rzeczpospolita tŁumaczenie patentu …public.sds.tiktalik.com/patenty/pdf/268045.pdf · pochodnych...

RZECZPOSPOLITA POLSKA

Urząd Patentowy Rzeczypospolitej

Polskiej

(12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) PL/EP 2441457

(96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego: 28.05.2010 10785650.2 (97) O udzieleniu patentu europejskiego ogłoszono: 01.01.2014 Europejski Biuletyn Patentowy 2014/01 EP 2441457 B1

(13) (51)

T3 Int.Cl. C07D 231/46 (2006.01) C07D 405/12 (2006.01) C07D 409/12 (2006.01) A61K 31/655 (2006.01) A61P 7/00 (2006.01) A61P 7/04 (2006.01)

(54) Tytuł wynalazku:

Sole bicyklopodstawionych pochodnych pirazolon-azowych, sposoby ich otrzymywania i ich zastosowania

PL/E

P 24

4145

7 T3

(30) Pierwszeństwo:

11.06.2009 CN 200910052946

(43) Zgłoszenie ogłoszono:

18.04.2012 w Europejskim Biuletynie Patentowym nr 2012/16

(45) O złożeniu tłumaczenia patentu ogłoszono:

30.06.2014 Wiadomości Urzędu Patentowego 2014/06

(73) Uprawniony z patentu:

Jiangsu Hengrui Medicine Co., Ltd., Lianyungang, CN Shanghai Hengrui Pharmaceutical Co. Ltd., Shanghai, CN

(72) Twórca(y) wynalazku:

PENG CHO TANG, Shanghai, CN HEJUN LÜ, Shanghai, CN HONGBO FEI, Shanghai, CN YIQIAN CHEN, Shanghai, CN

(74) Pełnomocnik: rzecz. pat. Piotr Kamiński

KAMIŃSKI I PARTNERZY KANCELARIA PATENTOWA SP.P. ul. Gerbera 14/13 05-500 Piaseczno

Uwaga: W ciągu dziewięciu miesięcy od publikacji informacji o udzieleniu patentu europejskiego, każda osoba może wnieść do Europejskiego Urzędu Patentowego sprzeciw dotyczący udzielonego patentu europejskiego. Sprzeciw wnosi się w formie uzasadnionego na piśmie oświadczenia. Uważa się go za wniesiony dopiero z chwilą wniesienia opłaty za sprzeciw (Art. 99 (1) Konwencji o udzielaniu patentów europejskich).

DZIEDZINA

Unjawnienie dotyczy soli akceptowalnych farmaceutycznie nowych bicyklopodstawionych

pochodnych pirazolon-azowych, sposobów ich otrzymywania, zawierających je kompozycji

farmaceutycznych i ich zastosowań jako środków terapeutycznych, w szczególności jako

trombopoetycznych mimetyków i agonistów receptora trombopoetyny.

TŁO

Trombopoetyna (TPO), zwana równieŜ megakariocytowym czynnikiem wzrostu i

róŜnicowania (MGDF), czynnikiem stymulującym trombocytopoezę (TSF), ligandem

białaczki c-mieloproliferacyjnej (c-Mpl), ligandem mpl lub megapoetyną, jest glikoproteiną,

która okazała się regulować produkcję płytek krwi. Patrz Wendling, F. et., al., Biotherapy

10(4): 269-77 (1998); Kuter D.J. et al., The Oncologist, 1: 98-106 (1996); Metcalf, Nature

369: 519-520(1994).

W pewnych warunkach aktywność TPO jest powodowana wiązaniem się TPO z receptorem

TPO (zwanym równieŜ Mpl). Receptor TPO uległ klonowaniu i opisano jego sekwencję

aminokwasową. Patrz Vigon et al., Proc. Nat. Acad. Sci., 89: 5640-5644 (1992).

TPO jest 332 aminokwasowym glikozylowanym polipeptydem, który odgrywa kluczową rolę

w regulacji megakariocytopoezy i w procesie, w którym płytki krwi są produkowane przez

megakariocyty szpiku kostnego. Patrz Vigon et al., Proc. Nat. Acad. Sci. USA 91: 11104-

11108(1994); Barley et al., Cell 77:1117-1124 (1994); Kaushansky et al., Nature 369: 568-

571 (1994); Wendling et al., Nature 369: 571-574 (1994); i Sauvage et al., Nature 369: 533-

538 (1994). TPO jest produkowana w wątrobie, ale działa głównie w szpiku kostnym gdzie

stymuluje róŜnicowanie komórek macierzystych do progenitorów megakariocytów i

stymuluje proliferację megakariocytów, poliploidyzację i ostatecznie wprowadza płytki krwi

do układu krąŜenia ciała. TPO jest równieŜ głównym regulatorem w sytuacjach

obejmujących trombocytopenię i w wielu badaniach, które obejmują zwiększoną liczbę

płytek krwi, rozmiar płytek i przyłączanie izotopów przez płytki krwi u przyjmujących je

zwierząt. Patrz, Metcalf Nature 369: 519-520 (1994). W szczególności uwaŜa się Ŝe TPO

wpływa na megakariocytopoezę na szereg sposobów: (1) powoduje wzrost w rozmiarze i

liczbie megakariocytów; (2) zwiększa zawartość DNA, rodzaje poliploidii i liczbę

megakariocytów; (3) zwiększa endomitozę megakariocytów; (4) zwiększa liczbę dojrzałych

megakariocytów; (5) zwiększa odsetek komórek prekursorowych, liczbę małych komórek

pozytywnych pod kątem acetylocholinoesterazy, liczbę komórek szpiku kostnego.

Płytki krwi są niezbędne do krzepnięcia krwi. Jeśli ilość płytek krwi jest bardzo niska,

pacjentowi grozi śmierć z powodu rozległego krwotoku. Zatem TPO uŜywa się zarówno do

diagnozy jak i leczenia róŜnych zaburzeń hematologicznych, na przykład chorób

powodowanych głównie przez niedobory płytkowe. Co więcej TPO moŜe być uŜyteczna do

leczenia stanów trombocytopenicznych, w szczególności tych związanych z chemioterapią,

radioterapią lub transplantacją szpiku kostnego w leczeniu raka lub białaczki.

Powolne odzyskiwanie poziomu płytek krwi u pacjentów cierpiących na trombocytopenię

jest powaŜnym problemem. Korzystne jest zapewnienie związku do leczenia trombocytopenii

działających jako mimetyki TPO. Te peptydy zaprojektowano, aby wiązały się i aktywowały

receptor TPO (TPO-R), ale nie wykazując homologii sekwencji względem naturalnego TPO.

W ostatnich latach przedstawiono wiele aktywnych niskocząsteczkowych mimetyków TPO,

włącznie z cyklicznymi pochodnymi poliaminowymi (WO 00/28987), tiazol-2-

ilobenzamidami (WO 01/07423, WO 01/53267), pochodnymi azoarylowymi (WO 00/35446,

WO 01/17349), 2-arylonaftimidazolami (WO 01/39773, WO 01/53267) i pochodnymi

semikarbazonowymi (WO 01/34585). W systemach komórkowych kaŜda z tych cząsteczek

moŜe aktywować ścieŜki transdukcji sygnału, które są zaleŜne od obecności receptora TPO

na błonie komórkowej. Pewne rodzaje związków mogą działać bezpośrednio na sam receptor

TPO. Niektóre z najkorzystniejszych związków z tych serii okazały się stymulować

proliferację i róŜnicowanie ludzkich linii komórkowych odpowiadających na TPO, co

zaobserwowano równieŜ dla TPO o stęŜeniu poniŜej 100 nM względem hodowli ludzkich

komórek szpiku kostnego.

Kilka patentów przypisanych GlaxoSmithKline opisuje analog trombopoetyny o dobrej

aktywności, eltrombopag (WO 2003/098992, WO 01 089457).

Wynalazek zapewnia serię dopuszczalnych farmaceutycznie bicyklo podstawionych soli

pochodnych pirazolon-azowych, które są bardziej efektywnymi mimetykami TPO i

agonistami receptora TPO.

Międzynarodowe zgłoszenie PCT/CN2009/000001 wniesione przez zgłaszającego tego

wynalazku 4 stycznia 2009 opisuje nowe bicyklicznie podstawione pochodne pirazolon-

azowe i ich zastosowanie jako mimetyków trombopoetyny (TPO) i agonistów receptora

trombopoetyny. Sześć przykładów (Przykład 1, Przykład 9, Przykład 15, Przykład 28,

Przykład 43 i Przykład 52) opisanych w międzynarodowym zgłoszeniu zapewnia

odpowiednio przedstawione poniŜej związki:

kwas 2'-hydroksy-3'-[N'-(1-indan-5-ylo-3-metylo-5-oksy-1,5-dihydropirazol-4-ilideno)-

hydrazyno]- bifenylo-3-karboksylowy,

kwas 5-[2-hydroksy-3-[N'-(1-indan-5-ylo-3-metylo-5-oksy-1,5-dihydropirazol-4-

ilidieno)hydrazyno]fenylo]furano-2-karboksylowy,

Kwas 5-(2-hydroksy-3-[N’-[3-metylo-5-oksy-1-(5,6,7,8-tetrahydronaftalen-2-ylo)-1,5-

dihydro-pirazol-4-ilidieno]hydrazyno]fenylo)furano-2-karboksylowy,

kwas 4-(2-hydroksy-3-[N',-(3-metylo-5-oksy-1-(5,6,7,8-tetrahydronafalen-2-ylo)-1,5-dihydro

pirazol-4-ilidieno)hydrazyno]bifenylofurano-2-karboksylowy,

kwas 5-(3-[N'-[1-(3,3-dimetyloindan-5-ylo)-3-metylo-5-oksy-1,5-dihydropirazol-4-

ilidieno]hydrazyno]-2-hydroksyfenylo)furano-2-karboksylowy,

kwas 4-[2-hydroksy-3-[N'-(1-indan-5-ylo-3-metylo-5-oksy-1,5-dihydropirazol-4-ilidieno)-

hydrazyno]-fenylo]tiofeno-2-karboksylowy i jego estry.

Te związki wykazały w testach dobrą aktywność jako agoniści receptora TPO. JednakŜe

międzynarodowe zgłoszenie nr PCT/CN2009/000001 nie określa farmaceutycznie

dopuszczalnych soli związków.

Twórca ujawnienia wykazał, Ŝe postaci wolnego kwasu biocyklopodstawionych pochodnych

pirazolon-azowych są słabo rozpuszczalne w konwencjonalnych rozpuszczalnikach i przez to

są niekorzystne do otrzymania medycznych postaci dawkowania przez ograniczanie ich

biodostępność in vivo. Konieczne jest rozwinięcie nowych postaci bicyklopodstawionych

pochodnych pirazolon-azowych w celu poprawy ich rozpuszczalności i absorpcji

farmakokinetycznej, co moŜe być wykorzystane w otrzymywaniu konwencjonalnych

preparatów postaci dawkowania.

STRESZCZENIE

W celu przezwycięŜenia niedoskonałości stanu techniki, wynalazek zapewnia

farmaceutycznie dopuszczalne sole nowych bicyklopodstawionych pochodnych pirazolon-

azowych, sposoby ich otrzymywania, kompozycje farmaceutyczne, które je zawierają i ich

zastosowanie jako środków terapeutycznych, w szczególności jako mimetyków

trombopoetyny (TPO) i agonistów receptora trombopoetyny. Sole wykazują wysoką

aktywność w leczeniu trombocytopenii, poprawioną rozpuszczalność, dobrą aktywność in

vivo, lepszą biodostępność, niŜszą toksyczność i są dobrymi kandydatami w otrzymywaniu

leków do leczenia trombocytopenii.

"Związki według niniejszego wynalazku" i "sole według niniejszego wynalazku" są

zamienne, spośród których oba są farmaceutycznie dopuszczalnymi solami

bicyklopodstawionych pochodnych pirazolon-azowych, jak opisano w zastrzeŜeniu 1 i

przedstawiono na wzorze (I).

przy czym:

Het wybrano z grupy składającej się z fenylu, furylu i tienylu;

KaŜdy z R1, R2, R3 i R4 jest niezaleŜnie wybrany z grupy składającej się z

wodoru i alkilu;

n oznacza 0, 1 lub 2.

sole są solami addycji zasadowej wybranymi z grupy składającej się z soli sodowej, soli

litowej, soli potasowej, soli wapniowej, soli magnezowej, soli argininowej, soli lizynowej,

soli metyloaminowej, soli dimetyloaminowej, soli trimetyloaminowej, soli etyloaminowej,

soli dietyloaminowej, soli trimetyloaminowej, soli etanolaminowej, soli piperazynowej, soli

dibenzyloetylenodiaminowej, soli megluminowej, soli trometaminowej, czwartorzędowej

tetrametylowej soli amonowej, czwartorzędowej tetraetylowej soli amonowej i soli

cholinowej.

Termin "wolny kwas" odnosi się do bicyklo podstawionych pochodnych pirazolon-azowych

o wzorze (I).

RównowaŜnik dotyczy tych tautomerów związku o wzorze (I), które są dobrze znane znawcy

stanu techniki. Tautomery związku o wzorze (I) obejmują w sposób nieograniczający

poniŜszy wzór (II) i wzór (III):

Wszystkie tautomery związków o wzorze (I) są objęte zakresem tego ujawnienia i wszystkie

z nich są objęte definicją związku o wzorze (I).

Termin "farmaceutycznie dopuszczalna sól" w niniejszym ujawnieniu odnosi się do

farmaceutycznie nietoksycznej soli addycji zasadowej jak wyszczególniono w zastrzeŜeniu 1.

Sole są tworzone pomiędzy związkami o wzorze (I) i odpowiednimi zasadami takimi jak

wodorotlenek metalu alkalicznego, zasadowy aminokwas, amina lub czwartorzędowa sól

amonowa, włącznie z z solą sodową, solą litową, solą potasową, solą wapniową, solą

magnezową, solą argininową, solą lizynową, solą metyloaminową, solą dimetyloaminową,

solą trimetyloaminową, solą etyloaminową, solą dimetyloaminową, solą trimetyloaminową,

solą etanolaminową, solą piperazynową, solą dibenzyloetylenodiaminową, solą

megluminową, solą trometaminową, czwartorzędową tetrametylową solą amonową,

czwartorzędową solą tetraetylową i solą cholinową, korzystnie solą dietyloaminową,

etanoloaminową, solą cholinową, solą piperazynową, solą megluminową i solą

trometaminową, korzystniej solą etanoloaminową, solą cholinową, solą megluminową i solą

trometaminową i najkorzystniej solą etanoloaminową.

Farmaceutycznie dopuszczalne sole związków o wzorze (I) według niniejszego ujawnienia

korzystnie obejmują w sposób nieograniczający:

Nr Przykładu Struktura Nazwa

1

Kwas (Z)-2'-hydroksy-3'-[N'-(1-

indan-5-ylo-3-metylo-5-oksy-1,5-

dihydropirazol-4-ilidieno)-

hydrazyno]bifenylo-3-

karboksylowy

bis(etanoloamina)

2 Kwas (Z)-2'-hydroksy-3'-[N'-(1-


dihydropirazol-4-

ilidieno)hydrazyno]bifenylo-3-

karboksylowy

bis(dietyloamina)

3 Kwas (Z)-2'-hydroksy-3'-[N'-(1 -


dihydropirazol-4-


karboksylowy

bis-(piperazyna)

4 Kwas (Z)-5-(3-N’-(3,3-

dimetyloindan-5-ylo)-3-metylo-5-

oksy-1,5-dihydropirazol-4-

ilidieno]hydrazyno]-2-

hydroksyfenylo)furano-2-

karboksylowy

bis-(etanolamina)

5 kwas (Z)-5-(3-(N'-[1-(3,3-





karboksylowy

bis-(dietyloamina)

6 Kwas (Z)-5-(3-[N'-[1-(3,3-





karboksylowy

bis-(piperazyna)

7

Kwas (Z)-5-(2-hydroksy-3-(N’-[3-

metylo-5-oksy-1(5,6,7,8-

tetrahydronaftalen-2-ylo)-1,5-

dihydropirazol-4-

ilidieno]hydrazyno]fenylo)furano-

2-karboksylowy

bis-(etanolamina)

8

Kwas (Z)-5-(2-hydroksy-3-(N’-[3-

metylo-5-oksy-1(5,6,7,8-


dihydropirazol-4-ilidieno]-

hydrazyno]-fenylo)furano-2-

karboksylowy

bis-(cholina)

9

Kwas (Z)-5-(2-hydroksy-3-[N'-[3-

metylo-5-oksy-1 -(5,6,7,8-

tetrahydro-naftalen-2-ylo)-1,5-


hydrazyno]-fenylo)-furano-2-

karboksylowy

bis-(dietyloamina)

10 Kwas (Z)-5-(2-hydroksy-3-[N',-(3-

metylo-5-oksy-1-(5,6,7,8-


dihydropirazol-4-

ilidieno]hydrazyno]-fenylo)-

furano-2-karboksylowy

bis(meglumina)

11 Kwas (Z)-5-(2-hydroksy-3-[N'-[3-




hydrazyno]fenylo)-furano-2-

karboksylowy

bis-(piperazyna)

12 Kwas (Z)-5-(2-hydroksy-3-[N’-[3-



dihydropirazol-4-

ilidieno]hydrazyno]-fenylo)-

furano-2-karboksylowy

bis(trometamol)

13


metylo-5-okso-1-(5,6,7,8-



hydrazyno]fenylo)furano-2-

karboksylowy

bis-(dibenzyloetylenodiamina)

14


metylo-5-okso-1-(5,6,7,8-


dihydropirazol-4-


2-karboksylowy

sól disodowa

15 Kwas (Z)-5-(2-hydroksy-3-[N’-[3-



dihydropirazol-4-


2-karboksylowy

bis-(L-arginina)

16

Kwas (Z)-5-[2-hydroksy-3-[N'-(1-


dihydropirazol-4-

ilidieno)hydrazyno]fenylo]-furano-

2-karboksylowy

bis-(etanolamina)

17 Kwas (Z)-5-[2-hydroksy-3-[N'-(1-


dihydropirazol-4-

ilidieno)hydrazyno]fenylo]furano-

2-karboksylowy

bis-(dietyloamina)

18



dihydropirazol-4-


2-karboksylowy

bis(piperazyna)

19




hydrazyno]-fenylo]-tiofeno-2-

karboksylowy

bis-(etanolamina)

20



dihydropirazol-4-

ilidieno)hydrazyno]fenylo]tiofeno-

2-karboksylowy

bis-(etanolamina)

21 Kwas (Z)-4-[2-hydroksy-3-[N'-(1-



hydrazyno]-fenylo]-tiofeno-2-

karboksylowy

bis-(piperazyna)

22



tetrahydronaftal-2-ilo)-1,5-

dihydropirazol-4-


2-karboksylowy

bis-(etanoloamina)

23 Kwas (Z)-5-(2-hydroksy-3-[N'-[3-




hydrazyno]fenylo)-furano-2-

karboksylowy

cholina

Wynalazek dotyczy sposobu otrzymywania farmaceutycznie dopuszczalnych soli związków

określonych w zastrzeŜeniu 1 o wzorze (I) obejmującego etapy:

(a) rozpuszczenia lub zawieszenia wolnego kwasu według niniejszego ujawnienia (związek o

wzorze (I) w rozpuszczalniku organicznym, przy czym rozpuszczalnik organiczny wybrano z

grupy składającej się z metanolu, etanolu, acetonu, octanu etylu i tetrahydrofuranu,

korzystnie tetrahydrofuranu.

(b) dodawania zasady do mieszaniny z mieszaniem, przy czym zasadą moŜe być zasada

organiczna lub nieorganiczna jak równieŜ wodorotlenek metali alkalicznych lub

wodorotlenek metali ziem alkalicznych, zasadowy aminokwas, amina lub czwartorzędowy

amon.

(c) uzyskiwania farmaceutycznie dopuszczalnych soli związku o wzorze (I),

przy czym nieorganiczne zasady obejmują wodorotlenki metali alkalicznych, które są

wybrane z grupy składającej się z wodorotlenku sodu, wodorotlenku litu, wodorotlenku

potasu, wodorotlenku wapnia, wodorotlenku magnezu; zasadowe aminokwasy wybrano z

grupy składającej się z lizyny i argininy; aminy wybrano z grupy składającej się z

metyloaminy, dimetyloaminy, trimetyloaminy, etyloaminy, dietyloaminy, trietylaminy,

etanolaminy, piperazyny, dibenzylu, etylenodiaminy, megluminy i trometaminy; i

czwartorzędowe amony wybrano z grupy składającej się z czwartorzędowych amonów

tetrametylowych, czwartorzędowych amonów tetraetylowych, wodorotlenku choliny,

korzystnie dietyloaminy, etanolaminy, wodorotlenku choliny, piperazyny, megluminy i

trometaminy, korzystniej etanoloaminy, wodorotlenku choliny, megluminy i trometaminy,

najkorzystnej etanolaminy.

W etapie (b) stosunek równowaŜnikowy wolnego kwasu i wodorotlenków metali

alkalicznych, zasadowych aminokwasów i czwartorzędowych amonów wynosił korzystnie

1:5-5:1, korzystniej 1:1-1:3 i najkorzystniej 1:1-1:2.

W etapie (c) rozdział soli korzystnie zawiera bezpośrednią filtrację z mieszaniny reakcyjnej,

zatęŜanie z mieszaniny reakcyjnej i rekrystalizację z rozpuszczalnika organicznego. Sole

moŜna wysuszyć w warunkach takich jak suszenie próŜniowe lub wysokotemperaturowe

suszenie na powietrzu.

Reakcje tworzenia soli przeprowadzano na ogół w warunkach chłodzenia, temperaturze

pokojowej lub ogrzewaniu. JednakŜe warto zauwaŜyć, Ŝe temperatura reakcji jest związana z

tworzeniem soli, co jest dobrze znane znawcy stanu techniki. Zasięg temperatur reakcji

niniejszego ujawnienia wynosi od temperatury pokojowej do temperatury wrzenia

rozpuszczalnika reakcyjnego, korzystnie 0~40°C. Znawca stanu techniki moŜe z łatwością

ustalić najkorzystniejszą temperaturę reakcji tworzenia soli przy wykorzystaniu

konwencjonalnych technik.

Niniejsze ujawnienie odnosi się do zastosowania farmaceutycznie dopuszczalnych soli

związków o wzorze (I) w otrzymywaniu agonisty receptora trombopoetyny.

Niniejsze ujawnienie odnosi się do uŜycia farmaceutycznie dopuszczalnych soli związków o

wzorze (I) jak określono w zastrzeŜeniu 1 w otrzymywaniu leku do leczenia trombocytopenii,

przy czym lek jest podawany razem z lekiem wybranym z grupy składającej się z czynnika

stymulującego wzrost kolonii, cytokiny, chemokiny, agonisty lub antagonisty receptora

cytokiny lub interleukiny, rozpuszczalnego receptora, agonistycznego lub antagonistycznego

przeciwciała względem receptora lub jednego lub większej liczby peptydów lub związków

niskocząsteczkowych, które mają ten sam mechanizm co lek.

Niniejsze ujawnienie odnosi się do farmaceutycznie dopuszczalnych soli związków o wzorze

(I) jak określono w zastrzeŜeniu 1 do zastosowania jako lek w leczeniu trombocytopenii, przy

czym lek jest podawany razem z lekiem wybranym z grupy składającej się z czynnika

stymulującego wzrost kolonii, cytokiny, chemokiny, agonisty lub antagonisty receptora

cytokiny lub interleukiny, rozpuszczalnego receptora, agonistycznego lub antagonistycznego

przeciwciała względem receptora lub jednego lub większej liczby peptydów lub związków

niskocząsteczkowych, które mają ten sam mechanizm co lek, przy czym lek jest w postaci

doustnej postaci dawkowania lub lek jest w pozajelitowej postaci dawkowania.

Niniejsze ujawnienie odnosi się do kompozycji farmaceutycznej zawierającej skuteczną

terapeutycznie ilość farmaceutycznie dopuszczalnych soli związku o wzorze (I), jak

określono w zastrzeŜeniu 1 i farmaceutycznie dopuszczalnych nośników lub środków

rozczynnikowych, przy czym kompozycja jest podawana wraz z lekiem wybranym z grupy

składającej się z czynnika stymulującego wzrost kolonii, cytokiny, chemokiny, interleukiny i

agonisty receptora cytokin. Niniejsze ujawnienie odnosi się teŜ do uŜycia kompozycji w

otrzymywaniu leku do leczenia trombocytopenii, przy czym wspólne podawanie obejmuje

zastosowanie leków niniejszego ujawnienia w tym samym czasie bądź bezpośrednio po

sobie.

Niniejsze ujawnienie odnosi się do sposobu otrzymywania kompozycji farmaceutycznych

zawierających terapeutycznie skuteczną ilość farmaceutycznie dopuszczalnych soli związku

o wzorze (I), jak określono w zastrzeŜeniu 1 i farmaceutycznie dopuszczalnych nośników lub

środków rozcieńczających, przy czym sposób obejmuje etap łączenia związków o wzorze (I)

z farmaceutycznie dopuszczalnymi nośnikami lub środkami rozcieńczającymi.

W sposobie otrzymywania kompozycji farmaceutycznych waŜne jest otrzymanie leku w

odpowiedniej postaci, która ulegała odpowiednim operacjom i traktowaniu, co nie dotyczy

tylko komercyjnie dostępnych preparatów, ale dotyczy teŜ otrzymywania farmaceutycznych

postaci dawkowania zawierających związki aktywne.

W innym aspekcie waŜne jest aby proponować wiarygodną, powtarzalną i stałą krzywą

stęŜenia leku w osoczu po jego podaniu osobnikowi w sposobie otrzymywania kompozycji

farmaceutycznych.

Inne istotne czynniki obejmują trwałość chemiczną, stabilność w stanie stałym i okres

trwałości składnika aktywnego podczas przechowywania. Leki zawierające ich kompozycje

mogą być korzystnie przechowywane przez względnie długi okres czasu bez Ŝadnej

oczywistej zmiany w właściwościach fizycznych i chemicznych ich składników aktywnych

takich jak skład chemiczny, gęstość, higroskopijność i rozpuszczalność.

WaŜne jest równieŜ aby zapewnić lek tak czysty chemicznie jak jest to moŜliwe.

Lek zazwyczaj moŜe dawać poniŜsze korzyści: dogodne leczenie, otrzymywanie

odpowiednich dawek postaci leku i niezawodną rozpuszczalność, jeśli lek moŜna uzyskać w

stabilnej postaci, takiej jak stabilna postać krystaliczna, co jest dobrze znane znawcy stanu

techniki. Skuteczna ilość składnika aktywnego w jednostce dawki farmaceutycznej, jak

opisano powyŜej, jest nietoksyczna, korzystnie obejmuje zakres 0,001~100 mg/kg wagi

całkowitej, korzystniej 0,001~50 mg/kg. Gdy leczy się osobnika potrzebującego mimetyków

TPO, wybrana dawka jest korzystnie podawana doustnie lub pozajelitowo. Korzystne postaci

pozajelitowe obejmują domiejscowe, doobytnicze, przeskórne postaci dawkowania, iniekcję i

wlew ciągły. Doustne jednostki dawkowania przy podawaniu człowiekowi korzystnie

zawierają od 0,05 do 3500 mg składnika aktywnego, najkorzystniej od 0,5 do 1000 mg

składnika aktywnego. Zalecane jest podawanie doustne stosując niŜsze dawki. Pomimo

wysokich dawek moŜna stosować równieŜ podawanie pozajelitowe jeśli jest dogodne i

bezpieczne dla pacjenta. PowyŜsze dawkowanie odnosi się do korzystnych ilości składnika

aktywnego w postaci wolnego kwasu.

Znawca stanu techniki będzie rozumiał, Ŝe optymalne ilości i ustawienie indywidualnych

dawek składnika aktywnego będzie zaleŜeć od rodzaju i zasięgu stanów które podlegają

leczeniu, postaci, drogi i miejsca podawania i poszczególnych leczonych pacjentów i te

optymalne warunki moŜna ustalić przy wykorzystaniu konwencjonalnych technik. Dla

znawcy stanu techniki jasne będzie, Ŝe optymalny przebieg leczenia tj. ilość dawek składnika

aktywnego podanych na dzień dla określonej liczby dni, moŜe być ustalony przez znawców

stanu techniki przy wykorzystaniu konwencjonalnego przebiegu testów ustalania leczenia.

Związki według niniejszego ujawnienia mogą być podawane doustnie lub pozajelitowo, przy

czym związki mogą być otrzymywane w tabletkach, pigułkach, proszkach i granulkach

stosowanych poprzez róŜne drogi podawania. W powyŜszych stałych postaciach dawkowania

składniki aktywne zmieszano z przynajmniej jednym inertnym rozczynnikiem. Zgodnie z

konwencjonalnym działaniem doustne postacie dawkowania poza inertnym rozczynnikiem

obejmują równieŜ inne substancje takie jak lubrykanty, środki poślizgowe i antyoksydanty.

Jeśli są wykonane jako kapsułki, tabletki i pigułki, postaci dawkowania zawierają środki

buforujące. Tabletki i pigułki mogą być wykonane w postaci dawkowania o opóźnionym

uwalnianiu.

Pomimo Ŝe moŜna wykorzystać emulsje bezwodne, pozajelitowe postacie dawkowania

niniejszego ujawnienia zawierają sterylne wodne postacie i ich postacie dawkowania

zawierają równieŜ adjuwanty, na przykład antyseptyki, środki zwilŜające, środki penetrujące,

środki buforujące, środki emulsyfikujące i dyspersanty. Sposoby sterylizacji mogą

obejmować filtry zatrzymujące bakterie i dodanie środków sterylizujących do kompozycji,

która uległa napromieniowaniu lub ogrzaniu w celu sterylizacji.

W porównaniu z wolnymi kwasami sole według niniejszego ujawnienia (tj. związki według

zastrzeŜenia 1) mają poniŜsze zalety:

(1) Sole niniejszego ujawnienia są łatwo rozpuszczalne w konwencjonalnych

rozpuszczalnikach takich jak woda, metanol, 0,1% kwasie chlorowodorowym i są

przystosowane do otrzymywania konwencjonalnych postaci dawkowania, przy czym

rozpuszczalność soli etanoloaminowych ulega poprawie w 0,1% kwasie chlorowodorowym.

(2) Sole według niniejszego ujawnienia maja lepszą stabilność.

(3) Sole według niniejszego ujawnienia mają lepszą aktywność biologiczną in vitro.

(4) Sole niniejszego ujawnienia mają lepsze cechy farmakokinetyczne in vivo, lepszą

absorpcję, wyŜszą biodostępność i lepszą krzywą farmakokinetyczną, przy czym sól

etanolaminowa, sól cholinowa, sól piperazynowa, sól megluminowa i sól trometaminowa

mają lepsze cechy farmakokinetyczne, korzystnie sól etanoloaminowa.

(5) Zaletami sposobu otrzymywania soli niniejszego ujawnienia są wysoki uzysk, wysoka

czystość, szybkość, wygoda i niskie koszty, przy czym sól etanolaminowa, sól cholinowa, sól

dietyloaminowa i sól piperazynowa są bardziej korzystne w szlakach sposobu, spośród

których mogą ulec bezpośredniej krystalizacji. W porównaniu z wolnymi kwasami, sole

niniejszego ujawnienia mają lepsze cechy rozpuszczalności, stabilności, aktywności

biologicznej in vitro i farmakokinetyki, korzystnie sól etanolaminowa, sól cholinowa, sól

piperazynowa, sól megluminowa, i sól trometaminowa, korzystniej sól etanoloaminowa, sól

cholinowa, sól megluminowa i sól trometaminowa, najkorzystniej sól etanolaminowa.

OPIS SZCZEGÓŁOWY

PoniŜsze terminy stosowane w opisie i zastrzeŜeniach oznaczają to co opisano poniŜej, chyba

Ŝe stwierdzono inaczej.

Termin "etanolamina" odnosi się do "2-aminoetanolu".

Termin "cholina" odnosi się do "(2-hydroksyetylo)trimetylaminy".

Termin "meglumina" odnosi się do "N-metylo-D-megluminy".

Termin "kompozycja farmaceutyczna" odnosi się do mieszaniny jednej lub większej liczby

dopuszczalnych farmaceutycznie soli opisanego tu związku lub jego proleków, z innymi

składnikami chemicznymi takimi jak fizjologicznie/farmaceutycznie dopuszczalne nośniki.

Celem kompozycji farmaceutycznej jest ułatwienie podawania związku do organizmu.

Termin "stabilność" odnosi się do stabilności chemicznej i stabilności ciała stałego.

Termin "stabilność chemiczna" odnosi się do składowania związków według niniejszego

ujawnienia obejmujących wyizolowane postaci lub postaci dawkowania zmieszane z

dopuszczalnym farmaceutycznie nośnikiem lub rozczynnikiem (na przykład dawki doustne

takim jak tabletki, kapsułki i tak dalej) w standardowych warunkach z nieznaczną degradacją

chemiczną lub rozpadem chemicznym.

Termin "stabilność ciała stałego" odnosi się do składowania związków według niniejszego

ujawnienia obejmując wyizolowane postacie ciała stałego lub postaci dawkowania zmieszane

z dopuszczalnym farmaceutycznie nośnikiem lub rozczynnikiem w postaci ciał stałych (na

przykład dawki doustne takie jak tabletki, kapsułki i tak dalej) w standardowych warunkach z

nieznaczną transformacją ciała stałego (na przykład krystalizacją, rekrystalizacją, zmianą

fazy ciała stałego, hydratacją, dehydratacją, solwatacją lub usunięciem rozpuszczalnika).

Przykłady terminu "przechowywany w warunkach standardowych" obejmują zakres

temperatur od -80°C do +50°C (korzystnie od 0°C do 40°C, korzystniej temperaturę

pokojową, taką jak 15°C~30°C), zakres ciśnienia od 0,1Pa do 2 Pa (korzystnie

atmosferyczne), zakres względnej wilgotności od 5% do 95% (korzystnie 10%~60%) i/lub

wystawianie na dłuŜszy czas (dłuŜszy lub równy sześć miesięcy) na światło UV/widzialne o

460 lux.

Termin " podawanie pozajelitowe" obejmuje podawanie doŜylne, domięśniowe, podskórne,

donosowe, doodbytnicze, dopochwowe lub dootrzewnowe, korzystnie podawanie doustne.

Termin "higroskopijność" farmaceutyczna odnosi się do cechy, która określa zdolność lub

stopień substancji która moŜe absorbować wodę w określonej temperaturze i wilgotności.

Próbki testowe są składnikami stałymi zgodnymi z Drug Quality Control Standard.

Opakowanie leków i warunki przechowywania mogą odnosić się do wyników powyŜszego

testu.

SPOSOBY SYNTEZY UJAWNIONYCH ZWIĄZKÓW

W celu osiągnięcia celu ujawnienia, ujawnienie obejmuje poniŜsze sposoby techniczne:

Sposób syntezy związku o wzorze (I) odnosi się do przykładu 1, przykładu 9, przykładu 15,

przykładu 28, przykładu 43 i przykładu 52 międzynarodowego zgłoszenia nr

PCT/CN2009/000001 złoŜonego 4 stycznia 2009.

Sposób otrzymywania farmaceutycznie dopuszczalnych soli związku o wzorze (I) jak

przedstawiono w zastrzeŜeniu 1 obejmuje etapy:

(a) rozpuszczenia lub zawieszenia wolnego kwasu według niniejszego ujawnienia (związek o

wzorze (I) w rozpuszczalniku organicznym, przy czym rozpuszczalnik organiczny wybrano z

grupy składającej się z metanolu, etanolu, acetonu, octanu etylu i tetrahydrofuranu,

korzystnie tetrahydrofuranu.

(b) dodawania zasady do mieszaniny z mieszaniem, przy czym zasadą moŜe być zasada

organiczna lub nieorganiczna jak równieŜ wodorotlenek metali alkalicznych lub

wodorotlenek metali ziem alkalicznych, zasadowy aminokwas, amina lub czwartorzędowy

amon;

(c) uzyskiwania farmaceutycznie dopuszczalnej soli związku o wzorze (I),

przy czym nieorganiczne zasady obejmują wodorotlenki metali alkalicznych, które wybrano

z grupy składającej się z wodorotlenku sodu, wodorotlenku litu, wodorotlenku potasu,

wodorotlenku wapnia, wodorotlenku magnezu; aminy i czwartorzędowe amony wybrano z

grupy składającej się z czwartorzędowych amonów tetrametylowych, czwartorzędowych

tertraetylowych, etanoloaminy, choliny, lizyny, argininy, metyloaminy, dimetyloaminy,

trimetyloaminy, etylaminy, dietyloaminy, trietyloaminy, dibenzyloetylenodiaminy,

megluminy, piperazyny i trometaminy; korzystnie dietylaminy, etanolaminy, piperazyny,

wodorotlenku choliny, megluminy i trometaminy, korzystniej etanolaminy, wodorotlenku

choliny, megluminy i trometaminy, najkorzystniej etanolaminy.

W etapie (b) stosunek równowaŜnikowy wolnego kwasu i zasady wynosił korzystnie 1:5~5:1,

korzystniej 1:1~1:3 i najkorzystniej 1:1~1:2.

W etapie (c) rozdział soli korzystnie obejmuje bezpośrednią filtrację z mieszaniny reakcyjnej,

zatęŜanie z mieszaniny reakcyjnej i rekrystalizację z rozpuszczalnika organicznego. Sole

moŜna wysuszyć w warunkach takich jak suszenie próŜniowe lub wysokotemperaturowe

suszenie na powietrzu.

PowyŜsze reakcje tworzenia soli przeprowadzano na ogół w warunkach chłodzenia,

temperatury pokojowej lub ogrzewania. JednakŜe warto zauwaŜyć, Ŝe temperatura reakcji nie

miała wpływu na reakcję tworzenia soli, co jest dobrze znane znawcy stanu techniki. Zasięg

temperatur reakcji niniejszego ujawnienia wynosi od temperatury pokojowej do temperatury

wrzenia rozpuszczalnika reakcyjnego, korzystnie 0~40°C. Znawca stanu techniki moŜe z

łatwością ustalić najkorzystniejszą temperaturę reakcji tworzenia soli przy wykorzystaniu

konwencjonalnych technik.

Ujawnienie jest ponadto opisane za pomocą następujących Przykładów.

PRZYKŁADY

Struktury wszystkich związków zidentyfikowano za pomocą jądrowego rezonansu

magnetycznego (1H NMR) lub spektrometrii mas (MS). NMR przeprowadzono na

spektrometrze Bruker AVANCE-400. Odpowiednie rozpuszczalniki obejmują deuterowany

metanol (CD3OD), deuterowany chloroform (CDCl3) i deuterowany dimetylosulfotlenek

(DMSO-d6) z tetrametylosilanem (TMS) jako wewnętrznym standardem, a przesunięcia

chemiczne rejestrowano jako ppm (10-6).

MS przeprowadzono przy pomocy spektrometru mas FINNIGAN LCQ Ad (ESI)(Thermo,

Model: Finnigan LCQ advantage MAX).

EC50 wyznaczono przy uŜyciu NovoStar ELIASA (BMG Co. Niemcy).

Cienkowarstwowy Ŝel krzemionkowy odnosi się do płytek Ŝeli krzemionkowych Yantai

Huanghai HSGF254 lub Qingdao GF254. Rozmiar płytek uŜywanych do TLC wynosił 0,15

mm~0,2 mm, a wymiary płytek uŜywanych do oczyszczania wynosiły 0,4 mm~0,5 mm.

Na ogół stosowano kolumnę chromatograficzną Yantai Huanghai z Ŝelem krzemionkowym

jako złoŜem o usieciowaniu 200~300.

HPLC przeprowadzono na wysokociśnieniowym spektrometrze do chromatografii cieczowej

Agilent 1200DAD (kolumny chromatograficzne Sunfire C18 150x4,6 mm) i

wysokociśnieniowym spektrometrze do chromatografii cieczowej Waters 2695-2996

(kolumny chromatograficzne Gimini C18 150*4,6 mm).

Reakcje uwodorowania pod ciśnieniem przeprowadzono za pomocą spektrometru

wodorowania Parr 39166EKX i generatora wodoru QL. Reakcje mikrofalowe

przeprowadzono z wykorzystniem reaktoru mikrofalowego CEM Discover-S 908860.

W reakcjach wodorowania system reakcyjny był na ogół utrzymywany w próŜni i

wypełniany wodorem i operację powtórzono trzykrotnie.

Znany materiał wyjściowy wynalazku moŜna otrzymać za pomocą konwencjonalnych

sposobów syntezy ze stanu techniki lub moŜna zakupić od ABCR GmbH & Co. KG, Acros

Organics, Aldrich Chemical Company, Accela ChemBio Inc lub Dari chemical Company,

itp.

O ile nie zaznaczono inaczej poniŜsze reakcje zachodziły w oparach azotu.

Termin "w atmosferze azotu" dotyczy naczynia reakcyjnego z dołączonym 1L pojemnikiem

wypełnionym azotem.

Termin "w atmosferze wodoru" dotyczy naczynia reakcyjnego z dołączonym 1L

pojemnikiem wypełnionym wodorem.

O ile nie zaznaczono inaczej roztwór uŜyty w poniŜszych reakcjach dotyczy roztworu

wodnego.

Termin "TLC" dotyczy chromatografii cienkowarstwowej

Termin "HPLC" dotyczy wysokosprawnego chromatogramu cieczowego. Warunki testowe

HPLC: czas trwania: 30 min, temperatura kolumny: 30°C PDA: 230 nm, faza ruchoma:

acetonitryl:woda (0,1% kwas trifluorooctowy) = 25:75, tempo przepływu: 1,0 mL/ minutę.

Kolumna chromatograficzna C18, 150*4,6 mm Gemini.

Przykład 1: kwas (Z)-2'-hydroksy-3'-[N'-(1-indan-5-ylo-3-metyl-5-oksy-1,5-dihydropirazol-

4-ilidieno)hydrazyno]bifenylo-3-karboksylowy

bis(etanoloamina)

Etap 1

2-Bromo-6-nitrofenol

Roztwór 60 mL zatęŜonego kwasu siarkowego rozcieńczono 186 mL wody ochłodzonej do

temperatury pokojowej. Do roztworu dodawano azotanu sodu (79,2 g, 0,93 mol). 2-

Bromofenol 1a (60 mL, 0,52 mola) dodawano kroplami w takim tempie, Ŝe temperaturę

mieszaniny utrzymywano poniŜej 25°C. Mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze

pokojowej przez 2 godziny. Precypitat rozpuszczono w 320 mL octanu etylu. Mieszaninę

przemyto wodą i nasycono solanką, osuszono bezwodnym siarczanem magnezu,

przefiltrowano, a filtrat zatęŜono pod obniŜonym ciśnieniem. Uzyskany osad oczyszczono na

krzemionkowej kolumnie chromatograficznej w celu uzyskania tytułowego związku 2-

bromo-6-nitrofenolu 1b (48,2 g, uzysk 42,8%) jako Ŝółtego ciała stałego.

MS m/z (ESI): 218 [M+1]

1H NMR (400 MHz, CDCl3): ᶾ 11,18 (s, 1H), 8,12-8,15 (m, 1H), 7,89-7,91 (m, 1H), 6,88-

7,02 (m, 1H)

Etap 2

1-Bromo-2-metoksy-3-nitrobenzen

2-Bromo-6-nitro-fenol 1b (46,55 g, 0,214 mola) rozpuszczono w 500 mL acetonu, a

następnie dodano węglan potasu (35,36 g, 0,26 mola) i jodometan (20,1 mL, 0,32 mola).

Mieszaninę reakcyjną ogrzewano w 70°C do wrzenia z odpływem zwrotnym przez 40

godzin. Mieszaninę reakcyjną zatęŜono przy obniŜonym ciśnieniu i rozcieńczono 1300 mL

octanu etylu i 500 mL wody. Warstwę wodną ekstrahowano octanem etylu (300 mL*2).

Połączone ekstrakty organiczne przemyto 4M kwasem chlorowodorowym i nasycono

roztworem biwęglanem sodu, a następnie osuszono bezwodnym siarczanem magnezu,

przefiltrowano, a filtrat zatęŜono przy obniŜonym ciśnieniu. Uzyskany osad oczyszczono na

krzemionkowej kolumnie chromatograficznej w celu uzyskania tytułowego związku 1-

bromo-2-metoksy-3-nitrobenzenu 1c (44,59 g, uzysk 90,0%) jako brązowego ciała stałego.

MS m/z (ESI): 234 [M+1]

Etap 3

Kwas 2'-metoksy-3'-nitrobifenylo-3-karboksylowy

1-Bromo-2-metoksy-3-nitrobenzen 1c (23,25 g, 0,10 mola), kwas 3-karboksyfenyloborowy

(19,5 g, 117 mmoli) i tetrakis(trifenylofosfino)palladu (8,86 g, 7,7 mola) rozpuszczono w

mieszaninie rozpuszczalnika 100 mL 2 M roztworu węglanu sodu i 500 mL 1,4-dioksanu.

Mieszaninę reakcyjną ogrzewano w 105°C do wrzenia z odpływem zwrotnym przez 43

godziny. Mieszaninę zatęŜono pod obniŜonym ciśnieniem i następnie dodano 300 mL 6N

kwasu chlorowodorowego i 400 mL octanu etylu. Warstwę wodną ekstrahowano octanem

etylu (200 mL*2). Połączone ekstrakty organiczne wysuszono bezwodnym siarczanem

magnezu, przefiltrowano, a filtrat zatęŜono pod obniŜonym ciśnieniem w celu uzyskania

tytułowego związku kwasu 2'-metoksy-3'-nitrobifenylo-3-karboksylowego 1d (53,93 g) jako

Ŝółtego ciała stałego.

MS m/z (ESI): 272 [M-1]

1H NMR (400 MHz, CDCl3): ᶾ 8,11 (s, 1H), 8,02 (d, J=8,0 Hz, 1H), 7,90-7,92 (m, 1H),

7,82-7,84 (m, 1H), 7,21-7,75 (m, 1H), 7,63-7,67 (m, 1H), 7,42-7,46 (m, 1H), 3,45 (s, 3H)

Etap 4

Kwas 2'-metoksy-3'-aminobifenylo-3-karboksylowy

Kwas 2'-metoksy-3'-nitrobifenylo-3-karboksylowy 1d (0,48 g, 1,74 mmola) rozpuszczono w

60 mL of etanolu, a następnie dodano 0,5 g palladu na węglu (10%) i mrówczan amonu (1,1

g, 17,4 mmola). Mieszaninę reakcyjną ogrzewano w 80°C do wrzenia z odpływem zwrotnym

przez 20 minut. Mieszaninę przefiltrowano, a filtrat zatęŜono pod obniŜonym ciśnieniem i

osuszono w celu uzyskania tytułowego związku, kwasu 2'-metoksy-3'-aminobifenylo-3-

karboksylowego 1e (0,42 g, uzysk 93,3%) jako białego ciała stałego.

MS m/z (ESI): 242 [M-1]

Etap 5

Bromowodorek kwasu 3'-amino-2'-hydroksybifenylo-3-karboksylowego

Stosując znany sposób opisany w zgłoszeniu patentowym WO 01/89457: Kwas 2'-Metoksy-

3'-amino-bifenylo-3-karboksylowy 1e (2,5 g, 10,3 mmola) rozpuszczono w 100 mL kwasu

bromowodorowego (40%). Mieszaninę reakcyjną ogrzewano w temp. 120°C do wrzenia z

odpływem zwrotnym przez noc. Mieszaninę zatęŜono pod obniŜonym ciśnieniem i uzyskany

osad oczyszczono za pomocą chromatografii kolumnowej z Ŝelem krzemionkowym w celu

uzyskania tytułowego związku, bromowodorku kwasu 3'-amino-2'-hydroksybifenylo-3-

karboksylowego 1f (2,4 g, 88,8%) jako ciała stałego w kolorze khaki.

MS m/z (ESI): 230 [M+1]

Etap 6

Indian-5-ylohydrazyna

lndan-5-yloaminę 1g (3,59 g, 27,0 mmola) rozpuszczono w 20 mL zatęŜonego kwasu

chlorowodorowego po schłodzeniu w łaźni wodno-lodowej i mieszaninę mieszano przez 10

minut. 10 mL roztworu azotanu sodu (1,86 g, 27,0 mmola) dodano kroplami i mieszaninę

mieszano przez kolejne 15 minut i uŜyto w następnej reakcji.

Po ochłodzeniu w łaźni solno-lodowej, dihydrat chlorku cyny (24,4 g, 108,0 mmoli)

rozpuszczono w 10 mL zatęŜonego kwasu chlorowodorowego, a następnie dodano do wyŜej

wymienionej mieszaniny. Mieszaninę reakcyjną ogrzano do temperatury pokojowej i reakcję

prowadzono przez 1,5 godziny. Następnie po schłodzeniu w łaźni wodno-lodowej mieszaninę

doprowadzono do pH 9 40% roztworem wodorotlenku sodu. Mieszaninę ekstrahowano 400

mL octanu etylu i połączone ekstrakty organiczne zatęŜono pod obniŜonym ciśnieniem i

wysuszono w celu uzyskania tytułowego związku indan-5-ylohydrazyny1h (2,05 g, uzysk

51,3%) jako rudego ciała stałego.

MS m/z (ESI): 149 [M+1]

Etap 7

2-Indan-5-ylo-5-metylo-2,4-dihydropirazol-3-on

Indan-5-ylo-hydrazynę 1h (2,05 g, 13,8 mmola) rozpuszczono w 50 mL kwasu octowego, a

następnie dodano acetooctan etylu (1,76 mL, 13,8 mmola). Mieszaninę reakcyjną ogrzewano

w 100°C przez noc. Mieszaninę zatęŜano pod obniŜonym ciśnieniem, a uzyskany osad

oczyszczono na krzemionkowej kolumnie chromatograficznej w celu uzyskania tytułowego

związku 2-indan-5-ylo-5-metylo-2,4-dihydropirazol-3-onu 1i (1,84 g, uzysk 62,3%) jako

Ŝółtego ciała stałego.

MS m/z (ESI): 215 [M+1]

1H NMR (400 MHz, CDCl3): ᶾ 7,69 (s, 1H), 7,60 (d, J = 8,0 Hz, 1H), 7,24 (d, J = 8 Hz, 1H),

3,44 (s, 2H), 2,90~2,97 (m, 4H), 3,21 (s, 3H), 2,07~2,14 (m, 2H)

Etap 8

Kwas (Z)-2'-hydroksy-3’-[N’-(1-indan-5-ylo-3-metylo-5-oksy-1,5-dihydropirazol-4-

ilidieno)hydrazyno]bifenylo-3-karboksylowy

Po ochłodzeniu w łaźni wodno-lodowej bromowodorek kwasu 3'-amino-2'-hydroksybifenylo-

3-karboksylowego 1f (267 mg, 1,16 mmola) rozpuszczono w 10 mL 1M kwasie

chlorowodorowym, a następnie dodawano kroplami 10 mL roztworu azotanu sodu (88 mg,

1,28 mmola) i 2-indan-5-ylo-5-metylo-2,4-dihydropirazol-3-on 1i (249 mg, 1,16 mmola).

Mieszaninę doprowadzono do pH 8 nasyconym roztworem biwęglanu sodu, a następnie

dodano 10 mL etanolu. Mieszaninę reakcyjną ogrzewano przez noc w temperaturze

pokojowej. Mieszaninę przefiltrowano, osuszono i rekrystalizowano metanolem w celu

uzyskania kwasu (Z)-2'-hydroksy-3'-[N'-(1-indan-5-ylo-3-metylo-5-karbonylo-1,5-

dihydropirazol-4-ilidieno)hydrazyno]bifenylo-3-karboksylowego 1j (60 mg, uzysk 11,4%)

jako Ŝółtego ciała stałego.

MS m/z (ESI): 453 [M-1]

1H NMR (400 MHz, DMSO-d6): ᶾ 13,76 (br. s, 1H), 13,03 (br. s, 1H), 9,66 (br.s, 1H), 8,13

(s, 1H), 7,96-7,98 (d, J = 8,1 Hz, 1H), 7,60-7,82 (m, 5H), 7,28-7,30 (d, J = 8,1 Hz, 1H), 7,13-

7,17 (m, 2H), 2,86-2,93 (m, 4H), 2,34 (s, 3H), 2,03-2,10 (m, 2H)

Etap 9

Kwas (Z)-2'-hydroksy-3'-[N’-(1-indan-5-ylo-3-metylo-5-oksy-1,5-dihydropirazol-4-ilidieno)-

hydrazyno]-bifenylo-3-karboksylowy bis-(etanolamina)

Kwas (Z)-2'-hydroksy-3'-[N'-(1-indan-5-ylo-3-metylo-5-karbonylo-1,5-dihydropirazol-4-

ilidieno)hydrazyno]bifenylo-3-karboksylowy 1j (454 mg, 1,0 mmol) rozpuszczono w 16 mL

tetrahydrofuranu. Do mieszaniny reakcyjnej dodano etanoloaminę (143 mg, 2,35 mmola) i

mieszano przez 3 godziny. Mieszaninę odfiltrowano, mokrą masę przemyto

tetrahydrofuranem (2 mLx3), a ciało stałe osuszono in vacuo w celu uzyskania tytułowego

związku, kwasu (Z)-2'-hydroksy-3'-[N'-(1-indan-5-ylo-3-metylo-5-karbonylo-1,5-

dihydropirazol-4-ilidieno)hydrazyno]bifenylo-3-karboksylowego bis-(etanolaminy) 1 (553

mg, uzysk: 96,0%) jako ciemnoczerwonego ciała stałego.

MS m/z (ESI): 453 [M-1]

1H NMR (CD3OD): 6 8,13 (s, 1H), 7,92 (d, J=7,6 Hz, 1H), 7,69 (m, 3H), 7,61 (d, J=8,0 Hz,

1H), 7,45 (t, J=7,6 Hz, 1H), 7,25 (d, J=8,0 Hz, 1H), 7,17 (d, J=8,0 Hz, 1H), 6,98 (t, J=8,0 Hz,

1H), 3,65 (t, J=5,2 Hz, 4H), 2,95 (m, 4H), 2,86 (t, J=5,2 Hz, 4H), 2,41 (s, 3H),2,12 (m, 2H)

Przykład 2: Kwas (Z)-2'-hydroksy-3'-[N'-(1-indan-5-ylo-3-metyl-5-oksy-1,5-dihydropirazol-


bis(dietyloamina)

Kwas (Z)-2'-hydroksy-3’-[N'-(1-indan-5-ylo-3-metylo-5-karbonylo-1,5-dihydropirazolo-4-

ylidieno)hydrazyno]bifenylo-3-karboksylowy 1j (150 mg, 0,33 mmola) rozpuszczono w 5

mL tetrahydrofuranu, aby uzyskać ciemnoczerwony roztwór. Roztwór dodawano kroplami

do dietyloaminy (48 mg, 0,66 mmola) w celu utworzenia fioletowego roztworu i mieszano

przez 2 godziny. Ciało stałe wytrącono z roztworu. Mieszaninę odfiltrowano, mokrą masę

przemyto tetrahydrofuranem (1 mLx3), a ciało stałe osuszono in vacuo w celu uzyskania

związku tytułowego, kwasu (Z)-2'-hydroksy-3'-[N'-(1-indan-5-ylo-3-metylo-5-karbonylo-1,5-

dihydropirazol-4-ilidieno)hydrazyno]bifenylo-3-karboksylowego bis-(dietyloaminy) 2 (132

mg, uzysk: 66,7%) jako czerwonego ciała stałego.

HPLC: 99,2%

MS m/z (ESI): 452,9 [M-1]

1H NMR (CD3OD): ᶾ 8,08(m, 1H), 7,94 (d, J=7,6 Hz, 1H), 7,72 (m, 2H), 7,62 (m, 2H), 7,55

(m, 1H), 7,25 (d, J=8A Hz, 1H), 7,14 (d, J=8,4 Hz, 1H), 7,07 (m, 1H), 2,89-2,98 (m, 12H),

2,38 (s, 3H), 2,09-2,14 (m, 2H), 1,34 (m, 12H)

Przykład 3: Kwas (Z)-2'-hydroksy-3'-[N'-(1-indan-5-ylo-3-metyl-5-oksy-1,5-dihydropirazol-


bis(piperazyna)

Kwas (Z)-2'-hydroksy-3'-[N'-(1-indan-5-ylo-3-metylo-5-karbonylo-1,5-dihydropirazol-4-

ilidieno)hydrazyno]bifenylo-3-karboksylowy 1j (150 mg, 0,33 mmola) rozpuszczono w 5 mL

tetrahydrofuranu w celu utworzenia ciemnoczerwonej zawiesiny. Do mieszaniny reakcyjnej

kroplami dodawano piperazynę (57 mg, 0,66 mmola) w celu utworzenia fioletowego

roztworu i mieszano przez 2 godziny w temperaturze pokojowej. Ciało stałe wytrącono z

roztworu, przefiltrowano, a następnie mokrą masę przemyto tetrahydrofuranem (1 mLx3) i

osuszono in vacuo w celu uzyskania tytułowego związku, kwasu (Z)-2'-hydroksy-3'-[N'-(1-

indan-5-ylo-3-metylo-5-karbonylo-1,5-dihydropirazol-4-ilidieno)hydrazyno]bifenylo-3-

karboksylowego bis-(piperazyny) 3 (130 mg, uzysk: 62,8%) jako ciemnoczerwonego ciała

stałego.

HPLC: 98,5%

MS m/z (ESI): 452,8 [M-1]

1H NMR (CD3OD): ᶾ 8,10 (s, 1H), 7,92 (d, J=7,6 Hz, 1H), 7,68 (m, 3H), 7,61 (m, 1H), 7,43

(m, 1H), 7,24 (d, J=8,0 Hz, 1H), 7,15 (m, 1H), 7,00 (m, 1H), 2,89-2,95(m, 4H), 2,84 (s,

16H), 2,39 (s, 3H), 2,09-2,12 (m, 2H)

Przykład 4: Kwas(Z)-5-(3-[N’-[1-(3,3-dimetyloindan-5-ylo)-3-metylo-5-oksy-1,5-

dihydropirazol-4- ilidieno]hydrazyno]-2-hydroksyfenylo)furano-2-karboksylowy

bis-(etanolamina)

Etap 1

1-(3,3-dimetyloinden-5-ylo)hydrazyno-1,2-dikarboksylan di-tert-butylu

6-Bromo-1,1-dimetyloindan (otrzymany stosując dobrze znany sposób: zgłoszenie patentowe

WO 2005/066115) 4a (4,32 g, 19,27 mmola) rozpuszczono w 40 mL tetrahydrofuranu i

następnie dodano kroplami butylolit (15,67 mL, 1,6 M, 25,05 mmola) w -78°C. Po

prowadzeniu reakcji mieszaniny reakcyjnej przez 40 minut, dodano roztwór

azodikarboksylanu di-tert-butylu (5,32 g, 23,12 mmola) w 30 mL tetrahydrofuranu.

Mieszaninę reakcyjną poddano reakcji na kolejne 3 godziny w -78°C. Mieszaninę reakcyjną

dodano do 5 mL metanolu, następnie ogrzano do temperatury pokojowej i przefiltrowano

przez Ŝel krzemionkowy. Filtrat zatęŜono pod obniŜonym ciśnieniem i uzyskany osad

oczyszczono za pomocą chromatografii kolumnowej z Ŝelem krzemionkowym w celu

uzyskania tytułowego związku, (3,3-dimetylo-1H-inden-5-ylo)hydrazyno-1,2-dikarboksylanu

di-tert-butylu4b (2,70 g, uzysk 37,2%) jako Ŝółtego ciała stałego.

Etap 2

2-(3,3-Dimetyloindan-5-ylo)-5-metylo-2,4-dihydropirazol-3-on

1-(3,3-dimetylo-1H-inden-5-ylo)hydrazyno-1,2-dikarboksylan di-tert-butylu 4b (2,70 g, 7,18

mmola) rozpuszczono w 100 mL kwasu octowego, a następnie dodano 20 mL kwasu

trifluorooctowego. Po prowadzeniu reakcji w temperaturze pokojowej na 2 godziny, dodano

acetylooctan etylu (0,98 g, 7,54 mmola). Mieszaninę reakcyjną ogrzano do 100°C i poddano

reakcji na 2 godziny. Mieszaninę schłodzono do temperatury pokojowej i zatęŜono pod

obniŜonym ciśnieniem w celu usunięcia kwasu octowego. Mieszaninę reakcyjną

zobojętniono nasyconym roztworem biwęglanu sodu i następnie ekstrahowano octanem

etylu. Połączone ekstrakty organiczne przemyto nasyconą solanką, osuszono bezwodnym

siarczanem magnezu, przefiltrowano i zatęŜono pod obniŜonym ciśnieniem. Uzyskany osad

oczyszczono na krzemionkowej kolumnie chromatograficznej w celu uzyskania tytułowego

związku 2-(3,3-dimetylo-indan-5-ylo)-5-metylo-2,4-dihydropirazol-3-onu 4c (1,0 g, uzysk

47,7%) jako jasnobrązowego ciała stałego.

MS m/z (ESI): 243 [M+1]

Etap 3

2-(2-Metoksy-3-nitrofenylo)-4,4,5,5-tetrametylo-[1,3,2]dioksyborolan

1-Bromo-2-metoksy-3-nitrobenzen 1c (67 g, 289 mmoli), 4,4,4',4’,5,5,5',5'-oktametylo-2,2'-

bi-1,3,2-dioksyborolan (110 g, 433 mmole), tetrakis(trifenylfosfino)palladu (11,80 g, 14,44

mmola) i octan potasu (71 g, 724 mmole) rozpuszczono w 600 mL eteru dimetylowego

kwasu szczawiowego. Mieszaninę reakcyjną ogrzewano do wrzenia z odpływem zwrotnym

przez 17 godziny. Filtrat zatęŜono pod obniŜonym ciśnieniem i uzyskany osad oczyszczono

za pomocą chromatografii kolumnowej z Ŝelem krzemionkowym w celu uzyskania

tytułowego związku 2-(2-metoksy-3-nitrofenylo)-4,4,5,5-tetrametylo-[1,3,2]dioksyborolanu

4d (50,5 g, uzysk 61,9%) jako Ŝółtych kryształów.

Etap 4

5-(2-metoksy-3-nitrofenylo)furano-2-karboksylowy

2-(2-Metoks-3-nitro-fenylo)-4,4,5,5-tetrametylo-[1,3,2]dioksyborolan 4d (10 g, 35,85

mmola), kwas 5-bromofurano-2-karboksylowy (5,47 g, 28,66 mmola),

tetrakis(trifenylofosfino) palladu (2,07 g, 1,79 mmola) i węglan sodu (7,60 g, 71,66 mmola)

rozpuszczono w mieszaninie reakcyjnej 200 mL 1,4-dioksanu i 30 mL wody. Mieszaninę

reakcyjną ogrzewano z odpływem zwrotnym przez 2,5 godziny. Mieszaninę reakcyjną

przefiltrowano, a filtrat zatęŜono pod obniŜonym ciśnieniem. Osad rozcieńczono w 150 mL

wody i doprowadzono do pH 3 1 M kwasem chlorowodorowym. Następnie mieszaninę

przefiltrowano, a masę filtracyjną przemyto 50 mL mieszaniny rozpuszczalnika n-

heksanu/octanu etylu (V/V = 1:1). Osad wysuszono w celu uzyskania tytułowego związku

kwasu 5-(2-metoksy-3-nitrofenylo) furano-2-karboksylowego 4e (4,23 g, uzysk 56,1%) jako

szarego ciała stałego.

MS m/z (ESI): 262 [M-1]

Etap 5

Kwas 5-(3-amino-2-metoksyfenylo)furano-2-karboksylowy

Kwas 5-(2-metoksy-3-nitrofenylo)furano-2-karboksylowy 4e (4,23 g, 16,09 mmola)

rozpuszczono w 125 mL octanu etylu, a następnie dodano 423 mg palladu na węglu (10%) i

mrówczan amonu (4,054 g, 64,35 mmola). Mieszaninę reakcyjną ogrzewano z odpływem

zwrotnym przez 3,5 godziny. Mieszaninę zatęŜono pod obniŜonym ciśnieniem i uzyskany

osad oczyszczono za pomocą chromatografii kolumnowej na Ŝelu krzemionkowym w celu

uzyskania tytułowego związku kwasu 5-(3-amino-2-metoksyfenylo)furano-2-

karboksylowego 4f (2,79 g, uzysk 74,4%) jako jasnozielonego ciała stałego.

MS m/z (ESI): 232 [M-1]

Etap 6

Borowodorek kwasu 5-(3-amino-2-hydroksyfenylo)furano-2-karboksylowego

5-Kwas (3-amino-2-metoksyfenylo)furano-2-karboksylowy 4f (2,79 g, 11,97 mmola)

rozpuszczono w 25 mL dichlorometanu, a następnie dodano kroplami tribromek borowy

(23,9 mL, 2,0 M). Mieszaninę reakcyjną poddano reakcji w temperaturze pokojowej przez 1

godzinę. Mieszaninę zatęŜono pod zmniejszonym ciśnieniem po dodaniu 5 mL metanolu.

Osad rozcieńczono 100 mL octan etylu i mieszano przez 1 godzinę. Następnie mieszaninę

przefiltrowano, a mokrą masę osuszono w celu otrzymania tytułowego związku borowodorku

kwasu 5-(3-amino-2-hydroksyfenylo)furano-2-karboksylowego 4g (1,24 g, uzysk 47,2%)

jako Ŝółtego ciała stałego.

MS m/z (ESI): 218 [M-1]

Etap 7

Kwas (Z)-5-(3-[N’-[1-(3,3-dimetylindan-5-ylo)-3-metylo-5-oksy-1,5-dihydropirazol-4-

ilidieno]hydrazyno]-2-hydroksyfenylo)furano-2-karboksylowy

Bromowodorek kwasu (Z)-5-(3-amino-2-hydroksyfenylo)furan-2-karboksylowego 4g (333

mg, 1,1 mmola) rozpuszczono w kwasie chlorowodorowym (3,7 mL, 1 M) po schłodzeniu w

łaźni wodno-lodowej, a następnie dodano kroplami 1,5 mL roztworu azotanu sodu (85 mg,

1,22 mmola). Po prowadzeniu reakcji przez 20 minut kolejno dodawano 2-(3,3-

dimetyloindan-5-ylo)-5-metylo-2,4-dihydropirazol-3-on 4c (242 mg, 1,0 mmola), biwęglan

sodu (1,4 g, 16,67 mmol) i 3 mL etanolu. Mieszaninę reakcyjną poddano reakcji przez noc w

temperaturze pokojowej. Mieszaninę filtrowano i do masy filtracyjnej dodano 20 mL wody.

Mieszaninę doprowadzono do pH 3~4 zatęŜonym kwasem chlorowodorowym. Mieszaninę

odfiltrowano, a masę filtracyjną osuszono i oczyszczono przy uŜyciu chromatografii

kolumnowej na Ŝelu krzemionkowym w celu uzyskania tytułowego związku, kwasu (Z)-5-(3-

[N'-[1-(3,3-dimetyloindan-5-ylo)-3-metylo-5-oksy-1,5-dihydropirazol-4-ilidieno]hydrazyno]-

2-hydroksyfenylo)furano-2-karboksylowego 4h (190 mg, uzysku 40,3%) jako czerwonego

ciała stałego.

MS m/z (ESI): 470,9 [M-1]

1H NMR (400 MHz, DMSO-d6): ᶾ 13,74(6r. s, 1H), 13,15(br. s, 1H), 9,99(br. s, 1H), 7,71

(m, 3H), 7,55 (d, J=6,8 Hz, 1H), 7,37 (d, J=3,6 Hz, 1H), 7,20 (m, 2H), 7,15 (m, 1H), 2,86 (t,

J=7,2 Hz, 2H), 2,33 (s, 3H), 1,92 (t, J=7,2 Hz, 2H), 1,26 (s, 6H)

Etap 8

Kwas (Z)-5-(3-[N'-[1-(3,3-dimetyloindan-5-ylo)-3-metylo-5-oksy-1,5-dihydropirazol-4-

ilidieno]hydrazyno]-2-hydroksyfenylo)furano-2-karboksylowy bis-(etanolamina)


ilidieno]hydrazyno]-2-hydroksyfenylo)furano-2-karboksylowy 4h (2,3 g, 4,87 mmola)

rozpuszczono w 20 mL tetrahydrofuranu. Do mieszaniny dodano etanoloaminę (594 mg, 9,75

mmola) i mieszano przez 1 godzinę w temperaturze pokojowej. Mieszaninę przefiltrowano,

masę filtracyjną przemyto tetrahydrofuranem (1 mLx3), a ciało stałe osuszono in vacuo w

celu uzyskania związku tytułowego, kwasu (Z)-5-(3-[N'-[1-(3,3-dimetyloindan-5-ylo)-3-

metylo-5-oksy-1,5-dihydropirazol-4-ilidieno]hydrazyno]-2-hydroksyfenylo)-furano-2-

karboksylowego bis(etanolamina) 4 (2,5 g, uzysk: 86,4%) jako czarnego ciała stałego.

MS m/z (ESI): 470,8 [M-1]

1H NMR (CD3OD): ᶾ 7,57 (m, 4H), 7,19 (m, 1H), 7,03 (d, J=3,6 Hz, 1H), 6,95 (d, J=3,6 Hz,

1H), 6,71 (t, J=8,0 Hz, 1H), 3,73 (t, J=5,2 Hz, 4H), 2,98 (m, 4H), 2,88 (t, J=7,2 Hz, 2H), 2,36

(s, 3H), 1,96 (t, J=7,2 Hz, 2H), 1,29 (s, 6H)

Przykład 5: Kwas -5-(3-[N'-[1-(3,3-dimetyloindan-5-ylo)-3-metylo-5-oksy-1,5-

dihydropirazol-4-ilidieno]hydrazyno]-2-hydroksyfenylo)furano-2-karboksylowy

bis-(dietyloamina)

Kwas (Z)-5-(3-(N'-[1-(3,3-dimetyloindan-5-ylo)-3-metylo-5-oksy-1,5-dihydropirazol-4-

ilidieno]hydrazyno]-2-hydroksyfenylo)furano-2-karboksylowy 4h (150 mg, 0,32 mmola)

rozpuszczono w 5 mL tetrahydrofuranu w celu utworzenia ciemnoczerwonej zawiesiny. Do

mieszaniny reakcyjnej kroplami dodano dietyloaminę (46 mg, 0,63 mmola) w celu

utworzenia fioletowego roztworu i mieszano w temperaturze pokojowej przez noc. Roztwór

zatęŜono pod obniŜonym ciśnieniem, uzyskany osad oczyszczono przy uŜyciu chromatografii

kolumnowej na Ŝelu krzemionkowym (heksan:octan etylu = 10:1) i wysuszono ciało stałe in

vacuo w celu uzyskania tytułowego związku, kwasu (Z)-5-(3-[N'-[1-(3,3-dimetyloindan-5-

ylo)-3-metylo-5-oksy-1,5-dihydropirazol-4-ilidieno]hydrazyno]-2-hydroksyfenylo)furano-2-

karboksylowego bis(dietyloaminy) 5 (170 mg, uzysk: 86,7%) jako ciemnoczerwonego ciała

stałego.

HPLC: 94,6%

MS m/z (ESI): 471,9 [M-1]

1H NMR (CD3OD): 6 7,60(m, 4H), 7,19 (m, 1H), 7,04 (m, 1H), 6,87 (m, 2H), 2,98 (q, J=7,2

Hz, 8H), 2,89 (t, J=7,2 Hz, 2H), 2,36 (s, 3H), 1,96 (t, J=7,2 Hz, 2H), 1,27 (t, J=7,2 Hz, 12H),

1,25 (s, 6H)

Przykład 6: Kwas (Z)-5-(3-(N'-[1-(3,3-dimetyloindan-5-ylo)-3-metylo-5-oksy-1,5-

dihydropirazolo-4- ilidieno]hydrazyno)-2-hydroksyfenylo)furano-2-karboksylowy

bis-(piperazyna)


ilidieno]hydrazyno]-2-hydroksyfenylo)furano-2-karboksylowy 4h (150 mg, 0,32 mmola)


mieszaniny reakcyjnej dodano piperazynę (55 mg, 0,63 mmola) w celu utworzenia

fioletowego roztworu i mieszano w temperaturze pokojowej przez noc. Mieszaninę

przefiltrowano, masę filtracyjną przemyto tetrahydrofuranem (1 mLx3), a ciało stałe

osuszono in vacuo w celu uzyskania tytułowego związku, kwasu (Z)-5-(3-[N'-[1-(3,3-

dimetyloindan-5-ylo)-3-metylo-5-oksy-1,5-dihydropirazol-4-ilidieno]hydrazyno]-2-

hydroksyfenylo)-furano-2-karboksylowego bis(piperazyna) 6 (158 mg, uzysk: 77,1%) jako

czerwonego ciała stałego.

HPLC: 99,28%

MS m/z (ESI): 471,8 [M-1]

1H NMR (CD3OD): ᶾ 7,64-7,66 (m, 3H). 7,55 (d, J=8,0 Hz, 1H), 7,21 (d, J=8,0 Hz,1H), 7,04

(m, 1H), 6,87-6,88 (m, 2H), 3,01 (s, 16H), 2,90 (t, J=7,2 Hz,2H), 2,38 (s, 3H), 1,97 (t, J=7,2

Hz,2H), 1,29 (s, 6H)

Przykład 7: Kwas (Z)-5-(2-hydroksy-3-(N'-[3-metylo-5-oksy-1 -(5,6,7,8-tetrahydronaftalen-

2-ylo)-1,5-dihydropirazol-4-ilidieneo-1-hydrazyno)fenylo)furano-2-karboksylowy

bis-(etanolamina)

Etap 1

(5,6,7,8-Tetrahydronaftalen-2-ylo)hydrazyna

5,6,7,8-Tetrahydronaftalen-2-yloaminę 7a (3,68 g, 25,0 mmola) rozpuszczono w 20 mL

zatęŜonego kwasu chlorowodorowego i mieszaninę mieszano przez 10 minut po ochłodzeniu

w łaźni wodno-lodowej. 10 mL roztworu azotanu sodu (1,72 g, 25,0 mmola) dodano

kroplami i mieszaninę mieszano przez kolejne 15 minut i uŜyto do następnej reakcji.

Po ochłodzeniu w łaźni solno-lodowej, dihydrat chlorku cyny (22,6 g, 100 mmoli)

rozpuszczono w 10 mL zatęŜonego kwasu chlorowodorowego, a następnie dodano wyŜej

wymienioną mieszaninę. Mieszaninę reakcyjną ogrzano do temperatury pokojowej i

poddawano reakcji przez 1,5 godziny. Następnie mieszaninę doprowadzono do pH 9 40%

roztworem wodorotlenku sodu. Mieszaninę ekstrahowano 400 mL octanu etylu, a połączone

ekstrakty organiczne zatęŜono pod obniŜonym ciśnieniem i wysuszono w celu uzyskania

tytułowego związku, (5,6,7,8-tetrahydronaftalenyl-2-ylo)-hydrazyny 7b (2,19 g, uzysk

53,7%) jako Ŝółtego oleju.

MS m/z (ESI): 163 [M+1]

Etap 2

5-Metylo-2-(5,6,7,8-tetrahydronaftalen-2-ylo)-2,4-dihydropirazol-3-on

(5,6,7,8-Tetrahydronaftalen-2-ylo)-hydrazynę 7b (2,0 g, 12,3 mmola) rozpuszczono w 50 mL

kwasu octowego, a następnie dodano acetooctan etylu (1,57 mL, 12,3 mmola). Mieszaninę

reakcyjną ogrzewano w 100°C przez noc. Mieszaninę zatęŜono pod obniŜonym ciśnieniem i

uzyskany osad oczyszczono za pomocą chromatografii kolumnowej na Ŝelu krzemionkowym

w celu uzyskania tytułowego związku kwasu 5-metylo-2-(5,6,7,8-tetrahydronaftalen-2-ylo)-

2,4-dihydropirazol-3-onu 7c (1,58 g, uzysk 56,2%) jako bezbarwnego oleju.

MS m/z (ESI): 457 [2M+1]

1H NMR (CDCl3): ᶾ 7,54-7,58 (m, 2H), 7,09 (d, J=8 Hz, 1H), 3,43 (s, 2H), 2,77-2,81 (m,

4H), 2,21 (s, 3H), 1,80-1,83 (m, 4H).

Etap 3

Kwas (Z)-5-(2-hydroksy-3-[N’-[3-metylo-5-oksy-1-(5,6,7,8-tetrahydronaftalen-2-ylo)-1,5-

dihydropirazol-4-ilidieno]-hydrazyno]fenylo)furano-2-karboksylowy

Bromowodorek kwasu 5-(3-amino-2-hydroksyfenylo)furano-2-karboksylowego 4g (292 mg,

0,98 mmola) rozpuszczono w 3,3 mL 1M kwasu chlorowodorowego po ochłodzeniu w łaźni

wodno-lodowej, a następnie dodano kroplami 1,3 mL roztworu azotanu sodu (74 mg, 1,07

mmola). Po mieszaniu mieszaniny przez 20 minut, dodano 5-metylo-2-(5,6,7,8-

tetrahydronaftalen-2-ylo)-2,4-dihydropirazol-3-on 7c (200 mg, 0,88 mmola). Mieszaninę

doprowadzono do pH 8-9 poprzez dodanie do partii roztworu biwęglanu sodu (1,226 g, 14,6

mmola). Wytworzone bąble eliminowano 2 mL etanolu. Mieszaninę reakcyjną ogrzano do

temperatury pokojowej i pozostawiono do przereagowywania przez noc. Mieszaninę

odfiltrowano, a masę filtracyjną rozpuszczono w 20 mL wody. Po solidnym wymieszaniu

mieszaninę doprowadzono do pH 3~4 zatęŜonym kwasem chlorowodorowym, odfiltrowano i

osuszono. Surowy produkt oczyszczono przy uŜyciu HPLC w celu uzyskania tytułowego

związku kwasu (Z)-5-(2-hydroksy-3-[N'-[3-metylo-5-oksy-1-(5,6,7,8-tetrahydronaftalen-2-

ylo)-1,5-dihydropirazol-4-ilidieno]-hydrazyno]-fenylo)-furano-2-karboksylowego 7d (160

mg, uzysk 39,8%) jako czerwonego ciała stałego.

MS m/z (ESI): 457 [M-1]

1H NMR (400 MHz, DMSO-d6): ᶾ 7,71(d, J=8,4 Hz, 1H), 7,63 (m, 2H), 7,56 (d, J=7,6 Hz,

1H), 7,37 (d, J=3,2 Hz, 1H), 7,22 (t, J=8,0 Hz, 1H), 7,13 (m, 2H), 2,75 (m, 4H), 2,33 (s,

3H),1,76 (m, 4H)

Etap 4


dihydropirazol-4-ilidieno]hydrazyno]fenylo)furano-2-karboksylowy bis-(etanolamina)

Kwas (Z)-5-(2-hydroksy-3-[N'-[3-metylo-5-oksy-1-(5,6,7,8-tetrahydronaftalen-2-ylo)-1,5-

dihydropirazol-4-ilidieno]hydrazyno]fenylo)furano-2-karboksylowy 7d (3,3 g, 7,2 mmola)

rozpuszczono w 15 mL tetrahydrofuranu. Do roztworu reakcyjnego dodano kroplami

etanolaminę (0,88 g, (0,88 g, 13 mmoli) i mieszano przez 1,5 godziny w 15 ~

20°C. Większą część ciała stałego strącono z roztworu, przefiltrowano i następnie masę

filtracyjną

przemyto tetrahydrofuranem (10 ml_x3) i osuszono in vacuo w celu uzyskania tytułowego

związku, kwasu (Z)-5-(2-hydroksy-3-[N',-[3-metylo-5-oksy-1-(5,6,7,8-tetrahydronaftalen-

2-ylo)-1,5-dihydropirazol-4-ilidieno]hydrazyno]fenylo)furano-2-karboksylowego bis-

(etanolamina) 7 (3 g, uzysk: 74%) jako ciemnoczerwonego ciała stałego.

HPLC: 99,3%

MS m/z (ESI): 456,8 [M-1]

1H NMR (400 MHz, CH3OD): ᶾ7,51 (d, J=8,0 Hz, 1H), 7,44-7,46 (m, 3H), 6,93-6,98 (m,

2H), 6,88 (d, J=3,6 Hz, 1H), 6,67 (t, J=8,0 Hz, 1H), 3,61 (t, J=5,2 Hz, 4H), 2,86 (t, J=5,2 Hz,

4H), 2,65-2,70 (m, 4H), 2,24 (s, 3H), 1,70-1,72 (s, 3H)

Przykład 8: Kwas (Z)-5-(2-hydroksy-3-[N'-[3-metylo-5-okso-1-(5,6,7,8-tetrahydronaftalen-

2-ylo)1,5-dihydropirazol-4-ilidieno]-hydrazyno]fenylo)-furano-2-karboksylowy

bis-(cholina)


dihydropirazol-4-ilidieno]hydrazyno]fenylo)-furano-2-karboksylowy 7d (100 mg, 0,22

mmola) rozpuszczono w 5 mL tetrahydrofuranu w celu utworzenia ciemnoczerwonej

zawiesiny. Do mieszaniny reakcyjnej dodano 45% roztwór wodorotlenku choliny w metanolu

(45 mg, 0,44 mmola) w celu otrzymania fioletowego roztworu i mieszano przez 1 godzinę w

temperaturze pokojowej. Ciało stałe wytrącono z roztworu, przefiltrowano, a następnie

mokrą masę przemyto tetrahydrofuranem (1 mLx3) i osuszono in vacuo w celu uzyskania

związku tytułowego, kwasu (Z)-5-(2-hydroksy-3-[N'-[3-metylo-5-oksy-1-(5,6,7,8-

tetrahydronaftalen-2-ylo)-1,5-dihydropirazol-4-ilidieno]hydrazyno]fenylo)furano-2-

karboksylowego bis-(cholina) 8 (140 mg, uzysk: 96,6%) jako ciemnoczerwonego ciała

stałego.

HPLC: 98,82%

MS m/z (ESI): 457,8 [M-1]

1H NMR (400M Hz, CD3OD): ᶾ7,74 (d, J=8,0 Hz, 1H), 7,60 (m, 3H), 7,08 (m, 3H), 6,91 (t,

J=8,0 Hz, 1H). 3,96 (m, 4H), 3,45 (t, J=4,8 Hz, 4H). 3,18 (s, 18H), 2,80 (m. 4H), 2,38 (s,

3H),1,84(m, 4H)

Przykład 9: Kwas (Z)-5-(2-hydroksy-3-[N'-[3-metylo-5-oksy-1 -(5,6,7,8-tetrahydronaftalen-

2-ylo)-1,5- dihydropirazol-4-ilidieno]hydrazyno]fenylo)furano-2-karboksylowy

bis-(dietyloamina)


dihydropirazol-4-ilidieno]hydrazyno]fenylo)furano-2-karboksylowy 7d (100 mg, 0,22


zawiesiny. Do mieszaniny reakcyjnej kroplami dodawano dietyloaminę (32 mg, 0,44 mmola)

w celu utworzenia fioletowego roztworu i mieszano w temperaturze pokojowej przez noc.

Ciało stałe wytrącono z roztworu, przefiltrowano, a następnie mokrą masę przemyto

tetrahydrofuranem in vacuo w celu uzyskania związku tytułowego, kwasu (Z)-5-(2-hydroksy-

3-[N'-[3-metylo-5-oksy-1-(5,6,7,8-tetrahydronaftalen-2-ylo)-1,5-dihydropirazol-4-

ilidieno]hydrazyno]fenylo)furano-2-karboksylowego bis-(dietyloamina) 9 (77 mg, uzysk:

58,3%) jako ciemnoczerwonego ciała stałego.

HPLC: 99,1%

MS m/z (ESI): 457,9 [M-1]

1H NMR (CD3OD): 5 7,59(m, 4H), 7,08 (d, J=8,0 Hz, 1H), 7,04 (d, J=3,6 Hz, 1H), 6,94 (d,

J=3,6 Hz, 1H), 6,82 (t, J=8,0 Hz, 1H), 2,99 (q, J=7,2 Hz, 8H), 2,79 (m, 4H), 2,36 (s, 3H),

1,82 (t, J=3,2 Hz, 4H),1,27 (t, J=7,2 Hz, 12H)

Przykład 10: Kwas (Z)-5-(2-hydroksy-3-(N'-[3-metylo-5-oksy-1 -(5,6,7,8-

tetrahydronaftalen-2-ylo)-1,5-dihydropirazol-4-ilidieneo-1-hydrazyno)fenylo)-furano-2-

karboksylowy

bis(meglumina)



mmola) zawieszono w 5 mL tetrahydrofuranu w celu otrzymania ciemnoczerwonej

zawiesiny. Do mieszaniny reakcyjnej dodano megluminę (85 mg, 0,44 mmola) i mieszano

przez noc w temperaturze pokojowej. Do uzyskanej mieszaniny dodano 4 mL metanolu i

zatęŜono pod obniŜonym ciśnieniem w celu uzyskania tytułowego związku, kwasu (Z)-5-(2-

hydroksy-3-[N'-[3-metylo-5-oksy-1-(5,6,7,8-tetrahydronaftalen-2-ylo)-1,5-dihydropirazolo-4-

ilidieno]hydrazyno]fenylo)furano-2-karboksylowego bis-(megluminy) 10 (168 mg, uzysk:


HPLC: 97,7%

MS m/z (ESI): 457,8 [M-1]

1H NMR (CD3OD): ᶾ 7,56 (m, 4H), 7,06 (m, 2H), 6,98 (d, J=3,2 Hz, 1H), 6,75 (t, J=7,6 Hz,

1H), 4,08 (m, 2H), 3,81 (m, 2H), 3,77 (m, 2H), 3,63 (m, 6H), 3,11 (m, 4H), 2,76 (m, 4H),

2,64 (s, 6H), 2,33 (s, 3H), 1,79 (m, 4H)

Przykład 11: Kwas (Z)-5-(2-hydroksy-3-[N'-3-metylo-5-oksy-1 -(5,6,7,8-tetrahydronaftalen-


bis(piperazyna)




zawiesiny. Do mieszaniny reakcyjnej dodano piperazynę (37 mg, 0,44 mmola) w celu

otrzymania fioletowego roztworu i mieszano przez 2 godziny w temperaturze pokojowej.

Ciało stałe wytrącono z roztworu, przefiltrowano, a następnie mokrą masę przemyto

tetrahydrofuranem (1mL x 3) i wysuszono in vacuo w celu uzyskania związku tytułowego,

kwasu (Z)-5-(2-hydroksy-3-[N'-[3-metylo-5-oksy-1-(5,6,7,8-tetrahydronaftalen-2-ylo)-1,5-

dihydropirazol-4-ilidieno]hydrazyno]fenylo)furano-2-karboksylowego bis-(dietyloaminy) 11

(120 mg, uzysk: 87,6%) jako ciemnoczerwonego ciała stałego.

HPLC: 98,8%

MS m/z (ESI): 457,8 [M-1]

1H NMR (CD3OD): 5 7,59(m, 4H), 7,08 (d, J=8,0 Hz, 1H), 7,04 (d, J=3,2 Hz, 1H), 6,87 (d,

J=3,2 Hz, 1H), 6,82 (t, J=8,0 Hz, 1H), 3,00 (s, 16H), 2,78 (m, 4H), 2,36 (s, 3H), 1,81(m, 4H)

Przykład 12: Kwas(Z)-5-(2-hydroksy-3-[N'-[3-metylo-5-oksy-1-(5,6,7,8-tetrahydronaftalen-

2-ylo)-1,5-dihydropirazol-4-ilidieno]hydrazyno]fenylo)furano-2-karboksylowy

bis(trometamol)




zawiesiny. Do mieszaniny reakcyjnej dodano trometamol (53 mg, 0,63 mmola) w celu

utworzenia brązowego roztworu i mieszano w temperaturze pokojowej przez noc. Ciało stałe

wytrącono z roztworu, przefiltrowano, a następnie mokrą masę przemyto tetrahydrofuranem

(1mL x 3) i wysuszono in vacuo w celu uzyskania związku tytułowego, kwasu (Z)-5-(2-

hydroksy-3-[N'-[3-metylo-5-oksy-1-(5,6,7,8-tetrahydronaftalen-2-ylo)-1,5-dihydropirazol-4-

ilidieno]hydrazyno]fenylo)furano-2-karboksylowego bis-(dietyloamina) 12 (142 mg, uzysk:

92,8%) jako ciemnego ciała stałego.

HPLC: 94,0%

MS m/z (ESI): 457,8 [M-1]

1H NMR (400M Hz, CD3OD): 6 7,58(m, 4H), 7,05 (m, 2H), 6,96 (d, J=3,6 Hz, 1H), 6,90 (t,

J=8,0 Hz, 1H), 3,65 (s, 12H), 2,76 (m, 4H), 2,33 (s, 3H),1,80 (m, 4H)

Przykład 13: Kwas (Z)-5-(2-hydroksy-3-[N'-[3-metylo-5-oksy-1-(5,6,7,8-tetrahydronaftalen-

2-ylo)-1,5-dihydropirazol-4-ilidieno]-hydrazyno]fenylo)-furano-2-karboksylowy

bis-(dibenzyloetylenodiamina)




zawiesiny. Do mieszaniny reakcyjnej dodano dibenzyloetylenodiaminę (104 mg, 0,44

mmola) w celu otrzymania brązowego roztworu i mieszano przez 2 godziny w temperaturze

pokojowej. Do uzyskanej mieszaniny dodano 4 mL metanolu i zatęŜono pod obniŜonym

ciśnieniem w celu uzyskania tytułowego związku, kwasu (Z)-5-(2-hydroksy-3-[N'-[3-metylo-

5-oksy-1-(5,6,7,8-tetrahydronaftalen-2-ylo)-1,5-dihydropirazolo-4-

ilidieno]hydrazyno]fenylo)furano-2-karboksylowego bis-(dibenzyloetylenodiaminy) 13 (167

mg, uzysk: 81,8%) jako ciemnego ciała stałego.

HPLC: 96,8%

MS m/z (ESI): 457,8 [M-1]

1H NMR (CD3OD): 57,52-7,54 (m, 3H), 7,39 (d, J=7,2 Hz, 1H), 7,24-7,28 (m, 20H), 7,01-

7,04 (m, 2H), 6,65-6,72 (m, 1H), 3,89 (s, 8H), 3,01 (s, 8H), 2,73 (m, 4H), 2,32 (s, 3H), 1,78

(m, 4H)

Przykład 14:Kwas(Z)-5-(2-hydroksy-3-[N'-[3-metylo-5-oksy-1 -(5,6,7,8-tetrahydronaftalen-


sól disodowa




zawiesiny. Do mieszaniny reakcyjnej dodawano kroplami 1 M roztwór wodorotlenku sodu

(0,4 mL, 0,44 mmola), mieszano przez 2 w temperaturze pokojowej. Przefiltrowano

mieszaninę reakcyjną, a następnie do filtratu dodano 4 mL metanolu i zatęŜono pod

obniŜonym ciśnieniem. Uzyskane ciało stałe przemyto heksanem w celu uzyskania związku

tytułowego, kwasu (Z)-5-(2-hydroksy-3-[N'-[3-metylo-5-oksy-1-(5,6,7,8-tetrahydronaftalen-

2-ylo)-1,5-dihydropirazolo-4-ilidieno]hydrazyno]fenylo)furano-2-karboksylowego soli

disodowej 14 (115 mg, uzysk: 81,8%) jako ciemnego ciała stałego.

HPLC: 96,8%

MS m/z (ESI): 457,8 [M-1]

1H NMR (CD3OD): ᶾ 7,79(dd, J,=7,6 Hz, J2=1,2 Hz, 1H), 7,52 (m, 3H), 7,18 (d, J=3,6 Hz,

1H), 7,05 (m, 2H), 6,70 (m, 1H), 2,78 (m, 4H), 2,41 (s, 3H),1,82 (m, 4H)

Przykład 15:Kwas (Z)-5-(2-hydroksy-3-(N'-[3-metylo-5-oksy-1 -(5,6,7,8-tetrahydronaftalen-

2-ylo)-1,5-dihydropirazol-4-ilidieneo-1-hydrazyno)fenylo)-furano-2-karboksylowy

bis(L-arginina)


dihydropirazol-4-ylidieno]hydrazyno]fenylo)furano-2-karboksylowy 7d (100 mg, 0,22


zawiesiny.

Do mieszaniny reakcyjnej dodano L-argininę (76 mg, 0,44 mmola), 2 mL wody i mieszano w

przez 2 godziny w temperaturze pokojowej. Mieszaninę reakcyjną zatęŜono przy obniŜonym

ciśnieniu i dodano 5 mL octanu etylu. Ciało stałe wytrącono z roztworu, przefiltrowano, a

następnie mokrą masę wysuszono in vacuo w celu uzyskania związku tytułowego, kwasu

(Z)-5-(2-hydroksy-3-[N-[3-metylo-5-oksy-1-(5,6,7,8-tetrahydronaftalen-2-ylo)-1,5-

dihydropirazol-4-ilidieno]hydrazyno]fenylo)furano-2-karboksylowego bis-(dietyloaminy) 15

(168 mg, uzysk: 95,5%) jako ciemnego ciała stałego.

HPLC: 97,5%

MS m/z (ESI): 457,9 [M-1]

1H NMR (CD3OD): 6 7,59(m, 4H), 7,06 (m, 2H), 6,98 (d, J=3,6 Hz, 1H), 6,92 (t, J=8,0 Hz,

1H), 3,57 (t, J=6,4 Hz, 2H), 3,19 (m, 4H), 2,78 (m, 4H), 2,36 (s, 3H),1,83 (m, 8H), 1,73

(m,4H)

Przykład 16 : Kwas(Z)-5-[2-hydroksy-3-[N'-(1-indan-5-ylo-3-metylo-5-okso-1,5-

dihydropirazol-4-ilidieno)hydrazyno]fenylo]furano-2-karboksylowy

bis-(etanolamina)

Kwas (Z)-5-[2-hydroksy-3-[N'-(1-indan-5-ylo-3-metylo-5-okso-1,5-dihydropirazol-4-

ylidieno)-hydrazyno]fenylo]furano-2-karboksylowy

Bromowodorek kwasu 5-(3-amino-2-hydroksyfenylo)furano-2-karboksylowego 4g (300 mg,

1,0 mmola) rozpuszczono w kwasie chlorowodorowym (3,4 mL, 1 M), a następnie dodano

kroplami

1,2 mL roztworu azotanu sodu (73 mg, 1,05 mmola) po ochłodzeniu w łaźni wodno-lodowej.

Po tym jak mieszaninę poddano reakcji na 10 minut, 2-indan-5-ylo-5-metylo-2,4-

dihydropirazolo-3-on 1i dodawano kolejno (193 mg, 0,9 mmola), biwęglanu sodu (1,26 g, 15

mmoli) i 4,4 mL etanolu. Mieszaninę reakcyjną poddano reakcji w temperaturze pokojowej

na 24 godziny. Mieszaninę odfiltrowano, a masę filtracyjną przemyto 20 mL wody i

rozpuszczono w 20 mL wody. Po ochłodzeniu w łaźni wodno-lodowej, ustalono pH

mieszaniny zatęŜonym kwasem chlorowodorowym do < 5, przefiltrowano i osuszono w celu

uzyskania tytułowego związku kwasu (Z)-5-[2-hydroksy-3-N’-(1-indan-5-ylo-3-metylo-5-

oksy-1,5-dihydropirazol-4-ilidieno)hydrazyno]fenylo]furano-2-karboksylowego16a (287 mg,

uzysk 71,8%) jako Ŝółtego ciała stałego. MS m/z (ESI): 443 [M-1]

1H NMR (400 MHz, DMSO-d6): ᶾ 13,73(br.s, 1H), 9,97 (br. s, 1H), 7,78 (s, 1H), 7,70 (m,

2H), 7,57 (m, 1H), 7,36 (d, J=3,6 Hz, 1H), 7,29 (d, J=8,0 Hz, 1H), 7,22 (t, J=8,0 Hz, 1H),

7,15 (m, 1H), 2,89 (m, 4H), 2,32 (s, 3H),2,03 (m, 2H)

Etap 2

Kwas (Z)-5-[2-hydroksy-3-[N'-(1-indan-5-yl-3-metylo-5-oksy-1,5-dihydropirazol-4-

ilidieno)hydrazyno]fenylo]furano-2-karboksylowy bis-(etanoloamina)

(Z)-5-[2-hydroksy-3-[N'-(1-indan-5-ylo-3-metylo-5-oksy-1,5-dihydropirazol-4-

ilidieno)hydrazyno]fenylo]furano-2-karboksylowy 16a (1,825 g, 4,11 mmola) rozpuszczono

w 20 mL tetrahydrofuranu. Do mieszaniny reakcyjnej dodano etanoloaminę (501 mg, 8,22

mmola) i mieszano przez 2 godziny w temperaturze pokojowej. Ciało stałe wytrącono z

roztworu, przefiltrowano, a następnie mokrą masę przemyto tetrahydrofuranem (1mL x 3) i

wysuszono in vacuo w celu uzyskania związku tytułowego, kwasu (Z)-5-[2-hydroksy-3-[N’-

(1-indan-5-ylo-3-metylo-5-oksy-1,5-dihydropirazol-4-ilidieno)hydrazyno]fenylo]furano-2-

karboksylowego bis-(etanolaminy) 16 (1,615 g, uzysk: 69,4%) jako ciemnoczerwonego ciała

stałego.

MS m/z (ESI): 443 [M-1]

1H NMR (CD3OD): 5 7,67(s, 1H), 7,53 (m, 3H), 7,21(d, J=8,0 Hz, 1H), 7,02 (m, 1H), 6,97

(d, J=3,2 Hz, 1H), 6,70 (m, 1H), 3,70 (m, 4H), 2,92 (m, 4H), 2,88 (m, 4H), 2,35 (s, 3H), 2,08

(m, 2H)

Przykład 17: Kwas (Z)-5-[2-hydroksy-3-[N'-(1-indan-5-ylo-3-metylo-5-okso-1,5-

dihydropirazol-4-ilidieno)-hydrazyno]-fenylo]-furano-2-karboksylowy bis-(dietyloamina)

Kwas (Z)-5-[2-hydroksy-3-[N'-(1-indan-5-ylo-3-metylo-5-oksy-1,5-dihydropirazolo-4-

ilidieno)hydrazyno]fenylo]furano-2-karboksylowy 16a (150 mg, 0,38 mmola) rozpuszczono

w 5 mL tetrahydrofuranu w celu utworzenia ciemnoczerwonej zawiesiny. Do mieszaniny

reakcyjnej dodano kroplami dietyloaminę (49 mg, 0,67 mmola) w celu otrzymania

fioletowego roztworu i mieszano przez 2 godziny w temperaturze pokojowej. Ciało stałe


(1mL x 3) i wysuszono in vacuo w celu uzyskania związku tytułowego, kwasu (Z)-5-[2-

hydroksy-3-[N’-(1-indan-5-ylo-3-metylo-5-oksy-1,5-dihydropirazol-4-

ilidieno)hydrazyno]fenylo]furano-2-karboksylowego bis-(etanolaminy) 17 (163 mg, uzysk:


HPLC: 99,18% MS m/z (ESI): 442,7 [M-1]

1H NMR (400 MHz, CD3OD): ᶾ 7,71 (s, 1H), 7,60 (m, 3H), 7,24 (d, J=8,0 Hz, 1H), 7,04

(d, J=8,0 Hz, 1H), 6,95 (d, J=8,0 Hz, 1H), 6,82 (m, 1H), 3,73 (m, 2H), 2,95 (m, 8H), 2,37 (s,

3H), 2,13 (m, 2H), 1,87 (m, 2H), 1,28 (m, 12H)


dihydropirazol-4-ilidieno)-hydrazyno]-fenylo]-furano-2-karboksylowy bis-(piperazyna)


ilidieno)hydrazyno]fenylo]furano-2-karboksylowy 16a (150 mg, 0,38 mmola) rozpuszczono


reakcyjnej dodano piperazynę (58 mg, 0,68 mmola) w celu otrzymania fioletowego roztworu

i mieszano przez 3 godziny w temperaturze pokojowej. Ciało stałe wytrącono z roztworu,

przefiltrowano, a następnie mokrą masę przemyto tetrahydrofuranem (1mL x 3) i wysuszono

in vacuo w celu uzyskania związku tytułowego kwasu (Z)-5-[2-hydroksy-3-[N’-(1-indan-5-

ylo-3-metylo-5-oksy-1,5-dihydropirazol-4-ilidieno)hydrazyno]fenylo]furano-2-

karboksylowego bis-(piperazyny) 18 (185 mg, uzysk: 88,9%) jako ciemnoczerwonego ciała

stałego.

HPLC: 96,52%

MS m/z (ESI): 443,2 [M-1]

1H NMR (400 MHz, CD3OD): ᶾ7,73 (s, 1H), 7,61-7,64 (m, 2H), 7,55 (d, J=8,4 Hz, 1H), 7,23

(d, J=8,4 Hz, 1H), 7,05 (d, J=8,8 Hz, 1H), 6,78-6,90 (m, 2H), 3,03 (s, 16H), 2,89-2,95 (m,

4H), 2,35 (s, 3H), 2,12 (t, J=7,2 Hz, 4H)

Przykład 19: Kwas (Z)-4-[2-hydroksy-3-[N'-(1-indan-5-ylo-3-metylo-5-oksy-1,5-

dihydropirazol-4-ilidieno)-hydrazyno]-fenylo]-tiofeno-2-karboksylowy bis-(etanolamina)

Etap 1

Kwas 4-(3-nitro-2-metoksyfenylo)tiofeno-2-karboksylowy

W mieszaninie rozpuszczalnika, 20 mL 1,4-dioksanu i 10 mL wody, rozpuszczono 2-(2-

metoksy-3-nitrofenylo)-4,4,5,5-tetrametylo-1,3,2-dioksaborolan 4d (0,81 g, 2,9 mmola),

kwas 4-bromotiofeno-2-karboksylowy (0,3 g, 1,45 mmola), tetrakis (trifenylofosfino)palladu

(80 mg, 0,073 mmola) i węglan sodu (0,31 g, 2,9 mmola). Reakcję ogrzewano z odpływem

zwrotnym przez 0,5 godziny. Mieszaninę doprowadzono do pH 3 1 N kwasem

chlorowodorowym i ekstrahowano octanem etylu (20 mL x 3). Połączone ekstrakty

organiczne zatęŜono przy obniŜonym ciśnieniu, a osad oczyszczono przy uŜyciu kolumnie

chromatograficznej na Ŝelu krzemionkowym w celu otrzymania związku tytułowego, kwasu

4-(3-nitro-2-metoksyfenylo)tiofeno-2-karboksylowego 19a (0,54 g) jako brązowego oleju,

który uŜyto bezpośrednio w kolejnym etapie.

MS m/z (ESI): 277,6 [M-1]

Etap 2

Kwas 4-(3-amino-2-metoksyfenylo)tiofeno-2-karboksylowy

Kwas 4-(3-nitro-2-metoksyfenylo)tiofeno-2-karboksylowy 19a (400 mg, 1,45 mmola)

rozpuszczono w 30 mL octanu etylu, a następnie dodano 100 mg palladu na węglu (10%) i

mrówczan amonu (360 mg, 5,8 mmola). Mieszaninę reakcyjną ogrzewano do wrzenia z

odpływem zwrotnym przez 3 godziny. Mieszaninę przefiltrowano i zatęŜono pod obniŜonym

ciśnieniem w celu uzyskania tytułowego związku kwasu 4-(3-amino-2-

metoksyfenylo)tiofeno-2-karboksylowego 19b (410 mg) jako brązowego oleju, który uŜyto

bezpośrednio w następnym etapie.

MS m/z (ESI): 247,8 [M-1]

Etap 3

Borowodorek kwasu 4-(3-amino-2-hydroksyfenylo)tiofeno-2-karboksylowego

Kwas 4-(3-amino-2-metoksyfenylo)tiofeno-2-karboksylowy 19b (360 mg, 1,45 mmola)

rozpuszczono w 5 mL dichlorometanu, a następnie dodano kroplami tribromek borowy (2,8

mL, 5,6 mmola). Mieszaninę reakcyjną poddano reakcji w temperaturze pokojowej na 4,5

godziny. Do mieszaniny reakcyjnej dodano 5 mL metanolu i zatęŜono ją pod zmniejszonym

ciśnieniem. Osad rozcieńczono 10 mL octanem etylu i mieszano przez 0,5 godziny.

Mieszaninę przefiltrowano, a mokrą masę osuszono w celu otrzymania tytułowego związku

borowodorku kwasu 4-(3-amino-2-hydroksyfenylo)tiofeno-2-karboksylowego 19c (80 mg,

uzysk 17,5%) jako szarego ciała stałego.

MS m/z (ESI): 236,1 [M+1]

Etap 4

Kwas (Z)-4-[2-hydroksy-3-[N'-(1-indan-5-ylo-3-metylo-5-oksy-1,5-di hydropirazol-4-

ilidieno)hydrazyno]fenylo]tiofeno-2-karboksylowy

Bromowodorek kwasu 4-(3-amino-2-hydroksyfenylo)tiofeno-2-karboksylowego 19c (120

mg, 0,38 mmola) rozpuszczono w 2,7 mL 1 M kwasu chlorowodorowego po ochłodzeniu w

łaźni wodno-lodowej, a następnie dodano kroplami 0,45 mL roztworu azotanu sodu (29 mg,

0,42 mmola). Po tym jak mieszaninę poddano reakcji na 20 minut, dodano 2-indan-5-ylo-5-

metylo-2,4-dihydropirazol-3-on 1i (73 mg, 0,34 mmola). Mieszaninę doprowadzono do pH 8

nasyconym roztworem biwęglanu sodu, a następnie dodano 2 mL etanolu. Mieszaninę

reakcyjną poddano reakcji przez noc w temperaturze pokojowej. Mieszaninę odfiltrowano, a

masę filtracyjną dodano do 20 mL wody. Mieszaninę doprowadzono do pH 3~4 zatęŜonym

kwasem chlorowodorowym i przefiltrowano. Następnie do masy filtracyjnej dodano octan

etylu i mieszaninę mieszano przez 1 godzinę. Mieszaninę przefiltrowano, a mokrą masę

osuszono w celu otrzymania tytułowego związku, kwasu (Z)-4-[2-hydroksy-3-[N'-(1-indan-5-

ylo-3-metylo-5-oksy-1,5-dihydropirazol-4-ilidieno)hydrazyno]fenylo]tiofeno-2-

karboksylowego 19d (45 mg, uzysk 28,7%) jako Ŝółtego ciała stałego.

MS m/z (ESI): 458,8 [M-1]

1H NMR (400 MHz, DMSO-d6): ᶾ13,79(br. s, 1H), 9,68(br. s, 1H), 8,13(d, J=1,2 Hz, 1H),

8,05(d, J=1,6 Hz, 1H), 7,78(s, 1H), 7,67(m, 2H), 7,32(m, 2H), 7,13 (t, J=8,0 Hz, 1H), 2,87(m,

4H), 2,32(s, 3H), 2,05(m, 2H)

Etap 5

Kwas (Z)-4-[2-hydroksy-3-[N'-(1-indan-5-yl-3-metylo-5-oksy-1,5-dihydropirazol-4-

ilidieno)hydrazyno]fenylo]tiofeno-2-karboksylowy bis-(etanoloamina)

(Z)-4-[2-hydroksy-3-[N'-(1-indan-5-ylo-3-metylo-5-oksy-1,5-dihydropirazol-4-

ilidieno)hydrazyno]fenylo]tiofeno-2-karboksylowy 19d (1,3 g, 4,11 mmola) rozpuszczono w

40 mL tetrahydrofuranu w celu tworzenia czerwonej zawiesiny. Do mieszaniny reakcyjnej

dodano etanolaminę (344 mg, 5,65 mmola) w celu otrzymania fioletowego roztworu i

mieszano przez 2 godziny w temperaturze pokojowej. DuŜą ilość ciała stałego wytrącono z

roztworu, przefiltrowano, a następnie mokrą masę przemyto tetrahydrofuranem (1mL x 3) i

wysuszono in vacuo w celu uzyskania tytułowego związku kwasu (Z)-4-[2-hydroksy-3-[N’-

(1-indan-5-ylo-3-metylo-5-oksy-1,5-dihydropirazol-4-ilidieno)hydrazyno]fenylo]tiofeno-2-

karboksylowego bis-(etanolaminy) 19 (1,513 g, uzysk: 92,0%) jako ciemnoczerwonego ciała

stałego.

HPLC: 98,65%

MS m/z (ESI): 458,7 [M-1]

1H NMR (400 MHz, CD3OD): ᶾ 7,94 (s, 1H), 7,88 (s, 1H), 7,68 (s, 1H), 7,55-7,59 (m, 2H),

7,28-7,30 (m, 1H), 7,22 (d, J=8,4 Hz, 1H), 6,83 (t, J=8,0 Hz, 3H), 3,65-3,68 (m, 4H), 2,88-

2,92 (m, 8H), 2,38 (s, 3H), 2,06-2,14 (m, 2H)


dihydropirazol-4-ilidieno)hydrazyno]fenylo]tiofeno-2-karboksylowy

bis-(dietylamina)


ilidieno)hydrazyno]fenylo]tiofeno-2-karboksylowy 19d (150 mg, 0,33 mmola) rozpuszczono


reakcyjnej dodano kroplami dietyloaminę (49 mg, 0,66 mmola) w celu otrzymania

fioletowego roztworu i mieszano przez 2 godziny w temperaturze pokojowej. Ciało stałe


(1mL x 3) i wysuszono in vacuo w celu uzyskania związku tytułowego kwasu (Z)-4-[2-

hydroksy-3-[N’-(1-indan-5-ylo-3-metylo-5-oksy-1,5-dihydropirazol-4-

ilidieno)hydrazyno]fenylo]tiofeno-2-karboksylowego bis-(etanolaminy) 20 (157 mg, uzysk:

79,3%) jako ciemnoczerwone ciało stałe.

HPLC: 98,98%

MS m/z (ESI): 458,8 [M-1] 1H NMR (400 MHz, CD3OD): ᶾ 7,81(s, 1H), 7,73 (s, 1H), 7,68-

7,70 (m, 2H), 7,62 (d, J=8,8 Hz, 1H), 7,22-7,26 (m, 2H), 7,06 (t, J=8,0 Hz, 1H), 3,03 (q,

J=7,2 Hz, 8H), 2,90-2,97 (m, 4H), 2,37 (s, 3H), 2,07-2,15 (m, 2H), 1,29 (t, J=7,2 Hz, 12H)

Przykład 21: Kwas (Z)-4-[2-hydroksy-3-[N'-(1-indan-5-yl-3-metylo-5-oksy-1,5-

dihydropirazol-4-ilidieno)hydrazyno]fenylo]furano-2-karboksylowy

bis-(piperazyna)

Kwas (Z)-4-[2-hydroksy-3-[N'-(1-indan-5-ylo-3-metylo-5-oksy-1,5-dihydropirazol-4-

ilidieno)hydrazyno]fenylo]tiofeno-2-karboksylowy 19d (150 mg, 0,33 mmola) rozpuszczono


reakcyjnej dodano piperazynę (56 mg, 0,65 mmola) w celu otrzymania fioletowego roztworu

i mieszano przez 2 godziny w temperaturze pokojowej. Ciało stałe wytrącono z roztworu,

przefiltrowano, a następnie mokrą masę przemyto tetrahydrofuranem (1mL x 3) i wysuszono

in vacuo w celu uzyskania tytułowego związku (Z)-5-[2-hydroksy-3-[N’-(1-indan-5-ylo-3-

metylo-5-oksy-1,5-dihydropirazol-4-ilidieno)hydrazyno]fenylo]tiofeno-2-karboksylowego

bis-(piperazyna) 21 (195 mg, uzysk: 94,7%) jako ciemnoczerwonego ciała stałego.

HPLC: 98,17%

MS m/z (ESI): 458,8 [M-1]

1H NMR (400 MHz, CD3OD): ᶾ7,85 (s, 1H), 7,75 (s, 1H), 7,71 (s, 1H), 7,62 (m, 2H), 7,26

(m, 2H), 6,95 (t, 1H), 2,96 (m, 16H), 2,91 (m, 4H), 2,37 (s, 3H), 2,11 (m, 2H)



bis-(etanolamina)

Etap 1

Kwas 4-bromofurano-2-karboksylowy

Mieszaninę kwasu 4,5-dibromofurano-2-karboksylowego 22a (5,5 g, 20,3 mmola) i 18 mL

wodorotlenku amonu dodano do 63 mL wody, a następnie dodano sproszkowany cynk (1,46

g, 22,33 mmola). Po zakończeniu dodawania mieszaninę reakcyjną mieszano w temperaturze

pokojowej przez 6 godzin. Mieszaninę doprowadzono do pH 3 1 M kwasem

chlorowodorowym w celu utworzenia duŜych ilości precypitatów. Mieszaninę

przefiltrowano, a filtrat przemyto n-heksanem (15 mL x 4) i osuszono w celu uzyskania

tytułowego związku kwasu 4-bromofurano-2-karboksylowego 22b (3,2 g, uzysk 83,1%) jako

białego ciała stałego. MS m/z (ESI): 188,7 [M-1]

Etap 2

Kwas 4-(3-nitro-2-metoksyfenylo)furano-2-karboksylowy

W mieszaninie rozpuszczalnika,80 ml 1,4-dioksanu i 30 ml wody, rozpuszczono 2-(2-

metoksy-3-nitrofenylo)-4,4,5,5-tetrametylo-1,3,2-dioksaborolan 4d (4 g, 14,34 mmola), kwas

4-bromofurano-2-karboksylowy 22b (2,18 g, 11,47 mmola), tetrakis (trifenylofosfino)palladu

(829 mg, 0,717 mmola) i węglan potasu (3,96 g, 28,68 mmola). Mieszaninę reakcyjną

ogrzewano z odpływem zwrotnym przez 2,5 godziny. Mieszaninę doprowadzono do pH 3 1

M kwasem chlorowodorowym i ekstrahowano octanem etylu (80 mL x 3). Połączone

ekstrakty organiczne zatęŜono pod obniŜonym ciśnieniem. Osad oczyszczono przy uŜyciu

kolumny chromatograficznej z Ŝelem krzemionkowym w celu uzyskania tytułowego

związku, kwasu 4-(3-nitro-2-metoksyfenylo)furano-2-karboksylowego 22c (3,42 g, uzysk

90,7%) jako brązowego oleju.

MS m/z (ESI): 261,8 [M-1]

Etap 3

Kwas 4-(3-amino-2-metoksyfenylo)furano-2-karboksylowy

Kwas 4-(3-nitro-3-metoksyfenylo)furano-2-karboksylowy 22c (500 mg, 1,9 mmola)

rozpuszczono w 15 mL octanu etylu, a następnie dodano 100 mg palladu na węglu i

mrówczan amonu (429 mg, 7,6 mmola). Mieszaninę reakcyjną ogrzewano do wrzenia z

odpływem zwrotnym przez 3 godziny. Mieszaninę przefiltrowano w celu usunięcia palladu

na węglu i zatęŜenia pod obniŜonym ciśnieniem w celu uzyskania tytułowego związku,

kwasu 4-(3-amino-2-metoksyfenylo)furano-2-karboksylowego 22d (325 mg, uzysk 73,4%),

jako Ŝółtego oleju.

MS m/z (ESI): 231,8 [M-1]

Etap 4

Borowodorek kwasu 4-(3-amino-2-hydroksyfenylo)furano-2-karboksylowego

Kwas 4-(3-amino-2-metoksyfenylo)furano-2-karboksylowy 22d (325 mg, 1,4 mmola)

rozpuszczono w 5 mL dichlorometanu, a następnie dodano kroplami tribromek borowy (2,8

mL, 5,6 mmola). Mieszaninę poddano reakcji w temperaturze pokojowej przez 4,5 godziny.

Dodano 5 mL metanolu i następnie mieszaninę zatęŜono pod obniŜonym ciśnieniem. Osad

rozcieńczono 10 mL octanu etylu i mieszano przez 0,5 godziny. Mieszaninę przefiltrowano, a

mokrą masę osuszono w celu otrzymania tytułowego związku borowodorku kwasu 4-(3-

amino-2-hydroksyfenylo)furano-2-karboksylowego 22e (174 mg, uzysk 57,1%) jako szarego

ciała stałego.

MS m/z (ESI): 217,7 [M-1]

Etap 5


dihydropirazol-4-ilidieno]hydrazyno]fenylo)furano-2-karboksylowy

Kwas 4-(3-amino-2-hydroksyfenylo)furano-2-karboksylowy 22e (170 mg, 0,57 mmola)

rozpuszczono w kwasie chlorowodorowym (1,9 mL, 1 M) po ochłodzeniu w łaźni wodno-

lodowej, a następnie dodano kroplami 0,7 mL roztworu azotanu sodu (43 mg, 0,063 mmola).

Po tym jak mieszaninę poddano reakcji przez 20 minut, dodano 5-metylo-2-(5,6,7,8-

tetrahydronaftalen-2-ylo)-2,4-dihydropirazol-3-on 7c (116 mg, 0,51 mmola). Mieszaninę

doprowadzono do pH 8~9 nasyconym roztworem biwęglanu sodu, a następnie dodano 2 mL

etanolu. Mieszaninę poddano reakcji w temperaturze pokojowej przez 24 godziny.

Mieszaninę filtrowano i następnie do masy filtracyjnej dodano 15 mL wody. Po ochłodzeniu

mieszaniny w łaźni wodno-lodowej pH doprowadzono do 2~3 zatęŜonym kwasem

chlorowodorowym i przefiltrowano. Masę filtracyjną przemyto octanem etylu i osuszono w

celu uzyskania tytułowego związku kwasu (Z)-4-(2-hydroksy-3-[N'-[3-metylo-5-oksy-1-

(5,6,7,8-tetrahydronaftalen-2-ylo)-1,5-dihydropirazol-4-ilidieno]hydrazyno]fenylo)furano-2-

karboksylowego 22f (13 mg, uzysk 5,5%) jako czerwonego ciała stałego.

MS m/z (ESI): 456,7 [M-1]

1H NMR (400 MHz, DMSO-d6): ᶾ 13,75 (br. s, 1H), 13,20 (br. s, 1H), 9,68 (br. s, 1H), 8,37

(s, 1H), 7,62-7,68 (m, 4H), 7,41-7,43 (m, 1H), 7,11-7,15 (m, 2H), 2,67-2,76 (m, 2H), 2,31 (s,

3H),1,75 (m, 4H)

Etap 6


dihydropirazol-4-ilidieno]hydrazyno]fenylo)furano-2-karboksylowy bis-(etanolamina)

Kwas (Z)-4-(2-hydroksy-3-[N-[3-metylo-5-oksy-1-(5,6,7,8-tetrahydronaftalen-2-ylo)-1,5-

dihydropirazol-4-ilidieno]hydrazyno]fenylo)-furano-2-karboksylowy 22f (1,2 g, 2,6 mmola)


mieszaniny reakcyjnej dodano etanolaminę (399 mg, 6,5 mmola) w celu otrzymania

fioletowego roztworu i mieszano przez 6 godziny w temperaturze pokojowej. Z roztworu

wytrącono duŜe ilości ciał stałych, przefiltrowano, a następnie mokrą masę przemyto

tetrahydrofuranem (1mL x 3) i wysuszono in vacuo w celu uzyskania tytułowego związku,

kwasu (Z)-4-(2-hydroksy-3-[N-[3-metylo-5-oksy-1-(5,6,7,8-tetrahydronaftalen-2-ylo)-1,5-

dihydropirazol-4-ilidieno]hydrazyno]fenylo)furano-2-karboksylowego bis-(etanolaminy) 22

(1,51 g, jako czerwone ciało stałe) uzysk: 72,8%

HPLC: 97,16%

MS m/z (ESI): 456,7 [M-1]

1H NMR (400 MHz, CD3OD): ᶾ 8,20 (s, 1H), 7,51-7,56 (m, 3H), 7,31-7,35 (m, 2H), 7,07 (d,

J=9,2 Hz, 1H), 6,89 (t, J=8,0 Hz, 1H), 3,68-3,71 (m, 4H), 2,90-2,95 (m, 4H), 2,76-2,81 (m,

4H), 2,39 (s, 3H), 1,80-1,85 (m, 4H)


2-ylo)-1,5-dihydropirazol-4-ilidieno]hydrazyno]fenylo)furano-2 karboksylowy

cholina


dihydropirazol-4-ilidieno]hydrazyno]fenylo)furano-2-karboksylowy (1,1 g, 2,4 mmola)

rozpuszczono w 19 mL mieszaniny rozpuszczalnika złoŜonej z octanu etylu i etanolu (V/V =

12:7), mieszaninę reakcyjną ogrzano do 40oCi mieszano przez 15 minut w celu otrzymania

kasztanowej zawiesiny. Do mieszaniny reakcyjnej powoli dodano 1M roztworu choliny w

metanolu, aŜ do rozpuszczenia ciała stałego (2,4 mL, 2,4 mmola) w celu utworzenia czarnego

roztworu. Do mieszaniny reakcyjnej dodano 1mL wody, następnie schłodzono ją do 35°C i

poddano reakcji przez 3 godziny, a następnie mieszano w temperaturze pokojowej przez

kolejne 72 godziny. Strącono pomarańczowe ciało stałe przefiltrowano, i następnie przemyto

masę filtracyjną octanem etylu (5 mLx3) i osuszono w celu uzyskania tytułowego związku,

kwasu (Z)-5-(2-hydroksy-3-[N'-[3-metylo-5-oksy-1-(5,6,7,8-tetrahydronaftalen-2-ylo)-1,5-

dihydropirazol-4-ilidieno]hydrazyno]fenyl)furano-2-karboksylowego choliny (620 mg,

uzysk: 46,0%) jako pomarańczowego ciała stałego.

MS m/z (ESI): 456,7 [M-1]

1H NMR (400 MHz, CD3OD): ᶾ7,66-7,57 (m, 4H). 7,09-7,04 (m, 3H), 6,92 (d, J=3,6Hz,

1H), 4,03-3,99 (m, 2H), 3,51-3,48 (m, 2H), 3,22 (s, 9H), 2,81-2,75 (m, 4H), 2,33 (s, 3H),

1,83-1,81 (m, 4H)

Przykład 24: Kompozycja tabletkowa

Laktoza, celuloza mikrokrystaliczna, glikolan sodowy skrobi, stearynian magnezu i związek

z Przykładu 7 są łączone w proporcach przedstawionych poniŜej w Tabeli 1. Następnie

mieszaninę sprasowuje się w tabletki.

Tabela 1

SKŁADNIK mg

Związek z Przykładu 7 8,45

Celuloza mikrokrystaliczna 112

Laktoza 70

glikolan sodowy skrobi 8

stearynian magnezu 2

Przykład 25: Kompozycje Do Wstrzykiwania Pozajelitowego

Wstrzykiwalną postać do podawania Związku z Przykładu 7 produkuje się przez zmieszanie

5,0 mg związku z 1,0 mL normalnej soli fizjologicznej.

Przykład testowy

Test rozpuszczalności

Zgodnie z konwencjonalnym sposobem ustalenia rozpuszczalności, rozpuszczalność

Przykładowych związków i ich soli przetestowano w trzech róŜnych układach: wodzie, 0,1%

kwasie chlorowodorowym i metanolu.

Rozpuszczalność opisano poprzez:

Termin "wysoce rozpuszczalny" oznacza, Ŝe 1 g (mL) rozpuszczanej substancji moŜna

rozpuścić w mniej niŜ 1 mL rozpuszczalnika.

Termin "dobrze rozpuszczalny" oznacza, Ŝe 1 g (mL) substancji rozpuszczanej moŜna

rozpuścić w 1 mL do 10 mL rozpuszczalnika, nie obejmując 10 mL.

Termin "rozpuszczalny" oznacza, Ŝe 1 g (mL) substancji rozpuszczanej moŜna rozpuścić w

10 mL do 30 mL rozpuszczalnika, nie obejmując 30 mL.

Termin "trudno rozpuszczalny" oznacza, Ŝe 1 g (mL) moŜna rozpuścić w 30 mL do 100 mL

rozpuszczalnika, nie obejmując 100 mL.

Termin "słabo rozpuszczalny" oznacza, Ŝe 1 g (mL) moŜna rozpuścić w 100 mL do 1000 mL

rozpuszczalnika, nie obejmując 1000 mL.

Termin "bardzo słabo rozpuszczalny" oznacza, Ŝe 1 g (mL) moŜna rozpuścić w 1000 mL do

10000 mL rozpuszczalnika, nie obejmując 10000 mL.

Termin "praktycznie nierozpuszczalny lub nierozpuszczalny" oznacza, Ŝe 1 g (mL)

rozpuszczanej substancji nie moŜna zupełnie rozpuścić w 10000 mL rozpuszczalnika.

Wyniki rozpuszczalności przedstawiono poniŜej:

Nr Przykładu

Rozpuszczalność (mg/mL)

kwas chlorowodorowy

0,1% woda metanol

1j <0,001 <0,001 <0,001

1 <0,001 0,003 1,469

3 <0,001 2,290 1,534

4h <0,001 <0,001 <0,001

4 0,024 2,905 19,001

6 0,001 0,001 3,009

7d <0,001 <0,001 <0,001

7 0,029 3,960 22,377

8 <0,001 5,049 4,595

9 <0,001 9,974 19,331

10 0,001 3,715 3,417

11 <0,001 3,003 3,617

12 <0,001 5,945 18,823

13 <0,001 <0,001 15,432

14 <0,001 1,876 3,722

15 <0,001 0,645 3,023

16a <0,001 <0,001 <0,001

17 <0,001 2,000 5,849

18 <0,001 2,741 6,096

19d <0,001 <0,001 <0,001

20 <0,001 0,068 2,221

21 <0,001 0,814 2,416

23 <0,001 0,286 22,597

Wyniki wykazały, Ŝe w porównaniu ze związkiem z Przykładu 1j, Przykładu 4h, Przykładu

7d, Przykładu 16a i przykładu 19d rozpuszczalność ich soli w sposób oczywisty wzrosła,

szczególnie w wodzie i metanolu. Szczególnie sole z Przykładu 4 i Przykładu 7 mają

względnie lepszą rozpuszczalność w 0,1% kwasie chlorowodorowym i dwie sole były nieco

bardziej rozpuszczalne, przy czym inne sole były praktycznie nierozpuszczalne lub

nierozpuszczalne.

Strukturę Związku z Przykładu 1j, Przykładu 4h, Przykładu 7d, Przykładu 16a i Przykładu

19d przedstawiono tak jak poniŜej:

Nr

Przykładu Struktura Nazwa

1j

Kwas (Z)-2'-hydroksy-3’-[N’-(1-

indan-5-ylo-3-metylo-5-karbonylo-

1,5-dihydropirazol-4-


karboksylowy

4h

kwas (Z)-5-(3-[N'-[1-(3,3-


oksy-1,5-dihydro-pirazolo-4-


hydroksfenylo)furano-2-

karboksylowy

7d

kwas (Z)-5-(2-hydroksy-3-[N'-[3-



dihydropirazol-4-


2-karboksylowy

16a

kwas -5-[2-hydroksy-3-[N'-(1-


dihydropirazol-4-


2-karboksylowy

19d

kwas (Z)-4-[2-hydroksy-3-[N'-(1-


dihydropirazol-4-

ilidieno)hydrazyno]fenylo]tiofeno-

2-karboksylowy

Test Higroskopijności

Test higroskopijności związków według niniejszego wynalazku po odstawieniu na 48 godzin.

Protokół

1. Suchą butelkę do waŜenia z korkiem (zewnętrzna średnica wynosi 50 mm, wysokość

wynosi 15 mm) umieszczono odpowiednio na dzień przed pomiarem w 250C±1°C w suszarce

termostatycznej (nasycony roztwór siarczanu amonu umieszczono w dolnej części,

wilgotność wynosiła 79%) i dokonano precyzyjnych pomiarów wagi (m1);

2. PowyŜszą butelkę do waŜenia pokryto związkami według wynalazku (około 1 g), a

grubość związków wynosiła na ogół 1 mm, dokładne wagi zmierzono jako (m2);

3. Gwint butelki do waŜenia pozostawiono nieprzykryty i umieszczono z korkiem w

powyŜszych warunkach ze stałą temperaturą i wilgotnością na 48 godzin.

4. Po ponownym załoŜeniu korka na butelkę dokonano precyzyjnego pomiaru wagi jako (m3)

Procent zysku wagi

Stopień higroskopijności zdefiniowano jako:

Rozpływający się: przechodzący w ciecz po absorpcji odpowiedniej ilości wilgoci.

Wysoce higroskopijny: procent przyrostu wagi z higroskopijności jest nie mniejszy niŜ 15%.

Higroskopijny: procent przyrostu wagi z higroskopijności jest mniejszy niŜ 15%, ale nie

mniejszy niŜ.

Słabo higroskopijny: procent przyrostu wagi z higroskopijności jest mniejszy niŜ 2%, ale nie

mniejszy 0,2%.

Niehigroskopijny lub prawie niehigroskopijny: procent przyrostu wagi z higroskopijności jest

mniejszy niŜ 0,2%.

Wyniki testu higroskopijności związków według niniejszego wynalazku przedstawiono

poniŜej:

Nr Przykładu Procent przyrostu wagi higroskopijność

7 1,2% Słabo higroskopijny

8 13,9% Higroskopijny

10 15,7% Wysoce higroskopijny



Wyniki wykazały, Ŝe w porównaniu z innymi solami, sól przykładu 7, tj. sól bis-

(etanolaminowa) związku 7d, jest mniej higroskopijna i ma lepszą stabilność w wilgotnych

warunkach, co moŜe prowadzić do uniknięcia potencjalnych problemów ze zmianą wagi

związków aktywnych podczas otrzymywania kapsułek lub tabletek, jest stabilny jako gaz i

jest odpowiedni do otrzymywania konwencjonalnej formulacji i moŜe być przechowywany

długoterminowo.

TESTY BIOLOGICZNE

Przykład Testowy 1: wpływ proliferacyjny serii związków TPO na komórki BAF3-TPOR.

1. Materiały i odczynniki

a) PoŜywka RPMI 1640, proszek, 10*1 L, zawierająca HEPES (Nr Katalogowy Gibco

23400021).

b) Płodowa Surowica Bydlęca (Nr Katalogowy Gibco 10099-141).

b) Roztwór Penicyliny i Streptomycyny (Nr Katalogowy Gibco 15140-122).

d) Genetycyna (G418) (Nr Katalogowy Gibco 11811-098).

e) Rekombinowana mysia IL-3 (Nr Katalogowy Chemicon IL015).

f) Ludzkie Mab Przeciwko Receptorowi Trombopoetyny (TPO) (Numer Katalogowy R&D

MAB1016).

g) DMSO, (Nr Katalogowy AppliChem A3672).

h) Zestaw do wielomiejscowej mutagenezy ukierunkowanej QuikChange®, 10 kompletów

(Stratagene ST200515).

i) zestaw do zliczania komórek "Cell Counting Kit-8" (Dojindo, Nr Katalogowy CK04-13)

j) Komórki BaF3 (Union cell culture center, Nr Katalogowy 0095)

k) EX-EGFP-M02 (Nr Katalogowy FulenGen EX- EGFP-M02 Control)

l) EX-B0010-M02 (Nr Katalogowy EX-B0010-M02)

2. Sposób działania:

(1) Konstrukt plazmidowy: w oparciu o informacje sekwencji receptora TPO (TPOR) z

Entrez (Gene ID: 4325, Refseq: NM_005373), wprowadzono mutacje dwumiejscowe na

plazmid EX-BOO10-M02 przy uŜyciu zestaw do ukierunkowanej mutagenezy

wielomiejscowej QuikChange® (Stratagene). Sekwencja primerów zawierających mutacje w

wielu miejscach jak przedstawiono poniŜej:

g491a: 5'-gggaacttcagatcagctgggaggagccg-3’

g491a_antysens: 5'-cggctcctcccagctgatctgaagttccc-3';

c965t: 5'-caggaccatgctagctcccaaggcttcttct-3',

c965t_antysens: 5'-agaagaagccttgggagctagcatggtcctg-3'.

Kompetentne komórki E. coli DH5α uległy transformacji z wykorzystaniem zmutowanego

plazmidu, a pozytywne kolonie wybrano przy pomocy selekcji ampicylinowej. Obecność

mutacji potwierdzono poprzez analizę sekwencji.

(2) Komórki BAF3-TPOR, u których zaszła stabilna transfekcja: poniŜszy sposób uŜyto do

utworzenia komórek BaF3, które wykazują stabilną nadekspresję funkcjonującego ludzkiego

TPOR. Plazmid EX-B0010-M02, który uległ skutecznej mutacji (25µg) i prowadzi do

ekspresji ludzkiego TPOR i selekcyjnego genu oporności na neomycynę, wklonowano go do

komórek BaF3 typu dzikiego (1x107) przy uŜyciu elektroporacji 250V (18 ms) stosując

generator impulsów elektrycznych (Electro Square Porator ECM830, BTX Division of

Genetronic, Inc. US). Stabilnie transfekowane komórki BAF-TPOR przeszły selekcję przy

zastosowaniu G418 (Gibco, US), następnie inkubowano jest w poŜywce RPMI1640 z 10%

FBS (Gibco, US) 800 ng/mL G418, 5 ng/mL G418, 5 ng/ml, rmIL-3 (Chemicon, US).

3. Test przesiewowy związków

(1) Przemywanie komórek z wirowaniem: odpowiednią ilość zawiesiny komórkowej

wirowano w 1000 rpm przez 5 minut i usunięto supernatant. Dodano 10 mL poŜywki do

hodowli komórkowej bez IL-3. Uzyskaną zawiesinę komórkową wirowano w 1000 rpm

przez 5 minut i usunięto supernatant.

(2) Dodano 1 mL poŜywki do hodowli komórkowej bez IL-3 w celu równomiernego

wymieszania komórek i odpowiednia ilość zawiesiny komórkowej pobrano do zliczenia po

kolejnych rozcieńczeniach.

(3) Przygotowano zawiesinę komórkową w zagęszczeniu 100 000 komórek/mL w oparciu o

wyniki zliczania komórek.

(4) 100 µL zawiesiny komórkowej wprowadzono do kaŜdego dołka płytki 96-dołkowej i w

trzech przyległych komórkach umieszczono grupę próby ślepej (B), grupę kontroli

negatywnej (N), i grupę kontroli pozytywnej z TPO (P) i grupę testowanego związku (S).

(5) Testowany związek rozpuszczono w DMSO w celu otrzymania 10 mM roztworów

bazowych i następnie roztwór rozcieńczono z uŜyciem poŜywki RPMI 1640 w zestawy o

róŜnych stęŜeniach testowanych związków: 30 µM, 10 µM, 3 µM, 1 µM, 0,3 µM, 0,1 µM,

0,03 µM, 0,01 µM, 0,003 µM, 0,001 µM .

(6) 10 µL roztworu testowanego związku przeniesiono odpowiednio do kaŜdego dołka; 1 µL

rhTPO (10 µg/mL) dodano do dołka kontroli pozytywnej.

(7) Płytki inkubowowano w inkubatorze z 5% CO2 w 37°C przez 24 godziny.

(8) Po inkubacji dodano po 10 µL roztworu CCK-8 do kaŜdego dołka i płytkę inkubowano w

inkubatorze przez kolejne 24 godziny.

(9) Wartości OD sczytano przy 450 nm stosując czytniki płytek VICTOR3 (Perkin Elmer

1420-120).

4. Obliczenia analityczne

(1) Stopień proliferacji obliczono jak przedstawiono poniŜej:

Stopień = [(S-B)/ (P-B)] * 100%

S: Wartość OD studzienek, które zawierały związek.

B: Wartość OD dołków próby ślepej.

P: Wartość OD dołków kontroli pozytywnej.

(2) Wartość EC50 obliczono stosując oprogramowanie Origin 7,0.

5. Wyniki: EC50 aktywności TPO związków według niniejszego ujawnienia

Przykład EC50(nM)

Eltrombopag 299

1i 200

1 150

4h 32

4 25

5 19

6 36

7d 21

7 19

8 4,4

9 14

10 16

11 21

12 14

13 20

14 19

15 16

16a 100

16 18

17 55

18 29

19d 43

19 37

20 51

21 116

22f 42

22 39

23 43

Wyniki badania wykazały, Ŝe w porównaniu z wolnymi kwasami, sole niniejszego

wynalazku wykazują silniejsze działanie pro-proliferacyjny na komórki BAF3-TPOR.

Kolejność była następująca: sole według niniejszego wynalazku > wolny kwas >

Eltrombopag i sole według niniejszego wynalazku była bardziej aktywne niŜ Eltrombopag.

TESTY FARMAKOKINETYCZNE

Przykład testowy 1: Test farmakokinetyczne na szczurach związku według niniejszego

ujawnienia.

1. Cel

Związki według niniejszego ujawnienia podawano szczurom doŜołądkowo w celu ustalenia

stęŜenia leku w osoczu w róŜnych punktach czasu z wykorzystaniem HPLC-UV. Cechy

farmakokinetyczne związków według niniejszego ujawnienia badano i oceniono na

szczurach.

2. Protokół

2.1 Próbki

Związki według Przykładu 1j, Przykładu 1-3, Przykładu 4h, Przykładu 4, Przykładu 5,

Przykładu 6, Przykładu 7d, Przykładu 7-15, Przykładu 16a, Przykładu 16-18, Przykładu 19d,

Przykładu 19, Przykładu 20, Przykładu 21, Przykładu 22f, Przykładu 22 i Przykładu 23

2.2 Zwierzęta eksperymentalne

Zdrowe, dorosłe szczury SD, po równo samców i samic, pozyskano z SINO-BRITSH

SIPPR/BK LAB.ANIMAL LTD. CO. Numer Licencji: SCXK (Szanghaj) 2003-0002

2.3 Oprzyrządowanie

Wysokosprawny chromatograf cieczowy Waters 2695-2996, Waters Corp., USA:

2.4 Przygotowanie testowanych związków

Testowany związek przed zastosowaniem. rozcieńczono 1% karboksymetylocelulozą sodową

do zawiesiny 5 mg/mL (obliczonych dla postaci wolnego kwasu).

2.5 Podawanie

Zdrowe, dorosłe szczurów SD, po równo samców i samic, podzielono na 23 grupy. Po

głodzeniu przez noc szczurom podawano związki doŜołądkowo w dawce 50,0 mg/kg

(obliczonej dla postaci wolnego kwasu) w objętości 10 mL/kg.

2,6 Pobieranie Próbek

Próbki krwi (0,2 mL) pobierano z oczodołu przed podaniem i w 0,5, 1,0, 2,0, 3,0, 4,0, 5,0,

6,0, 8,0, 11,0, 14,0, 24,0, 36,0 i 48,0 godzinie po podaniu. Próbki osocza umieszczono w -

20°C do dalszej analizy. Szczury karmiono 2 godziny po podaniu.

2.7 Sposoby analityczne

Solidnie wymieszano 50 µL szczurzego osocza uzyskanego w róŜnych punktach czasu po

podaniu, 50 µL roztworu wzorca wewnętrznego i 20 µL mieszaniny rozczynnikowej

składającej się metanolu i wody (80:20, v/v), a następnie dodano 100 µL metanolu uzyskując

precypitat białkowy. Następnie mieszaninę worteksowano przez 3 minuty i wirowano przez

10 minut w 13 500 rpm. 40 µL supernatantu przeanalizowano przy wykorzystaniu HPLC-

UV.

2.8 Obliczanie Parametrów Farmakokinetycznych

Przedziałowy model farmakokinetyki przyporządkowano testowanym związkom i obliczono

główne parametry farmakokinetyczne przy czym Cmax i tmax były faktycznie mierzonymi

wartościami.

3. Wyniki Parametrów Farmakokinetycznych

Parametry Farmakokinetyczne związków według niniejszego wynalazku przedstawiono

poniŜej:

Numer Test Farmakokinetyki (50 mg/kg)

StęŜenie

Osocza

Czas do

osiągnięcia

maksimum

Powierzchnia Pod

Krzywą Czas Półtrwania

Średni Czas

Przebywania Klirens

Pozorna

Objętość

Dystrybucji

Cmax

(ng/mL)

Tmax (h) AUC (µg/mL*h) t1/2 (h) MRT(h) CL/F(l/h/kg) Vz/F(l/kg)

Eltrombo

pag

61,8±18,7 5,5±1,0 680±255 7,82±1,34 11,2±2,6 0,089±0,052 0,95±0,42

1j 29,05±11,44 4,00±1,41 131±47 4,21±1,86 3,89±1,78 0,049±0,035 0,29±0,18

1 90,1 ± 35,3 3,25±1,5 501±178 5,39±0,94 4,96±1,16 0,098±0,072 0,45±0,32

2 83,9±11,2 5,0±1,16 833±64 9,55±1,44 11,08±0,76 0,06±0,005 0,83±0,16

3 79±9,3 5,5±1,0 842±185 8,87±0,78 13,0±0,9 0,062±0,013 0,78±0,15

4h 1,29±0,38 2,5±1,0 9,5±8,3 19,8±16,4 31,7±24,6 3,26±1,93 83,4±54,8

4 2,32±1,80 2,25±2,47 19,0±12,6 27,0±31,5 38,3±36,5 2,42±1,60 58,1±47,7

5 19,8±3,8 3,25±1,5 255±95 15,0±6,2 20,8±9,1 0,22±0,07 4,23±0,42

6 13,0±6,5 2,5±1,0 175±41 45,0±70,3 60,4±90,2 0,30±0,084 16,0±22,8

7d 16,2±3,9 2,5±1,0 132±124 7,42±7,19 11,0±8,13 8,14±8,44 36,1±17,9

7 74,1±34,5 1,75±0,5 469±274 13,9±6,07 13,3±5,12 0,175±0,169 2,48±0,92

8 36,2±46,2 1,38±1,11 352±586 10,6±9,02 12,1±8,23 0,926±1,013 8,55±9,08

9 21,2±10,4 2,88±2,59 146±69,7 9,65±2,48 10,5±1,18 0,391±0,145 5,15±1,46

10 65,6±44,5 1,63±0,75 381±306 12,9±6,32 11,5±5,72 0,494±0,754 4,54±4,17

11 40,2±24,3 1,5±0,58 270±178 12,1±7,19 10,0±3,90 0,877±1,465 5,80±5,30

12 17,8±10,3 1,38±1,11 58,5±23,8 5,1±2,41 5,87±1,68 1,00±0,504 6,35±1,38

13 8,10±3,35 1,38±1,11 42,8±33,2 5,70±2,50 8,05±2,01 1,63±0,83 14,9±12,1

14 17,8±22,6 5,25±1,5 132±189 4,72±2,82 7,20±2,13 2,40±2,41 9,54±8,03

15 23,3±13,6 2,0±1,16 168±118 6,56±3,80 8,92±2,04 0,758±0,995 3,65±1,79

16a 6,81±6,23 2,75±0,96 15,0±17,2 1,82±0,68 4,03±2,55 2,98±2,75 11,5±7,5

16 19,6±16,3 2,00±0,82 52,4±48,0 2,08±1,74 3,84±1,03 1,94±0,64 6,33±4,57

17 21,5±10,5 3,38±3,04 138±33 12,7±14,7 14,0±12,0 0,38±0,093 8,16±11,09

18 23,3±11,6 1,63±1,63 119±102 3,99±1,60 5,31±2,64 0,63±0,35 3,02±1,01

19d 7,91 ±

6,84

2,50±0,58 36,1±36,4 1,84±1,05 3,01±1,99 1,44±0,83 10,4±8,4

19 20,8±17,3 1,81±2,79 89,2±7,2 5,71±3,68 7,85±2,92 0,88±0,61 5,47±2,72

20 46,1±15,7 4,5±1,0 275±116 7,24±2,45 7,59±1,33 0,21±0,088 2,05±0,68

21 61,1±1,38 5,5±1,0 380±109 6,86±0,48 8,61±0,31 0,14±0,04 1,37±0,32

22f 8,73±2,58 4,25±1,26 151±97 9,21±1,57 11,8±4,5 0,69±0,55 8,49±2,16

22 39,8±18,2 5,0±2,0 603±240 9,95±0,60 14,8±1,0 0,24±0,11 3,41±1,75

23 17,2±12,3 3,25±3,18 123±89,5 7,61±1,34 11,7±1,15 0,527±0,24 5,52±2,18

Wyniki badania wykazały, Ŝe po podaniu szczurom farmakokinetyka i biodostępność soli

według niniejszego ujawnienia wzrosła znacząco w porównaniu z wolnym kwasem. Dane

farmakokinetyczne soli z przykładu 7, tj. soli bi(monoetanolaminowych) z przykładu 7d, są

lepsze i mają lepsze cechy farmakokinetyczne.

Przykład testowy 2: Test farmakokinetyki związków według niniejszego ujawnienia na psach

rasy Beagle.

1. Cel

Związki z Przykładu 7, Przykładu 8, Przykładu 10 i Przykładu 12 podawano doŜołądkowo

psom rasy Beagle w celu ustalenia stęŜenia leku w osoczu w róŜnych punktach czasu z

wykorzystaniem HPLC-UV. Cechy farmakokinetyczne związków według niniejszego

ujawnienia badano i oceniono na psach rasy Beagle.

2. Protokół

2.1 Próbki

Związki z Przykładu 7, Przykładu 8, Przykładu 10 i Przykładu 12.

2.2 Zwierzęta eksperymentalne

12 Zdrowych, dorosłych samców rasy Beagle pozyskano z Suzhou Xishan Drug Research

and Development CO., LTD. Numer Licencji SCXK (Suzhou) 2007-0005.

2.3 Oprzyrządowanie

Wysokosprawny chromatograf cieczowy Agilent 1100, Agilent Corp.,USA.

2.4 Przygotowanie testowanych związków

Testowany związek przed zastosowaniem rozcieńczono 0,5% karboksymetylocelulozą

sodową do zawiesiny 2,5 mg/mL (obliczonych dla postaci wolnego kwasu).

2.5. Podawanie

12 Zdrowych, dorosłych samców rasy Beagle podzielono na 4 grupy. Po głodzeniu przez noc

psom rasy Beagle podawano doŜołądkowo związki w dawce 5,0 mg/kg (obliczonej dla

postaci wolnego kwasu) w objętości 2 mL/kg.

2.6 Pobieranie Próbek

Próbki krwi (1,2 mL) pobierano z Ŝył przednich łap przed podaniem i w 0,25, 0,5, 1,0, 1,5,

2,0, 3,0, 5,0, 6,0, 8,0, 12,0, 14,0, 24,0 i 48,0 godzinie po podaniu, które przechowywano w

probówkach z heparyną i wirowano przez 10 minut w 3500 rpm. Próbki osocza umieszczono

w -20°C do dalszej analizy. Psy rasy Beagle karmiono 2 godziny po podaniu.

2.7 Sposoby analityczne

50 µL osocza psów rasy Beagle uzyskanego w róŜnych punktach czasu po podaniu, 20 µL

roztworu wzorca wewnętrznego i 150 µL metanolu dodano uzyskując precypitat białkowy.

Następnie mieszaninę mieszano w worteksie przez 1 minutę i wirowano przez 5 minut w

11 000 rpm. 50 µL supernatantu przeanalizowano przy wykorzystaniu HPLC-UV.

2.8 Obliczanie Parametrów Farmakokinetycznych

Przedziałowy model farmakokinetyki przyporządkowano testowanym związkom i obliczono

główne parametry farmakokinetyczne przy czym Cmax i tmax były faktycznie mierzonymi

wartościami.

Test Farmakokinetyczny (5 mg/kg)

Numer StęŜenie

Osocza

Czas

do

osiąg

nięcia

maksi

mum

Pole Pod

Wykresem

Czas

Półtrwania

Średni

Czas

Przebywan

ia

Klirens Pozorna Objętość

Dystrybucji

Cmax

(µg/mL)

Tmax

(h)

AUC

(µg/mL*h)

t1/2(h) MRT (h) CL/F

(L/h/kg)

Vz/F (L/kg)

7 0,985 1,2 12,2 8,24 13,3 0,498 5,72

8 0,6 0,5 7,91 7,67 12,3 0,879 9,58

10 0,81 0,7 9,76 8,07 12,9 0,606 6,81

12 0,811 0,5 11,0 6,86 11,6 0,659 4,86

Dane czterech soli w tym badaniu wykazują, Ŝe związki o Wzorze 7 okazały się lepsze pod

kątem farmakokinetyki.

Podsumowując, otrzymywanie związków według niniejszego ujawnienia jest łatwe i daje

wysoki uzysk. Szczególnie sole etanolaminowe, sole cholinowe, sole dietyloaminowe i sole

piperazynowe wykazywały wyŜszość w sposobach syntez, poniewaŜ mogły ulegać

bezpośredniej krystalizacji. Rozpuszczalność soli według niniejszego ujawnienia oczywiście

uległa zwiększeniu porównaniu z wolnym kwasem w konwencjonalnych rozpuszczalnikach.

Sole etanoloaminowe są mniej higroskopijne, łatwiejsze w przechowywaniu i nadają się do

otrzymywania konwencjonalnych formulacji. Oczywiście bioaktywność soli według

niniejszego ujawnienia uległa poprawie. Farmakokinetyka oczywiście równieŜ uległa

poprawie u szczurów i beagli i wykazano lepsze cechy farmakokinetyczne szczególnie dla

soli etanolaminowych.

ZASTRZEśENIA PATENTOWE

1. Farmaceutycznie dopuszczalne sole związku o wzorze (I):

gdzie:

Het wybrano z grupy składającej się z fenylu, furylu i tienylu;

KaŜdy z R1, R2, R3 i R4 jest niezaleŜnie wybrany z grupy składającej się z

wodoru i alkilu;

n wynosi 0, 1 lub 2; i

sole są solami addycji zasadowej wybranymi z grupy składającej się z soli sodowej, soli

litowej, soli potasowej, soli wapniowej, soli magnezowej, soli argininowej, soli lizynowej,

soli metyloaminowej, soli dimetyloaminowej, soli trimetyloaminowej, soli etyloaminowej,

soli dietyloaminowej, soli trimetyloaminowej, soli etanolaminowej, soli piperazynowej, soli

dibenzyloetylenodiaminowej, soli megluminowej, soli trometaminowej, czwartorzędowej

tetrametylowej soli amonowej, czwartorzędowej tetraetylowej soli amonowej i soli

cholinowej.

2. Farmaceutycznie dopuszczalne sole według zastrz. 1, przy czym sole wybrano z grupy

składającej się z soli dietyloaminowej, soli etanoloaminowej, soli cholinowej, soli

piperazynowej, soli megluminowej i soli trometaminowej, korzystnie soli etanoloaminowej,

soli cholinowej, soli megluminowej i soli trometaminowej, i najkorzystniej soli

etanoloaminowej.

3. Farmaceutycznie dopuszczalne sole według zastrz. 1, przy czym n wynosi 2.

4. Farmaceutycznie dopuszczalne sole według któregokolwiek z zastrz. 1 do 3, przy czym

sole wybrano z grupy składającej się z:

5. Sposób otrzymywania farmaceutycznie dopuszczalnych soli według któregokolwiek z

zastrzeŜeń od 1 do 3 obejmujący etapy:

(a) rozpuszczenia lub zawieszenia związku o wzorze (I) w rozpuszczalniku organicznym,

przy czym rozpuszczalnik organiczny wybrano z grupy składającej się z metanolu, etanolu,

acetonu, octanu etylu i tetrahydrofuranu, korzystnie tetrahydrofuranu;

(b) dodawania zasady do mieszaniny podczas mieszania;

(c) uzyskiwania farmaceutycznie dopuszczalnej soli związku o wzorze (I).

6. Sposób według zastrz. 5, w którym zasadę wybrano z grupy składającej się z wodorotlenku

sodu, wodorotlenku litu, wodorotlenku potasu, wodorotlenku wapnia, wodorotlenku

magnezu, lizyny, argininy, metyloaminy, dimetyloaminy, trimetyloaminy, etyloaminy,

dietyloaminy, trietyloaminy, etanolaminy, piperazyny, dibenzyloetylenodiaminy, megluminy,

trometaminy, czwartorzędowego tetraetylowego amonu i wodorotlenku choliny, korzystnie

dietyloaminy, etanolaminy, wodorotlenku choliny, piperazyny, megluminy i trometaminy,

korzystniej etanolaminy, wodorotlenku choliny, megluminy i trometaminy, najkorzystniej

etanolaminy.

7. Sposób według zastrz. 5 albo 6, w którym stosunek równowaŜnikowy związku o wzorze

(I) i zasady wynosi 1:5~5:1, korzystnie 1:1~1:3, i korzystniej 1:1~1:2.

8. Kompozycja farmaceutyczna zawierająca terapeutycznie skuteczną ilość farmaceutycznie

dopuszczalnej soli według któregokolwiek z zastrz. 1 do 4 i farmaceutycznie dopuszczalnych

nośników lub środków rozcieńczających.

9. Kompozycja farmaceutyczna według zastrz. 8, przy czym kompozycja jest podawana

razem z terapeutycznie skuteczną ilością leku wybranego z grupy składającej się z czynnika

stymulującego wzrost kolonii, cytokiny, chemokiny, interleukiny i agonisty receptora

cytokiny.

10. Sposób otrzymywania kompozycji według zastrz. 8 obejmujący etap łączenia związku

według zastrzeŜenia 1 z farmaceutycznie dopuszczalnymi nośnikami lub środkami

rozcieńczającymi.

11. Zastosowanie farmaceutycznie dopuszczalnych soli związku o wzorze (I) według

któregokolwiek z zastrz. 1 do 4 do otrzymywania agonisty receptora trombopoetyny.

12. Farmaceutycznie dopuszczalne sole związku o wzorze (I), według któregokolwiek z

zastrz. 1 do 4 do zastosowania jako lek w leczeniu trombocytopenii.

13. Farmaceutycznie dopuszczalne sole według zastrz. 12, przy czym lek podaje się razem z

lekiem wybranym z grupy składającej się z czynnika stymulującego wzrost kolonii, cytokiny,

chemokiny, agonisty lub antagonisty receptora cytokiny lub interleukiny, rozpuszczalnego

receptora, agonistycznego lub antagonistycznego przeciwciała względem receptora lub

jednego lub większej liczby peptydów lub związków niskocząsteczkowych, które wykazują

z lekiem ten sam mechanizm.

14. Farmaceutycznie dopuszczalne sole według zastrz. 12, przy czym lek jest w postaci

doustnej postaci dawkowania.

15. Farmaceutycznie dopuszczalne sole według zastrz. 12, przy czym lek jest w postaci

pozajelitowej postaci dawkowania.

rzeczpospolita tŁumaczenie patentu …public.sds.tiktalik.com/patenty/pdf/268045.pdf · pochodnych...

Documents