vol. iii de anima r radicaliter radicantur1 1 vol. iii de anima r radicaliter 1 d.12-0360 3...
TRANSCRIPT
1
1
VOL. III DE ANIMA
R
RADICALITER
1 d.12-0360 3
d.12-0360 formaliter et radicaliter libertas. In quo supra dictum est:
RADICANTUR
1 d.9-0436 7
d.9-0436 potest fingi alia unio, nisi quod radicantur in eadem anima et eodem *
2 d.9-2017 6
d.9-2017 phantasia; phantasia autem et intellectus radicantur in eadem anima et
3 d.12-0188 8
d.12-0188 consensione istarum potentiarum, quae in eadem anima radicantur et *
4 d.14-0441 7
d.14-0441 enim determinatur, quia phantasma et intellectus radicantur in anima
RADICARI
1 d.9-0529 2
d.9-0529 hominis radicari in una anima; et hinc est quod in suis operibus habent
RADICATAE
1 d.12-0242 2
d.12-0242 anima radicatae; ergo quidquid una istarum potentiarum appetit, *
RADICATUM
1 d.9-0444 1
d.9-0444 radicatum in anima spirituali est potens in virtute illius ad causandam
2
2
RADICATUR
1 d.13-0218 11
d.13-0218 etiam perditur; ergo signum est quod motus in eadem fonte radicatur
RADICE
1 d.12-0375 1
d.12-0375 radice; in hac tamquam in subiecto formaliter libero.
2 d.12-0681 8
d.12-0681 hominem esse rationalem, quasi in virtute et radice dicimus esse *
RADICEM
1 d.8-0657 2
d.8-0657 ponens radicem sentiendi in corde, consequenter ait non esse organum
RADICITUS
1 d.12-0003 9
d.12-0003 Haec materia de voluntate prolixa est, quae si radicitus esset *
RADIUM
1 d.9-1969 1
d.9-1969 radium nisi varietate sacrorum velaminum circumvolutum. Idem
RADIX
1 d.10-0123 8
d.10-0123 prima aperte sequitur, nam si cognitio est radix et origo huius *
2 d.11-0532 1
d.11-0532 radix aliorum, delectatio vero est quasi ultimus terminus; aliae vero
3
3
3 d.12-0680 3
d.12-0680 ostendit quod radix voluntatis est intellectus, nam eo ipso quod dicimus *
RARO
1 d.9-2844 3
d.9-2844 quaedam quae raro, quaedam quae ad utrumlibet. Et in communi
2 d.13-0275 8
d.13-0275 explicite non consentiat, tamen virtute consentit. Et raro aut numquam
RASA
1 d.9-0277 9
d.9-0277 ponitur intellectus noster, cum incipit esse, tamquam tabula rasa in
RAT.
1 d.9-0635 4
d.9-0635 Gentes, cap 62, rat 3, inquit quod intellectus patitur et recipit species
RATIO
1 d.8-0048 3
d.8-0048 quae certo ratio falsum supponit, quia sensus interior non aliter *
2 d.8-0052 4
d.8-0052 Sola ergo illa ratio prior concludit dari sensum communem.
3 d.8-0152 3
d.8-0152 suasio et ratio; phantasia autem potest sine his omnibus esse.
4 d.8-0357 11
d.8-0357 est ut una sit facile appraehensiva, alia conservativa; sed haec ratio
4
4
5 d.8-0380 11
d.8-0380 cognoscerent in praesentia et absentia; sed hoc non; ergo eadem ratio
6 d.8-0495 2
d.8-0495 nec ratio fingendi divisionem, sed comparando hanc potentiam ad
7 d.8-0522 9
d.8-0522 intellectiva sunt plurima nomina significantia intellectum, ut intellectus, ratio,
8 d.8-0550 5
d.8-0550 rationes non sensatae, ut ratio disconvenientis, inimicitiae, et eodem
9 d.8-0613 8
d.8-0613 Averroes, 3 De Anima, cap 3. Et ratio est, nam ista animalia sunt
10 d.8-0694 4
d.8-0694 quia iudicium aut ratio laeditur, quod contingit ex infirmitate medii
11 d.8-0731 2
d.8-0731 Et ratio est, quia vis sentiendi a sensu interiori derivatur ad
12 d.9-0224 2
d.9-0224 Et ratio constat ex dictis, et ex magna diversitate quae in
13 d.9-0324 9
d.9-0324 tamen quia solum ipsum non est sufficiens, ut ratio facta ostendit,
14 d.9-0420 5
d.9-0420 Est enim contra illam ratio communis; quod instrumentum *
15 d.9-0451 6
d.9-0451 phantasma est imperfectior; sed haec ratio nihil urget in contraria *
5
5
16 d.9-0751 2
d.9-0751 Et ratio desumitur ex universalitate illius. Est enim superior
17 d.9-0800 3
d.9-0800 Item, assignetur ratio cur id dicitur repugnare intellectui
18 d.9-0803 5
d.9-0803 Et confirmatur tota haec ratio, nam in anima separata
19 d.9-0847 7
d.9-0847 imperfectio magna est, et nulla est ratio cogens ad id asserendum, et in *
20 d.9-0892 6
d.9-0892 3 arguitur, quia nulla est ratio neque experientia ad *
21 d.9-0912 7
d.9-0912 discernit ac frigidum, quorum quaedam est ratio: caro; alia vero esse *
22 d.9-0989 7
d.9-0989 plures actus simul, quia non est ratio cur potius hac quam illa specie
23 d.9-1099 4
d.9-1099 communis est quasi ratio formalis obiecti sensibilis. Et ideo
24 d.9-1128 8
d.9-1128 Formalis est illa qua uniuscuiusque rei propria ratio concipitur,
25 d.9-1405 5
d.9-1405 Item, nam eadem est ratio de homine et de aliis subiectis. Non
26 d.9-1419 9
d.9-1419 potest; ergo. Maior patet, quia cum species sit ratio concipiendi rem,
6
6
27 d.9-1542 2
d.9-1542 Et ratio dubii in quaestione proposita est, quia cum ista omnia sint *
28 d.9-1581 2
d.9-1581 Et ratio est, quia anima non cognoscit se ipsam per se, sed in *
29 d.9-1588 2
d.9-1588 Et ratio istorum omnium est, quia anima nostra, ex eo quod est
30 d.9-1684 11
d.9-1684 4 Ultimo est notandum quod in hac re diversissima est ratio
31 d.9-1767 2
d.9-1767 Et ratio est, quia nullus effectus istarum substantiarum
32 d.9-1770 12
d.9-1770 Deo, nam de illo plura cognoscimus, quae illi soli conveniunt. Et ratio
33 d.9-1878 2
d.9-1878 Et ratio est, quia actus proprii animae nostrae, qui sunt *
34 d.9-1980 2
d.9-1980 Tamen ratio a priori difficile redditur.
35 d.9-1986 3
d.9-1986 7 Quae ratio multis impugnatur ab Scoto, supra; et in 1, d 3,
36 d.9-1996 7
d.9-1996 intellectum? Quomodo etiam hinc potest colligi ratio quare, laesa
37 d.9-2002 2
d.9-2002 Secunda ratio, quia ista dependentia tantum oritur ex ordine
7
7
38 d.9-2006 4
d.9-2006 Sed neque ista ratio videtur satisfaciens:
39 d.9-2015 1
d.9-2015 ratio, nisi quod haec dependentia provenit ex imperfectione status,
40 d.9-2090 6
d.9-2090 esse transiens. Ex quibus constat ratio et differentia istarum virtutum,
41 d.9-2195 3
d.9-2195 illis verbis ratio cur intellectus agens in illis actibus passione vacat,
42 d.9-2325 3
d.9-2325 finem. Neque ratio ulla est in contrarium.
43 d.9-2446 6
d.9-2446 maxime versatur circa singularia. Et ratio est, quia versatur circa actionem;
44 d.9-2486 2
d.9-2486 Et ratio a priori est, nam habitus practicus dicitur qui est *
45 d.9-2502 5
d.9-2502 propositum et finem suum, ratio scientiae non mutaretur. Et ita, per se
46 d.9-2543 2
d.9-2543 Et ratio est, quia licet intellectus posset ibi sistere, tamen *
47 d.9-2553 4
d.9-2553 quia eadem est ratio de actu in universali et in particulari. Hinc ergo
48 d.9-2617 2
d.9-2617 Et ratio est, quia obiectum adaequatum intellectus est unum
8
8
49 d.9-2721 2
d.9-2721 Et ratio est, quia isti habitus, cum habeant supremum obiectum,
50 d.9-2763 2
d.9-2763 Et ratio a priori est, quia species intelligibiles non pendent in *
51 d.9-2765 3
d.9-2765 nulla est ratio talis dependentiae neque in nullo genere causae
52 d.9-2875 7
d.9-2875 conclusiones colligit, et ut sic dicitur “ratio”. Unde constat rationem et *
53 d.9-2883 6
d.9-2883 Paulus, ad Rom 6. Et ratio, utroque istorum modorum considerans *
54 d.9-2884 3
d.9-2884 divina, dicitur “ratio superior”. Similiter circa res humanas versatur
55 d.9-2886 1
d.9-2886 “ratio inferior”. Unde constat rationem superiorem et inferiorem esse
56 d.9-2924 10
d.9-2924 unam rationem potentiae cognoscitivae. Et ideo non est par ratio.
57 d.10-0080 9
d.10-0080 modum et iuxta diversam rationem formae sequitur diversa ratio *
58 d.10-0086 5
d.10-0086 qui consequitur cognitionem. Quae ratio aliis modis exponitur.
59 d.10-0187 7
d.10-0187 divinam voluntatem est, quae est summa ratio mali.
9
9
60 d.10-0197 8
d.10-0197 vero in non esse nulla potest esse ratio boni, quia bonum supponit
61 d.10-0200 4
d.10-0200 impossibili non est ratio boni; ergo.
62 d.10-0210 6
d.10-0210 appetitus est bonum, vel aliqua ratio boni.
63 d.10-0238 8
d.10-0238 rationem boni ad particulare, in quo apparet ratio boni, cum vere non sit;
64 d.10-0270 10
d.10-0270 malum alteri, nisi in obiecto et actu reperiatur aliqua ratio boni, ut Deus
65 d.10-0274 2
d.10-0274 est ratio formalis mali inhonesti et hoc malum appetit damnatus,
66 d.10-0336 9
d.10-0336 appetibile, in quantum est proportionatum bonum amantis. Et ratio
67 d.10-0337 4
d.10-0337 est, quia licet ratio boni non respiciat hunc vel illum, tamen ratio boni
68 d.10-0337 12
d.10-0337 est, quia licet ratio boni non respiciat hunc vel illum, tamen ratio boni
69 d.10-0403 16
d.10-0403 in actu primo constituta, ut notavit D Thomas, 1 p, q 27, a 4. Et ratio
70 d.10-0435 5
d.10-0435 In hoc enim consistit ratio vitae. Appetitus autem non potest uti
10
10
71 d.10-0543 7
d.10-0543 concurrat; sed in potentiis cognoscitivis potissima ratio fuit modus
72 d.10-0582 2
d.10-0582 Et ratio est illa communis, quia ubi est nova qualitas producta,
73 d.11-0033 2
d.11-0033 Prima ratio illorum est: in potentiis materialibus quaelibet *
74 d.11-0076 5
d.11-0076 defendens, nam si tota ratio defendendi est quia concupiscit, quomodo
75 d.11-0128 6
d.11-0128 Sed hoc mihi displicet, nam ratio boni et convenientis numquam
76 d.11-0129 2
d.11-0129 est ratio sensata, id est, aliquo sensu exteriori cognita, ut ex dictis
77 d.11-0138 5
d.11-0138 Sed interrogo: Quaenam sit ratio boni sub qua irascibilis
78 d.11-0139 8
d.11-0139 fertur in obiectum suum? Non enim est ratio boni in communi, quia
79 d.11-0140 7
d.11-0140 haec pertinet ad voluntatem. Neque est ratio honesti, quia huiusmodi
80 d.11-0141 1
d.11-0141 ratio boni sumitur ex conformitate ad rationem rei. Et ideo tantum *
81 d.11-0143 2
d.11-0143 esse ratio boni utilis, nam haec ratio consistit in ordine medii ad finem,
11
11
82 d.11-0143 7
d.11-0143 esse ratio boni utilis, nam haec ratio consistit in ordine medii ad finem,
83 d.11-0145 5
d.11-0145 patet. Ergo vel est ratio boni delectabilis sensui et sic obiectum *
84 d.11-0147 2
d.11-0147 superior ratio boni ab his distincta, quam assignare difficile erit, vel
85 d.11-0154 6
d.11-0154 contrahit bonum delectabile, nam haec ratio est ratio boni maxime
86 d.11-0154 8
d.11-0154 contrahit bonum delectabile, nam haec ratio est ratio boni maxime
87 d.11-0168 9
d.11-0168 5 Sed manet hic dubium: Quaenam sit ista ratio per sensum
88 d.11-0169 5
d.11-0169 apprehensibilis. An sit tantum ratio boni delectabilis an etiam ratio
89 d.11-0169 10
d.11-0169 apprehensibilis. An sit tantum ratio boni delectabilis an etiam ratio
90 d.11-0170 12
d.11-0170 boni utilis, ut Caietanus supra credit, an vero possit esse alia ratio
91 d.11-0208 2
d.11-0208 Et ratio esse potest, nam appetitus est potentia a qua originantur
92 d.11-0255 2
d.11-0255 quia ratio illius aliquo modo variatur.
12
12
93 d.11-0318 5
d.11-0318 Contrarium autem videtur docere ratio, nam dolor est de malo
94 d.11-0358 11
d.11-0358 convertat ad locum doloris, nescit an sit divisio facta. Et ratio est, quia
95 d.11-0476 2
d.11-0476 Quorum ratio sic breviter intelligitur: Irascibilis versatur circa *
96 d.11-0499 6
d.11-0499 quis proponitur ut benefactor, tollitur ratio ardui, et sic destruitur
97 d.11-0506 6
d.11-0506 malo illato nulla illi repraesentatur ratio boni. Quod si forte ex
98 d.11-0521 2
d.11-0521 Et ratio est, quia concupiscibilis respicit bonum et malum *
99 d.11-0525 2
d.11-0525 ideo ratio difficultatis potest recedere ab illo, quamvis ratione bonitatis
100 d.11-0542 5
d.11-0542 cap ultimo, licet haec ratio frivola est, ut notavit Averroes, 3 *
101 d.11-0587 4
d.11-0587 cognoscente, qualis est ratio; immo ratio etiam ipsa non immediate movet *
102 d.11-0587 6
d.11-0587 cognoscente, qualis est ratio; immo ratio etiam ipsa non immediate movet *
103 d.11-0592 6
d.11-0592 aliarum. Et hinc est quod ratio ipsa illustrare potest cogitativam et
13
13
104 d.11-0596 7
d.11-0596 ab obiecto apprehenso movetur appetitus, ideo ratio cogitativam
105 d.11-0603 8
d.11-0603 sunt motus in appetitu sensitivo quos tamen ratio, quaerens rationes
106 d.11-0656 2
d.11-0656 Et ratio a priori est, quia appetitus sensitivus sequitur *
107 d.12-0025 7
d.12-0025 appetitiva; ergo eius obiectum est aliqua ratio boni; et non ratio aliqua *
108 d.12-0025 11
d.12-0025 appetitiva; ergo eius obiectum est aliqua ratio boni; et non ratio aliqua *
109 d.12-0027 7
d.12-0027 ut patet discurrendo; ergo debet esse ratio communis boni ut sic.
110 d.12-0050 7
d.12-0050 dicitur ens, quia est clarior eius ratio.
111 d.12-0060 5
d.12-0060 bonitatem suam, nam nisi ratio boni cognoscatur, voluntas non
112 d.12-0130 2
d.12-0130 Et ratio universalis est etiam facta, quia voluntas est quae finem
113 d.12-0351 9
d.12-0351 homo est dominus aliarum rerum, nam omnis naturalis ratio dictat
114 d.12-0452 6
d.12-0452 11 Ex quibus omnibus sumitur ratio a priori conclusionis: Nam *
14
14
115 d.12-0466 7
d.12-0466 et ratione. Distinguuntur sicut intellectus et ratio, nam sicut intellectus
116 d.12-0468 4
d.12-0468 simpliciter res intuetur, ratio vero dicitur prout discurrit, ita voluntas
117 d.12-0485 4
d.12-0485 communi nulla apparet ratio mali ut possit illud odio persequi.
118 d.12-0498 5
d.12-0498 bonum. Id est, quia ratio veritatis est unica tantum, unde si res habet
119 d.12-0499 8
d.12-0499 veritatem, excludit omnem falsitatem; at vero bonitatis ratio non est
120 d.12-0503 7
d.12-0503 amorem, quia ibi nulla potest inveniri ratio mali, sed semper summa et
121 d.12-0504 2
d.12-0504 necessaria ratio boni; in aliis autem actibus omnibus voluntas est libera
122 d.12-0562 8
d.12-0562 tamen quod indirecte, quasi ex consequenti, inquantum ratio sequitur
123 d.12-0655 11
d.12-0655 prolixe defendit Caietanus, supra, quae videri possit. Et vere est ratio
124 d.12-0693 3
d.12-0693 perfectior est ratio ipsa quam voluntas.
125 d.12-0837 1
d.12-0837 ratio. Et ideo prius et perfectius moralis bonitas oritur ab intellectu.
15
15
126 d.13-0129 2
d.13-0129 Secunda ratio. Quia appetitus non immediate elicit motum
127 d.13-0137 6
d.13-0137 localis, quia nulla est particularis ratio quae ostendat aliter *
128 d.13-0141 6
d.13-0141 quod appetit; ergo nulla est ratio quare unus sit actus elicitus ab
129 d.13-0143 2
d.13-0143 Tertia ratio. Nam si appetitus elicit motum et nulla alia est
130 d.13-0156 6
d.13-0156 potentia motiva activa. Et eadem ratio est de aliis motibus.
131 d.13-0198 2
d.13-0198 Et ratio est, quia hic motus illis partibus maxime opertur, nam
132 d.13-0284 5
d.13-0284 Item, quia nulla est ratio quare in hoc pendeat ab appetitu. Et
133 d.14-0039 2
d.14-0039 Et ratio est, quia anima, etiam dum est in corpore, existit per se,
134 d.14-0097 3
d.14-0097 Probatur, quia ratio personae tantum per positivum *
135 d.14-0232 7
d.14-0232 ideo forte est de illis alia ratio.
136 d.14-0272 8
d.14-0272 desinit esse in illo; est ergo diversa ratio de motu locali et de separatione a
16
16
137 d.14-0356 2
d.14-0356 Et ratio est evidens: Anima enim est principium intelligendi et
138 d.14-0370 5
d.14-0370 infra: “Nec opus, nec ratio, nec sapientia, nec scientia erunt apud *
139 d.14-0382 8
d.14-0382 quae illis deberent prodesse nec est illis ratio, etc. ut suam salutem
140 d.14-0462 2
d.14-0462 Et ratio, ait, est, quia modus operandi sequitur modum *
141 d.14-0717 6
d.14-0717 quidditative comprehendere, quia eadem est ratio in illa et in omnibus
142 d.14-0754 4
d.14-0754 Par enim est ratio, cum omnes istae substantiae sint intelligibiles actu,
143 d.14-0772 2
d.14-0772 Et ratio est, quia substantia finita non potest per se uniri *
144 d.14-0863 8
d.14-0863 2 Licet infundantur a Deo, nulla est ratio cur Deus non *
145 d.14-0866 4
d.14-0866 2 Nam vera ratio propter quam anima separata ex natura
146 d.14-0907 6
d.14-0907 In hoc modo eadem est ratio de anima et de angelis. Et ideo istae
147 d.14-0983 6
d.14-0983 impedit cognitionem. Et haec est ratio vulgi; ratio tamen est ridicula,
17
17
148 d.14-0983 8
d.14-0983 impedit cognitionem. Et haec est ratio vulgi; ratio tamen est ridicula,
149 d.14-1046 3
d.14-1046 autem est ratio cur illi conferantur magis species harum rerum quam
150 d.14-1075 9
d.14-1075 Thomas ait enim hanc cognitionem esse imperfectam. Et ratio eius
151 d.14-1464 10
d.14-1464 bona futura tanti aestimantur; et ideo non est eadem ratio animae *
152 d.14-1468 2
d.14-1468 Et ratio est, quia cognoscunt quod debent reuniri corporibus, in
RATIOCINANDO
1 d.9-2874 8
d.9-2874 intelligentiis angelicis. Et ex his denique principiis, ratiocinando, *
RATIOCINANTES
1 d.14-0353 5
d.14-0353 introducuntur ut loquentes et ratiocinantes: Lc. 16; Sap 5, et *
RATIOCINANTUR
1 d.9-0844 2
d.9-0844 illis ratiocinantur, qui prorsus nihil sciunt de phantasmatibus.
RATIOCINARI
1 d.8-0176 4
d.8-0176 sensitiva hominis, potens ratiocinari circa particularia et componere et
18
18
RATIOCINATIO
1 d.9-2877 3
d.9-2877 Haec autem ratiocinatio fieri potest vel circa res divinas et *
2 d.11-0657 9
d.11-0657 cognitionem sensus, in qua nec est discursus nec ratiocinatio, nec *
RATIOCINATIONE
1 d.9-1081 4
d.9-1081 aliquo discursu et ratiocinatione.
RATIOCINATIVAM
1 d.8-0624 6
d.8-0624 dicit dupliciter distingui memoriam: aliam ratiocinativam *
RATIOCINATUR
1 d.9-0878 6
d.9-0878 res individuas, et circa illas ratiocinatur, et prorsus ignorat an natura
RATIONABILE
1 d.14-0522 1
d.14-0522 rationabile est ut virtus intellectiva adaequetur perfectioni ipsius
2 d.14-0755 7
d.14-0755 Ad primum respondetur id non esse rationabile:
3 d.14-1037 4
d.14-1037 Primum dictum videtur rationabile propter rationes factas *
4 d.14-1194 3
d.14-1194 et est rationabile quod anima per conversionem ad superiora melius *
19
19
RATIONALE
1 d.9-1487 6
d.9-1487 cognoscitur cum cognoscatur esse animal rationale.
2 d.12-0002 3
d.12-0002 De appetitu rationale seu de voluntate.
RATIONALEM
1 d.9-0237 6
d.9-0237 maiorem, propter coniunctionem ad animam rationalem. Quaestio de
2 d.11-0004 4
d.11-0004 scilicet sensitivum et rationalem. Et ideo postquam dictum est in communi
3 d.11-0560 5
d.11-0560 diximus habere duplicem appetitum: rationalem et sensitivum, de *
4 d.12-0169 5
d.12-0169 speciali providentia gubernat creaturam rationalem, et ideo ad illum
5 d.12-0453 4
d.12-0453 voluntas sequitur potentiam rationalem et discursivam; ergo est libera.
6 d.12-0681 3
d.12-0681 hominem esse rationalem, quasi in virtute et radice dicimus esse *
7 d.12-0823 10
d.12-0823 et discursu, ut multo maior perfectio est esse potentiam rationalem
8 d.12-0432 2
d.12-0432 percipit rationem convenientis, separando illam ab omnibus aliis *
20
20
RATIONALI
1 d.9-1540 9
d.9-1540 1 In hac quaestione specialiter loquitur de anima rationali et de
2 d.10-0144 5
d.10-0144 appetitu sensitibo sensibilia prosequimur, rationali supernaturalia et
3 d.10-0173 9
d.10-0173 intellectivae deservit. Et ita etiam appetitus sensitivus deservit rationali, ut
4 d.14-0109 9
d.14-0109 persona, tamen quia subsistens est in partiali natura rationali, ideo
5 d.14-0254 4
d.14-0254 proprium est creaturae rationali; ergo posset mutare locum, alias perpetuo
6 d.14-1202 4
d.14-1202 suas; animae vero rationali non sic contingit. Potius enim unio ad *
RATIONALIS
1 d.9-1408 8
d.9-1408 modo. Nullus enim format proprium conceptum animae rationalis,
2 d.9-2943 6
d.9-2943 et conservare in nobis dignitatem rationalis naturae. De hoc habitu et
3 d.10-0116 6
d.10-0116 3 Appetitus alius sensitivus, alius rationalis. Secunda *
4 d.10-0120 7
d.10-0120 ita duplex est appetitus: sensitivus et rationalis, materialis et
21
21
5 d.10-0331 5
d.10-0331 si non sit res rationalis, volo illi bonum vel quia ad me attinet vel quia
6 d.11-0454 3
d.11-0454 actus partis rationalis. In ea enim sola potest esse admiratio, quia solum
7 d.11-0627 7
d.11-0627 Et confirmatur, nam appetitus sensitivus est rationalis per
8 d.12-0009 2
d.12-0009 animae rationalis ut sic, atque adeo esse potentiam spiritualem, quae *
9 d.12-0362 1
d.12-0362 rationalis est, quod prorsum nulli alio animali conveniat; ergo signum est *
10 d.12-0598 9
d.12-0598 1 Haec quaestio ultima est de potentiis animae rationalis, nam
11 d.12-0677 4
d.12-0677 quod intellectivus seu rationalis sit, quod principaliter ab intellectu *
12 d.12-0683 6
d.12-0683 Unde etiam confirmatur, nam potentia rationalis per *
13 d.12-0685 3
d.12-0685 participationem est rationalis, ut est voluntas, quae est potentia caeca
14 d.14-0106 1
d.14-0106 rationalis naturae integrae, scilicet individua substantia, tum quia
15 d.14-0409 10
d.14-0409 loquitur de anima secundum naturam suam. Et non videtur rationalis
22
22
16 d.14-0756 5
d.14-0756 1 Quia anima, cum rationalis sit, ex natura sua est etiam *
17 d.12-0678 7
d.12-0678 habet, nam voluntas non est potentia rationalis nisi per
RATIONALIUM
1 d.11-0453 5
d.11-0453 facultatum naturalium, vitalium et rationalium. Est enim admiratio *
RATIONE
1 d.8-0042 2
d.8-0042 Alia ratione probat Aristoteles, De somno et vigilia, cap 1, dari
2 d.8-0167 4
d.8-0167 apprehendere rem sub ratione convenientis et disconvenientis, quae
3 d.8-0168 4
d.8-0168 communiter dicitur sub ratione insensata.
4 d.8-0172 1
d.8-0172 ratione convenientis et disconvenientis, et ideo illa potentia *
5 d.8-0183 1
d.8-0183 ratione dirigitur.
6 d.8-0188 7
d.8-0188 obiectorum. Cognoscit enim brutum rem sub ratione convenientis vel *
7 d.8-0250 8
d.8-0250 sufficienti fundamento loquitur, nam, ut videbimus, qua ratione *
8 d.8-0269 9
d.8-0269 practice iudicat esse fugiendum, etc. quia cognoscit sub ratione *
23
23
9 d.8-0296 3
d.8-0296 Et consimili ratione sexta opinio addit sextam propter *
10 d.8-0364 8
d.8-0364 factum est in illo tempore in phantasia, ratione cuius sit magis disposita
11 d.8-0405 3
d.8-0405 rem sub ratione insensata, debet etiam cognoscere illam sub ratione
12 d.8-0405 10
d.8-0405 rem sub ratione insensata, debet etiam cognoscere illam sub ratione
13 d.8-0407 9
d.8-0407 nam potentia cognoscens lupum ut inimicum, non alia ratione id *
14 d.8-0412 3
d.8-0412 cognoscere sub ratione sensata; ergo potentia cognoscens sub ratione *
15 d.8-0412 9
d.8-0412 cognoscere sub ratione sensata; ergo potentia cognoscens sub ratione *
16 d.8-0423 7
d.8-0423 3 arguitur, nam cognoscere rem sub ratione convenientis
17 d.8-0424 6
d.8-0424 vel disconvenientis est cognoscere sub ratione insensata; sed phantasia
18 d.8-0425 3
d.8-0425 cognoscit sub ratione convenientis et disconvenientis; ergo cognoscit
19 d.8-0426 2
d.8-0426 sub ratione insensata; ergo non distinguitur ab aestimativa. Ultima
24
24
20 d.8-0431 7
d.8-0431 appetitus autem non movetur, nisi a ratione convenientis et *
21 d.8-0458 10
d.8-0458 eadem numero est cum potentia sentiendi, sed essentia et ratione *
22 d.8-0514 1
d.8-0514 ratione, secundum quod ad diversos actus comparatur, et *
23 d.8-0564 9
d.8-0564 est necessarius sensus internus qui haec iudicet. Qua ratione concludit
24 d.8-0583 7
d.8-0583 habent hunc sensum perfectum, tam in ratione memoriae quam in *
25 d.8-0584 1
d.8-0584 ratione aestimativae et sensus communis, immo habent quamdam *
26 d.9-0026 1
d.9-0026 ratione; sensus autem esse rerum materialium potest cognoscere, non
27 d.9-0281 5
d.9-0281 Et ita esse constat ratione, nam si intellectus species omnium
28 d.9-0486 4
d.9-0486 Confirmantur haec omnia ratione desumpta ex D
29 d.9-0490 4
d.9-0490 constare potest et ratione, quia instrumentum non potest elevari ad *
30 d.9-0557 3
d.9-0557 Arguitur, 2, ratione, nam si phantasma nullam efficientiam
25
25
31 d.9-0569 11
d.9-0569 13 Ad loca D Thomae respondetur quod loquitur late de ratione
32 d.9-0704 2
d.9-0704 Et ratione arguitur:
33 d.9-0736 10
d.9-0736 cogitativa et praedicatum in intellectu, omnino est alienum a ratione, nam
34 d.9-0944 2
d.9-0944 Et ratione patet, nam haec est vis intellectus supra sensum,
35 d.9-1042 11
d.9-1042 cuius speciem prius recipit, nam cur non?, ut inductione et ratione
36 d.9-1192 5
d.9-1192 in illa natura considerat, ratione cuius respicit illa natura plura
37 d.9-1221 10
d.9-1221 de illa abstractione agere; quod etiam logico incumbit, ea ratione qua
38 d.9-1371 10
d.9-1371 quia non cadunt sub cognitione alicuius sensus; ergo eadem ratione
39 d.9-1475 2
d.9-1475 Et ratione probatur, nam accidens habet intrinsecum *
40 d.9-1480 8
d.9-1480 positus, videtur impossibilis, nam cognoscere substantiam sub ratione
41 d.9-1481 5
d.9-1481 substantis est cognoscere sub ratione relativa; sed omne relativum *
26
26
42 d.9-1590 8
d.9-1590 omnes spirituales, ideo etiam infima est in ratione intellectiva. Tamen
43 d.9-1759 3
d.9-1759 sub communi ratione substantiae incorporeae, et ut plurimum
44 d.9-1761 5
d.9-1761 hunc angelum concipiam sub ratione motoris huius caeli, quo modo
45 d.9-1762 4
d.9-1762 Gabrielem concipimus sub ratione nuntii Incarnationis dominicae;
46 d.9-1763 3
d.9-1763 Michaelem sub ratione ducis, etc, et alium sub ratione custodis. Et
47 d.9-1763 9
d.9-1763 Michaelem sub ratione ducis, etc, et alium sub ratione custodis. Et
48 d.9-1897 9
d.9-1897 inter intelligibile et intellectum requiritur certa proportio in ratione entis,
49 d.9-1898 7
d.9-1898 sed satis est quod proportionentur in ratione obiecti et potentiae. Quod
50 d.9-1991 2
d.9-1991 illa ratione non posset haberi necessaria concomitantia inter *
51 d.9-2003 3
d.9-2003 potentiarum animae, ratione cuius habent hanc necessariam *
52 d.9-2129 4
d.9-2129 6 Et probatur ratione Aristotelis, hic, cap 5, nam cum
27
27
53 d.9-2149 5
d.9-2149 7 Sed dices illa ratione non posse concludi intellectum
54 d.9-2168 7
d.9-2168 enim credendum est ipsum plus sua ratione probare quam asserit.
55 d.9-2273 8
d.9-2273 idem intelligendum est de possibili, tamen diversa ratione.
56 d.9-2303 9
d.9-2303 manifestatio veritatis”; et 2 Contra Gentes, cap 78, ratione 3, ait *
57 d.9-2337 2
d.9-2337 Et ratione arguitur, quia potentia quae ordinatur ad
58 d.9-2356 6
d.9-2356 secundum quid tantum, es scilicet ratione qua agens est.
59 d.9-2579 9
d.9-2579 id non faciant, nam hoc non est de ratione omnium actuum *
60 d.9-2697 8
d.9-2697 circa factibile. Unde prudentiam vocat habitum cum ratione activum,
61 d.9-2698 5
d.9-2698 artem vero habitum cum ratione factivum. Idem habet 1 Magnorum
62 d.9-2733 2
d.9-2733 utraque ratione perficere.
63 d.9-2783 9
d.9-2783 obiecti, ut de sensibus exterioribus vidimus. Et maiori ratione habet
28
28
64 d.9-2786 2
d.9-2786 Et ratione etiam patet, nam superfluum est multiplicare
65 d.9-2807 10
d.9-2807 cognoscit, ut dictum est. Nec est cur sit de ratione perfectae memoriae
66 d.10-0112 8
d.10-0112 oritur in illis pondus aliquod seu appetitus, ratione cuius moventur.
67 d.10-0186 9
d.10-0186 3 In damnatis, qui volunt aliquid ea sola ratione, quia contra
68 d.10-0189 4
d.10-0189 expetere malum sub ratione mali.
69 d.10-0202 5
d.10-0202 ferri in malum sub ratione mali, amando illud quamvis specialiter *
70 d.10-0213 3
d.10-0213 malum sub ratione boni; et lib 8, cap 2, ait “amabile quidem *
71 d.10-0225 2
d.10-0225 sub ratione mali, quia semper est ad perfectionem suppositi, sed *
72 d.10-0227 10
d.10-0227 modo, ergo impossibile est quod feratur in malum sub ratione mali,
73 d.10-0235 9
d.10-0235 potest esse ad malum, sed ad bonum sub ratione boni. De voluntate
74 d.10-0239 5
d.10-0239 semper ergo procedit sub ratione boni. Unde ortum est illud:
29
29
75 d.10-0246 9
d.10-0246 malo delectatur; ergo non potest illud appetere sub ratione mali.
76 d.10-0263 9
d.10-0263 potentiam appetitivam habere pro obiecto bonum sub absoluta ratione
77 d.10-0275 4
d.10-0275 induens illud sub ratione vindictae quam sumit de Deo; et quia in hoc
78 d.10-0282 9
d.10-0282 ad experiendam suam libertatem, non appeteret illud sub ratione mali,
79 d.10-0283 4
d.10-0283 sed sub aliqua ratione boni, scilicet inquantum velle illud auget
80 d.10-0289 5
d.10-0289 appetunt non esse sub ratione boni, scilicet tamquam conducens ad *
81 d.10-0307 7
d.10-0307 possibilia possunt appeti, quia apprehenduntur sub ratione boni, tamen
82 d.10-0320 2
d.10-0320 Et ratione explicatur, nam quod appetitur vel est bonum *
83 d.10-0369 3
d.10-0369 effective sub ratione apprehensi. Alii apprehensionem ipsam. Caietanus
84 d.10-0428 6
d.10-0428 partialia agentia, hoc, primo, sine ratione fingitur, quia cum ipse
85 d.10-0491 3
d.10-0491 appetibilis, eadem ratione posset dici de intellectu et aliis potentiis, quod se
30
30
86 d.10-0585 6
d.10-0585 productam, mihi non probatur: sine ratione et sine necessitate ulla *
87 d.11-0093 4
d.11-0093 comprehenduntur sub una ratione adaequati obiecti et inter se sunt ita *
88 d.11-0132 10
d.11-0132 et similiter timor lupi, et tamen cognoscere filium sub ratione amici et
89 d.11-0133 3
d.11-0133 lupum sub ratione inimici ad rationem insensatam pertinet.
90 d.11-0142 8
d.11-0142 potest appeti ab illa potentia quae a ratione movetur. Neque etiam potest
91 d.11-0166 8
d.11-0166 potest apprehendi a sensu exteriori sub aliqua ratione boni, potest *
92 d.11-0179 6
d.11-0179 curandum est, tamen quia saltem ratione distingui possunt et de illis
93 d.11-0188 1
d.11-0188 ratione defensabilis.
94 d.11-0222 4
d.11-0222 perturbationes a recta ratione aversas. Ex quo colligebant non cadere in
95 d.11-0369 6
d.11-0369 intemperiem, et consequenter perciperet qualitatem, ratione cuius illa *
96 d.11-0461 4
d.11-0461 cohiberi possit, vel ratione obiecti plurimum moventis vel ex levitate *
31
31
97 d.11-0525 9
d.11-0525 ideo ratio difficultatis potest recedere ab illo, quamvis ratione bonitatis
98 d.11-0561 6
d.11-0561 quibus necessarium est scire qua ratione et modo alter alteri subordinetur.
99 d.11-0577 3
d.11-0577 voluntate, mediante ratione, et illi subicitur politice, non despotice.
100 d.11-0600 3
d.11-0600 considerando, mediante ratione, non movet autem necessitando; est
101 d.11-0610 6
d.11-0610 obedire quam infimum imperare. Et ratione huius subiectionis
102 d.11-0650 2
d.11-0650 Et ratione etiam probatur. Nam si actus appetitus sensitivi ex
103 d.11-0690 2
d.11-0690 sub ratione aliqua sensibili, tamquam propria bona ipsius appetentis.
104 d.11-0693 8
d.11-0693 ipsum, nam intellectus Deum concipit sub aliqua ratione sensibili, et
105 d.11-0695 3
d.11-0695 convenientis sub ratione sensibili vel agentis vel conservantis. Et isto modo
106 d.12-0013 1
d.12-0013 ratione tantum, quod hic multo certius est, quoniam haec potentia est *
107 d.12-0024 6
d.12-0024 debet esse res aliqua sub ratione boni; sed voluntas est potentia *
32
32
108 d.12-0069 10
d.12-0069 rationem boni, et utrumque cognoscitur ab intellectu sub propria ratione; et
109 d.12-0089 3
d.12-0089 Consentire quadam ratione commune nomen est conveniens cuicumque
110 d.12-0325 7
d.12-0325 8 Est etiam haec conclusio in ratione naturali evidens, quam *
111 d.12-0363 3
d.12-0363 convenire homini ratione illius potentiae in qua superat alia animalia.
112 d.12-0365 4
d.12-0365 libertatem, nisi inquantum ratione utitur.
113 d.12-0374 3
d.12-0374 partim in ratione, partim in voluntate consistit: in illa tamquam in
114 d.12-0383 6
d.12-0383 Quod vero haec libertas ex ratione oriatur patet, 1, quia *
115 d.12-0386 9
d.12-0386 10 Sed oportet in particulari exponere quomodo ex ratione oriatur
116 d.12-0454 10
d.12-0454 Tenet conclusio, quia libertas arbitrii sequitur ex intellectu et ratione,
117 d.12-0456 8
d.12-0456 mali et de unaquaque re iudicat qua ratione et modo eligibilis et bona
118 d.12-0458 5
d.12-0458 unumquodque bonum cognitum ea ratione et modo quo diligibile est
119 d.12-0466 2
d.12-0466 et ratione. Distinguuntur sicut intellectus et ratio, nam sicut intellectus
33
33
120 d.12-0634 4
d.12-0634 Confirmatur, nam hac ratione appetitus sensitivus est
121 d.12-0670 4
d.12-0670 1 Ex communi ratione potentiae appetitivae, quae ex potentia
122 d.12-0672 6
d.12-0672 2 id probatur ex propria ratione voluntatis, quae libera est et
123 d.12-0686 3
d.12-0686 et nisi ratione ducatur, non potest operari.
124 d.12-0721 7
d.12-0721 obiecta intellectus et voluntatis considerentur in ratione rei, fere sunt
125 d.12-0759 12
d.12-0759 habet. Et ideo quasi in se ipso speculatur res. Et hac ratione stat quod
126 d.12-0822 9
d.12-0822 libertate superet intellectum, tamen intellectus superat voluntatem in ratione
127 d.13-0100 6
d.13-0100 Confirmatur, nam motus variatur pro ratione appetitus,
128 d.13-0132 1
d.13-0132 ratione actus imperati, supra explicata.
129 d.13-0268 2
d.13-0268 Et ratione probatur, nam in brutis appetitus sensitivus est
130 d.14-0045 7
d.14-0045 homo, tamen haec subsistentia praecipue est ratione animae, quae
34
34
131 d.14-0105 6
d.14-0105 est tantum pars naturae, de ratione autem personae est quod sit
132 d.14-0107 2
d.14-0107 de ratione personae est quod sit omnino incommunicabilis, quia debet
133 d.14-0131 2
d.14-0131 Simili ratione videtur non posse moveri localiter, quia motus *
134 d.14-0738 1
d.14-0738 ratione, anima separata per essentiam suam non potest alias animas in
135 d.14-0741 8
d.14-0741 Simile est de aliis intelligentiis idque maiore ratione. Anima
136 d.14-0888 6
d.14-0888 Secunda pars probatur, quia comprehendere ratione
137 d.14-0970 2
d.14-0970 vel ratione status beatitudinis ad plenum gaudium illarum animarum
138 d.14-1130 3
d.14-1130 2 Nulla ratione probari potest esse impossibile Deo efficere
139 d.14-1288 8
d.14-1288 Et est simile: Melius esset animae semper ratione uti et *
140 d.14-1291 2
d.14-1291 Declaratur ratione: Cum enim aliquid intrinsece ordinatur ad *
141 d.14-1333 3
d.14-1333 naturalis, ea ratione qua anima cum inteligentiis convenit, tamen *
35
35
142 d.14-1357 3
d.14-1357 non uteretur ratione; deinde ut paulatim acquirat corpus in quo uti
143 d.14-1358 2
d.14-1358 possit ratione, in quo iam perfectior est, sed adhuc imperfecta et quasi
144 d.14-1425 2
d.14-1425 separata, ratione naturali ducta, non appeteret appetitu eliciti reunionem
145 d.14-1429 1
d.14-1429 ratione ducta, putaret esse impossibile reuniri per naturam, nisi forte *
RATIONEM
1 d.8-0045 2
d.8-0045 Aliam rationem adducit Albertus, 5 Summa de homine, tract 2,
2 d.8-0150 4
d.8-0150 fidem, suasionem et rationem, nam istae quattuor vel sunt idem vel
3 d.8-0227 3
d.8-0227 cogitativam, quam rationem vocant, et memoriam. Tenet Galenus, lib De
4 d.8-0231 8
d.8-0231 Sed oportet hic advertere quod Galenus per rationem *
5 d.8-0236 6
d.8-0236 sequi illum, sed forte per rationem intelligunt ipsam cogitativam.
6 d.8-0476 2
d.8-0476 cognoscens rationem convenientis et movens appetitum. Et ideo D
7 d.8-0481 2
d.8-0481 cognoscit rationem disconvenientis et movet appetitum, et comparatur
36
36
8 d.8-0581 10
d.8-0581 plura sensibilia, tamen adhuc est imperfectus, quia non habet rationem
9 d.8-0586 4
d.8-0586 5 Quod habeant rationem memoriae negari non potest, *
10 d.8-0630 2
d.8-0630 rectam rationem, ut definit 6 Ethicorum, sed ut significat iudicium
11 d.8-0635 4
d.8-0635 ad operandum secundum rationem, sed ut late significat quamdam
12 d.9-0116 3
d.9-0116 quidquid habet rationem entis; ergo.
13 d.9-0119 2
d.9-0119 propter rationem factam, scilicet quia obiectum adaequatum debet
14 d.9-0125 3
d.9-0125 unum secundum rationem formalem, sub qua debent comprehendi
15 d.9-0127 4
d.9-0127 in re aliquam rationem formalem unam; ergo ens, ut illis commune,
16 d.9-0241 3
d.9-0241 prout significat rationem quamdam abstrahentem a materia secundum
17 d.9-0376 1
d.9-0376 rationem communem non repraesentando individuas conditiones; est
18 d.9-0761 9
d.9-0761 Sed Caietanus in hac opinione singularis est, neque rationem *
37
37
19 d.9-0845 3
d.9-0845 Item, contra rationem intellectus est quod in re materiali et
20 d.9-0924 5
d.9-0924 11 Unde ad primam rationem in principio factam *
21 d.9-1117 7
d.9-1117 abstrahere species suas a phantasmatibus, propter rationem supra
22 d.9-1223 7
d.9-1223 proveniunt ab actibus intellectus, sicut considerat rationem praedicati, etc.
23 d.9-1412 2
d.9-1412 propriam rationem substantiae explicare nisi per ordinem ad *
24 d.9-1501 2
d.9-1501 Ad rationem primam respondetur quod prima cognitio *
25 d.9-1571 1
d.9-1571 rationem.
26 d.9-1852 5
d.9-1852 cognoscimus, nam intellectus, concipiens rationem entis et substantiae, conatur
27 d.9-1860 5
d.9-1860 De civitate Dei, ait rationem intellectus nostri demonstrari esse
28 d.9-1981 4
d.9-1981 D Thoma, supra, rationem reddit, quia obiectum intellectus
29 d.9-2008 2
d.9-2008 connexionis rationem quaerimus.
38
38
30 d.9-2012 7
d.9-2012 imaginatione, ut dependere videmus; nec etiam rationem reddit cur
31 d.9-2138 2
d.9-2138 Hanc rationem D Thomas, supra, optime prosequitur.
32 d.9-2155 2
d.9-2155 Respondetur rationem concludere debere esse potentiam
33 d.9-2481 8
d.9-2481 speculativus, neque finis scientis potest variare huiusmodi rationem in
34 d.9-2503 6
d.9-2503 loquendo, finis scientis non variat rationem habitus practici vel
35 d.9-2647 2
d.9-2647 Ad rationem vero dicitur quod illa sunt partialia contenta
36 d.9-2761 7
d.9-2761 discursu et labore. Et est tollere rationem scientiae habitualis, quae magna
37 d.9-2790 8
d.9-2790 4 An intellectus conservans speciem habeat propriam rationem
38 d.9-2792 3
d.9-2792 habeat propriam rationem memoriae.
39 d.9-2802 8
d.9-2802 Alii vero dicunt intellectum non habere perfectam rationem *
40 d.9-2819 2
d.9-2819 ipsam rationem temporis; ergo.
39
39
41 d.9-2875 10
d.9-2875 conclusiones colligit, et ut sic dicitur “ratio”. Unde constat rationem et *
42 d.9-2886 5
d.9-2886 “ratio inferior”. Unde constat rationem superiorem et inferiorem esse
43 d.9-2924 2
d.9-2924 unam rationem potentiae cognoscitivae. Et ideo non est par ratio.
44 d.10-0078 6
d.10-0078 Haec conclusio constat experientia, cuius rationem reddit
45 d.10-0080 5
d.10-0080 modum et iuxta diversam rationem formae sequitur diversa ratio *
46 d.10-0238 1
d.10-0238 rationem boni ad particulare, in quo apparet ratio boni, cum vere non sit;
47 d.10-0242 1
d.10-0242 rationem boni quaerimus, immo et in damnatis invenimus quod mala
48 d.10-0266 2
d.10-0266 formali rationem boni communem seu particularem. Et hoc tendunt *
49 d.10-0277 4
d.10-0277 ibi invenit aliquam rationem boni.
50 d.10-0303 2
d.10-0303 aliquam rationem mali.
51 d.10-0323 1
d.10-0323 rationem boni proprii, vel certe quia ille, cui tale bonum appeto, aliquo
40
40
52 d.10-0443 2
d.10-0443 efficiendo rationem genericam neque reliquam substantiam actus.
53 d.10-0505 6
d.10-0505 variat modum concursus, licet variet rationem rei productae.
54 d.11-0009 1
d.11-0009 rationem insurgit. Et ideo Augustinus, 12 De Trinitate, cap 13,
55 d.11-0010 7
d.11-0010 sensualitatem serpenti comparat, quia suggestione allicit rationem. Unde
56 d.11-0042 1
d.11-0042 rationem concupiscibilis.
57 d.11-0060 7
d.11-0060 vidimus, quia solus interior sensus cognoscit rationem convenientis et
58 d.11-0125 8
d.11-0125 appetitus est duplex: alius qui fertur in rationem boni sensatam, alius est
59 d.11-0126 4
d.11-0126 qui fertur in rationem boni alterius non sensatam. Quod insinuat *
60 d.11-0130 7
d.11-0130 constat, quia sensus exterior non cognoscit rationem convenientis.
61 d.11-0133 6
d.11-0133 lupum sub ratione inimici ad rationem insensatam pertinet.
62 d.11-0141 7
d.11-0141 ratio boni sumitur ex conformitate ad rationem rei. Et ideo tantum *
41
41
63 d.11-0153 6
d.11-0153 constat; contrahit ergo aliquam determinatam rationem boni; ergo
64 d.11-0185 3
d.11-0185 formaliter cognoscat rationem mediorum, sive materialiter tantum. Et ita
65 d.11-0250 6
d.11-0250 praeteritum ut sic non habet rationem boni vel mali, nisi forte absolute vel *
66 d.11-0252 10
d.11-0252 iam non esse et ideo ut sic non habet rationem mali. Bonum ergo et
67 d.11-0294 5
d.11-0294 et oppositum malum, uniuscuiusque rationem propriam distincte
68 d.11-0508 1
d.11-0508 rationem boni, inventam in ipsa passione mali, iam talis actus, cum sit
69 d.11-0529 1
d.11-0529 rationem vidimus et redditur a D Thoma, 1.2, q 23, a 3.
70 d.11-0539 2
d.11-0539 Cuius rationem Galenus, 3 De locis patientibus, cap 7, *
71 d.11-0594 1
d.11-0594 rationem boni vel mali. Et haec persuasio intellectus facit cogitativam
72 d.11-0668 3
d.11-0668 semper praeveniunt rationem et saepe etiam sunt physicae alterationes, *
73 d.11-0680 8
d.11-0680 moveri a supernaturalibus, ut supernaturalia sunt, ob rationem
42
42
74 d.12-0037 2
d.12-0037 habet rationem entis; sed voluntas est potentia universalissima; ergo.
75 d.12-0039 2
d.12-0039 secundum rationem potentiae appetitivae et in illo genere debet
76 d.12-0052 7
d.12-0052 in omni actu suo cognoscit distincte rationem veritatis in actu signato,
77 d.12-0053 4
d.12-0053 semper tamen cognoscit rationem entis in unaquaque re, et *
78 d.12-0058 1
d.12-0058 rationem cognitam. At vero voluntas ad amandum non tantum requirit
79 d.12-0061 8
d.12-0061 appetit, quod est signum voluntatem ferri in rationem boni, tamquam in *
80 d.12-0062 1
d.12-0062 rationem volitam. Et ideo, etc. Haec de obiecto voluntatis.
81 d.12-0069 1
d.12-0069 rationem boni, et utrumque cognoscitur ab intellectu sub propria ratione; et
82 d.12-0077 7
d.12-0077 esse potest: aliud quod solum habet rationem medii, quia est primum *
83 d.12-0082 7
d.12-0082 medium consideretur ut finis, habet eamdem rationem quam finis *
84 d.12-0391 11
d.12-0391 iudicandum hoc esse melius, sed potest in obiecto invenire aliquam rationem
43
43
85 d.12-0392 4
d.12-0392 boni et aliquam rationem mali; et ita voluntas potest illud amare et
86 d.12-0400 2
d.12-0400 reperit rationem boni; et non amare, in quantum habet rationem mali;
87 d.12-0400 10
d.12-0400 reperit rationem boni; et non amare, in quantum habet rationem mali;
88 d.12-0402 1
d.12-0402 rationem boni et mali].
89 d.12-0404 6
d.12-0404 bonum, in cuius amore nullam rationem mali invenerit, non possit *
90 d.12-0409 11
d.12-0409 quia non potest aliquid respuere, nisi quia in eo aliquam rationem
91 d.12-0417 3
d.12-0417 quia invenit rationem mali, ita intellectus potest non assentiri, si
92 d.12-0448 7
d.12-0448 non est necesse invenire in obiecto rationem mali, sed satis est non *
93 d.12-0449 3
d.12-0449 invenire necessariam rationem boni, ad odium vero necesse est *
94 d.12-0450 3
d.12-0450 invenire aliquam rationem mali. Et ad hoc tendit prima sententia, quae non
95 d.12-0455 8
d.12-0455 nam, ut ex dictis probatur, intellectus apprehendit rationem boni et
44
44
96 d.12-0491 2
d.12-0491 necessariam rationem boni, neque quoad specificationem, quia *
97 d.12-0606 1
d.12-0606 rationem boni; prima autem et potissima perfectio rei videtur eius *
98 d.12-0654 5
d.12-0654 existit vel existet. Quam rationem Scotus cavillatur multis; et eam
99 d.12-0659 3
d.12-0659 uniuscuiusque propriam rationem quaerit. Quod sane arguit virtutem
100 d.12-0690 3
d.12-0690 ordine ad rationem rectam; et ideo tanto voluntas est melior, quanto
101 d.12-0729 4
d.12-0729 existentiam ipsam et rationem boni; tamen haec eadem perfectiori quoddam
102 d.13-0007 1
d.13-0007 rationem motus localis, non videtur essentialis, et ideo de ipso motu, qui
103 d.13-0186 2
d.13-0186 Ad rationem vero dicitur solum appetitum non sufficere,
104 d.14-0027 4
d.14-0027 hoc habet quoddammodo rationem personae. Tamen quia non est
105 d.14-0104 2
d.14-0104 variat rationem semipersonae. Dicitur autem semipersonam, tum quia
106 d.14-0265 3
d.14-0265 Ad primam rationem dicitur quod sicut animae non
45
45
107 d.14-0622 5
d.14-0622 requisitam ut supplere possit rationem speciei intelligibilis, et hoc facit illam
108 d.14-0665 8
d.14-0665 modo intelligendi animae in corpore, ubi reddidimus rationem huius *
109 d.14-0716 9
d.14-0716 habet potest alias animas, quoad communem et essentialem rationem,
110 d.14-0722 2
d.14-0722 communem rationem, et ad hoc non indiget propriis speciebus *
111 d.14-0726 1
d.14-0726 rationem communem, per illam etiam poterit cognoscere omnia *
112 d.14-1133 7
d.14-1133 illo statu. Quin potius videtur contra rationem quod anima, in
113 d.14-1178 1
d.14-1178 rationem quam coniuncta, et res etiam materiales perfectius intelligit.
RATIONES
1 d.8-0507 4
d.8-0507 synonima, diversas saltem rationes significabunt.
2 d.8-0518 8
d.8-0518 genus actuum; partialia autem obiecta et particulares rationes actuum
3 d.8-0519 5
d.8-0519 diversorum non faciunt diversas rationes formales potentiarum; sic
4 d.8-0550 1
d.8-0550 rationes non sensatae, ut ratio disconvenientis, inimicitiae, et eodem
46
46
5 d.9-1494 3
d.9-1494 10. Et rationes factae illam vere convincunt.
6 d.9-1825 1
d.9-1825 rationes etiam supra factas; et aperte contra Aristotelem; in citatis
7 d.9-1998 5
d.9-1998 Et ideo Scotus alias rationes adinvenit:
8 d.9-2663 10
d.9-2663 duas latitudines habituum valde inter se diversas et distinctas rationes
9 d.9-2788 2
d.9-2788 Et rationes pro prima conclusione factae ostendunt species *
10 d.9-2921 10
d.9-2921 de se constitutus in actu primo. Et tandem habent rationes distinctas,
11 d.9-2922 9
d.9-2922 quarum una non est pars alterius. At vero rationes aliae, quas de
12 d.10-0267 1
d.10-0267 rationes factae.
13 d.10-0463 4
d.10-0463 9 Et istae rationes concludunt tam de actionibus liberis quam de
14 d.10-0468 2
d.10-0468 Et rationes istae procedunt tam de obiecto apprehenso quam de
15 d.11-0089 2
d.11-0089 Tandem rationes probantes hanc distinctionem non urgent, et
16 d.11-0091 7
d.11-0091 Ad primam enim dicitur quod illae rationes diversae *
47
47
17 d.11-0111 2
d.11-0111 Quocirca rationes pro secunda parte factae probabiliores
18 d.11-0123 9
d.11-0123 cognitio sensitiva est duplex, nempe cognitio rerum secundum rationes
19 d.11-0124 5
d.11-0124 sensatas et cognitio secundum rationes insensatas, ita, inquiunt, *
20 d.11-0173 3
d.11-0173 oportet singulas rationes boni et earum sufficientiam ad unguem exponere,
21 d.11-0603 10
d.11-0603 sunt motus in appetitu sensitivo quos tamen ratio, quaerens rationes
22 d.13-0117 7
d.13-0117 6 Et ex illo loco colliguntur rationes istae pro hac parte:
23 d.14-0699 1
d.14-0699 rationes factae.
24 d.14-0836 10
d.14-0836 Et probabilis est haec sententia et tribuitur Alensi. Et rationes
25 d.14-0892 6
d.14-0892 et cognoscere et penetrare omnes rationes illius. Et beati Deum *
26 d.14-1037 6
d.14-1037 Primum dictum videtur rationabile propter rationes factas *
27 d.14-1104 1
d.14-1104 rationes factae ad probandum animam cognoscere naturalia videntur
48
48
RATIONI
1 d.8-0501 7
d.8-0501 dissentiant, potuimus ex unoquoque accipere quod rationi consonum
2 d.9-1511 1
d.9-1511 rationi notiori nobis.
3 d.9-2241 8
d.9-2241 vel certe, quia aliquid rationis participat, dum rationi subditur et ab
4 d.11-0228 4
d.11-0228 appetitus sensitivi subordinatos rationi. Hic tamen late sumitur nomen
5 d.11-0609 3
d.11-0609 ut subiciatur rationi, magna est perfectio, quia melius est nobilissimo
6 d.11-0671 1
d.11-0671 rationi obediat.
7 d.11-0672 6
d.11-0672 5 Dubium an appetitum obediat rationi quae versatur circa obiecta *
8 d.11-0674 1
d.11-0674 rationi quae versatur circa obiecta supernaturalia. Videtur enim id
9 d.12-0689 1
d.12-0689 rationi conformatur, nam tota bonitas et malitia moralis sumitur ex *
10 d.12-0691 3
d.12-0691 magis est rationi subiecta, teste Aristotele, 1 Ethicorum, cap 13; *
11 d.12-0846 2
d.12-0846 obediendum rationi; ad hoc autem vicinius accedit appetitus inferior,
49
49
RATIONIBUS
1 d.9-0242 5
d.9-0242 esse, unde praescindit a rationibus materialibus; ens vero est obiectum
2 d.9-1722 7
d.9-1722 quantum ad actualem existentiam, possunt probabilissimis rationibus *
3 d.9-2864 1
d.9-2864 rationibus.
4 d.12-0433 1
d.12-0433 rationibus quibus coniungitur, et considerando quantum sit appetibilis;
5 d.12-0500 11
d.12-0500 tantum una, et ideo una bonitas potest esse admixta aliis rationibus
6 d.12-0855 7
d.12-0855 perfectiorem modum operandi. Et multae ex rationibus factis pro
7 d.14-0076 7
d.14-0076 Quod vero nullam acquirat patet eisdem rationibus. Nec enim *
RATIONIS
1 d.9-0118 5
d.9-0118 obiectum intellectus, comprehendat entia rationis. Quidam affirmant
2 d.9-0121 2
d.9-0121 entia rationis, alias cognoscendo illa non versaretur circa obiectum suum.
3 d.9-0122 5
d.9-0122 4 Tertia conclusio: Entia rationis non comprehenduntur
4 d.9-0126 10
d.9-0126 omnia circa quae versatur potentia; sed ens reale et rationis non habent
50
50
5 d.9-0130 6
d.9-0130 Et ad argumentum concedo entia rationis a nobis fingi et
6 d.9-0135 1
d.9-0135 rationis nihil sunt secundum se, nisi quaedam apparientiae entium, et
7 d.9-0898 3
d.9-0898 imperfectionem alterius rationis, nam quia intellectus noster in suo
8 d.9-1179 10
d.9-1179 abstracta; nec etiam est aliqua secunda intentio seu relatio rationis,
9 d.9-1180 3
d.9-1180 quia entia rationis non sunt, nisi dum cognoscuntur; quando autem
10 d.9-1181 7
d.9-1181 natura abstracta primo concipitur nullum ens rationis ab intellectu
11 d.9-1182 6
d.9-1182 cognoscitur; ergo tunc nullum ens rationis est a quo natura dicatur
12 d.9-1199 4
d.9-1199 innumeras fingit relationes rationis, ut relationem creatoris in Deo,
13 d.9-1225 7
d.9-1225 censetur dialecticum praecipue agere de entibus rationis, sed vere
14 d.9-1226 8
d.9-1226 proprium est metaphysici, nam metaphysici est entia rationis a
15 d.9-1237 4
d.9-1237 dicitur, quod in rationis relatione consistit, fit per actum reflexum,
51
51
16 d.9-1240 5
d.9-1240 tertio modo est ens rationis pro formali. Universale secundo modo
17 d.9-1241 6
d.9-1241 communiter etiam dici solet “ens rationis”, quia universalitas illa *
18 d.9-1243 2
d.9-1243 relatio rationis, sed ipsa natura realis ut subsistens sub directa *
19 d.9-1246 1
d.9-1246 rationis fictum ut intrinsecum rei. Universale secundo modo est
20 d.9-1304 1
d.9-1304 rationis. Nam si facta abstractione, statim natura abstracta refertur ad
21 d.9-1315 6
d.9-1315 esse. Patet consequentia, nam relatio rationis non habet aliud esse nisi
22 d.9-1317 8
d.9-1317 est cognosci. Et vere, si haec entia rationis habent esse etiam quando
23 d.9-1321 7
d.9-1321 Item, id explicatur per alias relationes rationis, nam paries
24 d.9-1327 2
d.9-1327 relationum rationis et in hoc sensu, haec secunda opinio est mihi evidens.
25 d.9-1973 6
d.9-1973 Quia laesa phantasia, laeditur usus rationis; et impedita
26 d.9-2057 1
d.9-2057 rationis. Ita D Thomas, 1 p, q 84, a 8, ad 2.
52
52
27 d.9-2142 5
d.9-2142 intelligentiae separatae est superioris rationis. Consequens autem est
28 d.9-2241 5
d.9-2241 vel certe, quia aliquid rationis participat, dum rationi subditur et ab
29 d.9-2533 9
d.9-2533 quia est motivus voluntatis, immo est primum principium rationis
30 d.9-2895 10
d.9-2895 1, ait esse in anima nostra potestates et vires rationis participes:
31 d.10-0017 7
d.10-0017 Secunda conclusio: Haec potentia in participe rationis
32 d.10-0018 6
d.10-0018 voluntas dicitur. In expertibus autem rationis cupiditas atque ira.
33 d.10-0042 5
d.10-0042 Sed haec proprie est rationis. Sed haec potest sola plura componere et
34 d.11-0058 9
d.11-0058 probatum est supra. Consequentia tenet tum a paritate rationis tum quia
35 d.11-0507 2
d.11-0507 praedominio rationis et voluntatis ira versatur in amore, propter aliquam
36 d.11-0558 1
d.11-0558 rationis.
37 d.11-0660 6
d.11-0660 libertas oritur ex aliqua indifferentia rationis, ut latius disputatione
38 d.12-0337 6
d.12-0337 hoc est quasi primum principium rationis naturalis; ergo liberi.
53
53
39 d.12-0368 9
d.12-0368 5, dicunt liberum arbitrium esse facultatem voluntatis et rationis.
40 d.12-0373 7
d.12-0373 potentiae sunt; additur tamen “voluntatis et rationis”, quia libertas
41 d.12-0395 2
d.12-0395 iudicio rationis; homo vero habet liberum arbitrium, quia agit iudicio
42 d.12-0396 1
d.12-0396 rationis, quia habet vim ad opposita.
43 d.12-0696 6
d.12-0696 nam voluntas fere est eiudem rationis, vel saltem non potest tam facile *
44 d.13-0168 11
d.13-0168 Thomas, 2 Contra Gentes, cap 35, ubi in solutione secundae rationis
45 d.13-0265 5
d.13-0265 in pueris ante usum rationis et in amentibus. Et tunc nec impedit *
46 d.14-0143 4
d.14-0143 non sit eiusdem rationis cum “ubi” corporalium, sit tamen aliquid
47 d.14-0787 4
d.14-0787 Probatur a paritate rationis: albedo imprimit speciem sui in
48 d.14-0850 1
d.14-0850 rationis.
49 d.14-1085 3
d.14-1085 sunt alterius rationis ab acquisitis. Per accidens vero infusae sunt *
54
54
50 d.14-1086 2
d.14-1086 eiusdem rationis.
51 d.14-1088 8
d.14-1088 infunduntur, sunt per se infusae et alterius rationis. Quo supposito, arguit: *
52 d.14-1096 8
d.14-1096 statum feratur, et illi infundantur species superioris rationis, excedet *
53 d.14-1127 3
d.14-1127 species eiusdem rationis cum acquisitis, quia tantum infunduntur ad
54 d.14-1289 4
d.14-1289 numquam carere usu rationis, tamen naturale est illi ut per aliquot annos
55 d.14-1432 1
d.14-1432 rationis cum eo quod antea habebat. Dico ergo quod anima separata, hoc *
RATIONUM
1 d.8-0264 2
d.8-0264 diversarum rationum diversae sunt.
2 d.8-0437 7
d.8-0437 Et praeterea negatur quod cognitio istarum rationum *
3 d.9-2831 1
d.9-2831 rationum memorari volumus, eas alligemus sensibilibus phantasmatibus.
RE
1 d.8-0003 4
d.8-0003 1 De hac re agit Aristoteles, 3 De Anima, cc 2 et 3.
55
55
2 d.8-0556 4
d.8-0556 vel speculativum de re, et tandem memoria praeteritorum, ut ex *
3 d.8-0601 11
d.8-0601 modos proprii obiecti; ita potest esse in sensu memoria de re iam
4 d.8-0631 13
d.8-0631 naturale recte agendorum, quod ita fit ac si prudentia fiat. De qua re
5 d.8-0714 8
d.8-0714 ventriculus est organum sensus interioris. De hac re late Vesalius, 7 De
6 d.9-0127 2
d.9-0127 in re aliquam rationem formalem unam; ergo ens, ut illis commune,
7 d.9-0290 5
d.9-0290 consequentes; ergo proposita qualibet re, statim haberet scientiam de
8 d.9-0321 7
d.9-0321 species omnium rerum, neqd in re
29 d.10-0590 5
d.10-0590 dicitur esse amans in re amata. Propter quod quidam philosophus dixit
30 d.11-0119 8
d.11-0119 assignandum obiectum adaequatum appetitui sensitivo. In qua re varii sunt
31 d.11-0217 3
d.11-0217 In qua re, 1, notandum est huiusmodi actus communiter
32 d.11-0230 7
d.11-0230 malam partem sumi potest. De qua re vide D Damascenum, lib 3, cap
56
56
33 d.11-0275 3
d.11-0275 Habita autem re, in illa vitaliter et affectuose quiescit, et haec
34 d.11-0447 10
d.11-0447 gaudium est causa risus, sed oportet quod sit de re iocosa et gracili,
35 d.11-0448 5
d.11-0448 nam si sit de re d.9-1242 etiam fit ab intellectu et nihil ponit in re abstracta, tamen vere non est
16 d.9-1482 9
d.9-1482 fundatur in absoluto; ergo sicut fundamentum est prius re fundata, ita
17 d.9-1684 8
d.9-1684 4 Ultimo est notandum quod in hac re diversissima est ratio
18 d.9-1706 4
d.9-1706 ubi de ea re latius agit. Et in Metaphysica patet, et solet hoc etiam
19 d.9-1937 4
d.9-1937 4 In hac re Albertus, hoc lib 3, tract 2. cap 19, tenet quod *
20 d.9-2084 3
d.9-2084 posset a re non vivente fieri, sicut productio speciei sensibilis fit a re
21 d.9-2084 13
d.9-2084 posset a re non vivente fieri, sicut productio speciei sensibilis fit a re
22 d.9-2096 3
d.9-2096 In qua re fere omnes Graeci fuerunt hallucinati, ponentes *
23 d.9-2257 13
d.9-2257 phantasia sine qua nihil etiam in hac vita intelligimus. Alia de hac re
24 d.9-2435 4
d.9-2435 veritatum, quae de re illa possunt demonstrari. At vero cognitio practica *
57
57
25 d.9-2495 5
d.9-2495 quis acquirat scientiam de re operabili, non animo operandi illam, sed
26 d.10-0057 4
d.10-0057 Utrum in omni re cognoscente sit necessaria specialis potentia ad
27 d.10-0076 3
d.10-0076 in qualibet re cognoscente specialis potentia animae per quam appetit
28 d.10-0199 10
implicatio, neque ex
32 d.9-1738 1
d.9-1738 parte Dei impotentia.
33 d.9-1785 4
d.9-1785 tum de ipsa parte divina, tum de his quae nosse cupimus, facultas
34 d.9-2062 10
d.9-2062 perfecte cognoscitur, de utraque breviter dicemus. Est ergo in parte *
seria, non causabit risum. Oportet etiam ut admiratio
36 d.11-0678 7
d.11-0678 cognosci per sensum. Sed de hac re latius, 2.2, q 24, a 1.
37 d.12-0053 8
d.12-0053 semper tamen cognoscit rationem entis in unaquaque re, et *
38 d.12-0105 10
d.12-0105 Thomam, 1.2, q 11, nam plures dicere de hac re alienum est ab hoc
39 d.12-0119 12
d.12-0119 facta tamen applicatione, sensus necessario exit in actum, et in ea re
58
58
40 d.12-0435 8
d.12-0435 voluntatis, nam sicut intellectus percipit in unaquaque re quanta sit illius
41 d.12-0456 5
d.12-0456 mali et de unaquaque re iudicat qua ratione et modo eligibilis et bona
42 d.12-0465 10
d.12-0465 etiam probatur quod voluntas et liberum arbitrium sunt idem re
43 d.12-0520 7
d.12-0520 supernaturales, salva illius libertate. De qua re theologi multa dicunt,
44 d.12-0554 4
d.12-0554 nostrae. De qua re 1.2, q 9, a 5. Sed non est hic locus ad tractandum *
45 d.12-0703 2
d.12-0703 tali re.
46 d.14-0119 8
d.14-0119 Cui respondetur quod corrumpitur homo, et in re tantum
47 d.14-0398 3
d.14-0398 In hac re fere omnes conveniunt in hoc quod anima separata non
48 d.14-0671 9
d.14-0671 cognitio sui est prima operatio naturalis in unaquaque re spirituali. Nunc
49 d.14-0862 3
d.14-0862 in qualibet re dimanat propria illius species.
50 d.14-1435 5
d.14-1435 bonum et in ea re magis perdere quam acquirere, quia licet acquireret
59
59
REALE
1 d.9-0126 8
d.9-0126 omnia circa quae versatur potentia; sed ens reale et rationis non habent
2 d.9-0140 10
d.9-0140 etiam in proposito. Ergo obiectum intellectus est verum ens reale et
3 d.9-0364 7
d.9-0364 intellectus agentis; ergo per illam aliquid reale agit; ergo vel in *
4 d.9-0463 3
d.9-0463 utrumque est reale et utriusque debet dari causa efficiens; intellectus autem
5 d.9-1239 8
d.9-1239 27 Unde universale primo modo est ens reale. Universale *
6 d.9-1245 4
d.9-1245 modo est quid reale intrinsecum rei. Universale tertio modo est quid
7 d.9-1247 2
d.9-1247 quid reale extrinsece denominans rem.
8 d.9-1318 8
d.9-1318 cognoscuntur, illud esse non potest esse nisi reale, nam non est dare
9 d.9-1319 7
d.9-1319 medium inter esse fictum et esse reale; fictum enim non est nisi dum
REALEM
1 d.9-0371 3
d.9-0371 habet actionem realem circa illud, non potest eius repraesentatio *
60
60
2 d.9-1303 9
d.9-1303 et hoc negare est ignorare differentiam inter relationem realem et
3 d.11-0047 1
d.11-0047 realem inter has potentias.
4 d.11-0112 7
d.11-0112 sunt et forte antiqui noluerunt distinctionem realem ponere, sed
5 d.11-0120 3
d.11-0120 qui distinctionem realem ponunt inter irascibilem et concupiscibilem,
REALI
1 d.14-0820 4
d.14-0820 assimilative in esse reali vel intentionali.
REALIA
1 d.9-0131 10
d.9-0131 cognosci aliquo modo, tamen semper per ordinem ad entia realia, ut
REALIBUS
1 d.9-1227 1
d.9-1227 realibus distinguere et illorum entitatem investigare; dialectici vero id
REALIS
1 d.8-0746 9
d.8-0746 passioni illius cooperatur, et ita ex imaginatione provenit realis effectus in
2 d.9-0363 7
d.9-0363 Praeterea, illa illuminatio phantasmatis est actio realis *
61
61
3 d.9-1243 6
d.9-1243 relatio rationis, sed ipsa natura realis ut subsistens sub directa *
4 d.9-1311 3
d.9-1311 relatio erit realis, vel ad species abstractas etiam ab *
5 d.14-0120 2
d.14-0120 destruitur realis unio inter animam et corpus.
REALITER
1 d.8-0338 7
d.8-0338 communem et phantasiam non esse potentias realiter distinctas. Et
2 d.8-0399 6
d.8-0399 et memoriam non esse potentias realiter a phantasia distinctas.
3 d.8-0442 6
d.8-0442 videtur sensum interiorem tantum esse realiter unum.
4 d.8-0506 1
d.8-0506 realiter. Nam videntur distingui, nam diversa nomina, et non *
5 d.8-0513 5
d.8-0513 interior est una potentia realiter et formaliter, solum quod distinguitur
6 d.8-0525 7
d.8-0525 Item, si illo modo essent potentiae realiter distinguendae, non
7 d.9-0355 7
d.9-0355 phantasmati, et an sit ipsum phantasma realiter mutatum. Neutrum enim dici
8 d.9-0358 1
d.9-0358 realiter; ergo nullo modo illuminat. Quomodo enim potest intelligi quod
62
62
9 d.9-1175 1
d.9-1175 realiter in ipsa natura et cognoscitur ab intellectu directa cognitione,
10 d.9-1178 1
d.9-1178 realiter in ipsa natura, quia, ut diximus, natura realiter non est
11 d.9-1178 9
d.9-1178 realiter in ipsa natura, quia, ut diximus, natura realiter non est
12 d.9-1209 1
d.9-1209 realiter.
13 d.9-1305 4
d.9-1305 inferiora, certe refertur realiter.
14 d.9-1306 4
d.9-1306 Probo, nam vel realiter refertur vel fingitur referri; tunc autem
15 d.9-1308 10
d.9-1308 inferiora, ut ex supra dictis patet; ergo si refertur, realiter refertur.
16 d.9-2358 2
d.9-2358 distinguantur realiter, nam dicta omnia de his potentiis videntur id supponere. Et
17 d.9-2362 8
d.9-2362 diversissimi. Principium enim agendi et patiendi sunt realiter
18 d.9-2397 5
d.9-2397 inconveniens, si est potentia realiter distincta; erit ergo virtus eiusdem *
19 d.9-2401 6
d.9-2401 Sed an dato non distingui realiter, distinguantur saltem formaliter?
63
63
20 d.9-2614 3
d.9-2614 tantum et realiter et formaliter.
21 d.9-2638 2
d.9-2638 distinguuntur realiter; ergo.
22 d.9-2914 7
d.9-2914 distinguuntur formaliter, semel dato non distinguuntur realiter.
23 d.10-0147 2
d.10-0147 entitates realiter distinctas inter se et ab anima, non enim ad *
24 d.10-0576 7
d.10-0576 produci aliquid, et insinuant illud esse realiter distinctum ab actu, *
25 d.10-0584 9
d.10-0584 autem in appetitu qualitatem, per actionem ab illa realiter distinctam,
26 d.11-0070 2
d.11-0070 distingui realiter. Antecedens probatur. quia irascibilis versatur circa
27 d.11-0178 7
d.11-0178 quia nos non ponimus istas potentias realiter distinctas, non multum
28 d.11-0313 1
d.11-0313 realiter nocet corpori et sensui tactus.
29 d.12-0195 6
d.12-0195 tamen potest an sit distincta realiter ab intellectu necne, nam multi
30 d.12-0200 8
d.12-0200 Tamen nos cum D Thoma opinamur distingui realiter. Quod
64
64
31 d.12-0202 2
d.12-0202 distingui realiter ab essentia, probabilius multo est distingui etiam
32 d.12-0464 8
d.12-0464 12. An voluntas et liberum arbitrium distinguantur realiter. Ex quibus
33 d.14-0630 4
d.14-0630 suo intellectui coniunctissima realiter, tamen intelligibiliter non est
REBUS
1 d.8-0173 5
d.8-0173 aestimativa dicitur, quia a rebus ipsis aliud aestimat quam in rebus *
2 d.8-0173 11
d.8-0173 aestimativa dicitur, quia a rebus ipsis aliud aestimat quam in rebus *
3 d.9-0255 8
d.9-0255 animam ex natura sua esse similem omnibus rebus cognitis atque adeo
4 d.9-0258 5
d.9-0258 sit aliquo modo similis rebus secundum convenientiam genericam aut
5 d.9-0691 3
d.9-0691 Utrum in rebus materialibus cognoscat intellectus noster singularia.
6 d.9-1165 4
d.9-1165 intellectu concipitur, in rebus ipsis invenitur, et a parte rei habet *
7 d.9-1215 10
d.9-1215 dici metaphysica, quia a metaphysico consideratur, et quia in rebus *
8 d.9-1222 8
d.9-1222 opera intellectus considerat et denominationes quae in rebus
65
65
9 d.9-1253 10
d.9-1253 Anima, tx 8, ubi dicit intellectum facere universalitatem in rebus.
10 d.9-1256 6
d.9-1256 movetur ad ultimam perfectionem a rebus universalibus; movetur autem
11 d.9-1281 3
d.9-1281 habebat in rebus, negari non potest, sive illa universalitas vocetur
12 d.9-1284 5
d.9-1284 idea hominis esset in rebus subsistens abstracta ab individuis, procul
13 d.9-1288 4
d.9-1288 non habet in rebus.
14 d.9-1291 10
d.9-1291 multis; ergo est tunc universalis alio modo quam in rebus.
15 d.9-1293 1
d.9-1293 rebus et ille modus non est modus singularitatis, sed potius est modus
16 d.9-1339 6
d.9-1339 intellectus agentis, de aliis vero rebus, quae per se sensibiles non sunt,
17 d.9-1423 7
d.9-1423 aliae res sensibiles; et in aliis rebus non magis sentitur subiectum *
18 d.9-1427 1
d.9-1427 rebus sensibilibus acquiritur illa species vel formatur talis conceptus,
19 d.9-1459 1
d.9-1459 rebus.
66
66
20 d.9-2056 1
d.9-2056 rebus revelatis, nam dum homo dormit non habet liberum iudicium
21 d.9-2279 3
d.9-2279 proprie in rebus spiritualibus invenitur. Intellectus ergo agens dicitur *
22 d.9-2293 4
d.9-2293 manifestans veritatem in rebus, et iudicium ferens de illis.
23 d.9-2359 11
d.9-2359 certe D Thomas et Aristoteles de his loquuntur quasi de rebus *
24 d.9-2892 10
d.9-2892 videtur quasi a “metiendo” dicta. Metitur enim veritatem in rebus, et
25 d.11-0073 7
d.11-0073 ait quod pugnae animalium sunt de rebus concupiscibilibus, scilicet
26 d.12-0173 8
d.12-0173 naturale ab interiori movente procedens, ut in rebus agendis saepe
27 d.12-0279 8
d.12-0279 esse de solo titulo”, et figmentum in rebus.
28 d.12-0354 3
d.12-0354 libere uti rebus suis; et in hoc dominio actionum suarum consistit quod
29 d.12-0694 5
d.12-0694 5 arguitur. Nam in rebus intellectualibus differentia perfectionis
30 d.13-0003 7
d.13-0003 Motus localis, absolute sumptus, communis est rebus animatis
67
67
31 d.14-0142 2
d.14-0142 spiritualibus rebus, ideo quaeritur quid hoc in illis significet. Quod licet
32 d.14-0426 9
d.14-0426 q 2, tenet animas separatas recipere species a rebus per
33 d.14-0440 7
d.14-0440 se patet, nec potest determinari a rebus extrinsecis; a phantasmate
34 d.14-0446 5
d.14-0446 modus quo determinetur a rebus prout in se sunt. Nec conversio
35 d.14-0656 11
d.14-0656 sensibus a quibus dependet in operari, ut patet in aliis rebus, nam licet
36 d.14-0682 8
d.14-0682 infundere. Et similiter loquendum est de aliis rebus. Anima ergo per *
37 d.14-0776 4
d.14-0776 Adde quod a rebus sensibilibus ad intelligibilia ascendendo
38 d.14-0917 6
d.14-0917 Quid anima separata cognoscat in rebus materialibus et quomodo.
39 d.14-0957 7
d.14-0957 species; has vero non potest a rebus desumere, ut supra probatum
40 d.14-0964 4
d.14-0964 hominibus nec aliis rebus materialibus uti; et ideo per se loquendo non
41 d.14-0991 7
d.14-0991 species defert nec potest illas a rebus desumere nec est cur a Deo
68
68
42 d.14-1054 10
d.14-1054 naturalium per infusionem a substantiis separatis et non a rebus acceptas.
43 d.14-1281 1
d.14-1281 rebus inseparabiliter, non ut perfectiones earum, sed potius ut *
RECEDANT
1 d.11-0290 9
d.11-0290 pondus quo tendant in bonum et aliud quo recedant a malo. At vero
RECEDERE
1 d.11-0522 11
d.11-0522 absolute, et ad bonum tantum ferri potest et a malo recedere. Et ideo in
2 d.11-0525 5
d.11-0525 ideo ratio difficultatis potest recedere ab illo, quamvis ratione bonitatis
RECEPERUNT
1 d.14-0822 1
d.14-0822 receperunt totam suam perfectionem a principio et omnes species *
RECEPTACULIS
1 d.14-0275 9
d.14-0275 regulariter ex lege Dei non exeunt a suis receptaculis, vel quia invite *
RECEPTIO
1 d.9-2064 1
d.9-2064 receptio, nempe productio speciei et actus, et utriusque receptio; et utraque
2 d.9-2064 9
d.9-2064 receptio, nempe productio speciei et actus, et utriusque receptio; et utraque
69
69
RECEPTIONE
1 d.9-0286 8
d.9-0286 in tali operatione penderet, nam si in receptione specierum ab illis non
2 d.9-1912 5
d.9-1912 dependere a sensibus in receptione specierum, ut supra ostensum
RECEPTIONEM
1 d.9-0610 6
d.9-0610 intellectus agentis circa phantasmata praecedit receptionem intellectus
2 d.9-2050 6
d.9-2050 recipiendas species, quantum ad solam receptionem, propter duo:
RECEPTIVA
1 d.9-2067 5
d.9-2067 Est autem eadem potentia receptiva speciei et elicitiva et *
2 d.9-2068 1
d.9-2068 receptiva actus intelligendi, et haec potentia dicitur intellectus possibilis,
3 d.9-2369 4
d.9-2369 cognoscitiva solum est receptiva specierum et operativa per illas, non *
RECEPTIVUM
1 d.8-0387 7
d.8-0387 quod in materialibus idem potest esse receptivum et conservativum,
RECESSU
1 d.11-0523 10
d.11-0523 illius actibus non potest dari contrarietas in accessu et recessu ad idem
70
70
RECESSUM
1 d.11-0518 3
d.11-0518 accessum et recessum ad idem obiectum, ut inter spem et *
RECIPERE
1 d.8-0062 5
d.8-0062 secundum illius diversas partes recipere species diversorum sensibilium.
2 d.8-0342 2
d.8-0342 debet recipere species illius; ergo vel recipit illas in praesentia obiecti, vel
3 d.9-0150 8
d.9-0150 Tenet consequentia, nam istarum tantum rerum potest recipere species
4 d.9-1715 2
d.9-1715 causa recipere, alias non esset prima.
5 d.9-1751 6
d.9-1751 necessariam existentiam, sed illam debeant recipere ex libera Dei
6 d.9-2072 6
d.9-2072 quia eius munus non est recipere, sed tantum agere, ideo ab actione *
7 d.9-2861 7
d.9-2861 in hac materia sciendum intellectum nostrum recipere varias *
8 d.9-2867 5
d.9-2867 potens est haec omnia recipere, et ut sic dicitur “intellectus possibilis”.
9 d.14-0426 6
d.14-0426 q 2, tenet animas separatas recipere species a rebus per
71
71
10 d.14-0536 8
d.14-0536 constituatur in actu primo; ergo debet prius recipere speciem sui.
11 d.14-0958 5
d.14-0958 est; deberet ergo illas recipere a Deo. Non videtur autem necessarium
RECIPERET
1 d.9-1417 2
d.9-1417 intellectus reciperet propriam speciem substantiae materialis actione *
2 d.10-0416 3
d.10-0416 oiecto actum reciperet, quod improbatum est habere; ergo modus
RECIPI
1 d.8-0065 5
d.8-0065 1 Quia supponit species recipi in organo, et non in
2 d.8-0589 10
d.8-0589 laesus fuit; et brutum cognoscit locum in quem solet recipi.
3 d.9-0434 1
d.9-0434 recipi in materiali, vel est materiale et redit eadem difficultas.
4 d.10-0352 2
d.10-0352 apprehenso, recipi vero in potentia appetitiva, quam mere passivam esse
5 d.10-0355 4
d.10-0355 appetitiva mere activa, recipi vero ab alia potentia appetitiva, quam
RECIPIANT
1 d.14-0823 9
d.14-0823 intelligibiles, et ideo non est cur iterum illas recipiant.
72
72
RECIPIANTUR
1 d.8-0070 5
d.8-0070 quod diversae species semper recipiantur in diversis partibus.
RECIPIAT
1 d.8-0076 11
d.8-0076 iudicat, nisi cognoscendo; non potest autem cognoscere, nisi in se recipiat
2 d.9-2860 6
d.9-2860 7 An intellectus noster plures recipiat denominationes. Ultimo loco est
3 d.14-0402 12
d.14-0402 nostra est forma corporis, et ideo ex natura sua habet quod recipiat
4 d.14-0497 2
d.14-0497 illo recipiat complementum necessarium.
RECIPIATUR
1 d.13-0164 7
d.13-0164 imperfectus, fere nullam dispositionem requirit ut recipiatur in *
RECIPIENDAS
1 d.9-2045 1
d.9-2045 recipiendas impressiones specierum a substantiis separatis et
2 d.9-2050 1
d.9-2050 recipiendas species, quantum ad solam receptionem, propter duo:
3 d.9-2353 2
d.9-2353 ad recipiendas species et agens habet virtutem ad efficiendas illas, ut
73
73
RECIPIENDI
1 d.9-2378 8
d.9-2378 actibus spiritualibus est necessarium principium agendi et recipiendi
RECIPIENDO
1 d.9-0007 9
d.9-0007 sicut sentire fit patiendo, ita intelligere fit aliquid recipiendo.
2 d.14-0467 1
d.14-0467 recipiendo species per infusionem a substantiis separatis, quae sunt
RECIPIENS
1 d.9-2196 9
d.9-2196 nempe quia non concurrit ad intelligendum, ut potentia recipiens, sed
RECIPIES
1 d.12-0311 2
d.12-0311 egeris, recipies? Sin autem male, statim in foribus peccatum tuum
RECIPIT
1 d.8-0072 3
d.8-0072 communis non recipit in se species sensibilium, sed iudicat de ante se
2 d.8-0160 3
d.8-0160 sensibilium externorum recipit et conservat, et per illas operatur in *
3 d.8-0342 7
d.8-0342 debet recipere species illius; ergo vel recipit illas in praesentia obiecti, vel
74
74
4 d.8-0351 10
d.8-0351 immo necessario exibit, quia in illo instanti in quo recipit species est
5 d.9-0066 4
d.9-0066 formas in se recipit, vel in intellectu vel in sensu.
6 d.9-0266 8
d.9-0266 debent esse spirituales, cum intellectus, qui eas recipit, spiritualis sit.
7 d.9-0408 1
d.9-0408 recipit ad speciem intelligibilem efficiendam. Et per hanc unionem
8 d.9-0635 11
d.9-0635 Gentes, cap 62, rat 3, inquit quod intellectus patitur et recipit species
9 d.9-0680 5
d.9-0680 quia sicut per artem recipit materia formam, ad quam erat in potentia,
10 d.9-0681 4
d.9-0681 ita intellectus possibilis recipit ab agente species ad quas erat in
11 d.9-1042 4
d.9-1042 cuius speciem prius recipit, nam cur non?, ut inductione et ratione
12 d.9-1431 4
d.9-1431 videtur: quod primo recipit speciem spiritualem repraesentantem rem *
13 d.9-1470 3
d.9-1470 speciem primo recipit; sed prius recipit speciem accidentis, nam recipit
14 d.9-1470 6
d.9-1470 speciem primo recipit; sed prius recipit speciem accidentis, nam recipit
75
75
15 d.9-1470 10
d.9-1470 speciem primo recipit; sed prius recipit speciem accidentis, nam recipit
16 d.9-1913 8
d.9-1913 est. Quaestio tamen manet an postquam intellectus recipit species,
17 d.9-2016 5
d.9-2016 nam intellectus nunc non recipit species, nisi dum actu operatur
18 d.9-2328 1
d.9-2328 recipit. In secundo vero ait intellectum agentem esse principium illius
19 d.9-2868 5
d.9-2868 Haec autem potentia primo recipit species rerum vel habitus, et sic
20 d.9-2900 10
d.9-2900 in evidentibus et in probabilibus, et ut sic diversas recipit
21 d.10-0451 12
d.10-0451 Item, res ab illo fit effective in tali specie, a quo recipit *
22 d.14-0498 10
d.14-0498 Dices: Si hoc est naturale, ergo etiam anima damnati recipit
23 d.14-0505 5
d.14-0505 2 respondetur quod forte recipit illas. Quod si ita est, illud erit
24 d.14-0785 5
d.14-0785 dici quod anima separata recipit illas species ab ipsis substantiis *
25 d.14-0875 7
d.14-0875 cognoscere, ut supra dictum est. Sed recipit species angelorum, ut D
76
76
26 d.14-0987 5
d.14-0987 sed anima separata non recipit.
RECIPITUR
1 d.9-0503 1
d.9-0503 recipitur; species autem intelligibilis non recipitur in phantasmate, sed in
2 d.9-0503 6
d.9-0503 recipitur; species autem intelligibilis non recipitur in phantasmate, sed in
3 d.9-0507 7
d.9-0507 agens operatur circa subiectum in quo recipitur eius actio; actio autem
4 d.9-0508 3
d.9-0508 intellectus agentis recipitur in possibili, non in phantasmate; dicitur
5 d.10-0359 9
d.10-0359 debet effective fieri ab ipsa potentia in qua recipitur.
RECIPIUNT
1 d.9-2388 2
d.9-2388 obiectis recipiunt; intellectus autem noster et ex natura sua speciebus
2 d.14-0986 7
d.14-0986 sensibus autem impedit distantia localis, quia recipiunt species ab obiecto;
RECIPIUNTUR
1 d.8-0390 6
d.8-0390 Item, species ipsae non tantum recipiuntur in organo, sed in
2 d.9-2789 9
d.9-2789 intelligibiles in illa potentia conservari in qua primo recipiuntur.
77
77
3 d.14-0300 1
d.14-0300 recipiuntur sine dependentia a corpore. Aliae vero omnes destruuntur,
RECORDAMUR
1 d.9-2757 5
d.9-2757 Et patet experientia, nam recordamur actuum praeteritorum,
RECORDARETUR
1 d.9-2772 3
d.9-2772 separata non recordaretur eorum quae gessit in corpore.
RECORDATUR
1 d.9-0049 1
d.9-0049 recordatur, quia est impatibilis; intellectus autem passivus corrumpitur,
2 d.9-1617 4
d.9-1617 Item, transacto actu, recordatur intellectus se intellexisse hoc
3 d.9-2226 3
d.9-2226 tamen non recordatur, quia est impassibilis; intellectus autem
4 d.9-2236 8
d.9-2236 Haec autem pars, quando est separata non recordatur, eo scilicet modo
5 d.14-0990 1
d.14-0990 recordatur, tamen effectuum qui veniunt post decessum illius nec
RECTA
1 d.9-0918 1
d.9-0918 recta et curva, tamen sicut haec diverso modo se habet, ita intellectus
78
78
2 d.11-0222 3
d.11-0222 perturbationes a recta ratione aversas. Ex quo colligebant non cadere in
3 d.12-0134 10
d.12-0134 ad unum primum et intrinsecum movens omnes alias, ut recta sit
4 d.12-0836 11
d.12-0836 voluntate, tamen hoc est inquantum conformatur suae regulae, quae est recta
RECTAM
1 d.8-0630 1
d.8-0630 rectam rationem, ut definit 6 Ethicorum, sed ut significat iudicium
2 d.9-2514 5
d.9-2514 Alii addunt requiri voluntatem rectam.
3 d.9-2678 3
d.9-2678 hominem ad rectam operationem in illo genere.
4 d.12-0690 4
d.12-0690 ordine ad rationem rectam; et ideo tanto voluntas est melior, quanto
RECTE
1 d.8-0320 4
d.8-0320 in hac materia recte procedunt, nempe ad eas actiones esse *
2 d.8-0631 2
d.8-0631 naturale recte agendorum, quod ita fit ac si prudentia fiat. De qua re
3 d.9-0510 9
d.9-0510 intellectui agenti ad efficiendas species intelligibiles. Quae opinio recte
4 d.9-1326 8
d.9-1326 Et hoc ita est in praesenti. Quocirca, recte intellecta natura *
79
79
5 d.9-1755 2
d.9-1755 intellectus recte dispositus convincitur.
6 d.9-2464 2
d.9-2464 ut recte Caietanus notavit, 1 p, q 14, a 16.
7 d.9-2677 5
d.9-2677 proprio genere illa operatio recte fiat, ut ars pingendi vel scribendi dirigit
8 d.11-0067 9
d.11-0067 inter se connexi et ordinati ut non possint recte separari et diversis
9 d.11-0643 2
d.11-0643 et recte vivitur”; idem De duabus animabus contra Manichaeos, cap 10, et
10 d.13-0183 2
d.13-0183 et recte debet exire in actum. Ideo appetitus communiter ponitur ut
RECTITUDINEM
1 d.9-2422 1
d.9-2422 rectitudinem et defectum. Aliae vero fiunt necessario, quae non sunt in *
2 d.9-2673 10
d.9-2673 quod habitus practicus ille dicitur qui ponit modum et rectitudinem in
3 d.9-2676 5
d.9-2676 quantum ad facultatem et rectitudinem naturalem, id est, quod in *
4 d.9-2683 8
d.9-2683 actus concomitantes illam, nam haec tendit ad rectitudinem
5 d.9-2706 6
d.9-2706 agibile simpliciter, dirigendo bonitatem et rectitudinem simpliciter
80
80
RECTITUDO
1 d.9-2679 2
d.9-2679 Prima rectitudo operationis est rectitudo ad bonum simpliciter,
2 d.9-2679 5
d.9-2679 Prima rectitudo operationis est rectitudo ad bonum simpliciter,
3 d.9-2680 9
d.9-2680 quia est bonum hominis, ut homo est. Secunda rectitudo est ad
4 d.9-2682 7
d.9-2682 ut talis vel talis artifex. Prima rectitudo pertinet ad prudentiam et
5 d.9-2687 9
d.9-2687 erraverit quam si volens, quia in prudentia requiritur rectitudo
6 d.12-0743 11
d.12-0743 homo, cap 1: “Perversus ordo est velle amare, ut intelligas; rectitudo
7 d.12-0828 9
d.12-0828 licet applicatio ad operandum sit a libertate, tamen rectitudo in illa *
RECTO
1 d.9-2206 8
d.9-2206 substantiam, non ponitur absolute, ut sit in recto, sed additur
RECTUM
1 d.9-2933 5
d.9-2933 pervenimus, dicitur “sapientia” vel “rectum iudicium”. Cum vero res
81
81
RECTUS
1 d.9-0453 4
d.9-0453 Ultimo arguitur, quia rectus ordo naturae postulat ut ad *
2 d.14-0781 5
d.14-0781 uniri; qui non est rectus ordo: intelligit ergo substantias
RECUPERABUNT
1 d.14-1473 8
d.14-1473 certo sciunt quod suo tempore propria corpora recuperabunt, in
REDDERE
1 d.11-0540 2
d.11-0540 videtur reddere, quia est nigri coloris, nam sicut tenebrae exteriores *
REDDIDIMUS
1 d.14-0665 7
d.14-0665 modo intelligendi animae in corpore, ubi reddidimus rationem huius *
1 d.8-0723 2
d.8-0723 diversas reddit causas, nulla tamen certa est.
2 d.9-1600 1
d.9-1600 reddit, et falsa aliqua admiscet, ut est illud quod intellectus noster non
3 d.9-1981 5
d.9-1981 D Thoma, supra, rationem reddit, quia obiectum intellectus
82
82
4 d.9-2012 8
d.9-2012 imaginatione, ut dependere videmus; nec etiam rationem reddit cur
5 d.10-0078 7
d.10-0078 Haec conclusio constat experientia, cuius rationem reddit
6 d.12-0630 7
d.12-0630 4 arguitur, nam voluntas est quae reddit totum hominem *
7 d.12-0834 4
d.12-0834 beatus et voluntas reddit hominem bonum dispositive in via, quia est
REDDITUR
1 d.9-1980 6
d.9-1980 Tamen ratio a priori difficile redditur.
2 d.11-0529 4
d.11-0529 rationem vidimus et redditur a D Thoma, 1.2, q 23, a 3.
3 d.14-1255 1
d.14-1255 redditur imperfectior in substantia sua, quin potius explicat perfectionem
REDDUNTUR
1 d.13-0082 8
d.13-0082 membris est exequens motum, per quam membra redduntur habilia
REDEUNT
1 d.8-0618 3
d.8-0618 apes etiam redeunt ad flores quos semel degustarunt. Et ideo certum
83
83
REDIT
1 d.9-0434 8
d.9-0434 recipi in materiali, vel est materiale et redit eadem difficultas.
2 d.9-0868 7
d.9-0868 integra collectio accidentium illius. Sed tunc redit quaestio de *
REDUCENDAS
1 d.9-2459 5
d.9-2459 considerat passiones animae, ut reducendas ad mediocritatem per
REDUCERE
1 d.10-0485 4
d.10-0485 potentia in actum reducere”, quae iam saepe explicata est et solutum *
REDUCI
1 d.8-0321 7
d.8-0321 multiplicandos sensus internos, quae non possunt reduci ad aliam potentiam,
2 d.9-0575 5
d.9-0575 phantasmatis potest ad hanc reduci, nam licet non sit actio libera, est
3 d.14-0527 3
d.14-0527 in actum reduci possit; ergo naturaliter loquendo anima potest se isto
REDUCIT
1 d.10-0507 1
d.10-0507 reducit omnes causas moventes ad primum appetibile, et reductio *
84
84
REDUCTIO
1 d.10-0507 9
d.10-0507 reducit omnes causas moventes ad primum appetibile, et reductio *
2 d.12-0133 6
d.12-0133 numeravimus. Et isto modo fit reductio omnium potentiarum humanarum
REDUCUNTUR
1 d.9-2461 8
d.9-2461 6 Ultima tandem differentia, ad quam omnes reducuntur, est
2 d.11-0248 2
d.11-0248 appetente, reducuntur tamen ad tres, nam illa vel respiciuntur absolute
REDUNDAT
1 d.9-2020 5
d.9-2020 intellectum; et ideo laesio redundat in intellectum. Perfectio etiam
REDUNDET
1 d.9-2013 3
d.9-2013 laesio unius redundet in aliam.
REFERAT
1 d.14-0998 6
d.14-0998 quod anima, quae postea discessit, referat illi aliqua quae hic gesta
REFERATUR
1 d.9-0139 3
d.9-0139 ordinetur vel referatur, sicut in habitibus saepius diximus, et in sensibus
2 d.9-1116 1
d.9-1116 referatur ad speciem, est operatio intellectus agentis, qui dicitur
85
85
3 d.9-1118 4
d.9-1118 dictam. Si vero referatur ad naturam repreaesentatam, communiter
4 d.9-2052 7
d.9-2052 2 Ut illa impressio specierum non referatur ad ea quae *
REFERENDA
1 d.9-2209 6
d.9-2209 quandoque non intelligit, non sunt referenda ad intellectum agentem,
2 d.9-2211 6
d.9-2211 “omnia fierei”, sed dicendum quod referenda sunt ad scientiam in
REFERENS
1 d.14-0375 7
d.14-0375 Alii dicunt quod loquitur ironice, quasi referens et irridens ea
REFERRENTUR
1 d.9-1325 8
d.9-1325 actualiter et refert, nam si ante hoc referrentur, a parte rei referrentur.
2 d.9-1325 12
d.9-1325 actualiter et refert, nam si ante hoc referrentur, a parte rei referrentur.
REFERRI
1 d.9-1114 10
d.9-1114 quomodo fiat. Constat enim ex dictis quod abstractio potest referri
2 d.9-1306 8
d.9-1306 Probo, nam vel realiter refertur vel fingitur referri; tunc autem
86
86
3 d.9-1307 3
d.9-1307 non fingitur referri, quia hoc non fingitur, nisi dum comparatur ad *
4 d.11-0191 6
d.11-0191 et finis, qui non possunt referri ad diversas potentias.
REFERT
1 d.8-0644 1
d.8-0644 refert apes, cum dormiunt, ab una vigilante summo mane excitari;
2 d.9-0310 3
d.9-0310 Narbonensem, ut refert Picus Mirandula in suis Conclusionibus. Et *
3 d.9-0781 7
d.9-0781 qualitatem potest repraesentari materialis res, quid refert quod in
4 d.9-0783 3
d.9-0783 Dices: Hoc refert, quod cum repraesentatur in *
5 d.9-1325 3
d.9-1325 actualiter et refert, nam si ante hoc referrentur, a parte rei referrentur.
6 d.9-1806 3
d.9-1806 Avempace, quos refert Commentator; et, quod mirum est, etiam
7 d.9-1829 3
d.9-1829 Scotus, ut refert Andraeas, 2 Metaphysicae, q 3, ait substantias *
8 d.9-2102 7
d.9-2102 tenent arabes: Avicenna et alii, quos refert Albertus, hic, tract 2, cap
9 d.9-2961 1
d.9-2961 refert et optime declarat.
87
87
10 d.10-0349 5
d.10-0349 2 Prima opinio, quam refert Scotus, in 2, d 25, tribuitur *
11 d.11-0029 12
d.11-0029 veritate, q 15, a 3. Idem tenuit Pythagoras et Plato, quos refert *
12 d.11-0299 1
d.11-0299 refert D Thomas, Aegidius, tx 42. Hoc enim impossibile est.
13 d.11-0422 4
d.11-0422 Confirmatur, 1, nam refert Aristoteles, 3 De partibus, cap
14 d.12-0326 6
d.12-0326 assecutus est Epictetus, qui, ut refert Eugubinus, cap 16, dicit: “...
15 d.14-0172 6
d.14-0172 D Gregorius, 4 Dialogorum, ubi refert multas animas aparuisse et
16 d.14-1185 7
d.14-1185 infusas, quod est probabile et non refert ad propositum, haec
17 d.14-1419 9
d.14-1419 vero sit reunio et non prima unio nihil refert ad appetitum naturalem;
REFERTUR
1 d.9-0805 7
d.9-0805 illo colloquio divitis cum Abraham, quod refertur in Evangelio. *
2 d.9-1304 9
d.9-1304 rationis. Nam si facta abstractione, statim natura abstracta refertur ad
3 d.9-1305 3
d.9-1305 inferiora, certe refertur realiter.
88
88
4 d.9-1306 5
d.9-1306 Probo, nam vel realiter refertur vel fingitur referri; tunc autem
5 d.9-1308 9
d.9-1308 inferiora, ut ex supra dictis patet; ergo si refertur, realiter refertur.
6 d.9-1308 11
d.9-1308 inferiora, ut ex supra dictis patet; ergo si refertur, realiter refertur.
7 d.9-1310 1
d.9-1310 refertur, ad quae refertur? Vel ad species a parte rei existentes, et sic
8 d.9-1310 4
d.9-1310 refertur, ad quae refertur? Vel ad species a parte rei existentes, et sic
9 d.9-1323 6
d.9-1323 denominatur creator; tamen paries neque refertur relatione visi neque
REFLECTENDI
1 d.9-1188 7
d.9-1188 naturam ipsam, tamen quia virtutem habet reflectendi, non sistit in
REFLECTIT
1 d.9-0836 3
d.9-0836 in universali, reflectit ad phantasma ipsum a quo res universalis
REFLEXE
1 d.9-0726 6
d.9-0726 opinatur singularia non directe, sed reflexe tantum cognosci, id est, non
89
89
REFLEXIONE
1 d.9-0828 4
d.9-0828 singularia materialia absque reflexione ulla.
REFLEXIONEM
1 d.9-0826 7
d.9-0826 quibus singulare cognosci a nobis per reflexionem.
2 d.9-0832 5
d.9-0832 asserentium tantum cognosci per reflexionem:
3 d.9-0876 2
d.9-0876 facere reflexionem illam, descendendo a natura universali ad *
REFLEXIONES
1 d.9-0873 5
d.9-0873 9 Praeterea, contra has reflexiones sunt argumenta
REFLEXO
1 d.9-0915 8
d.9-0915 quod singulare cognoscitur ab intellectu actu quasi reflexo. Sed hic *
REFLEXUM
1 d.9-1237 10
d.9-1237 dicitur, quod in rationis relatione consistit, fit per actum reflexum,
REFRENAT
1 d.10-0176 8
d.10-0176 tamquam illi maxime connaturalia. Voluntas vero hunc refrenat et dirigit.
90
90
2 d.11-0604 4
d.11-0604 et persuadens appetitum, refrenat, semper tamen consulendo et
REFRIGERARI
1 d.14-0348 5
d.14-0348 illi tribuuntur, ut sentire, refrigerari, est figurata locutio ad
REGANT
1 d.13-0288 1
d.13-0288 regant inferiora per media, si tamen media non repugnent, sed debite
REGEM
1 d.11-0569 10
d.11-0569 modus subiectionis civilis et politicae, qualis est civis ad regem. Civis
REGENDO
1 d.11-0605 2
d.11-0605 politice regendo.
REGIS
1 d.12-0328 8
d.12-0328 cuncta adversa perferamus [...]. Sed quod erat regis boni et veri *
2 d.12-0582 3
d.12-0582 nam “cor regis in manu Dei est, et quocumque voluerit vertet illud.”
REGIT
1 d.12-0626 6
d.12-0626 Confirmatur, nam voluntas est quae regit intellectum et
91
91
2 d.12-0827 5
d.12-0827 potius intellectus est qui regit voluntatem et totum hominem, nam
REGITUR
1 d.9-0407 8
d.9-0407 phantasma ab ipso intellectu agenti movetur et regitur, et virtutem
2 d.11-0625 5
d.11-0625 loqueretur de illo prout regitur a voluntate, etiam diceret peccatum *
REGNATURUM
1 d.9-2882 5
d.9-2882 Christi inferamus peccatum non regnaturum in nobis. Quod dicit
REGNET
1 d.11-0647 3
d.11-0647 Pauli: “Non regnet peccatum in vestro mortali corpore”; et
REGULA
1 d.9-2488 10
d.9-2488 scientis, per accidens est, neque mutat naturam illius, sicut regula semper
2 d.9-2709 5
d.9-2709 directiva operationum humanarum et regula earum.
3 d.12-0687 6
d.12-0687 4 arguitur, nam intellectus est regula omnium operationum
REGULAE
1 d.12-0836 8
d.12-0836 voluntate, tamen hoc est inquantum conformatur suae regulae, quae est recta
92
92
REGULANDO
1 d.9-2427 2
d.9-2427 illas regulando illas et constituendo in illis optimum modum quo fiant.
2 d.9-2431 7
d.9-2431 versatur intellectus circa aliquam operationem hominis, regulando illam et
3 d.9-2885 8
d.9-2885 aut cognoscendo illas aut per illas actiones regulando, et ut sic dicitur
REGULANDUM
1 d.9-2489 7
d.9-2489 manet, quamvis ea non utatur ad regulandum.
2 d.9-2524 4
d.9-2524 movendum appetitum et regulandum actum illius, est practicus, at
REGULARE
1 d.9-2437 3
d.9-2437 dirigere et regulare illam. Quod intelligendum est quando operatio
REGULARITER
1 d.14-0275 1
d.14-0275 regulariter ex lege Dei non exeunt a suis receptaculis, vel quia invite *
REGULATUR
1 d.9-2590 7
d.9-2590 praxis vero dicitur illa operatio quae regulatur et ordinatur per
REI
1 d.8-0563 8
d.8-0563 exterior non iudicat de convenientia et disconvenientia rei, et ideo
93
93
2 d.8-0604 9
d.8-0604 eum; ex quo saepe provenit quod habens memoriam rei non habet
3 d.9-0024 6
d.9-0024 Nona: Intellectus potest cognoscere quidditatem rei absolute et
4 d.9-0098 4
d.9-0098 humani esse quidditatem rei materialis. Ita 1 p, q 12, a 4; et q 84, a 7; q
5 d.9-0271 2
d.9-0271 Cuius rei difficultas facile solvetur in opinione Platonis, qui in
6 d.9-0340 3
d.9-0340 phantasmate quidditas rei materialis sine conditionibus individualibus; unde
7 d.9-0374 4
d.9-0374 ergo semper est rei singularis.
8 d.9-0454 2
d.9-0454 productionem rei alicuius ordinis destinetur virtus eiusdem vel superioris
9 d.9-0472 9
d.9-0472 phantasmatis, nam phantasma, inquit, facit ut species sit rei *
10 d.9-0705 9
d.9-0705 1 Nam intellectus noster non habet propriam speciem rei *
11 d.9-0727 8
d.9-0727 cognosci per propriam speciem, sed per speciem rei universalis, facta
12 d.9-0755 6
d.9-0755 intellectum non formare proprium conceptum rei singularis, sed tantum
94
94
13 d.9-0769 2
d.9-0769 repraesentativam rei singularis ut sic; ergo talis species potest fieri ab *
14 d.9-0773 10
d.9-0773 1 Nam potest dari species expressa et proprius conceptus rei
15 d.9-0793 3
d.9-0793 speciem propriam rei singularis, ut patet in intellectu angeli; ergo
16 d.9-0823 9
d.9-0823 per speciem; ergo si non habet propriam speciem rei singularis, ergo
17 d.9-0929 11
d.9-0929 singulare, debet esse spiritualis, cum quo stat quod sit repraesentativa rei
18 d.9-0952 6
d.9-0952 propriam speciem repraesentantem conditiones individuantes rei; sed
19 d.9-0992 9
d.9-0992 ergo intellectus agens in principio tantum producit speciem rei *
20 d.9-1008 6
d.9-1008 diximus quod ad primam conceptionem rei universalis non est *
21 d.9-1010 3
d.9-1010 prima conceptione rei universalis, dubium esse potest an ex vi
22 d.9-1020 4
d.9-1020 intellectus formavit conceptum rei universalis, postea facile concipit
23 d.9-1025 2
d.9-1025 specie rei compositae, tamen postea manet in illa; ergo simile erit in
95
95
24 d.9-1040 4
d.9-1040 intellectui imprimitur est rei singularis; ergo quod prius concipitur est *
25 d.9-1077 3
d.9-1077 vero penetrant rei quidditatem; cognoscere autem universalia est *
26 d.9-1128 6
d.9-1128 Formalis est illa qua uniuscuiusque rei propria ratio concipitur,
27 d.9-1131 2
d.9-1131 uniuscuiusque rei essentiam consideremus, et haec formalis abstractio *
28 d.9-1165 10
d.9-1165 intellectu concipitur, in rebus ipsis invenitur, et a parte rei habet *
29 d.9-1168 11
d.9-1168 sed cognoscitur ab intellectu; haec autem universalis natura a parte rei
30 d.9-1203 6
d.9-1203 Prima est quae a parte rei dicitur universalis.
31 d.9-1218 10
d.9-1218 metaphysicum pertinet inquirere an natura abstracta sit a parte rei
32 d.9-1245 6
d.9-1245 modo est quid reale intrinsecum rei. Universale tertio modo est quid
33 d.9-1246 5
d.9-1246 rationis fictum ut intrinsecum rei. Universale secundo modo est
34 d.9-1267 6
d.9-1267 intellectus format intentiones, attribuens eas rei intellectae, secundum
96
96
35 d.9-1310 10
d.9-1310 refertur, ad quae refertur? Vel ad species a parte rei existentes, et sic
36 d.9-1325 11
d.9-1325 actualiter et refert, nam si ante hoc referrentur, a parte rei referrentur.
37 d.9-1353 3
d.9-1353 sensibilia accidentia rei, sed etiam aliquo modo subiectum illorum *
38 d.9-1377 5
d.9-1377 Explicatur: Proprius conceptus alicuius rei potest dici
39 d.9-1379 4
d.9-1379 Uno modo ut rei illi conveniat quod non aliis; et dicitur *
40 d.9-1390 6
d.9-1390 Et probatur, nam si alicuius rei materialis non sensatae *
41 d.9-1469 4
d.9-1469 substantiae, nam illius rei prius format conceptum intellectus noster, cuius
42 d.9-1524 6
d.9-1524 perfectione enim operationis colligitur perfectio rei. Et hic est modus usitatus
43 d.9-1668 6
d.9-1668 tantum posse esse. Quidditas etiam rei dupliciter potest *
44 d.9-1681 1
d.9-1681 rei vel per effectum proprium rei, qui a sola illa fieri potest.
45 d.9-1681 6
d.9-1681 rei vel per effectum proprium rei, qui a sola illa fieri potest.
97
97
46 d.9-1737 5
d.9-1737 Item, neque ex parte rei potest inveniri implicatio, neque ex
47 d.9-1982 4
d.9-1982 nostri est quidditas rei materialis; haec autem non potest ab intellectu
48 d.9-1984 8
d.9-1984 per iuvamen sensus; et ideo ad perfectam rei cognitionem necessaria
49 d.9-1993 9
d.9-1993 habetur quod intellectus indiget iuvamine sensus ad perfectam rei *
50 d.9-2093 2
d.9-2093 quid rei illarum, supersunt aliqua dubia.
51 d.9-2760 7
d.9-2760 et falsum, quia saepe species alicuius rei est acquisita multu
52 d.10-0445 5
d.10-0445 aliquid efficiat ultimam differentiam rei et non gradus superiores. Ista
53 d.10-0446 6
d.10-0446 enim omnia sunt una unitas rei et qui physice causat entitatem rei, *
54 d.10-0446 12
d.10-0446 enim omnia sunt una unitas rei et qui physice causat entitatem rei, *
55 d.10-0505 7
d.10-0505 variat modum concursus, licet variet rationem rei productae.
56 d.11-0141 8
d.11-0141 ratio boni sumitur ex conformitate ad rationem rei. Et ideo tantum *
98
98
57 d.11-0279 5
d.11-0279 ex amore et possessione rei, et non esse verum actum elicitum ab
58 d.11-0351 3
d.11-0351 proprio sensibili rei causantis divisionem, ut cognita, v.g, acutie *
59 d.11-0354 6
d.11-0354 Item, transacto contactu gladii vel rei dividentis, sentitur *
60 d.11-0392 7
d.11-0392 explicari. Et haec est potissima huius rei probatio, scilicet a sufficienti
61 d.12-0059 2
d.12-0059 cognitionem rei, ut res est, sed etiam cognitionem obiecti secundum
62 d.12-0589 10
d.12-0589 tribuatur. At vero necessitas est ab extrinseco, et ideo rei, quae ex natura
63 d.12-0606 8
d.12-0606 rationem boni; prima autem et potissima perfectio rei videtur eius *
64 d.12-0611 9
d.12-0611 existentiam, nam existentia est prima et potissima perfectio rei.
65 d.12-0651 9
d.12-0651 suum sub abstractione ab existentia, considerando scilicet nudam rei
66 d.12-0716 2
d.12-0716 immaterialitatem rei cognoscentis, nam per hanc virtutem res
67 d.12-0721 8
d.12-0721 obiecta intellectus et voluntatis considerentur in ratione rei, fere sunt
68 d.12-0755 11
d.12-0755 amatam a modo quo cognoscitur et amatur, nam ex parte rei cognitae, et
99
99
69 d.12-0756 2
d.12-0756 similiter rei amatae, voluntas non amat nisi rem cognitam ab *
70 d.14-0734 7
d.14-0734 cognoscitur per speciem abstractam a phantasmate rei singularis, in qua
71 d.14-0891 8
d.14-0891 comprehensionem vero necesse est cognoscere omnes proprietates rei,
72 d.14-0950 8
d.14-0950 4 Secunda conclusio sit: Loquendo ex natura rei, anima
73 d.14-0992 4
d.14-0992 infundantur ex natura rei loquendo, quia illarum cognitio non est necessaria
74 d.14-1000 7
d.14-1000 6 Dixi in conclusione “ex natura rei”, id est, seclusa gubernatione
75 d.14-1282 8
d.14-1282 imperfectiones et miseriae quae sequuntur ex imperfectione rei, ut naturale est
76 d.14-1336 8
d.14-1336 Magis enim naturalia sunt absolute quae conveniunt rei secundum
77 d.14-1343 1
d.14-1343 rei cui est naturale, secus si ab extrinseco impediatur. Sic est in *
REICIENDO
1 d.10-0257 8
d.10-0257 inclinando se in illud; circa malum autem reiciendo illud. Et quia hic
100
100
REICIENDUM
1 d.11-0485 3
d.11-0485 imminet et reiciendum est et vincendum: aut appetitus accenditur et
REIECIMUS
1 d.8-0710 1
d.8-0710 reiecimus; sed addit ulterius etiam deservire ut in illis elaborentur
REIPUBLICAE
1 d.12-0343 5
d.12-0343 arbitrii est destruere ordinem reipublicae, religionis et pietatis.
RELATIO
1 d.9-1179 9
d.9-1179 abstracta; nec etiam est aliqua secunda intentio seu relatio rationis,
2 d.9-1243 1
d.9-1243 relatio rationis, sed ipsa natura realis ut subsistens sub directa *
3 d.9-1311 1
d.9-1311 relatio erit realis, vel ad species abstractas etiam ab *
4 d.9-1314 2
d.9-1314 aliqua relatio universalitatis; ergo nec consurgit talis relatio nec habet
5 d.9-1314 8
d.9-1314 aliqua relatio universalitatis; ergo nec consurgit talis relatio nec habet
6 d.9-1315 5
d.9-1315 esse. Patet consequentia, nam relatio rationis non habet aliud esse nisi
101
101
RELATIONE
1 d.9-1237 5
d.9-1237 dicitur, quod in rationis relatione consistit, fit per actum reflexum,
2 d.9-1323 7
d.9-1323 denominatur creator; tamen paries neque refertur relatione visi neque
3 d.9-1324 2
d.9-1324 Deus relatione creatoris, nisi quando intellectus ea comparat
RELATIONEM
1 d.9-1199 6
d.9-1199 innumeras fingit relationes rationis, ut relationem creatoris in Deo,
2 d.9-1200 1
d.9-1200 relationem visi in pariete. Et idem fit in praesenti.
3 d.9-1301 1
d.9-1301 relationem universalitatis fieri per abstractionem, sine dubio est falsa,
4 d.9-1303 8
d.9-1303 et hoc negare est ignorare differentiam inter relationem realem et
5 d.14-0223 3
d.14-0223 Et per relationem id intelligitur, nam anima, quae est in limbo,
RELATIONES
1 d.9-1199 3
d.9-1199 innumeras fingit relationes rationis, ut relationem creatoris in Deo,
2 d.9-1321 6
d.9-1321 Item, id explicatur per alias relationes rationis, nam paries
102
102
RELATIONIS
1 d.9-1207 4
d.9-1207 Tertia est universalitas relationis, quae est quasi applicatio
RELATIONUM
1 d.9-1327 1
d.9-1327 relationum rationis et in hoc sensu, haec secunda opinio est mihi evidens.
RELATIVA
1 d.9-1481 6
d.9-1481 substantis est cognoscere sub ratione relativa; sed omne relativum *
RELATIVI
1 d.9-1483 9
d.9-1483 debet prius substantia concipi sub conceptu absoluti quam relativi.
RELATIVUM
1 d.9-1481 9
d.9-1481 substantis est cognoscere sub ratione relativa; sed omne relativum *
RELICTA
1 d.12-0601 5
d.12-0601 sensitivis tractari possit, tamen relicta in hunc locum est, quoniam in
RELIGIONE
1 d.11-0644 5
d.11-0644 De vera et falsa religione, cap 14, et Sermone 43, De verbis Domini;
RELIGIONIS
1 d.12-0343 6
d.12-0343 arbitrii est destruere ordinem reipublicae, religionis et pietatis.
103
103
RELINQUANTUR
1 d.14-0284 1
d.14-0284 relinquantur. Hic enim tantum disputamus quae in animabus specialem *
2 d.14-0908 2
d.14-0908 quaestiones relinquantur in materiam de angelis.
RELINQUENS
1 d.12-0526 2
d.12-0526 sed relinquens illam ut se determinet ad quam partem voluerit et ad
RELINQUIT
1 d.9-2133 5
d.9-2133 aliquam operationem et illam relinquit sine virtutibus requisitis; sed
RELINQUITUR
1 d.9-0470 6
d.9-0470 quod “effectus”, vel species intelligibilis, “relinquitur in intellectu
RELIQUA
1 d.9-2737 8
d.9-2737 1 In hac quaestione superest ut explicemus reliqua quae ad *
2 d.10-0008 8
d.10-0008 quantum de his Aristoteles egit indistincte in reliqua parte 3 De
3 d.12-0710 7
d.12-0710 voluntas; ergo. Antecedens primum probatur, quia reliqua nota
104
104
4 d.14-0041 1
d.14-0041 reliqua viventia, quod in aliis eorum animae non subsistunt, sed sunt *
RELIQUAE
1 d.14-0298 4
d.14-0298 in organo corporeo, reliquae vero omnes subiectantur in corpore; ergo
RELIQUAM
1 d.10-0010 4
d.10-0010 2 Et ideo reliquam doctrinam ab illo traditam breviter
2 d.10-0443 5
d.10-0443 efficiendo rationem genericam neque reliquam substantiam actus.
3 d.12-0330 10
d.12-0330 inseruit et posuit in nobis nec ullam vim esse reliquam voluit, quae *
RELIQUAS
1 d.11-0546 4
d.11-0546 iram excitat et reliquas passiones sanguineas. Pituita vero potius
RELIQUERIT
1 d.9-1659 1
d.9-1659 reliquerit, hic, tx 36; et in lib 12 Metaphysicae, illas investigat. Idem D
RELIQUIMUS
1 d.10-0484 1
d.10-0484 reliquimus, fundabantur in illa maxima, quod “idem non potest se de *
105
105
RELIQUIS
1 d.8-0099 2
d.8-0099 a reliquis, et primo separat illam a sensibus, et per sensus, externi *
2 d.12-0603 2
d.12-0603 adaptari reliquis.
RELUCENS
1 d.9-0345 1
d.9-0345 relucens universaliter sub lumine intellectus agentis.
RELUCET
1 d.12-0698 1
d.12-0698 relucet in modo cognoscendi, nam unus altiori modo et per
RELUCTATUR
1 d.14-1460 5
d.14-1460 sensitivo, qui maxime morti reluctatur, quia tunc perit.
REM
1 d.8-0167 2
d.8-0167 apprehendere rem sub ratione convenientis et disconvenientis, quae
2 d.8-0188 5
d.8-0188 obiectorum. Cognoscit enim brutum rem sub ratione convenientis vel *
3 d.8-0370 10
d.8-0370 praesentes sensui. Consequens autem est falsum, nam licet subito rem *
4 d.8-0375 8
d.8-0375 experientia docet, nam si imaginamur circa eamdem rem, quam *
106
106
5 d.8-0405 1
d.8-0405 rem sub ratione insensata, debet etiam cognoscere illam sub ratione
6 d.8-0423 5
d.8-0423 3 arguitur, nam cognoscere rem sub ratione convenientis
7 d.8-0590 9
d.8-0590 Idem etiam patet, nam moventur determinato motu ad rem
8 d.9-0215 3
d.9-0215 angelicus habet rem spiritualem et praecipue propriam essentiam ut
9 d.9-0216 6
d.9-0216 proportionatum obiectum, noster vero habet rem materialem. Divinus
10 d.9-0455 8
d.9-0455 ordinis; ergo contra ordinem naturae est dicere rem materialem assumi
11 d.9-0456 3
d.9-0456 ad efficiendam rem spiritualem.
12 d.9-0458 2
d.9-0458 efficiat rem spiritualem, mediante materiali, quam quod efficiat illam *
13 d.9-0481 4
d.9-0481 efficiat aliquo modo rem spiritualem educendo illam de potentia subiecti
14 d.9-0492 8
d.9-0492 materialis ex se nihil potest agere circa rem spiritualem, neque habere
15 d.9-0538 9
d.9-0538 cognoscit aliquid, per virtutem suam spiritualem quasi depingit rem illam
107
107
16 d.9-0956 8
d.9-0956 cognoscit universale, id facit per speciem repraesentantem rem singularem.
17 d.9-1102 8
d.9-1102 Ad secundum respondetur quod tunc visus videt rem *
18 d.9-1103 6
d.9-1103 singularem et determinatam, nempe hanc rem coloratam, etc; illa autem
19 d.9-1132 5
d.9-1132 distinctionem aliquam supponit inter rem abstractam et illam a qua
20 d.9-1196 3
d.9-1196 quando invenit rem aliquam denominatam ab aliquo extrinseco, ad
21 d.9-1247 5
d.9-1247 quid reale extrinsece denominans rem.
22 d.9-1346 2
d.9-1346 eamdem rem et eodem modo repraesentat species intelligibilis facta
23 d.9-1419 11
d.9-1419 potest; ergo. Maior patet, quia cum species sit ratio concipiendi rem,
24 d.9-1431 8
d.9-1431 videtur: quod primo recipit speciem spiritualem repraesentantem rem *
25 d.9-1463 7
d.9-1463 Item, quia postea intellectus facilius concipit rem; ergo manet
26 d.9-1667 8
d.9-1667 ad aptitudinem, nam valde diversum est cognoscere rem actu esse vel
108
108
27 d.9-1883 9
d.9-1883 intellectus noster est finitus; ergo non potest cognoscere rem infinitam;
28 d.9-2132 9
d.9-2132 Natura enim non deficit in necessariis neque ordinat rem ad exercendam
29 d.9-2158 11
d.9-2158 exercendas. Quae non habet instantiam, neque quae adducuntur sunt ad rem,
30 d.9-2197 10
d.9-2197 ut agens. Unde substantia ibi non significat in rigore rem de *
31 d.9-2280 3
d.9-2280 lumen manifestans rem intellectui in actu primo, inquantum producit
32 d.9-2391 4
d.9-2391 cognoscit per phantasiam rem aliquam, dimanat ab ipso intellectu species
33 d.9-2392 2
d.9-2392 repraesentans rem illam. Unde haec efficientia potius est per modum
34 d.9-2428 7
d.9-2428 Quandocumque ergo intellectus noster versatur circa rem *
35 d.9-2433 10
d.9-2433 cognitio speculativa habet pro materia proxima, circa quam versatur, rem
36 d.9-2439 2
d.9-2439 respicit rem ut operabilis est, quia immediate considerat operationes
37 d.9-2458 2
d.9-2458 considerare rem modo speculativo. Philosophus autem moralis
109
109
38 d.9-2550 3
d.9-2550 pro obiecto rem operabilem et modo operabili circa illam versatur,
39 d.9-2928 3
d.9-2928 operationem, qua rem simplici intuitu cognoscimus. Unde simplicium
40 d.10-0411 6
d.10-0411 assimilationem, sed per propensionem in rem amatam.
41 d.10-0424 8
d.10-0424 Illa enim forma est principium agendi quae rem in actu constituit.
42 d.10-0558 6
d.10-0558 Quintum argumentum non est ad rem, nam Verbum *
43 d.10-0587 7
d.10-0587 amat, qui est pondus quoddam in rem amatam, iuxta illud Augustini:
44 d.11-0107 8
d.11-0107 unde etiam contingit quod concupiscentia accensa circa rem, *
45 d.11-0265 6
d.11-0265 pondus quoddam et affectio ad rem cognitam ut bonam et *
46 d.11-0266 4
d.11-0266 convenientem. Unde amare rem formaliter non est desiderare illam, sed quasi
47 d.11-0273 11
d.11-0273 Ex hoc autem amore oritur in appetitu motus quidam in rem
48 d.11-0292 10
d.11-0292 in se ipsis actuale quoddam pondus quo feruntur in rem apprehensam
110
110
49 d.11-0581 4
d.11-0581 ferri nisi in rem cognitam per sensum, nam appetitus non fertur nisi in
50 d.12-0007 3
d.12-0007 maxime ad rem pertinere videbuntur.
51 d.12-0012 6
d.12-0012 distinguendas irascibilem et concupiscibilem secundum rem, sed
52 d.12-0278 13
d.12-0278 Lutherus, qui a 36 ad Leonem X, ait “liberum arbitrium post lapsum rem
53 d.12-0358 8
d.12-0358 “et praesit.” Quae omnia a posteriori demonstrant rem.
54 d.12-0366 10
d.12-0366 Item, quia ista pars est spiritualis; libertas ad spiritualem rem
55 d.12-0652 7
d.12-0652 quidditatem; voluntas vero non fertur in rem nisi prout habet ordinem
56 d.12-0657 6
d.12-0657 intellectivae potentiae est, quoniam potest rem quamcumque sub omni
57 d.12-0754 5
d.12-0754 Sed respondeo distinguendum esse rem cognitam et *
58 d.12-0756 8
d.12-0756 similiter rei amatae, voluntas non amat nisi rem cognitam ab *
59 d.12-0761 5
d.12-0761 cognoscatur. Et hoc est rem cognosci in se et prout intellectus repraesentat. At
111
111
REMANEAT
1 d.9-1006 7
d.9-1006 14 An postquam factum est universale remaneat in intellectu aliqua
REMANET
1 d.14-0215 11
d.14-0215 esse in loco per virtutem nec per actionem; ergo tantum remanet *
REMEDIUM
1 d.11-0375 3
d.11-0375 dubitamus quod remedium sit applicandum.
REMINISCENTIA
1 d.8-0025 2
d.8-0025 et reminiscentia significant potentiam aliquam sensitivam a quinque
2 d.8-0184 9
d.8-0184 11 Memoria. Memoria ab Aristotele, De memoria et reminiscentia, cap
3 d.8-0196 7
d.8-0196 Aristoteles, in principio De memoria et reminiscentia, dicens quod qui praestant
4 d.8-0197 4
d.8-0197 ingenio, praestant et reminiscentia, qui autem hebetes ingenio sunt, *
5 d.8-0211 3
d.8-0211 dici potest reminiscentia et operatio sensus, pendens a praevio *
6 d.8-0213 3
d.8-0213 ingenio, pollent reminiscentia, nam facile discurrunt.
112
112
7 d.8-0297 5
d.8-0297 diversum modum memorandi in reminiscentia.
8 d.8-0335 3
d.8-0335 memoria, nam reminiscentia tantum est hominis, et id habet ex *
9 d.8-0446 2
d.8-0446 autem, reminiscentia et imaginatio non ponuntur in numero, ut
10 d.8-0450 6
d.8-0450 cap 1 De memoria et reminiscentia, ait phantasma esse affectum sensus
11 d.8-0485 7
d.8-0485 expressa sententia Aristotelis, De memoria et reminiscentia, ubi ait *
12 d.8-0528 7
d.8-0528 modo definiri; et idem est de reminiscentia, etc. Quapropter unus est
13 d.8-0606 5
d.8-0606 Aristoteles, De memoria et reminiscentia, cap 2. Hoc autem intelligendum est
14 d.9-2756 1
d.9-2756 reminiscentia, cap 2, ait dari memoriam intelligibilium.
15 d.9-2776 12
d.9-2776 supra in simili. De quo vide D Thomam, De memoria et reminiscentia,
16 d.9-2820 8
d.9-2820 Sed contra, nam Aristoteles, De memoria et reminiscentia, *
17 d.8-0594 6
d.8-0594 Aristoteles testatur, De memoria et reminiscentia, cap 1. Haec autem cognitio
113
113
REMINISCENTIAE
1 d.8-0334 7
d.8-0334 Et ex eodem fundamento excluditur distinctio reminiscentiae a
REMINISCENTIAM
1 d.8-0201 1
d.8-0201 reminiscentiam indagare lassatur, et si cessat indagare, solet obiter *
2 d.8-0205 3
d.8-0205 Quare iudico reminiscentiam potissime fieri ab intellectu,
3 d.8-0248 3
d.8-0248 distinctos et reminiscentiam, quam ponit a memoria distinctam.
REMINISCI
1 d.9-0275 8
d.9-0275 quae sciverunt; postea vero non addiscere, sed reminisci.
REMISSE
1 d.11-0441 5
d.11-0441 causat risum, illud est remisse et provenit, quia semper effectus
REMISSUS
1 d.13-0101 10
d.13-0101 nam si appetitus est vehemens, motus est velox; si remissus, motus est
REMITTATUR
1 d.8-0603 3
d.8-0603 memoria vel remittatur vel ex parte corrumpatur, et non repraesentet
114
114
REMORSUS
1 d.9-2557 6
d.9-2557 actu malo, ex quo sequitur remorsus in voluntate, ille, inquam, *
2 d.9-2950 7
d.9-2950 malas statim sequitur in voluntate quidam remorsus et tristitia *
REMOTE
1 d.9-0572 1
d.9-0572 remote tamen et non adeo proprie.
2 d.9-2313 9
d.9-2313 actum cognitionis; intellectus autem agens non concurrit, nisi remote,
3 d.11-0346 5
d.11-0346 causat dolorem, illud est remote; proxime autem aliquod proprium
REMOTUM
1 d.10-0024 9
d.10-0024 principium actionis, id est, ultimum medium et magis remotum ab ultima
REMUNERANDI
1 d.11-0497 6
d.11-0497 obiecto bono, maxime desiderium appetitus remunerandi benefactorem, et
REMUNERATOR
1 d.12-0308 7
d.12-0308 est, et quod accedentium ad se remunerator est”. Remuneratio autem
RENUENDUM
115
115
1 d.13-0272 1
d.13-0272 renuendum vel consentiendum, nec sit impedita, tamen quod indifferenter se
RENUENTE
1 d.11-0602 5
d.11-0602 Et confirmatur experientia, nam renuente voluntate
2 d.12-0123 3
d.12-0123 multa, voluntate renuente. Et hinc proveniunt importunae
3 d.13-0252 3
d.13-0252 potest movere, renuente voluntate.
4 d.13-0256 4
d.13-0256 non potest fieri renuente voluntate.
5 d.13-0292 4
d.13-0292 elicitum appetitui sensitivo, renuente ipso. Motum autem localem
RENUERE
1 d.11-0568 9
d.11-0568 in hac subiectione subditus non potest ullo modo renuere. Alius est
2 d.11-0571 1
d.11-0571 renuere et excusare potest.
3 d.11-0618 2
d.11-0618 potest renuere vel non; si secundum, ergo serviliter obedit; si primum,
4 d.11-0664 5
d.11-0664 potest similitudo, sed quia renuere potest, nam dum apparet aliqua
116
116
RENUERET
1 d.11-0653 11
d.11-0653 peccaret simul et benefaceret circa idem obiectum, ut si voluntas renueret
REPENTINA
1 d.11-0436 3
d.11-0436 furtiva et repentina, et ita simul causabit admirationem et *
REPERIATUR
1 d.10-0270 8
d.10-0270 malum alteri, nisi in obiecto et actu reperiatur aliqua ratio boni, ut Deus
REPERIRI
1 d.10-0578 6
d.10-0578 Certum iudico in actu appetitus reperiri aliquid per modum
2 d.14-0451 9
d.14-0451 operatione intellectus agentis et constabit illam non posset reperiri in
REPERIT
1 d.12-0400 1
d.12-0400 reperit rationem boni; et non amare, in quantum habet rationem mali;
REPERITUR
1 d.8-0325 1
d.8-0325 reperitur natura sensitiva cum tota perfectione sua intra proprium gradum,
2 d.8-0331 2
d.8-0331 tantum reperitur in homine, et vel pertinet ad intellectum, vel certe
3 d.8-0608 8
d.8-0608 cadere non possunt, qualis in nobis tantum reperitur, ad intellectum
117
117
4 d.9-0052 7
d.9-0052 intelligentia, alia compositio, id est, qua reperitur veritas vel falsitas.
5 d.9-0225 2
d.9-0225 illis reperitur.
6 d.9-1143 9
d.9-1143 Praeter has autem abstractiones nulla alia in intellectu reperitur,
7 d.9-1216 7
d.9-1216 metaphysicis abstrahentibus a materia secundum esse reperitur.
8 d.9-2417 5
d.9-2417 bonum quod in operatione reperitur.
9 d.10-0131 2
d.10-0131 homine reperitur, nam in solo homine uniuntur cognitio sensitiva et
10 d.10-0271 8
d.10-0271 vult malum iniustis, quia in illo actu reperitur bonum iustitiae. Et
11 d.10-0281 1
d.10-0281 reperitur quaedam implicatio, nam eo quod voluntas appeteret malum
REPERIUNTUR
1 d.12-0064 5
d.12-0064 notare quod in voluntate reperiuntur primo omnes actus illi qui
REPETIT
1 d.10-0054 8
d.10-0054 novi, sed ordinem potentiarum animae et sensuum repetit. Quae
118
118
REPLENT
1 d.14-0149 9
d.14-0149 circumscribuntur; de aliis dicuntur esse in loco, quia replent spatium in quo
2 d.14-0238 6
d.14-0238 consequuntur in his quae non replent omnia loca.
REPLERET
1 d.14-0221 2
d.14-0221 quanta, repleret ibi locum et non alibi; et si esset passibilis, pateretur
2 d.14-0228 10
d.14-0228 ablata quantitate, non esset localiter in vase, quia non repleret illud, *
REPLERI
1 d.14-1383 4
d.14-1383 tota eius capacitas repleri, sed necessaria fuit gratia. Quapropter si
2 d.14-1385 4
d.14-1385 non tamen potuit repleri cum omni perfectione sua.
REPRAESENTANDAM
1 d.14-1067 9
d.14-1067 educere de materia formam, quae non tendat ad repraesentandam illam.
REPRAESENTANDI
1 d.9-0709 1
d.9-0709 repraesentandi abstrahit a conditionibus individualibus; ergo.
119
119
2 d.9-0712 3
d.9-0712 modus etiam repraesentandi, cum sit contractus, est etiam materialis;
REPRAESENTANDO
1 d.9-0376 4
d.9-0376 rationem communem non repraesentando individuas conditiones; est
REPRAESENTANS
1 d.9-0710 4
d.9-0710 Confirmatur, nam species repraesentans singulare *
2 d.9-0973 3
d.9-0973 contineantur, species repraesentans inferius est sufficiens principium
3 d.9-1009 3
d.9-1009 necessaria species repraesentans universaliter et abstracte, tamen facta
4 d.9-1011 7
d.9-1011 illius cognitionis maneat in intellectu species repraesentans ipsum
5 d.9-2392 1
d.9-2392 repraesentans rem illam. Unde haec efficientia potius est per modum
REPRAESENTANT
1 d.9-1001 1
d.9-1001 repraesentant illa diversimode contracta; intellectus ergo habet virtutem
2 d.9-1719 5
d.9-1719 quia effectus ipsi non repraesentant Deum prout in se est, neque
3 d.14-0936 2
d.14-0936 tantum repraesentant naturam universalem, et ideo per illam non potest
120
120
4 d.14-0939 3
d.14-0939 illum non repraesentant directe singularia; et omnes illi modi
5 d.14-0948 1
d.14-0948 repraesentant; et hic habuit species directe repraesentantes singularia; ergo.
REPRAESENTANTEM
1 d.9-0166 1
d.9-0166 repraesentantem illud; et hoc modo sola accidentia per se sensibilia
2 d.9-0669 6
d.9-0669 sua efficit quamdam speciem spiritualem repraesentantem eamdem
3 d.9-0885 4
d.9-0885 intellectu unam speciem repraesentantem hominem in communi, nam
4 d.9-0952 3
d.9-0952 propriam speciem repraesentantem conditiones individuantes rei; sed
5 d.9-0953 5
d.9-0953 universale cognoscitur per speciem repraesentantem naturam sine *
6 d.9-0956 7
d.9-0956 cognoscit universale, id facit per speciem repraesentantem rem singularem.
7 d.9-0967 1
d.9-0967 repraesentantem hominem, aliam Petrum, etiam efficiet alias duas distinctas:
8 d.9-1365 3
d.9-1365 produceret speciem repraesentantem substantiam hominis atque adeo
9 d.9-1431 7
d.9-1431 videtur: quod primo recipit speciem spiritualem repraesentantem rem *
121
121
10 d.9-1447 5
d.9-1447 cognitionem substantiae, elicit speciem repraesentantem aliquo modo
REPRAESENTANTES
1 d.9-0719 1
d.9-0719 repraesentantes universalia a phantasmatibus repraesentantibus *
2 d.9-0777 2
d.9-0777 spirituales repraesentantes propria singularia materialia ut sic; ergo
3 d.9-2307 1
d.9-2307 repraesentantes terminos eorum; manifestare autem et ostendere *
4 d.14-0883 3
d.14-0883 species angelorum, repraesentantes propriam essentiam, cognoscit *
5 d.14-0948 7
d.14-0948 repraesentant; et hic habuit species directe repraesentantes singularia; ergo.
6 d.14-0953 7
d.14-0953 dispensationem Dei, idque per species infusas repraesentantes illa.
REPRAESENTANTIA
1 d.11-0689 4
d.11-0689 phantasmata repraesentantur cogitative repraesentantia illa obiecta
REPRAESENTANTIBUS
1 d.9-0719 5
d.9-0719 repraesentantes universalia a phantasmatibus repraesentantibus *
2 d.14-0723 1
d.14-0723 repraesentantibus singulas animas.
122
122
REPRAESENTANTIS
1 d.9-0787 8
d.9-0787 etiam repraesentari spirituali modo ex parte speciei repraesentantis, ut
2 d.9-0933 8
d.9-0933 non ita intelligitur ut sit productio speciei repraesentantis naturam
3 d.9-1120 8
d.9-1120 intellectus agentis, quae fit per deductionem speciei repraesentantis nudam
REPRAESENTANTUR
1 d.8-0552 7
d.8-0552 quae per species sensuum externorum non repraesentantur, et tamen
2 d.9-0156 11
d.9-0156 7 et 8, ubi ait intelligibilia a nobis esse quae repraesentantur in
3 d.9-0779 6
d.9-0779 3 Nam res universales materiales repraesentantur per
4 d.9-0986 3
d.9-0986 ab illis repraesentantur.
5 d.9-1075 8
d.9-1075 non cognoscunt res, nisi prout per species repraesentantur.
6 d.9-1354 6
d.9-1354 accidentium, nam accidentia illa non repraesentantur in abstracto, sed in *
7 d.9-1434 3
d.9-1434 sensus; deinde repraesentantur sensibilia communia quae modificant
123
123
8 d.9-1438 7
d.9-1438 et etiam communia, quae aliquo modo repraesentantur in specie. Et
9 d.9-1441 8
d.9-1441 accidentium, et alia, quae per speciem non repraesentantur,
10 d.9-2035 1
d.9-2035 repraesentantur in phantasmate, vel quae ex illo deduci possunt. Ita docet
11 d.11-0689 2
d.11-0689 phantasmata repraesentantur cogitative repraesentantia illa obiecta
REPRAESENTARE
1 d.9-0375 2
d.9-0375 Item, repraesentare universale abstractum est repraesentare
2 d.9-0375 6
d.9-0375 Item, repraesentare universale abstractum est repraesentare
3 d.9-0963 8
d.9-0963 1 Quia illa species Petri non potest repraesentare hunc *
REPRAESENTARET
1 d.9-0379 5
d.9-0379 Item, si phantasma ipsum repraesentaret universaliter, *
REPRAESENTARI
1 d.9-0778 5
d.9-0778 non repugnat singulare materiale repraesentari per propriam speciem.
124
124
2 d.9-0781 3
d.9-0781 qualitatem potest repraesentari materialis res, quid refert quod in
3 d.9-0787 2
d.9-0787 etiam repraesentari spirituali modo ex parte speciei repraesentantis, ut
REPRAESENTAT
1 d.9-0263 3
d.9-0263 alias neque repraesentat, et ideo non potest illas cognoscere.
2 d.9-0670 4
d.9-0670 naturam quam phantasma repraesentat, non tamen materialiter, sicut
3 d.9-0854 8
d.9-0854 universalem, quia illa est indifferens, nec magis repraesentat hoc quam
4 d.9-0935 2
d.9-0935 phantasma repraesentat, quamvis hoc modo soleat exponi, sed est ita *
5 d.9-1346 6
d.9-1346 eamdem rem et eodem modo repraesentat species intelligibilis facta
6 d.9-1352 7
d.9-1352 Dicetur forte quod phantasma non tantum repraesentat *
7 d.9-1433 5
d.9-1433 phantasmate; et ideo primo repraesentat accidentia sensibilia propria alicuius
8 d.9-1435 7
d.9-1435 cognitionem proprii sensibilis; tandem in confuso repraesentat
9 d.9-1436 4
d.9-1436 subiectum accidentium, quia repraesentat illud in concreto intellectus;
125
125
10 d.12-0122 7
d.12-0122 saepe tamen imaginatio voluntatem praevenit et repraesentat obiecta
11 d.12-0761 12
d.12-0761 cognoscatur. Et hoc est rem cognosci in se et prout intellectus repraesentat. At
12 d.14-0721 1
d.14-0721 repraesentat illi propriam singularitatem aliarum animarum, sed tantum *
13 d.9-0671 2
d.9-0671 phantasma repraesentat, sed quoddam spirituali modo; et illa elevatio a
REPRAESENTATA
1 d.9-0387 2
d.9-0387 phantasmate repraesentata efficit speciem sui. Sed hoc nihil valet, quia
2 d.9-0390 2
d.9-0390 specie repraesentata: ergo si agit est secundum quod habet in *
3 d.9-0711 8
d.9-0711 materiale non potest esse spiritualis, nam res repraesentata est materialis;
4 d.9-1287 3
d.9-1287 ut sic repraesentata et concepta habet modum universalitatis quem
5 d.9-1349 9
d.9-1349 ad productionem talis speciei; ergo talis est res repraesentata ab
6 d.9-1351 5
d.9-1351 cognitio per sensum et repraesentata in phantasmate.
REPRAESENTATAM
1 d.9-0633 6
d.9-0633 ita facit naturam in phantasmate repraesentatam actu intelligibilem. Et
126
126
2 d.9-1115 8
d.9-1115 vel ad speciem ipsam, vel ad naturam repraesentatam in specie. Si
3 d.9-1118 7
d.9-1118 dictam. Si vero referatur ad naturam repraesentatam, communiter
REPRAESENTATIO
1 d.9-0371 9
d.9-0371 habet actionem realem circa illud, non potest eius repraesentatio *
2 d.9-0373 2
d.9-0373 Item, repraesentatio phantasmatis semper manet materialis;
3 d.9-0475 10
d.9-0475 quidquid est in specie intelligibili est spirituale, etiam ipsa repraesentatio,
REPRAESENTATIONE
1 d.9-0672 2
d.9-0672 materiali repraesentatione phantasmatis ad spiritualem *
2 d.9-0999 5
d.9-0999 diversorum singularium partim in repraesentatione conveniunt, dum *
3 d.9-1344 4
d.9-1344 omnino similis in repraesentatione phantasmatis; sed per phantasma
REPRAESENTATIONEM
1 d.9-0466 6
d.9-0466 partiale efficiens, efficiens in specie repraesentationem in qua non
127
127
2 d.9-0673 1
d.9-0673 repraesentationem intelligibilis speciei dicitur abstractio. Ex quo aperte constat quod
REPRAESENTATIONIS
1 d.9-0465 4
d.9-0465 huius vel illius repraesentationis, et ad hoc requiritur phantasma ut
REPRAESENTATIVA
1 d.9-0262 1
d.9-0262 repraesentativa; animae autem essentia, cum sit finita, non continet res
2 d.9-0929 10
d.9-0929 singulare, debet esse spiritualis, cum quo stat quod sit repraesentativa rei
REPRAESENTATIVAM
1 d.9-0462 7
d.9-0462 nempe esse entitatem spiritualem et esse repraesentativam, et *
2 d.9-0769 1
d.9-0769 repraesentativam rei singularis ut sic; ergo talis species potest fieri ab *
REPRAESENTATO
1 d.9-0268 6
d.9-0268 nisi ab obiecto in phantasmate repraesentato; phantasma autem *
REPRAESENTATUM
1 d.9-0842 6
d.9-0842 intellectu phantasma ipsum quam singulare repraesentatum per illud,
2 d.9-0850 9
d.9-0850 ergo si ipsum cognoscitur, et in illo singulare repraesentatum; iam
128
128
REPRAESENTATUR
1 d.9-0382 1
d.9-0382 repraesentatur, eo modo quo repraesentatur.
2 d.9-0382 5
d.9-0382 repraesentatur, eo modo quo repraesentatur.
3 d.9-0606 8
d.9-0606 illam apparet intellectui id quod in phantasmate repraesentatur. Et hoc
4 d.9-0643 1
d.9-0643 repraesentatur, ut patet ex dictis, nam in ipso phantasmate nullam actionem
5 d.9-0677 3
d.9-0677 in phantasmate repraesentatur, non prout ibi, sed prout in specie *
6 d.9-0678 1
d.9-0678 repraesentatur. Sic etiam intelligitur quod cap 5 dicitur, nempe
7 d.9-0783 6
d.9-0783 Dices: Hoc refert, quod cum repraesentatur in *
8 d.9-0784 2
d.9-0784 communi, repraesentatur spirituali modo, cum vero in particulare, *
9 d.9-0785 1
d.9-0785 repraesentatur modo materiali.
10 d.9-1044 4
d.9-1044 cognoscendum id quod repraesentatur per speciem; ergo, etc.
129
129
11 d.9-1125 5
d.9-1125 enim per actum illum repraesentatur natura ut universalis et abstracta.
12 d.9-1184 5
d.9-1184 intellectus, in quo abstracta repraesentatur et per quem abstracta
13 d.9-1205 8
d.9-1205 denominationem et abstractionem, per quam ipsa natura repraesentatur ut
14 d.9-1345 2
d.9-1345 tantum repraesentatur res secundum accidentia sensibilia per se; ergo
15 d.9-1355 5
d.9-1355 concreto, et ita simul repraesentatur subiectum. Et hoc est satis ut *
16 d.9-1361 8
d.9-1361 sed hoc album, etc; ergo hoc idem repraesentatur per speciem *
17 d.9-1368 2
d.9-1368 confuso repraesentatur eius substantia.
18 d.9-1432 6
d.9-1432 sensibilem et materialem eamdem quae repraesentatur in
19 d.11-0506 5
d.11-0506 malo illato nulla illi repraesentatur ratio boni. Quod si forte ex
20 d.14-0735 3
d.14-0735 specie universale repraesentatur ab operante; et forte per illam
REPRAESENTENT
1 d.9-1000 4
d.9-1000 eadem praedicata communia repraesentent; partim differunt, quia *
130
130
REPRAESENTET
1 d.8-0603 10
d.8-0603 memoria vel remittatur vel ex parte corrumpatur, et non repraesentet
2 d.9-0359 7
d.9-0359 ipsum phantasma, manens immutatum, alio modo repraesentet et sit
3 d.9-0377 6
d.9-0377 autem impossibile quod phantasma non repraesentet conditiones *
4 d.9-0964 3
d.9-0964 hominem quin repraesentet hominem; ergo per illam potest homo *
5 d.9-1579 8
d.9-1579 species potest fieri ab intellectu agente quae repraesentet animam et
REPRAESENTETUR
1 d.9-0782 5
d.9-0782 communi vel in particulari repraesentetur?
REPREHENDENTES
1 d.10-0531 4
d.10-0531 quo multi falluntur reprehendentes Capreolum in 2, d 25, q 1, ad 1
REPREHENSIBILE
1 d.9-2951 8
d.9-2951 quaedam, quae “vermis” dicitur. Si autem nihil reprehensibile in illis *
REPRIMERE
1 d.12-0125 3
d.12-0125 possunt illas reprimere, quamvis cum difficultate. Et saepe non
131
131
REPRIMIT
1 d.11-0504 9
d.11-0504 appetitus sensitivi, sed in voluntate est actus quo reprimit iram appetitus. In
REPTANDO
1 d.13-0235 6
d.13-0235 per terram: et haec vel reptando vel gradiendo. Et haec quae gradi
REPUBLICA
1 d.14-0913 1
d.14-0913 republica bene ordinata. Loquuntur vero modo angelico. Qui vero ille
REPUDIANDA
1 d.12-0451 2
d.12-0451 omnino repudianda est, sed explicanda.
REPUGANAT
1 d.9-0792 8
d.9-0792 primum, nam intellectui, ut intellectus est, non repuganat habere
REPUGNANT
1 d.10-0530 9
d.10-0530 physice, et nihilominus est necessaria. Quae duo non repugnant, in
REPUGNANTIA
1 d.9-0795 1
d.9-0795 repugnantia quin potius illi deberet esse aptior, nam est magis
2 d.10-0135 3
d.10-0135 appetitus, quorum repugnantia habetur ad Rom 7: “Vidi [...] aliam legem,
132
132
REPUGNANTIAM
1 d.14-1239 3
d.14-1239 alligata. Quae repugnantiam quamdam includere videntur. Et ex his
REPUGNANTIIS
1 d.14-1315 8
d.14-1315 imputari Deo, quod hanc naturam cum his repugnantiis constituerit. Non
REPUGNARE
1 d.9-0800 7
d.9-0800 Item, assignetur ratio cur id dicitur repugnare intellectui
2 d.9-2631 4
d.9-2631 Huic autem conclusioni repugnare videtur Aristoteles, 6
REPUGNARET
1 d.9-0789 6
d.9-0789 Probatur prima consequentia. Nam si repugnaret talem *
REPUGNAT
1 d.8-0068 1
d.8-0068 repugnat accidenti materiali existenti in subiecto extenso.
2 d.9-0768 5
d.9-0768 Primum est, quia nihil repugnat dari speciem impressam *
3 d.9-0778 2
d.9-0778 non repugnat singulare materiale repraesentari per propriam speciem.
4 d.9-0794 2
d.9-0794 nec repugnat intellectui humano. Non enim potest assignari haec
133
133
5 d.9-0798 6
d.9-0798 intellectus possibilis; ergo si non repugnat ex parte intellectus possibilis,
6 d.9-1060 1
d.9-1060 repugnat; sed etc; ergo. Ratio est Aristotelis, 1 Posteriorum, cap 2, ubi
7 d.11-0064 6
d.11-0064 unitatem quantum potest; nihil autem repugnat dari potentiam *
8 d.12-0575 3
d.12-0575 modo. Nec repugnat eamdem animam per diversas potentias contraria
REPUGNENT
1 d.13-0288 9
d.13-0288 regant inferiora per media, si tamen media non repugnent, sed debite
REPUGNET
1 d.11-0041 4
d.11-0041 amat tristia ut repugnet contrariis; amare autem tristia est contra *
REQUIRATUR
1 d.9-2505 7
d.9-2505 8 Sed an in actibus ipsis requiratur actualis intentio operandi ut
REQUIRI
1 d.9-2514 3
d.9-2514 Alii addunt requiri voluntatem rectam.
2 d.10-0525 2
d.10-0525 apprehensionem requiri, non ut efficientem, sed ut applicationem
134
134
REQUIRIT
1 d.8-0719 7
d.8-0719 virtus interior diversimode laeditur, nam sicut requirit organum
2 d.10-0539 2
d.10-0539 quae requirit unionem obiecti cum potentia; alia vero tantum postulat
3 d.12-0058 10
d.12-0058 rationem cognitam. At vero voluntas ad amandum non tantum requirit
4 d.12-0225 6
d.12-0225 ergo. Minor probatur, nam voluntas requirit concursum voluntatis *
5 d.13-0164 5
d.13-0164 imperfectus, fere nullam dispositionem requirit ut recipiatur in *
6 d.13-0222 3
d.13-0222 perfectiores dispositiones requirit in membris, et potentia motiva
7 d.14-1063 8
d.14-1063 Producuntur enim per actionem intentionalem quae non requirit
REQUIRITUR
1 d.8-0284 1
d.8-0284 requiritur unus sensus interior, qui est sensus communis; ad *
2 d.8-0285 7
d.8-0285 cognoscendum vero abstractive per easdem species requiritur aliud ex secundo
3 d.8-0623 3
d.8-0623 exemplorum non requiritur veritas. Philoponus, hic, f. 81, col. 3,
135
135
4 d.9-0465 8
d.9-0465 huius vel illius repraesentationis, et ad hoc requiritur phantasma ut
5 d.9-1047 4
d.9-1047 facile, nam prius requiritur cognitio singularium et convenientiae *
6 d.9-1532 1
d.9-1532 requiritur integra cognitio ipsorum accidentium, nam haec magna ex
7 d.9-1534 1
d.9-1534 requiritur ergo aliqualis cognitio accidentium, per quam paretur via ad *
8 d.9-1897 5
d.9-1897 inter intelligibile et intellectum requiritur certa proportio in ratione entis,
9 d.9-2687 8
d.9-2687 erraverit quam si volens, quia in prudentia requiritur rectitudo
10 d.13-0165 4
d.13-0165 subiecto; ergo si requiritur haec dispositio est propter vim activam *
11 d.14-0961 7
d.14-0961 necessaria ad perfectionem intellectus, sed tantum requiritur in ordine
REQUIRUNTUR
1 d.13-0062 8
d.13-0062 si brachium, humerus, etc. Ad hoc etiam requiruntur nervi, tendones
REQUISITA
1 d.10-0479 7
d.10-0479 Item, quia apprehensio est conditio, tamquam requisita ad *
136
136
REQUISITAM
1 d.14-0622 1
d.14-0622 requisitam ut supplere possit rationem speciei intelligibilis, et hoc facit illam
REQUISITIS
1 d.9-2133 8
d.9-2133 aliquam operationem et illam relinquit sine virtutibus requisitis; sed
2 d.12-0223 10
d.12-0223 3 Potentia libera ad agendum est illa quae, positis requisitis ad
3 d.12-0296 2
d.12-0296 omnibus requisitis ad agendum, ut si, proposito obiecto visibili, et
4 d.12-0298 3
d.12-0298 autem “omnibus requisitis, etc”, nam cessare ab actione defectu
5 d.12-0529 2
d.12-0529 omnibus requisitis in actu primo, potest voluntas exire et non exire in
RERUM
1 d.8-0088 4
d.8-0088 potentia, quae species rerum sensatarum in absentia illarum conservat,
2 d.8-0192 1
d.8-0192 rerum praeteritarum memoratur, non simplici modo, sed cum quadam
3 d.8-0368 9
d.8-0368 Et praeterea, est contra experientiam, alias ut species rerum
4 d.8-0607 7
d.8-0607 de memoria sensibilium, nam memoria earum rerum quae sub sensu
137
137
5 d.8-0616 3
d.8-0616 docent cognitionem rerum absentium, nam formica eam semitam semper
6 d.9-0026 5
d.9-0026 ratione; sensus autem esse rerum materialium potest cognoscere, non
7 d.9-0150 6
d.9-0150 Tenet consequentia, nam istarum tantum rerum potest recipere species
8 d.9-0159 7
d.9-0159 6 Sed dubitabis, quid intelligamus nomine rerum *
9 d.9-0261 5
d.9-0261 eminenter continet perfectionem omnium rerum, et ideo omnium est *
10 d.9-0265 2
d.9-0265 similitudinibus rerum ad cognoscendum; quae species necessario *
11 d.9-0282 1
d.9-0282 rerum infusas haberet, ex se haberet integrum principium *
12 d.9-0321 3
d.9-0321 species omnium rerum, neque in ea re haberet dependentiam a sensu,
13 d.9-0534 1
d.9-0534 rerum, quas sensus cognoscit, in intellectu possibili, ipsa imaginatione
14 d.9-0592 7
d.9-0592 intellectiva est in potentia ad similitudines rerum, non eo modo quo
15 d.9-0806 4
d.9-0806 Manet ergo species rerum singularium. Non enim est dicendum denuo a
138
138
16 d.9-0813 3
d.9-0813 capax specierum rerum singularium; ergo illa potentia actuari potest
17 d.9-0907 1
d.9-0907 rerum quae ab intellectu per proprias species cognoscuntur, et de his
18 d.9-0945 3
d.9-0945 ut proprias rerum quidditates cognoscere possit; quidditates autem
19 d.9-1024 7
d.9-1024 imaginativa, quod licet in prima fictione rerum simplicium non utatur unica
20 d.9-1078 3
d.9-1078 cognoscere quidditates rerum.
21 d.9-1376 3
d.9-1376 distinctum conceptum rerum non sensibilium per se.
22 d.9-1456 6
d.9-1456 species earum, sed per species rerum sensibilium discursu provenit in
23 d.9-1462 7
d.9-1462 illas; ergo resultabunt ex cognitione illarum rerum.
24 d.9-1523 5
d.9-1523 nam ex his colligimus rerum perfectionem et diversitatem. Ex *
25 d.9-1526 8
d.9-1526 Anima, et 1 Physicorum, ubi quaerit principia rerum naturalium; et
26 d.9-1583 4
d.9-1583 ex discursu omnium rerum quae de animae substantia et potentiis
139
139
27 d.9-1656 4
d.9-1656 aliquam cognitionem istarum rerum.
28 d.9-1793 1
d.9-1793 rerum materialium esse separatas ab individuis secundum esse, et
29 d.9-1794 7
d.9-1794 ideo consequenter aiebat quod sicut quidditas rerum materialium
30 d.9-1847 10
d.9-1847 locum habet, nam illis tribuimus, si non omnes perfectiones rerum,
31 d.9-1850 6
d.9-1850 Secundus est per negationem earum rerum quae non *
32 d.9-1939 4
d.9-1939 maxime in cognitione rerum spiritualium. Idem Philoponus, tx 30; et
33 d.9-2070 1
d.9-2070 rerum omnium informetur, et per illas intelligat.
34 d.9-2281 4
d.9-2281 in illo species rerum; et isto modo dicitur manifestare phantasmata, ut
35 d.9-2380 4
d.9-2380 Item, quia multarum rerum species potest intellectus possibilis
36 d.9-2385 6
d.9-2385 sua habet inditas species omnium rerum, quae quasi dimanant a
37 d.9-2419 9
d.9-2419 intellectus noster circa duo versatur: primum, circa cognitionem rerum
140
140
38 d.9-2774 3
d.9-2774 post mortem rerum huius vitae, ut patet ex Lc 16; Is ultimo.
39 d.9-2829 3
d.9-2829 sensibus, nam rerum quae imaginationi melius imprimuntur facilius *
40 d.9-2868 7
d.9-2868 Haec autem potentia primo recipit species rerum vel habitus, et sic
41 d.10-0084 2
d.10-0084 aliarum rerum altiori quoddammodo, et fiunt res ipsae cognitae
42 d.10-0117 9
d.10-0117 conclusio quae ex prima sequitur: Secundum diversos gradus rerum
43 d.10-0326 4
d.10-0326 universale bonum omnium rerum, et bonum ipsius est bonum meum et
44 d.11-0090 2
d.11-0090 distinctio rerum sine sufficienti probatione non debet admitti.
45 d.11-0123 7
d.11-0123 cognitio sensitiva est duplex, nempe cognitio rerum secundum rationes
46 d.11-0555 3
d.11-0555 conducunt ad rerum apprehesionem uno vel alio modo faciendas.
47 d.11-0681 7
d.11-0681 factam; attamen ex cognitione et amore rerum supernaturalium in
48 d.11-0691 8
d.11-0691 Et hoc modo appetitus excitatur cognitione illarum rerum.
141
141
49 d.11-0696 7
d.11-0696 potest moveri appetitus ex cognitione supernaturalium rerum.
50 d.12-0248 6
d.12-0248 Deus non potest mutare naturam rerum, tum quia Deus non potest *
51 d.12-0351 5
d.12-0351 homo est dominus aliarum rerum, nam omnis naturalis ratio dictat
52 d.12-0524 4
d.12-0524 accomodat se causis rerum et cum unaquaque concurrit eo modo quo
53 d.12-0734 2
d.12-0734 respectu rerum superiorum, et sic excedit caritas illum. Ratio est, quia
54 d.13-0287 10
d.13-0287 movetur simul cum illa. Et hoc exigit suavis dispositio rerum ut superiora
55 d.14-0423 8
d.14-0423 Probabilius videtur quod anima separata habebit species rerum
56 d.14-0479 4
d.14-0479 Secunda est quarum rerum infundantur species animae in
57 d.14-0495 4
d.14-0495 Adde naturalem ordinem rerum esse ut superiora iuvent *
58 d.14-0861 4
d.14-0861 1 Quia species rerum spiritualium dimanant ab obiectis; ergo
59 d.14-0919 8
d.14-0919 aliae universales, aliae sunt effectus et operationes rerum singularium.
142
142
60 d.14-0923 6
d.14-0923 3 Utrum habeat scientiam naturalem rerum.
61 d.14-0989 5
d.14-0989 tantum defert speciem illarum rerum quas hic cognovit et illarum *
62 d.14-1034 5
d.14-1034 separata habeat scientiam omnium rerum, licet hic illam non acquisierit. D
63 d.14-1042 4
d.14-1042 2 Quia cognitio rerum naturalium, per se loquendo, est magna
64 d.14-1046 10
d.14-1046 autem est ratio cur illi conferantur magis species harum rerum quam
65 d.14-1047 7
d.14-1047 aliarum; ergo dantur illi species omnium rerum naturalium.
66 d.14-1048 6
d.14-1048 4 Quia sine cognitione istarum rerum non potest anima se *
67 d.14-1053 8
d.14-1053 Probabile ergo est quod habeat species omnium rerum *
68 d.14-1100 5
d.14-1100 separata habet distinctam cognitionem rerum naturalium per species
69 d.14-1120 5
d.14-1120 Deum operari ea quae rerum naturae consonant magis, si sunt *
70 d.14-1151 3
d.14-1151 perfectiorem cognitionem rerum habere possint.
143
143
71 d.14-1180 2
d.14-1180 materialium rerum, quas hic acquisivit, et sunt species illi infusae,
72 d.14-1183 3
d.14-1183 infunderentur species rerum quarum iam anima in corpore species habuit, sed
73 d.14-1352 8
d.14-1352 corruptioni non subsit et a cognitione perfecta rerum omnium non
74 d.14-1396 4
d.14-1396 Notandum quod appetitus rerum est naturalis et elicitus.
RES
1 d.8-0094 9
d.8-0094 “phan¢s”, id est “apparitio”, et deinde “phantasia”, quae res absentes
2 d.9-0028 5
d.9-0028 Decima: Illo modo potest res concipi sine materia quo est a
3 d.9-0041 6
d.9-0041 intellectus in actu est ipsa res scita; intellectus autem in potentia vel *
4 d.9-0059 7
d.9-0059 prosequendum, ita intellectus ex phantasmatibus ipsis res cognoscit,
5 d.9-0105 7
d.9-0105 intellectus noster cognoscit Deum, angelos et res materiales et in eis *
6 d.9-0144 7
d.9-0144 humano secundum statum naturalem suum est res sensibilis seu *
7 d.9-0149 7
d.9-0149 ergo ex se habet tantum cognoscere res sensibiles ut illi proportionatas.
144
144
8 d.9-0151 6
d.9-0151 per sensus, quia tantum istae res imprimunt species ipsis sensibus;
9 d.9-0168 4
d.9-0168 Alio modo potest res dici proportionata, quia potest *
10 d.9-0173 8
d.9-0173 Sed dices: Intellectus noster est spiritualis; ergo res materialis
11 d.9-0231 12
d.9-0231 animalis ut sic, in qua ipsa animalia conveniunt; et saepe contingit res
12 d.9-0262 10
d.9-0262 repraesentativa; animae autem essentia, cum sit finita, non continet res
13 d.9-0322 8
d.9-0322 cuius contrarium experientia demonstrat. Est vero certa res phantasma
14 d.9-0422 9
d.9-0422 effectum superioris ordinis, maxime tam superioris quantum est res *
15 d.9-0480 7
d.9-0480 Non primum, quia impossibile est quod res materialis ex propriis *
16 d.9-0483 6
d.9-0483 actionis modum sui esse; ergo res materialis, quae in modo essendi est *
17 d.9-0491 13
d.9-0491 actionem supra se, nisi ex se posset aliquid circa illum effectum; sed res
18 d.9-0585 6
d.9-0585 Prima, illuminatio phantasmatis; secunda, facere res actu *
145
145
19 d.9-0619 2
d.9-0619 quod res dupliciter intelligibilis dicitur, nempe in potentia
20 d.9-0622 5
d.9-0622 dispositionem, ut color illuminat res; visibile vero in potentia dicitur
21 d.9-0625 2
d.9-0625 quaelibet res habens entitatem est intelligibilis, tamen si sit in actuali
22 d.9-0627 3
d.9-0627 cuiusmodi sunt res pure spirituales; si vero non sit in tali dispositione
23 d.9-0628 5
d.9-0628 ad movendum intellectum, dicitur res in potentia intelligibilis; *
24 d.9-0629 3
d.9-0629 huiusmodi sunt res materiales, quae dicuntur fieri actu intelligibiles
25 d.9-0642 8
d.9-0642 nisi per eductionem speciei intelligibilis in qua res specialiter *
26 d.9-0647 11
d.9-0647 per abstractionem facit ea intelligibilia in actu”; est autem certa res
27 d.9-0655 10
d.9-0655 immutat, nam efficit et informat sensum ipsum; at vero res *
28 d.9-0660 9
d.9-0660 actum primum, sed ad secundum. Constat igitur quod res non fit actu
29 d.9-0676 9
d.9-0676 nempe agentis intellectus obiectum esse phantasma, id est, res quae
146
146
30 d.9-0697 2
d.9-0697 Circa res ergo materiales quaestio difficultatem habet, quoniam
31 d.9-0711 7
d.9-0711 materiale non potest esse spiritualis, nam res repraesentata est materialis;
32 d.9-0779 3
d.9-0779 3 Nam res universales materiales repraesentantur per
33 d.9-0781 5
d.9-0781 qualitatem potest repraesentari materialis res, quid refert quod in
34 d.9-0786 4
d.9-0786 Sed contra, nam res materialis individua potest
35 d.9-0836 9
d.9-0836 in universali, reflectit ad phantasma ipsum a quo res universalis
36 d.9-0837 7
d.9-0837 abstracta fuit, et per illud cognoscitur res singularis.
37 d.9-0856 7
d.9-0856 intellectui per modum speciei, quia est res materialis et inferioris *
38 d.9-0878 1
d.9-0878 res individuas, et circa illas ratiocinatur, et prorsus ignorat an natura
39 d.9-0908 8
d.9-0908 praecedentes conclusiones procedunt. Quae autem sint istae res in *
40 d.9-0926 8
d.9-0926 conditionibus materiae, non tollit quin possit cognoscere res materiales
147
147
41 d.9-0976 5
d.9-0976 distinctae producerentur, posset facillime res distincte cognosci
42 d.9-1075 3
d.9-1075 non cognoscunt res, nisi prout per species repraesentantur.
43 d.9-1138 8
d.9-1138 abstractio formalis, quia per illam non consideratur res ut universalis est,
44 d.9-1142 7
d.9-1142 et universalis, quia in illa concipitur res ut universalis et communis.
45 d.9-1145 8
d.9-1145 Et istae fuerunt necessariae et sufficientes ad res perfecte *
46 d.9-1157 1
d.9-1157 res universales concipere.
47 d.9-1185 3
d.9-1185 cognoscitur, sicut res dicitur visa vel cognita denominatione extrinseca.
48 d.9-1258 12
d.9-1258 extra animam, frustra esset intellectus agens, quasi ipse sit qui facit res
49 d.9-1268 5
d.9-1268 quod comparat eam ad res quae sunt extra animam”; idem clarius 1
50 d.9-1345 3
d.9-1345 tantum repraesentatur res secundum accidentia sensibilia per se; ergo
51 d.9-1349 8
d.9-1349 ad productionem talis speciei; ergo talis est res repraesentata ab
148
148
52 d.9-1372 2
d.9-1372 omnes res materiales, quae sub cognitione alicuius sensus non cadunt,
53 d.9-1383 7
d.9-1383 Alio modo dicitur conceptus proprius quando res *
54 d.9-1385 6
d.9-1385 per analogiam vel per negationem; res ergo quae sub sensu cadunt
55 d.9-1387 3
d.9-1387 experientia constat; res autem quae sub sensu non cadunt, etiam si *
56 d.9-1414 5
d.9-1414 substantiam et semper explicamus res insensibiles per ordinem ad
57 d.9-1423 2
d.9-1423 aliae res sensibiles; et in aliis rebus non magis sentitur subiectum *
58 d.9-1455 2
d.9-1455 intellectus res a sensibus non perceptas primo, non concipit per proprias
59 d.9-1457 7
d.9-1457 aliarum cognitionem; cum vero iam cognovit res illas, format in se
60 d.9-1485 4
d.9-1485 quidditative, nam tunc res cognoscitur quidditative cum proprio conceptu
61 d.9-1515 3
d.9-1515 concipimus has res propriis et absolutis conceptibus.
62 d.9-1560 9
d.9-1560 magnum, sed non audire propter assiduitatem. Certa ergo res est quod
149
149
63 d.9-1589 11
d.9-1589 spiritualis, habet quod sit intellectiva, tamen quia est infima inter res
64 d.9-1662 9
d.9-1662 2 Sed est 1, notandum quod dupliciter potest res *
65 d.9-1677 3
d.9-1677 tunc dicitur res perfecte cognosci, quando eius essentia proprio
66 d.9-1682 4
d.9-1682 Imperfecte autem cognoscitur res quando solum cognoscitur per
67 d.9-1930 6
d.9-1930 similitudines habet, ut quando intelligit res spirituales; ergo in ea saltem
68 d.9-2076 10
d.9-2076 producit speciem et non sentit, sed intellectus dicitur, quia res
69 d.9-2127 8
d.9-2127 evidenti demonstratione habeatur. Tamen est certum, quantum res
70 d.9-2379 2
d.9-2379 esse res distinctas.
71 d.9-2426 4
d.9-2426 naturales, sicut cognoscit res alias. Alio modo potest versari circa
72 d.9-2440 3
d.9-2440 hominis et res alias, ut cadunt sub talibus operationibus.
73 d.9-2454 4
d.9-2454 quod practicus considerat res quasi ponens in se ipso principium
150
150
74 d.9-2455 5
d.9-2455 earum; speculativus autem considerat res, quaerendo in eis
75 d.9-2577 3
d.9-2577 intellectus circa res agendas vel fugiendas; et huiusmodi etiam sunt
76 d.9-2742 4
d.9-2742 Circa primum est res certa intellectum nostrum cognoscere
77 d.9-2800 2
d.9-2800 cognoscit res cum omnibus perfectionibus particularibus multo perfectius
78 d.9-2851 7
d.9-2851 spiritu daemonis loquuntur. Aliae vero sunt res futurae certae vel quia
79 d.9-2871 5
d.9-2871 operatione multipliciter variatur, nam res quasdam cognoscit simplici
80 d.9-2877 8
d.9-2877 Haec autem ratiocinatio fieri potest vel circa res divinas et *
81 d.9-2878 4
d.9-2878 aeternas, aut circa res humanas et caducas. Circa res autem divinas *
82 d.9-2878 9
d.9-2878 aeternas, aut circa res humanas et caducas. Circa res autem divinas *
83 d.9-2884 7
d.9-2884 divina, dicitur “ratio superior”. Similiter circa res humanas versatur
84 d.9-2933 9
d.9-2933 pervenimus, dicitur “sapientia” vel “rectum iudicium”. Cum vero res
151
151
85 d.10-0060 10
d.10-0060 appetitus videtur quid commune animatis et inanimatis. Quaelibet enim res
86 d.10-0066 4
d.10-0066 propensio quam quaecumque res habet in suum proprium bonum.
87 d.10-0069 8
d.10-0069 sed solum est coaptatio naturalis quam unaquaeque res habet cum alia
88 d.10-0084 7
d.10-0084 aliarum rerum altiori quoddammodo, et fiunt res ipsae cognitae
89 d.10-0087 5
d.10-0087 Quae probatur 2 Quia res cognoscentes prius quaerunt
90 d.10-0091 5
d.10-0091 consequi. Parum enim sufficeret res cognoscere nisi illas appeterent, nam
91 d.10-0095 4
d.10-0095 3 probatur, nam res cognoscentes apprehendunt quid sit
92 d.10-0101 1
d.10-0101 res ipsa, ut inclinata, per se primo tantum ordinatur ad bonum
93 d.10-0106 5
d.10-0106 naturales tot multiplicantur quot res appetitae.
94 d.10-0107 8
d.10-0107 4 probatur, nam haec est differentia inter res cognoscentes
95 d.10-0110 7
d.10-0110 suas, quando illis carent. At vero res cognoscentes movent se non *
152
152
96 d.10-0126 9
d.10-0126 non superat illum gradum, unde tantum versatur circa res materiales
97 d.10-0129 2
d.10-0129 circa res spirituales et universales; sunt ergo isti appetitus distincti,
98 d.10-0221 1
d.10-0221 res habet de appetibilitate quantum de bonitate. Unde principia
99 d.10-0228 6
d.10-0228 sed ad perfectionem suppositi, alias res cognoscentes essent in hac
100 d.10-0229 5
d.10-0229 parte inferioris conditionis quam res inanimes, quae suapte natura
101 d.10-0248 9
d.10-0248 in se habet propter quod appetatur, et omnis res naturaliter fugit *
102 d.10-0331 4
d.10-0331 si non sit res rationalis, volo illi bonum vel quia ad me attinet vel quia
103 d.10-0451 2
d.10-0451 Item, res ab illo fit effective in tali specie, a quo recipit *
104 d.11-0287 3
d.11-0287 differentia inter res cognoscentes et alias quae cognitione carent, quod istae
105 d.11-0291 1
d.11-0291 res cognoscentes, quia media cognitione appetunt et appetendo faciunt
106 d.11-0391 3
d.11-0391 Quae sane res difficilis est et obscura, non tamen potest melius
153
153
107 d.11-0406 3
d.11-0406 passionis nec res aliqua movet risum nisi delectet.
108 d.11-0412 8
d.11-0412 Et hoc verius apparet, nam experientia docet res, quantumvis
109 d.11-0425 5
d.11-0425 Confirmatur, 2, nam saepe res delectabiles et *
110 d.11-0591 1
d.11-0591 res cognitas quam omnes inferiores, ideo directiva est omnium
111 d.11-0687 4
d.11-0687 ipsummet appetitum in res illas amore ferri. Quod fieri potest hoc
112 d.12-0024 3
d.12-0024 debet esse res aliqua sub ratione boni; sed voluntas est potentia *
113 d.12-0059 4
d.12-0059 cognitionem rei, ut res est, sed etiam cognitionem obiecti secundum
114 d.12-0234 2
d.12-0234 nam res, quando est, necesse est esse; et quando operatur, necesse est
115 d.12-0321 7
d.12-0321 liberi, sine causa punirentur. Quae certissima res est in fide, nam *
116 d.12-0437 4
d.12-0437 exegerit. Et ideo res illae, quae apparent bonae, non amantur
117 d.12-0438 9
d.12-0438 necessario, sed libere. Et huiusmodi sunt omnes particulares res, quae in hac
154
154
118 d.12-0468 2
d.12-0468 simpliciter res intuetur, ratio vero dicitur prout discurrit, ita voluntas
119 d.12-0498 12
d.12-0498 bonum. Id est, quia ratio veritatis est unica tantum, unde si res habet
120 d.12-0580 13
d.12-0580 q 89, a 1; 1.2, q 6, a 4. Breviter dicitur, quia res theologica est,
121 d.12-0584 4
d.12-0584 argumento adducitur, nam res quae necessario operatur est materialis
122 d.12-0653 6
d.12-0653 ad actualem existentiam. Nulla enim res appetitur nisi vel prout actu
123 d.12-0716 8
d.12-0716 immaterialitatem rei cognoscentis, nam per hanc virtutem res
124 d.12-0717 4
d.12-0717 cognoscens fit quoddammodo res ipsa cognita; unde cognitio ex suo genere
125 d.12-0728 2
d.12-0728 considerat res ipsas, quae habent ordinem ad existentiam, et
126 d.12-0735 3
d.12-0735 intellectus cognoscit res prout sunt in ipso, voluntas vero fertur ad
127 d.12-0736 1
d.12-0736 res prout sunt in se ipsis, et quia in via Deus et superiores res sunt in *
128 d.12-0736 14
d.12-0736 res prout sunt in se ipsis, et quia in via Deus et superiores res sunt in *
155
155
129 d.12-0738 9
d.12-0738 imperfecta; amor vero est perfectior, quia tendit in res prout in se sunt.
130 d.12-0751 5
d.12-0751 2 Quomodo intellectus cognoscit res prout in se sunt. Non
131 d.12-0758 6
d.12-0758 operatur per assimilationem et cognoscit res per species earum quas in se *
132 d.12-0759 9
d.12-0759 habet. Et ideo quasi in se ipso speculatur res. Et hac ratione stat quod
133 d.12-0760 1
d.12-0760 res cognita sit maxime cognoscibilis et tamen quod obscure
134 d.12-0762 10
d.12-0762 vero voluntas operatur per modum impulsus et inclinationis ad res *
135 d.12-0763 10
d.12-0763 cognitas, et ideo non attendit modum quo cognoscuntur, sed res ipsas *
136 d.12-0764 12
d.12-0764 cognitas et ad illas absolute fertur. Et hoc est ferri in res prout in se
137 d.14-0139 11
d.14-0139 2 Supponendum est ergo quod locus in rigore pertinere ad res *
138 d.14-0157 10
d.14-0157 hoc possunt angeli, anima vero non potest, quia spiritualis res non
139 d.14-0178 12
d.14-0178 modo animas separatas esse in loco, licet non eo modo quo res *
156
156
140 d.14-0205 5
d.14-0205 Et patet: Quando enim res alicubi patitur non ideo ibi est, quia
141 d.14-0367 7
d.14-0367 superflua est in mundo; et praecipue res intellectualis quae non potest *
142 d.14-0431 3
d.14-0431 convertere ad res obiectas.
143 d.14-0447 3
d.14-0447 animae ad res, quam ponit Scotus, potest intelligi, quia anima non
144 d.14-0448 3
d.14-0448 convertitur ad res nisi cognoscendo vel amando illas; haec ergo
145 d.14-0466 5
d.14-0466 vero per conversionem ad res actu intelligibiles est cognoscere
146 d.14-0496 6
d.14-0496 inferiora et praecipue quod unaquaeque res iuvetur ab auctore suo et ab
147 d.14-0635 7
d.14-0635 Haec pars est probabilis, tamen quia res obscura est, in qua non
148 d.14-0669 7
d.14-0669 Quomodo anima separata intelligat Deum et res alias immateriales.
149 d.14-0777 5
d.14-0777 debemus proportionaliter loqui; sed res actu sensibiles non per se *
150 d.14-0799 3
d.14-0799 Confirmatur, quia res actu talis potest imprimere sui *
157
157
151 d.14-0803 6
d.14-0803 Confirmatur: Istae enim species sunt res imperfectae, *
152 d.14-0826 6
d.14-0826 Respondetur negando antecedens: Multae enim res *
153 d.14-0918 4
d.14-0918 1 Nota has res dividi in tria genera: quaedam sunt singulares,
154 d.14-1018 4
d.14-1018 videt beatus nunc res praesentes quae, antequam fierent, non *
155 d.14-1039 4
d.14-1039 sufficiens ad cognoscendas res naturales; ergo ad providentiam Dei spectat
156 d.14-1044 4
d.14-1044 species ad has res cognoscendas.
157 d.14-1058 3
d.14-1058 conversionem ad res actu intelligibiles, sub quibus comprehenduntur *
158 d.14-1089 2
d.14-1089 Unaquaeque res distincte cognoscit per species illi connaturales et *
159 d.14-1091 6
d.14-1091 adaequate conveniunt superiori imperfecte cognoscit res inferiores, quia non
160 d.14-1116 3
d.14-1116 quod agat res perfectas, sed etiam in hoc quod agat res proportionatas.
161 d.14-1116 11
d.14-1116 quod agat res perfectas, sed etiam in hoc quod agat res proportionatas.
158
158
162 d.14-1163 11
d.14-1163 2 suppono quod illa comparatio potest fieri absolute et circa res
163 d.14-1177 1
d.14-1177 res determinatas, melius intelligit anima separata quamcumque
164 d.14-1178 5
d.14-1178 rationem quam coniuncta, et res etiam materiales perfectius intelligit.
165 d.14-1234 10
d.14-1234 manet dubium in sua vi, et procul dubio est res difficilis, nec est
166 d.14-1406 2
d.14-1406 quam res habet, quae metaphorice nomine appetitus explicatur, ut *
167 d.14-1442 7
d.14-1442 naturalis, non tamen maior perfectio; et res magis appetit id quod *
RESIDEAT
1 d.9-0013 1
d.9-0013 resideat, sicut sunt organa aliorum sensuum.
2 d.13-0189 7
d.13-0189 Primum est, in qua parte corporis resideat haec virtus
RESIDENS
1 d.13-0033 9
d.13-0033 motum est potentia animae distincta ab appetitu sensitivo, residens in
RESIDERE
1 d.11-0201 1
d.11-0201 residere in corde, quod licet Aristoteles numquam expresserit, tamen in
159
159
RESIDET
1 d.11-0207 3
d.11-0207 haec potentia residet in illo.
2 d.11-0320 6
d.11-0320 est in corde, in quo residet appetitus. Ita D Thomas, 1.2, q 35, a 1,
3 d.12-0839 2
d.12-0839 intellectu residet.
4 d.13-0192 9
d.13-0192 quaedam est potentia particularis, quae in particulari organo residet, alia
5 d.13-0205 9
d.13-0205 carnosa cute frontis, etc. Et haec etiam virtus residet in aliquibus *
6 d.13-0208 5
d.13-0208 risu. Et haec virtus residet in septo transverso et musculis thoracis et
RESISTENTIA
1 d.8-0389 8
d.8-0389 est omnino materialis, sed intentionalis, quae sine resistentia fit.
2 d.11-0478 4
d.11-0478 difficultas, quae ex resistentia contrarii oritur, ideo, licet bonum
RESISTERE
1 d.12-0566 1
d.12-0566 resistere et dominari influentiae caeli, iuxta illud: “Sapiens dominabitur
RESOLUTIO
1 d.8-0004 2
d.8-0004 Cuius resolutio his conclusionibus continetur:
160
160
2 d.9-2474 5
d.9-2474 in communi colligitur, 1, resolutio illius quaestionis, an scientia
RESOLUTIONE
1 d.10-0373 4
d.10-0373 5 Nota pro resolutione quod actus humani dicuntur eliciti et *
2 d.13-0021 2
d.13-0021 Pro resolutione nota 1, quod motus localis duplex est in *
RESOLUTIONEM
1 d.9-1069 3
d.9-1069 Contra hanc resolutionem nulla manent argumenta quae *
RESOLVI
1 d.9-1163 3
d.9-1163 facile potest resolvi.
RESOLVITUR
1 d.9-1028 6
d.9-1028 quaestio incidens quae ex dictis resolvitur est, quid prius *
2 d.9-1072 4
d.9-1072 Tertia quaestio quae resolvitur ex dictis est, an cognitio *
3 d.9-1113 5
d.9-1113 quaestio quae ex praedictis resolvitur est, quid sit abstractio intellectus et
4 d.9-1159 6
d.9-1159 Quinta conclusio quae ex dictis resolvitur est, quomodo *
161
161
5 d.9-1466 7
d.9-1466 8 Ex dictis in hac quaestione resolvitur alia, nempe quid a nostro
6 d.9-1516 3
d.9-1516 9 Secundo resolvitur ex dictis alia quaestio, scilicet quomodo
7 d.11-0467 10
d.11-0467 calore aliquo, qui inde excitatur, humor aliquis in lacrymis resolvitur.
8 d.14-1388 5
d.14-1388 1 Haec quaestio facile resolvitur ex dictis.
RESOLVUNTUR
1 d.9-0948 6
d.9-0948 Ex dictis in hac quaestione resolvuntur nonnullae aliae quaestiones
RESPECTU
1 d.9-1570 6
d.9-1570 idem est de potentia intellectiva respectu sui ipsius, propter eamdem
2 d.9-1594 8
d.9-1594 sufficienter facta ea quae debet intelligere, etiam respectu sui ipsius; et
3 d.10-0375 10
d.10-0375 immediate et physice fit; et universaliter actus dicitur elicitus respectu similis *
4 d.10-0376 7
d.10-0376 potentiae; dicitur vero idem actus imperatus respectu superioris
5 d.10-0449 12
d.10-0449 appetendi, etiam prout est in tali specie, est actus vitae et respectu illius
162
162
6 d.11-0484 3
d.11-0484 Idem contingit respectu naturae, cum malum aliquod futurum
7 d.12-0055 5
d.12-0055 cognoscit distincte veritatem. Unde respectu actus assentiendi est
8 d.12-0080 10
d.12-0080 mediat inter finem ultimo intentum et media priora, et respectu aliorum
9 d.12-0081 3
d.12-0081 est finis, respectu vero ulterioris finis est medium; si ergo huiusmodi
10 d.12-0165 4
d.12-0165 cognitionem, et ideo respectu primi actus intellectus non movetur a *
11 d.12-0734 1
d.12-0734 respectu rerum superiorum, et sic excedit caritas illum. Ratio est, quia
12 d.13-0126 9
d.13-0126 nam ipsemet motus manus est vere vitalis; ergo respectu illius motus
13 d.14-0102 2
d.14-0102 communicabiliter respectu corporis, incommunicabiliter vero respectu *
14 d.14-0102 6
d.14-0102 communicabiliter respectu corporis, incommunicabiliter vero respectu *
15 d.14-1365 1
d.14-1365 respectu finis ad quem ordinatur, sit absolute supernaturalis, tamen,
163
163
RESPICI
1 d.11-0247 7
d.11-0247 actuum; ista autem obiecta diversis modis respici possunt ab
RESPICIAT
1 d.10-0316 4
d.10-0316 aliquid quod non respiciat bonum proprium, vel illud includat aliquo
2 d.10-0337 7
d.10-0337 est, quia licet ratio boni non respiciat hunc vel illum, tamen ratio boni
3 d.12-0101 1
d.12-0101 respiciat universale bonum, necesse est quod habeat efficaciam movendi
RESPICIENDUM
1 d.8-0304 5
d.8-0304 incompossibiles eidem potentiae est respiciendum, et quot fuerint *
RESPICIENS
1 d.10-0103 5
d.10-0103 elicitus est specialis potentia respiciens bonum totius et singularium
RESPICIO
1 d.10-0330 7
d.10-0330 parens vel quia homo, in quo respicio bonitatem meae naturae. Quod
RESPICIT
1 d.9-1192 7
d.9-1192 in illa natura considerat, ratione cuius respicit illa natura plura
164
164
2 d.9-2439 1
d.9-2439 respicit rem ut operabilis est, quia immediate considerat operationes
3 d.9-2452 8
d.9-2452 circa contingentia, quia versatur circa singularia, et respicit
4 d.9-2462 8
d.9-2462 quod differunt in obiecto formali, nam practicus respicit operabile ut
5 d.11-0181 8
d.11-0181 utraque versetur circa bonum sensibile, tamen concupiscibilis respicit
6 d.11-0183 3
d.11-0183 tamen irascibilis respicit illud ut defensabile. Unde irascibilis immediate
7 d.11-0187 8
d.11-0187 dicentium irascibilem versari circa bonum arduum, quia respicit illud sub
8 d.11-0521 6
d.11-0521 Et ratio est, quia concupiscibilis respicit bonum et malum *
9 d.11-0524 5
d.11-0524 obiectum. At vero irascibilis respicit bonum coniunctum arduitati, et
10 d.14-1412 7
d.14-1412 nam appetitus naturalis partis non semper respicit necessarium
11 d.14-1418 6
d.14-1418 absolute est naturalis et hanc respicit appetitus naturalis. Quod illa
RESPICIUNTUR
1 d.11-0248 9
d.11-0248 appetente, reducuntur tamen ad tres, nam illa vel respiciuntur absolute
165
165
RESPIRATIO
1 d.13-0024 6
d.13-0024 constrictio pulmonis, ex quibus causatur respiratio et pulsus. Isti
RESPONDEAS
1 d.14-0574 2
d.14-0574 Si respondeas, ut insinuat Caietanus, quod fit *
RESPONDENDUM
1 d.12-0446 3
d.12-0446 Sed est respondendum quod aliud est amare, aliud odio
RESPONDENT
1 d.9-2536 3
d.9-2536 10 Sed respondent quod isti actus non sunt perfecte practici, nam
2 d.11-0427 3
d.11-0427 Argumento quidam respondent risum ex titillatione causatum
RESPONDEO
1 d.12-0754 2
d.12-0754 Sed respondeo distinguendum esse rem cognitam et *
RESPONDERE
1 d.11-0429 7
d.11-0429 Aristoteles vero dicto loco videtur aliter respondere, nempe ibi esse
RESPONDET
1 d.8-0071 4
d.8-0071 Et ideo aliter respondet Themistius, hic, cap 8, quod sensus
166
166
2 d.8-0622 10
d.8-0622 sed hoc non est verum, ut patet. Averroes vero respondet quod
3 d.8-0647 8
d.8-0647 nec potest dici, ut D Thomas ibi respondet, non moveri auditu, sed
4 d.14-0554 1
d.14-0554 respondet obscure satis quod anima, secundum propriam naturam est *
RESPONDETUR
1 d.8-0386 6
d.8-0386 quod contra hanc conclusionem procedit, respondetur etiam
2 d.8-0492 4
d.8-0492 22 Ad primum respondetur quod in potentiis particularibus
3 d.8-0620 5
d.8-0620 Ad Aristotelem autem hic respondetur cum
4 d.8-0701 2
d.8-0701 Sed respondetur non omnes illos esse organa sensus *
5 d.9-0179 6
d.9-0179 7 Ad primum, in principio, respondetur quod intellectus *
6 d.9-0239 4
d.9-0239 9 Ad secundum respondetur quod aliter ens est obiectum
7 d.9-0246 4
d.9-0246 10. Ad tertium respondetur quod intellectus versatur circa ens,
8 d.9-0569 6
d.9-0569 13 Ad loca D Thomae respondetur quod loquitur late de ratione
167
167
9 d.9-0573 3
d.9-0573 Ad secundum respondetur quod etiam potest agens *
10 d.9-0925 1
d.9-0925 respondetur quod intellectum esse potentiam spiritualem abstrahentem a
11 d.9-1091 3
d.9-1091 Ad primum respondetur ex D Thoma, 1.2, q 29, a 6, quod
12 d.9-1102 3
d.9-1102 Ad secundum respondetur quod tunc visus videt rem *
13 d.9-1105 3
d.9-1105 Ad tertium respondetur quod in sensu non est proprie *
14 d.9-1495 4
d.9-1495 Unde ad Aristotelem respondetur quod substantia *
15 d.9-1501 4
d.9-1501 Ad rationem primam respondetur quod prima cognitio *
16 d.9-1507 3
d.9-1507 Ad secundam respondetur quod substantia primo *
17 d.9-1643 1
d.9-1643 respondetur: Propter impedimentum corporis et dependentiam quam
18 d.9-2028 8
d.9-2028 9 Ad primum ergo argumentum in principio respondetur
19 d.9-2032 3
d.9-2032 Ad secundum respondetur quod quando intellectus *
168
168
20 d.9-2039 3
d.9-2039 Ad tertium respondetur quod si sensus interni et externi a
21 d.9-2305 2
d.9-2305 Nihilominus respondetur quod intellectus agens circa
22 d.9-2641 4
d.9-2641 14 Ad Aristotelem respondetur quod si ita opinatus est, ut
23 d.9-2917 2
d.9-2917 2 respondetur negando illam, nam intellectus possibilis
24 d.10-0160 3
d.10-0160 Ad primum respondetur quod appetitus ut sic videtur *
25 d.10-0269 3
d.10-0269 Ad secundum respondetur quod impossibile est velle *
26 d.10-0273 3
d.10-0273 Ad tertium respondetur quod esse contra voluntatem Dei
27 d.10-0278 3
d.10-0278 Ad quartum respondetur forte id esse falsum et
28 d.10-0301 6
d.10-0301 6 Ad secundum principale argumentum respondetur *
29 d.10-0306 3
d.10-0306 Ad quartum respondetur quod impossibilia putata *
30 d.10-0541 3
d.10-0541 Ad secundum respondetur quod determinatio potentiae ad
169
169
31 d.10-0549 3
d.10-0549 Ad tertium respondetur id esse, quia obiectum praesens *
32 d.10-0552 3
d.10-0552 Ad quartum respondetur: Transeat totum: quod voluntas ex
33 d.10-0563 3
d.10-0563 Ad sextum respondetur quod Aristoteles ibi docet primum
34 d.11-0095 3
d.11-0095 Ad secundam respondetur argumentum non esse *
35 d.11-0098 3
d.11-0098 Ad tertiam respondetur quod cum irascibilis tota sit propter
36 d.11-0104 3
d.11-0104 Ad quartam respondetur illud non esse sufficiens signum,
37 d.11-0444 5
d.11-0444 10 Ad primam confirmationem respondetur illum non esse *
38 d.11-0662 6
d.11-0662 4 Ad argumentum ergo aliter respondetur: Quod appetitus dicitur
39 d.12-0528 6
d.12-0528 Ad argumentum ergo in forma respondetur, quod positis
40 d.12-0537 6
d.12-0537 16 Ad quartum. Ad quartum respondetur quod voluntas,
41 d.12-0808 6
d.12-0808 7 Ad confirmationem secundi argumenti respondetur quod
170
170
42 d.12-0821 3
d.12-0821 Ad tertium respondetur quod quamvis voluntas in
43 d.12-0832 3
d.12-0832 Ad quartum respondetur quod potius intellectus est in quo
44 d.12-0853 2
d.12-0853 Sed respondetur, 2, quod etiam in sensitiva parte sensus
45 d.14-0119 2
d.14-0119 Cui respondetur quod corrumpitur homo, et in re tantum
46 d.14-0258 5
d.14-0258 Ad illud Lc 16 respondetur notando quod dum
47 d.14-0274 3
d.14-0274 Ad secundam respondetur quod animae separatae *
48 d.14-0487 4
d.14-0487 5 Ad primam respondetur ad naturalem Dei providentiam
49 d.14-0505 2
d.14-0505 2 respondetur quod forte recipit illas. Quod si ita est, illud erit
50 d.14-0608 4
d.14-0608 5 Ad primum respondetur quod antecedens non est certum.
51 d.14-0629 4
d.14-0629 6 Ad secundum respondetur quod licet anima separata sit
52 d.14-0755 3
d.14-0755 Ad primum respondetur id non esse rationabile:
171
171
53 d.14-0768 3
d.14-0768 Ad secundum respondetur illam fuisse opinionem
54 d.14-0816 4
d.14-0816 7 Ad primum respondetur quod non inconvenit angelum *
55 d.14-1312 3
d.14-1312 Ad primum respondetur quod anima ex unione ad corpus
56 d.14-1350 2
d.14-1350 2 respondetur quod status maxime consonus inclinationi *
57 d.14-1411 4
d.14-1411 Ad primum enim respondetur negando consequentiam,
58 d.14-1415 2
d.14-1415 2 respondetur quod etiam in illa unione perficitur aliquo
59 d.14-1417 3
d.14-1417 Ad secundum respondetur quod unio animae ad corpus *
RESPONSIO
1 d.10-0304 5
d.10-0304 Ad tertium similis datur responsio. Non enim appetitur
RESPONSIONE
1 d.9-1007 8
d.9-1007 species universalis. Sed advertendum est quod in responsione tantum
RESPONSUM
1 d.10-0268 8
d.10-0268 5 Ad primum in principio iam est responsum.
172
172
RESPUERE
1 d.10-0192 6
d.10-0192 2 arguitur. Nam appetitus potest respuere bonum sibi *
2 d.10-0302 4
d.10-0302 voluntatem non posse respuere aliquod bonum nisi quia in illo invenit *
3 d.12-0409 5
d.12-0409 quia non potest aliquid respuere, nisi quia in eo aliquam rationem
RESTAT
1 d.9-0312 7
d.9-0312 intelligibiles, et ideo apud illum nulla restat necessitas ponendi illas.
2 d.9-0316 3
d.9-0316 4 Sed restat difficultas, quomodo virtus ista efficiat species.
3 d.9-0327 6
d.9-0327 productionem. Opinio Caietani. Difficultas ergo restat de modo
4 d.9-0546 2
d.9-0546 nulla restat via ad assignandam necessitatem phantasmatis. Et a simili
5 d.9-1907 9
d.9-1907 sufficienter in Dialectica dictum est. Et ideo solum restat dicendum de
6 d.9-2713 3
d.9-2713 18 Sed restat dubium circa dicta, an unus et idem habitus
7 d.12-0015 2
d.12-0015 suppositis, restat dicendum de obiecto et de actibus huius potentiae.
173
173
8 d.13-0011 2
d.13-0011 ergo restat dicendum de potentia ipsa et de instrumentis quibus hic
9 d.13-0069 4
d.13-0069 4 Sed difficultas restat de membris externis, quomodo concurrant.
10 d.14-0018 4
d.14-0018 2 Tantum ergo restat difficultas de personalitate. Et patet hoc ex
RESTITUUNTUR
1 d.14-0344 1
d.14-0344 restituuntur tamen omnia in resurrectione propter gratiam in anima *
RESULTABUNT
1 d.9-1462 3
d.9-1462 illas; ergo resultabunt ex cognitione illarum rerum.
RESULTANS
1 d.11-0378 6
d.11-0378 sed aliqua qualitas ex his resultans, quae quidem “dolorifera qualitas”
RESULTANTIUM
1 d.11-0359 7
d.11-0359 cognoscere divisionem est cognoscere numerum partium resultantium
RESULTAT
1 d.9-1622 1
d.9-1622 resultat in illo aliqua species illius actus, imperfecta tamen, ut videtur,
2 d.9-1625 8
d.9-1625 quando voluntas exit in actum, in intellectu resultat aliqua species
174
174
3 d.11-0383 2
d.11-0383 temperamento resultat. Similiter quando ex incisione et divisione causatur *
4 d.11-0386 6
d.11-0386 humor distemperationem causans, et inde resultat dolorifera qualitas
5 d.14-0026 4
d.14-0026 incipit subsistere, et resultat propria entitas, per quam terminatur, et ob
RESURGENTIBUS
1 d.9-2026 2
d.9-2026 corporibus resurgentibus non erit haec dependentia intellectus a
RESURGENTIUM
1 d.14-1353 6
d.14-1353 impediatur; quem statum habebunt animae resurgentium beatorum. Quod si
RESURRECTIO
1 d.14-1354 2
d.14-1354 illa resurrectio naturalis esset, non esset difficultas. Diceretur enim
2 d.14-1363 2
d.14-1363 tamen resurrectio naturalis non est, sed ex gratia, ideo non quiescit
3 d.14-1364 7
d.14-1364 intellectus. Et dici posset quod licet resurrectio, eo modo quo nunc fit et
4 d.14-1392 7
d.14-1392 est ad impossibile, vel dicendum esset resurrectio esset naturalis.
RESURRECTIONE
1 d.14-0030 6
d.14-0030 Addit tamen Caietanus quod in resurrectione, cum anima *
175
175
2 d.14-0344 5
d.14-0344 restituuntur tamen omnia in resurrectione propter gratiam in anima *
RETENTIO
1 d.8-0277 7
d.8-0277 apprehensio in corporalibus provenit ex humiditate, retentio vero ex
RETENTIVA
1 d.8-0275 6
d.8-0275 absentia debet esse conservativa et retentiva specierum; ista autem duo
RETINEBUNT
1 d.14-0321 6
d.14-0321 imperfectio. Similiter damnati nihil supernaturale retinebunt, etiam si maneant
RETINET
1 d.8-0592 1
d.8-0592 retinet.
2 d.14-0016 4
d.14-0016 quod anima separata retinet, sit idem cum esse totius hominis, alia
3 d.14-1407 9
d.14-1407 dictum est Physicorum 1; sed anima separata semper retinet eamdem *
RETRIBUTIO
1 d.14-1368 6
d.14-1368 compositi et quod sit aliqua retributio malorum et bonorum, non tantum
REUNIO
1 d.14-1391 2
d.14-1391 illa reunio est impossibilis per naturam, inclinatio vero naturalis non
176
176
2 d.14-1419 3
d.14-1419 vero sit reunio et non prima unio nihil refert ad appetitum naturalem;
3 d.14-1420 10
d.14-1420 et hoc est quod aliter dici solet: quod licet reunio ad corpus quoad
REUNIONEM
1 d.14-1425 9
d.14-1425 separata, ratione naturali ducta, non appeteret appetitu eliciti reunionem
2 d.14-1433 3
d.14-1433 cognoscens, nolet reunionem ad corpus.
REUNIRE
1 d.14-1371 8
d.14-1371 providentiam Dei, ut auctor naturae est, pertinere reunire animam
REUNIRETUR
1 d.14-1447 1
d.14-1447 reuniretur corpori, non desineret species humana esse in mundo per
REUNIRI
1 d.14-1387 6
d.14-1387 Utrum anima separata appetat iterum reuniri corpori.
2 d.14-1397 6
d.14-1397 Corpus etiam cum anima potest reuniri, et potest esse idem quod *
3 d.14-1429 6
d.14-1429 ratione ducta, putaret esse impossibile reuniri per naturam, nisi forte *
177
177
4 d.14-1467 2
d.14-1467 appettunt reuniri appetitu elicito et absoluto: Apoc 6.
5 d.14-1468 8
d.14-1468 Et ratio est, quia cognoscunt quod debent reuniri corporibus, in
REUNITUR
1 d.14-0031 1
d.14-0031 reunitur, manebit subsistens et “semipersona”, etiam in corpore.
REVELATAE
1 d.9-2853 10
d.9-2853 dummodo subdantur divinae potestati, vel quia sunt a Deo revelatae,
REVELATIONEM
1 d.14-0981 6
d.14-0981 nisi forte aliquas cognoscat per revelationem.
REVELATIONES
1 d.9-2046 1
d.9-2046 revelationes divinas, ut D Thomas dicit, 2 Contra Gentes, cap 81; et Sacra
2 d.9-2047 7
d.9-2047 Scriptura id confirmat, nam communiter docet revelationes factas
REVELATIONUM
1 d.9-2858 5
d.9-2858 memoria, tamen certitudinum et revelationum quas habemus de
REVELATIS
1 d.9-2056 2
d.9-2056 rebus revelatis, nam dum homo dormit non habet liberum iudicium
178
178
RIDENT
1 d.11-0415 8
d.11-0415 ideo amentes et pueri facilius delectantur et rident.
2 d.11-0432 5
d.11-0432 unde qui ex titillatione rident, celeriter rident.”
3 d.11-0432 7
d.11-0432 unde qui ex titillatione rident, celeriter rident.”
RIDICULA
1 d.14-0983 11
d.14-0983 impedit cognitionem. Et haec est ratio vulgi; ratio tamen est ridicula,
RIDICULUM
1 d.9-1558 8
d.9-1558 nos hanc cognitionem propter assiduitatem eius est ridiculum, et
2 d.9-2485 6
d.9-2485 placitum addiscentis illam, quod est ridiculum.
RIGORE
1 d.8-0634 1
d.8-0634 rigore disciplina sumpta, ut significat instructionem sumptam ab alio
2 d.9-0617 6
d.9-0617 vel semper non loquitur in rigore.
3 d.9-1062 6
d.9-1062 singularia, ubi de singularibus in rigore loquitur, ut ibi exposuimus.
4 d.9-2197 9
d.9-2197 ut agens. Unde substantia ibi non significat in rigore rem de *
179
179
5 d.14-0139 8
d.14-0139 2 Supponendum est ergo quod locus in rigore pertinere ad res *
RISU
1 d.11-0473 2
d.11-0473 vehementi risu. Sed de his satis.
2 d.13-0208 1
d.13-0208 risu. Et haec virtus residet in septo transverso et musculis thoracis et
RISUI
1 d.11-0463 7
d.11-0463 11 De fletu sciendum breviter opponi risui, et ex contraria causa
RISUM
1 d.11-0401 2
d.11-0401 Circa risum ergo est notandum illum proxime consistere in
2 d.11-0406 6
d.11-0406 passionis nec res aliqua movet risum nisi delectet.
3 d.11-0410 5
d.11-0410 admiratione non sufficere ad risum. Quod etiam tenet Valles, lib 5
4 d.11-0413 4
d.11-0413 iucundas, non causare risum, nisi novitatem aliquam prae se ferant. Et
5 d.11-0417 3
d.11-0417 non causat risum, quia non est cum admiratione. Oritur ergo risus ex
6 d.11-0424 1
d.11-0424 risum attulerunt. Constat autem quod non afferebant gaudium.
180
180
7 d.11-0426 5
d.11-0426 admirationem causantes non causant risum.
8 d.11-0427 4
d.11-0427 Argumento quidam respondent risum ex titillatione causatum
9 d.11-0435 6
d.11-0435 Respondetur quod titillatio, ut causet risum, debet esse
10 d.11-0439 9
d.11-0439 cur nemo possit in se ipso ex titillatione risum causare, ait eam esse,
11 d.11-0441 2
d.11-0441 causat risum, illud est remisse et provenit, quia semper effectus
12 d.11-0445 2
d.11-0445 verum risum.
13 d.11-0448 9
d.11-0448 nam si sit de re seria, non causabit risum. Oportet etiam ut admiratio
14 d.11-0449 10
d.11-0449 non sit vehemens, nam sic potius stuporem causabit quam risum.
RISUS
1 d.11-0399 4
d.11-0399 duplicem effectum, scilicet risus et fletus, quos hic breviter explicare *
2 d.11-0407 9
d.11-0407 An vero gaudium sit sufficiens et adaequata causa risus dubium
3 d.11-0414 8
d.11-0414 ideo Sapiens dixit quod signum laevitatis est risus et stultitiae. Et
181
181
4 d.11-0417 11
d.11-0417 non causat risum, quia non est cum admiratione. Oritur ergo risus ex
5 d.11-0420 7
d.11-0420 Arguitur tamen, nam ex titillatione causatur risus, titillatio autem non causat
6 d.11-0447 4
d.11-0447 gaudium est causa risus, sed oportet quod sit de re iocosa et gracili,
7 d.11-0451 6
d.11-0451 in septo transverso, atque adeo risus.
8 d.11-0458 7
d.11-0458 sanguis etiam dilatatur et ita causatur risus.
RIVULIS
1 d.8-0082 8
d.8-0082 litteram, cap 16, comparat sensus externos quinque rivulis ab uno sensu
RUIT
1 d.9-0199 2
d.9-0199 ergo ruit distinctio.
2 d.9-1798 8
d.9-1798 Sed fundamentum Platonis falsum est, et ita ruit eius sententia.
RURSUS
1 d.8-0445 5
d.8-0445 memoria inter se; et rursus aestimativa et phantasia inter se. Cogitativa
2 d.9-1536 1
d.9-1536 rursus a priori procedendo, perfectius cognoscuntur passiones ipsae et
182
182
RUSTICI
1 d.9-1055 9
d.9-1055 conceptus intellectus est. Ridiculum autem est dicere quod rustici
RUSTICUS
1 d.9-0877 7
d.9-0877 singularia, scit cognoscere ipsa singularia, ut rusticus cognoscit Petrum et
MAYÚSCULAS
RATIO
1 d.9-0396 1
d.9-0396 Ratio cogens ad hoc asserendum est: Nam *
2 d.9-0514 8
d.9-0514 Haec conclusio patet ex dictis et experientia. Ratio autem esse
3 d.9-0544 1
d.9-0544 Ratio vero pro conclusione sumitur a sufficienti partium *
4 d.9-1060 5
d.9-1060 repugnat; sed etc; ergo. Ratio est Aristotelis, 1 Posteriorum, cap 2, ubi
5 d.9-1708 1
d.9-1708 Ratio autem conclusionis est, quia Deus, cum sit prima causa a
6 d.9-2148 1
d.9-2148 Ratio tamen Aristotelis est potissima et a priori.
7 d.9-2747 5
d.9-2747 phantasmate et intellectu agente.” Ratio huius est, quia nulla potentia
8 d.11-0548 1
d.11-0548 Ratio autem omnium haec esse videtur: Quia cum appetitus
183
183
9 d.12-0411 1
d.12-0411 Ratio istorum esse videtur, quia libertas voluntatis debet esse *
10 d.12-0734 9
d.12-0734 respectu rerum superiorum, et sic excedit caritas illum. Ratio est, quia
11 d.14-0129 1
d.14-0129 Ratio enim essendi in loco est quantitas; anima vero quantitate
12 d.14-0428 1
d.14-0428 Ratio est, quia si anima coniuncta corpori potest abstrahere *
13 d.14-0988 1
d.14-0988 Ratio ergo sumitur ex defectu specierum: Anima enim separata
14 d.14-1150 2
d.14-1150 cognoscat. Ratio eius est, quia animae uniuntur corporibus ut
RATIONE
1 d.9-2361 1
d.9-2361 Ratione confirmatur, nam actus istarum potentiarum sunt
2 d.12-0397 1
d.12-0397 Ratione etiam probatur, nam libertas voluntatis consistit in
3 d.13-0087 1
d.13-0087 Ratione arguitur. Quia hoc est sufficiens et maxime consonum
RATIONES
1 d.11-0046 1
d.11-0046 Rationes tamen istae non videntur concludere distinctionem
184
184
2 d.14-0847 2
d.14-0847 2 Rationes, quibus supra probavimus animama se perfecte
RECORDABOR
1 d.9-2809 4
d.9-2809 memoriam: Gen 9: “Recordabor foederis mei, etc” Ier 2:
RECORDATUS
1 d.9-2810 1
d.9-2810 “Recordatus sum tui”. Habet enim Deus memoria, non ut dicit *
RECTE
1 d.9-0014 2
d.9-0014 Quinta: Recte dicunt qui aiunt animam esse locum *
REDDITUR
1 d.9-2194 8
d.9-2194 appellatur, est actus, id est, potentia activa. Redditur enim ab Aristotele in
REGUM
1 d.9-1971 1
d.9-1971 Regum, cap 7, fol 282.
REICITUR
1 d.9-0351 2
d.9-0351 6 Reicitur opinio Caietani. Sed est falsa quantum ad omnia.
RELIQUIT
1 d.12-0314 1
d.12-0314 “Reliquit illum in manu consilii sui.” Et cap 31: “Qui potuit
REMINISCENTIA
1 d.8-0191 2
d.8-0191 12 Reminiscentia. Reminiscentia dicitur quaedam potentia quae *
185
185
2 d.8-0191 3
d.8-0191 12 Reminiscentia. Reminiscentia dicitur quaedam potentia quae *
REMUNERATIO
1 d.12-0308 9
d.12-0308 est, et quod accedentium ad se remunerator est”. Remuneratio autem
REPUGNAT
1 d.12-0220 2
d.12-0220 2 Repugnat eamdem potentiam libere et necessario operari; sed
RES
1 d.9-1786 7
d.9-1786 nobis cogitandi, indagandique suppeditetur.” Et infra: “Res namque
2 d.10-0081 2
d.10-0081 appetitus. Res autem inanimatae informantur forma sua naturali, et ideo
3 d.10-0083 1
d.10-0083 Res autem cognoscentes informantur etiam per cognitionem formarum
4 d.11-0011 7
d.11-0011 homines hunc motum sequentes sensuales vocamus. Res tamen certa
5 d.14-0366 6
d.14-0366 intelligere, ociosa maneret et superflua. Res enim quae non potest operari, *
RESPICIT
1 d.12-0605 6
d.12-0605 1 Quia habet nobilissimum obiectum. Respicit enim ipsam *
186
186
RESPONDET
1 d.8-0105 1
d.8-0105 Respondet Themistius, in Paraphrasi 3, cap 11 id *
2 d.8-0131 1
d.8-0131 Respondet bene Philoponus quod phantasia in *
3 d.12-0146 1
d.12-0146 Respondet D Thomas, supra et Opusc 43, cap 7, quod
4 d.14-0328 1
d.14-0328 Respondet D Thomas, supra, quod intelligitur de dicta
5 d.14-0372 1
d.14-0372 Respondet ibi Hieronymus quod Sapiens loquitur per *
RESPONDETUR
1 d.8-0078 1
d.8-0078 Respondetur ergo quod illa potentia est superior et *
2 d.8-0309 1
d.8-0309 Respondetur, 1 Non esse simile, nam sensus exteriores
3 d.8-0599 1
d.8-0599 Respondetur ad primum quod sensus interior *
4 d.8-0740 1
d.8-0740 Respondetur id posse contingere, nam cum operatione
5 d.9-0175 1
d.9-0175 Respondetur: Est quidem spiritualis, tamen potentia *
187
187
6 d.9-0941 1
d.9-0941 Respondetur: Cognoscit proprio conceptu abstrahendo a
7 d.9-1887 1
d.9-1887 Respondetur quod infinitum duplex est: Aliud
8 d.9-2049 1
d.9-2049 Respondetur quod in somniis intellectus est aptior ad
9 d.9-2155 1
d.9-2155 Respondetur rationem concludere debere esse potentiam
10 d.9-2290 1
d.9-2290 Respondetur: Suo modo etiam dici posset, sed usus non
11 d.9-2340 1
d.9-2340 Respondetur quod possibilis simpliciter est perfectior.
12 d.9-2402 1
d.9-2402 Respondetur: utrumque potest dici; melius tamen q
13 d.9-2573 1
d.9-2573 Respondetur negando sequelam, nam actio practica non *
14 d.9-2710 1
d.9-2710 Respondetur. Quantum ad modum ita est, tamen *
15 d.9-2716 1
d.9-2716 Respondetur quod inter habitus infusos aliqui sunt
16 d.9-2824 1
d.9-2824 Respondetur quod quia intellectus in hac vita pendet in
188
188
17 d.9-2857 1
d.9-2857 Respondetur quod futurorum ut sic non est proprie *
18 d.9-2915 1
d.9-2915 Respondetur: Transeat consequentia. Neque enim est *
19 d.10-0296 1
d.10-0296 Respondetur negando consequentiam, quia damnatus
20 d.10-0314 1
d.10-0314 Respondetur, sitque
21 d.11-0435 1
d.11-0435 Respondetur quod titillatio, ut causet risum, debet esse
22 d.11-0452 1
d.11-0452 Respondetur id provenire ex naturali consensione istarum
23 d.12-0038 1
d.12-0038 Respondetur, 1, quod est universalissima in suo genere,
24 d.12-0048 1
d.12-0048 Respondetur esse quaestionem de nomine, nam etiam
25 d.12-0510 5
d.12-0510 primum et secundum argumentum. Respondetur quod eadem *
26 d.12-0785 1
d.12-0785 Respondetur, quod aliqua cognitio Dei naturalis est *
27 d.12-0793 1
d.12-0793 Respondetur 2, quod licet forte amor naturalis esset *
189
189
28 d.14-0331 1
d.14-0331 Respondetur quod manebit quoad substantiam et *
29 d.14-0501 1
d.14-0501 Respondetur quod in poenam peccati potest Deus illam
30 d.14-0728 1
d.14-0728 Respondetur argumentum procedere in opinione *
31 d.14-0826 1
d.14-0826 Respondetur negando antecedens: Multae enim res *
32 d.14-1068 1
d.14-1068 Respondetur quod angelus non potest producere *
33 d.14-1304 1
d.14-1304 Respondetur: Nego. Quin potius felicior est aliis: In *
34 d.14-1341 1
d.14-1341 Respondetur:
35 d.14-1459 1
d.14-1459 Respondetur nunc esse alligatam animam appetitui *
36 d.9-0222 1
d.9-0222 Respondetur in sensibus interioribus hominum et *
RESTAT
1 d.11-0564 8
d.11-0564 inferiorem atque adeo subordinatum et subditum superiori. Restat ergo
2 d.14-1139 8
d.14-1139 inter angelos et statum essendi in corpore. Restat ergo probata
190
190
RETHORICA
1 d.9-2830 6
d.9-2830 memoramur. Et ideo Cicero, in Rethorica inest quod si subtilium
RETRACTATIONUM
1 d.11-0641 8
d.11-0641 contra omnes auctores et sanctos: Augustinus, 1 Retractationum, cc 9 et
REUNITUR
1 d.14-0113 4
d.14-0113 substantiam suam habet. Reunitur enim per veram informationem, et
RICHARDUS
1 d.9-1031 7
d.9-1031 prius formari conceptum universalis. Idem tenet Richardus, in 2, d 24
2 d.9-1492 12
d.9-1492 d 3, qq 1 et 3, et d 8, q 2; Richardus, in 2, d 24, a 3, q 3;
RIDICULUM
1 d.9-1055 4
d.9-1055 conceptus intellectus est. Ridiculum autem est dicere quod rustici
RISUS
1 d.11-0405 7
d.11-0405 motum oriri ex delectatione et gaudio. Risus enim signum est huius
ROFFENSIS
1 d.12-0282 9
d.12-0282 sub eodem titulo. Et praesertim contra Lutherum, p Roffensis, c 36.
191
191
ROM.
1 d.9-1856 11
d.9-1856 8 Physicorum, et 12 Metaphysicae. Et docuit D Paulus, ad Rom 1:
2 d.9-2883 3
d.9-2883 Paulus, ad Rom 6. Et ratio, utroque istorum modorum considerans *
3 d.10-0135 6
d.10-0135 appetitus, quorum repugnantia habetur ad Rom 7: “Vidi [...] aliam legem,
4 d.12-0136 2
d.12-0136 ad Rom 5: “Charitas Dei diffusa est in cordibus nostris”. Et Ps
5 d.12-0287 11
d.12-0287 illud Io 8: “Si ergo vos filius liberaverit, etc”; Ad Rom 6: “Cum [...]
ROMANOS
1 d.11-0645 8
d.11-0645 Chrysostomus, homil 2 Imperfecti; homil 13 ad Romanos; Basilius, In
RURSUS
1 d.9-1712 6
d.9-1712 causam omnium, quam vocamus Deum. Rursus autem ex eisdem *
2 d.14-1321 2
d.14-1321 incorruptibilis. Rursus ex conditione suae naturae habet uniri corpori *