ ਦੀ ਇਹ ਸਜ਼ਾ

ਨਾ ਮ ਆਦਮ

ਤ ਨਾ ਹੀ ਮ ਹਵਾ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਦਾ ਹ ਖ਼ਰ ਕੀਹ ਮਜ਼ਾ

ਆਖਦ ਨ -

ਕਾਮ ਹ ਦਾ ਹ ਖ ਦਾ ਕਾਮ ਪਵਚ ਹ ਦਾ ਹ ਲਿੜ ਦਾ ਨਸ਼ਾ ਪਰ ਇਹ ਮਨ ਕੀ ਪਤਾ

ਕਾਮ ਦ ਪਦਉਤ ਦੀ ਮਨ ਤ ਧ ਰ ਹੀ ਮਾਰ ਹ

ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਰਾਮ-ਲੀਲਹਾ ਦਾ ਕਈ ਪਕਰਦਾਰ ਹ

ਪਿਸ ਦ ਹਥ ਪਵਚ

ਕਾਠ ਦੀ ਤਲਵਾਰ ਹ

ਚਮਕਦੀ ਹ ਪਰ ਨਾ ਕਈ ਧਾਰ ਹ

ਝਠਾ ਮਠਾ ਕਰਨਾ ਪਿਸ ਨ ਵਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਹ ਮਨਾ ਨਾ ਹਰ ਲਮੀ ਸਚ ਕਰ

ਸਚ ਲਮੀ ਸਨਹ ਲਾਣੀ ਸਮ ਨ

ਸਮ ਨ ਤ ਸਨਹ ਲਾਣੀ ਪਾਪ ਹ ਸਮ ਹੀ ਤ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਬਾਪ ਹ ਠ

ਪਕ ਸਾਰ ਨ ਸਾਥੀ ਸ ਰਹ

ਸ ਪਪਨਆ ਦ ਸ਼ਪਹਰ ਸਭ ਭ ਰਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਇਕ ਕਾਮ

ਦਿ ਕਮ ਪਬਨ

ਹ ਮਨਾ ਬ-ਕਾਰ ਹ ਬ-ਕਾਰ ਹ

ਇਕ ਵਾਧ ਭਾਰ ਹ

ਤਨ ਮਰ ਿਾਣਾ ਹੀ ਬਸ ਦਰਕਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਲਣਾ

ਧਰਮੀ ਬਾਬਲ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਲੜ ਲਾਇਆ ਸਾਡ ਫ ਲ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਪਿਸ ਦਾ ਇਛਰ ਰਪ ਹਢਾਇਆ

ਮ ਪਰਨ ਦੀ ਮ ਪਰਨ ਦ ਹਾਣ ਦੀ

ਮ ਉਸ ਤ ਇਕ ਚ ਮਣ ਵਡੀ ਪਰ ਮ ਕੀਕਣ ਮ ਉਹਦੀ ਲਗੀ ਉਹ ਮਰੀ ਗਰਭ ਿਨ ਨਾ ਆਇਆ

ਲਕਾ ਵ ਮ ਧੀ ਵਰਗੀ ਸਲਵਾਨ ਦੀ

ਪਪਤਾ ਿ ਧੀ ਦਾ ਰਪ ਹਢਾਵ ਲਕਾ ਵ ਤਨ ਲਾਿ ਨਾ ਆਵ

ਿ ਲਣਾ ਪਰਨ ਨ ਚਾਹਵ ਚਪਰਤਰ-ਹੀਣ ਕਵਹ ਪਕ ਿੀਭ ਿਹਾਨ ਦੀ

ਚਪਰਤਰ-ਹੀਣ ਤ ਤ ਕਈ ਆਖ

ਿ ਕਰ ਲਣਾ ਵਚ ਹਾਸ

ਪਰ ਿ ਹਾਣ ਨਾ ਲਭਣ ਮਾਪ

ਹਾਣ ਲਭਣ ਪਵਚ ਗਲ ਕੀ ਹ ਅਪਮਾਨ ਦੀ

ਲਣਾ ਹਵ ਤ ਅਪਰਾਧਣ

ਿਕਰ ਅਦਰ ਹਏ ਸ ਹਾਗਣ

ਮਪਹਕ ਉਹਦੀ ਿ ਹਵ ਦਾਗ਼ਣ

ਮਪਹਕ ਮਰੀ ਤ ਕਿਕ ਮ ਹੀ ਿਾਣਦੀ

ਿ ਸਲਵਾਨ ਮਰ ਲੜ ਲਗਾ ਪਦਨ ਭਰ ਚ ਕ ਫ਼ਾਈਲ ਦਾ ਥਬਾ ਸ਼ਪਹਰ ਸ਼ਪਹਰ ਰਵਹ ਪਨਤ ਭਿਾ ਮਨ ਪਵਚ ਚਟਕ ਚਦੀ ਦ ਫ ਲ ਖਾਣ ਦੀ

ਪਚਰ ਹਇਆ ਉਹਦੀ ਇਛਰ ਮਈ

ਇਕ ਪਰਨ ਿਮ ਪਰਨ ਹਈ

ਉਹ ਪਰਨ ਨਾ ਿਗੀ ਕਈ

ਉਸ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਹ ਮਰਾ ਹਾਣ ਪਛਾਣਦੀ

ਹ ਚਪਲਆ ਹ ਆਥਣ ਵਲਾ ਆਇਆ ਨਹ ਗਰਖ ਦਾ ਚਲਾ ਦਫ਼ਤਰ ਤ ਅਿ ਘਰ ਅਲਬਲਾ ਮ ਪਈ ਕਰ ਪਤਆਰੀ ਕਫ਼ ਿਾਣ ਦੀ

ਧਰਮੀ ਬਾਬਲ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਲੜ ਲਾਇਆ ਸਾਡ ਫ ਲ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਪਿਸ ਦਾ ਇਛਰ ਰਪ ਹਢਾਇਆ

ਮ ਪਰਨ ਦੀ ਮ ਪਰਨ ਦ ਹਾਣ ਦੀ

ਇਕ ਸਫ਼ਰ

ਉਹ ਵੀ ਸ਼ਪਹਰ ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਮ ਵੀ ਸ਼ਪਹਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਲਪਹਦ ਦੀ ਖ ਸ਼ਕ ਟਪਹਣੀ ਤ ਦਰ

ਫ ਲ ਸਰਿ ਦਾ ਅਿ ਕ ਮਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਤ ਮਰ ਪਵਚਾਲ ਪਵਥ ਸੀ ਪਫਰ ਮਨ ਸਕ ਉਹਦਾ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਦਵ ਕਢ ਸਵਲੀ ਪਿਹੀ ਸੜਕ ਦ

ਉਹਦ ਬ ਲਹ ਵਗ ਪਏ ਸੀ ਫਰਕਦ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਬ ਰਿੀਆ ਸੜਕ ਦ ਪਏ ਦਦ ਹਵਣ ਹਸਦ

ਪਣ ਦਾ ਪਚਮਟਾ ਪਪਆ ਸੀ ਵਿਦਾ ਟਾਹਲੀਆ ਦ ਪਤ ਪਏ ਸੀ ਖੜਕਦ ਵਖ ਰਹ ਸਨ ਸਾਡੀ ਵਲ ਨਾਮ ਰਾਦ

ਕਾਸ਼ਨੀ ਪਿਹ ਫ ਲ ਪਹਾੜੀ ਅਕ ਦ

ਬੀਿ ਰਹ ਸਨ ਮਰ ਪਦਲ ਪਵਚ ਸਰਘੀਆ

ਲਾਲ ਸਹ ਕਰ ਉਹਦੀ ਅਖ ਦ

ਦਰ ਇਕ ਆਥਣ ਦਾ ਤਾਰਾ ਪਫਕੜਾ ਗਗਨ ਦੀ ਹ ਣ ਗਲਹ ਤ ਮ ਸਕਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਇਕ ਪਨਆਣ ਦ ਗ ਲਾਬੀ ਮ ਖ ਤ

ਕਾਲ ਪਤਲ ਦ ਵਗ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਤ ਮਰ ਪਵਚਾਲ ਫਾਸਲਾ ਸਾਡੀ ਮਪਜ਼ਲ ਵਗ ਘਟਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਉਫ਼ਕ ਦ ਨਣ ਚ ਕ ਝ ਨੀਲਾ ਕ ਧ

ਕਾਗ ਦ ਪਿ ਬਟ ਦ ਪਪਡ ਤ ਲ ਬਖ਼ਸ਼ਦਾ ਸੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਸਕ

ਦਰ ਉਸ ਧਏ ਦ ਉਸ ਿਗਲ ਤ ਪਾਰ

ਿਾ ਰਹੀ ਸੀ ਪਛੀਆ ਦੀ ਇਕ ਡਾਰ

ਮਰਾ ਿੀ ਕੀਤਾ ਪਕ ਮ ਉਸ ਡਾਰ ਨ

ਚੀ ਦਣੀ ਇਕ ਕਹ ਆਵਾਜ਼ ਮਾਰ

ਨਾਲ ਆਪਣ ਲ ਚਲ ਸਾਨ ਵੀ ਯਾਰ

ਦਰ ਇਸ ਦ ਨੀਆ ਤ ਪਕਧਰ ਪਰਲ ਪਾਰ

ਦਣਾ ਸਾਨ ਉਸ ਿਜ਼ੀਰ ਤ ਉਤਾਰ

ਪਿਥ ਸਕੀਏ ਰਾਤ ਅਿ ਦੀ ਇਹ ਗ ਜ਼ਾਰ

ਪਸਆਹ ਹਨਰਾ ਪਸਆਹ ਦੀ ਇਕ ਸਪਣੀ ਦ ਵਗ

ਮਰ ਵਲ ਸਰਕਦਾ ਹੀ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਮਰਾ ਹਥ ਹ ਣ ਉਹਪਦਆ ਹਥ ਦ ਨਾਲ

ਖ਼ਰ ਪਕਨੀ ਦਰ ਤ ਟਕਰਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਿੀਕਣ ਘ ਗੀਆ ਦਾ ਿੜਾ ਕਧ ਤ

ਚ ਝ ਦ ਪਵਚ ਚ ਝ ਪਾ ਮ ਸਕਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਸੜਕ ਦ ਬ ਲਹ ਤ ਅਬ ਦੀ ਕਤਾਰ

ਮਪਹਕ ਆਪਣ ਬਰ ਦੀ ਸੀ ਰਹੀ ਪਖਲਾਰ

ਉਸ ਪਲਾਡ ਪਵਚ ਅਿ ਤੀਕ

ਚ ਗ ਰਹੀ ਸੀ ਪਬਿਪੜਆ ਦੀ ਇਕ ਡਾਰ

ਹ ਣ ਉਹਦ ਹਥ ਮਪਰਆ ਹਥ ਚ ਸਨ

ਬਰਫ਼ ਨਾਲ ਵਧ ਸਨ ਿ ਠਢ ਠਾਰ

ਿੀਕਣ ਪਬਲ ਦ ਮਹ ਕਈ ਗ ਟਾਰ

ਕਰ ਰਹ ਸਨ ਫਰ ਵੀ ਮਨ ਪਪਆਰ

ਿਦ ਹੀ ਭੜੀ ਰਾਹ ਅਸਾਡਾ ਕਟ ਗਈ

ਕਾਲੀ ਪਬਲੀ ਵਾਗਣ ਇਕ ਕਾਲੀ ਕਾਰ

ਸਾਡ ਮਹ ਤ ਰਸ਼ਨੀ ਦਾ ਇਕ ਬ ਕ ਮਾਰ

ਸਾਨ ਉਸ ਖਡ ਤ ਗਈ ਪਵਸਾਰ

ਪਪਛ ਬਤੀ ਲਾਲ ਪਿਹੀ ਉਸ ਕਾਰ ਦੀ ਅਿ ਤੀਕਣ ਚਮਕ ਪਈ ਸੀ ਮਾਰਦੀ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਸੜਕ ਦ ਮਥ ਤ ਪਿ

ਕਮ ਦਣੀ ਦਾ ਪਈ ਸੀ ਸਾਰਦੀ ਿ ਮਣੀ ਚਮਕ ਗਲ ਦ ਹਾਰ ਦੀ ਪਣ ਦ ਪਰ ਚ ਝਿਰ ਮਪਹਕ ਦੀ ਫ ਲ ਚਹ ਹਥ ਦਾ ਰਲ ਕ ਪਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਤਜ਼ ਸਰਿ ਹਾੜ ਦਾ ਸਾਡੀਆ ਤਲੀਆ ਚ ਚੜਹਦਾ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਕ ਵਧਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਤਜ਼ ਸ ਮ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਤਾਲ ਪਵਚ ਸੀ ਛਣਕਦਾ ਯਕ ਦਾ ਸਾਜ਼

ਸਾਜ਼ ਚ ਇਕ ਉਭਰਦੀ ਐਸੀ ਆਵਾਜ਼

ਪਬਿਲੀ ਦ ਖਪਭਆ ਚ ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਨਕ ਹ ਦ ਕਨ ਲਾ ਸ ਣਦ ਆਵਾਜ਼

ਪਰ ਨਾ ਆਦਾ ਸਮਝ ਦ ਪਵਚ ਉਸਦਾ ਰਾਜ਼

ਸਮਝਦ ਪਕ ਹ ਪਰਤ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਡ ਰਹ ਨ ਿ ਪਕ ਲਾਮ ਪਵਚ ਿਹਾਜ਼

ਿਗਤ ਦ ਪਾਪ ਤ ਪਚੜ ਕ ਸਮਝਦ ਹ ਗਏ ਿ ਦਵਤ ਸਾਰ ਨਾਰਾਜ਼

ਹਥ ਸਾਡ ਅਗ ਦੀ ਉਸ ਖਡ ਤ

ਅਿ ਤੀਕਣ ਵੀ ਨਹ ਹਨ ਆਏ ਬਾਅਜ਼

ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਤਜ਼ ਸ ਮ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਛਣਕਦਾ ਸੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਯਕ ਦਾ ਸਾਜ਼

ਉਹਦ ਪਪਡ ਦੀ ਚੀ ਮਸਪਿਦ ਦਾ ਪਮਨਾਰ

ਉਸ ਹਨਰ ਪਵਚ ਵੀ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹ ਤ ਉਹਦ ਨਾਲ ਉਹਦਾ ਹਥ ਵੀ ਮਰ ਹਥ ਚ ਪਨਕਲ ਕ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਬਾਝ ਓਸ ਦਾ ਹੀ ਹ ਣ ਗਰ ਲਪਗਆ ਪਕ ਖਾਣ ਨ ਪਿ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਖ਼ਰ ਕੀ ਕ ਰਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਬ-ਰਪਹਮ ਘੜ ਨ ਇਕ ਿਲਾਦ ਵਗ

ਚੀ-ਚੀ ਤਜ਼ ਛਟ ਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਚੀ ਚ ਗ਼ਲ ਇਕ ਪਚਚਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਾਰਾ ਰਾਹ ਓਸ ਚ ਗ਼ਲ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਨਾਲ

ਲਪਗਆ ਪਕ ਨਦ ਪਵਚ ਬਰੜਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਾਰਾ ਯਕਾ ਹ ਣ ਪਕਸ ਤਾਜ਼ਾ ਮਰ

ਿਾਨਵਰ ਦਾ ਕਰਗ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਲਪਹਦ ਦੀ ਖ਼ ਸ਼ਕ ਟਾਹਣੀ ਨ ਹ ਣ

ਤਾਪਰਆ ਦਾ ਘ ਣ ਪਿਹਾ ਬਸ ਖਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦੀਪਵਆ ਦੀ ਲ ਚ ਹ ਣ ਮਰਾ ਗਰ ਦਰ ਕਬਰਸਤਾਨ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਪਦਲ ਮਰਾ ਡਦ ਫਰਾਰ ਵਾਕਣ ਹਰ ਘੜੀ ਪਪਛ ਨ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਖ਼ਰ ਕੀ ਕ ਰਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਬ-ਰਪਹਮ ਘੜ ਨ ਇਕ ਿਲਾਦ ਵਗ

ਚੀ-ਚੀ ਤਜ਼ ਛਟ ਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਚਸਕਲੀਗਰ

ਮ ਪਸਕਲੀਗਰ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਦਸ਼ ਨਾ ਨਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਘਰ

ਮ ਪਸਕਲੀਗਰ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਗਡ

ਲ ਕ ਸ਼ਪਹਰ ਸ਼ਪਹਰ ਮ ਪਫਪਰਆ

ਪਟ ਦੀ ਅਗ ਬ ਝਾਵਣ ਿਗਾ ਪਰ ਕਈ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਨਾ ਪਮਪਲਆ

ਸਮ ਦ ਪਪਡ ਦੀਆ ਪੜ ਤ

ਹਲੀ ਹਲੀ ਪਰਹਾ ਮ ਟ ਪਰਆ

ਪਰ ਪਫ਼ਕਰ ਦਾ ਰਗ ਨਾ ਖ ਪਰਆ

ਹ ਣ ਮਥ ਨਹ ਿਦਾ ਟ ਪਰਆ

ਨਾ ਹੀ ਪਪਛ ਿਦ ਮ ਪੜਆ

ਹ ਣ ਤਕ ਸ਼ਾਇਦ ਬ ਢੀ ਠਰੀ ਮਰੀ ਅਮ ਗਈ ਹਸੀ ਮਰ

ਲਭ ਪਲਆ ਹਸੀ ਮਰ ਪਪਉ ਨ

ਆਪਣੀ ਧੀ ਲਈ ਯਗ ਕਈ ਵਰ

ਹ ਣ ਨਹ ਮਨ ਕਈ ਵੀ ਡਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਭ ਲ ਚ ਕਾ ਹ

ਮਨ ਮਰਾ ਕ ਲ ਕਬੀਲਾ

ਲਖ ਪਹਾੜ ਤ ਭਾਰਾ ਹ

ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦਾ ਸਾਵਾ ਤੀਲਾ ਇਸ ਤ ਵੀ ਵਧ ਭਾਰਾ ਹ ਦ ਪਿਊਣ ਲਈ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਵਸੀਲਾ ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਰਟੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਸਭ ਗਏ ਮਰ

ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਨ ਪਬਲਵਾ ਵਾਕਣ

ਲਾਸ਼ ਪਕਸ ਦਾ ਮਢਾ ਫੜ ਕ

ਿਾਣਾ ਹ ਤਰ ਿਾਣਾ ਹ ਤਰ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਵਖ ਪਕ ਤਰੀ ਦਣੀ ਵਰਗਾ ਲਪਹਦ ਵਲ

ਕੀਕਣ ਥਹਰ ਦ ਫ ਲ ਿਹਾ ਪੀਲਾ ਸਰਿ ਡ ਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਿੀਕਣ ਪਸਵਾ ਮਰੀ ਅਮ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਬਲ ਕ ਬ ਝ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਬਲਕ ਲ ਤਰੀ ਸਾੜੀ ਵਰਗਾ ਰਗ ਪਫ਼ਜ਼ਾ ਪਵਚ ਡ ਪਰਹਾ ਹ

ਸਿਣੀ ਆਪਖ਼ਰ ਇਸ਼ਕ ਅਸਾਡਾ ਵਾਹਵਾ ਹੀ ਤ ਪ ਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਮਰ ਪਵਹੜ ਚਦੀ ਦਾ ਇਕ ਬਟਾ ਆਪਖ਼ਰ ਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਪਿਦ ਮਰੀ ਦਾ ਪੀਲਾ ਸਰਿ ਡ ਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਆਪਖ਼ਰ ਇਕ ਪਦਨ ਸ ਕ ਹੀ ਿਦ ਹਰ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਹਰ ਡ ਘਾ ਸਰ

ਆਪਖ਼ਰ ਬਦਲ ਡ ਹੀ ਿਦ ਇਕ ਪਲ ਦ ਪਲ ਿ ਦ ਪਦਨ ਵਰਹ ਕੀਹ ਭੜਾ ਹ

ਇਸ਼ਕ ਿ ਮਰਾ ਤਰ ਤ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਦਾ ਰਾਹ ਹ

ਪਰ ਮਰਾ ਸਖਾ ਤ ਸਾਹ ਹ

ਤਨ ਵੀ ਕ ਝ ਮਰਾ ਲਾਹ ਹ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਤ ਸਮਝਗੀ ਮ ਮਧ ਪੀ ਕ ਬਲੀ ਿਦ ਕਾਮ-ਮਪਤਆ ਵਣ ਦੀ ਛ ਪਿਹ

ਤਰ ਵਾਲ ਵਰਲੀ ਿਦ ਕਚੀਆ ਰਤੀਆ ਪਿਹ ਬ ਲਹ ਸਹ

ਆਪਣ ਸਾਹ ਪਵਚ ਘਲੀ ਿਦ ਹ ਸਕਦਾ ਹ ਪਤਲ ਮਾਤਰ ਕਈ ਇਸ ਗਲ ਪਵਚ ਸਚਾਈ ਹਵ ਰਜ਼ ਦ ਕਹਲ ਗੜ ਵਾਕਣ

ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਪਵਚ ਆਈ ਹਵ ਪਿਸਮ ਤਰ ਦੀ ਪਭਨੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਭਾਈ ਹਵ ਪਫਰ ਵੀ ਹਸ਼ ਹ ਪਿਥ ਤੀਕਣ

ਅਿ ਮਰਾ ਅਗ ਅਗ ਪਪਆ ਠਰਦ

ਅਿ ਤਰ ਪਰਮਸ਼ਰ ਕਲ

ਪਾਪੀ ਪਟ ਪਪਆ ਬਹ ਡਰਦ ਅਿ ਮ ਈਕਣ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ ਪਿ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਥਹ ਤ

ਆਪਣ ਗ਼ਮ ਦਾ ਲਹਾ ਕ ਟਦ

ਕਾਲ ਲਹ ਨ ਥ ਕਦ ਥ ਕਦ ਆਪਣੀ ਬ ਢੀ ਅਮ ਵਾਿਣ

ਮ ਵੀ ਛਤੀ ਿਾਣਾ ਹ ਮਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਬਦ ਹ ਿਾਣ ਤਰੀ ਰਪਹਮਤ ਦ ਵੀ ਦਰ

ਪਰ ਤ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਹਸ ਹ ਖਭ ਪਵਚ ਸਾਹਸ ਹ

ਲਭ ਹੀ ਲ ਗਾ ਹਰ(ਹਰ) ਕਈ ਸਰ

ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਦਸ਼ ਨਾ ਨਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਘਰ ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹਮਦਰਦ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਤਰ ਿਜ਼ਬਾਤ ਦੀ ਇਕ ਮਪਹਕ ਦਾ ਇਹ ਗ ਚਾ ਮਰ ਅਪਹਸਾਸ ਦ ਹਠ ਤ

ਇਵ ਪਖਪੜਆ

ਬਾਜ਼ਾਰੀ ਪਿਵ ਸਹਣੀ ਪਕਸ ਨਾਰ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਪਪਰਥਮ ਵਾਰ

ਪਕਸ ਕਾਮੀ ਨ ਹਏ ਿ ਪੜਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ-ਮਥ ਪਫਰ ਵੀ ਹਮਦਰਦੀ ਤ ਮਨ ਡਰ ਲਗਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਪਸ਼ਾਕ ਹ ਪਕਸ ਹੀਣ ਦੀ ਹੀਣਾ ਸਭ ਤ ਵਡਾ ਪਮਹਣਾ ਿਗ ਤ

ਪਿਹੜ ਹਥ ਥ ਉਲੀਕ ਨ

ਤ ਇਹ ਅਖਰ

ਉਨਹ ਹਥ ਨ ਮਰਾ ਸ ਸ ਚ ਮਣ

ਮ ਨਹ ਚਾਹ ਦਾ ਤਰ ਹਠ ਦ ਗ ਲਾਬ

ਆਤਸ਼ੀ-ਸਹ

ਬੜ ਸ਼ਖ਼ ਤ ਤਜ਼ਾਬੀ ਨ ਿ ਮਰ ਸਾਹ ਦੀ ਬਦਬ ਚ

ਸਦਾ ਲਈ ਗ ਮਣ

ਮ ਿਾਣਦ ਤਰ ਖ਼ਤ ਚ

ਤਰ ਪਿਸਮ ਦੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਹ

ਇਕ ਸਕ ਹ ਇਕ ਰਗ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਦੀ ਛਹ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਮਰੀ ਨਜ਼ਰ ਚ

ਪਰ ਕੀਹ ਆਖ

ਬ-ਪਹਸ ਪਿਹ ਕਾਮ ਦ

ਪਡ ਦਾ ਹੀ ਕਹ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ

ਮ ਿਾਣਦ ਹਮਦਰਦ ਮਰ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਮਰੀ ਮਰੀ ਤ ਮਤਈ ਮ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਹ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਇਹਦੀ ਪਮਠੀ ਛ ਹ

ਕੀਹ ਗ਼ਮ ਿ ਭਲਾ ਲਮ ਤ ਇਸ ਚੜ ਿਹ ਪਵਚ

ਇਕ ਜ਼ਰਾ ਵੀ ਨਾ ਐਸਾ ਪਕ ਪਿਹਨ ਆਪਣਾ ਹੀ ਕਪਹ ਲ ਕੀਹ ਗ਼ਮ

ਿ ਨਸੀਬ ਨਾ ਪਛੀ ਦਾ ਵੀ ਪਰਛਾਵ ਇਸ ਉਮਰਾ ਦ ਸਪਹਰਾ ਚ

ਪਿਦਹੀ ਛਾਵ ਹੀ ਬਪਹ ਲ

ਤਰ ਕਪਹਣ ਮ ਤਾਬਕ

ਿ ਤਰਾ ਸਾਥ ਪਮਲ ਮਨ

ਕੀਹ ਪਤਾ ਪਫਰ ਵੀ ਨਾ ਦ ਨੀਆ ਚ ਮ ਬਾਰਕ ਥੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ ਮਥ ਮ ਤ ਚਾਹ ਦਾ ਹ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਜ਼ਪਹਰ

ਕਲਾ ਹੀ ਪੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਚਿਕਰਾ ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਉਹਦ ਰਪ ਦੀ ਧ ਪ ਪਤਖਰੀ ਦਿਾ ਮਪਹਕ ਦਾ ਪਤਰਹਾਇਆ

ਤੀਿਾ ਉਹਦਾ ਰਗ ਗ ਲਾਬੀ ਪਕਸ ਗਰੀ ਮ ਦਾ ਿਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਨਣ ਉਹਦ ਚਤ ਦੀ ਆਥਣ

ਅਤ ਜ਼ ਲਫ਼ ਸਾਵਣ ਛਾਇਆ

ਹਠ ਦ ਪਵਚ ਕਤ ਦਾ ਕਈ ਪਦਹ ਚੜਹਨ ਤ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸਾਹਵ ਦ ਪਵਚ

ਫ ਲ ਸਇਆ ਦ

ਪਕਸ ਬਾਗ਼ ਚਾਨਣ ਦਾ ਲਾਇਆ

ਦਹੀ ਦ ਪਵਚ ਖਡ ਚਤਰ

ਇਤਰ ਨਾਲ ਨ ਹਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਬਲ ਦ ਪਵਚ

ਪਣ ਪ ਰ ਦੀ ਨੀ ਉਹ ਕਇਲ ਦਾ ਹਮਸਾਇਆ

ਪਚਟ ਦਦ ਪਿ ਧਾਨ ਬਗ਼ਲਾ ਤੜੀ ਮਾਰ ਉਡਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਇਕ ਪਲਘ ਨ ਆਰੀ ਅਸ ਚਾਨਣੀਆ ਪਵਚ ਡਾਪਹਆ

ਤਨ ਦੀ ਚਾਦਰ ਹ ਗਈ ਮਲੀ ਉਸ ਪਰ ਿ ਪਲਘ ਪਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਦ ਖਣ ਮਰ

ਨਣ ਦ ਕਏ

ਪਵਚ ਹੜਹ ਹਝਆ ਦਾ ਆਇਆ

ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਗਈ ਪਵਚ ਸਚ ਉਸ ਇਹ ਕੀ ਜ਼ ਲਮ ਕਮਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸ ਬਹਾ-ਸਵਰ

ਲ ਨੀ ਵਟਣਾ ਅਸ ਮਲ ਮਲ ਓਸ ਨ ਹਾਇਆ

ਦਹੀ ਪਵਚ ਪਨਕਲਣ ਪਚਣਗ ਤ ਸਾਡਾ ਹਥ ਪਗਆ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਚਰੀ ਕ ਟ ਤ ਉਹ ਖਦਾ ਨਾਹ ਉਹਨ ਪਦਲ ਦਾ ਮਾਸ ਖਵਾਇਆ

ਇਕ ਉਡਾਰੀ ਐਸੀ ਮਾਰੀ ਉਹ ਮ ੜ ਵਤਨ ਨਹ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਿਾਮ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਇਕ ਡਣ

ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਮਰੀ ਸਚ ਦ

ਪਸਪਵਆ ਚ ਕਈ ਵਾਰ

ਮਨ ਨਗੀ ਅਲਫ਼

ਘ ਮਦੀ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਪਾਲਤ ਸਪ ਕਈ

ਮਨ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਇਸ ਸ਼ਪਹਰ-ਸਪਰ ਦੀ ਹ ਸ ਕਦ ਚ ਛ ਟ ਕ

ਮਾਰ ਕ ਡਗ ਕਲਿ ਤ

ਹ ਣ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਲਮਬ ਦੀ ਨਾਰ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਦਹੀ ਮਗ ਚ ਜ਼ਰਦਾਰੀ ਨ

ਹਾਏ ਪਝ ਕ ਸਧਰ

ਅਫ਼ਰੀਕਾ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਤ

ਕਰ ਪਵਧਵਾ ਪਬਠਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਐਸੀ ਮਨਹਸ

ਤ ਬਦਸ਼ਕਲ ਸ਼ਪਹਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਹੜ ਸ਼ਪਹਰ ਚ

ਇਸ ਦ ਧ ਪਮਲ ਕਾਹਵ ਦ ਰਗ ਦੀ ਮਾਸਮ ਗ ਨਾਹ ਵਰਗੀ ਮ ਹਬਤ ਮ ਗਵਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਪਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਚਬਰਹਾ ਮਥ ਮਰਾ ਪਬਰਹਾ ਵਡਾ ਮ ਪਨਤ ਕਕ ਪਰਹਾ ਮਰੀ ਝਲੀ ਇਕ ਹਕਾ ਇਹਦੀ ਝਲ ਅਥਾਹ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਇਸ਼ਕ ਗਵਾਚਾ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਹ ਗਏ ਸਾਹ

ਮਰ ਹਠ ਵਖ ਲਈ

ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ ਹਢਾ

ਿ ਚ ਮਣ ਮਰ ਦਰ ਤ ਖਪੜਹਆ

ਇਕ ਅਧ ਵਾਰੀ ਆ

ਮ ੜ ਉਹ ਭ ਲ ਕਦ ਨਾ ਲਪਘਆ

ਏਸ ਦਰ ਦ ਰਾਹ

ਮ ਉਹਨ ਪਨਤ ਉਡੀਕਣ ਬਠਾ ਥਪਕਆ ਔਸੀਆ ਪਾ ਮਨ ਉਹ ਚ ਮਣ ਨਾ ਬਹ ਪੜਆ

ਸ ਚ ਮਣ ਦ ਵਣ ਗਾਹ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਮਰ ਹਾਣ ਦਾ ਪਵਚ ਲਖ ਸਰਿ ਦਾ ਤਾ ਪਿਹੜ ਸਾਹ ਚਤਰ ਖਡਦਾ ਮਨ ਉਸ ਚ ਮਣ ਦਾ ਚਾ

ਪਰਦਸੀ ਚ ਮਣ ਮਪਡਆ

ਕਦ ਵਤਨ ਫਰਾ ਪਾ ਪਕਤ ਸ ਚਾ ਪਬਰਹਾ ਤਡੜਾ ਮਥ ਿਠਾ ਨਾ ਹ ਿਾ

ਪਬਰਹਾ ਵੀ ਲਭੀ ਕਾਮ ਦਾ ਇਹਦੀ ਿਾਤ ਕ ਿਾਤ ਨਾ ਕਾ ਭਾਵ ਪਬਰਹਾ ਰਬ ਵਡੜਾ ਮ ਚੀ ਕਕ ਪਰਹਾ

ਚਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਹ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਗ ਹ ਲਟਕ ਪਰਹਾ ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ ਹ ਭਟਕ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਪਦਨ ਬਹ ਵਡਭਾਗਾ ਿਦ ਪਕਸ ਸਾਗਰ ਪਵਚ

ਆਦਮ ਦ ਪਕਸ ਪਪਤਰ

ਅਮਬ(ਅਮੀਬ) ਿਨਮ ਪਲਆ

ਪਰ ਇਹ ਪਦਹ ਪਨਕਰਮਾ ਿਦ ਇਸ ਆਦਮ ਦੀ ਝਲੀ ਫ ਲ ਸਮ ਦਾ ਹਸੀ ਖ਼ਰ ਪਪਆ

ਵਖ-ਵਖ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਮ ਸਚ ਪਰਹਾ ਸਮ ਅਵਾਰਾ ਕ ਤਾ ਦਰ ਦਰ ਭਟਕ ਪਰਹਾ ਿਠ ਹਡ ਖਾਣ ਲਈ

ਲਭੀ ਤਰਸ ਪਰਹਾ

ਸਮ ਪਰਾਈ ਨਾਰ

ਤ ਿ ਪਫਰ ਰਡੀ ਹ

ਪਪਹਲੀ ਰਾਤ ਹਢਾਇਆ ਲਗਦੀ ਚਗੀ ਹ

ਦਿੀ ਰਾਤ ਪਬਤਾਇਆ

ਹ ਦੀ ਭਡੀ ਹ

ਪਰ ਇਹਦ ਸਗ

ਦ ਨੀਆ ਦ ਹਰ ਜ਼ਰ ਨ

ਇਕ ਅਧ ਘੜੀ ਜ਼ਰਰ ਪਬਤਾਣੀ ਪਦੀ ਹ

ਕਦ ਹਰਾਮਣ ਪਟਕ ਕ

ਨਾ ਇਹ ਬਪਹਦੀ ਹ

ਉਮਰ ਦੀ ਬਾਰੀ ਖਲਹ ਕ ਏਸ ਿਹ ਵਲ

ਕਾਮਨੀ ਮਲੀ ਨਜ਼ਰ

ਤਕਦੀ ਰਪਹਦੀ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਝਠ ਸਹਣ ਕਾਮ ਚ ਮਤ ਆਪਸ਼ਕ ਵਗ

ਪਮਠੀਆ ਕਰ ਕਰ ਗਲ ਸਾਨ ਛਲਦਾ ਹ

ਮਾਣ ਕ ਚ ਮਣ

ਇਕ ਦ ਏਸ ਹਯਾਤੀ ਦ

ਭ ਲ ਿਦਾ ਹ-

ਫਰ ਨਾ ਪਵਹੜ ਵੜਦਾ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਕ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਾਕਣ ਲਟਕ ਪਰਹ

ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਸ ਞੀ ਿੜੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ

ਸਮ ਦੀ ਇਕ-

ਠ ਕਰਾਈ ਹਈ ਸਿਣੀ ਵਗ

ਪੀੜ-ਕ ਠੀ ਪਬਰਹਣ ਵਾਕਣ ਭਟਕ ਪਰਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਦਵਤਾ ਇਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ

ਇਹ ਦਵੀ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ ਕਾਮ ਿ ਸਭ ਤ ਮਹਬਲੀ ਹ

ਉਸ ਦੀ ਮ ਨ ਕਪਹਣਾ ਨਗੀ ਇਹ ਗਲ ਕੀ ਹੀ ਨਾ ਚਗੀ ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਏਸ ਦੀ ਹ ਬਖ਼ਸ਼ੀ ਹਈ

ਤ ਦ ਤ ਹ ਸਨ ਦੀ ਿ ਰ ਤ ਹ

ਏਸ ਨ ਹ ਰਪ ਵਡਣਾ-

ਖ਼ਨ ਮਰਾ ਿ ਤਡੀ ਕ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਖੜੀ ਆ ਪਮਟੀ ਦੀ ਇਹ ਬਾਜ਼ੀ ਪਚਟੀ ਦ ਧ ਕਲੀ ਪਿ ਤਾਜ਼ੀ ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦਾ ਇਕ ਸਗਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦੀ ਕਥਾ ਸ ਣਦਾ ਕਈ ਅਲਮਸਤ ਪਿਹਾ ਿਗਮ ਹ

ਤਰਾ ਇਸ ਨ ਟ ਡੀ ਕਪਹਣਾ ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਗ਼ਮ ਹ

ਕਾਮ ਪਬਨ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਕਾਹਦ ਅਰਥ ਿ ਚਲਦਾ ਦਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਪਸ਼ਵਿੀ ਕਾਮ ਬਰਹਮ ਹ

ਕਾਮ ਹੀ ਸਭ ਤ ਮਹ ਧਰਮ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਸ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਵਖ ਪਕ ਬ ਤ ਨ ਕੀ ਹਇਆ ਹ

ਇ ਲਗਦਾ ਹ ਪਿ ਰਇਆ ਹ

ਸਾਥ ਕਈ ਪਾਪ ਹਇਆ ਹ

ਸਾਰ ਦੀਵ ਝਬ ਬ ਝਾ ਦ

ਇਸ ਨ ਥੜਹਾ ਪਰਹ ਹਟਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਮ ਖ ਨ ਪਰਹ ਭ ਆ ਦ

ਿ ਇਸ ਤ ਕਈ ਪਰਦਾ ਪਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਪਦਲ ਪਵਚ ਵੀ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਇਸ ਨ ਹਾਲ ਵੀ ਕਈ ਭ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਕਾਮ ਏਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ ਇਹ ਭਾਵ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਸੀਮਾ ਦਪਨਕ ਅਖ਼ਬਾਰ ਦ

ਅਿ ਪਰਥਮ ਪਨ ਤ

ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਛਪੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਕ ਝ ਗਰ ਬਦਸ਼ੀ ਬਚ ਤ ਇਕ ਹਰ ਉਹਦ ਨਾਲ

ਖੜਹੀ ਉਸ ਦੀ ਸਖੀ ਹ

ਤਸਵੀਰ ਦ ਪਰ ਇਕ ਇਬਾਰਤ ਦੀ ਹ ਝਿਰ

ਇਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਹੀ ਕ ੜੀ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰੀ ਪਜ਼ਦਗੀ ਥ ੜੀ ਥ ੜੀ ਹ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ

ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਮਰ ਗੀਤ ਨ ਰਦ ਮਾਸਮ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਵੀ ਅਵਾਰਾ ਨ ਭਦ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ ਅਕਸਰ ਮਰ ਸ਼ਪਹਰ ਿਦ ਆਦੀ ਹਰ ਵਾਰ ਿਦ ਆਦੀ ਪਤਨ ਫ ਲ ਪਲਆਦੀ ਗ ਲਦਾਨ ਚ ਪਤਨ ਫ ਲ ਿਦ ਹਥ ਉਹ ਸਿਾਦੀ ਮ ਸਕਾ ਕ ਤ ਅਦਾਜ਼ ਚ

ਕ ਝ ਏਦ ਉਹ ਕਪਹਦੀ ਇਕ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਤਰ ਨ ਦਾ ਮਰ ਨ ਦਾ ਇਹ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਪਕਸ ਪਪਉ ਦਾ ਪਕਸ ਮ ਦਾ ਇਕ ਫ ਲ ਮਰੀ ਕ ਖ ਦੀ ਸੀਮਾ ਦ ਹ ਨ ਦਾ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਇਕ ਗਰੀ ਪਿਹੀ ਪਨਕੀ ਬਚੀ ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਪਿਸ ਚੀਚੀ ਹ ਪਕੜ ਰਖੀ

ਓਸ ਦੀ ਸ਼ਕਲ

ਮਰ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਹ ਆ ਲਥੀ ਈਕਣ ਲਗਦਾ ਹ

ਇਹ ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਧੀ ਹ

ਮਰਾ ਤ ਮਰੀ ਬਲਣ ਦ

ਪਬਮਾਰ ਲਹ ਦਾ ਏਸ ਧਰਤੀ ਤ ਪਬਿਾਇਆ

ਕਈ ਸਝਾ ਬੀਅ ਹ

ਮਰੀ ਪੀੜਾ ਦੀ ਮਰੀਅਮ ਦ

ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਮਸੀਹ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਿਦਹੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਬਚਨ ਮਰਾ ਿੀ ਹ

ਓਹ ਹੀ ਸੀਮਾ ਧੀ ਹ

ਕਈ ਹਰ ਇਹਦਾ ਪਪਉ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਅਜਨਬੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ

ਨਾ ਤ ਤ ਹੀ ਔਲੀਆ ਹ

ਨਾ ਤ ਮ ਹੀ ਹ ਨਬੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਮਰ ਲਈ ਇਹ ਰਸ-ਭਰੀ ਤਰੀ ਮਲਕ ਮ ਸਕੜੀ ਪਕਸ ਪਵਮਾਨ ਸਵਕਾ ਦੀ ਮ ਸਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਅਿ ਵੀ ਪਿਸ ਚ ਿਾਣਦ ਪਕ ਵਾਸ਼ਨਾ ਦੀ ਕਗ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਮਰ ਲਈ ਤਰੀ ਵਫ਼ਾ ਅਿ ਵੀ ਇਕ ਸਵਗ ਹ

ਮਰ ਨਸ਼ੀਲ ਪਿਸਮ ਦੀ ਅਿ ਵੀ ਤਨ ਮਗ ਹ

ਪਿਹੜਾ ਪਕ ਤਰੀ ਨਜ਼ਰ ਪਵਚ

ਪਫਲਮੀ ਰਸਾਲ ਵਗ ਹ

ਸਫ਼ਾ ਸਫ਼ਾ ਫਰਲਣਾ ਪਿਦਹਾ ਹ ਤਰੀ ਪਦਲ ਲਗੀ ਸਮ ਨ ਸਨਹ ਮਾਰ ਕ

ਿ ਪਮਲ ਿਾਏ ਘੜੀ ਕਦੀ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਮ ਸਗਾ ਤ ਕਾਮ ਦੀ ਹ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਅਿ ਤ ਸਾਡਾ ਇਸ਼ਕ

ਓਸ ਮਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਕਾਮ ਦ ਸ ਆਦ ਪਪਛ ਹ ਿਾਏ ਿ ਹਾਪਮਲਾ ਤ ਮਕੜ ਨ ਮਾਰ ਕ

ਬਣਾ ਲਏ ਪਿਵ ਗਜ਼ਾ ਤ ਖਾਈ ਿਾਏ ਉਹ ਕਾਮਣੀ ਕ ਲਛਣੀ ਸ ਆਦ ਲਾ ਹ ਕਾਮਣੀ ਹ ਕਾਮਣੀ ਮਨ ਬਚਾ ਮਨ ਬਚਾ ਵਾਸਤਾ ਈ ਿੀਭ ਨ

ਇਹ ਖ਼ਨ ਦਾ ਨਾ ਸ ਆਦ ਪਾ ਦਰ ਹ ਕ ਬਪਹ ਪਰਹ ਨਾ ਕਲ ਆ ਨਾ ਕਲ ਆ

ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਤਰ ਗਲ ਥ ਪਚਮਟ ਕ

ਇਹ ਸ ਪਰਹਾ ਿ ਬਾਲ ਹ

ਛ ਰੀ ਹ ਸਸਕਾਰ ਦੀ ਿ ਕਰ ਰਹੀ ਹਲਾਲ ਹ

ਇਹ ਕਪਹਣ ਨ ਤ ਠੀਕ ਹ ਪਕ

ਤਰਾ ਮਰਾ ਹੀ ਲਾਲ ਹ

ਿ ਸਚੀਏ ਤ ਸਹਣੀਏ

ਤਨ ਸਦੀਵੀ ਮਰਦ ਦੀ ਮ ਿਾਣਦ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਸਾਡੀ ਵਫ਼ਾ ਨ ਗਾਲਹ ਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਪਬਤਾਉਣ ਦੀ ਚਲੀ ਅਸ ਨ ਚਾਲ ਹ

ਮਨ ਸਦੀਵੀ ਨਾਰ ਦੀ ਤ ਿਾਣਦੀ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਫਰ ਵੀ ਵਗ ਰਹੀ ਹ ਪਰਸ਼ਪਤਆ ਦੀ ਇਕ ਨਦੀ ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਮ ਉਪਿ

ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਤ ਛਬੀ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦਾ ਮ ਸਗਾ ਤ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦੀ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਹ ਠੀਕ ਪਕ ਤਰੀ ਮਰੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਸਾਨ ਆਪਣ ਹੀ ਆਪ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਿੀਲ ਵਦ ਤ

ਕ ਰਾਨ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਗਰੀਆ ਨ ਸਮ ਦੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਮਗਲੀਆ ਦਰਾਵੜ ਨ

ਆਰੀਆ ਤ ਮਾਣ ਨਹ ਅਿ ਤ ਪਦਲ ਨ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਪਦਮਾਗ਼ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਕ ਲ ਿਹਾਨ

ਸਾਡ ਵਾਕਣਾ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਸਗਰਦ

ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ

ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਹਬਹ ਚੀਨ ਕਬਤਰ ਵਾਕਣ ਗ ਟਕਦੀ ਤ ਸਨ-ਖਭ ਨ ਪਖਲਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਇਹ ਮਰੀ ਵਾਕਫ਼

ਤ ਹਮਦਰਦ ਦਾ ਘਰ

ਪਿਸ ਚ ਅਿ ਦੀ ਰਾਤ

ਮ ਇਹ ਹ ਗ ਜ਼ਾਰੀ ਪਿਸ ਦੀ ਸਰਤ

ਚਤ ਦ ਸਰਿ ਦ ਵਗ

ਨੀਮ-ਪਨਘੀ ਦਧੀਆ ਹ ਗ ਲਾਨਾਰੀ ਪਹ ਦੀ ਸਗਰਦ ਦ ਪਰਭਾਤ ਵਲ

ਪਨਤਰੀ ਮਦਰ ਦੀ ਪਚਰਨਾਮਤ ਦ ਵਗ

ਠਢੀ-ਠਢੀ ਸ ਚੀ-ਪਮਠੀ ਤ ਪਪਆਰੀ ਸ ਰਹੀ ਹ ਮਪਹਕ ਹਠ ਤ ਪਖਲਾਰੀ

ਉਫ਼

ਪਕਨੀ ਹ ਰਹੀ ਹ ਬਰਫ਼-ਬਾਰੀ ਏਸ ਬਸਤੀ ਦੀ ਠਰੀ ਹਈ ਬ ਕਲ

ਮਘ ਰਹੀ ਨਾ ਪਕਤ ਵੀ ਕਈ ਅਗਾਰੀ ਚਹ-ਪਾਸ ਜ਼ਪਹਰ ਮਹਰੀ ਬਰਫ਼ ਦਾ ਮਨ ਸਾਗਰ ਹ ਪਸਰਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਰਾ ਪਦਲ ਮਰਾ ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ

ਬਰਫ਼ ਸਗ ਹ ਬਰਫ਼ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਦਰ ਕਾਲਾ ਰ ਖ ਲਮਾ ਚੀਲਹ ਦਾ ਸ਼ੀਪਸ਼ਆ ਤ ਪਾਰ ਿ ਘਲਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਬਸਤੀ ਦੀ ਬਲਰੀ ਪਾਤਲੀ ਪਵਚ

ਸਲ ਵਤ ਚ ਪਭਆ ਹ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ

ਉਫ਼

ਇਹ ਮਨ ਕੀਹ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ

ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਸਰਦ ਤਾਬੀਰ ਪਵਚ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਕਚੀ ਗਰੀ ਿਹਾ ਸ ਤ-ਉਨਦਾ ਪਿਸਮ ਬਣਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਵਗ ਚਪਲਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਕਣ ਦਰਵਾਜ਼ ਨ ਹ ਖੜਕਾ ਪਰਹਾ

ਸ਼ਾਇਦ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਹ ਟ ਪਰਆ ਆ ਪਰਹਾ ਹ ਪਦਲਾ ਬ-ਹਪਸ਼ਆ

ਕ ਝ ਹਸ਼ ਕਰ

ਨਾ ਤ ਕਈ ਆ ਤ ਨਾ ਹੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਮਰਾ ਵਪਹਮ ਤਨ ਖਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਹ

ਇਕ ਤਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਘਰ

ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ

ਉਹ ਤ ਪਪਹਲ ਹੀ

ਅਮਾਨਤ ਹ ਪਕਸ ਦੀ ਤ ਤ ਐਵ ਪੀਣ ਪਗਲਾ ਪਾ ਪਰਹਾ ਰਸ਼ਮੀ ਿਹ ਵਗ ਰਹ ਉਹਦ ਸਵਾਸ ਤ

ਨਜ਼ਰ ਮਲੀ ਪਕਸ ਲਈ ਹ ਪਾ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਤ ਮਦਰ ਦੀ ਸ ਚੀ ਪਣ ਵਰਗਾ ਸ ਆਦ ਤ ਲਸੀ ਦਾ ਪਿਦਹ ਚ ਆ ਪਰਹਾ

ਹ ਮਨਾ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ

ਤ ਤ ਕਾ ਹੀ ਸ਼ਰਮ ਹ ਲਾਹ ਮਾਰੀ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਪਿਸਮ ਤਰਾ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਤ ਤ ਧ ਰ ਤ ਗ਼ਮ ਦੀ ਇਕ ਸਗਰਦ ਹ

ਕਰ ਨਾ ਐਵ ਮਰਖਾ ਤ ਨਜ਼ਰ ਮਾੜੀ ਲਭ ਹਮਦਰਦੀ ਚ ਨਾ ਕਈ ਪਚਗਾੜੀ ਵਖ ਤਰ ਤ ਵੀ ਵਧ ਕ ਸਰਦ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਪਕਨੀ ਹ ਸ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਬਹ-ਰਪੀਏ

ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਮਰ ਘਰ ਪਵਚ ਪਈ ਘ ਮਦੀ ਹ

ਚ ਪ ਚ ਪ ਤ ਵੀਰਾਨ

ਪਕਸ ਪਨਪਤਰ ਰ ਖ ਦ ਤ ਇਲ ਦ ਆਲਹਣ ਵਗ

ਗ ਮ-ਸ ਮ ਤ ਸ ਨਸਾਨ

ਸ਼ਾਮ-ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਐਸੀ ਬ-ਪਹਸ ਸ਼ਾਮ ਨ ਆਪਖ਼ਰ

ਮ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਸਵਰ ਆਦੀ ਿ ਕਰ ਇਸ ਨ ਵੀ ਆਉਣਾ ਸੀ ਇਹਦ ਨਾਲ ਤ ਚਗਾ ਸੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਦੀ ਬ ਕਲ ਪਵਚ

ਕਾਫ਼ੀ ਦ ਦ ਘ ਟ ਪਨਗਲ ਕ

ਪਸਗਰਟ ਧ ਖਾ ਕ ਬਪਹ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਸਰਪਮਡ-ਮਛੀ ਿਹੀਆ ਕ ੜੀਆ ਵਖਣ ਮਾਤਰ ਸੜਕ ਤ

ਯਾਰ ਦ ਸਗ ਭ ਲਣਾ ਸੀ ਥਕ ਟ ਟ ਕ ਸ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ

ਸਮ ਵੀ ਪਕਨੀ ਚਦਰੀ ਸ਼ ਹ

ਪਕਸ ਪ ਰਾਣ ਅਮਲੀ ਵਾਕਣ

ਪਦਨ ਭਰ ਪੀ ਕ ਡਡ ਸਹਰਾ ਗਲੀਆ ਤ ਬਾਜ਼ਾਰ ਦ ਪਵਚ

ਆਪਣੀ ਝਕ ਚ ਟ ਪਰਆ ਰਪਹਦ ਨਾ ਕ ਝ ਸ ਣਦ ਨਾ ਕ ਝ ਕਪਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਖੜਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਬਪਹਦ ਇਸ ਬਦਬ ਦ ਿਾਣ ਚ ਹਾਲ

ਯ ਗ ਿਡਾ ਇਕ ਪਲ ਰਪਹਦ

ਕਾਲੀਆ ਕਾਲੀਆ ਿੀਭ ਿਹੀਆ

ਮਰੀ ਹਥ-ਘੜੀ ਦੀਆ ਸਈਆ

ਮਰੀ ਪਹਕ ਪਵਚ ਲਮ ਲਮ

ਕਪਡਆ ਵਾਕਣ ਪ ੜੀਆ ਹਈਆ ਹਫ਼ੀਆ ਹਫ਼ੀਆ ਭਿ ਭਿ ਮਈਆ

ਪਦਨ ਭਰ ਸਮ ਦ ਖਹ ਤ ਬਲ ਵਾਕਣ ਿਈਆ ਹਈਆ

ਗ਼ਮ ਦ ਪਾਣੀ ਸਗ ਪਸਿਣ ਲਈ

ਮਰ ਪਦਲ ਦੀਆ ਬਿਰ ਰਹੀਆ ਅਿ ਦੀਆ ਸ਼ਾਮ ਐਵ ਗਈਆ

ਰਬ ਕਰ ਬਦਬ ਦੀ ਢਰੀ ਛਤੀ ਿਾਵ ਛਤੀ ਿਾਵ

ਿ ਰਬ ਕਰ ਕ ਬਹ -ਰਪਣੀ ਚਰ ਦ ਸਗ ਧਲ ਿਾਵ ਿ ਕਈ ਐਸਾ ਮਤਰ ਚਲ

ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਭਸਮ ਹ ਿਾਵ ਇਸ ਮਨਹਸ ਨ ਖ਼ਰ ਕਦ ਤਕ

ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ ਹ ਚਟਦ ਰਪਹਣਾ ਮ ਤ ਹਰ ਪਕਸ ਸਗ ਰਾਤ

ਨਚਣ ਬਾਲ-ਰਮ ਹ ਿਾਣਾ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਭਗ ਲਈ

ਅਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਪਪਹਲਾ ਚ ਮਣ ਬਾਲ-ਵਰਸ

ਟ ਰ ਸਾਡ ਦਰ ਆਇਆ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਪਮਟੀ ਦੀ ਬਾਜ਼ੀ ਦ ਪਲ ਖਡ ਗਵਾਇਆ

ਦਿਾ ਚ ਮਣ ਿ ਸਾਨ ਿ ਪੜਆ

ਉਹ ਸਾਡ ਮਚ ਨਾ ਆਇਆ

ਉਸ ਮਗਰ ਸ ਚ ਮਣ ਿ ਪੜਆ

ਪਰ ਹਠ ਨਾ ਲਾਇਆ

ਮ ੜ ਨਾ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਪਰ ਇਹ ਕਹਾ ਅਿ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਗਲ ਸਾਡ ਲਗ ਰਇਆ

ਹਠ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਪਸਕੀ ਤ ਚਾਨਣ ਪਿਸ ਚਇਆ

ਇਹ ਚ ਮਣ ਸਾਡਾ ਸਿਣ ਪਦਸਦਾ ਇਹ ਸਾਡਾ ਮਪਹਰਮ ਹਇਆ

ਡ ਘੀ ਢਾਬ ਪਹਿਰ ਦੀ ਸਾਡੀ ਡ ਬ ਮਇਆ ਡ ਬ ਮਇਆ

ਸਾਡਾ ਤਨ-ਮਨ ਹਪਰਆ ਹਇਆ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਕ ਪਦਲ-ਪਰਚਾਵਾ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਸਕਨ

ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਬਾਸ਼ ਨ ਇਕ ਪਤਤਲੀ ਕਪਹਣਾ ਇਹ ਹ ਪਨਰਾ ਿਨਨ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਪਿਹੜਾ ਮਪਰਆ

ਉਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਊਣ

ਮਰ-ਮ ਕ ਕ ਵੀ ਕਰ ਨਾ ਸਕਦਾ ਪਰੀ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਭਾਵ ਇਹ ਬਰਪਹਮਡ ਵੀ ਫਲ

ਿ ਪਫਰ ਅਰਨ ਵਰਨ

ਇਹ ਵੀ ਇਕ ਿਨਨ

ਮ ਹਾਲ ਤਾਜ਼ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਸਮਝ ਮਰਾ ਖ਼ਨ

ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਮਾਣ ਲਈ

ਪਿਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਹ

ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਕ ਪਕਸ ਗਰ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਮਲ ਉਿਾੜ ਦਰ ਚ

ਰਪਹਦਾ ਹਵ ਮਲਗ ਫਕਰ

ਤ ਿਠ ਟ ਕ ਦੀ ਆਸ ਲ ਕ

ਪਦਨ ਢਲ ਿ ਗਰ ਚ ਆਵ ਤ ਪਬਨ ਬ ਲਾਇਆ ਹੀ ਪਰਤ ਿਾਵ

ਔ-ਲਖ ਕਪਹ ਤ ਮਾਰ ਚਕਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਕਾਲ ਰਾਹ ਦ

ਐਸ ਬ-ਪਹਸ ਪੜਾਅ ਤ ਖਪੜਹਆ ਪਿਤ ਖ਼ਾਬ ਦ ਨੀਲ ਰ ਖ ਚ

ਪਣ ਪੀਲੀ ਪਿਹੀ ਵਗ ਰਹੀ ਏ

ਅਗ ਪਸਪਵਆ ਦੀ ਮਘ ਰਹੀ ਏ

ਕਦ ਕਦ ਕਈ ਗ਼ਮ ਦਾ ਪਛੀ ਪਰ ਨ ਆਪਣ ਹ ਫੜਫੜਦਾ ਤ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਪੀਲ ਅਰਸ਼

ਕਈ ਪਸਤਾਰਾ ਹ ਟ ਟ ਿਦਾ ਤ ਚਦੀ-ਵਨਾ ਖ਼ਾਬ ਮਰਾ ਸਮ ਦਾ ਹਰੀਅਲ ਹ ਟ ਕ ਿਦਾ ਪਵਹਦ ਪਵਹਦ ਹੀ ਨੀਲ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸਾਰਾ ਿਗਲ ਹ ਸ ਕ ਿਦਾ ਫਰ ਪਦਲ ਦੀ ਮਾਯਸ ਵਾਦੀ ਚ

ਤਲਖ਼ ਘੜੀਆ ਦ ਜ਼ਰਦ ਪਤਰ

ਚੀ ਚੀ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਝਠ ਥੜਾ ਹੀ ਮਾਰਦ ਨ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਪਰ ਦ ਨਾਲ ਖਪਹਦੀ ਇਕ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਮਪਹਲ ਚ

ਇਸ਼ਕ ਮਰਾ ਗਵਾਪਚਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਆਸ਼ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਰੀਆ ਦਾ ਆਪਖਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਹਰ ਗਲੀ ਹਾਏ ਗੀਤ ਵਰਗੀ ਨ ਹਾਰ ਦੀ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਪਟ ਚ

ਰਾਤ ਸ਼ਬਨਮ ਗ ਜ਼ਾਰਦੀ ਹ

ਤ ਹਰ ਦਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਪਾਕ ਪਮਟੀ ਦਾ ਖ਼ਨ ਪੀ ਕ ਮ ਿਨਮ ਲੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਪਕ ਦ ਧਨੀਆ ਚ

ਮਾਸਮੀਅਤ ਦਾ ਦ ਧ ਪੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਬਰਗ ਪਚਹਰ ਤ

ਝ ਰੜੀਆ ਦ ਨ ਝਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਪਕ ਸੀਨ ਅਦਰ ਨ

ਗ ਰਬਤ ਦ ਪਹਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਨਣ ਦ

ਦਵ ਦੀਵ ਹੀ ਪਹਸ ਚ ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਿਨਾਪਜ਼ਆ ਲਈ

ਖ਼ਰੀਦ ਕਫ਼ਨ ਵੀ ਪਵਕ ਚ ਕ ਨ

ਤ ਹਰ ਤੀਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਮ ਲਮ ਸੜਕ ਤ

ਿਾ ਕ ਕਈ ਕਦ ਨਹ ਮ ੜਦਾ ਇਹ ਸਮਝ ਲੀਤਾ ਿਦਾ ਹ ਮ ਰਦਾ

ਤ ਹਰ ਚਥੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਕਾਲ ਬਾਗ਼ ਚ

ਪਸਰਫ਼ ਆਸ ਦੀ ਪਣ ਿਾਵ ਕਦ ਕਦ ਹ ਓਸ ਿਹ ਚ

ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਵ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਆਬਾਦ ਕਰਨ ਨ ਤ ਹੀ ਰਕੜ

ਤ ਹੀ ਧਰਤੀ ਦਾ ਕਝ ਵਰਨ

ਤ ਹੀ ਕਰਨੀ ਫ਼ਜ਼ਾ ਮ ਅਤਰ

ਤ ਹੀ ਸਿ ਨ ਮਾਨਣਾ ਸ ਕ ਪਪਹਲ ਤ ਵਖ ਸਥਰ ਪਰ ਮ ਛਤੀ ਹੀ ਸਮਝ ਿਦਾ ਇਹ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸ਼ਰ ਹੀ ਹ

ਿ ਲਾ ਪਰਹਾ ਹ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਚਕਰ

ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਆਉਣ ਵਾਲ

ਇਹ ਲਕ ਪੜਹ ਕ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ ਇਹ ਉਹ ਪਵਚਾਰੀ ਬਦਬਖ਼ਤ ਰਹ ਹ

ਪਕ ਪਿਹੜੀ ਪਹਰਨ ਦ ਪਸਙ ਤ

ਉਦਾਸ ਲਪਮਹਆ ਨ ਫੜਣ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਚੜਹ ਰਹੀ ਏ ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ

ਪਕ ਹਠ ਦ ਫ ਲ ਦੀ ਮਪਹਕ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਰਹੀ ਏ

ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਪਨਕੀ ਉਮਰ

ਉਡਾ ਕ ਲ ਗਏ ਗ਼ਮ ਦ ਝਖੜ

ਵਫ਼ਾ ਦ ਸਹ ਦ ਮਲ ਤ

ਇਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਮ ਲਚਦਾ ਹ ਪਕ ਇਸ ਚ ਰਾਹ ਤ

ਮਨ ਕਈ ਉਿਾੜ ਦਵ ਤ ਮਰ ਮਥ ਦ ਕਾਲ ਅਖ਼ਰ ਤ

ਕਟ ਚਨ ਦਾ ਚਾੜਹ ਦਵ ਿ ਅਗ ਫ਼ ਰਕਤ ਦੀ ਪਦਨ ਦੀਵ ਪਵਚ ਚ ਰਾਹ ਦ ਸਾੜ ਦਵ ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਪਪਘਲ ਿਾਵਣ

ਇਹ ਬਦਨਸੀਬੀ ਦ ਕਾਲ ਕਕਰ

ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਬਦਲ ਿਾਵਣ

ਮਰੀ ਪਕਸਮਤ ਦ ਸਭ ਨਛਤਰ

ਮ ਮਨ ਖਤਾ ਦ ਨਾਮ ਸ ਖਗਾ ਆਪਣ ਗੀਤ ਦ ਸਨ-ਛਤਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

Page 29: Pc64 bDnc64 - Punjabi Library · Aate Dian Chirian Shiv Kumar Batalvi 6If Pc64 bDnc64 b]\ ?dWaY UIaZ\c 6If Pc64 bDnc64 DaRMc YaN D ^dÊNc 7? S_anc U^Nc ?^W NfYc WfYf Ph^N Unc bS6Yc

ਹਾਏ ਨਾ ਦਾਤਾ ਸਮਝ ਆਏ

ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਵਲ ਖ ਦ ਬ-ਕਾਰ ਹ

ਇਹ ਧ ਰ ਤ

ਜ਼ਰਦ ਤ ਪਬਮਾਰ ਹ

ਏਸ ਨ ਨਾ ਫ ਲ

ਨਾ ਕਈ ਖ਼ਾਰ ਹ ਮਰ ਲਈ ਹ ਅਿਨਬੀ ਕ ਖ ਦੀ ਪੀੜ

ਪਪਆਰ ਦੀ ਮਨ ਭਲਾ ਕੀ ਸਾਰ ਹ

ਲਰੀਆ ਦਣਾ ਤ ਇਕ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਹ

ਕਾਮ ਦੀ ਿ ਪਰਤੀ ਦਾ ਆਹਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਹਾਏ ਮਨ

ਪਕਸ ਗ ਨਾਹ ਦੀ ਇਹ ਸਜ਼ਾ

ਨਾ ਮ ਆਦਮ

ਤ ਨਾ ਹੀ ਮ ਹਵਾ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਦਾ ਹ ਖ਼ਰ ਕੀਹ ਮਜ਼ਾ

ਆਖਦ ਨ -

ਕਾਮ ਹ ਦਾ ਹ ਖ ਦਾ ਕਾਮ ਪਵਚ ਹ ਦਾ ਹ ਲਿੜ ਦਾ ਨਸ਼ਾ ਪਰ ਇਹ ਮਨ ਕੀ ਪਤਾ

ਕਾਮ ਦ ਪਦਉਤ ਦੀ ਮਨ ਤ ਧ ਰ ਹੀ ਮਾਰ ਹ

ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਰਾਮ-ਲੀਲਹਾ ਦਾ ਕਈ ਪਕਰਦਾਰ ਹ

ਪਿਸ ਦ ਹਥ ਪਵਚ

ਕਾਠ ਦੀ ਤਲਵਾਰ ਹ

ਚਮਕਦੀ ਹ ਪਰ ਨਾ ਕਈ ਧਾਰ ਹ

ਝਠਾ ਮਠਾ ਕਰਨਾ ਪਿਸ ਨ ਵਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਹ ਮਨਾ ਨਾ ਹਰ ਲਮੀ ਸਚ ਕਰ

ਸਚ ਲਮੀ ਸਨਹ ਲਾਣੀ ਸਮ ਨ

ਸਮ ਨ ਤ ਸਨਹ ਲਾਣੀ ਪਾਪ ਹ ਸਮ ਹੀ ਤ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਬਾਪ ਹ ਠ

ਪਕ ਸਾਰ ਨ ਸਾਥੀ ਸ ਰਹ

ਸ ਪਪਨਆ ਦ ਸ਼ਪਹਰ ਸਭ ਭ ਰਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਇਕ ਕਾਮ

ਦਿ ਕਮ ਪਬਨ

ਹ ਮਨਾ ਬ-ਕਾਰ ਹ ਬ-ਕਾਰ ਹ

ਇਕ ਵਾਧ ਭਾਰ ਹ

ਤਨ ਮਰ ਿਾਣਾ ਹੀ ਬਸ ਦਰਕਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਲਣਾ

ਧਰਮੀ ਬਾਬਲ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਲੜ ਲਾਇਆ ਸਾਡ ਫ ਲ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਪਿਸ ਦਾ ਇਛਰ ਰਪ ਹਢਾਇਆ

ਮ ਪਰਨ ਦੀ ਮ ਪਰਨ ਦ ਹਾਣ ਦੀ

ਮ ਉਸ ਤ ਇਕ ਚ ਮਣ ਵਡੀ ਪਰ ਮ ਕੀਕਣ ਮ ਉਹਦੀ ਲਗੀ ਉਹ ਮਰੀ ਗਰਭ ਿਨ ਨਾ ਆਇਆ

ਲਕਾ ਵ ਮ ਧੀ ਵਰਗੀ ਸਲਵਾਨ ਦੀ

ਪਪਤਾ ਿ ਧੀ ਦਾ ਰਪ ਹਢਾਵ ਲਕਾ ਵ ਤਨ ਲਾਿ ਨਾ ਆਵ

ਿ ਲਣਾ ਪਰਨ ਨ ਚਾਹਵ ਚਪਰਤਰ-ਹੀਣ ਕਵਹ ਪਕ ਿੀਭ ਿਹਾਨ ਦੀ

ਚਪਰਤਰ-ਹੀਣ ਤ ਤ ਕਈ ਆਖ

ਿ ਕਰ ਲਣਾ ਵਚ ਹਾਸ

ਪਰ ਿ ਹਾਣ ਨਾ ਲਭਣ ਮਾਪ

ਹਾਣ ਲਭਣ ਪਵਚ ਗਲ ਕੀ ਹ ਅਪਮਾਨ ਦੀ

ਲਣਾ ਹਵ ਤ ਅਪਰਾਧਣ

ਿਕਰ ਅਦਰ ਹਏ ਸ ਹਾਗਣ

ਮਪਹਕ ਉਹਦੀ ਿ ਹਵ ਦਾਗ਼ਣ

ਮਪਹਕ ਮਰੀ ਤ ਕਿਕ ਮ ਹੀ ਿਾਣਦੀ

ਿ ਸਲਵਾਨ ਮਰ ਲੜ ਲਗਾ ਪਦਨ ਭਰ ਚ ਕ ਫ਼ਾਈਲ ਦਾ ਥਬਾ ਸ਼ਪਹਰ ਸ਼ਪਹਰ ਰਵਹ ਪਨਤ ਭਿਾ ਮਨ ਪਵਚ ਚਟਕ ਚਦੀ ਦ ਫ ਲ ਖਾਣ ਦੀ

ਪਚਰ ਹਇਆ ਉਹਦੀ ਇਛਰ ਮਈ

ਇਕ ਪਰਨ ਿਮ ਪਰਨ ਹਈ

ਉਹ ਪਰਨ ਨਾ ਿਗੀ ਕਈ

ਉਸ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਹ ਮਰਾ ਹਾਣ ਪਛਾਣਦੀ

ਹ ਚਪਲਆ ਹ ਆਥਣ ਵਲਾ ਆਇਆ ਨਹ ਗਰਖ ਦਾ ਚਲਾ ਦਫ਼ਤਰ ਤ ਅਿ ਘਰ ਅਲਬਲਾ ਮ ਪਈ ਕਰ ਪਤਆਰੀ ਕਫ਼ ਿਾਣ ਦੀ

ਧਰਮੀ ਬਾਬਲ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਲੜ ਲਾਇਆ ਸਾਡ ਫ ਲ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਪਿਸ ਦਾ ਇਛਰ ਰਪ ਹਢਾਇਆ

ਮ ਪਰਨ ਦੀ ਮ ਪਰਨ ਦ ਹਾਣ ਦੀ

ਇਕ ਸਫ਼ਰ

ਉਹ ਵੀ ਸ਼ਪਹਰ ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਮ ਵੀ ਸ਼ਪਹਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਲਪਹਦ ਦੀ ਖ ਸ਼ਕ ਟਪਹਣੀ ਤ ਦਰ

ਫ ਲ ਸਰਿ ਦਾ ਅਿ ਕ ਮਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਤ ਮਰ ਪਵਚਾਲ ਪਵਥ ਸੀ ਪਫਰ ਮਨ ਸਕ ਉਹਦਾ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਦਵ ਕਢ ਸਵਲੀ ਪਿਹੀ ਸੜਕ ਦ

ਉਹਦ ਬ ਲਹ ਵਗ ਪਏ ਸੀ ਫਰਕਦ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਬ ਰਿੀਆ ਸੜਕ ਦ ਪਏ ਦਦ ਹਵਣ ਹਸਦ

ਪਣ ਦਾ ਪਚਮਟਾ ਪਪਆ ਸੀ ਵਿਦਾ ਟਾਹਲੀਆ ਦ ਪਤ ਪਏ ਸੀ ਖੜਕਦ ਵਖ ਰਹ ਸਨ ਸਾਡੀ ਵਲ ਨਾਮ ਰਾਦ

ਕਾਸ਼ਨੀ ਪਿਹ ਫ ਲ ਪਹਾੜੀ ਅਕ ਦ

ਬੀਿ ਰਹ ਸਨ ਮਰ ਪਦਲ ਪਵਚ ਸਰਘੀਆ

ਲਾਲ ਸਹ ਕਰ ਉਹਦੀ ਅਖ ਦ

ਦਰ ਇਕ ਆਥਣ ਦਾ ਤਾਰਾ ਪਫਕੜਾ ਗਗਨ ਦੀ ਹ ਣ ਗਲਹ ਤ ਮ ਸਕਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਇਕ ਪਨਆਣ ਦ ਗ ਲਾਬੀ ਮ ਖ ਤ

ਕਾਲ ਪਤਲ ਦ ਵਗ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਤ ਮਰ ਪਵਚਾਲ ਫਾਸਲਾ ਸਾਡੀ ਮਪਜ਼ਲ ਵਗ ਘਟਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਉਫ਼ਕ ਦ ਨਣ ਚ ਕ ਝ ਨੀਲਾ ਕ ਧ

ਕਾਗ ਦ ਪਿ ਬਟ ਦ ਪਪਡ ਤ ਲ ਬਖ਼ਸ਼ਦਾ ਸੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਸਕ

ਦਰ ਉਸ ਧਏ ਦ ਉਸ ਿਗਲ ਤ ਪਾਰ

ਿਾ ਰਹੀ ਸੀ ਪਛੀਆ ਦੀ ਇਕ ਡਾਰ

ਮਰਾ ਿੀ ਕੀਤਾ ਪਕ ਮ ਉਸ ਡਾਰ ਨ

ਚੀ ਦਣੀ ਇਕ ਕਹ ਆਵਾਜ਼ ਮਾਰ

ਨਾਲ ਆਪਣ ਲ ਚਲ ਸਾਨ ਵੀ ਯਾਰ

ਦਰ ਇਸ ਦ ਨੀਆ ਤ ਪਕਧਰ ਪਰਲ ਪਾਰ

ਦਣਾ ਸਾਨ ਉਸ ਿਜ਼ੀਰ ਤ ਉਤਾਰ

ਪਿਥ ਸਕੀਏ ਰਾਤ ਅਿ ਦੀ ਇਹ ਗ ਜ਼ਾਰ

ਪਸਆਹ ਹਨਰਾ ਪਸਆਹ ਦੀ ਇਕ ਸਪਣੀ ਦ ਵਗ

ਮਰ ਵਲ ਸਰਕਦਾ ਹੀ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਮਰਾ ਹਥ ਹ ਣ ਉਹਪਦਆ ਹਥ ਦ ਨਾਲ

ਖ਼ਰ ਪਕਨੀ ਦਰ ਤ ਟਕਰਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਿੀਕਣ ਘ ਗੀਆ ਦਾ ਿੜਾ ਕਧ ਤ

ਚ ਝ ਦ ਪਵਚ ਚ ਝ ਪਾ ਮ ਸਕਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਸੜਕ ਦ ਬ ਲਹ ਤ ਅਬ ਦੀ ਕਤਾਰ

ਮਪਹਕ ਆਪਣ ਬਰ ਦੀ ਸੀ ਰਹੀ ਪਖਲਾਰ

ਉਸ ਪਲਾਡ ਪਵਚ ਅਿ ਤੀਕ

ਚ ਗ ਰਹੀ ਸੀ ਪਬਿਪੜਆ ਦੀ ਇਕ ਡਾਰ

ਹ ਣ ਉਹਦ ਹਥ ਮਪਰਆ ਹਥ ਚ ਸਨ

ਬਰਫ਼ ਨਾਲ ਵਧ ਸਨ ਿ ਠਢ ਠਾਰ

ਿੀਕਣ ਪਬਲ ਦ ਮਹ ਕਈ ਗ ਟਾਰ

ਕਰ ਰਹ ਸਨ ਫਰ ਵੀ ਮਨ ਪਪਆਰ

ਿਦ ਹੀ ਭੜੀ ਰਾਹ ਅਸਾਡਾ ਕਟ ਗਈ

ਕਾਲੀ ਪਬਲੀ ਵਾਗਣ ਇਕ ਕਾਲੀ ਕਾਰ

ਸਾਡ ਮਹ ਤ ਰਸ਼ਨੀ ਦਾ ਇਕ ਬ ਕ ਮਾਰ

ਸਾਨ ਉਸ ਖਡ ਤ ਗਈ ਪਵਸਾਰ

ਪਪਛ ਬਤੀ ਲਾਲ ਪਿਹੀ ਉਸ ਕਾਰ ਦੀ ਅਿ ਤੀਕਣ ਚਮਕ ਪਈ ਸੀ ਮਾਰਦੀ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਸੜਕ ਦ ਮਥ ਤ ਪਿ

ਕਮ ਦਣੀ ਦਾ ਪਈ ਸੀ ਸਾਰਦੀ ਿ ਮਣੀ ਚਮਕ ਗਲ ਦ ਹਾਰ ਦੀ ਪਣ ਦ ਪਰ ਚ ਝਿਰ ਮਪਹਕ ਦੀ ਫ ਲ ਚਹ ਹਥ ਦਾ ਰਲ ਕ ਪਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਤਜ਼ ਸਰਿ ਹਾੜ ਦਾ ਸਾਡੀਆ ਤਲੀਆ ਚ ਚੜਹਦਾ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਕ ਵਧਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਤਜ਼ ਸ ਮ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਤਾਲ ਪਵਚ ਸੀ ਛਣਕਦਾ ਯਕ ਦਾ ਸਾਜ਼

ਸਾਜ਼ ਚ ਇਕ ਉਭਰਦੀ ਐਸੀ ਆਵਾਜ਼

ਪਬਿਲੀ ਦ ਖਪਭਆ ਚ ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਨਕ ਹ ਦ ਕਨ ਲਾ ਸ ਣਦ ਆਵਾਜ਼

ਪਰ ਨਾ ਆਦਾ ਸਮਝ ਦ ਪਵਚ ਉਸਦਾ ਰਾਜ਼

ਸਮਝਦ ਪਕ ਹ ਪਰਤ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਡ ਰਹ ਨ ਿ ਪਕ ਲਾਮ ਪਵਚ ਿਹਾਜ਼

ਿਗਤ ਦ ਪਾਪ ਤ ਪਚੜ ਕ ਸਮਝਦ ਹ ਗਏ ਿ ਦਵਤ ਸਾਰ ਨਾਰਾਜ਼

ਹਥ ਸਾਡ ਅਗ ਦੀ ਉਸ ਖਡ ਤ

ਅਿ ਤੀਕਣ ਵੀ ਨਹ ਹਨ ਆਏ ਬਾਅਜ਼

ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਤਜ਼ ਸ ਮ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਛਣਕਦਾ ਸੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਯਕ ਦਾ ਸਾਜ਼

ਉਹਦ ਪਪਡ ਦੀ ਚੀ ਮਸਪਿਦ ਦਾ ਪਮਨਾਰ

ਉਸ ਹਨਰ ਪਵਚ ਵੀ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹ ਤ ਉਹਦ ਨਾਲ ਉਹਦਾ ਹਥ ਵੀ ਮਰ ਹਥ ਚ ਪਨਕਲ ਕ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਬਾਝ ਓਸ ਦਾ ਹੀ ਹ ਣ ਗਰ ਲਪਗਆ ਪਕ ਖਾਣ ਨ ਪਿ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਖ਼ਰ ਕੀ ਕ ਰਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਬ-ਰਪਹਮ ਘੜ ਨ ਇਕ ਿਲਾਦ ਵਗ

ਚੀ-ਚੀ ਤਜ਼ ਛਟ ਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਚੀ ਚ ਗ਼ਲ ਇਕ ਪਚਚਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਾਰਾ ਰਾਹ ਓਸ ਚ ਗ਼ਲ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਨਾਲ

ਲਪਗਆ ਪਕ ਨਦ ਪਵਚ ਬਰੜਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਾਰਾ ਯਕਾ ਹ ਣ ਪਕਸ ਤਾਜ਼ਾ ਮਰ

ਿਾਨਵਰ ਦਾ ਕਰਗ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਲਪਹਦ ਦੀ ਖ਼ ਸ਼ਕ ਟਾਹਣੀ ਨ ਹ ਣ

ਤਾਪਰਆ ਦਾ ਘ ਣ ਪਿਹਾ ਬਸ ਖਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦੀਪਵਆ ਦੀ ਲ ਚ ਹ ਣ ਮਰਾ ਗਰ ਦਰ ਕਬਰਸਤਾਨ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਪਦਲ ਮਰਾ ਡਦ ਫਰਾਰ ਵਾਕਣ ਹਰ ਘੜੀ ਪਪਛ ਨ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਖ਼ਰ ਕੀ ਕ ਰਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਬ-ਰਪਹਮ ਘੜ ਨ ਇਕ ਿਲਾਦ ਵਗ

ਚੀ-ਚੀ ਤਜ਼ ਛਟ ਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਚਸਕਲੀਗਰ

ਮ ਪਸਕਲੀਗਰ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਦਸ਼ ਨਾ ਨਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਘਰ

ਮ ਪਸਕਲੀਗਰ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਗਡ

ਲ ਕ ਸ਼ਪਹਰ ਸ਼ਪਹਰ ਮ ਪਫਪਰਆ

ਪਟ ਦੀ ਅਗ ਬ ਝਾਵਣ ਿਗਾ ਪਰ ਕਈ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਨਾ ਪਮਪਲਆ

ਸਮ ਦ ਪਪਡ ਦੀਆ ਪੜ ਤ

ਹਲੀ ਹਲੀ ਪਰਹਾ ਮ ਟ ਪਰਆ

ਪਰ ਪਫ਼ਕਰ ਦਾ ਰਗ ਨਾ ਖ ਪਰਆ

ਹ ਣ ਮਥ ਨਹ ਿਦਾ ਟ ਪਰਆ

ਨਾ ਹੀ ਪਪਛ ਿਦ ਮ ਪੜਆ

ਹ ਣ ਤਕ ਸ਼ਾਇਦ ਬ ਢੀ ਠਰੀ ਮਰੀ ਅਮ ਗਈ ਹਸੀ ਮਰ

ਲਭ ਪਲਆ ਹਸੀ ਮਰ ਪਪਉ ਨ

ਆਪਣੀ ਧੀ ਲਈ ਯਗ ਕਈ ਵਰ

ਹ ਣ ਨਹ ਮਨ ਕਈ ਵੀ ਡਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਭ ਲ ਚ ਕਾ ਹ

ਮਨ ਮਰਾ ਕ ਲ ਕਬੀਲਾ

ਲਖ ਪਹਾੜ ਤ ਭਾਰਾ ਹ

ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦਾ ਸਾਵਾ ਤੀਲਾ ਇਸ ਤ ਵੀ ਵਧ ਭਾਰਾ ਹ ਦ ਪਿਊਣ ਲਈ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਵਸੀਲਾ ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਰਟੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਸਭ ਗਏ ਮਰ

ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਨ ਪਬਲਵਾ ਵਾਕਣ

ਲਾਸ਼ ਪਕਸ ਦਾ ਮਢਾ ਫੜ ਕ

ਿਾਣਾ ਹ ਤਰ ਿਾਣਾ ਹ ਤਰ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਵਖ ਪਕ ਤਰੀ ਦਣੀ ਵਰਗਾ ਲਪਹਦ ਵਲ

ਕੀਕਣ ਥਹਰ ਦ ਫ ਲ ਿਹਾ ਪੀਲਾ ਸਰਿ ਡ ਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਿੀਕਣ ਪਸਵਾ ਮਰੀ ਅਮ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਬਲ ਕ ਬ ਝ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਬਲਕ ਲ ਤਰੀ ਸਾੜੀ ਵਰਗਾ ਰਗ ਪਫ਼ਜ਼ਾ ਪਵਚ ਡ ਪਰਹਾ ਹ

ਸਿਣੀ ਆਪਖ਼ਰ ਇਸ਼ਕ ਅਸਾਡਾ ਵਾਹਵਾ ਹੀ ਤ ਪ ਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਮਰ ਪਵਹੜ ਚਦੀ ਦਾ ਇਕ ਬਟਾ ਆਪਖ਼ਰ ਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਪਿਦ ਮਰੀ ਦਾ ਪੀਲਾ ਸਰਿ ਡ ਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਆਪਖ਼ਰ ਇਕ ਪਦਨ ਸ ਕ ਹੀ ਿਦ ਹਰ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਹਰ ਡ ਘਾ ਸਰ

ਆਪਖ਼ਰ ਬਦਲ ਡ ਹੀ ਿਦ ਇਕ ਪਲ ਦ ਪਲ ਿ ਦ ਪਦਨ ਵਰਹ ਕੀਹ ਭੜਾ ਹ

ਇਸ਼ਕ ਿ ਮਰਾ ਤਰ ਤ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਦਾ ਰਾਹ ਹ

ਪਰ ਮਰਾ ਸਖਾ ਤ ਸਾਹ ਹ

ਤਨ ਵੀ ਕ ਝ ਮਰਾ ਲਾਹ ਹ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਤ ਸਮਝਗੀ ਮ ਮਧ ਪੀ ਕ ਬਲੀ ਿਦ ਕਾਮ-ਮਪਤਆ ਵਣ ਦੀ ਛ ਪਿਹ

ਤਰ ਵਾਲ ਵਰਲੀ ਿਦ ਕਚੀਆ ਰਤੀਆ ਪਿਹ ਬ ਲਹ ਸਹ

ਆਪਣ ਸਾਹ ਪਵਚ ਘਲੀ ਿਦ ਹ ਸਕਦਾ ਹ ਪਤਲ ਮਾਤਰ ਕਈ ਇਸ ਗਲ ਪਵਚ ਸਚਾਈ ਹਵ ਰਜ਼ ਦ ਕਹਲ ਗੜ ਵਾਕਣ

ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਪਵਚ ਆਈ ਹਵ ਪਿਸਮ ਤਰ ਦੀ ਪਭਨੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਭਾਈ ਹਵ ਪਫਰ ਵੀ ਹਸ਼ ਹ ਪਿਥ ਤੀਕਣ

ਅਿ ਮਰਾ ਅਗ ਅਗ ਪਪਆ ਠਰਦ

ਅਿ ਤਰ ਪਰਮਸ਼ਰ ਕਲ

ਪਾਪੀ ਪਟ ਪਪਆ ਬਹ ਡਰਦ ਅਿ ਮ ਈਕਣ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ ਪਿ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਥਹ ਤ

ਆਪਣ ਗ਼ਮ ਦਾ ਲਹਾ ਕ ਟਦ

ਕਾਲ ਲਹ ਨ ਥ ਕਦ ਥ ਕਦ ਆਪਣੀ ਬ ਢੀ ਅਮ ਵਾਿਣ

ਮ ਵੀ ਛਤੀ ਿਾਣਾ ਹ ਮਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਬਦ ਹ ਿਾਣ ਤਰੀ ਰਪਹਮਤ ਦ ਵੀ ਦਰ

ਪਰ ਤ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਹਸ ਹ ਖਭ ਪਵਚ ਸਾਹਸ ਹ

ਲਭ ਹੀ ਲ ਗਾ ਹਰ(ਹਰ) ਕਈ ਸਰ

ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਦਸ਼ ਨਾ ਨਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਘਰ ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹਮਦਰਦ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਤਰ ਿਜ਼ਬਾਤ ਦੀ ਇਕ ਮਪਹਕ ਦਾ ਇਹ ਗ ਚਾ ਮਰ ਅਪਹਸਾਸ ਦ ਹਠ ਤ

ਇਵ ਪਖਪੜਆ

ਬਾਜ਼ਾਰੀ ਪਿਵ ਸਹਣੀ ਪਕਸ ਨਾਰ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਪਪਰਥਮ ਵਾਰ

ਪਕਸ ਕਾਮੀ ਨ ਹਏ ਿ ਪੜਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ-ਮਥ ਪਫਰ ਵੀ ਹਮਦਰਦੀ ਤ ਮਨ ਡਰ ਲਗਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਪਸ਼ਾਕ ਹ ਪਕਸ ਹੀਣ ਦੀ ਹੀਣਾ ਸਭ ਤ ਵਡਾ ਪਮਹਣਾ ਿਗ ਤ

ਪਿਹੜ ਹਥ ਥ ਉਲੀਕ ਨ

ਤ ਇਹ ਅਖਰ

ਉਨਹ ਹਥ ਨ ਮਰਾ ਸ ਸ ਚ ਮਣ

ਮ ਨਹ ਚਾਹ ਦਾ ਤਰ ਹਠ ਦ ਗ ਲਾਬ

ਆਤਸ਼ੀ-ਸਹ

ਬੜ ਸ਼ਖ਼ ਤ ਤਜ਼ਾਬੀ ਨ ਿ ਮਰ ਸਾਹ ਦੀ ਬਦਬ ਚ

ਸਦਾ ਲਈ ਗ ਮਣ

ਮ ਿਾਣਦ ਤਰ ਖ਼ਤ ਚ

ਤਰ ਪਿਸਮ ਦੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਹ

ਇਕ ਸਕ ਹ ਇਕ ਰਗ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਦੀ ਛਹ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਮਰੀ ਨਜ਼ਰ ਚ

ਪਰ ਕੀਹ ਆਖ

ਬ-ਪਹਸ ਪਿਹ ਕਾਮ ਦ

ਪਡ ਦਾ ਹੀ ਕਹ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ

ਮ ਿਾਣਦ ਹਮਦਰਦ ਮਰ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਮਰੀ ਮਰੀ ਤ ਮਤਈ ਮ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਹ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਇਹਦੀ ਪਮਠੀ ਛ ਹ

ਕੀਹ ਗ਼ਮ ਿ ਭਲਾ ਲਮ ਤ ਇਸ ਚੜ ਿਹ ਪਵਚ

ਇਕ ਜ਼ਰਾ ਵੀ ਨਾ ਐਸਾ ਪਕ ਪਿਹਨ ਆਪਣਾ ਹੀ ਕਪਹ ਲ ਕੀਹ ਗ਼ਮ

ਿ ਨਸੀਬ ਨਾ ਪਛੀ ਦਾ ਵੀ ਪਰਛਾਵ ਇਸ ਉਮਰਾ ਦ ਸਪਹਰਾ ਚ

ਪਿਦਹੀ ਛਾਵ ਹੀ ਬਪਹ ਲ

ਤਰ ਕਪਹਣ ਮ ਤਾਬਕ

ਿ ਤਰਾ ਸਾਥ ਪਮਲ ਮਨ

ਕੀਹ ਪਤਾ ਪਫਰ ਵੀ ਨਾ ਦ ਨੀਆ ਚ ਮ ਬਾਰਕ ਥੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ ਮਥ ਮ ਤ ਚਾਹ ਦਾ ਹ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਜ਼ਪਹਰ

ਕਲਾ ਹੀ ਪੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਚਿਕਰਾ ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਉਹਦ ਰਪ ਦੀ ਧ ਪ ਪਤਖਰੀ ਦਿਾ ਮਪਹਕ ਦਾ ਪਤਰਹਾਇਆ

ਤੀਿਾ ਉਹਦਾ ਰਗ ਗ ਲਾਬੀ ਪਕਸ ਗਰੀ ਮ ਦਾ ਿਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਨਣ ਉਹਦ ਚਤ ਦੀ ਆਥਣ

ਅਤ ਜ਼ ਲਫ਼ ਸਾਵਣ ਛਾਇਆ

ਹਠ ਦ ਪਵਚ ਕਤ ਦਾ ਕਈ ਪਦਹ ਚੜਹਨ ਤ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸਾਹਵ ਦ ਪਵਚ

ਫ ਲ ਸਇਆ ਦ

ਪਕਸ ਬਾਗ਼ ਚਾਨਣ ਦਾ ਲਾਇਆ

ਦਹੀ ਦ ਪਵਚ ਖਡ ਚਤਰ

ਇਤਰ ਨਾਲ ਨ ਹਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਬਲ ਦ ਪਵਚ

ਪਣ ਪ ਰ ਦੀ ਨੀ ਉਹ ਕਇਲ ਦਾ ਹਮਸਾਇਆ

ਪਚਟ ਦਦ ਪਿ ਧਾਨ ਬਗ਼ਲਾ ਤੜੀ ਮਾਰ ਉਡਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਇਕ ਪਲਘ ਨ ਆਰੀ ਅਸ ਚਾਨਣੀਆ ਪਵਚ ਡਾਪਹਆ

ਤਨ ਦੀ ਚਾਦਰ ਹ ਗਈ ਮਲੀ ਉਸ ਪਰ ਿ ਪਲਘ ਪਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਦ ਖਣ ਮਰ

ਨਣ ਦ ਕਏ

ਪਵਚ ਹੜਹ ਹਝਆ ਦਾ ਆਇਆ

ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਗਈ ਪਵਚ ਸਚ ਉਸ ਇਹ ਕੀ ਜ਼ ਲਮ ਕਮਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸ ਬਹਾ-ਸਵਰ

ਲ ਨੀ ਵਟਣਾ ਅਸ ਮਲ ਮਲ ਓਸ ਨ ਹਾਇਆ

ਦਹੀ ਪਵਚ ਪਨਕਲਣ ਪਚਣਗ ਤ ਸਾਡਾ ਹਥ ਪਗਆ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਚਰੀ ਕ ਟ ਤ ਉਹ ਖਦਾ ਨਾਹ ਉਹਨ ਪਦਲ ਦਾ ਮਾਸ ਖਵਾਇਆ

ਇਕ ਉਡਾਰੀ ਐਸੀ ਮਾਰੀ ਉਹ ਮ ੜ ਵਤਨ ਨਹ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਿਾਮ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਇਕ ਡਣ

ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਮਰੀ ਸਚ ਦ

ਪਸਪਵਆ ਚ ਕਈ ਵਾਰ

ਮਨ ਨਗੀ ਅਲਫ਼

ਘ ਮਦੀ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਪਾਲਤ ਸਪ ਕਈ

ਮਨ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਇਸ ਸ਼ਪਹਰ-ਸਪਰ ਦੀ ਹ ਸ ਕਦ ਚ ਛ ਟ ਕ

ਮਾਰ ਕ ਡਗ ਕਲਿ ਤ

ਹ ਣ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਲਮਬ ਦੀ ਨਾਰ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਦਹੀ ਮਗ ਚ ਜ਼ਰਦਾਰੀ ਨ

ਹਾਏ ਪਝ ਕ ਸਧਰ

ਅਫ਼ਰੀਕਾ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਤ

ਕਰ ਪਵਧਵਾ ਪਬਠਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਐਸੀ ਮਨਹਸ

ਤ ਬਦਸ਼ਕਲ ਸ਼ਪਹਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਹੜ ਸ਼ਪਹਰ ਚ

ਇਸ ਦ ਧ ਪਮਲ ਕਾਹਵ ਦ ਰਗ ਦੀ ਮਾਸਮ ਗ ਨਾਹ ਵਰਗੀ ਮ ਹਬਤ ਮ ਗਵਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਪਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਚਬਰਹਾ ਮਥ ਮਰਾ ਪਬਰਹਾ ਵਡਾ ਮ ਪਨਤ ਕਕ ਪਰਹਾ ਮਰੀ ਝਲੀ ਇਕ ਹਕਾ ਇਹਦੀ ਝਲ ਅਥਾਹ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਇਸ਼ਕ ਗਵਾਚਾ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਹ ਗਏ ਸਾਹ

ਮਰ ਹਠ ਵਖ ਲਈ

ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ ਹਢਾ

ਿ ਚ ਮਣ ਮਰ ਦਰ ਤ ਖਪੜਹਆ

ਇਕ ਅਧ ਵਾਰੀ ਆ

ਮ ੜ ਉਹ ਭ ਲ ਕਦ ਨਾ ਲਪਘਆ

ਏਸ ਦਰ ਦ ਰਾਹ

ਮ ਉਹਨ ਪਨਤ ਉਡੀਕਣ ਬਠਾ ਥਪਕਆ ਔਸੀਆ ਪਾ ਮਨ ਉਹ ਚ ਮਣ ਨਾ ਬਹ ਪੜਆ

ਸ ਚ ਮਣ ਦ ਵਣ ਗਾਹ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਮਰ ਹਾਣ ਦਾ ਪਵਚ ਲਖ ਸਰਿ ਦਾ ਤਾ ਪਿਹੜ ਸਾਹ ਚਤਰ ਖਡਦਾ ਮਨ ਉਸ ਚ ਮਣ ਦਾ ਚਾ

ਪਰਦਸੀ ਚ ਮਣ ਮਪਡਆ

ਕਦ ਵਤਨ ਫਰਾ ਪਾ ਪਕਤ ਸ ਚਾ ਪਬਰਹਾ ਤਡੜਾ ਮਥ ਿਠਾ ਨਾ ਹ ਿਾ

ਪਬਰਹਾ ਵੀ ਲਭੀ ਕਾਮ ਦਾ ਇਹਦੀ ਿਾਤ ਕ ਿਾਤ ਨਾ ਕਾ ਭਾਵ ਪਬਰਹਾ ਰਬ ਵਡੜਾ ਮ ਚੀ ਕਕ ਪਰਹਾ

ਚਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਹ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਗ ਹ ਲਟਕ ਪਰਹਾ ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ ਹ ਭਟਕ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਪਦਨ ਬਹ ਵਡਭਾਗਾ ਿਦ ਪਕਸ ਸਾਗਰ ਪਵਚ

ਆਦਮ ਦ ਪਕਸ ਪਪਤਰ

ਅਮਬ(ਅਮੀਬ) ਿਨਮ ਪਲਆ

ਪਰ ਇਹ ਪਦਹ ਪਨਕਰਮਾ ਿਦ ਇਸ ਆਦਮ ਦੀ ਝਲੀ ਫ ਲ ਸਮ ਦਾ ਹਸੀ ਖ਼ਰ ਪਪਆ

ਵਖ-ਵਖ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਮ ਸਚ ਪਰਹਾ ਸਮ ਅਵਾਰਾ ਕ ਤਾ ਦਰ ਦਰ ਭਟਕ ਪਰਹਾ ਿਠ ਹਡ ਖਾਣ ਲਈ

ਲਭੀ ਤਰਸ ਪਰਹਾ

ਸਮ ਪਰਾਈ ਨਾਰ

ਤ ਿ ਪਫਰ ਰਡੀ ਹ

ਪਪਹਲੀ ਰਾਤ ਹਢਾਇਆ ਲਗਦੀ ਚਗੀ ਹ

ਦਿੀ ਰਾਤ ਪਬਤਾਇਆ

ਹ ਦੀ ਭਡੀ ਹ

ਪਰ ਇਹਦ ਸਗ

ਦ ਨੀਆ ਦ ਹਰ ਜ਼ਰ ਨ

ਇਕ ਅਧ ਘੜੀ ਜ਼ਰਰ ਪਬਤਾਣੀ ਪਦੀ ਹ

ਕਦ ਹਰਾਮਣ ਪਟਕ ਕ

ਨਾ ਇਹ ਬਪਹਦੀ ਹ

ਉਮਰ ਦੀ ਬਾਰੀ ਖਲਹ ਕ ਏਸ ਿਹ ਵਲ

ਕਾਮਨੀ ਮਲੀ ਨਜ਼ਰ

ਤਕਦੀ ਰਪਹਦੀ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਝਠ ਸਹਣ ਕਾਮ ਚ ਮਤ ਆਪਸ਼ਕ ਵਗ

ਪਮਠੀਆ ਕਰ ਕਰ ਗਲ ਸਾਨ ਛਲਦਾ ਹ

ਮਾਣ ਕ ਚ ਮਣ

ਇਕ ਦ ਏਸ ਹਯਾਤੀ ਦ

ਭ ਲ ਿਦਾ ਹ-

ਫਰ ਨਾ ਪਵਹੜ ਵੜਦਾ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਕ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਾਕਣ ਲਟਕ ਪਰਹ

ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਸ ਞੀ ਿੜੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ

ਸਮ ਦੀ ਇਕ-

ਠ ਕਰਾਈ ਹਈ ਸਿਣੀ ਵਗ

ਪੀੜ-ਕ ਠੀ ਪਬਰਹਣ ਵਾਕਣ ਭਟਕ ਪਰਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਦਵਤਾ ਇਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ

ਇਹ ਦਵੀ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ ਕਾਮ ਿ ਸਭ ਤ ਮਹਬਲੀ ਹ

ਉਸ ਦੀ ਮ ਨ ਕਪਹਣਾ ਨਗੀ ਇਹ ਗਲ ਕੀ ਹੀ ਨਾ ਚਗੀ ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਏਸ ਦੀ ਹ ਬਖ਼ਸ਼ੀ ਹਈ

ਤ ਦ ਤ ਹ ਸਨ ਦੀ ਿ ਰ ਤ ਹ

ਏਸ ਨ ਹ ਰਪ ਵਡਣਾ-

ਖ਼ਨ ਮਰਾ ਿ ਤਡੀ ਕ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਖੜੀ ਆ ਪਮਟੀ ਦੀ ਇਹ ਬਾਜ਼ੀ ਪਚਟੀ ਦ ਧ ਕਲੀ ਪਿ ਤਾਜ਼ੀ ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦਾ ਇਕ ਸਗਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦੀ ਕਥਾ ਸ ਣਦਾ ਕਈ ਅਲਮਸਤ ਪਿਹਾ ਿਗਮ ਹ

ਤਰਾ ਇਸ ਨ ਟ ਡੀ ਕਪਹਣਾ ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਗ਼ਮ ਹ

ਕਾਮ ਪਬਨ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਕਾਹਦ ਅਰਥ ਿ ਚਲਦਾ ਦਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਪਸ਼ਵਿੀ ਕਾਮ ਬਰਹਮ ਹ

ਕਾਮ ਹੀ ਸਭ ਤ ਮਹ ਧਰਮ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਸ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਵਖ ਪਕ ਬ ਤ ਨ ਕੀ ਹਇਆ ਹ

ਇ ਲਗਦਾ ਹ ਪਿ ਰਇਆ ਹ

ਸਾਥ ਕਈ ਪਾਪ ਹਇਆ ਹ

ਸਾਰ ਦੀਵ ਝਬ ਬ ਝਾ ਦ

ਇਸ ਨ ਥੜਹਾ ਪਰਹ ਹਟਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਮ ਖ ਨ ਪਰਹ ਭ ਆ ਦ

ਿ ਇਸ ਤ ਕਈ ਪਰਦਾ ਪਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਪਦਲ ਪਵਚ ਵੀ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਇਸ ਨ ਹਾਲ ਵੀ ਕਈ ਭ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਕਾਮ ਏਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ ਇਹ ਭਾਵ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਸੀਮਾ ਦਪਨਕ ਅਖ਼ਬਾਰ ਦ

ਅਿ ਪਰਥਮ ਪਨ ਤ

ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਛਪੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਕ ਝ ਗਰ ਬਦਸ਼ੀ ਬਚ ਤ ਇਕ ਹਰ ਉਹਦ ਨਾਲ

ਖੜਹੀ ਉਸ ਦੀ ਸਖੀ ਹ

ਤਸਵੀਰ ਦ ਪਰ ਇਕ ਇਬਾਰਤ ਦੀ ਹ ਝਿਰ

ਇਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਹੀ ਕ ੜੀ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰੀ ਪਜ਼ਦਗੀ ਥ ੜੀ ਥ ੜੀ ਹ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ

ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਮਰ ਗੀਤ ਨ ਰਦ ਮਾਸਮ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਵੀ ਅਵਾਰਾ ਨ ਭਦ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ ਅਕਸਰ ਮਰ ਸ਼ਪਹਰ ਿਦ ਆਦੀ ਹਰ ਵਾਰ ਿਦ ਆਦੀ ਪਤਨ ਫ ਲ ਪਲਆਦੀ ਗ ਲਦਾਨ ਚ ਪਤਨ ਫ ਲ ਿਦ ਹਥ ਉਹ ਸਿਾਦੀ ਮ ਸਕਾ ਕ ਤ ਅਦਾਜ਼ ਚ

ਕ ਝ ਏਦ ਉਹ ਕਪਹਦੀ ਇਕ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਤਰ ਨ ਦਾ ਮਰ ਨ ਦਾ ਇਹ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਪਕਸ ਪਪਉ ਦਾ ਪਕਸ ਮ ਦਾ ਇਕ ਫ ਲ ਮਰੀ ਕ ਖ ਦੀ ਸੀਮਾ ਦ ਹ ਨ ਦਾ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਇਕ ਗਰੀ ਪਿਹੀ ਪਨਕੀ ਬਚੀ ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਪਿਸ ਚੀਚੀ ਹ ਪਕੜ ਰਖੀ

ਓਸ ਦੀ ਸ਼ਕਲ

ਮਰ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਹ ਆ ਲਥੀ ਈਕਣ ਲਗਦਾ ਹ

ਇਹ ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਧੀ ਹ

ਮਰਾ ਤ ਮਰੀ ਬਲਣ ਦ

ਪਬਮਾਰ ਲਹ ਦਾ ਏਸ ਧਰਤੀ ਤ ਪਬਿਾਇਆ

ਕਈ ਸਝਾ ਬੀਅ ਹ

ਮਰੀ ਪੀੜਾ ਦੀ ਮਰੀਅਮ ਦ

ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਮਸੀਹ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਿਦਹੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਬਚਨ ਮਰਾ ਿੀ ਹ

ਓਹ ਹੀ ਸੀਮਾ ਧੀ ਹ

ਕਈ ਹਰ ਇਹਦਾ ਪਪਉ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਅਜਨਬੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ

ਨਾ ਤ ਤ ਹੀ ਔਲੀਆ ਹ

ਨਾ ਤ ਮ ਹੀ ਹ ਨਬੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਮਰ ਲਈ ਇਹ ਰਸ-ਭਰੀ ਤਰੀ ਮਲਕ ਮ ਸਕੜੀ ਪਕਸ ਪਵਮਾਨ ਸਵਕਾ ਦੀ ਮ ਸਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਅਿ ਵੀ ਪਿਸ ਚ ਿਾਣਦ ਪਕ ਵਾਸ਼ਨਾ ਦੀ ਕਗ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਮਰ ਲਈ ਤਰੀ ਵਫ਼ਾ ਅਿ ਵੀ ਇਕ ਸਵਗ ਹ

ਮਰ ਨਸ਼ੀਲ ਪਿਸਮ ਦੀ ਅਿ ਵੀ ਤਨ ਮਗ ਹ

ਪਿਹੜਾ ਪਕ ਤਰੀ ਨਜ਼ਰ ਪਵਚ

ਪਫਲਮੀ ਰਸਾਲ ਵਗ ਹ

ਸਫ਼ਾ ਸਫ਼ਾ ਫਰਲਣਾ ਪਿਦਹਾ ਹ ਤਰੀ ਪਦਲ ਲਗੀ ਸਮ ਨ ਸਨਹ ਮਾਰ ਕ

ਿ ਪਮਲ ਿਾਏ ਘੜੀ ਕਦੀ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਮ ਸਗਾ ਤ ਕਾਮ ਦੀ ਹ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਅਿ ਤ ਸਾਡਾ ਇਸ਼ਕ

ਓਸ ਮਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਕਾਮ ਦ ਸ ਆਦ ਪਪਛ ਹ ਿਾਏ ਿ ਹਾਪਮਲਾ ਤ ਮਕੜ ਨ ਮਾਰ ਕ

ਬਣਾ ਲਏ ਪਿਵ ਗਜ਼ਾ ਤ ਖਾਈ ਿਾਏ ਉਹ ਕਾਮਣੀ ਕ ਲਛਣੀ ਸ ਆਦ ਲਾ ਹ ਕਾਮਣੀ ਹ ਕਾਮਣੀ ਮਨ ਬਚਾ ਮਨ ਬਚਾ ਵਾਸਤਾ ਈ ਿੀਭ ਨ

ਇਹ ਖ਼ਨ ਦਾ ਨਾ ਸ ਆਦ ਪਾ ਦਰ ਹ ਕ ਬਪਹ ਪਰਹ ਨਾ ਕਲ ਆ ਨਾ ਕਲ ਆ

ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਤਰ ਗਲ ਥ ਪਚਮਟ ਕ

ਇਹ ਸ ਪਰਹਾ ਿ ਬਾਲ ਹ

ਛ ਰੀ ਹ ਸਸਕਾਰ ਦੀ ਿ ਕਰ ਰਹੀ ਹਲਾਲ ਹ

ਇਹ ਕਪਹਣ ਨ ਤ ਠੀਕ ਹ ਪਕ

ਤਰਾ ਮਰਾ ਹੀ ਲਾਲ ਹ

ਿ ਸਚੀਏ ਤ ਸਹਣੀਏ

ਤਨ ਸਦੀਵੀ ਮਰਦ ਦੀ ਮ ਿਾਣਦ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਸਾਡੀ ਵਫ਼ਾ ਨ ਗਾਲਹ ਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਪਬਤਾਉਣ ਦੀ ਚਲੀ ਅਸ ਨ ਚਾਲ ਹ

ਮਨ ਸਦੀਵੀ ਨਾਰ ਦੀ ਤ ਿਾਣਦੀ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਫਰ ਵੀ ਵਗ ਰਹੀ ਹ ਪਰਸ਼ਪਤਆ ਦੀ ਇਕ ਨਦੀ ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਮ ਉਪਿ

ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਤ ਛਬੀ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦਾ ਮ ਸਗਾ ਤ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦੀ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਹ ਠੀਕ ਪਕ ਤਰੀ ਮਰੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਸਾਨ ਆਪਣ ਹੀ ਆਪ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਿੀਲ ਵਦ ਤ

ਕ ਰਾਨ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਗਰੀਆ ਨ ਸਮ ਦੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਮਗਲੀਆ ਦਰਾਵੜ ਨ

ਆਰੀਆ ਤ ਮਾਣ ਨਹ ਅਿ ਤ ਪਦਲ ਨ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਪਦਮਾਗ਼ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਕ ਲ ਿਹਾਨ

ਸਾਡ ਵਾਕਣਾ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਸਗਰਦ

ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ

ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਹਬਹ ਚੀਨ ਕਬਤਰ ਵਾਕਣ ਗ ਟਕਦੀ ਤ ਸਨ-ਖਭ ਨ ਪਖਲਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਇਹ ਮਰੀ ਵਾਕਫ਼

ਤ ਹਮਦਰਦ ਦਾ ਘਰ

ਪਿਸ ਚ ਅਿ ਦੀ ਰਾਤ

ਮ ਇਹ ਹ ਗ ਜ਼ਾਰੀ ਪਿਸ ਦੀ ਸਰਤ

ਚਤ ਦ ਸਰਿ ਦ ਵਗ

ਨੀਮ-ਪਨਘੀ ਦਧੀਆ ਹ ਗ ਲਾਨਾਰੀ ਪਹ ਦੀ ਸਗਰਦ ਦ ਪਰਭਾਤ ਵਲ

ਪਨਤਰੀ ਮਦਰ ਦੀ ਪਚਰਨਾਮਤ ਦ ਵਗ

ਠਢੀ-ਠਢੀ ਸ ਚੀ-ਪਮਠੀ ਤ ਪਪਆਰੀ ਸ ਰਹੀ ਹ ਮਪਹਕ ਹਠ ਤ ਪਖਲਾਰੀ

ਉਫ਼

ਪਕਨੀ ਹ ਰਹੀ ਹ ਬਰਫ਼-ਬਾਰੀ ਏਸ ਬਸਤੀ ਦੀ ਠਰੀ ਹਈ ਬ ਕਲ

ਮਘ ਰਹੀ ਨਾ ਪਕਤ ਵੀ ਕਈ ਅਗਾਰੀ ਚਹ-ਪਾਸ ਜ਼ਪਹਰ ਮਹਰੀ ਬਰਫ਼ ਦਾ ਮਨ ਸਾਗਰ ਹ ਪਸਰਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਰਾ ਪਦਲ ਮਰਾ ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ

ਬਰਫ਼ ਸਗ ਹ ਬਰਫ਼ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਦਰ ਕਾਲਾ ਰ ਖ ਲਮਾ ਚੀਲਹ ਦਾ ਸ਼ੀਪਸ਼ਆ ਤ ਪਾਰ ਿ ਘਲਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਬਸਤੀ ਦੀ ਬਲਰੀ ਪਾਤਲੀ ਪਵਚ

ਸਲ ਵਤ ਚ ਪਭਆ ਹ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ

ਉਫ਼

ਇਹ ਮਨ ਕੀਹ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ

ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਸਰਦ ਤਾਬੀਰ ਪਵਚ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਕਚੀ ਗਰੀ ਿਹਾ ਸ ਤ-ਉਨਦਾ ਪਿਸਮ ਬਣਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਵਗ ਚਪਲਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਕਣ ਦਰਵਾਜ਼ ਨ ਹ ਖੜਕਾ ਪਰਹਾ

ਸ਼ਾਇਦ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਹ ਟ ਪਰਆ ਆ ਪਰਹਾ ਹ ਪਦਲਾ ਬ-ਹਪਸ਼ਆ

ਕ ਝ ਹਸ਼ ਕਰ

ਨਾ ਤ ਕਈ ਆ ਤ ਨਾ ਹੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਮਰਾ ਵਪਹਮ ਤਨ ਖਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਹ

ਇਕ ਤਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਘਰ

ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ

ਉਹ ਤ ਪਪਹਲ ਹੀ

ਅਮਾਨਤ ਹ ਪਕਸ ਦੀ ਤ ਤ ਐਵ ਪੀਣ ਪਗਲਾ ਪਾ ਪਰਹਾ ਰਸ਼ਮੀ ਿਹ ਵਗ ਰਹ ਉਹਦ ਸਵਾਸ ਤ

ਨਜ਼ਰ ਮਲੀ ਪਕਸ ਲਈ ਹ ਪਾ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਤ ਮਦਰ ਦੀ ਸ ਚੀ ਪਣ ਵਰਗਾ ਸ ਆਦ ਤ ਲਸੀ ਦਾ ਪਿਦਹ ਚ ਆ ਪਰਹਾ

ਹ ਮਨਾ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ

ਤ ਤ ਕਾ ਹੀ ਸ਼ਰਮ ਹ ਲਾਹ ਮਾਰੀ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਪਿਸਮ ਤਰਾ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਤ ਤ ਧ ਰ ਤ ਗ਼ਮ ਦੀ ਇਕ ਸਗਰਦ ਹ

ਕਰ ਨਾ ਐਵ ਮਰਖਾ ਤ ਨਜ਼ਰ ਮਾੜੀ ਲਭ ਹਮਦਰਦੀ ਚ ਨਾ ਕਈ ਪਚਗਾੜੀ ਵਖ ਤਰ ਤ ਵੀ ਵਧ ਕ ਸਰਦ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਪਕਨੀ ਹ ਸ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਬਹ-ਰਪੀਏ

ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਮਰ ਘਰ ਪਵਚ ਪਈ ਘ ਮਦੀ ਹ

ਚ ਪ ਚ ਪ ਤ ਵੀਰਾਨ

ਪਕਸ ਪਨਪਤਰ ਰ ਖ ਦ ਤ ਇਲ ਦ ਆਲਹਣ ਵਗ

ਗ ਮ-ਸ ਮ ਤ ਸ ਨਸਾਨ

ਸ਼ਾਮ-ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਐਸੀ ਬ-ਪਹਸ ਸ਼ਾਮ ਨ ਆਪਖ਼ਰ

ਮ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਸਵਰ ਆਦੀ ਿ ਕਰ ਇਸ ਨ ਵੀ ਆਉਣਾ ਸੀ ਇਹਦ ਨਾਲ ਤ ਚਗਾ ਸੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਦੀ ਬ ਕਲ ਪਵਚ

ਕਾਫ਼ੀ ਦ ਦ ਘ ਟ ਪਨਗਲ ਕ

ਪਸਗਰਟ ਧ ਖਾ ਕ ਬਪਹ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਸਰਪਮਡ-ਮਛੀ ਿਹੀਆ ਕ ੜੀਆ ਵਖਣ ਮਾਤਰ ਸੜਕ ਤ

ਯਾਰ ਦ ਸਗ ਭ ਲਣਾ ਸੀ ਥਕ ਟ ਟ ਕ ਸ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ

ਸਮ ਵੀ ਪਕਨੀ ਚਦਰੀ ਸ਼ ਹ

ਪਕਸ ਪ ਰਾਣ ਅਮਲੀ ਵਾਕਣ

ਪਦਨ ਭਰ ਪੀ ਕ ਡਡ ਸਹਰਾ ਗਲੀਆ ਤ ਬਾਜ਼ਾਰ ਦ ਪਵਚ

ਆਪਣੀ ਝਕ ਚ ਟ ਪਰਆ ਰਪਹਦ ਨਾ ਕ ਝ ਸ ਣਦ ਨਾ ਕ ਝ ਕਪਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਖੜਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਬਪਹਦ ਇਸ ਬਦਬ ਦ ਿਾਣ ਚ ਹਾਲ

ਯ ਗ ਿਡਾ ਇਕ ਪਲ ਰਪਹਦ

ਕਾਲੀਆ ਕਾਲੀਆ ਿੀਭ ਿਹੀਆ

ਮਰੀ ਹਥ-ਘੜੀ ਦੀਆ ਸਈਆ

ਮਰੀ ਪਹਕ ਪਵਚ ਲਮ ਲਮ

ਕਪਡਆ ਵਾਕਣ ਪ ੜੀਆ ਹਈਆ ਹਫ਼ੀਆ ਹਫ਼ੀਆ ਭਿ ਭਿ ਮਈਆ

ਪਦਨ ਭਰ ਸਮ ਦ ਖਹ ਤ ਬਲ ਵਾਕਣ ਿਈਆ ਹਈਆ

ਗ਼ਮ ਦ ਪਾਣੀ ਸਗ ਪਸਿਣ ਲਈ

ਮਰ ਪਦਲ ਦੀਆ ਬਿਰ ਰਹੀਆ ਅਿ ਦੀਆ ਸ਼ਾਮ ਐਵ ਗਈਆ

ਰਬ ਕਰ ਬਦਬ ਦੀ ਢਰੀ ਛਤੀ ਿਾਵ ਛਤੀ ਿਾਵ

ਿ ਰਬ ਕਰ ਕ ਬਹ -ਰਪਣੀ ਚਰ ਦ ਸਗ ਧਲ ਿਾਵ ਿ ਕਈ ਐਸਾ ਮਤਰ ਚਲ

ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਭਸਮ ਹ ਿਾਵ ਇਸ ਮਨਹਸ ਨ ਖ਼ਰ ਕਦ ਤਕ

ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ ਹ ਚਟਦ ਰਪਹਣਾ ਮ ਤ ਹਰ ਪਕਸ ਸਗ ਰਾਤ

ਨਚਣ ਬਾਲ-ਰਮ ਹ ਿਾਣਾ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਭਗ ਲਈ

ਅਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਪਪਹਲਾ ਚ ਮਣ ਬਾਲ-ਵਰਸ

ਟ ਰ ਸਾਡ ਦਰ ਆਇਆ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਪਮਟੀ ਦੀ ਬਾਜ਼ੀ ਦ ਪਲ ਖਡ ਗਵਾਇਆ

ਦਿਾ ਚ ਮਣ ਿ ਸਾਨ ਿ ਪੜਆ

ਉਹ ਸਾਡ ਮਚ ਨਾ ਆਇਆ

ਉਸ ਮਗਰ ਸ ਚ ਮਣ ਿ ਪੜਆ

ਪਰ ਹਠ ਨਾ ਲਾਇਆ

ਮ ੜ ਨਾ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਪਰ ਇਹ ਕਹਾ ਅਿ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਗਲ ਸਾਡ ਲਗ ਰਇਆ

ਹਠ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਪਸਕੀ ਤ ਚਾਨਣ ਪਿਸ ਚਇਆ

ਇਹ ਚ ਮਣ ਸਾਡਾ ਸਿਣ ਪਦਸਦਾ ਇਹ ਸਾਡਾ ਮਪਹਰਮ ਹਇਆ

ਡ ਘੀ ਢਾਬ ਪਹਿਰ ਦੀ ਸਾਡੀ ਡ ਬ ਮਇਆ ਡ ਬ ਮਇਆ

ਸਾਡਾ ਤਨ-ਮਨ ਹਪਰਆ ਹਇਆ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਕ ਪਦਲ-ਪਰਚਾਵਾ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਸਕਨ

ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਬਾਸ਼ ਨ ਇਕ ਪਤਤਲੀ ਕਪਹਣਾ ਇਹ ਹ ਪਨਰਾ ਿਨਨ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਪਿਹੜਾ ਮਪਰਆ

ਉਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਊਣ

ਮਰ-ਮ ਕ ਕ ਵੀ ਕਰ ਨਾ ਸਕਦਾ ਪਰੀ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਭਾਵ ਇਹ ਬਰਪਹਮਡ ਵੀ ਫਲ

ਿ ਪਫਰ ਅਰਨ ਵਰਨ

ਇਹ ਵੀ ਇਕ ਿਨਨ

ਮ ਹਾਲ ਤਾਜ਼ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਸਮਝ ਮਰਾ ਖ਼ਨ

ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਮਾਣ ਲਈ

ਪਿਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਹ

ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਕ ਪਕਸ ਗਰ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਮਲ ਉਿਾੜ ਦਰ ਚ

ਰਪਹਦਾ ਹਵ ਮਲਗ ਫਕਰ

ਤ ਿਠ ਟ ਕ ਦੀ ਆਸ ਲ ਕ

ਪਦਨ ਢਲ ਿ ਗਰ ਚ ਆਵ ਤ ਪਬਨ ਬ ਲਾਇਆ ਹੀ ਪਰਤ ਿਾਵ

ਔ-ਲਖ ਕਪਹ ਤ ਮਾਰ ਚਕਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਕਾਲ ਰਾਹ ਦ

ਐਸ ਬ-ਪਹਸ ਪੜਾਅ ਤ ਖਪੜਹਆ ਪਿਤ ਖ਼ਾਬ ਦ ਨੀਲ ਰ ਖ ਚ

ਪਣ ਪੀਲੀ ਪਿਹੀ ਵਗ ਰਹੀ ਏ

ਅਗ ਪਸਪਵਆ ਦੀ ਮਘ ਰਹੀ ਏ

ਕਦ ਕਦ ਕਈ ਗ਼ਮ ਦਾ ਪਛੀ ਪਰ ਨ ਆਪਣ ਹ ਫੜਫੜਦਾ ਤ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਪੀਲ ਅਰਸ਼

ਕਈ ਪਸਤਾਰਾ ਹ ਟ ਟ ਿਦਾ ਤ ਚਦੀ-ਵਨਾ ਖ਼ਾਬ ਮਰਾ ਸਮ ਦਾ ਹਰੀਅਲ ਹ ਟ ਕ ਿਦਾ ਪਵਹਦ ਪਵਹਦ ਹੀ ਨੀਲ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸਾਰਾ ਿਗਲ ਹ ਸ ਕ ਿਦਾ ਫਰ ਪਦਲ ਦੀ ਮਾਯਸ ਵਾਦੀ ਚ

ਤਲਖ਼ ਘੜੀਆ ਦ ਜ਼ਰਦ ਪਤਰ

ਚੀ ਚੀ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਝਠ ਥੜਾ ਹੀ ਮਾਰਦ ਨ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਪਰ ਦ ਨਾਲ ਖਪਹਦੀ ਇਕ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਮਪਹਲ ਚ

ਇਸ਼ਕ ਮਰਾ ਗਵਾਪਚਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਆਸ਼ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਰੀਆ ਦਾ ਆਪਖਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਹਰ ਗਲੀ ਹਾਏ ਗੀਤ ਵਰਗੀ ਨ ਹਾਰ ਦੀ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਪਟ ਚ

ਰਾਤ ਸ਼ਬਨਮ ਗ ਜ਼ਾਰਦੀ ਹ

ਤ ਹਰ ਦਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਪਾਕ ਪਮਟੀ ਦਾ ਖ਼ਨ ਪੀ ਕ ਮ ਿਨਮ ਲੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਪਕ ਦ ਧਨੀਆ ਚ

ਮਾਸਮੀਅਤ ਦਾ ਦ ਧ ਪੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਬਰਗ ਪਚਹਰ ਤ

ਝ ਰੜੀਆ ਦ ਨ ਝਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਪਕ ਸੀਨ ਅਦਰ ਨ

ਗ ਰਬਤ ਦ ਪਹਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਨਣ ਦ

ਦਵ ਦੀਵ ਹੀ ਪਹਸ ਚ ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਿਨਾਪਜ਼ਆ ਲਈ

ਖ਼ਰੀਦ ਕਫ਼ਨ ਵੀ ਪਵਕ ਚ ਕ ਨ

ਤ ਹਰ ਤੀਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਮ ਲਮ ਸੜਕ ਤ

ਿਾ ਕ ਕਈ ਕਦ ਨਹ ਮ ੜਦਾ ਇਹ ਸਮਝ ਲੀਤਾ ਿਦਾ ਹ ਮ ਰਦਾ

ਤ ਹਰ ਚਥੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਕਾਲ ਬਾਗ਼ ਚ

ਪਸਰਫ਼ ਆਸ ਦੀ ਪਣ ਿਾਵ ਕਦ ਕਦ ਹ ਓਸ ਿਹ ਚ

ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਵ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਆਬਾਦ ਕਰਨ ਨ ਤ ਹੀ ਰਕੜ

ਤ ਹੀ ਧਰਤੀ ਦਾ ਕਝ ਵਰਨ

ਤ ਹੀ ਕਰਨੀ ਫ਼ਜ਼ਾ ਮ ਅਤਰ

ਤ ਹੀ ਸਿ ਨ ਮਾਨਣਾ ਸ ਕ ਪਪਹਲ ਤ ਵਖ ਸਥਰ ਪਰ ਮ ਛਤੀ ਹੀ ਸਮਝ ਿਦਾ ਇਹ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸ਼ਰ ਹੀ ਹ

ਿ ਲਾ ਪਰਹਾ ਹ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਚਕਰ

ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਆਉਣ ਵਾਲ

ਇਹ ਲਕ ਪੜਹ ਕ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ ਇਹ ਉਹ ਪਵਚਾਰੀ ਬਦਬਖ਼ਤ ਰਹ ਹ

ਪਕ ਪਿਹੜੀ ਪਹਰਨ ਦ ਪਸਙ ਤ

ਉਦਾਸ ਲਪਮਹਆ ਨ ਫੜਣ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਚੜਹ ਰਹੀ ਏ ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ

ਪਕ ਹਠ ਦ ਫ ਲ ਦੀ ਮਪਹਕ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਰਹੀ ਏ

ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਪਨਕੀ ਉਮਰ

ਉਡਾ ਕ ਲ ਗਏ ਗ਼ਮ ਦ ਝਖੜ

ਵਫ਼ਾ ਦ ਸਹ ਦ ਮਲ ਤ

ਇਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਮ ਲਚਦਾ ਹ ਪਕ ਇਸ ਚ ਰਾਹ ਤ

ਮਨ ਕਈ ਉਿਾੜ ਦਵ ਤ ਮਰ ਮਥ ਦ ਕਾਲ ਅਖ਼ਰ ਤ

ਕਟ ਚਨ ਦਾ ਚਾੜਹ ਦਵ ਿ ਅਗ ਫ਼ ਰਕਤ ਦੀ ਪਦਨ ਦੀਵ ਪਵਚ ਚ ਰਾਹ ਦ ਸਾੜ ਦਵ ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਪਪਘਲ ਿਾਵਣ

ਇਹ ਬਦਨਸੀਬੀ ਦ ਕਾਲ ਕਕਰ

ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਬਦਲ ਿਾਵਣ

ਮਰੀ ਪਕਸਮਤ ਦ ਸਭ ਨਛਤਰ

ਮ ਮਨ ਖਤਾ ਦ ਨਾਮ ਸ ਖਗਾ ਆਪਣ ਗੀਤ ਦ ਸਨ-ਛਤਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

Page 30: Pc64 bDnc64 - Punjabi Library · Aate Dian Chirian Shiv Kumar Batalvi 6If Pc64 bDnc64 b]\ ?dWaY UIaZ\c 6If Pc64 bDnc64 DaRMc YaN D ^dÊNc 7? S_anc U^Nc ?^W NfYc WfYf Ph^N Unc bS6Yc

ਪਿਸ ਦ ਹਥ ਪਵਚ

ਕਾਠ ਦੀ ਤਲਵਾਰ ਹ

ਚਮਕਦੀ ਹ ਪਰ ਨਾ ਕਈ ਧਾਰ ਹ

ਝਠਾ ਮਠਾ ਕਰਨਾ ਪਿਸ ਨ ਵਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਹ ਮਨਾ ਨਾ ਹਰ ਲਮੀ ਸਚ ਕਰ

ਸਚ ਲਮੀ ਸਨਹ ਲਾਣੀ ਸਮ ਨ

ਸਮ ਨ ਤ ਸਨਹ ਲਾਣੀ ਪਾਪ ਹ ਸਮ ਹੀ ਤ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਬਾਪ ਹ ਠ

ਪਕ ਸਾਰ ਨ ਸਾਥੀ ਸ ਰਹ

ਸ ਪਪਨਆ ਦ ਸ਼ਪਹਰ ਸਭ ਭ ਰਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਇਕ ਕਾਮ

ਦਿ ਕਮ ਪਬਨ

ਹ ਮਨਾ ਬ-ਕਾਰ ਹ ਬ-ਕਾਰ ਹ

ਇਕ ਵਾਧ ਭਾਰ ਹ

ਤਨ ਮਰ ਿਾਣਾ ਹੀ ਬਸ ਦਰਕਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਮਰ ਵਾਕਣ ਮਰਦ ਹ ਨਾਰ ਹ

ਰਾਤ ਅਧੀ ਆਰ

ਅਧੀ ਪਾਰ ਹ

ਲਣਾ

ਧਰਮੀ ਬਾਬਲ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਲੜ ਲਾਇਆ ਸਾਡ ਫ ਲ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਪਿਸ ਦਾ ਇਛਰ ਰਪ ਹਢਾਇਆ

ਮ ਪਰਨ ਦੀ ਮ ਪਰਨ ਦ ਹਾਣ ਦੀ

ਮ ਉਸ ਤ ਇਕ ਚ ਮਣ ਵਡੀ ਪਰ ਮ ਕੀਕਣ ਮ ਉਹਦੀ ਲਗੀ ਉਹ ਮਰੀ ਗਰਭ ਿਨ ਨਾ ਆਇਆ

ਲਕਾ ਵ ਮ ਧੀ ਵਰਗੀ ਸਲਵਾਨ ਦੀ

ਪਪਤਾ ਿ ਧੀ ਦਾ ਰਪ ਹਢਾਵ ਲਕਾ ਵ ਤਨ ਲਾਿ ਨਾ ਆਵ

ਿ ਲਣਾ ਪਰਨ ਨ ਚਾਹਵ ਚਪਰਤਰ-ਹੀਣ ਕਵਹ ਪਕ ਿੀਭ ਿਹਾਨ ਦੀ

ਚਪਰਤਰ-ਹੀਣ ਤ ਤ ਕਈ ਆਖ

ਿ ਕਰ ਲਣਾ ਵਚ ਹਾਸ

ਪਰ ਿ ਹਾਣ ਨਾ ਲਭਣ ਮਾਪ

ਹਾਣ ਲਭਣ ਪਵਚ ਗਲ ਕੀ ਹ ਅਪਮਾਨ ਦੀ

ਲਣਾ ਹਵ ਤ ਅਪਰਾਧਣ

ਿਕਰ ਅਦਰ ਹਏ ਸ ਹਾਗਣ

ਮਪਹਕ ਉਹਦੀ ਿ ਹਵ ਦਾਗ਼ਣ

ਮਪਹਕ ਮਰੀ ਤ ਕਿਕ ਮ ਹੀ ਿਾਣਦੀ

ਿ ਸਲਵਾਨ ਮਰ ਲੜ ਲਗਾ ਪਦਨ ਭਰ ਚ ਕ ਫ਼ਾਈਲ ਦਾ ਥਬਾ ਸ਼ਪਹਰ ਸ਼ਪਹਰ ਰਵਹ ਪਨਤ ਭਿਾ ਮਨ ਪਵਚ ਚਟਕ ਚਦੀ ਦ ਫ ਲ ਖਾਣ ਦੀ

ਪਚਰ ਹਇਆ ਉਹਦੀ ਇਛਰ ਮਈ

ਇਕ ਪਰਨ ਿਮ ਪਰਨ ਹਈ

ਉਹ ਪਰਨ ਨਾ ਿਗੀ ਕਈ

ਉਸ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਹ ਮਰਾ ਹਾਣ ਪਛਾਣਦੀ

ਹ ਚਪਲਆ ਹ ਆਥਣ ਵਲਾ ਆਇਆ ਨਹ ਗਰਖ ਦਾ ਚਲਾ ਦਫ਼ਤਰ ਤ ਅਿ ਘਰ ਅਲਬਲਾ ਮ ਪਈ ਕਰ ਪਤਆਰੀ ਕਫ਼ ਿਾਣ ਦੀ

ਧਰਮੀ ਬਾਬਲ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਲੜ ਲਾਇਆ ਸਾਡ ਫ ਲ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਪਿਸ ਦਾ ਇਛਰ ਰਪ ਹਢਾਇਆ

ਮ ਪਰਨ ਦੀ ਮ ਪਰਨ ਦ ਹਾਣ ਦੀ

ਇਕ ਸਫ਼ਰ

ਉਹ ਵੀ ਸ਼ਪਹਰ ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਮ ਵੀ ਸ਼ਪਹਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਲਪਹਦ ਦੀ ਖ ਸ਼ਕ ਟਪਹਣੀ ਤ ਦਰ

ਫ ਲ ਸਰਿ ਦਾ ਅਿ ਕ ਮਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਤ ਮਰ ਪਵਚਾਲ ਪਵਥ ਸੀ ਪਫਰ ਮਨ ਸਕ ਉਹਦਾ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਦਵ ਕਢ ਸਵਲੀ ਪਿਹੀ ਸੜਕ ਦ

ਉਹਦ ਬ ਲਹ ਵਗ ਪਏ ਸੀ ਫਰਕਦ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਬ ਰਿੀਆ ਸੜਕ ਦ ਪਏ ਦਦ ਹਵਣ ਹਸਦ

ਪਣ ਦਾ ਪਚਮਟਾ ਪਪਆ ਸੀ ਵਿਦਾ ਟਾਹਲੀਆ ਦ ਪਤ ਪਏ ਸੀ ਖੜਕਦ ਵਖ ਰਹ ਸਨ ਸਾਡੀ ਵਲ ਨਾਮ ਰਾਦ

ਕਾਸ਼ਨੀ ਪਿਹ ਫ ਲ ਪਹਾੜੀ ਅਕ ਦ

ਬੀਿ ਰਹ ਸਨ ਮਰ ਪਦਲ ਪਵਚ ਸਰਘੀਆ

ਲਾਲ ਸਹ ਕਰ ਉਹਦੀ ਅਖ ਦ

ਦਰ ਇਕ ਆਥਣ ਦਾ ਤਾਰਾ ਪਫਕੜਾ ਗਗਨ ਦੀ ਹ ਣ ਗਲਹ ਤ ਮ ਸਕਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਇਕ ਪਨਆਣ ਦ ਗ ਲਾਬੀ ਮ ਖ ਤ

ਕਾਲ ਪਤਲ ਦ ਵਗ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਤ ਮਰ ਪਵਚਾਲ ਫਾਸਲਾ ਸਾਡੀ ਮਪਜ਼ਲ ਵਗ ਘਟਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਉਫ਼ਕ ਦ ਨਣ ਚ ਕ ਝ ਨੀਲਾ ਕ ਧ

ਕਾਗ ਦ ਪਿ ਬਟ ਦ ਪਪਡ ਤ ਲ ਬਖ਼ਸ਼ਦਾ ਸੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਸਕ

ਦਰ ਉਸ ਧਏ ਦ ਉਸ ਿਗਲ ਤ ਪਾਰ

ਿਾ ਰਹੀ ਸੀ ਪਛੀਆ ਦੀ ਇਕ ਡਾਰ

ਮਰਾ ਿੀ ਕੀਤਾ ਪਕ ਮ ਉਸ ਡਾਰ ਨ

ਚੀ ਦਣੀ ਇਕ ਕਹ ਆਵਾਜ਼ ਮਾਰ

ਨਾਲ ਆਪਣ ਲ ਚਲ ਸਾਨ ਵੀ ਯਾਰ

ਦਰ ਇਸ ਦ ਨੀਆ ਤ ਪਕਧਰ ਪਰਲ ਪਾਰ

ਦਣਾ ਸਾਨ ਉਸ ਿਜ਼ੀਰ ਤ ਉਤਾਰ

ਪਿਥ ਸਕੀਏ ਰਾਤ ਅਿ ਦੀ ਇਹ ਗ ਜ਼ਾਰ

ਪਸਆਹ ਹਨਰਾ ਪਸਆਹ ਦੀ ਇਕ ਸਪਣੀ ਦ ਵਗ

ਮਰ ਵਲ ਸਰਕਦਾ ਹੀ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਮਰਾ ਹਥ ਹ ਣ ਉਹਪਦਆ ਹਥ ਦ ਨਾਲ

ਖ਼ਰ ਪਕਨੀ ਦਰ ਤ ਟਕਰਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਿੀਕਣ ਘ ਗੀਆ ਦਾ ਿੜਾ ਕਧ ਤ

ਚ ਝ ਦ ਪਵਚ ਚ ਝ ਪਾ ਮ ਸਕਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਸੜਕ ਦ ਬ ਲਹ ਤ ਅਬ ਦੀ ਕਤਾਰ

ਮਪਹਕ ਆਪਣ ਬਰ ਦੀ ਸੀ ਰਹੀ ਪਖਲਾਰ

ਉਸ ਪਲਾਡ ਪਵਚ ਅਿ ਤੀਕ

ਚ ਗ ਰਹੀ ਸੀ ਪਬਿਪੜਆ ਦੀ ਇਕ ਡਾਰ

ਹ ਣ ਉਹਦ ਹਥ ਮਪਰਆ ਹਥ ਚ ਸਨ

ਬਰਫ਼ ਨਾਲ ਵਧ ਸਨ ਿ ਠਢ ਠਾਰ

ਿੀਕਣ ਪਬਲ ਦ ਮਹ ਕਈ ਗ ਟਾਰ

ਕਰ ਰਹ ਸਨ ਫਰ ਵੀ ਮਨ ਪਪਆਰ

ਿਦ ਹੀ ਭੜੀ ਰਾਹ ਅਸਾਡਾ ਕਟ ਗਈ

ਕਾਲੀ ਪਬਲੀ ਵਾਗਣ ਇਕ ਕਾਲੀ ਕਾਰ

ਸਾਡ ਮਹ ਤ ਰਸ਼ਨੀ ਦਾ ਇਕ ਬ ਕ ਮਾਰ

ਸਾਨ ਉਸ ਖਡ ਤ ਗਈ ਪਵਸਾਰ

ਪਪਛ ਬਤੀ ਲਾਲ ਪਿਹੀ ਉਸ ਕਾਰ ਦੀ ਅਿ ਤੀਕਣ ਚਮਕ ਪਈ ਸੀ ਮਾਰਦੀ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਸੜਕ ਦ ਮਥ ਤ ਪਿ

ਕਮ ਦਣੀ ਦਾ ਪਈ ਸੀ ਸਾਰਦੀ ਿ ਮਣੀ ਚਮਕ ਗਲ ਦ ਹਾਰ ਦੀ ਪਣ ਦ ਪਰ ਚ ਝਿਰ ਮਪਹਕ ਦੀ ਫ ਲ ਚਹ ਹਥ ਦਾ ਰਲ ਕ ਪਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਤਜ਼ ਸਰਿ ਹਾੜ ਦਾ ਸਾਡੀਆ ਤਲੀਆ ਚ ਚੜਹਦਾ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਕ ਵਧਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਤਜ਼ ਸ ਮ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਤਾਲ ਪਵਚ ਸੀ ਛਣਕਦਾ ਯਕ ਦਾ ਸਾਜ਼

ਸਾਜ਼ ਚ ਇਕ ਉਭਰਦੀ ਐਸੀ ਆਵਾਜ਼

ਪਬਿਲੀ ਦ ਖਪਭਆ ਚ ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਨਕ ਹ ਦ ਕਨ ਲਾ ਸ ਣਦ ਆਵਾਜ਼

ਪਰ ਨਾ ਆਦਾ ਸਮਝ ਦ ਪਵਚ ਉਸਦਾ ਰਾਜ਼

ਸਮਝਦ ਪਕ ਹ ਪਰਤ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਡ ਰਹ ਨ ਿ ਪਕ ਲਾਮ ਪਵਚ ਿਹਾਜ਼

ਿਗਤ ਦ ਪਾਪ ਤ ਪਚੜ ਕ ਸਮਝਦ ਹ ਗਏ ਿ ਦਵਤ ਸਾਰ ਨਾਰਾਜ਼

ਹਥ ਸਾਡ ਅਗ ਦੀ ਉਸ ਖਡ ਤ

ਅਿ ਤੀਕਣ ਵੀ ਨਹ ਹਨ ਆਏ ਬਾਅਜ਼

ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਤਜ਼ ਸ ਮ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਛਣਕਦਾ ਸੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਯਕ ਦਾ ਸਾਜ਼

ਉਹਦ ਪਪਡ ਦੀ ਚੀ ਮਸਪਿਦ ਦਾ ਪਮਨਾਰ

ਉਸ ਹਨਰ ਪਵਚ ਵੀ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹ ਤ ਉਹਦ ਨਾਲ ਉਹਦਾ ਹਥ ਵੀ ਮਰ ਹਥ ਚ ਪਨਕਲ ਕ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਬਾਝ ਓਸ ਦਾ ਹੀ ਹ ਣ ਗਰ ਲਪਗਆ ਪਕ ਖਾਣ ਨ ਪਿ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਖ਼ਰ ਕੀ ਕ ਰਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਬ-ਰਪਹਮ ਘੜ ਨ ਇਕ ਿਲਾਦ ਵਗ

ਚੀ-ਚੀ ਤਜ਼ ਛਟ ਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਚੀ ਚ ਗ਼ਲ ਇਕ ਪਚਚਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਾਰਾ ਰਾਹ ਓਸ ਚ ਗ਼ਲ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਨਾਲ

ਲਪਗਆ ਪਕ ਨਦ ਪਵਚ ਬਰੜਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਾਰਾ ਯਕਾ ਹ ਣ ਪਕਸ ਤਾਜ਼ਾ ਮਰ

ਿਾਨਵਰ ਦਾ ਕਰਗ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਲਪਹਦ ਦੀ ਖ਼ ਸ਼ਕ ਟਾਹਣੀ ਨ ਹ ਣ

ਤਾਪਰਆ ਦਾ ਘ ਣ ਪਿਹਾ ਬਸ ਖਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦੀਪਵਆ ਦੀ ਲ ਚ ਹ ਣ ਮਰਾ ਗਰ ਦਰ ਕਬਰਸਤਾਨ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਪਦਲ ਮਰਾ ਡਦ ਫਰਾਰ ਵਾਕਣ ਹਰ ਘੜੀ ਪਪਛ ਨ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਖ਼ਰ ਕੀ ਕ ਰਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਬ-ਰਪਹਮ ਘੜ ਨ ਇਕ ਿਲਾਦ ਵਗ

ਚੀ-ਚੀ ਤਜ਼ ਛਟ ਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਚਸਕਲੀਗਰ

ਮ ਪਸਕਲੀਗਰ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਦਸ਼ ਨਾ ਨਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਘਰ

ਮ ਪਸਕਲੀਗਰ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਗਡ

ਲ ਕ ਸ਼ਪਹਰ ਸ਼ਪਹਰ ਮ ਪਫਪਰਆ

ਪਟ ਦੀ ਅਗ ਬ ਝਾਵਣ ਿਗਾ ਪਰ ਕਈ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਨਾ ਪਮਪਲਆ

ਸਮ ਦ ਪਪਡ ਦੀਆ ਪੜ ਤ

ਹਲੀ ਹਲੀ ਪਰਹਾ ਮ ਟ ਪਰਆ

ਪਰ ਪਫ਼ਕਰ ਦਾ ਰਗ ਨਾ ਖ ਪਰਆ

ਹ ਣ ਮਥ ਨਹ ਿਦਾ ਟ ਪਰਆ

ਨਾ ਹੀ ਪਪਛ ਿਦ ਮ ਪੜਆ

ਹ ਣ ਤਕ ਸ਼ਾਇਦ ਬ ਢੀ ਠਰੀ ਮਰੀ ਅਮ ਗਈ ਹਸੀ ਮਰ

ਲਭ ਪਲਆ ਹਸੀ ਮਰ ਪਪਉ ਨ

ਆਪਣੀ ਧੀ ਲਈ ਯਗ ਕਈ ਵਰ

ਹ ਣ ਨਹ ਮਨ ਕਈ ਵੀ ਡਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਭ ਲ ਚ ਕਾ ਹ

ਮਨ ਮਰਾ ਕ ਲ ਕਬੀਲਾ

ਲਖ ਪਹਾੜ ਤ ਭਾਰਾ ਹ

ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦਾ ਸਾਵਾ ਤੀਲਾ ਇਸ ਤ ਵੀ ਵਧ ਭਾਰਾ ਹ ਦ ਪਿਊਣ ਲਈ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਵਸੀਲਾ ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਰਟੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਸਭ ਗਏ ਮਰ

ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਨ ਪਬਲਵਾ ਵਾਕਣ

ਲਾਸ਼ ਪਕਸ ਦਾ ਮਢਾ ਫੜ ਕ

ਿਾਣਾ ਹ ਤਰ ਿਾਣਾ ਹ ਤਰ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਵਖ ਪਕ ਤਰੀ ਦਣੀ ਵਰਗਾ ਲਪਹਦ ਵਲ

ਕੀਕਣ ਥਹਰ ਦ ਫ ਲ ਿਹਾ ਪੀਲਾ ਸਰਿ ਡ ਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਿੀਕਣ ਪਸਵਾ ਮਰੀ ਅਮ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਬਲ ਕ ਬ ਝ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਬਲਕ ਲ ਤਰੀ ਸਾੜੀ ਵਰਗਾ ਰਗ ਪਫ਼ਜ਼ਾ ਪਵਚ ਡ ਪਰਹਾ ਹ

ਸਿਣੀ ਆਪਖ਼ਰ ਇਸ਼ਕ ਅਸਾਡਾ ਵਾਹਵਾ ਹੀ ਤ ਪ ਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਮਰ ਪਵਹੜ ਚਦੀ ਦਾ ਇਕ ਬਟਾ ਆਪਖ਼ਰ ਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਪਿਦ ਮਰੀ ਦਾ ਪੀਲਾ ਸਰਿ ਡ ਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਆਪਖ਼ਰ ਇਕ ਪਦਨ ਸ ਕ ਹੀ ਿਦ ਹਰ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਹਰ ਡ ਘਾ ਸਰ

ਆਪਖ਼ਰ ਬਦਲ ਡ ਹੀ ਿਦ ਇਕ ਪਲ ਦ ਪਲ ਿ ਦ ਪਦਨ ਵਰਹ ਕੀਹ ਭੜਾ ਹ

ਇਸ਼ਕ ਿ ਮਰਾ ਤਰ ਤ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਦਾ ਰਾਹ ਹ

ਪਰ ਮਰਾ ਸਖਾ ਤ ਸਾਹ ਹ

ਤਨ ਵੀ ਕ ਝ ਮਰਾ ਲਾਹ ਹ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਤ ਸਮਝਗੀ ਮ ਮਧ ਪੀ ਕ ਬਲੀ ਿਦ ਕਾਮ-ਮਪਤਆ ਵਣ ਦੀ ਛ ਪਿਹ

ਤਰ ਵਾਲ ਵਰਲੀ ਿਦ ਕਚੀਆ ਰਤੀਆ ਪਿਹ ਬ ਲਹ ਸਹ

ਆਪਣ ਸਾਹ ਪਵਚ ਘਲੀ ਿਦ ਹ ਸਕਦਾ ਹ ਪਤਲ ਮਾਤਰ ਕਈ ਇਸ ਗਲ ਪਵਚ ਸਚਾਈ ਹਵ ਰਜ਼ ਦ ਕਹਲ ਗੜ ਵਾਕਣ

ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਪਵਚ ਆਈ ਹਵ ਪਿਸਮ ਤਰ ਦੀ ਪਭਨੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਭਾਈ ਹਵ ਪਫਰ ਵੀ ਹਸ਼ ਹ ਪਿਥ ਤੀਕਣ

ਅਿ ਮਰਾ ਅਗ ਅਗ ਪਪਆ ਠਰਦ

ਅਿ ਤਰ ਪਰਮਸ਼ਰ ਕਲ

ਪਾਪੀ ਪਟ ਪਪਆ ਬਹ ਡਰਦ ਅਿ ਮ ਈਕਣ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ ਪਿ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਥਹ ਤ

ਆਪਣ ਗ਼ਮ ਦਾ ਲਹਾ ਕ ਟਦ

ਕਾਲ ਲਹ ਨ ਥ ਕਦ ਥ ਕਦ ਆਪਣੀ ਬ ਢੀ ਅਮ ਵਾਿਣ

ਮ ਵੀ ਛਤੀ ਿਾਣਾ ਹ ਮਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਬਦ ਹ ਿਾਣ ਤਰੀ ਰਪਹਮਤ ਦ ਵੀ ਦਰ

ਪਰ ਤ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਹਸ ਹ ਖਭ ਪਵਚ ਸਾਹਸ ਹ

ਲਭ ਹੀ ਲ ਗਾ ਹਰ(ਹਰ) ਕਈ ਸਰ

ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਦਸ਼ ਨਾ ਨਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਘਰ ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹਮਦਰਦ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਤਰ ਿਜ਼ਬਾਤ ਦੀ ਇਕ ਮਪਹਕ ਦਾ ਇਹ ਗ ਚਾ ਮਰ ਅਪਹਸਾਸ ਦ ਹਠ ਤ

ਇਵ ਪਖਪੜਆ

ਬਾਜ਼ਾਰੀ ਪਿਵ ਸਹਣੀ ਪਕਸ ਨਾਰ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਪਪਰਥਮ ਵਾਰ

ਪਕਸ ਕਾਮੀ ਨ ਹਏ ਿ ਪੜਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ-ਮਥ ਪਫਰ ਵੀ ਹਮਦਰਦੀ ਤ ਮਨ ਡਰ ਲਗਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਪਸ਼ਾਕ ਹ ਪਕਸ ਹੀਣ ਦੀ ਹੀਣਾ ਸਭ ਤ ਵਡਾ ਪਮਹਣਾ ਿਗ ਤ

ਪਿਹੜ ਹਥ ਥ ਉਲੀਕ ਨ

ਤ ਇਹ ਅਖਰ

ਉਨਹ ਹਥ ਨ ਮਰਾ ਸ ਸ ਚ ਮਣ

ਮ ਨਹ ਚਾਹ ਦਾ ਤਰ ਹਠ ਦ ਗ ਲਾਬ

ਆਤਸ਼ੀ-ਸਹ

ਬੜ ਸ਼ਖ਼ ਤ ਤਜ਼ਾਬੀ ਨ ਿ ਮਰ ਸਾਹ ਦੀ ਬਦਬ ਚ

ਸਦਾ ਲਈ ਗ ਮਣ

ਮ ਿਾਣਦ ਤਰ ਖ਼ਤ ਚ

ਤਰ ਪਿਸਮ ਦੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਹ

ਇਕ ਸਕ ਹ ਇਕ ਰਗ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਦੀ ਛਹ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਮਰੀ ਨਜ਼ਰ ਚ

ਪਰ ਕੀਹ ਆਖ

ਬ-ਪਹਸ ਪਿਹ ਕਾਮ ਦ

ਪਡ ਦਾ ਹੀ ਕਹ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ

ਮ ਿਾਣਦ ਹਮਦਰਦ ਮਰ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਮਰੀ ਮਰੀ ਤ ਮਤਈ ਮ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਹ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਇਹਦੀ ਪਮਠੀ ਛ ਹ

ਕੀਹ ਗ਼ਮ ਿ ਭਲਾ ਲਮ ਤ ਇਸ ਚੜ ਿਹ ਪਵਚ

ਇਕ ਜ਼ਰਾ ਵੀ ਨਾ ਐਸਾ ਪਕ ਪਿਹਨ ਆਪਣਾ ਹੀ ਕਪਹ ਲ ਕੀਹ ਗ਼ਮ

ਿ ਨਸੀਬ ਨਾ ਪਛੀ ਦਾ ਵੀ ਪਰਛਾਵ ਇਸ ਉਮਰਾ ਦ ਸਪਹਰਾ ਚ

ਪਿਦਹੀ ਛਾਵ ਹੀ ਬਪਹ ਲ

ਤਰ ਕਪਹਣ ਮ ਤਾਬਕ

ਿ ਤਰਾ ਸਾਥ ਪਮਲ ਮਨ

ਕੀਹ ਪਤਾ ਪਫਰ ਵੀ ਨਾ ਦ ਨੀਆ ਚ ਮ ਬਾਰਕ ਥੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ ਮਥ ਮ ਤ ਚਾਹ ਦਾ ਹ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਜ਼ਪਹਰ

ਕਲਾ ਹੀ ਪੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਚਿਕਰਾ ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਉਹਦ ਰਪ ਦੀ ਧ ਪ ਪਤਖਰੀ ਦਿਾ ਮਪਹਕ ਦਾ ਪਤਰਹਾਇਆ

ਤੀਿਾ ਉਹਦਾ ਰਗ ਗ ਲਾਬੀ ਪਕਸ ਗਰੀ ਮ ਦਾ ਿਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਨਣ ਉਹਦ ਚਤ ਦੀ ਆਥਣ

ਅਤ ਜ਼ ਲਫ਼ ਸਾਵਣ ਛਾਇਆ

ਹਠ ਦ ਪਵਚ ਕਤ ਦਾ ਕਈ ਪਦਹ ਚੜਹਨ ਤ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸਾਹਵ ਦ ਪਵਚ

ਫ ਲ ਸਇਆ ਦ

ਪਕਸ ਬਾਗ਼ ਚਾਨਣ ਦਾ ਲਾਇਆ

ਦਹੀ ਦ ਪਵਚ ਖਡ ਚਤਰ

ਇਤਰ ਨਾਲ ਨ ਹਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਬਲ ਦ ਪਵਚ

ਪਣ ਪ ਰ ਦੀ ਨੀ ਉਹ ਕਇਲ ਦਾ ਹਮਸਾਇਆ

ਪਚਟ ਦਦ ਪਿ ਧਾਨ ਬਗ਼ਲਾ ਤੜੀ ਮਾਰ ਉਡਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਇਕ ਪਲਘ ਨ ਆਰੀ ਅਸ ਚਾਨਣੀਆ ਪਵਚ ਡਾਪਹਆ

ਤਨ ਦੀ ਚਾਦਰ ਹ ਗਈ ਮਲੀ ਉਸ ਪਰ ਿ ਪਲਘ ਪਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਦ ਖਣ ਮਰ

ਨਣ ਦ ਕਏ

ਪਵਚ ਹੜਹ ਹਝਆ ਦਾ ਆਇਆ

ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਗਈ ਪਵਚ ਸਚ ਉਸ ਇਹ ਕੀ ਜ਼ ਲਮ ਕਮਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸ ਬਹਾ-ਸਵਰ

ਲ ਨੀ ਵਟਣਾ ਅਸ ਮਲ ਮਲ ਓਸ ਨ ਹਾਇਆ

ਦਹੀ ਪਵਚ ਪਨਕਲਣ ਪਚਣਗ ਤ ਸਾਡਾ ਹਥ ਪਗਆ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਚਰੀ ਕ ਟ ਤ ਉਹ ਖਦਾ ਨਾਹ ਉਹਨ ਪਦਲ ਦਾ ਮਾਸ ਖਵਾਇਆ

ਇਕ ਉਡਾਰੀ ਐਸੀ ਮਾਰੀ ਉਹ ਮ ੜ ਵਤਨ ਨਹ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਿਾਮ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਇਕ ਡਣ

ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਮਰੀ ਸਚ ਦ

ਪਸਪਵਆ ਚ ਕਈ ਵਾਰ

ਮਨ ਨਗੀ ਅਲਫ਼

ਘ ਮਦੀ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਪਾਲਤ ਸਪ ਕਈ

ਮਨ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਇਸ ਸ਼ਪਹਰ-ਸਪਰ ਦੀ ਹ ਸ ਕਦ ਚ ਛ ਟ ਕ

ਮਾਰ ਕ ਡਗ ਕਲਿ ਤ

ਹ ਣ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਲਮਬ ਦੀ ਨਾਰ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਦਹੀ ਮਗ ਚ ਜ਼ਰਦਾਰੀ ਨ

ਹਾਏ ਪਝ ਕ ਸਧਰ

ਅਫ਼ਰੀਕਾ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਤ

ਕਰ ਪਵਧਵਾ ਪਬਠਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਐਸੀ ਮਨਹਸ

ਤ ਬਦਸ਼ਕਲ ਸ਼ਪਹਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਹੜ ਸ਼ਪਹਰ ਚ

ਇਸ ਦ ਧ ਪਮਲ ਕਾਹਵ ਦ ਰਗ ਦੀ ਮਾਸਮ ਗ ਨਾਹ ਵਰਗੀ ਮ ਹਬਤ ਮ ਗਵਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਪਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਚਬਰਹਾ ਮਥ ਮਰਾ ਪਬਰਹਾ ਵਡਾ ਮ ਪਨਤ ਕਕ ਪਰਹਾ ਮਰੀ ਝਲੀ ਇਕ ਹਕਾ ਇਹਦੀ ਝਲ ਅਥਾਹ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਇਸ਼ਕ ਗਵਾਚਾ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਹ ਗਏ ਸਾਹ

ਮਰ ਹਠ ਵਖ ਲਈ

ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ ਹਢਾ

ਿ ਚ ਮਣ ਮਰ ਦਰ ਤ ਖਪੜਹਆ

ਇਕ ਅਧ ਵਾਰੀ ਆ

ਮ ੜ ਉਹ ਭ ਲ ਕਦ ਨਾ ਲਪਘਆ

ਏਸ ਦਰ ਦ ਰਾਹ

ਮ ਉਹਨ ਪਨਤ ਉਡੀਕਣ ਬਠਾ ਥਪਕਆ ਔਸੀਆ ਪਾ ਮਨ ਉਹ ਚ ਮਣ ਨਾ ਬਹ ਪੜਆ

ਸ ਚ ਮਣ ਦ ਵਣ ਗਾਹ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਮਰ ਹਾਣ ਦਾ ਪਵਚ ਲਖ ਸਰਿ ਦਾ ਤਾ ਪਿਹੜ ਸਾਹ ਚਤਰ ਖਡਦਾ ਮਨ ਉਸ ਚ ਮਣ ਦਾ ਚਾ

ਪਰਦਸੀ ਚ ਮਣ ਮਪਡਆ

ਕਦ ਵਤਨ ਫਰਾ ਪਾ ਪਕਤ ਸ ਚਾ ਪਬਰਹਾ ਤਡੜਾ ਮਥ ਿਠਾ ਨਾ ਹ ਿਾ

ਪਬਰਹਾ ਵੀ ਲਭੀ ਕਾਮ ਦਾ ਇਹਦੀ ਿਾਤ ਕ ਿਾਤ ਨਾ ਕਾ ਭਾਵ ਪਬਰਹਾ ਰਬ ਵਡੜਾ ਮ ਚੀ ਕਕ ਪਰਹਾ

ਚਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਹ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਗ ਹ ਲਟਕ ਪਰਹਾ ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ ਹ ਭਟਕ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਪਦਨ ਬਹ ਵਡਭਾਗਾ ਿਦ ਪਕਸ ਸਾਗਰ ਪਵਚ

ਆਦਮ ਦ ਪਕਸ ਪਪਤਰ

ਅਮਬ(ਅਮੀਬ) ਿਨਮ ਪਲਆ

ਪਰ ਇਹ ਪਦਹ ਪਨਕਰਮਾ ਿਦ ਇਸ ਆਦਮ ਦੀ ਝਲੀ ਫ ਲ ਸਮ ਦਾ ਹਸੀ ਖ਼ਰ ਪਪਆ

ਵਖ-ਵਖ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਮ ਸਚ ਪਰਹਾ ਸਮ ਅਵਾਰਾ ਕ ਤਾ ਦਰ ਦਰ ਭਟਕ ਪਰਹਾ ਿਠ ਹਡ ਖਾਣ ਲਈ

ਲਭੀ ਤਰਸ ਪਰਹਾ

ਸਮ ਪਰਾਈ ਨਾਰ

ਤ ਿ ਪਫਰ ਰਡੀ ਹ

ਪਪਹਲੀ ਰਾਤ ਹਢਾਇਆ ਲਗਦੀ ਚਗੀ ਹ

ਦਿੀ ਰਾਤ ਪਬਤਾਇਆ

ਹ ਦੀ ਭਡੀ ਹ

ਪਰ ਇਹਦ ਸਗ

ਦ ਨੀਆ ਦ ਹਰ ਜ਼ਰ ਨ

ਇਕ ਅਧ ਘੜੀ ਜ਼ਰਰ ਪਬਤਾਣੀ ਪਦੀ ਹ

ਕਦ ਹਰਾਮਣ ਪਟਕ ਕ

ਨਾ ਇਹ ਬਪਹਦੀ ਹ

ਉਮਰ ਦੀ ਬਾਰੀ ਖਲਹ ਕ ਏਸ ਿਹ ਵਲ

ਕਾਮਨੀ ਮਲੀ ਨਜ਼ਰ

ਤਕਦੀ ਰਪਹਦੀ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਝਠ ਸਹਣ ਕਾਮ ਚ ਮਤ ਆਪਸ਼ਕ ਵਗ

ਪਮਠੀਆ ਕਰ ਕਰ ਗਲ ਸਾਨ ਛਲਦਾ ਹ

ਮਾਣ ਕ ਚ ਮਣ

ਇਕ ਦ ਏਸ ਹਯਾਤੀ ਦ

ਭ ਲ ਿਦਾ ਹ-

ਫਰ ਨਾ ਪਵਹੜ ਵੜਦਾ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਕ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਾਕਣ ਲਟਕ ਪਰਹ

ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਸ ਞੀ ਿੜੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ

ਸਮ ਦੀ ਇਕ-

ਠ ਕਰਾਈ ਹਈ ਸਿਣੀ ਵਗ

ਪੀੜ-ਕ ਠੀ ਪਬਰਹਣ ਵਾਕਣ ਭਟਕ ਪਰਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਦਵਤਾ ਇਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ

ਇਹ ਦਵੀ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ ਕਾਮ ਿ ਸਭ ਤ ਮਹਬਲੀ ਹ

ਉਸ ਦੀ ਮ ਨ ਕਪਹਣਾ ਨਗੀ ਇਹ ਗਲ ਕੀ ਹੀ ਨਾ ਚਗੀ ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਏਸ ਦੀ ਹ ਬਖ਼ਸ਼ੀ ਹਈ

ਤ ਦ ਤ ਹ ਸਨ ਦੀ ਿ ਰ ਤ ਹ

ਏਸ ਨ ਹ ਰਪ ਵਡਣਾ-

ਖ਼ਨ ਮਰਾ ਿ ਤਡੀ ਕ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਖੜੀ ਆ ਪਮਟੀ ਦੀ ਇਹ ਬਾਜ਼ੀ ਪਚਟੀ ਦ ਧ ਕਲੀ ਪਿ ਤਾਜ਼ੀ ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦਾ ਇਕ ਸਗਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦੀ ਕਥਾ ਸ ਣਦਾ ਕਈ ਅਲਮਸਤ ਪਿਹਾ ਿਗਮ ਹ

ਤਰਾ ਇਸ ਨ ਟ ਡੀ ਕਪਹਣਾ ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਗ਼ਮ ਹ

ਕਾਮ ਪਬਨ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਕਾਹਦ ਅਰਥ ਿ ਚਲਦਾ ਦਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਪਸ਼ਵਿੀ ਕਾਮ ਬਰਹਮ ਹ

ਕਾਮ ਹੀ ਸਭ ਤ ਮਹ ਧਰਮ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਸ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਵਖ ਪਕ ਬ ਤ ਨ ਕੀ ਹਇਆ ਹ

ਇ ਲਗਦਾ ਹ ਪਿ ਰਇਆ ਹ

ਸਾਥ ਕਈ ਪਾਪ ਹਇਆ ਹ

ਸਾਰ ਦੀਵ ਝਬ ਬ ਝਾ ਦ

ਇਸ ਨ ਥੜਹਾ ਪਰਹ ਹਟਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਮ ਖ ਨ ਪਰਹ ਭ ਆ ਦ

ਿ ਇਸ ਤ ਕਈ ਪਰਦਾ ਪਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਪਦਲ ਪਵਚ ਵੀ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਇਸ ਨ ਹਾਲ ਵੀ ਕਈ ਭ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਕਾਮ ਏਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ ਇਹ ਭਾਵ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਸੀਮਾ ਦਪਨਕ ਅਖ਼ਬਾਰ ਦ

ਅਿ ਪਰਥਮ ਪਨ ਤ

ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਛਪੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਕ ਝ ਗਰ ਬਦਸ਼ੀ ਬਚ ਤ ਇਕ ਹਰ ਉਹਦ ਨਾਲ

ਖੜਹੀ ਉਸ ਦੀ ਸਖੀ ਹ

ਤਸਵੀਰ ਦ ਪਰ ਇਕ ਇਬਾਰਤ ਦੀ ਹ ਝਿਰ

ਇਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਹੀ ਕ ੜੀ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰੀ ਪਜ਼ਦਗੀ ਥ ੜੀ ਥ ੜੀ ਹ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ

ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਮਰ ਗੀਤ ਨ ਰਦ ਮਾਸਮ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਵੀ ਅਵਾਰਾ ਨ ਭਦ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ ਅਕਸਰ ਮਰ ਸ਼ਪਹਰ ਿਦ ਆਦੀ ਹਰ ਵਾਰ ਿਦ ਆਦੀ ਪਤਨ ਫ ਲ ਪਲਆਦੀ ਗ ਲਦਾਨ ਚ ਪਤਨ ਫ ਲ ਿਦ ਹਥ ਉਹ ਸਿਾਦੀ ਮ ਸਕਾ ਕ ਤ ਅਦਾਜ਼ ਚ

ਕ ਝ ਏਦ ਉਹ ਕਪਹਦੀ ਇਕ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਤਰ ਨ ਦਾ ਮਰ ਨ ਦਾ ਇਹ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਪਕਸ ਪਪਉ ਦਾ ਪਕਸ ਮ ਦਾ ਇਕ ਫ ਲ ਮਰੀ ਕ ਖ ਦੀ ਸੀਮਾ ਦ ਹ ਨ ਦਾ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਇਕ ਗਰੀ ਪਿਹੀ ਪਨਕੀ ਬਚੀ ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਪਿਸ ਚੀਚੀ ਹ ਪਕੜ ਰਖੀ

ਓਸ ਦੀ ਸ਼ਕਲ

ਮਰ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਹ ਆ ਲਥੀ ਈਕਣ ਲਗਦਾ ਹ

ਇਹ ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਧੀ ਹ

ਮਰਾ ਤ ਮਰੀ ਬਲਣ ਦ

ਪਬਮਾਰ ਲਹ ਦਾ ਏਸ ਧਰਤੀ ਤ ਪਬਿਾਇਆ

ਕਈ ਸਝਾ ਬੀਅ ਹ

ਮਰੀ ਪੀੜਾ ਦੀ ਮਰੀਅਮ ਦ

ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਮਸੀਹ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਿਦਹੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਬਚਨ ਮਰਾ ਿੀ ਹ

ਓਹ ਹੀ ਸੀਮਾ ਧੀ ਹ

ਕਈ ਹਰ ਇਹਦਾ ਪਪਉ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਅਜਨਬੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ

ਨਾ ਤ ਤ ਹੀ ਔਲੀਆ ਹ

ਨਾ ਤ ਮ ਹੀ ਹ ਨਬੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਮਰ ਲਈ ਇਹ ਰਸ-ਭਰੀ ਤਰੀ ਮਲਕ ਮ ਸਕੜੀ ਪਕਸ ਪਵਮਾਨ ਸਵਕਾ ਦੀ ਮ ਸਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਅਿ ਵੀ ਪਿਸ ਚ ਿਾਣਦ ਪਕ ਵਾਸ਼ਨਾ ਦੀ ਕਗ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਮਰ ਲਈ ਤਰੀ ਵਫ਼ਾ ਅਿ ਵੀ ਇਕ ਸਵਗ ਹ

ਮਰ ਨਸ਼ੀਲ ਪਿਸਮ ਦੀ ਅਿ ਵੀ ਤਨ ਮਗ ਹ

ਪਿਹੜਾ ਪਕ ਤਰੀ ਨਜ਼ਰ ਪਵਚ

ਪਫਲਮੀ ਰਸਾਲ ਵਗ ਹ

ਸਫ਼ਾ ਸਫ਼ਾ ਫਰਲਣਾ ਪਿਦਹਾ ਹ ਤਰੀ ਪਦਲ ਲਗੀ ਸਮ ਨ ਸਨਹ ਮਾਰ ਕ

ਿ ਪਮਲ ਿਾਏ ਘੜੀ ਕਦੀ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਮ ਸਗਾ ਤ ਕਾਮ ਦੀ ਹ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਅਿ ਤ ਸਾਡਾ ਇਸ਼ਕ

ਓਸ ਮਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਕਾਮ ਦ ਸ ਆਦ ਪਪਛ ਹ ਿਾਏ ਿ ਹਾਪਮਲਾ ਤ ਮਕੜ ਨ ਮਾਰ ਕ

ਬਣਾ ਲਏ ਪਿਵ ਗਜ਼ਾ ਤ ਖਾਈ ਿਾਏ ਉਹ ਕਾਮਣੀ ਕ ਲਛਣੀ ਸ ਆਦ ਲਾ ਹ ਕਾਮਣੀ ਹ ਕਾਮਣੀ ਮਨ ਬਚਾ ਮਨ ਬਚਾ ਵਾਸਤਾ ਈ ਿੀਭ ਨ

ਇਹ ਖ਼ਨ ਦਾ ਨਾ ਸ ਆਦ ਪਾ ਦਰ ਹ ਕ ਬਪਹ ਪਰਹ ਨਾ ਕਲ ਆ ਨਾ ਕਲ ਆ

ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਤਰ ਗਲ ਥ ਪਚਮਟ ਕ

ਇਹ ਸ ਪਰਹਾ ਿ ਬਾਲ ਹ

ਛ ਰੀ ਹ ਸਸਕਾਰ ਦੀ ਿ ਕਰ ਰਹੀ ਹਲਾਲ ਹ

ਇਹ ਕਪਹਣ ਨ ਤ ਠੀਕ ਹ ਪਕ

ਤਰਾ ਮਰਾ ਹੀ ਲਾਲ ਹ

ਿ ਸਚੀਏ ਤ ਸਹਣੀਏ

ਤਨ ਸਦੀਵੀ ਮਰਦ ਦੀ ਮ ਿਾਣਦ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਸਾਡੀ ਵਫ਼ਾ ਨ ਗਾਲਹ ਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਪਬਤਾਉਣ ਦੀ ਚਲੀ ਅਸ ਨ ਚਾਲ ਹ

ਮਨ ਸਦੀਵੀ ਨਾਰ ਦੀ ਤ ਿਾਣਦੀ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਫਰ ਵੀ ਵਗ ਰਹੀ ਹ ਪਰਸ਼ਪਤਆ ਦੀ ਇਕ ਨਦੀ ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਮ ਉਪਿ

ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਤ ਛਬੀ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦਾ ਮ ਸਗਾ ਤ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦੀ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਹ ਠੀਕ ਪਕ ਤਰੀ ਮਰੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਸਾਨ ਆਪਣ ਹੀ ਆਪ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਿੀਲ ਵਦ ਤ

ਕ ਰਾਨ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਗਰੀਆ ਨ ਸਮ ਦੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਮਗਲੀਆ ਦਰਾਵੜ ਨ

ਆਰੀਆ ਤ ਮਾਣ ਨਹ ਅਿ ਤ ਪਦਲ ਨ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਪਦਮਾਗ਼ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਕ ਲ ਿਹਾਨ

ਸਾਡ ਵਾਕਣਾ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਸਗਰਦ

ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ

ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਹਬਹ ਚੀਨ ਕਬਤਰ ਵਾਕਣ ਗ ਟਕਦੀ ਤ ਸਨ-ਖਭ ਨ ਪਖਲਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਇਹ ਮਰੀ ਵਾਕਫ਼

ਤ ਹਮਦਰਦ ਦਾ ਘਰ

ਪਿਸ ਚ ਅਿ ਦੀ ਰਾਤ

ਮ ਇਹ ਹ ਗ ਜ਼ਾਰੀ ਪਿਸ ਦੀ ਸਰਤ

ਚਤ ਦ ਸਰਿ ਦ ਵਗ

ਨੀਮ-ਪਨਘੀ ਦਧੀਆ ਹ ਗ ਲਾਨਾਰੀ ਪਹ ਦੀ ਸਗਰਦ ਦ ਪਰਭਾਤ ਵਲ

ਪਨਤਰੀ ਮਦਰ ਦੀ ਪਚਰਨਾਮਤ ਦ ਵਗ

ਠਢੀ-ਠਢੀ ਸ ਚੀ-ਪਮਠੀ ਤ ਪਪਆਰੀ ਸ ਰਹੀ ਹ ਮਪਹਕ ਹਠ ਤ ਪਖਲਾਰੀ

ਉਫ਼

ਪਕਨੀ ਹ ਰਹੀ ਹ ਬਰਫ਼-ਬਾਰੀ ਏਸ ਬਸਤੀ ਦੀ ਠਰੀ ਹਈ ਬ ਕਲ

ਮਘ ਰਹੀ ਨਾ ਪਕਤ ਵੀ ਕਈ ਅਗਾਰੀ ਚਹ-ਪਾਸ ਜ਼ਪਹਰ ਮਹਰੀ ਬਰਫ਼ ਦਾ ਮਨ ਸਾਗਰ ਹ ਪਸਰਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਰਾ ਪਦਲ ਮਰਾ ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ

ਬਰਫ਼ ਸਗ ਹ ਬਰਫ਼ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਦਰ ਕਾਲਾ ਰ ਖ ਲਮਾ ਚੀਲਹ ਦਾ ਸ਼ੀਪਸ਼ਆ ਤ ਪਾਰ ਿ ਘਲਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਬਸਤੀ ਦੀ ਬਲਰੀ ਪਾਤਲੀ ਪਵਚ

ਸਲ ਵਤ ਚ ਪਭਆ ਹ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ

ਉਫ਼

ਇਹ ਮਨ ਕੀਹ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ

ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਸਰਦ ਤਾਬੀਰ ਪਵਚ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਕਚੀ ਗਰੀ ਿਹਾ ਸ ਤ-ਉਨਦਾ ਪਿਸਮ ਬਣਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਵਗ ਚਪਲਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਕਣ ਦਰਵਾਜ਼ ਨ ਹ ਖੜਕਾ ਪਰਹਾ

ਸ਼ਾਇਦ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਹ ਟ ਪਰਆ ਆ ਪਰਹਾ ਹ ਪਦਲਾ ਬ-ਹਪਸ਼ਆ

ਕ ਝ ਹਸ਼ ਕਰ

ਨਾ ਤ ਕਈ ਆ ਤ ਨਾ ਹੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਮਰਾ ਵਪਹਮ ਤਨ ਖਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਹ

ਇਕ ਤਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਘਰ

ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ

ਉਹ ਤ ਪਪਹਲ ਹੀ

ਅਮਾਨਤ ਹ ਪਕਸ ਦੀ ਤ ਤ ਐਵ ਪੀਣ ਪਗਲਾ ਪਾ ਪਰਹਾ ਰਸ਼ਮੀ ਿਹ ਵਗ ਰਹ ਉਹਦ ਸਵਾਸ ਤ

ਨਜ਼ਰ ਮਲੀ ਪਕਸ ਲਈ ਹ ਪਾ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਤ ਮਦਰ ਦੀ ਸ ਚੀ ਪਣ ਵਰਗਾ ਸ ਆਦ ਤ ਲਸੀ ਦਾ ਪਿਦਹ ਚ ਆ ਪਰਹਾ

ਹ ਮਨਾ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ

ਤ ਤ ਕਾ ਹੀ ਸ਼ਰਮ ਹ ਲਾਹ ਮਾਰੀ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਪਿਸਮ ਤਰਾ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਤ ਤ ਧ ਰ ਤ ਗ਼ਮ ਦੀ ਇਕ ਸਗਰਦ ਹ

ਕਰ ਨਾ ਐਵ ਮਰਖਾ ਤ ਨਜ਼ਰ ਮਾੜੀ ਲਭ ਹਮਦਰਦੀ ਚ ਨਾ ਕਈ ਪਚਗਾੜੀ ਵਖ ਤਰ ਤ ਵੀ ਵਧ ਕ ਸਰਦ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਪਕਨੀ ਹ ਸ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਬਹ-ਰਪੀਏ

ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਮਰ ਘਰ ਪਵਚ ਪਈ ਘ ਮਦੀ ਹ

ਚ ਪ ਚ ਪ ਤ ਵੀਰਾਨ

ਪਕਸ ਪਨਪਤਰ ਰ ਖ ਦ ਤ ਇਲ ਦ ਆਲਹਣ ਵਗ

ਗ ਮ-ਸ ਮ ਤ ਸ ਨਸਾਨ

ਸ਼ਾਮ-ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਐਸੀ ਬ-ਪਹਸ ਸ਼ਾਮ ਨ ਆਪਖ਼ਰ

ਮ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਸਵਰ ਆਦੀ ਿ ਕਰ ਇਸ ਨ ਵੀ ਆਉਣਾ ਸੀ ਇਹਦ ਨਾਲ ਤ ਚਗਾ ਸੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਦੀ ਬ ਕਲ ਪਵਚ

ਕਾਫ਼ੀ ਦ ਦ ਘ ਟ ਪਨਗਲ ਕ

ਪਸਗਰਟ ਧ ਖਾ ਕ ਬਪਹ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਸਰਪਮਡ-ਮਛੀ ਿਹੀਆ ਕ ੜੀਆ ਵਖਣ ਮਾਤਰ ਸੜਕ ਤ

ਯਾਰ ਦ ਸਗ ਭ ਲਣਾ ਸੀ ਥਕ ਟ ਟ ਕ ਸ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ

ਸਮ ਵੀ ਪਕਨੀ ਚਦਰੀ ਸ਼ ਹ

ਪਕਸ ਪ ਰਾਣ ਅਮਲੀ ਵਾਕਣ

ਪਦਨ ਭਰ ਪੀ ਕ ਡਡ ਸਹਰਾ ਗਲੀਆ ਤ ਬਾਜ਼ਾਰ ਦ ਪਵਚ

ਆਪਣੀ ਝਕ ਚ ਟ ਪਰਆ ਰਪਹਦ ਨਾ ਕ ਝ ਸ ਣਦ ਨਾ ਕ ਝ ਕਪਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਖੜਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਬਪਹਦ ਇਸ ਬਦਬ ਦ ਿਾਣ ਚ ਹਾਲ

ਯ ਗ ਿਡਾ ਇਕ ਪਲ ਰਪਹਦ

ਕਾਲੀਆ ਕਾਲੀਆ ਿੀਭ ਿਹੀਆ

ਮਰੀ ਹਥ-ਘੜੀ ਦੀਆ ਸਈਆ

ਮਰੀ ਪਹਕ ਪਵਚ ਲਮ ਲਮ

ਕਪਡਆ ਵਾਕਣ ਪ ੜੀਆ ਹਈਆ ਹਫ਼ੀਆ ਹਫ਼ੀਆ ਭਿ ਭਿ ਮਈਆ

ਪਦਨ ਭਰ ਸਮ ਦ ਖਹ ਤ ਬਲ ਵਾਕਣ ਿਈਆ ਹਈਆ

ਗ਼ਮ ਦ ਪਾਣੀ ਸਗ ਪਸਿਣ ਲਈ

ਮਰ ਪਦਲ ਦੀਆ ਬਿਰ ਰਹੀਆ ਅਿ ਦੀਆ ਸ਼ਾਮ ਐਵ ਗਈਆ

ਰਬ ਕਰ ਬਦਬ ਦੀ ਢਰੀ ਛਤੀ ਿਾਵ ਛਤੀ ਿਾਵ

ਿ ਰਬ ਕਰ ਕ ਬਹ -ਰਪਣੀ ਚਰ ਦ ਸਗ ਧਲ ਿਾਵ ਿ ਕਈ ਐਸਾ ਮਤਰ ਚਲ

ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਭਸਮ ਹ ਿਾਵ ਇਸ ਮਨਹਸ ਨ ਖ਼ਰ ਕਦ ਤਕ

ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ ਹ ਚਟਦ ਰਪਹਣਾ ਮ ਤ ਹਰ ਪਕਸ ਸਗ ਰਾਤ

ਨਚਣ ਬਾਲ-ਰਮ ਹ ਿਾਣਾ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਭਗ ਲਈ

ਅਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਪਪਹਲਾ ਚ ਮਣ ਬਾਲ-ਵਰਸ

ਟ ਰ ਸਾਡ ਦਰ ਆਇਆ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਪਮਟੀ ਦੀ ਬਾਜ਼ੀ ਦ ਪਲ ਖਡ ਗਵਾਇਆ

ਦਿਾ ਚ ਮਣ ਿ ਸਾਨ ਿ ਪੜਆ

ਉਹ ਸਾਡ ਮਚ ਨਾ ਆਇਆ

ਉਸ ਮਗਰ ਸ ਚ ਮਣ ਿ ਪੜਆ

ਪਰ ਹਠ ਨਾ ਲਾਇਆ

ਮ ੜ ਨਾ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਪਰ ਇਹ ਕਹਾ ਅਿ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਗਲ ਸਾਡ ਲਗ ਰਇਆ

ਹਠ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਪਸਕੀ ਤ ਚਾਨਣ ਪਿਸ ਚਇਆ

ਇਹ ਚ ਮਣ ਸਾਡਾ ਸਿਣ ਪਦਸਦਾ ਇਹ ਸਾਡਾ ਮਪਹਰਮ ਹਇਆ

ਡ ਘੀ ਢਾਬ ਪਹਿਰ ਦੀ ਸਾਡੀ ਡ ਬ ਮਇਆ ਡ ਬ ਮਇਆ

ਸਾਡਾ ਤਨ-ਮਨ ਹਪਰਆ ਹਇਆ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਕ ਪਦਲ-ਪਰਚਾਵਾ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਸਕਨ

ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਬਾਸ਼ ਨ ਇਕ ਪਤਤਲੀ ਕਪਹਣਾ ਇਹ ਹ ਪਨਰਾ ਿਨਨ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਪਿਹੜਾ ਮਪਰਆ

ਉਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਊਣ

ਮਰ-ਮ ਕ ਕ ਵੀ ਕਰ ਨਾ ਸਕਦਾ ਪਰੀ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਭਾਵ ਇਹ ਬਰਪਹਮਡ ਵੀ ਫਲ

ਿ ਪਫਰ ਅਰਨ ਵਰਨ

ਇਹ ਵੀ ਇਕ ਿਨਨ

ਮ ਹਾਲ ਤਾਜ਼ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਸਮਝ ਮਰਾ ਖ਼ਨ

ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਮਾਣ ਲਈ

ਪਿਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਹ

ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਕ ਪਕਸ ਗਰ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਮਲ ਉਿਾੜ ਦਰ ਚ

ਰਪਹਦਾ ਹਵ ਮਲਗ ਫਕਰ

ਤ ਿਠ ਟ ਕ ਦੀ ਆਸ ਲ ਕ

ਪਦਨ ਢਲ ਿ ਗਰ ਚ ਆਵ ਤ ਪਬਨ ਬ ਲਾਇਆ ਹੀ ਪਰਤ ਿਾਵ

ਔ-ਲਖ ਕਪਹ ਤ ਮਾਰ ਚਕਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਕਾਲ ਰਾਹ ਦ

ਐਸ ਬ-ਪਹਸ ਪੜਾਅ ਤ ਖਪੜਹਆ ਪਿਤ ਖ਼ਾਬ ਦ ਨੀਲ ਰ ਖ ਚ

ਪਣ ਪੀਲੀ ਪਿਹੀ ਵਗ ਰਹੀ ਏ

ਅਗ ਪਸਪਵਆ ਦੀ ਮਘ ਰਹੀ ਏ

ਕਦ ਕਦ ਕਈ ਗ਼ਮ ਦਾ ਪਛੀ ਪਰ ਨ ਆਪਣ ਹ ਫੜਫੜਦਾ ਤ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਪੀਲ ਅਰਸ਼

ਕਈ ਪਸਤਾਰਾ ਹ ਟ ਟ ਿਦਾ ਤ ਚਦੀ-ਵਨਾ ਖ਼ਾਬ ਮਰਾ ਸਮ ਦਾ ਹਰੀਅਲ ਹ ਟ ਕ ਿਦਾ ਪਵਹਦ ਪਵਹਦ ਹੀ ਨੀਲ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸਾਰਾ ਿਗਲ ਹ ਸ ਕ ਿਦਾ ਫਰ ਪਦਲ ਦੀ ਮਾਯਸ ਵਾਦੀ ਚ

ਤਲਖ਼ ਘੜੀਆ ਦ ਜ਼ਰਦ ਪਤਰ

ਚੀ ਚੀ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਝਠ ਥੜਾ ਹੀ ਮਾਰਦ ਨ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਪਰ ਦ ਨਾਲ ਖਪਹਦੀ ਇਕ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਮਪਹਲ ਚ

ਇਸ਼ਕ ਮਰਾ ਗਵਾਪਚਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਆਸ਼ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਰੀਆ ਦਾ ਆਪਖਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਹਰ ਗਲੀ ਹਾਏ ਗੀਤ ਵਰਗੀ ਨ ਹਾਰ ਦੀ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਪਟ ਚ

ਰਾਤ ਸ਼ਬਨਮ ਗ ਜ਼ਾਰਦੀ ਹ

ਤ ਹਰ ਦਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਪਾਕ ਪਮਟੀ ਦਾ ਖ਼ਨ ਪੀ ਕ ਮ ਿਨਮ ਲੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਪਕ ਦ ਧਨੀਆ ਚ

ਮਾਸਮੀਅਤ ਦਾ ਦ ਧ ਪੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਬਰਗ ਪਚਹਰ ਤ

ਝ ਰੜੀਆ ਦ ਨ ਝਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਪਕ ਸੀਨ ਅਦਰ ਨ

ਗ ਰਬਤ ਦ ਪਹਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਨਣ ਦ

ਦਵ ਦੀਵ ਹੀ ਪਹਸ ਚ ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਿਨਾਪਜ਼ਆ ਲਈ

ਖ਼ਰੀਦ ਕਫ਼ਨ ਵੀ ਪਵਕ ਚ ਕ ਨ

ਤ ਹਰ ਤੀਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਮ ਲਮ ਸੜਕ ਤ

ਿਾ ਕ ਕਈ ਕਦ ਨਹ ਮ ੜਦਾ ਇਹ ਸਮਝ ਲੀਤਾ ਿਦਾ ਹ ਮ ਰਦਾ

ਤ ਹਰ ਚਥੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਕਾਲ ਬਾਗ਼ ਚ

ਪਸਰਫ਼ ਆਸ ਦੀ ਪਣ ਿਾਵ ਕਦ ਕਦ ਹ ਓਸ ਿਹ ਚ

ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਵ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਆਬਾਦ ਕਰਨ ਨ ਤ ਹੀ ਰਕੜ

ਤ ਹੀ ਧਰਤੀ ਦਾ ਕਝ ਵਰਨ

ਤ ਹੀ ਕਰਨੀ ਫ਼ਜ਼ਾ ਮ ਅਤਰ

ਤ ਹੀ ਸਿ ਨ ਮਾਨਣਾ ਸ ਕ ਪਪਹਲ ਤ ਵਖ ਸਥਰ ਪਰ ਮ ਛਤੀ ਹੀ ਸਮਝ ਿਦਾ ਇਹ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸ਼ਰ ਹੀ ਹ

ਿ ਲਾ ਪਰਹਾ ਹ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਚਕਰ

ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਆਉਣ ਵਾਲ

ਇਹ ਲਕ ਪੜਹ ਕ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ ਇਹ ਉਹ ਪਵਚਾਰੀ ਬਦਬਖ਼ਤ ਰਹ ਹ

ਪਕ ਪਿਹੜੀ ਪਹਰਨ ਦ ਪਸਙ ਤ

ਉਦਾਸ ਲਪਮਹਆ ਨ ਫੜਣ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਚੜਹ ਰਹੀ ਏ ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ

ਪਕ ਹਠ ਦ ਫ ਲ ਦੀ ਮਪਹਕ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਰਹੀ ਏ

ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਪਨਕੀ ਉਮਰ

ਉਡਾ ਕ ਲ ਗਏ ਗ਼ਮ ਦ ਝਖੜ

ਵਫ਼ਾ ਦ ਸਹ ਦ ਮਲ ਤ

ਇਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਮ ਲਚਦਾ ਹ ਪਕ ਇਸ ਚ ਰਾਹ ਤ

ਮਨ ਕਈ ਉਿਾੜ ਦਵ ਤ ਮਰ ਮਥ ਦ ਕਾਲ ਅਖ਼ਰ ਤ

ਕਟ ਚਨ ਦਾ ਚਾੜਹ ਦਵ ਿ ਅਗ ਫ਼ ਰਕਤ ਦੀ ਪਦਨ ਦੀਵ ਪਵਚ ਚ ਰਾਹ ਦ ਸਾੜ ਦਵ ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਪਪਘਲ ਿਾਵਣ

ਇਹ ਬਦਨਸੀਬੀ ਦ ਕਾਲ ਕਕਰ

ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਬਦਲ ਿਾਵਣ

ਮਰੀ ਪਕਸਮਤ ਦ ਸਭ ਨਛਤਰ

ਮ ਮਨ ਖਤਾ ਦ ਨਾਮ ਸ ਖਗਾ ਆਪਣ ਗੀਤ ਦ ਸਨ-ਛਤਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

Page 31: Pc64 bDnc64 - Punjabi Library · Aate Dian Chirian Shiv Kumar Batalvi 6If Pc64 bDnc64 b]\ ?dWaY UIaZ\c 6If Pc64 bDnc64 DaRMc YaN D ^dÊNc 7? S_anc U^Nc ?^W NfYc WfYf Ph^N Unc bS6Yc

ਧਰਮੀ ਬਾਬਲ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਲੜ ਲਾਇਆ ਸਾਡ ਫ ਲ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਪਿਸ ਦਾ ਇਛਰ ਰਪ ਹਢਾਇਆ

ਮ ਪਰਨ ਦੀ ਮ ਪਰਨ ਦ ਹਾਣ ਦੀ

ਮ ਉਸ ਤ ਇਕ ਚ ਮਣ ਵਡੀ ਪਰ ਮ ਕੀਕਣ ਮ ਉਹਦੀ ਲਗੀ ਉਹ ਮਰੀ ਗਰਭ ਿਨ ਨਾ ਆਇਆ

ਲਕਾ ਵ ਮ ਧੀ ਵਰਗੀ ਸਲਵਾਨ ਦੀ

ਪਪਤਾ ਿ ਧੀ ਦਾ ਰਪ ਹਢਾਵ ਲਕਾ ਵ ਤਨ ਲਾਿ ਨਾ ਆਵ

ਿ ਲਣਾ ਪਰਨ ਨ ਚਾਹਵ ਚਪਰਤਰ-ਹੀਣ ਕਵਹ ਪਕ ਿੀਭ ਿਹਾਨ ਦੀ

ਚਪਰਤਰ-ਹੀਣ ਤ ਤ ਕਈ ਆਖ

ਿ ਕਰ ਲਣਾ ਵਚ ਹਾਸ

ਪਰ ਿ ਹਾਣ ਨਾ ਲਭਣ ਮਾਪ

ਹਾਣ ਲਭਣ ਪਵਚ ਗਲ ਕੀ ਹ ਅਪਮਾਨ ਦੀ

ਲਣਾ ਹਵ ਤ ਅਪਰਾਧਣ

ਿਕਰ ਅਦਰ ਹਏ ਸ ਹਾਗਣ

ਮਪਹਕ ਉਹਦੀ ਿ ਹਵ ਦਾਗ਼ਣ

ਮਪਹਕ ਮਰੀ ਤ ਕਿਕ ਮ ਹੀ ਿਾਣਦੀ

ਿ ਸਲਵਾਨ ਮਰ ਲੜ ਲਗਾ ਪਦਨ ਭਰ ਚ ਕ ਫ਼ਾਈਲ ਦਾ ਥਬਾ ਸ਼ਪਹਰ ਸ਼ਪਹਰ ਰਵਹ ਪਨਤ ਭਿਾ ਮਨ ਪਵਚ ਚਟਕ ਚਦੀ ਦ ਫ ਲ ਖਾਣ ਦੀ

ਪਚਰ ਹਇਆ ਉਹਦੀ ਇਛਰ ਮਈ

ਇਕ ਪਰਨ ਿਮ ਪਰਨ ਹਈ

ਉਹ ਪਰਨ ਨਾ ਿਗੀ ਕਈ

ਉਸ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਹ ਮਰਾ ਹਾਣ ਪਛਾਣਦੀ

ਹ ਚਪਲਆ ਹ ਆਥਣ ਵਲਾ ਆਇਆ ਨਹ ਗਰਖ ਦਾ ਚਲਾ ਦਫ਼ਤਰ ਤ ਅਿ ਘਰ ਅਲਬਲਾ ਮ ਪਈ ਕਰ ਪਤਆਰੀ ਕਫ਼ ਿਾਣ ਦੀ

ਧਰਮੀ ਬਾਬਲ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਲੜ ਲਾਇਆ ਸਾਡ ਫ ਲ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਪਿਸ ਦਾ ਇਛਰ ਰਪ ਹਢਾਇਆ

ਮ ਪਰਨ ਦੀ ਮ ਪਰਨ ਦ ਹਾਣ ਦੀ

ਇਕ ਸਫ਼ਰ

ਉਹ ਵੀ ਸ਼ਪਹਰ ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਮ ਵੀ ਸ਼ਪਹਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਲਪਹਦ ਦੀ ਖ ਸ਼ਕ ਟਪਹਣੀ ਤ ਦਰ

ਫ ਲ ਸਰਿ ਦਾ ਅਿ ਕ ਮਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਤ ਮਰ ਪਵਚਾਲ ਪਵਥ ਸੀ ਪਫਰ ਮਨ ਸਕ ਉਹਦਾ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਦਵ ਕਢ ਸਵਲੀ ਪਿਹੀ ਸੜਕ ਦ

ਉਹਦ ਬ ਲਹ ਵਗ ਪਏ ਸੀ ਫਰਕਦ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਬ ਰਿੀਆ ਸੜਕ ਦ ਪਏ ਦਦ ਹਵਣ ਹਸਦ

ਪਣ ਦਾ ਪਚਮਟਾ ਪਪਆ ਸੀ ਵਿਦਾ ਟਾਹਲੀਆ ਦ ਪਤ ਪਏ ਸੀ ਖੜਕਦ ਵਖ ਰਹ ਸਨ ਸਾਡੀ ਵਲ ਨਾਮ ਰਾਦ

ਕਾਸ਼ਨੀ ਪਿਹ ਫ ਲ ਪਹਾੜੀ ਅਕ ਦ

ਬੀਿ ਰਹ ਸਨ ਮਰ ਪਦਲ ਪਵਚ ਸਰਘੀਆ

ਲਾਲ ਸਹ ਕਰ ਉਹਦੀ ਅਖ ਦ

ਦਰ ਇਕ ਆਥਣ ਦਾ ਤਾਰਾ ਪਫਕੜਾ ਗਗਨ ਦੀ ਹ ਣ ਗਲਹ ਤ ਮ ਸਕਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਇਕ ਪਨਆਣ ਦ ਗ ਲਾਬੀ ਮ ਖ ਤ

ਕਾਲ ਪਤਲ ਦ ਵਗ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਤ ਮਰ ਪਵਚਾਲ ਫਾਸਲਾ ਸਾਡੀ ਮਪਜ਼ਲ ਵਗ ਘਟਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਉਫ਼ਕ ਦ ਨਣ ਚ ਕ ਝ ਨੀਲਾ ਕ ਧ

ਕਾਗ ਦ ਪਿ ਬਟ ਦ ਪਪਡ ਤ ਲ ਬਖ਼ਸ਼ਦਾ ਸੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਸਕ

ਦਰ ਉਸ ਧਏ ਦ ਉਸ ਿਗਲ ਤ ਪਾਰ

ਿਾ ਰਹੀ ਸੀ ਪਛੀਆ ਦੀ ਇਕ ਡਾਰ

ਮਰਾ ਿੀ ਕੀਤਾ ਪਕ ਮ ਉਸ ਡਾਰ ਨ

ਚੀ ਦਣੀ ਇਕ ਕਹ ਆਵਾਜ਼ ਮਾਰ

ਨਾਲ ਆਪਣ ਲ ਚਲ ਸਾਨ ਵੀ ਯਾਰ

ਦਰ ਇਸ ਦ ਨੀਆ ਤ ਪਕਧਰ ਪਰਲ ਪਾਰ

ਦਣਾ ਸਾਨ ਉਸ ਿਜ਼ੀਰ ਤ ਉਤਾਰ

ਪਿਥ ਸਕੀਏ ਰਾਤ ਅਿ ਦੀ ਇਹ ਗ ਜ਼ਾਰ

ਪਸਆਹ ਹਨਰਾ ਪਸਆਹ ਦੀ ਇਕ ਸਪਣੀ ਦ ਵਗ

ਮਰ ਵਲ ਸਰਕਦਾ ਹੀ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਮਰਾ ਹਥ ਹ ਣ ਉਹਪਦਆ ਹਥ ਦ ਨਾਲ

ਖ਼ਰ ਪਕਨੀ ਦਰ ਤ ਟਕਰਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਿੀਕਣ ਘ ਗੀਆ ਦਾ ਿੜਾ ਕਧ ਤ

ਚ ਝ ਦ ਪਵਚ ਚ ਝ ਪਾ ਮ ਸਕਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਸੜਕ ਦ ਬ ਲਹ ਤ ਅਬ ਦੀ ਕਤਾਰ

ਮਪਹਕ ਆਪਣ ਬਰ ਦੀ ਸੀ ਰਹੀ ਪਖਲਾਰ

ਉਸ ਪਲਾਡ ਪਵਚ ਅਿ ਤੀਕ

ਚ ਗ ਰਹੀ ਸੀ ਪਬਿਪੜਆ ਦੀ ਇਕ ਡਾਰ

ਹ ਣ ਉਹਦ ਹਥ ਮਪਰਆ ਹਥ ਚ ਸਨ

ਬਰਫ਼ ਨਾਲ ਵਧ ਸਨ ਿ ਠਢ ਠਾਰ

ਿੀਕਣ ਪਬਲ ਦ ਮਹ ਕਈ ਗ ਟਾਰ

ਕਰ ਰਹ ਸਨ ਫਰ ਵੀ ਮਨ ਪਪਆਰ

ਿਦ ਹੀ ਭੜੀ ਰਾਹ ਅਸਾਡਾ ਕਟ ਗਈ

ਕਾਲੀ ਪਬਲੀ ਵਾਗਣ ਇਕ ਕਾਲੀ ਕਾਰ

ਸਾਡ ਮਹ ਤ ਰਸ਼ਨੀ ਦਾ ਇਕ ਬ ਕ ਮਾਰ

ਸਾਨ ਉਸ ਖਡ ਤ ਗਈ ਪਵਸਾਰ

ਪਪਛ ਬਤੀ ਲਾਲ ਪਿਹੀ ਉਸ ਕਾਰ ਦੀ ਅਿ ਤੀਕਣ ਚਮਕ ਪਈ ਸੀ ਮਾਰਦੀ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਸੜਕ ਦ ਮਥ ਤ ਪਿ

ਕਮ ਦਣੀ ਦਾ ਪਈ ਸੀ ਸਾਰਦੀ ਿ ਮਣੀ ਚਮਕ ਗਲ ਦ ਹਾਰ ਦੀ ਪਣ ਦ ਪਰ ਚ ਝਿਰ ਮਪਹਕ ਦੀ ਫ ਲ ਚਹ ਹਥ ਦਾ ਰਲ ਕ ਪਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਤਜ਼ ਸਰਿ ਹਾੜ ਦਾ ਸਾਡੀਆ ਤਲੀਆ ਚ ਚੜਹਦਾ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਕ ਵਧਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਤਜ਼ ਸ ਮ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਤਾਲ ਪਵਚ ਸੀ ਛਣਕਦਾ ਯਕ ਦਾ ਸਾਜ਼

ਸਾਜ਼ ਚ ਇਕ ਉਭਰਦੀ ਐਸੀ ਆਵਾਜ਼

ਪਬਿਲੀ ਦ ਖਪਭਆ ਚ ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਨਕ ਹ ਦ ਕਨ ਲਾ ਸ ਣਦ ਆਵਾਜ਼

ਪਰ ਨਾ ਆਦਾ ਸਮਝ ਦ ਪਵਚ ਉਸਦਾ ਰਾਜ਼

ਸਮਝਦ ਪਕ ਹ ਪਰਤ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਡ ਰਹ ਨ ਿ ਪਕ ਲਾਮ ਪਵਚ ਿਹਾਜ਼

ਿਗਤ ਦ ਪਾਪ ਤ ਪਚੜ ਕ ਸਮਝਦ ਹ ਗਏ ਿ ਦਵਤ ਸਾਰ ਨਾਰਾਜ਼

ਹਥ ਸਾਡ ਅਗ ਦੀ ਉਸ ਖਡ ਤ

ਅਿ ਤੀਕਣ ਵੀ ਨਹ ਹਨ ਆਏ ਬਾਅਜ਼

ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਤਜ਼ ਸ ਮ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਛਣਕਦਾ ਸੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਯਕ ਦਾ ਸਾਜ਼

ਉਹਦ ਪਪਡ ਦੀ ਚੀ ਮਸਪਿਦ ਦਾ ਪਮਨਾਰ

ਉਸ ਹਨਰ ਪਵਚ ਵੀ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹ ਤ ਉਹਦ ਨਾਲ ਉਹਦਾ ਹਥ ਵੀ ਮਰ ਹਥ ਚ ਪਨਕਲ ਕ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਬਾਝ ਓਸ ਦਾ ਹੀ ਹ ਣ ਗਰ ਲਪਗਆ ਪਕ ਖਾਣ ਨ ਪਿ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਖ਼ਰ ਕੀ ਕ ਰਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਬ-ਰਪਹਮ ਘੜ ਨ ਇਕ ਿਲਾਦ ਵਗ

ਚੀ-ਚੀ ਤਜ਼ ਛਟ ਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਚੀ ਚ ਗ਼ਲ ਇਕ ਪਚਚਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਾਰਾ ਰਾਹ ਓਸ ਚ ਗ਼ਲ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਨਾਲ

ਲਪਗਆ ਪਕ ਨਦ ਪਵਚ ਬਰੜਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਾਰਾ ਯਕਾ ਹ ਣ ਪਕਸ ਤਾਜ਼ਾ ਮਰ

ਿਾਨਵਰ ਦਾ ਕਰਗ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਲਪਹਦ ਦੀ ਖ਼ ਸ਼ਕ ਟਾਹਣੀ ਨ ਹ ਣ

ਤਾਪਰਆ ਦਾ ਘ ਣ ਪਿਹਾ ਬਸ ਖਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦੀਪਵਆ ਦੀ ਲ ਚ ਹ ਣ ਮਰਾ ਗਰ ਦਰ ਕਬਰਸਤਾਨ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਪਦਲ ਮਰਾ ਡਦ ਫਰਾਰ ਵਾਕਣ ਹਰ ਘੜੀ ਪਪਛ ਨ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਖ਼ਰ ਕੀ ਕ ਰਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਬ-ਰਪਹਮ ਘੜ ਨ ਇਕ ਿਲਾਦ ਵਗ

ਚੀ-ਚੀ ਤਜ਼ ਛਟ ਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਚਸਕਲੀਗਰ

ਮ ਪਸਕਲੀਗਰ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਦਸ਼ ਨਾ ਨਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਘਰ

ਮ ਪਸਕਲੀਗਰ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਗਡ

ਲ ਕ ਸ਼ਪਹਰ ਸ਼ਪਹਰ ਮ ਪਫਪਰਆ

ਪਟ ਦੀ ਅਗ ਬ ਝਾਵਣ ਿਗਾ ਪਰ ਕਈ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਨਾ ਪਮਪਲਆ

ਸਮ ਦ ਪਪਡ ਦੀਆ ਪੜ ਤ

ਹਲੀ ਹਲੀ ਪਰਹਾ ਮ ਟ ਪਰਆ

ਪਰ ਪਫ਼ਕਰ ਦਾ ਰਗ ਨਾ ਖ ਪਰਆ

ਹ ਣ ਮਥ ਨਹ ਿਦਾ ਟ ਪਰਆ

ਨਾ ਹੀ ਪਪਛ ਿਦ ਮ ਪੜਆ

ਹ ਣ ਤਕ ਸ਼ਾਇਦ ਬ ਢੀ ਠਰੀ ਮਰੀ ਅਮ ਗਈ ਹਸੀ ਮਰ

ਲਭ ਪਲਆ ਹਸੀ ਮਰ ਪਪਉ ਨ

ਆਪਣੀ ਧੀ ਲਈ ਯਗ ਕਈ ਵਰ

ਹ ਣ ਨਹ ਮਨ ਕਈ ਵੀ ਡਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਭ ਲ ਚ ਕਾ ਹ

ਮਨ ਮਰਾ ਕ ਲ ਕਬੀਲਾ

ਲਖ ਪਹਾੜ ਤ ਭਾਰਾ ਹ

ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦਾ ਸਾਵਾ ਤੀਲਾ ਇਸ ਤ ਵੀ ਵਧ ਭਾਰਾ ਹ ਦ ਪਿਊਣ ਲਈ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਵਸੀਲਾ ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਰਟੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਸਭ ਗਏ ਮਰ

ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਨ ਪਬਲਵਾ ਵਾਕਣ

ਲਾਸ਼ ਪਕਸ ਦਾ ਮਢਾ ਫੜ ਕ

ਿਾਣਾ ਹ ਤਰ ਿਾਣਾ ਹ ਤਰ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਵਖ ਪਕ ਤਰੀ ਦਣੀ ਵਰਗਾ ਲਪਹਦ ਵਲ

ਕੀਕਣ ਥਹਰ ਦ ਫ ਲ ਿਹਾ ਪੀਲਾ ਸਰਿ ਡ ਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਿੀਕਣ ਪਸਵਾ ਮਰੀ ਅਮ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਬਲ ਕ ਬ ਝ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਬਲਕ ਲ ਤਰੀ ਸਾੜੀ ਵਰਗਾ ਰਗ ਪਫ਼ਜ਼ਾ ਪਵਚ ਡ ਪਰਹਾ ਹ

ਸਿਣੀ ਆਪਖ਼ਰ ਇਸ਼ਕ ਅਸਾਡਾ ਵਾਹਵਾ ਹੀ ਤ ਪ ਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਮਰ ਪਵਹੜ ਚਦੀ ਦਾ ਇਕ ਬਟਾ ਆਪਖ਼ਰ ਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਪਿਦ ਮਰੀ ਦਾ ਪੀਲਾ ਸਰਿ ਡ ਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਆਪਖ਼ਰ ਇਕ ਪਦਨ ਸ ਕ ਹੀ ਿਦ ਹਰ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਹਰ ਡ ਘਾ ਸਰ

ਆਪਖ਼ਰ ਬਦਲ ਡ ਹੀ ਿਦ ਇਕ ਪਲ ਦ ਪਲ ਿ ਦ ਪਦਨ ਵਰਹ ਕੀਹ ਭੜਾ ਹ

ਇਸ਼ਕ ਿ ਮਰਾ ਤਰ ਤ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਦਾ ਰਾਹ ਹ

ਪਰ ਮਰਾ ਸਖਾ ਤ ਸਾਹ ਹ

ਤਨ ਵੀ ਕ ਝ ਮਰਾ ਲਾਹ ਹ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਤ ਸਮਝਗੀ ਮ ਮਧ ਪੀ ਕ ਬਲੀ ਿਦ ਕਾਮ-ਮਪਤਆ ਵਣ ਦੀ ਛ ਪਿਹ

ਤਰ ਵਾਲ ਵਰਲੀ ਿਦ ਕਚੀਆ ਰਤੀਆ ਪਿਹ ਬ ਲਹ ਸਹ

ਆਪਣ ਸਾਹ ਪਵਚ ਘਲੀ ਿਦ ਹ ਸਕਦਾ ਹ ਪਤਲ ਮਾਤਰ ਕਈ ਇਸ ਗਲ ਪਵਚ ਸਚਾਈ ਹਵ ਰਜ਼ ਦ ਕਹਲ ਗੜ ਵਾਕਣ

ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਪਵਚ ਆਈ ਹਵ ਪਿਸਮ ਤਰ ਦੀ ਪਭਨੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਭਾਈ ਹਵ ਪਫਰ ਵੀ ਹਸ਼ ਹ ਪਿਥ ਤੀਕਣ

ਅਿ ਮਰਾ ਅਗ ਅਗ ਪਪਆ ਠਰਦ

ਅਿ ਤਰ ਪਰਮਸ਼ਰ ਕਲ

ਪਾਪੀ ਪਟ ਪਪਆ ਬਹ ਡਰਦ ਅਿ ਮ ਈਕਣ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ ਪਿ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਥਹ ਤ

ਆਪਣ ਗ਼ਮ ਦਾ ਲਹਾ ਕ ਟਦ

ਕਾਲ ਲਹ ਨ ਥ ਕਦ ਥ ਕਦ ਆਪਣੀ ਬ ਢੀ ਅਮ ਵਾਿਣ

ਮ ਵੀ ਛਤੀ ਿਾਣਾ ਹ ਮਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਬਦ ਹ ਿਾਣ ਤਰੀ ਰਪਹਮਤ ਦ ਵੀ ਦਰ

ਪਰ ਤ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਹਸ ਹ ਖਭ ਪਵਚ ਸਾਹਸ ਹ

ਲਭ ਹੀ ਲ ਗਾ ਹਰ(ਹਰ) ਕਈ ਸਰ

ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਦਸ਼ ਨਾ ਨਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਘਰ ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹਮਦਰਦ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਤਰ ਿਜ਼ਬਾਤ ਦੀ ਇਕ ਮਪਹਕ ਦਾ ਇਹ ਗ ਚਾ ਮਰ ਅਪਹਸਾਸ ਦ ਹਠ ਤ

ਇਵ ਪਖਪੜਆ

ਬਾਜ਼ਾਰੀ ਪਿਵ ਸਹਣੀ ਪਕਸ ਨਾਰ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਪਪਰਥਮ ਵਾਰ

ਪਕਸ ਕਾਮੀ ਨ ਹਏ ਿ ਪੜਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ-ਮਥ ਪਫਰ ਵੀ ਹਮਦਰਦੀ ਤ ਮਨ ਡਰ ਲਗਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਪਸ਼ਾਕ ਹ ਪਕਸ ਹੀਣ ਦੀ ਹੀਣਾ ਸਭ ਤ ਵਡਾ ਪਮਹਣਾ ਿਗ ਤ

ਪਿਹੜ ਹਥ ਥ ਉਲੀਕ ਨ

ਤ ਇਹ ਅਖਰ

ਉਨਹ ਹਥ ਨ ਮਰਾ ਸ ਸ ਚ ਮਣ

ਮ ਨਹ ਚਾਹ ਦਾ ਤਰ ਹਠ ਦ ਗ ਲਾਬ

ਆਤਸ਼ੀ-ਸਹ

ਬੜ ਸ਼ਖ਼ ਤ ਤਜ਼ਾਬੀ ਨ ਿ ਮਰ ਸਾਹ ਦੀ ਬਦਬ ਚ

ਸਦਾ ਲਈ ਗ ਮਣ

ਮ ਿਾਣਦ ਤਰ ਖ਼ਤ ਚ

ਤਰ ਪਿਸਮ ਦੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਹ

ਇਕ ਸਕ ਹ ਇਕ ਰਗ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਦੀ ਛਹ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਮਰੀ ਨਜ਼ਰ ਚ

ਪਰ ਕੀਹ ਆਖ

ਬ-ਪਹਸ ਪਿਹ ਕਾਮ ਦ

ਪਡ ਦਾ ਹੀ ਕਹ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ

ਮ ਿਾਣਦ ਹਮਦਰਦ ਮਰ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਮਰੀ ਮਰੀ ਤ ਮਤਈ ਮ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਹ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਇਹਦੀ ਪਮਠੀ ਛ ਹ

ਕੀਹ ਗ਼ਮ ਿ ਭਲਾ ਲਮ ਤ ਇਸ ਚੜ ਿਹ ਪਵਚ

ਇਕ ਜ਼ਰਾ ਵੀ ਨਾ ਐਸਾ ਪਕ ਪਿਹਨ ਆਪਣਾ ਹੀ ਕਪਹ ਲ ਕੀਹ ਗ਼ਮ

ਿ ਨਸੀਬ ਨਾ ਪਛੀ ਦਾ ਵੀ ਪਰਛਾਵ ਇਸ ਉਮਰਾ ਦ ਸਪਹਰਾ ਚ

ਪਿਦਹੀ ਛਾਵ ਹੀ ਬਪਹ ਲ

ਤਰ ਕਪਹਣ ਮ ਤਾਬਕ

ਿ ਤਰਾ ਸਾਥ ਪਮਲ ਮਨ

ਕੀਹ ਪਤਾ ਪਫਰ ਵੀ ਨਾ ਦ ਨੀਆ ਚ ਮ ਬਾਰਕ ਥੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ ਮਥ ਮ ਤ ਚਾਹ ਦਾ ਹ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਜ਼ਪਹਰ

ਕਲਾ ਹੀ ਪੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਚਿਕਰਾ ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਉਹਦ ਰਪ ਦੀ ਧ ਪ ਪਤਖਰੀ ਦਿਾ ਮਪਹਕ ਦਾ ਪਤਰਹਾਇਆ

ਤੀਿਾ ਉਹਦਾ ਰਗ ਗ ਲਾਬੀ ਪਕਸ ਗਰੀ ਮ ਦਾ ਿਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਨਣ ਉਹਦ ਚਤ ਦੀ ਆਥਣ

ਅਤ ਜ਼ ਲਫ਼ ਸਾਵਣ ਛਾਇਆ

ਹਠ ਦ ਪਵਚ ਕਤ ਦਾ ਕਈ ਪਦਹ ਚੜਹਨ ਤ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸਾਹਵ ਦ ਪਵਚ

ਫ ਲ ਸਇਆ ਦ

ਪਕਸ ਬਾਗ਼ ਚਾਨਣ ਦਾ ਲਾਇਆ

ਦਹੀ ਦ ਪਵਚ ਖਡ ਚਤਰ

ਇਤਰ ਨਾਲ ਨ ਹਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਬਲ ਦ ਪਵਚ

ਪਣ ਪ ਰ ਦੀ ਨੀ ਉਹ ਕਇਲ ਦਾ ਹਮਸਾਇਆ

ਪਚਟ ਦਦ ਪਿ ਧਾਨ ਬਗ਼ਲਾ ਤੜੀ ਮਾਰ ਉਡਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਇਕ ਪਲਘ ਨ ਆਰੀ ਅਸ ਚਾਨਣੀਆ ਪਵਚ ਡਾਪਹਆ

ਤਨ ਦੀ ਚਾਦਰ ਹ ਗਈ ਮਲੀ ਉਸ ਪਰ ਿ ਪਲਘ ਪਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਦ ਖਣ ਮਰ

ਨਣ ਦ ਕਏ

ਪਵਚ ਹੜਹ ਹਝਆ ਦਾ ਆਇਆ

ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਗਈ ਪਵਚ ਸਚ ਉਸ ਇਹ ਕੀ ਜ਼ ਲਮ ਕਮਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸ ਬਹਾ-ਸਵਰ

ਲ ਨੀ ਵਟਣਾ ਅਸ ਮਲ ਮਲ ਓਸ ਨ ਹਾਇਆ

ਦਹੀ ਪਵਚ ਪਨਕਲਣ ਪਚਣਗ ਤ ਸਾਡਾ ਹਥ ਪਗਆ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਚਰੀ ਕ ਟ ਤ ਉਹ ਖਦਾ ਨਾਹ ਉਹਨ ਪਦਲ ਦਾ ਮਾਸ ਖਵਾਇਆ

ਇਕ ਉਡਾਰੀ ਐਸੀ ਮਾਰੀ ਉਹ ਮ ੜ ਵਤਨ ਨਹ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਿਾਮ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਇਕ ਡਣ

ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਮਰੀ ਸਚ ਦ

ਪਸਪਵਆ ਚ ਕਈ ਵਾਰ

ਮਨ ਨਗੀ ਅਲਫ਼

ਘ ਮਦੀ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਪਾਲਤ ਸਪ ਕਈ

ਮਨ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਇਸ ਸ਼ਪਹਰ-ਸਪਰ ਦੀ ਹ ਸ ਕਦ ਚ ਛ ਟ ਕ

ਮਾਰ ਕ ਡਗ ਕਲਿ ਤ

ਹ ਣ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਲਮਬ ਦੀ ਨਾਰ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਦਹੀ ਮਗ ਚ ਜ਼ਰਦਾਰੀ ਨ

ਹਾਏ ਪਝ ਕ ਸਧਰ

ਅਫ਼ਰੀਕਾ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਤ

ਕਰ ਪਵਧਵਾ ਪਬਠਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਐਸੀ ਮਨਹਸ

ਤ ਬਦਸ਼ਕਲ ਸ਼ਪਹਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਹੜ ਸ਼ਪਹਰ ਚ

ਇਸ ਦ ਧ ਪਮਲ ਕਾਹਵ ਦ ਰਗ ਦੀ ਮਾਸਮ ਗ ਨਾਹ ਵਰਗੀ ਮ ਹਬਤ ਮ ਗਵਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਪਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਚਬਰਹਾ ਮਥ ਮਰਾ ਪਬਰਹਾ ਵਡਾ ਮ ਪਨਤ ਕਕ ਪਰਹਾ ਮਰੀ ਝਲੀ ਇਕ ਹਕਾ ਇਹਦੀ ਝਲ ਅਥਾਹ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਇਸ਼ਕ ਗਵਾਚਾ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਹ ਗਏ ਸਾਹ

ਮਰ ਹਠ ਵਖ ਲਈ

ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ ਹਢਾ

ਿ ਚ ਮਣ ਮਰ ਦਰ ਤ ਖਪੜਹਆ

ਇਕ ਅਧ ਵਾਰੀ ਆ

ਮ ੜ ਉਹ ਭ ਲ ਕਦ ਨਾ ਲਪਘਆ

ਏਸ ਦਰ ਦ ਰਾਹ

ਮ ਉਹਨ ਪਨਤ ਉਡੀਕਣ ਬਠਾ ਥਪਕਆ ਔਸੀਆ ਪਾ ਮਨ ਉਹ ਚ ਮਣ ਨਾ ਬਹ ਪੜਆ

ਸ ਚ ਮਣ ਦ ਵਣ ਗਾਹ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਮਰ ਹਾਣ ਦਾ ਪਵਚ ਲਖ ਸਰਿ ਦਾ ਤਾ ਪਿਹੜ ਸਾਹ ਚਤਰ ਖਡਦਾ ਮਨ ਉਸ ਚ ਮਣ ਦਾ ਚਾ

ਪਰਦਸੀ ਚ ਮਣ ਮਪਡਆ

ਕਦ ਵਤਨ ਫਰਾ ਪਾ ਪਕਤ ਸ ਚਾ ਪਬਰਹਾ ਤਡੜਾ ਮਥ ਿਠਾ ਨਾ ਹ ਿਾ

ਪਬਰਹਾ ਵੀ ਲਭੀ ਕਾਮ ਦਾ ਇਹਦੀ ਿਾਤ ਕ ਿਾਤ ਨਾ ਕਾ ਭਾਵ ਪਬਰਹਾ ਰਬ ਵਡੜਾ ਮ ਚੀ ਕਕ ਪਰਹਾ

ਚਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਹ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਗ ਹ ਲਟਕ ਪਰਹਾ ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ ਹ ਭਟਕ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਪਦਨ ਬਹ ਵਡਭਾਗਾ ਿਦ ਪਕਸ ਸਾਗਰ ਪਵਚ

ਆਦਮ ਦ ਪਕਸ ਪਪਤਰ

ਅਮਬ(ਅਮੀਬ) ਿਨਮ ਪਲਆ

ਪਰ ਇਹ ਪਦਹ ਪਨਕਰਮਾ ਿਦ ਇਸ ਆਦਮ ਦੀ ਝਲੀ ਫ ਲ ਸਮ ਦਾ ਹਸੀ ਖ਼ਰ ਪਪਆ

ਵਖ-ਵਖ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਮ ਸਚ ਪਰਹਾ ਸਮ ਅਵਾਰਾ ਕ ਤਾ ਦਰ ਦਰ ਭਟਕ ਪਰਹਾ ਿਠ ਹਡ ਖਾਣ ਲਈ

ਲਭੀ ਤਰਸ ਪਰਹਾ

ਸਮ ਪਰਾਈ ਨਾਰ

ਤ ਿ ਪਫਰ ਰਡੀ ਹ

ਪਪਹਲੀ ਰਾਤ ਹਢਾਇਆ ਲਗਦੀ ਚਗੀ ਹ

ਦਿੀ ਰਾਤ ਪਬਤਾਇਆ

ਹ ਦੀ ਭਡੀ ਹ

ਪਰ ਇਹਦ ਸਗ

ਦ ਨੀਆ ਦ ਹਰ ਜ਼ਰ ਨ

ਇਕ ਅਧ ਘੜੀ ਜ਼ਰਰ ਪਬਤਾਣੀ ਪਦੀ ਹ

ਕਦ ਹਰਾਮਣ ਪਟਕ ਕ

ਨਾ ਇਹ ਬਪਹਦੀ ਹ

ਉਮਰ ਦੀ ਬਾਰੀ ਖਲਹ ਕ ਏਸ ਿਹ ਵਲ

ਕਾਮਨੀ ਮਲੀ ਨਜ਼ਰ

ਤਕਦੀ ਰਪਹਦੀ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਝਠ ਸਹਣ ਕਾਮ ਚ ਮਤ ਆਪਸ਼ਕ ਵਗ

ਪਮਠੀਆ ਕਰ ਕਰ ਗਲ ਸਾਨ ਛਲਦਾ ਹ

ਮਾਣ ਕ ਚ ਮਣ

ਇਕ ਦ ਏਸ ਹਯਾਤੀ ਦ

ਭ ਲ ਿਦਾ ਹ-

ਫਰ ਨਾ ਪਵਹੜ ਵੜਦਾ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਕ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਾਕਣ ਲਟਕ ਪਰਹ

ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਸ ਞੀ ਿੜੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ

ਸਮ ਦੀ ਇਕ-

ਠ ਕਰਾਈ ਹਈ ਸਿਣੀ ਵਗ

ਪੀੜ-ਕ ਠੀ ਪਬਰਹਣ ਵਾਕਣ ਭਟਕ ਪਰਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਦਵਤਾ ਇਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ

ਇਹ ਦਵੀ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ ਕਾਮ ਿ ਸਭ ਤ ਮਹਬਲੀ ਹ

ਉਸ ਦੀ ਮ ਨ ਕਪਹਣਾ ਨਗੀ ਇਹ ਗਲ ਕੀ ਹੀ ਨਾ ਚਗੀ ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਏਸ ਦੀ ਹ ਬਖ਼ਸ਼ੀ ਹਈ

ਤ ਦ ਤ ਹ ਸਨ ਦੀ ਿ ਰ ਤ ਹ

ਏਸ ਨ ਹ ਰਪ ਵਡਣਾ-

ਖ਼ਨ ਮਰਾ ਿ ਤਡੀ ਕ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਖੜੀ ਆ ਪਮਟੀ ਦੀ ਇਹ ਬਾਜ਼ੀ ਪਚਟੀ ਦ ਧ ਕਲੀ ਪਿ ਤਾਜ਼ੀ ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦਾ ਇਕ ਸਗਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦੀ ਕਥਾ ਸ ਣਦਾ ਕਈ ਅਲਮਸਤ ਪਿਹਾ ਿਗਮ ਹ

ਤਰਾ ਇਸ ਨ ਟ ਡੀ ਕਪਹਣਾ ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਗ਼ਮ ਹ

ਕਾਮ ਪਬਨ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਕਾਹਦ ਅਰਥ ਿ ਚਲਦਾ ਦਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਪਸ਼ਵਿੀ ਕਾਮ ਬਰਹਮ ਹ

ਕਾਮ ਹੀ ਸਭ ਤ ਮਹ ਧਰਮ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਸ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਵਖ ਪਕ ਬ ਤ ਨ ਕੀ ਹਇਆ ਹ

ਇ ਲਗਦਾ ਹ ਪਿ ਰਇਆ ਹ

ਸਾਥ ਕਈ ਪਾਪ ਹਇਆ ਹ

ਸਾਰ ਦੀਵ ਝਬ ਬ ਝਾ ਦ

ਇਸ ਨ ਥੜਹਾ ਪਰਹ ਹਟਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਮ ਖ ਨ ਪਰਹ ਭ ਆ ਦ

ਿ ਇਸ ਤ ਕਈ ਪਰਦਾ ਪਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਪਦਲ ਪਵਚ ਵੀ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਇਸ ਨ ਹਾਲ ਵੀ ਕਈ ਭ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਕਾਮ ਏਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ ਇਹ ਭਾਵ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਸੀਮਾ ਦਪਨਕ ਅਖ਼ਬਾਰ ਦ

ਅਿ ਪਰਥਮ ਪਨ ਤ

ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਛਪੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਕ ਝ ਗਰ ਬਦਸ਼ੀ ਬਚ ਤ ਇਕ ਹਰ ਉਹਦ ਨਾਲ

ਖੜਹੀ ਉਸ ਦੀ ਸਖੀ ਹ

ਤਸਵੀਰ ਦ ਪਰ ਇਕ ਇਬਾਰਤ ਦੀ ਹ ਝਿਰ

ਇਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਹੀ ਕ ੜੀ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰੀ ਪਜ਼ਦਗੀ ਥ ੜੀ ਥ ੜੀ ਹ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ

ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਮਰ ਗੀਤ ਨ ਰਦ ਮਾਸਮ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਵੀ ਅਵਾਰਾ ਨ ਭਦ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ ਅਕਸਰ ਮਰ ਸ਼ਪਹਰ ਿਦ ਆਦੀ ਹਰ ਵਾਰ ਿਦ ਆਦੀ ਪਤਨ ਫ ਲ ਪਲਆਦੀ ਗ ਲਦਾਨ ਚ ਪਤਨ ਫ ਲ ਿਦ ਹਥ ਉਹ ਸਿਾਦੀ ਮ ਸਕਾ ਕ ਤ ਅਦਾਜ਼ ਚ

ਕ ਝ ਏਦ ਉਹ ਕਪਹਦੀ ਇਕ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਤਰ ਨ ਦਾ ਮਰ ਨ ਦਾ ਇਹ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਪਕਸ ਪਪਉ ਦਾ ਪਕਸ ਮ ਦਾ ਇਕ ਫ ਲ ਮਰੀ ਕ ਖ ਦੀ ਸੀਮਾ ਦ ਹ ਨ ਦਾ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਇਕ ਗਰੀ ਪਿਹੀ ਪਨਕੀ ਬਚੀ ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਪਿਸ ਚੀਚੀ ਹ ਪਕੜ ਰਖੀ

ਓਸ ਦੀ ਸ਼ਕਲ

ਮਰ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਹ ਆ ਲਥੀ ਈਕਣ ਲਗਦਾ ਹ

ਇਹ ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਧੀ ਹ

ਮਰਾ ਤ ਮਰੀ ਬਲਣ ਦ

ਪਬਮਾਰ ਲਹ ਦਾ ਏਸ ਧਰਤੀ ਤ ਪਬਿਾਇਆ

ਕਈ ਸਝਾ ਬੀਅ ਹ

ਮਰੀ ਪੀੜਾ ਦੀ ਮਰੀਅਮ ਦ

ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਮਸੀਹ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਿਦਹੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਬਚਨ ਮਰਾ ਿੀ ਹ

ਓਹ ਹੀ ਸੀਮਾ ਧੀ ਹ

ਕਈ ਹਰ ਇਹਦਾ ਪਪਉ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਅਜਨਬੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ

ਨਾ ਤ ਤ ਹੀ ਔਲੀਆ ਹ

ਨਾ ਤ ਮ ਹੀ ਹ ਨਬੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਮਰ ਲਈ ਇਹ ਰਸ-ਭਰੀ ਤਰੀ ਮਲਕ ਮ ਸਕੜੀ ਪਕਸ ਪਵਮਾਨ ਸਵਕਾ ਦੀ ਮ ਸਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਅਿ ਵੀ ਪਿਸ ਚ ਿਾਣਦ ਪਕ ਵਾਸ਼ਨਾ ਦੀ ਕਗ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਮਰ ਲਈ ਤਰੀ ਵਫ਼ਾ ਅਿ ਵੀ ਇਕ ਸਵਗ ਹ

ਮਰ ਨਸ਼ੀਲ ਪਿਸਮ ਦੀ ਅਿ ਵੀ ਤਨ ਮਗ ਹ

ਪਿਹੜਾ ਪਕ ਤਰੀ ਨਜ਼ਰ ਪਵਚ

ਪਫਲਮੀ ਰਸਾਲ ਵਗ ਹ

ਸਫ਼ਾ ਸਫ਼ਾ ਫਰਲਣਾ ਪਿਦਹਾ ਹ ਤਰੀ ਪਦਲ ਲਗੀ ਸਮ ਨ ਸਨਹ ਮਾਰ ਕ

ਿ ਪਮਲ ਿਾਏ ਘੜੀ ਕਦੀ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਮ ਸਗਾ ਤ ਕਾਮ ਦੀ ਹ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਅਿ ਤ ਸਾਡਾ ਇਸ਼ਕ

ਓਸ ਮਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਕਾਮ ਦ ਸ ਆਦ ਪਪਛ ਹ ਿਾਏ ਿ ਹਾਪਮਲਾ ਤ ਮਕੜ ਨ ਮਾਰ ਕ

ਬਣਾ ਲਏ ਪਿਵ ਗਜ਼ਾ ਤ ਖਾਈ ਿਾਏ ਉਹ ਕਾਮਣੀ ਕ ਲਛਣੀ ਸ ਆਦ ਲਾ ਹ ਕਾਮਣੀ ਹ ਕਾਮਣੀ ਮਨ ਬਚਾ ਮਨ ਬਚਾ ਵਾਸਤਾ ਈ ਿੀਭ ਨ

ਇਹ ਖ਼ਨ ਦਾ ਨਾ ਸ ਆਦ ਪਾ ਦਰ ਹ ਕ ਬਪਹ ਪਰਹ ਨਾ ਕਲ ਆ ਨਾ ਕਲ ਆ

ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਤਰ ਗਲ ਥ ਪਚਮਟ ਕ

ਇਹ ਸ ਪਰਹਾ ਿ ਬਾਲ ਹ

ਛ ਰੀ ਹ ਸਸਕਾਰ ਦੀ ਿ ਕਰ ਰਹੀ ਹਲਾਲ ਹ

ਇਹ ਕਪਹਣ ਨ ਤ ਠੀਕ ਹ ਪਕ

ਤਰਾ ਮਰਾ ਹੀ ਲਾਲ ਹ

ਿ ਸਚੀਏ ਤ ਸਹਣੀਏ

ਤਨ ਸਦੀਵੀ ਮਰਦ ਦੀ ਮ ਿਾਣਦ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਸਾਡੀ ਵਫ਼ਾ ਨ ਗਾਲਹ ਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਪਬਤਾਉਣ ਦੀ ਚਲੀ ਅਸ ਨ ਚਾਲ ਹ

ਮਨ ਸਦੀਵੀ ਨਾਰ ਦੀ ਤ ਿਾਣਦੀ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਫਰ ਵੀ ਵਗ ਰਹੀ ਹ ਪਰਸ਼ਪਤਆ ਦੀ ਇਕ ਨਦੀ ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਮ ਉਪਿ

ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਤ ਛਬੀ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦਾ ਮ ਸਗਾ ਤ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦੀ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਹ ਠੀਕ ਪਕ ਤਰੀ ਮਰੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਸਾਨ ਆਪਣ ਹੀ ਆਪ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਿੀਲ ਵਦ ਤ

ਕ ਰਾਨ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਗਰੀਆ ਨ ਸਮ ਦੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਮਗਲੀਆ ਦਰਾਵੜ ਨ

ਆਰੀਆ ਤ ਮਾਣ ਨਹ ਅਿ ਤ ਪਦਲ ਨ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਪਦਮਾਗ਼ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਕ ਲ ਿਹਾਨ

ਸਾਡ ਵਾਕਣਾ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਸਗਰਦ

ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ

ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਹਬਹ ਚੀਨ ਕਬਤਰ ਵਾਕਣ ਗ ਟਕਦੀ ਤ ਸਨ-ਖਭ ਨ ਪਖਲਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਇਹ ਮਰੀ ਵਾਕਫ਼

ਤ ਹਮਦਰਦ ਦਾ ਘਰ

ਪਿਸ ਚ ਅਿ ਦੀ ਰਾਤ

ਮ ਇਹ ਹ ਗ ਜ਼ਾਰੀ ਪਿਸ ਦੀ ਸਰਤ

ਚਤ ਦ ਸਰਿ ਦ ਵਗ

ਨੀਮ-ਪਨਘੀ ਦਧੀਆ ਹ ਗ ਲਾਨਾਰੀ ਪਹ ਦੀ ਸਗਰਦ ਦ ਪਰਭਾਤ ਵਲ

ਪਨਤਰੀ ਮਦਰ ਦੀ ਪਚਰਨਾਮਤ ਦ ਵਗ

ਠਢੀ-ਠਢੀ ਸ ਚੀ-ਪਮਠੀ ਤ ਪਪਆਰੀ ਸ ਰਹੀ ਹ ਮਪਹਕ ਹਠ ਤ ਪਖਲਾਰੀ

ਉਫ਼

ਪਕਨੀ ਹ ਰਹੀ ਹ ਬਰਫ਼-ਬਾਰੀ ਏਸ ਬਸਤੀ ਦੀ ਠਰੀ ਹਈ ਬ ਕਲ

ਮਘ ਰਹੀ ਨਾ ਪਕਤ ਵੀ ਕਈ ਅਗਾਰੀ ਚਹ-ਪਾਸ ਜ਼ਪਹਰ ਮਹਰੀ ਬਰਫ਼ ਦਾ ਮਨ ਸਾਗਰ ਹ ਪਸਰਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਰਾ ਪਦਲ ਮਰਾ ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ

ਬਰਫ਼ ਸਗ ਹ ਬਰਫ਼ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਦਰ ਕਾਲਾ ਰ ਖ ਲਮਾ ਚੀਲਹ ਦਾ ਸ਼ੀਪਸ਼ਆ ਤ ਪਾਰ ਿ ਘਲਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਬਸਤੀ ਦੀ ਬਲਰੀ ਪਾਤਲੀ ਪਵਚ

ਸਲ ਵਤ ਚ ਪਭਆ ਹ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ

ਉਫ਼

ਇਹ ਮਨ ਕੀਹ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ

ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਸਰਦ ਤਾਬੀਰ ਪਵਚ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਕਚੀ ਗਰੀ ਿਹਾ ਸ ਤ-ਉਨਦਾ ਪਿਸਮ ਬਣਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਵਗ ਚਪਲਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਕਣ ਦਰਵਾਜ਼ ਨ ਹ ਖੜਕਾ ਪਰਹਾ

ਸ਼ਾਇਦ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਹ ਟ ਪਰਆ ਆ ਪਰਹਾ ਹ ਪਦਲਾ ਬ-ਹਪਸ਼ਆ

ਕ ਝ ਹਸ਼ ਕਰ

ਨਾ ਤ ਕਈ ਆ ਤ ਨਾ ਹੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਮਰਾ ਵਪਹਮ ਤਨ ਖਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਹ

ਇਕ ਤਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਘਰ

ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ

ਉਹ ਤ ਪਪਹਲ ਹੀ

ਅਮਾਨਤ ਹ ਪਕਸ ਦੀ ਤ ਤ ਐਵ ਪੀਣ ਪਗਲਾ ਪਾ ਪਰਹਾ ਰਸ਼ਮੀ ਿਹ ਵਗ ਰਹ ਉਹਦ ਸਵਾਸ ਤ

ਨਜ਼ਰ ਮਲੀ ਪਕਸ ਲਈ ਹ ਪਾ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਤ ਮਦਰ ਦੀ ਸ ਚੀ ਪਣ ਵਰਗਾ ਸ ਆਦ ਤ ਲਸੀ ਦਾ ਪਿਦਹ ਚ ਆ ਪਰਹਾ

ਹ ਮਨਾ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ

ਤ ਤ ਕਾ ਹੀ ਸ਼ਰਮ ਹ ਲਾਹ ਮਾਰੀ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਪਿਸਮ ਤਰਾ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਤ ਤ ਧ ਰ ਤ ਗ਼ਮ ਦੀ ਇਕ ਸਗਰਦ ਹ

ਕਰ ਨਾ ਐਵ ਮਰਖਾ ਤ ਨਜ਼ਰ ਮਾੜੀ ਲਭ ਹਮਦਰਦੀ ਚ ਨਾ ਕਈ ਪਚਗਾੜੀ ਵਖ ਤਰ ਤ ਵੀ ਵਧ ਕ ਸਰਦ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਪਕਨੀ ਹ ਸ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਬਹ-ਰਪੀਏ

ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਮਰ ਘਰ ਪਵਚ ਪਈ ਘ ਮਦੀ ਹ

ਚ ਪ ਚ ਪ ਤ ਵੀਰਾਨ

ਪਕਸ ਪਨਪਤਰ ਰ ਖ ਦ ਤ ਇਲ ਦ ਆਲਹਣ ਵਗ

ਗ ਮ-ਸ ਮ ਤ ਸ ਨਸਾਨ

ਸ਼ਾਮ-ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਐਸੀ ਬ-ਪਹਸ ਸ਼ਾਮ ਨ ਆਪਖ਼ਰ

ਮ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਸਵਰ ਆਦੀ ਿ ਕਰ ਇਸ ਨ ਵੀ ਆਉਣਾ ਸੀ ਇਹਦ ਨਾਲ ਤ ਚਗਾ ਸੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਦੀ ਬ ਕਲ ਪਵਚ

ਕਾਫ਼ੀ ਦ ਦ ਘ ਟ ਪਨਗਲ ਕ

ਪਸਗਰਟ ਧ ਖਾ ਕ ਬਪਹ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਸਰਪਮਡ-ਮਛੀ ਿਹੀਆ ਕ ੜੀਆ ਵਖਣ ਮਾਤਰ ਸੜਕ ਤ

ਯਾਰ ਦ ਸਗ ਭ ਲਣਾ ਸੀ ਥਕ ਟ ਟ ਕ ਸ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ

ਸਮ ਵੀ ਪਕਨੀ ਚਦਰੀ ਸ਼ ਹ

ਪਕਸ ਪ ਰਾਣ ਅਮਲੀ ਵਾਕਣ

ਪਦਨ ਭਰ ਪੀ ਕ ਡਡ ਸਹਰਾ ਗਲੀਆ ਤ ਬਾਜ਼ਾਰ ਦ ਪਵਚ

ਆਪਣੀ ਝਕ ਚ ਟ ਪਰਆ ਰਪਹਦ ਨਾ ਕ ਝ ਸ ਣਦ ਨਾ ਕ ਝ ਕਪਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਖੜਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਬਪਹਦ ਇਸ ਬਦਬ ਦ ਿਾਣ ਚ ਹਾਲ

ਯ ਗ ਿਡਾ ਇਕ ਪਲ ਰਪਹਦ

ਕਾਲੀਆ ਕਾਲੀਆ ਿੀਭ ਿਹੀਆ

ਮਰੀ ਹਥ-ਘੜੀ ਦੀਆ ਸਈਆ

ਮਰੀ ਪਹਕ ਪਵਚ ਲਮ ਲਮ

ਕਪਡਆ ਵਾਕਣ ਪ ੜੀਆ ਹਈਆ ਹਫ਼ੀਆ ਹਫ਼ੀਆ ਭਿ ਭਿ ਮਈਆ

ਪਦਨ ਭਰ ਸਮ ਦ ਖਹ ਤ ਬਲ ਵਾਕਣ ਿਈਆ ਹਈਆ

ਗ਼ਮ ਦ ਪਾਣੀ ਸਗ ਪਸਿਣ ਲਈ

ਮਰ ਪਦਲ ਦੀਆ ਬਿਰ ਰਹੀਆ ਅਿ ਦੀਆ ਸ਼ਾਮ ਐਵ ਗਈਆ

ਰਬ ਕਰ ਬਦਬ ਦੀ ਢਰੀ ਛਤੀ ਿਾਵ ਛਤੀ ਿਾਵ

ਿ ਰਬ ਕਰ ਕ ਬਹ -ਰਪਣੀ ਚਰ ਦ ਸਗ ਧਲ ਿਾਵ ਿ ਕਈ ਐਸਾ ਮਤਰ ਚਲ

ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਭਸਮ ਹ ਿਾਵ ਇਸ ਮਨਹਸ ਨ ਖ਼ਰ ਕਦ ਤਕ

ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ ਹ ਚਟਦ ਰਪਹਣਾ ਮ ਤ ਹਰ ਪਕਸ ਸਗ ਰਾਤ

ਨਚਣ ਬਾਲ-ਰਮ ਹ ਿਾਣਾ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਭਗ ਲਈ

ਅਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਪਪਹਲਾ ਚ ਮਣ ਬਾਲ-ਵਰਸ

ਟ ਰ ਸਾਡ ਦਰ ਆਇਆ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਪਮਟੀ ਦੀ ਬਾਜ਼ੀ ਦ ਪਲ ਖਡ ਗਵਾਇਆ

ਦਿਾ ਚ ਮਣ ਿ ਸਾਨ ਿ ਪੜਆ

ਉਹ ਸਾਡ ਮਚ ਨਾ ਆਇਆ

ਉਸ ਮਗਰ ਸ ਚ ਮਣ ਿ ਪੜਆ

ਪਰ ਹਠ ਨਾ ਲਾਇਆ

ਮ ੜ ਨਾ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਪਰ ਇਹ ਕਹਾ ਅਿ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਗਲ ਸਾਡ ਲਗ ਰਇਆ

ਹਠ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਪਸਕੀ ਤ ਚਾਨਣ ਪਿਸ ਚਇਆ

ਇਹ ਚ ਮਣ ਸਾਡਾ ਸਿਣ ਪਦਸਦਾ ਇਹ ਸਾਡਾ ਮਪਹਰਮ ਹਇਆ

ਡ ਘੀ ਢਾਬ ਪਹਿਰ ਦੀ ਸਾਡੀ ਡ ਬ ਮਇਆ ਡ ਬ ਮਇਆ

ਸਾਡਾ ਤਨ-ਮਨ ਹਪਰਆ ਹਇਆ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਕ ਪਦਲ-ਪਰਚਾਵਾ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਸਕਨ

ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਬਾਸ਼ ਨ ਇਕ ਪਤਤਲੀ ਕਪਹਣਾ ਇਹ ਹ ਪਨਰਾ ਿਨਨ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਪਿਹੜਾ ਮਪਰਆ

ਉਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਊਣ

ਮਰ-ਮ ਕ ਕ ਵੀ ਕਰ ਨਾ ਸਕਦਾ ਪਰੀ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਭਾਵ ਇਹ ਬਰਪਹਮਡ ਵੀ ਫਲ

ਿ ਪਫਰ ਅਰਨ ਵਰਨ

ਇਹ ਵੀ ਇਕ ਿਨਨ

ਮ ਹਾਲ ਤਾਜ਼ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਸਮਝ ਮਰਾ ਖ਼ਨ

ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਮਾਣ ਲਈ

ਪਿਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਹ

ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਕ ਪਕਸ ਗਰ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਮਲ ਉਿਾੜ ਦਰ ਚ

ਰਪਹਦਾ ਹਵ ਮਲਗ ਫਕਰ

ਤ ਿਠ ਟ ਕ ਦੀ ਆਸ ਲ ਕ

ਪਦਨ ਢਲ ਿ ਗਰ ਚ ਆਵ ਤ ਪਬਨ ਬ ਲਾਇਆ ਹੀ ਪਰਤ ਿਾਵ

ਔ-ਲਖ ਕਪਹ ਤ ਮਾਰ ਚਕਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਕਾਲ ਰਾਹ ਦ

ਐਸ ਬ-ਪਹਸ ਪੜਾਅ ਤ ਖਪੜਹਆ ਪਿਤ ਖ਼ਾਬ ਦ ਨੀਲ ਰ ਖ ਚ

ਪਣ ਪੀਲੀ ਪਿਹੀ ਵਗ ਰਹੀ ਏ

ਅਗ ਪਸਪਵਆ ਦੀ ਮਘ ਰਹੀ ਏ

ਕਦ ਕਦ ਕਈ ਗ਼ਮ ਦਾ ਪਛੀ ਪਰ ਨ ਆਪਣ ਹ ਫੜਫੜਦਾ ਤ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਪੀਲ ਅਰਸ਼

ਕਈ ਪਸਤਾਰਾ ਹ ਟ ਟ ਿਦਾ ਤ ਚਦੀ-ਵਨਾ ਖ਼ਾਬ ਮਰਾ ਸਮ ਦਾ ਹਰੀਅਲ ਹ ਟ ਕ ਿਦਾ ਪਵਹਦ ਪਵਹਦ ਹੀ ਨੀਲ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸਾਰਾ ਿਗਲ ਹ ਸ ਕ ਿਦਾ ਫਰ ਪਦਲ ਦੀ ਮਾਯਸ ਵਾਦੀ ਚ

ਤਲਖ਼ ਘੜੀਆ ਦ ਜ਼ਰਦ ਪਤਰ

ਚੀ ਚੀ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਝਠ ਥੜਾ ਹੀ ਮਾਰਦ ਨ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਪਰ ਦ ਨਾਲ ਖਪਹਦੀ ਇਕ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਮਪਹਲ ਚ

ਇਸ਼ਕ ਮਰਾ ਗਵਾਪਚਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਆਸ਼ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਰੀਆ ਦਾ ਆਪਖਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਹਰ ਗਲੀ ਹਾਏ ਗੀਤ ਵਰਗੀ ਨ ਹਾਰ ਦੀ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਪਟ ਚ

ਰਾਤ ਸ਼ਬਨਮ ਗ ਜ਼ਾਰਦੀ ਹ

ਤ ਹਰ ਦਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਪਾਕ ਪਮਟੀ ਦਾ ਖ਼ਨ ਪੀ ਕ ਮ ਿਨਮ ਲੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਪਕ ਦ ਧਨੀਆ ਚ

ਮਾਸਮੀਅਤ ਦਾ ਦ ਧ ਪੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਬਰਗ ਪਚਹਰ ਤ

ਝ ਰੜੀਆ ਦ ਨ ਝਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਪਕ ਸੀਨ ਅਦਰ ਨ

ਗ ਰਬਤ ਦ ਪਹਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਨਣ ਦ

ਦਵ ਦੀਵ ਹੀ ਪਹਸ ਚ ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਿਨਾਪਜ਼ਆ ਲਈ

ਖ਼ਰੀਦ ਕਫ਼ਨ ਵੀ ਪਵਕ ਚ ਕ ਨ

ਤ ਹਰ ਤੀਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਮ ਲਮ ਸੜਕ ਤ

ਿਾ ਕ ਕਈ ਕਦ ਨਹ ਮ ੜਦਾ ਇਹ ਸਮਝ ਲੀਤਾ ਿਦਾ ਹ ਮ ਰਦਾ

ਤ ਹਰ ਚਥੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਕਾਲ ਬਾਗ਼ ਚ

ਪਸਰਫ਼ ਆਸ ਦੀ ਪਣ ਿਾਵ ਕਦ ਕਦ ਹ ਓਸ ਿਹ ਚ

ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਵ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਆਬਾਦ ਕਰਨ ਨ ਤ ਹੀ ਰਕੜ

ਤ ਹੀ ਧਰਤੀ ਦਾ ਕਝ ਵਰਨ

ਤ ਹੀ ਕਰਨੀ ਫ਼ਜ਼ਾ ਮ ਅਤਰ

ਤ ਹੀ ਸਿ ਨ ਮਾਨਣਾ ਸ ਕ ਪਪਹਲ ਤ ਵਖ ਸਥਰ ਪਰ ਮ ਛਤੀ ਹੀ ਸਮਝ ਿਦਾ ਇਹ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸ਼ਰ ਹੀ ਹ

ਿ ਲਾ ਪਰਹਾ ਹ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਚਕਰ

ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਆਉਣ ਵਾਲ

ਇਹ ਲਕ ਪੜਹ ਕ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ ਇਹ ਉਹ ਪਵਚਾਰੀ ਬਦਬਖ਼ਤ ਰਹ ਹ

ਪਕ ਪਿਹੜੀ ਪਹਰਨ ਦ ਪਸਙ ਤ

ਉਦਾਸ ਲਪਮਹਆ ਨ ਫੜਣ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਚੜਹ ਰਹੀ ਏ ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ

ਪਕ ਹਠ ਦ ਫ ਲ ਦੀ ਮਪਹਕ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਰਹੀ ਏ

ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਪਨਕੀ ਉਮਰ

ਉਡਾ ਕ ਲ ਗਏ ਗ਼ਮ ਦ ਝਖੜ

ਵਫ਼ਾ ਦ ਸਹ ਦ ਮਲ ਤ

ਇਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਮ ਲਚਦਾ ਹ ਪਕ ਇਸ ਚ ਰਾਹ ਤ

ਮਨ ਕਈ ਉਿਾੜ ਦਵ ਤ ਮਰ ਮਥ ਦ ਕਾਲ ਅਖ਼ਰ ਤ

ਕਟ ਚਨ ਦਾ ਚਾੜਹ ਦਵ ਿ ਅਗ ਫ਼ ਰਕਤ ਦੀ ਪਦਨ ਦੀਵ ਪਵਚ ਚ ਰਾਹ ਦ ਸਾੜ ਦਵ ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਪਪਘਲ ਿਾਵਣ

ਇਹ ਬਦਨਸੀਬੀ ਦ ਕਾਲ ਕਕਰ

ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਬਦਲ ਿਾਵਣ

ਮਰੀ ਪਕਸਮਤ ਦ ਸਭ ਨਛਤਰ

ਮ ਮਨ ਖਤਾ ਦ ਨਾਮ ਸ ਖਗਾ ਆਪਣ ਗੀਤ ਦ ਸਨ-ਛਤਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

Page 32: Pc64 bDnc64 - Punjabi Library · Aate Dian Chirian Shiv Kumar Batalvi 6If Pc64 bDnc64 b]\ ?dWaY UIaZ\c 6If Pc64 bDnc64 DaRMc YaN D ^dÊNc 7? S_anc U^Nc ?^W NfYc WfYf Ph^N Unc bS6Yc

ਇਕ ਪਰਨ ਿਮ ਪਰਨ ਹਈ

ਉਹ ਪਰਨ ਨਾ ਿਗੀ ਕਈ

ਉਸ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਹ ਮਰਾ ਹਾਣ ਪਛਾਣਦੀ

ਹ ਚਪਲਆ ਹ ਆਥਣ ਵਲਾ ਆਇਆ ਨਹ ਗਰਖ ਦਾ ਚਲਾ ਦਫ਼ਤਰ ਤ ਅਿ ਘਰ ਅਲਬਲਾ ਮ ਪਈ ਕਰ ਪਤਆਰੀ ਕਫ਼ ਿਾਣ ਦੀ

ਧਰਮੀ ਬਾਬਲ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਲੜ ਲਾਇਆ ਸਾਡ ਫ ਲ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਪਿਸ ਦਾ ਇਛਰ ਰਪ ਹਢਾਇਆ

ਮ ਪਰਨ ਦੀ ਮ ਪਰਨ ਦ ਹਾਣ ਦੀ

ਇਕ ਸਫ਼ਰ

ਉਹ ਵੀ ਸ਼ਪਹਰ ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਮ ਵੀ ਸ਼ਪਹਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਲਪਹਦ ਦੀ ਖ ਸ਼ਕ ਟਪਹਣੀ ਤ ਦਰ

ਫ ਲ ਸਰਿ ਦਾ ਅਿ ਕ ਮਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਤ ਮਰ ਪਵਚਾਲ ਪਵਥ ਸੀ ਪਫਰ ਮਨ ਸਕ ਉਹਦਾ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ-ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਦਵ ਕਢ ਸਵਲੀ ਪਿਹੀ ਸੜਕ ਦ

ਉਹਦ ਬ ਲਹ ਵਗ ਪਏ ਸੀ ਫਰਕਦ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਬ ਰਿੀਆ ਸੜਕ ਦ ਪਏ ਦਦ ਹਵਣ ਹਸਦ

ਪਣ ਦਾ ਪਚਮਟਾ ਪਪਆ ਸੀ ਵਿਦਾ ਟਾਹਲੀਆ ਦ ਪਤ ਪਏ ਸੀ ਖੜਕਦ ਵਖ ਰਹ ਸਨ ਸਾਡੀ ਵਲ ਨਾਮ ਰਾਦ

ਕਾਸ਼ਨੀ ਪਿਹ ਫ ਲ ਪਹਾੜੀ ਅਕ ਦ

ਬੀਿ ਰਹ ਸਨ ਮਰ ਪਦਲ ਪਵਚ ਸਰਘੀਆ

ਲਾਲ ਸਹ ਕਰ ਉਹਦੀ ਅਖ ਦ

ਦਰ ਇਕ ਆਥਣ ਦਾ ਤਾਰਾ ਪਫਕੜਾ ਗਗਨ ਦੀ ਹ ਣ ਗਲਹ ਤ ਮ ਸਕਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਇਕ ਪਨਆਣ ਦ ਗ ਲਾਬੀ ਮ ਖ ਤ

ਕਾਲ ਪਤਲ ਦ ਵਗ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਤ ਮਰ ਪਵਚਾਲ ਫਾਸਲਾ ਸਾਡੀ ਮਪਜ਼ਲ ਵਗ ਘਟਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਉਫ਼ਕ ਦ ਨਣ ਚ ਕ ਝ ਨੀਲਾ ਕ ਧ

ਕਾਗ ਦ ਪਿ ਬਟ ਦ ਪਪਡ ਤ ਲ ਬਖ਼ਸ਼ਦਾ ਸੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਸਕ

ਦਰ ਉਸ ਧਏ ਦ ਉਸ ਿਗਲ ਤ ਪਾਰ

ਿਾ ਰਹੀ ਸੀ ਪਛੀਆ ਦੀ ਇਕ ਡਾਰ

ਮਰਾ ਿੀ ਕੀਤਾ ਪਕ ਮ ਉਸ ਡਾਰ ਨ

ਚੀ ਦਣੀ ਇਕ ਕਹ ਆਵਾਜ਼ ਮਾਰ

ਨਾਲ ਆਪਣ ਲ ਚਲ ਸਾਨ ਵੀ ਯਾਰ

ਦਰ ਇਸ ਦ ਨੀਆ ਤ ਪਕਧਰ ਪਰਲ ਪਾਰ

ਦਣਾ ਸਾਨ ਉਸ ਿਜ਼ੀਰ ਤ ਉਤਾਰ

ਪਿਥ ਸਕੀਏ ਰਾਤ ਅਿ ਦੀ ਇਹ ਗ ਜ਼ਾਰ

ਪਸਆਹ ਹਨਰਾ ਪਸਆਹ ਦੀ ਇਕ ਸਪਣੀ ਦ ਵਗ

ਮਰ ਵਲ ਸਰਕਦਾ ਹੀ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਮਰਾ ਹਥ ਹ ਣ ਉਹਪਦਆ ਹਥ ਦ ਨਾਲ

ਖ਼ਰ ਪਕਨੀ ਦਰ ਤ ਟਕਰਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਿੀਕਣ ਘ ਗੀਆ ਦਾ ਿੜਾ ਕਧ ਤ

ਚ ਝ ਦ ਪਵਚ ਚ ਝ ਪਾ ਮ ਸਕਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਸੜਕ ਦ ਬ ਲਹ ਤ ਅਬ ਦੀ ਕਤਾਰ

ਮਪਹਕ ਆਪਣ ਬਰ ਦੀ ਸੀ ਰਹੀ ਪਖਲਾਰ

ਉਸ ਪਲਾਡ ਪਵਚ ਅਿ ਤੀਕ

ਚ ਗ ਰਹੀ ਸੀ ਪਬਿਪੜਆ ਦੀ ਇਕ ਡਾਰ

ਹ ਣ ਉਹਦ ਹਥ ਮਪਰਆ ਹਥ ਚ ਸਨ

ਬਰਫ਼ ਨਾਲ ਵਧ ਸਨ ਿ ਠਢ ਠਾਰ

ਿੀਕਣ ਪਬਲ ਦ ਮਹ ਕਈ ਗ ਟਾਰ

ਕਰ ਰਹ ਸਨ ਫਰ ਵੀ ਮਨ ਪਪਆਰ

ਿਦ ਹੀ ਭੜੀ ਰਾਹ ਅਸਾਡਾ ਕਟ ਗਈ

ਕਾਲੀ ਪਬਲੀ ਵਾਗਣ ਇਕ ਕਾਲੀ ਕਾਰ

ਸਾਡ ਮਹ ਤ ਰਸ਼ਨੀ ਦਾ ਇਕ ਬ ਕ ਮਾਰ

ਸਾਨ ਉਸ ਖਡ ਤ ਗਈ ਪਵਸਾਰ

ਪਪਛ ਬਤੀ ਲਾਲ ਪਿਹੀ ਉਸ ਕਾਰ ਦੀ ਅਿ ਤੀਕਣ ਚਮਕ ਪਈ ਸੀ ਮਾਰਦੀ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਸੜਕ ਦ ਮਥ ਤ ਪਿ

ਕਮ ਦਣੀ ਦਾ ਪਈ ਸੀ ਸਾਰਦੀ ਿ ਮਣੀ ਚਮਕ ਗਲ ਦ ਹਾਰ ਦੀ ਪਣ ਦ ਪਰ ਚ ਝਿਰ ਮਪਹਕ ਦੀ ਫ ਲ ਚਹ ਹਥ ਦਾ ਰਲ ਕ ਪਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਤਜ਼ ਸਰਿ ਹਾੜ ਦਾ ਸਾਡੀਆ ਤਲੀਆ ਚ ਚੜਹਦਾ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਕ ਵਧਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਤਜ਼ ਸ ਮ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਤਾਲ ਪਵਚ ਸੀ ਛਣਕਦਾ ਯਕ ਦਾ ਸਾਜ਼

ਸਾਜ਼ ਚ ਇਕ ਉਭਰਦੀ ਐਸੀ ਆਵਾਜ਼

ਪਬਿਲੀ ਦ ਖਪਭਆ ਚ ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਨਕ ਹ ਦ ਕਨ ਲਾ ਸ ਣਦ ਆਵਾਜ਼

ਪਰ ਨਾ ਆਦਾ ਸਮਝ ਦ ਪਵਚ ਉਸਦਾ ਰਾਜ਼

ਸਮਝਦ ਪਕ ਹ ਪਰਤ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਡ ਰਹ ਨ ਿ ਪਕ ਲਾਮ ਪਵਚ ਿਹਾਜ਼

ਿਗਤ ਦ ਪਾਪ ਤ ਪਚੜ ਕ ਸਮਝਦ ਹ ਗਏ ਿ ਦਵਤ ਸਾਰ ਨਾਰਾਜ਼

ਹਥ ਸਾਡ ਅਗ ਦੀ ਉਸ ਖਡ ਤ

ਅਿ ਤੀਕਣ ਵੀ ਨਹ ਹਨ ਆਏ ਬਾਅਜ਼

ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਤਜ਼ ਸ ਮ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਛਣਕਦਾ ਸੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਯਕ ਦਾ ਸਾਜ਼

ਉਹਦ ਪਪਡ ਦੀ ਚੀ ਮਸਪਿਦ ਦਾ ਪਮਨਾਰ

ਉਸ ਹਨਰ ਪਵਚ ਵੀ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹ ਤ ਉਹਦ ਨਾਲ ਉਹਦਾ ਹਥ ਵੀ ਮਰ ਹਥ ਚ ਪਨਕਲ ਕ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਬਾਝ ਓਸ ਦਾ ਹੀ ਹ ਣ ਗਰ ਲਪਗਆ ਪਕ ਖਾਣ ਨ ਪਿ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਖ਼ਰ ਕੀ ਕ ਰਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਬ-ਰਪਹਮ ਘੜ ਨ ਇਕ ਿਲਾਦ ਵਗ

ਚੀ-ਚੀ ਤਜ਼ ਛਟ ਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਚੀ ਚ ਗ਼ਲ ਇਕ ਪਚਚਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਾਰਾ ਰਾਹ ਓਸ ਚ ਗ਼ਲ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਨਾਲ

ਲਪਗਆ ਪਕ ਨਦ ਪਵਚ ਬਰੜਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਾਰਾ ਯਕਾ ਹ ਣ ਪਕਸ ਤਾਜ਼ਾ ਮਰ

ਿਾਨਵਰ ਦਾ ਕਰਗ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਲਪਹਦ ਦੀ ਖ਼ ਸ਼ਕ ਟਾਹਣੀ ਨ ਹ ਣ

ਤਾਪਰਆ ਦਾ ਘ ਣ ਪਿਹਾ ਬਸ ਖਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦੀਪਵਆ ਦੀ ਲ ਚ ਹ ਣ ਮਰਾ ਗਰ ਦਰ ਕਬਰਸਤਾਨ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਪਦਲ ਮਰਾ ਡਦ ਫਰਾਰ ਵਾਕਣ ਹਰ ਘੜੀ ਪਪਛ ਨ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਖ਼ਰ ਕੀ ਕ ਰਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਬ-ਰਪਹਮ ਘੜ ਨ ਇਕ ਿਲਾਦ ਵਗ

ਚੀ-ਚੀ ਤਜ਼ ਛਟ ਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਚਸਕਲੀਗਰ

ਮ ਪਸਕਲੀਗਰ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਦਸ਼ ਨਾ ਨਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਘਰ

ਮ ਪਸਕਲੀਗਰ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਗਡ

ਲ ਕ ਸ਼ਪਹਰ ਸ਼ਪਹਰ ਮ ਪਫਪਰਆ

ਪਟ ਦੀ ਅਗ ਬ ਝਾਵਣ ਿਗਾ ਪਰ ਕਈ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਨਾ ਪਮਪਲਆ

ਸਮ ਦ ਪਪਡ ਦੀਆ ਪੜ ਤ

ਹਲੀ ਹਲੀ ਪਰਹਾ ਮ ਟ ਪਰਆ

ਪਰ ਪਫ਼ਕਰ ਦਾ ਰਗ ਨਾ ਖ ਪਰਆ

ਹ ਣ ਮਥ ਨਹ ਿਦਾ ਟ ਪਰਆ

ਨਾ ਹੀ ਪਪਛ ਿਦ ਮ ਪੜਆ

ਹ ਣ ਤਕ ਸ਼ਾਇਦ ਬ ਢੀ ਠਰੀ ਮਰੀ ਅਮ ਗਈ ਹਸੀ ਮਰ

ਲਭ ਪਲਆ ਹਸੀ ਮਰ ਪਪਉ ਨ

ਆਪਣੀ ਧੀ ਲਈ ਯਗ ਕਈ ਵਰ

ਹ ਣ ਨਹ ਮਨ ਕਈ ਵੀ ਡਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਭ ਲ ਚ ਕਾ ਹ

ਮਨ ਮਰਾ ਕ ਲ ਕਬੀਲਾ

ਲਖ ਪਹਾੜ ਤ ਭਾਰਾ ਹ

ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦਾ ਸਾਵਾ ਤੀਲਾ ਇਸ ਤ ਵੀ ਵਧ ਭਾਰਾ ਹ ਦ ਪਿਊਣ ਲਈ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਵਸੀਲਾ ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਰਟੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਸਭ ਗਏ ਮਰ

ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਨ ਪਬਲਵਾ ਵਾਕਣ

ਲਾਸ਼ ਪਕਸ ਦਾ ਮਢਾ ਫੜ ਕ

ਿਾਣਾ ਹ ਤਰ ਿਾਣਾ ਹ ਤਰ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਵਖ ਪਕ ਤਰੀ ਦਣੀ ਵਰਗਾ ਲਪਹਦ ਵਲ

ਕੀਕਣ ਥਹਰ ਦ ਫ ਲ ਿਹਾ ਪੀਲਾ ਸਰਿ ਡ ਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਿੀਕਣ ਪਸਵਾ ਮਰੀ ਅਮ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਬਲ ਕ ਬ ਝ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਬਲਕ ਲ ਤਰੀ ਸਾੜੀ ਵਰਗਾ ਰਗ ਪਫ਼ਜ਼ਾ ਪਵਚ ਡ ਪਰਹਾ ਹ

ਸਿਣੀ ਆਪਖ਼ਰ ਇਸ਼ਕ ਅਸਾਡਾ ਵਾਹਵਾ ਹੀ ਤ ਪ ਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਮਰ ਪਵਹੜ ਚਦੀ ਦਾ ਇਕ ਬਟਾ ਆਪਖ਼ਰ ਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਪਿਦ ਮਰੀ ਦਾ ਪੀਲਾ ਸਰਿ ਡ ਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਆਪਖ਼ਰ ਇਕ ਪਦਨ ਸ ਕ ਹੀ ਿਦ ਹਰ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਹਰ ਡ ਘਾ ਸਰ

ਆਪਖ਼ਰ ਬਦਲ ਡ ਹੀ ਿਦ ਇਕ ਪਲ ਦ ਪਲ ਿ ਦ ਪਦਨ ਵਰਹ ਕੀਹ ਭੜਾ ਹ

ਇਸ਼ਕ ਿ ਮਰਾ ਤਰ ਤ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਦਾ ਰਾਹ ਹ

ਪਰ ਮਰਾ ਸਖਾ ਤ ਸਾਹ ਹ

ਤਨ ਵੀ ਕ ਝ ਮਰਾ ਲਾਹ ਹ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਤ ਸਮਝਗੀ ਮ ਮਧ ਪੀ ਕ ਬਲੀ ਿਦ ਕਾਮ-ਮਪਤਆ ਵਣ ਦੀ ਛ ਪਿਹ

ਤਰ ਵਾਲ ਵਰਲੀ ਿਦ ਕਚੀਆ ਰਤੀਆ ਪਿਹ ਬ ਲਹ ਸਹ

ਆਪਣ ਸਾਹ ਪਵਚ ਘਲੀ ਿਦ ਹ ਸਕਦਾ ਹ ਪਤਲ ਮਾਤਰ ਕਈ ਇਸ ਗਲ ਪਵਚ ਸਚਾਈ ਹਵ ਰਜ਼ ਦ ਕਹਲ ਗੜ ਵਾਕਣ

ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਪਵਚ ਆਈ ਹਵ ਪਿਸਮ ਤਰ ਦੀ ਪਭਨੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਭਾਈ ਹਵ ਪਫਰ ਵੀ ਹਸ਼ ਹ ਪਿਥ ਤੀਕਣ

ਅਿ ਮਰਾ ਅਗ ਅਗ ਪਪਆ ਠਰਦ

ਅਿ ਤਰ ਪਰਮਸ਼ਰ ਕਲ

ਪਾਪੀ ਪਟ ਪਪਆ ਬਹ ਡਰਦ ਅਿ ਮ ਈਕਣ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ ਪਿ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਥਹ ਤ

ਆਪਣ ਗ਼ਮ ਦਾ ਲਹਾ ਕ ਟਦ

ਕਾਲ ਲਹ ਨ ਥ ਕਦ ਥ ਕਦ ਆਪਣੀ ਬ ਢੀ ਅਮ ਵਾਿਣ

ਮ ਵੀ ਛਤੀ ਿਾਣਾ ਹ ਮਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਬਦ ਹ ਿਾਣ ਤਰੀ ਰਪਹਮਤ ਦ ਵੀ ਦਰ

ਪਰ ਤ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਹਸ ਹ ਖਭ ਪਵਚ ਸਾਹਸ ਹ

ਲਭ ਹੀ ਲ ਗਾ ਹਰ(ਹਰ) ਕਈ ਸਰ

ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਦਸ਼ ਨਾ ਨਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਘਰ ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹਮਦਰਦ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਤਰ ਿਜ਼ਬਾਤ ਦੀ ਇਕ ਮਪਹਕ ਦਾ ਇਹ ਗ ਚਾ ਮਰ ਅਪਹਸਾਸ ਦ ਹਠ ਤ

ਇਵ ਪਖਪੜਆ

ਬਾਜ਼ਾਰੀ ਪਿਵ ਸਹਣੀ ਪਕਸ ਨਾਰ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਪਪਰਥਮ ਵਾਰ

ਪਕਸ ਕਾਮੀ ਨ ਹਏ ਿ ਪੜਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ-ਮਥ ਪਫਰ ਵੀ ਹਮਦਰਦੀ ਤ ਮਨ ਡਰ ਲਗਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਪਸ਼ਾਕ ਹ ਪਕਸ ਹੀਣ ਦੀ ਹੀਣਾ ਸਭ ਤ ਵਡਾ ਪਮਹਣਾ ਿਗ ਤ

ਪਿਹੜ ਹਥ ਥ ਉਲੀਕ ਨ

ਤ ਇਹ ਅਖਰ

ਉਨਹ ਹਥ ਨ ਮਰਾ ਸ ਸ ਚ ਮਣ

ਮ ਨਹ ਚਾਹ ਦਾ ਤਰ ਹਠ ਦ ਗ ਲਾਬ

ਆਤਸ਼ੀ-ਸਹ

ਬੜ ਸ਼ਖ਼ ਤ ਤਜ਼ਾਬੀ ਨ ਿ ਮਰ ਸਾਹ ਦੀ ਬਦਬ ਚ

ਸਦਾ ਲਈ ਗ ਮਣ

ਮ ਿਾਣਦ ਤਰ ਖ਼ਤ ਚ

ਤਰ ਪਿਸਮ ਦੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਹ

ਇਕ ਸਕ ਹ ਇਕ ਰਗ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਦੀ ਛਹ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਮਰੀ ਨਜ਼ਰ ਚ

ਪਰ ਕੀਹ ਆਖ

ਬ-ਪਹਸ ਪਿਹ ਕਾਮ ਦ

ਪਡ ਦਾ ਹੀ ਕਹ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ

ਮ ਿਾਣਦ ਹਮਦਰਦ ਮਰ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਮਰੀ ਮਰੀ ਤ ਮਤਈ ਮ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਹ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਇਹਦੀ ਪਮਠੀ ਛ ਹ

ਕੀਹ ਗ਼ਮ ਿ ਭਲਾ ਲਮ ਤ ਇਸ ਚੜ ਿਹ ਪਵਚ

ਇਕ ਜ਼ਰਾ ਵੀ ਨਾ ਐਸਾ ਪਕ ਪਿਹਨ ਆਪਣਾ ਹੀ ਕਪਹ ਲ ਕੀਹ ਗ਼ਮ

ਿ ਨਸੀਬ ਨਾ ਪਛੀ ਦਾ ਵੀ ਪਰਛਾਵ ਇਸ ਉਮਰਾ ਦ ਸਪਹਰਾ ਚ

ਪਿਦਹੀ ਛਾਵ ਹੀ ਬਪਹ ਲ

ਤਰ ਕਪਹਣ ਮ ਤਾਬਕ

ਿ ਤਰਾ ਸਾਥ ਪਮਲ ਮਨ

ਕੀਹ ਪਤਾ ਪਫਰ ਵੀ ਨਾ ਦ ਨੀਆ ਚ ਮ ਬਾਰਕ ਥੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ ਮਥ ਮ ਤ ਚਾਹ ਦਾ ਹ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਜ਼ਪਹਰ

ਕਲਾ ਹੀ ਪੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਚਿਕਰਾ ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਉਹਦ ਰਪ ਦੀ ਧ ਪ ਪਤਖਰੀ ਦਿਾ ਮਪਹਕ ਦਾ ਪਤਰਹਾਇਆ

ਤੀਿਾ ਉਹਦਾ ਰਗ ਗ ਲਾਬੀ ਪਕਸ ਗਰੀ ਮ ਦਾ ਿਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਨਣ ਉਹਦ ਚਤ ਦੀ ਆਥਣ

ਅਤ ਜ਼ ਲਫ਼ ਸਾਵਣ ਛਾਇਆ

ਹਠ ਦ ਪਵਚ ਕਤ ਦਾ ਕਈ ਪਦਹ ਚੜਹਨ ਤ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸਾਹਵ ਦ ਪਵਚ

ਫ ਲ ਸਇਆ ਦ

ਪਕਸ ਬਾਗ਼ ਚਾਨਣ ਦਾ ਲਾਇਆ

ਦਹੀ ਦ ਪਵਚ ਖਡ ਚਤਰ

ਇਤਰ ਨਾਲ ਨ ਹਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਬਲ ਦ ਪਵਚ

ਪਣ ਪ ਰ ਦੀ ਨੀ ਉਹ ਕਇਲ ਦਾ ਹਮਸਾਇਆ

ਪਚਟ ਦਦ ਪਿ ਧਾਨ ਬਗ਼ਲਾ ਤੜੀ ਮਾਰ ਉਡਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਇਕ ਪਲਘ ਨ ਆਰੀ ਅਸ ਚਾਨਣੀਆ ਪਵਚ ਡਾਪਹਆ

ਤਨ ਦੀ ਚਾਦਰ ਹ ਗਈ ਮਲੀ ਉਸ ਪਰ ਿ ਪਲਘ ਪਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਦ ਖਣ ਮਰ

ਨਣ ਦ ਕਏ

ਪਵਚ ਹੜਹ ਹਝਆ ਦਾ ਆਇਆ

ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਗਈ ਪਵਚ ਸਚ ਉਸ ਇਹ ਕੀ ਜ਼ ਲਮ ਕਮਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸ ਬਹਾ-ਸਵਰ

ਲ ਨੀ ਵਟਣਾ ਅਸ ਮਲ ਮਲ ਓਸ ਨ ਹਾਇਆ

ਦਹੀ ਪਵਚ ਪਨਕਲਣ ਪਚਣਗ ਤ ਸਾਡਾ ਹਥ ਪਗਆ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਚਰੀ ਕ ਟ ਤ ਉਹ ਖਦਾ ਨਾਹ ਉਹਨ ਪਦਲ ਦਾ ਮਾਸ ਖਵਾਇਆ

ਇਕ ਉਡਾਰੀ ਐਸੀ ਮਾਰੀ ਉਹ ਮ ੜ ਵਤਨ ਨਹ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਿਾਮ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਇਕ ਡਣ

ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਮਰੀ ਸਚ ਦ

ਪਸਪਵਆ ਚ ਕਈ ਵਾਰ

ਮਨ ਨਗੀ ਅਲਫ਼

ਘ ਮਦੀ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਪਾਲਤ ਸਪ ਕਈ

ਮਨ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਇਸ ਸ਼ਪਹਰ-ਸਪਰ ਦੀ ਹ ਸ ਕਦ ਚ ਛ ਟ ਕ

ਮਾਰ ਕ ਡਗ ਕਲਿ ਤ

ਹ ਣ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਲਮਬ ਦੀ ਨਾਰ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਦਹੀ ਮਗ ਚ ਜ਼ਰਦਾਰੀ ਨ

ਹਾਏ ਪਝ ਕ ਸਧਰ

ਅਫ਼ਰੀਕਾ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਤ

ਕਰ ਪਵਧਵਾ ਪਬਠਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਐਸੀ ਮਨਹਸ

ਤ ਬਦਸ਼ਕਲ ਸ਼ਪਹਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਹੜ ਸ਼ਪਹਰ ਚ

ਇਸ ਦ ਧ ਪਮਲ ਕਾਹਵ ਦ ਰਗ ਦੀ ਮਾਸਮ ਗ ਨਾਹ ਵਰਗੀ ਮ ਹਬਤ ਮ ਗਵਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਪਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਚਬਰਹਾ ਮਥ ਮਰਾ ਪਬਰਹਾ ਵਡਾ ਮ ਪਨਤ ਕਕ ਪਰਹਾ ਮਰੀ ਝਲੀ ਇਕ ਹਕਾ ਇਹਦੀ ਝਲ ਅਥਾਹ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਇਸ਼ਕ ਗਵਾਚਾ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਹ ਗਏ ਸਾਹ

ਮਰ ਹਠ ਵਖ ਲਈ

ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ ਹਢਾ

ਿ ਚ ਮਣ ਮਰ ਦਰ ਤ ਖਪੜਹਆ

ਇਕ ਅਧ ਵਾਰੀ ਆ

ਮ ੜ ਉਹ ਭ ਲ ਕਦ ਨਾ ਲਪਘਆ

ਏਸ ਦਰ ਦ ਰਾਹ

ਮ ਉਹਨ ਪਨਤ ਉਡੀਕਣ ਬਠਾ ਥਪਕਆ ਔਸੀਆ ਪਾ ਮਨ ਉਹ ਚ ਮਣ ਨਾ ਬਹ ਪੜਆ

ਸ ਚ ਮਣ ਦ ਵਣ ਗਾਹ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਮਰ ਹਾਣ ਦਾ ਪਵਚ ਲਖ ਸਰਿ ਦਾ ਤਾ ਪਿਹੜ ਸਾਹ ਚਤਰ ਖਡਦਾ ਮਨ ਉਸ ਚ ਮਣ ਦਾ ਚਾ

ਪਰਦਸੀ ਚ ਮਣ ਮਪਡਆ

ਕਦ ਵਤਨ ਫਰਾ ਪਾ ਪਕਤ ਸ ਚਾ ਪਬਰਹਾ ਤਡੜਾ ਮਥ ਿਠਾ ਨਾ ਹ ਿਾ

ਪਬਰਹਾ ਵੀ ਲਭੀ ਕਾਮ ਦਾ ਇਹਦੀ ਿਾਤ ਕ ਿਾਤ ਨਾ ਕਾ ਭਾਵ ਪਬਰਹਾ ਰਬ ਵਡੜਾ ਮ ਚੀ ਕਕ ਪਰਹਾ

ਚਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਹ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਗ ਹ ਲਟਕ ਪਰਹਾ ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ ਹ ਭਟਕ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਪਦਨ ਬਹ ਵਡਭਾਗਾ ਿਦ ਪਕਸ ਸਾਗਰ ਪਵਚ

ਆਦਮ ਦ ਪਕਸ ਪਪਤਰ

ਅਮਬ(ਅਮੀਬ) ਿਨਮ ਪਲਆ

ਪਰ ਇਹ ਪਦਹ ਪਨਕਰਮਾ ਿਦ ਇਸ ਆਦਮ ਦੀ ਝਲੀ ਫ ਲ ਸਮ ਦਾ ਹਸੀ ਖ਼ਰ ਪਪਆ

ਵਖ-ਵਖ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਮ ਸਚ ਪਰਹਾ ਸਮ ਅਵਾਰਾ ਕ ਤਾ ਦਰ ਦਰ ਭਟਕ ਪਰਹਾ ਿਠ ਹਡ ਖਾਣ ਲਈ

ਲਭੀ ਤਰਸ ਪਰਹਾ

ਸਮ ਪਰਾਈ ਨਾਰ

ਤ ਿ ਪਫਰ ਰਡੀ ਹ

ਪਪਹਲੀ ਰਾਤ ਹਢਾਇਆ ਲਗਦੀ ਚਗੀ ਹ

ਦਿੀ ਰਾਤ ਪਬਤਾਇਆ

ਹ ਦੀ ਭਡੀ ਹ

ਪਰ ਇਹਦ ਸਗ

ਦ ਨੀਆ ਦ ਹਰ ਜ਼ਰ ਨ

ਇਕ ਅਧ ਘੜੀ ਜ਼ਰਰ ਪਬਤਾਣੀ ਪਦੀ ਹ

ਕਦ ਹਰਾਮਣ ਪਟਕ ਕ

ਨਾ ਇਹ ਬਪਹਦੀ ਹ

ਉਮਰ ਦੀ ਬਾਰੀ ਖਲਹ ਕ ਏਸ ਿਹ ਵਲ

ਕਾਮਨੀ ਮਲੀ ਨਜ਼ਰ

ਤਕਦੀ ਰਪਹਦੀ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਝਠ ਸਹਣ ਕਾਮ ਚ ਮਤ ਆਪਸ਼ਕ ਵਗ

ਪਮਠੀਆ ਕਰ ਕਰ ਗਲ ਸਾਨ ਛਲਦਾ ਹ

ਮਾਣ ਕ ਚ ਮਣ

ਇਕ ਦ ਏਸ ਹਯਾਤੀ ਦ

ਭ ਲ ਿਦਾ ਹ-

ਫਰ ਨਾ ਪਵਹੜ ਵੜਦਾ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਕ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਾਕਣ ਲਟਕ ਪਰਹ

ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਸ ਞੀ ਿੜੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ

ਸਮ ਦੀ ਇਕ-

ਠ ਕਰਾਈ ਹਈ ਸਿਣੀ ਵਗ

ਪੀੜ-ਕ ਠੀ ਪਬਰਹਣ ਵਾਕਣ ਭਟਕ ਪਰਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਦਵਤਾ ਇਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ

ਇਹ ਦਵੀ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ ਕਾਮ ਿ ਸਭ ਤ ਮਹਬਲੀ ਹ

ਉਸ ਦੀ ਮ ਨ ਕਪਹਣਾ ਨਗੀ ਇਹ ਗਲ ਕੀ ਹੀ ਨਾ ਚਗੀ ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਏਸ ਦੀ ਹ ਬਖ਼ਸ਼ੀ ਹਈ

ਤ ਦ ਤ ਹ ਸਨ ਦੀ ਿ ਰ ਤ ਹ

ਏਸ ਨ ਹ ਰਪ ਵਡਣਾ-

ਖ਼ਨ ਮਰਾ ਿ ਤਡੀ ਕ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਖੜੀ ਆ ਪਮਟੀ ਦੀ ਇਹ ਬਾਜ਼ੀ ਪਚਟੀ ਦ ਧ ਕਲੀ ਪਿ ਤਾਜ਼ੀ ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦਾ ਇਕ ਸਗਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦੀ ਕਥਾ ਸ ਣਦਾ ਕਈ ਅਲਮਸਤ ਪਿਹਾ ਿਗਮ ਹ

ਤਰਾ ਇਸ ਨ ਟ ਡੀ ਕਪਹਣਾ ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਗ਼ਮ ਹ

ਕਾਮ ਪਬਨ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਕਾਹਦ ਅਰਥ ਿ ਚਲਦਾ ਦਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਪਸ਼ਵਿੀ ਕਾਮ ਬਰਹਮ ਹ

ਕਾਮ ਹੀ ਸਭ ਤ ਮਹ ਧਰਮ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਸ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਵਖ ਪਕ ਬ ਤ ਨ ਕੀ ਹਇਆ ਹ

ਇ ਲਗਦਾ ਹ ਪਿ ਰਇਆ ਹ

ਸਾਥ ਕਈ ਪਾਪ ਹਇਆ ਹ

ਸਾਰ ਦੀਵ ਝਬ ਬ ਝਾ ਦ

ਇਸ ਨ ਥੜਹਾ ਪਰਹ ਹਟਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਮ ਖ ਨ ਪਰਹ ਭ ਆ ਦ

ਿ ਇਸ ਤ ਕਈ ਪਰਦਾ ਪਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਪਦਲ ਪਵਚ ਵੀ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਇਸ ਨ ਹਾਲ ਵੀ ਕਈ ਭ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਕਾਮ ਏਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ ਇਹ ਭਾਵ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਸੀਮਾ ਦਪਨਕ ਅਖ਼ਬਾਰ ਦ

ਅਿ ਪਰਥਮ ਪਨ ਤ

ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਛਪੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਕ ਝ ਗਰ ਬਦਸ਼ੀ ਬਚ ਤ ਇਕ ਹਰ ਉਹਦ ਨਾਲ

ਖੜਹੀ ਉਸ ਦੀ ਸਖੀ ਹ

ਤਸਵੀਰ ਦ ਪਰ ਇਕ ਇਬਾਰਤ ਦੀ ਹ ਝਿਰ

ਇਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਹੀ ਕ ੜੀ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰੀ ਪਜ਼ਦਗੀ ਥ ੜੀ ਥ ੜੀ ਹ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ

ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਮਰ ਗੀਤ ਨ ਰਦ ਮਾਸਮ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਵੀ ਅਵਾਰਾ ਨ ਭਦ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ ਅਕਸਰ ਮਰ ਸ਼ਪਹਰ ਿਦ ਆਦੀ ਹਰ ਵਾਰ ਿਦ ਆਦੀ ਪਤਨ ਫ ਲ ਪਲਆਦੀ ਗ ਲਦਾਨ ਚ ਪਤਨ ਫ ਲ ਿਦ ਹਥ ਉਹ ਸਿਾਦੀ ਮ ਸਕਾ ਕ ਤ ਅਦਾਜ਼ ਚ

ਕ ਝ ਏਦ ਉਹ ਕਪਹਦੀ ਇਕ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਤਰ ਨ ਦਾ ਮਰ ਨ ਦਾ ਇਹ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਪਕਸ ਪਪਉ ਦਾ ਪਕਸ ਮ ਦਾ ਇਕ ਫ ਲ ਮਰੀ ਕ ਖ ਦੀ ਸੀਮਾ ਦ ਹ ਨ ਦਾ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਇਕ ਗਰੀ ਪਿਹੀ ਪਨਕੀ ਬਚੀ ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਪਿਸ ਚੀਚੀ ਹ ਪਕੜ ਰਖੀ

ਓਸ ਦੀ ਸ਼ਕਲ

ਮਰ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਹ ਆ ਲਥੀ ਈਕਣ ਲਗਦਾ ਹ

ਇਹ ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਧੀ ਹ

ਮਰਾ ਤ ਮਰੀ ਬਲਣ ਦ

ਪਬਮਾਰ ਲਹ ਦਾ ਏਸ ਧਰਤੀ ਤ ਪਬਿਾਇਆ

ਕਈ ਸਝਾ ਬੀਅ ਹ

ਮਰੀ ਪੀੜਾ ਦੀ ਮਰੀਅਮ ਦ

ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਮਸੀਹ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਿਦਹੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਬਚਨ ਮਰਾ ਿੀ ਹ

ਓਹ ਹੀ ਸੀਮਾ ਧੀ ਹ

ਕਈ ਹਰ ਇਹਦਾ ਪਪਉ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਅਜਨਬੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ

ਨਾ ਤ ਤ ਹੀ ਔਲੀਆ ਹ

ਨਾ ਤ ਮ ਹੀ ਹ ਨਬੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਮਰ ਲਈ ਇਹ ਰਸ-ਭਰੀ ਤਰੀ ਮਲਕ ਮ ਸਕੜੀ ਪਕਸ ਪਵਮਾਨ ਸਵਕਾ ਦੀ ਮ ਸਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਅਿ ਵੀ ਪਿਸ ਚ ਿਾਣਦ ਪਕ ਵਾਸ਼ਨਾ ਦੀ ਕਗ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਮਰ ਲਈ ਤਰੀ ਵਫ਼ਾ ਅਿ ਵੀ ਇਕ ਸਵਗ ਹ

ਮਰ ਨਸ਼ੀਲ ਪਿਸਮ ਦੀ ਅਿ ਵੀ ਤਨ ਮਗ ਹ

ਪਿਹੜਾ ਪਕ ਤਰੀ ਨਜ਼ਰ ਪਵਚ

ਪਫਲਮੀ ਰਸਾਲ ਵਗ ਹ

ਸਫ਼ਾ ਸਫ਼ਾ ਫਰਲਣਾ ਪਿਦਹਾ ਹ ਤਰੀ ਪਦਲ ਲਗੀ ਸਮ ਨ ਸਨਹ ਮਾਰ ਕ

ਿ ਪਮਲ ਿਾਏ ਘੜੀ ਕਦੀ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਮ ਸਗਾ ਤ ਕਾਮ ਦੀ ਹ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਅਿ ਤ ਸਾਡਾ ਇਸ਼ਕ

ਓਸ ਮਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਕਾਮ ਦ ਸ ਆਦ ਪਪਛ ਹ ਿਾਏ ਿ ਹਾਪਮਲਾ ਤ ਮਕੜ ਨ ਮਾਰ ਕ

ਬਣਾ ਲਏ ਪਿਵ ਗਜ਼ਾ ਤ ਖਾਈ ਿਾਏ ਉਹ ਕਾਮਣੀ ਕ ਲਛਣੀ ਸ ਆਦ ਲਾ ਹ ਕਾਮਣੀ ਹ ਕਾਮਣੀ ਮਨ ਬਚਾ ਮਨ ਬਚਾ ਵਾਸਤਾ ਈ ਿੀਭ ਨ

ਇਹ ਖ਼ਨ ਦਾ ਨਾ ਸ ਆਦ ਪਾ ਦਰ ਹ ਕ ਬਪਹ ਪਰਹ ਨਾ ਕਲ ਆ ਨਾ ਕਲ ਆ

ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਤਰ ਗਲ ਥ ਪਚਮਟ ਕ

ਇਹ ਸ ਪਰਹਾ ਿ ਬਾਲ ਹ

ਛ ਰੀ ਹ ਸਸਕਾਰ ਦੀ ਿ ਕਰ ਰਹੀ ਹਲਾਲ ਹ

ਇਹ ਕਪਹਣ ਨ ਤ ਠੀਕ ਹ ਪਕ

ਤਰਾ ਮਰਾ ਹੀ ਲਾਲ ਹ

ਿ ਸਚੀਏ ਤ ਸਹਣੀਏ

ਤਨ ਸਦੀਵੀ ਮਰਦ ਦੀ ਮ ਿਾਣਦ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਸਾਡੀ ਵਫ਼ਾ ਨ ਗਾਲਹ ਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਪਬਤਾਉਣ ਦੀ ਚਲੀ ਅਸ ਨ ਚਾਲ ਹ

ਮਨ ਸਦੀਵੀ ਨਾਰ ਦੀ ਤ ਿਾਣਦੀ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਫਰ ਵੀ ਵਗ ਰਹੀ ਹ ਪਰਸ਼ਪਤਆ ਦੀ ਇਕ ਨਦੀ ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਮ ਉਪਿ

ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਤ ਛਬੀ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦਾ ਮ ਸਗਾ ਤ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦੀ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਹ ਠੀਕ ਪਕ ਤਰੀ ਮਰੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਸਾਨ ਆਪਣ ਹੀ ਆਪ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਿੀਲ ਵਦ ਤ

ਕ ਰਾਨ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਗਰੀਆ ਨ ਸਮ ਦੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਮਗਲੀਆ ਦਰਾਵੜ ਨ

ਆਰੀਆ ਤ ਮਾਣ ਨਹ ਅਿ ਤ ਪਦਲ ਨ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਪਦਮਾਗ਼ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਕ ਲ ਿਹਾਨ

ਸਾਡ ਵਾਕਣਾ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਸਗਰਦ

ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ

ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਹਬਹ ਚੀਨ ਕਬਤਰ ਵਾਕਣ ਗ ਟਕਦੀ ਤ ਸਨ-ਖਭ ਨ ਪਖਲਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਇਹ ਮਰੀ ਵਾਕਫ਼

ਤ ਹਮਦਰਦ ਦਾ ਘਰ

ਪਿਸ ਚ ਅਿ ਦੀ ਰਾਤ

ਮ ਇਹ ਹ ਗ ਜ਼ਾਰੀ ਪਿਸ ਦੀ ਸਰਤ

ਚਤ ਦ ਸਰਿ ਦ ਵਗ

ਨੀਮ-ਪਨਘੀ ਦਧੀਆ ਹ ਗ ਲਾਨਾਰੀ ਪਹ ਦੀ ਸਗਰਦ ਦ ਪਰਭਾਤ ਵਲ

ਪਨਤਰੀ ਮਦਰ ਦੀ ਪਚਰਨਾਮਤ ਦ ਵਗ

ਠਢੀ-ਠਢੀ ਸ ਚੀ-ਪਮਠੀ ਤ ਪਪਆਰੀ ਸ ਰਹੀ ਹ ਮਪਹਕ ਹਠ ਤ ਪਖਲਾਰੀ

ਉਫ਼

ਪਕਨੀ ਹ ਰਹੀ ਹ ਬਰਫ਼-ਬਾਰੀ ਏਸ ਬਸਤੀ ਦੀ ਠਰੀ ਹਈ ਬ ਕਲ

ਮਘ ਰਹੀ ਨਾ ਪਕਤ ਵੀ ਕਈ ਅਗਾਰੀ ਚਹ-ਪਾਸ ਜ਼ਪਹਰ ਮਹਰੀ ਬਰਫ਼ ਦਾ ਮਨ ਸਾਗਰ ਹ ਪਸਰਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਰਾ ਪਦਲ ਮਰਾ ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ

ਬਰਫ਼ ਸਗ ਹ ਬਰਫ਼ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਦਰ ਕਾਲਾ ਰ ਖ ਲਮਾ ਚੀਲਹ ਦਾ ਸ਼ੀਪਸ਼ਆ ਤ ਪਾਰ ਿ ਘਲਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਬਸਤੀ ਦੀ ਬਲਰੀ ਪਾਤਲੀ ਪਵਚ

ਸਲ ਵਤ ਚ ਪਭਆ ਹ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ

ਉਫ਼

ਇਹ ਮਨ ਕੀਹ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ

ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਸਰਦ ਤਾਬੀਰ ਪਵਚ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਕਚੀ ਗਰੀ ਿਹਾ ਸ ਤ-ਉਨਦਾ ਪਿਸਮ ਬਣਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਵਗ ਚਪਲਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਕਣ ਦਰਵਾਜ਼ ਨ ਹ ਖੜਕਾ ਪਰਹਾ

ਸ਼ਾਇਦ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਹ ਟ ਪਰਆ ਆ ਪਰਹਾ ਹ ਪਦਲਾ ਬ-ਹਪਸ਼ਆ

ਕ ਝ ਹਸ਼ ਕਰ

ਨਾ ਤ ਕਈ ਆ ਤ ਨਾ ਹੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਮਰਾ ਵਪਹਮ ਤਨ ਖਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਹ

ਇਕ ਤਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਘਰ

ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ

ਉਹ ਤ ਪਪਹਲ ਹੀ

ਅਮਾਨਤ ਹ ਪਕਸ ਦੀ ਤ ਤ ਐਵ ਪੀਣ ਪਗਲਾ ਪਾ ਪਰਹਾ ਰਸ਼ਮੀ ਿਹ ਵਗ ਰਹ ਉਹਦ ਸਵਾਸ ਤ

ਨਜ਼ਰ ਮਲੀ ਪਕਸ ਲਈ ਹ ਪਾ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਤ ਮਦਰ ਦੀ ਸ ਚੀ ਪਣ ਵਰਗਾ ਸ ਆਦ ਤ ਲਸੀ ਦਾ ਪਿਦਹ ਚ ਆ ਪਰਹਾ

ਹ ਮਨਾ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ

ਤ ਤ ਕਾ ਹੀ ਸ਼ਰਮ ਹ ਲਾਹ ਮਾਰੀ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਪਿਸਮ ਤਰਾ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਤ ਤ ਧ ਰ ਤ ਗ਼ਮ ਦੀ ਇਕ ਸਗਰਦ ਹ

ਕਰ ਨਾ ਐਵ ਮਰਖਾ ਤ ਨਜ਼ਰ ਮਾੜੀ ਲਭ ਹਮਦਰਦੀ ਚ ਨਾ ਕਈ ਪਚਗਾੜੀ ਵਖ ਤਰ ਤ ਵੀ ਵਧ ਕ ਸਰਦ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਪਕਨੀ ਹ ਸ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਬਹ-ਰਪੀਏ

ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਮਰ ਘਰ ਪਵਚ ਪਈ ਘ ਮਦੀ ਹ

ਚ ਪ ਚ ਪ ਤ ਵੀਰਾਨ

ਪਕਸ ਪਨਪਤਰ ਰ ਖ ਦ ਤ ਇਲ ਦ ਆਲਹਣ ਵਗ

ਗ ਮ-ਸ ਮ ਤ ਸ ਨਸਾਨ

ਸ਼ਾਮ-ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਐਸੀ ਬ-ਪਹਸ ਸ਼ਾਮ ਨ ਆਪਖ਼ਰ

ਮ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਸਵਰ ਆਦੀ ਿ ਕਰ ਇਸ ਨ ਵੀ ਆਉਣਾ ਸੀ ਇਹਦ ਨਾਲ ਤ ਚਗਾ ਸੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਦੀ ਬ ਕਲ ਪਵਚ

ਕਾਫ਼ੀ ਦ ਦ ਘ ਟ ਪਨਗਲ ਕ

ਪਸਗਰਟ ਧ ਖਾ ਕ ਬਪਹ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਸਰਪਮਡ-ਮਛੀ ਿਹੀਆ ਕ ੜੀਆ ਵਖਣ ਮਾਤਰ ਸੜਕ ਤ

ਯਾਰ ਦ ਸਗ ਭ ਲਣਾ ਸੀ ਥਕ ਟ ਟ ਕ ਸ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ

ਸਮ ਵੀ ਪਕਨੀ ਚਦਰੀ ਸ਼ ਹ

ਪਕਸ ਪ ਰਾਣ ਅਮਲੀ ਵਾਕਣ

ਪਦਨ ਭਰ ਪੀ ਕ ਡਡ ਸਹਰਾ ਗਲੀਆ ਤ ਬਾਜ਼ਾਰ ਦ ਪਵਚ

ਆਪਣੀ ਝਕ ਚ ਟ ਪਰਆ ਰਪਹਦ ਨਾ ਕ ਝ ਸ ਣਦ ਨਾ ਕ ਝ ਕਪਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਖੜਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਬਪਹਦ ਇਸ ਬਦਬ ਦ ਿਾਣ ਚ ਹਾਲ

ਯ ਗ ਿਡਾ ਇਕ ਪਲ ਰਪਹਦ

ਕਾਲੀਆ ਕਾਲੀਆ ਿੀਭ ਿਹੀਆ

ਮਰੀ ਹਥ-ਘੜੀ ਦੀਆ ਸਈਆ

ਮਰੀ ਪਹਕ ਪਵਚ ਲਮ ਲਮ

ਕਪਡਆ ਵਾਕਣ ਪ ੜੀਆ ਹਈਆ ਹਫ਼ੀਆ ਹਫ਼ੀਆ ਭਿ ਭਿ ਮਈਆ

ਪਦਨ ਭਰ ਸਮ ਦ ਖਹ ਤ ਬਲ ਵਾਕਣ ਿਈਆ ਹਈਆ

ਗ਼ਮ ਦ ਪਾਣੀ ਸਗ ਪਸਿਣ ਲਈ

ਮਰ ਪਦਲ ਦੀਆ ਬਿਰ ਰਹੀਆ ਅਿ ਦੀਆ ਸ਼ਾਮ ਐਵ ਗਈਆ

ਰਬ ਕਰ ਬਦਬ ਦੀ ਢਰੀ ਛਤੀ ਿਾਵ ਛਤੀ ਿਾਵ

ਿ ਰਬ ਕਰ ਕ ਬਹ -ਰਪਣੀ ਚਰ ਦ ਸਗ ਧਲ ਿਾਵ ਿ ਕਈ ਐਸਾ ਮਤਰ ਚਲ

ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਭਸਮ ਹ ਿਾਵ ਇਸ ਮਨਹਸ ਨ ਖ਼ਰ ਕਦ ਤਕ

ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ ਹ ਚਟਦ ਰਪਹਣਾ ਮ ਤ ਹਰ ਪਕਸ ਸਗ ਰਾਤ

ਨਚਣ ਬਾਲ-ਰਮ ਹ ਿਾਣਾ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਭਗ ਲਈ

ਅਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਪਪਹਲਾ ਚ ਮਣ ਬਾਲ-ਵਰਸ

ਟ ਰ ਸਾਡ ਦਰ ਆਇਆ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਪਮਟੀ ਦੀ ਬਾਜ਼ੀ ਦ ਪਲ ਖਡ ਗਵਾਇਆ

ਦਿਾ ਚ ਮਣ ਿ ਸਾਨ ਿ ਪੜਆ

ਉਹ ਸਾਡ ਮਚ ਨਾ ਆਇਆ

ਉਸ ਮਗਰ ਸ ਚ ਮਣ ਿ ਪੜਆ

ਪਰ ਹਠ ਨਾ ਲਾਇਆ

ਮ ੜ ਨਾ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਪਰ ਇਹ ਕਹਾ ਅਿ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਗਲ ਸਾਡ ਲਗ ਰਇਆ

ਹਠ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਪਸਕੀ ਤ ਚਾਨਣ ਪਿਸ ਚਇਆ

ਇਹ ਚ ਮਣ ਸਾਡਾ ਸਿਣ ਪਦਸਦਾ ਇਹ ਸਾਡਾ ਮਪਹਰਮ ਹਇਆ

ਡ ਘੀ ਢਾਬ ਪਹਿਰ ਦੀ ਸਾਡੀ ਡ ਬ ਮਇਆ ਡ ਬ ਮਇਆ

ਸਾਡਾ ਤਨ-ਮਨ ਹਪਰਆ ਹਇਆ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਕ ਪਦਲ-ਪਰਚਾਵਾ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਸਕਨ

ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਬਾਸ਼ ਨ ਇਕ ਪਤਤਲੀ ਕਪਹਣਾ ਇਹ ਹ ਪਨਰਾ ਿਨਨ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਪਿਹੜਾ ਮਪਰਆ

ਉਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਊਣ

ਮਰ-ਮ ਕ ਕ ਵੀ ਕਰ ਨਾ ਸਕਦਾ ਪਰੀ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਭਾਵ ਇਹ ਬਰਪਹਮਡ ਵੀ ਫਲ

ਿ ਪਫਰ ਅਰਨ ਵਰਨ

ਇਹ ਵੀ ਇਕ ਿਨਨ

ਮ ਹਾਲ ਤਾਜ਼ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਸਮਝ ਮਰਾ ਖ਼ਨ

ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਮਾਣ ਲਈ

ਪਿਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਹ

ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਕ ਪਕਸ ਗਰ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਮਲ ਉਿਾੜ ਦਰ ਚ

ਰਪਹਦਾ ਹਵ ਮਲਗ ਫਕਰ

ਤ ਿਠ ਟ ਕ ਦੀ ਆਸ ਲ ਕ

ਪਦਨ ਢਲ ਿ ਗਰ ਚ ਆਵ ਤ ਪਬਨ ਬ ਲਾਇਆ ਹੀ ਪਰਤ ਿਾਵ

ਔ-ਲਖ ਕਪਹ ਤ ਮਾਰ ਚਕਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਕਾਲ ਰਾਹ ਦ

ਐਸ ਬ-ਪਹਸ ਪੜਾਅ ਤ ਖਪੜਹਆ ਪਿਤ ਖ਼ਾਬ ਦ ਨੀਲ ਰ ਖ ਚ

ਪਣ ਪੀਲੀ ਪਿਹੀ ਵਗ ਰਹੀ ਏ

ਅਗ ਪਸਪਵਆ ਦੀ ਮਘ ਰਹੀ ਏ

ਕਦ ਕਦ ਕਈ ਗ਼ਮ ਦਾ ਪਛੀ ਪਰ ਨ ਆਪਣ ਹ ਫੜਫੜਦਾ ਤ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਪੀਲ ਅਰਸ਼

ਕਈ ਪਸਤਾਰਾ ਹ ਟ ਟ ਿਦਾ ਤ ਚਦੀ-ਵਨਾ ਖ਼ਾਬ ਮਰਾ ਸਮ ਦਾ ਹਰੀਅਲ ਹ ਟ ਕ ਿਦਾ ਪਵਹਦ ਪਵਹਦ ਹੀ ਨੀਲ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸਾਰਾ ਿਗਲ ਹ ਸ ਕ ਿਦਾ ਫਰ ਪਦਲ ਦੀ ਮਾਯਸ ਵਾਦੀ ਚ

ਤਲਖ਼ ਘੜੀਆ ਦ ਜ਼ਰਦ ਪਤਰ

ਚੀ ਚੀ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਝਠ ਥੜਾ ਹੀ ਮਾਰਦ ਨ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਪਰ ਦ ਨਾਲ ਖਪਹਦੀ ਇਕ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਮਪਹਲ ਚ

ਇਸ਼ਕ ਮਰਾ ਗਵਾਪਚਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਆਸ਼ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਰੀਆ ਦਾ ਆਪਖਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਹਰ ਗਲੀ ਹਾਏ ਗੀਤ ਵਰਗੀ ਨ ਹਾਰ ਦੀ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਪਟ ਚ

ਰਾਤ ਸ਼ਬਨਮ ਗ ਜ਼ਾਰਦੀ ਹ

ਤ ਹਰ ਦਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਪਾਕ ਪਮਟੀ ਦਾ ਖ਼ਨ ਪੀ ਕ ਮ ਿਨਮ ਲੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਪਕ ਦ ਧਨੀਆ ਚ

ਮਾਸਮੀਅਤ ਦਾ ਦ ਧ ਪੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਬਰਗ ਪਚਹਰ ਤ

ਝ ਰੜੀਆ ਦ ਨ ਝਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਪਕ ਸੀਨ ਅਦਰ ਨ

ਗ ਰਬਤ ਦ ਪਹਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਨਣ ਦ

ਦਵ ਦੀਵ ਹੀ ਪਹਸ ਚ ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਿਨਾਪਜ਼ਆ ਲਈ

ਖ਼ਰੀਦ ਕਫ਼ਨ ਵੀ ਪਵਕ ਚ ਕ ਨ

ਤ ਹਰ ਤੀਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਮ ਲਮ ਸੜਕ ਤ

ਿਾ ਕ ਕਈ ਕਦ ਨਹ ਮ ੜਦਾ ਇਹ ਸਮਝ ਲੀਤਾ ਿਦਾ ਹ ਮ ਰਦਾ

ਤ ਹਰ ਚਥੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਕਾਲ ਬਾਗ਼ ਚ

ਪਸਰਫ਼ ਆਸ ਦੀ ਪਣ ਿਾਵ ਕਦ ਕਦ ਹ ਓਸ ਿਹ ਚ

ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਵ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਆਬਾਦ ਕਰਨ ਨ ਤ ਹੀ ਰਕੜ

ਤ ਹੀ ਧਰਤੀ ਦਾ ਕਝ ਵਰਨ

ਤ ਹੀ ਕਰਨੀ ਫ਼ਜ਼ਾ ਮ ਅਤਰ

ਤ ਹੀ ਸਿ ਨ ਮਾਨਣਾ ਸ ਕ ਪਪਹਲ ਤ ਵਖ ਸਥਰ ਪਰ ਮ ਛਤੀ ਹੀ ਸਮਝ ਿਦਾ ਇਹ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸ਼ਰ ਹੀ ਹ

ਿ ਲਾ ਪਰਹਾ ਹ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਚਕਰ

ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਆਉਣ ਵਾਲ

ਇਹ ਲਕ ਪੜਹ ਕ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ ਇਹ ਉਹ ਪਵਚਾਰੀ ਬਦਬਖ਼ਤ ਰਹ ਹ

ਪਕ ਪਿਹੜੀ ਪਹਰਨ ਦ ਪਸਙ ਤ

ਉਦਾਸ ਲਪਮਹਆ ਨ ਫੜਣ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਚੜਹ ਰਹੀ ਏ ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ

ਪਕ ਹਠ ਦ ਫ ਲ ਦੀ ਮਪਹਕ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਰਹੀ ਏ

ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਪਨਕੀ ਉਮਰ

ਉਡਾ ਕ ਲ ਗਏ ਗ਼ਮ ਦ ਝਖੜ

ਵਫ਼ਾ ਦ ਸਹ ਦ ਮਲ ਤ

ਇਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਮ ਲਚਦਾ ਹ ਪਕ ਇਸ ਚ ਰਾਹ ਤ

ਮਨ ਕਈ ਉਿਾੜ ਦਵ ਤ ਮਰ ਮਥ ਦ ਕਾਲ ਅਖ਼ਰ ਤ

ਕਟ ਚਨ ਦਾ ਚਾੜਹ ਦਵ ਿ ਅਗ ਫ਼ ਰਕਤ ਦੀ ਪਦਨ ਦੀਵ ਪਵਚ ਚ ਰਾਹ ਦ ਸਾੜ ਦਵ ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਪਪਘਲ ਿਾਵਣ

ਇਹ ਬਦਨਸੀਬੀ ਦ ਕਾਲ ਕਕਰ

ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਬਦਲ ਿਾਵਣ

ਮਰੀ ਪਕਸਮਤ ਦ ਸਭ ਨਛਤਰ

ਮ ਮਨ ਖਤਾ ਦ ਨਾਮ ਸ ਖਗਾ ਆਪਣ ਗੀਤ ਦ ਸਨ-ਛਤਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

Page 33: Pc64 bDnc64 - Punjabi Library · Aate Dian Chirian Shiv Kumar Batalvi 6If Pc64 bDnc64 b]\ ?dWaY UIaZ\c 6If Pc64 bDnc64 DaRMc YaN D ^dÊNc 7? S_anc U^Nc ?^W NfYc WfYf Ph^N Unc bS6Yc

ਪਣ ਦਾ ਪਚਮਟਾ ਪਪਆ ਸੀ ਵਿਦਾ ਟਾਹਲੀਆ ਦ ਪਤ ਪਏ ਸੀ ਖੜਕਦ ਵਖ ਰਹ ਸਨ ਸਾਡੀ ਵਲ ਨਾਮ ਰਾਦ

ਕਾਸ਼ਨੀ ਪਿਹ ਫ ਲ ਪਹਾੜੀ ਅਕ ਦ

ਬੀਿ ਰਹ ਸਨ ਮਰ ਪਦਲ ਪਵਚ ਸਰਘੀਆ

ਲਾਲ ਸਹ ਕਰ ਉਹਦੀ ਅਖ ਦ

ਦਰ ਇਕ ਆਥਣ ਦਾ ਤਾਰਾ ਪਫਕੜਾ ਗਗਨ ਦੀ ਹ ਣ ਗਲਹ ਤ ਮ ਸਕਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਇਕ ਪਨਆਣ ਦ ਗ ਲਾਬੀ ਮ ਖ ਤ

ਕਾਲ ਪਤਲ ਦ ਵਗ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਤ ਮਰ ਪਵਚਾਲ ਫਾਸਲਾ ਸਾਡੀ ਮਪਜ਼ਲ ਵਗ ਘਟਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਉਫ਼ਕ ਦ ਨਣ ਚ ਕ ਝ ਨੀਲਾ ਕ ਧ

ਕਾਗ ਦ ਪਿ ਬਟ ਦ ਪਪਡ ਤ ਲ ਬਖ਼ਸ਼ਦਾ ਸੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਸਕ

ਦਰ ਉਸ ਧਏ ਦ ਉਸ ਿਗਲ ਤ ਪਾਰ

ਿਾ ਰਹੀ ਸੀ ਪਛੀਆ ਦੀ ਇਕ ਡਾਰ

ਮਰਾ ਿੀ ਕੀਤਾ ਪਕ ਮ ਉਸ ਡਾਰ ਨ

ਚੀ ਦਣੀ ਇਕ ਕਹ ਆਵਾਜ਼ ਮਾਰ

ਨਾਲ ਆਪਣ ਲ ਚਲ ਸਾਨ ਵੀ ਯਾਰ

ਦਰ ਇਸ ਦ ਨੀਆ ਤ ਪਕਧਰ ਪਰਲ ਪਾਰ

ਦਣਾ ਸਾਨ ਉਸ ਿਜ਼ੀਰ ਤ ਉਤਾਰ

ਪਿਥ ਸਕੀਏ ਰਾਤ ਅਿ ਦੀ ਇਹ ਗ ਜ਼ਾਰ

ਪਸਆਹ ਹਨਰਾ ਪਸਆਹ ਦੀ ਇਕ ਸਪਣੀ ਦ ਵਗ

ਮਰ ਵਲ ਸਰਕਦਾ ਹੀ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਮਰਾ ਹਥ ਹ ਣ ਉਹਪਦਆ ਹਥ ਦ ਨਾਲ

ਖ਼ਰ ਪਕਨੀ ਦਰ ਤ ਟਕਰਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਿੀਕਣ ਘ ਗੀਆ ਦਾ ਿੜਾ ਕਧ ਤ

ਚ ਝ ਦ ਪਵਚ ਚ ਝ ਪਾ ਮ ਸਕਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਸੜਕ ਦ ਬ ਲਹ ਤ ਅਬ ਦੀ ਕਤਾਰ

ਮਪਹਕ ਆਪਣ ਬਰ ਦੀ ਸੀ ਰਹੀ ਪਖਲਾਰ

ਉਸ ਪਲਾਡ ਪਵਚ ਅਿ ਤੀਕ

ਚ ਗ ਰਹੀ ਸੀ ਪਬਿਪੜਆ ਦੀ ਇਕ ਡਾਰ

ਹ ਣ ਉਹਦ ਹਥ ਮਪਰਆ ਹਥ ਚ ਸਨ

ਬਰਫ਼ ਨਾਲ ਵਧ ਸਨ ਿ ਠਢ ਠਾਰ

ਿੀਕਣ ਪਬਲ ਦ ਮਹ ਕਈ ਗ ਟਾਰ

ਕਰ ਰਹ ਸਨ ਫਰ ਵੀ ਮਨ ਪਪਆਰ

ਿਦ ਹੀ ਭੜੀ ਰਾਹ ਅਸਾਡਾ ਕਟ ਗਈ

ਕਾਲੀ ਪਬਲੀ ਵਾਗਣ ਇਕ ਕਾਲੀ ਕਾਰ

ਸਾਡ ਮਹ ਤ ਰਸ਼ਨੀ ਦਾ ਇਕ ਬ ਕ ਮਾਰ

ਸਾਨ ਉਸ ਖਡ ਤ ਗਈ ਪਵਸਾਰ

ਪਪਛ ਬਤੀ ਲਾਲ ਪਿਹੀ ਉਸ ਕਾਰ ਦੀ ਅਿ ਤੀਕਣ ਚਮਕ ਪਈ ਸੀ ਮਾਰਦੀ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਸੜਕ ਦ ਮਥ ਤ ਪਿ

ਕਮ ਦਣੀ ਦਾ ਪਈ ਸੀ ਸਾਰਦੀ ਿ ਮਣੀ ਚਮਕ ਗਲ ਦ ਹਾਰ ਦੀ ਪਣ ਦ ਪਰ ਚ ਝਿਰ ਮਪਹਕ ਦੀ ਫ ਲ ਚਹ ਹਥ ਦਾ ਰਲ ਕ ਪਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਤਜ਼ ਸਰਿ ਹਾੜ ਦਾ ਸਾਡੀਆ ਤਲੀਆ ਚ ਚੜਹਦਾ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਕ ਵਧਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਤਜ਼ ਸ ਮ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਤਾਲ ਪਵਚ ਸੀ ਛਣਕਦਾ ਯਕ ਦਾ ਸਾਜ਼

ਸਾਜ਼ ਚ ਇਕ ਉਭਰਦੀ ਐਸੀ ਆਵਾਜ਼

ਪਬਿਲੀ ਦ ਖਪਭਆ ਚ ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਨਕ ਹ ਦ ਕਨ ਲਾ ਸ ਣਦ ਆਵਾਜ਼

ਪਰ ਨਾ ਆਦਾ ਸਮਝ ਦ ਪਵਚ ਉਸਦਾ ਰਾਜ਼

ਸਮਝਦ ਪਕ ਹ ਪਰਤ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਡ ਰਹ ਨ ਿ ਪਕ ਲਾਮ ਪਵਚ ਿਹਾਜ਼

ਿਗਤ ਦ ਪਾਪ ਤ ਪਚੜ ਕ ਸਮਝਦ ਹ ਗਏ ਿ ਦਵਤ ਸਾਰ ਨਾਰਾਜ਼

ਹਥ ਸਾਡ ਅਗ ਦੀ ਉਸ ਖਡ ਤ

ਅਿ ਤੀਕਣ ਵੀ ਨਹ ਹਨ ਆਏ ਬਾਅਜ਼

ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਤਜ਼ ਸ ਮ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਛਣਕਦਾ ਸੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਯਕ ਦਾ ਸਾਜ਼

ਉਹਦ ਪਪਡ ਦੀ ਚੀ ਮਸਪਿਦ ਦਾ ਪਮਨਾਰ

ਉਸ ਹਨਰ ਪਵਚ ਵੀ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹ ਤ ਉਹਦ ਨਾਲ ਉਹਦਾ ਹਥ ਵੀ ਮਰ ਹਥ ਚ ਪਨਕਲ ਕ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਬਾਝ ਓਸ ਦਾ ਹੀ ਹ ਣ ਗਰ ਲਪਗਆ ਪਕ ਖਾਣ ਨ ਪਿ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਖ਼ਰ ਕੀ ਕ ਰਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਬ-ਰਪਹਮ ਘੜ ਨ ਇਕ ਿਲਾਦ ਵਗ

ਚੀ-ਚੀ ਤਜ਼ ਛਟ ਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਚੀ ਚ ਗ਼ਲ ਇਕ ਪਚਚਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਾਰਾ ਰਾਹ ਓਸ ਚ ਗ਼ਲ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਨਾਲ

ਲਪਗਆ ਪਕ ਨਦ ਪਵਚ ਬਰੜਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਾਰਾ ਯਕਾ ਹ ਣ ਪਕਸ ਤਾਜ਼ਾ ਮਰ

ਿਾਨਵਰ ਦਾ ਕਰਗ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਲਪਹਦ ਦੀ ਖ਼ ਸ਼ਕ ਟਾਹਣੀ ਨ ਹ ਣ

ਤਾਪਰਆ ਦਾ ਘ ਣ ਪਿਹਾ ਬਸ ਖਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦੀਪਵਆ ਦੀ ਲ ਚ ਹ ਣ ਮਰਾ ਗਰ ਦਰ ਕਬਰਸਤਾਨ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਪਦਲ ਮਰਾ ਡਦ ਫਰਾਰ ਵਾਕਣ ਹਰ ਘੜੀ ਪਪਛ ਨ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਖ਼ਰ ਕੀ ਕ ਰਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਬ-ਰਪਹਮ ਘੜ ਨ ਇਕ ਿਲਾਦ ਵਗ

ਚੀ-ਚੀ ਤਜ਼ ਛਟ ਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਚਸਕਲੀਗਰ

ਮ ਪਸਕਲੀਗਰ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਦਸ਼ ਨਾ ਨਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਘਰ

ਮ ਪਸਕਲੀਗਰ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਗਡ

ਲ ਕ ਸ਼ਪਹਰ ਸ਼ਪਹਰ ਮ ਪਫਪਰਆ

ਪਟ ਦੀ ਅਗ ਬ ਝਾਵਣ ਿਗਾ ਪਰ ਕਈ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਨਾ ਪਮਪਲਆ

ਸਮ ਦ ਪਪਡ ਦੀਆ ਪੜ ਤ

ਹਲੀ ਹਲੀ ਪਰਹਾ ਮ ਟ ਪਰਆ

ਪਰ ਪਫ਼ਕਰ ਦਾ ਰਗ ਨਾ ਖ ਪਰਆ

ਹ ਣ ਮਥ ਨਹ ਿਦਾ ਟ ਪਰਆ

ਨਾ ਹੀ ਪਪਛ ਿਦ ਮ ਪੜਆ

ਹ ਣ ਤਕ ਸ਼ਾਇਦ ਬ ਢੀ ਠਰੀ ਮਰੀ ਅਮ ਗਈ ਹਸੀ ਮਰ

ਲਭ ਪਲਆ ਹਸੀ ਮਰ ਪਪਉ ਨ

ਆਪਣੀ ਧੀ ਲਈ ਯਗ ਕਈ ਵਰ

ਹ ਣ ਨਹ ਮਨ ਕਈ ਵੀ ਡਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਭ ਲ ਚ ਕਾ ਹ

ਮਨ ਮਰਾ ਕ ਲ ਕਬੀਲਾ

ਲਖ ਪਹਾੜ ਤ ਭਾਰਾ ਹ

ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦਾ ਸਾਵਾ ਤੀਲਾ ਇਸ ਤ ਵੀ ਵਧ ਭਾਰਾ ਹ ਦ ਪਿਊਣ ਲਈ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਵਸੀਲਾ ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਰਟੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਸਭ ਗਏ ਮਰ

ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਨ ਪਬਲਵਾ ਵਾਕਣ

ਲਾਸ਼ ਪਕਸ ਦਾ ਮਢਾ ਫੜ ਕ

ਿਾਣਾ ਹ ਤਰ ਿਾਣਾ ਹ ਤਰ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਵਖ ਪਕ ਤਰੀ ਦਣੀ ਵਰਗਾ ਲਪਹਦ ਵਲ

ਕੀਕਣ ਥਹਰ ਦ ਫ ਲ ਿਹਾ ਪੀਲਾ ਸਰਿ ਡ ਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਿੀਕਣ ਪਸਵਾ ਮਰੀ ਅਮ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਬਲ ਕ ਬ ਝ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਬਲਕ ਲ ਤਰੀ ਸਾੜੀ ਵਰਗਾ ਰਗ ਪਫ਼ਜ਼ਾ ਪਵਚ ਡ ਪਰਹਾ ਹ

ਸਿਣੀ ਆਪਖ਼ਰ ਇਸ਼ਕ ਅਸਾਡਾ ਵਾਹਵਾ ਹੀ ਤ ਪ ਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਮਰ ਪਵਹੜ ਚਦੀ ਦਾ ਇਕ ਬਟਾ ਆਪਖ਼ਰ ਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਪਿਦ ਮਰੀ ਦਾ ਪੀਲਾ ਸਰਿ ਡ ਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਆਪਖ਼ਰ ਇਕ ਪਦਨ ਸ ਕ ਹੀ ਿਦ ਹਰ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਹਰ ਡ ਘਾ ਸਰ

ਆਪਖ਼ਰ ਬਦਲ ਡ ਹੀ ਿਦ ਇਕ ਪਲ ਦ ਪਲ ਿ ਦ ਪਦਨ ਵਰਹ ਕੀਹ ਭੜਾ ਹ

ਇਸ਼ਕ ਿ ਮਰਾ ਤਰ ਤ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਦਾ ਰਾਹ ਹ

ਪਰ ਮਰਾ ਸਖਾ ਤ ਸਾਹ ਹ

ਤਨ ਵੀ ਕ ਝ ਮਰਾ ਲਾਹ ਹ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਤ ਸਮਝਗੀ ਮ ਮਧ ਪੀ ਕ ਬਲੀ ਿਦ ਕਾਮ-ਮਪਤਆ ਵਣ ਦੀ ਛ ਪਿਹ

ਤਰ ਵਾਲ ਵਰਲੀ ਿਦ ਕਚੀਆ ਰਤੀਆ ਪਿਹ ਬ ਲਹ ਸਹ

ਆਪਣ ਸਾਹ ਪਵਚ ਘਲੀ ਿਦ ਹ ਸਕਦਾ ਹ ਪਤਲ ਮਾਤਰ ਕਈ ਇਸ ਗਲ ਪਵਚ ਸਚਾਈ ਹਵ ਰਜ਼ ਦ ਕਹਲ ਗੜ ਵਾਕਣ

ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਪਵਚ ਆਈ ਹਵ ਪਿਸਮ ਤਰ ਦੀ ਪਭਨੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਭਾਈ ਹਵ ਪਫਰ ਵੀ ਹਸ਼ ਹ ਪਿਥ ਤੀਕਣ

ਅਿ ਮਰਾ ਅਗ ਅਗ ਪਪਆ ਠਰਦ

ਅਿ ਤਰ ਪਰਮਸ਼ਰ ਕਲ

ਪਾਪੀ ਪਟ ਪਪਆ ਬਹ ਡਰਦ ਅਿ ਮ ਈਕਣ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ ਪਿ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਥਹ ਤ

ਆਪਣ ਗ਼ਮ ਦਾ ਲਹਾ ਕ ਟਦ

ਕਾਲ ਲਹ ਨ ਥ ਕਦ ਥ ਕਦ ਆਪਣੀ ਬ ਢੀ ਅਮ ਵਾਿਣ

ਮ ਵੀ ਛਤੀ ਿਾਣਾ ਹ ਮਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਬਦ ਹ ਿਾਣ ਤਰੀ ਰਪਹਮਤ ਦ ਵੀ ਦਰ

ਪਰ ਤ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਹਸ ਹ ਖਭ ਪਵਚ ਸਾਹਸ ਹ

ਲਭ ਹੀ ਲ ਗਾ ਹਰ(ਹਰ) ਕਈ ਸਰ

ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਦਸ਼ ਨਾ ਨਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਘਰ ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹਮਦਰਦ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਤਰ ਿਜ਼ਬਾਤ ਦੀ ਇਕ ਮਪਹਕ ਦਾ ਇਹ ਗ ਚਾ ਮਰ ਅਪਹਸਾਸ ਦ ਹਠ ਤ

ਇਵ ਪਖਪੜਆ

ਬਾਜ਼ਾਰੀ ਪਿਵ ਸਹਣੀ ਪਕਸ ਨਾਰ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਪਪਰਥਮ ਵਾਰ

ਪਕਸ ਕਾਮੀ ਨ ਹਏ ਿ ਪੜਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ-ਮਥ ਪਫਰ ਵੀ ਹਮਦਰਦੀ ਤ ਮਨ ਡਰ ਲਗਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਪਸ਼ਾਕ ਹ ਪਕਸ ਹੀਣ ਦੀ ਹੀਣਾ ਸਭ ਤ ਵਡਾ ਪਮਹਣਾ ਿਗ ਤ

ਪਿਹੜ ਹਥ ਥ ਉਲੀਕ ਨ

ਤ ਇਹ ਅਖਰ

ਉਨਹ ਹਥ ਨ ਮਰਾ ਸ ਸ ਚ ਮਣ

ਮ ਨਹ ਚਾਹ ਦਾ ਤਰ ਹਠ ਦ ਗ ਲਾਬ

ਆਤਸ਼ੀ-ਸਹ

ਬੜ ਸ਼ਖ਼ ਤ ਤਜ਼ਾਬੀ ਨ ਿ ਮਰ ਸਾਹ ਦੀ ਬਦਬ ਚ

ਸਦਾ ਲਈ ਗ ਮਣ

ਮ ਿਾਣਦ ਤਰ ਖ਼ਤ ਚ

ਤਰ ਪਿਸਮ ਦੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਹ

ਇਕ ਸਕ ਹ ਇਕ ਰਗ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਦੀ ਛਹ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਮਰੀ ਨਜ਼ਰ ਚ

ਪਰ ਕੀਹ ਆਖ

ਬ-ਪਹਸ ਪਿਹ ਕਾਮ ਦ

ਪਡ ਦਾ ਹੀ ਕਹ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ

ਮ ਿਾਣਦ ਹਮਦਰਦ ਮਰ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਮਰੀ ਮਰੀ ਤ ਮਤਈ ਮ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਹ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਇਹਦੀ ਪਮਠੀ ਛ ਹ

ਕੀਹ ਗ਼ਮ ਿ ਭਲਾ ਲਮ ਤ ਇਸ ਚੜ ਿਹ ਪਵਚ

ਇਕ ਜ਼ਰਾ ਵੀ ਨਾ ਐਸਾ ਪਕ ਪਿਹਨ ਆਪਣਾ ਹੀ ਕਪਹ ਲ ਕੀਹ ਗ਼ਮ

ਿ ਨਸੀਬ ਨਾ ਪਛੀ ਦਾ ਵੀ ਪਰਛਾਵ ਇਸ ਉਮਰਾ ਦ ਸਪਹਰਾ ਚ

ਪਿਦਹੀ ਛਾਵ ਹੀ ਬਪਹ ਲ

ਤਰ ਕਪਹਣ ਮ ਤਾਬਕ

ਿ ਤਰਾ ਸਾਥ ਪਮਲ ਮਨ

ਕੀਹ ਪਤਾ ਪਫਰ ਵੀ ਨਾ ਦ ਨੀਆ ਚ ਮ ਬਾਰਕ ਥੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ ਮਥ ਮ ਤ ਚਾਹ ਦਾ ਹ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਜ਼ਪਹਰ

ਕਲਾ ਹੀ ਪੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਚਿਕਰਾ ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਉਹਦ ਰਪ ਦੀ ਧ ਪ ਪਤਖਰੀ ਦਿਾ ਮਪਹਕ ਦਾ ਪਤਰਹਾਇਆ

ਤੀਿਾ ਉਹਦਾ ਰਗ ਗ ਲਾਬੀ ਪਕਸ ਗਰੀ ਮ ਦਾ ਿਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਨਣ ਉਹਦ ਚਤ ਦੀ ਆਥਣ

ਅਤ ਜ਼ ਲਫ਼ ਸਾਵਣ ਛਾਇਆ

ਹਠ ਦ ਪਵਚ ਕਤ ਦਾ ਕਈ ਪਦਹ ਚੜਹਨ ਤ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸਾਹਵ ਦ ਪਵਚ

ਫ ਲ ਸਇਆ ਦ

ਪਕਸ ਬਾਗ਼ ਚਾਨਣ ਦਾ ਲਾਇਆ

ਦਹੀ ਦ ਪਵਚ ਖਡ ਚਤਰ

ਇਤਰ ਨਾਲ ਨ ਹਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਬਲ ਦ ਪਵਚ

ਪਣ ਪ ਰ ਦੀ ਨੀ ਉਹ ਕਇਲ ਦਾ ਹਮਸਾਇਆ

ਪਚਟ ਦਦ ਪਿ ਧਾਨ ਬਗ਼ਲਾ ਤੜੀ ਮਾਰ ਉਡਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਇਕ ਪਲਘ ਨ ਆਰੀ ਅਸ ਚਾਨਣੀਆ ਪਵਚ ਡਾਪਹਆ

ਤਨ ਦੀ ਚਾਦਰ ਹ ਗਈ ਮਲੀ ਉਸ ਪਰ ਿ ਪਲਘ ਪਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਦ ਖਣ ਮਰ

ਨਣ ਦ ਕਏ

ਪਵਚ ਹੜਹ ਹਝਆ ਦਾ ਆਇਆ

ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਗਈ ਪਵਚ ਸਚ ਉਸ ਇਹ ਕੀ ਜ਼ ਲਮ ਕਮਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸ ਬਹਾ-ਸਵਰ

ਲ ਨੀ ਵਟਣਾ ਅਸ ਮਲ ਮਲ ਓਸ ਨ ਹਾਇਆ

ਦਹੀ ਪਵਚ ਪਨਕਲਣ ਪਚਣਗ ਤ ਸਾਡਾ ਹਥ ਪਗਆ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਚਰੀ ਕ ਟ ਤ ਉਹ ਖਦਾ ਨਾਹ ਉਹਨ ਪਦਲ ਦਾ ਮਾਸ ਖਵਾਇਆ

ਇਕ ਉਡਾਰੀ ਐਸੀ ਮਾਰੀ ਉਹ ਮ ੜ ਵਤਨ ਨਹ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਿਾਮ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਇਕ ਡਣ

ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਮਰੀ ਸਚ ਦ

ਪਸਪਵਆ ਚ ਕਈ ਵਾਰ

ਮਨ ਨਗੀ ਅਲਫ਼

ਘ ਮਦੀ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਪਾਲਤ ਸਪ ਕਈ

ਮਨ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਇਸ ਸ਼ਪਹਰ-ਸਪਰ ਦੀ ਹ ਸ ਕਦ ਚ ਛ ਟ ਕ

ਮਾਰ ਕ ਡਗ ਕਲਿ ਤ

ਹ ਣ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਲਮਬ ਦੀ ਨਾਰ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਦਹੀ ਮਗ ਚ ਜ਼ਰਦਾਰੀ ਨ

ਹਾਏ ਪਝ ਕ ਸਧਰ

ਅਫ਼ਰੀਕਾ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਤ

ਕਰ ਪਵਧਵਾ ਪਬਠਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਐਸੀ ਮਨਹਸ

ਤ ਬਦਸ਼ਕਲ ਸ਼ਪਹਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਹੜ ਸ਼ਪਹਰ ਚ

ਇਸ ਦ ਧ ਪਮਲ ਕਾਹਵ ਦ ਰਗ ਦੀ ਮਾਸਮ ਗ ਨਾਹ ਵਰਗੀ ਮ ਹਬਤ ਮ ਗਵਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਪਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਚਬਰਹਾ ਮਥ ਮਰਾ ਪਬਰਹਾ ਵਡਾ ਮ ਪਨਤ ਕਕ ਪਰਹਾ ਮਰੀ ਝਲੀ ਇਕ ਹਕਾ ਇਹਦੀ ਝਲ ਅਥਾਹ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਇਸ਼ਕ ਗਵਾਚਾ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਹ ਗਏ ਸਾਹ

ਮਰ ਹਠ ਵਖ ਲਈ

ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ ਹਢਾ

ਿ ਚ ਮਣ ਮਰ ਦਰ ਤ ਖਪੜਹਆ

ਇਕ ਅਧ ਵਾਰੀ ਆ

ਮ ੜ ਉਹ ਭ ਲ ਕਦ ਨਾ ਲਪਘਆ

ਏਸ ਦਰ ਦ ਰਾਹ

ਮ ਉਹਨ ਪਨਤ ਉਡੀਕਣ ਬਠਾ ਥਪਕਆ ਔਸੀਆ ਪਾ ਮਨ ਉਹ ਚ ਮਣ ਨਾ ਬਹ ਪੜਆ

ਸ ਚ ਮਣ ਦ ਵਣ ਗਾਹ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਮਰ ਹਾਣ ਦਾ ਪਵਚ ਲਖ ਸਰਿ ਦਾ ਤਾ ਪਿਹੜ ਸਾਹ ਚਤਰ ਖਡਦਾ ਮਨ ਉਸ ਚ ਮਣ ਦਾ ਚਾ

ਪਰਦਸੀ ਚ ਮਣ ਮਪਡਆ

ਕਦ ਵਤਨ ਫਰਾ ਪਾ ਪਕਤ ਸ ਚਾ ਪਬਰਹਾ ਤਡੜਾ ਮਥ ਿਠਾ ਨਾ ਹ ਿਾ

ਪਬਰਹਾ ਵੀ ਲਭੀ ਕਾਮ ਦਾ ਇਹਦੀ ਿਾਤ ਕ ਿਾਤ ਨਾ ਕਾ ਭਾਵ ਪਬਰਹਾ ਰਬ ਵਡੜਾ ਮ ਚੀ ਕਕ ਪਰਹਾ

ਚਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਹ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਗ ਹ ਲਟਕ ਪਰਹਾ ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ ਹ ਭਟਕ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਪਦਨ ਬਹ ਵਡਭਾਗਾ ਿਦ ਪਕਸ ਸਾਗਰ ਪਵਚ

ਆਦਮ ਦ ਪਕਸ ਪਪਤਰ

ਅਮਬ(ਅਮੀਬ) ਿਨਮ ਪਲਆ

ਪਰ ਇਹ ਪਦਹ ਪਨਕਰਮਾ ਿਦ ਇਸ ਆਦਮ ਦੀ ਝਲੀ ਫ ਲ ਸਮ ਦਾ ਹਸੀ ਖ਼ਰ ਪਪਆ

ਵਖ-ਵਖ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਮ ਸਚ ਪਰਹਾ ਸਮ ਅਵਾਰਾ ਕ ਤਾ ਦਰ ਦਰ ਭਟਕ ਪਰਹਾ ਿਠ ਹਡ ਖਾਣ ਲਈ

ਲਭੀ ਤਰਸ ਪਰਹਾ

ਸਮ ਪਰਾਈ ਨਾਰ

ਤ ਿ ਪਫਰ ਰਡੀ ਹ

ਪਪਹਲੀ ਰਾਤ ਹਢਾਇਆ ਲਗਦੀ ਚਗੀ ਹ

ਦਿੀ ਰਾਤ ਪਬਤਾਇਆ

ਹ ਦੀ ਭਡੀ ਹ

ਪਰ ਇਹਦ ਸਗ

ਦ ਨੀਆ ਦ ਹਰ ਜ਼ਰ ਨ

ਇਕ ਅਧ ਘੜੀ ਜ਼ਰਰ ਪਬਤਾਣੀ ਪਦੀ ਹ

ਕਦ ਹਰਾਮਣ ਪਟਕ ਕ

ਨਾ ਇਹ ਬਪਹਦੀ ਹ

ਉਮਰ ਦੀ ਬਾਰੀ ਖਲਹ ਕ ਏਸ ਿਹ ਵਲ

ਕਾਮਨੀ ਮਲੀ ਨਜ਼ਰ

ਤਕਦੀ ਰਪਹਦੀ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਝਠ ਸਹਣ ਕਾਮ ਚ ਮਤ ਆਪਸ਼ਕ ਵਗ

ਪਮਠੀਆ ਕਰ ਕਰ ਗਲ ਸਾਨ ਛਲਦਾ ਹ

ਮਾਣ ਕ ਚ ਮਣ

ਇਕ ਦ ਏਸ ਹਯਾਤੀ ਦ

ਭ ਲ ਿਦਾ ਹ-

ਫਰ ਨਾ ਪਵਹੜ ਵੜਦਾ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਕ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਾਕਣ ਲਟਕ ਪਰਹ

ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਸ ਞੀ ਿੜੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ

ਸਮ ਦੀ ਇਕ-

ਠ ਕਰਾਈ ਹਈ ਸਿਣੀ ਵਗ

ਪੀੜ-ਕ ਠੀ ਪਬਰਹਣ ਵਾਕਣ ਭਟਕ ਪਰਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਦਵਤਾ ਇਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ

ਇਹ ਦਵੀ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ ਕਾਮ ਿ ਸਭ ਤ ਮਹਬਲੀ ਹ

ਉਸ ਦੀ ਮ ਨ ਕਪਹਣਾ ਨਗੀ ਇਹ ਗਲ ਕੀ ਹੀ ਨਾ ਚਗੀ ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਏਸ ਦੀ ਹ ਬਖ਼ਸ਼ੀ ਹਈ

ਤ ਦ ਤ ਹ ਸਨ ਦੀ ਿ ਰ ਤ ਹ

ਏਸ ਨ ਹ ਰਪ ਵਡਣਾ-

ਖ਼ਨ ਮਰਾ ਿ ਤਡੀ ਕ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਖੜੀ ਆ ਪਮਟੀ ਦੀ ਇਹ ਬਾਜ਼ੀ ਪਚਟੀ ਦ ਧ ਕਲੀ ਪਿ ਤਾਜ਼ੀ ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦਾ ਇਕ ਸਗਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦੀ ਕਥਾ ਸ ਣਦਾ ਕਈ ਅਲਮਸਤ ਪਿਹਾ ਿਗਮ ਹ

ਤਰਾ ਇਸ ਨ ਟ ਡੀ ਕਪਹਣਾ ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਗ਼ਮ ਹ

ਕਾਮ ਪਬਨ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਕਾਹਦ ਅਰਥ ਿ ਚਲਦਾ ਦਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਪਸ਼ਵਿੀ ਕਾਮ ਬਰਹਮ ਹ

ਕਾਮ ਹੀ ਸਭ ਤ ਮਹ ਧਰਮ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਸ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਵਖ ਪਕ ਬ ਤ ਨ ਕੀ ਹਇਆ ਹ

ਇ ਲਗਦਾ ਹ ਪਿ ਰਇਆ ਹ

ਸਾਥ ਕਈ ਪਾਪ ਹਇਆ ਹ

ਸਾਰ ਦੀਵ ਝਬ ਬ ਝਾ ਦ

ਇਸ ਨ ਥੜਹਾ ਪਰਹ ਹਟਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਮ ਖ ਨ ਪਰਹ ਭ ਆ ਦ

ਿ ਇਸ ਤ ਕਈ ਪਰਦਾ ਪਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਪਦਲ ਪਵਚ ਵੀ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਇਸ ਨ ਹਾਲ ਵੀ ਕਈ ਭ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਕਾਮ ਏਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ ਇਹ ਭਾਵ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਸੀਮਾ ਦਪਨਕ ਅਖ਼ਬਾਰ ਦ

ਅਿ ਪਰਥਮ ਪਨ ਤ

ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਛਪੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਕ ਝ ਗਰ ਬਦਸ਼ੀ ਬਚ ਤ ਇਕ ਹਰ ਉਹਦ ਨਾਲ

ਖੜਹੀ ਉਸ ਦੀ ਸਖੀ ਹ

ਤਸਵੀਰ ਦ ਪਰ ਇਕ ਇਬਾਰਤ ਦੀ ਹ ਝਿਰ

ਇਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਹੀ ਕ ੜੀ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰੀ ਪਜ਼ਦਗੀ ਥ ੜੀ ਥ ੜੀ ਹ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ

ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਮਰ ਗੀਤ ਨ ਰਦ ਮਾਸਮ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਵੀ ਅਵਾਰਾ ਨ ਭਦ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ ਅਕਸਰ ਮਰ ਸ਼ਪਹਰ ਿਦ ਆਦੀ ਹਰ ਵਾਰ ਿਦ ਆਦੀ ਪਤਨ ਫ ਲ ਪਲਆਦੀ ਗ ਲਦਾਨ ਚ ਪਤਨ ਫ ਲ ਿਦ ਹਥ ਉਹ ਸਿਾਦੀ ਮ ਸਕਾ ਕ ਤ ਅਦਾਜ਼ ਚ

ਕ ਝ ਏਦ ਉਹ ਕਪਹਦੀ ਇਕ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਤਰ ਨ ਦਾ ਮਰ ਨ ਦਾ ਇਹ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਪਕਸ ਪਪਉ ਦਾ ਪਕਸ ਮ ਦਾ ਇਕ ਫ ਲ ਮਰੀ ਕ ਖ ਦੀ ਸੀਮਾ ਦ ਹ ਨ ਦਾ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਇਕ ਗਰੀ ਪਿਹੀ ਪਨਕੀ ਬਚੀ ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਪਿਸ ਚੀਚੀ ਹ ਪਕੜ ਰਖੀ

ਓਸ ਦੀ ਸ਼ਕਲ

ਮਰ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਹ ਆ ਲਥੀ ਈਕਣ ਲਗਦਾ ਹ

ਇਹ ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਧੀ ਹ

ਮਰਾ ਤ ਮਰੀ ਬਲਣ ਦ

ਪਬਮਾਰ ਲਹ ਦਾ ਏਸ ਧਰਤੀ ਤ ਪਬਿਾਇਆ

ਕਈ ਸਝਾ ਬੀਅ ਹ

ਮਰੀ ਪੀੜਾ ਦੀ ਮਰੀਅਮ ਦ

ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਮਸੀਹ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਿਦਹੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਬਚਨ ਮਰਾ ਿੀ ਹ

ਓਹ ਹੀ ਸੀਮਾ ਧੀ ਹ

ਕਈ ਹਰ ਇਹਦਾ ਪਪਉ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਅਜਨਬੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ

ਨਾ ਤ ਤ ਹੀ ਔਲੀਆ ਹ

ਨਾ ਤ ਮ ਹੀ ਹ ਨਬੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਮਰ ਲਈ ਇਹ ਰਸ-ਭਰੀ ਤਰੀ ਮਲਕ ਮ ਸਕੜੀ ਪਕਸ ਪਵਮਾਨ ਸਵਕਾ ਦੀ ਮ ਸਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਅਿ ਵੀ ਪਿਸ ਚ ਿਾਣਦ ਪਕ ਵਾਸ਼ਨਾ ਦੀ ਕਗ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਮਰ ਲਈ ਤਰੀ ਵਫ਼ਾ ਅਿ ਵੀ ਇਕ ਸਵਗ ਹ

ਮਰ ਨਸ਼ੀਲ ਪਿਸਮ ਦੀ ਅਿ ਵੀ ਤਨ ਮਗ ਹ

ਪਿਹੜਾ ਪਕ ਤਰੀ ਨਜ਼ਰ ਪਵਚ

ਪਫਲਮੀ ਰਸਾਲ ਵਗ ਹ

ਸਫ਼ਾ ਸਫ਼ਾ ਫਰਲਣਾ ਪਿਦਹਾ ਹ ਤਰੀ ਪਦਲ ਲਗੀ ਸਮ ਨ ਸਨਹ ਮਾਰ ਕ

ਿ ਪਮਲ ਿਾਏ ਘੜੀ ਕਦੀ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਮ ਸਗਾ ਤ ਕਾਮ ਦੀ ਹ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਅਿ ਤ ਸਾਡਾ ਇਸ਼ਕ

ਓਸ ਮਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਕਾਮ ਦ ਸ ਆਦ ਪਪਛ ਹ ਿਾਏ ਿ ਹਾਪਮਲਾ ਤ ਮਕੜ ਨ ਮਾਰ ਕ

ਬਣਾ ਲਏ ਪਿਵ ਗਜ਼ਾ ਤ ਖਾਈ ਿਾਏ ਉਹ ਕਾਮਣੀ ਕ ਲਛਣੀ ਸ ਆਦ ਲਾ ਹ ਕਾਮਣੀ ਹ ਕਾਮਣੀ ਮਨ ਬਚਾ ਮਨ ਬਚਾ ਵਾਸਤਾ ਈ ਿੀਭ ਨ

ਇਹ ਖ਼ਨ ਦਾ ਨਾ ਸ ਆਦ ਪਾ ਦਰ ਹ ਕ ਬਪਹ ਪਰਹ ਨਾ ਕਲ ਆ ਨਾ ਕਲ ਆ

ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਤਰ ਗਲ ਥ ਪਚਮਟ ਕ

ਇਹ ਸ ਪਰਹਾ ਿ ਬਾਲ ਹ

ਛ ਰੀ ਹ ਸਸਕਾਰ ਦੀ ਿ ਕਰ ਰਹੀ ਹਲਾਲ ਹ

ਇਹ ਕਪਹਣ ਨ ਤ ਠੀਕ ਹ ਪਕ

ਤਰਾ ਮਰਾ ਹੀ ਲਾਲ ਹ

ਿ ਸਚੀਏ ਤ ਸਹਣੀਏ

ਤਨ ਸਦੀਵੀ ਮਰਦ ਦੀ ਮ ਿਾਣਦ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਸਾਡੀ ਵਫ਼ਾ ਨ ਗਾਲਹ ਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਪਬਤਾਉਣ ਦੀ ਚਲੀ ਅਸ ਨ ਚਾਲ ਹ

ਮਨ ਸਦੀਵੀ ਨਾਰ ਦੀ ਤ ਿਾਣਦੀ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਫਰ ਵੀ ਵਗ ਰਹੀ ਹ ਪਰਸ਼ਪਤਆ ਦੀ ਇਕ ਨਦੀ ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਮ ਉਪਿ

ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਤ ਛਬੀ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦਾ ਮ ਸਗਾ ਤ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦੀ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਹ ਠੀਕ ਪਕ ਤਰੀ ਮਰੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਸਾਨ ਆਪਣ ਹੀ ਆਪ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਿੀਲ ਵਦ ਤ

ਕ ਰਾਨ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਗਰੀਆ ਨ ਸਮ ਦੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਮਗਲੀਆ ਦਰਾਵੜ ਨ

ਆਰੀਆ ਤ ਮਾਣ ਨਹ ਅਿ ਤ ਪਦਲ ਨ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਪਦਮਾਗ਼ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਕ ਲ ਿਹਾਨ

ਸਾਡ ਵਾਕਣਾ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਸਗਰਦ

ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ

ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਹਬਹ ਚੀਨ ਕਬਤਰ ਵਾਕਣ ਗ ਟਕਦੀ ਤ ਸਨ-ਖਭ ਨ ਪਖਲਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਇਹ ਮਰੀ ਵਾਕਫ਼

ਤ ਹਮਦਰਦ ਦਾ ਘਰ

ਪਿਸ ਚ ਅਿ ਦੀ ਰਾਤ

ਮ ਇਹ ਹ ਗ ਜ਼ਾਰੀ ਪਿਸ ਦੀ ਸਰਤ

ਚਤ ਦ ਸਰਿ ਦ ਵਗ

ਨੀਮ-ਪਨਘੀ ਦਧੀਆ ਹ ਗ ਲਾਨਾਰੀ ਪਹ ਦੀ ਸਗਰਦ ਦ ਪਰਭਾਤ ਵਲ

ਪਨਤਰੀ ਮਦਰ ਦੀ ਪਚਰਨਾਮਤ ਦ ਵਗ

ਠਢੀ-ਠਢੀ ਸ ਚੀ-ਪਮਠੀ ਤ ਪਪਆਰੀ ਸ ਰਹੀ ਹ ਮਪਹਕ ਹਠ ਤ ਪਖਲਾਰੀ

ਉਫ਼

ਪਕਨੀ ਹ ਰਹੀ ਹ ਬਰਫ਼-ਬਾਰੀ ਏਸ ਬਸਤੀ ਦੀ ਠਰੀ ਹਈ ਬ ਕਲ

ਮਘ ਰਹੀ ਨਾ ਪਕਤ ਵੀ ਕਈ ਅਗਾਰੀ ਚਹ-ਪਾਸ ਜ਼ਪਹਰ ਮਹਰੀ ਬਰਫ਼ ਦਾ ਮਨ ਸਾਗਰ ਹ ਪਸਰਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਰਾ ਪਦਲ ਮਰਾ ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ

ਬਰਫ਼ ਸਗ ਹ ਬਰਫ਼ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਦਰ ਕਾਲਾ ਰ ਖ ਲਮਾ ਚੀਲਹ ਦਾ ਸ਼ੀਪਸ਼ਆ ਤ ਪਾਰ ਿ ਘਲਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਬਸਤੀ ਦੀ ਬਲਰੀ ਪਾਤਲੀ ਪਵਚ

ਸਲ ਵਤ ਚ ਪਭਆ ਹ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ

ਉਫ਼

ਇਹ ਮਨ ਕੀਹ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ

ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਸਰਦ ਤਾਬੀਰ ਪਵਚ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਕਚੀ ਗਰੀ ਿਹਾ ਸ ਤ-ਉਨਦਾ ਪਿਸਮ ਬਣਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਵਗ ਚਪਲਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਕਣ ਦਰਵਾਜ਼ ਨ ਹ ਖੜਕਾ ਪਰਹਾ

ਸ਼ਾਇਦ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਹ ਟ ਪਰਆ ਆ ਪਰਹਾ ਹ ਪਦਲਾ ਬ-ਹਪਸ਼ਆ

ਕ ਝ ਹਸ਼ ਕਰ

ਨਾ ਤ ਕਈ ਆ ਤ ਨਾ ਹੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਮਰਾ ਵਪਹਮ ਤਨ ਖਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਹ

ਇਕ ਤਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਘਰ

ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ

ਉਹ ਤ ਪਪਹਲ ਹੀ

ਅਮਾਨਤ ਹ ਪਕਸ ਦੀ ਤ ਤ ਐਵ ਪੀਣ ਪਗਲਾ ਪਾ ਪਰਹਾ ਰਸ਼ਮੀ ਿਹ ਵਗ ਰਹ ਉਹਦ ਸਵਾਸ ਤ

ਨਜ਼ਰ ਮਲੀ ਪਕਸ ਲਈ ਹ ਪਾ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਤ ਮਦਰ ਦੀ ਸ ਚੀ ਪਣ ਵਰਗਾ ਸ ਆਦ ਤ ਲਸੀ ਦਾ ਪਿਦਹ ਚ ਆ ਪਰਹਾ

ਹ ਮਨਾ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ

ਤ ਤ ਕਾ ਹੀ ਸ਼ਰਮ ਹ ਲਾਹ ਮਾਰੀ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਪਿਸਮ ਤਰਾ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਤ ਤ ਧ ਰ ਤ ਗ਼ਮ ਦੀ ਇਕ ਸਗਰਦ ਹ

ਕਰ ਨਾ ਐਵ ਮਰਖਾ ਤ ਨਜ਼ਰ ਮਾੜੀ ਲਭ ਹਮਦਰਦੀ ਚ ਨਾ ਕਈ ਪਚਗਾੜੀ ਵਖ ਤਰ ਤ ਵੀ ਵਧ ਕ ਸਰਦ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਪਕਨੀ ਹ ਸ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਬਹ-ਰਪੀਏ

ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਮਰ ਘਰ ਪਵਚ ਪਈ ਘ ਮਦੀ ਹ

ਚ ਪ ਚ ਪ ਤ ਵੀਰਾਨ

ਪਕਸ ਪਨਪਤਰ ਰ ਖ ਦ ਤ ਇਲ ਦ ਆਲਹਣ ਵਗ

ਗ ਮ-ਸ ਮ ਤ ਸ ਨਸਾਨ

ਸ਼ਾਮ-ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਐਸੀ ਬ-ਪਹਸ ਸ਼ਾਮ ਨ ਆਪਖ਼ਰ

ਮ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਸਵਰ ਆਦੀ ਿ ਕਰ ਇਸ ਨ ਵੀ ਆਉਣਾ ਸੀ ਇਹਦ ਨਾਲ ਤ ਚਗਾ ਸੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਦੀ ਬ ਕਲ ਪਵਚ

ਕਾਫ਼ੀ ਦ ਦ ਘ ਟ ਪਨਗਲ ਕ

ਪਸਗਰਟ ਧ ਖਾ ਕ ਬਪਹ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਸਰਪਮਡ-ਮਛੀ ਿਹੀਆ ਕ ੜੀਆ ਵਖਣ ਮਾਤਰ ਸੜਕ ਤ

ਯਾਰ ਦ ਸਗ ਭ ਲਣਾ ਸੀ ਥਕ ਟ ਟ ਕ ਸ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ

ਸਮ ਵੀ ਪਕਨੀ ਚਦਰੀ ਸ਼ ਹ

ਪਕਸ ਪ ਰਾਣ ਅਮਲੀ ਵਾਕਣ

ਪਦਨ ਭਰ ਪੀ ਕ ਡਡ ਸਹਰਾ ਗਲੀਆ ਤ ਬਾਜ਼ਾਰ ਦ ਪਵਚ

ਆਪਣੀ ਝਕ ਚ ਟ ਪਰਆ ਰਪਹਦ ਨਾ ਕ ਝ ਸ ਣਦ ਨਾ ਕ ਝ ਕਪਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਖੜਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਬਪਹਦ ਇਸ ਬਦਬ ਦ ਿਾਣ ਚ ਹਾਲ

ਯ ਗ ਿਡਾ ਇਕ ਪਲ ਰਪਹਦ

ਕਾਲੀਆ ਕਾਲੀਆ ਿੀਭ ਿਹੀਆ

ਮਰੀ ਹਥ-ਘੜੀ ਦੀਆ ਸਈਆ

ਮਰੀ ਪਹਕ ਪਵਚ ਲਮ ਲਮ

ਕਪਡਆ ਵਾਕਣ ਪ ੜੀਆ ਹਈਆ ਹਫ਼ੀਆ ਹਫ਼ੀਆ ਭਿ ਭਿ ਮਈਆ

ਪਦਨ ਭਰ ਸਮ ਦ ਖਹ ਤ ਬਲ ਵਾਕਣ ਿਈਆ ਹਈਆ

ਗ਼ਮ ਦ ਪਾਣੀ ਸਗ ਪਸਿਣ ਲਈ

ਮਰ ਪਦਲ ਦੀਆ ਬਿਰ ਰਹੀਆ ਅਿ ਦੀਆ ਸ਼ਾਮ ਐਵ ਗਈਆ

ਰਬ ਕਰ ਬਦਬ ਦੀ ਢਰੀ ਛਤੀ ਿਾਵ ਛਤੀ ਿਾਵ

ਿ ਰਬ ਕਰ ਕ ਬਹ -ਰਪਣੀ ਚਰ ਦ ਸਗ ਧਲ ਿਾਵ ਿ ਕਈ ਐਸਾ ਮਤਰ ਚਲ

ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਭਸਮ ਹ ਿਾਵ ਇਸ ਮਨਹਸ ਨ ਖ਼ਰ ਕਦ ਤਕ

ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ ਹ ਚਟਦ ਰਪਹਣਾ ਮ ਤ ਹਰ ਪਕਸ ਸਗ ਰਾਤ

ਨਚਣ ਬਾਲ-ਰਮ ਹ ਿਾਣਾ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਭਗ ਲਈ

ਅਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਪਪਹਲਾ ਚ ਮਣ ਬਾਲ-ਵਰਸ

ਟ ਰ ਸਾਡ ਦਰ ਆਇਆ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਪਮਟੀ ਦੀ ਬਾਜ਼ੀ ਦ ਪਲ ਖਡ ਗਵਾਇਆ

ਦਿਾ ਚ ਮਣ ਿ ਸਾਨ ਿ ਪੜਆ

ਉਹ ਸਾਡ ਮਚ ਨਾ ਆਇਆ

ਉਸ ਮਗਰ ਸ ਚ ਮਣ ਿ ਪੜਆ

ਪਰ ਹਠ ਨਾ ਲਾਇਆ

ਮ ੜ ਨਾ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਪਰ ਇਹ ਕਹਾ ਅਿ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਗਲ ਸਾਡ ਲਗ ਰਇਆ

ਹਠ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਪਸਕੀ ਤ ਚਾਨਣ ਪਿਸ ਚਇਆ

ਇਹ ਚ ਮਣ ਸਾਡਾ ਸਿਣ ਪਦਸਦਾ ਇਹ ਸਾਡਾ ਮਪਹਰਮ ਹਇਆ

ਡ ਘੀ ਢਾਬ ਪਹਿਰ ਦੀ ਸਾਡੀ ਡ ਬ ਮਇਆ ਡ ਬ ਮਇਆ

ਸਾਡਾ ਤਨ-ਮਨ ਹਪਰਆ ਹਇਆ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਕ ਪਦਲ-ਪਰਚਾਵਾ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਸਕਨ

ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਬਾਸ਼ ਨ ਇਕ ਪਤਤਲੀ ਕਪਹਣਾ ਇਹ ਹ ਪਨਰਾ ਿਨਨ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਪਿਹੜਾ ਮਪਰਆ

ਉਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਊਣ

ਮਰ-ਮ ਕ ਕ ਵੀ ਕਰ ਨਾ ਸਕਦਾ ਪਰੀ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਭਾਵ ਇਹ ਬਰਪਹਮਡ ਵੀ ਫਲ

ਿ ਪਫਰ ਅਰਨ ਵਰਨ

ਇਹ ਵੀ ਇਕ ਿਨਨ

ਮ ਹਾਲ ਤਾਜ਼ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਸਮਝ ਮਰਾ ਖ਼ਨ

ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਮਾਣ ਲਈ

ਪਿਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਹ

ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਕ ਪਕਸ ਗਰ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਮਲ ਉਿਾੜ ਦਰ ਚ

ਰਪਹਦਾ ਹਵ ਮਲਗ ਫਕਰ

ਤ ਿਠ ਟ ਕ ਦੀ ਆਸ ਲ ਕ

ਪਦਨ ਢਲ ਿ ਗਰ ਚ ਆਵ ਤ ਪਬਨ ਬ ਲਾਇਆ ਹੀ ਪਰਤ ਿਾਵ

ਔ-ਲਖ ਕਪਹ ਤ ਮਾਰ ਚਕਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਕਾਲ ਰਾਹ ਦ

ਐਸ ਬ-ਪਹਸ ਪੜਾਅ ਤ ਖਪੜਹਆ ਪਿਤ ਖ਼ਾਬ ਦ ਨੀਲ ਰ ਖ ਚ

ਪਣ ਪੀਲੀ ਪਿਹੀ ਵਗ ਰਹੀ ਏ

ਅਗ ਪਸਪਵਆ ਦੀ ਮਘ ਰਹੀ ਏ

ਕਦ ਕਦ ਕਈ ਗ਼ਮ ਦਾ ਪਛੀ ਪਰ ਨ ਆਪਣ ਹ ਫੜਫੜਦਾ ਤ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਪੀਲ ਅਰਸ਼

ਕਈ ਪਸਤਾਰਾ ਹ ਟ ਟ ਿਦਾ ਤ ਚਦੀ-ਵਨਾ ਖ਼ਾਬ ਮਰਾ ਸਮ ਦਾ ਹਰੀਅਲ ਹ ਟ ਕ ਿਦਾ ਪਵਹਦ ਪਵਹਦ ਹੀ ਨੀਲ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸਾਰਾ ਿਗਲ ਹ ਸ ਕ ਿਦਾ ਫਰ ਪਦਲ ਦੀ ਮਾਯਸ ਵਾਦੀ ਚ

ਤਲਖ਼ ਘੜੀਆ ਦ ਜ਼ਰਦ ਪਤਰ

ਚੀ ਚੀ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਝਠ ਥੜਾ ਹੀ ਮਾਰਦ ਨ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਪਰ ਦ ਨਾਲ ਖਪਹਦੀ ਇਕ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਮਪਹਲ ਚ

ਇਸ਼ਕ ਮਰਾ ਗਵਾਪਚਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਆਸ਼ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਰੀਆ ਦਾ ਆਪਖਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਹਰ ਗਲੀ ਹਾਏ ਗੀਤ ਵਰਗੀ ਨ ਹਾਰ ਦੀ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਪਟ ਚ

ਰਾਤ ਸ਼ਬਨਮ ਗ ਜ਼ਾਰਦੀ ਹ

ਤ ਹਰ ਦਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਪਾਕ ਪਮਟੀ ਦਾ ਖ਼ਨ ਪੀ ਕ ਮ ਿਨਮ ਲੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਪਕ ਦ ਧਨੀਆ ਚ

ਮਾਸਮੀਅਤ ਦਾ ਦ ਧ ਪੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਬਰਗ ਪਚਹਰ ਤ

ਝ ਰੜੀਆ ਦ ਨ ਝਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਪਕ ਸੀਨ ਅਦਰ ਨ

ਗ ਰਬਤ ਦ ਪਹਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਨਣ ਦ

ਦਵ ਦੀਵ ਹੀ ਪਹਸ ਚ ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਿਨਾਪਜ਼ਆ ਲਈ

ਖ਼ਰੀਦ ਕਫ਼ਨ ਵੀ ਪਵਕ ਚ ਕ ਨ

ਤ ਹਰ ਤੀਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਮ ਲਮ ਸੜਕ ਤ

ਿਾ ਕ ਕਈ ਕਦ ਨਹ ਮ ੜਦਾ ਇਹ ਸਮਝ ਲੀਤਾ ਿਦਾ ਹ ਮ ਰਦਾ

ਤ ਹਰ ਚਥੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਕਾਲ ਬਾਗ਼ ਚ

ਪਸਰਫ਼ ਆਸ ਦੀ ਪਣ ਿਾਵ ਕਦ ਕਦ ਹ ਓਸ ਿਹ ਚ

ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਵ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਆਬਾਦ ਕਰਨ ਨ ਤ ਹੀ ਰਕੜ

ਤ ਹੀ ਧਰਤੀ ਦਾ ਕਝ ਵਰਨ

ਤ ਹੀ ਕਰਨੀ ਫ਼ਜ਼ਾ ਮ ਅਤਰ

ਤ ਹੀ ਸਿ ਨ ਮਾਨਣਾ ਸ ਕ ਪਪਹਲ ਤ ਵਖ ਸਥਰ ਪਰ ਮ ਛਤੀ ਹੀ ਸਮਝ ਿਦਾ ਇਹ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸ਼ਰ ਹੀ ਹ

ਿ ਲਾ ਪਰਹਾ ਹ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਚਕਰ

ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਆਉਣ ਵਾਲ

ਇਹ ਲਕ ਪੜਹ ਕ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ ਇਹ ਉਹ ਪਵਚਾਰੀ ਬਦਬਖ਼ਤ ਰਹ ਹ

ਪਕ ਪਿਹੜੀ ਪਹਰਨ ਦ ਪਸਙ ਤ

ਉਦਾਸ ਲਪਮਹਆ ਨ ਫੜਣ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਚੜਹ ਰਹੀ ਏ ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ

ਪਕ ਹਠ ਦ ਫ ਲ ਦੀ ਮਪਹਕ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਰਹੀ ਏ

ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਪਨਕੀ ਉਮਰ

ਉਡਾ ਕ ਲ ਗਏ ਗ਼ਮ ਦ ਝਖੜ

ਵਫ਼ਾ ਦ ਸਹ ਦ ਮਲ ਤ

ਇਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਮ ਲਚਦਾ ਹ ਪਕ ਇਸ ਚ ਰਾਹ ਤ

ਮਨ ਕਈ ਉਿਾੜ ਦਵ ਤ ਮਰ ਮਥ ਦ ਕਾਲ ਅਖ਼ਰ ਤ

ਕਟ ਚਨ ਦਾ ਚਾੜਹ ਦਵ ਿ ਅਗ ਫ਼ ਰਕਤ ਦੀ ਪਦਨ ਦੀਵ ਪਵਚ ਚ ਰਾਹ ਦ ਸਾੜ ਦਵ ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਪਪਘਲ ਿਾਵਣ

ਇਹ ਬਦਨਸੀਬੀ ਦ ਕਾਲ ਕਕਰ

ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਬਦਲ ਿਾਵਣ

ਮਰੀ ਪਕਸਮਤ ਦ ਸਭ ਨਛਤਰ

ਮ ਮਨ ਖਤਾ ਦ ਨਾਮ ਸ ਖਗਾ ਆਪਣ ਗੀਤ ਦ ਸਨ-ਛਤਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

Page 34: Pc64 bDnc64 - Punjabi Library · Aate Dian Chirian Shiv Kumar Batalvi 6If Pc64 bDnc64 b]\ ?dWaY UIaZ\c 6If Pc64 bDnc64 DaRMc YaN D ^dÊNc 7? S_anc U^Nc ?^W NfYc WfYf Ph^N Unc bS6Yc

ਿੀਕਣ ਘ ਗੀਆ ਦਾ ਿੜਾ ਕਧ ਤ

ਚ ਝ ਦ ਪਵਚ ਚ ਝ ਪਾ ਮ ਸਕਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਸੜਕ ਦ ਬ ਲਹ ਤ ਅਬ ਦੀ ਕਤਾਰ

ਮਪਹਕ ਆਪਣ ਬਰ ਦੀ ਸੀ ਰਹੀ ਪਖਲਾਰ

ਉਸ ਪਲਾਡ ਪਵਚ ਅਿ ਤੀਕ

ਚ ਗ ਰਹੀ ਸੀ ਪਬਿਪੜਆ ਦੀ ਇਕ ਡਾਰ

ਹ ਣ ਉਹਦ ਹਥ ਮਪਰਆ ਹਥ ਚ ਸਨ

ਬਰਫ਼ ਨਾਲ ਵਧ ਸਨ ਿ ਠਢ ਠਾਰ

ਿੀਕਣ ਪਬਲ ਦ ਮਹ ਕਈ ਗ ਟਾਰ

ਕਰ ਰਹ ਸਨ ਫਰ ਵੀ ਮਨ ਪਪਆਰ

ਿਦ ਹੀ ਭੜੀ ਰਾਹ ਅਸਾਡਾ ਕਟ ਗਈ

ਕਾਲੀ ਪਬਲੀ ਵਾਗਣ ਇਕ ਕਾਲੀ ਕਾਰ

ਸਾਡ ਮਹ ਤ ਰਸ਼ਨੀ ਦਾ ਇਕ ਬ ਕ ਮਾਰ

ਸਾਨ ਉਸ ਖਡ ਤ ਗਈ ਪਵਸਾਰ

ਪਪਛ ਬਤੀ ਲਾਲ ਪਿਹੀ ਉਸ ਕਾਰ ਦੀ ਅਿ ਤੀਕਣ ਚਮਕ ਪਈ ਸੀ ਮਾਰਦੀ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਸੜਕ ਦ ਮਥ ਤ ਪਿ

ਕਮ ਦਣੀ ਦਾ ਪਈ ਸੀ ਸਾਰਦੀ ਿ ਮਣੀ ਚਮਕ ਗਲ ਦ ਹਾਰ ਦੀ ਪਣ ਦ ਪਰ ਚ ਝਿਰ ਮਪਹਕ ਦੀ ਫ ਲ ਚਹ ਹਥ ਦਾ ਰਲ ਕ ਪਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਿਾਪਦਾ ਸੀ ਤਜ਼ ਸਰਿ ਹਾੜ ਦਾ ਸਾਡੀਆ ਤਲੀਆ ਚ ਚੜਹਦਾ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਕ ਵਧਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਹਲੀ ਹਲੀ ਗਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਤਜ਼ ਸ ਮ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਤਾਲ ਪਵਚ ਸੀ ਛਣਕਦਾ ਯਕ ਦਾ ਸਾਜ਼

ਸਾਜ਼ ਚ ਇਕ ਉਭਰਦੀ ਐਸੀ ਆਵਾਜ਼

ਪਬਿਲੀ ਦ ਖਪਭਆ ਚ ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਨਕ ਹ ਦ ਕਨ ਲਾ ਸ ਣਦ ਆਵਾਜ਼

ਪਰ ਨਾ ਆਦਾ ਸਮਝ ਦ ਪਵਚ ਉਸਦਾ ਰਾਜ਼

ਸਮਝਦ ਪਕ ਹ ਪਰਤ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਡ ਰਹ ਨ ਿ ਪਕ ਲਾਮ ਪਵਚ ਿਹਾਜ਼

ਿਗਤ ਦ ਪਾਪ ਤ ਪਚੜ ਕ ਸਮਝਦ ਹ ਗਏ ਿ ਦਵਤ ਸਾਰ ਨਾਰਾਜ਼

ਹਥ ਸਾਡ ਅਗ ਦੀ ਉਸ ਖਡ ਤ

ਅਿ ਤੀਕਣ ਵੀ ਨਹ ਹਨ ਆਏ ਬਾਅਜ਼

ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਤਜ਼ ਸ ਮ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਛਣਕਦਾ ਸੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਯਕ ਦਾ ਸਾਜ਼

ਉਹਦ ਪਪਡ ਦੀ ਚੀ ਮਸਪਿਦ ਦਾ ਪਮਨਾਰ

ਉਸ ਹਨਰ ਪਵਚ ਵੀ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹ ਤ ਉਹਦ ਨਾਲ ਉਹਦਾ ਹਥ ਵੀ ਮਰ ਹਥ ਚ ਪਨਕਲ ਕ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਬਾਝ ਓਸ ਦਾ ਹੀ ਹ ਣ ਗਰ ਲਪਗਆ ਪਕ ਖਾਣ ਨ ਪਿ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਖ਼ਰ ਕੀ ਕ ਰਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਬ-ਰਪਹਮ ਘੜ ਨ ਇਕ ਿਲਾਦ ਵਗ

ਚੀ-ਚੀ ਤਜ਼ ਛਟ ਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਚੀ ਚ ਗ਼ਲ ਇਕ ਪਚਚਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਾਰਾ ਰਾਹ ਓਸ ਚ ਗ਼ਲ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਨਾਲ

ਲਪਗਆ ਪਕ ਨਦ ਪਵਚ ਬਰੜਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਾਰਾ ਯਕਾ ਹ ਣ ਪਕਸ ਤਾਜ਼ਾ ਮਰ

ਿਾਨਵਰ ਦਾ ਕਰਗ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਲਪਹਦ ਦੀ ਖ਼ ਸ਼ਕ ਟਾਹਣੀ ਨ ਹ ਣ

ਤਾਪਰਆ ਦਾ ਘ ਣ ਪਿਹਾ ਬਸ ਖਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦੀਪਵਆ ਦੀ ਲ ਚ ਹ ਣ ਮਰਾ ਗਰ ਦਰ ਕਬਰਸਤਾਨ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਪਦਲ ਮਰਾ ਡਦ ਫਰਾਰ ਵਾਕਣ ਹਰ ਘੜੀ ਪਪਛ ਨ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਖ਼ਰ ਕੀ ਕ ਰਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਬ-ਰਪਹਮ ਘੜ ਨ ਇਕ ਿਲਾਦ ਵਗ

ਚੀ-ਚੀ ਤਜ਼ ਛਟ ਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਚਸਕਲੀਗਰ

ਮ ਪਸਕਲੀਗਰ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਦਸ਼ ਨਾ ਨਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਘਰ

ਮ ਪਸਕਲੀਗਰ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਗਡ

ਲ ਕ ਸ਼ਪਹਰ ਸ਼ਪਹਰ ਮ ਪਫਪਰਆ

ਪਟ ਦੀ ਅਗ ਬ ਝਾਵਣ ਿਗਾ ਪਰ ਕਈ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਨਾ ਪਮਪਲਆ

ਸਮ ਦ ਪਪਡ ਦੀਆ ਪੜ ਤ

ਹਲੀ ਹਲੀ ਪਰਹਾ ਮ ਟ ਪਰਆ

ਪਰ ਪਫ਼ਕਰ ਦਾ ਰਗ ਨਾ ਖ ਪਰਆ

ਹ ਣ ਮਥ ਨਹ ਿਦਾ ਟ ਪਰਆ

ਨਾ ਹੀ ਪਪਛ ਿਦ ਮ ਪੜਆ

ਹ ਣ ਤਕ ਸ਼ਾਇਦ ਬ ਢੀ ਠਰੀ ਮਰੀ ਅਮ ਗਈ ਹਸੀ ਮਰ

ਲਭ ਪਲਆ ਹਸੀ ਮਰ ਪਪਉ ਨ

ਆਪਣੀ ਧੀ ਲਈ ਯਗ ਕਈ ਵਰ

ਹ ਣ ਨਹ ਮਨ ਕਈ ਵੀ ਡਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਭ ਲ ਚ ਕਾ ਹ

ਮਨ ਮਰਾ ਕ ਲ ਕਬੀਲਾ

ਲਖ ਪਹਾੜ ਤ ਭਾਰਾ ਹ

ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦਾ ਸਾਵਾ ਤੀਲਾ ਇਸ ਤ ਵੀ ਵਧ ਭਾਰਾ ਹ ਦ ਪਿਊਣ ਲਈ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਵਸੀਲਾ ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਰਟੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਸਭ ਗਏ ਮਰ

ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਨ ਪਬਲਵਾ ਵਾਕਣ

ਲਾਸ਼ ਪਕਸ ਦਾ ਮਢਾ ਫੜ ਕ

ਿਾਣਾ ਹ ਤਰ ਿਾਣਾ ਹ ਤਰ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਵਖ ਪਕ ਤਰੀ ਦਣੀ ਵਰਗਾ ਲਪਹਦ ਵਲ

ਕੀਕਣ ਥਹਰ ਦ ਫ ਲ ਿਹਾ ਪੀਲਾ ਸਰਿ ਡ ਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਿੀਕਣ ਪਸਵਾ ਮਰੀ ਅਮ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਬਲ ਕ ਬ ਝ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਬਲਕ ਲ ਤਰੀ ਸਾੜੀ ਵਰਗਾ ਰਗ ਪਫ਼ਜ਼ਾ ਪਵਚ ਡ ਪਰਹਾ ਹ

ਸਿਣੀ ਆਪਖ਼ਰ ਇਸ਼ਕ ਅਸਾਡਾ ਵਾਹਵਾ ਹੀ ਤ ਪ ਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਮਰ ਪਵਹੜ ਚਦੀ ਦਾ ਇਕ ਬਟਾ ਆਪਖ਼ਰ ਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਪਿਦ ਮਰੀ ਦਾ ਪੀਲਾ ਸਰਿ ਡ ਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਆਪਖ਼ਰ ਇਕ ਪਦਨ ਸ ਕ ਹੀ ਿਦ ਹਰ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਹਰ ਡ ਘਾ ਸਰ

ਆਪਖ਼ਰ ਬਦਲ ਡ ਹੀ ਿਦ ਇਕ ਪਲ ਦ ਪਲ ਿ ਦ ਪਦਨ ਵਰਹ ਕੀਹ ਭੜਾ ਹ

ਇਸ਼ਕ ਿ ਮਰਾ ਤਰ ਤ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਦਾ ਰਾਹ ਹ

ਪਰ ਮਰਾ ਸਖਾ ਤ ਸਾਹ ਹ

ਤਨ ਵੀ ਕ ਝ ਮਰਾ ਲਾਹ ਹ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਤ ਸਮਝਗੀ ਮ ਮਧ ਪੀ ਕ ਬਲੀ ਿਦ ਕਾਮ-ਮਪਤਆ ਵਣ ਦੀ ਛ ਪਿਹ

ਤਰ ਵਾਲ ਵਰਲੀ ਿਦ ਕਚੀਆ ਰਤੀਆ ਪਿਹ ਬ ਲਹ ਸਹ

ਆਪਣ ਸਾਹ ਪਵਚ ਘਲੀ ਿਦ ਹ ਸਕਦਾ ਹ ਪਤਲ ਮਾਤਰ ਕਈ ਇਸ ਗਲ ਪਵਚ ਸਚਾਈ ਹਵ ਰਜ਼ ਦ ਕਹਲ ਗੜ ਵਾਕਣ

ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਪਵਚ ਆਈ ਹਵ ਪਿਸਮ ਤਰ ਦੀ ਪਭਨੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਭਾਈ ਹਵ ਪਫਰ ਵੀ ਹਸ਼ ਹ ਪਿਥ ਤੀਕਣ

ਅਿ ਮਰਾ ਅਗ ਅਗ ਪਪਆ ਠਰਦ

ਅਿ ਤਰ ਪਰਮਸ਼ਰ ਕਲ

ਪਾਪੀ ਪਟ ਪਪਆ ਬਹ ਡਰਦ ਅਿ ਮ ਈਕਣ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ ਪਿ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਥਹ ਤ

ਆਪਣ ਗ਼ਮ ਦਾ ਲਹਾ ਕ ਟਦ

ਕਾਲ ਲਹ ਨ ਥ ਕਦ ਥ ਕਦ ਆਪਣੀ ਬ ਢੀ ਅਮ ਵਾਿਣ

ਮ ਵੀ ਛਤੀ ਿਾਣਾ ਹ ਮਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਬਦ ਹ ਿਾਣ ਤਰੀ ਰਪਹਮਤ ਦ ਵੀ ਦਰ

ਪਰ ਤ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਹਸ ਹ ਖਭ ਪਵਚ ਸਾਹਸ ਹ

ਲਭ ਹੀ ਲ ਗਾ ਹਰ(ਹਰ) ਕਈ ਸਰ

ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਦਸ਼ ਨਾ ਨਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਘਰ ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹਮਦਰਦ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਤਰ ਿਜ਼ਬਾਤ ਦੀ ਇਕ ਮਪਹਕ ਦਾ ਇਹ ਗ ਚਾ ਮਰ ਅਪਹਸਾਸ ਦ ਹਠ ਤ

ਇਵ ਪਖਪੜਆ

ਬਾਜ਼ਾਰੀ ਪਿਵ ਸਹਣੀ ਪਕਸ ਨਾਰ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਪਪਰਥਮ ਵਾਰ

ਪਕਸ ਕਾਮੀ ਨ ਹਏ ਿ ਪੜਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ-ਮਥ ਪਫਰ ਵੀ ਹਮਦਰਦੀ ਤ ਮਨ ਡਰ ਲਗਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਪਸ਼ਾਕ ਹ ਪਕਸ ਹੀਣ ਦੀ ਹੀਣਾ ਸਭ ਤ ਵਡਾ ਪਮਹਣਾ ਿਗ ਤ

ਪਿਹੜ ਹਥ ਥ ਉਲੀਕ ਨ

ਤ ਇਹ ਅਖਰ

ਉਨਹ ਹਥ ਨ ਮਰਾ ਸ ਸ ਚ ਮਣ

ਮ ਨਹ ਚਾਹ ਦਾ ਤਰ ਹਠ ਦ ਗ ਲਾਬ

ਆਤਸ਼ੀ-ਸਹ

ਬੜ ਸ਼ਖ਼ ਤ ਤਜ਼ਾਬੀ ਨ ਿ ਮਰ ਸਾਹ ਦੀ ਬਦਬ ਚ

ਸਦਾ ਲਈ ਗ ਮਣ

ਮ ਿਾਣਦ ਤਰ ਖ਼ਤ ਚ

ਤਰ ਪਿਸਮ ਦੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਹ

ਇਕ ਸਕ ਹ ਇਕ ਰਗ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਦੀ ਛਹ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਮਰੀ ਨਜ਼ਰ ਚ

ਪਰ ਕੀਹ ਆਖ

ਬ-ਪਹਸ ਪਿਹ ਕਾਮ ਦ

ਪਡ ਦਾ ਹੀ ਕਹ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ

ਮ ਿਾਣਦ ਹਮਦਰਦ ਮਰ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਮਰੀ ਮਰੀ ਤ ਮਤਈ ਮ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਹ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਇਹਦੀ ਪਮਠੀ ਛ ਹ

ਕੀਹ ਗ਼ਮ ਿ ਭਲਾ ਲਮ ਤ ਇਸ ਚੜ ਿਹ ਪਵਚ

ਇਕ ਜ਼ਰਾ ਵੀ ਨਾ ਐਸਾ ਪਕ ਪਿਹਨ ਆਪਣਾ ਹੀ ਕਪਹ ਲ ਕੀਹ ਗ਼ਮ

ਿ ਨਸੀਬ ਨਾ ਪਛੀ ਦਾ ਵੀ ਪਰਛਾਵ ਇਸ ਉਮਰਾ ਦ ਸਪਹਰਾ ਚ

ਪਿਦਹੀ ਛਾਵ ਹੀ ਬਪਹ ਲ

ਤਰ ਕਪਹਣ ਮ ਤਾਬਕ

ਿ ਤਰਾ ਸਾਥ ਪਮਲ ਮਨ

ਕੀਹ ਪਤਾ ਪਫਰ ਵੀ ਨਾ ਦ ਨੀਆ ਚ ਮ ਬਾਰਕ ਥੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ ਮਥ ਮ ਤ ਚਾਹ ਦਾ ਹ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਜ਼ਪਹਰ

ਕਲਾ ਹੀ ਪੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਚਿਕਰਾ ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਉਹਦ ਰਪ ਦੀ ਧ ਪ ਪਤਖਰੀ ਦਿਾ ਮਪਹਕ ਦਾ ਪਤਰਹਾਇਆ

ਤੀਿਾ ਉਹਦਾ ਰਗ ਗ ਲਾਬੀ ਪਕਸ ਗਰੀ ਮ ਦਾ ਿਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਨਣ ਉਹਦ ਚਤ ਦੀ ਆਥਣ

ਅਤ ਜ਼ ਲਫ਼ ਸਾਵਣ ਛਾਇਆ

ਹਠ ਦ ਪਵਚ ਕਤ ਦਾ ਕਈ ਪਦਹ ਚੜਹਨ ਤ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸਾਹਵ ਦ ਪਵਚ

ਫ ਲ ਸਇਆ ਦ

ਪਕਸ ਬਾਗ਼ ਚਾਨਣ ਦਾ ਲਾਇਆ

ਦਹੀ ਦ ਪਵਚ ਖਡ ਚਤਰ

ਇਤਰ ਨਾਲ ਨ ਹਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਬਲ ਦ ਪਵਚ

ਪਣ ਪ ਰ ਦੀ ਨੀ ਉਹ ਕਇਲ ਦਾ ਹਮਸਾਇਆ

ਪਚਟ ਦਦ ਪਿ ਧਾਨ ਬਗ਼ਲਾ ਤੜੀ ਮਾਰ ਉਡਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਇਕ ਪਲਘ ਨ ਆਰੀ ਅਸ ਚਾਨਣੀਆ ਪਵਚ ਡਾਪਹਆ

ਤਨ ਦੀ ਚਾਦਰ ਹ ਗਈ ਮਲੀ ਉਸ ਪਰ ਿ ਪਲਘ ਪਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਦ ਖਣ ਮਰ

ਨਣ ਦ ਕਏ

ਪਵਚ ਹੜਹ ਹਝਆ ਦਾ ਆਇਆ

ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਗਈ ਪਵਚ ਸਚ ਉਸ ਇਹ ਕੀ ਜ਼ ਲਮ ਕਮਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸ ਬਹਾ-ਸਵਰ

ਲ ਨੀ ਵਟਣਾ ਅਸ ਮਲ ਮਲ ਓਸ ਨ ਹਾਇਆ

ਦਹੀ ਪਵਚ ਪਨਕਲਣ ਪਚਣਗ ਤ ਸਾਡਾ ਹਥ ਪਗਆ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਚਰੀ ਕ ਟ ਤ ਉਹ ਖਦਾ ਨਾਹ ਉਹਨ ਪਦਲ ਦਾ ਮਾਸ ਖਵਾਇਆ

ਇਕ ਉਡਾਰੀ ਐਸੀ ਮਾਰੀ ਉਹ ਮ ੜ ਵਤਨ ਨਹ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਿਾਮ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਇਕ ਡਣ

ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਮਰੀ ਸਚ ਦ

ਪਸਪਵਆ ਚ ਕਈ ਵਾਰ

ਮਨ ਨਗੀ ਅਲਫ਼

ਘ ਮਦੀ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਪਾਲਤ ਸਪ ਕਈ

ਮਨ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਇਸ ਸ਼ਪਹਰ-ਸਪਰ ਦੀ ਹ ਸ ਕਦ ਚ ਛ ਟ ਕ

ਮਾਰ ਕ ਡਗ ਕਲਿ ਤ

ਹ ਣ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਲਮਬ ਦੀ ਨਾਰ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਦਹੀ ਮਗ ਚ ਜ਼ਰਦਾਰੀ ਨ

ਹਾਏ ਪਝ ਕ ਸਧਰ

ਅਫ਼ਰੀਕਾ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਤ

ਕਰ ਪਵਧਵਾ ਪਬਠਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਐਸੀ ਮਨਹਸ

ਤ ਬਦਸ਼ਕਲ ਸ਼ਪਹਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਹੜ ਸ਼ਪਹਰ ਚ

ਇਸ ਦ ਧ ਪਮਲ ਕਾਹਵ ਦ ਰਗ ਦੀ ਮਾਸਮ ਗ ਨਾਹ ਵਰਗੀ ਮ ਹਬਤ ਮ ਗਵਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਪਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਚਬਰਹਾ ਮਥ ਮਰਾ ਪਬਰਹਾ ਵਡਾ ਮ ਪਨਤ ਕਕ ਪਰਹਾ ਮਰੀ ਝਲੀ ਇਕ ਹਕਾ ਇਹਦੀ ਝਲ ਅਥਾਹ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਇਸ਼ਕ ਗਵਾਚਾ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਹ ਗਏ ਸਾਹ

ਮਰ ਹਠ ਵਖ ਲਈ

ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ ਹਢਾ

ਿ ਚ ਮਣ ਮਰ ਦਰ ਤ ਖਪੜਹਆ

ਇਕ ਅਧ ਵਾਰੀ ਆ

ਮ ੜ ਉਹ ਭ ਲ ਕਦ ਨਾ ਲਪਘਆ

ਏਸ ਦਰ ਦ ਰਾਹ

ਮ ਉਹਨ ਪਨਤ ਉਡੀਕਣ ਬਠਾ ਥਪਕਆ ਔਸੀਆ ਪਾ ਮਨ ਉਹ ਚ ਮਣ ਨਾ ਬਹ ਪੜਆ

ਸ ਚ ਮਣ ਦ ਵਣ ਗਾਹ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਮਰ ਹਾਣ ਦਾ ਪਵਚ ਲਖ ਸਰਿ ਦਾ ਤਾ ਪਿਹੜ ਸਾਹ ਚਤਰ ਖਡਦਾ ਮਨ ਉਸ ਚ ਮਣ ਦਾ ਚਾ

ਪਰਦਸੀ ਚ ਮਣ ਮਪਡਆ

ਕਦ ਵਤਨ ਫਰਾ ਪਾ ਪਕਤ ਸ ਚਾ ਪਬਰਹਾ ਤਡੜਾ ਮਥ ਿਠਾ ਨਾ ਹ ਿਾ

ਪਬਰਹਾ ਵੀ ਲਭੀ ਕਾਮ ਦਾ ਇਹਦੀ ਿਾਤ ਕ ਿਾਤ ਨਾ ਕਾ ਭਾਵ ਪਬਰਹਾ ਰਬ ਵਡੜਾ ਮ ਚੀ ਕਕ ਪਰਹਾ

ਚਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਹ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਗ ਹ ਲਟਕ ਪਰਹਾ ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ ਹ ਭਟਕ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਪਦਨ ਬਹ ਵਡਭਾਗਾ ਿਦ ਪਕਸ ਸਾਗਰ ਪਵਚ

ਆਦਮ ਦ ਪਕਸ ਪਪਤਰ

ਅਮਬ(ਅਮੀਬ) ਿਨਮ ਪਲਆ

ਪਰ ਇਹ ਪਦਹ ਪਨਕਰਮਾ ਿਦ ਇਸ ਆਦਮ ਦੀ ਝਲੀ ਫ ਲ ਸਮ ਦਾ ਹਸੀ ਖ਼ਰ ਪਪਆ

ਵਖ-ਵਖ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਮ ਸਚ ਪਰਹਾ ਸਮ ਅਵਾਰਾ ਕ ਤਾ ਦਰ ਦਰ ਭਟਕ ਪਰਹਾ ਿਠ ਹਡ ਖਾਣ ਲਈ

ਲਭੀ ਤਰਸ ਪਰਹਾ

ਸਮ ਪਰਾਈ ਨਾਰ

ਤ ਿ ਪਫਰ ਰਡੀ ਹ

ਪਪਹਲੀ ਰਾਤ ਹਢਾਇਆ ਲਗਦੀ ਚਗੀ ਹ

ਦਿੀ ਰਾਤ ਪਬਤਾਇਆ

ਹ ਦੀ ਭਡੀ ਹ

ਪਰ ਇਹਦ ਸਗ

ਦ ਨੀਆ ਦ ਹਰ ਜ਼ਰ ਨ

ਇਕ ਅਧ ਘੜੀ ਜ਼ਰਰ ਪਬਤਾਣੀ ਪਦੀ ਹ

ਕਦ ਹਰਾਮਣ ਪਟਕ ਕ

ਨਾ ਇਹ ਬਪਹਦੀ ਹ

ਉਮਰ ਦੀ ਬਾਰੀ ਖਲਹ ਕ ਏਸ ਿਹ ਵਲ

ਕਾਮਨੀ ਮਲੀ ਨਜ਼ਰ

ਤਕਦੀ ਰਪਹਦੀ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਝਠ ਸਹਣ ਕਾਮ ਚ ਮਤ ਆਪਸ਼ਕ ਵਗ

ਪਮਠੀਆ ਕਰ ਕਰ ਗਲ ਸਾਨ ਛਲਦਾ ਹ

ਮਾਣ ਕ ਚ ਮਣ

ਇਕ ਦ ਏਸ ਹਯਾਤੀ ਦ

ਭ ਲ ਿਦਾ ਹ-

ਫਰ ਨਾ ਪਵਹੜ ਵੜਦਾ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਕ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਾਕਣ ਲਟਕ ਪਰਹ

ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਸ ਞੀ ਿੜੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ

ਸਮ ਦੀ ਇਕ-

ਠ ਕਰਾਈ ਹਈ ਸਿਣੀ ਵਗ

ਪੀੜ-ਕ ਠੀ ਪਬਰਹਣ ਵਾਕਣ ਭਟਕ ਪਰਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਦਵਤਾ ਇਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ

ਇਹ ਦਵੀ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ ਕਾਮ ਿ ਸਭ ਤ ਮਹਬਲੀ ਹ

ਉਸ ਦੀ ਮ ਨ ਕਪਹਣਾ ਨਗੀ ਇਹ ਗਲ ਕੀ ਹੀ ਨਾ ਚਗੀ ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਏਸ ਦੀ ਹ ਬਖ਼ਸ਼ੀ ਹਈ

ਤ ਦ ਤ ਹ ਸਨ ਦੀ ਿ ਰ ਤ ਹ

ਏਸ ਨ ਹ ਰਪ ਵਡਣਾ-

ਖ਼ਨ ਮਰਾ ਿ ਤਡੀ ਕ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਖੜੀ ਆ ਪਮਟੀ ਦੀ ਇਹ ਬਾਜ਼ੀ ਪਚਟੀ ਦ ਧ ਕਲੀ ਪਿ ਤਾਜ਼ੀ ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦਾ ਇਕ ਸਗਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦੀ ਕਥਾ ਸ ਣਦਾ ਕਈ ਅਲਮਸਤ ਪਿਹਾ ਿਗਮ ਹ

ਤਰਾ ਇਸ ਨ ਟ ਡੀ ਕਪਹਣਾ ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਗ਼ਮ ਹ

ਕਾਮ ਪਬਨ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਕਾਹਦ ਅਰਥ ਿ ਚਲਦਾ ਦਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਪਸ਼ਵਿੀ ਕਾਮ ਬਰਹਮ ਹ

ਕਾਮ ਹੀ ਸਭ ਤ ਮਹ ਧਰਮ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਸ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਵਖ ਪਕ ਬ ਤ ਨ ਕੀ ਹਇਆ ਹ

ਇ ਲਗਦਾ ਹ ਪਿ ਰਇਆ ਹ

ਸਾਥ ਕਈ ਪਾਪ ਹਇਆ ਹ

ਸਾਰ ਦੀਵ ਝਬ ਬ ਝਾ ਦ

ਇਸ ਨ ਥੜਹਾ ਪਰਹ ਹਟਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਮ ਖ ਨ ਪਰਹ ਭ ਆ ਦ

ਿ ਇਸ ਤ ਕਈ ਪਰਦਾ ਪਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਪਦਲ ਪਵਚ ਵੀ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਇਸ ਨ ਹਾਲ ਵੀ ਕਈ ਭ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਕਾਮ ਏਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ ਇਹ ਭਾਵ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਸੀਮਾ ਦਪਨਕ ਅਖ਼ਬਾਰ ਦ

ਅਿ ਪਰਥਮ ਪਨ ਤ

ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਛਪੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਕ ਝ ਗਰ ਬਦਸ਼ੀ ਬਚ ਤ ਇਕ ਹਰ ਉਹਦ ਨਾਲ

ਖੜਹੀ ਉਸ ਦੀ ਸਖੀ ਹ

ਤਸਵੀਰ ਦ ਪਰ ਇਕ ਇਬਾਰਤ ਦੀ ਹ ਝਿਰ

ਇਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਹੀ ਕ ੜੀ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰੀ ਪਜ਼ਦਗੀ ਥ ੜੀ ਥ ੜੀ ਹ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ

ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਮਰ ਗੀਤ ਨ ਰਦ ਮਾਸਮ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਵੀ ਅਵਾਰਾ ਨ ਭਦ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ ਅਕਸਰ ਮਰ ਸ਼ਪਹਰ ਿਦ ਆਦੀ ਹਰ ਵਾਰ ਿਦ ਆਦੀ ਪਤਨ ਫ ਲ ਪਲਆਦੀ ਗ ਲਦਾਨ ਚ ਪਤਨ ਫ ਲ ਿਦ ਹਥ ਉਹ ਸਿਾਦੀ ਮ ਸਕਾ ਕ ਤ ਅਦਾਜ਼ ਚ

ਕ ਝ ਏਦ ਉਹ ਕਪਹਦੀ ਇਕ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਤਰ ਨ ਦਾ ਮਰ ਨ ਦਾ ਇਹ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਪਕਸ ਪਪਉ ਦਾ ਪਕਸ ਮ ਦਾ ਇਕ ਫ ਲ ਮਰੀ ਕ ਖ ਦੀ ਸੀਮਾ ਦ ਹ ਨ ਦਾ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਇਕ ਗਰੀ ਪਿਹੀ ਪਨਕੀ ਬਚੀ ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਪਿਸ ਚੀਚੀ ਹ ਪਕੜ ਰਖੀ

ਓਸ ਦੀ ਸ਼ਕਲ

ਮਰ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਹ ਆ ਲਥੀ ਈਕਣ ਲਗਦਾ ਹ

ਇਹ ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਧੀ ਹ

ਮਰਾ ਤ ਮਰੀ ਬਲਣ ਦ

ਪਬਮਾਰ ਲਹ ਦਾ ਏਸ ਧਰਤੀ ਤ ਪਬਿਾਇਆ

ਕਈ ਸਝਾ ਬੀਅ ਹ

ਮਰੀ ਪੀੜਾ ਦੀ ਮਰੀਅਮ ਦ

ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਮਸੀਹ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਿਦਹੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਬਚਨ ਮਰਾ ਿੀ ਹ

ਓਹ ਹੀ ਸੀਮਾ ਧੀ ਹ

ਕਈ ਹਰ ਇਹਦਾ ਪਪਉ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਅਜਨਬੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ

ਨਾ ਤ ਤ ਹੀ ਔਲੀਆ ਹ

ਨਾ ਤ ਮ ਹੀ ਹ ਨਬੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਮਰ ਲਈ ਇਹ ਰਸ-ਭਰੀ ਤਰੀ ਮਲਕ ਮ ਸਕੜੀ ਪਕਸ ਪਵਮਾਨ ਸਵਕਾ ਦੀ ਮ ਸਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਅਿ ਵੀ ਪਿਸ ਚ ਿਾਣਦ ਪਕ ਵਾਸ਼ਨਾ ਦੀ ਕਗ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਮਰ ਲਈ ਤਰੀ ਵਫ਼ਾ ਅਿ ਵੀ ਇਕ ਸਵਗ ਹ

ਮਰ ਨਸ਼ੀਲ ਪਿਸਮ ਦੀ ਅਿ ਵੀ ਤਨ ਮਗ ਹ

ਪਿਹੜਾ ਪਕ ਤਰੀ ਨਜ਼ਰ ਪਵਚ

ਪਫਲਮੀ ਰਸਾਲ ਵਗ ਹ

ਸਫ਼ਾ ਸਫ਼ਾ ਫਰਲਣਾ ਪਿਦਹਾ ਹ ਤਰੀ ਪਦਲ ਲਗੀ ਸਮ ਨ ਸਨਹ ਮਾਰ ਕ

ਿ ਪਮਲ ਿਾਏ ਘੜੀ ਕਦੀ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਮ ਸਗਾ ਤ ਕਾਮ ਦੀ ਹ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਅਿ ਤ ਸਾਡਾ ਇਸ਼ਕ

ਓਸ ਮਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਕਾਮ ਦ ਸ ਆਦ ਪਪਛ ਹ ਿਾਏ ਿ ਹਾਪਮਲਾ ਤ ਮਕੜ ਨ ਮਾਰ ਕ

ਬਣਾ ਲਏ ਪਿਵ ਗਜ਼ਾ ਤ ਖਾਈ ਿਾਏ ਉਹ ਕਾਮਣੀ ਕ ਲਛਣੀ ਸ ਆਦ ਲਾ ਹ ਕਾਮਣੀ ਹ ਕਾਮਣੀ ਮਨ ਬਚਾ ਮਨ ਬਚਾ ਵਾਸਤਾ ਈ ਿੀਭ ਨ

ਇਹ ਖ਼ਨ ਦਾ ਨਾ ਸ ਆਦ ਪਾ ਦਰ ਹ ਕ ਬਪਹ ਪਰਹ ਨਾ ਕਲ ਆ ਨਾ ਕਲ ਆ

ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਤਰ ਗਲ ਥ ਪਚਮਟ ਕ

ਇਹ ਸ ਪਰਹਾ ਿ ਬਾਲ ਹ

ਛ ਰੀ ਹ ਸਸਕਾਰ ਦੀ ਿ ਕਰ ਰਹੀ ਹਲਾਲ ਹ

ਇਹ ਕਪਹਣ ਨ ਤ ਠੀਕ ਹ ਪਕ

ਤਰਾ ਮਰਾ ਹੀ ਲਾਲ ਹ

ਿ ਸਚੀਏ ਤ ਸਹਣੀਏ

ਤਨ ਸਦੀਵੀ ਮਰਦ ਦੀ ਮ ਿਾਣਦ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਸਾਡੀ ਵਫ਼ਾ ਨ ਗਾਲਹ ਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਪਬਤਾਉਣ ਦੀ ਚਲੀ ਅਸ ਨ ਚਾਲ ਹ

ਮਨ ਸਦੀਵੀ ਨਾਰ ਦੀ ਤ ਿਾਣਦੀ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਫਰ ਵੀ ਵਗ ਰਹੀ ਹ ਪਰਸ਼ਪਤਆ ਦੀ ਇਕ ਨਦੀ ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਮ ਉਪਿ

ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਤ ਛਬੀ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦਾ ਮ ਸਗਾ ਤ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦੀ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਹ ਠੀਕ ਪਕ ਤਰੀ ਮਰੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਸਾਨ ਆਪਣ ਹੀ ਆਪ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਿੀਲ ਵਦ ਤ

ਕ ਰਾਨ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਗਰੀਆ ਨ ਸਮ ਦੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਮਗਲੀਆ ਦਰਾਵੜ ਨ

ਆਰੀਆ ਤ ਮਾਣ ਨਹ ਅਿ ਤ ਪਦਲ ਨ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਪਦਮਾਗ਼ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਕ ਲ ਿਹਾਨ

ਸਾਡ ਵਾਕਣਾ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਸਗਰਦ

ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ

ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਹਬਹ ਚੀਨ ਕਬਤਰ ਵਾਕਣ ਗ ਟਕਦੀ ਤ ਸਨ-ਖਭ ਨ ਪਖਲਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਇਹ ਮਰੀ ਵਾਕਫ਼

ਤ ਹਮਦਰਦ ਦਾ ਘਰ

ਪਿਸ ਚ ਅਿ ਦੀ ਰਾਤ

ਮ ਇਹ ਹ ਗ ਜ਼ਾਰੀ ਪਿਸ ਦੀ ਸਰਤ

ਚਤ ਦ ਸਰਿ ਦ ਵਗ

ਨੀਮ-ਪਨਘੀ ਦਧੀਆ ਹ ਗ ਲਾਨਾਰੀ ਪਹ ਦੀ ਸਗਰਦ ਦ ਪਰਭਾਤ ਵਲ

ਪਨਤਰੀ ਮਦਰ ਦੀ ਪਚਰਨਾਮਤ ਦ ਵਗ

ਠਢੀ-ਠਢੀ ਸ ਚੀ-ਪਮਠੀ ਤ ਪਪਆਰੀ ਸ ਰਹੀ ਹ ਮਪਹਕ ਹਠ ਤ ਪਖਲਾਰੀ

ਉਫ਼

ਪਕਨੀ ਹ ਰਹੀ ਹ ਬਰਫ਼-ਬਾਰੀ ਏਸ ਬਸਤੀ ਦੀ ਠਰੀ ਹਈ ਬ ਕਲ

ਮਘ ਰਹੀ ਨਾ ਪਕਤ ਵੀ ਕਈ ਅਗਾਰੀ ਚਹ-ਪਾਸ ਜ਼ਪਹਰ ਮਹਰੀ ਬਰਫ਼ ਦਾ ਮਨ ਸਾਗਰ ਹ ਪਸਰਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਰਾ ਪਦਲ ਮਰਾ ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ

ਬਰਫ਼ ਸਗ ਹ ਬਰਫ਼ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਦਰ ਕਾਲਾ ਰ ਖ ਲਮਾ ਚੀਲਹ ਦਾ ਸ਼ੀਪਸ਼ਆ ਤ ਪਾਰ ਿ ਘਲਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਬਸਤੀ ਦੀ ਬਲਰੀ ਪਾਤਲੀ ਪਵਚ

ਸਲ ਵਤ ਚ ਪਭਆ ਹ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ

ਉਫ਼

ਇਹ ਮਨ ਕੀਹ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ

ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਸਰਦ ਤਾਬੀਰ ਪਵਚ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਕਚੀ ਗਰੀ ਿਹਾ ਸ ਤ-ਉਨਦਾ ਪਿਸਮ ਬਣਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਵਗ ਚਪਲਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਕਣ ਦਰਵਾਜ਼ ਨ ਹ ਖੜਕਾ ਪਰਹਾ

ਸ਼ਾਇਦ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਹ ਟ ਪਰਆ ਆ ਪਰਹਾ ਹ ਪਦਲਾ ਬ-ਹਪਸ਼ਆ

ਕ ਝ ਹਸ਼ ਕਰ

ਨਾ ਤ ਕਈ ਆ ਤ ਨਾ ਹੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਮਰਾ ਵਪਹਮ ਤਨ ਖਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਹ

ਇਕ ਤਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਘਰ

ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ

ਉਹ ਤ ਪਪਹਲ ਹੀ

ਅਮਾਨਤ ਹ ਪਕਸ ਦੀ ਤ ਤ ਐਵ ਪੀਣ ਪਗਲਾ ਪਾ ਪਰਹਾ ਰਸ਼ਮੀ ਿਹ ਵਗ ਰਹ ਉਹਦ ਸਵਾਸ ਤ

ਨਜ਼ਰ ਮਲੀ ਪਕਸ ਲਈ ਹ ਪਾ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਤ ਮਦਰ ਦੀ ਸ ਚੀ ਪਣ ਵਰਗਾ ਸ ਆਦ ਤ ਲਸੀ ਦਾ ਪਿਦਹ ਚ ਆ ਪਰਹਾ

ਹ ਮਨਾ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ

ਤ ਤ ਕਾ ਹੀ ਸ਼ਰਮ ਹ ਲਾਹ ਮਾਰੀ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਪਿਸਮ ਤਰਾ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਤ ਤ ਧ ਰ ਤ ਗ਼ਮ ਦੀ ਇਕ ਸਗਰਦ ਹ

ਕਰ ਨਾ ਐਵ ਮਰਖਾ ਤ ਨਜ਼ਰ ਮਾੜੀ ਲਭ ਹਮਦਰਦੀ ਚ ਨਾ ਕਈ ਪਚਗਾੜੀ ਵਖ ਤਰ ਤ ਵੀ ਵਧ ਕ ਸਰਦ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਪਕਨੀ ਹ ਸ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਬਹ-ਰਪੀਏ

ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਮਰ ਘਰ ਪਵਚ ਪਈ ਘ ਮਦੀ ਹ

ਚ ਪ ਚ ਪ ਤ ਵੀਰਾਨ

ਪਕਸ ਪਨਪਤਰ ਰ ਖ ਦ ਤ ਇਲ ਦ ਆਲਹਣ ਵਗ

ਗ ਮ-ਸ ਮ ਤ ਸ ਨਸਾਨ

ਸ਼ਾਮ-ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਐਸੀ ਬ-ਪਹਸ ਸ਼ਾਮ ਨ ਆਪਖ਼ਰ

ਮ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਸਵਰ ਆਦੀ ਿ ਕਰ ਇਸ ਨ ਵੀ ਆਉਣਾ ਸੀ ਇਹਦ ਨਾਲ ਤ ਚਗਾ ਸੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਦੀ ਬ ਕਲ ਪਵਚ

ਕਾਫ਼ੀ ਦ ਦ ਘ ਟ ਪਨਗਲ ਕ

ਪਸਗਰਟ ਧ ਖਾ ਕ ਬਪਹ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਸਰਪਮਡ-ਮਛੀ ਿਹੀਆ ਕ ੜੀਆ ਵਖਣ ਮਾਤਰ ਸੜਕ ਤ

ਯਾਰ ਦ ਸਗ ਭ ਲਣਾ ਸੀ ਥਕ ਟ ਟ ਕ ਸ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ

ਸਮ ਵੀ ਪਕਨੀ ਚਦਰੀ ਸ਼ ਹ

ਪਕਸ ਪ ਰਾਣ ਅਮਲੀ ਵਾਕਣ

ਪਦਨ ਭਰ ਪੀ ਕ ਡਡ ਸਹਰਾ ਗਲੀਆ ਤ ਬਾਜ਼ਾਰ ਦ ਪਵਚ

ਆਪਣੀ ਝਕ ਚ ਟ ਪਰਆ ਰਪਹਦ ਨਾ ਕ ਝ ਸ ਣਦ ਨਾ ਕ ਝ ਕਪਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਖੜਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਬਪਹਦ ਇਸ ਬਦਬ ਦ ਿਾਣ ਚ ਹਾਲ

ਯ ਗ ਿਡਾ ਇਕ ਪਲ ਰਪਹਦ

ਕਾਲੀਆ ਕਾਲੀਆ ਿੀਭ ਿਹੀਆ

ਮਰੀ ਹਥ-ਘੜੀ ਦੀਆ ਸਈਆ

ਮਰੀ ਪਹਕ ਪਵਚ ਲਮ ਲਮ

ਕਪਡਆ ਵਾਕਣ ਪ ੜੀਆ ਹਈਆ ਹਫ਼ੀਆ ਹਫ਼ੀਆ ਭਿ ਭਿ ਮਈਆ

ਪਦਨ ਭਰ ਸਮ ਦ ਖਹ ਤ ਬਲ ਵਾਕਣ ਿਈਆ ਹਈਆ

ਗ਼ਮ ਦ ਪਾਣੀ ਸਗ ਪਸਿਣ ਲਈ

ਮਰ ਪਦਲ ਦੀਆ ਬਿਰ ਰਹੀਆ ਅਿ ਦੀਆ ਸ਼ਾਮ ਐਵ ਗਈਆ

ਰਬ ਕਰ ਬਦਬ ਦੀ ਢਰੀ ਛਤੀ ਿਾਵ ਛਤੀ ਿਾਵ

ਿ ਰਬ ਕਰ ਕ ਬਹ -ਰਪਣੀ ਚਰ ਦ ਸਗ ਧਲ ਿਾਵ ਿ ਕਈ ਐਸਾ ਮਤਰ ਚਲ

ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਭਸਮ ਹ ਿਾਵ ਇਸ ਮਨਹਸ ਨ ਖ਼ਰ ਕਦ ਤਕ

ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ ਹ ਚਟਦ ਰਪਹਣਾ ਮ ਤ ਹਰ ਪਕਸ ਸਗ ਰਾਤ

ਨਚਣ ਬਾਲ-ਰਮ ਹ ਿਾਣਾ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਭਗ ਲਈ

ਅਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਪਪਹਲਾ ਚ ਮਣ ਬਾਲ-ਵਰਸ

ਟ ਰ ਸਾਡ ਦਰ ਆਇਆ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਪਮਟੀ ਦੀ ਬਾਜ਼ੀ ਦ ਪਲ ਖਡ ਗਵਾਇਆ

ਦਿਾ ਚ ਮਣ ਿ ਸਾਨ ਿ ਪੜਆ

ਉਹ ਸਾਡ ਮਚ ਨਾ ਆਇਆ

ਉਸ ਮਗਰ ਸ ਚ ਮਣ ਿ ਪੜਆ

ਪਰ ਹਠ ਨਾ ਲਾਇਆ

ਮ ੜ ਨਾ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਪਰ ਇਹ ਕਹਾ ਅਿ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਗਲ ਸਾਡ ਲਗ ਰਇਆ

ਹਠ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਪਸਕੀ ਤ ਚਾਨਣ ਪਿਸ ਚਇਆ

ਇਹ ਚ ਮਣ ਸਾਡਾ ਸਿਣ ਪਦਸਦਾ ਇਹ ਸਾਡਾ ਮਪਹਰਮ ਹਇਆ

ਡ ਘੀ ਢਾਬ ਪਹਿਰ ਦੀ ਸਾਡੀ ਡ ਬ ਮਇਆ ਡ ਬ ਮਇਆ

ਸਾਡਾ ਤਨ-ਮਨ ਹਪਰਆ ਹਇਆ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਕ ਪਦਲ-ਪਰਚਾਵਾ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਸਕਨ

ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਬਾਸ਼ ਨ ਇਕ ਪਤਤਲੀ ਕਪਹਣਾ ਇਹ ਹ ਪਨਰਾ ਿਨਨ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਪਿਹੜਾ ਮਪਰਆ

ਉਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਊਣ

ਮਰ-ਮ ਕ ਕ ਵੀ ਕਰ ਨਾ ਸਕਦਾ ਪਰੀ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਭਾਵ ਇਹ ਬਰਪਹਮਡ ਵੀ ਫਲ

ਿ ਪਫਰ ਅਰਨ ਵਰਨ

ਇਹ ਵੀ ਇਕ ਿਨਨ

ਮ ਹਾਲ ਤਾਜ਼ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਸਮਝ ਮਰਾ ਖ਼ਨ

ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਮਾਣ ਲਈ

ਪਿਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਹ

ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਕ ਪਕਸ ਗਰ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਮਲ ਉਿਾੜ ਦਰ ਚ

ਰਪਹਦਾ ਹਵ ਮਲਗ ਫਕਰ

ਤ ਿਠ ਟ ਕ ਦੀ ਆਸ ਲ ਕ

ਪਦਨ ਢਲ ਿ ਗਰ ਚ ਆਵ ਤ ਪਬਨ ਬ ਲਾਇਆ ਹੀ ਪਰਤ ਿਾਵ

ਔ-ਲਖ ਕਪਹ ਤ ਮਾਰ ਚਕਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਕਾਲ ਰਾਹ ਦ

ਐਸ ਬ-ਪਹਸ ਪੜਾਅ ਤ ਖਪੜਹਆ ਪਿਤ ਖ਼ਾਬ ਦ ਨੀਲ ਰ ਖ ਚ

ਪਣ ਪੀਲੀ ਪਿਹੀ ਵਗ ਰਹੀ ਏ

ਅਗ ਪਸਪਵਆ ਦੀ ਮਘ ਰਹੀ ਏ

ਕਦ ਕਦ ਕਈ ਗ਼ਮ ਦਾ ਪਛੀ ਪਰ ਨ ਆਪਣ ਹ ਫੜਫੜਦਾ ਤ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਪੀਲ ਅਰਸ਼

ਕਈ ਪਸਤਾਰਾ ਹ ਟ ਟ ਿਦਾ ਤ ਚਦੀ-ਵਨਾ ਖ਼ਾਬ ਮਰਾ ਸਮ ਦਾ ਹਰੀਅਲ ਹ ਟ ਕ ਿਦਾ ਪਵਹਦ ਪਵਹਦ ਹੀ ਨੀਲ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸਾਰਾ ਿਗਲ ਹ ਸ ਕ ਿਦਾ ਫਰ ਪਦਲ ਦੀ ਮਾਯਸ ਵਾਦੀ ਚ

ਤਲਖ਼ ਘੜੀਆ ਦ ਜ਼ਰਦ ਪਤਰ

ਚੀ ਚੀ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਝਠ ਥੜਾ ਹੀ ਮਾਰਦ ਨ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਪਰ ਦ ਨਾਲ ਖਪਹਦੀ ਇਕ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਮਪਹਲ ਚ

ਇਸ਼ਕ ਮਰਾ ਗਵਾਪਚਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਆਸ਼ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਰੀਆ ਦਾ ਆਪਖਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਹਰ ਗਲੀ ਹਾਏ ਗੀਤ ਵਰਗੀ ਨ ਹਾਰ ਦੀ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਪਟ ਚ

ਰਾਤ ਸ਼ਬਨਮ ਗ ਜ਼ਾਰਦੀ ਹ

ਤ ਹਰ ਦਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਪਾਕ ਪਮਟੀ ਦਾ ਖ਼ਨ ਪੀ ਕ ਮ ਿਨਮ ਲੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਪਕ ਦ ਧਨੀਆ ਚ

ਮਾਸਮੀਅਤ ਦਾ ਦ ਧ ਪੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਬਰਗ ਪਚਹਰ ਤ

ਝ ਰੜੀਆ ਦ ਨ ਝਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਪਕ ਸੀਨ ਅਦਰ ਨ

ਗ ਰਬਤ ਦ ਪਹਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਨਣ ਦ

ਦਵ ਦੀਵ ਹੀ ਪਹਸ ਚ ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਿਨਾਪਜ਼ਆ ਲਈ

ਖ਼ਰੀਦ ਕਫ਼ਨ ਵੀ ਪਵਕ ਚ ਕ ਨ

ਤ ਹਰ ਤੀਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਮ ਲਮ ਸੜਕ ਤ

ਿਾ ਕ ਕਈ ਕਦ ਨਹ ਮ ੜਦਾ ਇਹ ਸਮਝ ਲੀਤਾ ਿਦਾ ਹ ਮ ਰਦਾ

ਤ ਹਰ ਚਥੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਕਾਲ ਬਾਗ਼ ਚ

ਪਸਰਫ਼ ਆਸ ਦੀ ਪਣ ਿਾਵ ਕਦ ਕਦ ਹ ਓਸ ਿਹ ਚ

ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਵ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਆਬਾਦ ਕਰਨ ਨ ਤ ਹੀ ਰਕੜ

ਤ ਹੀ ਧਰਤੀ ਦਾ ਕਝ ਵਰਨ

ਤ ਹੀ ਕਰਨੀ ਫ਼ਜ਼ਾ ਮ ਅਤਰ

ਤ ਹੀ ਸਿ ਨ ਮਾਨਣਾ ਸ ਕ ਪਪਹਲ ਤ ਵਖ ਸਥਰ ਪਰ ਮ ਛਤੀ ਹੀ ਸਮਝ ਿਦਾ ਇਹ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸ਼ਰ ਹੀ ਹ

ਿ ਲਾ ਪਰਹਾ ਹ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਚਕਰ

ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਆਉਣ ਵਾਲ

ਇਹ ਲਕ ਪੜਹ ਕ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ ਇਹ ਉਹ ਪਵਚਾਰੀ ਬਦਬਖ਼ਤ ਰਹ ਹ

ਪਕ ਪਿਹੜੀ ਪਹਰਨ ਦ ਪਸਙ ਤ

ਉਦਾਸ ਲਪਮਹਆ ਨ ਫੜਣ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਚੜਹ ਰਹੀ ਏ ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ

ਪਕ ਹਠ ਦ ਫ ਲ ਦੀ ਮਪਹਕ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਰਹੀ ਏ

ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਪਨਕੀ ਉਮਰ

ਉਡਾ ਕ ਲ ਗਏ ਗ਼ਮ ਦ ਝਖੜ

ਵਫ਼ਾ ਦ ਸਹ ਦ ਮਲ ਤ

ਇਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਮ ਲਚਦਾ ਹ ਪਕ ਇਸ ਚ ਰਾਹ ਤ

ਮਨ ਕਈ ਉਿਾੜ ਦਵ ਤ ਮਰ ਮਥ ਦ ਕਾਲ ਅਖ਼ਰ ਤ

ਕਟ ਚਨ ਦਾ ਚਾੜਹ ਦਵ ਿ ਅਗ ਫ਼ ਰਕਤ ਦੀ ਪਦਨ ਦੀਵ ਪਵਚ ਚ ਰਾਹ ਦ ਸਾੜ ਦਵ ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਪਪਘਲ ਿਾਵਣ

ਇਹ ਬਦਨਸੀਬੀ ਦ ਕਾਲ ਕਕਰ

ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਬਦਲ ਿਾਵਣ

ਮਰੀ ਪਕਸਮਤ ਦ ਸਭ ਨਛਤਰ

ਮ ਮਨ ਖਤਾ ਦ ਨਾਮ ਸ ਖਗਾ ਆਪਣ ਗੀਤ ਦ ਸਨ-ਛਤਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

Page 35: Pc64 bDnc64 - Punjabi Library · Aate Dian Chirian Shiv Kumar Batalvi 6If Pc64 bDnc64 b]\ ?dWaY UIaZ\c 6If Pc64 bDnc64 DaRMc YaN D ^dÊNc 7? S_anc U^Nc ?^W NfYc WfYf Ph^N Unc bS6Yc

ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਤਜ਼ ਸ ਮ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਤਾਲ ਪਵਚ ਸੀ ਛਣਕਦਾ ਯਕ ਦਾ ਸਾਜ਼

ਸਾਜ਼ ਚ ਇਕ ਉਭਰਦੀ ਐਸੀ ਆਵਾਜ਼

ਪਬਿਲੀ ਦ ਖਪਭਆ ਚ ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਨਕ ਹ ਦ ਕਨ ਲਾ ਸ ਣਦ ਆਵਾਜ਼

ਪਰ ਨਾ ਆਦਾ ਸਮਝ ਦ ਪਵਚ ਉਸਦਾ ਰਾਜ਼

ਸਮਝਦ ਪਕ ਹ ਪਰਤ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਡ ਰਹ ਨ ਿ ਪਕ ਲਾਮ ਪਵਚ ਿਹਾਜ਼

ਿਗਤ ਦ ਪਾਪ ਤ ਪਚੜ ਕ ਸਮਝਦ ਹ ਗਏ ਿ ਦਵਤ ਸਾਰ ਨਾਰਾਜ਼

ਹਥ ਸਾਡ ਅਗ ਦੀ ਉਸ ਖਡ ਤ

ਅਿ ਤੀਕਣ ਵੀ ਨਹ ਹਨ ਆਏ ਬਾਅਜ਼

ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਤਜ਼ ਸ ਮ ਦੀ ਆਵਾਜ਼

ਛਣਕਦਾ ਸੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਯਕ ਦਾ ਸਾਜ਼

ਉਹਦ ਪਪਡ ਦੀ ਚੀ ਮਸਪਿਦ ਦਾ ਪਮਨਾਰ

ਉਸ ਹਨਰ ਪਵਚ ਵੀ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹ ਤ ਉਹਦ ਨਾਲ ਉਹਦਾ ਹਥ ਵੀ ਮਰ ਹਥ ਚ ਪਨਕਲ ਕ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਉਹਦ ਬਾਝ ਓਸ ਦਾ ਹੀ ਹ ਣ ਗਰ ਲਪਗਆ ਪਕ ਖਾਣ ਨ ਪਿ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਖ਼ਰ ਕੀ ਕ ਰਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਬ-ਰਪਹਮ ਘੜ ਨ ਇਕ ਿਲਾਦ ਵਗ

ਚੀ-ਚੀ ਤਜ਼ ਛਟ ਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਚੀ ਚ ਗ਼ਲ ਇਕ ਪਚਚਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਾਰਾ ਰਾਹ ਓਸ ਚ ਗ਼ਲ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਨਾਲ

ਲਪਗਆ ਪਕ ਨਦ ਪਵਚ ਬਰੜਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਸਾਰਾ ਯਕਾ ਹ ਣ ਪਕਸ ਤਾਜ਼ਾ ਮਰ

ਿਾਨਵਰ ਦਾ ਕਰਗ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦਰ ਲਪਹਦ ਦੀ ਖ਼ ਸ਼ਕ ਟਾਹਣੀ ਨ ਹ ਣ

ਤਾਪਰਆ ਦਾ ਘ ਣ ਪਿਹਾ ਬਸ ਖਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦੀਪਵਆ ਦੀ ਲ ਚ ਹ ਣ ਮਰਾ ਗਰ ਦਰ ਕਬਰਸਤਾਨ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਪਦਲ ਮਰਾ ਡਦ ਫਰਾਰ ਵਾਕਣ ਹਰ ਘੜੀ ਪਪਛ ਨ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਖ਼ਰ ਕੀ ਕ ਰਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਬ-ਰਪਹਮ ਘੜ ਨ ਇਕ ਿਲਾਦ ਵਗ

ਚੀ-ਚੀ ਤਜ਼ ਛਟ ਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਚਸਕਲੀਗਰ

ਮ ਪਸਕਲੀਗਰ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਦਸ਼ ਨਾ ਨਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਘਰ

ਮ ਪਸਕਲੀਗਰ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਗਡ

ਲ ਕ ਸ਼ਪਹਰ ਸ਼ਪਹਰ ਮ ਪਫਪਰਆ

ਪਟ ਦੀ ਅਗ ਬ ਝਾਵਣ ਿਗਾ ਪਰ ਕਈ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਨਾ ਪਮਪਲਆ

ਸਮ ਦ ਪਪਡ ਦੀਆ ਪੜ ਤ

ਹਲੀ ਹਲੀ ਪਰਹਾ ਮ ਟ ਪਰਆ

ਪਰ ਪਫ਼ਕਰ ਦਾ ਰਗ ਨਾ ਖ ਪਰਆ

ਹ ਣ ਮਥ ਨਹ ਿਦਾ ਟ ਪਰਆ

ਨਾ ਹੀ ਪਪਛ ਿਦ ਮ ਪੜਆ

ਹ ਣ ਤਕ ਸ਼ਾਇਦ ਬ ਢੀ ਠਰੀ ਮਰੀ ਅਮ ਗਈ ਹਸੀ ਮਰ

ਲਭ ਪਲਆ ਹਸੀ ਮਰ ਪਪਉ ਨ

ਆਪਣੀ ਧੀ ਲਈ ਯਗ ਕਈ ਵਰ

ਹ ਣ ਨਹ ਮਨ ਕਈ ਵੀ ਡਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਭ ਲ ਚ ਕਾ ਹ

ਮਨ ਮਰਾ ਕ ਲ ਕਬੀਲਾ

ਲਖ ਪਹਾੜ ਤ ਭਾਰਾ ਹ

ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦਾ ਸਾਵਾ ਤੀਲਾ ਇਸ ਤ ਵੀ ਵਧ ਭਾਰਾ ਹ ਦ ਪਿਊਣ ਲਈ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਵਸੀਲਾ ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਰਟੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਸਭ ਗਏ ਮਰ

ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਨ ਪਬਲਵਾ ਵਾਕਣ

ਲਾਸ਼ ਪਕਸ ਦਾ ਮਢਾ ਫੜ ਕ

ਿਾਣਾ ਹ ਤਰ ਿਾਣਾ ਹ ਤਰ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਵਖ ਪਕ ਤਰੀ ਦਣੀ ਵਰਗਾ ਲਪਹਦ ਵਲ

ਕੀਕਣ ਥਹਰ ਦ ਫ ਲ ਿਹਾ ਪੀਲਾ ਸਰਿ ਡ ਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਿੀਕਣ ਪਸਵਾ ਮਰੀ ਅਮ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਬਲ ਕ ਬ ਝ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਬਲਕ ਲ ਤਰੀ ਸਾੜੀ ਵਰਗਾ ਰਗ ਪਫ਼ਜ਼ਾ ਪਵਚ ਡ ਪਰਹਾ ਹ

ਸਿਣੀ ਆਪਖ਼ਰ ਇਸ਼ਕ ਅਸਾਡਾ ਵਾਹਵਾ ਹੀ ਤ ਪ ਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਮਰ ਪਵਹੜ ਚਦੀ ਦਾ ਇਕ ਬਟਾ ਆਪਖ਼ਰ ਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਪਿਦ ਮਰੀ ਦਾ ਪੀਲਾ ਸਰਿ ਡ ਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਆਪਖ਼ਰ ਇਕ ਪਦਨ ਸ ਕ ਹੀ ਿਦ ਹਰ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਹਰ ਡ ਘਾ ਸਰ

ਆਪਖ਼ਰ ਬਦਲ ਡ ਹੀ ਿਦ ਇਕ ਪਲ ਦ ਪਲ ਿ ਦ ਪਦਨ ਵਰਹ ਕੀਹ ਭੜਾ ਹ

ਇਸ਼ਕ ਿ ਮਰਾ ਤਰ ਤ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਦਾ ਰਾਹ ਹ

ਪਰ ਮਰਾ ਸਖਾ ਤ ਸਾਹ ਹ

ਤਨ ਵੀ ਕ ਝ ਮਰਾ ਲਾਹ ਹ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਤ ਸਮਝਗੀ ਮ ਮਧ ਪੀ ਕ ਬਲੀ ਿਦ ਕਾਮ-ਮਪਤਆ ਵਣ ਦੀ ਛ ਪਿਹ

ਤਰ ਵਾਲ ਵਰਲੀ ਿਦ ਕਚੀਆ ਰਤੀਆ ਪਿਹ ਬ ਲਹ ਸਹ

ਆਪਣ ਸਾਹ ਪਵਚ ਘਲੀ ਿਦ ਹ ਸਕਦਾ ਹ ਪਤਲ ਮਾਤਰ ਕਈ ਇਸ ਗਲ ਪਵਚ ਸਚਾਈ ਹਵ ਰਜ਼ ਦ ਕਹਲ ਗੜ ਵਾਕਣ

ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਪਵਚ ਆਈ ਹਵ ਪਿਸਮ ਤਰ ਦੀ ਪਭਨੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਭਾਈ ਹਵ ਪਫਰ ਵੀ ਹਸ਼ ਹ ਪਿਥ ਤੀਕਣ

ਅਿ ਮਰਾ ਅਗ ਅਗ ਪਪਆ ਠਰਦ

ਅਿ ਤਰ ਪਰਮਸ਼ਰ ਕਲ

ਪਾਪੀ ਪਟ ਪਪਆ ਬਹ ਡਰਦ ਅਿ ਮ ਈਕਣ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ ਪਿ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਥਹ ਤ

ਆਪਣ ਗ਼ਮ ਦਾ ਲਹਾ ਕ ਟਦ

ਕਾਲ ਲਹ ਨ ਥ ਕਦ ਥ ਕਦ ਆਪਣੀ ਬ ਢੀ ਅਮ ਵਾਿਣ

ਮ ਵੀ ਛਤੀ ਿਾਣਾ ਹ ਮਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਬਦ ਹ ਿਾਣ ਤਰੀ ਰਪਹਮਤ ਦ ਵੀ ਦਰ

ਪਰ ਤ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਹਸ ਹ ਖਭ ਪਵਚ ਸਾਹਸ ਹ

ਲਭ ਹੀ ਲ ਗਾ ਹਰ(ਹਰ) ਕਈ ਸਰ

ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਦਸ਼ ਨਾ ਨਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਘਰ ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹਮਦਰਦ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਤਰ ਿਜ਼ਬਾਤ ਦੀ ਇਕ ਮਪਹਕ ਦਾ ਇਹ ਗ ਚਾ ਮਰ ਅਪਹਸਾਸ ਦ ਹਠ ਤ

ਇਵ ਪਖਪੜਆ

ਬਾਜ਼ਾਰੀ ਪਿਵ ਸਹਣੀ ਪਕਸ ਨਾਰ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਪਪਰਥਮ ਵਾਰ

ਪਕਸ ਕਾਮੀ ਨ ਹਏ ਿ ਪੜਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ-ਮਥ ਪਫਰ ਵੀ ਹਮਦਰਦੀ ਤ ਮਨ ਡਰ ਲਗਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਪਸ਼ਾਕ ਹ ਪਕਸ ਹੀਣ ਦੀ ਹੀਣਾ ਸਭ ਤ ਵਡਾ ਪਮਹਣਾ ਿਗ ਤ

ਪਿਹੜ ਹਥ ਥ ਉਲੀਕ ਨ

ਤ ਇਹ ਅਖਰ

ਉਨਹ ਹਥ ਨ ਮਰਾ ਸ ਸ ਚ ਮਣ

ਮ ਨਹ ਚਾਹ ਦਾ ਤਰ ਹਠ ਦ ਗ ਲਾਬ

ਆਤਸ਼ੀ-ਸਹ

ਬੜ ਸ਼ਖ਼ ਤ ਤਜ਼ਾਬੀ ਨ ਿ ਮਰ ਸਾਹ ਦੀ ਬਦਬ ਚ

ਸਦਾ ਲਈ ਗ ਮਣ

ਮ ਿਾਣਦ ਤਰ ਖ਼ਤ ਚ

ਤਰ ਪਿਸਮ ਦੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਹ

ਇਕ ਸਕ ਹ ਇਕ ਰਗ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਦੀ ਛਹ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਮਰੀ ਨਜ਼ਰ ਚ

ਪਰ ਕੀਹ ਆਖ

ਬ-ਪਹਸ ਪਿਹ ਕਾਮ ਦ

ਪਡ ਦਾ ਹੀ ਕਹ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ

ਮ ਿਾਣਦ ਹਮਦਰਦ ਮਰ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਮਰੀ ਮਰੀ ਤ ਮਤਈ ਮ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਹ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਇਹਦੀ ਪਮਠੀ ਛ ਹ

ਕੀਹ ਗ਼ਮ ਿ ਭਲਾ ਲਮ ਤ ਇਸ ਚੜ ਿਹ ਪਵਚ

ਇਕ ਜ਼ਰਾ ਵੀ ਨਾ ਐਸਾ ਪਕ ਪਿਹਨ ਆਪਣਾ ਹੀ ਕਪਹ ਲ ਕੀਹ ਗ਼ਮ

ਿ ਨਸੀਬ ਨਾ ਪਛੀ ਦਾ ਵੀ ਪਰਛਾਵ ਇਸ ਉਮਰਾ ਦ ਸਪਹਰਾ ਚ

ਪਿਦਹੀ ਛਾਵ ਹੀ ਬਪਹ ਲ

ਤਰ ਕਪਹਣ ਮ ਤਾਬਕ

ਿ ਤਰਾ ਸਾਥ ਪਮਲ ਮਨ

ਕੀਹ ਪਤਾ ਪਫਰ ਵੀ ਨਾ ਦ ਨੀਆ ਚ ਮ ਬਾਰਕ ਥੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ ਮਥ ਮ ਤ ਚਾਹ ਦਾ ਹ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਜ਼ਪਹਰ

ਕਲਾ ਹੀ ਪੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਚਿਕਰਾ ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਉਹਦ ਰਪ ਦੀ ਧ ਪ ਪਤਖਰੀ ਦਿਾ ਮਪਹਕ ਦਾ ਪਤਰਹਾਇਆ

ਤੀਿਾ ਉਹਦਾ ਰਗ ਗ ਲਾਬੀ ਪਕਸ ਗਰੀ ਮ ਦਾ ਿਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਨਣ ਉਹਦ ਚਤ ਦੀ ਆਥਣ

ਅਤ ਜ਼ ਲਫ਼ ਸਾਵਣ ਛਾਇਆ

ਹਠ ਦ ਪਵਚ ਕਤ ਦਾ ਕਈ ਪਦਹ ਚੜਹਨ ਤ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸਾਹਵ ਦ ਪਵਚ

ਫ ਲ ਸਇਆ ਦ

ਪਕਸ ਬਾਗ਼ ਚਾਨਣ ਦਾ ਲਾਇਆ

ਦਹੀ ਦ ਪਵਚ ਖਡ ਚਤਰ

ਇਤਰ ਨਾਲ ਨ ਹਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਬਲ ਦ ਪਵਚ

ਪਣ ਪ ਰ ਦੀ ਨੀ ਉਹ ਕਇਲ ਦਾ ਹਮਸਾਇਆ

ਪਚਟ ਦਦ ਪਿ ਧਾਨ ਬਗ਼ਲਾ ਤੜੀ ਮਾਰ ਉਡਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਇਕ ਪਲਘ ਨ ਆਰੀ ਅਸ ਚਾਨਣੀਆ ਪਵਚ ਡਾਪਹਆ

ਤਨ ਦੀ ਚਾਦਰ ਹ ਗਈ ਮਲੀ ਉਸ ਪਰ ਿ ਪਲਘ ਪਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਦ ਖਣ ਮਰ

ਨਣ ਦ ਕਏ

ਪਵਚ ਹੜਹ ਹਝਆ ਦਾ ਆਇਆ

ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਗਈ ਪਵਚ ਸਚ ਉਸ ਇਹ ਕੀ ਜ਼ ਲਮ ਕਮਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸ ਬਹਾ-ਸਵਰ

ਲ ਨੀ ਵਟਣਾ ਅਸ ਮਲ ਮਲ ਓਸ ਨ ਹਾਇਆ

ਦਹੀ ਪਵਚ ਪਨਕਲਣ ਪਚਣਗ ਤ ਸਾਡਾ ਹਥ ਪਗਆ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਚਰੀ ਕ ਟ ਤ ਉਹ ਖਦਾ ਨਾਹ ਉਹਨ ਪਦਲ ਦਾ ਮਾਸ ਖਵਾਇਆ

ਇਕ ਉਡਾਰੀ ਐਸੀ ਮਾਰੀ ਉਹ ਮ ੜ ਵਤਨ ਨਹ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਿਾਮ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਇਕ ਡਣ

ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਮਰੀ ਸਚ ਦ

ਪਸਪਵਆ ਚ ਕਈ ਵਾਰ

ਮਨ ਨਗੀ ਅਲਫ਼

ਘ ਮਦੀ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਪਾਲਤ ਸਪ ਕਈ

ਮਨ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਇਸ ਸ਼ਪਹਰ-ਸਪਰ ਦੀ ਹ ਸ ਕਦ ਚ ਛ ਟ ਕ

ਮਾਰ ਕ ਡਗ ਕਲਿ ਤ

ਹ ਣ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਲਮਬ ਦੀ ਨਾਰ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਦਹੀ ਮਗ ਚ ਜ਼ਰਦਾਰੀ ਨ

ਹਾਏ ਪਝ ਕ ਸਧਰ

ਅਫ਼ਰੀਕਾ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਤ

ਕਰ ਪਵਧਵਾ ਪਬਠਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਐਸੀ ਮਨਹਸ

ਤ ਬਦਸ਼ਕਲ ਸ਼ਪਹਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਹੜ ਸ਼ਪਹਰ ਚ

ਇਸ ਦ ਧ ਪਮਲ ਕਾਹਵ ਦ ਰਗ ਦੀ ਮਾਸਮ ਗ ਨਾਹ ਵਰਗੀ ਮ ਹਬਤ ਮ ਗਵਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਪਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਚਬਰਹਾ ਮਥ ਮਰਾ ਪਬਰਹਾ ਵਡਾ ਮ ਪਨਤ ਕਕ ਪਰਹਾ ਮਰੀ ਝਲੀ ਇਕ ਹਕਾ ਇਹਦੀ ਝਲ ਅਥਾਹ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਇਸ਼ਕ ਗਵਾਚਾ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਹ ਗਏ ਸਾਹ

ਮਰ ਹਠ ਵਖ ਲਈ

ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ ਹਢਾ

ਿ ਚ ਮਣ ਮਰ ਦਰ ਤ ਖਪੜਹਆ

ਇਕ ਅਧ ਵਾਰੀ ਆ

ਮ ੜ ਉਹ ਭ ਲ ਕਦ ਨਾ ਲਪਘਆ

ਏਸ ਦਰ ਦ ਰਾਹ

ਮ ਉਹਨ ਪਨਤ ਉਡੀਕਣ ਬਠਾ ਥਪਕਆ ਔਸੀਆ ਪਾ ਮਨ ਉਹ ਚ ਮਣ ਨਾ ਬਹ ਪੜਆ

ਸ ਚ ਮਣ ਦ ਵਣ ਗਾਹ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਮਰ ਹਾਣ ਦਾ ਪਵਚ ਲਖ ਸਰਿ ਦਾ ਤਾ ਪਿਹੜ ਸਾਹ ਚਤਰ ਖਡਦਾ ਮਨ ਉਸ ਚ ਮਣ ਦਾ ਚਾ

ਪਰਦਸੀ ਚ ਮਣ ਮਪਡਆ

ਕਦ ਵਤਨ ਫਰਾ ਪਾ ਪਕਤ ਸ ਚਾ ਪਬਰਹਾ ਤਡੜਾ ਮਥ ਿਠਾ ਨਾ ਹ ਿਾ

ਪਬਰਹਾ ਵੀ ਲਭੀ ਕਾਮ ਦਾ ਇਹਦੀ ਿਾਤ ਕ ਿਾਤ ਨਾ ਕਾ ਭਾਵ ਪਬਰਹਾ ਰਬ ਵਡੜਾ ਮ ਚੀ ਕਕ ਪਰਹਾ

ਚਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਹ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਗ ਹ ਲਟਕ ਪਰਹਾ ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ ਹ ਭਟਕ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਪਦਨ ਬਹ ਵਡਭਾਗਾ ਿਦ ਪਕਸ ਸਾਗਰ ਪਵਚ

ਆਦਮ ਦ ਪਕਸ ਪਪਤਰ

ਅਮਬ(ਅਮੀਬ) ਿਨਮ ਪਲਆ

ਪਰ ਇਹ ਪਦਹ ਪਨਕਰਮਾ ਿਦ ਇਸ ਆਦਮ ਦੀ ਝਲੀ ਫ ਲ ਸਮ ਦਾ ਹਸੀ ਖ਼ਰ ਪਪਆ

ਵਖ-ਵਖ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਮ ਸਚ ਪਰਹਾ ਸਮ ਅਵਾਰਾ ਕ ਤਾ ਦਰ ਦਰ ਭਟਕ ਪਰਹਾ ਿਠ ਹਡ ਖਾਣ ਲਈ

ਲਭੀ ਤਰਸ ਪਰਹਾ

ਸਮ ਪਰਾਈ ਨਾਰ

ਤ ਿ ਪਫਰ ਰਡੀ ਹ

ਪਪਹਲੀ ਰਾਤ ਹਢਾਇਆ ਲਗਦੀ ਚਗੀ ਹ

ਦਿੀ ਰਾਤ ਪਬਤਾਇਆ

ਹ ਦੀ ਭਡੀ ਹ

ਪਰ ਇਹਦ ਸਗ

ਦ ਨੀਆ ਦ ਹਰ ਜ਼ਰ ਨ

ਇਕ ਅਧ ਘੜੀ ਜ਼ਰਰ ਪਬਤਾਣੀ ਪਦੀ ਹ

ਕਦ ਹਰਾਮਣ ਪਟਕ ਕ

ਨਾ ਇਹ ਬਪਹਦੀ ਹ

ਉਮਰ ਦੀ ਬਾਰੀ ਖਲਹ ਕ ਏਸ ਿਹ ਵਲ

ਕਾਮਨੀ ਮਲੀ ਨਜ਼ਰ

ਤਕਦੀ ਰਪਹਦੀ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਝਠ ਸਹਣ ਕਾਮ ਚ ਮਤ ਆਪਸ਼ਕ ਵਗ

ਪਮਠੀਆ ਕਰ ਕਰ ਗਲ ਸਾਨ ਛਲਦਾ ਹ

ਮਾਣ ਕ ਚ ਮਣ

ਇਕ ਦ ਏਸ ਹਯਾਤੀ ਦ

ਭ ਲ ਿਦਾ ਹ-

ਫਰ ਨਾ ਪਵਹੜ ਵੜਦਾ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਕ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਾਕਣ ਲਟਕ ਪਰਹ

ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਸ ਞੀ ਿੜੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ

ਸਮ ਦੀ ਇਕ-

ਠ ਕਰਾਈ ਹਈ ਸਿਣੀ ਵਗ

ਪੀੜ-ਕ ਠੀ ਪਬਰਹਣ ਵਾਕਣ ਭਟਕ ਪਰਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਦਵਤਾ ਇਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ

ਇਹ ਦਵੀ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ ਕਾਮ ਿ ਸਭ ਤ ਮਹਬਲੀ ਹ

ਉਸ ਦੀ ਮ ਨ ਕਪਹਣਾ ਨਗੀ ਇਹ ਗਲ ਕੀ ਹੀ ਨਾ ਚਗੀ ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਏਸ ਦੀ ਹ ਬਖ਼ਸ਼ੀ ਹਈ

ਤ ਦ ਤ ਹ ਸਨ ਦੀ ਿ ਰ ਤ ਹ

ਏਸ ਨ ਹ ਰਪ ਵਡਣਾ-

ਖ਼ਨ ਮਰਾ ਿ ਤਡੀ ਕ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਖੜੀ ਆ ਪਮਟੀ ਦੀ ਇਹ ਬਾਜ਼ੀ ਪਚਟੀ ਦ ਧ ਕਲੀ ਪਿ ਤਾਜ਼ੀ ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦਾ ਇਕ ਸਗਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦੀ ਕਥਾ ਸ ਣਦਾ ਕਈ ਅਲਮਸਤ ਪਿਹਾ ਿਗਮ ਹ

ਤਰਾ ਇਸ ਨ ਟ ਡੀ ਕਪਹਣਾ ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਗ਼ਮ ਹ

ਕਾਮ ਪਬਨ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਕਾਹਦ ਅਰਥ ਿ ਚਲਦਾ ਦਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਪਸ਼ਵਿੀ ਕਾਮ ਬਰਹਮ ਹ

ਕਾਮ ਹੀ ਸਭ ਤ ਮਹ ਧਰਮ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਸ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਵਖ ਪਕ ਬ ਤ ਨ ਕੀ ਹਇਆ ਹ

ਇ ਲਗਦਾ ਹ ਪਿ ਰਇਆ ਹ

ਸਾਥ ਕਈ ਪਾਪ ਹਇਆ ਹ

ਸਾਰ ਦੀਵ ਝਬ ਬ ਝਾ ਦ

ਇਸ ਨ ਥੜਹਾ ਪਰਹ ਹਟਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਮ ਖ ਨ ਪਰਹ ਭ ਆ ਦ

ਿ ਇਸ ਤ ਕਈ ਪਰਦਾ ਪਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਪਦਲ ਪਵਚ ਵੀ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਇਸ ਨ ਹਾਲ ਵੀ ਕਈ ਭ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਕਾਮ ਏਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ ਇਹ ਭਾਵ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਸੀਮਾ ਦਪਨਕ ਅਖ਼ਬਾਰ ਦ

ਅਿ ਪਰਥਮ ਪਨ ਤ

ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਛਪੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਕ ਝ ਗਰ ਬਦਸ਼ੀ ਬਚ ਤ ਇਕ ਹਰ ਉਹਦ ਨਾਲ

ਖੜਹੀ ਉਸ ਦੀ ਸਖੀ ਹ

ਤਸਵੀਰ ਦ ਪਰ ਇਕ ਇਬਾਰਤ ਦੀ ਹ ਝਿਰ

ਇਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਹੀ ਕ ੜੀ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰੀ ਪਜ਼ਦਗੀ ਥ ੜੀ ਥ ੜੀ ਹ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ

ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਮਰ ਗੀਤ ਨ ਰਦ ਮਾਸਮ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਵੀ ਅਵਾਰਾ ਨ ਭਦ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ ਅਕਸਰ ਮਰ ਸ਼ਪਹਰ ਿਦ ਆਦੀ ਹਰ ਵਾਰ ਿਦ ਆਦੀ ਪਤਨ ਫ ਲ ਪਲਆਦੀ ਗ ਲਦਾਨ ਚ ਪਤਨ ਫ ਲ ਿਦ ਹਥ ਉਹ ਸਿਾਦੀ ਮ ਸਕਾ ਕ ਤ ਅਦਾਜ਼ ਚ

ਕ ਝ ਏਦ ਉਹ ਕਪਹਦੀ ਇਕ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਤਰ ਨ ਦਾ ਮਰ ਨ ਦਾ ਇਹ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਪਕਸ ਪਪਉ ਦਾ ਪਕਸ ਮ ਦਾ ਇਕ ਫ ਲ ਮਰੀ ਕ ਖ ਦੀ ਸੀਮਾ ਦ ਹ ਨ ਦਾ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਇਕ ਗਰੀ ਪਿਹੀ ਪਨਕੀ ਬਚੀ ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਪਿਸ ਚੀਚੀ ਹ ਪਕੜ ਰਖੀ

ਓਸ ਦੀ ਸ਼ਕਲ

ਮਰ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਹ ਆ ਲਥੀ ਈਕਣ ਲਗਦਾ ਹ

ਇਹ ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਧੀ ਹ

ਮਰਾ ਤ ਮਰੀ ਬਲਣ ਦ

ਪਬਮਾਰ ਲਹ ਦਾ ਏਸ ਧਰਤੀ ਤ ਪਬਿਾਇਆ

ਕਈ ਸਝਾ ਬੀਅ ਹ

ਮਰੀ ਪੀੜਾ ਦੀ ਮਰੀਅਮ ਦ

ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਮਸੀਹ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਿਦਹੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਬਚਨ ਮਰਾ ਿੀ ਹ

ਓਹ ਹੀ ਸੀਮਾ ਧੀ ਹ

ਕਈ ਹਰ ਇਹਦਾ ਪਪਉ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਅਜਨਬੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ

ਨਾ ਤ ਤ ਹੀ ਔਲੀਆ ਹ

ਨਾ ਤ ਮ ਹੀ ਹ ਨਬੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਮਰ ਲਈ ਇਹ ਰਸ-ਭਰੀ ਤਰੀ ਮਲਕ ਮ ਸਕੜੀ ਪਕਸ ਪਵਮਾਨ ਸਵਕਾ ਦੀ ਮ ਸਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਅਿ ਵੀ ਪਿਸ ਚ ਿਾਣਦ ਪਕ ਵਾਸ਼ਨਾ ਦੀ ਕਗ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਮਰ ਲਈ ਤਰੀ ਵਫ਼ਾ ਅਿ ਵੀ ਇਕ ਸਵਗ ਹ

ਮਰ ਨਸ਼ੀਲ ਪਿਸਮ ਦੀ ਅਿ ਵੀ ਤਨ ਮਗ ਹ

ਪਿਹੜਾ ਪਕ ਤਰੀ ਨਜ਼ਰ ਪਵਚ

ਪਫਲਮੀ ਰਸਾਲ ਵਗ ਹ

ਸਫ਼ਾ ਸਫ਼ਾ ਫਰਲਣਾ ਪਿਦਹਾ ਹ ਤਰੀ ਪਦਲ ਲਗੀ ਸਮ ਨ ਸਨਹ ਮਾਰ ਕ

ਿ ਪਮਲ ਿਾਏ ਘੜੀ ਕਦੀ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਮ ਸਗਾ ਤ ਕਾਮ ਦੀ ਹ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਅਿ ਤ ਸਾਡਾ ਇਸ਼ਕ

ਓਸ ਮਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਕਾਮ ਦ ਸ ਆਦ ਪਪਛ ਹ ਿਾਏ ਿ ਹਾਪਮਲਾ ਤ ਮਕੜ ਨ ਮਾਰ ਕ

ਬਣਾ ਲਏ ਪਿਵ ਗਜ਼ਾ ਤ ਖਾਈ ਿਾਏ ਉਹ ਕਾਮਣੀ ਕ ਲਛਣੀ ਸ ਆਦ ਲਾ ਹ ਕਾਮਣੀ ਹ ਕਾਮਣੀ ਮਨ ਬਚਾ ਮਨ ਬਚਾ ਵਾਸਤਾ ਈ ਿੀਭ ਨ

ਇਹ ਖ਼ਨ ਦਾ ਨਾ ਸ ਆਦ ਪਾ ਦਰ ਹ ਕ ਬਪਹ ਪਰਹ ਨਾ ਕਲ ਆ ਨਾ ਕਲ ਆ

ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਤਰ ਗਲ ਥ ਪਚਮਟ ਕ

ਇਹ ਸ ਪਰਹਾ ਿ ਬਾਲ ਹ

ਛ ਰੀ ਹ ਸਸਕਾਰ ਦੀ ਿ ਕਰ ਰਹੀ ਹਲਾਲ ਹ

ਇਹ ਕਪਹਣ ਨ ਤ ਠੀਕ ਹ ਪਕ

ਤਰਾ ਮਰਾ ਹੀ ਲਾਲ ਹ

ਿ ਸਚੀਏ ਤ ਸਹਣੀਏ

ਤਨ ਸਦੀਵੀ ਮਰਦ ਦੀ ਮ ਿਾਣਦ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਸਾਡੀ ਵਫ਼ਾ ਨ ਗਾਲਹ ਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਪਬਤਾਉਣ ਦੀ ਚਲੀ ਅਸ ਨ ਚਾਲ ਹ

ਮਨ ਸਦੀਵੀ ਨਾਰ ਦੀ ਤ ਿਾਣਦੀ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਫਰ ਵੀ ਵਗ ਰਹੀ ਹ ਪਰਸ਼ਪਤਆ ਦੀ ਇਕ ਨਦੀ ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਮ ਉਪਿ

ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਤ ਛਬੀ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦਾ ਮ ਸਗਾ ਤ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦੀ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਹ ਠੀਕ ਪਕ ਤਰੀ ਮਰੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਸਾਨ ਆਪਣ ਹੀ ਆਪ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਿੀਲ ਵਦ ਤ

ਕ ਰਾਨ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਗਰੀਆ ਨ ਸਮ ਦੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਮਗਲੀਆ ਦਰਾਵੜ ਨ

ਆਰੀਆ ਤ ਮਾਣ ਨਹ ਅਿ ਤ ਪਦਲ ਨ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਪਦਮਾਗ਼ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਕ ਲ ਿਹਾਨ

ਸਾਡ ਵਾਕਣਾ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਸਗਰਦ

ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ

ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਹਬਹ ਚੀਨ ਕਬਤਰ ਵਾਕਣ ਗ ਟਕਦੀ ਤ ਸਨ-ਖਭ ਨ ਪਖਲਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਇਹ ਮਰੀ ਵਾਕਫ਼

ਤ ਹਮਦਰਦ ਦਾ ਘਰ

ਪਿਸ ਚ ਅਿ ਦੀ ਰਾਤ

ਮ ਇਹ ਹ ਗ ਜ਼ਾਰੀ ਪਿਸ ਦੀ ਸਰਤ

ਚਤ ਦ ਸਰਿ ਦ ਵਗ

ਨੀਮ-ਪਨਘੀ ਦਧੀਆ ਹ ਗ ਲਾਨਾਰੀ ਪਹ ਦੀ ਸਗਰਦ ਦ ਪਰਭਾਤ ਵਲ

ਪਨਤਰੀ ਮਦਰ ਦੀ ਪਚਰਨਾਮਤ ਦ ਵਗ

ਠਢੀ-ਠਢੀ ਸ ਚੀ-ਪਮਠੀ ਤ ਪਪਆਰੀ ਸ ਰਹੀ ਹ ਮਪਹਕ ਹਠ ਤ ਪਖਲਾਰੀ

ਉਫ਼

ਪਕਨੀ ਹ ਰਹੀ ਹ ਬਰਫ਼-ਬਾਰੀ ਏਸ ਬਸਤੀ ਦੀ ਠਰੀ ਹਈ ਬ ਕਲ

ਮਘ ਰਹੀ ਨਾ ਪਕਤ ਵੀ ਕਈ ਅਗਾਰੀ ਚਹ-ਪਾਸ ਜ਼ਪਹਰ ਮਹਰੀ ਬਰਫ਼ ਦਾ ਮਨ ਸਾਗਰ ਹ ਪਸਰਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਰਾ ਪਦਲ ਮਰਾ ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ

ਬਰਫ਼ ਸਗ ਹ ਬਰਫ਼ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਦਰ ਕਾਲਾ ਰ ਖ ਲਮਾ ਚੀਲਹ ਦਾ ਸ਼ੀਪਸ਼ਆ ਤ ਪਾਰ ਿ ਘਲਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਬਸਤੀ ਦੀ ਬਲਰੀ ਪਾਤਲੀ ਪਵਚ

ਸਲ ਵਤ ਚ ਪਭਆ ਹ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ

ਉਫ਼

ਇਹ ਮਨ ਕੀਹ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ

ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਸਰਦ ਤਾਬੀਰ ਪਵਚ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਕਚੀ ਗਰੀ ਿਹਾ ਸ ਤ-ਉਨਦਾ ਪਿਸਮ ਬਣਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਵਗ ਚਪਲਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਕਣ ਦਰਵਾਜ਼ ਨ ਹ ਖੜਕਾ ਪਰਹਾ

ਸ਼ਾਇਦ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਹ ਟ ਪਰਆ ਆ ਪਰਹਾ ਹ ਪਦਲਾ ਬ-ਹਪਸ਼ਆ

ਕ ਝ ਹਸ਼ ਕਰ

ਨਾ ਤ ਕਈ ਆ ਤ ਨਾ ਹੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਮਰਾ ਵਪਹਮ ਤਨ ਖਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਹ

ਇਕ ਤਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਘਰ

ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ

ਉਹ ਤ ਪਪਹਲ ਹੀ

ਅਮਾਨਤ ਹ ਪਕਸ ਦੀ ਤ ਤ ਐਵ ਪੀਣ ਪਗਲਾ ਪਾ ਪਰਹਾ ਰਸ਼ਮੀ ਿਹ ਵਗ ਰਹ ਉਹਦ ਸਵਾਸ ਤ

ਨਜ਼ਰ ਮਲੀ ਪਕਸ ਲਈ ਹ ਪਾ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਤ ਮਦਰ ਦੀ ਸ ਚੀ ਪਣ ਵਰਗਾ ਸ ਆਦ ਤ ਲਸੀ ਦਾ ਪਿਦਹ ਚ ਆ ਪਰਹਾ

ਹ ਮਨਾ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ

ਤ ਤ ਕਾ ਹੀ ਸ਼ਰਮ ਹ ਲਾਹ ਮਾਰੀ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਪਿਸਮ ਤਰਾ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਤ ਤ ਧ ਰ ਤ ਗ਼ਮ ਦੀ ਇਕ ਸਗਰਦ ਹ

ਕਰ ਨਾ ਐਵ ਮਰਖਾ ਤ ਨਜ਼ਰ ਮਾੜੀ ਲਭ ਹਮਦਰਦੀ ਚ ਨਾ ਕਈ ਪਚਗਾੜੀ ਵਖ ਤਰ ਤ ਵੀ ਵਧ ਕ ਸਰਦ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਪਕਨੀ ਹ ਸ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਬਹ-ਰਪੀਏ

ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਮਰ ਘਰ ਪਵਚ ਪਈ ਘ ਮਦੀ ਹ

ਚ ਪ ਚ ਪ ਤ ਵੀਰਾਨ

ਪਕਸ ਪਨਪਤਰ ਰ ਖ ਦ ਤ ਇਲ ਦ ਆਲਹਣ ਵਗ

ਗ ਮ-ਸ ਮ ਤ ਸ ਨਸਾਨ

ਸ਼ਾਮ-ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਐਸੀ ਬ-ਪਹਸ ਸ਼ਾਮ ਨ ਆਪਖ਼ਰ

ਮ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਸਵਰ ਆਦੀ ਿ ਕਰ ਇਸ ਨ ਵੀ ਆਉਣਾ ਸੀ ਇਹਦ ਨਾਲ ਤ ਚਗਾ ਸੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਦੀ ਬ ਕਲ ਪਵਚ

ਕਾਫ਼ੀ ਦ ਦ ਘ ਟ ਪਨਗਲ ਕ

ਪਸਗਰਟ ਧ ਖਾ ਕ ਬਪਹ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਸਰਪਮਡ-ਮਛੀ ਿਹੀਆ ਕ ੜੀਆ ਵਖਣ ਮਾਤਰ ਸੜਕ ਤ

ਯਾਰ ਦ ਸਗ ਭ ਲਣਾ ਸੀ ਥਕ ਟ ਟ ਕ ਸ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ

ਸਮ ਵੀ ਪਕਨੀ ਚਦਰੀ ਸ਼ ਹ

ਪਕਸ ਪ ਰਾਣ ਅਮਲੀ ਵਾਕਣ

ਪਦਨ ਭਰ ਪੀ ਕ ਡਡ ਸਹਰਾ ਗਲੀਆ ਤ ਬਾਜ਼ਾਰ ਦ ਪਵਚ

ਆਪਣੀ ਝਕ ਚ ਟ ਪਰਆ ਰਪਹਦ ਨਾ ਕ ਝ ਸ ਣਦ ਨਾ ਕ ਝ ਕਪਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਖੜਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਬਪਹਦ ਇਸ ਬਦਬ ਦ ਿਾਣ ਚ ਹਾਲ

ਯ ਗ ਿਡਾ ਇਕ ਪਲ ਰਪਹਦ

ਕਾਲੀਆ ਕਾਲੀਆ ਿੀਭ ਿਹੀਆ

ਮਰੀ ਹਥ-ਘੜੀ ਦੀਆ ਸਈਆ

ਮਰੀ ਪਹਕ ਪਵਚ ਲਮ ਲਮ

ਕਪਡਆ ਵਾਕਣ ਪ ੜੀਆ ਹਈਆ ਹਫ਼ੀਆ ਹਫ਼ੀਆ ਭਿ ਭਿ ਮਈਆ

ਪਦਨ ਭਰ ਸਮ ਦ ਖਹ ਤ ਬਲ ਵਾਕਣ ਿਈਆ ਹਈਆ

ਗ਼ਮ ਦ ਪਾਣੀ ਸਗ ਪਸਿਣ ਲਈ

ਮਰ ਪਦਲ ਦੀਆ ਬਿਰ ਰਹੀਆ ਅਿ ਦੀਆ ਸ਼ਾਮ ਐਵ ਗਈਆ

ਰਬ ਕਰ ਬਦਬ ਦੀ ਢਰੀ ਛਤੀ ਿਾਵ ਛਤੀ ਿਾਵ

ਿ ਰਬ ਕਰ ਕ ਬਹ -ਰਪਣੀ ਚਰ ਦ ਸਗ ਧਲ ਿਾਵ ਿ ਕਈ ਐਸਾ ਮਤਰ ਚਲ

ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਭਸਮ ਹ ਿਾਵ ਇਸ ਮਨਹਸ ਨ ਖ਼ਰ ਕਦ ਤਕ

ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ ਹ ਚਟਦ ਰਪਹਣਾ ਮ ਤ ਹਰ ਪਕਸ ਸਗ ਰਾਤ

ਨਚਣ ਬਾਲ-ਰਮ ਹ ਿਾਣਾ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਭਗ ਲਈ

ਅਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਪਪਹਲਾ ਚ ਮਣ ਬਾਲ-ਵਰਸ

ਟ ਰ ਸਾਡ ਦਰ ਆਇਆ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਪਮਟੀ ਦੀ ਬਾਜ਼ੀ ਦ ਪਲ ਖਡ ਗਵਾਇਆ

ਦਿਾ ਚ ਮਣ ਿ ਸਾਨ ਿ ਪੜਆ

ਉਹ ਸਾਡ ਮਚ ਨਾ ਆਇਆ

ਉਸ ਮਗਰ ਸ ਚ ਮਣ ਿ ਪੜਆ

ਪਰ ਹਠ ਨਾ ਲਾਇਆ

ਮ ੜ ਨਾ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਪਰ ਇਹ ਕਹਾ ਅਿ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਗਲ ਸਾਡ ਲਗ ਰਇਆ

ਹਠ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਪਸਕੀ ਤ ਚਾਨਣ ਪਿਸ ਚਇਆ

ਇਹ ਚ ਮਣ ਸਾਡਾ ਸਿਣ ਪਦਸਦਾ ਇਹ ਸਾਡਾ ਮਪਹਰਮ ਹਇਆ

ਡ ਘੀ ਢਾਬ ਪਹਿਰ ਦੀ ਸਾਡੀ ਡ ਬ ਮਇਆ ਡ ਬ ਮਇਆ

ਸਾਡਾ ਤਨ-ਮਨ ਹਪਰਆ ਹਇਆ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਕ ਪਦਲ-ਪਰਚਾਵਾ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਸਕਨ

ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਬਾਸ਼ ਨ ਇਕ ਪਤਤਲੀ ਕਪਹਣਾ ਇਹ ਹ ਪਨਰਾ ਿਨਨ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਪਿਹੜਾ ਮਪਰਆ

ਉਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਊਣ

ਮਰ-ਮ ਕ ਕ ਵੀ ਕਰ ਨਾ ਸਕਦਾ ਪਰੀ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਭਾਵ ਇਹ ਬਰਪਹਮਡ ਵੀ ਫਲ

ਿ ਪਫਰ ਅਰਨ ਵਰਨ

ਇਹ ਵੀ ਇਕ ਿਨਨ

ਮ ਹਾਲ ਤਾਜ਼ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਸਮਝ ਮਰਾ ਖ਼ਨ

ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਮਾਣ ਲਈ

ਪਿਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਹ

ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਕ ਪਕਸ ਗਰ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਮਲ ਉਿਾੜ ਦਰ ਚ

ਰਪਹਦਾ ਹਵ ਮਲਗ ਫਕਰ

ਤ ਿਠ ਟ ਕ ਦੀ ਆਸ ਲ ਕ

ਪਦਨ ਢਲ ਿ ਗਰ ਚ ਆਵ ਤ ਪਬਨ ਬ ਲਾਇਆ ਹੀ ਪਰਤ ਿਾਵ

ਔ-ਲਖ ਕਪਹ ਤ ਮਾਰ ਚਕਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਕਾਲ ਰਾਹ ਦ

ਐਸ ਬ-ਪਹਸ ਪੜਾਅ ਤ ਖਪੜਹਆ ਪਿਤ ਖ਼ਾਬ ਦ ਨੀਲ ਰ ਖ ਚ

ਪਣ ਪੀਲੀ ਪਿਹੀ ਵਗ ਰਹੀ ਏ

ਅਗ ਪਸਪਵਆ ਦੀ ਮਘ ਰਹੀ ਏ

ਕਦ ਕਦ ਕਈ ਗ਼ਮ ਦਾ ਪਛੀ ਪਰ ਨ ਆਪਣ ਹ ਫੜਫੜਦਾ ਤ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਪੀਲ ਅਰਸ਼

ਕਈ ਪਸਤਾਰਾ ਹ ਟ ਟ ਿਦਾ ਤ ਚਦੀ-ਵਨਾ ਖ਼ਾਬ ਮਰਾ ਸਮ ਦਾ ਹਰੀਅਲ ਹ ਟ ਕ ਿਦਾ ਪਵਹਦ ਪਵਹਦ ਹੀ ਨੀਲ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸਾਰਾ ਿਗਲ ਹ ਸ ਕ ਿਦਾ ਫਰ ਪਦਲ ਦੀ ਮਾਯਸ ਵਾਦੀ ਚ

ਤਲਖ਼ ਘੜੀਆ ਦ ਜ਼ਰਦ ਪਤਰ

ਚੀ ਚੀ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਝਠ ਥੜਾ ਹੀ ਮਾਰਦ ਨ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਪਰ ਦ ਨਾਲ ਖਪਹਦੀ ਇਕ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਮਪਹਲ ਚ

ਇਸ਼ਕ ਮਰਾ ਗਵਾਪਚਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਆਸ਼ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਰੀਆ ਦਾ ਆਪਖਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਹਰ ਗਲੀ ਹਾਏ ਗੀਤ ਵਰਗੀ ਨ ਹਾਰ ਦੀ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਪਟ ਚ

ਰਾਤ ਸ਼ਬਨਮ ਗ ਜ਼ਾਰਦੀ ਹ

ਤ ਹਰ ਦਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਪਾਕ ਪਮਟੀ ਦਾ ਖ਼ਨ ਪੀ ਕ ਮ ਿਨਮ ਲੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਪਕ ਦ ਧਨੀਆ ਚ

ਮਾਸਮੀਅਤ ਦਾ ਦ ਧ ਪੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਬਰਗ ਪਚਹਰ ਤ

ਝ ਰੜੀਆ ਦ ਨ ਝਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਪਕ ਸੀਨ ਅਦਰ ਨ

ਗ ਰਬਤ ਦ ਪਹਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਨਣ ਦ

ਦਵ ਦੀਵ ਹੀ ਪਹਸ ਚ ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਿਨਾਪਜ਼ਆ ਲਈ

ਖ਼ਰੀਦ ਕਫ਼ਨ ਵੀ ਪਵਕ ਚ ਕ ਨ

ਤ ਹਰ ਤੀਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਮ ਲਮ ਸੜਕ ਤ

ਿਾ ਕ ਕਈ ਕਦ ਨਹ ਮ ੜਦਾ ਇਹ ਸਮਝ ਲੀਤਾ ਿਦਾ ਹ ਮ ਰਦਾ

ਤ ਹਰ ਚਥੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਕਾਲ ਬਾਗ਼ ਚ

ਪਸਰਫ਼ ਆਸ ਦੀ ਪਣ ਿਾਵ ਕਦ ਕਦ ਹ ਓਸ ਿਹ ਚ

ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਵ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਆਬਾਦ ਕਰਨ ਨ ਤ ਹੀ ਰਕੜ

ਤ ਹੀ ਧਰਤੀ ਦਾ ਕਝ ਵਰਨ

ਤ ਹੀ ਕਰਨੀ ਫ਼ਜ਼ਾ ਮ ਅਤਰ

ਤ ਹੀ ਸਿ ਨ ਮਾਨਣਾ ਸ ਕ ਪਪਹਲ ਤ ਵਖ ਸਥਰ ਪਰ ਮ ਛਤੀ ਹੀ ਸਮਝ ਿਦਾ ਇਹ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸ਼ਰ ਹੀ ਹ

ਿ ਲਾ ਪਰਹਾ ਹ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਚਕਰ

ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਆਉਣ ਵਾਲ

ਇਹ ਲਕ ਪੜਹ ਕ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ ਇਹ ਉਹ ਪਵਚਾਰੀ ਬਦਬਖ਼ਤ ਰਹ ਹ

ਪਕ ਪਿਹੜੀ ਪਹਰਨ ਦ ਪਸਙ ਤ

ਉਦਾਸ ਲਪਮਹਆ ਨ ਫੜਣ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਚੜਹ ਰਹੀ ਏ ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ

ਪਕ ਹਠ ਦ ਫ ਲ ਦੀ ਮਪਹਕ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਰਹੀ ਏ

ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਪਨਕੀ ਉਮਰ

ਉਡਾ ਕ ਲ ਗਏ ਗ਼ਮ ਦ ਝਖੜ

ਵਫ਼ਾ ਦ ਸਹ ਦ ਮਲ ਤ

ਇਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਮ ਲਚਦਾ ਹ ਪਕ ਇਸ ਚ ਰਾਹ ਤ

ਮਨ ਕਈ ਉਿਾੜ ਦਵ ਤ ਮਰ ਮਥ ਦ ਕਾਲ ਅਖ਼ਰ ਤ

ਕਟ ਚਨ ਦਾ ਚਾੜਹ ਦਵ ਿ ਅਗ ਫ਼ ਰਕਤ ਦੀ ਪਦਨ ਦੀਵ ਪਵਚ ਚ ਰਾਹ ਦ ਸਾੜ ਦਵ ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਪਪਘਲ ਿਾਵਣ

ਇਹ ਬਦਨਸੀਬੀ ਦ ਕਾਲ ਕਕਰ

ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਬਦਲ ਿਾਵਣ

ਮਰੀ ਪਕਸਮਤ ਦ ਸਭ ਨਛਤਰ

ਮ ਮਨ ਖਤਾ ਦ ਨਾਮ ਸ ਖਗਾ ਆਪਣ ਗੀਤ ਦ ਸਨ-ਛਤਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

Page 36: Pc64 bDnc64 - Punjabi Library · Aate Dian Chirian Shiv Kumar Batalvi 6If Pc64 bDnc64 b]\ ?dWaY UIaZ\c 6If Pc64 bDnc64 DaRMc YaN D ^dÊNc 7? S_anc U^Nc ?^W NfYc WfYf Ph^N Unc bS6Yc

ਤਾਪਰਆ ਦਾ ਘ ਣ ਪਿਹਾ ਬਸ ਖਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਦੀਪਵਆ ਦੀ ਲ ਚ ਹ ਣ ਮਰਾ ਗਰ ਦਰ ਕਬਰਸਤਾਨ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ ਸੀ ਪਦਲ ਮਰਾ ਡਦ ਫਰਾਰ ਵਾਕਣ ਹਰ ਘੜੀ ਪਪਛ ਨ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕ ਵਾਲਾ ਖ਼ਰ ਕੀ ਕ ਰਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਬ-ਰਪਹਮ ਘੜ ਨ ਇਕ ਿਲਾਦ ਵਗ

ਚੀ-ਚੀ ਤਜ਼ ਛਟ ਲਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ ਯਕਾ ਟ ਪਰਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਸੀ

ਚਸਕਲੀਗਰ

ਮ ਪਸਕਲੀਗਰ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਦਸ਼ ਨਾ ਨਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਘਰ

ਮ ਪਸਕਲੀਗਰ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਗਡ

ਲ ਕ ਸ਼ਪਹਰ ਸ਼ਪਹਰ ਮ ਪਫਪਰਆ

ਪਟ ਦੀ ਅਗ ਬ ਝਾਵਣ ਿਗਾ ਪਰ ਕਈ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਨਾ ਪਮਪਲਆ

ਸਮ ਦ ਪਪਡ ਦੀਆ ਪੜ ਤ

ਹਲੀ ਹਲੀ ਪਰਹਾ ਮ ਟ ਪਰਆ

ਪਰ ਪਫ਼ਕਰ ਦਾ ਰਗ ਨਾ ਖ ਪਰਆ

ਹ ਣ ਮਥ ਨਹ ਿਦਾ ਟ ਪਰਆ

ਨਾ ਹੀ ਪਪਛ ਿਦ ਮ ਪੜਆ

ਹ ਣ ਤਕ ਸ਼ਾਇਦ ਬ ਢੀ ਠਰੀ ਮਰੀ ਅਮ ਗਈ ਹਸੀ ਮਰ

ਲਭ ਪਲਆ ਹਸੀ ਮਰ ਪਪਉ ਨ

ਆਪਣੀ ਧੀ ਲਈ ਯਗ ਕਈ ਵਰ

ਹ ਣ ਨਹ ਮਨ ਕਈ ਵੀ ਡਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਭ ਲ ਚ ਕਾ ਹ

ਮਨ ਮਰਾ ਕ ਲ ਕਬੀਲਾ

ਲਖ ਪਹਾੜ ਤ ਭਾਰਾ ਹ

ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦਾ ਸਾਵਾ ਤੀਲਾ ਇਸ ਤ ਵੀ ਵਧ ਭਾਰਾ ਹ ਦ ਪਿਊਣ ਲਈ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਵਸੀਲਾ ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਰਟੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਸਭ ਗਏ ਮਰ

ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਨ ਪਬਲਵਾ ਵਾਕਣ

ਲਾਸ਼ ਪਕਸ ਦਾ ਮਢਾ ਫੜ ਕ

ਿਾਣਾ ਹ ਤਰ ਿਾਣਾ ਹ ਤਰ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਵਖ ਪਕ ਤਰੀ ਦਣੀ ਵਰਗਾ ਲਪਹਦ ਵਲ

ਕੀਕਣ ਥਹਰ ਦ ਫ ਲ ਿਹਾ ਪੀਲਾ ਸਰਿ ਡ ਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਿੀਕਣ ਪਸਵਾ ਮਰੀ ਅਮ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਬਲ ਕ ਬ ਝ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਬਲਕ ਲ ਤਰੀ ਸਾੜੀ ਵਰਗਾ ਰਗ ਪਫ਼ਜ਼ਾ ਪਵਚ ਡ ਪਰਹਾ ਹ

ਸਿਣੀ ਆਪਖ਼ਰ ਇਸ਼ਕ ਅਸਾਡਾ ਵਾਹਵਾ ਹੀ ਤ ਪ ਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਮਰ ਪਵਹੜ ਚਦੀ ਦਾ ਇਕ ਬਟਾ ਆਪਖ਼ਰ ਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਪਿਦ ਮਰੀ ਦਾ ਪੀਲਾ ਸਰਿ ਡ ਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਆਪਖ਼ਰ ਇਕ ਪਦਨ ਸ ਕ ਹੀ ਿਦ ਹਰ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਹਰ ਡ ਘਾ ਸਰ

ਆਪਖ਼ਰ ਬਦਲ ਡ ਹੀ ਿਦ ਇਕ ਪਲ ਦ ਪਲ ਿ ਦ ਪਦਨ ਵਰਹ ਕੀਹ ਭੜਾ ਹ

ਇਸ਼ਕ ਿ ਮਰਾ ਤਰ ਤ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਦਾ ਰਾਹ ਹ

ਪਰ ਮਰਾ ਸਖਾ ਤ ਸਾਹ ਹ

ਤਨ ਵੀ ਕ ਝ ਮਰਾ ਲਾਹ ਹ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਤ ਸਮਝਗੀ ਮ ਮਧ ਪੀ ਕ ਬਲੀ ਿਦ ਕਾਮ-ਮਪਤਆ ਵਣ ਦੀ ਛ ਪਿਹ

ਤਰ ਵਾਲ ਵਰਲੀ ਿਦ ਕਚੀਆ ਰਤੀਆ ਪਿਹ ਬ ਲਹ ਸਹ

ਆਪਣ ਸਾਹ ਪਵਚ ਘਲੀ ਿਦ ਹ ਸਕਦਾ ਹ ਪਤਲ ਮਾਤਰ ਕਈ ਇਸ ਗਲ ਪਵਚ ਸਚਾਈ ਹਵ ਰਜ਼ ਦ ਕਹਲ ਗੜ ਵਾਕਣ

ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਪਵਚ ਆਈ ਹਵ ਪਿਸਮ ਤਰ ਦੀ ਪਭਨੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਭਾਈ ਹਵ ਪਫਰ ਵੀ ਹਸ਼ ਹ ਪਿਥ ਤੀਕਣ

ਅਿ ਮਰਾ ਅਗ ਅਗ ਪਪਆ ਠਰਦ

ਅਿ ਤਰ ਪਰਮਸ਼ਰ ਕਲ

ਪਾਪੀ ਪਟ ਪਪਆ ਬਹ ਡਰਦ ਅਿ ਮ ਈਕਣ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ ਪਿ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਥਹ ਤ

ਆਪਣ ਗ਼ਮ ਦਾ ਲਹਾ ਕ ਟਦ

ਕਾਲ ਲਹ ਨ ਥ ਕਦ ਥ ਕਦ ਆਪਣੀ ਬ ਢੀ ਅਮ ਵਾਿਣ

ਮ ਵੀ ਛਤੀ ਿਾਣਾ ਹ ਮਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਬਦ ਹ ਿਾਣ ਤਰੀ ਰਪਹਮਤ ਦ ਵੀ ਦਰ

ਪਰ ਤ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਹਸ ਹ ਖਭ ਪਵਚ ਸਾਹਸ ਹ

ਲਭ ਹੀ ਲ ਗਾ ਹਰ(ਹਰ) ਕਈ ਸਰ

ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਦਸ਼ ਨਾ ਨਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਘਰ ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹਮਦਰਦ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਤਰ ਿਜ਼ਬਾਤ ਦੀ ਇਕ ਮਪਹਕ ਦਾ ਇਹ ਗ ਚਾ ਮਰ ਅਪਹਸਾਸ ਦ ਹਠ ਤ

ਇਵ ਪਖਪੜਆ

ਬਾਜ਼ਾਰੀ ਪਿਵ ਸਹਣੀ ਪਕਸ ਨਾਰ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਪਪਰਥਮ ਵਾਰ

ਪਕਸ ਕਾਮੀ ਨ ਹਏ ਿ ਪੜਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ-ਮਥ ਪਫਰ ਵੀ ਹਮਦਰਦੀ ਤ ਮਨ ਡਰ ਲਗਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਪਸ਼ਾਕ ਹ ਪਕਸ ਹੀਣ ਦੀ ਹੀਣਾ ਸਭ ਤ ਵਡਾ ਪਮਹਣਾ ਿਗ ਤ

ਪਿਹੜ ਹਥ ਥ ਉਲੀਕ ਨ

ਤ ਇਹ ਅਖਰ

ਉਨਹ ਹਥ ਨ ਮਰਾ ਸ ਸ ਚ ਮਣ

ਮ ਨਹ ਚਾਹ ਦਾ ਤਰ ਹਠ ਦ ਗ ਲਾਬ

ਆਤਸ਼ੀ-ਸਹ

ਬੜ ਸ਼ਖ਼ ਤ ਤਜ਼ਾਬੀ ਨ ਿ ਮਰ ਸਾਹ ਦੀ ਬਦਬ ਚ

ਸਦਾ ਲਈ ਗ ਮਣ

ਮ ਿਾਣਦ ਤਰ ਖ਼ਤ ਚ

ਤਰ ਪਿਸਮ ਦੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਹ

ਇਕ ਸਕ ਹ ਇਕ ਰਗ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਦੀ ਛਹ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਮਰੀ ਨਜ਼ਰ ਚ

ਪਰ ਕੀਹ ਆਖ

ਬ-ਪਹਸ ਪਿਹ ਕਾਮ ਦ

ਪਡ ਦਾ ਹੀ ਕਹ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ

ਮ ਿਾਣਦ ਹਮਦਰਦ ਮਰ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਮਰੀ ਮਰੀ ਤ ਮਤਈ ਮ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਹ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਇਹਦੀ ਪਮਠੀ ਛ ਹ

ਕੀਹ ਗ਼ਮ ਿ ਭਲਾ ਲਮ ਤ ਇਸ ਚੜ ਿਹ ਪਵਚ

ਇਕ ਜ਼ਰਾ ਵੀ ਨਾ ਐਸਾ ਪਕ ਪਿਹਨ ਆਪਣਾ ਹੀ ਕਪਹ ਲ ਕੀਹ ਗ਼ਮ

ਿ ਨਸੀਬ ਨਾ ਪਛੀ ਦਾ ਵੀ ਪਰਛਾਵ ਇਸ ਉਮਰਾ ਦ ਸਪਹਰਾ ਚ

ਪਿਦਹੀ ਛਾਵ ਹੀ ਬਪਹ ਲ

ਤਰ ਕਪਹਣ ਮ ਤਾਬਕ

ਿ ਤਰਾ ਸਾਥ ਪਮਲ ਮਨ

ਕੀਹ ਪਤਾ ਪਫਰ ਵੀ ਨਾ ਦ ਨੀਆ ਚ ਮ ਬਾਰਕ ਥੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ ਮਥ ਮ ਤ ਚਾਹ ਦਾ ਹ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਜ਼ਪਹਰ

ਕਲਾ ਹੀ ਪੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਚਿਕਰਾ ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਉਹਦ ਰਪ ਦੀ ਧ ਪ ਪਤਖਰੀ ਦਿਾ ਮਪਹਕ ਦਾ ਪਤਰਹਾਇਆ

ਤੀਿਾ ਉਹਦਾ ਰਗ ਗ ਲਾਬੀ ਪਕਸ ਗਰੀ ਮ ਦਾ ਿਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਨਣ ਉਹਦ ਚਤ ਦੀ ਆਥਣ

ਅਤ ਜ਼ ਲਫ਼ ਸਾਵਣ ਛਾਇਆ

ਹਠ ਦ ਪਵਚ ਕਤ ਦਾ ਕਈ ਪਦਹ ਚੜਹਨ ਤ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸਾਹਵ ਦ ਪਵਚ

ਫ ਲ ਸਇਆ ਦ

ਪਕਸ ਬਾਗ਼ ਚਾਨਣ ਦਾ ਲਾਇਆ

ਦਹੀ ਦ ਪਵਚ ਖਡ ਚਤਰ

ਇਤਰ ਨਾਲ ਨ ਹਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਬਲ ਦ ਪਵਚ

ਪਣ ਪ ਰ ਦੀ ਨੀ ਉਹ ਕਇਲ ਦਾ ਹਮਸਾਇਆ

ਪਚਟ ਦਦ ਪਿ ਧਾਨ ਬਗ਼ਲਾ ਤੜੀ ਮਾਰ ਉਡਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਇਕ ਪਲਘ ਨ ਆਰੀ ਅਸ ਚਾਨਣੀਆ ਪਵਚ ਡਾਪਹਆ

ਤਨ ਦੀ ਚਾਦਰ ਹ ਗਈ ਮਲੀ ਉਸ ਪਰ ਿ ਪਲਘ ਪਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਦ ਖਣ ਮਰ

ਨਣ ਦ ਕਏ

ਪਵਚ ਹੜਹ ਹਝਆ ਦਾ ਆਇਆ

ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਗਈ ਪਵਚ ਸਚ ਉਸ ਇਹ ਕੀ ਜ਼ ਲਮ ਕਮਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸ ਬਹਾ-ਸਵਰ

ਲ ਨੀ ਵਟਣਾ ਅਸ ਮਲ ਮਲ ਓਸ ਨ ਹਾਇਆ

ਦਹੀ ਪਵਚ ਪਨਕਲਣ ਪਚਣਗ ਤ ਸਾਡਾ ਹਥ ਪਗਆ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਚਰੀ ਕ ਟ ਤ ਉਹ ਖਦਾ ਨਾਹ ਉਹਨ ਪਦਲ ਦਾ ਮਾਸ ਖਵਾਇਆ

ਇਕ ਉਡਾਰੀ ਐਸੀ ਮਾਰੀ ਉਹ ਮ ੜ ਵਤਨ ਨਹ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਿਾਮ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਇਕ ਡਣ

ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਮਰੀ ਸਚ ਦ

ਪਸਪਵਆ ਚ ਕਈ ਵਾਰ

ਮਨ ਨਗੀ ਅਲਫ਼

ਘ ਮਦੀ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਪਾਲਤ ਸਪ ਕਈ

ਮਨ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਇਸ ਸ਼ਪਹਰ-ਸਪਰ ਦੀ ਹ ਸ ਕਦ ਚ ਛ ਟ ਕ

ਮਾਰ ਕ ਡਗ ਕਲਿ ਤ

ਹ ਣ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਲਮਬ ਦੀ ਨਾਰ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਦਹੀ ਮਗ ਚ ਜ਼ਰਦਾਰੀ ਨ

ਹਾਏ ਪਝ ਕ ਸਧਰ

ਅਫ਼ਰੀਕਾ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਤ

ਕਰ ਪਵਧਵਾ ਪਬਠਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਐਸੀ ਮਨਹਸ

ਤ ਬਦਸ਼ਕਲ ਸ਼ਪਹਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਹੜ ਸ਼ਪਹਰ ਚ

ਇਸ ਦ ਧ ਪਮਲ ਕਾਹਵ ਦ ਰਗ ਦੀ ਮਾਸਮ ਗ ਨਾਹ ਵਰਗੀ ਮ ਹਬਤ ਮ ਗਵਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਪਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਚਬਰਹਾ ਮਥ ਮਰਾ ਪਬਰਹਾ ਵਡਾ ਮ ਪਨਤ ਕਕ ਪਰਹਾ ਮਰੀ ਝਲੀ ਇਕ ਹਕਾ ਇਹਦੀ ਝਲ ਅਥਾਹ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਇਸ਼ਕ ਗਵਾਚਾ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਹ ਗਏ ਸਾਹ

ਮਰ ਹਠ ਵਖ ਲਈ

ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ ਹਢਾ

ਿ ਚ ਮਣ ਮਰ ਦਰ ਤ ਖਪੜਹਆ

ਇਕ ਅਧ ਵਾਰੀ ਆ

ਮ ੜ ਉਹ ਭ ਲ ਕਦ ਨਾ ਲਪਘਆ

ਏਸ ਦਰ ਦ ਰਾਹ

ਮ ਉਹਨ ਪਨਤ ਉਡੀਕਣ ਬਠਾ ਥਪਕਆ ਔਸੀਆ ਪਾ ਮਨ ਉਹ ਚ ਮਣ ਨਾ ਬਹ ਪੜਆ

ਸ ਚ ਮਣ ਦ ਵਣ ਗਾਹ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਮਰ ਹਾਣ ਦਾ ਪਵਚ ਲਖ ਸਰਿ ਦਾ ਤਾ ਪਿਹੜ ਸਾਹ ਚਤਰ ਖਡਦਾ ਮਨ ਉਸ ਚ ਮਣ ਦਾ ਚਾ

ਪਰਦਸੀ ਚ ਮਣ ਮਪਡਆ

ਕਦ ਵਤਨ ਫਰਾ ਪਾ ਪਕਤ ਸ ਚਾ ਪਬਰਹਾ ਤਡੜਾ ਮਥ ਿਠਾ ਨਾ ਹ ਿਾ

ਪਬਰਹਾ ਵੀ ਲਭੀ ਕਾਮ ਦਾ ਇਹਦੀ ਿਾਤ ਕ ਿਾਤ ਨਾ ਕਾ ਭਾਵ ਪਬਰਹਾ ਰਬ ਵਡੜਾ ਮ ਚੀ ਕਕ ਪਰਹਾ

ਚਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਹ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਗ ਹ ਲਟਕ ਪਰਹਾ ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ ਹ ਭਟਕ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਪਦਨ ਬਹ ਵਡਭਾਗਾ ਿਦ ਪਕਸ ਸਾਗਰ ਪਵਚ

ਆਦਮ ਦ ਪਕਸ ਪਪਤਰ

ਅਮਬ(ਅਮੀਬ) ਿਨਮ ਪਲਆ

ਪਰ ਇਹ ਪਦਹ ਪਨਕਰਮਾ ਿਦ ਇਸ ਆਦਮ ਦੀ ਝਲੀ ਫ ਲ ਸਮ ਦਾ ਹਸੀ ਖ਼ਰ ਪਪਆ

ਵਖ-ਵਖ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਮ ਸਚ ਪਰਹਾ ਸਮ ਅਵਾਰਾ ਕ ਤਾ ਦਰ ਦਰ ਭਟਕ ਪਰਹਾ ਿਠ ਹਡ ਖਾਣ ਲਈ

ਲਭੀ ਤਰਸ ਪਰਹਾ

ਸਮ ਪਰਾਈ ਨਾਰ

ਤ ਿ ਪਫਰ ਰਡੀ ਹ

ਪਪਹਲੀ ਰਾਤ ਹਢਾਇਆ ਲਗਦੀ ਚਗੀ ਹ

ਦਿੀ ਰਾਤ ਪਬਤਾਇਆ

ਹ ਦੀ ਭਡੀ ਹ

ਪਰ ਇਹਦ ਸਗ

ਦ ਨੀਆ ਦ ਹਰ ਜ਼ਰ ਨ

ਇਕ ਅਧ ਘੜੀ ਜ਼ਰਰ ਪਬਤਾਣੀ ਪਦੀ ਹ

ਕਦ ਹਰਾਮਣ ਪਟਕ ਕ

ਨਾ ਇਹ ਬਪਹਦੀ ਹ

ਉਮਰ ਦੀ ਬਾਰੀ ਖਲਹ ਕ ਏਸ ਿਹ ਵਲ

ਕਾਮਨੀ ਮਲੀ ਨਜ਼ਰ

ਤਕਦੀ ਰਪਹਦੀ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਝਠ ਸਹਣ ਕਾਮ ਚ ਮਤ ਆਪਸ਼ਕ ਵਗ

ਪਮਠੀਆ ਕਰ ਕਰ ਗਲ ਸਾਨ ਛਲਦਾ ਹ

ਮਾਣ ਕ ਚ ਮਣ

ਇਕ ਦ ਏਸ ਹਯਾਤੀ ਦ

ਭ ਲ ਿਦਾ ਹ-

ਫਰ ਨਾ ਪਵਹੜ ਵੜਦਾ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਕ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਾਕਣ ਲਟਕ ਪਰਹ

ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਸ ਞੀ ਿੜੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ

ਸਮ ਦੀ ਇਕ-

ਠ ਕਰਾਈ ਹਈ ਸਿਣੀ ਵਗ

ਪੀੜ-ਕ ਠੀ ਪਬਰਹਣ ਵਾਕਣ ਭਟਕ ਪਰਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਦਵਤਾ ਇਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ

ਇਹ ਦਵੀ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ ਕਾਮ ਿ ਸਭ ਤ ਮਹਬਲੀ ਹ

ਉਸ ਦੀ ਮ ਨ ਕਪਹਣਾ ਨਗੀ ਇਹ ਗਲ ਕੀ ਹੀ ਨਾ ਚਗੀ ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਏਸ ਦੀ ਹ ਬਖ਼ਸ਼ੀ ਹਈ

ਤ ਦ ਤ ਹ ਸਨ ਦੀ ਿ ਰ ਤ ਹ

ਏਸ ਨ ਹ ਰਪ ਵਡਣਾ-

ਖ਼ਨ ਮਰਾ ਿ ਤਡੀ ਕ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਖੜੀ ਆ ਪਮਟੀ ਦੀ ਇਹ ਬਾਜ਼ੀ ਪਚਟੀ ਦ ਧ ਕਲੀ ਪਿ ਤਾਜ਼ੀ ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦਾ ਇਕ ਸਗਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦੀ ਕਥਾ ਸ ਣਦਾ ਕਈ ਅਲਮਸਤ ਪਿਹਾ ਿਗਮ ਹ

ਤਰਾ ਇਸ ਨ ਟ ਡੀ ਕਪਹਣਾ ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਗ਼ਮ ਹ

ਕਾਮ ਪਬਨ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਕਾਹਦ ਅਰਥ ਿ ਚਲਦਾ ਦਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਪਸ਼ਵਿੀ ਕਾਮ ਬਰਹਮ ਹ

ਕਾਮ ਹੀ ਸਭ ਤ ਮਹ ਧਰਮ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਸ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਵਖ ਪਕ ਬ ਤ ਨ ਕੀ ਹਇਆ ਹ

ਇ ਲਗਦਾ ਹ ਪਿ ਰਇਆ ਹ

ਸਾਥ ਕਈ ਪਾਪ ਹਇਆ ਹ

ਸਾਰ ਦੀਵ ਝਬ ਬ ਝਾ ਦ

ਇਸ ਨ ਥੜਹਾ ਪਰਹ ਹਟਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਮ ਖ ਨ ਪਰਹ ਭ ਆ ਦ

ਿ ਇਸ ਤ ਕਈ ਪਰਦਾ ਪਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਪਦਲ ਪਵਚ ਵੀ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਇਸ ਨ ਹਾਲ ਵੀ ਕਈ ਭ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਕਾਮ ਏਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ ਇਹ ਭਾਵ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਸੀਮਾ ਦਪਨਕ ਅਖ਼ਬਾਰ ਦ

ਅਿ ਪਰਥਮ ਪਨ ਤ

ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਛਪੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਕ ਝ ਗਰ ਬਦਸ਼ੀ ਬਚ ਤ ਇਕ ਹਰ ਉਹਦ ਨਾਲ

ਖੜਹੀ ਉਸ ਦੀ ਸਖੀ ਹ

ਤਸਵੀਰ ਦ ਪਰ ਇਕ ਇਬਾਰਤ ਦੀ ਹ ਝਿਰ

ਇਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਹੀ ਕ ੜੀ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰੀ ਪਜ਼ਦਗੀ ਥ ੜੀ ਥ ੜੀ ਹ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ

ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਮਰ ਗੀਤ ਨ ਰਦ ਮਾਸਮ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਵੀ ਅਵਾਰਾ ਨ ਭਦ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ ਅਕਸਰ ਮਰ ਸ਼ਪਹਰ ਿਦ ਆਦੀ ਹਰ ਵਾਰ ਿਦ ਆਦੀ ਪਤਨ ਫ ਲ ਪਲਆਦੀ ਗ ਲਦਾਨ ਚ ਪਤਨ ਫ ਲ ਿਦ ਹਥ ਉਹ ਸਿਾਦੀ ਮ ਸਕਾ ਕ ਤ ਅਦਾਜ਼ ਚ

ਕ ਝ ਏਦ ਉਹ ਕਪਹਦੀ ਇਕ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਤਰ ਨ ਦਾ ਮਰ ਨ ਦਾ ਇਹ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਪਕਸ ਪਪਉ ਦਾ ਪਕਸ ਮ ਦਾ ਇਕ ਫ ਲ ਮਰੀ ਕ ਖ ਦੀ ਸੀਮਾ ਦ ਹ ਨ ਦਾ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਇਕ ਗਰੀ ਪਿਹੀ ਪਨਕੀ ਬਚੀ ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਪਿਸ ਚੀਚੀ ਹ ਪਕੜ ਰਖੀ

ਓਸ ਦੀ ਸ਼ਕਲ

ਮਰ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਹ ਆ ਲਥੀ ਈਕਣ ਲਗਦਾ ਹ

ਇਹ ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਧੀ ਹ

ਮਰਾ ਤ ਮਰੀ ਬਲਣ ਦ

ਪਬਮਾਰ ਲਹ ਦਾ ਏਸ ਧਰਤੀ ਤ ਪਬਿਾਇਆ

ਕਈ ਸਝਾ ਬੀਅ ਹ

ਮਰੀ ਪੀੜਾ ਦੀ ਮਰੀਅਮ ਦ

ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਮਸੀਹ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਿਦਹੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਬਚਨ ਮਰਾ ਿੀ ਹ

ਓਹ ਹੀ ਸੀਮਾ ਧੀ ਹ

ਕਈ ਹਰ ਇਹਦਾ ਪਪਉ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਅਜਨਬੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ

ਨਾ ਤ ਤ ਹੀ ਔਲੀਆ ਹ

ਨਾ ਤ ਮ ਹੀ ਹ ਨਬੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਮਰ ਲਈ ਇਹ ਰਸ-ਭਰੀ ਤਰੀ ਮਲਕ ਮ ਸਕੜੀ ਪਕਸ ਪਵਮਾਨ ਸਵਕਾ ਦੀ ਮ ਸਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਅਿ ਵੀ ਪਿਸ ਚ ਿਾਣਦ ਪਕ ਵਾਸ਼ਨਾ ਦੀ ਕਗ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਮਰ ਲਈ ਤਰੀ ਵਫ਼ਾ ਅਿ ਵੀ ਇਕ ਸਵਗ ਹ

ਮਰ ਨਸ਼ੀਲ ਪਿਸਮ ਦੀ ਅਿ ਵੀ ਤਨ ਮਗ ਹ

ਪਿਹੜਾ ਪਕ ਤਰੀ ਨਜ਼ਰ ਪਵਚ

ਪਫਲਮੀ ਰਸਾਲ ਵਗ ਹ

ਸਫ਼ਾ ਸਫ਼ਾ ਫਰਲਣਾ ਪਿਦਹਾ ਹ ਤਰੀ ਪਦਲ ਲਗੀ ਸਮ ਨ ਸਨਹ ਮਾਰ ਕ

ਿ ਪਮਲ ਿਾਏ ਘੜੀ ਕਦੀ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਮ ਸਗਾ ਤ ਕਾਮ ਦੀ ਹ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਅਿ ਤ ਸਾਡਾ ਇਸ਼ਕ

ਓਸ ਮਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਕਾਮ ਦ ਸ ਆਦ ਪਪਛ ਹ ਿਾਏ ਿ ਹਾਪਮਲਾ ਤ ਮਕੜ ਨ ਮਾਰ ਕ

ਬਣਾ ਲਏ ਪਿਵ ਗਜ਼ਾ ਤ ਖਾਈ ਿਾਏ ਉਹ ਕਾਮਣੀ ਕ ਲਛਣੀ ਸ ਆਦ ਲਾ ਹ ਕਾਮਣੀ ਹ ਕਾਮਣੀ ਮਨ ਬਚਾ ਮਨ ਬਚਾ ਵਾਸਤਾ ਈ ਿੀਭ ਨ

ਇਹ ਖ਼ਨ ਦਾ ਨਾ ਸ ਆਦ ਪਾ ਦਰ ਹ ਕ ਬਪਹ ਪਰਹ ਨਾ ਕਲ ਆ ਨਾ ਕਲ ਆ

ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਤਰ ਗਲ ਥ ਪਚਮਟ ਕ

ਇਹ ਸ ਪਰਹਾ ਿ ਬਾਲ ਹ

ਛ ਰੀ ਹ ਸਸਕਾਰ ਦੀ ਿ ਕਰ ਰਹੀ ਹਲਾਲ ਹ

ਇਹ ਕਪਹਣ ਨ ਤ ਠੀਕ ਹ ਪਕ

ਤਰਾ ਮਰਾ ਹੀ ਲਾਲ ਹ

ਿ ਸਚੀਏ ਤ ਸਹਣੀਏ

ਤਨ ਸਦੀਵੀ ਮਰਦ ਦੀ ਮ ਿਾਣਦ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਸਾਡੀ ਵਫ਼ਾ ਨ ਗਾਲਹ ਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਪਬਤਾਉਣ ਦੀ ਚਲੀ ਅਸ ਨ ਚਾਲ ਹ

ਮਨ ਸਦੀਵੀ ਨਾਰ ਦੀ ਤ ਿਾਣਦੀ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਫਰ ਵੀ ਵਗ ਰਹੀ ਹ ਪਰਸ਼ਪਤਆ ਦੀ ਇਕ ਨਦੀ ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਮ ਉਪਿ

ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਤ ਛਬੀ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦਾ ਮ ਸਗਾ ਤ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦੀ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਹ ਠੀਕ ਪਕ ਤਰੀ ਮਰੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਸਾਨ ਆਪਣ ਹੀ ਆਪ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਿੀਲ ਵਦ ਤ

ਕ ਰਾਨ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਗਰੀਆ ਨ ਸਮ ਦੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਮਗਲੀਆ ਦਰਾਵੜ ਨ

ਆਰੀਆ ਤ ਮਾਣ ਨਹ ਅਿ ਤ ਪਦਲ ਨ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਪਦਮਾਗ਼ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਕ ਲ ਿਹਾਨ

ਸਾਡ ਵਾਕਣਾ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਸਗਰਦ

ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ

ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਹਬਹ ਚੀਨ ਕਬਤਰ ਵਾਕਣ ਗ ਟਕਦੀ ਤ ਸਨ-ਖਭ ਨ ਪਖਲਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਇਹ ਮਰੀ ਵਾਕਫ਼

ਤ ਹਮਦਰਦ ਦਾ ਘਰ

ਪਿਸ ਚ ਅਿ ਦੀ ਰਾਤ

ਮ ਇਹ ਹ ਗ ਜ਼ਾਰੀ ਪਿਸ ਦੀ ਸਰਤ

ਚਤ ਦ ਸਰਿ ਦ ਵਗ

ਨੀਮ-ਪਨਘੀ ਦਧੀਆ ਹ ਗ ਲਾਨਾਰੀ ਪਹ ਦੀ ਸਗਰਦ ਦ ਪਰਭਾਤ ਵਲ

ਪਨਤਰੀ ਮਦਰ ਦੀ ਪਚਰਨਾਮਤ ਦ ਵਗ

ਠਢੀ-ਠਢੀ ਸ ਚੀ-ਪਮਠੀ ਤ ਪਪਆਰੀ ਸ ਰਹੀ ਹ ਮਪਹਕ ਹਠ ਤ ਪਖਲਾਰੀ

ਉਫ਼

ਪਕਨੀ ਹ ਰਹੀ ਹ ਬਰਫ਼-ਬਾਰੀ ਏਸ ਬਸਤੀ ਦੀ ਠਰੀ ਹਈ ਬ ਕਲ

ਮਘ ਰਹੀ ਨਾ ਪਕਤ ਵੀ ਕਈ ਅਗਾਰੀ ਚਹ-ਪਾਸ ਜ਼ਪਹਰ ਮਹਰੀ ਬਰਫ਼ ਦਾ ਮਨ ਸਾਗਰ ਹ ਪਸਰਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਰਾ ਪਦਲ ਮਰਾ ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ

ਬਰਫ਼ ਸਗ ਹ ਬਰਫ਼ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਦਰ ਕਾਲਾ ਰ ਖ ਲਮਾ ਚੀਲਹ ਦਾ ਸ਼ੀਪਸ਼ਆ ਤ ਪਾਰ ਿ ਘਲਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਬਸਤੀ ਦੀ ਬਲਰੀ ਪਾਤਲੀ ਪਵਚ

ਸਲ ਵਤ ਚ ਪਭਆ ਹ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ

ਉਫ਼

ਇਹ ਮਨ ਕੀਹ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ

ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਸਰਦ ਤਾਬੀਰ ਪਵਚ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਕਚੀ ਗਰੀ ਿਹਾ ਸ ਤ-ਉਨਦਾ ਪਿਸਮ ਬਣਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਵਗ ਚਪਲਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਕਣ ਦਰਵਾਜ਼ ਨ ਹ ਖੜਕਾ ਪਰਹਾ

ਸ਼ਾਇਦ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਹ ਟ ਪਰਆ ਆ ਪਰਹਾ ਹ ਪਦਲਾ ਬ-ਹਪਸ਼ਆ

ਕ ਝ ਹਸ਼ ਕਰ

ਨਾ ਤ ਕਈ ਆ ਤ ਨਾ ਹੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਮਰਾ ਵਪਹਮ ਤਨ ਖਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਹ

ਇਕ ਤਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਘਰ

ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ

ਉਹ ਤ ਪਪਹਲ ਹੀ

ਅਮਾਨਤ ਹ ਪਕਸ ਦੀ ਤ ਤ ਐਵ ਪੀਣ ਪਗਲਾ ਪਾ ਪਰਹਾ ਰਸ਼ਮੀ ਿਹ ਵਗ ਰਹ ਉਹਦ ਸਵਾਸ ਤ

ਨਜ਼ਰ ਮਲੀ ਪਕਸ ਲਈ ਹ ਪਾ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਤ ਮਦਰ ਦੀ ਸ ਚੀ ਪਣ ਵਰਗਾ ਸ ਆਦ ਤ ਲਸੀ ਦਾ ਪਿਦਹ ਚ ਆ ਪਰਹਾ

ਹ ਮਨਾ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ

ਤ ਤ ਕਾ ਹੀ ਸ਼ਰਮ ਹ ਲਾਹ ਮਾਰੀ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਪਿਸਮ ਤਰਾ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਤ ਤ ਧ ਰ ਤ ਗ਼ਮ ਦੀ ਇਕ ਸਗਰਦ ਹ

ਕਰ ਨਾ ਐਵ ਮਰਖਾ ਤ ਨਜ਼ਰ ਮਾੜੀ ਲਭ ਹਮਦਰਦੀ ਚ ਨਾ ਕਈ ਪਚਗਾੜੀ ਵਖ ਤਰ ਤ ਵੀ ਵਧ ਕ ਸਰਦ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਪਕਨੀ ਹ ਸ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਬਹ-ਰਪੀਏ

ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਮਰ ਘਰ ਪਵਚ ਪਈ ਘ ਮਦੀ ਹ

ਚ ਪ ਚ ਪ ਤ ਵੀਰਾਨ

ਪਕਸ ਪਨਪਤਰ ਰ ਖ ਦ ਤ ਇਲ ਦ ਆਲਹਣ ਵਗ

ਗ ਮ-ਸ ਮ ਤ ਸ ਨਸਾਨ

ਸ਼ਾਮ-ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਐਸੀ ਬ-ਪਹਸ ਸ਼ਾਮ ਨ ਆਪਖ਼ਰ

ਮ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਸਵਰ ਆਦੀ ਿ ਕਰ ਇਸ ਨ ਵੀ ਆਉਣਾ ਸੀ ਇਹਦ ਨਾਲ ਤ ਚਗਾ ਸੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਦੀ ਬ ਕਲ ਪਵਚ

ਕਾਫ਼ੀ ਦ ਦ ਘ ਟ ਪਨਗਲ ਕ

ਪਸਗਰਟ ਧ ਖਾ ਕ ਬਪਹ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਸਰਪਮਡ-ਮਛੀ ਿਹੀਆ ਕ ੜੀਆ ਵਖਣ ਮਾਤਰ ਸੜਕ ਤ

ਯਾਰ ਦ ਸਗ ਭ ਲਣਾ ਸੀ ਥਕ ਟ ਟ ਕ ਸ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ

ਸਮ ਵੀ ਪਕਨੀ ਚਦਰੀ ਸ਼ ਹ

ਪਕਸ ਪ ਰਾਣ ਅਮਲੀ ਵਾਕਣ

ਪਦਨ ਭਰ ਪੀ ਕ ਡਡ ਸਹਰਾ ਗਲੀਆ ਤ ਬਾਜ਼ਾਰ ਦ ਪਵਚ

ਆਪਣੀ ਝਕ ਚ ਟ ਪਰਆ ਰਪਹਦ ਨਾ ਕ ਝ ਸ ਣਦ ਨਾ ਕ ਝ ਕਪਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਖੜਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਬਪਹਦ ਇਸ ਬਦਬ ਦ ਿਾਣ ਚ ਹਾਲ

ਯ ਗ ਿਡਾ ਇਕ ਪਲ ਰਪਹਦ

ਕਾਲੀਆ ਕਾਲੀਆ ਿੀਭ ਿਹੀਆ

ਮਰੀ ਹਥ-ਘੜੀ ਦੀਆ ਸਈਆ

ਮਰੀ ਪਹਕ ਪਵਚ ਲਮ ਲਮ

ਕਪਡਆ ਵਾਕਣ ਪ ੜੀਆ ਹਈਆ ਹਫ਼ੀਆ ਹਫ਼ੀਆ ਭਿ ਭਿ ਮਈਆ

ਪਦਨ ਭਰ ਸਮ ਦ ਖਹ ਤ ਬਲ ਵਾਕਣ ਿਈਆ ਹਈਆ

ਗ਼ਮ ਦ ਪਾਣੀ ਸਗ ਪਸਿਣ ਲਈ

ਮਰ ਪਦਲ ਦੀਆ ਬਿਰ ਰਹੀਆ ਅਿ ਦੀਆ ਸ਼ਾਮ ਐਵ ਗਈਆ

ਰਬ ਕਰ ਬਦਬ ਦੀ ਢਰੀ ਛਤੀ ਿਾਵ ਛਤੀ ਿਾਵ

ਿ ਰਬ ਕਰ ਕ ਬਹ -ਰਪਣੀ ਚਰ ਦ ਸਗ ਧਲ ਿਾਵ ਿ ਕਈ ਐਸਾ ਮਤਰ ਚਲ

ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਭਸਮ ਹ ਿਾਵ ਇਸ ਮਨਹਸ ਨ ਖ਼ਰ ਕਦ ਤਕ

ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ ਹ ਚਟਦ ਰਪਹਣਾ ਮ ਤ ਹਰ ਪਕਸ ਸਗ ਰਾਤ

ਨਚਣ ਬਾਲ-ਰਮ ਹ ਿਾਣਾ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਭਗ ਲਈ

ਅਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਪਪਹਲਾ ਚ ਮਣ ਬਾਲ-ਵਰਸ

ਟ ਰ ਸਾਡ ਦਰ ਆਇਆ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਪਮਟੀ ਦੀ ਬਾਜ਼ੀ ਦ ਪਲ ਖਡ ਗਵਾਇਆ

ਦਿਾ ਚ ਮਣ ਿ ਸਾਨ ਿ ਪੜਆ

ਉਹ ਸਾਡ ਮਚ ਨਾ ਆਇਆ

ਉਸ ਮਗਰ ਸ ਚ ਮਣ ਿ ਪੜਆ

ਪਰ ਹਠ ਨਾ ਲਾਇਆ

ਮ ੜ ਨਾ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਪਰ ਇਹ ਕਹਾ ਅਿ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਗਲ ਸਾਡ ਲਗ ਰਇਆ

ਹਠ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਪਸਕੀ ਤ ਚਾਨਣ ਪਿਸ ਚਇਆ

ਇਹ ਚ ਮਣ ਸਾਡਾ ਸਿਣ ਪਦਸਦਾ ਇਹ ਸਾਡਾ ਮਪਹਰਮ ਹਇਆ

ਡ ਘੀ ਢਾਬ ਪਹਿਰ ਦੀ ਸਾਡੀ ਡ ਬ ਮਇਆ ਡ ਬ ਮਇਆ

ਸਾਡਾ ਤਨ-ਮਨ ਹਪਰਆ ਹਇਆ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਕ ਪਦਲ-ਪਰਚਾਵਾ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਸਕਨ

ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਬਾਸ਼ ਨ ਇਕ ਪਤਤਲੀ ਕਪਹਣਾ ਇਹ ਹ ਪਨਰਾ ਿਨਨ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਪਿਹੜਾ ਮਪਰਆ

ਉਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਊਣ

ਮਰ-ਮ ਕ ਕ ਵੀ ਕਰ ਨਾ ਸਕਦਾ ਪਰੀ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਭਾਵ ਇਹ ਬਰਪਹਮਡ ਵੀ ਫਲ

ਿ ਪਫਰ ਅਰਨ ਵਰਨ

ਇਹ ਵੀ ਇਕ ਿਨਨ

ਮ ਹਾਲ ਤਾਜ਼ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਸਮਝ ਮਰਾ ਖ਼ਨ

ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਮਾਣ ਲਈ

ਪਿਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਹ

ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਕ ਪਕਸ ਗਰ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਮਲ ਉਿਾੜ ਦਰ ਚ

ਰਪਹਦਾ ਹਵ ਮਲਗ ਫਕਰ

ਤ ਿਠ ਟ ਕ ਦੀ ਆਸ ਲ ਕ

ਪਦਨ ਢਲ ਿ ਗਰ ਚ ਆਵ ਤ ਪਬਨ ਬ ਲਾਇਆ ਹੀ ਪਰਤ ਿਾਵ

ਔ-ਲਖ ਕਪਹ ਤ ਮਾਰ ਚਕਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਕਾਲ ਰਾਹ ਦ

ਐਸ ਬ-ਪਹਸ ਪੜਾਅ ਤ ਖਪੜਹਆ ਪਿਤ ਖ਼ਾਬ ਦ ਨੀਲ ਰ ਖ ਚ

ਪਣ ਪੀਲੀ ਪਿਹੀ ਵਗ ਰਹੀ ਏ

ਅਗ ਪਸਪਵਆ ਦੀ ਮਘ ਰਹੀ ਏ

ਕਦ ਕਦ ਕਈ ਗ਼ਮ ਦਾ ਪਛੀ ਪਰ ਨ ਆਪਣ ਹ ਫੜਫੜਦਾ ਤ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਪੀਲ ਅਰਸ਼

ਕਈ ਪਸਤਾਰਾ ਹ ਟ ਟ ਿਦਾ ਤ ਚਦੀ-ਵਨਾ ਖ਼ਾਬ ਮਰਾ ਸਮ ਦਾ ਹਰੀਅਲ ਹ ਟ ਕ ਿਦਾ ਪਵਹਦ ਪਵਹਦ ਹੀ ਨੀਲ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸਾਰਾ ਿਗਲ ਹ ਸ ਕ ਿਦਾ ਫਰ ਪਦਲ ਦੀ ਮਾਯਸ ਵਾਦੀ ਚ

ਤਲਖ਼ ਘੜੀਆ ਦ ਜ਼ਰਦ ਪਤਰ

ਚੀ ਚੀ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਝਠ ਥੜਾ ਹੀ ਮਾਰਦ ਨ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਪਰ ਦ ਨਾਲ ਖਪਹਦੀ ਇਕ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਮਪਹਲ ਚ

ਇਸ਼ਕ ਮਰਾ ਗਵਾਪਚਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਆਸ਼ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਰੀਆ ਦਾ ਆਪਖਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਹਰ ਗਲੀ ਹਾਏ ਗੀਤ ਵਰਗੀ ਨ ਹਾਰ ਦੀ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਪਟ ਚ

ਰਾਤ ਸ਼ਬਨਮ ਗ ਜ਼ਾਰਦੀ ਹ

ਤ ਹਰ ਦਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਪਾਕ ਪਮਟੀ ਦਾ ਖ਼ਨ ਪੀ ਕ ਮ ਿਨਮ ਲੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਪਕ ਦ ਧਨੀਆ ਚ

ਮਾਸਮੀਅਤ ਦਾ ਦ ਧ ਪੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਬਰਗ ਪਚਹਰ ਤ

ਝ ਰੜੀਆ ਦ ਨ ਝਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਪਕ ਸੀਨ ਅਦਰ ਨ

ਗ ਰਬਤ ਦ ਪਹਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਨਣ ਦ

ਦਵ ਦੀਵ ਹੀ ਪਹਸ ਚ ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਿਨਾਪਜ਼ਆ ਲਈ

ਖ਼ਰੀਦ ਕਫ਼ਨ ਵੀ ਪਵਕ ਚ ਕ ਨ

ਤ ਹਰ ਤੀਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਮ ਲਮ ਸੜਕ ਤ

ਿਾ ਕ ਕਈ ਕਦ ਨਹ ਮ ੜਦਾ ਇਹ ਸਮਝ ਲੀਤਾ ਿਦਾ ਹ ਮ ਰਦਾ

ਤ ਹਰ ਚਥੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਕਾਲ ਬਾਗ਼ ਚ

ਪਸਰਫ਼ ਆਸ ਦੀ ਪਣ ਿਾਵ ਕਦ ਕਦ ਹ ਓਸ ਿਹ ਚ

ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਵ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਆਬਾਦ ਕਰਨ ਨ ਤ ਹੀ ਰਕੜ

ਤ ਹੀ ਧਰਤੀ ਦਾ ਕਝ ਵਰਨ

ਤ ਹੀ ਕਰਨੀ ਫ਼ਜ਼ਾ ਮ ਅਤਰ

ਤ ਹੀ ਸਿ ਨ ਮਾਨਣਾ ਸ ਕ ਪਪਹਲ ਤ ਵਖ ਸਥਰ ਪਰ ਮ ਛਤੀ ਹੀ ਸਮਝ ਿਦਾ ਇਹ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸ਼ਰ ਹੀ ਹ

ਿ ਲਾ ਪਰਹਾ ਹ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਚਕਰ

ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਆਉਣ ਵਾਲ

ਇਹ ਲਕ ਪੜਹ ਕ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ ਇਹ ਉਹ ਪਵਚਾਰੀ ਬਦਬਖ਼ਤ ਰਹ ਹ

ਪਕ ਪਿਹੜੀ ਪਹਰਨ ਦ ਪਸਙ ਤ

ਉਦਾਸ ਲਪਮਹਆ ਨ ਫੜਣ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਚੜਹ ਰਹੀ ਏ ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ

ਪਕ ਹਠ ਦ ਫ ਲ ਦੀ ਮਪਹਕ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਰਹੀ ਏ

ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਪਨਕੀ ਉਮਰ

ਉਡਾ ਕ ਲ ਗਏ ਗ਼ਮ ਦ ਝਖੜ

ਵਫ਼ਾ ਦ ਸਹ ਦ ਮਲ ਤ

ਇਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਮ ਲਚਦਾ ਹ ਪਕ ਇਸ ਚ ਰਾਹ ਤ

ਮਨ ਕਈ ਉਿਾੜ ਦਵ ਤ ਮਰ ਮਥ ਦ ਕਾਲ ਅਖ਼ਰ ਤ

ਕਟ ਚਨ ਦਾ ਚਾੜਹ ਦਵ ਿ ਅਗ ਫ਼ ਰਕਤ ਦੀ ਪਦਨ ਦੀਵ ਪਵਚ ਚ ਰਾਹ ਦ ਸਾੜ ਦਵ ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਪਪਘਲ ਿਾਵਣ

ਇਹ ਬਦਨਸੀਬੀ ਦ ਕਾਲ ਕਕਰ

ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਬਦਲ ਿਾਵਣ

ਮਰੀ ਪਕਸਮਤ ਦ ਸਭ ਨਛਤਰ

ਮ ਮਨ ਖਤਾ ਦ ਨਾਮ ਸ ਖਗਾ ਆਪਣ ਗੀਤ ਦ ਸਨ-ਛਤਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

Page 37: Pc64 bDnc64 - Punjabi Library · Aate Dian Chirian Shiv Kumar Batalvi 6If Pc64 bDnc64 b]\ ?dWaY UIaZ\c 6If Pc64 bDnc64 DaRMc YaN D ^dÊNc 7? S_anc U^Nc ?^W NfYc WfYf Ph^N Unc bS6Yc

ਲਭ ਪਲਆ ਹਸੀ ਮਰ ਪਪਉ ਨ

ਆਪਣੀ ਧੀ ਲਈ ਯਗ ਕਈ ਵਰ

ਹ ਣ ਨਹ ਮਨ ਕਈ ਵੀ ਡਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਭ ਲ ਚ ਕਾ ਹ

ਮਨ ਮਰਾ ਕ ਲ ਕਬੀਲਾ

ਲਖ ਪਹਾੜ ਤ ਭਾਰਾ ਹ

ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦਾ ਸਾਵਾ ਤੀਲਾ ਇਸ ਤ ਵੀ ਵਧ ਭਾਰਾ ਹ ਦ ਪਿਊਣ ਲਈ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਵਸੀਲਾ ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਰਟੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਸਭ ਗਏ ਮਰ

ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਨ ਪਬਲਵਾ ਵਾਕਣ

ਲਾਸ਼ ਪਕਸ ਦਾ ਮਢਾ ਫੜ ਕ

ਿਾਣਾ ਹ ਤਰ ਿਾਣਾ ਹ ਤਰ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਵਖ ਪਕ ਤਰੀ ਦਣੀ ਵਰਗਾ ਲਪਹਦ ਵਲ

ਕੀਕਣ ਥਹਰ ਦ ਫ ਲ ਿਹਾ ਪੀਲਾ ਸਰਿ ਡ ਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਿੀਕਣ ਪਸਵਾ ਮਰੀ ਅਮ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਬਲ ਕ ਬ ਝ ਪਰਹਾ ਹ

ਪਬਲਕ ਲ ਤਰੀ ਸਾੜੀ ਵਰਗਾ ਰਗ ਪਫ਼ਜ਼ਾ ਪਵਚ ਡ ਪਰਹਾ ਹ

ਸਿਣੀ ਆਪਖ਼ਰ ਇਸ਼ਕ ਅਸਾਡਾ ਵਾਹਵਾ ਹੀ ਤ ਪ ਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਮਰ ਪਵਹੜ ਚਦੀ ਦਾ ਇਕ ਬਟਾ ਆਪਖ਼ਰ ਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਪਿਦ ਮਰੀ ਦਾ ਪੀਲਾ ਸਰਿ ਡ ਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਆਪਖ਼ਰ ਇਕ ਪਦਨ ਸ ਕ ਹੀ ਿਦ ਹਰ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਹਰ ਡ ਘਾ ਸਰ

ਆਪਖ਼ਰ ਬਦਲ ਡ ਹੀ ਿਦ ਇਕ ਪਲ ਦ ਪਲ ਿ ਦ ਪਦਨ ਵਰਹ ਕੀਹ ਭੜਾ ਹ

ਇਸ਼ਕ ਿ ਮਰਾ ਤਰ ਤ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਦਾ ਰਾਹ ਹ

ਪਰ ਮਰਾ ਸਖਾ ਤ ਸਾਹ ਹ

ਤਨ ਵੀ ਕ ਝ ਮਰਾ ਲਾਹ ਹ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਤ ਸਮਝਗੀ ਮ ਮਧ ਪੀ ਕ ਬਲੀ ਿਦ ਕਾਮ-ਮਪਤਆ ਵਣ ਦੀ ਛ ਪਿਹ

ਤਰ ਵਾਲ ਵਰਲੀ ਿਦ ਕਚੀਆ ਰਤੀਆ ਪਿਹ ਬ ਲਹ ਸਹ

ਆਪਣ ਸਾਹ ਪਵਚ ਘਲੀ ਿਦ ਹ ਸਕਦਾ ਹ ਪਤਲ ਮਾਤਰ ਕਈ ਇਸ ਗਲ ਪਵਚ ਸਚਾਈ ਹਵ ਰਜ਼ ਦ ਕਹਲ ਗੜ ਵਾਕਣ

ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਪਵਚ ਆਈ ਹਵ ਪਿਸਮ ਤਰ ਦੀ ਪਭਨੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਭਾਈ ਹਵ ਪਫਰ ਵੀ ਹਸ਼ ਹ ਪਿਥ ਤੀਕਣ

ਅਿ ਮਰਾ ਅਗ ਅਗ ਪਪਆ ਠਰਦ

ਅਿ ਤਰ ਪਰਮਸ਼ਰ ਕਲ

ਪਾਪੀ ਪਟ ਪਪਆ ਬਹ ਡਰਦ ਅਿ ਮ ਈਕਣ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ ਪਿ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਥਹ ਤ

ਆਪਣ ਗ਼ਮ ਦਾ ਲਹਾ ਕ ਟਦ

ਕਾਲ ਲਹ ਨ ਥ ਕਦ ਥ ਕਦ ਆਪਣੀ ਬ ਢੀ ਅਮ ਵਾਿਣ

ਮ ਵੀ ਛਤੀ ਿਾਣਾ ਹ ਮਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਬਦ ਹ ਿਾਣ ਤਰੀ ਰਪਹਮਤ ਦ ਵੀ ਦਰ

ਪਰ ਤ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਹਸ ਹ ਖਭ ਪਵਚ ਸਾਹਸ ਹ

ਲਭ ਹੀ ਲ ਗਾ ਹਰ(ਹਰ) ਕਈ ਸਰ

ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਦਸ਼ ਨਾ ਨਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਘਰ ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹਮਦਰਦ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਤਰ ਿਜ਼ਬਾਤ ਦੀ ਇਕ ਮਪਹਕ ਦਾ ਇਹ ਗ ਚਾ ਮਰ ਅਪਹਸਾਸ ਦ ਹਠ ਤ

ਇਵ ਪਖਪੜਆ

ਬਾਜ਼ਾਰੀ ਪਿਵ ਸਹਣੀ ਪਕਸ ਨਾਰ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਪਪਰਥਮ ਵਾਰ

ਪਕਸ ਕਾਮੀ ਨ ਹਏ ਿ ਪੜਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ-ਮਥ ਪਫਰ ਵੀ ਹਮਦਰਦੀ ਤ ਮਨ ਡਰ ਲਗਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਪਸ਼ਾਕ ਹ ਪਕਸ ਹੀਣ ਦੀ ਹੀਣਾ ਸਭ ਤ ਵਡਾ ਪਮਹਣਾ ਿਗ ਤ

ਪਿਹੜ ਹਥ ਥ ਉਲੀਕ ਨ

ਤ ਇਹ ਅਖਰ

ਉਨਹ ਹਥ ਨ ਮਰਾ ਸ ਸ ਚ ਮਣ

ਮ ਨਹ ਚਾਹ ਦਾ ਤਰ ਹਠ ਦ ਗ ਲਾਬ

ਆਤਸ਼ੀ-ਸਹ

ਬੜ ਸ਼ਖ਼ ਤ ਤਜ਼ਾਬੀ ਨ ਿ ਮਰ ਸਾਹ ਦੀ ਬਦਬ ਚ

ਸਦਾ ਲਈ ਗ ਮਣ

ਮ ਿਾਣਦ ਤਰ ਖ਼ਤ ਚ

ਤਰ ਪਿਸਮ ਦੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਹ

ਇਕ ਸਕ ਹ ਇਕ ਰਗ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਦੀ ਛਹ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਮਰੀ ਨਜ਼ਰ ਚ

ਪਰ ਕੀਹ ਆਖ

ਬ-ਪਹਸ ਪਿਹ ਕਾਮ ਦ

ਪਡ ਦਾ ਹੀ ਕਹ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ

ਮ ਿਾਣਦ ਹਮਦਰਦ ਮਰ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਮਰੀ ਮਰੀ ਤ ਮਤਈ ਮ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਹ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਇਹਦੀ ਪਮਠੀ ਛ ਹ

ਕੀਹ ਗ਼ਮ ਿ ਭਲਾ ਲਮ ਤ ਇਸ ਚੜ ਿਹ ਪਵਚ

ਇਕ ਜ਼ਰਾ ਵੀ ਨਾ ਐਸਾ ਪਕ ਪਿਹਨ ਆਪਣਾ ਹੀ ਕਪਹ ਲ ਕੀਹ ਗ਼ਮ

ਿ ਨਸੀਬ ਨਾ ਪਛੀ ਦਾ ਵੀ ਪਰਛਾਵ ਇਸ ਉਮਰਾ ਦ ਸਪਹਰਾ ਚ

ਪਿਦਹੀ ਛਾਵ ਹੀ ਬਪਹ ਲ

ਤਰ ਕਪਹਣ ਮ ਤਾਬਕ

ਿ ਤਰਾ ਸਾਥ ਪਮਲ ਮਨ

ਕੀਹ ਪਤਾ ਪਫਰ ਵੀ ਨਾ ਦ ਨੀਆ ਚ ਮ ਬਾਰਕ ਥੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ ਮਥ ਮ ਤ ਚਾਹ ਦਾ ਹ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਜ਼ਪਹਰ

ਕਲਾ ਹੀ ਪੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਚਿਕਰਾ ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਉਹਦ ਰਪ ਦੀ ਧ ਪ ਪਤਖਰੀ ਦਿਾ ਮਪਹਕ ਦਾ ਪਤਰਹਾਇਆ

ਤੀਿਾ ਉਹਦਾ ਰਗ ਗ ਲਾਬੀ ਪਕਸ ਗਰੀ ਮ ਦਾ ਿਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਨਣ ਉਹਦ ਚਤ ਦੀ ਆਥਣ

ਅਤ ਜ਼ ਲਫ਼ ਸਾਵਣ ਛਾਇਆ

ਹਠ ਦ ਪਵਚ ਕਤ ਦਾ ਕਈ ਪਦਹ ਚੜਹਨ ਤ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸਾਹਵ ਦ ਪਵਚ

ਫ ਲ ਸਇਆ ਦ

ਪਕਸ ਬਾਗ਼ ਚਾਨਣ ਦਾ ਲਾਇਆ

ਦਹੀ ਦ ਪਵਚ ਖਡ ਚਤਰ

ਇਤਰ ਨਾਲ ਨ ਹਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਬਲ ਦ ਪਵਚ

ਪਣ ਪ ਰ ਦੀ ਨੀ ਉਹ ਕਇਲ ਦਾ ਹਮਸਾਇਆ

ਪਚਟ ਦਦ ਪਿ ਧਾਨ ਬਗ਼ਲਾ ਤੜੀ ਮਾਰ ਉਡਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਇਕ ਪਲਘ ਨ ਆਰੀ ਅਸ ਚਾਨਣੀਆ ਪਵਚ ਡਾਪਹਆ

ਤਨ ਦੀ ਚਾਦਰ ਹ ਗਈ ਮਲੀ ਉਸ ਪਰ ਿ ਪਲਘ ਪਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਦ ਖਣ ਮਰ

ਨਣ ਦ ਕਏ

ਪਵਚ ਹੜਹ ਹਝਆ ਦਾ ਆਇਆ

ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਗਈ ਪਵਚ ਸਚ ਉਸ ਇਹ ਕੀ ਜ਼ ਲਮ ਕਮਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸ ਬਹਾ-ਸਵਰ

ਲ ਨੀ ਵਟਣਾ ਅਸ ਮਲ ਮਲ ਓਸ ਨ ਹਾਇਆ

ਦਹੀ ਪਵਚ ਪਨਕਲਣ ਪਚਣਗ ਤ ਸਾਡਾ ਹਥ ਪਗਆ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਚਰੀ ਕ ਟ ਤ ਉਹ ਖਦਾ ਨਾਹ ਉਹਨ ਪਦਲ ਦਾ ਮਾਸ ਖਵਾਇਆ

ਇਕ ਉਡਾਰੀ ਐਸੀ ਮਾਰੀ ਉਹ ਮ ੜ ਵਤਨ ਨਹ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਿਾਮ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਇਕ ਡਣ

ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਮਰੀ ਸਚ ਦ

ਪਸਪਵਆ ਚ ਕਈ ਵਾਰ

ਮਨ ਨਗੀ ਅਲਫ਼

ਘ ਮਦੀ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਪਾਲਤ ਸਪ ਕਈ

ਮਨ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਇਸ ਸ਼ਪਹਰ-ਸਪਰ ਦੀ ਹ ਸ ਕਦ ਚ ਛ ਟ ਕ

ਮਾਰ ਕ ਡਗ ਕਲਿ ਤ

ਹ ਣ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਲਮਬ ਦੀ ਨਾਰ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਦਹੀ ਮਗ ਚ ਜ਼ਰਦਾਰੀ ਨ

ਹਾਏ ਪਝ ਕ ਸਧਰ

ਅਫ਼ਰੀਕਾ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਤ

ਕਰ ਪਵਧਵਾ ਪਬਠਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਐਸੀ ਮਨਹਸ

ਤ ਬਦਸ਼ਕਲ ਸ਼ਪਹਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਹੜ ਸ਼ਪਹਰ ਚ

ਇਸ ਦ ਧ ਪਮਲ ਕਾਹਵ ਦ ਰਗ ਦੀ ਮਾਸਮ ਗ ਨਾਹ ਵਰਗੀ ਮ ਹਬਤ ਮ ਗਵਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਪਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਚਬਰਹਾ ਮਥ ਮਰਾ ਪਬਰਹਾ ਵਡਾ ਮ ਪਨਤ ਕਕ ਪਰਹਾ ਮਰੀ ਝਲੀ ਇਕ ਹਕਾ ਇਹਦੀ ਝਲ ਅਥਾਹ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਇਸ਼ਕ ਗਵਾਚਾ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਹ ਗਏ ਸਾਹ

ਮਰ ਹਠ ਵਖ ਲਈ

ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ ਹਢਾ

ਿ ਚ ਮਣ ਮਰ ਦਰ ਤ ਖਪੜਹਆ

ਇਕ ਅਧ ਵਾਰੀ ਆ

ਮ ੜ ਉਹ ਭ ਲ ਕਦ ਨਾ ਲਪਘਆ

ਏਸ ਦਰ ਦ ਰਾਹ

ਮ ਉਹਨ ਪਨਤ ਉਡੀਕਣ ਬਠਾ ਥਪਕਆ ਔਸੀਆ ਪਾ ਮਨ ਉਹ ਚ ਮਣ ਨਾ ਬਹ ਪੜਆ

ਸ ਚ ਮਣ ਦ ਵਣ ਗਾਹ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਮਰ ਹਾਣ ਦਾ ਪਵਚ ਲਖ ਸਰਿ ਦਾ ਤਾ ਪਿਹੜ ਸਾਹ ਚਤਰ ਖਡਦਾ ਮਨ ਉਸ ਚ ਮਣ ਦਾ ਚਾ

ਪਰਦਸੀ ਚ ਮਣ ਮਪਡਆ

ਕਦ ਵਤਨ ਫਰਾ ਪਾ ਪਕਤ ਸ ਚਾ ਪਬਰਹਾ ਤਡੜਾ ਮਥ ਿਠਾ ਨਾ ਹ ਿਾ

ਪਬਰਹਾ ਵੀ ਲਭੀ ਕਾਮ ਦਾ ਇਹਦੀ ਿਾਤ ਕ ਿਾਤ ਨਾ ਕਾ ਭਾਵ ਪਬਰਹਾ ਰਬ ਵਡੜਾ ਮ ਚੀ ਕਕ ਪਰਹਾ

ਚਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਹ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਗ ਹ ਲਟਕ ਪਰਹਾ ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ ਹ ਭਟਕ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਪਦਨ ਬਹ ਵਡਭਾਗਾ ਿਦ ਪਕਸ ਸਾਗਰ ਪਵਚ

ਆਦਮ ਦ ਪਕਸ ਪਪਤਰ

ਅਮਬ(ਅਮੀਬ) ਿਨਮ ਪਲਆ

ਪਰ ਇਹ ਪਦਹ ਪਨਕਰਮਾ ਿਦ ਇਸ ਆਦਮ ਦੀ ਝਲੀ ਫ ਲ ਸਮ ਦਾ ਹਸੀ ਖ਼ਰ ਪਪਆ

ਵਖ-ਵਖ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਮ ਸਚ ਪਰਹਾ ਸਮ ਅਵਾਰਾ ਕ ਤਾ ਦਰ ਦਰ ਭਟਕ ਪਰਹਾ ਿਠ ਹਡ ਖਾਣ ਲਈ

ਲਭੀ ਤਰਸ ਪਰਹਾ

ਸਮ ਪਰਾਈ ਨਾਰ

ਤ ਿ ਪਫਰ ਰਡੀ ਹ

ਪਪਹਲੀ ਰਾਤ ਹਢਾਇਆ ਲਗਦੀ ਚਗੀ ਹ

ਦਿੀ ਰਾਤ ਪਬਤਾਇਆ

ਹ ਦੀ ਭਡੀ ਹ

ਪਰ ਇਹਦ ਸਗ

ਦ ਨੀਆ ਦ ਹਰ ਜ਼ਰ ਨ

ਇਕ ਅਧ ਘੜੀ ਜ਼ਰਰ ਪਬਤਾਣੀ ਪਦੀ ਹ

ਕਦ ਹਰਾਮਣ ਪਟਕ ਕ

ਨਾ ਇਹ ਬਪਹਦੀ ਹ

ਉਮਰ ਦੀ ਬਾਰੀ ਖਲਹ ਕ ਏਸ ਿਹ ਵਲ

ਕਾਮਨੀ ਮਲੀ ਨਜ਼ਰ

ਤਕਦੀ ਰਪਹਦੀ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਝਠ ਸਹਣ ਕਾਮ ਚ ਮਤ ਆਪਸ਼ਕ ਵਗ

ਪਮਠੀਆ ਕਰ ਕਰ ਗਲ ਸਾਨ ਛਲਦਾ ਹ

ਮਾਣ ਕ ਚ ਮਣ

ਇਕ ਦ ਏਸ ਹਯਾਤੀ ਦ

ਭ ਲ ਿਦਾ ਹ-

ਫਰ ਨਾ ਪਵਹੜ ਵੜਦਾ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਕ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਾਕਣ ਲਟਕ ਪਰਹ

ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਸ ਞੀ ਿੜੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ

ਸਮ ਦੀ ਇਕ-

ਠ ਕਰਾਈ ਹਈ ਸਿਣੀ ਵਗ

ਪੀੜ-ਕ ਠੀ ਪਬਰਹਣ ਵਾਕਣ ਭਟਕ ਪਰਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਦਵਤਾ ਇਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ

ਇਹ ਦਵੀ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ ਕਾਮ ਿ ਸਭ ਤ ਮਹਬਲੀ ਹ

ਉਸ ਦੀ ਮ ਨ ਕਪਹਣਾ ਨਗੀ ਇਹ ਗਲ ਕੀ ਹੀ ਨਾ ਚਗੀ ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਏਸ ਦੀ ਹ ਬਖ਼ਸ਼ੀ ਹਈ

ਤ ਦ ਤ ਹ ਸਨ ਦੀ ਿ ਰ ਤ ਹ

ਏਸ ਨ ਹ ਰਪ ਵਡਣਾ-

ਖ਼ਨ ਮਰਾ ਿ ਤਡੀ ਕ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਖੜੀ ਆ ਪਮਟੀ ਦੀ ਇਹ ਬਾਜ਼ੀ ਪਚਟੀ ਦ ਧ ਕਲੀ ਪਿ ਤਾਜ਼ੀ ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦਾ ਇਕ ਸਗਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦੀ ਕਥਾ ਸ ਣਦਾ ਕਈ ਅਲਮਸਤ ਪਿਹਾ ਿਗਮ ਹ

ਤਰਾ ਇਸ ਨ ਟ ਡੀ ਕਪਹਣਾ ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਗ਼ਮ ਹ

ਕਾਮ ਪਬਨ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਕਾਹਦ ਅਰਥ ਿ ਚਲਦਾ ਦਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਪਸ਼ਵਿੀ ਕਾਮ ਬਰਹਮ ਹ

ਕਾਮ ਹੀ ਸਭ ਤ ਮਹ ਧਰਮ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਸ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਵਖ ਪਕ ਬ ਤ ਨ ਕੀ ਹਇਆ ਹ

ਇ ਲਗਦਾ ਹ ਪਿ ਰਇਆ ਹ

ਸਾਥ ਕਈ ਪਾਪ ਹਇਆ ਹ

ਸਾਰ ਦੀਵ ਝਬ ਬ ਝਾ ਦ

ਇਸ ਨ ਥੜਹਾ ਪਰਹ ਹਟਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਮ ਖ ਨ ਪਰਹ ਭ ਆ ਦ

ਿ ਇਸ ਤ ਕਈ ਪਰਦਾ ਪਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਪਦਲ ਪਵਚ ਵੀ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਇਸ ਨ ਹਾਲ ਵੀ ਕਈ ਭ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਕਾਮ ਏਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ ਇਹ ਭਾਵ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਸੀਮਾ ਦਪਨਕ ਅਖ਼ਬਾਰ ਦ

ਅਿ ਪਰਥਮ ਪਨ ਤ

ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਛਪੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਕ ਝ ਗਰ ਬਦਸ਼ੀ ਬਚ ਤ ਇਕ ਹਰ ਉਹਦ ਨਾਲ

ਖੜਹੀ ਉਸ ਦੀ ਸਖੀ ਹ

ਤਸਵੀਰ ਦ ਪਰ ਇਕ ਇਬਾਰਤ ਦੀ ਹ ਝਿਰ

ਇਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਹੀ ਕ ੜੀ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰੀ ਪਜ਼ਦਗੀ ਥ ੜੀ ਥ ੜੀ ਹ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ

ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਮਰ ਗੀਤ ਨ ਰਦ ਮਾਸਮ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਵੀ ਅਵਾਰਾ ਨ ਭਦ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ ਅਕਸਰ ਮਰ ਸ਼ਪਹਰ ਿਦ ਆਦੀ ਹਰ ਵਾਰ ਿਦ ਆਦੀ ਪਤਨ ਫ ਲ ਪਲਆਦੀ ਗ ਲਦਾਨ ਚ ਪਤਨ ਫ ਲ ਿਦ ਹਥ ਉਹ ਸਿਾਦੀ ਮ ਸਕਾ ਕ ਤ ਅਦਾਜ਼ ਚ

ਕ ਝ ਏਦ ਉਹ ਕਪਹਦੀ ਇਕ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਤਰ ਨ ਦਾ ਮਰ ਨ ਦਾ ਇਹ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਪਕਸ ਪਪਉ ਦਾ ਪਕਸ ਮ ਦਾ ਇਕ ਫ ਲ ਮਰੀ ਕ ਖ ਦੀ ਸੀਮਾ ਦ ਹ ਨ ਦਾ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਇਕ ਗਰੀ ਪਿਹੀ ਪਨਕੀ ਬਚੀ ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਪਿਸ ਚੀਚੀ ਹ ਪਕੜ ਰਖੀ

ਓਸ ਦੀ ਸ਼ਕਲ

ਮਰ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਹ ਆ ਲਥੀ ਈਕਣ ਲਗਦਾ ਹ

ਇਹ ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਧੀ ਹ

ਮਰਾ ਤ ਮਰੀ ਬਲਣ ਦ

ਪਬਮਾਰ ਲਹ ਦਾ ਏਸ ਧਰਤੀ ਤ ਪਬਿਾਇਆ

ਕਈ ਸਝਾ ਬੀਅ ਹ

ਮਰੀ ਪੀੜਾ ਦੀ ਮਰੀਅਮ ਦ

ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਮਸੀਹ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਿਦਹੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਬਚਨ ਮਰਾ ਿੀ ਹ

ਓਹ ਹੀ ਸੀਮਾ ਧੀ ਹ

ਕਈ ਹਰ ਇਹਦਾ ਪਪਉ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਅਜਨਬੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ

ਨਾ ਤ ਤ ਹੀ ਔਲੀਆ ਹ

ਨਾ ਤ ਮ ਹੀ ਹ ਨਬੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਮਰ ਲਈ ਇਹ ਰਸ-ਭਰੀ ਤਰੀ ਮਲਕ ਮ ਸਕੜੀ ਪਕਸ ਪਵਮਾਨ ਸਵਕਾ ਦੀ ਮ ਸਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਅਿ ਵੀ ਪਿਸ ਚ ਿਾਣਦ ਪਕ ਵਾਸ਼ਨਾ ਦੀ ਕਗ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਮਰ ਲਈ ਤਰੀ ਵਫ਼ਾ ਅਿ ਵੀ ਇਕ ਸਵਗ ਹ

ਮਰ ਨਸ਼ੀਲ ਪਿਸਮ ਦੀ ਅਿ ਵੀ ਤਨ ਮਗ ਹ

ਪਿਹੜਾ ਪਕ ਤਰੀ ਨਜ਼ਰ ਪਵਚ

ਪਫਲਮੀ ਰਸਾਲ ਵਗ ਹ

ਸਫ਼ਾ ਸਫ਼ਾ ਫਰਲਣਾ ਪਿਦਹਾ ਹ ਤਰੀ ਪਦਲ ਲਗੀ ਸਮ ਨ ਸਨਹ ਮਾਰ ਕ

ਿ ਪਮਲ ਿਾਏ ਘੜੀ ਕਦੀ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਮ ਸਗਾ ਤ ਕਾਮ ਦੀ ਹ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਅਿ ਤ ਸਾਡਾ ਇਸ਼ਕ

ਓਸ ਮਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਕਾਮ ਦ ਸ ਆਦ ਪਪਛ ਹ ਿਾਏ ਿ ਹਾਪਮਲਾ ਤ ਮਕੜ ਨ ਮਾਰ ਕ

ਬਣਾ ਲਏ ਪਿਵ ਗਜ਼ਾ ਤ ਖਾਈ ਿਾਏ ਉਹ ਕਾਮਣੀ ਕ ਲਛਣੀ ਸ ਆਦ ਲਾ ਹ ਕਾਮਣੀ ਹ ਕਾਮਣੀ ਮਨ ਬਚਾ ਮਨ ਬਚਾ ਵਾਸਤਾ ਈ ਿੀਭ ਨ

ਇਹ ਖ਼ਨ ਦਾ ਨਾ ਸ ਆਦ ਪਾ ਦਰ ਹ ਕ ਬਪਹ ਪਰਹ ਨਾ ਕਲ ਆ ਨਾ ਕਲ ਆ

ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਤਰ ਗਲ ਥ ਪਚਮਟ ਕ

ਇਹ ਸ ਪਰਹਾ ਿ ਬਾਲ ਹ

ਛ ਰੀ ਹ ਸਸਕਾਰ ਦੀ ਿ ਕਰ ਰਹੀ ਹਲਾਲ ਹ

ਇਹ ਕਪਹਣ ਨ ਤ ਠੀਕ ਹ ਪਕ

ਤਰਾ ਮਰਾ ਹੀ ਲਾਲ ਹ

ਿ ਸਚੀਏ ਤ ਸਹਣੀਏ

ਤਨ ਸਦੀਵੀ ਮਰਦ ਦੀ ਮ ਿਾਣਦ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਸਾਡੀ ਵਫ਼ਾ ਨ ਗਾਲਹ ਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਪਬਤਾਉਣ ਦੀ ਚਲੀ ਅਸ ਨ ਚਾਲ ਹ

ਮਨ ਸਦੀਵੀ ਨਾਰ ਦੀ ਤ ਿਾਣਦੀ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਫਰ ਵੀ ਵਗ ਰਹੀ ਹ ਪਰਸ਼ਪਤਆ ਦੀ ਇਕ ਨਦੀ ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਮ ਉਪਿ

ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਤ ਛਬੀ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦਾ ਮ ਸਗਾ ਤ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦੀ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਹ ਠੀਕ ਪਕ ਤਰੀ ਮਰੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਸਾਨ ਆਪਣ ਹੀ ਆਪ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਿੀਲ ਵਦ ਤ

ਕ ਰਾਨ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਗਰੀਆ ਨ ਸਮ ਦੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਮਗਲੀਆ ਦਰਾਵੜ ਨ

ਆਰੀਆ ਤ ਮਾਣ ਨਹ ਅਿ ਤ ਪਦਲ ਨ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਪਦਮਾਗ਼ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਕ ਲ ਿਹਾਨ

ਸਾਡ ਵਾਕਣਾ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਸਗਰਦ

ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ

ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਹਬਹ ਚੀਨ ਕਬਤਰ ਵਾਕਣ ਗ ਟਕਦੀ ਤ ਸਨ-ਖਭ ਨ ਪਖਲਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਇਹ ਮਰੀ ਵਾਕਫ਼

ਤ ਹਮਦਰਦ ਦਾ ਘਰ

ਪਿਸ ਚ ਅਿ ਦੀ ਰਾਤ

ਮ ਇਹ ਹ ਗ ਜ਼ਾਰੀ ਪਿਸ ਦੀ ਸਰਤ

ਚਤ ਦ ਸਰਿ ਦ ਵਗ

ਨੀਮ-ਪਨਘੀ ਦਧੀਆ ਹ ਗ ਲਾਨਾਰੀ ਪਹ ਦੀ ਸਗਰਦ ਦ ਪਰਭਾਤ ਵਲ

ਪਨਤਰੀ ਮਦਰ ਦੀ ਪਚਰਨਾਮਤ ਦ ਵਗ

ਠਢੀ-ਠਢੀ ਸ ਚੀ-ਪਮਠੀ ਤ ਪਪਆਰੀ ਸ ਰਹੀ ਹ ਮਪਹਕ ਹਠ ਤ ਪਖਲਾਰੀ

ਉਫ਼

ਪਕਨੀ ਹ ਰਹੀ ਹ ਬਰਫ਼-ਬਾਰੀ ਏਸ ਬਸਤੀ ਦੀ ਠਰੀ ਹਈ ਬ ਕਲ

ਮਘ ਰਹੀ ਨਾ ਪਕਤ ਵੀ ਕਈ ਅਗਾਰੀ ਚਹ-ਪਾਸ ਜ਼ਪਹਰ ਮਹਰੀ ਬਰਫ਼ ਦਾ ਮਨ ਸਾਗਰ ਹ ਪਸਰਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਰਾ ਪਦਲ ਮਰਾ ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ

ਬਰਫ਼ ਸਗ ਹ ਬਰਫ਼ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਦਰ ਕਾਲਾ ਰ ਖ ਲਮਾ ਚੀਲਹ ਦਾ ਸ਼ੀਪਸ਼ਆ ਤ ਪਾਰ ਿ ਘਲਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਬਸਤੀ ਦੀ ਬਲਰੀ ਪਾਤਲੀ ਪਵਚ

ਸਲ ਵਤ ਚ ਪਭਆ ਹ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ

ਉਫ਼

ਇਹ ਮਨ ਕੀਹ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ

ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਸਰਦ ਤਾਬੀਰ ਪਵਚ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਕਚੀ ਗਰੀ ਿਹਾ ਸ ਤ-ਉਨਦਾ ਪਿਸਮ ਬਣਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਵਗ ਚਪਲਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਕਣ ਦਰਵਾਜ਼ ਨ ਹ ਖੜਕਾ ਪਰਹਾ

ਸ਼ਾਇਦ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਹ ਟ ਪਰਆ ਆ ਪਰਹਾ ਹ ਪਦਲਾ ਬ-ਹਪਸ਼ਆ

ਕ ਝ ਹਸ਼ ਕਰ

ਨਾ ਤ ਕਈ ਆ ਤ ਨਾ ਹੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਮਰਾ ਵਪਹਮ ਤਨ ਖਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਹ

ਇਕ ਤਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਘਰ

ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ

ਉਹ ਤ ਪਪਹਲ ਹੀ

ਅਮਾਨਤ ਹ ਪਕਸ ਦੀ ਤ ਤ ਐਵ ਪੀਣ ਪਗਲਾ ਪਾ ਪਰਹਾ ਰਸ਼ਮੀ ਿਹ ਵਗ ਰਹ ਉਹਦ ਸਵਾਸ ਤ

ਨਜ਼ਰ ਮਲੀ ਪਕਸ ਲਈ ਹ ਪਾ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਤ ਮਦਰ ਦੀ ਸ ਚੀ ਪਣ ਵਰਗਾ ਸ ਆਦ ਤ ਲਸੀ ਦਾ ਪਿਦਹ ਚ ਆ ਪਰਹਾ

ਹ ਮਨਾ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ

ਤ ਤ ਕਾ ਹੀ ਸ਼ਰਮ ਹ ਲਾਹ ਮਾਰੀ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਪਿਸਮ ਤਰਾ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਤ ਤ ਧ ਰ ਤ ਗ਼ਮ ਦੀ ਇਕ ਸਗਰਦ ਹ

ਕਰ ਨਾ ਐਵ ਮਰਖਾ ਤ ਨਜ਼ਰ ਮਾੜੀ ਲਭ ਹਮਦਰਦੀ ਚ ਨਾ ਕਈ ਪਚਗਾੜੀ ਵਖ ਤਰ ਤ ਵੀ ਵਧ ਕ ਸਰਦ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਪਕਨੀ ਹ ਸ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਬਹ-ਰਪੀਏ

ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਮਰ ਘਰ ਪਵਚ ਪਈ ਘ ਮਦੀ ਹ

ਚ ਪ ਚ ਪ ਤ ਵੀਰਾਨ

ਪਕਸ ਪਨਪਤਰ ਰ ਖ ਦ ਤ ਇਲ ਦ ਆਲਹਣ ਵਗ

ਗ ਮ-ਸ ਮ ਤ ਸ ਨਸਾਨ

ਸ਼ਾਮ-ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਐਸੀ ਬ-ਪਹਸ ਸ਼ਾਮ ਨ ਆਪਖ਼ਰ

ਮ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਸਵਰ ਆਦੀ ਿ ਕਰ ਇਸ ਨ ਵੀ ਆਉਣਾ ਸੀ ਇਹਦ ਨਾਲ ਤ ਚਗਾ ਸੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਦੀ ਬ ਕਲ ਪਵਚ

ਕਾਫ਼ੀ ਦ ਦ ਘ ਟ ਪਨਗਲ ਕ

ਪਸਗਰਟ ਧ ਖਾ ਕ ਬਪਹ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਸਰਪਮਡ-ਮਛੀ ਿਹੀਆ ਕ ੜੀਆ ਵਖਣ ਮਾਤਰ ਸੜਕ ਤ

ਯਾਰ ਦ ਸਗ ਭ ਲਣਾ ਸੀ ਥਕ ਟ ਟ ਕ ਸ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ

ਸਮ ਵੀ ਪਕਨੀ ਚਦਰੀ ਸ਼ ਹ

ਪਕਸ ਪ ਰਾਣ ਅਮਲੀ ਵਾਕਣ

ਪਦਨ ਭਰ ਪੀ ਕ ਡਡ ਸਹਰਾ ਗਲੀਆ ਤ ਬਾਜ਼ਾਰ ਦ ਪਵਚ

ਆਪਣੀ ਝਕ ਚ ਟ ਪਰਆ ਰਪਹਦ ਨਾ ਕ ਝ ਸ ਣਦ ਨਾ ਕ ਝ ਕਪਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਖੜਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਬਪਹਦ ਇਸ ਬਦਬ ਦ ਿਾਣ ਚ ਹਾਲ

ਯ ਗ ਿਡਾ ਇਕ ਪਲ ਰਪਹਦ

ਕਾਲੀਆ ਕਾਲੀਆ ਿੀਭ ਿਹੀਆ

ਮਰੀ ਹਥ-ਘੜੀ ਦੀਆ ਸਈਆ

ਮਰੀ ਪਹਕ ਪਵਚ ਲਮ ਲਮ

ਕਪਡਆ ਵਾਕਣ ਪ ੜੀਆ ਹਈਆ ਹਫ਼ੀਆ ਹਫ਼ੀਆ ਭਿ ਭਿ ਮਈਆ

ਪਦਨ ਭਰ ਸਮ ਦ ਖਹ ਤ ਬਲ ਵਾਕਣ ਿਈਆ ਹਈਆ

ਗ਼ਮ ਦ ਪਾਣੀ ਸਗ ਪਸਿਣ ਲਈ

ਮਰ ਪਦਲ ਦੀਆ ਬਿਰ ਰਹੀਆ ਅਿ ਦੀਆ ਸ਼ਾਮ ਐਵ ਗਈਆ

ਰਬ ਕਰ ਬਦਬ ਦੀ ਢਰੀ ਛਤੀ ਿਾਵ ਛਤੀ ਿਾਵ

ਿ ਰਬ ਕਰ ਕ ਬਹ -ਰਪਣੀ ਚਰ ਦ ਸਗ ਧਲ ਿਾਵ ਿ ਕਈ ਐਸਾ ਮਤਰ ਚਲ

ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਭਸਮ ਹ ਿਾਵ ਇਸ ਮਨਹਸ ਨ ਖ਼ਰ ਕਦ ਤਕ

ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ ਹ ਚਟਦ ਰਪਹਣਾ ਮ ਤ ਹਰ ਪਕਸ ਸਗ ਰਾਤ

ਨਚਣ ਬਾਲ-ਰਮ ਹ ਿਾਣਾ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਭਗ ਲਈ

ਅਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਪਪਹਲਾ ਚ ਮਣ ਬਾਲ-ਵਰਸ

ਟ ਰ ਸਾਡ ਦਰ ਆਇਆ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਪਮਟੀ ਦੀ ਬਾਜ਼ੀ ਦ ਪਲ ਖਡ ਗਵਾਇਆ

ਦਿਾ ਚ ਮਣ ਿ ਸਾਨ ਿ ਪੜਆ

ਉਹ ਸਾਡ ਮਚ ਨਾ ਆਇਆ

ਉਸ ਮਗਰ ਸ ਚ ਮਣ ਿ ਪੜਆ

ਪਰ ਹਠ ਨਾ ਲਾਇਆ

ਮ ੜ ਨਾ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਪਰ ਇਹ ਕਹਾ ਅਿ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਗਲ ਸਾਡ ਲਗ ਰਇਆ

ਹਠ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਪਸਕੀ ਤ ਚਾਨਣ ਪਿਸ ਚਇਆ

ਇਹ ਚ ਮਣ ਸਾਡਾ ਸਿਣ ਪਦਸਦਾ ਇਹ ਸਾਡਾ ਮਪਹਰਮ ਹਇਆ

ਡ ਘੀ ਢਾਬ ਪਹਿਰ ਦੀ ਸਾਡੀ ਡ ਬ ਮਇਆ ਡ ਬ ਮਇਆ

ਸਾਡਾ ਤਨ-ਮਨ ਹਪਰਆ ਹਇਆ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਕ ਪਦਲ-ਪਰਚਾਵਾ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਸਕਨ

ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਬਾਸ਼ ਨ ਇਕ ਪਤਤਲੀ ਕਪਹਣਾ ਇਹ ਹ ਪਨਰਾ ਿਨਨ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਪਿਹੜਾ ਮਪਰਆ

ਉਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਊਣ

ਮਰ-ਮ ਕ ਕ ਵੀ ਕਰ ਨਾ ਸਕਦਾ ਪਰੀ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਭਾਵ ਇਹ ਬਰਪਹਮਡ ਵੀ ਫਲ

ਿ ਪਫਰ ਅਰਨ ਵਰਨ

ਇਹ ਵੀ ਇਕ ਿਨਨ

ਮ ਹਾਲ ਤਾਜ਼ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਸਮਝ ਮਰਾ ਖ਼ਨ

ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਮਾਣ ਲਈ

ਪਿਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਹ

ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਕ ਪਕਸ ਗਰ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਮਲ ਉਿਾੜ ਦਰ ਚ

ਰਪਹਦਾ ਹਵ ਮਲਗ ਫਕਰ

ਤ ਿਠ ਟ ਕ ਦੀ ਆਸ ਲ ਕ

ਪਦਨ ਢਲ ਿ ਗਰ ਚ ਆਵ ਤ ਪਬਨ ਬ ਲਾਇਆ ਹੀ ਪਰਤ ਿਾਵ

ਔ-ਲਖ ਕਪਹ ਤ ਮਾਰ ਚਕਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਕਾਲ ਰਾਹ ਦ

ਐਸ ਬ-ਪਹਸ ਪੜਾਅ ਤ ਖਪੜਹਆ ਪਿਤ ਖ਼ਾਬ ਦ ਨੀਲ ਰ ਖ ਚ

ਪਣ ਪੀਲੀ ਪਿਹੀ ਵਗ ਰਹੀ ਏ

ਅਗ ਪਸਪਵਆ ਦੀ ਮਘ ਰਹੀ ਏ

ਕਦ ਕਦ ਕਈ ਗ਼ਮ ਦਾ ਪਛੀ ਪਰ ਨ ਆਪਣ ਹ ਫੜਫੜਦਾ ਤ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਪੀਲ ਅਰਸ਼

ਕਈ ਪਸਤਾਰਾ ਹ ਟ ਟ ਿਦਾ ਤ ਚਦੀ-ਵਨਾ ਖ਼ਾਬ ਮਰਾ ਸਮ ਦਾ ਹਰੀਅਲ ਹ ਟ ਕ ਿਦਾ ਪਵਹਦ ਪਵਹਦ ਹੀ ਨੀਲ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸਾਰਾ ਿਗਲ ਹ ਸ ਕ ਿਦਾ ਫਰ ਪਦਲ ਦੀ ਮਾਯਸ ਵਾਦੀ ਚ

ਤਲਖ਼ ਘੜੀਆ ਦ ਜ਼ਰਦ ਪਤਰ

ਚੀ ਚੀ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਝਠ ਥੜਾ ਹੀ ਮਾਰਦ ਨ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਪਰ ਦ ਨਾਲ ਖਪਹਦੀ ਇਕ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਮਪਹਲ ਚ

ਇਸ਼ਕ ਮਰਾ ਗਵਾਪਚਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਆਸ਼ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਰੀਆ ਦਾ ਆਪਖਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਹਰ ਗਲੀ ਹਾਏ ਗੀਤ ਵਰਗੀ ਨ ਹਾਰ ਦੀ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਪਟ ਚ

ਰਾਤ ਸ਼ਬਨਮ ਗ ਜ਼ਾਰਦੀ ਹ

ਤ ਹਰ ਦਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਪਾਕ ਪਮਟੀ ਦਾ ਖ਼ਨ ਪੀ ਕ ਮ ਿਨਮ ਲੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਪਕ ਦ ਧਨੀਆ ਚ

ਮਾਸਮੀਅਤ ਦਾ ਦ ਧ ਪੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਬਰਗ ਪਚਹਰ ਤ

ਝ ਰੜੀਆ ਦ ਨ ਝਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਪਕ ਸੀਨ ਅਦਰ ਨ

ਗ ਰਬਤ ਦ ਪਹਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਨਣ ਦ

ਦਵ ਦੀਵ ਹੀ ਪਹਸ ਚ ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਿਨਾਪਜ਼ਆ ਲਈ

ਖ਼ਰੀਦ ਕਫ਼ਨ ਵੀ ਪਵਕ ਚ ਕ ਨ

ਤ ਹਰ ਤੀਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਮ ਲਮ ਸੜਕ ਤ

ਿਾ ਕ ਕਈ ਕਦ ਨਹ ਮ ੜਦਾ ਇਹ ਸਮਝ ਲੀਤਾ ਿਦਾ ਹ ਮ ਰਦਾ

ਤ ਹਰ ਚਥੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਕਾਲ ਬਾਗ਼ ਚ

ਪਸਰਫ਼ ਆਸ ਦੀ ਪਣ ਿਾਵ ਕਦ ਕਦ ਹ ਓਸ ਿਹ ਚ

ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਵ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਆਬਾਦ ਕਰਨ ਨ ਤ ਹੀ ਰਕੜ

ਤ ਹੀ ਧਰਤੀ ਦਾ ਕਝ ਵਰਨ

ਤ ਹੀ ਕਰਨੀ ਫ਼ਜ਼ਾ ਮ ਅਤਰ

ਤ ਹੀ ਸਿ ਨ ਮਾਨਣਾ ਸ ਕ ਪਪਹਲ ਤ ਵਖ ਸਥਰ ਪਰ ਮ ਛਤੀ ਹੀ ਸਮਝ ਿਦਾ ਇਹ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸ਼ਰ ਹੀ ਹ

ਿ ਲਾ ਪਰਹਾ ਹ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਚਕਰ

ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਆਉਣ ਵਾਲ

ਇਹ ਲਕ ਪੜਹ ਕ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ ਇਹ ਉਹ ਪਵਚਾਰੀ ਬਦਬਖ਼ਤ ਰਹ ਹ

ਪਕ ਪਿਹੜੀ ਪਹਰਨ ਦ ਪਸਙ ਤ

ਉਦਾਸ ਲਪਮਹਆ ਨ ਫੜਣ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਚੜਹ ਰਹੀ ਏ ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ

ਪਕ ਹਠ ਦ ਫ ਲ ਦੀ ਮਪਹਕ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਰਹੀ ਏ

ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਪਨਕੀ ਉਮਰ

ਉਡਾ ਕ ਲ ਗਏ ਗ਼ਮ ਦ ਝਖੜ

ਵਫ਼ਾ ਦ ਸਹ ਦ ਮਲ ਤ

ਇਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਮ ਲਚਦਾ ਹ ਪਕ ਇਸ ਚ ਰਾਹ ਤ

ਮਨ ਕਈ ਉਿਾੜ ਦਵ ਤ ਮਰ ਮਥ ਦ ਕਾਲ ਅਖ਼ਰ ਤ

ਕਟ ਚਨ ਦਾ ਚਾੜਹ ਦਵ ਿ ਅਗ ਫ਼ ਰਕਤ ਦੀ ਪਦਨ ਦੀਵ ਪਵਚ ਚ ਰਾਹ ਦ ਸਾੜ ਦਵ ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਪਪਘਲ ਿਾਵਣ

ਇਹ ਬਦਨਸੀਬੀ ਦ ਕਾਲ ਕਕਰ

ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਬਦਲ ਿਾਵਣ

ਮਰੀ ਪਕਸਮਤ ਦ ਸਭ ਨਛਤਰ

ਮ ਮਨ ਖਤਾ ਦ ਨਾਮ ਸ ਖਗਾ ਆਪਣ ਗੀਤ ਦ ਸਨ-ਛਤਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

Page 38: Pc64 bDnc64 - Punjabi Library · Aate Dian Chirian Shiv Kumar Batalvi 6If Pc64 bDnc64 b]\ ?dWaY UIaZ\c 6If Pc64 bDnc64 DaRMc YaN D ^dÊNc 7? S_anc U^Nc ?^W NfYc WfYf Ph^N Unc bS6Yc

ਮਰ ਪਵਹੜ ਚਦੀ ਦਾ ਇਕ ਬਟਾ ਆਪਖ਼ਰ ਗ ਪਰਹਾ ਹ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਪਿਦ ਮਰੀ ਦਾ ਪੀਲਾ ਸਰਿ ਡ ਬ ਪਰਹਾ ਹ

ਆਪਖ਼ਰ ਇਕ ਪਦਨ ਸ ਕ ਹੀ ਿਦ ਹਰ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਹਰ ਡ ਘਾ ਸਰ

ਆਪਖ਼ਰ ਬਦਲ ਡ ਹੀ ਿਦ ਇਕ ਪਲ ਦ ਪਲ ਿ ਦ ਪਦਨ ਵਰਹ ਕੀਹ ਭੜਾ ਹ

ਇਸ਼ਕ ਿ ਮਰਾ ਤਰ ਤ ਰ ਜ਼ਗਾਰ ਦਾ ਰਾਹ ਹ

ਪਰ ਮਰਾ ਸਖਾ ਤ ਸਾਹ ਹ

ਤਨ ਵੀ ਕ ਝ ਮਰਾ ਲਾਹ ਹ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਕੀਹ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਤ ਸਮਝਗੀ ਮ ਮਧ ਪੀ ਕ ਬਲੀ ਿਦ ਕਾਮ-ਮਪਤਆ ਵਣ ਦੀ ਛ ਪਿਹ

ਤਰ ਵਾਲ ਵਰਲੀ ਿਦ ਕਚੀਆ ਰਤੀਆ ਪਿਹ ਬ ਲਹ ਸਹ

ਆਪਣ ਸਾਹ ਪਵਚ ਘਲੀ ਿਦ ਹ ਸਕਦਾ ਹ ਪਤਲ ਮਾਤਰ ਕਈ ਇਸ ਗਲ ਪਵਚ ਸਚਾਈ ਹਵ ਰਜ਼ ਦ ਕਹਲ ਗੜ ਵਾਕਣ

ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਪਵਚ ਆਈ ਹਵ ਪਿਸਮ ਤਰ ਦੀ ਪਭਨੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਅਿ ਵੀ ਮਨ ਭਾਈ ਹਵ ਪਫਰ ਵੀ ਹਸ਼ ਹ ਪਿਥ ਤੀਕਣ

ਅਿ ਮਰਾ ਅਗ ਅਗ ਪਪਆ ਠਰਦ

ਅਿ ਤਰ ਪਰਮਸ਼ਰ ਕਲ

ਪਾਪੀ ਪਟ ਪਪਆ ਬਹ ਡਰਦ ਅਿ ਮ ਈਕਣ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ ਪਿ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਥਹ ਤ

ਆਪਣ ਗ਼ਮ ਦਾ ਲਹਾ ਕ ਟਦ

ਕਾਲ ਲਹ ਨ ਥ ਕਦ ਥ ਕਦ ਆਪਣੀ ਬ ਢੀ ਅਮ ਵਾਿਣ

ਮ ਵੀ ਛਤੀ ਿਾਣਾ ਹ ਮਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਬਦ ਹ ਿਾਣ ਤਰੀ ਰਪਹਮਤ ਦ ਵੀ ਦਰ

ਪਰ ਤ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਹਸ ਹ ਖਭ ਪਵਚ ਸਾਹਸ ਹ

ਲਭ ਹੀ ਲ ਗਾ ਹਰ(ਹਰ) ਕਈ ਸਰ

ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਦਸ਼ ਨਾ ਨਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਘਰ ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹਮਦਰਦ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਤਰ ਿਜ਼ਬਾਤ ਦੀ ਇਕ ਮਪਹਕ ਦਾ ਇਹ ਗ ਚਾ ਮਰ ਅਪਹਸਾਸ ਦ ਹਠ ਤ

ਇਵ ਪਖਪੜਆ

ਬਾਜ਼ਾਰੀ ਪਿਵ ਸਹਣੀ ਪਕਸ ਨਾਰ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਪਪਰਥਮ ਵਾਰ

ਪਕਸ ਕਾਮੀ ਨ ਹਏ ਿ ਪੜਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ-ਮਥ ਪਫਰ ਵੀ ਹਮਦਰਦੀ ਤ ਮਨ ਡਰ ਲਗਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਪਸ਼ਾਕ ਹ ਪਕਸ ਹੀਣ ਦੀ ਹੀਣਾ ਸਭ ਤ ਵਡਾ ਪਮਹਣਾ ਿਗ ਤ

ਪਿਹੜ ਹਥ ਥ ਉਲੀਕ ਨ

ਤ ਇਹ ਅਖਰ

ਉਨਹ ਹਥ ਨ ਮਰਾ ਸ ਸ ਚ ਮਣ

ਮ ਨਹ ਚਾਹ ਦਾ ਤਰ ਹਠ ਦ ਗ ਲਾਬ

ਆਤਸ਼ੀ-ਸਹ

ਬੜ ਸ਼ਖ਼ ਤ ਤਜ਼ਾਬੀ ਨ ਿ ਮਰ ਸਾਹ ਦੀ ਬਦਬ ਚ

ਸਦਾ ਲਈ ਗ ਮਣ

ਮ ਿਾਣਦ ਤਰ ਖ਼ਤ ਚ

ਤਰ ਪਿਸਮ ਦੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਹ

ਇਕ ਸਕ ਹ ਇਕ ਰਗ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਦੀ ਛਹ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਮਰੀ ਨਜ਼ਰ ਚ

ਪਰ ਕੀਹ ਆਖ

ਬ-ਪਹਸ ਪਿਹ ਕਾਮ ਦ

ਪਡ ਦਾ ਹੀ ਕਹ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ

ਮ ਿਾਣਦ ਹਮਦਰਦ ਮਰ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਮਰੀ ਮਰੀ ਤ ਮਤਈ ਮ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਹ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਇਹਦੀ ਪਮਠੀ ਛ ਹ

ਕੀਹ ਗ਼ਮ ਿ ਭਲਾ ਲਮ ਤ ਇਸ ਚੜ ਿਹ ਪਵਚ

ਇਕ ਜ਼ਰਾ ਵੀ ਨਾ ਐਸਾ ਪਕ ਪਿਹਨ ਆਪਣਾ ਹੀ ਕਪਹ ਲ ਕੀਹ ਗ਼ਮ

ਿ ਨਸੀਬ ਨਾ ਪਛੀ ਦਾ ਵੀ ਪਰਛਾਵ ਇਸ ਉਮਰਾ ਦ ਸਪਹਰਾ ਚ

ਪਿਦਹੀ ਛਾਵ ਹੀ ਬਪਹ ਲ

ਤਰ ਕਪਹਣ ਮ ਤਾਬਕ

ਿ ਤਰਾ ਸਾਥ ਪਮਲ ਮਨ

ਕੀਹ ਪਤਾ ਪਫਰ ਵੀ ਨਾ ਦ ਨੀਆ ਚ ਮ ਬਾਰਕ ਥੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ ਮਥ ਮ ਤ ਚਾਹ ਦਾ ਹ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਜ਼ਪਹਰ

ਕਲਾ ਹੀ ਪੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਚਿਕਰਾ ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਉਹਦ ਰਪ ਦੀ ਧ ਪ ਪਤਖਰੀ ਦਿਾ ਮਪਹਕ ਦਾ ਪਤਰਹਾਇਆ

ਤੀਿਾ ਉਹਦਾ ਰਗ ਗ ਲਾਬੀ ਪਕਸ ਗਰੀ ਮ ਦਾ ਿਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਨਣ ਉਹਦ ਚਤ ਦੀ ਆਥਣ

ਅਤ ਜ਼ ਲਫ਼ ਸਾਵਣ ਛਾਇਆ

ਹਠ ਦ ਪਵਚ ਕਤ ਦਾ ਕਈ ਪਦਹ ਚੜਹਨ ਤ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸਾਹਵ ਦ ਪਵਚ

ਫ ਲ ਸਇਆ ਦ

ਪਕਸ ਬਾਗ਼ ਚਾਨਣ ਦਾ ਲਾਇਆ

ਦਹੀ ਦ ਪਵਚ ਖਡ ਚਤਰ

ਇਤਰ ਨਾਲ ਨ ਹਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਬਲ ਦ ਪਵਚ

ਪਣ ਪ ਰ ਦੀ ਨੀ ਉਹ ਕਇਲ ਦਾ ਹਮਸਾਇਆ

ਪਚਟ ਦਦ ਪਿ ਧਾਨ ਬਗ਼ਲਾ ਤੜੀ ਮਾਰ ਉਡਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਇਕ ਪਲਘ ਨ ਆਰੀ ਅਸ ਚਾਨਣੀਆ ਪਵਚ ਡਾਪਹਆ

ਤਨ ਦੀ ਚਾਦਰ ਹ ਗਈ ਮਲੀ ਉਸ ਪਰ ਿ ਪਲਘ ਪਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਦ ਖਣ ਮਰ

ਨਣ ਦ ਕਏ

ਪਵਚ ਹੜਹ ਹਝਆ ਦਾ ਆਇਆ

ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਗਈ ਪਵਚ ਸਚ ਉਸ ਇਹ ਕੀ ਜ਼ ਲਮ ਕਮਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸ ਬਹਾ-ਸਵਰ

ਲ ਨੀ ਵਟਣਾ ਅਸ ਮਲ ਮਲ ਓਸ ਨ ਹਾਇਆ

ਦਹੀ ਪਵਚ ਪਨਕਲਣ ਪਚਣਗ ਤ ਸਾਡਾ ਹਥ ਪਗਆ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਚਰੀ ਕ ਟ ਤ ਉਹ ਖਦਾ ਨਾਹ ਉਹਨ ਪਦਲ ਦਾ ਮਾਸ ਖਵਾਇਆ

ਇਕ ਉਡਾਰੀ ਐਸੀ ਮਾਰੀ ਉਹ ਮ ੜ ਵਤਨ ਨਹ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਿਾਮ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਇਕ ਡਣ

ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਮਰੀ ਸਚ ਦ

ਪਸਪਵਆ ਚ ਕਈ ਵਾਰ

ਮਨ ਨਗੀ ਅਲਫ਼

ਘ ਮਦੀ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਪਾਲਤ ਸਪ ਕਈ

ਮਨ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਇਸ ਸ਼ਪਹਰ-ਸਪਰ ਦੀ ਹ ਸ ਕਦ ਚ ਛ ਟ ਕ

ਮਾਰ ਕ ਡਗ ਕਲਿ ਤ

ਹ ਣ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਲਮਬ ਦੀ ਨਾਰ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਦਹੀ ਮਗ ਚ ਜ਼ਰਦਾਰੀ ਨ

ਹਾਏ ਪਝ ਕ ਸਧਰ

ਅਫ਼ਰੀਕਾ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਤ

ਕਰ ਪਵਧਵਾ ਪਬਠਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਐਸੀ ਮਨਹਸ

ਤ ਬਦਸ਼ਕਲ ਸ਼ਪਹਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਹੜ ਸ਼ਪਹਰ ਚ

ਇਸ ਦ ਧ ਪਮਲ ਕਾਹਵ ਦ ਰਗ ਦੀ ਮਾਸਮ ਗ ਨਾਹ ਵਰਗੀ ਮ ਹਬਤ ਮ ਗਵਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਪਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਚਬਰਹਾ ਮਥ ਮਰਾ ਪਬਰਹਾ ਵਡਾ ਮ ਪਨਤ ਕਕ ਪਰਹਾ ਮਰੀ ਝਲੀ ਇਕ ਹਕਾ ਇਹਦੀ ਝਲ ਅਥਾਹ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਇਸ਼ਕ ਗਵਾਚਾ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਹ ਗਏ ਸਾਹ

ਮਰ ਹਠ ਵਖ ਲਈ

ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ ਹਢਾ

ਿ ਚ ਮਣ ਮਰ ਦਰ ਤ ਖਪੜਹਆ

ਇਕ ਅਧ ਵਾਰੀ ਆ

ਮ ੜ ਉਹ ਭ ਲ ਕਦ ਨਾ ਲਪਘਆ

ਏਸ ਦਰ ਦ ਰਾਹ

ਮ ਉਹਨ ਪਨਤ ਉਡੀਕਣ ਬਠਾ ਥਪਕਆ ਔਸੀਆ ਪਾ ਮਨ ਉਹ ਚ ਮਣ ਨਾ ਬਹ ਪੜਆ

ਸ ਚ ਮਣ ਦ ਵਣ ਗਾਹ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਮਰ ਹਾਣ ਦਾ ਪਵਚ ਲਖ ਸਰਿ ਦਾ ਤਾ ਪਿਹੜ ਸਾਹ ਚਤਰ ਖਡਦਾ ਮਨ ਉਸ ਚ ਮਣ ਦਾ ਚਾ

ਪਰਦਸੀ ਚ ਮਣ ਮਪਡਆ

ਕਦ ਵਤਨ ਫਰਾ ਪਾ ਪਕਤ ਸ ਚਾ ਪਬਰਹਾ ਤਡੜਾ ਮਥ ਿਠਾ ਨਾ ਹ ਿਾ

ਪਬਰਹਾ ਵੀ ਲਭੀ ਕਾਮ ਦਾ ਇਹਦੀ ਿਾਤ ਕ ਿਾਤ ਨਾ ਕਾ ਭਾਵ ਪਬਰਹਾ ਰਬ ਵਡੜਾ ਮ ਚੀ ਕਕ ਪਰਹਾ

ਚਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਹ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਗ ਹ ਲਟਕ ਪਰਹਾ ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ ਹ ਭਟਕ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਪਦਨ ਬਹ ਵਡਭਾਗਾ ਿਦ ਪਕਸ ਸਾਗਰ ਪਵਚ

ਆਦਮ ਦ ਪਕਸ ਪਪਤਰ

ਅਮਬ(ਅਮੀਬ) ਿਨਮ ਪਲਆ

ਪਰ ਇਹ ਪਦਹ ਪਨਕਰਮਾ ਿਦ ਇਸ ਆਦਮ ਦੀ ਝਲੀ ਫ ਲ ਸਮ ਦਾ ਹਸੀ ਖ਼ਰ ਪਪਆ

ਵਖ-ਵਖ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਮ ਸਚ ਪਰਹਾ ਸਮ ਅਵਾਰਾ ਕ ਤਾ ਦਰ ਦਰ ਭਟਕ ਪਰਹਾ ਿਠ ਹਡ ਖਾਣ ਲਈ

ਲਭੀ ਤਰਸ ਪਰਹਾ

ਸਮ ਪਰਾਈ ਨਾਰ

ਤ ਿ ਪਫਰ ਰਡੀ ਹ

ਪਪਹਲੀ ਰਾਤ ਹਢਾਇਆ ਲਗਦੀ ਚਗੀ ਹ

ਦਿੀ ਰਾਤ ਪਬਤਾਇਆ

ਹ ਦੀ ਭਡੀ ਹ

ਪਰ ਇਹਦ ਸਗ

ਦ ਨੀਆ ਦ ਹਰ ਜ਼ਰ ਨ

ਇਕ ਅਧ ਘੜੀ ਜ਼ਰਰ ਪਬਤਾਣੀ ਪਦੀ ਹ

ਕਦ ਹਰਾਮਣ ਪਟਕ ਕ

ਨਾ ਇਹ ਬਪਹਦੀ ਹ

ਉਮਰ ਦੀ ਬਾਰੀ ਖਲਹ ਕ ਏਸ ਿਹ ਵਲ

ਕਾਮਨੀ ਮਲੀ ਨਜ਼ਰ

ਤਕਦੀ ਰਪਹਦੀ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਝਠ ਸਹਣ ਕਾਮ ਚ ਮਤ ਆਪਸ਼ਕ ਵਗ

ਪਮਠੀਆ ਕਰ ਕਰ ਗਲ ਸਾਨ ਛਲਦਾ ਹ

ਮਾਣ ਕ ਚ ਮਣ

ਇਕ ਦ ਏਸ ਹਯਾਤੀ ਦ

ਭ ਲ ਿਦਾ ਹ-

ਫਰ ਨਾ ਪਵਹੜ ਵੜਦਾ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਕ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਾਕਣ ਲਟਕ ਪਰਹ

ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਸ ਞੀ ਿੜੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ

ਸਮ ਦੀ ਇਕ-

ਠ ਕਰਾਈ ਹਈ ਸਿਣੀ ਵਗ

ਪੀੜ-ਕ ਠੀ ਪਬਰਹਣ ਵਾਕਣ ਭਟਕ ਪਰਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਦਵਤਾ ਇਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ

ਇਹ ਦਵੀ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ ਕਾਮ ਿ ਸਭ ਤ ਮਹਬਲੀ ਹ

ਉਸ ਦੀ ਮ ਨ ਕਪਹਣਾ ਨਗੀ ਇਹ ਗਲ ਕੀ ਹੀ ਨਾ ਚਗੀ ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਏਸ ਦੀ ਹ ਬਖ਼ਸ਼ੀ ਹਈ

ਤ ਦ ਤ ਹ ਸਨ ਦੀ ਿ ਰ ਤ ਹ

ਏਸ ਨ ਹ ਰਪ ਵਡਣਾ-

ਖ਼ਨ ਮਰਾ ਿ ਤਡੀ ਕ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਖੜੀ ਆ ਪਮਟੀ ਦੀ ਇਹ ਬਾਜ਼ੀ ਪਚਟੀ ਦ ਧ ਕਲੀ ਪਿ ਤਾਜ਼ੀ ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦਾ ਇਕ ਸਗਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦੀ ਕਥਾ ਸ ਣਦਾ ਕਈ ਅਲਮਸਤ ਪਿਹਾ ਿਗਮ ਹ

ਤਰਾ ਇਸ ਨ ਟ ਡੀ ਕਪਹਣਾ ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਗ਼ਮ ਹ

ਕਾਮ ਪਬਨ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਕਾਹਦ ਅਰਥ ਿ ਚਲਦਾ ਦਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਪਸ਼ਵਿੀ ਕਾਮ ਬਰਹਮ ਹ

ਕਾਮ ਹੀ ਸਭ ਤ ਮਹ ਧਰਮ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਸ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਵਖ ਪਕ ਬ ਤ ਨ ਕੀ ਹਇਆ ਹ

ਇ ਲਗਦਾ ਹ ਪਿ ਰਇਆ ਹ

ਸਾਥ ਕਈ ਪਾਪ ਹਇਆ ਹ

ਸਾਰ ਦੀਵ ਝਬ ਬ ਝਾ ਦ

ਇਸ ਨ ਥੜਹਾ ਪਰਹ ਹਟਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਮ ਖ ਨ ਪਰਹ ਭ ਆ ਦ

ਿ ਇਸ ਤ ਕਈ ਪਰਦਾ ਪਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਪਦਲ ਪਵਚ ਵੀ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਇਸ ਨ ਹਾਲ ਵੀ ਕਈ ਭ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਕਾਮ ਏਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ ਇਹ ਭਾਵ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਸੀਮਾ ਦਪਨਕ ਅਖ਼ਬਾਰ ਦ

ਅਿ ਪਰਥਮ ਪਨ ਤ

ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਛਪੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਕ ਝ ਗਰ ਬਦਸ਼ੀ ਬਚ ਤ ਇਕ ਹਰ ਉਹਦ ਨਾਲ

ਖੜਹੀ ਉਸ ਦੀ ਸਖੀ ਹ

ਤਸਵੀਰ ਦ ਪਰ ਇਕ ਇਬਾਰਤ ਦੀ ਹ ਝਿਰ

ਇਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਹੀ ਕ ੜੀ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰੀ ਪਜ਼ਦਗੀ ਥ ੜੀ ਥ ੜੀ ਹ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ

ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਮਰ ਗੀਤ ਨ ਰਦ ਮਾਸਮ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਵੀ ਅਵਾਰਾ ਨ ਭਦ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ ਅਕਸਰ ਮਰ ਸ਼ਪਹਰ ਿਦ ਆਦੀ ਹਰ ਵਾਰ ਿਦ ਆਦੀ ਪਤਨ ਫ ਲ ਪਲਆਦੀ ਗ ਲਦਾਨ ਚ ਪਤਨ ਫ ਲ ਿਦ ਹਥ ਉਹ ਸਿਾਦੀ ਮ ਸਕਾ ਕ ਤ ਅਦਾਜ਼ ਚ

ਕ ਝ ਏਦ ਉਹ ਕਪਹਦੀ ਇਕ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਤਰ ਨ ਦਾ ਮਰ ਨ ਦਾ ਇਹ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਪਕਸ ਪਪਉ ਦਾ ਪਕਸ ਮ ਦਾ ਇਕ ਫ ਲ ਮਰੀ ਕ ਖ ਦੀ ਸੀਮਾ ਦ ਹ ਨ ਦਾ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਇਕ ਗਰੀ ਪਿਹੀ ਪਨਕੀ ਬਚੀ ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਪਿਸ ਚੀਚੀ ਹ ਪਕੜ ਰਖੀ

ਓਸ ਦੀ ਸ਼ਕਲ

ਮਰ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਹ ਆ ਲਥੀ ਈਕਣ ਲਗਦਾ ਹ

ਇਹ ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਧੀ ਹ

ਮਰਾ ਤ ਮਰੀ ਬਲਣ ਦ

ਪਬਮਾਰ ਲਹ ਦਾ ਏਸ ਧਰਤੀ ਤ ਪਬਿਾਇਆ

ਕਈ ਸਝਾ ਬੀਅ ਹ

ਮਰੀ ਪੀੜਾ ਦੀ ਮਰੀਅਮ ਦ

ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਮਸੀਹ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਿਦਹੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਬਚਨ ਮਰਾ ਿੀ ਹ

ਓਹ ਹੀ ਸੀਮਾ ਧੀ ਹ

ਕਈ ਹਰ ਇਹਦਾ ਪਪਉ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਅਜਨਬੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ

ਨਾ ਤ ਤ ਹੀ ਔਲੀਆ ਹ

ਨਾ ਤ ਮ ਹੀ ਹ ਨਬੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਮਰ ਲਈ ਇਹ ਰਸ-ਭਰੀ ਤਰੀ ਮਲਕ ਮ ਸਕੜੀ ਪਕਸ ਪਵਮਾਨ ਸਵਕਾ ਦੀ ਮ ਸਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਅਿ ਵੀ ਪਿਸ ਚ ਿਾਣਦ ਪਕ ਵਾਸ਼ਨਾ ਦੀ ਕਗ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਮਰ ਲਈ ਤਰੀ ਵਫ਼ਾ ਅਿ ਵੀ ਇਕ ਸਵਗ ਹ

ਮਰ ਨਸ਼ੀਲ ਪਿਸਮ ਦੀ ਅਿ ਵੀ ਤਨ ਮਗ ਹ

ਪਿਹੜਾ ਪਕ ਤਰੀ ਨਜ਼ਰ ਪਵਚ

ਪਫਲਮੀ ਰਸਾਲ ਵਗ ਹ

ਸਫ਼ਾ ਸਫ਼ਾ ਫਰਲਣਾ ਪਿਦਹਾ ਹ ਤਰੀ ਪਦਲ ਲਗੀ ਸਮ ਨ ਸਨਹ ਮਾਰ ਕ

ਿ ਪਮਲ ਿਾਏ ਘੜੀ ਕਦੀ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਮ ਸਗਾ ਤ ਕਾਮ ਦੀ ਹ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਅਿ ਤ ਸਾਡਾ ਇਸ਼ਕ

ਓਸ ਮਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਕਾਮ ਦ ਸ ਆਦ ਪਪਛ ਹ ਿਾਏ ਿ ਹਾਪਮਲਾ ਤ ਮਕੜ ਨ ਮਾਰ ਕ

ਬਣਾ ਲਏ ਪਿਵ ਗਜ਼ਾ ਤ ਖਾਈ ਿਾਏ ਉਹ ਕਾਮਣੀ ਕ ਲਛਣੀ ਸ ਆਦ ਲਾ ਹ ਕਾਮਣੀ ਹ ਕਾਮਣੀ ਮਨ ਬਚਾ ਮਨ ਬਚਾ ਵਾਸਤਾ ਈ ਿੀਭ ਨ

ਇਹ ਖ਼ਨ ਦਾ ਨਾ ਸ ਆਦ ਪਾ ਦਰ ਹ ਕ ਬਪਹ ਪਰਹ ਨਾ ਕਲ ਆ ਨਾ ਕਲ ਆ

ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਤਰ ਗਲ ਥ ਪਚਮਟ ਕ

ਇਹ ਸ ਪਰਹਾ ਿ ਬਾਲ ਹ

ਛ ਰੀ ਹ ਸਸਕਾਰ ਦੀ ਿ ਕਰ ਰਹੀ ਹਲਾਲ ਹ

ਇਹ ਕਪਹਣ ਨ ਤ ਠੀਕ ਹ ਪਕ

ਤਰਾ ਮਰਾ ਹੀ ਲਾਲ ਹ

ਿ ਸਚੀਏ ਤ ਸਹਣੀਏ

ਤਨ ਸਦੀਵੀ ਮਰਦ ਦੀ ਮ ਿਾਣਦ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਸਾਡੀ ਵਫ਼ਾ ਨ ਗਾਲਹ ਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਪਬਤਾਉਣ ਦੀ ਚਲੀ ਅਸ ਨ ਚਾਲ ਹ

ਮਨ ਸਦੀਵੀ ਨਾਰ ਦੀ ਤ ਿਾਣਦੀ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਫਰ ਵੀ ਵਗ ਰਹੀ ਹ ਪਰਸ਼ਪਤਆ ਦੀ ਇਕ ਨਦੀ ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਮ ਉਪਿ

ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਤ ਛਬੀ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦਾ ਮ ਸਗਾ ਤ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦੀ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਹ ਠੀਕ ਪਕ ਤਰੀ ਮਰੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਸਾਨ ਆਪਣ ਹੀ ਆਪ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਿੀਲ ਵਦ ਤ

ਕ ਰਾਨ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਗਰੀਆ ਨ ਸਮ ਦੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਮਗਲੀਆ ਦਰਾਵੜ ਨ

ਆਰੀਆ ਤ ਮਾਣ ਨਹ ਅਿ ਤ ਪਦਲ ਨ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਪਦਮਾਗ਼ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਕ ਲ ਿਹਾਨ

ਸਾਡ ਵਾਕਣਾ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਸਗਰਦ

ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ

ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਹਬਹ ਚੀਨ ਕਬਤਰ ਵਾਕਣ ਗ ਟਕਦੀ ਤ ਸਨ-ਖਭ ਨ ਪਖਲਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਇਹ ਮਰੀ ਵਾਕਫ਼

ਤ ਹਮਦਰਦ ਦਾ ਘਰ

ਪਿਸ ਚ ਅਿ ਦੀ ਰਾਤ

ਮ ਇਹ ਹ ਗ ਜ਼ਾਰੀ ਪਿਸ ਦੀ ਸਰਤ

ਚਤ ਦ ਸਰਿ ਦ ਵਗ

ਨੀਮ-ਪਨਘੀ ਦਧੀਆ ਹ ਗ ਲਾਨਾਰੀ ਪਹ ਦੀ ਸਗਰਦ ਦ ਪਰਭਾਤ ਵਲ

ਪਨਤਰੀ ਮਦਰ ਦੀ ਪਚਰਨਾਮਤ ਦ ਵਗ

ਠਢੀ-ਠਢੀ ਸ ਚੀ-ਪਮਠੀ ਤ ਪਪਆਰੀ ਸ ਰਹੀ ਹ ਮਪਹਕ ਹਠ ਤ ਪਖਲਾਰੀ

ਉਫ਼

ਪਕਨੀ ਹ ਰਹੀ ਹ ਬਰਫ਼-ਬਾਰੀ ਏਸ ਬਸਤੀ ਦੀ ਠਰੀ ਹਈ ਬ ਕਲ

ਮਘ ਰਹੀ ਨਾ ਪਕਤ ਵੀ ਕਈ ਅਗਾਰੀ ਚਹ-ਪਾਸ ਜ਼ਪਹਰ ਮਹਰੀ ਬਰਫ਼ ਦਾ ਮਨ ਸਾਗਰ ਹ ਪਸਰਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਰਾ ਪਦਲ ਮਰਾ ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ

ਬਰਫ਼ ਸਗ ਹ ਬਰਫ਼ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਦਰ ਕਾਲਾ ਰ ਖ ਲਮਾ ਚੀਲਹ ਦਾ ਸ਼ੀਪਸ਼ਆ ਤ ਪਾਰ ਿ ਘਲਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਬਸਤੀ ਦੀ ਬਲਰੀ ਪਾਤਲੀ ਪਵਚ

ਸਲ ਵਤ ਚ ਪਭਆ ਹ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ

ਉਫ਼

ਇਹ ਮਨ ਕੀਹ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ

ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਸਰਦ ਤਾਬੀਰ ਪਵਚ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਕਚੀ ਗਰੀ ਿਹਾ ਸ ਤ-ਉਨਦਾ ਪਿਸਮ ਬਣਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਵਗ ਚਪਲਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਕਣ ਦਰਵਾਜ਼ ਨ ਹ ਖੜਕਾ ਪਰਹਾ

ਸ਼ਾਇਦ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਹ ਟ ਪਰਆ ਆ ਪਰਹਾ ਹ ਪਦਲਾ ਬ-ਹਪਸ਼ਆ

ਕ ਝ ਹਸ਼ ਕਰ

ਨਾ ਤ ਕਈ ਆ ਤ ਨਾ ਹੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਮਰਾ ਵਪਹਮ ਤਨ ਖਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਹ

ਇਕ ਤਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਘਰ

ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ

ਉਹ ਤ ਪਪਹਲ ਹੀ

ਅਮਾਨਤ ਹ ਪਕਸ ਦੀ ਤ ਤ ਐਵ ਪੀਣ ਪਗਲਾ ਪਾ ਪਰਹਾ ਰਸ਼ਮੀ ਿਹ ਵਗ ਰਹ ਉਹਦ ਸਵਾਸ ਤ

ਨਜ਼ਰ ਮਲੀ ਪਕਸ ਲਈ ਹ ਪਾ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਤ ਮਦਰ ਦੀ ਸ ਚੀ ਪਣ ਵਰਗਾ ਸ ਆਦ ਤ ਲਸੀ ਦਾ ਪਿਦਹ ਚ ਆ ਪਰਹਾ

ਹ ਮਨਾ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ

ਤ ਤ ਕਾ ਹੀ ਸ਼ਰਮ ਹ ਲਾਹ ਮਾਰੀ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਪਿਸਮ ਤਰਾ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਤ ਤ ਧ ਰ ਤ ਗ਼ਮ ਦੀ ਇਕ ਸਗਰਦ ਹ

ਕਰ ਨਾ ਐਵ ਮਰਖਾ ਤ ਨਜ਼ਰ ਮਾੜੀ ਲਭ ਹਮਦਰਦੀ ਚ ਨਾ ਕਈ ਪਚਗਾੜੀ ਵਖ ਤਰ ਤ ਵੀ ਵਧ ਕ ਸਰਦ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਪਕਨੀ ਹ ਸ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਬਹ-ਰਪੀਏ

ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਮਰ ਘਰ ਪਵਚ ਪਈ ਘ ਮਦੀ ਹ

ਚ ਪ ਚ ਪ ਤ ਵੀਰਾਨ

ਪਕਸ ਪਨਪਤਰ ਰ ਖ ਦ ਤ ਇਲ ਦ ਆਲਹਣ ਵਗ

ਗ ਮ-ਸ ਮ ਤ ਸ ਨਸਾਨ

ਸ਼ਾਮ-ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਐਸੀ ਬ-ਪਹਸ ਸ਼ਾਮ ਨ ਆਪਖ਼ਰ

ਮ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਸਵਰ ਆਦੀ ਿ ਕਰ ਇਸ ਨ ਵੀ ਆਉਣਾ ਸੀ ਇਹਦ ਨਾਲ ਤ ਚਗਾ ਸੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਦੀ ਬ ਕਲ ਪਵਚ

ਕਾਫ਼ੀ ਦ ਦ ਘ ਟ ਪਨਗਲ ਕ

ਪਸਗਰਟ ਧ ਖਾ ਕ ਬਪਹ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਸਰਪਮਡ-ਮਛੀ ਿਹੀਆ ਕ ੜੀਆ ਵਖਣ ਮਾਤਰ ਸੜਕ ਤ

ਯਾਰ ਦ ਸਗ ਭ ਲਣਾ ਸੀ ਥਕ ਟ ਟ ਕ ਸ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ

ਸਮ ਵੀ ਪਕਨੀ ਚਦਰੀ ਸ਼ ਹ

ਪਕਸ ਪ ਰਾਣ ਅਮਲੀ ਵਾਕਣ

ਪਦਨ ਭਰ ਪੀ ਕ ਡਡ ਸਹਰਾ ਗਲੀਆ ਤ ਬਾਜ਼ਾਰ ਦ ਪਵਚ

ਆਪਣੀ ਝਕ ਚ ਟ ਪਰਆ ਰਪਹਦ ਨਾ ਕ ਝ ਸ ਣਦ ਨਾ ਕ ਝ ਕਪਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਖੜਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਬਪਹਦ ਇਸ ਬਦਬ ਦ ਿਾਣ ਚ ਹਾਲ

ਯ ਗ ਿਡਾ ਇਕ ਪਲ ਰਪਹਦ

ਕਾਲੀਆ ਕਾਲੀਆ ਿੀਭ ਿਹੀਆ

ਮਰੀ ਹਥ-ਘੜੀ ਦੀਆ ਸਈਆ

ਮਰੀ ਪਹਕ ਪਵਚ ਲਮ ਲਮ

ਕਪਡਆ ਵਾਕਣ ਪ ੜੀਆ ਹਈਆ ਹਫ਼ੀਆ ਹਫ਼ੀਆ ਭਿ ਭਿ ਮਈਆ

ਪਦਨ ਭਰ ਸਮ ਦ ਖਹ ਤ ਬਲ ਵਾਕਣ ਿਈਆ ਹਈਆ

ਗ਼ਮ ਦ ਪਾਣੀ ਸਗ ਪਸਿਣ ਲਈ

ਮਰ ਪਦਲ ਦੀਆ ਬਿਰ ਰਹੀਆ ਅਿ ਦੀਆ ਸ਼ਾਮ ਐਵ ਗਈਆ

ਰਬ ਕਰ ਬਦਬ ਦੀ ਢਰੀ ਛਤੀ ਿਾਵ ਛਤੀ ਿਾਵ

ਿ ਰਬ ਕਰ ਕ ਬਹ -ਰਪਣੀ ਚਰ ਦ ਸਗ ਧਲ ਿਾਵ ਿ ਕਈ ਐਸਾ ਮਤਰ ਚਲ

ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਭਸਮ ਹ ਿਾਵ ਇਸ ਮਨਹਸ ਨ ਖ਼ਰ ਕਦ ਤਕ

ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ ਹ ਚਟਦ ਰਪਹਣਾ ਮ ਤ ਹਰ ਪਕਸ ਸਗ ਰਾਤ

ਨਚਣ ਬਾਲ-ਰਮ ਹ ਿਾਣਾ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਭਗ ਲਈ

ਅਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਪਪਹਲਾ ਚ ਮਣ ਬਾਲ-ਵਰਸ

ਟ ਰ ਸਾਡ ਦਰ ਆਇਆ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਪਮਟੀ ਦੀ ਬਾਜ਼ੀ ਦ ਪਲ ਖਡ ਗਵਾਇਆ

ਦਿਾ ਚ ਮਣ ਿ ਸਾਨ ਿ ਪੜਆ

ਉਹ ਸਾਡ ਮਚ ਨਾ ਆਇਆ

ਉਸ ਮਗਰ ਸ ਚ ਮਣ ਿ ਪੜਆ

ਪਰ ਹਠ ਨਾ ਲਾਇਆ

ਮ ੜ ਨਾ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਪਰ ਇਹ ਕਹਾ ਅਿ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਗਲ ਸਾਡ ਲਗ ਰਇਆ

ਹਠ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਪਸਕੀ ਤ ਚਾਨਣ ਪਿਸ ਚਇਆ

ਇਹ ਚ ਮਣ ਸਾਡਾ ਸਿਣ ਪਦਸਦਾ ਇਹ ਸਾਡਾ ਮਪਹਰਮ ਹਇਆ

ਡ ਘੀ ਢਾਬ ਪਹਿਰ ਦੀ ਸਾਡੀ ਡ ਬ ਮਇਆ ਡ ਬ ਮਇਆ

ਸਾਡਾ ਤਨ-ਮਨ ਹਪਰਆ ਹਇਆ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਕ ਪਦਲ-ਪਰਚਾਵਾ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਸਕਨ

ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਬਾਸ਼ ਨ ਇਕ ਪਤਤਲੀ ਕਪਹਣਾ ਇਹ ਹ ਪਨਰਾ ਿਨਨ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਪਿਹੜਾ ਮਪਰਆ

ਉਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਊਣ

ਮਰ-ਮ ਕ ਕ ਵੀ ਕਰ ਨਾ ਸਕਦਾ ਪਰੀ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਭਾਵ ਇਹ ਬਰਪਹਮਡ ਵੀ ਫਲ

ਿ ਪਫਰ ਅਰਨ ਵਰਨ

ਇਹ ਵੀ ਇਕ ਿਨਨ

ਮ ਹਾਲ ਤਾਜ਼ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਸਮਝ ਮਰਾ ਖ਼ਨ

ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਮਾਣ ਲਈ

ਪਿਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਹ

ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਕ ਪਕਸ ਗਰ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਮਲ ਉਿਾੜ ਦਰ ਚ

ਰਪਹਦਾ ਹਵ ਮਲਗ ਫਕਰ

ਤ ਿਠ ਟ ਕ ਦੀ ਆਸ ਲ ਕ

ਪਦਨ ਢਲ ਿ ਗਰ ਚ ਆਵ ਤ ਪਬਨ ਬ ਲਾਇਆ ਹੀ ਪਰਤ ਿਾਵ

ਔ-ਲਖ ਕਪਹ ਤ ਮਾਰ ਚਕਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਕਾਲ ਰਾਹ ਦ

ਐਸ ਬ-ਪਹਸ ਪੜਾਅ ਤ ਖਪੜਹਆ ਪਿਤ ਖ਼ਾਬ ਦ ਨੀਲ ਰ ਖ ਚ

ਪਣ ਪੀਲੀ ਪਿਹੀ ਵਗ ਰਹੀ ਏ

ਅਗ ਪਸਪਵਆ ਦੀ ਮਘ ਰਹੀ ਏ

ਕਦ ਕਦ ਕਈ ਗ਼ਮ ਦਾ ਪਛੀ ਪਰ ਨ ਆਪਣ ਹ ਫੜਫੜਦਾ ਤ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਪੀਲ ਅਰਸ਼

ਕਈ ਪਸਤਾਰਾ ਹ ਟ ਟ ਿਦਾ ਤ ਚਦੀ-ਵਨਾ ਖ਼ਾਬ ਮਰਾ ਸਮ ਦਾ ਹਰੀਅਲ ਹ ਟ ਕ ਿਦਾ ਪਵਹਦ ਪਵਹਦ ਹੀ ਨੀਲ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸਾਰਾ ਿਗਲ ਹ ਸ ਕ ਿਦਾ ਫਰ ਪਦਲ ਦੀ ਮਾਯਸ ਵਾਦੀ ਚ

ਤਲਖ਼ ਘੜੀਆ ਦ ਜ਼ਰਦ ਪਤਰ

ਚੀ ਚੀ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਝਠ ਥੜਾ ਹੀ ਮਾਰਦ ਨ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਪਰ ਦ ਨਾਲ ਖਪਹਦੀ ਇਕ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਮਪਹਲ ਚ

ਇਸ਼ਕ ਮਰਾ ਗਵਾਪਚਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਆਸ਼ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਰੀਆ ਦਾ ਆਪਖਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਹਰ ਗਲੀ ਹਾਏ ਗੀਤ ਵਰਗੀ ਨ ਹਾਰ ਦੀ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਪਟ ਚ

ਰਾਤ ਸ਼ਬਨਮ ਗ ਜ਼ਾਰਦੀ ਹ

ਤ ਹਰ ਦਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਪਾਕ ਪਮਟੀ ਦਾ ਖ਼ਨ ਪੀ ਕ ਮ ਿਨਮ ਲੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਪਕ ਦ ਧਨੀਆ ਚ

ਮਾਸਮੀਅਤ ਦਾ ਦ ਧ ਪੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਬਰਗ ਪਚਹਰ ਤ

ਝ ਰੜੀਆ ਦ ਨ ਝਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਪਕ ਸੀਨ ਅਦਰ ਨ

ਗ ਰਬਤ ਦ ਪਹਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਨਣ ਦ

ਦਵ ਦੀਵ ਹੀ ਪਹਸ ਚ ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਿਨਾਪਜ਼ਆ ਲਈ

ਖ਼ਰੀਦ ਕਫ਼ਨ ਵੀ ਪਵਕ ਚ ਕ ਨ

ਤ ਹਰ ਤੀਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਮ ਲਮ ਸੜਕ ਤ

ਿਾ ਕ ਕਈ ਕਦ ਨਹ ਮ ੜਦਾ ਇਹ ਸਮਝ ਲੀਤਾ ਿਦਾ ਹ ਮ ਰਦਾ

ਤ ਹਰ ਚਥੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਕਾਲ ਬਾਗ਼ ਚ

ਪਸਰਫ਼ ਆਸ ਦੀ ਪਣ ਿਾਵ ਕਦ ਕਦ ਹ ਓਸ ਿਹ ਚ

ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਵ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਆਬਾਦ ਕਰਨ ਨ ਤ ਹੀ ਰਕੜ

ਤ ਹੀ ਧਰਤੀ ਦਾ ਕਝ ਵਰਨ

ਤ ਹੀ ਕਰਨੀ ਫ਼ਜ਼ਾ ਮ ਅਤਰ

ਤ ਹੀ ਸਿ ਨ ਮਾਨਣਾ ਸ ਕ ਪਪਹਲ ਤ ਵਖ ਸਥਰ ਪਰ ਮ ਛਤੀ ਹੀ ਸਮਝ ਿਦਾ ਇਹ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸ਼ਰ ਹੀ ਹ

ਿ ਲਾ ਪਰਹਾ ਹ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਚਕਰ

ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਆਉਣ ਵਾਲ

ਇਹ ਲਕ ਪੜਹ ਕ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ ਇਹ ਉਹ ਪਵਚਾਰੀ ਬਦਬਖ਼ਤ ਰਹ ਹ

ਪਕ ਪਿਹੜੀ ਪਹਰਨ ਦ ਪਸਙ ਤ

ਉਦਾਸ ਲਪਮਹਆ ਨ ਫੜਣ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਚੜਹ ਰਹੀ ਏ ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ

ਪਕ ਹਠ ਦ ਫ ਲ ਦੀ ਮਪਹਕ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਰਹੀ ਏ

ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਪਨਕੀ ਉਮਰ

ਉਡਾ ਕ ਲ ਗਏ ਗ਼ਮ ਦ ਝਖੜ

ਵਫ਼ਾ ਦ ਸਹ ਦ ਮਲ ਤ

ਇਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਮ ਲਚਦਾ ਹ ਪਕ ਇਸ ਚ ਰਾਹ ਤ

ਮਨ ਕਈ ਉਿਾੜ ਦਵ ਤ ਮਰ ਮਥ ਦ ਕਾਲ ਅਖ਼ਰ ਤ

ਕਟ ਚਨ ਦਾ ਚਾੜਹ ਦਵ ਿ ਅਗ ਫ਼ ਰਕਤ ਦੀ ਪਦਨ ਦੀਵ ਪਵਚ ਚ ਰਾਹ ਦ ਸਾੜ ਦਵ ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਪਪਘਲ ਿਾਵਣ

ਇਹ ਬਦਨਸੀਬੀ ਦ ਕਾਲ ਕਕਰ

ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਬਦਲ ਿਾਵਣ

ਮਰੀ ਪਕਸਮਤ ਦ ਸਭ ਨਛਤਰ

ਮ ਮਨ ਖਤਾ ਦ ਨਾਮ ਸ ਖਗਾ ਆਪਣ ਗੀਤ ਦ ਸਨ-ਛਤਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

Page 39: Pc64 bDnc64 - Punjabi Library · Aate Dian Chirian Shiv Kumar Batalvi 6If Pc64 bDnc64 b]\ ?dWaY UIaZ\c 6If Pc64 bDnc64 DaRMc YaN D ^dÊNc 7? S_anc U^Nc ?^W NfYc WfYf Ph^N Unc bS6Yc

ਅਿ ਤਰ ਪਰਮਸ਼ਰ ਕਲ

ਪਾਪੀ ਪਟ ਪਪਆ ਬਹ ਡਰਦ ਅਿ ਮ ਈਕਣ ਸਚ ਪਰਹਾ ਹ ਪਿ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਥਹ ਤ

ਆਪਣ ਗ਼ਮ ਦਾ ਲਹਾ ਕ ਟਦ

ਕਾਲ ਲਹ ਨ ਥ ਕਦ ਥ ਕਦ ਆਪਣੀ ਬ ਢੀ ਅਮ ਵਾਿਣ

ਮ ਵੀ ਛਤੀ ਿਾਣਾ ਹ ਮਰ

ਮਰ ਲਈ ਨ ਬਦ ਹ ਿਾਣ ਤਰੀ ਰਪਹਮਤ ਦ ਵੀ ਦਰ

ਪਰ ਤ ਸਿਣੀ ਪਚਤਾ ਨਾ ਕਰ

ਹਸ ਹ ਖਭ ਪਵਚ ਸਾਹਸ ਹ

ਲਭ ਹੀ ਲ ਗਾ ਹਰ(ਹਰ) ਕਈ ਸਰ

ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਦਸ਼ ਨਾ ਨਗਰ

ਨਾ ਕਈ ਮਰਾ ਘਰ ਕੀ ਹਇਆ ਿ ਹ ਪਸਕਲੀਗਰ

ਹਮਦਰਦ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਤਰ ਿਜ਼ਬਾਤ ਦੀ ਇਕ ਮਪਹਕ ਦਾ ਇਹ ਗ ਚਾ ਮਰ ਅਪਹਸਾਸ ਦ ਹਠ ਤ

ਇਵ ਪਖਪੜਆ

ਬਾਜ਼ਾਰੀ ਪਿਵ ਸਹਣੀ ਪਕਸ ਨਾਰ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਪਪਰਥਮ ਵਾਰ

ਪਕਸ ਕਾਮੀ ਨ ਹਏ ਿ ਪੜਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ-ਮਥ ਪਫਰ ਵੀ ਹਮਦਰਦੀ ਤ ਮਨ ਡਰ ਲਗਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਪਸ਼ਾਕ ਹ ਪਕਸ ਹੀਣ ਦੀ ਹੀਣਾ ਸਭ ਤ ਵਡਾ ਪਮਹਣਾ ਿਗ ਤ

ਪਿਹੜ ਹਥ ਥ ਉਲੀਕ ਨ

ਤ ਇਹ ਅਖਰ

ਉਨਹ ਹਥ ਨ ਮਰਾ ਸ ਸ ਚ ਮਣ

ਮ ਨਹ ਚਾਹ ਦਾ ਤਰ ਹਠ ਦ ਗ ਲਾਬ

ਆਤਸ਼ੀ-ਸਹ

ਬੜ ਸ਼ਖ਼ ਤ ਤਜ਼ਾਬੀ ਨ ਿ ਮਰ ਸਾਹ ਦੀ ਬਦਬ ਚ

ਸਦਾ ਲਈ ਗ ਮਣ

ਮ ਿਾਣਦ ਤਰ ਖ਼ਤ ਚ

ਤਰ ਪਿਸਮ ਦੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਹ

ਇਕ ਸਕ ਹ ਇਕ ਰਗ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਦੀ ਛਹ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਮਰੀ ਨਜ਼ਰ ਚ

ਪਰ ਕੀਹ ਆਖ

ਬ-ਪਹਸ ਪਿਹ ਕਾਮ ਦ

ਪਡ ਦਾ ਹੀ ਕਹ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ

ਮ ਿਾਣਦ ਹਮਦਰਦ ਮਰ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਮਰੀ ਮਰੀ ਤ ਮਤਈ ਮ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਹ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਇਹਦੀ ਪਮਠੀ ਛ ਹ

ਕੀਹ ਗ਼ਮ ਿ ਭਲਾ ਲਮ ਤ ਇਸ ਚੜ ਿਹ ਪਵਚ

ਇਕ ਜ਼ਰਾ ਵੀ ਨਾ ਐਸਾ ਪਕ ਪਿਹਨ ਆਪਣਾ ਹੀ ਕਪਹ ਲ ਕੀਹ ਗ਼ਮ

ਿ ਨਸੀਬ ਨਾ ਪਛੀ ਦਾ ਵੀ ਪਰਛਾਵ ਇਸ ਉਮਰਾ ਦ ਸਪਹਰਾ ਚ

ਪਿਦਹੀ ਛਾਵ ਹੀ ਬਪਹ ਲ

ਤਰ ਕਪਹਣ ਮ ਤਾਬਕ

ਿ ਤਰਾ ਸਾਥ ਪਮਲ ਮਨ

ਕੀਹ ਪਤਾ ਪਫਰ ਵੀ ਨਾ ਦ ਨੀਆ ਚ ਮ ਬਾਰਕ ਥੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ ਮਥ ਮ ਤ ਚਾਹ ਦਾ ਹ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਜ਼ਪਹਰ

ਕਲਾ ਹੀ ਪੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਚਿਕਰਾ ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਉਹਦ ਰਪ ਦੀ ਧ ਪ ਪਤਖਰੀ ਦਿਾ ਮਪਹਕ ਦਾ ਪਤਰਹਾਇਆ

ਤੀਿਾ ਉਹਦਾ ਰਗ ਗ ਲਾਬੀ ਪਕਸ ਗਰੀ ਮ ਦਾ ਿਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਨਣ ਉਹਦ ਚਤ ਦੀ ਆਥਣ

ਅਤ ਜ਼ ਲਫ਼ ਸਾਵਣ ਛਾਇਆ

ਹਠ ਦ ਪਵਚ ਕਤ ਦਾ ਕਈ ਪਦਹ ਚੜਹਨ ਤ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸਾਹਵ ਦ ਪਵਚ

ਫ ਲ ਸਇਆ ਦ

ਪਕਸ ਬਾਗ਼ ਚਾਨਣ ਦਾ ਲਾਇਆ

ਦਹੀ ਦ ਪਵਚ ਖਡ ਚਤਰ

ਇਤਰ ਨਾਲ ਨ ਹਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਬਲ ਦ ਪਵਚ

ਪਣ ਪ ਰ ਦੀ ਨੀ ਉਹ ਕਇਲ ਦਾ ਹਮਸਾਇਆ

ਪਚਟ ਦਦ ਪਿ ਧਾਨ ਬਗ਼ਲਾ ਤੜੀ ਮਾਰ ਉਡਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਇਕ ਪਲਘ ਨ ਆਰੀ ਅਸ ਚਾਨਣੀਆ ਪਵਚ ਡਾਪਹਆ

ਤਨ ਦੀ ਚਾਦਰ ਹ ਗਈ ਮਲੀ ਉਸ ਪਰ ਿ ਪਲਘ ਪਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਦ ਖਣ ਮਰ

ਨਣ ਦ ਕਏ

ਪਵਚ ਹੜਹ ਹਝਆ ਦਾ ਆਇਆ

ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਗਈ ਪਵਚ ਸਚ ਉਸ ਇਹ ਕੀ ਜ਼ ਲਮ ਕਮਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸ ਬਹਾ-ਸਵਰ

ਲ ਨੀ ਵਟਣਾ ਅਸ ਮਲ ਮਲ ਓਸ ਨ ਹਾਇਆ

ਦਹੀ ਪਵਚ ਪਨਕਲਣ ਪਚਣਗ ਤ ਸਾਡਾ ਹਥ ਪਗਆ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਚਰੀ ਕ ਟ ਤ ਉਹ ਖਦਾ ਨਾਹ ਉਹਨ ਪਦਲ ਦਾ ਮਾਸ ਖਵਾਇਆ

ਇਕ ਉਡਾਰੀ ਐਸੀ ਮਾਰੀ ਉਹ ਮ ੜ ਵਤਨ ਨਹ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਿਾਮ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਇਕ ਡਣ

ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਮਰੀ ਸਚ ਦ

ਪਸਪਵਆ ਚ ਕਈ ਵਾਰ

ਮਨ ਨਗੀ ਅਲਫ਼

ਘ ਮਦੀ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਪਾਲਤ ਸਪ ਕਈ

ਮਨ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਇਸ ਸ਼ਪਹਰ-ਸਪਰ ਦੀ ਹ ਸ ਕਦ ਚ ਛ ਟ ਕ

ਮਾਰ ਕ ਡਗ ਕਲਿ ਤ

ਹ ਣ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਲਮਬ ਦੀ ਨਾਰ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਦਹੀ ਮਗ ਚ ਜ਼ਰਦਾਰੀ ਨ

ਹਾਏ ਪਝ ਕ ਸਧਰ

ਅਫ਼ਰੀਕਾ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਤ

ਕਰ ਪਵਧਵਾ ਪਬਠਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਐਸੀ ਮਨਹਸ

ਤ ਬਦਸ਼ਕਲ ਸ਼ਪਹਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਹੜ ਸ਼ਪਹਰ ਚ

ਇਸ ਦ ਧ ਪਮਲ ਕਾਹਵ ਦ ਰਗ ਦੀ ਮਾਸਮ ਗ ਨਾਹ ਵਰਗੀ ਮ ਹਬਤ ਮ ਗਵਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਪਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਚਬਰਹਾ ਮਥ ਮਰਾ ਪਬਰਹਾ ਵਡਾ ਮ ਪਨਤ ਕਕ ਪਰਹਾ ਮਰੀ ਝਲੀ ਇਕ ਹਕਾ ਇਹਦੀ ਝਲ ਅਥਾਹ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਇਸ਼ਕ ਗਵਾਚਾ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਹ ਗਏ ਸਾਹ

ਮਰ ਹਠ ਵਖ ਲਈ

ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ ਹਢਾ

ਿ ਚ ਮਣ ਮਰ ਦਰ ਤ ਖਪੜਹਆ

ਇਕ ਅਧ ਵਾਰੀ ਆ

ਮ ੜ ਉਹ ਭ ਲ ਕਦ ਨਾ ਲਪਘਆ

ਏਸ ਦਰ ਦ ਰਾਹ

ਮ ਉਹਨ ਪਨਤ ਉਡੀਕਣ ਬਠਾ ਥਪਕਆ ਔਸੀਆ ਪਾ ਮਨ ਉਹ ਚ ਮਣ ਨਾ ਬਹ ਪੜਆ

ਸ ਚ ਮਣ ਦ ਵਣ ਗਾਹ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਮਰ ਹਾਣ ਦਾ ਪਵਚ ਲਖ ਸਰਿ ਦਾ ਤਾ ਪਿਹੜ ਸਾਹ ਚਤਰ ਖਡਦਾ ਮਨ ਉਸ ਚ ਮਣ ਦਾ ਚਾ

ਪਰਦਸੀ ਚ ਮਣ ਮਪਡਆ

ਕਦ ਵਤਨ ਫਰਾ ਪਾ ਪਕਤ ਸ ਚਾ ਪਬਰਹਾ ਤਡੜਾ ਮਥ ਿਠਾ ਨਾ ਹ ਿਾ

ਪਬਰਹਾ ਵੀ ਲਭੀ ਕਾਮ ਦਾ ਇਹਦੀ ਿਾਤ ਕ ਿਾਤ ਨਾ ਕਾ ਭਾਵ ਪਬਰਹਾ ਰਬ ਵਡੜਾ ਮ ਚੀ ਕਕ ਪਰਹਾ

ਚਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਹ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਗ ਹ ਲਟਕ ਪਰਹਾ ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ ਹ ਭਟਕ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਪਦਨ ਬਹ ਵਡਭਾਗਾ ਿਦ ਪਕਸ ਸਾਗਰ ਪਵਚ

ਆਦਮ ਦ ਪਕਸ ਪਪਤਰ

ਅਮਬ(ਅਮੀਬ) ਿਨਮ ਪਲਆ

ਪਰ ਇਹ ਪਦਹ ਪਨਕਰਮਾ ਿਦ ਇਸ ਆਦਮ ਦੀ ਝਲੀ ਫ ਲ ਸਮ ਦਾ ਹਸੀ ਖ਼ਰ ਪਪਆ

ਵਖ-ਵਖ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਮ ਸਚ ਪਰਹਾ ਸਮ ਅਵਾਰਾ ਕ ਤਾ ਦਰ ਦਰ ਭਟਕ ਪਰਹਾ ਿਠ ਹਡ ਖਾਣ ਲਈ

ਲਭੀ ਤਰਸ ਪਰਹਾ

ਸਮ ਪਰਾਈ ਨਾਰ

ਤ ਿ ਪਫਰ ਰਡੀ ਹ

ਪਪਹਲੀ ਰਾਤ ਹਢਾਇਆ ਲਗਦੀ ਚਗੀ ਹ

ਦਿੀ ਰਾਤ ਪਬਤਾਇਆ

ਹ ਦੀ ਭਡੀ ਹ

ਪਰ ਇਹਦ ਸਗ

ਦ ਨੀਆ ਦ ਹਰ ਜ਼ਰ ਨ

ਇਕ ਅਧ ਘੜੀ ਜ਼ਰਰ ਪਬਤਾਣੀ ਪਦੀ ਹ

ਕਦ ਹਰਾਮਣ ਪਟਕ ਕ

ਨਾ ਇਹ ਬਪਹਦੀ ਹ

ਉਮਰ ਦੀ ਬਾਰੀ ਖਲਹ ਕ ਏਸ ਿਹ ਵਲ

ਕਾਮਨੀ ਮਲੀ ਨਜ਼ਰ

ਤਕਦੀ ਰਪਹਦੀ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਝਠ ਸਹਣ ਕਾਮ ਚ ਮਤ ਆਪਸ਼ਕ ਵਗ

ਪਮਠੀਆ ਕਰ ਕਰ ਗਲ ਸਾਨ ਛਲਦਾ ਹ

ਮਾਣ ਕ ਚ ਮਣ

ਇਕ ਦ ਏਸ ਹਯਾਤੀ ਦ

ਭ ਲ ਿਦਾ ਹ-

ਫਰ ਨਾ ਪਵਹੜ ਵੜਦਾ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਕ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਾਕਣ ਲਟਕ ਪਰਹ

ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਸ ਞੀ ਿੜੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ

ਸਮ ਦੀ ਇਕ-

ਠ ਕਰਾਈ ਹਈ ਸਿਣੀ ਵਗ

ਪੀੜ-ਕ ਠੀ ਪਬਰਹਣ ਵਾਕਣ ਭਟਕ ਪਰਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਦਵਤਾ ਇਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ

ਇਹ ਦਵੀ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ ਕਾਮ ਿ ਸਭ ਤ ਮਹਬਲੀ ਹ

ਉਸ ਦੀ ਮ ਨ ਕਪਹਣਾ ਨਗੀ ਇਹ ਗਲ ਕੀ ਹੀ ਨਾ ਚਗੀ ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਏਸ ਦੀ ਹ ਬਖ਼ਸ਼ੀ ਹਈ

ਤ ਦ ਤ ਹ ਸਨ ਦੀ ਿ ਰ ਤ ਹ

ਏਸ ਨ ਹ ਰਪ ਵਡਣਾ-

ਖ਼ਨ ਮਰਾ ਿ ਤਡੀ ਕ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਖੜੀ ਆ ਪਮਟੀ ਦੀ ਇਹ ਬਾਜ਼ੀ ਪਚਟੀ ਦ ਧ ਕਲੀ ਪਿ ਤਾਜ਼ੀ ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦਾ ਇਕ ਸਗਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦੀ ਕਥਾ ਸ ਣਦਾ ਕਈ ਅਲਮਸਤ ਪਿਹਾ ਿਗਮ ਹ

ਤਰਾ ਇਸ ਨ ਟ ਡੀ ਕਪਹਣਾ ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਗ਼ਮ ਹ

ਕਾਮ ਪਬਨ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਕਾਹਦ ਅਰਥ ਿ ਚਲਦਾ ਦਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਪਸ਼ਵਿੀ ਕਾਮ ਬਰਹਮ ਹ

ਕਾਮ ਹੀ ਸਭ ਤ ਮਹ ਧਰਮ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਸ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਵਖ ਪਕ ਬ ਤ ਨ ਕੀ ਹਇਆ ਹ

ਇ ਲਗਦਾ ਹ ਪਿ ਰਇਆ ਹ

ਸਾਥ ਕਈ ਪਾਪ ਹਇਆ ਹ

ਸਾਰ ਦੀਵ ਝਬ ਬ ਝਾ ਦ

ਇਸ ਨ ਥੜਹਾ ਪਰਹ ਹਟਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਮ ਖ ਨ ਪਰਹ ਭ ਆ ਦ

ਿ ਇਸ ਤ ਕਈ ਪਰਦਾ ਪਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਪਦਲ ਪਵਚ ਵੀ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਇਸ ਨ ਹਾਲ ਵੀ ਕਈ ਭ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਕਾਮ ਏਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ ਇਹ ਭਾਵ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਸੀਮਾ ਦਪਨਕ ਅਖ਼ਬਾਰ ਦ

ਅਿ ਪਰਥਮ ਪਨ ਤ

ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਛਪੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਕ ਝ ਗਰ ਬਦਸ਼ੀ ਬਚ ਤ ਇਕ ਹਰ ਉਹਦ ਨਾਲ

ਖੜਹੀ ਉਸ ਦੀ ਸਖੀ ਹ

ਤਸਵੀਰ ਦ ਪਰ ਇਕ ਇਬਾਰਤ ਦੀ ਹ ਝਿਰ

ਇਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਹੀ ਕ ੜੀ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰੀ ਪਜ਼ਦਗੀ ਥ ੜੀ ਥ ੜੀ ਹ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ

ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਮਰ ਗੀਤ ਨ ਰਦ ਮਾਸਮ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਵੀ ਅਵਾਰਾ ਨ ਭਦ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ ਅਕਸਰ ਮਰ ਸ਼ਪਹਰ ਿਦ ਆਦੀ ਹਰ ਵਾਰ ਿਦ ਆਦੀ ਪਤਨ ਫ ਲ ਪਲਆਦੀ ਗ ਲਦਾਨ ਚ ਪਤਨ ਫ ਲ ਿਦ ਹਥ ਉਹ ਸਿਾਦੀ ਮ ਸਕਾ ਕ ਤ ਅਦਾਜ਼ ਚ

ਕ ਝ ਏਦ ਉਹ ਕਪਹਦੀ ਇਕ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਤਰ ਨ ਦਾ ਮਰ ਨ ਦਾ ਇਹ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਪਕਸ ਪਪਉ ਦਾ ਪਕਸ ਮ ਦਾ ਇਕ ਫ ਲ ਮਰੀ ਕ ਖ ਦੀ ਸੀਮਾ ਦ ਹ ਨ ਦਾ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਇਕ ਗਰੀ ਪਿਹੀ ਪਨਕੀ ਬਚੀ ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਪਿਸ ਚੀਚੀ ਹ ਪਕੜ ਰਖੀ

ਓਸ ਦੀ ਸ਼ਕਲ

ਮਰ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਹ ਆ ਲਥੀ ਈਕਣ ਲਗਦਾ ਹ

ਇਹ ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਧੀ ਹ

ਮਰਾ ਤ ਮਰੀ ਬਲਣ ਦ

ਪਬਮਾਰ ਲਹ ਦਾ ਏਸ ਧਰਤੀ ਤ ਪਬਿਾਇਆ

ਕਈ ਸਝਾ ਬੀਅ ਹ

ਮਰੀ ਪੀੜਾ ਦੀ ਮਰੀਅਮ ਦ

ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਮਸੀਹ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਿਦਹੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਬਚਨ ਮਰਾ ਿੀ ਹ

ਓਹ ਹੀ ਸੀਮਾ ਧੀ ਹ

ਕਈ ਹਰ ਇਹਦਾ ਪਪਉ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਅਜਨਬੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ

ਨਾ ਤ ਤ ਹੀ ਔਲੀਆ ਹ

ਨਾ ਤ ਮ ਹੀ ਹ ਨਬੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਮਰ ਲਈ ਇਹ ਰਸ-ਭਰੀ ਤਰੀ ਮਲਕ ਮ ਸਕੜੀ ਪਕਸ ਪਵਮਾਨ ਸਵਕਾ ਦੀ ਮ ਸਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਅਿ ਵੀ ਪਿਸ ਚ ਿਾਣਦ ਪਕ ਵਾਸ਼ਨਾ ਦੀ ਕਗ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਮਰ ਲਈ ਤਰੀ ਵਫ਼ਾ ਅਿ ਵੀ ਇਕ ਸਵਗ ਹ

ਮਰ ਨਸ਼ੀਲ ਪਿਸਮ ਦੀ ਅਿ ਵੀ ਤਨ ਮਗ ਹ

ਪਿਹੜਾ ਪਕ ਤਰੀ ਨਜ਼ਰ ਪਵਚ

ਪਫਲਮੀ ਰਸਾਲ ਵਗ ਹ

ਸਫ਼ਾ ਸਫ਼ਾ ਫਰਲਣਾ ਪਿਦਹਾ ਹ ਤਰੀ ਪਦਲ ਲਗੀ ਸਮ ਨ ਸਨਹ ਮਾਰ ਕ

ਿ ਪਮਲ ਿਾਏ ਘੜੀ ਕਦੀ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਮ ਸਗਾ ਤ ਕਾਮ ਦੀ ਹ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਅਿ ਤ ਸਾਡਾ ਇਸ਼ਕ

ਓਸ ਮਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਕਾਮ ਦ ਸ ਆਦ ਪਪਛ ਹ ਿਾਏ ਿ ਹਾਪਮਲਾ ਤ ਮਕੜ ਨ ਮਾਰ ਕ

ਬਣਾ ਲਏ ਪਿਵ ਗਜ਼ਾ ਤ ਖਾਈ ਿਾਏ ਉਹ ਕਾਮਣੀ ਕ ਲਛਣੀ ਸ ਆਦ ਲਾ ਹ ਕਾਮਣੀ ਹ ਕਾਮਣੀ ਮਨ ਬਚਾ ਮਨ ਬਚਾ ਵਾਸਤਾ ਈ ਿੀਭ ਨ

ਇਹ ਖ਼ਨ ਦਾ ਨਾ ਸ ਆਦ ਪਾ ਦਰ ਹ ਕ ਬਪਹ ਪਰਹ ਨਾ ਕਲ ਆ ਨਾ ਕਲ ਆ

ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਤਰ ਗਲ ਥ ਪਚਮਟ ਕ

ਇਹ ਸ ਪਰਹਾ ਿ ਬਾਲ ਹ

ਛ ਰੀ ਹ ਸਸਕਾਰ ਦੀ ਿ ਕਰ ਰਹੀ ਹਲਾਲ ਹ

ਇਹ ਕਪਹਣ ਨ ਤ ਠੀਕ ਹ ਪਕ

ਤਰਾ ਮਰਾ ਹੀ ਲਾਲ ਹ

ਿ ਸਚੀਏ ਤ ਸਹਣੀਏ

ਤਨ ਸਦੀਵੀ ਮਰਦ ਦੀ ਮ ਿਾਣਦ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਸਾਡੀ ਵਫ਼ਾ ਨ ਗਾਲਹ ਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਪਬਤਾਉਣ ਦੀ ਚਲੀ ਅਸ ਨ ਚਾਲ ਹ

ਮਨ ਸਦੀਵੀ ਨਾਰ ਦੀ ਤ ਿਾਣਦੀ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਫਰ ਵੀ ਵਗ ਰਹੀ ਹ ਪਰਸ਼ਪਤਆ ਦੀ ਇਕ ਨਦੀ ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਮ ਉਪਿ

ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਤ ਛਬੀ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦਾ ਮ ਸਗਾ ਤ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦੀ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਹ ਠੀਕ ਪਕ ਤਰੀ ਮਰੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਸਾਨ ਆਪਣ ਹੀ ਆਪ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਿੀਲ ਵਦ ਤ

ਕ ਰਾਨ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਗਰੀਆ ਨ ਸਮ ਦੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਮਗਲੀਆ ਦਰਾਵੜ ਨ

ਆਰੀਆ ਤ ਮਾਣ ਨਹ ਅਿ ਤ ਪਦਲ ਨ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਪਦਮਾਗ਼ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਕ ਲ ਿਹਾਨ

ਸਾਡ ਵਾਕਣਾ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਸਗਰਦ

ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ

ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਹਬਹ ਚੀਨ ਕਬਤਰ ਵਾਕਣ ਗ ਟਕਦੀ ਤ ਸਨ-ਖਭ ਨ ਪਖਲਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਇਹ ਮਰੀ ਵਾਕਫ਼

ਤ ਹਮਦਰਦ ਦਾ ਘਰ

ਪਿਸ ਚ ਅਿ ਦੀ ਰਾਤ

ਮ ਇਹ ਹ ਗ ਜ਼ਾਰੀ ਪਿਸ ਦੀ ਸਰਤ

ਚਤ ਦ ਸਰਿ ਦ ਵਗ

ਨੀਮ-ਪਨਘੀ ਦਧੀਆ ਹ ਗ ਲਾਨਾਰੀ ਪਹ ਦੀ ਸਗਰਦ ਦ ਪਰਭਾਤ ਵਲ

ਪਨਤਰੀ ਮਦਰ ਦੀ ਪਚਰਨਾਮਤ ਦ ਵਗ

ਠਢੀ-ਠਢੀ ਸ ਚੀ-ਪਮਠੀ ਤ ਪਪਆਰੀ ਸ ਰਹੀ ਹ ਮਪਹਕ ਹਠ ਤ ਪਖਲਾਰੀ

ਉਫ਼

ਪਕਨੀ ਹ ਰਹੀ ਹ ਬਰਫ਼-ਬਾਰੀ ਏਸ ਬਸਤੀ ਦੀ ਠਰੀ ਹਈ ਬ ਕਲ

ਮਘ ਰਹੀ ਨਾ ਪਕਤ ਵੀ ਕਈ ਅਗਾਰੀ ਚਹ-ਪਾਸ ਜ਼ਪਹਰ ਮਹਰੀ ਬਰਫ਼ ਦਾ ਮਨ ਸਾਗਰ ਹ ਪਸਰਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਰਾ ਪਦਲ ਮਰਾ ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ

ਬਰਫ਼ ਸਗ ਹ ਬਰਫ਼ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਦਰ ਕਾਲਾ ਰ ਖ ਲਮਾ ਚੀਲਹ ਦਾ ਸ਼ੀਪਸ਼ਆ ਤ ਪਾਰ ਿ ਘਲਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਬਸਤੀ ਦੀ ਬਲਰੀ ਪਾਤਲੀ ਪਵਚ

ਸਲ ਵਤ ਚ ਪਭਆ ਹ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ

ਉਫ਼

ਇਹ ਮਨ ਕੀਹ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ

ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਸਰਦ ਤਾਬੀਰ ਪਵਚ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਕਚੀ ਗਰੀ ਿਹਾ ਸ ਤ-ਉਨਦਾ ਪਿਸਮ ਬਣਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਵਗ ਚਪਲਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਕਣ ਦਰਵਾਜ਼ ਨ ਹ ਖੜਕਾ ਪਰਹਾ

ਸ਼ਾਇਦ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਹ ਟ ਪਰਆ ਆ ਪਰਹਾ ਹ ਪਦਲਾ ਬ-ਹਪਸ਼ਆ

ਕ ਝ ਹਸ਼ ਕਰ

ਨਾ ਤ ਕਈ ਆ ਤ ਨਾ ਹੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਮਰਾ ਵਪਹਮ ਤਨ ਖਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਹ

ਇਕ ਤਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਘਰ

ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ

ਉਹ ਤ ਪਪਹਲ ਹੀ

ਅਮਾਨਤ ਹ ਪਕਸ ਦੀ ਤ ਤ ਐਵ ਪੀਣ ਪਗਲਾ ਪਾ ਪਰਹਾ ਰਸ਼ਮੀ ਿਹ ਵਗ ਰਹ ਉਹਦ ਸਵਾਸ ਤ

ਨਜ਼ਰ ਮਲੀ ਪਕਸ ਲਈ ਹ ਪਾ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਤ ਮਦਰ ਦੀ ਸ ਚੀ ਪਣ ਵਰਗਾ ਸ ਆਦ ਤ ਲਸੀ ਦਾ ਪਿਦਹ ਚ ਆ ਪਰਹਾ

ਹ ਮਨਾ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ

ਤ ਤ ਕਾ ਹੀ ਸ਼ਰਮ ਹ ਲਾਹ ਮਾਰੀ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਪਿਸਮ ਤਰਾ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਤ ਤ ਧ ਰ ਤ ਗ਼ਮ ਦੀ ਇਕ ਸਗਰਦ ਹ

ਕਰ ਨਾ ਐਵ ਮਰਖਾ ਤ ਨਜ਼ਰ ਮਾੜੀ ਲਭ ਹਮਦਰਦੀ ਚ ਨਾ ਕਈ ਪਚਗਾੜੀ ਵਖ ਤਰ ਤ ਵੀ ਵਧ ਕ ਸਰਦ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਪਕਨੀ ਹ ਸ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਬਹ-ਰਪੀਏ

ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਮਰ ਘਰ ਪਵਚ ਪਈ ਘ ਮਦੀ ਹ

ਚ ਪ ਚ ਪ ਤ ਵੀਰਾਨ

ਪਕਸ ਪਨਪਤਰ ਰ ਖ ਦ ਤ ਇਲ ਦ ਆਲਹਣ ਵਗ

ਗ ਮ-ਸ ਮ ਤ ਸ ਨਸਾਨ

ਸ਼ਾਮ-ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਐਸੀ ਬ-ਪਹਸ ਸ਼ਾਮ ਨ ਆਪਖ਼ਰ

ਮ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਸਵਰ ਆਦੀ ਿ ਕਰ ਇਸ ਨ ਵੀ ਆਉਣਾ ਸੀ ਇਹਦ ਨਾਲ ਤ ਚਗਾ ਸੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਦੀ ਬ ਕਲ ਪਵਚ

ਕਾਫ਼ੀ ਦ ਦ ਘ ਟ ਪਨਗਲ ਕ

ਪਸਗਰਟ ਧ ਖਾ ਕ ਬਪਹ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਸਰਪਮਡ-ਮਛੀ ਿਹੀਆ ਕ ੜੀਆ ਵਖਣ ਮਾਤਰ ਸੜਕ ਤ

ਯਾਰ ਦ ਸਗ ਭ ਲਣਾ ਸੀ ਥਕ ਟ ਟ ਕ ਸ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ

ਸਮ ਵੀ ਪਕਨੀ ਚਦਰੀ ਸ਼ ਹ

ਪਕਸ ਪ ਰਾਣ ਅਮਲੀ ਵਾਕਣ

ਪਦਨ ਭਰ ਪੀ ਕ ਡਡ ਸਹਰਾ ਗਲੀਆ ਤ ਬਾਜ਼ਾਰ ਦ ਪਵਚ

ਆਪਣੀ ਝਕ ਚ ਟ ਪਰਆ ਰਪਹਦ ਨਾ ਕ ਝ ਸ ਣਦ ਨਾ ਕ ਝ ਕਪਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਖੜਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਬਪਹਦ ਇਸ ਬਦਬ ਦ ਿਾਣ ਚ ਹਾਲ

ਯ ਗ ਿਡਾ ਇਕ ਪਲ ਰਪਹਦ

ਕਾਲੀਆ ਕਾਲੀਆ ਿੀਭ ਿਹੀਆ

ਮਰੀ ਹਥ-ਘੜੀ ਦੀਆ ਸਈਆ

ਮਰੀ ਪਹਕ ਪਵਚ ਲਮ ਲਮ

ਕਪਡਆ ਵਾਕਣ ਪ ੜੀਆ ਹਈਆ ਹਫ਼ੀਆ ਹਫ਼ੀਆ ਭਿ ਭਿ ਮਈਆ

ਪਦਨ ਭਰ ਸਮ ਦ ਖਹ ਤ ਬਲ ਵਾਕਣ ਿਈਆ ਹਈਆ

ਗ਼ਮ ਦ ਪਾਣੀ ਸਗ ਪਸਿਣ ਲਈ

ਮਰ ਪਦਲ ਦੀਆ ਬਿਰ ਰਹੀਆ ਅਿ ਦੀਆ ਸ਼ਾਮ ਐਵ ਗਈਆ

ਰਬ ਕਰ ਬਦਬ ਦੀ ਢਰੀ ਛਤੀ ਿਾਵ ਛਤੀ ਿਾਵ

ਿ ਰਬ ਕਰ ਕ ਬਹ -ਰਪਣੀ ਚਰ ਦ ਸਗ ਧਲ ਿਾਵ ਿ ਕਈ ਐਸਾ ਮਤਰ ਚਲ

ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਭਸਮ ਹ ਿਾਵ ਇਸ ਮਨਹਸ ਨ ਖ਼ਰ ਕਦ ਤਕ

ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ ਹ ਚਟਦ ਰਪਹਣਾ ਮ ਤ ਹਰ ਪਕਸ ਸਗ ਰਾਤ

ਨਚਣ ਬਾਲ-ਰਮ ਹ ਿਾਣਾ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਭਗ ਲਈ

ਅਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਪਪਹਲਾ ਚ ਮਣ ਬਾਲ-ਵਰਸ

ਟ ਰ ਸਾਡ ਦਰ ਆਇਆ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਪਮਟੀ ਦੀ ਬਾਜ਼ੀ ਦ ਪਲ ਖਡ ਗਵਾਇਆ

ਦਿਾ ਚ ਮਣ ਿ ਸਾਨ ਿ ਪੜਆ

ਉਹ ਸਾਡ ਮਚ ਨਾ ਆਇਆ

ਉਸ ਮਗਰ ਸ ਚ ਮਣ ਿ ਪੜਆ

ਪਰ ਹਠ ਨਾ ਲਾਇਆ

ਮ ੜ ਨਾ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਪਰ ਇਹ ਕਹਾ ਅਿ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਗਲ ਸਾਡ ਲਗ ਰਇਆ

ਹਠ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਪਸਕੀ ਤ ਚਾਨਣ ਪਿਸ ਚਇਆ

ਇਹ ਚ ਮਣ ਸਾਡਾ ਸਿਣ ਪਦਸਦਾ ਇਹ ਸਾਡਾ ਮਪਹਰਮ ਹਇਆ

ਡ ਘੀ ਢਾਬ ਪਹਿਰ ਦੀ ਸਾਡੀ ਡ ਬ ਮਇਆ ਡ ਬ ਮਇਆ

ਸਾਡਾ ਤਨ-ਮਨ ਹਪਰਆ ਹਇਆ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਕ ਪਦਲ-ਪਰਚਾਵਾ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਸਕਨ

ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਬਾਸ਼ ਨ ਇਕ ਪਤਤਲੀ ਕਪਹਣਾ ਇਹ ਹ ਪਨਰਾ ਿਨਨ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਪਿਹੜਾ ਮਪਰਆ

ਉਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਊਣ

ਮਰ-ਮ ਕ ਕ ਵੀ ਕਰ ਨਾ ਸਕਦਾ ਪਰੀ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਭਾਵ ਇਹ ਬਰਪਹਮਡ ਵੀ ਫਲ

ਿ ਪਫਰ ਅਰਨ ਵਰਨ

ਇਹ ਵੀ ਇਕ ਿਨਨ

ਮ ਹਾਲ ਤਾਜ਼ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਸਮਝ ਮਰਾ ਖ਼ਨ

ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਮਾਣ ਲਈ

ਪਿਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਹ

ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਕ ਪਕਸ ਗਰ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਮਲ ਉਿਾੜ ਦਰ ਚ

ਰਪਹਦਾ ਹਵ ਮਲਗ ਫਕਰ

ਤ ਿਠ ਟ ਕ ਦੀ ਆਸ ਲ ਕ

ਪਦਨ ਢਲ ਿ ਗਰ ਚ ਆਵ ਤ ਪਬਨ ਬ ਲਾਇਆ ਹੀ ਪਰਤ ਿਾਵ

ਔ-ਲਖ ਕਪਹ ਤ ਮਾਰ ਚਕਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਕਾਲ ਰਾਹ ਦ

ਐਸ ਬ-ਪਹਸ ਪੜਾਅ ਤ ਖਪੜਹਆ ਪਿਤ ਖ਼ਾਬ ਦ ਨੀਲ ਰ ਖ ਚ

ਪਣ ਪੀਲੀ ਪਿਹੀ ਵਗ ਰਹੀ ਏ

ਅਗ ਪਸਪਵਆ ਦੀ ਮਘ ਰਹੀ ਏ

ਕਦ ਕਦ ਕਈ ਗ਼ਮ ਦਾ ਪਛੀ ਪਰ ਨ ਆਪਣ ਹ ਫੜਫੜਦਾ ਤ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਪੀਲ ਅਰਸ਼

ਕਈ ਪਸਤਾਰਾ ਹ ਟ ਟ ਿਦਾ ਤ ਚਦੀ-ਵਨਾ ਖ਼ਾਬ ਮਰਾ ਸਮ ਦਾ ਹਰੀਅਲ ਹ ਟ ਕ ਿਦਾ ਪਵਹਦ ਪਵਹਦ ਹੀ ਨੀਲ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸਾਰਾ ਿਗਲ ਹ ਸ ਕ ਿਦਾ ਫਰ ਪਦਲ ਦੀ ਮਾਯਸ ਵਾਦੀ ਚ

ਤਲਖ਼ ਘੜੀਆ ਦ ਜ਼ਰਦ ਪਤਰ

ਚੀ ਚੀ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਝਠ ਥੜਾ ਹੀ ਮਾਰਦ ਨ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਪਰ ਦ ਨਾਲ ਖਪਹਦੀ ਇਕ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਮਪਹਲ ਚ

ਇਸ਼ਕ ਮਰਾ ਗਵਾਪਚਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਆਸ਼ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਰੀਆ ਦਾ ਆਪਖਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਹਰ ਗਲੀ ਹਾਏ ਗੀਤ ਵਰਗੀ ਨ ਹਾਰ ਦੀ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਪਟ ਚ

ਰਾਤ ਸ਼ਬਨਮ ਗ ਜ਼ਾਰਦੀ ਹ

ਤ ਹਰ ਦਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਪਾਕ ਪਮਟੀ ਦਾ ਖ਼ਨ ਪੀ ਕ ਮ ਿਨਮ ਲੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਪਕ ਦ ਧਨੀਆ ਚ

ਮਾਸਮੀਅਤ ਦਾ ਦ ਧ ਪੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਬਰਗ ਪਚਹਰ ਤ

ਝ ਰੜੀਆ ਦ ਨ ਝਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਪਕ ਸੀਨ ਅਦਰ ਨ

ਗ ਰਬਤ ਦ ਪਹਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਨਣ ਦ

ਦਵ ਦੀਵ ਹੀ ਪਹਸ ਚ ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਿਨਾਪਜ਼ਆ ਲਈ

ਖ਼ਰੀਦ ਕਫ਼ਨ ਵੀ ਪਵਕ ਚ ਕ ਨ

ਤ ਹਰ ਤੀਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਮ ਲਮ ਸੜਕ ਤ

ਿਾ ਕ ਕਈ ਕਦ ਨਹ ਮ ੜਦਾ ਇਹ ਸਮਝ ਲੀਤਾ ਿਦਾ ਹ ਮ ਰਦਾ

ਤ ਹਰ ਚਥੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਕਾਲ ਬਾਗ਼ ਚ

ਪਸਰਫ਼ ਆਸ ਦੀ ਪਣ ਿਾਵ ਕਦ ਕਦ ਹ ਓਸ ਿਹ ਚ

ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਵ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਆਬਾਦ ਕਰਨ ਨ ਤ ਹੀ ਰਕੜ

ਤ ਹੀ ਧਰਤੀ ਦਾ ਕਝ ਵਰਨ

ਤ ਹੀ ਕਰਨੀ ਫ਼ਜ਼ਾ ਮ ਅਤਰ

ਤ ਹੀ ਸਿ ਨ ਮਾਨਣਾ ਸ ਕ ਪਪਹਲ ਤ ਵਖ ਸਥਰ ਪਰ ਮ ਛਤੀ ਹੀ ਸਮਝ ਿਦਾ ਇਹ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸ਼ਰ ਹੀ ਹ

ਿ ਲਾ ਪਰਹਾ ਹ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਚਕਰ

ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਆਉਣ ਵਾਲ

ਇਹ ਲਕ ਪੜਹ ਕ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ ਇਹ ਉਹ ਪਵਚਾਰੀ ਬਦਬਖ਼ਤ ਰਹ ਹ

ਪਕ ਪਿਹੜੀ ਪਹਰਨ ਦ ਪਸਙ ਤ

ਉਦਾਸ ਲਪਮਹਆ ਨ ਫੜਣ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਚੜਹ ਰਹੀ ਏ ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ

ਪਕ ਹਠ ਦ ਫ ਲ ਦੀ ਮਪਹਕ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਰਹੀ ਏ

ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਪਨਕੀ ਉਮਰ

ਉਡਾ ਕ ਲ ਗਏ ਗ਼ਮ ਦ ਝਖੜ

ਵਫ਼ਾ ਦ ਸਹ ਦ ਮਲ ਤ

ਇਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਮ ਲਚਦਾ ਹ ਪਕ ਇਸ ਚ ਰਾਹ ਤ

ਮਨ ਕਈ ਉਿਾੜ ਦਵ ਤ ਮਰ ਮਥ ਦ ਕਾਲ ਅਖ਼ਰ ਤ

ਕਟ ਚਨ ਦਾ ਚਾੜਹ ਦਵ ਿ ਅਗ ਫ਼ ਰਕਤ ਦੀ ਪਦਨ ਦੀਵ ਪਵਚ ਚ ਰਾਹ ਦ ਸਾੜ ਦਵ ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਪਪਘਲ ਿਾਵਣ

ਇਹ ਬਦਨਸੀਬੀ ਦ ਕਾਲ ਕਕਰ

ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਬਦਲ ਿਾਵਣ

ਮਰੀ ਪਕਸਮਤ ਦ ਸਭ ਨਛਤਰ

ਮ ਮਨ ਖਤਾ ਦ ਨਾਮ ਸ ਖਗਾ ਆਪਣ ਗੀਤ ਦ ਸਨ-ਛਤਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

Page 40: Pc64 bDnc64 - Punjabi Library · Aate Dian Chirian Shiv Kumar Batalvi 6If Pc64 bDnc64 b]\ ?dWaY UIaZ\c 6If Pc64 bDnc64 DaRMc YaN D ^dÊNc 7? S_anc U^Nc ?^W NfYc WfYf Ph^N Unc bS6Yc

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ-ਮਥ ਪਫਰ ਵੀ ਹਮਦਰਦੀ ਤ ਮਨ ਡਰ ਲਗਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਪਸ਼ਾਕ ਹ ਪਕਸ ਹੀਣ ਦੀ ਹੀਣਾ ਸਭ ਤ ਵਡਾ ਪਮਹਣਾ ਿਗ ਤ

ਪਿਹੜ ਹਥ ਥ ਉਲੀਕ ਨ

ਤ ਇਹ ਅਖਰ

ਉਨਹ ਹਥ ਨ ਮਰਾ ਸ ਸ ਚ ਮਣ

ਮ ਨਹ ਚਾਹ ਦਾ ਤਰ ਹਠ ਦ ਗ ਲਾਬ

ਆਤਸ਼ੀ-ਸਹ

ਬੜ ਸ਼ਖ਼ ਤ ਤਜ਼ਾਬੀ ਨ ਿ ਮਰ ਸਾਹ ਦੀ ਬਦਬ ਚ

ਸਦਾ ਲਈ ਗ ਮਣ

ਮ ਿਾਣਦ ਤਰ ਖ਼ਤ ਚ

ਤਰ ਪਿਸਮ ਦੀ ਖ਼ ਸ਼ਬ ਹ

ਇਕ ਸਕ ਹ ਇਕ ਰਗ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਦੀ ਛਹ ਹ

ਹਮਦਰਦੀ ਮਰੀ ਨਜ਼ਰ ਚ

ਪਰ ਕੀਹ ਆਖ

ਬ-ਪਹਸ ਪਿਹ ਕਾਮ ਦ

ਪਡ ਦਾ ਹੀ ਕਹ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ

ਮ ਿਾਣਦ ਹਮਦਰਦ ਮਰ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਮਰੀ ਮਰੀ ਤ ਮਤਈ ਮ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਹ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਇਹਦੀ ਪਮਠੀ ਛ ਹ

ਕੀਹ ਗ਼ਮ ਿ ਭਲਾ ਲਮ ਤ ਇਸ ਚੜ ਿਹ ਪਵਚ

ਇਕ ਜ਼ਰਾ ਵੀ ਨਾ ਐਸਾ ਪਕ ਪਿਹਨ ਆਪਣਾ ਹੀ ਕਪਹ ਲ ਕੀਹ ਗ਼ਮ

ਿ ਨਸੀਬ ਨਾ ਪਛੀ ਦਾ ਵੀ ਪਰਛਾਵ ਇਸ ਉਮਰਾ ਦ ਸਪਹਰਾ ਚ

ਪਿਦਹੀ ਛਾਵ ਹੀ ਬਪਹ ਲ

ਤਰ ਕਪਹਣ ਮ ਤਾਬਕ

ਿ ਤਰਾ ਸਾਥ ਪਮਲ ਮਨ

ਕੀਹ ਪਤਾ ਪਫਰ ਵੀ ਨਾ ਦ ਨੀਆ ਚ ਮ ਬਾਰਕ ਥੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ ਮਥ ਮ ਤ ਚਾਹ ਦਾ ਹ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਜ਼ਪਹਰ

ਕਲਾ ਹੀ ਪੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਚਿਕਰਾ ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਉਹਦ ਰਪ ਦੀ ਧ ਪ ਪਤਖਰੀ ਦਿਾ ਮਪਹਕ ਦਾ ਪਤਰਹਾਇਆ

ਤੀਿਾ ਉਹਦਾ ਰਗ ਗ ਲਾਬੀ ਪਕਸ ਗਰੀ ਮ ਦਾ ਿਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਨਣ ਉਹਦ ਚਤ ਦੀ ਆਥਣ

ਅਤ ਜ਼ ਲਫ਼ ਸਾਵਣ ਛਾਇਆ

ਹਠ ਦ ਪਵਚ ਕਤ ਦਾ ਕਈ ਪਦਹ ਚੜਹਨ ਤ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸਾਹਵ ਦ ਪਵਚ

ਫ ਲ ਸਇਆ ਦ

ਪਕਸ ਬਾਗ਼ ਚਾਨਣ ਦਾ ਲਾਇਆ

ਦਹੀ ਦ ਪਵਚ ਖਡ ਚਤਰ

ਇਤਰ ਨਾਲ ਨ ਹਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਬਲ ਦ ਪਵਚ

ਪਣ ਪ ਰ ਦੀ ਨੀ ਉਹ ਕਇਲ ਦਾ ਹਮਸਾਇਆ

ਪਚਟ ਦਦ ਪਿ ਧਾਨ ਬਗ਼ਲਾ ਤੜੀ ਮਾਰ ਉਡਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਇਕ ਪਲਘ ਨ ਆਰੀ ਅਸ ਚਾਨਣੀਆ ਪਵਚ ਡਾਪਹਆ

ਤਨ ਦੀ ਚਾਦਰ ਹ ਗਈ ਮਲੀ ਉਸ ਪਰ ਿ ਪਲਘ ਪਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਦ ਖਣ ਮਰ

ਨਣ ਦ ਕਏ

ਪਵਚ ਹੜਹ ਹਝਆ ਦਾ ਆਇਆ

ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਗਈ ਪਵਚ ਸਚ ਉਸ ਇਹ ਕੀ ਜ਼ ਲਮ ਕਮਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸ ਬਹਾ-ਸਵਰ

ਲ ਨੀ ਵਟਣਾ ਅਸ ਮਲ ਮਲ ਓਸ ਨ ਹਾਇਆ

ਦਹੀ ਪਵਚ ਪਨਕਲਣ ਪਚਣਗ ਤ ਸਾਡਾ ਹਥ ਪਗਆ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਚਰੀ ਕ ਟ ਤ ਉਹ ਖਦਾ ਨਾਹ ਉਹਨ ਪਦਲ ਦਾ ਮਾਸ ਖਵਾਇਆ

ਇਕ ਉਡਾਰੀ ਐਸੀ ਮਾਰੀ ਉਹ ਮ ੜ ਵਤਨ ਨਹ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਿਾਮ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਇਕ ਡਣ

ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਮਰੀ ਸਚ ਦ

ਪਸਪਵਆ ਚ ਕਈ ਵਾਰ

ਮਨ ਨਗੀ ਅਲਫ਼

ਘ ਮਦੀ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਪਾਲਤ ਸਪ ਕਈ

ਮਨ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਇਸ ਸ਼ਪਹਰ-ਸਪਰ ਦੀ ਹ ਸ ਕਦ ਚ ਛ ਟ ਕ

ਮਾਰ ਕ ਡਗ ਕਲਿ ਤ

ਹ ਣ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਲਮਬ ਦੀ ਨਾਰ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਦਹੀ ਮਗ ਚ ਜ਼ਰਦਾਰੀ ਨ

ਹਾਏ ਪਝ ਕ ਸਧਰ

ਅਫ਼ਰੀਕਾ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਤ

ਕਰ ਪਵਧਵਾ ਪਬਠਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਐਸੀ ਮਨਹਸ

ਤ ਬਦਸ਼ਕਲ ਸ਼ਪਹਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਹੜ ਸ਼ਪਹਰ ਚ

ਇਸ ਦ ਧ ਪਮਲ ਕਾਹਵ ਦ ਰਗ ਦੀ ਮਾਸਮ ਗ ਨਾਹ ਵਰਗੀ ਮ ਹਬਤ ਮ ਗਵਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਪਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਚਬਰਹਾ ਮਥ ਮਰਾ ਪਬਰਹਾ ਵਡਾ ਮ ਪਨਤ ਕਕ ਪਰਹਾ ਮਰੀ ਝਲੀ ਇਕ ਹਕਾ ਇਹਦੀ ਝਲ ਅਥਾਹ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਇਸ਼ਕ ਗਵਾਚਾ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਹ ਗਏ ਸਾਹ

ਮਰ ਹਠ ਵਖ ਲਈ

ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ ਹਢਾ

ਿ ਚ ਮਣ ਮਰ ਦਰ ਤ ਖਪੜਹਆ

ਇਕ ਅਧ ਵਾਰੀ ਆ

ਮ ੜ ਉਹ ਭ ਲ ਕਦ ਨਾ ਲਪਘਆ

ਏਸ ਦਰ ਦ ਰਾਹ

ਮ ਉਹਨ ਪਨਤ ਉਡੀਕਣ ਬਠਾ ਥਪਕਆ ਔਸੀਆ ਪਾ ਮਨ ਉਹ ਚ ਮਣ ਨਾ ਬਹ ਪੜਆ

ਸ ਚ ਮਣ ਦ ਵਣ ਗਾਹ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਮਰ ਹਾਣ ਦਾ ਪਵਚ ਲਖ ਸਰਿ ਦਾ ਤਾ ਪਿਹੜ ਸਾਹ ਚਤਰ ਖਡਦਾ ਮਨ ਉਸ ਚ ਮਣ ਦਾ ਚਾ

ਪਰਦਸੀ ਚ ਮਣ ਮਪਡਆ

ਕਦ ਵਤਨ ਫਰਾ ਪਾ ਪਕਤ ਸ ਚਾ ਪਬਰਹਾ ਤਡੜਾ ਮਥ ਿਠਾ ਨਾ ਹ ਿਾ

ਪਬਰਹਾ ਵੀ ਲਭੀ ਕਾਮ ਦਾ ਇਹਦੀ ਿਾਤ ਕ ਿਾਤ ਨਾ ਕਾ ਭਾਵ ਪਬਰਹਾ ਰਬ ਵਡੜਾ ਮ ਚੀ ਕਕ ਪਰਹਾ

ਚਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਹ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਗ ਹ ਲਟਕ ਪਰਹਾ ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ ਹ ਭਟਕ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਪਦਨ ਬਹ ਵਡਭਾਗਾ ਿਦ ਪਕਸ ਸਾਗਰ ਪਵਚ

ਆਦਮ ਦ ਪਕਸ ਪਪਤਰ

ਅਮਬ(ਅਮੀਬ) ਿਨਮ ਪਲਆ

ਪਰ ਇਹ ਪਦਹ ਪਨਕਰਮਾ ਿਦ ਇਸ ਆਦਮ ਦੀ ਝਲੀ ਫ ਲ ਸਮ ਦਾ ਹਸੀ ਖ਼ਰ ਪਪਆ

ਵਖ-ਵਖ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਮ ਸਚ ਪਰਹਾ ਸਮ ਅਵਾਰਾ ਕ ਤਾ ਦਰ ਦਰ ਭਟਕ ਪਰਹਾ ਿਠ ਹਡ ਖਾਣ ਲਈ

ਲਭੀ ਤਰਸ ਪਰਹਾ

ਸਮ ਪਰਾਈ ਨਾਰ

ਤ ਿ ਪਫਰ ਰਡੀ ਹ

ਪਪਹਲੀ ਰਾਤ ਹਢਾਇਆ ਲਗਦੀ ਚਗੀ ਹ

ਦਿੀ ਰਾਤ ਪਬਤਾਇਆ

ਹ ਦੀ ਭਡੀ ਹ

ਪਰ ਇਹਦ ਸਗ

ਦ ਨੀਆ ਦ ਹਰ ਜ਼ਰ ਨ

ਇਕ ਅਧ ਘੜੀ ਜ਼ਰਰ ਪਬਤਾਣੀ ਪਦੀ ਹ

ਕਦ ਹਰਾਮਣ ਪਟਕ ਕ

ਨਾ ਇਹ ਬਪਹਦੀ ਹ

ਉਮਰ ਦੀ ਬਾਰੀ ਖਲਹ ਕ ਏਸ ਿਹ ਵਲ

ਕਾਮਨੀ ਮਲੀ ਨਜ਼ਰ

ਤਕਦੀ ਰਪਹਦੀ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਝਠ ਸਹਣ ਕਾਮ ਚ ਮਤ ਆਪਸ਼ਕ ਵਗ

ਪਮਠੀਆ ਕਰ ਕਰ ਗਲ ਸਾਨ ਛਲਦਾ ਹ

ਮਾਣ ਕ ਚ ਮਣ

ਇਕ ਦ ਏਸ ਹਯਾਤੀ ਦ

ਭ ਲ ਿਦਾ ਹ-

ਫਰ ਨਾ ਪਵਹੜ ਵੜਦਾ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਕ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਾਕਣ ਲਟਕ ਪਰਹ

ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਸ ਞੀ ਿੜੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ

ਸਮ ਦੀ ਇਕ-

ਠ ਕਰਾਈ ਹਈ ਸਿਣੀ ਵਗ

ਪੀੜ-ਕ ਠੀ ਪਬਰਹਣ ਵਾਕਣ ਭਟਕ ਪਰਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਦਵਤਾ ਇਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ

ਇਹ ਦਵੀ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ ਕਾਮ ਿ ਸਭ ਤ ਮਹਬਲੀ ਹ

ਉਸ ਦੀ ਮ ਨ ਕਪਹਣਾ ਨਗੀ ਇਹ ਗਲ ਕੀ ਹੀ ਨਾ ਚਗੀ ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਏਸ ਦੀ ਹ ਬਖ਼ਸ਼ੀ ਹਈ

ਤ ਦ ਤ ਹ ਸਨ ਦੀ ਿ ਰ ਤ ਹ

ਏਸ ਨ ਹ ਰਪ ਵਡਣਾ-

ਖ਼ਨ ਮਰਾ ਿ ਤਡੀ ਕ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਖੜੀ ਆ ਪਮਟੀ ਦੀ ਇਹ ਬਾਜ਼ੀ ਪਚਟੀ ਦ ਧ ਕਲੀ ਪਿ ਤਾਜ਼ੀ ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦਾ ਇਕ ਸਗਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦੀ ਕਥਾ ਸ ਣਦਾ ਕਈ ਅਲਮਸਤ ਪਿਹਾ ਿਗਮ ਹ

ਤਰਾ ਇਸ ਨ ਟ ਡੀ ਕਪਹਣਾ ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਗ਼ਮ ਹ

ਕਾਮ ਪਬਨ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਕਾਹਦ ਅਰਥ ਿ ਚਲਦਾ ਦਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਪਸ਼ਵਿੀ ਕਾਮ ਬਰਹਮ ਹ

ਕਾਮ ਹੀ ਸਭ ਤ ਮਹ ਧਰਮ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਸ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਵਖ ਪਕ ਬ ਤ ਨ ਕੀ ਹਇਆ ਹ

ਇ ਲਗਦਾ ਹ ਪਿ ਰਇਆ ਹ

ਸਾਥ ਕਈ ਪਾਪ ਹਇਆ ਹ

ਸਾਰ ਦੀਵ ਝਬ ਬ ਝਾ ਦ

ਇਸ ਨ ਥੜਹਾ ਪਰਹ ਹਟਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਮ ਖ ਨ ਪਰਹ ਭ ਆ ਦ

ਿ ਇਸ ਤ ਕਈ ਪਰਦਾ ਪਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਪਦਲ ਪਵਚ ਵੀ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਇਸ ਨ ਹਾਲ ਵੀ ਕਈ ਭ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਕਾਮ ਏਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ ਇਹ ਭਾਵ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਸੀਮਾ ਦਪਨਕ ਅਖ਼ਬਾਰ ਦ

ਅਿ ਪਰਥਮ ਪਨ ਤ

ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਛਪੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਕ ਝ ਗਰ ਬਦਸ਼ੀ ਬਚ ਤ ਇਕ ਹਰ ਉਹਦ ਨਾਲ

ਖੜਹੀ ਉਸ ਦੀ ਸਖੀ ਹ

ਤਸਵੀਰ ਦ ਪਰ ਇਕ ਇਬਾਰਤ ਦੀ ਹ ਝਿਰ

ਇਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਹੀ ਕ ੜੀ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰੀ ਪਜ਼ਦਗੀ ਥ ੜੀ ਥ ੜੀ ਹ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ

ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਮਰ ਗੀਤ ਨ ਰਦ ਮਾਸਮ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਵੀ ਅਵਾਰਾ ਨ ਭਦ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ ਅਕਸਰ ਮਰ ਸ਼ਪਹਰ ਿਦ ਆਦੀ ਹਰ ਵਾਰ ਿਦ ਆਦੀ ਪਤਨ ਫ ਲ ਪਲਆਦੀ ਗ ਲਦਾਨ ਚ ਪਤਨ ਫ ਲ ਿਦ ਹਥ ਉਹ ਸਿਾਦੀ ਮ ਸਕਾ ਕ ਤ ਅਦਾਜ਼ ਚ

ਕ ਝ ਏਦ ਉਹ ਕਪਹਦੀ ਇਕ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਤਰ ਨ ਦਾ ਮਰ ਨ ਦਾ ਇਹ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਪਕਸ ਪਪਉ ਦਾ ਪਕਸ ਮ ਦਾ ਇਕ ਫ ਲ ਮਰੀ ਕ ਖ ਦੀ ਸੀਮਾ ਦ ਹ ਨ ਦਾ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਇਕ ਗਰੀ ਪਿਹੀ ਪਨਕੀ ਬਚੀ ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਪਿਸ ਚੀਚੀ ਹ ਪਕੜ ਰਖੀ

ਓਸ ਦੀ ਸ਼ਕਲ

ਮਰ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਹ ਆ ਲਥੀ ਈਕਣ ਲਗਦਾ ਹ

ਇਹ ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਧੀ ਹ

ਮਰਾ ਤ ਮਰੀ ਬਲਣ ਦ

ਪਬਮਾਰ ਲਹ ਦਾ ਏਸ ਧਰਤੀ ਤ ਪਬਿਾਇਆ

ਕਈ ਸਝਾ ਬੀਅ ਹ

ਮਰੀ ਪੀੜਾ ਦੀ ਮਰੀਅਮ ਦ

ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਮਸੀਹ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਿਦਹੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਬਚਨ ਮਰਾ ਿੀ ਹ

ਓਹ ਹੀ ਸੀਮਾ ਧੀ ਹ

ਕਈ ਹਰ ਇਹਦਾ ਪਪਉ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਅਜਨਬੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ

ਨਾ ਤ ਤ ਹੀ ਔਲੀਆ ਹ

ਨਾ ਤ ਮ ਹੀ ਹ ਨਬੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਮਰ ਲਈ ਇਹ ਰਸ-ਭਰੀ ਤਰੀ ਮਲਕ ਮ ਸਕੜੀ ਪਕਸ ਪਵਮਾਨ ਸਵਕਾ ਦੀ ਮ ਸਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਅਿ ਵੀ ਪਿਸ ਚ ਿਾਣਦ ਪਕ ਵਾਸ਼ਨਾ ਦੀ ਕਗ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਮਰ ਲਈ ਤਰੀ ਵਫ਼ਾ ਅਿ ਵੀ ਇਕ ਸਵਗ ਹ

ਮਰ ਨਸ਼ੀਲ ਪਿਸਮ ਦੀ ਅਿ ਵੀ ਤਨ ਮਗ ਹ

ਪਿਹੜਾ ਪਕ ਤਰੀ ਨਜ਼ਰ ਪਵਚ

ਪਫਲਮੀ ਰਸਾਲ ਵਗ ਹ

ਸਫ਼ਾ ਸਫ਼ਾ ਫਰਲਣਾ ਪਿਦਹਾ ਹ ਤਰੀ ਪਦਲ ਲਗੀ ਸਮ ਨ ਸਨਹ ਮਾਰ ਕ

ਿ ਪਮਲ ਿਾਏ ਘੜੀ ਕਦੀ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਮ ਸਗਾ ਤ ਕਾਮ ਦੀ ਹ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਅਿ ਤ ਸਾਡਾ ਇਸ਼ਕ

ਓਸ ਮਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਕਾਮ ਦ ਸ ਆਦ ਪਪਛ ਹ ਿਾਏ ਿ ਹਾਪਮਲਾ ਤ ਮਕੜ ਨ ਮਾਰ ਕ

ਬਣਾ ਲਏ ਪਿਵ ਗਜ਼ਾ ਤ ਖਾਈ ਿਾਏ ਉਹ ਕਾਮਣੀ ਕ ਲਛਣੀ ਸ ਆਦ ਲਾ ਹ ਕਾਮਣੀ ਹ ਕਾਮਣੀ ਮਨ ਬਚਾ ਮਨ ਬਚਾ ਵਾਸਤਾ ਈ ਿੀਭ ਨ

ਇਹ ਖ਼ਨ ਦਾ ਨਾ ਸ ਆਦ ਪਾ ਦਰ ਹ ਕ ਬਪਹ ਪਰਹ ਨਾ ਕਲ ਆ ਨਾ ਕਲ ਆ

ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਤਰ ਗਲ ਥ ਪਚਮਟ ਕ

ਇਹ ਸ ਪਰਹਾ ਿ ਬਾਲ ਹ

ਛ ਰੀ ਹ ਸਸਕਾਰ ਦੀ ਿ ਕਰ ਰਹੀ ਹਲਾਲ ਹ

ਇਹ ਕਪਹਣ ਨ ਤ ਠੀਕ ਹ ਪਕ

ਤਰਾ ਮਰਾ ਹੀ ਲਾਲ ਹ

ਿ ਸਚੀਏ ਤ ਸਹਣੀਏ

ਤਨ ਸਦੀਵੀ ਮਰਦ ਦੀ ਮ ਿਾਣਦ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਸਾਡੀ ਵਫ਼ਾ ਨ ਗਾਲਹ ਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਪਬਤਾਉਣ ਦੀ ਚਲੀ ਅਸ ਨ ਚਾਲ ਹ

ਮਨ ਸਦੀਵੀ ਨਾਰ ਦੀ ਤ ਿਾਣਦੀ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਫਰ ਵੀ ਵਗ ਰਹੀ ਹ ਪਰਸ਼ਪਤਆ ਦੀ ਇਕ ਨਦੀ ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਮ ਉਪਿ

ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਤ ਛਬੀ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦਾ ਮ ਸਗਾ ਤ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦੀ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਹ ਠੀਕ ਪਕ ਤਰੀ ਮਰੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਸਾਨ ਆਪਣ ਹੀ ਆਪ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਿੀਲ ਵਦ ਤ

ਕ ਰਾਨ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਗਰੀਆ ਨ ਸਮ ਦੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਮਗਲੀਆ ਦਰਾਵੜ ਨ

ਆਰੀਆ ਤ ਮਾਣ ਨਹ ਅਿ ਤ ਪਦਲ ਨ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਪਦਮਾਗ਼ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਕ ਲ ਿਹਾਨ

ਸਾਡ ਵਾਕਣਾ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਸਗਰਦ

ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ

ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਹਬਹ ਚੀਨ ਕਬਤਰ ਵਾਕਣ ਗ ਟਕਦੀ ਤ ਸਨ-ਖਭ ਨ ਪਖਲਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਇਹ ਮਰੀ ਵਾਕਫ਼

ਤ ਹਮਦਰਦ ਦਾ ਘਰ

ਪਿਸ ਚ ਅਿ ਦੀ ਰਾਤ

ਮ ਇਹ ਹ ਗ ਜ਼ਾਰੀ ਪਿਸ ਦੀ ਸਰਤ

ਚਤ ਦ ਸਰਿ ਦ ਵਗ

ਨੀਮ-ਪਨਘੀ ਦਧੀਆ ਹ ਗ ਲਾਨਾਰੀ ਪਹ ਦੀ ਸਗਰਦ ਦ ਪਰਭਾਤ ਵਲ

ਪਨਤਰੀ ਮਦਰ ਦੀ ਪਚਰਨਾਮਤ ਦ ਵਗ

ਠਢੀ-ਠਢੀ ਸ ਚੀ-ਪਮਠੀ ਤ ਪਪਆਰੀ ਸ ਰਹੀ ਹ ਮਪਹਕ ਹਠ ਤ ਪਖਲਾਰੀ

ਉਫ਼

ਪਕਨੀ ਹ ਰਹੀ ਹ ਬਰਫ਼-ਬਾਰੀ ਏਸ ਬਸਤੀ ਦੀ ਠਰੀ ਹਈ ਬ ਕਲ

ਮਘ ਰਹੀ ਨਾ ਪਕਤ ਵੀ ਕਈ ਅਗਾਰੀ ਚਹ-ਪਾਸ ਜ਼ਪਹਰ ਮਹਰੀ ਬਰਫ਼ ਦਾ ਮਨ ਸਾਗਰ ਹ ਪਸਰਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਰਾ ਪਦਲ ਮਰਾ ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ

ਬਰਫ਼ ਸਗ ਹ ਬਰਫ਼ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਦਰ ਕਾਲਾ ਰ ਖ ਲਮਾ ਚੀਲਹ ਦਾ ਸ਼ੀਪਸ਼ਆ ਤ ਪਾਰ ਿ ਘਲਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਬਸਤੀ ਦੀ ਬਲਰੀ ਪਾਤਲੀ ਪਵਚ

ਸਲ ਵਤ ਚ ਪਭਆ ਹ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ

ਉਫ਼

ਇਹ ਮਨ ਕੀਹ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ

ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਸਰਦ ਤਾਬੀਰ ਪਵਚ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਕਚੀ ਗਰੀ ਿਹਾ ਸ ਤ-ਉਨਦਾ ਪਿਸਮ ਬਣਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਵਗ ਚਪਲਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਕਣ ਦਰਵਾਜ਼ ਨ ਹ ਖੜਕਾ ਪਰਹਾ

ਸ਼ਾਇਦ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਹ ਟ ਪਰਆ ਆ ਪਰਹਾ ਹ ਪਦਲਾ ਬ-ਹਪਸ਼ਆ

ਕ ਝ ਹਸ਼ ਕਰ

ਨਾ ਤ ਕਈ ਆ ਤ ਨਾ ਹੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਮਰਾ ਵਪਹਮ ਤਨ ਖਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਹ

ਇਕ ਤਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਘਰ

ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ

ਉਹ ਤ ਪਪਹਲ ਹੀ

ਅਮਾਨਤ ਹ ਪਕਸ ਦੀ ਤ ਤ ਐਵ ਪੀਣ ਪਗਲਾ ਪਾ ਪਰਹਾ ਰਸ਼ਮੀ ਿਹ ਵਗ ਰਹ ਉਹਦ ਸਵਾਸ ਤ

ਨਜ਼ਰ ਮਲੀ ਪਕਸ ਲਈ ਹ ਪਾ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਤ ਮਦਰ ਦੀ ਸ ਚੀ ਪਣ ਵਰਗਾ ਸ ਆਦ ਤ ਲਸੀ ਦਾ ਪਿਦਹ ਚ ਆ ਪਰਹਾ

ਹ ਮਨਾ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ

ਤ ਤ ਕਾ ਹੀ ਸ਼ਰਮ ਹ ਲਾਹ ਮਾਰੀ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਪਿਸਮ ਤਰਾ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਤ ਤ ਧ ਰ ਤ ਗ਼ਮ ਦੀ ਇਕ ਸਗਰਦ ਹ

ਕਰ ਨਾ ਐਵ ਮਰਖਾ ਤ ਨਜ਼ਰ ਮਾੜੀ ਲਭ ਹਮਦਰਦੀ ਚ ਨਾ ਕਈ ਪਚਗਾੜੀ ਵਖ ਤਰ ਤ ਵੀ ਵਧ ਕ ਸਰਦ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਪਕਨੀ ਹ ਸ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਬਹ-ਰਪੀਏ

ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਮਰ ਘਰ ਪਵਚ ਪਈ ਘ ਮਦੀ ਹ

ਚ ਪ ਚ ਪ ਤ ਵੀਰਾਨ

ਪਕਸ ਪਨਪਤਰ ਰ ਖ ਦ ਤ ਇਲ ਦ ਆਲਹਣ ਵਗ

ਗ ਮ-ਸ ਮ ਤ ਸ ਨਸਾਨ

ਸ਼ਾਮ-ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਐਸੀ ਬ-ਪਹਸ ਸ਼ਾਮ ਨ ਆਪਖ਼ਰ

ਮ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਸਵਰ ਆਦੀ ਿ ਕਰ ਇਸ ਨ ਵੀ ਆਉਣਾ ਸੀ ਇਹਦ ਨਾਲ ਤ ਚਗਾ ਸੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਦੀ ਬ ਕਲ ਪਵਚ

ਕਾਫ਼ੀ ਦ ਦ ਘ ਟ ਪਨਗਲ ਕ

ਪਸਗਰਟ ਧ ਖਾ ਕ ਬਪਹ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਸਰਪਮਡ-ਮਛੀ ਿਹੀਆ ਕ ੜੀਆ ਵਖਣ ਮਾਤਰ ਸੜਕ ਤ

ਯਾਰ ਦ ਸਗ ਭ ਲਣਾ ਸੀ ਥਕ ਟ ਟ ਕ ਸ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ

ਸਮ ਵੀ ਪਕਨੀ ਚਦਰੀ ਸ਼ ਹ

ਪਕਸ ਪ ਰਾਣ ਅਮਲੀ ਵਾਕਣ

ਪਦਨ ਭਰ ਪੀ ਕ ਡਡ ਸਹਰਾ ਗਲੀਆ ਤ ਬਾਜ਼ਾਰ ਦ ਪਵਚ

ਆਪਣੀ ਝਕ ਚ ਟ ਪਰਆ ਰਪਹਦ ਨਾ ਕ ਝ ਸ ਣਦ ਨਾ ਕ ਝ ਕਪਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਖੜਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਬਪਹਦ ਇਸ ਬਦਬ ਦ ਿਾਣ ਚ ਹਾਲ

ਯ ਗ ਿਡਾ ਇਕ ਪਲ ਰਪਹਦ

ਕਾਲੀਆ ਕਾਲੀਆ ਿੀਭ ਿਹੀਆ

ਮਰੀ ਹਥ-ਘੜੀ ਦੀਆ ਸਈਆ

ਮਰੀ ਪਹਕ ਪਵਚ ਲਮ ਲਮ

ਕਪਡਆ ਵਾਕਣ ਪ ੜੀਆ ਹਈਆ ਹਫ਼ੀਆ ਹਫ਼ੀਆ ਭਿ ਭਿ ਮਈਆ

ਪਦਨ ਭਰ ਸਮ ਦ ਖਹ ਤ ਬਲ ਵਾਕਣ ਿਈਆ ਹਈਆ

ਗ਼ਮ ਦ ਪਾਣੀ ਸਗ ਪਸਿਣ ਲਈ

ਮਰ ਪਦਲ ਦੀਆ ਬਿਰ ਰਹੀਆ ਅਿ ਦੀਆ ਸ਼ਾਮ ਐਵ ਗਈਆ

ਰਬ ਕਰ ਬਦਬ ਦੀ ਢਰੀ ਛਤੀ ਿਾਵ ਛਤੀ ਿਾਵ

ਿ ਰਬ ਕਰ ਕ ਬਹ -ਰਪਣੀ ਚਰ ਦ ਸਗ ਧਲ ਿਾਵ ਿ ਕਈ ਐਸਾ ਮਤਰ ਚਲ

ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਭਸਮ ਹ ਿਾਵ ਇਸ ਮਨਹਸ ਨ ਖ਼ਰ ਕਦ ਤਕ

ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ ਹ ਚਟਦ ਰਪਹਣਾ ਮ ਤ ਹਰ ਪਕਸ ਸਗ ਰਾਤ

ਨਚਣ ਬਾਲ-ਰਮ ਹ ਿਾਣਾ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਭਗ ਲਈ

ਅਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਪਪਹਲਾ ਚ ਮਣ ਬਾਲ-ਵਰਸ

ਟ ਰ ਸਾਡ ਦਰ ਆਇਆ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਪਮਟੀ ਦੀ ਬਾਜ਼ੀ ਦ ਪਲ ਖਡ ਗਵਾਇਆ

ਦਿਾ ਚ ਮਣ ਿ ਸਾਨ ਿ ਪੜਆ

ਉਹ ਸਾਡ ਮਚ ਨਾ ਆਇਆ

ਉਸ ਮਗਰ ਸ ਚ ਮਣ ਿ ਪੜਆ

ਪਰ ਹਠ ਨਾ ਲਾਇਆ

ਮ ੜ ਨਾ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਪਰ ਇਹ ਕਹਾ ਅਿ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਗਲ ਸਾਡ ਲਗ ਰਇਆ

ਹਠ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਪਸਕੀ ਤ ਚਾਨਣ ਪਿਸ ਚਇਆ

ਇਹ ਚ ਮਣ ਸਾਡਾ ਸਿਣ ਪਦਸਦਾ ਇਹ ਸਾਡਾ ਮਪਹਰਮ ਹਇਆ

ਡ ਘੀ ਢਾਬ ਪਹਿਰ ਦੀ ਸਾਡੀ ਡ ਬ ਮਇਆ ਡ ਬ ਮਇਆ

ਸਾਡਾ ਤਨ-ਮਨ ਹਪਰਆ ਹਇਆ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਕ ਪਦਲ-ਪਰਚਾਵਾ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਸਕਨ

ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਬਾਸ਼ ਨ ਇਕ ਪਤਤਲੀ ਕਪਹਣਾ ਇਹ ਹ ਪਨਰਾ ਿਨਨ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਪਿਹੜਾ ਮਪਰਆ

ਉਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਊਣ

ਮਰ-ਮ ਕ ਕ ਵੀ ਕਰ ਨਾ ਸਕਦਾ ਪਰੀ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਭਾਵ ਇਹ ਬਰਪਹਮਡ ਵੀ ਫਲ

ਿ ਪਫਰ ਅਰਨ ਵਰਨ

ਇਹ ਵੀ ਇਕ ਿਨਨ

ਮ ਹਾਲ ਤਾਜ਼ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਸਮਝ ਮਰਾ ਖ਼ਨ

ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਮਾਣ ਲਈ

ਪਿਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਹ

ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਕ ਪਕਸ ਗਰ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਮਲ ਉਿਾੜ ਦਰ ਚ

ਰਪਹਦਾ ਹਵ ਮਲਗ ਫਕਰ

ਤ ਿਠ ਟ ਕ ਦੀ ਆਸ ਲ ਕ

ਪਦਨ ਢਲ ਿ ਗਰ ਚ ਆਵ ਤ ਪਬਨ ਬ ਲਾਇਆ ਹੀ ਪਰਤ ਿਾਵ

ਔ-ਲਖ ਕਪਹ ਤ ਮਾਰ ਚਕਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਕਾਲ ਰਾਹ ਦ

ਐਸ ਬ-ਪਹਸ ਪੜਾਅ ਤ ਖਪੜਹਆ ਪਿਤ ਖ਼ਾਬ ਦ ਨੀਲ ਰ ਖ ਚ

ਪਣ ਪੀਲੀ ਪਿਹੀ ਵਗ ਰਹੀ ਏ

ਅਗ ਪਸਪਵਆ ਦੀ ਮਘ ਰਹੀ ਏ

ਕਦ ਕਦ ਕਈ ਗ਼ਮ ਦਾ ਪਛੀ ਪਰ ਨ ਆਪਣ ਹ ਫੜਫੜਦਾ ਤ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਪੀਲ ਅਰਸ਼

ਕਈ ਪਸਤਾਰਾ ਹ ਟ ਟ ਿਦਾ ਤ ਚਦੀ-ਵਨਾ ਖ਼ਾਬ ਮਰਾ ਸਮ ਦਾ ਹਰੀਅਲ ਹ ਟ ਕ ਿਦਾ ਪਵਹਦ ਪਵਹਦ ਹੀ ਨੀਲ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸਾਰਾ ਿਗਲ ਹ ਸ ਕ ਿਦਾ ਫਰ ਪਦਲ ਦੀ ਮਾਯਸ ਵਾਦੀ ਚ

ਤਲਖ਼ ਘੜੀਆ ਦ ਜ਼ਰਦ ਪਤਰ

ਚੀ ਚੀ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਝਠ ਥੜਾ ਹੀ ਮਾਰਦ ਨ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਪਰ ਦ ਨਾਲ ਖਪਹਦੀ ਇਕ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਮਪਹਲ ਚ

ਇਸ਼ਕ ਮਰਾ ਗਵਾਪਚਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਆਸ਼ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਰੀਆ ਦਾ ਆਪਖਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਹਰ ਗਲੀ ਹਾਏ ਗੀਤ ਵਰਗੀ ਨ ਹਾਰ ਦੀ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਪਟ ਚ

ਰਾਤ ਸ਼ਬਨਮ ਗ ਜ਼ਾਰਦੀ ਹ

ਤ ਹਰ ਦਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਪਾਕ ਪਮਟੀ ਦਾ ਖ਼ਨ ਪੀ ਕ ਮ ਿਨਮ ਲੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਪਕ ਦ ਧਨੀਆ ਚ

ਮਾਸਮੀਅਤ ਦਾ ਦ ਧ ਪੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਬਰਗ ਪਚਹਰ ਤ

ਝ ਰੜੀਆ ਦ ਨ ਝਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਪਕ ਸੀਨ ਅਦਰ ਨ

ਗ ਰਬਤ ਦ ਪਹਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਨਣ ਦ

ਦਵ ਦੀਵ ਹੀ ਪਹਸ ਚ ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਿਨਾਪਜ਼ਆ ਲਈ

ਖ਼ਰੀਦ ਕਫ਼ਨ ਵੀ ਪਵਕ ਚ ਕ ਨ

ਤ ਹਰ ਤੀਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਮ ਲਮ ਸੜਕ ਤ

ਿਾ ਕ ਕਈ ਕਦ ਨਹ ਮ ੜਦਾ ਇਹ ਸਮਝ ਲੀਤਾ ਿਦਾ ਹ ਮ ਰਦਾ

ਤ ਹਰ ਚਥੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਕਾਲ ਬਾਗ਼ ਚ

ਪਸਰਫ਼ ਆਸ ਦੀ ਪਣ ਿਾਵ ਕਦ ਕਦ ਹ ਓਸ ਿਹ ਚ

ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਵ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਆਬਾਦ ਕਰਨ ਨ ਤ ਹੀ ਰਕੜ

ਤ ਹੀ ਧਰਤੀ ਦਾ ਕਝ ਵਰਨ

ਤ ਹੀ ਕਰਨੀ ਫ਼ਜ਼ਾ ਮ ਅਤਰ

ਤ ਹੀ ਸਿ ਨ ਮਾਨਣਾ ਸ ਕ ਪਪਹਲ ਤ ਵਖ ਸਥਰ ਪਰ ਮ ਛਤੀ ਹੀ ਸਮਝ ਿਦਾ ਇਹ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸ਼ਰ ਹੀ ਹ

ਿ ਲਾ ਪਰਹਾ ਹ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਚਕਰ

ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਆਉਣ ਵਾਲ

ਇਹ ਲਕ ਪੜਹ ਕ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ ਇਹ ਉਹ ਪਵਚਾਰੀ ਬਦਬਖ਼ਤ ਰਹ ਹ

ਪਕ ਪਿਹੜੀ ਪਹਰਨ ਦ ਪਸਙ ਤ

ਉਦਾਸ ਲਪਮਹਆ ਨ ਫੜਣ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਚੜਹ ਰਹੀ ਏ ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ

ਪਕ ਹਠ ਦ ਫ ਲ ਦੀ ਮਪਹਕ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਰਹੀ ਏ

ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਪਨਕੀ ਉਮਰ

ਉਡਾ ਕ ਲ ਗਏ ਗ਼ਮ ਦ ਝਖੜ

ਵਫ਼ਾ ਦ ਸਹ ਦ ਮਲ ਤ

ਇਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਮ ਲਚਦਾ ਹ ਪਕ ਇਸ ਚ ਰਾਹ ਤ

ਮਨ ਕਈ ਉਿਾੜ ਦਵ ਤ ਮਰ ਮਥ ਦ ਕਾਲ ਅਖ਼ਰ ਤ

ਕਟ ਚਨ ਦਾ ਚਾੜਹ ਦਵ ਿ ਅਗ ਫ਼ ਰਕਤ ਦੀ ਪਦਨ ਦੀਵ ਪਵਚ ਚ ਰਾਹ ਦ ਸਾੜ ਦਵ ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਪਪਘਲ ਿਾਵਣ

ਇਹ ਬਦਨਸੀਬੀ ਦ ਕਾਲ ਕਕਰ

ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਬਦਲ ਿਾਵਣ

ਮਰੀ ਪਕਸਮਤ ਦ ਸਭ ਨਛਤਰ

ਮ ਮਨ ਖਤਾ ਦ ਨਾਮ ਸ ਖਗਾ ਆਪਣ ਗੀਤ ਦ ਸਨ-ਛਤਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

Page 41: Pc64 bDnc64 - Punjabi Library · Aate Dian Chirian Shiv Kumar Batalvi 6If Pc64 bDnc64 b]\ ?dWaY UIaZ\c 6If Pc64 bDnc64 DaRMc YaN D ^dÊNc 7? S_anc U^Nc ?^W NfYc WfYf Ph^N Unc bS6Yc

ਮ ਿਾਣਦ ਹਮਦਰਦ ਮਰ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਮਰੀ ਮਰੀ ਤ ਮਤਈ ਮ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਹ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਇਹਦੀ ਪਮਠੀ ਛ ਹ

ਕੀਹ ਗ਼ਮ ਿ ਭਲਾ ਲਮ ਤ ਇਸ ਚੜ ਿਹ ਪਵਚ

ਇਕ ਜ਼ਰਾ ਵੀ ਨਾ ਐਸਾ ਪਕ ਪਿਹਨ ਆਪਣਾ ਹੀ ਕਪਹ ਲ ਕੀਹ ਗ਼ਮ

ਿ ਨਸੀਬ ਨਾ ਪਛੀ ਦਾ ਵੀ ਪਰਛਾਵ ਇਸ ਉਮਰਾ ਦ ਸਪਹਰਾ ਚ

ਪਿਦਹੀ ਛਾਵ ਹੀ ਬਪਹ ਲ

ਤਰ ਕਪਹਣ ਮ ਤਾਬਕ

ਿ ਤਰਾ ਸਾਥ ਪਮਲ ਮਨ

ਕੀਹ ਪਤਾ ਪਫਰ ਵੀ ਨਾ ਦ ਨੀਆ ਚ ਮ ਬਾਰਕ ਥੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਹਮਦਰਦੀ ਤਰੀ ਪਸਰ ਮਥ ਮ ਤ ਚਾਹ ਦਾ ਹ ਪਜ਼ਦਗੀ ਦਾ ਜ਼ਪਹਰ

ਕਲਾ ਹੀ ਪੀਵ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ ਮਰ ਹਮਦਰਦ

ਤਰਾ ਖ਼ਤ ਪਮਪਲਆ

ਚਿਕਰਾ ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਉਹਦ ਰਪ ਦੀ ਧ ਪ ਪਤਖਰੀ ਦਿਾ ਮਪਹਕ ਦਾ ਪਤਰਹਾਇਆ

ਤੀਿਾ ਉਹਦਾ ਰਗ ਗ ਲਾਬੀ ਪਕਸ ਗਰੀ ਮ ਦਾ ਿਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਨਣ ਉਹਦ ਚਤ ਦੀ ਆਥਣ

ਅਤ ਜ਼ ਲਫ਼ ਸਾਵਣ ਛਾਇਆ

ਹਠ ਦ ਪਵਚ ਕਤ ਦਾ ਕਈ ਪਦਹ ਚੜਹਨ ਤ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸਾਹਵ ਦ ਪਵਚ

ਫ ਲ ਸਇਆ ਦ

ਪਕਸ ਬਾਗ਼ ਚਾਨਣ ਦਾ ਲਾਇਆ

ਦਹੀ ਦ ਪਵਚ ਖਡ ਚਤਰ

ਇਤਰ ਨਾਲ ਨ ਹਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਬਲ ਦ ਪਵਚ

ਪਣ ਪ ਰ ਦੀ ਨੀ ਉਹ ਕਇਲ ਦਾ ਹਮਸਾਇਆ

ਪਚਟ ਦਦ ਪਿ ਧਾਨ ਬਗ਼ਲਾ ਤੜੀ ਮਾਰ ਉਡਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਇਕ ਪਲਘ ਨ ਆਰੀ ਅਸ ਚਾਨਣੀਆ ਪਵਚ ਡਾਪਹਆ

ਤਨ ਦੀ ਚਾਦਰ ਹ ਗਈ ਮਲੀ ਉਸ ਪਰ ਿ ਪਲਘ ਪਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਦ ਖਣ ਮਰ

ਨਣ ਦ ਕਏ

ਪਵਚ ਹੜਹ ਹਝਆ ਦਾ ਆਇਆ

ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਗਈ ਪਵਚ ਸਚ ਉਸ ਇਹ ਕੀ ਜ਼ ਲਮ ਕਮਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸ ਬਹਾ-ਸਵਰ

ਲ ਨੀ ਵਟਣਾ ਅਸ ਮਲ ਮਲ ਓਸ ਨ ਹਾਇਆ

ਦਹੀ ਪਵਚ ਪਨਕਲਣ ਪਚਣਗ ਤ ਸਾਡਾ ਹਥ ਪਗਆ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਚਰੀ ਕ ਟ ਤ ਉਹ ਖਦਾ ਨਾਹ ਉਹਨ ਪਦਲ ਦਾ ਮਾਸ ਖਵਾਇਆ

ਇਕ ਉਡਾਰੀ ਐਸੀ ਮਾਰੀ ਉਹ ਮ ੜ ਵਤਨ ਨਹ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਿਾਮ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਇਕ ਡਣ

ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਮਰੀ ਸਚ ਦ

ਪਸਪਵਆ ਚ ਕਈ ਵਾਰ

ਮਨ ਨਗੀ ਅਲਫ਼

ਘ ਮਦੀ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਪਾਲਤ ਸਪ ਕਈ

ਮਨ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਇਸ ਸ਼ਪਹਰ-ਸਪਰ ਦੀ ਹ ਸ ਕਦ ਚ ਛ ਟ ਕ

ਮਾਰ ਕ ਡਗ ਕਲਿ ਤ

ਹ ਣ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਲਮਬ ਦੀ ਨਾਰ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਦਹੀ ਮਗ ਚ ਜ਼ਰਦਾਰੀ ਨ

ਹਾਏ ਪਝ ਕ ਸਧਰ

ਅਫ਼ਰੀਕਾ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਤ

ਕਰ ਪਵਧਵਾ ਪਬਠਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਐਸੀ ਮਨਹਸ

ਤ ਬਦਸ਼ਕਲ ਸ਼ਪਹਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਹੜ ਸ਼ਪਹਰ ਚ

ਇਸ ਦ ਧ ਪਮਲ ਕਾਹਵ ਦ ਰਗ ਦੀ ਮਾਸਮ ਗ ਨਾਹ ਵਰਗੀ ਮ ਹਬਤ ਮ ਗਵਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਪਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਚਬਰਹਾ ਮਥ ਮਰਾ ਪਬਰਹਾ ਵਡਾ ਮ ਪਨਤ ਕਕ ਪਰਹਾ ਮਰੀ ਝਲੀ ਇਕ ਹਕਾ ਇਹਦੀ ਝਲ ਅਥਾਹ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਇਸ਼ਕ ਗਵਾਚਾ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਹ ਗਏ ਸਾਹ

ਮਰ ਹਠ ਵਖ ਲਈ

ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ ਹਢਾ

ਿ ਚ ਮਣ ਮਰ ਦਰ ਤ ਖਪੜਹਆ

ਇਕ ਅਧ ਵਾਰੀ ਆ

ਮ ੜ ਉਹ ਭ ਲ ਕਦ ਨਾ ਲਪਘਆ

ਏਸ ਦਰ ਦ ਰਾਹ

ਮ ਉਹਨ ਪਨਤ ਉਡੀਕਣ ਬਠਾ ਥਪਕਆ ਔਸੀਆ ਪਾ ਮਨ ਉਹ ਚ ਮਣ ਨਾ ਬਹ ਪੜਆ

ਸ ਚ ਮਣ ਦ ਵਣ ਗਾਹ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਮਰ ਹਾਣ ਦਾ ਪਵਚ ਲਖ ਸਰਿ ਦਾ ਤਾ ਪਿਹੜ ਸਾਹ ਚਤਰ ਖਡਦਾ ਮਨ ਉਸ ਚ ਮਣ ਦਾ ਚਾ

ਪਰਦਸੀ ਚ ਮਣ ਮਪਡਆ

ਕਦ ਵਤਨ ਫਰਾ ਪਾ ਪਕਤ ਸ ਚਾ ਪਬਰਹਾ ਤਡੜਾ ਮਥ ਿਠਾ ਨਾ ਹ ਿਾ

ਪਬਰਹਾ ਵੀ ਲਭੀ ਕਾਮ ਦਾ ਇਹਦੀ ਿਾਤ ਕ ਿਾਤ ਨਾ ਕਾ ਭਾਵ ਪਬਰਹਾ ਰਬ ਵਡੜਾ ਮ ਚੀ ਕਕ ਪਰਹਾ

ਚਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਹ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਗ ਹ ਲਟਕ ਪਰਹਾ ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ ਹ ਭਟਕ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਪਦਨ ਬਹ ਵਡਭਾਗਾ ਿਦ ਪਕਸ ਸਾਗਰ ਪਵਚ

ਆਦਮ ਦ ਪਕਸ ਪਪਤਰ

ਅਮਬ(ਅਮੀਬ) ਿਨਮ ਪਲਆ

ਪਰ ਇਹ ਪਦਹ ਪਨਕਰਮਾ ਿਦ ਇਸ ਆਦਮ ਦੀ ਝਲੀ ਫ ਲ ਸਮ ਦਾ ਹਸੀ ਖ਼ਰ ਪਪਆ

ਵਖ-ਵਖ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਮ ਸਚ ਪਰਹਾ ਸਮ ਅਵਾਰਾ ਕ ਤਾ ਦਰ ਦਰ ਭਟਕ ਪਰਹਾ ਿਠ ਹਡ ਖਾਣ ਲਈ

ਲਭੀ ਤਰਸ ਪਰਹਾ

ਸਮ ਪਰਾਈ ਨਾਰ

ਤ ਿ ਪਫਰ ਰਡੀ ਹ

ਪਪਹਲੀ ਰਾਤ ਹਢਾਇਆ ਲਗਦੀ ਚਗੀ ਹ

ਦਿੀ ਰਾਤ ਪਬਤਾਇਆ

ਹ ਦੀ ਭਡੀ ਹ

ਪਰ ਇਹਦ ਸਗ

ਦ ਨੀਆ ਦ ਹਰ ਜ਼ਰ ਨ

ਇਕ ਅਧ ਘੜੀ ਜ਼ਰਰ ਪਬਤਾਣੀ ਪਦੀ ਹ

ਕਦ ਹਰਾਮਣ ਪਟਕ ਕ

ਨਾ ਇਹ ਬਪਹਦੀ ਹ

ਉਮਰ ਦੀ ਬਾਰੀ ਖਲਹ ਕ ਏਸ ਿਹ ਵਲ

ਕਾਮਨੀ ਮਲੀ ਨਜ਼ਰ

ਤਕਦੀ ਰਪਹਦੀ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਝਠ ਸਹਣ ਕਾਮ ਚ ਮਤ ਆਪਸ਼ਕ ਵਗ

ਪਮਠੀਆ ਕਰ ਕਰ ਗਲ ਸਾਨ ਛਲਦਾ ਹ

ਮਾਣ ਕ ਚ ਮਣ

ਇਕ ਦ ਏਸ ਹਯਾਤੀ ਦ

ਭ ਲ ਿਦਾ ਹ-

ਫਰ ਨਾ ਪਵਹੜ ਵੜਦਾ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਕ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਾਕਣ ਲਟਕ ਪਰਹ

ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਸ ਞੀ ਿੜੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ

ਸਮ ਦੀ ਇਕ-

ਠ ਕਰਾਈ ਹਈ ਸਿਣੀ ਵਗ

ਪੀੜ-ਕ ਠੀ ਪਬਰਹਣ ਵਾਕਣ ਭਟਕ ਪਰਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਦਵਤਾ ਇਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ

ਇਹ ਦਵੀ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ ਕਾਮ ਿ ਸਭ ਤ ਮਹਬਲੀ ਹ

ਉਸ ਦੀ ਮ ਨ ਕਪਹਣਾ ਨਗੀ ਇਹ ਗਲ ਕੀ ਹੀ ਨਾ ਚਗੀ ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਏਸ ਦੀ ਹ ਬਖ਼ਸ਼ੀ ਹਈ

ਤ ਦ ਤ ਹ ਸਨ ਦੀ ਿ ਰ ਤ ਹ

ਏਸ ਨ ਹ ਰਪ ਵਡਣਾ-

ਖ਼ਨ ਮਰਾ ਿ ਤਡੀ ਕ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਖੜੀ ਆ ਪਮਟੀ ਦੀ ਇਹ ਬਾਜ਼ੀ ਪਚਟੀ ਦ ਧ ਕਲੀ ਪਿ ਤਾਜ਼ੀ ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦਾ ਇਕ ਸਗਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦੀ ਕਥਾ ਸ ਣਦਾ ਕਈ ਅਲਮਸਤ ਪਿਹਾ ਿਗਮ ਹ

ਤਰਾ ਇਸ ਨ ਟ ਡੀ ਕਪਹਣਾ ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਗ਼ਮ ਹ

ਕਾਮ ਪਬਨ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਕਾਹਦ ਅਰਥ ਿ ਚਲਦਾ ਦਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਪਸ਼ਵਿੀ ਕਾਮ ਬਰਹਮ ਹ

ਕਾਮ ਹੀ ਸਭ ਤ ਮਹ ਧਰਮ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਸ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਵਖ ਪਕ ਬ ਤ ਨ ਕੀ ਹਇਆ ਹ

ਇ ਲਗਦਾ ਹ ਪਿ ਰਇਆ ਹ

ਸਾਥ ਕਈ ਪਾਪ ਹਇਆ ਹ

ਸਾਰ ਦੀਵ ਝਬ ਬ ਝਾ ਦ

ਇਸ ਨ ਥੜਹਾ ਪਰਹ ਹਟਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਮ ਖ ਨ ਪਰਹ ਭ ਆ ਦ

ਿ ਇਸ ਤ ਕਈ ਪਰਦਾ ਪਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਪਦਲ ਪਵਚ ਵੀ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਇਸ ਨ ਹਾਲ ਵੀ ਕਈ ਭ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਕਾਮ ਏਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ ਇਹ ਭਾਵ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਸੀਮਾ ਦਪਨਕ ਅਖ਼ਬਾਰ ਦ

ਅਿ ਪਰਥਮ ਪਨ ਤ

ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਛਪੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਕ ਝ ਗਰ ਬਦਸ਼ੀ ਬਚ ਤ ਇਕ ਹਰ ਉਹਦ ਨਾਲ

ਖੜਹੀ ਉਸ ਦੀ ਸਖੀ ਹ

ਤਸਵੀਰ ਦ ਪਰ ਇਕ ਇਬਾਰਤ ਦੀ ਹ ਝਿਰ

ਇਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਹੀ ਕ ੜੀ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰੀ ਪਜ਼ਦਗੀ ਥ ੜੀ ਥ ੜੀ ਹ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ

ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਮਰ ਗੀਤ ਨ ਰਦ ਮਾਸਮ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਵੀ ਅਵਾਰਾ ਨ ਭਦ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ ਅਕਸਰ ਮਰ ਸ਼ਪਹਰ ਿਦ ਆਦੀ ਹਰ ਵਾਰ ਿਦ ਆਦੀ ਪਤਨ ਫ ਲ ਪਲਆਦੀ ਗ ਲਦਾਨ ਚ ਪਤਨ ਫ ਲ ਿਦ ਹਥ ਉਹ ਸਿਾਦੀ ਮ ਸਕਾ ਕ ਤ ਅਦਾਜ਼ ਚ

ਕ ਝ ਏਦ ਉਹ ਕਪਹਦੀ ਇਕ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਤਰ ਨ ਦਾ ਮਰ ਨ ਦਾ ਇਹ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਪਕਸ ਪਪਉ ਦਾ ਪਕਸ ਮ ਦਾ ਇਕ ਫ ਲ ਮਰੀ ਕ ਖ ਦੀ ਸੀਮਾ ਦ ਹ ਨ ਦਾ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਇਕ ਗਰੀ ਪਿਹੀ ਪਨਕੀ ਬਚੀ ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਪਿਸ ਚੀਚੀ ਹ ਪਕੜ ਰਖੀ

ਓਸ ਦੀ ਸ਼ਕਲ

ਮਰ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਹ ਆ ਲਥੀ ਈਕਣ ਲਗਦਾ ਹ

ਇਹ ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਧੀ ਹ

ਮਰਾ ਤ ਮਰੀ ਬਲਣ ਦ

ਪਬਮਾਰ ਲਹ ਦਾ ਏਸ ਧਰਤੀ ਤ ਪਬਿਾਇਆ

ਕਈ ਸਝਾ ਬੀਅ ਹ

ਮਰੀ ਪੀੜਾ ਦੀ ਮਰੀਅਮ ਦ

ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਮਸੀਹ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਿਦਹੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਬਚਨ ਮਰਾ ਿੀ ਹ

ਓਹ ਹੀ ਸੀਮਾ ਧੀ ਹ

ਕਈ ਹਰ ਇਹਦਾ ਪਪਉ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਅਜਨਬੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ

ਨਾ ਤ ਤ ਹੀ ਔਲੀਆ ਹ

ਨਾ ਤ ਮ ਹੀ ਹ ਨਬੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਮਰ ਲਈ ਇਹ ਰਸ-ਭਰੀ ਤਰੀ ਮਲਕ ਮ ਸਕੜੀ ਪਕਸ ਪਵਮਾਨ ਸਵਕਾ ਦੀ ਮ ਸਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਅਿ ਵੀ ਪਿਸ ਚ ਿਾਣਦ ਪਕ ਵਾਸ਼ਨਾ ਦੀ ਕਗ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਮਰ ਲਈ ਤਰੀ ਵਫ਼ਾ ਅਿ ਵੀ ਇਕ ਸਵਗ ਹ

ਮਰ ਨਸ਼ੀਲ ਪਿਸਮ ਦੀ ਅਿ ਵੀ ਤਨ ਮਗ ਹ

ਪਿਹੜਾ ਪਕ ਤਰੀ ਨਜ਼ਰ ਪਵਚ

ਪਫਲਮੀ ਰਸਾਲ ਵਗ ਹ

ਸਫ਼ਾ ਸਫ਼ਾ ਫਰਲਣਾ ਪਿਦਹਾ ਹ ਤਰੀ ਪਦਲ ਲਗੀ ਸਮ ਨ ਸਨਹ ਮਾਰ ਕ

ਿ ਪਮਲ ਿਾਏ ਘੜੀ ਕਦੀ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਮ ਸਗਾ ਤ ਕਾਮ ਦੀ ਹ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਅਿ ਤ ਸਾਡਾ ਇਸ਼ਕ

ਓਸ ਮਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਕਾਮ ਦ ਸ ਆਦ ਪਪਛ ਹ ਿਾਏ ਿ ਹਾਪਮਲਾ ਤ ਮਕੜ ਨ ਮਾਰ ਕ

ਬਣਾ ਲਏ ਪਿਵ ਗਜ਼ਾ ਤ ਖਾਈ ਿਾਏ ਉਹ ਕਾਮਣੀ ਕ ਲਛਣੀ ਸ ਆਦ ਲਾ ਹ ਕਾਮਣੀ ਹ ਕਾਮਣੀ ਮਨ ਬਚਾ ਮਨ ਬਚਾ ਵਾਸਤਾ ਈ ਿੀਭ ਨ

ਇਹ ਖ਼ਨ ਦਾ ਨਾ ਸ ਆਦ ਪਾ ਦਰ ਹ ਕ ਬਪਹ ਪਰਹ ਨਾ ਕਲ ਆ ਨਾ ਕਲ ਆ

ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਤਰ ਗਲ ਥ ਪਚਮਟ ਕ

ਇਹ ਸ ਪਰਹਾ ਿ ਬਾਲ ਹ

ਛ ਰੀ ਹ ਸਸਕਾਰ ਦੀ ਿ ਕਰ ਰਹੀ ਹਲਾਲ ਹ

ਇਹ ਕਪਹਣ ਨ ਤ ਠੀਕ ਹ ਪਕ

ਤਰਾ ਮਰਾ ਹੀ ਲਾਲ ਹ

ਿ ਸਚੀਏ ਤ ਸਹਣੀਏ

ਤਨ ਸਦੀਵੀ ਮਰਦ ਦੀ ਮ ਿਾਣਦ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਸਾਡੀ ਵਫ਼ਾ ਨ ਗਾਲਹ ਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਪਬਤਾਉਣ ਦੀ ਚਲੀ ਅਸ ਨ ਚਾਲ ਹ

ਮਨ ਸਦੀਵੀ ਨਾਰ ਦੀ ਤ ਿਾਣਦੀ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਫਰ ਵੀ ਵਗ ਰਹੀ ਹ ਪਰਸ਼ਪਤਆ ਦੀ ਇਕ ਨਦੀ ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਮ ਉਪਿ

ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਤ ਛਬੀ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦਾ ਮ ਸਗਾ ਤ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦੀ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਹ ਠੀਕ ਪਕ ਤਰੀ ਮਰੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਸਾਨ ਆਪਣ ਹੀ ਆਪ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਿੀਲ ਵਦ ਤ

ਕ ਰਾਨ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਗਰੀਆ ਨ ਸਮ ਦੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਮਗਲੀਆ ਦਰਾਵੜ ਨ

ਆਰੀਆ ਤ ਮਾਣ ਨਹ ਅਿ ਤ ਪਦਲ ਨ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਪਦਮਾਗ਼ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਕ ਲ ਿਹਾਨ

ਸਾਡ ਵਾਕਣਾ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਸਗਰਦ

ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ

ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਹਬਹ ਚੀਨ ਕਬਤਰ ਵਾਕਣ ਗ ਟਕਦੀ ਤ ਸਨ-ਖਭ ਨ ਪਖਲਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਇਹ ਮਰੀ ਵਾਕਫ਼

ਤ ਹਮਦਰਦ ਦਾ ਘਰ

ਪਿਸ ਚ ਅਿ ਦੀ ਰਾਤ

ਮ ਇਹ ਹ ਗ ਜ਼ਾਰੀ ਪਿਸ ਦੀ ਸਰਤ

ਚਤ ਦ ਸਰਿ ਦ ਵਗ

ਨੀਮ-ਪਨਘੀ ਦਧੀਆ ਹ ਗ ਲਾਨਾਰੀ ਪਹ ਦੀ ਸਗਰਦ ਦ ਪਰਭਾਤ ਵਲ

ਪਨਤਰੀ ਮਦਰ ਦੀ ਪਚਰਨਾਮਤ ਦ ਵਗ

ਠਢੀ-ਠਢੀ ਸ ਚੀ-ਪਮਠੀ ਤ ਪਪਆਰੀ ਸ ਰਹੀ ਹ ਮਪਹਕ ਹਠ ਤ ਪਖਲਾਰੀ

ਉਫ਼

ਪਕਨੀ ਹ ਰਹੀ ਹ ਬਰਫ਼-ਬਾਰੀ ਏਸ ਬਸਤੀ ਦੀ ਠਰੀ ਹਈ ਬ ਕਲ

ਮਘ ਰਹੀ ਨਾ ਪਕਤ ਵੀ ਕਈ ਅਗਾਰੀ ਚਹ-ਪਾਸ ਜ਼ਪਹਰ ਮਹਰੀ ਬਰਫ਼ ਦਾ ਮਨ ਸਾਗਰ ਹ ਪਸਰਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਰਾ ਪਦਲ ਮਰਾ ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ

ਬਰਫ਼ ਸਗ ਹ ਬਰਫ਼ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਦਰ ਕਾਲਾ ਰ ਖ ਲਮਾ ਚੀਲਹ ਦਾ ਸ਼ੀਪਸ਼ਆ ਤ ਪਾਰ ਿ ਘਲਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਬਸਤੀ ਦੀ ਬਲਰੀ ਪਾਤਲੀ ਪਵਚ

ਸਲ ਵਤ ਚ ਪਭਆ ਹ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ

ਉਫ਼

ਇਹ ਮਨ ਕੀਹ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ

ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਸਰਦ ਤਾਬੀਰ ਪਵਚ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਕਚੀ ਗਰੀ ਿਹਾ ਸ ਤ-ਉਨਦਾ ਪਿਸਮ ਬਣਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਵਗ ਚਪਲਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਕਣ ਦਰਵਾਜ਼ ਨ ਹ ਖੜਕਾ ਪਰਹਾ

ਸ਼ਾਇਦ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਹ ਟ ਪਰਆ ਆ ਪਰਹਾ ਹ ਪਦਲਾ ਬ-ਹਪਸ਼ਆ

ਕ ਝ ਹਸ਼ ਕਰ

ਨਾ ਤ ਕਈ ਆ ਤ ਨਾ ਹੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਮਰਾ ਵਪਹਮ ਤਨ ਖਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਹ

ਇਕ ਤਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਘਰ

ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ

ਉਹ ਤ ਪਪਹਲ ਹੀ

ਅਮਾਨਤ ਹ ਪਕਸ ਦੀ ਤ ਤ ਐਵ ਪੀਣ ਪਗਲਾ ਪਾ ਪਰਹਾ ਰਸ਼ਮੀ ਿਹ ਵਗ ਰਹ ਉਹਦ ਸਵਾਸ ਤ

ਨਜ਼ਰ ਮਲੀ ਪਕਸ ਲਈ ਹ ਪਾ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਤ ਮਦਰ ਦੀ ਸ ਚੀ ਪਣ ਵਰਗਾ ਸ ਆਦ ਤ ਲਸੀ ਦਾ ਪਿਦਹ ਚ ਆ ਪਰਹਾ

ਹ ਮਨਾ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ

ਤ ਤ ਕਾ ਹੀ ਸ਼ਰਮ ਹ ਲਾਹ ਮਾਰੀ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਪਿਸਮ ਤਰਾ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਤ ਤ ਧ ਰ ਤ ਗ਼ਮ ਦੀ ਇਕ ਸਗਰਦ ਹ

ਕਰ ਨਾ ਐਵ ਮਰਖਾ ਤ ਨਜ਼ਰ ਮਾੜੀ ਲਭ ਹਮਦਰਦੀ ਚ ਨਾ ਕਈ ਪਚਗਾੜੀ ਵਖ ਤਰ ਤ ਵੀ ਵਧ ਕ ਸਰਦ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਪਕਨੀ ਹ ਸ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਬਹ-ਰਪੀਏ

ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਮਰ ਘਰ ਪਵਚ ਪਈ ਘ ਮਦੀ ਹ

ਚ ਪ ਚ ਪ ਤ ਵੀਰਾਨ

ਪਕਸ ਪਨਪਤਰ ਰ ਖ ਦ ਤ ਇਲ ਦ ਆਲਹਣ ਵਗ

ਗ ਮ-ਸ ਮ ਤ ਸ ਨਸਾਨ

ਸ਼ਾਮ-ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਐਸੀ ਬ-ਪਹਸ ਸ਼ਾਮ ਨ ਆਪਖ਼ਰ

ਮ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਸਵਰ ਆਦੀ ਿ ਕਰ ਇਸ ਨ ਵੀ ਆਉਣਾ ਸੀ ਇਹਦ ਨਾਲ ਤ ਚਗਾ ਸੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਦੀ ਬ ਕਲ ਪਵਚ

ਕਾਫ਼ੀ ਦ ਦ ਘ ਟ ਪਨਗਲ ਕ

ਪਸਗਰਟ ਧ ਖਾ ਕ ਬਪਹ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਸਰਪਮਡ-ਮਛੀ ਿਹੀਆ ਕ ੜੀਆ ਵਖਣ ਮਾਤਰ ਸੜਕ ਤ

ਯਾਰ ਦ ਸਗ ਭ ਲਣਾ ਸੀ ਥਕ ਟ ਟ ਕ ਸ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ

ਸਮ ਵੀ ਪਕਨੀ ਚਦਰੀ ਸ਼ ਹ

ਪਕਸ ਪ ਰਾਣ ਅਮਲੀ ਵਾਕਣ

ਪਦਨ ਭਰ ਪੀ ਕ ਡਡ ਸਹਰਾ ਗਲੀਆ ਤ ਬਾਜ਼ਾਰ ਦ ਪਵਚ

ਆਪਣੀ ਝਕ ਚ ਟ ਪਰਆ ਰਪਹਦ ਨਾ ਕ ਝ ਸ ਣਦ ਨਾ ਕ ਝ ਕਪਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਖੜਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਬਪਹਦ ਇਸ ਬਦਬ ਦ ਿਾਣ ਚ ਹਾਲ

ਯ ਗ ਿਡਾ ਇਕ ਪਲ ਰਪਹਦ

ਕਾਲੀਆ ਕਾਲੀਆ ਿੀਭ ਿਹੀਆ

ਮਰੀ ਹਥ-ਘੜੀ ਦੀਆ ਸਈਆ

ਮਰੀ ਪਹਕ ਪਵਚ ਲਮ ਲਮ

ਕਪਡਆ ਵਾਕਣ ਪ ੜੀਆ ਹਈਆ ਹਫ਼ੀਆ ਹਫ਼ੀਆ ਭਿ ਭਿ ਮਈਆ

ਪਦਨ ਭਰ ਸਮ ਦ ਖਹ ਤ ਬਲ ਵਾਕਣ ਿਈਆ ਹਈਆ

ਗ਼ਮ ਦ ਪਾਣੀ ਸਗ ਪਸਿਣ ਲਈ

ਮਰ ਪਦਲ ਦੀਆ ਬਿਰ ਰਹੀਆ ਅਿ ਦੀਆ ਸ਼ਾਮ ਐਵ ਗਈਆ

ਰਬ ਕਰ ਬਦਬ ਦੀ ਢਰੀ ਛਤੀ ਿਾਵ ਛਤੀ ਿਾਵ

ਿ ਰਬ ਕਰ ਕ ਬਹ -ਰਪਣੀ ਚਰ ਦ ਸਗ ਧਲ ਿਾਵ ਿ ਕਈ ਐਸਾ ਮਤਰ ਚਲ

ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਭਸਮ ਹ ਿਾਵ ਇਸ ਮਨਹਸ ਨ ਖ਼ਰ ਕਦ ਤਕ

ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ ਹ ਚਟਦ ਰਪਹਣਾ ਮ ਤ ਹਰ ਪਕਸ ਸਗ ਰਾਤ

ਨਚਣ ਬਾਲ-ਰਮ ਹ ਿਾਣਾ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਭਗ ਲਈ

ਅਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਪਪਹਲਾ ਚ ਮਣ ਬਾਲ-ਵਰਸ

ਟ ਰ ਸਾਡ ਦਰ ਆਇਆ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਪਮਟੀ ਦੀ ਬਾਜ਼ੀ ਦ ਪਲ ਖਡ ਗਵਾਇਆ

ਦਿਾ ਚ ਮਣ ਿ ਸਾਨ ਿ ਪੜਆ

ਉਹ ਸਾਡ ਮਚ ਨਾ ਆਇਆ

ਉਸ ਮਗਰ ਸ ਚ ਮਣ ਿ ਪੜਆ

ਪਰ ਹਠ ਨਾ ਲਾਇਆ

ਮ ੜ ਨਾ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਪਰ ਇਹ ਕਹਾ ਅਿ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਗਲ ਸਾਡ ਲਗ ਰਇਆ

ਹਠ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਪਸਕੀ ਤ ਚਾਨਣ ਪਿਸ ਚਇਆ

ਇਹ ਚ ਮਣ ਸਾਡਾ ਸਿਣ ਪਦਸਦਾ ਇਹ ਸਾਡਾ ਮਪਹਰਮ ਹਇਆ

ਡ ਘੀ ਢਾਬ ਪਹਿਰ ਦੀ ਸਾਡੀ ਡ ਬ ਮਇਆ ਡ ਬ ਮਇਆ

ਸਾਡਾ ਤਨ-ਮਨ ਹਪਰਆ ਹਇਆ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਕ ਪਦਲ-ਪਰਚਾਵਾ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਸਕਨ

ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਬਾਸ਼ ਨ ਇਕ ਪਤਤਲੀ ਕਪਹਣਾ ਇਹ ਹ ਪਨਰਾ ਿਨਨ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਪਿਹੜਾ ਮਪਰਆ

ਉਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਊਣ

ਮਰ-ਮ ਕ ਕ ਵੀ ਕਰ ਨਾ ਸਕਦਾ ਪਰੀ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਭਾਵ ਇਹ ਬਰਪਹਮਡ ਵੀ ਫਲ

ਿ ਪਫਰ ਅਰਨ ਵਰਨ

ਇਹ ਵੀ ਇਕ ਿਨਨ

ਮ ਹਾਲ ਤਾਜ਼ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਸਮਝ ਮਰਾ ਖ਼ਨ

ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਮਾਣ ਲਈ

ਪਿਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਹ

ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਕ ਪਕਸ ਗਰ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਮਲ ਉਿਾੜ ਦਰ ਚ

ਰਪਹਦਾ ਹਵ ਮਲਗ ਫਕਰ

ਤ ਿਠ ਟ ਕ ਦੀ ਆਸ ਲ ਕ

ਪਦਨ ਢਲ ਿ ਗਰ ਚ ਆਵ ਤ ਪਬਨ ਬ ਲਾਇਆ ਹੀ ਪਰਤ ਿਾਵ

ਔ-ਲਖ ਕਪਹ ਤ ਮਾਰ ਚਕਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਕਾਲ ਰਾਹ ਦ

ਐਸ ਬ-ਪਹਸ ਪੜਾਅ ਤ ਖਪੜਹਆ ਪਿਤ ਖ਼ਾਬ ਦ ਨੀਲ ਰ ਖ ਚ

ਪਣ ਪੀਲੀ ਪਿਹੀ ਵਗ ਰਹੀ ਏ

ਅਗ ਪਸਪਵਆ ਦੀ ਮਘ ਰਹੀ ਏ

ਕਦ ਕਦ ਕਈ ਗ਼ਮ ਦਾ ਪਛੀ ਪਰ ਨ ਆਪਣ ਹ ਫੜਫੜਦਾ ਤ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਪੀਲ ਅਰਸ਼

ਕਈ ਪਸਤਾਰਾ ਹ ਟ ਟ ਿਦਾ ਤ ਚਦੀ-ਵਨਾ ਖ਼ਾਬ ਮਰਾ ਸਮ ਦਾ ਹਰੀਅਲ ਹ ਟ ਕ ਿਦਾ ਪਵਹਦ ਪਵਹਦ ਹੀ ਨੀਲ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸਾਰਾ ਿਗਲ ਹ ਸ ਕ ਿਦਾ ਫਰ ਪਦਲ ਦੀ ਮਾਯਸ ਵਾਦੀ ਚ

ਤਲਖ਼ ਘੜੀਆ ਦ ਜ਼ਰਦ ਪਤਰ

ਚੀ ਚੀ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਝਠ ਥੜਾ ਹੀ ਮਾਰਦ ਨ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਪਰ ਦ ਨਾਲ ਖਪਹਦੀ ਇਕ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਮਪਹਲ ਚ

ਇਸ਼ਕ ਮਰਾ ਗਵਾਪਚਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਆਸ਼ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਰੀਆ ਦਾ ਆਪਖਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਹਰ ਗਲੀ ਹਾਏ ਗੀਤ ਵਰਗੀ ਨ ਹਾਰ ਦੀ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਪਟ ਚ

ਰਾਤ ਸ਼ਬਨਮ ਗ ਜ਼ਾਰਦੀ ਹ

ਤ ਹਰ ਦਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਪਾਕ ਪਮਟੀ ਦਾ ਖ਼ਨ ਪੀ ਕ ਮ ਿਨਮ ਲੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਪਕ ਦ ਧਨੀਆ ਚ

ਮਾਸਮੀਅਤ ਦਾ ਦ ਧ ਪੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਬਰਗ ਪਚਹਰ ਤ

ਝ ਰੜੀਆ ਦ ਨ ਝਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਪਕ ਸੀਨ ਅਦਰ ਨ

ਗ ਰਬਤ ਦ ਪਹਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਨਣ ਦ

ਦਵ ਦੀਵ ਹੀ ਪਹਸ ਚ ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਿਨਾਪਜ਼ਆ ਲਈ

ਖ਼ਰੀਦ ਕਫ਼ਨ ਵੀ ਪਵਕ ਚ ਕ ਨ

ਤ ਹਰ ਤੀਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਮ ਲਮ ਸੜਕ ਤ

ਿਾ ਕ ਕਈ ਕਦ ਨਹ ਮ ੜਦਾ ਇਹ ਸਮਝ ਲੀਤਾ ਿਦਾ ਹ ਮ ਰਦਾ

ਤ ਹਰ ਚਥੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਕਾਲ ਬਾਗ਼ ਚ

ਪਸਰਫ਼ ਆਸ ਦੀ ਪਣ ਿਾਵ ਕਦ ਕਦ ਹ ਓਸ ਿਹ ਚ

ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਵ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਆਬਾਦ ਕਰਨ ਨ ਤ ਹੀ ਰਕੜ

ਤ ਹੀ ਧਰਤੀ ਦਾ ਕਝ ਵਰਨ

ਤ ਹੀ ਕਰਨੀ ਫ਼ਜ਼ਾ ਮ ਅਤਰ

ਤ ਹੀ ਸਿ ਨ ਮਾਨਣਾ ਸ ਕ ਪਪਹਲ ਤ ਵਖ ਸਥਰ ਪਰ ਮ ਛਤੀ ਹੀ ਸਮਝ ਿਦਾ ਇਹ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸ਼ਰ ਹੀ ਹ

ਿ ਲਾ ਪਰਹਾ ਹ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਚਕਰ

ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਆਉਣ ਵਾਲ

ਇਹ ਲਕ ਪੜਹ ਕ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ ਇਹ ਉਹ ਪਵਚਾਰੀ ਬਦਬਖ਼ਤ ਰਹ ਹ

ਪਕ ਪਿਹੜੀ ਪਹਰਨ ਦ ਪਸਙ ਤ

ਉਦਾਸ ਲਪਮਹਆ ਨ ਫੜਣ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਚੜਹ ਰਹੀ ਏ ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ

ਪਕ ਹਠ ਦ ਫ ਲ ਦੀ ਮਪਹਕ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਰਹੀ ਏ

ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਪਨਕੀ ਉਮਰ

ਉਡਾ ਕ ਲ ਗਏ ਗ਼ਮ ਦ ਝਖੜ

ਵਫ਼ਾ ਦ ਸਹ ਦ ਮਲ ਤ

ਇਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਮ ਲਚਦਾ ਹ ਪਕ ਇਸ ਚ ਰਾਹ ਤ

ਮਨ ਕਈ ਉਿਾੜ ਦਵ ਤ ਮਰ ਮਥ ਦ ਕਾਲ ਅਖ਼ਰ ਤ

ਕਟ ਚਨ ਦਾ ਚਾੜਹ ਦਵ ਿ ਅਗ ਫ਼ ਰਕਤ ਦੀ ਪਦਨ ਦੀਵ ਪਵਚ ਚ ਰਾਹ ਦ ਸਾੜ ਦਵ ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਪਪਘਲ ਿਾਵਣ

ਇਹ ਬਦਨਸੀਬੀ ਦ ਕਾਲ ਕਕਰ

ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਬਦਲ ਿਾਵਣ

ਮਰੀ ਪਕਸਮਤ ਦ ਸਭ ਨਛਤਰ

ਮ ਮਨ ਖਤਾ ਦ ਨਾਮ ਸ ਖਗਾ ਆਪਣ ਗੀਤ ਦ ਸਨ-ਛਤਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

Page 42: Pc64 bDnc64 - Punjabi Library · Aate Dian Chirian Shiv Kumar Batalvi 6If Pc64 bDnc64 b]\ ?dWaY UIaZ\c 6If Pc64 bDnc64 DaRMc YaN D ^dÊNc 7? S_anc U^Nc ?^W NfYc WfYf Ph^N Unc bS6Yc

ਚਿਕਰਾ ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਉਹਦ ਰਪ ਦੀ ਧ ਪ ਪਤਖਰੀ ਦਿਾ ਮਪਹਕ ਦਾ ਪਤਰਹਾਇਆ

ਤੀਿਾ ਉਹਦਾ ਰਗ ਗ ਲਾਬੀ ਪਕਸ ਗਰੀ ਮ ਦਾ ਿਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਨਣ ਉਹਦ ਚਤ ਦੀ ਆਥਣ

ਅਤ ਜ਼ ਲਫ਼ ਸਾਵਣ ਛਾਇਆ

ਹਠ ਦ ਪਵਚ ਕਤ ਦਾ ਕਈ ਪਦਹ ਚੜਹਨ ਤ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸਾਹਵ ਦ ਪਵਚ

ਫ ਲ ਸਇਆ ਦ

ਪਕਸ ਬਾਗ਼ ਚਾਨਣ ਦਾ ਲਾਇਆ

ਦਹੀ ਦ ਪਵਚ ਖਡ ਚਤਰ

ਇਤਰ ਨਾਲ ਨ ਹਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਬਲ ਦ ਪਵਚ

ਪਣ ਪ ਰ ਦੀ ਨੀ ਉਹ ਕਇਲ ਦਾ ਹਮਸਾਇਆ

ਪਚਟ ਦਦ ਪਿ ਧਾਨ ਬਗ਼ਲਾ ਤੜੀ ਮਾਰ ਉਡਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਇਕ ਪਲਘ ਨ ਆਰੀ ਅਸ ਚਾਨਣੀਆ ਪਵਚ ਡਾਪਹਆ

ਤਨ ਦੀ ਚਾਦਰ ਹ ਗਈ ਮਲੀ ਉਸ ਪਰ ਿ ਪਲਘ ਪਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਦ ਖਣ ਮਰ

ਨਣ ਦ ਕਏ

ਪਵਚ ਹੜਹ ਹਝਆ ਦਾ ਆਇਆ

ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਗਈ ਪਵਚ ਸਚ ਉਸ ਇਹ ਕੀ ਜ਼ ਲਮ ਕਮਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸ ਬਹਾ-ਸਵਰ

ਲ ਨੀ ਵਟਣਾ ਅਸ ਮਲ ਮਲ ਓਸ ਨ ਹਾਇਆ

ਦਹੀ ਪਵਚ ਪਨਕਲਣ ਪਚਣਗ ਤ ਸਾਡਾ ਹਥ ਪਗਆ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਚਰੀ ਕ ਟ ਤ ਉਹ ਖਦਾ ਨਾਹ ਉਹਨ ਪਦਲ ਦਾ ਮਾਸ ਖਵਾਇਆ

ਇਕ ਉਡਾਰੀ ਐਸੀ ਮਾਰੀ ਉਹ ਮ ੜ ਵਤਨ ਨਹ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਿਾਮ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਇਕ ਡਣ

ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਮਰੀ ਸਚ ਦ

ਪਸਪਵਆ ਚ ਕਈ ਵਾਰ

ਮਨ ਨਗੀ ਅਲਫ਼

ਘ ਮਦੀ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਪਾਲਤ ਸਪ ਕਈ

ਮਨ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਇਸ ਸ਼ਪਹਰ-ਸਪਰ ਦੀ ਹ ਸ ਕਦ ਚ ਛ ਟ ਕ

ਮਾਰ ਕ ਡਗ ਕਲਿ ਤ

ਹ ਣ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਲਮਬ ਦੀ ਨਾਰ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਦਹੀ ਮਗ ਚ ਜ਼ਰਦਾਰੀ ਨ

ਹਾਏ ਪਝ ਕ ਸਧਰ

ਅਫ਼ਰੀਕਾ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਤ

ਕਰ ਪਵਧਵਾ ਪਬਠਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਐਸੀ ਮਨਹਸ

ਤ ਬਦਸ਼ਕਲ ਸ਼ਪਹਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਹੜ ਸ਼ਪਹਰ ਚ

ਇਸ ਦ ਧ ਪਮਲ ਕਾਹਵ ਦ ਰਗ ਦੀ ਮਾਸਮ ਗ ਨਾਹ ਵਰਗੀ ਮ ਹਬਤ ਮ ਗਵਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਪਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਚਬਰਹਾ ਮਥ ਮਰਾ ਪਬਰਹਾ ਵਡਾ ਮ ਪਨਤ ਕਕ ਪਰਹਾ ਮਰੀ ਝਲੀ ਇਕ ਹਕਾ ਇਹਦੀ ਝਲ ਅਥਾਹ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਇਸ਼ਕ ਗਵਾਚਾ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਹ ਗਏ ਸਾਹ

ਮਰ ਹਠ ਵਖ ਲਈ

ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ ਹਢਾ

ਿ ਚ ਮਣ ਮਰ ਦਰ ਤ ਖਪੜਹਆ

ਇਕ ਅਧ ਵਾਰੀ ਆ

ਮ ੜ ਉਹ ਭ ਲ ਕਦ ਨਾ ਲਪਘਆ

ਏਸ ਦਰ ਦ ਰਾਹ

ਮ ਉਹਨ ਪਨਤ ਉਡੀਕਣ ਬਠਾ ਥਪਕਆ ਔਸੀਆ ਪਾ ਮਨ ਉਹ ਚ ਮਣ ਨਾ ਬਹ ਪੜਆ

ਸ ਚ ਮਣ ਦ ਵਣ ਗਾਹ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਮਰ ਹਾਣ ਦਾ ਪਵਚ ਲਖ ਸਰਿ ਦਾ ਤਾ ਪਿਹੜ ਸਾਹ ਚਤਰ ਖਡਦਾ ਮਨ ਉਸ ਚ ਮਣ ਦਾ ਚਾ

ਪਰਦਸੀ ਚ ਮਣ ਮਪਡਆ

ਕਦ ਵਤਨ ਫਰਾ ਪਾ ਪਕਤ ਸ ਚਾ ਪਬਰਹਾ ਤਡੜਾ ਮਥ ਿਠਾ ਨਾ ਹ ਿਾ

ਪਬਰਹਾ ਵੀ ਲਭੀ ਕਾਮ ਦਾ ਇਹਦੀ ਿਾਤ ਕ ਿਾਤ ਨਾ ਕਾ ਭਾਵ ਪਬਰਹਾ ਰਬ ਵਡੜਾ ਮ ਚੀ ਕਕ ਪਰਹਾ

ਚਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਹ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਗ ਹ ਲਟਕ ਪਰਹਾ ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ ਹ ਭਟਕ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਪਦਨ ਬਹ ਵਡਭਾਗਾ ਿਦ ਪਕਸ ਸਾਗਰ ਪਵਚ

ਆਦਮ ਦ ਪਕਸ ਪਪਤਰ

ਅਮਬ(ਅਮੀਬ) ਿਨਮ ਪਲਆ

ਪਰ ਇਹ ਪਦਹ ਪਨਕਰਮਾ ਿਦ ਇਸ ਆਦਮ ਦੀ ਝਲੀ ਫ ਲ ਸਮ ਦਾ ਹਸੀ ਖ਼ਰ ਪਪਆ

ਵਖ-ਵਖ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਮ ਸਚ ਪਰਹਾ ਸਮ ਅਵਾਰਾ ਕ ਤਾ ਦਰ ਦਰ ਭਟਕ ਪਰਹਾ ਿਠ ਹਡ ਖਾਣ ਲਈ

ਲਭੀ ਤਰਸ ਪਰਹਾ

ਸਮ ਪਰਾਈ ਨਾਰ

ਤ ਿ ਪਫਰ ਰਡੀ ਹ

ਪਪਹਲੀ ਰਾਤ ਹਢਾਇਆ ਲਗਦੀ ਚਗੀ ਹ

ਦਿੀ ਰਾਤ ਪਬਤਾਇਆ

ਹ ਦੀ ਭਡੀ ਹ

ਪਰ ਇਹਦ ਸਗ

ਦ ਨੀਆ ਦ ਹਰ ਜ਼ਰ ਨ

ਇਕ ਅਧ ਘੜੀ ਜ਼ਰਰ ਪਬਤਾਣੀ ਪਦੀ ਹ

ਕਦ ਹਰਾਮਣ ਪਟਕ ਕ

ਨਾ ਇਹ ਬਪਹਦੀ ਹ

ਉਮਰ ਦੀ ਬਾਰੀ ਖਲਹ ਕ ਏਸ ਿਹ ਵਲ

ਕਾਮਨੀ ਮਲੀ ਨਜ਼ਰ

ਤਕਦੀ ਰਪਹਦੀ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਝਠ ਸਹਣ ਕਾਮ ਚ ਮਤ ਆਪਸ਼ਕ ਵਗ

ਪਮਠੀਆ ਕਰ ਕਰ ਗਲ ਸਾਨ ਛਲਦਾ ਹ

ਮਾਣ ਕ ਚ ਮਣ

ਇਕ ਦ ਏਸ ਹਯਾਤੀ ਦ

ਭ ਲ ਿਦਾ ਹ-

ਫਰ ਨਾ ਪਵਹੜ ਵੜਦਾ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਕ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਾਕਣ ਲਟਕ ਪਰਹ

ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਸ ਞੀ ਿੜੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ

ਸਮ ਦੀ ਇਕ-

ਠ ਕਰਾਈ ਹਈ ਸਿਣੀ ਵਗ

ਪੀੜ-ਕ ਠੀ ਪਬਰਹਣ ਵਾਕਣ ਭਟਕ ਪਰਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਦਵਤਾ ਇਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ

ਇਹ ਦਵੀ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ ਕਾਮ ਿ ਸਭ ਤ ਮਹਬਲੀ ਹ

ਉਸ ਦੀ ਮ ਨ ਕਪਹਣਾ ਨਗੀ ਇਹ ਗਲ ਕੀ ਹੀ ਨਾ ਚਗੀ ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਏਸ ਦੀ ਹ ਬਖ਼ਸ਼ੀ ਹਈ

ਤ ਦ ਤ ਹ ਸਨ ਦੀ ਿ ਰ ਤ ਹ

ਏਸ ਨ ਹ ਰਪ ਵਡਣਾ-

ਖ਼ਨ ਮਰਾ ਿ ਤਡੀ ਕ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਖੜੀ ਆ ਪਮਟੀ ਦੀ ਇਹ ਬਾਜ਼ੀ ਪਚਟੀ ਦ ਧ ਕਲੀ ਪਿ ਤਾਜ਼ੀ ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦਾ ਇਕ ਸਗਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦੀ ਕਥਾ ਸ ਣਦਾ ਕਈ ਅਲਮਸਤ ਪਿਹਾ ਿਗਮ ਹ

ਤਰਾ ਇਸ ਨ ਟ ਡੀ ਕਪਹਣਾ ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਗ਼ਮ ਹ

ਕਾਮ ਪਬਨ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਕਾਹਦ ਅਰਥ ਿ ਚਲਦਾ ਦਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਪਸ਼ਵਿੀ ਕਾਮ ਬਰਹਮ ਹ

ਕਾਮ ਹੀ ਸਭ ਤ ਮਹ ਧਰਮ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਸ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਵਖ ਪਕ ਬ ਤ ਨ ਕੀ ਹਇਆ ਹ

ਇ ਲਗਦਾ ਹ ਪਿ ਰਇਆ ਹ

ਸਾਥ ਕਈ ਪਾਪ ਹਇਆ ਹ

ਸਾਰ ਦੀਵ ਝਬ ਬ ਝਾ ਦ

ਇਸ ਨ ਥੜਹਾ ਪਰਹ ਹਟਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਮ ਖ ਨ ਪਰਹ ਭ ਆ ਦ

ਿ ਇਸ ਤ ਕਈ ਪਰਦਾ ਪਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਪਦਲ ਪਵਚ ਵੀ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਇਸ ਨ ਹਾਲ ਵੀ ਕਈ ਭ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਕਾਮ ਏਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ ਇਹ ਭਾਵ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਸੀਮਾ ਦਪਨਕ ਅਖ਼ਬਾਰ ਦ

ਅਿ ਪਰਥਮ ਪਨ ਤ

ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਛਪੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਕ ਝ ਗਰ ਬਦਸ਼ੀ ਬਚ ਤ ਇਕ ਹਰ ਉਹਦ ਨਾਲ

ਖੜਹੀ ਉਸ ਦੀ ਸਖੀ ਹ

ਤਸਵੀਰ ਦ ਪਰ ਇਕ ਇਬਾਰਤ ਦੀ ਹ ਝਿਰ

ਇਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਹੀ ਕ ੜੀ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰੀ ਪਜ਼ਦਗੀ ਥ ੜੀ ਥ ੜੀ ਹ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ

ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਮਰ ਗੀਤ ਨ ਰਦ ਮਾਸਮ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਵੀ ਅਵਾਰਾ ਨ ਭਦ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ ਅਕਸਰ ਮਰ ਸ਼ਪਹਰ ਿਦ ਆਦੀ ਹਰ ਵਾਰ ਿਦ ਆਦੀ ਪਤਨ ਫ ਲ ਪਲਆਦੀ ਗ ਲਦਾਨ ਚ ਪਤਨ ਫ ਲ ਿਦ ਹਥ ਉਹ ਸਿਾਦੀ ਮ ਸਕਾ ਕ ਤ ਅਦਾਜ਼ ਚ

ਕ ਝ ਏਦ ਉਹ ਕਪਹਦੀ ਇਕ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਤਰ ਨ ਦਾ ਮਰ ਨ ਦਾ ਇਹ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਪਕਸ ਪਪਉ ਦਾ ਪਕਸ ਮ ਦਾ ਇਕ ਫ ਲ ਮਰੀ ਕ ਖ ਦੀ ਸੀਮਾ ਦ ਹ ਨ ਦਾ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਇਕ ਗਰੀ ਪਿਹੀ ਪਨਕੀ ਬਚੀ ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਪਿਸ ਚੀਚੀ ਹ ਪਕੜ ਰਖੀ

ਓਸ ਦੀ ਸ਼ਕਲ

ਮਰ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਹ ਆ ਲਥੀ ਈਕਣ ਲਗਦਾ ਹ

ਇਹ ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਧੀ ਹ

ਮਰਾ ਤ ਮਰੀ ਬਲਣ ਦ

ਪਬਮਾਰ ਲਹ ਦਾ ਏਸ ਧਰਤੀ ਤ ਪਬਿਾਇਆ

ਕਈ ਸਝਾ ਬੀਅ ਹ

ਮਰੀ ਪੀੜਾ ਦੀ ਮਰੀਅਮ ਦ

ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਮਸੀਹ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਿਦਹੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਬਚਨ ਮਰਾ ਿੀ ਹ

ਓਹ ਹੀ ਸੀਮਾ ਧੀ ਹ

ਕਈ ਹਰ ਇਹਦਾ ਪਪਉ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਅਜਨਬੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ

ਨਾ ਤ ਤ ਹੀ ਔਲੀਆ ਹ

ਨਾ ਤ ਮ ਹੀ ਹ ਨਬੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਮਰ ਲਈ ਇਹ ਰਸ-ਭਰੀ ਤਰੀ ਮਲਕ ਮ ਸਕੜੀ ਪਕਸ ਪਵਮਾਨ ਸਵਕਾ ਦੀ ਮ ਸਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਅਿ ਵੀ ਪਿਸ ਚ ਿਾਣਦ ਪਕ ਵਾਸ਼ਨਾ ਦੀ ਕਗ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਮਰ ਲਈ ਤਰੀ ਵਫ਼ਾ ਅਿ ਵੀ ਇਕ ਸਵਗ ਹ

ਮਰ ਨਸ਼ੀਲ ਪਿਸਮ ਦੀ ਅਿ ਵੀ ਤਨ ਮਗ ਹ

ਪਿਹੜਾ ਪਕ ਤਰੀ ਨਜ਼ਰ ਪਵਚ

ਪਫਲਮੀ ਰਸਾਲ ਵਗ ਹ

ਸਫ਼ਾ ਸਫ਼ਾ ਫਰਲਣਾ ਪਿਦਹਾ ਹ ਤਰੀ ਪਦਲ ਲਗੀ ਸਮ ਨ ਸਨਹ ਮਾਰ ਕ

ਿ ਪਮਲ ਿਾਏ ਘੜੀ ਕਦੀ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਮ ਸਗਾ ਤ ਕਾਮ ਦੀ ਹ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਅਿ ਤ ਸਾਡਾ ਇਸ਼ਕ

ਓਸ ਮਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਕਾਮ ਦ ਸ ਆਦ ਪਪਛ ਹ ਿਾਏ ਿ ਹਾਪਮਲਾ ਤ ਮਕੜ ਨ ਮਾਰ ਕ

ਬਣਾ ਲਏ ਪਿਵ ਗਜ਼ਾ ਤ ਖਾਈ ਿਾਏ ਉਹ ਕਾਮਣੀ ਕ ਲਛਣੀ ਸ ਆਦ ਲਾ ਹ ਕਾਮਣੀ ਹ ਕਾਮਣੀ ਮਨ ਬਚਾ ਮਨ ਬਚਾ ਵਾਸਤਾ ਈ ਿੀਭ ਨ

ਇਹ ਖ਼ਨ ਦਾ ਨਾ ਸ ਆਦ ਪਾ ਦਰ ਹ ਕ ਬਪਹ ਪਰਹ ਨਾ ਕਲ ਆ ਨਾ ਕਲ ਆ

ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਤਰ ਗਲ ਥ ਪਚਮਟ ਕ

ਇਹ ਸ ਪਰਹਾ ਿ ਬਾਲ ਹ

ਛ ਰੀ ਹ ਸਸਕਾਰ ਦੀ ਿ ਕਰ ਰਹੀ ਹਲਾਲ ਹ

ਇਹ ਕਪਹਣ ਨ ਤ ਠੀਕ ਹ ਪਕ

ਤਰਾ ਮਰਾ ਹੀ ਲਾਲ ਹ

ਿ ਸਚੀਏ ਤ ਸਹਣੀਏ

ਤਨ ਸਦੀਵੀ ਮਰਦ ਦੀ ਮ ਿਾਣਦ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਸਾਡੀ ਵਫ਼ਾ ਨ ਗਾਲਹ ਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਪਬਤਾਉਣ ਦੀ ਚਲੀ ਅਸ ਨ ਚਾਲ ਹ

ਮਨ ਸਦੀਵੀ ਨਾਰ ਦੀ ਤ ਿਾਣਦੀ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਫਰ ਵੀ ਵਗ ਰਹੀ ਹ ਪਰਸ਼ਪਤਆ ਦੀ ਇਕ ਨਦੀ ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਮ ਉਪਿ

ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਤ ਛਬੀ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦਾ ਮ ਸਗਾ ਤ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦੀ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਹ ਠੀਕ ਪਕ ਤਰੀ ਮਰੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਸਾਨ ਆਪਣ ਹੀ ਆਪ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਿੀਲ ਵਦ ਤ

ਕ ਰਾਨ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਗਰੀਆ ਨ ਸਮ ਦੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਮਗਲੀਆ ਦਰਾਵੜ ਨ

ਆਰੀਆ ਤ ਮਾਣ ਨਹ ਅਿ ਤ ਪਦਲ ਨ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਪਦਮਾਗ਼ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਕ ਲ ਿਹਾਨ

ਸਾਡ ਵਾਕਣਾ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਸਗਰਦ

ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ

ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਹਬਹ ਚੀਨ ਕਬਤਰ ਵਾਕਣ ਗ ਟਕਦੀ ਤ ਸਨ-ਖਭ ਨ ਪਖਲਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਇਹ ਮਰੀ ਵਾਕਫ਼

ਤ ਹਮਦਰਦ ਦਾ ਘਰ

ਪਿਸ ਚ ਅਿ ਦੀ ਰਾਤ

ਮ ਇਹ ਹ ਗ ਜ਼ਾਰੀ ਪਿਸ ਦੀ ਸਰਤ

ਚਤ ਦ ਸਰਿ ਦ ਵਗ

ਨੀਮ-ਪਨਘੀ ਦਧੀਆ ਹ ਗ ਲਾਨਾਰੀ ਪਹ ਦੀ ਸਗਰਦ ਦ ਪਰਭਾਤ ਵਲ

ਪਨਤਰੀ ਮਦਰ ਦੀ ਪਚਰਨਾਮਤ ਦ ਵਗ

ਠਢੀ-ਠਢੀ ਸ ਚੀ-ਪਮਠੀ ਤ ਪਪਆਰੀ ਸ ਰਹੀ ਹ ਮਪਹਕ ਹਠ ਤ ਪਖਲਾਰੀ

ਉਫ਼

ਪਕਨੀ ਹ ਰਹੀ ਹ ਬਰਫ਼-ਬਾਰੀ ਏਸ ਬਸਤੀ ਦੀ ਠਰੀ ਹਈ ਬ ਕਲ

ਮਘ ਰਹੀ ਨਾ ਪਕਤ ਵੀ ਕਈ ਅਗਾਰੀ ਚਹ-ਪਾਸ ਜ਼ਪਹਰ ਮਹਰੀ ਬਰਫ਼ ਦਾ ਮਨ ਸਾਗਰ ਹ ਪਸਰਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਰਾ ਪਦਲ ਮਰਾ ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ

ਬਰਫ਼ ਸਗ ਹ ਬਰਫ਼ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਦਰ ਕਾਲਾ ਰ ਖ ਲਮਾ ਚੀਲਹ ਦਾ ਸ਼ੀਪਸ਼ਆ ਤ ਪਾਰ ਿ ਘਲਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਬਸਤੀ ਦੀ ਬਲਰੀ ਪਾਤਲੀ ਪਵਚ

ਸਲ ਵਤ ਚ ਪਭਆ ਹ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ

ਉਫ਼

ਇਹ ਮਨ ਕੀਹ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ

ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਸਰਦ ਤਾਬੀਰ ਪਵਚ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਕਚੀ ਗਰੀ ਿਹਾ ਸ ਤ-ਉਨਦਾ ਪਿਸਮ ਬਣਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਵਗ ਚਪਲਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਕਣ ਦਰਵਾਜ਼ ਨ ਹ ਖੜਕਾ ਪਰਹਾ

ਸ਼ਾਇਦ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਹ ਟ ਪਰਆ ਆ ਪਰਹਾ ਹ ਪਦਲਾ ਬ-ਹਪਸ਼ਆ

ਕ ਝ ਹਸ਼ ਕਰ

ਨਾ ਤ ਕਈ ਆ ਤ ਨਾ ਹੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਮਰਾ ਵਪਹਮ ਤਨ ਖਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਹ

ਇਕ ਤਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਘਰ

ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ

ਉਹ ਤ ਪਪਹਲ ਹੀ

ਅਮਾਨਤ ਹ ਪਕਸ ਦੀ ਤ ਤ ਐਵ ਪੀਣ ਪਗਲਾ ਪਾ ਪਰਹਾ ਰਸ਼ਮੀ ਿਹ ਵਗ ਰਹ ਉਹਦ ਸਵਾਸ ਤ

ਨਜ਼ਰ ਮਲੀ ਪਕਸ ਲਈ ਹ ਪਾ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਤ ਮਦਰ ਦੀ ਸ ਚੀ ਪਣ ਵਰਗਾ ਸ ਆਦ ਤ ਲਸੀ ਦਾ ਪਿਦਹ ਚ ਆ ਪਰਹਾ

ਹ ਮਨਾ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ

ਤ ਤ ਕਾ ਹੀ ਸ਼ਰਮ ਹ ਲਾਹ ਮਾਰੀ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਪਿਸਮ ਤਰਾ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਤ ਤ ਧ ਰ ਤ ਗ਼ਮ ਦੀ ਇਕ ਸਗਰਦ ਹ

ਕਰ ਨਾ ਐਵ ਮਰਖਾ ਤ ਨਜ਼ਰ ਮਾੜੀ ਲਭ ਹਮਦਰਦੀ ਚ ਨਾ ਕਈ ਪਚਗਾੜੀ ਵਖ ਤਰ ਤ ਵੀ ਵਧ ਕ ਸਰਦ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਪਕਨੀ ਹ ਸ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਬਹ-ਰਪੀਏ

ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਮਰ ਘਰ ਪਵਚ ਪਈ ਘ ਮਦੀ ਹ

ਚ ਪ ਚ ਪ ਤ ਵੀਰਾਨ

ਪਕਸ ਪਨਪਤਰ ਰ ਖ ਦ ਤ ਇਲ ਦ ਆਲਹਣ ਵਗ

ਗ ਮ-ਸ ਮ ਤ ਸ ਨਸਾਨ

ਸ਼ਾਮ-ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਐਸੀ ਬ-ਪਹਸ ਸ਼ਾਮ ਨ ਆਪਖ਼ਰ

ਮ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਸਵਰ ਆਦੀ ਿ ਕਰ ਇਸ ਨ ਵੀ ਆਉਣਾ ਸੀ ਇਹਦ ਨਾਲ ਤ ਚਗਾ ਸੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਦੀ ਬ ਕਲ ਪਵਚ

ਕਾਫ਼ੀ ਦ ਦ ਘ ਟ ਪਨਗਲ ਕ

ਪਸਗਰਟ ਧ ਖਾ ਕ ਬਪਹ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਸਰਪਮਡ-ਮਛੀ ਿਹੀਆ ਕ ੜੀਆ ਵਖਣ ਮਾਤਰ ਸੜਕ ਤ

ਯਾਰ ਦ ਸਗ ਭ ਲਣਾ ਸੀ ਥਕ ਟ ਟ ਕ ਸ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ

ਸਮ ਵੀ ਪਕਨੀ ਚਦਰੀ ਸ਼ ਹ

ਪਕਸ ਪ ਰਾਣ ਅਮਲੀ ਵਾਕਣ

ਪਦਨ ਭਰ ਪੀ ਕ ਡਡ ਸਹਰਾ ਗਲੀਆ ਤ ਬਾਜ਼ਾਰ ਦ ਪਵਚ

ਆਪਣੀ ਝਕ ਚ ਟ ਪਰਆ ਰਪਹਦ ਨਾ ਕ ਝ ਸ ਣਦ ਨਾ ਕ ਝ ਕਪਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਖੜਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਬਪਹਦ ਇਸ ਬਦਬ ਦ ਿਾਣ ਚ ਹਾਲ

ਯ ਗ ਿਡਾ ਇਕ ਪਲ ਰਪਹਦ

ਕਾਲੀਆ ਕਾਲੀਆ ਿੀਭ ਿਹੀਆ

ਮਰੀ ਹਥ-ਘੜੀ ਦੀਆ ਸਈਆ

ਮਰੀ ਪਹਕ ਪਵਚ ਲਮ ਲਮ

ਕਪਡਆ ਵਾਕਣ ਪ ੜੀਆ ਹਈਆ ਹਫ਼ੀਆ ਹਫ਼ੀਆ ਭਿ ਭਿ ਮਈਆ

ਪਦਨ ਭਰ ਸਮ ਦ ਖਹ ਤ ਬਲ ਵਾਕਣ ਿਈਆ ਹਈਆ

ਗ਼ਮ ਦ ਪਾਣੀ ਸਗ ਪਸਿਣ ਲਈ

ਮਰ ਪਦਲ ਦੀਆ ਬਿਰ ਰਹੀਆ ਅਿ ਦੀਆ ਸ਼ਾਮ ਐਵ ਗਈਆ

ਰਬ ਕਰ ਬਦਬ ਦੀ ਢਰੀ ਛਤੀ ਿਾਵ ਛਤੀ ਿਾਵ

ਿ ਰਬ ਕਰ ਕ ਬਹ -ਰਪਣੀ ਚਰ ਦ ਸਗ ਧਲ ਿਾਵ ਿ ਕਈ ਐਸਾ ਮਤਰ ਚਲ

ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਭਸਮ ਹ ਿਾਵ ਇਸ ਮਨਹਸ ਨ ਖ਼ਰ ਕਦ ਤਕ

ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ ਹ ਚਟਦ ਰਪਹਣਾ ਮ ਤ ਹਰ ਪਕਸ ਸਗ ਰਾਤ

ਨਚਣ ਬਾਲ-ਰਮ ਹ ਿਾਣਾ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਭਗ ਲਈ

ਅਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਪਪਹਲਾ ਚ ਮਣ ਬਾਲ-ਵਰਸ

ਟ ਰ ਸਾਡ ਦਰ ਆਇਆ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਪਮਟੀ ਦੀ ਬਾਜ਼ੀ ਦ ਪਲ ਖਡ ਗਵਾਇਆ

ਦਿਾ ਚ ਮਣ ਿ ਸਾਨ ਿ ਪੜਆ

ਉਹ ਸਾਡ ਮਚ ਨਾ ਆਇਆ

ਉਸ ਮਗਰ ਸ ਚ ਮਣ ਿ ਪੜਆ

ਪਰ ਹਠ ਨਾ ਲਾਇਆ

ਮ ੜ ਨਾ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਪਰ ਇਹ ਕਹਾ ਅਿ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਗਲ ਸਾਡ ਲਗ ਰਇਆ

ਹਠ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਪਸਕੀ ਤ ਚਾਨਣ ਪਿਸ ਚਇਆ

ਇਹ ਚ ਮਣ ਸਾਡਾ ਸਿਣ ਪਦਸਦਾ ਇਹ ਸਾਡਾ ਮਪਹਰਮ ਹਇਆ

ਡ ਘੀ ਢਾਬ ਪਹਿਰ ਦੀ ਸਾਡੀ ਡ ਬ ਮਇਆ ਡ ਬ ਮਇਆ

ਸਾਡਾ ਤਨ-ਮਨ ਹਪਰਆ ਹਇਆ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਕ ਪਦਲ-ਪਰਚਾਵਾ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਸਕਨ

ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਬਾਸ਼ ਨ ਇਕ ਪਤਤਲੀ ਕਪਹਣਾ ਇਹ ਹ ਪਨਰਾ ਿਨਨ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਪਿਹੜਾ ਮਪਰਆ

ਉਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਊਣ

ਮਰ-ਮ ਕ ਕ ਵੀ ਕਰ ਨਾ ਸਕਦਾ ਪਰੀ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਭਾਵ ਇਹ ਬਰਪਹਮਡ ਵੀ ਫਲ

ਿ ਪਫਰ ਅਰਨ ਵਰਨ

ਇਹ ਵੀ ਇਕ ਿਨਨ

ਮ ਹਾਲ ਤਾਜ਼ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਸਮਝ ਮਰਾ ਖ਼ਨ

ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਮਾਣ ਲਈ

ਪਿਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਹ

ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਕ ਪਕਸ ਗਰ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਮਲ ਉਿਾੜ ਦਰ ਚ

ਰਪਹਦਾ ਹਵ ਮਲਗ ਫਕਰ

ਤ ਿਠ ਟ ਕ ਦੀ ਆਸ ਲ ਕ

ਪਦਨ ਢਲ ਿ ਗਰ ਚ ਆਵ ਤ ਪਬਨ ਬ ਲਾਇਆ ਹੀ ਪਰਤ ਿਾਵ

ਔ-ਲਖ ਕਪਹ ਤ ਮਾਰ ਚਕਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਕਾਲ ਰਾਹ ਦ

ਐਸ ਬ-ਪਹਸ ਪੜਾਅ ਤ ਖਪੜਹਆ ਪਿਤ ਖ਼ਾਬ ਦ ਨੀਲ ਰ ਖ ਚ

ਪਣ ਪੀਲੀ ਪਿਹੀ ਵਗ ਰਹੀ ਏ

ਅਗ ਪਸਪਵਆ ਦੀ ਮਘ ਰਹੀ ਏ

ਕਦ ਕਦ ਕਈ ਗ਼ਮ ਦਾ ਪਛੀ ਪਰ ਨ ਆਪਣ ਹ ਫੜਫੜਦਾ ਤ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਪੀਲ ਅਰਸ਼

ਕਈ ਪਸਤਾਰਾ ਹ ਟ ਟ ਿਦਾ ਤ ਚਦੀ-ਵਨਾ ਖ਼ਾਬ ਮਰਾ ਸਮ ਦਾ ਹਰੀਅਲ ਹ ਟ ਕ ਿਦਾ ਪਵਹਦ ਪਵਹਦ ਹੀ ਨੀਲ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸਾਰਾ ਿਗਲ ਹ ਸ ਕ ਿਦਾ ਫਰ ਪਦਲ ਦੀ ਮਾਯਸ ਵਾਦੀ ਚ

ਤਲਖ਼ ਘੜੀਆ ਦ ਜ਼ਰਦ ਪਤਰ

ਚੀ ਚੀ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਝਠ ਥੜਾ ਹੀ ਮਾਰਦ ਨ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਪਰ ਦ ਨਾਲ ਖਪਹਦੀ ਇਕ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਮਪਹਲ ਚ

ਇਸ਼ਕ ਮਰਾ ਗਵਾਪਚਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਆਸ਼ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਰੀਆ ਦਾ ਆਪਖਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਹਰ ਗਲੀ ਹਾਏ ਗੀਤ ਵਰਗੀ ਨ ਹਾਰ ਦੀ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਪਟ ਚ

ਰਾਤ ਸ਼ਬਨਮ ਗ ਜ਼ਾਰਦੀ ਹ

ਤ ਹਰ ਦਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਪਾਕ ਪਮਟੀ ਦਾ ਖ਼ਨ ਪੀ ਕ ਮ ਿਨਮ ਲੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਪਕ ਦ ਧਨੀਆ ਚ

ਮਾਸਮੀਅਤ ਦਾ ਦ ਧ ਪੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਬਰਗ ਪਚਹਰ ਤ

ਝ ਰੜੀਆ ਦ ਨ ਝਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਪਕ ਸੀਨ ਅਦਰ ਨ

ਗ ਰਬਤ ਦ ਪਹਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਨਣ ਦ

ਦਵ ਦੀਵ ਹੀ ਪਹਸ ਚ ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਿਨਾਪਜ਼ਆ ਲਈ

ਖ਼ਰੀਦ ਕਫ਼ਨ ਵੀ ਪਵਕ ਚ ਕ ਨ

ਤ ਹਰ ਤੀਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਮ ਲਮ ਸੜਕ ਤ

ਿਾ ਕ ਕਈ ਕਦ ਨਹ ਮ ੜਦਾ ਇਹ ਸਮਝ ਲੀਤਾ ਿਦਾ ਹ ਮ ਰਦਾ

ਤ ਹਰ ਚਥੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਕਾਲ ਬਾਗ਼ ਚ

ਪਸਰਫ਼ ਆਸ ਦੀ ਪਣ ਿਾਵ ਕਦ ਕਦ ਹ ਓਸ ਿਹ ਚ

ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਵ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਆਬਾਦ ਕਰਨ ਨ ਤ ਹੀ ਰਕੜ

ਤ ਹੀ ਧਰਤੀ ਦਾ ਕਝ ਵਰਨ

ਤ ਹੀ ਕਰਨੀ ਫ਼ਜ਼ਾ ਮ ਅਤਰ

ਤ ਹੀ ਸਿ ਨ ਮਾਨਣਾ ਸ ਕ ਪਪਹਲ ਤ ਵਖ ਸਥਰ ਪਰ ਮ ਛਤੀ ਹੀ ਸਮਝ ਿਦਾ ਇਹ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸ਼ਰ ਹੀ ਹ

ਿ ਲਾ ਪਰਹਾ ਹ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਚਕਰ

ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਆਉਣ ਵਾਲ

ਇਹ ਲਕ ਪੜਹ ਕ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ ਇਹ ਉਹ ਪਵਚਾਰੀ ਬਦਬਖ਼ਤ ਰਹ ਹ

ਪਕ ਪਿਹੜੀ ਪਹਰਨ ਦ ਪਸਙ ਤ

ਉਦਾਸ ਲਪਮਹਆ ਨ ਫੜਣ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਚੜਹ ਰਹੀ ਏ ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ

ਪਕ ਹਠ ਦ ਫ ਲ ਦੀ ਮਪਹਕ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਰਹੀ ਏ

ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਪਨਕੀ ਉਮਰ

ਉਡਾ ਕ ਲ ਗਏ ਗ਼ਮ ਦ ਝਖੜ

ਵਫ਼ਾ ਦ ਸਹ ਦ ਮਲ ਤ

ਇਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਮ ਲਚਦਾ ਹ ਪਕ ਇਸ ਚ ਰਾਹ ਤ

ਮਨ ਕਈ ਉਿਾੜ ਦਵ ਤ ਮਰ ਮਥ ਦ ਕਾਲ ਅਖ਼ਰ ਤ

ਕਟ ਚਨ ਦਾ ਚਾੜਹ ਦਵ ਿ ਅਗ ਫ਼ ਰਕਤ ਦੀ ਪਦਨ ਦੀਵ ਪਵਚ ਚ ਰਾਹ ਦ ਸਾੜ ਦਵ ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਪਪਘਲ ਿਾਵਣ

ਇਹ ਬਦਨਸੀਬੀ ਦ ਕਾਲ ਕਕਰ

ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਬਦਲ ਿਾਵਣ

ਮਰੀ ਪਕਸਮਤ ਦ ਸਭ ਨਛਤਰ

ਮ ਮਨ ਖਤਾ ਦ ਨਾਮ ਸ ਖਗਾ ਆਪਣ ਗੀਤ ਦ ਸਨ-ਛਤਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

Page 43: Pc64 bDnc64 - Punjabi Library · Aate Dian Chirian Shiv Kumar Batalvi 6If Pc64 bDnc64 b]\ ?dWaY UIaZ\c 6If Pc64 bDnc64 DaRMc YaN D ^dÊNc 7? S_anc U^Nc ?^W NfYc WfYf Ph^N Unc bS6Yc

ਬਲ ਦ ਪਵਚ

ਪਣ ਪ ਰ ਦੀ ਨੀ ਉਹ ਕਇਲ ਦਾ ਹਮਸਾਇਆ

ਪਚਟ ਦਦ ਪਿ ਧਾਨ ਬਗ਼ਲਾ ਤੜੀ ਮਾਰ ਉਡਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਇਕ ਪਲਘ ਨ ਆਰੀ ਅਸ ਚਾਨਣੀਆ ਪਵਚ ਡਾਪਹਆ

ਤਨ ਦੀ ਚਾਦਰ ਹ ਗਈ ਮਲੀ ਉਸ ਪਰ ਿ ਪਲਘ ਪਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਦ ਖਣ ਮਰ

ਨਣ ਦ ਕਏ

ਪਵਚ ਹੜਹ ਹਝਆ ਦਾ ਆਇਆ

ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਗਈ ਪਵਚ ਸਚ ਉਸ ਇਹ ਕੀ ਜ਼ ਲਮ ਕਮਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਸ ਬਹਾ-ਸਵਰ

ਲ ਨੀ ਵਟਣਾ ਅਸ ਮਲ ਮਲ ਓਸ ਨ ਹਾਇਆ

ਦਹੀ ਪਵਚ ਪਨਕਲਣ ਪਚਣਗ ਤ ਸਾਡਾ ਹਥ ਪਗਆ ਕ ਮਲਾਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਚਰੀ ਕ ਟ ਤ ਉਹ ਖਦਾ ਨਾਹ ਉਹਨ ਪਦਲ ਦਾ ਮਾਸ ਖਵਾਇਆ

ਇਕ ਉਡਾਰੀ ਐਸੀ ਮਾਰੀ ਉਹ ਮ ੜ ਵਤਨ ਨਹ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਿਾਮ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਇਕ ਡਣ

ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਮਰੀ ਸਚ ਦ

ਪਸਪਵਆ ਚ ਕਈ ਵਾਰ

ਮਨ ਨਗੀ ਅਲਫ਼

ਘ ਮਦੀ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਪਾਲਤ ਸਪ ਕਈ

ਮਨ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਇਸ ਸ਼ਪਹਰ-ਸਪਰ ਦੀ ਹ ਸ ਕਦ ਚ ਛ ਟ ਕ

ਮਾਰ ਕ ਡਗ ਕਲਿ ਤ

ਹ ਣ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਲਮਬ ਦੀ ਨਾਰ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਦਹੀ ਮਗ ਚ ਜ਼ਰਦਾਰੀ ਨ

ਹਾਏ ਪਝ ਕ ਸਧਰ

ਅਫ਼ਰੀਕਾ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਤ

ਕਰ ਪਵਧਵਾ ਪਬਠਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਐਸੀ ਮਨਹਸ

ਤ ਬਦਸ਼ਕਲ ਸ਼ਪਹਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਹੜ ਸ਼ਪਹਰ ਚ

ਇਸ ਦ ਧ ਪਮਲ ਕਾਹਵ ਦ ਰਗ ਦੀ ਮਾਸਮ ਗ ਨਾਹ ਵਰਗੀ ਮ ਹਬਤ ਮ ਗਵਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਪਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਚਬਰਹਾ ਮਥ ਮਰਾ ਪਬਰਹਾ ਵਡਾ ਮ ਪਨਤ ਕਕ ਪਰਹਾ ਮਰੀ ਝਲੀ ਇਕ ਹਕਾ ਇਹਦੀ ਝਲ ਅਥਾਹ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਇਸ਼ਕ ਗਵਾਚਾ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਹ ਗਏ ਸਾਹ

ਮਰ ਹਠ ਵਖ ਲਈ

ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ ਹਢਾ

ਿ ਚ ਮਣ ਮਰ ਦਰ ਤ ਖਪੜਹਆ

ਇਕ ਅਧ ਵਾਰੀ ਆ

ਮ ੜ ਉਹ ਭ ਲ ਕਦ ਨਾ ਲਪਘਆ

ਏਸ ਦਰ ਦ ਰਾਹ

ਮ ਉਹਨ ਪਨਤ ਉਡੀਕਣ ਬਠਾ ਥਪਕਆ ਔਸੀਆ ਪਾ ਮਨ ਉਹ ਚ ਮਣ ਨਾ ਬਹ ਪੜਆ

ਸ ਚ ਮਣ ਦ ਵਣ ਗਾਹ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਮਰ ਹਾਣ ਦਾ ਪਵਚ ਲਖ ਸਰਿ ਦਾ ਤਾ ਪਿਹੜ ਸਾਹ ਚਤਰ ਖਡਦਾ ਮਨ ਉਸ ਚ ਮਣ ਦਾ ਚਾ

ਪਰਦਸੀ ਚ ਮਣ ਮਪਡਆ

ਕਦ ਵਤਨ ਫਰਾ ਪਾ ਪਕਤ ਸ ਚਾ ਪਬਰਹਾ ਤਡੜਾ ਮਥ ਿਠਾ ਨਾ ਹ ਿਾ

ਪਬਰਹਾ ਵੀ ਲਭੀ ਕਾਮ ਦਾ ਇਹਦੀ ਿਾਤ ਕ ਿਾਤ ਨਾ ਕਾ ਭਾਵ ਪਬਰਹਾ ਰਬ ਵਡੜਾ ਮ ਚੀ ਕਕ ਪਰਹਾ

ਚਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਹ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਗ ਹ ਲਟਕ ਪਰਹਾ ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ ਹ ਭਟਕ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਪਦਨ ਬਹ ਵਡਭਾਗਾ ਿਦ ਪਕਸ ਸਾਗਰ ਪਵਚ

ਆਦਮ ਦ ਪਕਸ ਪਪਤਰ

ਅਮਬ(ਅਮੀਬ) ਿਨਮ ਪਲਆ

ਪਰ ਇਹ ਪਦਹ ਪਨਕਰਮਾ ਿਦ ਇਸ ਆਦਮ ਦੀ ਝਲੀ ਫ ਲ ਸਮ ਦਾ ਹਸੀ ਖ਼ਰ ਪਪਆ

ਵਖ-ਵਖ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਮ ਸਚ ਪਰਹਾ ਸਮ ਅਵਾਰਾ ਕ ਤਾ ਦਰ ਦਰ ਭਟਕ ਪਰਹਾ ਿਠ ਹਡ ਖਾਣ ਲਈ

ਲਭੀ ਤਰਸ ਪਰਹਾ

ਸਮ ਪਰਾਈ ਨਾਰ

ਤ ਿ ਪਫਰ ਰਡੀ ਹ

ਪਪਹਲੀ ਰਾਤ ਹਢਾਇਆ ਲਗਦੀ ਚਗੀ ਹ

ਦਿੀ ਰਾਤ ਪਬਤਾਇਆ

ਹ ਦੀ ਭਡੀ ਹ

ਪਰ ਇਹਦ ਸਗ

ਦ ਨੀਆ ਦ ਹਰ ਜ਼ਰ ਨ

ਇਕ ਅਧ ਘੜੀ ਜ਼ਰਰ ਪਬਤਾਣੀ ਪਦੀ ਹ

ਕਦ ਹਰਾਮਣ ਪਟਕ ਕ

ਨਾ ਇਹ ਬਪਹਦੀ ਹ

ਉਮਰ ਦੀ ਬਾਰੀ ਖਲਹ ਕ ਏਸ ਿਹ ਵਲ

ਕਾਮਨੀ ਮਲੀ ਨਜ਼ਰ

ਤਕਦੀ ਰਪਹਦੀ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਝਠ ਸਹਣ ਕਾਮ ਚ ਮਤ ਆਪਸ਼ਕ ਵਗ

ਪਮਠੀਆ ਕਰ ਕਰ ਗਲ ਸਾਨ ਛਲਦਾ ਹ

ਮਾਣ ਕ ਚ ਮਣ

ਇਕ ਦ ਏਸ ਹਯਾਤੀ ਦ

ਭ ਲ ਿਦਾ ਹ-

ਫਰ ਨਾ ਪਵਹੜ ਵੜਦਾ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਕ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਾਕਣ ਲਟਕ ਪਰਹ

ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਸ ਞੀ ਿੜੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ

ਸਮ ਦੀ ਇਕ-

ਠ ਕਰਾਈ ਹਈ ਸਿਣੀ ਵਗ

ਪੀੜ-ਕ ਠੀ ਪਬਰਹਣ ਵਾਕਣ ਭਟਕ ਪਰਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਦਵਤਾ ਇਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ

ਇਹ ਦਵੀ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ ਕਾਮ ਿ ਸਭ ਤ ਮਹਬਲੀ ਹ

ਉਸ ਦੀ ਮ ਨ ਕਪਹਣਾ ਨਗੀ ਇਹ ਗਲ ਕੀ ਹੀ ਨਾ ਚਗੀ ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਏਸ ਦੀ ਹ ਬਖ਼ਸ਼ੀ ਹਈ

ਤ ਦ ਤ ਹ ਸਨ ਦੀ ਿ ਰ ਤ ਹ

ਏਸ ਨ ਹ ਰਪ ਵਡਣਾ-

ਖ਼ਨ ਮਰਾ ਿ ਤਡੀ ਕ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਖੜੀ ਆ ਪਮਟੀ ਦੀ ਇਹ ਬਾਜ਼ੀ ਪਚਟੀ ਦ ਧ ਕਲੀ ਪਿ ਤਾਜ਼ੀ ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦਾ ਇਕ ਸਗਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦੀ ਕਥਾ ਸ ਣਦਾ ਕਈ ਅਲਮਸਤ ਪਿਹਾ ਿਗਮ ਹ

ਤਰਾ ਇਸ ਨ ਟ ਡੀ ਕਪਹਣਾ ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਗ਼ਮ ਹ

ਕਾਮ ਪਬਨ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਕਾਹਦ ਅਰਥ ਿ ਚਲਦਾ ਦਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਪਸ਼ਵਿੀ ਕਾਮ ਬਰਹਮ ਹ

ਕਾਮ ਹੀ ਸਭ ਤ ਮਹ ਧਰਮ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਸ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਵਖ ਪਕ ਬ ਤ ਨ ਕੀ ਹਇਆ ਹ

ਇ ਲਗਦਾ ਹ ਪਿ ਰਇਆ ਹ

ਸਾਥ ਕਈ ਪਾਪ ਹਇਆ ਹ

ਸਾਰ ਦੀਵ ਝਬ ਬ ਝਾ ਦ

ਇਸ ਨ ਥੜਹਾ ਪਰਹ ਹਟਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਮ ਖ ਨ ਪਰਹ ਭ ਆ ਦ

ਿ ਇਸ ਤ ਕਈ ਪਰਦਾ ਪਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਪਦਲ ਪਵਚ ਵੀ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਇਸ ਨ ਹਾਲ ਵੀ ਕਈ ਭ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਕਾਮ ਏਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ ਇਹ ਭਾਵ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਸੀਮਾ ਦਪਨਕ ਅਖ਼ਬਾਰ ਦ

ਅਿ ਪਰਥਮ ਪਨ ਤ

ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਛਪੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਕ ਝ ਗਰ ਬਦਸ਼ੀ ਬਚ ਤ ਇਕ ਹਰ ਉਹਦ ਨਾਲ

ਖੜਹੀ ਉਸ ਦੀ ਸਖੀ ਹ

ਤਸਵੀਰ ਦ ਪਰ ਇਕ ਇਬਾਰਤ ਦੀ ਹ ਝਿਰ

ਇਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਹੀ ਕ ੜੀ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰੀ ਪਜ਼ਦਗੀ ਥ ੜੀ ਥ ੜੀ ਹ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ

ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਮਰ ਗੀਤ ਨ ਰਦ ਮਾਸਮ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਵੀ ਅਵਾਰਾ ਨ ਭਦ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ ਅਕਸਰ ਮਰ ਸ਼ਪਹਰ ਿਦ ਆਦੀ ਹਰ ਵਾਰ ਿਦ ਆਦੀ ਪਤਨ ਫ ਲ ਪਲਆਦੀ ਗ ਲਦਾਨ ਚ ਪਤਨ ਫ ਲ ਿਦ ਹਥ ਉਹ ਸਿਾਦੀ ਮ ਸਕਾ ਕ ਤ ਅਦਾਜ਼ ਚ

ਕ ਝ ਏਦ ਉਹ ਕਪਹਦੀ ਇਕ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਤਰ ਨ ਦਾ ਮਰ ਨ ਦਾ ਇਹ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਪਕਸ ਪਪਉ ਦਾ ਪਕਸ ਮ ਦਾ ਇਕ ਫ ਲ ਮਰੀ ਕ ਖ ਦੀ ਸੀਮਾ ਦ ਹ ਨ ਦਾ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਇਕ ਗਰੀ ਪਿਹੀ ਪਨਕੀ ਬਚੀ ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਪਿਸ ਚੀਚੀ ਹ ਪਕੜ ਰਖੀ

ਓਸ ਦੀ ਸ਼ਕਲ

ਮਰ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਹ ਆ ਲਥੀ ਈਕਣ ਲਗਦਾ ਹ

ਇਹ ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਧੀ ਹ

ਮਰਾ ਤ ਮਰੀ ਬਲਣ ਦ

ਪਬਮਾਰ ਲਹ ਦਾ ਏਸ ਧਰਤੀ ਤ ਪਬਿਾਇਆ

ਕਈ ਸਝਾ ਬੀਅ ਹ

ਮਰੀ ਪੀੜਾ ਦੀ ਮਰੀਅਮ ਦ

ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਮਸੀਹ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਿਦਹੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਬਚਨ ਮਰਾ ਿੀ ਹ

ਓਹ ਹੀ ਸੀਮਾ ਧੀ ਹ

ਕਈ ਹਰ ਇਹਦਾ ਪਪਉ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਅਜਨਬੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ

ਨਾ ਤ ਤ ਹੀ ਔਲੀਆ ਹ

ਨਾ ਤ ਮ ਹੀ ਹ ਨਬੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਮਰ ਲਈ ਇਹ ਰਸ-ਭਰੀ ਤਰੀ ਮਲਕ ਮ ਸਕੜੀ ਪਕਸ ਪਵਮਾਨ ਸਵਕਾ ਦੀ ਮ ਸਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਅਿ ਵੀ ਪਿਸ ਚ ਿਾਣਦ ਪਕ ਵਾਸ਼ਨਾ ਦੀ ਕਗ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਮਰ ਲਈ ਤਰੀ ਵਫ਼ਾ ਅਿ ਵੀ ਇਕ ਸਵਗ ਹ

ਮਰ ਨਸ਼ੀਲ ਪਿਸਮ ਦੀ ਅਿ ਵੀ ਤਨ ਮਗ ਹ

ਪਿਹੜਾ ਪਕ ਤਰੀ ਨਜ਼ਰ ਪਵਚ

ਪਫਲਮੀ ਰਸਾਲ ਵਗ ਹ

ਸਫ਼ਾ ਸਫ਼ਾ ਫਰਲਣਾ ਪਿਦਹਾ ਹ ਤਰੀ ਪਦਲ ਲਗੀ ਸਮ ਨ ਸਨਹ ਮਾਰ ਕ

ਿ ਪਮਲ ਿਾਏ ਘੜੀ ਕਦੀ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਮ ਸਗਾ ਤ ਕਾਮ ਦੀ ਹ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਅਿ ਤ ਸਾਡਾ ਇਸ਼ਕ

ਓਸ ਮਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਕਾਮ ਦ ਸ ਆਦ ਪਪਛ ਹ ਿਾਏ ਿ ਹਾਪਮਲਾ ਤ ਮਕੜ ਨ ਮਾਰ ਕ

ਬਣਾ ਲਏ ਪਿਵ ਗਜ਼ਾ ਤ ਖਾਈ ਿਾਏ ਉਹ ਕਾਮਣੀ ਕ ਲਛਣੀ ਸ ਆਦ ਲਾ ਹ ਕਾਮਣੀ ਹ ਕਾਮਣੀ ਮਨ ਬਚਾ ਮਨ ਬਚਾ ਵਾਸਤਾ ਈ ਿੀਭ ਨ

ਇਹ ਖ਼ਨ ਦਾ ਨਾ ਸ ਆਦ ਪਾ ਦਰ ਹ ਕ ਬਪਹ ਪਰਹ ਨਾ ਕਲ ਆ ਨਾ ਕਲ ਆ

ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਤਰ ਗਲ ਥ ਪਚਮਟ ਕ

ਇਹ ਸ ਪਰਹਾ ਿ ਬਾਲ ਹ

ਛ ਰੀ ਹ ਸਸਕਾਰ ਦੀ ਿ ਕਰ ਰਹੀ ਹਲਾਲ ਹ

ਇਹ ਕਪਹਣ ਨ ਤ ਠੀਕ ਹ ਪਕ

ਤਰਾ ਮਰਾ ਹੀ ਲਾਲ ਹ

ਿ ਸਚੀਏ ਤ ਸਹਣੀਏ

ਤਨ ਸਦੀਵੀ ਮਰਦ ਦੀ ਮ ਿਾਣਦ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਸਾਡੀ ਵਫ਼ਾ ਨ ਗਾਲਹ ਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਪਬਤਾਉਣ ਦੀ ਚਲੀ ਅਸ ਨ ਚਾਲ ਹ

ਮਨ ਸਦੀਵੀ ਨਾਰ ਦੀ ਤ ਿਾਣਦੀ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਫਰ ਵੀ ਵਗ ਰਹੀ ਹ ਪਰਸ਼ਪਤਆ ਦੀ ਇਕ ਨਦੀ ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਮ ਉਪਿ

ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਤ ਛਬੀ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦਾ ਮ ਸਗਾ ਤ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦੀ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਹ ਠੀਕ ਪਕ ਤਰੀ ਮਰੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਸਾਨ ਆਪਣ ਹੀ ਆਪ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਿੀਲ ਵਦ ਤ

ਕ ਰਾਨ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਗਰੀਆ ਨ ਸਮ ਦੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਮਗਲੀਆ ਦਰਾਵੜ ਨ

ਆਰੀਆ ਤ ਮਾਣ ਨਹ ਅਿ ਤ ਪਦਲ ਨ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਪਦਮਾਗ਼ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਕ ਲ ਿਹਾਨ

ਸਾਡ ਵਾਕਣਾ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਸਗਰਦ

ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ

ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਹਬਹ ਚੀਨ ਕਬਤਰ ਵਾਕਣ ਗ ਟਕਦੀ ਤ ਸਨ-ਖਭ ਨ ਪਖਲਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਇਹ ਮਰੀ ਵਾਕਫ਼

ਤ ਹਮਦਰਦ ਦਾ ਘਰ

ਪਿਸ ਚ ਅਿ ਦੀ ਰਾਤ

ਮ ਇਹ ਹ ਗ ਜ਼ਾਰੀ ਪਿਸ ਦੀ ਸਰਤ

ਚਤ ਦ ਸਰਿ ਦ ਵਗ

ਨੀਮ-ਪਨਘੀ ਦਧੀਆ ਹ ਗ ਲਾਨਾਰੀ ਪਹ ਦੀ ਸਗਰਦ ਦ ਪਰਭਾਤ ਵਲ

ਪਨਤਰੀ ਮਦਰ ਦੀ ਪਚਰਨਾਮਤ ਦ ਵਗ

ਠਢੀ-ਠਢੀ ਸ ਚੀ-ਪਮਠੀ ਤ ਪਪਆਰੀ ਸ ਰਹੀ ਹ ਮਪਹਕ ਹਠ ਤ ਪਖਲਾਰੀ

ਉਫ਼

ਪਕਨੀ ਹ ਰਹੀ ਹ ਬਰਫ਼-ਬਾਰੀ ਏਸ ਬਸਤੀ ਦੀ ਠਰੀ ਹਈ ਬ ਕਲ

ਮਘ ਰਹੀ ਨਾ ਪਕਤ ਵੀ ਕਈ ਅਗਾਰੀ ਚਹ-ਪਾਸ ਜ਼ਪਹਰ ਮਹਰੀ ਬਰਫ਼ ਦਾ ਮਨ ਸਾਗਰ ਹ ਪਸਰਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਰਾ ਪਦਲ ਮਰਾ ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ

ਬਰਫ਼ ਸਗ ਹ ਬਰਫ਼ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਦਰ ਕਾਲਾ ਰ ਖ ਲਮਾ ਚੀਲਹ ਦਾ ਸ਼ੀਪਸ਼ਆ ਤ ਪਾਰ ਿ ਘਲਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਬਸਤੀ ਦੀ ਬਲਰੀ ਪਾਤਲੀ ਪਵਚ

ਸਲ ਵਤ ਚ ਪਭਆ ਹ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ

ਉਫ਼

ਇਹ ਮਨ ਕੀਹ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ

ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਸਰਦ ਤਾਬੀਰ ਪਵਚ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਕਚੀ ਗਰੀ ਿਹਾ ਸ ਤ-ਉਨਦਾ ਪਿਸਮ ਬਣਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਵਗ ਚਪਲਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਕਣ ਦਰਵਾਜ਼ ਨ ਹ ਖੜਕਾ ਪਰਹਾ

ਸ਼ਾਇਦ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਹ ਟ ਪਰਆ ਆ ਪਰਹਾ ਹ ਪਦਲਾ ਬ-ਹਪਸ਼ਆ

ਕ ਝ ਹਸ਼ ਕਰ

ਨਾ ਤ ਕਈ ਆ ਤ ਨਾ ਹੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਮਰਾ ਵਪਹਮ ਤਨ ਖਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਹ

ਇਕ ਤਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਘਰ

ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ

ਉਹ ਤ ਪਪਹਲ ਹੀ

ਅਮਾਨਤ ਹ ਪਕਸ ਦੀ ਤ ਤ ਐਵ ਪੀਣ ਪਗਲਾ ਪਾ ਪਰਹਾ ਰਸ਼ਮੀ ਿਹ ਵਗ ਰਹ ਉਹਦ ਸਵਾਸ ਤ

ਨਜ਼ਰ ਮਲੀ ਪਕਸ ਲਈ ਹ ਪਾ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਤ ਮਦਰ ਦੀ ਸ ਚੀ ਪਣ ਵਰਗਾ ਸ ਆਦ ਤ ਲਸੀ ਦਾ ਪਿਦਹ ਚ ਆ ਪਰਹਾ

ਹ ਮਨਾ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ

ਤ ਤ ਕਾ ਹੀ ਸ਼ਰਮ ਹ ਲਾਹ ਮਾਰੀ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਪਿਸਮ ਤਰਾ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਤ ਤ ਧ ਰ ਤ ਗ਼ਮ ਦੀ ਇਕ ਸਗਰਦ ਹ

ਕਰ ਨਾ ਐਵ ਮਰਖਾ ਤ ਨਜ਼ਰ ਮਾੜੀ ਲਭ ਹਮਦਰਦੀ ਚ ਨਾ ਕਈ ਪਚਗਾੜੀ ਵਖ ਤਰ ਤ ਵੀ ਵਧ ਕ ਸਰਦ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਪਕਨੀ ਹ ਸ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਬਹ-ਰਪੀਏ

ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਮਰ ਘਰ ਪਵਚ ਪਈ ਘ ਮਦੀ ਹ

ਚ ਪ ਚ ਪ ਤ ਵੀਰਾਨ

ਪਕਸ ਪਨਪਤਰ ਰ ਖ ਦ ਤ ਇਲ ਦ ਆਲਹਣ ਵਗ

ਗ ਮ-ਸ ਮ ਤ ਸ ਨਸਾਨ

ਸ਼ਾਮ-ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਐਸੀ ਬ-ਪਹਸ ਸ਼ਾਮ ਨ ਆਪਖ਼ਰ

ਮ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਸਵਰ ਆਦੀ ਿ ਕਰ ਇਸ ਨ ਵੀ ਆਉਣਾ ਸੀ ਇਹਦ ਨਾਲ ਤ ਚਗਾ ਸੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਦੀ ਬ ਕਲ ਪਵਚ

ਕਾਫ਼ੀ ਦ ਦ ਘ ਟ ਪਨਗਲ ਕ

ਪਸਗਰਟ ਧ ਖਾ ਕ ਬਪਹ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਸਰਪਮਡ-ਮਛੀ ਿਹੀਆ ਕ ੜੀਆ ਵਖਣ ਮਾਤਰ ਸੜਕ ਤ

ਯਾਰ ਦ ਸਗ ਭ ਲਣਾ ਸੀ ਥਕ ਟ ਟ ਕ ਸ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ

ਸਮ ਵੀ ਪਕਨੀ ਚਦਰੀ ਸ਼ ਹ

ਪਕਸ ਪ ਰਾਣ ਅਮਲੀ ਵਾਕਣ

ਪਦਨ ਭਰ ਪੀ ਕ ਡਡ ਸਹਰਾ ਗਲੀਆ ਤ ਬਾਜ਼ਾਰ ਦ ਪਵਚ

ਆਪਣੀ ਝਕ ਚ ਟ ਪਰਆ ਰਪਹਦ ਨਾ ਕ ਝ ਸ ਣਦ ਨਾ ਕ ਝ ਕਪਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਖੜਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਬਪਹਦ ਇਸ ਬਦਬ ਦ ਿਾਣ ਚ ਹਾਲ

ਯ ਗ ਿਡਾ ਇਕ ਪਲ ਰਪਹਦ

ਕਾਲੀਆ ਕਾਲੀਆ ਿੀਭ ਿਹੀਆ

ਮਰੀ ਹਥ-ਘੜੀ ਦੀਆ ਸਈਆ

ਮਰੀ ਪਹਕ ਪਵਚ ਲਮ ਲਮ

ਕਪਡਆ ਵਾਕਣ ਪ ੜੀਆ ਹਈਆ ਹਫ਼ੀਆ ਹਫ਼ੀਆ ਭਿ ਭਿ ਮਈਆ

ਪਦਨ ਭਰ ਸਮ ਦ ਖਹ ਤ ਬਲ ਵਾਕਣ ਿਈਆ ਹਈਆ

ਗ਼ਮ ਦ ਪਾਣੀ ਸਗ ਪਸਿਣ ਲਈ

ਮਰ ਪਦਲ ਦੀਆ ਬਿਰ ਰਹੀਆ ਅਿ ਦੀਆ ਸ਼ਾਮ ਐਵ ਗਈਆ

ਰਬ ਕਰ ਬਦਬ ਦੀ ਢਰੀ ਛਤੀ ਿਾਵ ਛਤੀ ਿਾਵ

ਿ ਰਬ ਕਰ ਕ ਬਹ -ਰਪਣੀ ਚਰ ਦ ਸਗ ਧਲ ਿਾਵ ਿ ਕਈ ਐਸਾ ਮਤਰ ਚਲ

ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਭਸਮ ਹ ਿਾਵ ਇਸ ਮਨਹਸ ਨ ਖ਼ਰ ਕਦ ਤਕ

ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ ਹ ਚਟਦ ਰਪਹਣਾ ਮ ਤ ਹਰ ਪਕਸ ਸਗ ਰਾਤ

ਨਚਣ ਬਾਲ-ਰਮ ਹ ਿਾਣਾ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਭਗ ਲਈ

ਅਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਪਪਹਲਾ ਚ ਮਣ ਬਾਲ-ਵਰਸ

ਟ ਰ ਸਾਡ ਦਰ ਆਇਆ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਪਮਟੀ ਦੀ ਬਾਜ਼ੀ ਦ ਪਲ ਖਡ ਗਵਾਇਆ

ਦਿਾ ਚ ਮਣ ਿ ਸਾਨ ਿ ਪੜਆ

ਉਹ ਸਾਡ ਮਚ ਨਾ ਆਇਆ

ਉਸ ਮਗਰ ਸ ਚ ਮਣ ਿ ਪੜਆ

ਪਰ ਹਠ ਨਾ ਲਾਇਆ

ਮ ੜ ਨਾ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਪਰ ਇਹ ਕਹਾ ਅਿ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਗਲ ਸਾਡ ਲਗ ਰਇਆ

ਹਠ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਪਸਕੀ ਤ ਚਾਨਣ ਪਿਸ ਚਇਆ

ਇਹ ਚ ਮਣ ਸਾਡਾ ਸਿਣ ਪਦਸਦਾ ਇਹ ਸਾਡਾ ਮਪਹਰਮ ਹਇਆ

ਡ ਘੀ ਢਾਬ ਪਹਿਰ ਦੀ ਸਾਡੀ ਡ ਬ ਮਇਆ ਡ ਬ ਮਇਆ

ਸਾਡਾ ਤਨ-ਮਨ ਹਪਰਆ ਹਇਆ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਕ ਪਦਲ-ਪਰਚਾਵਾ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਸਕਨ

ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਬਾਸ਼ ਨ ਇਕ ਪਤਤਲੀ ਕਪਹਣਾ ਇਹ ਹ ਪਨਰਾ ਿਨਨ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਪਿਹੜਾ ਮਪਰਆ

ਉਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਊਣ

ਮਰ-ਮ ਕ ਕ ਵੀ ਕਰ ਨਾ ਸਕਦਾ ਪਰੀ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਭਾਵ ਇਹ ਬਰਪਹਮਡ ਵੀ ਫਲ

ਿ ਪਫਰ ਅਰਨ ਵਰਨ

ਇਹ ਵੀ ਇਕ ਿਨਨ

ਮ ਹਾਲ ਤਾਜ਼ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਸਮਝ ਮਰਾ ਖ਼ਨ

ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਮਾਣ ਲਈ

ਪਿਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਹ

ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਕ ਪਕਸ ਗਰ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਮਲ ਉਿਾੜ ਦਰ ਚ

ਰਪਹਦਾ ਹਵ ਮਲਗ ਫਕਰ

ਤ ਿਠ ਟ ਕ ਦੀ ਆਸ ਲ ਕ

ਪਦਨ ਢਲ ਿ ਗਰ ਚ ਆਵ ਤ ਪਬਨ ਬ ਲਾਇਆ ਹੀ ਪਰਤ ਿਾਵ

ਔ-ਲਖ ਕਪਹ ਤ ਮਾਰ ਚਕਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਕਾਲ ਰਾਹ ਦ

ਐਸ ਬ-ਪਹਸ ਪੜਾਅ ਤ ਖਪੜਹਆ ਪਿਤ ਖ਼ਾਬ ਦ ਨੀਲ ਰ ਖ ਚ

ਪਣ ਪੀਲੀ ਪਿਹੀ ਵਗ ਰਹੀ ਏ

ਅਗ ਪਸਪਵਆ ਦੀ ਮਘ ਰਹੀ ਏ

ਕਦ ਕਦ ਕਈ ਗ਼ਮ ਦਾ ਪਛੀ ਪਰ ਨ ਆਪਣ ਹ ਫੜਫੜਦਾ ਤ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਪੀਲ ਅਰਸ਼

ਕਈ ਪਸਤਾਰਾ ਹ ਟ ਟ ਿਦਾ ਤ ਚਦੀ-ਵਨਾ ਖ਼ਾਬ ਮਰਾ ਸਮ ਦਾ ਹਰੀਅਲ ਹ ਟ ਕ ਿਦਾ ਪਵਹਦ ਪਵਹਦ ਹੀ ਨੀਲ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸਾਰਾ ਿਗਲ ਹ ਸ ਕ ਿਦਾ ਫਰ ਪਦਲ ਦੀ ਮਾਯਸ ਵਾਦੀ ਚ

ਤਲਖ਼ ਘੜੀਆ ਦ ਜ਼ਰਦ ਪਤਰ

ਚੀ ਚੀ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਝਠ ਥੜਾ ਹੀ ਮਾਰਦ ਨ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਪਰ ਦ ਨਾਲ ਖਪਹਦੀ ਇਕ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਮਪਹਲ ਚ

ਇਸ਼ਕ ਮਰਾ ਗਵਾਪਚਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਆਸ਼ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਰੀਆ ਦਾ ਆਪਖਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਹਰ ਗਲੀ ਹਾਏ ਗੀਤ ਵਰਗੀ ਨ ਹਾਰ ਦੀ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਪਟ ਚ

ਰਾਤ ਸ਼ਬਨਮ ਗ ਜ਼ਾਰਦੀ ਹ

ਤ ਹਰ ਦਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਪਾਕ ਪਮਟੀ ਦਾ ਖ਼ਨ ਪੀ ਕ ਮ ਿਨਮ ਲੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਪਕ ਦ ਧਨੀਆ ਚ

ਮਾਸਮੀਅਤ ਦਾ ਦ ਧ ਪੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਬਰਗ ਪਚਹਰ ਤ

ਝ ਰੜੀਆ ਦ ਨ ਝਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਪਕ ਸੀਨ ਅਦਰ ਨ

ਗ ਰਬਤ ਦ ਪਹਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਨਣ ਦ

ਦਵ ਦੀਵ ਹੀ ਪਹਸ ਚ ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਿਨਾਪਜ਼ਆ ਲਈ

ਖ਼ਰੀਦ ਕਫ਼ਨ ਵੀ ਪਵਕ ਚ ਕ ਨ

ਤ ਹਰ ਤੀਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਮ ਲਮ ਸੜਕ ਤ

ਿਾ ਕ ਕਈ ਕਦ ਨਹ ਮ ੜਦਾ ਇਹ ਸਮਝ ਲੀਤਾ ਿਦਾ ਹ ਮ ਰਦਾ

ਤ ਹਰ ਚਥੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਕਾਲ ਬਾਗ਼ ਚ

ਪਸਰਫ਼ ਆਸ ਦੀ ਪਣ ਿਾਵ ਕਦ ਕਦ ਹ ਓਸ ਿਹ ਚ

ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਵ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਆਬਾਦ ਕਰਨ ਨ ਤ ਹੀ ਰਕੜ

ਤ ਹੀ ਧਰਤੀ ਦਾ ਕਝ ਵਰਨ

ਤ ਹੀ ਕਰਨੀ ਫ਼ਜ਼ਾ ਮ ਅਤਰ

ਤ ਹੀ ਸਿ ਨ ਮਾਨਣਾ ਸ ਕ ਪਪਹਲ ਤ ਵਖ ਸਥਰ ਪਰ ਮ ਛਤੀ ਹੀ ਸਮਝ ਿਦਾ ਇਹ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸ਼ਰ ਹੀ ਹ

ਿ ਲਾ ਪਰਹਾ ਹ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਚਕਰ

ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਆਉਣ ਵਾਲ

ਇਹ ਲਕ ਪੜਹ ਕ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ ਇਹ ਉਹ ਪਵਚਾਰੀ ਬਦਬਖ਼ਤ ਰਹ ਹ

ਪਕ ਪਿਹੜੀ ਪਹਰਨ ਦ ਪਸਙ ਤ

ਉਦਾਸ ਲਪਮਹਆ ਨ ਫੜਣ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਚੜਹ ਰਹੀ ਏ ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ

ਪਕ ਹਠ ਦ ਫ ਲ ਦੀ ਮਪਹਕ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਰਹੀ ਏ

ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਪਨਕੀ ਉਮਰ

ਉਡਾ ਕ ਲ ਗਏ ਗ਼ਮ ਦ ਝਖੜ

ਵਫ਼ਾ ਦ ਸਹ ਦ ਮਲ ਤ

ਇਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਮ ਲਚਦਾ ਹ ਪਕ ਇਸ ਚ ਰਾਹ ਤ

ਮਨ ਕਈ ਉਿਾੜ ਦਵ ਤ ਮਰ ਮਥ ਦ ਕਾਲ ਅਖ਼ਰ ਤ

ਕਟ ਚਨ ਦਾ ਚਾੜਹ ਦਵ ਿ ਅਗ ਫ਼ ਰਕਤ ਦੀ ਪਦਨ ਦੀਵ ਪਵਚ ਚ ਰਾਹ ਦ ਸਾੜ ਦਵ ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਪਪਘਲ ਿਾਵਣ

ਇਹ ਬਦਨਸੀਬੀ ਦ ਕਾਲ ਕਕਰ

ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਬਦਲ ਿਾਵਣ

ਮਰੀ ਪਕਸਮਤ ਦ ਸਭ ਨਛਤਰ

ਮ ਮਨ ਖਤਾ ਦ ਨਾਮ ਸ ਖਗਾ ਆਪਣ ਗੀਤ ਦ ਸਨ-ਛਤਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

Page 44: Pc64 bDnc64 - Punjabi Library · Aate Dian Chirian Shiv Kumar Batalvi 6If Pc64 bDnc64 b]\ ?dWaY UIaZ\c 6If Pc64 bDnc64 DaRMc YaN D ^dÊNc 7? S_anc U^Nc ?^W NfYc WfYf Ph^N Unc bS6Yc

ਇਕ ਉਡਾਰੀ ਐਸੀ ਮਾਰੀ ਉਹ ਮ ੜ ਵਤਨ ਨਹ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏ

ਮ ਇਕ ਪਸ਼ਕਰਾ ਯਾਰ ਬਣਾਇਆ

ਉਹਦ ਪਸਰ ਤ ਕਲਗੀ ਤ ਉਹਦ ਪਰ ਝਿਰ

ਤ ਉਹ ਚਗ ਚ ਗਦਾ ਆਇਆ

ਨੀ ਮ ਵਾਰੀ ਿ

ਇਕ ਿਾਮ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਇਕ ਡਣ

ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਮਰੀ ਸਚ ਦ

ਪਸਪਵਆ ਚ ਕਈ ਵਾਰ

ਮਨ ਨਗੀ ਅਲਫ਼

ਘ ਮਦੀ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਪਾਲਤ ਸਪ ਕਈ

ਮਨ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਇਸ ਸ਼ਪਹਰ-ਸਪਰ ਦੀ ਹ ਸ ਕਦ ਚ ਛ ਟ ਕ

ਮਾਰ ਕ ਡਗ ਕਲਿ ਤ

ਹ ਣ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਲਮਬ ਦੀ ਨਾਰ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਦਹੀ ਮਗ ਚ ਜ਼ਰਦਾਰੀ ਨ

ਹਾਏ ਪਝ ਕ ਸਧਰ

ਅਫ਼ਰੀਕਾ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਤ

ਕਰ ਪਵਧਵਾ ਪਬਠਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਐਸੀ ਮਨਹਸ

ਤ ਬਦਸ਼ਕਲ ਸ਼ਪਹਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਹੜ ਸ਼ਪਹਰ ਚ

ਇਸ ਦ ਧ ਪਮਲ ਕਾਹਵ ਦ ਰਗ ਦੀ ਮਾਸਮ ਗ ਨਾਹ ਵਰਗੀ ਮ ਹਬਤ ਮ ਗਵਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਪਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਚਬਰਹਾ ਮਥ ਮਰਾ ਪਬਰਹਾ ਵਡਾ ਮ ਪਨਤ ਕਕ ਪਰਹਾ ਮਰੀ ਝਲੀ ਇਕ ਹਕਾ ਇਹਦੀ ਝਲ ਅਥਾਹ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਇਸ਼ਕ ਗਵਾਚਾ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਹ ਗਏ ਸਾਹ

ਮਰ ਹਠ ਵਖ ਲਈ

ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ ਹਢਾ

ਿ ਚ ਮਣ ਮਰ ਦਰ ਤ ਖਪੜਹਆ

ਇਕ ਅਧ ਵਾਰੀ ਆ

ਮ ੜ ਉਹ ਭ ਲ ਕਦ ਨਾ ਲਪਘਆ

ਏਸ ਦਰ ਦ ਰਾਹ

ਮ ਉਹਨ ਪਨਤ ਉਡੀਕਣ ਬਠਾ ਥਪਕਆ ਔਸੀਆ ਪਾ ਮਨ ਉਹ ਚ ਮਣ ਨਾ ਬਹ ਪੜਆ

ਸ ਚ ਮਣ ਦ ਵਣ ਗਾਹ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਮਰ ਹਾਣ ਦਾ ਪਵਚ ਲਖ ਸਰਿ ਦਾ ਤਾ ਪਿਹੜ ਸਾਹ ਚਤਰ ਖਡਦਾ ਮਨ ਉਸ ਚ ਮਣ ਦਾ ਚਾ

ਪਰਦਸੀ ਚ ਮਣ ਮਪਡਆ

ਕਦ ਵਤਨ ਫਰਾ ਪਾ ਪਕਤ ਸ ਚਾ ਪਬਰਹਾ ਤਡੜਾ ਮਥ ਿਠਾ ਨਾ ਹ ਿਾ

ਪਬਰਹਾ ਵੀ ਲਭੀ ਕਾਮ ਦਾ ਇਹਦੀ ਿਾਤ ਕ ਿਾਤ ਨਾ ਕਾ ਭਾਵ ਪਬਰਹਾ ਰਬ ਵਡੜਾ ਮ ਚੀ ਕਕ ਪਰਹਾ

ਚਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਹ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਗ ਹ ਲਟਕ ਪਰਹਾ ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ ਹ ਭਟਕ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਪਦਨ ਬਹ ਵਡਭਾਗਾ ਿਦ ਪਕਸ ਸਾਗਰ ਪਵਚ

ਆਦਮ ਦ ਪਕਸ ਪਪਤਰ

ਅਮਬ(ਅਮੀਬ) ਿਨਮ ਪਲਆ

ਪਰ ਇਹ ਪਦਹ ਪਨਕਰਮਾ ਿਦ ਇਸ ਆਦਮ ਦੀ ਝਲੀ ਫ ਲ ਸਮ ਦਾ ਹਸੀ ਖ਼ਰ ਪਪਆ

ਵਖ-ਵਖ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਮ ਸਚ ਪਰਹਾ ਸਮ ਅਵਾਰਾ ਕ ਤਾ ਦਰ ਦਰ ਭਟਕ ਪਰਹਾ ਿਠ ਹਡ ਖਾਣ ਲਈ

ਲਭੀ ਤਰਸ ਪਰਹਾ

ਸਮ ਪਰਾਈ ਨਾਰ

ਤ ਿ ਪਫਰ ਰਡੀ ਹ

ਪਪਹਲੀ ਰਾਤ ਹਢਾਇਆ ਲਗਦੀ ਚਗੀ ਹ

ਦਿੀ ਰਾਤ ਪਬਤਾਇਆ

ਹ ਦੀ ਭਡੀ ਹ

ਪਰ ਇਹਦ ਸਗ

ਦ ਨੀਆ ਦ ਹਰ ਜ਼ਰ ਨ

ਇਕ ਅਧ ਘੜੀ ਜ਼ਰਰ ਪਬਤਾਣੀ ਪਦੀ ਹ

ਕਦ ਹਰਾਮਣ ਪਟਕ ਕ

ਨਾ ਇਹ ਬਪਹਦੀ ਹ

ਉਮਰ ਦੀ ਬਾਰੀ ਖਲਹ ਕ ਏਸ ਿਹ ਵਲ

ਕਾਮਨੀ ਮਲੀ ਨਜ਼ਰ

ਤਕਦੀ ਰਪਹਦੀ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਝਠ ਸਹਣ ਕਾਮ ਚ ਮਤ ਆਪਸ਼ਕ ਵਗ

ਪਮਠੀਆ ਕਰ ਕਰ ਗਲ ਸਾਨ ਛਲਦਾ ਹ

ਮਾਣ ਕ ਚ ਮਣ

ਇਕ ਦ ਏਸ ਹਯਾਤੀ ਦ

ਭ ਲ ਿਦਾ ਹ-

ਫਰ ਨਾ ਪਵਹੜ ਵੜਦਾ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਕ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਾਕਣ ਲਟਕ ਪਰਹ

ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਸ ਞੀ ਿੜੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ

ਸਮ ਦੀ ਇਕ-

ਠ ਕਰਾਈ ਹਈ ਸਿਣੀ ਵਗ

ਪੀੜ-ਕ ਠੀ ਪਬਰਹਣ ਵਾਕਣ ਭਟਕ ਪਰਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਦਵਤਾ ਇਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ

ਇਹ ਦਵੀ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ ਕਾਮ ਿ ਸਭ ਤ ਮਹਬਲੀ ਹ

ਉਸ ਦੀ ਮ ਨ ਕਪਹਣਾ ਨਗੀ ਇਹ ਗਲ ਕੀ ਹੀ ਨਾ ਚਗੀ ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਏਸ ਦੀ ਹ ਬਖ਼ਸ਼ੀ ਹਈ

ਤ ਦ ਤ ਹ ਸਨ ਦੀ ਿ ਰ ਤ ਹ

ਏਸ ਨ ਹ ਰਪ ਵਡਣਾ-

ਖ਼ਨ ਮਰਾ ਿ ਤਡੀ ਕ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਖੜੀ ਆ ਪਮਟੀ ਦੀ ਇਹ ਬਾਜ਼ੀ ਪਚਟੀ ਦ ਧ ਕਲੀ ਪਿ ਤਾਜ਼ੀ ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦਾ ਇਕ ਸਗਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦੀ ਕਥਾ ਸ ਣਦਾ ਕਈ ਅਲਮਸਤ ਪਿਹਾ ਿਗਮ ਹ

ਤਰਾ ਇਸ ਨ ਟ ਡੀ ਕਪਹਣਾ ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਗ਼ਮ ਹ

ਕਾਮ ਪਬਨ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਕਾਹਦ ਅਰਥ ਿ ਚਲਦਾ ਦਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਪਸ਼ਵਿੀ ਕਾਮ ਬਰਹਮ ਹ

ਕਾਮ ਹੀ ਸਭ ਤ ਮਹ ਧਰਮ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਸ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਵਖ ਪਕ ਬ ਤ ਨ ਕੀ ਹਇਆ ਹ

ਇ ਲਗਦਾ ਹ ਪਿ ਰਇਆ ਹ

ਸਾਥ ਕਈ ਪਾਪ ਹਇਆ ਹ

ਸਾਰ ਦੀਵ ਝਬ ਬ ਝਾ ਦ

ਇਸ ਨ ਥੜਹਾ ਪਰਹ ਹਟਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਮ ਖ ਨ ਪਰਹ ਭ ਆ ਦ

ਿ ਇਸ ਤ ਕਈ ਪਰਦਾ ਪਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਪਦਲ ਪਵਚ ਵੀ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਇਸ ਨ ਹਾਲ ਵੀ ਕਈ ਭ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਕਾਮ ਏਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ ਇਹ ਭਾਵ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਸੀਮਾ ਦਪਨਕ ਅਖ਼ਬਾਰ ਦ

ਅਿ ਪਰਥਮ ਪਨ ਤ

ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਛਪੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਕ ਝ ਗਰ ਬਦਸ਼ੀ ਬਚ ਤ ਇਕ ਹਰ ਉਹਦ ਨਾਲ

ਖੜਹੀ ਉਸ ਦੀ ਸਖੀ ਹ

ਤਸਵੀਰ ਦ ਪਰ ਇਕ ਇਬਾਰਤ ਦੀ ਹ ਝਿਰ

ਇਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਹੀ ਕ ੜੀ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰੀ ਪਜ਼ਦਗੀ ਥ ੜੀ ਥ ੜੀ ਹ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ

ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਮਰ ਗੀਤ ਨ ਰਦ ਮਾਸਮ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਵੀ ਅਵਾਰਾ ਨ ਭਦ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ ਅਕਸਰ ਮਰ ਸ਼ਪਹਰ ਿਦ ਆਦੀ ਹਰ ਵਾਰ ਿਦ ਆਦੀ ਪਤਨ ਫ ਲ ਪਲਆਦੀ ਗ ਲਦਾਨ ਚ ਪਤਨ ਫ ਲ ਿਦ ਹਥ ਉਹ ਸਿਾਦੀ ਮ ਸਕਾ ਕ ਤ ਅਦਾਜ਼ ਚ

ਕ ਝ ਏਦ ਉਹ ਕਪਹਦੀ ਇਕ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਤਰ ਨ ਦਾ ਮਰ ਨ ਦਾ ਇਹ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਪਕਸ ਪਪਉ ਦਾ ਪਕਸ ਮ ਦਾ ਇਕ ਫ ਲ ਮਰੀ ਕ ਖ ਦੀ ਸੀਮਾ ਦ ਹ ਨ ਦਾ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਇਕ ਗਰੀ ਪਿਹੀ ਪਨਕੀ ਬਚੀ ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਪਿਸ ਚੀਚੀ ਹ ਪਕੜ ਰਖੀ

ਓਸ ਦੀ ਸ਼ਕਲ

ਮਰ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਹ ਆ ਲਥੀ ਈਕਣ ਲਗਦਾ ਹ

ਇਹ ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਧੀ ਹ

ਮਰਾ ਤ ਮਰੀ ਬਲਣ ਦ

ਪਬਮਾਰ ਲਹ ਦਾ ਏਸ ਧਰਤੀ ਤ ਪਬਿਾਇਆ

ਕਈ ਸਝਾ ਬੀਅ ਹ

ਮਰੀ ਪੀੜਾ ਦੀ ਮਰੀਅਮ ਦ

ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਮਸੀਹ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਿਦਹੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਬਚਨ ਮਰਾ ਿੀ ਹ

ਓਹ ਹੀ ਸੀਮਾ ਧੀ ਹ

ਕਈ ਹਰ ਇਹਦਾ ਪਪਉ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਅਜਨਬੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ

ਨਾ ਤ ਤ ਹੀ ਔਲੀਆ ਹ

ਨਾ ਤ ਮ ਹੀ ਹ ਨਬੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਮਰ ਲਈ ਇਹ ਰਸ-ਭਰੀ ਤਰੀ ਮਲਕ ਮ ਸਕੜੀ ਪਕਸ ਪਵਮਾਨ ਸਵਕਾ ਦੀ ਮ ਸਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਅਿ ਵੀ ਪਿਸ ਚ ਿਾਣਦ ਪਕ ਵਾਸ਼ਨਾ ਦੀ ਕਗ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਮਰ ਲਈ ਤਰੀ ਵਫ਼ਾ ਅਿ ਵੀ ਇਕ ਸਵਗ ਹ

ਮਰ ਨਸ਼ੀਲ ਪਿਸਮ ਦੀ ਅਿ ਵੀ ਤਨ ਮਗ ਹ

ਪਿਹੜਾ ਪਕ ਤਰੀ ਨਜ਼ਰ ਪਵਚ

ਪਫਲਮੀ ਰਸਾਲ ਵਗ ਹ

ਸਫ਼ਾ ਸਫ਼ਾ ਫਰਲਣਾ ਪਿਦਹਾ ਹ ਤਰੀ ਪਦਲ ਲਗੀ ਸਮ ਨ ਸਨਹ ਮਾਰ ਕ

ਿ ਪਮਲ ਿਾਏ ਘੜੀ ਕਦੀ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਮ ਸਗਾ ਤ ਕਾਮ ਦੀ ਹ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਅਿ ਤ ਸਾਡਾ ਇਸ਼ਕ

ਓਸ ਮਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਕਾਮ ਦ ਸ ਆਦ ਪਪਛ ਹ ਿਾਏ ਿ ਹਾਪਮਲਾ ਤ ਮਕੜ ਨ ਮਾਰ ਕ

ਬਣਾ ਲਏ ਪਿਵ ਗਜ਼ਾ ਤ ਖਾਈ ਿਾਏ ਉਹ ਕਾਮਣੀ ਕ ਲਛਣੀ ਸ ਆਦ ਲਾ ਹ ਕਾਮਣੀ ਹ ਕਾਮਣੀ ਮਨ ਬਚਾ ਮਨ ਬਚਾ ਵਾਸਤਾ ਈ ਿੀਭ ਨ

ਇਹ ਖ਼ਨ ਦਾ ਨਾ ਸ ਆਦ ਪਾ ਦਰ ਹ ਕ ਬਪਹ ਪਰਹ ਨਾ ਕਲ ਆ ਨਾ ਕਲ ਆ

ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਤਰ ਗਲ ਥ ਪਚਮਟ ਕ

ਇਹ ਸ ਪਰਹਾ ਿ ਬਾਲ ਹ

ਛ ਰੀ ਹ ਸਸਕਾਰ ਦੀ ਿ ਕਰ ਰਹੀ ਹਲਾਲ ਹ

ਇਹ ਕਪਹਣ ਨ ਤ ਠੀਕ ਹ ਪਕ

ਤਰਾ ਮਰਾ ਹੀ ਲਾਲ ਹ

ਿ ਸਚੀਏ ਤ ਸਹਣੀਏ

ਤਨ ਸਦੀਵੀ ਮਰਦ ਦੀ ਮ ਿਾਣਦ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਸਾਡੀ ਵਫ਼ਾ ਨ ਗਾਲਹ ਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਪਬਤਾਉਣ ਦੀ ਚਲੀ ਅਸ ਨ ਚਾਲ ਹ

ਮਨ ਸਦੀਵੀ ਨਾਰ ਦੀ ਤ ਿਾਣਦੀ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਫਰ ਵੀ ਵਗ ਰਹੀ ਹ ਪਰਸ਼ਪਤਆ ਦੀ ਇਕ ਨਦੀ ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਮ ਉਪਿ

ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਤ ਛਬੀ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦਾ ਮ ਸਗਾ ਤ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦੀ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਹ ਠੀਕ ਪਕ ਤਰੀ ਮਰੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਸਾਨ ਆਪਣ ਹੀ ਆਪ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਿੀਲ ਵਦ ਤ

ਕ ਰਾਨ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਗਰੀਆ ਨ ਸਮ ਦੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਮਗਲੀਆ ਦਰਾਵੜ ਨ

ਆਰੀਆ ਤ ਮਾਣ ਨਹ ਅਿ ਤ ਪਦਲ ਨ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਪਦਮਾਗ਼ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਕ ਲ ਿਹਾਨ

ਸਾਡ ਵਾਕਣਾ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਸਗਰਦ

ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ

ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਹਬਹ ਚੀਨ ਕਬਤਰ ਵਾਕਣ ਗ ਟਕਦੀ ਤ ਸਨ-ਖਭ ਨ ਪਖਲਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਇਹ ਮਰੀ ਵਾਕਫ਼

ਤ ਹਮਦਰਦ ਦਾ ਘਰ

ਪਿਸ ਚ ਅਿ ਦੀ ਰਾਤ

ਮ ਇਹ ਹ ਗ ਜ਼ਾਰੀ ਪਿਸ ਦੀ ਸਰਤ

ਚਤ ਦ ਸਰਿ ਦ ਵਗ

ਨੀਮ-ਪਨਘੀ ਦਧੀਆ ਹ ਗ ਲਾਨਾਰੀ ਪਹ ਦੀ ਸਗਰਦ ਦ ਪਰਭਾਤ ਵਲ

ਪਨਤਰੀ ਮਦਰ ਦੀ ਪਚਰਨਾਮਤ ਦ ਵਗ

ਠਢੀ-ਠਢੀ ਸ ਚੀ-ਪਮਠੀ ਤ ਪਪਆਰੀ ਸ ਰਹੀ ਹ ਮਪਹਕ ਹਠ ਤ ਪਖਲਾਰੀ

ਉਫ਼

ਪਕਨੀ ਹ ਰਹੀ ਹ ਬਰਫ਼-ਬਾਰੀ ਏਸ ਬਸਤੀ ਦੀ ਠਰੀ ਹਈ ਬ ਕਲ

ਮਘ ਰਹੀ ਨਾ ਪਕਤ ਵੀ ਕਈ ਅਗਾਰੀ ਚਹ-ਪਾਸ ਜ਼ਪਹਰ ਮਹਰੀ ਬਰਫ਼ ਦਾ ਮਨ ਸਾਗਰ ਹ ਪਸਰਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਰਾ ਪਦਲ ਮਰਾ ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ

ਬਰਫ਼ ਸਗ ਹ ਬਰਫ਼ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਦਰ ਕਾਲਾ ਰ ਖ ਲਮਾ ਚੀਲਹ ਦਾ ਸ਼ੀਪਸ਼ਆ ਤ ਪਾਰ ਿ ਘਲਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਬਸਤੀ ਦੀ ਬਲਰੀ ਪਾਤਲੀ ਪਵਚ

ਸਲ ਵਤ ਚ ਪਭਆ ਹ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ

ਉਫ਼

ਇਹ ਮਨ ਕੀਹ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ

ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਸਰਦ ਤਾਬੀਰ ਪਵਚ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਕਚੀ ਗਰੀ ਿਹਾ ਸ ਤ-ਉਨਦਾ ਪਿਸਮ ਬਣਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਵਗ ਚਪਲਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਕਣ ਦਰਵਾਜ਼ ਨ ਹ ਖੜਕਾ ਪਰਹਾ

ਸ਼ਾਇਦ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਹ ਟ ਪਰਆ ਆ ਪਰਹਾ ਹ ਪਦਲਾ ਬ-ਹਪਸ਼ਆ

ਕ ਝ ਹਸ਼ ਕਰ

ਨਾ ਤ ਕਈ ਆ ਤ ਨਾ ਹੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਮਰਾ ਵਪਹਮ ਤਨ ਖਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਹ

ਇਕ ਤਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਘਰ

ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ

ਉਹ ਤ ਪਪਹਲ ਹੀ

ਅਮਾਨਤ ਹ ਪਕਸ ਦੀ ਤ ਤ ਐਵ ਪੀਣ ਪਗਲਾ ਪਾ ਪਰਹਾ ਰਸ਼ਮੀ ਿਹ ਵਗ ਰਹ ਉਹਦ ਸਵਾਸ ਤ

ਨਜ਼ਰ ਮਲੀ ਪਕਸ ਲਈ ਹ ਪਾ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਤ ਮਦਰ ਦੀ ਸ ਚੀ ਪਣ ਵਰਗਾ ਸ ਆਦ ਤ ਲਸੀ ਦਾ ਪਿਦਹ ਚ ਆ ਪਰਹਾ

ਹ ਮਨਾ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ

ਤ ਤ ਕਾ ਹੀ ਸ਼ਰਮ ਹ ਲਾਹ ਮਾਰੀ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਪਿਸਮ ਤਰਾ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਤ ਤ ਧ ਰ ਤ ਗ਼ਮ ਦੀ ਇਕ ਸਗਰਦ ਹ

ਕਰ ਨਾ ਐਵ ਮਰਖਾ ਤ ਨਜ਼ਰ ਮਾੜੀ ਲਭ ਹਮਦਰਦੀ ਚ ਨਾ ਕਈ ਪਚਗਾੜੀ ਵਖ ਤਰ ਤ ਵੀ ਵਧ ਕ ਸਰਦ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਪਕਨੀ ਹ ਸ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਬਹ-ਰਪੀਏ

ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਮਰ ਘਰ ਪਵਚ ਪਈ ਘ ਮਦੀ ਹ

ਚ ਪ ਚ ਪ ਤ ਵੀਰਾਨ

ਪਕਸ ਪਨਪਤਰ ਰ ਖ ਦ ਤ ਇਲ ਦ ਆਲਹਣ ਵਗ

ਗ ਮ-ਸ ਮ ਤ ਸ ਨਸਾਨ

ਸ਼ਾਮ-ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਐਸੀ ਬ-ਪਹਸ ਸ਼ਾਮ ਨ ਆਪਖ਼ਰ

ਮ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਸਵਰ ਆਦੀ ਿ ਕਰ ਇਸ ਨ ਵੀ ਆਉਣਾ ਸੀ ਇਹਦ ਨਾਲ ਤ ਚਗਾ ਸੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਦੀ ਬ ਕਲ ਪਵਚ

ਕਾਫ਼ੀ ਦ ਦ ਘ ਟ ਪਨਗਲ ਕ

ਪਸਗਰਟ ਧ ਖਾ ਕ ਬਪਹ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਸਰਪਮਡ-ਮਛੀ ਿਹੀਆ ਕ ੜੀਆ ਵਖਣ ਮਾਤਰ ਸੜਕ ਤ

ਯਾਰ ਦ ਸਗ ਭ ਲਣਾ ਸੀ ਥਕ ਟ ਟ ਕ ਸ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ

ਸਮ ਵੀ ਪਕਨੀ ਚਦਰੀ ਸ਼ ਹ

ਪਕਸ ਪ ਰਾਣ ਅਮਲੀ ਵਾਕਣ

ਪਦਨ ਭਰ ਪੀ ਕ ਡਡ ਸਹਰਾ ਗਲੀਆ ਤ ਬਾਜ਼ਾਰ ਦ ਪਵਚ

ਆਪਣੀ ਝਕ ਚ ਟ ਪਰਆ ਰਪਹਦ ਨਾ ਕ ਝ ਸ ਣਦ ਨਾ ਕ ਝ ਕਪਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਖੜਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਬਪਹਦ ਇਸ ਬਦਬ ਦ ਿਾਣ ਚ ਹਾਲ

ਯ ਗ ਿਡਾ ਇਕ ਪਲ ਰਪਹਦ

ਕਾਲੀਆ ਕਾਲੀਆ ਿੀਭ ਿਹੀਆ

ਮਰੀ ਹਥ-ਘੜੀ ਦੀਆ ਸਈਆ

ਮਰੀ ਪਹਕ ਪਵਚ ਲਮ ਲਮ

ਕਪਡਆ ਵਾਕਣ ਪ ੜੀਆ ਹਈਆ ਹਫ਼ੀਆ ਹਫ਼ੀਆ ਭਿ ਭਿ ਮਈਆ

ਪਦਨ ਭਰ ਸਮ ਦ ਖਹ ਤ ਬਲ ਵਾਕਣ ਿਈਆ ਹਈਆ

ਗ਼ਮ ਦ ਪਾਣੀ ਸਗ ਪਸਿਣ ਲਈ

ਮਰ ਪਦਲ ਦੀਆ ਬਿਰ ਰਹੀਆ ਅਿ ਦੀਆ ਸ਼ਾਮ ਐਵ ਗਈਆ

ਰਬ ਕਰ ਬਦਬ ਦੀ ਢਰੀ ਛਤੀ ਿਾਵ ਛਤੀ ਿਾਵ

ਿ ਰਬ ਕਰ ਕ ਬਹ -ਰਪਣੀ ਚਰ ਦ ਸਗ ਧਲ ਿਾਵ ਿ ਕਈ ਐਸਾ ਮਤਰ ਚਲ

ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਭਸਮ ਹ ਿਾਵ ਇਸ ਮਨਹਸ ਨ ਖ਼ਰ ਕਦ ਤਕ

ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ ਹ ਚਟਦ ਰਪਹਣਾ ਮ ਤ ਹਰ ਪਕਸ ਸਗ ਰਾਤ

ਨਚਣ ਬਾਲ-ਰਮ ਹ ਿਾਣਾ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਭਗ ਲਈ

ਅਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਪਪਹਲਾ ਚ ਮਣ ਬਾਲ-ਵਰਸ

ਟ ਰ ਸਾਡ ਦਰ ਆਇਆ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਪਮਟੀ ਦੀ ਬਾਜ਼ੀ ਦ ਪਲ ਖਡ ਗਵਾਇਆ

ਦਿਾ ਚ ਮਣ ਿ ਸਾਨ ਿ ਪੜਆ

ਉਹ ਸਾਡ ਮਚ ਨਾ ਆਇਆ

ਉਸ ਮਗਰ ਸ ਚ ਮਣ ਿ ਪੜਆ

ਪਰ ਹਠ ਨਾ ਲਾਇਆ

ਮ ੜ ਨਾ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਪਰ ਇਹ ਕਹਾ ਅਿ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਗਲ ਸਾਡ ਲਗ ਰਇਆ

ਹਠ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਪਸਕੀ ਤ ਚਾਨਣ ਪਿਸ ਚਇਆ

ਇਹ ਚ ਮਣ ਸਾਡਾ ਸਿਣ ਪਦਸਦਾ ਇਹ ਸਾਡਾ ਮਪਹਰਮ ਹਇਆ

ਡ ਘੀ ਢਾਬ ਪਹਿਰ ਦੀ ਸਾਡੀ ਡ ਬ ਮਇਆ ਡ ਬ ਮਇਆ

ਸਾਡਾ ਤਨ-ਮਨ ਹਪਰਆ ਹਇਆ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਕ ਪਦਲ-ਪਰਚਾਵਾ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਸਕਨ

ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਬਾਸ਼ ਨ ਇਕ ਪਤਤਲੀ ਕਪਹਣਾ ਇਹ ਹ ਪਨਰਾ ਿਨਨ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਪਿਹੜਾ ਮਪਰਆ

ਉਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਊਣ

ਮਰ-ਮ ਕ ਕ ਵੀ ਕਰ ਨਾ ਸਕਦਾ ਪਰੀ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਭਾਵ ਇਹ ਬਰਪਹਮਡ ਵੀ ਫਲ

ਿ ਪਫਰ ਅਰਨ ਵਰਨ

ਇਹ ਵੀ ਇਕ ਿਨਨ

ਮ ਹਾਲ ਤਾਜ਼ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਸਮਝ ਮਰਾ ਖ਼ਨ

ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਮਾਣ ਲਈ

ਪਿਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਹ

ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਕ ਪਕਸ ਗਰ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਮਲ ਉਿਾੜ ਦਰ ਚ

ਰਪਹਦਾ ਹਵ ਮਲਗ ਫਕਰ

ਤ ਿਠ ਟ ਕ ਦੀ ਆਸ ਲ ਕ

ਪਦਨ ਢਲ ਿ ਗਰ ਚ ਆਵ ਤ ਪਬਨ ਬ ਲਾਇਆ ਹੀ ਪਰਤ ਿਾਵ

ਔ-ਲਖ ਕਪਹ ਤ ਮਾਰ ਚਕਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਕਾਲ ਰਾਹ ਦ

ਐਸ ਬ-ਪਹਸ ਪੜਾਅ ਤ ਖਪੜਹਆ ਪਿਤ ਖ਼ਾਬ ਦ ਨੀਲ ਰ ਖ ਚ

ਪਣ ਪੀਲੀ ਪਿਹੀ ਵਗ ਰਹੀ ਏ

ਅਗ ਪਸਪਵਆ ਦੀ ਮਘ ਰਹੀ ਏ

ਕਦ ਕਦ ਕਈ ਗ਼ਮ ਦਾ ਪਛੀ ਪਰ ਨ ਆਪਣ ਹ ਫੜਫੜਦਾ ਤ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਪੀਲ ਅਰਸ਼

ਕਈ ਪਸਤਾਰਾ ਹ ਟ ਟ ਿਦਾ ਤ ਚਦੀ-ਵਨਾ ਖ਼ਾਬ ਮਰਾ ਸਮ ਦਾ ਹਰੀਅਲ ਹ ਟ ਕ ਿਦਾ ਪਵਹਦ ਪਵਹਦ ਹੀ ਨੀਲ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸਾਰਾ ਿਗਲ ਹ ਸ ਕ ਿਦਾ ਫਰ ਪਦਲ ਦੀ ਮਾਯਸ ਵਾਦੀ ਚ

ਤਲਖ਼ ਘੜੀਆ ਦ ਜ਼ਰਦ ਪਤਰ

ਚੀ ਚੀ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਝਠ ਥੜਾ ਹੀ ਮਾਰਦ ਨ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਪਰ ਦ ਨਾਲ ਖਪਹਦੀ ਇਕ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਮਪਹਲ ਚ

ਇਸ਼ਕ ਮਰਾ ਗਵਾਪਚਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਆਸ਼ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਰੀਆ ਦਾ ਆਪਖਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਹਰ ਗਲੀ ਹਾਏ ਗੀਤ ਵਰਗੀ ਨ ਹਾਰ ਦੀ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਪਟ ਚ

ਰਾਤ ਸ਼ਬਨਮ ਗ ਜ਼ਾਰਦੀ ਹ

ਤ ਹਰ ਦਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਪਾਕ ਪਮਟੀ ਦਾ ਖ਼ਨ ਪੀ ਕ ਮ ਿਨਮ ਲੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਪਕ ਦ ਧਨੀਆ ਚ

ਮਾਸਮੀਅਤ ਦਾ ਦ ਧ ਪੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਬਰਗ ਪਚਹਰ ਤ

ਝ ਰੜੀਆ ਦ ਨ ਝਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਪਕ ਸੀਨ ਅਦਰ ਨ

ਗ ਰਬਤ ਦ ਪਹਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਨਣ ਦ

ਦਵ ਦੀਵ ਹੀ ਪਹਸ ਚ ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਿਨਾਪਜ਼ਆ ਲਈ

ਖ਼ਰੀਦ ਕਫ਼ਨ ਵੀ ਪਵਕ ਚ ਕ ਨ

ਤ ਹਰ ਤੀਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਮ ਲਮ ਸੜਕ ਤ

ਿਾ ਕ ਕਈ ਕਦ ਨਹ ਮ ੜਦਾ ਇਹ ਸਮਝ ਲੀਤਾ ਿਦਾ ਹ ਮ ਰਦਾ

ਤ ਹਰ ਚਥੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਕਾਲ ਬਾਗ਼ ਚ

ਪਸਰਫ਼ ਆਸ ਦੀ ਪਣ ਿਾਵ ਕਦ ਕਦ ਹ ਓਸ ਿਹ ਚ

ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਵ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਆਬਾਦ ਕਰਨ ਨ ਤ ਹੀ ਰਕੜ

ਤ ਹੀ ਧਰਤੀ ਦਾ ਕਝ ਵਰਨ

ਤ ਹੀ ਕਰਨੀ ਫ਼ਜ਼ਾ ਮ ਅਤਰ

ਤ ਹੀ ਸਿ ਨ ਮਾਨਣਾ ਸ ਕ ਪਪਹਲ ਤ ਵਖ ਸਥਰ ਪਰ ਮ ਛਤੀ ਹੀ ਸਮਝ ਿਦਾ ਇਹ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸ਼ਰ ਹੀ ਹ

ਿ ਲਾ ਪਰਹਾ ਹ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਚਕਰ

ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਆਉਣ ਵਾਲ

ਇਹ ਲਕ ਪੜਹ ਕ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ ਇਹ ਉਹ ਪਵਚਾਰੀ ਬਦਬਖ਼ਤ ਰਹ ਹ

ਪਕ ਪਿਹੜੀ ਪਹਰਨ ਦ ਪਸਙ ਤ

ਉਦਾਸ ਲਪਮਹਆ ਨ ਫੜਣ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਚੜਹ ਰਹੀ ਏ ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ

ਪਕ ਹਠ ਦ ਫ ਲ ਦੀ ਮਪਹਕ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਰਹੀ ਏ

ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਪਨਕੀ ਉਮਰ

ਉਡਾ ਕ ਲ ਗਏ ਗ਼ਮ ਦ ਝਖੜ

ਵਫ਼ਾ ਦ ਸਹ ਦ ਮਲ ਤ

ਇਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਮ ਲਚਦਾ ਹ ਪਕ ਇਸ ਚ ਰਾਹ ਤ

ਮਨ ਕਈ ਉਿਾੜ ਦਵ ਤ ਮਰ ਮਥ ਦ ਕਾਲ ਅਖ਼ਰ ਤ

ਕਟ ਚਨ ਦਾ ਚਾੜਹ ਦਵ ਿ ਅਗ ਫ਼ ਰਕਤ ਦੀ ਪਦਨ ਦੀਵ ਪਵਚ ਚ ਰਾਹ ਦ ਸਾੜ ਦਵ ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਪਪਘਲ ਿਾਵਣ

ਇਹ ਬਦਨਸੀਬੀ ਦ ਕਾਲ ਕਕਰ

ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਬਦਲ ਿਾਵਣ

ਮਰੀ ਪਕਸਮਤ ਦ ਸਭ ਨਛਤਰ

ਮ ਮਨ ਖਤਾ ਦ ਨਾਮ ਸ ਖਗਾ ਆਪਣ ਗੀਤ ਦ ਸਨ-ਛਤਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

Page 45: Pc64 bDnc64 - Punjabi Library · Aate Dian Chirian Shiv Kumar Batalvi 6If Pc64 bDnc64 b]\ ?dWaY UIaZ\c 6If Pc64 bDnc64 DaRMc YaN D ^dÊNc 7? S_anc U^Nc ?^W NfYc WfYf Ph^N Unc bS6Yc

ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਮਰੀ ਸਚ ਦ

ਪਸਪਵਆ ਚ ਕਈ ਵਾਰ

ਮਨ ਨਗੀ ਅਲਫ਼

ਘ ਮਦੀ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਪਾਲਤ ਸਪ ਕਈ

ਮਨ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਿ ਇਸ ਸ਼ਪਹਰ-ਸਪਰ ਦੀ ਹ ਸ ਕਦ ਚ ਛ ਟ ਕ

ਮਾਰ ਕ ਡਗ ਕਲਿ ਤ

ਹ ਣ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਲਮਬ ਦੀ ਨਾਰ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਦਹੀ ਮਗ ਚ ਜ਼ਰਦਾਰੀ ਨ

ਹਾਏ ਪਝ ਕ ਸਧਰ

ਅਫ਼ਰੀਕਾ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਤ

ਕਰ ਪਵਧਵਾ ਪਬਠਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਐਸੀ ਮਨਹਸ

ਤ ਬਦਸ਼ਕਲ ਸ਼ਪਹਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਹੜ ਸ਼ਪਹਰ ਚ

ਇਸ ਦ ਧ ਪਮਲ ਕਾਹਵ ਦ ਰਗ ਦੀ ਮਾਸਮ ਗ ਨਾਹ ਵਰਗੀ ਮ ਹਬਤ ਮ ਗਵਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਪਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਚਬਰਹਾ ਮਥ ਮਰਾ ਪਬਰਹਾ ਵਡਾ ਮ ਪਨਤ ਕਕ ਪਰਹਾ ਮਰੀ ਝਲੀ ਇਕ ਹਕਾ ਇਹਦੀ ਝਲ ਅਥਾਹ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਇਸ਼ਕ ਗਵਾਚਾ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਹ ਗਏ ਸਾਹ

ਮਰ ਹਠ ਵਖ ਲਈ

ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ ਹਢਾ

ਿ ਚ ਮਣ ਮਰ ਦਰ ਤ ਖਪੜਹਆ

ਇਕ ਅਧ ਵਾਰੀ ਆ

ਮ ੜ ਉਹ ਭ ਲ ਕਦ ਨਾ ਲਪਘਆ

ਏਸ ਦਰ ਦ ਰਾਹ

ਮ ਉਹਨ ਪਨਤ ਉਡੀਕਣ ਬਠਾ ਥਪਕਆ ਔਸੀਆ ਪਾ ਮਨ ਉਹ ਚ ਮਣ ਨਾ ਬਹ ਪੜਆ

ਸ ਚ ਮਣ ਦ ਵਣ ਗਾਹ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਮਰ ਹਾਣ ਦਾ ਪਵਚ ਲਖ ਸਰਿ ਦਾ ਤਾ ਪਿਹੜ ਸਾਹ ਚਤਰ ਖਡਦਾ ਮਨ ਉਸ ਚ ਮਣ ਦਾ ਚਾ

ਪਰਦਸੀ ਚ ਮਣ ਮਪਡਆ

ਕਦ ਵਤਨ ਫਰਾ ਪਾ ਪਕਤ ਸ ਚਾ ਪਬਰਹਾ ਤਡੜਾ ਮਥ ਿਠਾ ਨਾ ਹ ਿਾ

ਪਬਰਹਾ ਵੀ ਲਭੀ ਕਾਮ ਦਾ ਇਹਦੀ ਿਾਤ ਕ ਿਾਤ ਨਾ ਕਾ ਭਾਵ ਪਬਰਹਾ ਰਬ ਵਡੜਾ ਮ ਚੀ ਕਕ ਪਰਹਾ

ਚਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਹ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਗ ਹ ਲਟਕ ਪਰਹਾ ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ ਹ ਭਟਕ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਪਦਨ ਬਹ ਵਡਭਾਗਾ ਿਦ ਪਕਸ ਸਾਗਰ ਪਵਚ

ਆਦਮ ਦ ਪਕਸ ਪਪਤਰ

ਅਮਬ(ਅਮੀਬ) ਿਨਮ ਪਲਆ

ਪਰ ਇਹ ਪਦਹ ਪਨਕਰਮਾ ਿਦ ਇਸ ਆਦਮ ਦੀ ਝਲੀ ਫ ਲ ਸਮ ਦਾ ਹਸੀ ਖ਼ਰ ਪਪਆ

ਵਖ-ਵਖ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਮ ਸਚ ਪਰਹਾ ਸਮ ਅਵਾਰਾ ਕ ਤਾ ਦਰ ਦਰ ਭਟਕ ਪਰਹਾ ਿਠ ਹਡ ਖਾਣ ਲਈ

ਲਭੀ ਤਰਸ ਪਰਹਾ

ਸਮ ਪਰਾਈ ਨਾਰ

ਤ ਿ ਪਫਰ ਰਡੀ ਹ

ਪਪਹਲੀ ਰਾਤ ਹਢਾਇਆ ਲਗਦੀ ਚਗੀ ਹ

ਦਿੀ ਰਾਤ ਪਬਤਾਇਆ

ਹ ਦੀ ਭਡੀ ਹ

ਪਰ ਇਹਦ ਸਗ

ਦ ਨੀਆ ਦ ਹਰ ਜ਼ਰ ਨ

ਇਕ ਅਧ ਘੜੀ ਜ਼ਰਰ ਪਬਤਾਣੀ ਪਦੀ ਹ

ਕਦ ਹਰਾਮਣ ਪਟਕ ਕ

ਨਾ ਇਹ ਬਪਹਦੀ ਹ

ਉਮਰ ਦੀ ਬਾਰੀ ਖਲਹ ਕ ਏਸ ਿਹ ਵਲ

ਕਾਮਨੀ ਮਲੀ ਨਜ਼ਰ

ਤਕਦੀ ਰਪਹਦੀ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਝਠ ਸਹਣ ਕਾਮ ਚ ਮਤ ਆਪਸ਼ਕ ਵਗ

ਪਮਠੀਆ ਕਰ ਕਰ ਗਲ ਸਾਨ ਛਲਦਾ ਹ

ਮਾਣ ਕ ਚ ਮਣ

ਇਕ ਦ ਏਸ ਹਯਾਤੀ ਦ

ਭ ਲ ਿਦਾ ਹ-

ਫਰ ਨਾ ਪਵਹੜ ਵੜਦਾ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਕ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਾਕਣ ਲਟਕ ਪਰਹ

ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਸ ਞੀ ਿੜੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ

ਸਮ ਦੀ ਇਕ-

ਠ ਕਰਾਈ ਹਈ ਸਿਣੀ ਵਗ

ਪੀੜ-ਕ ਠੀ ਪਬਰਹਣ ਵਾਕਣ ਭਟਕ ਪਰਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਦਵਤਾ ਇਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ

ਇਹ ਦਵੀ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ ਕਾਮ ਿ ਸਭ ਤ ਮਹਬਲੀ ਹ

ਉਸ ਦੀ ਮ ਨ ਕਪਹਣਾ ਨਗੀ ਇਹ ਗਲ ਕੀ ਹੀ ਨਾ ਚਗੀ ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਏਸ ਦੀ ਹ ਬਖ਼ਸ਼ੀ ਹਈ

ਤ ਦ ਤ ਹ ਸਨ ਦੀ ਿ ਰ ਤ ਹ

ਏਸ ਨ ਹ ਰਪ ਵਡਣਾ-

ਖ਼ਨ ਮਰਾ ਿ ਤਡੀ ਕ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਖੜੀ ਆ ਪਮਟੀ ਦੀ ਇਹ ਬਾਜ਼ੀ ਪਚਟੀ ਦ ਧ ਕਲੀ ਪਿ ਤਾਜ਼ੀ ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦਾ ਇਕ ਸਗਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦੀ ਕਥਾ ਸ ਣਦਾ ਕਈ ਅਲਮਸਤ ਪਿਹਾ ਿਗਮ ਹ

ਤਰਾ ਇਸ ਨ ਟ ਡੀ ਕਪਹਣਾ ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਗ਼ਮ ਹ

ਕਾਮ ਪਬਨ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਕਾਹਦ ਅਰਥ ਿ ਚਲਦਾ ਦਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਪਸ਼ਵਿੀ ਕਾਮ ਬਰਹਮ ਹ

ਕਾਮ ਹੀ ਸਭ ਤ ਮਹ ਧਰਮ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਸ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਵਖ ਪਕ ਬ ਤ ਨ ਕੀ ਹਇਆ ਹ

ਇ ਲਗਦਾ ਹ ਪਿ ਰਇਆ ਹ

ਸਾਥ ਕਈ ਪਾਪ ਹਇਆ ਹ

ਸਾਰ ਦੀਵ ਝਬ ਬ ਝਾ ਦ

ਇਸ ਨ ਥੜਹਾ ਪਰਹ ਹਟਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਮ ਖ ਨ ਪਰਹ ਭ ਆ ਦ

ਿ ਇਸ ਤ ਕਈ ਪਰਦਾ ਪਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਪਦਲ ਪਵਚ ਵੀ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਇਸ ਨ ਹਾਲ ਵੀ ਕਈ ਭ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਕਾਮ ਏਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ ਇਹ ਭਾਵ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਸੀਮਾ ਦਪਨਕ ਅਖ਼ਬਾਰ ਦ

ਅਿ ਪਰਥਮ ਪਨ ਤ

ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਛਪੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਕ ਝ ਗਰ ਬਦਸ਼ੀ ਬਚ ਤ ਇਕ ਹਰ ਉਹਦ ਨਾਲ

ਖੜਹੀ ਉਸ ਦੀ ਸਖੀ ਹ

ਤਸਵੀਰ ਦ ਪਰ ਇਕ ਇਬਾਰਤ ਦੀ ਹ ਝਿਰ

ਇਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਹੀ ਕ ੜੀ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰੀ ਪਜ਼ਦਗੀ ਥ ੜੀ ਥ ੜੀ ਹ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ

ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਮਰ ਗੀਤ ਨ ਰਦ ਮਾਸਮ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਵੀ ਅਵਾਰਾ ਨ ਭਦ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ ਅਕਸਰ ਮਰ ਸ਼ਪਹਰ ਿਦ ਆਦੀ ਹਰ ਵਾਰ ਿਦ ਆਦੀ ਪਤਨ ਫ ਲ ਪਲਆਦੀ ਗ ਲਦਾਨ ਚ ਪਤਨ ਫ ਲ ਿਦ ਹਥ ਉਹ ਸਿਾਦੀ ਮ ਸਕਾ ਕ ਤ ਅਦਾਜ਼ ਚ

ਕ ਝ ਏਦ ਉਹ ਕਪਹਦੀ ਇਕ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਤਰ ਨ ਦਾ ਮਰ ਨ ਦਾ ਇਹ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਪਕਸ ਪਪਉ ਦਾ ਪਕਸ ਮ ਦਾ ਇਕ ਫ ਲ ਮਰੀ ਕ ਖ ਦੀ ਸੀਮਾ ਦ ਹ ਨ ਦਾ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਇਕ ਗਰੀ ਪਿਹੀ ਪਨਕੀ ਬਚੀ ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਪਿਸ ਚੀਚੀ ਹ ਪਕੜ ਰਖੀ

ਓਸ ਦੀ ਸ਼ਕਲ

ਮਰ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਹ ਆ ਲਥੀ ਈਕਣ ਲਗਦਾ ਹ

ਇਹ ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਧੀ ਹ

ਮਰਾ ਤ ਮਰੀ ਬਲਣ ਦ

ਪਬਮਾਰ ਲਹ ਦਾ ਏਸ ਧਰਤੀ ਤ ਪਬਿਾਇਆ

ਕਈ ਸਝਾ ਬੀਅ ਹ

ਮਰੀ ਪੀੜਾ ਦੀ ਮਰੀਅਮ ਦ

ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਮਸੀਹ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਿਦਹੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਬਚਨ ਮਰਾ ਿੀ ਹ

ਓਹ ਹੀ ਸੀਮਾ ਧੀ ਹ

ਕਈ ਹਰ ਇਹਦਾ ਪਪਉ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਅਜਨਬੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ

ਨਾ ਤ ਤ ਹੀ ਔਲੀਆ ਹ

ਨਾ ਤ ਮ ਹੀ ਹ ਨਬੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਮਰ ਲਈ ਇਹ ਰਸ-ਭਰੀ ਤਰੀ ਮਲਕ ਮ ਸਕੜੀ ਪਕਸ ਪਵਮਾਨ ਸਵਕਾ ਦੀ ਮ ਸਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਅਿ ਵੀ ਪਿਸ ਚ ਿਾਣਦ ਪਕ ਵਾਸ਼ਨਾ ਦੀ ਕਗ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਮਰ ਲਈ ਤਰੀ ਵਫ਼ਾ ਅਿ ਵੀ ਇਕ ਸਵਗ ਹ

ਮਰ ਨਸ਼ੀਲ ਪਿਸਮ ਦੀ ਅਿ ਵੀ ਤਨ ਮਗ ਹ

ਪਿਹੜਾ ਪਕ ਤਰੀ ਨਜ਼ਰ ਪਵਚ

ਪਫਲਮੀ ਰਸਾਲ ਵਗ ਹ

ਸਫ਼ਾ ਸਫ਼ਾ ਫਰਲਣਾ ਪਿਦਹਾ ਹ ਤਰੀ ਪਦਲ ਲਗੀ ਸਮ ਨ ਸਨਹ ਮਾਰ ਕ

ਿ ਪਮਲ ਿਾਏ ਘੜੀ ਕਦੀ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਮ ਸਗਾ ਤ ਕਾਮ ਦੀ ਹ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਅਿ ਤ ਸਾਡਾ ਇਸ਼ਕ

ਓਸ ਮਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਕਾਮ ਦ ਸ ਆਦ ਪਪਛ ਹ ਿਾਏ ਿ ਹਾਪਮਲਾ ਤ ਮਕੜ ਨ ਮਾਰ ਕ

ਬਣਾ ਲਏ ਪਿਵ ਗਜ਼ਾ ਤ ਖਾਈ ਿਾਏ ਉਹ ਕਾਮਣੀ ਕ ਲਛਣੀ ਸ ਆਦ ਲਾ ਹ ਕਾਮਣੀ ਹ ਕਾਮਣੀ ਮਨ ਬਚਾ ਮਨ ਬਚਾ ਵਾਸਤਾ ਈ ਿੀਭ ਨ

ਇਹ ਖ਼ਨ ਦਾ ਨਾ ਸ ਆਦ ਪਾ ਦਰ ਹ ਕ ਬਪਹ ਪਰਹ ਨਾ ਕਲ ਆ ਨਾ ਕਲ ਆ

ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਤਰ ਗਲ ਥ ਪਚਮਟ ਕ

ਇਹ ਸ ਪਰਹਾ ਿ ਬਾਲ ਹ

ਛ ਰੀ ਹ ਸਸਕਾਰ ਦੀ ਿ ਕਰ ਰਹੀ ਹਲਾਲ ਹ

ਇਹ ਕਪਹਣ ਨ ਤ ਠੀਕ ਹ ਪਕ

ਤਰਾ ਮਰਾ ਹੀ ਲਾਲ ਹ

ਿ ਸਚੀਏ ਤ ਸਹਣੀਏ

ਤਨ ਸਦੀਵੀ ਮਰਦ ਦੀ ਮ ਿਾਣਦ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਸਾਡੀ ਵਫ਼ਾ ਨ ਗਾਲਹ ਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਪਬਤਾਉਣ ਦੀ ਚਲੀ ਅਸ ਨ ਚਾਲ ਹ

ਮਨ ਸਦੀਵੀ ਨਾਰ ਦੀ ਤ ਿਾਣਦੀ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਫਰ ਵੀ ਵਗ ਰਹੀ ਹ ਪਰਸ਼ਪਤਆ ਦੀ ਇਕ ਨਦੀ ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਮ ਉਪਿ

ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਤ ਛਬੀ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦਾ ਮ ਸਗਾ ਤ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦੀ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਹ ਠੀਕ ਪਕ ਤਰੀ ਮਰੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਸਾਨ ਆਪਣ ਹੀ ਆਪ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਿੀਲ ਵਦ ਤ

ਕ ਰਾਨ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਗਰੀਆ ਨ ਸਮ ਦੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਮਗਲੀਆ ਦਰਾਵੜ ਨ

ਆਰੀਆ ਤ ਮਾਣ ਨਹ ਅਿ ਤ ਪਦਲ ਨ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਪਦਮਾਗ਼ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਕ ਲ ਿਹਾਨ

ਸਾਡ ਵਾਕਣਾ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਸਗਰਦ

ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ

ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਹਬਹ ਚੀਨ ਕਬਤਰ ਵਾਕਣ ਗ ਟਕਦੀ ਤ ਸਨ-ਖਭ ਨ ਪਖਲਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਇਹ ਮਰੀ ਵਾਕਫ਼

ਤ ਹਮਦਰਦ ਦਾ ਘਰ

ਪਿਸ ਚ ਅਿ ਦੀ ਰਾਤ

ਮ ਇਹ ਹ ਗ ਜ਼ਾਰੀ ਪਿਸ ਦੀ ਸਰਤ

ਚਤ ਦ ਸਰਿ ਦ ਵਗ

ਨੀਮ-ਪਨਘੀ ਦਧੀਆ ਹ ਗ ਲਾਨਾਰੀ ਪਹ ਦੀ ਸਗਰਦ ਦ ਪਰਭਾਤ ਵਲ

ਪਨਤਰੀ ਮਦਰ ਦੀ ਪਚਰਨਾਮਤ ਦ ਵਗ

ਠਢੀ-ਠਢੀ ਸ ਚੀ-ਪਮਠੀ ਤ ਪਪਆਰੀ ਸ ਰਹੀ ਹ ਮਪਹਕ ਹਠ ਤ ਪਖਲਾਰੀ

ਉਫ਼

ਪਕਨੀ ਹ ਰਹੀ ਹ ਬਰਫ਼-ਬਾਰੀ ਏਸ ਬਸਤੀ ਦੀ ਠਰੀ ਹਈ ਬ ਕਲ

ਮਘ ਰਹੀ ਨਾ ਪਕਤ ਵੀ ਕਈ ਅਗਾਰੀ ਚਹ-ਪਾਸ ਜ਼ਪਹਰ ਮਹਰੀ ਬਰਫ਼ ਦਾ ਮਨ ਸਾਗਰ ਹ ਪਸਰਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਰਾ ਪਦਲ ਮਰਾ ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ

ਬਰਫ਼ ਸਗ ਹ ਬਰਫ਼ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਦਰ ਕਾਲਾ ਰ ਖ ਲਮਾ ਚੀਲਹ ਦਾ ਸ਼ੀਪਸ਼ਆ ਤ ਪਾਰ ਿ ਘਲਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਬਸਤੀ ਦੀ ਬਲਰੀ ਪਾਤਲੀ ਪਵਚ

ਸਲ ਵਤ ਚ ਪਭਆ ਹ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ

ਉਫ਼

ਇਹ ਮਨ ਕੀਹ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ

ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਸਰਦ ਤਾਬੀਰ ਪਵਚ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਕਚੀ ਗਰੀ ਿਹਾ ਸ ਤ-ਉਨਦਾ ਪਿਸਮ ਬਣਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਵਗ ਚਪਲਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਕਣ ਦਰਵਾਜ਼ ਨ ਹ ਖੜਕਾ ਪਰਹਾ

ਸ਼ਾਇਦ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਹ ਟ ਪਰਆ ਆ ਪਰਹਾ ਹ ਪਦਲਾ ਬ-ਹਪਸ਼ਆ

ਕ ਝ ਹਸ਼ ਕਰ

ਨਾ ਤ ਕਈ ਆ ਤ ਨਾ ਹੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਮਰਾ ਵਪਹਮ ਤਨ ਖਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਹ

ਇਕ ਤਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਘਰ

ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ

ਉਹ ਤ ਪਪਹਲ ਹੀ

ਅਮਾਨਤ ਹ ਪਕਸ ਦੀ ਤ ਤ ਐਵ ਪੀਣ ਪਗਲਾ ਪਾ ਪਰਹਾ ਰਸ਼ਮੀ ਿਹ ਵਗ ਰਹ ਉਹਦ ਸਵਾਸ ਤ

ਨਜ਼ਰ ਮਲੀ ਪਕਸ ਲਈ ਹ ਪਾ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਤ ਮਦਰ ਦੀ ਸ ਚੀ ਪਣ ਵਰਗਾ ਸ ਆਦ ਤ ਲਸੀ ਦਾ ਪਿਦਹ ਚ ਆ ਪਰਹਾ

ਹ ਮਨਾ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ

ਤ ਤ ਕਾ ਹੀ ਸ਼ਰਮ ਹ ਲਾਹ ਮਾਰੀ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਪਿਸਮ ਤਰਾ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਤ ਤ ਧ ਰ ਤ ਗ਼ਮ ਦੀ ਇਕ ਸਗਰਦ ਹ

ਕਰ ਨਾ ਐਵ ਮਰਖਾ ਤ ਨਜ਼ਰ ਮਾੜੀ ਲਭ ਹਮਦਰਦੀ ਚ ਨਾ ਕਈ ਪਚਗਾੜੀ ਵਖ ਤਰ ਤ ਵੀ ਵਧ ਕ ਸਰਦ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਪਕਨੀ ਹ ਸ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਬਹ-ਰਪੀਏ

ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਮਰ ਘਰ ਪਵਚ ਪਈ ਘ ਮਦੀ ਹ

ਚ ਪ ਚ ਪ ਤ ਵੀਰਾਨ

ਪਕਸ ਪਨਪਤਰ ਰ ਖ ਦ ਤ ਇਲ ਦ ਆਲਹਣ ਵਗ

ਗ ਮ-ਸ ਮ ਤ ਸ ਨਸਾਨ

ਸ਼ਾਮ-ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਐਸੀ ਬ-ਪਹਸ ਸ਼ਾਮ ਨ ਆਪਖ਼ਰ

ਮ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਸਵਰ ਆਦੀ ਿ ਕਰ ਇਸ ਨ ਵੀ ਆਉਣਾ ਸੀ ਇਹਦ ਨਾਲ ਤ ਚਗਾ ਸੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਦੀ ਬ ਕਲ ਪਵਚ

ਕਾਫ਼ੀ ਦ ਦ ਘ ਟ ਪਨਗਲ ਕ

ਪਸਗਰਟ ਧ ਖਾ ਕ ਬਪਹ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਸਰਪਮਡ-ਮਛੀ ਿਹੀਆ ਕ ੜੀਆ ਵਖਣ ਮਾਤਰ ਸੜਕ ਤ

ਯਾਰ ਦ ਸਗ ਭ ਲਣਾ ਸੀ ਥਕ ਟ ਟ ਕ ਸ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ

ਸਮ ਵੀ ਪਕਨੀ ਚਦਰੀ ਸ਼ ਹ

ਪਕਸ ਪ ਰਾਣ ਅਮਲੀ ਵਾਕਣ

ਪਦਨ ਭਰ ਪੀ ਕ ਡਡ ਸਹਰਾ ਗਲੀਆ ਤ ਬਾਜ਼ਾਰ ਦ ਪਵਚ

ਆਪਣੀ ਝਕ ਚ ਟ ਪਰਆ ਰਪਹਦ ਨਾ ਕ ਝ ਸ ਣਦ ਨਾ ਕ ਝ ਕਪਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਖੜਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਬਪਹਦ ਇਸ ਬਦਬ ਦ ਿਾਣ ਚ ਹਾਲ

ਯ ਗ ਿਡਾ ਇਕ ਪਲ ਰਪਹਦ

ਕਾਲੀਆ ਕਾਲੀਆ ਿੀਭ ਿਹੀਆ

ਮਰੀ ਹਥ-ਘੜੀ ਦੀਆ ਸਈਆ

ਮਰੀ ਪਹਕ ਪਵਚ ਲਮ ਲਮ

ਕਪਡਆ ਵਾਕਣ ਪ ੜੀਆ ਹਈਆ ਹਫ਼ੀਆ ਹਫ਼ੀਆ ਭਿ ਭਿ ਮਈਆ

ਪਦਨ ਭਰ ਸਮ ਦ ਖਹ ਤ ਬਲ ਵਾਕਣ ਿਈਆ ਹਈਆ

ਗ਼ਮ ਦ ਪਾਣੀ ਸਗ ਪਸਿਣ ਲਈ

ਮਰ ਪਦਲ ਦੀਆ ਬਿਰ ਰਹੀਆ ਅਿ ਦੀਆ ਸ਼ਾਮ ਐਵ ਗਈਆ

ਰਬ ਕਰ ਬਦਬ ਦੀ ਢਰੀ ਛਤੀ ਿਾਵ ਛਤੀ ਿਾਵ

ਿ ਰਬ ਕਰ ਕ ਬਹ -ਰਪਣੀ ਚਰ ਦ ਸਗ ਧਲ ਿਾਵ ਿ ਕਈ ਐਸਾ ਮਤਰ ਚਲ

ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਭਸਮ ਹ ਿਾਵ ਇਸ ਮਨਹਸ ਨ ਖ਼ਰ ਕਦ ਤਕ

ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ ਹ ਚਟਦ ਰਪਹਣਾ ਮ ਤ ਹਰ ਪਕਸ ਸਗ ਰਾਤ

ਨਚਣ ਬਾਲ-ਰਮ ਹ ਿਾਣਾ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਭਗ ਲਈ

ਅਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਪਪਹਲਾ ਚ ਮਣ ਬਾਲ-ਵਰਸ

ਟ ਰ ਸਾਡ ਦਰ ਆਇਆ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਪਮਟੀ ਦੀ ਬਾਜ਼ੀ ਦ ਪਲ ਖਡ ਗਵਾਇਆ

ਦਿਾ ਚ ਮਣ ਿ ਸਾਨ ਿ ਪੜਆ

ਉਹ ਸਾਡ ਮਚ ਨਾ ਆਇਆ

ਉਸ ਮਗਰ ਸ ਚ ਮਣ ਿ ਪੜਆ

ਪਰ ਹਠ ਨਾ ਲਾਇਆ

ਮ ੜ ਨਾ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਪਰ ਇਹ ਕਹਾ ਅਿ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਗਲ ਸਾਡ ਲਗ ਰਇਆ

ਹਠ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਪਸਕੀ ਤ ਚਾਨਣ ਪਿਸ ਚਇਆ

ਇਹ ਚ ਮਣ ਸਾਡਾ ਸਿਣ ਪਦਸਦਾ ਇਹ ਸਾਡਾ ਮਪਹਰਮ ਹਇਆ

ਡ ਘੀ ਢਾਬ ਪਹਿਰ ਦੀ ਸਾਡੀ ਡ ਬ ਮਇਆ ਡ ਬ ਮਇਆ

ਸਾਡਾ ਤਨ-ਮਨ ਹਪਰਆ ਹਇਆ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਕ ਪਦਲ-ਪਰਚਾਵਾ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਸਕਨ

ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਬਾਸ਼ ਨ ਇਕ ਪਤਤਲੀ ਕਪਹਣਾ ਇਹ ਹ ਪਨਰਾ ਿਨਨ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਪਿਹੜਾ ਮਪਰਆ

ਉਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਊਣ

ਮਰ-ਮ ਕ ਕ ਵੀ ਕਰ ਨਾ ਸਕਦਾ ਪਰੀ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਭਾਵ ਇਹ ਬਰਪਹਮਡ ਵੀ ਫਲ

ਿ ਪਫਰ ਅਰਨ ਵਰਨ

ਇਹ ਵੀ ਇਕ ਿਨਨ

ਮ ਹਾਲ ਤਾਜ਼ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਸਮਝ ਮਰਾ ਖ਼ਨ

ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਮਾਣ ਲਈ

ਪਿਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਹ

ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਕ ਪਕਸ ਗਰ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਮਲ ਉਿਾੜ ਦਰ ਚ

ਰਪਹਦਾ ਹਵ ਮਲਗ ਫਕਰ

ਤ ਿਠ ਟ ਕ ਦੀ ਆਸ ਲ ਕ

ਪਦਨ ਢਲ ਿ ਗਰ ਚ ਆਵ ਤ ਪਬਨ ਬ ਲਾਇਆ ਹੀ ਪਰਤ ਿਾਵ

ਔ-ਲਖ ਕਪਹ ਤ ਮਾਰ ਚਕਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਕਾਲ ਰਾਹ ਦ

ਐਸ ਬ-ਪਹਸ ਪੜਾਅ ਤ ਖਪੜਹਆ ਪਿਤ ਖ਼ਾਬ ਦ ਨੀਲ ਰ ਖ ਚ

ਪਣ ਪੀਲੀ ਪਿਹੀ ਵਗ ਰਹੀ ਏ

ਅਗ ਪਸਪਵਆ ਦੀ ਮਘ ਰਹੀ ਏ

ਕਦ ਕਦ ਕਈ ਗ਼ਮ ਦਾ ਪਛੀ ਪਰ ਨ ਆਪਣ ਹ ਫੜਫੜਦਾ ਤ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਪੀਲ ਅਰਸ਼

ਕਈ ਪਸਤਾਰਾ ਹ ਟ ਟ ਿਦਾ ਤ ਚਦੀ-ਵਨਾ ਖ਼ਾਬ ਮਰਾ ਸਮ ਦਾ ਹਰੀਅਲ ਹ ਟ ਕ ਿਦਾ ਪਵਹਦ ਪਵਹਦ ਹੀ ਨੀਲ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸਾਰਾ ਿਗਲ ਹ ਸ ਕ ਿਦਾ ਫਰ ਪਦਲ ਦੀ ਮਾਯਸ ਵਾਦੀ ਚ

ਤਲਖ਼ ਘੜੀਆ ਦ ਜ਼ਰਦ ਪਤਰ

ਚੀ ਚੀ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਝਠ ਥੜਾ ਹੀ ਮਾਰਦ ਨ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਪਰ ਦ ਨਾਲ ਖਪਹਦੀ ਇਕ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਮਪਹਲ ਚ

ਇਸ਼ਕ ਮਰਾ ਗਵਾਪਚਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਆਸ਼ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਰੀਆ ਦਾ ਆਪਖਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਹਰ ਗਲੀ ਹਾਏ ਗੀਤ ਵਰਗੀ ਨ ਹਾਰ ਦੀ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਪਟ ਚ

ਰਾਤ ਸ਼ਬਨਮ ਗ ਜ਼ਾਰਦੀ ਹ

ਤ ਹਰ ਦਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਪਾਕ ਪਮਟੀ ਦਾ ਖ਼ਨ ਪੀ ਕ ਮ ਿਨਮ ਲੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਪਕ ਦ ਧਨੀਆ ਚ

ਮਾਸਮੀਅਤ ਦਾ ਦ ਧ ਪੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਬਰਗ ਪਚਹਰ ਤ

ਝ ਰੜੀਆ ਦ ਨ ਝਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਪਕ ਸੀਨ ਅਦਰ ਨ

ਗ ਰਬਤ ਦ ਪਹਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਨਣ ਦ

ਦਵ ਦੀਵ ਹੀ ਪਹਸ ਚ ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਿਨਾਪਜ਼ਆ ਲਈ

ਖ਼ਰੀਦ ਕਫ਼ਨ ਵੀ ਪਵਕ ਚ ਕ ਨ

ਤ ਹਰ ਤੀਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਮ ਲਮ ਸੜਕ ਤ

ਿਾ ਕ ਕਈ ਕਦ ਨਹ ਮ ੜਦਾ ਇਹ ਸਮਝ ਲੀਤਾ ਿਦਾ ਹ ਮ ਰਦਾ

ਤ ਹਰ ਚਥੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਕਾਲ ਬਾਗ਼ ਚ

ਪਸਰਫ਼ ਆਸ ਦੀ ਪਣ ਿਾਵ ਕਦ ਕਦ ਹ ਓਸ ਿਹ ਚ

ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਵ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਆਬਾਦ ਕਰਨ ਨ ਤ ਹੀ ਰਕੜ

ਤ ਹੀ ਧਰਤੀ ਦਾ ਕਝ ਵਰਨ

ਤ ਹੀ ਕਰਨੀ ਫ਼ਜ਼ਾ ਮ ਅਤਰ

ਤ ਹੀ ਸਿ ਨ ਮਾਨਣਾ ਸ ਕ ਪਪਹਲ ਤ ਵਖ ਸਥਰ ਪਰ ਮ ਛਤੀ ਹੀ ਸਮਝ ਿਦਾ ਇਹ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸ਼ਰ ਹੀ ਹ

ਿ ਲਾ ਪਰਹਾ ਹ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਚਕਰ

ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਆਉਣ ਵਾਲ

ਇਹ ਲਕ ਪੜਹ ਕ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ ਇਹ ਉਹ ਪਵਚਾਰੀ ਬਦਬਖ਼ਤ ਰਹ ਹ

ਪਕ ਪਿਹੜੀ ਪਹਰਨ ਦ ਪਸਙ ਤ

ਉਦਾਸ ਲਪਮਹਆ ਨ ਫੜਣ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਚੜਹ ਰਹੀ ਏ ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ

ਪਕ ਹਠ ਦ ਫ ਲ ਦੀ ਮਪਹਕ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਰਹੀ ਏ

ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਪਨਕੀ ਉਮਰ

ਉਡਾ ਕ ਲ ਗਏ ਗ਼ਮ ਦ ਝਖੜ

ਵਫ਼ਾ ਦ ਸਹ ਦ ਮਲ ਤ

ਇਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਮ ਲਚਦਾ ਹ ਪਕ ਇਸ ਚ ਰਾਹ ਤ

ਮਨ ਕਈ ਉਿਾੜ ਦਵ ਤ ਮਰ ਮਥ ਦ ਕਾਲ ਅਖ਼ਰ ਤ

ਕਟ ਚਨ ਦਾ ਚਾੜਹ ਦਵ ਿ ਅਗ ਫ਼ ਰਕਤ ਦੀ ਪਦਨ ਦੀਵ ਪਵਚ ਚ ਰਾਹ ਦ ਸਾੜ ਦਵ ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਪਪਘਲ ਿਾਵਣ

ਇਹ ਬਦਨਸੀਬੀ ਦ ਕਾਲ ਕਕਰ

ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਬਦਲ ਿਾਵਣ

ਮਰੀ ਪਕਸਮਤ ਦ ਸਭ ਨਛਤਰ

ਮ ਮਨ ਖਤਾ ਦ ਨਾਮ ਸ ਖਗਾ ਆਪਣ ਗੀਤ ਦ ਸਨ-ਛਤਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

Page 46: Pc64 bDnc64 - Punjabi Library · Aate Dian Chirian Shiv Kumar Batalvi 6If Pc64 bDnc64 b]\ ?dWaY UIaZ\c 6If Pc64 bDnc64 DaRMc YaN D ^dÊNc 7? S_anc U^Nc ?^W NfYc WfYf Ph^N Unc bS6Yc

ਕਰ ਪਵਧਵਾ ਪਬਠਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਐਸੀ ਮਨਹਸ

ਤ ਬਦਸ਼ਕਲ ਸ਼ਪਹਰ ਆਈ ਹ

ਪਿਹੜ ਸ਼ਪਹਰ ਚ

ਇਸ ਦ ਧ ਪਮਲ ਕਾਹਵ ਦ ਰਗ ਦੀ ਮਾਸਮ ਗ ਨਾਹ ਵਰਗੀ ਮ ਹਬਤ ਮ ਗਵਾਈ ਹ

ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਗਲ ਕਬਤਰ ਰਗੀ ਮਨ ਮਰ ਵਗ ਹੀ ਮਾਯਸ ਨਜ਼ਰ ਆਈ ਹ

ਪਦਲ ਤ ਲ ਘਟੀਆ ਪਿਹ

ਹਣ ਦਾ ਅਪਹਸਾਸ

ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਚ ਮਰ ਨਾਲ

ਚਲੀ ਆਈ ਹ

ਚਬਰਹਾ ਮਥ ਮਰਾ ਪਬਰਹਾ ਵਡਾ ਮ ਪਨਤ ਕਕ ਪਰਹਾ ਮਰੀ ਝਲੀ ਇਕ ਹਕਾ ਇਹਦੀ ਝਲ ਅਥਾਹ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਇਸ਼ਕ ਗਵਾਚਾ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਹ ਗਏ ਸਾਹ

ਮਰ ਹਠ ਵਖ ਲਈ

ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ ਹਢਾ

ਿ ਚ ਮਣ ਮਰ ਦਰ ਤ ਖਪੜਹਆ

ਇਕ ਅਧ ਵਾਰੀ ਆ

ਮ ੜ ਉਹ ਭ ਲ ਕਦ ਨਾ ਲਪਘਆ

ਏਸ ਦਰ ਦ ਰਾਹ

ਮ ਉਹਨ ਪਨਤ ਉਡੀਕਣ ਬਠਾ ਥਪਕਆ ਔਸੀਆ ਪਾ ਮਨ ਉਹ ਚ ਮਣ ਨਾ ਬਹ ਪੜਆ

ਸ ਚ ਮਣ ਦ ਵਣ ਗਾਹ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਮਰ ਹਾਣ ਦਾ ਪਵਚ ਲਖ ਸਰਿ ਦਾ ਤਾ ਪਿਹੜ ਸਾਹ ਚਤਰ ਖਡਦਾ ਮਨ ਉਸ ਚ ਮਣ ਦਾ ਚਾ

ਪਰਦਸੀ ਚ ਮਣ ਮਪਡਆ

ਕਦ ਵਤਨ ਫਰਾ ਪਾ ਪਕਤ ਸ ਚਾ ਪਬਰਹਾ ਤਡੜਾ ਮਥ ਿਠਾ ਨਾ ਹ ਿਾ

ਪਬਰਹਾ ਵੀ ਲਭੀ ਕਾਮ ਦਾ ਇਹਦੀ ਿਾਤ ਕ ਿਾਤ ਨਾ ਕਾ ਭਾਵ ਪਬਰਹਾ ਰਬ ਵਡੜਾ ਮ ਚੀ ਕਕ ਪਰਹਾ

ਚਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਹ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਗ ਹ ਲਟਕ ਪਰਹਾ ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ ਹ ਭਟਕ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਪਦਨ ਬਹ ਵਡਭਾਗਾ ਿਦ ਪਕਸ ਸਾਗਰ ਪਵਚ

ਆਦਮ ਦ ਪਕਸ ਪਪਤਰ

ਅਮਬ(ਅਮੀਬ) ਿਨਮ ਪਲਆ

ਪਰ ਇਹ ਪਦਹ ਪਨਕਰਮਾ ਿਦ ਇਸ ਆਦਮ ਦੀ ਝਲੀ ਫ ਲ ਸਮ ਦਾ ਹਸੀ ਖ਼ਰ ਪਪਆ

ਵਖ-ਵਖ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਮ ਸਚ ਪਰਹਾ ਸਮ ਅਵਾਰਾ ਕ ਤਾ ਦਰ ਦਰ ਭਟਕ ਪਰਹਾ ਿਠ ਹਡ ਖਾਣ ਲਈ

ਲਭੀ ਤਰਸ ਪਰਹਾ

ਸਮ ਪਰਾਈ ਨਾਰ

ਤ ਿ ਪਫਰ ਰਡੀ ਹ

ਪਪਹਲੀ ਰਾਤ ਹਢਾਇਆ ਲਗਦੀ ਚਗੀ ਹ

ਦਿੀ ਰਾਤ ਪਬਤਾਇਆ

ਹ ਦੀ ਭਡੀ ਹ

ਪਰ ਇਹਦ ਸਗ

ਦ ਨੀਆ ਦ ਹਰ ਜ਼ਰ ਨ

ਇਕ ਅਧ ਘੜੀ ਜ਼ਰਰ ਪਬਤਾਣੀ ਪਦੀ ਹ

ਕਦ ਹਰਾਮਣ ਪਟਕ ਕ

ਨਾ ਇਹ ਬਪਹਦੀ ਹ

ਉਮਰ ਦੀ ਬਾਰੀ ਖਲਹ ਕ ਏਸ ਿਹ ਵਲ

ਕਾਮਨੀ ਮਲੀ ਨਜ਼ਰ

ਤਕਦੀ ਰਪਹਦੀ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਝਠ ਸਹਣ ਕਾਮ ਚ ਮਤ ਆਪਸ਼ਕ ਵਗ

ਪਮਠੀਆ ਕਰ ਕਰ ਗਲ ਸਾਨ ਛਲਦਾ ਹ

ਮਾਣ ਕ ਚ ਮਣ

ਇਕ ਦ ਏਸ ਹਯਾਤੀ ਦ

ਭ ਲ ਿਦਾ ਹ-

ਫਰ ਨਾ ਪਵਹੜ ਵੜਦਾ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਕ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਾਕਣ ਲਟਕ ਪਰਹ

ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਸ ਞੀ ਿੜੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ

ਸਮ ਦੀ ਇਕ-

ਠ ਕਰਾਈ ਹਈ ਸਿਣੀ ਵਗ

ਪੀੜ-ਕ ਠੀ ਪਬਰਹਣ ਵਾਕਣ ਭਟਕ ਪਰਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਦਵਤਾ ਇਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ

ਇਹ ਦਵੀ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ ਕਾਮ ਿ ਸਭ ਤ ਮਹਬਲੀ ਹ

ਉਸ ਦੀ ਮ ਨ ਕਪਹਣਾ ਨਗੀ ਇਹ ਗਲ ਕੀ ਹੀ ਨਾ ਚਗੀ ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਏਸ ਦੀ ਹ ਬਖ਼ਸ਼ੀ ਹਈ

ਤ ਦ ਤ ਹ ਸਨ ਦੀ ਿ ਰ ਤ ਹ

ਏਸ ਨ ਹ ਰਪ ਵਡਣਾ-

ਖ਼ਨ ਮਰਾ ਿ ਤਡੀ ਕ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਖੜੀ ਆ ਪਮਟੀ ਦੀ ਇਹ ਬਾਜ਼ੀ ਪਚਟੀ ਦ ਧ ਕਲੀ ਪਿ ਤਾਜ਼ੀ ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦਾ ਇਕ ਸਗਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦੀ ਕਥਾ ਸ ਣਦਾ ਕਈ ਅਲਮਸਤ ਪਿਹਾ ਿਗਮ ਹ

ਤਰਾ ਇਸ ਨ ਟ ਡੀ ਕਪਹਣਾ ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਗ਼ਮ ਹ

ਕਾਮ ਪਬਨ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਕਾਹਦ ਅਰਥ ਿ ਚਲਦਾ ਦਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਪਸ਼ਵਿੀ ਕਾਮ ਬਰਹਮ ਹ

ਕਾਮ ਹੀ ਸਭ ਤ ਮਹ ਧਰਮ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਸ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਵਖ ਪਕ ਬ ਤ ਨ ਕੀ ਹਇਆ ਹ

ਇ ਲਗਦਾ ਹ ਪਿ ਰਇਆ ਹ

ਸਾਥ ਕਈ ਪਾਪ ਹਇਆ ਹ

ਸਾਰ ਦੀਵ ਝਬ ਬ ਝਾ ਦ

ਇਸ ਨ ਥੜਹਾ ਪਰਹ ਹਟਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਮ ਖ ਨ ਪਰਹ ਭ ਆ ਦ

ਿ ਇਸ ਤ ਕਈ ਪਰਦਾ ਪਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਪਦਲ ਪਵਚ ਵੀ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਇਸ ਨ ਹਾਲ ਵੀ ਕਈ ਭ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਕਾਮ ਏਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ ਇਹ ਭਾਵ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਸੀਮਾ ਦਪਨਕ ਅਖ਼ਬਾਰ ਦ

ਅਿ ਪਰਥਮ ਪਨ ਤ

ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਛਪੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਕ ਝ ਗਰ ਬਦਸ਼ੀ ਬਚ ਤ ਇਕ ਹਰ ਉਹਦ ਨਾਲ

ਖੜਹੀ ਉਸ ਦੀ ਸਖੀ ਹ

ਤਸਵੀਰ ਦ ਪਰ ਇਕ ਇਬਾਰਤ ਦੀ ਹ ਝਿਰ

ਇਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਹੀ ਕ ੜੀ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰੀ ਪਜ਼ਦਗੀ ਥ ੜੀ ਥ ੜੀ ਹ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ

ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਮਰ ਗੀਤ ਨ ਰਦ ਮਾਸਮ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਵੀ ਅਵਾਰਾ ਨ ਭਦ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ ਅਕਸਰ ਮਰ ਸ਼ਪਹਰ ਿਦ ਆਦੀ ਹਰ ਵਾਰ ਿਦ ਆਦੀ ਪਤਨ ਫ ਲ ਪਲਆਦੀ ਗ ਲਦਾਨ ਚ ਪਤਨ ਫ ਲ ਿਦ ਹਥ ਉਹ ਸਿਾਦੀ ਮ ਸਕਾ ਕ ਤ ਅਦਾਜ਼ ਚ

ਕ ਝ ਏਦ ਉਹ ਕਪਹਦੀ ਇਕ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਤਰ ਨ ਦਾ ਮਰ ਨ ਦਾ ਇਹ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਪਕਸ ਪਪਉ ਦਾ ਪਕਸ ਮ ਦਾ ਇਕ ਫ ਲ ਮਰੀ ਕ ਖ ਦੀ ਸੀਮਾ ਦ ਹ ਨ ਦਾ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਇਕ ਗਰੀ ਪਿਹੀ ਪਨਕੀ ਬਚੀ ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਪਿਸ ਚੀਚੀ ਹ ਪਕੜ ਰਖੀ

ਓਸ ਦੀ ਸ਼ਕਲ

ਮਰ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਹ ਆ ਲਥੀ ਈਕਣ ਲਗਦਾ ਹ

ਇਹ ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਧੀ ਹ

ਮਰਾ ਤ ਮਰੀ ਬਲਣ ਦ

ਪਬਮਾਰ ਲਹ ਦਾ ਏਸ ਧਰਤੀ ਤ ਪਬਿਾਇਆ

ਕਈ ਸਝਾ ਬੀਅ ਹ

ਮਰੀ ਪੀੜਾ ਦੀ ਮਰੀਅਮ ਦ

ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਮਸੀਹ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਿਦਹੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਬਚਨ ਮਰਾ ਿੀ ਹ

ਓਹ ਹੀ ਸੀਮਾ ਧੀ ਹ

ਕਈ ਹਰ ਇਹਦਾ ਪਪਉ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਅਜਨਬੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ

ਨਾ ਤ ਤ ਹੀ ਔਲੀਆ ਹ

ਨਾ ਤ ਮ ਹੀ ਹ ਨਬੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਮਰ ਲਈ ਇਹ ਰਸ-ਭਰੀ ਤਰੀ ਮਲਕ ਮ ਸਕੜੀ ਪਕਸ ਪਵਮਾਨ ਸਵਕਾ ਦੀ ਮ ਸਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਅਿ ਵੀ ਪਿਸ ਚ ਿਾਣਦ ਪਕ ਵਾਸ਼ਨਾ ਦੀ ਕਗ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਮਰ ਲਈ ਤਰੀ ਵਫ਼ਾ ਅਿ ਵੀ ਇਕ ਸਵਗ ਹ

ਮਰ ਨਸ਼ੀਲ ਪਿਸਮ ਦੀ ਅਿ ਵੀ ਤਨ ਮਗ ਹ

ਪਿਹੜਾ ਪਕ ਤਰੀ ਨਜ਼ਰ ਪਵਚ

ਪਫਲਮੀ ਰਸਾਲ ਵਗ ਹ

ਸਫ਼ਾ ਸਫ਼ਾ ਫਰਲਣਾ ਪਿਦਹਾ ਹ ਤਰੀ ਪਦਲ ਲਗੀ ਸਮ ਨ ਸਨਹ ਮਾਰ ਕ

ਿ ਪਮਲ ਿਾਏ ਘੜੀ ਕਦੀ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਮ ਸਗਾ ਤ ਕਾਮ ਦੀ ਹ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਅਿ ਤ ਸਾਡਾ ਇਸ਼ਕ

ਓਸ ਮਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਕਾਮ ਦ ਸ ਆਦ ਪਪਛ ਹ ਿਾਏ ਿ ਹਾਪਮਲਾ ਤ ਮਕੜ ਨ ਮਾਰ ਕ

ਬਣਾ ਲਏ ਪਿਵ ਗਜ਼ਾ ਤ ਖਾਈ ਿਾਏ ਉਹ ਕਾਮਣੀ ਕ ਲਛਣੀ ਸ ਆਦ ਲਾ ਹ ਕਾਮਣੀ ਹ ਕਾਮਣੀ ਮਨ ਬਚਾ ਮਨ ਬਚਾ ਵਾਸਤਾ ਈ ਿੀਭ ਨ

ਇਹ ਖ਼ਨ ਦਾ ਨਾ ਸ ਆਦ ਪਾ ਦਰ ਹ ਕ ਬਪਹ ਪਰਹ ਨਾ ਕਲ ਆ ਨਾ ਕਲ ਆ

ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਤਰ ਗਲ ਥ ਪਚਮਟ ਕ

ਇਹ ਸ ਪਰਹਾ ਿ ਬਾਲ ਹ

ਛ ਰੀ ਹ ਸਸਕਾਰ ਦੀ ਿ ਕਰ ਰਹੀ ਹਲਾਲ ਹ

ਇਹ ਕਪਹਣ ਨ ਤ ਠੀਕ ਹ ਪਕ

ਤਰਾ ਮਰਾ ਹੀ ਲਾਲ ਹ

ਿ ਸਚੀਏ ਤ ਸਹਣੀਏ

ਤਨ ਸਦੀਵੀ ਮਰਦ ਦੀ ਮ ਿਾਣਦ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਸਾਡੀ ਵਫ਼ਾ ਨ ਗਾਲਹ ਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਪਬਤਾਉਣ ਦੀ ਚਲੀ ਅਸ ਨ ਚਾਲ ਹ

ਮਨ ਸਦੀਵੀ ਨਾਰ ਦੀ ਤ ਿਾਣਦੀ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਫਰ ਵੀ ਵਗ ਰਹੀ ਹ ਪਰਸ਼ਪਤਆ ਦੀ ਇਕ ਨਦੀ ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਮ ਉਪਿ

ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਤ ਛਬੀ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦਾ ਮ ਸਗਾ ਤ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦੀ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਹ ਠੀਕ ਪਕ ਤਰੀ ਮਰੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਸਾਨ ਆਪਣ ਹੀ ਆਪ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਿੀਲ ਵਦ ਤ

ਕ ਰਾਨ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਗਰੀਆ ਨ ਸਮ ਦੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਮਗਲੀਆ ਦਰਾਵੜ ਨ

ਆਰੀਆ ਤ ਮਾਣ ਨਹ ਅਿ ਤ ਪਦਲ ਨ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਪਦਮਾਗ਼ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਕ ਲ ਿਹਾਨ

ਸਾਡ ਵਾਕਣਾ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਸਗਰਦ

ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ

ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਹਬਹ ਚੀਨ ਕਬਤਰ ਵਾਕਣ ਗ ਟਕਦੀ ਤ ਸਨ-ਖਭ ਨ ਪਖਲਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਇਹ ਮਰੀ ਵਾਕਫ਼

ਤ ਹਮਦਰਦ ਦਾ ਘਰ

ਪਿਸ ਚ ਅਿ ਦੀ ਰਾਤ

ਮ ਇਹ ਹ ਗ ਜ਼ਾਰੀ ਪਿਸ ਦੀ ਸਰਤ

ਚਤ ਦ ਸਰਿ ਦ ਵਗ

ਨੀਮ-ਪਨਘੀ ਦਧੀਆ ਹ ਗ ਲਾਨਾਰੀ ਪਹ ਦੀ ਸਗਰਦ ਦ ਪਰਭਾਤ ਵਲ

ਪਨਤਰੀ ਮਦਰ ਦੀ ਪਚਰਨਾਮਤ ਦ ਵਗ

ਠਢੀ-ਠਢੀ ਸ ਚੀ-ਪਮਠੀ ਤ ਪਪਆਰੀ ਸ ਰਹੀ ਹ ਮਪਹਕ ਹਠ ਤ ਪਖਲਾਰੀ

ਉਫ਼

ਪਕਨੀ ਹ ਰਹੀ ਹ ਬਰਫ਼-ਬਾਰੀ ਏਸ ਬਸਤੀ ਦੀ ਠਰੀ ਹਈ ਬ ਕਲ

ਮਘ ਰਹੀ ਨਾ ਪਕਤ ਵੀ ਕਈ ਅਗਾਰੀ ਚਹ-ਪਾਸ ਜ਼ਪਹਰ ਮਹਰੀ ਬਰਫ਼ ਦਾ ਮਨ ਸਾਗਰ ਹ ਪਸਰਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਰਾ ਪਦਲ ਮਰਾ ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ

ਬਰਫ਼ ਸਗ ਹ ਬਰਫ਼ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਦਰ ਕਾਲਾ ਰ ਖ ਲਮਾ ਚੀਲਹ ਦਾ ਸ਼ੀਪਸ਼ਆ ਤ ਪਾਰ ਿ ਘਲਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਬਸਤੀ ਦੀ ਬਲਰੀ ਪਾਤਲੀ ਪਵਚ

ਸਲ ਵਤ ਚ ਪਭਆ ਹ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ

ਉਫ਼

ਇਹ ਮਨ ਕੀਹ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ

ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਸਰਦ ਤਾਬੀਰ ਪਵਚ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਕਚੀ ਗਰੀ ਿਹਾ ਸ ਤ-ਉਨਦਾ ਪਿਸਮ ਬਣਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਵਗ ਚਪਲਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਕਣ ਦਰਵਾਜ਼ ਨ ਹ ਖੜਕਾ ਪਰਹਾ

ਸ਼ਾਇਦ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਹ ਟ ਪਰਆ ਆ ਪਰਹਾ ਹ ਪਦਲਾ ਬ-ਹਪਸ਼ਆ

ਕ ਝ ਹਸ਼ ਕਰ

ਨਾ ਤ ਕਈ ਆ ਤ ਨਾ ਹੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਮਰਾ ਵਪਹਮ ਤਨ ਖਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਹ

ਇਕ ਤਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਘਰ

ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ

ਉਹ ਤ ਪਪਹਲ ਹੀ

ਅਮਾਨਤ ਹ ਪਕਸ ਦੀ ਤ ਤ ਐਵ ਪੀਣ ਪਗਲਾ ਪਾ ਪਰਹਾ ਰਸ਼ਮੀ ਿਹ ਵਗ ਰਹ ਉਹਦ ਸਵਾਸ ਤ

ਨਜ਼ਰ ਮਲੀ ਪਕਸ ਲਈ ਹ ਪਾ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਤ ਮਦਰ ਦੀ ਸ ਚੀ ਪਣ ਵਰਗਾ ਸ ਆਦ ਤ ਲਸੀ ਦਾ ਪਿਦਹ ਚ ਆ ਪਰਹਾ

ਹ ਮਨਾ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ

ਤ ਤ ਕਾ ਹੀ ਸ਼ਰਮ ਹ ਲਾਹ ਮਾਰੀ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਪਿਸਮ ਤਰਾ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਤ ਤ ਧ ਰ ਤ ਗ਼ਮ ਦੀ ਇਕ ਸਗਰਦ ਹ

ਕਰ ਨਾ ਐਵ ਮਰਖਾ ਤ ਨਜ਼ਰ ਮਾੜੀ ਲਭ ਹਮਦਰਦੀ ਚ ਨਾ ਕਈ ਪਚਗਾੜੀ ਵਖ ਤਰ ਤ ਵੀ ਵਧ ਕ ਸਰਦ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਪਕਨੀ ਹ ਸ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਬਹ-ਰਪੀਏ

ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਮਰ ਘਰ ਪਵਚ ਪਈ ਘ ਮਦੀ ਹ

ਚ ਪ ਚ ਪ ਤ ਵੀਰਾਨ

ਪਕਸ ਪਨਪਤਰ ਰ ਖ ਦ ਤ ਇਲ ਦ ਆਲਹਣ ਵਗ

ਗ ਮ-ਸ ਮ ਤ ਸ ਨਸਾਨ

ਸ਼ਾਮ-ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਐਸੀ ਬ-ਪਹਸ ਸ਼ਾਮ ਨ ਆਪਖ਼ਰ

ਮ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਸਵਰ ਆਦੀ ਿ ਕਰ ਇਸ ਨ ਵੀ ਆਉਣਾ ਸੀ ਇਹਦ ਨਾਲ ਤ ਚਗਾ ਸੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਦੀ ਬ ਕਲ ਪਵਚ

ਕਾਫ਼ੀ ਦ ਦ ਘ ਟ ਪਨਗਲ ਕ

ਪਸਗਰਟ ਧ ਖਾ ਕ ਬਪਹ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਸਰਪਮਡ-ਮਛੀ ਿਹੀਆ ਕ ੜੀਆ ਵਖਣ ਮਾਤਰ ਸੜਕ ਤ

ਯਾਰ ਦ ਸਗ ਭ ਲਣਾ ਸੀ ਥਕ ਟ ਟ ਕ ਸ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ

ਸਮ ਵੀ ਪਕਨੀ ਚਦਰੀ ਸ਼ ਹ

ਪਕਸ ਪ ਰਾਣ ਅਮਲੀ ਵਾਕਣ

ਪਦਨ ਭਰ ਪੀ ਕ ਡਡ ਸਹਰਾ ਗਲੀਆ ਤ ਬਾਜ਼ਾਰ ਦ ਪਵਚ

ਆਪਣੀ ਝਕ ਚ ਟ ਪਰਆ ਰਪਹਦ ਨਾ ਕ ਝ ਸ ਣਦ ਨਾ ਕ ਝ ਕਪਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਖੜਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਬਪਹਦ ਇਸ ਬਦਬ ਦ ਿਾਣ ਚ ਹਾਲ

ਯ ਗ ਿਡਾ ਇਕ ਪਲ ਰਪਹਦ

ਕਾਲੀਆ ਕਾਲੀਆ ਿੀਭ ਿਹੀਆ

ਮਰੀ ਹਥ-ਘੜੀ ਦੀਆ ਸਈਆ

ਮਰੀ ਪਹਕ ਪਵਚ ਲਮ ਲਮ

ਕਪਡਆ ਵਾਕਣ ਪ ੜੀਆ ਹਈਆ ਹਫ਼ੀਆ ਹਫ਼ੀਆ ਭਿ ਭਿ ਮਈਆ

ਪਦਨ ਭਰ ਸਮ ਦ ਖਹ ਤ ਬਲ ਵਾਕਣ ਿਈਆ ਹਈਆ

ਗ਼ਮ ਦ ਪਾਣੀ ਸਗ ਪਸਿਣ ਲਈ

ਮਰ ਪਦਲ ਦੀਆ ਬਿਰ ਰਹੀਆ ਅਿ ਦੀਆ ਸ਼ਾਮ ਐਵ ਗਈਆ

ਰਬ ਕਰ ਬਦਬ ਦੀ ਢਰੀ ਛਤੀ ਿਾਵ ਛਤੀ ਿਾਵ

ਿ ਰਬ ਕਰ ਕ ਬਹ -ਰਪਣੀ ਚਰ ਦ ਸਗ ਧਲ ਿਾਵ ਿ ਕਈ ਐਸਾ ਮਤਰ ਚਲ

ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਭਸਮ ਹ ਿਾਵ ਇਸ ਮਨਹਸ ਨ ਖ਼ਰ ਕਦ ਤਕ

ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ ਹ ਚਟਦ ਰਪਹਣਾ ਮ ਤ ਹਰ ਪਕਸ ਸਗ ਰਾਤ

ਨਚਣ ਬਾਲ-ਰਮ ਹ ਿਾਣਾ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਭਗ ਲਈ

ਅਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਪਪਹਲਾ ਚ ਮਣ ਬਾਲ-ਵਰਸ

ਟ ਰ ਸਾਡ ਦਰ ਆਇਆ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਪਮਟੀ ਦੀ ਬਾਜ਼ੀ ਦ ਪਲ ਖਡ ਗਵਾਇਆ

ਦਿਾ ਚ ਮਣ ਿ ਸਾਨ ਿ ਪੜਆ

ਉਹ ਸਾਡ ਮਚ ਨਾ ਆਇਆ

ਉਸ ਮਗਰ ਸ ਚ ਮਣ ਿ ਪੜਆ

ਪਰ ਹਠ ਨਾ ਲਾਇਆ

ਮ ੜ ਨਾ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਪਰ ਇਹ ਕਹਾ ਅਿ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਗਲ ਸਾਡ ਲਗ ਰਇਆ

ਹਠ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਪਸਕੀ ਤ ਚਾਨਣ ਪਿਸ ਚਇਆ

ਇਹ ਚ ਮਣ ਸਾਡਾ ਸਿਣ ਪਦਸਦਾ ਇਹ ਸਾਡਾ ਮਪਹਰਮ ਹਇਆ

ਡ ਘੀ ਢਾਬ ਪਹਿਰ ਦੀ ਸਾਡੀ ਡ ਬ ਮਇਆ ਡ ਬ ਮਇਆ

ਸਾਡਾ ਤਨ-ਮਨ ਹਪਰਆ ਹਇਆ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਕ ਪਦਲ-ਪਰਚਾਵਾ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਸਕਨ

ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਬਾਸ਼ ਨ ਇਕ ਪਤਤਲੀ ਕਪਹਣਾ ਇਹ ਹ ਪਨਰਾ ਿਨਨ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਪਿਹੜਾ ਮਪਰਆ

ਉਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਊਣ

ਮਰ-ਮ ਕ ਕ ਵੀ ਕਰ ਨਾ ਸਕਦਾ ਪਰੀ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਭਾਵ ਇਹ ਬਰਪਹਮਡ ਵੀ ਫਲ

ਿ ਪਫਰ ਅਰਨ ਵਰਨ

ਇਹ ਵੀ ਇਕ ਿਨਨ

ਮ ਹਾਲ ਤਾਜ਼ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਸਮਝ ਮਰਾ ਖ਼ਨ

ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਮਾਣ ਲਈ

ਪਿਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਹ

ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਕ ਪਕਸ ਗਰ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਮਲ ਉਿਾੜ ਦਰ ਚ

ਰਪਹਦਾ ਹਵ ਮਲਗ ਫਕਰ

ਤ ਿਠ ਟ ਕ ਦੀ ਆਸ ਲ ਕ

ਪਦਨ ਢਲ ਿ ਗਰ ਚ ਆਵ ਤ ਪਬਨ ਬ ਲਾਇਆ ਹੀ ਪਰਤ ਿਾਵ

ਔ-ਲਖ ਕਪਹ ਤ ਮਾਰ ਚਕਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਕਾਲ ਰਾਹ ਦ

ਐਸ ਬ-ਪਹਸ ਪੜਾਅ ਤ ਖਪੜਹਆ ਪਿਤ ਖ਼ਾਬ ਦ ਨੀਲ ਰ ਖ ਚ

ਪਣ ਪੀਲੀ ਪਿਹੀ ਵਗ ਰਹੀ ਏ

ਅਗ ਪਸਪਵਆ ਦੀ ਮਘ ਰਹੀ ਏ

ਕਦ ਕਦ ਕਈ ਗ਼ਮ ਦਾ ਪਛੀ ਪਰ ਨ ਆਪਣ ਹ ਫੜਫੜਦਾ ਤ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਪੀਲ ਅਰਸ਼

ਕਈ ਪਸਤਾਰਾ ਹ ਟ ਟ ਿਦਾ ਤ ਚਦੀ-ਵਨਾ ਖ਼ਾਬ ਮਰਾ ਸਮ ਦਾ ਹਰੀਅਲ ਹ ਟ ਕ ਿਦਾ ਪਵਹਦ ਪਵਹਦ ਹੀ ਨੀਲ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸਾਰਾ ਿਗਲ ਹ ਸ ਕ ਿਦਾ ਫਰ ਪਦਲ ਦੀ ਮਾਯਸ ਵਾਦੀ ਚ

ਤਲਖ਼ ਘੜੀਆ ਦ ਜ਼ਰਦ ਪਤਰ

ਚੀ ਚੀ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਝਠ ਥੜਾ ਹੀ ਮਾਰਦ ਨ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਪਰ ਦ ਨਾਲ ਖਪਹਦੀ ਇਕ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਮਪਹਲ ਚ

ਇਸ਼ਕ ਮਰਾ ਗਵਾਪਚਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਆਸ਼ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਰੀਆ ਦਾ ਆਪਖਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਹਰ ਗਲੀ ਹਾਏ ਗੀਤ ਵਰਗੀ ਨ ਹਾਰ ਦੀ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਪਟ ਚ

ਰਾਤ ਸ਼ਬਨਮ ਗ ਜ਼ਾਰਦੀ ਹ

ਤ ਹਰ ਦਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਪਾਕ ਪਮਟੀ ਦਾ ਖ਼ਨ ਪੀ ਕ ਮ ਿਨਮ ਲੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਪਕ ਦ ਧਨੀਆ ਚ

ਮਾਸਮੀਅਤ ਦਾ ਦ ਧ ਪੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਬਰਗ ਪਚਹਰ ਤ

ਝ ਰੜੀਆ ਦ ਨ ਝਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਪਕ ਸੀਨ ਅਦਰ ਨ

ਗ ਰਬਤ ਦ ਪਹਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਨਣ ਦ

ਦਵ ਦੀਵ ਹੀ ਪਹਸ ਚ ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਿਨਾਪਜ਼ਆ ਲਈ

ਖ਼ਰੀਦ ਕਫ਼ਨ ਵੀ ਪਵਕ ਚ ਕ ਨ

ਤ ਹਰ ਤੀਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਮ ਲਮ ਸੜਕ ਤ

ਿਾ ਕ ਕਈ ਕਦ ਨਹ ਮ ੜਦਾ ਇਹ ਸਮਝ ਲੀਤਾ ਿਦਾ ਹ ਮ ਰਦਾ

ਤ ਹਰ ਚਥੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਕਾਲ ਬਾਗ਼ ਚ

ਪਸਰਫ਼ ਆਸ ਦੀ ਪਣ ਿਾਵ ਕਦ ਕਦ ਹ ਓਸ ਿਹ ਚ

ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਵ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਆਬਾਦ ਕਰਨ ਨ ਤ ਹੀ ਰਕੜ

ਤ ਹੀ ਧਰਤੀ ਦਾ ਕਝ ਵਰਨ

ਤ ਹੀ ਕਰਨੀ ਫ਼ਜ਼ਾ ਮ ਅਤਰ

ਤ ਹੀ ਸਿ ਨ ਮਾਨਣਾ ਸ ਕ ਪਪਹਲ ਤ ਵਖ ਸਥਰ ਪਰ ਮ ਛਤੀ ਹੀ ਸਮਝ ਿਦਾ ਇਹ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸ਼ਰ ਹੀ ਹ

ਿ ਲਾ ਪਰਹਾ ਹ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਚਕਰ

ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਆਉਣ ਵਾਲ

ਇਹ ਲਕ ਪੜਹ ਕ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ ਇਹ ਉਹ ਪਵਚਾਰੀ ਬਦਬਖ਼ਤ ਰਹ ਹ

ਪਕ ਪਿਹੜੀ ਪਹਰਨ ਦ ਪਸਙ ਤ

ਉਦਾਸ ਲਪਮਹਆ ਨ ਫੜਣ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਚੜਹ ਰਹੀ ਏ ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ

ਪਕ ਹਠ ਦ ਫ ਲ ਦੀ ਮਪਹਕ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਰਹੀ ਏ

ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਪਨਕੀ ਉਮਰ

ਉਡਾ ਕ ਲ ਗਏ ਗ਼ਮ ਦ ਝਖੜ

ਵਫ਼ਾ ਦ ਸਹ ਦ ਮਲ ਤ

ਇਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਮ ਲਚਦਾ ਹ ਪਕ ਇਸ ਚ ਰਾਹ ਤ

ਮਨ ਕਈ ਉਿਾੜ ਦਵ ਤ ਮਰ ਮਥ ਦ ਕਾਲ ਅਖ਼ਰ ਤ

ਕਟ ਚਨ ਦਾ ਚਾੜਹ ਦਵ ਿ ਅਗ ਫ਼ ਰਕਤ ਦੀ ਪਦਨ ਦੀਵ ਪਵਚ ਚ ਰਾਹ ਦ ਸਾੜ ਦਵ ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਪਪਘਲ ਿਾਵਣ

ਇਹ ਬਦਨਸੀਬੀ ਦ ਕਾਲ ਕਕਰ

ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਬਦਲ ਿਾਵਣ

ਮਰੀ ਪਕਸਮਤ ਦ ਸਭ ਨਛਤਰ

ਮ ਮਨ ਖਤਾ ਦ ਨਾਮ ਸ ਖਗਾ ਆਪਣ ਗੀਤ ਦ ਸਨ-ਛਤਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

Page 47: Pc64 bDnc64 - Punjabi Library · Aate Dian Chirian Shiv Kumar Batalvi 6If Pc64 bDnc64 b]\ ?dWaY UIaZ\c 6If Pc64 bDnc64 DaRMc YaN D ^dÊNc 7? S_anc U^Nc ?^W NfYc WfYf Ph^N Unc bS6Yc

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਇਸ਼ਕ ਗਵਾਚਾ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਹ ਗਏ ਸਾਹ

ਮਰ ਹਠ ਵਖ ਲਈ

ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ ਹਢਾ

ਿ ਚ ਮਣ ਮਰ ਦਰ ਤ ਖਪੜਹਆ

ਇਕ ਅਧ ਵਾਰੀ ਆ

ਮ ੜ ਉਹ ਭ ਲ ਕਦ ਨਾ ਲਪਘਆ

ਏਸ ਦਰ ਦ ਰਾਹ

ਮ ਉਹਨ ਪਨਤ ਉਡੀਕਣ ਬਠਾ ਥਪਕਆ ਔਸੀਆ ਪਾ ਮਨ ਉਹ ਚ ਮਣ ਨਾ ਬਹ ਪੜਆ

ਸ ਚ ਮਣ ਦ ਵਣ ਗਾਹ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਮਰ ਹਾਣ ਦਾ ਪਵਚ ਲਖ ਸਰਿ ਦਾ ਤਾ ਪਿਹੜ ਸਾਹ ਚਤਰ ਖਡਦਾ ਮਨ ਉਸ ਚ ਮਣ ਦਾ ਚਾ

ਪਰਦਸੀ ਚ ਮਣ ਮਪਡਆ

ਕਦ ਵਤਨ ਫਰਾ ਪਾ ਪਕਤ ਸ ਚਾ ਪਬਰਹਾ ਤਡੜਾ ਮਥ ਿਠਾ ਨਾ ਹ ਿਾ

ਪਬਰਹਾ ਵੀ ਲਭੀ ਕਾਮ ਦਾ ਇਹਦੀ ਿਾਤ ਕ ਿਾਤ ਨਾ ਕਾ ਭਾਵ ਪਬਰਹਾ ਰਬ ਵਡੜਾ ਮ ਚੀ ਕਕ ਪਰਹਾ

ਚਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਹ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਗ ਹ ਲਟਕ ਪਰਹਾ ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ ਹ ਭਟਕ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਪਦਨ ਬਹ ਵਡਭਾਗਾ ਿਦ ਪਕਸ ਸਾਗਰ ਪਵਚ

ਆਦਮ ਦ ਪਕਸ ਪਪਤਰ

ਅਮਬ(ਅਮੀਬ) ਿਨਮ ਪਲਆ

ਪਰ ਇਹ ਪਦਹ ਪਨਕਰਮਾ ਿਦ ਇਸ ਆਦਮ ਦੀ ਝਲੀ ਫ ਲ ਸਮ ਦਾ ਹਸੀ ਖ਼ਰ ਪਪਆ

ਵਖ-ਵਖ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਮ ਸਚ ਪਰਹਾ ਸਮ ਅਵਾਰਾ ਕ ਤਾ ਦਰ ਦਰ ਭਟਕ ਪਰਹਾ ਿਠ ਹਡ ਖਾਣ ਲਈ

ਲਭੀ ਤਰਸ ਪਰਹਾ

ਸਮ ਪਰਾਈ ਨਾਰ

ਤ ਿ ਪਫਰ ਰਡੀ ਹ

ਪਪਹਲੀ ਰਾਤ ਹਢਾਇਆ ਲਗਦੀ ਚਗੀ ਹ

ਦਿੀ ਰਾਤ ਪਬਤਾਇਆ

ਹ ਦੀ ਭਡੀ ਹ

ਪਰ ਇਹਦ ਸਗ

ਦ ਨੀਆ ਦ ਹਰ ਜ਼ਰ ਨ

ਇਕ ਅਧ ਘੜੀ ਜ਼ਰਰ ਪਬਤਾਣੀ ਪਦੀ ਹ

ਕਦ ਹਰਾਮਣ ਪਟਕ ਕ

ਨਾ ਇਹ ਬਪਹਦੀ ਹ

ਉਮਰ ਦੀ ਬਾਰੀ ਖਲਹ ਕ ਏਸ ਿਹ ਵਲ

ਕਾਮਨੀ ਮਲੀ ਨਜ਼ਰ

ਤਕਦੀ ਰਪਹਦੀ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਝਠ ਸਹਣ ਕਾਮ ਚ ਮਤ ਆਪਸ਼ਕ ਵਗ

ਪਮਠੀਆ ਕਰ ਕਰ ਗਲ ਸਾਨ ਛਲਦਾ ਹ

ਮਾਣ ਕ ਚ ਮਣ

ਇਕ ਦ ਏਸ ਹਯਾਤੀ ਦ

ਭ ਲ ਿਦਾ ਹ-

ਫਰ ਨਾ ਪਵਹੜ ਵੜਦਾ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਕ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਾਕਣ ਲਟਕ ਪਰਹ

ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਸ ਞੀ ਿੜੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ

ਸਮ ਦੀ ਇਕ-

ਠ ਕਰਾਈ ਹਈ ਸਿਣੀ ਵਗ

ਪੀੜ-ਕ ਠੀ ਪਬਰਹਣ ਵਾਕਣ ਭਟਕ ਪਰਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਦਵਤਾ ਇਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ

ਇਹ ਦਵੀ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ ਕਾਮ ਿ ਸਭ ਤ ਮਹਬਲੀ ਹ

ਉਸ ਦੀ ਮ ਨ ਕਪਹਣਾ ਨਗੀ ਇਹ ਗਲ ਕੀ ਹੀ ਨਾ ਚਗੀ ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਏਸ ਦੀ ਹ ਬਖ਼ਸ਼ੀ ਹਈ

ਤ ਦ ਤ ਹ ਸਨ ਦੀ ਿ ਰ ਤ ਹ

ਏਸ ਨ ਹ ਰਪ ਵਡਣਾ-

ਖ਼ਨ ਮਰਾ ਿ ਤਡੀ ਕ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਖੜੀ ਆ ਪਮਟੀ ਦੀ ਇਹ ਬਾਜ਼ੀ ਪਚਟੀ ਦ ਧ ਕਲੀ ਪਿ ਤਾਜ਼ੀ ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦਾ ਇਕ ਸਗਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦੀ ਕਥਾ ਸ ਣਦਾ ਕਈ ਅਲਮਸਤ ਪਿਹਾ ਿਗਮ ਹ

ਤਰਾ ਇਸ ਨ ਟ ਡੀ ਕਪਹਣਾ ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਗ਼ਮ ਹ

ਕਾਮ ਪਬਨ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਕਾਹਦ ਅਰਥ ਿ ਚਲਦਾ ਦਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਪਸ਼ਵਿੀ ਕਾਮ ਬਰਹਮ ਹ

ਕਾਮ ਹੀ ਸਭ ਤ ਮਹ ਧਰਮ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਸ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਵਖ ਪਕ ਬ ਤ ਨ ਕੀ ਹਇਆ ਹ

ਇ ਲਗਦਾ ਹ ਪਿ ਰਇਆ ਹ

ਸਾਥ ਕਈ ਪਾਪ ਹਇਆ ਹ

ਸਾਰ ਦੀਵ ਝਬ ਬ ਝਾ ਦ

ਇਸ ਨ ਥੜਹਾ ਪਰਹ ਹਟਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਮ ਖ ਨ ਪਰਹ ਭ ਆ ਦ

ਿ ਇਸ ਤ ਕਈ ਪਰਦਾ ਪਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਪਦਲ ਪਵਚ ਵੀ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਇਸ ਨ ਹਾਲ ਵੀ ਕਈ ਭ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਕਾਮ ਏਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ ਇਹ ਭਾਵ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਸੀਮਾ ਦਪਨਕ ਅਖ਼ਬਾਰ ਦ

ਅਿ ਪਰਥਮ ਪਨ ਤ

ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਛਪੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਕ ਝ ਗਰ ਬਦਸ਼ੀ ਬਚ ਤ ਇਕ ਹਰ ਉਹਦ ਨਾਲ

ਖੜਹੀ ਉਸ ਦੀ ਸਖੀ ਹ

ਤਸਵੀਰ ਦ ਪਰ ਇਕ ਇਬਾਰਤ ਦੀ ਹ ਝਿਰ

ਇਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਹੀ ਕ ੜੀ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰੀ ਪਜ਼ਦਗੀ ਥ ੜੀ ਥ ੜੀ ਹ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ

ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਮਰ ਗੀਤ ਨ ਰਦ ਮਾਸਮ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਵੀ ਅਵਾਰਾ ਨ ਭਦ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ ਅਕਸਰ ਮਰ ਸ਼ਪਹਰ ਿਦ ਆਦੀ ਹਰ ਵਾਰ ਿਦ ਆਦੀ ਪਤਨ ਫ ਲ ਪਲਆਦੀ ਗ ਲਦਾਨ ਚ ਪਤਨ ਫ ਲ ਿਦ ਹਥ ਉਹ ਸਿਾਦੀ ਮ ਸਕਾ ਕ ਤ ਅਦਾਜ਼ ਚ

ਕ ਝ ਏਦ ਉਹ ਕਪਹਦੀ ਇਕ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਤਰ ਨ ਦਾ ਮਰ ਨ ਦਾ ਇਹ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਪਕਸ ਪਪਉ ਦਾ ਪਕਸ ਮ ਦਾ ਇਕ ਫ ਲ ਮਰੀ ਕ ਖ ਦੀ ਸੀਮਾ ਦ ਹ ਨ ਦਾ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਇਕ ਗਰੀ ਪਿਹੀ ਪਨਕੀ ਬਚੀ ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਪਿਸ ਚੀਚੀ ਹ ਪਕੜ ਰਖੀ

ਓਸ ਦੀ ਸ਼ਕਲ

ਮਰ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਹ ਆ ਲਥੀ ਈਕਣ ਲਗਦਾ ਹ

ਇਹ ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਧੀ ਹ

ਮਰਾ ਤ ਮਰੀ ਬਲਣ ਦ

ਪਬਮਾਰ ਲਹ ਦਾ ਏਸ ਧਰਤੀ ਤ ਪਬਿਾਇਆ

ਕਈ ਸਝਾ ਬੀਅ ਹ

ਮਰੀ ਪੀੜਾ ਦੀ ਮਰੀਅਮ ਦ

ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਮਸੀਹ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਿਦਹੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਬਚਨ ਮਰਾ ਿੀ ਹ

ਓਹ ਹੀ ਸੀਮਾ ਧੀ ਹ

ਕਈ ਹਰ ਇਹਦਾ ਪਪਉ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਅਜਨਬੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ

ਨਾ ਤ ਤ ਹੀ ਔਲੀਆ ਹ

ਨਾ ਤ ਮ ਹੀ ਹ ਨਬੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਮਰ ਲਈ ਇਹ ਰਸ-ਭਰੀ ਤਰੀ ਮਲਕ ਮ ਸਕੜੀ ਪਕਸ ਪਵਮਾਨ ਸਵਕਾ ਦੀ ਮ ਸਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਅਿ ਵੀ ਪਿਸ ਚ ਿਾਣਦ ਪਕ ਵਾਸ਼ਨਾ ਦੀ ਕਗ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਮਰ ਲਈ ਤਰੀ ਵਫ਼ਾ ਅਿ ਵੀ ਇਕ ਸਵਗ ਹ

ਮਰ ਨਸ਼ੀਲ ਪਿਸਮ ਦੀ ਅਿ ਵੀ ਤਨ ਮਗ ਹ

ਪਿਹੜਾ ਪਕ ਤਰੀ ਨਜ਼ਰ ਪਵਚ

ਪਫਲਮੀ ਰਸਾਲ ਵਗ ਹ

ਸਫ਼ਾ ਸਫ਼ਾ ਫਰਲਣਾ ਪਿਦਹਾ ਹ ਤਰੀ ਪਦਲ ਲਗੀ ਸਮ ਨ ਸਨਹ ਮਾਰ ਕ

ਿ ਪਮਲ ਿਾਏ ਘੜੀ ਕਦੀ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਮ ਸਗਾ ਤ ਕਾਮ ਦੀ ਹ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਅਿ ਤ ਸਾਡਾ ਇਸ਼ਕ

ਓਸ ਮਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਕਾਮ ਦ ਸ ਆਦ ਪਪਛ ਹ ਿਾਏ ਿ ਹਾਪਮਲਾ ਤ ਮਕੜ ਨ ਮਾਰ ਕ

ਬਣਾ ਲਏ ਪਿਵ ਗਜ਼ਾ ਤ ਖਾਈ ਿਾਏ ਉਹ ਕਾਮਣੀ ਕ ਲਛਣੀ ਸ ਆਦ ਲਾ ਹ ਕਾਮਣੀ ਹ ਕਾਮਣੀ ਮਨ ਬਚਾ ਮਨ ਬਚਾ ਵਾਸਤਾ ਈ ਿੀਭ ਨ

ਇਹ ਖ਼ਨ ਦਾ ਨਾ ਸ ਆਦ ਪਾ ਦਰ ਹ ਕ ਬਪਹ ਪਰਹ ਨਾ ਕਲ ਆ ਨਾ ਕਲ ਆ

ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਤਰ ਗਲ ਥ ਪਚਮਟ ਕ

ਇਹ ਸ ਪਰਹਾ ਿ ਬਾਲ ਹ

ਛ ਰੀ ਹ ਸਸਕਾਰ ਦੀ ਿ ਕਰ ਰਹੀ ਹਲਾਲ ਹ

ਇਹ ਕਪਹਣ ਨ ਤ ਠੀਕ ਹ ਪਕ

ਤਰਾ ਮਰਾ ਹੀ ਲਾਲ ਹ

ਿ ਸਚੀਏ ਤ ਸਹਣੀਏ

ਤਨ ਸਦੀਵੀ ਮਰਦ ਦੀ ਮ ਿਾਣਦ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਸਾਡੀ ਵਫ਼ਾ ਨ ਗਾਲਹ ਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਪਬਤਾਉਣ ਦੀ ਚਲੀ ਅਸ ਨ ਚਾਲ ਹ

ਮਨ ਸਦੀਵੀ ਨਾਰ ਦੀ ਤ ਿਾਣਦੀ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਫਰ ਵੀ ਵਗ ਰਹੀ ਹ ਪਰਸ਼ਪਤਆ ਦੀ ਇਕ ਨਦੀ ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਮ ਉਪਿ

ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਤ ਛਬੀ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦਾ ਮ ਸਗਾ ਤ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦੀ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਹ ਠੀਕ ਪਕ ਤਰੀ ਮਰੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਸਾਨ ਆਪਣ ਹੀ ਆਪ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਿੀਲ ਵਦ ਤ

ਕ ਰਾਨ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਗਰੀਆ ਨ ਸਮ ਦੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਮਗਲੀਆ ਦਰਾਵੜ ਨ

ਆਰੀਆ ਤ ਮਾਣ ਨਹ ਅਿ ਤ ਪਦਲ ਨ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਪਦਮਾਗ਼ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਕ ਲ ਿਹਾਨ

ਸਾਡ ਵਾਕਣਾ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਸਗਰਦ

ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ

ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਹਬਹ ਚੀਨ ਕਬਤਰ ਵਾਕਣ ਗ ਟਕਦੀ ਤ ਸਨ-ਖਭ ਨ ਪਖਲਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਇਹ ਮਰੀ ਵਾਕਫ਼

ਤ ਹਮਦਰਦ ਦਾ ਘਰ

ਪਿਸ ਚ ਅਿ ਦੀ ਰਾਤ

ਮ ਇਹ ਹ ਗ ਜ਼ਾਰੀ ਪਿਸ ਦੀ ਸਰਤ

ਚਤ ਦ ਸਰਿ ਦ ਵਗ

ਨੀਮ-ਪਨਘੀ ਦਧੀਆ ਹ ਗ ਲਾਨਾਰੀ ਪਹ ਦੀ ਸਗਰਦ ਦ ਪਰਭਾਤ ਵਲ

ਪਨਤਰੀ ਮਦਰ ਦੀ ਪਚਰਨਾਮਤ ਦ ਵਗ

ਠਢੀ-ਠਢੀ ਸ ਚੀ-ਪਮਠੀ ਤ ਪਪਆਰੀ ਸ ਰਹੀ ਹ ਮਪਹਕ ਹਠ ਤ ਪਖਲਾਰੀ

ਉਫ਼

ਪਕਨੀ ਹ ਰਹੀ ਹ ਬਰਫ਼-ਬਾਰੀ ਏਸ ਬਸਤੀ ਦੀ ਠਰੀ ਹਈ ਬ ਕਲ

ਮਘ ਰਹੀ ਨਾ ਪਕਤ ਵੀ ਕਈ ਅਗਾਰੀ ਚਹ-ਪਾਸ ਜ਼ਪਹਰ ਮਹਰੀ ਬਰਫ਼ ਦਾ ਮਨ ਸਾਗਰ ਹ ਪਸਰਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਰਾ ਪਦਲ ਮਰਾ ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ

ਬਰਫ਼ ਸਗ ਹ ਬਰਫ਼ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਦਰ ਕਾਲਾ ਰ ਖ ਲਮਾ ਚੀਲਹ ਦਾ ਸ਼ੀਪਸ਼ਆ ਤ ਪਾਰ ਿ ਘਲਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਬਸਤੀ ਦੀ ਬਲਰੀ ਪਾਤਲੀ ਪਵਚ

ਸਲ ਵਤ ਚ ਪਭਆ ਹ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ

ਉਫ਼

ਇਹ ਮਨ ਕੀਹ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ

ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਸਰਦ ਤਾਬੀਰ ਪਵਚ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਕਚੀ ਗਰੀ ਿਹਾ ਸ ਤ-ਉਨਦਾ ਪਿਸਮ ਬਣਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਵਗ ਚਪਲਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਕਣ ਦਰਵਾਜ਼ ਨ ਹ ਖੜਕਾ ਪਰਹਾ

ਸ਼ਾਇਦ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਹ ਟ ਪਰਆ ਆ ਪਰਹਾ ਹ ਪਦਲਾ ਬ-ਹਪਸ਼ਆ

ਕ ਝ ਹਸ਼ ਕਰ

ਨਾ ਤ ਕਈ ਆ ਤ ਨਾ ਹੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਮਰਾ ਵਪਹਮ ਤਨ ਖਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਹ

ਇਕ ਤਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਘਰ

ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ

ਉਹ ਤ ਪਪਹਲ ਹੀ

ਅਮਾਨਤ ਹ ਪਕਸ ਦੀ ਤ ਤ ਐਵ ਪੀਣ ਪਗਲਾ ਪਾ ਪਰਹਾ ਰਸ਼ਮੀ ਿਹ ਵਗ ਰਹ ਉਹਦ ਸਵਾਸ ਤ

ਨਜ਼ਰ ਮਲੀ ਪਕਸ ਲਈ ਹ ਪਾ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਤ ਮਦਰ ਦੀ ਸ ਚੀ ਪਣ ਵਰਗਾ ਸ ਆਦ ਤ ਲਸੀ ਦਾ ਪਿਦਹ ਚ ਆ ਪਰਹਾ

ਹ ਮਨਾ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ

ਤ ਤ ਕਾ ਹੀ ਸ਼ਰਮ ਹ ਲਾਹ ਮਾਰੀ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਪਿਸਮ ਤਰਾ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਤ ਤ ਧ ਰ ਤ ਗ਼ਮ ਦੀ ਇਕ ਸਗਰਦ ਹ

ਕਰ ਨਾ ਐਵ ਮਰਖਾ ਤ ਨਜ਼ਰ ਮਾੜੀ ਲਭ ਹਮਦਰਦੀ ਚ ਨਾ ਕਈ ਪਚਗਾੜੀ ਵਖ ਤਰ ਤ ਵੀ ਵਧ ਕ ਸਰਦ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਪਕਨੀ ਹ ਸ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਬਹ-ਰਪੀਏ

ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਮਰ ਘਰ ਪਵਚ ਪਈ ਘ ਮਦੀ ਹ

ਚ ਪ ਚ ਪ ਤ ਵੀਰਾਨ

ਪਕਸ ਪਨਪਤਰ ਰ ਖ ਦ ਤ ਇਲ ਦ ਆਲਹਣ ਵਗ

ਗ ਮ-ਸ ਮ ਤ ਸ ਨਸਾਨ

ਸ਼ਾਮ-ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਐਸੀ ਬ-ਪਹਸ ਸ਼ਾਮ ਨ ਆਪਖ਼ਰ

ਮ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਸਵਰ ਆਦੀ ਿ ਕਰ ਇਸ ਨ ਵੀ ਆਉਣਾ ਸੀ ਇਹਦ ਨਾਲ ਤ ਚਗਾ ਸੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਦੀ ਬ ਕਲ ਪਵਚ

ਕਾਫ਼ੀ ਦ ਦ ਘ ਟ ਪਨਗਲ ਕ

ਪਸਗਰਟ ਧ ਖਾ ਕ ਬਪਹ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਸਰਪਮਡ-ਮਛੀ ਿਹੀਆ ਕ ੜੀਆ ਵਖਣ ਮਾਤਰ ਸੜਕ ਤ

ਯਾਰ ਦ ਸਗ ਭ ਲਣਾ ਸੀ ਥਕ ਟ ਟ ਕ ਸ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ

ਸਮ ਵੀ ਪਕਨੀ ਚਦਰੀ ਸ਼ ਹ

ਪਕਸ ਪ ਰਾਣ ਅਮਲੀ ਵਾਕਣ

ਪਦਨ ਭਰ ਪੀ ਕ ਡਡ ਸਹਰਾ ਗਲੀਆ ਤ ਬਾਜ਼ਾਰ ਦ ਪਵਚ

ਆਪਣੀ ਝਕ ਚ ਟ ਪਰਆ ਰਪਹਦ ਨਾ ਕ ਝ ਸ ਣਦ ਨਾ ਕ ਝ ਕਪਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਖੜਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਬਪਹਦ ਇਸ ਬਦਬ ਦ ਿਾਣ ਚ ਹਾਲ

ਯ ਗ ਿਡਾ ਇਕ ਪਲ ਰਪਹਦ

ਕਾਲੀਆ ਕਾਲੀਆ ਿੀਭ ਿਹੀਆ

ਮਰੀ ਹਥ-ਘੜੀ ਦੀਆ ਸਈਆ

ਮਰੀ ਪਹਕ ਪਵਚ ਲਮ ਲਮ

ਕਪਡਆ ਵਾਕਣ ਪ ੜੀਆ ਹਈਆ ਹਫ਼ੀਆ ਹਫ਼ੀਆ ਭਿ ਭਿ ਮਈਆ

ਪਦਨ ਭਰ ਸਮ ਦ ਖਹ ਤ ਬਲ ਵਾਕਣ ਿਈਆ ਹਈਆ

ਗ਼ਮ ਦ ਪਾਣੀ ਸਗ ਪਸਿਣ ਲਈ

ਮਰ ਪਦਲ ਦੀਆ ਬਿਰ ਰਹੀਆ ਅਿ ਦੀਆ ਸ਼ਾਮ ਐਵ ਗਈਆ

ਰਬ ਕਰ ਬਦਬ ਦੀ ਢਰੀ ਛਤੀ ਿਾਵ ਛਤੀ ਿਾਵ

ਿ ਰਬ ਕਰ ਕ ਬਹ -ਰਪਣੀ ਚਰ ਦ ਸਗ ਧਲ ਿਾਵ ਿ ਕਈ ਐਸਾ ਮਤਰ ਚਲ

ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਭਸਮ ਹ ਿਾਵ ਇਸ ਮਨਹਸ ਨ ਖ਼ਰ ਕਦ ਤਕ

ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ ਹ ਚਟਦ ਰਪਹਣਾ ਮ ਤ ਹਰ ਪਕਸ ਸਗ ਰਾਤ

ਨਚਣ ਬਾਲ-ਰਮ ਹ ਿਾਣਾ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਭਗ ਲਈ

ਅਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਪਪਹਲਾ ਚ ਮਣ ਬਾਲ-ਵਰਸ

ਟ ਰ ਸਾਡ ਦਰ ਆਇਆ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਪਮਟੀ ਦੀ ਬਾਜ਼ੀ ਦ ਪਲ ਖਡ ਗਵਾਇਆ

ਦਿਾ ਚ ਮਣ ਿ ਸਾਨ ਿ ਪੜਆ

ਉਹ ਸਾਡ ਮਚ ਨਾ ਆਇਆ

ਉਸ ਮਗਰ ਸ ਚ ਮਣ ਿ ਪੜਆ

ਪਰ ਹਠ ਨਾ ਲਾਇਆ

ਮ ੜ ਨਾ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਪਰ ਇਹ ਕਹਾ ਅਿ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਗਲ ਸਾਡ ਲਗ ਰਇਆ

ਹਠ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਪਸਕੀ ਤ ਚਾਨਣ ਪਿਸ ਚਇਆ

ਇਹ ਚ ਮਣ ਸਾਡਾ ਸਿਣ ਪਦਸਦਾ ਇਹ ਸਾਡਾ ਮਪਹਰਮ ਹਇਆ

ਡ ਘੀ ਢਾਬ ਪਹਿਰ ਦੀ ਸਾਡੀ ਡ ਬ ਮਇਆ ਡ ਬ ਮਇਆ

ਸਾਡਾ ਤਨ-ਮਨ ਹਪਰਆ ਹਇਆ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਕ ਪਦਲ-ਪਰਚਾਵਾ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਸਕਨ

ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਬਾਸ਼ ਨ ਇਕ ਪਤਤਲੀ ਕਪਹਣਾ ਇਹ ਹ ਪਨਰਾ ਿਨਨ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਪਿਹੜਾ ਮਪਰਆ

ਉਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਊਣ

ਮਰ-ਮ ਕ ਕ ਵੀ ਕਰ ਨਾ ਸਕਦਾ ਪਰੀ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਭਾਵ ਇਹ ਬਰਪਹਮਡ ਵੀ ਫਲ

ਿ ਪਫਰ ਅਰਨ ਵਰਨ

ਇਹ ਵੀ ਇਕ ਿਨਨ

ਮ ਹਾਲ ਤਾਜ਼ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਸਮਝ ਮਰਾ ਖ਼ਨ

ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਮਾਣ ਲਈ

ਪਿਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਹ

ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਕ ਪਕਸ ਗਰ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਮਲ ਉਿਾੜ ਦਰ ਚ

ਰਪਹਦਾ ਹਵ ਮਲਗ ਫਕਰ

ਤ ਿਠ ਟ ਕ ਦੀ ਆਸ ਲ ਕ

ਪਦਨ ਢਲ ਿ ਗਰ ਚ ਆਵ ਤ ਪਬਨ ਬ ਲਾਇਆ ਹੀ ਪਰਤ ਿਾਵ

ਔ-ਲਖ ਕਪਹ ਤ ਮਾਰ ਚਕਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਕਾਲ ਰਾਹ ਦ

ਐਸ ਬ-ਪਹਸ ਪੜਾਅ ਤ ਖਪੜਹਆ ਪਿਤ ਖ਼ਾਬ ਦ ਨੀਲ ਰ ਖ ਚ

ਪਣ ਪੀਲੀ ਪਿਹੀ ਵਗ ਰਹੀ ਏ

ਅਗ ਪਸਪਵਆ ਦੀ ਮਘ ਰਹੀ ਏ

ਕਦ ਕਦ ਕਈ ਗ਼ਮ ਦਾ ਪਛੀ ਪਰ ਨ ਆਪਣ ਹ ਫੜਫੜਦਾ ਤ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਪੀਲ ਅਰਸ਼

ਕਈ ਪਸਤਾਰਾ ਹ ਟ ਟ ਿਦਾ ਤ ਚਦੀ-ਵਨਾ ਖ਼ਾਬ ਮਰਾ ਸਮ ਦਾ ਹਰੀਅਲ ਹ ਟ ਕ ਿਦਾ ਪਵਹਦ ਪਵਹਦ ਹੀ ਨੀਲ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸਾਰਾ ਿਗਲ ਹ ਸ ਕ ਿਦਾ ਫਰ ਪਦਲ ਦੀ ਮਾਯਸ ਵਾਦੀ ਚ

ਤਲਖ਼ ਘੜੀਆ ਦ ਜ਼ਰਦ ਪਤਰ

ਚੀ ਚੀ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਝਠ ਥੜਾ ਹੀ ਮਾਰਦ ਨ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਪਰ ਦ ਨਾਲ ਖਪਹਦੀ ਇਕ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਮਪਹਲ ਚ

ਇਸ਼ਕ ਮਰਾ ਗਵਾਪਚਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਆਸ਼ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਰੀਆ ਦਾ ਆਪਖਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਹਰ ਗਲੀ ਹਾਏ ਗੀਤ ਵਰਗੀ ਨ ਹਾਰ ਦੀ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਪਟ ਚ

ਰਾਤ ਸ਼ਬਨਮ ਗ ਜ਼ਾਰਦੀ ਹ

ਤ ਹਰ ਦਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਪਾਕ ਪਮਟੀ ਦਾ ਖ਼ਨ ਪੀ ਕ ਮ ਿਨਮ ਲੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਪਕ ਦ ਧਨੀਆ ਚ

ਮਾਸਮੀਅਤ ਦਾ ਦ ਧ ਪੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਬਰਗ ਪਚਹਰ ਤ

ਝ ਰੜੀਆ ਦ ਨ ਝਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਪਕ ਸੀਨ ਅਦਰ ਨ

ਗ ਰਬਤ ਦ ਪਹਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਨਣ ਦ

ਦਵ ਦੀਵ ਹੀ ਪਹਸ ਚ ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਿਨਾਪਜ਼ਆ ਲਈ

ਖ਼ਰੀਦ ਕਫ਼ਨ ਵੀ ਪਵਕ ਚ ਕ ਨ

ਤ ਹਰ ਤੀਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਮ ਲਮ ਸੜਕ ਤ

ਿਾ ਕ ਕਈ ਕਦ ਨਹ ਮ ੜਦਾ ਇਹ ਸਮਝ ਲੀਤਾ ਿਦਾ ਹ ਮ ਰਦਾ

ਤ ਹਰ ਚਥੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਕਾਲ ਬਾਗ਼ ਚ

ਪਸਰਫ਼ ਆਸ ਦੀ ਪਣ ਿਾਵ ਕਦ ਕਦ ਹ ਓਸ ਿਹ ਚ

ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਵ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਆਬਾਦ ਕਰਨ ਨ ਤ ਹੀ ਰਕੜ

ਤ ਹੀ ਧਰਤੀ ਦਾ ਕਝ ਵਰਨ

ਤ ਹੀ ਕਰਨੀ ਫ਼ਜ਼ਾ ਮ ਅਤਰ

ਤ ਹੀ ਸਿ ਨ ਮਾਨਣਾ ਸ ਕ ਪਪਹਲ ਤ ਵਖ ਸਥਰ ਪਰ ਮ ਛਤੀ ਹੀ ਸਮਝ ਿਦਾ ਇਹ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸ਼ਰ ਹੀ ਹ

ਿ ਲਾ ਪਰਹਾ ਹ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਚਕਰ

ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਆਉਣ ਵਾਲ

ਇਹ ਲਕ ਪੜਹ ਕ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ ਇਹ ਉਹ ਪਵਚਾਰੀ ਬਦਬਖ਼ਤ ਰਹ ਹ

ਪਕ ਪਿਹੜੀ ਪਹਰਨ ਦ ਪਸਙ ਤ

ਉਦਾਸ ਲਪਮਹਆ ਨ ਫੜਣ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਚੜਹ ਰਹੀ ਏ ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ

ਪਕ ਹਠ ਦ ਫ ਲ ਦੀ ਮਪਹਕ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਰਹੀ ਏ

ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਪਨਕੀ ਉਮਰ

ਉਡਾ ਕ ਲ ਗਏ ਗ਼ਮ ਦ ਝਖੜ

ਵਫ਼ਾ ਦ ਸਹ ਦ ਮਲ ਤ

ਇਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਮ ਲਚਦਾ ਹ ਪਕ ਇਸ ਚ ਰਾਹ ਤ

ਮਨ ਕਈ ਉਿਾੜ ਦਵ ਤ ਮਰ ਮਥ ਦ ਕਾਲ ਅਖ਼ਰ ਤ

ਕਟ ਚਨ ਦਾ ਚਾੜਹ ਦਵ ਿ ਅਗ ਫ਼ ਰਕਤ ਦੀ ਪਦਨ ਦੀਵ ਪਵਚ ਚ ਰਾਹ ਦ ਸਾੜ ਦਵ ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਪਪਘਲ ਿਾਵਣ

ਇਹ ਬਦਨਸੀਬੀ ਦ ਕਾਲ ਕਕਰ

ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਬਦਲ ਿਾਵਣ

ਮਰੀ ਪਕਸਮਤ ਦ ਸਭ ਨਛਤਰ

ਮ ਮਨ ਖਤਾ ਦ ਨਾਮ ਸ ਖਗਾ ਆਪਣ ਗੀਤ ਦ ਸਨ-ਛਤਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

Page 48: Pc64 bDnc64 - Punjabi Library · Aate Dian Chirian Shiv Kumar Batalvi 6If Pc64 bDnc64 b]\ ?dWaY UIaZ\c 6If Pc64 bDnc64 DaRMc YaN D ^dÊNc 7? S_anc U^Nc ?^W NfYc WfYf Ph^N Unc bS6Yc

ਚਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਹ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਗ ਹ ਲਟਕ ਪਰਹਾ ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ ਹ ਭਟਕ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਪਦਨ ਬਹ ਵਡਭਾਗਾ ਿਦ ਪਕਸ ਸਾਗਰ ਪਵਚ

ਆਦਮ ਦ ਪਕਸ ਪਪਤਰ

ਅਮਬ(ਅਮੀਬ) ਿਨਮ ਪਲਆ

ਪਰ ਇਹ ਪਦਹ ਪਨਕਰਮਾ ਿਦ ਇਸ ਆਦਮ ਦੀ ਝਲੀ ਫ ਲ ਸਮ ਦਾ ਹਸੀ ਖ਼ਰ ਪਪਆ

ਵਖ-ਵਖ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਮ ਸਚ ਪਰਹਾ ਸਮ ਅਵਾਰਾ ਕ ਤਾ ਦਰ ਦਰ ਭਟਕ ਪਰਹਾ ਿਠ ਹਡ ਖਾਣ ਲਈ

ਲਭੀ ਤਰਸ ਪਰਹਾ

ਸਮ ਪਰਾਈ ਨਾਰ

ਤ ਿ ਪਫਰ ਰਡੀ ਹ

ਪਪਹਲੀ ਰਾਤ ਹਢਾਇਆ ਲਗਦੀ ਚਗੀ ਹ

ਦਿੀ ਰਾਤ ਪਬਤਾਇਆ

ਹ ਦੀ ਭਡੀ ਹ

ਪਰ ਇਹਦ ਸਗ

ਦ ਨੀਆ ਦ ਹਰ ਜ਼ਰ ਨ

ਇਕ ਅਧ ਘੜੀ ਜ਼ਰਰ ਪਬਤਾਣੀ ਪਦੀ ਹ

ਕਦ ਹਰਾਮਣ ਪਟਕ ਕ

ਨਾ ਇਹ ਬਪਹਦੀ ਹ

ਉਮਰ ਦੀ ਬਾਰੀ ਖਲਹ ਕ ਏਸ ਿਹ ਵਲ

ਕਾਮਨੀ ਮਲੀ ਨਜ਼ਰ

ਤਕਦੀ ਰਪਹਦੀ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਝਠ ਸਹਣ ਕਾਮ ਚ ਮਤ ਆਪਸ਼ਕ ਵਗ

ਪਮਠੀਆ ਕਰ ਕਰ ਗਲ ਸਾਨ ਛਲਦਾ ਹ

ਮਾਣ ਕ ਚ ਮਣ

ਇਕ ਦ ਏਸ ਹਯਾਤੀ ਦ

ਭ ਲ ਿਦਾ ਹ-

ਫਰ ਨਾ ਪਵਹੜ ਵੜਦਾ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਕ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਾਕਣ ਲਟਕ ਪਰਹ

ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਸ ਞੀ ਿੜੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ

ਸਮ ਦੀ ਇਕ-

ਠ ਕਰਾਈ ਹਈ ਸਿਣੀ ਵਗ

ਪੀੜ-ਕ ਠੀ ਪਬਰਹਣ ਵਾਕਣ ਭਟਕ ਪਰਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਦਵਤਾ ਇਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ

ਇਹ ਦਵੀ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ ਕਾਮ ਿ ਸਭ ਤ ਮਹਬਲੀ ਹ

ਉਸ ਦੀ ਮ ਨ ਕਪਹਣਾ ਨਗੀ ਇਹ ਗਲ ਕੀ ਹੀ ਨਾ ਚਗੀ ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਏਸ ਦੀ ਹ ਬਖ਼ਸ਼ੀ ਹਈ

ਤ ਦ ਤ ਹ ਸਨ ਦੀ ਿ ਰ ਤ ਹ

ਏਸ ਨ ਹ ਰਪ ਵਡਣਾ-

ਖ਼ਨ ਮਰਾ ਿ ਤਡੀ ਕ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਖੜੀ ਆ ਪਮਟੀ ਦੀ ਇਹ ਬਾਜ਼ੀ ਪਚਟੀ ਦ ਧ ਕਲੀ ਪਿ ਤਾਜ਼ੀ ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦਾ ਇਕ ਸਗਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦੀ ਕਥਾ ਸ ਣਦਾ ਕਈ ਅਲਮਸਤ ਪਿਹਾ ਿਗਮ ਹ

ਤਰਾ ਇਸ ਨ ਟ ਡੀ ਕਪਹਣਾ ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਗ਼ਮ ਹ

ਕਾਮ ਪਬਨ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਕਾਹਦ ਅਰਥ ਿ ਚਲਦਾ ਦਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਪਸ਼ਵਿੀ ਕਾਮ ਬਰਹਮ ਹ

ਕਾਮ ਹੀ ਸਭ ਤ ਮਹ ਧਰਮ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਸ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਵਖ ਪਕ ਬ ਤ ਨ ਕੀ ਹਇਆ ਹ

ਇ ਲਗਦਾ ਹ ਪਿ ਰਇਆ ਹ

ਸਾਥ ਕਈ ਪਾਪ ਹਇਆ ਹ

ਸਾਰ ਦੀਵ ਝਬ ਬ ਝਾ ਦ

ਇਸ ਨ ਥੜਹਾ ਪਰਹ ਹਟਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਮ ਖ ਨ ਪਰਹ ਭ ਆ ਦ

ਿ ਇਸ ਤ ਕਈ ਪਰਦਾ ਪਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਪਦਲ ਪਵਚ ਵੀ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਇਸ ਨ ਹਾਲ ਵੀ ਕਈ ਭ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਕਾਮ ਏਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ ਇਹ ਭਾਵ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਸੀਮਾ ਦਪਨਕ ਅਖ਼ਬਾਰ ਦ

ਅਿ ਪਰਥਮ ਪਨ ਤ

ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਛਪੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਕ ਝ ਗਰ ਬਦਸ਼ੀ ਬਚ ਤ ਇਕ ਹਰ ਉਹਦ ਨਾਲ

ਖੜਹੀ ਉਸ ਦੀ ਸਖੀ ਹ

ਤਸਵੀਰ ਦ ਪਰ ਇਕ ਇਬਾਰਤ ਦੀ ਹ ਝਿਰ

ਇਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਹੀ ਕ ੜੀ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰੀ ਪਜ਼ਦਗੀ ਥ ੜੀ ਥ ੜੀ ਹ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ

ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਮਰ ਗੀਤ ਨ ਰਦ ਮਾਸਮ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਵੀ ਅਵਾਰਾ ਨ ਭਦ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ ਅਕਸਰ ਮਰ ਸ਼ਪਹਰ ਿਦ ਆਦੀ ਹਰ ਵਾਰ ਿਦ ਆਦੀ ਪਤਨ ਫ ਲ ਪਲਆਦੀ ਗ ਲਦਾਨ ਚ ਪਤਨ ਫ ਲ ਿਦ ਹਥ ਉਹ ਸਿਾਦੀ ਮ ਸਕਾ ਕ ਤ ਅਦਾਜ਼ ਚ

ਕ ਝ ਏਦ ਉਹ ਕਪਹਦੀ ਇਕ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਤਰ ਨ ਦਾ ਮਰ ਨ ਦਾ ਇਹ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਪਕਸ ਪਪਉ ਦਾ ਪਕਸ ਮ ਦਾ ਇਕ ਫ ਲ ਮਰੀ ਕ ਖ ਦੀ ਸੀਮਾ ਦ ਹ ਨ ਦਾ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਇਕ ਗਰੀ ਪਿਹੀ ਪਨਕੀ ਬਚੀ ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਪਿਸ ਚੀਚੀ ਹ ਪਕੜ ਰਖੀ

ਓਸ ਦੀ ਸ਼ਕਲ

ਮਰ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਹ ਆ ਲਥੀ ਈਕਣ ਲਗਦਾ ਹ

ਇਹ ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਧੀ ਹ

ਮਰਾ ਤ ਮਰੀ ਬਲਣ ਦ

ਪਬਮਾਰ ਲਹ ਦਾ ਏਸ ਧਰਤੀ ਤ ਪਬਿਾਇਆ

ਕਈ ਸਝਾ ਬੀਅ ਹ

ਮਰੀ ਪੀੜਾ ਦੀ ਮਰੀਅਮ ਦ

ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਮਸੀਹ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਿਦਹੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਬਚਨ ਮਰਾ ਿੀ ਹ

ਓਹ ਹੀ ਸੀਮਾ ਧੀ ਹ

ਕਈ ਹਰ ਇਹਦਾ ਪਪਉ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਅਜਨਬੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ

ਨਾ ਤ ਤ ਹੀ ਔਲੀਆ ਹ

ਨਾ ਤ ਮ ਹੀ ਹ ਨਬੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਮਰ ਲਈ ਇਹ ਰਸ-ਭਰੀ ਤਰੀ ਮਲਕ ਮ ਸਕੜੀ ਪਕਸ ਪਵਮਾਨ ਸਵਕਾ ਦੀ ਮ ਸਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਅਿ ਵੀ ਪਿਸ ਚ ਿਾਣਦ ਪਕ ਵਾਸ਼ਨਾ ਦੀ ਕਗ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਮਰ ਲਈ ਤਰੀ ਵਫ਼ਾ ਅਿ ਵੀ ਇਕ ਸਵਗ ਹ

ਮਰ ਨਸ਼ੀਲ ਪਿਸਮ ਦੀ ਅਿ ਵੀ ਤਨ ਮਗ ਹ

ਪਿਹੜਾ ਪਕ ਤਰੀ ਨਜ਼ਰ ਪਵਚ

ਪਫਲਮੀ ਰਸਾਲ ਵਗ ਹ

ਸਫ਼ਾ ਸਫ਼ਾ ਫਰਲਣਾ ਪਿਦਹਾ ਹ ਤਰੀ ਪਦਲ ਲਗੀ ਸਮ ਨ ਸਨਹ ਮਾਰ ਕ

ਿ ਪਮਲ ਿਾਏ ਘੜੀ ਕਦੀ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਮ ਸਗਾ ਤ ਕਾਮ ਦੀ ਹ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਅਿ ਤ ਸਾਡਾ ਇਸ਼ਕ

ਓਸ ਮਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਕਾਮ ਦ ਸ ਆਦ ਪਪਛ ਹ ਿਾਏ ਿ ਹਾਪਮਲਾ ਤ ਮਕੜ ਨ ਮਾਰ ਕ

ਬਣਾ ਲਏ ਪਿਵ ਗਜ਼ਾ ਤ ਖਾਈ ਿਾਏ ਉਹ ਕਾਮਣੀ ਕ ਲਛਣੀ ਸ ਆਦ ਲਾ ਹ ਕਾਮਣੀ ਹ ਕਾਮਣੀ ਮਨ ਬਚਾ ਮਨ ਬਚਾ ਵਾਸਤਾ ਈ ਿੀਭ ਨ

ਇਹ ਖ਼ਨ ਦਾ ਨਾ ਸ ਆਦ ਪਾ ਦਰ ਹ ਕ ਬਪਹ ਪਰਹ ਨਾ ਕਲ ਆ ਨਾ ਕਲ ਆ

ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਤਰ ਗਲ ਥ ਪਚਮਟ ਕ

ਇਹ ਸ ਪਰਹਾ ਿ ਬਾਲ ਹ

ਛ ਰੀ ਹ ਸਸਕਾਰ ਦੀ ਿ ਕਰ ਰਹੀ ਹਲਾਲ ਹ

ਇਹ ਕਪਹਣ ਨ ਤ ਠੀਕ ਹ ਪਕ

ਤਰਾ ਮਰਾ ਹੀ ਲਾਲ ਹ

ਿ ਸਚੀਏ ਤ ਸਹਣੀਏ

ਤਨ ਸਦੀਵੀ ਮਰਦ ਦੀ ਮ ਿਾਣਦ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਸਾਡੀ ਵਫ਼ਾ ਨ ਗਾਲਹ ਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਪਬਤਾਉਣ ਦੀ ਚਲੀ ਅਸ ਨ ਚਾਲ ਹ

ਮਨ ਸਦੀਵੀ ਨਾਰ ਦੀ ਤ ਿਾਣਦੀ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਫਰ ਵੀ ਵਗ ਰਹੀ ਹ ਪਰਸ਼ਪਤਆ ਦੀ ਇਕ ਨਦੀ ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਮ ਉਪਿ

ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਤ ਛਬੀ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦਾ ਮ ਸਗਾ ਤ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦੀ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਹ ਠੀਕ ਪਕ ਤਰੀ ਮਰੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਸਾਨ ਆਪਣ ਹੀ ਆਪ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਿੀਲ ਵਦ ਤ

ਕ ਰਾਨ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਗਰੀਆ ਨ ਸਮ ਦੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਮਗਲੀਆ ਦਰਾਵੜ ਨ

ਆਰੀਆ ਤ ਮਾਣ ਨਹ ਅਿ ਤ ਪਦਲ ਨ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਪਦਮਾਗ਼ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਕ ਲ ਿਹਾਨ

ਸਾਡ ਵਾਕਣਾ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਸਗਰਦ

ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ

ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਹਬਹ ਚੀਨ ਕਬਤਰ ਵਾਕਣ ਗ ਟਕਦੀ ਤ ਸਨ-ਖਭ ਨ ਪਖਲਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਇਹ ਮਰੀ ਵਾਕਫ਼

ਤ ਹਮਦਰਦ ਦਾ ਘਰ

ਪਿਸ ਚ ਅਿ ਦੀ ਰਾਤ

ਮ ਇਹ ਹ ਗ ਜ਼ਾਰੀ ਪਿਸ ਦੀ ਸਰਤ

ਚਤ ਦ ਸਰਿ ਦ ਵਗ

ਨੀਮ-ਪਨਘੀ ਦਧੀਆ ਹ ਗ ਲਾਨਾਰੀ ਪਹ ਦੀ ਸਗਰਦ ਦ ਪਰਭਾਤ ਵਲ

ਪਨਤਰੀ ਮਦਰ ਦੀ ਪਚਰਨਾਮਤ ਦ ਵਗ

ਠਢੀ-ਠਢੀ ਸ ਚੀ-ਪਮਠੀ ਤ ਪਪਆਰੀ ਸ ਰਹੀ ਹ ਮਪਹਕ ਹਠ ਤ ਪਖਲਾਰੀ

ਉਫ਼

ਪਕਨੀ ਹ ਰਹੀ ਹ ਬਰਫ਼-ਬਾਰੀ ਏਸ ਬਸਤੀ ਦੀ ਠਰੀ ਹਈ ਬ ਕਲ

ਮਘ ਰਹੀ ਨਾ ਪਕਤ ਵੀ ਕਈ ਅਗਾਰੀ ਚਹ-ਪਾਸ ਜ਼ਪਹਰ ਮਹਰੀ ਬਰਫ਼ ਦਾ ਮਨ ਸਾਗਰ ਹ ਪਸਰਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਰਾ ਪਦਲ ਮਰਾ ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ

ਬਰਫ਼ ਸਗ ਹ ਬਰਫ਼ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਦਰ ਕਾਲਾ ਰ ਖ ਲਮਾ ਚੀਲਹ ਦਾ ਸ਼ੀਪਸ਼ਆ ਤ ਪਾਰ ਿ ਘਲਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਬਸਤੀ ਦੀ ਬਲਰੀ ਪਾਤਲੀ ਪਵਚ

ਸਲ ਵਤ ਚ ਪਭਆ ਹ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ

ਉਫ਼

ਇਹ ਮਨ ਕੀਹ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ

ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਸਰਦ ਤਾਬੀਰ ਪਵਚ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਕਚੀ ਗਰੀ ਿਹਾ ਸ ਤ-ਉਨਦਾ ਪਿਸਮ ਬਣਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਵਗ ਚਪਲਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਕਣ ਦਰਵਾਜ਼ ਨ ਹ ਖੜਕਾ ਪਰਹਾ

ਸ਼ਾਇਦ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਹ ਟ ਪਰਆ ਆ ਪਰਹਾ ਹ ਪਦਲਾ ਬ-ਹਪਸ਼ਆ

ਕ ਝ ਹਸ਼ ਕਰ

ਨਾ ਤ ਕਈ ਆ ਤ ਨਾ ਹੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਮਰਾ ਵਪਹਮ ਤਨ ਖਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਹ

ਇਕ ਤਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਘਰ

ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ

ਉਹ ਤ ਪਪਹਲ ਹੀ

ਅਮਾਨਤ ਹ ਪਕਸ ਦੀ ਤ ਤ ਐਵ ਪੀਣ ਪਗਲਾ ਪਾ ਪਰਹਾ ਰਸ਼ਮੀ ਿਹ ਵਗ ਰਹ ਉਹਦ ਸਵਾਸ ਤ

ਨਜ਼ਰ ਮਲੀ ਪਕਸ ਲਈ ਹ ਪਾ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਤ ਮਦਰ ਦੀ ਸ ਚੀ ਪਣ ਵਰਗਾ ਸ ਆਦ ਤ ਲਸੀ ਦਾ ਪਿਦਹ ਚ ਆ ਪਰਹਾ

ਹ ਮਨਾ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ

ਤ ਤ ਕਾ ਹੀ ਸ਼ਰਮ ਹ ਲਾਹ ਮਾਰੀ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਪਿਸਮ ਤਰਾ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਤ ਤ ਧ ਰ ਤ ਗ਼ਮ ਦੀ ਇਕ ਸਗਰਦ ਹ

ਕਰ ਨਾ ਐਵ ਮਰਖਾ ਤ ਨਜ਼ਰ ਮਾੜੀ ਲਭ ਹਮਦਰਦੀ ਚ ਨਾ ਕਈ ਪਚਗਾੜੀ ਵਖ ਤਰ ਤ ਵੀ ਵਧ ਕ ਸਰਦ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਪਕਨੀ ਹ ਸ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਬਹ-ਰਪੀਏ

ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਮਰ ਘਰ ਪਵਚ ਪਈ ਘ ਮਦੀ ਹ

ਚ ਪ ਚ ਪ ਤ ਵੀਰਾਨ

ਪਕਸ ਪਨਪਤਰ ਰ ਖ ਦ ਤ ਇਲ ਦ ਆਲਹਣ ਵਗ

ਗ ਮ-ਸ ਮ ਤ ਸ ਨਸਾਨ

ਸ਼ਾਮ-ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਐਸੀ ਬ-ਪਹਸ ਸ਼ਾਮ ਨ ਆਪਖ਼ਰ

ਮ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਸਵਰ ਆਦੀ ਿ ਕਰ ਇਸ ਨ ਵੀ ਆਉਣਾ ਸੀ ਇਹਦ ਨਾਲ ਤ ਚਗਾ ਸੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਦੀ ਬ ਕਲ ਪਵਚ

ਕਾਫ਼ੀ ਦ ਦ ਘ ਟ ਪਨਗਲ ਕ

ਪਸਗਰਟ ਧ ਖਾ ਕ ਬਪਹ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਸਰਪਮਡ-ਮਛੀ ਿਹੀਆ ਕ ੜੀਆ ਵਖਣ ਮਾਤਰ ਸੜਕ ਤ

ਯਾਰ ਦ ਸਗ ਭ ਲਣਾ ਸੀ ਥਕ ਟ ਟ ਕ ਸ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ

ਸਮ ਵੀ ਪਕਨੀ ਚਦਰੀ ਸ਼ ਹ

ਪਕਸ ਪ ਰਾਣ ਅਮਲੀ ਵਾਕਣ

ਪਦਨ ਭਰ ਪੀ ਕ ਡਡ ਸਹਰਾ ਗਲੀਆ ਤ ਬਾਜ਼ਾਰ ਦ ਪਵਚ

ਆਪਣੀ ਝਕ ਚ ਟ ਪਰਆ ਰਪਹਦ ਨਾ ਕ ਝ ਸ ਣਦ ਨਾ ਕ ਝ ਕਪਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਖੜਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਬਪਹਦ ਇਸ ਬਦਬ ਦ ਿਾਣ ਚ ਹਾਲ

ਯ ਗ ਿਡਾ ਇਕ ਪਲ ਰਪਹਦ

ਕਾਲੀਆ ਕਾਲੀਆ ਿੀਭ ਿਹੀਆ

ਮਰੀ ਹਥ-ਘੜੀ ਦੀਆ ਸਈਆ

ਮਰੀ ਪਹਕ ਪਵਚ ਲਮ ਲਮ

ਕਪਡਆ ਵਾਕਣ ਪ ੜੀਆ ਹਈਆ ਹਫ਼ੀਆ ਹਫ਼ੀਆ ਭਿ ਭਿ ਮਈਆ

ਪਦਨ ਭਰ ਸਮ ਦ ਖਹ ਤ ਬਲ ਵਾਕਣ ਿਈਆ ਹਈਆ

ਗ਼ਮ ਦ ਪਾਣੀ ਸਗ ਪਸਿਣ ਲਈ

ਮਰ ਪਦਲ ਦੀਆ ਬਿਰ ਰਹੀਆ ਅਿ ਦੀਆ ਸ਼ਾਮ ਐਵ ਗਈਆ

ਰਬ ਕਰ ਬਦਬ ਦੀ ਢਰੀ ਛਤੀ ਿਾਵ ਛਤੀ ਿਾਵ

ਿ ਰਬ ਕਰ ਕ ਬਹ -ਰਪਣੀ ਚਰ ਦ ਸਗ ਧਲ ਿਾਵ ਿ ਕਈ ਐਸਾ ਮਤਰ ਚਲ

ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਭਸਮ ਹ ਿਾਵ ਇਸ ਮਨਹਸ ਨ ਖ਼ਰ ਕਦ ਤਕ

ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ ਹ ਚਟਦ ਰਪਹਣਾ ਮ ਤ ਹਰ ਪਕਸ ਸਗ ਰਾਤ

ਨਚਣ ਬਾਲ-ਰਮ ਹ ਿਾਣਾ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਭਗ ਲਈ

ਅਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਪਪਹਲਾ ਚ ਮਣ ਬਾਲ-ਵਰਸ

ਟ ਰ ਸਾਡ ਦਰ ਆਇਆ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਪਮਟੀ ਦੀ ਬਾਜ਼ੀ ਦ ਪਲ ਖਡ ਗਵਾਇਆ

ਦਿਾ ਚ ਮਣ ਿ ਸਾਨ ਿ ਪੜਆ

ਉਹ ਸਾਡ ਮਚ ਨਾ ਆਇਆ

ਉਸ ਮਗਰ ਸ ਚ ਮਣ ਿ ਪੜਆ

ਪਰ ਹਠ ਨਾ ਲਾਇਆ

ਮ ੜ ਨਾ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਪਰ ਇਹ ਕਹਾ ਅਿ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਗਲ ਸਾਡ ਲਗ ਰਇਆ

ਹਠ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਪਸਕੀ ਤ ਚਾਨਣ ਪਿਸ ਚਇਆ

ਇਹ ਚ ਮਣ ਸਾਡਾ ਸਿਣ ਪਦਸਦਾ ਇਹ ਸਾਡਾ ਮਪਹਰਮ ਹਇਆ

ਡ ਘੀ ਢਾਬ ਪਹਿਰ ਦੀ ਸਾਡੀ ਡ ਬ ਮਇਆ ਡ ਬ ਮਇਆ

ਸਾਡਾ ਤਨ-ਮਨ ਹਪਰਆ ਹਇਆ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਕ ਪਦਲ-ਪਰਚਾਵਾ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਸਕਨ

ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਬਾਸ਼ ਨ ਇਕ ਪਤਤਲੀ ਕਪਹਣਾ ਇਹ ਹ ਪਨਰਾ ਿਨਨ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਪਿਹੜਾ ਮਪਰਆ

ਉਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਊਣ

ਮਰ-ਮ ਕ ਕ ਵੀ ਕਰ ਨਾ ਸਕਦਾ ਪਰੀ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਭਾਵ ਇਹ ਬਰਪਹਮਡ ਵੀ ਫਲ

ਿ ਪਫਰ ਅਰਨ ਵਰਨ

ਇਹ ਵੀ ਇਕ ਿਨਨ

ਮ ਹਾਲ ਤਾਜ਼ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਸਮਝ ਮਰਾ ਖ਼ਨ

ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਮਾਣ ਲਈ

ਪਿਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਹ

ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਕ ਪਕਸ ਗਰ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਮਲ ਉਿਾੜ ਦਰ ਚ

ਰਪਹਦਾ ਹਵ ਮਲਗ ਫਕਰ

ਤ ਿਠ ਟ ਕ ਦੀ ਆਸ ਲ ਕ

ਪਦਨ ਢਲ ਿ ਗਰ ਚ ਆਵ ਤ ਪਬਨ ਬ ਲਾਇਆ ਹੀ ਪਰਤ ਿਾਵ

ਔ-ਲਖ ਕਪਹ ਤ ਮਾਰ ਚਕਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਕਾਲ ਰਾਹ ਦ

ਐਸ ਬ-ਪਹਸ ਪੜਾਅ ਤ ਖਪੜਹਆ ਪਿਤ ਖ਼ਾਬ ਦ ਨੀਲ ਰ ਖ ਚ

ਪਣ ਪੀਲੀ ਪਿਹੀ ਵਗ ਰਹੀ ਏ

ਅਗ ਪਸਪਵਆ ਦੀ ਮਘ ਰਹੀ ਏ

ਕਦ ਕਦ ਕਈ ਗ਼ਮ ਦਾ ਪਛੀ ਪਰ ਨ ਆਪਣ ਹ ਫੜਫੜਦਾ ਤ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਪੀਲ ਅਰਸ਼

ਕਈ ਪਸਤਾਰਾ ਹ ਟ ਟ ਿਦਾ ਤ ਚਦੀ-ਵਨਾ ਖ਼ਾਬ ਮਰਾ ਸਮ ਦਾ ਹਰੀਅਲ ਹ ਟ ਕ ਿਦਾ ਪਵਹਦ ਪਵਹਦ ਹੀ ਨੀਲ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸਾਰਾ ਿਗਲ ਹ ਸ ਕ ਿਦਾ ਫਰ ਪਦਲ ਦੀ ਮਾਯਸ ਵਾਦੀ ਚ

ਤਲਖ਼ ਘੜੀਆ ਦ ਜ਼ਰਦ ਪਤਰ

ਚੀ ਚੀ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਝਠ ਥੜਾ ਹੀ ਮਾਰਦ ਨ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਪਰ ਦ ਨਾਲ ਖਪਹਦੀ ਇਕ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਮਪਹਲ ਚ

ਇਸ਼ਕ ਮਰਾ ਗਵਾਪਚਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਆਸ਼ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਰੀਆ ਦਾ ਆਪਖਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਹਰ ਗਲੀ ਹਾਏ ਗੀਤ ਵਰਗੀ ਨ ਹਾਰ ਦੀ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਪਟ ਚ

ਰਾਤ ਸ਼ਬਨਮ ਗ ਜ਼ਾਰਦੀ ਹ

ਤ ਹਰ ਦਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਪਾਕ ਪਮਟੀ ਦਾ ਖ਼ਨ ਪੀ ਕ ਮ ਿਨਮ ਲੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਪਕ ਦ ਧਨੀਆ ਚ

ਮਾਸਮੀਅਤ ਦਾ ਦ ਧ ਪੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਬਰਗ ਪਚਹਰ ਤ

ਝ ਰੜੀਆ ਦ ਨ ਝਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਪਕ ਸੀਨ ਅਦਰ ਨ

ਗ ਰਬਤ ਦ ਪਹਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਨਣ ਦ

ਦਵ ਦੀਵ ਹੀ ਪਹਸ ਚ ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਿਨਾਪਜ਼ਆ ਲਈ

ਖ਼ਰੀਦ ਕਫ਼ਨ ਵੀ ਪਵਕ ਚ ਕ ਨ

ਤ ਹਰ ਤੀਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਮ ਲਮ ਸੜਕ ਤ

ਿਾ ਕ ਕਈ ਕਦ ਨਹ ਮ ੜਦਾ ਇਹ ਸਮਝ ਲੀਤਾ ਿਦਾ ਹ ਮ ਰਦਾ

ਤ ਹਰ ਚਥੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਕਾਲ ਬਾਗ਼ ਚ

ਪਸਰਫ਼ ਆਸ ਦੀ ਪਣ ਿਾਵ ਕਦ ਕਦ ਹ ਓਸ ਿਹ ਚ

ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਵ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਆਬਾਦ ਕਰਨ ਨ ਤ ਹੀ ਰਕੜ

ਤ ਹੀ ਧਰਤੀ ਦਾ ਕਝ ਵਰਨ

ਤ ਹੀ ਕਰਨੀ ਫ਼ਜ਼ਾ ਮ ਅਤਰ

ਤ ਹੀ ਸਿ ਨ ਮਾਨਣਾ ਸ ਕ ਪਪਹਲ ਤ ਵਖ ਸਥਰ ਪਰ ਮ ਛਤੀ ਹੀ ਸਮਝ ਿਦਾ ਇਹ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸ਼ਰ ਹੀ ਹ

ਿ ਲਾ ਪਰਹਾ ਹ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਚਕਰ

ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਆਉਣ ਵਾਲ

ਇਹ ਲਕ ਪੜਹ ਕ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ ਇਹ ਉਹ ਪਵਚਾਰੀ ਬਦਬਖ਼ਤ ਰਹ ਹ

ਪਕ ਪਿਹੜੀ ਪਹਰਨ ਦ ਪਸਙ ਤ

ਉਦਾਸ ਲਪਮਹਆ ਨ ਫੜਣ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਚੜਹ ਰਹੀ ਏ ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ

ਪਕ ਹਠ ਦ ਫ ਲ ਦੀ ਮਪਹਕ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਰਹੀ ਏ

ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਪਨਕੀ ਉਮਰ

ਉਡਾ ਕ ਲ ਗਏ ਗ਼ਮ ਦ ਝਖੜ

ਵਫ਼ਾ ਦ ਸਹ ਦ ਮਲ ਤ

ਇਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਮ ਲਚਦਾ ਹ ਪਕ ਇਸ ਚ ਰਾਹ ਤ

ਮਨ ਕਈ ਉਿਾੜ ਦਵ ਤ ਮਰ ਮਥ ਦ ਕਾਲ ਅਖ਼ਰ ਤ

ਕਟ ਚਨ ਦਾ ਚਾੜਹ ਦਵ ਿ ਅਗ ਫ਼ ਰਕਤ ਦੀ ਪਦਨ ਦੀਵ ਪਵਚ ਚ ਰਾਹ ਦ ਸਾੜ ਦਵ ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਪਪਘਲ ਿਾਵਣ

ਇਹ ਬਦਨਸੀਬੀ ਦ ਕਾਲ ਕਕਰ

ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਬਦਲ ਿਾਵਣ

ਮਰੀ ਪਕਸਮਤ ਦ ਸਭ ਨਛਤਰ

ਮ ਮਨ ਖਤਾ ਦ ਨਾਮ ਸ ਖਗਾ ਆਪਣ ਗੀਤ ਦ ਸਨ-ਛਤਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

Page 49: Pc64 bDnc64 - Punjabi Library · Aate Dian Chirian Shiv Kumar Batalvi 6If Pc64 bDnc64 b]\ ?dWaY UIaZ\c 6If Pc64 bDnc64 DaRMc YaN D ^dÊNc 7? S_anc U^Nc ?^W NfYc WfYf Ph^N Unc bS6Yc

ਦਿੀ ਰਾਤ ਪਬਤਾਇਆ

ਹ ਦੀ ਭਡੀ ਹ

ਪਰ ਇਹਦ ਸਗ

ਦ ਨੀਆ ਦ ਹਰ ਜ਼ਰ ਨ

ਇਕ ਅਧ ਘੜੀ ਜ਼ਰਰ ਪਬਤਾਣੀ ਪਦੀ ਹ

ਕਦ ਹਰਾਮਣ ਪਟਕ ਕ

ਨਾ ਇਹ ਬਪਹਦੀ ਹ

ਉਮਰ ਦੀ ਬਾਰੀ ਖਲਹ ਕ ਏਸ ਿਹ ਵਲ

ਕਾਮਨੀ ਮਲੀ ਨਜ਼ਰ

ਤਕਦੀ ਰਪਹਦੀ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਝਠ ਸਹਣ ਕਾਮ ਚ ਮਤ ਆਪਸ਼ਕ ਵਗ

ਪਮਠੀਆ ਕਰ ਕਰ ਗਲ ਸਾਨ ਛਲਦਾ ਹ

ਮਾਣ ਕ ਚ ਮਣ

ਇਕ ਦ ਏਸ ਹਯਾਤੀ ਦ

ਭ ਲ ਿਦਾ ਹ-

ਫਰ ਨਾ ਪਵਹੜ ਵੜਦਾ ਹ

ਸਮ ਕਾਲ ਦਾ ਪਚਨਹ ਇਹ ਪਨਤ ਬਦਲਦਾ ਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਸਮ ਦ ਰ ਖ ਦਾ ਪੀਲਾ ਹਇਆ ਇਕ ਪਤਰ

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਾਕਣ ਲਟਕ ਪਰਹ

ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਸ ਞੀ ਿੜੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ

ਸਮ ਦੀ ਇਕ-

ਠ ਕਰਾਈ ਹਈ ਸਿਣੀ ਵਗ

ਪੀੜ-ਕ ਠੀ ਪਬਰਹਣ ਵਾਕਣ ਭਟਕ ਪਰਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਦਵਤਾ ਇਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ

ਇਹ ਦਵੀ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ ਕਾਮ ਿ ਸਭ ਤ ਮਹਬਲੀ ਹ

ਉਸ ਦੀ ਮ ਨ ਕਪਹਣਾ ਨਗੀ ਇਹ ਗਲ ਕੀ ਹੀ ਨਾ ਚਗੀ ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਏਸ ਦੀ ਹ ਬਖ਼ਸ਼ੀ ਹਈ

ਤ ਦ ਤ ਹ ਸਨ ਦੀ ਿ ਰ ਤ ਹ

ਏਸ ਨ ਹ ਰਪ ਵਡਣਾ-

ਖ਼ਨ ਮਰਾ ਿ ਤਡੀ ਕ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਖੜੀ ਆ ਪਮਟੀ ਦੀ ਇਹ ਬਾਜ਼ੀ ਪਚਟੀ ਦ ਧ ਕਲੀ ਪਿ ਤਾਜ਼ੀ ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦਾ ਇਕ ਸਗਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦੀ ਕਥਾ ਸ ਣਦਾ ਕਈ ਅਲਮਸਤ ਪਿਹਾ ਿਗਮ ਹ

ਤਰਾ ਇਸ ਨ ਟ ਡੀ ਕਪਹਣਾ ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਗ਼ਮ ਹ

ਕਾਮ ਪਬਨ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਕਾਹਦ ਅਰਥ ਿ ਚਲਦਾ ਦਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਪਸ਼ਵਿੀ ਕਾਮ ਬਰਹਮ ਹ

ਕਾਮ ਹੀ ਸਭ ਤ ਮਹ ਧਰਮ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਸ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਵਖ ਪਕ ਬ ਤ ਨ ਕੀ ਹਇਆ ਹ

ਇ ਲਗਦਾ ਹ ਪਿ ਰਇਆ ਹ

ਸਾਥ ਕਈ ਪਾਪ ਹਇਆ ਹ

ਸਾਰ ਦੀਵ ਝਬ ਬ ਝਾ ਦ

ਇਸ ਨ ਥੜਹਾ ਪਰਹ ਹਟਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਮ ਖ ਨ ਪਰਹ ਭ ਆ ਦ

ਿ ਇਸ ਤ ਕਈ ਪਰਦਾ ਪਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਪਦਲ ਪਵਚ ਵੀ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਇਸ ਨ ਹਾਲ ਵੀ ਕਈ ਭ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਕਾਮ ਏਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ ਇਹ ਭਾਵ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਸੀਮਾ ਦਪਨਕ ਅਖ਼ਬਾਰ ਦ

ਅਿ ਪਰਥਮ ਪਨ ਤ

ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਛਪੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਕ ਝ ਗਰ ਬਦਸ਼ੀ ਬਚ ਤ ਇਕ ਹਰ ਉਹਦ ਨਾਲ

ਖੜਹੀ ਉਸ ਦੀ ਸਖੀ ਹ

ਤਸਵੀਰ ਦ ਪਰ ਇਕ ਇਬਾਰਤ ਦੀ ਹ ਝਿਰ

ਇਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਹੀ ਕ ੜੀ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰੀ ਪਜ਼ਦਗੀ ਥ ੜੀ ਥ ੜੀ ਹ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ

ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਮਰ ਗੀਤ ਨ ਰਦ ਮਾਸਮ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਵੀ ਅਵਾਰਾ ਨ ਭਦ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ ਅਕਸਰ ਮਰ ਸ਼ਪਹਰ ਿਦ ਆਦੀ ਹਰ ਵਾਰ ਿਦ ਆਦੀ ਪਤਨ ਫ ਲ ਪਲਆਦੀ ਗ ਲਦਾਨ ਚ ਪਤਨ ਫ ਲ ਿਦ ਹਥ ਉਹ ਸਿਾਦੀ ਮ ਸਕਾ ਕ ਤ ਅਦਾਜ਼ ਚ

ਕ ਝ ਏਦ ਉਹ ਕਪਹਦੀ ਇਕ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਤਰ ਨ ਦਾ ਮਰ ਨ ਦਾ ਇਹ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਪਕਸ ਪਪਉ ਦਾ ਪਕਸ ਮ ਦਾ ਇਕ ਫ ਲ ਮਰੀ ਕ ਖ ਦੀ ਸੀਮਾ ਦ ਹ ਨ ਦਾ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਇਕ ਗਰੀ ਪਿਹੀ ਪਨਕੀ ਬਚੀ ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਪਿਸ ਚੀਚੀ ਹ ਪਕੜ ਰਖੀ

ਓਸ ਦੀ ਸ਼ਕਲ

ਮਰ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਹ ਆ ਲਥੀ ਈਕਣ ਲਗਦਾ ਹ

ਇਹ ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਧੀ ਹ

ਮਰਾ ਤ ਮਰੀ ਬਲਣ ਦ

ਪਬਮਾਰ ਲਹ ਦਾ ਏਸ ਧਰਤੀ ਤ ਪਬਿਾਇਆ

ਕਈ ਸਝਾ ਬੀਅ ਹ

ਮਰੀ ਪੀੜਾ ਦੀ ਮਰੀਅਮ ਦ

ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਮਸੀਹ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਿਦਹੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਬਚਨ ਮਰਾ ਿੀ ਹ

ਓਹ ਹੀ ਸੀਮਾ ਧੀ ਹ

ਕਈ ਹਰ ਇਹਦਾ ਪਪਉ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਅਜਨਬੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ

ਨਾ ਤ ਤ ਹੀ ਔਲੀਆ ਹ

ਨਾ ਤ ਮ ਹੀ ਹ ਨਬੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਮਰ ਲਈ ਇਹ ਰਸ-ਭਰੀ ਤਰੀ ਮਲਕ ਮ ਸਕੜੀ ਪਕਸ ਪਵਮਾਨ ਸਵਕਾ ਦੀ ਮ ਸਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਅਿ ਵੀ ਪਿਸ ਚ ਿਾਣਦ ਪਕ ਵਾਸ਼ਨਾ ਦੀ ਕਗ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਮਰ ਲਈ ਤਰੀ ਵਫ਼ਾ ਅਿ ਵੀ ਇਕ ਸਵਗ ਹ

ਮਰ ਨਸ਼ੀਲ ਪਿਸਮ ਦੀ ਅਿ ਵੀ ਤਨ ਮਗ ਹ

ਪਿਹੜਾ ਪਕ ਤਰੀ ਨਜ਼ਰ ਪਵਚ

ਪਫਲਮੀ ਰਸਾਲ ਵਗ ਹ

ਸਫ਼ਾ ਸਫ਼ਾ ਫਰਲਣਾ ਪਿਦਹਾ ਹ ਤਰੀ ਪਦਲ ਲਗੀ ਸਮ ਨ ਸਨਹ ਮਾਰ ਕ

ਿ ਪਮਲ ਿਾਏ ਘੜੀ ਕਦੀ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਮ ਸਗਾ ਤ ਕਾਮ ਦੀ ਹ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਅਿ ਤ ਸਾਡਾ ਇਸ਼ਕ

ਓਸ ਮਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਕਾਮ ਦ ਸ ਆਦ ਪਪਛ ਹ ਿਾਏ ਿ ਹਾਪਮਲਾ ਤ ਮਕੜ ਨ ਮਾਰ ਕ

ਬਣਾ ਲਏ ਪਿਵ ਗਜ਼ਾ ਤ ਖਾਈ ਿਾਏ ਉਹ ਕਾਮਣੀ ਕ ਲਛਣੀ ਸ ਆਦ ਲਾ ਹ ਕਾਮਣੀ ਹ ਕਾਮਣੀ ਮਨ ਬਚਾ ਮਨ ਬਚਾ ਵਾਸਤਾ ਈ ਿੀਭ ਨ

ਇਹ ਖ਼ਨ ਦਾ ਨਾ ਸ ਆਦ ਪਾ ਦਰ ਹ ਕ ਬਪਹ ਪਰਹ ਨਾ ਕਲ ਆ ਨਾ ਕਲ ਆ

ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਤਰ ਗਲ ਥ ਪਚਮਟ ਕ

ਇਹ ਸ ਪਰਹਾ ਿ ਬਾਲ ਹ

ਛ ਰੀ ਹ ਸਸਕਾਰ ਦੀ ਿ ਕਰ ਰਹੀ ਹਲਾਲ ਹ

ਇਹ ਕਪਹਣ ਨ ਤ ਠੀਕ ਹ ਪਕ

ਤਰਾ ਮਰਾ ਹੀ ਲਾਲ ਹ

ਿ ਸਚੀਏ ਤ ਸਹਣੀਏ

ਤਨ ਸਦੀਵੀ ਮਰਦ ਦੀ ਮ ਿਾਣਦ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਸਾਡੀ ਵਫ਼ਾ ਨ ਗਾਲਹ ਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਪਬਤਾਉਣ ਦੀ ਚਲੀ ਅਸ ਨ ਚਾਲ ਹ

ਮਨ ਸਦੀਵੀ ਨਾਰ ਦੀ ਤ ਿਾਣਦੀ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਫਰ ਵੀ ਵਗ ਰਹੀ ਹ ਪਰਸ਼ਪਤਆ ਦੀ ਇਕ ਨਦੀ ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਮ ਉਪਿ

ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਤ ਛਬੀ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦਾ ਮ ਸਗਾ ਤ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦੀ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਹ ਠੀਕ ਪਕ ਤਰੀ ਮਰੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਸਾਨ ਆਪਣ ਹੀ ਆਪ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਿੀਲ ਵਦ ਤ

ਕ ਰਾਨ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਗਰੀਆ ਨ ਸਮ ਦੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਮਗਲੀਆ ਦਰਾਵੜ ਨ

ਆਰੀਆ ਤ ਮਾਣ ਨਹ ਅਿ ਤ ਪਦਲ ਨ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਪਦਮਾਗ਼ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਕ ਲ ਿਹਾਨ

ਸਾਡ ਵਾਕਣਾ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਸਗਰਦ

ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ

ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਹਬਹ ਚੀਨ ਕਬਤਰ ਵਾਕਣ ਗ ਟਕਦੀ ਤ ਸਨ-ਖਭ ਨ ਪਖਲਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਇਹ ਮਰੀ ਵਾਕਫ਼

ਤ ਹਮਦਰਦ ਦਾ ਘਰ

ਪਿਸ ਚ ਅਿ ਦੀ ਰਾਤ

ਮ ਇਹ ਹ ਗ ਜ਼ਾਰੀ ਪਿਸ ਦੀ ਸਰਤ

ਚਤ ਦ ਸਰਿ ਦ ਵਗ

ਨੀਮ-ਪਨਘੀ ਦਧੀਆ ਹ ਗ ਲਾਨਾਰੀ ਪਹ ਦੀ ਸਗਰਦ ਦ ਪਰਭਾਤ ਵਲ

ਪਨਤਰੀ ਮਦਰ ਦੀ ਪਚਰਨਾਮਤ ਦ ਵਗ

ਠਢੀ-ਠਢੀ ਸ ਚੀ-ਪਮਠੀ ਤ ਪਪਆਰੀ ਸ ਰਹੀ ਹ ਮਪਹਕ ਹਠ ਤ ਪਖਲਾਰੀ

ਉਫ਼

ਪਕਨੀ ਹ ਰਹੀ ਹ ਬਰਫ਼-ਬਾਰੀ ਏਸ ਬਸਤੀ ਦੀ ਠਰੀ ਹਈ ਬ ਕਲ

ਮਘ ਰਹੀ ਨਾ ਪਕਤ ਵੀ ਕਈ ਅਗਾਰੀ ਚਹ-ਪਾਸ ਜ਼ਪਹਰ ਮਹਰੀ ਬਰਫ਼ ਦਾ ਮਨ ਸਾਗਰ ਹ ਪਸਰਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਰਾ ਪਦਲ ਮਰਾ ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ

ਬਰਫ਼ ਸਗ ਹ ਬਰਫ਼ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਦਰ ਕਾਲਾ ਰ ਖ ਲਮਾ ਚੀਲਹ ਦਾ ਸ਼ੀਪਸ਼ਆ ਤ ਪਾਰ ਿ ਘਲਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਬਸਤੀ ਦੀ ਬਲਰੀ ਪਾਤਲੀ ਪਵਚ

ਸਲ ਵਤ ਚ ਪਭਆ ਹ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ

ਉਫ਼

ਇਹ ਮਨ ਕੀਹ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ

ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਸਰਦ ਤਾਬੀਰ ਪਵਚ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਕਚੀ ਗਰੀ ਿਹਾ ਸ ਤ-ਉਨਦਾ ਪਿਸਮ ਬਣਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਵਗ ਚਪਲਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਕਣ ਦਰਵਾਜ਼ ਨ ਹ ਖੜਕਾ ਪਰਹਾ

ਸ਼ਾਇਦ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਹ ਟ ਪਰਆ ਆ ਪਰਹਾ ਹ ਪਦਲਾ ਬ-ਹਪਸ਼ਆ

ਕ ਝ ਹਸ਼ ਕਰ

ਨਾ ਤ ਕਈ ਆ ਤ ਨਾ ਹੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਮਰਾ ਵਪਹਮ ਤਨ ਖਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਹ

ਇਕ ਤਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਘਰ

ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ

ਉਹ ਤ ਪਪਹਲ ਹੀ

ਅਮਾਨਤ ਹ ਪਕਸ ਦੀ ਤ ਤ ਐਵ ਪੀਣ ਪਗਲਾ ਪਾ ਪਰਹਾ ਰਸ਼ਮੀ ਿਹ ਵਗ ਰਹ ਉਹਦ ਸਵਾਸ ਤ

ਨਜ਼ਰ ਮਲੀ ਪਕਸ ਲਈ ਹ ਪਾ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਤ ਮਦਰ ਦੀ ਸ ਚੀ ਪਣ ਵਰਗਾ ਸ ਆਦ ਤ ਲਸੀ ਦਾ ਪਿਦਹ ਚ ਆ ਪਰਹਾ

ਹ ਮਨਾ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ

ਤ ਤ ਕਾ ਹੀ ਸ਼ਰਮ ਹ ਲਾਹ ਮਾਰੀ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਪਿਸਮ ਤਰਾ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਤ ਤ ਧ ਰ ਤ ਗ਼ਮ ਦੀ ਇਕ ਸਗਰਦ ਹ

ਕਰ ਨਾ ਐਵ ਮਰਖਾ ਤ ਨਜ਼ਰ ਮਾੜੀ ਲਭ ਹਮਦਰਦੀ ਚ ਨਾ ਕਈ ਪਚਗਾੜੀ ਵਖ ਤਰ ਤ ਵੀ ਵਧ ਕ ਸਰਦ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਪਕਨੀ ਹ ਸ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਬਹ-ਰਪੀਏ

ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਮਰ ਘਰ ਪਵਚ ਪਈ ਘ ਮਦੀ ਹ

ਚ ਪ ਚ ਪ ਤ ਵੀਰਾਨ

ਪਕਸ ਪਨਪਤਰ ਰ ਖ ਦ ਤ ਇਲ ਦ ਆਲਹਣ ਵਗ

ਗ ਮ-ਸ ਮ ਤ ਸ ਨਸਾਨ

ਸ਼ਾਮ-ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਐਸੀ ਬ-ਪਹਸ ਸ਼ਾਮ ਨ ਆਪਖ਼ਰ

ਮ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਸਵਰ ਆਦੀ ਿ ਕਰ ਇਸ ਨ ਵੀ ਆਉਣਾ ਸੀ ਇਹਦ ਨਾਲ ਤ ਚਗਾ ਸੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਦੀ ਬ ਕਲ ਪਵਚ

ਕਾਫ਼ੀ ਦ ਦ ਘ ਟ ਪਨਗਲ ਕ

ਪਸਗਰਟ ਧ ਖਾ ਕ ਬਪਹ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਸਰਪਮਡ-ਮਛੀ ਿਹੀਆ ਕ ੜੀਆ ਵਖਣ ਮਾਤਰ ਸੜਕ ਤ

ਯਾਰ ਦ ਸਗ ਭ ਲਣਾ ਸੀ ਥਕ ਟ ਟ ਕ ਸ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ

ਸਮ ਵੀ ਪਕਨੀ ਚਦਰੀ ਸ਼ ਹ

ਪਕਸ ਪ ਰਾਣ ਅਮਲੀ ਵਾਕਣ

ਪਦਨ ਭਰ ਪੀ ਕ ਡਡ ਸਹਰਾ ਗਲੀਆ ਤ ਬਾਜ਼ਾਰ ਦ ਪਵਚ

ਆਪਣੀ ਝਕ ਚ ਟ ਪਰਆ ਰਪਹਦ ਨਾ ਕ ਝ ਸ ਣਦ ਨਾ ਕ ਝ ਕਪਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਖੜਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਬਪਹਦ ਇਸ ਬਦਬ ਦ ਿਾਣ ਚ ਹਾਲ

ਯ ਗ ਿਡਾ ਇਕ ਪਲ ਰਪਹਦ

ਕਾਲੀਆ ਕਾਲੀਆ ਿੀਭ ਿਹੀਆ

ਮਰੀ ਹਥ-ਘੜੀ ਦੀਆ ਸਈਆ

ਮਰੀ ਪਹਕ ਪਵਚ ਲਮ ਲਮ

ਕਪਡਆ ਵਾਕਣ ਪ ੜੀਆ ਹਈਆ ਹਫ਼ੀਆ ਹਫ਼ੀਆ ਭਿ ਭਿ ਮਈਆ

ਪਦਨ ਭਰ ਸਮ ਦ ਖਹ ਤ ਬਲ ਵਾਕਣ ਿਈਆ ਹਈਆ

ਗ਼ਮ ਦ ਪਾਣੀ ਸਗ ਪਸਿਣ ਲਈ

ਮਰ ਪਦਲ ਦੀਆ ਬਿਰ ਰਹੀਆ ਅਿ ਦੀਆ ਸ਼ਾਮ ਐਵ ਗਈਆ

ਰਬ ਕਰ ਬਦਬ ਦੀ ਢਰੀ ਛਤੀ ਿਾਵ ਛਤੀ ਿਾਵ

ਿ ਰਬ ਕਰ ਕ ਬਹ -ਰਪਣੀ ਚਰ ਦ ਸਗ ਧਲ ਿਾਵ ਿ ਕਈ ਐਸਾ ਮਤਰ ਚਲ

ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਭਸਮ ਹ ਿਾਵ ਇਸ ਮਨਹਸ ਨ ਖ਼ਰ ਕਦ ਤਕ

ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ ਹ ਚਟਦ ਰਪਹਣਾ ਮ ਤ ਹਰ ਪਕਸ ਸਗ ਰਾਤ

ਨਚਣ ਬਾਲ-ਰਮ ਹ ਿਾਣਾ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਭਗ ਲਈ

ਅਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਪਪਹਲਾ ਚ ਮਣ ਬਾਲ-ਵਰਸ

ਟ ਰ ਸਾਡ ਦਰ ਆਇਆ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਪਮਟੀ ਦੀ ਬਾਜ਼ੀ ਦ ਪਲ ਖਡ ਗਵਾਇਆ

ਦਿਾ ਚ ਮਣ ਿ ਸਾਨ ਿ ਪੜਆ

ਉਹ ਸਾਡ ਮਚ ਨਾ ਆਇਆ

ਉਸ ਮਗਰ ਸ ਚ ਮਣ ਿ ਪੜਆ

ਪਰ ਹਠ ਨਾ ਲਾਇਆ

ਮ ੜ ਨਾ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਪਰ ਇਹ ਕਹਾ ਅਿ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਗਲ ਸਾਡ ਲਗ ਰਇਆ

ਹਠ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਪਸਕੀ ਤ ਚਾਨਣ ਪਿਸ ਚਇਆ

ਇਹ ਚ ਮਣ ਸਾਡਾ ਸਿਣ ਪਦਸਦਾ ਇਹ ਸਾਡਾ ਮਪਹਰਮ ਹਇਆ

ਡ ਘੀ ਢਾਬ ਪਹਿਰ ਦੀ ਸਾਡੀ ਡ ਬ ਮਇਆ ਡ ਬ ਮਇਆ

ਸਾਡਾ ਤਨ-ਮਨ ਹਪਰਆ ਹਇਆ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਕ ਪਦਲ-ਪਰਚਾਵਾ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਸਕਨ

ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਬਾਸ਼ ਨ ਇਕ ਪਤਤਲੀ ਕਪਹਣਾ ਇਹ ਹ ਪਨਰਾ ਿਨਨ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਪਿਹੜਾ ਮਪਰਆ

ਉਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਊਣ

ਮਰ-ਮ ਕ ਕ ਵੀ ਕਰ ਨਾ ਸਕਦਾ ਪਰੀ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਭਾਵ ਇਹ ਬਰਪਹਮਡ ਵੀ ਫਲ

ਿ ਪਫਰ ਅਰਨ ਵਰਨ

ਇਹ ਵੀ ਇਕ ਿਨਨ

ਮ ਹਾਲ ਤਾਜ਼ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਸਮਝ ਮਰਾ ਖ਼ਨ

ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਮਾਣ ਲਈ

ਪਿਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਹ

ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਕ ਪਕਸ ਗਰ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਮਲ ਉਿਾੜ ਦਰ ਚ

ਰਪਹਦਾ ਹਵ ਮਲਗ ਫਕਰ

ਤ ਿਠ ਟ ਕ ਦੀ ਆਸ ਲ ਕ

ਪਦਨ ਢਲ ਿ ਗਰ ਚ ਆਵ ਤ ਪਬਨ ਬ ਲਾਇਆ ਹੀ ਪਰਤ ਿਾਵ

ਔ-ਲਖ ਕਪਹ ਤ ਮਾਰ ਚਕਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਕਾਲ ਰਾਹ ਦ

ਐਸ ਬ-ਪਹਸ ਪੜਾਅ ਤ ਖਪੜਹਆ ਪਿਤ ਖ਼ਾਬ ਦ ਨੀਲ ਰ ਖ ਚ

ਪਣ ਪੀਲੀ ਪਿਹੀ ਵਗ ਰਹੀ ਏ

ਅਗ ਪਸਪਵਆ ਦੀ ਮਘ ਰਹੀ ਏ

ਕਦ ਕਦ ਕਈ ਗ਼ਮ ਦਾ ਪਛੀ ਪਰ ਨ ਆਪਣ ਹ ਫੜਫੜਦਾ ਤ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਪੀਲ ਅਰਸ਼

ਕਈ ਪਸਤਾਰਾ ਹ ਟ ਟ ਿਦਾ ਤ ਚਦੀ-ਵਨਾ ਖ਼ਾਬ ਮਰਾ ਸਮ ਦਾ ਹਰੀਅਲ ਹ ਟ ਕ ਿਦਾ ਪਵਹਦ ਪਵਹਦ ਹੀ ਨੀਲ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸਾਰਾ ਿਗਲ ਹ ਸ ਕ ਿਦਾ ਫਰ ਪਦਲ ਦੀ ਮਾਯਸ ਵਾਦੀ ਚ

ਤਲਖ਼ ਘੜੀਆ ਦ ਜ਼ਰਦ ਪਤਰ

ਚੀ ਚੀ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਝਠ ਥੜਾ ਹੀ ਮਾਰਦ ਨ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਪਰ ਦ ਨਾਲ ਖਪਹਦੀ ਇਕ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਮਪਹਲ ਚ

ਇਸ਼ਕ ਮਰਾ ਗਵਾਪਚਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਆਸ਼ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਰੀਆ ਦਾ ਆਪਖਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਹਰ ਗਲੀ ਹਾਏ ਗੀਤ ਵਰਗੀ ਨ ਹਾਰ ਦੀ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਪਟ ਚ

ਰਾਤ ਸ਼ਬਨਮ ਗ ਜ਼ਾਰਦੀ ਹ

ਤ ਹਰ ਦਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਪਾਕ ਪਮਟੀ ਦਾ ਖ਼ਨ ਪੀ ਕ ਮ ਿਨਮ ਲੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਪਕ ਦ ਧਨੀਆ ਚ

ਮਾਸਮੀਅਤ ਦਾ ਦ ਧ ਪੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਬਰਗ ਪਚਹਰ ਤ

ਝ ਰੜੀਆ ਦ ਨ ਝਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਪਕ ਸੀਨ ਅਦਰ ਨ

ਗ ਰਬਤ ਦ ਪਹਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਨਣ ਦ

ਦਵ ਦੀਵ ਹੀ ਪਹਸ ਚ ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਿਨਾਪਜ਼ਆ ਲਈ

ਖ਼ਰੀਦ ਕਫ਼ਨ ਵੀ ਪਵਕ ਚ ਕ ਨ

ਤ ਹਰ ਤੀਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਮ ਲਮ ਸੜਕ ਤ

ਿਾ ਕ ਕਈ ਕਦ ਨਹ ਮ ੜਦਾ ਇਹ ਸਮਝ ਲੀਤਾ ਿਦਾ ਹ ਮ ਰਦਾ

ਤ ਹਰ ਚਥੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਕਾਲ ਬਾਗ਼ ਚ

ਪਸਰਫ਼ ਆਸ ਦੀ ਪਣ ਿਾਵ ਕਦ ਕਦ ਹ ਓਸ ਿਹ ਚ

ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਵ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਆਬਾਦ ਕਰਨ ਨ ਤ ਹੀ ਰਕੜ

ਤ ਹੀ ਧਰਤੀ ਦਾ ਕਝ ਵਰਨ

ਤ ਹੀ ਕਰਨੀ ਫ਼ਜ਼ਾ ਮ ਅਤਰ

ਤ ਹੀ ਸਿ ਨ ਮਾਨਣਾ ਸ ਕ ਪਪਹਲ ਤ ਵਖ ਸਥਰ ਪਰ ਮ ਛਤੀ ਹੀ ਸਮਝ ਿਦਾ ਇਹ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸ਼ਰ ਹੀ ਹ

ਿ ਲਾ ਪਰਹਾ ਹ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਚਕਰ

ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਆਉਣ ਵਾਲ

ਇਹ ਲਕ ਪੜਹ ਕ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ ਇਹ ਉਹ ਪਵਚਾਰੀ ਬਦਬਖ਼ਤ ਰਹ ਹ

ਪਕ ਪਿਹੜੀ ਪਹਰਨ ਦ ਪਸਙ ਤ

ਉਦਾਸ ਲਪਮਹਆ ਨ ਫੜਣ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਚੜਹ ਰਹੀ ਏ ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ

ਪਕ ਹਠ ਦ ਫ ਲ ਦੀ ਮਪਹਕ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਰਹੀ ਏ

ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਪਨਕੀ ਉਮਰ

ਉਡਾ ਕ ਲ ਗਏ ਗ਼ਮ ਦ ਝਖੜ

ਵਫ਼ਾ ਦ ਸਹ ਦ ਮਲ ਤ

ਇਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਮ ਲਚਦਾ ਹ ਪਕ ਇਸ ਚ ਰਾਹ ਤ

ਮਨ ਕਈ ਉਿਾੜ ਦਵ ਤ ਮਰ ਮਥ ਦ ਕਾਲ ਅਖ਼ਰ ਤ

ਕਟ ਚਨ ਦਾ ਚਾੜਹ ਦਵ ਿ ਅਗ ਫ਼ ਰਕਤ ਦੀ ਪਦਨ ਦੀਵ ਪਵਚ ਚ ਰਾਹ ਦ ਸਾੜ ਦਵ ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਪਪਘਲ ਿਾਵਣ

ਇਹ ਬਦਨਸੀਬੀ ਦ ਕਾਲ ਕਕਰ

ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਬਦਲ ਿਾਵਣ

ਮਰੀ ਪਕਸਮਤ ਦ ਸਭ ਨਛਤਰ

ਮ ਮਨ ਖਤਾ ਦ ਨਾਮ ਸ ਖਗਾ ਆਪਣ ਗੀਤ ਦ ਸਨ-ਛਤਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

Page 50: Pc64 bDnc64 - Punjabi Library · Aate Dian Chirian Shiv Kumar Batalvi 6If Pc64 bDnc64 b]\ ?dWaY UIaZ\c 6If Pc64 bDnc64 DaRMc YaN D ^dÊNc 7? S_anc U^Nc ?^W NfYc WfYf Ph^N Unc bS6Yc

ਸਲੀ ਲਗ

ਈਸਾ ਵਾਕਣ ਲਟਕ ਪਰਹ

ਪਜ਼ਹਨ ਮਰ ਦੀ ਸ ਞੀ ਿੜੀ ਵਾਦੀ ਪਵਚ

ਸਮ ਦੀ ਇਕ-

ਠ ਕਰਾਈ ਹਈ ਸਿਣੀ ਵਗ

ਪੀੜ-ਕ ਠੀ ਪਬਰਹਣ ਵਾਕਣ ਭਟਕ ਪਰਹ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਇਹ ਇਕ ਬੜਾ ਪ ਰਾਣਾ ਮਲਾ ਪਤਥ-ਪਤਰ

ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਦਵਤਾ ਇਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ

ਇਹ ਦਵੀ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਇਹ ਸਿਣੀ ਵੀਨਸ ਦਾ ਬ ਤ ਹ ਕਾਮ ਿ ਸਭ ਤ ਮਹਬਲੀ ਹ

ਉਸ ਦੀ ਮ ਨ ਕਪਹਣਾ ਨਗੀ ਇਹ ਗਲ ਕੀ ਹੀ ਨਾ ਚਗੀ ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਏਸ ਦੀ ਹ ਬਖ਼ਸ਼ੀ ਹਈ

ਤ ਦ ਤ ਹ ਸਨ ਦੀ ਿ ਰ ਤ ਹ

ਏਸ ਨ ਹ ਰਪ ਵਡਣਾ-

ਖ਼ਨ ਮਰਾ ਿ ਤਡੀ ਕ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਖੜੀ ਆ ਪਮਟੀ ਦੀ ਇਹ ਬਾਜ਼ੀ ਪਚਟੀ ਦ ਧ ਕਲੀ ਪਿ ਤਾਜ਼ੀ ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦਾ ਇਕ ਸਗਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦੀ ਕਥਾ ਸ ਣਦਾ ਕਈ ਅਲਮਸਤ ਪਿਹਾ ਿਗਮ ਹ

ਤਰਾ ਇਸ ਨ ਟ ਡੀ ਕਪਹਣਾ ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਗ਼ਮ ਹ

ਕਾਮ ਪਬਨ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਕਾਹਦ ਅਰਥ ਿ ਚਲਦਾ ਦਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਪਸ਼ਵਿੀ ਕਾਮ ਬਰਹਮ ਹ

ਕਾਮ ਹੀ ਸਭ ਤ ਮਹ ਧਰਮ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਸ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਵਖ ਪਕ ਬ ਤ ਨ ਕੀ ਹਇਆ ਹ

ਇ ਲਗਦਾ ਹ ਪਿ ਰਇਆ ਹ

ਸਾਥ ਕਈ ਪਾਪ ਹਇਆ ਹ

ਸਾਰ ਦੀਵ ਝਬ ਬ ਝਾ ਦ

ਇਸ ਨ ਥੜਹਾ ਪਰਹ ਹਟਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਮ ਖ ਨ ਪਰਹ ਭ ਆ ਦ

ਿ ਇਸ ਤ ਕਈ ਪਰਦਾ ਪਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਪਦਲ ਪਵਚ ਵੀ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਇਸ ਨ ਹਾਲ ਵੀ ਕਈ ਭ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਕਾਮ ਏਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ ਇਹ ਭਾਵ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਸੀਮਾ ਦਪਨਕ ਅਖ਼ਬਾਰ ਦ

ਅਿ ਪਰਥਮ ਪਨ ਤ

ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਛਪੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਕ ਝ ਗਰ ਬਦਸ਼ੀ ਬਚ ਤ ਇਕ ਹਰ ਉਹਦ ਨਾਲ

ਖੜਹੀ ਉਸ ਦੀ ਸਖੀ ਹ

ਤਸਵੀਰ ਦ ਪਰ ਇਕ ਇਬਾਰਤ ਦੀ ਹ ਝਿਰ

ਇਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਹੀ ਕ ੜੀ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰੀ ਪਜ਼ਦਗੀ ਥ ੜੀ ਥ ੜੀ ਹ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ

ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਮਰ ਗੀਤ ਨ ਰਦ ਮਾਸਮ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਵੀ ਅਵਾਰਾ ਨ ਭਦ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ ਅਕਸਰ ਮਰ ਸ਼ਪਹਰ ਿਦ ਆਦੀ ਹਰ ਵਾਰ ਿਦ ਆਦੀ ਪਤਨ ਫ ਲ ਪਲਆਦੀ ਗ ਲਦਾਨ ਚ ਪਤਨ ਫ ਲ ਿਦ ਹਥ ਉਹ ਸਿਾਦੀ ਮ ਸਕਾ ਕ ਤ ਅਦਾਜ਼ ਚ

ਕ ਝ ਏਦ ਉਹ ਕਪਹਦੀ ਇਕ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਤਰ ਨ ਦਾ ਮਰ ਨ ਦਾ ਇਹ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਪਕਸ ਪਪਉ ਦਾ ਪਕਸ ਮ ਦਾ ਇਕ ਫ ਲ ਮਰੀ ਕ ਖ ਦੀ ਸੀਮਾ ਦ ਹ ਨ ਦਾ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਇਕ ਗਰੀ ਪਿਹੀ ਪਨਕੀ ਬਚੀ ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਪਿਸ ਚੀਚੀ ਹ ਪਕੜ ਰਖੀ

ਓਸ ਦੀ ਸ਼ਕਲ

ਮਰ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਹ ਆ ਲਥੀ ਈਕਣ ਲਗਦਾ ਹ

ਇਹ ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਧੀ ਹ

ਮਰਾ ਤ ਮਰੀ ਬਲਣ ਦ

ਪਬਮਾਰ ਲਹ ਦਾ ਏਸ ਧਰਤੀ ਤ ਪਬਿਾਇਆ

ਕਈ ਸਝਾ ਬੀਅ ਹ

ਮਰੀ ਪੀੜਾ ਦੀ ਮਰੀਅਮ ਦ

ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਮਸੀਹ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਿਦਹੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਬਚਨ ਮਰਾ ਿੀ ਹ

ਓਹ ਹੀ ਸੀਮਾ ਧੀ ਹ

ਕਈ ਹਰ ਇਹਦਾ ਪਪਉ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਅਜਨਬੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ

ਨਾ ਤ ਤ ਹੀ ਔਲੀਆ ਹ

ਨਾ ਤ ਮ ਹੀ ਹ ਨਬੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਮਰ ਲਈ ਇਹ ਰਸ-ਭਰੀ ਤਰੀ ਮਲਕ ਮ ਸਕੜੀ ਪਕਸ ਪਵਮਾਨ ਸਵਕਾ ਦੀ ਮ ਸਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਅਿ ਵੀ ਪਿਸ ਚ ਿਾਣਦ ਪਕ ਵਾਸ਼ਨਾ ਦੀ ਕਗ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਮਰ ਲਈ ਤਰੀ ਵਫ਼ਾ ਅਿ ਵੀ ਇਕ ਸਵਗ ਹ

ਮਰ ਨਸ਼ੀਲ ਪਿਸਮ ਦੀ ਅਿ ਵੀ ਤਨ ਮਗ ਹ

ਪਿਹੜਾ ਪਕ ਤਰੀ ਨਜ਼ਰ ਪਵਚ

ਪਫਲਮੀ ਰਸਾਲ ਵਗ ਹ

ਸਫ਼ਾ ਸਫ਼ਾ ਫਰਲਣਾ ਪਿਦਹਾ ਹ ਤਰੀ ਪਦਲ ਲਗੀ ਸਮ ਨ ਸਨਹ ਮਾਰ ਕ

ਿ ਪਮਲ ਿਾਏ ਘੜੀ ਕਦੀ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਮ ਸਗਾ ਤ ਕਾਮ ਦੀ ਹ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਅਿ ਤ ਸਾਡਾ ਇਸ਼ਕ

ਓਸ ਮਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਕਾਮ ਦ ਸ ਆਦ ਪਪਛ ਹ ਿਾਏ ਿ ਹਾਪਮਲਾ ਤ ਮਕੜ ਨ ਮਾਰ ਕ

ਬਣਾ ਲਏ ਪਿਵ ਗਜ਼ਾ ਤ ਖਾਈ ਿਾਏ ਉਹ ਕਾਮਣੀ ਕ ਲਛਣੀ ਸ ਆਦ ਲਾ ਹ ਕਾਮਣੀ ਹ ਕਾਮਣੀ ਮਨ ਬਚਾ ਮਨ ਬਚਾ ਵਾਸਤਾ ਈ ਿੀਭ ਨ

ਇਹ ਖ਼ਨ ਦਾ ਨਾ ਸ ਆਦ ਪਾ ਦਰ ਹ ਕ ਬਪਹ ਪਰਹ ਨਾ ਕਲ ਆ ਨਾ ਕਲ ਆ

ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਤਰ ਗਲ ਥ ਪਚਮਟ ਕ

ਇਹ ਸ ਪਰਹਾ ਿ ਬਾਲ ਹ

ਛ ਰੀ ਹ ਸਸਕਾਰ ਦੀ ਿ ਕਰ ਰਹੀ ਹਲਾਲ ਹ

ਇਹ ਕਪਹਣ ਨ ਤ ਠੀਕ ਹ ਪਕ

ਤਰਾ ਮਰਾ ਹੀ ਲਾਲ ਹ

ਿ ਸਚੀਏ ਤ ਸਹਣੀਏ

ਤਨ ਸਦੀਵੀ ਮਰਦ ਦੀ ਮ ਿਾਣਦ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਸਾਡੀ ਵਫ਼ਾ ਨ ਗਾਲਹ ਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਪਬਤਾਉਣ ਦੀ ਚਲੀ ਅਸ ਨ ਚਾਲ ਹ

ਮਨ ਸਦੀਵੀ ਨਾਰ ਦੀ ਤ ਿਾਣਦੀ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਫਰ ਵੀ ਵਗ ਰਹੀ ਹ ਪਰਸ਼ਪਤਆ ਦੀ ਇਕ ਨਦੀ ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਮ ਉਪਿ

ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਤ ਛਬੀ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦਾ ਮ ਸਗਾ ਤ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦੀ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਹ ਠੀਕ ਪਕ ਤਰੀ ਮਰੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਸਾਨ ਆਪਣ ਹੀ ਆਪ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਿੀਲ ਵਦ ਤ

ਕ ਰਾਨ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਗਰੀਆ ਨ ਸਮ ਦੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਮਗਲੀਆ ਦਰਾਵੜ ਨ

ਆਰੀਆ ਤ ਮਾਣ ਨਹ ਅਿ ਤ ਪਦਲ ਨ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਪਦਮਾਗ਼ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਕ ਲ ਿਹਾਨ

ਸਾਡ ਵਾਕਣਾ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਸਗਰਦ

ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ

ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਹਬਹ ਚੀਨ ਕਬਤਰ ਵਾਕਣ ਗ ਟਕਦੀ ਤ ਸਨ-ਖਭ ਨ ਪਖਲਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਇਹ ਮਰੀ ਵਾਕਫ਼

ਤ ਹਮਦਰਦ ਦਾ ਘਰ

ਪਿਸ ਚ ਅਿ ਦੀ ਰਾਤ

ਮ ਇਹ ਹ ਗ ਜ਼ਾਰੀ ਪਿਸ ਦੀ ਸਰਤ

ਚਤ ਦ ਸਰਿ ਦ ਵਗ

ਨੀਮ-ਪਨਘੀ ਦਧੀਆ ਹ ਗ ਲਾਨਾਰੀ ਪਹ ਦੀ ਸਗਰਦ ਦ ਪਰਭਾਤ ਵਲ

ਪਨਤਰੀ ਮਦਰ ਦੀ ਪਚਰਨਾਮਤ ਦ ਵਗ

ਠਢੀ-ਠਢੀ ਸ ਚੀ-ਪਮਠੀ ਤ ਪਪਆਰੀ ਸ ਰਹੀ ਹ ਮਪਹਕ ਹਠ ਤ ਪਖਲਾਰੀ

ਉਫ਼

ਪਕਨੀ ਹ ਰਹੀ ਹ ਬਰਫ਼-ਬਾਰੀ ਏਸ ਬਸਤੀ ਦੀ ਠਰੀ ਹਈ ਬ ਕਲ

ਮਘ ਰਹੀ ਨਾ ਪਕਤ ਵੀ ਕਈ ਅਗਾਰੀ ਚਹ-ਪਾਸ ਜ਼ਪਹਰ ਮਹਰੀ ਬਰਫ਼ ਦਾ ਮਨ ਸਾਗਰ ਹ ਪਸਰਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਰਾ ਪਦਲ ਮਰਾ ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ

ਬਰਫ਼ ਸਗ ਹ ਬਰਫ਼ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਦਰ ਕਾਲਾ ਰ ਖ ਲਮਾ ਚੀਲਹ ਦਾ ਸ਼ੀਪਸ਼ਆ ਤ ਪਾਰ ਿ ਘਲਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਬਸਤੀ ਦੀ ਬਲਰੀ ਪਾਤਲੀ ਪਵਚ

ਸਲ ਵਤ ਚ ਪਭਆ ਹ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ

ਉਫ਼

ਇਹ ਮਨ ਕੀਹ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ

ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਸਰਦ ਤਾਬੀਰ ਪਵਚ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਕਚੀ ਗਰੀ ਿਹਾ ਸ ਤ-ਉਨਦਾ ਪਿਸਮ ਬਣਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਵਗ ਚਪਲਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਕਣ ਦਰਵਾਜ਼ ਨ ਹ ਖੜਕਾ ਪਰਹਾ

ਸ਼ਾਇਦ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਹ ਟ ਪਰਆ ਆ ਪਰਹਾ ਹ ਪਦਲਾ ਬ-ਹਪਸ਼ਆ

ਕ ਝ ਹਸ਼ ਕਰ

ਨਾ ਤ ਕਈ ਆ ਤ ਨਾ ਹੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਮਰਾ ਵਪਹਮ ਤਨ ਖਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਹ

ਇਕ ਤਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਘਰ

ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ

ਉਹ ਤ ਪਪਹਲ ਹੀ

ਅਮਾਨਤ ਹ ਪਕਸ ਦੀ ਤ ਤ ਐਵ ਪੀਣ ਪਗਲਾ ਪਾ ਪਰਹਾ ਰਸ਼ਮੀ ਿਹ ਵਗ ਰਹ ਉਹਦ ਸਵਾਸ ਤ

ਨਜ਼ਰ ਮਲੀ ਪਕਸ ਲਈ ਹ ਪਾ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਤ ਮਦਰ ਦੀ ਸ ਚੀ ਪਣ ਵਰਗਾ ਸ ਆਦ ਤ ਲਸੀ ਦਾ ਪਿਦਹ ਚ ਆ ਪਰਹਾ

ਹ ਮਨਾ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ

ਤ ਤ ਕਾ ਹੀ ਸ਼ਰਮ ਹ ਲਾਹ ਮਾਰੀ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਪਿਸਮ ਤਰਾ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਤ ਤ ਧ ਰ ਤ ਗ਼ਮ ਦੀ ਇਕ ਸਗਰਦ ਹ

ਕਰ ਨਾ ਐਵ ਮਰਖਾ ਤ ਨਜ਼ਰ ਮਾੜੀ ਲਭ ਹਮਦਰਦੀ ਚ ਨਾ ਕਈ ਪਚਗਾੜੀ ਵਖ ਤਰ ਤ ਵੀ ਵਧ ਕ ਸਰਦ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਪਕਨੀ ਹ ਸ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਬਹ-ਰਪੀਏ

ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਮਰ ਘਰ ਪਵਚ ਪਈ ਘ ਮਦੀ ਹ

ਚ ਪ ਚ ਪ ਤ ਵੀਰਾਨ

ਪਕਸ ਪਨਪਤਰ ਰ ਖ ਦ ਤ ਇਲ ਦ ਆਲਹਣ ਵਗ

ਗ ਮ-ਸ ਮ ਤ ਸ ਨਸਾਨ

ਸ਼ਾਮ-ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਐਸੀ ਬ-ਪਹਸ ਸ਼ਾਮ ਨ ਆਪਖ਼ਰ

ਮ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਸਵਰ ਆਦੀ ਿ ਕਰ ਇਸ ਨ ਵੀ ਆਉਣਾ ਸੀ ਇਹਦ ਨਾਲ ਤ ਚਗਾ ਸੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਦੀ ਬ ਕਲ ਪਵਚ

ਕਾਫ਼ੀ ਦ ਦ ਘ ਟ ਪਨਗਲ ਕ

ਪਸਗਰਟ ਧ ਖਾ ਕ ਬਪਹ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਸਰਪਮਡ-ਮਛੀ ਿਹੀਆ ਕ ੜੀਆ ਵਖਣ ਮਾਤਰ ਸੜਕ ਤ

ਯਾਰ ਦ ਸਗ ਭ ਲਣਾ ਸੀ ਥਕ ਟ ਟ ਕ ਸ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ

ਸਮ ਵੀ ਪਕਨੀ ਚਦਰੀ ਸ਼ ਹ

ਪਕਸ ਪ ਰਾਣ ਅਮਲੀ ਵਾਕਣ

ਪਦਨ ਭਰ ਪੀ ਕ ਡਡ ਸਹਰਾ ਗਲੀਆ ਤ ਬਾਜ਼ਾਰ ਦ ਪਵਚ

ਆਪਣੀ ਝਕ ਚ ਟ ਪਰਆ ਰਪਹਦ ਨਾ ਕ ਝ ਸ ਣਦ ਨਾ ਕ ਝ ਕਪਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਖੜਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਬਪਹਦ ਇਸ ਬਦਬ ਦ ਿਾਣ ਚ ਹਾਲ

ਯ ਗ ਿਡਾ ਇਕ ਪਲ ਰਪਹਦ

ਕਾਲੀਆ ਕਾਲੀਆ ਿੀਭ ਿਹੀਆ

ਮਰੀ ਹਥ-ਘੜੀ ਦੀਆ ਸਈਆ

ਮਰੀ ਪਹਕ ਪਵਚ ਲਮ ਲਮ

ਕਪਡਆ ਵਾਕਣ ਪ ੜੀਆ ਹਈਆ ਹਫ਼ੀਆ ਹਫ਼ੀਆ ਭਿ ਭਿ ਮਈਆ

ਪਦਨ ਭਰ ਸਮ ਦ ਖਹ ਤ ਬਲ ਵਾਕਣ ਿਈਆ ਹਈਆ

ਗ਼ਮ ਦ ਪਾਣੀ ਸਗ ਪਸਿਣ ਲਈ

ਮਰ ਪਦਲ ਦੀਆ ਬਿਰ ਰਹੀਆ ਅਿ ਦੀਆ ਸ਼ਾਮ ਐਵ ਗਈਆ

ਰਬ ਕਰ ਬਦਬ ਦੀ ਢਰੀ ਛਤੀ ਿਾਵ ਛਤੀ ਿਾਵ

ਿ ਰਬ ਕਰ ਕ ਬਹ -ਰਪਣੀ ਚਰ ਦ ਸਗ ਧਲ ਿਾਵ ਿ ਕਈ ਐਸਾ ਮਤਰ ਚਲ

ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਭਸਮ ਹ ਿਾਵ ਇਸ ਮਨਹਸ ਨ ਖ਼ਰ ਕਦ ਤਕ

ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ ਹ ਚਟਦ ਰਪਹਣਾ ਮ ਤ ਹਰ ਪਕਸ ਸਗ ਰਾਤ

ਨਚਣ ਬਾਲ-ਰਮ ਹ ਿਾਣਾ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਭਗ ਲਈ

ਅਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਪਪਹਲਾ ਚ ਮਣ ਬਾਲ-ਵਰਸ

ਟ ਰ ਸਾਡ ਦਰ ਆਇਆ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਪਮਟੀ ਦੀ ਬਾਜ਼ੀ ਦ ਪਲ ਖਡ ਗਵਾਇਆ

ਦਿਾ ਚ ਮਣ ਿ ਸਾਨ ਿ ਪੜਆ

ਉਹ ਸਾਡ ਮਚ ਨਾ ਆਇਆ

ਉਸ ਮਗਰ ਸ ਚ ਮਣ ਿ ਪੜਆ

ਪਰ ਹਠ ਨਾ ਲਾਇਆ

ਮ ੜ ਨਾ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਪਰ ਇਹ ਕਹਾ ਅਿ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਗਲ ਸਾਡ ਲਗ ਰਇਆ

ਹਠ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਪਸਕੀ ਤ ਚਾਨਣ ਪਿਸ ਚਇਆ

ਇਹ ਚ ਮਣ ਸਾਡਾ ਸਿਣ ਪਦਸਦਾ ਇਹ ਸਾਡਾ ਮਪਹਰਮ ਹਇਆ

ਡ ਘੀ ਢਾਬ ਪਹਿਰ ਦੀ ਸਾਡੀ ਡ ਬ ਮਇਆ ਡ ਬ ਮਇਆ

ਸਾਡਾ ਤਨ-ਮਨ ਹਪਰਆ ਹਇਆ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਕ ਪਦਲ-ਪਰਚਾਵਾ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਸਕਨ

ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਬਾਸ਼ ਨ ਇਕ ਪਤਤਲੀ ਕਪਹਣਾ ਇਹ ਹ ਪਨਰਾ ਿਨਨ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਪਿਹੜਾ ਮਪਰਆ

ਉਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਊਣ

ਮਰ-ਮ ਕ ਕ ਵੀ ਕਰ ਨਾ ਸਕਦਾ ਪਰੀ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਭਾਵ ਇਹ ਬਰਪਹਮਡ ਵੀ ਫਲ

ਿ ਪਫਰ ਅਰਨ ਵਰਨ

ਇਹ ਵੀ ਇਕ ਿਨਨ

ਮ ਹਾਲ ਤਾਜ਼ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਸਮਝ ਮਰਾ ਖ਼ਨ

ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਮਾਣ ਲਈ

ਪਿਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਹ

ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਕ ਪਕਸ ਗਰ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਮਲ ਉਿਾੜ ਦਰ ਚ

ਰਪਹਦਾ ਹਵ ਮਲਗ ਫਕਰ

ਤ ਿਠ ਟ ਕ ਦੀ ਆਸ ਲ ਕ

ਪਦਨ ਢਲ ਿ ਗਰ ਚ ਆਵ ਤ ਪਬਨ ਬ ਲਾਇਆ ਹੀ ਪਰਤ ਿਾਵ

ਔ-ਲਖ ਕਪਹ ਤ ਮਾਰ ਚਕਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਕਾਲ ਰਾਹ ਦ

ਐਸ ਬ-ਪਹਸ ਪੜਾਅ ਤ ਖਪੜਹਆ ਪਿਤ ਖ਼ਾਬ ਦ ਨੀਲ ਰ ਖ ਚ

ਪਣ ਪੀਲੀ ਪਿਹੀ ਵਗ ਰਹੀ ਏ

ਅਗ ਪਸਪਵਆ ਦੀ ਮਘ ਰਹੀ ਏ

ਕਦ ਕਦ ਕਈ ਗ਼ਮ ਦਾ ਪਛੀ ਪਰ ਨ ਆਪਣ ਹ ਫੜਫੜਦਾ ਤ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਪੀਲ ਅਰਸ਼

ਕਈ ਪਸਤਾਰਾ ਹ ਟ ਟ ਿਦਾ ਤ ਚਦੀ-ਵਨਾ ਖ਼ਾਬ ਮਰਾ ਸਮ ਦਾ ਹਰੀਅਲ ਹ ਟ ਕ ਿਦਾ ਪਵਹਦ ਪਵਹਦ ਹੀ ਨੀਲ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸਾਰਾ ਿਗਲ ਹ ਸ ਕ ਿਦਾ ਫਰ ਪਦਲ ਦੀ ਮਾਯਸ ਵਾਦੀ ਚ

ਤਲਖ਼ ਘੜੀਆ ਦ ਜ਼ਰਦ ਪਤਰ

ਚੀ ਚੀ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਝਠ ਥੜਾ ਹੀ ਮਾਰਦ ਨ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਪਰ ਦ ਨਾਲ ਖਪਹਦੀ ਇਕ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਮਪਹਲ ਚ

ਇਸ਼ਕ ਮਰਾ ਗਵਾਪਚਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਆਸ਼ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਰੀਆ ਦਾ ਆਪਖਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਹਰ ਗਲੀ ਹਾਏ ਗੀਤ ਵਰਗੀ ਨ ਹਾਰ ਦੀ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਪਟ ਚ

ਰਾਤ ਸ਼ਬਨਮ ਗ ਜ਼ਾਰਦੀ ਹ

ਤ ਹਰ ਦਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਪਾਕ ਪਮਟੀ ਦਾ ਖ਼ਨ ਪੀ ਕ ਮ ਿਨਮ ਲੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਪਕ ਦ ਧਨੀਆ ਚ

ਮਾਸਮੀਅਤ ਦਾ ਦ ਧ ਪੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਬਰਗ ਪਚਹਰ ਤ

ਝ ਰੜੀਆ ਦ ਨ ਝਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਪਕ ਸੀਨ ਅਦਰ ਨ

ਗ ਰਬਤ ਦ ਪਹਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਨਣ ਦ

ਦਵ ਦੀਵ ਹੀ ਪਹਸ ਚ ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਿਨਾਪਜ਼ਆ ਲਈ

ਖ਼ਰੀਦ ਕਫ਼ਨ ਵੀ ਪਵਕ ਚ ਕ ਨ

ਤ ਹਰ ਤੀਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਮ ਲਮ ਸੜਕ ਤ

ਿਾ ਕ ਕਈ ਕਦ ਨਹ ਮ ੜਦਾ ਇਹ ਸਮਝ ਲੀਤਾ ਿਦਾ ਹ ਮ ਰਦਾ

ਤ ਹਰ ਚਥੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਕਾਲ ਬਾਗ਼ ਚ

ਪਸਰਫ਼ ਆਸ ਦੀ ਪਣ ਿਾਵ ਕਦ ਕਦ ਹ ਓਸ ਿਹ ਚ

ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਵ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਆਬਾਦ ਕਰਨ ਨ ਤ ਹੀ ਰਕੜ

ਤ ਹੀ ਧਰਤੀ ਦਾ ਕਝ ਵਰਨ

ਤ ਹੀ ਕਰਨੀ ਫ਼ਜ਼ਾ ਮ ਅਤਰ

ਤ ਹੀ ਸਿ ਨ ਮਾਨਣਾ ਸ ਕ ਪਪਹਲ ਤ ਵਖ ਸਥਰ ਪਰ ਮ ਛਤੀ ਹੀ ਸਮਝ ਿਦਾ ਇਹ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸ਼ਰ ਹੀ ਹ

ਿ ਲਾ ਪਰਹਾ ਹ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਚਕਰ

ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਆਉਣ ਵਾਲ

ਇਹ ਲਕ ਪੜਹ ਕ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ ਇਹ ਉਹ ਪਵਚਾਰੀ ਬਦਬਖ਼ਤ ਰਹ ਹ

ਪਕ ਪਿਹੜੀ ਪਹਰਨ ਦ ਪਸਙ ਤ

ਉਦਾਸ ਲਪਮਹਆ ਨ ਫੜਣ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਚੜਹ ਰਹੀ ਏ ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ

ਪਕ ਹਠ ਦ ਫ ਲ ਦੀ ਮਪਹਕ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਰਹੀ ਏ

ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਪਨਕੀ ਉਮਰ

ਉਡਾ ਕ ਲ ਗਏ ਗ਼ਮ ਦ ਝਖੜ

ਵਫ਼ਾ ਦ ਸਹ ਦ ਮਲ ਤ

ਇਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਮ ਲਚਦਾ ਹ ਪਕ ਇਸ ਚ ਰਾਹ ਤ

ਮਨ ਕਈ ਉਿਾੜ ਦਵ ਤ ਮਰ ਮਥ ਦ ਕਾਲ ਅਖ਼ਰ ਤ

ਕਟ ਚਨ ਦਾ ਚਾੜਹ ਦਵ ਿ ਅਗ ਫ਼ ਰਕਤ ਦੀ ਪਦਨ ਦੀਵ ਪਵਚ ਚ ਰਾਹ ਦ ਸਾੜ ਦਵ ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਪਪਘਲ ਿਾਵਣ

ਇਹ ਬਦਨਸੀਬੀ ਦ ਕਾਲ ਕਕਰ

ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਬਦਲ ਿਾਵਣ

ਮਰੀ ਪਕਸਮਤ ਦ ਸਭ ਨਛਤਰ

ਮ ਮਨ ਖਤਾ ਦ ਨਾਮ ਸ ਖਗਾ ਆਪਣ ਗੀਤ ਦ ਸਨ-ਛਤਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

Page 51: Pc64 bDnc64 - Punjabi Library · Aate Dian Chirian Shiv Kumar Batalvi 6If Pc64 bDnc64 b]\ ?dWaY UIaZ\c 6If Pc64 bDnc64 DaRMc YaN D ^dÊNc 7? S_anc U^Nc ?^W NfYc WfYf Ph^N Unc bS6Yc

ਖ਼ਨ ਮਰਾ ਿ ਤਡੀ ਕ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਖੜੀ ਆ ਪਮਟੀ ਦੀ ਇਹ ਬਾਜ਼ੀ ਪਚਟੀ ਦ ਧ ਕਲੀ ਪਿ ਤਾਜ਼ੀ ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦਾ ਇਕ ਸਗਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਸਨ ਦੀ ਕਥਾ ਸ ਣਦਾ ਕਈ ਅਲਮਸਤ ਪਿਹਾ ਿਗਮ ਹ

ਤਰਾ ਇਸ ਨ ਟ ਡੀ ਕਪਹਣਾ ਸਚ ਪ ਛ ਤ ਮਨ ਗ਼ਮ ਹ

ਕਾਮ ਪਬਨ ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਕਾਹਦ ਅਰਥ ਿ ਚਲਦਾ ਦਮ ਹ

ਕਾਮ ਹ ਪਸ਼ਵਿੀ ਕਾਮ ਬਰਹਮ ਹ

ਕਾਮ ਹੀ ਸਭ ਤ ਮਹ ਧਰਮ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਸ ਖ ਹ

ਕਾਮ ਤ ਵਡਾ ਨਾ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਤਰੀ ਇਸ ਨਾ-ਸਮਝੀ ਤ

ਹ ਮਰੀ ਸਿਣੀ ਮਨ ਦ ਖ ਹ

ਇਹ ਤ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਵਖ ਪਕ ਬ ਤ ਨ ਕੀ ਹਇਆ ਹ

ਇ ਲਗਦਾ ਹ ਪਿ ਰਇਆ ਹ

ਸਾਥ ਕਈ ਪਾਪ ਹਇਆ ਹ

ਸਾਰ ਦੀਵ ਝਬ ਬ ਝਾ ਦ

ਇਸ ਨ ਥੜਹਾ ਪਰਹ ਹਟਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਮ ਖ ਨ ਪਰਹ ਭ ਆ ਦ

ਿ ਇਸ ਤ ਕਈ ਪਰਦਾ ਪਾ ਦ

ਇਸ ਦ ਪਦਲ ਪਵਚ ਵੀ ਕਈ ਦ ਖ ਹ

ਇਸ ਨ ਹਾਲ ਵੀ ਕਈ ਭ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਕਾਮ ਏਸ ਦਾ ਪ ਤ ਹ

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ ਇਹ ਭਾਵ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਸੀਮਾ ਦਪਨਕ ਅਖ਼ਬਾਰ ਦ

ਅਿ ਪਰਥਮ ਪਨ ਤ

ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਛਪੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਕ ਝ ਗਰ ਬਦਸ਼ੀ ਬਚ ਤ ਇਕ ਹਰ ਉਹਦ ਨਾਲ

ਖੜਹੀ ਉਸ ਦੀ ਸਖੀ ਹ

ਤਸਵੀਰ ਦ ਪਰ ਇਕ ਇਬਾਰਤ ਦੀ ਹ ਝਿਰ

ਇਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਹੀ ਕ ੜੀ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰੀ ਪਜ਼ਦਗੀ ਥ ੜੀ ਥ ੜੀ ਹ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ

ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਮਰ ਗੀਤ ਨ ਰਦ ਮਾਸਮ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਵੀ ਅਵਾਰਾ ਨ ਭਦ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ ਅਕਸਰ ਮਰ ਸ਼ਪਹਰ ਿਦ ਆਦੀ ਹਰ ਵਾਰ ਿਦ ਆਦੀ ਪਤਨ ਫ ਲ ਪਲਆਦੀ ਗ ਲਦਾਨ ਚ ਪਤਨ ਫ ਲ ਿਦ ਹਥ ਉਹ ਸਿਾਦੀ ਮ ਸਕਾ ਕ ਤ ਅਦਾਜ਼ ਚ

ਕ ਝ ਏਦ ਉਹ ਕਪਹਦੀ ਇਕ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਤਰ ਨ ਦਾ ਮਰ ਨ ਦਾ ਇਹ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਪਕਸ ਪਪਉ ਦਾ ਪਕਸ ਮ ਦਾ ਇਕ ਫ ਲ ਮਰੀ ਕ ਖ ਦੀ ਸੀਮਾ ਦ ਹ ਨ ਦਾ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਇਕ ਗਰੀ ਪਿਹੀ ਪਨਕੀ ਬਚੀ ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਪਿਸ ਚੀਚੀ ਹ ਪਕੜ ਰਖੀ

ਓਸ ਦੀ ਸ਼ਕਲ

ਮਰ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਹ ਆ ਲਥੀ ਈਕਣ ਲਗਦਾ ਹ

ਇਹ ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਧੀ ਹ

ਮਰਾ ਤ ਮਰੀ ਬਲਣ ਦ

ਪਬਮਾਰ ਲਹ ਦਾ ਏਸ ਧਰਤੀ ਤ ਪਬਿਾਇਆ

ਕਈ ਸਝਾ ਬੀਅ ਹ

ਮਰੀ ਪੀੜਾ ਦੀ ਮਰੀਅਮ ਦ

ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਮਸੀਹ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਿਦਹੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਬਚਨ ਮਰਾ ਿੀ ਹ

ਓਹ ਹੀ ਸੀਮਾ ਧੀ ਹ

ਕਈ ਹਰ ਇਹਦਾ ਪਪਉ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਅਜਨਬੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ

ਨਾ ਤ ਤ ਹੀ ਔਲੀਆ ਹ

ਨਾ ਤ ਮ ਹੀ ਹ ਨਬੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਮਰ ਲਈ ਇਹ ਰਸ-ਭਰੀ ਤਰੀ ਮਲਕ ਮ ਸਕੜੀ ਪਕਸ ਪਵਮਾਨ ਸਵਕਾ ਦੀ ਮ ਸਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਅਿ ਵੀ ਪਿਸ ਚ ਿਾਣਦ ਪਕ ਵਾਸ਼ਨਾ ਦੀ ਕਗ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਮਰ ਲਈ ਤਰੀ ਵਫ਼ਾ ਅਿ ਵੀ ਇਕ ਸਵਗ ਹ

ਮਰ ਨਸ਼ੀਲ ਪਿਸਮ ਦੀ ਅਿ ਵੀ ਤਨ ਮਗ ਹ

ਪਿਹੜਾ ਪਕ ਤਰੀ ਨਜ਼ਰ ਪਵਚ

ਪਫਲਮੀ ਰਸਾਲ ਵਗ ਹ

ਸਫ਼ਾ ਸਫ਼ਾ ਫਰਲਣਾ ਪਿਦਹਾ ਹ ਤਰੀ ਪਦਲ ਲਗੀ ਸਮ ਨ ਸਨਹ ਮਾਰ ਕ

ਿ ਪਮਲ ਿਾਏ ਘੜੀ ਕਦੀ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਮ ਸਗਾ ਤ ਕਾਮ ਦੀ ਹ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਅਿ ਤ ਸਾਡਾ ਇਸ਼ਕ

ਓਸ ਮਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਕਾਮ ਦ ਸ ਆਦ ਪਪਛ ਹ ਿਾਏ ਿ ਹਾਪਮਲਾ ਤ ਮਕੜ ਨ ਮਾਰ ਕ

ਬਣਾ ਲਏ ਪਿਵ ਗਜ਼ਾ ਤ ਖਾਈ ਿਾਏ ਉਹ ਕਾਮਣੀ ਕ ਲਛਣੀ ਸ ਆਦ ਲਾ ਹ ਕਾਮਣੀ ਹ ਕਾਮਣੀ ਮਨ ਬਚਾ ਮਨ ਬਚਾ ਵਾਸਤਾ ਈ ਿੀਭ ਨ

ਇਹ ਖ਼ਨ ਦਾ ਨਾ ਸ ਆਦ ਪਾ ਦਰ ਹ ਕ ਬਪਹ ਪਰਹ ਨਾ ਕਲ ਆ ਨਾ ਕਲ ਆ

ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਤਰ ਗਲ ਥ ਪਚਮਟ ਕ

ਇਹ ਸ ਪਰਹਾ ਿ ਬਾਲ ਹ

ਛ ਰੀ ਹ ਸਸਕਾਰ ਦੀ ਿ ਕਰ ਰਹੀ ਹਲਾਲ ਹ

ਇਹ ਕਪਹਣ ਨ ਤ ਠੀਕ ਹ ਪਕ

ਤਰਾ ਮਰਾ ਹੀ ਲਾਲ ਹ

ਿ ਸਚੀਏ ਤ ਸਹਣੀਏ

ਤਨ ਸਦੀਵੀ ਮਰਦ ਦੀ ਮ ਿਾਣਦ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਸਾਡੀ ਵਫ਼ਾ ਨ ਗਾਲਹ ਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਪਬਤਾਉਣ ਦੀ ਚਲੀ ਅਸ ਨ ਚਾਲ ਹ

ਮਨ ਸਦੀਵੀ ਨਾਰ ਦੀ ਤ ਿਾਣਦੀ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਫਰ ਵੀ ਵਗ ਰਹੀ ਹ ਪਰਸ਼ਪਤਆ ਦੀ ਇਕ ਨਦੀ ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਮ ਉਪਿ

ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਤ ਛਬੀ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦਾ ਮ ਸਗਾ ਤ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦੀ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਹ ਠੀਕ ਪਕ ਤਰੀ ਮਰੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਸਾਨ ਆਪਣ ਹੀ ਆਪ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਿੀਲ ਵਦ ਤ

ਕ ਰਾਨ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਗਰੀਆ ਨ ਸਮ ਦੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਮਗਲੀਆ ਦਰਾਵੜ ਨ

ਆਰੀਆ ਤ ਮਾਣ ਨਹ ਅਿ ਤ ਪਦਲ ਨ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਪਦਮਾਗ਼ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਕ ਲ ਿਹਾਨ

ਸਾਡ ਵਾਕਣਾ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਸਗਰਦ

ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ

ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਹਬਹ ਚੀਨ ਕਬਤਰ ਵਾਕਣ ਗ ਟਕਦੀ ਤ ਸਨ-ਖਭ ਨ ਪਖਲਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਇਹ ਮਰੀ ਵਾਕਫ਼

ਤ ਹਮਦਰਦ ਦਾ ਘਰ

ਪਿਸ ਚ ਅਿ ਦੀ ਰਾਤ

ਮ ਇਹ ਹ ਗ ਜ਼ਾਰੀ ਪਿਸ ਦੀ ਸਰਤ

ਚਤ ਦ ਸਰਿ ਦ ਵਗ

ਨੀਮ-ਪਨਘੀ ਦਧੀਆ ਹ ਗ ਲਾਨਾਰੀ ਪਹ ਦੀ ਸਗਰਦ ਦ ਪਰਭਾਤ ਵਲ

ਪਨਤਰੀ ਮਦਰ ਦੀ ਪਚਰਨਾਮਤ ਦ ਵਗ

ਠਢੀ-ਠਢੀ ਸ ਚੀ-ਪਮਠੀ ਤ ਪਪਆਰੀ ਸ ਰਹੀ ਹ ਮਪਹਕ ਹਠ ਤ ਪਖਲਾਰੀ

ਉਫ਼

ਪਕਨੀ ਹ ਰਹੀ ਹ ਬਰਫ਼-ਬਾਰੀ ਏਸ ਬਸਤੀ ਦੀ ਠਰੀ ਹਈ ਬ ਕਲ

ਮਘ ਰਹੀ ਨਾ ਪਕਤ ਵੀ ਕਈ ਅਗਾਰੀ ਚਹ-ਪਾਸ ਜ਼ਪਹਰ ਮਹਰੀ ਬਰਫ਼ ਦਾ ਮਨ ਸਾਗਰ ਹ ਪਸਰਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਰਾ ਪਦਲ ਮਰਾ ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ

ਬਰਫ਼ ਸਗ ਹ ਬਰਫ਼ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਦਰ ਕਾਲਾ ਰ ਖ ਲਮਾ ਚੀਲਹ ਦਾ ਸ਼ੀਪਸ਼ਆ ਤ ਪਾਰ ਿ ਘਲਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਬਸਤੀ ਦੀ ਬਲਰੀ ਪਾਤਲੀ ਪਵਚ

ਸਲ ਵਤ ਚ ਪਭਆ ਹ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ

ਉਫ਼

ਇਹ ਮਨ ਕੀਹ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ

ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਸਰਦ ਤਾਬੀਰ ਪਵਚ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਕਚੀ ਗਰੀ ਿਹਾ ਸ ਤ-ਉਨਦਾ ਪਿਸਮ ਬਣਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਵਗ ਚਪਲਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਕਣ ਦਰਵਾਜ਼ ਨ ਹ ਖੜਕਾ ਪਰਹਾ

ਸ਼ਾਇਦ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਹ ਟ ਪਰਆ ਆ ਪਰਹਾ ਹ ਪਦਲਾ ਬ-ਹਪਸ਼ਆ

ਕ ਝ ਹਸ਼ ਕਰ

ਨਾ ਤ ਕਈ ਆ ਤ ਨਾ ਹੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਮਰਾ ਵਪਹਮ ਤਨ ਖਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਹ

ਇਕ ਤਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਘਰ

ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ

ਉਹ ਤ ਪਪਹਲ ਹੀ

ਅਮਾਨਤ ਹ ਪਕਸ ਦੀ ਤ ਤ ਐਵ ਪੀਣ ਪਗਲਾ ਪਾ ਪਰਹਾ ਰਸ਼ਮੀ ਿਹ ਵਗ ਰਹ ਉਹਦ ਸਵਾਸ ਤ

ਨਜ਼ਰ ਮਲੀ ਪਕਸ ਲਈ ਹ ਪਾ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਤ ਮਦਰ ਦੀ ਸ ਚੀ ਪਣ ਵਰਗਾ ਸ ਆਦ ਤ ਲਸੀ ਦਾ ਪਿਦਹ ਚ ਆ ਪਰਹਾ

ਹ ਮਨਾ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ

ਤ ਤ ਕਾ ਹੀ ਸ਼ਰਮ ਹ ਲਾਹ ਮਾਰੀ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਪਿਸਮ ਤਰਾ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਤ ਤ ਧ ਰ ਤ ਗ਼ਮ ਦੀ ਇਕ ਸਗਰਦ ਹ

ਕਰ ਨਾ ਐਵ ਮਰਖਾ ਤ ਨਜ਼ਰ ਮਾੜੀ ਲਭ ਹਮਦਰਦੀ ਚ ਨਾ ਕਈ ਪਚਗਾੜੀ ਵਖ ਤਰ ਤ ਵੀ ਵਧ ਕ ਸਰਦ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਪਕਨੀ ਹ ਸ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਬਹ-ਰਪੀਏ

ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਮਰ ਘਰ ਪਵਚ ਪਈ ਘ ਮਦੀ ਹ

ਚ ਪ ਚ ਪ ਤ ਵੀਰਾਨ

ਪਕਸ ਪਨਪਤਰ ਰ ਖ ਦ ਤ ਇਲ ਦ ਆਲਹਣ ਵਗ

ਗ ਮ-ਸ ਮ ਤ ਸ ਨਸਾਨ

ਸ਼ਾਮ-ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਐਸੀ ਬ-ਪਹਸ ਸ਼ਾਮ ਨ ਆਪਖ਼ਰ

ਮ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਸਵਰ ਆਦੀ ਿ ਕਰ ਇਸ ਨ ਵੀ ਆਉਣਾ ਸੀ ਇਹਦ ਨਾਲ ਤ ਚਗਾ ਸੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਦੀ ਬ ਕਲ ਪਵਚ

ਕਾਫ਼ੀ ਦ ਦ ਘ ਟ ਪਨਗਲ ਕ

ਪਸਗਰਟ ਧ ਖਾ ਕ ਬਪਹ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਸਰਪਮਡ-ਮਛੀ ਿਹੀਆ ਕ ੜੀਆ ਵਖਣ ਮਾਤਰ ਸੜਕ ਤ

ਯਾਰ ਦ ਸਗ ਭ ਲਣਾ ਸੀ ਥਕ ਟ ਟ ਕ ਸ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ

ਸਮ ਵੀ ਪਕਨੀ ਚਦਰੀ ਸ਼ ਹ

ਪਕਸ ਪ ਰਾਣ ਅਮਲੀ ਵਾਕਣ

ਪਦਨ ਭਰ ਪੀ ਕ ਡਡ ਸਹਰਾ ਗਲੀਆ ਤ ਬਾਜ਼ਾਰ ਦ ਪਵਚ

ਆਪਣੀ ਝਕ ਚ ਟ ਪਰਆ ਰਪਹਦ ਨਾ ਕ ਝ ਸ ਣਦ ਨਾ ਕ ਝ ਕਪਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਖੜਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਬਪਹਦ ਇਸ ਬਦਬ ਦ ਿਾਣ ਚ ਹਾਲ

ਯ ਗ ਿਡਾ ਇਕ ਪਲ ਰਪਹਦ

ਕਾਲੀਆ ਕਾਲੀਆ ਿੀਭ ਿਹੀਆ

ਮਰੀ ਹਥ-ਘੜੀ ਦੀਆ ਸਈਆ

ਮਰੀ ਪਹਕ ਪਵਚ ਲਮ ਲਮ

ਕਪਡਆ ਵਾਕਣ ਪ ੜੀਆ ਹਈਆ ਹਫ਼ੀਆ ਹਫ਼ੀਆ ਭਿ ਭਿ ਮਈਆ

ਪਦਨ ਭਰ ਸਮ ਦ ਖਹ ਤ ਬਲ ਵਾਕਣ ਿਈਆ ਹਈਆ

ਗ਼ਮ ਦ ਪਾਣੀ ਸਗ ਪਸਿਣ ਲਈ

ਮਰ ਪਦਲ ਦੀਆ ਬਿਰ ਰਹੀਆ ਅਿ ਦੀਆ ਸ਼ਾਮ ਐਵ ਗਈਆ

ਰਬ ਕਰ ਬਦਬ ਦੀ ਢਰੀ ਛਤੀ ਿਾਵ ਛਤੀ ਿਾਵ

ਿ ਰਬ ਕਰ ਕ ਬਹ -ਰਪਣੀ ਚਰ ਦ ਸਗ ਧਲ ਿਾਵ ਿ ਕਈ ਐਸਾ ਮਤਰ ਚਲ

ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਭਸਮ ਹ ਿਾਵ ਇਸ ਮਨਹਸ ਨ ਖ਼ਰ ਕਦ ਤਕ

ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ ਹ ਚਟਦ ਰਪਹਣਾ ਮ ਤ ਹਰ ਪਕਸ ਸਗ ਰਾਤ

ਨਚਣ ਬਾਲ-ਰਮ ਹ ਿਾਣਾ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਭਗ ਲਈ

ਅਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਪਪਹਲਾ ਚ ਮਣ ਬਾਲ-ਵਰਸ

ਟ ਰ ਸਾਡ ਦਰ ਆਇਆ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਪਮਟੀ ਦੀ ਬਾਜ਼ੀ ਦ ਪਲ ਖਡ ਗਵਾਇਆ

ਦਿਾ ਚ ਮਣ ਿ ਸਾਨ ਿ ਪੜਆ

ਉਹ ਸਾਡ ਮਚ ਨਾ ਆਇਆ

ਉਸ ਮਗਰ ਸ ਚ ਮਣ ਿ ਪੜਆ

ਪਰ ਹਠ ਨਾ ਲਾਇਆ

ਮ ੜ ਨਾ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਪਰ ਇਹ ਕਹਾ ਅਿ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਗਲ ਸਾਡ ਲਗ ਰਇਆ

ਹਠ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਪਸਕੀ ਤ ਚਾਨਣ ਪਿਸ ਚਇਆ

ਇਹ ਚ ਮਣ ਸਾਡਾ ਸਿਣ ਪਦਸਦਾ ਇਹ ਸਾਡਾ ਮਪਹਰਮ ਹਇਆ

ਡ ਘੀ ਢਾਬ ਪਹਿਰ ਦੀ ਸਾਡੀ ਡ ਬ ਮਇਆ ਡ ਬ ਮਇਆ

ਸਾਡਾ ਤਨ-ਮਨ ਹਪਰਆ ਹਇਆ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਕ ਪਦਲ-ਪਰਚਾਵਾ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਸਕਨ

ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਬਾਸ਼ ਨ ਇਕ ਪਤਤਲੀ ਕਪਹਣਾ ਇਹ ਹ ਪਨਰਾ ਿਨਨ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਪਿਹੜਾ ਮਪਰਆ

ਉਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਊਣ

ਮਰ-ਮ ਕ ਕ ਵੀ ਕਰ ਨਾ ਸਕਦਾ ਪਰੀ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਭਾਵ ਇਹ ਬਰਪਹਮਡ ਵੀ ਫਲ

ਿ ਪਫਰ ਅਰਨ ਵਰਨ

ਇਹ ਵੀ ਇਕ ਿਨਨ

ਮ ਹਾਲ ਤਾਜ਼ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਸਮਝ ਮਰਾ ਖ਼ਨ

ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਮਾਣ ਲਈ

ਪਿਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਹ

ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਕ ਪਕਸ ਗਰ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਮਲ ਉਿਾੜ ਦਰ ਚ

ਰਪਹਦਾ ਹਵ ਮਲਗ ਫਕਰ

ਤ ਿਠ ਟ ਕ ਦੀ ਆਸ ਲ ਕ

ਪਦਨ ਢਲ ਿ ਗਰ ਚ ਆਵ ਤ ਪਬਨ ਬ ਲਾਇਆ ਹੀ ਪਰਤ ਿਾਵ

ਔ-ਲਖ ਕਪਹ ਤ ਮਾਰ ਚਕਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਕਾਲ ਰਾਹ ਦ

ਐਸ ਬ-ਪਹਸ ਪੜਾਅ ਤ ਖਪੜਹਆ ਪਿਤ ਖ਼ਾਬ ਦ ਨੀਲ ਰ ਖ ਚ

ਪਣ ਪੀਲੀ ਪਿਹੀ ਵਗ ਰਹੀ ਏ

ਅਗ ਪਸਪਵਆ ਦੀ ਮਘ ਰਹੀ ਏ

ਕਦ ਕਦ ਕਈ ਗ਼ਮ ਦਾ ਪਛੀ ਪਰ ਨ ਆਪਣ ਹ ਫੜਫੜਦਾ ਤ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਪੀਲ ਅਰਸ਼

ਕਈ ਪਸਤਾਰਾ ਹ ਟ ਟ ਿਦਾ ਤ ਚਦੀ-ਵਨਾ ਖ਼ਾਬ ਮਰਾ ਸਮ ਦਾ ਹਰੀਅਲ ਹ ਟ ਕ ਿਦਾ ਪਵਹਦ ਪਵਹਦ ਹੀ ਨੀਲ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸਾਰਾ ਿਗਲ ਹ ਸ ਕ ਿਦਾ ਫਰ ਪਦਲ ਦੀ ਮਾਯਸ ਵਾਦੀ ਚ

ਤਲਖ਼ ਘੜੀਆ ਦ ਜ਼ਰਦ ਪਤਰ

ਚੀ ਚੀ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਝਠ ਥੜਾ ਹੀ ਮਾਰਦ ਨ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਪਰ ਦ ਨਾਲ ਖਪਹਦੀ ਇਕ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਮਪਹਲ ਚ

ਇਸ਼ਕ ਮਰਾ ਗਵਾਪਚਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਆਸ਼ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਰੀਆ ਦਾ ਆਪਖਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਹਰ ਗਲੀ ਹਾਏ ਗੀਤ ਵਰਗੀ ਨ ਹਾਰ ਦੀ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਪਟ ਚ

ਰਾਤ ਸ਼ਬਨਮ ਗ ਜ਼ਾਰਦੀ ਹ

ਤ ਹਰ ਦਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਪਾਕ ਪਮਟੀ ਦਾ ਖ਼ਨ ਪੀ ਕ ਮ ਿਨਮ ਲੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਪਕ ਦ ਧਨੀਆ ਚ

ਮਾਸਮੀਅਤ ਦਾ ਦ ਧ ਪੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਬਰਗ ਪਚਹਰ ਤ

ਝ ਰੜੀਆ ਦ ਨ ਝਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਪਕ ਸੀਨ ਅਦਰ ਨ

ਗ ਰਬਤ ਦ ਪਹਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਨਣ ਦ

ਦਵ ਦੀਵ ਹੀ ਪਹਸ ਚ ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਿਨਾਪਜ਼ਆ ਲਈ

ਖ਼ਰੀਦ ਕਫ਼ਨ ਵੀ ਪਵਕ ਚ ਕ ਨ

ਤ ਹਰ ਤੀਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਮ ਲਮ ਸੜਕ ਤ

ਿਾ ਕ ਕਈ ਕਦ ਨਹ ਮ ੜਦਾ ਇਹ ਸਮਝ ਲੀਤਾ ਿਦਾ ਹ ਮ ਰਦਾ

ਤ ਹਰ ਚਥੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਕਾਲ ਬਾਗ਼ ਚ

ਪਸਰਫ਼ ਆਸ ਦੀ ਪਣ ਿਾਵ ਕਦ ਕਦ ਹ ਓਸ ਿਹ ਚ

ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਵ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਆਬਾਦ ਕਰਨ ਨ ਤ ਹੀ ਰਕੜ

ਤ ਹੀ ਧਰਤੀ ਦਾ ਕਝ ਵਰਨ

ਤ ਹੀ ਕਰਨੀ ਫ਼ਜ਼ਾ ਮ ਅਤਰ

ਤ ਹੀ ਸਿ ਨ ਮਾਨਣਾ ਸ ਕ ਪਪਹਲ ਤ ਵਖ ਸਥਰ ਪਰ ਮ ਛਤੀ ਹੀ ਸਮਝ ਿਦਾ ਇਹ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸ਼ਰ ਹੀ ਹ

ਿ ਲਾ ਪਰਹਾ ਹ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਚਕਰ

ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਆਉਣ ਵਾਲ

ਇਹ ਲਕ ਪੜਹ ਕ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ ਇਹ ਉਹ ਪਵਚਾਰੀ ਬਦਬਖ਼ਤ ਰਹ ਹ

ਪਕ ਪਿਹੜੀ ਪਹਰਨ ਦ ਪਸਙ ਤ

ਉਦਾਸ ਲਪਮਹਆ ਨ ਫੜਣ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਚੜਹ ਰਹੀ ਏ ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ

ਪਕ ਹਠ ਦ ਫ ਲ ਦੀ ਮਪਹਕ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਰਹੀ ਏ

ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਪਨਕੀ ਉਮਰ

ਉਡਾ ਕ ਲ ਗਏ ਗ਼ਮ ਦ ਝਖੜ

ਵਫ਼ਾ ਦ ਸਹ ਦ ਮਲ ਤ

ਇਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਮ ਲਚਦਾ ਹ ਪਕ ਇਸ ਚ ਰਾਹ ਤ

ਮਨ ਕਈ ਉਿਾੜ ਦਵ ਤ ਮਰ ਮਥ ਦ ਕਾਲ ਅਖ਼ਰ ਤ

ਕਟ ਚਨ ਦਾ ਚਾੜਹ ਦਵ ਿ ਅਗ ਫ਼ ਰਕਤ ਦੀ ਪਦਨ ਦੀਵ ਪਵਚ ਚ ਰਾਹ ਦ ਸਾੜ ਦਵ ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਪਪਘਲ ਿਾਵਣ

ਇਹ ਬਦਨਸੀਬੀ ਦ ਕਾਲ ਕਕਰ

ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਬਦਲ ਿਾਵਣ

ਮਰੀ ਪਕਸਮਤ ਦ ਸਭ ਨਛਤਰ

ਮ ਮਨ ਖਤਾ ਦ ਨਾਮ ਸ ਖਗਾ ਆਪਣ ਗੀਤ ਦ ਸਨ-ਛਤਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

Page 52: Pc64 bDnc64 - Punjabi Library · Aate Dian Chirian Shiv Kumar Batalvi 6If Pc64 bDnc64 b]\ ?dWaY UIaZ\c 6If Pc64 bDnc64 DaRMc YaN D ^dÊNc 7? S_anc U^Nc ?^W NfYc WfYf Ph^N Unc bS6Yc

ਪਮਸਰੀ ਅਤ ਯਨਾਨੀ ਧਰਮ ਪਵਚ ਇਹ ਭਾਵ ਸਭ ਤ ਮ ਖ ਹ

ਭਾਵ ਵੀਨਸ ਮ ਦਾ ਬ ਤ ਹ

ਕਾਮ ਖ ਦਾ ਤ ਵੀ ਪਰਮ ਖ ਹ

ਸੀਮਾ ਦਪਨਕ ਅਖ਼ਬਾਰ ਦ

ਅਿ ਪਰਥਮ ਪਨ ਤ

ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਤਸਵੀਰ ਛਪੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਕ ਝ ਗਰ ਬਦਸ਼ੀ ਬਚ ਤ ਇਕ ਹਰ ਉਹਦ ਨਾਲ

ਖੜਹੀ ਉਸ ਦੀ ਸਖੀ ਹ

ਤਸਵੀਰ ਦ ਪਰ ਇਕ ਇਬਾਰਤ ਦੀ ਹ ਝਿਰ

ਇਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਹੀ ਕ ੜੀ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਮਰੀ ਪਜ਼ਦਗੀ ਥ ੜੀ ਥ ੜੀ ਹ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ

ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਮਰ ਗੀਤ ਨ ਰਦ ਮਾਸਮ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਵੀ ਅਵਾਰਾ ਨ ਭਦ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ ਅਕਸਰ ਮਰ ਸ਼ਪਹਰ ਿਦ ਆਦੀ ਹਰ ਵਾਰ ਿਦ ਆਦੀ ਪਤਨ ਫ ਲ ਪਲਆਦੀ ਗ ਲਦਾਨ ਚ ਪਤਨ ਫ ਲ ਿਦ ਹਥ ਉਹ ਸਿਾਦੀ ਮ ਸਕਾ ਕ ਤ ਅਦਾਜ਼ ਚ

ਕ ਝ ਏਦ ਉਹ ਕਪਹਦੀ ਇਕ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਤਰ ਨ ਦਾ ਮਰ ਨ ਦਾ ਇਹ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਪਕਸ ਪਪਉ ਦਾ ਪਕਸ ਮ ਦਾ ਇਕ ਫ ਲ ਮਰੀ ਕ ਖ ਦੀ ਸੀਮਾ ਦ ਹ ਨ ਦਾ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਇਕ ਗਰੀ ਪਿਹੀ ਪਨਕੀ ਬਚੀ ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਪਿਸ ਚੀਚੀ ਹ ਪਕੜ ਰਖੀ

ਓਸ ਦੀ ਸ਼ਕਲ

ਮਰ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਹ ਆ ਲਥੀ ਈਕਣ ਲਗਦਾ ਹ

ਇਹ ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਧੀ ਹ

ਮਰਾ ਤ ਮਰੀ ਬਲਣ ਦ

ਪਬਮਾਰ ਲਹ ਦਾ ਏਸ ਧਰਤੀ ਤ ਪਬਿਾਇਆ

ਕਈ ਸਝਾ ਬੀਅ ਹ

ਮਰੀ ਪੀੜਾ ਦੀ ਮਰੀਅਮ ਦ

ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਮਸੀਹ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਿਦਹੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਬਚਨ ਮਰਾ ਿੀ ਹ

ਓਹ ਹੀ ਸੀਮਾ ਧੀ ਹ

ਕਈ ਹਰ ਇਹਦਾ ਪਪਉ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਅਜਨਬੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ

ਨਾ ਤ ਤ ਹੀ ਔਲੀਆ ਹ

ਨਾ ਤ ਮ ਹੀ ਹ ਨਬੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਮਰ ਲਈ ਇਹ ਰਸ-ਭਰੀ ਤਰੀ ਮਲਕ ਮ ਸਕੜੀ ਪਕਸ ਪਵਮਾਨ ਸਵਕਾ ਦੀ ਮ ਸਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਅਿ ਵੀ ਪਿਸ ਚ ਿਾਣਦ ਪਕ ਵਾਸ਼ਨਾ ਦੀ ਕਗ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਮਰ ਲਈ ਤਰੀ ਵਫ਼ਾ ਅਿ ਵੀ ਇਕ ਸਵਗ ਹ

ਮਰ ਨਸ਼ੀਲ ਪਿਸਮ ਦੀ ਅਿ ਵੀ ਤਨ ਮਗ ਹ

ਪਿਹੜਾ ਪਕ ਤਰੀ ਨਜ਼ਰ ਪਵਚ

ਪਫਲਮੀ ਰਸਾਲ ਵਗ ਹ

ਸਫ਼ਾ ਸਫ਼ਾ ਫਰਲਣਾ ਪਿਦਹਾ ਹ ਤਰੀ ਪਦਲ ਲਗੀ ਸਮ ਨ ਸਨਹ ਮਾਰ ਕ

ਿ ਪਮਲ ਿਾਏ ਘੜੀ ਕਦੀ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਮ ਸਗਾ ਤ ਕਾਮ ਦੀ ਹ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਅਿ ਤ ਸਾਡਾ ਇਸ਼ਕ

ਓਸ ਮਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਕਾਮ ਦ ਸ ਆਦ ਪਪਛ ਹ ਿਾਏ ਿ ਹਾਪਮਲਾ ਤ ਮਕੜ ਨ ਮਾਰ ਕ

ਬਣਾ ਲਏ ਪਿਵ ਗਜ਼ਾ ਤ ਖਾਈ ਿਾਏ ਉਹ ਕਾਮਣੀ ਕ ਲਛਣੀ ਸ ਆਦ ਲਾ ਹ ਕਾਮਣੀ ਹ ਕਾਮਣੀ ਮਨ ਬਚਾ ਮਨ ਬਚਾ ਵਾਸਤਾ ਈ ਿੀਭ ਨ

ਇਹ ਖ਼ਨ ਦਾ ਨਾ ਸ ਆਦ ਪਾ ਦਰ ਹ ਕ ਬਪਹ ਪਰਹ ਨਾ ਕਲ ਆ ਨਾ ਕਲ ਆ

ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਤਰ ਗਲ ਥ ਪਚਮਟ ਕ

ਇਹ ਸ ਪਰਹਾ ਿ ਬਾਲ ਹ

ਛ ਰੀ ਹ ਸਸਕਾਰ ਦੀ ਿ ਕਰ ਰਹੀ ਹਲਾਲ ਹ

ਇਹ ਕਪਹਣ ਨ ਤ ਠੀਕ ਹ ਪਕ

ਤਰਾ ਮਰਾ ਹੀ ਲਾਲ ਹ

ਿ ਸਚੀਏ ਤ ਸਹਣੀਏ

ਤਨ ਸਦੀਵੀ ਮਰਦ ਦੀ ਮ ਿਾਣਦ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਸਾਡੀ ਵਫ਼ਾ ਨ ਗਾਲਹ ਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਪਬਤਾਉਣ ਦੀ ਚਲੀ ਅਸ ਨ ਚਾਲ ਹ

ਮਨ ਸਦੀਵੀ ਨਾਰ ਦੀ ਤ ਿਾਣਦੀ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਫਰ ਵੀ ਵਗ ਰਹੀ ਹ ਪਰਸ਼ਪਤਆ ਦੀ ਇਕ ਨਦੀ ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਮ ਉਪਿ

ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਤ ਛਬੀ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦਾ ਮ ਸਗਾ ਤ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦੀ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਹ ਠੀਕ ਪਕ ਤਰੀ ਮਰੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਸਾਨ ਆਪਣ ਹੀ ਆਪ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਿੀਲ ਵਦ ਤ

ਕ ਰਾਨ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਗਰੀਆ ਨ ਸਮ ਦੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਮਗਲੀਆ ਦਰਾਵੜ ਨ

ਆਰੀਆ ਤ ਮਾਣ ਨਹ ਅਿ ਤ ਪਦਲ ਨ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਪਦਮਾਗ਼ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਕ ਲ ਿਹਾਨ

ਸਾਡ ਵਾਕਣਾ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਸਗਰਦ

ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ

ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਹਬਹ ਚੀਨ ਕਬਤਰ ਵਾਕਣ ਗ ਟਕਦੀ ਤ ਸਨ-ਖਭ ਨ ਪਖਲਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਇਹ ਮਰੀ ਵਾਕਫ਼

ਤ ਹਮਦਰਦ ਦਾ ਘਰ

ਪਿਸ ਚ ਅਿ ਦੀ ਰਾਤ

ਮ ਇਹ ਹ ਗ ਜ਼ਾਰੀ ਪਿਸ ਦੀ ਸਰਤ

ਚਤ ਦ ਸਰਿ ਦ ਵਗ

ਨੀਮ-ਪਨਘੀ ਦਧੀਆ ਹ ਗ ਲਾਨਾਰੀ ਪਹ ਦੀ ਸਗਰਦ ਦ ਪਰਭਾਤ ਵਲ

ਪਨਤਰੀ ਮਦਰ ਦੀ ਪਚਰਨਾਮਤ ਦ ਵਗ

ਠਢੀ-ਠਢੀ ਸ ਚੀ-ਪਮਠੀ ਤ ਪਪਆਰੀ ਸ ਰਹੀ ਹ ਮਪਹਕ ਹਠ ਤ ਪਖਲਾਰੀ

ਉਫ਼

ਪਕਨੀ ਹ ਰਹੀ ਹ ਬਰਫ਼-ਬਾਰੀ ਏਸ ਬਸਤੀ ਦੀ ਠਰੀ ਹਈ ਬ ਕਲ

ਮਘ ਰਹੀ ਨਾ ਪਕਤ ਵੀ ਕਈ ਅਗਾਰੀ ਚਹ-ਪਾਸ ਜ਼ਪਹਰ ਮਹਰੀ ਬਰਫ਼ ਦਾ ਮਨ ਸਾਗਰ ਹ ਪਸਰਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਰਾ ਪਦਲ ਮਰਾ ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ

ਬਰਫ਼ ਸਗ ਹ ਬਰਫ਼ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਦਰ ਕਾਲਾ ਰ ਖ ਲਮਾ ਚੀਲਹ ਦਾ ਸ਼ੀਪਸ਼ਆ ਤ ਪਾਰ ਿ ਘਲਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਬਸਤੀ ਦੀ ਬਲਰੀ ਪਾਤਲੀ ਪਵਚ

ਸਲ ਵਤ ਚ ਪਭਆ ਹ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ

ਉਫ਼

ਇਹ ਮਨ ਕੀਹ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ

ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਸਰਦ ਤਾਬੀਰ ਪਵਚ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਕਚੀ ਗਰੀ ਿਹਾ ਸ ਤ-ਉਨਦਾ ਪਿਸਮ ਬਣਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਵਗ ਚਪਲਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਕਣ ਦਰਵਾਜ਼ ਨ ਹ ਖੜਕਾ ਪਰਹਾ

ਸ਼ਾਇਦ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਹ ਟ ਪਰਆ ਆ ਪਰਹਾ ਹ ਪਦਲਾ ਬ-ਹਪਸ਼ਆ

ਕ ਝ ਹਸ਼ ਕਰ

ਨਾ ਤ ਕਈ ਆ ਤ ਨਾ ਹੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਮਰਾ ਵਪਹਮ ਤਨ ਖਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਹ

ਇਕ ਤਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਘਰ

ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ

ਉਹ ਤ ਪਪਹਲ ਹੀ

ਅਮਾਨਤ ਹ ਪਕਸ ਦੀ ਤ ਤ ਐਵ ਪੀਣ ਪਗਲਾ ਪਾ ਪਰਹਾ ਰਸ਼ਮੀ ਿਹ ਵਗ ਰਹ ਉਹਦ ਸਵਾਸ ਤ

ਨਜ਼ਰ ਮਲੀ ਪਕਸ ਲਈ ਹ ਪਾ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਤ ਮਦਰ ਦੀ ਸ ਚੀ ਪਣ ਵਰਗਾ ਸ ਆਦ ਤ ਲਸੀ ਦਾ ਪਿਦਹ ਚ ਆ ਪਰਹਾ

ਹ ਮਨਾ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ

ਤ ਤ ਕਾ ਹੀ ਸ਼ਰਮ ਹ ਲਾਹ ਮਾਰੀ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਪਿਸਮ ਤਰਾ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਤ ਤ ਧ ਰ ਤ ਗ਼ਮ ਦੀ ਇਕ ਸਗਰਦ ਹ

ਕਰ ਨਾ ਐਵ ਮਰਖਾ ਤ ਨਜ਼ਰ ਮਾੜੀ ਲਭ ਹਮਦਰਦੀ ਚ ਨਾ ਕਈ ਪਚਗਾੜੀ ਵਖ ਤਰ ਤ ਵੀ ਵਧ ਕ ਸਰਦ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਪਕਨੀ ਹ ਸ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਬਹ-ਰਪੀਏ

ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਮਰ ਘਰ ਪਵਚ ਪਈ ਘ ਮਦੀ ਹ

ਚ ਪ ਚ ਪ ਤ ਵੀਰਾਨ

ਪਕਸ ਪਨਪਤਰ ਰ ਖ ਦ ਤ ਇਲ ਦ ਆਲਹਣ ਵਗ

ਗ ਮ-ਸ ਮ ਤ ਸ ਨਸਾਨ

ਸ਼ਾਮ-ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਐਸੀ ਬ-ਪਹਸ ਸ਼ਾਮ ਨ ਆਪਖ਼ਰ

ਮ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਸਵਰ ਆਦੀ ਿ ਕਰ ਇਸ ਨ ਵੀ ਆਉਣਾ ਸੀ ਇਹਦ ਨਾਲ ਤ ਚਗਾ ਸੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਦੀ ਬ ਕਲ ਪਵਚ

ਕਾਫ਼ੀ ਦ ਦ ਘ ਟ ਪਨਗਲ ਕ

ਪਸਗਰਟ ਧ ਖਾ ਕ ਬਪਹ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਸਰਪਮਡ-ਮਛੀ ਿਹੀਆ ਕ ੜੀਆ ਵਖਣ ਮਾਤਰ ਸੜਕ ਤ

ਯਾਰ ਦ ਸਗ ਭ ਲਣਾ ਸੀ ਥਕ ਟ ਟ ਕ ਸ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ

ਸਮ ਵੀ ਪਕਨੀ ਚਦਰੀ ਸ਼ ਹ

ਪਕਸ ਪ ਰਾਣ ਅਮਲੀ ਵਾਕਣ

ਪਦਨ ਭਰ ਪੀ ਕ ਡਡ ਸਹਰਾ ਗਲੀਆ ਤ ਬਾਜ਼ਾਰ ਦ ਪਵਚ

ਆਪਣੀ ਝਕ ਚ ਟ ਪਰਆ ਰਪਹਦ ਨਾ ਕ ਝ ਸ ਣਦ ਨਾ ਕ ਝ ਕਪਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਖੜਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਬਪਹਦ ਇਸ ਬਦਬ ਦ ਿਾਣ ਚ ਹਾਲ

ਯ ਗ ਿਡਾ ਇਕ ਪਲ ਰਪਹਦ

ਕਾਲੀਆ ਕਾਲੀਆ ਿੀਭ ਿਹੀਆ

ਮਰੀ ਹਥ-ਘੜੀ ਦੀਆ ਸਈਆ

ਮਰੀ ਪਹਕ ਪਵਚ ਲਮ ਲਮ

ਕਪਡਆ ਵਾਕਣ ਪ ੜੀਆ ਹਈਆ ਹਫ਼ੀਆ ਹਫ਼ੀਆ ਭਿ ਭਿ ਮਈਆ

ਪਦਨ ਭਰ ਸਮ ਦ ਖਹ ਤ ਬਲ ਵਾਕਣ ਿਈਆ ਹਈਆ

ਗ਼ਮ ਦ ਪਾਣੀ ਸਗ ਪਸਿਣ ਲਈ

ਮਰ ਪਦਲ ਦੀਆ ਬਿਰ ਰਹੀਆ ਅਿ ਦੀਆ ਸ਼ਾਮ ਐਵ ਗਈਆ

ਰਬ ਕਰ ਬਦਬ ਦੀ ਢਰੀ ਛਤੀ ਿਾਵ ਛਤੀ ਿਾਵ

ਿ ਰਬ ਕਰ ਕ ਬਹ -ਰਪਣੀ ਚਰ ਦ ਸਗ ਧਲ ਿਾਵ ਿ ਕਈ ਐਸਾ ਮਤਰ ਚਲ

ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਭਸਮ ਹ ਿਾਵ ਇਸ ਮਨਹਸ ਨ ਖ਼ਰ ਕਦ ਤਕ

ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ ਹ ਚਟਦ ਰਪਹਣਾ ਮ ਤ ਹਰ ਪਕਸ ਸਗ ਰਾਤ

ਨਚਣ ਬਾਲ-ਰਮ ਹ ਿਾਣਾ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਭਗ ਲਈ

ਅਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਪਪਹਲਾ ਚ ਮਣ ਬਾਲ-ਵਰਸ

ਟ ਰ ਸਾਡ ਦਰ ਆਇਆ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਪਮਟੀ ਦੀ ਬਾਜ਼ੀ ਦ ਪਲ ਖਡ ਗਵਾਇਆ

ਦਿਾ ਚ ਮਣ ਿ ਸਾਨ ਿ ਪੜਆ

ਉਹ ਸਾਡ ਮਚ ਨਾ ਆਇਆ

ਉਸ ਮਗਰ ਸ ਚ ਮਣ ਿ ਪੜਆ

ਪਰ ਹਠ ਨਾ ਲਾਇਆ

ਮ ੜ ਨਾ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਪਰ ਇਹ ਕਹਾ ਅਿ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਗਲ ਸਾਡ ਲਗ ਰਇਆ

ਹਠ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਪਸਕੀ ਤ ਚਾਨਣ ਪਿਸ ਚਇਆ

ਇਹ ਚ ਮਣ ਸਾਡਾ ਸਿਣ ਪਦਸਦਾ ਇਹ ਸਾਡਾ ਮਪਹਰਮ ਹਇਆ

ਡ ਘੀ ਢਾਬ ਪਹਿਰ ਦੀ ਸਾਡੀ ਡ ਬ ਮਇਆ ਡ ਬ ਮਇਆ

ਸਾਡਾ ਤਨ-ਮਨ ਹਪਰਆ ਹਇਆ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਕ ਪਦਲ-ਪਰਚਾਵਾ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਸਕਨ

ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਬਾਸ਼ ਨ ਇਕ ਪਤਤਲੀ ਕਪਹਣਾ ਇਹ ਹ ਪਨਰਾ ਿਨਨ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਪਿਹੜਾ ਮਪਰਆ

ਉਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਊਣ

ਮਰ-ਮ ਕ ਕ ਵੀ ਕਰ ਨਾ ਸਕਦਾ ਪਰੀ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਭਾਵ ਇਹ ਬਰਪਹਮਡ ਵੀ ਫਲ

ਿ ਪਫਰ ਅਰਨ ਵਰਨ

ਇਹ ਵੀ ਇਕ ਿਨਨ

ਮ ਹਾਲ ਤਾਜ਼ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਸਮਝ ਮਰਾ ਖ਼ਨ

ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਮਾਣ ਲਈ

ਪਿਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਹ

ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਕ ਪਕਸ ਗਰ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਮਲ ਉਿਾੜ ਦਰ ਚ

ਰਪਹਦਾ ਹਵ ਮਲਗ ਫਕਰ

ਤ ਿਠ ਟ ਕ ਦੀ ਆਸ ਲ ਕ

ਪਦਨ ਢਲ ਿ ਗਰ ਚ ਆਵ ਤ ਪਬਨ ਬ ਲਾਇਆ ਹੀ ਪਰਤ ਿਾਵ

ਔ-ਲਖ ਕਪਹ ਤ ਮਾਰ ਚਕਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਕਾਲ ਰਾਹ ਦ

ਐਸ ਬ-ਪਹਸ ਪੜਾਅ ਤ ਖਪੜਹਆ ਪਿਤ ਖ਼ਾਬ ਦ ਨੀਲ ਰ ਖ ਚ

ਪਣ ਪੀਲੀ ਪਿਹੀ ਵਗ ਰਹੀ ਏ

ਅਗ ਪਸਪਵਆ ਦੀ ਮਘ ਰਹੀ ਏ

ਕਦ ਕਦ ਕਈ ਗ਼ਮ ਦਾ ਪਛੀ ਪਰ ਨ ਆਪਣ ਹ ਫੜਫੜਦਾ ਤ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਪੀਲ ਅਰਸ਼

ਕਈ ਪਸਤਾਰਾ ਹ ਟ ਟ ਿਦਾ ਤ ਚਦੀ-ਵਨਾ ਖ਼ਾਬ ਮਰਾ ਸਮ ਦਾ ਹਰੀਅਲ ਹ ਟ ਕ ਿਦਾ ਪਵਹਦ ਪਵਹਦ ਹੀ ਨੀਲ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸਾਰਾ ਿਗਲ ਹ ਸ ਕ ਿਦਾ ਫਰ ਪਦਲ ਦੀ ਮਾਯਸ ਵਾਦੀ ਚ

ਤਲਖ਼ ਘੜੀਆ ਦ ਜ਼ਰਦ ਪਤਰ

ਚੀ ਚੀ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਝਠ ਥੜਾ ਹੀ ਮਾਰਦ ਨ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਪਰ ਦ ਨਾਲ ਖਪਹਦੀ ਇਕ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਮਪਹਲ ਚ

ਇਸ਼ਕ ਮਰਾ ਗਵਾਪਚਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਆਸ਼ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਰੀਆ ਦਾ ਆਪਖਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਹਰ ਗਲੀ ਹਾਏ ਗੀਤ ਵਰਗੀ ਨ ਹਾਰ ਦੀ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਪਟ ਚ

ਰਾਤ ਸ਼ਬਨਮ ਗ ਜ਼ਾਰਦੀ ਹ

ਤ ਹਰ ਦਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਪਾਕ ਪਮਟੀ ਦਾ ਖ਼ਨ ਪੀ ਕ ਮ ਿਨਮ ਲੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਪਕ ਦ ਧਨੀਆ ਚ

ਮਾਸਮੀਅਤ ਦਾ ਦ ਧ ਪੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਬਰਗ ਪਚਹਰ ਤ

ਝ ਰੜੀਆ ਦ ਨ ਝਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਪਕ ਸੀਨ ਅਦਰ ਨ

ਗ ਰਬਤ ਦ ਪਹਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਨਣ ਦ

ਦਵ ਦੀਵ ਹੀ ਪਹਸ ਚ ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਿਨਾਪਜ਼ਆ ਲਈ

ਖ਼ਰੀਦ ਕਫ਼ਨ ਵੀ ਪਵਕ ਚ ਕ ਨ

ਤ ਹਰ ਤੀਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਮ ਲਮ ਸੜਕ ਤ

ਿਾ ਕ ਕਈ ਕਦ ਨਹ ਮ ੜਦਾ ਇਹ ਸਮਝ ਲੀਤਾ ਿਦਾ ਹ ਮ ਰਦਾ

ਤ ਹਰ ਚਥੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਕਾਲ ਬਾਗ਼ ਚ

ਪਸਰਫ਼ ਆਸ ਦੀ ਪਣ ਿਾਵ ਕਦ ਕਦ ਹ ਓਸ ਿਹ ਚ

ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਵ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਆਬਾਦ ਕਰਨ ਨ ਤ ਹੀ ਰਕੜ

ਤ ਹੀ ਧਰਤੀ ਦਾ ਕਝ ਵਰਨ

ਤ ਹੀ ਕਰਨੀ ਫ਼ਜ਼ਾ ਮ ਅਤਰ

ਤ ਹੀ ਸਿ ਨ ਮਾਨਣਾ ਸ ਕ ਪਪਹਲ ਤ ਵਖ ਸਥਰ ਪਰ ਮ ਛਤੀ ਹੀ ਸਮਝ ਿਦਾ ਇਹ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸ਼ਰ ਹੀ ਹ

ਿ ਲਾ ਪਰਹਾ ਹ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਚਕਰ

ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਆਉਣ ਵਾਲ

ਇਹ ਲਕ ਪੜਹ ਕ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ ਇਹ ਉਹ ਪਵਚਾਰੀ ਬਦਬਖ਼ਤ ਰਹ ਹ

ਪਕ ਪਿਹੜੀ ਪਹਰਨ ਦ ਪਸਙ ਤ

ਉਦਾਸ ਲਪਮਹਆ ਨ ਫੜਣ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਚੜਹ ਰਹੀ ਏ ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ

ਪਕ ਹਠ ਦ ਫ ਲ ਦੀ ਮਪਹਕ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਰਹੀ ਏ

ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਪਨਕੀ ਉਮਰ

ਉਡਾ ਕ ਲ ਗਏ ਗ਼ਮ ਦ ਝਖੜ

ਵਫ਼ਾ ਦ ਸਹ ਦ ਮਲ ਤ

ਇਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਮ ਲਚਦਾ ਹ ਪਕ ਇਸ ਚ ਰਾਹ ਤ

ਮਨ ਕਈ ਉਿਾੜ ਦਵ ਤ ਮਰ ਮਥ ਦ ਕਾਲ ਅਖ਼ਰ ਤ

ਕਟ ਚਨ ਦਾ ਚਾੜਹ ਦਵ ਿ ਅਗ ਫ਼ ਰਕਤ ਦੀ ਪਦਨ ਦੀਵ ਪਵਚ ਚ ਰਾਹ ਦ ਸਾੜ ਦਵ ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਪਪਘਲ ਿਾਵਣ

ਇਹ ਬਦਨਸੀਬੀ ਦ ਕਾਲ ਕਕਰ

ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਬਦਲ ਿਾਵਣ

ਮਰੀ ਪਕਸਮਤ ਦ ਸਭ ਨਛਤਰ

ਮ ਮਨ ਖਤਾ ਦ ਨਾਮ ਸ ਖਗਾ ਆਪਣ ਗੀਤ ਦ ਸਨ-ਛਤਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

Page 53: Pc64 bDnc64 - Punjabi Library · Aate Dian Chirian Shiv Kumar Batalvi 6If Pc64 bDnc64 b]\ ?dWaY UIaZ\c 6If Pc64 bDnc64 DaRMc YaN D ^dÊNc 7? S_anc U^Nc ?^W NfYc WfYf Ph^N Unc bS6Yc

ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਮਰ ਗੀਤ ਨ ਰਦ ਮਾਸਮ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਵੀ ਅਵਾਰਾ ਨ ਭਦ

ਇਹ ਹ ਕ ੜੀ ਅਕਸਰ ਮਰ ਸ਼ਪਹਰ ਿਦ ਆਦੀ ਹਰ ਵਾਰ ਿਦ ਆਦੀ ਪਤਨ ਫ ਲ ਪਲਆਦੀ ਗ ਲਦਾਨ ਚ ਪਤਨ ਫ ਲ ਿਦ ਹਥ ਉਹ ਸਿਾਦੀ ਮ ਸਕਾ ਕ ਤ ਅਦਾਜ਼ ਚ

ਕ ਝ ਏਦ ਉਹ ਕਪਹਦੀ ਇਕ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਤਰ ਨ ਦਾ ਮਰ ਨ ਦਾ ਇਹ ਫ ਲ ਕਈ ਸਝਾ ਪਕਸ ਪਪਉ ਦਾ ਪਕਸ ਮ ਦਾ ਇਕ ਫ ਲ ਮਰੀ ਕ ਖ ਦੀ ਸੀਮਾ ਦ ਹ ਨ ਦਾ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਏਸ ਤਸਵੀਰ ਚ

ਇਕ ਗਰੀ ਪਿਹੀ ਪਨਕੀ ਬਚੀ ਮਰੀ ਮਪਹਬਬਾ ਦੀ ਪਿਸ ਚੀਚੀ ਹ ਪਕੜ ਰਖੀ

ਓਸ ਦੀ ਸ਼ਕਲ

ਮਰ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਹ ਆ ਲਥੀ ਈਕਣ ਲਗਦਾ ਹ

ਇਹ ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਧੀ ਹ

ਮਰਾ ਤ ਮਰੀ ਬਲਣ ਦ

ਪਬਮਾਰ ਲਹ ਦਾ ਏਸ ਧਰਤੀ ਤ ਪਬਿਾਇਆ

ਕਈ ਸਝਾ ਬੀਅ ਹ

ਮਰੀ ਪੀੜਾ ਦੀ ਮਰੀਅਮ ਦ

ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਮਸੀਹ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਿਦਹੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਬਚਨ ਮਰਾ ਿੀ ਹ

ਓਹ ਹੀ ਸੀਮਾ ਧੀ ਹ

ਕਈ ਹਰ ਇਹਦਾ ਪਪਉ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਅਜਨਬੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ

ਨਾ ਤ ਤ ਹੀ ਔਲੀਆ ਹ

ਨਾ ਤ ਮ ਹੀ ਹ ਨਬੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਮਰ ਲਈ ਇਹ ਰਸ-ਭਰੀ ਤਰੀ ਮਲਕ ਮ ਸਕੜੀ ਪਕਸ ਪਵਮਾਨ ਸਵਕਾ ਦੀ ਮ ਸਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਅਿ ਵੀ ਪਿਸ ਚ ਿਾਣਦ ਪਕ ਵਾਸ਼ਨਾ ਦੀ ਕਗ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਮਰ ਲਈ ਤਰੀ ਵਫ਼ਾ ਅਿ ਵੀ ਇਕ ਸਵਗ ਹ

ਮਰ ਨਸ਼ੀਲ ਪਿਸਮ ਦੀ ਅਿ ਵੀ ਤਨ ਮਗ ਹ

ਪਿਹੜਾ ਪਕ ਤਰੀ ਨਜ਼ਰ ਪਵਚ

ਪਫਲਮੀ ਰਸਾਲ ਵਗ ਹ

ਸਫ਼ਾ ਸਫ਼ਾ ਫਰਲਣਾ ਪਿਦਹਾ ਹ ਤਰੀ ਪਦਲ ਲਗੀ ਸਮ ਨ ਸਨਹ ਮਾਰ ਕ

ਿ ਪਮਲ ਿਾਏ ਘੜੀ ਕਦੀ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਮ ਸਗਾ ਤ ਕਾਮ ਦੀ ਹ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਅਿ ਤ ਸਾਡਾ ਇਸ਼ਕ

ਓਸ ਮਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਕਾਮ ਦ ਸ ਆਦ ਪਪਛ ਹ ਿਾਏ ਿ ਹਾਪਮਲਾ ਤ ਮਕੜ ਨ ਮਾਰ ਕ

ਬਣਾ ਲਏ ਪਿਵ ਗਜ਼ਾ ਤ ਖਾਈ ਿਾਏ ਉਹ ਕਾਮਣੀ ਕ ਲਛਣੀ ਸ ਆਦ ਲਾ ਹ ਕਾਮਣੀ ਹ ਕਾਮਣੀ ਮਨ ਬਚਾ ਮਨ ਬਚਾ ਵਾਸਤਾ ਈ ਿੀਭ ਨ

ਇਹ ਖ਼ਨ ਦਾ ਨਾ ਸ ਆਦ ਪਾ ਦਰ ਹ ਕ ਬਪਹ ਪਰਹ ਨਾ ਕਲ ਆ ਨਾ ਕਲ ਆ

ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਤਰ ਗਲ ਥ ਪਚਮਟ ਕ

ਇਹ ਸ ਪਰਹਾ ਿ ਬਾਲ ਹ

ਛ ਰੀ ਹ ਸਸਕਾਰ ਦੀ ਿ ਕਰ ਰਹੀ ਹਲਾਲ ਹ

ਇਹ ਕਪਹਣ ਨ ਤ ਠੀਕ ਹ ਪਕ

ਤਰਾ ਮਰਾ ਹੀ ਲਾਲ ਹ

ਿ ਸਚੀਏ ਤ ਸਹਣੀਏ

ਤਨ ਸਦੀਵੀ ਮਰਦ ਦੀ ਮ ਿਾਣਦ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਸਾਡੀ ਵਫ਼ਾ ਨ ਗਾਲਹ ਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਪਬਤਾਉਣ ਦੀ ਚਲੀ ਅਸ ਨ ਚਾਲ ਹ

ਮਨ ਸਦੀਵੀ ਨਾਰ ਦੀ ਤ ਿਾਣਦੀ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਫਰ ਵੀ ਵਗ ਰਹੀ ਹ ਪਰਸ਼ਪਤਆ ਦੀ ਇਕ ਨਦੀ ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਮ ਉਪਿ

ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਤ ਛਬੀ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦਾ ਮ ਸਗਾ ਤ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦੀ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਹ ਠੀਕ ਪਕ ਤਰੀ ਮਰੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਸਾਨ ਆਪਣ ਹੀ ਆਪ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਿੀਲ ਵਦ ਤ

ਕ ਰਾਨ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਗਰੀਆ ਨ ਸਮ ਦੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਮਗਲੀਆ ਦਰਾਵੜ ਨ

ਆਰੀਆ ਤ ਮਾਣ ਨਹ ਅਿ ਤ ਪਦਲ ਨ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਪਦਮਾਗ਼ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਕ ਲ ਿਹਾਨ

ਸਾਡ ਵਾਕਣਾ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਸਗਰਦ

ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ

ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਹਬਹ ਚੀਨ ਕਬਤਰ ਵਾਕਣ ਗ ਟਕਦੀ ਤ ਸਨ-ਖਭ ਨ ਪਖਲਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਇਹ ਮਰੀ ਵਾਕਫ਼

ਤ ਹਮਦਰਦ ਦਾ ਘਰ

ਪਿਸ ਚ ਅਿ ਦੀ ਰਾਤ

ਮ ਇਹ ਹ ਗ ਜ਼ਾਰੀ ਪਿਸ ਦੀ ਸਰਤ

ਚਤ ਦ ਸਰਿ ਦ ਵਗ

ਨੀਮ-ਪਨਘੀ ਦਧੀਆ ਹ ਗ ਲਾਨਾਰੀ ਪਹ ਦੀ ਸਗਰਦ ਦ ਪਰਭਾਤ ਵਲ

ਪਨਤਰੀ ਮਦਰ ਦੀ ਪਚਰਨਾਮਤ ਦ ਵਗ

ਠਢੀ-ਠਢੀ ਸ ਚੀ-ਪਮਠੀ ਤ ਪਪਆਰੀ ਸ ਰਹੀ ਹ ਮਪਹਕ ਹਠ ਤ ਪਖਲਾਰੀ

ਉਫ਼

ਪਕਨੀ ਹ ਰਹੀ ਹ ਬਰਫ਼-ਬਾਰੀ ਏਸ ਬਸਤੀ ਦੀ ਠਰੀ ਹਈ ਬ ਕਲ

ਮਘ ਰਹੀ ਨਾ ਪਕਤ ਵੀ ਕਈ ਅਗਾਰੀ ਚਹ-ਪਾਸ ਜ਼ਪਹਰ ਮਹਰੀ ਬਰਫ਼ ਦਾ ਮਨ ਸਾਗਰ ਹ ਪਸਰਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਰਾ ਪਦਲ ਮਰਾ ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ

ਬਰਫ਼ ਸਗ ਹ ਬਰਫ਼ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਦਰ ਕਾਲਾ ਰ ਖ ਲਮਾ ਚੀਲਹ ਦਾ ਸ਼ੀਪਸ਼ਆ ਤ ਪਾਰ ਿ ਘਲਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਬਸਤੀ ਦੀ ਬਲਰੀ ਪਾਤਲੀ ਪਵਚ

ਸਲ ਵਤ ਚ ਪਭਆ ਹ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ

ਉਫ਼

ਇਹ ਮਨ ਕੀਹ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ

ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਸਰਦ ਤਾਬੀਰ ਪਵਚ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਕਚੀ ਗਰੀ ਿਹਾ ਸ ਤ-ਉਨਦਾ ਪਿਸਮ ਬਣਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਵਗ ਚਪਲਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਕਣ ਦਰਵਾਜ਼ ਨ ਹ ਖੜਕਾ ਪਰਹਾ

ਸ਼ਾਇਦ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਹ ਟ ਪਰਆ ਆ ਪਰਹਾ ਹ ਪਦਲਾ ਬ-ਹਪਸ਼ਆ

ਕ ਝ ਹਸ਼ ਕਰ

ਨਾ ਤ ਕਈ ਆ ਤ ਨਾ ਹੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਮਰਾ ਵਪਹਮ ਤਨ ਖਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਹ

ਇਕ ਤਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਘਰ

ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ

ਉਹ ਤ ਪਪਹਲ ਹੀ

ਅਮਾਨਤ ਹ ਪਕਸ ਦੀ ਤ ਤ ਐਵ ਪੀਣ ਪਗਲਾ ਪਾ ਪਰਹਾ ਰਸ਼ਮੀ ਿਹ ਵਗ ਰਹ ਉਹਦ ਸਵਾਸ ਤ

ਨਜ਼ਰ ਮਲੀ ਪਕਸ ਲਈ ਹ ਪਾ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਤ ਮਦਰ ਦੀ ਸ ਚੀ ਪਣ ਵਰਗਾ ਸ ਆਦ ਤ ਲਸੀ ਦਾ ਪਿਦਹ ਚ ਆ ਪਰਹਾ

ਹ ਮਨਾ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ

ਤ ਤ ਕਾ ਹੀ ਸ਼ਰਮ ਹ ਲਾਹ ਮਾਰੀ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਪਿਸਮ ਤਰਾ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਤ ਤ ਧ ਰ ਤ ਗ਼ਮ ਦੀ ਇਕ ਸਗਰਦ ਹ

ਕਰ ਨਾ ਐਵ ਮਰਖਾ ਤ ਨਜ਼ਰ ਮਾੜੀ ਲਭ ਹਮਦਰਦੀ ਚ ਨਾ ਕਈ ਪਚਗਾੜੀ ਵਖ ਤਰ ਤ ਵੀ ਵਧ ਕ ਸਰਦ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਪਕਨੀ ਹ ਸ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਬਹ-ਰਪੀਏ

ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਮਰ ਘਰ ਪਵਚ ਪਈ ਘ ਮਦੀ ਹ

ਚ ਪ ਚ ਪ ਤ ਵੀਰਾਨ

ਪਕਸ ਪਨਪਤਰ ਰ ਖ ਦ ਤ ਇਲ ਦ ਆਲਹਣ ਵਗ

ਗ ਮ-ਸ ਮ ਤ ਸ ਨਸਾਨ

ਸ਼ਾਮ-ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਐਸੀ ਬ-ਪਹਸ ਸ਼ਾਮ ਨ ਆਪਖ਼ਰ

ਮ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਸਵਰ ਆਦੀ ਿ ਕਰ ਇਸ ਨ ਵੀ ਆਉਣਾ ਸੀ ਇਹਦ ਨਾਲ ਤ ਚਗਾ ਸੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਦੀ ਬ ਕਲ ਪਵਚ

ਕਾਫ਼ੀ ਦ ਦ ਘ ਟ ਪਨਗਲ ਕ

ਪਸਗਰਟ ਧ ਖਾ ਕ ਬਪਹ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਸਰਪਮਡ-ਮਛੀ ਿਹੀਆ ਕ ੜੀਆ ਵਖਣ ਮਾਤਰ ਸੜਕ ਤ

ਯਾਰ ਦ ਸਗ ਭ ਲਣਾ ਸੀ ਥਕ ਟ ਟ ਕ ਸ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ

ਸਮ ਵੀ ਪਕਨੀ ਚਦਰੀ ਸ਼ ਹ

ਪਕਸ ਪ ਰਾਣ ਅਮਲੀ ਵਾਕਣ

ਪਦਨ ਭਰ ਪੀ ਕ ਡਡ ਸਹਰਾ ਗਲੀਆ ਤ ਬਾਜ਼ਾਰ ਦ ਪਵਚ

ਆਪਣੀ ਝਕ ਚ ਟ ਪਰਆ ਰਪਹਦ ਨਾ ਕ ਝ ਸ ਣਦ ਨਾ ਕ ਝ ਕਪਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਖੜਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਬਪਹਦ ਇਸ ਬਦਬ ਦ ਿਾਣ ਚ ਹਾਲ

ਯ ਗ ਿਡਾ ਇਕ ਪਲ ਰਪਹਦ

ਕਾਲੀਆ ਕਾਲੀਆ ਿੀਭ ਿਹੀਆ

ਮਰੀ ਹਥ-ਘੜੀ ਦੀਆ ਸਈਆ

ਮਰੀ ਪਹਕ ਪਵਚ ਲਮ ਲਮ

ਕਪਡਆ ਵਾਕਣ ਪ ੜੀਆ ਹਈਆ ਹਫ਼ੀਆ ਹਫ਼ੀਆ ਭਿ ਭਿ ਮਈਆ

ਪਦਨ ਭਰ ਸਮ ਦ ਖਹ ਤ ਬਲ ਵਾਕਣ ਿਈਆ ਹਈਆ

ਗ਼ਮ ਦ ਪਾਣੀ ਸਗ ਪਸਿਣ ਲਈ

ਮਰ ਪਦਲ ਦੀਆ ਬਿਰ ਰਹੀਆ ਅਿ ਦੀਆ ਸ਼ਾਮ ਐਵ ਗਈਆ

ਰਬ ਕਰ ਬਦਬ ਦੀ ਢਰੀ ਛਤੀ ਿਾਵ ਛਤੀ ਿਾਵ

ਿ ਰਬ ਕਰ ਕ ਬਹ -ਰਪਣੀ ਚਰ ਦ ਸਗ ਧਲ ਿਾਵ ਿ ਕਈ ਐਸਾ ਮਤਰ ਚਲ

ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਭਸਮ ਹ ਿਾਵ ਇਸ ਮਨਹਸ ਨ ਖ਼ਰ ਕਦ ਤਕ

ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ ਹ ਚਟਦ ਰਪਹਣਾ ਮ ਤ ਹਰ ਪਕਸ ਸਗ ਰਾਤ

ਨਚਣ ਬਾਲ-ਰਮ ਹ ਿਾਣਾ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਭਗ ਲਈ

ਅਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਪਪਹਲਾ ਚ ਮਣ ਬਾਲ-ਵਰਸ

ਟ ਰ ਸਾਡ ਦਰ ਆਇਆ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਪਮਟੀ ਦੀ ਬਾਜ਼ੀ ਦ ਪਲ ਖਡ ਗਵਾਇਆ

ਦਿਾ ਚ ਮਣ ਿ ਸਾਨ ਿ ਪੜਆ

ਉਹ ਸਾਡ ਮਚ ਨਾ ਆਇਆ

ਉਸ ਮਗਰ ਸ ਚ ਮਣ ਿ ਪੜਆ

ਪਰ ਹਠ ਨਾ ਲਾਇਆ

ਮ ੜ ਨਾ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਪਰ ਇਹ ਕਹਾ ਅਿ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਗਲ ਸਾਡ ਲਗ ਰਇਆ

ਹਠ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਪਸਕੀ ਤ ਚਾਨਣ ਪਿਸ ਚਇਆ

ਇਹ ਚ ਮਣ ਸਾਡਾ ਸਿਣ ਪਦਸਦਾ ਇਹ ਸਾਡਾ ਮਪਹਰਮ ਹਇਆ

ਡ ਘੀ ਢਾਬ ਪਹਿਰ ਦੀ ਸਾਡੀ ਡ ਬ ਮਇਆ ਡ ਬ ਮਇਆ

ਸਾਡਾ ਤਨ-ਮਨ ਹਪਰਆ ਹਇਆ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਕ ਪਦਲ-ਪਰਚਾਵਾ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਸਕਨ

ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਬਾਸ਼ ਨ ਇਕ ਪਤਤਲੀ ਕਪਹਣਾ ਇਹ ਹ ਪਨਰਾ ਿਨਨ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਪਿਹੜਾ ਮਪਰਆ

ਉਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਊਣ

ਮਰ-ਮ ਕ ਕ ਵੀ ਕਰ ਨਾ ਸਕਦਾ ਪਰੀ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਭਾਵ ਇਹ ਬਰਪਹਮਡ ਵੀ ਫਲ

ਿ ਪਫਰ ਅਰਨ ਵਰਨ

ਇਹ ਵੀ ਇਕ ਿਨਨ

ਮ ਹਾਲ ਤਾਜ਼ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਸਮਝ ਮਰਾ ਖ਼ਨ

ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਮਾਣ ਲਈ

ਪਿਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਹ

ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਕ ਪਕਸ ਗਰ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਮਲ ਉਿਾੜ ਦਰ ਚ

ਰਪਹਦਾ ਹਵ ਮਲਗ ਫਕਰ

ਤ ਿਠ ਟ ਕ ਦੀ ਆਸ ਲ ਕ

ਪਦਨ ਢਲ ਿ ਗਰ ਚ ਆਵ ਤ ਪਬਨ ਬ ਲਾਇਆ ਹੀ ਪਰਤ ਿਾਵ

ਔ-ਲਖ ਕਪਹ ਤ ਮਾਰ ਚਕਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਕਾਲ ਰਾਹ ਦ

ਐਸ ਬ-ਪਹਸ ਪੜਾਅ ਤ ਖਪੜਹਆ ਪਿਤ ਖ਼ਾਬ ਦ ਨੀਲ ਰ ਖ ਚ

ਪਣ ਪੀਲੀ ਪਿਹੀ ਵਗ ਰਹੀ ਏ

ਅਗ ਪਸਪਵਆ ਦੀ ਮਘ ਰਹੀ ਏ

ਕਦ ਕਦ ਕਈ ਗ਼ਮ ਦਾ ਪਛੀ ਪਰ ਨ ਆਪਣ ਹ ਫੜਫੜਦਾ ਤ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਪੀਲ ਅਰਸ਼

ਕਈ ਪਸਤਾਰਾ ਹ ਟ ਟ ਿਦਾ ਤ ਚਦੀ-ਵਨਾ ਖ਼ਾਬ ਮਰਾ ਸਮ ਦਾ ਹਰੀਅਲ ਹ ਟ ਕ ਿਦਾ ਪਵਹਦ ਪਵਹਦ ਹੀ ਨੀਲ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸਾਰਾ ਿਗਲ ਹ ਸ ਕ ਿਦਾ ਫਰ ਪਦਲ ਦੀ ਮਾਯਸ ਵਾਦੀ ਚ

ਤਲਖ਼ ਘੜੀਆ ਦ ਜ਼ਰਦ ਪਤਰ

ਚੀ ਚੀ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਝਠ ਥੜਾ ਹੀ ਮਾਰਦ ਨ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਪਰ ਦ ਨਾਲ ਖਪਹਦੀ ਇਕ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਮਪਹਲ ਚ

ਇਸ਼ਕ ਮਰਾ ਗਵਾਪਚਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਆਸ਼ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਰੀਆ ਦਾ ਆਪਖਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਹਰ ਗਲੀ ਹਾਏ ਗੀਤ ਵਰਗੀ ਨ ਹਾਰ ਦੀ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਪਟ ਚ

ਰਾਤ ਸ਼ਬਨਮ ਗ ਜ਼ਾਰਦੀ ਹ

ਤ ਹਰ ਦਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਪਾਕ ਪਮਟੀ ਦਾ ਖ਼ਨ ਪੀ ਕ ਮ ਿਨਮ ਲੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਪਕ ਦ ਧਨੀਆ ਚ

ਮਾਸਮੀਅਤ ਦਾ ਦ ਧ ਪੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਬਰਗ ਪਚਹਰ ਤ

ਝ ਰੜੀਆ ਦ ਨ ਝਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਪਕ ਸੀਨ ਅਦਰ ਨ

ਗ ਰਬਤ ਦ ਪਹਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਨਣ ਦ

ਦਵ ਦੀਵ ਹੀ ਪਹਸ ਚ ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਿਨਾਪਜ਼ਆ ਲਈ

ਖ਼ਰੀਦ ਕਫ਼ਨ ਵੀ ਪਵਕ ਚ ਕ ਨ

ਤ ਹਰ ਤੀਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਮ ਲਮ ਸੜਕ ਤ

ਿਾ ਕ ਕਈ ਕਦ ਨਹ ਮ ੜਦਾ ਇਹ ਸਮਝ ਲੀਤਾ ਿਦਾ ਹ ਮ ਰਦਾ

ਤ ਹਰ ਚਥੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਕਾਲ ਬਾਗ਼ ਚ

ਪਸਰਫ਼ ਆਸ ਦੀ ਪਣ ਿਾਵ ਕਦ ਕਦ ਹ ਓਸ ਿਹ ਚ

ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਵ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਆਬਾਦ ਕਰਨ ਨ ਤ ਹੀ ਰਕੜ

ਤ ਹੀ ਧਰਤੀ ਦਾ ਕਝ ਵਰਨ

ਤ ਹੀ ਕਰਨੀ ਫ਼ਜ਼ਾ ਮ ਅਤਰ

ਤ ਹੀ ਸਿ ਨ ਮਾਨਣਾ ਸ ਕ ਪਪਹਲ ਤ ਵਖ ਸਥਰ ਪਰ ਮ ਛਤੀ ਹੀ ਸਮਝ ਿਦਾ ਇਹ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸ਼ਰ ਹੀ ਹ

ਿ ਲਾ ਪਰਹਾ ਹ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਚਕਰ

ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਆਉਣ ਵਾਲ

ਇਹ ਲਕ ਪੜਹ ਕ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ ਇਹ ਉਹ ਪਵਚਾਰੀ ਬਦਬਖ਼ਤ ਰਹ ਹ

ਪਕ ਪਿਹੜੀ ਪਹਰਨ ਦ ਪਸਙ ਤ

ਉਦਾਸ ਲਪਮਹਆ ਨ ਫੜਣ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਚੜਹ ਰਹੀ ਏ ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ

ਪਕ ਹਠ ਦ ਫ ਲ ਦੀ ਮਪਹਕ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਰਹੀ ਏ

ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਪਨਕੀ ਉਮਰ

ਉਡਾ ਕ ਲ ਗਏ ਗ਼ਮ ਦ ਝਖੜ

ਵਫ਼ਾ ਦ ਸਹ ਦ ਮਲ ਤ

ਇਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਮ ਲਚਦਾ ਹ ਪਕ ਇਸ ਚ ਰਾਹ ਤ

ਮਨ ਕਈ ਉਿਾੜ ਦਵ ਤ ਮਰ ਮਥ ਦ ਕਾਲ ਅਖ਼ਰ ਤ

ਕਟ ਚਨ ਦਾ ਚਾੜਹ ਦਵ ਿ ਅਗ ਫ਼ ਰਕਤ ਦੀ ਪਦਨ ਦੀਵ ਪਵਚ ਚ ਰਾਹ ਦ ਸਾੜ ਦਵ ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਪਪਘਲ ਿਾਵਣ

ਇਹ ਬਦਨਸੀਬੀ ਦ ਕਾਲ ਕਕਰ

ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਬਦਲ ਿਾਵਣ

ਮਰੀ ਪਕਸਮਤ ਦ ਸਭ ਨਛਤਰ

ਮ ਮਨ ਖਤਾ ਦ ਨਾਮ ਸ ਖਗਾ ਆਪਣ ਗੀਤ ਦ ਸਨ-ਛਤਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

Page 54: Pc64 bDnc64 - Punjabi Library · Aate Dian Chirian Shiv Kumar Batalvi 6If Pc64 bDnc64 b]\ ?dWaY UIaZ\c 6If Pc64 bDnc64 DaRMc YaN D ^dÊNc 7? S_anc U^Nc ?^W NfYc WfYf Ph^N Unc bS6Yc

ਓਸ ਦੀ ਸ਼ਕਲ

ਮਰ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਹ ਆ ਲਥੀ ਈਕਣ ਲਗਦਾ ਹ

ਇਹ ਮਰੀ ਆਪਣੀ ਧੀ ਹ

ਮਰਾ ਤ ਮਰੀ ਬਲਣ ਦ

ਪਬਮਾਰ ਲਹ ਦਾ ਏਸ ਧਰਤੀ ਤ ਪਬਿਾਇਆ

ਕਈ ਸਝਾ ਬੀਅ ਹ

ਮਰੀ ਪੀੜਾ ਦੀ ਮਰੀਅਮ ਦ

ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਮਸੀਹ ਹ ਮ ਦਤ ਤ ਪਿਦਹੀ ਖ਼ਾਤਰ

ਬਚਨ ਮਰਾ ਿੀ ਹ

ਓਹ ਹੀ ਸੀਮਾ ਧੀ ਹ

ਕਈ ਹਰ ਇਹਦਾ ਪਪਉ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਠੀਕ ਪਕਹਾ ਇਹ ਉਹ ਕ ੜੀ ਪਪਿਲੀ ਪਿਾਬਣ ਉਹ ਕ ੜੀ ਹ

ਪਿਹੜੀ ਪਰਦਸ ਤ

ਸਗੀਤ ਦੀ ਪਵਪਦਆ ਲ ਕ

ਛ ਵਰਹ ਪਪਛ ਿ ਅਿ ਦਸ਼ ਮ ੜੀ ਹ

ਅਜਨਬੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ

ਨਾ ਤ ਤ ਹੀ ਔਲੀਆ ਹ

ਨਾ ਤ ਮ ਹੀ ਹ ਨਬੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਮਰ ਲਈ ਇਹ ਰਸ-ਭਰੀ ਤਰੀ ਮਲਕ ਮ ਸਕੜੀ ਪਕਸ ਪਵਮਾਨ ਸਵਕਾ ਦੀ ਮ ਸਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਅਿ ਵੀ ਪਿਸ ਚ ਿਾਣਦ ਪਕ ਵਾਸ਼ਨਾ ਦੀ ਕਗ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਮਰ ਲਈ ਤਰੀ ਵਫ਼ਾ ਅਿ ਵੀ ਇਕ ਸਵਗ ਹ

ਮਰ ਨਸ਼ੀਲ ਪਿਸਮ ਦੀ ਅਿ ਵੀ ਤਨ ਮਗ ਹ

ਪਿਹੜਾ ਪਕ ਤਰੀ ਨਜ਼ਰ ਪਵਚ

ਪਫਲਮੀ ਰਸਾਲ ਵਗ ਹ

ਸਫ਼ਾ ਸਫ਼ਾ ਫਰਲਣਾ ਪਿਦਹਾ ਹ ਤਰੀ ਪਦਲ ਲਗੀ ਸਮ ਨ ਸਨਹ ਮਾਰ ਕ

ਿ ਪਮਲ ਿਾਏ ਘੜੀ ਕਦੀ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਮ ਸਗਾ ਤ ਕਾਮ ਦੀ ਹ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਅਿ ਤ ਸਾਡਾ ਇਸ਼ਕ

ਓਸ ਮਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਕਾਮ ਦ ਸ ਆਦ ਪਪਛ ਹ ਿਾਏ ਿ ਹਾਪਮਲਾ ਤ ਮਕੜ ਨ ਮਾਰ ਕ

ਬਣਾ ਲਏ ਪਿਵ ਗਜ਼ਾ ਤ ਖਾਈ ਿਾਏ ਉਹ ਕਾਮਣੀ ਕ ਲਛਣੀ ਸ ਆਦ ਲਾ ਹ ਕਾਮਣੀ ਹ ਕਾਮਣੀ ਮਨ ਬਚਾ ਮਨ ਬਚਾ ਵਾਸਤਾ ਈ ਿੀਭ ਨ

ਇਹ ਖ਼ਨ ਦਾ ਨਾ ਸ ਆਦ ਪਾ ਦਰ ਹ ਕ ਬਪਹ ਪਰਹ ਨਾ ਕਲ ਆ ਨਾ ਕਲ ਆ

ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਤਰ ਗਲ ਥ ਪਚਮਟ ਕ

ਇਹ ਸ ਪਰਹਾ ਿ ਬਾਲ ਹ

ਛ ਰੀ ਹ ਸਸਕਾਰ ਦੀ ਿ ਕਰ ਰਹੀ ਹਲਾਲ ਹ

ਇਹ ਕਪਹਣ ਨ ਤ ਠੀਕ ਹ ਪਕ

ਤਰਾ ਮਰਾ ਹੀ ਲਾਲ ਹ

ਿ ਸਚੀਏ ਤ ਸਹਣੀਏ

ਤਨ ਸਦੀਵੀ ਮਰਦ ਦੀ ਮ ਿਾਣਦ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਸਾਡੀ ਵਫ਼ਾ ਨ ਗਾਲਹ ਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਪਬਤਾਉਣ ਦੀ ਚਲੀ ਅਸ ਨ ਚਾਲ ਹ

ਮਨ ਸਦੀਵੀ ਨਾਰ ਦੀ ਤ ਿਾਣਦੀ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਫਰ ਵੀ ਵਗ ਰਹੀ ਹ ਪਰਸ਼ਪਤਆ ਦੀ ਇਕ ਨਦੀ ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਮ ਉਪਿ

ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਤ ਛਬੀ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦਾ ਮ ਸਗਾ ਤ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦੀ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਹ ਠੀਕ ਪਕ ਤਰੀ ਮਰੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਸਾਨ ਆਪਣ ਹੀ ਆਪ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਿੀਲ ਵਦ ਤ

ਕ ਰਾਨ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਗਰੀਆ ਨ ਸਮ ਦੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਮਗਲੀਆ ਦਰਾਵੜ ਨ

ਆਰੀਆ ਤ ਮਾਣ ਨਹ ਅਿ ਤ ਪਦਲ ਨ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਪਦਮਾਗ਼ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਕ ਲ ਿਹਾਨ

ਸਾਡ ਵਾਕਣਾ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਸਗਰਦ

ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ

ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਹਬਹ ਚੀਨ ਕਬਤਰ ਵਾਕਣ ਗ ਟਕਦੀ ਤ ਸਨ-ਖਭ ਨ ਪਖਲਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਇਹ ਮਰੀ ਵਾਕਫ਼

ਤ ਹਮਦਰਦ ਦਾ ਘਰ

ਪਿਸ ਚ ਅਿ ਦੀ ਰਾਤ

ਮ ਇਹ ਹ ਗ ਜ਼ਾਰੀ ਪਿਸ ਦੀ ਸਰਤ

ਚਤ ਦ ਸਰਿ ਦ ਵਗ

ਨੀਮ-ਪਨਘੀ ਦਧੀਆ ਹ ਗ ਲਾਨਾਰੀ ਪਹ ਦੀ ਸਗਰਦ ਦ ਪਰਭਾਤ ਵਲ

ਪਨਤਰੀ ਮਦਰ ਦੀ ਪਚਰਨਾਮਤ ਦ ਵਗ

ਠਢੀ-ਠਢੀ ਸ ਚੀ-ਪਮਠੀ ਤ ਪਪਆਰੀ ਸ ਰਹੀ ਹ ਮਪਹਕ ਹਠ ਤ ਪਖਲਾਰੀ

ਉਫ਼

ਪਕਨੀ ਹ ਰਹੀ ਹ ਬਰਫ਼-ਬਾਰੀ ਏਸ ਬਸਤੀ ਦੀ ਠਰੀ ਹਈ ਬ ਕਲ

ਮਘ ਰਹੀ ਨਾ ਪਕਤ ਵੀ ਕਈ ਅਗਾਰੀ ਚਹ-ਪਾਸ ਜ਼ਪਹਰ ਮਹਰੀ ਬਰਫ਼ ਦਾ ਮਨ ਸਾਗਰ ਹ ਪਸਰਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਰਾ ਪਦਲ ਮਰਾ ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ

ਬਰਫ਼ ਸਗ ਹ ਬਰਫ਼ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਦਰ ਕਾਲਾ ਰ ਖ ਲਮਾ ਚੀਲਹ ਦਾ ਸ਼ੀਪਸ਼ਆ ਤ ਪਾਰ ਿ ਘਲਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਬਸਤੀ ਦੀ ਬਲਰੀ ਪਾਤਲੀ ਪਵਚ

ਸਲ ਵਤ ਚ ਪਭਆ ਹ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ

ਉਫ਼

ਇਹ ਮਨ ਕੀਹ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ

ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਸਰਦ ਤਾਬੀਰ ਪਵਚ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਕਚੀ ਗਰੀ ਿਹਾ ਸ ਤ-ਉਨਦਾ ਪਿਸਮ ਬਣਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਵਗ ਚਪਲਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਕਣ ਦਰਵਾਜ਼ ਨ ਹ ਖੜਕਾ ਪਰਹਾ

ਸ਼ਾਇਦ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਹ ਟ ਪਰਆ ਆ ਪਰਹਾ ਹ ਪਦਲਾ ਬ-ਹਪਸ਼ਆ

ਕ ਝ ਹਸ਼ ਕਰ

ਨਾ ਤ ਕਈ ਆ ਤ ਨਾ ਹੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਮਰਾ ਵਪਹਮ ਤਨ ਖਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਹ

ਇਕ ਤਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਘਰ

ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ

ਉਹ ਤ ਪਪਹਲ ਹੀ

ਅਮਾਨਤ ਹ ਪਕਸ ਦੀ ਤ ਤ ਐਵ ਪੀਣ ਪਗਲਾ ਪਾ ਪਰਹਾ ਰਸ਼ਮੀ ਿਹ ਵਗ ਰਹ ਉਹਦ ਸਵਾਸ ਤ

ਨਜ਼ਰ ਮਲੀ ਪਕਸ ਲਈ ਹ ਪਾ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਤ ਮਦਰ ਦੀ ਸ ਚੀ ਪਣ ਵਰਗਾ ਸ ਆਦ ਤ ਲਸੀ ਦਾ ਪਿਦਹ ਚ ਆ ਪਰਹਾ

ਹ ਮਨਾ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ

ਤ ਤ ਕਾ ਹੀ ਸ਼ਰਮ ਹ ਲਾਹ ਮਾਰੀ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਪਿਸਮ ਤਰਾ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਤ ਤ ਧ ਰ ਤ ਗ਼ਮ ਦੀ ਇਕ ਸਗਰਦ ਹ

ਕਰ ਨਾ ਐਵ ਮਰਖਾ ਤ ਨਜ਼ਰ ਮਾੜੀ ਲਭ ਹਮਦਰਦੀ ਚ ਨਾ ਕਈ ਪਚਗਾੜੀ ਵਖ ਤਰ ਤ ਵੀ ਵਧ ਕ ਸਰਦ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਪਕਨੀ ਹ ਸ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਬਹ-ਰਪੀਏ

ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਮਰ ਘਰ ਪਵਚ ਪਈ ਘ ਮਦੀ ਹ

ਚ ਪ ਚ ਪ ਤ ਵੀਰਾਨ

ਪਕਸ ਪਨਪਤਰ ਰ ਖ ਦ ਤ ਇਲ ਦ ਆਲਹਣ ਵਗ

ਗ ਮ-ਸ ਮ ਤ ਸ ਨਸਾਨ

ਸ਼ਾਮ-ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਐਸੀ ਬ-ਪਹਸ ਸ਼ਾਮ ਨ ਆਪਖ਼ਰ

ਮ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਸਵਰ ਆਦੀ ਿ ਕਰ ਇਸ ਨ ਵੀ ਆਉਣਾ ਸੀ ਇਹਦ ਨਾਲ ਤ ਚਗਾ ਸੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਦੀ ਬ ਕਲ ਪਵਚ

ਕਾਫ਼ੀ ਦ ਦ ਘ ਟ ਪਨਗਲ ਕ

ਪਸਗਰਟ ਧ ਖਾ ਕ ਬਪਹ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਸਰਪਮਡ-ਮਛੀ ਿਹੀਆ ਕ ੜੀਆ ਵਖਣ ਮਾਤਰ ਸੜਕ ਤ

ਯਾਰ ਦ ਸਗ ਭ ਲਣਾ ਸੀ ਥਕ ਟ ਟ ਕ ਸ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ

ਸਮ ਵੀ ਪਕਨੀ ਚਦਰੀ ਸ਼ ਹ

ਪਕਸ ਪ ਰਾਣ ਅਮਲੀ ਵਾਕਣ

ਪਦਨ ਭਰ ਪੀ ਕ ਡਡ ਸਹਰਾ ਗਲੀਆ ਤ ਬਾਜ਼ਾਰ ਦ ਪਵਚ

ਆਪਣੀ ਝਕ ਚ ਟ ਪਰਆ ਰਪਹਦ ਨਾ ਕ ਝ ਸ ਣਦ ਨਾ ਕ ਝ ਕਪਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਖੜਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਬਪਹਦ ਇਸ ਬਦਬ ਦ ਿਾਣ ਚ ਹਾਲ

ਯ ਗ ਿਡਾ ਇਕ ਪਲ ਰਪਹਦ

ਕਾਲੀਆ ਕਾਲੀਆ ਿੀਭ ਿਹੀਆ

ਮਰੀ ਹਥ-ਘੜੀ ਦੀਆ ਸਈਆ

ਮਰੀ ਪਹਕ ਪਵਚ ਲਮ ਲਮ

ਕਪਡਆ ਵਾਕਣ ਪ ੜੀਆ ਹਈਆ ਹਫ਼ੀਆ ਹਫ਼ੀਆ ਭਿ ਭਿ ਮਈਆ

ਪਦਨ ਭਰ ਸਮ ਦ ਖਹ ਤ ਬਲ ਵਾਕਣ ਿਈਆ ਹਈਆ

ਗ਼ਮ ਦ ਪਾਣੀ ਸਗ ਪਸਿਣ ਲਈ

ਮਰ ਪਦਲ ਦੀਆ ਬਿਰ ਰਹੀਆ ਅਿ ਦੀਆ ਸ਼ਾਮ ਐਵ ਗਈਆ

ਰਬ ਕਰ ਬਦਬ ਦੀ ਢਰੀ ਛਤੀ ਿਾਵ ਛਤੀ ਿਾਵ

ਿ ਰਬ ਕਰ ਕ ਬਹ -ਰਪਣੀ ਚਰ ਦ ਸਗ ਧਲ ਿਾਵ ਿ ਕਈ ਐਸਾ ਮਤਰ ਚਲ

ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਭਸਮ ਹ ਿਾਵ ਇਸ ਮਨਹਸ ਨ ਖ਼ਰ ਕਦ ਤਕ

ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ ਹ ਚਟਦ ਰਪਹਣਾ ਮ ਤ ਹਰ ਪਕਸ ਸਗ ਰਾਤ

ਨਚਣ ਬਾਲ-ਰਮ ਹ ਿਾਣਾ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਭਗ ਲਈ

ਅਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਪਪਹਲਾ ਚ ਮਣ ਬਾਲ-ਵਰਸ

ਟ ਰ ਸਾਡ ਦਰ ਆਇਆ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਪਮਟੀ ਦੀ ਬਾਜ਼ੀ ਦ ਪਲ ਖਡ ਗਵਾਇਆ

ਦਿਾ ਚ ਮਣ ਿ ਸਾਨ ਿ ਪੜਆ

ਉਹ ਸਾਡ ਮਚ ਨਾ ਆਇਆ

ਉਸ ਮਗਰ ਸ ਚ ਮਣ ਿ ਪੜਆ

ਪਰ ਹਠ ਨਾ ਲਾਇਆ

ਮ ੜ ਨਾ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਪਰ ਇਹ ਕਹਾ ਅਿ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਗਲ ਸਾਡ ਲਗ ਰਇਆ

ਹਠ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਪਸਕੀ ਤ ਚਾਨਣ ਪਿਸ ਚਇਆ

ਇਹ ਚ ਮਣ ਸਾਡਾ ਸਿਣ ਪਦਸਦਾ ਇਹ ਸਾਡਾ ਮਪਹਰਮ ਹਇਆ

ਡ ਘੀ ਢਾਬ ਪਹਿਰ ਦੀ ਸਾਡੀ ਡ ਬ ਮਇਆ ਡ ਬ ਮਇਆ

ਸਾਡਾ ਤਨ-ਮਨ ਹਪਰਆ ਹਇਆ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਕ ਪਦਲ-ਪਰਚਾਵਾ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਸਕਨ

ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਬਾਸ਼ ਨ ਇਕ ਪਤਤਲੀ ਕਪਹਣਾ ਇਹ ਹ ਪਨਰਾ ਿਨਨ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਪਿਹੜਾ ਮਪਰਆ

ਉਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਊਣ

ਮਰ-ਮ ਕ ਕ ਵੀ ਕਰ ਨਾ ਸਕਦਾ ਪਰੀ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਭਾਵ ਇਹ ਬਰਪਹਮਡ ਵੀ ਫਲ

ਿ ਪਫਰ ਅਰਨ ਵਰਨ

ਇਹ ਵੀ ਇਕ ਿਨਨ

ਮ ਹਾਲ ਤਾਜ਼ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਸਮਝ ਮਰਾ ਖ਼ਨ

ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਮਾਣ ਲਈ

ਪਿਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਹ

ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਕ ਪਕਸ ਗਰ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਮਲ ਉਿਾੜ ਦਰ ਚ

ਰਪਹਦਾ ਹਵ ਮਲਗ ਫਕਰ

ਤ ਿਠ ਟ ਕ ਦੀ ਆਸ ਲ ਕ

ਪਦਨ ਢਲ ਿ ਗਰ ਚ ਆਵ ਤ ਪਬਨ ਬ ਲਾਇਆ ਹੀ ਪਰਤ ਿਾਵ

ਔ-ਲਖ ਕਪਹ ਤ ਮਾਰ ਚਕਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਕਾਲ ਰਾਹ ਦ

ਐਸ ਬ-ਪਹਸ ਪੜਾਅ ਤ ਖਪੜਹਆ ਪਿਤ ਖ਼ਾਬ ਦ ਨੀਲ ਰ ਖ ਚ

ਪਣ ਪੀਲੀ ਪਿਹੀ ਵਗ ਰਹੀ ਏ

ਅਗ ਪਸਪਵਆ ਦੀ ਮਘ ਰਹੀ ਏ

ਕਦ ਕਦ ਕਈ ਗ਼ਮ ਦਾ ਪਛੀ ਪਰ ਨ ਆਪਣ ਹ ਫੜਫੜਦਾ ਤ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਪੀਲ ਅਰਸ਼

ਕਈ ਪਸਤਾਰਾ ਹ ਟ ਟ ਿਦਾ ਤ ਚਦੀ-ਵਨਾ ਖ਼ਾਬ ਮਰਾ ਸਮ ਦਾ ਹਰੀਅਲ ਹ ਟ ਕ ਿਦਾ ਪਵਹਦ ਪਵਹਦ ਹੀ ਨੀਲ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸਾਰਾ ਿਗਲ ਹ ਸ ਕ ਿਦਾ ਫਰ ਪਦਲ ਦੀ ਮਾਯਸ ਵਾਦੀ ਚ

ਤਲਖ਼ ਘੜੀਆ ਦ ਜ਼ਰਦ ਪਤਰ

ਚੀ ਚੀ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਝਠ ਥੜਾ ਹੀ ਮਾਰਦ ਨ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਪਰ ਦ ਨਾਲ ਖਪਹਦੀ ਇਕ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਮਪਹਲ ਚ

ਇਸ਼ਕ ਮਰਾ ਗਵਾਪਚਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਆਸ਼ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਰੀਆ ਦਾ ਆਪਖਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਹਰ ਗਲੀ ਹਾਏ ਗੀਤ ਵਰਗੀ ਨ ਹਾਰ ਦੀ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਪਟ ਚ

ਰਾਤ ਸ਼ਬਨਮ ਗ ਜ਼ਾਰਦੀ ਹ

ਤ ਹਰ ਦਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਪਾਕ ਪਮਟੀ ਦਾ ਖ਼ਨ ਪੀ ਕ ਮ ਿਨਮ ਲੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਪਕ ਦ ਧਨੀਆ ਚ

ਮਾਸਮੀਅਤ ਦਾ ਦ ਧ ਪੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਬਰਗ ਪਚਹਰ ਤ

ਝ ਰੜੀਆ ਦ ਨ ਝਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਪਕ ਸੀਨ ਅਦਰ ਨ

ਗ ਰਬਤ ਦ ਪਹਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਨਣ ਦ

ਦਵ ਦੀਵ ਹੀ ਪਹਸ ਚ ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਿਨਾਪਜ਼ਆ ਲਈ

ਖ਼ਰੀਦ ਕਫ਼ਨ ਵੀ ਪਵਕ ਚ ਕ ਨ

ਤ ਹਰ ਤੀਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਮ ਲਮ ਸੜਕ ਤ

ਿਾ ਕ ਕਈ ਕਦ ਨਹ ਮ ੜਦਾ ਇਹ ਸਮਝ ਲੀਤਾ ਿਦਾ ਹ ਮ ਰਦਾ

ਤ ਹਰ ਚਥੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਕਾਲ ਬਾਗ਼ ਚ

ਪਸਰਫ਼ ਆਸ ਦੀ ਪਣ ਿਾਵ ਕਦ ਕਦ ਹ ਓਸ ਿਹ ਚ

ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਵ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਆਬਾਦ ਕਰਨ ਨ ਤ ਹੀ ਰਕੜ

ਤ ਹੀ ਧਰਤੀ ਦਾ ਕਝ ਵਰਨ

ਤ ਹੀ ਕਰਨੀ ਫ਼ਜ਼ਾ ਮ ਅਤਰ

ਤ ਹੀ ਸਿ ਨ ਮਾਨਣਾ ਸ ਕ ਪਪਹਲ ਤ ਵਖ ਸਥਰ ਪਰ ਮ ਛਤੀ ਹੀ ਸਮਝ ਿਦਾ ਇਹ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸ਼ਰ ਹੀ ਹ

ਿ ਲਾ ਪਰਹਾ ਹ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਚਕਰ

ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਆਉਣ ਵਾਲ

ਇਹ ਲਕ ਪੜਹ ਕ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ ਇਹ ਉਹ ਪਵਚਾਰੀ ਬਦਬਖ਼ਤ ਰਹ ਹ

ਪਕ ਪਿਹੜੀ ਪਹਰਨ ਦ ਪਸਙ ਤ

ਉਦਾਸ ਲਪਮਹਆ ਨ ਫੜਣ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਚੜਹ ਰਹੀ ਏ ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ

ਪਕ ਹਠ ਦ ਫ ਲ ਦੀ ਮਪਹਕ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਰਹੀ ਏ

ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਪਨਕੀ ਉਮਰ

ਉਡਾ ਕ ਲ ਗਏ ਗ਼ਮ ਦ ਝਖੜ

ਵਫ਼ਾ ਦ ਸਹ ਦ ਮਲ ਤ

ਇਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਮ ਲਚਦਾ ਹ ਪਕ ਇਸ ਚ ਰਾਹ ਤ

ਮਨ ਕਈ ਉਿਾੜ ਦਵ ਤ ਮਰ ਮਥ ਦ ਕਾਲ ਅਖ਼ਰ ਤ

ਕਟ ਚਨ ਦਾ ਚਾੜਹ ਦਵ ਿ ਅਗ ਫ਼ ਰਕਤ ਦੀ ਪਦਨ ਦੀਵ ਪਵਚ ਚ ਰਾਹ ਦ ਸਾੜ ਦਵ ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਪਪਘਲ ਿਾਵਣ

ਇਹ ਬਦਨਸੀਬੀ ਦ ਕਾਲ ਕਕਰ

ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਬਦਲ ਿਾਵਣ

ਮਰੀ ਪਕਸਮਤ ਦ ਸਭ ਨਛਤਰ

ਮ ਮਨ ਖਤਾ ਦ ਨਾਮ ਸ ਖਗਾ ਆਪਣ ਗੀਤ ਦ ਸਨ-ਛਤਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

Page 55: Pc64 bDnc64 - Punjabi Library · Aate Dian Chirian Shiv Kumar Batalvi 6If Pc64 bDnc64 b]\ ?dWaY UIaZ\c 6If Pc64 bDnc64 DaRMc YaN D ^dÊNc 7? S_anc U^Nc ?^W NfYc WfYf Ph^N Unc bS6Yc

ਨਾ ਤ ਤ ਹੀ ਔਲੀਆ ਹ

ਨਾ ਤ ਮ ਹੀ ਹ ਨਬੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਮਰ ਲਈ ਇਹ ਰਸ-ਭਰੀ ਤਰੀ ਮਲਕ ਮ ਸਕੜੀ ਪਕਸ ਪਵਮਾਨ ਸਵਕਾ ਦੀ ਮ ਸਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਅਿ ਵੀ ਪਿਸ ਚ ਿਾਣਦ ਪਕ ਵਾਸ਼ਨਾ ਦੀ ਕਗ ਹ

ਮ ਿਾਣਦ ਮ ਿਾਣਦ ਮਰ ਲਈ ਤਰੀ ਵਫ਼ਾ ਅਿ ਵੀ ਇਕ ਸਵਗ ਹ

ਮਰ ਨਸ਼ੀਲ ਪਿਸਮ ਦੀ ਅਿ ਵੀ ਤਨ ਮਗ ਹ

ਪਿਹੜਾ ਪਕ ਤਰੀ ਨਜ਼ਰ ਪਵਚ

ਪਫਲਮੀ ਰਸਾਲ ਵਗ ਹ

ਸਫ਼ਾ ਸਫ਼ਾ ਫਰਲਣਾ ਪਿਦਹਾ ਹ ਤਰੀ ਪਦਲ ਲਗੀ ਸਮ ਨ ਸਨਹ ਮਾਰ ਕ

ਿ ਪਮਲ ਿਾਏ ਘੜੀ ਕਦੀ ਕਾਮ ਦਾ ਹ ਮ ਸਗਾ ਤ ਕਾਮ ਦੀ ਹ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਅਿ ਤ ਸਾਡਾ ਇਸ਼ਕ

ਓਸ ਮਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਕਾਮ ਦ ਸ ਆਦ ਪਪਛ ਹ ਿਾਏ ਿ ਹਾਪਮਲਾ ਤ ਮਕੜ ਨ ਮਾਰ ਕ

ਬਣਾ ਲਏ ਪਿਵ ਗਜ਼ਾ ਤ ਖਾਈ ਿਾਏ ਉਹ ਕਾਮਣੀ ਕ ਲਛਣੀ ਸ ਆਦ ਲਾ ਹ ਕਾਮਣੀ ਹ ਕਾਮਣੀ ਮਨ ਬਚਾ ਮਨ ਬਚਾ ਵਾਸਤਾ ਈ ਿੀਭ ਨ

ਇਹ ਖ਼ਨ ਦਾ ਨਾ ਸ ਆਦ ਪਾ ਦਰ ਹ ਕ ਬਪਹ ਪਰਹ ਨਾ ਕਲ ਆ ਨਾ ਕਲ ਆ

ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਤਰ ਗਲ ਥ ਪਚਮਟ ਕ

ਇਹ ਸ ਪਰਹਾ ਿ ਬਾਲ ਹ

ਛ ਰੀ ਹ ਸਸਕਾਰ ਦੀ ਿ ਕਰ ਰਹੀ ਹਲਾਲ ਹ

ਇਹ ਕਪਹਣ ਨ ਤ ਠੀਕ ਹ ਪਕ

ਤਰਾ ਮਰਾ ਹੀ ਲਾਲ ਹ

ਿ ਸਚੀਏ ਤ ਸਹਣੀਏ

ਤਨ ਸਦੀਵੀ ਮਰਦ ਦੀ ਮ ਿਾਣਦ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਸਾਡੀ ਵਫ਼ਾ ਨ ਗਾਲਹ ਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਪਬਤਾਉਣ ਦੀ ਚਲੀ ਅਸ ਨ ਚਾਲ ਹ

ਮਨ ਸਦੀਵੀ ਨਾਰ ਦੀ ਤ ਿਾਣਦੀ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਫਰ ਵੀ ਵਗ ਰਹੀ ਹ ਪਰਸ਼ਪਤਆ ਦੀ ਇਕ ਨਦੀ ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਮ ਉਪਿ

ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਤ ਛਬੀ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦਾ ਮ ਸਗਾ ਤ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦੀ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਹ ਠੀਕ ਪਕ ਤਰੀ ਮਰੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਸਾਨ ਆਪਣ ਹੀ ਆਪ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਿੀਲ ਵਦ ਤ

ਕ ਰਾਨ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਗਰੀਆ ਨ ਸਮ ਦੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਮਗਲੀਆ ਦਰਾਵੜ ਨ

ਆਰੀਆ ਤ ਮਾਣ ਨਹ ਅਿ ਤ ਪਦਲ ਨ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਪਦਮਾਗ਼ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਕ ਲ ਿਹਾਨ

ਸਾਡ ਵਾਕਣਾ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਸਗਰਦ

ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ

ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਹਬਹ ਚੀਨ ਕਬਤਰ ਵਾਕਣ ਗ ਟਕਦੀ ਤ ਸਨ-ਖਭ ਨ ਪਖਲਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਇਹ ਮਰੀ ਵਾਕਫ਼

ਤ ਹਮਦਰਦ ਦਾ ਘਰ

ਪਿਸ ਚ ਅਿ ਦੀ ਰਾਤ

ਮ ਇਹ ਹ ਗ ਜ਼ਾਰੀ ਪਿਸ ਦੀ ਸਰਤ

ਚਤ ਦ ਸਰਿ ਦ ਵਗ

ਨੀਮ-ਪਨਘੀ ਦਧੀਆ ਹ ਗ ਲਾਨਾਰੀ ਪਹ ਦੀ ਸਗਰਦ ਦ ਪਰਭਾਤ ਵਲ

ਪਨਤਰੀ ਮਦਰ ਦੀ ਪਚਰਨਾਮਤ ਦ ਵਗ

ਠਢੀ-ਠਢੀ ਸ ਚੀ-ਪਮਠੀ ਤ ਪਪਆਰੀ ਸ ਰਹੀ ਹ ਮਪਹਕ ਹਠ ਤ ਪਖਲਾਰੀ

ਉਫ਼

ਪਕਨੀ ਹ ਰਹੀ ਹ ਬਰਫ਼-ਬਾਰੀ ਏਸ ਬਸਤੀ ਦੀ ਠਰੀ ਹਈ ਬ ਕਲ

ਮਘ ਰਹੀ ਨਾ ਪਕਤ ਵੀ ਕਈ ਅਗਾਰੀ ਚਹ-ਪਾਸ ਜ਼ਪਹਰ ਮਹਰੀ ਬਰਫ਼ ਦਾ ਮਨ ਸਾਗਰ ਹ ਪਸਰਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਰਾ ਪਦਲ ਮਰਾ ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ

ਬਰਫ਼ ਸਗ ਹ ਬਰਫ਼ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਦਰ ਕਾਲਾ ਰ ਖ ਲਮਾ ਚੀਲਹ ਦਾ ਸ਼ੀਪਸ਼ਆ ਤ ਪਾਰ ਿ ਘਲਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਬਸਤੀ ਦੀ ਬਲਰੀ ਪਾਤਲੀ ਪਵਚ

ਸਲ ਵਤ ਚ ਪਭਆ ਹ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ

ਉਫ਼

ਇਹ ਮਨ ਕੀਹ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ

ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਸਰਦ ਤਾਬੀਰ ਪਵਚ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਕਚੀ ਗਰੀ ਿਹਾ ਸ ਤ-ਉਨਦਾ ਪਿਸਮ ਬਣਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਵਗ ਚਪਲਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਕਣ ਦਰਵਾਜ਼ ਨ ਹ ਖੜਕਾ ਪਰਹਾ

ਸ਼ਾਇਦ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਹ ਟ ਪਰਆ ਆ ਪਰਹਾ ਹ ਪਦਲਾ ਬ-ਹਪਸ਼ਆ

ਕ ਝ ਹਸ਼ ਕਰ

ਨਾ ਤ ਕਈ ਆ ਤ ਨਾ ਹੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਮਰਾ ਵਪਹਮ ਤਨ ਖਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਹ

ਇਕ ਤਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਘਰ

ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ

ਉਹ ਤ ਪਪਹਲ ਹੀ

ਅਮਾਨਤ ਹ ਪਕਸ ਦੀ ਤ ਤ ਐਵ ਪੀਣ ਪਗਲਾ ਪਾ ਪਰਹਾ ਰਸ਼ਮੀ ਿਹ ਵਗ ਰਹ ਉਹਦ ਸਵਾਸ ਤ

ਨਜ਼ਰ ਮਲੀ ਪਕਸ ਲਈ ਹ ਪਾ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਤ ਮਦਰ ਦੀ ਸ ਚੀ ਪਣ ਵਰਗਾ ਸ ਆਦ ਤ ਲਸੀ ਦਾ ਪਿਦਹ ਚ ਆ ਪਰਹਾ

ਹ ਮਨਾ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ

ਤ ਤ ਕਾ ਹੀ ਸ਼ਰਮ ਹ ਲਾਹ ਮਾਰੀ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਪਿਸਮ ਤਰਾ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਤ ਤ ਧ ਰ ਤ ਗ਼ਮ ਦੀ ਇਕ ਸਗਰਦ ਹ

ਕਰ ਨਾ ਐਵ ਮਰਖਾ ਤ ਨਜ਼ਰ ਮਾੜੀ ਲਭ ਹਮਦਰਦੀ ਚ ਨਾ ਕਈ ਪਚਗਾੜੀ ਵਖ ਤਰ ਤ ਵੀ ਵਧ ਕ ਸਰਦ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਪਕਨੀ ਹ ਸ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਬਹ-ਰਪੀਏ

ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਮਰ ਘਰ ਪਵਚ ਪਈ ਘ ਮਦੀ ਹ

ਚ ਪ ਚ ਪ ਤ ਵੀਰਾਨ

ਪਕਸ ਪਨਪਤਰ ਰ ਖ ਦ ਤ ਇਲ ਦ ਆਲਹਣ ਵਗ

ਗ ਮ-ਸ ਮ ਤ ਸ ਨਸਾਨ

ਸ਼ਾਮ-ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਐਸੀ ਬ-ਪਹਸ ਸ਼ਾਮ ਨ ਆਪਖ਼ਰ

ਮ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਸਵਰ ਆਦੀ ਿ ਕਰ ਇਸ ਨ ਵੀ ਆਉਣਾ ਸੀ ਇਹਦ ਨਾਲ ਤ ਚਗਾ ਸੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਦੀ ਬ ਕਲ ਪਵਚ

ਕਾਫ਼ੀ ਦ ਦ ਘ ਟ ਪਨਗਲ ਕ

ਪਸਗਰਟ ਧ ਖਾ ਕ ਬਪਹ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਸਰਪਮਡ-ਮਛੀ ਿਹੀਆ ਕ ੜੀਆ ਵਖਣ ਮਾਤਰ ਸੜਕ ਤ

ਯਾਰ ਦ ਸਗ ਭ ਲਣਾ ਸੀ ਥਕ ਟ ਟ ਕ ਸ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ

ਸਮ ਵੀ ਪਕਨੀ ਚਦਰੀ ਸ਼ ਹ

ਪਕਸ ਪ ਰਾਣ ਅਮਲੀ ਵਾਕਣ

ਪਦਨ ਭਰ ਪੀ ਕ ਡਡ ਸਹਰਾ ਗਲੀਆ ਤ ਬਾਜ਼ਾਰ ਦ ਪਵਚ

ਆਪਣੀ ਝਕ ਚ ਟ ਪਰਆ ਰਪਹਦ ਨਾ ਕ ਝ ਸ ਣਦ ਨਾ ਕ ਝ ਕਪਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਖੜਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਬਪਹਦ ਇਸ ਬਦਬ ਦ ਿਾਣ ਚ ਹਾਲ

ਯ ਗ ਿਡਾ ਇਕ ਪਲ ਰਪਹਦ

ਕਾਲੀਆ ਕਾਲੀਆ ਿੀਭ ਿਹੀਆ

ਮਰੀ ਹਥ-ਘੜੀ ਦੀਆ ਸਈਆ

ਮਰੀ ਪਹਕ ਪਵਚ ਲਮ ਲਮ

ਕਪਡਆ ਵਾਕਣ ਪ ੜੀਆ ਹਈਆ ਹਫ਼ੀਆ ਹਫ਼ੀਆ ਭਿ ਭਿ ਮਈਆ

ਪਦਨ ਭਰ ਸਮ ਦ ਖਹ ਤ ਬਲ ਵਾਕਣ ਿਈਆ ਹਈਆ

ਗ਼ਮ ਦ ਪਾਣੀ ਸਗ ਪਸਿਣ ਲਈ

ਮਰ ਪਦਲ ਦੀਆ ਬਿਰ ਰਹੀਆ ਅਿ ਦੀਆ ਸ਼ਾਮ ਐਵ ਗਈਆ

ਰਬ ਕਰ ਬਦਬ ਦੀ ਢਰੀ ਛਤੀ ਿਾਵ ਛਤੀ ਿਾਵ

ਿ ਰਬ ਕਰ ਕ ਬਹ -ਰਪਣੀ ਚਰ ਦ ਸਗ ਧਲ ਿਾਵ ਿ ਕਈ ਐਸਾ ਮਤਰ ਚਲ

ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਭਸਮ ਹ ਿਾਵ ਇਸ ਮਨਹਸ ਨ ਖ਼ਰ ਕਦ ਤਕ

ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ ਹ ਚਟਦ ਰਪਹਣਾ ਮ ਤ ਹਰ ਪਕਸ ਸਗ ਰਾਤ

ਨਚਣ ਬਾਲ-ਰਮ ਹ ਿਾਣਾ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਭਗ ਲਈ

ਅਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਪਪਹਲਾ ਚ ਮਣ ਬਾਲ-ਵਰਸ

ਟ ਰ ਸਾਡ ਦਰ ਆਇਆ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਪਮਟੀ ਦੀ ਬਾਜ਼ੀ ਦ ਪਲ ਖਡ ਗਵਾਇਆ

ਦਿਾ ਚ ਮਣ ਿ ਸਾਨ ਿ ਪੜਆ

ਉਹ ਸਾਡ ਮਚ ਨਾ ਆਇਆ

ਉਸ ਮਗਰ ਸ ਚ ਮਣ ਿ ਪੜਆ

ਪਰ ਹਠ ਨਾ ਲਾਇਆ

ਮ ੜ ਨਾ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਪਰ ਇਹ ਕਹਾ ਅਿ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਗਲ ਸਾਡ ਲਗ ਰਇਆ

ਹਠ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਪਸਕੀ ਤ ਚਾਨਣ ਪਿਸ ਚਇਆ

ਇਹ ਚ ਮਣ ਸਾਡਾ ਸਿਣ ਪਦਸਦਾ ਇਹ ਸਾਡਾ ਮਪਹਰਮ ਹਇਆ

ਡ ਘੀ ਢਾਬ ਪਹਿਰ ਦੀ ਸਾਡੀ ਡ ਬ ਮਇਆ ਡ ਬ ਮਇਆ

ਸਾਡਾ ਤਨ-ਮਨ ਹਪਰਆ ਹਇਆ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਕ ਪਦਲ-ਪਰਚਾਵਾ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਸਕਨ

ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਬਾਸ਼ ਨ ਇਕ ਪਤਤਲੀ ਕਪਹਣਾ ਇਹ ਹ ਪਨਰਾ ਿਨਨ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਪਿਹੜਾ ਮਪਰਆ

ਉਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਊਣ

ਮਰ-ਮ ਕ ਕ ਵੀ ਕਰ ਨਾ ਸਕਦਾ ਪਰੀ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਭਾਵ ਇਹ ਬਰਪਹਮਡ ਵੀ ਫਲ

ਿ ਪਫਰ ਅਰਨ ਵਰਨ

ਇਹ ਵੀ ਇਕ ਿਨਨ

ਮ ਹਾਲ ਤਾਜ਼ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਸਮਝ ਮਰਾ ਖ਼ਨ

ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਮਾਣ ਲਈ

ਪਿਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਹ

ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਕ ਪਕਸ ਗਰ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਮਲ ਉਿਾੜ ਦਰ ਚ

ਰਪਹਦਾ ਹਵ ਮਲਗ ਫਕਰ

ਤ ਿਠ ਟ ਕ ਦੀ ਆਸ ਲ ਕ

ਪਦਨ ਢਲ ਿ ਗਰ ਚ ਆਵ ਤ ਪਬਨ ਬ ਲਾਇਆ ਹੀ ਪਰਤ ਿਾਵ

ਔ-ਲਖ ਕਪਹ ਤ ਮਾਰ ਚਕਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਕਾਲ ਰਾਹ ਦ

ਐਸ ਬ-ਪਹਸ ਪੜਾਅ ਤ ਖਪੜਹਆ ਪਿਤ ਖ਼ਾਬ ਦ ਨੀਲ ਰ ਖ ਚ

ਪਣ ਪੀਲੀ ਪਿਹੀ ਵਗ ਰਹੀ ਏ

ਅਗ ਪਸਪਵਆ ਦੀ ਮਘ ਰਹੀ ਏ

ਕਦ ਕਦ ਕਈ ਗ਼ਮ ਦਾ ਪਛੀ ਪਰ ਨ ਆਪਣ ਹ ਫੜਫੜਦਾ ਤ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਪੀਲ ਅਰਸ਼

ਕਈ ਪਸਤਾਰਾ ਹ ਟ ਟ ਿਦਾ ਤ ਚਦੀ-ਵਨਾ ਖ਼ਾਬ ਮਰਾ ਸਮ ਦਾ ਹਰੀਅਲ ਹ ਟ ਕ ਿਦਾ ਪਵਹਦ ਪਵਹਦ ਹੀ ਨੀਲ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸਾਰਾ ਿਗਲ ਹ ਸ ਕ ਿਦਾ ਫਰ ਪਦਲ ਦੀ ਮਾਯਸ ਵਾਦੀ ਚ

ਤਲਖ਼ ਘੜੀਆ ਦ ਜ਼ਰਦ ਪਤਰ

ਚੀ ਚੀ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਝਠ ਥੜਾ ਹੀ ਮਾਰਦ ਨ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਪਰ ਦ ਨਾਲ ਖਪਹਦੀ ਇਕ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਮਪਹਲ ਚ

ਇਸ਼ਕ ਮਰਾ ਗਵਾਪਚਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਆਸ਼ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਰੀਆ ਦਾ ਆਪਖਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਹਰ ਗਲੀ ਹਾਏ ਗੀਤ ਵਰਗੀ ਨ ਹਾਰ ਦੀ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਪਟ ਚ

ਰਾਤ ਸ਼ਬਨਮ ਗ ਜ਼ਾਰਦੀ ਹ

ਤ ਹਰ ਦਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਪਾਕ ਪਮਟੀ ਦਾ ਖ਼ਨ ਪੀ ਕ ਮ ਿਨਮ ਲੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਪਕ ਦ ਧਨੀਆ ਚ

ਮਾਸਮੀਅਤ ਦਾ ਦ ਧ ਪੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਬਰਗ ਪਚਹਰ ਤ

ਝ ਰੜੀਆ ਦ ਨ ਝਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਪਕ ਸੀਨ ਅਦਰ ਨ

ਗ ਰਬਤ ਦ ਪਹਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਨਣ ਦ

ਦਵ ਦੀਵ ਹੀ ਪਹਸ ਚ ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਿਨਾਪਜ਼ਆ ਲਈ

ਖ਼ਰੀਦ ਕਫ਼ਨ ਵੀ ਪਵਕ ਚ ਕ ਨ

ਤ ਹਰ ਤੀਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਮ ਲਮ ਸੜਕ ਤ

ਿਾ ਕ ਕਈ ਕਦ ਨਹ ਮ ੜਦਾ ਇਹ ਸਮਝ ਲੀਤਾ ਿਦਾ ਹ ਮ ਰਦਾ

ਤ ਹਰ ਚਥੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਕਾਲ ਬਾਗ਼ ਚ

ਪਸਰਫ਼ ਆਸ ਦੀ ਪਣ ਿਾਵ ਕਦ ਕਦ ਹ ਓਸ ਿਹ ਚ

ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਵ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਆਬਾਦ ਕਰਨ ਨ ਤ ਹੀ ਰਕੜ

ਤ ਹੀ ਧਰਤੀ ਦਾ ਕਝ ਵਰਨ

ਤ ਹੀ ਕਰਨੀ ਫ਼ਜ਼ਾ ਮ ਅਤਰ

ਤ ਹੀ ਸਿ ਨ ਮਾਨਣਾ ਸ ਕ ਪਪਹਲ ਤ ਵਖ ਸਥਰ ਪਰ ਮ ਛਤੀ ਹੀ ਸਮਝ ਿਦਾ ਇਹ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸ਼ਰ ਹੀ ਹ

ਿ ਲਾ ਪਰਹਾ ਹ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਚਕਰ

ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਆਉਣ ਵਾਲ

ਇਹ ਲਕ ਪੜਹ ਕ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ ਇਹ ਉਹ ਪਵਚਾਰੀ ਬਦਬਖ਼ਤ ਰਹ ਹ

ਪਕ ਪਿਹੜੀ ਪਹਰਨ ਦ ਪਸਙ ਤ

ਉਦਾਸ ਲਪਮਹਆ ਨ ਫੜਣ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਚੜਹ ਰਹੀ ਏ ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ

ਪਕ ਹਠ ਦ ਫ ਲ ਦੀ ਮਪਹਕ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਰਹੀ ਏ

ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਪਨਕੀ ਉਮਰ

ਉਡਾ ਕ ਲ ਗਏ ਗ਼ਮ ਦ ਝਖੜ

ਵਫ਼ਾ ਦ ਸਹ ਦ ਮਲ ਤ

ਇਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਮ ਲਚਦਾ ਹ ਪਕ ਇਸ ਚ ਰਾਹ ਤ

ਮਨ ਕਈ ਉਿਾੜ ਦਵ ਤ ਮਰ ਮਥ ਦ ਕਾਲ ਅਖ਼ਰ ਤ

ਕਟ ਚਨ ਦਾ ਚਾੜਹ ਦਵ ਿ ਅਗ ਫ਼ ਰਕਤ ਦੀ ਪਦਨ ਦੀਵ ਪਵਚ ਚ ਰਾਹ ਦ ਸਾੜ ਦਵ ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਪਪਘਲ ਿਾਵਣ

ਇਹ ਬਦਨਸੀਬੀ ਦ ਕਾਲ ਕਕਰ

ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਬਦਲ ਿਾਵਣ

ਮਰੀ ਪਕਸਮਤ ਦ ਸਭ ਨਛਤਰ

ਮ ਮਨ ਖਤਾ ਦ ਨਾਮ ਸ ਖਗਾ ਆਪਣ ਗੀਤ ਦ ਸਨ-ਛਤਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

Page 56: Pc64 bDnc64 - Punjabi Library · Aate Dian Chirian Shiv Kumar Batalvi 6If Pc64 bDnc64 b]\ ?dWaY UIaZ\c 6If Pc64 bDnc64 DaRMc YaN D ^dÊNc 7? S_anc U^Nc ?^W NfYc WfYf Ph^N Unc bS6Yc

ਓਸ ਮਕੜੀ ਦ ਵਗ ਹ

ਕਾਮ ਦ ਸ ਆਦ ਪਪਛ ਹ ਿਾਏ ਿ ਹਾਪਮਲਾ ਤ ਮਕੜ ਨ ਮਾਰ ਕ

ਬਣਾ ਲਏ ਪਿਵ ਗਜ਼ਾ ਤ ਖਾਈ ਿਾਏ ਉਹ ਕਾਮਣੀ ਕ ਲਛਣੀ ਸ ਆਦ ਲਾ ਹ ਕਾਮਣੀ ਹ ਕਾਮਣੀ ਮਨ ਬਚਾ ਮਨ ਬਚਾ ਵਾਸਤਾ ਈ ਿੀਭ ਨ

ਇਹ ਖ਼ਨ ਦਾ ਨਾ ਸ ਆਦ ਪਾ ਦਰ ਹ ਕ ਬਪਹ ਪਰਹ ਨਾ ਕਲ ਆ ਨਾ ਕਲ ਆ

ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਤਰ ਗਲ ਥ ਪਚਮਟ ਕ

ਇਹ ਸ ਪਰਹਾ ਿ ਬਾਲ ਹ

ਛ ਰੀ ਹ ਸਸਕਾਰ ਦੀ ਿ ਕਰ ਰਹੀ ਹਲਾਲ ਹ

ਇਹ ਕਪਹਣ ਨ ਤ ਠੀਕ ਹ ਪਕ

ਤਰਾ ਮਰਾ ਹੀ ਲਾਲ ਹ

ਿ ਸਚੀਏ ਤ ਸਹਣੀਏ

ਤਨ ਸਦੀਵੀ ਮਰਦ ਦੀ ਮ ਿਾਣਦ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਸਾਡੀ ਵਫ਼ਾ ਨ ਗਾਲਹ ਹ

ਪਜ਼ਦਗੀ ਪਬਤਾਉਣ ਦੀ ਚਲੀ ਅਸ ਨ ਚਾਲ ਹ

ਮਨ ਸਦੀਵੀ ਨਾਰ ਦੀ ਤ ਿਾਣਦੀ ਪਕ ਭਾਲ ਹ

ਹ ਠੀਕ ਪਫਰ ਵੀ ਵਗ ਰਹੀ ਹ ਪਰਸ਼ਪਤਆ ਦੀ ਇਕ ਨਦੀ ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਮ ਉਪਿ

ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਤ ਛਬੀ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦਾ ਮ ਸਗਾ ਤ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦੀ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਹ ਠੀਕ ਪਕ ਤਰੀ ਮਰੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਸਾਨ ਆਪਣ ਹੀ ਆਪ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਿੀਲ ਵਦ ਤ

ਕ ਰਾਨ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਗਰੀਆ ਨ ਸਮ ਦੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਮਗਲੀਆ ਦਰਾਵੜ ਨ

ਆਰੀਆ ਤ ਮਾਣ ਨਹ ਅਿ ਤ ਪਦਲ ਨ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਪਦਮਾਗ਼ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਕ ਲ ਿਹਾਨ

ਸਾਡ ਵਾਕਣਾ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਸਗਰਦ

ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ

ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਹਬਹ ਚੀਨ ਕਬਤਰ ਵਾਕਣ ਗ ਟਕਦੀ ਤ ਸਨ-ਖਭ ਨ ਪਖਲਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਇਹ ਮਰੀ ਵਾਕਫ਼

ਤ ਹਮਦਰਦ ਦਾ ਘਰ

ਪਿਸ ਚ ਅਿ ਦੀ ਰਾਤ

ਮ ਇਹ ਹ ਗ ਜ਼ਾਰੀ ਪਿਸ ਦੀ ਸਰਤ

ਚਤ ਦ ਸਰਿ ਦ ਵਗ

ਨੀਮ-ਪਨਘੀ ਦਧੀਆ ਹ ਗ ਲਾਨਾਰੀ ਪਹ ਦੀ ਸਗਰਦ ਦ ਪਰਭਾਤ ਵਲ

ਪਨਤਰੀ ਮਦਰ ਦੀ ਪਚਰਨਾਮਤ ਦ ਵਗ

ਠਢੀ-ਠਢੀ ਸ ਚੀ-ਪਮਠੀ ਤ ਪਪਆਰੀ ਸ ਰਹੀ ਹ ਮਪਹਕ ਹਠ ਤ ਪਖਲਾਰੀ

ਉਫ਼

ਪਕਨੀ ਹ ਰਹੀ ਹ ਬਰਫ਼-ਬਾਰੀ ਏਸ ਬਸਤੀ ਦੀ ਠਰੀ ਹਈ ਬ ਕਲ

ਮਘ ਰਹੀ ਨਾ ਪਕਤ ਵੀ ਕਈ ਅਗਾਰੀ ਚਹ-ਪਾਸ ਜ਼ਪਹਰ ਮਹਰੀ ਬਰਫ਼ ਦਾ ਮਨ ਸਾਗਰ ਹ ਪਸਰਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਰਾ ਪਦਲ ਮਰਾ ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ

ਬਰਫ਼ ਸਗ ਹ ਬਰਫ਼ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਦਰ ਕਾਲਾ ਰ ਖ ਲਮਾ ਚੀਲਹ ਦਾ ਸ਼ੀਪਸ਼ਆ ਤ ਪਾਰ ਿ ਘਲਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਬਸਤੀ ਦੀ ਬਲਰੀ ਪਾਤਲੀ ਪਵਚ

ਸਲ ਵਤ ਚ ਪਭਆ ਹ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ

ਉਫ਼

ਇਹ ਮਨ ਕੀਹ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ

ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਸਰਦ ਤਾਬੀਰ ਪਵਚ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਕਚੀ ਗਰੀ ਿਹਾ ਸ ਤ-ਉਨਦਾ ਪਿਸਮ ਬਣਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਵਗ ਚਪਲਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਕਣ ਦਰਵਾਜ਼ ਨ ਹ ਖੜਕਾ ਪਰਹਾ

ਸ਼ਾਇਦ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਹ ਟ ਪਰਆ ਆ ਪਰਹਾ ਹ ਪਦਲਾ ਬ-ਹਪਸ਼ਆ

ਕ ਝ ਹਸ਼ ਕਰ

ਨਾ ਤ ਕਈ ਆ ਤ ਨਾ ਹੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਮਰਾ ਵਪਹਮ ਤਨ ਖਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਹ

ਇਕ ਤਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਘਰ

ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ

ਉਹ ਤ ਪਪਹਲ ਹੀ

ਅਮਾਨਤ ਹ ਪਕਸ ਦੀ ਤ ਤ ਐਵ ਪੀਣ ਪਗਲਾ ਪਾ ਪਰਹਾ ਰਸ਼ਮੀ ਿਹ ਵਗ ਰਹ ਉਹਦ ਸਵਾਸ ਤ

ਨਜ਼ਰ ਮਲੀ ਪਕਸ ਲਈ ਹ ਪਾ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਤ ਮਦਰ ਦੀ ਸ ਚੀ ਪਣ ਵਰਗਾ ਸ ਆਦ ਤ ਲਸੀ ਦਾ ਪਿਦਹ ਚ ਆ ਪਰਹਾ

ਹ ਮਨਾ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ

ਤ ਤ ਕਾ ਹੀ ਸ਼ਰਮ ਹ ਲਾਹ ਮਾਰੀ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਪਿਸਮ ਤਰਾ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਤ ਤ ਧ ਰ ਤ ਗ਼ਮ ਦੀ ਇਕ ਸਗਰਦ ਹ

ਕਰ ਨਾ ਐਵ ਮਰਖਾ ਤ ਨਜ਼ਰ ਮਾੜੀ ਲਭ ਹਮਦਰਦੀ ਚ ਨਾ ਕਈ ਪਚਗਾੜੀ ਵਖ ਤਰ ਤ ਵੀ ਵਧ ਕ ਸਰਦ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਪਕਨੀ ਹ ਸ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਬਹ-ਰਪੀਏ

ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਮਰ ਘਰ ਪਵਚ ਪਈ ਘ ਮਦੀ ਹ

ਚ ਪ ਚ ਪ ਤ ਵੀਰਾਨ

ਪਕਸ ਪਨਪਤਰ ਰ ਖ ਦ ਤ ਇਲ ਦ ਆਲਹਣ ਵਗ

ਗ ਮ-ਸ ਮ ਤ ਸ ਨਸਾਨ

ਸ਼ਾਮ-ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਐਸੀ ਬ-ਪਹਸ ਸ਼ਾਮ ਨ ਆਪਖ਼ਰ

ਮ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਸਵਰ ਆਦੀ ਿ ਕਰ ਇਸ ਨ ਵੀ ਆਉਣਾ ਸੀ ਇਹਦ ਨਾਲ ਤ ਚਗਾ ਸੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਦੀ ਬ ਕਲ ਪਵਚ

ਕਾਫ਼ੀ ਦ ਦ ਘ ਟ ਪਨਗਲ ਕ

ਪਸਗਰਟ ਧ ਖਾ ਕ ਬਪਹ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਸਰਪਮਡ-ਮਛੀ ਿਹੀਆ ਕ ੜੀਆ ਵਖਣ ਮਾਤਰ ਸੜਕ ਤ

ਯਾਰ ਦ ਸਗ ਭ ਲਣਾ ਸੀ ਥਕ ਟ ਟ ਕ ਸ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ

ਸਮ ਵੀ ਪਕਨੀ ਚਦਰੀ ਸ਼ ਹ

ਪਕਸ ਪ ਰਾਣ ਅਮਲੀ ਵਾਕਣ

ਪਦਨ ਭਰ ਪੀ ਕ ਡਡ ਸਹਰਾ ਗਲੀਆ ਤ ਬਾਜ਼ਾਰ ਦ ਪਵਚ

ਆਪਣੀ ਝਕ ਚ ਟ ਪਰਆ ਰਪਹਦ ਨਾ ਕ ਝ ਸ ਣਦ ਨਾ ਕ ਝ ਕਪਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਖੜਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਬਪਹਦ ਇਸ ਬਦਬ ਦ ਿਾਣ ਚ ਹਾਲ

ਯ ਗ ਿਡਾ ਇਕ ਪਲ ਰਪਹਦ

ਕਾਲੀਆ ਕਾਲੀਆ ਿੀਭ ਿਹੀਆ

ਮਰੀ ਹਥ-ਘੜੀ ਦੀਆ ਸਈਆ

ਮਰੀ ਪਹਕ ਪਵਚ ਲਮ ਲਮ

ਕਪਡਆ ਵਾਕਣ ਪ ੜੀਆ ਹਈਆ ਹਫ਼ੀਆ ਹਫ਼ੀਆ ਭਿ ਭਿ ਮਈਆ

ਪਦਨ ਭਰ ਸਮ ਦ ਖਹ ਤ ਬਲ ਵਾਕਣ ਿਈਆ ਹਈਆ

ਗ਼ਮ ਦ ਪਾਣੀ ਸਗ ਪਸਿਣ ਲਈ

ਮਰ ਪਦਲ ਦੀਆ ਬਿਰ ਰਹੀਆ ਅਿ ਦੀਆ ਸ਼ਾਮ ਐਵ ਗਈਆ

ਰਬ ਕਰ ਬਦਬ ਦੀ ਢਰੀ ਛਤੀ ਿਾਵ ਛਤੀ ਿਾਵ

ਿ ਰਬ ਕਰ ਕ ਬਹ -ਰਪਣੀ ਚਰ ਦ ਸਗ ਧਲ ਿਾਵ ਿ ਕਈ ਐਸਾ ਮਤਰ ਚਲ

ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਭਸਮ ਹ ਿਾਵ ਇਸ ਮਨਹਸ ਨ ਖ਼ਰ ਕਦ ਤਕ

ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ ਹ ਚਟਦ ਰਪਹਣਾ ਮ ਤ ਹਰ ਪਕਸ ਸਗ ਰਾਤ

ਨਚਣ ਬਾਲ-ਰਮ ਹ ਿਾਣਾ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਭਗ ਲਈ

ਅਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਪਪਹਲਾ ਚ ਮਣ ਬਾਲ-ਵਰਸ

ਟ ਰ ਸਾਡ ਦਰ ਆਇਆ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਪਮਟੀ ਦੀ ਬਾਜ਼ੀ ਦ ਪਲ ਖਡ ਗਵਾਇਆ

ਦਿਾ ਚ ਮਣ ਿ ਸਾਨ ਿ ਪੜਆ

ਉਹ ਸਾਡ ਮਚ ਨਾ ਆਇਆ

ਉਸ ਮਗਰ ਸ ਚ ਮਣ ਿ ਪੜਆ

ਪਰ ਹਠ ਨਾ ਲਾਇਆ

ਮ ੜ ਨਾ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਪਰ ਇਹ ਕਹਾ ਅਿ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਗਲ ਸਾਡ ਲਗ ਰਇਆ

ਹਠ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਪਸਕੀ ਤ ਚਾਨਣ ਪਿਸ ਚਇਆ

ਇਹ ਚ ਮਣ ਸਾਡਾ ਸਿਣ ਪਦਸਦਾ ਇਹ ਸਾਡਾ ਮਪਹਰਮ ਹਇਆ

ਡ ਘੀ ਢਾਬ ਪਹਿਰ ਦੀ ਸਾਡੀ ਡ ਬ ਮਇਆ ਡ ਬ ਮਇਆ

ਸਾਡਾ ਤਨ-ਮਨ ਹਪਰਆ ਹਇਆ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਕ ਪਦਲ-ਪਰਚਾਵਾ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਸਕਨ

ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਬਾਸ਼ ਨ ਇਕ ਪਤਤਲੀ ਕਪਹਣਾ ਇਹ ਹ ਪਨਰਾ ਿਨਨ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਪਿਹੜਾ ਮਪਰਆ

ਉਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਊਣ

ਮਰ-ਮ ਕ ਕ ਵੀ ਕਰ ਨਾ ਸਕਦਾ ਪਰੀ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਭਾਵ ਇਹ ਬਰਪਹਮਡ ਵੀ ਫਲ

ਿ ਪਫਰ ਅਰਨ ਵਰਨ

ਇਹ ਵੀ ਇਕ ਿਨਨ

ਮ ਹਾਲ ਤਾਜ਼ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਸਮਝ ਮਰਾ ਖ਼ਨ

ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਮਾਣ ਲਈ

ਪਿਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਹ

ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਕ ਪਕਸ ਗਰ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਮਲ ਉਿਾੜ ਦਰ ਚ

ਰਪਹਦਾ ਹਵ ਮਲਗ ਫਕਰ

ਤ ਿਠ ਟ ਕ ਦੀ ਆਸ ਲ ਕ

ਪਦਨ ਢਲ ਿ ਗਰ ਚ ਆਵ ਤ ਪਬਨ ਬ ਲਾਇਆ ਹੀ ਪਰਤ ਿਾਵ

ਔ-ਲਖ ਕਪਹ ਤ ਮਾਰ ਚਕਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਕਾਲ ਰਾਹ ਦ

ਐਸ ਬ-ਪਹਸ ਪੜਾਅ ਤ ਖਪੜਹਆ ਪਿਤ ਖ਼ਾਬ ਦ ਨੀਲ ਰ ਖ ਚ

ਪਣ ਪੀਲੀ ਪਿਹੀ ਵਗ ਰਹੀ ਏ

ਅਗ ਪਸਪਵਆ ਦੀ ਮਘ ਰਹੀ ਏ

ਕਦ ਕਦ ਕਈ ਗ਼ਮ ਦਾ ਪਛੀ ਪਰ ਨ ਆਪਣ ਹ ਫੜਫੜਦਾ ਤ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਪੀਲ ਅਰਸ਼

ਕਈ ਪਸਤਾਰਾ ਹ ਟ ਟ ਿਦਾ ਤ ਚਦੀ-ਵਨਾ ਖ਼ਾਬ ਮਰਾ ਸਮ ਦਾ ਹਰੀਅਲ ਹ ਟ ਕ ਿਦਾ ਪਵਹਦ ਪਵਹਦ ਹੀ ਨੀਲ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸਾਰਾ ਿਗਲ ਹ ਸ ਕ ਿਦਾ ਫਰ ਪਦਲ ਦੀ ਮਾਯਸ ਵਾਦੀ ਚ

ਤਲਖ਼ ਘੜੀਆ ਦ ਜ਼ਰਦ ਪਤਰ

ਚੀ ਚੀ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਝਠ ਥੜਾ ਹੀ ਮਾਰਦ ਨ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਪਰ ਦ ਨਾਲ ਖਪਹਦੀ ਇਕ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਮਪਹਲ ਚ

ਇਸ਼ਕ ਮਰਾ ਗਵਾਪਚਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਆਸ਼ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਰੀਆ ਦਾ ਆਪਖਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਹਰ ਗਲੀ ਹਾਏ ਗੀਤ ਵਰਗੀ ਨ ਹਾਰ ਦੀ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਪਟ ਚ

ਰਾਤ ਸ਼ਬਨਮ ਗ ਜ਼ਾਰਦੀ ਹ

ਤ ਹਰ ਦਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਪਾਕ ਪਮਟੀ ਦਾ ਖ਼ਨ ਪੀ ਕ ਮ ਿਨਮ ਲੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਪਕ ਦ ਧਨੀਆ ਚ

ਮਾਸਮੀਅਤ ਦਾ ਦ ਧ ਪੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਬਰਗ ਪਚਹਰ ਤ

ਝ ਰੜੀਆ ਦ ਨ ਝਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਪਕ ਸੀਨ ਅਦਰ ਨ

ਗ ਰਬਤ ਦ ਪਹਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਨਣ ਦ

ਦਵ ਦੀਵ ਹੀ ਪਹਸ ਚ ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਿਨਾਪਜ਼ਆ ਲਈ

ਖ਼ਰੀਦ ਕਫ਼ਨ ਵੀ ਪਵਕ ਚ ਕ ਨ

ਤ ਹਰ ਤੀਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਮ ਲਮ ਸੜਕ ਤ

ਿਾ ਕ ਕਈ ਕਦ ਨਹ ਮ ੜਦਾ ਇਹ ਸਮਝ ਲੀਤਾ ਿਦਾ ਹ ਮ ਰਦਾ

ਤ ਹਰ ਚਥੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਕਾਲ ਬਾਗ਼ ਚ

ਪਸਰਫ਼ ਆਸ ਦੀ ਪਣ ਿਾਵ ਕਦ ਕਦ ਹ ਓਸ ਿਹ ਚ

ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਵ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਆਬਾਦ ਕਰਨ ਨ ਤ ਹੀ ਰਕੜ

ਤ ਹੀ ਧਰਤੀ ਦਾ ਕਝ ਵਰਨ

ਤ ਹੀ ਕਰਨੀ ਫ਼ਜ਼ਾ ਮ ਅਤਰ

ਤ ਹੀ ਸਿ ਨ ਮਾਨਣਾ ਸ ਕ ਪਪਹਲ ਤ ਵਖ ਸਥਰ ਪਰ ਮ ਛਤੀ ਹੀ ਸਮਝ ਿਦਾ ਇਹ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸ਼ਰ ਹੀ ਹ

ਿ ਲਾ ਪਰਹਾ ਹ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਚਕਰ

ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਆਉਣ ਵਾਲ

ਇਹ ਲਕ ਪੜਹ ਕ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ ਇਹ ਉਹ ਪਵਚਾਰੀ ਬਦਬਖ਼ਤ ਰਹ ਹ

ਪਕ ਪਿਹੜੀ ਪਹਰਨ ਦ ਪਸਙ ਤ

ਉਦਾਸ ਲਪਮਹਆ ਨ ਫੜਣ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਚੜਹ ਰਹੀ ਏ ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ

ਪਕ ਹਠ ਦ ਫ ਲ ਦੀ ਮਪਹਕ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਰਹੀ ਏ

ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਪਨਕੀ ਉਮਰ

ਉਡਾ ਕ ਲ ਗਏ ਗ਼ਮ ਦ ਝਖੜ

ਵਫ਼ਾ ਦ ਸਹ ਦ ਮਲ ਤ

ਇਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਮ ਲਚਦਾ ਹ ਪਕ ਇਸ ਚ ਰਾਹ ਤ

ਮਨ ਕਈ ਉਿਾੜ ਦਵ ਤ ਮਰ ਮਥ ਦ ਕਾਲ ਅਖ਼ਰ ਤ

ਕਟ ਚਨ ਦਾ ਚਾੜਹ ਦਵ ਿ ਅਗ ਫ਼ ਰਕਤ ਦੀ ਪਦਨ ਦੀਵ ਪਵਚ ਚ ਰਾਹ ਦ ਸਾੜ ਦਵ ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਪਪਘਲ ਿਾਵਣ

ਇਹ ਬਦਨਸੀਬੀ ਦ ਕਾਲ ਕਕਰ

ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਬਦਲ ਿਾਵਣ

ਮਰੀ ਪਕਸਮਤ ਦ ਸਭ ਨਛਤਰ

ਮ ਮਨ ਖਤਾ ਦ ਨਾਮ ਸ ਖਗਾ ਆਪਣ ਗੀਤ ਦ ਸਨ-ਛਤਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

Page 57: Pc64 bDnc64 - Punjabi Library · Aate Dian Chirian Shiv Kumar Batalvi 6If Pc64 bDnc64 b]\ ?dWaY UIaZ\c 6If Pc64 bDnc64 DaRMc YaN D ^dÊNc 7? S_anc U^Nc ?^W NfYc WfYf Ph^N Unc bS6Yc

ਹ ਠੀਕ ਪਫਰ ਵੀ ਵਗ ਰਹੀ ਹ ਪਰਸ਼ਪਤਆ ਦੀ ਇਕ ਨਦੀ ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਮ ਉਪਿ

ਮ ਲਪਮਆ ਦੀ ਤ ਛਬੀ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦਾ ਮ ਸਗਾ ਤ ਨਾ ਵਫ਼ਾ ਦੀ ਤ ਸਗੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਹ ਠੀਕ ਪਕ ਤਰੀ ਮਰੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਸਾਨ ਆਪਣ ਹੀ ਆਪ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਅਿ ਅਿੀਲ ਵਦ ਤ

ਕ ਰਾਨ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਹ ਗਰੀਆ ਨ ਸਮ ਦੀ ਅਿ ਕਈ ਪਛਾਣ ਨਹ ਮਗਲੀਆ ਦਰਾਵੜ ਨ

ਆਰੀਆ ਤ ਮਾਣ ਨਹ ਅਿ ਤ ਪਦਲ ਨ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਪਦਮਾਗ਼ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਕ ਲ ਿਹਾਨ

ਸਾਡ ਵਾਕਣਾ ਹ ਅਿਨਬੀ ਤ ਸ਼ਾਇਦ ਅਿਨਬੀ ਰਹਗ ਇਕ ਸਦੀ ਿ ਦ ਸਦੀ ਇਹ ਆਸ ਹ ਉਮੀਦ ਹ

ਪਕ ਪਮਲ ਪਵਗ ਪਰ ਕਦੀ ਅਿ ਤ ਮ ਹ ਅਿਨਬੀ ਅਿ ਤ ਤ ਹ ਅਿਨਬੀ

ਸਗਰਦ

ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ

ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਹਬਹ ਚੀਨ ਕਬਤਰ ਵਾਕਣ ਗ ਟਕਦੀ ਤ ਸਨ-ਖਭ ਨ ਪਖਲਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਇਹ ਮਰੀ ਵਾਕਫ਼

ਤ ਹਮਦਰਦ ਦਾ ਘਰ

ਪਿਸ ਚ ਅਿ ਦੀ ਰਾਤ

ਮ ਇਹ ਹ ਗ ਜ਼ਾਰੀ ਪਿਸ ਦੀ ਸਰਤ

ਚਤ ਦ ਸਰਿ ਦ ਵਗ

ਨੀਮ-ਪਨਘੀ ਦਧੀਆ ਹ ਗ ਲਾਨਾਰੀ ਪਹ ਦੀ ਸਗਰਦ ਦ ਪਰਭਾਤ ਵਲ

ਪਨਤਰੀ ਮਦਰ ਦੀ ਪਚਰਨਾਮਤ ਦ ਵਗ

ਠਢੀ-ਠਢੀ ਸ ਚੀ-ਪਮਠੀ ਤ ਪਪਆਰੀ ਸ ਰਹੀ ਹ ਮਪਹਕ ਹਠ ਤ ਪਖਲਾਰੀ

ਉਫ਼

ਪਕਨੀ ਹ ਰਹੀ ਹ ਬਰਫ਼-ਬਾਰੀ ਏਸ ਬਸਤੀ ਦੀ ਠਰੀ ਹਈ ਬ ਕਲ

ਮਘ ਰਹੀ ਨਾ ਪਕਤ ਵੀ ਕਈ ਅਗਾਰੀ ਚਹ-ਪਾਸ ਜ਼ਪਹਰ ਮਹਰੀ ਬਰਫ਼ ਦਾ ਮਨ ਸਾਗਰ ਹ ਪਸਰਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਰਾ ਪਦਲ ਮਰਾ ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ

ਬਰਫ਼ ਸਗ ਹ ਬਰਫ਼ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਦਰ ਕਾਲਾ ਰ ਖ ਲਮਾ ਚੀਲਹ ਦਾ ਸ਼ੀਪਸ਼ਆ ਤ ਪਾਰ ਿ ਘਲਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਬਸਤੀ ਦੀ ਬਲਰੀ ਪਾਤਲੀ ਪਵਚ

ਸਲ ਵਤ ਚ ਪਭਆ ਹ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ

ਉਫ਼

ਇਹ ਮਨ ਕੀਹ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ

ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਸਰਦ ਤਾਬੀਰ ਪਵਚ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਕਚੀ ਗਰੀ ਿਹਾ ਸ ਤ-ਉਨਦਾ ਪਿਸਮ ਬਣਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਵਗ ਚਪਲਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਕਣ ਦਰਵਾਜ਼ ਨ ਹ ਖੜਕਾ ਪਰਹਾ

ਸ਼ਾਇਦ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਹ ਟ ਪਰਆ ਆ ਪਰਹਾ ਹ ਪਦਲਾ ਬ-ਹਪਸ਼ਆ

ਕ ਝ ਹਸ਼ ਕਰ

ਨਾ ਤ ਕਈ ਆ ਤ ਨਾ ਹੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਮਰਾ ਵਪਹਮ ਤਨ ਖਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਹ

ਇਕ ਤਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਘਰ

ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ

ਉਹ ਤ ਪਪਹਲ ਹੀ

ਅਮਾਨਤ ਹ ਪਕਸ ਦੀ ਤ ਤ ਐਵ ਪੀਣ ਪਗਲਾ ਪਾ ਪਰਹਾ ਰਸ਼ਮੀ ਿਹ ਵਗ ਰਹ ਉਹਦ ਸਵਾਸ ਤ

ਨਜ਼ਰ ਮਲੀ ਪਕਸ ਲਈ ਹ ਪਾ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਤ ਮਦਰ ਦੀ ਸ ਚੀ ਪਣ ਵਰਗਾ ਸ ਆਦ ਤ ਲਸੀ ਦਾ ਪਿਦਹ ਚ ਆ ਪਰਹਾ

ਹ ਮਨਾ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ

ਤ ਤ ਕਾ ਹੀ ਸ਼ਰਮ ਹ ਲਾਹ ਮਾਰੀ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਪਿਸਮ ਤਰਾ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਤ ਤ ਧ ਰ ਤ ਗ਼ਮ ਦੀ ਇਕ ਸਗਰਦ ਹ

ਕਰ ਨਾ ਐਵ ਮਰਖਾ ਤ ਨਜ਼ਰ ਮਾੜੀ ਲਭ ਹਮਦਰਦੀ ਚ ਨਾ ਕਈ ਪਚਗਾੜੀ ਵਖ ਤਰ ਤ ਵੀ ਵਧ ਕ ਸਰਦ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਪਕਨੀ ਹ ਸ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਬਹ-ਰਪੀਏ

ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਮਰ ਘਰ ਪਵਚ ਪਈ ਘ ਮਦੀ ਹ

ਚ ਪ ਚ ਪ ਤ ਵੀਰਾਨ

ਪਕਸ ਪਨਪਤਰ ਰ ਖ ਦ ਤ ਇਲ ਦ ਆਲਹਣ ਵਗ

ਗ ਮ-ਸ ਮ ਤ ਸ ਨਸਾਨ

ਸ਼ਾਮ-ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਐਸੀ ਬ-ਪਹਸ ਸ਼ਾਮ ਨ ਆਪਖ਼ਰ

ਮ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਸਵਰ ਆਦੀ ਿ ਕਰ ਇਸ ਨ ਵੀ ਆਉਣਾ ਸੀ ਇਹਦ ਨਾਲ ਤ ਚਗਾ ਸੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਦੀ ਬ ਕਲ ਪਵਚ

ਕਾਫ਼ੀ ਦ ਦ ਘ ਟ ਪਨਗਲ ਕ

ਪਸਗਰਟ ਧ ਖਾ ਕ ਬਪਹ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਸਰਪਮਡ-ਮਛੀ ਿਹੀਆ ਕ ੜੀਆ ਵਖਣ ਮਾਤਰ ਸੜਕ ਤ

ਯਾਰ ਦ ਸਗ ਭ ਲਣਾ ਸੀ ਥਕ ਟ ਟ ਕ ਸ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ

ਸਮ ਵੀ ਪਕਨੀ ਚਦਰੀ ਸ਼ ਹ

ਪਕਸ ਪ ਰਾਣ ਅਮਲੀ ਵਾਕਣ

ਪਦਨ ਭਰ ਪੀ ਕ ਡਡ ਸਹਰਾ ਗਲੀਆ ਤ ਬਾਜ਼ਾਰ ਦ ਪਵਚ

ਆਪਣੀ ਝਕ ਚ ਟ ਪਰਆ ਰਪਹਦ ਨਾ ਕ ਝ ਸ ਣਦ ਨਾ ਕ ਝ ਕਪਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਖੜਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਬਪਹਦ ਇਸ ਬਦਬ ਦ ਿਾਣ ਚ ਹਾਲ

ਯ ਗ ਿਡਾ ਇਕ ਪਲ ਰਪਹਦ

ਕਾਲੀਆ ਕਾਲੀਆ ਿੀਭ ਿਹੀਆ

ਮਰੀ ਹਥ-ਘੜੀ ਦੀਆ ਸਈਆ

ਮਰੀ ਪਹਕ ਪਵਚ ਲਮ ਲਮ

ਕਪਡਆ ਵਾਕਣ ਪ ੜੀਆ ਹਈਆ ਹਫ਼ੀਆ ਹਫ਼ੀਆ ਭਿ ਭਿ ਮਈਆ

ਪਦਨ ਭਰ ਸਮ ਦ ਖਹ ਤ ਬਲ ਵਾਕਣ ਿਈਆ ਹਈਆ

ਗ਼ਮ ਦ ਪਾਣੀ ਸਗ ਪਸਿਣ ਲਈ

ਮਰ ਪਦਲ ਦੀਆ ਬਿਰ ਰਹੀਆ ਅਿ ਦੀਆ ਸ਼ਾਮ ਐਵ ਗਈਆ

ਰਬ ਕਰ ਬਦਬ ਦੀ ਢਰੀ ਛਤੀ ਿਾਵ ਛਤੀ ਿਾਵ

ਿ ਰਬ ਕਰ ਕ ਬਹ -ਰਪਣੀ ਚਰ ਦ ਸਗ ਧਲ ਿਾਵ ਿ ਕਈ ਐਸਾ ਮਤਰ ਚਲ

ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਭਸਮ ਹ ਿਾਵ ਇਸ ਮਨਹਸ ਨ ਖ਼ਰ ਕਦ ਤਕ

ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ ਹ ਚਟਦ ਰਪਹਣਾ ਮ ਤ ਹਰ ਪਕਸ ਸਗ ਰਾਤ

ਨਚਣ ਬਾਲ-ਰਮ ਹ ਿਾਣਾ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਭਗ ਲਈ

ਅਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਪਪਹਲਾ ਚ ਮਣ ਬਾਲ-ਵਰਸ

ਟ ਰ ਸਾਡ ਦਰ ਆਇਆ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਪਮਟੀ ਦੀ ਬਾਜ਼ੀ ਦ ਪਲ ਖਡ ਗਵਾਇਆ

ਦਿਾ ਚ ਮਣ ਿ ਸਾਨ ਿ ਪੜਆ

ਉਹ ਸਾਡ ਮਚ ਨਾ ਆਇਆ

ਉਸ ਮਗਰ ਸ ਚ ਮਣ ਿ ਪੜਆ

ਪਰ ਹਠ ਨਾ ਲਾਇਆ

ਮ ੜ ਨਾ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਪਰ ਇਹ ਕਹਾ ਅਿ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਗਲ ਸਾਡ ਲਗ ਰਇਆ

ਹਠ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਪਸਕੀ ਤ ਚਾਨਣ ਪਿਸ ਚਇਆ

ਇਹ ਚ ਮਣ ਸਾਡਾ ਸਿਣ ਪਦਸਦਾ ਇਹ ਸਾਡਾ ਮਪਹਰਮ ਹਇਆ

ਡ ਘੀ ਢਾਬ ਪਹਿਰ ਦੀ ਸਾਡੀ ਡ ਬ ਮਇਆ ਡ ਬ ਮਇਆ

ਸਾਡਾ ਤਨ-ਮਨ ਹਪਰਆ ਹਇਆ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਕ ਪਦਲ-ਪਰਚਾਵਾ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਸਕਨ

ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਬਾਸ਼ ਨ ਇਕ ਪਤਤਲੀ ਕਪਹਣਾ ਇਹ ਹ ਪਨਰਾ ਿਨਨ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਪਿਹੜਾ ਮਪਰਆ

ਉਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਊਣ

ਮਰ-ਮ ਕ ਕ ਵੀ ਕਰ ਨਾ ਸਕਦਾ ਪਰੀ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਭਾਵ ਇਹ ਬਰਪਹਮਡ ਵੀ ਫਲ

ਿ ਪਫਰ ਅਰਨ ਵਰਨ

ਇਹ ਵੀ ਇਕ ਿਨਨ

ਮ ਹਾਲ ਤਾਜ਼ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਸਮਝ ਮਰਾ ਖ਼ਨ

ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਮਾਣ ਲਈ

ਪਿਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਹ

ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਕ ਪਕਸ ਗਰ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਮਲ ਉਿਾੜ ਦਰ ਚ

ਰਪਹਦਾ ਹਵ ਮਲਗ ਫਕਰ

ਤ ਿਠ ਟ ਕ ਦੀ ਆਸ ਲ ਕ

ਪਦਨ ਢਲ ਿ ਗਰ ਚ ਆਵ ਤ ਪਬਨ ਬ ਲਾਇਆ ਹੀ ਪਰਤ ਿਾਵ

ਔ-ਲਖ ਕਪਹ ਤ ਮਾਰ ਚਕਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਕਾਲ ਰਾਹ ਦ

ਐਸ ਬ-ਪਹਸ ਪੜਾਅ ਤ ਖਪੜਹਆ ਪਿਤ ਖ਼ਾਬ ਦ ਨੀਲ ਰ ਖ ਚ

ਪਣ ਪੀਲੀ ਪਿਹੀ ਵਗ ਰਹੀ ਏ

ਅਗ ਪਸਪਵਆ ਦੀ ਮਘ ਰਹੀ ਏ

ਕਦ ਕਦ ਕਈ ਗ਼ਮ ਦਾ ਪਛੀ ਪਰ ਨ ਆਪਣ ਹ ਫੜਫੜਦਾ ਤ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਪੀਲ ਅਰਸ਼

ਕਈ ਪਸਤਾਰਾ ਹ ਟ ਟ ਿਦਾ ਤ ਚਦੀ-ਵਨਾ ਖ਼ਾਬ ਮਰਾ ਸਮ ਦਾ ਹਰੀਅਲ ਹ ਟ ਕ ਿਦਾ ਪਵਹਦ ਪਵਹਦ ਹੀ ਨੀਲ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸਾਰਾ ਿਗਲ ਹ ਸ ਕ ਿਦਾ ਫਰ ਪਦਲ ਦੀ ਮਾਯਸ ਵਾਦੀ ਚ

ਤਲਖ਼ ਘੜੀਆ ਦ ਜ਼ਰਦ ਪਤਰ

ਚੀ ਚੀ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਝਠ ਥੜਾ ਹੀ ਮਾਰਦ ਨ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਪਰ ਦ ਨਾਲ ਖਪਹਦੀ ਇਕ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਮਪਹਲ ਚ

ਇਸ਼ਕ ਮਰਾ ਗਵਾਪਚਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਆਸ਼ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਰੀਆ ਦਾ ਆਪਖਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਹਰ ਗਲੀ ਹਾਏ ਗੀਤ ਵਰਗੀ ਨ ਹਾਰ ਦੀ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਪਟ ਚ

ਰਾਤ ਸ਼ਬਨਮ ਗ ਜ਼ਾਰਦੀ ਹ

ਤ ਹਰ ਦਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਪਾਕ ਪਮਟੀ ਦਾ ਖ਼ਨ ਪੀ ਕ ਮ ਿਨਮ ਲੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਪਕ ਦ ਧਨੀਆ ਚ

ਮਾਸਮੀਅਤ ਦਾ ਦ ਧ ਪੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਬਰਗ ਪਚਹਰ ਤ

ਝ ਰੜੀਆ ਦ ਨ ਝਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਪਕ ਸੀਨ ਅਦਰ ਨ

ਗ ਰਬਤ ਦ ਪਹਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਨਣ ਦ

ਦਵ ਦੀਵ ਹੀ ਪਹਸ ਚ ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਿਨਾਪਜ਼ਆ ਲਈ

ਖ਼ਰੀਦ ਕਫ਼ਨ ਵੀ ਪਵਕ ਚ ਕ ਨ

ਤ ਹਰ ਤੀਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਮ ਲਮ ਸੜਕ ਤ

ਿਾ ਕ ਕਈ ਕਦ ਨਹ ਮ ੜਦਾ ਇਹ ਸਮਝ ਲੀਤਾ ਿਦਾ ਹ ਮ ਰਦਾ

ਤ ਹਰ ਚਥੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਕਾਲ ਬਾਗ਼ ਚ

ਪਸਰਫ਼ ਆਸ ਦੀ ਪਣ ਿਾਵ ਕਦ ਕਦ ਹ ਓਸ ਿਹ ਚ

ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਵ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਆਬਾਦ ਕਰਨ ਨ ਤ ਹੀ ਰਕੜ

ਤ ਹੀ ਧਰਤੀ ਦਾ ਕਝ ਵਰਨ

ਤ ਹੀ ਕਰਨੀ ਫ਼ਜ਼ਾ ਮ ਅਤਰ

ਤ ਹੀ ਸਿ ਨ ਮਾਨਣਾ ਸ ਕ ਪਪਹਲ ਤ ਵਖ ਸਥਰ ਪਰ ਮ ਛਤੀ ਹੀ ਸਮਝ ਿਦਾ ਇਹ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸ਼ਰ ਹੀ ਹ

ਿ ਲਾ ਪਰਹਾ ਹ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਚਕਰ

ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਆਉਣ ਵਾਲ

ਇਹ ਲਕ ਪੜਹ ਕ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ ਇਹ ਉਹ ਪਵਚਾਰੀ ਬਦਬਖ਼ਤ ਰਹ ਹ

ਪਕ ਪਿਹੜੀ ਪਹਰਨ ਦ ਪਸਙ ਤ

ਉਦਾਸ ਲਪਮਹਆ ਨ ਫੜਣ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਚੜਹ ਰਹੀ ਏ ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ

ਪਕ ਹਠ ਦ ਫ ਲ ਦੀ ਮਪਹਕ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਰਹੀ ਏ

ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਪਨਕੀ ਉਮਰ

ਉਡਾ ਕ ਲ ਗਏ ਗ਼ਮ ਦ ਝਖੜ

ਵਫ਼ਾ ਦ ਸਹ ਦ ਮਲ ਤ

ਇਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਮ ਲਚਦਾ ਹ ਪਕ ਇਸ ਚ ਰਾਹ ਤ

ਮਨ ਕਈ ਉਿਾੜ ਦਵ ਤ ਮਰ ਮਥ ਦ ਕਾਲ ਅਖ਼ਰ ਤ

ਕਟ ਚਨ ਦਾ ਚਾੜਹ ਦਵ ਿ ਅਗ ਫ਼ ਰਕਤ ਦੀ ਪਦਨ ਦੀਵ ਪਵਚ ਚ ਰਾਹ ਦ ਸਾੜ ਦਵ ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਪਪਘਲ ਿਾਵਣ

ਇਹ ਬਦਨਸੀਬੀ ਦ ਕਾਲ ਕਕਰ

ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਬਦਲ ਿਾਵਣ

ਮਰੀ ਪਕਸਮਤ ਦ ਸਭ ਨਛਤਰ

ਮ ਮਨ ਖਤਾ ਦ ਨਾਮ ਸ ਖਗਾ ਆਪਣ ਗੀਤ ਦ ਸਨ-ਛਤਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

Page 58: Pc64 bDnc64 - Punjabi Library · Aate Dian Chirian Shiv Kumar Batalvi 6If Pc64 bDnc64 b]\ ?dWaY UIaZ\c 6If Pc64 bDnc64 DaRMc YaN D ^dÊNc 7? S_anc U^Nc ?^W NfYc WfYf Ph^N Unc bS6Yc

ਸਗਰਦ

ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ

ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਹਬਹ ਚੀਨ ਕਬਤਰ ਵਾਕਣ ਗ ਟਕਦੀ ਤ ਸਨ-ਖਭ ਨ ਪਖਲਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ ਇਹ ਮਰੀ ਵਾਕਫ਼

ਤ ਹਮਦਰਦ ਦਾ ਘਰ

ਪਿਸ ਚ ਅਿ ਦੀ ਰਾਤ

ਮ ਇਹ ਹ ਗ ਜ਼ਾਰੀ ਪਿਸ ਦੀ ਸਰਤ

ਚਤ ਦ ਸਰਿ ਦ ਵਗ

ਨੀਮ-ਪਨਘੀ ਦਧੀਆ ਹ ਗ ਲਾਨਾਰੀ ਪਹ ਦੀ ਸਗਰਦ ਦ ਪਰਭਾਤ ਵਲ

ਪਨਤਰੀ ਮਦਰ ਦੀ ਪਚਰਨਾਮਤ ਦ ਵਗ

ਠਢੀ-ਠਢੀ ਸ ਚੀ-ਪਮਠੀ ਤ ਪਪਆਰੀ ਸ ਰਹੀ ਹ ਮਪਹਕ ਹਠ ਤ ਪਖਲਾਰੀ

ਉਫ਼

ਪਕਨੀ ਹ ਰਹੀ ਹ ਬਰਫ਼-ਬਾਰੀ ਏਸ ਬਸਤੀ ਦੀ ਠਰੀ ਹਈ ਬ ਕਲ

ਮਘ ਰਹੀ ਨਾ ਪਕਤ ਵੀ ਕਈ ਅਗਾਰੀ ਚਹ-ਪਾਸ ਜ਼ਪਹਰ ਮਹਰੀ ਬਰਫ਼ ਦਾ ਮਨ ਸਾਗਰ ਹ ਪਸਰਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਰਾ ਪਦਲ ਮਰਾ ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ

ਬਰਫ਼ ਸਗ ਹ ਬਰਫ਼ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਦਰ ਕਾਲਾ ਰ ਖ ਲਮਾ ਚੀਲਹ ਦਾ ਸ਼ੀਪਸ਼ਆ ਤ ਪਾਰ ਿ ਘਲਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਬਸਤੀ ਦੀ ਬਲਰੀ ਪਾਤਲੀ ਪਵਚ

ਸਲ ਵਤ ਚ ਪਭਆ ਹ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ

ਉਫ਼

ਇਹ ਮਨ ਕੀਹ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ

ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਸਰਦ ਤਾਬੀਰ ਪਵਚ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਕਚੀ ਗਰੀ ਿਹਾ ਸ ਤ-ਉਨਦਾ ਪਿਸਮ ਬਣਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਵਗ ਚਪਲਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਕਣ ਦਰਵਾਜ਼ ਨ ਹ ਖੜਕਾ ਪਰਹਾ

ਸ਼ਾਇਦ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਹ ਟ ਪਰਆ ਆ ਪਰਹਾ ਹ ਪਦਲਾ ਬ-ਹਪਸ਼ਆ

ਕ ਝ ਹਸ਼ ਕਰ

ਨਾ ਤ ਕਈ ਆ ਤ ਨਾ ਹੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਮਰਾ ਵਪਹਮ ਤਨ ਖਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਹ

ਇਕ ਤਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਘਰ

ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ

ਉਹ ਤ ਪਪਹਲ ਹੀ

ਅਮਾਨਤ ਹ ਪਕਸ ਦੀ ਤ ਤ ਐਵ ਪੀਣ ਪਗਲਾ ਪਾ ਪਰਹਾ ਰਸ਼ਮੀ ਿਹ ਵਗ ਰਹ ਉਹਦ ਸਵਾਸ ਤ

ਨਜ਼ਰ ਮਲੀ ਪਕਸ ਲਈ ਹ ਪਾ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਤ ਮਦਰ ਦੀ ਸ ਚੀ ਪਣ ਵਰਗਾ ਸ ਆਦ ਤ ਲਸੀ ਦਾ ਪਿਦਹ ਚ ਆ ਪਰਹਾ

ਹ ਮਨਾ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ

ਤ ਤ ਕਾ ਹੀ ਸ਼ਰਮ ਹ ਲਾਹ ਮਾਰੀ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਪਿਸਮ ਤਰਾ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਤ ਤ ਧ ਰ ਤ ਗ਼ਮ ਦੀ ਇਕ ਸਗਰਦ ਹ

ਕਰ ਨਾ ਐਵ ਮਰਖਾ ਤ ਨਜ਼ਰ ਮਾੜੀ ਲਭ ਹਮਦਰਦੀ ਚ ਨਾ ਕਈ ਪਚਗਾੜੀ ਵਖ ਤਰ ਤ ਵੀ ਵਧ ਕ ਸਰਦ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਪਕਨੀ ਹ ਸ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਬਹ-ਰਪੀਏ

ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਮਰ ਘਰ ਪਵਚ ਪਈ ਘ ਮਦੀ ਹ

ਚ ਪ ਚ ਪ ਤ ਵੀਰਾਨ

ਪਕਸ ਪਨਪਤਰ ਰ ਖ ਦ ਤ ਇਲ ਦ ਆਲਹਣ ਵਗ

ਗ ਮ-ਸ ਮ ਤ ਸ ਨਸਾਨ

ਸ਼ਾਮ-ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਐਸੀ ਬ-ਪਹਸ ਸ਼ਾਮ ਨ ਆਪਖ਼ਰ

ਮ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਸਵਰ ਆਦੀ ਿ ਕਰ ਇਸ ਨ ਵੀ ਆਉਣਾ ਸੀ ਇਹਦ ਨਾਲ ਤ ਚਗਾ ਸੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਦੀ ਬ ਕਲ ਪਵਚ

ਕਾਫ਼ੀ ਦ ਦ ਘ ਟ ਪਨਗਲ ਕ

ਪਸਗਰਟ ਧ ਖਾ ਕ ਬਪਹ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਸਰਪਮਡ-ਮਛੀ ਿਹੀਆ ਕ ੜੀਆ ਵਖਣ ਮਾਤਰ ਸੜਕ ਤ

ਯਾਰ ਦ ਸਗ ਭ ਲਣਾ ਸੀ ਥਕ ਟ ਟ ਕ ਸ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ

ਸਮ ਵੀ ਪਕਨੀ ਚਦਰੀ ਸ਼ ਹ

ਪਕਸ ਪ ਰਾਣ ਅਮਲੀ ਵਾਕਣ

ਪਦਨ ਭਰ ਪੀ ਕ ਡਡ ਸਹਰਾ ਗਲੀਆ ਤ ਬਾਜ਼ਾਰ ਦ ਪਵਚ

ਆਪਣੀ ਝਕ ਚ ਟ ਪਰਆ ਰਪਹਦ ਨਾ ਕ ਝ ਸ ਣਦ ਨਾ ਕ ਝ ਕਪਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਖੜਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਬਪਹਦ ਇਸ ਬਦਬ ਦ ਿਾਣ ਚ ਹਾਲ

ਯ ਗ ਿਡਾ ਇਕ ਪਲ ਰਪਹਦ

ਕਾਲੀਆ ਕਾਲੀਆ ਿੀਭ ਿਹੀਆ

ਮਰੀ ਹਥ-ਘੜੀ ਦੀਆ ਸਈਆ

ਮਰੀ ਪਹਕ ਪਵਚ ਲਮ ਲਮ

ਕਪਡਆ ਵਾਕਣ ਪ ੜੀਆ ਹਈਆ ਹਫ਼ੀਆ ਹਫ਼ੀਆ ਭਿ ਭਿ ਮਈਆ

ਪਦਨ ਭਰ ਸਮ ਦ ਖਹ ਤ ਬਲ ਵਾਕਣ ਿਈਆ ਹਈਆ

ਗ਼ਮ ਦ ਪਾਣੀ ਸਗ ਪਸਿਣ ਲਈ

ਮਰ ਪਦਲ ਦੀਆ ਬਿਰ ਰਹੀਆ ਅਿ ਦੀਆ ਸ਼ਾਮ ਐਵ ਗਈਆ

ਰਬ ਕਰ ਬਦਬ ਦੀ ਢਰੀ ਛਤੀ ਿਾਵ ਛਤੀ ਿਾਵ

ਿ ਰਬ ਕਰ ਕ ਬਹ -ਰਪਣੀ ਚਰ ਦ ਸਗ ਧਲ ਿਾਵ ਿ ਕਈ ਐਸਾ ਮਤਰ ਚਲ

ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਭਸਮ ਹ ਿਾਵ ਇਸ ਮਨਹਸ ਨ ਖ਼ਰ ਕਦ ਤਕ

ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ ਹ ਚਟਦ ਰਪਹਣਾ ਮ ਤ ਹਰ ਪਕਸ ਸਗ ਰਾਤ

ਨਚਣ ਬਾਲ-ਰਮ ਹ ਿਾਣਾ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਭਗ ਲਈ

ਅਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਪਪਹਲਾ ਚ ਮਣ ਬਾਲ-ਵਰਸ

ਟ ਰ ਸਾਡ ਦਰ ਆਇਆ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਪਮਟੀ ਦੀ ਬਾਜ਼ੀ ਦ ਪਲ ਖਡ ਗਵਾਇਆ

ਦਿਾ ਚ ਮਣ ਿ ਸਾਨ ਿ ਪੜਆ

ਉਹ ਸਾਡ ਮਚ ਨਾ ਆਇਆ

ਉਸ ਮਗਰ ਸ ਚ ਮਣ ਿ ਪੜਆ

ਪਰ ਹਠ ਨਾ ਲਾਇਆ

ਮ ੜ ਨਾ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਪਰ ਇਹ ਕਹਾ ਅਿ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਗਲ ਸਾਡ ਲਗ ਰਇਆ

ਹਠ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਪਸਕੀ ਤ ਚਾਨਣ ਪਿਸ ਚਇਆ

ਇਹ ਚ ਮਣ ਸਾਡਾ ਸਿਣ ਪਦਸਦਾ ਇਹ ਸਾਡਾ ਮਪਹਰਮ ਹਇਆ

ਡ ਘੀ ਢਾਬ ਪਹਿਰ ਦੀ ਸਾਡੀ ਡ ਬ ਮਇਆ ਡ ਬ ਮਇਆ

ਸਾਡਾ ਤਨ-ਮਨ ਹਪਰਆ ਹਇਆ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਕ ਪਦਲ-ਪਰਚਾਵਾ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਸਕਨ

ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਬਾਸ਼ ਨ ਇਕ ਪਤਤਲੀ ਕਪਹਣਾ ਇਹ ਹ ਪਨਰਾ ਿਨਨ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਪਿਹੜਾ ਮਪਰਆ

ਉਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਊਣ

ਮਰ-ਮ ਕ ਕ ਵੀ ਕਰ ਨਾ ਸਕਦਾ ਪਰੀ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਭਾਵ ਇਹ ਬਰਪਹਮਡ ਵੀ ਫਲ

ਿ ਪਫਰ ਅਰਨ ਵਰਨ

ਇਹ ਵੀ ਇਕ ਿਨਨ

ਮ ਹਾਲ ਤਾਜ਼ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਸਮਝ ਮਰਾ ਖ਼ਨ

ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਮਾਣ ਲਈ

ਪਿਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਹ

ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਕ ਪਕਸ ਗਰ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਮਲ ਉਿਾੜ ਦਰ ਚ

ਰਪਹਦਾ ਹਵ ਮਲਗ ਫਕਰ

ਤ ਿਠ ਟ ਕ ਦੀ ਆਸ ਲ ਕ

ਪਦਨ ਢਲ ਿ ਗਰ ਚ ਆਵ ਤ ਪਬਨ ਬ ਲਾਇਆ ਹੀ ਪਰਤ ਿਾਵ

ਔ-ਲਖ ਕਪਹ ਤ ਮਾਰ ਚਕਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਕਾਲ ਰਾਹ ਦ

ਐਸ ਬ-ਪਹਸ ਪੜਾਅ ਤ ਖਪੜਹਆ ਪਿਤ ਖ਼ਾਬ ਦ ਨੀਲ ਰ ਖ ਚ

ਪਣ ਪੀਲੀ ਪਿਹੀ ਵਗ ਰਹੀ ਏ

ਅਗ ਪਸਪਵਆ ਦੀ ਮਘ ਰਹੀ ਏ

ਕਦ ਕਦ ਕਈ ਗ਼ਮ ਦਾ ਪਛੀ ਪਰ ਨ ਆਪਣ ਹ ਫੜਫੜਦਾ ਤ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਪੀਲ ਅਰਸ਼

ਕਈ ਪਸਤਾਰਾ ਹ ਟ ਟ ਿਦਾ ਤ ਚਦੀ-ਵਨਾ ਖ਼ਾਬ ਮਰਾ ਸਮ ਦਾ ਹਰੀਅਲ ਹ ਟ ਕ ਿਦਾ ਪਵਹਦ ਪਵਹਦ ਹੀ ਨੀਲ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸਾਰਾ ਿਗਲ ਹ ਸ ਕ ਿਦਾ ਫਰ ਪਦਲ ਦੀ ਮਾਯਸ ਵਾਦੀ ਚ

ਤਲਖ਼ ਘੜੀਆ ਦ ਜ਼ਰਦ ਪਤਰ

ਚੀ ਚੀ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਝਠ ਥੜਾ ਹੀ ਮਾਰਦ ਨ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਪਰ ਦ ਨਾਲ ਖਪਹਦੀ ਇਕ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਮਪਹਲ ਚ

ਇਸ਼ਕ ਮਰਾ ਗਵਾਪਚਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਆਸ਼ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਰੀਆ ਦਾ ਆਪਖਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਹਰ ਗਲੀ ਹਾਏ ਗੀਤ ਵਰਗੀ ਨ ਹਾਰ ਦੀ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਪਟ ਚ

ਰਾਤ ਸ਼ਬਨਮ ਗ ਜ਼ਾਰਦੀ ਹ

ਤ ਹਰ ਦਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਪਾਕ ਪਮਟੀ ਦਾ ਖ਼ਨ ਪੀ ਕ ਮ ਿਨਮ ਲੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਪਕ ਦ ਧਨੀਆ ਚ

ਮਾਸਮੀਅਤ ਦਾ ਦ ਧ ਪੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਬਰਗ ਪਚਹਰ ਤ

ਝ ਰੜੀਆ ਦ ਨ ਝਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਪਕ ਸੀਨ ਅਦਰ ਨ

ਗ ਰਬਤ ਦ ਪਹਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਨਣ ਦ

ਦਵ ਦੀਵ ਹੀ ਪਹਸ ਚ ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਿਨਾਪਜ਼ਆ ਲਈ

ਖ਼ਰੀਦ ਕਫ਼ਨ ਵੀ ਪਵਕ ਚ ਕ ਨ

ਤ ਹਰ ਤੀਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਮ ਲਮ ਸੜਕ ਤ

ਿਾ ਕ ਕਈ ਕਦ ਨਹ ਮ ੜਦਾ ਇਹ ਸਮਝ ਲੀਤਾ ਿਦਾ ਹ ਮ ਰਦਾ

ਤ ਹਰ ਚਥੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਕਾਲ ਬਾਗ਼ ਚ

ਪਸਰਫ਼ ਆਸ ਦੀ ਪਣ ਿਾਵ ਕਦ ਕਦ ਹ ਓਸ ਿਹ ਚ

ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਵ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਆਬਾਦ ਕਰਨ ਨ ਤ ਹੀ ਰਕੜ

ਤ ਹੀ ਧਰਤੀ ਦਾ ਕਝ ਵਰਨ

ਤ ਹੀ ਕਰਨੀ ਫ਼ਜ਼ਾ ਮ ਅਤਰ

ਤ ਹੀ ਸਿ ਨ ਮਾਨਣਾ ਸ ਕ ਪਪਹਲ ਤ ਵਖ ਸਥਰ ਪਰ ਮ ਛਤੀ ਹੀ ਸਮਝ ਿਦਾ ਇਹ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸ਼ਰ ਹੀ ਹ

ਿ ਲਾ ਪਰਹਾ ਹ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਚਕਰ

ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਆਉਣ ਵਾਲ

ਇਹ ਲਕ ਪੜਹ ਕ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ ਇਹ ਉਹ ਪਵਚਾਰੀ ਬਦਬਖ਼ਤ ਰਹ ਹ

ਪਕ ਪਿਹੜੀ ਪਹਰਨ ਦ ਪਸਙ ਤ

ਉਦਾਸ ਲਪਮਹਆ ਨ ਫੜਣ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਚੜਹ ਰਹੀ ਏ ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ

ਪਕ ਹਠ ਦ ਫ ਲ ਦੀ ਮਪਹਕ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਰਹੀ ਏ

ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਪਨਕੀ ਉਮਰ

ਉਡਾ ਕ ਲ ਗਏ ਗ਼ਮ ਦ ਝਖੜ

ਵਫ਼ਾ ਦ ਸਹ ਦ ਮਲ ਤ

ਇਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਮ ਲਚਦਾ ਹ ਪਕ ਇਸ ਚ ਰਾਹ ਤ

ਮਨ ਕਈ ਉਿਾੜ ਦਵ ਤ ਮਰ ਮਥ ਦ ਕਾਲ ਅਖ਼ਰ ਤ

ਕਟ ਚਨ ਦਾ ਚਾੜਹ ਦਵ ਿ ਅਗ ਫ਼ ਰਕਤ ਦੀ ਪਦਨ ਦੀਵ ਪਵਚ ਚ ਰਾਹ ਦ ਸਾੜ ਦਵ ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਪਪਘਲ ਿਾਵਣ

ਇਹ ਬਦਨਸੀਬੀ ਦ ਕਾਲ ਕਕਰ

ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਬਦਲ ਿਾਵਣ

ਮਰੀ ਪਕਸਮਤ ਦ ਸਭ ਨਛਤਰ

ਮ ਮਨ ਖਤਾ ਦ ਨਾਮ ਸ ਖਗਾ ਆਪਣ ਗੀਤ ਦ ਸਨ-ਛਤਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

Page 59: Pc64 bDnc64 - Punjabi Library · Aate Dian Chirian Shiv Kumar Batalvi 6If Pc64 bDnc64 b]\ ?dWaY UIaZ\c 6If Pc64 bDnc64 DaRMc YaN D ^dÊNc 7? S_anc U^Nc ?^W NfYc WfYf Ph^N Unc bS6Yc

ਮਘ ਰਹੀ ਨਾ ਪਕਤ ਵੀ ਕਈ ਅਗਾਰੀ ਚਹ-ਪਾਸ ਜ਼ਪਹਰ ਮਹਰੀ ਬਰਫ਼ ਦਾ ਮਨ ਸਾਗਰ ਹ ਪਸਰਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਮਰਾ ਪਦਲ ਮਰਾ ਪਿਸਮ ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ

ਬਰਫ਼ ਸਗ ਹ ਬਰਫ਼ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਦਰ ਕਾਲਾ ਰ ਖ ਲਮਾ ਚੀਲਹ ਦਾ ਸ਼ੀਪਸ਼ਆ ਤ ਪਾਰ ਿ ਘਲਾ ਪਰਹਾ ਮਨ ਬਸਤੀ ਦੀ ਬਲਰੀ ਪਾਤਲੀ ਪਵਚ

ਸਲ ਵਤ ਚ ਪਭਆ ਹ ਨਜ਼ਰ ਆ ਪਰਹਾ

ਉਫ਼

ਇਹ ਮਨ ਕੀਹ ਹ ਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ

ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦੀ ਸਰਦ ਤਾਬੀਰ ਪਵਚ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਕਚੀ ਗਰੀ ਿਹਾ ਸ ਤ-ਉਨਦਾ ਪਿਸਮ ਬਣਦਾ ਿਾ ਪਰਹਾ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਵਗ ਚਪਲਆ ਿਾ ਪਰਹਾ ਕਣ ਦਰਵਾਜ਼ ਨ ਹ ਖੜਕਾ ਪਰਹਾ

ਸ਼ਾਇਦ ਪਹਮ-ਮਾਨਵ ਹ ਟ ਪਰਆ ਆ ਪਰਹਾ ਹ ਪਦਲਾ ਬ-ਹਪਸ਼ਆ

ਕ ਝ ਹਸ਼ ਕਰ

ਨਾ ਤ ਕਈ ਆ ਤ ਨਾ ਹੀ ਿਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਮਰਾ ਵਪਹਮ ਤਨ ਖਾ ਪਰਹਾ ਇਹ ਤ ਹ

ਇਕ ਤਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦਾ ਘਰ

ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ ਕ ਝ ਸਚ ਕਰ

ਉਹ ਤ ਪਪਹਲ ਹੀ

ਅਮਾਨਤ ਹ ਪਕਸ ਦੀ ਤ ਤ ਐਵ ਪੀਣ ਪਗਲਾ ਪਾ ਪਰਹਾ ਰਸ਼ਮੀ ਿਹ ਵਗ ਰਹ ਉਹਦ ਸਵਾਸ ਤ

ਨਜ਼ਰ ਮਲੀ ਪਕਸ ਲਈ ਹ ਪਾ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਤ ਮਦਰ ਦੀ ਸ ਚੀ ਪਣ ਵਰਗਾ ਸ ਆਦ ਤ ਲਸੀ ਦਾ ਪਿਦਹ ਚ ਆ ਪਰਹਾ

ਹ ਮਨਾ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ

ਤ ਤ ਕਾ ਹੀ ਸ਼ਰਮ ਹ ਲਾਹ ਮਾਰੀ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਪਿਸਮ ਤਰਾ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਤ ਤ ਧ ਰ ਤ ਗ਼ਮ ਦੀ ਇਕ ਸਗਰਦ ਹ

ਕਰ ਨਾ ਐਵ ਮਰਖਾ ਤ ਨਜ਼ਰ ਮਾੜੀ ਲਭ ਹਮਦਰਦੀ ਚ ਨਾ ਕਈ ਪਚਗਾੜੀ ਵਖ ਤਰ ਤ ਵੀ ਵਧ ਕ ਸਰਦ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਪਕਨੀ ਹ ਸ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਬਹ-ਰਪੀਏ

ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਮਰ ਘਰ ਪਵਚ ਪਈ ਘ ਮਦੀ ਹ

ਚ ਪ ਚ ਪ ਤ ਵੀਰਾਨ

ਪਕਸ ਪਨਪਤਰ ਰ ਖ ਦ ਤ ਇਲ ਦ ਆਲਹਣ ਵਗ

ਗ ਮ-ਸ ਮ ਤ ਸ ਨਸਾਨ

ਸ਼ਾਮ-ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਐਸੀ ਬ-ਪਹਸ ਸ਼ਾਮ ਨ ਆਪਖ਼ਰ

ਮ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਸਵਰ ਆਦੀ ਿ ਕਰ ਇਸ ਨ ਵੀ ਆਉਣਾ ਸੀ ਇਹਦ ਨਾਲ ਤ ਚਗਾ ਸੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਦੀ ਬ ਕਲ ਪਵਚ

ਕਾਫ਼ੀ ਦ ਦ ਘ ਟ ਪਨਗਲ ਕ

ਪਸਗਰਟ ਧ ਖਾ ਕ ਬਪਹ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਸਰਪਮਡ-ਮਛੀ ਿਹੀਆ ਕ ੜੀਆ ਵਖਣ ਮਾਤਰ ਸੜਕ ਤ

ਯਾਰ ਦ ਸਗ ਭ ਲਣਾ ਸੀ ਥਕ ਟ ਟ ਕ ਸ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ

ਸਮ ਵੀ ਪਕਨੀ ਚਦਰੀ ਸ਼ ਹ

ਪਕਸ ਪ ਰਾਣ ਅਮਲੀ ਵਾਕਣ

ਪਦਨ ਭਰ ਪੀ ਕ ਡਡ ਸਹਰਾ ਗਲੀਆ ਤ ਬਾਜ਼ਾਰ ਦ ਪਵਚ

ਆਪਣੀ ਝਕ ਚ ਟ ਪਰਆ ਰਪਹਦ ਨਾ ਕ ਝ ਸ ਣਦ ਨਾ ਕ ਝ ਕਪਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਖੜਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਬਪਹਦ ਇਸ ਬਦਬ ਦ ਿਾਣ ਚ ਹਾਲ

ਯ ਗ ਿਡਾ ਇਕ ਪਲ ਰਪਹਦ

ਕਾਲੀਆ ਕਾਲੀਆ ਿੀਭ ਿਹੀਆ

ਮਰੀ ਹਥ-ਘੜੀ ਦੀਆ ਸਈਆ

ਮਰੀ ਪਹਕ ਪਵਚ ਲਮ ਲਮ

ਕਪਡਆ ਵਾਕਣ ਪ ੜੀਆ ਹਈਆ ਹਫ਼ੀਆ ਹਫ਼ੀਆ ਭਿ ਭਿ ਮਈਆ

ਪਦਨ ਭਰ ਸਮ ਦ ਖਹ ਤ ਬਲ ਵਾਕਣ ਿਈਆ ਹਈਆ

ਗ਼ਮ ਦ ਪਾਣੀ ਸਗ ਪਸਿਣ ਲਈ

ਮਰ ਪਦਲ ਦੀਆ ਬਿਰ ਰਹੀਆ ਅਿ ਦੀਆ ਸ਼ਾਮ ਐਵ ਗਈਆ

ਰਬ ਕਰ ਬਦਬ ਦੀ ਢਰੀ ਛਤੀ ਿਾਵ ਛਤੀ ਿਾਵ

ਿ ਰਬ ਕਰ ਕ ਬਹ -ਰਪਣੀ ਚਰ ਦ ਸਗ ਧਲ ਿਾਵ ਿ ਕਈ ਐਸਾ ਮਤਰ ਚਲ

ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਭਸਮ ਹ ਿਾਵ ਇਸ ਮਨਹਸ ਨ ਖ਼ਰ ਕਦ ਤਕ

ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ ਹ ਚਟਦ ਰਪਹਣਾ ਮ ਤ ਹਰ ਪਕਸ ਸਗ ਰਾਤ

ਨਚਣ ਬਾਲ-ਰਮ ਹ ਿਾਣਾ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਭਗ ਲਈ

ਅਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਪਪਹਲਾ ਚ ਮਣ ਬਾਲ-ਵਰਸ

ਟ ਰ ਸਾਡ ਦਰ ਆਇਆ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਪਮਟੀ ਦੀ ਬਾਜ਼ੀ ਦ ਪਲ ਖਡ ਗਵਾਇਆ

ਦਿਾ ਚ ਮਣ ਿ ਸਾਨ ਿ ਪੜਆ

ਉਹ ਸਾਡ ਮਚ ਨਾ ਆਇਆ

ਉਸ ਮਗਰ ਸ ਚ ਮਣ ਿ ਪੜਆ

ਪਰ ਹਠ ਨਾ ਲਾਇਆ

ਮ ੜ ਨਾ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਪਰ ਇਹ ਕਹਾ ਅਿ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਗਲ ਸਾਡ ਲਗ ਰਇਆ

ਹਠ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਪਸਕੀ ਤ ਚਾਨਣ ਪਿਸ ਚਇਆ

ਇਹ ਚ ਮਣ ਸਾਡਾ ਸਿਣ ਪਦਸਦਾ ਇਹ ਸਾਡਾ ਮਪਹਰਮ ਹਇਆ

ਡ ਘੀ ਢਾਬ ਪਹਿਰ ਦੀ ਸਾਡੀ ਡ ਬ ਮਇਆ ਡ ਬ ਮਇਆ

ਸਾਡਾ ਤਨ-ਮਨ ਹਪਰਆ ਹਇਆ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਕ ਪਦਲ-ਪਰਚਾਵਾ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਸਕਨ

ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਬਾਸ਼ ਨ ਇਕ ਪਤਤਲੀ ਕਪਹਣਾ ਇਹ ਹ ਪਨਰਾ ਿਨਨ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਪਿਹੜਾ ਮਪਰਆ

ਉਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਊਣ

ਮਰ-ਮ ਕ ਕ ਵੀ ਕਰ ਨਾ ਸਕਦਾ ਪਰੀ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਭਾਵ ਇਹ ਬਰਪਹਮਡ ਵੀ ਫਲ

ਿ ਪਫਰ ਅਰਨ ਵਰਨ

ਇਹ ਵੀ ਇਕ ਿਨਨ

ਮ ਹਾਲ ਤਾਜ਼ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਸਮਝ ਮਰਾ ਖ਼ਨ

ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਮਾਣ ਲਈ

ਪਿਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਹ

ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਕ ਪਕਸ ਗਰ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਮਲ ਉਿਾੜ ਦਰ ਚ

ਰਪਹਦਾ ਹਵ ਮਲਗ ਫਕਰ

ਤ ਿਠ ਟ ਕ ਦੀ ਆਸ ਲ ਕ

ਪਦਨ ਢਲ ਿ ਗਰ ਚ ਆਵ ਤ ਪਬਨ ਬ ਲਾਇਆ ਹੀ ਪਰਤ ਿਾਵ

ਔ-ਲਖ ਕਪਹ ਤ ਮਾਰ ਚਕਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਕਾਲ ਰਾਹ ਦ

ਐਸ ਬ-ਪਹਸ ਪੜਾਅ ਤ ਖਪੜਹਆ ਪਿਤ ਖ਼ਾਬ ਦ ਨੀਲ ਰ ਖ ਚ

ਪਣ ਪੀਲੀ ਪਿਹੀ ਵਗ ਰਹੀ ਏ

ਅਗ ਪਸਪਵਆ ਦੀ ਮਘ ਰਹੀ ਏ

ਕਦ ਕਦ ਕਈ ਗ਼ਮ ਦਾ ਪਛੀ ਪਰ ਨ ਆਪਣ ਹ ਫੜਫੜਦਾ ਤ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਪੀਲ ਅਰਸ਼

ਕਈ ਪਸਤਾਰਾ ਹ ਟ ਟ ਿਦਾ ਤ ਚਦੀ-ਵਨਾ ਖ਼ਾਬ ਮਰਾ ਸਮ ਦਾ ਹਰੀਅਲ ਹ ਟ ਕ ਿਦਾ ਪਵਹਦ ਪਵਹਦ ਹੀ ਨੀਲ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸਾਰਾ ਿਗਲ ਹ ਸ ਕ ਿਦਾ ਫਰ ਪਦਲ ਦੀ ਮਾਯਸ ਵਾਦੀ ਚ

ਤਲਖ਼ ਘੜੀਆ ਦ ਜ਼ਰਦ ਪਤਰ

ਚੀ ਚੀ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਝਠ ਥੜਾ ਹੀ ਮਾਰਦ ਨ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਪਰ ਦ ਨਾਲ ਖਪਹਦੀ ਇਕ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਮਪਹਲ ਚ

ਇਸ਼ਕ ਮਰਾ ਗਵਾਪਚਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਆਸ਼ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਰੀਆ ਦਾ ਆਪਖਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਹਰ ਗਲੀ ਹਾਏ ਗੀਤ ਵਰਗੀ ਨ ਹਾਰ ਦੀ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਪਟ ਚ

ਰਾਤ ਸ਼ਬਨਮ ਗ ਜ਼ਾਰਦੀ ਹ

ਤ ਹਰ ਦਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਪਾਕ ਪਮਟੀ ਦਾ ਖ਼ਨ ਪੀ ਕ ਮ ਿਨਮ ਲੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਪਕ ਦ ਧਨੀਆ ਚ

ਮਾਸਮੀਅਤ ਦਾ ਦ ਧ ਪੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਬਰਗ ਪਚਹਰ ਤ

ਝ ਰੜੀਆ ਦ ਨ ਝਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਪਕ ਸੀਨ ਅਦਰ ਨ

ਗ ਰਬਤ ਦ ਪਹਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਨਣ ਦ

ਦਵ ਦੀਵ ਹੀ ਪਹਸ ਚ ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਿਨਾਪਜ਼ਆ ਲਈ

ਖ਼ਰੀਦ ਕਫ਼ਨ ਵੀ ਪਵਕ ਚ ਕ ਨ

ਤ ਹਰ ਤੀਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਮ ਲਮ ਸੜਕ ਤ

ਿਾ ਕ ਕਈ ਕਦ ਨਹ ਮ ੜਦਾ ਇਹ ਸਮਝ ਲੀਤਾ ਿਦਾ ਹ ਮ ਰਦਾ

ਤ ਹਰ ਚਥੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਕਾਲ ਬਾਗ਼ ਚ

ਪਸਰਫ਼ ਆਸ ਦੀ ਪਣ ਿਾਵ ਕਦ ਕਦ ਹ ਓਸ ਿਹ ਚ

ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਵ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਆਬਾਦ ਕਰਨ ਨ ਤ ਹੀ ਰਕੜ

ਤ ਹੀ ਧਰਤੀ ਦਾ ਕਝ ਵਰਨ

ਤ ਹੀ ਕਰਨੀ ਫ਼ਜ਼ਾ ਮ ਅਤਰ

ਤ ਹੀ ਸਿ ਨ ਮਾਨਣਾ ਸ ਕ ਪਪਹਲ ਤ ਵਖ ਸਥਰ ਪਰ ਮ ਛਤੀ ਹੀ ਸਮਝ ਿਦਾ ਇਹ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸ਼ਰ ਹੀ ਹ

ਿ ਲਾ ਪਰਹਾ ਹ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਚਕਰ

ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਆਉਣ ਵਾਲ

ਇਹ ਲਕ ਪੜਹ ਕ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ ਇਹ ਉਹ ਪਵਚਾਰੀ ਬਦਬਖ਼ਤ ਰਹ ਹ

ਪਕ ਪਿਹੜੀ ਪਹਰਨ ਦ ਪਸਙ ਤ

ਉਦਾਸ ਲਪਮਹਆ ਨ ਫੜਣ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਚੜਹ ਰਹੀ ਏ ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ

ਪਕ ਹਠ ਦ ਫ ਲ ਦੀ ਮਪਹਕ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਰਹੀ ਏ

ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਪਨਕੀ ਉਮਰ

ਉਡਾ ਕ ਲ ਗਏ ਗ਼ਮ ਦ ਝਖੜ

ਵਫ਼ਾ ਦ ਸਹ ਦ ਮਲ ਤ

ਇਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਮ ਲਚਦਾ ਹ ਪਕ ਇਸ ਚ ਰਾਹ ਤ

ਮਨ ਕਈ ਉਿਾੜ ਦਵ ਤ ਮਰ ਮਥ ਦ ਕਾਲ ਅਖ਼ਰ ਤ

ਕਟ ਚਨ ਦਾ ਚਾੜਹ ਦਵ ਿ ਅਗ ਫ਼ ਰਕਤ ਦੀ ਪਦਨ ਦੀਵ ਪਵਚ ਚ ਰਾਹ ਦ ਸਾੜ ਦਵ ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਪਪਘਲ ਿਾਵਣ

ਇਹ ਬਦਨਸੀਬੀ ਦ ਕਾਲ ਕਕਰ

ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਬਦਲ ਿਾਵਣ

ਮਰੀ ਪਕਸਮਤ ਦ ਸਭ ਨਛਤਰ

ਮ ਮਨ ਖਤਾ ਦ ਨਾਮ ਸ ਖਗਾ ਆਪਣ ਗੀਤ ਦ ਸਨ-ਛਤਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

Page 60: Pc64 bDnc64 - Punjabi Library · Aate Dian Chirian Shiv Kumar Batalvi 6If Pc64 bDnc64 b]\ ?dWaY UIaZ\c 6If Pc64 bDnc64 DaRMc YaN D ^dÊNc 7? S_anc U^Nc ?^W NfYc WfYf Ph^N Unc bS6Yc

ਅਮਾਨਤ ਹ ਪਕਸ ਦੀ ਤ ਤ ਐਵ ਪੀਣ ਪਗਲਾ ਪਾ ਪਰਹਾ ਰਸ਼ਮੀ ਿਹ ਵਗ ਰਹ ਉਹਦ ਸਵਾਸ ਤ

ਨਜ਼ਰ ਮਲੀ ਪਕਸ ਲਈ ਹ ਪਾ ਪਰਹਾ

ਉਹ ਤ ਮਦਰ ਦੀ ਸ ਚੀ ਪਣ ਵਰਗਾ ਸ ਆਦ ਤ ਲਸੀ ਦਾ ਪਿਦਹ ਚ ਆ ਪਰਹਾ

ਹ ਮਨਾ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ ਕ ਝ ਸ਼ਰਮ ਕਰ

ਤ ਤ ਕਾ ਹੀ ਸ਼ਰਮ ਹ ਲਾਹ ਮਾਰੀ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਪਿਸਮ ਤਰਾ ਹਣ ਦ ਿ ਸ ਨ ਹ ਿਾਏ ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਤ ਤ ਧ ਰ ਤ ਗ਼ਮ ਦੀ ਇਕ ਸਗਰਦ ਹ

ਕਰ ਨਾ ਐਵ ਮਰਖਾ ਤ ਨਜ਼ਰ ਮਾੜੀ ਲਭ ਹਮਦਰਦੀ ਚ ਨਾ ਕਈ ਪਚਗਾੜੀ ਵਖ ਤਰ ਤ ਵੀ ਵਧ ਕ ਸਰਦ ਹ

ਪਫਰ ਵੀ ਪਕਨੀ ਹ ਸ ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਯਖ-ਠਡੀ ਰਾਤ ਦ ਅਤਮ ਸਮ

ਮਰ ਲਾਗ

ਮਰੀ ਹਮਦਰਦਣ ਦ ਵਗ

ਸ ਰਹੀ ਹ ਚਾਨਣੀ ਦੀ ਝ ਭ ਮਾਰੀ ਪਹ ਮਹੀਨਾ ਸਰਦ ਇਹ

ਬਸਤੀ ਪਹਾੜੀ

ਬਹ-ਰਪੀਏ

ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਮਰ ਘਰ ਪਵਚ ਪਈ ਘ ਮਦੀ ਹ

ਚ ਪ ਚ ਪ ਤ ਵੀਰਾਨ

ਪਕਸ ਪਨਪਤਰ ਰ ਖ ਦ ਤ ਇਲ ਦ ਆਲਹਣ ਵਗ

ਗ ਮ-ਸ ਮ ਤ ਸ ਨਸਾਨ

ਸ਼ਾਮ-ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਐਸੀ ਬ-ਪਹਸ ਸ਼ਾਮ ਨ ਆਪਖ਼ਰ

ਮ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਸਵਰ ਆਦੀ ਿ ਕਰ ਇਸ ਨ ਵੀ ਆਉਣਾ ਸੀ ਇਹਦ ਨਾਲ ਤ ਚਗਾ ਸੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਦੀ ਬ ਕਲ ਪਵਚ

ਕਾਫ਼ੀ ਦ ਦ ਘ ਟ ਪਨਗਲ ਕ

ਪਸਗਰਟ ਧ ਖਾ ਕ ਬਪਹ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਸਰਪਮਡ-ਮਛੀ ਿਹੀਆ ਕ ੜੀਆ ਵਖਣ ਮਾਤਰ ਸੜਕ ਤ

ਯਾਰ ਦ ਸਗ ਭ ਲਣਾ ਸੀ ਥਕ ਟ ਟ ਕ ਸ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ

ਸਮ ਵੀ ਪਕਨੀ ਚਦਰੀ ਸ਼ ਹ

ਪਕਸ ਪ ਰਾਣ ਅਮਲੀ ਵਾਕਣ

ਪਦਨ ਭਰ ਪੀ ਕ ਡਡ ਸਹਰਾ ਗਲੀਆ ਤ ਬਾਜ਼ਾਰ ਦ ਪਵਚ

ਆਪਣੀ ਝਕ ਚ ਟ ਪਰਆ ਰਪਹਦ ਨਾ ਕ ਝ ਸ ਣਦ ਨਾ ਕ ਝ ਕਪਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਖੜਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਬਪਹਦ ਇਸ ਬਦਬ ਦ ਿਾਣ ਚ ਹਾਲ

ਯ ਗ ਿਡਾ ਇਕ ਪਲ ਰਪਹਦ

ਕਾਲੀਆ ਕਾਲੀਆ ਿੀਭ ਿਹੀਆ

ਮਰੀ ਹਥ-ਘੜੀ ਦੀਆ ਸਈਆ

ਮਰੀ ਪਹਕ ਪਵਚ ਲਮ ਲਮ

ਕਪਡਆ ਵਾਕਣ ਪ ੜੀਆ ਹਈਆ ਹਫ਼ੀਆ ਹਫ਼ੀਆ ਭਿ ਭਿ ਮਈਆ

ਪਦਨ ਭਰ ਸਮ ਦ ਖਹ ਤ ਬਲ ਵਾਕਣ ਿਈਆ ਹਈਆ

ਗ਼ਮ ਦ ਪਾਣੀ ਸਗ ਪਸਿਣ ਲਈ

ਮਰ ਪਦਲ ਦੀਆ ਬਿਰ ਰਹੀਆ ਅਿ ਦੀਆ ਸ਼ਾਮ ਐਵ ਗਈਆ

ਰਬ ਕਰ ਬਦਬ ਦੀ ਢਰੀ ਛਤੀ ਿਾਵ ਛਤੀ ਿਾਵ

ਿ ਰਬ ਕਰ ਕ ਬਹ -ਰਪਣੀ ਚਰ ਦ ਸਗ ਧਲ ਿਾਵ ਿ ਕਈ ਐਸਾ ਮਤਰ ਚਲ

ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਭਸਮ ਹ ਿਾਵ ਇਸ ਮਨਹਸ ਨ ਖ਼ਰ ਕਦ ਤਕ

ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ ਹ ਚਟਦ ਰਪਹਣਾ ਮ ਤ ਹਰ ਪਕਸ ਸਗ ਰਾਤ

ਨਚਣ ਬਾਲ-ਰਮ ਹ ਿਾਣਾ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਭਗ ਲਈ

ਅਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਪਪਹਲਾ ਚ ਮਣ ਬਾਲ-ਵਰਸ

ਟ ਰ ਸਾਡ ਦਰ ਆਇਆ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਪਮਟੀ ਦੀ ਬਾਜ਼ੀ ਦ ਪਲ ਖਡ ਗਵਾਇਆ

ਦਿਾ ਚ ਮਣ ਿ ਸਾਨ ਿ ਪੜਆ

ਉਹ ਸਾਡ ਮਚ ਨਾ ਆਇਆ

ਉਸ ਮਗਰ ਸ ਚ ਮਣ ਿ ਪੜਆ

ਪਰ ਹਠ ਨਾ ਲਾਇਆ

ਮ ੜ ਨਾ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਪਰ ਇਹ ਕਹਾ ਅਿ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਗਲ ਸਾਡ ਲਗ ਰਇਆ

ਹਠ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਪਸਕੀ ਤ ਚਾਨਣ ਪਿਸ ਚਇਆ

ਇਹ ਚ ਮਣ ਸਾਡਾ ਸਿਣ ਪਦਸਦਾ ਇਹ ਸਾਡਾ ਮਪਹਰਮ ਹਇਆ

ਡ ਘੀ ਢਾਬ ਪਹਿਰ ਦੀ ਸਾਡੀ ਡ ਬ ਮਇਆ ਡ ਬ ਮਇਆ

ਸਾਡਾ ਤਨ-ਮਨ ਹਪਰਆ ਹਇਆ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਕ ਪਦਲ-ਪਰਚਾਵਾ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਸਕਨ

ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਬਾਸ਼ ਨ ਇਕ ਪਤਤਲੀ ਕਪਹਣਾ ਇਹ ਹ ਪਨਰਾ ਿਨਨ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਪਿਹੜਾ ਮਪਰਆ

ਉਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਊਣ

ਮਰ-ਮ ਕ ਕ ਵੀ ਕਰ ਨਾ ਸਕਦਾ ਪਰੀ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਭਾਵ ਇਹ ਬਰਪਹਮਡ ਵੀ ਫਲ

ਿ ਪਫਰ ਅਰਨ ਵਰਨ

ਇਹ ਵੀ ਇਕ ਿਨਨ

ਮ ਹਾਲ ਤਾਜ਼ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਸਮਝ ਮਰਾ ਖ਼ਨ

ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਮਾਣ ਲਈ

ਪਿਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਹ

ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਕ ਪਕਸ ਗਰ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਮਲ ਉਿਾੜ ਦਰ ਚ

ਰਪਹਦਾ ਹਵ ਮਲਗ ਫਕਰ

ਤ ਿਠ ਟ ਕ ਦੀ ਆਸ ਲ ਕ

ਪਦਨ ਢਲ ਿ ਗਰ ਚ ਆਵ ਤ ਪਬਨ ਬ ਲਾਇਆ ਹੀ ਪਰਤ ਿਾਵ

ਔ-ਲਖ ਕਪਹ ਤ ਮਾਰ ਚਕਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਕਾਲ ਰਾਹ ਦ

ਐਸ ਬ-ਪਹਸ ਪੜਾਅ ਤ ਖਪੜਹਆ ਪਿਤ ਖ਼ਾਬ ਦ ਨੀਲ ਰ ਖ ਚ

ਪਣ ਪੀਲੀ ਪਿਹੀ ਵਗ ਰਹੀ ਏ

ਅਗ ਪਸਪਵਆ ਦੀ ਮਘ ਰਹੀ ਏ

ਕਦ ਕਦ ਕਈ ਗ਼ਮ ਦਾ ਪਛੀ ਪਰ ਨ ਆਪਣ ਹ ਫੜਫੜਦਾ ਤ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਪੀਲ ਅਰਸ਼

ਕਈ ਪਸਤਾਰਾ ਹ ਟ ਟ ਿਦਾ ਤ ਚਦੀ-ਵਨਾ ਖ਼ਾਬ ਮਰਾ ਸਮ ਦਾ ਹਰੀਅਲ ਹ ਟ ਕ ਿਦਾ ਪਵਹਦ ਪਵਹਦ ਹੀ ਨੀਲ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸਾਰਾ ਿਗਲ ਹ ਸ ਕ ਿਦਾ ਫਰ ਪਦਲ ਦੀ ਮਾਯਸ ਵਾਦੀ ਚ

ਤਲਖ਼ ਘੜੀਆ ਦ ਜ਼ਰਦ ਪਤਰ

ਚੀ ਚੀ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਝਠ ਥੜਾ ਹੀ ਮਾਰਦ ਨ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਪਰ ਦ ਨਾਲ ਖਪਹਦੀ ਇਕ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਮਪਹਲ ਚ

ਇਸ਼ਕ ਮਰਾ ਗਵਾਪਚਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਆਸ਼ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਰੀਆ ਦਾ ਆਪਖਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਹਰ ਗਲੀ ਹਾਏ ਗੀਤ ਵਰਗੀ ਨ ਹਾਰ ਦੀ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਪਟ ਚ

ਰਾਤ ਸ਼ਬਨਮ ਗ ਜ਼ਾਰਦੀ ਹ

ਤ ਹਰ ਦਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਪਾਕ ਪਮਟੀ ਦਾ ਖ਼ਨ ਪੀ ਕ ਮ ਿਨਮ ਲੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਪਕ ਦ ਧਨੀਆ ਚ

ਮਾਸਮੀਅਤ ਦਾ ਦ ਧ ਪੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਬਰਗ ਪਚਹਰ ਤ

ਝ ਰੜੀਆ ਦ ਨ ਝਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਪਕ ਸੀਨ ਅਦਰ ਨ

ਗ ਰਬਤ ਦ ਪਹਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਨਣ ਦ

ਦਵ ਦੀਵ ਹੀ ਪਹਸ ਚ ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਿਨਾਪਜ਼ਆ ਲਈ

ਖ਼ਰੀਦ ਕਫ਼ਨ ਵੀ ਪਵਕ ਚ ਕ ਨ

ਤ ਹਰ ਤੀਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਮ ਲਮ ਸੜਕ ਤ

ਿਾ ਕ ਕਈ ਕਦ ਨਹ ਮ ੜਦਾ ਇਹ ਸਮਝ ਲੀਤਾ ਿਦਾ ਹ ਮ ਰਦਾ

ਤ ਹਰ ਚਥੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਕਾਲ ਬਾਗ਼ ਚ

ਪਸਰਫ਼ ਆਸ ਦੀ ਪਣ ਿਾਵ ਕਦ ਕਦ ਹ ਓਸ ਿਹ ਚ

ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਵ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਆਬਾਦ ਕਰਨ ਨ ਤ ਹੀ ਰਕੜ

ਤ ਹੀ ਧਰਤੀ ਦਾ ਕਝ ਵਰਨ

ਤ ਹੀ ਕਰਨੀ ਫ਼ਜ਼ਾ ਮ ਅਤਰ

ਤ ਹੀ ਸਿ ਨ ਮਾਨਣਾ ਸ ਕ ਪਪਹਲ ਤ ਵਖ ਸਥਰ ਪਰ ਮ ਛਤੀ ਹੀ ਸਮਝ ਿਦਾ ਇਹ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸ਼ਰ ਹੀ ਹ

ਿ ਲਾ ਪਰਹਾ ਹ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਚਕਰ

ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਆਉਣ ਵਾਲ

ਇਹ ਲਕ ਪੜਹ ਕ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ ਇਹ ਉਹ ਪਵਚਾਰੀ ਬਦਬਖ਼ਤ ਰਹ ਹ

ਪਕ ਪਿਹੜੀ ਪਹਰਨ ਦ ਪਸਙ ਤ

ਉਦਾਸ ਲਪਮਹਆ ਨ ਫੜਣ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਚੜਹ ਰਹੀ ਏ ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ

ਪਕ ਹਠ ਦ ਫ ਲ ਦੀ ਮਪਹਕ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਰਹੀ ਏ

ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਪਨਕੀ ਉਮਰ

ਉਡਾ ਕ ਲ ਗਏ ਗ਼ਮ ਦ ਝਖੜ

ਵਫ਼ਾ ਦ ਸਹ ਦ ਮਲ ਤ

ਇਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਮ ਲਚਦਾ ਹ ਪਕ ਇਸ ਚ ਰਾਹ ਤ

ਮਨ ਕਈ ਉਿਾੜ ਦਵ ਤ ਮਰ ਮਥ ਦ ਕਾਲ ਅਖ਼ਰ ਤ

ਕਟ ਚਨ ਦਾ ਚਾੜਹ ਦਵ ਿ ਅਗ ਫ਼ ਰਕਤ ਦੀ ਪਦਨ ਦੀਵ ਪਵਚ ਚ ਰਾਹ ਦ ਸਾੜ ਦਵ ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਪਪਘਲ ਿਾਵਣ

ਇਹ ਬਦਨਸੀਬੀ ਦ ਕਾਲ ਕਕਰ

ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਬਦਲ ਿਾਵਣ

ਮਰੀ ਪਕਸਮਤ ਦ ਸਭ ਨਛਤਰ

ਮ ਮਨ ਖਤਾ ਦ ਨਾਮ ਸ ਖਗਾ ਆਪਣ ਗੀਤ ਦ ਸਨ-ਛਤਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

Page 61: Pc64 bDnc64 - Punjabi Library · Aate Dian Chirian Shiv Kumar Batalvi 6If Pc64 bDnc64 b]\ ?dWaY UIaZ\c 6If Pc64 bDnc64 DaRMc YaN D ^dÊNc 7? S_anc U^Nc ?^W NfYc WfYf Ph^N Unc bS6Yc

ਬਹ-ਰਪੀਏ

ਸ਼ਾਮ

ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਮਰ ਘਰ ਪਵਚ ਪਈ ਘ ਮਦੀ ਹ

ਚ ਪ ਚ ਪ ਤ ਵੀਰਾਨ

ਪਕਸ ਪਨਪਤਰ ਰ ਖ ਦ ਤ ਇਲ ਦ ਆਲਹਣ ਵਗ

ਗ ਮ-ਸ ਮ ਤ ਸ ਨਸਾਨ

ਸ਼ਾਮ-ਇਹ ਅਿ ਦੀ ਸ਼ਾਮ

ਐਸੀ ਬ-ਪਹਸ ਸ਼ਾਮ ਨ ਆਪਖ਼ਰ

ਮ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਸਵਰ ਆਦੀ ਿ ਕਰ ਇਸ ਨ ਵੀ ਆਉਣਾ ਸੀ ਇਹਦ ਨਾਲ ਤ ਚਗਾ ਸੀ ਕਾਹਵਾ-ਖਾਨ ਦੀ ਬ ਕਲ ਪਵਚ

ਕਾਫ਼ੀ ਦ ਦ ਘ ਟ ਪਨਗਲ ਕ

ਪਸਗਰਟ ਧ ਖਾ ਕ ਬਪਹ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਸਰਪਮਡ-ਮਛੀ ਿਹੀਆ ਕ ੜੀਆ ਵਖਣ ਮਾਤਰ ਸੜਕ ਤ

ਯਾਰ ਦ ਸਗ ਭ ਲਣਾ ਸੀ ਥਕ ਟ ਟ ਕ ਸ ਰਪਹਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ ਘਰ ਬਪਹ ਕ ਮ ਕੀਹ ਲਣਾ ਸੀ

ਸਮ ਵੀ ਪਕਨੀ ਚਦਰੀ ਸ਼ ਹ

ਪਕਸ ਪ ਰਾਣ ਅਮਲੀ ਵਾਕਣ

ਪਦਨ ਭਰ ਪੀ ਕ ਡਡ ਸਹਰਾ ਗਲੀਆ ਤ ਬਾਜ਼ਾਰ ਦ ਪਵਚ

ਆਪਣੀ ਝਕ ਚ ਟ ਪਰਆ ਰਪਹਦ ਨਾ ਕ ਝ ਸ ਣਦ ਨਾ ਕ ਝ ਕਪਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਖੜਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਬਪਹਦ ਇਸ ਬਦਬ ਦ ਿਾਣ ਚ ਹਾਲ

ਯ ਗ ਿਡਾ ਇਕ ਪਲ ਰਪਹਦ

ਕਾਲੀਆ ਕਾਲੀਆ ਿੀਭ ਿਹੀਆ

ਮਰੀ ਹਥ-ਘੜੀ ਦੀਆ ਸਈਆ

ਮਰੀ ਪਹਕ ਪਵਚ ਲਮ ਲਮ

ਕਪਡਆ ਵਾਕਣ ਪ ੜੀਆ ਹਈਆ ਹਫ਼ੀਆ ਹਫ਼ੀਆ ਭਿ ਭਿ ਮਈਆ

ਪਦਨ ਭਰ ਸਮ ਦ ਖਹ ਤ ਬਲ ਵਾਕਣ ਿਈਆ ਹਈਆ

ਗ਼ਮ ਦ ਪਾਣੀ ਸਗ ਪਸਿਣ ਲਈ

ਮਰ ਪਦਲ ਦੀਆ ਬਿਰ ਰਹੀਆ ਅਿ ਦੀਆ ਸ਼ਾਮ ਐਵ ਗਈਆ

ਰਬ ਕਰ ਬਦਬ ਦੀ ਢਰੀ ਛਤੀ ਿਾਵ ਛਤੀ ਿਾਵ

ਿ ਰਬ ਕਰ ਕ ਬਹ -ਰਪਣੀ ਚਰ ਦ ਸਗ ਧਲ ਿਾਵ ਿ ਕਈ ਐਸਾ ਮਤਰ ਚਲ

ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਭਸਮ ਹ ਿਾਵ ਇਸ ਮਨਹਸ ਨ ਖ਼ਰ ਕਦ ਤਕ

ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ ਹ ਚਟਦ ਰਪਹਣਾ ਮ ਤ ਹਰ ਪਕਸ ਸਗ ਰਾਤ

ਨਚਣ ਬਾਲ-ਰਮ ਹ ਿਾਣਾ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਭਗ ਲਈ

ਅਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਪਪਹਲਾ ਚ ਮਣ ਬਾਲ-ਵਰਸ

ਟ ਰ ਸਾਡ ਦਰ ਆਇਆ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਪਮਟੀ ਦੀ ਬਾਜ਼ੀ ਦ ਪਲ ਖਡ ਗਵਾਇਆ

ਦਿਾ ਚ ਮਣ ਿ ਸਾਨ ਿ ਪੜਆ

ਉਹ ਸਾਡ ਮਚ ਨਾ ਆਇਆ

ਉਸ ਮਗਰ ਸ ਚ ਮਣ ਿ ਪੜਆ

ਪਰ ਹਠ ਨਾ ਲਾਇਆ

ਮ ੜ ਨਾ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਪਰ ਇਹ ਕਹਾ ਅਿ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਗਲ ਸਾਡ ਲਗ ਰਇਆ

ਹਠ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਪਸਕੀ ਤ ਚਾਨਣ ਪਿਸ ਚਇਆ

ਇਹ ਚ ਮਣ ਸਾਡਾ ਸਿਣ ਪਦਸਦਾ ਇਹ ਸਾਡਾ ਮਪਹਰਮ ਹਇਆ

ਡ ਘੀ ਢਾਬ ਪਹਿਰ ਦੀ ਸਾਡੀ ਡ ਬ ਮਇਆ ਡ ਬ ਮਇਆ

ਸਾਡਾ ਤਨ-ਮਨ ਹਪਰਆ ਹਇਆ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਕ ਪਦਲ-ਪਰਚਾਵਾ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਸਕਨ

ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਬਾਸ਼ ਨ ਇਕ ਪਤਤਲੀ ਕਪਹਣਾ ਇਹ ਹ ਪਨਰਾ ਿਨਨ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਪਿਹੜਾ ਮਪਰਆ

ਉਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਊਣ

ਮਰ-ਮ ਕ ਕ ਵੀ ਕਰ ਨਾ ਸਕਦਾ ਪਰੀ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਭਾਵ ਇਹ ਬਰਪਹਮਡ ਵੀ ਫਲ

ਿ ਪਫਰ ਅਰਨ ਵਰਨ

ਇਹ ਵੀ ਇਕ ਿਨਨ

ਮ ਹਾਲ ਤਾਜ਼ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਸਮਝ ਮਰਾ ਖ਼ਨ

ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਮਾਣ ਲਈ

ਪਿਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਹ

ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਕ ਪਕਸ ਗਰ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਮਲ ਉਿਾੜ ਦਰ ਚ

ਰਪਹਦਾ ਹਵ ਮਲਗ ਫਕਰ

ਤ ਿਠ ਟ ਕ ਦੀ ਆਸ ਲ ਕ

ਪਦਨ ਢਲ ਿ ਗਰ ਚ ਆਵ ਤ ਪਬਨ ਬ ਲਾਇਆ ਹੀ ਪਰਤ ਿਾਵ

ਔ-ਲਖ ਕਪਹ ਤ ਮਾਰ ਚਕਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਕਾਲ ਰਾਹ ਦ

ਐਸ ਬ-ਪਹਸ ਪੜਾਅ ਤ ਖਪੜਹਆ ਪਿਤ ਖ਼ਾਬ ਦ ਨੀਲ ਰ ਖ ਚ

ਪਣ ਪੀਲੀ ਪਿਹੀ ਵਗ ਰਹੀ ਏ

ਅਗ ਪਸਪਵਆ ਦੀ ਮਘ ਰਹੀ ਏ

ਕਦ ਕਦ ਕਈ ਗ਼ਮ ਦਾ ਪਛੀ ਪਰ ਨ ਆਪਣ ਹ ਫੜਫੜਦਾ ਤ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਪੀਲ ਅਰਸ਼

ਕਈ ਪਸਤਾਰਾ ਹ ਟ ਟ ਿਦਾ ਤ ਚਦੀ-ਵਨਾ ਖ਼ਾਬ ਮਰਾ ਸਮ ਦਾ ਹਰੀਅਲ ਹ ਟ ਕ ਿਦਾ ਪਵਹਦ ਪਵਹਦ ਹੀ ਨੀਲ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸਾਰਾ ਿਗਲ ਹ ਸ ਕ ਿਦਾ ਫਰ ਪਦਲ ਦੀ ਮਾਯਸ ਵਾਦੀ ਚ

ਤਲਖ਼ ਘੜੀਆ ਦ ਜ਼ਰਦ ਪਤਰ

ਚੀ ਚੀ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਝਠ ਥੜਾ ਹੀ ਮਾਰਦ ਨ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਪਰ ਦ ਨਾਲ ਖਪਹਦੀ ਇਕ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਮਪਹਲ ਚ

ਇਸ਼ਕ ਮਰਾ ਗਵਾਪਚਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਆਸ਼ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਰੀਆ ਦਾ ਆਪਖਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਹਰ ਗਲੀ ਹਾਏ ਗੀਤ ਵਰਗੀ ਨ ਹਾਰ ਦੀ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਪਟ ਚ

ਰਾਤ ਸ਼ਬਨਮ ਗ ਜ਼ਾਰਦੀ ਹ

ਤ ਹਰ ਦਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਪਾਕ ਪਮਟੀ ਦਾ ਖ਼ਨ ਪੀ ਕ ਮ ਿਨਮ ਲੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਪਕ ਦ ਧਨੀਆ ਚ

ਮਾਸਮੀਅਤ ਦਾ ਦ ਧ ਪੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਬਰਗ ਪਚਹਰ ਤ

ਝ ਰੜੀਆ ਦ ਨ ਝਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਪਕ ਸੀਨ ਅਦਰ ਨ

ਗ ਰਬਤ ਦ ਪਹਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਨਣ ਦ

ਦਵ ਦੀਵ ਹੀ ਪਹਸ ਚ ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਿਨਾਪਜ਼ਆ ਲਈ

ਖ਼ਰੀਦ ਕਫ਼ਨ ਵੀ ਪਵਕ ਚ ਕ ਨ

ਤ ਹਰ ਤੀਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਮ ਲਮ ਸੜਕ ਤ

ਿਾ ਕ ਕਈ ਕਦ ਨਹ ਮ ੜਦਾ ਇਹ ਸਮਝ ਲੀਤਾ ਿਦਾ ਹ ਮ ਰਦਾ

ਤ ਹਰ ਚਥੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਕਾਲ ਬਾਗ਼ ਚ

ਪਸਰਫ਼ ਆਸ ਦੀ ਪਣ ਿਾਵ ਕਦ ਕਦ ਹ ਓਸ ਿਹ ਚ

ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਵ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਆਬਾਦ ਕਰਨ ਨ ਤ ਹੀ ਰਕੜ

ਤ ਹੀ ਧਰਤੀ ਦਾ ਕਝ ਵਰਨ

ਤ ਹੀ ਕਰਨੀ ਫ਼ਜ਼ਾ ਮ ਅਤਰ

ਤ ਹੀ ਸਿ ਨ ਮਾਨਣਾ ਸ ਕ ਪਪਹਲ ਤ ਵਖ ਸਥਰ ਪਰ ਮ ਛਤੀ ਹੀ ਸਮਝ ਿਦਾ ਇਹ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸ਼ਰ ਹੀ ਹ

ਿ ਲਾ ਪਰਹਾ ਹ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਚਕਰ

ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਆਉਣ ਵਾਲ

ਇਹ ਲਕ ਪੜਹ ਕ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ ਇਹ ਉਹ ਪਵਚਾਰੀ ਬਦਬਖ਼ਤ ਰਹ ਹ

ਪਕ ਪਿਹੜੀ ਪਹਰਨ ਦ ਪਸਙ ਤ

ਉਦਾਸ ਲਪਮਹਆ ਨ ਫੜਣ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਚੜਹ ਰਹੀ ਏ ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ

ਪਕ ਹਠ ਦ ਫ ਲ ਦੀ ਮਪਹਕ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਰਹੀ ਏ

ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਪਨਕੀ ਉਮਰ

ਉਡਾ ਕ ਲ ਗਏ ਗ਼ਮ ਦ ਝਖੜ

ਵਫ਼ਾ ਦ ਸਹ ਦ ਮਲ ਤ

ਇਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਮ ਲਚਦਾ ਹ ਪਕ ਇਸ ਚ ਰਾਹ ਤ

ਮਨ ਕਈ ਉਿਾੜ ਦਵ ਤ ਮਰ ਮਥ ਦ ਕਾਲ ਅਖ਼ਰ ਤ

ਕਟ ਚਨ ਦਾ ਚਾੜਹ ਦਵ ਿ ਅਗ ਫ਼ ਰਕਤ ਦੀ ਪਦਨ ਦੀਵ ਪਵਚ ਚ ਰਾਹ ਦ ਸਾੜ ਦਵ ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਪਪਘਲ ਿਾਵਣ

ਇਹ ਬਦਨਸੀਬੀ ਦ ਕਾਲ ਕਕਰ

ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਬਦਲ ਿਾਵਣ

ਮਰੀ ਪਕਸਮਤ ਦ ਸਭ ਨਛਤਰ

ਮ ਮਨ ਖਤਾ ਦ ਨਾਮ ਸ ਖਗਾ ਆਪਣ ਗੀਤ ਦ ਸਨ-ਛਤਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

Page 62: Pc64 bDnc64 - Punjabi Library · Aate Dian Chirian Shiv Kumar Batalvi 6If Pc64 bDnc64 b]\ ?dWaY UIaZ\c 6If Pc64 bDnc64 DaRMc YaN D ^dÊNc 7? S_anc U^Nc ?^W NfYc WfYf Ph^N Unc bS6Yc

ਆਪਣੀ ਝਕ ਚ ਟ ਪਰਆ ਰਪਹਦ ਨਾ ਕ ਝ ਸ ਣਦ ਨਾ ਕ ਝ ਕਪਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਖੜਹਦ ਨਾ ਪਕਤ ਬਪਹਦ ਇਸ ਬਦਬ ਦ ਿਾਣ ਚ ਹਾਲ

ਯ ਗ ਿਡਾ ਇਕ ਪਲ ਰਪਹਦ

ਕਾਲੀਆ ਕਾਲੀਆ ਿੀਭ ਿਹੀਆ

ਮਰੀ ਹਥ-ਘੜੀ ਦੀਆ ਸਈਆ

ਮਰੀ ਪਹਕ ਪਵਚ ਲਮ ਲਮ

ਕਪਡਆ ਵਾਕਣ ਪ ੜੀਆ ਹਈਆ ਹਫ਼ੀਆ ਹਫ਼ੀਆ ਭਿ ਭਿ ਮਈਆ

ਪਦਨ ਭਰ ਸਮ ਦ ਖਹ ਤ ਬਲ ਵਾਕਣ ਿਈਆ ਹਈਆ

ਗ਼ਮ ਦ ਪਾਣੀ ਸਗ ਪਸਿਣ ਲਈ

ਮਰ ਪਦਲ ਦੀਆ ਬਿਰ ਰਹੀਆ ਅਿ ਦੀਆ ਸ਼ਾਮ ਐਵ ਗਈਆ

ਰਬ ਕਰ ਬਦਬ ਦੀ ਢਰੀ ਛਤੀ ਿਾਵ ਛਤੀ ਿਾਵ

ਿ ਰਬ ਕਰ ਕ ਬਹ -ਰਪਣੀ ਚਰ ਦ ਸਗ ਧਲ ਿਾਵ ਿ ਕਈ ਐਸਾ ਮਤਰ ਚਲ

ਇਹ ਕਮਬਖ਼ਤ ਭਸਮ ਹ ਿਾਵ ਇਸ ਮਨਹਸ ਨ ਖ਼ਰ ਕਦ ਤਕ

ਮਰਾ ਪਜ਼ਹਨ ਹ ਚਟਦ ਰਪਹਣਾ ਮ ਤ ਹਰ ਪਕਸ ਸਗ ਰਾਤ

ਨਚਣ ਬਾਲ-ਰਮ ਹ ਿਾਣਾ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਭਗ ਲਈ

ਅਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਪਪਹਲਾ ਚ ਮਣ ਬਾਲ-ਵਰਸ

ਟ ਰ ਸਾਡ ਦਰ ਆਇਆ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਪਮਟੀ ਦੀ ਬਾਜ਼ੀ ਦ ਪਲ ਖਡ ਗਵਾਇਆ

ਦਿਾ ਚ ਮਣ ਿ ਸਾਨ ਿ ਪੜਆ

ਉਹ ਸਾਡ ਮਚ ਨਾ ਆਇਆ

ਉਸ ਮਗਰ ਸ ਚ ਮਣ ਿ ਪੜਆ

ਪਰ ਹਠ ਨਾ ਲਾਇਆ

ਮ ੜ ਨਾ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਪਰ ਇਹ ਕਹਾ ਅਿ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਗਲ ਸਾਡ ਲਗ ਰਇਆ

ਹਠ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਪਸਕੀ ਤ ਚਾਨਣ ਪਿਸ ਚਇਆ

ਇਹ ਚ ਮਣ ਸਾਡਾ ਸਿਣ ਪਦਸਦਾ ਇਹ ਸਾਡਾ ਮਪਹਰਮ ਹਇਆ

ਡ ਘੀ ਢਾਬ ਪਹਿਰ ਦੀ ਸਾਡੀ ਡ ਬ ਮਇਆ ਡ ਬ ਮਇਆ

ਸਾਡਾ ਤਨ-ਮਨ ਹਪਰਆ ਹਇਆ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਕ ਪਦਲ-ਪਰਚਾਵਾ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਸਕਨ

ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਬਾਸ਼ ਨ ਇਕ ਪਤਤਲੀ ਕਪਹਣਾ ਇਹ ਹ ਪਨਰਾ ਿਨਨ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਪਿਹੜਾ ਮਪਰਆ

ਉਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਊਣ

ਮਰ-ਮ ਕ ਕ ਵੀ ਕਰ ਨਾ ਸਕਦਾ ਪਰੀ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਭਾਵ ਇਹ ਬਰਪਹਮਡ ਵੀ ਫਲ

ਿ ਪਫਰ ਅਰਨ ਵਰਨ

ਇਹ ਵੀ ਇਕ ਿਨਨ

ਮ ਹਾਲ ਤਾਜ਼ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਸਮਝ ਮਰਾ ਖ਼ਨ

ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਮਾਣ ਲਈ

ਪਿਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਹ

ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਕ ਪਕਸ ਗਰ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਮਲ ਉਿਾੜ ਦਰ ਚ

ਰਪਹਦਾ ਹਵ ਮਲਗ ਫਕਰ

ਤ ਿਠ ਟ ਕ ਦੀ ਆਸ ਲ ਕ

ਪਦਨ ਢਲ ਿ ਗਰ ਚ ਆਵ ਤ ਪਬਨ ਬ ਲਾਇਆ ਹੀ ਪਰਤ ਿਾਵ

ਔ-ਲਖ ਕਪਹ ਤ ਮਾਰ ਚਕਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਕਾਲ ਰਾਹ ਦ

ਐਸ ਬ-ਪਹਸ ਪੜਾਅ ਤ ਖਪੜਹਆ ਪਿਤ ਖ਼ਾਬ ਦ ਨੀਲ ਰ ਖ ਚ

ਪਣ ਪੀਲੀ ਪਿਹੀ ਵਗ ਰਹੀ ਏ

ਅਗ ਪਸਪਵਆ ਦੀ ਮਘ ਰਹੀ ਏ

ਕਦ ਕਦ ਕਈ ਗ਼ਮ ਦਾ ਪਛੀ ਪਰ ਨ ਆਪਣ ਹ ਫੜਫੜਦਾ ਤ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਪੀਲ ਅਰਸ਼

ਕਈ ਪਸਤਾਰਾ ਹ ਟ ਟ ਿਦਾ ਤ ਚਦੀ-ਵਨਾ ਖ਼ਾਬ ਮਰਾ ਸਮ ਦਾ ਹਰੀਅਲ ਹ ਟ ਕ ਿਦਾ ਪਵਹਦ ਪਵਹਦ ਹੀ ਨੀਲ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸਾਰਾ ਿਗਲ ਹ ਸ ਕ ਿਦਾ ਫਰ ਪਦਲ ਦੀ ਮਾਯਸ ਵਾਦੀ ਚ

ਤਲਖ਼ ਘੜੀਆ ਦ ਜ਼ਰਦ ਪਤਰ

ਚੀ ਚੀ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਝਠ ਥੜਾ ਹੀ ਮਾਰਦ ਨ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਪਰ ਦ ਨਾਲ ਖਪਹਦੀ ਇਕ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਮਪਹਲ ਚ

ਇਸ਼ਕ ਮਰਾ ਗਵਾਪਚਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਆਸ਼ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਰੀਆ ਦਾ ਆਪਖਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਹਰ ਗਲੀ ਹਾਏ ਗੀਤ ਵਰਗੀ ਨ ਹਾਰ ਦੀ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਪਟ ਚ

ਰਾਤ ਸ਼ਬਨਮ ਗ ਜ਼ਾਰਦੀ ਹ

ਤ ਹਰ ਦਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਪਾਕ ਪਮਟੀ ਦਾ ਖ਼ਨ ਪੀ ਕ ਮ ਿਨਮ ਲੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਪਕ ਦ ਧਨੀਆ ਚ

ਮਾਸਮੀਅਤ ਦਾ ਦ ਧ ਪੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਬਰਗ ਪਚਹਰ ਤ

ਝ ਰੜੀਆ ਦ ਨ ਝਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਪਕ ਸੀਨ ਅਦਰ ਨ

ਗ ਰਬਤ ਦ ਪਹਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਨਣ ਦ

ਦਵ ਦੀਵ ਹੀ ਪਹਸ ਚ ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਿਨਾਪਜ਼ਆ ਲਈ

ਖ਼ਰੀਦ ਕਫ਼ਨ ਵੀ ਪਵਕ ਚ ਕ ਨ

ਤ ਹਰ ਤੀਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਮ ਲਮ ਸੜਕ ਤ

ਿਾ ਕ ਕਈ ਕਦ ਨਹ ਮ ੜਦਾ ਇਹ ਸਮਝ ਲੀਤਾ ਿਦਾ ਹ ਮ ਰਦਾ

ਤ ਹਰ ਚਥੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਕਾਲ ਬਾਗ਼ ਚ

ਪਸਰਫ਼ ਆਸ ਦੀ ਪਣ ਿਾਵ ਕਦ ਕਦ ਹ ਓਸ ਿਹ ਚ

ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਵ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਆਬਾਦ ਕਰਨ ਨ ਤ ਹੀ ਰਕੜ

ਤ ਹੀ ਧਰਤੀ ਦਾ ਕਝ ਵਰਨ

ਤ ਹੀ ਕਰਨੀ ਫ਼ਜ਼ਾ ਮ ਅਤਰ

ਤ ਹੀ ਸਿ ਨ ਮਾਨਣਾ ਸ ਕ ਪਪਹਲ ਤ ਵਖ ਸਥਰ ਪਰ ਮ ਛਤੀ ਹੀ ਸਮਝ ਿਦਾ ਇਹ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸ਼ਰ ਹੀ ਹ

ਿ ਲਾ ਪਰਹਾ ਹ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਚਕਰ

ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਆਉਣ ਵਾਲ

ਇਹ ਲਕ ਪੜਹ ਕ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ ਇਹ ਉਹ ਪਵਚਾਰੀ ਬਦਬਖ਼ਤ ਰਹ ਹ

ਪਕ ਪਿਹੜੀ ਪਹਰਨ ਦ ਪਸਙ ਤ

ਉਦਾਸ ਲਪਮਹਆ ਨ ਫੜਣ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਚੜਹ ਰਹੀ ਏ ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ

ਪਕ ਹਠ ਦ ਫ ਲ ਦੀ ਮਪਹਕ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਰਹੀ ਏ

ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਪਨਕੀ ਉਮਰ

ਉਡਾ ਕ ਲ ਗਏ ਗ਼ਮ ਦ ਝਖੜ

ਵਫ਼ਾ ਦ ਸਹ ਦ ਮਲ ਤ

ਇਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਮ ਲਚਦਾ ਹ ਪਕ ਇਸ ਚ ਰਾਹ ਤ

ਮਨ ਕਈ ਉਿਾੜ ਦਵ ਤ ਮਰ ਮਥ ਦ ਕਾਲ ਅਖ਼ਰ ਤ

ਕਟ ਚਨ ਦਾ ਚਾੜਹ ਦਵ ਿ ਅਗ ਫ਼ ਰਕਤ ਦੀ ਪਦਨ ਦੀਵ ਪਵਚ ਚ ਰਾਹ ਦ ਸਾੜ ਦਵ ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਪਪਘਲ ਿਾਵਣ

ਇਹ ਬਦਨਸੀਬੀ ਦ ਕਾਲ ਕਕਰ

ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਬਦਲ ਿਾਵਣ

ਮਰੀ ਪਕਸਮਤ ਦ ਸਭ ਨਛਤਰ

ਮ ਮਨ ਖਤਾ ਦ ਨਾਮ ਸ ਖਗਾ ਆਪਣ ਗੀਤ ਦ ਸਨ-ਛਤਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

Page 63: Pc64 bDnc64 - Punjabi Library · Aate Dian Chirian Shiv Kumar Batalvi 6If Pc64 bDnc64 b]\ ?dWaY UIaZ\c 6If Pc64 bDnc64 DaRMc YaN D ^dÊNc 7? S_anc U^Nc ?^W NfYc WfYf Ph^N Unc bS6Yc

ਖ਼ਨ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਭਗ ਲਈ

ਅਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਪਪਹਲਾ ਚ ਮਣ ਬਾਲ-ਵਰਸ

ਟ ਰ ਸਾਡ ਦਰ ਆਇਆ

ਉਹ ਚ ਮਣ ਪਮਟੀ ਦੀ ਬਾਜ਼ੀ ਦ ਪਲ ਖਡ ਗਵਾਇਆ

ਦਿਾ ਚ ਮਣ ਿ ਸਾਨ ਿ ਪੜਆ

ਉਹ ਸਾਡ ਮਚ ਨਾ ਆਇਆ

ਉਸ ਮਗਰ ਸ ਚ ਮਣ ਿ ਪੜਆ

ਪਰ ਹਠ ਨਾ ਲਾਇਆ

ਮ ੜ ਨਾ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ

ਪਰ ਇਹ ਕਹਾ ਅਿ ਦਾ ਚ ਮਣ

ਗਲ ਸਾਡ ਲਗ ਰਇਆ

ਹਠ ਦੀ ਦਪਹਲੀਜ਼ ਪਸਕੀ ਤ ਚਾਨਣ ਪਿਸ ਚਇਆ

ਇਹ ਚ ਮਣ ਸਾਡਾ ਸਿਣ ਪਦਸਦਾ ਇਹ ਸਾਡਾ ਮਪਹਰਮ ਹਇਆ

ਡ ਘੀ ਢਾਬ ਪਹਿਰ ਦੀ ਸਾਡੀ ਡ ਬ ਮਇਆ ਡ ਬ ਮਇਆ

ਸਾਡਾ ਤਨ-ਮਨ ਹਪਰਆ ਹਇਆ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਕ ਪਦਲ-ਪਰਚਾਵਾ ਪਰ ਇਹ ਪਕਹਾ ਸਕਨ

ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਖ਼ਨ

ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਬਾਸ਼ ਨ ਇਕ ਪਤਤਲੀ ਕਪਹਣਾ ਇਹ ਹ ਪਨਰਾ ਿਨਨ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਪਿਹੜਾ ਮਪਰਆ

ਉਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਊਣ

ਮਰ-ਮ ਕ ਕ ਵੀ ਕਰ ਨਾ ਸਕਦਾ ਪਰੀ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਭਾਵ ਇਹ ਬਰਪਹਮਡ ਵੀ ਫਲ

ਿ ਪਫਰ ਅਰਨ ਵਰਨ

ਇਹ ਵੀ ਇਕ ਿਨਨ

ਮ ਹਾਲ ਤਾਜ਼ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਸਮਝ ਮਰਾ ਖ਼ਨ

ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਮਾਣ ਲਈ

ਪਿਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਹ

ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਕ ਪਕਸ ਗਰ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਮਲ ਉਿਾੜ ਦਰ ਚ

ਰਪਹਦਾ ਹਵ ਮਲਗ ਫਕਰ

ਤ ਿਠ ਟ ਕ ਦੀ ਆਸ ਲ ਕ

ਪਦਨ ਢਲ ਿ ਗਰ ਚ ਆਵ ਤ ਪਬਨ ਬ ਲਾਇਆ ਹੀ ਪਰਤ ਿਾਵ

ਔ-ਲਖ ਕਪਹ ਤ ਮਾਰ ਚਕਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਕਾਲ ਰਾਹ ਦ

ਐਸ ਬ-ਪਹਸ ਪੜਾਅ ਤ ਖਪੜਹਆ ਪਿਤ ਖ਼ਾਬ ਦ ਨੀਲ ਰ ਖ ਚ

ਪਣ ਪੀਲੀ ਪਿਹੀ ਵਗ ਰਹੀ ਏ

ਅਗ ਪਸਪਵਆ ਦੀ ਮਘ ਰਹੀ ਏ

ਕਦ ਕਦ ਕਈ ਗ਼ਮ ਦਾ ਪਛੀ ਪਰ ਨ ਆਪਣ ਹ ਫੜਫੜਦਾ ਤ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਪੀਲ ਅਰਸ਼

ਕਈ ਪਸਤਾਰਾ ਹ ਟ ਟ ਿਦਾ ਤ ਚਦੀ-ਵਨਾ ਖ਼ਾਬ ਮਰਾ ਸਮ ਦਾ ਹਰੀਅਲ ਹ ਟ ਕ ਿਦਾ ਪਵਹਦ ਪਵਹਦ ਹੀ ਨੀਲ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸਾਰਾ ਿਗਲ ਹ ਸ ਕ ਿਦਾ ਫਰ ਪਦਲ ਦੀ ਮਾਯਸ ਵਾਦੀ ਚ

ਤਲਖ਼ ਘੜੀਆ ਦ ਜ਼ਰਦ ਪਤਰ

ਚੀ ਚੀ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਝਠ ਥੜਾ ਹੀ ਮਾਰਦ ਨ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਪਰ ਦ ਨਾਲ ਖਪਹਦੀ ਇਕ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਮਪਹਲ ਚ

ਇਸ਼ਕ ਮਰਾ ਗਵਾਪਚਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਆਸ਼ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਰੀਆ ਦਾ ਆਪਖਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਹਰ ਗਲੀ ਹਾਏ ਗੀਤ ਵਰਗੀ ਨ ਹਾਰ ਦੀ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਪਟ ਚ

ਰਾਤ ਸ਼ਬਨਮ ਗ ਜ਼ਾਰਦੀ ਹ

ਤ ਹਰ ਦਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਪਾਕ ਪਮਟੀ ਦਾ ਖ਼ਨ ਪੀ ਕ ਮ ਿਨਮ ਲੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਪਕ ਦ ਧਨੀਆ ਚ

ਮਾਸਮੀਅਤ ਦਾ ਦ ਧ ਪੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਬਰਗ ਪਚਹਰ ਤ

ਝ ਰੜੀਆ ਦ ਨ ਝਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਪਕ ਸੀਨ ਅਦਰ ਨ

ਗ ਰਬਤ ਦ ਪਹਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਨਣ ਦ

ਦਵ ਦੀਵ ਹੀ ਪਹਸ ਚ ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਿਨਾਪਜ਼ਆ ਲਈ

ਖ਼ਰੀਦ ਕਫ਼ਨ ਵੀ ਪਵਕ ਚ ਕ ਨ

ਤ ਹਰ ਤੀਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਮ ਲਮ ਸੜਕ ਤ

ਿਾ ਕ ਕਈ ਕਦ ਨਹ ਮ ੜਦਾ ਇਹ ਸਮਝ ਲੀਤਾ ਿਦਾ ਹ ਮ ਰਦਾ

ਤ ਹਰ ਚਥੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਕਾਲ ਬਾਗ਼ ਚ

ਪਸਰਫ਼ ਆਸ ਦੀ ਪਣ ਿਾਵ ਕਦ ਕਦ ਹ ਓਸ ਿਹ ਚ

ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਵ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਆਬਾਦ ਕਰਨ ਨ ਤ ਹੀ ਰਕੜ

ਤ ਹੀ ਧਰਤੀ ਦਾ ਕਝ ਵਰਨ

ਤ ਹੀ ਕਰਨੀ ਫ਼ਜ਼ਾ ਮ ਅਤਰ

ਤ ਹੀ ਸਿ ਨ ਮਾਨਣਾ ਸ ਕ ਪਪਹਲ ਤ ਵਖ ਸਥਰ ਪਰ ਮ ਛਤੀ ਹੀ ਸਮਝ ਿਦਾ ਇਹ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸ਼ਰ ਹੀ ਹ

ਿ ਲਾ ਪਰਹਾ ਹ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਚਕਰ

ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਆਉਣ ਵਾਲ

ਇਹ ਲਕ ਪੜਹ ਕ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ ਇਹ ਉਹ ਪਵਚਾਰੀ ਬਦਬਖ਼ਤ ਰਹ ਹ

ਪਕ ਪਿਹੜੀ ਪਹਰਨ ਦ ਪਸਙ ਤ

ਉਦਾਸ ਲਪਮਹਆ ਨ ਫੜਣ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਚੜਹ ਰਹੀ ਏ ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ

ਪਕ ਹਠ ਦ ਫ ਲ ਦੀ ਮਪਹਕ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਰਹੀ ਏ

ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਪਨਕੀ ਉਮਰ

ਉਡਾ ਕ ਲ ਗਏ ਗ਼ਮ ਦ ਝਖੜ

ਵਫ਼ਾ ਦ ਸਹ ਦ ਮਲ ਤ

ਇਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਮ ਲਚਦਾ ਹ ਪਕ ਇਸ ਚ ਰਾਹ ਤ

ਮਨ ਕਈ ਉਿਾੜ ਦਵ ਤ ਮਰ ਮਥ ਦ ਕਾਲ ਅਖ਼ਰ ਤ

ਕਟ ਚਨ ਦਾ ਚਾੜਹ ਦਵ ਿ ਅਗ ਫ਼ ਰਕਤ ਦੀ ਪਦਨ ਦੀਵ ਪਵਚ ਚ ਰਾਹ ਦ ਸਾੜ ਦਵ ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਪਪਘਲ ਿਾਵਣ

ਇਹ ਬਦਨਸੀਬੀ ਦ ਕਾਲ ਕਕਰ

ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਬਦਲ ਿਾਵਣ

ਮਰੀ ਪਕਸਮਤ ਦ ਸਭ ਨਛਤਰ

ਮ ਮਨ ਖਤਾ ਦ ਨਾਮ ਸ ਖਗਾ ਆਪਣ ਗੀਤ ਦ ਸਨ-ਛਤਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

Page 64: Pc64 bDnc64 - Punjabi Library · Aate Dian Chirian Shiv Kumar Batalvi 6If Pc64 bDnc64 b]\ ?dWaY UIaZ\c 6If Pc64 bDnc64 DaRMc YaN D ^dÊNc 7? S_anc U^Nc ?^W NfYc WfYf Ph^N Unc bS6Yc

ਬਹਾ ਖ਼ਨ ਬਾਸ਼ ਨ ਇਕ ਪਤਤਲੀ ਕਪਹਣਾ ਇਹ ਹ ਪਨਰਾ ਿਨਨ

ਬਾਲ-ਵਰਸ ਪਿਹੜਾ ਮਪਰਆ

ਉਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਊਣ

ਮਰ-ਮ ਕ ਕ ਵੀ ਕਰ ਨਾ ਸਕਦਾ ਪਰੀ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਭਾਵ ਇਹ ਬਰਪਹਮਡ ਵੀ ਫਲ

ਿ ਪਫਰ ਅਰਨ ਵਰਨ

ਇਹ ਵੀ ਇਕ ਿਨਨ

ਮ ਹਾਲ ਤਾਜ਼ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਸਮਝ ਮਰਾ ਖ਼ਨ

ਪਨਕੀ ਉਮਰ ਮਾਣ ਲਈ

ਪਿਸ ਸ ਚ ਮਣ ਦੀ ਿਨ

ਖ਼ਨ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ ਮ ਹ ਬਹਾ-ਖ਼ਨ

ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮਰਾ ਿੀਵਨ ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਹ

ਪਿਸ ਤਰਹ ਪਕ ਪਕਸ ਗਰ ਪਵਚ

ਥਹਰ ਮਲ ਉਿਾੜ ਦਰ ਚ

ਰਪਹਦਾ ਹਵ ਮਲਗ ਫਕਰ

ਤ ਿਠ ਟ ਕ ਦੀ ਆਸ ਲ ਕ

ਪਦਨ ਢਲ ਿ ਗਰ ਚ ਆਵ ਤ ਪਬਨ ਬ ਲਾਇਆ ਹੀ ਪਰਤ ਿਾਵ

ਔ-ਲਖ ਕਪਹ ਤ ਮਾਰ ਚਕਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਕਾਲ ਰਾਹ ਦ

ਐਸ ਬ-ਪਹਸ ਪੜਾਅ ਤ ਖਪੜਹਆ ਪਿਤ ਖ਼ਾਬ ਦ ਨੀਲ ਰ ਖ ਚ

ਪਣ ਪੀਲੀ ਪਿਹੀ ਵਗ ਰਹੀ ਏ

ਅਗ ਪਸਪਵਆ ਦੀ ਮਘ ਰਹੀ ਏ

ਕਦ ਕਦ ਕਈ ਗ਼ਮ ਦਾ ਪਛੀ ਪਰ ਨ ਆਪਣ ਹ ਫੜਫੜਦਾ ਤ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਪੀਲ ਅਰਸ਼

ਕਈ ਪਸਤਾਰਾ ਹ ਟ ਟ ਿਦਾ ਤ ਚਦੀ-ਵਨਾ ਖ਼ਾਬ ਮਰਾ ਸਮ ਦਾ ਹਰੀਅਲ ਹ ਟ ਕ ਿਦਾ ਪਵਹਦ ਪਵਹਦ ਹੀ ਨੀਲ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸਾਰਾ ਿਗਲ ਹ ਸ ਕ ਿਦਾ ਫਰ ਪਦਲ ਦੀ ਮਾਯਸ ਵਾਦੀ ਚ

ਤਲਖ਼ ਘੜੀਆ ਦ ਜ਼ਰਦ ਪਤਰ

ਚੀ ਚੀ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਝਠ ਥੜਾ ਹੀ ਮਾਰਦ ਨ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਪਰ ਦ ਨਾਲ ਖਪਹਦੀ ਇਕ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਮਪਹਲ ਚ

ਇਸ਼ਕ ਮਰਾ ਗਵਾਪਚਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਆਸ਼ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਰੀਆ ਦਾ ਆਪਖਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਹਰ ਗਲੀ ਹਾਏ ਗੀਤ ਵਰਗੀ ਨ ਹਾਰ ਦੀ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਪਟ ਚ

ਰਾਤ ਸ਼ਬਨਮ ਗ ਜ਼ਾਰਦੀ ਹ

ਤ ਹਰ ਦਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਪਾਕ ਪਮਟੀ ਦਾ ਖ਼ਨ ਪੀ ਕ ਮ ਿਨਮ ਲੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਪਕ ਦ ਧਨੀਆ ਚ

ਮਾਸਮੀਅਤ ਦਾ ਦ ਧ ਪੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਬਰਗ ਪਚਹਰ ਤ

ਝ ਰੜੀਆ ਦ ਨ ਝਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਪਕ ਸੀਨ ਅਦਰ ਨ

ਗ ਰਬਤ ਦ ਪਹਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਨਣ ਦ

ਦਵ ਦੀਵ ਹੀ ਪਹਸ ਚ ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਿਨਾਪਜ਼ਆ ਲਈ

ਖ਼ਰੀਦ ਕਫ਼ਨ ਵੀ ਪਵਕ ਚ ਕ ਨ

ਤ ਹਰ ਤੀਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਮ ਲਮ ਸੜਕ ਤ

ਿਾ ਕ ਕਈ ਕਦ ਨਹ ਮ ੜਦਾ ਇਹ ਸਮਝ ਲੀਤਾ ਿਦਾ ਹ ਮ ਰਦਾ

ਤ ਹਰ ਚਥੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਕਾਲ ਬਾਗ਼ ਚ

ਪਸਰਫ਼ ਆਸ ਦੀ ਪਣ ਿਾਵ ਕਦ ਕਦ ਹ ਓਸ ਿਹ ਚ

ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਵ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਆਬਾਦ ਕਰਨ ਨ ਤ ਹੀ ਰਕੜ

ਤ ਹੀ ਧਰਤੀ ਦਾ ਕਝ ਵਰਨ

ਤ ਹੀ ਕਰਨੀ ਫ਼ਜ਼ਾ ਮ ਅਤਰ

ਤ ਹੀ ਸਿ ਨ ਮਾਨਣਾ ਸ ਕ ਪਪਹਲ ਤ ਵਖ ਸਥਰ ਪਰ ਮ ਛਤੀ ਹੀ ਸਮਝ ਿਦਾ ਇਹ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸ਼ਰ ਹੀ ਹ

ਿ ਲਾ ਪਰਹਾ ਹ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਚਕਰ

ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਆਉਣ ਵਾਲ

ਇਹ ਲਕ ਪੜਹ ਕ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ ਇਹ ਉਹ ਪਵਚਾਰੀ ਬਦਬਖ਼ਤ ਰਹ ਹ

ਪਕ ਪਿਹੜੀ ਪਹਰਨ ਦ ਪਸਙ ਤ

ਉਦਾਸ ਲਪਮਹਆ ਨ ਫੜਣ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਚੜਹ ਰਹੀ ਏ ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ

ਪਕ ਹਠ ਦ ਫ ਲ ਦੀ ਮਪਹਕ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਰਹੀ ਏ

ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਪਨਕੀ ਉਮਰ

ਉਡਾ ਕ ਲ ਗਏ ਗ਼ਮ ਦ ਝਖੜ

ਵਫ਼ਾ ਦ ਸਹ ਦ ਮਲ ਤ

ਇਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਮ ਲਚਦਾ ਹ ਪਕ ਇਸ ਚ ਰਾਹ ਤ

ਮਨ ਕਈ ਉਿਾੜ ਦਵ ਤ ਮਰ ਮਥ ਦ ਕਾਲ ਅਖ਼ਰ ਤ

ਕਟ ਚਨ ਦਾ ਚਾੜਹ ਦਵ ਿ ਅਗ ਫ਼ ਰਕਤ ਦੀ ਪਦਨ ਦੀਵ ਪਵਚ ਚ ਰਾਹ ਦ ਸਾੜ ਦਵ ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਪਪਘਲ ਿਾਵਣ

ਇਹ ਬਦਨਸੀਬੀ ਦ ਕਾਲ ਕਕਰ

ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਬਦਲ ਿਾਵਣ

ਮਰੀ ਪਕਸਮਤ ਦ ਸਭ ਨਛਤਰ

ਮ ਮਨ ਖਤਾ ਦ ਨਾਮ ਸ ਖਗਾ ਆਪਣ ਗੀਤ ਦ ਸਨ-ਛਤਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

Page 65: Pc64 bDnc64 - Punjabi Library · Aate Dian Chirian Shiv Kumar Batalvi 6If Pc64 bDnc64 b]\ ?dWaY UIaZ\c 6If Pc64 bDnc64 DaRMc YaN D ^dÊNc 7? S_anc U^Nc ?^W NfYc WfYf Ph^N Unc bS6Yc

ਪਦਨ ਢਲ ਿ ਗਰ ਚ ਆਵ ਤ ਪਬਨ ਬ ਲਾਇਆ ਹੀ ਪਰਤ ਿਾਵ

ਔ-ਲਖ ਕਪਹ ਤ ਮਾਰ ਚਕਰ

ਮ ਮੀਲ ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ ਪਥਰ ਮ ਪਜ਼ਦਗਾਨੀ ਦ ਕਾਲ ਰਾਹ ਦ

ਐਸ ਬ-ਪਹਸ ਪੜਾਅ ਤ ਖਪੜਹਆ ਪਿਤ ਖ਼ਾਬ ਦ ਨੀਲ ਰ ਖ ਚ

ਪਣ ਪੀਲੀ ਪਿਹੀ ਵਗ ਰਹੀ ਏ

ਅਗ ਪਸਪਵਆ ਦੀ ਮਘ ਰਹੀ ਏ

ਕਦ ਕਦ ਕਈ ਗ਼ਮ ਦਾ ਪਛੀ ਪਰ ਨ ਆਪਣ ਹ ਫੜਫੜਦਾ ਤ ਉਮਰ ਮਰੀ ਦ ਪੀਲ ਅਰਸ਼

ਕਈ ਪਸਤਾਰਾ ਹ ਟ ਟ ਿਦਾ ਤ ਚਦੀ-ਵਨਾ ਖ਼ਾਬ ਮਰਾ ਸਮ ਦਾ ਹਰੀਅਲ ਹ ਟ ਕ ਿਦਾ ਪਵਹਦ ਪਵਹਦ ਹੀ ਨੀਲ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸਾਰਾ ਿਗਲ ਹ ਸ ਕ ਿਦਾ ਫਰ ਪਦਲ ਦੀ ਮਾਯਸ ਵਾਦੀ ਚ

ਤਲਖ਼ ਘੜੀਆ ਦ ਜ਼ਰਦ ਪਤਰ

ਚੀ ਚੀ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਝਠ ਥੜਾ ਹੀ ਮਾਰਦ ਨ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪ ਕਾਰਦ ਨ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਪਰ ਦ ਨਾਲ ਖਪਹਦੀ ਇਕ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਮਪਹਲ ਚ

ਇਸ਼ਕ ਮਰਾ ਗਵਾਪਚਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਆਸ਼ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਰੀਆ ਦਾ ਆਪਖਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਹਰ ਗਲੀ ਹਾਏ ਗੀਤ ਵਰਗੀ ਨ ਹਾਰ ਦੀ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਪਟ ਚ

ਰਾਤ ਸ਼ਬਨਮ ਗ ਜ਼ਾਰਦੀ ਹ

ਤ ਹਰ ਦਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਪਾਕ ਪਮਟੀ ਦਾ ਖ਼ਨ ਪੀ ਕ ਮ ਿਨਮ ਲੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਪਕ ਦ ਧਨੀਆ ਚ

ਮਾਸਮੀਅਤ ਦਾ ਦ ਧ ਪੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਬਰਗ ਪਚਹਰ ਤ

ਝ ਰੜੀਆ ਦ ਨ ਝਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਪਕ ਸੀਨ ਅਦਰ ਨ

ਗ ਰਬਤ ਦ ਪਹਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਨਣ ਦ

ਦਵ ਦੀਵ ਹੀ ਪਹਸ ਚ ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਿਨਾਪਜ਼ਆ ਲਈ

ਖ਼ਰੀਦ ਕਫ਼ਨ ਵੀ ਪਵਕ ਚ ਕ ਨ

ਤ ਹਰ ਤੀਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਮ ਲਮ ਸੜਕ ਤ

ਿਾ ਕ ਕਈ ਕਦ ਨਹ ਮ ੜਦਾ ਇਹ ਸਮਝ ਲੀਤਾ ਿਦਾ ਹ ਮ ਰਦਾ

ਤ ਹਰ ਚਥੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਕਾਲ ਬਾਗ਼ ਚ

ਪਸਰਫ਼ ਆਸ ਦੀ ਪਣ ਿਾਵ ਕਦ ਕਦ ਹ ਓਸ ਿਹ ਚ

ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਵ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਆਬਾਦ ਕਰਨ ਨ ਤ ਹੀ ਰਕੜ

ਤ ਹੀ ਧਰਤੀ ਦਾ ਕਝ ਵਰਨ

ਤ ਹੀ ਕਰਨੀ ਫ਼ਜ਼ਾ ਮ ਅਤਰ

ਤ ਹੀ ਸਿ ਨ ਮਾਨਣਾ ਸ ਕ ਪਪਹਲ ਤ ਵਖ ਸਥਰ ਪਰ ਮ ਛਤੀ ਹੀ ਸਮਝ ਿਦਾ ਇਹ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸ਼ਰ ਹੀ ਹ

ਿ ਲਾ ਪਰਹਾ ਹ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਚਕਰ

ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਆਉਣ ਵਾਲ

ਇਹ ਲਕ ਪੜਹ ਕ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ ਇਹ ਉਹ ਪਵਚਾਰੀ ਬਦਬਖ਼ਤ ਰਹ ਹ

ਪਕ ਪਿਹੜੀ ਪਹਰਨ ਦ ਪਸਙ ਤ

ਉਦਾਸ ਲਪਮਹਆ ਨ ਫੜਣ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਚੜਹ ਰਹੀ ਏ ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ

ਪਕ ਹਠ ਦ ਫ ਲ ਦੀ ਮਪਹਕ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਰਹੀ ਏ

ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਪਨਕੀ ਉਮਰ

ਉਡਾ ਕ ਲ ਗਏ ਗ਼ਮ ਦ ਝਖੜ

ਵਫ਼ਾ ਦ ਸਹ ਦ ਮਲ ਤ

ਇਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਮ ਲਚਦਾ ਹ ਪਕ ਇਸ ਚ ਰਾਹ ਤ

ਮਨ ਕਈ ਉਿਾੜ ਦਵ ਤ ਮਰ ਮਥ ਦ ਕਾਲ ਅਖ਼ਰ ਤ

ਕਟ ਚਨ ਦਾ ਚਾੜਹ ਦਵ ਿ ਅਗ ਫ਼ ਰਕਤ ਦੀ ਪਦਨ ਦੀਵ ਪਵਚ ਚ ਰਾਹ ਦ ਸਾੜ ਦਵ ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਪਪਘਲ ਿਾਵਣ

ਇਹ ਬਦਨਸੀਬੀ ਦ ਕਾਲ ਕਕਰ

ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਬਦਲ ਿਾਵਣ

ਮਰੀ ਪਕਸਮਤ ਦ ਸਭ ਨਛਤਰ

ਮ ਮਨ ਖਤਾ ਦ ਨਾਮ ਸ ਖਗਾ ਆਪਣ ਗੀਤ ਦ ਸਨ-ਛਤਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

Page 66: Pc64 bDnc64 - Punjabi Library · Aate Dian Chirian Shiv Kumar Batalvi 6If Pc64 bDnc64 b]\ ?dWaY UIaZ\c 6If Pc64 bDnc64 DaRMc YaN D ^dÊNc 7? S_anc U^Nc ?^W NfYc WfYf Ph^N Unc bS6Yc

ਸ਼ਪਹਰ ਪਰੀਆ ਦਾ ਆਪਖਆ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਹਰ ਗਲੀ ਹਾਏ ਗੀਤ ਵਰਗੀ ਨ ਹਾਰ ਦੀ ਹ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਪਟ ਚ

ਰਾਤ ਸ਼ਬਨਮ ਗ ਜ਼ਾਰਦੀ ਹ

ਤ ਹਰ ਦਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦੀ ਪਕ ਪਾਕ ਪਮਟੀ ਦਾ ਖ਼ਨ ਪੀ ਕ ਮ ਿਨਮ ਲੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਪਕ ਦ ਧਨੀਆ ਚ

ਮਾਸਮੀਅਤ ਦਾ ਦ ਧ ਪੀਤ ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਬਰਗ ਪਚਹਰ ਤ

ਝ ਰੜੀਆ ਦ ਨ ਝਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਪਕ ਸੀਨ ਅਦਰ ਨ

ਗ ਰਬਤ ਦ ਪਹਾੜ ਫਲ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਹ ਸੀਨ ਨਣ ਦ

ਦਵ ਦੀਵ ਹੀ ਪਹਸ ਚ ਕ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਿਨਾਪਜ਼ਆ ਲਈ

ਖ਼ਰੀਦ ਕਫ਼ਨ ਵੀ ਪਵਕ ਚ ਕ ਨ

ਤ ਹਰ ਤੀਿੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਦਹੀਆ ਮ ਲਮ ਸੜਕ ਤ

ਿਾ ਕ ਕਈ ਕਦ ਨਹ ਮ ੜਦਾ ਇਹ ਸਮਝ ਲੀਤਾ ਿਦਾ ਹ ਮ ਰਦਾ

ਤ ਹਰ ਚਥੀ ਕਈ ਸੜਕ ਿਦੀ ਹ

ਮਰ ਪਰ ਚ ਉਸ ਸ਼ਪਹਰ ਨ

ਸ਼ਪਹਰ ਪਿਸ ਦ ਕਾਲ ਬਾਗ਼ ਚ

ਪਸਰਫ਼ ਆਸ ਦੀ ਪਣ ਿਾਵ ਕਦ ਕਦ ਹ ਓਸ ਿਹ ਚ

ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਵ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਆਬਾਦ ਕਰਨ ਨ ਤ ਹੀ ਰਕੜ

ਤ ਹੀ ਧਰਤੀ ਦਾ ਕਝ ਵਰਨ

ਤ ਹੀ ਕਰਨੀ ਫ਼ਜ਼ਾ ਮ ਅਤਰ

ਤ ਹੀ ਸਿ ਨ ਮਾਨਣਾ ਸ ਕ ਪਪਹਲ ਤ ਵਖ ਸਥਰ ਪਰ ਮ ਛਤੀ ਹੀ ਸਮਝ ਿਦਾ ਇਹ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸ਼ਰ ਹੀ ਹ

ਿ ਲਾ ਪਰਹਾ ਹ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਚਕਰ

ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਆਉਣ ਵਾਲ

ਇਹ ਲਕ ਪੜਹ ਕ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ ਇਹ ਉਹ ਪਵਚਾਰੀ ਬਦਬਖ਼ਤ ਰਹ ਹ

ਪਕ ਪਿਹੜੀ ਪਹਰਨ ਦ ਪਸਙ ਤ

ਉਦਾਸ ਲਪਮਹਆ ਨ ਫੜਣ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਚੜਹ ਰਹੀ ਏ ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ

ਪਕ ਹਠ ਦ ਫ ਲ ਦੀ ਮਪਹਕ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਰਹੀ ਏ

ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਪਨਕੀ ਉਮਰ

ਉਡਾ ਕ ਲ ਗਏ ਗ਼ਮ ਦ ਝਖੜ

ਵਫ਼ਾ ਦ ਸਹ ਦ ਮਲ ਤ

ਇਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਮ ਲਚਦਾ ਹ ਪਕ ਇਸ ਚ ਰਾਹ ਤ

ਮਨ ਕਈ ਉਿਾੜ ਦਵ ਤ ਮਰ ਮਥ ਦ ਕਾਲ ਅਖ਼ਰ ਤ

ਕਟ ਚਨ ਦਾ ਚਾੜਹ ਦਵ ਿ ਅਗ ਫ਼ ਰਕਤ ਦੀ ਪਦਨ ਦੀਵ ਪਵਚ ਚ ਰਾਹ ਦ ਸਾੜ ਦਵ ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਪਪਘਲ ਿਾਵਣ

ਇਹ ਬਦਨਸੀਬੀ ਦ ਕਾਲ ਕਕਰ

ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਬਦਲ ਿਾਵਣ

ਮਰੀ ਪਕਸਮਤ ਦ ਸਭ ਨਛਤਰ

ਮ ਮਨ ਖਤਾ ਦ ਨਾਮ ਸ ਖਗਾ ਆਪਣ ਗੀਤ ਦ ਸਨ-ਛਤਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

Page 67: Pc64 bDnc64 - Punjabi Library · Aate Dian Chirian Shiv Kumar Batalvi 6If Pc64 bDnc64 b]\ ?dWaY UIaZ\c 6If Pc64 bDnc64 DaRMc YaN D ^dÊNc 7? S_anc U^Nc ?^W NfYc WfYf Ph^N Unc bS6Yc

ਪਸਰਫ਼ ਆਸ ਦੀ ਪਣ ਿਾਵ ਕਦ ਕਦ ਹ ਓਸ ਿਹ ਚ

ਕ ਝ ਇਸ ਤਰਹ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਵ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ ਓ ਮੀਲ ਪਥਰ

ਆਬਾਦ ਕਰਨ ਨ ਤ ਹੀ ਰਕੜ

ਤ ਹੀ ਧਰਤੀ ਦਾ ਕਝ ਵਰਨ

ਤ ਹੀ ਕਰਨੀ ਫ਼ਜ਼ਾ ਮ ਅਤਰ

ਤ ਹੀ ਸਿ ਨ ਮਾਨਣਾ ਸ ਕ ਪਪਹਲ ਤ ਵਖ ਸਥਰ ਪਰ ਮ ਛਤੀ ਹੀ ਸਮਝ ਿਦਾ ਇਹ ਮਰ ਖ਼ਾਬ ਦਾ ਸ਼ਰ ਹੀ ਹ

ਿ ਲਾ ਪਰਹਾ ਹ ਪਜ਼ਹਨ ਚ ਚਕਰ

ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਸਮਝਦਾ ਹ ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਆਉਣ ਵਾਲ

ਇਹ ਲਕ ਪੜਹ ਕ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ ਇਹ ਉਹ ਪਵਚਾਰੀ ਬਦਬਖ਼ਤ ਰਹ ਹ

ਪਕ ਪਿਹੜੀ ਪਹਰਨ ਦ ਪਸਙ ਤ

ਉਦਾਸ ਲਪਮਹਆ ਨ ਫੜਣ ਖ਼ਾਪਤਰ

ਉਮਰ ਸਾਰੀ ਚੜਹ ਰਹੀ ਏ ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ

ਪਕ ਹਠ ਦ ਫ ਲ ਦੀ ਮਪਹਕ ਪਪਆਰੀ ਬੜੀ ਰਹੀ ਏ

ਇਹ ਉਹ ਹ ਪਿਸ ਨ ਪਕ ਪਨਕੀ ਉਮਰ

ਉਡਾ ਕ ਲ ਗਏ ਗ਼ਮ ਦ ਝਖੜ

ਵਫ਼ਾ ਦ ਸਹ ਦ ਮਲ ਤ

ਇਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਉਹ ਠੀਕ ਹੀ ਤ ਪਕਹਾ ਕਰਨਗ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਮ ਲਚਦਾ ਹ ਪਕ ਇਸ ਚ ਰਾਹ ਤ

ਮਨ ਕਈ ਉਿਾੜ ਦਵ ਤ ਮਰ ਮਥ ਦ ਕਾਲ ਅਖ਼ਰ ਤ

ਕਟ ਚਨ ਦਾ ਚਾੜਹ ਦਵ ਿ ਅਗ ਫ਼ ਰਕਤ ਦੀ ਪਦਨ ਦੀਵ ਪਵਚ ਚ ਰਾਹ ਦ ਸਾੜ ਦਵ ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਪਪਘਲ ਿਾਵਣ

ਇਹ ਬਦਨਸੀਬੀ ਦ ਕਾਲ ਕਕਰ

ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਬਦਲ ਿਾਵਣ

ਮਰੀ ਪਕਸਮਤ ਦ ਸਭ ਨਛਤਰ

ਮ ਮਨ ਖਤਾ ਦ ਨਾਮ ਸ ਖਗਾ ਆਪਣ ਗੀਤ ਦ ਸਨ-ਛਤਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

Page 68: Pc64 bDnc64 - Punjabi Library · Aate Dian Chirian Shiv Kumar Batalvi 6If Pc64 bDnc64 b]\ ?dWaY UIaZ\c 6If Pc64 bDnc64 DaRMc YaN D ^dÊNc 7? S_anc U^Nc ?^W NfYc WfYf Ph^N Unc bS6Yc

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਮ ਲਚਦਾ ਹ ਪਕ ਇਸ ਚ ਰਾਹ ਤ

ਮਨ ਕਈ ਉਿਾੜ ਦਵ ਤ ਮਰ ਮਥ ਦ ਕਾਲ ਅਖ਼ਰ ਤ

ਕਟ ਚਨ ਦਾ ਚਾੜਹ ਦਵ ਿ ਅਗ ਫ਼ ਰਕਤ ਦੀ ਪਦਨ ਦੀਵ ਪਵਚ ਚ ਰਾਹ ਦ ਸਾੜ ਦਵ ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਪਪਘਲ ਿਾਵਣ

ਇਹ ਬਦਨਸੀਬੀ ਦ ਕਾਲ ਕਕਰ

ਮ ਸਚਦਾ ਹ ਿ ਬਦਲ ਿਾਵਣ

ਮਰੀ ਪਕਸਮਤ ਦ ਸਭ ਨਛਤਰ

ਮ ਮਨ ਖਤਾ ਦ ਨਾਮ ਸ ਖਗਾ ਆਪਣ ਗੀਤ ਦ ਸਨ-ਛਤਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ

ਮਰ ਮਥ ਤ ਹਨ ਪਕ

ਇਹ ਕਾਲ ਪਬਰਹ ਦ ਚਾਰ ਅਖਰ

ਮ ਮੀਲ-ਪਥਰ ਹ ਮੀਲ-ਪਥਰ