wymagania edukacyjne z fizyki dla klasy 2 - xilo.krakow.pl · 1.2) opisuje ruch w różnych zadań...
TRANSCRIPT
1
Wymagania edukacyjne z fizyki dla klasy 2 poziom rozszerzony
Podstawa opracowania: rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 23 grudnia 2008 r. w sprawie podstawy programowej wychowania
przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół (Dzienniku Ustaw RP, Nr 4, z dnia 15 stycznia 2009)
Uwaga: Realizacja podstawy programowej z fizyki na poziomie rozszerzonym na IV etapie edukacyjnym (liceum) zakłada opanowanie przez ucznia treści
nauczania przewidzianych na III etapie edukacyjnym (gimnazjum) i na poziomie podstawowym IV etapu edyukacyjnego. Mimo, że treści te zasadniczo nie
są wymienione w poniższym zestawieniu ich opanowanie jest niezbędne i może podlegać ocenie.
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość i umiejętność wykorzystania pojęć i praw fizyki do wyjaśniania procesów i zjawisk w przyrodzie. II. Analiza tekstów popularnonaukowych i ocena ich treści. III. Wykorzystanie i przetwarzanie informacji zapisanych w postaci tekstu, tabel, wykresów, schematów i rysunków. IV. Budowa prostych modeli fizycznych i matematycznych do opisu zjawisk.
V. Planowanie i wykonywanie prostych doświadczeń i analiza ich wyników.
Wymagania szczegółowe
Ocena Wymagania PP
dopuszający dostateczny dobry bardzo dobry celujący Uczeń
Ruch punktu materialnego
wskazuje wielkości skalarne i wektorowe, zna
1.1) rozróżnia wielkości cechy wektora i ich zapis,
wektorowe od skalarnych, wykonuje i zapisuje
wykonuje działania na działania na wektorach,
wektorach oblicza ich wartości (kąty 30°, 45°, 60°, 90°)
wykonuje i zapisuje działania na wektorach, oblicza ich wartości
2
stosuje w rozwiązywaniu
stosuje w rozwiązywaniu zadań równania ruchu s(t), opisuje ruch ciał w ró żnych
1.2) opisuje ruch w różnych zadań równania ruchu s(t), x(t), v(t) w różnych układach odniesienia w
układach odniesienia x(t), v(t) w ró żnych układach odniesienia dla sytuacjach nietypowych
układach odniesienia ruchów o ró żnym czasie (ruchy krzywoliniowe)
trwania
1.3) oblicza prędkości stosuje w rozwiązywaniu
względne dla ruchów wzdłuż zadań prędkość wypadkową
prostej i względną
1.4) wykorzystuje związki
pomiędzy położeniem, rozwiązuje zadania
rozwiązuje zadania
prędkością i rachunkowe, doświadczalne rozumie ograniczenia ocenia trafność przyjętych
rachunkowe i problemowe
przyspieszeniem w ruchu i problemowe przyjętych modeli modeli obliczeniowych,
wykorzystując znane
jednostajnym i jednostajnie wykorzystując znane obliczeniowych dokonuje ich korekty
zmiennym do obliczania parametry ruchu parametry ruchu
parametrów ruchu
1.5) rysuje i interpretuje rozwiązuje zadania
związane w wykresami
wykresy zależności
zależności od czasu
parametrów ruchu od czasu
parametrów ruchu
rozwiązuje zadania
rachunkowe i problemowe rozwiązuje zadania
1.6) oblicza parametry ruchu dotyczące ruchu doświadczalne dotyczące rozumie ograniczenia
podczas spadku swobodnego prostoliniowego w polu ruchu prostoliniowego w przyjętego modelu
i rzutu pionowego grawitacyjnym polu grawitacyjnym obliczeniowego
jednorodnym, zapisuje jednorodnym
równania ruchu
3
stosuje I zasadę dynamiki
interpretuje I zasadę
1.7) opisuje swobodny ruch dynamiki jako zasadę proponuje doświadczenia wyjaśnia jednoznaczność
ciał wykorzystując pierwszą do rozwiązywania zadań bezwładności i postulat weryfikujące słuszność I wyjaśnia ewolucję pojęcia pojęć masa grawitacyjna i
zasadę dynamiki Newtona rachunkowych i istnienia inercjalnego zasady dynamiki Newtowa inercjalny układ odniesienia bezwładna
problemowych układu odniesienia
stosuje II zasadę dynamiki
Newtona do rozwiązywania stosuje II zasadę dynamiki
zadań rachunkowych i stosuje II zasadę dynamiki wykorzystuje II zasadę
Newtona do rozwiązywania
1.8) wyjaśnia ruch ciał na problemowych dla układów Newtona do rozwiązywania zadań rachunkowych, dynamiki do rozwiązywania stosuje w rozwiązywaniu
podstawie drugiej zasady złożonych z nie wiecej niż zadań rachunkowych i doświadczalnych i złożonych, nietypowych zadań dynamiczne równanie
dwóch ciał, wykorzystuje w problemowych dla układów zadań rachunkowych, ruchu dla zmiennych
dynamiki Newtona problemowych dla układów
zadaniach dynamiczne złożonych z dowolnej problemowych i parametrów
złożonych z dowolnej
równanie ruchu ciał, stosuje liczby ciał doświadczalnych
liczby ciał
uogólnion ą postać drugiej
zasady dynamiki Newtona
stosuje III zasadę dynamiki stosuje III zasadę dynamiki
stosuje III zasadę dynamiki
Newtona do rozwiązywania
Newtona do rozwiązywania Newtona do rozwiązywania
1.9) stosuje trzecią zasadę zadań rachunkowych, rozumie ograniczenia III wyjaśnia znaczenie
dynamiki do opisu zadań rachunkowych i zadań rachunkowych i doświadczalnych i zasady dynamiki Newtona fudamentalnych praw
problemowych dla układów problemowych dla układów
zachowanie się ciał problemowych dla układów (siły bezwładności) przyrody
złożonych z nie więcej niż złożonych z dowolnej
złożonych z dowolnej
trzech ciał liczby ciał
liczby ciał
4
stosuje zasadę zachowania
1.10) wykorzystuje zasadę
pędu w rozwiązywaniu wyjaśnia działanie zasady
zadań rachunkowych i stosuje zasadę zachowania rozwiązuje zadania
zachowania pędu do problemowych, wyjaśnia pędu w rozwiązywaniu rozwiązuje graficznie zachowanie pędu dla
obliczania prędkości ciał obliczeniowe i problemowe prędkości przyświetlnych,
zjawisko odrzutu, podaje zadań doświadczalnych, zadania dotyczące zderzeń
podczas zderzeń sprężystych przykłady wyjaśnia zastosowania niecentralnych dotyczące zderzeń wyjaśnia znaczenie
i niesprężystych i zjawisko zjawisk/doświadczeń zjawiska odrzutu niecentralnych fudamentalnych praw
odrzutu dotycząch zasady przyrody
zachowania pędu
1.11) wyjaśnia ró żnicę
zna pojęcie nieinercjalnego
między opisem ruchu ciał w
układach inercjalnych i układu odniesienia i sił rozwiązuje zadania interpretuje I zasadę rozumie ograniczenia wyjaśnia związki
bezwładności, rozwiązuje
nieinercjalnych, posługuje doświadczalne w dynamiki Newtona jako wynikajace z przyjętych nieinercjalnych układów
zadania rachunkowe i
się siłami bezwładności do nieinercjalnym układzie postulat istnienia układu modeli układów odniesienia z Ogóln ą Teorią
problemowe i
opisu ruchu w nieinercjanym układzie odniesienia inercjalnego, inercjalnych Względności
nieinercjalnym układzie
odniesienia
odniesienia
posługuje się pojęciem
posługuje się pojęciem posługuje się pojęciem
tarcia do rozwiązywania
tarcia do rozwiązywania zadań rachunkowych,
tarcia do rozwiązywania
stosuje w rozwiązywaniu
1.12) posługuje się pojęciem zadań rachunkowych i doświadczalnych i ocenia trafność przyjętych
zadań rachunkowych i zadań dynamiczne równanie
siły tarcia do wyjaśniania problemowych dla układów problemowych dla układów modeli obliczeniowych,
problemowych dla układów ruchu dla zmiennych
ruchu ciał złożonych z nie więcej niż złożonych z dowolnej dokonuje ich korekty
złożonych z dowolnej parametrów
dwóch ciał, zapisuje
liczby ciał liczby ciał, rozumie
dynamiczne równanie ruchu ograniczenia przyjętych
modeli obliczeniowych
5
analizuje siły działające analizuje siły działające
wzdłuż prostych
1.13) składa i rozkłada siły wzdłuż prostych
nierównoległych, oblicza
działające wzdłuż prostych nierównoległych, oblicza
nierównoległych wartości sił wypadkowych i wartości sił wypadkowych i
składowych ( kąty 30°, 45°, składowych
60°, 90°)
zna i stosuje dynamiczny
1.14) oblicza parametry warunek ruchu
stosuje prarametry ruchu po
jednostajnego po okręgu,
rozwiązuje złożone,
ruchu jednostajnego po okręgu do rozwiązywnia proponuje doświadczenia,
stosuje prarametry ruchu po nietypowe zadania
okręgu, opisuje wektory zadań rachunkowych i w których badane s ą
prędkości i przyspieszenia okręgu (także prędkość doświadczalch i parametry ruchu po okręgu
związane z ruchem
katową) do rozwiązywnia jednostajnym po okręgu
dośrodkowego problemowych
zadań rachunkowych i
problemowych
rozwiązuje zadania
1.15) analizuje ruch ciał w rachunkowe i problemowe zapisuje dowolny ruch na
związane z rzutem rozumie ograniczenia i analizuje odstępstwa od płaszczyźnie ruch jako
dwóch wymiarach na
poziomym, zapisuje modelu rzutu poziomego przyjętego modelu złożenie ruchów
przykładzie rzutu poziomego
dynamiczne równania ruchu jednowymiarowych
w dwóch wymiarach
Energia mechaniczna
stosuje definicję pracy, oblicza pracę wykonywaną
związek pracy ze zmianą
stosuje pojęcie pracy i
przez zmienną siłę,
energii mechanicznej, oblicza/szacuje pracę na
mocy do rozwiązywania
3.1) oblicza pracę siły na
rozwiązuje złożone,
definicję mocy do podstawie wykresów F(x),
złożonych, nietypowych
danej drodze
nietypowe zadania
rozwiązywania zadań P(t)
zadań rachunkowych i
rachunkowe, problemowe i
problemowych i
problemowych
doświadczalne
rachunkowych
6
rozumie pojęcie energii
3.2) oblicza wartość energii kinetycznej i potencjalnej, wyprowadza wzory
posługuje się pojęciami
rozumie, że energia zależnościowe na energię
kinetycznej i potencjalnej energii kinetycznej i
mechaniczna jest kinetyczną i potencjalną w
ciał w jednorodnym polu
potencjalnej w
wielkością względną polu grawitacyjnym
grawitacyjnym
rozwiązywaniu zadań
jednorodnym
rachunkowych i
stosuje zasadę zachowania stosuje zasadę zachowania
wskazuje siły zachowawcze wyjaśnia działanie zasady
energii mechanicznej w w przyrodzie, wyjaśnia
3.3) wykorzystuje zasadę energii mechanicznej do
zachowania energii dla
polu grawitacyjnym znaczenie tego pojęcia,
zachownia energii jednorodnym do rozwiązywania zadań rozumie przybliżenie
prędkości przyświetlnych,
mechanicznej do obliczania rachunkowych,
posługuje się energią
rozwiązywania zadań otrzymanych rozwiązań
parametrów ruchu rachunkowych i doświadczalnych i wynikające z założonego kinetyczną dla prędkości
problemowych
przyświetlnych
problemowych modelu obliczniowego
korzysta z definicji mocy do wykorzystuje pojęcie
3.4) oblicza moc urządzeń, rozwiązywania zadań sprawności urządzeń w analizuje pracę urządzeń w
uwzględniając ich problemowych i rozwiązywaniu zadań celu jej optymalizacji
sprawność rachunkowych i
rachunkowych
problemowych
stosuje zasadę zachowania stosuje zasadę zachowania
stosuje zasadę zachowania wykorzystuje zasady
3.5) stosuje zasadę wyjaśnia pojęcie zderzenia
pędu i energii w zachowania pędu i energii
zachowania energii oraz pędu i energii w pędu i energii w rozwiązywaniu zadań do rozwiązywania
idealnie sprężystego i rozwiązywaniu zadań rozwiązywaniu zadań
zasadę zachowania pędu do rachunkowych, złożonych, nietypowych
opisu zderzeń spręzystych i niesprężystego, wskazuje rachunkowych i rachunkowych, doświadczalnych i zadań rachunkowych,
niesprężystych przykłady takich zjawisk problemowych dla zderzeń problemowych dla zderzeń problemowych dla zderzeń problemowych i
centralnych niecentralnych niecentralnych doświadczalnych
7
Mechanika bryły sztywnej
2.1) rozró żnia pojęcie punkt posługuje się pojęciem
bryła sztywna i punkt
materialny, bryła sztywna, materalny, wskazuje
zna granice ich
przykłady zastosowania
stosowalności
tych moeli obliczeniowych
oblicza moment stosuje twierdzienie
2.2) rozró żnia pojęcia: masa bezwładności bryły na
Steinera (na podstawie
i moment bezwładności podstawie definicji i
zapisanego równania)
podanych wzorów
oblicza wypadkowy oblicza wypadkowy
moment sił na podstawie
2.3) oblicza momenty sił moment sił na podstawie
definicji (nie więcej niż
definicji
dwie siły)
rozwiązuje zadania stosuje prawa statyki do analizuje statyczne układy
2.4) analizuje równowagę rachunkowe i problemowe z rozwiązywania złożonych, mechaniczne (belki)
brył sztywnych, w zapisuje warunki zakresu statyki, oblicza oblicza wartość sił reakcji nietypowych zadań obciążone siłami
przypadku gdy siły leżą w równowagi bryły sztywnej wartość sił reakcji na na podporach belek rachunkowych, zaczepionymi, obciążeniem
jednej płaszczyźnie podporach belek (jeden problemowych i ciągłym, zewnętrznymi
kierunek działania sił) doświadczalnych momentami sił
2.5) wyznacza położenie wyznacza położenie środka wyznacza środek masy
odró żnia pojęcia środek wyznacza doświadczalnie
masy ukadu punktów układów punktów i brył
środka masy
masy i środek ciężkości środek masy brył
materialnych jednorodnych
2.6) opisuje ruch obrotowy wykorzystuje w
rozwiązywanych zadaniach
bryły sztywnej względem osi
związki pomiedzy
przechodzącej przez środek stosuje do rozwiązywania
parametrami kliniowymi i
masy zadań problemowych i
kątowymi ruchu
rachunkowych II zasadę
8
dynamiki dla ruchu
stosuje do rozwiązywania
wykorzystuje prawa
obrotowego dla pojedyńczej
mechaniki do
bryły sztywnej, posługuje zadań problemowych i
rozwiązywania złożonych,
rachunkowych II zasadę proponuje dwa sposoby
parametrami
2.7) analizuje ruch obrotowy nietypowych zadań
dynamiki dla ruchu sprawdzania słuszności II analizuje złożone, zmienne
charakteryzującymi ruch
bryły sztywnej pod rachunkowych,
obrotowego i postępowego zasady dynamiki dla ruchu ruchy obrotowe brył
obrotowy (jednostajny lub
wpływem momentu sił problemowych i
zmienny) dla układów zło żonych, obrotowego
doświadczalnych
analizuje zjawisko toczenia
związanych z ruchem
się ciał
postępowym i obrotowym
rowiązuje zadania
problemowe i rachunkowe z analizuje rolę zasady
stosuje zasadę zachowania wykorzystaniem związku zachowania momentu pędu
rowiązuje zadania proponuje sposoby pomiędzy zmianą
2.8) stosuje zasadę momentu pędu, podaje w ruchu planet/gwiazd, w
problemowe i rachunkowe z doświadczlnej weryfikacji momentem siły a zmianą
zachowania momentu pędu przykłady ewolicji gwiazd, w fizyce
wykorzystaniem zasady zasady zachowania momentu pędu, analzuje
do analizy ruchu doświadczeń/sytuacji, w atomowej, wyjaśnia
zachowania momentu pędu momentu pędu rolę zasady zachowania
których jest ona spełniona znaczenie fudamentalnych
momentu pędu w ruchu
praw przyrody
planet/gwiazd po orbitach
kołowych
stosuje zasadę zachownia
stosuję energię i jej
przemiany do
2.9) uwzględnia energię energii mechanicznej dla
oblicza pracę na podstawie rozwiązywania złożonych,
kinetyczną ruchu ruchu postepowego i brotu stosuje zasadę zachowania
zmiany energii nietypowych zadań
obrotowego w bilansie względem osi energii mechanicznej
mechanicznej rachunkowych,
energii przechodzącej przez środek
problemowych i
masy
doświadczalnych
Ruch harmoniczny i fale mechaniczne
6.1) analizuje ruch pod podaje dwie definicje ruchu
harmonicznego (odwołanie
wpływem sił sprężystych,
do siły i wychylenia),
podaje przykłady takiego
interpretuje pojęcia:
ruchu
wychylenie, faza drgań
9
6.2) oblicza energię
oblicza energię potencjalną
uzasadnia wzór na energię
sprężystości, rysuje i potencjalną sprężystości, rysuje wykresy E(t)
potencjalną sprężystości
interpretuje wykresy E(x) interpretuje wykresy E(t)
wyjaśnia model wahadła oblicza okres drgań wyjaśnia zjawisko
matematycznego, oblicza wahadeł (matematyczne i
6.3) oblicza okres drgań izochronizmu drgań, analizuje ruch odważników
okres drgań ciężarka na sprężyste) w różnych analizuje drgania wahadła
ciężarka na sprężynie i wyprowadza wzór na okres zawieszonych na układach
sprężynie i wahadła sytuacjach ( zmiana siły fizycznego
wahadła matematycznego drgań wahadła sprężyn
matematycznego (na grawitacji, układ
matematycznego
powierzchni ziemi) nieinercjalny)
6.4) interpretuje wykresy interpretuje wykresy rysuje wykresy x(t), v(t),
a(t) i wykorzystuje je do
analizuje krzywe Lissajous,
zależności położenia, zależności położenia,
rozwiązywania zadań
zapisuje równania dla
prędkości i przyspieszenie w prędkości i przyspieszenie
rachunkowych i
wybranych przypadków
ruchu harmonicznym w ruchu harmonicznym
problemowych
6.5) opisuje drgania odróżnia drgania własne i
wymuszone drgania wymuszone
podaje określenie zjawiska planuje i samodzielnie
6.6) opisuje zjawisko rezonansu i jego warunek,
analizuje wykorzystanie
wykonuje dwa
rezonansu mechanicznego na wskazuje na zastosowania
zjawiska rezonansu w
doświadczenia obrazujące
wybranych przykładach zjawiska i jako negatywne
instrumentach muzycznych
zjawisko rezonansu
skutki
6.7) stosuje zasadę stosuje zasadę zachowania
zachowania energii w ruchu
energii mechanicznej do
mechanicznym, opisuje
rozwiązywania zadań
przemiany energii
problemowych i
kinetycznej i potencjalnej w
rachunkowych
tym ruchu
10
zna i stosuje określenie fali
6.8) stosuje w obliczeniach mechanicznej i jej stosuje pojęcie natężenia
związek pomiędzy parametry do dokonuje klasyfikacji fal: fali, poziomu natężenia fali zapisuje i wykorzystuje w
parametrami fali: długością, rozwiązywania zadań podłużne, poprzeczne, w rozwiązywaniu zadań rozwiązywanych zadaniach
częstotliwością, okresem, rachunkowych, zna pojęcia: płaskie, kuliste/koliste rachunkowych i równanie fali płaskiej
prędkością powierzchnia falowa, problemowych
promień fali
6.9) opisuje załamanie fali zna i stosuje prawo wyjaśnia zjawisko odbicia i uzasadnia prawo załamania
załamania na podstawie
podaje zasadę Fermata odwołują się do zasady
na granicy ośrodków załamania i odbicia fali
zasady Huygensa
Fermata
wyjaśnia zjawisko
6.10) opisuje zjawisko interferencji, podaje analizuje obraz
interferencji, wyznacza warunki wzmocnienia i i do faz fal spotykających posługuje się określeniami: analizuje zjawisko
interferencyjny fal
długość fali na podstawie wygaszenia odwołując się się fazy zgodne/przeciwne dudnienia
mechanicznych
obrazu interferencyjnego do ró żnicy dróg przebytych
przez falę
6.11) wyjaśnia zjawisko wyjaśnia mechanizm
ugięcia w oparciu o zasadę wyjaśnia zasadę Huygensa rozchodzenia się fali na
Huygensa podstawie zasady Huygensa
analizuje powstawanie fali
stojącej w strunach, analizuje na podstawie
6.12) opisuje fale stojące i
prętach, słupach powietrza, omawia doświadczenia z
podaje określenie fali zebranych materiałów
ich związek z falami oblicza częstotliwość drgań rurą Kundta i aparatem
stojącej działanie rury Kundta i
biegnącymi przeciwbieżnie własnych struny, słupa Quinckego
aparatu Quinkego
powietrza, pręta odwołuje
się do zjawiska rezonansu
11
6.13) opisuje efekt Dopplera analizuje zjawisko fal
proponuje doświadczenie
w przypadku poruszającego analizuje zjawisko uzasadnia wzory opisujące opisuje zastosowania infra-
akustycznych (zakres demonstrujące zjawisko
się źródła i nieruchomego Dopplera, stosuje wzory zjawisko Dopplera i ultradźwięków
słyszalności) Dopplera
obserwatora
Grawitacja
4.1) wykorzystuje prawo stosuje prawo
powszechnego ciążenia do powszechnego ciążenia dla analizuje wartość siły
obliczania siły oddziaływań układów złożonych z nie odróżnia siłę grawitacji od
…dla układów złożonych
grawitacyjnych pomiędzy więcej niż trzech mas siły ciężkości ciężkości w różnych
masami punktowymi i punktowych lub sferycznie punkach na Ziemi
sferycznie symetrycznymi symetrycznych
4.2) rysuje linie pola zna pojęcia: pole określa granice
grawitacyjnego, rozróżnia grawitacyjne centralne i rysuje je dla pola
stosowalności modelu pola
pole jednorodne od pola jednorodne, linie pola centralnego i jednorodnego,
jednorodnego i centralnego
centralnego grawitacyjnego,
4.3) oblicza wartość i
kierunek pola zna i stosuje pojęcie stosuje zasadę superpozycji
grawitacyjnego na zewnątrz natężenia pola pól dla dwóch mas .. dla układów złożonych
ciała sferycznie grawitacyjnego sferycznie symetrycznych
symetrycznego
4.4) wyprowadza związek stosuje związek pomiędzy odróżnia pojęcia: wyjaśnia ró żnicę pomiędzy
pomiędzy przyspieszeniem
przyspieszeniem
zna pojęcie przyspieszenia przyspieszenie ziemskie i pojęciami przyspieszenie
grawitacyjnym na grawitacyjnego grawitacyjnym a przyspieszenie grawitacyjne grawitacyjne i natężenie
powierzchni planety a jej parametrami opisującymi
Ziemi pola grawitacyjnego
masą i promieniem
ciało niebieskie
4.5) oblicza zmiany energii zna pojęcie energii
stosuje zasadę zachowania
wiąże zmiany energii
potencjalnej grawitacji i mechanicznej z wykonaną wyprowadza wzór na wyjaśnia zachowawczy
potencjalnej grawitacji i stosuje je w polu energii mechanicznej, pracą, rozumie pojecie energię potencjalną charakter pola
wiąże je z pracą lub zmianą oblicza energię satelity na
grawitacyjnym układ związany i energia grawitacji grawitacyjnego
energii kinetycznej jednorodnym i centralnym orbicie wiązania układu
12
4.6) wyjaśnia pojęcie zna i stosuje pojęcia zapisuje warunek oblicza energię całkowitą analizuje zagadnienie
pierwszej i drugiej prędkości wyjaśnia znaczenia pojęć projektowania trajektorii
kosmicznej, oblicza ich pierwszej i drugiej orbitowania dla dowolnego satelity, wyprowadza wzory prędkości kosmicznych lotów kosmicznych -
wartości dla różnych ciał prędkości kosmicznej satelity na prędkości kosmiczne jakościowo
4.7) oblicza okres obiegu oblicza okres obiegu wskazuje zastosowania
satelitów wokół Ziemi satelitów Ziemi sztucznych satelitów
4.8) oblicza okresy obiegu
planet i ich średnie zna i stosuje III prawo
wyprowadza III prawo
wyprowadza i stosuje III
odległości od gwiazdy,
prawo Keplera w postaci
Keplera dla orbit kołowych
Keplera dla orbit kołowych
wykorzystując trzecie prawo uogólnionej
Keplera dla orbit kołowych
4.9) oblicza masę ciała oblicza masę ciała oblicza masę ciała
niebieskiego na podstawie
niebieskiego na podstawie
niebieskiego na podstawie
obserwacji ruchu jego
obserwacji ruchu jego
obserwacji ruchu jego
satelity w sytuacjach
satelity w sytuacjach
satelity
typowych
problemowych
Termodynamika
stosuje równanie
wyjaśnia model gazu
5.1) wyjaśnia założenia doskonałego, zna granice
rozumie pojęcie modelu
Clapeyrona, równanie stanu zna dowody potwierdzające
gazu doskonałego i stosuje stosowalności modelu gazu wyprowadza równanie
matematycznego, wskazuje
równanie gazu doskonałego gazu doskonałego, rozumie doskonałego, stosuje do
słuszność kinetyczno- inne modele obliczeniowe
różnicę pomiędzy opisem cząsteczkowej teorii Clapeyrona
do wyznaczania parametrów obliczeń pojęcie mola, masy dla gazów, porównuje je z
mikroskopowym i budowy materii
gazu makroskopowym molowej/cząsteczkowej, modelem gazu doskonałego
liczby Avogadro
stosuje prawa przemian
planuje doświadczenia
5.2) opisuje przemianę przedstawia przemiany
stosuje prawa przemian potwierdzające słuszność
gazowych w sytuacjach oblicza parametry gazu na
izotermiczną, izobaryczną i gazowe na wykresach p(V), gazowych w sytuacjach praw przemian gazowych,
typowych (izotermiczna, podstawie wykresów
izochoryczną izobaryczna, izochoryczna) V(T), p(T) problemowych analizuje przebieg izoterm
van der Waalsa,
5.3) interpretuje wykresy interpretuje przemiany interpretuje różne typy
ilustrujące przemiany gazu gazowe na wykresach p(V),
wykresów
doskonałego
V(T), p(T)
13
5.4) opisuje związek stosuje związek pomiędzy
wyjaśnia różnicę i jej wyjaśnia zasadę
temperaturą w skali
pomiędzy temperaturą w przyczyny zależności E(T) ekwipartycji energii dla
Kelwina za średnią energią
skali Kelwina a średnią dla gazu doskonałego i gazów, posługuj ę się
energią kinetyczną cząstek kinetyczną cząstek gazu innych ciał pojęciem stopień swobody
doskonałego
5.5) stosuje pierwszą zasadę wskazuje ró żne formy … do obliczenia pracy i
termodynamiki, odróżnia przekazu energii, stosuje
przekaz energii w formie
ciepła w nietypowych
pierwszą zasadę
pracy od przekazu w formie przemianach gazowych
ciepła termodynamiki,
5.6) oblicza zmianę energii
wewnętrznej w przemianach
izobarycznej i izochorycznej
oraz pracę w przemianie
izobarycznej i stosuje je w sytuacjach
typowych do obliczania
wyprowadza związek
zna pojęcie ciepła zmiany energii wewnętrznej
pomiędzy ciepłem
molowego i pobranego ciepła, oblicza
molowym dla procesu
pracę w procesach stosuje pojęcie ciepła
5.7) posługuje się pojęciem
izobarycznego i
gazowych molowego do obliczeń w
ciepła molowego w
izochorycznego,
nietypowych przemianach
przemianach gazowych
wyprowadza wzory
gazowych
określające wartości ciepłe
molowych dla różnych
gazów
5.8) analizuje pierwszą interpretuje pierwszą zasadę zna pojęcie perpetuum
wyjaśnia znaczenie
zasadę termodynamiki jako termodynamiki jako zasadę
fundamentalnych praw
mobile pierwszego rodzaju
zasadę zachowania energii zachowania energii
przyrody
wyjaśnia probabilistyczny ….termodynamiczna
interpretuje drugą zasadę
charakter II zasady
5.9) interpretuje drugą
….entropia; procesy strzałka czasu, wyjaśnia
termodynamiki (ciepło-
termodynamiki, zna pojęcie
zasadę termodynamiki odwracalne i nieodwracalne znaczenie fundamentalnych
praca) perpetuum mobile drugiego praw przyrody
rodzaju
14
5.10) analizuje
przedstawione cykle i ilościowo; oblicza
oblicza sprawność analizuje cykl chłodziarki,
termodynamiczne, oblicza analizuje cykle dowolnego oblicza jego sprawność, analizuje złożone cykle
parametry gazu, ciepło,
sprawność silników termodynamiczne złożone z termodynamicznego cyklu, analizuje cykl pracy trzech termodynamiczne w
cieplnych w oparciu o izoprzemian - jakościowo pracę, analizuje cykl analizuje pracę silnika rzeczywistych silników sytuacjach problemowych
Carnota i jego sprawność
wymienione ciepło i
czterosuwowego cieplnych
wykonaną pracę
5.11) odróżnia wrzenia od odróżnia proces wrzenia od analizuje wpływ ciśnienia
parowania
analizuje diagram fazowy
procesu parowania - obraz na temperaturę wrzenia-
powierzchniowego, analizuje
różnych substancji (także
mikroskopowy i obraz mikroskopowy i
wpływ ciśnienia na
makroskopowy makroskopowy
anomalie wody)
temperaturę wrzenia cieczy
wykorzystuje pojęcie ciepła
5.12) wykorzystuje pojęcie właściwego i ciepła …. dla większej liczby ciał,
ciepła właściwego oraz przemiany fazowej do
interpretuje bilans cieplny …t(ciepła)
ciepła przemiany fazowej w analizie bilansu cieplnego
na wykresie t(czasu),
analizie bilansu cieplnego dla dwóch
wymieniających energie ciał
Wymagania przekrojowe
12.1) przedstawia jednostki przedstawia jednostki ocenia trafność
zna jednostki wielkości
wielkości fizycznych wielkości fizycznych przeprowadza analizę
fizycznych wymienionych
w
otrzymanego wzoru na
wymienionych w PP, opisuje wymienionych w PP, wymiarową złożonych
PP stosowane w
podstawie analizy
ich związek z jednostkami opisuje ich związek z wzorów fizycznych
przeszłości, przelicza je na
wymiarowej
podstawowymi jednostkami podstawowymi
podstawie definicji
12.2) samodzielnie samodzielnie wykonuje
analizuje otrzymany wykres
ocenia zgodność
wykresy na podstawie zaznacza niepewność
wykonuje poprawne ze względu na niepewność
otrzymanego wykresu z
informacji słownych, pomiaru
wykresy pomiaru
modelem teoretycznym
równa ń, tabel
15
12.3) przeprowadza złożone
przeprowadza złożone
obliczenia liczbowe obliczenia liczbowe
posługując się kalkulatorem posługując się kalkulatorem
12.4) interpoluje, ocenia interpoluje, ocenia ocenia zgodność
orientacyjnie wartość
uzyskanych szacunków z
orientacyjnie wartość
ocenia uzyskane dane
pośrednią miedzy danymi w modelem obliczeniowym,
pośrednią miedzy danymi w tabeli i za pomocą wykresu szacunkowe dokonuje korekty modelu
tabeli i za pomocą wykresu szcuje z tabel i wykresów obliczeniowego
12.5) dopasowuje prostą dopasowuje prostą y=ax+b
y=ax+b do wykresu i ocenia do wykresu, oblicza ocenia trafność
trafność postępowania, wartości współczynników dopasowania prostej
oblicza wartości a,b
rozumie pojęcie
niepewnosci pomiaru i zna stosuje podstawowe zasady
12.6) opisuje podstawowe jej przyczyny, stosuje analizuje problem
zasady niepewności pomiaru podstawowe zasady niepewności pomiaru dla minimalizacji niepewności
pomiarów złożonych
niepewności pomiaru dla
pomiarów prostych
12.7) szacuje wartość
spodziewanego wyniku szacuje wartość wyniku ocenia trafność dobranej krytycznie ocenia wartość
obliczeń, krytycznie ocenia
obliczeń metody szacowania otrzymanego wyniku
realność otrzymanego
wyniku
12.8) przedstawia własnymi przedstawia własnymi
przetwarza informacje krytycznie ocenia trafność
słowami główne tezy
wykorzystując informacje z
słowami tezy poznanego
poznanego artykułu
poznanego artykułu
poznanego artykułu
artykułu popularno-
popularno-naukowego z
popularno-naukowego z
popularno-naukowego z
naukowego z dziedziny
dziedziny fizyki lub
dziedziny fizyki lub
dziedziny fizyki lub
fizyki lub astronomii
astronomii
astronomii astronomii
16
Wymagania doświadczalne
przeprowadza doświadczenia polegające na wykonaniu pomiarów, opisie i analizie wyników oraz jeśli to możliwe, wykonaniu i interpretacji wykresów dotyczących
13.1) ruchu prostoliniowego wyznacza wartość wykazuje doświadczalnie,
jednostajnego i jednostajnie
optymalizuje metodę
prędkości średniej że ruch jest jednostajny
zmiennego
badanie ruchu wahadła badanie ruchu wahadła badanie ruchu wahadła
13.2) ruchu wahadła matematycznego, różne sprężystego - różne fizycznego (podane wzory) optymalizuje metodę
zastosowania zastosowania - różne zastosowania
wyznacza ciepło właściwe
uwzględnia wpływ strat uwzględnia niepewność
proponuje inne metody
13.3) ciepła właściwego na podstawie bilansu optymalizuje metodę wyznaczania ciepła
energii do otoczenia. pomiaru cieplnego. właściwego
bada falę stojącą na strunie, bada zależność wartości Sprężynie - wyznacza
prędkości rozchodzenia się
13.6) drgań struny częstotliwość drgań, optymalizuje metodę
prędkość rozchodzenia się
fali od parametrów struny i jej naciągu
fali
17
Sposoby sprawdzania edukacyjnych osiągnięć uczniów z fizyki
Sposoby oceniania: 1. Odpowiedzi ustne. 2. Oceniana będzie praca ucznia w czasie procesu uczenia: jego praca w grupie uczniowskiej podczas planowania i wykonywania doświadczeń,
rozwiązywania zadań rachunkowych i problemowych, udział w zbiorowej dyskusji. 3. Ocenie mogą podlegać prace lub prezentacje przygotowane na podstawie dostępnych źródeł informacji. 4. Testy wyboru jednostopniowe i wielostopniowe (nauczycielskie lub standaryzowane). 5. Sprawdziany zbudowane z pytań zamkniętych lub otwartych teoretycznych, problemowych i rachunkowych.
6. Kartkówki z trzech ostatnich tematów.
7. Karty pracy
8. Testy w kursach e-lerning 9. Badanie wyników nauczania oraz mała matura (klasy drugie) i matura próbna (klasy trzecie)
W przypadku nieobecności ucznia na sprawdzianie lub kartkówce w dzienniku lekcyjnym w miejscu oceny wpisuje się "0" . Ocena śródroczna i roczna nie jest średnią z ocen bieżących. Wynika ona z głębokiej analizy wszystkich otrzymanych ocen ze szczególnym zwróceniem uwagi
na postęp edukacyjny ucznia.
Ocena roczna jest ustalana w oparciu o oceny zdobyte w całym roku szkolnym.
Warunki i tryb uzyskania wyższej niż przewidywana roczna ocena klasyfikacyjna z zajęć edukacyjnych określa Statut Szkoły § 44 p. 8-9.