Ga jij met mij de weg die leven heet,een weg van nu eens dansen,

dan weer hinken?Deel jij met mij zoveel aan lief en leedwil jij die levensbeker met drinken?

Wil jij met mij ten einde toe, godweet, tot waar alleen nog horizon

kan blinken?

238

Ga jij met mij de weg die uittocht heet, een weg van opzien, afzien,

en van zwerven? Een tocht die uit moet lopen, hemelsbreed

op leven voor wie ongeleefd al sterven, en liefde voor wie aan de onmin leed

een thuis voor alwie onderdak moest derven.

238

(mel.: ‘Zo vriendelijk en veilig’)

Licht dat ons aanstoot in de morgen, voortijdig licht waarin wij staan

koud, één voor één, en ongeborgen, licht overdek mij, vuur mij aan.Dat ik niet uitval, dat wij allen

zo zwaar en droevig als wij zijnniet uit elkaars genade vallen

en doelloos en onvindbaar zijn.

238

(H. Oosterhuis / Oomen)

Licht , zevenvoudig vuur van boven, warmte als bron van ons bestaan,

waakvlam van liefde, niet te doven, vonken die dansend verder gaan.Vuur dat het onrecht wil verteren,

als as wil strooien in de zee,dat ons wil voorgaan in dit leven,

vrij van elk duivels waanidee.

238

(Biep/ Oomen)

238

Gezegend zij die vrienden zijn elkaar een steun en toeverlaat,

die delen brood en leven, die heiligen Uw naam.

Gezegend zij die vrienden zijn, die moeizaam of van harte

delen brood en vrede die stichten hier Uw rijk.

Laat niets je

verontrusten,

laat niets je beangstige

n.Wie God

heeft, ontbreekt

niets,God alleen is genoeg

Pr. Het was geen ritueel.Het waren alledaagse gebaren en doodgewoon brood en beker,waarvan Hij tot op goddelijke diepte, de ware zin en betekenis openbaarde:

238

Al.

het brood is het innerlijke, échte leven dat we met Hem delen;de beker, alles wat ons hart beroert en heilig is,alles wat ons door God gegeven is te doen, al het zoet dat we mogen smaken al het zuur dat we moeten proeven,

238

Pr. Gods belofte en Gods wil waar te maken in je leven.Brood en beker een testament: doe wat Ik heb gedaan.

238

Pr. Het was geen bloedeloos ritueel, zijn woorden geen gemeenplaatsen.

238

Al.

Het was een afscheid in vertrouwen, een vaarwel met grote toekomst:alles zal in God worden voltooid, allen in Hem vereeuwigd.

Pr. Dit afscheid van Jezus.In de loop der tijden onder leerstellige dogma's bedolven,soms overwoekerd door vrome devoties,struikelblok geworden tussen de christenen,vaak en nu weer de inzet van een machtsstrijd.

238

Al.

Dit afscheid van Jezus is vanaf het begin simpel maar intens herdachten door de christenen gevierd. 'Zij kwamen samen in een of ander huis;ze braken het brood, dankten Goden deelden alles samen.

238

Pr. Zo had het moeten blijven; zo zou het weer moeten worden:weten en vieren dat wij met Hem, delen in het Ene goddelijke Leven;weten en vieren dat we geroepen zijn te doen wat Hij heeft gedaan;weten en vieren dat wij en alle levenooit hoe dan ook zullen worden voltooid.

238

Al.

Wij mensen samen met alle leven onderweg;wij mensen in de spits, wegwerkers, baanbrekers;door Hem, met Hem, tot in Hem.

238

Gedenken wij wat is geschied:dat wij geschapen zijn om niet,

geboren en getogenom mensen met elkaar te zijn,elkaar te zijn tot brood en wijn,

in vrede ongelogen.

238

Daartoe zijn wij toch ooit bevrijd,uit niets en angstland weggeleid

naar goed en eerlijk leven.Zo kunnen wij de toekomst aan

door niet naar angstland t'rug te gaan,

maar om elkaar te geven

238

(jan van opbergen/ Biep)