ramazan süt - img.antoloji.com · Öyle bir alışkanlıksın ki sen, her şey seninle güzel...

Ramazan Süt- şiirler -

Yayın Tarihi:

26.03.2017

Yayınlayan:

Antoloji.Com Kültür ve Sanat

Yayın Hakkı Notu: Bu e-kitapta yer alan şiirlerin tüm yayın hakları şairin kendisine ve / veya yasal temsilcilerineaittir. Şiirlerin kopyalanması gerçek veya elektronik ortamlarda yayınlanması, dağıtılması Türkiye Cumhuriyetiyasaları ve uluslararası yasalarla korunmaktadır ve telif hakları temsilcisinin önceden yazılı iznini gerektirir. Budoküman, şairin kendisi veya temsil hakkı verdiği kişinin isteği üzerine Antoloji.Com tarafından, şairin veyatemsilcisinin beyanları doğrultusunda yayınlanmıştır. Bu dokümanın yayınlanması kullanılması dağıtılmasıkopyalanması ile ilgili husularda ve şiir içerikleri ile ilgili anlaşmazlıklarda Antoloji.Com hiç bir şekilde sorumlu vetaraf değildir.

https://www.antoloji.com

www.Antoloji.Com - kültür ve sanat

Ramazan Süt

1970 yılında Ardahan'da doğdu. İlk ve orta öğrenimini Ardahan'da, liseöğrenimini İstanbul'da tamamladı. Anadolu Üniversitesi İktisat FakültesiKamu Yönetimi Bölümünde mezun oldu. Özel sektörde muhasebe\finansişlerinde çalıştı. Güneş Gazetesi, Kardelen Dergisi, İmza Dergisi, TürkEdebiyatı gibi bazı Edebiyat\sanat dergilerinde şiir, makale ve söyleşileriyayımlandı.Kendi söylemiyle "Şiirin; bilgi, deneyim, yetenek olduğu kadar, emek veyürek işi olduğuna inanırım." der ve şiiri, "Duyguların yazıya resmetmehalidir." şeklinde tanımlar.



Ağaçlar ve Şehir

Ağaçlar kahır açıyor bu sonbaharDallarına kondukça hüznün kuşlarıSesleri hicran sesleri insan sesleri makinaHızla yabancılaşan alıngan bir yüzÜrkek bir gülümseyiş anlamsız bakışlarUmarsız uzanan öylece sokaklar

Ağaçlar mahşere açıyor bu sonbaharYapraklarında gizemli bir sitemSesleri küfür sesleri isyan sesleri insanŞehrin bütün kokuşmuşluklarındanŞehir tuzak şehir ölüm şehir kanŞehir tarifsiz büyüyen bir yalnızlık

Ağaçlar mutsuzluğa gülümsüyor son duasındaŞehir içten içe kemiren bir hastalık

Ramazan Süt



Anlamsızlığı Anlamaya Çalışıyorum

Yalnızlık benim zanaatimdirHüzünle işlerim satır satırŞiir söylerim umudun çocuklarınaUmudun çarpan yüreklerineAşkla sevgiyle

Dilinde anlar mısınız bilmem kiSözcüklerimiHiçbir şey beni doğrulamazdaKısa devreli bir zamanın ötesindeSözgelimiMutsuzlukla beslerim yalnızlığımıYa daAnlamsızlığı anlamaya çalışarakSırf bu yüzden çözümsüzlüğünYani sancısını duyumsattığım hayatın

Ramazan Süt



Aşk Hasretinde Büyür

Aşk hasretinde büyür bilemezsinÖzneldir tüm zamanlar sevdan söyletirKaplar yüreğimi derin bir sızıİnceden inceye yokluğun ağlatır

Bir düş olur hayalin varılmazBir umman olur gözlerin bakılmazSana dair bir giz olur aşk yaşanmazUzaktan uzağa sözlerin anlatır

Günler viran olur geceler sitemkârHüsran olur hey hayat bitter umutlarSen yoksan teselli neye yararGönül hicranla dolar aşkın acıtır

Ramazan Süt



Aşk Hüznümde Saklıdır

Ne rivayet sanılır ne hikayeHep sakınarak sevdimUzaklardan uzaklardanSana dair bir türküdürSevda yüklü sözcüklerDinlesen anlarsınAşk sözlerimde saklıdır

Kimseler bilmez seni ah seniYokluğun uçurum gözlerin ıssızHaldan anlamaz hain geceÇöker hayalin apansız içimde çoğalırKimseler bilmez seni ah seniBaksan anlarsınAşk gözlerimde saklıdır

Sana akan bir yürek adadımGöz görmez kulak duymaz dil söylemezUykusuz dipsiz gecelerdenSana dair bir sızıdırİnceden incedenDokunsan anlarsınAşk yüreğimde saklıdır

Tanelenir göz yaşlarımÇisil çisil yağmurlardanHep uzaklardan sevdimHep sakınarak sevdimSen görmedin bilmedinSeversen anlarsınAşk hüznümde saklıdır

Ramazan Süt



Bay Lüzumsuz Adam

Lüzumsuz bir adamımŞimdi kendi halimdeNe kadar gereğinde fazla olsam daNe kadar kayda değer olmasa daBenimde düşüncelerim vardıBenimde sevinçlerimHiç ciddiye alınmamış bir ben

Benimde şarkılarım vardıGünün aydınlığınaUmudun gülümseyen yarınınaLüzumsuz bir adamımHaykırışımUnutulmuşluğa umarsızlığaSeslerin suskunluğuna

Benimde aşklarım vardıGülün dikenindenHüznün rengindenTerk edilmişliğin itilmişliğinSürgün içeriğindenHiç sevilmemiş bir ben

Lüzumsuz bir adamımDüşer yalnızlığım peşimeKarışır kalabalıklar arasınaBen giderim.

Ramazan Süt



Birkaç Adam

Hüzzam renkli birkaç adamÖtelerden hüzün biriktiriyorlardı her günYalnızlıkları da vardı biliyorumEllerinde çocukluk yıllarından kalma bir düşGözlerinde sonsuz bir kederVe intihara sinmiş bütün umutları

Uzak dağ yalnızlıklarından birkaç adamHer gün yüzüme baka bakaNe çok bakışları vardı söyleyemedikleriElden gitmiş birtakım değerler boşa gitmiş şeylerHep ezikliğinin gölgesi vuruyordu yüzlerineÖylesine birkaç adam

Şimdi hüzzam boylu birkaç adamHer gün içimde ölüyorlarBunu yalnızlığımdan biliyorumHangi yana baksam hangi yüzü görsemİçimizde hep birkaç adamlarHer gün karanlığına eşdeğer çoğalıyorlar

Ramazan Süt



Canfeda

Ben hiç böyle mahzun olmadımBen hiç bu kadar aciz kalmadımKarşısında gizemliğininHu mana canfedaSöyle ne olursunAz mı koşuştuk peşinden akşam bulvarlarında

Hu mana görSarı olduk dizelereMasum gözlerinden insan onurunun ezilmişliğiAlıngan bakışlarından söyleyemediğin şeylerHepside aynı yalnızlığın tamamlayıcısı

Hu mana bilGençsin güzelsin tamamsınArtık mümkün olmalısın sendeHu mana canım feda

Ramazan Süt



Dağ Yalnızlıkları

GirişÖlüme dair bir şarkıdır dağ yalnızlıklarıHiçbir zaman söylenmemişSorunlar çözümlenmemişGerekçeler açıklanmamışSorular yanıtsız kalmışUmarsızlığın bir bedelidir dağ yalnızlıkları

Karanlığa çalışan bir döner sermayedir dağ yalnızlıklarıVatan millet sağ olsun diyeÖlüme çapraz dururlar öylece 20.10.1995 Hakkâri-Çukurca

1-Geceleyin bir ses uykumun arasındaKorkuyorumKaranlık camlardan sular sıvışıyorKapsamlı bir telaş ki kendi içinde huzursuzGözleriyle tehditkâr içten içe soğuk bir ölümGeceleyin ansızın birileri uykumun arasındaKorkularımı çoğaltıyorlarTedirginimİçimdeki öfkemi dişlerimin arasında tutuyorumHem iyimser değilim karanlığım iyice artacak 19.01.1995 Hakkâri-Çukurca

2-Sen uzak dağ yalnızlıklarınHatrı sayılır hüznüŞimdi bakışların mı diyeceksinÇok uzaklarda 1994 İstanbul-Şişli

3-Kaç zamandır adını düşünüyorumBüyük buhranlarla yokluğunu yaşayarakSana yazdığım bütün mektuplarım cevapsızEllerimde kalacak bir parça umutKaç zamandır dağ yaşıyorum taş yaşıyorumMahrumiyettin öteki adıdır yokluğunBir sana hasrettim birde ezan sessineYüreğimde kalacak en öksüz sözcükler 08.05.1995 Hakkâri-Çukurca

4-Beni yok sayın belki dönememÇoktandır unuttum her şeyiTükettim umuttan yana ne varsaTakılır aklım bir şeylere alıp götürür beni düşüncelerİçimde isyan içimde gurbet içimde yangınlarYaslanır yalnızlığım sonsuz serüveneBeni yok sayın belki dönemem



Çoktandır kaybettim kendimiDağlara sorarsanız adımıKaranlığa sunulmuş ölüm çerezi 21.10.1995 Hakkâri-Çukurca

Ramazan Süt



Düş Bitkileri

Düş rengine boyandı her şeyBir kırlangıcın vazgeçemeyeceği bir düşEmir ve komutNasılda yasalarına uymaktaUzun doğa gagasıyla dağ iskeletiKirli ve kaygı yalnızlığına alışmakta

Aklımda yalnızlığa soyunan düş bitkileriO da hiç olmayanın var olmasıYa da ağır ağır uykusuİki düş arasında en çok birikenIslak güneşiyle ya kalır ya kalmazAklımda bir tek görüntüsü

Gün rengine boyandı her şeySonunda hükümsüzlüğünü anlayan bir günBütün çıplaklığıyla kalır kalırsa umutMavi güneş ince büyüO da hiç olmayanın var olmasıYa da tersi olan şey

AklımdaSayısızlığına uğraşan düş bitkileri (!)

Ramazan Süt



Göcüg Bir Sonbahar

Şurda sahnelendi o eski sevdalarKuş tüyünü bıraktı ağaç yapraklarınıGök bulutlarını değiştirdi kül rengiMuazzam bir şölene hazırlanıyorBaştan başa tüm şehir

Dağılmış bir bulut tenhasıyımÇakılır her an yalnızlığım kaldırımlaraKızlar yan yürür sokakta içim eksiğiYere düşürülmüş silik bir resim

Bu şehrin bulutları en kesik çizilmiştir camlaraİşte Beyoğlu'nuz işte Beşiktaş'ınız işte Beykoz'unuzO an aklımda hayalin geçerLimanda unutulmuş bir vapur ıslığı

En çetrefil aşklar içimi irdeliyorAcayip bir telaş almış rüzgarıKuşlar bir tuhaf uçuyor havadaSokaklar zehrini içime akıtıyor

Elinde gülü düşüyor bir genç kızınÇığlık çığlığa bir çocuk ağlıyorGözyaşını tutamıyor yaşlı bir anneBağrımı fişek gibi deliyor sözcükler

İçimde arşınlıyor şehrin bir yanıAvuntusuna çekilmiş şehrin öbür yanıBir uçtan tutuşmuş bir ucaBulutlar yanıyor anam bulutlarBatık bir mezar gibi içlenirim

Elektrikler kesikSıfır dereceden üşüyorumMüthiş korkunç karanlıkta yalnızlıkKarıncalar devleşiyor üstüme karıncalarIşıklar bir türlü yanmıyor

Düşmüş bir çöpün gölgesineKırlangıçlar ah kırlangıçlarZamanın yetik devresindeEvcilleşen hüznüm evcilleşenGecesiyle gündüzüyle yenilerken yüzün

Sokaklar vurgun dizlerim yorgunBir türlü tutmuyor adresim kimliğimiYanlış bir yaşamak mı yanlış bir şehirdeYanlış bir sevmek mi yanlış bir mevsimdeGün yüzü ağrıyor yüzümdeKenar mahalleden geçemiyorum

Uzaktan açılır kapılar uzaktan



Hiçbir yaşamak bu kadar tehlikeli değilEn çirkin yalnızlığımla boynuzlanıyorumGöçüg bir sonbahar yaşıyor İstanbul şehriSonbahar içimi irdeliyor en gerilimli aşklarlaUzaktan kapanır kapılar uzaktan Sonbahar'1990 - Beykoz.

Ramazan Süt



Güz Sokakları

Kültabağına atılmış sözcükleri topluyorumOlur olmaz yerinde bir gülünMevsimin kaçak fısıltıları kulağımdaDeğişen renklerdir ki bir kapıdan öteki kapıyaGibisin yani hala hüznüm sokakların

Öbür yalnızlıkları da tasarlıyorum elbetteBiraz unutulmuş o güz uykularındanUlaşmak hevesiyle en çok uğraştığıHani bir tarafımız var ki bize en çok benzeyenBir mıknatıs çekimiyle birbirini tamamladığıGibisin yani hala hüznüm sokakların

Hani sormadan edemediğin her saat başıTürlü olasılıklarla masalsı şeylerinBir bütünlüğün ezgisi mi bilmem kiYanılgı mı yoksa eşkenarlı zamanlarınNe çok adımlıyorum sinsi boşluğunuGibisin yani hala hüznüm sokakların

Suya atılmış bir gül en kaygılı en kirliBu yüzden sözcükleri içime atıyorumKuşlar toplanmışlar mevsimin matinesindeKapanmış bir yazlık sinamanınEllerim boş çokça koşuyorumGibisin yani hala hüznüm sokakların

Ramazan Süt



Hasret Diz Boyu

Sensizlik öyle zor ki, öyle güç ki,Ne katlanmak mümkün nede kabullenmek.Her köşe başı pusu, her yer sis, sensiz.Yüreğim bir yangın yeri.Her köşe başı bir vurgun, her yer bir zemheri.Sokaklarında geçilmiyor, hasret diz boyu.

Ramazan Süt



Hasretinle Onardım Yıkıklarımı

Şimdi seni anlatsam haksızlık olurEn yanmış nesneler tamamlıyor seniGözlerin bir çöl yalnızlığı Afrika çöllerindeEllerin mutsuzluk topluyor çocukluk yıllarımdaUmarsız bir sessizlik saklanıyor sokaklardaHiç kimse konuşmuyor kuşlar göçüyorlar

Bir masa düşün ayağın biri kırıkBir resim düşün yarısı silikBir mevsim düşün yağmurları bulutsuzBir ırmak düşün suyu kurumuşVe bir yaşamak düşün acıları kadar eskimişMevsimin iklimi aklımı çeliyor

Çocuklar oyun oynuyor oyun içindeBütün asit yüklenmiş sarışın sözcüklerHangi sözle başlasam hangi imgeyi kursamKokun bir tuzak bir uçurum belki intiharFark etmez bakışların hepsi bir bilmece

Şimdi seni anlatsam haksızlık olurBütün acıları sildim yeni baştanArtık bütün kaygılar yersizHasretinle onardım yıkıklarımıYer yüzünün bezenmiş tüm varlıkları arasındaBil ki sen benimsin ben senin

En yanmış nesneler beni tamamlıyor

Ramazan Süt



Hayallerde Olmakta Güzel

Şimdi sen yoksun yaOlmayan halini beğeniyorumOlmayan seni seviyorum

Düşlerimin arasındasınUykularımın arasındaHayal misin gerçek misin bilmem kiYalnızlığım yetmiyor seni anlamayaHasretliğimin esaretliğiminBenliğimin sevdasısın

Şimdi sen yoksun yaYokluğunda olmakta güzelHayallerde olmakta güzel

Hayaller,Yokluğunda güzel

Ramazan Süt



Hikmet'in Çekimser Aydınlığı-1

Hikmet'i gördüm on ikiden sonraBulutları tenhaydı fazlaca çekimserEn içinden çiseliyordu içli bir yalnızlıklaGözleri gülümserken bile çocuktuSöz yetimiyle dolduruyordu şöyle konuşkanNe alafranga ne alaturkaÖz ve sarışın TürkçesiyleAkışkan bir çiçeğe kuşanan

Gecenin ellerine takılmıştı saçlarıSiz onu bilmezsiniz böyleGizlice avuntusuna çekilirO muhteşem şölenlere hazırlar gözleriniDaha fakülteden öğrenciyken bilePeşinden sürüklerdi bütün delikanlılarıFakat yinede tenhaydı en ince yerindeBulutları tek tük şuralarda gördüğümYüzü gülümserken bile o masum çocukÇekimser ve birazda tedirgin

Ben on ikiden sonra yaşarım Hikmet'iDüşlerini parça parça hazırlarSoğuk bir kimyayla giyer yalnızlığınıŞafaktan sökülürken ilk sabahO şimdi öbür yola çıkmıştırAklımda bir soru işareti hayır ünlemBelki başka bir zaman (!)

Ramazan Süt



Hikmet'in Çekimser Aydınlığı-2

Eski bir fakülte önünde HikmetDurur öylece yalnızlığıTenhadır fena halde dağınık saçlarıElleri titrek gözleri alıngan ağlamaklıDokunmayınBir sevinçtir o çocukluk günlerimden kalma

Eski bir fakülte önünde HikmetDurur öylece sarı telaşlıMasum masum bakışlarıAnlatır bütün zamanlarıSormayınBir şarkıdır o dilimde

Eski bir fakülte önünde HikmetBütün yanlışlıkları düzeltircesineDağıtır karanlığıma aydınlığıSormayınO bir gizem o bir inançO yaşanmamış şeylerin adı

Eski bir fakülte önünde HikmetDört mevsimin güneşiHüzünlü mü hüzünlüÖylece durur içimde

31.12.1995 Hakkari/Çukurca

Ramazan Süt



Hüzün Planlaması

Kediler parsellediler yalnızlığıİçimde bir şeylerin eksikliğiSancıtıp vuruyor yüzümeEn çağrışımlı yanıyla öksüz sözcüklerinBir türlü tutturamıyor kotasını

Bir şeylerin eksikliği bir şeylerin yanılgısıÇoğaltıp duruyor hep hüzün planlamasınıÜstümde de duruyor başımda daDışarda hızla akan anlamsız sokaklar

Kediler parsellediler aydınlığıKalmadı coğrafyanın yaşanır ortak bir yanı

Ramazan Süt



İnci Tanem

Öyle bir alışkanlıksın ki sen, her şey seninle güzelSevmek seninle başlar, hayat seninle var olur, umut adınla yeşerirBütün nedenler seni açıklar, bütün yollar sende kesişirHayaller seni süsler, düşler seni söyler, sözcükler seni anlatırHer şey seninle güzel be inci tanem.

Günün aydınlığı, aydınlığın umudu, umudun gücüSeninle başlar bütün iyilikler, sana adanır bütün dileklerHer şey gönlümüzce olmasada, yinede güzel diyelim.Güzel diyelim günün aydınlığına,Çünkü adınla başlıyorum her yeni güneVarlığın iyi olmak için yeterli bir neden

Gerçek olmasada, hayalin çok güzel be inci tanemSen olmasan da yokluğun çok güzel, çok hüzünlüAdına sonsuzluklar adıyorum, inci tanem,Sen olmasan da yalnızlık seninle ne güzelSevmek bir yana, hüzün bir yana, yokluğun bir yana,Düşler seninle ne güzel be inci tanem

Sen yoksun yalnızım, soğuk bir kimya işliyor ruhumu,Hasretin acı, yokluğun keskin sevmek mi daha zor, sensizlik miSen yoksun düşlerim yorgun, hayalin uzak, yıldızlar sönükSöyle bakalım inci tanem iyi olmak için gerekli mi başka nedenSeni seviyorum sen bilmesende, bir düş gibi, bir uçurum gibi,Ölüm bile güzeldir yokluğunda inci tanem

Ramazan Süt



Kirli Çiçek

Sen her şeyini ondan yana kullanırsın yaBu yüzden bütün bıkkınlık payımdanYalnızlığı yalnızlığımla açıklıyorumGeliştirilmiş yepyeni bir hüznün sistemiyle çoğalarakVe nasıl çağdaşlaşmış bilir misin yüzyılımızın adamlarıEn son teknoların teknokratlarını alkışlayarak

En ustaca kullandın bütün mevsimleri art ardaBir tanışıklığınız olmalı daha öncedenPaylaşmayı da biliyorsun ya etraflıcaAma nasılda belenmiştin oradan buradanBir yaşaması vardı yalnızca bir gizemliğiDokunulmazlığın en doruk anlarında

Her şey nasıl hal alıyor nasıl şekil alıyor hızlaGerçek neydi biliyor musun her şeyin ta kendisiBir durumun bir başka durumla açıklanması gibiZamanla mekan arasında insanın kendi yetmezliğiÖtesi yok artık bil ötesi yok yalnızlığınHer şeyin bilinç altıyla yaşandığı görsel bir hayatın

Sen yedi nihavent şarkı söyleyen adamSen yedi renk açan kirli çiçekBütün şarkıları bütün renkleri siz bitirdinizBoyunuzu aşan durumlarla gücünüzü aşan anlarlaBilseydiniz ne çok içerliyorum ağustos çıkmazınaYalnız içerlenmek mi içime atıyorum

Ramazan Süt



Mutsuzluğum

I-Ancak hüznümüzle açıklanabilirŞu bizim durumumuzBilmem ki farkında mısınBirbirimize ne çok benziyoruzAynı kişi miydik yoksa zaman zamanSen tanınmamak için giysi değiştirirsin sürekliBen gölgemle selamlaşırımSen sürekli çoğalırken meydanlardaBen yalnızlığımla baş başayımİkimiz ne çok adımlıyoruz güz aşağısınıBaktım ki sen daha öndesin

II-Mutsuzluğumu gördüm sokaktaBaktım ki mutsuzluğum bana benziyorDaha çok.

Ramazan Süt



Ne Çok Sevdim Seni Biliyor musun

Hiç kimseyi sevmedim bu kadarBöyle sevmedimSen açlığımsın benim susuzluğumsunHayata karşı direncim aşka dair umudumSen düşlerimsin benim hasretliğimsinYanık yanık bir türkü gibi

Seni nasıl sevdim biliyor musunHüzünlü şarkılar kadar içtenGüzel şiirler kadar derinUzak kentler kadar gizemKırık kalpler kadar sitemİşte ben seni böyle sevdim

Hani gün bitimi tutar ya insan evinin yolunuUmut taşır yürek taşır dert taşır bazenİşte öyle yorgun yorgun akşamlarımsın benimGece olur düşünceler deryasına dalar insanKimse kimseyi duymaz anlamaz hiçbir yürekİşte öyle ıssız ıssız uykusuzluğumsun benim

Seni ne çok sevdim biliyor musunSakınırım seni her şeyden ve herkestenBir uçurum dibi olsanda bir düş gibi uzaktaGözlerim gözlerine değer bir hayal ucundaBir kez olsun bir an olsun şu kısa hayattaBen sana kayıtsız kalamam anlamadın mı

Ramazan Süt



Nedenlerimsin

Sabitledim sana bütün yalnızlıklarımıAşka dair hayata dair ne varsaBir bir sıfırladım sanaEn olmaz yanlarıyla bütün alışkanlıklarımı

Sonra gizemliliğinin yadsınmaz yanları da varGöçebeliğini sürdüğümüz hayatınSen ki sürekli çoğalırken düş pazarlarındaBen aşka tükettim bütün nedenlerimi

Olmazlarına saydım bütün korkularımıİmkan yok imkan sevda çıkmazlarındaNeresinden baksan bir felaketAşka düşse de bir kere insan

En ağrıyan yanımızla en buhranlı yanımızlaİnançlara vurun beni inançlaraSöylemeye cesaretim yokSevmeye nedenlerimsin

Ramazan Süt



Ninova

Bir düştün sen; uzak ve gizemAklıma takılır hayalin ince ve ıssızNinova ah NinovaYokluğuna hapsettinYüreğimi ince sızına

Bir düştün sen; derin ve görkemAklıma takılır sözlerin buruk ve sitemNinova ah NinovaBir uçurum açtın zamanaBir yangın yeri bıraktın ardındaNinova ah NinovaHer şeyin bir bedeli var aşkında

Bir düştün sen yüreğime düştünİsmini haykırıyorum uzak dağlaraBir buluta bulaşır rüzgarlarBir geceye adanır yıldızlarBir hasretliği söyler şarkılarNinova ah NinovaSen yoksun yenildim tüm zamanlara

13.10.2012 - İstanbul.

Ramazan Süt



Odun Cumhuriyeti

Odunun biri, Oduna sormuş; boynun neden eğri! ...Odun cevaplamış; nerem doğru ki...

Hanidir memlekete her şey zıddıyla bilinir ya.Akla karanın, kısayla uzunun, zayıfla güçlünün gibi...Birde rivayet olunur çoğu zaman algılama yetisi, öyle var sayalımVe var sayalım ki odun familyasından gülümseyerek gelmiştir odun...

Şimdi diyeceksiniz efendim 'deveye' haksızlık olunmuştur burda...Doğrudur, deve duyarlıdır ve sadakatten bağlıdır, gönülden bağlıdır.Ama odun odundur, ne fark eder meşe mi gürken mi ladin mi...Deve anlamıştır yükünü ve neden boynunun eğri oluşunu...Odun odundur anlamaz, bilmez odunluğunu...

Acizane deveye haksızlık olmasın diye, oduna sormuşlar odunluğunu...Yahu odun odundur, ne anlar incelikten, yürekten...Odun, ancak odunluğunu yapar.

Sahi bu memlekete hep böyle mi bakar bu odunlar...Hep böyle mi sever bu odunlar...

Sonunda odun dayanamadı ve;'Ey odun gardaşlarım ve yandaşlarım ve odundaşlarım,Gelin hep beraber bir odun cumhuriyetini kuralım! ' dedi...

Haydi be kim sayar seni odunda! .Odun dedi ki;Sen şimdi çiçek ol, ben odunun olayım,Sen ateşim ol, ben yanayım,Sen mağrurlanma ey yürek vurgunu dilber!Ben boynumu büküp, odun olur giderim...

Ramazan Süt



Sana Yüreğimi Verdim

Sana bitanem diyemem.Bitanem olmadın ki, bitanem olmayı hak etmedin ki.

Sana sevgilim diyemem,Sevgilim olmadın ki hiç, sevemedin ki.

Sana dostum diyemem,Dostum da olmadın, dost olamayı da seçemedin, beceremedin ki.

Sana canım diyemem,Hiç canım olmadın ki, canım olmayı bilemedin ki.

Sana yüreğimi verdim, gönlümü verdim,Almasını bilmedin, sevmesini bilmedin ki.

Ramazan Süt



Sanal Aşk

Bir sanalı sevdim seninleHer PC başına oturuşumdaKlavyenin tuşlarına her dokunuşumdaYüreğim akıp gidiyordu sanaSözcüklerim peşi sıra çoğalıyorduGözlerin yüreğimde çoğalıyorduHayalin bir uçurum gibi çoğalıyorduBedenime bir titreme sarıyorduTarifsiz bir hal beni alıyorduHer gece yarısı sözcüklerim sana akıyorduArtık yüreğimi susturamıyordum.

Seninle bir sanaldan öteye gidemedikHiçbir çehrede tanışıklığımız olmadıNe bir akşam bulvarında yürüyebildik seninleNe bir parkta elinde tutabildimSeninle ıslanmadık hiçbir yağmurdaNe gün doğuşunu seyredebildik baş başaNede bir sahilde gün batımınıNe bir kafede çay içebildik öğlen üstüNede bir yorgunluk kahvesiniSeninle hiçbir anı yaşamdık sanaldan öteye.

Artık peşinde yetişemediğim bir düş gibiydinYarım kalıyordu hep sana yazdıklarımDüşlerim hep paramparça umutlar hep yarımYarım kalıyordu artık sana giden bütün yollarNe sanaldan çıkabildin nede yüreğimdeArtık ne aşkın gerçekti nede sözlerin sahiciKendin gibi gülüşlerinde hep sanaldı.

Bir sanaldan öteye değildi aşkımızUzun uzun cümleler kurmayacağım artıkSenli sözcüklerim de olmayacak söylemlerimdeŞiirler kalemime kalemim kağıda küs olsa daHüzünlü şarkılar dinlemeyeceğim gece yarılarıArtık senli hayaller kurmayacağım her geceBir sanaldın sen düşlerden öteye aşktan geriyeBir sızı kaldı yüreğimde senden hediye.

Ramazan Süt



Sen

Bir buluştun sen bir keşifYeryüzünün en çetrefil yerindeBuhranlı hayatımız tıkanmasın diyeEn olmaz sözlerden topladım seni

Bir süreçtin sen bir yaşam şekliÇok sesli kalabalıklar içindeÇizgileri çekilmesin diye yırtılan bulutlarınGökkuşağın yedi rengine çizdim seni

Bir aşktın sen bir sevdaYağmur damlalarıyla tanelenenAcılara sığsın diye adınÇocuklar gibi sevdim seni

Bir misillemeydin sen bir başkaldırıYalnızlığa mutsuzlukla gülümserkenYalnızlık ki binlerce yalnızlık içindeYüzün eksilmesin diye çoğaltım seni

Bir umuttun sen bir beklentiŞimdiki zamanla gelecek zaman arasındaŞiir mutsuzlukla beslenir diyeBir devrik dize gibi yaşadım seni

Bir inceliktin sen bir özeniBir mendil katları arasında saklananEn güç anlarda çoğaldıkça gözlerinBir bulvar tenhasıyla özledim seni

Bir sınavdın sen bir yarışBüyük umutlarla hazırlananuğuldar ki içimde fıskiyesi sonsuzluğunKaybedilmiş bir zafere hazırladım seni

Ramazan Süt



Sen Bendeki Sen Değilsin

Gözlerinde bin bir pişmanlık kaygısıYaşarken daha çok başka bir dünyanınÇağrıştırıyor seni zaman zaman dağınıkHızla yabancılaşmanın hüznüyleGönlüm sen diye tanımamış seniSen bildiğim sen değilsin ki

Yürüyorduk ötesinde iki zamanlıGöçük bir hayatı daha çok benimseyerekNe çok yaşamıştık hiç yaşamamışlığımızdanBoşluğun tamamlar belki zamanla eksiğiniGençliğin güzelliğin anımsarken bile haniSen sevdiğim sen değilsin ki

Mevsimler ellerimin arasında eksiliyorYüzün yüreğimdeDonsun bütün zamanlar dursun hayatHiçbir nesne hiçbir görüntü hiçbir duyguAnlatmasın seni bana hiçbir şey anlatmasınSen bendeki sen değilsin ki

Ramazan Süt



Seni Çizdim Hasret Duvarlarına

Seni çizdim hasret duvarlarına seniEğri çizdim eksik çizdimSeni çizdim buğulu camlara seniSayfalar dolusu kitaplar dolusuSeni yazdım bütün zamanlara seni

Dolardın daha gün batmadan hücremeDolardın bütün gözlerinleDalardı gözlerim dalardı uykusuzSeni içerdim hep sigaramda nefes nefesParçalardı ciğerlerimi seni damıtarakSımsıkı sarardı havan beniSeni çizdim yorgun akşamlara seni

Seni çizdim yalnızlığıma seniMavi ve yeşilSağ ol eksik olma senYaşar gibi oldum mavi ve yeşilDağılırdı erkenden mehtap akşamaÇözülürdü tel tel saçların avuçlarımdaSeni çizdim yalnızlığıma seni

Ne vakit düşünsem seni hatırlamayaGölgen yaslanırdı hep karanlığımaŞiirler ayaklanırdı çaresizliktenYokluğuna asıldıkça o delikanlı baharSeni çizdim yatağıma seniİçimde bir kahır sanki ölecektimBirikmiş yılların tutkusuylaSeni çizdim sevdama seni

Ramazan Süt



Sevda Bilimi

Sen mahşerin ortak yanıSen akışgan gece bitkisiNe çok yaşamışlığın varDoğulu bir kentlinin bakışlarındaYan yana kurulurken iki ayrı dünyaBağdaştırmanın birleşik bilimi

Sen ki sevda yanlısı sen ki türkü bilimiYeryüzündeki tüm halklar için

Ne güzel anlatırdı sevdayı üstelikBirbirine kotarlı iki ayrı olguEllerinde şimşekli çiçeklerle gülümseyenSevda bilimi ozanıSağduyuya dayalı özdeştirmeninNesneler üzerindeki yerleşik biçimi

Sen ki doğulu bir kentlinin yanındaMiyop gözlü beyaz kentSana adıyorum yalnızlığımı

Ramazan Süt



Sizin de yalnızlığınız olur

Sizin de yalnızlığınız olur çoğu zaman esmerBakarsınız baştan başa görüntüsüz bütün şehirBulutlar mutlaka göçüg olacak ağaçlar kaygısızHiç bir limanda olmayacak hiç bir vapur uğultusuİsterseniz bütün ışıkları da bitirin umarsızSizin de yalnızlığınız olur çoğu zaman çekimser

Sizin de yalnızlığınız olur çoğu zaman korsanHiç bir tanışıklığınız kalmayacak hiç bir çehredeHele yaşamak yüksek gerilimde bir yaşamaksaİyice eksilir içinde daraldıkça zamanYalnız bir izi kalır kalırsa hayattanSizin de yalnızlığınız olur çoğu zaman duygan

Sizin de yalnızlığınız olur çoğu zaman kahırAşkları mı desem intihar etmiş bir bulvardaHele eksikliğe vurdu mu mutsuzluğa gülümser yüzüBenzeşen nesnelerin ardından el sallayarakBütün gizli sözcüklerin en olmaz alışkanlıklarıylaSizin de yalnızlığınız olur çoğu zaman ağır

Sizin de yalnızlığınız olur çoğu zaman uysalSınırsız kalabalıklar içinde çoğalanSonra görünmez olur kırmızı bir soluk sarı bir nefesBakarsınız ayaklanmış uzunca bir karanfilBiraz bestenigar biraz hüzzamSizin de yalnızlığınız olur çoğu zaman kumral

Ben şimdi bağırıp duruyorum ya orta yerde uykusuzSizin de çocukluğunuz olur çoğu zaman yalnızUnuttum gece yarısı Türekçesiyle adınız kaç

Ramazan Süt



Sonsuzluğa Programladım Seni

Koyduğun yasaklar sınırlamıyor beniYüreğim sevdanla sonsuzlaşıyorTut ki elinde yalnızlığın tut ki ötesi yokBulutsu gözlerinin kumral göklerindeUçuşan ne kuş tüyü ne kelebekDondurulmuş fiillerden kendimi aramaktayım

Mümkünü yok aşkın mümkünü yok seninKokundan renginden çiziyorum hüznün coğrafyasınıAnlaşılması zor bir zanaat benimkisiSeni sevdiğim için mi acı çekiyorumAcı çektiğim için mi seni seviyorumBen asıl kendimi anlamaktayım

Şimdi olmasan da olur hasretindeyimYokluğun mahrumiyettin öteki adıdırÖlüm başlangıçtır sonsuzluk içinÇaresizlikse prangadır yüreğime vurulanNe yapsam nereye gitsem olmuyorKendimi yokluğuna hazırlamaktayım

Ramazan Süt



Titreşimler

İçimde bir deprem yalnızlığıUçuşan nesnelerin ardından bakıyorum

Dişlerimin arasında elektrik sağanağıIşık hızıyla şimşekler çakıyorum

Korkunun pençesinde titreşimler kaçağıDinamit kaslarında sevdalar taşıyorum

Yüreğim buruk gözlerim kanıyor

Ramazan Süt



Yalnızlaşan Yalnızlık

Şimdi buhranıdır yaşıyorum esmer tenli zamanınBana öbür yalnızlıkları söyle kapılarını açamadığımBir arşınlanması ki kişiselleştirir dağ görgüsünüYüceltmek mi biraz da eksikliği çoğaltmak mı yoksa mutsuzluğuBana ateşin külünde dokunmayı suyun dokusunda hissetmeyiBana bir yalnızlık söyle ki hiçbir şey anlatmasın

Aklımda atların nal sesleri

Şimdi ruhanıdır yaşıyorum eşkenarlı zamanınEn çetrefil bozulmuş duygan şehirlerimFena öykünüyor kökünde içi sıra çoğaldıkçaHem zaten anlamsızlaştırdık sözcüklerimiziSen gece içinde akan gece ağır ve kayganMevsimin bütün bulutlarını ürkütmüşsün uykusuzluğumun

Işıkları karıştırmayın korkularım çoğalmasın

Şimdi revanıdır yaşıyorum kısa devreli zamanınZıt kutupludur hüznü sonsuzluğumunBana bir bulvar söyle ki aynalı olsunAğaçları intihar etmesin gece bitkilerindenÇocuk yüzlü kahır biraz geciktirilmiş göçVe bol dökümlü kadın kokulu yalnızlık

Şimdi öksüz ölümler yaşıyorum aşk adına

Ramazan Süt



Yalnızlığa Dair Nedenlerim

Yalnızlıkla ilgili çokça sorularla karşılaşıyorum. Şiirlerimin ana teması yalnızlık olduğunadair çokça sorulan sorular:Bazen tarifsiz bir iç çekimi,Bazen sözcüklerimin boyun bükümü,Bazen halden anlamayan kınamaya varan itirazlar,Bazen tek sesli uğultuya çaresizce kıvranan yakınmalar,Bazen sadece gözyaşı, içim sıra kımıldayan gizli denizlerin öykünmesi,Bazen buğulu camlara çizilen kaybedilmişliğin bedelli,Bazen suskunluğun yüze acı acı vurması gibi kesik bir çığlık,Bazen nedensiz nedenler, ama çoğu zaman hiç söyleyemdiğim, söylenmesi deolmazlarına saydığım korkular, korkularımız...

Hepimiz yalnızlıkla çoğalıyoruz.Yürüyoruz bütünlemeye kalmış bir yalnızlığa doğru, umuda gülümseyerek...Aslında hepimiz tek kişilik yalnızlıkları yaşamıyor muyuz? ...Evet hepimiz ne kadar çok kalabalıksak, ne kadar çok kalabalıklar içindeysek, hepimiztek kişilik yalnızlık yaşıyoruz...

Sevgi yalnızlığı.Bu pek dile getirilemiyor, yada öyle gerektiği için...

Yalnızlıkla vuku buldu varlığımız. Bizi ben yapan, beni biz yapanda bu yalnızlıklarımızdeğil mi aslında... Yaşadığımız hayat ne kadar kaygan ve kırılgan bir zeminde olursaolsun, bütün çarpıklığa rağmen, bütün olmazlara rağmen ve bütün tahribatlara rağmen,yinede yaşanılır güzellikler, keşfedilecek gizemliliklerle doludur, sevgi yalnızlığımız...

Sevgi almak değildir, vermektir...Kendinden olanı vermek, paylaşmak, bir karşılık beklemeden bir çıkar gözetmedenöylesine vermek, öylesine paylaşmak. Sorun bu paylaşımı sınırlayan çok şeylerimizinvar olmasındandır belkide. Her şeyimiz var ama, verilecek, paylaşılacak sevgimiz yok.

Peki neden sevgimiz yok? ... Yani almadan vermek olan sevgi...Çokça nedenler sayılabilir bunun için hiç şüphesiz. Fakat büyük kent yaşamı, hızla vesürekli kendini yenileyen teknoloji, belkide yüreklerin betonlaşmasına zemin hazırlayanen muhtemel nedenlerdendir...

Biliyor musunuz tatlı muhabbetti unuttuk, topluca hepimiz unuttuk. O yüzden deanlamsızlıklar, anlaşmazlıklar çoğalır oldu... Sorun birazda insanların birbirlerinianlamamaktan kaynaklanıyor. Anlamak ve anlaşmak, tatlı muhabbetle, sevgi yüreğindeolduğuna inanırım...

İnsanlığında hala bir şeyler kaybetmeyen nice sevgi yüreklerine selamlar, sonsuzsevgiler...

Ramazan Süt



Yalnızlık Oldu Yüzyılımızın Adı

Yalnızlık oldu yüzyılımızın adıÇoğalmak sistemleşiyor ve böyleceBuruk nesneler donuk görüntüler ve biraz aşkHızla tenhalaşıyor kendi içindeTam ortasından bakıyorum teknohayatınBaktım ki her yanım yalnızlık

Sesler içinde sesimi tanımıyorumÇok çelişiğim beynimi ellerimde taşıyorumBir başına adımlıyorum güz yokuşunuKaygısız dumanlar boğazlıyor beniBir labirenti andırıyor şehrin sokaklarıBir mahşere geldim ki her yanım yalnızlık

Bir ulaşamama eylemidir mutsuzlukÇoğunca kucakladığımız çözümsüzlüğünSoyut bir kopukluk ki bir türlü kotarılmayanBütün tabiatıyla varoluşunGünler mevsim mantığıyla uzlaşıyorÖyle bir zamanlaştım ki her yanım yalnızlık

Ey kokulardan renklerden netleşen gizemVe ey gereksinimi üstleyen iletimNe anlar yaşadınız ne durumlar yarattınızİçinizdeki ilahlarla yücelttiğiniz tabularlaBir içimdeki boşluk birde sokaktaki adamSokaklar ki her yanım yalnızlık

Ramazan Süt



Yalnızlık Türküsü

Hiçbir yalnızlık hiçbir yalnızlığı tuturamıyorGözlerin sonsuzluğa işaretDallanırda burda ağaçlarDallanır budanır tek tekAkşama erkenden hazırlanırErkenden boylanır kaçınılmaz zerafetÖnce gözlerin üşüşür sonra sözlerin anlamsızlaşırNe sevmekler yaşıyorum belli belirsizİçimdeki o muhteşem şölenlerinEn sonra boşanır bomboş sokaklarUmutsuzluğa çeyrek karamsarlık kalırkenBaşka bir yalnızlık deniyorum

Hiçbir yalnızlık hiçbir yalnızlığı tuturamıyorGözlerin son pencereye işaretBilirse bir gözlerin bilir nasıl içerlendiğimiİçimde ters bakarken son pencereVe yine buruk kesilirken akşam üstleriBiliyorum hep böyle erkenden hazırlanırYenilmişliğe ziyafetİçilir içilir kendinden geçilirBöylesine çalarken plakta hasretliğin türküsüSen en güzel yalnızlığımsın benimİyice üstüne bir afiyet

Hiçbir yalnızlık hiçbir yalnızlığı tuturamıyorGözlerin soğuk bir boşluğa işaretDuruyor sarışın çocukların raksıDuruyor kahkahasıSen bilmezsin böyle karanlıkta nasıl çakar şimşekAçarsa kaybedilmişliğe açarİçimdeki yanlışlık çiçeğiBelki bir ayıbı örter belki bir utancı saklarAma hiç öpemediğim o kan dudaklarındanNefessin soluğuma himayet

Hiçbir yalnızlık hiçbir yalnızlığı tuturamıyorGözlerin bozgunluğa işaretSatılmış ömrüm bin yıllık hasreteUzaktan kuşatırken şehrin camlarını sislerBir bulvar yalnızlığına sığınır kuşlarArtık kim ağlamak ister benim içinBen hayatımı aşka kiraladımYalnızlık sevgisizlikten İbaret

Ramazan Süt



Yaz bitigi

Taradım saçlarında yalnızlığımıBiliyorsunŞimdi çok sesli bir yalnızlığın ucundaHasret korusuİnce bir melodi ki bulutlanmış göklerdeUçar da hüznün kuşları uçar şehrimdeSonra gözlerin var ya gözlerinHayatın tüm çizgilerine eşdeğer

Ve yine biliyorsunBu şehrin tüm giriş çıkış noktalarıYalnız senden toplanırSenden gelir sana giderUmudun kuşanan akışıDinleRüzgarın avazındaÖzgürlüğün haykırışıŞarkılar besteler hüzzam makamındaBir başına arşınlıyor uzakta bir düdükHey bulut kaçmaBenim annem yıldız dokur

Çoğalıp bir gar tenhasıylaYaslanıp bir bulvar iniltisineSesin içimi kırıştırıyor uzaktanTakılmış saçların gecenin ellerineBir bir topladım dökülen yalnızlığımıArdından az mı üşüştükAnla artık ne olursunAklımdan ne ölümler geçerBiliyorsun

Ramazan Süt



Yokluğun Ağır-1

Sana hiç kimse benzemezAdına sonsuzluklar adıyorumYitirilmiş tılsımın ilk sevmeleriYitirilmiş tüm serüveniSana bir kent ezberledimYokluğun ağır

Ramazan Süt



Yokluğun Ağır-2

Dinlediğim şarkılar seni söylediOkuduğum şiirler seni anlattıGökyüzüne baktım yıldızlar seni gösterdiYağmurları seyrettim buğulu camlara ismini yazdımYüreğim ıslandı yüreğim üşüdüKoca şehir bir düş gibi üstüme çöktüNe yapsam nereye gitsem olmuyorYokluğun keskin bir bıçak gibi şurama saplanıyor

Ramazan Süt



Yokluğun Ağır-3

Zamanlar değişmiş mevsimler iç içeArdı sıra dizilmiş gölgelerSırt sırta binmiş kentlerSelviler çoktan gitmiş hüzünler üst üste

Sana yalnızlığımı bıraktımYokluğun ağır

Ramazan Süt



Zaman Ötesi

Ne yalnızlıklarım vardı eskilerdenNe çok bilemezsinZaman ötesi çağrışımZaman ötesi uğraşımArta kalan en olmayacak şeylerHiç yaşamamışlığını söyler

Hüzün ki duygandır bilmez ağırlığınıBu yüzden sokakları büsbütün kayganGölgesinden saklanır bir park korsanıYüreği tutsak elleri intihar gözleri alınganEn olmaz sözcükler kahrını gizlerYokluğun içimde bir şeyler söyler

Çok benzeşmek mi desem fazlaca benimsemek miİki olgu arasındaki ayrıntıyaDuyarlığı bozulmasın diye erdemliğinBirbirine ayarlı ve kaygıyla iki zamanAyrıntı düşer gözden kabarır hislerGizemliliğin ötelerden bir şeyler söyler

Ne yalnızlıklarım vardı bilemezsinNe çok içimi eskiten

Ramazan Süt


ramazan süt - img.antoloji.com · Öyle bir alışkanlıksın ki sen, her şey seninle güzel...

Documents