Pomagad czy nie pomagad? Oto jest pytanie!

Dwa punkty widzenia

Jaki jest efekt koocowy?

Problem jest rozwiązany Problem wraca/ pozostaje taki sam

Pomoc jest przyjmowana?

TAK NIE

Kto robi pierwszy krok?

Pomagający oferuje pomoc Potrzebujący pomocy

Osoba pomagająca

• Kiedy wokół siebie mamy osoby, które cierpią, naturalną ludzką reakcją jest wyciągnięcie ręki i pomoc w potrzebie.

• To się wydaje oczywiste. Ale kiedy zadamy sobie

pytanie, po co i dla kogo to robimy, to wiele kwestii zaczyna się komplikowad.

• Chciałabym rozwinąd dwa wątki – kiedy ktoś prosi nas o pomoc i kiedy sami wychodzimy z propozycją pomocy.

Kiedy ktoś prosi o pomoc

• Wtedy jasne jest, że sam rozpoznał, że ma problem , że samodzielnie nie poradzi sobie z trudną sytuacją.

• Bezpośrednio deklaruje potrzebę pomocy jeśli osoba po drugiej stronie czuje się na tyle silna i odpowiedzialna , udziela pomocy .

• Problem jest rozwiązany. Obie strony są zadowolone z przebiegu i z osiągniętego rezultatu.

Oferujemy pomoc, kiedy druga osoba o nią nie prosi

• Na pierwszy rzut oka – wyciągnięcie pomocnej ręki powinno spotkad się z aprobatą i podziękowaniem, ale nie zawsze tak jest.

• Dlaczego zamiast podziękowad, niektóre osoby

są sfrustrowane, kiedy ktoś chce im pomoc?

Co myśli i czuje osoba, której oferowana jest “niechciana” pomoc?

Kiedy sami wychodzimy z propozycją pomocy

• Widząc osobę cierpiącą – czujemy dyskomfort. Mamy poczucie, że POWINNIŚMY COŚ ZROBIĆ.

• Propozycja pomocy służy nie tylko drugiej osobie, ale też nam samym. Służy obniżeniu dyskomfortu psychicznego, który czujemy.

Parafrazując

• W sytuacji, w której ktoś oferuje nam pomoc, a my ją przyjmujemy, otrzymujemy dwie informacje:

• Pierwsza - jawna, oczywista – Pomagamy Ci, ponieważ

jesteś dla nas ważny, kochamy cię, chcemy Ci pomóc. • Druga, nieświadoma, ale wpływająca na naszą

samoocenę jest następująca: Pomagam Ci ponieważ sam nie poradziłbyś sobie, nie jesteś w stanie samodzielnie wyjść z problemu. My musimy ci pomóc.

• Osoby pomagające, nieświadomie potwierdzają

negatywny sposób, w jaki postrzega siebie osoba cierpiąca.

ZASTANÓWMY SIĘ DOBRZE, ZANIM ZAOFERUJEMY POMOC

PRZEMYŚLMY, CZY NAPRAWDĘ POTRZEBUJEMY POMOCY

DRUGIEJ OSOBY

MOŻE POTRAFIMY STANĄĆ NA NOGACH

O WŁASNYCH SIŁACH?

Oczywiście pragnę podkreślid, iż nie we wszystkich przypadkach takie zachowanie

jest skuteczne. Niektóre osoby mający specyficzny

problem, powinny zgłosid się do profesjonalisty, które je wesprze w

rozwiązaniu trudnej, życiowej sytuacji, a jednocześnie nie pogłębi problemu.