शरीअरवरविनिनदोपवोपनिषिि

(Sriaurobindopanishad)

सस क तकारकायालरलशरीअरवरविनिकाशमः, ल, पपि पचचचररी

Questo e-book è stato preparato da Auro e-Books,un sito web internazionale dedicato agli e-books

sul Benessere e la Spiritualità.

Scopri altri e-books ed attività sul nostro sito:www.auro-ebooks.com

Prima edizione 1987, Terza edizione 2000,Seconda impressione 2010

Edizione Ebook 2016

© Sri Aurobindo Ashram Trust 1987, 2000Pubblicato da Sanskrit Karyalaya, una unit delSri Aurobindo Ashram Publication Department,

Pondicherry 605002web: http://sabda.sriaurobindoashram.org/

Índice

Prefazione ............................................................... 1

Testo sanscrito ....................................................... 8

Testo inglese ........................................................ 22

Testo italiano ........................................................ 26

Glossario termini sanscriti .................................. 31

भवमः, का

इरमः, ि उपवोपनिषिि शरीअरवरविनिकाशमः, चण परकाव परकाशितकारका : Sri Aurobindo

Archives and Research (शरीअरवरविनिल -परतोपनिकाोपनिपसननकाोपनिमः, ि) इवतपवरिकारका १९७८तमः, -रविषयासर व डिसचममबर-अङच आङआलकाोपनिपरविकािचोपनि सह परकाव परकाशितका । तरि असरकाल रचोपनिकाकालल खरलः खरिसतकाबदसयिसर १९१०तमः, -रविषयातल १९१४तमः, -रविषयामः, धरच इवत वोपनिवियाषटमः, ि ।

शरीअरवरविनिचोपनि असरकाल रचोपनिकारकाल परकाशिरीषया ोपनि िततमः, ि । शरीअरवरविनिनदोपवोपनिषिि इवत परकाशिरीषयामः, ि असमः, कावभल परिततमः, ि ।

अससमः, ोपनिि ससरणच असमः, कावभल मः, लपकाठचोपनि सह तसर अनरविरल, भकारविकारयाल आङआलकाोपनिपरविकािशच परिरीरनतच ।

शरीअरवरविनि-ि परकाशियाोपनिसर सकारसरवियासतरवि खलप इरमः, ि उपवोपनिषिि । असरका तचोपनि इिमः, ि उदनदोवषतमः, ि-

बरहम सतर जगति सतर सरवि बरहममः, र जगति ।

एमः, चरविकाववितरीर तजजरीरविनदो बररि बरतररवि ोपनिकापरल ।

– परका परकाशिल

1

PREFACE

This Upanishad was written by Sri Aurobindo during the early partof his stay in Pondicherry (1910-1914). It was first published in thejournal Sri Aurobindo: Archives and Research in December 1978with English translation done by Sri Jagannath Vedalankar.

Sri Aurobindo did not give any title to this work. When it waspublished as a separate booklet, the title शरीजरवरविनिनदोपवोपनिषिि wasgiven by the editors and अनरविर (prose order) and भकारविकारया (meaning)were included.

This Upanishad is the essence of Sri Aurobindo’s teachings.According to him, this world is not an illusion. It is as true asBrahman.

For this 2016 digital version, the following people freelycontributed their time, energy and expertise to bring this work tothe public:

Manipadma Venupani - proofreading and editing the Sanskrit

Sergio Fedrigo - proofreading and editing the Sanskrit

Anandamaya - Italian translation of the English text

2

The rooted and fundamental conception of Vedanta is that thereexists somewhere, could we but find it, available to experience orself-revelation, if denied to intellectual research, a single truthcomprehensive and universal in the light of which the whole ofexistence would stand revealed and explained both in its natureand its end. This universal existence, for all its multitude of objectsand its diversity of faces, is one in substance and origin; and thereis an unknown quantity, X or Brhaman to which it can be reduced,for from that it started and in and by that it still exists. Thisunknown quantity is called Brahman.

- Sri Aurobindo

3

The Upanishads are Vedanta, a book of knowledge in a higherdegree even than the Vedas, but knowledge in the profounderIndian sense of the word, jñāna. Not a mere thinking andconsidering by the intelligence, the pursuit and grasping of amental form of truth by the intellectual mind, but a seeing of it withthe soul and a total living in it with the power of the inner being, aspiritual seizing by a kind of identification with the object ofknowledge is jñāna.

- Sri Aurobindo

4

PREFAZIONE

Questa Upanishad fu scritta da Sri Aurobindo durante la primaparte del suo soggiorno a Pondicherry (1910-1914). Fu dapprimapubblicata sulla rivista Sri Aurobindo: Archivi e Ricerche neldicembre 1978 con la traduzione inglese fatta da Sri JagannathVedalankar.

Sri Aurobindo non diede nessun titolo a questo lavoro. Quandofu pubblicato come un opuscolo separato, gli fu dato dagli editori iltitolo शरीजरवरविनिनदोपवोपनिषिि e furono inclusi अनरविर (per la prosa) e भकारविकारया(per il significato).

Questa Upanishad è l'essenza del suo insegnamento.Secondo Sri Aurobindo, questo mondo non è un' illusione. Esso èreale come il Brahman.

In questa edizione digitale del 2016, per rendere disponibilequest’opera al pubblico, hanno contribuito gratuitamente con illoro tempo, energia e competenza, le seguenti persone:

Manipadma Venupani – correttore di bozze e redattore delsanscrito

Sergio Fedrigo – correttore di bozze e redattore del sanscrito

Anandamaya – traduzione italiana del testo inglese

5

La radicata e fondamentale concezione del Vedanta è che inqualche luogo esite, e non abbiamo che da trovarla, disponibileall'esperienza di auto-rivelazione, se negata alla ricercaintellettuale, una singola verità comprensiva ed universale allaluce della quale l'intera esistenza si troverebbe rivelata e spiegatasia nella sua natura che nel suo fine. Questa esistenzauniversale, per tutta la moltitudine dei suoi oggetti, e la diversitàdei suoi aspetti, è una in sostanza ed origine; e c'è una quantitàsconosciuta, X o Brahman alla quale può essere ridotta, perchéda quella ebbe inizio e da quella e mediante quella ancora esiste.Questa quantità sconosciuta è chiamata Brahman.

– Sri Aurobindo

6

Le Upanishads sono il Vedanta, un libro di conoscenza di ungrado più elevato perfino dei Veda, ma conoscenza nel piùprofondo senso indiano vivente della parola, jñāna. Non unsemplice pensare e considerare fatto dall'intelligenza, la ricercaed attaccamento ad una forma mentale di verità da parte dellamente intellettuale, ma una sua visione con l'anima ed il viveretotalmente in essa con il potere dell'essere interiore, unacomprensione spirituale attraverso una sorta di identificazionecon l'oggetto della conoscenza è jñāna.

– Sri Aurobindo

7

शरीअरवरविनिनदोपवोपनिषिि मः, लपकाठल

ॐ । एमः, चरविकाववितरीर बरहम सिसदरप सिसितरीत ोपनिकानरति वखरयत किञचििससत वरिकालनकत वरिकालकातरीत रविका सरवियानतप खलप बरहम बरतर रति वयत किञचि जगतरकामः, णप रविका मः, हविनदोिकार रविकाोपनिपिकार रविका बरहम बरतररवि तिि बरहम बरतररवि जगिवप बरहम सतर ोपनि वमः, थया रका ।

स एरवि परकातपरल पपरषखरषसतरिकालकातरीतल सलभपरविोपनिकातरीतल सलभपरविोपनिपरवरविषटल सितरीतनदोऽसितरीतल सनमः, रल वचनमः, र आोपनिनिमः, रनदोऽोपनिकादयनतल सोपनिकातोपनिनदो भगरविकाोपनिि ।

स वोपनिगपयाणनदो गपणकाोपनिि नततच सगपणनदोऽोपनिनतगपणनदो वोपनिगपयाणतरवि भपङवच सरविरयत किञचिकावतरवितयातच वोपनिगपयाणतरवियत किञचि सगपणतरवियत किञचि ोपनि वोपनिगपयाणनदो ोपनि गपणरी चरविल एरवि रल ।

स भपरविोपनिकातरीतनदो भपरविोपनिकावोपनि नकाररवत भपरविोपनिभतनदो भपरविोपनिकावोपनि परवरवि परकाशिवत कालकातरीतल कालनदो भरवितरोपनिनतल सकानतल परका परकाशित एनदो मबहरविनदोऽरपनदो रपरी वरविदयकावरविदयकामः, ययारका वचचया चिचछकतयातरका ।

सरविरनतप ोपनि नतकाया ोपनि नकारधारयो ोपनिकाोपनिनतल ोपनि सकानतनदो ोपनि बरतरनदो ोपनि मबहकल ोपनिकारपनदो ोपनि रपरी चरविल एरवि रल ।

सरविकायावण तरविचतकावोपनि ोपनिकामः, कावोपनि रिचतरवियत किञचि मबहकतरवियत किञचिका-ोपनिनतयत किञचि सकानतयत किञचि

8

परका परकाशिनत एरवि वचिकातमः, वोपनि वचनमः, रच जगवत ।

ॐ ततसति रचच ससचचिचरवि तसचचनमः, र जगति भकासतच वचिकातमः, वोपनि सतरपरका परकाशिल सतरसर भगरवितल ।

ररका सरयासर परवतवमबममब एल परकाशिकानतच जलच मबहरविशचलच सतरल सरयाल सतरल परवतवमबममबल सतरपरका परकाशिल सतल सरयासर ोपनि स सरविपनः सतःोपनिल सतल परका परकाशिसतप सल, ररका रविका सरयासर जरनदोवतल स सौर जगति सरवि परकाशिकतयातरका नकारविविरवि पररति परका परकाशितच सतर जरनदोवतल सतरपरका परकाशिल सतल सरयासर ोपनि सनदोऽलरीका भकावतल सतल सतरपरका परकाशिसतप सल, ररका रविका सरयासर जरविकालकामः, र वमबममब ोपनि सरविर सरयाल सरयासर तप सरयातरवि परका परकाशिरतरचतिननमः, र रपमः, ननकाखरशतच जञान तदरपाकाोपनिच तदरपकातरीतसतप सरयाल सतरल सरयाल सतर रप वमबममबका क वत सतरपरका परकाशिल सतल सरयासर ोपनि स मः, कारकासनरवितल सतल सतरपरका परकाशिसतप सल, तरचह जगदबरहम सतरपरका परकाशिनदो भगरवितल ोपनि सरविपनः सतःोपनिल ोपनि मः, कारकासनरवित ोपनिकालरीका भकावतल सतल सतरपरका परकाशिसतप तििोपनि सरविर भगरविकाोपनिि तरकावप सरविरमः, चरवि सल । एषका परका मः, कार बरतरषका रनदोगमः, काहकातमर रहसरमः, रसर रनदोगचशरविरसर क षणसणसर बरतरषका वचचया चिचछकतयातरका आोपनिनिमः, ररी लरीलका परसरकातकतयारकाया गवतल ।

सरवियावमः, िमः, रयातल सतर परकारयातल असतरवमः, वत मः, ोपनिसतपषणसनसतषटयर वरविजञान तदरपाकाोपनिकारयामः, पचरतका ोपनि वह वखरयत किञचििपनः सतःरसतर सतरच बरहमवण ।

9

एरवि रति परका परकाशितच जगिकाोपनिनि एरवि तति ।

ॐ ततसति रचच ससचचिचरवि तदयचच वचति स आोपनिनिल । रततप वोपनिरकाोपनिनिवमः, वत भकासतच ि पलखवमः, वत िपमबयालवमः, तरजञान तदरपाकाोपनिवमः, वत तिकाोपनिनिसर वरविकार आोपनिनिसर क करी डिका ।

रनदो वह जरीरविल स आोपनिनिमः, रल परचया चिचछनननदो भगरविकाोपनिि सरविपरका परकाशिमः, र जगदबरहम भनदोवप मः, रवितरीणयाल । र एष ि पलखभनदोगल स भनदोग एरविकाोपनिनिमः, रसतसरकाोपनिनिमः, चरविकाोपनिनिमः, रनदो भपङतच ।

नदो वह वोपनिरकाोपनिनि भनदोवप मः, पतसहचत रल सरविकायाोपनिनिमः, रल स एरविनदोतसहतच वोपनिरकाोपनिनिमः, रसतप वोपनिरकाोपनिनि भपञकाोपनिल ोपनि भपञरीतकाोपनिनि वरविोपनिका परणशरचति । नदो िपमबयालनदो भवरवितप परकाशिकतयाोपनिपरकादयल सरविया परकाशिववमः, काोपनिि स एरवि परकाशिकतयाोपनिपरकािि ि पमबयालनदो हयाकराकाककानतनदो िपमबयालतरविचोपनि ोपनि वतषचचया चिचछवत वरविोपनिका परणशरचति । नदोऽजञान तदरपाकाोपनि पररविचषटप समः, रधारयो रल सरवियाजञान तदरपाकाोपनिमः, रल स एरवि समः, रधारयोऽजञान तदरपासतप तससमः, ससतवमः, रच ोपनि खरसतिमिर न धरिरचतकासततवसदव भवरविसिचरवि भरविचििजञान तदरपाकाोपनि वरविोपनिका परणशरचति । जञान तदरपाकाोपनिसर क करी डिकाजञान तदरपाकाोपनि सरविससमः, ननकातमः, गनदोपोपनि परकाशिवचल क करी डिका ि सौमबयालर वोपनिरकाोपनिनिमः, काोपनिनिसर क करी डिकातमः, गनदोपोपनि सरविकातमः, वोपनि ।

सकाोपनिनि हसवत जरीरविल सकाोपनिनि कनितरशवण मः, पयत किञचिवत तमः, नदोमः, र आोपनिनिच भकासमः, काोपनि इरवि रकातोपनिकावभशचचषटमः, काोपनिल सकाोपनिनि स प रवत सकाोपनिनि स प रवत चचषटमः, काोपनिल परचणडा डिकाभरी रवतवभल । पणयाभनदोगकार तसरकाोपनिनिसर तकामः, ससरका परकाशिसर

10

तकामः, सनदो भतरविकाोपनिनि गनदोपरवत ।

अजञान तदरपाकाोपनि मः, लमः, चतसर भकारविसर सकानत एरविकाहवमः, तर परकाशिवनदो ि पमबयालनदो ि पलखरी मः, रका तयावर जञान तदरपाकातवर लबदसयनवर पररकासचोपनि तपल कषरचण मः, कतरपोपनिका स तरविमः, चषनदोऽह रततवसदव भवरवि ोपनि तिह रततरवि परकाशिपभ तनमः, मः, का परकाशिपभ रचोपनि तरवि लकाभसतचोपनि मः, मः, हकावोपनिल तरविकामः, चरवि हनरका सपखरी भवरविषणसरकावमः, ोपनि बरतररवि सकासततवसदव भवरविनदोऽह तरविकामः, चरवि सपखरखोपनि रनदोवमः, सरविि पलखचोपनि सरविहकानरका सरविमः, कतरपोपनिचतरकादयजञान तदरपाकाोपनिसर सरविरप मः, ोपनिखरस ।

अहङकार एरवि मबरीजमः, हङकारमः, नदोकषकािजञान तदरपाकाोपनिमः, नदोकषल अजञान तदरपाकाोपनिमः, नदोकषकािि ि पलखकानमः, पचरतच आोपनिनिमः, रनदोऽह सनदोऽहमः, चनदोऽहमः, ोपनिनतनदोऽह सरविधारयोऽहवमः, वत वरविजञान तदरपाकारकाोपनिनिमः, रनदो भरवितरकाोपनिनिनदो भरविवत ।

एष एरवि मः, नदोकषल । स मः, पवल सरविःषका भनदोगकाोपनिि भपङवच सरविकायाोपनिकाोपनिनिकाोपनिोपनिनत भपञकाोपनिनदो ोपनि सकानत बरतरवरवियारपजरतच सकानतकावोपनि भपञकाोपनिनदो ोपनिकाोपनिनतचोपनि हरीरतच स एनदो भरविवत मबहकभयारविवत स हयाकराजनदो जकारत इरवि जकारमः, काोपनिनदोऽवप ोपनि जकारतच ोपनि मबधरतच ोपनि जनमः, तसर वरविदयतच आतमः, नरकातमः, कातमः, ोपनिका परका परकाशिरकामरकातमः, काोपनि-वमः, वत जञान तदरपाकाोपनिकािि वरविमः, पतल क करी डितच ।

लरीलकार वह जगिकाोपनिनिकार लरीलकामः, र इवत लरीलका प रतका-ोपनिनिसर पपरिकाल रपवकाल क करी डितकाोपनिनि भपङआधरविमः, च भनदोआर भगरविनत परकापनः सतःर भपङआधरवि सरवियारविसतपषप ।

आोपनिनि वह पररविकरकावमः, भगरवितकाविषटल । तकामः, समः, पकारविकतरका-ोपनिनिल परका परकाशितका11

तसर पपरिकाल!

अनरविरलॐ । एमः, ि एरवि अववितरीर बरहम । [तति] सति-असति-रपमः, ि सति-असति-अतरीतमः, ि । [तिि वरविहकार] अनरति वखरयत किञचिति ोपनि अससत । वरिकाल-घकत वरिकाल-अतरीत रविका सरवि तप खलप ए बरहम । जगतरका रति वयत किञचि अणप रविका मः, हति रविका, उिकार रविका अोपनिपिकार रविका, तति बरहम एरवि, बरहम एरवि । जगति अवप बरहम । [तति] सतरमः, ि ोपनि वमः, थया रका ।

स एरवि वरिकाल-अतरीतल, सल-भपरविोपनि-अतरीतल, सल-भपरविोपनि-परवरविषटल, सति-तरीतल, असति-अतरीतल, सति-मः, रल, वचति-मः, रल, आोपनिनिमः, रल, ोपनि-आवि-अनतल, परकातपरल पपरषल, सोपनिकातोपनिल भगरविकाोपनिि ।

सल वोपनिगपयाणल [सोपनिि अवप] गपणकाोपनिि नततच, सगपणल, अोपनिनतगपणल [सोपनि अवप] वोपनिगपयाणतरवि भपङवच, सरविर च वोपनिगपयाणतरवि च सगपणतरवि च अवतरवितयातच, [सल] ोपनि वोपनिगपयाणल, ोपनि गपणरी, रल चरविलल एरवि ।

भपरविोपनि-अतरीतल सल भपरविोपनिकावोपनि नकाररवत, भपरविोपनिभतल भपरविोपनिकावोपनि परवरवि परकाशिवत, काल-तरीतल कालल भरविवत, अोपनिनतल सकानतल परका परकाशितच, एल मबहरविल, अरपल रपनदो [भरविवत] वरविदयका-अवरविदयकामः, ययारका वचति- परकाशिकतयातरका ।

12

सरविर तप [सल] ोपनि नतकाया, ोपनि नकारयाल, ोपनि अोपनिनतल, ोपनि सकानतल, ोपनि एल, ोपनि मबहकल, ोपनि अरपल, ोपनि रपरी, रल चरविलल एरवि ।

एतकावोपनि सरविकायावण तप ोपनिकामः, कावोपनि रति एतरवि च मबहकतरवि च, अोपनिनत च सकानत च, [एतकावोपनि] वचिकातमः, वोपनि वचनमः, रच जगवत परका परकाशिनतच एरवि ।

ॐ तति सति, रति च सति तति एरवि वचति, वचनमः, र जगति वचिकातमः, वोपनि भकासतच, [तति] सतरसर भगरवितल सतरपरका परकाशि ।

ररका सरयासर परवतवमबममबल परकाशिकानतच जलच एल चलच च मबहरविल, सरयाल सतरल, परवतवमबममबल सतरल, सतल सरयासर सतरपरका परकाशिल, सल ोपनि सरविपनः सतःोपनिल, सल तप सतलपरका परकाशिल, ररका रविका सरयासर जरनदोवतल स सौर जगति सरवि परकाशिकतयातरका नकारविति इरवि पपररतिपरका परकाशितच, जरनदोवतल सतरमः, ि, सतल सरयासर सतरपरका परकाशिल, सल ोपनि अलरीका भकावतल, सल तप सतल सतरपरका परकाशिल, ररका रविका सरयासर जरविकालकामः, र वमबममब सरविर ोपनि सरयाल, एतति अननमः, र रप तप अननकाखरशतच जञान तदरपाकाोपनिच सरयासर सरयातरवि परका परकाशिरवत,सरयाल तप तदरप-अतरीतल, सरयाल सतरल, वमबममबका क वत रप सतरमः, ि सतल सरयासर सतरपरका परकाशिल, सल ोपनि मः, कारकासनरवितल, सल तप सतल सतरपरका परकाशिल, तरका इह जगदबरहम भगरवितल सतरपरका परकाशिल, [तति] ोपनि सरविपनः सतःोपनिल, ोपनि मः, कारकासनरवितमः, ि ोपनि अलरीका भकावतल, तति तप सतल सतरपरका परकाशिल, [तति] सरविर ोपनि भगरविकाोपनिि तरकावप सल सरविरमः, ि एरवि । एषका परका मः, कारका, एषका [मः, कारका] रहसरमः, रसर, रनदोगचशरविरसर क षणसणसर रनदोगमः, काहकातमरमः, ि, एषका वचति- परकाशिकतयातरकाल आोपनिनिमः, ररी

13

लरीलका, परसर अतकतयारकाया गवतल ।

इि सरवियामः, ि अरयातल सतरमः, ि परकारयातल असतरमः, ि इवत मः, ोपनिसतपषणसनसतषटयरयामः, ि, वरविजञान तदरपाकाोपनिकारयामः, ि उचरतकामः, ि-सतरच बरहमवण ोपनि वह वखरयत किञचििि अवप असतरमः, ि ।

एरवि रति परका परकाशितच तति जगिकाोपनिनिल एरवि ।

ॐ तति सति, रति च सति तति एरवि वचति, रति च वचति सल आोपनिनिल । रति तप वोपनिरकाोपनिनिमः, ि इवत, िपलखमः, ि इवत, िपमबयालमः, ि इवत, अजञान तदरपाकाोपनिमः, ि इवत भकासतच तति आोपनिनिसर वरविकारल, आोपनिनिसर क करी डिका ।

रल वह जरीरविल सल सरविपरका परकाशिमः, र जगिबरहम भनदोवप मः, ि अरवितरीणयाल आोपनिनिमः, रलपरचया चिचछननल भगरविकाोपनिि । एषल रल ि पलखभनदोगल सल आोपनिनिमः, रल भनदोगल एरवि, आोपनिनिमः, रल तसर आोपनिनिमः, ि एरवि भपङवच ।

ल वह वोपनिरकाोपनिनि भनदोवप मः, ि उतसहचत? रल सरविकायाोपनिनिमः, रल सल एरवि उतसहतच,वोपनिरकाोपनिनिमः, रल तप वोपनिरकाोपनिनि भपञकाोपनिल ोपनि भपञरीत, आोपनिनि वरविोपनिका परणशरचति । ल िपमबयालल भवरवितप परकाशिकतयाोपनिपरकाति? रल सरविया परकाशिववमः, काोपनिि सल एरवि परकाशिकतयाोपनिपरकाति, ि पमबयाललवह िपमबयालतरविचोपनि आककानतल ोपनि वतषचति, परकाशिवव वरविोपनिका परणशरचति । ल अजञान तदरपाकाोपनि पररविचषटप समः, रयाल, रल सरवियाजञान तदरपाकाोपनिमः, रल सल एरवि समः, रयाल, अजञान तदरपाल तप तससमः, ोपनिि वतवमः, रच ोपनिखरसतिमिर न धरिरचत, असति तप असति एरवि भरविचति, जञान तदरपाकाोपनि वरविोपनिका परणशरचति । अजञान तदरपाकाोपनि जञान तदरपाकाोपनिसरक करी डिका, सरविससमः, ोपनिि आतमः, गनदोपोपनिमः, ि; ि सौमबयालर परकाशिवचल क करी डिका; वोपनिरकाोपनिनिमः, ि

14

आोपनिनिसर क करी डिका, सरविकातमः, वोपनि आतमः, गनदोपोपनिमः, ि ।

जरीरविल सकाोपनिनि हसवत, सकाोपनिनि कनिवत, अशवण मः, पयत किञचिवत; तमः, नदोमः, रच आोपनिनिच भकासमः, काोपनिल इरवि रकातोपनिकावभल चचषटमः, काोपनिल सकाोपनिनि स प रवत, परचणडा डिकावभल रवतवभल चचषटमः, काोपनि सकाोपनिनि स प रवत; तसर आोपनिनिसर तकामः, ससर अ परकाशिसर पणयाभनदोगकार तकामः, सल भतरविका आोपनिनि गनदोपरवत ।

अह सकानतल, अ परकाशिवल, िपमबयालल, िपलखरी हवत एतसर भकारविसर मः, लमः, ि अजञान तदरपाकाोपनिमः, ि एरवि । मः, रका पररकासचोपनि, तपल कषरचण, मः, कतरपोपनिका तयावरमः, ि, जञान तदरपाकातवरमः, ि लबदसयनवरमः, ि तरवि सल, अहमः, ि एषल, रति तरवि तति ोपनि अहमः, ि, रति तरवि परकाशिपभ तति मः, मः, अ परकाशिपभमः, ि, रचोपनि तरवि लकाभल तचोपनि मः, मः, हकावोपनिल, तरविकामः, ि एरवि हनरका [चचति] सपखरीभवरविषणसरकावमः, , अह ोपनि बरतररवि सकासततवसदव भवरविल [रति] सरवििपलखचोपनि, सरविहकानरका, सरविमः, तरपोपनिका तरविकामः, ि एरवि सपखरखोपनि रनदोवमः, इतरकावि मः, ोपनिखरस अजञान तदरपाकाोपनिसर सरविरपमः, ि ।

अहङकारल एरवि मबरीजमः, ि, अहङकारमः, नदोकषकाति अजञान तदरपाकाोपनिमः, नदोकषल, अजञान तदरपाकाोपनिमः, नदोकषकाति ि पलखकाति मः, पचरतच । आोपनिनिमः, रनदोऽहमः, ि सनदोऽहमः, ि‘ , एनदोऽहमः, ि, अोपनिनतनदोऽहमः, ि, सरविधारयोऽहमः, ि इवत वरविजञान तदरपाकार ’ [जरीरविल] आोपनिनिमः, रल भरविवत, आोपनिनिल भरविवत ।

एषल एरवि मः, नदोकषल । मः, पवल सल सरविःषका भनदोगकाोपनिि भपङवच, सरविकायाोपनिि आोपनिनिकाोपनिि अोपनिनत भपञकाोपनिल सकानत बरतरल ोपनि वरविरपजरतच, सकानतकावोपनि भपञकाोपनिल अोपनिनतचोपनि ोपनि हरीरतच, सल एल भरविवत, मबहकल भरविवत, अजल वह सल जकारतच इरवि, जकारमः, काोपनिल

15

अवप ोपनि जकारतच, ोपनि मबधरतच, तसर जनमः, ोपनि वरविदयतच, आतमः, का [अहमः, ि] आतमः, वोपनिआतमः, ोपनिका आतमः, काोपनि परका परकाशिरकावमः, इवत जञान तदरपाकाोपनिकाति वरविमः, पवल [सल] क करी डितच ।

[हच] आोपनिनिसर पपरिकाल! जगति वह लरीलकारयामः, ि, [सल] आोपनिनिकार लरीलकामः, रल इवत [जञान तदरपाकातरविका] लरीलका प रत, रपवकाल क करी डित, आोपनिनि भपङआधरविमः, ि,ए भनदोआर भगरविनत सरवियारविसतपषप परकापनः सतःर भपङआधरविमः, ि ।

भगरवितका आविषटल वह आोपनिनि पररविकरकावमः, । [हच] तसर पपरिकाल! तकामः, समः, ि अपकारविकतर आोपनिनिल परका परकाशितकामः, ि ।

भकारविकारयालॐ । बरहम एमः, ि एरवि, अववितरीरमः, ि । रति वमः, वप आसरीति, अससत भवरविषणसरवत रविका तिचरवि सति, रति च ोपनिकाससत, ोपनि वरवमः, ि, भकारविकातमः, -लपोपनिकामः, ि अवतककानत तति असति । सति असति च उभच अवप बरहमणल रपच । बरहम इमः, च उभच अतरीतमः, ि । तिवतररव तव तदभिनन रविका अनरति वमः, वप ोपनिकाससत । रति वमः, वपवरिकालगत वरिकालकातरीत रविका तति सरवि खलप तिच बरहम एरवि । वरविशरविच रति वमः, वप लघप रविका मबकहति रविका, उचच रविका ोपनिनदोच रविका तति बरहम एरवि, बरहम एरवि । जगतिअवप बरहम । जगति सतरमः, ि, ोपनि वमः, थया रका ।

सल परकातपरल पपरषल एरवि भतमः, ि, भरविति, भवरविषणसरति इवत इि वरिकालमः, ि अतरीतल, सरविकायावण भपरविोपनिकावोपनि अतरीतल, सरविकायावण भपरविोपनिकावोपनि सकषणसषका तकावोपनि परवरविषटल,

16

सति असति इवत उभच अतरीतल, सतसरविरपल, वचतसरविरपल, आोपनिनिसरविरपल, अोपनिकाविल, अोपनिनतल, सोपनिकातोपनिल भगरविकाोपनिि ।

सल वोपनिगपयाणल सोपनिि अवप गपणकाोपनिि नकाररवत, सगपणल, अोपनिनतगपणल सोपनिि अवप वोपनिगपयाणतरविसर उपभनदोग रनदोवत, सरविर सल वोपनिगपयाणतरवि सगपणतरवि च अतरीतर वतषवत । सल ोपनि वोपनिगपयाणल, ोपनि गपणरी; सल चरविलल, अववितरीरल ।

भपरविोपनिकावोपनि अवतककानतल सल भपरविोपनिकावोपनि नकाररवत, भपरविोपनिकावोपनि सञकातल सल भपरविोपनिकावोपनि परवरवि परकाशिवत, कालमः, ि अतरीतल सल कालल भरविवत, अोपनिनतल सल सकानतलपरका परकाशितच, एल सल अोपनिचल भरविवत, अरपल सल रपरी भरविवत । वरविदयका-अवरविदयकामः, ययारका वचति- परकाशिकतयातरका सल एतति सरवि सञकारतच ।

सरविर सल ोपनि नतकाया, ोपनि नकारयाल, ोपनि अोपनिनतल, ोपनि सकानतल, ोपनि एल, ोपनि मबहकल, ोपनि अरपल, ोपनि रपरी, सल चरविलल, अववितरीरल एरवि ।

एतरवि च मबहकतरवि च, अोपनिनत च सकानत च इवत एतकावोपनि सरविकायावण ोपनिकामः, कावोपनि । परका परकाशिनतच एरवि इमः, कावोपनि वचिकातमः, वोपनि वचनमः, रच जगवत ।

ॐ तति सति, रति सति तति एरवि वचति, वचनमः, र जगति वचिकातमः, वोपनि परका परकाशितच, तति सतरसर भगरवितल सतरपरका परकाशिल ।

ररका सरयासर परवतवमबममबल परकाशिकानतच जलच एल चलच च मबहरविल, सरयाल सतरल,

17

परवतवमबममबल सतरल, सल [परवतवमबममबल] सतसरविरपसरयासर सतरपरका परकाशिल, सल ोपनिसरविपनः सतःोपनिल, सल तप सतसरविरपसर भगरवितल परका परकाशिल, ररका रविका सरयासर जरनदोवतल स सौरजगति सरवि परकाशिकतयातरका सरविचग पनः सतःलकारविरति परका परकाशितच, जरनदोवतल सतरमः, ि, तति सतसरविरपसर सरयासर सतरपरका परकाशिल, सल ोपनि वमः, थया रका आभका, सल तप सतसरविरपसर भगरवितल सतरपरका परकाशिल, ररका रविका सरयासर जरविकालकामः, र वमबममब ोपनि सरविर सरयाल, एतति भ सौवत रप तप असमः, कामः, ि अननकाखरशतच जञान तदरपाकाोपनिच सरयासर सरयातरवि परका परकाशिरवत, सरयाल तप तदरपमः, ि अतरीतल, सरयाल सतरल, तसर वमबममबका क वत रप सतरमः, ि, तति सतसरविरपसर सरयासर सतरपरका परकाशिल, सल ोपनि मः, कारकासनरवितल, सल तप सतसरविरपसर भगरवितल सतरपरका परकाशिल, तरका इह जगदबरहम भगरवितल सतरपरका परकाशिल, तति ोपनि सरविपनः सतःोपनिल, तति ोपनि मः, कारकासनरवितमः, ि, तति ोपनि वमः, थया रका आभका, तति तप सतसरविरपसर भगरवितल सतरपरका परकाशिल । तति सरविर ोपनि भगरविकाोपनिि, तरकावप सल सरविर भगरविकाोपनिि एरवि । एषका परका मः, कारका, एषका मः, कारका रहसरमः, रसर, रनदोगचशरविरसर क षणसणसर रनदोगमः, काहकातमरमः, ि, एषका वचति- परकाशिकतयातरकाल आोपनिनिमः, ररी लरीलका, परमः, चशरविरसर अवचनतरका गवतल ।

इि सरवि वरकारविहकारर-दषणसनसतषटयका सतरमः, ि पकारमः, काखररया-दषणसनसतषटयका असतरमः, ि इवत रोपनि मः, ोपनिसल तपषणसनसतषटयरयामः, ि एरवि, वरविजञान तदरपाकाोपनिकार तप रविववर रति रविसतपतल सतरच बरहमवण वमः, वप असतर ोपनिकाससत ।

इतर रति परका परकाशितच तति जगिकाोपनिनिल एरवि ।

18

ॐ तति सति, रति सति तति एरवि वचति, रति च वचति सल आोपनिनिल । रति वोपनिरकाोपनिनिमः, ि, ि पलखमः, ि, ि पमबयालमः, ि, अजञान तदरपाकाोपनिमः, ि इवत परवतभकावत तति आोपनिनिसर वरविकारल, आोपनिनिसर क करी डिका ।

रल वह िचहनकाररी जरीरविल सल सरविपरका परकाशिमः, र जगदबरहम भनदोवप मः, ि अरवितरीणयाल आोपनिनिमः, रल, परचया चिचछननल भगरविकाोपनिि एरवि । एषल ि पलखभनदोगल आोपनिनिमः, रल भनदोगल एरवि, आोपनिनिमः, रल तसर आोपनिनिमः, ि एरवि भपङवच ।

ल खलप वोपनिरकाोपनिनि भनदोवप सकाहस प रकायाति? रल पणयातल आोपनिनिमः, रल स एरवि रनदोवत । रल वोपनिरकाोपनिनिमः, रल सल तप वोपनिरकाोपनिनिसर भनदोग प रवियाोपनिि त भनदोवप ोपनि परकाशिकतयाोपनिपरकाति, आोपनिनि वरविोपनिका वरविोपनिशरचति । ल ि पमबयालल भवरवितप परकाशिकतयाोपनिपरकाति? रल सरविया परकाशिववमः, काोपनिि स एरवि परकाशिकतयाोपनिपरकाति । ि पमबयालल वह ि पमबयालतरविचोपनि आककानतल सरकातपमः, वप ोपनि पकाररचति, परकाशिवव वरविोपनिका वरविोपनिशरचति । ल अजञान तदरपाकाोपनि पररविचषटप समः, रयाल? रल सरवियाजञान तदरपाकाोपनिमः, रल स एरवि समः, रयाल । अजञान तदरपाल तप अजञान तदरपाकाोपनिकाननकारच अरविसरकातप ोपनि परकाशिकतयाोपनिपरकाति, असति तप असति एरवि भरविचति, जञान तदरपाकाोपनि वरविोपनिका वरविोपनिशरचति । जञान तदरपाकाोपनिसर क करी डिका अजञान तदरपाकाोपनिमः, ि, सरविससमः, ोपनिि आतमः, गनदोपोपनिमः, ि, परकाशिवचल क करी डिका ि सौमबयालरमः, ि, आोपनिनिसर क करी डिका वोपनिरकाोपनिनिमः, ि, सरविकातमः, वोपनि आतमः, गनदोपोपनिमः, ि ।

जरीरविल सकाोपनिनि हसवत, सकाोपनिनि कनिवत, अशवण मः, पयत किञचिवत । तमः, नदोमः, रच आोपनिनिच परका परकाशिमः, काोपनिल इरवि, रकातोपनिकावभल, परचणडा डिकावभल रवतवभल चचषटमः, काोपनिल सल आोपनिनिचोपनि स प रवत, तसर आोपनिनिसर तकामः, ससर अ परकाशिसर पणयाभनदोगकार तकामः, सल

19

भतरविका आोपनिनि गनदोपरवत

अह सकानतल, अ परकाशिवल, िपमबयालल, िपलखरी इवत एतसर भकारविसर मः, लमः, ि अजञान तदरपाकाोपनिमः, ि एरवि । मः, रका पररकासचोपनि, तपल कषरचण, मः, कतरपोपनिका तयावरमः, ि, जञान तदरपाकातवरमः, ि, लबदसयनवरमः, ि, तरवि सल, अहमः, ि एषल, रति तरवि तति ोपनि अहमः, ि, रति तरवि परकाशिपभ तति मः, मः, अ परकाशिपभमः, ि, रचोपनि तरवि लकाभल तचोपनि मः, मः, हकावोपनिल, तरविकामः, ि एरवि हनरका चचति सपखरी भवरविषणसरकावमः, , अह ोपनि बरतररवि सकासततवसदव भवरविल रति सरवििपलखचोपनि, सरविहकानरका, सरविमः, कतरपोपनिका तरविकामः, िएरवि सपखरखोपनि रनदोवमः, इतरकावि मः, ोपनिखरस अजञान तदरपाकाोपनिसर सरविरपमः, ि ।

अहङकार एरवि मबरीजमः, ि, अहङकारमः, नदोकषकाति अजञान तदरपाकाोपनिमः, नदोकषल, अजञान तदरपाकाोपनिमः, नदोकषकाति ि पलखकाति मः, पचरतच । आोपनिनिमः, रनदोऽहमः, ि, सनदोऽहमः, ि, एनदोऽहमः, ि, अोपनिनतनदोऽहमः, ि, सरविधारयोऽहमः, ि इवत वरविजञान तदरपाकार जरीरविल आोपनिनिमः, रल भरविवत, आोपनिनिल भरविवत ।

एष एरवि मः, नदोकषल । मः, पवल सल सरविःषका भनदोगकाोपनिकामः, ि उपभनदोग रनदोवत, सरविकायाोपनिि आोपनिनिकाोपनिि अोपनिनतमः, ि उपभपञकाोपनिल सकानत बरतरल वरविरपवल ोपनि भरविवत, सकानतकावोपनि उपभपञकाोपनिल अोपनिनत ोपनि हकाररवत, स एल भरविवत, मबहकल भरविवत, अजनमः, का वह सल जकारतच इरवि, जकारमः, काोपनिल अवप ोपनि जकारतच, ोपनि मबधरतच, तसर जनमः, ोपनि वरविदयतच, आतमः, का अहमः, ि आतमः, वोपनि, आतमः, ोपनिका, आतमः, काोपनि परका परकाशिरकावमः, इवत जञान तदरपाकाोपनिकाति वरविमः, पवल सल क करी डिवत ।

हच आोपनिनिसर पपरिकाल! लरीलकार वह इि जगति । आोपनिनिकार सल लरीलकामः, रल

20

सञकातल । एतति जञान तदरपाकातरविका लरीलका प रत, तचोपनि सह रनदोगरपवकाल क करी डित, आोपनिनिसर उपभनदोग प रत, ए भनदोआर भगरविनत सरवियारविसतपषप परकापनः सतःर तमः, ि उपभपङआधरविमः, ि ।

भगरवितका आविषटल अहमः, ि आोपनिनि पररविकरकावमः, । हच तसर पपरिकाल! अननकार िररी क तर आोपनिनिल परका परकाशितकामः, ि ।

21

Testo inglese

OM. There is Brahman alone, the One without a second. Beingand non-being are its forms and It is also beyond Being and Non-Being. There is nothing else except That. All that is contained inthe three times and all that is beyond the three times is indeedthat One Brahman alone. Whatever is in the universe, small orlarge, noble or mean, is Brahman alone, Brahman alone. Theworld is also Brahman. It is true, not false.

That alone is the Transcendent Being, beyond all the threetimes, beyond all the worlds, penetrating all the worlds, beyondBeing, beyond Non-Being, All-Being, All-Consciousness, All-Bliss,without beginning and end, the eternal Divine.

He is without quality and supports all qualities. He hasqualities, infinite qualities, and enjoys the state of being withoutquality. He Himself transcends the state of being without qualitiesand the state of being with qualities. He is neither without qualitynor with quality because He is One and Single.

He is beyond the worlds, yet He holds the worlds. He becomesthe worlds and enters into them. He transcends Time, becomesTime. Infinite, He shines as Finite. One, He becomes Many.Formless, He assumes forms. He achieves all this by HisConsciousness-Force which consists of Knowledge andIgnorance.

He himself is neither holder nor held, neither infinite nor finite,neither one nor many, neither formless nor formed, because He isOne and Single.

All these are but Names, that which is called oneness and thatwhich is called multiplicity, that which is called infinite and thatwhich is called finite; all these Names shine out indeed in theworld whose very Self is Consciousness and which consists ofConsciousness alone.

OM (the triple Brahman, the outward-looking, the inward orsubtle and the superconscient causal Purusha), Tat (theabsolute), Sat (the supreme and universal existence in its

22

principle). And that which is Existence, the same isConsciousness. The world constituted of consciousness shines inthe Spirit which is consciousness. It is the real light of the RealDivine.

As the reflection of the sun is one in calm water, but multiple inrestless water; real is the sun, real the reflection, the real light ofthe real sun, it is not a dream but the light of a reality. Or as thelight of the sun shines filling the solar world with its force as ifrunning; real is that light, the real lustre of the real sun, that is notfalse shining, but a real lustre of a reality. Or as the flaming disc ofthe sun is not the sun itself, but this material form only manifeststhe sun-ness of the sun to our knowledge which is dependent onthe material being, the sun is beyond that form; real is the sun,real the form in the shape of the disc, it is the real light of the realsun, not illusory, but the real light of a reality.

Similarly, here the World-Brahman is the true light of theDivine, not a dream, nor illusory, nor a false shining. It is the reallight of the Reality, not the Divine in himself but still He himselfonly. This is the supreme Māyā, this is the greatness of the Yogaof the mysterious Lord of Yoga, Sri Krishna. This is His blissfulLīlā with His Consciousness-Force, this is the inconceivableworking of the Supreme.

All this is phenomenally true, but false in reality – this is for thesatisfaction of the mind; for the comprehensive knowledge it mustbe said that there is nothing unreal in the real Brahman.

Whatever thus manifests is the World-bliss only.

OM (the triple Brahman, the outward-looking, the inward orsubtle and the superconscient causal Purusha), Tat (theabsolute), Sat (the supreme and universal existence in itsprinciple). And that which is Existence, the same isConsciousness, and that which is Consciousness, the same isBliss. As for that which appears as devoid of Bliss, as sufferingand weakness and ignorance, it is the deformation of that Bliss,the play of Bliss.

23

That, indeed, which is Jīva (individual soul) is the all-blissfulDivine in disguise, descended to enjoy the self-luminous World-Brahman. This which is the experience of suffering is anexperience made of bliss. The All-Blissful enjoys its bliss only.

Who indeed could dare enjoy that which is devoid of bliss? Heonly could dare it who is all-blissful. As for him who is devoid ofbliss, he while enjoying the blissless, would still not enjoy it, wouldrather perish without bliss. Who can become weak? He only canwho is all-powerful. The weak one indeed invaded by weaknesswould not endure, but would perish without force. Who couldenter Ignorance? Only He who is omniscient could enter it. As forthe ignorant, he could not endure in that darkness, non-beingwould remain non-being only. It would perish without knowledge.Ignorance is the play of knowledge, concealing itself in itself.Weakness is the play of power, blisslessness the play of bliss, theconcealment of itself in itself.

Blissfully laughs the Jīva, blissfully cries, sheds tears, blissfullythrobs as if shining in dark Ānanda, agitated by tortures, blissfullythrobs agitated by violent pleasures. For the full enjoyment of thedark ignorant portion of that Ānanda he (Jīva) conceals It,becoming obscure and ignorant.

Ignorance is the root of this idea that I am but finite andtherefore incapable, weak and sorrowful. I have to act, know andachieve with labour, at the expense of energy, incurring mortality.Thou art that, I am this, that which thou art I am not, that which isgood for thee is bad for me, I lose by that by which thou gainest, Ishall be happy only if I kill thee. I am not at all so illumined andhappy that I may make thee happy by my own suffering, by myown loss and by my death, etc. This is the form of Ignorance inMind.

Ego is indeed its seed. By deliverance from Ego one isdelivered from Ignorance. By deliverance from Ignorance one isdelivered from suffering. Knowing that I am all-blissful, He am I, Iam One, I am Infinite, I am All, one becomes all-blissful, onebecomes a Being of Bliss.

24

This indeed is liberation. Liberated, he enjoys the enjoymentsof all, enjoying all joys infinitely he is not separated from finites,enjoying finites he is not deprived of the Infinite. He is One, Hebecomes many. He is indeed unborn and is, as it were, born.Even being born He is not born, is not bound. He has no birth. “Ithe Self reveal Self by Self in Self” – liberated by this knowledgeone enjoys the play.

For Līlā (play) indeed is the world. He has become playful forjoy. Therefore be engaged in Līlā, O sons of Bliss! Being united,play. Enjoy the Bliss. Having attained the One enjoyable Divine,enjoy Him in all things.

As commanded by the Divine, I shall indeed expound theBliss. Let the Bliss manifest itself removing the obscurity, O sonsof Bliss, O sons of Bliss!

25

Nota del traduttore

Nell'avvicinarmi alla traduzione in lingua italiana di questoimportante lavoro di Sri Aurobindo, questa shruti, ho provato unsenso di soggezione, non sentendomi in verità, in possesso dellaparola inevitabile... così ho chiesto di poter conservare in questaedizione, anche il testo in lingua inglese, per dare modo, a chi lovorrà, di leggerlo nella sua forma originale.

Vorrei inoltre segnalare, ai lettori e studiosi di sanscrito, illavoro di traduzione e commento in italiano con traslitterazionedel testo fatto da Laura Calvani sulla base delle lezioni diSraddhalu Ranade dell' Ashram di Pondicherry. Chi fosseinteressato a questo lavoro, può scrivere una mail a:lauracalvani@virgilio.it

Buona lettura...– Anandamaya

26

Testo italiano

OM. C'è solo il Brahman, l'Uno senza secondo. Esistenza enon-esistenza sono le sue forme sebbene Esso sia di làdell'Esistenza e della Non-Esistenza. Eccetto Quello null'altroesiste. Tutto ciò che nei tre tempi è contenuto e tutto ciò che èoltre ad essi, invero è quell'unico Brahman. Tutto ciò che ènell'universo, piccolo o grande, nobile od insignificante, quello èBrahman, in realtà è Brahman. Ugualmente il mondo è Brahman.Esso è vero, non è falso.

Quello solo è l'Essere Trascendente, oltre tutti i tre tempi, oltretutti i mondi, penetrante tutti i mondi, oltre l'Esistenza, oltre laNon-Esistenza, Tutto-Esistenza, Tutto-Coscienza, Tutto-Beatitudine, senza inizio né fine, il Divino eterno.

Privo di qualità supporta tutte le qualità. Ha qualità, infinitequalità, e gode lo stato d'essere senza qualità. Egli Stessotrascende lo stato d'essere senza qualità e lo stato d'essere conqualità. Invero Egli non è né senza qualità né con qualità inquantoè Uno e Solo.

È oltre i mondi, sebbene li contenga. Diviene i mondi e penetrain essi. Trascendendo il Tempo, diviene il Tempo. Infinito, comeFinito risplende. Uno, diviene i Molti. Senza forma, veste molteforme. Egli ottiene tutto ciò mediante la sua Coscienza-Forza checonsiste di Conoscenza e di Ignoranza.

Ma Egli stesso non è né contenitore né contenuto, né finito néfinito, né uno né molti, né con forma né senza forma, inquantoUno e Solo.

Tuttavia questi non sono che Nomi, ciò che è chiamato unità eciò che è chiamato molteplicità, ciò che è chiamato infinito e ciòche è chiamato finito; invero tutti questi nomi risplendono nelmondo il cui vero Sé è Coscienza e che consiste di Coscienzasolamente.

OM (il triplo Brahman, quello rivolto all'esterno, quello rivoltoall'interno o sottile e il Purusha causale supercosciente), Tat (l'

27

assoluto), Sat (la suprema ed universale esistenza nel suoprincipio). Ciò che è Esistenza, quello stesso è Coscienza. Ilmondo costituito di coscienza risplende nello Spirito che ècoscienza. Esso è la luce reale del Divino Reale.

Così come il riflesso del sole è uno nell'acqua cheta, mamolteplice nell'acqua agitata; reale è il sole, reale il suo riflesso,luce reale del sole reale, non è un sogno, ma la luce di una realtà.Oppure, come splende la luce del sole riempiendo con la suaforza il mondo solare come correndo; reale è quella luce, reale losplendore del sole reale; questo non è falso splendore, ma realesplendore di una realtà. Oppure come il fiammante disco del solenon è il sole stesso, ma la sua forma materiale manifestante lasolarità del sole alla nostra conoscenza che dipendedall'esistenza materiale, il sole è oltre quella forma; reale è il sole,reale la forma nella figura del disco, essa è la luce reale del solereale, non è illusoria, ma luce reale di una realtà.

Allo stesso modo, il Mondo-Brahman è qui la vera luce delDivino, né un sogno, né un'illusione, né un falso splendore. È laluce reale della Realtà, non il Divino in sé stesso, eppure ancoraSé stesso unicamente. Questa è la Māyā suprema, questa lagrandezza dello Yoga del misterioso Signore dello Yoga, SriKrishna. Questa è la Sua Līlā di beatitudine con la suaCoscienza-Forza, questa è l'inconcepibile dinamica del Supremo.

Tutto ciò è fenomenicamente vero, ma falso in reltà – questo èper la soddisfazione della mente; per la completa conoscenzadeve essere detto che non c'è nulla di irreale nel Brahman reale.

Qualsiasi cosa quindi si manifesti è unicamente il Mondo-di-Beatitudine.

OM (il triplo Brahman, quello rivolto all'esterno, quello rivoltoall'interno, quello interiore o sottile ed il Purusha causalesupercosciente), Tat (l'assoluto), Sat (la suprema ed universaleesistenza nel suo principio). E quello che è Esistenza, quellostesso è Coscienza, e quello che è Coscienza, quello stesso èBeatitudine. Perciò ciò che appare come privo di Beatitudine,come sofferenza e debolezza ed ignoranza, ciò è la deformazione

28

di quella Beatitudine, il gioco della Beatitudine.

Invero, quello che è il Jīva (l'anima individuale), è il Divinotutto-beatitudine celato, disceso per godere del Mondo-Brahmanauto-luminoso. Questa che è esperienza di sofferenza èesperienza fatta di beatitudine. Il Tutto-Beatitudine gioisce dellasua beatitudine solamente.

Chi in verità oserebbe gioire di ciò che è privo di beatitudine?Egli solamente può osarlo, essendo tutto-beatitudine. Quanto acolui che è privo di beatitudine, anche se tentasse di gioire diquesta mancanza, non ne potrebbe gioire, piuttosto ne morrebbe.Chi può divenire debole? Soltanto Colui che è onnipotente. Difattiil debole invaso dalla debolezza non durerebbe; ma perirebbesenza forza. Chi può entrare nell'Ignoranza? Solo Colui che èonnisciente vi può entrare. Difatti chi è nell'Ignoranza, nonpotrebbe perdurare nelle tenebre, il non-essere rimarebbe solonon-essere. Senza conoscenza perirebbe. L'Ignoranza è il giocodella Conoscenza che si nasconde in sé stessa. La debolezza è ilgioco della Forza, l'assenza di beatitudine il gioco dellaBeatitudine, l'occultamento del Sé nel sé.

Gioiosamente ride il Jīva, con gioia piange, versa lacrime,gioiosamente pulsa come se risplendesse in un oscuro Ananda,agitato da torture, pulsa gioiosamente agitato da violenti piaceri.Per il pieno godimento dell'oscura parte ignorante di quell'Anandaegli [il Jīva] lo nasconde, divenendo oscuro ed ignorante.

L'Ignoranza è la radice dell'idea che io sono soltanto finito eperciò incapace, debole e sofferente. Devo agire, conoscere econquistare con fatica, spendendo energia, andando incontro allamorte. Tu sei quello, io sono questo, ciò che tu sei, io non sono,ciò che è per te bene per me è male, io ci perdo in ciò che tuguadagni, sarò felice solo quando ti avrò ucciso. Non sono affattocosì illuminato e felice da poterti rendere felice con la miasofferenza, con la mia perdita, con la mia morte, etc. Questa laforma dell'Ignoranza nella Mente.

In verità il suo seme è l'Ego. Mediante la liberazione dall'Ego siè liberi dall'Ignoranza. Mediante la liberazione dall'Ignoranza, si è

29

liberi dalla sofferenza. Sapendo che io sono tutto-beatitudine, iosono Lui, sono l'Uno, sono Infinito, sono il Tutto, si diviene tutto-beatitudine, si diviene un Essere di Beatitudine.

Invero questa è la liberazione. Liberato, egli gioisce delle gioiedi tutti, gioiendo di tutte le gioie infinitamente egli non è separatodalle forme finite, gioiendo delle forme finite egli non è deprivatodell'Infinito. Essendo l'Uno, diviene i Molti. In verità, non-nato, ècome se fosse nato. Anche essendo nato, Egli non è legato. Nonha nascita. “Io il Sé, rivelo il Sé mediante il Sé nel Sé.” – daquesta conoscenza liberati, si gioisce del gioco.

A causa di ciò esiste il mondo, per questa Līlā [Gioco]. Per lagioia egli è divenuto giocoso. Perciò coinvolgetevi nella Līlā, Ofigli della Beatitudine ! Essendo uniti, giocate. Godete laBeatitudine. Avendo ottenuto l'Unico Divino che gioisce, gioite diLui in tutte le cose.

Come comandato dal Divino, esporrò invero la Beatitudine.Che la Beatitudine si manifesti rimuovendo l'oscurità, O figli dellaBeatitudine, O figli della Beatitudine!

30

Glossario termini sanscriti

Ananda: assoluta beatitudine

Brahman: lo Spirito, l’Assoluto, Quello, Esistenza unica, Essere primordiale, Divinità nel senso più elevato della parola, la Realtà suprema, la Verità trascendente.

Jīva: Il ‘vivente’, con riferimento all’anima individuale, l’essere vivente. Sinonimo di atman.

Jñāna: Significa "conoscenza" o, più appropriatamente, "conoscenza della Realtà Assoluta". È la Gnosi, la Sapienza assoluta, il Logos, la Saggezza Occulta.

Līlā: lett. ‘avventura, gioco’, il termine esprime l’azione del Divino nel mondo.

Māyā: Il significato originario di Māyā è quello di creazione, ma successivamente ha acquisito il significato di illusione. Nei Veda il termine Māyā indica il potere da cui ha origine il mondo materiale. Il termine, che letteralmente significa 'non questo', indica il carattere illusorio e temporaneo della naturamateriale di Brahma, il potere che vela e che proietta. Apparenza irreale della natura. Velo di fenomeni che nasconde l'Assoluto. Esiste solo come sogno apparente.

Om: sillaba sacra, simbolo del Brahman. È composto da 3 lettere più una lettera trascendentale:

A: prima lettera (A-matra / Omkara) della sacra sillaba Om (Aum):rappresenta la totalità dell'esistenza nel suo stato di manifestazione grossolana, simbolo dello stato di veglia. Corrisponde al corpo grossolano.

U: seconda lettera dell’Omkara, simbolo dello stato di sonno con sogni. Corrisponde al corpo sottile.

M: terza lettera dell’Omkara, simbolo dello stato di sonno profondo. Corisponde al corpo causale.

31

Quarto suono: è trascendentale e consiste nel silenzio che segue i tre suoni del mantra. È un "suono silenzioso", un momento di assoluta contemplazione che rappresenta l'immanifesto, la condizione primordiale dell'Essere che precede la manifestazione. Rappresenta il Brahman. Lo statodi coscienza è Turīya.

Purusha: Termine che può indicare sia l’essere individuale che l’Essere primordiale, lo Spirito supremo, l’eterna Persona divina.

Sat: assoluto esistere: indica anche Brahman come Assoluto o Quello.

Shruti: ascolto, rivelazione, ciò che è stato realizzato dagli antichirishi con l'ascolto ispirato in stato di contemplazione divina, quindi ‘ciò che è stato rivelato da Dio’.

Tat: ‘questo, quello, così’; pronome dimostrativo neutro sanscrito. Viene utilizzato nelle Upanishad per indicare la suprema Realtà spirituale (Brahman), per cui nessuna definizione elaborata da logica umana può essere esaustiva.

Upanishad: antichi testi che dissertano precipuamente sull'identità dello Spirito supremo (Brahman) e rappresentano, insieme alle Aranyaka, il momento più alto della speculazione indovedica. Il significato letterale del termine Upanishad, 'sedersi in basso vicino al [maestro]’, rimanda alla natura iniziatica del sapere tradizionale.

Veda: lett. ‘sapienza, conoscenza’. L'insieme delle scritture che latradizione vedica considera di origine rivelata. "Udita" da antichi veggenti (rishi) in stato d'ispirazione divina, questa sapienza primordiale venne sistematizzata (secondo la moderna filologia fra il 1500 e il 500 a.C., tradizionamente frala fine dello dvapara-yuga e l'inizio dell'attuale era di kali, quindi circa 3000 anni a.C.) in quattro raccolte titolate Rig-veda, Sama-veda, Yajurveda, Atharva-veda. Ciascuna raccolta comprende inni e preghiere (Mantra), libri di esegetica (Brahmana), di meditazione (Aranyaka) e di

32

speculazione introspettiva (Upanishad).

Vedanta: lett. ‘fine del Veda’, il termine designava originariamentele Upanishad, che costituiscono l’ultima parte delle Vedasamhita.

Yoga: lett. 'unione', dalla radice sanscrita yuj ‘unire, collegare’. Lo Yoga è la scienza per la reintegrazione del sé con la Realtà cosmica, della coscienza infinitesimale con la Coscienza cosmica. Rappresenta uno dei sei Darshana.

33